Maciej Kuśmierz 44189

Semestr V ESOiOO
18.02.2021

Chłodnictwo, wentylacja i klimatyzacja – wykład

Zaliczenie pisemne poprawkowe

 1. Omówić proces przenikania ciepła przez 2- warstwową przegrodę płaską, z których jedna charakteryzuje
się dużym oporem cieplnym, oraz narysować rozkład temperatury w tym procesie (wykres + opis) i
określić od czego zależy ilość przekazywanego ciepła opisana równaniem Pecleta

Równanie Peclet’a:
1
𝑘=
1 𝛿1 𝛿2 1
𝛼𝑤 + 𝜆1 + 𝜆2 + 𝛼𝑧
𝑄̇𝑃𝑖 = 𝑘√𝐴𝑧𝑖 ∗ 𝐴𝑤𝑖 ∗ 𝛥𝑇 Gdzie:

Opis jednostek:
k-współczynnik przenikania ciepła
Azi- powierzchnia przegrody zewnętrznej
Awi- powierzchnia przegrody wewnętrznej
ΔT- różnica temperatur po obu stronach
αz- współczynnik przejmowania ciepła po zewnętrznej stronie
αw- współczynnik przejmowania ciepła po zewnętrznej stronie
λ- współczynnik przewodzenia ciepła
δ- grubość przegrody

Faza1- Przejmowanie ciepła wewnętrz pomieszczenia 𝑄̇𝛼𝑤 = 𝐴 ∗ 𝛼𝑤 (𝑡1 − 𝑡2 ) [W]

Faza2- Przewodzenie ciepła w przegrodzie budowlanej 𝑄̇𝛼1 = 𝐴 ∗ 𝛿1

1
(𝑡2 − 𝑡3 ) [W]

Faza3- Przewodzenie ciepła przez warstwę izolacji cieplnej 𝑄̇𝛼1 = 𝐴 ∗ 𝛿2

2
(𝑡3 − 𝑡4 ) [W]

Faza4-Przejmowanie ciepła przez otoczenie zewnętrzne 𝑄̇𝛼𝑧 = 𝐴 ∗ 𝛼𝑧 (𝑡4 − 𝑡5 ) [W]

2. Przedstawić budowę (schemat ideowy) i ogólną zasadę działania sprężarkowego urządzenia chłodniczego na
przykładzie obiegu suchego Lindego na wykresie termodynamicznym Molliera (p-h) wraz z realizowanymi w
nim przemianami termodynamicznymi.

Zadaniem urządzenia chłodniczego jest transportowanie ciepła ze źródeł ( ze źródła o niższej temperaturze do źródła o
wyższej temperaturze). Zasada działania sprężarkowego urządzenia chłodniczego wygląda następująco: Czynnik
chłodniczy wrze w parowniku, czyli odbiera ciepło od środowiska chłodzonego. Jest to proces izobaryczny i
izotermiczny (w przypadku płynów jednorodnych). Płyn następnie ulega izobarycznemu przegrzaniu, po czym w
postaci pary przegrzanej zostaje zassany przez sprężarkę. W sprężarce zassany czynnik zostaje sprężony izentropowo
do odpowiedniego ciśnienia, które pozwoli się temu czynnikowi skroplić. Strumień ciepła zostaje oddany do
otoczenia, a para przegrzana ulega izobarycznemu schłodzeniu do stanu pary nasyconej suchej. Następnie czynnik
skrapla się pod stałym ciśnieniem i temperaturą oraz zostaje dochłodzony izobarycznie. Skropliny zostają zdławione
izentalpowo w zaworze dławiącym do ciśnienia parowania. I trafią następnie do parownika, powtarzając cykl.
Bilans cieplny obiegu: 𝑞𝑘 = 𝑞𝑜 + 𝑙𝑡
Gdzie: - jednostkowa wydajność cieplna skraplacza - ilość ciepła jaka jest odbierana przez kilogram czynnika
chłodniczego w skraplaczu, wartość ta jest równa wartości spadku entalpii właściwej w wymienniku
 - jednostkowa wydajność chłodnicza – ilość ciepła jaka jest pobierana przez kilogram wrzącego w parowniku
czynnika chłodniczego, wartość ta jest równa wartości przyrostu entalpii właściwej w wymienniku

- jednostkowa teoretyczna praca sprężania - praca jaka została użyta do podniesienia kilograma czynnika,
równa przyrostu entalpii w sprężarce
Obieg teoretyczny Lindego na wykresie Molliera:

Obieg suchy czyli x = 1

Na wykresie widoczne są następujące przemiany:
1-2 izentropa 2-3izobara
3-4izentalpa 4-1 izobara, izoterma
Parametry pracy:
-Temperatura (ciśnienie) skraplania
-Temperatura (ciśnienie) parowania
-Temperatura chłodzenia cieczy (Δt)

-Temperatura chłodzenia cieczy (Δt) -Przegrzanie pary na ssaniu sprężarki (Δtp)

Wielkości charakterystyczne obiegu:

