Legenda
Kwestia 1. Do redakcji pewnego czasopisma nadesz³a reporterska korespondencja dotycz¹ca
kataklizmu wielkiej powodzi. Ni¿ej cytujemy jej fragment. Redakcja tekst odrzuci³a.
decorum ZADANIE Wasze zadanie polega na tym, by:
– przeanalizowaæ stylistykê cytowanej relacji (s³ownictwo — frazeologia — jêzy-
kowe œrodki obrazowania — sk³adnia) oraz uzyskane za jej pomoc¹ efekty
i nazwaæ przypuszczalne intencje, które znalaz³y wyraz w jêzykowej organizacji
omawianego tekstu;
– sformu³owaæ w punktach przypuszczalne powody odmowy druku;
– wyszukaæ we wspó³czesnej prasie przyk³ady reporta¿y, które dotycz¹ ró¿nych tra-
gicznych wydarzeñ [mo¿na naturalnie skorzystaæ z materia³ów prezento-
wanych w ksi¹¿ce do kszta³cenia kulturowo-literackiego, zob. np. s. 84;
s. 372];
– przeanalizowaæ zgromadzony materia³ w grupach (2-3 osoby) lub samodzielnie
pod k¹tem wymagañ, jakie powinno siê stawiaæ reporta¿om tego typu;
– przedyskutowaæ wspólnie regu³y, jakimi powinien charakteryzowaæ siê dobry
reporta¿ i rozwa¿yæ, na czym polega z³o¿onoœæ sytuacji komunikacyjnej, której
musi sprostaæ dobry reporter.
„Przecudna wyrazistoœci¹ swojej panoramy, szeroka, zamkniêta klamr¹ bielskich Tatr — dolina Bia³ki
spochmurnia³a teraz w szarudze d³ugotrwa³ej s³oty. Deszcz nieustanny siecze, rozmazuj¹c ostroœæ krajobrazu
w jakiœ mglisty kicz o przypadkowych smugach i zygzakach.
Deszczyk, niby niewinny, siecze jednostajnie, a tymczasem w szerokiej dolinie Bia³ki dziej¹ siê — ju¿
od XVI wieku w bia³czañskiej parafialnej kronice nie notowane — dziwa. Pod sianokosami, w rzadziŸnie
zielonych jeszcze, w¹skich zagonów ¿yta, w ziemniaczyskach roœnie woda mêtna, jakby wysi¹k³a z g³êbi piasz-
czystego gruntu, rozprzestrzenia siê, tworzy potoki, zalewa ¿yta, poletka w¹skich, d³ugich jak niæ góralskich
zagonów, tworzy jeziora i wartkim strumieniem, podwa¿ywszy szerokie, silne ³aty p³otów, chluszcze na goœ-
ciniec, tocz¹c siê po nim szerok¹, ¿ó³t¹ rzek¹.
A deszcz siecze...
Szumi¹cy, jak olbrzymi m³yn wielkoludów, grzmi¹cy rwanymi z Tatr ska³ami górski potok Bia³ka roz-
szala³ siê i zbiesi³. Wyrwa³ siê z niewyraŸnych brzegów, z dziecinnie nieudanych wypustów, drutowanych
niedawno przez niefortunnych regulatorów, porwa³ olbrzymie kule wytoczonych okr¹glaków granitowych
i wali wraz z nimi na plebañskie i ludzkie pola, na olszynowe zagajniki, na smrekowe laski, wyrywa z ziemi
graniczne dawne madziarskie s³upy, drze, podmywa ziemiê, szarpie kapuœciska...
A ma³e, zwyk³e, spokojne potoczki te¿ nie pró¿nuj¹...”
Cytat z ksi¹¿ki: Tadeusz ¯eleñski (Boy), Reflektorem w mrok. Wybór publicystyki,
Wybór, wstêp i opracowanie: Andrzej Z. Makowiecki, PIW, Warszawa 1978.
Tadeusz ¯eleñski (Boy) — zob. nota s. 21.
50
£ G³ówny typ tekstów
(materia³y do analizy i zwi¹zane
z nimi zadania).
ARCHAIZMY
Archaizm (od gr. archaßos „dawny”) to jakikolwiek element jêzyka odczuwany
wspó³czeœnie jako przestarza³y lub wysz³y z u¿ycia.
Archaizmem mo¿e byæ:
– postaæ g³osowa wyrazu (np. kozie³ zamiast kozio³, sierce zamiast serce, s¹mnienie
i sumnienie — dziœ sumienie, gañba — dziœ hañba);
– jego znaczenie (np. szczyt ’tarcza’, ksi¹dz ’ksi¹¿ê, w³adca’, zastanawiaæ siê ’za-
trzymywaæ siê’, przeraziæ ’przeszyæ, przebiæ razem’, przytomny ’obecny’, miesi¹c
’ksiê¿yc’);
– forma fleksyjna (np. w Prusiech zamiast w Prusach, orlimi pióry — wspó³czeœnie
orlimi piórami, z ziemie, do paniej, ptacy);
– postaæ s³owotwórcza (np. zbrodzieñ — zbrodniarz, kawalec — dziœ kawa³ek,
bia³asy — dziœ bia³awy, ogrodny — dziœ ogrodowy);
– ca³y wyraz (np. bia³og³owa — kobieta, s¹pierz — przeciwnik w s¹dzie, ch¹Ÿba —
kradzie¿, lepak — jednak, znów, rucho — suknia, ekstraordynaryjny — nadzwy-
