WIOSKI I CHATKI STRAŻNIKÓW

Creative Commons 4.0, Międzynarodowe Uznanie Autorstwa Kamila Zalewska-Firus 2018

Poniższy tekst stanowi dodatek do gry Jagodowy Las. Opisano tutaj kilka wiosek
krasnoludków i chatek Strażników, a także dodano tabele ułatwiające stworzenie
własnej wioski. Narrator może wprowadzić je do gry, aby ją urozmaicić.
Aby zacząć grę, potrzebny jest podręcznik Jagodowy Las, kości sześcienne, papier
i ołówki.
WIOSKI
Dyniowice
Nikt nie ma pewności, jak nasiona dyni znalazły się w głębokim lesie. Podobno chru-
pał je grzybiarz, który strasznie się zagapił. Zsunął się biedak do wąwozu na pupie
i wysypało mu się wszystko z kieszeni. Inni mówią, że sroka złodziejka ukradła ko -
muś paczkę ziaren, ale przez dziurę w worku zgubiła część łupu.
W środku lasu wyrosła cała gromada dyń, schowana przed oczyma ludzi na dnie
stromego wąwozu. Płynie w nim cienki strumyk zwany przez krasnoludki Wstążecz -
ką. Grupa Strażników odkryła to miejsce i zaniosła wieści o znalezisku do swojej
wioski. Podjęto decyzję, że taka okazja nie może się zmarnować. Pracowite krasno-
ludki wydrążyły w dyniach drzwi, okna i dziury na kominy. Zeskrobały dokładnie
cały miąższ, zakonserwowały żywicą twardą skorupę, by urządzić sobie w środku
przytulne mieszkanka i potrzebne budynki. Bardzo długa dynia mieści w sobie salę
szkolną, a inna, malutka, sklepik ze słodkimi, dyniowymi oczywiście, babeczkami.
Największą, olbrzymich rozmiarów, przeznaczono na Dyniostołówkę. Znajduje się
tam murowane palenisko, scena na występy, stoły, krzesła i drewniane schody na pię-
tro, na którym urządzono pokoje dla gości. Krasnoludki słyną z gościnności i uwiel-
biają się nawzajem zapraszać i odwiedzać.

Na sesji
– Dyniowice warto odwiedzić, by zakupić kilka pestek dyni do jedzenia lub na budy -
nek.
– W tej wiosce można pokazać dzieciom znaczenie gościnności, na przykład po trud-
nej misji.
– Ze względu na położenie w stromym kanionie dostanie się do wioski wymaga po-
mocy zwierzęcia lub rejsu po Wstążeczce.

1
– Ta wioska może jeszcze nie istnieć i to postacie graczy będą wypełniać misję zało -
żenia jej. To temat na kilka sesji o organizacji: wydrążeniu dyń, zapewnieniu trans -
portu i żywności dla osadników, zapoznaniu sąsiadów, decydowaniu o kolejności prac
i tak dalej. Gracze mogą rysować mapę wioski, decydować o rozbudowie i mieć moż-
liwość główkowania oraz planowania między sesjami.
– Narrator może rzucić kością, by wylosować pomniejsze zadanie w wiosce.

Dyniowice
1 2 3 4 5 6
Wesele w dy- Pszczoły chcą
Jakieś zwierząt- Trzeba zrobić Potrzeba jury
niowej stołówce Dziki chcą zjeść miąższu z dyni
ko podkradło most na Wstą- do konkursu
– trzeba znaleźć dyniowe domki – załatwienie
pestki dyni żeczce wypieków
prezent dostaw miodu

