BIELENIE WAPNEM

Bielenie wapnem jest tradycyjną metodą zabezpieczenia obiektów tak drewnianych jak i
murowanych.
Mleko wapienne ma właściwości żrące i może podrażnić skórę, szczególnie wrażliwe
miejsca należy osłonić (okulary, maseczka ochronna). Można również zakupić kombinezon
ochronny.
Przygotowanie mleka wapiennego:
Obecnie dostępne jest głównie wapno hydratyzowane workowane. Najpierw należy
sporządzić ciasto wapienne. Do dużego czystego pojemnika nalać czystej wody pitnej, a
następnie powoli wsypywać wapno w proporcji ok. 70 litrów wody na 100 kg wapna
hydratyzowanego. Zawartość wymieszać do konsystencji jogurtu i pozostawić przykrytą na
ok. 36 godzin. Następnie ciasto wapienne rozmieszać w osobnym pojemniku z wodą w
proporcjach ok. 1:4, ale wody dodać tylko tyle żeby po wymieszaniu otrzymać konsystencję
chudej śmietany.
Wapno hydratyzowane-suchogaszone należy jak widać rozrobić etapami z wodą
w stosunku ok 1 do 5. Wapno należy dodawać do wody, nie odwrotnie. Nie zaleca się
rozrabiania dużych ilości ze względu na tworzący się osad i rozwarstwienie środka. Mleko
wapienne należy zużyć bezpośrednio po przygotowaniu, ponieważ właściwości
bakteriobójcze maleją wraz z upływem czasu.
Aby podnieść jakość późniejszej powłoki można dodać podczas mieszania pewną ilość
wapna hydratyzowanego wraz z pokostem (łojem zwierzęcym), ale wymaga to
doświadczenia. Można także dodawać barwników odpornych na wapno, najlepiej o
stonowanych i niejaskrawych kolorach. Powierzchnie, które można malować nie powinny być
uprzednio wcale malowane, albo malowane jedynie farbą wapienną. Związany nowy tynk
musi być trwały i wolny od kurzu. Powierzchnię tynku można zagruntować rzadkim mlekiem
wapiennym z nieznacznym dodatkiem pokostu lub mydła szarego. Natomiast bezwzględnie
powierzchnię tynku przed malowaniem w gorący i słoneczny dzień należy zwilżyć wodą. Do
pierwszego malowania użyć farby rzadszej. Związanie powłoki z podłożem następuje po 3 do
4 godzinach. Im dłuższy czas wysychania tym trwalsza później powłoka. Po wymalowaniu
powierzchnię należy chronić przed szybkim wysychaniem. Należy zapewnić dostęp świeżego
powietrza do malowanego pomieszczenia.
Istnieje też odrębny przepis na farbę wapienną, która należy wykonać według receptury:
20kg wapna 7 litrów mleka 5 litrów oleju lnianego lub pokostu.
Najważniejsze zalety farby wapiennej:

 Mineralny charakter
 Właściwości biobójcze
 Paroprzepuszczalność
 Regulacja wilgotności- mikroklimat pomieszczeń
 Elastyczność powłoki
 Tendencja do samozabliźniania mikropęknięć
 Redukcja napięć w powłoce
 Hipoalergiczna
 Ekologiczna
 Według starych norm (PN/B-662) na zagruntowanie 1 m kw są wartości: malarz 0,05h,
ciasto wapienne 1 l, mydło szare 0,015 kg. Na pomalowanie jeden raz malarz 0,06h, ciasto
wapienne 1l, farba ziemna 0,025 kg, pokost lub łój 0,015 kg1.

1
„Budownictwo ogólne”, Wacław Żenczykowski, Instytut Badawczy Budownictwa,
Warszawa 1949, str.293