1

THE DEVIL'S
SWEETHEART

Written by

Nami
Copyright 2020 by Nami

All Rights Reserved

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters,

businesses, songs, places, events and incidents are either
products of the author’s imagination or used in a fictitious
manner. Any resemblance to actual persons, living or
dead, or actual events is purely coincidental.

2
 Dedication

This story is dedicated to my Idol. Knightinblack. It was

also dedicated to my readers in wattpad who believes that
I can.

3
 Warning:

This story contains matured scenes that’s not suitable

for young readers. Read at your own risk.

4
 Story Description

“You can’t escape from me Samantha. Not now. Not

tomorrow. Never.” wika ni Tres sa nanggagalaiting tinig.

I take a step backward to avoid his skin to touch mine.

May kakaibang damdamin ang pumupukaw sa akin kapag
nagdidikit ang mga balat namin. And its not normal!

“Y-You can’t lock me up in this Island Tres! Hindi mo

ako pagmamay-ari! No one owns me!” kahit natatakot ay
pilit kong pinatatag ang boses ko.

“No sweetheart. I. Own. You. Your father sold you to

me. Pag-aari kita. So better be a good girl like before kung
ayaw mong magalit ako. You know how mad dogs are.”
Mariing wika nito pagkatapos hapitin ang bewang ko na
naging dahilan ng malakas kong pagsinghap.

I am trapped with the Lions cage.

5
 Prologue

“Mr. Del Fuego isang pagkakataon pa. P-Pangako

babayaran ko ang utang ko sa inyo.” Pinagpapawisang
wika ng matandang lalaki.

Paminsan minsan ay pinupunasan niya ang kanyang

butil butil na pawis na namumuo sa kanyang noo.

Napataas ang kilay ng lalaking tinawag na Mr. Del fuego

pagkatapos ay kinuha ang isang folder at inabot iyon sa
matanda.

“Alam mo ba magkano ang pagkakautang mo sa akin

at sa kumpanya?” Tanong ng binata bago kinuha ang
kopita na may lamang alak at bahagyang sumimsim doon.

Sa nangangatal na kamay ay binuksan ng matandang

lalaki ang folder at mas lalong nanginig ang kanyang
kamay.

“Limampung milyon. Limampung milyon ang

pagkakautang mo at wala pa ang interes diyan.” Wika ng
lalaki at bahagya pang sinulyapan ang matanda.

“K-Kung gusto mo ay ibibigay ko sa iyo ang titulo ng

lupa at bahay namin. Alam ko na hindi iyon sapat pero unti
unti kitang babayaran.” Nauutal na wika ng matanda bago
binalik sa mesa ang folder.

Umiling ang binata at bahagyang natawa. Isang

sarkastikong tawa.

“I doubt it kung aabot ng kalahati ng utang mo ang

bahay at lupa mo Mr. Valdez.” May halong insultong wika
nito.

6
 “A-Alam ko na hindi sapat iyon ngunit kung bibigyan
mo ako ng isa pang pagkakataon ay mababayaran ko ang
utang ko.” Namamag-asang wika ng matanda.

“I am a business man Mr. Valdez at hindi ako nag iinvest

sa isang negosyong matatalo ako sa bandang huli.” Wika
ng binata bago muling binuksan ang drawer ng kanyang
mesa at kinuha doon ang isang larawan.

“K-Kahit ano gagawin ko. Bigyan mo lang ako ng isa

pang pagkakataon.” Halos lumuhod na wika ng matanda.

Magkahalong takot at pangamba ang nasa dibdib ng

matanda. Takot dahil sa laki ng kanyang pagkakautang at
pangamba dahil sa hindi maipaliwanag na dahilan.

“We can talk about it Mr. Valdez. Madali akong kausap.”

Anito at inabot ang larawan sa matanda na ikinalaki ng
mata nito. Mabilis na tumaas ang kanyang dugo at nawala
ang kaninang mapagkumbabang pagkatao nito.

Mahigpit niyang hinawakan ang larawan at mabilis na

sumiklab ang galit sa kanyang mukha.

“Kakalimutan ko ang utang mo sa akin in exchange

of your daughter.” Balewalang wika nito na nagpatayo sa
matanda mula sa pagkakaupo.

“Not my daughter!” Halos maisigaw niya na ikinailing

ng binata.

Anger is visible in his face. Mabigat ang naging pag

hinga niya at kumuyom ang kanyang mga kamao.

Nagkibit balikat ito. “It was a decent proposal Mr.

Valdez. I will marry your daughter kapalit ng utang mo. You
will benefit from it.” Balewalang wika nito na nagpasingkit
sa mata ng matanda.

7
 “She’s my only daughter at hindi siya isang bagay na
pwede kong ipagpalit!” Wika nito sa matigas na tinig.

Tila gusto niyang sugurin ang binata at suntukin ito

ngunit pinigil niya ang kanyang sarili.

Nagdilim ang paningin ng binata at tumayo. “Kung

gayon ay mag-umpisa na kayong magbalot at lumayas sa
bahay ninyo. You cannot bring anything aside from your
clothes. Kulang pa ang kabayarang iyon sa utang mo Mr.
Valdez. Kahit magtago ka pa ay mahahanap at mahahanap
kita.” Wika ng binata at mabilis na tinungo ang pinto ngunit
mabilis ding napahinto sa narinig.

“Why do you want to marry my daughter. Hindi pa kayo

nagkikita at nakakasiguro akong wala kang dam-”

“Its none of your business Mr. Valdez. Your daughter or

nothing at all.”

Kinuyom ng matanda ang kanyang kamao. Habang ang

binata naman ay lihim na napangiti. Business is business.
And what he wants he gets.

8
 Chapter 1

“Good morning Daddy!” Masayang bati ko sa Daddy ko

nang maabutan ko siya sa dining room. Lumapit ako sa
kanya at mabilis na hinalikan ang pisngi niya.

Ngumiti ito at bahagyang tinapik ang balikat ko.

“Happy birthday Princess.” Masayang wika ni Daddy

ngunit hindi umabot sa mata niya ang kanyang ngiti.

“Thanks Dad. Parang hindi ka ata masaya.” Biro ko sa

kanya habang kumukuha ng pagkain.

“Ang bilis ng panahon. Dati ay buhat buhat pa kita

pero ngayon ay dalaga kana.” Naiiling na wika niya kaya
napatawa ako.

“You’re being sentimental Dad. Para namang aalis

ako. Kahit na dalaga na ako ay dito pa rin ako. I am still
your princess.” Natatawang wika ko bago sumubo.

Nakita ko pa siyang umiling. “ Yes you’re still my

Princess.” Sabi niya na tila mas lalong nalungkot.

Ipinagkibit balikat ko nalamang iyon. There are times

na nagiging sentimental talaga siya lalo na kapag ako ang
usapan.

“Nasaan pala si Mommy?” Tanong ko at bahagya pang

uminom ng tubig.

“Maaga siyang umalis para kunin ang gown mo.” Sagot

nito na ikinangiti ko.

“Are you excited?” Tanong niya kaya mabilis akong

9
 tumango.

“Super excited! Oo nga pala Daddy sino nga pala yung

pang 18th roses ko?” Tanong ko dahil noong nagpagawa
kami ng invitation at pinaiwan iyong blangko ng Daddy.
Sabi niya ay mayroon daw mag eescort sa akin.

Biglang naglumikot ang mata niya at bahagyang

tumikhim. “Someone I know Princess. Finish your food at
kailangan mo pang magpahinga para mamaya.”

“Sino? Do I know him? Gusto kasi ni Josh na siya

maging escort ko.”

Mabilis akong napatingin sa kanya ng bigla niyang

bitawan ang hawak niyang kutsara na lumikha ng ingay.

“Do you have a romantic relationship with him?”

Seryosong tanong niya kaya napahalakhak ako.

“How can I Dad? Hindi kita kayang suwayin. And aside

from that ay magkaibigan lang kami ni Josh. At isa pa
andami kong bodyguards hindi pa man nakakaporma
ang mga lalaki sa akin ay masama na ang tingin ng mga
bodyguards ko e.” Natatawang wika ko.

It started when I was sixteen. Kinausap ako ng Daddy

about sa pakikipag boyfriend. Sabi niya ay huwag muna
akong makipagboyfriend until I turn eighteen. Mula din
ng araw na iyon ay may tatlong bodyguard na laging
nakabuntot sa akin. Dinaig ko pa ang anak ng presidente
ng Pilipinas.

At first ay nagtataka ako ngunit mabilis ding nawala

iyon dahil alam ko naman na nagiging protective lang ang
Daddy ko dahil nag iisa akong anak.

Hindi naitago ang relief sa mukha ni Dad sa sinabi ko.

10
Para bang nabunutan siya ng tinik.

“By the way Princess, can you please sign this for me.
I book you a flight in Isla Del Fuego. It will be my Birthday
gift to you.” Wika niya kaya nanlaki ang mga mata ko.

“Really Dad?!”bulalas ko na hindi naitago ang tuwa

dahil sa sinabi niya.

Tumango naman siya kaya mabilis akong napalapit sa

kanya at niyakap siya. “Thank you Daddy! Alam mo talaga
ang gusto ko! I love you!” Masayang wika ko.

Matagal na kasi akong umuungot na magpunta kami

ng beach. There was a certain beach that I want to go to.
It was the Isla Del Fuego. Nakita ko lang iyon sa picture.
Dad has been there and I fell inlove with the place. It was
in siquijor.

“You can sign this and finish your food Princess.” Wika
nito bago inabot sa akin ang folder.

Hindi ko na pinag-abalahang basahin iyon at mabilis

ko iyong pinirmahan.

“Done.” Sabi ko at binalik sa kanya ang papel.

Tumango lang siya at niyakap ako. “I-I love you

Princess. I will do everything for you.” Wika niya na medyo
garalgal kaya niyakap ko din siya ng mahigpit.

“I know Dad and I love you more, kayo ni Mommy.”

Sagot ko at nagbiro pa. “Huwag ka ng umiyak diyan. Para
naman akong ikakasal kung makapag senti ka.” Biro ko
na bahagya pang tumawa ngunit hindi siya nagsalita kaya
nagkibit balikat na lang ako.

****

11
 “Happy Birthday Brat!” Bati ni josh sa akin sabay
abot ng regalo niya. Kadarating lang niya at pormadong
pormado siya sa suot niyang itim na tuxedo.

Mabilis akong napangiti. “Thank you.” Pasasalamat ko

bago ko siya niyakap.

“My pleasure.” Anito na gumanti ng yakap sa akin.

Mabilis kong iginala ang mata ko dahil may pakiramdam

akong may nakatingin sa amin ngayon. There I saw a man
standing near the garden. May iba siyang kasama pero ang
mata niya ay nakatuon sa akin. Or should I say sa amin ni
Josh. I don’t know why pero parang patalim ang mata niya
habang nakatingin sa gawi namin.

Kung nakakamatay lang ang tingin ay baka namatay

na kami ni Josh.

Mabilis akong kumalas ng yakap kay Josh at iniwas

ang paningin ko sa lalaki. He give me chills.

“Ang gwapo mo ngayon ah. Saan ang libing?” Biro ko

sa kanya na ikinatawa niya.

Pasimple akong lumingon sa kinaroroonan ng lalaki

ngunit wala na ito doon.

“Pagbibigyan kita dahil birthday mo ngayon. And you

look gorgeous.” Puri niya sa akin bago iginala ang paningin
sa paligid. “Dumating na ba si Dianne?” Tanong niya na
ikinataas ng kilay ko.

“Looking for your love huh?” Sabi ko na sinundot pa

ang tagiliran niya.

“Shh. Wag ka ngang maingay.” Saway niya sa akin at

inakbayan ako. “Nasaan na ba ang kaibigan mo?” Muli ay
tanong niya kaya napatawa ako.

12
 “Nandoon na sa mesa. Bakit kasi hindi mo pa ligawan.
Dinadaan mo pa sa paasar asar.” Biro ko sa kanya.
Nakaakbay pa rin siya sa akin habang naglalakad kami.

Marami na ang tao at halos mga business partner iyon

ni Daddy. May mga kaibigan din si Mommy doon. Ang
tanging inimbita ko lang ay si Josh at si Dianne.

Tumawa siya at umiling. “Dont be nosy.” Aniya at

bahagya pang ngumiti.

Josh is my bestfriend. Matanda siya ng dalawang

taon sa amin ni Dianne. He’s a childhood friend. Parang
magkapatid na ang turing namin sa isat-isa. Kahit hindi
naman sabihin ni josh sa akin ay alam ko namang iba ang
tingin niya kay Dianne.

“Hayun si Dianne oh!” Turo ko kay Dianne na nasa

isang mesa.

Mabilis kaming lumapit doon. “Nag iisa ang bratinella.”

Buska ni Josh na ikinairap ni Dianne.

“Mukha kang patay.” Balik asar naman ni Dianne kaya

napailing ako sa kanila.

“I told you josh.” Tumatawang wika ko. Bigla namang

nalukot ang ilong niya kaya sabay kaming natawa ni
Dianne.

“Happy birthday again Sis.” Bati ulit ni Dianne at

niyakap pa ako. “Huwag kang lapit ng lapit sa panget na
yan at baka mahawa ka.” Aniya sa akin at nilayo niya ako
kay Josh.

“Sus selos ka lang niyan. Wag kang mag alala baby

Dianne. Ikaw pa rin ang baby ko.” Sabi ni Josh na kinindatan
pa si Dianne na ikinapula ng huli.

13
 “Gago. Ang panget mo.” Dianne.

“Sa lahat ng panget ako ang gusto mo, ganon ba?”

Josh habang nakangisi.

“Wag ka ngang feeling diyan! Ang kapal ng mukha mo,

mukha ka namang unggoy!”

Natawa na lang ako sa asaran ng Dalawa.

“Bagay talaga kayo.” Sabi ko na lalong ikinapula ni

Dianne.

“Narinig mo yon baby? Bagay daw tayo.” Sabi ni Josh

na inakbayan si Dianne.

“Hindi tayo bagay, kasi ako tao ikaw hayop.”

Nakangising wika ni Dianne kaya napasimangot si Josh.

“Sa lahat ng hayop ako ang pinakagwapo.”

Sabay kaming natawa ni Dianne.

Ilang sandali pa kaming nagbiruan bago ako nagpaalam

sa kanila.

“Guys iwan ko muna kayo. Mag iistart na.” Sabi ko sa

kanila ng makita ko na sinenyasan ako ni Mommy.

Hindi ko na sila hinintay sumagot at mabilis akong

tumungo sa may stage ng tawagin ako.

Nagsimula ang 18 roses. Ang unang nagsayaw sa akin

ay ang Daddy ko. Dinla niya ako sa gitna at doon kami
nagsimulang magsayaw.

“You look wonderful Princess.” Puri niya sa akin na

ikinangiti ko.

“Syempre kanino pa ba ako magmamana?” Pabirong

wika ko.

14
 Marahan siyang tumawa. Ilang sandali pa kaming
nagsayaw hanggang muli siyang magsalita.

“I hope you can forgive me after this Night. Just always

remember that I love you. We love you.” Anito bago ako
pinasa sa kasunod kong kasayaw.

Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ni Daddy sa

sinabi niya pero tila may kabang bumundol sa dibdib ko.

Gusto ko sana siyang pigilan pero nagsimula ng

sumayaw ang kapareha ko. Pinilit ko na lang ngumiti at
nagpatuloy sa pagsasayaw.

Ilang sandali pa ay nag eenjoy na ako sa pagsasayaw.

Ang ilan sa mga nakasayaw ko ay mga pinsan ako at ang
iba ay anak ng mga kaibigan ni Daddy.

Ngunit muli ring bumalik ang pagkabahala sa isip ko.

Nasa seventeen roses na pero hindi ko pa rin alam

kung sino ang escort ko. Paano kung hindi pala pumunta
ang pang 18th roses ko? It will be embarrassing.

Hinagilap ng mata ko ang paligid and there I saw the

man earlier. Nakatingin na naman siya sa akin. But this
time walang emosyon ang mukha niya.

He’s handsome. Hindi naitago ng dilim ang

kagwapuhan niya. He has this authoritative eyes, pointed
nose and a sexy red lips. Hindi siya maputi pero bumagay
ang kulay niya sa kanyang mukha. He look masculine.
Lalaking lalaki.

“Hey kanina ka pa tahimik.” Ani ni Josh. Siya ang

kasayaw ko.

“I am nervous. Paano kung hindi dumating ang escort

ko. Baka mapahiya ako dito sa gitna. Sana pala ay tinanong

15
 ko si Dad kung nandito na yon.” Wika ko at inilibot ang
tingin sa buong paligid.

Nakita kong umakyat sa stage si Daddy.

Tumawa si Josh at bahagya pang kinurot ang pisngi

ko. “Okay lang kahit hindi lumitaw ang escort mo. Ako ang
mageescort sayo.” Anito kaya napailing ako.

“Nako huwag mong sabihin yan dahil kapag hindi

dumating yon ay lagot ka sa akin. Sasabihin ko kay Dianne
wag kang sagutin.” Banta ko sa kanya at inalis ang kamay
sa mukha ko.

“Hindi ka na mabiro. Parang hindi kita kaibigan ah.”

Anito na kunway nagtatampo pa kaya napangiti ako.

Huminto kami sa pagsasayaw at sabay kaming

napalingon ni Josh ng marinig namin ang boses ni Daddy
sa may stage.

“Ladies and gentlemen my only Daughter, Samantha

Nicole Valdez Del Fuego!” Mula sa speaker ay umalingaw-
ngaw sa buong bulwagan ang boses ng Daddy ko.

Mabilis akong napalingon sa kanya. Hindi siya

nakatingin sa akin at ang mata niya ay nakafocus sa mga
bisita.

‘Samantha Nicole Valdez.... Del Fuego.’ Tama ba ang

dinig ko?

Nilipat ko ang tingin ko kay Mommy at ganon din siya.

Nakayuko at hindi magawang salubungin ang tingin ko.

Biglang kumabog ang dibdib ko ng makita ko sa sulok

ng mata ko ang paglapit ng lalaking kanina pa nakatingin
sa akin.

16
 Napatingin ako sa mga bisita. Lahat ay nagulat. Lahat
ay nagbubulungan. Maging si Josh ay hindi rin napigilan
ang gulat na lumatay sa kanyang mukha.

“May I have this Dance?” Tanong ng lalaki na bahagya

akong sinulyapan at nakipagtitigan kay Josh na hawak pa
rin ako.

Tinignan ako ni Josh. “Sam.” Aniya matapos ng ilang

sandali. Lumingon ako sa magulang ko at kita ko ang
pagtango nila.

Hindi ko alam kung bakit nagdalawang isip ako. Siya

ba ang pang 18th roses ko? Kilala siya nina Mommy at may
go signal mula sa kanila pero bakit pakiramdam ko ay may
ibang mangyayari?

Tinignan ko ang lalaki. Naghihintay pa rin siya habang

nakalahad ang kamay sa harapan ko. Hindi siya nakangiti
at pormal lang ang mukha niya na lalong nagpatingkad ng
appeal nito. Lalong lumakas ang dating niya sa paningin
ko.

Damn it! I don’t have time to compliment him!

Lihim akong napailing.

Iniiwas ko ang tingin ko sa kanya at tumango na lang

kay Josh dahil mas lalo kaming nakakaagaw ng atensyon.

17
 Chapter 2

Bigla akong napasinghap ng hapitin ako sa bewang ng

lalaki. Walang emosyon ang mukha niya na nakatingin ng
diretso sa mukha ko.

Otomatikong napakapit ako sa balikat niya habang

nakatingin sa kanyang mukha.

Nagsimula na kaming sumayaw at walang bumasag sa

katahimakang namagitan sa amin.

Hindi ko dinig ang mga bulungan ng mga tao. Ang

tanging naririnig ko lang ay ang tibok ng puso ko.

Sobrang lapit namin. Ramdam ko ang init ng hininga

niya na tumatama sa mukha ko.

“W-Who are you?” Mahinang tanong ko habang

sinasalubong ang kanyang tingin.

He has a mysterious dark eyes na tila ka hinihigop

upang titigan ito lalo. He has a sensual lips na kapag
malapitan ay tila nang aakit na hagkan. Akala ko kanina ay
gwapo na siya pero mas gwapo siya sa malapitan.

Matangkad din siya sa akin at umabot lamang ako sa

taas ng balikat niya and to mention na nakasuot pa ako ng
heels. Paano kung wala akong heels baka saktong balikat
niya lang ako.

Mabilis kong ipinilig ang ulo ko sa naisip ko. Kailan pa

ako natutong maglarawan ng ganon sa isang lalaki?

Tumaas ang kilay ng lalaki at bahagya ding umangat

18
ang sulok ng kanyang labi. “Samantha Nicole Del Fuego.”
Wika niya na ikinakunot ng noo ko.

“It’s not Del Fuego... Valdez, Valdez ang apelido ko.”

Pagtatama ko sa kanya at akmang lalayo ngunit mas lalo
niyang hinapit ang bewang ko na ikinalaki ng mga mata
ko.

“Valdez.” Ulit niya at umiling. Pinaglandas niya ang

daliri niya sa pisngi ko na nagpakislat sa akin. May kuryente
akong naramdaman na dumaloy sa katawan ko sa ginawa
niya. “No my dear. You are already mine kaya hindi mo na
gagamitin ang Valdez. You are now Mrs. Vantres Del Fuego.”
Wika nito na nakapagpalaki ng mga mata ko.

“W-What are you talking about?!” Tanong ko na hindi

naitago ang gulat, galit at pagkalito.

“We are married.” Balewalang wika niya na bago ako

bahagyang nilayo.”You look beautiful wife.” Anito na
ikinapula ng pisngi ko.

Gusto kong sabunutan ang sarili ko. Its not the right
time to blush. Damn it.

At ano daw? Wife?!

“You are talking nonsense!” Galit na pahayag ko bago

ko siya itulak. Kumalas naman siya sa pagkakahawak
sa akin ngunit nananatili ang lapit ng katawan niya sa
katawan ko.

Umatras ako.

“Lets go.” Wika niya. Mabilis kong piniksi ang kamay

niya at lumayo dahil sa gulat.

“Don’t touch me!” Nagulat na wika ko. May kuryente

akong nararamdaman sa bawat dantay ng kamay niya sa

19
 balat ko. And it makes me uncomfortable.

Iiwan ko na sana siya sa gitna ngunit hinawakan niya

ang braso. Mahigpit. Sobrang higpit na palagay ko ay
bumabaon na ang daliri niya sa balat ko.

Pilit kong binabawi ang braso ko mula sa pagkakahawak

niya at nagpumiglas.

“Y-You’re hurting me!” Saad ko nang hindi niya bitawan

ang braso ko. Nakakaagaw kai ng atensyon ngunit mas
importante sa akin ngayon ay makalayo sa kanya.

I’m not comfortable! Pakiramdam ko ay mauubusan

ako ng hininga kapag magkalapit kami. And God! He’s a
total stranger!

“You bet.” Anito at marahas akong hinapit sa bewang

at pilit na pinasabay sa paglalakad niya patungo sa mga
magulang ko.

“Don’t fight back sweetheart. Hindi mo ako kaya.”

“Bitawan mo ako! You are being rude!”

“I know. At kung ayaw mong bitbitin kita sa harap ng

maraming tao ay umayos ka.” Aniya at bahagya pa akong
nginisian.

“Assh*le!” Wika ko at pilit na inignora ang kamay niya

na tumataas baba sa bewang ko.

Tumawa lang siya at mas lalo pa akong hinapit sa

bewang. I didn’t fight back dahil kapag nagpupumiglas
ako ay lalo niyang pinaglalaro ang kamay niya sa bewang
ko na nagbibigay ng ibang pakiramdam sa sistema ko.

Mabuti na lamang at nakalapit na kami sa magulang

ko kaya mabilis akong lumayo sa kanya.

20
 “Mom, Dad can you explain to me what’s happening?”
Hindi ko tinago ang inis na nasa mukha ko.

“Let’s go on the library.” Wika ni Dad na mabilis na

tumalikod kasabay ang mommy ko.

Susunod na dapat ako ng marinig ko ang tinig ni Josh

na nakapag pahinto sa akin.

“Sam, whats going on?” Tanong niya na hinawakan pa

ako sa braso. Kita sa mukha niya ang pag aalala.

“Josh. I dont-”

“You can ask without touching my wife.” Putol ng lalaki

sa sasabihin ko at mabilis akong hinila papunta sa kanya.
Halata sa mukha ni Josh ang gulat sa sinabi ng lalaki.

“What is wrong with you?! Hindi kita asawa. I never

married anyone!” Asik ko sa kanya bago tumingin sa
paligid ko.

Thanks God at malakas ang tugtog at tila may kanya

kanya na ulit na buhay ang mga bisita kaya hindi na kami
masyadong pansin ng mga ito.

“Sino ka ba?” Tanong ni Josh sa lalaki ng makabawi ito.

Nagmukhang totoy si Josh sa harap ng lalaki. Matangkad
din si josh pero mas matangkad ang lalaki at mas malaki
ang pangangatawan. At kung ikukumpara ang dalawa ay
lamang na lamang ang lalaking nakahawak sa braso ko
ngayon.

“Tres Del Fuego. So if you’ll excuse us.” Anito at mabilis

akong hinila patungo sa library.

Gusto ko pa sanang kausapin si Josh at sabihing wag

mag alala ang mga ito ngunit hindi ko na nagawa dahil hila
na ako ni Tres.

21
 Pagdating namin ng library ay nakaupo na sa sofa si
Mommy at umiiyak habang si Daddy naman ay nakayuko.

“M-Mom, Dad.” Wika ko at mabilis silang tinakbo.

“What’s happening? Ano ang sinasabi ng lalaking ito?”

Turo ko sa lalaki na nakatayo lang.

“I-Im sorry Princess. Its my fault.” Paunang wika ni

Daddy.

Mabilis na kumabog ang dibdib ko. Ayokong marinig

ang susunod niyang sasabihin ngunit hindi ko magawang
takpan ang tenga ko. Bawat hinga at bawat buka ng bibig
niya ay inaabangan ko.

“You’re already Married with Mr. Del Fuego.” Wika nito

na parang bombang sumabog sa harapan ko.

Mabilis akong umatras. Tila nanghina ako sa sinabi

niya. “T-Tell me you’re joking Dad.” Sabi ko habang unti
unting naglalandas ang mga luha ko.

“T-The documents that I asked you to sign earlier are

the marriage contract. I’m sorry hija-”

“No!” Sigaw ko. I felt betrayed. Sariling magulang ko

pa. Of all the people bakit sila pa?!

Hindi ko napigilan ang pagkawala ng hikbi sa

lalamunan ko. Niloko nila ako. Parang sinasakal ang puso
ko sa sobrang sakit.

“N-Nagkaroon ako ng mga maling desisyon noon kaya

nagkaroon ako ng utang sa mga Del Fuego. Kung ibibigay
ko ang lupa at bahay natin upang makabayad utang ay
wala tayong masisilungan. Wala tayong ibang matitirahan
at hindi mababayaran ang pagkakautang ko sa mga Del
Fuego gamit lamang ang maliit na halagang mapupunta

22
sa atin sa pagbebentahan ng bahay at-”

“That’s why you trade me. Ako kapalit ng utang niyo!”

Akusa ko sa kanya. Nakita kong bumalatay ang sakit sa
mukha niya. Gusto kong bawiin ang sinabi ko pero mas
nangingibabaw ang galit ko.

“Hindi sa ganoon Sam.” Salo ng Mommy ko na lalong

ikinasingkit ng mga mata ko.

“Then what?! Ano pa bang magandang tawag sa

ginawa ninyo?!” Sigaw ko.

“Its for your own good. Para sa kinabukasan mo kaya

namin ginawa ito.”

“Its not for me! Its all for yourself!” Sigaw ko lalo.

“I’m sorry Princess. Maiintindihan mo din ang lahat.”

Wika ni Daddy at tinanguan ang tahimik na si Tres na nasa
tabi ng pinto.

“Lets go.” Wika nito na walang emosyong kakabakasan

sa kanyang mukha.

“Mom , Dad!” Sigaw ko dahil nakatingin lang sila.

“Ikaw na ang bahala sa anak ko Tres. Take good care

of her.” Wika ni Daddy habang lumapit naman sa akin si
Mommy at niyakap ako.

“Call me if you need anything. We love you

honey.”umiiyak na wika niya.

“No please! “ umiiyak na pakiusap ko. “Don’t let me

leave Daddy.” Tawag ko sa kanya habnag hilam sa luha
ang mukha ko. It hurts. Malakas ang kabog ng dibdib ko
at parang anumang sandali ay mawawalan ako ng malay.

“I’m sorry princess. I love you.” Anito bago hinalikan

23
 ang noo ko.

“No-”

Shock and betrayal isama mo pa ang pagod at sakit sa

puso na nararamdaman ko ay sapat na upang mawalan ako
ng malay. Bago ko naisara ang mata ko ay naramdaman ko
ang pagsalo sa akin ni Tres.

24
 Chapter 3

Nagising ako sa init ng sikat ng araw na tumatama sa

mukha ko. Dalawang beses akong napakurap at mabilis
na napaupo nang hindi pamilyar na lugar na bumungad
sa akin.

Hindi ito ang kwarto ko! The room is spacious. Malaki

ang kamang kinauupuan ko ngayon. The blue and beige
color compliment each other. Kulay beige ang pintura ng
pader at ang lining naman nito ay light blue. Ang kurtina
ay kulay beige din. Mukhang bagong pintura ang kwarto.
It has a combination of spanish and modern interior at
maging ang mga kasangkapan doon ay antique. Even the
vanity table.

Mabilis akong tumayo at pumunta sa veranda kung

saan tumatagos ang sikat ng araw. There I saw the breath
taking view. Kita sa kinaroroonan ko ang dagat, at bundok
maging ang berdeng kapaligiran. Malakas ang hangin at
tila napakagaan ng lugar.

Tila nakalimutan ko kung nasaan ako ngayon dahil

sa ganda ng tanawin. It was relaxing. I close my eyes and
spread my arms. Pinakiramdaman ko ang kappayapaan
ng lugar. Tahimik at hampas ng hangin at alon lamang ang
naririnig ko.

Ilang sandali ako sa ganoong posisyon nang

maramdaman kong may nakatingin sa akin. Mabilis kong
minulat ang mga mata ko at lumingon.

Gulat. Iyon ang rumehisyro sa mukha ko ng makita

25
 kung sino ang taong nasa harap ko ngayon.

“A-Anong ginagawa mo dito?!” tanong ko. Biglang

bumalik ang sakit sa puso ko ng maalala ang nangyari
kagabi.

Ngumisi siya sa akin at nagtaas ng kilay. “Its my house.”

Anito kaya nanlaki ang mga mata ko.

“Bahay mo to?!” Gulat na ulit ko. I slept on his house?!

Mabilis kong kinapa ang sarili ko at ganoon na lang ang

panlalaki ng mata ko ng makitang iba na ang suot ko. It
was a big tshirt and a boxer short.

Hindi ko napansin kanina. Tinignan ko siya.

