PARAZİTOLOJİ

8. Ders

Insecta: Anoplura,
Sifonaptera
 Sınıf Insecta - Böcekler
Sipariş Anoplura - Lice

Pediculus humanus capitis

- insan biti salgın tifüs
Pediculus humanus pediküloz biti nükseden
Humanus - insan vücudu biti ateş

Pthirus pubis - kasık biti phtiriasis

Sipariş Siphonaptera veya Aphaniptera - Pireler

Xenopsylla cheopis - veba, Murin tifüsü

Oryantal sıçan pire pire kaynaklı veya "endemik tifüs"
dermatit
Pulex irritanlar - insan piresi

Tunga penetrans - chigoe tungiasis

Pire
 Sipariş Аnoplura - Lice 550 tür bilinmektedir.
• Bitler küçüktür (yetişkin döneminde 0,4-10
mm), kanatsız, dorso-ventrally yassı
böceklerdir.
• Baş, göğüs kafesinden daha ince ve daha
dardır. Anoplura'nın antenleri vardır ve
maksiller palplardan yoksundur. Çoğu emici
bitte gözler azalır veya yoktur, ancak tıbbi
açıdan iyi gelişmiştir.

önemli cins Pedikül ve

Pthirus
• Ağız kısımları kafanın içine çekilir ve burun
gibi korunur. haustellum,

son derece değiştirilmiş olanı temsil eden

labrum ( üst dudak). Haustellum, beslenme
sırasında konağın cildine takılan küçük
kıvrık dişlerle donatılmıştır.

• Bacaklar, konakçı pelajını kavramak için

oldukça özel pençelerle sonlanır.
 Pediculus humanus capitis - İnsan baş biti baş kıllarında yaşar; Pediculus
humanus humanus - insan vücudu biti beden ve kıyafetle yaşar

Bu tür yalnızca insanları enfekte eder ve Pediculosis olarak

bilinen bir duruma neden olur. Vücut biti genellikle gövde
üzerinde bulunmasına ve baş biti baş ve yüzde bulunmasına
rağmen, her iki tür de yer değiştirebilir. Yetişkin dişiler yaklaşık
3-4
mm uzun; erkekler vardır biraz
daha küçük. Pedikül kasıktan ayırt edilebilir
bit ( Phthirus pubis) tarafından daha büyük

uzunluk: gövdenin genişlik oranı. Bacaklar, ev sahibinin saçına

yapışacak şekilde uyarlanmıştır. Baş biti, kıl millerine yumurta
(sirkeler) bırakır ve bunları çimento benzeri bir maddeyle sıkıca
tutarak çıkarılmasını zorlaştırır. Vücut biti, özellikle dikişlerde
olmak üzere kumaş üzerine yumurta bırakır. Bazen sirkeler vücut
duyusunda bulunabilir. Yaşamak için kanla beslenmesi gerekir. Ev
sahiplerinden ayrılırsa bitler oda sıcaklığında ölür.
 Phtirus pubis L. - kasık biti
Yetişkin kasık biti ( Phthirus pubis) ölçü 1.5-
2.0 mm uzunluğundadır ve sırt-ventral olarak
düzleştirilmiştir. Yetişkinler, baş ve vücut bitlerine göre çok
daha geniştir. İkinci ve üçüncü bacaklarda, saç tellerini
kavramak için kullanılan başparmağa benzer bir çıkıntıya
sahip büyük bir değiştirilmiş pençe vardır. Periler
yetişkinlere benzer ancak daha küçüktür; yaşam
döngüsünde üç nimf aşaması vardır P.

pubis. Yetişkinler ve nimfler insan kanına ihtiyaç duyar ve

yalnızca insan konakta bulunur; En çok pubik ve perianal
bölgelerde bulunmalarına rağmen kaş, koltuk altı, bıyık ve
göğüs kıllarında da bulunabilirler.

Kasık biti, kişiden kişiye en yaygın olarak cinsel temas yoluyla bulaşır, ancak fomitler (yatak
takımı, giysi) bulaşmalarında küçük bir rol oynayabilir.
 Bit, günde birkaç kez kanla beslenir ve vücut
ısısını korumak için kafa derisine yakın bir yerde
bulunur.
Baş bitinin yaşam döngüsünün üç aşaması vardır: yumurta,
su perisi ve yetişkin.

