საგამოცდო ტესტი

ხელოვნება რეალიზმიდან XX საუკუნის დასასრულამდე

1. რომანტიკული მხატვრობა ხასიათდება დრამატიზაციისადმი ინტერესით და

მძაფრი სცენების გამოხატვით. მხატვრებმა დაიწყეს მუქი, ჩაბნელებული
პეიზაჟების ხატვა, რომლებზეც გამოსახული ადამიანები უთუოდ მძიმე
სულიერ მდგომარეობაში იყვნენ. მთავარ მოტივად კი შეიძლება ჩაითვალოს
ადამიანი როგორც პიროვნება.
2. ეჟენ დელაკრუას ფერწერული ტილოები: ალჟირელი ქალები, თავისუფლება-
ხალხის წინამძღოლი, ქრისტე გალილეის ზღვაზე.
3. 1. დანტე გაბრიელ როსეტი. 4. უილიამ ჰოლმან ჰანტი. 5. ჯონ ევერეტ მილე.
4. ქვების მტვრეველები, გამარჯობა ბატონო კურბე, ირმის მოკვლა.
5. იმპრესიონისტი მხატვრები : ედუარდ მანე, კლოდ მონე, ოგიუსტ რენუარი,
ედგარ დეგა.
ახალი თემების გახსნისა და სინამდვილის მხატვრული გააზრების ახალი
პრინციპების საფუძველზე, მათ დაინახეს ასახული ცხოვრების ის მხარეები,
რომლებიც მანამდე საერთოდ შეუმჩნეველი იყო. იმპრესიონისტებმა ახალი
სილამაზე და პოეზია აღმოაჩინეს ადამიანის ყოველდღიურ ცხოვრებაში,
ბუნებისა და ადამიანის ჰარმონიულ ერთიანობაში. მათ სურათებში გვხიბლავს
არა მხოლოდ მზის სინათლით აციმციმებული მრავალფეროვნება, მოძრავი
ბუნების ცვალებადობის ეფექტები, არამედ მათდამი ადამიანური
დამოკიდებულება, მართლაც და დამაჯერებლად ასახული ცხოვრებისეული
მოტივები, ხალხმრავალი ქუჩები, მოედნები, სახალხო დღესასწაულები,
ქალაქისა და სოფლის პეიზაჟები.
6. სეზანის დამოკიდებულება ფერწერის მიმართ გააზრებული და სისტემურია.
მისი ფუნჯის მონასმები, რომლებიც ხან მოკლე პარალელური შტრიხებია, ხან -
მსუბუქი ხაზები, ხანაც - ფართოდ, ბრტყლად დადებული საღებავის სქელი
ფენა, ფერწერის ყველა ელემენტს სურათის ერთიან, სიბრტყესდამორჩილებულ
ვიზუალურ სივრცეში ამთლიანებს. მისი მთავარი ამოცანა ყოველთვის იყო
ობიექტის ფორმის არსის გააზრება.
7. პოსტ-იმპრესიონიზმი.
8. 1868 2) 1875 3) 1901 4) 1874
9. 1925–1930 2) 1909–1911 3) 1916–1920 4) 1907–1908
10. ფლუქსუსი, ექსპრესიონიზმი, ბაუჰაუზი, დადა
11. ცნობიერების ნაკადი არის ნარატივი ტექნიკა, რომელიც ქმნის გონების
შთაბეჭდილებას, ერთი ნახვისაგან, სენსაციისგან ან რეაგირების შემდეგ,
რომელიც ჩაირთვება და ხშირ შემთხვევაში ჩვეულებრივი გარდაქმნების
გარეშე.

12.

13.ლურჯი მხედარი’’

