Hiding My Ex- Boyfriend's Son

Hiding My Ex-boyfriend's Son [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            Not your typical TAGUAN-NG-ANAK kind of story.

Disclaimer:

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and

incidents are either the products of the author's imagination or used in a
fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual
events is purely coincidental. 

Warning:

Contains MATURE SCENES, STRONG LANGUAGE AND VIOLENCE. If you are not into these,
you may skip the story. You've been warned!!!

This story is UNEDITED and might have grammatical errors and typographical errors.
Typographical errors can be caused of the auto-correction in cellular phone or
laptop. So, bear with it and bear with me! I'll go back to it once I finished
writing the whole story. You may encounter missing punctuation marks and cheesy
jokes A LOT. Bear with me, it's my FIRST STORY and was trying my best to give
everything in this book. Enjoy reading :)

My FIRST published story!

Started writing: June 15, 2020

***
"What my readers want, my readers get"
Presidentializ, 2020

        PROLOGUE    [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            HIDING MY EX-BOYFRIEND'S SON (HMES) by Presidentializ

---

"Ma di ko mahanap si Gade" humagulgol ako ng iyak sa balikat ng ina ko.

"Ano ba kasing nangyari? Nag-away ba kayo?" tanong ng ina ko habang pinapasada ang
mga kamay sa aking likod.
"Hindi po! okay naman kami nung isang araw, bigla na lang siyang nawala," sagot ko
na halos hindi na makapagsalita ng maayos "Ma, si Gade Ma" patuloy sa pagbagsak ang
mga luha ko.

Mag-iisang linggo ng hindi nagpaparamdam si Gade -ang boyfriend ko. Legal kami sa
side ko. Mababaliw na ko sa kakahanap sa kanya, ilang beses ko na ring tinawagan
pero walang sumasagot.

Bigla akong napatakbo sa CR ng may maramdaman na kakaiba sa tiyan ko. Dali-dali

kong tinungo ang toilet bowl at nagsuka roon. Nakita ko naman ang gulat na
expression ng aking ina na nasa bungad na ng pinto.

"Aragen omaygad!" aniya at napatakip pa ng bibig.

SIX YEARS LATER:

"Lumaban ka, anak! Zander please lumaban ka para kay mommy"

Halos mapiyok ako sa pagpipigil ng iyak habang hinahawakan ng mahigpit ang kamay ng
liman taong gulang nasi Zander short for Alexander; tulak-tulak ang stretcher
kasama ang mga nurse.

Pagdating sa Emergency room ay agad na pinasok ang anak ko at sumenyas ang isang
nars na magpaiwan na lamang ako sa labas. Napatakip ako ng bibig dulot ng halo-
halong emosyon na nararamdaman ko sa ngayon.

"Aragen" napaangat ako ng tingin at napaikot paharap sa lalaking humila at biglang

yumakap sa akin "Andito nako, shhh tahan na" di ko alam kung bakit lalong bumuhos
ang mga luha ko.

"Thank you" sambit ko sa gitna ng patuloy na pagbagsak ng aking luha. Tila bata
akong umiiyak sa kanyang dibdib habang yakap yakap ako.

He's Maddox, bestfriend ko.

Naghintay kami ng ilang oras. Hindi ako makahinga ng maayos sa bawat segundong
pumapatak ng hindi pa rin lumalabas ang doctor sa loob.

"Magiging maayos ang kalagayan ni Zander" napaangat ako ng tingin kay Maddox.
Nakangiti ito kaya nginitian ko rin siya ng pilit. Natatakot ako, gustong
maglumpasay pero kailangan kong magpakatatag para sa anak ko.

Mabilis akong napatayo ng lumabas ang doctor. Ngunit ganun na lang din ang gulat ko
ng makita SIYA. Napalunok ako ng ilang beses ng makumpirmang SIYA nga ang nasa
harapan ko. Alam kong pati si Maddox ay nabigla. Pareho kaming naistatwa at hindi
kaagad nakapagsalita.

"The patient is now stable. Guardian?" lumipat sa'kin ang tingin niya. Sa pag-angat
ng kilay nito ay alam kong nagtatanong ito kung ako ba ang guardian ng pasyente.
Napalunok ako ng ilang beses at wala sa sariling tumango, "Come with me in my
office" dagdag niya at umalis.

"Puntahan mo na, ako na bahala kay Zander" bumalik ako sa huwisyo ng magsalita si
Maddox. Nang maalala ang anak ay mabilis akong tumalikod at sinundan ang doctor.
Nakarating kami sa sarili nitong opisina.

"He's now stable ... unfortunately, he has Aplastic Anemia" mungkahi niya ng
makalapit sa lamesa. Umupo ito sa swivel chair bago ilipat ang tingin sa
kinatatayuan ko. Nagpanting rin naman ang tenga ko sa narinig.

"WHAT?!"

"What is your blood type?" balewala niya sa pagkabigla ko. Binuksan niya ang laptop
at nagsimula sa pagtipa roon.

Talaga sa gantong sitwasyon pa siya nagpakita. Tila bumalik ang galit at pagkamuhi
ko. Naiinis ako, gusto ko siyang sumbatan, gusto ko siyang tanungin pero tangna
nag-aagaw-buhay ang anak ko.

"B+"

"Then you guys are not compatible" nanginig ako sa kinatatayuan at tulirong
naglakad palapit sa kanya.

"How?" pigil ko sa galit na namumuo sa loob ko.

"He's B-"

"What do you mean we are not compatible? He is my child, Gade. I am his mother, how
possible that thing could be?" halos mapaos ako sa biglaang pagtaas ng boses.
Nanginginig ako sa takot at galit. Hindi niya ba pwedeng gawan ng paraan 'yan? Para
sa anak ko, para sa anak namin?

"Why are you shouting now? It happens and I had nothing to do why it becomes like
that. Your son has B- blood type, which is hard to find a donor. B- and O- is the
only blood type that B- receives ..." he took a deep breath, lalong nangunot ang
noo ko ng maglayo siya ng tingin at may kung anong lungkot ang naroroon
"Unfortunately, we don't have stocks for that blood type."

"WHAT? ABA EH POTANG-"

"Stop cussing Aragen. Calm down! We still have to take you in laboratory and check
personally your blood type," pilit niyang pinipigilan ang sarili na mainis.

Hindi ko alam kung bakit ako nagagalit sa kanya. Tanging nasa isip ko lang ay ang
kalagayan ng anak ko. Doktor siya hindi ba dapat alam niya ang lahat? Alam niya
dapat kung pa'no pagalingin anak namin. Sobrang takot at galit ang namumuo sa puso
ko, kailangan ko itong ilabas.

"My child is there and breathing for his life. He has that fvking anemia. Now tell
me how to calm?" Napaupo ako sa sahig at halos mapunit na ang anit sa pagsasabunot
ko rito "Do something please, Gade. Do something for our chil—"

Napatigil ako at kinakabahang tiningala ang kinauupuan ni Gade, nakahilig ang ulo
niya sa backrest ng swivel chair nito, halatang nahihirapan din sa sitwasyon.
Muntik na ko, umayos ka Aragen, wala siyang karapatan sa anak mo! "—for my child.
Please do something for my child."

"Damnit!" he hissed within himself. Sinuklay niya ang mga daliri sa buhok tanda ng
stress "Di ko maintindihan kung bakit gustong-gusto kong tulungan ang anak ng taong
nanloko sa'kin" galit na sumamo niya habang nakaturo pa ang mga daliri sa direksyon
ng kwarto ni Zander.

He's now looking at me with fuming mad in his eyes. It's like there's an erupting
magma in it, sobrang nakakapaso at nakakatakot na mga tingin. Pero ang mas
nagpagulantang sa'kin ay ang salitang kakalabas lang sa bibig niya.

"Ano?!"

"Shut the fck up Aragen dahil alam ko ang lahat. Mula sa panloloko mo at
pagpapanggap. Fvk that two-faced of you" he stood up. Leaning his hands forcefully
in the edge of the table.

Napatayo rin ako at gustong gusto ko siyang sampalin pero kailangan kong pigilan.
Napahigpit ang kapit ko sa sariling kamao. Nagkusa namang tumulo ang mga luha sa
mata ko habang matalim na nakikipagtitigan sa kanya.

"Damn!" he hissed again within himself. 

I knew Gade as a short-tempered person, but with his profession, I knew he's trying
to be a saint. Hindi ko lang alam kung bakit kusa niyang nilalabas ang pagkatao sa
harap ko. Was it because of our past relationship or he intentionally vented out
hisanger? Anger that developed during our years.

"FINE! I'll save that kids life. Hindi dahil sayo kundi dahil responsibilidad ko
ito as a doctor," he added. 
Awtomatikong namulagat ang mata ko. Lumipat ako sa pwesto niya at niyakap siya ng
mahigpit. Humagulgol ako ng iyak sa kanyang balikat dahil sa hindi maipaliwanag na
pamumuo ng pag-asa. Di ko na alam nararamdaman ko. Gulong-gulo nako pero yung
huling sinabi niya ang nagpabalik sa huwisyo ko. Tinulak niya rin naman ako paalis
sa pwesto at niligpit ang mga gamit sa lamesa. 

"You may now leave"

Napapunas ako ng luha gamit ang palad at kating-kati na bisitahin ang anak kong
binabantayan ngayon ni Maddox.

"Salamat, G-Gade," litanya ko habang may bakas pa rin ng pag-iyak. Naglakad na'ko
papuntang pinto at akmang bubuksan ko ito ng biglang tinanong ni Gade ang tanong na
matagal ko ng kinulong sa liblib na lugar. Tanong na ilang taon kong itinago upang
hindi makawala sa mga labi niya. Tanong na kinakatakutan ko, na paniguradong
magpapayanig sa'king mundo. 

"Is he my child, Aragen?" 

Bumaon ang mata ko sa wood door na kaharap. Hindi na rin mabilang ang pintig ng
puso ko, sobrang bilis, at sa sobrang bilis ay pwede itong sumabog. Napalunok ako,
pilit nilalabanan ang pangangatog ng tuhod. Hindi niya iyon pwedeng malaman, wala
siyang karapatan sa anak ko.

"H-hindi" tanging sagot ko at agad tumakbo palabas ng kanyang office.

Pagkatapos ng operasyong ito, aalis kami kagad. Magtatago kung kailangan. Wala
siyang karapatan sa anak ko at di niya to pwedeng ilayo sakin.

I'll hide my son again to that heartless ex-boyfriend of mine.

---

please support 'til the end, just bear with misspelled words and wrong grammar!!!
thank you so much. 

Ps. Gaden Hugh = Geyden Yu

      Aragen = Arajen

        CHAPTER 1 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER ONE: Life in Boracay

_

_
"CONGRATULATIONS ARAGEN" sambit ng boss ko sabay tanggal ng cork sa magnum wine na
hawak niya.

"Thank you guys" aniko at kinuha ang crystal trophy na nasa aking harapan "Cheers
everyone for the great job we did. Kung hindi kayo ang mga kasamahan ko, tiyak
hindi ako makakatanggap ng ganitong award" nakangiti kong salita at itinaas ang
tropeo na nagdulot ng masigabong palakpakan.

Nakangiting pumalakpak ang mga kasamahan ko at kita ang saya sa mga mukha nila.

"Let us cheers for Aragen Evangelista as one of the 'Top 100 Most Influential
People in Accounting" pagmamalaki ng boss ko at sabay- sabay naming itinaas ang mga
baso ng wine at sinimulan ang pagcheers ng lahat.

"Congratulations Aragen"

"Congrats, Aragen"

"Congratulations Ma'am Aragen" greetings ng mga hotel staff na nadadaanan ko

palabas ng hotel. Kakatapos lang ng mini party sa accounting department at laki ang
galak ko dahil pati ang ibang departamento sa hotel na pinagtatrabahuan ko ay
nakakaalam.

Walang tigil na pagkaway at ngiti ang sagot ko sa mga proud nilang mukha.

"Ang ganda niyo po ngayon, Ma'am Aragen" lakas-loob na sabi ng isa sa mga Room
Attendant.

"Ngayon lang ba?" pagbibiro ko.

"Syempre araw-araw po! Ngayon lang ako nagkalakas ng loob" namumulang paliwanag
niya at pinagtutulak pa ito ng mga kasamahan.

"Ayiie"

"Crush ka nitong ni Karl, ma'am"

Pang-aasar nila. Inambahan naman niya ito ng suntok at tila nahiya sa paglaglag ng
kaibigan dahil mas lalo itong namula.

"Thank you" sagot ko rito at nginitian ng malapad "Mauuna na ko, susunduin ko pa si

Zander. Bye!" pamamaalam ko at agad na nilisan ang hotel.
Dumeretso muna ako ng bahay para magbihis bago tumungo sa backbeach kung asan nags-
surfing ang anak ko.

LABIN-DALAWANG (12) TAON na ngayon si Zander, at pitong taon na ang lumipas mula
nung operasyon niya. Pagkatapos ng operasyon niyang iyon, pumayag ako sa kagustuhan
ni Gade na ipa DNA test si Zander, alam kong may kasalanan ako pero buo ang
desisyon ko nung pineke ko ang sample specimen ng anak ko. Hindi ko pinagsisihan
ang araw na iyon dahil kilala ko si Gade at alam ko ang mga bagay na pwede niyang
gawin.

Tama na yung sakit na naramdaman ko, ayoko na ng pangalawa o susunod pang mga
drama! 

Sa likod ng lahat, naging matiwasay ang pamumuhay namin sa Isla ng Boracay.

Agad kong nakita si Alexander na bitbit ang surfing board niya at sukbit sa balikat
ang itim na backpack nito. He was topless at suot pa rin ang trunk sa pags-surfing.
Lalapit na sana ako ng mapansin na may kausap itong brunette girl.

"By the way, I'm Seymour" (pronounced as Simor) agad niyang inilahad ang mga kamay
at lakas loob na tinignan sa mata si Zander.

"Whatever, Seymor" (he pronounced it as Seymor)

"WHAT?"

"tsk"

"What d'you call me? SEYMOR? IT'S SIMOR" pagmamaktol niya. Hinayaan lamang ito ng
anak ko at naglakad papunta rito sa aking kinalalagyan.

"Mom" aniya at humalik sa aking pisnge.

"She's pretty, anak" tukso ko rito. Wala naman itong reaksyon at naglakad na
lamang.

Muli kong sinulyapan ang babae na nakasimangot pa rin hanggang ngayon. Nginitian ko
naman ito tanda ng pamamaalam in behalf of my son.

Alexander was not the usual 12 years old boy. Dala niya ang dugong banyaga ng
kanyang ama dahilan ng pagiging matured at liberated ng kanyang pag-iisip. He
appeared to be 17 or 18 years old guy dahil sa pag-iisip niyang maka-Western, lalo
na kapag nahahalo sa mga kaibigang Pinoy. Lumilitaw ang pag-iisip niya ng advance
at praktikal.
Isinauli muna namin ang surfing board sa rent station at nagpalit si Zander ng
damit. Agad din naming tinungo ang paboritong restaurant na matatagpuan sa
frontbeach.

"Congratulations, Mom" aniya na nagpalapad sa aking ngiti.

Kakarating lang ng pagkain na inorder namin at kakatext lang din ni Maddox na

hahabol siya sapagka't may dinaanan pa itong importante daw.

Tanaw mula rito sa kinauupuan ko ang palubog na araw na nagdulot ng pagka orange sa
kalangitan, napakaputing buhangin at turquoise na tubig ng dagat. Marami ding
turista sapagka't summer. And yeah, I am living my life with my son in a gorgeous
island.

"Ba't parang di ko nakita si Bernie kanina, nak?" tanong ko sabay lagay ng crabs na
kakahimay lang sa plato niya.

Si Bernie ang pinaka matalik na kaibigan ng anak ko.

"Wala siya kanina, last minute na ng nagtext siya sa kin na di daw sya makakapunta"
aniya at uminom. Tumango na lamang ako at isinubo ang paborito kong buttered
shrimp.

"CONGRATULATIONS RARA" bati sabay pikot sa aking mga mata. Kahit kailan talaga
kalokohan ni Maddox.

"Thank you Momo" I showed him the widest smile he could ever seen, agad niya namang
tinanggal ang mga kamay sa mata ko .

"Pano mo nalaman na ako ito" umakto pa itong nagtataka. 

"Baliw! Kumain kana gutom lang yan" nakangiting yaya ko. Bago naman siya naupo ay
may kinuha muna itong bouquet of flowers and regalo mula sa katabing lamesa.

"Nag-abala ka pa. Salamat" ani ko at inamoy amoy pa ang bulaklak na nilagay niya sa
gilid ng lamesa ko. Di nako nagulat dahil ganyan na si Maddox dati pa. Momo ang
tawag ko sa kanya, at Rara naman tawag niya sa akin.

"Kailan kapa naging abala sakin ha?" aniya at kinurot ang kanang pisnge ko.

"ARAYSH!" nahihirapang reklamo ko dahil sa sakit na dulot ng pagkurot niya. Nagpout

na lamang ako na nagdulot sa pagtawa ng dalawa.

"Cute mo talaga" ani Momo ng binitawan ito at tuluyang tumawa. Nakisabay na rin si
Zander kaya't napangiti ako. We're almost perfect.

KAKARATING ko lang sa office na walking distance lang mula sa bahay. Sabay kaming
nauwi kagabi pagkatapos ng dinner. Maddox remains my bestfriend at laking pasalamat
ko dahil never niya ko iniwan sa ere. Suot-suot ko naman ngayon ang silver necklace
na regalo niya which has my name as the pendant.

I was assembling my things on the table ng may mahulog na puting sobre. Pinulot ko
ito at tinignan kung nakapangalan ba sakin or what dahil wala naman akong ineexpect
na letter.

Nang makita ang pangalan sa likuran ng sobre, binuksan ko iyon. There I read the
purpose of the letter. Ngunit ng makarating sa dulo ay agad akong napatakip ng
bibig. Napasinghap ng malakas at biglaang tumayo ang mga balahibo sa buong katawan.

Awtomatiko rin akong napaupo sa swivel chair at naihagis ang letter sa lamesa.

P-paano niya n-nalaman?

Natulala ako ng ilang minuto.

Nanginginig ang mga kamay ko ng inabot ang selpon sa aking bag. Agad kong tinawagan
ang mga numero ni Maddox.

(Hello, Rara bakit?)

Alam kong darating ang araw na ito pero wag naman sana ngayon.

Di ko alam kung pano ko sasabihin sa kaniya. Tila nakain ko ang dila ng hindi
makapagsalita ne kahit isang salit. My mouth were shaking, and does my whole body.

I once again took a glance to the letter, na mas nagpabilis ng tibok ng puso ko.
Hindi ko alam kung paano sasabihin na ang pangalang nakalagay sa sulat ay ang
pangalan ng taong pinagtataguan ko ng sobra isang dekada. !

Si Gade...

GADEN HUGH MONTREAL!!!

___

        CHAPTER 2 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER TWO. Manila

--

"THIS WAY to HR office, ma'am" agad akong sumunod sa babaeng naggiya sakin. Andito
ako ngayon sa Montreal Company upang magpasa ng curriculum vitae. It has been a
week na rin naman ng makarating kami dito sa Manila.

"Good morning, ma'am. I'm Aragen Evangelista po" pagpapakilala ko ng makapasok sa

opisina. Nadatnan namin ang HR manager na may binabasang folder at nakakunot pa ang
mga noo.

"You may sit down" umupo din naman ako sa upuang nasa harap ng table niya; agad
kong inabot ang aking cv "So ikaw yung accountant from Boracay?" tanong niya ng
hindi man lang nakatingin sa akin.

"Yes ma'am" nakangiting sagot ko.

"Our company badly needs you. I heard a lot of good stuff about you, so you
probably are that good. Come I'll show you the accounting department" agad din
naman akong sumunod. Sumakay kami ng elevator at tinungo ang 25th floor. There I
saw the accountants of the company. Some were smiling, at ang iba parang walang
pakialam. Tinuro ng HR ang magiging table ko and I was shock nung pumasok pa kami
sa isang pinto.

"You will be the head of finance" she blurted out na nagpalaki ng aking mata.

"W-WHAT? H-head of f-finance means Chief of Financial Officer of this big company?"
shemay! It's a dream come true for me, bakit di naman ako na inform?
"Yes. I was shock, too. But the CEO recommended you in that position. I know it is
all a sudden, kung di lang kasi nagnakaw si Mrs. Perz edi sana wala ka rito and di
malalagay sa pahamak pangalan ko" napahawak ito sa sentido niya at tumingin sa relo
"I have lots of stuff to do pa, you can roam around and introduce yourself to your
team if you want. Tomorrow you'll formally meet the CEO" aniya at lumabas na ng
opisina.

Teka di pa napo proseso ang lahat. It means CFO nako? May kung anong excitement ang
nabuhay sa loob ko. Halos abot-tenga na rin ang ngiti ko. For real, CFO nako.

Ito ang dahilan kung bakit ako nagpursige sa pagiging CPA.  Gusto kong sumigaw sa
saya mabuti na lang napapayag ako ni Maddox na kunin itong alok.

"Nahanap nako ni Gade" nanginginig na sumbong ko kay Maddox.

"Shh! wag ka nga umiyak. Wala naman kasing kasiguraduhan na si Gade yong nagpadala
ng sulat. Tumingin ka sakin" agad niyang hinuli ang aking mukha at ipinunas ang
hinlalaki sa mga luhang namamayagpag sa aking mukha "Gade studied medicine abroad,
diba? So tell me, how come na magiging businessman siya rito? Knowing na passionate
siya sa pagiging doktor. Hindi lang naman kasi siya ang pwedeng magkaroon ng ganung
pangalan"

Andito kami ngayon sa malapit na coffee shop. Pagkatapos ko siyang tawagan,

dumeretso siya kaagad rito at pinacancel muna ang meeting niya with his board
members.

"So, ano na? Pagde desisyonan mo ba 'yan?" mabilis na bumaling ang aking atensyon
sa kanya.

"What do you mean pagde desisyonan? I don't even have a plan to consider it"

He took a deep breath bago magsalita. "Actually, may sasabihin dapat ako, Rara e. I
am currently building another hotel sa Manila. Expansion of my business and I may
stay there for a longer time. Good thing that letter comes pwede ko na kayong
yayain na sumama sa'kin"

"WHAT? Bakit di mo kagad sinabi?" I paused "Mo, di mo naman kailangang mag-alala

samin ni Zander. We are out of your life, do your things, kung saan ka sasaya
susuportahan ka namin. We'll be okay dito sa isla" ngumiti ako na alam kong
magpapakumbinsi sa kanya ngunit hindi sa oras na ito.

"Aish" ginulo niya ang buhok "You don't get it. Mawawala ako di lang isang buwan,
Aragen, but years and years and years. Hindi ako mapapalagay pag ganun ako kalayo.
I want you to come with me, okay?"

That day, nakumbinsi ako ni Maddox na tanggapin ang alok ng isang bigateng kumpanya
na magtrabaho sa kanila.

The company knew about my performance and that I was belong to the TOP 100 Most
Influential Accountant. Doble ang sahod na kaya nilang ibigay and they will put me
in a good position once I start working.

MAAGA AKONG TUMUNGO sa kompanya para maghanda and wore the most expensive corporate
attire I have. Black pencil skirt na may slit and a white long sleeves na tinuck-in
ko na rin. I also have my coat on. I put my hair in a ponytail and naglagay ng
light make up.

Nabasa ko na rin naman nung nakaraan ang history ng kompanya at ang mahahalagang
information. Nakatayo nako rito sa harapan ng conference room, nakikipag shake
hands at pakilala sa bawat head department na pumapasok. Mababait naman sila and
ramdam ko ang warm welcome, though masungit yung iba.

I'll show them later the latest report of the company's financial Statement na
natanggap ko.

I leaned forward to my laptop na nasa lamesa at chineck ito for the last time.
Medyo maingay rin dito sa loob dahil nagtatawanan ang ibang head. Bumuntong hininga
ako upang pakawalan ang kaba. Muli akong tumingin sa relo dahil ilang minute na lng
magsisimula na ang meeting. Ang CEO na lng din ang hinihintay.

"May boyfriend ka na ba, head?" tanong ng isang head.

"Wala po" ngumiti ako at ibinaling muli ang HDMI na nakasasak sa laptop ko. Dapat
wala akong palpak.

"I have son and he's single, I think bagay kayo" kinikilig na ani ng nasa mid 40's
na I think the head for sales team.

"or baka yung anak ko mapansin mo, he's a pilot" proud na sabi naman ng isang head
na katabi ng unang nagtanong.

Nginitian ko lang silang dalawa dahil hindi yan ang pinunta ko rito. Umayos na ko
ng tayo at pinag crack saglit ang mga buto sa kamay pampawala ng kaba.

Napatingin ako sa cellphone na pinatong ko sa mesa, katabi ng laptop, nang bigla

itong nag-vibrate. Agad ko iyong kinuha. A smile automatically plastered on my face
when I saw the name of my son. Tumalikod ako saglit para makapag reply.

From: Son
Good luck mom. Don't be nervous too much. Iloveyou <3

To: Son
Thank you, anak Iloveyo...

Di ko pa nase send ang text ng biglang tumahimik sa loob. Narinig ko ring bumukas
ang pinto kaya't paniguradong ang CEO na iyon. Tinurn off ko ang phone at inayos
saglit ang buhok bago humarap.
Ilang beses akong napakurap. Napalunok ng sariling laway dahil sa nakitang lalaki
sa'king harapan.

Nang makasiguro, literal na lumaki ang mga mata ko. Ramdam kong tumaas rin ang
lahat ng dugo sa'king ulo. Nakasunod naman ang tingin ko sa kanya hanggang sa
makaupo ito sa kabilang dulo nitong mahabang lamesa.

Muli akong napalunok. Nalaglag rin ang phone ko ng hindi ito nailagay ng maayos sa
bulsa ng aking coat. 

Tila nawalan ng hangin sa paligid ng magtama ang mga mata namin. Hindi ako
makahinga. Nanginginig na naman ang mga kamay ko.

"Good morning, Sir Montreal" bati ng lahat.

Nakaawang lang ang aking bibig habang nakikipagtitigan sa taong pinagtataguan ko. I
saw him smirked na mas nagpakaba sakin.

"Welcome to the company, Miss Evangelista" makabuluhang pagbati niya. 

Am I doomed?

____

        CHAPTER 3 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 3. Montreal Corporation
___

"STAY for a while, Miss Evangelista" 

Agad akong napamura sa sarili. Kakatapos lang ng meeting and nagmadali akong
pumunta dito sa pinto pero shemay tinawag pako!

Ano naman ba kailangan niya?

Nginitian ko lahat ng head na nalalagpasan ako. Nang wala ng matira at tuluyang

sumirado ang pinto ay tumuloy-tuloy ang kaba sa dibdib ko.

"What do you need, Mr. Montreal?" professional kong bati habang nanginginig ang
dalawang kamay na nakahawak sa bag ng laptop.

"Tsk" tumayo ito sa kinauupuan at tumungo dito sa kinatatayuan ko. "Long time no
see, Aragen" he traced the shape of my face gamit ang daliri. Agad kong inilayo ang
mukha mula sa mga kamay niya at itinuon ang tingin sa gilid ngunit sa sobrang lapit
niya ay halos hindi rin ako makahinga.

Ramdam din ang sarkastiko sa bawat bigkas niya sa mga salita.

"Tell me what you need, magtatrabaho pako" matapang kong sabi at sinalubong ang
kaniyang titig.

"Don't be so excited. I know what you should do"

"Ano na naman ba sadya mo? Please lang Gade nananahimik nako" doing my best not to
shout it out.
"Living a peaceful life as a cheater, ha?" sarkastiko niyang sabi.

"Ano ba pinagsasabi mo? Sinong lumuko sayo at ako ang pinagbibintangan mo?" pagtaas
ng boses ko. Di ko na alam pinagsasabi niya, huling kita namin ganto rin ang
kanyang isinumbat.

Napasinghap ako ng bigla niyang hinuli ang magkabilaang pisnge ko gamit ang kanang
kamay sabay diniinan ang paghawak roon. Ang kaba ko ay tuluyan ng naging takot ng
makita ang galit sa mga mata niya.

"Why are you still denying your truest self? Fvking bitch" agad na tumama ang
sampal ko sa pisnge niya.

Napaigik ako sa sakit ng mas lalo niyang hinigpitan ang paghawak sa pisnge ko at
biglaang sinandal ang likod ko sa pader.

"A-aray n-nasa-saktan ako" pilit kong tinatanggal ang pagkakahawak niya. Ang sakit
sakit na!

Mas lalo niyang diniinan ang paghawak. Mangiyak ngiyak nako sa sakit dahil sa halos
magsalubong na ang loob ng magkabilaang pisnge ko.

"FVCK IT ARAGEN. LEAVE" sigaw niya ng bitawan ako.

Mabilis kong pinulot ang laptop case kong nahulog at mabilis na nilisan ang room.
Pagkalabas, inayos ko kagad ang buhok at dumeretso sa cr.

Tinungo ko ang sink at tinignan sa salamin ang pisnge ko. Namumula siya. Dinahan-
dahan ko rin buka ang bibig upang bumalik sa pwesto ang aking jaw.
Ano naman bang gulo ang pinasok ko? Ang tanga-tanga ko!

"HOW'S WORK MOM?" bungad ng anak ko pagkarating sa condo unit ni Maddox. Dito niya
na kami pinatira dahil malari raw ito at para di na kami mahirapan sa gastos.

Nakaupo si Zander sa sala habang may pinapanuod. Madilim din sapagkat gabi na at
tanging ang tv lamang ang nakailaw.

"It went good. Kumain kana?" tanong ko at hinalikan ang ulo niya.

"Not yet. I'm waiting for you"

"Ok magbibihis lang ako"

Mabilis akong nagbihis ng pambahay at tumungo sa kusina. Marunong magluto ang anak
ko kaya't di siya magugutom kapag wala ako.

Inihanda ko na ang lamesa at tinawag si Zander.

"How about tito Mod? Diba siya uuwi?" ani ng anak ko sabay subo ng pagkain.

"Male late daw siya ng uwi dahil kailangan ng overtime doon sa pinapatayo nila. By
the way nak, nakapagdesisyon kana ba kung saan mag-aaral?"
"I want Lasalle mom" nag-aalinlangan niyang sabi.

"Okay. Papaenroll na tayo next week"

Magju-junior high palang si Zander. Grade 7 to be exact sa pasukan. Gaya nga ng

sabi ko, binata na siya kung titignan. Half-filipino kasi siya at diko alam kung
anong nationality ni Gade. My son's body were already built almost as a man.

BUMUNTONG-HININGA ako bago lumabas sa elevator. Di ko kailangan mangamba dahil di

ko naman makikita araw-araw si Gade. I am not his secretary kaya once a month ko
lng siya makikita. Sana nga!

"Good morning ma'am" bati ng team ko.

Isinabit ko ang coat sa coat rack na nasa gilid lang ng aking table. Agad din
namang pumasok si Shara. Shara Jean Alingasa, ang una kong nakilala sa team dahil
siya ang unang nag approach sakin.

"Morning, madam. Pinabibigay po ng secretary ng CEO. Need to finish daw ASAP" agad
akong napatingin sa makapal na reports na hawak niya.

Mapait kong nginitian iyon at nilagay  din naman niya sa table ko.

"Thank you" pasasalamat ko at lumabas din si Shara.

My first week were so busy dahil nga sa iniwang trabaho ng ex-CFO ng company. May
mga taxes pang hindi nababayaran at pipirmahang dokumento na hindi pa nagawa. The 
company were on the bridge of its downfall dahil sa nga nag-alsang investor, di daw
nila natatanggap ng maayos ang pera nila. There are so many of them kaya't napaka
busy ng first week ko. At wala pa sa kalahati ang nagagawa ko.
"Lunch time guys" pagpapaalala ko sa mga accountants bago lumabas ng office. Busy
rin sila gaya ko.

Dumeretso ako sa restaurant na malapit gamit ang kakabili lang na sasakyan. Umorder
ako kagad pagkarating.

"Bat kasi naiwan pa yung lunchbox eh" I hissed to myself. Yes nagbabaon ako para
mas mabilis. Sayang din kasi yung oras sa pagda drive at hintay ng pagkain sa pag
order lalo na at kakasimula ko pa lang. Tambak ang trabahong iniwan ng ex-CFO.

"Here's your order, ma'am. Thank you" pinasalamatan ko ang waitress at sinimulan
ang pagkain.

Napatingala ako sa bagong dating na customer. Matangkad, matikas and napaka

misteryoso sa suot na tuxedo. He always have that dark aura kaya napaka
intimidating kung kakausapin.

Kamukhang-kamukha niya talaga ang anak ko. Mula sa hugis ng mukha, ilong, lips at
kulay ng mata.

Agad kong ibinaba ang titig ng tumingin siya sa'king gawi. Mabilis kong inubos ang
kinakain at bumalik sa opisina.

Wala pa ang ibang accountants ng makapasok ako. Lunch break pa rin naman gusto kong
magpahinga muna.

After minutes ng pahinga, sinimulan ko na ang trabaho. Isa-isa kong ini-skim ang
bawat reports na natanggap. The sales and supposedly profit ng mga investors.
Itinuon ko ang buong pansin sa pagtatrabaho. Ilang transaction na rin naman ang
natatapos ko. Halos malaglag na rin ang aking mata sa sobrang antok, pinipilit ko
na lamang na idilat dahil sayang ang oras. Napahawak ako sa batok atsaka itiningala
ang ulo, minasahe ko ang leeg sa ganoong paraan.

Bumaba ang tingin ko sa cellphone ng umilaw ito. Dinampot ko iyon nang makita ang
pangalan ng anak sa screen, tumatawag. Pero ang mas kumuha ng atensyon ko ay ang
oras. 10:15 pm na pala.

"Hey' nak"

[Asan ka na mom? Bat di kapa nakakauwi?]

"Sorry 'nak. Nag overtime si mama. Pauwi na rin naman ako, nagliligpit na"
paliwanag ko habang nilalagay ang mga gamit sa bag.

[Do you want me to pick you up?] napangisi ako sa sinabi ng anak. Akala mo talaga
ang tanda na kung makipag-usap. Gayang-gaya sa ama!

"Nak di pwede wala ka pang sasakyan"

"I can book grab, mom"

"No need. Gabi na! Pauwi na rin ako. Tawag na lang ako ulit"

Agad akong lumabas pagkatapos ng tawag. Naglakad na ko patungo sa elevator at ng

bumukas ito parang gusto ko na lang na wag muna umuwi.
Gade was there with his intimidating aura, ALONE.

"G-good evening, Mr. Montreal" mahina kong pagbati.

Tinignan niya lamang ako bago muling ibalik ang tingin sa harapan. Pumasok ako at
isinuksok ang sarili sa gilid.

Nang bumukas sa basement patakbo na kong naglakad papunta sa sasakyan ko. Pero
shutanginang tadhana, he's parking beside my car.

"Why are you in a hurry, Ms. Evangelista?" tanong niya habang nakahawak sa bukas na
car door.

"My child is waiting for me, Mr. Montreal" trying my best not to stutter kahit
halos lumabas na ang puso ko sa kaba.

"Child. Tsk!" agad kong naibalik ang paningin sa kanya. Shet! Anong sinabi ko?

Magdadahilan pa sana ako pero pumasok na siya sa sasakyan at pinaharurot ito.

Nakatingin lamang ako sa paalis na lambo.
Bakit nga ba ako natatakot sa kanya? Dahil anytime pwede niyang kunin ang anak ko,
pwede niyang malaman ang tungkol kay Zander. Kaya't ayokong nakakaharap siya baka
madulas ako at masabi tungkol sa anak niya. Gaya sa nangyari kanina and years ago
sa hospital. Ang sarili kong bibig ang magpapahamak sa akin.

Nang hindi na makita sa paningin ang sasakyan niya ay sumakay ako sa sariling
sasakyan at tinawagan si Zander.

"Mom is on the way. I'm sorry for making you wait, son" ... and for keeping you
away from your father.

____

        CHAPTER 4 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 4: Merciless Task

---

"WHAT do you mean I have to finish everything within a week?"

Maaga akong napasugod dito sa opisina ng CEO. Nakakabanas naman kasi, pinapatapos
sa kin ng isang lingo ang gawaing hindi mo matatapos ng isang buwan.

"It is your job" aniya ng hindi man lang nakatingin. May kung anong binabasa at
agad ding pipirmahan.

"I know, Gade. Pero masisiraan naman ata ako ng bait sa pinapagawa mo. It cannot be
done in a month tapos gusto mong gawin ko ng isang linggo?" napahawak ako sa noo sa
sobrang stress habang nakatayo sa harap ng table niya.
"Leave"

"What? Nakikinig ka ba?" agad niya ko tinapunan ng masamang tingin.

"Just do your job. Now leave"

"Yes I am doing my job pero naiintindihan mo ba 'ko? Gaden Hug-"

"Don't call me by my name" napaatras ako sa gulat ng bigla itong tumayo at galit na

itinungkod ang mga kamay sa mesa. "Now if you don't want to fire up my grudge, just
get out of that fvking door NOW" 

Nagpanting ang tenga ko sa biglaan niyang pagsigaw. Napakurap ako ng ilang beses sa
dulot ng pakagulat. Samantalang, umiigting ang panga at umuusok na tenga niya ang
nakaharap sa'kin. Bago pa may mangyaring masama ay lumabas na'ko ng opisina.
Binagsak ko ang pinto sa pagsara at bigo na tumungo sa department ko.

"Bwisit! bwiset!" reklamo ko sa sarili habang nasakay sa elevator. Nang makarating

sa floor namin ay ibinalita ko kaagad sa team ang walang awang trabaho na
kailangang simulan.

"We have to finish everything within a week" panimula ko habang nakatayo malapit sa
pinto ng office ko. Lahat naman sila ay nakatuon ang attensyon sa akin habang nasa
kani-kanilang cubicle.

"One week?"

"Ha? Bakit naman?!"

"Hindi natin makakaya yun"

"Badtrip talaga 'yang CEO"

Napahilot ako sa sentido pagkat ramdam na ramdam ko ang mga hinanaing nila. Mas
nakakainis nga lang na part sa'kin dahil wala akong magawa para mabawasan ang dagok
na'to. Malakas din ang kutob ko na ginagawa ito ni Gade dahil sa personal na galit
sa'kin, pero parang ang OA naman. Matagal na kaming hindi nagkikita at nag-uusap.
Imposibleng may natitira pa siyang galit.

"Kagagaling ko lang sa opisina ng CEO and he's madly serious about the deadline"

"Papatayin ba tayo ng CEO?"

"May plano pa naman akong magleave this week"

"May out of town pa ang family ko sa sabado. Gagalit mga 'yun, ako nag-organize ng
pupuntahan 'tas ako din ang hindi makakapunta. Aish~"

Halos madurog ako ng makita ang mabibigat na itsura ng mga accountants.

"Let's start our work ng maabot natin ang gusto ng CEO. Sorry for the bad news
kahit ako nagulat rin"

"Baka may hidden madness ang CEO sayo? Matagal naba kayong magkakilala, Ms.
Evangelista?" tanong ng medyo katandaan na Accountant. Agad na napalingon ang lahat
sa kaniya.

"What do you mean?" kunot-noo kong tanong.

"If you weren't just hired in this company, hindi kami maiistress kagaya ng
pinapagawa mo ngayon" napalaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. May gana pa siyang
isisi sakin?! Gosh stress na nga ako sa mga nangyayari.

"Hindi ko alam ang pinagsasabi mo ... Let's start the day masyadong importante ang
bawat segundo" pagbabalewala ko sa walang kwenta niyang statement at agad pumasok
ng opisina.

Pagkasabit ko ng coat sa coat rack ay umupo ako't napabuntong-hininga. Pumasok din

naman si Shara na may dalang reports.

"Aynaku Head, huwag mong papansinin iyang si Ma'am Santos masyadong bitter yun"
aniya pagkalagay ng files sa lamesa ko.

"Bitter? Bakit naman?"

"Matagal na kasi siya rito sa kompanya at nung ma fired yung ex-CFO laking akala
niya na siya yung papalit sa pwesto. Akala mo pa nga kung sino nung wala ka e, feel
na feel ang pagka CFO. Tapos ayon ligwak pala HAHAHA ... laki ng inggit niyan
sa'yo" natatawa pa rin ito hanggang sa makalabas.

LUMIPAS ang limang araw at 70% ng trabaho ay natapos na rin naman, kapalit niyan ay
ang walang pahinga at walang tulugan na gawaan. Minsan ay di narin ako nakakauwi at
dito na natutulog sa opisina.

"Excuse me, Miss Evangelista, but may meeting pa po si Mr. Montreal" salubong ng
secretary niya pagdating ko sa floor ng Executives.

"What time matatapos?"

"Wait let me check" agad niyang binuklat ang notebook nito "The meeting is set for
1 hour, so estimated 15 minutes na lang"

"Okay sige hihintayin ko na lang" nginitian ko ang secretary at naupo sa couch na

andito sa labas ng opisina niya.

Wala nako matinong tulog, sumasakit na rin ang ulo ko. Napapikit ako saglit at
isinandal ang ulo sa headrest ng couch. Parang segundong pikit lang makakatulog na
ko.

"Miss Evangelista, miss Evangelista. Tapos na po ang meeting nasa loob na si Mr.
Montreal"

Kunot-noo kong tinignan ang secretary.

"Thank you" pinasalamatan ko na lang kahit di maintindihan kung nakaidlip ba ko.

Nakatulog nga ba talaga ako? Ba't parang ang bili sng 15 minutes. 

Tumayo na ko't inayos ang sarili. Pinindot din naman ng sekretarya ang intercom na
connected sa loob upang magpaalam na papasok ako. 

"May kinakausap pa siyang representative ng marketin-"

"GET THE FVK OUT OF MY FACE" sabay kaming napalundag ng Secretary. May dalawang
empleyado naman ang lumabas sa opisina ni Mr. Montreal na tila'y binagsakan ng
langit at lupa.

Awkward na napatingin ang sekretarya sa akin "Don't worry, Ma'am. Routine na iyan
ni Mr. Montreal"
"Buti nakakakaya mo"

"We're fubu that's why" malanding sabi ni Miss Secretary at kinilig pa na akala
mo'y naihi ng isang balde.

I ignored her daydreaming at pumasok na ng opisina. I saw him pinching the bridge
of his nose - might be his mannerism kapag stress. Umupo ako sa upuan na nasa harap
ng office table niya at agad na inilagay ang flashdrive sa lamesa.

Sinundan niya ito ng tingin.

"70% of our work were done, so I want to ask if you could give us enough time to
finish the remaining paper wor-"

"I need hundred percent. What will I do with your unfinished work!"

Raulo ba siya? Malamang maghintay ng tamang oras na maipasa namin, hindi yung
ipipilit niyang ipagawa sa loob ng dalawang araw.

Huminga ako ng malalim upang pakalmahin ang sarili.

"I understand your determination na makabawi ang kompanya, Mr. Montreal pero -"
"Did I ask for your opinion?"

TEKA LANG PATAPUSIN MO MUNA AKO AMP! Ang sarap na niyang sigawan! Another deep
breath to release.

"Mr. Montreal di na kaya ng team ko. We're all drained mentally and physically. We
are asking for at least two or three days na extension"

"So you mean di mo kaya ang trabaho?" tanong niya at sumandal sa swivel chair.
Pinagkrus ang kamay sa dibdib at taimtim akong tinitigan.

Gayunpaman, nilabanan ko ang titig niyang iyon.  

"I didn't mean in that way, Mr. Montreal. Ang inaalala ko lang naman ay kalagayan
ng teammates ko" may pagdiin sa bawat bigkas ko . Nakakapikon na e!

"Then, do everything ALONE. Simple" napakurap ako sa pinagsasabi niya. Seryoso ba

siya diyan. Buong buhay ko mag-isa nako. Mag-isa kong binuhay ang anak niya. Mag-
isa kong inabot ang pangarap ko at mag-isa akong naglakbay para maabot ang narating
ko ngayon.

Kadramahan ko, umaatake! pero hindi niya 'ko masisisi. I am so tired, isang linggo
lang ang binigay niya at mag-iisang linggo na rin akong walang tulog at pahinga.
Biglang may tumulong luha na ikinagulat ko. Di ko alam kung saan nanggaling iyon.
Baka sa galit, stress, pagod mentally and physically, I DON'T KNOW. I let it poured
in front of him.

"ANO BANG NAGAWA KO SAYO" di ko na napigilan ang sarili at isinigaw iyon sa kanya.
But this heartless human, di pa sure kung human ba talaga, just smirked and mukhang
nag-eenjoy pa.
"You deserve it"

"Deserve? Bakit? Ano bang ginawa k-"

Di pako tapos ay bigla niya ng hinablot ang buhok ko at inilapit sa kanya. Ang
isang kamay naman ay itinungkod niya sa lamesa. Napaigik ako sa sakit at nag-
elasticman ang leeg ko ng mas hablutin niya ito ng malakas.

"Why the fvck are you crying now? Dumbass? Take that tears out of my face. Your
stupId behavior was the reason why I can't move on from that fcking past. Don't you
get that, asshole" sigaw niya sa mukha ko at binitawan iyon.

Napatalsik ako sa sahig at maingat na ginalaw ang leeg. pOtA ang sakit! Nagpatuloy
naman sa pag-agos ang luha ko.

Nang makabawi ng hininga ay agad kong nilisan ang opisina niya. Nakita ko pang
sinundan ako ng tingin ng sekretarya pero dere-deretso lang ang lakad ko hanggang
makasakay sa elevator.

Pagdating sa floor namin ay napunta sakin lahat ng atensyon ng mga accountants.

Sinenyasan ko lamang ang mga ito na okay lang ako at patuloy na naglakad papasok sa
office ko.

Sunod-sunod ang paghinga ko ng malalim ng makaupo sa swivel chair. Hinayaang maubos

ang luhang kanina pa nagpapapansin.
Bakit pa ba kasi ako andito?

Calling...
*unknown number*

Nalingat ang atensyon ko sa cellphone na nagpapansin sa'king harapan. I know it's

my phone kaya mabilis ko itong hinalungkat sa bag lalo na at nakaramdam ng pag-
vibrate roon. Agad ko din naman itong sinagot kahit na unsaved number pa lang. Di
din naman ako nagse save ng contacts kaya di na bago sakin.

[Hello]

Biglang lumaki ang mata ko ng makilala agad ang boses na iyon. Sheez ba't nagsabay
-sabay kayo!

---

        CHAPTER 5 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 5. Long Lost Ashley

---

"H-hello" maingat na sagot ko.

[Hoy gorl kamusta kana? Parang tanga si Ashley to HAHAHA] masiglang bati ng kausap
ko. Nang marinig ang boses na 'yun biglang gumaan ang pakiramdam ko at may kung
anong tinik ang nabunot na kanina pa nagpapabigat sa pakiramdam ko. 
[Hoy tangek! Okay ka lang ba dyan? Humihinga ka pa ba?]

"Ashley"

[PRESENT!] ramdam kong nagtaas pa ito ng kamay na akala mo'y nasa paaralan [The one
and only, best among the rest, and the never fading beauty of Ashley Vell Carson is
on the way]

Di ko maiwasan ang mapangisi dahil sa kaliksihan ng bestfriend ko. She's Ashley

Vell Carson, childhood bestfriend mula sa Boracay. Di na nga lang kami masyadong
nakakapag communicate dahil pareho ng busy sa adulthood.

[Mukhang busy ka ata, speechless e! Don't worry ako lang to, si Nato'y na mahal na
mahal ka HAHAHA. Kita tayo mamaya a, lunch tayo treat ko Hihi miss you kaibigan
mwa.]

Pinutol niya din naman ang tawag.

Tumungo ako sa CR nitong office ko at naghilamos. Inayos ang sarili at pinaanod sa
tubig ang lahat ng sama ng loob. Bumalik din naman ako sa lamesa at itinuloy ang
trabaho.

Time is gold. So, bawat segundo ko ay bilang for the sake of my career.

KAKASAKAY ko lang ng sasakyan ng itext sakin ni Ashley ang address, and in my awe,
she's the owner of the restaurant na kinakainan ko. Yung dito lang sa tapat ng MC
or Montreal Corp.

"Kaibigaaan" kakabukas pa lang ng glass door ay agad niya na akong sinalubong ng

yakap "Grabe na miss kita" kiniss niya ang magkabilaang pisnge ko at hinayaan ko
siyang hilain ako papasok sa isa pang pinto. It looks VIP dahil sa kakaibang
ambiance at napaka perfect for romantic dating.

Siya ang umorder at ang nag assist dun mismo sa kusina. Bumalik din siya pagkatapos
asikasuhin yung order namin.

"Ebarg talaga pag Aragen, lalong gumaganda" aniya at pinalo pa ng maloko ang braso
ko.

"Small things" pabiro kong sabi.

"Ay di na siya humble, ayoko na talo nako" umakto pa itong parang maiiyak na bata.

"Wala ka paring pinagbago" natatawa kong bati.

"Ay ganto na lang kuwentuhan mo na lang ako tungkol kay inaanak hihi. Biliss!
kamusta na si Zander?"

"Tangkad na bata, lalong gumagwapo" agad kong kinuha ang phone at inilagay sa
gallery, proud kong pinakita ang mga candid shots nang aking anak, agad niya ring
inagaw ang phone sa kamay ko.
"Waah so papable naman this" aniya habang nakakatitig sa picture ni Zander na
kakagaling lang sa tubig-dagat ng Bora, may hawak na surfing board at topless.
Candid pagkuha ko nun, nakatingin sa gilid at nililipad ng hangin yung buhok "Geez'
Ara itago mo tung anak mo habulin masyado ng mga chicks"

"Grade 7 na siya sa pasuka-"

"Weeh? Grade 7 pa lang to?" di makapaniwalang-saad niya. Lumaki ang mata nito at
halos malaglag ang bibig sa laki ng pagbuka. Para talagang sira tong si Ashley.

"Pfft! Parang di mo naman kilala ang ama niyan" pabiro ko ring hinampas ang braso
niya, siya naman ngayon ang maloko kong tinarayan ngunit mukhang gulat pa ang
ekspresyon ng marealize kung sino ang tinutukoy ko.

"Saan siya mag-aaral?" pagbabago niya sa usapan at nagtingin pa ng ibang pictures.

"DLSU gusto niya e"

"Wow! Live, Jesus, in our hearts" nilagay pa nito ang kanang kamay sa dibdib.

"Walang forever" make face na sagot ko.

"Wow bitter ka sizt?" at sabay kaming natawa. Nakakamiss talaga pag-antagal mong
mawalay sa bestfriend mo.

"Ganda ng resto mo, Ash" bati ko habang iniikot ang paningin sa buong restaurant.
"Inspired ako nung pinatayo ko to e. Pero secret muna siya ngayon baka kasi mabigla
ka" itinaas-baba nito ang dalawang kilay, halatang nakikipaglokohan na naman.

Dumating din naman ang pagkain namin at laking gulat ko kung gaano ito karami.

"Itake-out mo para kay inaanaks yung iba" Litanya niya ng makita ang gulat ko.
Tumawa naman ito at sinimulan ang kain.

"Kamusta love life?" I asked out of nowhere at isinubo ang steak.

"Katulad ng mukha ko panget" muntikan nakong mabulunan ng marinig ang sagot niya.
Dali-dali niya rin naman akong binigyan ng baso ng tubig. Nang makarecover,
hinampas ko siya sa braso at tumawa.

"Hahaha para ka talagang sira" litanya ko at ipinagpatuloy ang tawa. 

"Ito kahit sa pagtawa napaka galante, hiyang-hiya nako!" she took a deep breath
"Pero totoo naman e' panget! Komplikado ganern" ngumuso ito at parang batang
isinubo ang steak na nasa tinidor. Minassacre niya iyon sa bibig.

"Bakit naman komplikado? Independent ka naman ah atsaka matanda na tayo. Ano kaba
h'wag masyadong pa teens"  nawala ang ngiti sa labi ko ng hindi siya natuwa sa
sinabi ko bagkus bumuntong-hininga pa "May problema kaba? Huwag mo sabihin
saking ... kabet ka"

Siya naman ngayon ang muntik mabulunan at ako naman ang nagdali-daling nagbigay ng
baso sa kaniya. Pagkatapos ay tinitigan niya ako ng taimtim. Seconds after ay
nagpakawala na naman ito ng malalim na paghinga. 
"Di naman kabet. Single kaming pareho bago naging kami pero ewan masyadong
komplikado. Ramdam ko naman kasi na ginagamit lang ako" lumaki ang mata ko ng
marinig iyon sa kanya. Kawawa naman pala itong bestfriend ko. 

"Akala ko ba inspired bakit ganyan?"

"Syempre inspired pako nung inaadmire ko pa siya pero nung naging kami na doon nako
binabangungot. Kaya ayoko maging jowa yung mga crushes ko, nawawala yun kilig.
Hayss blah blah blah wag na nating pag-usapan" inemphasize pa niya ang huling
sinabi.

"Okay" 

"San ka nga pala nagwo work? Ang bilis mong makarating dito kanina" aniya at uminom
ng tubig.

"Diyan sa MC" sabat ko at laking gulat ng bigla na naman siyang naubo. Agad niyang
kinuha ang table napkin at ipinunas sa bibig.

"HUWAAT? Saan ulit?" tanong niya ng matapos.

"Dyan nga sa MC, sa Montreal Corp" inip na sagot ko habang pinupunasan ang bibig
niya gamit ang napkin na kinuha ko sa kanyang kamay. 
"Fvck" mahina niyang sambit. 

"Oy may problema ka ba?" taranta ko at ibinigay sa kanya ang pamunas. 

"Ganu kana katagal dyan?" napairap ako sa panibago niyang tanong. 

"Tatanong-tanong tapos mamaya baka mailuwa mo na lahat ng nakain natin. Buntis kaba
at ang pinagsasabi ko ang pinaglilihian mo?" kunyaring inis na sabi ko.

"Seryoso nga gano kana katagal dyan?" inilapit niya pa ang pagmumukha dito sa
pwesto ko.

"Kaka one week pa lang fresh na fresh pa!" sagot ko at itinulak siya paupo.

"So nagkita na kayo?" di pa rin nawawala ang pagkabigla sa mukha niya.

"Psh malamang" I know who she's referring too, none other done the father of my
son!
"O anong nangyari?"

"Wala ignore lang namin isa't isa. Already forgotten the past" pagsisinungaling ko.
Agad akong napatingin sa relo.

"Oy may trabaho pako. Di ako pwedeng magtagal"

"Sige" tulala pa rin ito at taimtim na nakatitig sa akin. Bigla ring nawala ang
jolliness niya at napalitan ng paghihinala, pagkagulat! Nawe wirduhan nako, ganto
ba epekto ng komplikado niyang relasyon.

"Daanan ko na lang mamaya yung food hehe! Magugustuhan yan ni Zander e" sabi ko at
sinimulang ang pagligpit ng gamit. "Thank you sa pagkain and na miss kita ng sobra"
salita ko at hinalikan siya sa pisnge, mukhang natauhan din naman siya.

"Sorry nagulat lang ako. Pano yan baka sayo malugi ang negosyo ko" kunwari'y
nakasimangot niyang saad "Ngayon lang itong libre ah bukas bayad na" pagbibiro
niya.

"Sira haha! Sige aalis nako. See you later" pamamaalam ko.

Pagkasakay ko ng sasakyan na nakapark sa harap lang ng restaurant, muli kong

tinignan si Ashley na andon pa rin nakaupo at tulala. Nakikita ko siya mula rito sa
pwesto ko dahil glass lang naman yung wall ng resto.
I drove back to MC and muling hinarap ang bangungot.
---

        CHAPTER 6 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 6. Doubtful Account

-----

"Good job team" itinaas ko ang flashdrive na may laman ng mga files na sa wakas ay
natapos din.

"Woah celebrate na ba this" tinaas din naman ni Shara ang folder na naglalaman ng
hard copy.

Palakpakan at hiyawan ang narinig ko sa loob ng accounting department. May

nagsisitalunan, apiran at yung iba yakapan pa.

"Magpapakain na yan si Head"

They all chant together. Deserve din namin iyon kaya magpapa cater ako for the
whole department mamaya.

Tamang-tama at pagkabukas ng elevator dito sa palapag ng opisina ni Gade, ay

nagtext sakin ang catering na nasa ground floor na sila. Tinawagan ko si Shara para
sabihang siya na magpaakyat sa office namin.

"Yes, nasa lobby na sila. Pakipuntahan na lang. Salamat"

Pag-angat ko ng tingin sa lamesa ng secretary ay wala siya roon. Baka may ginawa
pang importante. 

So, I just sat down sa couch na nandirito. I must say na taas-noo ko itong ipapasa
kay Gade ngayon. He should be proud of my team and nakaya namin on time yung
laborious transactions na pinapagawa niya. 

I smirked while imagining things na pwedeng mangyari pagnapasa ko ito. 

He maybe underestimated Accounting department. Accountants are known for having

irregular sleeping routines. Noong nag-aaral pa nga lang kami ay wala ng tulugan,
ngayon pa kayang trabaho na. And the fact na mas mahirap ang mag-aaral nang libro
kesa sa actual mong gagawin ang analyzation ng Applied Auditing, Financial and
Accounting Reports. 

Napa-angat ako ng tingin ng biglang bumukas ang pinto ng opisina ni Gade, and a
jaw-dropping scene nung iniluwal nito ang sekretarya na gulo-gulo ang buhok at
paika ika sa paglalakad. Nakangiwi habang nakahawak sa puson na akala mo'y sinuntok
ni Pacquiao.

Literal na lumaki ang mata ko at ilang beses na napakurap.

May ginawa nga!

Dito pa talaga rendezvous nila sa ganyan? Walang pambayad sa motel? Mygad, Gade!

"Ow h-hi" she was shocked kaya't dali-dali siyang umupo at inayos ang sarili. I
rolled my eyes nung makita mula dito sa inuupuan ko ang pagkabalahura ng lipstick
niya. Kalat na kalat, ano klaseng halikan ang ginawa nila? 

Bhie ang kalat!

Nong matapos ay saka na ako lumapit. She's shy. Hindi makatingin ng deretso sa mga
mata ko; she directly talked to the intercom para iinform si Gade.

Di nga nahiyang nakikipaglampungan sa CEO tas mahihiya siya sa kin ngayon. The
audacity!

Padabog kong binuksan ang opisina niya and when I get inside, naabutan ko siyang
umiinom ng tubig. He's standing to the minibar na nandito sa loob kaya't dumeretso
ako sa harap ng lamesa niya.

"Leave it there" aniya ng hindi man lang ako pinaupo, at hindi man lang binalingan
ng tingin ang kinatatayuan ko.

"What? Wala man lang 'congratulations' or 'I'm proud of you' dyan?" hinarap ko siya
at sinundan ng masamang tingin hanggang sa makaupo sa swivel chair.

He opened his laptop at parang sisimulan na ang trabaho habang ako, ito, nakatayo
pa rin sa harapan niya.

Bwisit di ganto ang plano kong pagpasa! Di dapat ganto ang mangyari!

"Argh kakainis ka!" sigaw ko at inirapan siya bago tinungo ang pinto. Akmang
bubuksan ko na ito ng hilahin niya ko paharap.

"Why are you acting like that?" gulat ko siyang tinitigan dahil sa lapit ng mukha
niya. P-papano siya nakapunta rito? Paano siya nakalapit nang hindi ko man lang
naramdaman?
Di ko maintindihan ang expression na pinapakita niya. Galit ba siya? pikon?
naiinis? Tinitigan niya ako ng nakasalubong ang mga kilay.

"N-nothi-" 

Literal na lumaki ang mata ko sa sumunod niyang atake.

"You want this, ha" singhal niya at muling sinunggaban ng halik ang mga labi ko.
Dali dali ko rin naman iyong itinikom ng mahigpit "Open your fvking mouth, btch"

Dumoble ang takot ko ng bigla niyang kagatin ang pang-ibabang labi ko. 

"G-gade" ... nasasaktan ako. 

Marahas niya pa ring inangkin ang mga labi ko at pinipilit na buksan iyon. Nang
hindi magtagumpay ay umabante siya na naging dahilan ng pagdikit ko sa pinto.
Mapangahas niyang hinablot ang magkabilaang pisnge ko gamit ang isang kamay,
through that he won. Tuluyang bumukas ang labi ko dahil sa tindi ng pagkakahawak
niya roon. He claimed it with thirst. His tongue started to travel inside it.
Ramdam ko ang panggigigil niya at lasap ko na rin ang sariling dugo. 

But I never reciprocate his wants. Buong lakas ko siyang tinulak pero kulang iyon
para mapaatras ang nagngangalit na Gade.

"Open your senses, hoe" asik niya at halos lumipad and ulo ko ng malakas niya itong
sinampal.

Napahawak ako sa pisnge, ramdam ko ang pamamanhid nito dulot ng napakalakas niyang
pagsampal. Umalis siya sa kinatatayuan at bumalik sa lamesa. Hindi ko na hinintay
pang masigawan nito kaya't mabilis kong nilisan ang silid.

"HEY' MADAM, ok ka lang ba?" tanong ni Shara na lumapit sa kinauupuan ko. 

We're currently having our catered lunch dito sa accounting department. 

"Yes! I'm okay. Why wouldn't I?" sagot ko at kinagat ang pizza na nasa kamay.
Ngunit napangiwi ako ng masagi non ang sugat sa labi ko. 

"Hala madam para namang hindi e" natarantang sabi ni Shara. 

"I'm okay. Doon na lang ako kakain sa loob" nginitian ko siya at agad na binitbit
ang plato.

Pagkalapag ng pinggan sa mini sala na nandito sa office ko ay muling bumalik sa

isipan ko ang pangyayari kanina. 

Nasapo ko ang noo ng biglang nagreplay ang marahas na pag-angkin ni Gade sa labi
ko. 

Bakit nga kasi ako nagka ganon? Biglang uminit ang ulo ko ng makita ang secretary
niya sa gan'ung hitsura o baka dahil sa hindi nangyari ang napagplanuhan kong dapat
mangyari!

Ang gulo! kahit sarili kong nararamdaman hindi ko na rin alam. Nagpakawala ako ng
isang buntong-hininga sa kadahilanang hindi ko alam. 

"GOOD MORNING ma'am ID po" bungad ng guard sa amin.

Dali-dali ko rin namang kinuha ang ID sa bag at ibinigay sa kanya. Nag log in na
rin ako sa log book na kanyang tinuro. 

Andito kami ngayon ni Zander sa Lasalle. It's been a week since that day in the
office. 

"I'm excited" binaling ko ang tingin sa anak kong nakangiti habang iniikot ang
paningin. 

Tinungo namin ang guidance office para makaproceed sa enrollment. 

"Ayan Lasallian na anak ko" nakangiti kong sambit ng matapos ang last step ng
enrollment. Hinila ko rin siya papunta sa Animo Shop upang mamili ng uniforms. 

"Ito, anak,  kasya sayo" hinawakan ko at sinukat sa harap niya ang polong nakuha.

"Mom masyadong mahaba. Ito kasya sakin" aniya at nilagay sa harap ang polong napili
na naka hanger pa. 

"Di ba parang maliit, nak?" tanong ko at ibinuklad ng maigi ang damit. 

"Susukatin ko po" dumeretso din naman siya sa fitting room. Habang hinihintay si
Zander na matapos ay tumingin tingin nako ng para sa PE uniform niya. 

"Mom look" napaharap ako ng kalabatin ni Zander. 

"Looks good! Ang gwapo-gwapo talaga ng anak ko" kinurot ko ang pisnge niya.

"Mom your mouth" aniya na dali-daling tinakpan ang bibig ko. Napatingin siya sa
paligid at namula ng marealize na nakatingin sa gawi namin ang ibang namimili. 

"Sorry hehe" nagpeace sign ako sa harap niya. 

"Mom next time don't treat me like a kid" medyo naiinis pero pabulong niyang sabi.
Napangisi naman ako sa inasta ng anak ko. Binata na talaga siya.

One last kurot sa pisnge !

"WHAT HAPPENED to your lips? antagal na niyang sugat mo" tanong ni Maddox at
iniharap ang mukha ko sa kanya.

"W-wala! Nakagat ko lang" sambit ko at umalis sa pwesto. Dumeretso ako sa ref para
kunin ang pitcher.

Gabi na at bumaba ako ng kusina para uminom ng tubig, ngunit nadatnan ko dito si
Maddox, malalim ang iniisip. Madilim at tanging maliit na ilaw lang ang nagbibigay
liwanag.

"Come on, Ara. I'm not dumb" aniya at lumapit.

"Anong ineexpect mong sasabihin ko?"

"Yung totoo" he cupped my face.

"I already said it" agad kong inilayo ang mukha ko dahil naaamoy ko ang wine sa
paghinga niya.

"Okay. I trust you" he kissed my forehead.

A sudden tears fell down on my cheek. Bakit mas nakikita ko ang pagmumukha ni Gade
kesa kay Maddox? Si Momo na laging nandyan at si Gade na bumalik lang para
pahirapan ako?

Why am I comparing them?

"Tutulong ako sa pag-aaral ni Zander"

And why is he acting like my husband?
----

        CHAPTER 7 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 7. Stolen Kiss

---

"Tayo ka muna diyan, nak, picturan kita dali" excited kong utos sa anak kong
nakauniform na at handang-handa sa unang araw ng high school.

"Pose ka" dagdag ko at itinapat ang selpon sa kanya.

Umayos ito ng tayo. Hinawakan ang backpack at isinukbit sa kaliwang balikat. He

puts his other hand sa bulsa. He did fierce and then smile.

Sunod-sunod ang pagtake ko ng pictures habang si Maddox naman ay todo rin sa effort
habang nagvi- video.

"Mom, tito Mod, tama na male late nako" reklamo niya. Natawa kami ni Maddox sa
reaksyon niya. Mas nilapit ni Momo ang camera sa mukha na agad namang takpan ni
Zander ang lens.

"Halika na" sabay inakbayan ni Maddox si Zander at magiliw na lumabas ng condo. 

"Aragen bilis" sigaw nila mula sa labas.

Dali-dali kong kinuha ang bag na nasa coffee table.

Pagkababa sa ground floor ay sabay naming tinungo ang parking lot. Ang sasakyan ni
Maddox ang gagamitin at hahatid niya kaming dalawa sa school at sa work. Peace
offering daw sa pagiging busy ng ilang araw.

"Zander alam kong kasing gwapo mo ang tito Mod mo pero huwag ka munang mangolekta
ng mga batang manok" paalala niya habang nagda drive.

"It's not my priority" walang ganang sagot ng anak ko.

"Make friends anak, damihan mo" nakangiti kong suwestiyon at dinungaw siya na
nakaupo sa likuran. Nginitian niya din naman ako.

"Prepare your ilong kasi they speak halong language there" nag boses conyo pa si
Maddox with matching arte na nagpatawaa samin ng anak ko.

"We're here" napapalakpak ako sa inuupuan ng makapasok kami sa parking lot ng

university. Bumaba si Zander kaya't bumaba na rin kami. I kissed my son in the
cheeks at niyakap siya ng mahigpit "Mag enjoy ka, first day of high school mo" I
adviced while cupping his face.
"Sure, mom" tinapik naman siya ni Maddox sa balikat.

"Enjoy, bro and I'm just one call away" iwinagayway pani Momo ang phone niya.

"Hey' come on! I'm just here to study nothing else" aniya na naiinip sa inaasta
namin ng tito Mod niya.

"Okay okay! Bye son" natutuwang litanya ko at tinulak pa siya ng mahina. Naglakad
na siya papasok ng campus at nilisan na rin naming ni Maddox ang lugar. 

"Binata na si Zander" natatawang sabi niya.

"I know pero baby ko pa rin siya"

"Kung ayaw niya na ituring mo siyang baby, edi ako na lang" maloko niyang pahayag.

Pinalo ko naman siya sa brasong nakahawak sa manibela. His two hands were both
holding the steering wheel. 
"Magdrive ka na nga lang"
Nakarating kami sa MC ng tama lang sa oras. 

"Dinner tayo sa labas mamaya. Deretso ako dito after kay Zander" 

"Okay, thank you Mo. Ingat ka" nginitian ko siya bago tuluyang lumabas ng sasakyan.
Agad niya namang nilisan ang parking lot.
Papasok na ko ng kompanya ng makasabay ko si Shara, karating lang din gaya ko. 

"Oy madam, boyfriend mo 'yun?" 

"Ha? Hindi ah bestfriend ko, si Maddox"

"Oh I see" aniya at tumango-tango sa harap ko. Hinihintay namin ngayon ang elevator
"Sino palang jowa mo ngayon... or baka may asawa kana?"

"Wala akong lovelife, Shara" sagot ko at tama lang na bumukas ang elevator sa harap
namin. Naunang pumasok ang tatlong nasa unahan.
"Kuntento na ko sa anak kong si Zander" dagdag ko pa.

"Yung nasa lockscreen at wallpaper mo ba, anak mo pala yun?" gulat na tanong niya.

"Oo" natatawang sagot ko dahil sa expression niya.

"Kala ko dati child abuse ka" humagalpak siya ng tawa ng sabihin iyon kaya't dahan-
dahan ko siyang kinurot sa tagiliran, tumingin-tingin ako sa loob ng elevator kung
may nakarinig ba at baka mamaya akusahan pako.

Ngunit biglang napako ang paningin ko sa lalaking natayo sa pinaka likod.

It was Gaden.

I looked at him intently trying to figure out if he was listening to us. After
seconds na walang kibo ay nakahinga ako ng maayos.

"Umayos ka at nasa likod yung CEO" bulong ko kay Shara. Awtomatiko rin namang
napaayos ng tayo si Shara at nag transform bilang dalaga-na-hindi-makabasag-
pinggan. She became silent all throughout.

Nang tumigil sa floor namin at bumukas ang pinto ng elevator ay tumalikod pa ito
para magpa pansin "Good day, Mr. Montreal" aniya na maypa kaway pa.
Lumipat ang walang ganang tingin ni Gade sa kanya at sa akin kaya't mabilis ko
siyang hinila palabas.

"Waah gwapo talaga ng CEO natin no" aniya na napa paypay pa ng sarili sa kilig "Isa
siya sa inspirasyon kung bakit dito ako nag-apply e"

"Time for work, Shara Jean"

"Sayong-sayo na yun, Head, selos ka naman kaagad eh" sigaw niya bago ko maisara ang
pinto ng office ko.

Napahawak ako sa pisnge dahil pakiramdam ko ay bigla itong uminit. Pinagsasabi non?

Usual day started. Another project were signed by the board of directors so we are
now busy preparing and allocating budgets. I was double checking the works of my
team the whole day. Tracking the cash flow and analyzing some financial statements
of the company. Next week I'll have another meeting with the CEO regarding sa
standing ng kompanya sa world market.

Di ko pa ulit nabibisita si Ashley dahil busy rin yun sa sariling negosyo.    When I
looked at my watch, it's already passed 8 kaya't niligpit ko na ang gamit para sa
dinner mamaya.

Agaw-pansin naman ang selpon ko na nasa lamesa ng bigla itong umilaw at nilabas ang
pangalan ni Maddox.
[Malapit na kami] bungad niya ng sagutin ko.

"Ingat kayo" sagot ko at ibinaba ang tawag. I stormed out of the room and saw some
of accountants na nasa cubicle pa rin nila. I told them to go home, dumeretso rin
naman ako sa elevator.

I went straight sa parking lot and waited for few minutes bago sila dumating.
Bumaba ng sasakyan si Maddox para batiin ako.

Nagbeso kami at inalis niya naman ang buhok na nakatakas at inipit sa likod ng
tenga ko.

"Tch" napalingon kami sa tunog na iyon at laking gulat ng makita si Gade sa

katabing sasakyan, he's having cigarette.

"Gaden?" gulat na tanong ni Momo.

"Enjoying my things?" he asked na parang may gustong ipahiwatig at itinapon ang

sigarilyo "Stop collecting the trash I already thrown, you don't deserve a hoe"

Napasinghap ako ng biglang sinugod ni Maddox si Gade ng suntok. Napatakip ako ng

bibig sa gulat ng gumanti naman ang isa.

Naalimpungatan ako ng marinig ang pagbukas ng sasakyan, agad akong napatakbo doon.
"Stay here, Zander" galit na utos ko at isinarado ang pinto.

"TAMA NA. ANOBA" sigaw ko na ikinatigil ng dalawa. Agad akong lumapit at hinila si
Maddox papasok ng sasakyan. Binuksan ko ang pinto sa passenger seat at don siya
pinaupo.

"Ano na naman ba to, Gade" sumbat ko ng makalapit.

Ngunit na estatwa ako ng bigla niyang nilapit ang mukha ko sa kanya. His hands were
on the back of my head at mas diniinan ang pagtulak roon para mas lumalim ang
paghalik niya.

Hinalikan niya ko sa harap ni Maddox at ng anak ko! 

 
----

        CHAPTER 8 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 8. Advantage Card

---

"A freaking two-timer" mahina niyang sambit sa gitna ng halik.

Agad kong itinulak ng malakas si Gade at isang matinding sampal ang natanggap niya
sa'kin. Pinunasan niya naman ang dugong lumabas sa labi gamit ang hinlalaki at
malokong ngumiti ng makitang palabas ng sasakyan si Maddox. I knew it, nang-aasar
lang siya!

I gave him the scariest glare he could have from me bago tumakbo sa pwesto ni
Maddox ng makitang susugod ito.

"Maddox wag na, umuwi na tayo" pagmamadali kong aya. Patuloy lang ito sa paglalakad
at namumula ang mga mata sa galit habang nakikipagtitigan kay Gade.
Hinarang ko siya ngunit hindi ito nagpapatalo kaya't napapasama ako sa bawat
hakbang niya.

"Maddox halika na" sigaw ko na parang hindi niya naman narinig.

Natatakot na ko sa pwedeng mangyari at di ko na maintindihan ang pagtambol ng puso

ko sa kaba. Tinapik tapik ko siya sa mukha para atleast magising pero wala. Maddox
naman oh!

"Maddox please" naiiyak kong sambit at dahil dun ay bigla siyang natauhan. Ang
galit sa mata ay biglang nawala ng ibaling ang tingin sa akin. Marahas niyang
nilinisan ang labi ko gamit ang palad. Ikinuskos ito hanggang sa mawala ang
lipstick.

Napapangiwi ako sa sakit pero hinayaan ko na lang.

"Umuwi na tayo, Mo" pagmamakaawa ko. Wala sa sarili niya kong hinila at pinagbuksan
ng pinto sa passenger seat. Agad din naman siyang umikot at sumakay sa driver seat.

Nakarating kami ng bahay na tahimik ang buong byahe. 

"Umakyat kana sa kwarto mo, Zander" utos ko kaagad sa anak ko pagkaakyat sa condo.

"Mom" utas niya.

"Umakyat ka na lang sabi" pasigaw na ani ko kaya't wala siyang nagawa kundi sundin
ito.

Pagka akyat niya ng kwarto ay sinundan ko si Maddox sa kusina.

"Potangna Aragen" sigaw niya ng makabalik sa sarili "Ba't di mo sinabi sa kin na sa

kanya ka nagta trabaho" asik niya habang nakatalikod sakin at naglalakad patungo sa
lababo. Kita naman ang frustration rito ng sinusuklay ng madiin ang buhok gamit ang
dalawang kamay.

"Maddox di na kailangan dahil wala na rin naman sa 'kin yun"

"WALA? ARAGEN KAHIT NA" sigaw niya at biglang humarap.

"Ba't ba nagagalit ka?" pasigaw ko na rin. Naguguluhan ako  at di ko maintindihan

kung ano ang ikinagagalit niya.

"Aragen kung alam ko lang nung una edi dapat sa kompanya ka na lang nagtrabaho"

"Ilang beses ba nating pag-uusapan na hangga't maari hindi ako aasa sa kompanya mo"

"Hindi ka naman mamamalimos Aragen, magta trabaho ka" mas lalong tumaas ang boses
nito.

"Kahit na Maddox. Buong buhay ko feel ko nakaasa ako sayo. Nong pagbubuntis ko,
magkaanak ako at hanggang ngayon na malaki na si Zander. Hanggang ngayon,
nakikitapak pa rin kami sa ari-arian mo. Nakikitulog sa bahay mo" huminto ako
saglit at humingang malalim; alam kong umiiyak na rin ako "Ayokong isipin mo na
responsibilidad mo kami, masyado ng malaki ang utang na loob ko sayo. Di ko na alam
kung anong pasasalamat ang gagawin ko matumbasan lang ang lahat ng yon" humihikbing
sumamo ko.

"Ara" nagulat ako sa kinatatayuan ng makitang may tumulong luha sa mga mata niya.

"Maddox, maging proud ka naman sakin. Nakakaya ko ng tumayo mag-isa, unti-unti ko

ng naabot ang mga bagay na pinangarap ko noong mga bata pa tayo" lumapit ako at
pinunasan ang luha niya.

Agad ko namang naramdaman ang yakap niya "Sorry, Ara. I just burst out ng makitang
hinalikan ka ng lalaking yun".
"Sorry din, Mo" I said na mas lalong nagpahigpit ng yakap. We both cried after
that.

Nang mahimasmasan, umakyat si Maddox at naligo. Nagpalit din naman ako saglit at
bumaba muli para magluto ng hapunan.

We're now eating silently on the table.

"Sorry for destroying your first day of school, anak" pagbasag ko sa katahimikan.
  

"It's okay, mom! How are you?" aniya na inilapat pa ang kamay sa pisnge ko.

"I'm fine. Mabuti't hindi ka bumaba ng sasakyan" di ko alam ang gagawin kung makita
siya ni Gade, wag ngayon di pako handa "Promise me anak huwag na huwag kang
makikisali sa away matanda specially pagnakita mo ang lalaking yon, lumayo ka na
lang, huwag na huwag kang lalapit. Promise me, Zander" hinawakan ko ang palad
niyang nasa pisnge ko.

"I promise."

Nakiramdam naman si tadhana dahil day off ko nung sumunod na araw.

Atleast hindi ko kailangang harapin si Gade ngayon. Masyadong intense ang nangyari
kagabi. May time para mapalipas ang gusot.

Ako na rin ang naghatid kay Zander sa school. I just done cleaning the whole condo
unit ng makaramdam ng gutom. Pumunta ako ng kusina and to my shock wala masyadong
laman ang ref. So I decided to have a quick grocery nearby.
Agad kong pinark ang sasakyan ng makarating sa malapit na mall. Inuna kong tinungo
ang vegetable station, then mga isda at karne na nilagay ko sa ilalim na basket ng
cart. Kumuha rin ako ng limang pile ng yakult dahil paborito naming lahat iyon.

After that, I went to snack station. Tulak tulak ang cart ng may makabangga ako.
Pareho kaming hindi nakatingin sa daan at tutok na tutok sa mga naglalakihang
sitsirya, to add some spice, it was Ashley na gulat rin tulad ko.

So as girls routine, niyakap namin ang isa't isa at nagtatalon sa tuwa ng magkita
doon. Batian na akala mo hindi nagkita ng ilang taon.

"Mag bestfriend talaga tayo, kaibigs. Pinagtatagpo tayo kahit saan" masigla niyang
saad.

"Nagkataon siguro" aniko at bumitaw sa yakap.

"Baka tayo talaga sa isa't isa"

"Ew Ashley di tayo talo" paloko ko siyang hinampas sa braso na itinawa niya ng
malakas.

Pareho kaming kumuha ng mga snacks at dumeretso sa counter. Nagbabayad nako ng

bigla niyang tanungin ang tungkol sa trabaho.
"Kamusta na pala trabaho mo, kaibigs?"

"Okay lang, given na rin naman na mahirap pagiging accountant so keribels lang"
sagot ko at nagkibit balikat pa.

"260.75 your change ma'am" sambit ng cashier. Nginitian ko siya at pinagilid muna
ang mga napamili.

Agad namang pinunch ng cashier ang mga items ni Ashley. Habang naglalagay ng mga
binili sa lagayan, patuloy ang mga katanungan niya.

"Di kayo nagkikita ni ano?"

"Di naman namin kailangan magkita. Once a month kapag magre report lang ng FS"
(Financial Statement)

"Ahhh" tumango tango siya at kinuha ang credit card para magbayad.

"May advantage card, ma'am?"

"Ay wala miss, naiwan" sagot niya kay ate gorl at ikinumpas ang mga kamay.
"Ikaw kamusta kayo ng boylet mo?" tanong ko habang tulak tulak namin ang sariling
cart palabas ng mall.

"Ito at binibilhan ko nga ng grocery dahil walang kalaman laman ang kusina.
Magkasama lang kami kagabi tas bigla na siyang nawala may pasa pa sa labi nung
umuwi"

"Oy bad" tanging nasabi ko.

After nun ay kanya-kanya na kaming umuwi dahil dala namin pareho ang sariling
sasakyan.

Pagkarating sa bahay ay agad kong inayos ang pinamili. Kumain ng pina drive-thru
kanina and natulog.

...

        CHAPTER 9 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 9. The Covered-Up Boyfriend

---

"Good morning, Madam. Ito nga po pala yung mga transactions kahapon. While this one
..." pinatong niya sa tuktok ng mga documents ang ilang pahina ng papel "needs ng
sign mo para sa replenishment ng Petty Cash fund"

Nginitian ko si Shara ng makapasok sa opisina. Maaga akong pumasok ng kompanya.

Trying ALL my best na hindi makasabay o makita man lang kahit anino ni Gade.
Nagkulong ako sa opisina at nagbaon para hindi na kailangang lumabas, sabi kasi ni
Kim Chiu bawal lumabas e' char!

I was in a deep thought these past days kung tatagal pa ba ako sa trabaho. Baka ito
pa kasi makasira ng pagkakaibigan namin ni Maddox. He's worth more than these huge
salaries na natatanggap ko, but I think God is with me at ayaw Niya akong umalis sa
posisyon ko.

Timing din kasing nangibang bansa si Gade for business matter pagkalipas ng ilang
araw mula noong insidente. And as one of the highest positions in the company, I
was tasked to shoulder all the burden at nawalan nga ng oras mag-isip tungkol sa
ganyang bagay. 

"Fresh na fresh si Madam, sino date natin?" pangungulit ni Shara ng magkasabay kami
ulit pumasok ng MC. Ilang buwan na ang lumipas at naging maganda ang mga araw na
iyon. Hindi gaanong nagpapapansin si Gade, though nagkikita kami but di na naulit
ang mga ganung pangyayari saming dalawa.

"Sarili ko. It's pay day" kinindatan ko siya bago tuluyang pumasok ng office. I put
my coat sa coat rack and my day has started.

Muli ko namang dinalaw si Ashley sa resto niya.

"Naligaw ka ata kaibigs, bakit ka andito?" tanong niya ng makapasok ako sa resto.
Tinanggal ko ang shade na suot-suot at idinisplay iyon sa ulo.

Bago ako dumating, nag-iikot ikot si Ashley sa mga customer and nakikipag-usap roon
tungkol sa serbisyo nila. Mukhang magagandang feedback naman ang natanggap nito
dahil sa lapad ng ngiti habang tumatango sa pinagsasabi ng customer.

"Makikikain" salita ko at tumawa.

"Kakain, Aragen, kakain. Mygad! magbayad ka sweldo mo ngayon, aba! Tumataba na

iyang bangko mo" aniya ng mahatid ako sa inuupuan namin "Baka naman gusto mo ako
bigyan ng limos diyan, kahit 20k lang?" naninghawak ito sa harapan ko with its
infamous glare!
"Kuya Mark paki serbihan naman tong señorita natin dito. Sweldo niya ngayon
malaking tip bibigay niya sa inyo"

"Gaga" sabay hampas ko sa tyan ni Ashley dahil nakaupo nako ngayon at siya naman ay
nakatayo sa gilid ko. Di naman big deal sakin ang pagbibigay ng tip, pero yung
isisigaw pa na sweldo ko sa araw na ito, ngeks baka makidnap ako.

"Umalis ka na nga sa harap ko, magpa uto ka dun sa mga customer mong sugar coated
ang mga feedback" siya naman ngayon ang nanghampas sakin at muling bumalik sa
trabaho.

Nasa kalagitnaan ako ng kain ng biglang bumukas ang pinto. May pumasok na
matipunong lalaki, pormal ang suot at mukhang galing din sa trabaho. Kasama naman
nito ang si Ashley na malawak ang ngiti at nakapulupot ang mga kamay sa bewang ng
lalaki. Ba't baliktad ata?

"Kaibigs si Dwayne boyfriend ko" pagpapakilala niya sa harap ko. Tumingin naman ang
lalaki sakin at ngumiti. Nilahad ang kamay at napasalubong ang kilay ko ng binasa
nito ang labi at kinagat iyon? Bastos!

Hindi ko tinanggap ang kamay niya, napansin din iyon ni Ashley kaya't ako naman ang
pinakilala nito roon. I don't like him lalo ng maalala kong ginagamit niya lang ang
kaibigan ko, base sa story mismo ni Ashley.

"Ahm... Honey si Aragen bestfriend ko" pakilala niya at humawak sa mga braso ng
lalaki, bumaling naman sa akin si Ashley "By the way kaibigs, sa MC din si Dwayne
nagta trabaho... janitor siya dun" dagdag niya at tumawa ng pabebe.

"Babe naman" reklamo ng jowa at kinalas ang pagkakahawak ng girlfriend sa braso

niya.

"Just kidding, he's part of the marketing department" tumango lang ako at narealize
kung saan ko siya nakita. Medyo familiar nga kasi! Siya yung sinigawan ni Gade
kasama ang isang babae, yung araw na sinabi sakin ng sekretarya na fubu niya ang
CEO.

"Can I sit beside your bestfriend, babe? I just wanna know more about her"

"Owryt just be good to her" sagot niya at nagkiss pa ang mga ito sa harap ko. Ew!

Umalis din naman si Ashley at pinagpatuloy ang trabaho.

"I don't like you" panimula ko.

"Me neither" agad akong napataas ng tingin sa kanya.

"What I mean for my bestfriend, I don't like you" may padiin na depensa ko.
Napangisi lang ito ng maloko kaya't tumayo nako. Nagpaalam ako kay Ashley at
binigay ang bayad ko. I just told her na may trabaho pako.

"MAY I ASK your name, Miss Secretary?" biglang nataranta ang sekretarya ng makita
ako sa harapan. Pagdating ko sa palapag ay malalim ang iniisip nito. Tulala at kita
ang pangamba sa mga mata. Panibagong araw na naman ngayon and I came here
straightaway pagdating ko ng kompanya.

"W-why?" kinakabahang tanong niya.

"Don't worry, walang makakaalam sa nasaksihan ko nung nakaraan rito" I said

referring to that day when they did something sa loob ng opisina ni Gade.
"Lovelyn Cominguez" sagot niya na taimtim pa ring nakatitig sa akin. Maybe waiting
for me to judge her about that day? Yeah medyo uminit ulo ko dun at kahit ngayon
kapag naiisip ko pinaggagawa nila nung araw na yon. Pero wala rin naman akong
magagawa and hindi valid ang feelings ko towards it.

"Ok Miss Cominguez can you give this hard copy to Mr. Montreal and tell him to give
me his feedback ASAP as I need to approve the project" pakisuyo ko.

Magsasalita na sana si Ms. Cominguez ng biglang bumukas ang pinto ng CEO.

"Ah Mr. Montrea-l" biglang napatayong bati ng sekretarya.

"Why are you still here? Didn't I fire you up" agad akong napalingon kay Gade na
seryoso namang nakatingin sa sekretarya niya.

"S-sir s-sorry but please don't fire me" nag-umpisang umiyak ang secretary niya.

"Hey' what's this? Why fire her first thing in the morning" pangingialam ko.

Tinignan niya lang naman ako mula ulo hanggang paa.

"Follow me" aniya at nilampasan ako.

Pumasok si Gade sa conference room. Binalingan ko naman ng tingin ang sekretarya na

patuloy sa pag-iyak.

"Don't worry I'll talk to him" inalo ko ang likod niya bago pumasok.
"Spill the matter... about your work" bungad niya pagkapasok ko pa lang.

"I only have the hard copy Mr. Montreal nasa flashdrive ang softcopy and didn't
brought it here"

"Was that my problem?" sagot niya na nagpa init ng ulo ko. Tinarayan ko siya ng
tingin at nilagay ng patapon sa harap niya ang hardcopy na dala dala ko.

I explain about the cost management na mangyayari sa mga idinagdag na produkto ng

kompanya. I don't even know if he's listening dahil nasa akin lang ang tingin niya.
Hindi man lang binalingan ng tingin ang printed copy na nasa lamesa. He's sitting
sa dulo nitong mahabang lamesa habang nakatayo ako sa gilid, binubuklat ang bawat
pahina. 

Kapag may kailangan i-enumerate na solution kung bakit ganun kalaki or kalait ang
budget for that certain solution, lumalapit naman ako sa white board. May time din
na napapayuko ako sa harapan niya dahil kailangan kong iexplain ang iba at sulatan
ang bondpaper mismo. 

Tumikhim ako dahil sa paraan ng pagtingin ni Gade. I was trying all my best to
compose myself.

Before finishing my discussion, I asked him kung bakit niya papaalisin ang
sekretarya niya.

"None of your business"

"Wala ka na ba talagang puso? Kita mo naman siguro kung gaano siya nagmakaawa na
huwag tanggalin sa trabaho" ani ko na andito nakatayo malapit sa white board.
"I don't need lame people in my company, Ms. Evangelista. So, don't mess up with my
decisions" aniya at naglakad papunta sa pinto.

"Ang sama mo na Montreal di na kita kilala, kung patuloy ka sa pagtatanggal ng mga

tauhan mo ng walang maayos na dahilan --" I took a deep breath at inis na sinabing
"Mabuti pa't magresign na lang din ako" padabog kong nilagyan ng takip ang marker
na hawak ko. Napatigil naman siya sa pagbukas ng pinto at binalik ang tingin sa
kin.

"Really? ... then leave" aniya at tuluyang lumabas.

        CHAPTER 10 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 10. Double-cross

(Double-cross means a betrayal of someone with whom one is supposedly cooperating)

----

"Argh napaka ano mo. Nakakaurat ugali mo, akala mo kung sino ka!" nanggigigil kong
bulong sa sarili patukoy kay Gade ng makalabas sa conference room.

Natagpuan kong nakaligpit na ang mga gamit ni Ms. Lovelyn Cominguez. Ngumiti siya
sakin at nahihiyang nilapitan ko ito.

"Thank you, Ms. Evangelista" malungkot ngunit may ngiti sa labing sabi niya.

"No di mo kailangang umalis" hinawakan ko ang kamay niyang nagzi zipper ng laptop
bag.

"Ms. E, ayoko rin namang umalis pero di naman tayo ang CEO haha" mapait niyang tawa
at sinukbit na ang bag. Nanlulumo ko siyang tinignan hanggang makasakay ito sa
elevator.

Binaling ko ang tingin sa pinto ng opisina ni Gade. Muli akong pumasok doon ng
walang pasabi at napalundag ng matagpuan na may kahalikan na naman siyang babae.
Ang mga kamay nito ay nasa hita ng impakta habang naka kandong sa lalaking nakaupo
sa swivel chair. WILD!

Napako ako sa kinatatayuan. Di alam kung ano ang dapat maramdaman. Inis, galit,
hiya o dapat walang pakealam. Di ko alam! I was just there standing not even dare
to blink.

Napalundag ako sa pwesto ng lumipat ang tingin ni Gade sakin. It's still full of
lust, sa akin ito nakatingin habang malagkit na nakikipaghalikan sa babaeng yun.
Gulo-gulo na ang buhok, masyadong maluwag na ang pulang necktie at nakabukas ang
ilang butones ng long sleeves niya.

Laking pasalamat ko ng walang malay na nakagalaw ang mga paa ko't humarap pabalik
sa pinto. Aktong palabas ng magsalita si Gade.

"What's the matter, Ms. Evangelista?" napaharap ako. Tulala at hindi kaagad
nakapagsalita. Pinatigil niya ang babae sa ginagawa at sinenyasang umalis na.

Masamang tingin naman ang natanggap ko sa babae bago siya tuluyang lumabas. Binalik
ko ang tingin kay Gade at nilunok ang bagay na kanina pa nakabara sa lalamunan ko.

"A-ah Mr. Montreal ..." tigil ko. Nangangapa ng mga salita, nakalimutan ang dahilan
kung bakit ako naririto. Taimtim naman siyang nakatingin habang gulo-gulo pa rin
ang sarili. Hingang malalim "I was just –"

*Son's calling...*

Saved by the bell!

Dali dali kong kinuha ang selpon na nasa bulsa ng coat ko. Tumalikod ako saglit at
hininaan ang pagsagot sa kausap. Just on time para malingat ang kaba at galit na
nararamdaman.

"Hello anak?"

[Is this Alexander Evangelista's mother?] nagsalubong ang kilay ko ng marinig ang

boses ng isang babae.

"Yes, speaking! Why? Who's this?" taranta kong pagtanong. 

[This is Tressia Siao, a nurse from the university clinic. Your son badly needs you
here. Bigla na lang po siyang nag collapsed habang naglalaro ng PE nila sa field.
Can you come over?]

Naibaba ko kagad ang selpon. Hinarap saglit si Gade at nagpaalam "I have to go" at
agad na tumalima papuntang parking lot. Mabilis kong drinive ang sasakyan at ilang
beses nag overtake sa daan. Kung gaano kabilis ang pagda drive ko ganun din kabilis
ang tambol ng dibdib ko sa kaba. Doble! triple! Mababaliw nako sa nararamdaman ko.

Nang makarating sa unibersidad ay nagpagiya ako papuntang clinic. Halos malusaw ako
sa kinatatayuan ng makitang naka stretcher ang anak ko at agad naman akong
sinabihan ng nurse na kailangan daw siyang dalhin sa ospital.

Sumama ako sa ambulance at mabilis na bumuhos ang mga luha ko. Hawak-hawak ang
kamay niya habang tulak tulak ang stretcher papasok sa ER. Muling bumalik ang
alaala sakin 7 years ago. Kung saan, muli kong nakita si Gade pagkatapos mawala na
parang bula.

"Anak..." iyak ko.

Pinasok siya sa emergency room at heto na naman akong muli, lumuluha habang
nakatitig sa anak kong inaasikaso ng doctor. Tila de javu ang lahat ng nangyayari.
Andito na naman ako sa sitwasyong ito, isang bagay na ayoko ng balikan pa.

"Aragen" napayakap ako kaagad kay Maddox at agad na napahagulgol ng iyak sa balikat
niya. Niyakip niya din naman ako at hinagod ang aking likod.

Umupo kami at hawak-hawak ng mahigpit ni Momo ang isang kamay ko. Pabigla-bigla
kasing tumutulo ang luha ko.

Pagkalabas ng doctor, patakbo akong tumayo at umaasa sa mabuting balita na dala

niya.

"Parents of the patient?" tanong niya at agad naman akong tumango "The patient is
stable. But his RBC were too low, so, we need to be more careful about his
activities and food intake" inadvice na lahat sa akin ng doctor. Bawal siyang ma
overfatigue, bantayan ang kinakain at painumin ng mga vitamins na responsible for
my son's red blood cells.