Yumurtalar: Sirkeler baş biti yumurtasıdır. Görmeleri zordur ve

genellikle kepek veya saç spreyi damlacıkları ile karıştırılırlar.
Sirkeler yetişkin dişi tarafından serilir ve saç derisine en yakın saç
telinin tabanına yapıştırılır. 0,8 mm'ye 0,3 mm, ovaldir ve
genellikle sarı ila beyazdır. Sirkelerin yumurtadan çıkması yaklaşık
1 hafta sürer (aralık 6 ila 9 gün). Canlı yumurtalar genellikle

içinde 6 mm nın-nin kafa derisi.

Periler: Yumurta bir periyi serbest bırakmak için çatlar

. Nit kabuk daha sonra daha görünür bir donuk sarı hale gelir ve
saç şaftına bağlı kalır. Su perisi yetişkin bir baş biti gibi görünür,
ancak yaklaşık bir toplu iğne başı büyüklüğündedir. Nimfler üç deri
değiştirmeden sonra olgunlaşır ve yaklaşık 7 gün sonra yetişkin
olur

tarama.
Yetişkinler: Yetişkin bit yaklaşık bir susam tohumu
büyüklüğündedir, 6 bacağı vardır (her biri pençeli) ve taba rengi ila
grimsi beyazdır. Koyu saçlı kişilerde yetişkin bit daha koyu
görünecektir. Dişiler genellikle erkeklerden daha büyüktür ve günde
8 sirkeye kadar yumurtlayabilir. Yetişkin bitler, bir kişinin kafasında
30 güne kadar yaşayabilir. Yaşamak için yetişkin bitlerin günde
birkaç kez kanla beslenmesi gerekir. Kanlı yemek olmazsa, bit,
konakçıdan 1-2 gün sonra ölür.
 Nits - bit yumurtası

Yumurta (nit) P. humanus capitis, ilk evre perisi Sürtünün boş kabuğu
yumurtadan çıkmaya başlar.

Yumurta (nit) P. pubis.

 Bit, günde birkaç kez kanla beslenir ve kafa
derisine yakın bir yerde bulunur.
-e sürdürmek onun vücut
sıcaklık.
Yumurtalar: Sirkeler baş biti yumurtasıdır. Görmeleri
zordur ve genellikle kepek veya saç spreyi damlacıkları ile
karıştırılırlar. Sirkeler yetişkin dişi tarafından serilir ve saç
derisine en yakın saç telinin tabanına yapıştırılır. 0,8
mm'ye 0,3 mm, ovaldir ve genellikle sarı ila beyazdır.
Sirkelerin yumurtadan çıkması yaklaşık 1 hafta sürer
(aralık 6 ila 9 gün). Canlı yumurtalar genellikle kafa
derisinin 6 mm yakınında bulunur.

Periler: Yumurta, bir periyi serbest bırakmak için çatlar.

Nit kabuk daha sonra daha görünür bir donuk sarı olur
ve kıl gövdesine bağlı kalır. Su perisi yetişkin bir baş biti
gibi görünür, ancak yaklaşık bir toplu iğne başı
büyüklüğündedir. Nimfler üç tüy dökümünden sonra
olgunlaşır ve yumurtadan çıktıktan yaklaşık 7 gün sonra
yetişkin olur.
Philippa C. Matthews 2012. TROPİKAL TIP DEFTERİ

