Glamorous Doctor

By.Jhyne Juntilla

SORRY FOR TYPO ERROR.

KAYE CORDOBA isang Professional Doctor nagmula sa isang mayamang pamilya. Lahat ng
kanyang ginusto ay nakakamit niya pero tila may kulang pa rin sa kanyang pagkatao.
She run away from her family and his boyfriend. Dahil gusto niyang tumayo sa
sariling mga paa without the parents support.

DERICK DOWN isang eredero, guwapo suplado, antipatiko, womanizer at higit sa lahat
single daddy. After her wife's gone. ay nagbago ang lahat.

Chapter 1

"DOKTORA KAYE?" Tawag sa, akin ng isang ginang na hindi ko kilala at umiiyak ito.
"Yes?" sagot 1<0.
"Dra. Hihingi sana ako ng tulong kailangan ng operasyon ang aking anak sa lalong
madaling panahon dahil nakalunok siya ng barya at burnara ito sa kaniyang lalamunan
at nahihirapan po siya sa paghinga. Kaso wala po kaming pambayad sa ngayon doktora
Kaye. May nakapagsabi kasi sa akin na ikaw ang aking lalapitan." Mahabang paliwanak
nito at umiiyak.
"Nasaan ba ang pasyente?" Tanong ko sabay akbay sa kaniya.
"Nasa emergency room doktora."
"Sige po pupuntahan natin at huwag na kayong urniyak." Nakangiti kong sabi sa
kaniya at naglakad kami patungo sa ER.
"Salamat doktora... maraming salamat talaga. Magbabayad po ako doktora kapag na
ibenta na namin ang aming konting maliit na bahay at lote." turan nito.
"Kapag na benta ang bahay at lote ninyo saan kayo titira?" Seryoso kong tanong sa
kaniya.
"Bahala na doktora. Ang importante ay ang
buhay ng aming anak." tugon rito.
Nakaramdam ako nang sobrang awa sa babae.
"Huwag niyo na pong ibenta kapag may pera na lang kayo ay saka niyo na lang akong
bayaran." Sabi ko sapagkat kung pera lang ang pag-uusapan ay mayroon na ako. Dahil
para sa akin ay sobra-sobra na ang aking sahod at ang income sa mga kompanya ng
aking mga magulang. I love and I like helping poor people dahil sila ang karapat-
dapat na tulungan.
AFTER one hour ay natapos ko ang operasyon by God grace ay successful ang aking
ginawa. I was happy dahil may buhay na naman akong nailigtas at may mahirap na
naman akong natulungan.
"Maraming salamat doktora Kaye." Mangiyak-ngiyak na saad ng ginang.
"It's my Pleasure." I replied and smiled.
Iniwan ko na ang ina ng bata dahil oras na nang lunch at kinuha ko ang aking phone
mula sa aking bulsa. "Oh God! Five miss call, I'm sure galit na naman ito." I
whispered.
Tinawagan ko agad ang aking financee dahil alam kong galit na ito.
"Yes?!" Boses ni Jerome sa kabilang linya at medyo galit ito.
"Where are you Jerome?" I asked.
"Ikaw?! Where are you too?!" He asked me back.
"Galing ako sa ER. May pasyente akong inoperahan." I answered.
"Hmm... I'm sure libre na naman niyan." saad niya.
"Saan ka? Nagutom na ako." Tanging tugon ko at hindi ko na pinatulan ang kaniyang
galit. "Puntahan mo na lang ako clito sa room 1<0." aniya.
"Okay..." wika ko at pagkatapos ay kinansela ko na ang aming pag-uusap..
Hanggang sa pumasok kami sa kapiterya at agad nag-order.
"Ito sa akin." Turo ko sa pagkain.
"Huwag iyan, nakakataba iyan ito na lang." Tutol ni Jerome at nawalan na naman ako
nang ganang kumain dahil kung ano ang gusto kong kainin ay bawal para sa kaniya.
"What else?" He asked me.
"Wala na Jerome." tugon ko.
"Okay."saad niya.
Konti lang ang aking nakain dahil ang binili niyang ulam sa akin ay hindi ko naman
gusto ang lasa. Ito ang isa sa ugali na ayaw ko kay Jerome dahil hindi pa nga kami
mag-asawa ay pinakialaman na niya ang mga bagay na gusto ko.
Kahit sa aking pananamit kapag ayaw niya
sa suot ko ay pinapapalitan niya kung hindi ko lang nirespeto ang kaniyang mga
magulang ay matagal ko na siyang hiniwalayan. Ang aming mga magulang ay magka-
business partner kaya masyado silang close sa isa lt isa.
After work ay pumunta kami sa sariling bahay ni Jerome inihanda niya ito para sa
aming dalawa kaya dito kami madalas nagpapalipas ng gabi.
Kulang na langsa amin ay kasal ngunit ako lang ang pumipigil sapagkat ay hindi pa
ako handa dahil maraming bagay pa akong hindi nahanap sa kaniya.
Pagkapasok pa lang namin sa pinto ay hinila na niya ako patungo sa bedroom kapag
ganito ay alam ko na ang kaniyang gusto.
"Later na Jerome, maligo muna ako." I said. "Okay bilisan mo..." he says.
Pagkatapos kong maligo ay siya naman ang sununod sa banyo sa sandaling ito ay
nakasuot lang ako ng isang maikling short at isang manipis na sando without bra
dahil ito ang nakahiligan 1<0. Nang makalabas na si Jerome ay agad na siyang
pumatong sa akin. Ganito siya ka agresibo wala ng paligoy-ligoy. Nagsimula siyang
humalik sa aking labi. llAwots! II bahagya kong daing dahil ang lakas niyang
kumagat parang nasugat na naman ang aking labi.
Burnaba ang kaniyang halik sa aking dibdib.
"Ahhh..." ungol ko. Because he sucked my teat hard with a little bit of bites.
Pagkatapos noon ay agad na niyang isinuot ang condom bilang proteksyon na hindi ako
mabuntis. Dahil ayaw pa niya hangga't hindi pa kami makasal. Wala pang limang
minuto ay nalabasan na siya. Ito rin ang isa pang problema sa aming relasyon dahil
wala akong satisfaction sa aming love making.
Hanggangsa makauwi na ako sa bahay. Sa 100b ng aking kuwarto ay isang plano ang
namumuo sa aking isipan. Gusto kong lumayo sa aking pamilya at sa aking nobyo.
Para maranasan ko ang mga bagay-bagay na hindi ko pa naranasan sa aking buhay. Nag-
iwan ako ng isang maliit na note para sa aking mga magulang.
Malaya akong nakaalis na sa aming bahay para walang makakilala sa akin ay nagsuot
ako ng kulay itim na jacket na may hood at pinarisan ko ngjeans na kupasin.
Nang makadaan ako sa gasolinahan ay bumili ako ng isang litrong gasolina pagkatapos
ay nagpatuloy na ako sa aking biyahe. Nakalabas na ako nang siyudad at sinadiya
kong bagalan ang aking takbo. Nang matanto kong walang sasakyan na dumaan ay
huminto ako saglit at binuhusan ko nang gasolina ang mga upuan at dahan-dahan ko
itong itinulak. Noong nasa malapit na ito sa bangin ay agad akong nagsind gamit
ang posporo at tinapon ko sa upuan.
Tumakbo ako papalayo sa aking sasakyan dahil nagliliyab na ang apoy nito tamang-
tama sa pagkahulog nito sa bangin ay biglang sumabog ang aking kotse.
"GOOD BYE... KAYE" I whispered.
Nagpatuloy ako sa aking paglalakad kahit madilim ay walang takot kong binabaybay
ang kahabaan ng kalsada. Hanggang sa may dumaan na sasakyan sinubukan ko itong
parahin at nagbakasakali akong huminto ito.
"Oh... thanks God!" Paanas kong sabi dahil huminto ito.
"Manong... puwede bang makisakay? 'l I asked.
l
"Saan ang punta rno? ' he replied.
"lkaw manong saan ang punta mo? 'l I asked him back.
"Sa kabilang bayan," tugon niya.
"Sige manong doon na rin ako." sabi 1<0.

Chapter 2
Nakahinga ako nang malalim dahil kahit papaano ay nakasigurado akong safety aking
paglalakbay. Medyo may kalayuan pa pala ang bayan na pinuntahan nito sapagkat ay
umabot nang apat na oras ang aming biyahe.
"Dito na tayo!" Sigaw ni manong dahil nasa likod ako nakaupo kasama ang kaniyang
mga gulay na karga.
"Salamat po manong..." sabi ko Derick's POV
"Ready na ba ang mag-ina ko? 'l sigaw niya.
"Yes, Daddy!" masayang tugon ng aking anak na si Martina at patakbo itong lumapit
sa akin.
"Where is Mommy?" I asked.
"She's coming Dad," she replied.
"Mommy ... Mommy. Let's go na," tawag ko sa aking asawa.
"I'm coming, Dad!" she replied.
Her name is Vanissa, my beautiful wife. Mabait, maalaga at mapagmahal. That's why I
really love her.
"Wow! You're so beautiful, Mommy!" puri ko sa kaniya.
"Hmmm ... binobola mo na naman ako,
Dad..." she replied at sabay yakap niya sa akin.
"Kailan ba kita binobola, huh?" I asked.
"Let's go, Dad, Mom!"
Pangungulit ng aming anak.
Hanggangsa nakaalis na kami para sa aming family outing masaya kami habang
nagbabiyahe. Puno sa tawanan at kulitan lalo na itong anak namin na sobrang
makulit.
"WATCH OUT!" My wife shouted, but it was too late.
Sabay-sabay kaming napasigaw dahil sa isang malaking truck na sumalubong sa amin.
Sa tanto ko ay may brake problem ang trak.
"Shit! Ahhh!" daing ko sa sobrang sakit ng aking ulo.
Bahagya ko itong kinapa at nangtingnan ko ang aking palad ay halos puno ito sa
dugo.
"Daddy ... Dad ... Dad..." sambit ng aking anak at sa paglingon ko sa aking mag-ina
ay kita ko agad ang aking asawa na naliligo sa kaniyang sariling dugo at yakap-
yakap niya ang aming anak.
"Vanissa?! Martina?!" taranta kong sambit sa kanilang pangalan, dali-dali kong
tinanggal ang aking seatbelt at nagmadali akong bumaba.
"Ahhh ... God!" sigaw ko dahil bigla akong burnagsak sa lupa sapagkat ay sobrang
sakit ang
aking isangtuhod.
Tiniis ko ang sakit upang masakluluhan ang aking mag-ina, paika-ika ako sa
paglalagad hanggang sa makalapit na ako sa pinto nila. Agad ko itong binuksan at
kinuha ang aking anak na may konting sugat.
"Slowly, honey..." sabi ko sa aking anak.
May mga nagmagandang 100b naman na lumapit sa amin at agad kinuha ang aking anak.
"Mommy..." sambit ko sa aking asawa dahil sobra itong nanghina.
"D-dad..." pabulong niyang tugon.
"Come!" sabi ko sabay hila sana sa kaniya. "Ahhh! No! No!" surnigaw siya na
halatang nakaramdam ng sobrang sakit.
Napatingin ako sa kaniyang mga hita."HOLY SHIT!" Napapamura ako nang malakas at
hindi ko mapigilan ang mapaiyak. Dahil ang dalawa niyang paa ay nasagad sa
pagkaipit.
"OH GOD! OH GOD! Help us, please. Please help!" Hindi ko na alam ang aking gagawin
para na akong masisiraan ng bait. Pinagtutulungan naming baklasin ang nakaipit sa
mga paa ng aking asawa.
May biglang nagsisigaw.
"Apoy! Apoy! Umalis na kayo diyan! Apoy! Apoy!" rarantang nagsigaw ang mga tao at
turnakbo sila papalayo sa aking sasakyan. "Umalis na ka na diyan!" sigawan ng mga
tao.
May isang lalaki na burnalik sa aking kinaroroonan. "Sir, halika na! Iligtas mo na
ang iyong sarili!" sabi ng isang sumaklolo sa akin
"No! Hindi ko iiwan ang asawa ko. Vanissa! Vanissa!" paulit-ulit kong sambit sa
aking asawa dahil unti-unting pumikit ang kaniyang mga mata.
"Go! Go, Dad. Please — t-take care our daughter..." paanas at putol-putol niyang
sabi sabay patak ng kaniyang mga luha.
"Hindi kita iiwan Vanissa! Halika na!" urniiyak kong tugon at pilit niya akong
itinulak.
"Save your self para sa anak natin," dagdag pa nang aking asawa.
"Sir! Wala nang oras! Halika na!" Dalawang lalaki ang humihila sa akin.
Sakto lang ang paglayo namin ng kunti at biglang sumabog ang sasakyan kapwa kaming
tatlong natapon.
"Vanissaaaa! Vanissaaaa!" Halos maubos ang aking boses sa kakasigaw dahil kasama
ang aking asawa sa pagsabog ng aming kotse at kasama ang trak.
"Nooo! Noooo! ll Halos mabaliw ako sa sinapit ng aking asawa at hinding-hindi ko
matatanggap ang nangyari sa kaniya.
"Vanissa ... Vanissaaa!"
Patuloy pa rin ako sa pagsisigaw at hindi ko na alam kong ano ang aking gagawin.
"Daddy..." sambit ng aking anak na yumakap sa akin.
"Anak! l' napahagulhol ako sa balikat ang aking anim na taong gulang na anak.
"Daddy, wala na si Mommy nasunog." inosenteng sabi niya.
"Wala na si Mommy anak, iniwan na niya tayo."
Patuloy ang aking paghagulgol habang mahigpit kong niyakap si Martina.
ISANG Linggo ang nakalipas after ng aming pagluluksa hito ako ngayon laging tulala
at walang ganang makipag-usap, walang ganang kumain at mas [along walang ganang
humarap sa mga tao. Nasa kuwarto lang ako palagi at feeling hopeless after my
loving wife's pass away.
"Vanissa... Please come back! I need you..
want you!" I shouted because I really missed her. "Grandma... until when Daddy's
always like that?" Martina asked.
"l don't know Martina." Malungkot na sagot ng aking ina.
"Grandma... I missed my Mom." Luhaang sabi ng aking anak.
"l missed her too Martina." She replied and
hugged her grand-daughter tightly.
Dahil sa pagkawala ng aking asawa pati ang aming rancho ay napabayaan ko na.
Kaye's POV
Mula sa aking binababaan ay nagtanong-tanong ako sa aking mga nakasalubong kung
saan ang bus terminal. Dahil gusto ko pang lumayo 'yung tipong malayong-malayo na
hindi nila ako matunton. Hindi ko pa alam kung saan ako dadalhin ng aking mga paa.
"Pero bahala na,l' sabi ko sa aking sarili.
'WELCOME SAN RAFAEL!' ito ang nakalagay na pangalan sa bayan.
I don't know yet about this place pero dito ako magsisimula, dito ko gawin ang mga
bagay na hindi ko pa naranasan sa aking buhay.
Agad akong naghanap nang pansamantalang maupahan kahit isang kuwarto lang.
Nagtingin-tingin ako sa mga nakapaskil sa bawat poste at urnaasa na may mahagilap
akong trabaho na puwede ako.
'WANTED PASTOLERO I ito ang nakapaskil na trabaho na una kong nakita sa poste.
"Hmmm?" I was thinking to disguise myself and pretend as a man.
Bumili agad ako ng malalaking damit sumbrero at ilang piraso ng malalaking
pantalon, 'yung tipong hindi ako magmukhang babae sa paningin ng iba. Pagkatapos ko
itong nabayaran ay nagtungo na ako sa banyo para makapagpalit ng darnit.
After I changed clothes ay nagpaikot-ikot ako sa salamin to make sure na hindi ako
mahalatang babae. Pagkalabas ko ngtindahan ay pumara agad ako ng taxi at nagpahatid
sa lugar na nakasaad sa papel.
"Sir, kamag-anak ka ba ng mga Down?" Tanong ng driver.
"Buti na lang hindi ako nahalatang babae."
Bulong ko sa aking sarili bago sumagot sa kaniya. "A... hindi po manong. Mag-apply
ako doon bilang bastolero 'l I replied at sinadya ko pang lakihan ang aking boses.

Chapter 3
"A... ganon ba?" anito
"Opo." turan 1<0.
"Kawawa 'yung sinapit ng pamilyang Down.
Nabalitaan mo ba 'yun?" Tanong ng driver.
"Wala po manong, hindi kasi ako tagarito bakit anong bang nangyari?" Tanong ko
dahil naingganyo ako sa kaniyang kuwento.
"Car accident ang nangyari, nawalan ng break ang trak at tamang-tama naman na ang
sasakyan ng mga Down ang nakasalubong. Nakaligtas ang mag-ama pero ang asawa ay
hindi nakaligtas ang masaklap pa ay nasama sa pagsabog ng kanilang kotse.'l Mahabng
kuwento ng driver.
Bigla naman akong kinilabutan sa aking narinig. "Ang saklap naman manong." babi ko.
"Dito na tayo sir." aniya.
"Salamat PO!" Tugon ko sabay abot sa aking bayad.
"Hihintayin po ba kita sir?" He asked.
"Sige manong." saad ko, baka kasi hindi ako matanggap
Kumatok ako sa malaking gate at agad namang sumilip ang guwardiya.
"Ano po ang atin?" tanong niya agad.
"Good morning! Nakita ko kasi ito mag-apply sana ako.'l turan ko.
"Pasok po kayo." Saad ng guwardiya sabay tawag niya sa telepono.
"Sumunod po kayo sa akin." aniya, nang matapos silang mag-usap sa kabilang linya.
Sur-nama naman ako at natanto ko na sobrang lawak pala ang 100b at napakagandang
lugar. Ang akala ko'y simpleng lugar lang pero sobrang ganda talaga.
"l am sure na mag-enjoy ako clito and I was hoping na matanggap ako." Bulong ko sa
aking sarili.
"Sir, umupo ka muna, hintayin mo si Donya Marlyn, at lalabas na 'yon." Pahayag
rito.
"Sige PO... salamat." tugon ko.
Mga ilang minuto lang ang lumipas ay lumabas na ang isang matandang babae. Turnayo
ako bilang pagbibigay galang rito.
"Magandang araw ma'am." bati 1<0.
"Magandang araw rin sa'yo. Please sit down."
"Thank you ma'am." tugon ko at muling umupo.
"So... ikaw ang nag-apply bilang Pastolero?" She asked.
"Yes ma'am."
"Kaya mo bang gawin ang lahat ng gawain dito?" Seryoso niyang tanong.
"Kaya po ma'am... kung tuturuan lang ako sa dapat kong gawin dito." sagot ko.
"Actually... may mga kasama ka naman dito at hindi naman mahirap ang mga gawain."
sabi niya.
"Kahit mahirap po ma'am... susubukan kong kayanin." turan ko.
"Good! Anyway, ano pala ang pangalan
"My name is Kayr Cordova, ma'am." Pagsisinungaling ko.
"l am Marlyn Down... sana pagbutihin mo ang mga gawain dito." aniya.
"Opo ma'am! Makakaasa po kayo sa akin."
"Mabuti naman kung ganoon. Tanggap ka
"Sobrang thank you po ma'am." Masaya kongsaad.
Natanggap ako sa Hacienda at sobra-sobra ang akingtuwa. Pinasamahan ako ni Donya
Marlyn sa katulong na may edad na rin at hinatid niya ako sa magiging tahanan 1<0.
"Ito ang magiging tahanan mo." turan ng kasambahay.
Isa itong kubo pero maganda at may kalakihan naman may sariling banyo, kusina,
kuwarto at sala. Malapit-lapit lang ito sa mansion sa magkabilang gilid naman ay
mga kubo rin katulad ng design sa akin. Tantiya ko nito ay mga tahanan ito ng mga
trabahador.
"Salamat PO!" Nakangiti kong sabi sa ginang.
"Nanay na lang ang itawag mo sa akin at ako pala ang mayordoma dito.ll Pakilala
niya.
"Sige po Nay. Ako naman po si Kayr."
"Kayr, kapag may kailangan ka ay ipagsabi mo lang agad sa akin. Libre ka sa lahat
dito. Sa isnag buwan ay meron kang isang sakong bigas at meron ring ulam." Pahayag
niya.
"Okay po Nay... maraming salamat."
"OH MY GOD!" bulalas ko, dahil naalala ko ang driver na naghihintay pala ito sa
labas tiningnan ko ang aking relo.
"OH NO! Almost one hour na pala si manong sa labas!" Nag-panic ako dahil nakakahiya
kay manong, patakbo akong nagtungo sa labasan at bitbit ko ang isang libo.
"Guard, nandiyan pa ba ang taxi sa labas?" tanong ko nang makalapit ako.
sir!
"Puntahan ko muna saglit guard, iabot ko lang itong aking bayad.l'
"Sige PO."
"Manong, pasensiya na po kayo ha medyo
natagalan ang aming pag-uusap." Nahihiya kong sabi sa may edad na driver.
"Okay lang po sir. Natanggap po ba kayo?"
"Mabuti naman kung ganoon sir."
" Thank you manong. Hito pala ang dagdag bayad 1<0, diyan na po iyan." Sabay abot
ko sa isang libo.
"Naku! Masyadong malaki ito sir... limang daan na lang PO." Sabi niya at natuwa
naman ako sapagkat hindi ito abusadong driver.
"Sa'yo na po iyan manong, hihingin ko pala ang phone number mo para may kontak ako
kapag nagpupunta ako sa bayan."
"Ay! Sige po sir!" Isinulat niya ang numero sa isang maliit na papel sabay abot
niya sa akin.
"Thank you PO!" I said with a smiled. "Welcome sir!" Tugon naman niya at pagkatapos
ay umalis na.
Nang makabalik ako sa 100b ng kubo ay agad kong inayos ang aking mga gamit sa
kabinet at maya-maya pa'y may kumatok sa labas ng pinto.
Dali-dali akong nagtungo sa pinto para tingnan kung sino ang kumatok.
"Nay, ikaw pala." saad 1<0.
"Hito pala ang magiging uniporme mo free size iyan. Pinapasabi ni Donya Marlyn na
bukas ka na raw mag-umpisa at sa ngayon ay magpahinga ka muna." Pahayag nito.
"Sige po Nay... salamat sa paghatid nito." nakangiti kong tugon.
"Walang anuman..." at pagkatapos ay akma na siyang babalik sa mansion.
Nay, saan ka pala tumutuloy?" Pahabol kongtanong.
"Diyan ako sa kabilang kubo... kasama ko ang aking pamilya may anak akong babae
kasing edad mo lang. Bukas, ang asawa ko ang magtuturo sa'yo kaya kailangan ala-
singko gising ka na.ll Bilin niya sa akin.
"Opo Nay!"
Pagkatapos ay tuluyan na siyang burnalik sa mansion.
Dahil hapon na ay nagluto ako ng aking makakain at buti na lang ay may sariling
lutuan ang kubo may refrigerator at telebisyon rin. Kaya hindi ako makaramdam ng
pagkabagot.
Tiningnan ko ang ref at inilista ko ang mga stocks na wala sa 100b nito. Pagkatapos
kong makapaghapunan ay maaga na akong humiga sa aking higaan na kawayan.
This is my first time na humiga sa isang napakatigas na papag wala pang kalahating
oras ay sumakit na ang aking buong likod. Kaya bahagya akong umupo at sumandal sa
dingding na kawayan rin.
"Kawawa pala ang mga mahihirap." I whispered dahil ngayon ay naranasan ko na ang
higaan ng mga mahihirap.
Wala akong balak na patagalin ang aking pagpapanggap kapag natutunan ko na ang
lahat na gawaing bukid ay ipagtatapat ko rin kay Donya Marlyn ang tun ay kong
pagkatao pero wala akong balak na ipaalam sa kanila ang tunay kong katayuan sa
buhay. Tama na muna na, malaman nila na isa akong babae 'yung lang muna. Madaling
araw na pero hindi pa rin ako nakakatulog dahil sa sobrang sakit ng aking katawan.

Chapter 4
"Vanissa... Vanissa! Where are you?! Please come back... want you!"
Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang boses ng isang lalaking nagsisigaw
at umiiyak.
"Kawawa naman, siguro siya ang husband na sinabi ni manong driver sa akin." Wika
kong mag-isa. Napatingin ako sa aking relo alas-dos pa lang ng madaling-araw, dahil
antok na antok pa ako kaya muli akong pumikit.
Gumising ako ng alas-kuwatro para makaligo ng maaga at i-ready ang sarili at buti
na lang ay nakatulog ako kahit papano. Isinuot ko ang uniporme na bigay sa akin
nagustuhan ko naman ito dahil overall at medyo malaki.
Tamang-tama ala-singko ay may kumatok sa pinto agad ko naman itong binuksan.
"Magandang umaga! Ikaw ba ang bagong pastolero?" tanong ng may edad na lalaki.
"Magandang umaga rin PO. Opo... ako nga." tugon ko.
"Handa kana ba?"
"Tayo na..." yaya niya.
Pagkatapos ay lumabas na ako para sasama kay Tatay.
"Sandali... hindi ka ba binigyan ng bota ni
Nanay Pableta mo?"
"Ay... hindi po -ray."
"Hmmm... baka nakalimutan, sandali may isa ako doon, iyon na lang muna ang
gagamitin mo." sabi niya at nagtungo sa kanilang kubo.
Nang bumalik siya ay dala na niya ang bota at isinuot ko naman ito agad pagkatapos
ay nagtuloy na kami.
"Tawagin mo na lang akong Tatay Rod " turan rito habang kasalukuyan kaming
naglalakad sa darnuhan.
"Kayr po ang pangalan ko Tay." sabi ko. "Kayr, ang una nating gawin ngayon ay
pakawalan ang mga hayop sa kanilang kulungan para makakain sila ng damo." Saad ni
Tatay at tinandaan ko angsinabii niya.
"Wow!" bulong ko. Dahil nang binuksan ni tatay ang pinto ay dali-daling
nagsilabasan ang mga malalaking baka.
"Kailangan ala-singko ng hapon ay nasa 100b na ang mga baka." Bilin ni Tatay Rod sa
akin.
"Okay po Tay."
Ang sunod naming binuksan ay ang kulungan na mga kambing, ang ganda nilang
pagmasdan dahil ang dam' nito at ibat-ibang kulay.
Ang huli naming pinuntahan ay ang 'Livery Stable' at napahanga na naman ako dahil
ang gaganda ng kulay ng mga kabayo.
"Ito ang pagkain ng mga kabayo Kayr." Turo ni tatay sa akin.
"Okay po Tay..." tugon ko.
"Nakita mo 'yang kulay itim na kabayo? ll
"Opo Tay."
"Ingatan mong mabuti 'yan dahil paborito 'yan ni sir Derick. Mag-iingat ka rin
sapagkat napakamaldito niyan." Paliwanag ni Tatay.
Nakaramdam naman ako ng kontingtakot dahil sa sinabi niya at pinagmasdang mabuti ko
rin ang mga mata nito ay parang maldito nga at tila nangangamo.
Lihim kong binilang ang mga kabayo at nasa sampu ang mga ito.
"Tay, dito lang ba ang mga ito?" tanong ko.
"Minsan nilalabas ang mga iyan, pangkarera kasi 'yan ni sir Derick."
"Maliban dito Tay, ano pa ang aking gagawin?"
"Minsan, kapag ting-ani ng palay tinutulungan natin sila.ll
"Ano po ang gagawin natin sa palay? ll
"Ibibilad sa araw, minsan may mga gawain
din tayo ng pakonti-konti diyan sa mansion." Tugon niya sa aking mga katanungan.
"Maraming salamat Tay."
"Tagasaan ka ba Kayr?"
"Taga Maynila ako -ray."
"Oh! Bakit ka napadpad dito? May kamag-anak ka ba sa lugar na ito?"
"Wala po Tay... masyadong magulo sa Maynila kaya naghanap ako ng tahimik na lugar,
nakakasawa kasi ang magulong paligid." pahayag ko.
"Halika Kayr, ituturo ko sa'yo kung saan ang kumpayan." turan niya at lumabas kami.
"Tay, ano po 'yang kumpay? 'l Inosente kong tanong.
"Iyan ang kinakain ng mga kabayo, ang tawag niyan ay kumpay." Paliwanag niya sa
akin.
"l see." Maikli kong tugon.
Tinuruan ako ni Tatay Rod kung paano gurnamit nggulok at kung paano tagain ang
kumpay. Dahil pursigido ako sa aking mga ginagawa ay mabilis akong natututo at ang
lahat ay aking tinatandaan.
Sa simula ay tagalang nahihirapan ako subalit nang kalaunan ay unti-unti na akong
nasasanay. Maghapon kami ni Tatay Rod sa pagpapastol kaya nang makauwi kami sa
aming mga kubo ay pagod agad ang aking naramdaman "Ito ang buhay ng mahirap. I'm
greatful dahil ipinanganak ako na mayaman 'YES' mayaman nga kami pero bakit may
kulang?" Bulong ko habang nakaupo sa bamboo chair.
Dahil sa sobra kong pagod ay hindi ko namalayan na nakatulog pala ako sa aking
kinaupuan. Nagising na lamang ako banda alas-diyes. Hindi na rin ako kumain dahil
tinatamad na ako.
Nag-shower lang ako saglit at pagkatapos ay humiga na sa aking papag.
Kinabukasan ay maaga akong nagising upang maagang makapagsimula sa aking trabaho.
Kasalukuyan kong isinuot ang aking bota nang may kumatok sa labas ng pinto. Dali-
dali ko naman itong binuksan.
"Magandang urnaga Kayr." Bati ni Tatay Rod.
"Magandang umaga rin po Tay."
"Kayr, ikaw na muna ang bahala sa mga hayop, may inuutos si donya sa bayan.'l
aniya.
"Ah... Sige po Tay.'l Nakangiti kong tugon, but deep inside I felt nervous. Dahil
ang darni pa naman ng mga hayop na aking babantayan.
"Meron ka bang ipapadala?"
"Opo! Meron Tay. Baka puwedeng magpapabili ng kutson kahit manipis lang." "Sige..."
turan niya.
Dali-dali naman akong pumasok sa kuwarto
para kumuha ng pera.
Pagkaalis ni Tatay Rod, ay urnalis na rin ako. Medyo kinabahan ako ng konti dahil
ako lang mag-isa. Ang una kong binuksan ay ang kulungan ng mga baka.
"Oh...GOD!" Napatakbo ako ng mabilis nang matapos kong buksan ang kulungan sapagkat
halos sabay-sabay silang nagsilabasan ang laki pa naman ng mga ito.
Pagkatapos ay ang kulungan naman ng mga kambing at tupa.
"Magpakabait kayo sa labas ha... maawa kayo sa akin dahil ako lang mag-isa."
Nakangiti kong sabi sa mga hayop.
Para naman akong naintindihan dahil sum agot ito.
"Good! Dahil naintindihan ninyo ako, sige...kumain kayo at magpakabusog." Sabi ko
ulit.
Ang huli kong pinuntahan ay ang kulungan ng mga kabayo. "Magandang umaga sa lahat!
Gutom na ba kayo?" Tanong ko sa kanila. At nag-iingay naman ang mga ito.
"0w?! Naintindihan niyo rin ako?" tanong ko sabay bigay ng kumpay.
Tiningnan ko ang itim na kabayo at napansin kong medyo malungkot ito. Maingat akong
[umapit dahil sabi ni tatay ma[dito daw ito.
"Bakit ka ma[ungkot? Namiss mo ba ang amo mo? Pasensyahan mo muna ha kasi
nagluluksa pa siya e..." sabi ko at sinubuan ko siya sa kaniyang pagkain.
Pagkatapos ko silang asikasuhin ay nagpunta naman ako sa kumpayan, kahit papaano'y
nakayanan ko ang hirap sa aking ginagawa at nalabanan ko ang isang araw na
magbibilad sa sa ilalim ng init. Sumapit ang hapon at mu[i ko silang ibinalik sa
kulungan at buti na lang ay matatalino ang mga hayop dito dahil madaling mapasunod.
Nang maisarado ko na ang kanilang kulungan ay ibinalik ko ang susi sa lalagyan.

