Η Επανάσταση στη θάλασσα

Παιδί: Η πατρίδα μάς καλεί να πολεμήσουμε τους Τούρκους!

Παιδί: Γενναία Μπουμπουλίνα, είμαστε στο πλευρό σου.
Μπουμπουλίνα: Να αρματώσουμε καράβια γρήγορα. Πληρώνω εγώ τα
έξοδα.
Παιδί: Μπράβο, Μπουμπουλίνα. Το όνομά σου θα μείνει χαραγμένο με
μεγάλα γράμματα στο βιβλίο της Ιστορίας.
Μπουμπουλίνα: Άσε τα λόγια, ωρέ. Η δόξα δε με νοιάζει. Τα πλοία των
Τουρκαλάδων θέλω να καούν, να τους πνίξουμε στη θάλασσα.
Παιδί: Εμπρός, παιδιά! Γραμμή για τα πυρπολικά! Ας πάρουμε
παράδειγμα από τη γενναία Σάμο. Εκεί ο Λυκούργος Λογοθέτης, φάνηκε
γενναίος μπροστά στο Σουλτάνο.
Παιδί: Όταν ο Καρά Αλή θέλησε να σβήσει το νησί από το χάρτη, ο
Λογοθέτης τόνωσε το ηθικό των Σαμιωτών και εμπόδισε την αποβίβασή
τους στο νησί.
Παιδί: Δυστυχώς δεν είχε την ίδια τύχη και η Χίος λίγα χρόνια
αργότερα. Οι δυστυχισμένοι Χιώτες έτρεχαν να φύγουν από το νησί, για
να σωθούν.
Παιδί: Οι δρόμοι γέμισαν πτώματα, η ατμόσφαιρα κραυγές φρίκης και
απόγνωσης, βογγητά πληγωμένων, ουρλιαχτά γυναικών και παιδιών και
τα γιαταγάνια των Τούρκων ανεβοκατέβαιναν δίχως έλεος.
Παιδί: Όμως, η καταστροφή της Χίου πείσμωσε τους Έλληνες και οι
Ψαριανοί ναυτικοί ξεσηκώθηκαν. Η καλύτερη εκδίκηση!
Παιδί: Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ξεκινώντας από τα Ψαρά πυρπόλησε
την τουρκική ναυαρχίδα. Προτού φύγει, παρακολούθησε τη Θεία
Λειτουργία και μετάλαβε. Ο Θεός ως προστάτης του πληγωμένου έθνους
έδωσε δύναμη και θάρρος στον ήρωα Κανάρη.
Παιδί: Το βράδυ της 6ης Ιουλίου, οι Τουρκαλάδες γιόρταζαν το
Μπαϊράμι, γλεντοκοπούσαν όλη νύχτα και δε φρουρούσαν το στόλο
τους. Την ευκαιρία αυτή εκμεταλλεύτηκε ο Κανάρης και πυρπόλησε τα
ξένα πλοία.
Παιδί: Ο Καρά Αλή, ο Τούρκος ναύαρχος που έβαψε κόκκινη τη Χίο,
πέθανε όταν έπεσε στο κεφάλι του το κατάρτι του πλοίου. Αυτό το
θάνατο του το φύλαξε η Θεία Δίκη.
Παιδί: Οι Ψαριανοί όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Οργάνωσαν την άμυνα
στο νησί τους. Μάλιστα για να μη λιποψυχήσουν και φύγουν βλέποντας
τον εχθρό να πλησιάζει, αφαίρεσαν από τα πλοία τους τα τιμόνια.
Παιδί: Ο βομβαρδισμός των Ψαρών ήταν άγριος. Οι Τούρκοι ύστερα
από πολλές απόπειρες επέμβασης στο νησί, συνασπίζονται με τους
Αλβανούς πολεμιστές και αποβιβάζονται στο καημένο νησί.
Παιδί: Οι Ψαριανοί, τα γυναικόπαιδα και χιλιάδες πρόσφυγες έτρεχαν με
την ψυχή στο στόμα για να γλιτώσουν από τη λύσσα των αλλόθρησκων.
Μα οι Τούρκοι δεν άργησαν να τους φθάνουν. Τότε, άρχισε η άγρια, η
ανελέητη ομαδική σφαγή, όμοια με της Χίου.
Παιδί: Γυναίκες ούρλιαζαν, παιδιά έτρεχαν δεξιά και αριστερά με τον
τρόμο του θανάτου στα μάτια, ο ένας ποδοπατούσε τον άλλο και πριν
προλάβει κανείς να σηκωθεί, το τούρκικο γιαταγάνι έδινε τέλος στη ζωή
και την αγωνία του.