Na overfatigue ang katawan niya dahil na rin siguro sa nilarong PE, exam week niya
rin noong nakaraang linggo. Nakikita kong stress at tulala ang anak ko. Nakahinga
naman ako ng malalim sa sinabi ng doctor.

Pagkapasok ko, gising na si Zander. Nakaupo sa hospital bed niya at nakatingin dito
banda sa pinto.

"Mommy" mitlang niya. Napatakbo ako at niyakap siya. I cupped his face and
inexamine ng mabuti ang katawan "Mom I'm okay" bumalik ang tingin ko sa anak kong
nakangiti sa akin.

"I'm worried anak" sabi ko at niyakap siyang muli.

"Tito Mod" kinalas ko ang yakap at si Maddox naman ngayon yumakap sa anak ko.

Napahingang malalim ako. Nag stay si Zander sa hospital buong araw. Di na rin ako
bumalik sa trabaho. Bumalik din naman saglit si Momo sa kompanya, babalik daw siya
kaagad pagnaayos ang sariling gusot sa trabaho.

Pangalawang araw na namin ngayon sa ospital, pwede na kaming lumabas mamaya.

Bumisita rin si Ashley dito kahapon, at alam niyang absent ako sa trabaho ngayon
kaya't pinadeliveran niya kami ng pagkain. Para sa gabi, kaninang umaga at ngayon
na kakarating lang.

"How are you and your boss, mom?" tanong ng anak ko na nagpatigil sa akin. Nilapag
ko naman sa side table ang pagkain na natanggap ko mula sa delivery boy ng resto ni
Ashley.

"We're okay, stop thinking about it. I'll file for leave mamaya para maalagaan ka.
Binigyan ka din naman ng school mo ng five rest days. San mo gusto pumunta?"
nakangiti kong aya sa kanya at umupo sa gilid ng hospital bed.

"Really mom? I wanna visit Boracay" masaya niyang suhestiyon.

"okay we'll go to Boracay then" aniko at hinalikan siya sa noo.

LAKING GULAT ng mga kasamahan ko ng makita ako sa trabaho, hapon na rin kasi at
andito lang ako para magpaalam. Dumeretso ako sa CEO para formal niyang mapirmahan
ang letter. 

Kumatok ako ng tatlong beses bago pumasok. Wala siya sa lamesa, napalingon ako sa
cr nang may tumunog roon. So umupo muna ako sa mini sala ng opisina niya. I was
sitting straight at wala nakong pakealam sa nakita kong kalampungan niya kahapon.
Hindi ko na rin naman concern iyon. 

"aahhh"

Bigla akong napalingon sa CR. Kumabog na naman muli ang puso ko. Anong ginagawa nya
ron?

"aahh shit Gade"

"ahh fvck"
Nagsalubong ang kilay ko ng maramdamg hindi siya nag-iisa sa loob. Lumipas ang
ilang minuto na nakatitig lang ako sa pinto ng cr.

Bigla naman akong napabalikwas sa kinauupuan at napatayo ng lumabas ang babae.

Laglag panga kong tinitigan iyon. Hindi niya pa ako nakikita dahil naka talikod ito
at inaayos ang sarili. Biglang may tumusok sa puso ko, halos manghina rin ako.
Nakadungaw siya sa pintuang nakabukas at hinihintay na lumabas si Gade sa loob.
Rinig ko naman ang agos ng tubig at naghuhugas pa siguro. Nang makalabas ay muli
silang naghalikan.

Napatakip ako ng bibig ng biglang napahikbi. Nabitawan ko naman ang papel na hawak.
Tumingin sa gawi ko ang dalawa at laking gulat ng makita ako rito.

"Aragen" gulat na ani ng babae.

Humakbang ako papuntang pinto pero hinabol niya ko at hinarap sa kanya.

"No! It's not what you think. Please let me explain" kinakabahang sumamo niya.
Nasampal ko naman siya ng napakalakas at tuluyan na namang naiyak.

"Suhotera" galit na sigaw ko.

"No no no! Ara please hear me out" naiiyak na ring sumamo niya.

"Na ano? Masaya kang nakikipaghalikan sa taong sumira ng buhay ko? Magsama kayo,
Ashley" binalingan ko naman ng tingin si Gade sa likod na walang pakialam sa
nangyayari "Andito ako para sa leave ko, but I think I don't need your confirmation
anymore" litanya ko at binagsak ang pintong lumabas ng opisina. 

---

        CHAPTER 11 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

      

CHAPTER 11. Beauty of Sunset

---

"Good afternoon, Ma'am"

"Good afternoon, Head"

"Good afternoon, Madam"

Sunod-sunod na bati ng mga empleyado na nadadaanan ko. 

Mabilis akong bumaba ng kompanya, deretso lang ang lakad at hinahayaang pumatak ang
mga luha. Nang makalabas sa lobby at papasok na sa parking lot, napaupo ako,
hinawakan ang dibdib at walang boses na naiyak roon.

Ang gulo! Wala nakong maintindihan sa mga nangyayari at hindi alam kung ano pa ang
paniniwalaan.

Bakit nasasaktan ako? Dahil ba sa pareho silang attached sakin pero nakuha pa ring
lokohin ako patalikod? Valid na ba yan para maramdaman ko itong sakit? Di ko na
alam!

Pinilit ko ang sarili na magpakatatag at pinunasan ang mga luha. Nasa sasakyan si
Zander, hinihintay ako. Hindi dapat makita ng anak ko na pinanghihinaan ako. Muli
akong humakbang ngunit napatigil din ng biglang may tumawag mula sa likod ko.

It was Ashley.

She's running towards me na gulo-gulo rin ang ayos, kita sa mukha nito ang walang
humpay na pag-iyak. Bago niya pa ako mahabol ay mabilis na kong naglakad. Dere-
deretso! Bakit ngayon pa ako nagpark sa pinaka dulo. Napatigil ako sa paglalakad ng
bigla niyang hilahin ang kamay ko. Napaharap sa kanya at nadurog ang puso ko ng
makita kung gaano siya ka takot at pariwara.

"Kaibigan Ara!" umiiyak na tawag niya "Please Kaibigs talk to me for a while,
please" nagbadya pa itong lumuhod sa harap ko.

"ITIGIL MO YAN" sigaw ko at napatigil naman siya, umayos siya ng tayo at patuloy pa
rin sa pag-iyak habang nakahawak ng mahigpit sa kamay ko "Anong pag-uusapan natin,
ha? Wala ka naman dapat ipaliwanag e. Ano ngayon kung may relasyon kayo ni Gade?"
dagdag ko.

"No Kaibigs. Wala kaming relasyon ni Gade" depensa niya na patuloy pa rin sa
pagluha.

"TAMA NA PWEDE BA" sigaw ko na ikinagulat niya, ngayon ko lang siya nasigawan sa
tanang buhay namin. Halos magkadugtong na nga bituka namin mula nung maliliit pa
lang dahil palagi kaming magkasama 

"Ash pwede ba, hayaan mo muna ako. Hinihintay ako ni Zander sa sasakyan at ayokong
makita niya na nag-aaway tayo. Naguguluhan pako, please" ani ko at tuluyan siyang
iniwanan doon. Patuloy pa rin siya pag-iiyak, hindi ko maikaila na nadudurog akong
makita ang bestfriend ko sa ganung kalagayan.

Pinalis ko ang luhang naiwan sa pisnge, inayos ang sarili bago pumasok sa sasakyan.

"Mom are you okay?" 

"Yeah! may nangyari lang sa office. Shall we go?" tanong ko ng makabit ang seat
belt, tumango naman ang anak ko dahilan para lisanin ko ang lugar. 

Iniwasan ko ang magtama ang mga mata namin, ayoko siyang mag-alala. At ayokong
malaman niya nag dahilan ng pagtangis ko. Naglagay ako ng music habang nagda drive
para di marinig ni Zander ang munti kong paghikbi.

Agad kaming nakarating sa bahay. Nagbook kagad ako ng first trip na flight
papuntang Bora. Excited na hinanda ni Zander ang gamit niya at nag video call pa sa
kaibigan para ibalita ang pagdalaw.

Di naman namin binenta yung bahay don para may matuluyan kami in times like this.
Na mimiss ko na ang hometown ko, ang childhood place, hangin, dagat at sunset ng
Boracay.

AGAD KONG sinuot ang shade ng makababa kami sa airport ng Caticlan. Sumakay ng van
for 10 minutes papuntang jetty port at another 15 to 20 minutes papasok sa isla ng
Boracay sakay naman ang pumpboat.

Nakatulog kaming pareho pagdating sa bahay dahil maaga pa kaming umalis kanina,
madaling araw pa. Mamaya na rin daw lalabas si Zander dahil may pasok pa si Bernie
at ang iba niyang kaibigan. Nauna akong nagising at pumuntang D'Mall para bumili ng
stock na pagkain na good for 5 days na.

Hindi makakadalaw si Maddox dahil may flight siya mamaya papuntang Malaysia,
business matter tungkol sa resort na malapit ng matapos.

Pagbalik ko sa bahay gising na ang anak ko at bagong ligo na rin. Agad niyang
kinuha ang plastic ng mga pinamili ko ng makita ako sa pinto. 

Kumain muna kami bago magpaalam ang anak ko na pupuntahan na niya si Bernie. It's
already four in the afternoon.

Muli akong naglinis kahit na malinis na rin naman ang bahay dahil may caretaker
ito. Nailagay ko na rin sa cabinet ang mga dala namin. Nang matapos ang trabahp,
wala na ko makitang pwedeng gawin. Gusto kong madestruct ang sarili. Ayokong
tumunganga dahil tiyak kakainin lang ako ng lungkot at hinanakit.   

Umupo ako sa sala at kinuha ang selpon, nag browse sa social media at wala man lang
napala. Kalaunan, napagdesisyunan kong pumunta sa baybay. I'm just wearing a normal
floral dress na 2-inch above the knee.

Naglakad lakad ako sa dalampasigan. Napapapikit tuwing tatama ang napakalakas na

hangin sa mukha at pasok sa kalamnan ang tunog ng alon sa dagat. Namiss ko to ng
sobra.

Out of nowhere, muling tumulo ang luha ko.

Bakit kasi sa dinami dami ng tao si Ashley pa? Si Ashley na kasama ko mula
pagkabata. Halos magkadugtong na nga bituka namin nung kabataan dahil sa hirap
kaming paghiwalayin ng mga magulang namin.

Umupo ako sa buhanginan at niyakap ang sarili. Agad kong hinilig ang baba sa tuhod
na yakap yakap ko. Malalim ang iniisip habang nakatingin sa palubog na araw.

Dahil sa nangyari di ko na alam kung sino pa papaniwalaan. Sarili ko na lang at ang

anak ko ang karamay ko. Pati tuloy si Momo na walang ginagawa parang gusto ko na
rin pagdudahan. Ayoko na!

Hinubad ko ang suot na floral dress na nag-iwan ng simpleng white two-piece.

Nilapag ko ito sa buhangin kasama ang tsinelas bago sumulong sa tubig. Lumangoy
hanggang sa makakaya at tumigil sa kalagitnaan habang nakatingin sa araw. 

Gusto kong habulin ang paglubog ng araw, gusto ko itong pigilan, pigilan at
panatilihin sa sunset. Sunset na nakukuhaan ko ng lakas, sunset na nag-uudyok
saking lumaban sa buhay para muli ko siyang masilayan. Natatakot ako sa pagsapit ng
gabi dahil alam kong kakainin lang din ako ng lungkot. Malulubog sa mga bagay na
gustong humila sakin pababa. 

Pinalutang ko ang sarili sa tubig hanggang sa mapagod.

Pagkaahon sa dagat, kukunin ko na sana ang floral dress ko ng may naunang pumulot
non. Kunot-noo kong tinignan ang isang foreigner na malagkit na nakatingin sa akin.

"Need help?" aniya na hawak-hawak pa rin ang damit ko.

"No"
"Want some drinks?"

"I said NO" taas-kilay na sabi ko. Agad ko naman hinablot ang damit sa kanya at
isinuot iyon. Sinuot ko na rin ang tsinelas at walang pasabi na umalis. Sanay na ko
sa mga ganyan. Like hey' it's Boracay, turista and foreigners are everywhere.

PAGKAUWI ko sa bahay, nagligpit na ko para sa hapunan. Di parin dumadating si

Zander, kakatext niya lang din na nasa bahay lang sila ni Bernie nag e-xbox.
Napatingin ako sa selpon ko ng tumunog iyon, tumigil ako sa paghuhugas ng mga
nagamit sa pagluluto at sinagot ang tawag.

"Mo" bungad ko ng sagutin ang tawag niya via facetime.

[How's there?] tanong niya at kitang nilapag ang selpon sa may lamesa at pinaharap
sa kanya. Umupo ito sa dulo ng kama at hinubad ang sapatos.

"Ok lang. Wala dito si Zander" nagsalubong naman ang mga kilay nito.

[Asan siya?]

"Kina Bernie nagpaalam naman ng maayos yung bata at ihahatid naman daw siya
pauwi" nakita kong tumayo siya sa kinauupuan at kinuha ang selpon. Patalikod naman
itong bumagsak sa kama.

[Kakarating ko lang, miss ko na kayo] aniya at nilapit sa tenga ang selpon kaya't

kalahating mukha niya lang ngayon ang nakikita ko.

"Miss ka rin naman namin ni Zander e" hinarap niyang muli ang camera at sakop na
ngayon ng buong screen ang pagmumukha nito. 

Gwapo si Momo, di ko alam bakit di pa nag-asawa to. Di ko alam kung sinong

matangkad sa kanila ni Gade. Pareho silang matikas, mas malaki nga lang ang katawan
ni Gade. Kuha ni Gade ang ilong ng mga British at American style naman ang kay
Momo. Hindi ko alam kung may pinagkaiba, masyado ko lang atang kilala ang feature
ng Montreal na iyon. 

Natawa ako ng makita ang pinaggagawa ni Maddox, pinaglalaruan niya lang naman ang
sariling ilong. Pinapagalaw at pinapalaki tapos papaliitin uli.  
[I'll call again later, Rara. Magliligpit lang ako] aniya at tumayo mula sa
pagkakahiga. Nagpaalam na din naman ako at pinatay ang tawag.

Dahil hawak ko na rin naman ang selpon nagcheck na ko ng socmed, there I saw
pictures of kayaking, banana boating and many water activities. 

"Ito na lang gagawin namin ni Zander bukas" 

---

        CHAPTER 12 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 12. Beauty of Moon

---

"Waaahh kumapit ka anaaak" sigaw ko kay Zander.

"Mom relax" aniya at natatawang lumingon sa akin. Sa harap siya nakaupo at ako
naman sa likod niya, at sa likod ko ay tatlo ring foreigner.

Naiinom ko na ang tubig-dagat sa kakasigaw at buka ng bibig. Natatawa naman ako

kapag mas malakas na tubig ang tumama sa mukha namin lalo na kay Alexander dahil
nasa harap ito at kaharap ang dagat. Nagba-banana boating kami ng anak ko at
kakaumpisa lang sa paghila ang speedboat sa banana boat na sinasakyan namin.

"WHOAH" pagpapakasaya ko at itinaas ang dalawang kamay sabay iwinagayway iyon sa

hangin.

"HAHAHA" tawanan ng mga kasamahan sa ride na nag eenjoy din tulad namin.
"Woahh hahaha" tawa na may takot na sigaw naming lahat. Mas mabilis na ngayon ang
paghila sa banana kaya't mas hinigpitan na rin ang kapit.

"WAAHHHH" sigaw ko ng biglang napabitaw at nahulog sa pagliko ng banana boat. May

kalaliman na part ng dagat pero may life vest naman kaming suot.

"WHOAAH THAT'S MY SON" pumadyak ako sa tubig para mapatalon ng makitang nakakapit
si Zander sa banana, infairness siya lang ang tanging nakakapit. Tinuro turo ko
naman siya at pround na sinabing "That is my son" sa mga turistang kasama namin.
Sinubukan ko siyang tapunan ng tubig pero hindi ito umabot. Tumawa lang ako ng
tumawa at sinulit ang sandaling ito.'

Nilingon niya ako ulit at tinawanan sabay nag thumbs up sa akin.

Umahon kami sa tubig at agad na ibinalik sa rent station ang life vest na ginamit.

I am just wearing a different floral dress para mas madaling mahubad for
activities. Sa loob naman nito ay black swimsuit na one piece ang style. Mahaba ang
neckline at mahigpit na naka ribbon sa harap para mas mag shape ang katawan ko.
Alexander was just wearing a white beach sando na may tatak ng Boracay and a summer
short na may kulay asul sa baba at nagbe blend pataas sa kulay na itim. 

"Gutom kana ba, Zand?" baling ko kay Zander at sabay hinagod ang kamay sa likod ng
ulo niyang basa.

"Not yet, let's go to Parasailing mom" aniya at hinila nako bigla.

MAHIGPIT AKONG napahawak ng mag-umpisa nang umakyat sa ere ang parasail namin.

"WAHHH" pasigaw ko tuwing nadadala ng hangin. NAKAKALULA GRABE! We're now 150
meters above the water. Mariin kong pinikit ang mata, sa mga sandaling ito naalis
pansamanrala ang lahat ng problema ko. Nasa ere, tabi ng anak ko at tanaw na tanaw
ang kabuuan ng isla Boracay. Perfect scene rin dahil nakaharap kami sa araw na
nagbabadya ng lumubog

"WHOAHH" sigaw namin ng sabay ni Zander, itinaas ang mga kamay sa ere at
iwinagayway iyon. Mas bumibilis rin ang paghila kaya't mas lalong lumalakas ang
sigaw namin.  Sobra ng nakakalula dito sa taas. Nakaka excite!

PAGKATAPOS NG tatlong activities, nakaramdam kami ng gutom at agad na tumungo sa

paborito naming kainan. As usual, seafood ang inorder namin. Nakakamiss ang fresh
seafood e grabe!  

Pagkatapos kumain ay agad naming tinungo ang surfing station. Ito ang paboritong
sport ng anak ko. Kasama na rin namin si Bernie kakagaling lang ng school. Nanood
muna kami ng ibang nags-surf at nagpatunaw ng kinain bago sumabak si Zander.

"Tignan mo si Zander tita focus na focus" litanya ni Bernie na nakaupo sa lilim na

bahagi ng buhanginan katabi ko. 

"Oo nga eh YOWN WOAH GO ANAK" sigaw ko ng magsimula ng mag surf ang anak ko. Tinaas
ko rin naman ang mga kamay para makita niya ko. Tinaas din ni Bernie ang kamay nito
kaya't kumaway samin si Zander. I am now wearing a pink summer hat. 
Perpektong natapos ni Zander ang balancing sa board. Naghanda naman siya sa susunod
na stunts.

He's now standing sa surfing board at matapang na nakipagsabayan sa malakas na

alon. He did a bottom turn stunt na nagpahiyaw samin ni Bernie at ng mga kababaihan
sa gilid. Nakailang stunts pa si Zander sa pags-surf habang suot suot ang seryosong
mukha na nakuha niya sa ama. 

After surfing ay nag UFO ride pa kami and this time kasama na si bernie. I enjoyed
todays activity though na try na namin lahat ng ito. Ganun pa rin naman ang feeling
kahit nasubukan na, mas nakaka excite pa nga!

After a long day, the whole night was spent sleeping. Pagod at bagsak na bagsak ang
katawan. Sa bahay lang din kami the next day. Bawal kay Zander and maoverfatigue so
we will have the remaining days as his rest. At yun nga ang nangyari, pumupunta
lang sa bahay ang mga kaibigan niya at doon sila naglalaro ng PSP and other board
games.

ON OUR last night sa Bora, napagdesisyonan naming lumabas. Nakaupo kami ngayon sa
blanket na nilagay ko sa lilim ng niyog at nasa harapan ang kumikinang na mga
bituin at napakaliwanag na buwan. Maingay din dahil sa nagsabay-sabay na music ng
mga bar na nasa likod lang din namin, thou ilang metro pa ang layo.  

We are both looking the moon.

"May plano nakong mag resign sa MC nak pagbalik natin" panimula ko at ngumiti sa
kanya. Lumipat naman ang tingin ni Alexander sakin habang magkasalubong ang mga
kilay.
"Why, mom? Did something wrong happen?

"Wala naman" napabuntong-hininga ako "I just feel so toxic sa loob ng opisina"
aniko at binalik ang tingin sa moon.

"Gaano kalala ang toxicity sa work?"

"Not that bad son, no worries. Just a misunderstanding between me and the
CEO"  paliwanag ko na nagpabaluktot sa mukha ng anak ko.

"Mom can I ask a favor?" gulat kong binalingan ng tingin ang anak ko "This will be
my first time na magrequest, sana iconsider mo mom" hopeful na ngiti ang ibinigay
niya sakin. 

"What is it? You don't even have to ask , just tell me and I'll do it right away"
agad kong hinawakan ang pisnge ng anak ko.

"Pwede ho bang huwag ka munang mag resign sa MC? Can you stay longer? I mean you
can pull out yourself to that company kung masyado ng malala" napatigil ako sa
sinabi ng anak ko.

"a-ah" I don't know what to say "May gusto ka bang mangyari anak? You can tell me
ng magawa natin ng walang paligoy ligoy"

"Nothing mom. I just want you to stay longer atleast for the whole year? Pero
pagworst na ang misunderstanding then you can leave. That's all, mom" paliwanag
niya at binalik ang tingin sa kalangitan "Ngayon pa lang ako nagmagre request, so I
hope you'll give it a chance" aniya na doon parin nakatingin.

Tama nga si Alexander na never siyang nanghingi ng mga bagay bagay sakin. Never
siyang nagdemand at lahat ng sasabihin ko sinusunod niya. Sinasabi niya ang gusto
at suhestyon kapag tinatanong ko pero kapag hindi ako pumayag, okay lang sa kanya.
Naiintindihan niya  naman daw. Mother knows best sabi niya sa akin. 

Napaluha ako ng marealize kung gaano kabait at masunuring bata ang anak ko. Baka
ako pa ang makonsensya pag hindi binigay ang gusto niya. Agad ko siyang niyakap at
napaiyak sa balikat niya.

"Okay baby, mommy will stay to that company"

-----

Pictures are not mine. Used for visual representation of the activities mentioned
in the story only.

BANANA BOAT

            <img
src="https://img.wattpad.com/508712eebaa1b8ee1a52eeb49c0556a5a2ffae9e/
68747470733a2f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d73657
2766963652f53746f7279496d6167652f59445864796e61396f73417a6c673d3d2d3930353538353539
332e313631393666313661663036393235333930313535373037383834382e6a7067" style='max-
width:90%'>

PARASAILING

            <img
src="https://img.wattpad.com/2e3ec12656e5b770389e8ee5778debd526b5e6d6/68747470733a2
f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53
746f7279496d6167652f6933584236796c75595647786f773d3d2d3930353538353539332e313631393
666316163616465653439383630393237373134343430332e6a7067" style='max-width:90%'>
SURFING

            <img
src="https://img.wattpad.com/3bbb26482b79f6ec079827fee8a3f7982f4711d1/68747470733a2
f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53
746f7279496d6167652f62583445576c42774c586a557a773d3d2d3930353538353539332e313631393
666323031376363616161323336353836303839393731382e6a7067" style='max-width:90%'>

UFO RIDE

            <img
src="https://img.wattpad.com/a1e53da67e099dda1c0fcd6dca4f86c2baa80547/68747470733a2
f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53
746f7279496d6167652f427835586a70397746565a4376413d3d2d3930353538353539332e313631393
6663234633666633762656531343538363939383830312e6a7067" style='max-width:90%'>

BORACAY @NIGHT; wherein Aragen and Zander talked about his favor.

            <img
src="https://img.wattpad.com/400cfde53fbf0d2641851a4494883ba59188b6ce/
68747470733a2f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d73657
2766963652f53746f7279496d6167652f75645f7678454d766476665459773d3d2d3930353538353539
332e313631393666333763616634303934393834323730313937383131362e6a7067" style='max-
width:90%'>

        CHAPTER 13 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 13. Facing New Dawn

---

"Good morning, Ma'am" nginitian ko ang guard na sumalubong sa'kin pagdating ko sa

MC.

Gaya ng pangako ko sa anak ko mag sstay ako dito. I'll do everything para sa
ikakasaya niya.

Kakarating lang namin kaninang umaga and dumeretso ako dito kahit pagod pa sa
byahe. Sunday lang din ngayon kaya walang pasok si Zander.

"Good morning, Ms. Evangelista welcome back to my channel" masiglang bungad ni

Shara ng makapasok sa opisina ko. Napangiti ako sa sinabi niya, kahit kelan talaga
ang waley ng mga banat nito. Tumuloy siya sa pagpasok at umupo sa harapan ng lamesa
ko.

"Ba't ka andito" kunyaring naiinip na sabi ko.

"Awts! Sakit naman niyan Madam, hindi ba pwedeng andito ako kasi namiss kita tapos
yayakapin moko at sasabihing Miss din kita Shara na maganda" inakto pa nito ang
pinagsasabi at agad na nagkunwaring nasasaktan. Hawak hawak pa ang dibdib na akala
mo'y ghinost.

"May dala ka kasing makakapal ng papel. Ano yan? Ayoko niyan" sambit ko sabay nguso
sa makapal na papel na nilagay niya sa babaw ng mesa ko. Alam kong naglalaman ito
ng mga transactions ng kompanya habang wala ako,at mga dokumento na kailangan din
ng pirma.

"Ayoko nga din nito e' itapon at sunugin na lang kaya natin?" napalaki ang mata ko
sa sinabi ni Shara kaya't napahagalpak siya ng tawa "Joke lang HAHAHA oh ito regalo
sayo ng CEO namiss ka daw" sabi niya at inusog palapit sakin ang mga reports.
Napasunod naman ang tingin ko sa kanya hanggang sa makalabas ito.

Alam kong nagbibiro lang siya pero sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Kinakabahan,
natatakot, at nandidire sa pinaggagawa nila ni Ashley; I also have this feeling na
hindi maintindihan. Napahawak ako dun at nagpakawala ng isang malakas na buntong-
hininga.

"THAT'S IMPRESSIVE MS. EVANGELISTA" bati ng isang head at pinalakpakan ako. We are
now having the monthly meeting ng kompanya. And this time, I am showing them the
budget na gagamitin sa pag launch ng panibagong produkto na inline sa clothing
industry.

Hangga't maari iniiwasan ko na magtama ang mga mata namin ni Gade. He's also here
and taimtim na nakikinig.

"Is there any question?" nakangiti kong tanong sa mga head. Iniikot ko ang tingin
sa kanila para makita ang mga reaksyan nito, umiling naman ang iba. I was about to
end the meeting ng biglang sumingit si Gade.

"I thought you are going to resign, Ms. Evangelista. What happened to it?" biglang
uminit ang ulo ko ng marinig ang tanong na iyon. Mariin akong napapikit at tumikhim
bago siya tignan.

"We can talk about it personally, Mr. Montreal" ani ko na may ngiti ngunit may din
sa pagbigkas.

"Meeting adjourn" salita niya na nagpa tayo sa mga head at board of directors ng
kompanya. Nakangiti na lumabas ang iba at nakipag shake hands pa sakin kaya't ganun
din ang ginawa ko. Niligpit ko na ang gamit ng halos nasa pinto na ang lahat.

I was turning off the laptop ng kami na lang dalawa ni Gade ang natira.

Tumayo siya at nakahinga ako ng malalim sa akalang lalabas na ito. Pero unti-unti
siyang naglakad papunta sa aking likod. I hurriedly stood straight at minadali ang
ginagawa. Di ko alam kung ano ginagawa niya dun basta't alam kong tinititigan
niyang mabuti ang likod ko. I am wearing a white silk long sleeves na may pa ribbon
sa harap, and pair with black pencil skirt na medyo mataas ang slit sa likod.

Fvck! Mura ko sa isip ng maalala ang suot ngayon.

Narining kong sumndal siya sa white board. So when I finished everything dali dali
nakong humarap sa kanya at nagpaalam.

"Thank you for today, Mr. Montreal" ani ko at tumalikod ng muli papuntang pinto.

"I thought we are going to talk about the reason of sudden change in mind?" tanong
niya na nakasandal pa din doon. I took a deep breath at humarap.

"We can talk formally in your office, Sir" inip na sabi ko.

"I kiss all the girls na pumapasok sa opisina ko, you still wanna go? And not just
kiss, we sex" aniya na nagpalaki ng mata ko. Agad naman akong naupo sa upuang may
isang gap mula sa harap at inilagay sa lamesa ang laptop bag. Bale sa pangalawa ako
umupo. Siya naman ngayon ang nakatayo sa platform.

"I had talk with my son and ayaw niyang umalis ako rito" tumango ito at umalis sa
kinatatayuan. Ilang beses akong napamura sa sarili ng umupo siya sa tabing upuan ko
at iniikot ito paharap sa akin. Recliner chair naman ang mga upuan dito kaya madali
kang makakagalaw.

"Your son must be enjoying the big salary you are getting every month" salita niya
na nagdulot ng masamang tingin ko sa kanya.

He's just looking at me intently and waiting for my response. Ang tanging gusto ko
lang naman ay sabunutan siya at pagsasampalin. Ang sarap mong murahin Gade anak mo
ang pinagsasabihan mo!

"Careful with your words, Montreal, you don't know my son" matalim ko siyang
tinitigan habang pinipilit na pakalmahin ang sarili.

Hindi tumalab sa kanya ang mga tingin kong iyon. Bagkus mas nilapit niya ang upuan
sa akin at pinatong ang braso sa sandalan ng inuupuan ko. Para na siyang naka-akbay
ngayon. Sobrang lapit at nakaharap pa sa'kin. Bwiset kinakabahan ako!

"Is that so?" aniya na titig na titig, hindi ko naman magawang salubungin 'yon
"Akala ko rin dati kilala kita but I was wrong. You are worse than I thought" aniya
para muli ko siyang harapin. Ang sarap niyang patayin. Send help!

Pinadulas ko ang upuan at nagbadyang tumayo para lisanin ang lugar na ito. As much
as possible ayokong makipagbangayan para mas tumagal ako sa kompanya. Gusto kong
magtrabaho ng maayos para sa ikakasaya ng anak ko.

Ngunit ng aktong hahakbang ako ay biglang hinila ni Gade ang aking kamay at
pagdulas ng inuupuan niyang swivel chair paharap sa'kin. Nanlaki naman ang mata ko
ng mapagtanto ang posisyon namin.

Nakakandong ako sa isang hita niya, ang kamay nito ay mahigpit na nakalingkis sa
bewang ko at ang isang kamay ay nakalapat sa legs ko. At ang mas malala pa ...
marahas niyang inaangkin ang labi ko.   

Maddox's:

NAPATINGIN ako sa selpon ng bigla itong umilaw. I hurriedly answer it thinking na

si Rara ang tumawag pero parang napako ako sa kinatatayuan ng marinig ang boses ni
Ashley. Ilang taon na rin kaming hindi nakakapag-usap.

[H-hello] she's crying.

[Ashley? Wazzup what are you up to?] sagot ko at nagtonong casual para hindi
awkward. For everyone's information, Ashley was my ex.

[M-Maddox can you help me?] nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. Kilala ko si
Ashley, well I mean I knew her before at hindi siya basta basta humihingi ng tulong
sa ibang tao.

"I'm still in Malaysia. Pero ano yun? I'll try to make it for you" naglakad ako
palapit sa human-size mirror dito sa hotel room.

[Can you help me with Aragen? Nag-away kami and gusto kong magpaliwanag] napatigil
ako sa pag-aayos ng necktie dahil sa narinig. Wala naman kasing sinabi si Rara
sakin tungkol sa kanila.

"Depends on your reason. We can talk about it pagdating ko ng Pinas mamaya. I'll
call you back" sabat ko at pinatay ang tawag. Naguguluhang lumabas ng hotel room at
dumeretso sa isang hall para sa last meeting na aattenand ko.

Ara's:

Agad kong tinulak si Gade, ngunit ako lng din ang nabigo dahil mas lalong humigpit
ang pagkakakulong niya sa'kin. Pinagsusuntok ko ito sa dibdib, hinuli naman iyon ng
isa niyang kamay.
Mangiyak-ngiyak kong tinikom ang bibig ng mahigpit at pilit hinihilis ang bibig sa
labi niya. It made him kiss my cheeks instead. Gade went back to his senses ng
maramdamang nag vibrate ang selpon kong nasa lamesa. Tumayo ako at bigla siyang
sinampal. It feels like na alam niya na ganto ang magiging reaksyon ko kaya't
ngumisi siya at muli akong hinarap.

Namumula ko siyang tinignan. Hindi sa kilig pero sa galit. Ano na namang drama to?
Tangna nakakabobo! Napakuyom ang mga kamao ko sa gigil. Humahangos din ang hininga
naming pareho. Nanlilisik ang mata kong nakatingin sa kanya samantalang nakangisi
siya sa nakakaasar na anyo.

"I didn't know you taste better now than before" binasa niya ang labi habang
nakatingin ng deretso sa'kin. Napaatras ako ng bigla siyang tumayo, hindi pa rin
naman maalis ang paghangos ko at masamang tingin sa kanya.

He annoyingly smirked seeing my reaction. Muli siyang humakbang, and this time
pinulupot na naman ang braso sa bewang ko at sapilitan akong hinapit sa palapit sa
kanya. Pilit kong inaalis ang kamay nito pero masyado syang malakas.

"I'm just starting, Aragen, so expect for more" aniya at lumabas ng silid.

---

        CHAPTER 14 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

      

CHAPTER 14. Dormant Partner in a Partnership

----

"I'M HOMEE" 

Sabay kaming napalingon ni Zander sa taong pumasok. Napatakbo kami ng makita si

Maddox na kakarating galing Malaysia.

"Tito Mod" yakap ng anak ko sa tito niya.

"I have something for you" sagot ni Maddox na mas lalong nagpasaya sa anak ko.

"Ba't di ka nagsabi edi sana nasundo ka namin sa airport" sambit ko at kumakas sa

yakap.
"Surprise?" sagot niya na ikinatawa naming tatlo.  

Ako na naghila papasok ng maliit niyang maleta at masaya nilang tinungo ni Zander
ang kusina. They're talking about how wonderful Malaysia is habang bitbit ni Momo
ang box ng delicacies na dala niya. Si Zander naman ay kumikislap ang mga mata
kapag may sinasabing kamangha mangha si Maddox.

"Wow really, tito Mod? I wanna visit it soon"

"We can go there anytime. Three of us" sagot niya at naupo nasa mesa.

Inakyat ko sa kwarto ni Momo ang maleta niya at agad ding bumaba.

When I about to enter the kitchen, I saw how comfortable they are to each other.
May kinakain ng chocolate si Alexander habang nilalagay naman ni Momo ang iba sa
ref. 

I entered the scene smiling.

Hinaplos ko ang ulo ni Zander at agad niya rin naman akong inalok ng kinakain.
Nginitian ko siya at saka dumampot ng tsokolate na nasa mesa. Masaya naming
pinagsaluhan ang dala ni Momo. Pagpatak ng alas 9 ay umakyat na si Zander, may
pasok pa ito bukas. Sumunod din ako at tinungo ang banyo. Naligo ako at nagbihis na
ng pantulog.

I was going to turn off the light in my room ng biglang kumatok si Maddox.
Nginitian niya ako at sumenyas na mag-usap kami saglit sa baba. Nagsuot ako ng
jacket bago sumunod.

Kumuha si Momo ng dalawang wine glass at wine sa wine bar na nandito sa kusina.
Umupo kaming pareho sa stool bar at pinagserbihan niya ko. Tumikhim ako ng lumipas
ang ilang minuto na tahimik kami.

"Problem?" 

"I talked with Ashley over the phone" nagbago ang timpla ng mukha ko. Alam kong may
chance na magsumbong iyon dito sa ex niya. 

Yes, they used to be together dahilan kung bakit never kong kinwento kay Ashley ang
tungkol sa 'min ni Maddox. Ayokong masaktan ang bestfriend ko, pero mukha akong
tanga na nirerespeto ang nakaraan niya pero siya pala ang nangangahas!

Me, Maddox and Ashley were childhood bestfriends.

"Did you guys fight?" tanong niya ng humarap sa akin.

"She has an affair with Gade" sabi ko at tinungga ang wine na nasa baso. Nakita ko
kung pano lumaki ang mata nitoat gulat rin ng malaman ang balita.

"H-how, w-why?" pautal utal na tanong niya at di alam kung ano ang uunahing
itanong. Naaawa din ako para kay Momo. We're both innocent and victim sa storyang
ito.

"Why don't we... why don't you let her explain first? She's been asking for that
and we should not judge her straightaway, kilala mo siya, Ara" dagdag niya.

"Yeah I thought kilala ko siya. Pero ... di pa ba sapat yung nakita ko silang may
ginagawa? Nakita ko mismo Mo, kitang kita ng dalawang mata ko" nagbadyang tumulo
ang luha sa mata ko. 

Madali akong malasing dahil hindi naman ako sanay sa inuman. Kaya't kung ano-ano na
ang nararamdaman ko dito sa inuupuan kahit na kaka-dalawang baso  ko pa lang ng
wine. 

"..."

Walang nasabi si Momo sa paliwanag ko. Nilayo niya ang tingin at tinungga ang bote
mismo ng wine. 

Di ko alam kung bakit ganto pa rin nararamdaman namin sa mga exes kahit matagal ng
tapos ang mga relasyon namin sa kanila. Sumunod-sunod ang pagtungga ni Momo sa
boteng hawak. Hindi ko alam kung namamalikmata lang ako nang makita ang pagkabahala
sa mga kilos niya. I know he's shocked pero parang may kakaiba. Di ko maipaliwanag.

Maybe he doesn't care about Ashley anymore. Kaya't ganun na lang kanyang reaksyon?

Natapos ang gabi ng hindi niya ko pinilit pa na kausapin si Ashley.

MONTHS PASSED at naging normal ang lahat. Hindi na rin nasundan ang mga pananakit
at pangingialam ni Gade pagkatapos nung araw na yon. Di ko na lang din binagyan-
pansin ang huling nangyari sa conference room. Mabuti na lang at hindi niya
sineryoso ang pananakot. 

 May bago na rin siyang secretary na mas lumala pasa kalandian ng dati niyang
secretary nasi Ms. Cominguez. Di ko alam kung anong inaapplyan ng mga iyon
secretary ba talaga or that fubu thing! 
Di na rin nagpakita si Ashley sa akin. Maybe nag-usap sila ni Maddox tungkol doon.
Wala na talaga akong gana magtiwala pa sa mga tawo. Si Zander, momo na lang
kakapitan ko.

"YESS SIARGAOOO" nagtatalon sa saya si Shara ng malaman na sa Siargao ang escapade

namin for celebrating Christmas party. Whole company ang inaanyayahang dumalo pero
hindi naman siya required. Ayaw ko rin sanang sumama pero pinilit ako ng anak ko
para naman daw makapag refresh ako sa trabaho.

It's a 3D2N accommodation at sa sabado na ang alis. Si Zander lang ang nagpumilit
sa akin. Natawa ako sa isipang weakness talaga ng mga single mom na gaya ko ang ang
mga anak nila.

"YOU SHOULD take a lot of pictures mom" suhestyon ng aking anak habang nakaupo sa
kama ko. 

Nagliligpit na ko ngayon ng mga damit na dadalhin habang nakaupo dito sa dulo ng

kama. Niyaya ko naman siyang sumama at magbook lang sa ibang hotel pero ayaw niya.
It's my free day from everything daw. Pumayag din si Maddox na siya mag-aalaga sa
anak ko at pabor pa silang dalawa dahil magkaka boys day daw sila. Maloko haha!

"EXCITED KANA BA dahil ako excited na excited na!" pangungulit ni Shara habang
tumatalon talon pa. Andito na kami ngayon sa airport ng Surigao "Buti nga Siargao
tayo this year e' last year kasi sa company lang" dagdag niya pa, malapad ang ngiti
na bumaling sa'kin. 

Hinintay niyang magpantay ang lakad namin saka niya inilingkis ang kamay sa braso
ko. Pareho kaming natawa sa akto niya at nagpatuloy sa lakad palabas ng airport.

After hours na byahe mula Manila hanggang dito sa Siargao, sa wakas at nakarating
din kami sa hotel. Apat kami sa kwarto kasama ko si Shara at dalawa pang
accountant.

Nilagay muna namin ang damit sa cabinet bago bumaba para mananghalian. It's a
buffet style kaya exciting kumain, puros seafood din ang nakahanda. So yummy!

"After kumain picture tayo kaagad sa beach, Madam" pagyaya ni Shara at itinuro pa
ang baybay na nasa harapan namin. Crystal wall itong hall kaya't kitang-kita ang
kagandahan ng dalampasigan. Napatango ako dahil yun ang binilin sakin ng anak ko.

Ginawa nga namin ang napagplanuhan. I am wearing a plain white swimsuit, and Shara
are shining with her black and white na one-piece. Madami kaming kinuha lalong lalo
na si Shara! Para daw may pampa goodvibes siya sa mga follower niya sa IG. 
I look at my pictures, simpleng ngiti ang pinakawalan ko. Okay na'to. Wala naman
akong pinopormahan kundi ang nag-iisang Alexander.

Pagsapit ng gabi, naghanda na kami para sa palaro. Me and Shara are both member of
yellow team and the event are organized by Marketing department.

Sack of rice, trip to Jerusalem, at mga pang bagets na laro, meron ding Pinoy henyo
at charades. It was fun at nangunguna sa ngayon ang red team from Human Resource
department. 

Sumasali din ako pero si Shara halos present sa lahat ng laro, siya na rin ang
nagle-lead sa Accounting department. Masyadong bibo in a nice way. Nung manalo nga
siya sa Trip to Jerusalem, binuhat pa ang monobloc at itinaas iyon na parang
trophy. Nakakaloka haha!

Isa rin sa dahilan kung bakit napasama ako rito ay dahil hindi makakasama ang CEO.
He has a trip to England for business purposes. Tiyak na malamig doon dahil winter
season.

"Our next game is Paper Dance. We need a partner per department" anunsyo ng
lalaking emcee.

"Oy Head ikaw naman sa'tin"

"Oo nga. Payat ka kaya madali kang buhatin"

"Ba't ayaw niyo sa'kin?" napatingin ang team kay Shara na ngayon ay nanlulumo.
Hindi makapaniwalang hindi siya ang pinagtulakan na mag-represent. "It really
hurts, men" 

"Huwag ka na 'day. Katumbas mo ang isang sakong bigas. Sino magbubuhat sa'yo?"

"Si Dambo" humagalpak sa tawa ang buong team ng marinig ang sabat ni Shara. Matic
lingon din naman si Dambo sa gawi ni Shara Jean.

May chubby CPA sa team ko at binansagan siyang Dambo. Hindi naman siya ganun kalaki
tulad sa kilala nating Dambo sa TV. Pasalamat na lang talaga at hindi ito pikunin.
Sumasabay pa sa lokohan. 

"E' kung ako magpabuhat sa'yo" litanya ni Dambo na nagpalaglag sa panga ni Shara.

"Sige ikaw na lang, Madam. Sa'yo na ang korona" tumawa muli ang lahat ng mag-
umpisang mataranta si Shara sa pananakot ni Dambo. Nilapitan pa siya nito at
naghabulan sa hall.
"Ikaw na Head ah, alam naman naming hindi mo ipapatalo ang Accounting Department.
Go Accountants Go" may choice pa ba ako kung lahat sila nagche-cheer sa'kin? 

"Tapos ang CEO ang ipa-pares natin, si Mr. Montreal ang magbubuhat" nagpanting ang
tenga ko sa narinig mula kay Shara, nakangisi ito na animo'y nang-aasar. Hinihingal
pa itong kumuha ng service water at naupo sa tabi ng teammates.

"Oy kinikilig si Head"

"Ayan naman pala si Mr. Montreal e" nanlaki ang mata ko sa narinig, hindi ko alam
kung totoo ang sinasabi ni Shara dahil nakatalikod ako sa entrance ng hall, at
kaharap naman ng team ko ang entrance.

"Mr. Montreal!" taranta kong nilapitan si Shara at binaba ang kamay nito ng
paypayin niya ang CEO, tinatawag at pinapapunta sa pwesto namin. 

"Good evening!" boses ng lalaki sa likod ko.

---

        CHAPTER 15 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 15. Drunk Woman In Bed

R18|| Read at your own risk.

---

"Good evening, Head of Accounting Department. May pares na ba ang team niyo?"

Salubong ang noo ko ng lingunin ang lalaking nagsalita, napagitla ako ng hindi si
Gade ang nasa harap kundi ang lalaking emcee.

"W-wala pa" utal-utal na sagot ko. Ngumiti siya at sinabing maghanap na raw kami at
saka siya umalis.

Lalong nagsalubong ang kilay ko ng ibalik ang tingin kay Shara na ngayon ay
nagpipigil ng tawa.

"Oy umasa si Madam HAHAHA" 

"Bwiset ka tinakot mo pa'ko" pabiro kong hinampas ang braso niya nang hindi ito
matigil sa pagtawa. Nakisabay din naman ang teammates ko.

Sa sobrang asar, hindi ako sumali sa laro. Hinayaan ko silang magtulakan kung sino
ang ilalagay sa gitna. Phew'. Humimpil ang malakas na kabog ng puso ko. Di ko alam
kung bakit ako kinabahan ng ganto. Nakakaloka!

PANGALAWANG ARAW na namin ngayon sa Siargao. Maaga akong nagising dahil may
activity kami by 8am. Morning person talaga ako at light sleeper. Madali magising
ke't kunting galaw lang sa paligid.

Pinagbawalan ako ni Zander na tawagan siya. I-enjoy ko nga daw kasi at wag akong
mag-aalala dahil si Maddox naman kasama niya.

Pagkatapos kong maligo ginising ko na rin si Shara na sa sobrang sarap ng tulog

naka nganga pa. Pfft!

Agad din naman siyang tumayo ng magising. Yung dalawa naming kasama ay wala na rin
dito.

"DR. GADEN HUGH MONTREAL is the founder and CEO of the company we are happily
serving right now. This month is the celebration of the company's first decade
reason why we are here in Siargao. Unfortunately, he is not with us to celebrate it
because of some important meeting with our investors from England" paliwanag ng
speaker.

Nakaupo kami ni Shara sa unahang row dito sa hall kung saan ginanap ang symposium.
Gusto niya pa nga na sa likod kami dahil hindi naman siya interesado.

Pagkatapos nun ay binigay na samin ang lahat ng oras na meron sa araw na iyon. It's
a free day at responsable na ang bawat isa sa sarili nila. Pumunta kami ni Shara sa
souvenir shop at binilhan ko si Zander ng tshirt na may tatak I Heart Siargao, same
with Momo.

Nang hindi pa natatapos mamili ni Shara ng ilalagay niya daw sa ref, nagtingin
tingin din ako ng iba, until this British foreigner approach.

"Hey you look busy" aniya na sinabayan ako sa paghawak ng dream catcher na
nakasabit.
"Yeah I'm busy, so don't talk to me" sabat ko at lumayo. Narinig ko naman na
napangisi ang dalawa kaya't umalis ako sa pwesto. Naglakad ako patungo sa ilalim ng
niyog para magpasilong and to my surprise sinundan nila ako. Pinipilit kausapin.

"Talk to me" command niya at hinawakan ako sa braso. Pinanlisikan ko siya ng tingin
at hinampas ang brasong nakakapit sakin. Taranta siyang napabitaw ng kausapin ang
tumawag, napatitig siya sa aki bago tuluyang lumayo. Bat parang natakot?

Pagsapit ng gabi, nagyaya si Shara na mag bar gaming. Dinahilan ko naman na matanda
nako para sa ganyan. Sinimangutan niya ako at sinabing di pa naman nawawala ang
edad ko sa kalendaryo. Wala siyang nagawa kundi sumama sa roommates namin.

Hindi ko talaga hilig ang mga ganyan. Ashley once invited me to Club Galaxy
somewhere in Boracay. Masaya siya actually, sadyang hindi kolang tipo ang
magliwaliw sa gabi. Hindi ako sanay uminom dahil na rin sa sobrang strict ng nanay
ko. 

Mas preferred kong magmuni muni mamaya sa dagat lalo na at first time ko rito sa
Siargao.

At night, I wore a white bojo jumpshort (check the image). Open ang gilid at lantad
ang buong balat. Tanging harapan ko lang ang may takip at criss-cross ang likod. 

I even left my phone in the hotel room and bring nothing with me. Excited akong
dumeretso sa tabing-dagat at agad na nagtampisaw sa tubig. Nilalapatan ang alon
kapag bumabalik sa dagat at tatakbo palayo kapag parating naman ito. Natatawa ako
sa sarili, para akong bata.

Hindi nabigo ang kagustuhan ni Zander na magsaya ako dahil sobra ko itong
naappreciate.

Nang mapagod ay umupo rin ako sa buhanginan. Umupo ako sa buhangin at niyakap ang
mga paa. Marami ding nagmumuni gaya ko, yung iba kasama girlfriend/boyfriend nila
at yung iba pamilya. Nalungkot ako bigla sa isipang hindi ko mabibigay kay Zander
ang ganyang scenario.

I hurriedly turned my gaze to the moon and closed my eyes ng tumama sa balat ang
napakalamig na hangin. The breeze of the sea makes me calm. The sound of the waves
brought me on cloud nine. Sobrang sarap sa pakiramdam.

Andaming nangyri mula ng lumipat ako nang trabaho. Lahat hindi ko inaasahan. Akala
ko panibagong-buhay iyon na naghihintay sa'kin, akala ko lang pala. Nagkita kami ni
Gade, nagsama sa isang kompanya. Nag-away, nagkasakitan, at hindi nakawala ang mga
nakaw na sandaling halikan namin. 

Namula ang pisnge ko sa gitna ng dilim. Mabilis akong yumuko at tinungtong ang noo
sa tuhod. Niyakap ko rin ng mahigpit ang tuhod. Nakakahiya! Bakit nakuha ko pang
alalahanin iyon. At ang bobo ko sa part na naging marupok dahil lang sa halik.  

Ramdam kong may umupo malapit sa pwesto ko. Inangat kong muli ang tingin at
tinunghay ang buwan. Iisipin ko na lang na hindi ko naalala ang bagay na 'yan. Wala
rito si Gade, at kahit na andito man siya hindi ko parin dapat alalahanin yun. 

Napangiti ako ng makita ang buwan. It may not be perfect nor full moon tonight,
sapat na ang crescent shape nito para titigan mo ng malaliman ka. The moon is so
alluring at all times.

Hindi ko pinansin o binalingan ng tingin ang lalaking naupo sa tabi ko. Ayokong ma-
destruct, nasa picturesque na'ko. Hindi naman ako obligadong kausapin siya diba!

Lumipas ang minuto ng hindi siya nagsasalita. Siguro nga nagmumuni lang din gaya
ko. Mabuti na lang at hindi ko kinalabit.

Lumakbay pa ang ilang minuto. Ramdam ko na rin ang panginginig dahil sa sobrang
lamig ng hangin. Takha kong nilipat ang tingin sa lalaki nang mag-abot ito ng baso.
Tinuro ko pa ang sarili upang masigurado kung para nga ba talaga sa'kin ang inaabot
niya dahil hindi naman ito nakatingin. Binaba niya ang sumbrerong suot habang
nakayuko, tila ba iniiwasang makita ko ang kanyang mukha. 

Mahiyain siguro at gusto ng kasama sa espesyal na gabing ito. 

I looked at him. Ang anino ng niyog at sombrero niya ang nagtatago sa kanya. E'
kung tanungin ko kaya kung bakit siya nagtatago? Hindi rin siya
nagsasalita! Imposible namang mahiyain 'to dahil napaka lakas ng karisma niya. 

Naka hawaiian polo siya na bukas ang dibdib, he seems to be a fine man though.
Kinuha ko ang baso na inabot niya dahilan para mabilis nitong ibalik sa harap ang
paningin. Lalo akong napalunok ng mapagtanto kung ganu siya kagandang lalaki. 

Nakaupo siya habang ang mga tuhod ay nasa loob ng braso at nakasalikop na mga
kamay. Napakatangos ng ilong at manipis ang labi. Pang himagas din ang tikas ng
kanyang braso at binti. He looks foreign afterall. 

Binalik ko ang tingin sa harapan atsaka nilaghok ang alak na binigay niya. Ang
panget naman ata kung hindi ko iinumin o tatapun na lang sa tabi dahil tinanggap ko
na. Nagmamagandang loob lang din ata siya, at mukhang perfect combo ito sa scenery
ko.

Nagpumilit siyang magsalita at napagtanto kong paos ang kanyang boses. I laughed at
that thought. Pano siya makikipaglandian sa akin ngayon kung hindi siya
makakapagsalita ng maayos?

Agad kong nalasahan ang wine na unti unting bumababa sa lalamunan ko. Since nandito
na rin naman siya, nag-umpisa akong magkwento. Simula nong teenage years hanggang
ngayon sa panloloko ng bestfriend ko. Naging komportable ako dahil sa hindi niya
naman ako kilala, vice versa. Tiyak makakalimutan niya rin to bukas.

I sobbed ng maikwento ang pinagdaanan ng iwan ni Gade. I told him about my son but
only few information given, just like of the concept na I have a kid. Who the
father and and how old Zander now is not stated. This guy doesn't need to know
everything. Kwinento ko lang ang mga bagay na komportable ako.  

Dinagdag ko rin ang mga pinagdaanan nitong nakaraang buwan sa kamay ni Gade.

Napasinghap ako ng hawakan ng lalaki ang aking pisnge at pinunasan ang luha roon
gamit ang hinlalaki. Napangisi ako ng mapantanto na parang nakikipaglandian ako sa
batang di pa marunong magsalita. I took his bottle and naglagay pa sa baso ko then
finished it in a second. Napa mukhasim ako ng dumaloy ang alak sa lalamunan. Ang
tapang!

Umiikot na rin ang paningin ko. Di ko maiwasang uminom pa dahil mas lalong gumaan
ang pakiramdam ko sa dahil sa karamay ngayon.

Nakaisang baso pako ulit bago maramdaman ang halik ng lalaki. Nadala ako kagad at
sobrang hina na para manlaban. I just let him kiss me na nagpasabog ng bulkan sa
loob ko at bigla na lang nang init ang katawan ko. Binalik ko ang mga halik niya
kahit na ayaw ng isipan ko, hindi din naman kasi tumututol palayo ang aking
katawan. 

Lasing na ata ko. Siguradong pagsisisihan ko ito bukas.

Agad na naglakbay ang mga kamay niya. He traced the shape of my body at itinaas
baba ang kamay sa waistline ko. Pinipisil pisil niya iyon na nagpadagdag sa init ng
aking katawan.

Umalis ako sa kinauupuan at kumandong sa kanya. Nakaupo paharap habang ang dalawang
binti ko ay pinaggigitnaan ang katawan niya.

"You want ... here?" tanong niya ng bumitaw sa halik ngunit hindi ko iyon
maintindihan dahil sa sobrang paos.

He kissed me again at di ko mapigilan ang sarili kahit na ilang beses ko na itong

murahin sa utak ko. His hand went on my legs at hinaplos niya iyon. Mas lalong
uminit ang pakiramdam ko. In my shock, agad niya akong nabuhat. Agad naman akong
namangha sa kadalubhasaan niya sa mga gantong bagay.

Di ko alam kung paano kami napunta sa isang kwarto. But I just felt him put my body
on the bed. Pinukpok ko ang sarili para magising hangang maramdaman ko na hinuli
niya iyon at nilagay sa taas ng uluhan ko. Mahigpit niya itong hinawakan bago ako
muling halikan. We kissed until I felt him take off my dress. Madali pa naman itong
matanggal dahil isang hubaran tanggal lahat.
His kiss went on my cheek, chin at bumaba sa leeg ko. Hinawakan niyang muli ang
aking kamay at iginiya iyon haplos sa kanyang batok pababa sa kanyang dibdib. I
bend my head sideward para mas bigyan siya ng malawakang access sa leeg ko.
Binitawan niya rin ang paghawak sakin at mabilis na hinuli ang naninigas kong
dibdib.

"ohh"

Agad akong napaungol sa ritmo ng haplos niya sa'king dibdib. He caressed it softly
like it's the best reliever of his stress. His lips then went back on my lips,
salitan ang paghuli niya sa labi ko. He'll suck my upper lip then do the same in my
lower lip.

Nang matapos doon ay mabilis niyang hinuli ang aking dibdib. Nakagat ko ang labi ng
dumikit ang mainit niyang labi sa balat ng aking harap. That hot kisses from him
added fuel to the flame, and if ain't stop, I'll likely to explode any minute from
now.

Napasabunot ako sa buhok nito ng umpisahan niya ang paglaro sa tuktok. Even his
tongue has its own rythm na mas nagpa intense ng aking nararamdaman. I breath
heavily at napapaawang ang labi sa sensasyon ng kanyang gawa. 

He travelled down on my navel and started kissing around it. Tila bawat parte ng
aking tiyan ay tinaniman niya ng maliliit na halik. I bit my lip ng unti-unti itong
bumaba hanggang marating niya ang gitna. 

I still have my panty's on. He starts kissing the slit kahit na may takip. Halos
mabaliw nako ngunit hindi siya tumitigil. Naitaas ko ang dalawang tuhod at binigay
sa kanya ang lahat ng access sa gitna. Hindi ko na rin makilala ang sarili sa bawat
impit ng ungol na lumalabas sa'king bibig.

Pinagilid niya ang telang nakatakip sa'kin gamit ang kamay. Marahas niya iyong
pinagilid. There he have all the chance. Binaon ko ang ulo sa unan ng maramdamang
tinititigan niya ako roon. Damn he's too close to do that. Titig na titig na
animo'y perlas ang tinitingnan.

He slowly touch mine thru the tip of this tongue. Napasinghap ako ng naramdaman ang
kanyang dila. He was teasing me ng inaabot lang ng dulo ng dila niya ang pinaka
sensitibong bahagi ko.

Basang basa nako and I can feel it. Dang! nakakahiya!

Hindi katagalan ay tuluyan niya ng hinubad ang tela. He throw it somewhere habang
hindi inaalis ang paningin doon. He spread my leg wider at inumpisahan ang pagbaon
ng ulo sa gitna. My breath hitched ng tuluyan niyang halikan. I can't help but to
pulled out the white in my eyes.
"Ohh damn"

Pang ilang ungol na lumabas sa bibig ko. I feel myself coming! Oh cunt!

Nang hindi na kaya ang sensasyong nararamdaman kinuha ko ang ulo niya at hinalikan
iyon. I kissed him lustfully na nilabanan niya din naman. He took his boxer's off
at lumuhod sa harap ko. Hinawakan niya ang aking bewang at hinila ako palapit sa
kanya.

I was panting heavily ng isabit niya ang isang paa ko sa kanyang balikat. There he
abruptly put his inside. Napangiwi ako sa gulat at halos maingat ang sarili sa
sakit. May anak nako pero ramdam ko paring may napunit don. Ilang taon na ang
tumagal bago ako muling magganto. 

Jusko ilang taon na ba si Zander!

He's too big for me. Sunod-sunod na mura at ungol ang kumawala sa bibig ko. Ramdam
ko rin ang init ng luha na kumawala sa mata ko, shet naiiyak ako sa sobrang sakit!
He pat my head and I can sense na gusto niyang magsorry. 

I was regaining my composure habang siya ay titig na titig sa reaksyon ko. Nang
maikalma ko ang sarili, he slowly thrust himself inside. Unti-unting gumagaan ang
pakiramdam ko. He trained my body to the pain. Nang mawala ang sakit inumpisahan
niya ang pagbilis ng labas-masok. Namumuti ang mata ko sa tuwing pumapasok ng buo
ang kanya. Damn that cock!

Tumigil siya saglit at pinadapa ako paharap sa unan, and again pulls my body
towards him dahilan para nakatuwad nako ngayon. He put his again from the back and
bigla biglang napapaangat ang ulo ko ng simulan niyang ilabas masok ang kanyang
myembro.

Naikuyom ko ang kamao sa unan. Nalalasap ko na rin ang dugo sa labi dahil sa
madiing pagkagat doon. I can't handle the sensation anymore. He's too skilled for a
starter like me.

For the second time, I can feel myself na parang sasabog, yet his thrust were
getting faster and faster at tila ayaw magpatigil.

"S-scream w-woma-n" hirap kong intindihin ang gusto niyang sabihin, masyado itong
garalgal at malala ang kanyang paos.

"Fvck! you're so tight, woman!" tila hangin lang iyon sa aking pandinig dahil
sobrang hina ng sambitin niya ito.

Malapit na'ko, I can't stop it. I'm nearly there ... almost there ... and I'm here!
"Ugh!" sigaw ko ng tuluyang sumabog.

Muli kong nabaon ang mukha sa unan ng hindi pa rin siya tumitigil. I thought we're
done yet mas lalo atang nag-intense. His thrust double the speed ... three times
faster ... raised to the power of 4 ... and there he is. 

Sabay naming binagsak ang katawan ng labasan siya. We're both panting. Nagsitayuan
ang buhok ko sa batok ng pumaibabaw ang dibdib niya sa likod ko. He's soaking with
his own sweat, at lumilipat iyon sa balat ko. The sensation feels new. 

Napakislot ako ng hugutin niya ang sarili sa loob ko. I can even feel his juice
sliding down my skin. 

Naramdaman kong inayos niya ang pagkakahiga ko. I can breath well now dahil kaharap
ko na ang kisame. What a gentlemen for covering my body with a blanket. I also felt
his hot kiss in my forehead bago tuluyang hatakin ng antok.

ANG SAKIT NG ULO KO!

Hindi na talaga ako iinom.

I opened my eyes and agad na nakita ang sinag ng araw. Tagillid akong nakatulog at
nakaharap sa bintana. Napaigik ako ng maramdamang nagka cramps ang binti ko kaya't
agad kong iginalaw iyon, at napangiwi sa sobrang sakit na naramdaman sa gitna ko. 

Agad kong tinignan ang sarili sa ilalim ng kumot at laking gulat na tanging
underwear sa ilalim lang ang suot ko. Wala akong saplot maliban sa Victoria's
Secret na panty ko. Nataranta akong umayos ng higa at nagulat ng tumama sa kamay ng
tao. Mabilis kong nilingon ang nagmamay-ari at laking gulat ng makita kung sino
iyon.

"GADE?"

---

        CHAPTER 16 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 16: Dumb Ways to Die

R18|| Language.

--

"Tangina Gade. Ano 'to?!"

Dali-dali akong napalundag at umalis sa kama. Nagising naman kaagad si Gade at

napatakip ng mukha gamit ang braso ng tumama ang sikat ng araw sa kanya.

I was just looking at him. Jaw-dropped with a widen eyes. I kept on blinking at
umaasang sa pangalawang pagmuklat ay ibang tao na. pero HINDI. IT. IS. STILL. GADE!

...and for Pete's sake I HAD SEX WITH HIM.

Biglang tumaas ang dugo ko sa mukha ng nakuha pa nitong ngumisi. I was about to hit
him ng marealize na wala akong damit.

Potangna!

Dali dali akong tumungo sa cr at ikinulong ang sarili. Anong nangyari? May nangyari
ba? Nanginginig ang bibig kong naguguluhan sa loob ng banyo. Hindi pwedeng may
nangyari, pero sino ang niloloko ko at maniniwala na wala ngang nangyari?

I was facing back and forth habang nginangatnaat ang kuko at inaalala kung ano ang
ganap kagabi. Napasabunot ako ng buhok sa sobrang stress. Hindi ko maalala lahat!

Walang nangyari... walang nangyari...!

Dang! Ara look, you're both naked and slept together in one room and in one bed.
Who the hell would believe na walang nangyari?!

Napaupo ako sa sahig at napangiwi sa sakit mula sa'king gitna. Tuluyang tumulo ang
mga luha ko. Nanginginig sa galit, takot at pangamba. Nanggigil sa sariling
katangahan. Walang ibang sisisihin sa pangyayaring ito kundi ako!
Hinayaan ko ang sarili na umiyak ng umiyak. Kailangan kong ilabas ang lahat. Wala
akong mapupuntahan para ibugtong ang hinanakit ko. Pag hindi ko ito mailabas
ngayon, san ako hahagulgol kung atakihin nitong pangyayari.

"I'm sorry son" sambit ko sa gitna ng hikbi.

Gusto niyang i-enjoy ko itong break sa Siargao, akala ko rin kagabi na enjoy ko na
pero bakit ang bilis ng kapalit. Bakit pagkagising ko sa umaga, mukha kagad ng
problema ang makakaharap ko!

Napatakip ako ng bibig ng kumalas ang hikbi. Tuloy-tuloy din ang agos ng aking
luha. Nandidire ako sa sarili. Sising-sisi na nagpakalasing kagabi. Am I dumb? Am I
that naive?

Tumayo ako at tinignan ang sarili sa salamin. As far as I've remembered, I had my
make up on last night, yet the reflection I can see in the mirror were clean.
Malinis ang mukha, walang bahid ng nagkalat na make-up o lipstick, tanging buhok
lang ang wala sa ayos dahil sa pagtulog.

Tinaas ko ang kamay at pinadulas sa labi. Kadire ka! Hinalikan mo ang taong
kinamumuhian mo, nagpadala ka sa lalaking nang-iwan sa'yo. Hinayaan kong lumakbay
ang luha sa'king pisnge.

Mula sa labi ay bumaba ang palad ko sa leeg. Hinawi ko ang buhok na nakahilig sa
kaliwang balikat. Nagitla ako sa kinatatayuan ng makitang may marka.

It's a freaking hickey!

I tried to wipe it out pero hindi natanggal. Nanlamig ako sa pwesto ng makumpirmang
hickey nga. Di sya ganun kalakihan at matatakpan din naman ng damit. Pero kasi,
nandidire ako!

"Urgh" I burst out of anger.

Kinuha ko ang towel at itinapis sa sarili bago lumabas ng banyo. We must be in an

executive suite, kumpleto sa gamit itong banyo at may kalakihan ang espasyon. Isang
malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago lumabas.

There I saw him still lying on the bed, trying to go back to sleep huh?

Kumulo ang duho ko sa nakita at nandilim ang panginin. Sinugod ko siya at

pinagsusuntok sa dibdib.
"Walang hiya ka... walang hiya ka!" paulit ulit na sabi ko.

"What's wrong with you?" galit na asik niya at hinuli ang kamay ko. Basag ang boses
nito dahil sa paos.

Paos ang boses nito pero maiintindihan naman. Bakas sa lalim ng kanyang mata ang
pagod at kakulangan sa tulog. Anong paki ko, mas nakakaawa ang sinapit ko. This
will haunt me for the rest of my life.

"POTANGNA GADE! Anong ginawa mo?" umupo siya mula sa pagkakahiga.

"THE FVCK ARE YOU TALKING ABOUT?"

"ABOUT TO FVKING LAST NIGHT. WHAT ON EARTH DID HAPPEN TO US?" hinigit ko ang kamay
mula sa hawak niya at muli siyang hinampas sa dibdib " WHY DID YOU DO THAT?!"

"WE BOTH DID IT" sigawan. At ang huling sinabi niya ang nagpatameme sa akin.

Ang tanga ko! Tama siya, kasalanan namin. Kagagawan ko rin, lasing ako.
Nagpakalasing ako. Hinablot ko ang mga kamay mula sa mahigpit niyang paghawak at
naupo sa sahig. Pinantakip ko ang palad sa mukha at ibinuhos ang lahat ng luha.

"I was drunk" bulong niya na tama lang para marinig ko.

Lalong umagos ang mga luha ko. I was drunk, too. At hindi iyon katanggap-tanggap. I
just accepted the drink by someone who were totally strange to me last night! That
was a horrible move; sickening decision I've ever made.

Tumayo siya at umalis ng kama. Ramdam ko ang mga yapak niya patungong banyo.

POTANG INANG BUHAY TO.

Pinulot ko ang mga damit na nagkalat sa sahig at isinuot yun. Pagkalabas ng cabana
room ni Gade ay narinig ko pa ang pagbukas ng pinto sa banyo, paglabas niya at
pagbaling ng tingin sa aligagang paglabas ko ng suite.

Dumaan ako sa hall ng hotel namin at nakitang nagsisimula na sila sa palitan ng

regalo. Hinanap ko si Shara at nakita sa gilid na kumakain mag-isa. Nilapitan ko
ito at nanghiram ng susi. Mabilis ko siyang iniwan at hindi na sinagot ang pang-
uusisa niya.

Naligo ako para mahimasmasan. Sinuot ko ang tshirt na dilaw na may print ng
Christmas party theme ng kompanya, pinaresan ko ng loose pants na sky blue.
Naglagay din ako ng cream upang itago ang hickey sa leeg ko.

May magagawa pa ba ako kung gayung nangyari na? Ang tanging option ko sa ngayon ay
balewalain at matutuo sa katangahan. Hindi pwedeng maulit ang kabobohang 'yun.

Ilang beses akong nagpakawala ng malalim na hininga para atleast mabawasan ang
bigat na nararamdaman. Pabigla bigla mang tumutulo ang luha, agad ko rin itong
pinupunasan. Nang matapos sa pag-aayos, umupo ako sa dulo ng kama.

Tulala at patuloy sa pagbsagsak ang mga luha. Di alam kung anong gagawin pagbalik
ng Manila. Tinignan ko ang selpon at napahagulgol ng makita ang picture ng anak
kong nakangiti. Lockscreen ko siya.

Sorry for disappointing you, son!

PAGKALAPAG SA MANILA, sinundo ako nina Momo at Zander. Sa likod nako ng sasakyan
sumakay pagka't andun nakaupo si Zander. Agad ko siyang niyakap at sikretong
humikbi.

"Mom are you crying?" tarantang tanong ni Zander at bigla namang napadungaw si
Maddox dito sa likuran.

"I just miss you, son. First time kong malayo sayo" alibi ko. It's not a lie
afterall pero hindi rin iyon ang dahilan kung bakit ako nagkakaganito.

"Ow I miss you, too. Tatlong araw lang naman yun, mom" kumalas siya sa yakap at
ngumisi sa harap ko. Napalunok ako ng makita ang saya sa mata ni Zander "Did you
enjoy?"

Nakagat ko ang ibabang labi at nilayo ang tingin. Hindi ko kayang sagutin ng
kasinungalingan ang kasiyahan sa mga mata niya. "Y-yeah, I enjoy"

Hiniram naman niya ang selpon ko at excited makita ang mga pictures na pinakuha
niya sa akin. Kumikislap ang mata niya itong tinitignan.

"You're pretty mom" compliment niya habang dun pa rin nakatingin sa selpon. Patuloy
lang naman sa pagda drive pauwi si Maddox.

"Thank you, anak" sagot ko at isinandal siya sa dibdib ko.

Sinuklay ko ang mga daliri sa kanyang buhok. Kakatapos niya lang din tingnan lahat
ng picture kaya't naglalaro na siya ng kung laro sa phone ko.

Ayokong pagsisihan ng anak ko na pinilit niya kong sumama sa Siargao. Ayokong

bigyan ng iisipin ang anak ko. He's too precious and fragile for me.

MALAMYA akong pumasok sa kompanya nang sumunod na araw. Nangako ako sa anak na
tatapusin ang taon bago lumipat. Ayokong sirain ang tiwala niya sa'kin. He's my
life and everything, and it feels like na siya ang dahilan kung bakit pa ako
naririto sa mundo.

Gagawin ko ang lahat ng gusto niya, siya na lang ang meron ako. Siya ang dahilan
kung bakit patuloy kong inaabot ang mga pangarap na ilang beses ko ng sinukuan.

"PASOK"

Bumungad sakin ang pagmumukha ni Shara. Wala siyang hawak na kung anumang papel
kundi ang naag-aalalang mukha.

"Pwedeng maki chismis?" tanong niya habang kalahating katawan lang ang nakadungaw
sa loob ng opisina .

Hindi rin naman ako titigilan niyan kaya sinenyasan ko siyang pumasok. Patakbo
siyang naupo sa harap ko, ipinagsalikop ang mga kamay at inilagay iyon sa ibabaw ng
mesa. Natawa ako sa pagmumukha niya na parang bata na may hinihingi.

"Ok ka lang ba, Madam? San ka galling nung last night na natin sa Siargao? Nag-
aalala ako sayo ng makitakita kina umagahan para kasing may nangyaring hindi
maganda!"

"Okay lang ako, ano kaba" nginitian ko siya bago i-turn on ang macbook sa lamesa.
"Nagkita lang kami ng kaibigan ko at niyaya niya kong mag overnight sa suite niya"
pagsisinungaling ko na bigla namang ikinalaki ng mga mata niya.
"l-lalaki?" napatigil ako sa tinanong. Kunyari ko siyang hinampas kahit na totoo
naman.

"Babae" uutal utal na sabi ko at binaling ang atensyon sa laptop.

"Eh bakit parang umiyak ka tas nagmamadali pa?"

"We had misunderstanding still about our past. Seems like na time is not yet enough
for us to move on" I informed her indirectly. It's not a lie afterall, pero hindi
rin direct to the point kung sino ang tinutukoy.

Nangangapa ako ng pwedeng itanong para mabago ang usapan, napakagat ako sa labi ng
walang maisip. Ngunit laking pasalamat ko ng biglang may tumawag sa selpon ko.

*0912 ikaw-bahala-sa-pito"

"Wait lang sasagutin ko muna" tumango siya at sumensyas rin na lalabas na. Ngumiti
ako at sinagot na ang tawag.

"Hello?"

(Ma'am Lazada po, andito napo ako sa baba ng building nyo) sagot sa kabila.

"Sige po kuya, bababa nako". Kinuha ko ang wallet sa bag at lumabas ng silid.

Kumaway ako sa mga accountants na na bumati sakin pagkalabas ko. I took a glance in
my phone bago ipasok sa bulsa ng coat. I smiled ng unti-unting bumukas ang elevator
sa harap ko, ngunit ganun din iyon kabilis na nawala ng tuluyan itong mabuksan.

"Kung minamalas ka nga naman!" bulong ko sa sarili ng makita si Gade sa loob.

Wearing his stoic face, deretso ang tingin sa harap, may dalang attache case at
nag-iisa.
---

        CHAPTER 17 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 17. First Encounter

----

"Andyan na elevator. Hoy bilisan niyo" sigaw ng mga accountants mula sa opisina. 

Hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin pagkat napako ako sa kinatatayuan. Hindi alam
kung papasok pa ba sa elevator. I was staring at him dahilan para lumipat ang
tingin niya sa'kin. Ngunit ang makikita sa mata niya ay katanungan kung bakit
nakatayo pa rin ako dito. So, wala lang talaga sa kanya ang nangyari? Na halos ako
mawalan ng pagkatao sa ginawa namin. Kung sabagay si Gaden Montreal yan, one-night
stand lang para kanya ang mga ganung bagay.

Nabuhay ang inis sa loob ko, hahakbang na sana ko papasok nang bigla akong napausog
pagilid. Nag-unahan ang mga batang accountant papasok sa elevator. Kilig na kilig
ng makita ang CEO. 

Bumalik sa harap ang tingin ni Gade at prenteng nakatayo sa likod. Huli na para

mapagtanto ng mga batang Accountants na nakatayo ako rito, at nasagi nila sa
sobrang pagmamadali.

"Sorry po, Head"

"Sorry po, Miss Evangelista" 

"Pasensya na Miss CFO" 

Nakayukong paumanhin ng tatlong accountant. Ngitian ko naman agad para gumaan ang
kanilang pakiramdan. Hindi nila alam kung gaano ako kapasalamat sa pagsulpot nila.
Pumasok ako at ipinwesto ang sarili sa gilid at harap ng mga pindutan. 

Sa bawat pagbukas ng elevator ay may pumapasok na mga empleyado. 

"Oy yung CEO"

"Gorl andito ang CEO"

"Kyaah gwapo niya"

Rinig kong bulungan nila habang papasok. Hindi na nakakapagtaka kung si Gade ang
una nilang makikita. Matangkad ito at halos hanggang dibdib lang ang mga kasamahan
sa elevator, kasama na'ko. 

At sa bawat pasok ay napapausog ako sa likuran. Pilit ko mang idikit ang sarili sa
harap ng button ay kusa akong napapa-urong dahil sa pagsisiksikan ng mga
dumarating. 

Pilit kong kinalma ang sarili, minuto lang naman ang itatagal namin sa elevator.
Kaya ko itong tiisin. Tiwalan lang, Aragen!

Rinig ang usapan nila tungkol sa pagpuri sa CEO at katanungan kung bakit ito andito
sa elevator ng mga empleyado. May sariling elevator ang mga executives.

"Under maintenance daw yung elevator sa kabila" sagot ng isa.

Gusto ko ng sumigaw at patigilin sila sa kalandian dahil kunting usog na lang ay

katabi ko na si Gade. Ano bang mga batang 'to. Naipon ang hangin sa bibig ko at
lumubo ang dalawa kong pisnge, doon nilalabas ang inis para sa mga batang hindi
mapakali.

"Shet" bulong ko ng madagdagan pa ang tao at tuluyan akong dumikit sa wall ng

elevator. Humalukipkip ako sa sobrang gigil at isiniksik ang sarili sa pinakagilid.
Kahit na ilang centimeters na lang ay magdidikit na ang braso namin.

Magkatabi na kami ngayon at SALAMAT SA KANILA. Ang ingay ingay pa! Halos lahat ay
gulat at kinikilig na makita ang CEO. 

Laking pasalamat ko ng dumating sa ground floor. Nakipagsiksikan ako para makaunang

lumabas pero tongonong kabataan mas nagsiksikan pa sa pinto at parang gusto pang
lapitan si Gade. Nagtutulakan kung sino ang unang babati para sundan ng iba. 

As if naman papansinin kayo ng mokong na 'yan. Psh!

"MOVE"

Sa sobrang pagpupumilit kong lumabas, hindi ko narinig ang pagsalita ni Gade

patukoy sa mga babae. Agad itong nagsialisan dahilan para ma out balance ako.

I stood myself up as fast as I could para hindi mapahiya. Mas nauna akong lumabas
sa kanya at dali daling lumabas ng lobby. Nakita ko si Manong Lazada na naghihintay
sa gutter. 

I bought a book online. 

"Keep the change na lang, kuya"

"Thank you ma'am. Ah picture po muna tayo hehe para evidence po na natanggap niyo
na ang parcel" 

Pumwesto ako sa gilid at nag-aalinlangang ngumiti sa harap ng phone ni Kuya. Ang

awkward ng ganito. Nag thumbs up sign siya at nagpaalam.

ILANG ARAW na lang pasko na. Ganun kabilis ang paglipas ng araw. Parang kalian lang
kakapasok ko lang sa kompanyang ito pero ngayon magpapasko na. Napagplanuhan na rin
naming tatlo na mag Christmas sa condo since it's our first Christmas here in
Manila. 

"How about this one, anak?" tanong ko kay Zander habang namimili ng para sa kanyang
manita. Andito kami ngayon sa Mall of Asia at napadaan sa sa boutique ng isang
designer bag.

"Mom we are already young adults, refrain from giving us a childish gift" asar na
sabi niya na ikinagulat ko. 

Natatawa kong isinauli ang shoulder bag na nakuha. Di ko alam kong pambata iyon
mukha naman kasing hindi. Pink nga lang ang kulay. 

"You're still young, Alexander. You're only 12" natatawang sabi ko na hindi niya
naman pinansin.

Nilisan namin ang shop hanggang makarating sa boutique ng mga sandal. Kumunot din
naman ang noo ko ng kumuha siya ng dalawang pares. Hind yung may takong, yung
panlakad na mga sandal na parang Korean style. 

"Mom can I have two?" nahihiya niyang tanong.

"Sure anak. May pagbibigyan ka?" 

"Yeah, mom. Friend" nakangiting sabi niya habang ang tingin ay nandun sa sandal na
hawak.

"Crush mo?" nagulantang ang anak ko sa tanong kayat mabilis pa sa isang segundo
siyang napatingin sa akin.

"No, mom. She's a friend. I just want to give her present kasi ... kasi mahiyain
siya and I don't want people especially my friend to be shy nor comfortable at me"
paliwanag niya at naglakad na papuntang counter.

"Ang haba ng paliwanag mo, anak! Yes or no lang naman ang sagot sa tanong ko. Tell
me kung may nagugustuhan ka na ah" nakangiti kong sabiat ginulo ang buhok niya. 

Naglalakad na kami ngayon papuntang parking lot. I stopped in the middle of it ng

makatanggap ng text mula kay Maddox. Habang si Zander nauna at dumeretso sa
sasakyan.

From: Momo

Wru guys? Ba't wala kayo dito sa bahay?

To: Momo
Andito kami sa malapit na mall pero pauwi na rin. We bought you lunch :)

Pagkasend ay naglakad nako papuntang sasakyan. Ngunit halos mapalundag ang puso ko
sa gulat ng makitang nakikipagttitigan ngayon si Zander sa AMA niya.

Shit!

Kumaripas ako ng takbo palapit at agad na itinago si Zander sa likod ko.

Nanginiginig na naman ako sa takot at di ko alam ang gagawin. God wag muna ngayon
'di pako handa. Halos mailuwal ko na ang puso sa sobrang kaba. 

Tila nang-uusisa ang mga tingin ni Gade sa kanyang anak. Pinag-aaralang maigi!

"Anak mo?" tanong niya na nagpatigil ng hangin sa paligid ko. Hindi ako makahinga!
Nanginginig ang labi ko at gusto kong maiyak sa takot.

I should act normal baka mapaghalataan ako. Pero anong gagawin ko kung kalaban ko
ay ang lukso ng dugo na alam kong nararamdaman ni Gade ngayon? Tila nanlambot ang
awra niya at hindi maalis ang tingin sa anak.

"Y-yeah" lumipat ang tingin niya sa'kin ng magkasalubong na ang kilay.

Lalo kong isinuksok ang anak sa likod, umaasa na maitatago ko siya ng buo. 

"Mom, are you okay?" tanong ni Zander at dinungaw ako mula sa likuran. Agad ko rin
naman siyang tinignan at naluluha na talaga ako sa takot.

"Yes, anak. I-I'm okay" 

"Hmm! I'll get in to the car now" aniya at umalis sa pwesto. Mas lumaki ang mata ko
at nag triple ang kaba ng marealize na nasa likuran ni Gade ang sasakyan namin. 

Kakarating niya lang ata at kakalabas ng sasakyan kaya't andun pa rin siya sa
nakatayo sa pintuan nang kaniyang driver seat, na kung mamalasin ay katabi ng
passenger seat na sasakyan ni Zander ngayon. 
Halos maubusan ako ng hininga ng magpakilala si Gade sa harap mismo ng anak.

"Gade; your mother's boss" aniya at naglahad ng kamay. 

"I know you who you are!" walang ganang sagot ng anak ko.

What?

----

        CHAPTER 18 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 18: Christmas & New Year

----

"I saw how you harshly kissed my mom in your company's parking lot. With that, I
dislike you ... how's that as an impression?" tanong ng anak ko na nagpagulat kay
Gade at sa'kin. 

Matapang niyang sinasalubong ang titig ng ama. I was panicking by the sight, it
made uncomfortable na magkaharap ang dalawang tao na pinagkaitan ko ng panahon na
magsama.

"Is that so?" tanong niya at napapahiyang binawi ang kamay na naiwan sa ere dahil
hindi tinanggap ni Zander.

Hindi iyon sinagot ni Zander at pumasok sa sasakyan. Napasinghap ako ng binagga

niya pa ng balikat ang ama. Shet! Mag-ama nga sila!

Mabilis rin akong naglakad papunta sa sasakyan at napahinto ng tawagin ni Gade.

"Is he mad?" di ko alam kung bakit niya iyon natanong. May lungkot pa ang boses,
nilingon ko siya at nakitang nakatingin ito sa bintana kung saan nakaupo ang
kanyang anak. 

"I don't know" tanging sagot ko at dumeretso pasok ng sasakyan. Binalingan ko ng

tingin si Zander at busy na ito ngayon sa paglalaro sa kanyang Ipad. Nagpakawala
ako ng buntong-hininga bago lisanin ang lugar. 

Pagdating sa condo, nadatnan namin si Maddox na naghahain sa kusina. Nagpalit muna

kami ng anak ko bago maupo sa hapagkainan. Tapos niya ng ilapag sa mesa pati ang
mga pagkaing binili namin ni Zander sa mall.

"Anong binili mo?" tanong ni Momo kay Zander sa kalagitnaan ng pagkain.

"I bought a sandal for her"

"...and for her crush" dagdag ko, at hinihintay ang reaksyon ni Zander habang
kagat-kagat ang kutsara na hawak.

"Alam mo na?" tanong ni Momo na mas ikinagulat ko. Ano ang hindi ko nalalaman?

"Ang alin?"

"Mom, tits Mod, di ko siya crush okay. Nicole was just my friend" defensive na
sagot ng anak ko. 

Hmm! I smell something fishy!

Tumawa kami ni Momo ng makitang namula ang pisnge ni Zander. Dahil likas na
pikunin, tumayo siya at hindi na tinapos ang pagkain.

</p>
<p data-p-id="2d1e2ba01741defcb20239d8f38950f6">PANIBAGONG ARAW sa trabaho. Busy
ang department dahil ni-launch ngayong Christmas season ang bagong product ng
kompanya na Montreal's Clothing na galing din sa abbreviation ng company na MC.

"Madam, kain tayo" kung dati ako ang nagyayaya sa team ko for lunch; ngayon sila
naman ang nangangatok dito sa opisina para paalalalahanin ako.

Kinuha ko ang wallet at selpon bago sumama. Di na talaga ako napunta sa resto ni
Ashley at ang huling balita ko sa kanya ay nasa America ito. Di na rin kami nag-
usap ni Gade since that day sa parking lot, ow! since that night pala sa Siargao.
Mas pabor sakin ang ganun dahil napapadali ang trabaho ko.

Agad kaming naupo ni Shara at Rhea Mae Grace Bucio, teammates ko, sa napuntahang
resto malapit lang din sa MC. Sumakay sila sa sasakyan ko para makarating kami
kagad sa kakainan. Di rin kami nagtagal at bumalik agad sa kompanya para masimulan
ang trabaho.

Dumaan ang mga araw at successful ang launching ng product. Sold out ang first
batch na prinoduce ng kompanya. It's already 24th of December, and it's a special
non-working holiday. Pagkatapos ng kalahating araw na pananatili sa office, pumunta
ako ng mall bago mauwi para mamili ng idadagdag na mga ingredients. Simpleng
selebrasyon pagka't tatlo lang naman kami.
Naglagay din kami ng dekorasyon sa buong unit.

"Zander anak paabot nga ng star" utos ko habang nasa taas ng metal na hagdanan,
ilalagay ko na ngayon ang star sa aming 6ft Christmas tree. 

Pagkabigay ng anak ko ay biglang nagring ang telepono. Agad siyang tumakbo roon at
napatid ang paa sa paa ng hagdan dahilan ng paggalaw nito at pagka out balance ko.
Buti na lang at napadaan si Momo na kakagaling lang ng banyo kaya't nasalo rin. 

It looks like a bridal carry pero nakatungtong ang isa kong paa sa baitang ng
hagdan at ang isa ay nakataas sa ere. Zander took a picture of us at tumawa ng
malakas. 

After that scene, we continued putting all the decors.

We wore color coded shirts. I was wearing a red blouse, gold polo for my son and
gree for Momo. Nagpicture kami by putting timer in my phone na nilagay ni Zander sa
tripod.

"3... 2... 1... MERRY CHRISTMASSS"

Sigaw naming tatlo at nag group hug. Andito kami sa sala habang nakabukas ang
malaking tv at nakikisabay sa countdown. Sigabong din ang music sa buong building.
Tumakbo si Zander sa kusina para simulan ang pagkain at sumunod kami ni Momo.

Keso de Bola, salad, mango float at mga karaniwang niluluto ng mga Pinoy tuwing
noche buena, meron ding leche flan at lasagna. 

Christmas and New Year went well, and I was so happy for the little celebration we
had. It's another year, and panibagong set ng tatrabahuin. 

New accounting period to work for. 

Days passed in the month of January bago ko muling nakita ang mga kasamahan ko sa
trabaho.

"Happy New Year, Madam"

"Happy new Year, Miss Evangelista"

"Happy New Year, Head" 

Sabay-sabay na greet ng team ko pagkapasok ko sa department. 

I am wearing a white fitted dress at pinatungan ng pulang blazer. I took off the
blazer pagkapasok ng opisina at isinabit iyon sa coat rack. I was in the middle of
reversing all the entries of the past accounting period ng biglang pumasok si Shara
at naupo sa harap ko.

"Kakaalis lang ng secretary ng CEO pinapatawag ka daw sa office ng CEO. Nakakainis

yung secretary nya no parang puputok na yung dibdib sa sobrang laki" 

Hindi ko pinansin ang pinagsasabi niya bagkus tinanong kung bakit daw ako
pinapatawag "Di sinabi eh bigla na lang kasing umalis na akala mo asawa ng CEO.
Retokada naman ang katawan"

Tumayo ako at niligpit ang gamit. Sinabihan ko si Shara na susunod sa opisina ng

CEO kayat lumabas din siya.

Kinakabahan kong tinungo ang taas, bakit naman kaya? Wala nakong balita sa kanya at
di na talaga kami nag-usap ever since that night in the parking lot. Pagkarating ko
sa taas nadatnan ko ang sekretarya niyang naglalagay ng lipstick. 

Di kona siya pinansin, huminga ako ng malalim at deretsong pumasok sa opisina.

"Anong kailangan mo" sunggab ko at tumayo sa harap ng mesa niya. 

May ginagawa siya sa laptop ng makarating ako. He looked at me from head to toe
bago kunin ang isang puting sobre sa drawer ng kanyang mesa, pinadulas niya ang
sobre palapit sa pwesto ko. 

Shocks para san to. Love letter?

Binuksan ko ang sobre at napatakip ng bibig sa gulat.

"Letter of Dismissal? Nino para sakin?" tinurn off niya ang laptop at tinapunan ako
ng tingin. Sumandal siya sa swivel chair at taimtim akong tinitigan.

"It wasn't quite that long since you'd decided to file resignation but you backed
it out, I was wondering why ... and I do regret for transferring you here in my
company, I should have not come up with the idea, right" pagak siyang tumawa.

"You're fired now, Miss Evangelista! I don't want to make any connections with you
anymore! So leave"
--

        CHAPTER 19 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 19: Punch of Truth

---

"You're fired now, Miss Evangelista. So leave"

Aba!

"Sira ka ba? O masisiraan pa lang?" sigaw ko sa kanya at itinukod ang dalawang

kamay sa lamesa "I've been asking for it long time ago at wala na yan sa plano ko
ngayon. Stable nako, nakapag-adjust at marami nang pinaplano sa future and will
happen with the help of my work here. At alam natin pareho na hindi moko ganun
kadali mapapaalis sa pwesto"

"You think I am just messing with you? Why don't you try to get out of that door to
find out?"

"Alam mo antagal ko ng nagtitimpi sayo ha! Hinahayaan kitang magsabi ng kahit ano.
Hinayaan kitang saktan mo ko, pero pati ba naman trabaho ko pakikilaman mo? Ano ba
talaga ang gusto mo ha? Nakakapikon na e"

"I own this company and I can decide whichever I want. I have my ways with
everything. Now if you don't want to rage me up just bring all your things out,
YOU'RE FIRED" asik niya at idinuro pa ang isang kamay sa akin, agad din naman itong
bumalik sa pagkakaupo at minasahe ang sentido.

Hindi ako nagpatinag sa sigaw na iyon. Wala siyang sapat na ebidensya at hindi niya
ako ganon kadali mapapaalis sa trabaho. 

Terminationg CFO takes too much risk. We are monitoring and managing the financial
status of the corporation for goddamn's sake. The purpose of a business is to gain
money and that money is managed by us! Kung nagawan siyang nakawan ng dating CFO,
hindi nalalayo na kaya ko rin iyon gawin. Though I won't.

Pigilan niyo 'ko, nanggigigil ako! Parang gusto kong sumabog at magsabi ng
masasamang ... mga words!
Lakas-loob ko siyang nilapitan at kinwelyuhan dahilan para mapatayo siya ulit sa
inuupuan. Binalingan ko siya ng masamang tingin as if mamamatay tao na ko sa
paraang iyon.

Sa oras na ito, hindi nako basta iiyak na lang. Nakasalalay ang kinabukasan namin
ng anak ko. Hindi ko hinihiling pero paano kapag dumating muli ang araw na
maoospital siya? Marami man ang pwedeng tumulong pero hinid ko kakayanin na akong
ina niya ay walang maitutulong sa kanya. 

Kung dati naisipan ko pang umalis 'yan ay dahil bago pa lang ako rito, I haven't
foreseen the future na may magandang maidudulot ang pagtatrabaho ko sa kompanya
para sa anak ko. Wala nakong pakialam kung naghihirap ako basta't kapalit nun ay
ang kasiyahan ni Alexander. 

I wanted to spoil him financially dahil never kong maiibigay ang isang pamilya na
inaasam niya. And for Pete's sake sa De Lasalle siya nag-aaral!

Hindi ko alam kung pano pero NASUNTOK KO SIYA!

"THE FUVK ARE YOU DOING?" sigaw niya at hinawakan ang pisnge na nasapak ko. 

Naiinis ako dahil sobra na ang pagkahibang niya. Gusto ko siyang matauhan pero tila
ako ang natauhan ng marealize kung ano ang ginawa.

Nasuntok ko siya?

Gusto ko na bang mamatay? 

Hindi ako makapagsalita at ngayon lang bumisita ang takot! I gasped nung siya naman
ngayon ang kumwelyo sakin.

"YOU DON'T GET IT? I want you to leave the company bago pa may masamang mangyari
sayo. Nanggagalaiti ako sa galit at pagkamuhi, Aragen. Nandidire ako! Dahil sa
bawat araw na nakikita kita hindi ko mapigilan ang sarili kong singilin kasa
pinagdaanan ko. Kaya as soon as possible pinapaalis kana pero anong pumasok sa isip
mo't susugurin mo ko ng galit rito?" para akong tuta na nakatingin sa kanya, takot
at hindi nagsasalita.

"Goddamnit" bulalas niya.

Napaamang ako ng bigla niyang hinagis dahilan para mapasalampak ako sa sahig.
Kasabay ng pagsampa ko ay ang pagsuntok niya sa crystal frame ng kanyang mesa.
Umalingawngaw ang tunog mula sa pagkabasag ng frame. 

Natutok ang paningin ko sa gamit niyang unti-unting nalalaglag mula roon. Ang
Macbook, cellpone, mga papeles at ang nabasag na crystal. Tila nag slowmo ang mga
ito sa paningin ko bago tuluyang bumagsak sa sahig.

Napabalikwas ako ng balikan niya at pigil-pigil ang galit sa mga kamao ng muli
akong kwelyuhan. Nahugot ko ang hininga nang masalubong ang namumula niyang mata sa
pagtitimpi.

"GET THE FVK OUT OF MY SIGHT NOW AND NEVER COME BAC-"

"MOM?" 