Chapter 5
Habang papauwi na ako ay may biglang sumulpot na isang lalaki sa palikond daan.
"Oh my God Bulalas ko sa pagkagulat.
Dahil ang tulis ng mga tingin niya at ang hahaba ng kaniyang bigote sobrang gulo
ang kaniyang mga buhok sa tingin ko ay para itong ermitanyo.
Sobra akong natakot dahil baka nangangain ito ng tao o baka gahasain ako. Halo-
halong mga negatibo ang naglalaro sa aking isipan kaya napatakbo ako na wala sa
oras. Nagpatuloy ako sa aking pagtakbo na lingon dito at lingon doon ang aking
ginagawa. Hanggangsa malapit na akong dumating sa aking kubo, dumating na pala si
Tatay Rod at agad niya akong tinanong.
"Anong nangyayari sa lyo Kayr?" hinihingal kong sabi.
Patakbo naman si Tatay Rod sa 100b ng kanilang kubo at kumuha ng isang basong
tubig.
"Anong nga ang nangyari sa'yo?!" Pag-alalang tanong niya sa akin.
May nakasalubong akong ermitanyo Tay.'l Seryoso kong sagot na patuloy pa rin sa
paghingal.
Humalakhak ng tawa si Tatay Rod sa aking sinasabi. "Bakit nagkaroon ng ermitanyo
dito?" " Ewan ko po Tay.'l
"Tara, samahan mo ako at hahanapin natin." sabi niya.
"Ay! ayaw ko tay!" Tugon ko.
"lkaw naman Kayr... para kang hindi lalaki."
Eh... lalaki ako Tay. Pero ayaw ko talaga."
Napailingsi Tatay sa akin at lumakad siyang mag-isa.
Nagpahinga ako saglit pagkatapos ay nagtungo na sa banyo para makaligo. "Mahaba na
pala itong buhok ko kaya medyo mainit.
Hmmm— putulan nga kita,ll saad ko.
Naghalungkat ako sa drawer at naghanap ng gunting.
"Buti na lang at meron." Sinimulan ko ang paggubit sa aking buhok humaharap ako sa
salamin at dahil hindi ako marunong ang kin alabas ay hindi nagkapantay-pantay.
"My gosshh! What happened?" Bulalas ko sa aking sarili dahil ang pangit tingnan.
Napilitan na lang akong gawing short hair. Ang kin alabasan ay nagiging four-
inches na lang ang aking buhok.
"Oh! Looking handsome!" I whispered, then I smiled into myself.
ISANG buwan ang nakalipas at nasanay na rin ako sa pamamastol at nagiging malapit
rin ako kay Tatay Rod at sa kaniyang pamilya. Lalo na sa anak niyang dalaga na si
Angeline. Dahil kauna-unahan kong sahod ay namimili ako ng makain namin sa hapunan
at si Nanay Aneth ang aking pinapaluto para pagsaluhan namin ito. Balak ko na rin
na magtapat sa kanila at siguro naman ay maintindihan nila ako.
"Kayr... Kayr?" tawag ni Angeline sa akin.
"Bakit Angeline?" Dumungaw ako sa aking bintana at nakita ko siya sa may pinto na
nakatayo.
"Nakaluto na si Nanay... halika na." aniya.
"Okay— coming!" saad ko.
Nakahanda na ang lamesa nang makapasok na ako sa kanilangtahanan.
"Wow! Ang bango ng luto mo Nay." Nakangiti kong sabl.
"Salamat... Dito ka Kayr." wika ni Nanay at hinila niya ang isang upuan para sa
akin. Nang matapos na kaming kumain ay huminga ako ng malalim para makahugot ng
lakas.
"Ummm... Nay Aneth, Tatay Rod... Angeline. M-may ipagtatapat sana ako." kinabahan
kong panimula.
"Ano iyan Kayr?" Tanong ni Nanay Aneth.
"Tungkol saan ang ipagtapat mo Kayr?" Sabat ni Tatay Rod at tumingin siya sa
kanilang anak. Sa isip siguro ni Tatay ay nabuntis ko ang kaniyangdalaga.
"Oh! Bakit Tay?!” Gulat na tanong ni
Angeline sa kaniyang ama sapagkat tinitigan siya.
Pagkatapos tumitingin naman sa siya akin.
"Tungkol po sa pagkatao ko..." panimula ko at nagkatinginan naman sila.
"Sige, ituloy mo lang Kayr... makikinig kami.ll sabi ni Nanay.
Eh... kuwan... ano kasi— babae po ako. " Kinabahan kong pagtatapat sa kani[a at
nagtinginan na naman sila.
"Patawarin niyo sana ako hindi ko naman intensyong lukuhin o magsinungaling sa
inyong lahat. Nangangailangan lang talaga ako ng trabah0*” Seryoso kong pahayag.
Nagkatinginan silangtatlo na walang ni isang nagsasalita, kinabahan naman ako at
nakaramdam ng kontingtakot sa aking sarili na baka hindi ni[a nagustuhan o hindi
nila tanggap ang aking sinasabi.
"Sabi ko na sa inyo Tay eh! Na babae si Kayr.ll Turan ni Angeline na bahagyang
ngumitı. "Patawarin po ninyo ako nagawa ko lang naman ito dahil kailangan ko ng
trabaho.
Pag-uulit ko na may paawa epek.
"Naintindihan kita Kayr, humahanga ako sa lyo dahil nakaya mo ang gawaing
panglalaki at maayos naman ang pinakita mong trabaho.”
Pahayag ni Tatay Rod.
"Salamat Tay Rod. Nay Aneth? 'l sambit ko sa kaniya. Dahil hindi ito nagsasalita.
"Hmmm... naintindihan kita, pero kailangan mong magtapat kay donya Marlyn." Tugon
ni nay Aneth.
"Opo! Bukas na bukas rin po sasama ako sa inyo, pero Nay tulungan mo akong humarap
kay donya Marlyn.ll
"Okay... walang problem a."
"Salamat Nay. By the way, Kaye po ang aking tunay na pangalan."
LUMUWAG ang aking pakiramdam nang maipagtapat ko sa kanila ang akingtunay na
pagkatao. Tulad nang sinabi ko na ipagtatapat ko kay donya Marlyn ang aking lihim.
Kaya kinabukasan bago ako nagsimula sa aking mga gawain ay sumama ako kay Nanay
Aneth sa malaking bahay.
Hinarap naman ako ng maayos ni donya at sinabi ko sa kaniya ang totoo.
"It's okay, I undrstand and I don't have any reason para magalit sa'yo. Dahil
ginawa mo naman ng maayos ang iyong trabaho."
Nakangiting paghahayag ni donya Martyn.
"Thank you so much donya Marlyn." Masaya kong saad sa kaniya.
Nakaluwang ako ng malalim ng makalabas
ako sa malaking bahay.
"YES! I'M FREE!" Sigaw ko.
Nagiging masaya ang aking buong araw dahil malaya na ako.
Kinahapunan nang makarating ako sa aking kubo ay nakita ko sila Tatay Rod sa labas
ng kanilang kubo. May kasama siyang isang lalaki. Sa tanto ko ay nag-iinuman sila,
hindi ko agad namukhaan ang kaniyang kainuman dahil nakatalikod ito.
"Kayr... halika dito saglit.l' Tawag ni Tatay sa akin at lumapit naman ako.
"Magandang hapu— Putol kong sasabihin sapagkat ay nagulat ako sa aking nakita. "Ang
bulong ko sa aking sarili.
"Kayr, si sir Derick." Pagpakilala niya sa akin ngunit hindi ko alam na anak siya
ni donya Marlyn at hindi ko rin alam na siya ang namatayan ng asawa.
"Oh! Kayr... shot ka muna.ll Alok sa akin ni sir Derick daw.
"Naku! Sir, hindi po ako umiinom." Nakangiti kongtanggi.
"Bakla lang ang hindi urniinom Kayr. Sige na... pagbigyan mo na ako." Pinagpilitan
niya na iinom ako at inabot ang isang baso na may laman na alak.
Napilitan akongtanggapin ang ibinigay ni sir Derick sa akin.
"Dito ka umupo..." alok niya sa akin at tingin ko lasing na ito. Bigla niya akong
inakbayan at nagulat ako.
"Ouch!" Daing ko dahil may kabigatan ang braso niya.
"Sige na... i-shot mo na para makarami tayo." Utos ni Derick.
Napatingin ako kay Tay Rod at bahagya n aman siyang tumango.
"Ahhh... Sige PO!" Napangiwi ang aking mukha pagkatapos kong tunggain ang baso.
"See? Marunong ka naman palang uminom. Iyan angtunay na lalaki!" Nakangitingsaad ni
Derick.
"Hayyy... naku! Kaya naman pala n agmukhang irrnetanyo itong loko-loko dahil
sobrang lasinggero naman pala!" Bulong ko sa aking sarili.
"Here, one more shot." alok na naman niya.
"No thanks! Ayaw ko na sir." Sabi ko at akmang tatayo na sana ako. Ngunit muli niya
akong pinaupo.
"Huwag ka munang umalis Kayr clito muna tayo..." aniya na halos hindi na
maintindihan ang kaniyang mga salita

Chapter 6
"Eh! May trabaho pa ako bukas sir Derick." Paliwanag ko para lang payagan niya
akong makapasok na sa 100b.
"A— iyan lang ba ang problema mo? Huwag ka nang pumasok bukas I'll pay you
tomorrow," he said.
"Naku! Wala na talaga ito sa katinuan," bulong ko.
"Sige na Kayr!" Pamimilit niya sa akin kaya napilitan akong tanggapin na naman ang
baso at agad kong ininom.
"A ... sir Derick, babalik ako, ha. Magpalit lang ako ng damit masyadong mainit,
eh." Pagdadahilan ko na naman.
"O—sige. Pero balik ka agad." Parang batang nakikiusap ito
"Opo! Tay Rod, babalik ako," sabi ko na bahagya ko siyang kinindatan.
"Sige, Kayr,ll tugon naman ni Tatay.
Dali-dali akong pumasok sa banyo at naligo dahil pakiramdam ko ay nalasing ako.
Nang matapos na ako ay agad ng humiga at hindi na ako bumalik sa labas. At maya-
maya pa ly narinig ko ang pagtawag ni Derick sa akin.
"Kayr ... Kayr... labas ka na dito!" Sambit niya sa akin at pumasok ito sa aking
kubo.
"Naku! Hindi ko pala nai-lock ang pinto!" bulalas 1<0.
"Kayr ... Kayr!" tawag na naman niya na parang nasa sala na ito.
Ingat na ingat akong turnakbo patungo sa pinto ng aking kuwarto dahil hindi ko rin
ito nai-lock. Tamang-tama naman na sa aking pag-lock ay inikot niya ang door knob.
Kumatok siya nang paulit-ulit.
"Kayr, ang daya mo, dude!" turan ni Derick. Pero hinayaan ko lang siya dahil sobra
na itong lasing.
Biglang tumahimik sa labas kaya bahagya ko itong sinilip sa pag-akalang umalis na
ito. Ngunit nasa sala siya at nakatulog sa upuan.
"Ehem! ll Agham ko at may naisip akong gagawin sinubukan ko itong gisingin pero
talagang mahirap ng magising
Dali-dali akong pumasok sa banyo at kinuha ang gunting pati ang aking shaver.
Maingat akong lumapit sa kaniya.
"Hmmm... sorry sir Derick, but I need to do this. kasi natatakot ako sa iyong
mukha!" Nakangiti kong sabi sa mahinang boses.
Kahit hindi ako marunong ay sinimulan ko pa rin ang paggupit sa kaniyang mahabang
buhok. "Bahala na!" Paanas kong sabi habang isinagawa ko ang paggupit sa kaniya.
"Ayan! Kahit hindi pantay at least hindi ka na mukhang irmetanyo." Bulong ko na
naman.
Nang matapos ko siyang gupitan ay sinunod ko naman ang kaniyang three-inches na
balbas. Maingat ko itong inahitan para hindi siya basaktan.
"Vanissa... asawa ko... Vanissa... mahal na mahal kita." Paanas niyang sambit sa
pangalan ng babae. Napahinto ako sa aking ginawa."Oh... poor husband. Siya pala ang
anak ni donya Marlyn. Ang tinutukoy ni manong driver." Bigla akong nakaramdam ng
awa sa kaniya nang makita ko ang pagpatak ng kaniyang mha luha.
Ingat na ingat ko itong pinunasan at itinuloy ko ang pag-alis sa kaniyang mga
balbas. "You look so handsome..." bulong ko nang matapos kong ahitan ang kaniyang
balbas.
"l called him irmetanyo, pero napakaguwapong lalaki pala niya." I whispered.
Bago ako natulog ay kinumutan ko muna siya at pagkatapos ay pumasok na ako sa aking
kuwarto. Kinabukas paglabas ko ay nadatnan ko pang tulong si sir Derick hindi ko na
siya ginising at maingat ako sa aking mga galaw upang hindi siya magising. Nang
matapos akong makapag-almusal ay urnalis na ako at dala ang aking baon. Iniwan ko
siya na nanatiling tulog pa....
Derick's POV
"Shit! Sakit ng ulo ko—. Kaninong kubo ito? ll Sinubukan kong ipinikit ang aking
mga mata para maalala kung sino ang aking kainuman kagabi.
"Si Tatay Rod at 'yung bago naming trabahador." Turan ko sa aking sarili. Kahit
masakit ang aking ulo ay burnangon na ako at lumabas sa kubo naglakad ako pauwi sa
bahay. "Derick?!" Gulat na tanong ni Mama.
" Pasensya na Ma, nakatulog ako sa labas. "Saan ka na naman nakatulog?"
Nakangitingtanong niya.
"Doon sa bagong trabahador.ll tugon ko. "1 1 m so happy anak, dahil nakita kitang
muli na ganyan ang itsura mo."
"Bakit? ll Pagtataka kong tanong.
"Wow! Daddy ang guwapo niyo PO!"
Masayang sabi ng aking anak sabay yakap.
"Thank you honey." Saad ko sabay halik sa kaniya.
"Gusto mo bang kumain?" Tanong ni Mama.
"Mamaya na Ma, gusto ko munang matulog.ll Wika ko at pagkatapos ay pumanhik na sa
aking kuwarto para maligo.
Lumaki ang aking mga mata nang makita ko ang aking mukha sa harap ng salamin,
napahawak ako sa aking mukha at sobra akong
nagulat. "Ako ba ang nag-ahit?" I asked myself.
Kahit paulit-ulit kong iniisip kung ako ba ang naglinis sa aking mukha ay hindi ko
talaga matandaan. "Pero,baka ako nga." I whispered.
Nagtungo ako sa aking kama at humiga hindi ko namalayan na nakatulog pala ako.
"Daddy... please, move on ka na at harapin mo ang bukas, pinabayaan mo na ang ating
anak. Nalulungkot ako Daddy. Mahal na mahal ko kayo... mahal na mahal kita!"
Napabalikwas ako ng bangon dahil sa aking panaginip.
"Mommy, I'm sorry. Yes! You're right. I need to move on for the sake of out
daughter." Luhaan kong sabl.
Bumangon ako at naligo. Inayos ko rin ang pagkaahit sa aking balbas, nang matapos
ay nag-ayos ako sa aking sarili. Nagsuot ako ng presentableng damit at pagkatapos
ay bum aba na ako.
I saw my daughter, she was playing alone and talking her doll. Nakaramdam ako ng
sobrang awa at hindi ko mapigilan ang aking sarili na mapaluha dahil napakabata pa
niyang naulila sa ina.
"Honey." Sambit ko sa aking anak.
"Daddy!" Turnakbo siya patungo sa akin at agad yumakap.
"I'm so-sorry honey... I'm sorry." Paghingi ko
ngtawad dahil napabayaan ko siya.
"l love you Daddy..." she said.
"l love you too!" I replied.
Masaya ang aking ina nang makita niya na unti-unti na akong burnabalik sa dati.
"Derick," sambit ng aking ina.
"I'm sorry Ma." saad ko.
"It's okay son... It's okay." She said and she's hugging me sternly.
Nagpaalam ako sa aking ina, sinabi kong pupunta lang ako sa saloon. Para ipaayos
ang aking gupit.
Kaye's POV
"Tay, saan ba natin ibibilad itong mga palay? l' Tanong ko.
"Doon na lang banda sa may mansion para mas madali nating mai-sacking.l' Tugon ni
Tatay Rod.
Tumulong ako sa pagbubuhat ng mga nakasakong palay at ganoon rin si Angeline. Hindi
naman masyadong mabigat dahil tigkalahati lang ang laman nito.
"Kaya pa Kaye?' Nakangiting tanong ni Angeline sa akin.
"00, kaya pa naman." Hinihingal kong tugon.
Dinala namin ang mga palay sa sementadong bahagi kung saan dumadaan ang mga
sasakyan nila donya Martyn, hanggang sa
natapos kami sa paghahakot. Medyo nakaramdam naman ako ng pananakit ng buong
katawan dahil nakailang balik rin kami ni Angeline.
"Alam mo Kaye?" Tanong ni Angeline.
"Hindi pa!" Pagbibiro kong sagot at natawa naman siya.
"Loka!" aniya.
"Just kidding." tugon ko at sabay tawa.
" Namiss ko ang dating sir Derick, dahil noon lagi niya akong isinasama sa labas
kasama si ma'am Vanissa." aniya.
"REALLY? Saan naman kayo nagpupunta?" asked.

Chapter 7
"Mag-bar kami or manood ng liveband sa bayan, pero mula noong namatay si ma'am
Vanissa ang lahat ay biglang nagbago." She said, at medyo nakaramdam ng lungkot.
"Talaga? Masyado lang siguro siyang nasaktan sa sin apit ng kaniyang asawa." Wika
ko at hinaplos ang kaniyang lilod.
"00. Paano naman kasi mahal na mahal niya si ma'am Vanissa."
"Pero dapat na siyang mag-move-on, dahil may anak pa siya at ina." Tugon ko at
bilang nakaramdam ng awa sa anak nito.
Nagkukuwentuhan kami ni Angeline habang sinusukay ang nakalatag na mga palay.
Nagulat ako nang biglang dumaan ang Land Cruiser na sasakyan at walang awang
sinasagasaan ang mga palay.
"Hoy! Bastos! Bumalik ka dito— l" Galit kong sigaw dahil na high blood ako sa
kaniyang pagsagasa sa mga palay ni wala man lang busina.
Huminto ang sasakyan kaya agad kong pinulot ang isang bato na may katamtaman ang
laki. Ang intensyon ko ay ang sasakyan lang ang aking babatuhin ngunit biglang
bumababa ang nagmamaneho nito at siya ang tinatamaan. "Holy Shit! What the hell are
you doing?!" Sigaw nito sabay hawak niya sa kaniyang noo.
Dahil ito ang natamaan.
"Oh my God!" Nabigla ako dahil dumugo ito. Taranta akong lumapit sa kaniya at ang
kanina ay galit ang aking naramdaman ngayon ay takot at pag-alala.
"Sir Derick?!" Bulalas ni Angeline at sapu ang kaniyang bibig.
"S-sorry sir... sorry PO!" Kandautal kong paghingi ngtawad at kinabahan ako na baka
matanggal ako sa trabaho.
"What are you doing?!" Muli niya akong binulyawan at halatang galit na galit ito.
"lkaw naman kasi! Sinasagasaan mo ang mga palay!" Tugon ko at binulyawan ko rin
siya.
"Then so—?" Seryoso ang kaniyang mukha.
Hindi ko na siya pinatulan dahil baka mas lalo pa siyang magalit sa akin.
"Angeline, please, humingi ka ng cotton at betadine kay Nanay Aneth.l' Utos ko at
patakbo namang nagtungo si Angeline sa 100b ng bahay.
Ako naman ay tinakpan ko ang kaniyang sugat sa noo. Gamit ang aking panyo.
"Sir, umupo ka muna." Utos ko dahil nangalay na ang aking kamay sapagkat may
katangkaran si sir Derick.
Habang nakahawak ako sa kaniyang sugat
siya naman ay panay titig sa aking mukha.
"Sir, huwag mo akong titigan ng ganiyan baka malusaw ako." Wika ko, dahil nahihiya
ako sa kaniyang mga titig.
"Bago ka ba dito? ll He asked me.
"Yes sir. Isang buwan mahigit." I answered.
"What is your name?" Seryoso niyang tanongsa akin.
"My name is Kaye," sagot ko. "Hindi yata niya ako naalala kagabi." I whispered.
"What happened?!"
Gulat na tanong ni donya Marlyn. Kinabahan ako saglit dahil sa reaksyon ni donya
Martyn.
"Ahm— donya Marlyn, ako po ang may kasalanan pero hindi ko po sinadyang matamaan
siya." Nanginginig kong paliwanag.
"Bakit mo ba kasi bin ato si sir Derick?" Pagtatakang tanong ni Nanay Aneth.
Ako naman ay kasalukuyan na ginamot ang kaniyang sugat hindi ako nabahala dito
dahil hindi naman malaki ang kaniyang natamo.
"Ehh! Paano naman kasi Nay Aneth, donya Marlyn. Basta-basta na lang niyang
sinasagasaan ang mga palay pinaghihirapan namin itong buhatin mula doon hanggang
rito para lang maibilad ng maayos tapos sasagasaan lang niya! Isa pa hindi naman
siya talaga ang babatuhin ko, kun'di ang kaniyang sasakyan lang naman sana." Mahaba
kong litanya.
Nakita ko naman ang kanilang mga reaksyon, bahagya silang napangiti at kahit si
Derick ay ganoon rin. Nagtaka naman ako kung bakit.
"Ouch! Slowly!" Bulyaw na naman niya sa akin. Naasar kasi ako kaya dinidiin ko ang
paglagay sa betadine.
"What's the problem kung sinasagasaan ko ang mga palay?" Nakangiting tanong niya sa
akin Lihim namang natuwa si donya Marlyn dahil nakita niya ang anak na ngumingiti
at idagdag pa ang paggupit ko rito.
"Anong what's wrong?! Kinakain kaya natin 'yan! ll Katangahan kong sagot.
Bigla siyang humalakhak. "Tanga ka ba?!" Pabulyaw niyang tanong sa akin.
"Sira ulo ito—. Pinagtatawanan pa ako!" Bulong ko sa aking sarili.
"Hindi ako TANGA!" Galit kong tugon.
"Ouch— Ahhh! Tama na... tama na!" Pasigaw niyang sabl' dahil muli kong idiniin ang
paglagay ng band-aid sa kaniyang sugat.
"Ayan— tapos na! l'
"Ano ba ang dapat na itawag sa'yo ha? Baliw, Buang, praning or etc." Turan niya at
nasaktan ako sa mga kataga na kaniyang mga binitawan. "CRAZY na lang para sosyal
naman!" Sagot
ko para matakpan ang aking galit.
"You know what?" he said.
"l don't know what!" I replied
Wala na sa isip ko na mahaba-haba na pala ang aming bangayan at kanina pa kami
pinagtawan ng tatlong babae.
"I'll explain you okay? Ito may balat pa," sabi niya. At dumampot ng isang butil ng
palay at ipinakita niya sa akin.
"Kaya walang problema kahit masagasaan pa mga 'yan ng paulit-ulit dahil hindi sila
namamatay— Sapagkat wala silang buhay. Pero ako may buhay na puwedeng mamatay dahil
sa ginagawa mol" Mahabang seremonya ni Derick.
Then... I realized he was right. "Oh—My— Gosshh! What a stupid mind." lhit ko sa
aking sarili.
Natahimik ako at napahiya pero mas pinili ko pa rin ang magpakumbaba sa aking
pride.
"I'm sorry donya Marlyn... 1 1 m so-sorry sir Derick." Nakayuko ako habang
humihingi ng tawad sa kanila.
"It's okay, I know nagmalasakit ka lang at malinis ang iyong hangarin.ll Tugon niya
at inakbayan ako.
"Salamat donya Marlyn .11
"Derick, please... forgive her na."
Paglalambing ni donya Marlyn sa kaniya.
"Hmp— Pakipot pa ang lasinggo!" Pipi kong sabi.
"Okay fine! I'll forgive you... pero may kundisyon." Sabi niya at nagulat ako.
"Huh?!" At lumaki ang aking mata.
"Yes! Mamayang gabi samahan ninyo ako ni Angeline." Aniya at pati si Angeline ay
nadamay pa.
"Samahan saan? ll Tanong ko rito.
"Gusto kong libangin ang aking sarili para mawala itong sakit sa noo ko." Saad
niya.
"Ang OA mo naman sir Derick! Parang 'yan lang? Akala mo naman turnagos sa kaniyang
utak may kondisyon ka pang nalalaman." Prangka kong sabl' sa kaniya.
"Sige na Kaye... Sundin mo na lang ang kondisyon ng aking anak para matapos na
kayo." Pakiusap ni donya Marlyn.
"Sige PO!" Napilitan ako dahil ayaw kong suwayin si donya Marlyn.
"Good! See you tonight—" Sabi niya at biglang urnalis sabay pasok sa 100b ng bahay.
"It's okay, Kaye. Mabait ang aking anak at gusto lang niyang libangin ang kaniyang
sarili para tuluyan ng makalimutan ang mapait na nangyari sa kaniya. I'm begging
you, please help him." Nabigla ako sa pagmamakaawa ni donya Marlyn sa akin.

Chapter 8
Sa totoo, naaawa ako sa kaniya pero paano ko siya matutulungan? "Ummm... Kaye, may
tanong lang ako sa'yo I hope you don't mind." Sabi ni donya Marlyn.
"lkaw ba ang naggupit sa aking anak?"
Matagal bago ako nakasagot sa tanong ni donya Marlyn dahil sa isip ko ay baka
magalit ito.
"O-opo, paano naman kasi nakakatakot ang kaniyang hitsura parang ermitanyo. Tapos
kagabl niyaya niya akong mag-inurnan, kahit hindi ako umiinom ay napilitan ako ng
dalawang shot. At doon po siya nakatulog sa sala ng aking kubo kaya naisipan kong
alisin ang kaniyang balbas at buhok." Mahaba kong tugon.
"Actually... hindi niya alam na ikaw ang naggupit sa kaniya. Nagpapasalamat ako sa
ginawa mo, Kaye." She said and smiled.
Sumapit ang gabi at kasalukuyan akong nasa sala nang aking kubo nang makita ko ang
sasakyan ni Derick na huminto sa tapat ng kubo nila Tata Rod. Dali-dali naman akong
gumapang patungo sa aking kuwarto para magdadahilan na tulog na ako.
Derick's POV
"Tay Rod, Nay Neth. Hiramin ko muna ang mga dalaga ninyo.ll Sigaw ko sa labas ng
kanilang kubo.
"Walang problema sir Derick. Pasok muna kayo dito at nagbihis pa si Angeline."
"Si Kaye, nasaan?" Tanong ko, dahil ang akala ko ay sakanila ito nakatira.
"Ay! Nasa kubo niya sir." Sagot ni Nanay Aneth.
"Akala ko dito siya nakatira sa inyo, saan ba siya?'l
"Diyan langsa kabila sir Derick." Nagulat ako sa tugon ni Tatay Rod.
"Ang ibig mong sabihin Tay, 'yung lalaki na ating nakainuman ay asawa ni Kaye?"
Naguguluhan kong tanong.
Napahalakhak ng tawa si Tatay Rod sa aking tanong. "Sir, si Kaye nama 'yong
nakainuman natin kagabi." Tugon ni Tatay Rod at nanatili pa itong nakangiti.
"Ano?! Akala ko ba lalaki 'yon." Napailing ako sa aking nalaman sabay kamot sa
aking ulo.
"Paano naman kasi sir Derick. Lasing na lasing ka na kagabi." Nakangiting sabi ni
Nanay An eth.
"Lasing na ba talaga ako kagabi Tay?"
"00 sir... kaya pati si Kaye ay napasubong urninom dahil pinipilit mo."
Nakaramdam naman ako ng konting hiya kay Kaye. "Kawawa naman pala si Kaye."
whispered.
"Ano pa ang ginawa ko sa kaniya Tay?" Curious kong tnong.
"Ayon! Tinatawag mo pang bakla at pinasok mo pa sa kaniyang kubo." Pagtatapat ni
Tatay Rod.
"Hindi nga Tay? Talagang ginawa ko
'yan?" Turan ko na hindi pa rin makapaniwala.
"00! Hindi ka na nga nakauwi kagabi at diyan ka na nakatulog sa 100b."
"My—Goodness!" Sabi ko at napangiti ako sa aking ginawa kagabi.
"May isa pa akong tanong Tay Rod. Kagabi ba noong nagpunta ako dito ay maiksi na
ang buhok
"Mahaba pa naman ang buhok mo at balbas kagabi sir. Buti na lang at naisipan mong
mag-ahit ngayon. Ayan guwapo ka na ulit!" Sabi ni Tatay.
"Tay, iyan nga ang aking katanungan sa aking sarili kung sino ang nag-style sa
aking buhok kagabi? Dahil hindi naman ako marunong manggupit at parang hindi
propesyonal ang gumawa eh!" Turan ko at may hinala na akong si Kaye ang salarin.
"Ang ibig mong sabihin sir Derick hindi ikaw
ang naglinis sa bukha Imo?" Gulat na tanong ni Tatay Rod.
"Hindi Tay," I replied.
"Kung hindi ikaw sino?" Kapwa kaming naguguluhan ni Tatay Rod at biglang nag-iisip
"Hindi kaya si Kaye ang gumawa sir Derick?" Tanong ni Tatay Rod.
"Bakit mo naman nasabi 'yan Yay?" Pagtataka kong tanong.
"Kasi napagkamalan ka niyang ermitayo noon eh." Pagtatapat niya sa akin.
"Sandali tay ha... pasunurin mo na lang si Angeline dito sa kabilang kubo kapag
tapos na siya.ll Paalam ko, dahil may gusto akong hanapin sa 100b.
Kaye's POV
"Hmmm... sana huwag na akong isama sa lakad niya dahil may trabaho pa bukas." I
whispered.
"Kaye?" Boses ni sir Derick at kumatok ito. "Oh—My—God— Ayan na! ll Bulong ko na
may halong ka ba.
"Please open the door!" Pakiusap ni sir
Derick at napilitan akong lumabas para harapin ang bisita.
"Good evening sir Derick... ano'ng atin?" bahagya akong ngumiti at nagkunwaring
natanong.
"Wow— Hindi ka pa nakabihis?" He asked, then he looked at me up and down.
Ay— Sorry sir Derick, I really forgot." I replied.
"Ows... really?" He said, at may kasamang sarkastikong titig.
"Yes Slr. . ." tugon ko rin na may kasamang mapaklang ngitl.
"Come inside sir Derick, magbihis lang ako saglit."
"Maligo ka rin, baka mangamoy.ll Pahabol niyang biro.
"Bostos!" Turan 1<0.
Derick's POV
Bahagya akong yumuko sa aking kinaupuan at napansin ko ang mga maliliit na buhok na
nagkalat sa sahig. As i know na dito ako nakatulog kagabi. Tumayo ako at pinutahan
ang kaniyang garbage can. "Wow..." wika ko. "Siya nga ang salarin.ll Pipi kong sabi
dahil nakita ko ang aking mga putol-putol na buhok. "Hmmm... siya pala ang naggupit
sa akin." I whispered.
Kaye's POV
"1 1 m ready na
Putol kong sabi nang makalabas sa aking kuwarto. I was shocked when I saw him dahil
matulis na mga titig ang ipinukol niya sa akin. noticed na hawak-hawak niya ang
kaniyang mga
gupit-gupit na buhok.
"What happened sir Derick?" Pa-blind-blind kongtanong.
"What is this?" he asked seriously.
"As I can see buhok po iyan." I answered with smiled.
"Yeah I know!" Sabi nito at ibinalik niya ang gupit-gupit na buhok sa basurahan.
Dahan-dahan siyang lumapit sa akin at napaatras naman ako and I felt nervous. "God!
Ano kaya ang gagawin niya sa akin?" I whispered.
"AYYY!" lhit ko, sapagkat nabigla niya akong kinu-corner sa kaniyang dalawang kamay
at napasandal ako sa dingding.
Langhap na langhap ko ang mabangong hininga ni sir Derick. "Oh my God— Oh my God!"
usal ko sa aking isip habang napapikit ako. Dahil palapit nang palapit ang mukha
niya sa aking mukha pigil hininga akong naghihitay sa susunod na mangyayari.
Sapagkat feeling ko na hahalikan niya ako, tulad sa mga napapanood ko sa telebisyon
na ganitong-ganito rin na eksena.
"THANK YOU!" Bulong niya sa aking tainga.
Dahan-dahan ko namang pinakawalan ang aking hininga na kanina ko pa pinigilan at
unti-unti ko ring iminulat ang aking mga mata. Nakangiti siya habang nakatitig sa
akin, pakiramdam ko tuloy ay nakalunok ako ng maraming sili dahil sobrang init ang
aking
mukha.
"Shall we go." Sabi niya sabay alis sa kaniyang mga kamay.
"Oh... Goshh!" Bulong ko at tuluyang nakahinga ng maluwag.
Simple lang ang aking suot Levi's na skinny jeans at sando na kulay itim kaya medyo
lutang ang kaputian ng aking balat.
"Wow! Ang sexy mo Kaye, bagay na bagay sa'yo ang suot mo." Nakangiting puri ni
Angeline at narinig iyon ni Derick, bahagya naman siyang ngumiti.
"Kaye, diyan ka na sa harap umupo." Sabi ni Angeline sa akin.
"Thanks! pero sa likod lang ako, ikaw na lang sa harapan Angel." Tugon ko at
pumayag naman siya.
Hindi nagiging kumportable ang aking pag-upo sa back seat dahil panay ang sulyap ni
Derick sa akin. "Kainis talaga ang taong I to!" Pipi kong sabi.
Readers also enjoyed:
Never again
0 195.4K Read
TAGS second chance mate independent