14.სულიერება ხელოვნებაში, ფერთა თეორია

15.1. მის ვან დერ როე 2. ლასლო მოჰოლი–ნაგი 3. ვალტერ გროპიუსი

1. 4. პიტ მონდრიანი
16. ჯექსონ პოლოკი, ვილიამ დე კუნინგი, მარკ როტკო, ჯოან მიტჩელი.
17. აბსრაქტული ექსპრესიონიზმის წარმომადგენლები სწრაფად და დიდი ზომის
ტილოებზე ხატავდნენ არაგეომეტრიული შტრიხების, დიდი ფუნჯების,
ზოგჯერ ტილოზე დაწვეთების მეშვეობით, ემოციების სრული
გამოვლენისთვის. ღებვის (ხატვის) ექსპრესიულ მეთოდს ამ შემთხვევაში
 ისეთივე მნიშვნელობა ჰქონდა, როგორც თვით ნახატს. ეს არის ნამდვილი
ქაოსის ხელოვნება.
18. პოპ კულტურა აღნიშნავს ცხოვრების წესს, სადაც მასიურად ვრცელდება
ვიზუალური ინფორმაცია. პოპ-არტი კი არის ხელოვნების მიმდინარებოა,
რომლის მიმდევრები ხშირად თავის მანუშევრებში გაზეთებიდან,
ჟურნალებიდან, სარეკლამო ეტიკეტებიდან ამოჭრილ გამოსახულებებს
აწებებდნენ, ანუ კოლაჟს ქმნიდნენ.
19. ჟანგვა, მერლინ მონრო, მიკი მაუსი.
20. კიტ ჰარინგი, მისი არაცნობიერი და ახლა უკვე "მაღალი" მოდელის ენდი
უორჰოლის სულისკვეთებით, გადმოგვცემს და იგონებს ახალ ურბანულ ენას,
რომელიც შედგება თითქმის ბავშვური ან პრიმიტიული სილუეტებისგან,
ხასიათდება მყარი შავი ლაქით, რომელიც აშკარად ეკუთვნის კომიქსებს.
21. კონცეპტუალიზმში პირველ პლანზე ჩნდება კონცეპტი, საგნის, მოვლენის,
ხელოვნების ნაწარმოების ფორმალურ–ლოგიკური იდეა, მისი
ვერბალიზებული კონცეფცია, დოკუმენტურად გადმოცემული პროექტი.
კონცეპტუალური ობიექტი შეიძლება არსებობდეს ფრაზების, ტექსტების,
გრაფიკების, აუდიო და ვიდეო მასალების სახით. კონცეპტუალური ხელოვნება
არის მხატვრული ჟესტი.
22. პოსტმედერნისტული ხელოვნება არის ცვლილების ხელოვნება. ის ცვლის და
ანგრევს ადრე აღიარებულ ნორმებსა და სილამაზეს, ამასთან ერთად უმატებს
ფილოსფიურ მნიშვნელობას.
23. Italian, riding with death, warrior.
24. მარიო მერე, მიქელანჯელო პისტოლეტო, იანის კუნელისი, პინო პასკალი,
ჯუზეპე პენონე, ლუჩანო ფაბრო, ემილიო პრინი, ალბერტო ბური, ჯულიო
პაოლინი, ჯანი პიაჩენტინო.
25. ანსელმ კიფერი გერმანელი მხატვარი და მოქანდაკეა. ნამუშევრებში იყენებს
სხვადასხვა მასალას: ჩალა, ნაცარი, თიხა, ტყვია და შელაქი. ის აკრიტიკიებს
 სამშობლოს წარსულს და განიხილავს მითოლოგიას. მისი ხელოვნება ასევე
გამოირჩევა მასშტაბურობით.
26. აქტვიზმის ფორმა, შემოქმედებითი სახე, სადაც ხელოვანი თვითონ ასრულებს
მოქმედებას, ხშირად უჩვეულო ფორმებით.
27. ა. პენკი 2. ფრანჩესკო კლემენტე 3. ალიგიერო ბოეტი 4. სანდრო კია.
28. ეს არის შეუზღუდავი სტილი და მხტვრობა, რომელიც მოიცავს დიდი
მასშტაბით შეღებვას, რაღაც ფერით ან ტონალობით.
29. პისუარი.
30. რედიმედი ეს არის მზა ნივთებისგან შექმნილი ხელოვნება.
31. კარლ ანდრე, დონალდ ჯადი, ელსვორტ კელი, ალ ჰედი
32. დონალდ ჯადი ერთ-ერთი ყველაზე ცნბოილი მინიმალისტი შემოქმედია. მისი
ნამუშევრები გამოირჩევა გამარტივებული კომპოზიციური წყობით რითაც
თავს არიდებს პირადი გრძნობების გამოხატვას და სივრცით ილუზიას. მისი
ნამუშევრებიდან გამოვარჩევდი untlitled (1968). ეს ნამუშევარი წარმოადგენს
ჯადის ერთ-ერთ ადრეულ ექსპერიმენტს მინიმალიზმში: თავისუფლად
მდგარი ალუმინის ოთხკუთხედი შეღებილი ყავისფერი მინანქრით. სივრცე
არსებითად უფრო ძლიერი და სპეციფიკურია, ვიდრე საღებავი ზედაპირზე.
ანუ მას სჯეროდა, რომ ნამუშევარი, რომელიც იზიარებს სამგანზომილებიან
სივრცეს მნახველთან, უფრო მეტ ყურადღებას იპყრობს, ვიდრე კედელზე
ჩამოკიდებული გამოსახულება. მაშასადამე, ნამუშევარი არსებობს როგორც
ობიექტი და არა როგორც რაღაც, რომელიც ეკუთვნის ხელოვნების
პრივილეგირებულ და შორეულ სამყაროს.
33. ლენდ არტი-მიწის ხელოვნება სადაც ლანდშაფტი და ნამუშევრები მჭიდრო
კავშირშია. ხელოვნება იქმნება გარეთ და ექვემდებარება გარემოს ცვლილებებს.
34. რობერტ სმიტსონი
35. სიურრეალიზმი არის ერთ-ერთი უკიდურესი მიმდინარეობა, რომელიც
უარყოფს გონების როლს ხელოვნებაში და შემოქმედების წყაროს ეძებს
 ქვეცნობიერში (სიზმრები, ჰალუცინაციები). შემაშფოთებელი, უჩვეულო
ფორმები, ცალკეული ელემენტების შერწყმით სიზმრისეული სურათების
წარმოდგენა.
36. ძე კაცისა, შეყვარებულები, ადამიანის ადგილი.
37. მარკ როდკო აბსტრაქტული ხელოვნების წარმომადგენელია. მის ნამუშევრებში
არ არის არანაირი საზღვარი, მიჯნა, ყველა ბარიერი მოხსნილია . გამოირჩევა
ფერთა გასაოცარი პალიტრით, აღსანიშნავია, უხვი, ნათელი ფერები, რომლებიც
თითქოს ანათებს. ტილოზე ფაქტობრივად ერთ კონკრეტულ კომპოზიციას ვერ
ვხდეავდთ, მაგრამ ფერები სათქმელს ამბობენ.
38. sensation
39. სარა ლუკას, დამიენ ჰირსტი, ტრეისი ემინი, რიჩელ ვითერდი , გლენ ბრაუმი.
40. ღმერთის სიყვარულისთვის, the physical impossibility of death in the mind of
someone living, mother and child, divided.