Nierzeczywisty czas przeszły - Unreal past

Wraz z niektórymi angielskimi czasownikami, zwrotami oraz konstrukcjami stosuje się czasy przeszłe, choć znaczenie
jakie w tym przypadku wyrażają odnosi się do teraźniejszości. Stąd nazwa nierzeczywistego czasu przeszłego (unreal
past).

Czasownik be podobnie jak w przypadku trybu warunkowego II może występować w postaci regularnej odmiany
Past Simple lub w postaci were przy każdej osobie liczby pojedynczej i mnogiej.

Wish + Past Simple / Past Continuous

Czasownik wish wyraża życzenie lub żal spowodowany faktem, że określona sytuacja nie jest taka, jaka według danej
osoby powinna lub mogłaby być.

Konstrukcja taka ma następującą strukturę:

podmiot + wish (that) + podmiot + Past Simple / Past Continuous

I’m sorry I’m too short. = I wish I was / were taller. Chciałbym być wyższy/Żałuję, że nie jestem wyższy.

Zamiast czasu przeszłego po czasowniku wish można także zastosować czasownik modalny would. Wyrażone w ten
sposób znaczenie jest dość podobne, jednakże zwykle dotyczy ono faktu lub stanu, który może ulec zmianie w
przyszłości jeżeli osoba, której życzenie to dotyczy wyrazi na to ochotę.

Często znaczenie to zbliżone jest do pewnej formy żalu lub niezadowolenia wynikającego z aktualnego stanu rzeczy.
Może także wskazywać na niewielką nadzieję na zmianę określonej sytuacji.

Należy pamiętać, iż w tej konstrukcji podmiot zdania z would nigdy nie będzie taki sam, jak podmiot zdania z
czasownikiem wish np.

I’m sorry my husband doesn’t bring me flowers. = I wish my husband would bring me

flowers. Konstrukcję tę można także zastosować z podmiotem bezosobowym np.

I’m sorry it’s raining. = I wish it would stop raining.

Niekiedy czasownik would może opisywać irytujący nawyk lub przyzwyczajenie. Zdanie takie może stanowić formę
krytyki lub propozycji zmiany obecnego stanu rzeczy np.

I wish you wouldn’t drive so fast. It’s very irresponsible.

Wish + Past Perfect

Czas Past Perfect stosowany jest w konstrukcji z czasownikiem wish jeżeli życzenie odnosi się do czasu przeszłego i
nie jest możliwe do spełnienia np.

We’re sorry we didn’t have enough time to call on Brad. = We wish we had had enough time to call on Brad.

UWAGA: konstrukcja I wish w wyżej wymienionych przykładach można zamienić na IF ONLY, które ma podobne
znaczenie („gdyby tylko …”) i dokładnie to samo użycie
 I'd (would) rather i It's time

Konstrukcja would rather (lub SOONER) wyraża preferencję w czasie teraźniejszym. Jeżeli podmiot zdania z would
rather jest taki sam jak podmiot zdania, które po nim następuje, wówczas czasownik ma postać niepełnego
bezokolicznika (bare infinitive) np.

I would rather stay at home.

Jeżeli podmiot drugiego zdania jest inny, czasownik przybiera formę nierzeczywistego czasu przeszłego np.

I’d rather you didn’t tell Ann what I’ve told you.

Konstrukcja it’s time wyraża znaczenie ‘już czas’ i może wystąpić z bezokolicznikiem czasownika oraz z dopełnieniem
np.

It’s time for you to leave home.

Ta sama konstrukcja może wystąpić z dopełnieniem oraz z czasownikiem w postaci nierzeczywistego czasu
przeszłego (unreal past). Konstrukcja taka wskazuje na fakt, że wykonanie określonej czynności opóźnia się za
bardzo np.

It’s time you told your parents about the engagement.

Konstrukcję tę można rozbudować, dodając przymiotnik high lub przyimek about np. (najwyższa

pora) It’s high time Mary went out to school.

It’s about time you had the sore tooth pulled out.

Konstrukcja ta w postaci zaprzeczonego pytania może stanowić formę sugestii lub rady

np. Isn’t it about time you and Jonah got married?

Isn’t it high time Alan had his car overhauled?

Należy pamiętać, że czasownik be występujący z konstrukcją it’s time przybiera formę regularnej odmiany Past
Simple np.

It’s high time Mike was leaving.

It’s time you were going home.

Extra stuff

KONSTRUKCJA AS IF / AS THOUGH

Jeśli nasze przypuszczenie wydaje się prawdopodobne, należy zastosować czasy teraźniejsze po as if/ though.
Najczęściej są to czasy Present Simple, Present Perfect, ale również konstrukcja be going to. W przypadku poniższych
zdań nie możemy stwierdzić z całą pewnością, że taka sytuacja nie może mieć miejsca.

He behaves as if/ though he is rich – zachowuje się tak jakby był bogaty.

Wszystko na to wskazuje, że jest osobą zamożną – fura, skóra i komóra :)

It looks as if/ though they have met before – wygląda na to, że spotkali się już

wcześniej. Określamy prawdopodobieństwo na podstawie np. wyrazu twarzy lub reakcji

osób.

It looks as if/ though it’s going to snow – wygląda na to, że spadnie śnieg.
Ciemne chmury nie zwiastują niczego dobrego.

Jeśli mowa o sytuacjach, które nie są prawdopodobne, sprawa przedstawia się inaczej. Mimo, że zdanie odnosi się
do teraźniejszości należy zastosować (najczęściej) czas przeszły Past Simple – w przypadku wątpliwości lub
przeświadczenia, że dana sytuacja nie może być prawdziwa. W języku potocznym oraz oficjalnym dopuszcza się
użycie were niezależnie od podmiotu.

Gina behaves as if/ though she was/ were famous – Gina zachowuje się tak jakby była znana. Znamy

Ginę i dobrze wiemy, że daleko jej jeszcze do zrobienia zawrotnej kariery w Hollywood. They stared at

John as if/ though he was/ were crazy – patrzyli na Johna jak gdyby postradał zmysły. Zakładamy

oczywiście, że zdrowie psychiczne Johna jest na właściwym poziomie.

The child felt as if he was/ were a superhero – dziecko czuło się tak jakby było superbohaterem.