- jednostkowa wydajność chłodnicza odniesiona do stanu pary na ssaniu sprężarki

𝑡𝑡𝑡 - [℃] - końcowa temperatura procesu sprężania

- masowe natężenie przepływu czynnika krążącego w obiegu

- objętościowe natężenie przepływu czynnika

- spręż teoretyczny

- współczynnik wydajności chłodniczej obiegu

- współczynnik wydajności chłodniczej obiegu idealnego Carnota

- stopień odwracalności obiegu (sprawność egzergetyczna)

3. Omówić wpływ wzrostu ciśnienia skraplania „pk” na działanie urządzenia chłodniczego

(wykres Molliera „p- h”) w zakresie.
a)skutków dla obiegu teoretycznego Lindego b)skutków dla rzeczywistego urządzenia chłodniczego
c)przyczyn projektowych d) przyczyn eksploatacyjnych takiej zmiany tego parametru
 Skutki dla obiegu teoretycznego Lindego:

-zmniejsza się jednostkowa wydajność chłodnicza , początek procesu parowania

czynnika przesuwa się z 4 do 4’

-zwiększa się jednostkowa teoretyczna praca sprężania

-pomiędzy skraplaczem a obiegiem dochodzi do wzrostu sprężu

-pomiędzy skraplaczem a obiegiem wzrasta różnica ciśnień ∆𝑝
-jednostkowa wydajność chłodnicza 𝑞0 zmniejsza się w stosunku do stanu pracy na ssaniu sprężarki 𝑙𝑡
-współczynnik wydajności chłodniczej obiegu 𝜀𝑜 maleje
b) skutki dla rzeczywistego urządzenia chłodniczego:
-spadek wydajności cieplnej 𝑄̇ 𝑜 - wahania ciśnień w obiegu 𝑃𝑡
--wzrost temperatury pary 𝑡𝑝 - wzrost kosztów eksploatacyjnych urządzenia 𝐾𝐸
c) przyczyny zmian dla tego parametru: Projektowe:
-zbyt duża powierzchnia parownika - duża wydajność sprężarki, spowodowane jej przewymiarowaniem
-zbyt mały zawór dławiący
 Eksploatacyjne:
-zbyt mała ilość czynnika w instalacji -zła regulacja zaworu dławiącego
-zanieczyszczony filtr (odwadniacz) -zanieczyszczenie zewnętrznej powierzchni wyparownika

.4 Określić sens fizyczny pojęcia wilgotność względna powietrza wilgotnego (interpretacja na wykresie „h-X”) i
omówić proces podgrzewania powietrza (pokazać jego przebieg na wykresie „h-X”) oraz skutki tego procesu dla
podstawowych jego parametrów.
Powietrze wilgotne to mieszanina powietrza suchego ( mieszaniny składającej się w 78,13% objętości z azotu oraz w
20,90% objętości z tlenu) i pary wodnej.
Parametry stanu powietrza wilgotnego:

a) zawartość wilgoci (wilgotność właściwa) X jest to stosunek masy pary wodnej do masy powietrza suchego:
x = Mw/Mp [(kg wody)/(kg powietrza suchego)]
Gdzie :
Mw - masa wody [kg]
Mp - masa powietrza suchego [kg]

b) wilgotność względna φ[%]

- Wielkość ta wskazuje na zdolność powietrza do pochłaniania wilgoci z otoczenia w danej temperaturze.

- Wilgotność względna φ<1 występuje wtedy, gdy para zawarta w powietrzu wilgotnym jest parą przegrzaną.

c) entalpia właściwa ( jednostkowa):

Jest miarą energii zawartej w powietrzu i jest sumą entalpi powietrza suchego "h_p"
oraz entalpii zawartej w nim wilgoci.
h1 + X = hp + X * hw [kJ/(kg powierza suchego)]
gdzie :
hp - entalpia właściwa powietrza suchego [kJ/kg powietrza suchego]
hw - entalpia właściwa wody (pary wodnej) [kJ/ kg wody]

Ogrzewanie:

Podgrzewanie powietrza zawartość wilgoci w powietrzu nie ulega zmianie, a więc zmiana stanu przebiega po linii
stałej zawartość wilgoci x = const. Ciśnienie cząsteczkowe pary wodnej również nie ulega zmianie, rośnie natomiast
temperatura, a co z tym idzie entalpia gazu.
.
Powietrze o stanie C, osiąga pełnie nasycenie w punkcie N gdzie φ = 1 (wszystko przy stałej temperaturze tc)
Obszar powietrza nienasyconego

Gdzie:
h – entalpia właściwa
φ – wilgotność względna [-]
x – zawartość wilgoci (wilgotność właściwa)
ρ – gęstość
t – temperatura [°C]

Proces nawilżania powietrza wodą ciekłą (bądź też parą wodną), punkt charakteryzujący stan powietrza zostaje
przesunięty po linii prostej. Kierunek jest zależny od entalpii wody (lub pary), która jest dodawana do powietrza.
Wykres
Mollier’a pozwala to ustalić, umożliwia odpowiednie połączenie kreski funkcji z biegunem, a następnie
poprowadzeniem prostej równoległe która przechodzi przez φ1, φ2, φ3 .