There was an amusement in his eyes while looking at

me. Mukhang alam niya ang nasa isip ko.

Nagdududang tinignan ko siya.”S-Sinong nagbihis sa

akin?” Kinakabahang tanong ko.

Nagsimula siyang humakbang patungo sa akin kaya

napaatras ako.

“Ako.” Sabi niya.”Hindi ko naman pwedeng utusan ang

mga tauhan ko na bihisan ang asawa ko, hindi ba?” Aniya
na lalong ikinalaki ng mga mata ko. He was teasing me.

Mabilis na namula ang mukha ko. It means he saw

everything?! Malakas ang tambol ng dibdib ko at parang
anumang sandal ay sasabog ako sa galit. Galit at hiya
ngayon ang nangingibabaw sa akin. Galit dahil sinamantala
niya ang pagkakataon. He took advantage of me! At hiya
dahil nakita niya ang lahat.

“W-Wag kang lalapit!” Sigaw ko ng pilit pa rin siyang

lumalapit sa akin. Nakasandal na ang likod ko sa may

26
veranda at wala na akong aatrasan pa.

Lumakas ang tibok ng puso ko ng ilang dipa na lang

ang layo namin sa isat-isa.

“I have seen every parts of your body my Dear wife.”

He said using a husky voice that makes me blush even
more. Tila ba nanunukso pa ang tinig niya na mas lalong
nakapagpainis sa akin.

“You pervert! Isusumbong kita sa Daddy ko!” Sigaw ko

sa kanya na ikinatawa niya. I am stunned. He has a perfect
set of white teeth. Mula kagabi ay ngayon ko lang siyang
nakitang tumawa and it was a sexy laugh. A one of a kind
laugh.

Mabilis kong pinilig ang ulo ko. ‘Its not the time to
compliment him! He is a Devil!’ Paalala ko sa sarili ko.

Akmang lalagpasan ko siya ngunit mabilis niya akong

ibinalik sa kinapupwestuhan ko kanina.

“Bitiwan mo ako!” Sigaw ko sa kanya at pilit na binawi

ang braso ko. Wala na ang ngiti sa labi niya. He is back to
being serious again.

“Stop fighting, Samantha!” Wika niya kaya mabilis

akong napahinto. He didn’t shout pero may authority
ang boses niya na nakapagpahinto sa akin. There was
something in his personality na mapapasunod ka. And
that’s irritating.

“A-Ano bang kailangan mo sa akin? Bakit mo ako dinala

dito sa bahay mo?” Mahinahong tanong ko.

I tried to be civil kahit na nagsisimula na ang kamay

niyang humawak sa katawan ko.

Pilit kong inalis sa isip ko ang paraan niya ng paghawak

27
 sa akin. He is caressing my arms. Nakakaliti.

“You’re my wife at dapat lang na nandito ka sa bahay

ko.”

Hinapit niya ako sa bewang at niyuko ang ulo niya

sa ulo ko. Bahagya din niyang pinisil ang bewang ko na
nakapagpatalon sa akin.

“A-Anong gagawin mo?” Tanong ko sa kanya na

bahagya pang nautal.

Malakas ang kabog ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay

mauubusan ako ng hininga dahil sa ginagawa niya sa akin.
He is caressing my back, up and down habang ang mukha
niya ay bumababa sa mukha ko.

“The thing that we should have done yesterday.” Aniya

na mabilis na tinawid ang pagitan ng mga labi namin.

I was shocked. Mulat ang mga mata ko habang

hinahalikan niya ako. He was teasing me. He sip and suck
my lower lips. He gently push his tongue inside my mouth.
Ang mga kamay naman niya ay naglulumikot sa katawan
ko. I tried to stay still. Hindi ko binuka ang bibig ko kagaya
ng gusto niya. But the Devil has its way. He bite my lower
lip that makes me part my lips.

Nalasahan ko pa ang dugo sa bibig ko.

I want to push him away pero tila nanlalambot

ako. From gentle to rough and now hungry. Mas lalong
lumalalim ang halik niya.

He’s trying to tease and seduce me. At kung hindi pa

siya tumigil ay baka nadala na din ako.

Bahagya niyang inilayo ang mukha niya sa mukha ko

ngunit nananatiling magkalapit ang mga mukha namin.

28
We are both gasping for air.

“Sweet bloody lips.” Aniya na pinunasan pa ang

natirang dugo sa labi ko.

Lust. It was visible in his eyes habang ako naman

ay shocked. How can a kiss be so gentle and rough yet
hungry? It was a nerve-wracking kiss.

It was my first kiss and it was sexy.

“We can continue it in our bed sweetheart.” Aniya na

nakapagbalik sa katinuan ko. Akmang hahalikan niya ako
ulit ngunit umiwas ako.

Biglang kumunot ang noo niya.

“N-No!” Mabilis na sabi ko. “Y-You cant do this to me! I

will sue you!” Banta ko sa kanya.

Tumaas naman ang kilay niya at ngumisi. “Such an

innocent young lady.”

“Sapalagay mo ba ay may maniniwala sayo? You are

my wife and I have all the rights to get what is mine. And
for the record I can make love to you without forcing you
my dear wife.” Mayabang na wika niya.

“Over my dead body! Huwag kang mag ilusyon dahil

ngayon palang ay aalis na ako dito!”

Mabilis ko siyang nilagpasan. Nakita ko pang sumunod

siya sa akin ngunit dumiretso siya ng upo sa kama.

“Yeah over your dead body. By the way Mrs. Del Fuego
this is a private Island at walang sinuman ang mangangahas
na tumapak sa lupain ko ng hindi ko iniimbitahan.” Aniya
na nakapagpalingon sa akin.

Hindi ang sinabi niya ang nakapagpalingon sa akin

29
 kung hindi ang ginamit niya na pantukoy sa akin. ‘Mrs. Del
Fuego.’ Ayoko man ngunit may naramdaman akong sense
of belonging sa ginamit niyang iyon. Para bang bagay na
bagay iyon sa akin at ang sarap sa tenga na pakinggan
iyon.

“Walang bangka o kahit anumang way of transportation

dito. Ang gamit ko sa pagpunta dito ay ang chopper at
kung minsan naman ay ang lantsa. So kung gusto mong
umalis ngayon palang ay umpisahan mo ng lumangoy.
Race with the shark in the sea.” Nang iinis na sabi niya na
nakapanlisik ng mga mata ko.

“Damn you Devil! I’d rather die than to be with you in

this hell!” Sigaw ko na nakapag pabago ng anyo niya. From
sarcastic to a dangerous look. And I swear tumaas ata ang
balahibo ko sa katawan sa mapanganib niyang anyo.

Ilang segundo lang ay nasa harap ko na siya at hawak

niya ang braso ko.

“You can’t escape me Samantha. Not now. Not

tomorrow. Never.” wika niya sa nanggagalaiting tinig.

I take a step backward to avoid his skin to touch mine.

May kakaibang damdamin ang pumupukaw sa akin kapag
nagdidikit ang mga balat namin. And its not normal.

“Y-You can’t lock me up in this Island! Hindi mo ako

pagmamay-ari! No one owns me!” kahit natatakot ay pilit
kong pinatatag ang boses ko.

“No sweetheart. I. Own. You. Your father sold you to

me. Pag aari kita. So better be a good girl like before kung
ayaw mong magalit ako. You know how mad dogs are.”
Mariing wika nito pagkatapos hapitin ang bewang ko na
naging dahilan ng malakas kong pagsinghap.

30
 I am trapped with the Devil! And Damn Tres Del Fuego
to make me feel this uncomfortable feeling.

31
 Chapter 4

Matapos ang tagpong iyon sa kwarto ay lumabas din si

Tres. Nanatili ako sa kwarto ng ilang sandali bago ko
naipasyang lumabas din.

Maganda ang disenyo ng bahay. Luma na pero nandoon

pa rin ang spanish style na nahaluaan na ng modern
interior kagaya ng nasa kwarto. Malaking staircase ang
sumalubong sa akin. The house is bigger than our house.

Malalaki din ang mga chandelier na nakasabit sa

ceiling. Maging ang mga antigong kasangkapan ay halatang
pangmayaman. May mga painting din na nakasabit sa
dingding.

Pagbaba ko ng hagdan ay nakuha ang atensyon ko ng

isang malaking painting.

Lumapit ako doon at pinakatitigan iyon.

Kamukha ni Tres ang nasa painting kaya lang ay mas

older version niya kasama nito ang isang magandang
babae.

“Sila ang magulang ni Tres. Si Don Primo Del Fuego at

si Donya Anastacia Del Fuego.” Napalingon ako sa tinig na
nagmula sa likod ko.

Isang matandang babae ang bumungad sa akin. Malaki

ang ngiti niya kaya mas lalong na emphasize ang ilang
guhit sa mukha niya dala ng katandaan. May iilang uban
din sa kanyang buhok na talagang kapansin pansin dahil
itim ang kanyang buhok.

32
 “Ako nga pala si Manang Flor. Hindi ka na pinagising
ni Tres kaninang almusal dahil masyado ka daw napagod
kagabi.”

Tumango ako at ngumiti. “Ako po si Samantha. Sam na

lang po.”

Mukha namang mabait ang matanda at napakaaliwalas

ng mukha niya. Sa palagay ko ay madali ko siyang
makagaanan ng loob.

“Halina’t kumain ka na sa komedor. Ipaghahanda kita

ng makakain.” Yakag niya sa akin na hindi ko tinanggihan.

Kailangan kong umisip ng paraan para makaalis dito.

At kailangan ko ng lakas upang gawin iyon.

“Matagal na po ba kayo dito?” Tanong ko sa matanda

habang naglalakad kami.

“Aba’y Oo. Ako ang nag alaga kay Tres sanggol pa

lamang siya. Hindi palakwento yang batang yan. Kaya
nagulat na lang ako ng sabihin niyang iuuwi niya dito ang
asawa niya.” wika nito bago ako sinulyapan.

Bahagya naman akong nailang. Lalo na sa sinabi

nitong ‘asawa’.

“Ikaw ang unang babaeng dinala dito ni Tres. Alam mo

ang asawa mong iyan ay hindi nakakatagal ng maynila ng
isang linggo. Uuwi at uuwi yan dito sa Isla.” Patuloy nito sa
pagkukwento.

“Ilan po ang nakatira sa bahay na to?” Tanong ko dahil

wala pa akong nakitang ibang tao sa bahay.

Umupo ako sa may hapag kainan at pinanood ang

matanda na maghanda ng pagkain.

33
 “Si Tres lang ang nakatira dito. Mula ng pumanaw ang
Papa niya ay mag isa na lang siyang namuhay dito sa isla.
Minsan sa isang linggo ay dumarating si Melba at Rosario
para maglinis dito habang ako naman ay tatlong beses sa
isang linggo. Ang dalawang kapatid naman niya ay may
sari-sarili ng bahay pero paminsan-minsan ay dumadalaw
sila dito.” Paliwanag niya.

Napataas ang kilay ko at nabuhayan ako ng pag asa.

Kung ganon pala ay uwian ang mga ito?

“Ano pong sinasakyan niyo pauwi? Sabi kasi ni Tres ay

walang way of transportation dito?” Usisa ko na kunwa’y
hindi gaanong interesado.

“Manang.” Bago pa nakasagot si Manang Flor ay

naunahan na siya ng tinig mula sa likod ko.

Kahit hindi ko siya tignan ay ramdam ko ang talim ng

titig niya mula sa likod ko. Hindi ko siya nilingon.

“Oh nandyan ka na pala Tres. Ipaghahanda ko

lamang ng pagkain si Samantha at ng makakain na siya.
Pagkatapos ko dito ay aalis na ako.” Wika ng matanda na
nakapagpatayo sa akin.

“Aalis po kayo?!” Nagulat na tanong ko. Akala ko kasi

ay hanggang mamayang gabi pa siya dito. Kailangan ko
pa siyang makausap para malaman ko kung paano ako
makakaalis dito.

“Aba’y oo ineng. Nasa ospital ang anak ko ngayon at

bagong panganak. Ito ang magiging huling punta ko dito
dahil aasikasuhin ko pa ang apo ko.” Bakas ang kasiyahan
sa tinig niya lalo pa ng baggitin niya ang salitang apo na
kabaliktaran naman ng nararamdaman ko. Nanlumo ako
at tila nawalan ng pag asa. Ibig sabihin lang non ay matagal

34
pa bago makabalik ang matanda dito sa isla.

“Huwag kang mag alala Samantha at nandiyan naman

ang asawa mo. Hindi ka niya pababayaan.”

‘Yun na nga ang problema. Kasama ko ang lalaking ito

at iyon ang panganib.’ Nais kong iwika sa matanda.

“Dont worry Manang. Aalagaan ko ang ‘asawa’ ko.” Sabi

ni Tres bago ako akbayan. Bahagya pa akong napatalon
dahil pinisil niya ang balikat ko at kagatin ng marahan ang
isang tenga ko. Mabuti na lamang at hindi iyon nakita ni
Manang Flor.

“Dapat lamang.” Wika ni Manang bago inihapag ang

pagkain sa Mesa. I swear kung wala lamang ang matanda
dito ay baka nasampal ko na ang lalaking ito.

****

Natapos na akong kumain at nakaalis na din si Manang

Flor. Pagpasok ko sa Sala ay nadatnan ko doon si Tres.
Prente siyang nakaupo sa sofa.

Hindi ko siya pinansin at nagdiretso lang ako sa

hagdan. I need to take a shower.

“Naihatid na kaninang umaga ang mga damit mo.

Pinaayos ko na yon kay Manang Flor.” Wika ni Tres nang
nasa ikatlong baitang na ako ng hagdan.

Hindi ko siya pinansin at nagtuloy na sa pagpanhik.

Pagpasok ko sa kwartong ginamit ko kanina ay tinignan
ko kaagad ang walk in closet upang kumuha ng damit.
Ganoon na lang ang pagkunot nang noo ko ng makitang
may damit panlalaki din doon.

Sigurado akong kay Tres ang mga damit. Pabigla kong

sinara ulit ang closet at mabilis na bumaba ng hagdan.

35
 “Bakit nandoon ang mga damit mo?!” Angil ko sa lalaki
na prente pa ring nakaupo sa sofa habang kaharap nito
ang laptop.

“Its my room. Natural lang na nandoon ang mga gamit

ko.” Aniya na hindi man lang ako nilingon.

“Y-Your room?! Eh bakit doon mo pinaayos ang mga

gamit ko?!”

Tinignan niya ako at nginisian bago tumayo. “Of

course. May mag asawa bang magkahiwalay ng higaan?”
Nakakalokong wika niya na nakapagpamula ng pisngi ko.

“I dont care! Ilipat mo ang mga gamit mo sa ibang

kwarto dahil hindi ako tatabi sayo! Over my dead body!”
Sigaw ko sa kanya na ikinataas ng kilay niya.

Lumapit siya sa akin ng dahan-dahan ngunit hindi ako

nagpatinag. Nanatili ako sa kinatatayuan ko.

“You already did, wife. We already slept together last

night.” Sabi niya na ikinalaki ng mga mata ko.

Mahina ang boses niya at tila bagong gising. Tinignan

niya ako sa mukha na bumaba sa labi at pagkatapos ay sa
may dibdib. Mabilis akong lumayo sa kanya ngunit hinapit
niya ang bewang ko.

“W-What are you doing?!”

Nagpumiglas ako sa pagkakahawak niya ngunit mas

lalo niyang hinapit ang bewang ko. Inipit niya ang kamay
ko sa pagitan ng mga dibdib namin.

“Pinapaalala ko lang kung paano mo ako yakapin

kagabi. Kung gaano tayo kalapit sa isat-isa. Kung paano ka
natulog sa loob ng mga braso ko.” Mahinang wika niya sa
may tenga ko na bahagya pa niyang kinagat.

36
 Bumilis ang tibok ng puso ko. Pakiramdam ko ay
pulang-pula ang mukha ko.

“L-Let me go!” Sabi ko na pilit parin siyang itinutulak.

“Not until you remember how you hug me last night,

sweetheart.”

“Hindi ko matatandaan iyon dahil hindi naman

nangyari so let me go! You jerk!”

Mas lalo niya akong ipinaloob sa braso niya and

the next thing I knew he was grinding his lower part to
mine. Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng
maramdaman ang pagkalalaki niya sa tiyan ko. It was
hard, and big and he’s grinding it erotically in my belly.

Kasabay niyon ang ang mumunting halik niya sa tenga

ko na nagbigay kiliti sa akin.

My mind wants to resist and fight back but my body is

asking for more. This is the first time I’ve experience it and
it gives me a different feeling.

Pigil ang hininga na nanatili ako sa posisyon ko. I didnt

even try to move as if waiting for the next thing that he will
do.

Bumaba ang halik niya sa labi ko. He’s teasing me again.

Kinagat kagat niya ang pang ibaba kong labi. “Open your
mouth sweetheart.” Bulong niya sa pagitan ng paghalik
niya sa akin.

I open my mouth and he thrust his tongue inside. He’s

kissing me passionately at nadadala na ako. Inilagay ko
ang braso ko sa batok niya at gumanti ng halik. I dont
know how pero ginaya ko ang ginagawa niya.

I heard him chuckle. Hindi ko alam kung ilang minuto

37
 kaming magkahalikan. All I know is I am enjoying the
moment.

Unti-unti ay inilayo niya ang labi niya sa labi ko. And

to my surprise ay hinabol ko pa ang labi niya na ikinangisi
niya.

I felt my cheeks heated. Mabilis akong lumayo sa kanya.

“I think you need to learn how to kiss Sweetheart.”

Sabi niya kaya mas lalo akong namula.

It was very embarrassing. Parang gusto kong batukan

ang sarili ko. At kung maaari lang ay lamunin na ako ng
lupa.

“J-Jerk!” Sigaw ko sa kanya bago tumakbo paakyat.

“No worries wife, you still turn me on!” Sigaw niya.

Mas lalo kong binilisan ang pagpanhik ko at tinakpan

ang tenga ko ng marinig ko ang halakhak niya.

Damn you Tres! I hate you Devil!

38
 Chapter 5

Matapos ang engkwentro namin ni Tres sa sala ay hindi na

ako lumabas ng kwarto. Bandang hapunan ay doon ko na
lang siya ulit nakita.

“Sinong nagluto?” tanong ko ng makita ang pagkaing

nasa mesa.

Natakam ako dahil mukhang masarap. Parang pagkain

sa restaurant.

“Ako.” Sabi niya kaya napataas ang kilay ko.

Hindi ako naniniwalang siya ang nagluto, maniniwala

sana ako kung sinabi niyang inorder niya ang pagkaing
nasa harap namin.

Mukhang nahulaan niya ang nasa isip ko dahil sa

sumunod niyang sinabi.

“Ang restaurant ay nasa bayan pa. Kailangan munang

sumakay ng lantsa bago makarating doon. Aabutin iyon ng
kalahating oras. And one more thing I hate ordering foods.
As much as possible ako ang nagluluto ng kinakain ko o
kaya ay si Manang Flor. And I want to cook for my wife.”
Mahabang wika niya.
Hindi na ako sumagot ngunit lihim akong ngumiti.
Hindi ko alam kung bakit napangiti ako. Maybe for the
effort.
Sinimulan ko ng kumuha ng pagkain.
“Ang sarap.” Wika ko ng matikman ang pagkaing niluto
niya.

39
 “I’m glad you like it.” Aniya na sumubo din.

“I like eating. I like delicious foods.” Sabi ko na sunod

sunod ang naging pagsubo. I am enjoying the food well.

“I know.” Sagot niya na hindi nakaabot sa pandinig ko.

“Ano yon?”

“Wala. Sabi ko dahan-dahan ka walang humahabol

sayo.” Aniya na ngumiti pa.

Lumabas ang mapuputi at pantay-pantay niyang

ngipin. And Damn it, it was the most sexiest smile I’ve ever
seen.

Pangalawang beses na niyang ngumiti mula kanina

and it has the same effect on me.

Biglang kumabog ang dibdib ko. Parang may

nagkakarerahang kabayo sa loob nito. Bigla akong sininok.

Napatakip ako sa bibig ko dahil sunod-sunod ang

pagsinok ko.

“Drink some water.” Sabi ni tres na inabot pa sa akin

ang tubig. Mabilis ko iyong kinuha at ininom.

“Are you okay?” tanong niya habang nakatingin sa

akin. Tumango ako at iniiwas ang tingin ko sa kanya.

Bakit ganito ang pakiramdam ko? I feel like my heart is

going to burst.

Malakas pa rin ang kabog ng dibdib ko at tila may paro-

paro sa sikmura ko.

Mabilis kong nahila ang kamay ko ng bigla niya iyong

hawakan. Hindi ko sinasadyang hilain ang kamay ko pero
nang oras na dumampi ang balat niya sa balat ko ay tila

40
ako lalagnatin. Mainit at tila nakukuryente ako.

Lumipad ang tingin ko sa mukha niya. Wala na ang

kaninang ngiti at ngayon ay bumalik sa pagkaseryoso ang
mukha niya.

“Papanhik na ako.” Wika ko. Hindi ko na siya hinintay

sumagot at mabilis kong tinakbo ang hagdan. Pagdating
ko sa kwarto ay mabilis kong hinawakan ang tapat ng
dibdib ko.

What is the meaning of this? The butterfly in my

stomach? The spark? The race in my chest?

I have this kind of attraction with Tres since I saw him

yesterday pero hindi ko akalain na ganito ang magiging
epekto niya sa akin. Malaki ang epekto niya sa akin and its
not healthy.

***

Hindi ko alam kung anong oras na ako dinalaw ng

antok kagabi. Buong oras ay nakatingin lang ako sa pinto.

Nilocked ko ang pinto dahil ayokong pasukin ako ni

Tres sa kwarto. I’m not scared that Tres might do something
I won’t approved. Mas takot ako sa sarili ko. Baka hindi
ko makontrol ang sarili ko at makagawa ako ng bagay na
pagsisisihan ko bandang huli.

Bukod kay Tres ay may isa pang dahilan kaya hindi

ako kaagad dinalaw ng antok. I am thinking of my current
situation.

Maybe I can escape in this Island but not with our

marriage. Mapapagod lang ako kung tatakas pa ako. At
saan naman ako pupunta kung makakatakas ako? Sa
magulang ko? They already sold me to Tres. I am already

41
 cornered. Wala na akong ibang mapupuntahan na hindi
alam ni Tres. Should I just accept my destiny? Iyon ang
bagay na nakatulugan ko.

Nagising ako ng bigla akong makaramdam ng uhaw.

Napatingin ako sa side table. Ala una na ng madaling araw.
Bumangon ako ngunit bago ako lumapit sa may pinto ay
tinignan ko ang kabilang side ng kama.

‘Hindi talaga siya pumasok sa kwarto.’

If he wants to, he can easily open the door. In that

thought I smile. Siguro nga ay tama siya. Hindi niya ako
pipilitin sa bagay na ayaw kong gawin. Tuluyan na akong
lumabas ng kwarto at dumiretso sa kusina. Pagkatapos
kong uminom ay akmang papanhik na ako ng marinig ko
ang pagstrum ng isang gitara.

Nagmumula iyon sa labas. At dahil nasa kusina ako ay

dinig na dinig ko iyon. Mabilis akong lumapit sa may pinto
at binuksan iyon.

‘Si Tres.’

Nakaupo siya sa duyan na nandoon at nag iistrum

ng gitara. Nakatalikod siya sa akin kaya hindi niya ako
napansin.

There are days

I wake up and I pinch myself

You’re with me, not someone else

And I am scared, yeah, I’m still scared

That it’s all a dream

Napahawak ako sa tapat ng dibdib ko. Bumilis na

naman ang tibok ng puso ko. And his voice is soothing

42
my ears. Ang sarap pakinggan ng boses niya. Husky and
soothing.

‘Cause you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile

I’d stop the world if it gave us time

‘Cause when you love someone

You open up your heart

When you love someone

You make room

If you love someone

And you’re not afraid to lose ‘em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

Damang dama niya ang kanta at tila ba andaming

emosyong nakapaloob doon. I want to go near him. Titigan
ang mukha niya habang kumakanta. My heart is beating
erotically. And it gives me butterfly in my stomach again.

When you say

You love the way I make you feel

Everything becomes so real

Don’t be scared, no, don’t be scared

‘Cause you’re all I need

And you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile

43
 I’d stop the world if it gave us time

Hindi ko napansin na lumakad pala ako patungo sa

kinaroroonan niya. Lukas Graham I love his songs. Umupo
ako sa upuang nasa tapat niya. Halatang nagulat siya sa
biglang pagsulpot ko pero nagpatuloy siya sa pagkanta.

‘Cause when you love someone

You open up your heart

When you love someone

You make room

If you love someone

And you’re not afraid to lose ‘em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

I was just listening intently to him. Sinasabayan ko ng

tingin ang pagstrum niya ng gitara at ang pagbuka ng labi
niya. He looks more handsomer.

All my life

I thought it’d be hard to find

The one ‘til I found you

And I find it bittersweet

‘Cause you gave me something to lose

I saw different emotion pass through his eyes. Love?

Longing? Hurt?

But when you love someone

You open up your heart

44
 When you love someone

You make room

If you love someone

And you’re not afraid to lose ‘em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

Ilang sandali pa ay natapos ang kanta. He still look at

me. Wala na ang emosyong nasa mata niya kanina. He was
serious again.

“Bakit gising ka pa?/Hindi ka pa natutulog?”

magkasabay na tanong namin kaya hindi ko napigilang
ngumiti.

“Its the first time I saw you smile since yesterday and
its pretty.” aniya kaya mabilis kong iniiwas ang tingin ko sa
kanya upang maitago ang pamumula ng pisngi ko.

“Bakit hindi ka pa natutulog?” tanong ko.

Nagkibit balikat siya. “My wife locked the door of our

room. Hindi ako makapasok.” aniya na tinignan pa ako ng
matiim.

Namilog ang mga mata ko. “Bakit hindi ka matulog sa

ibang kwarto? Ang laki ng bahay mo at andaming kw-”

“I want to be with you. Hindi rin ako makakatulog

knowing na nasa kabilang kwarto ka lang.” diretsong wika
niya.

“Crazy.” wika ko na inirapan pa siya.

45
 There was something in his eyes that makes me want
to believe him pero may parte sa akin na ayaw maniwala.
Siguro ay dahil sa katotohanang pambayad utang lang
ako. Gusto niyang maningil gamit ang katawan ko.

And that fact hurts the most.

Tumayo siya habang bitbit ang gitara niya. Lumapit

siya sa akin at niyuko ang labi ko. I was stunned for a
moment and I cant move. He claim my lips gently.

“Matulog ka na. I will tour you tomorrow.” aniya na

nauna nang naglakad papasok sa loob.

I was left with a question in my mind. Kung gusto

niyang maningil ay magagawa niya iyon anytime. But why
is he playing like a real gentleman?

Napahawak ako sa labi ko bago napailing.

46
 Chapter 6

Kinabukasan ay alas otso na ako ng umaga nagising.

Mabilis akong naligo at nagbihis. I chose a yellow cotton
dress na umabot hanggang taas ng tuhod ko. Pinaris ko
doon ang flat sandals na kulay puti.. Nagsuklay lang ako
ng buhok at bumaba sa may kusina.

Doon ay nadatnan ko si Tres na naghahanda ng

pagkain.

“G-Good morning.” bati ko sa kanya.

Last night I’ve made a decision. I wont resist. If he

wants me to stay here then fine. In the first place ay mag
asawa naman kami. Maybe I can give it a try.

“Good morning wife.” ganting bati niya at sinenyasan

akong lumapit. “Would you give me a hand?” sabi niya
habang hinahalo ang fried rice na niluluto niya.

Tumango naman ako at lumapit. “Anong gagawin ko?”

tanong ko sa kanya.

“Can you please slice this?” sabi niya at inabot sa akin

ang patatas at sibuyas.

Kinuha ko iyon at nagsimulang maghiwa. I am too focus

on slicing the onion kaya hindi ko napansin na nakatitig na
pala sa akin si Tres.

Nang mapasulyap ako sa kanya ay nakasandal siya sa

may sink at nakatingin na sa akin. “B-Bakit?”

Lumapit siya at mabilis akong niyakap na

47
 nakapagpahinto sa akin. Eto na naman ang puso ko.
Beating so fast.

“When you’re this near I cant help my self but to hug

you. I want to cuddle with you, kiss you and make love to
you.” sabi niya na nakapagpapula sa mukha ko.

Marahan ko siyang tinulak at tumalikod sa kanya dahil

sa ayokong makita niya na namumula ang pisngi ko.

“You want to claim our payment.” hindi ko napigilang

sabihin.

As if on cue ay bigla niya akong hinawakan sa braso

at iniharap sa kanya. He’s holding me tightly. Gusto kong
batukan ang sarili ko. I didn’t mean to tell those words.
Bigla na lang lumabas sa labi ko. And I regret it. Lalo na ng
makita ko sang sakit sa mata niya. Sandali lang iyon pero
hindi nakaligtas sa paningin ko.

“Ganoon ang tingin mo sa akin? You think its all about

payment?!”madiing wika niya at bahagya pang niyugyog
ang balikat ko.

“Ganoon naman talaga ang dahilan kung bakit ako

nandito hindi ba?” patuloy ko na itinago ang sakit na
nararamdaman ko dahil sa higpit ng hawak niya. “You’re
a greedy and a ruthless businessman and you just hate to
lose. And that’s the reason I am here, I am married to you.”

Marahas niya akong binitawan at sinamaan ng tingin.

“You’re numb and stupid Samantha.” aniya bago ako iwan
sa kusina.

Napabuntong hinanga ako habang hinihimas ang

balikat ko na hawak niya kanina. I control myself from
following him. I just flip over the mood. And I want to slap
my face hard.

48
 ****

Napagpasyahan kong ituloy ang niluluto niya. Matapos

kong magluto ay mabilis akong naghain. Nakaupo na ako
sa harap ng mesa pero hindi pa ako nagsisimulang kumain.
Nakatingin lang ako sa pwestong inookupa ni Tres kapag
kumakain.

Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman

ko. Gusto ko siyang puntahan at ayaing kumain but my
damn pride is keeping me from doing that.

Ilang sandali na akong nakatingin sa upuan niya bago

tumayo. Damn my Goddamn pride!

Mabilis akong lumabas ng kusina at hinanap si Tres.

Wala siya sala at wala din sa kwarto kaya napagpasayahan
kong lumabas.

This is my first time leaving the house. And God the place
is breathtaking. Its beautiful. Naalala ko, pinangakuan ako
ni Tres na ililibot sa buong Isla.

Puti ang buhangin na nakikita ko sa may tabing dagat.

Ang kulay ng langit at ng dagat ay mas nagbibigay ng
kalamadong pakiramdam sa kung sino mang titingin doon.
May mga puno din na nagbibigay ng mas lalong ka-aya-
ayang itsura ng lugar. Malakas ang hangin na dumadampi
sa balat ko na nagbibigay magaang pakiramdam.

Kung ako ang tatanungin ay hinding-hindi ako

magsasawang tumira dito. It the situation is much better
ay pipiliin kong tumira ditto.