czajny, aeroplan — samolot);
Do archaizmów sk³adniowych nale¿¹ niektóre przyimki i spójniki (np. gwoli, aza-
li, aliœci) oraz ca³e konstrukcje sk³adniowo-frazeologiczne (np. wszem wobec i ka¿-
demu z osobna wiadomym siê czyni...).
Wyrazy nazywaj¹ce przedmioty, zjawiska, pojêcia, instytucje, funkcje dziœ ju¿ nie
istniej¹ce nazywa siê archaizmami rzeczowymi lub historyzmami (np. nagolennik,
buñczuk, czekan, hajduk, kasztelan, stolnik, podkomorzy).
Terminem „archaizm” okreœla siê równie¿ elementy jêzyka zachowane z wczeœ-
niejszej epoki jego rozwoju, choæ wspó³czeœnie nie odczuwa siê ich archaicznoœci
(np. formy w rêku, rêkoma, oczyma, oczu, bêd¹ce pozosta³oœci¹ liczby podwójnej,
czy rzeczownikowe formy przymiotników wystêpuj¹ce dziœ wy³¹cznie w funkcji
orzecznika, np.: mój brat jest zdrów i wesó³).
Jako archaizmy mo¿na okreœliæ tak¿e wyrazy, które nie maj¹ ju¿ dziœ ¿ycia samo-
dzielnego, lecz chroni¹ siê w tradycyjnych, ustalonych zwi¹zkach wyrazowych.
Zaimków ki i si nikt chyba nie uzna za ¿ywe sk³adniki wspó³czesnego s³ownictwa
polskiego, ale niejednemu zdarzy siê wykrzykn¹æ ze zniecierpliwieniem: „po kiegoœ
diab³a tam wlaz³?”, „ki diabe³ tak siê dobija?” albo okreœliæ coœ z dezaprobat¹ jako
„ni to, ni sio”, a niektórzy sk³adaj¹ jeszcze noworoczne ¿yczenia „do siego roku”
(tzn. „do nastêpnego roku”, domyœlne: „obyœmy szczêœliwie do¿yli”).
Opracowano na podstawie: Encyklopedia jêzyka polskiego, pod redakcj¹ Stanis³awa Urbañczyka, Ossolineum,
Wroc³aw 1994; Encyklopedia jêzykoznawstwa ogólnego, pod redakcj¹ Kazimierza Polañskiego, Ossolineum,
Wroc³aw 1993; Halina Kurkowska, Stanis³aw Skorupka, Stylistyka polska. Zarys, PWN, Warszawa 1959.
93
¢ Kapsu³ki — dostarczaj¹
informacji na temat faktów
znacz¹cych dla lektury tekstów
g³ównych, zawieraj¹ objaœnienia
niezbêdnych pojêæ.
184
Tadeusz ¯eleñski (Boy)
O dewaluacji i waloryzacji jêzyka
Nie ulega kwestii, ¿e w jêzyku spostrzega siê stale bardzo ciekawe zjawiska ci¹g³ej dewaluacji.
Jak w monetach. Niegdyœ „z³oty” by³ zapewne z³oty, póŸniej sta³ siê „z³otówk¹”, drobn¹ monet¹
srebrn¹. Francuski livre wa¿y³ kiedyœ funt z³ota, potem sta³ siê maleñkim u³amkiem funta. To samo
ze s³owami. Francuskie étonné znaczy³o niegdyœ os³upienie cz³owieka jak gdyby ra¿onego piorunem
(tonnerre); dziœ znaczy po prostu „zdziwiony”, i to raczej lekko. To samo u nas. S³owa œcieraj¹ siê
od u¿ycia, zmniejsza siê ich „si³a kupna”, trzeba ich sypaæ coraz wiêcej albo s³absze zastêpowaæ
mocniejszymi. Doœæ przytoczyæ s³owo „cudowny” i zabawne nieporozumienie, kiedy pani wróciwszy
z kina w entuzjazmie swoim chwali³a przy s³u¿¹cej film, ¿e jest „cudowny” — s³u¿¹ca wziê³a to
dos³ownie. S³owo „cudowny”, „cudny” — jak¿e silne w swej etymologii! — star³o siê tak bardzo, ¿e
pewien wielki pisarz u¿ywaj¹c tego s³owa o kobiecie, wzmacnia je czêsto przypadkiem „niewiary-
godnie cudna”, co w istocie tr¹ci ju¿ barokiem. Ale nie tylko w literaturze; to samo w potocznym
u¿yciu, w ulicznej czy kawiarnianej gwarze. I tu nowy objaw, niezale¿ny od dewaluacji s³ów przez
zu¿ycie. Ten objaw to przesada: element jêzyka nie bêd¹cy jego zwyrodnieniem, ale raczej samym
¿yciem, sam¹ jego istot¹, zwi¹zan¹ z najg³êbszymi sekretami duszy ludzkiej. Czy¿ na przyk³ad
wykrzyknik: „Godzinê czekam!” w ustach cz³owieka, który czeka³ w istocie piêæ minut, nie jest pro-
testem duszy ludzkiej przeciw mechanicznym czasomierzom, czy¿ nie jest proklamowaniem tryum-
fuj¹cej dziœ teorii wzglêdnoœci? „Szalenie lubiê ciastka z kremem” — powie pensjonarka, mimo ¿e
nigdy nie dosta³a przy ich jedzeniu napadu sza³u. „Sto razy ci mówi³em” etc. Ka¿dy afekt, zwi¹zany