Chapter 9
HANGGANG sa dumating kami sa bayan at ang akala ko kung saan ang punta namin pero
pumasok kami sa isang disco bar. Madilim sa paligid kaya inalalayan kami ni Derick
sapagat maraming tao sa 100b.
"Be careful." He said sabay hawak niya sa aking braso.
Nakaupo na kami at agad siyang turnawag ng waiter.
"Anong gusto mong inumin? ll Tanong niya sa akin. Hindi ako nakasagot agad dahil
hindi naman ako urniinom talaga.
"lkaw Angel, anong iinumin mo?" Tanong
1<0.
'"SANMIG LIGHT' sa akin," sagot niya.
"Sige, ganiyan na rin sa akin," sabi ko.
Bahagyang tumawa si Derick sa aking sagot kaya napataas ang aking kilay.
"Why?" I asked him.
"Nothing!" He replied na may kasamang pag-iling at nakangiti pa rin ito.
"Sira-ulo talaga! 'l Bulong ko.
"Who?"Tugon niya. Napalingon naman ako dahil nakarinig pala siya.
Hindi na ako sumagot at inaliw ko ang aking mata sa kapanonood sa mga taong
sumasayaw.
"Excuse me!" Sabi ni Derick sabay kalabit niya sa aking kamay.
"Yes?" Tugon ko.
"Ito na ang order mo," aniya at inabot sa akin ang bote ng beer.
"Thank you!" Sabi ko sabay kuha.
"My Goshh— Ano kaya ang lasa nito?" Pipi kong usal habang tinitigan ang bote ng
beer.
Tiningnan ko si Angel habang tinungga ang beer at halatang sanay na sanay itong
uminom.
"Kaye, shot kana." Sabi ni Angel.
"Yeah sure!" Tugon ko at gin aya ko siya kung paano niya tinungga ang kaniyang
beer.
Pinagtawanan nila ako nang matapos kong uminom dahil nasira ang aking mukha sa
sobrang pait ng beer.
"Kaye talaga bang hindi ka sanay uminom?" Tanong ni angel.
"Umiinom ako minsan Angel pero mostly wine lang." Tugon ko.
"Wow! Pangmayaman naman pala ang iniinom mo." Sabat ni Derick.
Dahil doon ay para na akong pinagdudahan niya at hindi ko alam na binabantayan pala
ako ni Derick.
"Gusto mo ba ng wine?" Tanong ni Derick. "Puwede?" Tugon ko naman.
"Sure!" Sabi niya at agad turnawag ng waiter.
Nang makabalik ang waiter ay may bitbit na itong isang bote ng wine at tatlong
glass wine. Si Derick ang naglagay ng wine sa aming mga baso.
"Thank you!" Sabi ko ng matapos niyang mabuhusan ang aking glass wine.
"Wow! Ang galing mong humawak ng baso pangmayaman talaga." Aniya nang matapos akong
uminom.
"Talagang binabantayan niya ang aking mga kilos." Wika ng aking isip, as a doctor
ay alam kong nag-observed siya sa aking mga galaw at ayaw kong malaman niya ang
katutuhan tungkol sa tun ay kong pagkatao.
Kaya tumigil ako sa pag-inom ng wine, dahil may tsismosong nakabantay.
Tiniis ko ang beer kahit sobrang pait sa aking lalamunan.
"Ang bilis mo namang uminom Angel." Puna ko sa kaniya dahil nakatatlong bote na
siya at ako ay hindi pa nakaubos ng isang bote.
"Dapat naman kasi Kaye, damihan mo sa pag-inom para hindi mo mapansin ang pait."
Turo niya sa akin.
"Ahhh... ganoon pala 'yon?" Nakangiti kong
sagot at sinubukan ko ang sinabi ni Angel. Tama nga siya dahil hindi ko nalasahan
ang sobrang pait, hanggang sa nakadalawang bote na ako.
"Cheers!" Sigaw ni Derick at itinaas niya ang kaniyang bote.
"Cheeers! ll Tugon naman namin ni Angel.
Biglang pinatugtog ang isang love song na kanta.'ORDlNARY SONG'
May lumapit kay Angeline na isang lalaki at nagyaya ng sayaw.
"Sir Derick, okay lang ba? ll Paalam niya.
"Sure! Go ahead." Tugon niya at naiwan kamingdalawa.
Suddenly he's stand front of me and said. "Can I dance with you?" Sabay lahat niya
sa kaniyangpalad.
Hindi naman ako nakatanggi sapagkat boss ko siya. Inabot ko ang aking kamay at
tumayo ako at maingat niyang hinila patungo sa gitna ng dance floor.
Kinuha niya ang aking dalawang kamay at ipinatong sa kaniyang balikat bigla niyang
ipinatong sa aking baywang ang dalawa niyang kamay at sumayaw na kami.
"How's your works?" Pabulong niyang tanong.
"Okay lang naman nag-enjoy ako." Nakangiti kong tugon habang nakadikit ang aking
mukha sa kaniyang mabangong dibdib.
"Good! Hindi ka ba nahihirapan?" He asked me again.
"Hindi naman."l replied.
Dahil sa mga simpleng katanungan niya ay biglang gumaan ang aking 100b sa kaniya
at natanto kong mabait pala siya.
Nang matapos ang kanta ay muling nagpatugtog ang grupo ng isang desco song. "Let's
dance." Nakangiting sabi ni Derick na halatang nag-enjoy ito.
Lumapit naman si Angeline sa amin at nakipagkulitan sa pagsayaw hindi ko naman
mapigilan ang aking sarili na mapahalakhak ng tawa. Dahil ang kulit ni sir Derick
at napatitig ako sa kaniyang mukha habang sumasayaw na rin ako.
"Napakaguwapo pala ni Derick kapag-ngumingiti." Bulong ko, dahil lumabas ang
kaniyang malalim na mga dimple. Hindi ko namalayan na sa sobra kong pagsasayaw ay
pinagpapawisan na pala ako at nabigla na lang ako nang pinunasan niya ang aking
pawis garnit ang kaniyang palad. Nang kapwa kaming napagod ay bumalik na kami sa
amingtable at nagpatuloy sa pag-iinom.
Hanggang naparami na ako at nakaubos ng limang bote kaya nakaramdam na ako ng
pagkahilo, samantalang si Angeline ay nakawalong bote na pero normal pa rin siya.
"Are you okay?" Tanong ni Derick sabay hawak niya sa aking baba.
"l don't know..." sagot ko at pakiramdam ko ay hindi na ako marunong magsalita.
"Let's go home." Yaya niya.
Dahil hindi na ako marunong maglakad ay inalalayan na ako ni Derick, niyakap niya
ako habang dumaan kami sa maramingtao.
"Excuse me... excuse me!" Turan niya.
.Hanggangsa nakalabas na kami mula sa disco bar. Kumalas siya sa pagyakap sa akin
at ang braso ko na lang ang kaniyang hinahawakan.
"Kaye, okay ka lang ba?" Tanong ni Angeline sa akin.
"l think, no... but I'm okay..." tugon ko at nagpasuray-suray sa paglakad.
Siguro kong bibitawan ako ni Derick ay sa kangkungan ako pupulutin.
"Why like this Angeline? Ang nainom ko ay limang bote lang pero— parang— ano—
parang nasakabilang mundo na ako. Samantalang ikaw kayo ay ano pa! 'Yung ano—
parang wala lang
11 Utal-utal kong sabi na halos pati ako ay hindi maintindihan ang aking
pananalita. Pinagtawan nila ako at tumawa rin ako na parang wala na sa katinuan.
"You ha— Sir Derick, nakakainis ka—" Sabi
ko na pinagsasapak ko pa ang kaniyang dibdib.
"Why what's wrong with me?" Nakangiting tanong niya.
"What's wrong with? Hmmm... Nothing... "tugon ko at nagtawanan na naman sila.
"Okay lang iyan Kaye, sa susunod hindi ka na madaling malasing." Sabi ni Angeline.
"No! No—no— Ayaw ko na." Tugon ko na parang bata na umiiling-iling.
Hanggang sa nakapasok kami sa sasakyan.
"My Goshhh— I'm drunk! Oh no..." Sabi ko habang humiga ako sa back seat na ang
feeling ko ay nasa kama na ako.
"Okay ka lang ba Ange? 'l Tanong ni Derick sa katabi.
"00, sir Derick, okay lang ako pero si Kaye parang hindi.l' Tugon niya at lumingon
sila sa akin.
"Yeah... you right! I'm not okay— my goshh!" Sabat ko.
A Beast's Prisoner
Norisha May
C)
-Completed-you'd think that having a soul mate would be the one thing a

Chapter 10
Nang makarating kami ay agad nila akong inalalayan patungo sa aking kubo at
pinahiga nila ako sa aking kuwarto.
"Thank you guys!" Sabi ko, nang matapos nila akong mapahiga at lumabas na silang
dalawa.
Derick's POV
"Sige na Ange, nagpahinga ka na ako na lang ang magbantay sa kaniya dito."
"Sigurado ka sir?" She said.
Okay, sir Derick. Salamat PO!" Turan ni Angeline.
Pagkalabas ni Ange ay humiga na ako sa upuang kawayan. Hindi ko puwedeng iwanan si
Kaye dahil lasing ito at mag-isa lang sa kubo baka mapahamak pa ito. At maya-maya
pa ly nakarinig ako ng kalabog sa 100b ng kuwarto.
"Ouch! Arayyy ko..." boses ni Kaya.
Napasugod ako sa 100b ng kuwarto dahil sa lakas ng kalabog sa tanto ko ay nahulog
ito.
"Kaye, are you okay? What happened?" Mga tanong ko dahil nakita ko siyang naka-upo
sa sahig at nakahawak sa kaniyang baywang.
"Nahulog ako eh..." aniya na pilit makatayo at nakangiti ito.
Napailing ako at napatawa sa kaniya dahil para itong bata.
"Saan ba ang banyo? lihi ako..." sabi niya. "Dito," inalalayan ko siya hanggang sa
100b ng banyo at agad naman akong lumabas.
"Tapos ka na?" Tanong ko mula sa labas ng binto. "Kaye, tapos ka na ba? ll Tanong
ko ulit dahil walang sumagot. Bahagya akong sumilip dahil hindi sobrang tahimik sa
100b.
"What the—" Bulalas ko at hindi natuloy ang aking sasabihin dahil tulog na siya at
nakaupo sa bowl na hindi man lang niya nabuksan ang pantalon. Binuhat ko siya at
pinahiga ng maayos sabay kumot ko sa kaniyang katawan. "She's beautiful." I
whispered. Hanggangsa lumabas na ako at muling humiga sa upuan at agad akong
nakatulog. Kinabukasan ay madaling araw na ako umuwi sa bahay at hindi ko na
hinintay na magising pa si Kaye.
Kaye's POV
"Ahhh! Shit! Ang sakit ng ulo ko, ano l ng oras na ba?" Sabi ko sabay tingin sa
aking relo.
"My God! Mag-alas-diyes na pala!"
Napatalon ako mula sa aking papag at dali-daling naligo.
"Naku! Patay ako nito ang mga hayop." Wika
ko habang nagmamadali sa pagsabon ng aking buong katawan. Kahit masakit ang aking
Lilo ay hindi ko na ito ininda dahil sa sobrang pag-alala sa aking mga alaga. Hindi
na ako nag-almusal at patakbong tinungo ang pastolan. Araw ngayon ng Sabado at wala
si Tatay Rod dahil nagpupunta iyon sa bayan para mamimili ng mga pangangailangan sa
bahay. Halos iparin ko na ang pastolan at sobra ang aking pagtataka kung sino ang
nagpalabas sa mga hayop dahil ang lahat ay nagkalat na sa paligid. Ang inisip ko na
lang ay ang mga kabayo, dahi-dali akong pumasok sa kuwadra. "Good morning tigidig!
Nagugutom na ba kayo? Sorry hindi ako nakapunta ng maaga dahil nilasing ako ng amo
ninyo." Turan ko sa mga kabayo.
Nag-ingay naman ang mga kabayo na tila tumutugon sa akin.
"Salamat... dahil nakaintindi kayo!" Sabi ko habang binibigyan ko sila ng pagkain.
Hanggang nasa tapat na ako sa paboritong kabayo ni Derick.
"Oh, Derick... tigidig! Masigla ka ngayon ah... hindi ka ba nagutom?" Tanong ko.
"Hindiiii!" Tugon ng kabayo.
"My— God! Nagsasalita? Aaah!" Sumisigaw ako habang kumaripas ng takbo patungo sa
labas.
Derick's POV
Walangtigil ang akingtawa habang
pinagmamasdan si Kaye. "Parang pangkarera ang takbo...ll sabi ko habang patuloy sa
aking pagtawa at lumabas ako mula sa likod ng aking kabayo. Hindi pala ako napansin
ni Kaye habang bina-brush ko ang mga Balahibo ng aking kabayo.
"Nasaan na kaya 'yun?" Sinundan ko siya sa labas nakatalikod si Kaye habang
humihingal.
"Oka
"Aaaaah!" Sigaw na naman niya dahil sa pagsasalita ko na hindi natapos.
"Hey! It's me!" Sabi ko at bigla siyang lingon sa akin.
Kaye's POV
"Hayop ka talaga! Papatayin mo ako sa takot!" Bulyaw ko kay Derick at hinubad ko
ang aking boots para ibato sa kaniya. Maagap naman siyang nakailag sDerick kaya
hindi ito natamaan. Dahil sa sobra kong pagkainis kay Derick ay turnalikod ako para
uuwi sa kubo na walang suot sa paa. Il' Buwisit talaga! Akala siguro niya
nakakatuwa ang kaniyang ginagawa!" Sabi ko habang patuloy sa aking naglalakad.
"Kaye... sandali!" Sigaw ni Derick habang patakbo itong humabol sa akin at bitbit
niya ang aking boots. Ngunit hindi ko siya pinapansin at nagpatuloy ako kahit
nagkatusok-tusok ang aking mga paa. "BAHALAKA!" Sigaw ko na hindi turningin sa
kaniya.
"Sorry na!" Aniya habang nakangiti pa rin.
"Sorry you face!" Tugon ko at binilisan pa ang aking mga hakbang.
"Sandali...Kaye!" Pangungulit niya habang hinarangan ang aking dinadaanan.
"Get out of my way! Sisipain kita! ll Sabi 1<0, na para na kaming sumasayaw ng cha-
cha dahil kapagdadaan ako sa kabilang gilid ay sinusundan at hinaharangan niya pa
rin ako.
"Sorry na nga eh!" Bulyaw niya sa akin.
"Tingnan mol Tingnan mol. Tama ba iyan ha?! Hihingi ka nga ng sorry sisigaw pa!
Alis! 'l Ganti kong sigaw sa kaniya.
"No!" Tugon niya.
"Alis sabi eh!"
"l said, nol"
"Sabing alis!" Sabi ko na naman at pulang-pula na ang aking mukha.
"l said NO! Sino ba ang boss?!" Tanong niya.
"Ikaw! Sinabi ko bang ako?!" Tugon ko.
"lyon naman pala eh... kaya balik." Utos niya sa akin.
"No!" Tugon ko.
" Sabi ko balik!" Utos na naman niya na talagang pinalaki pa ang kaniyang mata para
m atakot ako.
"l said No!" Talagang nagmamatigas ako.
"Ayaw mo?!" Aniya.
"Aaaaah—!" Sigaw ko sa pagkabigla. "Ibaba mo ako Derick!" Nagpupumiglas ako dahil
para akong kumpay na iniipit sa kaniyang baywang.
"Sabing ibaba mo ako!" Nanggigigil kong sabi.
"Aaaah! Kaye— Bitiwan mo 'yan." Sigaw ni Derick, dahil hinawakan ko ang kaniyang d*
*k kasama ang kaniyang itlog at mahigpit ko itong piniga.
"Ibaba mo muna ako!" Utos ko.
"00! Hito na!" Tugon niya at dahan-dahan niya akong ibinaba kaya binitawan ko rin
ang kaniyangmanibela.
"Huh! Ouch... ahhh!" Boses ni Derick na turnatalon pa sa sakit.
"Kaye ha! Kapag hindi na ako magkakaanak talagang hahantingin kita! 'l Banta niya
sa akin.
"Talaga namang hindi ka magkakaanak! Bakit?! May matris ka ba? 'l Pamimilosopo ko
sa niya.
"Oh! Ayan... isuot mo!" Sabi niya sabay abot sa aking boots. "Sorry na!" Dagdag pa
niya. "Don't do it again ha!" Tugon 1<0.
"Opo..." aniya sa malumanay na boses.
"PROMISE?" Panigurado 1<0.
"Okay... promise!" Saad niya.
"Mabuti na 'yung nagkaintindihan tayo!"
Sabi ko.
Pakiramdam ko'y ako ang boss dahil sunud-sunuran si Derick sa akin. Isinuot ko ang
aking boots at muli kaming burnalik sa pastolan.
"Gusto mong mangabayo?" He asked. "Hmmm... I don't know how." I replied "It's that
a problem?" He asked me again. "Yes!" Maiksi kongtugon.
"Okay then, I will teach you." Sabi niya.

Chapter 11
"Really?" 1 1 m so excited. Dahil mula sapul ay hindi ko pa nasubukan ang sumakay
ng kabayo. Kinuha ni Derick ang kaniyang paboritong kabayo at naghintay ako sa
labas nang makabalik siya ay nakasakay na ito sa itim na kabayo.
"Halika." Sabi niya sabay lahad ng kaniyang kamay.
"Hindi ba nakakatakot?" Tanong ko.
"Bakit ka matakot kasama mo naman ako." Tugon niya.
Dahil first time akong mangabayo ay sa likod muna niya ako pinasakay.
"Hold tightly," Utos niya.
Kinabahan ako ng husto kaya yumakap ako ng mahigpit.
"Ready?" He asked.
"Yes!" Tugon 1<0.
Napasigaw dahil nagsimulang turnakbo ang kabayo at tinago ko pa ang aking mukha sa
kaniyanglikod.
"Hey! Whats up? Paano ka matuto kung ayaw mong tumingin.ll Sabi niya at may punto
naman siya.
Hanggang sa unti-unting burnilis ang mga
hakbang ng kabayo.
"My God! Hoo—l" Sigaw ko ng malakas Ddahil nagsimula ng urnakyat ang aking nerbiyos
sa aking utak.
Heyyy... heyyy" Boses ni Derick na inutusan ang kabayo at turnakbo naman ito ng
mabilis, kaya mas [along humigpit ang aking yakap sa kaniya.
"Slowly!" utos 1<0. Ngunit hindi siya nakinig.
"Ayaw ko naaa!" Pagsisigaw ko dahil sobrang bilis na angtakbo ng kabayo. Pero hindi
pa rin nakinig si Derick na mas binilisan pa niya.
Hanggangsa unti-unting nawawala ang aking takot marahil naubos ito sa aking
kakasigaw.
"So... okay ka na? May takot ka pa ba?" Pasigaw niyang tanong sa akin.
"Medyo... wala na!" Tugon ko naman.
"Good!" Aniya at unti-unting burnagal ang takbo ng kabayo hanggangsa naglalakad na
lang ito.
"Ang sarap pa sa feeling..." nakangiti kong sabi.
"Yeah! Lalo na kapag sanay na sanay ka na..." tugon niya.
Hanggang sa huminto kami sa isang malaking puno at pinababa niya ako at surnunod
naman siya.
"Umupo ka muna." Yaya niya sa akin at inabot na naman niya ang kaniyang palad para
alalayan ang aking pag-upo.
Sa bawat kilos ni Derick ay talagang nakakahanga at makilala mo kung gaano siya ka
mabutingtao.
"You know what? Dito kami palagi ng aking asawa, kapag gusto niya ang sariwang
hangin clito kami nagpupunta." Panimulang kuwento niya sa akin.
Naramdaman ko kung gaano niya kamahal ang kaniyang asawa dahil bigla na lamang
pumatak ang kaniyang luha.
"Suwerte naman ng asawa mo sa'yo," bulong ng aking isip.
"Talagang mahal na mahal mo ang asawa mo 'no?" Wika ko.
"Yes! Sobra-sobra napakabait kasi niya masayahin, sobrang maalaga sa aming mag-ama.
Hindi ko akalain na maaga pala siyang bawiin sa akin kung alam ko lang na
mangyayari sa amin iyon sana— sana hindi na lang kami umalis." Kuwento niya at
patuloy ang pag-agos ng kaniyang mga luha.
Hinawakan ko ang kaniyang ulo at pinasandal sa aking balikat. Para maramdaman niya
na may isang taong handang mag-comfort sa kaniya.
"Siguro may dahilan ang lahat kaya nangyari
iyon Derick. You need to accept the fact na ang buhay natin ay may hangganan.
Siguro hindi talaga kayo ang destiny. GOD has plan for you Derick, you better to
move on para sa anak mo." Pahayag ko sa kaniya.
"You're right Kaye, kailangan ko na siyang pakawalan upangmanahimik na rin ang
kaniyang kaluluwa. At para maibalik ko na rin ang aking sarili sa dati.
"That's correct!" I said.
Hanggangsa naisipan na naming bumalik sa pastolan sapagkat oras na nang tanghalian.
"Gusto mo bang subukan na ikaw ang nasa harap?" Alok ni Derick sa akin.
"Yeah! Can l?" I said.
"Yes! Why not?!" He replied.
Tinulungan ako ni Derick para makasakay sa kabayo at agad naman akong kinabahan
dahil gumalaw ito habang nasa likod na niya ako.
"God!" Bulalas ko, dahil naglilikot ang kabayo nang urnakyat si Derick.
"Slowly mong itapik ang iyong paa para lalakad ang kabayo." Turo niya sa akin.
"Okay..." turan ko at sinunod ang kaniyang utos.
Heel. Tigidig... hee! Tigidig! Hee! ll Sabi ko para lalakad ang kabayo.
"Anong tigidig?" Nakangising tanong niya.
"Bakit ano ba dapat?" Balik tanong ko at napatawa na rin ako.
Ang maldito na kabayo ay hindi sumunod sa sinabi ko na 'tigidig' nanatili lang
itong nakatayo.
Na tila hinihintay pa ang amo niya ang mag-utos.
"Ganito lang 'yan, ipitik mo ang lubid ng dahan-dahan sabayan mo rin sa iyong paa."
Tinuruan ako ni Derick sa tamang gawin at hinawakan niya ang aking kamay at ang
isang kamay naman niya ay nasa akingtiyan na nakayakap.
"Siguro takot na mahulog." I whispered. Sinubukan ko ang itinuro niya sa akin at
effective naman dahil sumunod ang kabayo.
"Wow! Now I know!" Masigla kong sabi at muling hinawakan ni Derick ang aking kamay
"Heeey! Heeey! Boses niya na pinabilisan ang takbo ng kabayo.
"Aaaah! l' Napasigaw ako dahil mabilis na tumakbo ang kabayo sapagkat pinalo ito ni
Derick ng malakas.
"Oh! Hindi ba mas-enjoy kapag mabilis ang takbo?" Pasigaw niyang sabi na ang
kaniyang nguso ay nakapatong sa aking balikat.
"00! Nakakatanggal ng hangover!" Tugon ko
"Bakit may hangover ka ba?" "00!" Tugon ko sabay tawa.
Hanggang sa makarating kami sa pastolan,
unang bumaba si Derick at inalalayan naman niya ang aking bagbaba.
"Thank you!" Sabi ko.
"Welcome! "
Muling ibinalik ni Derick ang kabayo sa kaniyang lalagyan at pinahintay niya ako.
dahil sabay na raw kami sa pag-uwi. Unti-unti kong nakilala si Derick napakabait
pala nito masayahingtao at hindi boring na kasama, medyo istrikto nga ito ngunit
nasa tamang lugar.
Hinatid niya ako sa kubo at nagmamagandang 100b naman ako na sa bahay na siya mag-
lunch at magluto lang ako saglit. pinaunlakan naman niya ako. at umupo siya sa
upuang kawayan.
Now, my problem is kung ano ang aking lulutuin dahil wala naman akong alam sa mga
hard cook. Nakaupo si Derick sa maliit na sala at ako naman ay nakanganga habang
nakatitig sa nakabukakang ref.
I was thingking kung ano ang mga dapat kong kukunin sa ref para makagawa na ako ng
pagkain namin. Without knowing na lihim pa lang nagmamasid si Derick sa akin.
"You need helped?" He asked me at hindi ko man lang namalayan na nakalapit na pala
siya.
"Hmmm... nakakahiya naman bisita kasi kita eh!" Sabi ko.
"It's okay!" Tugon niya at naghagilap kung ano ang maluluto namin.
"Ano ba ang lulutuin mo? Tanong niya .
"Kahit ano!" Tugon ko.
"May ganoon ba? Derick asked .
"Hmmm..." tangi kong tigon.
"Don't tell me you didn't know how to cook?!
" He said.
"Ummm... I know naman pero konting-konti lang." Nahihiyang kong turan.
Dahil may stock na manok sa ref ay iyon na ang aking kinuha nagpatuloy naman sa
pagmamatiyagsi Derick sa akin.
"Saang planeta kaya galing itong babae na 'to? Poor woman, hindi marunong magluto.
Kahit sa pagbalat ng sibuyas ay hindi rin marunong. " bulong ni Derick sa kaniyang
sarili.
Readers also enjoyed:
Never again
0 195.4K Read
TAGS second chance mate independent

Chapter 12
"Ahhh!" lhit ko, dahil aksidenteng nadulas ang kutsilyo at sa daliri ko ito
napunta.
"Oh— Shit!" Gulat na bulalas ni Derick nang makita niya ang dugo sa aking daliri
dali-dali niyang kinuha ang aking kamay at isinubo ang aking daliri sabay sipsip
niya sa dugo. I was shocked, sapagkat hindi man lang siya nandidiri, hindi niya ito
tinigilan hangga't hindi huminto ang paglabas dugo.
"You know what? May napansin ako sa'yo." Sabi ni Derick sa akin habang siya ang
nagpatuloy sa paghiwa ng sibuyas.
"What is that?" Kinabahan ko namang tanong.
"l don't know if I'm mistake, para ka kasing walang alam sa gawaing kusina."
Prangka niyang sabi sa akin.
"Hmm... you're right. Paano naman kasi ang mga magulang ko ay hinayaan nila ako na
hindi matuto. Basta ang gusto lang nila na mag-aral nang mag-aral lang ako." Tugon
1<0.
"Really?! So you mean certified spoiled brat ka?" Seryoso niyang sabi
"0y! Hindi ah! Sobra ka na man. I'm a good girl Derick." Depensa ko naman sa aking
sarili.
" Really? Then, prove it to me." Turan niya.
"Napatunayan ko na 'yan." Tugon 1<0.
"Ano ang napatunayan mo? 'l Tanong niya.
"Like— like hindi ako urniinom, h-hindi ako magala.ll Kandautal kong sagot sa
kaniya.
"Hmmm... okay," aniya.
Hindi ko namalayan na sa aming kuwentuhan ay nakapagluto na pala si Derick.
"1 1 m done! Ito ang uso ngayon ang bisita na ang nagluluto." Nakangiting wika niya
habang inilapag ang plato na may laman ng ulam.
"1 1 m sorry..." turan ko na may, kasmang tipid na ngiti.
"It's okay... next time tuturuan kitang magluto.
"Ummm... ang sarap naman nito!" Napabilis ang aking paghigop ng sabaw dahil first
time ko lang makakain ng ganitong luto. Napangitl naman si Derick habang binanatan
ko ang hita ng manok.
"Meron pa? Pahingi..." parang bata kong sabi at inabot ang aking Plato.
"Kumuha ka doon sa kaldero at ako'y nagugutom na." Tugon niya at abala ito sa
kakasubo. No choice at tumayo ako upang kumuha.
Hanggang sa natapos kaming kumain at nagpaalam na si Derick sa akin hindi na raw
siya makasama sa pastolan dahil pupunta siya ng bayan.
Ang bilin niya sa akin na mamayang hapon ay sa malaking bahay ako dumideretso para
kunin ang akingsahod.
"Ang bilis ng panahon dalawang buwan na pala ako dito. Kumusta na kaya ang aking
pamilya?" Tanong ng aking isip.
MAI-APIT na ako sa malaking bahay nang mapansin ko ang isang batang babae na
urniiyak at nakatingala ito sa itaas ng puno at nilapitan ko ito.
"Hello..." Bati ko sa kaniya.
"Hi, PO!" Tugon niya sabay punas sa kaniyang luha.
"What is your name?" Nakangiti kong tanong.
'Martina PO!" Tugon naman niya.
"Ako naman si Kaye." Sabi ko sabay lahad ng aking palad at tinanggap naman niya
ito.
"Why are you crying?
"Look!" Sabay turo niya sa itaas ng puno. "My little 'Cheche l.ll Dagdag pa ni
Martina at ang kaniyang tinatawag na Cheche nasa itaas ng puno.
"Oh my God!" Gulat ko namang bulalas, dahil nakita ko ang maliit na kitten na nasa
itaas ito at sa maliit pa na sanga.
"You want na kunÏn ko si little Cheche?" Nakangiti kong tanong sa inosenteng bata.
"Yes! I want..." tumatango-tango niyang tugon na may kasamangsigla sa mukha.
"Okay— But stop crying na...ll sabi ko.
"Opo! 'l Tugon niya at agad ko namang pinunasan ang kaniyang mga luha.
Lumapit ako sa puno at naghanap ng madaanan hanggang sa nakaakyat na ako.
"Oh—God!" Usal 140, dahil biglang nangangatal ang aking mga tuhod.
"Please! Careful Mommy—" Sigaw ni Martina.
I was shocked, when she call me momny. Napatingin ako sa baba and I look in her
eyes na nag-alala siya sa 'kin. Hindi ko naman mapigilan ang aking sarili na matuwa
habang pinagmasdan ko siya dahil napaka-cute niyang bata.
"Don't worry I will!" Pasigaw kong tugon sa kaniya with a smiled
"Okay!" Sabi niya.
"Come here, Chehe! Come...
Cheche...Meeaw...'I Sabi ko habang dahan-dahan ko siyang inabot.
I felt nervous lalo na nang biglang humangin ng malakas. "Konti na lang Cheche...
konti na lang. Yes! I got you!" Masaya kong sabi dahil nahawakan ko na siya at
nanatili pa akong nakadapa sa sanga.
"Meow! Meow!" Boses ng pusa na parang nagpapasalamat akin. Dahan-dahan kong ginalaw
ang akingtiyan para maka-upo ng maayos
Biglang tumunog ang sanga.
"OH MY—Aaaah!"
"Mommy—!" Sigaw ni Martina at takot na takot ito.
"Kaye—I" Bulalas ni Derick nang makita niya akong nahulog at napatakbo siya.
Akala ko patay na ako at buti na lamang may isang brasong makisig ang sumasalo sa
akin. Hindi ko pa nakita ang reaksyon ng kaniyang mukha dahil nakapikit pa ako.
"Kaye... Kaye, are you okay?!" Pag-alala niyangtanong.
"Derick?" Sambit ko nang maimulat ang aking mga mata.
"Are you okay?"
"Y-yes! I— I'm Okay." Nanginginig kong boses dahil may nerbiyos pa ako naramdaman.
"Mommy... are you okay?" Martina asked. Napatingin naman ang ama sa kaniyang
naulilanganak.
He felt very pity for her daughter. "Yes Honey, she's fine." Ang ama ang sumagot sa
kaniya at hinalikan niya ang noo nito sabay yakap.
"Martina, here's your Cheche." Sabi ko at inabot ko sa kaniya ang kuting.
"Thank you Mommy, for saving her life."
Masayang sabi ni Martina at yumakap ito sa akin. "Welcome baby!" Tumugon ako sa
kaniyang yakap at nakalimutan kong kandong pa pala ako ni Derick.
"Daddy, say thank you to Mommy." Utos ni Martina sa kaniyang ama at lumaki naman
ang mga mata ni Derick habang nakatingin sa akin na parang halatang nabigla sa
pinagsasabi ng kaniyanganak.
"Why?" Tanong niya kay Marina.
"Ehh... kasi po niligtas niya si Cheche!" Nakataas ang kilay nito habang
nagsasalita sa kaniyangama.
"Okay! Thank you Mommy..." Malambing naman turan niya sa akin na may kasamang abot
tainga na ngiti at halatang napilitan ang kaniyang ngiti. Kaya hindi ko napigilan
ang mapahalahak ngtawa.
"You're so— ugly Daddy!" Mga tawa ng kaniyanganak.
Napansin rin pala ni Martina ang kapangitan at plastik na pagtawa ng ama, sabay
kaming nagtawanan ni Martina na ikinainis naman ni Derick.
"Pinagkaisahan ninyo ako ha!" Turan niya at ibinaba niya ako sabay lapit niya sa
kaniyang anak. Hindi ko naman akalain na lalapitsa akin si Martina at hinawakan ang
aking kamay.
"Ran Mommy!" At hinila niya ako, "Daddy pangit! ll Sigaw ni Martina habang hila-
hila niya ako kaya napatakbo na rin ako. Hinabol naman kami ni Derick.
"Haarrk!" Boses niya na tila mangangagat.
Napasigaw namn ako nang mahuli kami ni Derick, kapwa niya kaming niyakap at
ibinagsak sa damuhan
"Aaah...Daddy!" Sigaw ni Martina na panay ang tawa dahil kiniliti niya ito.
"Arrrkkk!"Boses ulit ni Derick
"Aaah! Deri—" Putol kong sabi
"Arrkkk!" Pananakot na boses niya na para itong halim aw.