Mabilis akong pumunta sa tabing dagat. There I saw

Tres. Nakaupo siya sa lilim ng isang punong niyog. Looking
the calm waves.

49
 Ilang sandali ko muna siyang tinitigan bago ako
lumapit sa kanya. Ilang sandali na akong nakatayo sa tabi
niya ngunit hindi niya ako nililingon. Alam ko na alam
niyang nandoon ako and I hate the way he act. Naiinis ako
na hindi niya pinansin ang presensya ko.

“Kakain na.” mahinang wika ko.

Hindi siya lumingon sa akin ngunit sumagot siya.

“Kumain ka na.” mahinahong wika niya.

Napalunok ako. “H-Hindi ako makakakain ng walang

kasabay.”

“Mauna ka ng kumain baka mawalan ka ng gana kung

kasabay mo ako.”

Nainis ako sa sinabi niya. Bakit naman ako mawawalan

ng gana kung kasabay ko siya?

“Baka sabihin mo ayaw mo lang akong kasabay.” hindi

ko napigilan ang pagkawala ng hinanakit sa boses ko.

I am really sorry for what I told him earlier and here

I am asking him to eat with me pero hindi niya pala ako
gustong kasabay. And the fact that I swallow my pride just
to ask him to eat with me.

Mabilis niya akong nilingon. Walang ekspresyon ang

mga mata niya nang tumitig sa akin.

Tumalikod ako sa kanya bago pa bumuhos ang luhang

pinipigilan ko. I am so stupid to swallow my pride and
follow him. Ang tanga ko! I should have know na ayaw niya
talaga akong kasabay dahil instead na ako ang mawalan
ng gana ay siya ang mawawalan ng gana dahil sa sinabi ko
sa kanya kanina!

Bigla akong napahinto sa paglalakad ng humawak

50
siya sa kamay ko.

“Bakit umiiyak ka?” tanong niya sa akin habang dahan

dahang pinupunasan ang luha sa pisngi ko.

“D-Dont touch me!” Sigaw ko sa kanya na hinawi pa

ang kamay niya.

Kumunot ang noo niya at bumuntong hininga. “Lets

eat.” Mukhang napipilitang wika niya kaya mas lalo akong
nainis.

“Never mind! Ako na lang ang kakain tutal ayaw

mo naman akong kasabay!” Pigil ang hikbing wika ko.
Pinunasan ko ang luha ko at tumalikod sa kanya ngunit
muli niya akong hinawakan sa braso.

“Ano bang problema mo?! Kaninang ayaw kong kumain

ay umiiyak ka! Ngayon namang inaaya kitang kumain ay
umaayaw ka naman?! What’s wrong with you?!” Sigaw
niya sa akin kaya mas lalo akong napaiyak.

“B-Bakit sinisigawan mo ako?!”

“Because you’re unexplainable! Hindi ko alam kung

anong gagawin ko sayo! Hindi ko alam kung saan ako
lulugar sayo! One moment we are good then the next
thing is we’re messed up! Minsan okay tayo minsan hindi!
Tatlong araw palang tayo dito pero sa loob ng tatlong araw
na yon ay hindi kita maintindihan! I am trying to be good
to you but you always know how to ruin the mood!” Sigaw
niya sa mukha ko kaya napatahimik ako.

My heart is beating too fast. Nasa mukha niya ang galit,

lungkot, disappointment, at pagod. Ngayon ko lang siya
natitigan ng husto mula kaninang umaga. He had dark
circles. Halatang kulang sa tulog.

51
 Did I really do that? Masyado ko ba siyang
pinapahirapan? On the first place ay dapat ko pa nga
siyang pasalamatan. He dont have to marry me dahil sa
utang ng Daddy ko. He can just have me without marrying
but he was decent enough to marry me. He was decent
enough to offer his name to me.

Although hindi disente ang way ng pagpapakasal

namin dahil hindi ko iyon alam pero mas dapat pa rin
akong magpasalamat dahil hindi niya ako ginawang bed
warmer.

“I’m sorry.” Wika niya ng hindi ako sumagot. Mukhang

nagulat din siya sa mga sinabi niya.

Sinubukan kong pigilan ang hikbi ko ngunit hindi ko

nagawa. Kusang lumabas iyon sa bibig ko lalo na nang
yakapin niya ako.

“A-Ang sama mo! A-Ayaw mo akong kasabay kumain! I

swallow my pride to follow you pero sinigawan mo ako!”
parang batang sabi ko na hindi pa napigilan ang paghikbi.

“Shhh. I’m sorry, wife.” mas hinigpitan niya ang yakap

at hinalikan ang buhok ko. “I’m sorry.”

Niyakap ko din siya ng mahigpit. I Dont know but I feel

safe and secured in his arms. I dont really know what is
the reason behind my tears. All I know is that there was a
different feeling while I’m in his arms.

****

Sabay kaming nag almusal ni Tres pagkatapos ay

inilibot niya ako sa buong isla. And the whole time I am
amazed by the beauty of the Island. Sa likod pala ng bahay
ay may hagdan pababa patungo sa isang hidden falls.
Elevated ang lupang kinatitirikan ng bahay kaya naman

52
pagbaba sa hagdan ay makikita ang napakagandang
falls. Napakalawak ng Isla Del Fuego. At kung nag mamay-
ari si Tres ng ganito kalaking Isla ay nasisigurado kong
makapangyarihan talaga siya.

“Dito ako lumaki. My Father bought this Island for

my mother when they got married.” wika niya habang
nakatingin sa pagbuhos ng tubig mula sa falls.

“Where are they?” tanong ko.

“My mother died when I was Twenty six years old. And
my father died a year after. Heart attack.” aniya na may
bahid ng lungkot sa tinig.

“I’m sorry.” naiwika ko habang hawak ang kamay niya.

Ngumiti siya sa akin. “Do you want to swim?”

Tumingin ako sa falls. Mukhang nagiimbita ang

malamig nitong tubig ngunit mabilis akong umiling. “Wala
akong dalang pampaligo.”

“You can just swim in a raw. It was a private Island

anyway.” aniya sa nanunuksong tinig kaya mabilis akong
namula.

Sasagot sana ako kaaya lang ay tumunog ang Cellphone

niya. Mabilis niya iyong kinuha at tinignan ang caller.

‘Carissa.’ iyon ang nasulyapan kong pangalan sa

screen ng phone nito. Mabilis na nag init ang ulo ko lalo
na ng magpaalam siya at lumayo sa akin bago sagutin ang
tawag.

Bakit kailangan niya pang lumayo para lang masagot

ang tawag ng babaeng yon? He can answer the call while
I’m here.

53
 Dahan dahan akong lumapit sa kanya habang
nakatalikod siya sa akin.

“Yes Of course, I miss you too. Kailan ka pa dumating?”

sabi ni Tres kaya mabilis akong napakunot noo.

‘I miss you too?’ Parang may tumusok na daang-daang

karayom sa puso ko dahil sa narinig ko.

“Oh I see. Yes no worries. You can have your Vacation

here in Isla Del Fuego. You’re always welcome here. You
know how I love seeing you here.” patuloy niya pa kaya lalo
akong ninibugho. Is he cheating behind my back? Bakit
pinakasalan niya pa ako kung may iba naman pala siyang
gusto? And the fact that I think he was decent?! Damn him!

“I’ll pick you up the Day after tomorrow then.” aniya

bago tapusin ang tawag.

Pakiramdam ko ay unti-unting pinipisil ang puso ko.

Damn Tres for making me feel this way.

Mabilis akong tumalikod ng humarap siya sa akin.

“Let’s go.” sabi niya na inakbayan pa ako pero inalis ko

ang kamay niya sa balikat ko at naunang naglakad.

Nakita ko pa siyang nagkibit balikat at hindi maalis-alis

ang ngiti sa labi niya. Is he excited to see that Carissa? Ano
bang relasyon nila?

“I am going to Manila the day after tomorrow. Come

with me para mabisita mo ang parents mo.” aniya kaya
mabilis akong napahinto sa paglalakaad.

“A-Anong gagawin mo sa manila?” tanong ko na

bahagya pang nautal.

“I am going to pick up someone.” aniya bago ako

54
lagpasan.

Is that all? Walang explanation kung sino yon? Walang

paliwanag? Mabilis na nangilid ng luha ko ngunit pinigilan
ko iyon. Whoever that Carissa is, then she’s a goddamn
bitch!

Mabilis akong naglakad at binangga ang balikat ni Tres.

“Hey!” dinig kong sabi ni Tres kaya mas lalo akong

nanggigil.

‘Hey?’ dati ay wife siya ng wife ngayon isang tawag

lang ng Carissa na iyon ay ‘hey’ na ang itatawag niya sa
akin?! Unbelievable!

Mabilis kong tinakbo ang pabalik sa bahay at mabilis

na umakyat sa kwarto. Pabalibag kong sinara ang pinto at
nilocked iyon.

Tumungo ako sa kama at mabilis na nagtalukbong ng

kumot at umiyak. Damn Tres! Damn that Carissa! Magsama
sila! They can go to hell!

And shit this! Why the hell I am crying? Wala akong

makapang sagot. Ang alam ko lang ay naiiyak ako for
unknown reason.

Wala pang ilang minuto akong nakatalukbong sa kumot

at umiiyak ay narinig ko ang pagtunog ng doorknob.

“Sam open the door.” dinig kong wika ni Tres kaya mas
lalo akong naghimagsik sa galit. Sam pala ah! Damn you.

Hindi ko siya pinansin at marahas kong pinunasan ang

luha ko at nanatiling nakatalukbong ng kumot.

“Samantha! Open this Goddamn door!” sigaw niya

kasabay ng pagkalampag niya ng pinto.

55
 Hindi ako sumagot at hinyaan lang siya. Ilang sandali
pa ay wala na akong narinig na ingay ngunit ganon na lang
gulat ko ng umingit ang pinto.

“Do you think you can escape me? May susi ako sa lahat
ng kwarto sa pamamahay ko.” umpisa niya na umupo sa
may gilid ng kama.Pinakiramdaman ko ang bawat kilos
niya.

Alam ko kahit hindi ko nakita dahil lumundo ang

bahaging iyon ng kama.

“What happened to you?” tanong niya na mabilis inalis

ang kumot na nakatalukbong sa akin ngunit binalik ko
iyon.

“Go away.” mahinang wika ko na nagpipigil ng galit.

Pinigilan ko ang paghikbi.

“Samantha Nicole!” bulyaw niya sa akin ngunit nanatili

akong nakatalikod sa kanya. “Hindi ako aalis dito hanggat
hindi mo sinasabi kung anong nangyayari sayo.”

Huminga ako ng malalim at pinigilan ang galit na

namumuo sa dibdib ko.

“Just leave. Sumakit lang ang ulo ko.” dahilan ko at

pumikit. I’d rather lie that to tell him that I am jealous!
Ayokong gawin niya akong katatawanan.

‘Did I say jealous?’ No way! I-Im just mad because he’s

cheating! That’s all. I am not jealous and will never be!

“Bakit hindi mo kaagad sinabi? Ano pang masakit

sayo? Do you want me to bring you to the hospital?” may
bahid ng pag aalalang sabi niya.

Gusto kong umiyak lalo dahil parang totoo ang pag

aalalang pinapakita niya pero alam ko na palabas lang

56
yon. He love someone else! And he’s cheating! Niloloko
niya ako!

“N-No. I just want to rest.” muling wika ko. Narinig ko

ang pagbuntong hininga niya.

“Okay rest for now. Do you want to eat something?

Ipagluluto kita. Gamot. Ikukuha kita ng gamot. ” aniya na
mabilis tumayo ngunit muli rin akong nagsalita.

“Don’t bother. Magpapahinga lang ako. You can leave.”

I said coldly.

Narinig ko ang muling pagbuntong hininga niya. “Rest

well.” malamig ding tugon niya at pabalibag na isinara ang
pinto.

57
 Chapter 7

Tumayo ako at muling inilock ang pinto. Nakahiga ako

habang nakatitig sa kisame.

Who is Carissa? Bakit ganoon na lang ang tuwa ni Tres

ng tumawag ang babaeng yon? He even missed that girl.
Napabuntong hininga na lang ako hanggang hindi ko
namalayan na nakatulog na pala ako dahil sa pagod at
sakit na nararamdaman ko.

Hindi ko alam kung ilang oras na akong tulog ng

maramdaman kong may humahalik sa akin. Napaungol
ako ng biglang lumalim ang halik at naglumikot ang
kamay ng taong humahalik sa akin. I thought it was just
a dream ngunit nasaktan ako sa ginawang pagkagat sa
pang ibabang labi ko. Mabilis kong iminulat ang mga mata
ko. Ganon na lang ang gulat ko ng makita kung sino ang
pangahas na humahalik sa akin.

‘Tres.’

Nanlaki ang mga mata ko at mabilis akong nagpumiglas.

“Wife, you’re so beautiful.” bulong niya sa pagitan ng

kanyang mga halik.

“T-Tres anong ginagawa mo? P-Paano ka nakapasok

dito?” magkahalong kaba at gulat na tanong ko ng
humiwalay ang labi niya sa labi ko. Hawak niya ang
dalawang kamay ko at nakadiin iyon sa kama kaya hindi
ko siya maitulak.

“Its my house and I have spare key, wife.” anito at

58
nagsimula na namang humalik sa leeg ko pabalik sa labi
ko. And damn it! Unti-unti akong nadadala sa mga halik
niya. Mabilis na kumabog ang dibdib ko. I am nervous.
Ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong kaba.

“S-Stop this T-Tres kung h-hindi sisigaw ako.” banta ko

sa kanya ngunit hindi niya ako pinansin. Mas lalo akong
nagpumiglas at pilit na inilayo ang mukha ko sa kanya.

Narinig ko ang mahina niyang tawa. “Shout baby.

Tayong dalawa lang ang nandito.”

“Damn you Tres!” Unti unti ay nawawalan na ako

ng pag asa. How did I forget that he was a devil. Tuso at
walang puso.

“Stop fighting wife.” aniya na muli akong hinalikan.

“Y-You said b-before that you won’t force-”

“I am not forcing you. I am doing my own way for you

to approve it.” sabi niya na mas pinalalim ang halik. I want
to resist but he is holding me tightly. His voice is Husky and
seducing.

“T-Tres.” naiwika ko ng bumaba muli ang halik niya sa

leeg ko.

Napasinghap pa ako ng hawakan nito ang kabilang

dibdib ko.

“A-Anong g-ginagawa mo?” Nanginginig ang buong

katawan ko sa pinaghalong takot at excitement dahil sa
ginagawa niya. Lahat ng pagtutol ko ay unti-unting nawala
dahil lang sa hawak niya. A soft moan escape from my
mouth.

“Pleasuring my wife.” bulong niya na hindi tumitigil sa

kanyang ginagawa.

59
 Tuluyan siyang pumatong sa akin at nanlaki ang mga
mata ko sa naramdaman ko sa pang ibabang katawan
niya. I felt his hard virility that was moving erotically in my
belly. Kahit na may suot pa siyang pang ibaba ay ramdam
ko iyon. Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon. Takot,
pagkalito, kaba at excitement.

A soft moan escape in my mouth when his mouth reach

one of my breast. “T-Tres p-please.” He suck and sip it and I
cant help but to moan in pleasure.

“Please what?” tanong niya na muling bumalik ang labi

sa mukha ko. He let go of my hands and touch my body
with expertise. I don’t know how he did it but in a swift
move he successfully undress me.

Tila ba may sariling isip ang mga kamay ko at gumawa

ito ng sariling landas sa likod ni Tres.

“Please what wife?” ulit nito.

Hindi ako makapag-isip ng tama. There was something

between my thigh that’s new to me. He cupped one of my
breast and play with it. I can feel his rough hands in my skin
that add so much heat in my body. After a while he also
removed his clothes. I divert my eyes to the ceiling when I
saw his Masculinity. He was huge and hard. I swallow hard
when he join me in bed again.

“Don’t be shy wife. You will see it everyday.” bulong

niya ngunit wala na doon ang atensyon ko.

He lowered his lips and suck one of my breast while his

another hand is making its way down there. I cant control
my moan when he reach my flesh.

“T-Tres.” I arched my body in pleasure. I bit my lips and

hug his back.

60
 “Do you want me to stop wife?” tanong niya at dahil
wala na ako sa katinuan dahil sa sensasyong ipinadama
niya sa akin kaya hindi ko nagawang tumutol.

His tongue is playing with mine sensually. Hanggang

sa naging padampi-dampi ang halik na ibinibigay niya sa
akin.

“G-Go on.” sagot ko na mas lalo siyang niyakap. I felt

his lips form a curved as a sign of victory. He position his
self on top of me and pressed his hard masculinity in my
fleshed. I cried in pain.

“T-Tres it hurts.” mabilis na namilisbis ang luha sa

pisngi ko.

“I’ll be gentle.” bulong niya sa akin bago ako muling

hinalikan. He is kissing me torridly. While moving slowly.

It feels like something is being torn between my thighs.

Tuloy tuloy sa pag agos ang luha ko. I didn’t expect it to be
this painful. And oh God! He is big that I thought it cannot
fit in mine.

“I’m sorry wife. Sa umpisa lang yan. After a few minutes

you will feel the pleasure.” bulong niyang muli.

He moves gently at first but after a few seconds he’s

going deeper and deeper. Unti-unti na ding nababawasan
ang sakit until the pleasure was the only one that was left.

****

Nagising ako sa marahang paghaplos sa pisngi ko.

Unti-unti ay minulat ko ang mga mata ko. And there he
was. Tres while caressing my cheeks.

“Good morning mo leannan.” wika niya ng nakangiti.

61
 Mabilis na nag init ang pisngi ko ng unti-unti ay
bumalik ang alala ko sa nangyari kagabi. Mabilis akong
napabalikwas ng bangon ngunit muli ring napahiga dahil
nauntog ang noo ko sa labi niya.

“Aray!” daing ko habang nakahawak sa noo ko.

“Are you hurt? Patingin?” aniya na halata ang pag

aalala sa boses. Inalis niya ang kamay kong nakahawak sa
noo ko at tinignan iyon.

Napakunot noo ako ng makita na pumutok ang labi

niya pero heto siya at noo ko ang sinusuri niya.

Marahan niyang hinaplos ang noo ko at hinipan niya

iyon. Parang sa ganoong paraan ba ay maaalis ang sakit.

“M-May sugat ka.” sabi ko sa kanya at ininguso ang labi

niya.

Hindi niya ako pinansin at patuloy lang siya sa pagihip

sa noo ko. “ Masakit pa ba?” tanong niya.

Inalis ko ang kamay niya sa noo ko. “May sugat ka

din oh.” sabi ko na itinuro pa ang Labi niya. “Its nothing.
I created a bigger wound to you yesterday.” nanunuksong
sabi niya kaya mas namula ako. Mabuti na lang at iniba
niya ang usapan. “Gusto mo ba ikuha kita ng yelo lagyan
natin yang noo mo?”

“Paano yang sugat mo?” tanong ko sa kanya na

bahagyang nailang dahil sa pwesto namin. Nakahiga ako
habang siya naman ay halos nakapatong sa akin. And take
note I am still in a raw. Tanging kumot lang ang tumatakip
sa hubad kong katawan.

“If you are worried you can just kiss me. Para mawala
ang sakit.” isang ngisi ang kumawala sa labi niya matapos

62
iyong sabihin. Mas lalong pumula ang pisngi ko na
ikinatawa niya lalo.

“I’m just kidding. Let’s go, the breakfast is ready.” aniya

na nauna ng tumayo. Akmang tatayo ako habang kipkip
ang kumot ngunit napigil iyon dahil bumalik sa kama si
Tres at mabilis akong hinalikan sa labi.

“I just had my good morning kiss.” nakangiting dahilan

niya bago ako talikuran.

I was left with shocked ngunit mabilis ko ding ipinilig

ang ulo ko. Good thing ay wala siyang nabanggit sa
nangyari kagabi. It was awkward. Ilang beses pang naulit
ang nangyari kagabi. Madaling araw na ng makatulog
kaming pareho at sa tuwing naaalala ko iyon ay namumula
ako.

Tumayo ako ngunit mabilis ding napaupo. I feel the

soreness in between my thigh.

“I really did it. We did it.” bulong ko habang nakatingin

sa pulang mantsa na nasa kumot.

I felt happy but at the same time nervous in realizing

something. I Think I’m falling. I’m falling in love with Tres
Del Fuego.

63
 CHAPTER 8

Mabilis akong naligo at bumaba patungo sa kusina. Nasa

may bungad na ako ng kusina ng marinig kong tila may
kausap si Tres. Hindi ko alam kung bakit hindi ako tumuloy
papasok at nanatili ako sa labas ng kusina. He was facing
the sink kaya hindi niya ako kita.

“Yes honey. Alam mo namang kung gaano ka kahalaga

sa akin. Nagkita na ba kayo ni Alas?” napakunot noo ako.

‘Honey?’ sino namang kausap niya at kailangan pang

tawaging Honey? Yun ba yung kausap niya kahapon? Yung
Carissa?

“Don’t worry about that, I’ll talk to him. And no worries

bukas na bukas ay nandyan ako sa hotel. Lets have lunch
together. You know I miss you so much.” Patuloy ni Tres
kaya napakuyom ng kamao ko.

Naninikip ang dibdib ko at ramdam ko ang pangingilid

ng luha ko. Damn it! Pagkatapos ng nangyari kagabi ay
may gana pa siyang kumausap ng ibang babae? Is he really
cheating on me?

Tumingala ako para hindi matuloy ang luhang

nagbabadyang pumatak sa mukha ko. I felt cheated and
insecure.

Huminga ako ng malalim at pinakalma ko ang sarili ko.

I will do everything for Tres to love me. Even it takes a

lot of effort.

Huminga ako ng malalim at tuluyang pumasok sa

64
kusina.

“Yes Honey I will. You take care.” Dinig kong pagtatapos

niya sa tawag.

“Sino yon?” tanong ko habang nakatalikod pa rin siya.

Nakita ko ang bahagyang pagkagulat sa mukha niya

ngunit mabilis din siyang nakabawi.

“Just someone.” Tipid na sabi niya bago niya ako

akayin sa mesa.

“How was your sleep?” nakangiting tanong niya kaya

mabilis na namula ang mukha ko. Mabilis akong napayuko
upang hindi niya makita iyon.

“Fine.” Kunwa’y wala lang na sagot ko.

Sa sulok ng mata ko ay nakita ko ang pagtaas ng kilay

niya at ang paglapad ng kanyang ngiti kaya nainis ako. Is
he having fun of me? Letse!

“Let’s eat. Alam kong gutom ka na.” patuloy niya

habang nilalagyan ng pagkain ang plato ko.

Hindi ako sumagot at tahimik na kumain. “W-Who

is C-Carissa?” mahinang tanong ko matapos ang ilang
sandali.

Hindi ko na mapigilan ang sarili ko dahil sa sobrang

curious ko kung sino ba talaga ang Carissa na iyon. Is
she his girlfriend? Pero bakit hindi na lang si Carissa ang
pinakasalan niya kung may relasyon pala sila?

Natigilan siya. “Why?” tanong niya na nakapag painis

sa akin.

“I-I just asked.” Sagot ko na hindi sinasalubong ang

tingin niya.

65
 Mahirap bang sagutin kung sino ang babaeng yon?

“Carissa is a very important person to me.”

“Halata nga.” Inis na bulong ko.

“Saying something Samantha?”

Binitawan ko ang hawak kong kubyertos na lumikha ng

ingay. Samantha. Nasaan na ang wife? Kapag nababanggit
ang pangalan Carissa ay nakakalimutan niya ng ako ang
asawa niya. Naiinis ako!

Tumayo ako. “Nawalan ako ng ganang kumain.” Sabi

ko bago ko siya nilagpasan.

Dumiretso ako sa labas ng bahay at pumunta sa

may Falls. Naupo ako sa may batuhan at tinignan ang
pagbagsak ng tubig sa baba.

Damn Tres for making me jealous. Carissa! Carissa my

face! Letse siya!

***

Nakalabas na ng kusina si Samantha ngunit nanatili

ako sa kinauupuan ko. Two years ago I saw her in my
company waiting patiently for his Dad. She had a sparkling
eyes, pointed nose and a sultry lips. I don’t know how long
did I stared at her. Hindi siya nakakasawang titigan. I want
to come near her and kiss her inviting lips.

And damn me for having a boner for a sixteen years old

girl. That time I swear to make her mine. I ask someone to
watch over her. I know everything about her. Her likes and
dislikes. She loves to eat that’s why I study hard to cook
and baked. She loves music that’s why I study music.

She’s my obsession, my sweetheart, my love.

66
 When I had the opportunity to have her I grabbed it
immediately without thinking what will be the effect on
her. I am foolish to think that she will love me back when
we live together.

Tanga nga siguro ako dahil iniisip kong mamahalin

niya ako. I bought her from her parents. I use my money to
be with her and God knows how much I curse myself when
I saw her cry with that reality. I really want to court her but
I can’t wait for too long.

And Damn! It was a punishment to have her in my room.

Asleep in my bed for our first night. The thing between my
thigh is very hard. Just the sight of her in my bed makes
me grow hard.

When I removed her clothes, I try very hard to control

myself from touching her more, even though its killing
me. She has this natural effect on me that only her can do
without trying very hard.

I am a devil when it comes to business but not with my

love. But when he called me devil I want to believed in her.
Demonyo lang ang makakagawa ng ginawa ko sa kanya.
I deceived them. I use my money and power to have her.
And she had all the rights to call me Devil.

Nailing ako bago tumayo. Having an eighteen years old

wife is amazing but it was also like having a stubborn child.
Hindi ko masundan ang mood niya. She’s submissive
sometimes but often sarcastic. Para akong nag alaga ng
ten years old na anak.

Nakita ko siyang nakaupo sa may batuhan sa gilid ng

falls. Hindi ko muna siya nilapitan at pinagsawa ko ang
mata ko sa kabuuan niya. Such a young, innocent lady. I
smiled when I remember what happen last night.

67
 “What are you doing here?” Tanong ko ng makalapit
ako sa kanya.

“Ah!” Dahil sa gulat kaya mabilis siyang napatayo at

naapakan ang parting may lumot.

Mabilis kong hinapit ang bewang niya upang hindi

siya matumba ngunit nahila niya ako kaya sabay kaming
natumba sa may tubig.

“Bakit ba nanggugulat ka?!” angil niya sa akin ng

makabawi siya. Hanggang bewang lang ang tubig pero
bumagsak kami kaya pareho kaming basa sa buong
katawan.

“I didn’t mean to.” Sagot ko habang inihilamos ang

kamay ko sa mukha ko.

Hindi niya ako sinagot at sa halip ay sinamaan niya

ako ng tingin bago naglakad palayo sa akin.

“Samantha may problema ba tayo?” tanong ko ngunit

hindi niya ako pinansin. I don’t have much patience pero
mula ng pakasalan ko siya ay hindi ko alam kung saan ko
nakukuha lahat ng pasensyang meron ako ngayon.

“Samantha! I am talking to you.” Wika ko kasabay ng

paghila ko sa braso niya kaya napasubsob siya sa dibdib
ko.

“Ano ba! Samantha-hin mo ang mukha mo! Letse ka!”

sigaw niya sa akin kaya nagulat ako. Pilit niyang binawi
ang braso niya ngunit hindi ko iyon binitawan.

What did I do this time?

“Ano bang problema?” mahinahong tanong ko.

“Itanong mo sa palaka! Bitiwan mo nga ako!”

68
 “No! Not until you tell me what’s the problem is!”

Hinapit ko siya sa bewang at mas lalo kong inilapit ang

katawan ko sa kanya.

***

Nanlaki ang mga mata ko ng mas lalo akong hapitin ni

Tres at dalhin sa ilalim ng bumabagsak na tubig.

“T-Tres!” sigaw ko sa kanya ng bigla niyang halikan ang

leeg ko.

His hands is making its way ‘down there’. I held my

breath when he reach my flesh. Bumibilis ang tibok ng
puso ko at nag uumpisa na naman akong mawala sa sarili
ko.

“T-Tres.” A soft moan escape my mouth.

“What is your problem young lady? Bakit ba lagi kang

nagwawalk out?” tanong niya sa pagitan ng paghalik sa
akin.

“Oh my gosh Tres!” he inserted one finger in my flesh

that makes my body arched. His another hand is freely
making a circular motion in my breast.

“Answer me wife.” Bulong niya sa tenga ko at marahan

pa iyong kinagat.

“T-Tres stop.” Pigil ko sa kanya sa natitirang katinuan

sa isip ko.

“Answer me wife. What is the problem?” tanong niya

na hindi pinansin ang pagtutol ko. He continue pleasuring
me and God I feel my knees weakened.

“I-I am m-mad. I-I h-heard y-you…. Y-You called

s-someone ‘H-Honey’.”

69
 Wala sa loob na amin ko sa pagitan ng ungol. Ramdam
ko ang lamig na dulot ng tubig na bumabagsak sa katawan
naming ngunit hindi iyon sapat upang pawiin ang init na
nagsisimula ng tumupok sa amin.

“Are you jealous?” muli niyang tanong ngunit hindi ako

sumagot.

He lowered his mouth in my breast and suck it while

cupping the other one.

“I am asking wife.” He said seductively.

“T-Tres… Oh my gosh T-Tres!” I cried in pleasure when

he inserted another finger on my flesh.

“Are you jealous?” ulit niya sa tanong niya.

Lahat ng Kontrol ko sa sarili ko ay nawala. Unti-Unti

akong tinutupok ng init ng katawan. Hindi ako makapag
isip ng maayos.

“Y-Yes I-Iam.” Pag amin ko ngunit mabilis din akong

nahimasmasan ng tumigil si Tres. He was looking at me.
Hindi ko mabasa ang mukha niya.

Para akong binuhusan ng yelo dahil sa nangyari. I just

admitted that I am fucking jealous.

70
 Chapter 9

“Y-Yes I-Iam.” Pag amin ko ngunit mabilis din akong

nahimasmasan ng tumigil si Tres. He was looking at me.
Hindi ko mabasa ang mukha niya.

Para akong binuhusan ng yelo dahil sa nangyari. I just

admitted that I am fucking jealous.

Mabilis kong iniiwas ang tingin ko sa kanya at lumayo.

“You’re jealous wife?” muling tanong niya habang

nakangiti. Kita sa mga mata niya ang tuwa at galak kaya
lalo akong nainis. He’s making fun of me. Pinagtatawanan
niya ang nararamdaman ko kaya mas lalong umusbong
ang galit sa dibdib ko.

“S-Stop making fun of me! H-HHindi nakakatuwa!”

angil ko sa kanya bago siya talikuran.

“Wife you’re really jealous right?” ulit niya pa matapos

akong hilahin muli pabalik sa kanya. Lahat ng inis ko
ay unti unting kumawala. Bakit kailanngan niya pang
pagtawanan ang nararamdaman ko? Can’t he be a little
more sensitive with my feelings?

“Stop it! H-Hindi ako nagseselos! You seduce me kaya

nasabi ko iyon! Pinilit mo akong sabihin yon!” sigaw ko sa
kanya habang nagpupumiglas sa hawak niya. I wont let
him make fun of me.