Namungol ako ng marinig ang sigaw nang anak ko. Agad akong lumingon sa pinto at ...
POTANGENA ANDUN SIYA! 

Anong ginagawa niya rito?

Ganun pa rin naman ang posisyon ni Gade. He's kneeling one knee habang nakahawak sa
kwelyo ng dress ko, at ako ay nakabagsak lamang sa sahig. Pati siya ay nagulat ng
makita ang anak dito. 

Galit na galit ang Alexander ko nang lumapit sa pwesto namin at ang sunod niyang
ginawa ang nagpabuhay ng takot sa loob ko --

"ZANDER" sigaw ko ng bigla niyang dakpin ang ama at sinuntok. Napatalsik si Gade
nang ma-out balance at hindi naagapan ang sarili dahil sa gulat.

"WHO THE FVCK DO YOU THINK YOU ARE" napatalon ako mula sa pagkakaupo ng muli niyang
kwelyuhan ang ama at sigawan ito.

Fvck Zander! Anong ginagawa mo!

Tumayo ako at hinila ang anak ko palayo kay Gade sa takot na baka gantihan siya. Di
kona alam kung buhay pa ba ako dahil sa sobrang kaba at takot na nararamdaman. Wala
sa isip ko siyang hinila pero pota ba't parang lumakas ang anak ko ngayon. 

"I GAVE YOU A FVCKING CHANCE TO BE GOOD TO MY MOM, Pinigilan ko siyang umalis and I
let her stay dahil umaasa akong magbabago ka. PERO BAKIT GANTO ANG MAKIKITA KO?
FVCK YOU GADE, HINDING-HINDI KITA KIKILALANING AMA"

Tumigil ang mundo ... Slowmo akong napalingon sa anak kong galit na galit at
naiiyak habang gigil na gigil nakahawak sa ama. Nakita ko kung paano magulat at
maluha si Gade.

Nangangatog ang tuhod ko ng mapahawak sa kuwadro ng katabing lamesa. 

Sana hindi niya narinig. 

Sana hindi niya narinig.

Sana hindi niya narinig.

"AAHHH"

Biglang pumasok ang sekretarya at sumigaw sa gulat ng makita ang posisyon naming
tatlo. Basag na lamesa at nagkalat na gamit ni Gade. Bumalik ang lahat sa dati at
nawala ang mga nags-slowmo na bagay sa isip ko. Manhid na ang puso ko sa kung anong
dapat maramdaman, at ang tanging alam ko lang ay ilayo ang anak ko sa lugar.

Agad kong ikinaladkad si Zander palabas ng opisina, mabuti at hinayaan niya akong
gawin iyon. Nahila ko siya palabas at taranta kong tinitignan ang pinto ng office
ni Gade habang naghihintay sa pagdating ng elevator. 

Shit pakibilis! baka maabutan kami!

Laking pasalamat ko ng bumukas ito. Dali dali akong pumasok, hila hila ang anak.
Ilang beses ko pang pinindot ang button pababa para masarado kaagad. Nakababa kami
ng walang Gade na humabol, ng makarating sa parking lot ay tumigil si Zander sa
kalagitnaan.

"MOM STOP" sigaw niya at bigla ko siyang nasampal.

"ANONG PINAGSASABI MO HA? HINDI MO SIYA AMA, ZANDER. Nasisiraan ka ba gaya niya?"
galit na tanong ko. 

I was shouting at the top of my lungs. He gritted his teeth as he look to the other
side dahil sa sampal na natamo. Tila may gustong sabihin pero pinipigilan ang
sarili. 

Natauhan ako sa ginawa at tarantang hinawakan ang pisnge niya.

"Anak, Alexander sorry" naiiyak na aniko. Nanginginig ang kamay kong pinipilit
iharap sa'kin ang mukha niya "Alexander look at mommy please" humihikbing utos ko. 

Napalunok siya bago sundin ang utos ko. My heart broke ng hinayaan niyang tumulo
ang mga luha habang nakatingin sa'kin. Masakit bilang ina at hindi ko kayang makita
ang anak na nagkakaganito. Sinikap kong ipalis ang mga luhang iyon.

"Umalis na muna tayo dito, anak, sa bahay na tayo mag-usap" salita ko. 

Nginitian ko siya bago ibaba ang kamay sa kanyang palad. Hinila ko siya papasok ng
passenger's seat. Mabilis akong umikot para makasakay din sa dirver's seat.

"S-seatbelt tayo, anak" I said and buckled his seatbelt. 

Nilagay ko din naman ang akin at mabilis na umalis. I did a lot of overtake sa
ibang sasakyan na usad-pagong sa pagda drive. I drive as fast as I could sa takot
na masundan ni Gade. Ligtas at tahimik kaming nakarating sa condo. Sa pagmamadali
ay hindi ko naisara ang pinto ng condo at deretsong hinila si Zander sa kwarto para
ayusin ang mga damit namin.

Aalis kami sa lugar na ito. 

"Aalis tayo dito, anak ha. Masyado nang magulo ang Manila" sabi ko habang
nagmamadaling inihahagis sa maleta ang damit na nakukuha sa drawer "Babalik tayong
Boracay" patuloy ko. 

Alam kong nanginginig pa rin ang boses at katawan ko. Wala rin ako sa sarili. I
just let my body do its part.

"Mom stop" napatigil ako, masyadong malumanay ang boses ni Zander, nangungusap "He
will never hurt you again, Mommy. I'm here to protect you"
"Pero bakit mo sinabi iyon Zander?" binaling ko sa kanya ang buong atensyon "HINDI
MO SIYA AMA"

"Mom come on! I KNEW EVERYTHING"

Paano niya nalaman?!

"HINDI MO NGA SIYA AMA, ALEXANDE-"

"MOM... enough please"

Nagpanting ang tenga ko ng makarinig ng ingay mula sa labas. 

"Anak... anak... andyan na si Gade" 

Nababaliw akong nagpalinga-linga at naghahanap ng pwedeng pagtaguan ng anak ko ...

hanggang sa mapatingin ako sa bintana. "Talon tayo sa bintana papunta sa katabing
terasa" tarantang suhestyon ko at aligaga siyang hinila.

"Are you out of your mind?" galit na asik ni Zander na hindi umalis sa pwesto.

"SUMUNOD KA NA LANG"  untag ko.

"MOM, NO!"

"Kukunin ka niya sa'kin, Zander 'di ko kaya, anak" nagbadya na naman ang pag-agos
ng baldeng luha ko.

Sabay kaming napalingon ni Zander sa bumukas na pinto dito sa kwarto. Ilang beses
akong napamura ng makita si Gade na naghihikahos at tulirong naghahanap sa anal.
Kita ang pamumula ng mga mata niya sa pag-iyak, magulo ang buhok at dumudugo pa ang
kamao dahil sa pagsuntok kanina sa lamesa.

Napako ang tingin niya sa anak kong hinarang ang sarili para protektahan ako. 
"What are you doing here"

----

        CHAPTER 20 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 20. Revelation: Conflict Unfold

----

"A-Alexander umalis na tayo" 

Tumakbo papalapit si Gade para yakapin si Zander. Napatakip ako ng bibig at halos
mabaliw sa kinatatayuan ng makitang niyakap niya pa ito ng mas mahigpit bago
tuluyang maiyak ng tahimik. Damang-dama ang gulat, saya, at panghihinayang sa bawat
hikbi niya.

Nagtagal iyon ng ilang minuto bago kumalas si Gade. Tahimik lang naman ang anak ko!
Hindi makatingin ng deretso sa mga mata ng ama. 

"Tell me, a-are you my s-son?" umiiyak na salita niya. Binigyan ni Zander ng
matalim na tingin si Gade. Tinignan niya ito ng masama bago sagutin. Kita sa pwesto
ang sugat nito sa labi mula sa suntok ng anak kanina. Kunting dugo din sa mga kamay
niya na hindi iniinda ang sakit na dulot nito. 

"Sa tingin mo?" balik niya sa tanong habang masama pa ring nakatingin.

"FVCK! FVCK!" pagmumura niya at tuluyang bumuhos ang luha "I-Im s-sorry" aniya at
napaluhod sa harap ng anak ko habang patuloy sa pag-iyak.

Kung ibang tao ako sobrang saya ko na siguro rito at natuklasan kung pano muling
nagkita ang mag-amang nawalay sa isa't isa. Pero hindi, anak ko yan at ama niya. At
hindi sila dapat magkita. Di ko kayang mawala ang anak ko. Di ko kayang kunin niya
ang anak ko. Di ko alam ang gagawin.

At di ko alam kung ano ang pwedeng mangyari sa akin!

Napapahigpit ang pagtakip ko sa bibig habang tinitignan ang mag-ama. Bakit ang
sakit? Naawa ako kay Gade dahil tinanggalan ko siya ng Karapatan sa anak niya pero
di ko rin naman kasalanan ang pagkawala niya.

Gulong-gulo nako at ang sakit sakit na rin sa dibdib!

Tahimik lang na umiiyak si GAde habang nakaluhod at nakayuko. Ang isang kamay nito
ay nakahawak sa braso ng anak ko samantalang nasa gilid niya lang ang isa. 
Tila walang gagalaw sa kanila kaya't pinulot ko ang maleta at dali-daling izinipper
iyon. Wala Nakong pake kung anong nailagay ko rito. Hinawakan ko sa kamay si Zander
at hinila palayo na ikinagulat ni Gade.

Taranta siyang tumayo at mabilis na nahawakan ang kabilang kamay nang bata, may
kung anong takot ang mata nitong humarap sa'kin. 

"S-san mo siya dadalhin?"

"Halika na, Zander" hindi ko ito pinansin bagkus hinila si Zander. Hindi niya naman
ito binitawan at mas hinigpitan pa ang hawak doon.

"S-son don't leave me,p-please. Don't leave me this time" he cupped the face of my
son at nagmakaawa. Ilang metro ang layo ko sa kanya pero kita rito sa kinatatayuan
ko ang takot sa kanyang mata at panginginig sa kamay. 

Si Gade ba talaga yan? Ang walang puso kong manakit ng tao at walang awa mag-alis
sa trabaho ng mga empleyado?

He was crying in front of my son. Who would have thought na mangyayari ang bagay na
yan. Hindi nakatingin sa kanya si Zander at sa gilid lang nakatuon.

"Lets..." panimula ni Zander na nagpalaki sa mata ni Gade, kita ko ang paggalaw ng

kanyang lalamunan sa biglaang paglunok "Let's calm down for a while" patuloy niya
at agad na nilisan ang kwarto. 

Sinundan niya ng tingin ang anak.

Kaming dalawa na lang ngayon ang natira sa kwarto. Hindi ko siya matingnan, pareho
kaming nakatingin sa pinto kung saan lumabas ang anak ko.

"Aragen" salita niya na nagpabalik ng kaba ko. Hindi ko din maintindihan ang
emosyon na naroon ng bigkasin nya ang pangalan ko "H-how could you do this to me?"

"..."

Di naman nako sumagot. Hindi ko ito gagawin kung hindi niya ako iniwan sa ere. Ba't
parang kasalanan ko pa ang lahat? Kung tutuusin siya itong nawala ng walang paalam
at walang maayos na dahilan. Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang dahilan niya
sa pag-alis, dahilan niya kung bakit galit na galit siya sakin.

Ang sarap nya kamong sapakin!

Napaupo siya sa dulo ng kama at itinungkod ang dalawang siko sa magkabilaang tuhod.
Agad na napahilamos sa mukha ang kanyang kamay at itinakip iyon. Rinig ko sa
kinatatayuan ang mga hikbi niya.

"H-how old is he?"

"12"

"His complete name?" nakadungaw na siya sakin ngayon. Ganun parin ang posisiyon ng
mga kamay at tuhod, nailayo ko ang tingin ng makita ang nagsusumamo niyang mukha.
Tila binagsakan ng langit at lupa.

 Tumikhim ako saglit bago sumagot "A-Alexander Evangelista"

"Damn!.. we'll change his surname tomorrow" 

Namutawi ang katahimikan. Hindi ko alam kung ano ang gagawin, ni hindi ako
makagalaw sa kinatatayuan. Rinig pa din naman ang unti-unting humihina na hikbi ni
Gade. I was about to leave the room nang biglang magsalita si Gade.

"Is he studying?" tanong niya, salubong ang kilay ng balingan ko siya. Ano bang
klaseng tanong yan!

"Of course he is."

"Okay. I'll bring him with me, he will move in my place" aniya na nagpabalik ng
lahat ng nararamdaman ko. Ito yung ikinakatakot ko. Nag-uumpisa na naman sa karera
ang pagtambol ng puso ko sa kaba.

Ramdam kong nag-uumpisa na namang manginig ang mga kamay kaya't itinago ko iyon sa
likuran bago pa niya makita.

"No!" matigas kong sabi.

"Darn it Ara! You hid him away from me for 12 fvcking years. Ano sa tingin mo ang
gagawin ko? Hayaan ka ulit na itago siya sakin ngayong alam ko na ang lahat?" galit
na sumamo niya.

"Wala kang alam, Gade" sigaw ko "Di mo alam ang pinagdaanan ko. Di mo alam ang
sinapit ko nung umalis ka ng walang paalam. Kaya't huwag na huwag mo kong masisisi
kung bakit hindi mo siya nakasama at nakilala" 

Nag-umpisa na namang tumulo ang mga luha ko. Ang kapal ng mukha niyang sisihin ako.
Punyeta siya!
Ang sarap niyang kaladkarin palabas. At ngayon pa talaga to nangyari kung saan nasa
ibang bansa si Momo? Well play, fate!

"Tsk" he hissed. Mabilis na tumutok sa kanya ang buong sistema ko, trying to catch
his next action "I won't let you take him away from me, Ara. Never again" aniya at
tumalikod palabas.

Nabitawan ko ang maletang hawak. Naglakad papalapit sa kama at umupo roon.

Napangatngat ako sa kuko at kinakabahan sa pwedeng mangyari.

Ano ng gagawin ko ngayon? Di ako handa.

"Kailan bako naging handa?" sigaw ko sa sarili. Mababaliw ako sa mga rebelasyong
ito.

At pano nalaman ni Zander ang tungkol sa ama niya? Sa lahat? Alam niya nga ba
talaga ang lahat?

---

AT MONTREAL'S CORP, CEO's OFFICE

Agad na nabahala ang mga empleyado ng makitang humahangos palabas ang CEO. Agad rin
namang nagsimula ang mga bulung-bulungan.

Umaarteng iyak naman ang sekretarya ni Gade na halatang nagpapa pansin lang. Wari'y
nagulat at natakot sa nangyari; hindi niya raw mapigilan ang away ng dalawa dahil
sa sobrang emosyon na naroroon.

Nakarating sa Accounting Department ang balita. Agad na nag-alala si Shara ng

malamang isa sa dahilan si Aragen kung bakit nagkaganoon ang CEO. Dali-dali siyang
pumunta sa opisina ng Head at natagpuan ang mga gamit roon, kasama ang selpon, bag,
coat na pula at pera. Iniligpit niya ang mga ito at ipinasok lahat sa iisang bag.

"Anong relasyon ni Mr. Montreal kay Head?"

"Rinig kong sigaw nung bata, tatay niya daw e"

"Baka tinaguan ng anak si Mr. Montreal"

"Siguro nga" usap-usapan sa loob ng opisina. 

---

        CHAPTER 21 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 21. Alexander Evangelista Montreal

--

Zander's:

I was so excited to finally visit my mom in her work. I wanna surprise her, I want
to take her for lunch. I still have no class in school and nabo bored na rin sa
bahay.

I asked the front desk kung anong floor ang accounting department na agad din naman
nilang ibinigay. I fell in line habang naghihintay ng elevator. When we all got
inside, people keep on blubbering about me, maya-maya din ang paglingon nila sa
gawi ko.

Can't they sense na naririnig ko sila?

"What's your name?" tanong ng babae na nasa tabi ko. They're old, an employee
already. Child abuse kayo, sumbong ko kayo sa tatay ko e.

"Z" I answered. I lowkey used that name, or shall I say letter, to hid my identity.
I don't want stranger to know me as easy as a pie!

Pagkabukas ng elevator, nagpalinga linga ako kung asan ang opisina ni Mommy. Until
there's this girl na nag-approach sa'kin.

"Oy Zander, ikaw ba yan?" kunot-noo ko siyang tinitigan. Ba't nya ko kilala "I am
Shara, beshy-beshy ni madam rito sa work" she said smiling at naglahad ng kamay.

By that explanation, I gave her a smile.

"Wala dito si Madam e, nasa opisina ng CEO. Kung gusto mo hintayin mo siya sa loob"
alok niya at itinuro pa ang pinto ng opisina raw ng ina ko. I glanced on it and a
sudden idea came into my mind, so I refused her invitation.

"I think I'll just wait for her sa opisina ng CEO. Pwede naman ata akong maghintay
doon?" I gave her my tamest smile.

"Yes, naman pwede ka don!" I just nod and immediately leave the office.

I went directly to the highest floor of the building, wherein, office of the CEO
can be found. I departed the elevator ignoring people's question.

I was amazed kung gaano ito kaganda. It's like the whole floor were good for CEO
only. A white tinted glass wall ang bubungad pagkalabas ng elevator and a special
glass door in the center of it. Nonetheless, I know that was the door of his
office. The man who made me crave for his embrace. I may have not experienced it
yet but I'm wishing it will happen someday.

In the right corner of the concourse, there's another room that says 'Conference
room' and a complete glass wall on my left na kita buong syudad, there's also a
waiting area on it. The whole floor was enlighted by natural light. Napaka
refreshing.

Ganto siya kayaman! And he built this company by himself. I was astonished of what
he become, yet furious when I remembered what he did to my mom.

I continued walking towards the secretary's table na nasa tabi ng pinto ng CEO
Office. She never diverted her gaze to something, talagang deretso sa'kin mula
pagdating ko.

"I'll just wait in the couch until the CFO comes out" I took her filthy hand off my
hand when I unconsciously put it in her table. Umupo ako sa sofa and took my phone
to have some picture of this floor. The secretary keeps on eyeing, and I know she's
trying to seduce like seriously? I am still young.

I stunned when suddenly heard something crashed inside the office. Agad naman akong
nakaramdam ng kaba. What happened to my mom?

Napatayo ako at bubuksan na sana ang pinto ng pigilan ako nang secretary. She
stopped me by touching my chest so I hurriedly push her away na ikinagulat niya.

"Oops sorry" she said putting her both hands in the air "...but you can't get
inside the office of the CEO without his consen-"

We both stop when heard someone shouting. Without further ado,    agad agad na akong
pumasok. Alam kong ang ina ko ang sinisigawan niya.    Anger burst up ng makita ko
ang ginagawa niya sa nanay ko. Kinekwelyuhan niya ito at pinanlilisikan ng mata,
while my mom was just dreadfully looking at him.

Out of anger, I ran into his place and punched him.

"WHO THE FVCK DO YOU THINK YOU ARE?" Kinwelyuhan ko siya just like of what he did
to my mom. I can't bear seeing my mom like that! And no one could hurt my mom!

Ramdam ko ang pagkulo ng dugo. Agad namang kumalat sa sistema ko ang galit. How
dare he to do that to my mom! My veins were showing in my hands, neck and temple. I
can feel the rage toward this guy. Tiningnan ko siya sa nanlilisik na mga mata, I
set my throat to shout at the top of my lungs.

"I GAVE YOU A FVCKING CHANCE TO BE GOOD TO MY MOM. Pinigilan ko siyang umalis and I
let her stay dahil umaasa akong magbabago ka. PERO BAKIT GANTO ANG MAKIKITA KO?
FVCK YOU GADE, HINDING-HINDI KITA KIKILALANING AMA."

I was panicking the time my mom told me na magre-resign na sya sa kompanya ni Mr.
Montreal. I already knew that time na ama ko itong si Gade. So, I asked her a favor
na magtagal muna hanggang matapos ang taon. I still have that hope na muling
mabubuo ang pamilya ko.

I was hoping!

It wasn't quite that long when I knew about Gaden. Bata pa lang ako ay pinaintindi
na sakin ng ina ko ang tungkol sa pagkawala ng ama ko. Sabi niya sakin di niya alam
kung bakit ito nawala. Never pinakita sakin ng ina ang kahit anong picture ng tatay
ko. Tanging sabi niya lang ay wala siyang picture nito pagkatapos sunugin ang lahat
ng pagmamay-ari niya na meron ang ina ko.

When my mom were still working in Boracay, paminsan-minsan ko siyang nakakasama

kumain sa cafeteria nang hotel na pinagtatrabahuan niya. Isang araw, pinilig ko ang
ulo ng mapansin ang lalaking kanina pa nakatingin sa gawi namin. He was intently
looking to my mom's back.

That happened many times, since wala naman siyang ginagawa but merely looking kaya
hinayaan ko na lang. Baka kasi namamalik-mata lang din ako.

I got excited nang lumipat kami sa Manila, I really wanted to study in DLSU. It was
my dream university though.
My mom were seemed problematic in her first week in Montreal Corporation. I made my
own research behind that mood of her. I started checking the organizational chart
of MC, it wasn't updated yet since my mom were just newly assigned CFO.

I saw his name, no picture provided yet a sudden bang in my heart started.

"Gaden Hugh Montreal ... dad"

I stunned. My lips trembled when vocalized it out of nowhere with a frantic

heartbeat.

Why am I feeling like this?

I went to MC the next day. I sneakily wait in the lobby to see how does he looks
like. Having my dark shades on, I saw how people silenced when a guy stormed out
the elevator. He's wearing tux and stoic face. People were bowing as he passed by,
so he must be Mr. Montreal.

Dang!

I can't understand the rhythm of my heartbeat. I can feel it, could sense it.

I was excited when tito Mod picked me up after school. Susunduin din namin si Mommy
so I'll have the chance to go to MC again. But it wasn't good as I thought, I
witnessed a fight between him and tito Maddox.

When we got home, my mom commanded me to go straight in my room but I didn't. I

eavesdrop to her conversation with toto. I know I should not but curiosity rising
upon me.

"Potangna Aragen ba't di mo sinabi sa'kin na sa kanya ka nagta trabaho"

"Maddox di na kailangan dahil wala na rin naman sa'kin yun"

"WALA? ARAGEN KAHIT NA ... kung alam ko lang nung una edi dapat sa kompanya ka na
lang nagtrabaho"

That's enough proof to confirm his identity. They're referring him as my dad
indirectly. Mom and tito Mod were fighting because he doesn't want my mom to get in
touch with Mr. Montreal. They knew each other. Gaden Hugh Montreal is my father. I
am a Montreal.

Pumasok ako ng kwarto at dinama lahat ng emosyon. I can't find words to describe
how I feel. Am I nervous? happy? I don't know, all I know was that I'm trembling
right now, I was amazed. I found my father. My father.
One time in school's inauguration of new building in high school department, we're
all invited to be in the ceremony. Ikinagulat ko ang presensya niya. He was there
sitting seriously, not even smiling to the crowd. He's with all the sponsors of the
activity.

I startled when his gaze reached mine. Feels like everything stopped and it was
only me and him in that throng. His emotion was like doesn't care at all while me
was gasping for air.

What was just happened?

"GADEN HUGH MONTREAL" I blabbed out of nowhere.

WE FINALLY HAD EYE-CONTACT dang! Those seconds attest the truth that he's my
father.

All the loved I felt for Mr. Montreal suddenly disappear when I saw him hurting my
mom. And she's now dragging me to the parking lot. Takot na maabutan kami ng
lalaki. I can't understand why she must be terrified like this.

"MOM STOP!"

I gasped when my mom slapped me. Hindi ko kaagad naigalaw ang mukha mula sa
pagkakasampal niya. I know she's mad dahil sa ginawa ko pero hindi niya rin ako
masisisi.

That devil was hurting her! I should tell him the truth para pagsisihan ang ginawa!
All the longing I had with him was turned off in one bang.

"ANO BANG PINAGSASABI MO HA? HINDI MO SIYA AMA, ZANDER. Nasisisraan kana rin ba
gaya niya?" alam kong natatakot siyang mawala ako pero hindi na niya kailangang
itanggi ang bagay na nahuli na. I gritted my teeth to stop blabbering any words.

NALULUNGKOT AKONG MAKITA na nagkakaganyan ang ina ko. Wala sa sarili niyang
itinatapon ang mga damit papasok sa maleta. Wala siyang pakialam kung ano
pinaglalagay niya roon. I cupped her face, I can't bear seeing her like that.

"He will never hurt you again, Mommy. I'm here to protect you"

"Pero bakit mo sinabi iyon Zander? HINDI MO SIYA AMA"

"Mom come on! I KNEW EVERYTHING"

She was stunned and again cried like there's no tomorrow. I hate seeing it.
Pinunasan ko ang mga luhang tumtulo sa mata ng ina ko.

Itinago ko siya sa likuran ng pumasok si Gade dito sa kwarto. He was intently

looking at me and I did the same. I was startled when he ran in my place and hugged
me tightly. I can feel him sobbing.

"Tell me, a-are you my s-son" nahihirapang sabi niya dahil sa pag-iyak.

Why is he acting like that kung siya naman ang nang-iwan dati? Bakit siya
nagkakaganyan pagkatapos saktan at pahirapan ang ina ko? I regretted researching
about him. I should have not done it. I should had contented with my mother and
tito Maddox.

I should have not longed for his embrace!

I can feel the anger burning inside me.

"Sa tingin mo?"

"FVCK! FVCK!" ilang ulit na pagmumura niya. Napaluhod ito habang ilang ulit na
humingi ng tawad. We're all crying inside the room.

What a goal!

My f-father cupped my face and still shedding tears while saying na huwag ko daw
siyang iwan.

Damn! I felt my body numb seeing him like that. Hindi pa rin maipagkakaila ang awa
na nararamdaman ko para sa kanya. I'm his blood afterall.

"Let's calm down for a while" I said before clearing off the room.

---
        CHAPTER 22 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 22. Altruistic Choice

---

"Zander anaak" lumuhod ako sa harap ng anak ko at humagulgol ng iyak "Ako piliin mo
please. Anak, ako piliin mo" halos malagutan ako ng hininga habang pagsasalita sa
harap ni Zander.

Hindi naman ito nakatingin sa akin. Nakabaling sa malayo at seryoso ang tingin
doon. Nailigpit na niya ang mga gamit na nakalagay sa maliit na luggage. Nasa likod
lang naman si Gade ng anak niya, magkahawak kamay, habang nasa kabilang kamay ni
Gade ang maleta.

"I wanna be with dad, mom!" himunga siya ng malalim "I... I don't want to be with
you anymore" diretsong sabi niya at matapang na hinarap ako.

Halos wala ng hangin ang pumapasok sa katawan ko at literal na hindi ako nakahinga
ng marinig ang mga salitang iyon galing mismo kay Zander.

"You heard that, right? He doesn't want to be with you anymore" my blood boiled up
when I saw him smirked "You've been so selfish all his life and now is the time of
paying it. It's time to pay for your unkindness, Aragen"

Agad akong naalarma ng mag-umpisang humakbang si Gade hawak-hawak ang anak ko.
Napatayo ako mula sa pagkaluhod at agad agad na hinuli ang mga braso ni Zander.

"No, Zander. You can't do this to me" humakbang siyang muli at hindi pinansin ang
pagsusumamo ko "P*nyeta! sabing you can't do this to me".

Tumigil ang tibok ng puso ko ng malapit na silang makalabas nang kwarto. Agad naman
akong natumba sa sahig ng dahil sa sakit na dinaramdam emotionally. Tila wala akong
lakas para pigilan pa ang anak ko.

"Zander, anak" naibulong ko sa hangin at itinaas ang mga kamay as if na maabot ko

siya.

Nang tuluyan silang makalabas ay napasigaw ako, wanting to finish all the strength
I have makuha lang siya.

"ALEXANDER!"

Agad akong napabalikwas sa pagkahiga. Napahawak sa dibdib at hindi mabilang ang

heartbeat sa kabog ng dibdib. Naiiyak na naman ako! Pabigla-bigla kung bumuhos ang
mga luha ng magising ako!

Mabilis akong napalundag sa kama ng maalala ang anak at aligagang lumabas nang
kwarto. Hinahanap ng mga mata ko ang anak.

Shit nakatulog ako!

POTANGNA NAMANG PANAGINIP YON PAPATAYIN AKO SA NERBYOS!

Nakatulog ako pagkatapos naming mag-usap ni Gade. Pagkatapos niyang ipamukha sakin
na kasalanan ko ang lahat ng ito.

Pagbaba ko sa hagdan agad kong natanaw sa bintana ang dilim. Gabi na pala!

Nakita kong nakaupo si Gade sa harap ng lamesa habang nagluluto ang anak ko. Hindi
maialis ang mga tingin nito sa anak. Nakatukod ang mga siko nito sa babaw ng lamesa
habang isinusuklay ang mga daliri sa buhok.

I stopped in the spacious part of the house where I can clearly see my son and
Gade. Habang tinitignan ang mag-ama, tahimik akong napahikbi sa kinatatayuan.

Pano kung piliin ni Zander si Gade? Pano kung magkatotoo ang panaginip? Ano na lang
gagawin ko kung siya na dahilan kung bakit ako lumalaban sa araw-araw ay mawawala
ng ganun kabilis?

Napailing ako sa sariling isip Pero hindi naman ata, hindi ako makakayang iwan ng
anak ko. I trust my Son! I trust Zander's love for me.

Pumasok ako ng kusina at agad na niyakap ang anak ko mula sa likod. Halos magkasing
tangkad na lang din kami. Tumigil siya sa pagsusukad at nakangiting humarap sa
akin. He kissed my cheeks, iniwan ang ginagawa at hinila ako palapit sa upuan. My
son being him, pulls the chair for me bago ako makaupo.

"Sit down, mom! I'll prepare dinner for us!"

Di ko alam kung anong nangyari habang tulog ako. Kaya't kinakabahan ako at
sumusunod lang sa gusto ng anak. Baka maling galaw ay magkaroon siya ng rason na
iwan ako. We were sitting in a four-chair dining table. Agad naupo si Zander
pagkalagay niya ng kanin at ulam sa lamesa. Zander cooks sinabawan para daw gumaan
ang pakiramdam naming tatlo.

My son was sitting beside me and in front of him was his father. Kumain kami ng
tahimik hanggang sa magsalita si Gade.
"I'll take him with me, Ara" salita niya na nagpalaglag ng hawak kong tinidor sa
gulat at sa kaba. Zander held my hand na nasa babaw din ng lamesa "He will stay
with me from now on; you can just visit him every weeken-"

"NO" tumayo ako bigla na nagdulot ng ingay sa sobrang tahimik na kusina dahil sa
pagdaosdos ng upuan. Agad kong hinawakan ang kamay ng anak ko at hihilahin sana
siya ng hawakan niya ng mahigpit ang mga kamay ko.

"Calm down first, mom"

"Hindi ako papayag sa kagustuhan mo, Gade! Hindi pwedeng mapunta sayo ang anak ko"
may diin kong salita "Tapos na ko kumain."

Hindi ko kaya ang ganung usapan habang nasa harap ng hapagkainan. Pumasok ako ng
kwarto at doon pinakalma ang sarili.

Ilang beses ako nagpabalik balik sa harap ng closet ni Alexander, snapping my

fingers while thinking deeply kung ililigpit ko ba ang gamit niya para makauwi kami
ng Boracy. Pero kung sa Boracay ay madali kaming matutunton ni Gade. Pano kung sa
ibang lugar?

Damn! He's powerful and gagawin ang lahat mahanap lang anak niya. Kahit saan kami
pupunta ay makikita kami ng mokong nayun. MC has partnership with the airlines in
the country. Madali kaming matutunton. Mukhang wala nakong maisip na dahilan pa
kaya't nag-umpisang mangatog ang mga tuhod ko. Agad naman akong napahawak sa closet
na nasa tabi ko.

Argh!

Nang mahimasmasan, napasabunot ako sa buhok gamit ang dalawahang kamay. Ano ng
gagawin ko? Kumakabog muli ang aking puso dahil sa kaba.

Nagulantang ako ng biglang bumukas ang pinto. Takot na takot kong tinignan ang anak
habang naglalakad papalapit.

"Mom" I hurriedly hug him. Di ko pa nakikita ang sarili na ganto katakot at kakaba,
shet! di ko kakayanin ng wala ang anak ko.

Di ko kaya!

"I had talked with him while you were asleep" panimula niya, iginaya niya naman
akong makaupo sa dulo ng kama.

"We can live in his house, mom" aniya na nagpakunot ng noo ko.
"ANO? What do you mean, Alexander?" asik ko. Tumayo ako sa harapan nito

Bumuntong-hininga siya bago ako muling harapin "Me and you mom, together in his
house"

"Nak alam mong I'm not in good terms with him and you knew our past. Bakit ka
papayag sa ganyang set up?"

"I think that's the only choice, mom"

"Of course not, Zander. Marami kang pagpipilian. Like me, just choose me, sabihin
mo sa lalaking yun na hindi ka sasama. Na ako ang pinipili at huwag niya na tayong
guguluhin. Kinaya natin nang wala siya. Nabuhay tayo kaya't mas makakayanan natin
ngayong malaki kana" galit na suhestyon ko. Naiiyak na naman ako.

Potanginang buhay naman kasi 'to di ko na maintindihan ang mga pasabog!

"Mom" niyakap niya ako sa bewang "Di ba natin maayos ang gusot nato ng magkaisa? I
love you mom, you know that but ... but I need my f-father l-love too" nagbabadyang
maiyak ang anak ko.

At nagkusa namang tumutulo ang mga luha ko. I held the head of my son habang di pa
rin makapaniwala sa sinabi niya. Wala akong palag sa litanya niyang iyon. Buong
buhay niya inalisan ko siya ng karapatang makilala ang ama niyang siraulo.

Ni hindi ko sinabi ang pangalan ni Gade pero nalaman niya itong mag-isa, hinanap
mag-isa. Nagtyaga at matagal nagtimpi bago makausap at makilala ang ama. He did his
own research sa paghahanap ng ama.

Magiging masama ako kapag pinigilan ko siya. Kapag pagkakaitan ko muli siyang
makilala ng lubusan ang ama. I want to be selfish at the same time selfless. It's
between me and my son's feelings.

"Can I sleep here in your bed, mom? I wanna sleep beside you" tanong niya habang
nakayakap pa rin. Tumango ako na hindi parin maka get over sa nag-iisang choice na
pagpipilian ko.

Bumalik muna siya sa kwarto niya at naligo roon, I did here in my room, too. I
smiled when he entered my room in his pajamas. Nauna siyang humiga, tinapos ko ang
pagbo blower sa buhok bago siya tabihan.

I hugged my son. Tightly!

Tatanggapin ko ba? Makakaya ko bang manirahan sa bahay ni Gade?

Maninirahan sa bahay ni Gade! Ano namang mangyayari sakin doon? Napapikit ako na
itinulo ng mga luha at niyakap ng mas mahigpit si Zander.

"Everything will be fall into place, mom. Let's sleep"

---

        CHAPTER 23 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 23. Gade's House

--

"We are here" anunsyo ni Gade.

Halos mapanganga ako sa laki at ganda ng bahay niya kahit dito pa lang sa labas. 

Taray ng garden! Puros berde ang makikita dito sa labas. Convincing terrestrial
landscape, eerie metaphorical arrangement of flowers beside the big fence.

Pagkalabas namin ng garahe na kung saan nagpapahinga ang iba't ibang uri ng
sasakyan na meron si Gade, bumungad ang big woodern door. Modern mansion ang style
ng bahay. Natural light ang nagbibigay liwanag sa ground floor nang tuluyan kaming
makapasok.

Gulat na sumalubong samin ang mga kasambahay ni Gade.

"Come, Son! I'll bring you to your room" hinawakan ni Gade ang kamay ng anak kaya't
hinayaan ko itong sumama sa ama niya. 

Kalmado lang naman si Zander. Nilapitan muna nila ang isang katulong at kinausap
niya iyon. Tumango tango ang batang kasambahay at agad ding nilisan ang
kinatatayuan.

Tumingin tingin ako sa kabuuan ng bahay. Malaking sala ang magwe welcome sayo sa
right side, and a hallway going to kitchen naman sa left. Magarbong hagdan at
nakakamanghang may elevator sa tabi nito. The house looks so elegant dahil sa
minimalist na tema. It's a three-storey house.

Lumapit sakin ang katulong na kausap kanina ni Gade. "Ma'am, ihahatid ko po kayo sa
kwarto niyo."

Hinila kong muli ang maleta at sumama sa kanya. Umakyat kami sa pangalawang palapag
gamit ang hagdan. Hilerang pinto ang kumaway sa'kin. Each door has it's own label.
Gym room, theater room, studio, libray, atbp. 
Huminto kami sa tapat ng pintong may pinaka magarang disenyo, must be Gade's room.

Pumasok ako ng tuluyan sa kwarto and saw a normal size na room, gaya lang din nang
kalakihan ng kwarto ko sa condo ni Momo, pero masasabi kong mas maganda ito. I
think the bedroom was based to a Scandinavian idea.

"I'm Joan po mam, tawagin niyo na lang po akong Inday. By the way, may intercom
dito na connected po sa kusina at maid's quarter pakipundot na lang po kung may
gusto kayo" lumakad siya palapit sa intercom na sinasabi at itinuro iyon, nasa
gilid ito ng kama at tabi ng lampshade sa side table. 

Nginitian ko siya at nagpaalam ito na babalik nasa trabaho sa baba. 

Hind ako madadala sa yaman mo, Gade. Hindi ko pwedeng i-distract ang sarili. Bago
ako pumayag sa set up na ito kaninang umaga, nag-usap kami at binigyan ko siya ng
kasulatan na naglalahad na hindi niya pwedeng itakas ang anak ko, vice versa. 

Hindi pwedeng dalhin sa malalayong lugar ng walang pahintulot ng bawat isa. Both
will have rights to guide and raise the kid. And if time comes and one of us get
marry, the custody of Zander will depend on the kid's decision regarding on where
to live. Person who will first violate the said rule will face consequences in the
court.

Di ko rin alam kung pano ko sasabihin lahat kay Maddox. Tsaka ko na sasabihin kapag
nakauwi na siya ng Pinas, ayokong guluhin siya roon sa ibang bansa at mag-alala ng
sobra rito samin ni Zander. 

Kakalabas ko lang sa banyo ng pumasok sa kwarto ang anak ko.

"Mom" tawag niya, nilahad ko ang dalawang bisig at sinalubong niya ito ng mahigpit
na yakap. "How are you?" .

"I'm okay, son. You don't have to worry about me" sagot ko at kumawala "How about
you?"

"I'm happy, mom! I know labag sa loob mo ang pumayag rito pero I'm hoping one day
na maayos ang lahat. Thank you for everything mom. I love you" aniya at ngumiti. 

May kung ano namang kumiliti sa puso ko. Biglang nawawala lahat ng problema at
takot na nadarama ko kapag ganyan siya.

Having Alexander is like having your own paradise. He's a jackpot. With his
gorgeous visual, calmness, blue smile and sincere love, all your worries would
probably slipped away. 
Di maikakaila na gustong-gusto ng anak kong maayos ang pamilyang ito, pero hindi ko
naman ata iyon kaya. Malabo sa amin ni Gade ang magkaayos, pareho kaming may
hinanakit. Parehong nabubuhay sa pinapaniwalaang kasalanan na nagawa ng isa.

NAKATULUGAN ko ang pagod physically at emotionally. Maaga din akong nagising nung
sumunod na araw para sa trabaho, kukunin ko pa ang sasakyan sa condo. Nagbihis nako
ng corporate attire at pumunta sa kwarto ni Zander. Magpapaalam ako. Next week pa
naman pasok niya.

He's still sleeping, tinukod ko ang siko sa kama at patagilid na inihiga ang
kalahating katawan. Isinuklay ko ang mga daliri sa kanyang buhok dahilan ng
pagkagising nito.

"Good morning"

"Morning mom" nakagat ko ang ibabang labi upang pigilan ang pagngiti. Halos hindi
ko naintindihan ang sinabi nito dahil sa sobrang antok.

"I'm going to work, nak. Do you want to come with me?"

"I'm sleepy" aniya sa husky na boses habang nakapikit pa ang mga mata.  

"Okay. I'll be going now, just call me if you need something"

"Alright mom! Take care and I love you" salita niya,nakapikit parin. 

napahagikgik ako sa inasta ng anak. Hinalikan ko siya sa noo bago tuluyang lumabas
ng kwarto. Pagkalabas ko sa pinto, tamang tama rin na lumabas si Gade sa pinto
niya. He looked at me from head to toe at agad na kumunot ang noo niya.

"Where are you going?"

"Work" tanging sagot ko at bumaba na ng hagdan. 

Pinuntahan ko ang katulong sa kusina at sinabihang pakilutuan na lang muna ng

makakain ang anak ko sapagkat may pupuntahan pako.

Kahit na may kasulatan kami, hindi ko pa rin kayang pakawalan ang mga araw na wala
sa tabi ang anak ko. As long as hindi kami mag-uusap ni Gade, makakaya kong tumagal
dito sa bahay niya. Malaki naman itong bahay at busy siya sa trabaho kaya walang
dahilan na magkita kami.

Magta taxi lang ako papuntang condo. Bubuksan ko na sana ang pinto palabas ng
biglang magsalita si Gade sa likod ko.
"As far I remember, I already fired you at work. So which work are you going to?" 

Huwag niya sasabihin saking seryoso siya sa pagtatanggal sa akin?

Taas-kilay ko siyang hinarap at pinagkrus ang mga kamay sa dibdib. "Alam nating
pareho hindi ganun kadali magpaalis ng CFO specially wala akong bad terms na ginawa
sa kompanya mo"

"It's my company and I have ways in everything" tanging nasabi niya at nilampasan
ako.

"HOY GADE" sigaw ko at nilapitan siya, nameywang naman ako sa harap nito "Di mo
nako kailangang paalisin sa trabaho dahil iisang bahay lang din naman tayo. I need
work, Gade"

"Exactly! We're living in one house; I'll do the work and you watch our kid" he
said in a monotone. He took a glance on his wristwatch bago ibalik ang tingin
sa'kin. I was about to say something ng muli na naman niya akong lampasan.

Napakawalang modo talaga!

May Watch our kid! Watch our kid ka pang nalalaman!

Nagmatigas ako at umalis na rin ng bahay, dali- daling nagpara ng taxi at tinungo
ang condo. Kumuha muna ako ng mga dagdag na gamit at inilagay sa likod ng black
Ford Everest ko. Agad akong tumungo sa opisina, medyo kinakabahan pa dahil baka
mamaya seryoso ang mokong na iyon sa pag-aalis sakin.

Pagkarating ko sa accounting department, umiiyak na sumalubong si Shara.

"Madam anong nangyari? Bakit pinapatanggal ng CEO ang mga gamit mo? Dahil ba to sa
nangyari nung nakaraan? " humihikbi niyang tanong.

"Ha?" di nako nag-abalang pigilan ang mga tauhan ni Gade na busy sa kakalagay sa
malaking box ang mga gamit ko. 

Walang-pasabe kong iniwan si Shara at tinungo ang opisina ni Gade.

"Ano namang gulo to?" bungad ko.

Binalingan niya ako ng tingin at tumigil saglit sa pagbabasa. Heto na naman siya sa
ekspresyong walang kagana-gana.  
"You can apply again if you want... but this time as my secretary. Same salary,
lesser work" alok niya.

CFO palit sa pagiging Secretary? Ok lang ba siya?!

"Sinong sira ang papayag sa ganyan?"

"You?"

Aba iba rin!

"NO WAY" sigaw ko.

"Then get the fvck out of my company" sabi niya na ikinagulat ko. Kalmado lang
siya, pinatuloy ang ginagawa at mukhang walang pakialam sa presensya ko.

"Edi umalis! Kawalan mo, hindi ko" pasiring na sabi ko at tuluyang lumabas ng
opisina niya.

Hindi ako maghahabol. May kompanya si Momo doon ako magta trabaho!

___

        CHAPTER 24 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 24. Maddox Martin's Reaction

---

"I'm almost there" basa ko sa message ni Momo.

Isang buntong-hininga na naman ang pinakawalan ko. Ilang beses na rin kong
napapatingin sa relo. Five minutes na lang at andito na si Maddox, he's on the way
home from business meeting abroad. Nakaupo ako ngayon dito sa sala ng condo niya.
Huminga ako ng malalim upang pakawalan ang kabang namumuo sa dibdib ko. Tiyak na
magtataka yun kapag madatnan na wala rito si Zander.

Napatingin ako sa selpon ng mag vibrate ito.

From: Momo
Parking lot :) 

Napatayo ako sa binasa. Okay *buntong-hininga* andito na siya minute from now.
Patakbo akong pumunta sa kusina, nanunuyo ang lalamunan ko sa kaba.

"Drink your water, bitvh" I told myself para malingat ang sarili.

Pangalawang baso ko na nang tumunog ang doorbell. Bigla akong nasamid sa gulat at
tarantang pinunasan ang basa.

Shit! Andito na siya!

Dali-dali kong inayos ang sarili at tumakbo sa pinto. Bumuntong-hininga muna ako
bago siya pagbuksan ng tuluyan.

"Momo" agad kong natanggap ang mga yakap niya. Natulala ako saglit bago iangat ang
kamay at maibalik ang mga yakap na iyon.

"Asan si Zander? I bought him special Bulgogi from Korea" masaya niyang pahayag
bago kumalas sa yakap. Nagpalinga linga naman ito sa likod ko at naghintay na
lumabas si Zander sa kwarto. 

Nakagat ko ang labi sa sobrang konsensya. Nasasaktan ako para sa kanya! Kawawang
Momo, apektado sa magulo kong buhay. Nakangiti pa rin ito bago ibalik ang tingin sa
akin. 

"Momo" malungkot na panimula ko.

"Yes, Rara" nanlulumo ko siyang nginitian. 

Shet hindi ko kayang masaktan si Momo. Lahat ng ginawa niya ay para sa kabutihan
namin ng anak ko. Siya ang pumuna sa pagkukulang ni Gade. Siya ang tumayong ama,
barkada at bestfriend ni Zander. 

Pero ganito ang igaganti namin. 

"Mo alam na ni Gade ang tungkol kay Zander" diretsong sabi ko, and as expected
nabigla siya. Nawala ang ngiti at bumagsak ang mga balikat sa gulat.
"Paano?"

I took a deep breath first bago magkwento "Nag-away kami sa opisina and tamang-tama
dinaliw ako ni Zander noong araw na iyon. He saw the fight at mas lalong ikinagulat
ko ang pagsuntok niya sa ama. Bigla niya ring isinumbat na hindi tatanggapin bilang
ama si Gade" I was just staring at him habang nagsasalita at nalulungkot akong
makita ang gulat, takot at kaba sa kanyang mga mata. 

"He knew. Zander knew about his father ng hindi natin napapansin. I don't know how
it happened, Mo. I was too scared that time sa opisina at halos mabaliw ako sa
tako--"

He unconsciously grabbed me to give a hug, then rubbed my back using his palm. 

"Stop crying" nakagat ko ang labi. Dapat ako ang mag-aalo sa kanya sa sitwasyong
pero bakit kabaliktaran ang nangyari.

"Asan siya ngayon?" tanong niya ng kumalas sa yakap. Nanginginig naman ang mga labi
nito.

"N-nasa bahay ni Gade"

"POTA!" he stopped, trying to calm himself "Ba't di ka nagsabi tungkol sa ginagawa

ng gagong iyon? na sinasaktan kana pala? Edi sana pinilit na lang kitang magtrabaho
sa kompanya. Edi sana hindi mangyayari ang lahat ng ito, Rara" he's pinching the
edge of his nose pagkatapos sabihin iyon. Alam kong unti-unti ng namumuo ang galit
ni Maddox. 

"Tangina! Halika sunduin natin si Zander hindi siya pwedeng sumama sa gagong iyon.
Ako naging ama niya mula ng binubuntis mo pa lang kaya wala siyang karapatan sa
anak mo" hinawakan niya ako sa braso at hinila pero nagmatigas ako sa kinatatayuan.
Umiiyak at naaawa kay Momo. Tama lahat ng pinagsasabi niya pero hindi galing sa'kin
ang desisyon na sumama kay Gade.

"Momo" tanging nasabi ko in between sobs "Huwag na natin dagdagan ang gulo, please.
Ok naman si Zander doon, and he wants to try Gade as his father"

Namumula na rin ang mga mata nito na nagbabadya ng tumulo ang mga luha.

"Ikaw?" tanong niya na mas ikinatakot kong sagutin, naaawa ako. Kita na umaasa
siyang magpapaiwan ako bilang sagot.

Sorry momo!
"Hindi ko hahayaan si Zander, Mo. Kung asan ang anak ko, andun ako" sagot ko at
binaling ang tingin sa gilid. Ayokong makita na harapan ang magiging reaksyon niya!

"FVCK! PAANO AKO?" sigaw niya sa harap ko at miserableng itinuro ang sarili. Wala
akong nagawa kundi umiyak sa kinatatayuan.

"Mo" sabi ko at muli siyang hinarap.

"Hindi, Rara. Kukunin natin si Zander mabubuo muli tayo" aniya at muli akong hinila
pero ganun parin ang ginawa ko, nagmatigas at hindi umaalis sa pwesto. Tiningala
siya at hinilamus ang mukha at saka nagpakawala ng marahas na pagbuga.

"Kailan pa to?" nangininig ng tanong niya.

"N-nung isang araw lang" sagot ko na mas ikinagalit ni Maddox.

"Ba't di moko sinabihan? Nakauwi pako dapat at napigilan ko ang gagong yun! Bakit
pa kasi ako umalis, una pa lang iba na ang kutob kong may mangyayari" 

"Mo, huwag mong sisisihin sarili mo" tarantang suhestyon ko.

"Sige iwan niyo ko. Wala lang naman ako sa buhay nyo e" umiiyak ng salita niya "Ang
hindi ko maintindihan ay kung bakit ganun kabilis sa inyong iwan ako. Minahal na
nga kayo at itinuring na pamilya ganto pa igaganti nyo" bumuntong hininga siya
"Umalis kana Rara. Ganyan din naman gagawin mo diba" sigaw niya at itinuro pa ang
pinto sa labas. 

Hindi ako nakapalag dahil lahat sa sinabi niya ay totoo. Nanginginig ko namang
hinawakan ang pisnge nito para pakalmahin, "Mo hindi ka namin iiwan. Naghahanap
lang ng ama si Zander"

"Kaya nga andito ako diba! Ano pala ang matatawag mo sa ginawa ko sa kanya nung
nasa sinapupunan pa lang hanggang ngayon na malaki na? Hindi ba aruga ng isang ama
iyon? Itinuring ko kayong pamilya kaya't umaasa akong hindi niyo ko iiwan sa ere"
tumigil siya at ikinalma saglit ang sarili, nagpabalik balik sa harap ko at
halatang di alam ang gagawin "Umalis kana muna, Rara"

"Mo"

"Umalis ka muna gusto kong mag-isip" 

"Mo babalik at babalik kami sayo. I gave up the position in Gade's company. I'll
work in yours para magkasama pa rin tayo." pagsisinungaling ko. Hindi iyan ang
plano, talagang iyan na lang ang tanging option na meron ako. 

"Rara" kumalmang sabi niya, he even cupped my face "kahit ikaw na lang ang hindi
mang-iwan sa akin please, dito ka lang tumira sa condo."

"Mo, alam mong hindi pwede" kusang lumabas ang mga luha ko nang yumuko si mama,
hindi tinatanggal ang mga kamay sa pisnge ko.

"Iwan mo muna ako, Ara. Gusto ko munang mapag-isa" pumiyok ito dulot ng pag-iyak.
Itiningala niya naman ang ulo para pigilan ang anumang pagtulo. 

Naiiyak kong iniwan si Momo at tuluyang lumabas ng unit. Sobra akong nanghihina,
sumandal ako sa pinto pagkasara nito, napatakip ako sa bibig ng marinig ang
pagwawala ni Momo sa loob. Rinig ko ang pagkabasag nang ilang gamit.

Sorry Mo! Kung nadadamay ka sa istoryang ito. 

UMUWI AKO sa bahay ni Gade at agad na hinanap si Zander. Natagpuan ko siyang

nanunuod ng movie sa theater room. Kumatok muna ako bago tuluyang pumasok, pinatay
niya naman muna ang pinapanuod at humarap sakin. 

Umupo ako sa kanyang tabi at agad siyang nagtanong "How's tito Mod, Mom"

"He's mad" namumuo na naman ang panibagong luha sa mga mata ko.

"Natural reaction" tumigil saglit ang anak ko at agad na itinutok ang tingin sa
akin "Don't worry about itmom, he will understand us soon" 

Sana nga anak!

Sana ganun lang kadali para sa kanya. 

MAAGA akong nagising kinabukasan dahil may pasok nang muli si Zander. Bumaba ako ng
kusina. Hindi pa naman kami nag-usap ni Momo mula kagabi. Sobrang sakit sa part
niya. Kagaya ng anak ko, umaasa akong maiintindihan niya ang lahat sa lalong
madaling panahon. 

Inaasahan ko naman na darating ang araw na ito kung saan mabubunyag ang lahat,
sadyang hindi lang ako handa, at ayokong paghandaan.

Nagluto ako ng bacon, egg and hotdog para sa almusal ng anak ko, dinagdagan ko rin
ng fried rice sa mesa. 

"Good morning, mom" bati niya ng makapasok sa kusina. Bagong ligo, kaya agad na
humalik sa pisnge ko.

"Morning handsome, kain kana" umupo siya at sinimulan ang pagkain. 

"How about you, Mom?"

"Mamaya nako masyado pang maaga."

"Wala kang work?" lumampas sa kamay ko ang binubuhos na fresh milk sa baso. Nagitla
kong nilapag ang karton ng milk at tinungo ang lababo upang kumuha ng pamunas.

Hindi ko pa pala nasasabi sa kanya ang tungkol sa trabaho ko.

"Maya-maya pa. Huwag mo na kong alalahanin, anak. Mind yourself" nginitian ko ito
at tinalikuran para maghugas ng kamay. 

Muli akong napalingon ng marinig ang pagdaosdos ng upuan. Agad kong nakita si Gade
na nakaupo na roon. Humingi ito ng eating utensils sa kasambahay na napadaan sa
kusina.

I was just looking at him, bakit siya makikikain diyan?

"Hey' anak ba kita para kumain ng mga niluto ko?" namewang ako sa harap niya. 

Tinapos niya ang paglagay ng kanin sa pinggan, sinunod niya naman ang ulam. Nanlaki
ang mata ko ng halos ilapag niya sa sarili ang lahat ng bacon. Ilang piraso ang
tinira. Pambihirang nilalang!

"Sa REF KO ikaw kumuha ng niluluto so I have the rights to eat it, too" sumubo siya
ng bacon at mabilis ding nginuya "and you're the mother of my son, so no difference
at all" 

Dagdag niya na nagpalaglag ng tuluyan sa panga ko. Bumalik muli siya sa pagkain at
umaktong casual lang ang sinasabi. Napangisi si Zander sa sinabi ng ama.

"Finish your food, Son, and I'll drop you in school"

"Ako ang maghahatid kay Zander"

"Nang naka apron?" mabilis kong tinignan ang sarili at may suot pa ngang apron.

"Edi huhubarin ko na sa harap mo" naiinis kong sagot at padabog na tinanggal ang
apron.

"You're mouth" seryoso niyang sabi na nagpakunot ng noo ko, ngunit agad ding nawala
ng ma-gets ang ibig niyang ipahiwatig.

Umakyat ako sa kwarto at nagbihis, naka pantulog pa rin kasi ako. Pagkababa ko
tapos na sila kumain.

"Come on son just leave it there, baka ma late ka" pagpigil ni Gade sa anak na
nagbadyang ligpitin ang pinagkainan. 

Naghugas ito ng kamay at kinuha ang backpack na nasa bar island. Ngumiti siya ng
makita ako sa bungad ng kusina, binigyan niya 'ko ng halik sa pisnge at nagpaalam.

"We're going" si Gade. 

Hindi ko iyon pinansin bagkus tinungo ang lamesa, hindi naman ata para sakin iyon
kaya bakit ko lilingunin. 

"I said we're going" 

Nilapag ko sa sink ang pinagkainan, kinuha ko ang sponge at saka pinatakan iyon ng
dishwashing liquid.
"Aragen I said we're going"

"Huh?" nakataas ang isang kilay niya kaya napaamang ako. Sa'kin ba siya
nagpapaalam?

"K bye" pabagsak niyang sinarado ang pinto, naiwan ako roong hindi alam ang iaakto.

Ba't nagbago bigla ang timpla nun? Anong ginawa ni Zander at nagkaganyan si Gade,
ginamitan naman niya ata ng pananakot.

--- 

        CHAPTER 25 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 25. Maddox Martin Company

--

"I'm sorry for what I did, Rara. You can come to my office anytime, I'll accept you
with open arms"

A sweet smile plastered on my face after reading Momo's text message first thing in
the morning. Ganado kong tinungo ang banyo at naligo. I happily went to dirty
kitchen right after. Nagluto ako ng breakfast para sa'min ng anak ko. Bahala na
yung bakulaw sa kakainin niya. 

Nakapag grocery din naman ako kahapon bago pumunta sa condo para wala ng maisumbat
yung halimaw. 

"Good morning, mom" bungad ni Zander ng makapasok sa kusina. 

Naghugas ito ng kamay at naupo. I cooked scrambled eggs, French toast, bacon and
fried rice. He really likes bacon in the morning. Alam na rin naman ng anak ko na
kay Maddox nako magta trabaho, and he's fine with it. Naupo ako at sinabayan siyang
kumain. Napagkasunduan rin naming ako ang maghahatid sa kanya.

"What's your work in Tito Mod's company?" 

"Di ko pa alam. I'll find out later" tumango-tango siya at pinagpatuloy ang kain.

Maya-maya dumating din ang mokong upang mambwesit sa umaga. He took his own plate
at naupo sa harapan ni Zander habang ako'y di makapaniwalang nakasunod ng tingin sa
bawat galaw niya.
"Excuse me pero grinocery ko yan kahapon kaya't wala kang dahilan na kainin yan"
sambit ko habang pinagtuturo ang mga pagkaing nilagay niya sa pinggan.

"Really?" aniya at nag-angat ng tingin sakin habang kagat-kagat pa ang bacon na

nasa tinidor, maamo pa ang mukha. Psh' as if naman madadala niya 'ko sa ganyan!

"Oo kaya't magpaluto ka sa mga kasambahay mo. Hindi mo bayad ang serbisyo ko"
pasiring kong bwelta.

"Okay" tanging sagot niya pero nagpatuloy pa rin sa pagkain na tila walang pakialam
sa sinabi ko. 

Agad na uminit ang ulo ko at nagtangkang kunin ang mga bacon na napakarami sa
pinggan niya, uubusan niya pa ata ang anak ko, pero sa sobrang bilis ng kanyang
flexes ay naunahan niya kong iangat ang plato.

"Heyy" asik ko at sinamaan siya ng tingin. Taas-taas niya sa ere ang pinggan na
seryoso pa rin ang mukha at kumagat saglit sa toast bread.

Tinangka ko muling kunin ito, napatayo nako sa kinauupuan at tinungkod ang isang
braso sa lamesa at ang isa ay pinang-abot ko sa plato niya pero mas mabilis nga
siya.

Kainis!

"ANO BA" sigaw ko. Nakakapikon e'

"Mom pfft" napalingon ako kay Zander na pinipigilan ang tawa kaya't umayos ako ng
upo. Hindi ko na pinansin ang walang reaksyon na pagmumukha ni Gade. 

Mapipikon lang ako!  Nakakawala pa ng poise!

Pagkatapos naming kumain, hinila ko kaagad ang kamay ni Zander pasakay sa sasakyan
ko. Epal pa naman yang si Gade. Nagtagumpay nga ako. Bumalik pa kasi si Gade sa
taas para kunin ang attache case niya, may pagka bobo rin minsan!

Tamang oras lang ng makarating kami sa school ng anak ko. Pagkababa niya ng
sasakyan ay agad silang nagkita kita ng mga barkada niya. There are two of them.
Inakbayan siya ng isa at nakipag fistbomb naman ang isa. Umalis ako sa lugar at
dumeretso sa kompanya ni Momo.

Pagkapasok ko sa kompanya, ay may bumungad sa aking babae na inatasan ni Momo para

iguide ako paakyat sa kanyang opisina. Ito na yata ang kakatapos lang na resort na
pinagawa niya ng patago sa amin noong nasa Boracay pa kami.
Nagpasalamat ako sa babaeng naghatid sa akin sa
atsaka siya umalis. Pagkapasok ko nadatnan kong
nakatayo at nakatalikod sa gawi ko. Hinintay ko
napalingon siya rito sa pwesto ko. Awtomatikong
kagandahan ko. Agad niya ring tinapos ang tawag
ako.
harap mismo ng opisina ni Maddox
may kausap siya sa telepono habang
siyang matapos bago mag-ingay pero
lumitaw ang kanyang ngito ng makita
at lumapit sa akin para yakapin

"Kanina kapa?" tanong niya at umalis sa yakap.

"Kakarating lang"

Pinalibot ko ang tingin sa kabuuan ng opisina.  

Ang ganda! Glass ang pader sa likod ng lamesa na makikita ang kabuuan ng resort.
Naglakad ako palapit doon at nakita ang napakalaking infinity pool na pinagigitnaan
ng dalawa pang building.

Itong building na kinatatayuan ko ay ang main building. Magkabilaang building din

naman sa kaliwa at kanan at sa gitna nito ang infinity swimming pool.

"Nagustuhan mo ba?" Lumapit si Momo sa tabi ko.

"Ang ganda, Mo"

"Thanks" sagot niya at kita sa peripheral vision ko na sa akin ito nakatingin

kaya't inilipat ko ang tingin sa kanya saka nginitian pabalik.

"I'll hire you as a CFO" aniya na nagpaliwanag ng mga mata ko.

"Really, Mo! Wow thank you" napatalon ako sa saya at niyakap siya. Tila nabigla ito
at natagalan pa bago ibalik ang yakap sa akin. Kumawala ako at nginitian siya ng
wakas. 

"There's nothing to proof na din naman. I've known you since then and the fact you
were a CFO in that asshole's company ..." lumingon siya sa'kin ng nakangiti "Halika
hatid kita sa opisina mo."

Hinawakan niya ang kamay ko at iginiya sa pintong nasa harap lang din ng kanyang
opisina. Bale dalawang office lang ang naririto sa floor na ito, para sa CEO at
CFO. Malaki rin ang opisina ko. May mini sala sa right side at mini bar sa left
side na may malaking fridge, just like my office in Gade's company. Mas malawak nga
lang yun I think. 

"Sorry sa mga nasabi ko kahapon" wika niya habang kumukuha ako ng dalawang maiinom
na soda in can sa fridge. Binigyan ko siya ng isa bago magsalita.
"I understand, Mo. Ako nga ang dapat mag sorry sa iyo. Alam kong nasaktan ka sa
desisyon namin ni Zander pero hindi ko naman pwedeng tanggihan ang hinihingi ng
anak ko. He badly wants to feel the love of his father ..." I took a deep breath
bago ipagpatuloy ang paliwanag "Iba pa rin talaga ang pakiramdam kapag kadugo mo
iyong kinikilala mong ama. I talked Zander about it, he loves you, he really
appreciates you, he saw and felt father's love from you but it was just like
something ... something is still missing." 

"Yeah I know!" malungkot niya akong nginitian "Natakot lang din ako baka sakaling
kalimutan niyo ko" 

"Luh Mo don't think like that. Hinding-hindi ka namin iiwan ni Zander. You will be
with us forever, naging parte ka ng buhay namin at hindi ka karapat-dapat
kalimutan" I cupped his face dahil sa konsensyang pinaparamdam namin ang gantong
lungkot at takot kay Momo.

Nanlulumo ako!

Pagkatapos ng drama, agad na nagpatawag si Momo ng meeting with the board of

directors. Ipinakilala niya ako sa lahat as the elected CFO at agad ding nagtrabaho
ng buong araw. Dahil kakasimula pa lang ng operation marami pang tatrabahuing
budget na kakailanganin sa ibang bahagi na hindi pa tapos sa constructing, at
budget para sa pagha hire ng karagdagang tauhan. 

Late na ng gabi ng makauwi ako at nagtext rin si Zander na sinundo siya ng ama kaya
di nako nag-alala. Pagkarating sa bahay ay halos patay na ang mga ilaw. Maliit na
ilaw sa kusina at chandelier sa taas ng hagdan ang nakabukas, kita ko iyon kahit
dito sa garahe dahil sa glass wall na ladlad ang buong ground floor. 

Nakakahiyang mangatok sa mga katulong ng ganitong oras, baka natutulog na sila.

Ayokong mambulabog. I'll asked someone from them na lang at ita-task kong magbukas
sa'kin kapag gabi nako nakakauwi. Magdadagdag na lang din ako sa sweldo nila ng
palihim. 

Liliko na sana ako papuntang quarter nila ng biglang bumukas ang malaking pintuan.
Bumungad sa akin ang matatalim na tingin ni Gade. Umalis ito sa kinalalagyan kaya't
pumasok din ako. 

Phew'

Laking akala ko na umakyat na siya pero halos mapalundag ako ng bigla siyang
magsalita mula sa kusina.

"Why so late" agad akong tumingin sa pwesto niya at nakitang may ininom na hard
drinks in can.

"I worked" tanging sagot ko .

"Where?" aniya at sumimsim sa iniinom.

"Who care's Gade" balik ko at inirapan siya kahit na hindi niya makikita dahil
medyo madilim dito sa kinatatayuan ko. 

Agad naman nitong tinapon sa basurahan ang lata at pumunta sa pwesto ko.

"Me" walang patutsada niyang sagot "... cause I don't want my son to have a mother
who's out at night. No one know's what she's doing there"

"I am working Gade" may pagpipigil sa boses na masigawan siya. Kung ano-anong
pinagbibintang, juskolord!

"Who knows" aniya at inilayo ang tingin "I am treating you good cause that's what
Zander's want. If he will see me mistreating you again, he will loathe me. So be
good, Ara. I don't want to be miserable again" mahabang litanya niya at nilisan ang
kusina. 

Hanudaw!

Hahakbang na din sana ako para makaalis sa kinatatayuan ng muli siyang magsalita,
nakatayo na sa gitna ng hagdan.

"Don't stay out late at night. That's my golden house rule."

--

        CHAPTER 26 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

      
CHAPTER 26. Zander in Resort

--

"Anong oras na bakit di pa bumaba si Zander?" anong ko sa sarili at napatingin sa

malaking wall clock na andito sa kusina.

"Inday ako na maghuhugas ng mga ito ah, aakyatin ko lang si Zander" sabi ko sa
kakadaan lang na si Inday at itinuro ang mga nagamit sa paglululto na nasa lababo.

"Ay huhugasan ko na lang, mam. Madudumihan po kayo"

"Okay lang sayo?" nahihiyang tanong ko.

"Si mam patawa hahaha! Oo naman po yan naman gawain namin dito"

Male late na nga din ako dahil di pa bumababa ang anak ko. Nilapitan ko si Inday na
ngayon ay nakatalikod sa gawi ko at nakaharap naman sa lababo, sinisimulan ang
paghuhugas. I looked around for the last time to check possible person that might
eavesdrop. Nang masigurong wala, I whispered to her my plan.

"Sige, si-swelduhan na lang din kit-"

"Ay wag na mam" agad niyang pagtanggi na kinakaway pa ang mga kamay bilang hindi
pagsang-ayon sa sinabi ko.

"Ano kasi ... may ipapasuyo din ako. Kagabi late ako ng uwi galing sa trabaho. Di
ko alam kung paano ako makakapasok, pwede bang ikaw na lang tatawagan or text ko
para magbukas sa akin?"

"Kaya pala medyo mainit ulo ni Sir kagabi kasi di kapa nakakauwi" aniya na umaktong
nag-iisip pa.

"Ha?" pinagsasabi nito.

"Ilang beses po kasi siyang bumaba kagabi at pabalik balik ang tanong kung
nakarating kana raw ba. Sabi naman namin wala pa kaya't –"

"Kaya what, miss Helper?" biglang singit ni Gade na kakapasok lang ng kusina.
Pareho kaming napalundag ni Inday sa boses nitong sobrang lalim. I looked at him
from head to toe and can't deny how gorgeous man he is.

"Ah eh w-wala po, Sir. Sige po mam, b-balikan ko na lang banyo muna ako" sabi ni
Inday at tumakbo palabas ng kusina.

"Anong pinag-usapan niyo?" tanong ni Gade ng makalapit sa kinatatayuan ko.

"Tsismoso" bulong ko naman na tama lang para marinig niya.

"I heard my name kaya't may pakealam ako"

"Whatever" siring ko at nilampasan siya pero laking gulat ko ng bigla niyang

hatakin ang aking braso.

"Huwag mo akong gaganyanin, Ara baka nakakalimutan mong nasa pamamahay kita"
marahas niyang binitawan ang pagkakahawak sa braso ko. Saka ko inilabas ang
pagngiwi dulot ng mahigpit niyang hawak nang lisanin nito ang kusina. 

Napapansin ko din naman dati pa na mabait lang ang mokong na yan kapag nasa harap
si Zander, at wala siyang pakealam o hindi nakikipag-usap kapag wala ang anak ko.
He has been doing it perfectly. 

I composed myself bago umakyat sa kwarto ni Zander. Kumatok muna ako ng tatlong
beses bago tuluyang pumasok. 

"Anak" 

Tumayo ako sa gilid ng kama niya. Nakatagilid ito ng higa paharap sa pwesto ko,
nakatalukbong ang buong katawan at tanging mukha ang nakalabas. Paano ba naman e'
sobrang lamig ng kwarto niya, kinuha ko ang remote ng AC at sinet sa 20 degress ang
kaninang 15 degress. Sobrang baba, magdamag pa kaya aakalain mong natutulog ka sa
north pole. 

Sarap ng tulog, ni hindi man lang nagising sa una kong pagtawag. 

"Zander anak anong oras na hindi kaba papasok?" I asked sweetly.

Yumuko ako upang haplusin ang kanyang pisnge, it wakes him up at dahan-dahang
minulat ang isang mata. Umayos ako ng tayo at nakangiting inabangan ang tuluyang
pagbukas ng kanyang mata, ngunit laglag ang aking panga ng tumalikod ito at
tinalikbong na ang buong katawan pati ang ulo. 

"We don't have class, mom" he murmured in a rug voice underneath his comforter. 

"Why?"

"There's an event in school, I don't want to come"

"Aren't you required?" 

"Yeah"

"Okay. You want me to pick you up later lunchtime? Punta ka sa work ko" suhestyon
ko na pumukaw ng kanyang atensyon. Bigla siyang humarap at pilit minumuklat ang
bagsak na mata.

"Yes, mom please. I miss tito Mod"

"Sure baby, tulog ka muna baka ma late na si Mommy sa work. I'll call you later
pagpabalik na ko" hinalikan ko siya sa noo bago lumabas ng kwarto. Pagkababa ko sa
kusina nandon pa rin naman si Gade, nilalantakan ang niluto ko para sa anak niya.

Psh!

"Where's Zander?"

"Wala siyang pasok" tanging sagot ko at nag-aalangan pa kung uupo ba at sasabayan

siya sa pagkain o umalis na lang.

"Sit" utos niya ng mahalatang nakatayo lang ako rito sa bungad ng kusina.
Kunsabagay, niluto ko iyan bakit di ko kakainin. Umupo nga ako at sinabayan siya.
Tahimik lang din naman ang kusina at walang may nagsasalita.

"Where are you working?" tanong niya bigla na seryosong nakatingin sa akin. Tapos
na itong kumain at nakasandal na sa upuan habang pinapanuod ako. Matalim ko siyang
tinignan, hindi naman ito natinag at hinintay pa ang magiging sagot ko.

I withdraw a deep breath.

"kay Maddox" I saw how his expression suddenly changed. Kumunot ang noo nito, hindi
ko iyon pinansin at pinagpatuloy ang kain.

"Why there?"

"Malamang! San pa'ko pupunta kung balahubas mo kong sinesanti sa kompanya mo?" nag-
umpisang uminit ang ulo ko. Pabagsak kong binaba ang baso na hindi ko pa naiinuman.

Pero ang lahat ng papansin ko ay hindi niya man lang pinansin. Tila wala siyang
pakealam kung magdabog man ako rito. Argh! manhid.

"Then go back to my company"

"Bakit? nagsisisi ka nang pinakawalan mo'ko? Laking nawala sa kompanya mo nung

umalis ako no! Pwes, kainin mo ang sariling lason" galit na litanya ko. Padabog
akong tumayo at lumabas ng kusina, deretso ako sa garahe  at inumpisahang
manipulahin ang sariling sasakyan. 

Wala namang kwenta kausap ang isang yun.

PAGDATING SA KOMPANYA NI MOMO, dumeretso ako sa opisina niya na ikinatuwa nito.

Tumayo siya para lang gabayaan ako sa pag-upo. Napaka gentleman talaga ni momo.

"Thank you" pasasalamat ko ng makaupo sa harap ng office table niya "Pupunta dito
mamaya si Zander, ok lang ba?" 

I saw how his eyes sparkled the moment he heard the coming of my son.

"Yes, Rara why not? I miss him"

"Miss ka na rin niya. Wala kasi siyang pasok ngayon"

MABILIS ANG ORAS at nagda-drive nako ngayon pauwi ng bahay. Natawagan ko na rin
naman ang anak ko at sinabihang papunta na'ko. Dali dali akong pumasok pagkarating
at nakita si Zander sa sala na nakabihis na. Nakahiga sa sofa at naglalaro na naman
sa phone.

"Anak" 

"Mommy" nakangiti niya 'kong sinalubong. Hindi na kami nagtagal pa at agad lumabas
ng bahay. We hurriedly drove out at the house.

"He missed you daw" 

"Miss him too, mom" anak ko na nakaupo sa'king tabi "How is he?"

"He's fine. Nag-aadjust pa rin raw. Nakakapanibago kasing wala daw tayo sa tabi
niya" 

"I am sorry to hear that" aniya ng malungkot at ibinalik ang tingin sa daan.

"Don't worry he understands everything now" pampalubag loob ko sa anak at hinawakan

ang kamay niya.

Nakarating kami sa kompanya ng ilang minuto dahil walang trapik. Nagtext din si
momo na sa restaurant ng resort kami dumeretso. 

Minute passed and we saw him doing the job manually. Kinakamusta nito ang bawat
lamesa na inaakupa ng mga foreigner niyang guests.

Napaka hands on na boss.

"Momo" agad itong napaharap at sobrang nangiti ng makita si Zander sa tabi ko.
Sinalubong niya ito ng mahigpit na yakap na ikinagulat ni Zander. Hindi ata ganto
ang ineexpect niyang mangyari.

"I miss you, tito" 

"Mas lalo naman ako. Miss na miss kita" sagot ni Momo na kumalas sa yakap at ginulo
ang buhok ni Zander, na ikinangiwi naman ng anak ko.

"Woah don't touch my hair, tito Mod. I had hard time fixing it" reklamo niya na
inaayos ang pagkalagay ng mga buhok. Hindi napigilan ni Momo ang pagngisi sa inasta
ng anak ko. Pagkatapos ng kamustahan, iginiya niya kami sa lamesang ni-reserve niya
para sa aming tatlo. It's beside the glass wall na kung saan kita ang mga taong
nagsasaya sa infinity pool.

"Is this yours, tito Mod?" namamanghang tanong ng anak ko.

"Yup" 

Napakaraming pagkain ang dumating. Kaya't sobrang saya ni Zander dahil namiss niya
raw ito -mga panahong nasa Boracay pa kami.

"Since andito ka na. Maligo na lang tayo sa pool mamaya" 

"Wow really tito Mod? Pero wala po akong dala na damit"

"Kaya nga nandito ako diba I got your back" aniya at itinaas-baba ang kilay.

"Astig!"

"Ako pa ba" we both laugh and masayang pinagpatuloy ang tanghalian.

Marami kaming napag-usapan. Daming tanong ni Momo tungkol sa pag-aaral ni Zander at

ganun naman ang anak ko tungkol sa resort na ito.

Pagkatapos kumain, nilibot muna namin ang resort para matunawan at ang CEO mismo
ang aming tour guide. Dumaan kami saglit sa nag-iisang shop na andito sa resort.
Pumili ng damit pampaligo si Maddox para sa aming dalawa ni Zander at sa kanya. 

Then we started to have fun again as trio.

---
Hey guys :) baka maging inactive po ako    ng 3 to 5 days. Tungkol naman po sa story
ang gagawin ko, and promise to update 7 or more chapters pagkabalik -depende sa
araw ng wala hehe. Hope you guys will understand.

        CHAPTER 27 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 27. Jealous' Gade

____

"Dito Zander. Taasan mo ng hagis" 

Mabilis akong napalingon sa gawi ni Momo ng anyayahin niya ang anak ko. "Waah ang
daya nyo naman eh"

"Habulin mo, Mom. Di pwedeng ganyan"

I bit my lower lip nang patago ng makitang success ang planong pagpapaawa.
Nakakaumay naman kasing kanina pa ako ang taya at pinipilit na mahawakan ang bolang
hinahagis nila sa ere. I faced my son and showed him my tamest look, inner me was
laughing devilishly ng hinahayaan ako ng anak makalapit. After this mananalo na'ko,
so I'll have to do is to touch the ball na magagawa ko na ngayo--

"HAHAHA" tawanan ng dalawang bwesit!   

Napasalampak ako sa taong naliligo din sa gilid, agad kong binawi ang sarili at
nagpeace sign sa matandang foreigner. He was irritated when left the pool, my
conscience strike immediately. Umalis ba naman si Zander sa kinatatayuan nung
aktong hahawakan ko na ang bola kaya nawalan ako ng balanse.

Grr'

Nagtawanan ang dalawa kaya't tinapunan ko sila ng masamang tingin. Pano ba naman
ang lalakas nila maghagis kaya ako lagi ang taya. Naglalaro kami ng pasahan ng bola
habang nasa pool tapos kung sinong nakahawak ng bola at nahawakan rin ng taya ay
siya naman ang magiging taya. Halos mangiyak ngiyak nako kasi kanina pako talo.

Halatang pinaglalaruan ako ng dalawa! Palibhasa lalaki.

"AYOKO NA NGA" sigaw ko "Ikaw Zander pinagbuntis kita ng siyam na buwan tapos di
moko kakampihan dito" galit-galitan na sabi ko sa kanya, tinuro-turo ko pa ito na
itinawa niya lang.

"Momrelax, we're just playing" mas lalong tumalim ang tingin ko sa kanya.Lumapit
naman ito para yakapin ako and-- VOILA! I GOT THE BALL!

"HAHAHA I GOT IT" tawa kong mag-isa habang inaalsa pa sa ere ang nakuhang bola at
nagtatalon sa ilalim ng tubig. Napakamot naman ng ulo si Zander habang tawa ng tawa
si Maddox.

"I hate you, mom" aniya na naka nguso. 

"Ayoko na" sambit ni momo habang natatawa pa rin "Kakatawa kayong mag-ina"

"Luh Momo di pako nakakaganti" nanlulumong aniko.

"I'm tired" pagsang-ayon naman ng anak ko at nakitawa kay momo. Agad silang
naglakad papunta sa gilid ng pool.

"Kayo yung madaya. Hoy pagantihin niyo muna ako" mangiyak-ngiyak kong sabi.

Wala akong nagawa dahil desidido ang mga ito na tumigil nasa paglalaro. Nagpout ako
palapit sa kanila at agad na sumampa sa tabi ni Momo. We sat in the gutter of the
pool while feet were still in the water. 

"Sexy" bulong ni momo.

"Ha? Saan?" tanong ko at napalingon sa gilid at harap.

"Beside me" sagot niya. Agad kong hinanap at huli na ng ma gets ang joke. Tinignan
ko siya ng masama na iningiti niya lang naman.

"Cr muna ako" agad na umalis si Zander ng makapagpaalam ito. Umahon din kami sa
tubig at lumapit sa sunbathing chair na nasa gilid lang ng mga pool. Uminom kami ng
juice na agad na hinatid ng mga server ng makitang umahon sa pool ang CEO nila.

"Gwapo ni Sir Maddox" umpisang bulungan ng mga babaeng may dalang juices na
ibinibigay sa mga VIP customers.

"Nakakalaglag panty nga eh. Shocks ulam na ulam ang katawan"

"Girlfriend niya ba yang kasama niya?"

"Siguro! CFO rin natin yan"

"No. She's my.. " pati ako ay napalingon sa lalaking nagsalita. Mabilis na natuon
ang paningin ko ng marealize kung sino iyon. 

Anong ginagawa ni Gade dito?

Gade's:

I packed up early and decided to go home and at least have time to spend with
Zander, my long-lost Son. He doesn't have school today, though. 
It still saddens me that Ara hid him away for more than a decade, and sometimes
raging me in that thought. And there's this question that formed and keeps bugging
me when I started to knew about Zander. There's something to do about the past, so
yeah! never mind.

I was so excited to reach the house yet despondent when he was not around. I
hurriedly went to my helper.

"Where's Zander?"

This is why I hate talking to them. Everytime I asked something they were like an
afraid dog, nagtuturuan kung sino ang sasagot.

"She, he kidnaps by...pastilan unsaon pag-istorya kay sir uy. " she whispered,
scratching her hair "Oy Inday ikaw nga dito di ako marunong mag English" I almost
had heart attacked to what she have said. 

Come on she'd just said Kidnap. Crazy helper!

"Ah eh S-sir, Madam Aragen came to pick him up" diretsong sagot ng Inday. I just
nod and leave the place. I took my phone and call my son.

Fvck!

I had more than ten missed calls already but he wasn't answering it.  Did they
leave again?

Calm down fvcking Gaden!

I took a deep breath before shitting another call.

[Hello dad]

I jumped out of the couch where I was sitting in when my kid finally answered the
call. I cleared my throat before putting the phone in my ear.

"Son, where are you?"

I can hear splashing of water in the background. Bumalik siya ng Boracay? I started
to get nervous.

[I am with mom]

"Where" me trying to be patient and calm.

(In tito Mod's Resort)

Wtf!

"Where is that?"

(Nearby to your company, dad. Why)

"Ok coming"
I hurriedly hopped in to my car and went directly to that place. So, he was the
owner of the newly built building I can see from my office huh.

Fvck that!

I swiftly looked for them when I arrived. Not now ladies, I am looking for my son
and to his mother – my thought was talking to these slutty girls who were trying to
catch my attention.

"Nakakalaglag panty nga eh. Shocks ulam na ulam ang katawan" 

I stopped when I saw them drinking that fvcking juice. She was wearing yellow
swimsuit that makes her so damn attractive even from afar. Anger fired in my eyes.
I looked around and saw fvcking guys gawking at her body. Kinuyom ko ang mga kamay
at binalik ang tingin sa harap. Idagdag pa itong walang-ya niyang kaibigan. 

What the fvck on Earth he's smiling at her? He's flirting with the mother of my
son. That's a bullshit.

"Girlfriend niya ba yang kasama niya?"

"Siguro! CFO rin natin yan"

"No. She's my... " I blurted out to stop them talking. The heck with that
girlfriend thing "She is the mother of my Son" I said indirectly.

Aragen's:

Gulat kaming napatingin ni Maddox sa pigura ni Gade na nasa likuran ng mga babae.
Kunot noo ko itong tinignan habang papalapit sa amin. Habang siya, matalim ang mga
paninging ibinabato sa akin. She took my bathrobe na nasa sunbathing chair at
marahas na isinuot iyon sa akin.

"Aray, ano ba" asik ko pero hindi niya pinansin. Patuloy pa rin siya sa pagkuha ng
braso ko at isinuot doon ang manggas ng robe.

"Nasasaktan siya, Gade"

"Fvck off" malutong niyang sabi habang tinititigan ng masama si Momo. Agad niya
namang hinigpitan ang pagtali ng belt ng bathrobe kaya napangiwi ako!

Tama namang kakarating din ni Zander na dala dala ang selpon. Gulat at nakasalubong
ang mga kilay.

"Dad"

"Let's go home, Zander" aniya at kinuha ang bag ni Zander na andun din sa upuan.
Hawak niya ang bag sa isang kamay habang hila hila naman ako sa isang kamay.
Nakasunod din ang anak ko habang sinusuot ang sariling robe.

"Gade ano ba" sigaw ko dahil nadadapa nako sa kakahila niya papuntang sasakyan dito
sa parking lot. Kanina pa kami pinagtitinginan ng mga tao. Nakakahiya!

"Dad, easy" awat ng anak ko kaya't napatigil ang lalaki sa paglalakad. 

"Hop in" ma awtoridad niyang utos ng pagbuksan ako ng pinto sa passenger seat.

"Anong nangyari sayo, ha?" galit na tanong ko.

"Just get in, Aragen"  pasigaw niyang utos. 

Wala kaming nagawa ng anak ko kaya't pumasok din kami. Parehong naguguluhan sa
inaakto ni Gade. Pumasok siya sa driver seat at agad na pinaharurot ang sasakyan
paalis.

Nakarating kami sa bahay at nauna ang mokong na pumasok. Galit na galit at

nakasampok lang ang kilay mula pa kanina.

"What happened, mom?" 

"I don't know" 

Tumigil si Gade sa kalagitnaan ng bahay kaya hinila ko si Zander paupo sa sala.

We're both wearing bathrobe.

"Why did you guys leave without telling me?" pasigaw niyang tanong samin ng anak
ko, standing at the back of the solo couch.

"Di kami lumuwas ng Manila Gade, kaya wag kang magalit" napatayo ako sa pagsagot ng
walang kwenta niyang tanong. Nag-iinit na naman ang ulo ko sa mga galawan niyang
bulok. Napatigil ito, tumingala and pinch the bridge of this nose.

"Still, Aragen. I should have known it" dahil kamag-anak ata ito ng mga Roswells sa
bilis, heto siya't nasa harap ko ngayon.

"Wala namang problema don ah. Wala akong nilabag sa kasunduan. Baka ikaw ang may
problema dito" dinuro ko pa ang dibdib niya.
"Yes, I have" sigaw niya at humingang malalim "I have problem with it and I am
fvcking jealous. FVCK!"

"You what?"

"Jealous! You happy now?"

_____

        CHAPTER 28 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

      

CHAPTER 28: Angry Gade

---

"I am jealous to that Maddox 'cause he had been spending all his life with my Son
na hindi ko nagawa. He was there on his first birthday, first walk, first cry,
first talk. Fvck in almost everything" I was stunned nang makitang may nagbabadyang
luha na tutulo sa mga mata niya "Then I went home early today just to spend time
with him pero ano! Wala siya nung dumating ako at malalaman ko na lang na kasama
niya ang lalaking iyon" he angrily explained while pointing his finger's nowhere.

"Gade"

"Hanggang ngayon lolokohin mo pa rin ba ako, huh Aragen! How can I become a father
to my son kung ganyan ka? Pano ako makakabawi sa anak ko kung nakaaligid pa rin
yang lalaki mo? Fvck that asshol--"

I slapped him.

"Don't you dare na murahin si Maddox. Nasabi mo na e' na andun siya sa lahat ng
first time ng anak mo. Nandon siya nung mga time na wala ka dahil UMALIS KA! Alam
mo ba kung gano kasakit para sa tao ang iwan ng ganun? Malamang hindi, iniwan mo
lang din ako, remember"
"Damn! Aragen! why can't you just chose me this time?"

"Dahil wala ka namang nagawa kundi sumbatan ako. Sumbatan ako ng mga bagay na
walang katuturan" naiinis na sigaw ko.

"Damn! you don't know the story"

"and so are you" walang humpay na sigawan.

"Mom, Dad enough" pumagitna si Zander at inawat kami dahil kulang na lang mag-
physical-lan ulit. Umigting naman ang mga panga ni Gade at hinilamos ang mga kamay
sa mukha out of frustration.

"How will you know if you are not even interested to hear it" pahabol niya.

"Dad, I said stop" 

Goals talaga kami sa gantong bagay! Psh.

"Fvck it" aniya at umakyat ng hagdan. Napaupo naman ako sa sofa at itinakip ang mga
kamay sa mukha. 

Naiiyak sa inis.

"I'll get you water, Mom" tumakbo ang anak ko sa kusina at bumalik kaagad na may
dala ng baso ng tubig.

"Thank you. Umakyat ka na rin at magbihis baka magkasakit ka" malungkot na sabi ko
na sinunod naman ni Zander. Sa harap pa kami ng anak niya nagsigawan. 

Para kaming bata!

Kinuha ko ang selpon sa bag para itext si Momo na Okay lang kami at di na niya
kailangang mag-alala. Sobrang caring pa naman ng isang yun. Nakokonsensya tuloy ako
sa ginawa ni Gade.

Hanggang kailan pa madadamay si Momo sa pamilya ko?

Umalis din si Gade nung dapit hapon at talagang pinagbilin pa sa mga guard na huwag
kaming papalabasin. Di ko na alam kung gaano pa katagal ang itatagal ko rito. Kung
hindi lang talaga dahil sa anak ko, hindi na'ko magkakarason pang tumagal at
dumikit sa kanya. 
At kung hindi lang din nadadamay si Momo, baka makaya ko pa. Pero yung ... yung
nadadamay siya ng walang dahilan? Mapapa-tangIna Gade ka talaga.

KINAUMAGAHAN, palabas na kami ni Zander ng bahay papuntang paaralan ng bumaba siya

mula sa taas. 

"Ihahatid ko kayo" aniya ng hindi nakatingin at dire-diretso lang hanggang sa

malampasan kaming nakatayo sa pinto. Sumunod ang masamang tingin ko sa likod nito. 

"Siya na lang muna maghahatid sa'yo. Mommy will  driver her own" 

Naunang lumabas ang anak ko at naghintay ako ng ilang minuto sa sala bago sumunod.
Ayoko munang makipagbangayan sa kanya at ayoko ring masira ang araw ko. Five
minutes passed, siguro naman nakaalis na sila. I took my bag na nasa center table
at dumeretso sa garahe only to find out na andun pa rin ang sasakyan niya.

Nakasandal si Gade sa pinto ng passenger seat habang nakatingin sa relo at ang

isang kamay ay nasa bulsa. 

Teka hinintay nila ako?

"tch" he hissed nung makita niya akong nakatayo. I was even more astounded nung
pagbuksan niya rin ako ng pinto. Anyare? Huwag niya sabihing ihahatid niya rin ko?!

"What are you looking for? Male-late si Zander" he said impatiently waiting for me
to get in "Hop in"

"No need to drop me. I have a car" 

"I said hop in. Di ko sinabing wala kang sasakyan"

"Whatever! I'll drive myself to work" sagot ko at lumapit sa sasakyan na nasa tabi
lang din naman ng sasakyan niya at kung saan siya nakatayo.

"Don't make a scene early this morning, Aragen" mahina pero may diin ng sinabi
niya. Hinawakan niya rin ang braso ko na ramdam ang pagkawalang-pasensya. Natakpan
naman ng katawan niya ang kinatatayuan ko upang hindi makita ni Zander ang
ginagawa.

Nakakainis dahil wala akong nagawa kundi sumakay. Nagdadabog kong pinasok ang
passenger seat at umikot din naman siya pasakay ng driver's seat.

Nakahalukipkip lang ako buong byahe at hindi maipinta ang mukha samantalang nagsa
soundtrip ang anak ko sa likuran. Mabilis kaming nakarating sa paaralan ni Zander
na pinasalamatan ko ng wagas.
"Hold on, Son" pagpigil ni Gade nung aktong bubuksan ni Zander ang pinto, bumaba
siya para pagbuksan ang anak.

"Bye dad. Thank you for the ride!" aniya sa ama at humarap sa akin "Bye mom"
kumaway naman ako mula sa loob, nakababa lang ang bintana.

Tuluyang pumasok si Alexander sa paaralan at nung makasakay na si Gade ay nag-amba

akong bumaba. Hindi niya na kailangang magpanggap dahil wala na dito ang anak niya.

"Where are you going?" aniya at nilock ang pinto sa side ko gamit ang button sa
side ng driver seat.

"Lalabas nako! Hindi mo na kailangang magpanggap wala na dito ang anak mo"

"So?" 

Napakawalang kwentang sagot niya at agad pinaharurot ang sasakyan. 

"BABABA AKO" sigaw ko na hindi niya man lang pinansin "DI MO BA KO NARIRINIG?"

"Shut. The. Fvck. Up" sigaw niya din naman na nagpabigla sa akin. 

Gustuhin ko man siyang sapakin ulit gaya ng ginawa ko noon sa kanyang opisina, pero
'wag na lang. I shut myself in defeat better than the ambush na mararanasan ko kung
sakali 'mang hindi pa ko tumahimik.

Mabuti na lang talaga sa kompanya ni Maddox niya ko dinala dahil isang liko niya
lang tatawag nako agad ng 911. Mabilis akong bumaba ng maipark niya ang sasakyan at
laking gulat ko ng bumaba rin siya.

"San pupunta mo?" taas-kilay kong tanong. Napatingin ako sa envelope na hawak nito.
I was about to ask him nang nauna na itong maglakad papasok.

"Sa office mo"

"Para saan na naman" doble ang bawat hakbang ko para masundan ang hakbang ng
mahahaba niyang legs "Hoy Gade san ka pupunta"

Hindi ako nito pinansin bagkus pinagpatuloy ang paglalakad. Hindi naman siya
hinarangan ng guard pagka't kasama niya ko. I act normal para hindi mapahiya ng
makapasok sa lobby. Dire-diretso ito papasok sa elevator kaya't wala akong magawa
kundi sumunod. Bigla rin akong kinabahan ng maisip na baka sugurin niya si Maddox.
"Gade, anong binabalak mo?" tanong ko dahil kami lang naman ang nasa eleavator.

"You'll see"

"Tell me now" naisigaw ko. 

Agad siyang lumabas ng bumukas sa floor ng opisina ko at ni Maddox. Mabilis naman

akong humakbang para masundan siya.

"Gade ano ba!" 

Dire-diretso siya at pumasok sa opisina ko.

"This must be your office... so small" 

Nilibot niya ang tingin at agad ding lumabas. Dumeretso naman ito sa office ni
Maddox ng hindi man lang kumatok or ano basta diretso lang!

Kakastress!

Agad na napatayo si Momo at nawala rin ang ngiti ng mapagtanto kung sino ang unang
nakapasok. Kumunot din ang noo niya ng makita ang kakaibang presensya ni Gade. Momo
cleared his throat to regain himself sa harap ni Gade. Bumalik siya ng upo sa
swivel chair at umaktong hindi apektado sa presensya ng mokong.

"I am not expecting your presence here in my office, Gaden. Anong kailangan mo?" 

Nilapag ni Gade ang envelope na hawak niya pagkatapos nitong magtanong. Gumawa iyon
ng ingay sa lamesa. Nagsimulang kumabog ang puso ko sa kaba, nahihiwagaan sa
inaakto nitong kumag. 

"I am here for Ms. Evangelista's resignation"

____

        CHAPTER 29 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 29. Aggressive Gade

----

"May sinabi ba akong magre resign?" I shouted.

Standing beside him with my arms in my waist, nakapameywang at taas-kilay na

nakadungaw sa kanya. Samantala ang matalim na paningin niya kay Momo ay hindi
nawawala.

