Οι αυτοεξόριστοι συγγραφείς:

1. Τζορτζ Μπέρναρντ Σω (George Bernard Shaw)

2. Όσκαρ Ουάιλντ (Oscar Wilde)
3. Σάμιουελ Μπέκετ (Samuel Barclay Beckett)

 Ο Σω και ο Όσκαρ ήταν συνομήλικοι- ζούνε Αγγλία

 Ο Μπέκετ Γαλλία

1. Τζορτζ Μπέρναρντ Σω (George Bernard Shaw)

  26 Ιουλίου 1856 – 2 Νοεμβρίου 1950

 Ιρλανδός στην καταγωγή και υπήρξε κριτικός, δραματουργός και θεατρικός συγγραφέας,

που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1925.

 Αριστοκρατική οικογένεια- πτώση

 94 χρονών πέθανε

 Η πεμπτουσία του Ιψενισμού- Κοινωνικά έργα του Ίψεν

 Αιρετικές απόψεις για Ιρλανδικά ζητήματα

 Ασκεί Κριτική στην πατριαρχική ιδεολογία της Ιρλανδίας- ότι βλέπουν τα πράγματα
στενά, κλειστά, ιεροποίηση κελτικής παράδοσης και εξιδανίκευση αγροτικής ζωής της
Ιρλανδίας, το Abbey είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί αυτή τη γραμμή. Αυτό πιστεύει
ότι οδηγεί την Ιρλανδία σε απομόνωση, αυτό που πρέπει να στοχεύει είναι μια
ουσιαστική ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ του λαού, ανεξαρτησία

 ΟΡΓΑΝΩΣΗ υπερ του σοσιαλισμού , πρόδρομος εργατικού κόμματος. Ορκισμένος

σοσιαλιστής. Πίστευε σε μια συνομοσπονδία των λαών-κρατών να συνεργάζονται
ομαδικά αλλά να κρατούν την αυτονομία τους

 Ήταν ΚΑΤΑ της Κελτικής Γλώσσας

 Υπάρχει ενδιαφέρον για τα πολιτικά ζητήματα της Ιρλανδίας αλλά όχι στα έργα του.
ΜΟΝΟ σε άρθα κτλ

 «Το άλλο νησί του Τζον Μπουλ», ο τυπικός εγγλέζος, αιρετικά ανήθικα έργα, «είμαι
εκπαιδευμένος σε αυτά»

2. Όσκαρ Ουάιλντ (Oscar Wilde)

 16 Οκτωβρίου 1854 – Παρίσι, 30 Νοεμβρίου 1900)

 Ήταν Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, ποιητής, δραματουργός και κριτικός. Έχοντας

περάσει από διάφορα είδη γραπτού λόγου καθ' όλη τη δεκαετία του 1880, γεύτηκε τη
δόξα ως θεατρικός συγγραφέας στο Λονδίνο στις αρχές της επόμενης δεκαετίας

 Στις μέρες μας έχει γίνει γνωστός για τα ευφυολογήματά του, το μοναδικό

του μυθιστόρημα (Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ), τα θεατρικά έργα του, τις
συνθήκες φυλάκισής του καθώς και τον πρόωρο θάνατό του.

 Οι γονείς του ήταν επιφανείς Δουβλινέζοι διανοούμενοι, με Αγγλικές ρίζες

 Ο Όσκαρ από μικρός έμαθε άπταιστα Γαλλικά και Γερμανικά

 Δεν έγραψε καθόλου για το Ιρλανδικό Θέατρο

 Στην Αγγλία εφηύρε τον εαυτό του, έφτιαξε μια προσωπικότητα

 Στο απόγειο της δόξας του κατηγορήθηκε για ομοφυλοφιλία, σοδομισμός=ισόβια,

ιδιάζουσα συμπεριφορά, κακή του φήμη τον κράτησε άπαικτο.

 Γονείς προτεστάντες, μητέρα ποιήτρια, ένθερμη υποστηρίκτρια ιρλανδικών ζητημάτων.

Γονείς εκκεντρικοί, παράξενοι.
  Από τις σπουδές του γνωρίζεται με πρόδρομους του Αισθητισμού και γίνεται ο
απόστολος του αισθητισμού μέσα από διαλέξεις.

 Αμερική , Παρίσι, πάνω από 200 γνωστές διαλέξεις, πωλούσε τον εαυτού του, ντύσιμο ,
ρήσεις, ο ιδιαίτερος τρόπος του, περσόνα, γράφονται σάτιρες που σατιρίζουν την
περσόνα του.

 1895- Μοιραία χρόνια-δυο καινούργια έργα, «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός»
θεωρείται το αριστούργημα, την εποχή του σκανδάλου παίζονται δύο έργα του με
επιτυχία, είναι φυσικό του να γράφει , με κόπο και σοβαρότητα- Δυσνόητα για
ηθοποιούς εκτός Αγγλίας(λόγος, ύφος, χιούμορ)

 Δίκη, 2 χρόνια καταναγκαστικά έργα

 Ερνέστο – Σοβαρός, δύο ταυτότητες , εξοχή #πόλη, το χαμένο παιδί , η γυναίκα με το

παρελθόν, χωρίς σημασία, έχει ένα κέντημα στο λόγο, αποφθεγματικό λόγο.

Σάμιουελ Μπέκετ (Samuel Barclay Beckett)

 13 Απριλίου 1906 – 22 Δεκεμβρίου 1989

  Ιρλανδός λογοτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας.

 Το έργο του είναι βασικά μινιμαλιστικό, και σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές,

βαθιά απαισιόδοξο για την ανθρώπινη φύση. Η απαισιοδοξία αυτή αντανακλάται από
την εκτενή και περίεργη αίσθηση του χιούμορ στο έργο του, καθώς και από το γεγονός
ότι η περιγραφή των εμποδίων στην ανθρώπινη ζωή εξυπηρετεί την επιθυμία του
Μπέκετ να δείξει ότι το ταξίδι είναι που αξίζει, παρά τις δυσκολίες του.

 Ως φοιτητής παρακολουθεί και έχει άμεση σχέση με το θέατρο

 Πάει στη Γαλλία

 Μετά τον ΒΠΠ γράφει ασταμάτητα, τα περισσότερα έργα τα γράφει στα γαλλικά,
οφείλεται και στις περιστάσεις- ζούσε στην εξοχή, η γυναίκα του δεν ήξερε και πολύ
καλά αγγλικά, οι γύρω του δεν μιλούν επίσης
 Αφαιρούσε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ αυτοβιογραφικά και γεωγραφικά στοιχεία από τα έργα του

 ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ: Να μην υπάρχει τοπικό χρώμα, υπάρχουν Ιρλανδικά στοιχεία

στα έργα του στον ρυθμό του λόγου

 Δεν γράφει για την Ιρλανδία εκτός το «Μια τρανταχτή εξέγερση» αλλά εκείνοι που
πέφτουν, το έγραψε για το ραδιόφωνο BBC, αρνείται όσο ζει να δώσει τα δικαιώματα
για παράσταση στη σκηνή

 1997 New York έδωσε άδεια, έβαλε στη σκηνή ραδιοφωνικό στούντιο, κουνιστές
πολυθρόνες για να το ακούσουν(box rules)