Yetişkinler: Yetişkin bit yaklaşık bir susam tohumu büyüklüğündedir, 6 bacağı

vardır (her biri pençeli) ve taba rengi ila grimsi beyazdır. Koyu saçlı kişilerde
yetişkin bit daha koyu görünecektir. Dişiler genellikle erkeklerden daha
büyüktür ve günde 8 sirkeye kadar yumurtlayabilir. Yetişkin bitler, bir kişinin
kafasında 30 güne kadar yaşayabilir. Yaşamak için yetişkin bitlerin günde
birkaç kez kanla beslenmesi gerekir. Kanlı yemek olmazsa, bit, konakçıdan 1-2
gün sonra ölür.
Phtirius pubis
Yumurtalar (sirkeler) bir kıl şaftına serilir. Dişiler 3-4
haftalık yaşam süreleri boyunca yaklaşık 30 yumurta
bırakırlar. Yumurtalar yaklaşık bir hafta sonra çatlar ve
yetişkinlerin daha küçük versiyonlarına benzeyen nimfler
haline gelir. Nimfler yetişkin olmadan önce üç küf geçirir.
Yetişkinler 1.5-2.0 mm uzunluğunda ve basıktır. Baş ve
vücut bitlerine göre çok daha geniştir. Yetişkinler yalnızca
insan konakta bulunur ve hayatta kalmak için insan
kanına ihtiyaç duyar. Yetişkinler konakçıdan çıkarılırsa,
24-48 saat içinde kan beslenmeden ölürler.
 Salgın tifüs
İnsan vücudu biti bir vektör bir bakterinin
Rickettsia prowazekii. Bitler, bir kişiyle beslendiğinde enfekte olur. R.
prowazekii Kanın içinde. Enfektif rickettsiae, bit bağırsağını kaplayan
hücreleri istila eder ve orada çoğalır ve sonunda hücrelerin yırtılmasına
neden olur. Serbest kalan riketsiyalar ya bağırsak hücrelerini yeniden ele
geçirir ya da bit dışkısında boşaltılır. Diğer bit dokuları tipik olarak enfekte
olmaz. Tükrük bezleri ve yumurtalıklar istila edilmediğinden, ön istasyon ve
transovaryal geçiş gerçekleşmez. Duyarlı insanların enfeksiyonu,
enfeksiyöz riketsiyaların bit ısırıklarına - spesifik kontaminasyona yanıt
olarak cilde çizilmesi durumunda bit dışkısı (posterior-istasyon bulaşması)
yoluyla meydana gelir. R. prowazekii kurutulmuş bit dışkısında 60 gün canlı
kalabilir. Kurutulmuş bit dışkısının solunmasıyla veya ezilmiş bitlerle
enfeksiyon da mümkündür.
 Bu nedenle salgın tifüs, en sık savaş ve
yoksunluk zamanlarında bulunur. Henrique da
Rocha Lima bakteri olduğunu kanıtladı

Rickettsia prowazekii tifüsten sorumlu olan

ajan; salgınları araştırırken tifüsten ölen iki
tıbbi zoolog HT Ricketts ve Stanislaw
Provazek'in adını aldı.

Henrique da Rocha Lima (1879-1956)

Ricketts Howard Taylor 1871-1910

Stanislaus Josef Mathias Prowazek von Lanow (1875–191
 Epidemik tifüsün klinik görünümü
Belirtiler arasında şiddetli baş ağrısı, sürekli yüksek ateş, öksürük, kızarıklık,
şiddetli kas ağrısı, titreme, tansiyon düşmesi, ışığa duyarlılık ve ölüm yer alır.
Ateşin ortaya çıkmasından yaklaşık beş gün sonra göğüste bir kızarıklık başlar
ve gövdeye ve ekstremitelere yayılır. Tüm tifüs türlerinde ortak olan semptom,
40 ° C'ye ulaşabilen ateştir.
 DİNLENME ATEŞİ
İnsan vücudu biti ( Pediculus humanus)
- spiroket bakteri Borrelia recurrentis
- Şu anda bit kaynaklı tifüsten daha kısıtlı dağıtım (Etiyopya,
Sudan, Afganistan)

- I. ve II. Dünya Savaşları sırasında ve sonrasında salgın hastalıklar

- Genellikle çok ağır bit istilası olduğunda ortaya

çıkar

- Bit içeriğini ezerek ve aşılayarak veya sindirerek enfeksiyon

Philippa C. Matthews 2012. TROPİKAL TIP DEFTERİ

Bu nedenle, insanlara bulaşma, yalnızca enfekte olmuş bitler kaşıma sırasında ezildiğinde meydana gelir, bu da enfeksiyöz hemolimfteki spiroketlerin sıyrıklar ve diğer deri lezyonları yoluyla vücudu istila
etmesine izin verir. Ancak, B. recurrentisis ayrıca sağlam cilde nüfuz edebilir.