z szybszym obiegiem krwi, ¿¹da przesady w mowie. S³owo odpowiadaj¹ce rzeczowej prawdzie by-
³oby fa³szem uczuciowym. Zamiast wielu superlatywów trzeba by poprzestaæ czêsto na skromnym
„dosyæ”, ale i to „dosyæ”, czy¿ nie znaczy pierwotnie „do syta”? „Pyszny” zmieni³o siê na „prze-
pyszny”, a i to niewiele ju¿ warte. „Os³upia³em”, „konam ze œmiechu”, „skaczê pod sufit z radoœci”...
mo¿na by mno¿yæ tysi¹ce (znów przesada!) przyk³adów.
Fragmenty publicystyki: Tadeusz ¯eleñski (Boy), O dewaluacji i waloryzacji jêzyka,
[w:] Reflektorem w mrok. Wybór publicystyki, PIW, Warszawa 1978.
Tadeusz ¯eleñski (Boy) (1864-1941) — z wykszta³cenia lekarz, co nie przeszkadza³o mu zostaæ wybitnym krytykiem
literackim i teatralnym. Na prze³omie XIX i XX w. nale¿a³ do krakowskiej cyganerii artystycznej tworz¹cej œrodowisko
M³odej Polski [zob. w ksi¹¿ce do kszta³cenia kulturowo-literackiego PROCESY I PRZE£OMY KULTUROWE, s. 33-35,
tam¿e zob. te¿ PLANSZA, s. 470-471]. W 1905 r. zosta³ wspó³za³o¿ycielem, a nastêpnie pod pseudonimem Boy
g³ównym autorem kabaretu literackiego Zielony Balonik dzia³aj¹cego w krakowskiej kawiarni Jama Michalika.
Boy regularnie publikowa³ w swoim t³umaczeniu klasyczne utwory literatury francuskiej, które utworzy³y potem tzw.
Bibliotekê Boya. Zaanga¿owany by³ równie¿ w dzia³alnoœæ spo³eczn¹ — w 1931 r. sta³ siê np. wspó³organizatorem
poradni œwiadomego macierzyñstwa. Po wybuchu II wojny œw. znalaz³ siê we Lwowie. Tam zgin¹³ rozstrzelany
w zbiorowej egzekucji.
21
¢ Teksty-narzêdzia —
dostarczaj¹ pojêæ, które pozwalaj¹
kompetentnie mówiæ o jêzyku,
naœwietlaj¹ pewne jêzykowe zjawiska,
tak¿e w porz¹dku chronologicznym.
Proponujemy Wam teraz przygotowanie klasowej debaty na temat zmian we wspó³-
Zadanie czesnym jêzyku polskim. Jako punkt wyjœcia i inspiracjê potraktujcie:
koñcowe – refleksje z poprzednich æwiczeñ;
– materia³y zamieszczone na planszy otwieraj¹cej rozdzia³;
– cytowane ni¿ej wypowiedzi jêzykoznawców — Jerzego Bralczyka, Jana Miodka;
– wypowiedzi znanych osobistoœci ¿ycia publicznego — Edwarda Wendego, Pio-
tra ¯aka, Doroty Staliñskiej, Donalda Tuska;
– fragmenty listów do redakcji „Wprost” nades³anych jako reakcja na artyku³
Jerzego S³awomira Maca (zob. poprzednie æwiczenie).
Niech ka¿dy z Was:
– opowie siê za jednym z trzech mo¿liwych stanowisk sygnalizowanych w cyto-
wanych opiniach;
– opracuje argumentacjê i dobierze stosowne przyk³ady tak, by przekonaæ po-
zosta³ych uczestników debaty do w³asnego punktu widzenia.
Prosimy pamiêtaæ, ¿e na zakoñczenie debaty trzeba oceniæ jej rezultaty
ze wzglêdu na:
– wagê argumentów u¿ywanych przez dyskutantów;
– sposób prezentacji tych argumentów.
Wypowiedzi jêzykoznawców
Jestem zwolennikiem swobodnego rozwoju jêzyka. Dziœ rozwija siê przecie¿ nawet ³acina. Jêzyk jest po to,
by opisywaæ rzeczywistoœæ, a ta siê zmienia. Dlatego nie mo¿emy oczekiwaæ, by wraz z ni¹ nie zmienia³ siê
jêzyk. Gdy powstrzymuje zmiany staje siê kul¹ u nogi.
Jerzy Bralczyk
Wchodzenie do polszczyzny takich s³ów, jak „join venture”, „leasing”, „dealer” nie stanowi zagro¿enia.
Faza fascynacji angielszczyzn¹, któr¹ przechodzimy, tylko wzbogaca jêzyk.
Jan Miodek
Wypowiedzi osobistoœci znanych z ¿ycia publicznego
Polska gramatyka jest rzeczywiœcie skomplikowana. Nie jest to jednak specyfika naszego jêzyka. To samo
dotyczy pisowni. Prawie we wszystkich jêzykach jest ona odmienna od wymowy. Nie mo¿na wprowadzaæ zbyt
wielu zmian, niszczy to piêkno ojczystej mowy.
Edward Wende
139
¢ Zadania koñcowe —
pozwalaj¹ uporz¹dkowaæ i syntetyzowaæ
wiedzê, „uruchamiaæ” umiejêtnoœci
w nowych sytuacjach, s¹ elementem
przygotowañ do matury.
Spis treœci