Chapter 13
Tawa nang tawa si Martina dahil nag-enjoy siya habang kiniliti ako ng kaniyang
Daddy.
"Aaah! Tama na Deri—Aaah!" Pagsisigaw na hindi ko na alam ang aking gagawin. dahil
sobra akong kiniliti ni Derick.
Mula sa bintana ng malaking mahay ay nakatanaw at nakamasid lang pala sa amin si
donya Marlyn. "I'm so happy anak dahil unti-unti ka ng bumalik sa dati. Thank you
so much Kaye." Mag-isang sabi ni donya Marlyn.
Sobra akong hinihingal nang ihinto ni Derick ang kaniyang ginagawa sa akin.
"Let's go inside para makapagkape muna tayo." Yaya ni Derick sa akin.
"Let's go Mommy Kaye..." sabad naman ni Martina habang hinila niya ako.
"Okay!" Nakangiti kongtugon at surnama ako.
"Hi, Ma." Bati ni Derick sa kaniyang ina at kasalukuyan itong bumaba ng hagdan.
"Hi, Son." Tugon niya.
"Good afternoon, donya Marlyn." Bati ko sa kaniya.
"Good Afternoon too you, Kaye." Nakangitl niyangtugon sa akin.
"Lola... Iola... ang saya-saya po namin sa labas, tapos iniligtas ni Mommy Kaye si
Chehche.ll Masayang kuwento ni Martina sa kaniya.
"Really?!" Wow... ang bait pala ni Mommy Kaye." Tugon naman ni donya sa apo.
"Halika, Kaye. Dito tayo..." yaya ni donya Marlyn.
Kasalukuyan kaming nagkakape nang biglang dumating si Tatay Rod at hinihingal.
"D-donya Marlyn! Si—sir Derick." Sambit ni Tatay Rod na halos hindi masabi ang
dapat sabihin dahil habol-hininga siyang nagsasalita.
"Tay, anong nangyari?! Hito oh, inorn ka muna ng tubig." Sabay abot ko sa kaniya ng
baso. Nang matapos makainom ng tubig si tatay Rod ay nagpatuloy na ito sa kaniyang
sasabihin. "Anong nangyyari Tatay Rod?" Tanong ni Derick.
"lyong kabayo nating buntis, sir Derick.
Nahihirapan sa panganganak!"
"Ano?!" Pag-alalangtugon ni Derick dahil iniingatan niya ito sapagkat mahuhusay ang
mga lahi ni 'Zedra' at ito rin ang ina sa paborito niyang kabayo na si 'Zero'.
Dali-dalingtinawagan ni Derick ang kanilang Veterinarian doctor.
Pagkatapos ay agad naming pinuntahan sa pastol kasama si donya Marlyn at si
Martina. Nakita ko ang kalagayan ng kabayo talagang nahihirapan ito at sa tingin
ko'y nahihirapan ito sa paghinga. Sa totoo, this is my first time na makakita sa
kabayongmanganganak.
"Sir Derick, matagalan pa ba ang beterinaryo? Baka hindi na niya ito maabutang
buhay si Zedra." Tanong ni, Tay Rod.
"Tinawagan ko na ulit, Tay Rod. Masyado raw na matrapik.ll Tugon ni Derick at
nakita ko ang kaniyang reaksyon sobra itong nag-alala.
" Goddammed!" Napamura si Derick ng makita niyang hinang-hina na ang kaniyang
kabayo.
"Tay Rod, baka may magagawa ako, kumuha ka ng medical gloves, alcohol at gunting."
Utos ko sa kaniya dahil naawa ako sa kabayo at hindi ko matanggap na mamatay ito
kung kaya namang maagapan.
"Sigurado ka Kaye?!" Tanong ni Derick na halatang walang bilib sa akin at hinawakan
niya ang aking dalawang balikat.
"Susubukan natin sir, Kaysa mamatay itong m ag-ina.'l Tugong ko.
"Hito na Kaye!" Sabi ni Taytay Rod nang makabalik ito at sabay abot niya sa aking
mga kailanganin. Kinabahan ako pero kailangan ko itongsubukan.
Agad kong isinuot ang gloves at pagkatapos ay hinugasan ko ng alcohol ang gunting.
"Sir Derick, Tay Rod. Kailangan ko ang tulong niyo." Inutusan ko silang dalawa na
idahan-dahan sa pagtulak ang maumbok na tiyan ng kabayo."Bibilang ako hanggang
tatlo, kapag sinabi kong push, i-push ninyo ng dahan-dahan." Utos ko.Si donya
Marlyn at Martina ay tulala na pinagmasdan ang aming ginawa at hindi maikaila ang
kanilang pag-alala sa kabayo.
"Ready! Uno, dos, tres! PUSH!" Utos ko at sabay naman nilang itinulak ang portion
na naroon ang baby horse at hinanda ko naman ang aking mga kamay sa Vulva ni Zedra.
"Malapit na!" Sabi 1<0. Dahil nahawakan ko na ang mga paa nito.
"Isa pa!" At muli akong nagbilang. "Push!"
Utos ko na naman at sinunod nila ang sinabi ko.
"Hito na!" Sabi ko sabay hugot ko sa baby horse at agad kong pinutol ang pusod.
"Donya Marlyn paki-punas PO." Pakiusap ko, dahil may isa pang baby horse na naiwan
sa sinapupunan ni Zedra.
" Meron pang isa.l' Turan 1<0.
"Wow! Kambal?!" Masayang tanong ni Derick.
"Kaya pala nahirapan sa pag-anak si Zedra, dahil dalawa pala ang nasa kaniyang
sinapupunan" Tugon ni Tatay Rod.
Dahil lumabas na ng konti ang paa ni baby horse ay hindi na ako nagpapatulong at
kusa ko na itong hinila. Nang makalabas ang pangalawang baby horse ay mas lalong
nanghina si Zedra na halos hindi makahinga.
"Wala na, patay na si Zedra." Dismayadong wika ni Derick.
"No! She's still alive!" Sabi ko.
"Yes pero naghihingalo na." Malungkot niyang pahayag.
"Kaya pang Il-revive ang kaniyang buhay." Wiko.
"But how?" Tanong niya.
"We supply some oxygen inside her body." Sagot ko at lito-lito naman si Derick sa
aking mga sinasabi.
"Tay Rod, kumuha ka doon ng pinakamaliit hose at isang matulis na kutsilyo.'l Utos
ko sa niya at patakbo naman na tinungo ni Tatay Rod ang stock room para maghanap ng
aking kailangan. "Kaye hito na!" Hinihingal na inabot ni tay Rod ang ang aking
inutos.
"Salamat Tay. Sir Derick. paki-hawak sa ulo."
"Anong gagawin mo Kaye?' Kinabahan niyang tanong dahil hawak ko ang matulis na
kutsilyo.
"Mamaya ka na magtanong, sir. Wala na tayong sapat na oras." Prangka kong tugon.
Hinawakan ni Derick ang ulo at ako naman ay pinutol ko ang mahabang hose. Sabay
hugas ko ng alcohol.
"Ready!" Sabi ko kay Derick at tumango ito.
Hinanap ko ang malambot na bahagi sa kaninyang lalamunan at nang mahagilap ko ito
ay agad kong binutasan ng konti. Napapikit si Derick at hindi niya kayang tingnan
ang aking ginagawa.
"Donya Marlyn, paki-abot ng hose." "Hito, Kaye." Aniya.
"Salamat!"
Dahan-dahan kong ipinasok ang dulo ng hose sa butas at nang matanto kong nakapasok
na ito ay agad kong hinihipan para masuplayan siya ng hangin sa una'y wala pa rin
siyang takas at reaksyon. Inulit ko ang pagbigay sa kanya ng hangin at maya-maya
pa'y biglang gurnalaw at huminga si Zedra at nakita ko ang pagmulat ng kaniyang mga
mata.
"Huh!" Buntong hinihanga ko ng malalim dahil napagod din ako sa akingginagawa.
Turningin ako kay Derick at nakita ko ang pagningning sa kaniyang mga mata.
"Ang galing mo Kaye, para kang doctor." Nakangiting sabi ni donya Marlyn.
Ganoon din si Tatay Rod, masaya siyang naisalba ko ang buhay ni Zedra.
Dumating ang beterinaryo at nakita niya ang aming ayos. "Oh—Thanks Good! Dahil
nakapanganak na si Zedra.l' Nakangitingsabi ng veterinarian.
"Yes, Doktora. Pero muntikan ng mamatay si Zedra at buti na lang ay binigyang lunas
ni Kaye." Pahayag ni Donya Marlyn.
"Oh... really?!" Aniya na parang hindi makapaniwala.
Maganda ang doktora sa tanto ko ay magkasing-edad lang kami.
"Ah... doktora, kailangan pa lang matahi itong maliit na sugat sa leeg." Sabi 1<0.
Biglang lumaki ang kaniyang mata nang makita niya ang hose na hindi pa nabunot.
"— Okay— okay!" Aniya sabay kuha sa kaniyang mga kagamitan.
At maya-maya pa ly nakatayo na si Zedra at nalinisan na rin ang dalawang foal. Ang
isa ay colt at ang isa ay filly.
A Beast' Prisoner
Norisha May
-Completed-you'd think that having a soul mate wou d be the one thing a.

Chapter 14
"Mommy, ang cute nila." Wika ni Martina at lumapit ito sa akin habang nakaupo ako.
"Yes! Kasing cute mo Martina" Sabi ko sabay akbay sa bata.
"Uminom ka muna ng tubig." Turan ni Derick na lumapit rin sa akin na may bitbit na
dalawang bote ng mineral.
"Thank You!"
"Paano mo natutunan ang ginawa mo sa kabayo?"
"Ummm... napapanood ko lang."
Nakauwi na sila donya Marlyn at kasama si Martina dahil gabi. Naiwan ako sa
pastolan kasama Sina Tatay Rod. Nakatitig sa akin si Derick habang nakaupo ito ito
sa aking harapan na para bang may hinahanap sa aking mga mata. "Yes?" I asked him.
"Nakausap ko si doktora Deocampo." Panimula niya.
"Then, what she said?" Tanong 1<0.
"She said, ang ginawa mo raw ay pang-professional doctor." Tugon niya at nanatili
pa ring nakatitigsa aking mga mata.
"Oh! Really? Wow! Masaya ako dahil
Ina-appreciate niya ang aking ginagawa." Saad ko kahit medyo kinabahan ako na baka
mabulgar niya angtunay na ako.
"Well, nagtaka rin ako, kung paano mo iyon nagawa dahil bawat galaw mo kanina ay
para kang tunay na doctor. Do you've any experience about medical training?"
Seryoso niyang tanong sa akin.
"Hmmm... yes. Graduate ako ng midwifery." pagsisinungaling ko at hindi ko alam kong
nakumbinsi ko ba siya dahil tum atan go-tango ito.
" Really? That's good ! " aniya.
"Hi, Derick!" Boses ng beterinaryo na lumapitsa amin.
"Yes, Doktora?" tugon ni Derick sabay tayo niya.
Pinagmasdan ko lang silang dalawa habang nag-uusap. "Owzt!" Bigla kong usal.
Sapagkat may napansin ako sa doktora, ang sarap ng kaniyang mga ngiti na para bang
nagpapa-cute at may pahawak-hawak pa sa braso ni Derick.
"Ehrnp!" Parang bata kong reaksyon. I'm not jealous, but deep inside there's
something hurt. lyong feeling na hindi mo kayang ipaliwanag.
"Kaye?" Sambit ni Derick habang pabalik siya sa akin.
"Yes!" I replied.
"Sa bahay ka na kumain, turnawag si Mama na gusto raw ni Martina na doon ka
kakain," pahayag niya.
"Okay! No problem tugon ko.
Ang akala ko naman ay ako lang, but together with doctor Deocampo pala. Pero hind
ko iyon binibigyan ng imporstansya dahil pareho lang naman kami na iniimbita.
Nakahanda na ang lamesa bago pa kami dumatingsa malaking bahay. Mula pastolan
hanggang bahay ay hindi pa rin natapos ang kakadaldal ni doktora Deocampo at
ganadong-ganado naman na nakikinig si Derick sa kaniya. Ako naman ay parang alalay
lamang nila na tahimik na nakabuntot.
No wonder na ganoon ang tingin nila sa akin dahil isa lang akong hamak na
trabahador.
"Mommy..." malambing na tawag ni Martina nang makita niya ako at mabilis itong
sumalubongsa akin.
"Hello... Hmm... ang bango naman ni baby Martina." Nakangiti kong sabi dahil nang
yumakap siya sa aking ay amoy ko pa ang sabon sa kaniyang katawan.
Lihim kong tiningnan si doktora Deocampo at nakataas ang kilay nito habang
pinagmasdan niya kami.
"Wow! Tapos na pa lang maligo ang honey 1<0?" Sabat ni Derick at umupo ito para
humalik sa kaniyanganak.
"Yes, Daddy, I'm done." tugon naman ni Martina.
Hanggangsa tinawag na kami ni donya Marlyn dahil nakahanda na raw ang lamesa.
Humawak si Martina sa aking kamay at pagdating namin sa lamesa ay ipinaupo niya ako
sa kaniyang tabi na siya pa mismo ang humila sa upuan.
"Thank you Martina." Nahihiya kong sabi at sabay tingin ko kay donya Marlyn at
Derick at ngumiti naman sila sa akin.
Nasa harapan ko Sina Derick at doktora at si donya Marlyn naman ay nasa gitna.
Hanggang sa nag-umpisa na kaming kumain. "Anong gusto mo Martina?" tanong ko sa
kaniya.
"l want friend chicken, Mommy."
"Okay... pero need mo rin ang vegetables soup." Malumanay kong sabi sa kaniya.
"Okay PO..." masaya niyang tugon.
The day after tomorrow ay niyaya ako ni Derick. "Where we go?" I asked him.
"May laban si Zero bukas," tugon ni Derick.
"You mean karera?" tanong ko ulit.
"Yes!" aniya.
"Hmmm.... interesting. Kasama ba si Martina?"
"Gusto mong isama?" tanong ni Derick sa akin.
"Puwede rin ba ang bata doon? Para makapasyal iyong anak mo." tugon ko.
"Yeah, sige... isasama natin pero ikaw ang magbantay sa kaniya." sabi niya.
"Sure! No problem." Nakangiti kong tugon.
Nagkasundo kami ni Derick at excited ako dahil first time kong makapanood ng
karera. Kasama rin namin si Tatay Rod, dahil siya ang magdadala kay Zero.
Kinabukasan ay maaga akong gumising dahil sabi ni Derick na maaga kaming aalis at
dadaanan niya ako at maya-maya pa'y nakarinig na ako ngtunog ng sasakyan.
"Mommy Kaye... Mommy Kaye! Masayang tawag ni Martina sa akin. Napangiti naman ako
nang makita ko siyang patakbo at patungo sa aking kubo.
"Good morning, Martina!" Masigla kong bati sa kaniya.
"Good morning too, Mommy!" tugon niya sabay yakap at halik sa akin.
"Are you ready, Mommy?" tanong niya.
"Yeah! I'm ready..." tugon ko.
"Hmmm..." Boses ni Maetina habang pinagmasdan niya ang kabuuang paligid ng aking
kubo.
"Why baby, Martina?"
"Mommy, ang liit naman ng bahay mo." sabi
niya.
"Yes! Kasi, mahirap lang si Mommy Kaye." tugon ko.
"Ummm... sasabihin ko po kay Grandma at Daddy na doon ka na langsa bahay." Inosente
niyang pahayag.
"Really? Eh... saan ako matutulog, tabi tayo?" Pagbibiro kong tanong.
"Nope! Siyempre doon ka sa room ni Daddy." Nakangiti niyangturan.
"What?!" Bulalas ko, at nabigla akong napahalakhak sa kaniyang sagot.
"Cute mo talaga!" At pinisil ko ang kaniyang pisngi.
"Mommy Kaye, payag ka na..." paglalambing niya.
"lkaw ha! Niloloko mo si Mommy..." sabi ko sabay kiliti ko sa kaniyang tagiliran.
"No! I'm not joking, later I'll ask, Lola." Seryoso niyang tugon.
"Seryoso ka nga!" Nakangiti kong saad.
Lumabas na kami at nagtungo sa nakaparadang sasakyan. "Good morning!" Bati ni
Derick sa akin ng mabuksan ko ang pinto sa likod.
"Good morning to you too!" Nakangiti kong tugon.
"Hindi pala sumama si donya Marlyn?" Tanong ko kay Derick.
"Hindi, may mahalagang lakad si Mama at hindi iyon mahilig sa karera." Tugon niya.
"Mommy, puwede ba akong humiga?"
"Sure! Halika dito," turan ko at pinaunan ko siya sa aking hita.
"Sandali lang ha, may dadaanan langtayo." sabi niya at lumiko ito sa kabilang
kanto. Huminto kami sa isang may kalakihang bahay hindi na bumaba si Derick at
tinawagan niya ito sa phone.
"Hello! Dito na kami sa labas." sabi niya sa kabilang linya.
"Okay! Bye..." aniya.
Hindi ko maipaliwanag ang aking naramdaman nang makita ko si doktora
Deocampo na lumabas mula sa gate. Nagsenyas si Derick na sa harap umupo si doktora.
Ang kirot na aking naramdam ay pilit kong isinantabi. Ang buong akala ko'y kami
lang tatlo but I was wrong. Yumuko ako at pilit ipinikit ang aking mga mata upang
makaiwas sa kanilang dalawa. Medyo may kalayuan pala ang aming pupuntahan kaya
nakatulog si Martina at ako naman ay sobrang bored. Samantalang silang dalawa ay
sobrang nag-enjoy sa kanilang kuwentuhan.
"Kaye?" Sambit ni Derick sa akin. "Yes?" Simple kong tugon.
"Are you okay?"
"Yeah." Kaswal kong saad.
Readers also enjoyed:
Their Cursed C)
0 4924K Read
TAGS alpha fated curse mate
Chapter 15
Nagtulog-tulugan ako para hindl makaramdam ng pagka-boring dito sa likod. Habang
nakapikit ako ay mukha ni Derick ang aking nakikita at sabawat nilang tawanan ay
kirot naman ang aking naramdaman. I think, I felt jealous. "Stop it Kaye! Wala kang
karapatang magselos dahil hindi mo siya nobyo. Stop it! Huwag kang magpantasya
hindi ka niya gusto forget him I whispered to myself.
Hanggang sa dumating kami sa isang sports complex kung saan gaganapin ang karera.
Hawak ko si Martina habang paakyat kami sa mataas na hagdanan at si Derick naman ay
inalalayan si doktora Deocampo.
"Gago talaga! Buti pa ang matanda ay inalalayan samantala ang kaniyang anak ay
hindi! Tsee!" bulong ko sa aking sarili at inis na inis sa ako sa kanilang dalawa.
Magkatabi sila sa pag-upo at magkatabi naman kami ni Martina.
"Go... Zero... Gooo!" Pagsisigaw ni Martina, hindi ko alam kung naintindihan ba
niya iyo.
"Yeah... Go... Derick!" sigaw ko naman, dahil gusto kong sirain ang moment ng
dalawa.
Lumingon sila sa akin, ngunit hindi ko sila pinapansin. Bigla akong ibinato ni
Derick ng isang pirasong popcorn. Subalit deadma ko lang siya.
"Yeahh! We won!" Pagsisigaw ni Derick at niyakap niya si doktora Deocampo.
"Mommy, nanalo tayo!" Masayang nagtatalon si Martina.
"Yehey... nanalo kami!" sigaw ko naman.
HANGGANG sa natapos ang karera at nag-champion si Zero. Sobra ang aming saya ni
Martina pero mas sobra ang saya ni doktora Deocampo dahil halos maghalikan na ang
dalawa sa sobrang higpit ng kanilang yakapan.
"l feel like, I'm falling in love with him." I whispered. No! It can't be!" I
whispered again.
"Kaye... Kaye! Sambit ni Derick sa akin, ngunit dahil sa lalim ng aking iniisip ay
hindi ko siya narinig.
"Mommy Kaye, Daddy's call you." Yugyog ni Martina sa akin.
"Huh?! Ahhh... yes?!" Gulat kong tugon sabay harap kay Derick.
Tinitigan niya ang aking mga mata pero agad akong umiiwas.
"Shall we go?' turan niya na hindi pa rin inalis ang titig sa akin.
"Okay... let's go baby, Maritana.ll Tugon ko at hinawakan ko ang kamay niya at
bumaba kami na hindi ko pinapansin si Derick.
"Daddy, I'm hungry." reklamo nito.
"Sige, kain muna tayo bago umuwi. Okay...
Mommy Kaye?" Papansin ni Derick sa akin.
"Okay na okay!" tugon 1<0, at napansin ko ang pagsimangot ng mukha ni doktora
Deocampo.
Hindi ako masyadong kumain dahil sa ginawang kalandian ngdalawa. Ipinukol ko na
lang ang aking atensyon kay Martina at sinubuan ko ito ng husto.
"Kaye, kumain ka na rin." Utos niya, siguro napansin nitong konti lang ang nabawas
sa aking pagkain.
"It's okay, sir Derick. Don't mind me." tugon ko na hindi ko pa rin siya
tinitingnan.
Hanggangsa nakauwi na kami at inihatid muna namin si doktora sa kaniyang bahay.
Nagbiso-biso pa ang dalawa bago bum aba si doktora.
"Thank you so much!" Turan niya.
"Welcome! "
"Byeee!" Paalam ni doktora Deocampo.
"Kaye?" Sambit niya at sumilip sa center mirror.
"Are you okay?" Malumanay niyang tanong.
"Yes! Why?" seryoso kong tugon.
"Para ka kasing wala sa mood."
"Okay lang ako, sir."
Huminto ang sasakyan sa tapat ng aking kubo at maingat kong inihiga si Martina sa
upuan hinalikan ko ang kaniyang noo bago ako bumaba.
"Thank you, sir. Ingat po kayo sa pagpapatakbo dahil tulog ang bata." Bilin ko sa,
kaniya.
"Yes, I will!"
Agad na akong tumalikod upang pumasok na sa aking kubo.
"Kaye?" Tawag ni Derick bago pa ako nakapasok sa 100b.
"YES?!"
"Good night!" Nakangiti niyang sabi.
"Good night to you too!" Mapakla kong sagot.
Bago ako natulog ay nakapagdesisyon akong iiwasan na si Derick habang hindi pa
masyadong malala ang lahat.
KINABUKASAN ay maaga akong pumunta sa pastolan at napansin ko na makulimlim ang
paligid ngunit nagtuloy pa rin ako dahil kailangan kong mapakain ang mga hayop.
Kinahapunan ay biglang dumating si Derick at hindi ko siya pinapansin nagdahilan
ako na pupunta sa kumpayan.
"Kaye?" Tawag niya sa akin at hindi ko siya pinapansin at nagpatuloy ako sa aking
ginagawa. Nasa kalagitnaan ako sa pagtatabas ng mga kumpay nang biglang lumapit si
Derick. "Kaye, may galit ka ba sa akin?" Seryoso niyangtanong.
"Wala naman, sir." tugon ko, ngunit hindi ako nakatingin sa kaniya.
"Bakit iba ang pakikitungo mo sa akin? May nagawa ba akong mali? 'l
"Wala rin PO, sir. Medyo busy lang ako.
"Kay—Il putol niyang sasabihin dahil biglang bumuhos ang makalas na ulan at kapwa
kaming nabigla. Agad niyang hinubad ang kaniyang damit at inilagay sa aking ulo.
Tinulungan rin niya ako sa pagdala ng mga kumpay at patakbo kamingdalawa na punta
sa kulungan ng mga kabayo. Parehong basa ang aming mga suot nang makapasok kami sa
100b. Nakaramdam ako ng ginaw at niyakap ko ang aking sarili. Sobrang lakas ng ulan
kaya nanatili kami sa 100b ng kulang ng mga kabayo. Halos manginginig ang aking
buong katawan dahil sa lamig.
"Kaye?" Sambit niya sa akin. Napalingon ako sa paligid pero hindi ko siya
mahagilap.
"I'm Here!" aniya. Napatingin ako sa itaas at saka ko pa napansin na may kuwarto
pala doon. Nagsenyas siya sa akin na umakyat raw ako at itinuro niya ang hagdanan
at pumanhik naman ako.
"Wow! Amazing place." Namangha ako sa aking nabungaran dahil maganda ang 100b at
may nag-iisang kama.
"Ngayon mo lang ba ito napansin?" He asked.
"Yeah!" Makli kong tugon.
"Actually, this is my wife Ideas. Mad alas kami dito noon, kapag gusto niya ng
peace of mind clito kami buong maghapon. Sometimes, we sleep here whole night."
kuwento ni Derick.
Nakaramdam naman ako ng kilig sa kanilang mag-asawa at ewan ko ba na sa tuwing
ikinukuwento niya sa akin ang about sa kaniyang yumaong asawa ay hindi man lang ako
nagseselos. In fact, masaya pa ako unlike sa tuwing nakikita ko sila ni doktora
Deocampo ay agad akong nasasaktan.
"Ito magpalit ka muna ng damit, I'm sure, kasya iyan sa'yo dahil magkasing-katawan
lang kayo ni Vanissa." Inabot ni Derick ang isangwhole dress na hanggang tuhod.
"Hmmm... hindi kaya magalit ang asawa mo nito?" Seryoso kong tanong.
"Magpaalam ka na lang." Pagbibiro niya.
"Huwag na lang, tiisin ko na lang itong basa kong darnit." sabi ko.
"Kaye, kong nasaan man ang asawa ko ngayon, hindi iyon magagalit dahil mabait iyon
at nakita niya ang situwasyon mo ngayon." Derick said.
"May banyo ba dito?" tanong ko.
"Yes! There side."
"Thank you!" Nagtungo ako sa banyo para makapagpalit dahil sobra na ang panginginig
ng aking katawan. "Ma'am Vanissa, hihiramin ko muna itongdamit mo ha." I whispered.