Binitiwan naman niya ako at nawala ang ngiti sa mukha

niya. Lahat ng emosyong nakita ko kanina ay unti-unting
naglaho at napalitan ng galit.

71
 “Damn you Samantha!”

“No! Damn you Tres! You seduce me! You’re a ruthless

devil! Lahat ay gagawin mo para makuha mo ang gusto
mo! Wala kang pakialam kung sa paanong paraan, that
makes you a devil! And I really hate you for that! I hate
you for locking me in this Island! And I hate you more for
claiming my innocence! For seducing me! I hate you!”
sigaw ko sa kanya na bahagya pang hiningal. Ramdam ko
ang pag agos ng luha sa pisngi ko ngunit humalo iyon sa
tubig na nagmumula sa fall kaya hindi halata.

Tumataas baba ang dibdib ko dala ng galit.

Mas lalong nagdilim ang mukha ni Tres. “I want to

strangle your neck right now Samantha.” mapanganib na
wika niya. “I seduce you but your body wants more. Alam
kong gusto mo rin ang mga ginawa natin. You can lie to me
but your body is saying different things. You can hate me for
all you want but mark this on your brain. YOU. ARE. MINE.
Lahat ng gagawin ko sayo at sa katawan mo ay karapatan
ko. I already bought you.” patuloy niya na inilapit pa ang
bibig sa may tenga ko. “You are worth of millions. Millions
Samantha kaya wala kang karapatang tumanggi sa akin.”
sabi niya bago kagatin ang tenga ko.

“D-Damn you T-Tres! Gawin mo kung anong gusto mo

pero lalaban ako sa bawat gawin mo sa akin! You cannot
have me easily!” matatag ang boses na sagot ko at pilit na
inalis ang pagdududa sa mismong sinabi ko.

Bigla siyang tumawa. Isang sarkastikong tawa. “ Fight

back wife. Pero hanggang saan? Your body wants me too.”
he said then cupped one of my breast. I bit my lips.

72
 I tried to suppress my moan but then he make his way
to my flesh. Lahat ng kontrol ko ay nawala at lumabas ang
isang ungol sa bibig ko.

“T-Tresss.”

He chuckled. “See? Your body say’s it all.” aniya bago

ako lagpasan at iwanan ng sarkastikong ngiti.

Damn it! I am so embarrassed. Totoo ang sinasabi niya,

lahat ng ginagawa niya ay sumasangayon ang katawan ko.
Tinatraydor ako ng katawan ko and damn Tres for knowing
it! And damn me for letting him!

Naiwan ako sa gitna ng Falls. I tried to calm myself.

Hinayaan kong bumuhos sa katawan ko ang malamig na
tubig na nanggagaling sa falls.

Bumalik sa isipan ko ang sinabi ni Tres kanina at

mapait na napangiti. Kasabay niyon ay ang tuloy-tuloy na
pag agos ng luha sa mga mata ko.

‘I seduce you but your body wants more. Alam kong

gusto mo rin ang mga ginawa natin. You can lie to me but
your body is saying different things. You can hate me for
all you want but mark this on your brain. YOU. ARE. MINE.
Lahat ng gagawin ko sayo at sa katawan mo ay karapatan
ko. I already bought you.’

“Y-Yes y-you already bought me T-Tres…….and I

d-didn’t expect na pati ang puso ko ay mapapasayo…..
And the reality hurts…… N-Nandito l-lang ako d-dahil
bibnili mo ako, nothing more nothing less….Y-You j-just
make it m-more decent in m-marrying me but the
p-purpose is s-still the s-same. Y-You w-want me as your
b-bed warmer… A-And shame on me for being in love with
you!” bulong ko sa pagitan ng paghikbi.

73
 Hindi ko alam kung ilang minuto akong nasa falls.
Nang makaramdam ako ng lamig ay umahon na ako.
Dumaan ako sa kusina para sana hindi ako makita ni T-Tres
ngunit mabilis din akong natigilan ng makita ko siya doon.
Nakaupo siya sa may bar counter. Nakapagpalit na siya ng
damit at may hawak na gitara.

And I am scared, yeah, I’m still scared

That it’s all a dream

‘Cause you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile

I’d stop the world if it gave us time

This is the second time I heard him sing. At kagaya ng

unang beses ay namangha ako sa boses niya. It was the
same song.

‘Cause when you love someone

You open up your heart

When you love someone

You make room

If you love someone

And you’re not afraid to lose ‘em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

Nainlove na ba siya? Baka kaya niya kinakanta iyon

ay dahil nagmahal na siya. Maybe it was Carissa. Maybe
he’s afraid to lose Carissa. Sa kaisipang iyon ay para pang
tinarakan ng kutsilyo ang puso ko. Masakit.

74
 Don’t be scared, no, don’t be scared

‘Cause you’re all I need

And you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile

I’d stop the world if it gave us time

Mabilis akong tumalikod at pumunta sa likod ng bahay

bago niya pa ako makita. Nilalamig ako pero mas lamang
ang sakit na nararamdaman ko. Huminga ako ng malalim
at pinunasan ang butil ng luha na kumawala sa mata ko.

“Why are you still here? Umakyat ka na para maligo.”

boses ni Tres ang pumukaw sa akin. Mahinahon ngunit
wala ng kahit anong emosyong nakapaloob doon.

Bumuntong hininga ako at hinarap ko siya. Nakatingin

lang ang walang emosyon niyang mata sa akin. I can’t
read any emotion. Umiwas ako ng tingin sa kanya at
akmang lalagpasan siya ng hawakan niya ang braso ko
upang pigilan.

“After you change your clothes kumain ka na. Aalis

ako. Pupunta ako sa bayan dahil paubos na ang grocery
natin. Baka gabihin na ako.” malamig na wika niya bago
ako binitawan.

His coldness hurts me more. Hindi ako nagpakita

ng kahit katiting na emosyon sa kanya at mabilis siyang
nilagpasan. Pumunta ako sa kwarto at dumiretso sa banyo.
Halos kalahating oras akong nakababad sa bathtub bago
ako umahon. Nagbihis lang ako at lumabas ng kwarto.

I think Tres already went out. Wala ng tao sa kusina at

maging sa sala at sa guest room. Napabuntong hininga
ako. Nilibot ko ang paningin ko sa buong bahay. I am bored

75
 at ayoko ng lumabas ng bahay.

Inabala ko ang sarili ko sa pagtingin sa buong

kabahayan. Malaki ang bahay na ito nina Tres at ngayon
ko lang naisipang ilibot ang sarili ko sa buong kabahayan.
Bukod sa painting ng mga magulang ni Tres ay may mga
pictures din na nakadisplay doon na hindi ko na inabalang
tignan noong unang beses na tapak ko dito.

“I think I have more reason to check it now. I am bored.”

bulong ko. Lumapit ako sa istante. May mga pictures
doon pero ang nakakuha ng atensyon ko ay ang picture ng
tatlong lalaki. Hindi sila nalalayo sa edad ni Tres.

Kinuha ko iyon at tinignan. Pare-pareho silang naka-

suit at wala ding ngiti sa mga labi nila. Magkakamukha sila
kaya nasisiguro kong kapatid sila ni Tres. Siya ang nasa
gitna habang ang dalawang lalaki ay nasa magkabilang
gilid niya.

“Ang gwapo mo pero mas gwapo ka kung ngingiti

ka.” bulong ko bago iyon ibinalik sa dati nitong pwesto.
Akmang aalis na ako sa harap ng istante ng mapansin
ko ang isa pang picture. It was Tres and a girl. Palagay ko
ay may ilang taon na rin mula ng makunan ang larawan
na iyon. Maputi ang babae at matangkad. She has a very
pretty smile. May dimples sa magkabila niyang pisngi at
ang buhok niya ay kulay brown. Bilugin ang mata niya at
ang tangos ng ilong niya.

Kinuha ko ang frame at mas tinitigan pa iyon. Parang

may bumundol sa dibdib ko sa pangalang pumasok sa
utak ko. “Carissa?”

Magkaakbay sila at nakatingin si Tres sa babae habang

ang babae naman ay nakatingin sa camera. It was a very
romantic photo. At kahit sinong titingin ay makikita kung

76
gaano ka gentle ang tingin ni Tres sa babae. And damn
this! I am jealous again. It was just a picture pero makikita
doon kung paano tignan ni Tres ang babae.

Siya ba ang babaeng ito? Si Carissa ba ito?

****

77
 Chapter 10

Napatingin ako sa relong pambisig na suot ko. Alas syete

na ng gabi ngunit wala pa rin si Tres. Kanina pa siya umalis
kaya dapat ngayon ay nandito na siya.

Matapos kong igala ang sarili ko sa buong kabahayan

ay nagpasaya akong magluto.Hindi pa ako kumakain dahil
hinihintay ko siya. Gusto ko siyang makasabay kumain. At
ngayon ay nandito pa rin ako sa labas at hinihintay si Tres.

Nagpalakad-lakad ako sa harap ng bahay at mahigit

isang oras na akong nandito ngunit hindi pa rin siya
dumadating. Kinakabahan na ako. Hindi naman siguro
niya ako iniwang mag isa dito hindi ba? Baka nainis na siya
sa akin kaya iniwan na lang niya ako dito.

Naupo ako sa hagdang bato sa harap ng bahay at

nagpangalumbaba. Sa totoo lang ay binubundol na ako
ng takot dahil mag isa lang ako sa buong isla.

Paano kung may masamang tao ang mapadpad dito?

Paano kung pasukin ang bahay? Napailing ako.

“No Samantha. Don’t think anything.” bulong ko sa

sarili ko upang kinakalma ang sistema ko. Ilang sandali
pa akong nakapangalumbaba nang makarinig ako ng
mumunting kaluskos.

Mabilis akong napatayo at napatingin sa may

halamanan. “S-Sino yan?” natatakkot na tanong ko
habang umaatras.

Walang sumagot ngunit patuloy ang pagkaluskos.

78
Binundol ako ng kaba at takot. Mabilis kong pinulot ang
bato na nasa paanan ko.

“S-Sino sabi yan e!” sigaw ko habang hawak sa kamay

ko ang bato. Na tila handang ibato iyon sa oras na makakita
ng kalaban.

Nang wala pa ring sumagot ay mabilis kong binato ang

parte ng halamanan kung saan ko narinig ang kaluskos.

“Damn!” dinig kong bulong ng pamilyar na tinig.

Napakunot ang noo ko. Hindi ako pwedeng magkamali

si Tres yon.

“T-Tres?!” sigaw ko at mabilis na lumapit doon.

Unti-unti ay lumakad siya palabas ng halaman. May

hawak siyang grocery bag ngunit hindi iyon ang nakaagaw
sa atensyon ko kundi sa dumudugo niyang noo!

“Oh my God!” mabilis kong nilapitan si Tres at tinignan

ang noo niya.

“What the hell are you doing lady?!” galit na wika niya
pagkatapos ibaba ang grocery bag. Hinawakan niya ang
noo niya at napailing.

“A-Akala ko masamang tao na k-kasi kanina pa may

k-kumakaluskos diyan.” nauutal na paliwanag ko at puno
ng pagaalala na hinawakan ang noo niya ngunit umiwas
siya.

“Tss.”

Nasaktan ako sa ginawa niya ngunit hindi ko iyon

ipinahalata.”A-Ano bang ginagawa mo d-diyan?”

“Kadarating ko lang ng batuhin mo ako.” may halong

inis na wika niya.

79
 “A-Ano yung naririnig kong kumakaluskos?”

“Hangin lang siguro yon.” aniya na mabilis akong

nilagpasan. Hawak niya sa kabilang kamay niya ang
grocery bag habang ang isa naman ay pinupunasan ang
dugong tumutulo sa mukha niya.

Nakokonsensya ako. Akala ko kasi ay kung ano na.

Hindi ko naman alam na matatamaan siya.

Mabilis ko siyang sinundan papasok. Nasa may sink

na siya ng abutan ko. Naghilamos siya ng mukha ngunit
mukhang hindi maampat ang pagdugo ng noo niya.

“Damn it!” sigaw niya pagkatapos patayin ang gripo.

Pumikit siya at huminga ng malalim bago ako lagpasan.

“T-Tres.” tawag ko sa kanya habang sinusundan siya.

“What?” walang ganang wika niya. Nasaktan ako dahil

sa lamig ng pakikitungo niya sa akin ngunit inalis ko iyon
sa isip.

“S-Sorry. Hindi ko sinasadya.” wika ko habang pigil

pigil ang luhang gustong kumawala sa mga mata ko.

Tinignan niya ako ng matagal bago sumagot.

“Its fine.” tipid niyang wika bago ako muling lagpasan.

Mabilis akong kumilos at kinuha ang first aid kit na nasa
cabinet. Mas gusto kong sigawan niya ako at sisihin pero
ang tahimik niya. Wala siyang sinasabi kaya mas lalo akong
nakukunsensya at kinakabahan.

“G-Gamutin natin ang sugat mo.” sabi ko. Lumapit

ako sa kanya. Nakaupo siya sa may sofa at nakapikit na
nakasandal sa sandalan.

“Wag ka ng mag abala.” sagot niya sa malamig na tinig

80
kaya mas lalo akong nasaktan.

“P-Please let me. Nakokonsensya ako…. I’m sorry.

Hindi ko naman sinasadya.” umpisa ko habang nililinis ang
dugo na tumutulo sa mukha niya. Hindi siya sumagot at
hindi niya rin ako pinigilan. “N-Natatakot ako kanina kasi
…. ako lang mag isa…” pinigilan ko ang hikbi ko habang
siya ay nanatiling nakapikit. “A-Akala ko I-iniwan mo na
ako dito. A-Akala ko ay hindi mo na ako babalikan kasi
nagagalit ka sa akin.” Suminghot ako.

Nilinis ko ang sugat niya at pagkatapos ay naglagay ako

ng betadine sa bulak at dinampian ang sugat niya. Hindi
naman kalakihan iyon pero nag aalalala ako dahil matagal
bago naampat ang pagdurugo ng sugat niya. Kinakabahan
ako dahil baka nagkaroon siya ng concussion.

“N-Natakot ako sa kaluskos na narinig ko kanina. Akala

ko ay kung sino na k-kasi..k-kasi walang sumasagot ng
tanungin ko kung sino yon.” paputol-putol na wika ko. “I’m
sorry.. Hindi ko talaga sina-” napatigil ako sa pagsasalita
ng pigilin niya ang braso ko at magmulat ng mata.

“Can you please stop saying sorry.” seryosong wika

niya kaya napalunok ako. Pinunasan niya ang bakas ng
luha na nasa mukha ko at hinawakan ang magkabilang
pisngi ko.

“The damage has been done and your sorry doesn’t

change anything.” aniya kaya para bang nanikip ang dibdib
ko. Nasaktan ako sa sinabi niya. Mabilis akong napayuko
ngunit tinaas niya ang mukha ko. Halos magdikit ang
mukha namin at ramdam ko ang malakas na tibok ng puso
ko. “Saying sorry doesn’t change anything but your action
does. Ang ginagawa mo ngayon na paggamot sa akin ay
sapat na.” wika niya. Lahat ng sakit sa dibdib ko ay biglang

81
 nawala. Hindi ko maipalaiwang ang galak na namuo sa
dibdib ko dahil sa sinabi niya. Lumakas ang tambol ng
puso ko at hindi ko napigilan ang sarili ko.

Mabilis kong iniyakap ang braso ko sa kanya at

umiyak. “N-Natakot talaga ako kanina.” humihikbing wika
ko. Ramdam ko ang paghaplos niya sa likod ko at ang
ginagawa niyang paghalik sa buhok ko.

“Hindi ko alam na aabutin ako ng ganitong oras.

Pinuntahan ko pa kasi ang anak ni Manang Flor
dahil kakapanganak lang nito at nagkaroon daw ng
komplikasyon sa kalusugan ng mag ina.” paliwanag niya.

Hindi ako sumagot at mas lalo kong hinigpitan ang

yakap ko sa kanya.

“I don’t want to say Sorry because I hate that word.

But ever since I met you, I learn how to say Sorry. Before
I just believe that action is better than words. It was one
word against a thousand actions that I can do for you. Pero
binago mo ang paniniwala ko. I learned how to say sorry.
But right now I don’t want to hear that word from you. I
just want you to prove it using action.” patuloy niya.

Napalunok ako. Lumayo ako sa kanya at tinitigan

siya sa mata. Ang daming emosyong nakapaloob sa
mga mata niya. Lust and excitement. Iyon ang dalawang
emosyon namas nangingibabaw sa mata niya. Muli akong
napalunok.

Dahan dahan kong inilapit ang mukha ko sa kanya at

hinalikan siya. Gumanti siya ng halik sa akin. Malalim at
mapaghanap. His hands is making its own way. Cupping
and caressing. Touching and pleasuring every parts of my
body.

82
 ‘I am sorry Tres. I already fell in love with you and I will
do everything to have your heart.’

83
 Chapter 11

Nagising ako sa mahinang tapik sa pisngi ko. Unti-unti ay

minulat ko ang mata ko. There I saw Tres. Nakaupo siya sa
gilid ng kama at mukhang bagong ligo.

“Good Afternoon wife.” wika niya na marahang sinuklay

ang buhok ko gamit ang daliri niya.

“A-Afternoon?” malat ang boses na tanong ko.

“Yes. Ala una na ng hapon.” aniya bago tumayo.

Namilog ang mga mata ko at napabalikwas ng bangon

sa sinabi niya ngunit mabilis ding natigilan ng mapansin
kong hubad pa ako kaya lumitaw ang dibdib ko na
ikinapula ng mukha ko. I saw lust flickered in his eyes, kaya
mabilis kong hinablot ang kumot at itinaas iyon hanggang
dibdib ko.

“B-Bakit hindi mo ako ginising agad?” tanong ko sa

kanya upang pagtakpan ang pamumula ng pisngi ko.

“I want you to rest. Alam ko naman na napagod ka

kagabi.” sagot niya. Nakita ko ang pagsungaw ng saya
at amusement sa mga mata niya kaya mas lalo akong
namula.

We did it again yesterday. Hindi lang isang beses. We

did it in every corner of the house. Sikat na ang araw ng
tigilan niya ako kaya naman oras na rin akong nagising.

“Bakit pala ganyan ang suot mo? Saka kamusta na ang

sugat mo?” takang tanong ko upang malayo ang usapan
sa nangyari kagabi. Its awkward. Kapag naaalala ko iyon

84
ay hindi ko maiwasang hindi mamula.

Nakasuot siya ng formal attire. Kulay blue ang long

sleeve na suot niya sa ilalim ng black suit. Lumapit siya sa
cabinet at may kinuha doon bago sumagot sa akin. Ang
sugat naman niya at natatakpan ng buhok niya kaya hindi
ko masyadong makita.

“Okay na ako.” Aniya na bahagyang hinaplos ang noo

bago nagpatuloy. “And by the way we will go to Manila.
I need to attend an important meeting at isa pa may
susunduin ako.”aniya na lumapit sa may kama at naupo.

“Susunduin? So dito mag iisytay ang susunduin mo?”

“Yes. She’s a visitor. A very important person.” sagot

niya na may halong kislap ang mga mata kaya hindi ko
maiwasang hindi manibugho. Iniiwas ko ang paningin ko
sa kanya.

“P-Pwede bang huwag na lang akong sumama?”

tanong ko sa kanya. Nakita ko sa gilid ng mata ko ang
pagkunot ng noo niya.

Ayoko sanang sumama dahil kakainin lang ako ng

selos kung kasama pa akong susundo sa bisita niya. I know
si Carissa ang susunduin niya. I overheard them last time.

“You should come. Para mabisita mo din ang parents

mo. I know you miss them. At isa pa ay ayokong maiwan
ka ditong mag isa. Mas panatag ako kapag kasama kita.”

Hindi na ako sumagot dahil baka may masabi na

naman ako dala ng selos. Pero hindi rin maalis ang bahagi
sa akin na natutuwa dahil sa pag aalala niya.

Akmang tatayo na ako para makaligo ng bigla niyang

hawakan ang kamay ko. Takang tinignan ko siya. “I forgot

85
 to give this to you wife.”wika niya na ikinasinghap ko.

Dahan-dahan niyang isinuot sa akin ang singsing na

may malaking bato sa gitna.Nakatingin siya sa akin ng
nakangiti.Lumakas ang tibok ng puso ko at tila may paro-
paro na naglalaro sa tiyan ko. “It will symbolize that you’re
already mine. That you’re my property.” possessive na
wika niya bago ako hilahin payakap.

Lahat ng kilig na nararamdaman ko ay unti-unting

nawala. Ang pagkabog ng dibdib ko ay napalitan ng sakit.
Ang paro-paro sa sikmura ko ay biglang naglaho.

May parte sa akin ang masaya dahil binigyan niya

ako ng singsing pero mas lamang ang parte sa akin na
nasasaktan at nalulungkot. He just gave me ring to proved
that I am his property. Para bang lumalabas sa sinasabi
niya na simbolo ng singsing na iyon na kanya ako at binili
niya ako.

“Take a shower wife. Anytime ay darating na ang

helicopter na susundo sa atin.” wika niya bago ako
binitawan. Mabilis siyang lumabas ng kwarto kaya
napabuntong hininga ako. Tinignan ko ang singsing na
nasa daliri ko.

I smiled bitterly.

***

Pagkatapos kong maligo at mag ayos ay lumabas na

ako ng kwarto. Nakita ko si Tres na nasa labas na at may
kausap. Mula sa kinatatayuan ko ay kita ko ang helicopter
na nakalapag na. Malakas ang hangin at ang buhangin ay
humahalo dito dahil sa pag ikot ng rotor blade nito.

Napalingon sa akin si Tres at ngumiti kaya naman

lumapit ako sa kanya.

86
 “Are you ready?” tanong niya sa akin at hinapit pa ang
bewang ko.

“Oo.” sagot ko na bahagya pang ngumiti bago sulyapan

ang kausap niya.

“This is Brylle my secretary. Brylle my wife.” pakilala

niya sa amin. Tumango ang lalaki at bahagyang ngumiti.

“Nice to meet you Mrs. Del Fuego.”

“Nice to meet you.” nakangiti ding sagot ko. Halos

kasing tangkad ko lang si Brylle. Payat at may salamin sa
mata.

“Let’s go?” tanong ni Tres na ikinalingon ko sa kanya.

“Tara.” nakangiting sagot ko.

Ilang sandali pa ay lulan na kami ng helicopter. Nasa

harap si Brylle katabi ang piloto habang kami ni Tres ay sa
likod nila.

May binabasa si Tres kaya naman hindi ko siya

inistorbo. Iginala ko na lang ang paningin ko sa bintana.
Hindi ko maiwasang hindi matuwa. Ang ganda ng view.

Mula dito ay kita ko ang Berdeng kapaligaran at ang

asul na dagat. It’s refreshing at hindi ko mapigilang hindi
mangiti.

“Are you enjoying the view wife?” tanong ni Tres na

mabilis kong nilingon. Hindi ko napansin na nakatingin na
pala siya sa akin.

Mabilis akong tumango. “Super. Ang ganda ng view.”

“Mas maganda ka.” dinig kong wika niya na ikinapula

ng tingin ko.

87
 “Talaga?” tanong ko sa kanya ng nakangiti.

“Yes. You’re very beautiful wife.” aniya na mabilis

akong hinalikan. Hindi man iyon nagtagal ng limang
segundo ngunit sapat na iyon upang bumilis ang tibok ng
puso ko.

“M-May ibang tao.” bulong ko sa kanya at sinubsob ang

mukha ko sa dibdib niya sa hiya ng makita kong nakangiti
si Brylle sa amin.

Bigla siyang tumawa at bumaling kay Brylle. “May

nakita ka ba Brylle?” tanong niya sa sekretarya niya kaya
mas lalong nag init ang pisngi ko.

“Wala akong nakita Sir.” mabilis na sagot ni Brylle.

“See wife?” aniya na mas niyakap pa ako papunta sa

kanya.

Mabilis akong lumayo sa kanya at nakasimangot na

tinignan siya. “I am hungry. Hindi mo ako pinakain.”

“Pinakain kita. Did you forget? Umaga ka na ngang

natulog dahil sa kakakai-”

“Tres!” suway ko sa kanya dahil iba ang tinutukoy

niyang pagkain. Mas namula ang pisngi ko habang siya
naman ay tumatawa lang.

“I’m just kidding wife. May reservation ako sa

restaurant. Well’ have a late lunch.” aniya na muli akong
niyakap kaya napangiti ako.

Hindi nagtagal ay lumapag ang helicopter sa mismong

rooftop ng building na pag-mamay-ari ni Tres. Bumaba
kami sa ground floor at bawat makasalubong namin ay
binabati siya pero ni isang beses ay hindi siya gumanti ng
bati sa mga empleyado niya.

88
 “Aren’t you going to greet back your employee?”
tanong ko sa kanya.

Hinawakan niya ang kamay ko at pinagsalikop iyon sa

daliri niya.

We walk while holding each others hand na talagang

nakapagpangiti sa akin.

“Sanay na sila.” sagot niya sa akin kaya napasimangot

ako.

“Kaya nagmumukha kang masungit e. Baka isang

araw wala ka na palang empleyado dahil diyan.” biro ko
sa kanya.

“Mawala na silang lahat wag lang ikaw.” aniya na

kinindatan pa ako.

Pigil ang ngiting pinalo ko ang braso niya. “Bola.”

natatawang sagot ko sa kanya.

Tumawa naman siya ngunit hindi na sumagot. Bola

lang ba talaga kaya yon?

Pagdating namin sa lobby ay pinakuha niya ang

sasakyan niya. Habang naghihintay ay inilibot ko ang
paningin sa buong paligid. Para kasing pamilyar ito sa akin.

“I’ve been here.” wala sa sariling wika ko.

“Saying something wife?”

“Nanggaling na ako dito. Two years ago.” nakangiting

wika ko habang nakatingin sa kanya. “Hinihintay ko si
Daddy dito. Naalala ko kasi asikasong-asikaso ako noon ng
mga empleyado dito. Alam mo bang lagi akong tinatanong
ng isang empleyado dati kung ano ang gusto at kailangan
ko? Binigyan pa nila ako ng chocolate at saka cupcakes.

89
 Sabi ko nga noon kapag nakatapos ako mag-aapply ako
dito. Kasi may libreng cupcakes.” natatawang wika ko ng
maalala ko ang nangyari two years ago.

Dito sa mismong lobby. Hinihintay ko si Daddy habang

nakaupo ako sa sofa ng nilapitan ako ng isang empleyado.
They ask me what I need. Binigyan pa nila ako ng cupcakes.
Nagtaka ako noong una pero nawala din iyon dahil naisip
ko na baka accommodating lang talaga ang management
at ang mga empleyado. And now thinking about it again
ay muli na naman akong nagtaka. Why would they
accommodate a sixteen years old girl na nakikiupo lang sa
lobby nila.

“May mga pa special offer ba ang company mo noon?”

natatawang wika ko.

Nagkibit balikat siya at ngumiti. “Baka nakita nila na

ikaw ang magiging future wife ko kaya inasikaso ka talaga.
Ayaw nilang matanggalan ng trabaho.” biro niya kaya
natawa din ako.

Nang dumating ang sasakyan niya ay mabilis kaming

lumulan doon at nagtungo sa restaurant kung saan siya
nagbook ng reservation. Five star hotel ito at mukhang
pang mayaman talaga.

“This way Mr. Del Fuego.” sabi ng waitress na

sumalubong sa amin.

Magkahawak kamay parin kaming naglalakad ng

pareho kaming mapahinto.

“Tres!”

90
 Chapter 12

“Tres!” tawag ng isang babae na palapit sa amin. Nakasuot

siya ng kulay pulang Dress na umabot lamang sa kalahati
ng binti niya. Matangkad, maputi at may mahaba at kulot
na buhok. She’s beautiful. Lalo pa siyang kapansin-pansin
dahil sa pag indayog ng balakang niya habang palapit sa
amin.

“Margaret.” nakangiting wika ni Tres nang tuluyang

makalapit sa amin ang babae.

Ngumiti ng matamis ang babae at hinalikan sa pisngi si

Tres na nakapagpanibugho sa akin.

“I didn’t expect to see you here. Akala ko ay nasa Isla

ka at nagpapakatandang binata! I know you hate the city!”
biro niya na binuntutan ng malamusikang tawa.

The woman is undeniably gorgeous. Sa bawat galaw

niya ay naroon ang finesse and gracefulness. Maamo ang
mukha niya at sexy.

Tumawa din si Tres bago nagsalita. “Indeed but right

now I need to attend some urgent meeting. And susunduin
ko si Carissa.”

“Oh Carissa?! Kailan pa siya nakabalik?” tanong ni

Margaret na puno ng kasabikan sa mukha.

Palihim akong napaismid dahil mukhang nakalimutan

na ako ni Tres pero ang Carissa na iyon ay hindi.

“The other Day. Magbabakasyon siya sa Isla.”

“Oh really? That’s nice! Alam ko naman na namiss niyo

91
 ang isa’t-isa. Ang sweet niyo kaya dati. Kung hindi nga lang
kay A-”

Umismid ako na ikinaputol ng sasabihin ni Margaret

at mapatingin sa akin. Mukhang ngayon niya lang ako
napansin kaya nainis ako. Kanina pa ako dito pero
ngayon lang ako tinignan?! At isa pa itong Tres na ito na
nakalimutan pa akong ipakilala!

“Who is she?” tanong ni Margaret na puno ng pagtataka.

Tumingin si Tres sa akin at nginitian ako. “She’s

Samantha. She’s my wife.” pakilala niya sa akin kaya
medyo nagulat pa ako.

He introduced me as his wife?!

‘Ano ba dapat? Alangan namang Yaya diba?’ bulong ng

kabilang bahagi ng isip ko.

“Oh!” napahawak sa bibig na wika ni Margaret. “She’s

Samantha?! I didn’t know na ganito pala siya kaganda!”
nakangiting wika ni Margaret ng makabawi siya kaya
napakunot noo ako.

Sa pananalita niya ay mukhang kilala niya ako. Umiling

na lang ako dahil imposible yon.

“Hi. I am Samantha, wife of Tres.” taas noong wika ko

ng hindi ngumingiti. Why should I smile? Naghaharutan
sila sa harap ko at hindi ako natutuwa.

I heard Tres chuckle kaya naman nilingon ko siya at

sinamaan ng tingin.

“Hello Samantha! Its nice to Finally meet you. I am

Margaret Lopez. Pinsan ko yang si Tres!” wika niya kaya
namilog ang mga mata ko na kanina ay naniningkit sa inis.
Lahat ng pagmamaldita ko ay nawala at napalitan ng gulat.

92
 “Pinsan?!” bulalas ko. Akala ko ay isa siya sa mga babae
ni Tres.

Tumango naman ang dalawa kaya napahiya ako. “Her

Mother and My mother are sibling.” paliwanang ni Tres.

Mabilis akong napayuko. I should have ask first pero

kasalanan ito ni Tres dahil hindi niya agad sinabi. And I am
rude earlier. “I-I’m sorry I-I didn’t know na pinsan ka niya.”
hingi ko ng paumanhin na parehong ikinatawa ng dalawa.

