Սեսեյի կանչը

Գնդակ, որոտայ նոյեմբեր ամսում,

Պաշարուած ենք մենք, իմ սիրուն Սոսե,
Վեր առ մոսինդ, քաջութիւն հոսէ,
Քո սիրած Սերոբի աւրհնեալ աւրն այս է։

***

Ձայն տուավ Սոսեն, ֊ Սերոբ ջան հոս եմ,

Զինուած պատրաստուած, ձայնիդ կը սպասեմ,
Քեզի հետ կռուելու, քո կողքին մեռնելու,
Ամեն աւր, ամեն ժամ, պատրաստ է Սոսեն։

***

Իսկ քո Սերոբը, կեանքիդ հատորը,

Արիւնով ներկեց Տալվորիկ ձորը,
Առիւծի նայուածքով, նայում էր բոլորը,
Հաղթական կռուի մէջ էր ամբողջ աւրը։

***

Ձայն տուր Անդրանիկ, կենսատու ընկեր,

Արդեաւք այս պահին, որ լեռն ես պառկել,
Ոսկեթել մազերով, երեսդ ես ծածկել,
Հաղթական բազուկով, մոսինդ ես գրկել։

***

Հասիր Անդրանիկ, հասիր աւգնութեան,

Սերոբ կը զոհուի, ի սէր ազգութեան,
Դե հասիր, շուտ հասիր կտրիճ խմբերով,
Սերոբ կը զոհուի, իւր զավակներով։