Wierzbowy Pień
W podmokłej części lasu rośnie kilka pięknych, rozłożystych wierzb. Mają długie,
zielone witki, które w czasie roztopów dotykają koniuszkami tafli wody. Te drzewa są
odporne na to, że czasem wody brakuje, a innym razem jest jej w nadmiarze. Krasno-
ludki zdecydowały się w jednym z nich zamieszkać. Nie boją się powodzi – mają łód-
ki!
Ta bardzo młoda wioska mieści się cała w pustym, ale ciągle żywym pniu. Założyła ją
grupa wynalazców i budowniczych. Krasnale wbudowały w pień podłogi, sufity,
schody i nawet windę, którą za jedzonko napędzają polne myszki. Piętra są przez to
okrągłe, a w środku każdego znajduje się otoczona barierkami dziura jak w dużej
klatce schodowej. Dzięki temu słońce dociera do środka przez pęknięcie w korze, za-
bezpieczone szklanym dachem. Na samej górze urządzono wspólne kuchnię i jadal-
nię, na ścianach których wiszą projekty wynalazków oraz nowych budynków.
W Wierzbowym Pniu można ponadto znaleźć spiżarnię, bibliotekę, pokój na gry
planszowe, gabinet projektantów i całe mnóstwo innych pomieszczeń. Na samym
dole krasnoludki budują, przechowują i konserwują swoje łódki. Robią tak, bo drze-
wo prawie zawsze stoi w wodzie.

Na sesji
– Wierzbowy Pień potrzebuje szkła, by krasnoludki mogły załatać dach.

2
– W tej wiosce mieszka wielu doskonałych budowniczych i inżynierów. Strażnicy
mogli zostać wysłani, by sprowadzić krasnoludkę architektkę, konstruktora wind lub
innego fachowca tego typu.
– Wspólne sale, młodzi mieszkańcy i zamiłowanie do wynalazków sprawiają, że
w środku panuje atmosfera zachęcająca do kreatywności. Można zachęcić dzieci do
nauki matematyki, przedstawiając postacie architektów, inżynierów i projektantów.
Może któryś Strażnik wybierze, kim chce być w przyszłości?
– Mieszkańcy bardzo lubią urządzać wyścigi łódek wiosłowych i żaglówek z liści.
W czasie takich konkursów sędziuje im sąsiad, zaskroniec.
Narrator może rzucić kością, by wylosować pomniejsze zadanie w wiosce.

Wierzbowy Pień
1 2 3 4 5 6
Opieka nad Zebranie witek
Pomoc Pomoc Wyłowienie Zapoznanie się
chorą myszką wierzbowych,
krasnoludkowi, w dostarczeniu śmieci, które z nowymi
od windy by obsadzić
który boi się łódką orzechów przypłynęły sąsiadami
i zapewnienie i umocnić brzeg
nauczyć pływać do wioski z roztopami – bobrami
zastępstwa Wstążeczki

Muszelkowo i Amber
Te dwie miejscowości znajdują się nad morzem. Dawno temu rodzeństwo krasno -
ludków wyruszyło, by założyć tam pierwszy ośrodek wypoczynkowy dla krasnolud-
ków – Muszelkowo. W krótkim czasie wakacje nad morzem okazały się tak popular-
ne, że brat z siostrą otworzyli drugie miejsce – Amber – czyli bursztyn. Wokół obu
miejsc rozrosły się po pewnym czasie wakacyjne miasteczka.
Muszelkowo to miejsce, do budowy którego użyto setek muszli. Masą perłową lśni tu
wszystko: od dachówek i okiennic do krzeseł w krasnoludkowych kawiarniach.
W samym centrum znajduje się Muszlowy Dwór, czyli duży hotel dla letników. Gó-
ruje on nad placem, na którym toczy się codzienne życie miasta. Zbudowano tu ma-
lutkie stragany, na których sprzedawane są pamiątki, przekąski, ubrania na plażę
i książki.
Amber z kolei to wioska domków letniskowych, zdolnych pomieścić rodzinę lub
grupę przyjaciół. Wszystko, co tylko się dało, zrobiono z bursztynu. Od jasnożółtych,
przejrzystych szyb, przez pomarańczowo-brązowe dachy-witraże, po wysypane nie-
mal czarnymi drobinami bursztynu kręte ścieżki. Porozstawiano pomniki z dużych
brył bursztynu z inkluzjami, czyli zatopionymi pamiątkami z przeszłości. Można

3
obejrzeć rośliny i owady sprzed czterdziestu milionów lat! Każdy domek letniskowy
ma mały taras z miejscem na grilla i rozwieszone wędkarskie żyłki do suszenia ręcz-
ników. Ścieżki prowadzące do budynków zbiegają się przed salą biesiadną, w której
regularnie odbywają się tańce.