"..." 

"Di ka makasagot kasi nga wala. Kaya't anong pinagsasabi mo dyan" inis na sabi ko. 

Lumapit ako sa table ni momo para kunin yung envelope na pinagsasabi niyang
resignation letter ko raw. Ramdam ko ang pag-alis niya sa pwesto pero hindi ko na
pinansin. Ang sumunod kong narinig ay ang pagsara ng pinto. Lumingon ako rito at
nakahinga ng maluwag ng makitang lumabas si Gade.

"Nasisiraan na nga talaga yung lalaking yun" reklamo ko at umupo sa harap na upuan.

"Are you okay?" 

"I'm okay! punong-puno na nga lang sa kabaklaan ng lalaking iyon" natawa naman ito
sa sinabi ko.

"Be careful with your words baka marinig ka"

"Ano ngayon kung marinig niya. Totoo naman, sobra pa sa babae pagiging moody. Kaya
ikaw Momo huwag kang isip bata kung sakali man" tinuro ko siya at binalik ang
atensyon sa envelope na dala ni Gade. Kinuha ko ang laman at napaamang ng
mapagtantong resignation nga to. Parang baliw talaga.

"Bakit isip bata bako?"

"What I mean para sa future mo, baka mamaya nyan mas sobra kapa sa baklang yun.
Like ew"

"Isip bata bako?"

"Hindi ah, napaka gentleman mo nga eh. Caring pa di tulad ng kumag na iyon hayss.
Kakainis siya" 

"Okay. For sure naman na hindi ako isip bata sa future ko" salita na mas
inemphasize ang salitang future.

"Pano mo nasabi" agad kong tinarayan ng tingin si momo pero mas nagulat ako ng
makitang may sugat ito sa bibig.

Tumayo ako at yumuko sa lamesa papalapit sa mukha niya. May lamesang namamagitan sa
aming dalawa habang nakaupo siya.

"Momo bakit may sugat ka" tanong ko at hinawakan ang sugat sa gilid na kanyang
labi. Nagulat si momo ng hawakan ko ito pero nangiti rin sa huli.

"Nasuntok kagabi" he grinned ng maalala ang kung anumang nangyari sa kanya. Titig
na titig ako sa sugat ni Momo sa ganoong posisyon ng biglang bumukas muli ang
pinto. Mabilis akong umayos ng tayo at nagulat sa nag-aalab na tingin ni Gade.

Anong ginagawa niya rito? Hindi siya umalis? Agad akong napatingin sa hawak niyang
Laptop bag ko na may mga documents.

"WHAT IS IT AGAIN? ARE YOU TRYING TO KISS HIM? Ganto ba ginagawa niyo rito?" I was
flabbergasted ng bigla niya akong kwelyuhan at bitawan ang laptop ko sa sahig.
Umaapoy sa galit ang mata niya, rinig ko ang pagbanggaan ng mga ngipin nito. Pati
ang kanyang paghinga ay apektado sa sobrang bilis at lalim ng paghinga nito.
I was unable to move dahil sa sobrang bilis ng pangyayari. Napatayo si Momo at
sinubukang kunin ako kay Gade pero huli na dahil binitawan na'ko.

"Let's go" ani Gade at hinila ako palabas ng office. 

Kinaladkad niya ako hanggang sa elevator ng executives at nagulat ng itulak niya

ako papasok, Pero ang sumunod na nangyari ay kahit kailan ay hindi ko naimagine.
sinunggaban niya ako ng halik hanggang sa mapasandal ang likod ko sa pader. Ang
kamay niya ay mahigpit na nakahawak sa pisnge ko. 

He was kissing me ... AGAIN. 

Sinubukan ko itong itulak pero masyadong malakas si Gade, inilipat niya pa ang
dalawang kamay sa kamay kong pinipilit siyang itulak. He held my arms tightly and
placed it beside my head. Idinikit niya iyon sa pader habang hindi humihiwalay. I
was trying all my force to push him pero hindi nagwawagi. Hanggang sa ako na rin
ang sumuko.

His kiss was livid and excited. Mapusok niya itong inangkin at kinagat pa ang pang-
ibabang labi ko. I moved out of pain pero hindi pa rin naalis ang mga labi ni Gade
sa akin. Naramdaman ko ang pagluwag ng pagkahawak niya sa mga kamay ko kaya mabilis
ko itong ipinatong sa balikat niya para itulak sanang muli, pero tangna hindi ko
nagawa at napapikit pa sa sobrang deliheryong hatid ng kanyang halik.

Hoy, Aragen gumising ka!

Naramdaman ko na lang na pinulupot niya ang dalawang kamay sa bewang ko at hinila

papalapit sa kanya. He deepened the kiss and it started to get soft. The irritation
was gone and turns to forgiving. Napapasandal ang ulo ko sa wall ng elevator sa
sobrang daring ng halik ni Gade.

Wake up gorl!

Mabilis na napadilat ang mga mata ko ng maramdamang bumukas ang elevator sa 15th
floor. Bumungad sa harap ko ang nagkumpulang Heads ng bawat department na natigil
sa tawanan ng makita ang posisyon namin ni Gade. Yung iba parang nag-echo pa ang
tawa dahil nahuli ng tingin sa gawi namin. They were all shocked at laglag-panga sa
nakita. Tila natigil ang lahat ng pangyayari hanggang magsara muli ang elevator.

Shet!

Tumigil din naman si Gade ng magsara iyon dahil pareho kaming nawalan ng hininga.
He leaned his forehead in mine at nakatitig lang sa mga mata ko. I can smell his
mint fresh breath na mas nagpawala ng wisyo ko. I was even more stunned ng ipahinga
niya ang ulo sa aking balikat. He rests it there while panting and hugging me in my
waists.

I thought everything is done but not until I felt his soft lips in my neck. He
planted small kisses there. He licked. He bit. He sucked. I was just biting my
lower lip to stop it from moaning. Damn it Gade. 

Ang kabog ng puso ko hindi ko maintindihan.

Iniangat niya ang ulo ng maramdamang nasa ground floor na. He looked at me straight
in the eyes still having the desire on it. Once again, he held my hand at halos
makaladkad sa laki ng mga hakbang niya papuntang parking lot. He opened up the
passenger seat at itinapon ako paupo. Agad din naman siyang umikot pasakay ng
driver seat. Di rin ako nakapalag ng siya ang naglagay ng seatbelt ko. Nilagay niya
rin ang kanya at mabilis na inalis ang sasakyan sa lugar.

Dahil malapit lang naman ang MC mula sa kompanya ni Momo, mabilis kaming nakarating
doon. Muli niya akong hinila papunta ng kanyang office. Hindi ako kumikibo dahil
ramdam ang galit sa bawat hakbang nito.

Nilock niya ang office ng makarating at iniwan akong nakatayo malapit sa pinto,
dumeretso naman ito papuntang office table. Pinatong niya ang siko ng kanang braso
sa armrest ng swivel chair at inihilot iyon sa noo habang nakayuko.

"Do you have relationship with him?" tanong niya ng ganun pa rin ang posisyon. 

Di ko alam kung sino ang tinutukoy niya pero si Maddox ang unang pumasok sa isipan
ko. Siya lang naman kilala nito na kaibigan kong lalaki. 

"Why can't you answer me? Do you have relationship with him?" pasigaw na niyang
tanong at iniangat ang tingin sa akin. Inirapan ko ito bago sumagot.
"Di ko alam kung sinong tinutukoy mo pero kung si Maddox, WALA!" 

"Really?" tanong niya na halos magdulot ng ngiti. Problema nun?

"Anong pinagsasabi mong magre resign ako? For Pete's sake Gade, I just started
working there at wala akong mapupuntahan"

"Sino nagsabing wala?"

"Saan mo ko pupulutin kong magre resign pako dun. You unreasonably fired me here,
nakalimutan mo na?"

"Just follow my rules" sabi niya na parang wala lang ang trabaho ko. He opened his
laptop at magsisimula ng magtrabaho.

Bumalik na ata sa tino na mas lalong nagpagigil ng kalamnan ko.

"Ano ganun na lang kadali yun sayo? Binitawan mo pa ang laptop ko e andun mga files
ko" singhal ko ng maalala na naiwan pala namin ang laptop ko sa opisina ni Momo,
binagsak pa. Wala siyang kibo at umaktong hindi narinig ang sumamo ko "Nakakainis
ka!"

Bago pako makalapit sa pinto narinig ko na siyang may kinausap sa telepono "Lock
the door of my office from the outside. NOW" utos niya sa kausap kaya't umirap lang
ako sa hangin, hindi sineryoso ang pananakot.

Pagkalapit ko sa pinto agad kong pinihit ang doorknob at nagsimulang kabahan ng

naka lock nga ito mula sa labas. May ganun ba?
Shet.

"Buksan mo itong pinto" sigaw ko habang ang dalawang kamay ay nasa doorknob pa din.
Hindi naman ako nito pinansin at pinagpatuloy lang ang trabaho "Gade sabing buksan
mo ang pinto!"

"Shut up, will you!" sigaw niya pabalik.

"Ano ba namang buhay to ang hirap mong intindihin" sigaw ko at sinipa ng dalawang
beses ang nakasaradong pinto. Dahil di naman nyan bubuksan, padabog akong lumapit
sa mini sala na andito at kinuha ang cellphone upang tawagan si Momo.

Nakailang ring pa ito bago niya sagutin.

"Mo"

(Kamusta ka, Rara?)

"I'm okay. Just wanna tell you na hindi ako magre resi-" bago pa matapos ang
sasabihin ay nanggulo na naman ang kumag at kinuha ang cellphone sa kamay ko.
Pinatay niya ang tawag at agad na nilagay ang cellphone sa kanyang bulsa. Nanlaki
ang mata ko sa ginawa niya pero di niya iyon pinansin bagkus matalim na tingin na
ibinigay sa akin. Umalis din siya sa pwesto at bumalik sa trabaho.

"Ang sarap mong murahin Gade! Ano naman yan?!" sigaw ko ng mas malakas ng makalapit
sa lamesa niya. Kinuha niya naman ang cellphone niya na nasa gilid ng laptop at
pahagis itong inilapit sa akin.

"Anong gagawin ko dyan?" inis na tanong ko.

"Use it... rather than calling gays out there"

Aba talagang si Momo pa ang sinabihan niyang bakla!

____

        CHAPTER 30 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

      
CHAPTER 30. Possessive Gaden

___

"Aren't you hungry? What do you want?"

Ilang oras na'kong nakakulong dito sa opisina niya. Walang minuto na hindi ko
minura ang mokong na 'yan sa isip ko. Nakatingin siya ng deretso sa mata ko at
naghihintay ng sagot. Matalim ko siyang tiningnan na pwede niyang ikamatay kung
hindi nga lang kumalam ang sikmura ko. He heard it and shamelessly chuckled in
front of me. Nakangiti niyang inabot ang telephone sa gilid at may tinawagan doon.

"Order the most expensive meal you've known. Bring it in my office ASAP"

Muli niya akong pinasadahan ng tingin bago ibalik ang atensyon sa trabaho. Magdamag
akong nakulong sa opisina. Kung ano-ano ng exhibition ang nagawa ko sa couch para
makaiwas sa boredom. Ayaw niyang ibigay ang cellphone ko at ayaw niya rin akong
palabasin. Ilang beses ko na siyang sinigawan at tinakot pero lahat iyon hindi
tumalab sa kanya.

PANIBAGONG ARAW, hindi ko pa alam kung paano ako makakapunta sa trabaho. Kung
sakali man na makalabas, magta taxi na lang dahil naiwan sa kompanya ni momo ang
sasakyan ko.

Pagkatapos kong ihain ang pagkain ng anak, agad akong umakyat sa kwarto para
maiwasan ang pagtagpo ng landas namin ng loko. Nagpaalam na rin ako kay momo na
male-late ako sa trabaho, sapagkat papaalisin ko pa ang halimaw.

"Mom, aren't you going to work?" tanong ng anak ko ng pagbuksan    ko siya ng pinto.

"Mauna na kayo may tinatapos pa kasi ako"

"Okay, see you later mom"

30 minutes passed bago ako lumabas, iba na yung naninigurado. Pagbaba ko ng hagdan
ay nagulat ako ng may dalawang lalaki na nakaupo sa may sala. Malalaki ang katawan
at nakasuot ng black polo shirt, pants at naka black shades.

Para silang mga bouncer sa club.    Hindi ko na lang pinansin dahil baka pakulo na
naman ito ni Gade.

Laking gulat ko ng makita na andito na rin sa harap ko ang sariling sasakyan.

Mukhang pinakuha ni Gade sa kompanya ni Momo. Sumampa ako roon at nagmaneho
papuntang trabaho.

Ilang beses akong napapalingon sa side mirror ng makitang kanina pa nakasunod ang
kotseng itim. Hinayaan ko na lang at dumeretso na sa M2C -M2C stands for Maddox
Martin Group of Company.

Mas dumoble ang hinala ko ng bumaba rin ito sa parking lot ng M2C kaya't nilapitan
ko na.

"Excuse me kuya, bakit niyo po ako sinusundan?" naiirita kong tanong. Naghalukipkip
ako sa harap nila, at pinahalatang inip na inip sa kanilang presensya.

"Nautusan lang po kami ni Mr. Montreal na bantayan daw po kayo Ma'am"

"Bantayan ako? Ano ako bata?" tanong ko at itinuro ang sarili.

"Napag-utusan lang, Madam"

"So, Personal guards ko kayo?" di makapaniwalang tanong ko na tinanguan lang nilang

dalawa.

"Ganun na po. Ako nga po pala si Mar at siya naman si Lou, Arizala Brothers"
maangas na pagpapakilala niya at inilahad ang mga kamay.

Mar at Lou Arizala hmm...

"Ano pa ibang inutos sa inyo?"

"Huwag daw hong hahayaang makalapit si Mr. Maddox Martin" napanganga ako sa sinabi
niya.

"Bakit naman?"
"Di napo namin inalam" umirap ako ng bonggang bongga at tinalikuran sila. Mamaya
lang sakin yang Gade na yan. Dumeretso ako sa opisina ni Momo para ilabas ang inis
ko sa bagon pakulo ng baklang Montreal na yun.

"Pati ba naman sa opisina sasama kayo. Diyan lang kayo sa labas" sigaw ko sa
magkapatid na Mar at Lou.

"Mam hindi po pwede kahit ako na lang po sasama at dito na si Lou sa labas"

Gosh stress nako cyst, ke aga aga! Tinalikuran ko siyang muli at pumasok na sa
loob.

"Pfft anyare sa mukha mo?"

"Huwag kang tumawa maiinis ka rin pag nalaman mo" pagkatapos kong sabihin iyon agad
na napalingon si Momo kay Mar na kakapasok lang.

"Sino yan?"

"See nakakainis di 'ba! Kakaiba din pakulo ni Gade"

"Possessive Gaden" aniya at tumawa. Naramdaman ko namang tumayo sa likod ko si Mar.

"Nagsasayang lang ng pera" lumabas ako ng opisina ni Momo at tinungo ang opisina
ko.

NAGTA TYPE at analyze na ko ngayon ng mga kakarating lang na dokumento at inip na

inip na tinitignan sina Mar, Lou na nakatayo sa pintuan. Napalingon naman ako sa
cellphone ko na nasa babaw ng mesa ng bigla itong mag ring. Mas lalong nasira ang
araw ko ng makita ang pangalan ni Gade doon.

"Anong pakulo na naman to?"

(For security)

"Security your face. Don't call me, wala akong oras para sa'yo" singhal ko at
pinatay ang tawag.

DUMAAN ANG ILANG ARAW na nagkaroon nga ako ng body guards. At ang bawat galaw ko
nire report nila agad. May time na niyaya ako ni Momo maglunch sa resto ng resort
niya at laking gulat nung tumawag agad si Gade, nanakot na pupuntahan ako paghindi
pa raw umalis sa restaurant na iyon. Ganun nga ang nangyari, pinuntahan niya ako at
hinatak na naman pauwi.
Hindi rin ako gaano nanlalaban dahil ayokong mapahiya sa mga tao, masyadong nakaw
eksena ang panghihila ni Gade sa'kin dapat may poise and bearing always. Ilang
beses na rin kaming nag-away sa gantong bagay pero matigas ang ulo niya at banas na
banas na'ko sa kakaulit. Nitong nakaraan medyo gumaan ang mga araw ko dahil may out
of country meeting si Gade. kaya't walang sagabal sa buhay ko.

Ngayong linggo, somewhere in Europe ang project niya at sa susunod na araw pa ang
balik.

"Zander kailan nga ulit yung escapade niyo sa Tagaytay?" tanong ko sa anak habang
kumakain ng hapunan. Pag dito sa bahay, hindi naman naka aligid sina Manong Mar,
Lou.

"Bukas na mom"

"Bukas na? Nakapagpaalam kaba sa ama mo baka pagalitan tayong dalawa nito"

"Yeah, he knew already"

MAAGA AKONG nagising at pagpatak ng alas Quatro ginising kona si Zander para
makapaghanda. 5:00 am alis nila papuntang Tagaytay. Pinagbaonan ko ito ng
masusustansyang pagkain at pinagbilinan sa mga bagay na dapat at hindi dapat gawin.
Ayokong sumpungin siya roon lalo na at malayo ako.

"Call me when you arrive"

"I will. Regards to tito Mod. Bye Mom" paalam niya at bumaba na ng sasakyan.
Nginitian ko si Zander bago lisanin ang Lasalle Parking lot.

Deretso nako sa trabaho at nakasanayan ko na rin na pabigla bigla na lang susulpot

sina Manong Mar at Lou. Dumeretso akong muli sa office ni Momo para ibalita ang
araw ko na lagi niyang wine-welcome ng may ngiti sa labi.

"Anyare sa mukha mo?"

"Bakit? Anyare sa mukha ko mas naging dyosa ba?" kunwari ko at napahawak pa sa

mukha.

"Oo pero nakabusangot nga lang" mas lalong humaba ang nguso ko sa sinabi las lalo
tuloy lumakas ang nakakaasar nitong ngisi.

"May trip to Tagaytay ang anak ko e' tatlong araw din yon. Regards daw"
"School trip ba?"

"Oo" tumango tango si Momo at nilipat ang atensyon sa laptop "By the way Mo, sa
condo ako matutulog mamaya. Malulungkot lang ako sa bahay ni Gade dahil wala dun
ang anak ko" pinagsingkitan niya ako ng mata.

"Paano yung isa?" tanong niya na ang tinutukoy ay si Gade.

"Out of country yun, atsaka di ako magsstay sa bahay niya lalo na wala si Zander.
Anak ko lang naman ang dahilan kung bakit ako nandoon"

Natapos ang araw ng matiwasay. Walang Gade na nangialam. On the way nako pabalik sa
bahay dahil hindi pako nakakapagdala ng damit. Natawagan ko na rin naman si Momo na
uuwi muna ako.

Agad na kumunot ang noo ko ng mapansing nasa garahe ang sasakyan ni Gade. Bukas pa
uwi nun galing Europe ah.

Hindi ko iyon pinansin at dumeretso ng pasok. Pag-akyat ko sa 2nd floor ng bahay,

biglang dumaplis sa balat ko ang napakalamig na hangin ng aircon mula sa kwarto ni
Gade. Nilapitan ko iyon at sinilip sa loob kung may tao ba.

Laking gulat ng makitang kakalabas lang nito mula sa cr nag biglang matumba.

"Omaygash Gade" naisigaw ko at tumakbo palapit. Umupo ako sa harap niya at ginawa
ang lahat para maibangon siya "Itayo mo nga sarili mo di kita kaya" sambit ko ng
sinubakang iangat ang kanyang ulo, agad naman siyang napadilat ng marinig ang boses
ko.

Sobrang init niya at nanginginig pa, tinatablan pa pala ng lagnat ang mokong na
ito.

"Ara" sambit niya sa mahinang boses.

"Yeah, ayusin mo ang sarili mo dahil hindi kita kayang buhatin" kahit na
nahihirapan ay nakuha pa nitong ngumiti ng maloko.

Tumayo siya at nagpa-akay sa akin papuntang kama, nahiga ito ng matiwasay sa queen-
sized bed na pagmamay-ari niya.

"Tatawagan ko ang private nurse mo, di ako matutulog dito"

Humiga ako sa galit ng kanyang kama at hinalungkat ang handbag hanggang sa makapkap
ang cellphone. I was about to call her private nurse ng bigla niyang pigilan ang
kamay ko. Napaiktad ako sa nangyari, sobrang init ng kamay ni Gade.
Humarap ako rito at nakitang nanginginig ang kamay at bagsak ang mata.

"I want you to take care of me" he said in a low and husky voice.

Thousand of electric volts strike my system ng magtama ang mga mata namin. His look
was too low at ramdam ang pakikiusap niya na tanggapin ko ang utos nito. Naputol
lang ang titigan ng umubo ito at taranta kong hinagod ang kanyang dibdib.

"Ara"

"Oo na. Ako na. Aalagaan na kita"

____ 

        CHAPTER 31 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 31. Sick Gaden

---

"Bakit ka naman kasi nagkasakit. Anong pinaggagawa mo sa ibang bansa ha?" reklamo
ko at nilapag ang bag sa side table ng kama niya. Kinuha ang remote ng AC at
pinatay iyon.

"..."

"Baka sa pambabae mo yan, kung ano-ano nang sakit nahahawa sayo" 

Patuloy ko sa pagdada at lumapit sa pinto para naman isarado iyon. Sinarado ko para
ang lamig na natira ay hindi lumabas ng kwarto.

"Tss"

"Ano tama ako no?" sabi ko at humarap sa kanya tsaka namaywang.

"I don't do flirt" dahilan niya at hinilot ang noo.

"Wow big word. Don't do flirt daw, harap harapan ka ngang nakikipaghalikan sa ibang
babae e" reklamo ko at naglakad palapit sa wall cabinet "Nasan ang medkit mo
rito?" 
"Selos ka?" aniya sa malamlam na boses.

"Bakit naman ako magse sel-" hindi ko naituloy ang sinasabi ng magsimula siyang
ubuhin. "Ayan! Asan na nga kasi yung med kit mo" pasigaw ko ng tanong. 

"Cr" 

Sambit niya kaya't lumapit naman ako roon. Agad ko naman itong nakita ng buksan ang
nag-iisang drawer malapit sa hugasan ng kamay. Bumalik ako sa kanya at kinuhaan
siya ng temperature. Nilagay ko ang thermometer sa kanyang bibig.

"43 degrees ang taas" litanya ko habang pinagsisingkitan ng mata ang pagtingin sa
thermo "Doktor ka diba? Dapat alam mo ang dapat at hindi dapat gawin para makaiwas
sa sakit. Alam mo para ka ring bata minsan. Mabuti pa yung anak mo sayo, napaka
desiplinado"

"Can you please shut up. Mas sumasakit ang *cough* ang ulo ko"

I just rolled my eyes, magpapaalaga sa'kin pero ayaw makinig ng sermon ko? mag-ama
nga kayo ng anak ko. "Dito ka lang magbibihis muna ako" 

Lumabas ako ng kwarto at dumeretso sa sariling kwarto. Nagbihis ako ng short na

pambahay at shirt na medyo kalakihan.Bumaba rin ako para kumuha ng maligamgam na
tubig at inilagay sa maliit na palanggana. Nang makabalik sa kwarto ni Gade,
nadatnan ko itong natutulog.

"Ang peaceful mo naman matulog, sana lagi ka na lang tulog. para kang dragon na
nagsasalita paggising" 

I know he won't hear me, masyado ng malalim ang pagkakatulog niya. Rinig ko na rin
ang mahina niyang paghilik. Kumuha muna ako ng face towel sa drawer at nilublob ko
iyon sa palangganang may tubig at inumpisahang pigaan.

Umupo ako sa gilid ng kama at una kong pinunasan ang kanyang noo, then ang buong
mukha. Gade's visual is something you can't ignore. I bet you'll tilt your head in
the road para lang masabayan ng tingin ang bawat hakbang niya. He maybe rude and
cold person outside, but you will still the kindness he has inside. 

Napanguso ako ng maalala ang kabataan naming dalawa. Bakit kapa kasi umalis! Ayoko
na rin magtanong at pag-usapan pa iyon. Di naman ata kailangan, hindi na rin naman
maibabalik pa ang kahapon.

Hays!

Muli akong napatitig sa kabuuan ng mukha ni Gade. Talaga namang habulin ang gantong
lahi. Swerte ng anak ko at nakuha niya halos lahat ng traits mo. Buhok niyang
magulo pero napaka-lakas ng dating, pilik-matang mas na emphasize dahil sa
pagpikit, perpektong pagka hulma ng panga, elegantly straight nose, kissable
lips...

Dahan-dahan kong pinasada ang daliri sa bridge ng ilong niya. Sana all may gantong
ilong. I even tap the peak of his nose. Agad ko rin naman iyon tinigilan sa takot
na maramdaman niya. Nakagat ko ang labi ng mapapatitig naman sa labi niya.

It's so tempting!

Umiling-iling ako para maalis sa isipan ang pagtitig pa sa pagmumukha ng lalaking

ito. Baka mamaya magkakasalanan pa ako.

Inumpisahan ko na ang pagpunas sa mga kamay niya. Muli kong pinigaan ang towel at
kinuha ang mga braso niya upang mapunasan.

Damn biceps!

Muli na naman akong napatitig sa braso nitong sumisigaw ng kaseksihan. Pumikit ako
at malakas na bumuntong hininga.

"Tukso layuan mo ako, not now please, pagka't maling tao ito"

Mabilis kong pinunasan ang dalawa niyang braso para matapos. Napataas ang kilay ko
sa natutulog niyang mukha ng maalala na kailangan ko ring punasan ang katawan nito.
Gisingin ko kaya at siya na magpunas ng katawan niya? Self service dapat!

But in the second thought ... kawawa naman, he's sick and everything. Ngayon lang
nakatulog tas gigisingin ko pa and worst pinagnanasaan ko. Shemay' Aragen, saan ka
kumukuha ng kakapalan ng mukha?

Kinuha ko ang kumot sa katawan niya at ibinaba ito hanggang sa bewang. Maarte ko
ring itinaas ang laylayan ng puting shirt nito at maingat na inilagay sa kanyang
dibdib. Sa ngayon, ladlad na sa harapan ko ang napakagandang tanawin.

God loves me!

Agad akong napapaypay sa sarili.

"Masyado na atang mainit" alibi ko sa sarili at muling binuksan ang aircon. Sinet
sa mataas na temperature para hindi malamig.

Muli kong pinigaan ang towel at animo'y takot na takot ng ilapat iyon sa tiyan. Oh
no, ABS! Damn freaking sexy ABS hidden underneath his shirt everyday. Ramdam sa
kamay ko ang tigas ng pangangatawan niya. Mukhang walang absent sa gym! Mahina kong
itinaas baba ang towel, at napapakagat labi para makawala ang kilig.

Luh bakit ako kinikilig. Jusko!

Tinapos ko kaagad iyon at mabilis na bumaba. Hindi nako makakapagtagal pa dun,

magkakasala talaga ako. Dahil nasa kwarto at natutulog na ata mga kasambahay niya,
ako na lang ang nagluto ng sabaw. 

I cooked sopas which is arroz caldo dapat kaya lang mas sikat ang sopas sa mga may
sakit. Nagtagal din ako ng ilang minuto sa pagluto bago muling makaakyat. Dala dala
ang mangkok ng sopas, tubig at gamot, muli kong pinasok ang kwarto ni Gade. Tulog
pa rin naman ito. Nilapag ko muna sa side table ang tray ng pagkain bago siya
gisingin.

"Gade... Gade" pagyugyog ko sa katawan niya "Gising ka muna para makainom ng gamot"
dahan-dahan itong dumilat at sinubukang umupo mula sa pagkakahiga. Isinandal niya
kaagad ang likod sa headboard ng kama.

"Subuan mo ko" bulong niya at laglag-panga ko itong tinitigan "I-I'm too weak."

Mukha namang totoo ang sinasabi kaya't nagparaya ako. Kinuha ko ang bowl ng sopas
at inumpisahang ipakain, pero syempre hinipan ko muna bagong luto eh. Nag-umpisa
akong mailang ng tumitig ito sa akin habang pinapakain.

"Isubo mo" mahina niyang sabi at napakagat labi - na sa sobrang hina halos hindi ko
narinig.

"Anong sabi mo?" pinandilatan ko siya ng mata at tinakot "Ayusin mo pinagsasabi mo

baka iwan kita rito" 

Ngunit parang hindi ito natinag, patuloy ako pagsubo sa kanya habang hindi naman
nito inaalis ang pagkatitig sa akin. Nailang pa'ko ng ilang beses niyang pinilit na
hulihin ang tingin ko. Kapag napagtatagumpayan niya ay agad kong nilalayo. Agad ko
siyang pinainom ng tubig at gamot ng matapos kami.

"Sandali magbihis ka na rin para makapahinga ka ng maayos"

Tumayo ako at lumapit sa may walking closet dito sa kwarto niya. Pagkapasok pa lang
ay laglag-panty kana agad sa sobrang manly ng amoy. Nakaka turn on pa naman sa
isang lalaki kapag mabango. Lumapit ako sa may mga tshirt at kumuha ng isang white
v-neck.

Paglabas ko ay ganun pa rin naman ang posisyon niya pero nakapikit. Gustong-gusto
ng matulog kaya't binilisan ko.

"Hubarin mo na yan" 
Agad niyang dinilat ang mata ng maramdaman na nakatayo ako sa gilid nito. Tinaas
niya ang dalawang kamay na ikinagulat ko. Don't tell me I'll undress him?

"Do it for me" 

Nananadya ba ito? Tinitigan ko siya ng ilang segundo, nabagot ata kakahintay kaya
nagsalubong ang mata namin. His eyes looked so weary. Bumaluktok ang kamay niyang
nakataas at halos maibaba niya na iyon. 

He's not doing it in purpose, he's just to weak to do it.

Tumikhim muna ako bago itaas ang laylayan ng shirt. Kunyari ko pang inilayo ang
tingin para hindi makita ang kagandahan ng katawan nito, nakita ko narin naman yan
kanina kaya di na kailangan ngayon. Laking tuwa ko ng mapagtagumpayan ang gawain.

It was successful kaya mahimbing siyang nakatulog. Para naring si Zander ang
inaalagaan ko dahil magkamukha sila. It's just he's the advance version of his son.
Nami miss kona tuloy ang anak ko. Kamusta na kaya siya doon!

Pag si Zander nagkakalagnat hindi ko siya iniiwang matulog mag-isa. Dito na lang
din ako matutulog, pagod na rin ako mula pa kanina sa trabaho. Dahil queen-size
itong kama ni Gade, kahit na sakupin niya ang 3/4 ng kama, kakasya pa rin ako sa
1/4 na natira. 

Humiga ako sa gilid at siniguradong hindi magdidikit ang mga katawan namin. Marami
siyang unan kaya ang iba ay nilagay ko sa gitna. Hindi ko alam kung anong nakain
pero patagilid akong humiga at nakaharap sa gawi niya. Pinagdikit ko ang mga palad
at ginawa iyong unan.

"Goodnight Gade. You should be okay tomorrow, may nakaka-miss sa iyo"

____

        CHAPTER 32 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 32. Feeler' Aragen

___

"Good morning world" 

Nagising akong sarap na sarap sa pagtulog. Hinawi ko ang kumot na bumalot sa buong
katawan at saka nag-inat. I stretch my arms more at rinig ko ang paglagutok ng mga
buto, kahit ang mukha ko ay sumasabay sa pag-unat ng katawan.

Agad akong napabalikwas sa pag-upo ng maalala si Gade. Omaygash si Gade. Asan siya?
Nilingon ko ang kaliwa't kanan pero wala kahit anong marka niya. Wala siya rito sa
tabi ko!

Saan siya natulog?

Lumipat ang atensyon ko sa kakabukas na pinto ng CR. Naka sweatpants na grey at

white v-neck shirt, gulo-gulo na buhok at medyo matamlay pa ring Gade ang agad na
bumungad. Pero ang nagpalaglag ng panga ko ay makita ang just woke up look niya. 

Shocks why so handsome?

Di ako nito pinansin at dumeretso siya ng higa sa tabi ko. Itinakip niya ang braso
sa noo at pumikit. Nakasunod ang tingin ko sa bawat galaw niya. Ang adams apple na
nag-uup and down, sa labi niyang binabasa ng sariling dila, at sa dibdib nitong
matigas na gumagalaw sa bawat paghinga.

This is an early sin! 

"What?" nahugot ko ang hininga ng mahimigan ang pagkairita sa boses nito.

"Ok kana ba? K-kamusta pakiramdam mo?"

"I'm good" aniya at muling pumikit. Tumango ako at akmang tatayo ng hawakan niya
ang kamay ko.

"Where are you going. You should take a rest" 

Muli akong napalunok at tumikhim bago magsalita, inilayo ko rin ang tingin dahil sa
init na pinaparamdam ng kanyang titig. "I still have work" 

"It's your rest day. I already called your boss" 

Mabilis pa sa isang segundo ang pagbalik ko ng tingin sa kanya. "Sinong tinawagan

mo?"

"Maddox" mas lalong lumaki ang mata ko, kailan niya tinawagan? At anong pinagsasabi
niya kay Momo "Tss" he hissed seeing my reaction.

Binitawan niya ang kamay ko at ibinalik iyon sa kanyang noo.

"Bababa na ko, hindi na rin naman ako makakatulog" sabi ko at mabilis na umalis sa
pwesto. 

Kinuha ko ang bag na naiwan sa side table at dali-daling lumabas. Sobra ang kabog
ng dibdib ko, ramdam ko namang walang nangyari pero di ko alam kung bakit sobra ang
kabog nito.

Pumasok ako ng kwarto para ilapag ang bag at icharge ang cellphone. I did my
morning routine and wore a simple white sando and short. Agad din akong bumaba at
dumeretso ng kusina para magluto.

I finished cooking breakfast na nababagay sa taong may sakit. Naihanda ko na rin sa

lamesa ang mga pagkain. Lumapit ako sa lababo para maghugas ng kamay.

"Can you leave us for a while" rinig kong boses ni Gade, kausap ata ang mga
katulong.

Mabuti naman at kusa siyang bumaba. Akala ko tatawagin o magpapa serve ulit sa
kwarto niya. Aba, kung sa ganun namimihasa siya. Baka nakalimutan niyang hindi ako
tumira rito para alagaan siya, I live here for my son. 

Maya-maya ay naramdaman ko ang presensya nito sa likod ko, but I am busy washing my
hands kaya hindi ko pinansin. Ang sunod nitong ginawa ang nagpalundag sa akin.
Bigla niyang nilagay ang mga kamay sa magkabilaang gilid ko at itinungkod iyon sa
lababo. Kinulong niya ang pwesto ko sa mga bisig niya.

"Thank you for taking care of me" saad niya sa malumanay na boses na naging dahilan
ng pagtayo ng mga buhok ko sa batok. Ramdam angbawat buga niya ng hangin doon.

"Aba dapat lang na mag thank you ka" pahina nang pahinga ang pagbigkas ko dahil sa
pagharap ay saka ko lang nahimigan ang kakapiranggot na distansya namin. 

Tatarayan ko lang dapat siya para maalis ang kabog sa dibdib ko pero ... shocks! Sa
sobrang lapit ay naamoy ko na ang cool mint flavor sa hininga niya. Ganun pa rin
naman ang kanyang suot pero bakas sa mukha ang pag-aayos.

Halos hindi ako makahinga ng pinilit niyang salubungin ang tingin ko, agaw-buhay ko
iyong nilalayo pero hindi napagtagumpayan. Nahuli niya ito na nagpalambot ng tuhod
ko.

"I said thank you" 

"Edi your welcome" 

Nakuha ko pang magtaray at pagsalubungin ang mga kilay ng harapin siyang muli kahit
hindi na maintindihan ang paghaharumentado ng puso. Bumagal ang paghinga ko ng
mapagtanto na nakatitig siya sa labi ko. Wala sa sarili ko iyong kinagat dahilan
para tumaas ang kilay niya at ilipat ang tingin sa mata ko. Napakurap ako ng ilang
beses ng mapansin ang kakaibang tingin na namumuo sa mga mata nito.

Naikuyom ko ang kamao ng dahan-dahang bumaba ang mukha niya at ilapag iyon sa gitna
ng leeg at balikat ko. Ang bawat paghinga niya roon ay naging dahilan nang
panginginig ng aking paa. Dumiin ang pagkakuyom ko sa kamay at napapikit na lamang
ng umpisahan niyang ilapat ang labi sa aking balat. Nang maramdaman ang init ng
kanyang halik, nanghina ang kamao ko at agad napakapit sa laylayan ng kanyang
damit.

"Gade" may ungol na pagtawag ko sa pangalan niya. Hindi niya iyon pinansin bagkus
pinagpatuloy ang paglapat ng labi roon. I don't know if I can call it bad timing or
good timing na nakasando ako ngayon kaya full access siya sa balat ko.

Mas lalong nanginig ang tuhod ko at napa higpit ang kapit sa damit niya ng
maramdaman ang pagdila siya sa leeg ko. Anong gusto mo, Gade. Gosh' stop torturing
me!

"Ara" he said in a husky voice. 

Napaiktad pagilid ang ulo ko ng umpisahan niyang halik-halikan ang leeg ko. He
planted little kisses in every inch of my skin. Napadilat ako at napaawang ang labi
nang may sinipsip siya roon. Lumalabas ang impit kong pagdaing dahil sa kakaibang
sensasyon ng gawain niyang iyon. Lumipat ang hawak niya sa bewang ko na nagdulot ng
panibagong kaba at kiliti.

Mas naging intense ang pagsipsip niya at napalitan nang sakit ang sensasyon.
Humigpit ang kapit ko sa laylayan ng kanyang damit. Naglaro pa ito at ipinasok ang
hinlalaki sa loob ng belt nang short ko. Mariin akong napapikit nang simulan niya
ang paglakbay ng hinlalaki sa balakang ko. 

Muli niyang dinilaan ang parte na sinipsip at tinitigan iyon ng ilang segundo. I
even heard him chuckle. Teka anong nangyayari? May nakakatawa ba sa leeg ko? Dumi?

Bumalik sa pagkalasing ang sistema ko ng bumalik siya sa ginagawa. Tumaas ang

kanyang halik, ninanamnam nito ngayon ang aking panga. Hanggang sa marating niya
ang tenga. 

"Hmm" he moaned. He kissed my earlobe bago magsalita, "Come back to the company." 

Umayos siya ng tayo pero ang mga kamay ay hindi naalis sa bewang ko. Agad kumalat
ang kahihiyan sa'king katawan, mabilis akong bumitaw sa pagkakahawak sa laylayan ng
damit niya at saka yumuko. 
"Will you? hmm" muli niyang tanong na nagpabalik sa ulirat ko. Naitulak ko siya ng
mahina at laking tuwa ng magkaroon ng espasyo ang pagitan namin. Doon ko lang
napagtantong kanina ko pa pigil-pigil ang paghinga, I took a deep breath to gain my
self back to sanity.

"I can't"

"Why"

"There's no reason to do tha-" 

Namulagat ang mata ko nang ikulong niya ang mukha ko sa mga palad at agad
sinunggaban ng halik. Pinaglapat niya ang mga iyon ng pagkadiin-diin. Napakurap ako
ng ilang beses bago maramdamang gumalaw ito. He is now starting to kiss me
passionately. Dahan-dahan. nakakaliyo. 

Napapikit ang mata ko. Ramdam ang init sa labi niya galing sa lagnat pero hind iyon
sapat na dahilan para itigil ang halik. His kiss is authoritative and claiming,
bawat lapat ay nagsusumigaw ng kapangyarihan. 

Bumitaw siya sa halik at pinagkatitigan ako sa mga mata ko. Habang ang mga kamay ay
nanatili sa pagkulong ng aking pisnge, nagsalita siya.

"You will go back to the company. Period. End of conversation." 

Hindi na ako naka palag pa dahil umalis ito sa pwesto at umupo na sa 4-chaired
dinner table. Napahawak ako sa dibdib. Triple yata ang kinakabog nito sa bawat
segundo. Huminga ako ng malalim ilang beses bago maupo sa harap.

Lakas-loob kong hinarap ang kahihiyan. I act like nothing happened kahit gusto ng
kumawala ng puso ko. Na-sapantaha ko ang pagkailang ni Gade. It feels so awkward in
the table na kahit pagkalansing ng mga kubyertos ay hindi namin magawa. Tahimik na
natapos ang pagkain namin kaya agad dumeretso ng akyat si Gade dahil andon ang mga
gamot niya. 

Hinugasan ko ang pinagkainan at inayos ang kusina. Bumalik na rin sa normal ang
tibok ng puso ko, nababawi ko na ang hanging nawala dahil sa pangyayari.

Napatigil ako sa pagbabalik ng dustpan nang maalala si Momo. Hindi ko pa pala siya
nasasabihan ng personal. I dried my hands in the towel hanging in ref's handle at
umakyat na sa kwarto. Tinungo ko ang selpon na naka charge at kinuha iyon sa
saksakan. Napaupo ako sa gilid ng kama at hinanap ang number ni Maddox.

"Momo"

[Sup Rara. Problem?]

"Wala. Ano kasi... sorry kung hindi ako natuloy kagabi" nahihiyang sambit ko.

[It's okay. Kamusta si Gade?]

"Okay na siya. Tinawagan ka ba ng lokong 'yon?"

Mapakla itong tumawa [Unfortunately, yes!]

"Oy sorry talaga Momo" nako konsensyang sabi ko at napakagat sa daliri. Mamaya ko
na lang siya tatanungin tungkol sa pinagsasabi ni Gade, hahabol na lang ako sa
trabaho.

Inipit ko ang cellphone sa gitna ng balikat at tenga saka mabilis na naglakad tungo
sa built-in cabinet. "Hahabol na lang ako Mo, magwo work me ngay-" ngunit napatigil
ako sa paghahanap ng masusuot at mabilis na hinabol ng katawan ang kamay ng taong
humablot ng cellphone ko.

"ANO BA!"

"What did I tell you? It's your rest day and you'll be back to the company" may
diin sa bawat salita niya. He turned off my phone without breaking the stare we
have. Inihagis niya iyon sa kama na nagpalaki ng mga mata ko.

"Siraulo ka ba!" 

Pinanlisikan ko siya ng mata bago umalis at lapitan ang phone. Mabuti na lang sa
kama bagsak kasi kung masisira ;to. Sisirain ko rin ang buhay ng lokong iyon.
Naiinis ako, pagkatapos mong alagaan lahat-lahat, ito ang igaganti? Walang-katulad.

Mabilis akong napalingon ng marinig ang paglock ng pinto. Seryoso ang mukha ni
Gade'ng naglalakad palapit sa'kin. Heto na naman siya sa pagtitig na tila
hinahalungkat ang buong pagkatao ko. Nagkumahog sa kaba ang puso ko ng tumigil siya
sa harap ko.

"Now we're lock in this room. Do you know what's the best thing to do?" 

____

        CHAPTER 33 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 33. Confused' Ara

____

"Sleep ... I'm still sick. Let's sleep, Aragen" saad niya ng malampasan ako. 

Phew' agad akong nakahinga ng maluwag. Pinikit ko ng marahan ang mga mata at
nilabas doon ang panggigigil, nakakailan kana sa akin, Gade ah. Hindi kana
nakakatuwa! Napalingon ako sa gawi niya ng marinig ang pagsampa nito sa kama.

"Bakit dito sa kwarto ko?"

"My nurse is here" he said in a monotone. Pinikit niya ang mata at handa na
talagang matulog ang kumag. 

"Don ka nga sa kwarto mo" niyugyog ko ang balikat niya"Hoy Gade, sabing dun ka sa
kwarto mo" 

"It's my house I can sleep wherever I want"

"Edi uuwi na lang kami ni Zander—" di ko natapos ang sasabihin nang bigla niya ng
hinila ang braso ko dahilan ng pagsampa ko sa kanya. Nanlaki ang mata ko ng makita
ang pinagbagsakan - isang magandang tanawin.  Nasubsob ako sa dibdib nitong hitik
sa muscle.

"Rest there. Ang daldal mo" he said then patted my head.

Di ko alam kung anong nangyari pero hindi ako nakagalaw sa posisyon na iyon. He
wrapped his arms around me and I can hear how vibrant his heartbeat was. Ang gaan
ng pagkabog. Parang walang iniisip na problema.

"Gadee"

Tili ko ng tumagilid siya at dalhin ako sa kabilang side ng kama. Tuluyan akong
napahiga, di pa ito nakontento at hinila ako papalapit sa kanya. Nagtama ang tingin
namin at agad lumatay sa dugo ko ang kakaibang nararamdaman para sa lalaking ito.
Sobrang lapit ng mukha niya kaya halos hindi rin ako makahinga ng maayos. 

Nang malagutan ng hangin, napabalikwas ako paharap sa kisame. Rinig na rinig ang
napakalakas na kabog ng aking dibdib. For the nth time, Gaden wrapped his arms in
my stomach and pull me closer to him. Ramdam na ng braso ko ang matigas niyang
dibdib.

"Breathe." sambit niya at isiniksik ang mukha sa pagitan ng leeg at balikat ko. 
Paano ako hihinga kung ganito posisyon namin? Dahil sa pangyayari, hindi ko man
lang namalayan na para na pala akong patay na hindi humihinga rito. Walang
makasisisi sa akin, ganitong galawan ba naman ni Gade kahit sino matitigilan,
dagdag mo pa ang katawan niyang wala pang ginagawa pero ang hirap ng magpigil.

I stifled a neck when his breath touches my skin.

"Huwag kang gumawa ng kabalastugan Gaden Hugh dahil makikita mo!"

"Anong makikita ko? hmm, I wanna see it" 

Napaiktad ako ng mas ibaon niya ang mukha sa leeg ko. Nanginginig ang kalamnan ko
sa bawat tama ng hangin niya sa'king balat. I felt him whiffing in my neck that
sends shiver all over my body.

"Lumayo ka nga" kunyaring reklamo ko at maarteng tinulak siya papalayo.

"I might fall" edi sasaluhin ulit kita. Kidding aside! 

Gosh' lumayo ka na lang, please! Ako ang nahihirapan sa'ting dalawa.

Ako na ang gumalaw at tumalikod sa gawi niya. Pero laking gulat ko ng hilahin na
naman niya ako palapit sa kanya. Inamoy-amoy nito ang buhok ko at agad ko ring
naramdaman ang paghigpit ng pagdantay niya sa bewang ko.

"Let's sleep" 

Request niya na di ko alam kung anong dulot pero parang nakaramdam ako ng antok.
Mas lalong humigpit ang akap ni Gade na nagpagaan nang nararamdaman ko. Di ko na
alam kung anong nangyayari, basta na lang akong inantok. Gabi na ko nakatulog
kagabi sa pag-aalaga sa kanya tapos ang aga kong nagising ngayon dahil akala ko may
trabaho. 

I had a smile in my lips before dozing my self to sleep.

"HELLO SON ... yeah" dahan-dahan kong dinilat ang mata ng marinig ang boses ni Gade
sa tabi ko. Napatingin ako sa bintana at hapon na rin ata. Gaano ako katagal
nakatulog?

"She's sleeping beside me" teka sinong kausap nitong kumag na'to? "Yeah we slept
together" ang cellphone ko? napabalikwas ako nang bangon ng mapagtanto na may
kausap siya sa cellphone ko! Paglingon ko ay nakita ko itong nakahiga, nakapikit
ang mga mata at hinihilot sa sentido ang isang kamay.  

  "She's awake now, wanna talk to he-" hindi pa ito natatapos ay kinuha ko na ang
cellphone sa tenga niya. Umayos ako ng upo, tumikhim at kinausap ang anak.

"Zander" kinakabahan kong bungad. Narinig ko ang tawa nito na parang nanunukso
"Huwag kang ano Zander ha, nagkasakit itong ama mo" depensa ko kahit wala pa namang
sinasabi ang anak ng Kumag. Naramdaman ko ang pagtagilid ng higa ni Gade,
pagpulupot ng braso niya sa bewang ko at pagsuksok niya ng muka sa may baba ng
likuran ko.

"Kamusta kana?" pag-iiba ko sa usapan.

[I'm okay, mom. I have so much fun]

"Good. Anong oras kayo makakauwi bukas?" tinampal ko ang kamay ni Gade na
pumipisil-pisil sa tagiliran ko, hinuli ng isa kong kamay ang mukha nito at hinarap
sa akin saka siya binulungan "tigilan mo yan. Sasapakin kita!"

[Afternoon. mom, andyan na kami. Call you again later mukhang busy kayo ni Dad
Haha. I love you, Mom]

"Zander, anak. Hoy wala kaming ginagaw-" hinabol ng kamay at katawan ko ang
paghablot ni Gade sa cellphone. Naka-awang ko itong tiningnan habang pinapatay niya
ang tawag. Nilagay niya sa side table ang phone dahilan ng kanyang pagbangon.

"Ikaw ang hilig mong manghablot ng selpon, snatcher kaba rati?" 

Bumaba siya ng kama, inayos ang shirt na nagkalukot-lukot sa pagtulog at inilahad

ang mga kamay sa harap ko,"Come on, let's eat"

Inirapan ko lang iyon at tumayo mag-isa. I put my hair in a pony tail at inayos ang
pagkakasuot ng short. Ramdam ko ang titig ni Gade kaya't sinukmatan ko ito "Oh
anong tinitingin-tingin mo dyan? Nagugutom ka diba, magpaluto ka dun sa cook mo".

Nauna kong narating ang pinto kesa sa kanya.

"Ikaw kainin ko" mahina niyang sambit

"Ano?" sigaw ko dahil hindi ko iyon narinig ng maigi. 

Hindi naman siya sumagot at naglakad na rin palapit sa pwesto ko. Sabay naming
tinungo ang kusina. Uminom ako ng tubig na sinunod niya. Nang-iwan pa ito ng halik
sa pisnge ko bago dumeretso sa salas at nagbukas ng tv.

Lokong Gade 'yun ah. Basta na lang nagnakaw ng halik.

"Madam ako na po magluluto" sambit ni Inday na kakarating lang sa gilid ko.

"Ako na lang. Okay lang sakin kakain din naman ako. Hmm ... tulungan mo na lang
akong maghanda ng lulutuin"

Napapayag ko siya sa ganuong set-up. Pagkatapos kong magluto ng sinigang ay niyaya

ko ng kumain si Gade. Hindi na nagtagal si Gade, pagkatapos nitong kumain ay
umakyat na siya ng kwarto. I bet his going to take a shower, gumagaan na rin kasi
ang pakiramdam nung isang 'yon. 

Pumasok din ako ng kwarto, nilock para hindi na makapasok si Gade.

I laid myself in bed, facing the ceiling and thoroughly fell to deep thoughts.
Hindi ko maintindihan ang mga nangyayari nitong nakaraang araw. Bakit parang nag-
iba ata timpla ni Gade? Simula ng lumipat kami rito sa bahay niya, although naiisip
ko minsan na pakitang tao lang ang mga galaw para kay Zander, may mga times din
naman na nagmumukha siyang tao. 

I startled when I remembered what we have done. I mean wala namang nangyari, ang
pagdikit lang ng mga balat namin, nang labi niya sa balat ko. Gosh' nakakahiya. Do
I sounds like a hypocrite here? Sinisiraan ko dati pero heto at hinahayaan kong
lumapit sa'kin.

Mabilis na namula ang pisnge ko. Tinatapik-tapik ko ito sa akalang mawawala iyon.
Agad ko ring naramdaman ang kakaibang kabog sa dibdib. Di ko alam kung dulot ba ito
ng takot o kaba! Natatakot ako, ni hindi ko pa nga alam ang dahilan ng pag-alis
niya. Baka maulit lang iyon, at ayoko na ring magtanong tiyak na magkakagulo ulit.
Bahala na si tadhana kung kailan niya gusto.

Agad kong pinunasan ang luhang nagbabadya tumulo. Andito na ko, masaya nako. Wala
na sanang may masamang mangyari pa.

Ang gulo-gulo mo Gade. Nakakabaliw!

KINAUMAGAHAN, hindi talaga ako napilit ni Gade na bumalik sa kompanya niya. Maaga
pa kaming nagsigawan at nagpilitan. But no! hindi ako lilipat sa kompanya niya
dahil lang sa salita nito. 

Magdusa siya!

Sinabihan ko siyang okay lang naman ako sa kompanya ni Momo at andyan naman sila
Manong Mar at Lou na nakabantay sa akin, atsaka walang rason para umalis ako. Alam
niyang may batas ang isang CFO bago mapaalis o makapag resign man lang sa kompanya.
Pera ng business hawak namin kaya hindi ganun kadali mapatalsik sa pwesto.
Kasalanan niya ang pagtatanggal sa akin tapos ngayon maghahabol siya.
Pwe!

Nagpaalam ako kay Momo na mage-early out dahil ngayon ang balik ni Zander mula sa
trip. Nakangiti ako buong byahe. Yung tatlong araw na iyon ang pinaka matagal so
far na nagkalayo kami ng anak ko. Dumeretso ako ng Lasalle para masundo si Zander,
tama rin ang pagdating ko dahil naghihintay ito kasama ang mga kaibigan. Nagpark
ako sa harap nila at bumaba ng sasakyan. 

"Mom" bungad ng anak ko, pinakilala niya ako sa mga kaibigan. Nakipag shake hands
at agad ring nagpaalam dahil dumating na ang kanya-kanyang sundo.

Tinulungan ko si Zander buhatin ang kanyang backpack papasok sa likod ng sasakyan.

Sumampa kami ng sasakyan ng matapos at nilisan ang lugar.

"Do you have pictures, Son?" I asked, ang tingin ay nanatili sa daan. 

"Yeah mom. I like the scenery; hope we can go their next time. Me, you and Dad"
nakangiti niyang sambit habang nakatingin din sa kalsada.

Habang tumatagal natatakot na ko sa anak ko. Andaming request, andaming alam tapos
ang hirap tanggihan.

Nakarating kami sa bahay ng matiwasay. Naligo agad si Zander at pinaghanda ko rin

siya ng makakain. Habang nasa hapag, kinwento niya ang mga nangyari sa Tagaytay at
pinapakita ang mga larawang kinuha. Kakaunti lang ang picture niya mismo at
karamihan doon yung mga scenerys na lang.

I can say na nag-enjoy ang anak ko and I am so happy about it.

"I have a video here mom. This is how Tagaytay looks like in the morning." Excited
niyang hinanap ang video sa kanyang gallery "Medyo mahina lang yung sound, I forgot
na naka connect pala siya sa headset while I was recording it. Itapat na lang natin
sa tenga mo, Mom" nginitian ko siya at hinayaang hawiin ang buhok sa leeg ko. 

"Mom what is this?" gulat na tanong ni Zander, nataranta ako sa kinauupuan nang
marinig ang pagtaas niya ng boses. May tinuturo siya sa leeg ko. Dali-dali kong
tinakbo ang frame-less wall mirror na andito sa kusina.

Halos manlamig ako sa kinatatayuan ng mapagtanto kung ano iyon. I tried to wipe it
pero hindi natanggal ang may kalakihang pasa sa leeg ko. Shet Gade yung kahapon to
ah. Talagang naghahanap ka ng gulo. Hindi ko alam kung paano haharapin ang anak ko.
I was just here standing, facing the mirror habang siya ay nakatingin sa gawi ko,
kita ang pag-aalala.  

Sabay kaming lumingon ni Zander sa pinto ng marinig ang pagbukas nito. Niluwal mula
sa labas ang lalaking nagdulot ng kahihiyan sa katawang-lupa ko. Si Gade; naka
business attire pa at suot ang seryosong mukha na hindi kalaunan ay nagbago ng
mapagpad sa anak ang tingin.

"That's a kissed mark, son. I did that yesterday to your mom." Tangna Gade,
nakakahiya!!

___

Gade's Revelation and POV will be posted soon. It's in the 35th chapter. Enjoy
reading ...

        CHAPTER 34 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 34: Upcoming Storm

____

"Did you guys kiss?"

"NO / Yeah" sabay naming sagot ni Gade.

Mas lalong namula ang pisnge ko ng makitang kumislap ang mga mata ni Zander. Agad
kong binalingan ng masamang tingin si Gade na ngayo'y nakangiti at umupo sa tabi ng
anak niya.

"How's my son?" tanong niya at ginulo ang buhok nito.

"I had fun, Dad"

Nagsimulang mag-usap ang mag-ama habang tinatanggal ni Gade ang tux na suot.
Isinampay niya iyon sa backrest ng upuan at niluwagan ang suot na necktie,
tinanggal ang pagka hook ng dalawang butones. Tuwang-tuwa ang anak sa kinekwento at
matamang nakikinig si Gade.

Muli akong humarap sa salamin. Shocks' ang laki, halata masyado. I wonder if Momo
saw this a while ago? or empleyado na nakasalamuha ko? Nakakahiya, bakit hindi ko
ito nakita kanina.

Malamang hindi naman ako nag-ayos pag-alis ko, basta na lang ako nanghablot ng
damit at sinuot. Tas nakipagbangayan pa ang kumag na yan kaya tuluyang nawala sa
huwisyo ko ang tumingin sa salamin.

Nakita pa ni Zander 'gosh! Okay lang sana kung maayos ang pagsasama namin ni Gade,
pero itong halos magpatayan kami sa kakabunganga ... hindi katanggap-tanggap.
"Mom are you done eating? You haven't finished your food yet"

Napanguso ako. Mamaya ka lang, kumag ka! Doble ang ingat ko na hindi mapunta ang
tingin sa mukha ng lalaking ang ganda ng ngiti sa gawi ko. He's watching my every
move now. I washed my hand in the sink at bumalik sa upuan.   

When I sat down, Zander gave all his attention to his dad at pinakita ang mga
pictures nito. Gade nod to those pero maya-maya ang baling ng tingin sa banda ko.
Magkaharap kami ngayon at ramdam na ramdam ko ang asar nang makita sa peripheral
view ang malawak nitong ngiti. Partida pinipigilan niya pa ang sarili na tumawa.

Sinipa ko siya sa ilalim ng mesa dahilan ng pagtingin niya ng seryoso sa akin.

Alerto kong sinundan ng tingin si Gade ng tumayo ito, pero agad rin akong nakahinga
ng maluwag ng dumeretso siya sa lababo.

Hindi nawala ang paningin ko sa bawat galaw niya kaya't mas lalong kumunot ang noo
ko ng lumipat siya ng pwesto sa tabi ko. Nagmistulang umuusok ang ilong ko sa asar
nang tuluyan siyang umupo sa tabi kong upuan.

Anong ginagawa niya diyan? Sino nagsabing pwede siya dyan? Dahan-dahan kong
binitawan ang tinidor na hawak at kinurot siya sa tagiliran.

"Ouch" sigaw niya at ngumiwi pati ang katawan.

Agad na tumingin si Zander sa ama kaya't nanlaki ang mata ko. I don't want him to
see me bad kaya umakto rin akong nagulat.

"Anong nangyari sayo?" tanong ko, kunware concern. But I took myself back ng
tumingin si Gade sa gawi ko at mas lalong napangisi na tila may pinaplano na hindi
makatao.

"Nevermind, honey. Langgam lang siguro" sagot niya na hindi mawala ang ngisi at
nakatingin ng maloko sa akin.

Honey? Sinong tinatawag niyang honey? I don't feel good to that smile. I bet this
Gade is planning something in his mind. Huh, pagkatapos akong pahiyain, gaganyan-
ganyan siya.

Bumalik sa kain si Zander habang ako ay hindi mapakali. Busy sa pagbantay ng bawat
kilos ni Gade. Lumipas ang ilang minuto na wala siyang ginawa kaya't medyo
nakampante ako.

I almost finished my food ng maramdaman ang pagpatong niya ng kamay sa legs ko.
Agad agad akong napa tuwid ng upo at tiniklop ang mga hita. Naka pencil skirt pa
naman ako at white long sleeves na suot galing sa trabaho. Tumataas ang skirt
hanggang baba ng singit lalo na 'pag umuupo ako.
Ramdam ko ang init ng palad ni Gade sa mga hita ko. Pinipisil pisil niya iyon at
hahaplos-haplosin gamit ang hinlalaki. May time na tinatapik-tapik niya ito na
parang bata na pinapatulog. I took a lot of encouragement para hindi maipahalata
ang kakaibang naramdaman

"You okay?" 

Siningkitan ko siya nang mata ng tanungin iyon. Ang maloko niyang ngiti ay
tumatagos sa kanyang mata, sumisigaw iyon ng kalokohan. At ang kapal niya naman
para magtanong pa ng ganyan pagkatapos akong pakabahin dito.

Mas lalong tumuwid ang upo ko ng mag-umpisang maglakbay ang palad niya. Umaakyat
iyon pataas sa'king gitna. Mas lalo kong dinikit ang dalawang hita para pigilan sa
paglakbay ang kanyang palad ngunit hindi niya iyon alintana. Sumilay ang kakaibang
ngiti kay Gade, nanunukso. Kagat-labi siyang nakatingin sa reaksyon ko.

Hindi ko alam kung anong reaksyon sa mukha ang gagawin, lalo na at ganyan ang
pinapakita ni Gade sa akin. Feeling ko tuloy natatalo ako sa laro naming kami lang
ang nakakaalam. Bago ko itungo ang ulo, nahagip pa ng aking mata ang pagseryoso sa
mga tingin niya. Napasinghap ako ng maramdaman ang daliri niya gitna ko, he's
caressing it with his fingers. Marahan kong pinikit ang mga mata at kagat-labing
minumura ang Kumag na yan sa isip ko. 

Dito ka pa talaga sa harap ng hapag nagkakaganyan!

Muli kong inangat ang tingin at matamang tiningnan ang anak na busy pa rin sa
pagkain, bawat subo nito ay ganun din ang silip niya sa iPad na nakalapag sa
lamesa. Hindi ko mawari kung ano ang ginagawa. 

Huminga ako ng malalim habang dinadamdam ang pinaggagawa ni Gade. Wake up, Aragen!
Why am I letting him do this?! Kinuyom ko ng pagkahigpit ang kamao at nang makuha
ang lahat ng lakas, kinurot ko sa tagiliran si Gade. Gigil na gigil kong diniian
ang pagkurot hanggang sa mapa-aray siya ng tahimik.

Binawi niya ang kamay at nilagay iyon sa parte ng gilid niya na kinurot ko.
Tagumpay ang dumaloy sa katawan ko ng makitang lumangitngit sa mukha niya ang sakit
na ginawa ko. Huminga siya ng malalim at agad napigtal ang aking pagbubunyi ng muli
siyang yumuko para bumulong.  

"Okay later in my room" 

Ang tagumpay ay napalitan ng kaba at pamumula na lumabas sa'king pisnge. Ramdam ko

ang pamumula ng mukha dahil sa sinabi niyang iyon. Gosh' Gade you find it all funny
huh. It's hella embarassing and frustrating kaya. 

Natapos kaming kumain, nagvolunteer ng maghugas ang kasambahay kaya't pumayag din
ako. Maagang umakyat ng kwarto ang anak dahil pagod sa tatlong araw na activities
nila sa Tagaytag. Dahil na rin sa takot na baka tutuhanin ni Gade ang sinabi,
dumeretso ako sa kwarto at ini-lock iyon, maaga rin akong natulog. 

TATLONG ARAW ang lumipas mula ng araw na iyon. Maaga akong pinauwi ni Momo galing
trabaho para daw makapagligpit sa lakad namin mamayang gabi. 5 in the afternoon pa
lang ay nakarating nako sa bahay. Pupunta kaming Batangas for a night, babalik din
bukas ng hapon.

Di makakasama si Zander dahil may pasok siya kinabukasan; si Gade naman ay di parin
nakakauwi mula sa trabaho. Di ko na rin ata kailangang magpaalam sa kanya.

Muli kaming nagkita ni Momo sa MC2 parking lot at lumipat ako sa sasakyan niya. 8pm
ng makarating kami sa isang private beach house sa Batangas. 

Lumiwanag ang mga mata ko at agad napatakbo sa tabing-dagat. Hinubad ko ang Step In
Sandal na suot at iniwan iyon sa buhanginan. Tumingala sa kalangitan at nakangiting
pinagmasdan ang buwan na sobrang liwanag sapagkat full moon. 

"Na miss mo?" di ko namalayan na nasa tabi ko na pala si Maddox. I nod to his
question habang nakatingala pa rin, kumukislap ang mga matang nakatingin sa
kalangitan. Niyakap ko ang sarili ng dumaplis sa katawan ang malamig na simoy ng
hangin. 

Ang sarap sa pakiramdam!

"Sobra. Thanks for bringing me here, Mo"

"Basta ikaw, Rara. Magbihis na muna tayo. I have something important to tell you.
Pero mamaya na sa dinner natin" nginitian ko siya at nagpagiya papasok sa beach
house.

I wore a a floral off-shoulder beach dress na color black. Lumabas ako ng beach
house at agad  nakita si Momo. He's wearing too formal for our dinner. He' s
sitting down while leaning his head to the backrest of the chair he's in. His
breath is heavy and anticipating himself to calm down. 

I hesitated to step onward when I found out what was happening. May dalawang upuan
at pabilog na mesa na nakapwesto sa gitna ng tabing-dagat at buhanginan. Sobrang
romantic ng dating dahil sa classic candles at nakakalat na petals ng red roses, na
nakapalibot naman sa mesa. May cassette sa gilid na nagtutugtog ng "'All of Me' ni
John Legend, piano style. 

It was so romantic.
Agad akong kinabahan! 

"Momo" I whispered in the air.

Nang makita niya ako ay agad siyang tumayo at lumapit sa'king pwesto.

"Gorgeous" bulong niya. Kinuha niya ang aking kamay at iginiya ako paupo. He even
pulls my chair.

Mataman akong naghintay ng susunod niyang gagawin. My heart is still in the race.
My breath is heaving.  

"Mo, ano to?" I nervously asked.

"Date" sagot niya ng siya naman ng makaupo. Ang ngiti niya ay napakalapad bagaman
kinakabahan confident siyang aayon sa kanyang plano ang lahat.

"Date? Bakit? Para saan?"

"I like you, Ara" diretsong pag-amin niya at tumitig sa mga mata ko. Agad niya ring
hinawakan ang kamay kong nasa babaw ng mesa. 

I was speechless!

Dumoble ang kabog ng dibdib ko. Di ko maintindihan ang nangyayari at hindi ko

maintindihan ang nararamdamam. 

Ayokong saktan si Momo pero ayoko rin siyang paasahin.

I can't take the perfect answer for his statement. Hindi siya nagtatanong pero
pakiramdam ko kailangan ko iyong sagutin. Hindi siya naghihintay pero pakiramdam ko
kailangan ko iyon sagutin sa lalong madaling panahon. Sa bawat daan ng segundo,
parang katumbas niyon ang buhay ni Momo. 

Hindi ko kayang sagutin ng 'Hindi' pero mas lalong hindi ko kayang sagutin ng
'Oo'. 
Paano si Gade?

Shet! Hindi ko siya dapat iniisip sa mga oras na to. Nangilid ang mga luha sa mata
ko habang nakikipagtitigan kay Maddox. Ang bigat sa puso. Ang bigat bitawan ng
hangin na kakapasok lang sa katawan ko.

"I was too scared to confess, Ara. I was a coward dog para isiping babalewalain
mo'ko, na magbabago ang pananaw mo sa'kin. Na hindi na babalik ang kung ano tayo
kung sakaling umamin ako. But now ..." he took a deep breath at pinakawalan iyon na
may malalamlam na tingin "I already love you, Aragen. I love everything about my
Rara"

FVCK!

Gade's:

I got off the car when I arrived to her address and just throw the cigarette butt
somewhere. Ashley arrives from U.S and she wants me to come over her house.

The heck with that girl. She's getting crazier.

Ayokong pinaghihintay ako sa pagbukas ng pinto, so I already texted Ashley that I

almost reach her place to leave it open. I went inside, straightaway without even
knocking. I saw her sitting at the sofa obviously waiting for me.

"Gaden" she sweetly smiled and rose to hug me but I pushed her away after a second.

"Spill the tea" I said and sat on the solo couch.

"Nothing I just missed you"

I gave her death glare. Pinapunta niya ako para lang dyan? I was planning earlier
to cook for my family but disregard it after receiving her text message saying she
has something to say. Ashley helped me big time, so paraang ito ko siya
mababayaran. 
But not to the point she'll waste my fvcking time for nonsense.

Without saying anything, tumayo ako at umastang lalabas nang bahay. When I about to
leave the place, mahigpit niyang hinuli ang kaway ko at hinila haparap sa kanya ng
may nangangalit na mata.

"Balita ko okay na kayo? Ano! ganun na lang kadali kalimutan yung lahat?" she
shouted.   

My temperature rose up at awtomatikong napunta sa leeg niya ang mga kamay ko. Wala
sa sarili ko itong sinakal dahi sa pagkarindi.

"I don't fvcking care to what fvcking had happened. So shut your big fvcking mouth"
I said in gritted teeth, furious eyes and urge feeling to choked her to death.

She's barely breathing so I heatedly stop. She sat down on the floor and breath for
her life. I put myself in a couch and personally calm for a while. Fvck this girl;
she lit up my trauma.

"Gaden, di ko alam kung pano mo nakalimutan ang lahat ng ganun kadali. Damnit! You
almost died. You almost killed and drought yourself. Put that in your mind!"
naghihingalo niyang sumamo. Nakaupo pa rin siya sa sahig at patuloy sa pagbagsak
ang luha.

Her words were killing me inside. I can't deny everything cause it was all fvcking
true. Fvcking tears were starting to stream down my face.

"Gaden, I was there during your weakest days. Nung time na nawala ang lahat sayo.
Yung time na tinalikuran ka ng mundo. At yung time na tinalikuran ka ng taong
inaasahan at pinakamamahal mo. I was there all alone. All by your side. Ramdam ko
lahat ng sakit at pagkamunghi mo" 

She gave herself a time to breath. My eyes were getting mistier and reddish. I
can't deny it, it's all true, and it's like needles piercing down my skin.

"Kaya ngayon, di ko alam kung bakit ganun na lang kadali sa iyong talikuran ang
lahat. Ganun na lang kadali sayong kalimutan ang lahat ng nagawa ko. Kasi kung ako
ang tatanungin mo, hanggang ngayon hindi ko pa rin mapapatawad si Aragen sa lahat
ng ginawa niya" sigaw niya para dakpin ko ang magkabilaang pisnge nito gamit ang
isang kamay at diniinan ang pagkakahawak. I was getting harsh as I feel her inside
cheeks met.

"Stop babbling her name" my jaw was clenching and my breath were heaving. 
She spanked my hands and gestured that she wanted to say something, so I did.

"Alam mo ba kung asan ngayon si Aragen? She's with Maddox sa Batangas" she smirked
"Di mo alam no? Kasi nga Gaden matagal ka ng wala sa buhay niya. She doesn't love
you anymore. She doesn't care about you anymore"

"Fvcking liar" I slapped her hard.

"Then go there to believe me" she shouted back.

Fvck it!

I felt myself trembling and nervous that it might be true. I know she can't do it
to me this time. I believe in Aragen.

"You once fooled me, Ashley. Ang sabi mo anak ni Maddox si Zander but what happened
huh?"

"That's what she told us. Yan ang pagkakaalam ko at sinang-ayunan iyon ni Maddox.
Maybe she doesn't want to be called whore for having a kid without a fathe-" I
slapped her again.

"Don't call her whore, you fvcking bitch"

"Then check it for yourself"

I know I shouldn't believe her. But fvck! I can't help it. 

We were now driving on the way to Batangas and this fvcking tears were pouring down
as I remembered what really happened 12 years ago.

______

Next chapter is Gade's POV and Revelation... enjoy reading :) 

        CHAPTER 35 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 35: Gade's Revelation

R18| SPG; Vulgar words were used to express the feelings of the
characters. Reader's restriction is advised.

--

"I LOVE YOU ARAGEN" I don't know what she did but I fell in love in every little
thing she does. I tucked the loosen hair at the back of her ear and put myself back
to its position.

We're looking at the sun as it set. She's in an Indian sit while I was sitting
beside her, nakatungkod ang dalawang kamay palikod at nakahilig ang mga paa paharap
sa dagat. We were in Puka Beach, Boracay—a much cleaner and peaceful than Front
beach. There are less tourists coming here and you can savor every moment with your
love ones.

"Can I kiss you?" she asked that blew me away.

My wild Ara!

"You don't even have to as—" I startled in my position when she kissed me right off
the bat. I smirked in between and returned that thirst. I straighten up my sit and
cupped her face as I gave her the kiss that she wanted and deserved.

Her soft and thin lips drove my insanity into wilder. Sinubukan niyang kumalas sa
halik ngunit hinawakan ko na sa likod ng ulo niya para mas mapalapit siya sa akin.
My body wants more.

Damn, she's so addicting.

"Gade" she moaned a little. 

"Hmm"

"Enough" magic word that returned my sanity. I know we're in the crowd, but fvck! I
don't care! I let go of her lips and stare at her attentively. Biglang kumunot ang
noo ko ng lumingon siya sa aking gilid.

"What's wrong?"

"Para kang sira, kiss lang hiningi ko hindi laplapan" reklamo niya then beat my
arms jokingly. "Kakainis kasi yung dalawang foreigner sa side mo tingin ng tingin,
di ba nila ako nakikita rito?" she complaint that makes me fell in love over and
over again. I turned my gaze to the sun smiling.

"Selosa" bulong ko na tama lang para marinig niya.

"Mas seloso ka" ganti niya at ibinalik din ang tingin sa dagat.

"Let's make love here" I mockingly whispered in her ear. She froze in her position
and I wanted to laugh hard as I saw her cheeks got red "just kidding".

We're still young though and I am willing to wait until she gets ready. We're only
17 at age, and a year in our relationship. No need to hurry as  we have all the
time to do it in the future.

Can't wait for it to come though!

"Saan pumunta si tita?" I asked as I sat down on my bed and took off my black
shoes. Kakauwi lang namin pareho galing sa school at dito siya dumeretso sa condo.
We're both freshmen. I was taking BS Med Technology while hers was BS in
Accountancy.
"Lumabas ng isla may aasikasuhin daw" she replied as she was combing her hair in a
little vanity table I have in my room. I bought it for her. We were legally in a
relationship to her parents and unfairly not to mine. My parents were in the U.K
and working all their lives.

My parents had a business here and they brought me once in summer. I was 15 the
time I saw her in the sea shore playing with the waves. I was so fascinated how
lovely she was and my eyes started to crave in her beauty.

I told my mom, I wanted to stay in the Philippines and they bought me a condo unit
straightaway. I was spoiled financially cause they can't give the attention I need.
My mom is a half Filipino and half British while my dad is a pure one -British
Nationality.

"Tatlong araw nga siya sa labas eh" she faced me with a pout so I stood up and
walked towards her. Niyakap ko siya ng mahigpit mula sa likod.

"Edi mag decide kana kung gagawin na natin yun. Sayang ang tatlong araw" she pushed
me irritatedly.

"Ikaw puro kalokohan lumalabas sa bibig mo. Tigilan mo nga ako" 

"You'll sleep here again?" I asked while looking at her reflection in the mirror.
Seconds after, umalis siya sa yakap at dumeretso ng banyo.

"Yeah. Maliligo na ako" 

"Sabay tayo" I hurriedly run before she closed the door. I really love how she
reacts everytime I teased her with that. 
My cute Ara!

"Gade ano ba! Umayos ka nga" she screamed out of annoyance.

"I'm serious" it was just a joke, and again she gave me that famous death glare of
hers.

Tatawanan ko na sana ang reaction niya ng biglang bumagsak ang mga balikat nito at
hinayaang bukas ang pinto. I was surprised!

What is the meaning of this? Was she allowing me? Nanatili akong nakatayo at
laglag-pangang nakatingin sa kanya. She look at me once again before facing the
wall where the shower hanged above her.

Mas lalo akong nanigas sa kinatatayuan ng hayaan niyang malaglag ang kanyang
uniform blouse sa sahig. My heart beats getting faster. I don't know if I was still
breathing. Damn I am nervous.

She chuckled when she looked at me the second time. Does my reactions awful? Damn
Aragen I am fvcking nervous. Hindi ko aakalain ganito kaaga natin ito gagawin. Or I
was just overthinking and horny? Oh fvck!

I hurriedly run and stood in front
Naramdaman ko na lang ang pagpihit
kissed her like I had never kissed
respond to the kiss the way I did.
for my tongue to travel inside.
of her, cupped her face and kissed her horridly.
niya ng shower para mabasa kaming pareho. I
her before. She wrapped her arms in my neck and
She opened her mouth and gave the full entrance

I sucked her tongue and we both played with it. The water drops made the scene
hotter. We were soaked and wild at the moment.
I started to kiss her neck while taking her brassiere off. She bends it side ward
to give more access to my kisses. Her moaned sounds like an angel. 

She's perfect. Damnit!

I gave time pecking her collarbone and went down in her chest. She slowly bends her
body backward as I started to kiss her breast. I hugged her waist to give support
as she was giving me all the access.

I unbuckled my pants and stripped my shirt in a second. I did the same to her
pencil skirt. I want her to be comfortable in our first time so I decided to
brought her in the bed.

I laid her down and kneeled in front of her. I stared at the perfect curve she has,
and give seconds to stare at her diamond behind the undies.

Hindi maipaliwanag na kasiyahan an nararamdaman ko ngayon. God knows how much I

love this woman.

"Why did you stop?"

"Are you sure about this?"

"Yeah, dito din naman bagsak natin sa huli. So why prolonging the agony" her words
gave motivation to continue this thing. I quickly removed all the undergarments we
have. As I looked back at her, I was amazed how flawless and clean she was down
there.

Fvck! it's a dream come true.

"Stop staring at it" she said as her cheeks are getting red. I grinned and gave her
a peck in her lips then kissed her belly. I kissed every skin of her stomach.
Sucked. Licked. I sipped all the waters on it. It's driving me crazy.

My kiss went down. I cleaned her pelvic and licked it all throughout. Her moan
sounds so angelic that eager me to continue this thing until I reached hers. I
kissed every dimension of that diamond and situated my mouth to her slit. I touch
it repeatedly using the tip of my tongue before hungrily licked the inside. I
entered my tongue and stirred it inside.

"Ahhh Gade"

Her moan provide reasons to my keenness to go faster. I circled it inside that made
her groans louder. She was pulling my hair at agad inaangat ang bewang upang mas
mapalapit sa bibig ko. I hold her butt and thrusts my tongue sa pinaka mabilis na
kaya ko.

Hindi mapakali ang katawan nito sa paggalaw. It was swaying to the side then would
lift up closer to my mouth.

I started to taste her semen inside. She's getting wilder and I could feel that
she's on the way to reached her climax, so I doubled my tongue's acceleration.

We were both panting as she reached her point. I stared at her cum sliding down on
her parts. I gave a smack on her nose, chin, both cheeks and a second of kiss in
her lips.

I did it for the second time with a finger simultaneously. She cum once again so I
was ready to put my erected manhood.

"It would be hurt but I'll be gentle. I love you" I positioned myself in her
entrance and looked at her with excitement. In my awe, she gave me an impatient
smile. 

Can't wait to do it? Damn you excites me even more, Aragen!

I started to put the head that screams her a little.

Fvck Ara!

"Ahhh hmm" she moaned.

I watched how her body respond as I leisurely put mine and until I perfectly
inserted it. She moved out the pain and moan even louder.

"Gaden!" she moaned. 

"Shh I love you" I assured her and gave a fast kiss on her lips.

Bumalik ako sa naunang pwesto at nagsimulang ilabas-masok ang akin. I'll slowly
thrusts it 'til her body get used of the pain.

Fvck Ara!

I could feel the tightness inside that drives me crazy. I love her. God knows it.

I fucked her with all my love. I went faster and faster that made both of us crazy
in this bed. I put her one leg in my shoulder and pushes myself more. I looked on
our thing and amazed on how we connect. Damn! I could feel greatness and heaven at
the same time.

I caught a glance of her reaction and surprised as her eyes dilate with the same
feeling as mine. Her hands were both grasping to the bed sheet. Umaarko din ang
katawan nito sa bawat ulos ko.

"Gade"

I can't help but put her other leg in my shoulder, and hug it tautly. I continued
shoving to please ourselves. Nanghihina na ang bewang niya na mas binilisan ko pa.

"Ohhs! ahhh" ungol niya.

I felt her fluid exploded. I was at the peak of my climax so I gave one hard
thrust.

But FVCK!

I PUT IT INSIDE!

That didn't stops me to recur more rounds until we both lose our strength.

Everytime I was with Aragen, there's nothing I could ask for. All I need was just
her - everything about her.
I'm so in love with her! Darn it!

"Bye, Love" I can't take my smile away though she already dropped the call. It had
been month since we made love to each other. From the very beginning of our
relationship, Aragen became the only gorgeous in my eyes -in my world. Hindi ko
akalainhg magmamahal ako ng ganito. I wanna marry her someday -only her.

Three in the afternoon and I was exhausted from school. Nauna akong umuwi dahil may
klase pa naman si Aragen. I'll just pick her up later. I was off to sleep when my
phone rang. Miss na miss ata ako ng future asawa ko.

I giggled like gay. Fvck!

"Miss me that much love?"

Hindi sumasagot ang kabilang linya na nagpakaba sa akin. Kakaibang ambiance ang
dulot ng katahimikan. Did something wrong happened to her?

"Hello, love?" I asked again.

"G-Gaden?" a girl from the other line was crying. It wasn't Aragen.

"Who's this?"

"Aunt Cecile. Your parents" she can't say her words properly cause of tears.
Nagsimulang kumabog ang puso ko. It was Aunt Cel from UK -sister of my mother.

"What happened to them?" I ask calmly as I don't want to think horribly.

"Their plane c-crashed" her tears shed.

I froze in my bed. I even forgot how to breath. Everything fell down and my world
suddenly stopped. Tila naging bungol ako at pinaulit pa kay auntie ang sinabi.

Sobrang bigat ng bawat kabog ng dibdib ko. 

My adrenaline lit up and I start putting some shirts in my backpack. Agad kong
tinungo ang Cagban port, palabas ng isla, at laking gulat ng makita na andoon din
si Ashley.

"Gade! Saan punta mo?" she asked and sat beside me.

"I'll be home for a while. Can you tell Aragen na aalis muna ako? I may not call
her for the moment since I forgot my phone in my condo unit and kindly give it to
her" I handed her my key.

Pagdating sa Jetty port, Caticlan, agad akong sumakay sa itim na sasakyan na

sumundo sa akin. Dumeretso ito sa private plane na sasakyan ko pauwing UK.

"Mom and Dad" I mumbled while looking at the sky "Hindi ako naging mabuting anak" I
cried silently. Still hoping that everything would be okay. My heart aches every
time it beats. I can't imagine the idea of losing my parents. Damn!

I took a countless deep breath. My tears poured down on my face as a flashback  of

how I treated my parents started to play.
"Mom and Dad" I hysterically cried when I saw both of them inside a golden coffin.
I hugged my mother's casket. Her face was totally burned, you can't even recognize
that it was her. Damn, mom! I cried harder, I looked at my dad with the same
situation with my mom.

A big part of me were lost by that moment. I mourned for a week. Sans eating, sans
sleeping and was just there staring in our big family portrait.

"Ang sakit! Mom, Dad!" magdamag akong umiyak at inubos ang lakas sa loob ng kwarto.
FVCK IT" I smashed all the things inside my room. I was so occupied by my parents'
death that I did not had a chance to call Aragen. 

I told Montreal's clan that I'll continue my life in the Philippines. They were
upset by my decision. They wanted me to finish studies in the family owned
university somewhere in Birmingham. But damn! I can't spend more days without
Aragen. 

When they knew about my flight to Manila, they locked me up instantly in my room.
Depression got me in. I was still mourning by my parents passing, so I need someone
to be with me. I need Aragen, and not to be treated as prison in this house!

I rebelled and shattered all the things I had. From the million-dollar worth of
paintings until to the least special edition of my designer clothes. I ripped them
all out. Nothing left in my room but walls and floors. The Queen of Britain knew
about my parent's death and send their grief towards the family, but I don't care.
I showed a disrespectful manner towards her when she visited the house.

"Then go there, you son of a bitch" Aunt Cel shouted.

I almost slapped her, yet her husband punched me first. I brushed off the blood
from my mouth and smirked to all of my Aunts and Uncles' faces. The whole Montreal
got mad and kicked me out of the house. They threw me like a cat, holds nothing in
my hand.
I took another flight going back to Manila using my mother's ATM card number that I
secretly memorized.

Kakababa ko lang ng etrike sa tapat ng condo ko ng lumapit sa'kin si Ashley. 

"Long time no see" she smiles widely. I retorted that smile and went inside the
building. I still have my spare key thou. The house was clean. I smiled by the
thought of Aragen taking good care of my condo. I hurriedly go down and was so
excited to see her.

Laking gulat ko ng makitang nasa lobby pa rin ng building si Ashley. Hinayaan ko

siya at dumeretso ng lakad papuntang dalampasigan.

"San ka pupunta?" she asked. Sinasabayan ang bawat hakbang ko.

"Aragen" I replied.

"What?"

I stopped to her sudden reaction. Halata ang gulat sa mga mata niya.

"Why?"

"Di mo alam ang nangyari sa kanya?" napakunot ang noo ko sa kaniyang sinabi.

"The what?" I ask irritatedly.

"T-that she was pregnant. I t-told her to call you" my heart fluttered.

Fvck! She's pregnant! Damnit!

I doubled my steps going to the beach. I know where I can find her. Tuliro kong
tinungo ang lugar kung saan siya makikita. Hindi maipaliwanag na saya ang nasa puso
ko -kapag may umalis may darating. Tears started to pour down my face.

Aragen was pregnant. I am going to be a father.

I reached the Groto station where we used to hang out.

"Gaden wait" Ashley said trying to hold my hand, but I refused to stop. My
girlfriend is pregnant so I badly need to see her "GADEN HINDI IKAW ANG AMA".

Agad akong napatigil sa paglalakad at napaharap sa kanya.

"What" I asked in disbelief. What the fvck is she talking?

"Gaden, sorry to tell you this, pero hindi ikaw ang ama ng dinadala niya" she cried
non-stop and tried to hold my face but I pushed her hard. Fvck her! What was she
saying! and why the fvck was she crying?

It was me. I didn't told Ara that I accidentally placed it inside. So, it was me. I
know it was me. I continued walking to the place I know I'll see her.
"Gaden please listen to me, ayokong masaktan ka lalo. I know what happened to your
parents. I heard it from my mom" she cupped my face "Can't you see it? Hindi man
lang siya gumawa ng paraan to reach you out. Ne wala siyang pakialam nung umalis
ka. So, plea-"

"FVCK YOU ASHLEY! shut the fvck up as if you knew everything" I pushed her off.

"YES, I KNEW EVERYTHING" she shouted back "So listen to me cause I knew everything.
Maddox was the father of her child. Matagal ka na nilang niloloko. They were in a
relationship for quite long now. Can't you see it? Gaden nagmumukha kang tanga sa
pinaggagawa nila"

I choked her. People started to circled us. Some were trying to take Ashley off my
hand.

"Shut your fvcking mouth or I'll fvcking ripped it out" I burst out of anger and
throw her like a trash. She breath for her life.

"Bakit ayaw mong maniwala? Nagmamalasakit na nga ako tapos ako pa ang masama" I
gritted my teeth to every word that comes from her mouth "Nice timing. Look at your
back" she yelled.

I did what she said and, in my awe, world started to fell down.

Fvck!

"I told you" she smirked.

Aragen and Maddox were kissing. They were far from us but I know it was Aragen.
Agad akong humakbang palapit sa kanila. Aragen's words are more powerful than that.

"Gaden, tigil na" tinabig ko ang mga kamay ni Ashley na kumapit sa mga kamay ko.

"I'll let her explain" Ashley slapped me.

"Gaden wake up. The truth is in front of you. Kung magpapaliwanag siya itatanggi
niya ang lahat. Pagmumukhain ka niyang tanga. Alam ng mga tao rito na si Maddox ang
ama ng dinadala niya. Actions speaks louder than words. Look at you! Rich and
young. Powerful and well-known. Malamang pipiliin ka niya. She once labelled as
gold digger in our place. Alam mo naman na nabuntis lang ang ina niya ng hindi
kilala kung sino ang ama. Marami pa siyang tinagato na hindi mo nakikita, Gade.
Naawa na ko sayo at di ko na kayang manahimik" naglakad siya palapit "Gaden wake
up"

Bullshit!

Fvck it!

They kissed. They fvcking kissed in front of me. I crumpled the 20th canned beer
that I was holding.

"FVCK THAT KISS" I screamed and throw the can in the wall of my room. I took
another glance to the phone I was holding.

Ashley sent me a group photo of Ara, Maddox and Ashley's circle of friend, she was
beside him and his arm was in her waist. It dated just last week. There are some
video where Aragen and Maddox were happily playing in the shore. Ara's leaning in
Maddox' shoulder, and him kissing her forehead. Those were the pictures when I was
not around.
And those times that I was here, yet Aragen were asking my permission to visit
Maddox.

DAMN! I WAS FOOLED!

My parents just died, and I was still mourning to their unforeseen death. I got
kicked out of the house and my whole family were disappointed in me. They took
everything I had and I lost everything in just a snap.

Was it wrong to chose someone you love? Was it wrong to chose her in replacement of
my life?

I chose her over my career.

I chose her over my power.

I chose her over my family.

But fvck I was fooled!

*cracks*

I threw my phone up in the wall.

"DAMN THIS LIFE"

Kusang bumabagsak ang mga luha sa mata ko. Ang sakit sakit!

"Gaden tama na yan. Andito pako!" Ashley took the nth glass in my hand. I was not
drunk yet "I can help you ease the pain" she shouted in my ear after hugging me.
The loud music in the clubs sounds her scream as a normal one.

"What will you do?" I yelled and pushed her away.

Goddamn it!

I locked myself in my room for a week now. I hadn't eaten anything. I slept with a
heavy heart and woke up with a heavier one. 

Does one year isn't enough for me to know more about Aragen?

"Where are you going this time?"

"Why can't you leave me alone?" dinakip ko ang magkabilaang pisnge nito at diniinan
ang paghawak roon.

"Because Gade I don't want to leave you behind. Gusto kitang samahan sa pagdudusa
mo. I wanna help you" she barely said those words. I immediately throw her as I can
feel the urge of killing her.

"Really? Then take your fvcking face out of my sight" 

Laking gulat ko nang imbis na tumakbo palayo ay niyakap niya niya ako. 

My mom's business here in Boracay was finally fell down in bankruptcy. I took the
remaining funds and decided to live in Manila. Far away from this island; far away
from her.

My mom had a small company somewhere here. At the age of 17, I carried the burden
of a businessman life. I continued my life. Restarted the things that was not yet
starting. I did not stop my education, and Ashley helped me transferring all my
records. She refrained herself in telling everyone that I was in Boracay, and did
the same as I leave it. She came with me in Manila and stood as my righteous hand.
I know that she came from a wealthy family and that she was a spoiled brat.

Times came where I haven't had sleep from my medicine school and to my small
business. Tinuon ko ang lahat ng atensyon sa trabaho at negosyo. I finished my
bachelor's degree in my pre-med and continued my M.D in the same school. Becoming a
doctor was really my dream ever since, so I would never gave it up.

Di ko alam kung namamalik mata ako but I saw Aragen groggy pushing a stretcher with
a kid on it.

I smirked. A bitch was attacking by her own karma!

Something whispered in my ear to come closer and help giving medical treatment to
that kid. I have no idea why my heart beats faster every time I looked at the kid's
pale face. My body exerted too much effort in curing him.

"Please do something for my child" she cried in my office.

Bullshit'

Ang lakas ng loob niyang humingi ng tulog sa akin. Gusto kong siyang sumbatan sa
lahat ng pinagdaanan ko but Fvck you, Aragen!

"Alam ko ang lahat. Mula sa panloloko mo at pagpapapanggap. Fvck that two faced of
you"

In all those hatred and rage, I still took the responsibility of donating blood to
her son. Damn!  I don't why.

"I want you to have a separate DNA testing apart to the one I have with Aragen" I
ordered Ashley. I badly want to know the certainty of that kid. Iba ang kutob ko.

Each test comes out negative. Parang may naglahong parte ng katawan ko. I knew it
was not mine, but some part of me wishing they were just fooling around. Until this
test arrived, my accusations victimized me.

"Will you marry me?" I reluctantly asked Ashley. I need someone to display in my
family so I'll get all the inheritance from my parents. We get married in a civil
way then flew straightaway to England. We also signed the common-law spouse's rule
which means each spouse does not have any legal rights to own the property of
his/her partner. Ashley will never have a chance to take any cents from my property
if ever I cut the marriage.

"She's Ashley, my wife" I announced to Montreal family. Nasa kanya ang mata ng
lahat at mataman na sinusuri ang bawat galaw nito. They might looking for something
unlikable to her.

Tsk! She can handle herself.

She was smiling all throughout and showed them the elegance she grew up with. Her
sophistication filled my family's contentment.

Everything settled and signed by the fam's lawyer. I got all the property that my
parents had. We stayed in Montreal's mansion for a whole year but never felt any
love to her. I spoiled Ashley financially, from all the designer's bag, cars and
jewelries, met the royalties of British. 

I admit it! I'll try my best to love her but.. that asshole is not lovable. 

After completing the task, we went back to Manila.

"Let's end the marriage"

"What? No, Gaden. We can't"

"We talked about it from the start, Ashley. You should expect that this day will
happen" I left her dumbfounded. 

We legally divorced. Ang takot niya sa'kin ang nagpipigil na umayaw sa kagustuhan
ko.

The lovable and caring Gaden Hugh was finally dead. Pinatay ng mga taong inaasahan
at pinaniniwalaan ko. Aragen, who became my life and everything, was shitting me
for the whole years of our relationship; I was so stupid for not knowing it.

My CFO took millions of money in my company. Now I have to deal with it. Walang-
humpay na trabaho na naman upang makabawi, though my money won't finished by that
mere stealing. I just don't want to lose any piece of shit again, kahit kunti ang
halaga. 
I need a new one. New employee who'll work her ass to bring back my money. Lalayo
pa ba ako kung ang salitang paghihigante na ang lumalapit?

I sent out the mail in Aragen's work. A mail offering her work that she couldn't
probably resist.

You can run with a lie but truth will have its way to find you, Ara. I want you to
taste my sweet avenge. 

---

        CHAPTER 36 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 36: Eye of Storm

---

"I was too scared to confess, but now, I already love you, Aragen"

Di ko alam kung pano sasagutin si Maddox. Di ko din naman alam kung ano ang tanong.
Hindi siya nagtatanong but stating his statement. My bestfriend is confessing his
feelings.

Naramdaman ko na lang na may tumulong luha sa mata ko habang nakikipagtitigan kay

Momo. Nakatingin siya na may ngiti sa labi. His hand was still on my hand na
nakapatong sa mesa.