“Its alright.” nakangiting wika ni Margaret bago ako

nilapitan at halikan sa pisngi. “You look good together.”
nakangiting wika niya pagkatapos.

“We’re going to eat, come and join us.” aya ni Tres kay
Margaret ngunit umiling ang babae.

“Maybe next time. I am going to meet someone.” aniya

na muling tumingin sa akin. “Nice meeting you again
Samantha. Enjoy your date.” aniya sa amin bago tuluyang
umalis.

Naiinis na tinignan ko si Tres ng makaalis si Margaret.

“Bakit hindi mo sinabing pinsan mo siya!”

“Hindi mo naman tinanong.” aniya na natatawa.

“Given na yon! You should have told me! Nakakahiya!”

“Its alright wife. Mabait yon. Wag ka kasing selos ng

selos!” aniya na iginiya akong muli sa mesa namin.

“Letse!” angil ko sa kanya na ikinatawa niya lalo bago

nagpagiya papunta sa mesa namin.

Pagdating namin sa mesa ay mabilis ding naiserve ang

pagkain namin. Masyado akong gutom kaya hindi ko muna
pinansin si Tres. Nakafocus ang atensyon ko sa pagkain.

93
 Malapit na kaming matapos ng tumunog ang Cellphone
niya.

Kumunot ang noo niya bago sinagot ang tawag.

“Alas.” umpisa niya. “WHAT?! Damn you Alas! Saan mo

naman dadalhin si Carissa?!……. Damn you asshole!…….
Kapag may nangyaring masama kay Carissa ay hindi kita
mapapatawad!….. Let me talk to her then!…….Hello?
Carissa? What did he do to you?….. Damn it! Nasaan ba
kayo? Pupuntahan kita…”

Nabitawan ko ang hawak kong kubyertos na lumikha

ng tunog kaya napatingin si Tres sa akin. Pinigilan ko
ang pagdaloy ng emosyon sa sa mata ko. Sino ba talaga
si Carissa? Gaano ba siya kaimportante para magalit ng
ganito si Tres sa kausap niya?

Tumingin si Tres sa akin bago tinapos ang tawag. “Are

you done?” may pagmamadaling wika niya.

“S-Sino yon?” tanong ko sa kanya.

“An Asshole.” sagot niya na kuyom ang kamao. Iniiwas

ko ang tinigin ko sa kanya at huminga ng malalim. Para
bang sinasakal ang puso ko.

“Wife, I just need to go somewhere. I’ll drop you at your

parents house.” aniya na nagsimula ng tumayo ngunit
nanatili akong nakaupo. Pilit kong pinapakalma ang sarili
ko. Jealousy is eating me slowly at lahat ng matinong
kaisipan sa utak ko ay unti-unting kinakain.

“Wife.” tawag niyang muli. Inangat ko ang tingin ko sa

kanya.

“You can go. Uuwi akong mag isa.” malamig na tugon

ko.

94
 “I’ll drop you to your parents house.” matigas na wika
niya at hindi na ako binigyan ng pagkakataong tumutol
dahil tumalikod na siya.

Muli akong huminga ng malalim at pinigilan ang

pagpatak ng luha ko. Walang kibong sumunod na lang ako
sa kanya. Parang nawala lahat ng lakas ko at hindi ko na
kayang makipagtalo pa.

Pagdating namin sa sasakyan niya ay mabilis niyang

pinaandar iyon. Bumilis ang tibok ng puso ko sa bilis ng
pagmamaneho niya.

“T-Tres slow down!” sigaw ko sa kanya na napakapit pa

sa sariling upuan ko.

Huminga naman siya ng malalim at bahagyang

lumingon sa akin bago binagalan ng konti ang pagpatakbo
niya.

Ganoon siguro talaga ka-importante sa kanya ang

Carissa na iyon! Masyado siyang nagmamadali para makita
ito! Pati kaligtasan namin ay kaya niyang isakripisyo!

Pagdating namin sa bahay ay akmang lalabas na ako

ng hindi siya kinakausap ngunit hinawakan niya ang braso
ko. Tinignan ko lang siya.

May kinuha siya sa Dashboard ng kotse niya at inabot

sa akin iyon. Mabilis na kumunot ang noo ko ng makita
ang Cellphone ko. Nakalimutan ko na ito dahil sa dami ng
nangyari. Hindi ko alam na nasa kanya pala yon.

Kinuha ko iyon at mabilis na binawi ang braso ko

ngunit mas hinigpitan niya ang kapit. “I’ll see you la-”

“Papasok na ako.” putol ko sa sasabihin niya at malakas

na binawi ang braso ko at malakas na isinara ang pinto ng

95
 kotse niya.

‘Kahit wag ka ng bumalik!’

Hindi ko na siya hinintay na makaalis at mabilis na

pumasok sa loob ng bahay.

“Ma’am Samantha!” gulat na wika ng kasambahay ng

makita ako.

Huminga ako ng malalim at pilit na ngumiti. “Hello

Ising. Nandyan ba sina Daddy?” tanong ko sa kanya.

“Ay opo! opo! Halikana Ma’am at paniguradong

matutuwa sila Sir dahil sobra na niya kayong namimiss.”
madaldal na wika ng katulong na naunang pumasok.

Pagtapak ko ng bahay ay muling bumalik ang ala-ala

ko sa bahay namin. How I miss our house.

“Samantha!” gulat na gulat na wika ni Mommy na nasa

puno ng hagdan at mabilis na bumaba papunta sa akin.

“Mommy!” hindi maitago ang tuwang wika ko at

sinalubong siya ng yakap.

“Anak! Miss na miss ka namin!” naiiyak na wika niya

kaya nagaya ako.

“I miss you too Mommy!” sagot ko. “Nasaan ang

Daddy?” wika ko pagkakalas ko sa pagkakayap niya.

“Nasa library. Mula ng umalis ka ay lagi siya doon at

tinititigan ang picture mo. Miss na miss ka ng Daddy mo.”
malungkot na wika niya kaya mapait akong napangiti.

“I miss him too Mommy.” mabilis na nangilid ang luha

sa mga mata ko.

Pinagsisihan ko ang mga sinabi ko sa kanya nang

96
huling beses ko siyang nakausap. He’s a good father to me.
Lahat ng gusto at luho ko ay pinaburan niya. At kahit kailan
ay hindi niya ako pinabayaan. And right now I realize what
kind of daughter I am. Hindi ko siya inintindi at bigla akong
nagalit.

“Puntahan mo na siya. Magluluto ako ng paborito

mong pagkain para sabay sabay tayong maghapunan.”
puno ng kasabikang wika ni Mommy kaya tumango ako.

Mabilis kong tinungo ang library at kumatok ng tatlong

beses. Pinihit ko ang pinto at doon ay nakita ko siyang
nakatingin sa picture namin. I smiled then enter the room.

“Daddy.” tawag pansin ko sa kanya. Mukhang nagulat

naman siya ngunit mabilis na nakabawi. Tumayo siya at
mabilis na lumapit sa akin.

“Samantha? Ikaw ba talaga yan anak?” naluluhang

wika niya na tila ba hindi makapaniwala kaya tumango
ako.

“I miss you Daddy. I-I’m sorry. I-I already regret the

things I have said before.” umiiyak na wika ko habang
yakap siya.

Yumugyog ang balikat niya kaya alam kong umiiyak

siya. “N-No Sam. Ako ang may kasalanan ng lahat and I
deserve that. I’m sorry. Naging mahina ako at pati ikaw ay
nadamay sa kagaguhan ko.”

Lumayo ako sa kanya at ngumiti. “I understand you

now Daddy. Alam kong ginawa mo lang ang bagay na iyon
dahil iniisip mo kami ni Mommy. At first I am Mad dahil
pakiramdam ko binenta mo ako but I realize that things
happen for a reason.” wika ko at huminga ng malalim.

Kumunot ang noo niya at tumingin sa mga mata ko.

97
 “Do you love him?” bigla niyang tanong kaya naiiwas ko
ang tingin ko sa kanya. Napalunok ako.

“You love him.” pahayag niya kaya napayuko ako.

“I-It wasn’t my plan to fall in love with him. He was rude

sometimes but caring. He’s sarcastic but then gentle. He’s
a Devil but then I was wrong because he has a heart.. Kasi
kung devil, kung wala nga siyang puso ay hindi siya mag
aalala sa akin. Hindi niya ako pagpapasensyahan sa mga
tantrums ko.” wika ko at tumawa ng mapait ng maalala ko
ang pinagsamahan namin sa isla.

Muli akong niyakap ni Daddy and this time kumalma

ang buong sistema ko. Ramdam ko ang pamamasa ng
mga pisngi ko sa hindi ko mapigilang luha.

“I understand hija.” wika niya at marahang hinaplos

ang buhok ko. “Alam mo ba noong sinabi niyang ikaw
ang gusto niyang kapalit sa utang ko ay galit na galit ako.”
huminga siya ng malalim. “I want to punch him hard para
magising siya sa kahibangan niya. But then I saw something
to his eyes. Mabilis lang iyon ngunit alam ko kung ano yon.
He like you even before you met him.” patuloy niya kaya
mabilis akong kumalas sa kanya at gulat na tinignan siya.

“W-What are you saying D-Dad?”

“Hindi kita ipagkakatiwala sa kanya kung alam kong

wala siyang pagtingin sa iyo. Ikaw ang kayamanan ko
anak kaya kahit mawala ang lahat sa atin ay hindi kita
ipagpapalit. But then nakita ko sa mata niya na gusto ka
niya. That’s why I gamble your freedom and pray hard that
it will be a successful relationship between the two of you.”
paliwanag niya sa akin.

May parte na gustong maniwala sa sinabi niya ngunit

98
meron din sa akin ang ayaw maniwala. Kung gusto niya
ako bakit ganoon ang reaksyon niya mabanggit lang ang
Carissa na iyon? Bakit ganon na lang ang pag-aalala niya
sa babaeng yon?

99
 Chapter 13

Mabilis ang patakbo ko ng sasakyan habang kunot noong

nakatingin sa klasada. Napahigpit ang hawak ko sa
manibela at nanginginig ako sa galit.

“Damn you Alas! Kapag may nangyaring masama kay

Carissa ay mananagot ka sa akin!” bulong ko.

Hindi ko alam kung nasaan sila dahil pinatay ni Alas

ang Cellphone kanina.

Hindi ko maiwasang hindi balikan ang pinag-usapan

namin kanina sa cellphone.

*FLASHBACK*

“Alas.” bungad ko sa kanya.

“Hey Dear Brother. Nasabi ni Carissa na susunduin mo

daw siya sa hotel ngayon. No need dahil kasama ko na siya
ngayon.”

“WHAT?! Damn you Alas! Saan mo naman dadalhin si

Carissa?!” Puno ng inis na wika ko sa kanya. Narinig ko ang
pagtawa niya at nasisiguro kong nakangisi na ang lokong
ito sa sandaling ito.

“Chill bro! Wala naman akong gagawin sa kanya. You

know how I feel about her.” Kinabahan ako. I know Alas.
His obsession toward Carissa is too much at kinakabahan
ako sa kalokohang maiisip na naman niya.

“Damn you asshole! Kapag may nangyaring masama

kay Carissa ay hindi kita mapapatawad!” kuyom ang

100
kamaong wika ko.

Alas is my brother. He is Vantrace Del Fuego ngunit ang

tawag sa kanya ay Alas. He has a twin. It was Vandos Del
fuego. Mas matanda ng isang minuto si Dos kay Alas. They
are twin pero magkaiba ang ugali nila.

Alas is kinda playful habang si Dos naman ay seryoso

lagi. Napailing ako dahil muli kong naalala ang kalokohan
ni Alas kay Carissa noon.

Carissa is our childhood friend. Para ko na siyang

nakakabatang kapatid dahil sa amin siya lumaki. Katiwala
sa Isla ang mga magulang niya at noong namatay ang mga
ito sa aksidente ay kami na ang kumupkop sa kanya. Close
kaming dalawa dahil ako at si Dos ang tagapagtanggol
niya kapag inaaway siya ni Alas.

Pero nagbago ang lahat ng magdalaga siya. Doon na

nagsimulang magabago ang pakikitungo ni Alas sa kanya.
He was obsess with Carissa kaya naman ang ginawa ng
magulang namin ay pinadala si Carissa sa ibang bansa.
And now after five years ay nagbalik na siya at nasisiguro
kong guguluhin na naman siya ni Alas.

“Don’t worry bro iingatan ko siya.” aniya na tumawa

pa kaya napailing ako.

“Let me talk to her then!” I just wanna make sure na

okay lang si Carissa. I know hindi siya nagkusang sumama
kay Alas.

“Wait.”

Ilang sandaling tahimik ang linya hanggang marinig

ko ang impit na hikbi.

“Hello? Carissa? What did he do to you?”tanong ko ng

101
 marinig ko siyang umiiyak. Hindi kaagad siya nakapagsalita
kaya naman kinabahan ako lalo. I was about to ask again
ng marinig ko ang boses niya sa kabilang linya.

“K-Kuya. I want to go h-home.” bumilis ang tibok ng

puso ko. What did A-Alas do to make Carissa cry?

“Damn it!” wala sa loob na bulalas ko. “Nasaan ba

kayo?Pupuntahan kita…”

Narinig ko ang pagbagsak ng kubyertos kaya napatingin

ako kay Samantha. Damn she’s mad again. Sa isip ko ay
napailing na lang ako.

Hindi ko na narinig ang boses ni Carissa at ang

sumunod kong narinig ay si Alas. “Bye Brother.”

I curse Alas in my mind!

**End of Flashback**

At ngayon ay papunta ako sa bahay ni Alas dito sa

Maynila. I even sacrifice the ‘time to be with my wife dahil
sa kabaliwan niya.

Muli kong naalala ang ekspresyon ng mukha ni

Samantha. I know she’s mad and jealous.

May parte sa akin na natutuwa dahil nagseselos

siya dahil ibig sabihin lang non ay may nararamdaman
siya sa akin. Pero may parte din ang natatakot. Ayokong
nagagalit siya sa akin at mas lalong ayoko ng hindi niya
ako pinapansin. Mas masakit yon.

Kinuha ko ag Cellphone ko sa may dashboard at

kinonek doon ang wireless earphone para tawagan ko siya.

I have her phone for the last few days. Sadyang tinago
ko iyon upang hindi niya matawagan ang kaibigan niyang

102
lalaki. Josh. I think that’s his name. Well kahit sinong lalaki
pa yan ay ayokong kausap niya. I am territorial. Ang akin
ay akin lang. I am not savage like Alas but not too gentle.

Napakunot noo ako ng hindi ko mareach ang Cellphone

niya. Line busy. Tsk.

‘Who the hell is she talking to?’

Wala pa man ay naiinis na ako sa selos. And God! Gusto

ko ng bumalik sa bahay nila kung hindi lang importante
ang sadya ko.

Inalis ko sa tenga ko ang earphone at pabato iyong

inilagay sa dashboard.

Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa bahay ni Alas.

Nakabukas ang gate kaya dire-diretso na akong pumasok.

“ALAS!” sigaw ko na tila kulog sa lakas.

Ilang beses akong sumigaw ng isang katulong ang

lumabas. “Nasaan na si Alas?” kunot noong tanong ko sa
nabiglang katulong.

“Sir noong isang araw pa po hindi umuuwi si Sir Alas.”

wika ng katulong kaya nainis ako.

“Alam mo ba kung saan siya nagpunta? May sinabi ba

siya sayo?” sunod-sunod na tanong ko.

“Nako Sir wala po. Pero noong huling uwi niya ay

kumuha lang siya ng mga damit at umalis na din.”

Marahas akong bumuntong hininga at walang ano-ano

ay tinalikuran siya.

‘Damn You Alas!’

Inis na hinampas ko ang manibela ng sasakyan bago

103
 ako nagmaneho pabalik sa Hotel kung saan Nagchecked
in si Carissa.

“Excuse me?” Agaw pansin ko sa receptionist. Ngumiti

naman siya ng malawak sa akin at sumagot.

“Yes Sir?”

“I am looking for Carissa Dela Cruz. Nakapagcheck out

na ba siya?”

“Carissa Dela Cruz. Let me just go ahead and check.”

wika niya at ilang sandali pa ay tinignan niya ang computer.

“Mel nagcheck out na yon noong isang araw. Si Sir Alas

ang nagchecked out. Ako kasi ang nandito noong umalis
sila. Nagmamadali nga e.” wika ng katabi ng babaeng
kausap ko kanina kaya mabilis na kumunot ang noo ko.

“Si Alas ang nagchecked out?” ulit ko.

“Yes Sir. Kapatid niyo po si Sir Alas hindi ba?” tanong

ng babaeng nagbigay ng impormasyon.

Hindi ko siya sinagot at inis na lumabas ng hotel. Damn

it! Masyado na bang okyupado ni Samantha ang utak ko at
nakalimutan kong pagmamay-ari ni Alas ang hotel na ito?
Dapat ay una palang hindi ko na pinayagang magcheck in
si Carissa sa kahit anong hotel! Damn it!

****

ILANG sandali lang kaming nag usap ni Daddy bago ako

pumanhik sa kwarto ko para magpahinga. Walang pang
ilang minuto ay tumunog ang Cellphone ko at napangiti
ako ng makitang pangalan ni Josh ang rumehistro.

“Hello?”

“Thank God Sumagot ka din!” OA na wika ni Josh kaya

104
napailing ako.

“How are you?” tanong ko na naupo sa kama.

“I’m good. Ikaw ang dapat kong tanungin? How are

you? Ano ang nangyari sa gabi ng Party mo? Hindi ka na
bumalik.” puno ng pag-aalalang wika niya.

“It’s a long story.” wika ko. “But to make it short I

am already married.” patuloy ko na ikinasinghap niya sa
kabilang linya.

“Its not a good joke Brat.” seryosong wika niya kaya

natawa ako.

“And who said I am joking?” ganting tanong ko.

Ilang sandali siyang walang kibo ngunit nagsalita din

naman.

“How?”

“Lets just say that it was an arrange marriage.” wika ko

at palihim na bumuntong hininga.

“Arrange marriage? Uso pa pala yan ngayon.”

“Hindi yan nawawala sa uso.” Natatawang wika ko.

“You didn’t invite us. Alam mo bang nagtatampo si

Dianne sayo? We tried to call you everyday pero walang
sumasagot.” puno ng hinanakit na wika niya kaya napangiti
ako ng mapait.

“Ngayon ko lang nakuha ang Phone ko. Sa dami ng

nangyari ay ngayon ko lang naalala.” sagot ko at kinagat
ang pang ibabang labi ko. Paano ko sasabihin na walang
kasal na naganap?

“You didn’t invite us.” ulit niya kaya kunway naubo ako.

105
 “Hahaha. It was so sudden kaya -”

“You’re lying. Noong gabi ng birthday mo he said he’s

your husband. So care to tell me the truth brat?”

He really knows me. Napabuntong hininga na lang

ako at kinwento ko sa kanya kung paanong nagyari
iyon. Pagkatapos kong magkwento ay hindi siya kaagad
nagsalita.

“Do you like him?” tanong niya matapos ang ilang

sandali. Natigilan naman ako.

“Am I that obvious at kahit hindi mo ako nakikita ay

alam mo ang nararamdaman ko?” biro ko sa kanya.

“Para na kitang nakakabatang kapatid. We grow

together at alam ko kung kailan mo gusto ang isang lalaki
o hindi.” Sabi niya kaya hindi ko napigilang hindi mangiti.
“ You know I am always here. Kami ni Dianne. If you need
our help we are more than willing.” patuloy niya kaya
napangiti ako lalo.

“Aye Aye Brother!” sagot ko at sumaludo pa kahit hindi

nya nakikita. Narinig kong tumawa siya. Ilang sandali pa
ay nagpaalam na siya pero hinabilin niyang tawagan ko si
Dianne mamaya.

Huminga ako ng malalim at nahiga sa kama. It was

obvious that I love Tres pero si Tres kaya ay napapansin
iyon? Is he aware that I love him? Baka aware siya pero
hindi niya magagawang suklian dahil may Carissa na siya?

106
 Chapter 14

Gabi na ngunit wala pa rin si Tres. Ayoko siyang hintayin

ngunit nagkukusa ang puso at isip ko na hintayin siya. Sabi
niya ay babalikan niya ako pero anong oras na ay wala pa
rin siya.

Nakaharap na kami ngayon sa hapag kainan ngunit

nilalaro ko lang ang pagkain ko gamit ang tinidor.

“Don’t you like the food Sam?” tanong ni Mommy kaya

mabilis akong napatingin sa kanila.

“N-No.” mabilis na sagot ko kasabay ng pag iling. “I like

the food.. Paborito ko to e. May iniisip lang ako.” sagot ko
na napangiti pa dahil lahat ng nasa hapag kainan ay mga
paborito ko. Ngunit hindi ko maiwasang hindi malungkot.
Thinking that Tres is with another Girl, wants me scream in
anger. Gabi na ngunit wala pa rin siya.

“Where is Tres by the way?” tanong ni Daddy kaya

namilog ang mga mata ko ngunit mabilis ding nakabawi.

“Oo nga nasaan ba ang asawa mo? Nakalimutan ko ng

itanong kanina. Hinatid ka ba niya dito?” Mommy.

Tumango ako. “H-He need to attend an emergency

meeting. Hinatid muna niya ako bago dumiretso sa
company pero sabi niya ay babalik siya.” sagot ko ng hindi
sinasalubong ang tingin nila.

Hindi naman ako nagsinungaling dahil totoong

kailangan umattend ni Tres sa meeting hindi ko nga lang
alam kung umattend pa ba siya. Iyon ang dahilan niya

107
 kung bakit kami pumunta dito sa maynila. Ayoko naman
sabihin na wala siya ngayon dito dahil nag-aalala siya sa
Carissa NIYA.

Baka maguilty lang si Daddy kung malalaman niyang

ibang babae ang dahilan kung bakit wala si Tres dito.

Hindi na sila sumagot kaya nagpatuloy kami sa pagkain.

Natapos ang hapunan ay hindi dumating si Tres. Ganon na
lang ang inis ko dahil hindi niya tinupad ang sinabi niya
kanina. Nasa kwarto na ako at nakapaghimalamos na
ngunit wala pa ring Tres na dumadating.

Hindi ko alam kung anong oras na akong nakatulog.

Nagising na lang ako sa pagkatok sa labas ng kwarto ko.

Pupungas-pungas akong tumayo at tinignan kung

sino ang nasa labas. “Mommy?” kunot noong wika ko ng
makita na siya ang nasa labas ng pinto.

“Good morning hija. Nandyan na ang asawa mo.

Bumaba ka na ng makakain na tayo.” si Mommy na
nakangiti sa labas ng pinto.

Biglang kumabog ang dbdib ko. Nandyan na si Tres?

Tila nagising ang katawang lupa ko sa sinabi ni Mommy.

Mabilis akong tumakbo patungo sa Cr at mabilisang

naligo. Pagbaba ko ng Dining area ay nadoon na nga si
Tres kasama si Mommy at Daddy. Mabilis kong hinamig
ang sarili ko at hindi nagpahalata na excited akong makita
siya.

“Good Morning Dad, Mom.” Hindi ko siya nilingon

bagkus ay lumapit lang ako kay Daddy at hinalikan siya sa
pisngi gayon na rin kay Mommy. I miss him but I’m mad.
Siguro naman may karapatan akong magalit?

108
 Umupo ako sa tabi ni Tres ng hindi tumitingin sa kanya.
“Good morning wife. Where’s my morning kiss?” bulong
niya sa akin ngunit hindi ko siya pinansin. Magdusa siya.
Sabi niya ay babalikan niya ako kahapon. He’s a liar!

“Kamusta ka na hijo?” tanong ni Mommy sa kanya kaya

nalipat ang atensyon niya sa Mommy ko.

Nagsimula na akong kumain gayon din sila.

“I’m good Mrs. Valdez.” pormal na wika ni Tres. Kita ko

sa gilid ng mga mata ko na bahagya niya pang sinulyapan
si Daddy.

“I think it will be better if you will call us Mom and Dad.”

sagot ni Mommy na sumulyap pa kay Daddy.

Nakita kong tinanguan ni Dad si Tres kaya lihim akong

napangiti.

“Are you going home today?” tanong ni Dad kaya

bumaling ang paningin ko kay Tres. Hindi ko pa siya
natanong kung uuwi na ba kami ngayon.

Tumikhim muna siya at tinignan ako bago sumagot.

“Not yet Dad. I think we will be staying here in Manila
for a few more days. May inaaskiaso pa ako.” aniya kaya
kumunot ang noo ko.

Gusto kong itanong kung ano ang inaasikaso niya

ngunit nanahimik na lang ako. I am still mad at him! Kaya
bahala siya! I won’t talk to him. Pabor din naman sa akin
na dito muna kami. I miss my parents.

Natapos ang agahan ng hindi ako nagsasalita. Dad talk

to me pero puro tango at iling lang ang sagot ko.

Pagkatapos kumain ay pumunta ako sa garden at

kagaya ng dati ay ako na ang nagdilig ng halaman. Ngunit

109
 wala pa akong kinse minutos doon ay dumating si Tres.

“Bakit hindi mo ako kinakausap?” tanong niya. Hindi

ko siya sinagot at patuloy lang ako sa pagdidilig ng mga
bulaklak. Do I need to answer his question? He should
know.

“Wife?” hindi ko siya pinansin at tila walang narinig.

Patuloy lang ako sa pagdidilig.

“Samantha.” No response.

“Mrs. Del Fuego.” Inis na tumalikod ako sa kanya at

binitawan ang hose. I was about to leave when he hugged
me from behind. Nagulat ako.

Bumilis ang tibok ng puso ko at nagsimula na namang

magrambulan ang mga laman loob ko. Sa isang yakap
mula sa kanya ay parang natunaw ang pagtatampo ko.
Kahit ata pigilin ko ang puso ko ay hindi ko magagawa
dahil kusa siyang tumitibok ng mabilis kapag nasa malapit
si Tres.

There are days

I wake up and I pinch myself

You’re with me, not someone else

And I am scared, yeah, I’m still scared

That it’s all a dream

Nagsimula siyang kumanta sa mahinang boses. His

lips were touching my ears. At nagbibigay iyon ng hindi
maipaliwanag na pakiramdam sa akin. There was an
electrifying feeling that runs in my skin.

Pinatong niya ang baba niya sa balikat ko at hinigpitan

ang yakap sa sa akin.

110
 ‘Cause you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile

I’d stop the world if it gave us time

I can’t suppress the smile that form in my lips. Hindi

ko man aminin ngunit kitang-kita sa mukha ko ang kilig at
saya. Gusto kong humarap sa kanya at sabihing okay na
pero pinipigilan ako ng pride ko.

Lumayo siya sa akin at hinarap ako sa kanya. Idinikit

niya ang noo niya sa noo ko at nagpatuloy sa pagkanta. I
bit my lips and diverted my gaze. I can feel his eyes. They
are staring at me.

All my life

I thought it’d be hard to find

The one ‘til I found you

And I find it bittersweet

‘Cause you gave me something to lose

Ilang sandali na siyang tapos kumanta ngunit ganon

pa rin ang ayos namin. Sinubukan kong lumayo sa kanya
ngunit humigpit ang hawak niya sa bewang ko.

“Aren’t you going to talk to me wife?” bulong niya kaya

tumama ang mainit niyang hininga sa mukha ko. Gusto
kong pumikit at namnamin ang kakaibang pakiramdam
na dulot ng hininga niyang tumatama sa mukha ngunit
mariin kong pinigilan ang sarili ko.

Iniiwas ko ang tingin ko sa mata niya dahil anytime ay

bibigay na ako.

“Wife. I’m sorry.” aniyang muli bago ako tuluyang

111
 yakapin. “Kung anoman ang nagawa ko, sorry.” sabi niya
pa kaya mabilis na kumunot ang noo ko. Itinulak ko siya at
sinamaan ng tingin. Lahat ng inis ko ay naipon sa ulo ko.

“Hindi mo alam kung anong ginawa mo?!” sigaw ko sa

kanya. Naiinis ako. How can he forgot what he promised
me yesterday?!

Sa pagkakataong ito ay siya naman ang kumunot ang

noo. “N-No I don’t know.” walang ideyang sagot niya kaya
hinampas ko siya.

“Gago ka ba! Bakit hindi mo alam?!” sigaw ko na

ikinagulat niya at maging ako ay nagulat sa sinabi ko
ngunit hindi ako nagpahalata.

“What? Did you cussed at me?” hindi makapaniwalang

tanong niya at napailing.

Kinagat ko ang labi ko. “Wife?” aniya.

“Ikaw kasi! May kasalanan ka sa akin pero hindi mo

alam! You apologize without knowing the reason why I am
mad! Hindi ba importante sayo ang iisipin ko? You were
just apologizing to make us okay pero hindi mo naman
alam ang rason! You just apologize pero hindi sincere!
Para sabihin ko sayo nagagalit ako sayo kasi hindi mo
tinupad ang pangako mo! Ang sabi mo babalikan mo ako
kahapon! Naghintay ako pero ni anino mo wala akong
nakita tapos sasabihin mo hindi mo alam kung bakit hindi
kita kinakausa-”

Nakulong sa bibig ko ang lahat ng gusto kong sabihin ng

bigla niyang angkinin ang labi ko. He’s kissing me torridly.
He bit and suck my lower lips. Then a few seconds his
tongue was already playing with mine. Lahat ng pagtutol
ko ay nawala at unti-unting natupok. Gumanti ako ng halik

112
sa kanya at ipinulupot ko ang kamay ko sa batok niya.

After a few minutes he release my lips and smile at me.

“Sweet lips.” aniya kaya namula ako. Nanlisik ang mga
mata ko at dinuro siya.

“Hindi ko pa rin nakakalimutan ang atraso mo sa akin!”

angil ko sa kanya at lumayo ng konti.

“That’s why I’m sorry. I came here around 3 am pero

patay na lahat ng ilaw kaya nagstay ako sa sasakyan ko.
I’m sorry wife.”

Para namang nakonsensya ako sa paliwanang niya. He

stayed in his Car for hours. Hindi komportable na matulog
sa sasakyan. Sa laki niyang tao ay baka nangawit lang siya.

“If you want you can look at the CCTV ca-”

“B-Bakit kasi alas tres ka ng nakarating dito?! Dapat

tumawag ka pa rin! May cellphone ka hindi mo naman
ginagamit?!” mahina ngunit paangil na wika ko. Kasalanan
ko bang late na siyang umuwi? He should come home
early. “Parang kasalanan ko pa na natulog ka sa sasakyan
mo!”

“Something came that’s why. At hindi kita sinisisi.”

tipid na sagot niya na halata namang ayaw pag usapan
kung anong nangyari sa lakad niya kahapon.

Lihim na lang akong napabuntong hininga. I shouldn’t

think anything. I should trust him. Iyan ang tinitibok ng
puso ko pero iba ang sinasabi ng isip ko.

Napailing ako. I am overthinking again.

“Am I forgiven?” Tanong niya. Napataas ang kilay ko at

hinampas pa siya ng isang beses.

