Professional Documents
Culture Documents
Pewnej gwieździstej nocy jak zwykle poszła pobiegać do parku ,gdy usiadła na
ławce zobaczyła latającą Księgę która świeciła. Dziewczyna przetarła oczy i nie
to nie był sen ,podeszła bliżej i Booom!! Odrzuciło ją i zemdlała . Rano obudziła
się w swoim łóżku i ujrzała wróżkę która powiedziała ,że to nie jest możliwe
żeby ją widziała , ponieważ one są nie widoczne dla ludzi . Wtedy Kaira zaczęła
jej grozić ,że ma ojca policjanta i w każdej chwili może ją aresztować . Lili była
to uprzejma , troskliwa i godna zaufania wróżka która bardzo się przestraszyła i
odleciała przez otwarte okno . Kolejnego dnia dziewczyna poszła do szkoły i
rozegrała mecz koszykówki , ponieważ przygotowywała się do zawodów . Po
szkole poszła ze znajomymi na lody .Dzień minął spokojnie . Wieczorem grając
na gitarze wspominała swoją zmarłą mamę .
Wszyscy przenieśli się na polanę gdzie latał fotel . Dara magiczną liną powoli
przyciągał do siebie siedzenie, ale to nie było takie łatwe . W końcu Kaira
postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce i teleportowała się do reszty. Skoczyła
jak najwyżej potrafiła i udało się!! Dziewczyna złapała krzesło w porcelanowy
imbryczek upadając na Darę . Nagle pojawił się Profesor podszedł do Kairy
mówiąc że to było bardzo ryzykowne, ale udało się i to się liczy . Gdy wrócili do
siedziby dziewczyna spytała:
. Zaczęły się zajęcia ta lekcja była o zaklęciach znikania. Pierwsza spróbowała Lili
i wypowiedziała magiczne słowa TERAZ JESTEM POTEM NIE MA MNIE, udało
się i wróżka zniknęła , była nie widoczna , ale mimo to cały czas była w tym
samym pomieszczeniu co reszta . Nadszedł czas na Kairę wypowiedziała
magiczne słowa TERAZ JESTEM POTEM NIE MA MNIE i też się udało. Zniknęła
potem nastąpił koniec lekcji , dziewczyna poszła do domu . Kiedy usneła
przyśnił jej się bardzo dziwny sen. Śniła jej się księga , ta co widziała kiedyś w
parku . Następnego dnia opowiedziała wszystko profesorowi Maxfeltowi . Kaira
zapytała Profesora :
Kaira trochę się zasmuciła tą wiadomością ,ale cóż trzeba żyć dalej i się nie
martwić.
Autorstwa:Mikooo66