"Di naman kita minamadalim, Rara. Alam kong gulat ka kaya I'll give you time to
think about it" paliwanag niya "Let's eat".
May lumapit na waiter at naghatid ng pagkain sa table namin. Hindi naman maalis ang
tingin ko kay Momo. Naguguluhan ako! Di ko maintindihan kung bakit biglang pumasok
sa isipan si Gade. Ano namang kinalaman niya sa nangyayari ngayon?

Bumalik ako sa wisyo ng biglang nasagi ni Momo ang pinggan ko na nagdulot ng ingay.
Busy ito sa kakalagay ng kung ano-anong pagkain roon.

"Ops sorry. Kumain kana, Rara, ayokong gutomin ka sa unang gabi natin" aniya at
nginitian ako.

Momo.

Simula't sapol andyan siya para damayan ako sa lahat ng bagay. Tinuring niyang
sariling anak si Zander. Pinunan niya ang lahat ng pagkukulang ni Gade. Hindi niya
ako iniwan sa ere.

Bakit hindi ko man lang napansin na nahulog na pala ang bestfriend ko?
Shit ang manhid ko!

Inumpisahan ko ang pagkain ng hindi kumikibo. Naguguluhan ako! 

Sobrang gulo.

Napatingala ako ng tingin kay Momo ng bigla niyang dinapuan ng table napkin ang
gilid ng labi ko.

"Relax, Rara. Ako lang to haha" napayuko naman ako sa hiya. Ang awkward niya tuloy
kausapin 

Tinuloy namin ang pagkain at itinuon ko ang pansin sa pagkain na nasa harap.
Tanging ang musika sa cassette at alon ng dagat ang maririnig. Uminom ako ng wine
at pinunasan ang bibig gamit ang face towelette. 

"Shall we dance" tumayo siya sa gilid ko at inilahad ang mga kamay. Nginitian ko
siya bago tanggapin ang alok.
Another set of romantic music played in the background. Lumapit kami ni Momo sa
gitna na kung saan mas maliwanag. Nakatutok ang poste ng ilaw at may petals din na
nakakalat. He put my hands in his shoulder at agad niya ring inilagay ang kanyang
braso sa bewang ko.

I was just staring at him. Hindi niya rin naman kailangang patunayan ang sarili.
Sobrang sapat na yung mga oras na nilaan niya sa'min ni Zander. He stared at me
with a smiling eye and delighted smile. I am teary eyed again, just realize that
Maddox deserves a place in my heart. 

Wala akong kasiguraduhan kay Gade. Walang nakakaalam ng tumatakbo sa utak nun.

Isinandal ko ang mukha sa dibdib ni Maddox habang ang mga kamay ay nasa balikat pa
rin niya. Naramdaman ko na lang ang pagpulupot ng mga braso niya sa bewang ko at
isinandal sa gilid ng ulo ko ang pisnge niya.

"Kay tagal ko ng gustong umamin sa iyo, Rara kaya lang natatakot ako. Natatakot na
baka pag nagsalita ako ay magbago ang pagtingin mo sa akin. Baka layuan mo ko" I
heard his sudden sob "Ansaya ko Rara at hindi moko pinagtabuyan. Tinanggap mo ang
pagtatapat ko. There's nothing I could ask for but your heart alone"

May kung anong kumabog sa dibdib ko ng sabihin niya iyon. Hindi ako sigurado sa mga
ikinilos. Hindi ko siya tinanggihan lalong hindi ko pa naman siya tinaggap. 
Ang gulo ko.

He hugged me tight at isinabay ang galaw sa romantikong musika. Nakikisabay din sa

payapa ang tunog ng alon. 

It seems perfect! Tonight is perfect.

"Aragen" he moved out from the hug then cupped my face "Mahal na kita dati pa.
kapag maayos na ang lahat, kukunin natin si Zander mabubuo tayong muli. I can take
care of you, ituturing ko kayong akin" hinalikan niya ang noo ko. Napapikit ako sa
ginawa niya.

Subsequently, we stared at each other. Kita ko naman ang pagmamahal na kumkislap sa

kanyang mga mata. Kumikislap ito sa saya sa at pagkasabik sa mga bagay na pwedeng
mangyari. Unti-unting lumalapit ang pagmumukha ni Momo sa akin. Di ko alam kung
bakit pero napapikit ako, na itinulo naman ng mga luha ko. 

Ang sarap sa pakiramdam na may tatanggap sa iyo ng buo sa kabila ng pangyayari sa

buhay mo. Di ko parin mapagtanto kung masaya ako sa pagtatapat ni momo. Ang tanging
alam ko ay bigyan siya ng pagkakataon dahil deserve niya iyon.

Agad kong naramdaman ang paglapat ng labi niya sa labi ko. Hindi iyon gumagalaw
pagkat dinaramdam lang ang bawat segundo. Ngunit bigla akong napamulat ng makita si
Gade sa imahinasyon ko. Di ko alam kung pano pero siya ang nakikita kong kahalikan
ngayon. Napakurap ako lng ilang beses at nagsimulang magsalitan sa paningin sina
Momo at Gade.

Watdapak! Anong nangyayari sa akin?

Bakit siya pa rin ang iniisip ko. Bakit si Gade pa rin pagkatapos ng 12 taon?

*boogsh*

Napatakip ako ng bibig ng makitang tumalsik si Momo sa buhanginan.

"FVCKING BASTARD! A MOTHERFUVKER TRAITOR" sigaw ni Gade at muling sinugod ng suntok

si Maddox.

Hindi kaagad ako nakagalaw sa kinatatayuan. Nalipat na lamang ang atensyon ko kay
Ashley ng lumapit ito sa nagsusuntukan na ngayon na sina Maddox at Gade.
"GADE ENOUGH" sinubukan niyang hilahin si Gade mula sa ibabaw ni Maddox "TUTUNGANGA
KA LANG BA DYAN ARAGEN? TULUNGAN MO KO" nakabalik ako sa sarili ng sigawan ni
Ashley.

Dali-dali akong tumakbo mula sa pwesto ni Maddox na ngayo'y nakaganti na kay Gade,
nakakuha ito ng tyempo kanina kaya't sinuntok ng malakas sa mukha ng kaaway.
Hinawakan ko ang dibdib nito mula sa likod upang mahila palayo, ganun din naman ang
ginawa ni Ashley kay Gade.

Napako ako sa kinatatayuan ng tumama ang tingin namin ni Gade sa isa't isa. Ang mga
mata nito'y sumisigaw ng galit at pagtimpi. Hinawakan ni Ashley ang pagmumukha niya
at pilit itong hinaharap sa kanya. Nakaharap man ang katawan nito sa babae pero ang
mga tingin ay nasa akin pa rin.

"Gade, umalis na tayo rito, kitang-kita mo naman ang nangyari, diba! Tama na! Give
yourself a peace this time" she blabbed in his full-of-hatred face. 

Gulantang kong isinunod ang mga tingin sa katawan ni Ashley ng bigla siyang itulak
ng malakas ni Gade. Bumaling din naman ang atensyon ko sa kanya ng unti-unti itong
maglakad palapit sa akin. Napapaurong ako sa takot na baka masaktan.

*PAK*
He spanked me na nagpatalsik din ng katawan ko. Gulat kong ibinalik ang tingin sa
kanya habang ang mga kamay ay nasa kanang pisnge na natamaan. Mas lalo akong
nagitla ng sinuntok naman siya ni Maddox dahilan ng kanyang pagkatalsik. Ngunit mas
kahindak-hindak ang mga tingin nitong hindi maalis sa akin.

Tumingin siya saglit sa gawi ni Momo ng makitang bumangon ito, inunahan niya ito ng
banat bago makatira ang kaaway.

Nangangatal ang aking bibig habang nakikipagtitigan naman sa kanya. His eyes were
full of vengeance and loathe.

Lumapit ito sa pwesto ko na nagpaurong sa akin ng patalikod.

"Aragen" galit na sambit niya na tama lang para marinig ko. Patuloy siya sa
paglapit hanggang sa bumagsak ang tuhod paluhod sa harap ko. Ang mga mata niya
ngayo'y puno ng katanungan at karimlan. Nagsimulang pumatak ang mga luha ko at
ganun din sa kanya.

Lalong kumabog ang puso ko ng humagulgol siya ng iyak habang nakayuko sa harap ko.
Gumagalaw ang mga balikat nito at hinahabol ang hininga sa paghikbi.

"Why?" tanong niya "Why are you doing this to me?" sigaw niya at iniangat ang mukha
sa akin. 

"Why are you fooling me all these time...

What did I do to deserve all this pain...

and how could you do all these things to me? How could you betray me?" sumamo niya
ng tinuturo pa ng daliri ang sarili.

Heto na naman ako sa katanungang ako lang din ang makakasagot. Hindi ko alam ang
dapat maramdaman - matatakot ba o makikisabay sa mga luha ni Gade.

Nangangapa ako ng salita. Hindi ko alam ang sasabihin. Halos hindi ko na rin ito
makita ng maayos dahil sa mga luhang namumuo sa aking mga mata.

"Gade, come on" nalipat ang attensyon ko kay Ashley na ngayo'y inaalo ang
nagsusumamong si Gade "Let's go home" aniya at pilit pinapatayo ang lalaki.
"Umalis lang ako saglit pero pagbalik ko nakikipaglampungan kana sa iba" he shouted
that stops Ashley to her agenda "Ashley informed you and gave you my key, my condo
unit. My phone was there, my clothes, all of my things were there. Isn't it obvious
na babalik ako? My chances of coming are hidden in that plain sight, Aragen. WERE
YOU DUMB?"

I was surprised of his words at wala sa sariling napailing. Walang ibinigay si

Ashley sa akin. Wala rin siyang sinabi. Umiling-iling lang ako sa harap ni Gade
habang patuloy pa rin sa pagbagsak ang luha.

"Gade, hurry up" tarantang suhestyon ni Ash.

"Tell me, Aragen were you dumb or just one of the plain bitches in that isla-"

I slapped him.

Nangangatal ang labi kong nakatingin sa kanya. May kung anong sakit at inis ang
namuo sa loob ko. I turned my gaze to Ashley na ngayon ay tila kinakabahan at
nagmamadaling ialis si Gade sa lugar.

Anong itinatago niya?

"Such a great pretender" smirked "Nice one for letting me believed the unnecessary,
nice play, Aragen" stated out of disbelieved.

"ANO BANG PINAGSASABI MO?" I can't hold it anymore. His accusations were getting in
to my nerves "Wala akong kaalam-alam sa lahat ng pinagsasabi mo. Hindi kita niloko
at lalong hindi kita pinaglaruan"

"SHUT UP ARAGEN" sigaw ni Ashley. Mabilis akong napalingon sa kanya. Umayos ako ng
tayo at kinompronta siya.

"Anong alam mo na hindi ko alam ha, KAIBIGAN?" I defied her; emphasizing our
endearment.

Bigla siyang kinabahan sa tanong ko. Binalingan niya ng tingin si Gade na ganun pa
rin naman ang posisyon -nalakuhod at tulala sa pinanggalingan ko.

"Halika na, Gade" before he could grab Gade's hand, I already grasped her arms at
mabilis siyang iniharap sa akin.
"Answer my question, Ash" I shouted at her face.

"Di ko alam ang pinagsasabi mo"

I was halfway to slap her pero pinigilan ang kamay kosa ere. Binitawan niya rin
iyon ng marahas. I looked at it and was shocked ng makita si Gade. Tinapunan niya
ng ako galit at mabilis na hinila si Ashley paalis sa lugar.

Gulat kong tinignan ang bawat hakbang nila palayo. Bakit siya?

Bakit ang sakit?

"Ara" Momo consoled me.

Ang sakit tingnan na hila-hila ng taong minahal ko ang bestfriend ko paalis sa

lugar na ito.
He dragged Ashley out of this scene instead of me.

Napahawak ako sa dibdib ng bigla iyong kumirot. MY HEART, FVCK!

I can't breath!

---

        CHAPTER 37 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 37: TRUTH PREVAILS

--

"Ara ok ka lang?"

Tulala pa rin ako sa likod nina Ashley at Gade na halos hindi ko na makita dahil sa
layo na ng nilakad. Patuloy pa rin naman sa pagbagsak ang mga luha ko at sa
pagkirot ang puso ko.

"Kailangan ko silang habulin" wala sa sariling naibigkas ko sa hangin.

"Ha? No! wag na Rara" sambit ni Momo. Tumayo siya sa harap ko at hinawakan ang
aking balikat. Nakatitig siya sakin habang ako'y nakatingin pa rin sa direksyon ng
dalawa.

"Mo, hahabulin ko sila. Kailangang malaman ni Gade ang totoong nangyari. Pinapaikot
lang siya ni Ashley" determinadong saad ko at humarap sa kanya. Tila nabuhayan
dahil sa naisip na plano.

"Aragen di na kailangan. Di na yon makikinig sa paliwa-" agad kong tinanggal ang

pagkakahawak niya sa balikat ko at nagsimulang humakbang.
Kailangan marinig ni Gade ang paliwanag ko. Si Ashley ang puno't dulo ng lahat ng
ito. Pota! Why of all people Ashley? Bakit mo to nagagawa sakin, samin? Tumakbo
nako para maabutan pa sila. Tiyak na doon sila nagpark sa pinarkingan namin, malayo
iyon rito.

"Aragen" sigaw ni Momo na humabol sakin. Mas binilisan ko ang pagtakbo "Ara tumigil
ka"

Liwanag ng buwan at liwanag mula sa poste ang nagbibigay liwanag sa daan. Patuloy
ako sa pagtakbo at sa wakas nakikita na ang mga likod nila.

"Gadeeee" I shouted.

Lumilipad sa ere ang mga luha na bumabagsak mula sa mata ko. Wala na kong oras pa
para punasan iyon. Kailangan ko silang mahabol.

"Montreaaal" sigaw ko pa.

Kita kong napalingon si Ashley sa gawi ko. Kita ang pagkabahala dito kaya't mas
nauna na ngayong humakbang kay Gade at hinila ito para mas mapabilis ang pag-alis
nila.

"Arageen" sigaw naman ni Momo mula sa likod ko.

Halos hindi nako makahinga sa hingal pero kailangan ko silang mahabol, malapit na
ko.

"GADEN HUGH MONTREAL" sigaw ko sa buong pangalan niya dahilan para mapahinto ito.
Lumakas ang loob kaya't mas dinoble ang bilis na naayon sa makakaya.

"Wait for mee" sigaw ko naman. Nakatigil pa rin naman ito sa paglalakad habang
nakatalikod sakin.

Laking pasalamat ko ng makarating sa pwesto nila. Tumigil ako at napahawak sa

magkabilaang tuhod habang nakabend ito. Hinihingal ako!

"Gaden, come on" paghila ni Ashley.

"SANDALE" sigaw ko naman at napahawak sa balikat ni Gade. Nang makakuha ng sapat na

hangin, humakbang ako sa harap niya. Mariin ko siyang tinitigan habang hinihingal
pa rin. Hindi naman ito nakatingin pagkat deretso lang ang titig. Kita sa
peripheral vision ko ang pagdating ni Momo.

"Hear me out" simula ko. Kita ang pagkataranta ni Ashley na nasa gilid ko. Lumaki
din naman ang mga mata ni Momo sa narinig.
"You... you misunderstood everything" I said while looking at him intently. Lumipat
sa akin ang mga tingin niya. I saw the bloodshot eyes of him. Visibly tired of
everything.

"Ashley didn't tell me about your reason of le-"

"GADEN COME ON" sigaw ni Ashley at sinubukang hilahin si Gade ngunit hindi ito
nagpatangay. He was just staring with hatred and rage in his eyes. Nakakuyom din
ang mga kamay nito.

"WALANG SINABI SI ASHLEY TUNGKOL SA PAG-ALIS MO"

"ARGHH LIER" sigaw ni Ashley at galit na hinila ang mga kamay ni Gade. Nang hindi
niya ito natangay ay saka niya binalingan si Momo "MADDOX DO SOMETHING"

"She.. SHE BRAINWASHED ME ABOUT YOUR LEAVE" mas binilisan ko ang pagsalita sa takot
na mawala ang pagkakataong ito.

"STOP IT, ARAGEN" naramdaman ko ang paghawak ni Momo sa kamay ko at sinimulan ang
paghila sa akin. Seems my adrenaline worked ng hindi niya ako matangay kahit gaano
pa siya kalakas. Me and Gade were both looking at each other, though he still has
that enraged look.

"Siniraan ka niya sa harap ko. She keeps on saying na umalis ka dahil wala ka naman
talagang pakealam. You already got what you wanted from me. You're tired of me.
That you never l-loved me" pumiyok ako at mas bumuhos ang mga luha. Hinayaan ko
lang ito. Kailangan niyang marinig ang totoong nangyari, okay lang sa akin kahit
hindi na siya bumalik basta marinig niya lang ako.

His gaze turned to confusion.

"Gade kung ano-anong pinagsasabi niya. She even told me na w-wala kang pakealam sa
pinagbubuntis ko. Ipa-"I took a deep breath "Ipahulog ko raw ang bata kung gusto
ko" I shed more tears "Yan ang pinagsasabi niya sakin. That's why I told her na
iinform kang pinahulog ko... cause I don't want you to be part of my kid anymore" I
raised my voice in the last part.

Tila kaming dalawa na lamang ni Gade ang tao sa lugar na ito. Nag blur sa paningin
ko sina Ashley at Maddox na pilit kaming inaalis sa pwesto. Hindi ko rin naman
naririnig kahit na kita sa gilid ng mata ko ang pagputak ni Ashley at ang
pagpupumilit ni Momo na umalis na kami.

Gade was obviously shocked. Tears started to run down on his face. Ang galit sa mga
mata nito ay nawala.
"She told me na katawan ko lang ang habol mo. That you played along until I offered
it to you" biglang may namuong galit ng sabihin ko iyon "Sinong hindi magagalit sa
ganun? Tell me?" nagsimula na namang lumabo ang paningin ko dahil sa pamumuo ng
luha doon "Gade, I moved on kahit na sobrang sakit. I moved on kahit na alam kong
mahihirapan ako. I need to move on ng ganun kabilis. Dobleng dagok ang nanyari sa
buhay ko. I got pregnant at 17, alam mo ba kung anong tingin ng mga tao sakin? Alam
mo ba kung ano ang pinagdaanan ko sa panghuhusga nila? Pero never pumasok sa isip
kong ihulog ang bata dahil wala siyang kasalanan. At... at kahit yun na lang ang
matira sa akin na mula sayo"I gasped for air "Tumigil ako sa pag-aaral ng isang
taon. Sobrang hina ng kapit na anak mo at kailangang magpahinga for the rest of my
pregnancy dahil nakataya pareho ang buhay namin. But I didn't know what Ashley told
you. She probably tells you a different story" I shouted the last sentence.

"Good thing Maddox was there to lift me up. He claimed the kid para matigil ang mga
tao kasi alam niyang sobrang apektado ako. He took care of me mula sa pagbubuntis
hanggang sa paglaki ni Zander. Maayos na dapat ang lahat" I turned my gaze to the
side at agad din namang ibinalik sa kanya.

"Nairaos ko ang ilang taon at pasalamat ko dahil dumating sa buhay ko ang anak mo.
Si Zander ang dahilan sa bawat paghinga ko. Siya ang dahilan kung bakit hindi ako
sumusuko." huminga ako ng malalim at ilang beses na pumiyok dahil sa patuloy na
pagluha "Masaya na kaming tatlo pero bakit bumalik ka pa? Hindi ka na kailangan.
Hindi ka na sana bumalik pa. Wala kana sa buhay namin" pinaghahampas ko ang dibdib
niya. Napaupo din naman ako at humagulgol ng iyak. Itinakip ang mga kamay sa aking
mukha. Alam kong nabigla si Gade sa lahat ng narinig. Nawala ang galit at lumuwag
ang pagkuyom sa mga kamay. Nakatitig lang ito sa akin at hinahayaan niya rin na
bumagsak ang mga luha niya.

Bumalik ang lahat at tila tumigil ang sandaliang pag hinto ng paligid ko. Ramdam ko
na naman ulit ang tensyon sa aming apat. Maddox and Ashley were both shocked sa
lahat ng narinig, tila takot at di alam ang gagawin.

"S-sorry I didn't know. I'm sorry. I'm so sorry" natauhan si Gade pagkatapos ng
ilang segundong pagkatulala, Paulit ulit niyang sinabi iyon. Lumuhod siya para
magpantay kami at di alam kung hahawakan ba ako.

Lumabas din ang British accent nito.

"DAMNIT" sigaw niya at muling tumayo. Hinarap si Ashley at tinapunan ito ng galit.
Napaurong ito sa takot ng magsimulang humakbang papalapit si Gade.

"N-no she's l-lying" takot na sabi niya.

"BULLSHIT" sigaw ni Gade at nag-aapoy na kinwelyuhan si Ashley "A MOTHERFVCKER

ASHLEY WHY DID YOU CONTROLLED US".

"D-don't b-believe her. S-she's lying" bakas ang takot sa bawat bigkas niya.

*PAK*
Napatayo ako at napalingon sa kanila ng marinig ang napakalakas na sampal.

"FUCK YOU" nilapitan niya itong muli at aambahan sana ngunit pinigilan ko.
Mapapatay niya si Ashley sa galit na lumalabas sa mga mata at kilos niya "I'LL GIVE
YOU ONE FVCKING CHANCE TO FVCKING EXPLAIN WHY DID YOU FVCKING PLAYED WITH US"

Napalingon ako kay Ashley na ngayon ay nakasalampak sa buhangin at nakahawak ang

parehong kamay sa pisngeng nasampal ni Gade. Nangangatal ang mga labi nito at
halatang takot na takot. On the other side, Momo was froze in his position. Di ko
alam kung bakit pero hindi siya kumikibo sa kinatatayuan.

"Don't listen to he-"

"WHAT THE FVC-" hindi niya naitapos ang sinasabi datapwa't pinutol iyon ni Gade at
akmang sasakalin siya nito ngunit agad niya rin aking itinuro.

"IT'S BECAUSE OF YOU" napalaki ang mata ko "Lahat ng gusto ko inagaw mo. Lahat ng
atensyon nasa sayo. Hindi sila tumatagal sa akin at lumilipat sa iyo. You are such
an attention seeker, Aragen" paliwanag niya "School. Fame. Attention and... Maddox"

Napakunot ang noo ko sa kanyang sinabi. Bakit ako? at bakit nasama si Momo. I was
just staring at her with a confused look.

"Shocked?" she said pertaining to me "Wanna know what happened behind you?"

SOMEONE'S POV:

Location: Boracay

"Siya na lang lagi bukambibig mo. Maddox ako girlfriend mo rito" inis na sigaw ni
Ashley sa kasintahan.

"Stop fuming" walang ganang sagot ng lalaki na patuloy sa paglingon at paghahanap

kay Aragen. Nasa Frontbeach ang mga ito.

"Argh! LET'S BREAK UP" agad na bumaling ang atensyon ni Maddox sa girlfriend.

"Ano namang pinagsasabi mo?" naiiritang tanong niya rito.

"Maddox I am tired. Pagod na kong isingit ang sarili sa atensyon mo. Hindi kita
ramdam tuwing kasama mo ako. Aragen ka na lang palagi ng Aragen. Arghh siya ba
girlfriend mo?"
"May sariling lovelife yung tao kaya huwag mo siyang idamay sa pagmamaktol mo"

"Exactly. Nagsimula kang magkaganyan ng makilala niya si Gade. Di ko alam bakit

bigla kang nagbago, pinipilit mo siyang isama araw-araw kahit na tinatanggihan ka
na. May boyfriend yung tao pero nagpapansin ka and worst may girlfriend ka rin
Maddox baka nakakalimutan mo"

"Stop being a kid" tanging sagot niya at nagpatuloy sa paghahanap.

"Kid? Then let's just break up Maddox" sigaw niya na muling nagpaharap kay Maddox.

"Break? Itataya mo ang 5 taon natin sa pagiging isip-bata mo?" lumapit siya at
sinampal ang lalaki.

"Hindi ako isip-bata Maddox sadyang makasarili ka lang"

Tumalikod ito at naglakad paalis sa lugar na iyon. Tinotoo ni Ashley ang sinabi.
Hindi ito nagpakita at hindi niya rin ito kinausap pa. They both fell out love all
of a sudden kahit na magkasintahan pa lamang ang mga ito. They just didn't realized
it.

Maddox and Ashley were on the same age at ahead ng isang taon kay Aragen
samantalang mas matanda naman ng ilang buwan si Gade.

Lingid sa kaalaman ni Maddox, unti-unting nahuhulog si Ashley kay Gade dahil sa

madalas nitong pagsama kina Aragen. Thou wala na sila ni Maddox, her friendship
with Aragen remains.

--

"I'll tell you something" bungad ni Ashley ng magkita sila ni Maddox sa isang
coffee shop. After months of not talking, they casually talked to each other these
past few days.

"Alam ko kung asan si Gade" agad na napalingon si Maddox sa kanya.

"Saan?" tanong nito habang salubong ang mga kilay.

"His parents died. Umuwi siya ng bansa. He wants me to tell Aragen about it"
tinitigan ni Ashley si Maddox sa mata "Time to get what we want. I know you badly
like her, and yeah, I am kinda attracted to Gaden. I'll get him and you'll get her"
she slid the house key sa lamesa, na ibinigay ni Gade sa kanya, kaya't sumunod doon
ang paningin ni Maddox.
"Nawawala kana ba sa sarili mo?" binalik ni Maddox ang atensyon sa iniinom na kape.

"I am dead serious Maddox. This is our only chance" napaangat naman ng tingin ang
lalaki "Ito ang plano..."

Lingid man sa kagustuhan ni Maddox ay sinunod niya pa rin si Ashley. Ginawan nila
ng kwento si Gade lalo't alam nilang buntis ang kaibigan. They took advantage at
sinamantala ang kahinaan nito. She brainwashed her at hindi kumibo ang lalaki. He
was just going with the flow.

Moreover, he got all her attention. Inako niya ang pinagbubuntis ni Aragen to
lessen the talks at syempre para mas lagi niya itong nakakasama. Araw-araw ay
nandun siya sa pamamahay ni Aragen. Sinadya nilang kuhaan ng mga litrato ang bawat
galaw. Ang mga galawan ni Maddox towards Aragen was secretly captured by Ashley.

Pagkalipas ng ilang lingo, bumalik si Gade. Ashley proceeded to their plan at

brinainwash din ang lalaki. She texted Maddox rightaway na hinahanap ni Gade si
Aragen at malapit lang sila kung nasaan ang mga ito.

Sa kabilang dako, nagtataka si Aragen sa mga kinikilos ni Maddox. Agad na nilapit

ni Maddox ang pagmumukha kay Aragen ng matanaw na napalingon si Gade sa pwesto
nila. He kissed her ng mapagtantong nakatingin si Gade. Aragen was shocked at hindi
kaagad nakagalaw. The kiss last for seconds only. Bumitaw si Maddox ng makitang
lumakad din paalis si Gade.

"I'm sorry" paghingi niya ng tawad at ibinalik ang tingin sa sunset "Nadala lang sa
hirap ng pinagdaanan mo ngayon. Gusto kong malaman mo na andito lang ako at hindi
kita iiwan kagaya ng pag-iwan niya" napaluha naman si Aragen sa narinig at hinayaan
itong bumagsak habang ang tingin ay nasa araw pa din.

"Thank you, Momo" pasasalamat niya.

Ara's:

Mas lalo akong nanghina sa narinig na kwento ni Ashley.

K-kasabwat niya si M-Momo?

Napalingon ako sa gawi ni Maddox na ngayon ay nakaluhod na habang tuwid ang tingin
sa akin. Bakas dito ang katotohanan sa pinagsasabi ni Ashley.

Pero bakit Mo?

Muntikan akong matumba, mabuti na lang at mabilis ang flexes ni Gade kaya't nasalo
niya ako. Nanghihina ako sa mga nalalaman, hindi na kaya ng katawan ko. May dapat
pa ba akong malaman? May susunod pa bang rebelasyon pagkatapos nito?
Dahil kung meron pa, hindi ko na kaya!

"Mo" mahina kong sambit "Bakit?" tanging naibigkas ko sa dahil sa paghikbi.

Wala naman itong kibo at tahimik lang doon. Umiiyak at hindi alam ang gagawin.

Hindi ko na kaya, wala na rin masyadong pumapasok na hangin sa katawan ko.

Mahihimatay ata ako.

"ARAGEN" I heard Gaden shouted my name before I passed out.

---

        CHAPTER 38 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

      
CHAPTER 38: Rainbow after the Storm

--

Naigalaw ko ang hinlalaki sa paa. Maingat ko ring idinilat ang mata at nakitang
nakaangat ang dalawang paa sa ere. Gade was holding those two. Doctor nga pala siya
at alam ang gagawin sa ganitong bagay. I was lying in the ground, too.

"Aragen! You're awake" bungad ni Gade ng mailipat ang tingin sa akin. Dahan dahan
niyang ibinababa ang mga paa ko at agad akong niyakap. Naistatwa rin ako sa
posisyon ng marinig ang bawat hikbi niya.

"I'm sorry. I'm sorry" paulit ulit niya habang nakayakap. Napalingon ako sa gilid
at nakita si Momo na ganun pa rin ang posisyon -nakaluhod, umiiyak at nakatingin sa
pwesto ko, he looks so wasted. Sumasabay naman ang ingay ng pag-iyak ni Ashley sa
alon ng dagat.

Nagmistula kaming kakagaling lang sa salanta ng bagyo, at tumigil sa bangayan ang

sinakop nito. Nag-iwan din ng pinsala na for sure, aapekto sa buhay ng mga biktima.
We were like in that situation. I know tonight's happenings will affect us for the
rest of our lives.

"Umuwi na tayo" kumalas sa yakap si Gade. Agad ko ring naramdaman ang pagbuhat niya
sa akin. Nang maiangat ay ganun ko lang din nalaman kung gaano kahina ang katawan
ko. Hindi ko pa nga ata kayang tumayo. Nagsimulang maglakad si Gade and he carried
me in a bridal style.

Buhat-buhat niya ako at hindi alintaan ang bigat ng aking katawan. Mag-isa niyang
binuksan ang pinto ng sasakyan habang karga-karga ako. Maingat niya akong iniupo at
agad na sinarado ang pinto. Umikot siya papunta sa driver's seat at inilagay ang
aking seatbelt.

"We will go home" sambit niya at inihanda ang sarili sa pagpapa andar ng sasakyan.
Masyadong nanghihina ang katawan ko. Nakasandal ang ulo ko sa headboard ng upuan at
matamlay na nakatingin sa daan. Nag-umpisang magdrive si Gade paalis ng lugar.

NAKAPIKIT ako habang nasa byahe dahil narin siguro sa sobrang pagod. Di ko alam
kung saan galing ang nararamdaman. I was too drained physically and emotionally.
Masyado akong nabigla sa mga nalaman kanina, mga katotohanang pilit itinago ng mga
taong malapit sa buhay ko.

Naramdaman ko na naman ang nagbabadyang luha sa aking mga mata at lalo itong
bumuhos ng maalala na kasabwat si Momo sa lahat ng iyon. Hindi kapani-paniwala!
Halos gumuho ang mundo ko ng malamang si Ashley ang puno't dulo, lalo namang
niyanig ng malamang kasama niya si Momo sa lahat ng bagay.

"Tahan na! I'm here" naramdaman ko ang paghawak ni Gade ng kaliwa kong kamay at
hinalikan ang likod ng aking palad. His other hand was in the steering wheel.

Di ko namalayang lumuluha na naman ako!

"No need to worry from now on. I'm here. Sleep for now" sabi niya at binigyang muli
ng halik ang likod ng palad ko. Di ko na rin naman ang nararamdaman, naantok na rin
ako. Pagod nako!

Zzz...

"MOM, AT LAST YOU ARE AWAKE" agad kong naramdaman ang pagyakap ng anak ko sa
katawan kong nakahiga na sa kama. Iniangat ko ang kamay at inalo rin siya sa likod.
Maya-maya pa ay tinulungan niya akong makaupo at makasandal sa sa headboard ng
kama.

"Wala kang pasok?"

"I have, but dad told me you passed out last night. How are you, mom? Are you okay?
May masakit ba sayo?" sunod-sunod na tanong niya at halata ang pag-aalala rito.

"I'm okay, son. Thank you" binigyan ko siya ng sinserong ngiti "You should go to
school. Magpahanda ka nalang muna sa katulong"

"Dad is making our breakfast" he giggled after saying that. Yet me, nabigla sa
sinabi niya. Tama ba ang narinig ko? He made breakfast for us? "He even told me
what happened happened last night with Tito Maddox but I didn't know the whole
story, mom" depensa niya kaagad dahil alam nitong magagalit ako at ayoko ring
makisali siya sa usapan ng matanda.

"Not now, Zander. May pasok kapa, mag-ayos kana'

"Yeah, Mom hinihintay lang kitang magising" inilapit ko ang ulo nito para mahalikan
ko sa noo. Ang swerte ko at si Zander ang anak ko.

"I love you, anak"

"I love you more, mom"

'Sige na. magbihis kana baka ma late ka" lumabas na din naman siya ng kwarto.
Dahan-dahan kong ibinaba ang mga paa sa sahig at tinungo ang banyo. Naghilamos at
inayos ang sarili. Gulat akong napatingin sa sarili ng mapagtantong naka pantulog
nako. It's my white silk satin night dress above the knee. Napatingin ako sa ropero
o basket para sa mga labahing damit na andito sa CR, there I saw my black off-
shoulder na suot kagabi. Nilibot ko rin ang tingin sa banyo at nalamang hindi ito
sa akin. It's Gade.

Nabaling ang atensyon ko ng marinig ang pagbukas ng pinto sa kwartong ito. Agad ko
namang naranig ang mga yapak nito palapit sa CR.

"You okay?" bungad ni Gade ng makita ako. Nakahawak sa doorknob ang isa niyang
kamay. Kita ang pag-alala sa mga mata niya. Hindi kaagad ako nakasagot kaya't
tuluyan siyang pumasok at hinuli ang mukha ko na tila natataranta.

"Tell me, are you okay? May nararamdaman ka ba?" nakatitig lang ako sa kanya habang
busy siya sa pag-eeksamin ng mukha ko "Aragen"

"Okay lang ako" litanya ko at hinawi ang mga kamay niya. Lumabas ako ng banyo,
sumunod siya at tumigil sa harap ko.

"Alexander is waiting downstairs. Let's eat" aniya at inilahad ang kamay. Bumaba
ako at tinungo ang kusina; agad naamoy ang pagkaing niluto niya.

"Kain kana, mom. Dad cooked it" nakangiting salubong ng anak ko. Nakaupo na siya sa
pwesto at umupo din ako sa harap niya.

Nagsimula kaming kumain bago pa makarating si Gade sa lamesa, he sat on the chair
beside me imbis na doon sa tabi ng anak niya.

Tahimik kaming pinagpatuloy ang kain, wala ako sa gana pero ayokong ipakita iyon
kay Zander. Nanlulumo pa rin ako tuwing naalala ang nangyari kagabi.
"I'll just drop Zander in his school; I'll be back after" napatingin ako kay Gade
ng magsalita siya. He was talking ang looking at me. Binaling ko kaagad ang tingin
sa anak ng maramdamang nakangiti ito sa akin, nginitian ko rin siya. Tapos na
silang kumain ako at na lang din hinihintay na matapos.

Was I spacing out?

Dali-dali kong inubos ang nasa plato at tumayo na.

"You're going, anak?"

"Yes, mom" tumayo siya at inabot ang backpack niyang nasa bar counter. Lumapit din
naman ako sa sink para makapaghugas ng kamay.

"We're going" napatigil ako sa paghuhugas ng biglang hinalikan ni Gade ang gilid ng
ulo ko para magpaalam. May kung anong kumabog bigla sa dibdib ko.

Bumalik lang ang wisyo ko ng marinig ang pagsara ng pinto. Nilingon ko ito at
nakitang nakalabas na ang mag-ama.

"Madam ako na po maghuhugas ng pinagkainan niyo, magpahinga na lang ho kayo"

tumango ako at agad na nilisan ang lamesa. Umakyat ako sa kwarto ko at naligo.

I gasped for air ng tumama ang malamig na tubig sa balat ko. Muli na namang naalala
ang nangyari kahapon. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang magagawa iyon
ni Maddox. Never din pumasok sa isipan kong pinaglalaruan nila ako. Napahawak ako
sa pader ng maramdamang nangatog ang tuhod ko.

Momo kasi bakit mo nagawa sa akin ito!

Hindi ko na alam kung sino pa ang paniniwalaan sa panahong ito. Nakakatakot. Nakaka
trauma. Things could have been better kung hindi sila ganun. I may have better life
right now.

Si Gade na kinamuhian ko sa buong buhay ko ay biktima rin pala kagaya ko. He was
just also a piece in this game. Hindi niya nakasama ang anak ng ilang taon.
Kinamuhian ako sa walang sapat na dahilan.

Naiiyak na naman ako!

Ang sama nila! Bakit nila nagawa ng lahat ng ito sa akin. Di ko alam kung alin sa
mga pinapakita nila dati ang totoo. Napa praning na naman ako. Tila bumalik ako sa
mga panahong walang-wala ako. Mas malala lang ngayon dahil yung taong tumulong sa
aking umahon, ay siya rin pala ang maglulublob sa akin ng mas malalim sa parehong
sitwasyon.
How far a love can go? Hahantong ito sa ganito. Yung tipong kayang manira ng
relasyon. Hindi lang ng isang tao kundi ng lahat ng kasapi nito. Kayang ibalewala
ang ilang taon na pagsasamahan para sa sariling kapakanan.

Sabay na inanod ng tubig mula sa shower ang mga luha ko. Hinayaan kong tangayin
nito ang lahat ng sama ng loob at lungkot na nadarama sa ngayon. Nakakapagod.

Nakakapanghina ng loob.

Agad kong isinuot ang bathrobe at lumabas ng banyo. I went directly to my vanity
table at tinignan ang sarili sa salamin. Malakas na buntong hininga ang pinakawalan
ko. Napaka emotional ko lately, masyado akong naapektuhan ng mga nangyayari. Ano
bang ginawa ko sa dating buhay para maranasan ang lahat ng ito?

Di na muna ako papasok sa kompanya ni Momo, di ko pa siya kayang makita. Di ko rin

alam kung ipagpapatuloy ko pa ang pagtatrabaho sa kompanya niya.

Pinatuyo ko ang buhok gamit ang hairdryer. Napalingon naman ako sa side table ng
kama ng mag ring ang cellphone ko. Nilapitan ko ito at nanlumo ng makita ang
pangalan ng tumatawag.

Calling...

Momo!

Ilang segundo ko ito tinitigan. Hindi alam kung sasagutin. Tumulo na naman ang luha
ko, bakit mo kasi nagawa iyon, Mo? Nakakainis ka! Napatakip ako ng bibig dahil sa
ingay ng paghikbi na lumalabas sa bibig ko. Hindi makapaniwala ang buong sistema
ko.

Nanginginig ako.

Tinitigan ko lang iyon hanggang sa matapos. Nagpunas ako ng luha gamit ang likod ng
palad at umupo sa gilid ng kama. Napahawak ako sa puso ko. Sobrang bigat ng kabog.
Taranta akong napalingon ulit sa selpon nang mag-ring ulit iyon. Kinuha ko iyon at
tinurn-off pagkatapos ng ringtone.

Nakatulugan ko na naman ulit ang pag-iyak.

NAGISING AKO ng makaamoy ng pagkain sa loob ng kwarto. Dahan-dahan kong dinilat ang
mga mata at nakita si Gade na may dalang napakalaking box ng pizza.

"I bought you food on the way. Try this pizza, it can reduce stress"
"I am not stress" depensa ko at umupo mula sa pagkakahiga "Sa labas na lang kainin
yan, ayokong andito ka sa kwarto ko" sabat ko lumakad papuntang pinto. Kita naman
sa gilid ng mata ko na napahinto ito. Bumuntong-hininga at sumunod din sa akin sa
paglabas.

Tumungo ako sa entertainment ng bahay niya kung asan mayroon itong malaking tv, at
sofas. It's like a theater room na good for a small family lang. kinuha ko ang
remote ng AC at pinaandar iyon.

Umupo ako sa sofa at kinuha ang remote ng tv. Hinihintay ko itong bumukas ng
mapaisip na naman, di ko alam kung dapat na ba ako maging mabait kay Gade, I mean,
should we get along na? We already knew the truth. Hays!

Napalingon ako sa gawi niya ng makapasok ito sa silid, nakabihis na ng gray sweat
short at white shirt na may tatak ng Abercrombie. Nasa isang kamay din niya ang
pizza. Nilagay niya ang box sa center table at umupo sa kabilang dulo ng sofa.

Bumukas ang tv at agad akong nag scan ng pwedeng mapanuod. I played with my tongue
inside my mouth ng walang maisip na palabas.

Ang awkward para kay Gade.

Napatigil ako sa ginagawa ng bigla niyang kinuha ang remote sa kamay ko at

nagsalita "Do you want to watch? Or do you want to talk?" aniya at iniharap ang
katawan sa akin, thoug he was still sitting on the other side.

"Talk about what?" iniripan ko siya.

"About the t-truth" nagpakawala ito ng malalim na paghinga. I tilted my side to the
other side para maiwasan ang mga titig niya, nakakapanlumo! Pareho kaming nakaupo
sa magkabilang dulo ng couch.

"I'm sorry" simula niya. Mabilis naman akong napalingon.

"For what?" nagsisimula na mamang tumubig ang mga mata ko.

"For not ... for being dumb" aniya at yumuko "I should ask you inste-"

"It's all done, Gade. Pareho tayong nagpaka tanga at naniwala sa kanila. Masyadong
mababa ang tiwala natin sa isa't isa"

"I'm sorry" nag-uumpisa na itong maluha "I could have trust you more"
"Enough with that. Nangyari na, hindi na natin iyon maibabalik"

"Yeah... Sorry" he keeps on uttering those word ng nakayuko. Umiiyak.

I pitied us. Inosenti kami pero bakit kailangang mangyari ito sa amin.

Umangat siya ng tingin sa akin, lumapit sa kinauupuan ko at kinuha ang mga kamay
kong namamahinga sa aking hita.

"Let's restart everything, Aragen" pahayag niya. Natulala naman ako. Kumabog ang
dibdib ko at tila nagka enerhiya ang puso ko "I know we still have a chance, di
naman natin kasalanan ang lahat. We could still make up those years na nasayang.
Come on, I mean, I just want to redo everything with you" nakatingin ito sa akin,
nagmamakaawa at namumuo pabilog ang mga luha sa kanyang mga mata.

I don't know but I cried along with him. Tama siya, wala kaming kasalanan. Hindi
kami dapat magpa apekto. I was so overwhelmed with his plan at niyakap ko siya. I
was still sitting at inabot lang ang katawan niya para mayakap. He was stunned for
a second bago iangat ang mga braso at yakapin din ako.

Kalaunan ay kumalas siya at hinuli ang mukha ko.

"W-we're good now?" nauutal niyang tanong. Hindi makapaniwala!

Binigyan ko siya ng simpleng ngiti. Lumiwanag ang pagmumukha nito at tumayo siya
saka pumwesto sa harap ko. Doon niya ako muling niyakap. Yakap-yakap niya ang aking
leeg dahil nakaupo pa rin naman ako.

"Thank you. Thank you, Aragen" umiiyak niya na namang bigkas. Napangiti ako at
niyakap din siya. Parang bakla!

Para makawala sa lungkot na nadarama, kailangan naming magsanib-pwersa. In the

first place, hindi naman pala kami ang magkaaway rito. I need to be okay with him
para mapadali ang lahat, para maayos ang lahat.

Ako na ang bumitaw sa yakap "Yung pizza kumakaway na sa'tin. Kainin na daw natin
sila" tumawa ako sa sarling korny na joke.

"Yeah right" natawa din naman siya. Hinila niya ang sitting cushion na nasa tabi ng
maliit na center table. Nilagay niya iyon sa tapat ng pizza na inilipat niya rin sa
tabi ko.

We enjoyed eating the pizza together. Mas marami ang nakain kong slice kesa sa
kanya. It went good hanggang sa may naramdaman akong kakaiba sa tiyan ko.
---

>Aragen's satin night dress

<img
src="https://img.wattpad.com/c0e22290f550a18ea854712e0d692a39e23e7573/68747470733a2
f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53
746f7279496d6167652f53534b594d6263644852615247673d3d2d3931343937333835342e313631656
136663765306562323233613239303338373231383035302e6a7067" style='max-width:90%'>

DISCLAIMER: Not her intended portrayer.

>Sitting Cushion

<img
src="https://img.wattpad.com/419546e12668ff524e4a194eaf1dd98523f687b6/68747470733a2
f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53
746f7279496d6167652f726a4754747456527661392d6c513d3d2d3931343937333835342e313631653
937343939383536373138633236323131343339383038372e6a7067" style='max-width:90%'>

DISCLAIMER: Pictures are not mine. Credit to the rightful owner :) 

        CHAPTER 39 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 39: (3+1)

--

"Are you okay?" napalingon sa'kin si Gade ng marinig ang pagbabadya kong masuka. I
hold my mouth and stomach as if it can stop it.

Nakaupo siya ngayon sa couch habang pinaggigitnaan namin ang pizza.

"Water" nahihirapang sambit ko. Taranta namang napatingin si Gade sa center table
na kung saan nakalagay ang soda in can. Inangat niya ito at napako sa posisyon ng
mapagtantong magaan at wala na itong laman.

"Hold on I'll take downstairs" nagmadali siyang bumaba. Hindi ko na kayang

maghintay dahil gusto ng maduwal ng aking sikmura, mabilis kong nilisan ang silid
at pumasok sa banyo ng kwarto ko. Ramdam ko namang nakasunod na si Gade sa aking
likuran.

Inilabas ko sa sink ang pagkaing kanina pa humahalungkat sa loob ng tiyan ko. Pilit
ko itong inilalabas ngunit kakaunti lamang ang nailuwa. Agad akong nagmumog ng
tubig, toothbrushed at nag mouthwashed din pagkatapos.

Tulala lamang si Gade na nakatayo sa bungad ng pinto at pinapanuod ang ginagawa ko.
Hawak-hawak pa niya sa isang kamay ang basong kalahati na lang ang laman. Mas
madami pa ata ang napunta sa sahig kesa sa ibibigay niya sa akin.

Inirapan ko siya bago lumabas ng CR, sinadya ko pang banggain ang balikat nito na
angpabalik sa sarili niya. Sumunod siyang muli sa akin hanggang sa makaupo ako sa
gilid ng kama.

"What's wrong?" naguguluhan pa rin nitong tanong.

"Anong flavor ng pizza binili mo?" Singhal ko. I crossed my arms in front of my
chest at hinarap siya.

"It's a-"

"Allergic ako dyan" sigaw ko.

"Wala pakong sinasabi"

"Ah basta allergic ako dun" galit-galitan ko at ibinaling ang tingin sa basong
hawak niya "Ano pang gagawin ko sa basong yan? Nagdala ka ng pagkain pero walang
panulak. Siraulo ka?"

"I had pero naubos na"

"Edi dapat kumuha ka ulit" Singhal ko at inilayo ang tingin. Nakasimangot at

salubong ang mga kilay.

"S-sorry" I looked back at him at mas lalong nainis ng makitang lumiliwanag ang mga
mata nito.

"Anong tinatawa mo!" pagmamaldita ko.

"Are you pregnant?" deretso niyang tanong at halatang pinipigilan ang sariling
mapangiti ng sobra.

Tila natauhan ako at kumabog bigla ang dibdib. Triple ang kabog! Tangina! Oo nga
no, baka nga bu-NO! pano naman mangyayari yun e wala naman akong kinakasama.

"Paano ako mabubuntis? Aber" I tried to act irritated kahit na kinakabahan.

"We did it in S-Siargao"

"DAMN! There's no way I would get pregnant again by you" Singhal ko ulit at humarap
sa kanya. Medyo nagulat pa ako ng biglang nagbago ang timpla nito.

"Why not" seryoso na niyang tanong. Salubong ang kilay at tila na insulto sa sinabi
ko.

"We're not yet together, Gade. Ayokong maulit ang nakaraan" I tried my best not to
shout it out.

"Okay Not yet! We'll get there soon" salita niya na nagpagaan ng atmosphere.

"I am not pregnant! I have mine regularly" depensa ko gamit ang kasinungalingan.
Halos murahin ko ang sarili ng maalalalang delayed nga ako last month. Hindi ko ito
napansin dahil sa sobrang dami ng trabaho.

"Okay I trust you. That's what we promised right, trusting each other more. I'll
trust every words that comes from your mouth"

"Yeah! I am not pregnant" mukha namang bumenta sa kanya ang sinabi ko dahil kita sa
mga mata niya.

"I'll prepare for our lunch, magpahinga ka na lang muna" aniya at hinawakan ang
mukha ko gamit ang dalawang kamay. We stared at each other, He's so serious wearing
his casual face. Nakakatakot kahit na walang ginagawa. I was even more stunned sa
kinauupuan ng hinalikan niya ang ulo ko.

Agad din naman siyang lumabas ng kwarto. May kung anong naramdaman na bago ang
namuo sa puso ko. Hindi ko maintindihan ang pinaglalaban, sobrang bilis ng
pagtibok. Napahawak ako run at ilang beses huminga ng malalim.

Ano na naman kaya ito!

I became emotional lately and moody towards him. Bawat galaw niya kinaiinisan ko,
di kaya pinaglilihian ko siya?

Omaygash!

Overthinking got me tired. Nakatulog nga ako kagaya ng sabi ni Gade.

PAGKAGISING ko, tama lang para sa tanghalian. Napatingin ako sa sarili at

napatampal sa noo ng mapagtantong ito pa rin ang suot ko. Ang satin night dress na
suot ko kagabi. I was with Gade na ganto ang suot, nakakahiya.
Tumayo din ako at kinuha ang bathrobe na nasa coat rack dito sa'king kwarto bago
pumasok ng CR para maligo. Mabilis akong natapos at lumapit sa human size mirror. I
dropped the bathrobe down on the floor, then gazed at my naked body. Medyo tumataba
nga ako. I touched my belly at naramdamang medyo matigas nga ang banda sa puson.

Shemay I'm pregnant and still with Gade!

Sure ako dyan if ever na positive man, wala naman kasi akong nagawang kababalaghan
kasama ibang lalaki. Kakakita lang namin ulit pero geez' buntis agad. Ba't ba ang
hilig mamutok sa loob ng mokong na iyon?

Bago pa ko ma stress sa kakaisip ay nagbihis na ko at bumaba. Just a normal white

sleeveless dress na hanggang tuhod, hindi siya fitted kaya suited sa galawang
pambahay. Sa hagdan pa lang ay amoy na ang niluluto ni Gade. Hindi pa naman ako
nagsusuka at parang hindi pa rin ako nakakaramdam ng morning sickness. I mean
paminsan minsan nagkakaroon!

Napahawak ako sa tiyan at napanguso. Parang nakakainis!

Mabilis na napalingon si Gade sa akin ng makapasok ako ng kusina.

"Come and eat" yaya niya ngunit napatigil ako sa kinatatayuan. Agad akong napatitig
sa postura niya, ba't ang seksi ng lalaking ito? Yung braso niya na fitted sa suot
na white shirt, ang tangkad niya, ang kisig ng katawan, dumagdag pa ang suot nitong
apron. No doubt na marami itong naka relasyon sa loob ng 12 taon.

Medyo nainis ako sa isipang iyon. Edi siya na gwapo!

Padabog akong umupo sa pwesto ko. Napatingin naman si Gade at nagtatakang sumunod
ang tingin sa akin. Tapos na rin naman siyang magluto kaya't tinanggal na ang apron
at naghugas ng kamay. Nagtataka pa rin itong umupo sa tabi ko.

"Problem?"

"Wala!"

"Okay" alam kong hindi siya nakumbinsi sa sinabi ko. Bahala siya sa buhay niya.

Iniangat ko ang soup spoon at tinikman ang luto niyang Nilagang Baboy. Kita ko
naman na nakaabang ito sa magiging reaksyon ko.

"How's it?" sheet "Hey" I sip once more "Does it taste bad?" aniya at kinuha ang
bowl sa tapat ko. Kinuha niya rin ang sariling kutsara at tinikman iyon
Tongono ang sarap kaya!

Muli kong inagaw ang bowl sa kanya ko at nilagyan iyon ng kanin. Ito na lang
gagamitin kong plato hihi.

"Hey Ara anong ginawa mo?" reklamo niya ng magsimula akong kumain.

"Oh bakit problema? Edi kumuha ka ng sa iyo akin na 'tong mangkok" laglag panga
niya akong tinitigan. Doctor siya, though hindi ko alam kung anong specialization,
pero palagay ko hindi naman niya mapapansin ang pagbabago ko dahil hindi naman siya
Ob-gyne, I guess!

Natapos kaming kumain ng tahimik, hindi ko siya kinikibo at ramdam niya iyon kaya't
hindi rin siya kumibo. Mabuti naman dahil baka magka world war 3 kami.

Pagkatapos kumain, pumunta ako sa sala at naupo sa sofa. si Gade naman ang
nagligpit ng pinagkainan na kalaunan ay tumawag siya ng katulong para maghugas ng
mga ito.

"Bakit hindi ka pumasok?" tanong ko ng umupo siya sa tabi ko. Sumandal siya at
iniakbay ang kamay sa sandalan ng sofa sa likod ko.

"Bukas na and you'll go with me" kunot-noo ko siyang tinignan "Pinakuha ko na mga
gamit mo sa kompanya ng gagong iyon. No need to worry about everything"

"Your mouth" pagsaway ko dahil sa pagde-describe niya kay momo. Kahit ganun nagawa
ni Maddox, hindi pa rin maipagkakaila ang lahat ng kabutihang ginawa niya para sa
amin ni Zander.

Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa pangyayari. Parang hindi pa nga
rin nagsi sink sa utak ko na niloko ako ng bestfriends ko. Poor me!

SINUNDO NI GADE ang anak niya kagabihan, kaya't ako ang nagluto ng hapunan namin.
The dinner went good at laki ang pasalamat ko ng hindi naman ako nasuka. Hinihintay
ko na lang talaga na maduwal ako ulit.

ILANG BUNTONG HININGA ang inilabas ko habang nasa cr at nakatitig sa pregnancy test
na hawak ko. Lumabas ako kaninang hapon para bumili nito. I bought two para trial
and error. Kinakabahan ako potek!

I took last deep breath bago gawin ang procedure. Agad ko itong inilagay sa sink at
kailangan ko na ngayong maghintay ng limang minuto para malaman ang resulta.
Nagpabalik-balik ako sa pwesto ng hindi makapali.

Natatakot ako sa resulta, hindi ako handa para rito. Shet! Ogag ka Gade!
I hurriedly covered my mouth ng makita ang resulta,"Positive" sambit ko sa hangin
habang iniangat ang PT at malapit na sa mukha ko.

Nag-umpisa na naman akong kabahan. Di ko alam ang mararamdaman dito, saya, takot,
pagkabahala? IDK!

Should I tell him now? Nakakatakot wag muna ata; whom should I consult then? Wala
na akong kaibigan. Si Zander na lang mapagsasabihan ko nito. Sasabihan ko rin naman
si Gade pero huwag muna ngayon masyadong mabilis, kakabati lang namin.

ON THE WAY na kami ngayon para ihatid si Zander sa school niya, pumayag na rin
akong bumalik sa MC. Hindi ko din naman kayang bumalik pa sa M2C. Si Gade na din
ang magpa process ng mga documents ko para makalipat. Di ko alam kung anong
posisyon ko sa kompanya niya. Baka maging Accountant din at hindi na CFO, he still
have his CFO though.

"Bye, Son" kumaway din ako kay Zander pagkababa niya sa parking lot ng school niya.
Mabilis na nilisan ni Gade ang lugar at agad kaming nakarating sa kompanya.
Magkasabay kaming bumaba ng sasakyan at naglakad papasok sa lobby.

Biglang kumabog ang dibdib ko ng hawakan niya ang kamay ko ng makarating sa ground
floor. Nakatingin lang ako sa mga likod niya habang naglalakad, malalaki ang
hakbang niya kaya't medyo nauuna siya sakin. Alam niya na kayang buntis ako? Siya
pa rin talaga.

Ramdam kong nakatingin sa gawi namin ang mga empleyado. Baka isipin nila na isa
lang din ako sa mga babaeng dinadala ni Gade sa opisina. Mabilis kong binitawan ang
kaniyang kamay. Tama lang din at nasa tapat na kami ng elevator. Napakunot ang noo
niyang lumingon sa akon.

"What's wrong?"

Hindi ko siya pinansin at pumasok na sa elevator ng tumigil ito sa harap namin.

Nauna akong sumakay at sumunod din naman siya. Kaming dalawa lang ang nandito sa
loob kaya't lakas-loob ko siyang sinabihan.

"Ang sama ng tingin sa'kin ng mga empleyado mo. Baka isipin nila isa lang din ako
sa mga babae mo. Ew Gade, I don't want to be labelled like that, it's gross" maarte
na sumbong ko. Mas lalo namang kumunot ang mga noo niya.

"I don't held hands of a slut"

"Wow big word!" inis na sabi ko. Di niya naman iyon pinansin kaya't tahimik kaming
dalawa sa loob. Ba't ba ang taas ng building nito, nasa tuktok pa tuloy opisina
niya.
Napahalukipkip ako sa kakahintay makarating sa floor niya. Out of nowhere, biglang
pumasok sa isipan ko ang huling pagsasama namin ni Gade sa elevator. It was in
Maddox' company.

Sheet nakakahiya!

I touched my lips ng maalala kung gaano kapusok si Gade ng mga araw na iyon. Ramdam
kong namula ang mga pisnge kokaya't lumipat doon ang mga kamay ko. Bakit nga ulit
siya nagkaganon? Di ko na rin kasi maalala.

bumalik ako sa sarili ng bumukas ang elevator. Si Gade naman ngayon ang naunang
lumabas. Kunot-noo kong tinignan ang sekretarya niyang malagkit na hanggang ngayon
ay nandito pa rin. He looked at Gade seductively.

Uminit ang ulo ko kaya't hinawakan ko ang kamay ni Gade. Pinakita ko pa sa

sekretarya ang pag iintertwined ko ng mga daliri namin; sabay hila kay Gade papasok
ng opisina.

I saw in my peripheral vision how her freaking eyebrow raised. Fvck off bitch!

Tumigil ako ng makapasok ng tuluyan sa opisina at galit na humarap kay Gade.

"Bakit andito pa rin ang higad na yon?" I raised my eyebrows, too. Akala niya siya
lang marunong.

"She's my secretary"

"Duh Gade, I know she's not just your secretar-" napatigil ako sa pagsasalita ng
bigla niyang iangat at bigyan ng halik ang likod ng palad kong nakahawak pa rin
pala sa mga kamay niya.

"She's just my secretary" pag-uulit nito while looking at me attentively.

"Then fire her" asik ko.

"For no reason?"

"Yan naman gawain mo dati diba"

"Nope. I had reason to fired them" salita niya at ibinaba ang kamay namin. Bumitaw
siya sa kamay ko at naglakad paupo sa swiveling chair niya.

"Then I'll fire her" sigaw ko at lumabas. Target locked kaagad ng makita ko ang
sekretarya niyang naglagay ng makapal na lipstick at agad na malanding nagse
selfie. Talagang itinapat sa joga ang camera ng phone.

"Cellphone is not allowed at work" panimula ko. Tinaasan niya lang naman ako ng
kilay at ibinalik ang atensyon sa ginagawa.

"The CEO badly needs the copy of the business proposal presented yesterday, pero
wala siyang natanggap. What are you doing in this company?" inis na sabi ko at
mabilis na gumawa ng kwento.

"I don't know what are you talking about"

"I just wanna tell you that YOU'RE FIRED IN THIS COMPANY, Ms. Secretary" panggagaya
ko sa tono at ekspresyon ng mukha ni Gade.

"HA? You crazy"

"Ha! Hatsauce, FIRED kana" sigaw ko pa. She was about to hit me ng matigil dahil
lumabas si Gade at tumayo sa tabi ko.

"Mr. Montreal she's firing me" lumapit ito sa gilid ni Gade at malanding humawak sa
braso.

Aba!

"YOU'RE FIRED stupid. You're not doing your job anyway" walang ganang lahayag ni
Gade.

"No. It can't be" pagmamaktol niya.

"Anong 'Can't be,can't be! Fired ka" talagang pinapainit pa ang ulo ko, ampta!

"What the hell" reklamo ng sekretarya sabay kuha ng bag at padabog na umalis.
Napahilot ako sa sentido at napatingala dahil sa stress sa higad na iyon.

Sarap niyang balatan!

Agad kong naramdaman ang pagpulupot ng kanang kamay ni Gade sa bewang ko. Salubong
na kilay ko siyang tinignan. Naiinis ako bakit kasi ganung sekretarya ang kinukuha
niya. Apakalande!

"Welcome to the company, my new Secretary" bulong niya sa tenga ko na nagpa freeze
sa akin. Bago pa man ako maka react ay pumasok na ito sa office niya.
Naistatwa ako ng ilang segundo bago nakagalaw at sinundan siya sa loob. He was
about to start his work. Ang laptop nito ay nakabukas na at nakahanda na rin sa
gilid ng mesa ang mga dokumentong kailangang pirmahan.

"Secretary mo ko?" tanong ko ng mapahinto sa harap ng table niya.

"Yeah" tinapunan ko ito ng hindi-sang-ayon look na agad niyang napansin "Why you
don't want?"

"Pwede mo ko i hire bilang accountant, iyon ang field ko"

"There's no space for you in accounting department"

"Aba"

"You don't want to be my secretary? Be my wife then"

Sheet! Gade bakit ka ganyan!    kinikilig ang kalandian ko!

---

        CHAPTER 40 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 40: After the Storm

R18.

--

"Sakit ng katawan ko huhu" nagpagulong gulong muna ako sa kama bago tuluyang
tumayo. Tamad kong niligpit ang higaan at dumeretso sa cr para maligo. Ilang araw
na ang lumipas mula noong nangyari sa Batangas. Nag-uumpisa na rin ata akong magka
morning sickness.

Tamang basa lang ng katawan, sabon-sabon all over my body, then toothbrush, at
mabilis na lumabas ng banyo. Nalalamigan ako, nakakawalang gana ring gumalaw.
Mabuti naman at gumagaan ang pakiramdam ko kapag andyan si Gade, mas pabor ako dun
para hindi niya ako mahalata. Di nga lang maiwasan ang pagbabangayan.

I wore a simple blouse and pencil skirt para sa trabaho. Hindi na rin ako nagluluto
ng agahan namin dahil wala talaga akong gana. Ewan ko kung bakit pero hindi ako
kumakain kapag hindi si Gade ang nagluluto o kaya hindi siya ang nag-oorder ng
pagkain. Anything basta galing sa kanya yun lang ang nilalamon ko.
Choosy din itong future anak niya!

Pagkababa ko ay nadatnan ko sa mesa si Zander lang at wala ang ama niya.

"Good morning, mom" masayang bati ni Zander habang naglalagay ng malamig na tubig
sa kanyang baso. Lumapit ako sa mesa at hinila ang upuan para makaupo.

"Sinong nagluto?"

"Dad as always" hindi naman mapigilan ng anak ko na mapangisi ng sambitin na ang

ama niya ang naghanda ng pagkain.

"Asan siya?" I asked.

"May kinuha lang sa taas" I nod to his answer at nagsandok na ng makakain.

Kakasimula lang namin ni Zander ng dumating naman si Gade sa kusina. He sat beside
me at hindi ko ito kinibo.

"Where do you wanna go this weekend, Son?" tanong ni Gade sa anak sa kalagitnaan ng
kain.

"Anywhere, dad"

"Japan?" suhestyon niya na dahilan ng pag-ubo ko, dahan-dahan kong inilapag ang
bowl ng sabaw na hinihigop ko. Inabutan niya ako ng tubig na agad kong kinuha at
ininom. Agad ko siyang pinandilatan ng mata na ikinataka ng kanyang mukha.

"Japan? Itatakbo mo anak ko no?" asik ko rito.

"The fvck! You're still thinking that way?"

"Bakit, hindi ba?" galit pa rin na pahayag ko.

"No. Tatlo tayong aalis" inis na sagot niya naman.

Ngumiwi ako sa harap niya bago binalik ang atensyon sa pagkain.

"Too far" tanging sabi ni Zander. Kunsabagay, hindi pa naman nakakalabas ng

Pilipinas ang anak ko, pero tinatamad akong magbyahe and for sure busy yan si
Alexander sa school.

"Around here lang Dad, I'm busy with school anyways"

"Okay you plan for it"

DUMATING ANG ARAW ng sabado at napag desisyonan naming tatlo na mag mall na lang,
since may pasok si Zander sa lunes so sobrang kulang sa oras kung mag a-out of town
pa kami.

Agad na kumislap ang mga mata ko ng makakita ng shop para sa baby. Pumasok ako dun
at sumunod naman si Gade sa likuran ko, nakapamulsa at gwapong gwapo sa tindig.

"Anong gagawin natin dito, mom?" tanong ni Zander na nasa tabi ko naman.

"May titignan lang ako" sagot ko na ang paningin ay napako sa mga maliit na medyas
ng baby.

Ang cute!

"Punta na lang ako ng NBS, may bibilhin lang"

"Just be careful, Son. Here, use my card" ani Gade at ibinigay ang atm card nito sa
anak. Nagpasalamat naman si Zander at umalis.

"What are you looking for?"

"Random" litanya ko at lumipat sa kabilang rack ng mga damit na pangbaby. Kinuha ko

ang kulay asul na baby onesies, ibinuklat ko ito sa harap ni Gade at kumikinang ang
mga matang tumingin sa kanya. Ngunit muling nawala ang ngiti ko ng makitang
nakataas ang isang kilay nito.

"What is that for?" napatigil ako saglit, hindi niya pa pala alam. Gosh! tumikhim
ako bago siya sagutin.

"Ang workmate ko sa Accounting department kakapanganak lang. I just want to give

her baby a present" dahilan ko at ibinalik ang kinuha sa lalagyan.

"Tsk' we can make our own baby" salita niya at agad kong naramdaman ang pagpulupot
ng kamay nito sa bewang ko. Hindi ko na lang iyon pinansin at naglakad na palabas
ng shop habang andun pa rin ang kamay niya.

Meron na ngang baby e' salbahe ka Gade! Nakanguso lang ako habang naglalakad at
nagtitingin-tingin kami sa loob ng mall. Napatigil naman si Gade ng tumapat kami sa
isang jewelries shop.

"Do you want something?" tanong niya kaya't napatigil din ako sa paglalakad.
"Ayoko niyan, madami akong pinag-iipunan" sagot ko na ikinataas ng kilay niya. Ang
arte naman nito sobra pasa babae.

"Ipon for what? Di mauubos ng mga iyan ang yaman ko" sagot niya. This time ako
naman ang napataas ng kilay.

"Exactly yaman mo! Yaman mo lang, Gade at wala ako niyan" sabat ko naman at
naglakad na. Hinabol niya ako at agad na hinawakan ang aking kamay. He held it
tight na nagpanguso sakin.

Kinikilig ako amp!

Kumain at umuwi din kami pagkapos. Around 5 pm ng lumabas naman si Gade. Hindi na
ako nakiususyo kung saan siya pumunta. He can live his life freely.

Pero argh! It's already 10 pm pero di pa rin ata siya nakakauwi. May balak pa bang
umuwi ang mokong na yon? Lumabas ako ng kwarto at dahan-dahang naglakad sa pinto ng
kwarto niya. I intertwined my own hands and nervously put my ear in the door. Gusto
ko lang malaman kung andito na ba siya.

Ba't ang tahimik?

Mas idinikit ko ang tenga sa pinto at itinukod ang dalawang kamay. Nag-umpisang
uminit ang ulo ko ng walang marinig sa lo-

"FVCK" sigaw mula sa baba.

Napalundag ako ng marinig ang pagsigaw mula sa baba. Mabilis akong bumaba ng hagdan
para makita iyon.

Nagulantang ako ng makita si Gade, nakaupo sa sahig at hinahawakan ang paa. Kakauwi
niya lang?

"Gade" sambit ko at tinulungan siyang tumayo. Napatid ata ito, madilim e'

"Fvck that" sambit niya sa sakit. Nakatayo naman ito at nakahawak sa mga kamay ko
bilang suporta. Pilay-pilayan siyang naglakad patungo sa kusina habang nakaalalay
lang ako. Wala kasing ilaw doon sa may pinto at sala, tanging dito lang sa kusina
at dim light pa.

"Anong nangyari sayo?" medyo galit pero concern na tanong ko ng makaupo siya.
Tumayo ako sa harap nito at nameywang.

"I didn't saw the fvcking vase beside the door" reklamo niya at iginalaw-galaw ang
paang napatid. Agad kong naamoy ang alak sa hininga nito.

"Bahay mo ito tapos hindi mo alam na may vase dun, sabihin mo sakin lasing ka lang"
nagsimulang uminit ang ulo. Kumuha ako ng tubig sa ref at pinainom sa kanya "Oh
inumin mo"

"I don't get drunk easily, tch" kinuha niya din ang baso sa kamay ko pagkatapos
niyang magpaliwanag.

Inirapan ko siya pagkakuha ng basong kakaubos lang ng laman. Lumapit ako sa sink
para hugasan ito.

"Pagkatapos mong igala kanina ang anak mo lalabas ka naman sa gabi at

magpapakalasing. Ngayon ka na nga lang babawi ganyan pa ginagawa mo. Pano mo maku–"
hindi ko natapos ang sasabihin ng maramdaman ang pagpulupot ng mga kamay niya sa
bweang ko mula sa likod. Pinahinga niya rin naman ang ulo sa balikat ko.

I stifled a moan ng umpisahan niyang taniman ng maliliit na halik ang aking

balikat.

"Gade" tawag ko in an ungol way. Shet nagpapahalata ka gorl.

"I'm sorry" sambit niya sa malumanay na boses at ipanatong ang baba sa balikat ko
"I just met someone" lumaki ang mata ko at mabilis na napaharap sa kanya. Napalunok
ako ng mapagtantong sobrang lapit namin sa isa't isa at halos magtama ang mga ilong
namin. Umayos siya ng tayo mula sa kaninang pagyuko para lang magpantay kami;
ngayon naman ay nakatingala ako sa kanya habang ganun pa rin ang pwesto. Magkadikit
din ang mga katawan dahil sa pagyakap ni Gade sa aking bewang.

Hindi ko iyon pinansin bagkus pinagkrus ang mga kamay sa dibdib. Pinagsingkitan
siya ng mga mata at agad na inakusahan.

"Sinong kinita mo? Babae mo" I angrily ask the last phrase.

"Tch" he hissed. Tinaasan ko siya ng kilay at hinintay ang depenssa sa sinabi ko.
Subukan niyang itanggi 'yan at makikita niya ang Presidente ng North Korea.
Apakalande mong lalaki ka!

Shet!

I froze when I felt his lips in mine. He kissed me instead of answering my

question. He passionately kissed my lips habang ako'y nakatulala lang. Ang talino!
I was about to repay his kiss ng bigla siyang bumitaw. Kaya't hinabol ko pa ang mga
labi nito.

"Maddox" aniya at umalis sa pwesto. Kinuha niya ang basong natapos kong hugasan at
ibinalik iyon. Bigla ring kumabog ang dibdib ko ng marinig ang pangalan ni Momo.

"Nagkita kayo? Bakit? Anong nagyari? Kamusta siya" sunod-sunod na tanong ko.
Sinundan ko siya paakyat ng hagdan. Aligaga akong nagtanong pa at gustong-gusto
marinig ang pagsagot niya sa mga katanungan ko.

Bakit sila nagkita ni Momo? Naiiyak na naman ako kapag naalala si Momo. Nami-miss
ko siya pero hanggang ngayon hindi pa rin nagsi-sink in sa utak ko na kasabwat siya
ni Ashley sa pagsira ng buhay ko. Hays Momo!

Napahinto ako ng tumigil siya sa tapat ng kwarto niya. Humarap siya sa akin at kita
ang inis sa mukha nito.

"Why are you still asking about that jerk? Don't be so naïve, Aragen" pagsesermon
niya. Napayuko ako at pinagsalikop ang sariling kamay. Nakakagalit yung ginawa ni
Momo pero hindi niya naman kami pinabayaan e. Gusto kong maluha ng biglang iangat
ni Gade ang pagmumukha ko, he was holding my chin.

"It's okay" pag-aalo niya sa akin at binigyang halik ang noo ko "He wanted to say
sorry for everything, but I didn't allow him to see you" aniya at ngumiti. Di ko
alam kung sasang-ayon sa sinabi niya, di ko rin alam kong gusto ko bang makita si
Momo. Andito pa rin naman kasi ang sakit na dulot ng pinaggagawa nila ni Ashley sa
amin ng anak ko. Naluluha na naman ako.

"We also had a fight, but no worries everything's fine" dagdag niya pa. Napaangat
ako ng tingin at ngayon lang nakita ang sugat nito sa gilid ng labi. I touch it at
hinaplos ang pisnge niya. Ang maliit na ilaw sa tapat ng kwarto ang nagbigay
liwanag para makita ko ang kabuuan ng mukha ni Gade.

Nakakainis ba't pa sila nag-away, nagkasugat tuloy si Gade, bakit din kasi
nanununtok si Momo.

Iniangat niya rin ang kamay para mapunasan ang luhang hindi ko namalayan.
Nakakainis kasi huhu! Napapikit lamang ako ng maramdaman ang pagpunas ni Gade sa
mga luhang iyon.

"Shh no need to cry" sambit niya at bigla akong hinalikan. His kiss was just plain
yet passionate. Napapikit ako at dinama ang paggalaw ni Gade sa mga labi niya.

I'm starting to get addicted to that kiss. I moved my lips at sinabayan ang
paghalik niya. He angled his face to deepen it. Bumaba naman sa leeg ko ang kamay
niya. He held me there na nagpadagdag sa kung anumang init na nararamdaman ko.
Napahawak ako sa mga balikat nito ng magsimulang bumilis ang kanyang paghalik.

I wrapped my arms around in his neck to go deeper. Gumalaw din ang dalawang kamay
ni Gade at dumulas pababa mula sa leeg ko, pababa sa balikat, braso hanggang
tumigil sa bewang. He pulled me closer at sabik na sabik sa bawat paghalik. I can
taste the alcohol from his kisses.
Gade started to walk without breaking the kiss. Nagpaggiya ako at naramdamang
pumasok kami sa kwarto niya. Narinig ko din ang pag lock ng pinto bago niya ako
isandal roon. Mas naging mapusok ang paghalik ni Gade kaya't napakapit ako ng
mahigpit sa leeg niya. Nakakapanghina!

His hands started to roam around my body. Nagsimula sa mga braso ko, bewang at
dahan-dahang umakyat sa dibdib. He just cupped my breast without moving his hand;
he rest it there at tila sinusukat lang ng mga palad niya.

"Ara" he called in between.

"Hmm"

Bumitaw ito sa halik at isinandal ang noo sa noo ko. We're both gasping for air. He
was staring at me with thirst in his eyes.

"Can we..." he was breathing heavily. I froze in my position at napahawak ako sa

mga braso niya ng bigla niyang ibaba ang kamay at hawakan ang gitna ko. Since I was
just wearing a red satin nightdress, it was easy for him to touch my part down
there. Sobrang nipis ng tela at randam na ramdam ang daliri niya sa pribadong parte
ko. My breath went double habang nakikipaglaban pa rin ng titig sa kanya.

He cupped it and gently massaged me there na nagpahhigpit ng kapit ko sa kanyang

braso. Naipatong ko rin ang ulo sa balikat niya. I muffled a moan at napakagat sa
labi.

"Can we do it" tanong niya na nagpa speechless sa akin. I closed my eyes dahil sa
sensayong dulot ng ginagawa niya. Iniangat ko ang ulo at muli siyang tiningala. I
was about to answer him ng bigla niya na naman akong atakihin ng halik.

He's more wild this time. He caressed my legs first before carrying me to the bed.
He laid me down slowly, bumitaw siya sa halik at inayos ang higa ko sa gitna ng
kama. Lumuhod din naman siya sa gitna ko. His lips were open while breathing
heavily at mariin na nakatitig sa akin. Ang mga kamay naman nito ay humahagod sa
legs ko. I giggled my body dahil sa sensasyon ng pinaggagawa niya at ng
intimidating na pagtitig niya.

"Ahhh" I groaned when he started to take my dress off and all the garments covering
us. We're now undressed na nagpa init ng sitwasyon.

He kissed me again with more desire. I returned that kiss just like the way he did.
Bumaba ang mga halik nito sa leeg ko. He kissed and sucked it a little. Bumaba
naman ang mga kamay niya sa dibdib. He caressed it at pinaglaruan ang nipple ko. He
motioned his finger in a circular form around my nips.

Napaliyad ako ng bigla niyang sinipsip ang balat sa aking leeg. It was seconds ago
ng matauhan ako at mahina siyang hinampas.

"No mark please" I bit my lips ng marealize na paungol kong nasabi iyon. He
chuckled bago bumaba sa dibdib. I comb my fingers to his hair ng simulan niyang
halikan ang balat sa'king dibdib.

"I'll mark here instead" sambit niya and proceeded in sucking my skin. Ok lang
naman siguro kapag tago.

Aahhh' I moaned within myself dahil sa dulot ng ginagawa ni Gade. He sucked it

hanggang makaramdam ako ng sakit. Napapahigpit ata ang pagsipsip niya roon dahilan
ng pag-ingay ko.

"Ahhh"

After that marked, he went to another breast and did the same. Napapaluha na lamang
ako sa sakit pero hindi rin naman nagre reklamo. Nang magsawa ay binalingan na niya
ang pinakatuktok ng dibdib ko. He played it with his tongue before sucking.

His kissed went down all over my body. He also pleasured me down there using his
tongue. We even had more rounds and different position, then fell asleep when we
got tired from it.

Zzz...

I was facing my body in the window ng magising. Dahan-dahan kong minulat ang mga
mata at heto na naman tayo sa morning sickness. Tinatamad na naman akong bumangon
huhu. I rolled my body to the other side ng mabiglang tumama sa katabi ko.

May katabi ako?

"Gade?" bulong ko. Mabilis akong napatampal sa noo ng maalala ang nangyari kagabi.
Nakakailan kana Aragen!

Tila nagising naman ito at hinila ako para mayakap. He's now hugging me at tila
wala ring gana bumangon.

"Good morning" he greets in a husky voice ang hug me tighter. Nakapikit pa rin
naman ang mga mata nito. I stayed there at hindi na nagpabebe pa pero napabalikwas
ako ng may maramdamang kakaiba sa tyan ko.

Dali-dali akong tumayo at tila nawala ang humahalungkat sa tyan ko ng makita ang
hubod kong katawan. Wadapak! Shet.

Mabilis akong napalingon kay Gade na ngayon ay gising na mula sa taranta kong
pagbangon kanina at nakatitig pa sa katawan ko. Agad kong naramdaman ang pamumula
ng mukha ko, nanginit din ang tenga ko dahil sa kahihiyan.

"waaa!" tarantang pagsigaw ko. He even teased me ng ipinasada ang tingin mula sa
dibdib pababa sa aking V.

"Bastos ka!" sigaw ko at mabilis na hinila ang kumot na nakatakip sa kanya para
matakpan din ang sarili ko. Pero potangna! mas lalo akong nanigas sa kinatatayuan
ng katawan naman niya ang tumambad sa akin. Napako din ang paningin ko sa alaga
niyang naka standing ovation.

Jusko! Kay gandang bungad sa umaga.

Nalipat ang paningin ko sa kanya ng gumalaw ito at umupo mula sa pagkakahiga. He

looked at me with that eyes na gusto na namang gumawa ng kababalaghan.

"Wahh huwag" sigaw ko sa takot na gawin na naman namin iyon. Dali dali kong pinulot
ang damit at patakbong pumasok sa cr.

Agad akong napasandal sa pinto ng masarado ko iyon. Napahawak naman ako sa dibdib
ng maramdaman ang sobrang kabog. Ilang beses din akong nagpakawala ng malakas na
hininga.

Ano na naman ito Aragen, lumelevel-up ata kalandian natin ah!

Napalapit din ako sa sink ng muling bumalik ang paghahalungkat sa tiyan ko. Sumuka
ako roon at mabilis na nagmouthwashed. Lumapit din ako sa shower room para
makapaligo. Napapikit ako ng tumama ang malamig na tubig sa aking balat. Tinatamad
ako pero kailangan kong maligo. Kailangan ko ring linisan ang katawan dahil sa
pinaggagawa namin ni Gade kagabi.

I stayed like that ng ilang segundo hanggang masanay ang katawan sa lamig.
Tumingala ako habang nakapikit at sinasalubong ang pagpatak ng tubig sa mukha ko.

*smack*

Mabilis akong napamulat ng may humalik na naman sa akin, agad kong nakita si Gade
sa harapan ko at pinalupot na naman ang braso sa bewang ko.

Ano na namang ginagawa niya rito?

"P-paano ka nakapasok?"

"You didn't lock the door" lumaki ang mata ko at agad nalipat ang atensyon sa
pinto. Ngumuso ako ng mapatingin roon. Kakainis ka pinto, hindi moko kinakampihan!
He chuckled seeing my reaction.

"You're so cute, hon" he said and agad naman akong sinalubong ng halik.

And, again, we did it there!

---

I want to thank ALL OF YOU! sa lahat ng nagfa floodvotes, tysm. Sa mga nag follow,
ily all!
Keep supporting and keep safe everyone :D

        CHAPTER 41 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 41: The Discovery

--

"Nabasa yung damit ko" reklamo ko ng damputin ang damit na nasa sahig; tumutulo pa.

"You can wear mine" ani Gade na kakalabas lang ng shower room. Inirapan ko ito at
dali-daling itinakip sa katawan, though wala ng kwenta kasi nakita niya na rin
naman pati kaluluwa ko. Andito pa rin kami sa cr ng kwarto niya. Kakatapos lang!

"Tsupi" tinaboy ko ito palabas with matching gesture ng kamay, ngumisi lang siya sa
harap ko na mas ikinais ko lalo.

"Mambi bwesit pa e' lumabas ka na lang" hinampas ko ang likod nito ng malampasan
ako. Agad kong nilock ang pinto ng makalabas siya.
Binanlawan ko muna ang damit at pinigaan bago suotin temporarily. Pagkalabas ko ng
banyo, nadatnan ko si Gade na nakaupo sa gilid ng kama at inaayos ang pagkatupi sa
wrist ng kanyang suot na Navy-blue Button-Down dress. Bihis na bihis para sa
trabaho. I was expecting him to leave the room.

I stormed out of the comfort room and act like nothing happened. Agad kong
naramdaman ang pagsunod ng kanyang titig. Hindi ko iyon pinansin at pinako ang
paningin sa damit na nakatupi sa kanyang gilid.

I stand in front of it which is nasa tabi niya lang.

"Sexy" he complimented in a low tone na tama lang na marinig ko.

Hindi ko iyon pinansin at dali-daling kinuha ang damit at humakbang palayo. But I
stopped ng ihawak niya sa bewang ko ang mga kamay at iginiya ito paharap sa kanya.
I am now standing in between his legs.

"What?" singhal ko ng mapansing nakatitig lang ito. Bigla din akong nanlamig ng
maalala na basa ang suot dahilan ng pagbakat ng aking katawan.

"Undress in front of me" seryoso niyang sabi na nagpalaki ng mata ko. Agad akong
kinabahan pero natauhan din naman. Hinampas ko siya sa braso at pinandilatan.

"Tigilan mo nga ako, nambi bwesit kay aga-aga"agad akong umalis sa pwesto at
bumalik ng pasok sa banyo. Mabilis ko itong isinuot sa isipang baka madatnan ng
anak na dito ako natulog tapos damit ng ama niya ang suot. Nakakahiya!

It seems an oversized shirt for me dahil mas matangkad si Gade. 3 inches din naman
ang taas above my knee. Meron ding boxer na pinasuot niya, but this one is unused
at mukhang bago.

Lumabas ako ng banyo at napairap ng makitang andito pa rin ang damuhong ito.
Lumapit ako sa harap niya at agad na ipinakita ang naiinip kong mukha. I crossed my
arms over my chest at tinaasan siya ng kilay, sigurado naman mage gets niya na
tinatanong siya ng kilay ko.

"I was waiting for you" aniya pagkatapos ng ilang segundong pag-arte ko. Tumayo ito
at naglakad papuntang pinto. Tumigil siya roon at agad na inilahad ang kamay para
sabay kaming lumabas.

"Mauna ka" litanya ko.

Hindi niya ito pinansin at naghintay pa talaga doon. Staring at me. Umirap lang ako
sa hangin at padabog na lumabas.

Dere-deretso ako palabas at halos mapalundag sa gulat dahil paglabas ko ay ganun

ring paglabas ni Zander sa kanyang kwarto. Naka uniform at bitbit sa kaliwang kamay
ang backpack. Hindi niya pa naman ata ako nakikita sapagkat busy siya sa pagpihit
ng doorknob sa kwarto niya. Di ata sure kung naka lock na ba iyon.
Agad akong natauhan at mabilis na naglakad papasok muli sa kwarto ni Gade. Nasa
pinto na ako ng maistatwa sa pagtawag niya ng pangalan ko. 

"Mom" Juscolored ito na ang sinasabi ko. Dahan-dahan akong humarap at awkward na
ngumiti sa kanya.

"Morning, anak" bati ko. Awkward smile at ikinaway ng dahan dahan ang mga kamay.

"You sleep there?" tanong niya at itinuro pa ang daliri sa kwarto ni Gade. Nanlamig
naman ako sa kinatatyuan.

Zander isn't it obvious? Itatanong pa? nahihiya na nga ako e'. Napaka inosente
talaga ng anak ko!

Magdadahilan pa sana ako na may kinuha lang sa loob, pero kung minamalas ka nga
naman, tama ding lumabas si Gade sa kwarto. His stoic face went to a happy one when
he sees Zander.

"Morning, dad. Mom slept there?" Halos mabato na ko sa kinatatayuan dahil sa hiya
pero ang lokong Gade ay ngumiti pa ng malapad at inakbayan ako.

"Yes, Son. We slept together" nakangisi niyang sagot at kinindatan ang anak. Zander
nod, though still having that serious look na nakuha niya kay Gade.

It seems na inaakusahan na ako ng anak ko pero di ako sigurado dahil ang hirap
niyang basahin.

Kinuha ko ang kamay ni Gade sa balikat at dali-daling dumeretso sa kwarto. I heard

how Gade laugh at nakitang inakbayan ang anak pababa ng hagdan, may sinabi pa ito
na mas ikinapula ng pagmumukha ko.

"We had fun last night"

Pabagsak kong sinarado ang pinto na nagdulot ng ingay. Napatingin ako sa wall clock
and conclude na malapit ng mag-alas otso. Ihahatid pa namin si Zander sa school at
may trabaho rin ako.

I wore a baby blue silk blouse and slacks for my work. Itinuck-in ko ito at itinali
rin ang buhok ko. Agad akong bumaba at nadatnang kumakain na sila. Umupo na ko sa
tabi ni Gade, which is pwesto ko naman talaga at siya yung lumipat dyan.

Kumuha na ako ng makakain at inilagay sa plato. Bacon, omelet and fried rice. Agad
akong natakam rito kaya't mabilis akong sumubo noon. Sarap na sarap ako sa pagnguya
and when I was about to swallow it, biglang humalungkat at bumaliktad ang sikmura
ko. Dali-dali akong tumakbo palapit sa sink at iniluwa ang laman ng tiyan kahit na
wala pa naman akong kinakain.
Mabilis ring nakatayo si Gade at hinagod ang kamay sa aking likuran.

"Are you okay?" yan na naman tayo sa 'are you okay' niya. Tinignan ko siya ng
masama bago ipinagpatuloy ang pagsuka.

*BLARGH*

Naramdaman kong tumahimik at humina ang paghagod ni Gade sa aking likod. Nang sa
wakas ay natapos, nagmumog nako at nilinis ang bibig bago ko siya muling balingan
ng pansin.

"SINONG NAGLUTO" sigaw ko na ikinagulat ni Zander at ni Manang katulong na

kakarating lang sa kusina.

"The maid mom" takot na sumbong ni Zander.

"Ako po, Madam, pasensya po" natataranta namang sambit ng tagaluto. She's mid 40's,
I think.

Tsaka ko binalingan si Gade na ngayon ay naistatwa sa kinatatayuan. Nakaawang ang

bibig at nakatingin sa akin na parang hindi kapani-paniwala ang kagandahan ko sa
harap niya. Nilakihan ko siya ng mata at inakusahan.
"BAKIT HINDI IKAW ANG NAGLUTO, ha?"

"FVCK" sagot niya. Eh?

Lumiwanag ang mga mata nito at napataas ang isang kilay ko ng may namuong luha sa
mata niya.

"Aren't you going to answer me?" asik ko at pinagkrus ang mga kamay sa dibdib.

"FVCK YES YES!" tumalon talon ito sa pwesto at tuwang-tuwa na parang bata. Nang
matapos ay agad niya akong niyakap. Hinawakan niya pa ang likod ng ulo ko at
hinaplos haplos ang buhok ko roon.

"DAMN IT" bumitaw siya sa yakap at kinulong ang mukha ko sa kanyang mga palad
"Kakagawa lang natin kagabi, nabuo na kaagad" sambit niya na nagpaawang ng bibig
ko. Taranta akong napalingon kina Zander at Manang na nakatingin lang din sa amin.

Binalik ko ang tingin kay Gade at napakunot ang noo ng mag-umpisa itong maluha. But
then it surprised me ng bigla niya akong halikan sa harap nina Zander at Manang.
Kumawala siya at binalingan naman ang katulong, niyugyog niya ang balikat nito at
halos malusaw ako sa kinatatayuan ng marinig ang lumabas sa bibig niya:
"We're having a baby, Manang. DAMN, I'll be a father again. FVCK IT"

"Ah eh congrats po, Sir" nahihiyang sagot ni Manang. Kay Zander naman bumaling si
Gade na ngayon ay gulat sa rebelasyon ng ama niya.

"Zander we're having a baby again" niyakap niya ang anak ng ilang Segundo at ginulo
ang buhok nito.

Tila nalunok ko ang sariling dila at hindi alam ang gagawin sa kinatatayuan ko.
Nakikipagtitigan ako kay Zander at hindi alam kung ano ang iniisip nito. Maya maya
pa ay lumuha ito gaya ng ama at lumapit din para yakapin ako.

"Congrats Mom" aniya at kumalas din naman.

Muli akong niyakap ni Gade and this time sobrang higpit na.

"Thank you" bulong niya sa tenga ko.

Kumalas siya sa yakap at pina dulas pababa ang mga kamay bula sa balikat ko, braso
hanggang tumigil sa mga kamay ko. Hinawakan niya iyon at tumitig ng taimtim sa mga
mata ko.
"Do you want me to cook for you?" naluluha niya pa ring tanong. Di ko alam pero
napatango ako habang nakikipagtitigan sa kanya. Agad niya akong iginiya paupo at
tinungo niya ang lutuan. Mabilis niyang niluto ang sariling version ng omelet at
bacon. Sabay niya itong isinalang sa electric stove para mapabilis.

Napatingin ako kay Zander na nakatitig sa akin. Tila ang mga mata nito ay nakangiti
habang nakangiti ang mga labi.

"I'm so happy" he mouthed. Nginitian ko ito as thank you dahil hindi ko pa rin alam
ang iaakto sa pangbi bisto ni Gade.

Natapos naman si Gade sa pagluluto at inilagay ang mga iyon sa harap ko.

Napakagat ako ng labi ng matakam sa niluto niya. Ang bango! Naghugas siya ng kamay
at umupo muli sa tabi ko. Kinuha niya ang kutsara't tinidor ko. Nilagyan niya iyon
ng pagkain at isinubo sa akin.

"Come on, eat this" abot tenga ang mga ngiti niya habang ginagawa iyon.

Matiwasay kong naubos ang pagkain at nagba byahe na kami ngayon papunta sa school
ni Zander. Sabi ko na nga ba luto lang ni Gade ang kakainin ng anak niya. Napanguso
ako at agad napahawak sa tiyan.
Di ka pa nga lumalabas may favoritism kana kaagad!

"TAKE CARE, MOMMY" humalik si Zander sa pisnge ko mula sa likod ng sasakyan bago
lumabas. Kumaway ako sa kanya mula sa bintana bago siya tuluyang tumalikod at
naglakad papasok ng paaralan. I closed the window of the car at ng ibaling ang
sarili sa harap ay agad hinuli ni Gade ang mga pisnge ko and naglapat ng nasasabik
na halik. Madiin niyang nilapit ang labi sa labi ko bago gumalaw. He kissed me
delicately at napahawak ako sa mga kamay niyang nakahawak sa pisnge ko.

After a few seconds, kumawala siya sa halik at binigyan din ng halik ang noo ko.

"Thank you" sambit niya bago muling mag drive. He was holding my hand all
throughout papuntang hospital.

"Congratulations Mr. Montreal, Mrs. Montreal is now 7 weeks pregnant"

"Thanks Doc" nakipag shake hands ito at lumabas din naman ang doctor pagkatapos.
Mabilis na lumapit si Gade sa harap ko. I was sitting in the couch here inside the
clinic while Gade is standing in front of me.

Dito rin kami dumeretso pagkatapos ihatid si Zander. Di daw muna kami magta trabaho
para ipagbunyi ang napaka gandang good news na ito.
"Tigilan mo nga ako sa kakangiti mo, Gade. Nakaka imbyerna pagmumukha mo" inis na
sabi ko at inilayo ang tingin.

"Ow! Pinaglilihian ako ng asawa ko" aniya at hinuling muli ang pagmumukha ko.

"Anong asawa? You're so ugly para paglihian ko" asik ko at tumayo. Nauna akong
naglakad palabas ng clinic. Rinig ko naman ang halakhak nito hanggang masarado ang
pinto.

"Where do you wanna go?" tanong niya ng makasakay kaming pareho sa sasakyan.

"Gusto kong umuwi. Naantok ako" I said at isinandal ang ulo sa headboard ng upuan.
Napapikit ako dahil sa biglaang antok.

"Okay" he started the engine at inalis ang sasakyan sa lugar. Naramdaman ko din
naman ang paghawak niya sa kamay ko ng makarating kami sa highway.

NAKATULOG AKO sa byahe at ginising niya na lang ng makarating kami. Agad niya ako
hinila papasok sa kwarto niya ng aktong papasok ako sa kwarto ko. Tumigil ako sa
kalagitnaan at namaywang sa harap niya.
"Bakit mo ako hinila rito? Andito ba mga damit ko?" sigaw ko. Nagulantang naman
siya at dali dali lumabas ng kwarto. 

Wala akong nagawa at umupo na lang din sa gilid ng kama niya. Tinanggal ko ang
sandal at agad na iginalaw ang mga paa para ma exercise. Napaangat ako ng tingin sa
pinto ng pumasok si Gade at may dala ng damit ko.