Her ikisi de R. prowazekii ve B. recurrentis içinde yaşadıkları bir biti öldürmek

Bu patojen insanlara insan vücudu biti yoluyla bulaşır. Sergent E, Foley H (1910)
 DİNLENME ATEŞİ
Salgın nükseden ateş olarak da bilinen bu hastalığa spiroket bakterisi neden
olur. Borrelia recurrentis. Bu patojen insanlara insan vücudu biti yoluyla
bulaşır. Spiroketli enfekte bir kişiyi beslediklerinde vücut bitleri enfekte olur.
Spiroketlerin çoğu bit bağırsağına ulaştıklarında yok olurlar, ancak birkaçı bit
hemolimf, sinirler ve kas dokusunda çoğaldıkları bağırsak duvarına nüfuz
etmek için hayatta kalır. Spiroketler tükrük bezlerini veya yumurtalık
dokularını istila etmez ve bit dışkısında boşaltılır. Bu nedenle, insanlara
bulaşma, yalnızca enfekte olmuş bitler kaşıma sırasında ezildiğinde meydana
gelir, bu da enfeksiyöz hemolimfteki spiroketlerin deri lezyonları yoluyla
vücudu istila etmesine izin verir. Ancak, B. recurrentisis ayrıca sağlam cilde
nüfuz edebilir. Olduğu gibi R. prowazekii enfeksiyonlar, vücut biti ile
enfeksiyon sonucu öldürülür B. recurrentis.
 Bit doğumluun klinik görünümü
tekrarlayan ateş

Klinik semptomlar arasında ani başlayan ateş, baş ağrısı, kas ağrısı, iştahsızlık, baş
dönmesi, mide bulantısı, öksürük ve kusma yer alır. Trombositopeni (kan
trombositlerinde azalma) da meydana gelebilir ve başlangıçta hemorajik ateş semptomu
ile karıştırılabilen kanamaya neden olabilir. Ateş epizodları 2-12 gün sürer (ortalama 4
gün), ardından tipik olarak 2-8 gün (ortalama 4 gün) süren ateşsiz dönemler ve iki ila
beş relaps olağandır. Hastalık ilerledikçe, karaciğer ve dalak hızla genişler, bu da karın
rahatsızlığına ve zahmetli, akciğerler ve diyafram sıkıştıkça ağrılı nefes almaya yol açar.
Bu aşamada çoğu hasta sırlı bir ifadeyle sessizce secde eder, genellikle titrer ve sığ
nefes alır. Tedavi edilmeyen salgınlar için ölüm oranları% 5 ila 40 arasında
değişmektedir. Antibiyotik tedavisi penisilin veya tetrasiklin ile yapılır. İnsanlar bilinen tek
rezervuardır B. recurrentis.
Sipariş Siphonaptera - Pireler

Pireler
kanatsız böcekler
ağız parçaları ile
için uyarlanmış

delici cilt ve
kan emme.
Onlar dış
parazitler, yaşayan
hematophagy tarafından

kanının
memeliler
(dahil olmak üzere

insanlar) ve
kuşlar.
 Pireler küçüktür (1.5 ila 3.3 mm uzunluğunda),
çevik ve genellikle koyu renklidir. Bacakları

