Charakterystyka wybranych gatunków występujących w Biblii:

• List - jest jedną z najstarszych gatunków literackich. Zarówno jeśli chodzi o list prywatny, jak i
oficjalny, wysyłany pomiędzy urzędnikami lub skierowany do określonej społeczności. Jednak mają
one pewne cechy wspólne. W starożytności brak było podpisu, zaś imię nadawcy znajdowało się w
nagłówku (np. „List św. Pawła do Koryntian”).

• Hymn – uroczysta pieśń pochwalna ku czci bóstwa, Boga, bohatera. Należy do jednych z
najpopularniejszych gatunków literatury chrześcijańskiej. Jednym z najbardziej znanych jest „Hymn
św. Pawła o miłości”.

• Psalm - hebrajska pieśń o charakterze modlitewno-hymnicznym. Pierwotnie prezentowaniu

tekstów biblijnych towarzyszyły dźwięki instrumentów muzycznych, stąd nazwa gatunku literackiego
- słowo psalm oznacza śpiew i trącanie strun instrumentu o nazwie pasterion. Wśród psalmów
możemy wyróżnić hymny pochwalne, pieśni dziękczynne, patriotyczne, żałobne, profetyczne i inne.

 Kazanie - to gatunek ściśle związany z Biblią. Można określić go jako mowę skierowaną do wiernych,
która ma na celu pouczenie, a także wyjaśnienie prawd wiary

• Modlitwa - jest to bardzo szeroki gatunek, a wspólną cechą jego przykładów jest to, że skierowane
są do Boga. Mogą mieć różny charakter – błagalny, dziękczynny, pochwalny

• Lamentacja - inaczej zwana trenem – utwór liryczny o charakterze żałobnym. W Biblii w skład
„Lamentacji” wchodzi pięć trenów, które mają po dwadzieścia dwie zwrotki .Opłakują one klęskę
królestwa judzkiego w VI w. p.n.e.

• Apokalipsa - to objawienie, odsłonięcie tajemnicy. Autorzy apokalips od początku piszą dla

czytelników, wzywają w swych tekstach do wytrwania w niezłomnej wierze i zawierzeniu Bogu, gdyż
to on kieruje losami świata i Jego Królestwo nadchodzi . Nadejście końca świata ma łączyć się ze
burzeniem dotychczasowego porządku. Apokalipsę możemy określić jako skomplikowaną wizję, a
pisane były zazwyczaj językiem symbolicznym. „Apokalipsa św. Jana”

 Przypowieść czyli parabola- prosta opowieść o nieskomplikowanej fabule, której wydarzenia

służą do ukazania prawd ogólnych, ponadczasowych np. „ O synu marnotrawnym” , O
siewcy”