"Here. Change your clothes then have a rest" inilapag niya iyon sa tabi ko at
inilabas ang cellphone niya mula sa bulsa ng dirty white na pantalon. His one hand
ay nasa tenga hawak ang cellphone samantala ang isa ay nakapameywang, and he's
standing one meter away from me. Social distancing kahit mga kupol.

I just realize kong gaano nakakaangit ang tindig ni Gade. Pinasada ko ang tingin
mula sapatos nitong kumikintab sa kiwi. Ang sexy ng binti, at ang hita niyang
napaka firm ng mga muscle, mas na emphasize ang mga iyon dahil sa fitted na
pantalon. Napalunok ako ng dumapo ang mga mata sa gitna niya. Fvck nakakaya ko yan?
Ito yung gustong titigan ng mga girls sa lalaking naka tuck-in or sweat shorts e.
Paborito rin ng mga minions, banana!

Naka black belt ito at maayos na naka tuck-in ang button down dress niyang navy
blue. Plantsado at walang gusot ang polong nakabukas ang unang tatlong butones. He
has that broad shoulders at halatang may abs sa likod ng mga tela. Ang long sleeve
ay medyo fitted din sa kanyang braso na pinares sa itim na wristwatch.

Ba't ang gwapo Gade?

Lumingon siya sa akin ng ibaba ang tawag. Nakangiti siyang naglakad palapit na
pinagmulan ng pagkainis ko. Ayoko siyang nakikitang ngumiti, naiimbyerna ako!

He suddenly kissed my forehead at itinukod ang mga kamay sa magkabilaang side ko.
He guarded me with his hands habang nakaupo pa rin ako. He lowered his face para
magpantay kami. Tinaasan ko siya ng kilay ng makitang pinipigilan nito ang pagngiti
ng malapad.

"Subukan mong ngumiti, Gade makakatikim ka talaga ng sapak" angas ko. he

immediately returned his stoic face.

"Bakit mo ako tinititigan?" tanong niya na nagpakabog ng dibdib ko. Napansin niya
iyon pero hindi man lang ako sinaway, nagustohan niya rin naman kunyare pa! Hindi
ko siya sinagot at inilayo ang tingin ng may pag-iinarte pa rin.

"We'll have a party to attend tomorrow. My temporary assigned secretary told me

that ng sabihan ko siyang hindi tayo papasok" aniya at umalis sa pwesto. Umupo siya
sa tabi ko at agad kinuha ang kamay ko para paglaruan "It's a grand party for Mr.
Lee's 50th birthday. Only business tycoons are invited" dagdag niya at nginitian
ako.

I just rolled my eyes dahil wala naman akong pakealam kung sino iyong may birthday.
Tumayo na ko at inagaw ang kamay kay Gade para makapagbihis. Dumeretso ako ng pasok
sa banyo at mabilis na nagbihis ng oversized na damit. Hanggang taas ito ng tuhod
ko at ang manggas ay halos hanggang siko.

Lumabas ako ng CR at nakita si Gade na nagsusuot ng tshirt na white.

Ewan ko kung bakit ang sakit sakit ng katawan ko wala namang ginagawa. Naantok rin
ako. Inilapag ko lang sa sahig ang sinuot kanina at mabilis na tumakbo pahiga sa
kama. I laid my face down to the bed at ipinikit ang mga mata.

"Tsk" I heard him make sound bago naglakad para pulutin ang damit ko. He went
inside his closet at inihanger iyon roon. Then he stormed out at agad na lumapit sa
kama. I felt him laid beside me at idinantay ang mga braso sa likod ko. He even
whispered in my ear na nagpangiti sa akin bago makatulog.

"I love you"

---

Gade's Navy blue Buttondown Shirt and Pants:

            <img
src="https://img.wattpad.com/b463d3c3390981cb56a0789e4eecf55c957d57f4/68747470733a2
f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53
746f7279496d6167652f74613337514f35455464374a45513d3d2d3931363637393038332e313631663
839323831363835393638663639323830343433303839362e6a7067" style='max-width:90%'>

DISCLAIMER: The model's body is not the intended feature of Gade's body.

 Picture not mine. Ctto

        CHAPTER 42 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 42. Golden Night

--

"Wow" I mouthed ng pagkamuklat ay mukha kaagad ni Gade ang nakita ko. Magkaharap
kami at nakayakap siya sa akin. Ang isang kamay nito ay ginawa kong unan at ang isa
ay nakadantay sa bewang. He's still sleeping and he's beside me.

Iniangat ko ang isang kamay at inihaplos iyon sa pisnge niya. Nilakbay hanggang sa
gilid ng noo at baba muli sa pisnge. Dahan-dahan ko ring dinama ng daliri ang
mapilantik niyang pilikmata. I giggled at parang bata na kinikilig. Nilipat ko ang
daliri at pinadulas iyon sa matangos niyang ilong. Sana all Gade!

Natulala naman ako ng dumapo ang tingin sa labi niya. Not so thin, yet not so plum.
Katamtaman lang pero nakakaakit. Ang sarap ding humalik.

Dahan-dahan kong iniangat ang mukha to give him a peck kiss. I chuckled when my
lips touched his. Bibitaw na sana ako ng bigla niyang kagatin ang pang-ibabang labi
ko, just to stop me from ending it up. He even holds my back to push me closer to
him.

He gently brushed his lips to mine. He sucked my lower lips that made me groan.
Ginalaw ko din ang labi para masundan ang paghalik niya. It was gentle and
passionate until pumaibabaw siya sa akin without breaking it. It was getting rough
and both of us were screaming for more.

Nang mawalan ng hininga, kumawala siya. Resting his forehead to mine habang
nakatitig sa mga mata ko, his gaze went down to my lips again. He stared at it with
the look of wanting more. I was getting conscious by his stare so I bit my lips.
Agad nalipat ang tingin niya sa mga mata ko. I tilted my head side by side to give
him a hint na huwag ng ituloy ang binabalak. Palagi na lang naming ginagawa iyon.

He grinned at ibinagsak ang katawan sa tabi ko. He's now facing the ceiling at agad
itinakip ang mga braso sa mata.

"I'm sorry nadala lang" aniya na na hindi maalis ang pagngisi sa labi.

"It's okay" sagot ko habang nakatingin din sa kisame. Panting.

He lifts up his body hanggang makaupo mula sa pagkahiga.

"Are you not hungry? I can cook" suhestyon niya at tumingin sa gawi ko. Tumayo na
rin ako mula sa pagkakahiga at umikot papuntang side table kung asan nakapwesto si
Gade. I took my phone at agad na nagtingin ng messages.

"Ara"

"Hmm" I hummed without looking at him.

I nearly screamed ng bigla niyang hilahin ang kamay ko. Napaupo ako sa hita niya at
agad niya ring ipinatong ang mukha sa balikat ko; yumakap din siya ng mahigpit sa
bewang ko.

"Thank you for giving me a second chance" he whispered. Napapatuwid ako ng upo sa
bawat tama ng hininga niya sa balat ko. Iba ang sensasyong dulot ng mga ito.

Kinulong ko sa mga palad ang mukha niya at iniangat iyon para magharap kami.

"Me, too" I gave him a smack "Thank you for listening"

"No, I refuse to hear your side. I was blinded by too much pain. I should have
asked you. I should have confronted you, but I ... I was too scared to ask if you
really have relationship with him. I was too coward. I was not confident enough"
nag-umpisang tumulo ang mga luha nito.

"Shh No! You're not and it's no one's fault. Don't blame yourself, I hate it.
Everything happens for a reason" pag-aalo ko.

"I beg your forgiveness, Aragen" naluluha niya pa rin sumamo, agad kong pinunasan
ang mga luhang nag-uunahan sa pagbagsak mula sa mata niya.

"Of course, you are already forgiven though" I smiled to assure him.

He shed more tears at ibinagsak muli ang mukha sa balikat ko. "I can't imagine
spending my life without you, Aragen." I can feel his tears in my shoulder. "I
don't want to lose you and Zander, again." he said in between his sobs. Then, i
felt his hand in my stomach. "I dont want to lose my family. I-I can't"

Iniangat ko ang mukha niya para bigyan siyang muli ng panibagong halik. The kiss
went passionate and lovely. Hindi siya gumagalaw and let me do the moves. Ilang
segundo lang ang tinagal nito at kumalas din ako.

"Let's go down. Papakainin mo pa anak mo" I sweetly said after our kiss.

"Yeah right" he chuckled at napatili ako ng bigla niyang buhatin kagaya ng

pangkasal. Mabilis kong inangkla ang mga kamay sa leeg niya.

"Gade ibaba moko" sigaw ko.

"I'll carry you like this after our wedding" aniya at naglakad papuntang pinto.
Panay lang ang reklamo ko, then I stopped after hearing his laugh again. He laughs,
and I love hearing it.

Nang ibaba niya ako ay pabiro ko pa rin siyang hinampas sa braso.

"Kainis ka" iniripan ko siya at naunang lumabas ng kwarto. Bumaba ako at dumeretso
sa sala para manood ng tv. Sa kusina naman ang tungo ni Gade ng makababa siya.

I was scanning all the channel pagkatapos manuod ng isang palabas. Nakahiga ako sa
sofa at ginawang unan ang patungan ng kamay. Bagot na bagot kong tinitipa ang
remote makahanap lang ng magandang palabas.

I stopped in the channel where the tv shows the replay of Miss Universe 2018.
Nabuhayan ako at excited na nanood. Nasa coronation na at yung feels na excited ka
pa rin na ideclare ang nanalo kahit na alam mo namang si Catriona.

[Our Miss Universe 2018 is ... PHILIPPINES]

"WAAH" napatili ako at napapadyak ng paa sa ere ng tawagin ang Pilipinas. Nakaka
proud!

Napatigil ako ng pagpapadyak at nanatili ang mga paa sa ere ng makitang nagmamadali
si Gade papunta sa pwesto ko. Tumakbo ito mula sa kusina, naka apron at may hawak
pang frying ladle.

"The fvck happened?" tanong niya na humahangos.

"Why? What happened?" nagtatakang balik ko ng tanong.

He examined my whole body at ibinaba nito ang mga paa ko.

"Does your tummy hurts? Why are you raising this?" nag-aalala niyang tanong habang
hinahawakan ang nababanggit.

"May pinapanuod lang"

"You okay?" kita ang pangamba sa mga mata nito.

"Yes?" patanong na sagot ko dahil di ko naman ang alam kung ano ba ang dahilan ng
pag-aalala niya. Napabuntong hininga siya at bumalik sa kusina. Nakatingin lang ako
sa likod niya hanggang sa mawala ito sa paningin ko.

Werdo!

Nilipat ko na lang muli ang channel at napatigil sa American Ninja Warrior na babae
ang mga players. I watched it ng nakahiga pa rin. Maya-maya pa dumating muli si
Gade mula sa kusina but this time wala ng apron na suot at wala na ring ladle na
dala.

Nakasunod lang ang mga tingin ko hanggang makaupo siya sa tuhod ko banda. Biglang
tumayo ang mga balahibo ko ng ilagay niya ang kamay sa legs ko. It was just there
resting. Tumikhim ako saglit at umaktong hindi apektado sa munting galaw na iyon.

He looks at me ng nakangiti "Food is ready"

"Okay" tinulungan niya akong bumangon at sabay naming tinungo ang kusina.
KINAGABIHAN, nasundo na namin si Zander sa school at kakatapos lang naming
maghapunan.

"May party kaming aattenand bukas ng papa mo, anak" litanya ko ng sabay kaming
umakyat ni Zander ng hagdan. Si Gade naman ay nahuli sapagkat may ginawa pa sa
kusina.

"What time?"

"8:00 pm pero by 7 alis na kami dito"

"You should not stay late, mom" paalala niya at napatingin sa tiyan ko. Tumigil
kami sa paglalakad ng makarating sa pangalawang palapag.

"I know. Magpapakita lang ama mo dun tapos uwi din k-"

"No worries, Zander. Dad will take care everything" agad namang sumulpot si Gade sa
eksena.

"Okay. I'll get inside na. I'm tired" humalik muna si Zander sa pisnge ko at ginulo
ni Gade ang buhok niya bago tumalikod.

"I'm going to my room, too" paalam ko at humakbang na patungo sa kwarto ngunit agad
akong napatili ng hilahin niya naman ako papunta sa pinto ng kanyang kwarto.

"You're going to OUR room" saad niya at mabilis akong napatingin sa gawi ni Zander.
I saw him chuckled before closing off the door of his room.
Tumigil ako sa gitna ng kwarto at tinignan ng masama si Gade. Natatawa itong
lumapit sa kanyang closet kaya mas lalo akong nainis. Padabog kong ginawa ang lahat
ng routine bago mahiga sa kama. Hindi ko siya kinausap. He was trying all his best
na makausap ako pero dedma lang si mare.

Nakatalikod ako sa kanyang pwesto at nilagyan ko ng unan ang pagitan namin since
nasa banyo pa naman siya naliligo. Mabilis kong ipinikit ang mga mata ng marinig
ang pagbukas ng pinto. Ilang minuto ang lumipas until I felt him laid down beside
me. He chuckled while taking all the pillows in the middle. Agad ko namang
naramdaman ang paghila niya sa akin palapit sa kanya. He wrapped his arm on my
waist. Naramdaman ko ang pagdikit ng katawan namin at paghalik niya sa buhok ko.

"Good night Hon, goodnight baby" he said then caressed my tummy. Yun ang huli kong
narinig bago matulog ng may ngiti sa labi.

PUMASOK KAMI ng trabaho. And it went normal dahil wala namang pinagawa si Gade sa
akin. Sineryoso niya ang pagiging secretary ko dahil masyado daw stress sa
accounting department. After nine months pa ako muling makakapagtrabaho doon, or
pwede daw house wife na lang.

Parang sira!

Sinuot ko ang satin gold gown na pinadala ni Gade dito sa bahay. Since it is a
Golden party for Mr. Lee's 50th birthday, so the theme must be gold and black. It's
a sexy deep V-neck backless gown. I looked myself in a mirror.

"Perfect" sambit ng baklang nag make-up sakin at maarteng pinalakpak ang mga kamay.
Umikot ako sa salamin and saw the back of it na open hanggang sa taas ng buttocks
ko, pa-ekis din ang mainipis na strap sa likod ko. Kitang-kita ang kabuuan ng aking
likod samantalang kuting balat lang ang makikita sa harap. Gusto ko nga sana yung
may slit pero ayaw ni Gade.

I let my hair down at bouncy ang kulot nito sa dulo. I wore a sparkling gold-color
stiletto at maliit na pouch.

Bumaba ako ng hagdan and saw Gade sitting patiently to the sofa. Agad siyang
napatayo ng makita akong bumaba. Nginitian ko ito ng makita ang pagkamangha sa
kanyang mukha. Titig na titig ito at kulang na lang tumulo ang laway. I laughed
with my own thoughts.

Nang makalapit ay agad niyang pinilupot ang kamay sa'king bewang.

"You knew how gorgeous you are, right?" bulong niya at naglakad kami palabas.

"Shut up Gade"

"You're as gorgeous as my future daughter" inirapan ko siya at hinila ng mapabilis

ang pagpunta sa sasakyan.

"Halika na"

Agad naming tinungo ang venue. Pinakita ni Gade ang invitation card sa guards bago
kami pumasok sa two-way door. Sumisigaw ng pagka-elegante ang hall. A big
chandelier in the center ang una mong mapapansin. Parang kumukinang sa ginto ang
buong paligid dahil sa palamuti na kulay ginto at itim. Marami na ring tao.
Nakikipagtawanan habang may hawak na wine glass sa kamay at yung iba busy sa
pagkuha ng mga picture.

Everyone looks sophisticated and everything in the hall shouts elegance!

"Good evening, Mr. Montreal" nalipat ang atensyon ko sa lalaking lumapit sa amin ni
Gade. Nilahad nito ang kamay sa harap namin.
"Good evening" pakikipagkamayan niya. Lumipat ang tingin niya sa akin at agad kong
naramdaman ang paghigpit ng pulupot ni Gade sa bewang ko.

"Chillax. I just want to greet your lady tonight"

"She's my wife. Back off, Smith" may pagbabanta sa boses ni Gade at hinila ako
paupo sa round table na malapit sa mga pagkain.

"Ano kaba, gine-greet ka na nga, maarte kapa" sabi ko ng makaupo kami.

"Tch' I don't want someone to look at you like that" pahayag niya "And no one could
lay their filthy hands on your skin" masama ang tingin nito sa akin habang sinasabi
iyon.

"Ang OA mo" I make face in front of him.

Bigla akong tumayo ng matakam sa mga pagkain dahilan ng mabilisang pagtayo rin ni
Gade. Naramdaman ko na lang ang kamay nitong pumulupot sa bewang ko ng makahabol.
Sumunod siya sa akin hanggang makalapit kami sa hilera ng mga pagkain.

"Kuhaan moko ng chocolate dip" tumingkayad pa ako para makabulong sa tenga niya.
Wala naman itong reklamo at ginawa lang din ang iniutos ko. Kumikinang ang mga mata
ko habang pinapanuod ang pagsawsaw niya ng marshmallow sa tsokolate.

Hindi ko pa naman makakain yan kapag hindi muna dumaan sa kamay niya. Nakailang
kuha at kain ako.

It feels na parang may tumititig sa likod ko kaya't napalingon ako roon.

"What's wrong?"

"Wala. Andaming nakatingin. Baka hindi pa pwedeng kumain?" bulong ko.

"Fvck them! Eat all you want" tumango ako at itinuro kay Gade ang naka sealed na
buko pandan. Napapalakpak ako ng iabot niya sa akin iyon. Mabilis ko itong binuksan
at kinain.

Agad akong napalingon sa kanya ng bigla niyang pisilin ang pwetan ko. He puts his
arm there at hindi na binalik sa bewang ko. Sinuway ko siya pero hindi niya rin
naman pinansin kaya't hinayaan ko na lang.

"Good evening ladies and gents" panimula ng emcee kaya't agad akong napalingon sa
harapan. Muli kaming bumalik ni Gade sa lamesa namin. Nagbigay ng intro ang emcee
bago ipakilala si Mr. Lee. Long hour of talking and introducing who he was.

Inip na inip kong pinaglalaruan ang kamay ni Gade sa ibabaw ng mesa. Tagal ng kain.

"Do you want something" bulong niya. Naanguso ako bago humarap sa kanya dahil gusto
ko na talgang kumain.

Nanlaki ang mata ko ng biglay niyang daplisan ng halik ang labi ko. Napaayos naman
ako kaagad ng upo.

"Don't worry we'll do that after the party" aniya at ngumisi. Kinurot ko siya sa
tagiliran bago iikot ang paningin sa paligid. Nakakahiya kaya masyadong PDA si
Gade.
"Thank you for coming, Mr. Montreal" napabalikwas ako ng biglang may nagsalita sa
likod. Walang ganang tinignan iyon ni Gade. Tumayo siya na nagpdaosdog ng upuan,
tumayo din naman ako.

"It's my pleasure to attend your party, Mr. Lee. Happy birthday" pakikipagkamayan
niya. Bumaling sa akin ang tingin ng hindi pa naman gaanong katandaan, singkit na
si Mr. Lee.

"Would you mind to introduce your lovely lady"

"She's Aragen, my wife" aniya at mas hinila ako palapit sa kanya. Lumipat naman ang
tingin ni Mr. Lee sa bewang ko kung asan ang kamay ni Gade. Mr. Lee chuckled.

"Thank you for coming, Ms. Arage-"

"Mrs. Montreal" pagtatama ni Gade.

"My bad! Mrs. Montreal" pagtama niya at nakipagshake hands sa akin. I greet him
happy birthday.

"Enjoy the party" salita niya bago umalis.

Umupo naman kaming muli. Binalingan ko ng masamang tingin si Gade dahil sa hindi
kaaya-ayang pakikitungo niya kay Mr. Lee.

"They're like that. Then they'll make a move to hook you" paliwanag niya at
iniakbay ang kamay sa sandalan ng upuan ko.

"I know how it goes, Mr. Montreal. I've attended a lot of parties before" paliwanag
ko at itinuon ang pansin sa harapan.
"Really?"

"Yeah with Maddox" agad akong natigil sa pagsasalita. Mabilis akong humarap kay
Gade na ngayon ay masama ang tingin sa akin "D-dati yun" depensa ko kahit wala pa
itong sinasabi.

"Still" nanlaki ang mata ko ng bigla niya na naman akong halikan. Wadapak Gade!

Ilang Segundo lang iyon "Don't make me jealous cos' I'll fvck you here, Aragen"
pagbabanta niya. Agad naman akong napalunok. Mahina kong tinampal ang kanyang
pisnge.

"Wag ka ngang magbiro" nanginginig na sambit ko at muling tumingin sa harap.

Halos mapapalakpak ako sa tuwa ng i-announce na pwede na raw kumain. Mabilis akong
napatayo at sumunod lang si Gade sa akin papuntang table. Siya ang may hawak ng
plato at tinuturo ko ang mga pagkaing gusto. Nakasukbit ako sa kamay niya may hawak
ng pinggan. Wala naman itong reklamo hanggang sa halos mapuno ang pinggan namin.

"This is enough" aniya at nauna ng maglakad pabalik. Napipikon ata dahil sa sobrang
dami ng pagkain na na pinapakuha ko.

"Gade, isang macaroons na lang" paghabol ko. He sighed at napa palakpak naman ako
ng maglakad siya pabalik. Sumunod ako.

"Two macaroons. Two macaroons" pagche cheer ko na nagpalipat ng masamang tingin

niya sa akin.
"You said one"

"I changed my mind, hehe. Two macaroons please" pagpapakyut ko. Napabuntong-hininga
lang si Gade at kumuha rin ng dalawang macaroon. Mabilis siyang naglakad patungo sa
table namin.

Nag dip muna ako ng marshmallow sa chocolate fountain bago bumalik sa lamesa. Pero
agad na napataas ang kilay ko ng mayroon ng babae ang kumakausap kay Gade, nakatayo
si Gade at nagtitipa sa cellphone niya. Nag-init bigla ang ulo ko at mabilis na
naglakad patungo sa table.

"That's a lot, Mr. Montreal" she said pertaining to the food na nasa lamesa at
maarteng tumawa. Mas lalong nag-init ang ulo ko ng kunyare niyang hinampas sa braso
si Gade at hindi na tinanggal ang kamay roon.

"For my wife" sambit ni Gade na hindi man lang nakatingin. Nasa cellphone ang
atensyon.

"Love" tawag ko na nagpaangat ng tingin ni Gade. Napalingon din naman ang babae sa
gawi ko "Oh hey" makikipag plastic ko sa babae. Iniakbay ko ang isang kamay sa
balikat niya at inihawak ko naman sa braso ang isa. Agad namang pumulupot ang kamay
ni Gade sa bewang ko. I smirked, fvck off btch.

"Zander texted me how's here" bulong ni Gade.

"Our son?" pag-eemphasize ko sa son "What did you say?"

"Everything's fine" nakangiti akong tumingin muli sa babae.

"Excuse us" sabi ko at hinila si Gade paupo. I saw how that girl raised her
eyebrows ng hilahin ko si Gade. Kalaunan ay umalis din ito sa pwesto.
"Ang landi mo" bulong ko.

"What?" tanong niya dahil di ata narinig.

"Gutom nako"

Nag-umpisa kaming kumain. Kunti lang ang nasa pinggan ni Gade habang bundok ang sa
akin. Kanina pa siya tapos. His hands went to my legs habang ang isang kamay ay
nasa selpon ulit.

After a while, busog na ko at kalahati pa lang ang nababawas sa plato ko.

"I take out mo to" bulong ko.

"The fvck! NO" pagdidiin niya.

"Sayang to. I take out natin, hinge ka ng plastic dun sa wai-"

"What the fvck Aragen" napasigaw ito kaya't napatingin ang ibang guest sa pwesto
namin. Nagulat naman ako at biglang namasa ang mga mata ko. Nagpout din ako sa
harap niya na parang iiyak.

"Fine. Damn" aniya ng makita ang reaction ko. Padabog siyang tumayo dala-dala ang
pinggan, binulungan ko pa ito na siya dapat ang magbalot dahil kung hindi, hindi ko
iyon kakainin. He just gave me death glare at naglakad din naman patungo sa waiter.
Pagbalik niya ay halos mapa palakpak ako ng may dala na itong itim na paperbag.
Hinila niya ako patayo hanggang makalabas ng venue.

"Let's go home" aniya ng naglalakad kami papuntang parking.

"Kain lang ba pinunta natin rito?" bulong ko. Nakasukbit ang mga kamay ko sa braso
niya at ang isang kamay niya ay hawak ang paperbag.

"No"

"Kunsabagay, kain naman talaga inaabangan ng mga bisita sa party"

"It's not like that" depensa niya ng pagbuksan ako ng pinto sa sasakyan, pumasok
ako at sinarado niya iyon. Umikot siya sa harap at agad na sumakay sa driver's
seat.

"We'll go home early cos' we still have to do something" minaneho na nito paalis
ang sasakyan. Kunot noo ko siyang tinignan at tinanong.

"Ano yun?" hinawakan niya muna ang kamay ko habang nagda drive. I saw him smirked
na nagpataas ng kilay ko.

"Make love" bigla akong napaubo sa sinabi niya at mabilis hinampas ang braso nito.

Namumula kong inilayo ang tingin at rinig na rinig ang halakhak niya sa buong
sasakyan.

--
Aragen's Golden gown:

            <img
src="https://img.wattpad.com/0c182712162935caa1f83f65a8ad76a9b78a53b7/68747470733a2
f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53
746f7279496d6167652f6f3972715f396d385479627779773d3d2d3931373439313936332e313631666
639396635623838613265613734373234313639313032332e6a7067" style='max-width:90%'>

        CHAPTER 43 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 43. The Questions

--

"May meeting ka ulit by 5:30" agad kong sambit ng makapasok sa opisina niya.
Isinalampak ko ang sarili sa couch na naririto sa loob. Napatigil sa pagta type at
pagbabasa ng mga dokumento si Gade para balingan ako ng tingin.

"With whom?"

"With the representative of M.Clothing franchise in Quezon" walang ganang sagot ko.

"Do you wanna go home?"

"Go home? Alas dos pa lang. Marami pang trabaho"

"I can do it all para makapagpahinga ka" depensa niya. Hindi ko ito pinansin at
inihiga ang sarili sa couch. Muli niya rin namang binalik ang atensyon sa laptop
"Just tell me if you need something".

Ilang araw na ang lumipas pagkatapos ng birthday party ni Mr. Lee. Agad akong
natulog and did all my night routine noong gabing iyon dahil    sa takot na
totohanin ni Gade ang sinabi niya sa sasakyan. But yeah, he was just teasing at
all. We just had that make-out thing but nothing really happened. 

"Sleepyhead mother of my kids" rinig ko ang pagngisi nito bago ko tuluyang ipikit
ang mga mata.

Zzz...

*flash*

Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ng biglang may nag flash na ilaw sa mukha
ko. Pagkamuklat ay agad kong nakita si Gade na nakaupo sa bandang paanan. He was
holding his phone at pinagtatawanan ang mukha ko roon.

"Burahin mo yan" singhal ko at dali daling inagaw ang cellphone ngunit mas mabilis
ang galaw nito kaya't nailayo niya kaagad. Tumayo rin siya at dumistansya sa akin.
"Still pretty kahit na nakanganga" mas lumakas ang halakhak niya na nagpa init lalo
ng ulo ko.

"BURAHIN MO YAN GADEN HUGH" sigaw ko.

"Later Aragen Montreal" halos lumabas na ang mga ugat ko sa katawan at mag
transformed bilang hulk sa nakakainis na pagmumukha ni Gade. Mabilis akong tumayo
mula sa pagkakahiga na kamuntikan ko ng masubsob sa lamesa.

"What the - Be careful Ara" mabilis ang naging response ni Gade at sinalo
ako. Nakahawak siya sa katawan ko at iniupo ako ng maayos.

"Burahin mo"

"I will, just be careful" siya naman ngayon ang badmood dahil sa nangyari. Umupo
din naman siya sa tabi ko. Pinakita niya sa akin ang picture. Halos mamula ako sa
kahihiyan ng makita ang pagmumukha ko. I was scratching my tummy ng nakanganga, ang
isa kong kamay ay nasa taas pa ng ulo at yung pagmumukha ko ... EPIC.

Nakahinga ako ng maluwag ng burahin niya iyon sa harap ko.

"Happy now?" inirapan ko siya at biglang nasagi na paningin ko ang malaking pizza
na nasa mesa. Hindi ko ito napansin kanina a. Napangiti ako ng malapad at tumingin
kay Gade.

"Tsk" he hissed. Kumuha na ako ng isang sliced at mabilis na kinain iyon.

"Sharap" sambit ko habang puno ng pagkain ang bibig.

Kumuha naman ng tissue si Gade at napatigil ako ng ipunas niya iyon sa gilid ng
labi ko. Tinignan ko siya at seryoso lang siya sa pagkuha ng kung anong andun.

"Stop staring" mabilis kong inalis ang atensyon sa kanya. Gwapo! 

Inenjoy ko na lng din ang pagkain. Agad na napasunod ang tingin ko ng tumayo ito at
naglakad pabalik sa kanyang mesa. Tumingin siya sa direksyon ko ng makaupo na.
Inalok ko siya ng kain by gesturing my hands with pizza ngunit umiling ito at
muling binuksan ang laptop. My workaholic man!

I was busy eating ng biglang nagring ang cellphone kong nasa center table. Mabilis
ring napalingon si Gade at napatigil sa ginagawa.
"Who's that" nagkibit balikat ako bago kunin at tingnan ang tumawag. Napatakip ako
bigla ng bibig ng makita ang pangalan ni mama roon.

Calling...

Mama!

"Si Mama" I saw how Gade's eyes widen when he heard what I've said. Napatigil ito
sa ginagawa at napalunok naman ako bago sagutin. Kinakabahan ako, it has been years
without talking to her. Nasa US siya ngayon. Sumama sa lalaking nakilala niya when
we were in Bora. that guy was good after all at kita ko naman ang kabutihan at
seryosong intension niya sa ina ko, dahilan para pumayag din ako na sumama siya.
Ginugol niya rin naman ang ilang taon sa pagtulong sakin na itaguyod si Zander.

She's turning 50 soon. Perhaps, malaki na rin si Zander ng umalis siya. He was 5
years old back then. Pero nitong nakaraang taon hindi kami nakakapag communicate sa
isa't isa. We're both busy and panatag naman ako na ok lang siya doon.

Pinindot ko ang loudspeak button para mapakinggan din ni Gade ang pag-uusapan
namin.

"Hello Ma"

(Aragen, anak. Kamusta ka dyan?)

"Ok lang naman, ba't po kayo napatawag?"

(Dahil anak kita?) patanong niyang sagot (Ito naman kung makatanong akala mo ibang
tao ako. Bakit nga ba tumatawag ang ina sa mga anak nila? Bakit ka tumatawag kay
Zander minsan, aber!) agad akong napakagat ng labi, ang bobo ko magtanong.

Bigla akong kinabahan ng maalala na hindi niya pa pala alam ang pagbabalik ni Gade.
Kung may isang tao na sobrang nagalit sa pang-iiwan sa akin, si mama iyon.

She was so mad back then na halos kamuhian niya ang tao. Galit siya lalo na't ayaw
na ayaw niyang mangyari sa akin ang nangyari sa kanya. Alam niya kung gaano kahirap
ang maging batang ina. She had been with all those back-lashed at ayaw niyang
mangyari sa akin iyon. She almost cursed him. But things happened.

I turned my gaze to Gade na ngayon ay naistatwa sa kinauupuan. Halatang kabado din.

"I miss you, too Ma" sagot ko kay Mama dahil iyon naman ata ang gusto niyang
ipahiwatig.

(Miss you more, nak. Wala ka bang work?)

"Meron. Just having a break"

(Zander must be in school) aniya at agad kong narinig ang pagngisi nito.

"Yes, Ma. By the way, how are you?" pagbabago ko ng usapan.

(I'm fine. Happy and contented)

"Nice to hear" tumayo ako at pumunta sa pwesto ni Gade. I leaned on his table
paharap sa kanya. Agad niya ring inurong ang swivel chair palapit sa akin. He's now
infront of me at nakahawak sa bewang ko. I comb his hair using my fingers para
maalis ang kaba.

(Actually, I have plan of visiting Boracay) halos masamid ako sa sariling laway ng
marinig iyon.

"R-really? When?"

(As soon as possible sana pero parang gusto kong sa summer na lang. when do you
think?)
"Summer na lang" para may time kaming makapaghanda ni Gade sa pagbabalik niya.

(Oh no! Maybe next week or two weeks from now, miss kona si Alexander. I'll bring
someone with me. You'll like it) napahagikgik ito at tila kinilig sa sariling isip.
I looked at Gade and his brows suddenly furrowed.

"Who"

(Secret for now. You'll thank me when you meet him, I guess) this time, napataas ng
kilay si Gade at sumandal sa upuan. Looking at me with his stoic face.

"Him?"

(Oo basta HAHA) I heard her giggling laugh na mas nagpa intense ng atmosphere sa
pagitan namin ni Gade (Sige na, nak. Nagluluto kasi ako. I just called to tell you
my plan. Bye na!)

"Okay, ingat ka po diyan, Ma"

Binaba ko rin naman ang tawag at agad nakita ang irita sa pagmumukha ni Gade.

"Who's him?"

"Di ko alam. Maybe a friend" kibit-balikat kong sagot.   

"So why is she giggling like that?"

"Di ko nga alam. Wala naman siyang sinabi, diba"

"Just make sure na hindi yan magdudulot ng gulo"

"Ewan ko sayo" naglakad nako pabalik sa couch "Maybe her boyfriend. I don't know!
Ang pagkaabalahan natin ngayon ay ang pagbabalik ni Mama, two weeks from now baka
andito na siya. Galit yun sayo fyi"

"Galit?"

"Opo sir. Aalis alis ka kasi" biro ko. Umupo akong muli sa couch at kinuha ang last
slice ng pizza. I was halfway to eat it ng mapatingin kay Gade.    He was like
offended.

"Biro lang yun"

"It's not a good joke" aniya at tumayo. Sinundan ko siya ng tingin hanggang makaupo
siya sa tabi ko "Sa tingin mo mapapatawad niya ako?"

"Syempre naman. Pinatawad nga kita e"

"Okay. I also want to ask her permission to marry you"

"Marry? Pa-papakasalan mo 'ko?" gulat na tanong ko. Mabilis na lumipat sa akin ang
paningin niya.

"Who are you expecting to marry you then?" taas-kilay nitong tanong.

"Y-you" kinakahabahan kong sagot. Inilayo ko ang tingin at kinain na lang muli ang
pizza. Namumula tuloy ako "Di ka naman nag propose. Malay mo hindi ako pumayag edi
sayan-"
"ANONG HINDI PAPAYAG?" napatakip ako ng tenga sa biglaan niyang pagsigaw.

"Joke lang. Ito naman"

"Stop making jokes that aren't funny" aniya at tumayo. Lumabas din naman ito ng
opisina.

"Hoy ba't ka nagagalet. Gade!" sigaw ko ng pangalan niya dahil    hindi man lang ako
pinansin. Wala kasing sense of humor hmp!

Niligpit ko na ang box ng pizza. Lumabas ako at muling bumalik sa table ko at agad
na inumpisahan ang trabaho. I jotted down in my notebook ang lahat ng pending
meeting ni Gade.

Sabay rin kaming umuwi pagkagabi and as usual sinundo namin si Zander sa school.
Kakatapos lang din naming kumain. Umakyat na si Gade sa taas sapagkat may gagawin
pa daw siya. Naiwan naman kami ni Zander sa kusina. He was helping me washing the
dishes.

"How are you and tito Mom, mom?" tanong niya na nagpahinto sa akin sa pagbabanlaw
ng baso. Zander didn't have idea to what has happened. Ayoko siyang isali sa gulo.
Ayokong magbago ang paningin niya kay Maddox. Kung masakit at mahirap sa akin, how
much more sa kanya na tinuring niyang ama, bestfriend. I can't afford seeing my son
loathing the person who helps building him.
"We're good, why?"

"He visits me in school" mabilis akong napatingin sa kanya. Kunot-noo.

"Bakit daw?"

"He treated me lunch" di ko alam kung dapat ba akong kabahan na baka may sinabi si
Maddox sa kanya o hindi dapat at sadyang gusto niya lang makita ang anak ko "He
asks some favor mom to tell you na gusto ka niyang makausap. Why is that?" I tried
composing myself para atleast hindi makahalata si Zander na kinakabahan ako.

"Little misunderstanding lang"

"and he doesn't want dad to know about it" napamura ako sa sarili ng marinig iyon.
Shemay' Maddox you're giving me headache.

"Ano pang sinabi niya?"

"That's all. But I'm worried, mom, he seems sad" dagdag ng anak ko, at inilagay na
sa lalagyan ng plato ang mga nahugasan ko. Bigla rin akong nakaramdam ng awa para
kay Momo. Kamusta na kaya siya?
"Ok I'll make time for it" sagot ko kay Zander. Tinapos na namin ang ginagawa at
umakyat na sa kwarto.

Kakalabas lang ni Gade sa CR pagkapasok ko sa kwarto niya/namin. Dito niya na

talaga ako pinapatulog, pinalipat niya sa katulong ang lahat ng gamit ko.

Kumuha ako ng towel at naglakad papuntang banyo pero agad akong hinablot ni Gade sa
bewang ng malampasan ko siya. His one arm was wrapped in my waist at ang isa nasa
gilid niya lang. Agad ko ring naramdaman ang kanyang mainit na halik. It was kinda
rough kaya't naipatong ko sa kanyang dibdib ang dalawang kamay. I took all the
courage to return his kisses.

Tumagal lang iyon ng ilang segundo bago siya bumitaw. Nakakahiya pero hinabol ko pa
ang labi nito.

"What's wrong?"

"Wala. Just a buntis thing" sagot ko at binigya siya ng smack kiss. Ngumiti siya na
nagpangiti rin sa akin. Kumawala ako sa hawak niya at naglakad na papasok sa banyo.

Nilock ko ito para hindi siya makapasok. Agad kong hinubad ang lahat ng saplot at
pinihit pabukas ang shower.
Naaawa ako para kay momo pero nasasaktan ako sa ginawa niya. Kapag nalaman ni Gade
na makikipag-usap ako kay Momo, tiyak na magagalit iyon. Sinabihan niya na akong
huwag makipag-usap sa ngayon. Masyadong pang fresh ang lahat. Magdudulot lang ito
ng pagkalito.

Pero kapag nakipag-usap ako kay Momo ng patago, darating ang araw na malalaman rin
ni Gade iyon. Baka iyon pa ang simulan ng panibagong away. Ayokong mag-away kami.
Nangako na kami sa isa't isa na maging open-up at sa lahat ng nararamdaman at plano
in the future.

Pero gusto kong bigyan ng chance si momo na makapagpaliwanag at masabi ang side
niya.

Ang hirap ng sitwasyon ko. It's between the two person na naging bahagi ng buhay
ko. Ang gulo! Hindi ko maintindihan ang dapat maramdaman.

Natagalan ako ng ilang minuto sa loob bago tuluyang lumabas. I saw Gade with his
laptop sa kanyang working table. Napalingon din naman siya sa gawi ko ng
maramdamang nakalabas na ako. Ngumiti siya at tinigil ang ginagawa. Niligpit niya
ang mga nakakalat sa lamesa at lumapit sa aking pwesto.

"Let's sleep" iginiya niya ako papunta sa kama. Humiga ako at agad kong naramdaman
ang pagyakap ni Gade sa bewang ko. I was facing the ceiling habang nakatagilid
siyang paharap sa akin.
"What's bothering you?" tanong niya. Itinukod niya rin naman ang siko sa unan at
ipinatong sa kamay ang ulo. Binalingan ko siya ng tingin at ngumiti.

"Ganto kahirap maging buntis. Andami mong iniisip kahit hindi naman kailangan"

"Really? Tell me para hindi lang ikaw ang nag-iisip niyan" saad niya at inalis ang
mga baby hair na kumawala sa mukha ko.

"Huwag na Gade, manipis lang ang pasensya mo" I chuckled.

"If that's so" inaayos niya ang higa ng nakaharap pa rin sa akin. Hinila niya naman
ako palapit sa kanya. at agad na binigyan ng maliit na halik ang gilid ng noo ko
"No need then. I'll just think kung anong ipapangalan kay baby worm natin" we
decided to call our baby fetus as baby worm. Sounds cute thou.

Ibinaling ko ang atensyon sa kanya at sinabi ang mga nasa isip ko.

"Ano kayang magiging reaksyon ni Mama kapag nakita ka? Baka sabihin ang rupok ko
pero bahala na! Sa tingin mo, sino kaya yung sinasabi niyang dadalhin?" at gusto ko
rin sanang magpaalam na kakausapin ko lang si Momo. Sana payagan mo'ko.

Napanguso ako at nanlulumo sa kagustuhang magpaalam pero natatakot ako. Hindi ko na

lang sinabi, tiyak naman na hindi niya ako papayagan. Pagpapaplanuhan ko muna ang
lahat bago gumawa ng action.

"That thought is for the future. Let's not think about it for now. Matulog na muna
tayo"

"Goodnight Gade"

"Goodnight, and to our little angel" hinawakan niyang muli ang tummy ko. I
intertwined my hand to his hand at natulog ng walang pangamba.

---

        CHAPTER 44 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 44. Uninformed Aragen

---

Two weeks flashed and we are now preparing for my mom's arrival. Hindi siya rito
makikituloy sa bahay ni Gade sapagkat may sariling mansion ang lalaki niya
somewhere in Tagaytay. Kami ni Zander ang dadayo roon. Hindi makakasama si Gade sa
unang araw ni mama sapagkat may important business meeting ito sa Canada regarding
sa M.Clothing. Malaking investments ang mawawala kapag hindi siya nagpakita roon.
Hahabol daw siya kaagad once matapos ang lahat roon.

Mabuti na rin iyon para hindi shook si Mama regarding kay Gade at sa baby worm
namin. Medyo lumalaki na nga ang humps ko sa tiyan pero hindi pa ganun kahalata.

Kakarating lang namin ni Zander sa location na binigay ng aking ina. Actually,

madaling araw pa siya nakarating, hindi lang kami nakasama ni Zander sa pagsundo sa
airport.

"Good morning po Mam" bati ng katulong pagkapasok namin. Nginitian ko siya at

kinuha niya rin naman ang maliit na maleta na dala namin ng anak ko.

"Aragen hija" sinalubong kami ni Mama ng yakap. Galing itong kusina at naka apron
pa "Ganda lalo" litanya niya habang pinanggigilan ang mukha ko.

"Lola" bati naman ni Zander sa nanay ko. She was okay calling Lola kahit na sobrang
tanda pakinggan. Gusto niya daw maramdaman na may apo na siya, lalo na at nag-iisa
lang akong anak niya.

"Ang laki laki mo na, Zander" hinigpitan niya ang yakap sa anak ko "Gwapo gwapo pa!
Tell Lola, may girlfriend ka na no" awkward namang umiling si Zander "Sus nahiya pa
haha. Akyat na lang kayo sa taas nakahanda na kwarto niyo. Tatapusin ko lang
niluluto ko"

Sumabay kami sa katulong paakyat sa taas. The house was big. There's a big
chandelier sa kisame ng hagdan. Engrande din ang interior design. The house was
mixed of an American and Filipino style.

Nang makapasok kami sa kwarto ay agad din namang lumabas ang katulong. Umupo si
Zander sa kama at sinubukan ang lambot nito. I can say na namangha siya sa
kagandahan ng silid. It was an American bedroom style at all. We will spend 3 days
here; nag leave ako sa trabaho at tama ring weekend ngayon kaya walang pasok si
Zander. No plans din kung kalian sila pupuntang Boracay.

"Why are you sad?" tanong ni Zander ng makaupo ako sa tabi niya.

"I am not"

"It's okay to miss dad, mom" he chuckled after saying it. Napalaki ang mata ko at
mabilis na napalingon sa kanya. Do I look like missing him? Apat na araw sa Canada
si Gade at sa susunod na araw pa ang balik niya.

"No, I'm not" tanggi ko at hinawakan ang kamay niya. Kailangan niya ring malaman
ang tungkol sa plano.

"Are you okay?" takhang tanong niya kaya't tumikhim ako.

"Huwag mo munang banggitin ang pangalan ng ama mo kay Lola ha. She still doesn't
have idea about his comeback. Medyo hindi rin maganda ang impression niya sa lola
mo dahil sa nangyari sa nakaraan. Dadahan- dahanin natin. I'll talk to her bago
makarating ang daddy mo, and will surprise her with our baby worm."

"No probs, mom" agad akong napangiti sa sagot ng anak ko. Ang swerte ko talaga sa
kanya.
"Salamat, anak. Sige na magbihis kana" tumayo siya at sinunod ang sinabi ko.
Naghanap siya ng towel sa malaking cabinet dito sa loob ng kwarto.

Bago siya pumasok sa CR ay tamang tumawag si Gade via facetime.

"Gade"

(Yes, hon. How's there?)

"Ok lang kakaakyat lang namin sa kwarto. Zander anak, say hi to dad" tawag ko kay
Zander na ngayo'y nakahawak sa doorknob papasok sa banyo. Hinarap ko rin sa gawi
niya ang camera.

"Wazzup, dad" aniya at kumaway "I'm going to take shower" sigaw niya dahil medyo
may distansya ang CR sa kama. Hinarap kong muli ang camera sa akin ng nakangiti.

"Ikaw diyan?" humiga ako sa kama.

(Missing you guys)

"Ang OA mo, 2 days ka pa lang diyan e" he just gave me a death glare na ikinatawa
ko. Nilagay niya ang cellphone sa side table which I think isinandal niya sa lamp
shade. Agad din siyang dumistansya rito para maayos ng mabuti ang necktie gamit ang
dalawang kamay. I watched him doing it. Lakas ng karisma!

"May girlfriend ka dyan no" biro ko.

(Shut up) mas lalo akong natawa ng umirap ito. Parang bakla! Gwapong bakla!

(Did Zander know about the plan?) naglakad siya para kunin ang sapatos kaya't
hinintay ko siyang makabalik. Umupo siya sa gilid ng kama at isinuot iyon.

"Oo kakasabi ko lang. Matalino anak mo, maiintindihan niya ang sitwasyon"

(Mana sa'kin)

"Wow, marunong ka ng magjoke. Level up"

(Tsk) tanging sagot niya at pinanuod ko siyang isuot ang kaliwang sapatos. Si Gade
nga talaga ata pinaglilihian ko, di nako magtataka kung kamukha niya itong bulate
ko kapag lumabas.

"May meeting ka na?" tanong ko ng makitang tumayo na ito.

(Yeah! I'll call you again later) aniya at kinuha ang cellphone sa kinalalagyan.

"Yung coat mo, winter diyan ngayon"

(Yeah. I'll bring one)

"Okay good luck"

(Thank you. Bye!) kumaway ako bago ibaba ang tawag.

Nagtingin-tingin muna ako sa social media account ko at biglang natakam ng makakita

ng pagkain. 

PAGKAIN!
Napabalikwas ako bigla ng may maalala. Wala dito si Gade at hindi ako ang nagluto,
baka maduwal ako!

Shet!

Bumaba ako ng kama at nagpabalik-balik ng lakad. Baka mahalata ni Mama. Masisira

lahat ng plano. Bakit hindi ko ito naisip ng maaga, kainiss!

"Wormy kain ka ng pagkain mamaya please. Luto din yun ni Lola" pakikiusap ko ng
makaupong muli sa kama. I caressed my tummy at kinakahabang tinignan iyon "Wala
dito si Papa may work e so kain ka ha, magugutom si Mama sige ka" parang baliw na
pakiusap ko.

Shemay' kinakabahan ako! I took a deep breath. Gusto kong tawagan si Gade kaya lang
nasa meeting na iyon ngayon. Tamang bumukas at lumabas din naman ng banyo si
Zander, nakabihis na ito at pinapatuyo ng tuwalya ang buhok niya.

Kinuha ko ang towel na para sa akin at pumasok din ng CR. 

May banyo naman ata ang kusina dito, sa malapit na lang ako uupo para in case
maduwal, makatakbo kagad. Bahala na kung anong idahilan ko.
Shet masisira ang plano!

Mabilis akong naligo at bumaba din naman kami ni Zander ng pinatawag na. Pumasok
kami ng kusina at nakita si Mama at si Tito Gabriel. Nakaupo si Tito Gab sa dulo ng
mesa at nilalagay naman ni mama sa hapag ang pagkaing inihanda.

Gabriel Anderson, boyfriend or live-in partner ni mama, halata ang pagiging

Americano nito, tall and white. Hindi din naman masyadong halata ang katandaan ng
edad niya. Para lang 40's thou 50+ na. Nagkakilala sila ni Mama sa Boracay, my mom
was a fire dancer back then, and he was one of the guests sa event kung saan
nagperform si mama.

"Aragen" tumayo si tito Gab para salubungin ako ng yakap, niyakap ko din naman siya
pabalik "This is him now? The little boy before?" nakangiting turo niya kay Zander.

"Alexander, apo this is your tito Gabriel now. Remember when he always bought you
toys when you were young?" nakangiting umiling ang anak ko kay mama.

"He was too young at the time. He probably won't remember anything" tumawa naman si
tito Gab "It's okay, lil Alexander. Have a seat so we can start eating"

Mabilis na nilibot ng mata ko ang buong kusina. Finding the Bathroom Operation.
Agad na kuminang ito ng makakita sa kabilang banda. Hindi kalayuan at madaling
matakbuhan. PERFECT!
"Doon na tayo sa kabila umupo" Bulong ko kay Zander.

"Dito kayo, anak" -mama

"Dito na lang Ma" mabilis kong sagot. Hinila ko ang upuan at siniguradong madali
lang para sa akin ang tumakbo mamaya.

Shemay' kinakabahan talaga ako. Andami pa namang pagkain sa lamesa, sea foods pa
double kill para sakin! Napalunok ako at naghanap ng pwede ko lang makain mamaya.
Paborito ko ang lahat ng niluto ni mama, baka ineexpect niyang madami akong
makakain. Napalunok akong muli ng sariling laway bago maupo.

Sa kanang banda ko nakaupo si tito Gab, which is dulo na nitong lamesa, katabi ko
si Zander, at nasa harap ko si mama.

"Wait lang natin saglit si Andrew. Lumabas siya kanina" pahayag ni mama. Tumango
naman ako at ibinaling ang tingin sa mga pagkain.

Minamatyagan ko lang din ang sarili kung magre react ito sa amoy. So far, ok naman
at wala pa akong nararamdaman na kakaiba. Napabuntong hininga ako, feel ko tuloy
pinagpapawisan ako sa kaba.
"How's school Alexander?" tanong ni mama sa anak ko. Zander was busy playing with
his phone kaya't itinago niya ito ng kausapin siya.

"Ok naman po"

"What grade are you now?" tanong ni tito Gab. Itinungkod niya ang dalawang siko sa
lamesa at pinagsalikop ang mga kamay.

"I'm in 7th grade po" tumango tango ito.

"I heard you're working here in Manila, that's great" baling niya sa akin na
nagpalipat ng tingin ko sa kaniya.

"And you know what sweetheart, she's not just an accountant but a CFO indeed"
pumalakpak si mama sa saya ng banggitin ang dating posisyon ko. Yun na lang ang
huling update niya sa akin. Ang pagiging CFO ko pa sa M.C. Ngumiti lang ako para
hindi masira ang kaisyahan niya. Temporarily lang naman ang pagiging sekretarya ko.

"Wow impressive! In what company are you working again?" mabilis akong napatingin
kay Mama na ngayo'y nakangiti at excited na marinig ang sasabihin ko. I am not sure
kung naalala niya pa ang last name ni Gade but I am hoping na hindi na. Tumikhim
ako para pakawalan ang kung anumang bumabara sa lalamunan ko dahil sa kaba.
"Sa M.C po. Montreal Corporation" I was looking at my mom when I said it. Saglit
siyang napatigil na mas nagpakabog sa dibdib ko. Naalala kaya niya? I sighed in
relief ng agad din naman itong ngumiti at bumalik ang kaninang modo.

Ang huling balita rin ni Mama ay nasa UK si Gade bilang doctor. Wala na siyang
ibang balita bukod pa doon.

"That's a big company. Meron silang branch ng clothing line nila sa California" he
was trying his best to speak tagalog. Marunong naman siya halata nga lang ang
American accent nito.

Ngumit ako. Napatigil kaming lahat ng biglang may pumasok sa kusina.

"Andrew" tumayo si mama at sinalubong ang lalaking kasing-edad ko lang din siguro o
baka mas matanda sa akin. He's obviously an American. Di ko alam kung sino ang mas
matangkad sa kanila ni Gade pero mas gwapo ang Kumag ko. Binaling ko ang tingin sa
anak kong walang pakialam sa dumating at patuloy sa paglalaro.

Manang mana kay Gade amp!

I saw in my peripheral vision na tumingin siya sa gawi namin ni Zander. At nung

matapos siyang yakapin ni Mama ay hindi pa rin nakaalis ang tingin nito.
"Sorry for being late, tita" patungkol niya kay mama. Nakakagulat pero Filipino ang
accent niya!

"It's okay, ano ka ba. Umupo ka na para makakain tayo" nakakairita dahil hindi
maalis ang titig nito. Kinuha ko na lang ang cellphone para ichat si Gade.

To: Gaden M.

Kakain na kami, Sir. Sana ikaw rin! Kain ka ha.

Delivered..

"Aragen" agad akong napaangat ng marinig ang pagbabanta ni Mama patungkol sa

paggamit ko ng cellphone. Nakaupo na ngayon si Andrew sa tabi niya. Binulungan ko
din si Zander na itigil na ang paglalaro.

"Bakit ka nga ba na late?" slang na pagtanong ni tito Gab.

"Nagkasira lang yung sasakyan sa daan. I was on the way here from Manila when my
car tires exploded" tumango tango naman ang kausap at binaling ko na lang muli ang
tingin sa pagkain. Natatakam ako pero natatakot baka mag-inarte si baby Worm.
"It's okay hijo ano kaba" pabirong hinampas ni Mama si Andrew sa braso "By the way,
this is my daughter Aragen and her son Alexander. Aragen and Alexander, this is
Andrew your tito Gab's nephew" mabilis na lumipat muli sa akin ang mga tingin niya.

Naglahad siya ng kamay sa ibabaw ng mesa kaya't nakipagkamayan din ako.

"Nice meeting you, Aragen" ngumiti ako bilang sagot, I was about to pull my hand
pero hindi niya iyon binitawan. Nakatitig rin ito na akala mo dyosa ako sa harap
niya. Sa mata lang ako ni Gade magiging Dyosa kaya ekis ka sakin. 

I act normal kahit nagiging uncomfortable na sa paraan ng pagtitig niya at sa hindi

niya pagbitaw sa kamay ko. Naramdaman ko ang pagtitig ni Zander sa mga kamay namin,
at napangisi ito. Agad niyang tinapunan ng masamang tingin ang lalaki. He rudely
presented his arms.

"Aren't you going to shake my hand?" dun lang bumitaw si Andrew at nakipagkamayan
sa anak ko. Hindi naman iyon tumagal ng ilang segundo at bumitaw din si Zander.
Thanks anak!

"Yan magkakakilala na kayo" pumalakpak pa sa galak si mama at kita ang excitement

sa mga mata nito "Let's eat na"

Muli kong tinansya ang layo ng upuan ko sa banyo. Nilingon ko iyon kung nakabukas
ba. Binuksan ko yan ng maliit para hindi ako maantala. Nang masigurado na ang
lahat. Muli kong binalik ang tingin sa hapag, ang sarap ng mga pagkain nakakatakam.
Sea foods!

Kumuha ako ng kunting calamares pang-appetizer. Nagpakawala ako ng malakas na

hininga bago iyon dahan-dahang is ubo. Para akong praning na takot isubo ang
pagkain. I took a very small bite. Dahan-dahan ko iyon nginuya at nilunok. Tila
pinagpapawisan ako at ramdam na ramdam ko ang dahan-dahang pagbaba ng pagkain sa
lalamunan ko dahil sa sobrang kaba.

Napalaki ang mata ko ng walang mangyari. Hindi bumaliktad at wala akong nakaramdam
ng kung anuman sa tiyan. Thank you, Lord. Thank you, bibi Worm. Muli ko ng kinain
ng buo ang calamares. Masyado akong nagalak at naparami ng kain. Ang saya ko!

Sinimulan ko na ring kumain ng main course ni mama. Blue Marlin steak is one of my
favorites. Halos sea food ang nasa hapag dahil sa isla ako lumaki at doon namin
ginugol ni mama ang buhay namin.

"Try this" agad inabot ni Andrew ang plato ng Grilled Jumbo Prawns sa'kin. Napataas
ang kilay ko sa ginawa niya. Nakangiti lang ito na kanina pa ang sarap punitin.

"Yan anak try mo masarap yan" nabaling ang atensyon ko sa ina kong malapad rin ang
pagngiti. Sila ba ang mag-ina rito? I don't want to be rude kaya't tinanggap ko pa
rin ang alok niya. Kumuha ako ng tatlo since malalaki namang hipon ito.

"Oy tatlo kinuha niya means I lov-"

"Mom" asik ko. Biglang uminit ang ulo ko sa pinagsasabi niya. Padabog kong hinimay
ang sugpo, minassacre ko ito sa pagnguya at nong nilunok ay bigla akong naalarma.

Shet. Ito na!

Mabilis akong tumayo at tumakbo papuntang banyo. Nilock ko iyon at doon nagsuka.

*Blargh*

"Pota" I cursed bago sumukang muli.

*Blargh*

Nang matapos ay ilang Santo ang dinasalan ko na sana ay hindi nila narinig. Sana
sound proof itong CR. Nakakainis naman kasing Andrew na yun e. Ok na ang lahat
nangialam pa.

Napatampal ako sa noo, bwiset talaga! Humarap ako sa salamin at inis na tinignan
ang sarili. Iba pa naman magalit si mama. Nakakatakot.
Napatigil ako ng mapagtanto ang dahilan kung bakit ako nasuka. Agad din akong
napahawak sa tiyan. Tanging family members na naghanda ng pagkain, o nag-order ng
pagkain ang makakain ko. Zander once cooked for me at naging maayos iyon. Hindi ako
naduwal. Yung niluto ni Mama ay okay naman. Panira nga lang ang lalaking iyon at
dumaan sa kamay niya ang pagkain kaya't dumuwal ako.

I cleaned myself bago buksan ang pinto. Nang mabuksan ko ng kaunti ang pinto ay
napatigil ako sa usapan nila.

"Is she okay kanina pa siya doon?" boses ni mama.

"Pupuntahan ko po" boses ni Andrew at rinig ang pagdaosdos ng upuan nito.

"No need! She's like that. It's either busog or nakakain ng maanghang. She's
allergic to it" laglag panga akong nakikinig sa anak ko. Nakakatakot ang boses na
parang si Gade kapag seryoso. But still I was amazed. Gosh' Zander just saved me;
he made excuses na hindi ko inaasahan. 

I composed myself again bago lumabas. I smiled at them at nakitang nakatayo pa rin
si Andrew.

"I'm okay" pahayag ko na nagpakawala ng malalim na hininga ni Mama as a sign of

relief. Umupo akong muli sa pwesto at umupo rin naman si Andrew. Hinanap ko ang
pagkaing dahilan ng pagduwal kanina at nagtaka na wala na sa harap ang grilled
prawns. Napatulala rin ako sa mga kamay ng anak ko ng makitang kinakain niya ito.
Shemay'

Mabuti na lang kasi kung andito pa yan sa harap ko tiyak masusuka akong muli. I
leaned to my son to whisper my "Thank you" tumango lang ito at pinagpatuloy ang
kain.

"Ok ka lang?" tanong ni Andrew na nagpabalik ng atensyon ko sa harap.

"Yeah. Nothing to worry"

Kumain kaming muli ng tahimik. Nagpapaabot ako kay Mama ng pagkaing magugustuhan ko
at minsan naman kay Zander para makakain ako ng maayos. Hindi ko naman binibigyan
pansin ang mga inaabot ni Andrew. I don't care kung medyo rude, mas mabuti nayun
kesa magkabukingan kami rito.

"Aragen, tanungin mo si Andrew about himself para magkakilala kayo ng maigi"

napatigil ako sa pag-inom ng magsalita si mama. Dahan-dahan kong binaba ang baso at
pinunasan ng table napkin ang gilid ng labi ko "He's an engineer in US at may mina-
manage din siyang business sa California" masayang pagpapakilala ni Mama. Tumango
lang ako para hindi siya mainsulto, wala naman kasi akong pakialam.

Dahil wala akong gana makiususyo sa buhay niya, si Andrew na lang ang nagtanong sa
akin. He asked about my works, my sports, about Zander at kung ano-ano pa. I'm just
answering his questions at wala ng follow up explanations. 

"Nagsu-surf din ako" pagmamalaki niya ng tanungin ako tungkol kay Zander. Nakipag
plastikan ako kahit kanina ko pa gustong itapon sa Mars ang damuhong ito.

"Ayan magkakilala na kayo" nakangiting sambit ni Mama.

"Sweetheart, no need to force them in knowing each other. They will have time for
it" ani Tito Gab ng hawakan ang kamay ni mama sa babaw ng mesa.

"Kunsabagay magsasama din naman kayong dalawa sa mansion na ito"

"What?" takha kong tanong. Anong ibig niyang sabihin!

"After our trip to Boracay, dito na kayo tumira ni Zander sa mansion para
makapagsimula na kayo ni Andrew" mas lalong kumunot ang noo ko sa pinagsasabi ni
Mama. Kasamahan ata ito ni Gade na nasisiraan ng ulo e.

"What do you mean, Ma?" naiinip na tanong ko.

"Ow I didn't inform you yet" maarte pa itong nagtakip ng bibig at tumawa ng pabebe
"You're getting old Aragen tapos wala pang amahin si Zander. No need to thank me
for finding your soulmate hihi. I already signed and arranged your marriage with
him".

TEKA ANO DAW?!

--

        CHAPTER 45 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 45: The Explanation

--

"I already signed and arrange your marriage with him"

"ANO? Arrange marriage?" nagsimulang kumabog ang dibdib ko. May namumuong galit at
pagkainis sa sinabi ni mama. Anong kaartehan na naman iyan!

"Can't you see it, Aragen? I am doing you a favor. Subsob ka sa trabaho at pag-
aalaga kay Zander. Walang time maghanap ng makakasama sa buha-"

"Wala kang alam Ma" tumaas ang boses ko na ikinagulat ng lahat. Literally all their
eyes were on me. Gulat at napakunot-noo si mama ng balingan ako.

"Anong hindi ko alam?" may diin sa pagtatanong niya. Napaigting ang panga ko at
kating-kati na siyang sagutin kaya lang nasa harap kami ng hapag at nakikinig ang
anak ko. Ayoko siyang masali sa gulo, at napaka bastos pagdito pa kami magbangayan
sa harap ng pagkain.

"We'll talk about it pagkatapos mong kumain" I walked out of the table and left
everyone dumbfounded except to Zander.
Agad akong umakyat sa taas. Nanggigilaiti sa galit at inis sa pangunguna ni mama sa
buhay ko. Ngayon na nga lang siya muling nagpakita, sakit pa sa ulo pasalubong
niya.

"Argh" I burst out of anger. Dati ng ganyan si mama, teenager pa lang ako
pinangungunahan niya na mga desisyon ko. Kaya nga't sina Maddox at Ashley lang
kaibigan ko e' dahil pati tao na lumalapit sa akin ay limitado. Si Gade lang din
naging boyfriend ko. Unang dalawang buwan namin ay patago pa.

I can prove that strict parents could create a sneaky child. Lihim kaming nagkikita
ni Gade pero kalaunan ay nalaman niya rin, hindi ko alam kung papaano at kung
kanino niya nalaman. As far as I have remembered, hindi niya naman kami nahuli sa
akto.

Gade looks so foreign that time, he can barely speak Tagalog and used pure British
language those times. Kaya rin sigurong na hook kaagad si Mama. Pinayagan niya kami
ni Gade basta't hindi magtatago at hindi pupunta sa malayong lugar ng walang
pahintulot. Tumagal kami ng isang taon na bantay-sarado ni mama. No wonder kung
bakit sobra ang naging galit niya kay Gade noong time na iwan niya ko.

Pero shet' malaki na ako. I am not Britney Spear na kailangan pa ng permission ng

parents to do the things I want. I can independently live my own.

"Mom" mabilis akong napalingon sa pinto ng pumasok si Zander "Are you okay?"

"Yeah I'm okay. Huwag ka munang magsusumbong sa daddy mo ha! I'll try to fix it" I
said ng makalapit siya.

"I will, mom" I lightly smile while nodding to his respond.

"Good. Ano ng ginagawa nila sa baba?"

"They're still downstairs. Humihingi ng pasensya kay Andrew regarding your

attitude" napakunot kaagad ang noo ko. Bakit kailangan pang humingi ng tawad!

Gosh' it's getting into my nerves.

"I don't want you to interfere with this one. So, stay here hangga't hindi pa ako
tapos makipag-usap sa kanila" I said while cupping his face. Tumango naman ito.

Agad akong lumabas ng kwarto at napabuntong hininga bago isarado iyon. Rinig dito
sa taas ang pagsusumamo ni mama sa ugali ko.

"Hindi ko naman siya pinalaking ganyan"

"It's okay, tita. We will talk to her"

I smirked to what I have heard. Inaakala nilang madali akong manipulahin. I go down
with my stoic face at handa ng makipag-usap kay mama.

"Aragen" sambit ni tito Gab. Andito sila ngayon sa sala. Nakaupo patalikod sa gawi
ko si mama kaya't hindi niya ako kaagad nakita. She was sitting in a single couch
at nasa mahabang couch naman si Andrew at tito Gab. Tumayo si mama ng marinig ang
pangalan ko at humarap siya sa akin ng may galit sa mga mata.

"Mag-usap tayo, Aragen"

Deretso lang ako hanggang makaupo sa katapat niyang single couch.

"Anong ibig mong sabihin ha?" sigaw niya ng nakatayo pa rin. Ganyan siya magalit
kapag naapakan ego niya.

"Ma may kinakasama na ako" kalmado munang panimula ko.

"Bakit di mo sinabi at kailan lang. Pinaasa mo ang tao" aniya at tinuro pa si

Andrew. So kasalanan ko pang hindi siya nagtanong bago gumawa ng desisyon, at hindi
ko naman sinabing hanapan niya ako!

"Last year. At di ko sinabi kasi di ka naman nagtanong, at hindi pumasok sa isip

kong gagawa ka ng ganitong plano"

"You should have told me" asik niya. Tumataas na rin ang boses nito at nakahawak
lang sa balikat niya si tito Gab. Andrew was just sitting and listening, sadness or
frustration is in his eyes. Hindi ko alam kung anong nararamdaman niya pagka't
hindi ko na concern iyon.

"Sasabihin ko rin naman sa iyo e' kaya lang hindi sa ngayon. Time will come na
malalaman mo, kaya lang pinapangunahan mo ako, Ma e'. Laging ikaw ang nagdedisyon
para sa akin pati ba naman ngayong matanda na ako ikaw pa rin" tumayo ako and
isinigaw ang huling salita dahil sa inis.

"Dahil ina mo ako" she shouted back and tears started to pour down her face.

"Ina rin ako Ma pero hindi ko ginaganyan si Zander"

"Tita calm down" pag-aalo ni Andrew kay mama dahil nagsisigawan na kaming dalawa.

"Who's that boy?" may diin niyang tanong. Muli akong kinabahan, I am not sure kung
tatanggapin niya si Gade lalo na sa sitwasyon namin ngayon "WHO?"
"Gade" mahinang kong sambit at inilayo ang tingin. I can see in my peripheral
vision na napatigil si mama at kita ang pagkabigla sa mukha nito.

"SINO"

"Si Gade Ma" sigaw ko at ibinalik ang tingin sa kanya. Her eyes widen when she
heard it properly. Naglakad ito palapit sa akin –

*pak*

Nag echo sa loob ng bahay ang lakas ng pagkasampal niya sa'king pisnge. Tumalsik
pagilid ang mukha ko at agad kong hinawakan iyon ng dalawang kamay. Ramdam ang init
ng pagkasampal ni mama. Napasinghap rin ako sa sakit at hinayaang tumulo ang mga
luha.

"Sabihin mo ulit" galit na utos nito.

"Si Gade Ma" lakas-loob kong pag-ulit at nakatikim na naman ng panibagong sampal.

"Tita enough" pag-awat ni Andrew na ngayo'y nasa tabi niya na at inaalalayan ito.

"Calm down sweetheart" tito Gab na hinahagod ang likod ni mama.

"Paanong si Gade" di makapaniwala niyang tanong.

"Ma bumalik siya, pinaliwanag ang lahat. Lahat ng nangyari sa nakaraan ay pawang
hindi pagkakainti-"

*pak*

"Nahihibang ka na ba. Naniwala ka naman. Hindi kita pinalaki para maging martyr sa
isang lalaki" galit niyang pahayag at tinuturo ang hintuturo sa akin.

"Wala naman kasi siyang kasalanan, Ma"

"Anong wala! Ang pag-iwan sa inyo hindi ba kasalanan iyon?"

"Ma hindi mo kasi naiintindihan"

"Wala akong dapat intindihin Aragen dahil malinaw sa akin ang pag-iwan niya sa inyo
ni Zander" matigas niyang pahayag.
"Ma" tears keep on pouring down my face.

"Yon ang puno't dulo at sobrang linaw para hindi ko maintindihan"

"Ma diyan ka nagkamali. Hindi iyan ang pinagmulan ng lahat" gusto kong hawakan ang
kamay ni mama at lumuhod sa harap niya ng maintindihan niya ang lahat.

"Kung hindi iyon. Ano? Anong kwentong barbero ang sinabi niya sa iyo" napakagat ako
ng labi. Napakahabang kwento at hindi ko alam kung saan magsisimula.

"Ma, Maddox and Ashley manipulated everything" I said as tears keep on streaming.
Napakunot naman ang noo ni mama.

"At isasama mo pa talaga mga kaibigan mo. Nahihibang kana ba Aragen!" sigaw niya.

"Dahil iyon ang nangyari. They controlled everything. Umalis si Gade noong time na
iyon dahil naaksidente mga magulang niya, plane crashed and both of his parents
died. Sa pagmamadaling makapunta hindi niya na ako nasabihan. Mga magulang niya ang
nasa isip niya nung time na yon at dapat kong intindihin dahil may magulang rin
ako, ganun din naman gagawin ko kung mangyari iyon sa iyo, Mama.

Nagkita sina Gade at Ashley sa Jetty Port at inutusan niyang sabihin sa akin ang
nangyari, pero wala. Wala siyang sinabi sa akin Ma. Kinuntsaba rin ni Ashley si
Maddox para matuloy ang plano. Plano nilang paghiwalayin kaming dalawa. They played
us fool all these time".

Napaupo si mama sa tabing couch. Napahawak din ito sa noo na parang mahihilo.
Natatakot din ako at baka ma highblood siya.

"Gennie darling are you okay?" pag-aalala ni tito Gab. Umupo ito sa tabi ni mama.

"Anong kabalastugan iyan. Magkakaibigan kayo"

"Di ko alam" humihikbi kong sagot at napaluhod sa kinatatayuan.

"Sapat na iyang rason para bumalik siya buhay mo?" muli akong napalingon kay mama.

"Ma" salita ko dahil sa hindi makapaniwala sa katigasan ng puso niya.

"Aragen, naghirap ka. Nasira pagkatao mo at mga plano ko sa iyo, tandaan mo yan.
Hindi dapat ganyan kadaling makabalik sa buhay nyo ng apo ko"

"Ma hindi nyo ho ba naiintindihan? Inosente siya, pinaglaruan kagaya ko. Nagrebelde
sa pamilya niya para lang makabalik dito sa Pinas, pinalayas sa sariling pamamahay,
iniwan ang karangyaan. Lahat ng iyan ginawa niya para lang makabalik"

"Bumalik?" ngumiti ito na parang nang-iinsulto "Bumalik siya pagkatapos ng

labindalawang taon?"

"Napakahabang kwento" tanging nasabi ko.

"Edi umpisahan mo ng matapos" sigaw niya naman.

"Ma hindi ba pwedeng patawarin mo na lang siya"

"Kaya ka nasasaktan kasi ang dali mong magpatawad. Kung ipagpapatuloy mo iyan, ikaw
lang din ang masasaktan"

"Ma" mas lalong umagos ang mga luha ko, itinakip ko ang palad at doon ibinuhos ang
nararamdaman na galit, inis, takot at kaba.

"My decision is final. You will marry Andrew"

"NO" mabilis pa sa isang segundo ang pagbaling ko ng tingin kay mama habang patuloy
sa pagluha.

"Wala kang kasiguraduhan sa lalaking iyon, Ara. Kung minsan niya ng nagawa ang
isang bagay hindi nalalayo na gagawin nya ulit iyon" mahinahon ngunit matigas pa
rin niyang sabi.

"Ma, I know he won't do it this time" pagmamakaawa ko.

"Bakit ba ayaw mong makinig sa akin?" galit niyang ibinalik ang tingin sa akin.

"Bakit ayaw mo ding intindihin ang nangyari?"

"I'm just thinking for your future"

"Mama naman, malaki na ako. Buo na rin ang desisyon kong pakasalan si Gade"
napatigil at mabilis na bumalik sa akin ang tingin ni mama.

"Kasal? E wala ka namang singsing. Nasisisiraan ka na ba" agad akong na conscious

sa kaliwa kamay na wala ngang singsing "Diyan pa lang Aragen, halata ng hindi
sigurado ang lalaking iyon. Asan siya? Nagtatago? Takot akong makita kaya't ikaw
pinagpaliwanag niya rito"
"May business meeting siya sa Canada. Pupunta siya rito kapag natapos na roon"

"Damn Aragen ang bobo mo" tumayo ito mula sa pagkakaupo sa sofa "sa ayaw at sa
gusto mo papakasalan mo si Andrew"

"Ma" hindi pinansin ni mama ang pagsigaw ko bagkus umakyat siya sa taas. Nginitian
din naman ako ni tito Gab bago sumunod kay mama. Naiwan kami ni Andrew sa sala.

"Sorry for you mo-"

"Huwag mo akong hawakan" sigaw ko ng tutulong sana siya sa pagtayo ko.

"Sorry" kalmado niyang sabi.

"Sino kaba kasi? At bakit ka pumayag na magpakasal sa taong hindi mo kilala"

"I already know you even before" kunot-noo ko siyang tinignan, malapit lang din ang
kinatatayuan niya sa akin "Minsan akong sumama kay uncle Gab sa Boracay. I saw you
taking care of your son and I admire you that day" he grinned thinking of yesterday
"Hindi lang nagkalakas loob na lapitan ka. I was rebelled back then at walang
maipagmamalaki kaya't hindi rin ako lumapit sa iyo. But thanks to you, nagsumikap
akong magpakatino and achieve everything I have right now. I am now an engineer and
has businesses that would secure my future. Pwede na kitang lapitan" nakangiti
niyang kwento.

"Wala akong pakialam sa buhay mo. Kita mo naman siguro ang naging resulta sa
pagiging selfish mo" humarap ako sa kanya at galit na sinabi iyon.

"I understand your resentment. But I can't promise Ara na itigil ang napagplanuhan.
Malaking oras at pera ang iginugol ko para sa ating dalawa"

"Walang tayo, at hinding-hindi magkakatayo" sigaw ko at lumabas ng bahay.

Dumeretso ako sa garden at umupo sa upuan na andito. Itinungtong ko ang mga siko sa
hita at ikinulong sa palad ang mukha. Nilabas ko ang lahat ng sama ng loob at
ibinuhos ang lahat ng luha na kanina pa hindi tumitigil sap ag-agos.

Naniniwala akong malalampasan naman ni Gade ito. Kung nakaya naman ang pinaka
puno't dala ng lahat, how much more itong pagsubok lang sa amin.

NATAPOS ANG ARAW ng hindi kami nag-usap at nagkita ni mama. Sa laki ng bahay na ito
ay naging posible iyon. Hindi siya bumaba para sa hapunan, ganun din naman si tito
Gab kaya't kaming tatlo lang ni Andrew at anak ko ang nasa mesa. Nakahiga na si
Zander at mukhang tulog na ata. Magkatabi kami ngayon dito sa kama.
Ring...

Mabilis kong kinapa sa side table ang cellphone ng mag ring iyon. Lumiwanag din
naman ang mukha ko ng mabasa ang pangalan ni Gade.

"Hello"

(I'm on the way to airport) bungad niya kaagad. Pagod ang boses nito at parang
gusto ko na lang siyang puntahan at yakapin.

"Saang airport ka nga ulit?"

(Montreal, Quebec)

"Feel mo namang sa family mo yan?" tumawa ako ng pilit para kahit papaano ay
mabawasan ang mabigat na dinadala naming dalawa.

(Montreal Clan were originated from this City, hon at lumipat lang sa UK. Don't
worry, you can still visit here and avail all the perks for being my wife)
napakagat ako sa labi para pigilan ang ngiting gusto kumawala. Ang sarap pakinggan
ng my wife mula sa kanya. Feel ko tuloy wala kaming problema (How's you and your
mom?)

"We already talked about you"

(Really? What happened?)

"She got mad of course. But I think kulang lang siya sa paliwanag. Kaya bilisan
mong makauwi dahil kung hindi ipapakasal ako nun sa iba" I informed him indirectly.
Wala akong plano sabihin ang tungkol kay Andrew. Si mama ang kalaban sa away na ito
kaya siya lang dapat iintindihin namin.

(No, she can't do that) rinig ang pagbabanta sa boses nito. This time, napakagat na
ako ng labi para mapigilan ang paghikbi. Ang bilis ng mood swings grabe, naiiyak na
naman ako!

Tumahimik saglit ang kabilang linya kaya't tumahimik rin ako. Walang bumababa ng
tawag at pinapakinggan lang ang natural na hangin sa paligid.

Napanguso ako ng may maalala.

"Do you have r-ring?" nahihiya kong tanong. Kailangan kong manigurado, hinanap iyan
ni mama. Agad ko namang narinig ang munting pagngisi nito.

(Have no fear, Aragen, I'll marry you with or without ring) he chuckled while
saying it kaya't napanguso ako. Ramdam ko din ang pamumula ng pisnge ko.

"Seryoso kasi, Gade. Hinanap iyan kanina ni Mama kaya't lalo siyang nagalit ng wala
makitang singsing sa daliri ko. Bakit hindi mo nga ba ako binilhan ng singsing dati
pa ha? Hindi ka sigurado sa aki-"

(Crap that nonsense!) salita niya sa walang gana na tono "I have it with me. This
was my plan even before naunahan lang ni mama" nasamid ako sa sariling laway ng
marinig ang pagtawag niya kay mama (I want to buy you a ring in a place where my
Dad bought a ring for my mom, too) naging kamatis na ata ako sa pagkapula ng
pisnge. Kinikilig na naman ako haysss!

"Bilisan mo na diyan, makikipag debate ka pa kay mama pagdating mo dito" kinikilig

na saad ko.

(Nearby airport. Adyan nako bukas before lunch. See you)

"Okay, waiting lang kami ni Wormy and Zander) ilang segundo ang namagitan at
ibababa na sana ni Gade ang tawag ng pigilan ko siya.

"Ah wait Gade..." napakagat ako sa daliri, di ko alam kung bakit ako nahihiya.

(Hmm)

"I love you"

---

Lugar na nabanggit ni Gade:

(Montreal is a City in Quebec, Canada)

<img src="https://img.wattpad.com/533ca379a0d96fd783be947665b56b6e53009bef/
68747470733a2f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d73657
2766963652f53746f7279496d6167652f4a76707a567a757350704d4432673d3d2d3931393334303934
362e3136323130613830313739633737623733303630333934383831382e6a7067" style='max-
width:90%'>

SOURCE: google.com

        CHAPTER 46 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 46. Unheard Explanation

--

"Gade" sinalubong ko ng mahigpit na yakap si Gade ng makapasok siya sa gate ng

mansion. Naka white long sleeve pa ito, walang necktie at nakabukas ang unang apat
na butones niya na dahilan para lumabas ang taas na bahagi ng dibdib nito. Naka
black pants at black shoes din. Halatang dito siya dumiretso mula airport.

"You okay?" agad niyang ikinulong ang mukha ko sa mga kanyang palad. Tumango ako at
ngumiti bilang sagot. Pagkatapos sa akin, kay Zander naman niya binaling ang sarili
at niyakap ito.

"How about you?" tanong niya sa anak.

"Okay lang, dad" ginulo ni Gade ang buhok ni Zander.

Tama lang na umalis kaninang umaga sina Mama at tito Gab. Tinanong ko naman si
Andrew kung saan ang punta nila at sinabing may kikitain na kaibigan.

Agad kong hinila papasok si Gade ngunit sa pinto pa lang ay agad akong napatigil ng
bumukas ito at iniluwal si Andrew. Nakatayo kami sa pangalawang baitang ng 3-steps
staircase papasok ng bahay. Nakipagtitigan siya kay Gade at mabilis kong naramdaman
ang kakaibang tensyon sa pagitan nilang dalawa.

Pinulupot ni Gade ang braso sa bewang ko at hinila ako papalapit sa kanya.

Nakasunod naman ang paningin ni Andrew roon, and he suddenly smirked by the sight
of it.

"Gaden Hugh" naglahad ng kamay si Gade "Aragen's husband"

Napakagat ako ng labi. Talagang kinareer na niya ang pagiging husband ko kahit
hindi pa naman kami kasal. Pero pabor din naman ako, kinikilig lang, este,
kinakabahan para sa sitwasyon ngayon.

Tinanggap iyon ni Andrew ng hindi maalis ang matalim na pakikipagtitigan kay Gade.
Hindi ko alam kung nag-sstaring contest ba sila o nag-uusap gamit ang panangin.
"Andrew. Aragen's fiancée" agad akong nasamid ng marinig ang sinabi niya. Nakaawang
ang bibig ko ng ilipat ang tingin sa kanya. Kusang tumaas din ang kilay ko pero
hindi niya pinansin bagkus patuloy ang pakikipagtitigan kay Gade. It's all done
while he was smirking.

Ramdam ang paninigas ni Gade sa narinig. Napalaki ang mata nito at napaawang din
ang bibig. Dama ko ang biglaang pagragasa ng galit sa buo niyang katawan. Ngunit
mas lalo akong nagitla ng higpitan niya ang hawak sa kamay ni Andrew na
nakikipagkamayan sa kanya.

"Arg-Easy dude" reklamo ni Andrew sa pagmamalupit ni Gade. Napanganga ito sa sakit

at namilipit pati ang katawan.

"What did you say?" may diin na pagkakatanong ni Gade.

Ramdam ko ang kaba at takot sa pwedeng mangyari dahil sa sinabi ni Andrew. Tangina
naman kasi!

"You heard what I've -ARGH OUCH! DAMN!- said" pagmamatigas niya dahilan para mas
lalong diinsn ni Gade ang pagkahawak sa kanyang kamay. Madilim siyang tinitigan ni
Gade. Umiigting ang bagang nito at kung nakakamatay lang ang tingin tiyak kanina pa
nakaburol si Andrew.

"Gade" hinaplos ko ang braso ni Gade bago pa niya patayin itong bwiset na
Amerikano. Ngunit mas dumoble ang kabog ng dibdib ko ng hindi niya ito pinansin at
patuloy ang pagmurder kay Andrew gamit ang tingin at pwersa ng paghawak sa kamay.

"COME ON DUDE, IT'S FVCKING PAINFUL"

"Gade"

"GODDAMNIT! SAY IT AGAIN AND YOU ARE DEAD" sigaw niya bago bitawan si Andrew,
sinipa niya rin ito sa tuhod para tumalsik siya papasok ng bahay. Napasigaw si
Andrew sa sakit at ilang beses na minura si Gade sa hangin.

Humahangos sa galit at mahigpit ang pagkuyom ni Gade sa sariling kamao. Madilim pa

rin ang mga tingin na tinatapon kay Andrew. Mabilis kong hinawakan ang kamay niya
para mahila papasok nang mapalundag ako sa taong nagsalita mula sa likod.

"What's going on here" sigaw ni mama. Mabilis akong napalingon sa kanya. The way
she holds her handbag speaks power as she clutched it in the crook of her elbow, o
nakasabit sa baywang ng siko niya ang mamahaling handbag. Nakasunod naman sa likod
nito si tito Gab.

Triple na ang kabog ng dibdib ko dahil sa biglaang pagdating ni Mama samantalang

hindi naalis ang masamang tingin ni Gade kay Andrew. Napapalunok ako sa takot na
pwedeng mangyari sa mga oras na ito. Shemay' gantong sitwasyon pa kami nadatnan ng
ina ko.

"Andrew, anong nangyari sa iyo?" gulat na bungad ni mama ng makita si Andrew na

nakaupo sa sahig at umaktong namimilipit pa rin sa sakit ang mga kamay. Nakahawak
ang isang kamay nito sa kamay na pinilipit kanina.

Tila ngayon lang natauhan si Gade ng makita si mama sa harap niya na tinutulungang
makatayo si Andrew. Paika-ika ang pagtayo ng loko at mabilis na kumapit kay tito
Gab na nakatayo sa gilid niya. Nakalapag naman ang bag ni Mama sa sahig dahil sa
pagtulong kay Andrew.

"t-tita" sambit ni Gade sa gulat at mahinang boses.

"Anong ginagawa mo rito? Ang lakas ng loob mong magpakita at magsiga- sigaan sa
pagmamay-ari ko" sigaw ni mama ng may galit.

"N-no tita. I didn't mean that way" wala sa sarili pang kinukumpas ni Gade ang mga
kamay, masabi lang na mali ang pagkakaintindi ng aking ina.

"UMALIS KA SA HARAP KO"

"Ma, andito si Gade para makipag-usap sa iyo" singit ko.

"Hindi ako kagaya mong martyr at baliw sa isang lalaki, Aragen. Paalisin mo yan sa
harap ko"

"I want to talk to you, tita Gen" pagmamakaawa ni Gade.

"Para saan? Para linlangin ako kagaya ng ginawa mo sa aking anak?"

"If you are not ready to hear my side, tita, I just want to tell you that I am
still going to marry your daughter" he said in a calm voice. Nakayuko rin ito at
walang pag-aalinlangan na sinabi iyon.

"Aba! Ako pa talaga ang tinakot mo? Hindi siya pwedeng magpakasal sa iyo"

"There's no way you can stop me from marrying her, tita Gen" iniangat na niya ang
tingin kay Mama at madiin pero may galang na sinabi ang mga salita.

"Walang mod-"

"Ma" untag ko "Bigyan mo naman ng pagkakataon na makapagsalita si Gade" naluluhang

sabi ko. Natatakot talaga ako sa pwedeng mangyari. Hindi ko inaasahan na ganto ang
mangyayari ngayon.
"Tumigil ka Arag-"

"Buntis ako, Ma" sigaw ko na nagpatigil sa lahat. Umaagos na ngayon ang luha sa
mata ko at mas lalo iyong bumuhos ng lumingon sa gawi ko ang aking ina... at si
Andrew.

"Ulitin mo" nakakunot-noong utos ni mama habang naglalakad palapit sa akin.

"Buntis ako, Ma"

"Di kapa nadala sa nangyari ng mabuntis ka kay Zander?"

"Ibang sitwasyon ngayon, Ma, andito na si Gade at hindi niya na ako iiwan" naudlot
ang kagustuhang pagsampal sa akin ni mama ng pigilan ni Gade sa ere ang mga kamay
nito.

"I may be rude but I won't let you hurt her" asik ni Gade at binitawan ang kamay ni
mama. Hindi naman ito nagpakabog at masama ring nakipagtitigan kay Gade.

"Go take all your things, uuwi na lang tayo" utos sa akin ni Gade ng hindi umaalis
ang pakikipatitigan sa aking ina. Kinapa ko ang kamay ni Zander sa likuran ko at
mabilis siyang hinila papasok. Nang malampasan ko sila ay pipigilan sana ako ni
Andrew ng sigawan na naman siya ni Gade.

"TOUCH HER AND YOU'RE DEAD" nagitla ito at hindi na itinuloy ang plano. Muli kong
hinila ang kamay ng anak ko papasok .

"Mom careful" pagpapaalala niya ng tumatakbo ako paakyat sa hagdan. Hindi ko iyon
pinansin at pinagpatuloy ang pagmamadali hanggang makapasok sa kwarto.

"Kunin mo na lahat ng gamit mo"

"Mom"

"BILISAN MO ZANDER" nagtalima rin naman siya sa pagkuha ng mga gamit niya. Mabuti
na lang at hindi ko pinaglagay sa cabinet ang mga damit namin kaya't ang mga
cellphone, charger, at iba pang essentials lang ang kailangan kong iligpit.

"Here's mine" kinuha ko naman sa kanyang kamay ang mga inabot niya. Nagdala siya
rito ng reviewer para sa final exam pagbalik ng pasukan, headset, charger at ang
damit niyang nasuot kagabi. Pinasok ko ang lahat ng iyon sa maleta at izinipper
kaagad. Muli naman akong bumaba at nakasunod lang ang anak ko.
Napatigil ako sa huling baitang ng hagdan ng madatnang nakaluhod si Gade sa harap
ni mama.

"Alam ko pong hindi pa kayo handa para intindihin ang paliwanag ko, but that won't
stop me taking Aragen and Zander away from you" nakayuko ito habang sinasambit ang
mga iyon.

Lumapit ako at mabilis na hinawakan patayo si Gade. Tumayo siya at agad na tumingin
sa mga mata ni mama.

"I hope you'll understand that I love your daughter that much"

Mabilis kong hinila ang maleta ng hilahin ni Gade ang isa kong kamay at si Zander
naman sa kabila niyang kamay.

"SUBUKAN MONG UMALIS, ARAGEN" pinipigilan ko ang luha at hindi nilingon si mama.

"ARAGEN" bigla akong napatigil ng pigilan ni Andrew ang kamay kong nakahawak sa
maleta. Dahil nakahawak sa akin si Gade ay napatigil din siya. Ilang segundo lang
ang lumipas at napasinghap ako ng makitang tumalsik sa damuhan si Andrew.

"WANTING TO DIE?" kinwelyuhan ni Gade ang lalaki na nagpa alarma sa akin para
pigilan siya. Madiin ang paghawak niya sa kwelyo at halos lumabas ang mga ugat sa
kamay at gilid ng noo nito.

"Jesus! ANDREW" sigaw ni mama at lumapit sa pwesto. Inangat ni Gade ang tingin kay
mama at binitawan din naman ang lalaki. Muli kaming hinila ni Gade paalis sa lugar
pero napatigil siya sa panibagong bwelta ng aking ina.

"Sige, umalis ka Aragen at wala ka ng kikilalaning ina" hindi lang ako napatigil
kundi pati si Gade. Mabilis niya akong tinitigan at takot na nakatingin sa akin.

"Let's just go" mahina kong sambit.

"Y-your mom" nanginginig na aniya.

"It's okay. Come on" litanya ko at pinangunahan sa paghakbang si Gade. Hindi naman
ito nagpatianod at kita sa tingin ang pagdadalawang isip na humakbang dahil sa
banta ni mama.

"Okay lang sa akin, halika na!"

"BUMALIK KA RITO ARAGEN" naalarma ako ng makitang naglalakad si mama papunta sa

pwesto namin.
"HALIKA NA GADE" laking pasalamat ko ng natauhan siya at muling naglakad.

"WALA KANG PUSO AT WALA KANG UTANG NA LOOB" sigaw ni mama na pinag bingi bingihan
ko lang.

Nakalabas kami ng gate at mabilis pumasok sa sasakyang niyang nakapark sa hindi

kalayuan. Pinasok ni Gade ang maleta sa compartment ng sasakyan habang pumasok
naman kami ni Zander sa loob. Mabilis kong isinuot ang seatbelt, at nilingon sa
likod ang anak ko. Napanatag ako ng makitang nakaseatbelt na din siya.

Napaangat ako ng tingin ng pumasok si Gade sa driver's seat. Umupo siya,

nagseatbelt at muli akong tinitigan ng may takot at pangamba.

"How about your mom?"

"Just let her"

"Aragen, wala na kong magulang at alam ko kung gaano kahirap maw-"

"Sino gusto mong piliin ko? Si mama at maikasal sa letseng lalaki na 'yon, o ikaw
ha Gade?" naisigaw ko dulot ng frustration. Tumulo ang luha niya at mabilis na
pinaandar ang engine ng sasakyan. Pinaharurot niya ito at nakahinga ako ng maluwag
ng lisanin namin ang lugar.

"I'm sorry for bringing you here" umiiyak na saad niya. Mahigpit niyang hinawakan
ang isa kong kamay, habang nasa manibela naman ang isa niya pang kamay.

"I'm okay"

"You okay, son?" tinanong niya rin naman ang anak ng nakatingin lang sa rearview
mirror ng sasakyan.

"Yes, dad, just go on" sagot ng anak ko at ngumiti sa ama. Kita ko ang takot sa mga
mata ni Zander ngunit hindi lang ito kumikibo. Muli niyang ibinalik ang tingin sa
labas ng bintana. Mahigpit namang hinawakan ni Gade ang kamay ko bago iyon halikan.

"We will get through this" sambit niya habang ang likod ng palad ko ay nasa labi pa
rin. Kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. Nakahinga rin ako ng maluwag at
lumuwag ang kanina'y naninikip na dibidb.

Oras na para sundin ko ang sarili. Buong buhay ko ay umikot sa utos at

pagmamanipula ng aking magulang. Ngayon ang tamang panahon para bigyan pansin ang
desisyon ko. Umaasa naman akong hindi bibiguin ni Gade at alam kong mas sasaya ako
sa feeling niya.
Mas sasaya ako kaya't pipiliin ko siya.

Pinihit ko pababa ang slider ng upuan para makapagpahinga ng maayos. Napapagod ako!
Humiga ako roon at ipinikit ang mga mata.

"Rest for now. Gigisingin na lang kita" awtomatiko akong nakaramdam ng antok.
Pinikit ko ang mga mata at agad na nakatulog.

Zzz..

Napamulat ako ng maramdaman ang panandilaang paglapat ng labi ni Gade sa labi ko.

"We're here" nakangiti niyang sabi.

Lumingon ako sa likod at nakitang wala na roon ang anak ko. Binalik kong muli ang
tingin kay Gade na sobrang lapit pa rin ng mukha sa akin.

Hinawakan ko ang dalawang pisnge niya at sinungggaban siya ng halik, na mabilis

niyang tinugon. I kissed him roughly at kinagat ang pang-ibabang labi niya. I heard
him groan na naglipat ng mga kamay nito sa hita ko. Hinaplos niya iyon ng paulit
ulit hanggang mapadpad sa gitna ko. Naibuka ko ng kaunti ang aking hita ng simulan
niyang ihagod ang kamay sa gitna ng pribado ko. Nasubsob ko ang ulo sa kanyang leeg
ng simulan niya ang paghawi ng panty ko gamit ang daliri. Mabilis niya namang
pinasok ang isang daliri dahilan para makagat ko siya sa leeg.

"Ah" he moaned out the pain.