Morfoloji uzundur, arka çift atlama için iyi uyarlanmıştır

(dikey olarak 18 cm'ye kadar; yatay olarak 33 cm)
- kendi vücut uzunluklarının yaklaşık 200 katı
olan pire, bilinen tüm hayvanların en iyi
atlayıcılarından biridir (vücut boyutuna kıyasla) ).
Vücutları, konukçunun vücudundaki (ya da
insanlar söz konusu olduğunda, kıyafetlerin
altındaki) tüyler ya da tüyler arasında kolay
harekete izin verecek şekilde yanal olarak
sıkıştırılmıştır. Pire gövdesi serttir, cilalıdır ve
birçok tüyle ve geriye dönük kısa dikenlerle
kaplıdır, bu da konukçu üzerindeki hareketlerine
yardımcı olur. Sert gövdesi, büyük bir baskıya
dayanabilir, muhtemelen ezme ve tırmalama gibi
onları yok etme girişimlerinden kurtulmak için bir
adaptasyon. Parmaklar arasında sert bir
sıkıştırma bile normalde bir pire öldürmek için
yetersizdir.
 Pire yaşam döngüsü ve habitat
Kedi pire
(Ctenocephalide Pupa
s felis): Yumurta.

Pireler, yumurta, larva, pupa ve imago

(yetişkin) gibi dört yaşam döngüsü
aşamasından geçen holometabol
böceklerdir. Pire yaşam döngüsü, dişi
beslendikten sonra yumurta bıraktığında
başlar. Yetişkin pireler üremeden önce
kanla beslenmelidir. Yumurtalar, 20'ye
kadar olan gruplar halinde, genellikle
konağın kendisinin üzerine, kolayca yere
yuvarlanan şekilde serilir. Bu nedenle, ev
sahibinin dinlendiği ve uyuduğu alanlar,
Larva
yumurtaların ve gelişen pirelerin birincil
habitatlarından biri haline gelir. Yumurtalar
alır

Koza yaklaşık iki gün ile iki hafta arasında

enkaz
kapak.
substrat.

Kedi pire imago

• Pire larvaları, ölü böcekler, dışkılar ve bitkisel maddeler gibi mevcut
herhangi bir organik maddeyle beslenmek için yumurtalardan çıkar.
Kördürler ve güneş ışığından kaçınırlar, kum, çatlaklar ve yarıklar gibi
karanlık yerlere ve yatak takımlarına tutunurlar. Yeterli miktarda besin
verildiğinde, larvalar pupa oluşturmalı ve 3 larva aşamasından sonraki
1-2 hafta içinde ipeksi bir koza örmelidir. Bir veya iki hafta sonra yetişkin
pire tamamen gelişir ve kozadan çıkmaya hazır hale gelir. Bununla
birlikte, bir konağın yakında olduğuna dair bir sinyal alana kadar bu süre
boyunca dinlenmeye devam edebilirler - titreşimler (ses dahil), ısı ve
karbondioksit, bir konağın olası varlığını gösteren uyaranlardır. Pirelerin,
larva veya pupa aşamalarında kışı geçirdiği bilinmektedir.

• Pire yetişkinliğe ulaştığında, birincil amacı kan bulmaktır - yetişkin

pirelerin üremek için kanla beslenmesi gerekir. Yetişkin pirelerin, ortaya
çıktıklarında yiyecek bulmak için yalnızca bir haftaları vardır, ancak
öğünler arasında iki aydan bir yıla kadar hayatta kalabilirler.
 Pire kaynaklı enfeksiyon

• Pireler çok çeşitli sıcakkanlı omurgalılara saldırır. Pireler,

konakçıları için bir rahatsızlıktır ve kaşıntı hissine neden olur
ve bu da, ev sahibinin parazitin çevresini ısırmak, gagalamak,
tırmalamak, vb. Yoluyla haşereyi uzaklaştırmaya çalışmasına
neden olabilir. Bununla birlikte pireler sadece bir rahatsızlık
kaynağı değildir. Bazı insanlar ve hayvanlar, pire tükürüğüne
alerjik reaksiyonlarla sonuçlanır. Pire ısırıkları genellikle
merkezde tek bir delme noktası olan (sivrisinek sokmasına
pire kaynaklı dermatit
benzer) hafif kabarık, şişmiş bir kaşıntı noktası oluşumuyla
sonuçlanır. Isırıklar genellikle iki ısırıklık kümeler veya sıralar
halinde ortaya çıkar ve birkaç haftaya kadar kaşıntılı ve
iltihaplı kalabilir. Pireler ayrıca hayvanın sık sık kaşınması ve
ısırması sonucu saç dökülmesine yol açabilir ve aşırı
durumlarda kansızlığa neden olabilir.