Czêœæ 1. NA DRODZE DO SAMOPOZNANIA

(plansza: fotomonta¿ Joanny Budyn-Kamykowskiej) ................................................. 5
TO TYLKO JÊZYKOWA MODA! TYLKO?
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 6
£ Zadanie 2. ............................................................................................................... 6
¢ GWARA — ¯ARGON — SLANG — fragmenty prac
Stanis³awa Kani i Walerego Pisarka ........................................................................... 10
¢ Walery Pisarek: Moda w jêzyku ................................................................................ 11
£ Zadanie 3. ............................................................................................................... 17
£ Zadanie 4. ............................................................................................................... 18
¢ Zofia Kurzowa: Wyrazy natrêtne .............................................................................. 20
¢ Tadeusz ¯eleñski (Boy): O dewaluacji i waloryzacji jêzyka .................................... 21
BARBARZYÑCY, BUNTOWNICY, PURYŒCI...
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 22
¢ SCHEMAT KOMUNIKACJI JÊZYKOWEJ — fragmenty rozprawy Romana Jakobsona .... 26
¢ EMOTIKONY — opracowanie na podstawie internetowego serwisu informacyjnego .... 27
£ Zadanie 2. ............................................................................................................... 27
¢ Georges Jean: Od piktogramu do alfabetu .............................................................. 28
¢ Anna Wierzbicka: Znaki naturalne i konwencjonalne ............................................ 41
£ Zadanie 3. ............................................................................................................... 44
£ Zadanie 4. ............................................................................................................... 46
¢ Anna Wierzbicka: Puryzm, tolerancja, kultura ........................................................ 48
KWESTIA DECORUM
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 50
£ Zadanie 2. ............................................................................................................... 51
¢ DECORUM (STOSOWNOŒÆ) — fragmenty tekstów Cycerona, Arystotelesa,
Miros³awa Korolki ..................................................................................................... 51
¢ Zadanie koñcowe .................................................................................................. 52