Chapter 16
Nang makalabas ako mula sa banyo ay bahagya akong napahinto sapagkat nakita ko si
Derick sa tapat ng bintana nakatalikod ito at boxer-short ang kaniyang suot.
Na-appreciate ko naman ang kaniyang katawan dahil mataas ang kaniyang sex-appeal.
Lumingon siya sa akin at agad naman akong yumuko dahil nahuli niya akong nakatitig
sa kaniyang katawan.
"Come here, Kaye. Tingnan mo ang lakas ng ulan." aniya at lumapit naman ako.
"Sobrang takas ng ulan paano tayo makauwi nito?" turan ko.
"Bakit ka nag-alala? We're safe here." anito.
I was shocked, dahil biglang ipinatong ni Derick ang kaniyang baba sa aking balikat
at ang kaniyang dalawang kamay ay nakayakap sa aking tiyan.
I could feel the warmth of his body at biglang hindi ko na naramdaman ang lamig sa
buo kong katawan. I don't know kung bakit wala man lang pagtutol ang aking puso at
isip.
"Derick..." sambit ko sa mahinang boses dahil marahan niyang hinalikan ang aking
leeg.
Ngunit tila hindi niya ako narinig and he kissed me again at ang halik na iyon ay
parang may dalang gayuma na biglang dumaloy sa buo kong kalamnan at paakyat nang
paakyat sa aking utak ang kuryenteng dumaloy sa aking kaugatan. Hanggang sa
natangay na rin ako at nagparaya sa kaniyang ginagawa. The way he kissed and
touched ay kakaiba kaysa aking boyfriend na si Jerome.
"Ummu" I'm Growled. Dahil sa bigla niyang paghawak sa aking dibdib napahawak ako sa
kaniyang mga kamay sapagkat biglang nandambot ang aking mga tuhod, dahil pinaliguan
niya ng halik ang aking buong batok at nanatili pa rin siya sa aking likod.
Unexpectedly ay binuhat ako ni Derick at dinala sa kama at dahan-dahan niyang
ibinababa, bahagya siyang tumitig sa aking mga mata at tinugunan ko ito. "l love
you Derick," bulong ko sa aking isip.
Unti-unting lumapit ang labi ni Derick sa aking labi hanggang sa naglapat ito. He
gently kissed me and I responded. Magaling humalik si Derick, dahil ramdam ko ang
kaniyang pag-iingat he slowly to opened my mouth with his tongue ibinuka ko naman
ang aking bibig. Ipinasok niya ang kaniyang dila at damang-dama ko ang init nito,
he gently sucked my tongue at dumagdag ito sa kakaibang sensation na dumadaloy sa
aking kalamnan. Hanggang sa itinaas ni Derick ang aking suot na darnit at daha-
dahan niyang hinubad napatitig siya sa aking dibdib he slowly sucked my teats.
"Ahhh!" I'm growled.
Ang kaniyang mga halik ay bumaba nang burnaba at ako naman ay pigil hininga sa
kaniyang ginagawa. Feeling ko ay para na akong mababaliw sa kakaibang kiliti na
dulot ng kaniyang ginawa. Kailanman mula noon ay hindi ko ito naramdaman sa piling
ni Jerome. "This is heaven." usal ko sa aking isip.
"Ahhh!" ungol ko sabay angat ng aking katawan.
He licked my p* * *y and his two hands are on my breast.
Ohhh... Derick... Ahhh! 'l Walangtigil kong ungol at napahawak ako sa aking ulo
dahil pakiramdam ko ay sasabog na ito.
"Shit! Ahhh... Ohhh!" Halos hindi ko na mapigilan ang aking mga ungol at napahawak
na ako sa kaniyang buhok. Masarap, nakakakiliti na parang ewan ang hirap ipaliwanag
ang aking naramdaman.
"Deri— Ahhh!" Halos hindi na ako makahinga sa kaniyang ginagawa, I want to stop him
but my mind says "don't!"
"Ooh!" I'm growled sabay liyad na naman ng aking katawan.ll
Nagpatuloy si Derick na para bang wala siyang plano na tigilan ang kaniyang
ginagawa.
"Ooh... Goshh... ahhh! ll I'm murmured, because he opened my two thighs and he
sucked my p* * *y hard.
"Uhhh... Derick... Ahhh!" Napakapit ako sa dulo ng kama na para bangtakot ako na
mahulog at halos maubusan na ako ng lakas. When he repeatedly sucked my vulva.
Unti-unting umakyat na ang katawan ni Derick.
Kahit umuulan at sobrang lamig sa paligid ngunit ito ako pawis na pawis but Derick,
remained calm. Maybe he didn't feel tired of what his doing. Hinihingal ako ng
husto nang iangat niya ang kaniyang mukha.
"Are you okay?" Derick asked me, sabay punas sa aking mga pawis.
"Yeah!" tugon ko.
"Can you play with me?" he said.
"O-okay... I'll try." I answered.
I started to lean over him then I kissed his neck. Ingat na ingat ako sa aking mga
galaw dahil hindi ako sanay sa kanito estilo. Kahit may konting hiya akong naramdam
ay pilit ko itong isinantabi at kinapalan ko ang aking mukha dahil ayaw kong isipin
niya na wala akong kuwenta sa kama.
Kaya minabuti kong magampanan ng tama ang aking ginagawa. This is my first time na
gin awa ko ito, my kisses crept down to his chest and I sucked his t* *s.
"Ahhh!" he growled.
I continued what I did until my lips dropped and stopped at his d* *k.
"Uhhh... Shit!" He growled again when I started sucking on his pecker. I touched
the tip of his pecker and massaged it gently.
Ohhh... yeah!" he murmured
Dahil hindi ako sanay ay hindi ako nagtagal sa pagsubo, muling umakyat ang aking
mga halik at dahan-dahan naman akong inihiga ni Derick, at siya naman ang nasa
aking ibabaw. Bahagya niyang ibinuka ang aking hita sabay hawak niya sa kaniyang
mahabang talong.
"Ahhh!" I moaned because it was a bit painful.
Napansin ko na mas mahaba at mataba pala ang sa kaniya kaysa kang Jerome, kaya
siguro hindi ako satisfied sa aking nobyo at idagdag pa na hindi ito mahilig sa
romansa ay hindi rin ito marunong magdala sa kama.
Ahhh! Ohhh!" Aking mga ungol at napakapit ako sa kaniyang leeg.
Uhhh... Ahhh... Kaye!" Ungol niya.
Hanggang sa palit-palitan na ang mga ungol naming dalawa. Napansin kong malapit na
si Derick, dahil bigla niya akong niyakap ng mahigpit at bumilis nang bumilis ang
kaniyang mga indayog sa aking ibabaw. Lalong burnilis at lumakas ang kaniyang mga
ungol.
"Uhhh!" Huling ungol naming dalawa.
Kapwa kaming humihingal nang makaraos kamingdalawa. Nanatili muna si Derick sa
aking ibabaw na bahagyang nagpapahinga
"Thank you..." he said and kissed my lips. Bahagya siyang turningin sa aking mga
mata at hindi ako sumagot na tanging isang matamis na ngiti ang aking itinugon sa
kaniya. Turnayo siya at pinulot ang kaniyang boxer short at inabot rin niya sa akin
ang aking damit kasama ang aking underwear.
"Thank you!" I said.
"Welcome!" his replied with smiled.
Isuot ko naman ang aking darnit at siya ay nagtungo sa maliit na kusina.
Nang makabalik siya ay may dala na itong isang pitsel na tubig at isang baso.
"Inom ka muna..." sabay abot niya sa baso.
"Thank you!" tugon ko at kinuha agad ang baso sapagkat kanina pa ako nauubusan ng
laway.

Chapter 17
Pagkatapos ko ay ibinalik ko sa kaniya ang baso at siya naman ang uminom.
Dahil hindi pa rin humupa ang ulan ay napilitan kaming dito matulog magdamag
magkatabi kami sa kama at iisa lang ang aming kumot. Noong una ay malayo ang aking
katawan sa kaniya. Ngunit lumapit siya ng konti at yumakap sa akin.
I feel safe with his arms. Hanggang sa nakatulog kaming pareho.
"Good morning!" Nagising ako sa kaniyang halik.
"Good morning too." paanas kong tugon.
Dahil tumayo na si Derick, ay tumayo na rin ako.
"Anong oras na ngayon? ll I asked.
"It's almost five o'clock." he replied
Pumunta ako sa banyo para kunin ang aking mga basang darnit.
"Where are you going?" Pagtataka niyang tanong nang makita niya na bitbit ko na ang
akingbasangdamit.
"Kailangan ko ng umuwi." tugon 1<0.
"Masyado pang maaga, Kaye. Mamaya ka na
umuwi." aniya.
"Hindi puwede, rir. Baka maraming makakita sa atin at kung anu-ano pa ang masasabi
nila." pahayag ko.
"Then, what now? What's the problem about that?" Nakakunot-noo niyang tanong.
"Wala naman, sir Derick. Pero mas mainam kung iiwasan na lang natin ang malaking
isyu." saad 1<0.
"Why?! Ikinahihiya mo ako?!" Matigas niyang tanong.
"Of course not! Pero umiiwas lang dahil amo kita." turan 1<0.
"Okay! Go ahead, leave!" Galit akong pinapaalis ni Derick, agad na akong umalis na
walang kibo. Sapagkat medyo ako nasaktan sa kaniyang bulyaw. Sa nangyari sa amin ay
wala akong pinagsisihan dahil ginusto ko naman.
Kinahapunan ay nagpunta ako sa malaking bahay dahil sabi ni Nanay Aneth, na
kailangan ko ni Martina.
"Mommy." Masiglang bati ni Martina habang sinalubong niya ako.
"How are you today, Martina?" tanong ko sabay yakap at halik sa kaniya.
"1 1 m okay, Mommy. Come inside my room." Yaya niya, sabay hila sa akin.
Nanatili kami sa kuwarto ni Martina na
mahigit isang oras at ang ginagawa ko ay sinamahan siyang maglaro, pinaliguan,
binihisan at pagkatapos ay lumabas kami mula sa kaniyang kuwarto.Kapwa kaming
nagulat ni Martina, nang masalubong namin ang kaniyang Daddy at si doktora
Deocampo, patungo sila sa kuwarto ni Derick. Sobra akong nasaktan sa aking nakita
dahil kagabi pa lang na may nangyari sa amin pero ngayon ay may iba na naman ang
kaniyang kasama..
"Mommy ... are you okay?" Malungkot niyang tanong ng bata sa akin. Dahil napansin
niya ako na nakatingin pa rin sa dalawa na pumasok sa kuwarto ni Derick.
"Ah! Yes, Martina. I'm okay." tugon ko, kahit ang totoo ay hindi ako okay.
"Martina, uwi na muna si Mommy ha." Nagpaalam ako sa bata sapagkat nasasaktan pa
rin ako.
"But why Mommy?" Malungkot niyang tanongsa akin.
"I'm not feeling well, Martina." Pagdadahilan ko sa bata.
"Okay PO, Mommy Kaye. Pagaling ka po agad." turan nito.
"Mag-iingat ka palagi, Martina ... always remember Mommy Kaye, loves you." Sabay
yakap ko ng mahigpit sa kaniya.
"Opo, Mommy." tugon niya at gumanti rin sa
pagyakap sa akin.
"Masakit para sa akin, but I need to do this. Baka mas lalo lang akong masaktan
kapag mananatili pa ako dito." I whispered at pumatak ang aking luha.
Binilisan ko ang aking mga hakbang at sinubukan ko ring tinawagan ang taxi driver
para sunduin niya ako at buti na lang ay na kontak ko ito. Nang makarating ako sa
aking kubo ay dali-dali ko ng niligpit ang lahat kong gamit.
Derick's POV
Samantala sinusuri ni doktora Deocampo ang parot, dahil ilang araw na itong hindi
kumakain at medyo nanghihina na ito.
"Malubha ba ang parot ng asawa ko doktora?" tanong ko.
"Hmmm ... medyo bumaba ang kaniyang resistensya, Derick. at may sipon siya mabuti
pa siguro na dalhin ko muna siya sa clinic para ma-monitor ko palagi." tugon niya.
"Sige, doktora. Please, take care of her, kasi sa asawa ko iyan." I said.
"Don't worry, I will." Nakangiting dugon niya sa akin.
May kumatok sa pinto ng kuwarto ni Deel
"Come in!" sigaw ko, dahil ang akala ko si Kaye at Martina.
Bumukas ang pinto at pumasok ang aking
anak, agad namang hinahanap ng aking mga mata si Kaye.
"What did she do here in your room, Daddy?!" Nakapameywang na tanong ng aking anak.
Kumunot naman ang noo ni doktora Deocampo sa tanong na iyon.
— Come here, honey." sabi ko.
"No! Answer me!" she said at parang Nanay ang dating ng aking anak at alam kong
galit ito. "Because 'Chocho' is sick. Kaya ginamot ni doktora." Paliwanag ko sa
aking anak.
"Are you sure Daddy?" Ayaw pa rin nitong maniwala sa akin.
"Yes! I swear to God!" tugon ko sabay taas ng aking right-hand.
Lumapit ang aking anak at sinigurado niya talaga kung may sakit ba ang parot
"Hmmm ... Daddy, next time bring the parot outside, huwag po si doktora ang dalhin
clito sa 100b. Magagalit po si Mommy." Pahayag ng aking anak.
Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig sa kaniyang sinasabi dahil may punto
naman siya. Nakita ko ang pamumula sa mukha ni doktora Deocampo at parang galit
ito.
"l have to go, Derick. I'll call you kapag magaling na ang parot." wika ni doktora
at
lumabas na ito sa kuwarto.
"Honey ... halika.ll Tawag ko sa kaniya nang kami na langsa 100b.
Daddy? 11
"Tinuruan ka ba ni, Mommy Kaye?" Seryoso kong tanong ko sa aking anak, dahil hindi
ako makapaniwala na sinabi niya iyon sa harapan ni doktora Deocampo.
"No! Urnuwi na po si, Mommy Kaye kanina
pa .11
"Bakit daw?" Pag-alala kong tanong.
"She said, she's not feeling well. Pero naramdaman ko Daddy, nasaktan si Mommy Kaye
kanina. Kasi ang saya-saya pa namin sa kuwarto naglalaro pa nga kami tapos
pinaliguan niya ako. Daddy, I want Mommy Kaye. Siya lang ang gusto ko na maging
Mommy. Siya lang ang gusto ko na papasok clito sa kuwarto mo." Mahabang litanya ng
aking anak.
"Why you're really like her?" I asked.
"Dahil mabait si, Mommy Kaye at love niya ako. Sana clito na siya titira, Daddy."
"Okay ... Susuyuin ko si Mommy Kaye." saad ko sa aking anak.
Pagkatapos naming maghapunan ay pinuntahan ko si Kaye, dahil pakiramdam ko ay baka
nagseselos iyon kanina. Hindi ko naman alam na nasa bahay pala siya nang mga oras
na iyon. Pagkaparada ko sa aking sasakyan ay agad akong nagtungo sa kubo niya at
nagtaka naman ako dahil walang ilaw na nakabukas.
"Kaye ... Kaye ... Kaye, open the door." Panay ang aking kantok sa pinto ngunit
walang sumasagot.
"Sir Derick." Tawag ni Tatay Rod sa akin at malungkot ang mukha nito.
"Tay Rod, si Kaye?"
" Wala na si Kaye— Umalis kanina pa."
"Ano?! Bakit?! Saan raw pupunta?" Pag-alala ko sa kaniya.
"Uuwi raw siya, sir. Dala na niya ang kaniyang mga garnit."
"Kailan po siya babalik, Tay?" Medyo nalungkot ako sa kaniyang biglaang pag-alis
"Walang sinabi, sir. Nag-away ba kayo, sir? Kasi malungkot iyon na umaalis at
namamaga pa ang mga mata."
Hindi ako nakasagot sa tanong ni Tatay Rod Sobra akong nasaktan at pakiramdam ko
ay pangalawang beses na akong nabigo sa pag-ibig.

Chapter 18
I love her, dahil siya ang muling nagpapabago sa aking buhay pero hito biglang
nawala na parang bula.
"Tay, alam mo ba kung saan siya nakatira?"
"Naku! Iyan ang malaking problema, sir Derick. Dahil wala siyang nabanggit at noong
una ay nagpanggap iyon na isang lalaki para lang matanggap siya dito." Pagtatapat
ni Tatay Rod.
"Eh ... apelyido niya alam mo, Tay?"
"Hindi rin, sir."
Tumalikod ako kay, Tatay Rod at matamlay na tinungo ang kubo ni Kaye. Binuksan ko
ang mga ilaw at pumasok ako sa kaniyang kuwarto nagbakasakali na may mahanap ako.
"Damn!" Pabagsak akong urnupo sa kaniyang papag dahil bigo ako. Ang inalala ko
ngayon ay ang aking anak, alam kong masasaktan siya kapag nalaman niya ito. Bumalik
ako sa bahay na baon ang sakit. Buti na lang ay tulog na ang aking anak, kaya
dumiretso ako sa akin g kuwarto.
Kaye's POV
Malungkot akong dumating sa terminal ng
Maynila. Dahil bigla kong naalala ang mga iniwan
1<0. Lalo na si Martina. "l miss you!" bulong ko.
Sumakay ako ng taxi at nagpahatid sa aming bahay at dahil may susi naman ako sa
aming gate kaya hindi ko inabala ang mga tao sa 100b. Ngunit nang makapasok ako ay
wala palang tao. Kaya dumiretso ako sa aking kuwarto napangiti ako nang makita ko
ang kabuuan ng aking kuwarto. Sapagkat napansin ko na inalagaan nila ito at hindi
ko namalayan ay pumatak na pala ang aking mga luha. Napatitig ako sa isang frame na
magkasama kaming apat. At saka ko lang napagtanto na sobra ko na pala silang
namiss. Kinuha ko ang frame at dinala sa aking kama humiga ako at niyakap ko ito at
hindi ko namalayan ay nakatulog pala ako and I forgot to lock the door at
nakatiwangwang ito ng konti.
Dumating ang aking mga magulang at kapatid at galing mall. Nang pumanhik ang aking
nakababatang kapatid ay napansin niya na bukas sa aking kuwarto.
He wondered why the door of my room was open. Maingat siyang pumasok sa loobat
tamang-tama naman ang aking bahagyang paggalaw.
"Oh—My—God! Bulalas niya at nag-panic ito. Halos talunin na niya ang first floor ng
aming bahay dahil sa sobrang takot!
"What happened?" My dad, asked her.
"Are you okay?" Pag-alalang tanong ng
aming ina.
"Oh— MY—GOD! Ghost ... ghost!" aniya.
"Ghost? Where?" Tanong ng aming ama.
"There, Dad!" Nanginginig niyang itinuro ang aking kuwarto.
"Stay here!" My Dad, said.
Mag-isang pumanhik ang aking ama and he carefully entered my room, kahit kinabahan
ang aking ama. Nang makita niyang may nakahiga sa aking kama ngunit nilakasan niya
ang kaniyang 100b sapagkat malakas ang kaniyang hinala na ako ng natutulog. My
father missed me so much and he hoped I was still alive Dahan-dahan niyang ibinaba
ang kumot mula sa aking mukha.
"KAYE?!" Bulalas niya sa aking pangalan at lumaki ang kaniyang mga mata.
Naalimpungatan naman ako sa boses ng aking ama kaya dahan-dahan kong iminulat ang
aking mga mata.
"Dad..." paanas kong sambit at agad yumakap ng mahigpit.
"Oh—God! You're alive ... you're alive, Kaye!" Emotional nitong sabi at mahigpit
siyang tumugon sa aking yakap.
"Yes... Dad. I'm alive ... I'm so—sorry!" Humagulgol kong saad.
"Oh— Thanks— God!" He said and had tears in his eyes.
"I'm so—sorry, Dad." Sabi ko ulit na patuloy pa rin sa pagyakap sa kaniya.
Tinawag ni Daddy angaking ina at little sister at pumasok naman sila sa aking
kuwarto parehong lumaki ang kanilang mga mata nang makita nila ako.
"Ate Kaye?" Halos hindi makapaniwala na sambit ng aking kapatid.
"My—God! Kaye, buhay ka anak? l'
Madamdamingtanong ng aking ina na hilam sa luha ang kaniyang mga mata at napaiyak
rin ang aking kapatid. Patakbo akong lumapit sa aking ina at sabay yakap na may
kasamang hagulgol sa kaniyang balikat. Ganoon din ang aking Mommy.
"Ate Kaye..." tawag ng aking kapatid na urniiyak at yumakap akin.
"Na-miss ko kayong lahat ... I'm sorry, Mom. 1 1 m sorry, my little sister." sabi
ko. Lumapit na rin ang aking ama at yumakap sa aking likod.
"We are complete again now." Dad whispered.
Urnupo kami sa kama at nagsimulang magtanong ang aking ina
"How did you survive, Kaye?" Mom, asked.
"Hindi naman ako naaksidente, Mom." panimula ko.
ipinagtapat ko sa aking pamilya ang totoong pangyayari at kung saan ako napadpad,
hindi
naman sila nagalit sa akin at naintindihan nila ako. In fact, they are both happy
dahil natuto akong tumayo sa aking sariling mga paa. Without help from them.
Nalaman ko rin na ikakasal na si Jerome this coming end of the month. Sa isang
nurse na kasamahan rin namin sa hospital kaya nakiusap ako sa aking mga magulang na
wala munang makakaalam na nagbalik na ako. Lalo na si Jerome. Hangga't hindi pa
matapos ang kanilang kasal sapagkat nag-alala ako na baka kanselahin niya ito kapag
nalaman niyang buhay pa ako. Sinabi ko rin sa aking mga magulang na urnibig ako sa
ibang lalaki na isang heredero.
NATAPOS ang kasal ni Jerome at nakahinga ako ng maluwang dahil malaya na ako mula
sa kaniya. Nagdesisyon ako na muling bumalik sa pagiging doctor dahil nakaramdam na
ako ng pagkabagot sapagkat nasa kuwarto lang ako palagi Nasa haneymoon pa sila
Jerome kaya hindi pa niya malalaman na bumalik na ako sa hospital. Sa simula ay
maraming nagulantang sa bigla kong pagkabuhay. pero pinalabas na lang ng aking mga
magulang na nakaligtas ako sa aksidente. Kasalukuyan akong nakaupo sa dati kong
room at bigla kong naalala si Martina. "Martina, kumusta ka na kaya?" Paanas kong
sabi. "Siguro nagsama na sila ngayon ni doktora Deocampo." Pipi kong usal at
biglang pumatak ang aking luha.
"MY—GOD!" Bulalas ko at binilang ang aking mga daliri. "Dalawang buwan na pala
akong hindi dinatnan.ll Paanas kong sabi.
Dali-dali akong urnihi at dinala ko ito sa laboratory at ako mismo ang tumingin.
"Oh ... Thank you LORD! I'm two months pregnant." Napahawak ako sa aking tiyan at
biglang napangiti. Sobra-sobra ang aking kaligayan dahil sa isang magandang regalo
na ipinagkaloob ni Lord sa akin.
"Okay lang, Derick. Kung nasa piling ka na ng iba ngayon. Masaya na ako dahil kahit
papaano may maganda na akong alaala mula sayo." Nakangiti kong saad habang
naglalakad ako pabalik sa aking clinic. Dahil sa sobra kong saya ay umuwi ako ng
maaga upang ibalita sa aking mga magulang na magiging Lolo and Lola na sila.

Chapter 19
Derick's POV
HINDI ko na alam kung ano ang aking gagawin dalawang buwan ko ng hinahanap si Kaye,
pero wala pa rin akong balita sa kaniya.
Dalawang buwan na rin na masama ang 100b ni Martina sa akin na halos ayaw na niya
akong kibuin at kausapin.
"Anak, may balita ka na ba kay, Kaye?"
Tanong ni Mama, nang makapasok ako sa pinto.
"Wala pa rin, Ma. Mukhang mahihirapan ako nito Mama, hindi ko na alam ang aking
gagawin.ll Malungkot kong tugon sa aking ina at napaiyak ako sa kaniyang harapan.
"Huwag mong masyadong pahirapan ang sarili mo, Derick. Baka magkasakit ka na
niyan." Pag-alala niya sa akin.
"Si Martina ang inalala ko sobra na ang kaniyang pangayayat at hanggang ngayon
hindi pa rin niya ako kinakausap.'l wika ko.
"Ganiyan ka rin noon, nagmana lang siya sa'yo iba kapag nagtatampo. Deeick, kung
totoong mahal mo si Kaye, huwag kang sumuko.
Mahahanap mo rin siya." Saad ni Mama.
"Sana nga! Saan pala si Martina?" Tanong ko, dahil hindi ko ito nakikita.
"Nasa kuwarto niya."
"Kumain na ba siya?"
"Yes, kumain siya ng konti. Puntahan mo kaya anak."
"Later na lang Ma, kung mahahanap ko na siya." Sabi ko at pagkatapos ay pumasok na
ako sa aking kuwarto.
"Kaye, how can I find you?" I whispered.
Hanggang sa nakatulugan ko ang sobrang pag-iisip sa kaniya.
Kaye's POV
"1 1 m pregnant." Pagtatapat ko sa aking mga magulang na may kasamang ngiti.
"Paano 'yan anak?" Pag-alalang tanong ng aking ama.
"Don't worry, Dad. I can handle of this, kaya ko siyang palakihin even without a
father." Seryoso kong sagot.
"I'm happy for you, Kaye. Dito lang kami para suportahan ka anak at masaya ako
dahil magiging Grandma na ako." Turan ng aking ina at niyakap niya ako.
"Thank you, Mom ... Dad!"
Kinabukasan sa 100b ng hospital accedintaly na nagkasalubong kami ni Jerome. He was
really surprised when he saw me.
"Kaye?! Is that really you?!" Gulatantang niyangtanong.
"Yes, Jerome. It's me." I replied with a smiled.
"B— but how? I— mean, paano ka nabuhay?" Kandautal niyang tanong na hindi pa rin
makapanilawala.
"It's a miracle na nakaligtas ako...l' pagsisinungaling 140.
"Sounds good!" Nakangiti niyang tugon.
"By the way. Congrats, Jerome. 1 1 m happy for you." Masaya kong bati sa kaniya.
"Thanks!" Mapakla niyangtugon na tila may pagsisisi.
Pagkatapos naming mag-usap ay naghiwalay na kami ngdaan dahil may importante pa
akong aasikasuhin.
Matulin ang paglipas ng mga buwan at ngayon ay six months na ang aking tiyan at
baby boy ang nasa aking sinapupunan. Walang araw na hindi ako excited habang
hinihintay ko ang kaniyang paglabas.
Derick's POV
"Honey, can we talk?" Pakiusap ko sa aking anak.
"No!" Bilyaw niya sa akin.
"Please, honey. I'm sorry!"
"l want Mommy Kaye! Find her, Dad!" Galit niyang sagot sa akin.
"Yes, I did! Pero hindi ko siya mahanap."
tugon ko.
Sa aming sagutan ay lumabas ang aking ina mula sa kaniyang kuwarto.
"What happened here?" she asked.
"Kung hindi mo siya kayang hanapin, Daddy, ako ang maghahanap kay Mommy Kaye!"
Martina said at sabay takbo niya patungo sa baba.
"Martina come back!" Sigaw ko.
"AAAAH!" Sigaw ng aking anak at sinundan ng malakas na kalabog.
"Martina—!" Sigaw ng aking ina.
"M—Martina...'l paanas kong sambit at napatakbo ako sa may hagnan.
"Martina—!" Napansigaw rin ako ng malakas dahil nakita ko ang aking anak na walang
malay sa baba ng hagdan at nakabulagta ito.
"My—God! Martina— I' Sigaw ng aking ina at sununod ito sa akin.
"Honey, wake up! Martina?!" Sabay yugyog ko sa kaniya.
Napansin ko na medyo mainit ang aking palad at tiningnan ko ito
"Oh—MY—GOD!" Lumaki ang aking mga mata, dahil maraming dugo ang aking palad at
bahagya akong natulala.
"Derick ... dalhin na natin siya sa hospital
Mangiyak-ngiyak na utos ng aking ina. Dali-dali
akongtumayo na buhat ang aking anak at patakbo akong lumabas ng bahay. Nakasunod
naman ang aking ina. Naunang umupo si Mama, at inabot ko sa kaniya si Martina na
wala pa ring malay.
"Martina,wake up! Please ... honey wake up!" Pahayag ng aking ina habang yakap niya
ang apo at walang tigil sa pag-iiyak.
Hilam sa luha ang aking mga mata habang abala ako sa pagmamaneho."Honey, gumising
ka." Sabi ko at halos paliparin ko na ang sasakyan.
Hanggang sa makarating kami sa hospital at nanatili pa rin na walang malay ang
aking anak. Dali-dali kong kinuha ang bata mula sa aking ina at patakbo ko itong
isinugod sa 100b ng hospital
"Doctor ... doctor! Please, help my daughter." Pagsisigaw ko sa 100b ng hospital.
"Emergency here!" Turan ng isang nurse.
Nang mailapag ko ang aking anak sa bed ay maagap nila itong inasikaso. Binigyan
nila ito ng oxygen dahil wala pa rin itong malay. Nang dumating ang mga doctors ay
agad nila akong tinanong kung ano ang nangyari sa aking anak at ikinukuwento ko
naman ang nangyari.
Pagkatapos ay pinapalabas na nila ako. Gustuhin ko man na hindi lumabas at
mananatili sa tabi ng aking anak pero hindi puwede. Kaya wala akong magawa at
lumabas na lamang.
Walang tigil ang pagpatak ng aking mga
luha. Dahil awang-awa ako sa sa kalagayan ng akinganak.
"It's my fault!" I whispered.
"Calm down, son. She will be fine!" Pampalakas 100b ng aking ina.
Pagkatapos magamot si Martina at ay lumabas na ang doctor para makausap kami.
"Kayo ba ang ama? Tanong ng doktor.
"Yes, doctot. I am the father at siya naman ang Iola." tugon ko.
"As of now stable na ang pasyente pero kailangan pa rin namin itong obserbahan.
Dahil mataas ang kaniyang nahulugan at ang takas ng pagkabagok ng kaniyang ulo."
Paliwanag ng doktor.
"Salamat doktor!" wika 1<0.
"Welcome" tugon rito.
Nagkamalay na ang aking anak kaya inilipat kami sa isang private room na malapit sa
emergency room para mad ali ang pag-monitor sa kaniya.
AT FER five hours ay kapwa kaming nagulat ni Mama. Dahil sa biglang pag-convulsion
ni Martina. Napatakbo ako sa labas para tumawag ng doctor at agad naman silang
pumasok sa kuwarto at tinutukan nila ito ng pampakalma.
Sa ngayon ay hindi pa namin masagot ang lahat Mrs. Kailangan natin ma- 'SET I-
SCAN'ang kaniyang ulo dahil baka may blood clot ito.
"Doctor, please, gawin niyo ang lahat sa lalong madaling manahon baka mapaano pa
ang aking anak." sabi ko.
Agad namang kumilos ang mga doctor at ginawa nila ang nagkaklase-klaseng eksamen.
Kinabukasan ay sinabi ng doctor na may blood clot sa Lilo ng aking anak at
kailangang ma-operahan ito sa lalong madaling panahon..