Παιδί: Μάταια, όσοι έφθαναν στο λιμάνι προσπαθούσαν να φύγουν. Τα
καράβια δεν είχαν τιμόνια, ενώ οι λιγοστές βάρκες βούλιαζαν η μία μετά
την άλλη από το υπερβολικό βάρος. Ερήμωσε το ηρωικό νησί των
Ψαρών. Ερήμωσε το νησί των Μπουρλοτιέρηδων.
Παιδί: Όμως, δεν αποθαρρυνθήκαμε από τούτη την ήττα, πήραμε
δύναμη να συνεχίσουμε. Η λευτεριά θέλει θυσίες από όλους. Η Ύδρα
μπήκε αμέσως μετά στον Αγώνα.
Παιδί: Κατά την κήρυξη της Επανάστασης στην Ύδρα, στις 28
Απριλίου 1821, ο Μιαούλης υπέγραψε μαζί με άλλους πλοιοκτήτες
έγγραφο, με το οποίο θα διέθεταν τα πλοία τους, αλλά και θα
αναλάμβαναν τις δαπάνες για τις ναυτικές επιχειρήσεις του Αγώνα.
Παιδί: Καιρός ήταν να ξεσηκωθεί και η Ύδρα. Αργήσανε να το πάρουνε
απόφαση. Είμαστε στο πλευρό των Υδραίων, να βάλουμε παντού
μπουρλότα.
Παιδί: Γενναίοι νησιώτες, νύχτα μέρα πολεμάτε. Τα νέα όμως είναι
χαρμόσυνα. Όλα τα νησιά, Ρόδος, Κύπρος, Κρήτη και ολάκερες οι
Κυκλάδες μάχονται.
Παιδί: Ειδικά η Κρήτη, με τους περήφανους Σφακιανούς, έμεινε
αδούλωτη για πολλά πολλά χρόνια και Τούρκου ποδάρι δεν έχει πατήσει
τη γη τους. Είναι το Σούλι του Νότου τα Σφακιά. Γενναίοι Κρητικοί, μας
βγάλατε ασπροπρόσωπους.
Παιδί: Αδέλφια, η ώρα της λευτεριάς κοντοζυγώνει, δε θα χρειάζεται τα
παιδιά μας να πηγαίνουν στα σχολειά κρυφά υπό το φως του φεγγαριού.
Παιδί: Δεν προσκυνάμε τον τουρκικό ζυγό. Πέρασε ο καιρός, δε
φοβόμαστε άλλο. Στον αγώνα αυτό, όχι μόνο οι άντρες αλλά και οι
γυναίκες πέσαμε με τα σπαθιά στη μάχη.
Παιδί: Ποιος να ξεχάσει την αρχοντοπούλα της Μυκόνου, Μαντώ
Μαυρογένους!
Παιδί: Η Μαντώ Μαυρογένους πολέμησε σαν παλικάρι. Με την έναρξη
της επανάστασης ήρθε στη Μύκονο και ξεσήκωσε τους Μυκονιάτες. Με
τα καράβια που εξόπλισε, συμμετείχε στο ναυτικό αγώνα και τις
συγκρούσεις με τον τουρκικό στόλο, αλλά ξεκαθάρισε και την ευρύτερη
περιοχή από τους πειρατές.
Παιδί: Συντήρησε με δικά της έξοδα εκτός από τα πλοία με τα
πληρώματα και σώμα πεζικού. Έδωσε για τον αγώνα 700.000 γρόσια ενώ
δε δίστασε να πουλήσει ακόμα και κοσμήματά της για να περιθάλψει
2.000 Μεσολογγίτες που σώθηκαν από την Έξοδο.
Παιδί: Σαν τις γενναίες Σπαρτιάτισσες. Καπετάνισσα Μπουμπουλίνα,
καπετάνισσα Μαντώ. Δοξασμένο το όνομά σας. Να στείλουμε παντού
μήνυμα με τα κατορθώματά σας. Σε όλους εκείνους που παλεύουν στη
Στεριά.
Παιδί: Ναι, εμπρός, μη χασομεράτε. Ας γιορτάσουμε και λίγο, όπως οι
νησιώτες γνωρίζουμε. Με χορούς και πανηγύρια.
Παιδί: Με εκείνο το σκέρτσο, που μας κληροδότησαν.
Παιδί: Να πιάσουμε χορό, να θυμηθούμε τους προγόνους μας. Τα ήθη
και τα έθιμά μας να μη σβήσουν ποτέ.
Παιδί: Εμπρός, νησιώτες και νησιώτισσες. Ήρθε ώρα να χαρούμε, να
πανηγυρίσουμε και να γιορτάσουμε τις νίκες μας στο Αιγαίο.