Yaratığın yarattığı sorunların yanı sıra pireler hastalıklar için

bir vektör görevi görebilir. Pireler, kemirgenler ve insanlar
arasındaki vebayı taşıyarak bulaştırır. Yersinia pestis bakteri.
Murin tifüs (endemik tifüs) ateşi ve bazı durumlarda Hymenolepia
( tenya) ayrıca pire ile de bulaşabilir.
Hıyarcıklı veba ile enfekte
kişi
 Philippa C. Matthews 2012. TROPİKAL TIP DEFTERİ

Tüm türlerin yetişkin pireleri zorunludur, geçici

ektoparazitler
kuşların (% 6) veya memelilerin (pire türlerinin%
94'ü). eksik
2000'den fazla pire türü var Pulex, tarif edilmiş ve
sınıflandırılmıştır insan piresi
içine
yaklaşık 200 cins. Cook_Zumla (editörler) 2008 Manson's Tropical Diseases 22nd Edition
İnsan piresi ( Pulex irritanlar)
• Bu pire insanlar tarafından
beslenecek ve patojenleri
bulaştırabilecek. nın-nin tıbbi
önem. Ancak, daha fazlası
yaygın olarak bir
dünyanın birçok yerinde domuz ve
evcil kedi ve köpeklerin ektoparaziti.
Rağmen P. irritans şu anda
insanlarda nadir görülen bir parazittir

içinde gelişmiş
ülkeler, bu vardır değil
hep böyle olmuştur. P. irritans düzensiz
ama kozmopolit bir dağılıma sahiptir
ve
genellikle uzak ve izole alanlarda
görülür.
 Xenopsylla cheopis −Oriental sıçan piresi
Bu pire, hıyarcıklı vebanın ana vektörüdür. Diğer
bazı türler
Xenopsylla ayrıca veba basilinin vektörleridir. En
yaygın olarak evcil farelerde görülmesine rağmen,
özellikle fareler kıtlaşırsa, insanlar, köpekler,
kediler, tavuklar ve diğer konakçılarla da kolayca
beslenir. Veba enterobaceria'dan kaynaklanır Yersinia
pesti

Veba, Avustralya dışındaki tüm kıtalarda bulunan

zoonotik bir enfeksiyondur. Hayvan rezervuarları
çoğunlukla kemirgenlerdir.
X. cheopis ilk kurban olan fareleri enfekte eder
ve ondan sonra hastalık insanlara yayılır.
Bakteriler pire bağırsağında çoğalır ve onu
tıkar. Yemek yerken, pire yaraya yapışan bir
bakteri tıkacı çıkarır.
Boccaccio'nun Decameron'unda anlatıldığı gibi 1348'de
Floransa veba.

17. yüzyılda Romalı bir veba doktoru

14. yüzyılda dünya nüfusunun yaklaşık 1 / 5'ini öldüren hıyarcıklı veba, bugün hala yaşıyor
 Hıyarcıklı vebanın klinik görünümü

Bir pire bir insanı ısırdığında ve yarayı yetersiz kanla kirlettiğinde, veba taşıyan bakteriler
dokuya geçer. Y. pestis
hücrelerin içinde çoğalabilir, böylece fagositozlanmış olsalar bile hayatta kalabilirler.
Bakteriler vücuda girdiğinde, bağırsak sıvısını boşaltan lenfatik sisteme girebilir. Veba
bakterileri, birinin tehlikeli beta adrenerjik tıkanmaya neden olduğu bilinen birkaç toksin
salgılar. Y. pestis enfekte olmuş insanın lenfatikleri yoluyla lenflere ulaşana kadar yayılır

düğüm Lenf düğümlerinin genişlemesine neden olan şiddetli hemorajik inflamasyonu uyarır.

