Wprowadzenie Do Listów Do Tesaloniczan

You might also like

You are on page 1of 2

WPROWADZENIE DO LISTÓW DO TESALONICZAN

W pierwszej kolejności zajmiemy się najstarszymi pismami Nowego Testamentu, a są to


Pierwszy i Drugi List do Tesaloniczan. Oba powstały w 49-50 r., czyli około 20 lat po śmierci
Chrystusa.
Św. Paweł w czasie swojej drugiej wyprawy misyjnej głosi Ewangelię na terenach rzymskiej
prowincji Macedonii (to nie to samo, co dzisiejsze państwo o tej samej nazwie). Stolicą
prowincji Macedonii była wówczas Tesalonika (dzisiejsze miasto Saloniki w Grecji).

Paweł wraz ze swoimi współpracownikami spędzają w mieście około 3 tygodni i głoszą naukę o
Chrystusie w żydowskich synagogach. Nawróceni Tesaloniczanie tworzą nową wspólnotę
chrześcijan. Niektórzy Żydzi buntują się przeciwko nauce Pawła i podburzają innych
mieszkańców tak, że apostoł musi opuścić Tesalonikę. Stamtąd poszedł do Berei, a następnie do
Aten.
Ponieważ Paweł chciał wrócić do Tesaloniki by dokończyć głoszenia Ewangelii ale obawiał się
Żydów, posłał tam swojego ucznia Tymoteusza (pisze o tym w 1Tes 3,1nn). Po kilku miesiącach
Tymoteusz wraca do Pawła do Aten i przynosi dobre wieści o tym, że chrześcijanie w Tesalonice
trwają w wierze w Chrystusa, a także opowiada z jakimi problemami się zmagają. Wtedy Paweł
postanawia napisać list do wspólnoty w Tesalonice.
W liście wyraża radość z dobrego stanu duchowego wspólnoty i zachęca do dalszego trwania
przy Bogu i we wzajemnej miłości. Paweł wyjaśnia również wątpliwości Tesaloniczan dotyczące
dnia paruzji (powtórnego przyjścia Chrystusa na końcu czasów). Pierwsi chrześcijanie żyli w
przekonaniu, że wydarzy się to niedługo, jeszcze w czasie ich ziemskiego życia.
Drugi list Paweł pisze będąc już w Koryncie.
Powodem napisania listu są błędne nauki o końcu świata, które szerzyły się w Tesalonice
(prawdopodobnie ktoś podszył się pod Pawła i głosił błędną naukę za pomocą jakiegoś listu).
Niektórzy nie chcieli pracować, bo myśleli, że Chrystus powróci lada dzień. Paweł tłumaczy, że
na przyjście Chrystusa mamy być zawsze przygotowani i chodzi tu o stałą gotowość serca
podczas zwyczajnego, codziennego życia i pracy.

You might also like