Dinahan-dahan niya ang paglabas-masok. Mas ibinuka ko naman ang hita para ibigay
ang full access na gusto nito. Hanggang sa simulan niya ang pagpasok ng isa pang
daliri at mas binilisan ang ulos. I started to sucked her neck hanggang sa balikat
para pakawalan ang kaginhawaan na dulot ng ginagawa niya.

Napapahigpit ang yakap ko sa kanya sa bawat pagbilis ng tulak nito.

I moaned louder ng maramdaman ang pagsabog ng kung anuman sa loob ko. Naramdam ko
din ang paghugot niya ng daliri roon. Inangat niya ang mukha ko gamit ang isang
kamay at agad akong binigyan ng maliit na halik.

"I love you"

"I love you, too"

Napakagat ako sa labi at alam kong namumula nako sa kahihiyan. He chuckled seeing
my reaction. Inabot niya ang tissue na nasa likurang upuan at ipinunas iyon sa
daliri at sa hita kong nabasa.

"Let's continue inside" mabilis akong napaangat ng tingin at agad nakita ang
pagpipigil niya ng tawa. Pabiro ko siyang hinampas sa balikat na itinawa niya ng
tuluyan.

"So cute" he said bago bumaba. Kinuha niya muna ang maleta sa compartment bago ako
pagbuksan.

Hawak-kamay kaming pumasok ng bahay. Nagpresenta akong magluto dahil tiyak na hindi
pa kumakain si Gade. Hindi ka rin naman mabubusog ng mga pagkain na sineserve sa
eroplano. Dumeretso din siya sa mansion nila tito Gab sa Tagaytay ng makarating.

Mabilis kong niluto ang sinigang habang naliligo si Gade. Pagkababa nila ng anak ko
ay tama ring nakahanda na ang pagkain. Umupo siya sa pwesto at sumunod ako. Umupo
rin naman sa harap niya si Zander.

Tahimik kaming kumain hanggang matapos. Napaghahalataang gutom!

Nakisuyo na ako sa mga katulong para maghugas ng pinagkainan bago umakyat.

"Huwag mong isipin ang nangyari kanina. Dad can handle everything" pagpapaala ni
Gade sa anak at hinalikan ang ulo nito. Tinapik niya ito sa likod bago pumasok si
Zander sa sariling kwarto.

Hinila niya rin naman ako papasok sa kwarto at agad na niyakap ng mahigpit.
Napangiti ako bago iangat ang mga kamay at yakapin siya pabalik.

"Magpahinga ka na and avoid stressing too much. Too dangerous for baby worm"
nagpaggiya ako sa hila ni Gade hanggang makaupo sa gilid ng kama. Hinawakan ko ang
laylayan ng damit nito ng muli siyang humakbang palayo. Humarap siya sa akin at
agad akong ngumuso.

"Na miss kita" I pouted at ngumiti siya. Binigyan niya ng halik ang tungki ng aking
ilong bago magsalita.

"I miss you more than you do. I'll just get you new clothes" he said smiling "Are
you done showering?" tumango ako bilang sagot.

Humakbang siya papuntang closet and got me a casual white dress na hanggang baba ng
tuhod. Sleeveless ang taas, at may maliit na tali na itatali sa likod. Nakaupo pa
rin ako sa gilid ng kama ng makabalik siya.
"Let me change your dress" paalam niya.

Yumuko siya para mahawakan ang laylayan ng damit ko. Itinaas ko ang dalawang kamay
para mapadali sa kanya ang pagtanggal ng itim na oversize shirt na suot ko. Agad na
tumambad sa kanya ang aking dibdib, tinitigan niya iyon at napakagat ng labi.
Bumalik ang tingin niya sa akin at nginitian ako ng makitang namumula ang aking
pisnge sa hiya.

"You're so sexy" sambit niya. Sexy daw e' layer nga iyang tyan ko lalo na't
nakaupo. Mema din minsan si Gade! Inilayo ko ang tingin dahil sa hiya ngunit agad
niya ring iniharap pabalik sa kanya.

"Why?" nakangiti niyang tanong.

"Bilisan mo" galit-galitan ko at mahinang hinampas ang kamay niyang nakahawak sa

baba ko.

"Wormy is getting bigger" aniya at hinaplos ang aking tiyan. Umupo siya sa harap ko
ng nakaluhod ang isang paa.

Nakangiti niyang binakas ang munting umbok sa tiyan ko. Bumalik ang tingin niya sa
akin na kumikinang na ang mga mata. Tila namamangha at ngayon lang nakakita ng
taong buntis! Nakatitig lang ako sa mukha niyang masaya sa ginagawa.

"Hi baby Worm, this is daddy" nakangiti niyang pagpapakilala sa anak na hindi pa
nakakalabas "Sana babae ka"

"Pfft haha" nahampas ko sa balikat si Gade ng matawa sa sinabi niya.

"Why?" nagtataka itong tumingala sa akin.

"You're just funny" hindi niya pinansin ang dahilan ko at bumaba muli ang tingin sa
aking tiyan. Binigyan niya ito ng halik bago muling ibalik ang tingin sa akin.

"I'll take off your shorts now" paalam niya at kagat-labi akong tumango.

Hinawakan niya ang belt loops ng short ko at dahan-dahan kong inangat ang pwetan at
itinaas ko rin ang dalawang paa para mahubad niya ng tuluyan. Awtomatikong tumaas
ang kilay ko sa pagkamanghang alam na alam niya kung paano hubaran ang babae.
Talagang kasama pati undies at walang sablay, ne hindi man lang nahirapan.

"What?" nagtataka niyang tanong ng mapatingin sa akin. Nakahalukipkip ako at masama

ang tingin sa kanya.
"Alam na alam mo kung paano maghubad ng babae no! Napaka chickboy eh, apaka
chickboy" sabi ko at hinampas siya ng malakas sa braso.

"Seriously? Taking someone's short doesn't even require any skill" depensa niya na
nagpagaan muli ng awra ko.

"Edi ikaw na matalino" untag ko.

Hindi niya iyon pinansin at muling binalik ang tingin sa katawan ko. Nako-conscious
tuloy ako sa hugis ng katawan ko. I am gaining weight because of my pregnancy, at
feel ko sobrang taba ko na sa harap ni Gade, though kunting laman lang naman ang
dumagdag at hindi iyon halata. Feeler lang talaga ako minsan!

Lumapit siya sa side table at kinuha ang wet wipes roon. Nilapag niya sa tabi ko at
agad akong napakagat-labi ng umpisahan niyang linisan ang bahagi kong nadumihan
kanina. Seryoso lang siya at walang reklamo. Lalo akong napaigtad ng dahan-dahan
niyang ibuka ang mga hita ko para malinisan pati ang singit.

Nang matapos ay nilapag niya ang mga nagamit na wipes sa sahig at inabot ang undies
kong nasa tabi ko lang din. Sinuot niya iyon sa dalawa kong paa at tumayo ako para
ako na magpatuloy.

"Para akong bata na binibihisan mo"

"So" aniya at tumayo din. I mocked him saying it, ang arte sumagot!

Isinuot ko na rin pati ang short. Kinuha niya ang damit at isinuot sa akin.
Tumalikod ako para mai-zipper niya ang likod, ginawa niya pati ang pagtali ng tali
sa likod ko. Tama lang ng matapos ay biglang may kumatok sa pinto.

Lumakad si Gade at pinagbuksan iyon. Agad na tumambad si Zander.

"Can I sleep here?" nakapout niyang paalam sa ama. Hankyut!

"Problem?"

"Nothing, dad. Magkatabi kami ni mom kagabi and I started to crave it"

"Okay but just for today, Alexander. Gagawa pa kami ng maraming Zand-"

"GADE" sigaw ko at binato siya ng unan.

Tumawa ito at naglakad pabalik sa akin. Niyakap niya ako ng mahigpit at lumapit
naman si Zander ng nakanguso. Niyakap din siya ni Gade habang nakayakap pa rin ang
isang kamay sa akin.

We were having a family hug here.

"Let me handle all of this. I am the head, so I'll face all of it" agad kong
naramdaman ang paggaan ng balikat ni Gade. Halatang pagod na rin sa nangyayari
"Wala ng makakabuwag sa atin. Hangga't andito kayo nagkakaroon ako ng rason para
lumaban. Just keep holding on, and no once can beat us again. I love you, my fam"
sumobsob sa balikat ko ang mukha niya. Hindi naman siya umiiyak at parang
nangangailangan lang ng suporta.

"We will get through this" naluluha kong dagdag!

*Ring..*

Natigil ang drama namin ng biglang magring ang cellphone kong nasa kama. Kumalas si
Gade at siya ang lumapit roon. Kinakabahan kong tinignan ang reaksyon niya sa
pagsagot

"..." hindi siya nagsalita bagkus hinintay na magsalita una ang kabilang linya.

"WHAT THE FVCK" napalundag ako sa kinatatayuan at mabilis na nagsimula ang

isanlibong kabog sa dibdib ko.

--

        CHAPTER 47 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 47: Back on Track

--

Mabilis kaming napatakbo sa hospital na binigay ni tito Gab. Isinugod daw si mama
sa ospital kaninang tanghali pagkaalis namin. Bigla siyang nag collapsed at inatake
sa puso. 

Dinala siya rito sa Manila pagkatapos ng minor checkup sa hospital ng Tagaytay.

Tito Gab was so worried dahil ng huling inatake si mama ay na coma ito ng ilang
araw. It happened in US years ago.

"Tito Gab" tawag ko ng makita siyang kakalabas lang ng hospital room.

"Aragen" nakangiti niya naman akong sinalubong. He was calling someone in his phone
kaya't inilayo niya iyon saglit para makausap ako.

"Si mama po?" naghahangos kong tanong.

"She is inside"

Mabilis akong pumasok at nadatnang nakaupo si mama sa hospital bed niya. Nakatayo
sa gilid nito si Andrew at may binibigay na gamot. Nakaharap sa pinto ang
kinatatayuan ni Andrew kaya't agad niya akong nakita pagpasok ko.

"Anong ginagawa mo rito?" sigaw ni mama.

"Tita calm down" pagpapaalala ni Andrew.

Agad kong narinig ang pagbukas at sarado ng pinto. I know it was Gade and Zander
kaya't hindi ko na nilingon. Napako ang paningin ko sa ina kong nakahospital gown
at masama ang tingin sa akin.

"Umalis na kayo. Di kayo kailangan rito" sabi niya ng may diin at agad na inilayo
ang tingin.

Hindi ko iyon pinansin at lumuluhang lumapit sa kanya. Agad ko siyang niyakap na

mabilis niya ring itinulak.

"Ma sorry" sumamo ko.

"Iiwan mo ba si Gade kapag tinanggap ko ang sorry mo? Dahil kung hindi, umalis
kana" sigaw niya na naging dahilan ng pagbuhos ng luha ko.

"Ma hindi ganyan kadaling sundin ang hinihingi niyo"

"Madali lang mang-iwan ng taong manloloko, Aragen. Kung hindi ka martyr ay wala
kang dapat paghirapan"

"Ma" napayuko ako sa kinatatayuan at tinatanggap na lang ang lahat ng sinasabi ni

mama. Hindi ko siya dapat sagutin lalo na't sa kalagayan niya ngayon. Naramdaman ko
ang presensya ni Gade na lumapit sa akin at hinawakan nito ang mga braso ko mula sa
likod. He comforted in a way na hindi nakakabastos sa harap ni mama.

"Lola" lumapit naman si Zander sa lola niya at tumayo sa tabi ko "How are you?"

Iniangat ni mama ang mga kamay kamay at hinaplos iyon sa pisnge ng anak ko.

"I am okay apo. Don't worry about Lola" nginitian din naman siya ni Zander "Come
with me, Alexander please" dagdag niya para mapaangat ako ng tingin. Alerto at
naghihintay sa sasabihin ng ina ko.

'Where grandma?"

"To US. I'll take care of you" napalundag ako sa narinig at mabilis na hinila si
Zander palapit sa akin.

"Hindi pwede" tanging nasabi ko dahil sa takot at nanginginig na nakikipagtitigan

sa aking ina. 

"Umalis na kayo, Aragen. Ang huling pagkakatanda ko ay tinalikuran ako ng anak kong
tinaguyod kong mag-isa at binigyan ng magandang buhay pero pinagpalit ako sa
lalaking nanloko sa kanya" may diin niyang pahayag habang nakatingin sa mata ko.

"Ma hindi niyo po kasi naiintindihan" naghihikahos kong sagot. Patuloy sa pagbagsak
ang luha ko at parang tuta na nakikipagtitigan sa magulang ko. Bakas naman ang
pagkamunghi at galit sa mga mata niya dahilan para hindi ako umasang magkaka
intidihan kami sa ngayon.

"Be easy with you daughter tita please, she's pregn-"

"Huwag mo akong parangalan dahil mas masahol pa ang ginawa mong pang-iiwan sa anak
ko" lumilisik ang matang bwelta ni mama kay Gade "Ang lakas ng loob mong pagsabihan
ako. Umalis na kayo dahil hinding-hindi niyo makukuha ang loob ko sa ganyang
pamamaraan"

"Ma"

"Mamatay akong hindi makikipag-ayos sa iyo"

"Ma huwag kang magsalita ng ganyan" napapakapit na rin ako kay Gade dahil sa
panghihina ng tuhod ko.

Kalaunan ay lumabas din kami ng kwarto, nakasuporta si Gade sa likod ko habang

naglalakad kami palayo.

"Aragen" napalingon ako sa likod ng marinig ang boses ni tito Gab, he's half
running para maabutan kami "I'm sorry for your mother"

"You don't have to apologize, tito Gab. I'll just accept my fate kung ganito talaga
ang mangyayari" malungkot na ngumiti si tito Gab. Nginitian ko rin siya pabalik
bago magpaalam sa pag-alis namin.

Humihikbi ako sa byahe hanggang makarating sa bahay. Zander is in his room right
now at baluktot akong nakahiga ngayon sa kama. Lumabas si Gade mula sa banyo at
napabuntong-hininga ng madatnan na naman akong umiiyak. Mabilis siyang nagbihis at
humiga sa tabi ko. Niyakap niya ako mula sa likod at hinila palapit sa kanya.

"Sorry for bringing you here. You don't deserve this" aniya sa malungkot na boses.
Tumatama sa batok ko ang hangin mula sa hininga nito. Hinarap ko siya at agad na
hinawakan ang mukha.

"Wala kang kasalanan kung bakit ako nandito sa sitwasyong ito. Huwag mong sisisihin
ang sarili mo"

"I am not dumb, Aragen, alam kong ako ang dahilan kung bakit nagkakaganyan ang mama
mo" nag-umpisang mamasa ang mga mata ni Gade.

"O anong gusto mong mangyari ngayon? Ano gusto mong gawin ko dahil sinisisi mo
sarili mo?" tanong ko sa kanya na ikinayuko ng mukha niya at nagulantang ako ng
marinig ang paghikbi nito.
"You can... you can choose her over me" pumiyok ang boses nito ng sabihin ang
huling salita. Naistatwa rin ako sa narinig pagkat hindi inaasahan na lalabas iyon
sa bibig niya.

"Seryoso Gade? Kaya mo akong pakawalan at ipamigay ng ganyan kadal-"

"No! you don't get it" umangat siya ng tingin at napakagat ako ng labi ng makitang
may tumutulong luha sa mata nito.

I smiled lightly "Ganyan ang pagkakaintindi ko, Gade. Kapag pinili ko si mama alam
kong ipapakasal niya ako sa lalaking iyon" mabilis kong naramdaman ang pagyakap
niya sa ulo ko.

"No! No! You won't marry him. DARN" humahangos niyang salita

"I know. Ipaglaban mo ako please" halos hindi na ako makapagsalita ng maayos dahil
sa patuloy na pagbagsak ng luha "Kaya tayo pinagtagpong muli kasi tayo talaga ang
nakatadhana. There's something in us na kailangan nating ipagpatuloy"

Tumango-tango si Gade habang nakayakap pa rin. Kumawala siya at hinawakan ang

dalawang pisnge ko. Taimtim niya rin akong tinitigan at ilang beses itong napalunok
bago itanong ang bagay na nagdulot ng paghaharumentado ng puso ko.

"Will you marry me, Aragen?" natulala ako at hindi kaagad nakapagsalita "Marry me,
please. I promise to commit my entire life with you. Marry me" hindi pa ito
makapagsalita ng maayos dahil sa iyak at kaba. May kung anong saya ang namuo sa
dibdib ko sa kabila ng pinagdadaanan sa ngayon.

"Yes, Gade. I'll marry you, only you" tugon ko na naglapat ng labi ni Gade sa labi
ko.

SUMUNOD NA ARAW, pumasok kami sa trabaho ni Gade. The day in his office went
normal. Laking pasalamat ko sa Diyos at maganda ang takbo ng kompanya ni Gade at
hindi ito nakisabay sa pinagdadaanan namin ngayon.
"Here's the hardcopy of sales sa M.Clothing Visayas" inabot ko iyon sa kanya at
umupo sa harap na upuan ng kanyang lamesa.

"Do you want to rest?" nag-aalala niyang tanong.

"No!" mabilis kong sagot at inihiga ang ulo sa lamesa niya. Itinungtong ko ang
dalawang braso sa lamesa, hinawakan magkabilaang siko atsaka ginawa iyong unan.
Napabuntong-hininga din si Gade ng makitang humikab ako!

"Come on, Aragen kailangan mong magpahinga" mabilis kong iniangat ang mukha at
hinarap siya.

"Para ano? Makakuha ka ng bagong kalandian na secretar-"

"What the hell! No" napatayo ito at naglakad papunta sa harapan ko "I am thinking
about you and Wormy's concern. I don't fvcking need a goddamn whore secretary" utas
niya na nagpataas ng aking kilay. Tiningnan ko siyang maigi at tinatantya kung
seryoso ba ito sa pinagsasabi. Nakakapanibago lang!

Nabigo ako ng makita ang inis sa mga mata niya. Seyoso nga ata!

"I can handle myself" sagot ko at lumabas ng opisina. 

Bumalik ako sa lamesa ko at muling iniscan at pinaghiwalay ang mga dokumentong

kailangan ng pirma ni Gade, sa mga files na ka echehan lang. Hectic ang schedule
niya ngayon pagka't kaliwa kanan ang meeting nito.

"Let's go home" dahan-dahan kong minulat ang mata at nakitang nasa harapan si Gade.
Nakatulog na naman ako sa mesa. Ngumuso ako at tumingin sa wall clock na nakasabit
sa harap ko.

"It's only six"

"Yeah and too late for you to stay at work"

"Gade kaya ko namang magtrabah-"

"I know! Kaya mong matulog sa trabaho. Uwi na tayo para makapagpahinga ka ng
maayos"

DUMAAN ANG ILANG ARAW at nabalitaan kong nakabalik na sa US si Mama. Nalulungkot

ako at hindi ko man lang nakuhang magpaalam. Minessage lang din ako ni Tito Gab
ukol rito.

Bumabalik na rin sa dati ang pamumuhay namin. Hindi na rin ako nagtrabaho at
nanatili na lang sa bahay, advice mula kay Doc Montreal at sa aking Ob-gyne.
Naospital ako dahil sa stress and fatigue at laking galit ni Gade noong araw na
iyon. Ilang beses niya akong pinatigil sa trabaho pero tinanggihan ko. Kaya't noong
maospital ako, wala na talaga akong nagawa kundi ang manatili sa bahay kesa
makatikim ng mga fvcking words niya sa bawat words na ide-describe.

Apat na buwan na ang pinagbubuntis ko. Paiba iba na ang nararamdaman at naaawa ako
kay Gade. Umuuwi siyang pagod sa trabaho at uutusan ko pang magluto. Hindi naman
ito nagrereklamo at ginagawa lang din. May times na ginigising ko siya ng madaling
araw para sabayan akong manuod sa Netflix. Nakakatulog siyang nakaupo habang
nakasandal ako sa kanyang dibdib at kumakain ng popcorn.

Pinaglilihian ko ang fries at hindi pumapayag si Gade na mula sa labas ang kakainin
ko. Siya mismo ang nagluluto gamit ang air fryer para iwas mantika. Masyado daw
unhealthy para sa baby worm niya ang mga fries sa labas. Doctor Montreal is
shaking...

Kakasimulang lang din ng summer, nakakasama ko na ng madalas ang anak ko dito sa

bahay. Since he is the carbon copy of his father, siya na rin minsan ang naghahain
ng pagkain. Tumutulong lang ako sa pagluluto. Nakakainis mang isipin na nakuha niya
most traits ni Gade kahit ako ang nakasama niya ng labindalawang taon. Unfair!

"Malapit na birthday mo, ano gusto mong gawin?" tanong ko sa kanya ng makaupo kami
sa mesa.

"Simple celebration" nakangiti niyang sagot "Me, you, dad and ... only if we could
invite tito Mod" natigilan rin ako sa nirequest ng anak ko. Hindi pa kami nag-uusap
ni Momo, hindi rin naman siya nanggulo pagkatapos nilang mag-usap ni Gade. Noong
time na nag-usap sila at umuwing may sugat sa labi at lasing si Gade. He requests
for closure pero hindi ko nabigay.
"How about your friends? Classmates?" pagbabago ko ng usapan.

"Pwede pero kunti lang, mom" tinanguan ko siya at ginulo rin ang buhok nito.
Natapos kaming kumain ng tanghalian at andito na ngayon sa may sala nanunuod ng tv.

Zander was sitting next to me pero ang atensyon nito ay nasa Ipad at naglalaro.
Napasinghap ako bigla ng may maisip na plano.

"Why don't we use your birthday for Wormy's gender reveal?" kumikinang ang mata
kong nagtanong kay Zander.

"Sure, mom. It will surprise dad" nakangiti niyang pagsang-ayon sa plano ko.

"Okay sige. Excited nako"

Magdamag akong nakangiti at napagplanuhan namin ni Zander na sasamahan niya ako sa

Ob-gyne sa susunod na checkup ko. Ita-timing ko rin na busy si Gade sa araw na iyon
para hindi siya makasama.

PAGKAGABI, nagising na lamang ako ng maramdaman ang halik ni Gade sa labi ko.
Nagmulat ako ng mata at agad siyang nakita na nasa ibabaw ko. Nakasuporta ang
dalawang kamay sa gilid ng mukha ko para hindi madaganan ang aking tiyan.

"Are you drunk?"

"I drank a little" aniya at ibinagsak ang katawan sa tabi ko.

"Kumain kana?"

"Not yet"
"Halika ipaghahain kita" umupo ako mula sa pagkakahiga at nagsusuot na ng tsinelas
ng bigla niyang hawakan ang kamay ko. Nilingon ko siya.

"Ikaw na lang kaya" kunot-noo ko siyang tinitigan at hinintay ang susunod na

sasabihin nito. I need further elaboration of what he meant.

"Naghihintay ako Gade" naiinip na sabi ko.

"Nevermind. Just go back in bed. I'm full anyway" siya naman ngayon ang tumayo,
kumuha ng towel at dumeretso sa banyo.

Muli akong humiga at kinuha ang cellphone niyang naka charge at naka patong sa side
table. Nakakatawa lang na parang akin ito dahil mga pictures ko ang laman pati ang
social media apps ay accounts ko rin ang naka log in.

Lumabas siya ng CR at pinapatuyo ang buhok ng towel gamit ang isang kamay.
Napakagat-labi ako ng madapo ang tingin sa katawan nito. Tanging towel lang ang
kababalot sa pang-ibaba niya at wala ring suot na damit.

"What's with that look, hon?"

"Ha? Wala... may ano lang" wala sa sarili kong sagot habang ang paningin ay hindi
pa rin maalis sa katawan nito. Naglakad siya palapit na nagpakabog ng aking dibdib.

Tumayo siya sa gilid ko at umupo sa tabi ko. hinarap niya ang katawan sa akin, at
tinanggal ang iilang hibla ng buhok na napadpad sa mukha ko.

"Tell me if you want to do something" nanigas ako sa kama ng marinig ang binulong
niya. Nagpipigil na siya ngayon ng tawa sa harap ko.

"Anong gusto kong gawin?" parang lasing na tanong ko.

"You want to" agad kong naramdaman ang kamay ni Gade sa dibdib ko, ilang beses niya
itong piniil ng dahan-dahan at inilakbay ito pababa. Hindi ko nakuhang magreklamo
at nalunod na lang din sa mga titig niya. he roam his hand in my tummy and ilang
beses akong napalunok ng maramdaman ang mga kamay niya sa singit ko.
"Gade"

"Hmm" I took a deep breath kumuha ng lakas na loob na sumigaw.

"HUWAG BUNTIS AKO"

Agad kong narinig ang halakhak nito ata mas lalong uminit ang pisnge ko. Kakainis
naman e'

"I know, hon just teasing you" aniya at binigyan ako ng halik sa labi bago tumayo
at naglakad sa close para makapagbihis.

--

HAPPY FIRST MONTH SA HMES naksz HAHA. 

        CHAPTER 48 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 48: New Member's Revelation

--

"You only invited 10 people?" takhang tanong ni Gade sa anak habang hawak-hawak ang
listahan ng taong gustong iinvite sa kaarawan nito.

"Yeah dad"
Andito kami ngayon sa garden ng bahay na napiling venue para sa 13th birthday ni
Alexander. I was sitting in the white garden chair at nasa tabi ko naman si Zander.
Nakatayo sa harap namin si Gade na nakapamaywang ang isang kamay habang ang isa ay
may hawak na papel. Magkasalubong ang kilay nito ng ibaling ang tingin sa anak.

"But why"

"No need for the whole community to invite if I hang out only 10 of them" ani
Zander at sumimsim sa orange juice.

"Ayaw mo ng engrande? I prepare million for this" nangungubinsing pahayag ng ama.

"Dad" Zander, sa tonong buo na ang desisyon nito at kahit anong pangungumbinsi ng
ama ay hind na magbabago "I am not into big celebrations as I don't like too much
exposure nor attention from the people I do not know"

"But it's your first birthday with me" bagsak ang balikat na sinabi ni Gade. Zander
sighed at nilayo ang tingin dahil sa kakulitan ng ama. Nakakatawa sila!

Nagbuga ng malalim na hininga si Gade at umupo sa tabi ko. Naglapat siya ng halik
sa pisnge ko at iniakbay ang kamay sa sandalan ng aking upuan. Inihiga patagilid
ang ulo sa brasong nakaakbay sa akin.

"Anyare sa mukha mo" pinipigilan ko ang sarili na tumawa dahil sa reaksyon nito na
tila pinagsukluban ito ng langit at lupa "Dati ng ganyan si Zander" pagkukwento ko,
agad naman siyang nag-angat ng tingin "Simula noong 10 years old pa lang yan. BIgla
na lang inayawan ang pag-iinvite ng mga kaklase dahil hindi niya naman daw kasundo.
Napapaaway pa nga at pinapatawag ako sa guidance, inaaway ng mga lalaki sa school,
siya daw kasi yung crush ng mga crush nila"

I laughed myself out ng maalala ang mga oras na pinapatawag ako sa guidance. Kung
minsan, siya ang nauunang manuntok. Inaasar at pinipikon daw kasi ng mga
schoolmates kahit wala naman itong ginagawa. As Montreal as he is, madali siyang
mapikon at napaka ikli ng pasensya.

"Mom enough" singit ni Zander at pigil pigil ko ang tawa ng makitang namumula ang
pisnge nito.

"Really?" namamanghang tanong ni Gade, inangat niya ang ulo ng may ngiti sa labi.
Tumawatawang tumango ako at biglang lumiwanag ng tuluyan ang mukha niya. Inunat
niya ang kamay na nakasandal sa upuan ko at inabot ang ulo ng anak upang guluhin
ang buhok nito.

"Mana ka sa'kin. Ganda ng lahi ko"

In just a snap, natigil ang pagtawa ko at taas-kilay na tumingin kay Gade.

Nakipagbugbugan ang anak pero iyan lang ang sasabihin niya? Pambihira.

"Lahi KO" nanlilisik ang matang sabi ko sa kanya.

"Don't claim it, hon. We both know na una kang nagpa pansin sa'kin"

"ANONG AKO?" sigaw ko at tinuro pa ang sarili.

"Pfft" siya naman ngayon ang nagpipigil ng tawa at ako naman ang umuusok ang ilong
sa inis "Ilang beses kang dumaan sa harap ko ng naka bikini ha?" abot tenga na ang
ngiti nito at inilapit ang pagumukha, nanghahamon!

"That's because we are playing" inis na depensa ko.

"They dared you to wiggle your butt in front of m-"

"GADE"

"HAHA Ouch fvck... Hon pftt enough" kinurot ko siya sa tagiliran at piningot ang
maliliit na buhok nito sa tabi ng tenga. Patuloy pa rin siya sa pagtawa na nag-
udyok sa akin na mas hilahin pataas ang buhok.

"OUCH ARAGEN FVCK" pinapahiya mo ako sa anak ko. Nandidilim ang paningin ko.
"Stop murdering dad" natatawa ring hinawakan ni Zander ang kamay ko sa buhok ng ama
niya. binalingan ko siya ng masamang tingin bago tumayo.

"MAGSAMA KAYONG MAG-AMA" sigaw ko at naglakad paalis sa garden.

"Wife!"

"Huwag mo ako tawaging wife hindi tayo kasal" patuloy ako sa paghakbang ng
nakakuyom ang dalawang kamao. Nag-iinit ang ulo ko, nakakainis ka Gade!

Napatigil ako sa paglalakad ng bigla niya akong akbayan. Nilingon ko siya sa

naniningkit na mata ngunit biglang naglaho ng makitang nakangiti ito ng sinsero.

"I'll marry you as soon as possible, Aragen" aniya at binigyan ng maliit na halik
ang labi ko. Mabilis ko namang nilayo ang tingin, ramdam ang pamumula ng pisnge
"Don't need to defend yourself, too. Ano ngayon kung una kang nagpapansin, asawa mo
naman ako ngay-"

"Tumahimik ka nga! BWISET!" sigaw ko sa harap niya at naunang pumasok ng bahay.

Binabawi ko na ang kilig ko, naiinis nako uli.
BUSY ANG LAHAT sa pag-aayos ng garden para sa kaarawan ni Zander. Lunch time ang
celebration at katamtaman lang ang dami ng bisita. Kakilala ni Zander, iilang
business partner ni Gade at workmates ko sa accounting department.

Walang ideya si Gade sa plano namin na gender reveal, we want to surprise him about
the revelation and we also want to surprise him sa gender ng anak niya. Double kill
na naman siya sa saya nito. Two weeks ago ng pumunta kami ni Zander sa OB, and we
were both happy sa kinalabasan.

"Kuya yung isang surfing board pakitayo rito" utos ko sa lalaking naglalagay ng
designs.

Mixed garden and beach ang theme ng birthday. Waves painting, surfing boards ang
naka design sa bawat sulok. Ang bawat lamesa ay mayroong malalaking beach
umbrellas, blue and white ang color. Panlaban para sa init at nakadagdag sa design
na beach at garden. Naglagay din naman ng tolda para kahit papaano malabanan ang
sikat ng araw. Ready din ang pool sa mga gustong maligo. Malapit na ring matapos
ang pagset-up ng mga pagkain. I can say na we are 80 percent ready.

*Ring...*

Mabilis kong kinapa ang cellphone sa bulsa ng mag vibrate ito.

"Gade"
(How's there, hon)

"Malapit ng matapos. Ano oras ka uuwi?"

(Before 10:30 andiyan na ako. Huwag kang magpa init)

"Opo tatay Gade. Tapusin mo na ang meeting diyan ng makauwi kagad. Mabilis magtampo
anak mo, sige ka" pabirong pagbabanta ko rito. Binababa ko ang tawag ng
makapagpaalam kami sa isa't isa.

Busy rin kasi si Gade sapagkat may tinatayo itong Hospital. Matagal niya na itong
pinaplano pero wala raw siyang inspirasyon para ituloy. Pero ngayong andito na
kami, kailangan na raw pagka't magagamit namin in case in the future.

Pumasok ako sa loob ng bahay ng maramdamang tumitindi ang sikat ng araw.

Malapit ng mag limang buwan ang tiyan ko, halata na rin ang umbok nito.
Nakakapanibago dahil hindi naman ganito kalaki ang tiyan ko ng ipagbuntis si
Zander. Humiga ako saglit sa sofa at pumikit. Alas 9 pa lang naman, iidlip muna ako
saglit.
"Mom... mom" dahan-dahan akong napamulat at nakita ang anak kong nakaupo sa sa
paanan banda at nakayuko para gisingin ako. Umupo ako mula sa pagkakahiga at
nilahad ang dalawang kamay sa kanya para mayakap siya. Nagdadalawang-isip naman
niyang tinanggap ang alok.

"Happy Birthday, My boy" mahigpit ko siyang niyakap. I tilted our body a little
side by side at kinulong ang mga pisnge niya bago panggigilan.

"Wala na 'kong baby boy" awkward itong nakatingin at namumula na naman ang pisnge
sa hiya.

"Mom, my classmates are here" mabilis akong napalingon sa gilid habang nakahawak pa
rin sa pisnge ng anak ko. Agad kong nakita ang mabilisang paglayo ng tingin ng
tatlong lalaki at isang babae. They all looked same age as my son. Awkward na
napatingin ang mga ito sa kung saan at tila nahihiyang masaksihan ang sweet moments
namin ni Zander.

"Oy pre ako nga pala si Bee. Ang Bee-bitay sayo kapag nakipaglandian ka sa taong
mahal ko" naglahad pa ito ng kamay at kusang kinuha ang kamay ng kaibigan para i-
shakehand sa kanya. Mabilis din itong binatukan ng isa pang lalaki.

"Gago kilala ka namin, ikaw si BEE, Bee-nasted kagaBEE"

"HAHAHA" nanlulumo itong tumingin sa dalawang kaibigan na ngayon ay pinagtutulunga

siya.
"Tumahimik nga kayo" pagsaway ng babae.

"Oy, si Seymour sipsip"

"Shut up!" aniya at naghalukipkip.

Binitawan ko ang pisnge ni Alexander at lumapit sa kanila.

"Hello" I waved my hands at them.

"Hi tita, I'm Seymour Jones po" unang nagpakilala ang babae.

"She's Seymour mom, Oliver, John and Kent" pagpapakilala ng anak ko sa mga
kaibigan. Isa isa ko naman itong kinamayan at natigilan ng matapat sa babae. She
looks familiar.

"Upo muna kayo habang hinihintay natin ang iba"

"Thank you, tita. Here's our gift pala" malapad ang ngiti ng iabot ng babae ang
regalong dala niya, nakahawak pa ang dalawang kamay sa handle ng paperbag.

"Ito po amin" kinuha ko ang mga ito at nagpasalamat. Umupo sila sa sofa at agad na
lumapit ang anak ko sa akin.

"Gimme those, mom" binigay ko ito at agad niyang dinala sa lamesa ng mga regalo.

Umakyat ako sa taas at mabilis na naligo. Alas onse na, wala pa rin si Gade. I wore
white fitted dress dahilan para bumakat ang tiyan ko. Bumaba ako at nakitang
nagkukulitan ang mga kaklase ni Zander sa sala. Nakupo naman sa dulo ng sofa ang
anak ko habang nakatingin sa cellphone na pinapakita ng kaklase niyang babae, si
Seymour ata ang pangalan. Seems they have their own world dahil walang pakialam sa
iba nilang kaklase na nagbabatuhan at nag-aambahan ng suntok.

Tuluyan akong bumaba ng hagdan at napaayos ng upo ang anak ko ng makita ako.

"Nakauwi na ba ama mo?" tanong ko ng makalapit. Nginitian ko naman ang mga kaibigan
niyang nagsiayos rin ng tayo ng makita ako.

"Not yet mom" nagsalubong ang kilay ko at agad na tumingin sa wall clock. Malapit
ng mag alas dose wala pa rin siya.
"Okay sige. Entertain your friends, pupuntahan ko rin ang ibang bisita" saad ko ng
makitang unti unti na itong nagsisidatingan.

NAGSIMULA ang celebration ng hindi pa rin dumadating si Gade. Ilang beses ko na rin
siyang tinawagan pero walang sumasagot.

"Happy birthday to you, Happy birthday to you, Happy birthday, Happy birthday,
Happy birthday Alexander" we all chanted. Alam kong hinihintay rin ni Zander ang
ama niya kaya't maya-maya ang lingon nito sa gate.

"Malapit na siya" bulong ko to cheer him up. Di ko alam kung asan na ba ang kumag
na'yon. Nalungkot ako bigla ng makita ang lungkot at inip sa mga mata ni Zander.

"Make a wish" sigaw ng lahat. Pumikit naman ang anak ko at humiling. He was about
to blow the candle ng biglang dumating si Gade. Tumatakbo palapit sa pwesto namin.

"I'm sorry, Son" agad niyang niyakap ang anak "Happy birthday. Dad loves you,
please don't get mad" naluluhang sabi niya habang nakahawak sa ulo ni Zander ng
nakayakap.

Agad kumunot ang noo ko ng makitang kakagaling lang din sa iyak ni Gade, naiyak or
naluha? Di ko alam.    Mukhang frustrated ang mukha pero for sure ako lang din
nakakapansin.
"It's okay, dad. At least you are here now"

"Thank you, Zander"

NAGLILIBOT na ngayon ng bawat lamesa ang anak ko kasama ang ama niya. Imagination
ko lang ata ang nakita kay Gade pagka't okay naman siya ngayon. Na frustrate lang
ata dahil nahuli ng dating.

"Lend me your ears everyone" agad na napatingin ang lahat sa babaeng nagsalita.
She's the emcee for the celebration. Pati si Gade at Zander napatigil sa
pangangamusta sa mga bisita.

"Okay thank you! Today is not just a beach celebration of our dearest Alexander..."
naramdaman ko ang pagpulupot ng mga braso ni Gade sa bewang ko. I am standing near
the mini stage na andito sa garden. Nagbigay siya ng halik sa gilid ng noo ko at
nakinig ng mabuti sa sasabihin ng emcee "...because today we are going to witness
the revelation of new Montreal's member, round of applause please" nagpalakpakan
ang lahat at tumingin sa gawi namin ni Gade. Nilingon ko siya ng nakangiti at gulat
naman itong napatingin sa akin.

"Surprise" mahina kong sambit kaya't napalunok siya. Humawak siya sa tiyan ko
habang ang mga tingin ay nasa akin pa rin.

"He or she?"
"Later. Masyado kang excited" I gave him a peck kiss at tinawanan ng mahina bago
hilalin paakyat sa stage. Sumunod naman si Zander dito sa taas na kanina'y nakaupo
kasama ang mga kaibigan.

"Mukhang gulat si Mr. Montreal" salita ng emcee "By the way, surprise po ito ni
Mrs. Montreal at ng ating birthday Boy kaya't walang kalam alam si Mister at hindi
rin nailagay sa invitation letters ninyo kaya't save ang pera niyo sa pagbili ng
regalo... Okay without further ado, let's start the revealing" malakas na baby song
ang sumunod pagkatapos magsalita ng emcee.

Umakyat din naman sa stage ang dalawang staff ng event organizer at ibinigay sa
amin ni Zander ang dalawang lobo, may 1 at 3 na nakatatak dito bilang edad ni
Zander. Pumwesto na kami ng anak ko. Nagbigay kami ng distansya sa bawat isa,
magkaharap at nakatagilid sa mga bisita. Nasa gitna lamang si Gade na halatang
kinakabahan. Ilang beses itong napapalunok habang nakatingin sa lobo.

So cute!

"Okay ka lang" natatawang bigkas ko sa mahinang boses.

"I'm nervous FVCK. Tell me hon, pink or blue"

"Maghintay ka nga, masyado namang atat e" untag ko at tumawa.

"Mommy and birthday Boy, pin the balloon in 3,2,1 goooo"

*POINK*

Sabay naming tinusok ng pin ang balloon at agad na lumipad ang kulay PINK na
confetti mula sa lobo niya at lobo ko. Ilang segundong natulala si Gade at ang mga
mata ay nasa confetting nagsisiliparan. Nang maramdamang nakatingin ako sa kanya ay
lumingon ito sa akin at natauhan bigla.

"YES! YES, IT'S A GIRL" sigaw ni Gade at bigla akong niyakap. Yakap na mahigpit.
Pagkatapos ng ilang segundo ay nakatanggap ako ng halik rito.

"We have a girl now" kumikinang ang mga mata niya ng hawakan ang dalawa kong kamay,
napangisi ako ng makitang nakaawang ang bibig nito at kita ang halong saya at
excitement sa mga mata.   

Gustong gusto niyang maging babae ang nasa sinapupunan ko para daw may aalagaan
siya hanggang paglaki. Paglalaki kasi baka maaga maging matured at hindi na niya
matuturing baby, kagay ni Zander. Ang bilis magmature ng isip -such a foreigner
thing. Samantala, ang babae pwede mo tawagin or ituring na baby kahit nasa 20s na
ito. Ewan ko ba sa mga iniisip ni Gade masyadong advance.
MULI KONG NARAMDAMAN ang yakap niya mula sa likod ko. Sabay naming tiningala ang
mga kumikinang na bituin sa kalangitan mula rito sa terrace ng kwarto namin. Alas
tres ng hapon natapos ang celebration kanina. It went good as planned. Successful
rin ang gender reveal, kaliwa't kanan ang natanggap naming bati ni Gade.
Inimbitahan niya naman ang mga ito sa baby shower.

Gade swayed our body at sumabay sa serenade music na naka tugtog sa loob kwarto. He
kissed the top of my head.

"I am so happy, Ara. Inspite of all those problems, we stayed stronger and never
thought to broke down. We surpassed them all. I am so proud of us, proud to the
love we have"

Paisa-isang bumagsak ang luha ko. Ang tindi na nga ng pinagdaanan namin ni Gade.
Malaking oras din ang nasayang pero hindi ito naging hadlang sa pagpapatawad. Love
conquers all, at hindi kasama ang oras para pagbasehan kung gaano niyo kamahal ang
isa't isa. May mga naghihiwalayan after having 6 years of affairs, nagpapakasal
pagkatapos makilala ang isa't isa ng limang buwan. Time is really nothing if you
are willing to wait and persevere the heart of your loveones.

"Sinong mag-aakala na after 13 years magkikita tayong muli" tiningala ko siya.

"Yeah, 12 years but love is still there" yumuko naman ito at binigyan ng halik ang
labi ko. Halos maitungtong ko na ang ulo sa balikat niya sa kakatingala. Bmitaw
siya at isang matamis na ngiti ang ipinukol sa akin.
"I am praying that we would last happily. No tragic, no more dramas, and no more
emotional pain. I love you, Aragen. This could be the first time I would ask for
God's blessing, but I know it all worthwhile"

Muli kong naramdaman ang malambot niyang labi na lumapat sa akin. Napaikot ako at
tuluyang napaharap sa kanya. Nilibot ko ang kamay sa bewang nito at nakatingalang
tinatanggap ang malalambot niyang labi. Ito lang naman ang hinihingi ko. Masayang
pamilya. Pero alam ko namang hindi pa tapos ang laban, may mga tao pang pilit
nanghihimasok sa buhay namin ni Gade. Kahit ano pa yan, alam kong wlaang bibitaw sa
amin.

"Till death do us part"

"Walang mamatay. Walang mauuna ha, sabay tayo kapag matanda na. I love you, Gaden"

"Ti amo, Mi Amore"

--

 Thank you sa lahat ng bumati :) Btw, Alexander Montreal's teaser of the story is
out entitled "Hiding From Montreal's Son". Check out my timeline. 

GUGULATIN KO LANG KAYO. LAST TWO CHAPTERS LEFT (: So ginagawa ko na ang kay
Zander,  sana suportahan nyo rin. Ily all thank you for supporting you are all
amazing *power hug*
love, 

Presidentializ

        CHAPTER 49 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 49: Death Card 

(The Death card signals that one major phase in your life is ending, and a new one
is going to start. You just need to close one door, so the new one will open. The
past needs to be placed behind you, so you can focus your energy on what is ahead
of you.)

--

"How about this one?" turo ni Gade sa isang gown, it's a mermaid silhouette wedding
dress, backless at may ilang lace na nakasabit to add more details. Fitted mula sa
dibdib hanggang thighs at gumagapang sahig ang kahabaan sa likod.

It looks magnificent and I kind of like it.

"Bet ko rin pero hanap pa tayo ng ibang design"

"Mamaya na kain na muna tayo" pag-aaya niya. Tumayo ito at hinila pa ang kamay ko.

"Kuha ka na lang sa kusina tapos dalhin mo rito" aniko habang ang mga mata ay nasa
catalogue pa rin ng  Wedding dresses na iniwan sa amin ng wedding organizer.

Beach Wedding ang magaganap at syempre sa Boracay gaganapin. As soon as possible

din ang kasal habang hindi pa ako gaano kachaba at kalaki ang tiyan. A month from
now din ang chosen date, ganun kabilis. Maraming factors kung bakit ganyan kaaga,
actually, hindi na iyan pinadali  pagkat ilang taon kaming nawalay sa piling ng
isa't isa. Ganunpaman, talagang kami ang tinadhana, we have our family, kids at
habang tumatagal mas dumarami ang ang mga taong dumarating para hadlangan kami ni
Gade.

Kaya as earlier as possible, gaganapin ang kasal a month from now. Gade already
reserved a well-known resort in Boracay para exclusive sa kasal namin, coordinators
are all set up and those few visitors already received the invitations. Ang mga
susuotin na lang ang pinagkakaabalahan sa ngayon.

"Here" agad na nilapag ni Gade ang baso na may juice sa harap ko at slice ng cake
"Don't worry, whichever dress you will wear in our wedding, you will always be the
sexiest and gorgeous girl in my eyes" pambobola niya at umupo sa tabi ko. Binigyan
niya ng maliit na halik ang dulo ng balikat ko at inihiga roon ang ulo ng
patagilid.

"May napili ka na ba ng para sa iyo?"

"Yeah and Zander have the same design as mine" tumango ako at muling binuklat ang
catalogue sa sumunod na pahina. Agad na naagaw ng atensyon ko ang sa isang set ng
dress para sa bridesmaid.

"Look at this" ginalaw ko ang balikat para mapunta ang tingin niya sa tinuturo ko
"Halter Turquoise for my bridesmaid. What do you think?"

"I love it"

"So eto na lang?"

"Yeah why not. Looks simple yet so clean and refreshing"

"Okay final, ito na" kinuha ko ang cellphone at pinicturan iyon.

"How about this one as my dress?" tanong ko ng mapunta sa hanay ng wedding gowns.

Tinampal ko ang kamay niya na nasa aking tiyan ng makitang hindi nakikinig sa mga
suhestyon ko. Para kasing timang na nakangiti habang hinahaplos ang bulto ng anak
niya.

"Gade mag focus ka nga kulang na tayo sa oras" pagsaway ko rito. Umayos siya ng upo
at tumalima ng tingin sa dress na itinuro ko at umaktong nag-iisip. 
"I love it. So alluring. I'm so excited to see you wearing this" parang lumuwag na
naman ata ang tornilyo ng nakangiti ng malapad sa akin "DAMN! Your curves, your
sexy butt, your long torso. FVCK I'm so lucky" dada niya habang minuwestra ang mga
kamay sa hangin, ginuguhit nito ang parte ng katawan ko na kanyang binabanggit,
kinikilig rin na parang bakla. 

Yumuko siya at kagat-labi na inilipat ang bibig sa tenga ko "I can't wait to see
you wearing that freaking gown in our honeymoon. Gusto ko ako ang maghuhubad sa
iyo"

Saglit na namula ang pisnge ko. Mabilis akong kumuha ng buong lakas at kinurot siya
sa tagiliran.

"Kailan kaba magse seryoso. Yan na lang palagi pinuputak ng bibig" umaaray ito
ngunit ng natatawa. Hindi iniinda ang sakit ng pagkurot ko sa gilid niya.

"Di mo naman kasi ako pinagbibigyan"

"Binuntis mo kaagad e' ikaw kaya buntisin ko" nanlaki ang mata nito at kinagat
paloob ang mga labi para mapigilan ang tawang gustong kumawala sa bibig niya.

"Sige buntisin mo'ko huwag kang titigil hangga't hindi mo ako nabubuntis a-
ARAY" sigaw niya ng ibaon ko ang kuko sa balat nito, ngunit hindi iyon nagtagal at
humalakhak pa din. 

Tumayo ako sa inis at tinapon sa pagmumukha niya ang makapal na catalogue. Imbis na
magreklamo sa sakit ay talagang mas tumawa pa ng malakas. 

BALIW!

"Bwiset ka"

LUMIPAS ANG ARAW at nalalapit na ang kasal namin. Ang again, malalapit lang din na
tao ang invited sa kasal. Pero these past days, gabi na kung umuwi si Gade, though
I understand him dahil para naman iyon sa pinapatayong hospital. That's what he
told me. Too much papers to work since it is not just a normal business. It is a
hospital that take risk for people lives.
Nagkusot ako ng mata at mabilis na tumingin sa wall clock dito sa sala. Passed 3 am
di pa rin siya nakakarating. Tumayo ako at naglakad patungong kusina. Kinuha ko ang
freshmilk at ibinuhos iyon sa baso.

Di ko alam if napa paranoid ako o dulot ng pagkabuntis but he's acting strange
lately. Natatakot ako; mukha kasi siyang may tinatago at natutulala rin minsan. But
he kept telling me na it's all about his business and he doesn't want me to stress
it out. Makakasama daw kay baby worm. 

*bogsh*

Napabalikwas ako ng may may biglang kumalabog sa may sala. Dali-dali akong pumunta
at nabigla ng makita sa sahig si Gade. Nakadapa at mukhang lasing. I shook my head
at tinulungan siyang tumayo.

"Ano naman ba pinaggagawa mo" may inis na tanong ko. Tiningala ako nito at pilit
dinidilat ang mga mata kahit bagsak na ang mga iyon. 

I rolled my eyes in disappointment.

"Honey" he said in a drank voice.

"Oo Gade, ako ito! Buntis pero pinag-aalala mo" dinala ko siya sa sala at patumba
siyang nahiga sa mahabang sofa. Taas-kilay ko itong tinignan at napabuga na lang ng
hangin.

Naglakad ako papuntang kusina para kuhaan siya ng tubig. Ganto na ba kalala ang
problema sa kompanya para magpakalasing siya at umuwi ng madaling araw? Hays! 

Agad kong binigay ang baso ng tubig sa kanya.

"Inom ka muna bago umakyat sa kwarto" wala sa sarili naman itong bumangon at naupo.
Nagsquat na paupo ako sa harap niya para magpantay ang mukha namin. Ang pagkabukas
ng long sleeve nito ay gulo-gulo, ang buhok niya wala rin sa ayos, nag-iisang black
shoes na lang din ang suot. He looks so wasted. 
Pagkatapos niyang uminom ay ibinigay niya ang baso sa akin at nilagay ko iyon sa
center table na nasa likod ko.

"Bakit gising ka pa?" trying his best to speak clearly.

"Tell me Gade, may dapat ba akong ipag-alala?" I cupped his face.

"None!. No need wife, just... just trust me and l-love me" napaawang ang bibig ko
ng mag-umpisa itong umiyak.

"I do. I'm just worrying"

"Promise me" siya naman ngayon ang nagkulong ng mukha ko sa mga palad niya.
Nakatingin lang ako sa mga mata nitong nagsusumamo, may kung anong takot at
pagkabahala ang naroroon. Tumulo rin ang mga luha nito "Promise me na kung anong n-
nangyari sa nakaraan won't a-affect us now"

"Of course" mabilis kong sagot at tumango pa.

"Thank you, wife" aniya at mabilis akong niyakap. Di ko alam kung bakit natatakot
ako sa sinabi niya. May dapat ba akong malaman tungkol sa nakaraan.

"Halika na akyat na tayo ng makapagpahinga ka" nagpatianod naman ito hanggang

makaakyat kami sa kwarto. Nakahawak siya sa handrails ng hagdan paakyat para hindi
ako mahirapan.

Pabagsak ulit itong nahiga sa kama.

"Linisan kita" pumasok ako ng CR at kumuha ng towel at tubig roon. Bumalik ako sa
kama at nakitang natutulog na ito. Nagpakawala ako ng buntong hininga bago maupo sa
gilid ng kama.

"Ano ba kasing pino problema mo? Maiinitindihan ko naman e. Kung sobrang

komplikado, intindihin ko pa rin. Ganyan naman kasi dapat. Hindi tayo magkaayos ng
nakaraang taon so posibleng may nagawa tayo na hindi kaaya-aya sa pagsasama natin
ngayon" kinuha ko ang braso niya at pinunasan ng basa na towel.

"I won't pressure you to tell me, hinihintayin kitang maging handa" binigyan ko ng
halik ang likod ng palad nito.

Pinusan ko pati buong katawan niya at hinubad ang kanyang suot. Sinuotan ko ito ng
boxer at tshirt na white. Pagkatapos ay nahiga na rin ako sa tabi niya. Nakaharap
ito sa kisame at humihilik sa sobrang kalasingan. Ginawa kong unan ang braso niya
at niyakap siya sa bewang bago ipikit ang mga mata.

"I love you, Gade" bulong ko at tuluyang nakatulog ng mahimbing.

KINAUMAGAHAN, nagising ako ng maramdaman ang paggalaw ni Gade sa tabi ko.

Nakatalikod ito sa akin habang nakaupo sa gilid ng kama. Nakahawak rin siya sa ulo
at iniinda ang sakit.

"Fvck this headache" 

"Good morning" bati ko kaya't dali-dali siyang napalingon. Nawala ang nakasimangot
nitong mukha at napalitan ng malapad na ngiti. Tinungkod niya ang siko sa kama at
yumuko para mabigyan ako ng halik sa labi. 

It was a tender and passionate kiss. Ilang segundo lang ang tinagal nito at
nakangiting humiwalay si Gade. 

"Good morning, love" 

Tumayo siya at pumunta sa kabilang side ng kama kung saan ako nakapwesto.

"Prepare me breakfast, may hang-over ako" naka pout niyang utos at hinila ang kamay
ko paupo ng kama. Muli niya akong binigyan ng halik bago naglakad papuntang close
para kumuha ng gray sweatpants.

Sabay kaming bumaba. Dumeretso siya ng upo sa bar stool at itinungtong ang mga siko
sa bar table sabay hilot sa sentido. Napatawa ako ng mahina bago tumalikod at
naghanda ng pwedeng lutuon. Ang cute niyang tingnan!
Mabilisan kong niluto ang Bouillon soup. Naglagay ako sa maliit na bowl at inilapag
muna iyon sa lamesa. Tinungo ko ang sink para maghugas at maalis ang mainit na
sabaw na biglang umalwak at natapon sa kamay. I act normal para hindi mapansin ni
Gade. 

I stiffened in my position ng biglang maramdaman ang pagyakap niya sa likod.

Itinungtong niya rin ang mukha sa balikat ko at pumikit na parang matutulog. 

"Nasa lamesa na iyong sabaw mo, Master. Higupin mo ng mahimasmasan ka" 

"Hmm" 

Ilang segundo bago siya kumalas sa yakap at umupo sa upuan ng hapagkainan. Naglagay
din ako ng toasted bread sa harap niya. Nagtimpla naman ako ng gatas pambuntis para
sa akin.

"Bakit ka naglasing?" tanong ko ng makaupo.

"I saw my friend in college at nagyaya ng inom"

"Ow may kaibigan ka pala" pigil-tawa ako ng tapunan niya ng masamang tingin.

"Of course I have. The only acquaintance I have in college"

"Pinagkakatiwalaan mo naman?" bigla siyang nag-angat ng tingin sa akin at

sinusubukang saguting ang puzzle sa tanong ko.

"What if I do?"

"Don't trust too much, Gade. Ako at ang anak mo lang dapat" tanging sagot ko at
binalik ang atensyon sa tasa. Parang na trauma na ako sa sobrang pagtitiwala. Feel
ko lahat ng tao na nakapalibot sa akin ay nagsisinungaling, well except to Gade and
Zander. Nakakapraning! Trust issue sucks at its finest!
"I know. Don't worry matalino asawa mo" inangat niya ang baba ko at nakangiti ang
mga labi niya ng makita ko. Napangiti din ako kaagad at nawala ang kanina'y
nararamdaman. 

"By the way, baka gabihin uli akong umuwi mamaya. Dadaanan ko ang operation sa
pagtatayo ng hospital" ngumiti ako ng sinsero sa harap niya kahit na
nakakalungkot. 

Dapat pala pagkatapos ko na lang manganak bago siya nagpatayo.

"HUHUHU" muli akong kumuha ng tissue at pinunas iyon sa luha ko.

Ilang beses ko ng napanuod ang Midnight Sun pero di ko padin maiwasang hindi
maiyak. Ang sakit! Ang hirap isipin para kay Charlie (Patrick Schwarzenegger) na
nagpapakatatag ito kahit na alam niya na ang pagsakay ng bangka ang magiging last
moment na kasama si Katie (Bella Thorne). Parang hindi ko kaya mawalan ng minamahal
sa buhay!

Gabi na at hinihintay ko na lang na umuwi si Gade. Nasa kwarto na rin naman si

Zander. It's only 8 pm at dito na lang ako ulit matutulog sa sala para maabutang
ang pagadating ni gade. 

*ring*

Nakangiti kong kinuha ang cellphone na nasa ibabaw ng center table. Without looking
who's calling on it, sinagot ko ito with full of enthusiast. Biglang nawala ang
lungkot na nadarama sa pinapanuod at napalitan ng saya at excitement.

"Gade"

(Aragen anak)

Bigla akong nanigas sa kinauupuan at ilang segundo pa bago naalalang huminga. Bakit
napatawag si mama? Tumikhim ako bago siya nakapagsalita ulit.
"M-mama... kamusta na po kayo?" I tried myself to sound casual.

(I'm okay anak. By the way andito ako sa tapat ng gate ng bahay niyo" tila hindi
lang ako ang nanigas kundi pati ang paligid ay tumigil ng marinig ang sinabi ni
mama. Bahagyang lumaki ang mata ko at nakaawang ang bibig. Triple rin ang naging
kabog ng dibdib ko.

Dapat masaya ako at nandito ang aking ina pero bakit kakaiba ang nararamdaman ko?

(Hello Ara)

"Y-ye-s Ma, pababa na po ako" binaba ko ang tawag. Tumayo ako at napahawak sa
tiyan.

"Hold on baby. Don't be scared kay Grandma" dinala ako ng mga paa paakyat sa kwarto
para akyatin ang anak ko. Kailangan ko ng suporta baka mabigla ako.

*knock knock*

"Zander, anak"

Kumatok akong muli ng tatlong beses bago tuluyang pinihit ang doorknob at pumasok.
Nadatnan ko siyang nakasandal sa headboard ng kama habang may binabasa na libro.
Tanging ang lampshade lang nito ang nakailaw.

"Mom?" kunot niya akong tinignan habang naglalakad ako palapit.

"Hindi ka pa ba matutulog?"

"Not yet. Tatapusin ko lang itong libro na binabasa ko. What's wrong?" aniya ng
makitang hindi ako mapakali at parang gustong humagulgol ng iyak sa harap niya.

"Come to me downstairs, anak. Andito lola mo"

"What" mas kumunot lalo ang noo nito at nakatingin lamang sa mga mata ko.

"Kakatawag niya lang. Halika na nasa baba na sila." naguguluhan man ay tumayo pa
rin ito at sinamahan akong bumabas. I called the guard na naka assign ngayong gabi
na pagbuksan ng gate sila mama at papasukin ang sasakyan na dala nito.

Binuksan ko rin lahat ng ilaw. Nakakapit ang dalawa kong kamay sa braso ng anak ko
habang nakatayo kami sa tapat ng pinto, hinihintay ang pagpasok nila mama.
Matangkad ang anak ko at malapit na lang magkasing tangkad na kami.

"Relax, mom. I'm here and she is lola, probably won't kill you" binaling ko ang
tingin sa kanya at nakitang nakangiti ito. Ngumiti rin ako. Bakit nga ba ako
natatakot? Napa praning na nga talaga ako. Napahawak ako sa tiyan ng maramdaman ang
pagsipa ng baby girl ko.

"Sumisipa kapatid mo. Andito din daw siya para sa'kin at di kailangang matakot"
alam kong gawa-gawa ko lang iyon pero atleast napangiti ako, parang ganon na rin
kasi ang gusto niyang iparamdam.

Ilang minuto pa ang lumipas ng bumukas ang malaking pinto sa harap namin ng anak
ko. Nakangiting sinalubong ako ni mama ng yakap. Napalunok ako saglit bago iangat
ang mga kamay at ibalik ang yakap sa kanya.

"Sorry sa disturbo" bulong niya at kumalas. Niyakap niya rin naman si Zander at
nagsalubong ang mga kilay ko ng biglang pumasok si Andrew. Bakit kasama siya?

"Hey" he greeted with a wide smile.

"Pasok" tanging sabi ko at sinarado ang pinto. Nakaupo na ngayon sina mama at
Zander sa sofa at kami na lang ni Andrew ang naiwan dito sa may pinto, nakatayo.

"Bakit ka nasama rito?" tanong ko. Ngumisi ito na nagpa init ng ulo ko "Bakit kayo
andito des oras ng gabi?"
"Just ask your mom" aniya at nagbalak na ipalupot ang kamay sa bewang ko dahilan
para matulak ko siya. Napatingin sa gawi namin sina mama at Zander.

"Chillax" aniya ng may nanunuksong ngiti. Pinanlisikan ko siya ng mata at padabog

na naglakad papuntang sala. Umupo ako sa single couch na nasa gilid ng mahabang
sofa kung saan nakaupo ang ina at anak ko.

"Bakit kayo naparito, Ma?" tanong ko ng makaramdam ng kaginhawaan. Medyo naging

komportable ako ng marealize ang sinabi ng anak.

"Ganyan na lang ba palagi ang itatanong mo sa akin? Hindi mo man lang sabihin na
namiss mo ako at mabuti napagala ako sa lungga mo?" napayuko ako at napakagat sa
labi ng marealize ang sinabi ng ina ko.

Hindi lang kasi ako sanay na tanungin si mama ng ganyan. Mula pa dati kinakausap or
kinakamusta niya lang ako pagmay gusto siyang mangyari at gawin. Reason why I
always asked such questions. Nasanay lang!

"Kumain na kayo, Ma? Lulutu-"

"Huwag na. Nakakain na kami bago pumunta rito" tumango ako at inilayo ang tingin,
kakaibang atmosphere ang namamagitan sa amin ngayon.

"Where's Uncle Gab?" tanong ng anak ko di kalaunan.

"Hindi siya sumama rito kaya't kaming dalawang lang ni Tito mo Andrew" nakangiti
namang sagot ng magulang ko.

Bakit nga kasi sila napunta rito? All of a sudden at gantong oras ng gabi!

"By the way anak, dito kami matutulog"

"WHAT?" naisigaw ko sa gulat. Magkasalubong na naman ang kilay ko ng tanungin si

mama. Pinukol niya ang tingin sa akin at agad kong nakita ang hindi-ko-
nagugustuhan-ang-kabastusan-mo look ni mama sa akin.
"Biglaan ang pagpunta namin rito sa Pilipinas kaya't gabi kami ng nakarating at
hindi kami nakapag book sa hotel. Wala kaming matuluyan. Pwede ba kami rito tumuloy
kahit ngayong gabi lang, anak?" hindi ko alam kong napa praning ako pero ibang tono
ang narinig ko ng sabihin niya ang salitang anak. Atsaka imposibleng wala silang
hotel na nareserve, and they can go to their mansion sa Tagaytay kung no choice na
talaga.

Napaiktad ako ng maalala si Gade, hindi ako nakapagpaalam kay Gade. Okay lang naman
kung dito tumuloy si mama. Ang problema ay si Andrew tiyak na hindi iyon
magugustuhan ni Gade.

"Ma okay lang naman po sa akin pero k-kasi" binaling ko ang tingin kay Andrew na
nakaupo sa single couch sa tapat ko, may kalayuan ito sapagkat may center table na
namamagitan sa amin "Hindi magugustuhan ni Gade na nandito ka" deretso kong sabi.

I saw him smirked na parang walang pakealam.

"Don't worry, anak hindi iyon uuwi ngayong gabi" mabilis akong lumingon  sa
kinauupuan ni mama, pati ang anak ko ay napatingin rin sa kanya "I just knew.
Girl's instinct and mother's instinct is the best"

"Umuuwi po iyon, madaling araw na nga lang minsan pero umuuwi iyon" dada ko ng may
diin. Bakit ba kasi pinapangunahan niya ang mga nangyayari.

"We'll see kung makakauwi nga" aniya at tumayo "Pwede mo na ba kaming mahatid sa
kwarto? Medyo may jetlag pa ako" aniya at nag-inat ng leeg.

Masama man ang loob pero tumayo ako, wala na akong magagawa andito na sila. Hindi
naman pwedeng pagtabuyan ko pa, si Andrew pwede pa pero kasama niya ang ina ko
kaya't wala akong magagawa. Mabuting na lang at tatlong guest room ang andito sa
bahay ni Gade. Doon ko na lang patutulugan ang ina ko sa dati kong kwarto.

Umakyat ako ng hagdan at sumunod naman sila.

"Ang laki rin pala ng bahay ni Gade. Napaka elegante ng interior designs, ang mga
gamit mukhang imported rin, even that big chandelier... I saw that kind of styles
in US homes" pahayag ni mama habang nililibot ang tingin. Hindi ko ito pinansin
datapwat patuloy lang sa paglakad.
"Dito ka na lang Andrew..." turo ko sa katabing kwarto ng anak ko. "and dito ka,
Ma. Ito yung kwarto ko ng kakarating pa lang namin rito ni Zander" tumango-tango
siya at dahan-dahang binuksan ang pinto.

Sinilip niya ang kalahating katawan at kinapa ang isang kamay sa pader. In just a
second nakabukas na ang ilaw. Binuksan niya ito ng malaki at halatang napahanga sa
kagandahan.

"Wow, Scandinavian inspired. I like it. kunti na lang Ara magugustuhan ko na si

Gade sa taste niya" litanya niya habang mahinang tinatango-tango ang ulo.

"You should like him, Ma. He will be my husband" may kung anong bumalot na
kakaibang awra pagkatapos ko iyong sabihin. Tila may dumaang anghel dahil tumahimik
ang lahat.

"Go to your bedroom, Apo" pagbasag ni Mama sa katahimikan. Nagpaalam naman ang anak
ko at tuluyang pumasok sa kwarto niya.

"Matutulog na rin ako, Ma" aniko at tumalikod. Hindi ko nagugustuhan ang pagpunta
nila rito at hindi ko maitago iyon. Biglang nawala ang kaninang takot ko at
napalitang ng galit dahil sa pinagsasabi at pinapadama ng magulang ko.

"Goodnight, anak. Matulog kana huwag mo ng hintayin ang magaling mong asawa" nag-
init lalo ang ulo ko at pabagsak na sinarado ang pinto ng makapasok.

"Argh" mabilis kong inangat ang cellphone at tinawagan ang numero ni Gade.
Nakailang ring na pero wala pa rin sumasagot.

"Asan kana ba kasi" inis na tanong ko sa hangin. Matutulog na lang muna ako, bawal
akong magpuyat.

NAGISING AKONG MULI around 4 am pero wala pa ring Gade na nakahiga sa tabi ko.
Ngayon lang siya lumampas ng alas tres na hindi pa nakakauwi. Bumangon akong muli,
sinulyapan ko ang phone kung may message ba. Ako lang din ang nadisappoint ng
walang makita roon.
Kumuha ako ng jacket sa closet at bumaba. Hindi ako mapakali pagnasa kwarto, mag-
isa at nagpapakalunod sa iisipin. Gusto kong madatnan ang pagdating ni Gade baka
mamaya lasing na naman ito. Nang makarating sa kusina, muli akong kumuha ng
freshmilk at nag slice ng apple. Nangangalahati na ako ng kain ng biglang sumulpot
si mama.

"Ma" napatayo ako dahilan ng pagdaosdos ng upuan. Sumenyas lang ito na umupo ako,
umupo naman akong muli ng makaupo siya sa harap na upuan ko.

"Bakit gising ka pa?" tanong niya.

"Nagising lang po. Bumaba din para kumain"

"Alam kong hinihintay mo siyang dumating kaya't nagbaka sakali kang bumaba rito"
tila namang kakagising lang din naman ni mama. Hindi ko napigilang kagatin ang pag-
ibabang labi dahil sa sinabi nito.

"Ginigising din ako ng konsensya ko" litanya ni mama at itinungtong ang dalawang
siko sa lamesa at itinakip ang mga palad sa mukha. Ilang beses rin itong
napabuntong-hininga.

Problema niya?

Kinakabahan kong inobserbahan ang bawat paghugot nito ng malalim na hininga. Tinago
ko ang dalawang kamay sa ilalim ng lamesa bago magtanong.

"May problema ho ba, Ma?"

Malamang meron. Huli naming pagkita ay hindi kagadahan at isang buwan pa lang ata
ang lumapas para magpakita siya rito na parang walang nangyari.

Inangat niya ang mukha at tila buhat nito ang buong mundo sa ekspresyong
pinapakita. Di na talaga maganda ang kutob ko.

"Anak..." nakatingin lang ako sa ina habang hinihintay ang sasabihin nito.
"Y-yes Ma?"

"I know where Gaden is" deretso niyang sabi na nagpalaglag ng panga ko. Nabawi ko
naman iyon at napalitan ng pagsalubong ng kilay. Ano naman itong pasabog niya?

"Di ko na kayang kimkimin ang lahat. Umuwi ako dito sa Pinas kasi may dapat kang
malaman. Alam kong hindi ka maniniwala kapag sinabi ko sa iyo sa tawag lang, kaya't
ako na mismo ang pumunta rito para malaman mo ang totoo..."

"Be straight to the point, Ma. Ano ba kasi gusto mong sabihin?" sa sobrang inis ay
naisigaw ko iyon.

"It's about Gaden. Tangina Ara matagal ka na niyang niloloko" napataas na rin ang
boses ng ina ko.

"Ma if it's about convincing me to marry Andrew, please... pretty please tantanan
mo na ako dahil hindi mangyayari iyon" humugot ako ng malakas na hininga bago
magpatuloy, tumayo akong muli "Masaya ako kay Gade. Sobra ang saya ko kapag
kapiling siya. Mahal ko siya at mahal niya 'ko"

"Niloloko ka lang niya" sigaw ni mama at tumayo rin "Hindi ka niya mahal, Aragen.
Makinig ka naman sa ina mo"

"Paano kita papakinggan kung paulit ulit lang sinasabi mo, Ma at alam nating walang
katotohanan ang mga iyon"

"Wala? Ina mo ako, Aragen kaya't hanggang maari poprotektahan kita. Wala na akong
paki kung iba maging tingin mo sa'kin basta't ginagawa ko ang lahat para maging ina
sa iyo"

"Ma please... nakakapagod din. Nakakapagod ang paulit-ulit na drama, nakakarindi ng

makinig sa mga gawa-gawa mo"

"Ganyan naba kasama ang tingin mo sa akin? Siguro naman pagkatapos ng araw na ito
babaliktad ang mundo."
"What do you mean, Ma? Tell me ng hindi ako maguluhan" napalakas ang pagtungtong ko
ng mga kamay sa mesa dahilan para magdulot ito ng ingay at pagtalbog sa sahig ng
cellphone ni mama. Sinundan ko iyon ng tingin at napalaki ang mata ng makita ang
larawang nandoon.

Mabilis naman iyong pinulot ni mama at itinago sa likod niya. Mas lalong bumigat
ang bawat paghinga ko at nanlalaki ang matang nakatingin sa mga kamay ni mama na
pilit tinatago ang cellphone sa likod.

"Ano yon?" nagtatangis ang bagang ng itanong ko sa kanya.

"Wala" aniya at inilayo ang tingin.

"MA SINO YON?" sigaw ko parang tuluyang tumulo ang mga luha "Patingin ako, akina
Ma. MA!" sigaw kong muli at pilit inaagaw sa kamay niya ang cellphone nito.

"Ito na ang sinasabi ko. Dapat binura ko na ang puny*tang larawang 'yon"

"Ma please" pagmamakaawa ko na halos malabo na rin ang paningin.

"I CAN'T TAKE IT ANYMORE" sigaw niya at humarap sa akin, namumula na rin ang mata
nito sa galit na tinatago "Come to me. You wanna know everything?" Come" aniya at
hinila ang kamay ko.

"Mommy" pag-aalalang pigil ng anak ko sa akin. Dahil sa emosyong nararamdaman,

hindi ko namalayang andito na pala sila sa baba ni Andrew.

"Zander, umakyat ka sa kwarto mo. At Andrew ipag drive mo kami" ma awtoridad na

utos ni Mama.

"Lola where will you bring my mother?" galit na tanong ng anak ko.

"Just go back to your room, Alexander" sinigawan siya ng lola, hindi man lang ito
nagulat bagkus nag-iigting ang pangang binaling ang tingin sa akin, asking if okay
lang ba ako sa ginagawa ng lola niya. I just nod my head.
"Go to your room, anak" utos ko sa mahinang boses at muli naman akong hinila ni
mama palabas ng bahay.

Nagpatianod ako sa hila ng magulang ko hanggang sa maisakay niya ako sa backseat ng

sasakyang dala nila kanina.

Kumakabog ang dibdib ko at patuloy sa pagluha ang mata ko. Nginangatngat ko na rin
ang kuko sa daliri dahil sa kaba. Potangna! Ano iyong nakita ko. pinilig ko ang ulo
sa akalang mawawala ang imahe na nakita ko sa cellphone ni mama.

Di ko alam kung nasaang lupalop na kami. Madilim pasa labas at iilang sasakyan lang
ang makikita.

Hindi pwede yung nakita ko, impossible pa sa impossible na mangyari iyon. Things
were right recently kaya't hindi pwede ang nakita ko. Fvck Gade!

Tumigil ang sasakyan sa tapat ng isang condominium building. Muli na naman akong
hinila ni mama habang patuloy ako sa pag-iyak. Kinakabahan at nanghihina sa anuman
ang pwede kong makita minutes from now.

Sumakay kami sa elevetor at bumaba, sa hindi ko alam na floor, ng bumukas ang

pinto.

"I used to stay here noong mga araw na pinagtabuyan moa ko" salita ni mama ng may
diin pero wala akong lakas para depensahan ang sarili.

Mahigpit ang hawak niya sa palapulsuhan ko habang umiiyak ako na parang bata sa
tabi niya. Nagpakawala muna ito ng malalim na hininga bago tuluyang pumasok sa
isang unit at hinila akong muli. Hindi gaano kalaki ang loob kaya't agad kaming
nakarating sa isa pang pinto which I think is yung kwarto.

Mabilis na binuksan ni mama ang pinto at hinila ako papasok.

Sa bawat hakbang ay parang naninigas ang mga paa ko at takot na takot na ilapag
iyon sa sahig. Nakaawang ang bibig ko at di ko na alam kung anong dilat pa ang
ginagawa ko sa mata. Slowmo rin ang pagpatak ng bawat luha sa mata ko.
Tumigil si mama sa gitnang espasyo ng kwarto at binitawan ang kamay ko. Tigang na
tigang akong nakatingin sa dalawang taong nakahiga at naghahalikan sa kama.

Nakalimutan ko pati ang paghinga.

Ilang dosena rin na karayom ang pakiramdam kong tumusok sa dibdib ko.

Mga kamay ni Hulk na parang kinukumos ang puso ko.

Ilang trabahador ang tila bumuhos ng ilang sako ng semento sa kinatatayuan ko.

PTANGINA ANG SAKIT!

Tila naubos ang ilang volume ng luha na meron ang mata ko ng tumigil ito sa
paglabas ng tubig. Hindi ko alam ang nararamdaman.

Nanghihina ang mga tuhog ko pero naninigas ang paa ko sa sahig.

PTANGINA ANG SAKIT.

POTANGINA ANG SAKIT...

MAKITA SI GADE NA NAKIKIPAGHALIKAN SA EX-BESTFRIEND KO. WALANG PANG-ITAAS NA DAMIT

AT MAY BATANG UMIIYAK NA NASA CRIB.

"Our baby is crying" natatawang sambit ng P!#@$%nang Ashley. Tila hindi naramdaman
ang pagdating namin.

Mas lalo akong natigang sa kinatatayuan ng magsalita si Gade habang nakapikit.

Nakahawak ang kamay sa ulo at hinihilot iyon.

"Shut him up" 

So, ANAK NILA?

---

next chapter is the last Chapter (T_T) then Epilogue na tayo!

HIDING FROM MONTREAL'S SON teaser is already posted (Story of Zander), check out my
timeline.

VOTE, COMMENT, and FOLLOW will be highly appreciated. Hindi po ako nangangagat LOL!

HAPPY READING...

        CHAPTER 50 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            CHAPTER 50: DESTINY

(the events that will necessarily happen to a particular person or thing in the
future)

PLEASE READ EPILOGUE AFTER THIS, DON'T STOP IN THIS CHAPTER!!!

--

"Shut him up"

Nagpanting ang tenga ko ng marinig mismo iyon kay Gade. What does he mean? He's
claiming na anak niya iyan?

Tangina naman!

Wala na nga ata akong luha na mailalabas pa. Napako na rin ako sa kinatatayuan.
Mabibigat ang mga hiningang kumakawala sa bibig ko. Mariin akong pumikit at ilang
beses na hiniling na sana panaginip lang ang lahat.
Sana nga panaginip na lang. At sana hindi ko na lang din minulat pa ang mata kung
pagbukas nito ay ang pagtama ng tingin naming dalawa.

Tila nanigas siya sa kinahihigaan. Napalunok at nanlaki ang mga mata ng makita ako.
Mapakla akong natawa ng makita ang unti-unting pagtulo ng mga pawis niya.

P*ta ganyan din naging reaksyon ko ng makita ko kayo!

"Ara" sambit niya sa mahinang boses.

Binuka ko ang bibig. Gusto kong magsalita pero walang boses na lumalabas sa bibig
ko. Tinikom ko na lang ulit iyon at tumalikod papuntang pinto.

"Ara! No! Aragen"

*PAK*

Dumadagundong na sampal ang awtomatikong tumama sa pisnge niya ng hawakan ang kamay
ko at hinarap sa kanya.

"ANO!"

"N... no! Let me explain"

"POTANGINANG EXPLAIN, ANO BA YAN?... Mapapawi ba niyan ang nararamdaman ko o

pampabulag sa nakita ko? Dahil kung hindi sa nauna at oo sa pangalawa... WALA KA
DAPAT IPALIWAN-"

Napatikom ako sa pagsasalita ng bigla niya akong hilahin at agad ikinulong sa bisig
niya. Gumagalaw ang balikat nito na nagsasabing umiiyak siya. Ayoko makitang
umiiyak si Gade, ako ang mas nasasaktan para sa kanya. Mas nadadama ko ang sakit na
nararamdaman niya. Pero hindi dapat sa mga oras na ito!

N-niloko niya ako!

"H-honey, d-don't leave m-me" sambit niya sa pagitan ng paghikbi "Wala kaming r-
relasyon"

Halos hindi ito makapagsalita ng maayos. Ganunpaman, buong lakas ko siyang tinulak.

"POTANGINA GANYAN DIN SINABI MO SA AKIN NOON"

"I'm saying the t-truth, Aragen please" lumuhod siya sa harap ko at yumakap sa
binti "D-don't leave m-me please. I can't, I can't live" sinubsob niya ang mukha sa
legs ko at doon humagulgol ng iyak.

I gritted my teeth out of this emotion. Hindi niya kayang mabuhay pero nagagawa
niya akong lokohin?

"Umalis ka diyan, Gade"

"N-no wife please" mas lalong humigpit ang pagyakap niya roon.

"GADEN HUGH UMALIS KA DYAN"

Mabilis akong napahawak sa tiyan ng bigla itong kumirot. Tumayo naman si Gade at
tarantang inalalayan ako.

"Are you okay? What happened?" pinatay ko siya sa tingin at mabilis na umalis sa
pwesto. Doble ang mga hakbang ko palabas ng unit.

"Aragen"

Malapit na ako sa pinto ng makarinig ng biglaang pagbagsak sa sahig. Lumingon ako

saglit at nakitang nasa sahig si Gade at nakatayo sa harap niya si Andrew, nakaamba
ang mga kamay sa susunod na suntok.

"YOU A FVCKING CHEATER, BRO" sigaw ni Andrew.

Muntik na ako magpakarupok ulit ng humakbang pabalik ang mga paa ko. Gusto ko
siyang tulungan tumayo, gusto ko siyang ibangon ngunit napatigil din pagkatapos ng
ilang hakbang. Napapikit ako ng mariin at muling hinarap ang pinto. Naglakad
patungong elevator, nakasakay at nagsara ito ng ako lang ang tao.

Ngayon lang bumalik ang mga luha ko at napahagulgol ng iyak sa loob. Umupo ako at
binaon ang mukha sa mga palad.

Bakit ngayon pa? Maayos na ang lahat diba? Hindi ko maintindihan. Ang sakit sakit
e! napapasuntok ako sa dibdib.

Bakit nagawa sa akin ni Gade ito? Akala ko ba mahal niya ako. Akala ko ba mabubuo
na pamilya namin. Akala ko ba...

Ang sakit!

Umiiyak ako ng walang ingay na lumalabas sa bibig. Nag flashback isa isa ang mga
masasayang araw naming dalawa. Mga times na masaya pa kami, naghaharutan,
nagkakainisan pero nauuwi din sa paglalambing niya. Mga time na puno ng pagmamahal
ang pagtatalik namin.

Hindi ko alam kung saan banda sa mga pinapakita ni Gade ang hindi totoo. Bakit
parang totoo lahat? Saang banda niya ako niloko? Bumabawi ba siya dahil sa
pagtatago ko sa anak niya? Dahil kung naghihigante lang pala siya.

Congratulations nasasaktan ako ng sobra.

Bumukas ang pinto ng elevator at deretso akong tumayo at naglakad palabas ng lobby.
Bigla akong nahilo at napasandal sa amba ng glass door. Lumapit naman ang dalawang
guard at nag-aalalang umalalay sa'kin.

"Ok lang po ba kayo, ma'am?" tanong ni manong guard.

Napahawak ako sa tiyan at pilit na ngumiti. Tumango ako sa kanya at muling

naghakbang muli.

"Ma'am" salo ni kuya Guard ng muntik akong matumba.

"Okay lang po ako. Salamat sa pag-aalala" I took a deep breath bago humakbang muli
at pumunta sa parking lot.

Nandidilim ang paningin kong hinanap ang sasakyan nila mama. Nang makita ko ang
itim na ford Everest ay lumapit ako. Sinubukan kong buksan ang driver's seat at
napaiyak na lang muli ng marealize na wala sa akin ang susi.

"kakainis naman e" iyak ko na parang bata.

Ayoko ng bumalik doon, baka mapatay ko ang sarili sa karupukan at yakapin na lang
muli si Gade. Naluluha akong umalis sa pwesto at pumunta sa harap ng sasakyan.

"Ba't ayaw mong bumukas? Ba't ayaw mo akong tulungan?" sumbat ko sa kawawang
sasakyan ni mama. Kinuha ko ang selpon sa bulsa at din-ial ang numero ng anak ko.
Aalis na kami roon, kailangan niyang mag-impake.

Nakailang ring lang iyon bago niya sagutin.

"Anak" sambit ko. I tried all my best na hindi magboses umiiyak

(Wazzup mommy! are you okay?)

"Y-yes" bigla akong nakaramdam ng hilo at biglaang natumba.

"ARAGEN" napapikit ako ng marinig ang boses ni Gade. Bakit hanggang ngayon siya pa
rin?

Ilang segundo lang ang lumipas, malabo man ang mga mata dulot ng pag-iyak ay kita
ko pa rin ang pag-aalala sa mga mata nito. Umiiyak! Pinikit ko ang mga mata at
nagsimula umitim ang lahat.

NAGISING NA LAMANG AKO ng maramdamang nakasakay sa sasakyan. Rinig ko ang mga hikbi
ni mama habang akap-akap ako. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata.

"Ma"

"Anak? Ok ka lang? Dadalhin ka namin sa hospital" tarantang tanong ng aking ina.

Nakasandal ako sa dibdib ni mama. Ang isang kamay niya ay naka akap sa bewang ko
mula sa likod at ang isa naman ay sa noo, hinahaplos iyon pataas sa ulo.

"Ang anak ko, Ma" nag-umpisa na naman akong maluha ng maalala ang kalagayan ng
aking pinagbubuntis.

"Just hold on anak, malapit na tayo sa hospital. Don't burst out. Everything is
fine" naiiyak na pagpapatahan ni mama. Naluluha lang din ako hanggang makarating
kami sa hospital.

Pagkahiga sa hospital bed ay agad akong nakatulog dahil sa pagod. Nagsimula rin
naman ang pagcheck ng doctor sa akin. Nagising na lamang ako at nakita si mama na
nagtatalop ng mansanas sa tabi ko.

Nakangiti niya akong tinignan at umupo sa upuan na nasa gilid ng kama.

"At last you're awake"

"Kamusta daw po ang baby ko?"

"Matindi ang kapit ng bata, anak. Pasalamatan natin sa Diyos iyon. Okay naman ang
kalagayan niya"

Ilang santo ang pinasalamatan ko ng marinig ang sinabi ni mama. Napapikit ako at
ramdam ang dahan-dahang pagtulo ng luha.

"Si Zander Ma?"

"na kay Gade"

"Ano?"

"Calm down" napalunok ako at huminga ng malalim. Natatakot ako at baka itakas niya
palayo sa akin ang anak ko.

"Tumawag si Zander kanina. Nasa kwarto lang daw siya ng ama niya, nakakulong kasama
si Gade" mabilis na nagsalubong ang kilay ko "Kainin mo muna ito para magkalakas
ka"

Kinuha ko ang mansanas na binigay niya pero hindi nawawala ang tingin ko kay mama.
Naghihintay ng susunod niya pang sasabihin.

"Hindi daw siya binibitawan ni Gade. Nakakulong ito sa mga bisig ng ama habang
humahagulgol ng iyak. Zander is safe with Gade"

"Ma p-paano kung itakas niya ang a-anak ko?" nag-umpisang tumulo ang mga luha ko.

"He won't. kilala mo si Zander, hindi ka nun ipagpapalit" pampalubag loob ni mama.
Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Andrew na may dalang paperbag ng pagkain.

"Kain ka muna, Ara" nakangiti ito ng makalapit sa akin. Umalis si mama sa pwesto at
pumalit siya. Naglagay siya ng lamesa sa higaan ko at itinaas ni mama ang higaan.

Nilagay ni Andrew ang kanin, tuna omelette, at gatas sa lamesa.

"It's already 9 am pero hindi kapa nag-aagahan, kain ka muna" nakangiti lang siya
habang minuwestra ang pagkain sa harap ko.

Huminga akong malalim bago kinuha ang kutsara at magsimula.

"Kayo Ma?"

"Tapos na kami 'nak" sagot ni mama na nakaupo sa sofa na andito sa loob.

"Sabi ng doctor, overfatigue emotionally and physically kung bakit ka nawalan ng

malay. Iyon daw ang mga bagay na dapat iwasan dahil magdudulot ito ng miscarriage.
Good thing malakas ang kapit ng bata, Ara" kwento niya. Pero hindi ako nakatingin
rito at deretso lang ang tingin habang sumusubo.

"Don't worry from now on. Di mo na mararanasan ang mga iyan. I'll take care of you
with all my heart" mabilis na lumipat sa kanya ang tingin ko. Anong pinagsasabi
nito!
"Uuwi tayo ng Tagaytay after this. Hindi maganda kung andito ka" dagdag ni mama.

"Paano si Zander"

"Ako ang kukuha sa kanya. Pati ang mga gamit mo ako na lang din ang kukuha. Mauuna
kayo ni Andrew na pumunta roon, susunod ako"

Ganun nga ang nangyari. Nagba byahe na kami ngayon ni Andrew papuntang mansion.
Tulala lang ako sa ilang oras na byahe. Paminsan-minsan tumutulo bigla ang mga
luha.

Kailangan kong magpatatag para sa anak ko. Napahawak ang isa kong kamay sa tiyan at
ang isa naman ay pinunas ko sa mga luha. Hindi maalis sa isipan ko ang nakita
kanina. Sobrang linaw at walang bahid ng salamangka. Si Gade at Ashley n-
naghahalikan.

Napapansin ko din na palaging lasing si Gade? Tila hang over din siya kanina pero
kalmado ito ng banggitin ang tungkol sa b-batang umiiyak.

Napatakip ako sa bibig ng biglang may lumabas na hikbi. May anak sila! May bata! At
tinago niya sa'kin.

Hindi ko napigilan ang paglabas ng tunog sa bawat paghikbi ko, hindi ko na rin iyon
pinigalan pa at baka mas ma trigger ang bata sa sinapupunan.

"Shhh stop crying. Andti ako sa tabi mo" pag-aalo ni Andrew at hinawakan ang isa
kong kamay. Wala na rin akong lakas para agawin pa iyon.

Iniyak ko ang sakit hanggang sa makatulog.

PAGMULAT KO ay nakarating na kami sa mansion. Nakatayo na rin si Andrew sa gilid

ko.

"Akala ko bubuhatin pa kita papasok" aniya at tumawa.

Hindi ko siya pinansin at lumabas na ng sasakyan. Dumeretso ako sa taas at agad na

kinulong ang sarili sa kwarto.

"Aragen open the door. Bawal kang magmukmok mag-isa" sigaw ni Andrew mula sa pinto
at walang humpay na hinampas ang mga kamay roon.

"Aragen"
"Hayaan mom una ako... please lang gusto kong mapag-isa" unti-unting humihina ang
boses ko mula sa huli kong sinambit.

Lumipas ang oras at dumating si Zander. Agad niya akong niyakap at sa kanya ko
nilabas ang sakit na nadarama.

"GOOD MORNING, MOM" napadilat ako ng mata ng batiin ng anak ko. Nakangiti siya sa
akin habang nakayakap ako.

Mas hinigpitan ko ang yakap sa kanya. Dito natutulog sa tabi ko si Zander mula ng
lumipat kami sa mansion.

"Let's go down, mom. I'm hungry"

"You go first susunod ako" ngumiti siya at tumayo. Pumunta muna siya sa banyo para
gawin ang nakagawian bago bumaba.

Pagkababa niya ay saka ako bumangon. I took a deep breath at napatulala sa labas,
tatlong araw na ang lumipas. Wala na rin akong koneksyon kay Gade magmula ng araw
na iyon. Kinuha ni mama ang cellphone ko at lahat ng gadgets.

Pumayag din naman ako para sa kalusugan ko at ni baby worm. Bumuntong-hininga ako
bago pa tuluyang tumulo ang mga luha. Naglakad ako patungong banyo at naghilamos.
Pagkapikit pa lang ng mata ay agad na nagreplay ang nakita ko sa condo ni Ashley.

It was Ashley's condo sabi sa akin ni mama. Una siyang nakapunta roon ay noong bago
siya makauwi sa US mula sa pag-aaway namin. Ashley explained herself to mama. And
that was the day my mom knew about Ashley's pregnancy.

Dali-dali kong minulat ang mga mata kahit na may mga sabon pa. Tumingin ako sa
salamin at nakita ang sarili ko. Nangangayayat na ata ako, mugtong-mugto at umiitim
rin ang ilalim ng mata ko. Tinapos ko ang lahat ng nakasanayan sa umaga bago
bumaba.

Pumunta akong kusina at nakita si Andrew na naghahanda ng pagkain. Naka apron ito
at nakangiti ng malapad.

"Upo kana Aragen" malapad ang ngiti niyang sabi. Hindi ko ito pinansin at umupo
lang deretso. Andito rin naman si Zander nakatingin lang din sa niluluto ni Andrew.

"Asan lola mo?"

"Nasa labas nagga garden"

Tumayo ako ng matapos ang lahat ng niluluto ni Andrew pero hindi pa rin si
pumapasok ng kusina si mama.

"Tawagin ko si mama, kumain kana"

Naglakad ako patungong mayur na pinto. Lumabas ako at nakita si mama na nakatayo
malapit sa gate. Naglakad ako palapit at naistatwa sa nakita.

Si Gade nakaluhod habang nakahawak sa grills ng malaking gate. Bumaling siya sa

kinatatayuan ko dahilan para mas dumoble ang kabog sa dibdib.

"ARAGEN" nasa gate si Gade nagmamakaawa kay mama na makapasok "ARAGEN" sigaw niyang
muli.

"Umalis kana rito, Gaden. Hindi kana kilala ng anak ko. Hindi kana nila kailangan,
umalis kana"

"No! Aragen. Hear me out please. Love, I'll tell you everything, please hear me
out. Love" napatakip ako ng bibig ng makita kung paano magmakaawa si Gade. Hindi
din naman nalalayo ang layo ng gate sa akin.

Hallos ipilit niyang ipasok ang sarili sa maliliit na distansya ng bakal sa grills
na gate. Ang mga kamay nito ay tila inaabot ako. Halos namumungol rin ako sa mga
sigaw at pagmamakaawa niya.

Paulit ulit siyang humihingi ng tawad at sinasabing pakinggan ko ang kanyang panig.

"Aragen, love please"

"Gaden ano ba umalis kana! Ikakasal na si Aragen" sabay kaming napatigil ni Gade at
napatingin kay mama. Tama rin namang dumating sa senaryo sina Andrew at Zander.

"Ikakasal na siya kay Andrew kaya't umalis kana"

"No!" mahina niyang sambit "She's going to marry me and no one else. Aragen, you're
not going to marry that asshole. Come back to me please" ramdam ang takot at
pagmamakaawa sa boses niya.

Naramdaman ko ang paglapit ng anak ko, hinagod niya ang aking likod ko at
nakangiting inaalo ang nararamdaman ko.

"Alexander, Son. Come here to Daddy! come back to me please... son"

Hindi ko napigilan at nilapitan si Andrew, the next thing I knew hinalikan ko na
ito. Ramdam kong nabigla siya. Naistatwa at hindi kaagad nakagalaw. Pumikit ako
dahilan para tuluyang tumulo ang mga luha. I moved my lips para diinan ang halik.

Ramdam ko ring natigilan si Gade. Tumahimik ang paligid. Pagkatapos ng ilang

segundo ay bumitaw ako. Naistatwa pa rin si Andrew sa kinakatayuan. Binaling ko ang
tingin kay Gade at nakadilat ang mga mata nitong nakatingin sa ginawa ko. Hindi
makapaniwala. Nagsimula rin siyang lumuha, kita ko iyon.

"Umalis kana Gade. Di mo ba narinig si mama? Ikakasal na ako. Ikakasal na kami ni

Andrew" hinila ko ang kamay ni Andrew na hanggang ngayon ay hindi pa rin
makapaniwala sa ginawa ko. Hinarap ko siya kay Gade at napasunod ang tingin nito sa
mga kamay naming magkahawak.

"No! No" iniling niya ang ulo at pinapaniwala ang sarili na hindi totoo ang
nakikita "You are going marry me, Aragen. Not that fvcker!"

