Professional Documents
Culture Documents
стомак, многу е важно да се пијат течности во големи количини, најдобро е да се исцеди сок
од портокал, лимон, грејпфрут и слично, кои покрај тоа што се течни, имаат и витамин Ц и
овошен шеќер. Чаеви, и тоа најдобро природни, камилица, која има антибиотско и
антимиоктичко дејство, нане, посебно за стомачни тегоби, мајчина душичка, планински чај,
шипка и слично. Се јаде лесна храна, не многу масна и неконзервирана, свежа, кисели вкусови
кои ја спуштаат темпрературата, супи.
За расипан стомак се препорачува лесна храна, неутрална, со не многу јаки вкусови, како на
пр. варен компир, ориз или двопек, без зачини и во мали количини. При состојби на пролив и
повраќање, важно е да се внесуваат течности и минерали поради опасност од дехидрација. Во
симнување на температурата помага и витаминот Ц, како и течностите/соковите. Лукот е
многу силен антибиотик, потоа е корисен и медот, цветниот прав, прополисот.. Копривите,
леќата, какаото и циметот се многу богати со железо.
Доколку не се внесуваат витамини, минерали или доколку се јаде само еднолична храна без
хранлива вредност, секако дека може да ослаби имунитетот на организмот.
ЗАВРШНА АКТИВНОСТ
Учениците се делат во групи со по четири деца. Секоја група добива неколку минути да се
договори и со телата треба да напише/претстави еден од следните зборови (во крајната сцена,
децата стојат, не се движат, на пример доколку едно дете ја пишува буквата „У“ стои
исправено со една рака испружена под агол):
• ЛУК,
• МЕД,
• ЧАЈ,
• СОК,
• СУПА.
Доколку бројот на групите е поголем, може да се повторуваат некои зборови или сите.
РЕФЛЕКСИЈА
1. Што правевме денес?
2. Како се чувствувавте?
3. Што научивме?
4. Како може наученото да го користиме во секојдневниот живот?
ЗАВРШНА АКТИВНОСТ
Сите се движат слободно низ просторот. Треба да си замислат дека некој дел од облеката или
обувките им е неудобен и треба да се движат соодветно на тоа. Важно е тоа да не го прават
така очигледно за да може многу лесно да се погоди. Додека се шетааат, ако видат некое дете
за кое мислат дека знаат кој дел од облеката му е неудобен, треба да посочат со прст и да
прашаат со еден збор. Доколку е точно, детето одговара со климање на главата, а доколку не е
точно, детето невербално кажува „не“ со вртење на главата лево-десно.
РЕФЛЕКСИЈА
1. Што правевме денес?
2. Како се чувствувавте?
3. Што научивме?
4. Како може наученото да го користиме во секојдневниот живот?
1. Што е пубертет?
2. Кои промени се јавуваат кај момчињата во пубертетот? Кои промени се јавуваат кај
девојчињата?
3. Дали овие промени се случуваат на ист начин и со исто темпо кај сите? Како се случуваaт?
Зошто?
4. Кој ги предизвикува тие промени?
5. Кои промени во однесувањето се јавуваат за време на пубертетот?
6. Дали се сите предизвикани од хормони?
7. Дали има промени во емоциите? Кои? Какви?
8. Што предизвикуваат овие промени? Какви чувства и доживувања?
9. Кому може да му се обратиме за помош? За какви нешта?
10. Постојат ли нешта за кои не треба да се зборува?
11. Кога завршува пубертетот?
ЗАКЛУЧОК
Пубертетот е можеби најбурниот период во животот на многу луѓе. Тоа е период на многу брз
раст и развој. Во пубертетот се случуваат многу промени на физички, когнитивен и
емоционален план. Кај момчињата се менува гласот, по телото почнуваат да растат влакна, се
спуштаат тестисите, се јавуваат првите ерекции и ејакулации. Кај девојчињата растат градите,
се случува првиот месечен циклус, се појавуваат мозолчиња. Телата се подготвуваат за една
важна функција, исто како и нашите умови – да станат сексуално зрели. Пубертетот е само
почеток на тоа нешто. Телата се полни со хормони кои предизвикуваат нови и понекогаш
изненадувачки и збунувачки искуства и доживувања. Таквите искуства ни носат и нови и
неочекувани емоции. Чести се промените во расположенијата со голем интензитет. Децата во
пубертет се чувствуваат изгубено, имаат чувство како само нив да им се случуваат тие нешта,
тие се осамени, збунети. Сето тоа е многу нормално. Пубертетот почнува и се одвива со
различно темпо кај секое дете. Најчесто физичките промени завршуваат околу дваесеттата
година, но не и психичките/емоционалните. Важна е поддршката од врсниците и од
возрасните во кои се има доверба за разговор и за размена на искуства и информации кои се
многу важни во овој период. Непрашувањето за некои „срамни“ работи само го отежнува
развојот. Оние нешта што на сите ни се случуваат – не се срамни. Низ пубертет поминале сите
возрасни. Сите биле збунети за време на пубертетот.
ЗАВРШНА АКТИВНОСТ
Децата се делат на парови или тројки. Бираат парови во кои имаат доверба. Треба да споделат
нешто што во последно време ги збунува во врска со нивните тела. Наставничката нагласува
дека тоа што ќе се зборува во парот, не треба да се кажува на никого.
РЕФЛЕКСИЈА
1. Што правевме денес?
2. Како се чувствувавте?
3. Што научивме?
4. Како може наученото да го користиме во секојдневниот живот?