Czêœæ 2. „TRZEBA WIEDZIEÆ, Z CZEGO SIÊ WYRASTA”

(plansza: uk³ad graficzny Joanny Budyn-Kamykowskiej) ........................................... 53
JÊZYK RODZINNEGO DOMU
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 54
¢ JÊZYK FAMILIJNY — fragmenty pracy Kwiryny Handke ............................................. 54

185
 £ Zadanie 2. ............................................................................................................... 56
£ Zadanie 3. ............................................................................................................... 58
¢ NEOLOGIZMY S£OWOTWÓRCZE I ZNACZENIOWE — fragmenty pracy
Danuty Buttler ........................................................................................................... 58
JÊZYK MA£EJ OJCZYZNY
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 61
¢ ZRÓ¯NICOWANIE JÊZYKA NARODOWEGO — fragmenty tekstu Walerego Pisarka ..... 61
¢ Zadanie koñcowe .................................................................................................. 64

Czêœæ 3. „A TO POLSKA W£AŒNIE”

(plansza: uk³ad graficzny Joanny Budyn-Kamykowskiej) ........................................... 65
U POCZ¥TKÓW JÊZYKA POLSKIEGO...
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 66
¢ POCHODZENIE I POWSTANIE JÊZYKA POLSKIEGO — fragmenty prac
Anny D¹browskiej i Janusza Strutyñskiego ................................................................. 73
£ Zadanie 2. ............................................................................................................... 78
¢ ARCHAIZMY — opracowanie na podstawie literatury przedmiotu ............................ 91
£ Zadanie 3. ............................................................................................................... 92
¢ Ryszard Tokarski: S³ownictwo jako interpretacja œwiata ........................................ 97
ŒWIAT W JÊZYKU ZAKLÊTY
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 102
£ Zadanie 2. ............................................................................................................... 109
¢ RÓD£A ZWI¥ZKÓW FRAZEOLOGICZNYCH — opracowanie na podstawie
literatury przedmiotu ................................................................................................ 110
£ Zadanie 3. ............................................................................................................... 115
¢ Jerzy Bartmiñski, Jolanta Panasiuk: Stereotypy jako sk³adniki jêzykowego
obrazu œwiata .......................................................................................................... 115
¢ Zadanie koñcowe .................................................................................................. 120

Czêœæ 4. W ŒRÓDZIEMNOMORSKIM TYGLU

(plansza: uk³ad graficzny Joanny Budyn-Kamykowskiej) ........................................... 121
ZAPO¯YCZENIA
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 122
£ Zadanie 2. ............................................................................................................... 125
¢ ZAPO¯YCZENIA — fragmenty pracy Anny D¹browskiej ............................................. 126
¢ Zadanie koñcowe .................................................................................................. 137

186
Czêœæ 5. CZ£OWIEKA WYRÓ¯NIA JÊZYK
(plansza: zdjêcie Ziemi wykonane z Kosmosu, fragment Genesis) ............................. 141
W ŒWIETLE JÊZYKA
¢ Hans-Georg Gadamer: Cz³owiek i jêzyk ................................................................... 142
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 143
£ Zadanie 2. ............................................................................................................... 144
¢ Ludwig Wittgenstein: Na czym polega czytanie ........................................................ 145
£ Zadanie 3. ............................................................................................................... 145
¢ Friedemann Schulz von Thun: Anatomia wypowiedzi .............................................. 148
£ Zadanie 4. ............................................................................................................... 153
£ Zadanie 5. ............................................................................................................... 156
£ Zadanie 6. ............................................................................................................... 158
£ Zadanie 7. ............................................................................................................... 159
£ Zadanie 8. ............................................................................................................... 159
£ Zadanie 9. ............................................................................................................... 161
¢ Zadanie koñcowe .................................................................................................. 162

Czêœæ 6. PUSTOS£OWIE... PUSTOS£OWIE?