Na sesji
– Po każdym sztormie zbierani są śmiałkowie, którzy wyruszają przez Pustynioplażę,
by dostarczyć muszelki i bursztyny na naprawy i rozbudowę miasteczek.
– W sąsiedztwie znajduje się też sklep z pozyskiwaną z wody morskiej solą, która jest
bardzo cenna. Pomysł na minikampanię – Strażnicy ochraniają karawanę kupiecką
z solą. Można opowiedzieć dzieciom o znaczeniu soli w konserwacji żywności.
– Gra w siatkówkę na małym, wysypanym piaskiem boisku, rzucanie frisbee do
aportujących, półdzikich myszek (przyzwyczaiły się do krasnali, gdy były już za duże
na nadanie imienia).
– Pomoc lokalnym Strażnikom w uporaniu się z olbrzymią ilością śmieci pozosta-
wionych na wydmach przez ludzkich turystów.
– Jeden ze straganów w Muszelkowie założyła Fijołka, która marzyła, by poświęcić
życie robieniu zabawek. W małej wiosce, z której pochodziła, nie było dość dzieci, by
taki sklep się utrzymał. Tutaj udało jej się spełnić to marzenie. Teraz chętnie kupi
produkty do szycia maskotek i zbierze pomysły na nowe projekty.
Narrator może rzucić kością, by wylosować pomniejsze zadanie w wiosce.

Muszelkowo i Amber
1 2 3 4 5 6

Organizacja
Odnalezienie
Dopilnowanie basenu oraz
Pomoc mewie ludzkiego Zdobycie maści Wyścigi na
kawiarni dmuchanych
zaplątanej portfela na poparzenia grzbietach
i upieczenie zabawek dla
w sieć i podrzucenie słoneczne jaszczurek
ciasta dla gości młodszych
go właścicielowi
krasnoludków

4
Nowe wioski
Nazywając wioskę, narrator może skorzystać z poniższej tabeli.

Nazwa wioski
Nazwa 1 2 3 4 5 6

Jaka/ Zielona/ Jeżynowa/ Zaciszna/ Miodowa/ Wrzosowa/ Ptasia/

Jaki? Zielony Jeżynowy Zaciszny Miodowy Wrzosowy Ptasi

Co? Kącik Zagajnik Norka Łąka Ściółka Osada

W zależności od potrzeby, narrator może wylosować cechy charakterystyczne wioski

z poniższej tabeli.

Cechy wioski
Wynik Wydarzenie Sąsiedzi Mieszkaniec Wygląd Towary Potrzeby
Sprowadzić
Masowe Rudowłose Mnóstwo
1 Wiewiórki Klej z żywicy doktora na
przeziębienie trojaczki kwiatów
stałe

Domki Znaleźć
Otwarcie Bard na Marmolada
2 Ryś ulepione zwierzęcych
karczmy emeryturze z żurawiny
z gliny tragarzy
Pogodzić
Pasowanie Malarka Mieszkania Węgiel
3 Lisy skłóconych
Strażników portretów w grzybkach drzewny
sąsiadów

Wioska pod
Mistrz walki Wrzosowa Założyć pole
4 Weselisko Sowa krzakiem
mieczem herbatka uprawne
jeżyn
Dużo
Wizyta Producentka Lniane Remont
5 Jaszczurka hamaków
kupca łuków i strzał tkaniny szkoły
i huśtawek

Mecz Norki z
Zburzyć
6 z sąsiednią Zając Garncarka drzwiami Miód
starą chatkę
wioską i oknami

5
 LEŚNE CHATKI STRAŻNIKÓW
To schronienia, w których Strażnicy mogą zregenerować siły poza wioską. Są bez-
pieczną ostoją, zapewniającą dach nad głową i możliwość ogrzania się. Każdy Straż-
nik powinien przyczynić się do powstania choć jednego takiego miejsca.