113
 “Pasalamat ka maganda boses mo!” Kunwari ay angil
ko sa kanya. Tumawa naman siya at hinapit ako sa bewang.

“Boses lang ba? Akala ko napatawad mo na ako dahil sa

halik ko.”pilyong wika niya kaya mabilis ko siyang kinurot.
Humalakhak siya at pinigil ang braso ko.

“Siya nga pala, wala ka na bang ibang alam na kanta?

Yan lagi ang naririnig ko sayo e.” Tanong ko. Maybe it was
his favorite song.

“Love someone by Lukas Graham. I love this song. I

heard it from a sixteen years old girl and it keeps ringing in
my head.” Aniya na tila inalala ang unang beses na narinig
ang kanta.

“Sino yung babae? Huwag mong sabihin nagkagusto

ka sa sixteen years old?! Child abuse ka Manong!” Biro ko
sa kanya na tinawanan niya lang.

Lumayo ako sa kanya at kinuha ko ulit ang hose at

pinagpatuloy ang pagdidilig habang si Tres naman ay
naupo sa bakal na upuan na nandoon.

“Wife, Do you want to go shopping?” tanong ni Tres

matapos ang ilang sandali kaya bumalik sa kanya ang
tingin ko.

“Shopping?”

“Yes. Shopping then date.” nakangising wika niya.

“Ano suhol?” inis kong tanong.

“Hindi suhol to. I just want to date my wife. Hindi pa

tayo nakakapag date.” aniya na kinindatan pa ako.

Binaba ko ang hose at ngumiti sa kanya.

“Pasalamat ka gusto kong magshopping.” sabi ko

114
bago ko siya lagpasan. Narinig ko pa ang tawa niya kaya
napangiti ako.

115
 Chapter 15

Kagaya ng sinabi ni Tres ay pumunta kami ng Mall. Nasa

isang botique kami ngayon at kanina pa ako naiinis. Why?
Dahil sa mga sales lady na walang ibang ginawa kung hindi
magpacute kay Tres. Ako yung naghahanap ng damit pero
tanong sila ng tanong kay Tres.

“Sir kung gusto niyo meron pa kaming bagong labas

na design. We can show it to you.”

“Wife? Do you want to have the new design?” baling sa

akin ni Tres.

Inirapan ko siya bago ako bumaling sa sales lady.

“Excuse me. Hindi bakla ang asawa ko kaya wag siya ang
tanungin mo sa mga design na meron kayo. As far as I am
concern ay ako ang magsusuot ng damit at hindi siya.”
Taas kilay na wika ko sa sales lady. Mukhang napahiya
naman siya kaya nagyuko siya ng ulo.

“I-I’m sorry Mam.”

Hindi ko siya pinansin at lumabas ng botique kaya

sumunod sa akin si Tres.

“Wife. Hindi ko alam na ganyan ka palang magselos.”

nakangising wika niya kaya hinampas ko siya ng bag ko.

“Hindi ako nagseselos! Naiiinis ako! Ako ang bibili ng

damit pero ikaw ng ikaw ang kinakausap?!”

“I will be the one to pay.”

“But I am the one who will wear those clothes at hindi

116
ikaw! Bakit ikaw ang tinatanong?!” nagpatuloy ako sa
paglalakad. Sumabay siya sa akin at hinapit ang bewang
ko.

“You look even beautiful when you’re angry.” bulong

niya sa tenga ko kaya mabilis ko siyang siniko.

“Wag kang mambola dahil isa ka din! You are enjoying

talking to that lady!”

“No I’m not.” tanggi niya kaya sinamaan ko siya ng

tingin.

“Nag eenjoy ka! Pangiti-ngiti ka pa habang kausap

siya!”

“Hindi naman pwedeng sumimangot ako hindi ba?

Mabait naman yung sales lady at ang sama ko naman kung
susungitan ko siya.” depensa niya pa kaya lalong naningkit
ang mga mata ko.

“Magsama kayo pareho kayong mabait!” sarkastikong

sagot ko sa kanya.

“Pero ikaw ang gusto kong kasama.” Nakangiting wika

niya.

“Hoy! Mr. Del Fuego huwag mo akong idaan sa

paganyan ganyan mo dahil mas lalo akong naiinis sayo!”

Tumawa naman siya at hinarap din ako. “Honest lang

ako Mrs. Del fuego. Ikaw ang gusto kong kasama.”

“Letche ka! Wag mo akong idadaan sa bola mo at baka

batukan kita diyan!” Inis na nagpatuloy ako sa paglalakad.

“Ang brutal mo naman Misis. Para kang bipolar. Gusto

mo pa ata akong gawing battered husband.” Nanlaki ang
mga mata ko sa sinabi niya at nameywang sa harap niya.

117
 “Hoy Mr. Del fuego! Kung bipolar ako bakit mo ako
pinakasalan? Dapat naghanap ka ng babaeng walang
mood swings! Good luck sayo kung makahanap ka!”

“Kontento na ako sayo. Pero bakit nga ba kita

pinakasalan?” Kunway nag iisip na tanong niya kaya
kumunot ang noo ko at tila nag hihintay ng magiging sagot
niya. I am also curious. Bukod sa utang ni Daddy ano pa
kaya ang dahilan kung bakit niya ako pinakasalan. “Wala
din akong maisip na dahilan e.” Aniya kaya mabilis ko
siyang tinadyakan. Sa dami ng magagandang katangian
ko ay wala siyang maisip? Unbelievable!

“Aray!” Aniya habang hawak ang tuhod.

“Excuse me! Maganda ako, matalino, sexy, mabait lahat

ng yan ay pang wife material kaya wag mong sasabihing
wala kang maisip na magandang dahilan kung bakit ako
ang pinakasalan mo!” Angil ko sa kanya.

“Oo alam ko. Masungit ka din madalas, sumpungin,

malakas kumain at mahilig mang hampas. Pero hindi iyon
ang dahilan kung bakit kita pinakasalan. I just feel it. Were
destiny.” Sabi niya sabay kindat sa akin kaya namula ako.

Ibig sabihin naniniwala siyang destiny kami? He

married me because he believed in destiny?

“Look oh ang cute ng mag asawa.”

“Oo nga bagay sila.”

“Pero ang gwapo ng lalaki no?”

“True. Ang cute nilang mag away.”

Usapan ng mga. College students na malapit sa amin

ngunit wala doon ang atensyon ko. I am still shocked.
Overwhelm. He thinks we are destined for each other.

118
 “Wife did you hear that?” Pukaw niya sa akin.

“A-Ang alin?”

“Na gwapo daw ako.” Aniya na ngumisi pa sa akin.

Inirapan ko siya at nagpatuloy maglakad. “I’m just
kidding. Pero sabi nila bagay daw tayo. I agree with them.”
Nakangiting wika niya kaya napangiti din ako.

“Maganda ako abnormal ka. Perfect match.”

Natatawang wika ko.

Tumawa din siya ng malakas kaya naman napalingon

sa kanya ang mga tao. Actually kanina pa siya tinitignan.
Who wouldn’t be? Gwapo, macho, matangkad and he
looks even dashing when he laugh.

Natigil siya sa pagtawa habang nakatingin sa harap

namin kaya sinundan ko ang tingin niya. Namilog ang mga
mata ko ng makita si Josh at Dianne.

“Brat!” masayang salubong sa akin ni Josh at niyakap

pa ako.

“Josh!” gulat na wika ko. I didn’t expect them to see

here.

“We’re supposed to come to your house ng maisipan ni

Dianne na mamili muna ng ireregalo sa iyo.” nakangiting
wika niya ni Josh ng kumalas siya sa akin.

Napalingon ako kay Dianne ngunit nakatingin siya kay

Tres kaya palihim kong sinulyapan ang huli. Sa akin at kay
Josh siya nakatingin. And he’s not just looking. Masama
ang tingin niya at kung nakakamatay ang tingin ay baka
namatay na kami ni Josh.

“Gift?” baling ko kay josh.

119
 “Yes. Wedding gift.” aniya na lumapit pa kay Dianne
kaya nawala ang tingin niya kay Tres. Ngumiti siya sa akin
at yumakap.

“Congrats Sis. Hindi ko ineexpect na ikakasal ka

kaagad. And you didn’t invite us. Nakakatampo.” aniya
kaya pilit akong ngumiti.

“It was so sudden. And by the way my h-husband T-Tres

Del Fuego.” pakilala ko kay Tres na umakbay sa akin. “Tres
my friends. Si Josh and Dianne.”

Tumango siya kina Josh. “Nice to meet you.” pormal

na wika niya.

“Gusto niyo bang kumain? It would be perfect kung

sabay sabay na tayong maglunch since sa inyo naman
dapat ang punta namin.” wika ni Dianne na muling
tumingin kay Tres bago ako sulyapan.

“No thanks./Yes of course.” Tres/ ako.

Tumingin ako sa kanya. “Please.” wika ko sa kanya. I

miss my friends at wala naman sigurong masama kung
kakain kaming magkakasama.

Bumuntong hininga siya at tumango. “Okay Wife.”

Napangiti naman ako at iniyakap ang kamay ko sa bewang
niya kagaya ng pagkakahawak niya sa akin.

Ilang sandali pa ay nasa isang restaurant na kami.

Nagsisimula na kaming kumain ng magbukas ng usapan
si Dianne.

“Ilang linggo ka rin nawala. Saan ba kayo galing?”

tanong niya na puno ng kuryosidad.

“Honeymoon.” tipid na sagot ni Tres kaya mabilis na

namula ang pisngi ko. Yumuko ako upang huwag iyong

120
mapansin.

“H-Honeymoon?” ulit ni Dianne na tila nagulat.

“Syempre magha-honeymoon ang bagong kasal. Ano

ka ba Dianne.” natatawang wika ni Josh. Tumingin ako kay
Dianne at kita ko na pilit siyang ngumiti. Ngunit hindi iyon
ang nakaagaw ng pansin ko. I am sure nakita ko na nanlisik
ang mga mata niya. Mabilis lang iyon pero sigurado ako sa
nakita ko.

Actually kanina pa ako nagtataka kay Dianne. Iba ang

kinikilos niya. Hindi ko matukoy kung anong iba pero may
iba talaga. Maybe I am just imagining things dahil sa tagal
ko silang hindi nakita.

“Ah yes.” awkward siyang tumawa. “How are you by

the way Sam?”

“I’m good. Kakabalik lang namin kahapon dito sa

manila pero babalik din kami sa Isla.” wika ko bago
sumubo.

“Isla?” tanong niya pa habang ang dalawang lalaki ay

tahimik na nakikinig lang sa amin.

Nilunok ko muna ang nasa bibig ko bago sumagot sa

kanya. “Ah yes. Nag-iistay kami sa Private Island nina Tres.”
wika ko at sumubo muli. Tinignan ko si Tres ng maglagay
siya ng pagkain sa plato ko.

“Eat more.”bulong niya sa akin at ngumiti.

“I’m good. Ikaw kumain ka pa din.” sabi ko at nilagyan

ko din ng pagkain ang plato niya. I heard him laugh. Mahina
lang iyon ngunit sapat na para marinig naming apat.

“Ang sweet niyo.” wika ni Dianne at ewan ko kung ako

lang pero parang may pait sa tinig niya.

121
 Ngumiti ako.

“We are always sweet to each other.” nakangiting wika

ni Tres na sumulyap pa sa dalawa. Napansin ko si Josh na
medyo sumeryoso ang anyo.

“You look good together. Sabi ni Sam ay arrange

marriage daw ang nangyari sa inyo but it doesn’t look like
that.” nakangiting wika ni Josh na sumulyap pa kay Dianne
na ngayon ay kapansin-pansin ang pananahimik.

“I am captivated by my Beautiful wife. Kahit sino naman

siguro ay mahuhulog kung ganito kaganda ang magiging
asawa.” si Tres na hinawakan pa ang kamay ko. Ngumiti
ako at iniiwas ang tingin kay Dianne. I am not comfortable.
May nagbago talaga sa kanya.

Kumunot ang noo ko.“I s there any problem?” tanong

ko kay Dianne ng ibagsak niya ang hawak niyang kubyertos.

Hinawakan ni Josh ang kamay ni Dianne. “Are you

okay?” may pag-aalalang wika niya kay Dianne.

Mabilis niyang inayos ang sarili niya at ngumiti. “I

just remember something. Pinapapunta nga pala ako ni
Mommy sa flower shop niya.” mabilis na wika niya bago
tumayo. “I think I need to go.”

Napatayo din si Josh. “I’ll drive you there.” wika niya at

hinawakan sa siko si Dianne. Tumango naman ang huli at
muling nagpaalam sa amin. Kunot noo kong sinundan sila
ng tingin. I think something is wrong with them. Ngunit
kahit anong isip ko ay walang mapiga ang utak ko.

“Wife?”

“Ha?” gulat na wika ko ng hawakan ni Tres ang

magkabilang pisngi ko.

122
 “Are you okay?” kunot noong tanong niya.

“Ah y-yes.. Yes I am good.” wika ko at tumango.

Tumango naman siya at sinulyapan din ang dinaanan

nila Josh.

“Matagal na ba kayong magkaibigan?” Tukoy niya kina

Dianne.

Tumango ako bago sumagot. “Yes. Since elementary.”

sabi ko kaya tumango siya. Hindi na siya nagsalita kaya
tumahimik na lang din ako.

Chapter 16

Pag-uwi namin ay kaagad akong umupo sa sofa habang

si Tres naman ay may tatawagan daw kaya nagpunta siya
sa may Garden.

Abala pa rin ako sa pag iisip ng mga ikinikilos ni Dianne.

I am bothered with her actions. May problema kaya siya?

“Hija mabuti at nandito ka na. May nagpadala sayo ng

bulaklak.” nakangiting wika ni Mommy at inabot sa akin
ang bungkos ng bulaklak.

Napakunot noo ako. Sino namang magbibigay ng

bulaklak sa akin. Hindi kaya si Tres? Pero magkasama lang
kami. He can give me flowers ng hindi nagpapadeliver.
May pagtatakang tinignan ko ang bungkos ng bulaklak.

“Ang sweet naman ng asawa mo at binigyan ka pa ng

bulaklak.” nakangiting wika ni Mommy kaya nginitian ko
na lang siya.

Tinignan ko ang bungkos ng bulaklak at tinignan kung

may card. Hindi nga ako nagkamali dahil meron nga.

123
 ‘To my Dearest Samantha.’

Enjoy your sweetest moment before I kill you.

Napahawak ako sa bibig ko upang mapigilan ang

pagkawala ng isang tili. The heck! Sino ang magpapadala
ng ganito? Bumilis ang tibok ng puso ko. The letter was
written in a bloody red color. At may bakas pa ng dugo!

“Anong nangyari Hija?” tanong ni Mommy na mabilis

na lumapit sa akin ngunit tumayo ako.

Ramdam ko ang pagsunod niya ng tingin sa akin ngunit

hindi ko siya sinagot. Mabilis akong lumabas ng bahay
at ilagay sa basurahan ang bulaklak. Ramdam ko ang
pananayo ng balahibo ko at ang pangangatal ng kamay ko.

“What is that?” tanong mula sa likod ko. It was Tres.

Hindi ko siya nilingon at hinawakan ang magkabilang
kamay ko. Pilit kong pinapakalma ang sarili ko.

Mula sa likod ko ay lumapit siya sa basurahan at kinuha

ang bulaklak na itinapon ko na.

“Itapon mo na yan!”sigaw ko sa kanya at akmang

aagawin ang bulaklak ngunit mabilis niya iyong itinaas
at kinuha ang card. Kita ko kung paano kumunot ang noo
niya at manlisik ang mga mata niya. I heard him a cussed.

“Do you have any idea who sent this to you?” seryoso
at kuyom ang kamaong wika niya kaya napayuko ako at
umiling.

Kahit anong isip ang gawin ko ay wala akong maisip.

Wala akong kaaway at kababalik lang namin ni Tres
kahapon dito. Sino naman ang magpapadala sa akin ng
ganito? Maybe it was a prank. Baka may nananakot lang sa
akin. Mga Istambay na walang magawa sa buhay.

124
 Napalunok ako. “B-Baka hindi para sa akin yan.”
pagpapaniwala ko sa sarili ko.

“Tss It was for Samantha. Sino pa bang Samantha

dito?” tila inis na wika niya bago inilabas ang phone.

“Brylle. I want you to conduct an investigation.

Someone just sent a fucking threat to my wife!” aniya sa
matigas na tinig.

Nasa mata niya ang galit at pag-aalala. Kuyom ang

kamao at madillim ang mukha. Hindi ko alam kung
tama ba ang nararamdaman ko ngayon. Lahat ng takot
at pangamba ko ay nawala habang nakatingin sa mukha
niya.

Matapos niyang ibinaba ang tawag ay mabilis akong

yumakap sa kanya. Ang pangamba sa dibdib ko ay unti-
unting nawala at pakiramdam ko ay ligtas na ligtas ako.

It was just a matter of 0.1 seconds to say that you have

already fallen inlove. Sa loob ng ganon kaikling oras ay
malalaman mo ang totoo mong damdamin. Love.

This is love. It was just a matter of seconds to fall in

love. A matter of seconds to confess your love.

“Don’t worry wife. Whoever pulled this trick to you will

suffer.” puno ng paniniguradong wika niya kaya napahinga
ako ng malalim.

Kahit hindi sabihin sa akin ni Tres ay ipinaparamdam

naman niya na mahal niya ako. Sa palagay ko ay sapat na
iyon. Iyon ang bagay na panghahawakan ko.

“I love you Tres.” bulong ko. Alam kong umabot iyon sa

pandinig niya ngunit hindi siya sumagot. Hindi ko na iyon
pinansin at hinigpitan ang yakap ko sa kanya.

125
 Kung mali man ang hinala ko sa nararamdamaan niya
sa akin ay hindi ko pagsisisihang umamin ako. I love him
and I’ll take the risk.

***

Nasa kwarto na ako at si Tres naman ay nasa Cr at

naliligo. Dapat ay uuwi kami sa bahay ni Tres dito sa
Maynila ngunit humiling si Daddy na dito na muna kami
magstay ng ilang araw dahil namimiss niya daw ako.
Pumayag naman si Tres kaya ngayon ay nandito kami sa
kwarto ko.

Napalunok ako dahil paglabas ni Tres ay nakatapi lang

siya ng Twalya sa bewang. Litaw na litaw ang abs niya na
may tumutulo pang tubig pababa.

Mabilis akong tumalikod ng higa at napalunok. Oh

damn! Bakit ba ganito kabilis ang kabog ng dibdib ko?
Nagpaulit-ulit sa utak ko ang mukha at ang abs niya.

Feeling ko ay uminit bigla sa kwarto kahit na nakatodo

ang aircon.

“Wife.” tawag ni Tres na umupo sa kama. Ramdam ko

ang paglapit niya sa akin at ang paghaplos niya sa braso
ko.

“Wife.” ulit niyang bulong sa tenga ko. Damn! He’s

teasing me.

Hinalikan niya ang braso ko ng ilang beses bago ako

pinihit paharap sa kanya. Mariin kong ipinikit ang mata ko.

“We did it multiple times but it feels like it was always

your first time?” bulong niya na pumatong sa akin. Iminulat
ko ang mata ko at sinalubong ang tingin niya.

“Tres. I…I..”

126
 “Shh. Just relax wife and enjoy.” wika niya bago ako
halikan. It was a passionate kiss. Sucking and biting. He
inserted his tongue in my mouth and played with it.

His hands starting to make a cicrular move in my

breast. He unbotton by pajama’s expertly and removed
my clothes. I arched my body when his mouth suck my
nipples.

“Tressss! Oh!” ungol ko. He is sucking and playing my

nipples with his tongue. Pakiramdam ko anumang oras ay
mawawalan ako ng malay.

He inserted his two fingers in my flesh. And damn it

feels heaven.

“Faster Tres!” I moaned.

After a swift move I am already naked. He kissed every

part of me. From my lips, to my breast, to my Navel and
down there, to my flesh..

All I did is moaned and arched my body. Caressing his

body with my hands.

After a few minutes he was already inside me. Thrusting.

Faster.Deeper. Until we reach the climax.

“Je t’aime.” bulong niya. Kahit na antok na antok na

ako sa pagod ay pinilit ko pa ring magsalita..

“Anong ibig sabihin non?” tanong ko sa kanya sa

inaantok na tinig. Pumikit ako at niyakap siya.

“Goodnight.” bulong niya bago ko naramdaman ang

hallik niya sa noo ko. Goodnight?

“Je t’aime.” bulong ko din sa kanya bago ako lamunin

127
 ng antok ngunit narinig ko pa ang bahagyang pagtawa
niya.

****

“Good morning wife.” nakangiting bungad ni Tres ng

magising ako kinabukasan.

Kumunot ang noo ko. “Morning?” tanong ko sa kanya.

Umaga na ba? Feeling ko kasi ay kakapikit palang ng

mga mata ko. We did it again. At kalahating oras niya lang
akong pinagpahinga kaya naman pakiramdam ko ay hindi
man talaga ako natulog.

“Yes Wife.” sagot niya at tumayo kaya umupo ako sa

kama.

“How was your sleep?” tanong niya kaya mabilis ko

siyang inirapan.

“Bitin!” wika ko sa kanya at kinamot ng bahagya ang

leeg ko.

Tumawa naman siya at lumapit sa akin. “Tulog mo ba

ang bitin o….” Binitin niya ang sinasabi niya ngunit alam
ko ang tinutukoy niya. Mabilis na namula ang mukha ko at
hinampas siya.

“Maliligo na ako!” wika ko at mabilis na itinakip ang

kumot sa katawan ko ngunit hinila niya iyon kaya napatili
ako. “Tres!” sigaw ko ng humantad ang katawan ko sa
paningin niya.

“I already saw everything wife. Not only saw but also

taste.” sabi niya na binuntutan ng mapanuksong tawa
kaya napaiwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung paano ko
tatakpan ang kahubaran ko sa harap niya.

128
 “Pervert!” sigaw ko sa kanya upang mapagtakpan ang
hiya ko.

Tumawa lang siya at lumait sa akin. Sa sobrang lapit ay

parang kahit hangin ay mahihiyang dumaan. “Do you want
me to join you in shower?” he asked in a husky seductive
voice. Unti-unti niyang inilalapit sa akin ang mukha niya.

Napalunok ako. “I-I can manage!” wika ko na mabilis

siyang itinulak at tumakbo papunta sa banyo.

Damn! He really know how to seduce me! Damn flirt!

Napangiti na lang ako. At wala sa sariling napahawak

sa dibdib ko.

129
 Chapter 17

Paglabas ko sa CR ay wala na si Tres sa kwarto. Isang maliit

na note sa may side table na lang ang nadatnan ko.

‘Wife I’ll be waiting for you down stairs.’

Napangiti ako at mabilis na nagbihis. Bago ako lumabas

ng kwarto ay inipit ko muna ang note sa may wallet ko.

Nadatnan ko sa baba si Mommy na kasama si Daddy

na nakaupo sa sofa.

“Goodmorning Mom, Dad.” wika ko na kapwa sila

hinalikan sa pisngi. “Where is Tres?” tanong ko sa kanila.

“Why didn’t you tell us?” seryosong tanong ni Daddy sa

akin kaya napakunot ang noo ko.

“About what?” tanong ko pabalik.

“Habang naliligo ka kanina ay may nagpadala ulit ng

bulaklak. And this time may kasama iyong patay na daga!
Tres immediately went out para mahabol ang nagdala
niyon dito.” puno ng pag-aalalang wika ni Mommy.

“W-What?!” Hindi makapaniwalang tanong ko.

“You should have told us Samantha! Hindi magandang

biro ang ganon! That was a threat!” sigaw ni Daddy na
tumayo pa at hinawakan ang sentido.

“K-Kanina pa ba umalis si Tres?” kinakabahang tanong

ko.

“I think ten minutes ago.” wika ni Mommy at lumapit

130
sa akin.

Binundol ako ng kaba. Baka may mangyari sa kanya

dahil sa ginawa niya. Mabilis akong tuamkbo palabas ng
bahay. Narinig ko pa ang pagtawag sakin ngunit hindi ko
sila pinansin. I am nervous. Paano kung may mangyari sa
kanyang masama? Nagpalingon lingon ako sa labas ng
bahay ngunit wala si Tres doon. Nasaan na ba yon?

Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may

nangyaring masama kay Tres!

“Anak. Tayo na sa loob. Doon mo na hintayin si Tres.”

si Mommy.

“Mommy p-paano k-kapag may nangyaring masama

kay Tres dahil dito?” naiiyak na tanong ko. Hindi pa rin
humuhupa ang kaba na nasa dibdib ko. Hanggat hindi ko
nakikita si Tres ay hindi ako mapapanatag.

“He will be fine hija.”

“But Mom whoever did this is crazy! Hindi natin

masasabi baka kung anong gawin niya kay Tres!” Histerikal
na sagot ko. Kunot na kunot ang noo ko at natatakot ako!

Akmang sasagot pa si Mommy ng marinig ko ang

papalapit na sasakyan. It was Tres car!

Pagkababang-pagkababa niya sa kotse niya ay mabilis

akong tumakbo palapit sa kanya.

“Anong nangyari?” mabilis na tanong ko at ininspeksyon

pa kung may sugat siya. “Hindi ka ba nasaktan? Wala
bang masakit sayo? Tell me Tres!” natatarantang wika ko.
Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko at ngumiti ng
bahagya.

“I’m fine wife. You don’t need to worry.” aniya kaya

131
 para bang nawala ang bara sa dibdib ko at nakahinga ako
ng maaayos.

“Bakit ba kasi sinundan mo pa yon?! Paano kung may

gawin siya sayo? Paano kung nasaktan ka?!” sigaw ko sa
kanya.

“Seeing you worried right now wants me to kiss you.

But your mother is here I think I’ll do it later.” bulong niya
habang yakap ako.

Iniyakap ko ang braso ko sa likod niya. “Sobra akong

nag-alala. Alam mo ba na para akong aatakihin sa puso
ng marinig kong sinundan mo ang nagpadala ng patay
na daga?! Hindi mo alam kung gaano ako natakot. Paano
kung masama talagang tao yon at saktan ka?” sita ko na
sumubsob pa sa dibdib niya.

“But I am fine. Hindi ko nga nahabol e. He was riding

a motorcycle at nagsuot siya sa makipot na eskinita kaya
hindi ko nagawang ipasok doon ang sasakyan ko. Swerte
niya dahil hindi ko siya nahuli pero malas niya dahil sa
susunod sisiguraduhin kong sa kamay ko ang bagsak
niya.” mahabang wika niya bago kinalas ang yakap namin.

“Hayaan mo na ang pulis ang mag imbestiga. Don’t put

yourself in danger.”

“Hindi pwede yon dahil ang ‘buhay’ ko ang nasa

panganib.” makahulugang wika niya na nagpakunot ng
noo.

Ako ang nasa panganib pero buhay niya ang tinutukoy

niya. I don’t get it.

“Do you think I need to buy a motorcycle?” biglang

tanong niya kaya nanlisik ang mga mata ko.

132
 “Don’t you dare Tres!” sigaw ko sa kanya at iniwan
siyang tumatawa.

Tss. Buy a motorcycle? Para ano? Para mabilis niyang

masundan ang nasa likod ng lahat ng ito? Never! Baka
dahil sa gaagwin niyang pagsunod ay mapahamak pa siya.

***

Sa hapong ding iyon ay dumating si Dianne sa bahay.

Nagulat pa ako dahil hindi ko akalaing dadalaw siya
ngayon. Tres went to his office dahil tumawag si Brylle.

“Pasensya na nga pala sa nangyari noong nakaraan.

Nasira ko ata ang lunch natin.” aniya ng madatnan ko siya
sa sala.

Ngumiti naman ako at tumabi sa kanya. “Okay lang

yon. How are you?” tanong ko sa kanya.

“Actually nagkaroon kami ng problema ni Mommy

kaya naman hindi ako okay ng mga sandaling iyon. Alam
mo naman kung paano kami mag away.” aniya na mapait
na napangiti.

Yes. Her mom is kinda strict. Hindi naman siya ganoon

kabait pero wala rin naman siyang pinakitang masama
kapag nasa kanila kami. She was civil and formal.

“Do you mind if I asked? Ano bang pinag-awayan niyo?

Maybe I can help.”

Ngumiti siya ng mapait. “Old issues. Unending fights

over her bad habits.” aniya na tila ayaw ng pag usapan
iyon. I understand her. Dati pa man ay iyon na ang reklamo
niya sa nanay niya.

Divorced ang Mommy at Daddy niya. At mula noon ay

wala ng ginawa ang mommy niya kundi magpakalulong

133
 sa mga bisyo. Alak, sigarilyo. Kahit na ang business nila ay
unti-unti ng nalulugi dahil napabayaan.

“I see. Would you like to go out? Like the old times.”

nakangiting wika ko. Biglang nagliwanag ang mukha niya
at ngumiti.

“Sure. May bagong bukas na Restobar na napuntahan

na namin ni Josh. We can go there.” nakangiting wika niya
kaya tumango ako. I think this will be better para naman
makalimot siya ng konti.

“I’ll get my bag then we will go.” sabi ko bago ko siya

iwan at mabillis na umakyat para kunin ang bag ko.

***

“SIR nakuha na namin ang CCTV footage sa subdivision

nina Ms. Samantha.” wika ni Brylle na ngayon ay kakapasok
lang ng opisina ko.

“Forward it to me via email brylle.” kunot noong wika

ko. I am thinking about what happen earlier.

Nakita ko ang tattoo sa may bandang binti ng taong

nakamotor at alam kong nakita ko na iyon dati. I just
cant remember where. Walang kaaway ang asawa ko at
kakabalik lang namin galing isla kaya wala akong makitang
dahil upang magkaroon siya ng kaaway.

Napatingin ako sa laptop ko ng tumunog iyon.

Binuksan ko ang email ko at pinanood ang CCTV. Ganon na
lang ang pagkuyom ng kamao ko ng makita ang pamilyar
na mukha. Damn it! I should have been aware of that!

Muli kong tinawag si Brylle at pinaimbestigahan sa

kanya ang taong nakita ko. I know there was something
fishy the first time I saw this person.

134
 Matapos kong utusan si Brylle ay sinubukan kong
tawagan muli si Alas. Isa pa itong lalaking ito. I am worried
with my wife pero nag aalala din ako kay Carissa.

“Hello brother!” mula sa kabilang linya ay wika ni Alas.

“Damn you Alas! Mabuti at sinagot mo ang tawag!

Where is Carissa?”

“Chill brother. Sabi ko naman sayo relax ka lang. I wont

hurt her okay.” aniya na tila natatawa sa pagkabahala ko.

“Paano akong makakasiguradong hindi mo siya

sasaktan?”

“You know me. I won’t hurt her.” seryosong wika niya

kaya natahimik ako. I know he has something for Carissa
even before. Ang pinag-aalala ko lang ay baka matakot si
Carissa sa kanya.

Bumuntong hininga ako. “Do you know where Dos is?”

tanong ko sa kanya.

“Bakit ako ang tinatanong mo? Try to call him bro.”