Chapter 20
Ini-refer kami sa isang pribadong hospital sa
Manila ang 'CORDOBA HOSPITAL'.
"Doctor, sigurado bang mahuhusay ang mga doctor doon?" Paninigurado ko, dahil buhay
ng aking anak ang nakasalalay.
"l assure you. Professional doctor ang mag-opera sa iyong anak. Marami na siyang n
a-operahan at lahat ay successful at halos lahat ay mahihirap ang kaniyang
tinutulungan. Ang may-ari mismo ng hospital ang lapitan ninyo. Bibigyan ko na lang
kayo ng 'referral medical letter' at kayo na ang mag-abot sa kaniya." Mahabang
pahayag ng doctor.
Walang kaming inaaksayang oras at agad kaming nag-byahe papuntang Maynila. Sakay
kami sa isang ambulansya at maliban sa aking ina ay kasama ko rin si doktora
Deocampo. Sapagkat gusto niya akong damayan bilang kaibigan. Alam niya na mahal ko
si Kaye at mahal rin siya ni Martina. Nagtapat siya sa akin na gusto niya ako pero
dahil may mahal akong iba kaya mas ginusto na lang niya na mananatili kaming
magkaibigan.
"Ma, magpahinga ka muna masyado pang malayo ang ating byahe." Sabi ko sa aking ina
dahil masyado ng pagod ang mukha nito. "Okay lang ako anak, ikaw baka gusto mong
magpahinga muna ll aniya.
"Kahit ipikit ko pa ang aking mga mata, Mama, pero ang utang ko ay nanatiling
gising pa rin." Tugon ko na ang aking kamay ay nanatiling nakahawak sa kamay ng
aking anak.
"Pagsubok lang ang lahat nang ito anak, magiging okay rin ang lahat. Basta huwag ka
lang lumimot na pagdasal." Sabi ng aking ina.
"lkaw doktora, baka gusto mong magpahinga." Turan ko sa kaniya.
"It's okay, Derick. Kapag-aantukin ako ay matutulog ako." tugon nito
MADALING araw na kami dumating sa
'CORDOBA HOSPITAL.' Agad namang may lumapit sa amin na mga nurses at tinulungan
kami. Napansin ko na mga friendly ang mga empleyada sa hospital at malinis ang
facility.
"Good morning, sir, ma'am." Nakangiting bati ng isang head nurse.
Tinanong agad niya ako kung ano ang case ng aking anak at ibinigay ko ang referral
medical letter at agad niya itong binasa.

right now. Off duty kasi siya ngayon for the reason na buntis po siya." Paliwanag
ng head nurse.
"Please, tell her na kailangan talagang ma-operahan agad ang anak 1<0." Pakiusap ko
sa
kaniya.
"Yes, sir. Tatawagan ko PO." Tugon niya sabay dealsa phone.
Kaye's POV
"Yes? Good morning." Sagot ko sa ni doktora sa kabilang linya.
"Good morning, doktora. Sorry I bother you at this time."
"It's okay, may problema ba diya?"
"Doktora, may pasyenteng galing pa sa malayong probinsiya, need operation."
Paliwanag ng head nurse.
"Okay, I will come. Please prepare everything all I need for the surgery."
"Yes, I will doktora. Thank you!" aniya.
Pagkatapos ay kinankansela ng head nurse ang pag-uusap namin.
"Darating po si doktora." sabi niya rito.
"Thank you so much!"
"Urnmm ... Baby, sorry ha naabala ka ni Mommy. Kailangan kasi nila angtulong ko
kaya punta muna tayo sa hospital, okay?" Wika ko sa aking sarili habang nagmamaneho
ako patungong hospital
Wala akong idea kung sino ang aking pasyente basta sa isip ko lang ay ma-operahan
ko ito. Hanggang sa makarating ako sa hospital at iniwan ko ang sasakyan sa may
entrance sabay
abot ko ng susi sa guard.
Nagmadali akong nagtungo sa aking clinic at tinawagan ko ang head nurse upang
papuntahin ang kam ag-anak ng pasyen te.
"Excuse me. Dumating na si doktora
Cordoba, sumunod kayo sa akin." turan ng head nurse.
Sumunod naman silangtatlo at habang naglalakad si Derick ay nakaramdam siya ng saya
para sa kaniyang anak.
"Dito na po tayo." Anang head nurse sabay katok niya sa pinto ng aking clinic.
"Come in!" utos ko.
Binuksan ng nurse ang pinto at pinauna niya si Derick at nakasunod ang kaniyang
Mama at si doktora Deocampo.
"Good—I l' Putol na sabi ni Derick nang makita niya ang aking mukha.
TUI-ALA kaming apat dahil sa pagkabigla sa isa't isa pero ako ang apektado sa
pangyayaring ito na halos hindi makapagsalita. Sapagkat nakaramdam na naman ako ng
konting kirot lalo na't magkama silang dalawa ni doktora Deocampo.
"KAYE?!" Pumukaw sa akin ang pagsambit ni Derick sa aking pangalan.
"Kaye, ikaw ba iyan iha?" Paniniguro ni donya Martyn.
"Y—yes, donya Marlyn. I—I'm doktora Kaye Cordoba." Sabi ko sabay lahad ng aking
palad at kaswal siyang ngumiti sa akin at tinanggap niyag ang aking kamay.
"How are you?" Turan ni doktora Deocampo sa akin na nanatili pa ring nakatitig sa
aking mukha.
"1 1 m fine, thank you!" tugon ko.
Pero ang aking tingin ay wala sa kaniya kun'di nasa kay Derick na halos hindi pa
naka-move on sa kaniyang nakita na para siyang isang rebulto.
"Sino ba ang pasyente?" Putol ko sa aming katahimikan.
Si Martina..." malungkot na sabi ni donya Marlyn. At sabay patak ng kaniyang mga
luha.
"What?! Ahhh! " Nabigla ako sa aking narinig dahilan sa biglang pagkirot ng aking
tiyan at agad akong napahawak nito. Sabay naman silang tatlong napatingin sa aking
tiyan.
"Why? W—what happened to her?"
Pag-aalala kong tanong. Pero hindi ko na hinintay ang kanilang sagod at agad kung
kinuha ang referral medical letter at dali-dali ko itong binasa.
Hindi napigilan ang pag-agos ng aking mga luha at bigla akong napatayo at walang
pasabing turnakbo papalabas ng kuwarto at tinungo ang operating room. Sa mga
sandaling ito ay nakalimutan kong buntis pala ako dahil ang nasa-isip ko ay si
Martina.
Hindi ko alam na sinundan pala ako ni Derick sabay hawak niya sa aking kamay.
"Kaye!" Sambit niya at napahinto ako sabay punas ng aking mga luha.
"Slowly. Baka mapahamak ang nasa sinapupunan mo." Paalala niya sa akin.
"Thank you." Maikli kongtugon at inalis ang kaniyang kamay. Dahil gusto kong
makarating agad sa operating room kaya ang ginawa ko ay takbo at lakad. Hanggangsa
nakapasok ako sa 100b at nakita ko si Martina na parang lantang-gulay na sobrang
namumutla.
"Martina!" Sambit ko sabay yakap sa kaniya at napahagulgol ako.
"You know her?" Boses mula sa aking ikuran at napalingon ako.
"Jerome?!" bulalas ko.
"Yes! On duty ako ngayon." Sagot niya sabay abot sa aking ng medical dress up.
"Thank you!" Tinanggap ko ito at dali-daling isinuot.
"Kilala mo ang pasyente?" Tanong ulit niya sa akin.
"Yes! Magkapatid sila ng aking magiging anak.'l Pagtatapat ko at nabigla naman
siya.
"Really?!" Sabi ni Jerome, na tila hindi makapaniwala.
"Please, let's start." turan 1<0.
Wala kaming inaaksayang oras at kasama ko si Jerome sa pag-opera kay Martina...
Readers also enjoyed:
O Contrato
982K Read
TAGS billionaire possessive sex

Chapter 21
Derik's POV
"l can't beleive this!" Napailing kong sabi. "Derick, like what I said may dahilan
ang lahat." Turan ng aking ina sabay hawak niya sa aking palad
"l remember, noong pinapaanak niya si Zedra na sabi ko ay parang propesyonal doktor
ang gurnawa at hindi pala ako nagkakamali. Pero ang ipinagtataka ko lang why did
she pretend to be poor? Gayong sobrang yaman pala nila imagine sila ng may-ari ng
hospital na ito.ll Pahayag ni doktora Deocampo, na halos hindi rin makapaniwala.
"Mas mabuti kung maghintay tayo na siya mismo ang magpaliwanagsa atin." tugon ng
aking ina.
"Malakas ang kutob ko, Mama, na kapatid ni
Martina ang kaniyang pinagbubuntis ngayon." Pahayag ko at kapwa silang dalawa na
napatingin sa akin.
"Ang ibig mong sabihin na may namagitan sa inyo ni Kaye?" Gulat na tanong ni Mama.
"Just one night only, Mama. Noong araw mismo nang kaniyang pag-alis." pagtatapat
ko. "So— It mains urnalis siya noon dahil nagseselos siya that time na nakita niya
tayong pumasok sa iyong kuwarto." Pahayag ni doktora.
"Maybe..."maikli kong tugon.
"Anak, mag-usap kayo pagkatapos nitong lahat para kapwa kayongdalawa na
maliwanagan." Mom said.
"Yes, Ma. I will." tugong ko..
Kaye's POV
"Konting-konti na lang honey, matatapos na si Mommy." I whispered habang inaalis ko
ang dugong burnabara sa isang parte ng kaniyang ugat.
"Almost done." Jerome said. Dahil nakita niya ang pag-laser ko sa nanigas na dugo.
"Oh— thank you, Lord!" Bulong ko dahil successful ang aming operasyon.
"Thank you, Jerome." Mangiyak-ngiyak kong sabi sabay yakap sa kaniya. Dahil sa
sobrang saya na aking naramdaman after operation.
"Always welcome Kaye!" He replied
Umabot ng tatlong oras at kalahati bago kami natapos medyo nakaramdam ako ng pagod
pero hindi ko iyon iniinda. Dahil iniisip ko ang kaligtasan ni Martina.
"Pagaling ka agad, Martina, para sa iyong kapatid. I love you." Bulong ko sa walang
malay na angel at hinalikan ko siya bago ako lumabas ng
operating room.
"Kaye,how is my daughter?" Pag-alalang tanong ni Derick at sabay lapit sa akin.
Sumunod rin si donya Marlyn at si doktora Deocampo.
"Successful operation." Nakangiti kong tugon.
"Oh— God! Thank you so much. Thank you so much, Kaye." Boses ng dalawang babae na
nasa likod ni Derick.
"Thank you, Lord! Thank you so much, Kaye!" Sabi ni Derick at nagulat ako sa bigla
niyang pagyakap nisa akin.
Yakap na sobrang higpit at napahagulgol sa aking balikat. Hindi ako tumugon at
turningin ako kay doktora Deocampo. Ngunit ngumiti siya sabay kuha sa aking
dalawang kamay at ipinatongsa likod ni Derick. Napaiyak ako dahil sa ginawa ni
doktora Deocampo, kaya tumugon na ako sa mahigpit niyang yakap sa.
Damang-dama ko ang pagmamahal ni Derick sa akin dahil sa kaniyang mahigpit na
yakap. Kapwang hilam sa luha ang aming mga mata siguro dahil sa doble-dobleng
emosyon na aming naramdaman at this time. Kumalas si Derick sa kaniyang pagkayakap
sa akin at nagsalita.
"Kaye, please tell me the truth am I the father of that child?" Malumanay niyang
tanong na nanatili pa rin siyang nakahawak sa aking mga balikat.
Tumingin ako kay donya Marlyn at doktora Deocampo, pareho ang kanilang mga tingin
sa akin na parang naghihintay sa aking kasagutan.
"YES!" Maikli kong sagot.
"Oh—God! Thank you so much!" Sabi niya at muli niya akong niyakap.
Sobrang saya na aking naramdaman sa mga oras na ito dahil ramdam ko na mahal ako ni
Derick at ang aking pinagbubuntis.
"l love you so much, Kaye!"He said.
Isang musika sa aking pandinig ang kaniyang sinasabi ito ang salita na aking
hinihintay na marinig mula kay Derick. Mas lalong burnilis ang pagdaloy ng aking
mga luha sa sobrang saya."l LOVE YOU TOO, DERICK!" Waiang pag-aalinlangan
kongtugon.
Napaiyak at napangiti ang dalawang babae na saksi sa pag-aaminan namin ni Derick sa
tunay naming damdamin sa isa l t isa. Hinawakan ni donya Marlyn ang aking kamay
palatandaan sa kaniyang pagtanggap sa akin.
Kailangan pang mananatili ni Martina sa operating room para ma-monitor ang kaniyang
kalagayan. Kaya niyaya ko muna sila sa aming bahay para makapagpahinga. Binilin ko
kay Jerome ang bata dahil mamayang tanggahali pa naman ang kaniyang off duty.
Turnawag naman ako sa bahay para makapaghanda ang katulong ng almusal para sa mga
bisita at para ipahanda ang guest room.
Walang masyadong tanong-tanong sila sa akin at alam nila na hindi pa ngayon ang
tamang oras para sa kanilang mga katanungan at plano ko rin sabihin ang lahat kapag
mabuti-buti na ang kalagayan ni Martina.
Hanggang sa dumating kami sa bahay at sa mga oras na ito ay gising na rin ang aking
mga magulang. Dahil nasanayan na nang aking pamilya ang maagang magising para
maagang makapunta sa kompanya.
Namangha sila sa laki ng aming bahay at napa 'WOWI si doktora Deocampo.
"Halika kayo sa 100b." Yaya ko sa kanila at tamang-tama naman na papalabas ang
aking mga magulang mula sa kanilang kuwarto. "Good morning, Mom ... Dad!" Bati ko
sa kanila.
"Good morning!" Tugon ng aking mga magulang na may pagtataka sa kanilang mga mata.
"Mom, Dad mga bisita ko pala." sabi ko.
"Come! Please, sit down!" Alok ng aking ina at itinuro ang sala.
"Thank you!" Tugon naman ng mga bisita.
"Dad, Mom, siya pala si donya Marlyn. Ang
ina ni Derick at si doktora Deocampo." panimula
"Derick? Siya ba ang ama ng dinadala mo? 'l Dad asked.
"Yes, sir. Ako nga PO." Walang takot niyang tugon.
"Ummm ... I see." At turnago-tango ang akingama.
Kapwang nakatingin ang aking mga magulang kay Derick at kay donya Marlyn.
"Well, ano ngayon ang plano mo Derick? Ngayong malapit ng manganak si Kaye." Dad
asked.
"Don't worry, sir ... ma'am, handa ko pong panagutang silang mag-ina. I'm willing
to marry her soon as posible kapag magiging mabuti na ang kalagayan ng aking
panganay na anak. Pero pag-uusapan na lang natin ngayon ang schedule." Pahayag ni
Derick.
Masaya ako sobra. Dahil pakakasalan ako ni
Derick, pakasalan ako ng ama ng aking anak. Ang lalakingtunay kong mahal hindi ko
napigilan ang muling pagpatak ng aking mga luha sa sobrang saya at maagap naman
itong pinunasan ni Derick at humalik siya sa aking noo.
"l love you!" Bulong niya at may masayang ngitl
"What do you mean? May sakit ang
panganay mong anak?" Mom asked.
"Actually, Dad. Ang anak ni Derick ang inu-operahan ko kanina at aksidente ang
pagkikita namin ngayon." wika ko.
"Really?! How is she now?" Turan ng aking ama.
"Successful operation naman, Dad. Kami ni
Jerome ang magkasama sa pag-opera.ll
A Beast' Prisoner
Norisha May
-Completed-you'd think that having a soul mate wou d be the one thing a.

Chapter 22
"Let's just pray for her." My mother said.
Dahil nakahanda na ang breakfast kaya kumain kami ng sabay-sabay. Sobrang saya sa
aking pakiramdam na muli kong nakasabay si Derick sa hapag-kainan. At lalo na no
more secret na ako sa kaniya.
Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam na ang aking mga magulang. At hinatid ko
naman Sina donya Marlyn at doktora Deocampo sa guest room at si Derick ay isinama
ko sa aking kuwarto. Pagkapasok naming dalawa sa 100b ng aking kuwarto ay agad
akong niyakap ni Derick. Biglang burnalik sa aking alaala noong unang gabi na
niyakap niya ako.
" I love you! I miss you so much." he whispered.
Humarap ako sa kaniya. 'I l love you too, Derick!" Tugon ko sabay haplos sa
kaniyang maamong mukha. Akala ko hindi nakita muling makikita.ll Humihikbi kong
sabi.
Gumanti siya sa paghawak ng aking mukha at dahan-dahang lumapit ang kaniyang labi
sa aking labi. He kissed me softly and I responded. Ang palit-palitan ng aming mga
halik ay nagpapahiwatig ng pangungulila namin sa isa't
isa. Dahan-dahang kumalas ang labi ni Derick at tumitig siya sa aking mga .
"Why did you leave without saying?" Derick asked.
Hinila ko siya patungo sa aking kama at urnupo kami at saka ako nagsalita.
"Because I was hurt by what I saw." I answered.
"Where did you get hurt?" He asked seriously.
"Because you and Dr. Deocampo are together in your room." I said.
Just because of that kaya ka umalis?" sabi niya.
"Yes! Dahil ang akala ko ay kayo na." Tuluyang pumatak ang aking mga luha at maagap
niya akong niyakap.
"Doktora Cordoba, maling-mali ang iyong hinala. Tiningnan lang niya ang parot ng
dati kong asawa dahil nagkasakit.ll Paliwanag niya.
"That's it?" Paninigurado ko sa kaniya.
"Yes, that's it! And Martina knew that dahil noong umalis ka ay pumasok siya sa
100b at sinermonan niya ako sa harapan ni doktora Deocampo. And at that time she
walkout and I thought inutusan mo siya but Martina told me 'NO I at umalis ka na.
Lately, inamin ni doktora Deocampo na may
gusto siya sa akin pero dahil alam niya na ikaw ang mahal ko at ikaw ang gusto ni
Martina na magiging Mommy. Kaya mas minabuti niya na magkaibigan na lang kami."
Mahabang kuwento ni Derick, at na touch naman ako sa ginawa ni Martina.
Nakaramdam naman ako ng konting pagsisisi sa aking aking ginawang pag-alis. " I'm
so— sorry, Derick." turan 1<0.
"It's okay, past is past at may nagawa rin man ako ng pagkakamali noon. Alam mo ba
kung bakit nangyari iyan kay Martina?"
"Why? What really happened to her?" I asked.
"Pagkatapos mong urnalis noon ay nagalit na sa akin si Martina, ako ang sinisisi
niya sa iyong pag-alis. Pinahanap ka niya sa akin ng paulit-ulit at umabot ng ilang
buwan na hindi kita mahanap. Ang sabl' niya kung hindi raw kita kayang hanapin ay
siya ang maghahanap sa lyo. Bigla siyangtumakbo at bumaba ng hagdan at iyon ang
dahilan sa kaniyang pagkahulog." Malungkot niyang kuwento sa akin.
"Oh—My—God!" Bulalas ako.
Hindi ko napigilan ang aking sarili at napahagulgol ako at sobrang nasaktan sa
aking nalaman. Awang-awa ako sa mag-ama, nang dahil sa akin ay nakasamaan pa sila
ng 100b. Nang dahil sa akin ay na aksidente si Martina. "I'm—sorry, Derick. Hindi
ko alam..." sabi ko na hilarn sa luha ang aking mgamata at napayakap ako sa kaniya.
"l forgive you, Kaye. At least ngayon ay magiging okay na ang lahat at may bonus
pa. I'm sure matutuwa si Martina kapag nalaman niyang may kapatid na siya." Tugon
niya sabay haplos sa maumbok kong tiyan.
"00, sigurado ako diyan." turan ko. "Nakapagpa-ultrasound ka ba?" "Yes, baby boy."
tugon ko.
"Really?!" Sobrang batuwa si Derick sa kaniyang nalaman at nagniningning ang
kaniyang singkit na mga mata.
Pagkatapos naming magkuwento ni Derick ay sinabihan ko siya na mag-shower na para
makapagpahinga. Turnayo naman siya at agad pumasok sa bathroom.
Dahil nakaramdam ako ng konting pagod ay humiga ako saglit habang hinihintay ko
siya na lumabas. Nang matapos siyang maligo ay tumabi ito sa aking paghiga.
"Napagod ba ang mag-ina ko?"
Paglalambing na tanong niya sa akin sabay hawak nito sa aking tiyan.
"Medyo lang naman." Nakangiti kong tugon.
"Matulog ka na, baka makakasama pa kay junior." aniya.
Nakatulog kaming pareho ng dalawang oras at pagkatapos ay burnangon na agad para
makabalik sa hospital. Dahil medyo sumama ang pakiramdam ni donya Marlyn ay hindi
muna namin siya pinapasama sa hospital at ganoon rin si doktora Deocampo. At ang
bilin namin ay, tatawagan na lang sila kapag gising na si Martina.
Si Derick ang nag-drive sa aking bagong sasakyan at habang nasa biyahe kami ay
hindi niya inaalis ang kaniyang kamay sa aking mga kamay. Kaya damang-dama ko ang
pagiging caring at mapagmahal niya.
Hanggang sa dumating kami sa hospital at isinama ko siya sa 100b ng operating room
para masilip niya si Martina. Papasok na sana kam nang lumabas si Jerome.
"Hi!" aniya.
"Jerome, kumusta ang pasyente? ll tanong
"She's fine and stable naman ang lahat. So— siya ba ang ama ng dinadala mo?"
Seryoso niya tanong.
"Yes. Si Derick." pakilala ko.
"Hi, thank you for helping to save my daughter." Derick says.
"Welcome!" turan niya rito.
"Derick, siya pala si Doctor Jerome Javier. My ex-boyfriend." Bigla namang
sumeryoso ang
mukha ni Derick sa kaniyang narinig. Ngunit maagap naman niya itong binawi.
Hanggang sa makaalis na si Jerome at nagtuloy kami sa 100b. Tiningnan ko ang mga
aparato na nakakabit sa kaniyang katawan at sa awa ng Dios ay maayos naman ang
responds ng mga ito. Kaya wala kaming dapat ikabahala ang tanging hinihintay na
magising siya.
"Honey, gumising ka na nandito na si Mommy Kaye, and guess what? Magkaka-brother ka
na. I know na gustong-gusto mo na may baby brother right? Kaya gurnaising ka na
anak. Miss na miss ka na ni Daddy." Masayang kuwento ni Derick sa walang malay na
anak at naawa ako sa kaniya.
Nilapitan ko si Martina at hinawakan ang kaniyang isang kamay. "Martina, si Mommy
Kaye ito, I'm sorry baby. Pangako, banawi si Mommy at hinding-hindi na kita iiwan."
Sabi ko at halik sa kaniyang kamay.
Inilipat namin si Martina sa isng private room at doon ay iniwan ko muna
pansamantala si Derick. Dahil kailangan ko pang mag-round sa ibang pasyente at
nangako naman ako na babalik rin agad.

Chapter 23
PAGKALIPAS ng dalawang oras ay nakabalik na ako at sinamahan ko si Derick sa
pagbabantay kay Martina. Nanatili pa rin itong walang malay dahil na rin sa
ibinigay namin na gamot pampatulog.
Sasamahan ko sana si Derick ng buong gabi pero hindi niya ako pinayagan na dito
matulog sa hospital. Dahil makakasama raw sa aming anak hindi na ako namimilit kaya
unuwi akong mag-isa kinagabihan.
Kinabukasan ay maaga rin akong umalis ng bahay para bisitahin si Martina at nagdala
ako ng breakfast para sa amin ni Derick at dinalhan ko rin siya ng bihisan.
Nang makarating ako sa kuwarto ng bata ay tulog pa si Derick. Siguro puyat ito
kagabi dahan-dahan akong lumapit sa kaniya at humalik sa noo nito.
"Hmmm ... good morning, Kaye." Bati niya nang nagising ito.
"Good morning! Sorry, nagising kita"
"It's okay." Malambing niyang tugon at yumakap ito sa akin sabay halik sa aking
tiyan. "Sleep back, Derick." turan 1<0.
"Okay na, Kaye. I slept for two hours." aniya.
"Hindi pa ba nagisingsi Martina?" I asked.
"Not yet." he said.
"Here, dinalhan kita ngdamit at nagdala na rin ako ng breakfast para sa ating
dalawa."
"Salamat. Maligo lang ako saglit, si Mama pala kumusta ang pakiramdam niya?"
"Medyo mabuti-buti na. Pero may konting lagnat siya kaya hindi ko muna pinapapunta
rito. But don't worry naka inom na siya ng gamot."
"Thanks!" Aniya at pagkatapos ay pumasok na ito sa banyo, ako naman ay inayos ko
ang aming breakfast.
"Ummm ... Daddy ... Daddy..." boses ni Martina. At nagkamalay na ito.
Napalingon ako sa kaniya at dali-daling lumapit.
"Martina ... si Mommy Kaye ito." Sabi ko sa mahinang boses.
Dahan-dahang nagmulat ang kaniyang mga mata.ll Mom—Mommy Kaye?" sambit niya na may
konting ngiti sa kaniyang labi. Alam kong masakit pa ang katawan niya dahil sa
pinagdaanan niyang surgery.
"Yes, Martina. Mommy is here and I will not leave you again." Saad ko sa kaniya at
pumatak na naman ang aking mga luha para sa inosenteng batang naapektuhan sa aking
pag-alis.
"Really, Mommy? You promise that?" She said and smiled.
"Yes, honey. I promise that.. 11 tugon ko at burnalik sa kaniyang noo.
"Derick ... Derick ... gising na si Martina." Masaya kong tawag sa kaniya. At dali-
dali naman siyang lumabas sa banyo na ang tanging tuwalya lang ang nakatakip sa
kaniyang katawan at halatang hindi pa ito tapos sa pagligo.
"Martina?!" Masayang sambit ni Derick .
"Daddy..." tugon niya sa mahinang boses.
"Yes, Daddy is here. I love you so much anak." Madamdaming tugon ni Derick, sabay
yakap sa kamay ng anak at urniiyak ito.
"Thank you, Daddy. Dahil nahanap mo si Mommy Kaye." she said.
"No! Ikaw ang nakahanap sa kaniya anak." sabi ni Derick.
"What do you mean, Dad?"
" Mommy Kaye, is your doctor, siya ang nag-opera sa'yo, honey." Masayang kuwento ni
Deric at hinahaplos ang mukha nito.
"Really PO? It's true, Mommy?" Tanong niya sa akin.
"Yes, Martina. Totoo ang sinabi ni Daddy at pagaling ka agad ha, para alagaan mo si
baby brother." Sabi ko sa bata sabay lagay ko sa kaniyang kamay sa maumbok kong
tiyan. Sinabi ko iyon para palakasin ang kaniyang 100b.
"Talaga PO, Mommy?! May brother na ako?" Nakangitingtanong niya.
"Talagang-talaga, honey." Si Derick ang sumagot sabay yakap niya sa akin.
Ramdam ko ang sobrang saya ni Martina at ako rin ay walang mapaglagyan sa sobrang
saya, dahil buo na kami.
"Magdamit ka muna." Utos ko kay Derick, dahil tila nakalimutan na niya ang kaniyang
ayos. "00 nga pala! I forgot." Nakangiti niyang tugon at muling bumalik sa 100b ng
banyo.
Dahil pagod pa ang katawan ni Martina ay muli itong nakatulog. Ngunit masaya ako
dahil maayos na ang kaniyang lagay.
"Mar—
"Ssshh! She's sleep back." I whispered to him.
"She's good? he asked.
"Yes, you don't have to worry about her." I replied
"Thanks!" aniya.
"Halika na, kain muna tayo.ll Yaya ko sa kaniya at umupo naman si Derick sa aking
harapan.
Nilagyan niya ng pagkain ang aking plato at gumanti rin namin ako. Angsarap sa
pakiramdam kapag kasama mo ang lalaking iyong tunay na mahal lalo na sa harap ng
kainan at kasama mo palagi sa pagtulog. Talagang maramdaman mo angtunay na
kaligayahan na hindi kayang mabayaran ng salapi.
"This is it! Ang matagal kong hinahanap sa aking sarili. Ngayon natagpuan at
nasagot ko na ang lahat." I whispered myself
Pagkatapos naming kumain ni Derick ay magkatabi kaming umupo sa isang kama na
bakante at nakasandal ako sa kaniyang dibdib. Nagsimula siyang magtanong tungkol sa
akin kung bakit ako napadpad sa kanilang lugar.
"Kaye?" Malambing niyang sambit. "Urnmm?" tugon ko.
"Puwedeng magtanong?" aniya.
"Sure!" tugon ko.
"Anong rason, bakit ka naglayas noon?" Magandang tanong ni Derick na handa kong
sagutin.
"Ganito kasi 'yon, Derick. Pakiramdamdam ko noon sa aking ay hindi buo ang aking
pagkatao tila may kulang pa rin kahit. Kahit nasa akin na ang lahat pero hindi ako
masaya. Gusto kong maranasan ang buhay mahirap at hanapin ang kulang sa aking
pagkatao at kasama na doon ang pagtalikod ko sa aking nobyo. Nakatakda na sana ang
aming kasal noon, pero hindi ako masaya. Dahil ipanagkasundo lang kami sa aming mga
magulang. Umalis ako noon na walang paalam at pinasabog ko ang aking sasakyan para
paniwalain sila na patay na ako. At iyon ang dahilang kung bakit ako napadpad sa
inyong bayan." Mahaba kong kuwento at lahat-lahat ay sinabi ko sa kaniya.
"You know what, Kaye? Hindi ko kaya ang ginagawa mo." Napatawa at napailingsi
Derick habang nagsasalita sabay laro niya sa aking buhok.
"Pero nakaya ko at wala akong pinagsisihan dahil nahanap ko na ang kulang sa aking
pagkatao. lyon ay angtunay na pagmamahal.l' turan 1<0.
"Yes! Dahil matapang ka at propesyonal doktor ka nga. Dahil nagamot mo ang puso ko
pati ang puso ng aking anak ay napapalambot mo. Thank you for that, Kaye." wika
niya.
"Thank you too, Derick. Dahil binuo mo ang kulang sa aking pagkatao." tugon ko.
"By the way. Nasaan na pala ang dati mong boyfriend?" tanong niya.
" Remember Dr. Jerome Javier?"
"'Yung tumulong sa pag-opera? 'l
"Yes! Siya ang dati kong boyfriend. But when I came home, he's already engaged sa
isang nurse na dito rin nagtrabaho. Hindi ko ipinaalam agad sa kaniya na nakabalik
na ako. Hinintay ko muna na matapos ang kanilang kasal." kuwento ko.
"So — Ikaw at ako pala talaga ang meant to be?" nakangiting sabi niya
"Yes! Naniniwala na talaga ako sa forever," tugon ko at may kasamang ngiti.
Readers also enjoyed:
O Contrato
0 982K Read
TAGS billionaire possessive sex

