வார்த்தத மாறாத பசு

எழுத்தறிவித்தவன் இறைவன் ஆவான். எமக்கு எழுத்றதக்

கை் பித்து தமிழ் பால் ஊட்டிய அறனத்து தமிழ் ஆசான்களுககு

இரு கரம் கூப் பி தறல நிமிர்ந்து என் வணக்கத்றதச்

சமர்ப்பிக்கிறைன்.

‘பபாய் யாறம அன்னம் புகழில் றல

எய் யாறம எல் லா அைமும் தரும் ’

இதன் பபாருள் , பபாய் பசால் லாமல் வாழ் வது றபான்ை

புகழ் மிக்க வாழ் வு றவபைதுவும் இல் றல. அஃது அவன்

அறியாமறலறய அவனுக்கு எல் லாம் நலன்கறளயும் பகாடுக் கும் .

குைள் 296 எனும் வள் ளுவனின் குைளுக்கு ஏை் ப சித்தரிக்கப் பட்ட

கறத தான் ‘ வார்த்றத மாைாத பசு ‘

ஒரு கிராமத்தில் பசு ஒன்று வாழ் ந்து வந்தது. அது

மிகவும் நல் ல குணமுறடயது. ஒரு நாள் காட்டில் , அது தனியாக

புல் றமய் ந்துக் பகாண்டிருந்த றவறளயில் ஒரு பசிமிக்க புலியின்

பார்றவ அந்த பசுவின் றமல் பட்டது. தள தளனு பகாலுத்திருந்த

பசுறவப் பார்த்தவுடன் புலியின் வாயில் எச்சில் சுரந்தது. “இந்த
பபாைப் புதான் நல் ல ருசிச்சி சாப் பிட கிறடச்சது” எப் படியாவது
அந்த பசுறவ உண்டு தன் பசிறய றபாக்கிக் பகாள் ள றவண்டும்

என கங் கணம் கட்டியது.

புலி தன்றன தாக்க வருகிைது என்று அறிந்து பகாண்ட பசு

நடு நடுங் கி , “ புலி ராஜா பகாஞ் சம் நில் லுங் கள் . நான்

பசால் வறத தயவு பசய் து றகளுங் கள் . வீட்டில் எனக்கு ஒரு

குழந் றத இருக்கிைது. அந்த குட்டி பிைந்து இன்னும் இரண்டு

வாரங் கள் கூட ஆக வில் றல. றமய் ச்சலுக்காக பவளிறய

வந்திருக்கும் நான் எப் பபாழுது வீட்டிை் கு வருறவன் என எதிர்ப்

பார்த்து வழிறமல் விளி றவத்து காத்துக் பகாண்டிருக்கும் . நான்

வீட்டிை் குச் பசன்று என் குழந் றதக்கு பசியாை் ை பால்

பகாடுத்துவிட்டு, பிைகு பிைரிடம் எப் படி நடந்துக் பகாள் ள

றவண்டும் என பசால் லிக் பகாடுத்துவிட்டு மீண்டும் தங் களிடம்

வந்து றசர்ந்து விடுகிறைன். அதன் பிைகு நீ ங் கள் என்றன

தாராளமாகக் பகான்று தின்று விடலாம் ” என்று கண்ணீர ் மல் க

கதறியது.

இறதபயல் லாம் றகட்ட புலி பயங் கரமாக சிரித்தது.

“ஹா..ஹா..ஹா.. என்ன ஒரு தந்திரமான றபச்சு. இறதபயல் லாம்

நம் புவதை் கு நான் ஒன்னும் முட்டாள் இல் றல’”. “புலியாறர…

நீ ங் கள் என்றன தப் பாக நிறனக்க றவண்டாம் . உள் ளத்தில்

நஞ் சும் , உதட்டில் பவல் லமும் றவத்து றபசமாட்றடன்.

எப் பபாழுதும் பசான்னறத மட்டுறம பசய் றவன்”. இப் படி அந்த

பசு மிகவும் உண்றமயுடனும் , உறுதியுடனும் கூறியது. அதை் கு

புலி, “ஹா..ஹா..ஹா.. நீ இவ் வளவு பணிவுடன் றகட்டதால் உன்

வார்த்றதகறள நான் றகட்கிறைன். உன்றன மாதிரியான

பிராணிகளின் நீ தியும் நியாயமும் எப் படி என்பறத இன்று

பார்க்கிறைன். பசன்று வா !!”என்ைது.

பசு விறரவாக வீட்டிை் குச் பசன்று தனது கன்றுக் குட்டிக்கு

வயிறு நிறைய பால் பகாடுத்தது. கன்றுக் குட்டியின் உடம் றப

தனது நாவினால் வருடிக் பகாடுத்தது. “கன்னா…நீ எல் றலாரிடமும்

அன்புடன் இருக்க றவண்டும் . பசான்ன வார்த்றதகறள

காப் பாை் ை றவண்டும் . எந்த சூழலிலும் பபாய் மட்டும் கூைறவ

கூடாது” என்று கூறி கனத்த மனதுடன் காட்றட றநாக்கிச்

பசன்ைது.
 காட்டில் புலி தூரத்தில் பசு வருவறதப் பார்த்து நிஜமாகறவ

ஆச்சரியப் பட்டது. “ஆஹா..ஆஹா…கூறிய வார்த்றதறய

காப் பாை் ை எனக் கு உணவாகுவதை் காக திரும் ப வருகிைறத”. பசு

அதன் பக்கத்தில் வந்தவுடறன,” ஓ… மகா உத்தமிறய!!நீ எவ் வளவு

உண்றமயாக நடந்துக் பகாண்டாய் . கூறிய பசால் லுக்காக

உயிறரக் கூட பபாருட்படுத்தாமல் என்னிடம் வந்திருக்கும்

உன்றன உண்டால் அறத விடப் பாவம் றவபைதுவும் இல் றல. நீ

உன் வீட்டிை் குச் பசன்று உன் குட்டியுடன் மகிழ் சசி

் யாக வாழ்

“என்று கூறியது. பசு மகிழ் சசி

் யாக தன்னுறடய வீட்டிை் குச்
பசன்று தனது கன்றுக் குட்டியுடன் மகிழ் சசி
் யாக வாழ் ந்து வந்தது.

இன்பறம சூழ் க, எல் றலாரும் வாழ் க என்று கூறி விறடப்

பபை் றுக் பகாள் கிறைன்.

நன்றி.