“Hindi kita tatawagan kung sumagot siya sa tawag ko.”

inis na wika ko bago muling sumulyap sa laptop kung saan
kitang-kita ko ang pamilyar na mukha.

“Baka nasa operasyon. Alam mo naman yon mahilig sa

action.” tumatawang wika niya kaya napailing ako.

“Gago! Kapag nahanap kita ay malalagot ka sa akin.

Isang galos lang ang makita ko kay Carissa ay ipapadala
kita sa giyera sa North Korea Alas!” sigaw ko sa kanya na
tinawanan niya lang.

“Not even a scratch bro. Kapag nagalusan siya ay baka

magkaroon ng world war four dahil sa inyo ni Dos. And

135
 please don’t tell Dos about us.” aniya bago pinatay ang
tawag.

“Asshole!” naiwika ko bago muling tumingin sa laptop.

Now I need to think of a plan to catch this dimwit. Kahit

gahibla ng buhok ng asawa ko ang masaling ay hindi ako
magdadalawang isip na patayin siya.

136
 Chapter 18

Alas otso na ng gabi ay nadito parin kami ni Dianne dito

sa Restobar. She keeps on complaining about her mother.
At ayoko naman siyang iwan basta na lang dito. She
already ordered two shots of Tequila at magkasunod iyong
inistraight.

“Bakit ako lang ang umiinom. You should try too Sam.”
aniya sa akin at sumenyas sa bartender ng dalawa pang
baso ng alak kaya napailing ako.

“Hindi ako umiinom Dianne. At saka walang magdadrive

sa atin kapag nalasing tayong pareho.” paliwanag ko sa
kanya.

“Isang shot lang Sam. Hindi ka malalasing sa isang

shot ng tequila.” aniya na binuntutan pa ng tawa.

“I think you’re tipsy. Lets go home Dianne. Hindi ka

naman sanay uminom.” wika ko at tumayo ngunit tinabig
niya nag kamay ko kaya bumuhos sa damit ko ang hawak
niyang alak.

“Oh I’m sorry Sam. I’m sorry.” wika niya habang

pinupunasan ang damit ko. Huminga ako ng malalim.

Sa tingin ko kasi ay sinadya niyang ibuhos ang alak sa

akin. Napailing na lang ako. Why would she do that? Baka
mali lang ako ng tingin.

“Its fine. Hintayin mo ako diyan. I’ll just go to restroom.”

wika ko kaya tumango siya.

Pagdating ko sa restroom ay mabilis kong pinunasan

137
 ang alak na tumapon sa akin. Pagkatapos ay kinuha ko ang
cellphone ko pero ganon na lang ang gulat ko ng makita
na ang daming missed call at sa iisang tao lang galing.

Napatalon pa ako sa gulat ng magvibrate iyon.

Lumakas na naman ang kabog ng dibdib ko. Huminga ako
ng malalim at sinagot ang tawag. “T-Tres.” bungad ko.

“Where are you?” seryosong wika niya kaya napalunok

ako.

Sinabi ko kung nasaan kami ni Dianne at sunod-sunod

na mura ang narinig ko. “Fuck! Wag kayong aalis diyan.
Papunta na ako.” mabilis na wika niya bago ibaba ang
tawag.

Paglabas ko ng bar ay nakita ko si Josh na kasama na

si Dianne. Kailan pa siya dumating dito? Baka tinawagan
siya ni Dianne.

Lumapit ako sa kanila. “Josh.” wika ko. Halatang

nagulat siya ng makita ako ngunit mabilis ding ngumiti.

“Sam. Tinawagan ako ni Dianne at mabuti nalang nasa

malapit lang ako.” wika niya na inalalayan si Dianne na
tumayo ng tuwid.

Napatango naman ako. “Buti at dumating ka. Pauwi

na rin kami ni Dianne.” sagot ko. “Okay ka na ba Dianne?”
tanong ko sa kanya.

Tumango lang siya at inirapan ako. Inirapan ako?Pinilig

ko ang ulo ko. Lasing lang siya kaya ganon ang kinikilos
niya. Pagpapaniwala ko sa sarili ko.

Inalalayan namin siya ni Josh magkabilaan para

makalabas ng bar. Pagdating namin sa labas ay saktong
nandoon na rin si Tres. Madilim ang mukha.

138
 “Tres.” wika ko ng lumapit siya sa amin.

“Lets go wife.” aniya nang makalapit sa amin.

“P-Pero..”

“I said lets go.” wika niya ng hindi nagbabago ang anyo.

Tumingin ako kina Josh at Dianne. “Okay lang ba

kung mauuna-” napahinto ako sa pagsasalita ng marahas
na bawiin ni Dianne ang braso niya mula sa akin kaya
napaatras ako.

“Dianne!” suway sa kanya ni Josh. Napakunot ang noo

ko. Ano bang nangyayari sa kanya?

“Just leave.” wika ni Dianne na basta-basta na lang

akong tinalikuran. Hindi ko alam kung anong nangyari at
bigla na lang siyang nagalit.

“Ako ng bahala sa kanya.” wika ni Josh na apologetic

ang tinig. Hindi ko maintindihan kung anong nangyayari
kay Dianne ngunit tumango na lang ako at nagpahila kay
Tres.

Pagdating namin sa sasakyan ay tahimik lang si Tres.

Hindi na rin ako nagsalita dahil okyupado ang isip ko sa
ikinikilos ni Dianne. She’s acting weird. Kaninang kami
lang ang magkasama ay okay naman siya.

“Were here.” pukaw ni Tres sa akin kaya napalingon

ako sa paligid. Tama siya. Nasa harap na kami ng bahay.
Inalis ko ang seatbelt ko at tumingin sa kanya.

“Hindi ka pa ba papasok?” tanong ko dahil hindi niya

inalis ang seatbelt niya.

“Pumasok ka na. I need to do something in the office.”

wika niya kaya naman lihim akong napabuntong hininga.

139
 “Galit ka ba sa akin?” tanong ko.

“May dapat ba akong ikagalit?”

“Dahil ba hindi ko nasagot kaagad ang tawag mo? Nag-

alala ka ba?” nakangiting tanong ko.

“Tss. Sinong asawa ang magpapaparty kung hindi

sumasagot ang asawa niya sa tawag? Hindi ko alam kung
nasaan ka.” angil niya na nakakunot noo sa akin kaya mas
lalo akong nangiti.

Lumapit ako sa kanya at ini-stretch ang noo niya gamit

ang dalawang diliri ko. “Huwag kang kumunot noo lalo
kang nagmumukhang matanda.” biro ko sa kanya ngunit
mas lalo lang nagdilim ang mukha niya.

“I am just twenty eight years old lady.” depensa niya.

“Oo nga. Sampung taon ang tanda mo sa akin.”

nakangiting wika ko.

“Tss. You don’t have to mention our age gap. Bumaba

ka na.”

“Its a fact. Sinasabi ko lang ang totoo.”

“I know it. Hindi mo na kailangan ipaalala.” Walang

emosyong wika niya kaya mas lalo akong nangiti.

“Akala ko nakalimutan mo e. Siyempre bata ang asawa

mo kaya kailangan ding magparty paminsan-minsan.
Millennial e.” Nakangising sabi ko.

“So partying with other men is good?!”

“Other men? Wala naman kaming kasamang lalaki ni

Dianne e.” Depensa ko pa.

“Anong tawag mo sa kaibigan mong lalaki?”

140
Sarkastikong wika niya.

“Excuse me Mister. Kaming dalawa lang ni Dianne

kanina. Dumating lang si Josh nang palabas na kami sa
bar.” Paliwanang ko sa kanya.

“Are you sure?” Paninigurado niya kaya kunwari ay nag

isip ako.

“Sure ba ako? Sandali ah. Iisipin ko muna.”

“Wife!” Sigaw niya kaya natawa ako ng malakas dahil

sa inis na nasa mukha niya.

“Kahit na sampung taon ang tanda mo ikaw pa rin

ang asawa ko. Swerte mo dahil bata at sexy ang asawa
mo. Pero mas swerte ka dahil loyal ako. At wala kaming
kasamang lalaki. Nagkwentuhan lang kami ni Dianne
dahil sa Mommy niya.” nakangiting wika ko kaya unti-unti
siyang napangiti. Nawala ang pagkakakunot ng noo niya.

“Tss.”

“Yan lang ba ang masasabi mo sa magandang asawa

mo?” Kunwari ay tanong ko sa kanya.

“Tss Fine I’m lucky to have you.”

“Seryoso?”

“Yes Of course. Do I look like I’m joking?”

“Totoo? Baka naman bola lang yan.”

“Tss. Pumasok ka na sa loob para makapagpahinga ka

na. Don’t wait for me dahil didiretso ako sa opisina..” aniya
kaya tumango ako. Gusto ko sanang tanungin kung anong
gagawin niya sa opisina ng ganitong oras pero pinigil ko
ang sarili ko.

141
 “Trust me wife.” aniya pa kaya ngumiti ako.

****

PAGPASOK ni Samantha sa gate ay mabilis kong

pinaharurot ang sasakyan ko papunta sa bahay ni Dos. I
need to ask him a favor. Tinawagan ko siya kanina at alam
niyang darating ako ngayon.

Pagdating ko sa harap ng bahay niya ay tatlong beses

pa akong bumusina bago bumaba ng kotse. Dos and Alas
are fraternal twins kaya naman hindi problema ang pag-
alam kung sino ang sino hindi kagaya ng identical twins.

“Tres.” wika ni Dos pagbukas niya ng gate. Hindi ako

sanay na tawaging kuya at hindi rin nila nakagawian na
tumawag ng kuya kaya walang problema sa amin iyon.

Nilagpasan ko siya at pumasok sa bahay niya. “I need

you to do me a favor Dos. My wife has a death threat at
hindi na ako natutuwa.” wika ko na naupo pa sa couch niya.
Tumaas ang kilay niya at tumungo sa may bar counter.
Kumuha siya ng dalawang kopita at sinalinan ng brandy.

“Your wife? So you already married the sixteen years

old lady.” nakangising wika niya matapos iabot sa akin ang
alak.

“She’s no longer sixteen years old Dos. Nasa legal age

na siya.” umiling si Dos at umupo sa kaharap kong couch.

“Yeah yeah. Bantay sarado mo ba naman. I still cant

believed that my older brother is obsess with a minor.”
natatawang wika niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.

“Kapag nagmahal ka hindi mo na iintindihin ang edad.”

seryosong wika ko at inisang lagok ang hawak kong alak.

“That sounds corny.” aniya at umiling pa bago tumingin

142
sa kawalan.

Tumawa ako at tumayo. Kinuha ko ang brandy at

nagsalin ulit sa baso ko. “I need a favor. Can you please
investigate this person for me?” inabot ko sa kanya ang
mga larawan at tinignan niya iyon.

“Why?” tanong niya.

“There’s a death threat for my wife. I don’t know who it

was pero malakas ang kutob ko na isa sakanila ang suspect
ko.” sagot ko sa kanya.

Tumango-tango naman siya. “For how much?” tanong

niya kaya napakunot ang noo ko.

“Brother wala ng libre ngayon.” nakangising wika niya

kaya binato ko siya ng throw pillow.

Tumawa naman siya at mabilis na umilag. “Pwede ng

bayad sa akin ang bahay mo sa baguio.” aniya kaya mas
lalo ko siyang sinamaan ng tingin.

“Dos-”

“Mahal ang bayad sa akin dahil ako mismo ang

gagawa ng trabaho. I will do it within two days. Lahat ng
impormasyon. Now choose brother kaligtasan ng asawa
mo o ang bahay mo?” tanong niya na binuntutan pa ng
tawa.

Napailing na lang ako at tumayo. Wala naman akong

magagawa. Dos is Dos. “I’ll sleep here for the night.” wika
ko at umakyat sa hagdan ngunit mabilis siyang nagsalita.

“Bakit dito ka matutulog? May asawa ko Bro!” aniya na

humarang pa sa daraanan ko.

I told her earlier that I wont sleep on their house. Hindi

143
 dahil matatagalan ako dito sa bahay ni Dos kung hindi
dahil gusto ko siyang matulog ng maayos. I can’t help
but to touch her more and more when we’re on the same
room. Hindi siya makakatulog ng maayos kung nandoon
ako.

“She needs rest.” tipid na wika ko at nilagpasan siya.

“Iba ka Bro!” dinig ko pang wika niya na binuntutan ng

tawa. Tss. Bakit ba nagkaroon ako ng dalawang kapatid na
abnormal. Tss.

Pagpasok ko sa kwarto ay mabilis akong humiga sa

kama. Parang agos na unti-unting bumalik sa ala-ala ko
ang unang pagkikita namin ni Samantha.

144
 Chapter 19

I was in a bad mood today. Galing pa ako ng Isla and those

damn idiots asked for a meeting! Mabilis akong bumaba
ng sasakyan at pumasok sa lobby. There I saw a girl.
Kapansin-pansin siya dahil sa inosente niyang mukha. She
has a round sparkling eyes, well define brows, pointed nose
and a sultry lips. She’s roaming and wondering around the
lobby. Hindi ko alam kung anong anong nagtulak sa akin
na umupo sa couch na malapit sa kanya.

“Sir the meeting will start in ten minutes.” wika ni

Brylle.

“Tell them I’ll be late.” wika ko at iminuwestra na umalis

na siya. Yumuko siya bago tuluyang umalis. Biglang umupo
ang dalagita sa katabi kong upuan. And Damn it! Nag init
ang pakiramdam ko dahil sa amoy niya. She has a sweet
scent. Nakasuot siya ng uniform kaya nakakasigurado
akong bata pa siya. And damn I have a boner for a high
school student!

Hindi naman siya mukhang naiinip at bagkus ay

nawiwili pa siya sa paggala ng paningin siya sa buong
lobby. Kinuha niya nag Cellphone niya sa bulsa ng uniform
niya at isinuot ang earphone.

Lahat ng kilos niya ay tinitignan ko. Maging ang pag

angat ng labi niya ay sinusundan ko ng tingin.Then she
started humming until she already sing a song that I wasn’t
familiar with.

There are days

145
 I wake up and I pinch myself

You’re with me, not someone else

And I am scared, yeah, I’m still scared

That it’s all a dream

‘Cause you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile

I’d stop the world if it gave us time

She’s tapping her feet while singing and humming and

I just can’t take my eyes off her.

‘Cause when you love someone

You open up your heart

When you love someone

You make room

If you love someone

And you’re not afraid to lose ‘em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

All my life

I thought it’d be hard to find

The one ‘til I found you

And I find it bittersweet

‘Cause you gave me something to lose

I smiled when she finish the song. She has an angelic

146
voice and I can’t keep myself from humming the song in
my head. Mabilis akong tumayo at lumapit sa reception
area.

“Yes Mr. Del Fuego?” nakangiting wika ng receptionist.

“Can you see that girl?” turo ko sa dalagita.

Tumango naman siya kaya nagpatuloy ako. “Order the

best cupcakes in a well known pastry shop. Then give it
to her. Ask her also if she needs anything and provide it.”
wika ko na ikinakunot noo niya.

“Sir?” halatang nagulat na wika niya.

“Dont ask. Just do it. Faster!”seryosong wika ko kaya

naman mabilis siyang kumilos para gawin ang iniuutos ko.

I smiled secretly when she ate the cupcakes I asked

for. Tss. Why cupcakes? Maybe because she’s a high school
student and I thought she would like it.

If Alas and Dos will knew about it, they will laugh at
me. Napailing ako.

I watched her as she enjoyed eating the cupcakes.

Hindi ako umalis sa lobby hanggat nandoon siya. Then Mr.
Valdez came. She embraced the old man at laugh happily.
It mesmerized the hell out of me. How can a girl had an
enchanting smile.

*End Of Flashback*

I smiled. That’s the time that I stalked her. I did

everything to make her mine. She’s my Sanity. And earlier
when I can’t reached her I thought I’ll be out of my mind.
Hindi lang si Dos ang tinawagan ko at hindi lang iisang tao
ang pinaghanap ko. Tss.

147
 ‘I’m crazy.’ Nailing nna bulong ko.

****

NAGISING ako sa marahang paghaplos sa buhok ko.

Unti-unti ay iminulat ko ang mata ko. There I saw the most
handsome face I ever seen.

“Tres.” malat ang boses na tawag ko sa kanya.

“Morning wife.” aniya at mabilis na humalik sa labi ko.

Niyakap ko siya at sumubsob sa dibdib niya.

“Kakabalik mo lang?”

“Yes. I think 30 minutes ago.” Aniya na tumingin pa sa

relo niyang pambisig.

“30 minutes mo din ba akong tinititigan?” Muling wika

ko at pumikit.

Tumawa siya na tila musika sa pandinig ko. “Yes I

am watching you for 30 mintues now.” Amin niya kaya
napangiti ako.

“I’m still sleepy. Anong oras na ba?” tanong ko sa kanya.

“Its already Nine am.”

“Maaga pa.” tamad na tamad na wika ko.

“Tss. Lazy. Tumayo ka na diyan at ng makakain na

tayo.” aniya at nagsimula ng tumayo ngunit mas niyakap
ko siya.

“Alam mo bang gustong-gusto ko ang amoy mo?” wala

sa loob na sabi ko sa kanya. At suminghot pa upang mas
maamoy ko siya lalo.

Tumawa siya ng mahina kaya napakunot ang noo ko.

I feel irritated. “Bakit tumatawa ka?” bumangon ako at

148
kunot noo siyang tinignan.

“Am I not even allowed to laugh here?” tanong niya

habang nakataas ang dalawang kilay.

“Wag kang tumawa walang nakakatawa.”

nakasimangot na wika ko at tumayo ngunit mabilis din
akong napaupo ng mahilo ako.

“Hey are you okay wife?” tanong niya habang

nakahawak sa siko ko.

Napahawak ako sa ulo ko bago tumango. Siguro ay

nabigla lang ako sa pagtayo. “I’m fine.” sagot ko.

Napatingin ako sa kanya. Ewan ko pero naiirita ako

dahil bahagya siyang nakangiti. Iniiwas ko ang tingin sa
kanya at tumayo. Akmang lalabas na ako ng kwarto ng
magsalita siya.

“Wife ayaw mo bang maligo muna?” tanong niya.

Napatingin ako sa suot ko. Nakapajama pa din ako.

Umiling ako sa kanya. “Nagugutom na ako.” sabi ko at
iniwan siya sa loob ng kwarto ngunit ilang sandali pa ay
nakasunod na siya sa akin.

“What do you want to eat? I’ll cook for you.”

Hindi ko siya pinansin at dumiretso sa kusina. “Nasaan

sila Mommy?”

“Umalis siya kasama si Dad.”

Binuksan ko ang Ref at kumuha ng mansanas ngunit

naka-isang kagat pa lang ay ay binitawan ko na iyon. I
want something. Hindi ko alam kung ano pero may gusto
akong kainin.

“What do you want to eat wife?” Nilingon ko siya

149
 at sinamaan ng tingin. Nakakairita siya. Kanina pa siya
tanong ng tanong.

“Bakit ba paulit-ulit ka? Kanina ka pa nagtatanong?”

Ngumisi siya sa akin at lumapit. “Bakit ba ang sungit

mo?” ganting tanong niya.

Bakit nga ba? Hindi ko din alam. Masama lang siguro

ang gising ko ngayon. Gusto ko pang matulog. Hindi ko na
siya pinansin at umupo na lang sa mesa.

“Gusto ko ng Macaroni Salad.” natatakam na wika ko

makaraan ang ilang sandali.

“Ha?”

“Macaroni Salad ang gusto kong kainin.” wika ko pero

mas lalong kumunot ang noo niya.

“This early?”

“Malamang! Hindi naman pwede mamayang gabi!”

sarkastikong wika ko.

Kumunot ang noo niya at tila may naisip.

“Wife.” akmang lalapit siya sa akin ngunit naunahan

siya ni Ising na lumapit sa akin habang hawak ang may
kalakihang kahon.

“Ma’am may nag iwan po. Sabi para sa inyo daw po.”
si Ising habang karga ang kahon. Bigla akong binundol ng
kaba.

Nanginig ang kamay ko at parang nahihirapan akong

huminga. Hindi naman siguro to isa sa mga prank na
ipinapadala sa akin hindi ba? Bago ko pa naabot ang box
ay naunahan na ako ni Tres.

150
 Mabilis na kumilos si Tres at kinuha ang Box at itinakbo
palabas.

“Tres!” tawag ko sa kanya at sa nanghihinang tuhod ay

mabilis ko siyang sinundan. Abot-abot ang kaba ko.

“Ma’am-” hindi ko pinansin si Isang at mabilis na

lumabas ng bahay. Nasa labas siya ng gate at palingon-
lingon pa. Mabilis niyang inihagis ang kahon sa bakanteng
lote.

“Tres! Ano bang nangyayari?” takang tanong ko ng

makalapit ako sa kanya. Hindi niya ako sinagot at lumapit
sa lugar kung saan niya inihagis ang kahon.

Sumabay ako sa paglalakad sa kanya at ganon na lang

ang ang pagtili ko sa nakita ko.

“Oh my gosh!” sigaw ko ng makita ang patay na pusa

sa kahon kasama ang mga lantang bulaklak, isang card at
nakakalat pa doon ang dugo ng pusa. Nanginig lalo ang
katawan ko dala ng takot. Mabilis na umagos ang luha sa
mga mata ko. Damn! This is not a joke.

“Dont look wife.” aniya na kinabig ako payakap sa

kanya.

“T-They w-will k-kill me T-Tres.” umiiyak na wika ko. I

am scared. Natatakot ako na baka pati si Tres ay masaktan.
Natatakot ako dahil kung sino man ang may gawa nito
ay baliw. “I-I d-didn’t do..... a-anything w-wrong. W-Wala
naman akong k-kaaway.... They are insane. ..They will kill
us.” Patuloy ko sa pagitan ng paghikbi.

“Shh. I’m here wife. Hindi ko hahayaang masaktan ka.”

naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya.

151
 Chapter 20

Napatingin ako kay Tres na kanina pa nakatitig sa akin.

Nanunuot ang tingin niya hanggang sa buto ko. Iba ang
titig niya ngayon kumpara sa mga pagtitig niya sa akin
noon.

“M-May problema ba?” Tanong ko sa kanya at naupo

sa gilid ng kama. After what happen ay pumasok kami
ng bahay. Dumiretso kami sa kwarto dahil parang nahilo
ako sa nangyari. Nag paulit-ulit sa utak ko ang itsura ng
patay na pusa na mas lalong nakadagdag sa sama ng
pakiramdam ko. Parang maduduwal ako.

Nagkibit balikat siya at lumapit sa akin. “I’m just

scared. Natatakot ako na baka may mangyaring masama
sayo.” bulong niya habang yakap ako mula sa likod ko.

Napapikit ako at bahagyang napangiti.

“Thank you Tres. Thank you for being with me. For
protecting me.” Wika ko at humarap sa kanya.

Ipinatong ko ang dalawang kamay ko sa batok niya.

“Thank you.” Sabi ko pa bago tumingkayad at gawaran
siya ng halik.

Gumanti siya ng halik sa akin at binuhat pa ako.

Ipinulupot ko ang dalawang binti ko sa bewang niya.

Humiwalay siya sa akin at nakangiting nagsalita.

“Kailan ka pa bumigat ng ganito?”

Kumunot noo ako. “What?! Mabigat ako!”

152
 “Yeah. Tumaba ka din.” Nakatawang wika niya kaya
nainis ako. Akmang aalis na ako sa pagkakapasan niya ng
mabilis siyang yumukod na nakapagpatili sa akin. Mabilis
kong hinawak ang kamay ko sa leeg niya upang hindi ako
mahulog.

“What are you doing?!” Inis na tanong ko. Nakayukod

pa rin siya habang buhat ako sa harap niya.

“I want to kiss you again.” Aniya at mabilis na inangkin

ang labi ko habang nasa ganoon kaming posisyon.

Isang tili na naman ang naipit sa bibig ko ng tumuwid

siya ng tayo. He’s still kissing me torridly. Akala ko ay
mauubusan na ako ng hininga mabuti na lang at kusa
siyang bumitaw.

Kunot noo akong nakatingin sa kanya. Kanina pa siya

ngiti ng ngiti at naiirita talaga ako sa ngiti niyang iyon. “Put
me down.” Wika ko sa kanya ngunit umiling siya.

“Tres!” Sigaw ko sa kanya.

“Yes Mrs. Del fuego?” Nakataas kilay niyang tanong.

“I said put me down!” Inis na pinalo ko ang dibdib niya.

“Bakit ba paiba-iba ka ng mood?” Nangiting wika niya.

Inirapan ko siya at yumakap sa kanya. “Bitin ata ang

tulog ko.” Nakangusong wika ko habang nakapatong ang
baba ko sa balikat niya.

“Anong oras ka bang natulog?”

“Pagkahatid mo sa akin ay naghilamos lang ako tapos

natulog na.”

“Pero bitin pa rin ang tulog mo? You slept for over nine
hours.”hindi ko makita kung anong ekspresyon ng mukha

153
 niya dahil nakayakap ako sa kanya.

“I dont know. Gusto ko lang mahiga habang kumakain

ng macaroni salad.” Mabilis akong lumayo sa kanya at
nakangiting tinignan ang mukha niya.

“Magluto ka ng macaroni salad.” Nakangiting wika ko

na tila nakalimutan na ang nangyari kanina.

“Are you sure wife?” Kunot na ang noo niya at nawala

na ang ngiti sa labi niya pero ang pinagtataka ko ay mas
naiinis ako.

“Mukha ba akong nagjojoke?!” Inis na wika ko. “Put

me down.” Sabi ko pa sa kanya . Binaba naman niya ako at
tinitigan lalo bago muling nagsalita.

“Lets go. I’ll cook for you.” Aniya habang hawak ako sa
kamay.

“Sandali!” Pigil ko sa kanya.

“Why?”

“Tinatamad akong maglakad. Pasanin mo ako.”

Nakangiting suhestiyon ko kaya mas lalong kumunot ang
noo niya. “Pwede ba wag ka ngang sisimangot nakakainis
ka na ah!” Sigaw ko sa kanya. Naiinis talaga ako. Ayoko
siyang nakangiti pero mas lalong ayoko siyang nakakunot
noo.

“Wife.”

Inis na inunahan ko siyang lumabas ng kwarto.

Kakainis kasi siya. Kung ayaw niya pwede naman niyang
sabihin bakit nakakunot noo pa siya? Hindi ba niya alam
na nakakainis siyang tignan?

“Wife?” Tawag niya ulit sa akin.

154
 “Ano?!” Paangil na sagot ko ngunit patuloy pa rin sa
pagbaba.

“I’m sorry okay. Nagugulat lang ako sa kinikilos mo.”

“May nakakagulat ba kung maglalambing ako

minsan?!”

“That’s why I’m sorry. Lets go I’ll cook for you.” Sabi
niya.

“Tres!” Tili ko ng bigla niya akong buhatin. Bridal style.

Tumawa siya at mabilis pa akong hinalikan habang

naglalakad papunta sa kusina.

Iniyakap ko na lang ang dalawang kamay ko sa leeg niya

at tinitigan ang mukha niya. “Tres do you have friends?”
Tanong ko sa kanya ng makarating kami sa Kusina.

I am curious. Wala pa kasi akong nakita ni isang

kaibigan niya. Even his brother. Hindi man niya pinakilala
sa akin.

Binaba niya ako sa upuan at tumingin sa akin.

“Yes I do. Pero hindi na kami nagkikita. Nasa abroad

sila.” Pumunta siya sa may cabinet at kumuha ng macaroni.
“Why did you ask?”

Nagkibit balikat ako. “Wala ka kasing ipinapakilalang

kaibigan sa akin. Even your brother hindi ko pa nakikita.”

Sumandal siya sa may sink at tumingin sa akin. “I will

introduce you to them one day.”

Tumango ako. “Can you please tell me about your

brother? Wala akong masyadong alam sayo e.”

“I have two siblings. They are twin. Si Dos at si Alas.

155
 They are Fraternal twin. Two years ang tanda ko sa kanila.
We grew up in States then bumalik kami ng pilipinas when
I am eighteen years old. “ kwento niya habang inihahanda
ang mga ingredients. “Tumira kami sa Isla. That Island is
so precious to my parents. Sa aming magkakapatid ay ako
ang nagukol ng interes sa Isla. I know the twins love the
Island pero sila ang tipo ng taong hindi makukuntento
sa iisang lugar. Dos loves action and adventure kaya
ngayon ay may sarili siyang Detective agency while Alas is
a Hotelier. While me I love the life in the Island.” Aniya at
sumulyap pa sa akin.

Ngumiti ako. “I love the Island too.” Wika ko kaya

napangiti siya.

“I’m a ruthless devil when it comes to business. Ang iba

ay natatakot sa akin. Maybe because of my reputation. My
father thought me to be ruthless in terms of business. Ang
sabi niya kapag naging mabait ako sa mga kakompetensiya
ko ay matatalo ako. I follow his advice. And he is right.”

“But you are not a Devil. Not to me. Matigas lang ang
ulo ko at hindi ko matanggap na pinambayad ako ng
Daddy ko.” Bulong ko kaya tumawa siya.

“Yes I know that wife.”

“Ang alin?”

“That you are stubborn.” Binuntutan niya ng tawa ang

sinabi niya kaya inirapan ko siya.

“Forget about the payment wife. You are not a payment.

I chose you to be my wife. May pambayad utang ba na
pinagluluto pa ang nagkautang sa kanya?” Nakangiting
wika niya kaya lumapit ako sa kanya at niyakap siya.

“Kaya nga swerte ako e.” Nakatawang sagot ko.

156
 “You make the worst of me but then you gave me the
chance to show the best in me. And I am more luckier to
have you in my life. Je t’aime wife.”

Ngumiti ako ngunit biglang kumunot ang noo ko.

“Umaga na Tres.”

“I know.” Nakangising wika niya.

“Bakit nag papagoodnight ka pa?” Takang tanong ko

na tinawanan niya lang.

157
 Chapter 21

“I already had an update Bro. And you won’t believed it.”

Bungad sa akin ni Dos kaya mabilis na kumunot ang noo
ko. Iniabot niya sa akin ang Folder na naglalaman ng mga
background ng taong pinaimbestigahan ko.

Mabilis ko iyong binuksan at ganoon na lang ang

pagkuyom ng mga kamao ko. “Damn it!” sigaw ko at
inihagis ang Folder.

“Kanina lang ay may nagpadala ng patay na pusa sa

asawa ko.” Umpisa ko at inabot sa kanya ang Card na
kalakip ng patay na pusa. And remembering how scared
my wife is ay parang gusto kong sakalin ang taong naging
dahilan non.

‘You won’t have everything Samantha. I will kill you.’

Iyon ang nakasulat sa note na nasa kahon. Hindi ko na

pinakita iyon kay Samantha dahil lalo siyang matatakot.
And I swear hindi ako titigil hanggat hindi ko nahuhuli ang
mga nananakot sa asawa ko.

