Ang pahayag na "ang lalaki at babae ay magkapantay ngunit
magkaiba" ay isang totoong deklarasyon na tumutukoy sa katotohanan na kahit na mayroong iba't ibang physiological at hormonal na pagkakaiba sa pagitan ng lalaki at babae, sila ay dapat na bigyan ng pantay na oportunidad at respeto sa lahat ng aspeto ng buhay. Ang pagsasabing "magkapantay" ay nangangailangan ng paggalang at pagtanggap sa katotohanan na lahat tayo ay mayroong karapatang pantao at dapat na tratuhin ng pantay sa lahat ng aspeto ng buhay. Ito ay nangangailangan ng pagtanggal ng anumang uri ng diskriminasyon o pambabastos sa basehan ng kasarian. Halimbawa, dapat na bigyan ng pantay na oportunidad sa trabaho ang lalaki at babae, at hindi dapat bigyan ng mas mababang suweldo ang babae dahil lamang siya ay babae. Sa parehong paraan, ang pagsasabing "magkaiba" ay tumutukoy sa katotohanan na lahat tayo ay mayroong iba't ibang katangian at kakayahan na nagmumula sa ating kasarian, kultura, at iba pang mga personal na kadahilanan. Sa halip na ito ay magbigay ng dahilan upang hindi tayo magtanggap ng isa't isa, dapat nating tanggapin at respetuhin ang iba't ibang katangian at kakayahan ng bawat isa. Sa pamamagitan ng pagtanggap at paggalang sa iba't ibang katangian at kakayahan ng lalaki at babae, maaari tayong lumikha ng isang mas malawak at mas mayaman na lipunan na tinatangkilik ng lahat. Sa ganitong paraan, maaari tayong magbigay ng pantay na oportunidad sa lahat ng tao upang magpakatino at magpakatino sa kanilang mga potensyal, sa halip na hayaang ang mga pagkakaiba sa kasarian o iba pang mga personal na kadahilanan na maging hadlang sa ating pag-unlad at pagsulong bilang isang lipunan.