"GADE PLEASE" sigaw ko "Ano pang ginagawa mo rito? Umalis kana, may nag-aantay pa
sa iyo sa pagbabalik mo kaya't umalis kana. Please lang, mas lalong lumalala ang
kalagayan ng anak mo. Kung ayaw mo akong mabuhay ng matiwasay, please kahit ang
anak mo na lang. Tumigil kana! Ikakasal na ako" napapikit ako at sobrang hina para
makita kung paano manlumo si Gade sa nakikita at naririnig.

"Aragen" mahina niyang sambit.

"UMALIS KANA" naisigaw ko at bumuhos na naman ang mga luha. Hindi ba napapagod ang
mga mata ko sa kakaiyak? Di ko alam kung paano pako humihinga para mabuhay.

Hinila na ako ni Andrew papasok ng bahay. Sobrang nanghihina ang mga paa ko sa
paglakad pero nakarating pa rin ako sa loob at nakaupo sa sala. Yumuko siya at
pinantay ang mukha sa akin. Pinunas naman ng mga hinlalaki nito ang mga luhang
tumutulo sa mata ko.

"Enough crying, Aragen. You will be safe hangga't nandirito ako" he kissed my
forehead "Ikakasal rin tayo a week from now, so you don't have to worry from now
on" mabilis akong napaangat ng tingin sa kaniya.

I didn't mean what I say. Dahilan ko lang iyon para umalis si Gade dahil hindi ko
kayang tingnan ang sitwasyon niya roon. Hindi ako magpapakasal.

Ilang segundo lang ang lumipas ng pumasok si mama at niyakap ako.

"Okay ka lang anak? Sorry hindi ko siya napaalis kaagad" she hugged me tightly
"tama rin ang desisyon mo. I'm so happy for you. Andrew loves you more than his
life. I'm happy at matatali ka sa tao na totoong nagmamalasakit sa iyo"

Mas lalo akong naluha sa sinabi ni mama. Niyakap niya akong muli at pinatahan.
Dinahilan ko lang ang kasal with Andrew pero hindi ko sinabing tototohanin iyon.

"Si Gade Ma?" tanong ko para kumalas siya sa yakap.

"Andoon pa rin. Stop thinking about him. Clean yourself para makakain ka. We will
prepare your wedding today" she cupped my face "Nakahanda na rin naman ang lahat e'
ikaw na lang ang kulang. A week from now pwede na kayong ikasal. Don't worry anak,
malaki ang tiwali ko kay Andrew at alam kong hindi ka niya bibiguin"

DALAWANG ARAW ng hindi umuuwi si Gade at andoon pa rin sa tapat ng gate. Nag-aalala
na rin ako dahil dalawang araw na rin siyang walang kain. Nasa tapat ng gate ang
sasakyan niya at doon siya sa loob namamalagi. Kapag nakikitang lumalabas ng bahay
si Zander ay lumalabas din siya agad. Nag-uusap ang mga ito pero hindi lumalapit
ang anak ko.

Ganito na nga ata ang kapalaran ko. Kailangan tanggapin na hindi kami ni Gade ang
para sa isa't isa. Kami lang din ang nasasaktan sa parehong pagpupumilit naming
dalawa.

DUMATING ANG ARAW ng kasal namin ni Andrew, wala na ako sa sarili at hindi kona
alam mga desisyon sa buhay. Hindi ko alam kung tama pa ba itong ginagawa ko.

Hindi rin naman kami ni Gade ang nakatadhana, bahala na ang panahon kung sino ang
ibibigay niya sa akin. Hindi na ako maghahanap at kusa itong darating. Kagaya ni
Andrew, he's totally stranger to me pero nagpakilala at sinabing magpapakasal sa
akin at talagang sa kanya pa ako mukhang itatali.

In this life, I don't believe in coincidence. Thus, everything is happening base on

our fate. Destiny. We are all destined to become something, to be with someone, and
to meet unnecessary people who will teach us the essence of life.

Life meant not to be happy, it should feel sadness in order to obtain great
happiness. There are two things made in this world. Black and white. Yin and Yang.
Life and death.

Setting an eye to happiness? so you should expect that sadness will always follow.
Those haven days with Gade produce these melancholic days of mine. Cause that's
what life is all about, you should be just strong enough to face them one by one.

"You are so pretty, anak" nakangiti si mama habang tinitignan namin ang repleksiyon
ko sa salamin. Siya ang sumama sa akin dito sa dressing room ng hotel. Today is my
wedding with... Andrew. Pilit akong ngumiti, at huminga ng malalim. Nasa likod ko
si mama habang nakaupo ako paharap sa vanity table. Hinawakan niya ang magkabilaang
balikat ko at tinitigan ako ng maigi sa mga mata.

"Congratulations Aragen. I'm so happy for you! Huwag kang malungkot. I know Andrew
and he is indeed a good guy" nginitian ko lang si mama at tumayo na papunta sa
wedding gown ko na suot pa ng isang mannequin. It is a ballgown silhouette wedding
dress. The style has a fitted bodice and dramatic full skirt. Yung pinapangarap ng
mga kababaihan na damit dahil sa sobrang lobo ng palda.

Nagpatulong ako kay mama sa pagsuot at perpektong naisuot iyon. The dress seems to
made for my body although isang linggo lang ang lumipas since I impulsively planned
about this wedding. Ang mas nakakainis pa sa panlalaro ng tadhana ay ngayong araw
din dapat ang kasal namin ni Gade.

Mapakla akong natawa. Well-played destiny.

Same date, same event but in a different person and feeling.

Naunang umalis si mama dahilan para maiwan ako mag-isa sa make-up artist.
Nagpatuloy siya sa pag-aayos ng buhok ko. Mas pinabouncy ang buhok at napakaganda
ng pagka curl nito. Kumuha rin siya ng ilang buhok sa tabi ng tenga at itinali iyon
palikod ng ulo. Nag-iwan rin siya ng ilang hibla ng buhok sa harap.

Napangiti ako! Kung kasal namin ito ni Gade siguro hindi magkamayaw sa saya ang
puso ko.

Naiiyak ako! Ikakasal ako sa taong hindi ko lubos na kilala, at pinagkaitan ng

kaligayahang matali sa taong pinapangarap ko. Ilang malalim na hininga ang ibinuga
ko habang papunta sa simbahan sakay ng engrandeng bridal car. Mom and Andrew seems
to plan this wedding ahead, lahat ay preparado at naiayos within just a week.

"Ma'am bakit parang hindi po kayo masaya sa araw ng kasal niyo?" tanong ni kuyang
driver.

Nginitian ko lang ito at hindi na sinagot. Muli kong binalik ang tingin sa labas ng
bintana at hinaplos ang tiyan ko. I am sorry, baby. Hindi kami para sa isa't isa ng
ama mo.

*eeckk*

Bigla akong kinabahan sa biglaang pagpreno ng driver. Halos masubsob ang pagmumukha
ko sa upuang nasa harap.

"Ma'am sorry po, bigla lang tumawid itong matanda na may dalang pananim" napalunok
ako ng wala sa oras at takot na takot na nakatingin sa matanda. Bakit iba ang kutob
ko? napahawak ako sa dibdib dahil sa sobrang kabog nito. Napatingin ako sa
matandang nakatawid na at mas dumoble ang takot ko ng nakatingin ito ng deretso sa
mga mata ko bago malampasan ng sasakyan.

Ano yon?
Si Gade! Kamusta na kaya si Gade? huminga lang ako ng malalim para pakawalan ang
takot na nadarama. Nakarating kami ng tama sa oras dito sa pinakamalaking simbahan
sa Tagaytay.

Lumabas ako ng sasakyan, wala pa ring emosyon na makikita sa mukha ko dahil wala
rin naman akong nararamdaman sa ngayon. Agad nagsilapitan ang mga taong mag-aassist
sa akin papasok. May isang tumawag at rinig ko ang pag-aanunsiyo nito ng pagdating
ko.

Nakatayo na ako ngayon sa harap ng malaking pintuan ng simbahan. Ilang minuto ang
tinagal at bumukas ito ng tuluyan. Nagsimulang tumugtog ang instrumental wedding
song. Lumapit sa akin si mama at inangkla ko ang kamay sa kanya. Iilan lang din ang
bisita, si tito Gab ay nakauwi rin dito sa Pinas. Napaluha ako sa lungkot. Niloloko
ko ang mga bisita sa kasal na ito; hindi naman ako masaya at hindi ko mahal ang
taong papakasalan.

"I am so happy seeing you crying out the excitement and happiness" mapakla akong
ngumiti. She misunderstood my tears.

"Better days are coming, Aragen" mama smiled widely.

Sa bawat tunog ng pangkasal na musika ay parang mga karayom ang dulot nito sa puso
ko. Gusto kong tumakbo palabas para hindi matuloy ang kasinungalingang ito.

Nagpakawala ako ng malakas na buntong-hininga. Nagsimula akong humakbang. Tinignan

ko ang kinatatayuan ni Andrew at halatang naiiyak ito sa saya, nasa tabi naman niya
si tito Gab at ang anak ko. Ngumiti si Zander sa gawi ko kaya't malungkot na ngiti
ang binalik ko sa kanya.

Biglang bumaba ang tingin ko sa kamay niya ng may kinapa ito sa bulsa ng slacks
niya. Napataas ang kilay ko ng makita ang inis sa mukha niya. Pinipindot ang
cellphone; ilalagay sa bulsa at may tatawag na naman ulit.

Ilang metro na lang ang layo ko kay Andrew. Napalunok ako ng makita ng malapitan
ang saya sa mga mata niya. Tito Gab is also smiling. Lumipat ang tingin ko sa anak
kong hindi pa rin mapakali sa kakalikot sa cellphone niya. Kalaunan ay sinagot niya
ang tawag.

Napalunok ako ng mahawakan ang kamay ni Andrew. This is it! I took a deep breath
bago salubungin ang tingin niya.

Gade hindi kana ba talaga pupunta para tigilan ang kasalang ito? I need you! Fetch
me here please!

"MOM" sigaw ni Zander para mapatingin ang lahat sa kanya. Kita ang gulat at takot
sa mga mata nito. Another buntong-hininga bago ko siya tanungin.
"What's wrong?" nanginginig na tanong ko.

"Dad is in a car accident"

"WHAT?"

Bigla akong hinatak ng anak ko. Tumatakbo niyang binaybay ang kahabaan ng pasilyo
sa simbahan kaya't napapatakbo rin ako. Rinig ko ang sigaw ni mama at ang bulungan
ng mga bisita.

"CLOSE THE DOOR, CLOSE THE DOOR" sigaw ni Andrew sa mga lalaking nakatayo sa pwesto
ng pintuan.

Nasarado naman nila ito bago kami makalabas.

"OPEN IT... FVCK I SAID OPEN IT" galit na sigaw ni Zander sa kanila, hindi nila ito
sinunuod kaya't walang pasikot na sinuntok sila ni Zander. I gasped seeing my kid
violently hit the face of those two guys, parang pati ako natatakot. Muli niya
akong hinila palabas ng mabuksan niya ang pinto.

"ARAGEN" sigaw nina mama at Andrew.

"COME BACK HERE, ARAGEN" -Andrew

Nagpalingon-lingon si Zander at mabilis na naghanap ng sasakyan. Agad niyang nakita

ang bridal car na nasa malapit lang. Muli niya akong hinila papunta roon.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at agad na umikot sa likod para makasakay sa tabi ko.

"Bring us in this street" pinakita niya ang cellphone sa driver.

"A..e sir paano po ang kas-"

"JUST FVCKING BRING US HERE" sigaw ni Zander kaya't wala sa isang segundo na
pinaandar ng driver ang sasakyan "Drive in a fastest way you can" utos niya pa
kaya't pinaharurot ni kuyang driver ang sasakyan.

Pinukol ko ang tingin sa anak ng maramdaman ang pagpisil niya sa kamay ko.

"What happened anak?" nangangatog ang labi ko ng magtanong sa kaniya.

"Someone called me" bumuntong-hininga siya "Naaksidente ang sasakyang minamaneho ni

Dad. He bumped to a tree"
"ANO" napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Nagsimula na rin akong kabahan ng
maalala ang matinda kanina. May hawak siyang seedling ng puno at may kung anong
pinapahiwatig ang ngiti at tingin niya sa akin. Biglang nagsitayuan ang balahibo
ko.

"Mom are you okay?" napapunas ako ng luha na hindi ko namalayang umagos sa mga mata
ko.

"Kinakabahan ako, anak" nanginginig na sabi ko.

"Don't be. Dad is strong" binaling ko ang tingin sa kanya at nakangiti naman ito.
Ngunit hindi nun nabawasan ang kabog sa'king dibdib.

Ilang minuto pa ang tinagal ng byahe bago kami makarating sa nagkukumpulang tao.
May mga pulis at ambulansya din. Mabilis kaming bumaba ng sasakyan.

"Aragen" napaharap ako sa biglaang paghila ni Andrew. Kakarating niya lang din at
siya lang mag-isa.

"Bitawan mo 'ko" binalingan ko siya ng masamang tingin.

"NO! We have to go back to the church. Hindi pwedeng maudlot ang kasal natin"

"Wala na akong pakialam sa kasal kaya't bitawan mo ako!" mas humigpit ang paghawak
niya sa braso ko na nagpa igik sa akin sa sakit.

"Let her go" sigaw ni Zander at sinuntok bigla si Andrew. Nabitawan niya ako kaya't
dali-dali akong hinila ng anak ko palapit sa nagkukumpulan.

Napakapit ako kay Zander ng makita ang kalagayan ng sasakyan. Wasak na wasak ang
harap. Nandoon pa rin ito sa pinagbanggaan at halos mahati sa gitna ang harapan ng
sasakyan mula sa pagtama sa napakalaking kahoy.

"Ashley?" naibulong ko sa hangin ng makitang nailabas ito at sinasakay sa

stretcher. B-bakit siya andito? Wala itong malay at kita pa mula sa kinatatayuan ko
ang mga bubog na bumaon sa katawan niya.

Ngunit mas yumanig ang kabog sa dibdib ko ng makitang mailabas sa sasakyan si Gade
naliligo ito sa sariling dugo. Walang malay na inilagay sa stretcher. Gaya ni
Ashley, may mga bubog rin na nakabaon sa katawan niya. Muntikan akong matumba sa
panghihina ng mga tuhod.

"DAD" sigaw ni Zander at lumapit sa ama.

"G-Gade" nangangatog at wala sa sarili kong inihakbang ang mga paa palapit sa
ambulansyang sinakyan niya.

"G-Gade" sambit ko ulit at wala sa tulirong sumakay.

"Dad" umiiyak na rin si Zander na nakaupo sa harap ko, pinaggigitnaan namin ang
stretcher ng ama niya. Meron ding medic na sakay ang ambulansya.

"I'm sorry, dad" tila naging bata ang anak ko at nawala ang nakakatakot na aura.
Hagulgol sa pag-iyak. Gusto nitong hawakan ang ama pero hindi niya magawa pagka't
napaka delikado. Patuloy lang sa pagtulo ang luha ko at nakatakip sa bibig dahil sa
pangyayari.

Nakarating kami sa hospital, agad na dinala sina Gade at Ashley sa ER. Gusto ko na
ring mawalan ng malay dahil sa takot at sakit na nadarama. Pero kailangan ako ng
anak ko. Nakayakap ako sa kanya habang umiiyak siya sa dibdib ko. Ito ang unang
pagkakataon na makita ko ang anak na umiyak ng ganito.

"Daddy will be okay" bulong ko na mas lalong nagpahagulgol kay Zander.

Magkatabi lang ng hospital room ang pinagdalhan kay Ashley at Gade. Ilang oras ang
hinintay namin at nakatulala na ngayon ang aking anak habang nakaupo sa tabi ko.
Pinisil ko ang kamay niya dahilan para humarap sa akin ang namumugto niyang mata.

I gave a small smile. Hindi niya naman iyon pinansin at binalik ang tingin sa
harapan.

Napatayo kaming pareho ng sabay na lumabas ang doctor na nag-asikaso kina Gade at
Ashley.

"Family of the patient?"

"Family of the patient?"

Napatango na lang din ako sa sabay nilang pagtanong.

"I'm sorry but the patient is dead on arrival"

"NO" sigaw ng anak ko.

Napaupo ako ng wala sa oras. Hindi makapaniwalang nakatingin sa doctor at tila

tumigil rin ang pagkabog ng dibdib ko. H-hindi pwede ang sinabi niya!

Lumipas ang oras na tulala ako sa kawalan at wala na rin ang doktor sa harap ko.
Tumayo ako at basta na lang dinala ng mga paa sa loob ng kwartong pinasukan ni
Gade. Nanginginig ang buong kalamnan ko ng makita ang kalagayan niya.

"Gade"

...and that's how life treated me. Hindi ko masasabing unfair pagka't we all gone
different situations in life. Nagiging unfair lang ang mga ito if we don't see it
as a challenge at nanghihinaan kaagad ng loob sa umpisa pa lang. All we have to do
is to be strong and accept whatever comes along.

Sa dami ng pinagdaanan ko sa buhay, I can say na mas naging handa pa ako sa mga
susunod na laban.

I met Gade in the most unexpected way. But that never hindrance us to start a good
relationship. Sa kanya ko naramdaman ang Kalayaan noong mga oras na sobra ang
paghihigpit sa akin ni mama. Sa kanya ko naramdaman ang saya na kusang namumuo sa
dibdib ko kahit na wala naman itong ginagawa.

Dahil sa mga taong nanghimasok sa buhay namin, nasayang ang labindalawang taon.
Labindalawang taon na magkagalit at kinamumuhian ang bawat isa. We met, we fought,
we cursed each other and hurt each other physically. Inspite of those momentum,
love was still there. We're both stupid for not staying away, yet mas piniling
magkalapit kahit nagkakasakitan na. But I think, that's what love is.

I hid my ex-boyfriend's son pero ne' isang beses hindi ko narinig ang panunumbat at
paninisi kung bakit hindi niya nakilala ang anak. He only mentioned the reason why
he lived his life miserably. Isa sa rason kung bakit hindi rin ako umalis ng
pamamahay niya. Dahil naniniwala akong wala akong kasalanan kung anuman ang kanyang
pinagdaanan.

Afterall, we started to love each other again. And yeah love is sweeter in the
second time around. Kung anuman ang sayang naramdaman ko noong mga bata pa kami,
doble ang naramdaman ko ngayong may pamilya na. I am thankful to God for providing
Gade in my life.

Hindi na rin kami nagkausap ni Momo. Gustuhin man natin o hindi, accept the fact na
hindi lahat ng bagay magkakaroon ng oras para ipaliwanag. Nabalitaan ko na lang na
umalis ito ng bansa. Kinalimutan ko na din ang ang anumang hindi namin
pagkakaintindihan. What is done is done accordingly. Marerealize lang natin ang mga
iyon pagnasa dulo na tayo ng kabanatang iyan ng buhay natin. Kakabalik niya lang
din dito sa bansa nitong mga nakaraang buwan.

"Ma-ma" paisa-isang sambit ng baby worm ko na sakay sa nakasukbit sa aking baby

carrier..

Hinalikan ko ang tungki ng ilong niya at agad kong hinawi ang sariling buhok na
nililipad ng malamig na simoy ng hangin.
"Mom let's go?" yaya sa'kin ng panganay ko pagkatapos ilagay ang bulaklak at
kandila sa puntod.

"Are you done praying?"

"Yeah mom" nakangiti niyang sagot.

Inakbayan ko ang anak ko at nagsimula kaming maglakad palayo sa puntod. Muli kong
nilingon ang lapida at nginitian ang picture na naroroon.

"Bye" nakangiti kong pamamaalam.

*ring*

Mabilis kong kinapa ang cellphone na nasa shoulder bag ng mag-ring iyon. Napangiti
ako ng malapad ng makita kung sino ang tumawag.

"Momo... yeah pauwi na kami. Palabas na kami ng sementeryo. Ok bye"

Hinila ko palapit ang anak ko at natawa kaming dalawa sa walang-dahilan. Malakas na

hangin, dalawa kong anak at taong nag-aantay sa amin kung asan man siya ngayon, is
all I need. I am happy and contented with it, and so do you.

----

HUHU TAPOS NA! One month and five days!

PLEASE READ EPILOGUE.

<b>PLEASE READ EPILOGUE. </b>
PLEASE READ EPILOGUE.

edit: BASAHIN ANG EPILOGUE. Kapit lang, MAGUGULAT KAYO! ANG HINDI MAGBASA,
MAGKAKASINGAW.

love, Presidentializ :3

        EPILOGUE [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            Hiding My Ex-boyfriend's Son (HMES) by Presidentializ

Please READ TIL THE END :) 

***

"GET THE FVCK OUT OF MY OFFICE"

I screamed to that lame guy who gave me a kindergarten kind of proposal.

I massage my temple as I remembered once again this hellish CFO of mine who steal
hundreds of millions in my company for the past years. Wala pa ako naiisip kung
sino ang pwedeng ipalit sa kanya. I can't even promote someone from their
department; they are not competitive enough.

Darn it!

I went over the website of PICPA (Philippines Institute of CPAs) to look for a
credible accountant. Kakalabas lang din ng 100 Most Influential Accountant, I
hurriedly seized the opportunity.

I scrolled over the profiles and made a quick judge.

"Cecilia Reyes, 40 years old, President of Reyes Accounting Firm... tsk nah"

"Marc Zucker, 35 years old, SGV- Senior Auditor... damn, no"

I was about to close the website when I anticipate someone's forehead and hairline.
Seems familiar. Hanggang baba lang ng noo ang kita pagka't hindi ko pa iyon na-
iiscroll pataas at hindi sapat para makita ang pagmumukha nito.

I scrolled up and froze when I saw her face. Yeah HER!

"Aragen Evangelista, Bora Residences Tax Auditor. One of the most influential
accountants in the country" I grinned.

Can't deny the amazement filled in me. Mabuti at namumuhay siya ng hindi
nakokonsensya?

A fvcking liar!

I've been spying her for couple of years. I was visiting the hotel where she works.
Palagi ko siyang nakikita na kumakain sa restaurant ng hotel at halos lahat ng
nagtatrabaho roon ay kilala niya. I looked like a freaking stalker sitting from a
far, sipping my drinks and looking at her attentively.

Maaga akong pumapasok ng kompanya. I just don't know why it feels like a little
earlier today than my usual days. Maybe because today is her first day in my
company? She accepted the request I sent. Accepting it was the least thing in my
mind, di naman talaga ako umaasang tatanggapin niya iyon.

Ilang beses akong nagpabalik balik sa harap ng lamesa ko. 8:00 am ang simula ng
meeting, and it's already 7:55. Pass 10 minutes na ako pupunta para naman hindi
halatang excited!

Am I excited? Fvck, I am not!

I don't know why am I nervous. I don't know where this sudden flattering of my
heart came from.

She was still the greatest cheater I know. I am still affected of what she did
years ago. It still aches me kapag bumabalik sa alaala ang ginawa niya. I want to
take revenge and that's one of the reasons why I want her to work in my company. I
should have my revenge; I know it sounds gay but fvck... I deserve satisfaction,
too.

I entered the conference room and everyone silenced. I smirked. From the sight of
my peripheral view, I can sense the tremor in her look. Not expecting me? Well,
hello bitch!

I sat down and locked my eyes on her. Kita ko kung paano siya natigilan, pati ang
ilang beses niyang paglunok. I welcomed her to the company with a grin in my face.

Nonetheless, she continued the meeting like a professional. That's the thing that I
really admired to her, she's so very passionate in her work. When the meeting
adjourns, she went straight to the door. Gusto maunang lumabas but before she made
it, I already called her attention.

"Stay for a while, Ms. Evangelista"

Nakalabas na ang lahat at tanging kami na lang ang naiwan sa loob.

"What do you need, Mr. Montreal?"

"tsk" why is she acting na hindi kami magkakilala. Exaggerating the professionalism
in her blood and respecting me too much as her boss? Damn. Neither of the two, I
don't care. I came closer and this fvcking heart of mine were thumping really...
fast!

"Long time no see, Aragen" I traced the shape of her face.

"Ano na naman ba sadya mo? Please lang Gade nananahimik nako"

"Living a peaceful life as a cheater, ha?"

"Ano ba pinagsasabi mo? Sinong lumuko sayo at ako ang pinagbibintangan mo?"

That words fired me up. I cupped her chin using one hand and pressed my grip on it.
Bakit hindi niya na lang aminin ang pinaggagawa niya? That's what I really hated
the most. I caught her on guard but still has the guts to deny it?

My eyes were burning of anger and the pissed I felt were getting strange. So,
before I did something worse, I let her go at mabilis na pinalabas ng silid.

I sighed out the irritation.

Kakarating lang ni Ashley mula US and she wants me to visit her restaurant. When I
entered the glass door, I automatically felt that someone was looking. Nilingon ko
iyon nang kunot ang noo and was in a bit of shock when I saw Aragen. She quickly
averted her gaze and acts like nothing happened.

I badly want to sit beside her. Anong ginagawa niya mag-isa roon? Is she waiting
for someone? Does she have a date? Lunch partner? Fvck that!

I spent numerous sleepless nights after that day. Still wondering why was she
sitting alone.

"What do you mean I have to finish everything within a week?" she blurted right
after getting into my office. See the guts? Siya lang ang meron nyan.

"Leave"

"What nakikinig ka ba?"

I gritted my teeth. First thing in the morning pero ganyan na siya kaingay. I
barely sleep last night thinking about her date in that restaurant.

"Just do your job, now leave" untag ko habang napipigilan pa ang sarili.

"Yes, I am doing my job pero naiintindihan mo ba'ko? Gade-"

"Don't call me by my name" I screamed in the gaudiest way I can. Don't tell me
hindi niya kakayanin? Maraming tao ang under sa department niya but still
complaining about the work. Bakit? Mawawalan siya ng oras makipagdate sa ptanginang
lalaki niya?

"70% of our work were done, so I want to ask if you could give us enough time to
finish the remaining paperwork-"

"No. I need 100%"

"Mr. Montreal di na kaya ng team ko. We're all drained mentally and physicall-"

Thinking that she has intimate moments with her dickhead guy boiled myself to the
maximum heat. She's living her life happily, while me, still waiting for my avenge.
Fvcking unfair.

Ashley invited me to a friend's party. Everyone's getting wild under the loud music
and hard drinks. I was sitting in a stool bar when this filthy girl approached and
just kissed me. I kissed back and felt nothing but a plain kiss. I was not even
enjoying it.

I dropped the kiss at dire-deretsong sumakay ng sasakyan. I drove as fast as I

could pabalik ng kompanya. I immediately saw Aragen in the entrance of parking lot,
holding her phone. I parked my car to the area where the place couldn't reach by
the lamp post. I lit up another cigarette and waited for her to get a car. 

Ngunit biglang kumulo ang dugo ko ng makitang lumabas si Maddox sa sasakyang

tumigil sa harap niya. Hanggang ngayon pala sila pa rin?

Greatest cheater indeed!

"Enjoying my things?" I puffed the cigarette and throw it somewhere "Stop

collecting the trash I already thrown, you don't deserve a hoe"

I gasped for air nang bigla akong suntukin ni Maddox. What's the fvcking problem
with him? Tumayo ako at gumanti. Nilabas ko ang lahat ng galit at inambahan siya ng
malakas na suntok. Salit-salitan kami ng sakitan hanggang pumagitna si Ara.

"TAMA NA ANO BA"

Mas lalong nag-init ang ulo ko ng makitang hilahin niya si Maddox. She saved that
son of a bitch rather than me. Kaya nga ako pinagpalit diba! Dahil mas lamang ang
gag*ng iyan.

Sinakay niya ito sa sasakyan at muling bumalik para sumbatan ako.

I didn't give her the chance to speak at agad sinunggaban ng halik. I sucked the
lower part ng nakaawang ang mga ito dahil sa gulat. Nanggigigil. Panandalian kong
kinagat ang pang-ibabang labi niya dahilan ng pagbalik niya sa sarili. She pushed
me away na expected kong magiging reaksyon niya.
Of course, she will. Nanonood ang lalaking kasapi niya sa pangloloko.

I just arrived in my office ng sumunod papasok ang secretary ko. Agad niyang hinuli
ang mukha ko and greeted me with her lustful kiss. That kiss ended up in sex in the
couch.

When I pulled out my manhood in her buttocks, she let out a loud groan. I cleaned
myself in the bathroom and my brows furrowed ng makitang andito pa rin siya sa
loob. I'm expecting for her to leave my office. I ignored her. Dumeretso ako ng upo
sa office table wearing a stoic face when suddenly, this whore stood beside me. 

"You know what baby, I don't like Aragen" I stopped typing and waited for her big
mouth to open.

"Masyado siyang papansin. Ang lakas pa ng loob na sigaw sigawan ka, kay bago bago
sa kompanya pero kung umasta boss?" mapakla siyang tumawa "Attention seeker. Maybe
she wants you too, don't give in yourself to her, she's obviously a bitc-"

"LEAVE" I gripped her arms violently at malakas na sinigawan "DON'T OPEN YOUR
FVCKING MOUTH TO UTTER UNNECESSARY TO HER. YOU FVCKING DON'T KNOW HER, REAL BTCH"

She frightenedly nod.

"GET THE FVCK OUT OF MY SIGHT AND FIRED YOURSELF OUT OF HERE"

"No! Mr. Montreal you can't do that to me"

I throw her on the floor and was about to kick her asS nang mabilis itong gumapang
palapit ng pinto. I composed myself at lumabas ng silid. In my surprise, Aragen was
here and comforting the bitch whose bad mouthing her.

"Ang sama mo na talaga Montreal di na kita kilala, kung patuloy ka sa pagtatanggal

ng mga tauhan mo ng walang maayos na dahilan. Mabuti pa't magresign na lang din
ako"

I faced her blankly. Showing no emotions at all. I think it's better for her to
leave. People here are accusing her,as well as to stop myself from hurting her in
the future. I felt bad after that night in the garage.

"Really?... then leave"

I can't afford imagining Aragen with Maddox everynight. Them having intimate
moments burst myself in anger. It's better for her to leave the company before
frequent harassment happen to her.
Agad akong napabitaw sa pakikipaghalikan kay Ashley ng makarinig nang paghikbi.
Ashley stunned in her place after seeing Aragen, covering her mouth and stopping
herself from crying. In just a blink, she runaway at hindi bumalik ng ilang araw.

I was just staring at Aragen in the whole meeting while she's reporting the
financial statement of the company. Kakabalik niya lang mula sa limang araw na
leave. The way she walks herself was the same as we were teens. Mas nag mature nga
lang ngayon.

Aragen was so perfect at napaka sarap ipagsigawan sa buong mundo na siya ang asawa
mo. She's tall and you will love her vital stats. Long-legged and living with that
sexy legs.

"I thought you are going to resign, Ms. Evangelista? What happened to it?"

The way she bends over her body towards the table fixing the wire of her laptop,
makes my manhood grip in tightness. I badly want to hold her waist and thrust her
from the back.

Damnit why am I daydreaming with her? She's a cheater and she should be out my
league. 

"Thank you for today, Mr. Montreal" 

Tatayo na sana siya ng bigla kong hawakan ang kamay nito at hinila paupo sa hita
ko. Her body was facing me sideward. I pull her closer and started to claim her
lips.

DAMN!

I am getting addicted to her kisses. I sucked her lower lips and put my hand on her
legs while the other was wrapped around her back to give support. The hand that was
supporting her from the back, I used it as I tried to reach her breast. She moaned
when I successfully cupped it, and I kind of surprise when she just let me do it.

I kissed her aggressively. Hindi niya man tinutugon but she let me do all the
moves. I played with her tongue, reason for her to kiss back. She did it roughly
that groans me a little. I slide my fingers inside her skirt na biglang nagpagising
sa kanya. Tumayo ito at tinulak ako sa kinauupuan dahilan para madulas ang swivel
chair. Mabilis niyang kinuha ang bag at lumabas ng conference room.

What the fvck did I just do?

Magse celebrate na rin ng Christmas party ang kompanya sa Siargao. Thus, I had a
trip in England for a business matter. It was winter season in the area. I went to
the nearby club and spent my whole night drinking. I'm getting crazier and Aragen
was the reason behind it. She's all the blame. She's enjoying Siargao while I was
breathing miserably here in England cause of thinking too much of her.

I had fight with some bastards when they just punched me out of nowhere. Since I
was in a state of drunk too, I fought and shouted back to these assholes. May mga
umawat but they failed from stopping me to get revenge from these scumbags.

"YOU'RE A MOTHERFVVCKER SON OF BITCH, STUPID SOUL"

Those screams gave me hoarse voice. Dahil malamig sa lugar, mas natrigger at
nagdulot nga ng pagkapaos ko.

I found myself sitting in a plane on the way to Siargao. I arrived at night and
found her sitting in the sea shore, facing the waves while looking at the moon.

She really loves doing that.

I took a bottle of wine with me and sat beside her. I put myself in a dark area as
the shadow of coconut tree covered the place. Just wishing she won't recognize me.

She started to express her story. I was smiling like an idiot when she story tell
those days ng magkasama pa kami. Nagtagis ang bagang ko ng magsimula siyang
magkwento tungkol sa mga araw na nawala ako. Ashley was right, Aragen regretted the
day ng ipalit niya ko kay Maddox pero hindi man lang gumawa ng paraan para hanapin
ako at hiwalayan ang lalaking iyon.

Biglang nawala ang inis na iyon ng marinig ko siyang humikbi. Hinarap ko siya at
sinimulang punasan ang mga luhang kumikinang dahil sa liwang ng buwan.

I anticipated her being drunk after taking three shots of wine. Knowing Aragen,
madali siyang malasing. I held her face and started kissing her passionately. I
always feel at ease when her lips are attached in mine. 

"You want to" to make love "here?"

I know I have to stop! Lasing siya at wala sa katinuan, tiyak na pagsisihan niya
ang lahat kinabukasan. But Goddamnit I can't resist her.

I was so pleasured that forgotten to pull myself out of her. But then, the thought
of Maddox having a kid with her at hindi man lang nagbunga sa akin, gritted me to
put everything inside.

I don't want to sounds like taking advantage of her drunken state, so I lied.

"I was drunk" and as expected, she runaway, crying!

I opened the door in the driver's seat to stormed out of the car pero natigilian ng
may matamaan. It's a teenage boy. He stared at me intently that triggers the hell
out of me. The way he look was so familiar. Dumating si Aragen at agad na hinila
ang bata patago sa kanyang likod.

She's terrified and anxious with unknown reason. Nagtataka man sa inasta niya at sa
strange feeling sa bata, I still let the day passed by.

Christmas vacation,  and as usual, I was alone at home. I opened another bottle of
wine ng biglang magreplay sa isip ko ang gabing nasa Siargao kami.

"FVCK"

My body were looking for her and it is not healthy. The longer she stayed in the
company, the more na nanlalambot ang puso ko. I still have that affection towards
her... and I hate it. This fvcking feelings should not rule the hell out of me at
biglang papawiin ang matagal ko ng plano.

na parang nangyayari na nga ngayon...

"You're fired, Miss Evangelista. So leave" I should do something bago pa lumala ang
nararamdaman ko. This sensation might cause obsession and violence towards her. Sa
bawat oras na nakikita ko siyang nakangiti sa iba, umaapoy bigla ang katawan ko sa
galit. That urges me to kill that fvcking person she was talking to.

It is not healthy I know it.

I huffed in the air when she punched me unexpectedly. I gripped her collar and
shouted with all my lungs when a sudden kid slammed the door. Run after me at
sinuntok rin ako.

"I GAVE YOU A FVCKING CHANCE TO BE GOOD TO MY MOM, PERO BAKIT GANTO ANG MAKIKITA
KO? FVCK YOU GADE, HINDING-HINDI KITA KIKILALANING AMA"

Nagpanting ang tenga ko sa narinig. What does he mean na ama? Is he my kid? His
eyes were full of anger at napapalunok na lang ako. I just realized that he just
looks like me. So, he is my child!

DARN IT! I HAVE A KID.

Mabilis akong umakyat ng unit nila. Mabilis ko ring hinanap ang kwarto kung asan
sila at narinig na lamang ang pagtatalo mula sa isang kwarto.

I can't stop the tears from falling when I hug her son. Hindi ko alam kung bakit ko
siya naging anak ngunit ang paninibago at pagbunyi ng puso ko ang naging basehan.
My inner self was agreeing that he is actually my kid.

"Let's calm down for a while" saad ng a-ana-k ko. Anak ko! I can feel it, anak ko
siya.

Sinundan ko siya sa labas ng kwarto pagkatapos naming mag-usap ni Aragen.

"S-son" he stopped from walking in the middle of the kitchen aisle "Come with me at
home please" I said in ragged voice. This was ever my first time saying please to
someone.

"I will in one condition" agad kong binigay ang buong atensyon sa kanya "You will
never hurt my mom EVER AGAIN. Just one slapped of your hand in her skin, I'll loath
you, Gade"

"Okay I won't! I'll stop" niyakap ko siya ng mahigpit "Call me d-dad"

I was so stupid para hindi malamang anak ko siya. It feels like the other piece of
jigsaw puzzle put in mine. Bagay na unti-unting kumukompleto sa akin.

I'm blissful.

I can't explain the happiness when I was driving the way home with Aragen and
Alexander. I was so excited to start a new life with them. I don't want to lose the
only chance that my son gave me. 

"Where are you going?

"Work"

"As far as I remember, I already fired you at work. So which are you going to" my
brows furrowed seeing her well-dressed and was off to work. Yeah, I mean it when I
fired her. So she'll just stay at home and watch our – our child what's wrong with
it? – watch our child. I can feed them buoyantly. She doesn't have to work.

Nauna akong nakarating sa kompanya. I hurriedly command the cleaner to fix her
office, so there would be no reason for her to push working. She can stay at home
instead. Wala na siyang magagawa.

"Ano na namang gulo to?"

"You can apply again if you want... but this time as my secretary. Same salary
lesser work" that could be an option. Being in an accounting department was so
stressful as being the CFO, their work is more critical than mine since they are
working with the money that comes in and out in the company.

Being secretary could give her lesser work. I want her to seriously take care of my
kid.

Gusto kong magwala ng madatnang wala si Aragen sa bahay. It's already late. Gantong
oras ba siya umuuwi tuwing gabi? Where is she going then? Having date with that
fvcking Maddox? Enjoying the bar?

I was sitting in the sala waiting for her to arrive. Maaga akong umuwi from work
just to found out she's out of nowhere? That's bullshit.

Nagmadali akong buksan ang pinto nang makarinig ng kaluskos sa labas. My teeth
gritted nang makita siya.

"Why so late"

"I worked"

Gusto kong manapak ng malamang sa kompanya siya ni Maddox nagtatrabaho. Like the
fvck? Seriously? Talagang gagawa sila ng paraan para magsama.

"I'm jealous, you happy now?" damn it I confessed! I need to think another reason
for her not to misinterpret it. I can't even claimed it in myself. So why the fvck
am I jealous if my body doesn't even know the feeling.     

Holy Shit!

I grabbed Aragen out of Maddox nang madatnang nakikipaghalikan ito. The anger
lingers in my body that pushed my lips to horridly kiss her in elevator. Damnit! no
one could kiss her except me. 

Kinulong ko siya sa opsina ko ng makarating kami. The madness faded away ng

malamang wala naman pala silang relasyon ni Maddox. She's free. I grinned. I was
just overreacting.

Seems I can't stop her from working in Maddox company so I hired body guards for
her. Made me more at ease habang andoon siya. 

I had countless business meeting outside the country. The last meeting I had was in
Europe. It was winter again. I don't know why I feel like going home earlier the
date. Ngayon lang ako nakaramdam ng homesick. I can't spend another day without
seeing my son and her mother. I exerted too much effort and energy matapos lang ang
agenda. 
I cursed myself ng makauwing may sakit.

"Thank you for taking care of me" I can't stop myself but to kiss her neck. I plant
kisses on it. Sucked it and put my mark in it. Damn! she's so addicting, her scent
to is so alluring; breath taking.

I was ready to forgive and be good to her. Kinalimutan ko ang lahat ng nangyari sa
nakaraan. Tinanggap ko sa sarili na nangyari na ito at hindi na maayos pa. Not
until this day come, she's in Batangas with Maddox.

Biglang nawala muli ang tiwala ko. I angrily punched Maddox and can't stop myself
from slapping her. Hanggang ngayon? Talagang wala siyang gana magbago? I grabbed
Ashley to get out of the scene. I should thank Ashley instead for waking me up from
this dream.

"GADEN HUGH MONTREAL ... SHE BRAINWASHED ME ABOUT YOUR LEAVE" I automatically froze
in my place. My heart and eyes were shredding blood out of pain.

She explained herself and I can't believe that I was a fool all these times. Tila
pinagsasaksak ang puso ko ng malaman ang lahat .Every realization made me think
kung saan ako dinala ng galit at pagkamunghi sa kanya.

Sa bawat araw na lumilipas, araw araw rin akong humihingi ng tawad. It's all my
fault, all the blame is on me. 

"What do you want" I puffed my cigarette while waiting for Maddox to speak. We're
in my company's parking lot. Minsan niyang sinubukang tawagan si Aragen but it's
his bad luck ng ako ang humahawak ng selpon nang asawa ko. 

"Forgive me for what I did" hindi ko napigilan ang sarili at agad lumipad ang kamao
ko sa mukha niya. How easy was it for him to say that after destroying my family?
Fvking hypocrite. Sa kanya ko nilabas ang lahat ng sama ng loob sa ginawa nila ni
Ashley sa pamilya ko.

Umuwi ako nang bahay and told Aragen about the fight I had with her bestfriend. She
cried, I don't know the reason but it kinda hurt me seeing her cry. I kissed her
and poured all the feelings in claiming my territory. 

Hindi ko alam kung paano mawawala ang sakit na nararamdaman niya. All I know is to
kiss her. Gusto kong maramdaman na andito ako para sa kanya.

The kiss ended up in the bed.

I was euphoric watching her cheeks getting red. She saw both of us naked. She can't
even utter a word. She was so embarrassed so I tried my best not to laugh in her
state. Yet, we ended up having another round in the bathroom.
I can't count the blessings that comes in my life since the day we got fixed.
Another baby was on the way. I can't explain how glad and blessed I was. I wanna
praised Aragen for being such a role model for everyone.

"I-take out mo to"

"What the fvck Aragen"

Psh' she's having my second child, kaya kahit labag man sa loob, wala akong nagawa
kundi lapitan ang mga server malapit sa buffet tabble.

"I'll take this out"

"Akina po sir, ako na magbaba-"

"Did I ask for your help?" asik ko. It's so shameful but I have to do it. 

Natapos kong ilagay sa Tupperware ang lahat and good thing they provide paperbag
for this. Mas lalong hindi ko kakayaning lumabas ng hotel na may dalang Tupperware
ng mga pagkain.

And that was the first time I took the food out of the party.

Dumaan ang ilang araw na punong-puno ako ng pagmamahal mula kay Aragen at Zander. I
was out of words to explain how blessed I was, not until her mother with this
fvcker came unexpectedly.

"Aragen's fiancée" I knocked him down on the floor within a second. My blood
streams inside my body with so much anger flows with it.

"GODDAMNIT! SAY IT AGAIN AND YOU ARE DEAD"

Dumating sila sa buhay namin just to destroy it again? I WON'T LET ANYONE DO IT.

I took my family away that situation and brought them home. They're my oxygen and
it would kill me if they aren't with me anymore. I won't let any of them to
intervenes with us, not anymore.

"Will you marry me, Aragen?"

"Yes Gade. I'll marry you, only you" I was the luckiest guy ever lived. Hindi ko
alam kung ano ang ginawa para ibigay sila sa buhay ko. There's nothing I could ask
for but for them to stay with me as long as I breath.
Minadali kong matapos ang lahat para maagang makauwi. Today is Zander's birthday.

Malayo pa man sa sasakyan ay napakunot na agad ang noo ko ng makita si Ashley.

She's standing beside my car, holding a baby stroller.

I don't know why I started to feel anxious. Nato-trauma ako everytime na makikita
si Ashley.

Nilapitan ko siya habang ang mata ko ay napako sa bata.

"He's Kayden Hugh" aniya at inilapit sa akin ang bata. I was trembling and can't
utter word by looking at the kid "Our child".

"what child?"

"Sorry for keeping my pregnancy, Gaden"

No, it can't be. My teeth gritted in anger. How come! We can't. I should not have a
kid with another woman. My heart thumps as I turned my gaze to the kid. I don't
feel any excitement nor happiness. Only nervousness! Damn it.

"Yung araw na bumalik ako, I was ready to tell you about it but the day in Batangas
happened. Aragen ruine-"

"Don't you dare blame her, fvcking hypocrite" I pressed her cheeks with a gritting
tooth and a bloodshot eye.

"I was 5 months pregnant when that day happened. Alam kong hindi mo nahalata dahil
maliit lang ang tiyan ko and I wore oversized shirt para mapaghandaan if ever you
won't accept the baby. But Gade... I don't want him to grow without a father"

"Fvck Ashley. Did you hear yourself? I have my own family NOW! can't you see that.
Talagang babalik ka pa para sirain ulit yun?"

"Wala akong plano bumalik at sirain kayo kung hindi lang dumating sa buhay ko ang
anak mo. Inosente siya sa pangyayari. Kahit siya na lang Gade, wag na ako"

Fvcking life!

"I won't tell Aragen about it and we can keep it from her. I just want you to spend
time with him Gaden. For the sake of our baby, please do it"
I was late in my Son's birthday and the first thing that comes from my mouth was
"I'm sorry, Son".

I wanted to cry in front of Ara and tell her how heavy I felt that moment. I want
to be a kid and wants to say sorry to her mother after breaking her vase.

I was so despair.

I don't want to ruin my Son's birthday. Pinalipas ko muna ang araw. Hanggang sa
dumaan ang ilang araw na talagang kinain ako ng takot.

"Just trust me and l-love me please"

"I do. I'm just worrying" I burst out in tears.

"Promise me na kung anong n-nangyari sa nakaraan won't a-affect us now"

"Of course"

Dumadaan ako kina Ashley pagkatapos ng trabaho. And when I got there, all I do was
to stare at the kid. Wala akong ibang ginagawa kundi titigan siya ng isang oras.
Dumadaan ako sa Baywalk bago umuwi. Nakasandal lang ako sa harap ng sasakyan,
holding a canned of beer at nakatingin sa dagat.

I was looking at the horizon. Now I know why Aragen love's staring at the sea
during nighttime. Naso-solo mo ang mga oras. Pinunasan ko ang luha na bigla na lang
pumatak. Di ko pa rin nasasabi sa kanya. Ang bigat ng bawat paghinga ko.
Naguguluhan ako! Nasasaktan, natatakot!

I cried silently and finish all the beers I bought nearby. Gusto kong mag
breakdown. I cannot lose Aragen and Zander, never again. Nasasaktan ako para sa
mahal ko. She don't deserve any of this.

Masisiraan ako ng bait kapag nawala siya, hindi ko kakayanin.

"I have to go"

"Wait Gaden" agad siyang humarang sa nilalakaran ko "It's Kayden's first month
let's celebrate for a while"

Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya.

"I need to go home" Ara is waiting for me. It's already 12 midnight, and I decided
na dideretso nang uwi.
"Okay just this one drink, then you're off to go" I took a deep breath para kawalan
ang inis na namumuo para kay Ashley. Without a word, I took the wine glass in her
hand and finish it in just a second.

I was hallucinating when I saw her grinned as I returned the glass. Nagsalubong ang
kilay ko ng nakakailang hakbang pa lang ako papuntang pinto ay bigla ng dumilim ang
aking paningin.

The next thing I knew, Ashley was kissing me. I wanted to push her away but I don't
have any energy to do so. Sobrang sakit ng ulo ko, parang mabibiyak ito.

"Our baby is crying"

"Shut him up" I said and massage my temples.

I opened my eyes and was still hallucinating when I saw Aragen standing meters away
from me. I shook my head and clear my sight while waiting for that imagination to
fade. But I started to panicked when I found out that it was her. She's here.
Crying and silently watching us.

Gaano na siya katagal diyan? 

"Ara"

Walang salita ang lumabas sa labi niya. Nag-umpisa na naman akong matakot sa kung
anumang pwedeng mangyari.

"No! Let me explain" I hurriedly run after her ng magsimula siyang humakbang
patalikod. But I was astounded ng bigla niya kong sampalin. Hindi na ako
nakakahinga ng maayos dahil sa takot na nararamdaman. I was so scared to make a
move nor utter a word dahil baka mas magpa trigger sa nangyayari.

Bigla na lang din ako tumalsik ng makatanggap ng suntok mula kay Andrew. Ow fvck
he's here. Sinubukan ko gumapang papuntang elevator ng makitang pumasok doon si
Aragen. Buong lakas kong ginapang ang sahig makalapit lang sa kanya.

"Aragen" I whispered in the air, I don't have enough energy to shout her name.
Andrew grabbed my collar and I received another punched from him. The next thing I
knew, I could see nothing but all black.

"ARAGEN" hinahabol ko ang hininga ng makabangon bigla mula sa panaginip. I looked

around at napansing andito pa rin ako sa kwarto.

Napatingin ako sa pinto ng bigla itong bumukas.

"Uminom ka mun-"

"WHAT DID YOU DO TO ME?" nabitawan niya ang tray na may pagkain nang bigla kong
hilahin ang buhok nito; pinipigilan ang sariling makagawa ng krimen sa babaeng ito.

"Tell me what did you do to me? Did you... did you framed me up?" nagtatangis ang
panga kong tanong sa kanya.

"N-no-"

"FVCK YOU" I throw her up

My gazed shifted in the crib when the baby started to cry. I angrily walked to it
nang biglang pigilan ni Ashley ang mga paa ko.

"No Gaden not my kid" bumaba ang tingin ko sa kanyang nakayakap sa mga paa ko. I
grabbed her up again.

"Tell me, is he mine?" anger is visible in my eyes that made Ashley trembled in my
hand. Binitawan ko siya at gumapang ito palapit sa crib ng bata.

"Y-yes" she stuttered. Mas lalong may namuong galit sa loob ko. If he is mine, why
I felt nothing lalo na ng makita ko siya. Bakit wala akong nararamdaman everytime
na binubuhat ko siya!

"TELL ME THE FVCKING TRUTH BEFORE I FVCKING KILL YOU AND THAT KID, ASHLEY. TELL ME,
IS HE MY MY CHIL-"

"NO" I stopped in the middle. 

May kung anong saya ang nabuhay sa loob ko. Aragen needs to know about this. Walang
pasabi kong nilisan ang lugar at nagdrive papuntang Tagaytay. Alam kong nasa
Tagaytay sila ngayon. I took countless overtake sa mga usad-pagong na sasakyan. I
drove the fastest I could. Kailangan ko siyang puntahan.

Pagkarating ay agad kong nakita si Tita Gennie sa garden. She also needs to know
the truth.

"TITA" napalingon siya sa gawi ko. Gulat!

"Anong ginagawa mo rito?"

"Tita Ashley told me everything please open this gate. I need to talk to Aragen" I
have high hopes na maayos ang pamilya ko.

"Umalis kana Gade" salita niya at tumalikod "Walang nangangailangan ng paliwanag

mo"

Napaluhod ako sa kinalalagyan at biglang bumagsak ang napakataas na lipad nang pag-
asa. Bumalik ang kanina'y takot na panandaliang nawala. Napatingin ako sa babaeng
kakalabas lang ng bahay. It was Aragen!

"ARAGEN"

"Hear me out, please. Love, I'll tell you everything. Please hear me out!"
pagmamakaawa ko.

I freeze-dry in my place ng halikan niya si Andrew. 

But that can't stop me. I stayed outside the gate ng ilang araw sa pag-aasang
lalabas siya at kakausapin ako. Nawawalan man ng pag-asa pero hindi ako susuko. She
needs to know the truth.

Lumabas ako ng sasakyan ng biglang may dumating na ilang sasakyan. Wala sa sarili
kong kinatok ang bintana ng sasakyan habang naghihintay itong pagbuksan ng gate.

The driver opened the window at agad kong nakita ang isang wedding dress na
nakahanger sa backseat ng van.

"When is the wedding?"

"Tomorrow, why?"

Hindi na ako nakasagot sapagka't pumasok na ito. Tumakbo ako ng mabilis at

sinubukang pasukin ang gate ng may malaking tao ang humarang, then I felt the
syringe injected in me.

Nagising na lamang ako gabi na. Tulog habang nakasandal sa gulong ng sasakyan.
Madilim na rin sa loob ng mansion at nakapatay ang lahat ng ilaw.

Is this where I should be? Losing all the people na nagbibigay rason sa aking
mabuhay? Bakit hindi mo na lang ako unahin, huh? Wala na rin naman akong
matatakbuhan bakit hindi na lang ako mamatay.

Tears started to stream down my face. Pagod na'ko. I can't foresee what future
holds me now. 
As I open my eyes, natulala ako sa langit ng makita ang isang bituin na lumiwanag.
It shined like a light bulb. Giving me hope and sign not to give up.

Tumayo ako at biglang nakaisip ng plano. Kung hindi sila makikinig sa'kin, maybe
they will to Ashley. Makikinig sila kay Ashley.

I drove back to Manila. Nadatnan kong nagtitimpla ng gatas si Ashley para sa anak,
at may helper ito na naghi-hele sa bata.

"Come to me Ashley"

I just grabbed her hand at hinila papuntang pinto ng unit niya. 

"Wait lang Gade ang anak ko"

Ashley begun to cry. Ramdam ko ang pagka disgusto niya sa pagsama. She wrote
something in paper and gave it to helper. Nang mapatingin siya sa baby ay tuluyan
itong nag back out.

"No Gaden! hindi ako sasama sayo. Kailangan ako ng anak ko"

I am running out of time. Kinaladkad ko siya hanggang makababa kami ng parking lot.
Nagpupumiglas man ito pero hindi ako nagpasindak.

"Gaden bitawan mo ako" 

Mabilis ko siyang sinakay at nagdrive na ako. Alas 9 ng umaga ang kasal, I need to
be quick. I drove the fastest at ilang beses napamura ng ma stuck sa traffic. I
cursed many times habang maya't maya ang tingin sa relo. It's already 7 ng
makaluwas ako ng Manila. I drove recklessly going to Tagaytay.

"Itigil mo ang sasakyan, Gade. Kailangan ako ng anak ko. GADE IBABA MO AKO"

"FVCK YOU ASHLEY, YOU HAVE TO EXPLAIN EVERYTHING TO ARAGEN"

"IBABA MO AKO KAILANGAN AKO NG ANAK KO. GADE, MAY LAGNAT ANG ANAK KO. IBABA MO AKO"
nag-umpisa siyang manggulo sa pagdadrive ko. Hinihila nito ang mga kamay ko sa
manibela dahilan para gumewang ang sasakyan. She's crying non-stop and shouting too
loud.

"Bakit hindi na lang si Tita Gennie ipa-paliwanag mo. She knows everything kaya't
ibaba mo na ako. Papatayin nila ako once I speak out so sila na lang gamitin mo,
Gaden. Please"
"DAMN ASHLEY BEHAVE"

"Kasabwat ko sina tita sa lahat. Hinanap nila ako sa US. They badly want Aragen to
marry Andrew. Andrew paid her mom millions of dollars just to let him marry Aragen.
Kaya ibaba mo na ako. AYOKO NA NG GULO. Kailangan ako ng anak ko" pilit niyang
inaagaw ang manibela o di kaya ang pagkuha ng susi.

"FVCK IT ASHLEY, BEHAVE. MAMAMATAY TAYONG DALAWA SA PINAGGAGAWA M-"

Sabay kaming napalingon sa paparating na truck. Hindi ko man lang napansin na nasa
maling linya na pala kami ng kalsada. The truck was driving so fast. Mabilis kong
niliko ang sasakyan at mabilis pa sa isang segundo ng makarinig ako ng malakas na
pagsabog at naramdaman ang pagkaipit ko. Tumalsik din ang mga bubog mula sa bintana
ng sasakyan at mabilis na bumaon sa buo kong katawan.

Napalingon ako kay Ashley at natakot ng makitang may nakatusok na sanga sa kaliwang
balikat nito. Walang malay!

Unti-unti na rin ako nalalagutan ng hininga at ramdam ang unti-unting pagkaubos ng

dugo. Damn! Aragen.

Before I could even close my eyes, last teardrops poured down my face. My heart was
so heavy until everything went black. 

--

"Deal" I smiled widely at agad na nakipag shakehand sa investor na napapayag ko na

namang mag-invest sa kompanya ko. Mabilis akong nagdrive. My family is waiting for
me.

Nakangiti akong nagpark ng sasakyan. Lumabas ako ng sasakyan. Maya maya lang din ay
dumating ang mga taong kumukompleto ng buhay ko. Agad kong kinuha sa mga bisig ni
Aragen ang baby worm ko.

"I miss my baby" pinangigilan ko ang pisnge niya gamit ang aking ilong.

"How about me, dad" nilingon ko ang panganay ko at napatawa ng makitang nagpapa
cute ito.

"I miss my son, too" I kissed her head "And my wife" binalingan ko ng tingin si
Aragen na nakangiting nakatingin sa amin. I kissed her in the lips habang karga
karga ang baby namin.

"Enough let's go home" untag ni Zander at lumapit ng sasakyan.

"Why don't you bring Seymour at home. Introduce her to the family" napatigil siya
saglit at masaya naming hinihintay ni Aragen ang isasagot niya.

"Soon. I'll ask her"

"Yes! May binata na'ko" I celebrated. Sumakay si Aragen sa passenger seat. Binuksn
ko ang pinto sa backseat at sinakay ang anak ko sa carrier niya. Umikot ako at
sumakay din sa driver's seat.

"Shall we go?"

"Baby, say byebye to tita Ashley" sambit ni Aragen sa baby ko habang nakadungaw sa
anak kong naka pacifier.

"Bye to tita Ashley, Gayle" Zander took the hand of his little sister and waved it
outside. Pinaandar ko ang sasakyan at nilisan ang lugar.

I was mourning for Ashley's death. But after the accident, all the revelations seem
so unearthly. Aragen decided to forgive me despite the count of me hurting her. 

I think that's what love is. Before it led you to jubilant, you have to go through
all the challenges first. And I am so blessed as I trekked those trials with the
best companion I could ask for. My family!

"Nakauwi na ng Pinas si Momo. Let's meet him after this"

"Sure" I held my wife's hand and kissed the back of it.

"I love you"

"I love you, too" tinigil ko ang sasakyan sa tabi and cupped her face. I kissed her
passionately and poured all the love I have for this woman.

Death is part of everyone's story. It will fetch you in the most unexpected way,
time and situation. Di natin alam na sa simula pa lang ng kwento, nakatadhana na
ang mga ito mawala. 

But yeah, this story of mine ends happily ever after! 

--

FOLLOW niyo po ako, nagustuhan niyo naman diba hehe. I'll be active sa story ni
Zander starting today. Add to library na tayo... SO TAPOS NA NGA!
MAY SPECIAL CHAPTERS PA PO SO HOLD ON :) PLEASE RECOMMEND this to your friend.
THANK YOU GUYS. Sorry sa mga na trigger at napaiyak. Sana nakabawi ako hehe.

I LOVE YOU WITH ALL MY HEART,

Presidentializ :) 

        SPECIAL CHAPTER 1 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            HIDING MY EX-BOYFRIEND'S SON Special Chapter

"Ara and Gade during & after the Accident"

___

"Gade, I'm sorry please gum-ising kana"

"Gade naman oh! napatawad na rin naman kita e. Wala na akong pakialam sa nangyari.
Please wake up"

"I don't how to live without you, Gade"

A tear fell into my eyes. Hindi ko kayang marinig ang hikbi ni Aragen. I badly want
to hug her right now but fvck! I am still covered with apparatus. I badly want to
comfort her. I badly want to kiss her. 

There are cases where I want to give up, but her everyday words and telling how
hard it is to live without me, ang nagpapaalala at nagbibigay lakas sa'kin para
lumaban.

"Mom, let's go home. Magpahinga ka muna. Ilang araw ka ng hindi nakakatulog at kain
ng maayos"

"Mauna ka na anak. I want your dad to awake by my side"

My heart beats so fast. Gusto ko ng bumangon, gusto ko ng iuwi ang pamilya ko. but
these freaking tubes blocked those opportunities para gawin ko ang gusto.

"Aragen"

"Mama? Anong ginawa mo rito?"

"Anak, umuwi ka muna para magpahinga"

"Not now, Ma. Lalo na at maiiwan siya sa'yo" humigpit ang pagkakahawak ni Aragen sa
kamay ko.

"Ara"

"I won't give you any chance para patayin ang mahal ko" Aragen gave voice to her
madness and I can't blame her. I feel the same way. I am mad. Aragen needs to know
na pinagbenta siya ng ina para sa sariling kapakanan. And in an instant, I heard a
sudden bang of someone's face from a slap.

*PAK*

"Aragen, bakit ganyan ka mag-isip?" tita Gennie uttered and was about to cry from
the shakening of her voice. I heard Ara's heavy breath after receiving a spanked
from her mother. Damn it! and I am a groggy idle here, a screwed asshole in its
hospital bed. Wala akong magawa para samahan siyang makipaglaban.

I am mad. Aragen's mad. No one can blame me if I felt this sudden range to her mom.

"Aragen, anak. Wala naman ako ibang inisip kundi ang kalagayan mo" dumbass!

It's all lie Aragen please don't listen to her.

"Aragen, walang ibang iniisip ang ina kundi ang kabutihan ng anak niya. Ramdam mo
ko dahil ina ka na rin"

"Sorry, Ma" Aragen shed tears that breaks me to pieces.

Another tear fell into my eyes. Sa sobrang hina ko hindi ko man lang mahaplos ang
mukha ng mahal ko. Tila pinapako ng madiinan ang puso ko, napakawalang kwenta ko sa
oras na kailangan niya ko. Hindi pa ba ako nagsasawang bigyan siya ng pasakit? Mula
sa umpisa, pasan-pasan niya ang hirap sa pagpapalaki ng mag-isa kay Zander hanggang
ngayon ba naman na andito na 'ko, umiiyak pa rin siya?

I failed her. I fvcking failed her! Screw my ass!

Umalis si Tita Gen, muling umupo si Aragen at hinawakan ang kamay ko. She used my
hand in wiping her tears. Her sobs were like a dagger digging down my chest. Hindi
ako makahinga ng maayos sa sobrang sakit. Napakawalang-kwenta ko. When I felt her
warm tears, I tried all my best to cleanse it.
I seek to move my thumb first and almost jump out the happiness when I did it
successfully. I even managed to open my eyes. Agad nasalubong ng mata ni Aragen ang
tingin ko. Kita ko ang pagkabigla sa mukha niya.

"Gade? G-gising kana!" tumayo siya at hinaplos ang pisnge ko "Omaygad, Gade you're
awake. Gising ka na" pagtataranta niya at niyakap ako "Tatawag ako ng doktor"

Aligaga siyang lumapit sa intercom "The patient is awake po. Room 515, please come
over I need assistance" pagkatapos dun ay lumapit din naman siyang muli sa gawi ko.

"A-r-ragen" I tried to speak.

"Mamaya ka na magsalita, Gade. The doctors are coming, so don't pressure yourself"
I admire her more this time, she's so strong inspite of this. If I was in her
position, I might pass out from the happiness.

"M-marry me, honey p-please. Marry m-me" tila nagulat ito at napatigil. Ilang
segundo ang lumipas, nagsimulang mangatal ang labi niya at nakangiting tumingin
sa'kin bago ibuhos ang mga luha.

**

"Yes, I do, father"

"Go now in peace and live in love, sharing the most precious gifts you have-
the gifts of your lives united. And may your days be long on this earth.
I now pronounce you husband and wife" anunsyo ng paring nagkasal sa'min dito pa rin
sa hospital room ko.

After accepting my offer and checked upon by the doctor, agad kong pinaasikaso ang
kasal. I tasked person under my organization and paid them thrice the price. Kaya
heto kami ngayon, nagpapakasal sa takot na baka may pumasok muli para umepal. It
has been 5 days since I woke up.

Aragen wore a simple yet stunning white dress and a short Tulle Wedding veils. I am
wearing a white long sleeve, may benda sa ulo at ilang cuts sa mukha. Zander and
tita Gen were our only witness.

We are now in good terms with her mom, pinagtapat niya ang lahat ng dahilan kung
bakit niya gustong ipakasal si Aragen kay Andrew. Ginipit daw ni Andrew ang
kompanya ng tito Gab niya and blackmailed them na mas lalong bababa ang business
kapag hindi sinunod ang kanyang gusto. Tita Gen refused the deal, but that crazy
dumbass threatened her to kill my family, to kill Aragen para hindi na mapunta sa
iba. During these days, tita Gen didn't had the idea of my comeback in Aragen's
life, reason why she went terrified easily.

"You may now kiss the bride" I was teary-eyed just by looking at Aragen.
Finally, we are married. I am nervous
express how I feel right now. My wife
twice before unveiling her veils. Her
sight. She's so gorgeous that made me
trembling hand, I cupped her face and
and shaking. I can't even utter any word to
faced me with a smile on her face, I gulped
gorgeous faced glittered and shine in my
thought if I really deserve a Goddess. With a
sealed the married with a kiss.

"HAPPY WEDDING ANNIVERSARY MOMMY AND DADDY" bungad ni Zander ng buksan ko ang pinto
sa kwarto namin ni Ara. May dala itong cake at nakasindi pa ang kandila roon.

"Dada" biglang natunaw ang puso ko ng makita ang 1-year old baby worm ko. She's
trying to get balance herself thru holding his brother's pant. Yumuko ako para
buhatin siya.

"Ma-ma" tawag naman niya ng sumulpot si Ara sa likod ko.

"Baby" my wife greeted her from my back at nilaro ang anak kong nakadungaw sa
kanya.

"Mom, Dad blow the candle" pareho kaming napatigil ni Ara at natatawang hinarap si
Zander. Aragen closed her eyes to make a wish, and I wished whatever her will is,
just make it real. She is all I ever need, her and my kids. I couldn't ask for more
but for their own desire to come true. I will support them in any ways I can.

"Happy Anniversary love" I phrased.

"Happy 15th day of June, Gade" dinampian ko siya ng halik sa labi bago namin hipan
ang cake na dala ni Zander.

"Congratulations Mommy and Daddy" tumawag ng katulong ang panganay ko para makuhaan
kami ng picture. Aragen put her one arm in my waist and the other one was for
Zander.

"Baby Arriane Gayle, tingin ka sa camera" Inday, my helper, told to my baby.

We strike a pose and she immediately captured it.

"Sir and Mam, kayo munang dalawa tapos kiss" Inday commanded.

"Inday 'wag n-"

"Zander hold your sister" pinutol ko ang pagtutol ni Ara at agad inabot kay Zander
ang baby ko. Kinuha niya rin naman iyon at nakangisi habang pinagmamasdan kami.
"Why are you shy mom? It's just a kiss and ain't a process of makin-OUCH"

"Ikaw nagmana ka talaga sa ama mong sira" mas humalakhak ito ng kinurot ni Aragen.

Pagharap ni Aragen, mabilis kong hinuli ang kanyang pisnge at hinalinhan ito ng
halik. I can see the continuous flash of the camera na nagpagana sa aking mas
laliman ito.

"Honeymoon na yan" utas ni Zander na nagpagising sa ina niya para bumitaw. Agad
niya rin namang tinakpan ang mukha at nagtago sa dibdib ko.

"Kakahiya" she mumbled.

She's so adorable!

And I love her!

___

        SPECIAL CHAPTER 2 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            HIDING MY EX-BOYFRIEND'S SON Special Chapter

"Countless Anniversary"

__

"Pagkatapos ni Gayle, ako naman" I stated to Aragen while she's breastfeeding our
baby. Napangisi naman ako ng balingan niya ng kanyang infamous death glare. Yes,
infamous dahil sakin lang naman siya ganyan and I am the only person who saw that
fvcking death glare of her. I know it should be sarcastic, but hella no, kinikilig
pa ko na special ang death glare niya for me ONLY.

"Tulog na baby Gayle" she sung in a tune of a lullaby song. I watched how she
swayed her body while holding the baby on her arms. She's sitting in our bed at
nakasandal ang likod sa headboard. Samantalang ako, nakatungkod ang siko sa kama at
nakapatong doon ang ulo while staring to my wife, nakahiga rin ako patagilid at
paharap sa kanya. Admiring every movement my wife does.

Ako na ang pinaka swerteng lalaki sa mundo. I have the most perfect girl in town.
She's perfect in all ways, the way she walks, the way she talks, the way she takes
care of our kids. Itong puso ko na hindi magkamaliw pagkasama siya, at itong puso
ko na rin ang pinakamasaya kapag nahahalikan ang pinaka magandang babae sa mundo.
I'm hella obsessed with my wife.

Tumayo siya at muling nilapag si Gayle sa crib nito. Bumalik din naman siya sa kama
ng mapagtagumpayan. It's already 3am, at pareho kaming nagising dahil sa iyak ng
princess ko. Usually, ako naman ang nag-aalaga sa kanya kapag gigising ng gantong
oras, sadyang bumangon lang si Ara para ibreastfeed si baby.

Ngayong nakatulog na ang little baby, si daddy baby naman.

Pagkahiga niya sa kama agad ko itong sinunggaban ng halik. Tinugon niya iyon at
hinaplos ang kamay in my chest. I went a little rough ng kagatin niya ang pang-
ibabang labi ko. I planted small kisses in her neck at inamoy ang natural scent
nito. It feels great!

"Gade" I chuckled when she moaned out my name "Matulog na tayo" she said with a
closed eye. Hindi na ako nadisappoint pa as I know this one is coming.

"I love you wife" I said while looking at her resting gorgeous face.

"I love you, too"

Pinaunan ko sa kanya ang braso ko hanggang sa ilipat niya a ng ulo sa'king dibdib.
Pinulupot niya din ang braso sa bewang ko. I comb my fingers to her hair. I really
love how my day ends like this. I couldn't ask for more after having my family.

MAAGA akong nagising at hinayaan ang mag-ina na matulog. I check out Zander's room
and saw him still lying on his bed. I know he's 17 but I don't let him locked his
door. I want to check out my kid every now and then. Gusto kong maramdaman niya ang
pag-aalaga ko kahit malaki na siya. Pambawi man lang sa ilang taon na hindi ko siya
naalagaan.

Pumasok ako at umupo sa gilid ng kama.

"Son" I called. Hinawakan ang balikat niyng nakatalikod sa inuupuan ko. Nakahiga
siya ng patagilid at nakaharap sa kabilang banda.

"Alexander gumising kana. You have school"

"Dad, five minutes" he said in a husky voice.

"Alexander, no! Get up early and fix your bed. Maligo ka na rin, I'll wait for you
downstairs" lumabas ako ng kwarto at tinungo ang kusina. I still have to make
breakfast for my wife and Zander na may pasok. Hinanda ko ang lahat ng lulutuin at
sinimulan ang pagluluto.
Pagkababa ni Zander ay tapos ko na rin ang lahat. I grinned seeing my son na
sobrang fresh. Can't believe he is already 17. Ilang beses ring sinumbat sa'kin ni
Aragen na mahirap mag-alaga ng dalawang Gade. Di ko alam kung bakit mas kinikilig
ako everytime na sabihin niya iyon.

Zander totally looks and acts like me. Although, my wife carried him for 9 months
and took care of him for the first decade of his life. A perfect copy of Gaden Hugh
is in front of me.

"Malapit na anniversary nyo ni mom, dad. Any plans?" tanong niya ng makaupo sa
stool bar.

"Yeah. I want a family vacay in a private island. Matagal na tayong hindi

nakakapag-isla. Your mom probably missed the sea breeze"

It has been years ng hindi na kami nakakapunta sa mga isla. Sa dami ng pagsabok na
nangyari sa buhay namin, mas naging abala kami sa pagtatayo muli ng aming sariling
pamilya.

"HAPPY ANNIVERSARY LOVE" hinaplos ko ang kamay sa pisnge ng asawa ko at yumuko para
lapatan siya ng halik. Ilang segundo ang tinagal noon. Nakangiti niyang sinalubong
ang tingin ko na dahilan sa paghaharumentado ng puso ko.

"More years to us, honey"

Wala na akong mahihiling sa buhay kundi ang kapayapaan nila. Itinukod kong muli ang
mga kamay sa buhangin at nakangiting pinagmasdan ang dalawang supling namin ni
Aragen. Hawak-kamay ni Zander ang apat na taon niyang kapatid habang naglalakad
palapit sa tubig.

"Kuya it's deep. I don't want to get drowned -KYAH!" napatili si baby ng buhatin
siya ng kuya at inupo sa may buhanginan kung saan matatamaan ng maliliit na alon
ang maliliit nitong paa.

"Kuya will drown the bulate" aniya at sinabuyan ng kunting tubig ang katawan ni
Gayle. Humalinghing sa tenga ko ang maliit nitong pagtawa at pagsuway sa kuya niya.

"Kuya stop"

"Ang cute nila" nalipat ang atensyon ko kay Ara na inaayos ang pagkain sa sapin na
nilatag sa buhangin. Hindi gaanong maiinit dito sa pwesto pagka't may malaking bato
na nagbigay silong. Nadiskubre ni Aragen itong Isla de Amore habang nagtitingin
siya ng pwedeng mapuntahan.

"Love come here" pagtawag ko.

"Why?"

"Just come here" umayos ako ng upo at tinapik ang tabi. Tumayo naman siya saglit at
lumipat sa tabi ko. Agad ko siyang niyakap ng mahigpit at nilapit ang bibig sa
tenga niya. I nipped her earlobe na agad nagpalasing sakin.

"Gade may mga bata"

"Let's make another worm here" I whispered. Natigilan ito ng ilang segundo, at ng
makabawi ay agad ding pinalo ang braso ko.

"Ikaw puro kahalayan 'yang nasa bibig mo" bulong niya ng may diin at kumalas sa
yakap.

"Wife, come on! I have a son from Boracay and a daughter from Siargao. I am
planning to make kids in every island na mapupuntahan natin"

I waited for her reaction at ng magsalubong ang kilay niya at nagbadyang hahampasin
ulit ako ay niyakap ko na.

"I love you" natatawang sambit ko. Nagsalubong ang kilay ko ng biglang bumigay ang
balikat niya imbes na magalit. Mabilis akong kumawala sa yakap. Seryoso itong
nakatingin sa mga mata ko, maya-maya pa. Ngumuso ito at pinilig ang ulo.

Nginitian ko siya at tinawag ang mga anak namin.

"Son, dalhin mo na rito si Gayle" agad niyang pinatayo ang kapatid at hinawakan ang
kamay papunta sa direksyon namin.

"Daddy" salubong ng anak ko at yumakap sa'kin. Her cute voice sounds like a music
in my ears.

"How about mommy, Gayle?" pagpapa cute ng asawa ko sa anak niya.

"Mommy" lumipat naman ito sa ina at niyakap niya rin.

Zander sat beside me at kumandong si Arriane Gayle kay Aragen na katabi ko. Our
breakfast served with Pagkaing Pinoy. Aragen cooked a lot of dried fish, eggs,
bacons, tapa and fried rice. May dala rin kaming maliit na mesa para mapadali ang
pagkain.

My heart is so full looking at my family happily eating breakfast in the seashore.

Aragen looks so passionate in everything she does. Focus na focus ito sa
pagpapakain sa anak namin. Kinuha ni Gayle ang kutsara sa ina at siya na ang
nagsubo sa sarili.

"Careful, anak. Nasasayang ang pagkain"

"Mommy, I am a big girl na. I know how to eat" reklamo niya sa maliit na boses.

"Ow nakalimutan ni Mommy. Look oh! Daddy is watching you" tumingin sa'kin ang anak
ko at yumuko si Aragen para bumulong "Eat a lot and impressed Daddy" tumango siya
habang nakatingin parin sa mga mata ko.

Kumuha siya ng pagkain at agad na kumain ng marami. She's so cute!

"Wife, eat" sinubo ko kay Aragen ang kutsarang naglalaman ng kanin. Tinanggap niya
ito at agad akong kumuha ng bacon at tapa para isubo rin sa kanya.

"Daddy, mommy knows how to eat. Stop feeding her" pagsuway ng anak ko.

"It's okay baby" nakangisi kong sagot at nagbadyang kukuha ulit. Sinundan naman
niya ng tingin ang kamay ko "Where is mommy's plate?"

"This" turo ko sa platong nasa harap ko.

"How about yours?"

"Also this"

"Why are you guys using one plate only? Are we poor?" hindi kaagad ako nakasagot sa
bwelta ng anak ko. Napainom ako ng tubig ng biglang pumasok sa isipan na baka maaga
ring lumaki at maging matured si Gayle kagaya ng kuya niya. Hindi pa ako handa!
Nakakapanlumo!

Nalipat ang tingin ko kay Aragen ng maramdamang pinipigilan nito ang tawa. Binaling
niya ang tingin sa'kin at agad ako nakaisip ng ideya na siguradong magpapainis
dito.

"Gayle is getting older now. Wala na akong baby, oras na ata para gumawa tayo ulit"
bulong ko, and in a second naramdaman ko ang kurot niya sa hita ko.

"Ikaw paghindi ka tumigil talagang sa labas ka ng bahay matutulog" napatigil ako at

agad nawala ang pilyong ngiti.

I had tried sleeping in the car many times kapag bumabanat ako ng ganyan. Talagang
pinipingot niya ang tenga ko mula sa kwarto palabas ng bahay. Nila-lock niya rin
ang pinto kaya no choice kundi matulog sa sasakyan. Kakarating ko lang noon galing
sa trabaho kaya't nasa akin parin ang susi.

Anong masama kapag humiling ng isa sa asawa? Kasapi na nga ata ako sa Bullied
Husbands Club. Nalalaman ko na lang kinabukasan na may dalaw ito kaya ganun na lang
umasta.

Umuwi kami ng magtanghali. Nagpaalam din naman si Zander na lalabas kasama si

Seymour. Pagpasok ko sa kwarto, agad kong nakita si Aragen na nagbibihis. Nakatampi
ito ng tuwalya habang nakaangat ang paa at nagbabadyang susuotin ang undies. Bilang
Gade, mabilis akong lumapit at inagaw iyon sa kanya.

"Gimme this one" mabilis na nagsalubong ang kilay niya. Hindi rin nakawala sa
paningin ko ang pamumula ng pisnge nito.

"Tangna Gade, umayos ka" mahina niyang pagsaway pagkat natutulog sa kama si Gayle.

"Gayle is sleeping. Let's go to powder room" hinila ko ang kamay niya papasok.
Hindi naman ito nagreklamo at bigla naman akong kinilig.

Nang makapasok, agad ko siyang sinandal sa likod ng pinto at sinunggaban ng halik.

Aragen's lips has been my comfort all these times. Umuuwi akong pagod sa trabaho
ngunit sa isang dampi lang ng labi niya sa labi ko, napapawi lahat ng iyon.

Hindi na siya bumalik sa trabaho para maalagaan ang pamilya ko. I manage all our
businesses and she take care of my home. They are my home. My comfort zone, my
resting place. Walang-wala ang lahat ng pagod ko sa araw araw na trabaho sa init ng
yakap at halik niya. Seeing my family growing healthy, gives more strength for me
to fight.

Tinanggal ko ang tanging bumabalot sa katawan ng asawa ko at tinitigan ang

napakagandang sining sa harap ko.

"Gade" I turned my gaze at her. Hindi pa rin naalis ang hiya sa kanya kahit mag-
asawa na kami and I find it so cute.

"I love you Aragen Montreal" I said before claiming her lips again.

___

My isang SPECIAL CHAPTER pa po. The last SC will be tackling Ashley's side of the
story and about her baby :) enjoy reading. ILY all!
Please FOLLOW me, votes and comments are highly appreciated. 

        SPECIAL CHAPTER 3 [Hiding My Ex- Boyfriend's Son]

            HIDING MY EX-BOYFRIEND'S SON Special Chapter

Ashley's Tragic Life

***

"What do you think you're doing?" nag-angat ng tingin si Ashley sa lalaking umupo
sa kanyang tabi. Nasa bar na naman ito somewhere in San Francisco, CA. Ilang araw
nang nagdudusa si Ashley mula ng mangyari ang malaking rebelasyon sa Batangas.

She flew to the place where she's comfortable to lay low. California clubs has been
Ashley's comfort zone.

"You're pregnant but still have the guts to drink like a wild beast?" mahihimigan
ang pagngisi ng lalaki ngunit sa naaasar na pamamaraan. Gabi-gabi na lang siya
nitong binabantayan. Mas lalong nainis si Ashley ng pasadahan siya ng tingin ng
lalaki.

"Were you squeezing the baby in your stomach? Alam mo bang masamang iniipit 'yan?"

"The hell you care" pasiring niyang sagot at muling tinungga ang bote ng Smirnoff,
hindi mapigilan ni Ashley ang takot dahil sa presensya ng lalaki. Kilala niya ito
at alam niya ang pwedeng gawin sa kanya.

"Fvck you, lady. Enough!" asik niya ng agawin ang bote sa bibig ng babae.

"Fvck you, too. Mind your own business, A-"

"And my business is that kid in your belly. I know I'm the father, Ash" napalunok
si Ashley sa narinig. Hindi kaagad ito nakasagot, hindi niya rin naman maitanggi
ang bintang ng lalaki dahil tama ito.

"Bakit naging ikaw pa? E' kasing sahol mo ang mga korup na politiko sa Pilipinas"

"What!" hindi makapaniwalang tanong ng lalaki. He tilted his face sideward at

napangisi sa narinig, he massaged the little beard he has on his jaw, still amazed
in Ashley's word "I don't know what you are talking about, but I want you to go
home now"
"Bitawan mo nga ako" iwinaslik ni Ashley ang braso ng hawakan siya nito "Umuwi ka
kung gusto mo!"

Ngunit hindi siya nakapalag ng buhatin ito ng lalaki. Hindi na siya nanlaban pa
dahil sa kalasingan. Ilang oras na itong nagmumukmok sa bar at may tama na rin ng
alak. Nakatulog siya sa byahe at nagising kinaumagahan na si tita Gennie, ina ni
Aragen, na ang kanyang nasa harap.

"Tita" palahaw niya at umupo mula sa pagkakahiga. Napangiwi ito sa sakit ng ulo ng
maramdaman ang pag-atake ng hangover.

"Ano bang ginagawa mo Ashley. Buntis ka pa naman" pag-aalala ni tita Gen.

"I'm fvcked up, tita gen. An ape shit to my messy life"

"Of course, you're not, stop saying that ... we can help you" sinalubong ni Ashley
ang tingin ni tita Gen sa nakakunot na noo.

"What do you mean, tita?"

"You want Gade to be the father of your kid, right?"

"T-tita"

"I can help you" nakangiting ani tita Gen.

"H-hindi siya ang ama ng -"

"Then let's assume na siya ang ama ng anak mo, basic answer for your problem,
Ashley"

Dumating ang araw ng panganganak ni Ashley. Sadyang maliit ang kaniyang tiyan
kaya't hindi halata ang pagbubuntis nito. Nasa tabi niya si tita Gen ng manganak at
tumulong ito sa pag-aasikaso hanggang makalabas ng hospital.

Sa unang beses na pagkarga niya sa anak, tila nagbago ang ihip ng hangin. Biglang
lumambot ang puso nito at nakaramdam ng awa para sa bata. Matinding pagsisisi rin
ang nangyari dahil sa pinaggagawa niya nung pinagbubuntis niya ito. Hindi niya
napigilan ang maluha habang pinagmamasdan ang natutulog na Kayden sa kanyang bisig.

Titig na titig ito sa sanggol. Kakaibang saya ang nasa puso niya at hindi
maipaliwanag na pagmamahal ang kumain sa kanyang sistema.

"Hi baby" naiiyak na aniya "I'm mommy" tuluyang kumawala ang hikbi sa tinig nito.
She swayed her body para ma-hele ang bata. Umupo siya sa gilid ng kama at hindi
maalis ang tingin sa sanggol.

"I'm sorry, anak. I'm sorry kung h-hindi ako nag-ingat ng pinagbubuntis k-kita ...
babawi si mommy, okay. Magbabagong buhay tayo"

Nilagay niya sa kama ang sanggol na patuloy sa mahimbing na pagtulog. Hindi niya
maalis ang tingin dito. May kung anong namuo sa puso niya na hindi maintindihan.
Kakaibang saya at pagkasabik sa araw-araw na makakasama ang bata.

Sa tagal ng kanyang pagtitig, napagdesisyunan niyang tanggihan ang alok ni tita

Gen. Ayaw niya na nang gulo, gusto niyang magbagong buhay para sa anak, gusto
niyang pagtuunan ng pansin ang bata.

"Hindi pwede!" asik ni tita Gen, nagulantang si Ashley sa pagsigaw nito.

"Ayoko na nang gulo, tita Gennie please. Let me live in peace with my baby"

"Rest in peace gusto mo? Kaya niya tayong ipapatay, Ashley. Hindi mo ba alam iyon?"

"t-tita" bigla siyang napalingon sa anak na natutulog sa crib. Nakaramdam ito ng

takot ng marinig ang sinabi ng ginang.

"Yes, he can. Huwag mong isipin na hindi dahil kayang-kaya niya tayong kitilan ng
buhay sa isang pitik"

"Tita Gen please leave us alone" lumuhod si Ashley sa harap ni tita Gen at
humagulgol ng iyak.

"Napakadaling gawin ng inuutos ko Ashley. Matagal na rin natin itong pinag-usapan,

bakit bigla kang aayaw!"

"Gusto kong magbagong buhay para sa anak ko tita. Hayaan niyo na kami, buong buhay
ko nasayang sa kasinungalingang ginawa kina Aragen at Gade, ayoko ng dagdagan pa. I
want them to live in peace at kami rin ng anak ko, gusto kong mamuhay ng tahimik
kasama ang anak ko, tita" sambit niya sa gitna ng hikbi.

"Hindi mo ba ako naiintindihan? Lahat tayo mamatay kapag hindi natin sinunod ang
utos ni Andrew" napatunghay si Ashley at takhang tiningnan ang reaksyon ng kausap
"... this is all Andrew's command. He can kill all of us. Me, you, your son and
even Aragen and Gade. He can kill all of us at alam mong hindi malabong mangyari
iyon dahil sa kapangyarihang taglay ni Andrew!" sigaw ni tita Gennie kay Ashley.

"tita"
"I'm begging you, Ashley. Ikaw lang ang makakapagligtas sa atin and the fact na
makukuha mo rin ang gusto mo. It's like hitting two birds in one stone"

"Hindi ko po yan kayang gawin, tit-AHH" umalingawngaw ang putok ng baril sa loob ng
kwarto. Pumasok ang kakarating lang na si Andrew, may dalang baril at umuusok pa
ang bunganga nito.

Namulagat ang mata ni Ashley na nakatingin sa lalaking nakahandusay sa sahig ng

kaniyang silid. Napaatras naman ito ng magtama ang kanilang paningin ni Andrew.
Matalim na tingin at nakakatakot. May kung anong sinisigaw iyon na magpapalusaw sa
iyo sa takot. Umalingawngaw rin ang iyak ng bata.

Walang nagawa si Ashley kundi ang humagulgol ng iyak nung gabing 'yon. Hindi siya
sang-ayon sa plano pero kung ganoon ang mangyayari ay natatakot siya. Gustuhin niya
man o hindi ay kailangan niya pa ring gawin. Hindi ito nakatulog at magdamag na
binantayan ang sanggol. Taranta siya tuwing umiiyak ito kaya't mabilis niya ring
binubuhat para i-breastfeed.

Gagawin niya ang lahat para sa kaligtasan ng anak.

Muli silang lumuwas pa-Manila. Nakipagkita si Ashley kay Gade sa parking lot ng MC.
Hindi niya maitangging na-miss niya rin ang lalaki. Sumang-ayon ang panahon sa
kanilang plano. Tuwing gabi nakikipagkita si Gade kay Ashley para pagmasdan ang
anak.

"Let him drink this one" sumunod ang tingin niya sa binigay ni tita Gennie na small
transparent container at may tatak ng GHB. Isang droga na hinahalo ng mga taong may
masamang gawain. It has negative effect to your body which includes losing of
consciousness, nausea and hallucinations.

"Hindi naman siguro kailangan nito, tita" mahina niyang sambit. Sa tuwing
nakikipagkita si tita Gennie kay Ashley ay napa praning ito. Kakaibang takot ang
namumuo sa kanya at wala siyang ibang magawa kundi ang sumunod sa mga utos.

"Isang patak lang Ashley ... I'll bring Aragen in your condo tomorrow, make sure
that you and Gade will make a scene. That's it, you can have Gade all your life.
Siguradong susuko si Aragen sa lalaking iyon once makita niya sa akto"

Kinakabahang tinanggap ni Ashley ang gamot kay tita Gen. Hindi siya makatanggi
dahil parang tigreng nakamasid si Andrew sa kanila. Yes, kasama ni tita Gen si
Andrew. Bago ito magpaalam, hinalikan ni Andrew si Ashley sa sentido, binalingan
niya rin ng tingin ang bata bago pormal na nagpaalam.

Kinagabihan, sinunod ni Ashley ang plano. Takot na takot ito sa naging reaksyon ni
Gade. Wala sa sarili niyang inamin sa lalaki na hindi nito anak ang bata.

Nagmamadaling kinuha ni Ashley si Kayden sa crib dahil sa walang humpay na pag-

iyak. Wala na si Gade sa condo, paniguradong umalis na ito at pinuntahan ang
kasintahan. Natatakot siya kay Andrew pero iniisip niya ang kalagayan ng anak.
Handa siyang harapin ang lahat huwag lang masaktan ang anak ... handa siyang
harapin ang lahat kahit pa si kamatayan!

Kumuha si Ashley ng katulong sa pagbabantay kay Kayden. She once brought the kid in
the hospital at laking gulat sa findings ng doctor.

"I am sorry Ms. Ashley but your kid has a heart disease"

"W-what" nangangatal na tanong ni Ashley sa doktor.

"He has Arrhythmia. It is a disease which occurs the abnormal rhythm of heartbeat
of a person. But it can be cured naturally, mother. The most common benign
arrhythmia in newborns is PAC, which does not require treatment. AVRT, which is the
most frequent tachyarrhythmia in neonates can be properly controlled with
antiarrhythmic drug therapy"

Wala mang maintindihan sa sinabi ng doktor, sinunod niya ang utos nitong isailalim
ang anak sa antiarrhythmic drug therapy. Madalas umiiyak si Kayden dahil sa
kahirapan ng paghinga. Sa susunod na araw din ang nakatakdang simula ng therapy ng
bata.

"Sleep well anak. Andito lang si mommy. I'll never leave you okay, you are my life
and my needs" dahan-dahan niya itong binaba sa crib.

Sunod-sunod ang doorbell sa labas ng condo unit ni Ashley kaya't naiinip niya itong
binuksan. Ngunit laking gulat niya ng makita ang lalaki sa harapan.

"No Gaden! Hindi ako sasama sayo. Kailangan ako ng anak ko" pagpigil niya, ngunit
sa lakas ng lalaki ay nahila siya nito palabas. Nagpumiglas siya at nilapitan muli
ang anak.

"I'll be back, Kayd. Stay with yaya for now, and if ever I didn't, daddy will take
care of you. I love you son. Mommy will always be thankful sa pagdating mo sa buhay
ko. Mahal na mahal kita."

Kumuha siya ng papel at isinulat roon ang pangalan ng ama ni Kayden.

"Manang nakalagay po diyan ang pagkakilanlan ni Baby. Please pakibigay na lang sa

ama niya kapag may nangyaring masama sa'kin" umiiyak na ani Ashley sa katulong.

"Mam huwag naman po kayong magsabi ng ganyan"

"Babalik naman ako, tatapusin ko lang ito"

Alam ni Ashley ang mangyayari kapag muli itong nagpakita kay tita Gennie at Andrew.
Hindi niya tinapos ang pinagkasunduan nilang tatlo kaya't kinakailangan niyang
harapin ang pagtutuos.

Sa kalagitnaan ng byahe nila papuntang Tagaytay, biglang pinanghinaan ng loob si

Ashley. Gusto niyang bumalik sa anak. Nanlulumo niyang inalala ang anak lalo na at
may operasyon pa ito sa makalawa. Hindi niya ito kayang iwan, hindi pa siya handa.
Sumisikip ang kanyang dibdib sa kaba at nababaliw na sa kagustuhang bumalik.

"IBABA MO AKO KAILANGAN AKO NG ANAK KO. GADE MAY SAKIT ANG ANAK KO. IBABA MO AKO"
pagmamakaawa niya. Hindi na ito makahinga ng maayos sa pag-aalala.

Parehong may problema na hinaharap ang dalawa. Parehong may planong gawin na
gustong gawin. Parehong may taong pinoprotektahan. Sa hindi inaasahang pangyayari,
tadhana na ang pumagitna. Bumangga ang sinasakyan ng mga ito sa isang puno.

Tanging ang anak niya ang inaalala hanggang sa huling sandali. Hanggang sa pagpikit
ng mata ni Ashley, ang batang umiiyak sa kanyang bisig ang nasa isip nito. Ang
batang nagbago sa kanyang buhay, ang batang nagbigay pag-asa sa kanya. Ang batang
nagbigay ng panibagong lakas para harapin niyang muli ang pagsubok ng buhay. Ang
batang lumabas sa kanyang sinapupunan - ang kanyang anak, Kayden Hugh Carson!

Sa kanyang pagpikit, imahe ng kanyang anak na nakangiti ang pumasok sa isipan nito.

__

Andrew's:

"What do you want?"

"S-sir" nagsalubong ang kilay ko ng makita ang isang ginang na may bitbit na bata.
Nakabalot pa iyon sa lampin. Halata naman ang takot sa mukha ng ginang at
panginginig ng katawan "P-pinabibigay po p-pala ni Mam A-ashley bago siya p-
pumanaw"

I looked at the kid and a sudden fluttering moment happened. I can't understand why
is my heart beats so fast. I took it in her hand. The kid was sleeping peacefully
in my arms, my eyes starts getting misty by just the sight.

He's my kid.

I am sorry, son.

I'm sorry if I just let your mom to be a drunkard woman. I'm sorry if I scare your
mom. I didn't have plan of killing her though, hindi man siya pumayag sa plano.
Wala akong pakealam!

I'm sorry if she died. I was mourning as you do.

I am sorry but your life has been destined to continue my plan. Hindi pwedeng ang
putanginang Gade lang ang masaya sa kwentong ito. Your work is to get the justice
of your mom's death and to avenge for our gloomy lives.

"What should I do, dad?"

"Take the heart of his daughter and let her fall in love with you ... we'll get our
revenge thru her, son. We will hide her from the Montreal's. 

Hide the Montreal's daughter, Kayden"

__

See yah in Hiding the Montreal's Daughter :) but read Montreals 2: HFMS first. Yes,
The Montreals come up with a trilogy.

Montreals 1: Hiding my Ex-boyfriend's Son

Montreals 2: Hiding from Montreal's Son
Montreals 3: Hiding the Montreal's Daughter

NOTE: For now check out my new series: DARE SERIES

- an action-romance-adventure series that will solve a mysterious case about the

death of the Mafia's heir-

__

PRESIDENTIALIZ :)