(plansza: Œlady na piasku — fotomonta¿ Joanny Budyn-Kamykowskiej) ................. 163
JÊZYKOWE MIRA¯E
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 164
¢ FUNKCJE WYPOWIEDZI — opracowanie na podstawie literatury przedmiotu ........... 167
¢ Miros³aw Korolko: Perswazyjne walory mowy ludzkiej .......................................... 168
£ Zadanie 2. ............................................................................................................... 170
£ Zadanie 3. ............................................................................................................... 172
£ Zadanie 4. ............................................................................................................... 173
¢ Józef Tischner: K³amstwo .......................................................................................... 175
¢ Zadanie koñcowe .................................................................................................. 176

Czêœæ 7. „ŒMIECH NA CA£YM ŒWIECIE”

(plansza: Zbigniew Jujka, rysunek) ........................................................................... 177
DLA RÓWNOWAGI...
£ Zadanie 1. ............................................................................................................... 178
¢ POLISEMIA — opracowanie na podstawie literatury przedmiotu .............................. 180
LEGENDA: Typy i funkcje tekstów zamieszczonych w podrêczniku
oraz sposoby ich wyró¿niania .................................................................................... 184

187
 Seria podrêczników do jêzyka polskiego
dla klas IV–VI zreformowanej szko³y podstawowej,
I–III gimnazjum oraz I–III liceum ogólnokszta³c¹cego,
liceum profilowanego i technikum
pod redakcj¹
Zofii Agnieszki K³akówny

„Podrêcznik dopuszczony do u¿ytku szkolnego przez ministra w³aœciwego do spraw

oœwiaty i wychowania i wpisany do wykazu podrêczników szkolnych przeznaczo-
nych do kszta³cenia ogólnego do nauczania jêzyka polskiego (w zakresie pod-
stawowym i rozszerzonym) na poziomie klasy I liceum ogólnokszta³c¹cego, liceum
profilowanego i technikum, na podstawie recenzji rzeczoznawców:
– dr Wigi Bednarkowej — z rekomendacji Wojewódzkiego Oœrodka Metodycz-
nego w Katowicach,
– dr Marii Kwiatkowskiej-Ratajczak — z rekomendacji Polskiej Akademii Nauk,
– prof. dr. hab. Edwarda Polañskiego — z rekomendacji Uniwersytetu Œl¹skiego,
– dr Alicji Rosy.
Numer dopuszczenia: 182/02”.

Projekt ok³adki, karty tytu³owej i graficznego uk³adu ksi¹¿ki: Joanna Budyn-Kamykowska.

Tadeusz Kantor (1915- Na 1. s. ok³adki: Tadeusz Kantor: Mój dom, marzec 1989, olej na p³ótnie, 120 x 110 cm,
1990) — malarz, scenograf,
Muzeum Sztuki w £odzi, MS/SN/N/D 1416/1-3, depozyt Marii Stangret-Kantor, fot. Piotr Tomczyk.
re¿yser i teoretyk sztuki;
inicjator ruchów awangar-
dowych, pomys³odawca Na komplet To lubiê! do klasy I liceum ogólnokszta³c¹cego, liceum profilowanego
i wykonawca bezpreceden- i technikum sk³adaj¹ siê trzy ksi¹¿ki:
sowych, oryginalnych
projektów artystycznych l To lubiê! Kszta³cenie kulturowo-literackie
w dziedzinie teatru l To lubiê! Kszta³cenie jêzykowe
i malarstwa, m.in. g³oœnych l To lubiê! Ksi¹¿ka nauczyciela (szczegó³owy wyk³ad autorskich intencji
happeningów teatralnych;
za³o¿yciel, kierownik oraz sugestie merytoryczno-metodyczne)
artystyczny i re¿yser
s³ynnego krakowskiego
teatru Cricot 2. ISBN 83-365-80-0

© Copyright by Wydawnictwo Edukacyjne 2002

© Copyright by Iwona Steczko, Waldemar Martyniuk, Zofia Agnieszka K³akówna

Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków, ul. Wielkotyrnowska 35, tel. (012) 626-08-18, 638-00-50
e-mail: wyd_edu@kr.onet.pl • www.we.pl
Dyrektor naukowy WE: prof. zw. dr hab. Boles³aw Faron

Sk³ad i ³amanie: „MONOS”

Druk i oprawa: Eurodruk — Kraków

188