Lenf düğümlerinin genişlemesi, hastalıkla ilişkili karakteristik "bubo"

nun nedenidir. Semptomlar ısırmadan 2-5 gün sonra aniden ortaya
çıkar. Ekstremetlerin kangreni, titreme, yüksek ateş, halsizlik,
nöbetler, kas krampları, ağır nefes alma, sürekli kan kusma,
uzuvlarda ağrı, öksürük ve aşırı ağrı bulunur.
Tunga penetrans - chigoe pire (jigger, nigua, chica, pico,
pike veya suthi)

• Tunga Penetrans dır-dir

Meksika'dan Güney Amerika'ya,
Batı Hint Adaları'na ve Afrika'ya
kadar dünyanın tropikal ve
subtropikal bölgelerinde dağıtılır.
Pireler normalde kumlu
iklimlerde görülür.

Sahiller, ahırlar ve
çiftlikler.
Tunga penetranları
 Tunga penetranları yaşam döngüsü
Yumurtalar ortama dökülür Yumurtalar yaklaşık 3-4 gün içinde larvalara açılır
ve organik debri ile beslenir. 2 larva aşamasından sonra pupa oluşur. Pupalar
kozalardadır ve genellikle enkazla kaplıdır. Larva ve pupa aşamalarının
tamamlanması yaklaşık 3-4 hafta sürer. Yetişkinler pupadan çıkar ve kanlı
yemek için sıcakkanlı bir konakçı ararlar. Hem erkekler hem de dişiler aralıklı
olarak konaklarıyla beslenirler, ancak yalnızca çiftleşmiş dişiler konakçının
derisine girerek yumrulu bir şişmeye neden olurlar. Dişiler herhangi bir özel
yuvalama organına sahip değildir ve sadece ağız kısımlarıyla tutturulduktan
sonra epidermise pençe atarlar. Sadece arka uçları çevreye maruz kalır. Dişi
pireler beslenmeye devam eder ve karınları yaklaşık 1 cm'ye kadar uzar.
Dişiler iki haftalık bir süre içinde yaklaşık 100 yumurta dökerler, ardından
ölürler ve ev sahibinin derisi tarafından soyulurlar.
 Tungiasis'in klinik özellikleri
• Gebe dişiler tarafından ilk yuva genellikle ağrısızdır; Kaşıntı ve tahriş
dahil semptomlar, genellikle dişiler tamamen dolgun hale geldikçe
gelişmeye başlar. Enflamasyon ve ülserasyon şiddetli hale gelebilir ve
ayaklarda çok sayıda lezyon, yürümede zorluğa neden olabilir.
Tetanoz ve kangren dahil olmak üzere ikincil bakteriyel enfeksiyonlar
tungiyazda nadir değildir.

kadın Tunga penetranları

lezyon etrafında pire yumurtaları ile insan
parmağına gömülüdür.
 TAHTA KURUSU

Oder Нemiptera (= Нeteroptera) -

böcekler

Philippa C. Matthews 2012. TROPİKAL TIP DEFTERİ

 Böcek ve ısırıkları
Her iki cinsiyet
Cimex sadece kanla beslenir ve
açlığa iyi direnebilir.

labium cildi delmez, ancak

beslenme sırasında bükülür

bir sivrisinek gibi. Böceklerin

vücutları iğrenç

keskin koku. Tahta kurusu

beslenme alışkanlıklarında
geceleri var,
gündüz yarıklarda saklanmak.

Azaltılmış kanatları ve kokulu

bezleri vardır
• Dişi yaşamı boyunca mobilyalara, kitaplara, yarıklara yaklaşık 250-500 yumurta bırakır.

• Genellikle larvalar ve yetişkinler günde bir-iki kez beslenir, ancak birkaç ay aç kalabilir.

• Yetişkin böcek 14 aya kadar yaşar.

• Avustralya turistik
endüstri 75 kaybeder
milyon dolar
yıllık olarak
oteller dezenfeksiyon için
kapanıyor

Yatak böcekleri insan

olarak biliniyor
binlerce yıldır parazitler.
1940'ların başında bir noktada,
çoğunlukla gelişmiş dünyada
ortadan kaldırıldılar, ancak
yaygınlıkları arttı.

1995'ten beri, muhtemelen pestisit

direnci nedeniyle,
hükümet yasakları
etkili pestisitler ve
Uluslararası seyahat.