Chapter 24
"Of course! Dahil iyan ang nangyari sa atin ngayon." saad niya.
Kinabukasan ay nagiging mabuti-buti na ang lagay ni Martina. At nakadalaw na rin
ang aking magiging biyenan kasama ang aking pamilya at si doktora Deocampo. Marami
silang dala para sa bata at tuwang-tuwa naman ito sa kanilang mga pasalubong.
"Kaye?" Sambit ni doktora Deocampo.
"Yes?" tugon ko with smiled.
"Thank you so much sa pagpa-stay mo sa akin dito sa bahay ninyo."
"Welcome! Any way, 1 1 m sorry for what done to you." wika ko.
"No! Don't say sorry, Kaye. Ako nga ang dapat mag-sorry sa'yo." aniya.
"Kalimutan na natin 'yun, let's start as friends." turan ko.
"Yeah! Sure, Kaye. I'm happy for that. By the way, kunin mo akong ninang ha." wika
niya.
"Sure!" tugon ko.
Nagpaalam sa amin si doktora Deocampo, na kailangan na niyang bumalik bumalik sa
probinsiya. Dahil marami pa siyang gawin at isa pa ay okay na si Martina. Hindi
namin siya pinigilan sapagkat naiintindihan namin ang kaniyang situwasyon.
LUMIPAS ang mga araw at unti-unti ng lumakas si Martina—after two weeks ay puwede
na siyang i-discharge. Ngunit dahil hindi pa siya masyadong malakas at hindi pa
puwedeng magbiyahe ng malayo kaya sa bahay muna sila mag-stay at para ma-monitor ko
rin siya araw at gabi.
"Wow — Mommy Kaye, ang laki pala ng bahay ninyo." Turan ni Martina nang makarating
kami sa bahay.
"Mas malaki ang bahay ni Lola at maganda pa doon, kasi fresh na fresh ang hangin at
ang darni pang animals." sabi ko.
"Mommy Kaye, uuwi ka pa ba doon? ll
"Of course! But, as of now ay dito muna tayo kasi bawal pa na magbiyahe si Mommy at
ikaw. Baka mapaano pa si little brother." Paliwanag ko sa kaniya.
Hanggangsa papasok na kami sa 100b.
"WELCOME!" Boses ng aking pamilya.
Dahil pinaghandaan nila ang paglabas ni
Martina at bumili rin sila ng mga balons at cake. "Wow! Thank you PO..." masayang
sabi ni Martina.
Ang effort na ginawa ng aking pamilya ay
Ina-appreciate naman ni Derick at donya Marlyn.
"Thank you so much!" Turan nina Derick at donya Marlyn.
"Welcome!" Tugon ng aking mga magulang.
Masaya kaming nagsalo-salo sa konting handa para kay Martina at lalong-lalo na si
Derick. Sapagkat welcome na welcome sila sa aming tahanan.
Sumapit ang gabi at magkasama si Martina at ang kaniyang Iola sa guest room. Bago
karm pumasok ni Darick sa aking kuwarto ay sinigurado ko muna na napainum ko na si
Martina sa kaniyang mga gamot.
Hanggangsa makapasok na kami sa aking kuwarto at agad akong nagtuloy sa banyo para
maligo. Nang makalabas na ako ay suot ko na ang hanggang tuhod na kulay puting
nighties.
Napatitigsa akingsi Derick, na halos hindi kumukurap. "Bakit?" Tanong ko nang
makalapit ako sa kaniya.
"Ang ganda kasi ng Mrs. ko." Tugon niya sabay yakap sa akin at pinaupo sa kaniyang
mga hita.
"Thank you!" Sabi ko sabay halik sa kaniyang labi.
"Kailan mo ba gustong magpakasal tayo?" Tanong niya sa akin, habang nanatili pa rin
siyang nakayakap sa akin.
"lkaw ang bahala. Ano ba ang maganda? Kasi kung ako ang tatanungin mo ay okay lang
naman na after sa panganganak ko.ll tugon ko. "Hindi na ako makakapaghintay, Kaye."
Nakangitingtugon nito.
"Hmmm ... Well ... puwede rin naman next month kung gusto mo."
"Okay, next month..." masayang saad niya. " But, I want simple wedding. Ayaw ko
'yung maraming style." I said.
"But, why not? Kung kaya naman nating gawing bungga ang kasal."he said.
"Well — hindi naman importante 'yan, ang mahalaga sa akin ay ikaw at si Martina—
itong coming baby boy natin. Higit sa lahat ang magandang pagsasama, Derick."
"Don't worry, Kaye. I promise to you. I will be a good husband and father to our
children." Sabi niya at sabay hawak sa aking pisngi.
"l love you! 'l l said and kissed his lips.
"l love you too! He replied and hugged tightly.
Kinabukasan ay maaga akong nagising para dalawin sa kuwarto si Martina.
"Kaye?" Sambit ni Derick ng makita niya akong papalabas ng pinto.
"Good monring!" Bumalik ako para humalik sa aking husband-to-be.
"Good morning! Saan ka pupunta?" At humalik siya sa aking alabi — hinalikan rin
niya angakingtiyan.
"Puntahan ko si Martina."
"l will come with you..." he said.
Magkasama kaming pumunta sa guest room at marahang kumatok si Derick.
"Come in
"Good morning, Ma!" He said—kissed her.
Tulog pa si Martina nang makapasok kami but I need to wake up her. Dahil importante
ang kaniyang mga gamot.
Tumabi si Derick sa kaniyang anak at yumakap, napangiti naman ako. Sapagkat masaya
ako sa bawat ipinakita niyang pagmamahal sa kaniyang pamilya. Napahawak ako sa
aking tiyan at nakangiti, para sa akin ay napakasuwerte ng aking anak sapagkat
nakita ko ang pagiging mabuting ama ni Derick.
"Mommy..." paanas na tawag ni Martina sa akin.
"Good morning, Martina!" Sabi ko, sabay halik sa noo niya.
"Good morning too! Mommy Kaye." Tugon niya at yumakap sa akin, "l Miss you so
much, Mommy!" Saad ni Martina at mahigpit akong niyakap.
"l miss you so—much!" tugon ko.
Pinainom ko siya sa kaniyang mga gar-not at nang matapos ay naglalambing ito sa
akin at pinapahiga niya ako sa kaniyang tabi.
Napagitnaan namin si Martina at parehong niyakap namin siya. Napangiti naman ang
aking Mother-in-law, habang pinagmasdan kami.
Hindi ko namalayan ay pareho kaming natulog at tanghali na nang magising. Buti na
lang ay araw ng Linggo at wala akong duty.
Sabay-sabay na kaming nagtanghalian at pinag-usapan namin angtungkol sa
napagkasunduan namin ni Derick. Na next month na ang aming kasal.
"Yeheeey! Ang saya-saya ko, Momny Kaye!" Saad ni Martina at pumalakpak pa ito na
animo'y walang sakit na dinaramdam.
Nagustuhan naman ng aking mga magulang ang ibinalita namin ni Derick.
At nag-suggest naman ang aking biyenan na kung next month na ang kasal ay mag-civil
wedding na lang muna kami. Pagkatapos kong manganak ay muli kaming magpakasal sa
simbahan. Dahil ang gusto niya ay mabigyan kami ng engrandeng kasal. Sinang-ayunan
naman ito ng aking mga magulang at nangako na tutulong sa gastusin. Nagiging final
ang plano at hindi na ako tumutol.
Dahil nagpapagaling pa si Martina ay hindi
na sila urnuwi pa sa probinsiya pagkatapos na lang ng aming kasal saka kami uuwi.
Nagiging maayos naman ang pamamalagi nila sa amin at walang masabi si Derick, sa
aking pamilya. Siya ang tagahatid at sundo sa akin kapagnagpupunta ako sa hospital
at kasama rin si, Martina
Sa araw-araw at gabi-gabi naming pagsasama ni Derick ay mas nakilala ko na siyang
lubos. Wala akong masabi dahil sobrang bait nito at mapagmahal na ama at asawa.

Chapter 25
Pitong buwan na ang akingtiyan kaya medyo malaki na ito. Ngunit kahit ganoon par-
nan ay hindi ako nagpabaya sa aking sarili. Inalagaan ko pa rin ang aking katawan.

"Kaye..." bulong ni Derick akin at kasalukuyan kaming nakahiga sa kama.

"Ummm?" sagot ko.
"Saan mo pala gustong mag-honeymoon tayo?" He asked, while hinihimas niya ang aking
tiyan.
"Gusto doon lang tayo sa probinsiya. Mas maganda doon tahimik at presko ang
hangin." tugon ko.
Tahimik na turnawa si Derick, habang nakatitig sa aking mukha.
"Bakit? ll Nagtataka kong tanong.
"Nagtaka lang ako sa'yo dahil kakaiba ka." aniya.
"Bakit mo naman nasabi 'yan?"
"Paano naman kasi, mayaman ka pero hindi ka tulad ng iba na mahilig gumigimik at
maraming bisyo. At higit sa lahat mahilig mag-out of town
"Actually, hindi talaga ako mahilig gurnala at lumalabas lang ako kapag-important
matter ang pupuntahan. Tapos iyang igastos ko sa walang kabuluhan ay ibibili ko na
lang ng mga gamit sa mahihirap na kabataan." pahayag ko.
Niyakap ako ni Derick sabay sabing "Ang bait talaga ng asawa ko." aniya.
At maya-maya pa ay biglang kumatok si Martina.
"Mommy ... Daddy ... can I come in?" Paghingi niya ng pahintulot.
"Yes, Come in! Il' tugon ko.
Naglambingsi Martina at turnabi sa amin ng kaniyangama.
"How are you my little brother?" Tanong niya at maingat na ipinatong ang kaniyang
ulo sa akingtiyan.
"I'm fine, ate Martina... " tugon ni Derick na sinadya niliitan ang kaniyang boses.
"Daddy naman eh—I" inis nitong tugon.
ISANG LINGGO na lang ay kasal na namin ni Derick at nagpagawa lang kami ng konting
invitation para sa mga importanteng tao lamang.
Kasama na doon si doktora Deocampo.
Dahil bilang na lang angaraw ng aming kasal ay medyo na-busy kami ng konti. Si
Martina naman ay totally ng magaling at excited na rin siya sa kasal namin ng
kaniyang Daddy at siya ang nag-iisa naming flower girl. By this time ay
nasa boutique kaming tatlo para magsukat ng aming isusuot.
"Wow! Mommy, ang ganda mo PO!" Nakangiting sabi ni Martina, habang pinagmasdan niya
akong nagsusukat.
"You too, honey." Tugon ko rin sa bata at sobra naman siyang natuwa.
"Daddy, ikaw rin PO!" Baling niya sa ama.
"Naku! Binobola mo lang naman si Daddy, eh!" Pagbibiro niya..
"Daddy, naman eh! Totoo kaya ang sinasabl 1<0." Nakasimangot na tugon ni Martina.
"Okay, fine!" Saad ni Derick at ako naman ay napatawa lang sa mag-ama.
Dahil nakaramdam ako ng pagod ay urnupo ako saglit. "Are you okay?" Pag-alala ni
Derick at dali-daling lumapit sa akin.
"Yeah! Medyo nakaramdam lang ng pagod. Naglilikot kasi si baby." Tugon ko at maagap
naman niyang hinawakan ang akingtiyan.
"Baby, don't be naughty, okay? Dahil napapagod si Mommy." Pakikipag-usap niya sa
aking maumbok na tiyan.
"Daddy, nakakarinig ba si little brother?" Inosenteng tanong ni Martina.
"Yes, Of course! Kasi may tainga si little brother. sagot ng ama.
"Little brother ... huwag kang malikot diyan
ha, para hindi ka mapalo ni Daddy." Wika ni Martina at napatawa ako nang sobra.
"Bakit namamalo ba si Daddy?" tanong ko.
"Opo! Kasi ako noon, naglilikot tapos natapon ko ang phone ni Daddy ay pinalo niya
ako.ll sumbong niya.
"Talaga?!" Gulat kong saad.
"Opo! ll Sagot ni Martina sabay tingin sa ama. "Halika nga!" Marahang hinila ni
Derick si Martina sabay yakap niya sa panganay.
"l love you so much, honey!" Pahayag ng ama.
"l love you too, Daddy!" Tugon ng bata sabay yakap.
Pagkatapos namin sa boutique ay dumaan muna kami sa restaurant at nang matapos ay
umuwi na kami medyo sumakit na rin angaking tiyan.
SUMAPIT ang araw ng aming kasal at ang lahat ay abala sa pag-aayos. Sobra akong na-
exicited kahit civil wedding lang. Ginanap ang aming kasal sa amingtahanan dahil
may kalakihan din naman angground nito. Kumuha na lang kami ng isang magaling na
designer na siyang gum awa sa venue.
Nakahanda na kaming lahat at nasa labas na rin ang mga bisita at nakaupo na ang mga
ito .
Bago paman Nagsimula ang seremonya ay
kumanta ang kinuha naming sikat na singer na si 'MYLENE ISIDRO' at dahil matalik ko
siyang kaibigan ay ginawa niyang libre ang pagkanta. Kaya malaki ang pasasalamat ko
sa kaniya. 'How Did You Know By: Gary Valenciano l ito ang kaniyangkinanta.
Nagiging emosyonal naman ang mga bisita dahil sa boses ng kumanta at kahit ako ay
nadala rin. nagsimula na kaming lumabas sa pinto.
Nagpalakpakan ang mga bisita nang makita nila ako at si Derick.
"l felt nervous." I whispered to him.
"Just calm down, honey. Nandito lang ako sa tabi mo."He replied—he held my hand
tightly.
Lumapit ang aking mga magulang sabay yakap at halik akin. Ganoon din si donya
Malyn.
Humalik rin si Derick sa aking ina.
" Please take care of our daughter." My dad said.
"Yes, I will Dad ... Mom." his replied.
"And took all the worries and fears that I had
I guess what I'm really trying to say
It's not everyday that someone like you comes my way
No words can express how much I love you." Hanggangsa nagsimula na ang seremonya.
A wedding is such a wonderful occasion filled with hopes, dreams and excitement. We
are here tod ay to celebrate the love that Derick and Kaye have for each other, and
to recognize and witness their decision to journey forward in their lives as
marriage partners.
May your love create a safe haven for you both on the journey that lies ahead of
you. Lead with your hearts and take the time to do the simple things that will
nurture your love.
Deeply listen to each other—to your dreams, — to your frustrations. Be helpmates.
Be playful in finding new ways to give your love a new to each other every day.
Let your love be an inspiration to others to reach for what is good within us all.
May your love be so abundant that you have plenty to share with the rest of us as
well.
It is your love that has brought us together here tod ay. May it grow deeper and
sweeter with each passing year.
Do you, DERICK take, KAYE to be your partner for life. Do you promise to walk by
her side forever, and to love, help, and encourage her in all she does? Do you
promise to take time to talk with her, to listen to her, and to care for her? Will
you share her laughter, and her tears, as her partner, lover and best friend? Do
you take her as your lawfully wedded wife for now and forevermore?
And now, seal your promises with these
rings, the symbol of your life shared together.
KAYE, please repeat after me:
DERICK, this ring I give as token and pledge, as a sign of my love and devotion.
With this ring, I thee wed.
DERICK, please repeat after me:
KAYE, this ring I give as token and pledge, as a sign of my love and devotion.
With this ring, I thee wed.
KAYE and DERICK, by the power invested in me, I now pronounce you married. You may
kiss!
"KISS! KISS!"
Sigawan nilang lahat. "1 love you so much! Mrs. DOWN." Nakangiting sabi ni Derick
at sabay haliksa aking labi.
"l love you too!" tugon ko.
l
A Beast s Prisoner
Norisha May
-Completed-you'd think that having a soul mate wou d be the one thing a...

Chapter 26
AFTER our wedding ay sumama na ako sa pagbalik nila sa probinsiya at pansamantala
kong iniwan angtrabaho. Dahil malapit na rin ang kapanganakan ko.
"Welcome home!" Salubong ng pamilya ni Tatay Rod.
"Salamat!" Masaya namingtugon sa kanila.
"Nakahanda na hapunan." Masiglangsabi ni Nan ay Aneth.
"l miss you, Angeline!" Bati ko sa kaniya at nagyakapan kami.
"l miss you too!" turan niya.
"Halina kayo, Kaye." Yaya ni Mama Martyn.
"Sige PO, Ma." Tugon ko at hinawakan ko naman ang kamay ni Martina at dumulog kami
sa hapag-kainan.
Maagap namang hinila ng aking asawa ang upuan para sa akin at kay Martina.
Napagitnaan ako ng mag-ama. Bago kami nagsimulang kumain ay nagdasal muna kami at
si Martina ang nag-lead sa prayer.
"Ma, puwede bang ipasabay natin sila Nay Aneth? ll Pakiusap ni Derick. Dahil marami
kasing pagkain at para magiging masaya naman ang
amingtahanan.
"00! Puwedeng-puwede! Aneth, Rod, Angel. Sumabay na kayo dito.'l Tawag ni Mama at
lumapit naman sila.
"Maupo kayo, Angel." sabi ko.
"Salamat!" turan nila.
"Sabay-sabay na tayo, Tay Rod, Nay Aneth, para masaya." Nakangiting sabi ni Derick.
"Anong gusto mong kainin? ll Tanong ko kay Martina.
"Vegetables, Mommy." tugon niya.
"Wow! Talagang very good na si ate Martina." Wika ko, sabay lagay ko ng kanin at
vegetables sa kaniyang plato
"Thank you ... Mommy!" Turan niya sa akin. "lkaw, Dad? Ano ang gusto Imo?" Tanong
ko rin sa aking asawa.
"Vegetables rin, Mommy." Tugon ni Derick sabay kindat sa akin.
"—Wow! Rin si Daddy." Tugon ko at nakangiti bahagya ko pang nilingon si Martina, at
turnawa naman ang bata.
Nang matapos na kami ay hinatid ko si Martina sa kaniyang kuwarto para
makapagpahinga na. Pero humabol si Derick sa amin.
"Ako na ang magpaligo sa kaniya, Mommy."
Turan niya at inalalayan niya ako para makaupo
sa kama.
"Daddy, ako na lang PO, kasi big na ako eh." saad ni Martina.
"Okay, pero babantayan kita baka madulas ka pa."
"Huwag na PO, Daddy. Mag-iingat po ako.'l
Natuwa naman si Derick, dahil gusto Il l
Martina ang magiging independent sa sarili.
Pinabayaan niya ito at urnupo siya sa aking tabi habang hinihintay namin na matapos
ang bata.
"Hindi ka pa ba inaantok?" Malambingna tanong ng aking asawa.
"Hindi pa naman, ikaw?" Balik tanong ko sa kaniya.
"Medyo antok na nga eh, nakakapagod kasi ang biyahe natin." Tugon niya sa akin.
"Gusto mo bang imasahe kita? ll Alok ko sabay haplos sa kaniyang napakamaamong
mukha.
"Wow! Sounds good. Marunong ka ba?" Nakangiti niyang tanong.
"I'm done!" Masayangsigaw ni Martina. Nang makalabas ito ng bathroom at nakatapis
pa ng tuwalya.
Napatawa kaming pareho ni Derick sa kaniya, dahil natuto siyang mag-isa.
"Come here!" Tawag ko sa kaniya at sinuutan
ko siya ng pajama.
Pinunasan ko ang kaniyang buhok at dahan-dahang sinuklay. Pagkatapos ay humiga na
siya at agad namang kinumutan ni Derick. Ramdam ko ang kaniyang sobrang pagmamahal
sa anak.
"Good night, honey." Sabi ni Derick sabay halit sa pisngi nito.
"Good night too, Daddy. I love you!"
" Good night, ate Martina. I love you l" Saad ko at yumakap sa kaniya.
"l love you too, Mommy. See you tomorrow." tugon niya.
Hanggangsa lumabas na kami at nago paman kami pumasok sa aming kuwarto ay
pinuntahan muna namin ang aking biyenan para tingnan kong okay ba ito. Sapagkat
biglang sumama ang pakiramdam nito kanina.
"Mama?" Kumatok ako sa kaniyang pinto.
"Bukas 'yan, Kaye. Pasok!"
"Kumusta na ang pakiramdam mo? 'l tanong
"Medyo okay na, Kaye. Nakainom na rin ako ng gamot."
"Good! Pahinga na po kayo, Ma." turan ko.
"00, ikaw rin, Kaye. Need mo rin 'yun."
"Good night, Ma." Paalam namin ni Derick at humalik kami bago lumabas
Sa pagbukas ni Derick sa pinto ng kuwarto ay agad niya akong binuhat hanggang sa
aming kama.
"Ang bigat ng mag-ina ko!" Reklamo niya na kuno hinihingal siya.
"Mabigat raw tayo baby oh, Daddy said .11 Sabay himas ko sa akingtiyan. upang
ipadama ang haplos ng pagmamahal.
"Dad, bilis-bilis!" Masaya kong sabi sat itinuro ko ang aking tiyan.
"Naglilikot ba?" Tanong ng aking asawa at itinuon ang kaniyangtainga sa aking
maubok na tiyan. Tuwang-, tuwang-tuwa si Derick habang sinusundan niya ang galaw at
hinalikan niya ito.
"AAAH!" Acting boses niya na parang natamaan ng sipa.
Napatawa naman ako ng husto dahil sa kakulitan ni Derick. "Wala na." Aniya sabay
tayo at humalik sa aking labi.
"Tara! Sabay tayong maligo." Yaya niya sa akin at surnunod naman ako.
Kapwa kaming hubo't hubad ng aking asawa habang sabay kaming nag-shower. Siya pa
ang nagsabon sa aking buong katawan. "l admire what he does to me me as my husband.
He showed me how much he loved me and our son.
"l love said. Dahil hindi ko mapigilan
ang aking damdamin sa totoo kong naramdaman para sa kaniya.
"l love you too!" He whispered — kissed my lips.
Tumugon ako at nagpalit-palitan ang aming mga halik ng ilang segundo. Hanggang sa
lumabas na kami sa kuwarto at kapwa nang nakahiga.
Lalo akong humanga sa aking asawa. Dahil kaya niyang magpigil sa sarili sapagkat
mula pa noong magkita kaming muli at hanggang ngayon na kasal na kami ay hindi man
lang siya nagyaya sa akin na mag-sex kami.
DUMATING ang aking buwanan at nakaramdam na ako ng pananakit ng aking tiyan.
"AAHH!" lhit ko at napangiwi sa biglang pagsakit ng aking tiyan at balakang.
"Kaye, re you okay?!" Tarantang napatakbo ang aking biyenan. Nang makita niya akong
napahawak sa may upuan.
"Manganganak na ako, Ma!" Tugon ko na hindi na maipinta ang aking mukha...
"Huh?! Sandali — sandali! Tatawagin ko langsi Derick. Maupo ka dito, Kaye."
Tarantang tugon ng aking biyenan.
"Aneth ... Aneth?!" Pasigaw na tawag ni Mama kay Nay Aneth.
Patakbo namang lumapit si Nay Aneth sa pag-akalang may nangyayaring hindi maganda.
"Bakit, donya Marlyn?" Kinabahan niyang sagot.
"Manganganak na si, Kaye. Paki-tawag si, Derick!" utos, niya.
Halos liparin naman ni Nay Aneth, ang labasan at this time ay wala si Martina.
Sapagkat nag-aral na ito grade one. Si Derick naman ay nasa pastolan.
"Kaye, hintayin mo muna natin si, Derick ha pinuntahan na." Pag-alala ni, Mama, na
hinahaplos-haplos pa ang aking tiyan.
Patakbong tinungo ni Nay Aneth si Derick, sapagkat ay nag-alala siya sa akin. Kung
tutuusin ay kaya ko naman paanakin ang aking sarili gunit ang gusto ng aking
asawa'y sa hospital ako manganganak to make me safe.
"Sir,Derick! Sir Derick!" Hinihingal na sigaw ni, Nay Aneth.
"Sir Derick, ano kaya ang nangyari sa bahay?" Pag-alalang tanong ni, Tay Rod, dahil
nakita niya ang asawa na patakbong nagtungo sa kanilang kinaroroonan.