Wydronorka
Gdy wydra kopie sobie norkę, dba o jej prawidłową wentylację. Gotowa norka prócz
wejścia nad brzegiem ma kilka otworów pod korzeniami drzew, które zapewniają jej
dostęp powietrza. Strażniczka Szronka przekonała kiedyś wydry z jednej rodziny, by
Strażnicy mogli zostać ich lokatorami. Chodziło bowiem o to, by szybko wybudować
jakieś schronienie nad leśnym jeziorem. Wydry wyraziły zgodę i wykopały krasno-
ludkom ich własną komorę, do której wchodzi się przez korytarz ukryty wśród ko-
rzeni buka. Strażnicy urządzili sobie to miejsce w bardzo surowy sposób: zadbali tyl-
ko o łóżka, stół i kilka krzeseł. Przydałby się ktoś, kto zadbałby o to miejsce i trochę
je urządził. Wydry są bardzo gościnne i skore do psot, chętnie też zabiorą Strażników
na wycieczkę po jeziorze na swoich grzbietach.

Dziupla
To bardzo klasyczne i popularne schronienie Strażników. W celu stworzenia jej znaj-
duje się dziuplę, zapewnia do niej wejście i równą podłogę. Dalej już można komple-
tować mebelki. Czasami dziuple mają jakieś cechy szczególne, jak taras z huby, okno
z szybą z zastygłej żywicy czy hamaki zamiast łóżek. Niestety do środka często wła-
mują się nieproszeni lokatorzy, których trzeba wykurzyć. Albo ustalić czynsz.

Czajnik
Młody harcerz zgubił w lesie czajnik. Krasnoludki denerwują się, gdy ktoś zostawia
w lesie śmieci, ale tym razem wykorzystały niechciany prezent. Inżynier z Wierzbo-
wego Pnia wymyślił, jak wykorzystać ów czajnik. Wymierzył wszystko dokładnie, na-
rysował w skali i długo projektował wnętrze i miejsca na drzwi i okno. W ten sposób
powstała bardzo ciasna, ale za to niepowtarzalna chatka Strażników. Wygodnie się
w niej pomieszkuje dwóm krasnoludkom, ale od biedy i czwórka ściśnie się w niej jak
śledzie w puszce. Ma nawet mały kominek w dzióbku i awaryjne wyjście przez po-
krywkę.

6
Opona
Inżynier z Wierzbowego Pnia wykonał niedawno drugą chatkę ze śmieci. Postanowił
wykorzystać dużą oponę od traktora, która zalegała od dawna na jednej z polan. Wy-
ciął dziury na drzwi i okna, zadbał o ukrycie pod gałęziami i zaprojektował nawet
mebelki do postawienia pod krzywą ścianą. To chatka, po której można chodzić
w koło, a w środku (to znaczy na zewnątrz) jest taras z miejscem na ognisko. Opona
w swojej aktualnej formie ma zarówno gorących zwolenników, jak i zdecydowanych
przeciwników. Ci pierwsi przekonują, że skoro i tak w lesie są porzucone opony, to
należy coś z nimi robić. Ci drudzy zazwyczaj narzekają na zrywanie z tradycją, silny
zapach gumy i trudność ukrycia takiej chatki w lesie.

Pieniek
Pieniek to prezent od rodziny leniwego bobra, któremu krasnoludki spiłowały prze-
rośnięte zęby. Bobry bardzo ładnie przycięły i częściowo okorowały pieniek, by po-
służył za surowiec na chatkę. Krasnoludki za to zadbały o drzwi, okna i malutki ko-
minek z wyłowionej przez wspomnianego leniucha gliny. Ta bardzo przytulna chatka
ma w środku nawet dywan, firanki i zestaw niebieskich talerzyków oraz filiżanek.