Chapter 27
Derick's POV
"Hindi ko alam Tatay Rod." Tugon ko na may pag-alala sa aking isip.
Hindi ko hinintay na makaabotsi Nanay Aneth sa kinaroroonan namin ako na mismo ang
sumalubongsa matanda.
"Sir ... D-Derick, si Kaye— Il Hinihingal niyang sabi.
"Nay! Anong nangyari sa aking asawa?!" Kinabaha kong tanong sa kaniya.
"Manganganak na si Kaye." aniya.
"Talaga?!" Bigla akong sumigla at walang pasabing turnakbo.
Kaye's POV
"Kaye, konti na lang, ayan na ang asawa mo." Pag-alalang saad ng aking biyenan.
Sapagkat napansin niyang hindi na maipaliwanag ang expression ng aking mukha.
"Hoh! Hoh! Ahhh—" Daing ko sa sobrang sakit na para akong matatae na maiihi.
Mahapdi na parang ewan. Now I know kung ano ang naramdaman sa mga nanganganak at
hindi pala madali.
"Kaye ... Kaye?!"
Pagsisigaw ni Derick habang hindi tumitigil sa pagtakbo hanggang sa makarating
siyang hinihingal.
"Kaye — kumusta ang pakiramdam Imo?" Tanong niya na halos kapusin na sa hininga.
"Sobra ng sakit...l' Humihikbi kong tugon.
"Halika ka, kumapit kang mabuti sa aking leeg." Utos ng aking asawa na puno sa,
pag-alala ang kaniyang mukha.
Sinunod ko siya at kumapit ako sa kaniyang leeg. Kahit may kabigatan ako ay kinaya
pa rin ng aking asawa. Para lang masigurong safe ako.
Sumunod sa amin ang aking biyenan at bitbit niya ang gamit ng bata. Tinabihan ako
ng aking biyenan sa likuran ng sasakyan. Pilit kong tiniis ang sakit para hindi
sila mag-alala sa 'kin. "Sumandal ka sa aking balikat, Kaye." utos niya.
"Tiis muna saglit Mommy ha. baby, huwag ka munang lumabas dito. Kawawa si Mommy."
Turan ni Derick, habang ang kaniya mukha ay sa daan naka pokus.
"Dad, si Martina ibilin mo muna kay Angeline." turan ko.
"Okay, tatawagan ko siya pagdating natin."
Hanggang sa makarating kami sa hospital at agad akong binuhat ni Derick. Hindi na
siya naghintay na lalapit pa ang mga nurses. Naawa
ako sa kaniya dahil sa mga malalaking butil ng pawis sa kaniyang mukha.
"Please, help me! Manganganak na ang aking asawa." Turan niya nang makapasok na
kami sa 100b ng hopital
Dali-dali namang sumalubong ang dalawang nars na may dalang wheel chair.
"Sir, clito PO!" Alok ng nars at itinuro ang wheel chair.
"Thank you!" Wika ko ssa kanila.
Nang magpakilala ako na isang doktor ay hindi na ako idinaan sa emergency room at
agad nila akong Diretso sa labor room.
"Anak," sambit ng aking biyenan bago ako tuluyang ipinasok sa 100b.
"Yes, Ma?" Tugon ko sabay hawak niya sa aking palad.
"Please, be strong dito lang kami sa labas." Sabi niya na may luha sa mata.
"Yes, Ma, I will." Nakangiti kongtugon.
Pinayagan nila si Derick na makapasok sa 100b dahil kinausap ko ang doktor.
Nakahiga na ako at nakabukaka ang dalawa kong hita. Nagsimula ang doktor sa
paglilinis ng aking puwerta at ang aking asawa nama'y puno sa pag-alala ang
kaniyang mukha.
"Dad, I'm okay..." saad ko at kahit sobra ng sakit ay nagawa ko pang ngumiti. Para
palakasin
ang 100b ng aking asawa na sobrang pawis ang mukha.
"Are you sure?" Paniniguro niya sabay haplos sa aking pisngi.
Turn ango ako at ngumiti. Hanggang sa nagsimula na ang doktor. Hinanda ko naman ang
akingsarili.
"Doktora Kaye. Please, be ready." doktor said.
"Yes, doc. I'm ready." tugon 1<0.
Humawak ako ng mabuti sa kamay ni Derick, dahil sa kaniya rin ako kumukuha ng
lakas.
"Push!" Utos ng doctor at dahan-dahan niyang itinulak ang sanggol pababa ng aking
puwerta.
At maya-maya pa ay lumabas ang sanggol at nag-iiyak
"Congratulation! It's a boy." turan ng doctor.
"Oh — Lord! Thank you so much! Thank you doctor." Turan ni Derick at napaiyak siya
sa sobrang kaligayahan. Paulit-ulit niya akong hinalikan sa noo. "Thank you, Mommy.
I love you!" dagdag niya.
Sobra kong saya nang masilayan ko ang aking napaka-cute na baby boy. Kung kanina'y
halos mamatay na ako sa sobrang sakit. Ngunit ngayon, lahat ng sakit at problema sa
mundo ay biglang naglaho. "Ganito pala kasarap ang magluwal ng sanggol?" Masaya
kong tanong sa akingsarili.
"l love you too, Dad!" Sabi ko at yumakap sa kaniya.
Pinaliguan nila ang aming anak at nang matapos ay ipinatong ni doctor sa aking
dibdib.
"Oh— my poor baby..." bulong 1<0.
Hindi ko maiwasan na hindi mapaluha sa sobrang saya dahil ngayon ay ganap na akong
isang ina.
PAGKATAPOS akong malinisan ay agad akong inilabas sa labor room at inilipat sa
isang pribadong kuwarto. Mismo si Derick ang nagkarga sa aming sanggol
"Mama, tingnan mo ang bago mong apo." Masayang inabot ni Derick ang anak namin sa
akingbiyenan.
"Oh—my poor apo..." hinalikan nito ito.
"Kaye, kumusta ang iyong panganganak?"
Tanong ni Mama, na may pag-alala sa akin.
"Mabuti naman, Ma, nakaraos sa sobrang sakit." Tugon ko at nagawa pang ngumiti.
Hinalikan niya ako sa noo bago kami nagtuloy sa pribadong kuwarto.
"Ang guwapo ng apo ko, kamukhang-kamukha ni Martina." Saad ng aking biyenan at
paulit-ulit niyang hinalikan.
Hanggangsa nakapasok na kami sa isang
pribadong kuwarto at maingat akong binuhat ng aking asawa mula sa wheelchair at
dahan-dahang ibinaba sa kama.
"l love you!" Madamdamin niyang sabi at haliksa aking labi.
"l love you too!" Tugon ko sabay ganti ng halik.
"Anak, may binili akong sabaw ibigay mo muna kay Kaye."
"Okay, Ma. Thank you!" tugon niya.
"Salamat, Ma." saad ko.
"Tumawag pala si Martina at nag-iiyak kasi gustong magpunta dito." Kuwento ng aking
biyenan.
Papuntahin mo na lang Mama, pasamahan mo kay Angeline." wika ko.
"Sige!" anito
"l love you, baby!" Boses ng aking asawa na ayaw tigilan sa kakahalik angaming
anak.
Biglang nag-iiyak ang sanggol. 'I N aku!
Nagalit si baby sa lyo, Dad." Nakangiti kong sabi. "Baka nagutom Mommy... padidiin
mo muna.'l he said.
"Ma, paano ba ito?" Nahihiya kong tanong.
"Naku!" Turab ni Derick sabay tawa.
"Ganito, Kays.ll Sabi ng aking biyenan at hinawakan niya ang aking s* *o at
ipinasok ang n e sa bibig ng aking anak.
Bahagya akong napangiti dahil nakaramdam ako ng konting kiliti.
"Masasanay ka rin, Kaye." Mom said.
Dumating si Martina at patakbong lumapit sa akin."Mommy, are you okay?" Tanong niya
at biglang umiiyak.
"Shhh! Don't cry honey. Okay lang si
Mommy." Tugon ko sabay yakap sa kaniya.
"Ate Martina..." tawag ni Derick at itinuro ang kaniyang kapatid.
"Go your little brother." Utos ko sa kaniya. "Kaye, kumusta ang panganganak mo? ll
Pag-alalang tanong ni Angeline.
"Sa awa ng Dios. Okay naman Angel. Mabilis lumabas si baby.
"Excited pa lang turningin sa world." Nakangiti niyang tugon.
Dahan-dahan namang lumapit si Martina sa kaniyang ama."Wow! So— cute!" Masayang
bulalas ni Martina at hinaplos ang nakabalot na katawan.
"Can I kiss him, Daddy?"
"Of course, ate Martina." Tugon niya at hinaplos nito ang buhok ng panganay.
"Anong name niya Mommy?" Martina asked. "Hmmm ... Ano ba ang babagaysa kaniya,
Mommy?" Tanong ni Derick sa akin.
"Bagay yata sa kaniya ang 'MARTIN RIYE"'
saad 1<0.
Urnmm ... Martina — Martin Riye." Boses ni Derick na tila pinag-iisipan pa.
"Mommy, ano naman ang ibig sabihin ng 'RIYE'?" Tanong ng aking asawa.
'"RI' from De-ri-ck — 'YE T from Kaye." paliwanag 1<0.
"Hmmm ... maganda I like it!" He agreed and smiled.
"What do you think, ate Martina?" I asked Martina.
"Very nice, Mommy." pagsang-ayon niya. "lkaw, Mama?" Tanong ni Derick sa ina.
"Maganda na 'yang Martin Riye. Gusto ko rin." Pagsang-ayon rin ng aking biyenan.
Chapter 28
Kinabukasan ay maaga kaming nakalabas ng hospital at masaya kaming dumating sa
bahay. Tinawagan ko na rin ang aking pamilya at sobra silang natuwa at ibinalitang
nanganganak na ako. Angtugon nila ay darating sila sa makalawa.
Bilang pasasalamat sa maayos kong panganganak ay nagpahanda si Derick ng isang
simpleng salo-salo. Para sa lahat ng mga tauhan at gaganapin ito sa pagdating ng
aking mga magulang.
"Good night my little brother. Matutulog na si ate Martina ... I love you!" wika
niya.
Ramdam na ramdam ko ang kaniyang pagmamahal para sa kapatid at hindi man lang siya
nagpapakita na nagseselos siya nito.
"Good night, Daddy! Good night, Mommy." Paalam rin ni Martina sa amin.
"Good night, ate Martina. I love you!" Tuhon ko at niyakap siya ng mahigpit para
ipadama na mahal na mahal ko siya.
"Halika nga, kay Daddy! Na-miss kita ng buong araw eh!" Paglalambing ni Derick at
niyakap rin niya ito."l love you, honey!" aniya.
"l love you too, Daddy!" Madamdaming
tugon niya.
Derick POV
Binuhat ko ang aking anal( at hinatid sa kaniyang kuwarto.
"Gagawin ko ang tama at ibibigay ko sa inyong magkapatid ang pantay-pantay na
pagmamahal" Bulong ko sa aking sarili.
Pinahiga ko ang aking anak sa kama, kinumutan ko ito ng maayos at dinabihan ko
siya.
"It's okay, Daddy. Puntahan mo na langsi baby brother at Mommy Kaye. Kasi hindi pa
siya magaling." Pahayag ng aking anak.
"Are you sure?" At tiningnan ko ang kaniyang mga mata na tila sinusuri ko ito.
"Yes, Daddy — Go na." Pinagtutulakan niya ako.
At lumabas sa ako sa kaniyang kuwarto. Nang makabalik ako sa aming kuwarto ay
inaasikaso ko naman ang aking mag-ina. Habang nagpadidi ang aking asawa ay inaayos
ko naman anghigaan ng aming anak.
"Dad, babawi na lang ako sa'yo ha, kapag m aka-recover na ako.ll Pahayag ng aking
asawa. Dahil nakaramdam ako ng konting awa sa aking asawa dahil mula pa kahapon ay
wala pa itong pahinga.
"It's okay, Mommy, masaya ako sa aking ginagawa na alagaan ko kayo na aking
pamilya."
Tugon 1<0.
"Thank you, Dad. I love you!" saad niya sa akin.
"Kaye's POV
KINABUKASAN maaga akong gurnising para ipadidi ang aking sanggol. Napalingon ako sa
aking asawa dahil sa lakas ng kaniyang hilik. Nakaramdam naman ako ng awa sapagkat
alam kong sobra itong pagod. Maingat kong hinaplos ang kaniyang buhok at hindi ko
mapigilan na hindi halikan ang pisngi ng aking butihing asawa. "l love you, Dad..."
I whispered.
Kahit hinalikan ko na siya ay hindi pa rin ito nagising. Palatandaang puyat nga ito
kagabi. "Siguro binabantayan niya ang anak namin," pipi kongsabi.
Napalingon ako sa aming pinto dahil bahagya itongtumunog. Napansin ko ang maingat
na pagpasok ni Martina, ayaw sana niyang dumiretso pero kinawayan ko siya para
lumapit.
"Good morning, Mommy." Pabulong niyang bati sa akin at bahagya naman akong napangit
.
"Good morning too!" Tugon ko sabay halik sa kaniyang noo.
Humalik naman si Martina sa kamay ng kaniyang kapatid at masuyo niya hinahaplos-
haplos ang tiyan nito. Hindi ko maiwasan ang mapahanga sa pagiging mapagmahal ni
Martina. Kahit bata pa ito. Pero umiiral na sa kaniya ang may mabuting puso at
manang-mana ito sa kaniyang Daddy "Good morning.
Boses ni Derick na inaantok.
"Good morning, Daddy!" Tugon ni Martina at lumapit ito sa ama para humalik.
"Morning, Dad." Bati ko rin, pero hindi na ako humalik dahil kandong ko pa ang
sanggol. Kaya siya ang gurnapang sa kama. Para lang humalik sa akin at sa aming
baby.
Dahil sobra pang maaga ay muling humiga si Derick at pinatabi niya si Martina.
Pinahiga rin niya ako at ang aming sanggol at ipinalagay ni Martina sa
kaniyangtabi.
"Ang ganda tagala ng ate Martina ko.ll Wika ng ama sabay yakap sa panganay.
"Si little brother too, Dad." she said.
"Yes ... si little brother too!" Pagsang-ayon ng ama.
DUMATING ang aking pamilya kinahapunan at marami silang dalang pasalubong para kay
Martina at sa sanggol.
"Oh ... apo ko." Masayang sabi ng aking ina at kinarga niya ang bata.
"Honey, ako naman." Anang aking ama.
"Later!" Halos ayaw ibigay ni Mommy ang
bata.
"Ang tangos ng ilong nitong apo ko nagmana yata sa akin." Turan ng aking ama.
"—Daddy, sa akin yata nagmana."Hindi naman nagpapatalo ang aking bunsong kapatid.
"Hindi PO! Sa akin po nagmana. 'Di ba PO, Mommy Kaye?" sabat ni Martina.
"00 nga, kay ate Martina nagmana si baby " Tugon ko naman, dahil nagpapakampi siya.
Nakahanda na ang mga pagkain sa labas. Isang mahabang lamesa ang inilapag at doon
nilagay ang maraming pagkain at mga ulam.
Kung tawagin ito ay isang boodle fight food
Masaya ang lahat at kahit ang pamilya ko ay sobrang nag-enjoy sa boodle fight food.
Ito ang kauna-unahan na nakaranas sila ng ganitong klaseng pagsalu-salo
"Derick, palagi bang ganito dito sa inyo?" Tanong ng aking ama, habang nagpatuloy
ito sa pagsubo.
"Ngayon lang ito, Dad, Pasasalamat lang sa maayos na panganganak ni Kaye at para na
rin sa pagdating ninyo." tugon niya.
"Ang sarap pala ng pamumuhay dito at ang sariwa pa ng hangin balae." Wika naman ng
aking ina at kausap niya ang aking biyenan
"Ay! 00, balae at peaceful pa ang lugar malayo sa ingay at gulo." Saad naman ng
aking biyenan.
Hanggang sa matapos ang aming salo-salo at nagsiuwian na rin ang aming mga bisita
at kami naman ay nagsipasukan na sa 100b. Kasama ni Martina sa kaniyang kuwarto ang
aking bunsong bunsong at ang aking mga magulang naman ay nasa guest room.
" Na pagod ka ba, Dad?" Tanong ko sa aking asawa at kasalukuyang nasa kuwarto na
kami.
"Hindi naman masyado, Mommy. Ikaw okay ka lang ba?" He asked me back.
"Yeah! Sobrang masaya, Dad, dahil magkasama tayong buong pamilya." tugon ko.
"Mauna ka ng maligo at ako muna ang magbantay ni baby." tura niya.
"Okay .... Dad!"
"Mag-iingat ka sa 100b ha." Bilin niya sa akin.
"Opo, Thanks!"
Nang matapos ako ay siya naman ang surnunod at tamang-tama naman na umiiyak ang
aming sanggol. Kaya agad-agad ko itong pinapadidi.
Kinabukasan ay maagang gumising si Derick, dahil plano niyang ipasyal ang aking ama
sa pastolan.
Habang wala sila Derick ay napag-usapan namin ang tungkol sa binyagan. Na gagawin
na lang habang nandito pa ang aking mga magulang
at napagkasunduan namin ito sa darating nitong Linggo. Pili lang ang nagiging
ninang ni baby Martin Riye, dahil sa biglaang binyag. Isa na doon si Doktora
Deocampo at si Angeline.
Sumapit ang araw ng binyag ni Martin Riye. Isang simpleng handaan lang ang aming
ginawa ang importante ay mabinyagan siya agad.
Bukod sa mga ninang ay iniimbitahan rin ni
Mama Marlyn sa kainan ang mga 'KAILYAN CHOIRS'. Ito sila ang hindi puwedeng hindi
maka-attend sa bawat okasyon sa pamilyang Down.
Hanggang sa natapos ang seremonya ng binyag at ang lahat ay nagtungo sa malaking
bahay. Nag-enjoy akong pinagmasdan ng mga bisita Dahil halos lahat ay, nakangiti.
Chapter 29
"Grabe! Napagod ako,ll wika ni Derick sabay higa niya sa aming kama.
"Maligo ka muna, Dad. Baka makatulog ka na niyan,'l utos ko sa aking asawa at ako
naman ay ito, nagpadede sa aming baby Riye, dahil matutulogna.
Tumayo si Derick at nagtungo sa banyo at ramdam ko talaga ang kaniyang pagod
sapagkat buong araw itong busy at hindi makapagpahinga. Dahil tulog na ang aming
anak ay ipinahiga ko na ito sa kaniyang crib at inaasikaso ko naman ang damit ng
aking asawa. Nang lumabas siya mula sa banyo ay agad kong inabot sa kaniya ang
darnit. "Ang bango ng Daddy ko," pagbibiro ko sa kaniya.
"Kahit hindi naman ako naliligo mabango pa rin naman itong asawa mo," tugon naman
niya sabay yakap sa akin.
"Bantayan mo muna si baby at ako naman ang mag-shower," saad ko.
"Okay!" aniya at humiga na siya sa kama at ako ay pumasok na sa banyo.
Nang makalabas ako ay bitbit ko ang bottle ng lotion at naabutan ko ang aking asawa
na nakadapa at nanonood ng balita. Umupo ako sa kaniyangtabi at walang paalam na
nilalagyan ko ang kaniyang likod ng lotion sabay masahe. Ito lang ang alam kong
paraan para man lang makabawi ako sa kakulangan ko sa kaniya.
Ramdam kongtiniis lang ng aking asawa ang hindi makikipagtalik sa akin dahil
kakapanganak ko pa lang. More than nine months na rin na wala kaming love making
kaya mas lalo akong humahanga sa kaniya. Sapagkat hindi siya mapaghanap at hindi
rin siya nagyaya sa akin. Sa totoo, nami-miss ko na rin ang ginawa niya sa akin
noon.
"Sarap naman niyan, Mommy," he said.
"Dad?"
"Urnmm?"
"l love you!" malambing kong sabi sa kaniya
"l love you too! Halika nga! Payakap," sabi niya at agad umupo.
"Mahal na mahal kita, Kaye. Ayaw kong maulit pang muli na malayo ka sa akin kahit
isang araw man lang. Baka mabaliw na na ako," aniya.
"That will never happen again, Dad. Hindi rin ako papayag na magkalayo pa tayo
ulit, lalo na't asawa na kita ngayo. At lagi kong iingatan itong relasyon natin."
"Thank you, Kaye 11 turan niya.
ANIM na buwan ang nakalipas ay mas lalong sumigla ang bahay. Dahil medyo malaki-
laki na ang aming baby Riye, at marunong na rin itong ngumiti sa mga laro ni ate
Martina. Minsan si Martina pa ang nagpasubo sa kaniyang little brother. Unti-unti
ring nagbago ang kaniyang mukha. Nagiging kamukha na niya si Derick, lalo na ang
kaniyang ilong at matangkad na bata si Riye parang kaniyang Daddy.
"Mommy, look! Angtakaw ni little brother," nakangiting sabi ni Martina, dahil siya
ang nagsubo sa kaniyang kapatid at kahit kakasubo pa lang ay agad na itong
ibinubuka ang bibig. "00 nga 'no! Saan kaya nagmana si little brother?" tanong ko
kay Martina.
"Kay Cheche PO, Mommy..." aniya at bigla itong humahalakhak. Dahil ang kaniyang
kapatid ay nagmana raw sa kaniyang kitten.
"Naalala mo ba, ate Martina, noong una tayong nagkita?" tanong ko. Dahil bigla kong
naalala kung paano kami nagkakilala.
"Opo, Mommy! Noong umiiyak ako dahil umakyat si Cheche sa puno at iniligtas mo
siya," tugon niya.
"Tapos kay, Mommy. Sino ang nagligtas? ll tanong ko ulit.
" Si, Daddy PO!"
Sabay kamingdalawa na nagtawanan dahil isa iyon sa maganda naming alaala.
Napansin ko kay Martina ay may good memorya ito patunay lang na matalinong bata
siya.
"Mommy, saan po ba si Daddy?"
"Nasa pastolan, honey. Nandito na 'yon mamayang konti. Gusto mo bang mag-picnic
tayo
"Sige — Gustong-gusto ko 'yan, Mommy!" masayang tugon nito.
"Saan mo gusto?"
"Ummm ... sa pastolan PO. Kasi maraming animals at mag-enjoy si little brother
doon."
Natutuwa ako kay Martina, dahil lagi na lang ang kapakanan ng kaniyang kapatid ang
iniisip. "Sana hindi ka magbabago, Martina." I whispered into myself.
"Honey..." sambit ko kay Martina.
"Yes, Mommy?"
"Halika nga! Payakap saglit," I said.
Lumapit naman siya at yumakap sa akin.ll l love you, Mommy," she said.
"l love you so much!" tugon ko at 'di ko mapiligan na yakapin ito ng mahigpit. Alam
kong nangangailangan siya ng tunay na pagmamahal at tamang atensiyon mula sa akin.
Para hindi masagi sa kaniyang isip na hindi niya ako tunay na ina.
"Ahemm ... Ahemm!" agham ni Derick, at
naabutan niya kami sa ganoong posisyon.
"Hi, Dad!" bati ko. "Daddy— Il sambit naman ni Martina at sumalubongsa kaniya.
"Ang sweet naman ng mag-ina ko. Ako nga rin payakap," he said at niyakap kaming
dalawa ni Martina.
Kapwa kaming napatingin kay baby Riye, dahil bigla itong humagikhik ng tawa. Habang
nakatingin siya sa amin na para bang naintindihan niya ang kaninang nakita.
"Mamaya na makipaglaro si Daddy sa 'yo baby Riye. Dahil marumi pa si, Dady," wika
ni Derick sabay halik sa kamay ng anak namin.
"Daddy, sabi ni Mommy, mag-picnic raw tayo bukas," saad ni Martina.
"Aba! Maganda yata ang naisip ni Mommy. Saan niyo naman gusto?" tanong niya sabay
kandong nito sa panganay.
"Sa pastolan, Daddy. Kasi maraming animals at siguradong mag-enjoy si little
brother," sagot
"So — kailangan maaga tayong mag-rest ngayon para bukas maaga tayong magigising,"
pahayag ni Derick.
Pagkatapos naming maghapunan ay pumasok na si Martina sa kaniyang kuwarto at
pumasok rin kami sa aming kuwarto upang
maagangmakapagpahinga.
"Dad, mauna ka na sa banyo," utos ko. Dahil balak kong akitin ang aking asawa
ngayong gabi.
NAPANGAGA ang aking asawa nang makita niya ako habang nakatayo sa may pinto ng
banyo.
Na ang tanging suot ko ay kulay pulang nighties.
Turnayo si Derick mula sa kaniyang kinahigaan at dahan-dahang lumapit sa akin.
"Pinapainit mo ang aking katawan, Mommy," he whispered at may kasamang
nakakalukongtitig.
"Bakit? Naakit ba kita, Dad?" tugon ko na may kasamang pang-aakit na boses sabay
yakap ko sa kaniyang leeg.
"Hindi lang naakit nakakainit pa ng laman," he said.
Agad niya akong binuhat at dinala sa aming kama at dahan-dahan niya akong inihiga.
"l will make you happy tonight, Dad..." I whispered in his ear with a seductive
voice.
"Do it please..." he replied and kissed my lips.
Bahagya akong umupo at siya ang aking pinahiga at agad akong pumatong sa kaniyang
tiyan.
I started kissing his lips.
"l love you..." I whispered.
"l love you, Kaye..." he replied.
Nagsimula ang palit-palitan ng aming mga halik with tongue to tongue. Pareho naming
nilasap ang mga likido sa 100b ng aming mga bibig at isa iyon ang nagpapadaloy sa
libog ng aming mga katawan.
Hanggangsa nagsimula na ring urninit ang aking buong kalamnan.
Pumaibabaw sa akin si Derick at agad hinubad ang suot kung nighties at turnambad sa
kaniyang harapan ang mauumbok kong bubs.
l
A Beast s Prisoner
Norisha May
-Completed-you'd think that having a soul mate wou d be the one thing a...
Chapter 30 Finale
He's smoothly squeezing my boobs — Iater his mouth found my sweet pink bud and
gently suck it.
"0th..." I moaned in peerless feeling.
I held his head as my entire body is in a lecherous state. He kept on sucking my t*
*s until I felt his other hand caressing and gently rubbing me down there. I
couldn't help my body arch in motion as I felt the pleasure he's giving me now.
Dahan-dahang burnaba ang halik ng aking asawa hanggang sa marating niya ang aking
perlas. Hinubad niya ang aking bikini at bahagya niyang binuka ang magkadikit kong
mga hita. He's start to lick my clit.
"Aahh!" I growled.
Hindi ko maintindihan ang aking naramdam, masarap, nakakakiliti. "Uhhh!" Muli kong
ungol.
Hanggang sa nagpalit kami ng posisyon, ako naman ang nasa ibabaw ng aking asawa at
humalik ako sa kaniyang labi. Habang ang kaniyang kamay ay nakahawak sa aking
buhok.
I continued kissing down to his chest played his t* *s using my mouth
"Ahhh!" he growled.
Bumaba ang aking mga halik patungo sa kaniyang itit at hinimas-himas ko ito.
Hanggang sa dahan-dahan ko itong ipinasok sa aking bibig.
Lihim akong napangiti dahil sa expression ng kaniyang mukha at ginagat pa niya ang
pang-ibabang labi.
He didn't stop murmuring as I continued to suck his d* *k and I massaged it ups and
down.
"God ... I want it!" he murmured.
"Oh—Shit! Ahhh," Mga ungol ng aking asawa at napahawak siya sa aking ulo.
Biglang turnayo ang aking asawa at ako naman ang kaniyang pinahiga. Marahil ay
malapit na siyang malabasan lumuhod siya sa aking harapan at ipinatong ang aking
mga hita sa kaniyang mga braso. Hinawaka niya ang kaniyang itit at dahan-dahang
ipinasok sa aking namamasang perlas.
"Ahhh!" I moaned slightly, when his hard d* *k penetrated my cunt.
"Uhhh ... Ahhh... Ohhh!" we growled.
"1 1 m coming..." he said at bumilis ang kaniyang mga indayog at natangay naman
ako.
"Ahhh ... Ohhh!"
Huling ungol naming dalawa at pareho kaming hinihingal nang matapos ang matagal at
mainit naming pagtatalik.
Masarap sa pakiramdam na ang lalaking iyong nakasiping ay sobra mong mahal. Because
you feel satisfied with what you're doing.
"Are you satisfied, Dad?" Tanong ko sa aking asawa.
"Yes, of course! Thank you so much!" Tugon niya sabay halik sa aking labi.
Pagkatapos ay pareho na kaming nakatulog na hubo l t hubad.
Madaling araw ay urniyak si Riye, siguro na gutom ito.
"Ako na, Mommy." Pigil ni Derick sa akin, dahil tatayo na sana ako. Siya ang
bumangon upang ipagtimpla ng gatas ang aming anak..
"Thank you, Dad..." inaantok kong sabi. Humalik muna siya sa aking labi bago
tuluyang nagtimpla ng gatas. Nang matapos niyang painumin ang bata ay muli na itong
tumabi sa akin. Sapagkat nakatulog na ulit si baby Riye. Niyakap ko ang aking asawa
at muli kamingnatulog.
Kinabukasan ay ako ang naunang gumising at hinayaan ko muna ang aking asawa sa kama
at maingat akong bumangon upang ayusin ang aking sarili.
"Daddy ... we're ready!" Sigaw ni Martina sa labas ng bahay.
"Yes! I'm coming..." ganting tugon niya rito.
"Mommy, tingnan mo si little brother." turan
ni Martina. Dahil panay ang ngiti ni Riye, habang urnikot-ikot ang paningin sa
buong paligid.
"Very excited si little brother sa picnic natin." tugon ko.
"Ganiyan rin si Derick, noong bata pa. Gusto niya na laging nasa picnic. Noong
buhay pa ang Daddy niya ay halos araw-araw dinadala siya sa pastolan. Dahil iyak
nang iyak iyan kapag hindi sinasama ng kaniyang ama.ll Kuwento ng aking biyenan.
"May pinagmanahan pala si baby Riye, Mama." turan ko.
"Let's go!" Yaya ni Derick, na kalalabas lang.
Sumakay kami sa HI-LUXE dahil may mga dala kaming mga gamit at pagkain.
"Ako na po ang kakandong kay little brother, Mommy," presenta ni Martina.
"Sure, honey." Tugon ko at inabot ko sa kaniya si Riye.
Sa aming pagsasama ni Derick ay matatawag ko itong perfect pamily. Dahil hindl
namin naranasan ang mag-away o magbangayan man lang. Sobrang maunawain ang aking
asawa at marunong tumingin sa aming situwasyon. Kaya walang araw na hindi namin
naramdaman ang tunay na kahulugan ng pagmamahal.
"Here we are!" Nakangitingturan ni Mama Marlyn.
"Look, my little brother. Many animals." Masayang sabi ni Martina, sabay turo niya
sa mga hayop sa paligid
"Dada! Dada!" Masiglang boses ni baby Riye, na gustong pumunta sa kaniyang ama.
"Mama, saan tayo?" he asked
"Dito na lang tayo ... dahil nag-enjoy ang mga bata." she answered.
Agad inilatag ni Derick ang dala niyang malaking banig at tinulungan ko naman ito.
"Ate Martina, dito mo ilagay si little brother." uto ni Derick.
"Okay PO, Dad." Pinahiga niya si baby Riye, sa banig at tinulungan niya ang Iola sa
paglabas ng aming mga dalang pagkain.
"Sana lagi natin itong gagawin, masaya pala kapag ganito." Sabi ko, dahil ngayon ko
pa naranasan na isang pamilya sa ganitong lugar.
"Ganito kami noong bata pa si Derick, at laging nangungulit sa Daddy niya na gusto
niyang sumakay sa kabayo. Kapag ayaw ng Daddy niya ay iiyak siya ng iiyak." Kuwento
ng aking biyenan at natawa naman ako.
"Dada! Dada!" Boses ni baby Riye na pilit burnangon at kinuha naman ito ni Derick.
"You want this little brother?" Tanong ni Martina, na dali-daling inabot ang
laruan.
Ngumiti naman si baby Riye, at tuwang-tuwa. "Dad, Puwede ba akong sumakay sa
horse?" Tanong ni Martina.
"Of course, honey. Wait, kukunin muna ni Daddy ang horse." he said.
"Yehey! Thank you, Daddy!" Pasigaw niyang sabi, dahil nakatalikod na ang ama.
Nang makalabas na ito ay nakasakay na siya kay Zero.
"Come, honey." he called.
"Halika, ate Martina." At binuhat ko siya para i-abot sa kaniyang ama.
"Thank you, Mommy."
"Welcome. Ingat po kayo, Daddy." Bilin ko sa aking asawa.
"lkaw, Kaye, baka gusto mo." Sabi ng aking biyenan.
"Huwag na, Mama, dito lang ako at sasamahan kita." tugon 1<0.
"Derick, dahan-dahan lang!" Sigaw ni, Mama.
Buong araw kami sa pastolan at doon na rin kami nag-lunch. Sobrang nag-enjoy ang
dalawang bata, at dahil hapon na ay nagpasya na kaming umuwi.
"Ate Martina, maligo ka agad para hindi mangangati ang iyong katawan." utos ko.
"Opo, Mommy!"
Pumasok kami ni Derick sa aming kuwarto at
siya ang kumarga kay baby Riye.
"Ako na ang magpapaligo kay baby Riye, at mauna ka ng maligo dahil amoy pinipig ka
na."Sabi ni Derick sa akin.
"Urnmm ... masarap pa rin, Dad." Nakangiti kong tugon.
"Yummy ba? Tikman ko nga 'yan mamaya." Pilyong tugon ng aking asawa.
"Hindi langyummy— delicious pa!" replied and smiled.
"Wow! Naglalaway tuloy si, Daddy." Turan naman ni Derick
Pinaliguan ni Derick ang bata at ako naman ay inihanda ang kaniyang bihisan at
gatas.
Pagkatapos ay naligo na ako.
Nang makalabas na ako sa banyo ay tulog na si baby Riye at tapos na niya itong
pinapadidi.
"Galing talaga ng, Daddy 1<0." Masaya kong saad sa aking asawa.
"Siyempre! ll Pinakindat niyang sagot, sabay haliksa aking labi.
"Huwag ka ng magbihis, hintayin mo muna ako.ll Pabulong niyang sabi sa akin.
"Sure, Dad." Tugon ko naman.
Hindi na nga ako nagsuot ng darnit at underwear. Sapagkat sinunod ko ang gusto ng
aking asawa. Tanging tuwalya lang ang nakabalot sa aking katawan habang hinihintay
ko ang kaniyang paglabas.
At maya-maya pa ly lumabas na siya na tulad ko ay tuwalya lang ang nakakapit sa
kaniyang matipunong katawan. Naabutan niya akong nakaharap sa salamin.
Lumapit siya sa akin at yumakap siya sa aking likuran at hinahalik-halikan ang
aking batok. Napaigtad ako sa pagdila niya sa aking taingang bahagi.
"Let's go in the bed..." he whispered.
PAREHO kaming napagod ng aking asawa pagkatapos naming pinagsaluhang muli ang aming
matamis na pagmamahalan.
"Mommy, kailan mo gustong magpapakasal sa simbahan?" Tanong ng aking asawa,sabay
yakap niya sa akin
"Kailan ba ang mas maganda, Dad? Kung sa akin anytime walang problema." saad ko.
"Ummm ... gusto mo ba na sa first birthday na lang ni baby Riye?" he asked.
"Yes, Dad ... puwede. Maganda rin 'yon para isa na lang ang okasyong magaganap."
tugon ko. "Saan mo gustong mag-honeymoon tayo? 'l Tanong ulit niya sa akin.
"Hongkong na lang siguro, Dad, para maisama natin ang mga bata at si, Mama." saad
"Puwede rin." Sabi niya.
Pinaghandaan naming mag-asawa ang nalalapit naming kasal sa simbahan. Sa
pangalawang pagkakataon ay muli kong naramdaman ang excitement. By this time ay
malaking handaan na ang magaganap.
Hindi ko maiwanan ang aking pamilya dito sa probinsiya. Kaya nagpasya kami ni
Derick, na magpatayo ng mini hospital at dito rin mismo sa bayan ng aking asawa.
Para kahit papaano ay makatulong kami sa mahihirap.
Hindi naman tutol ang aking mga magulang sa plano namin ni Derick, sa katunayan ay
natuwa pa sila at handang susuporta sa aming Plano. Ganoon rin ang aking biyenan,
si Mama Marlyn, pa mismo ang nagbigay sa amin ng location kung saan ipapatayo ang
building.
Sa bawat araw at buwan na nagdaan sa aming buhay mag-asawa ay maslalo kaming
nagiging matibay at masaya. Lalong-lalo na't kasama namin ang aming mga anak.
Nagiging matalik kaming magkaibigan ni doktora Deocampo. Dahil ninang siya ni baby
Riye, at personal veterinary siya sa mga hayop namin dito. Kahit papaano ay nawala
na rin ang pagseselos ko sa kaniya, dahil nakatakbo na ito ng pag-ibig.
PAPALABAS ako mula sa aming kuwarto nang mapansin ko si Martina sa may sala. At
nilapitan ko ito na karga ko ang kaniyang kapatid.
"Goodmorning, honey." bati 1<0.
"Good morning too, Mommy. Good morning my little brother." Ganti niyang bati.
"What are you doing ate Martina?" tanong
Sapagkat napansin kong hinawakan niya ang frame ng kaniyang tunay na Mommy.
Magkasama si Derick at ang kaniyang yumaong asawa sa larawan na iyo.
"Hmmm ... Ito mo, Mommy? Inalis ko PO. Para palitan sa picture ninyo ni, Daddy."
Saad ni Martina at nakaramdam ako ng awa sa kaniyan.
"But why you remove?" Pagtataka kong tanong.
"Kasi PO, Mommy, ikaw na ang asawa ni Daddy ngayon. Kaya dapat picture ninyo ang
nandito.
"Honey, wala namang problema sa akin iyan at naintindihan ko naman."
"Okay lang PO, itatago ko na lang ito sa aking kuwarto. Ayan PO, Mommy, ang ganda
tingnan." Ngunit hindi ko maiwasan ang mapaluha, dahil sa kabutihan ng puso ni
Martina at ang kaniyang pagiging matured kung mag-isip. "Payakap nga!" Sabi ko sa
kaniya.
Yumakap naman siya sa akin.l love you, Mommy." Pabulong na turan ni Martina.
"l love you too so much, ate Martina."
"Little brother, malapit na po ang iyong first birthday." Wika ni Martina habang
yakap rin niya ang kapatid.
GINABIHAN habang nagpahinga kami ni Derick ay ikinikuwento ko sa kaniya ang
pagpalit ni Martina sa aming larawan sa sala.
"Matagal ko na sanang alisin iyon my. Pero si Martina ang iniisip ko noon, sapagkat
ay hindi ko alam ang takbo ng isip niya. Nag-alala ako na baka ikasama ng kaniyang
100b kaya pinabayaan ko nalang muna." Pagtatapat ng aking asawa.
"Tama ang ginawa mo Dad. Pra sa kapakanan ni Martina." Tugon 1<0.
"Sa 'yo nga ako nag-alala noon. Dahil lagi mong nakikita sa sala ang larawan namin
ni Vanissa. Ngunit nagpapasalamat rin ako sa'yo, dahil hindi mo man lang binanggit
sa akin iyon.l' Dagdag pa ni Derick.
"Dad, naintindihan ko naman ang situwasyon at isa pa wala naman akongdapat ika
selos kay Vanissa. Dahil nasa kabilang mundo na siya at kahit bali-baliktarin pa
ang mundo mas nauna si Vanissa sa buhay mo." Pahayag ko kay Derick.
"Kaya mahal na mahal kita Mrs. Down. Dahil napakamaunawain mo at sobra pang bait."
Wika ni Derick sabay patong niya da aking ibabaw.
"Hmmm ... Binla mo lang naman ako.."Paismid kong saad.
"Anong binobola ang pinagsasabi mo ah!" Aniya sabay kiliti sa akin.
"Oh! DAd. Nakikiliti ako!"Tumatawa kong sabi.
"Nakikiliti ba"Wika ni Derick na patuloy ang kaniyang panging kikiliti sa akin
"Huh!" Malalim na paghinga ng aking asawa dahil hinihingal ito. Sabay tigil niya sa
pangingiliti.
"l love You Monsey." Sabi ni Derick.
"l love you too Dad."
Dumating ang araw ng aming kasal sa simbahan at ito ang pinakahihintay namin at
lalo na't first birthday ni baby Riye. Walang mapagsidlan sa sobrang kaligayahan na
kapwa naming naramdaman ni Derick. Ang muli naming pagiisang dibdib sa harap ng
altar ay nasaksihan ng karamihan. Hanggang sa matapos ang aming kasal.
Kinabukasan ay agad kaming lumipad patungo sa Hongkong kasama ang aming mga anak at
biyanan para sa aming honeymoon..
"Wow! Ang ganda dito daddy." Masiglang sabi ni Martina nang makapasok kami sa
Enchanted Kingdom.
"Nagustuhan mo ba?" Tanong ng ama.
"00, dadaad. Thank you so much."
Isang linggo kaming nanatili sa Hongkong.
Pagkatapos ay umuwi na kami. Dahil marami pa kamingdapat asikasuhin sa mini
hospital na aming pinapatayo.
YEARS LATER
Muli kaming biniyayaan ng isa pang-batang lalaki at ang ipinangalan namin ay
'MARTIN KADE' ngayon ay dalawang taon na siya.
..THE END....
THANK YOU FOR READING !

END.