I am really scared earlier. Hindi para sa sarili ko kung

hindi para kay Samantha. Paano kung bomba pala ang
laman ng box na iyon? Hindi ko alam ang gagawin ko kung
mawawala sa akin si Samantha and I will kill anyone who
will hurt her.

“Anong plano mo ngayon?” tanong ni Dos kaya

napatingin ako sa kanya.

“My plan is to take down everyone who try to hurt my

158
wife.” matalim ang tinig na wika ko.

Napakuyom ang kamao ko at sumulyap sa laman ng

folder na nagkalat sa sahig. I will kill the bastards who will
touch my wife.

***

“KAILANGAN na talaga nating magreport sa pulis.

This is not funny anymore!” galit na usal ni Daddy habang
hawak ang sentido.

“Tawagan mo ang kumpare mo para matulungan

tayo. Baka kung ano pang mangyari kay Samantha dahil
sa baliw na nagpapadala sa kanya ng kung ano-ano!” si
Mommy na nakaupo sa sofa halata sa mukha niya ang
pagaalala. Dahan-dahan kong isinarado ang pinto ng
library at tumungo sa may garden.

Napabuntong hininga ako. I am really scared. Bago

umalis si Tres ay hinintay niya munang dumating sila
Daddy. Sabi niya ay may pupuntahan siya. Ayoko sana
siyang umalis dahil masama ang kutob ko ngunit
nagpumilit siya. I don’t know. Malakas ang pakiramdam
ko na may mangyayaring hindi maganda.

Napatalon pa ako sa gulat dahil tumunog ang

Cellphone ko. Mabilis na napakunot ang noo ko.

Kinuha ko iyon at sinagot. “Dianne?” bungad ko sa

kabilang linya.

“S-Sam p-puntahan mo ako please.” basag ang boses

na sagot niya kaya mas lalong napakunot ang noo ko.

“Anong nangyari?” kinakabahang wika ko.

“Si J-Josh… Si J-Josh.” Binundol ako ng kaba at

nahirapang huminga. Ano bang nangyayari?

159
 “A-anong nangyari kay Josh?” tanong ko sa kanya.

Napatayo ako at napakagat labi. Hindi ko

maipaliwanang ang kabang lumulukob sa akin. Mabilis
ang tibok ng puso ko at nangangatal ang mga kamay ko.

“P-Puntahan mo ako please.” muling iyak niya. Hindi

na ako nagdalawang isip na sumagot sa kanya.

“Pupuntahan kita. Nasaan ka ba?” Tanong ko. Hindi

na ako nag aksaya ng oras at mabilis akong lumabas ng
bahay.

Hindi ko alam kung bakit ganito na lang ang bundol ng

kaba sa dibdib ko. Paano kung may nangyaring masama
kina Josh?

May kung anong pumipigil sa akin na huwag pumunta

ngunit natatalo iyon ng pag-aalala para sa mga kaibigan
ko.

Pagdating ko sa bahay nina Dianne ay dire-diretso

akong pumasok dahil nakabukas naman ang gate.

“Dianne!” sigaw ko ngunit walang sumasagot.

Nakabukas ang front door at nagkalat ang mga gamit.

“Dianne!” muling sigaw ko. Tuluyan na akong pumasok

sa loob ng bahay at ganon na lang ang gulat ko ng makita
ang mga patay na hayop.

“Oh my God!” tili ko at mabilis na napaatras.

Gilit ang leeg ng pusa at aso na nakapalibot sa sala.

Gusto kong maduwal at magsuka ng magsuka dahil sa
masangsang na amoy na nanggagaling sa dugo ng hayop.

Mabilis akong binundol ng kaba. Nanginig ang tuhod

ko at parang anumang oras ay matutumba ako. Sinong

160
matinong tao ang gagawa nito?

‘Si Dianne?! Nasaan na si Dianne?’

“Dianne!” sigaw ko ulit ngunit mabilis din akong

napatigil ng maramdaman ko ang malamig na bagay na
nakadikit sa likod ng ulo ko.

“One wrong move and you’ll die.”wika ng boses na

nagmula sa likod ko. A very familiar voice.

Takot, pagkalito, pangamba at galit ang nararamdaman

ko ngayon. Bakit? Anong ginawa ko?

***

“DAMN it! I will kill that bastard!” sigaw ko at malakas

na ibinato ang hawak kong baso na lumikha ng malakas
na tunog.

“Calm down br-”

“Calm down? How can I calm down kung nasa

panganib ang buhay ng asawa ko? Are you trying to make
me laugh?!” sigaw ko sa kanya.

Nakita ko siyang umiling ngunit hindi sumagot.

Huminga ako ng malalim at hinawakan ang sentido

ko. I was about to go earlier but then tumawag sa akin
ang Daddy ni Samantha. According to him ay nawawala si
Samantha. Hindi daw siya nagpaalam na aalis. They tried
to call her phone at may sumagot daw pero isang tili ang
narinig nila.

I am damn worried!

I am sure nasa kanila ang asawa ko. Those bastards

kahit isang galos lang ang makita ko ay papatayin ko sila.

161
 “Saan ka pupunta?” tanong ni Dos nang maglakad ako
palabas ng bahay.

Hindi ko siya pinansin. Sumakay ako sa kotse ko at

pinaharurot iyon. Hindi pa ako kinabahan ng ganito sa
tanang buhay ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag
may nangyaring masama sa asawa ko. I will kill them first.

***

KAHIT nahihilo ay pinilit kong imulat ang mga mata ko.

Konti lang ang naaaninag ko dahil umiikot pa ang paningin
ko. Madilim. Nakakasuka ang amoy.Pinikit-pikit ko ang
mga mata ko hanggang makapagadjust ang paningin ko.

‘Where am I?’ Puro pader lang ang nakikita ko. May

mga gamit kagaya ng kartilya. Mga kahoy. Bakal at mga
paso.

“Gising na pala si Sleeping beauty.” tinig na

nakapagpaalala sa akin ng nangyari.

Nasa bahay ako nina Dianne. Magulo. May patay na

hayop! Masangsang ang amoy at nakakasuka!

Umatras ako hanggang marinig ko ang boses na yon.

Gusto kong lumingon at kumpirmahin ang hinala ko
ngunit may pumalo sa ulo ko. Bago ako mawalan ng malay
ay isang pares pa ng paa ang nakita ko. Hindi ko nakita
kung sino.

Napabalik ako sa kasalukuyan ng mula sa likod ko

ay lumitaw ang kahuli-huliang tao na pag iisipan ko ng
masama.

“Ikaw?!” gulat na bulalas ko.

“The one and only.” aniya na yumukod pa.

162
 “B-Bakit?” Puno ng sakit na tanong ko. Parang biglang
nanikip ang dibdib ko ng nginisian niya lang ako at
tawanan.

Nang hindi siya sumagot ay muli akong nagtanong

kahit na natatakot ako sa maaari niyang isagot.

“I-Ikaw din ba ang nagpapadala ng mga death threat

sa akin?” lakas loob na tanong ko.

“You got it right Brat!” sa kauna-unahang pagkakataon

ay sinagot niya ako na mas lalong nakapagpalito sa akin.
Bakit anong ginawa ko sa kanya? Bakit gusto niya akong
patayin? Si Dianne? Anong ginawa niya kay Dianne?

“B-Bakit Josh?” puno ng sakit na tanong ko. Siya ang

kahuli-huliang taong paghihinalaan ko. Kapatid, kaibigan
at ang tagapagtanggol ko. Pero bakit?

163
 Chapter 22

“B-Bakit J-Josh?” Puno ng pagtatakang wika ko. Wala

akong pinakitang masama sa kanya. I treated him like a
brother at ni sa hinagap ay hindi ko siya pinagisipan ng
masama.

Umiling-iling si Josh at kunwa’y natatawa sa sinabi ko.

“Bakit?” tanong niya na pinalobo pa ang pisngi

gamit ang dila. “Hmm sabihin na lang natin na
mapapakinabangan kita.”

“A-Anong ibig mong sabihin?” kinakabahang tanong

ko.

Inilabas niya ang baril na mula sa likod niya at ginamit

iyon sa pagkamot sa ulo niya. Kinabahan ako. Hindi siya
ang Josh na kilala ko.

“Alam mong gusto ko si Dianne. Gustong-gusto ko siya

pero nasaktan ang pinakamamahal kong Dianne dahil
sayo!” sigaw niya at mabilis na itinutok sa akin ang baril
niya kaya nahigit ko ang hininga ko.

“A-Ano bang ibig mong sabihin?! Hindi kita

maintindihan!” puno ng kalituhan na wika ko.

Tumawa siya at kinuha ang kartilya. Ganon na lang ang

gulat at takot ko ng makita kung ano ang nasa loob.

“A-Anong ginawa mo kay Tita?!” gulat na wika ko ng

makita ang duguang babe na nakasakay sa loob niyon.
Gusto kong maduwal. Nilalangaw na ang katawan at
sobrang baho ng amoy. Marahil iyon ang naamoy ko

164
kanina pa.

Gusto kong takpan ang ilong ko ngunit nakatali ang

mga kamay ko.

“Tita Leila. Mommy siya ni Dianne pero ano ang ginawa

niya kay Dianne? Lagi niyang sinasaktan! And to get my
revenge I killed her.” aniya na tumawa at hinaplos pa ang
pisngi ng bangkay.

Basang-basa na ang mukha ko ng luha. Takot at

pangamba at awa ang nararamdaman ko ngayon. Josh
needs Psychological help! Wala na siya sa katinuan!

“Itigil mo na ito Josh! Parang awa mo na!” pakiusap ko

sa kanya. Wala akong maisip na dahilan kung bakit niya
ginagawa ito. Wala akong kasalanan sa kanya!

“Why would I? kaya nasasaktan ng ganito si Dianne ay

dahil sayo! Dahil sa inyong lahat!” sigaw niya at mabilis na
tinadyakan ang kartilya kaya tumilapon ang bangkay sa
paanan ko na nakapagpatili sa akin.

Napapikit ako! I can’t take it anymore! ‘Tres help me

please!’

“Please josh pakawalan mo na ako dito. Wala akong

ginawa kay Dianne! Kaibigan ko siya at importante siya sa
akin. Importante kayo sa akin!”

Tumawa siya ng malakas at pinaikutan ako.

“Importante?! Huwag mo akong lokohin Samantha!
Walang importante sayo kung hindi ang sarili mo!”
hinawakan niya ang buhok ko sa likod at itiningala sa
kanya.

“Dianne is crying. Pinaka ayokong nakikita siyang

umiiyak that’s why I’m doing this! I will protect her!” aniya

165
 kaya napakunot noo ako.

“S-Saan mo dinala si Dianne?!” hindi makapaniwalang

tanong ko sa kanya.

“Uh-oh! Saan ko nga ba dinala ang prinsesa ko?”

parang baliw na tanong niya. Marahas niyang binitawan
ang buhok ko at muling tumungo sa harapan ko.

“Alam mo ba ang dahilan kung bakit ka nandito? Dahil

iyon sa asawa mo!” sigaw niya kaya natigilan ako.

“D-Dahil kay Tres?” hindi makapaniwalang tanong ko.

“Tres Del Fuego. Unang kita palang sa kanya ni Dianne

ay nagkagusto na siya sa Asawa mo.” umiiling na wika niya.

Si Dianne? May gusto kay Tres? Puno ng pagtataka

ko siyang tinignan. Hindi ko siya masundan. Hindi ko
masundan ang sinasabi niya.

“A-Anong ibig mong sabihin?” takang tanong ko

habang malakas ang tambol ng dibdib ko dala ng kaba. I
need time. I need to do something to escape. Kailangan ko
siyang lansingin.

Tumawa siya pagak at nagpatuloy. “Two years ago ay

nakita ni Dianne si Tres sa harap ng school natin. He was
standing with all his might na para bang hari. That day ay
sinabi sa akin ni Dianne na may gusto na siyang lalaki. I
saw that man. Araw-araw nasa harap ng school. Alam mo
ba kung anong gusto kong gawin sa mga sandaling iyon?
Gusto kong patayin ang Del Fuego na yan?! I want to kill
that bastard!” sigaw niya. Napuno ako ng pagtataka at
pinanatili sa isip ko ang tanong na gumugulo sa akin.

Bakit naman magpupunta si Tres sa school namin?

“At the night of the party ng sinabi niya na asawa mo

166
siya ay gusto kong matuwa dahil malalayo siya kay Dianne
pero tangina! Hindi siya nakalimutan ni Dianne! She
stalked her day and night! At nang malaman niya na kasal
na kayo ay umiyak siya ng umiyak! Do you know how I feel
to see her cry because of that damn bastard?!” sigaw niya
sa mukha ko at marahas na hinawakan ang panga ko.

“W-Walang a-alam si Tres! W-Wala kaming alam sa

nararamdaman ni Dianne.” kahit hirap ay pinilit ko pa
ring isatinig iyon. Isang malakas na sampal ang tumama
sa mukha ko na nakapagpamanhid sa kabilang parte ng
pisngi ko. It hurts badly.

“Walang alam?! Ayaw mo lang malaman dahil

makasarili ka!” sigaw niya.

“Hindi ako makasarili! Ikaw ang makasarili! Kung

mahal mo si Dianne hindi mo gagawin lahat ng ito Josh!
Wake up! Hindi ganyan ang pagmamahal!”

“You’re funny Sam! Mamahalin ako ni Dianne kapag

nawala ka! Sa palagay mo bakit kita nagawang dalhin
dito? I cannot do it in my own.” nakangising tanong niya.
Kinabahan ako sa naisip ko.

“Hindi! N-Nagbibiro ka lang!” sigaw ko sa kanya ng

maisip ang pinupunto niya.

“Bakit naman siya magbibiro Sis?” mula sa pinto ay

lumabas si Dianne.

Walang kahit na anong galos. Nakangiti siyang lumapit

sa akin at hinalikan pa ang pisngi ko.

Hindi makapaniwalang tinignan ko siya. “D-Dianne?”

“Yes my dear Samantha. Kami ang nasa likod ng threat

sayo. Biruin mo yon hindi mo kami pinaghinalaan. How

167
 stupid and gullible you are. Ang sarap mong paikutin sa
kamay ko.” aniya na puno ng galit sa mga mata.

“D-Dianne I-itigil niyo na ito! Wala kang mapapala sa

mga ginagawa niyo!”

“Mali ka Samantha! Kapag namatay ka na ay

mapapasaakin si Tres. Magiging masaya kami ni Josh!”
sigaw niya sa akin.

Betrayal and pain. This two feeling is enough to kill

me right now. Bakit? I thought we are friends? Akala ko
totoong kaibigan sila? Pero bakit ganito?

Naninikip ang dibdib ko at mariing kumuyon ang mga

kamao ko.

“You’re greedy!” sigaw ko sa kanya at bumaling kay

Josh. “Can’t you see? Ginagamit ka lang niya para makuha
niya ang gusto niya. Wake up Josh! Hindi ka niya mah-”
isang malakas na sampal na mula kay Dianne ang pumutol
sa sasabihin ko.

“Wala kang Alam Samantha! Kailangan mo lang

namang mamatay para wala ng sagabal sa amin!” sigaw ni
Dianne bago sabunutan ang buhok ko patingala sa kanya.

“Without you matatahimik kami ni Josh at magiging

akin si Tres. I will comfort him to your lost.” nakangiting
wika niya.

“You’re crazy!”

***

“SIGURADO ka ba diyan sa lead mo?” kinakabahang

tanong ko kay Dos. Meron na siyang natanggap na lead
kung nasaan si Samantha. Earlier I went to the office. May
bagong ibinalita sa akin si Brylle.

168
 Ang mga taong pinaimbestigahan ko kay Dos ay mga
kaibigan ni Samantha. At ayon sa imbestigasyon ay lulong
ang dalawa sa drugs. Ang mga pinalakad ko naman kay
Brylle ay tungkol sa flower farm. Ang mga bulaklak na
ipinadala kay Samantha ay galing sa iisang flowershop.
Nakita ko ang logo ng flowershop sa tattoo ng lalaking
hinabol ko noong nakaraan.

I didn’t ask Dos for this dahil gusto kong matapos niya
agad ang imbestigasyon sa dalawang yon. I want him
to dig deeper with Samantha’s Friends at tama nga ang
hinala ko.

Those two were related to a new restobar that was

under surveillance. Ang mga alak na sineserve nila ay may
halong drugs. It was to make the customer high at mas
lalong malango ang mga ito sa bisyo.

Pinuntahan na din namin kanina ang bahay ni Dianne

at Josh. And to my surprise puno ng larawan ko ang kwarto
ng Dianne na iyon. The old pictures were taken two years
ago in front of their school.

“I am sure.” wika ni Dos at ipinakita pa sa akin ang CCTV

kung saan nakuhanan ang kotse ni Dianne sa highway.

“Lets go.” wika ko at mabilis na tumungo sa sasakyan

ko.

‘Wait for me wife. I’ll save you.’

169
 Chapter 23

“Yes I am crazy! Damn Crazy and I want to kill you now!”

Sigaw niya na mabilis kinuha ang baril mula kay Josh at
itinutok sa akin.

Kinabahan ako. For a moment I closed my eyes and

wait for her to pull the trigger. It might be the end.

Ngunit ilang sandali na ang nakalipas ay wala akong

narinig na putok ng baril. I slowly open my eyes. She’s still
pointing the gun at me and smirking like a devil.

Tumawa siya ng malakas at nakakakilabot. “Scared

Samantha?” Nakatawang tanong niya kaya mabilis na
nanlisik ang mga mata ko.

“Ano na kaya ang ginagawa ng mga magulang mo

ngayon? Maybe they are already alarmed.” Si Josh na
lumapit din sa akin at inakbayan pa si Dianne.

Kumunot ang noo ko. “A-Anong ginawa mo?”

Kinakabahang tanong ko.

“I just alarmed them. Tumawag sila sa phone mo kaya

sinagot ko at tumili ng malakas na malakas. Para hindi ako
mapaghinalaan.” Nakangiti siya at tila proud na proud siya
sa ginawa niya.

“Siguradong nag aalala na ang parents niya at si Tres.

Hahanapin ka nila pero hindi ka nila mahahanap dahil
mamamatay ka na. We will throw your body together
with this trash in a remote area. Mabubulok kayo doon
at pagpipyestahan ng mga insekto at hayop.” Ani josh na

170
sinipa pa ang katawan ng walang buhay na ina ni Dianne.

I swallow hard. Paano nila nagagawa ang ganitong

kademonyohan?! They are crazy!

“Mahahanap ako ni Tres and he will save me!” Puno ng

kumpyansang wika ko kahit sa loob-loob ko ay dinadaga
na ang dibdib ko.

Paano kung mahuli si Tres?

“Hindi ka niya mahahanap! Not now! Never!” Sigaw ni

Dianne ngunit tinignan ko lang siya.

“Do you think Tres will love you?” Tanong ko na puno

ng kaseryosohan ang anyo. “No Dianne. You’re wrong.
Tres will never fall for you dahil baliw ka!” Patuloy ko sa
matigas na boses.

I have faith with Tres. I trust him. Ililigtas niya ako.

And this two? I pity them. Sa kagustuhan nilang

masuklian ang pagmamahal nila sa isang tao ay
nagpakademonyo sila. That’s not love. Love is something
good not selfish.

They are blinded by their selfish love.

“How dare you!” Isang sampal ang muling tumama

sa mukha ko ngunit wala na akong maiiyak. Namanhid na
ang pisngi ko at namanhid na din ang sakit sa puso ko. I
love them more than a friend but they betrayed me. I am
not mad dahil mas lamang ang awa para sa kanila.

“Sisiguraduhin kong akin lang si Tres. Kung hindi siya

mapapasakin papatayin ko din siya as simple as that. And
josh here will help me. Right honey?” Nakangiting wika ni
Dianne.

171
 “Of course. Anything for you.”

Hindi ko na nagawang sumagot dahil sa pagsabog

sa pinto. Hindi naman malakas ang pagsabog ngunit
sapat na upang masira ang pinto. Sabay sabay kaming
napatingin doon. Naging mabilis ang pagkilos ni Josh at
mabilis niyang pinaputukan ang nasa pinto.

Hindi ko makita kung sino iyon dahil madilim. Pero

ang sumunod na nangyari ay napakabilis. Isang malakas
na hampas ang tumama sa likod ng ulo ko na unti-unting
nagpawala ng aking malay. But before I totally collapse I
still manage to utter his name.

“Tres.”

***

3 years later….

“Mumma!”

Mabilis akong napalingon sa anak kong tumatakbo

patungo sa akin. I saw my Mommy smiling at me. Nasa
front door siya habang ako naman ay kakapasok ko palang
sa gate. And this little girl is running toward me.

I smiled as I welcomed her in my arms.

“Hi baby!” Wika ko at hinalikan siya sa pisngi. “How

was your day?” Tanong ko sa kanya.

Mag tatatlong taon na siya ngayong taon and she’s a

smart kid. Magdadalawang taon pa lang siya noong natuto
siyang bumilang. At ngayong magtatalong taon na siya
ay tuwid na tuwid na siyang magsalita. At marunong ng
bumasa. She’s very smart.

“I’m fine Mumma but where’s Dada?” Tanong niya sa

172
akin kaya pinisil ko siya ng bahagya sa pisngi at binuhat
papasok sa loob ng bahay.

“He’s still outside. Kinuha lang ang mga gamit namin.”

I answered her and Face my mother. “Hi Mom.” Baling ko
sa kanya at mabilis na binaba si Vanessa.

“Hi hija. Mabuti naman at maaga ka ngayon. Tapos na

ba ang photoshoot?” Tanong niya habang sabay-sabay
kaming pumapasok sa loob ng bahay.

“Yes. Maagang natapos dahil wala yung isang client

namin. They postponed the shoot.” Sagot ko at binalingan
ang anak. “Baby punta ka muna kay Yaya.” Sabi ko at
sinenyasan ang taga alaga niya na kunin siya sandali.

“You looked tired hija. Why not take a break? Sa loob ng

tatlong taon ay wala kang ginawa kung hindi magtrabaho.”

“I need to earn money. Para hindi ako umasa sa perang

pinapadala ni..” I stopped and take a deep breath before I
continue.”Ni T-Tres.” Wika ko at sumandal sa sofa.

“Anak tatlong taon na ang nakakaraan. Why not talk to

him?”

I smiled bitterly. “Paano ko kakausapin ang taong ayaw

magpakita sa akin?” Tanong ko.

Three years. After the kidnapping ay hindi ko na nakita

si Tres. I tried to asked the people who help me escape that
day ngunit wala silang maisagot. I also tried to talk to his
brother which is Dos but he was silent. Ang sabi niya lang
ay umalis si Tres ng araw na makidnapped ako.

And after that incident I learned that I am pregnant.

Ang hirap ng pinagdaanan ko habang ipinagbubuntis ko
si Vanessa. Araw gabi akong umiiyak. I am looking for Tres

173
 lalo na sa araw na hirap na hirap ako sa paglilihi. And I am
so stupid to leave a voice mail for over a month and hoping
that he might hear that and come back to me.

Walang ano-ano ay iniwan niya ako ng walang dahilan.

My parents doesn’t believed that he did that dahil nakausap
daw nila si Tres at ito pa ang nagplano na kumilos upang
mailigtas ako but how can I believed that kung noong araw
ding iyon ay hindi ko siya nakita.

After the men of Dos saved me ay kaagad nila akong

dinala sa malapit na hospital dahil sa pagkakapalo sa ulo
ko. Pagkagising ko kinabukasan ay una kong hinanap si
Tres ngunit wala siya. That was also the time that I learned
I am pregnant. I am happy but a part of me died knowing
that Tres isnt there.

Sa loob ng isang buwan ay namighati ako sa pag iwan

sa akin.. Sa amin.. But then I tried to move on. For me and
for my baby. Naging maayos ang pagbubuntis ko.

Josh and Dianne? Josh is Dead while Dianne is in a

mental institute. Tuluyan na siyang nabaliw and I pity her.

“Talk to his brother again Samantha. Hindi kami

naniniwalang iniwan ka ni Tres basta-basta. I know he loves
you so much at kung totoong umalis siya ay paniguradong
mayroon siyang valid reasons.” Paliwanag ni Mommy kaya
natawa ako ng pagak.

“Valid Reasons? There are no Valid reasons for a man

who leave his wife and daughter in times of crisis.” Mapait
kong wika.

“Your Mom is right. Bakit hindi mo muna kausapin.

Everything has a reason. Nadadala ka lang ng galit mo
anak.” Wika ni Daddy na kakapasok lang habang bitbit ang

174
tripod ko at ang mga ginamit kanina sa photoshoot.

Tumayo ako at kinuha nag mga gamit mula sa kanya.

“Thanks Dad.” Tukoy ko sa pagdadala niya ng mga gamit
ko.

Sinamahan niya ako kanina sa isang photoshoot na

pinuntahan ko dahil masyadong marami ang bitbit ko.

Tumango siya sa akin. “Where’s my Apo?” Tanong niya.

“Na kay Zeny Dad. Ibinigay ko muna dahil napagod ako

masyado sa byahe.” Sagot ko at tinawag si Zeny.

Kinuha ko ang anak ko at muling bumalik sa sala kung

nasaan sina Daddy.

“Dada!” Masayang wika ni Vanessa na nagpumilit

magpababa upang makapunta sa lolo niya.

“Hi Princess.” Nakangiting wika ni Daddy kay Vanessa.

Vanessa got her looks on her father’s mother. Donya

Anastacia. Nakita ko lang siya sa larawan sa Isla ngunit
hindi non naalis sa isip ko ang maganda niyang mukha.
Ang nakuha lang sa akin ni Vanessa ay ang mga mata.

Ang huling araw na magkasama kami ng Daddy niya ay

ang araw na kinukulit ko siya sa Macaroni Salad. I didn’t
know na siya at ang macaroni salad pala ang pinaglilihian
ko. I remember how I hate his smile. Pero mas naiinis ako
kapag nakakunot noo siya.

I smiled. A genuine one.

175
 Chapter 24

“What?! Are you serious Jake?!” Bulalas ko habang kausap

ang kasamahan kong photographer sa cellphone.

Gusto daw ng client na magchange location at ang mas

malala ay sa siquijor iyon. If I didnt mention my Job for
the last two years is a photographer. Nagshoshoot kami
ng mga picture para sa cover ng mga magazines and we
even do a promotional video. Nakilala ko si jake sa isang
seminar about photograpy. We click at the first time we
talk. Hanggang sa nagdecide kaming maging partner sa
mga raket namin.

We do photoshoots and do some shooting for

promotional video na naging madali lang dahil nagtapos
si Jake ng multimedia arts habang ako naman ay
nakatuntong ng 3rd year college sa photography. Hinahati
namin ang trabaho. If I will be the photographer then he will
be the editor. And really! Mas gusto ko ang magshooting at
humawak ng camera kaysa mag edit! Ang daming oras ang
kailangan sa editing.

“Yes Sammy and the offer will be thrice as the

previous amount. Libre lahat. Food, accomodation and
transportation.” Excited na wika ni Jake kaya napabuntong
hininga ako.

“Jake masyadong malayo. May anak ako na kailangan

kong uwian araw-araw. My father has a small business at
hindi niya matututukan ang anak ko. And my Mom is too
old para mag alaga ng bata. Baka sumumpong lang ang
arthritis niya.” Paliwang ko sa kanya.

176
 “May Yaya naman si Vanessa hindi ba?”

“Yes. Pero ayokong mawala sa paningin ko ang anak

ko sa loob ng tatlong araw.” Umupo ako sa gilid ng kama
ko.

“Then isama mo siya together with her Nanny. Sayang

ang opportunity na ito Sammy. It’s a big Client. At kung
successful ang gagawin nating promotional video ay mas
darami pa ang magiging big time client natin.”. Napaisip
ako. He has a point pero hindi pa rin ako komportable
dahil masyadong malayo ang siquijor.

“Sammy think this way okay. Kung magagawa natin

ang trababong ito ay mas malaking pera ang makukuha
natin. Pwede mo ring iextend ang stay mo kung kaagad
tayong matapos para makapagbakasyon kayong mag ina.
Take this opportunity Sam.”

Malakas akong napabuntong hininga at napahiga sa

kama. “Fine. Gawin natin.” Sagot ko bago pinatay ang
tawag. I think it will be better. I hope so.

***

Pagbaba namin sa Van na sinasakyan namin ay mabilis

kaming sinalubong ng mga staff ng resort kung saan
kami magiistay. Ang resort na ito ang gagawan namin ng
promotional video.

Pagbaba palang ng sasakyan ay mabilis na humaplos

sa balat ko ang lamig ng hangin. It was 1 o’clock in the
afternoon.

Mabilis kong kinuha kay Zeny si Vanessa na tuwang

tuwa sa nakikita.

“Mumma its beautiful!” Wika niya na ikinangiti ko.

177
 Tama siya. Maganda nga ang lugar pero may mas
magandang lugar kumpara dito.

‘Isla Del Fuego.’

Biglang sumagi sa isip ko ang islang yon. The Island

where Tres and I lived for almost two month.

“The place is breathtakingly beautiful!”wika ni Jake na

nasa tabi ko na. “Right Vanessa?” Nakangiting baling nito
sa anak ko.

“Yes tito pogi.” Sagot ng bata kaya kinurot ng bahagya

ni Jake ang pisngi niya. Sign of adoration. “Mumma, are
we going to swim later?”

“No honey but after my work we can do that.” Sagot ko

habang pasunod kami sa staff na maghahatid sa magiging
kwarto namin.

Si Jake ay kasunod ang lalaking Staff na maghahatid

sa kanya habang ako at si Zeny ay nakasunod sa isa pang
staff.

Pagdating namin sa room ay agad kong inilapag si

Vanessa at nag ayos ng gamit. Pagkatapos kong ayusin
iyon ay napagpasyahan kong lumabas ng silid. Nakatulog
na ang bata kaya naman pinaiwan ko na si Zeny kung
sakaling magising siya.

The place is really beautiful. May mga puno ng niyog

na nagiging lilim sa masikat na araw. Ang alon ay kalmado
habang ang buhangin ay puti.

Sayang lang at naiwan ko ang Camera sa kwarto. This

romantic view should be captured.

Napatigil ako sa paglalakad ng makarinig ako ng isang

tinig. My heart thump fast.

178
 Isang boses lang ang nakakapagpabilis ng tibok ng
puso ko and he was gone. Iniwan niya ako.

I automatically followed the voice. Naging mabilis

ang paghakbang ko hanggang marating ang isang puno.
Malapad ang puno kaya naman hindi ko masyadong
makita kung sino ang naroon. Patuloy ang pagstrum ng
gitara at ang boses sa pagkanta.

‘Cause you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile

I’d stop the world if it gave us time

‘Cause when you love someone

You open up your heart

When you love someone

You make room

If you love someone

And you’re not afraid to lose ‘em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

Same voice. Same emotion. Nanatili akong nakatayo

sa likod ng puno at tila nawalan ako ng lakas upang
kumpirmahin ang hinala ko.

When you say

You love the way I make you feel

Everything becomes so real

Don’t be scared, no, don’t be scared

179
 ‘Cause you’re all I need

My heart is beating so damn fast and tears running

down in my face. Bakit ba ako naiiyak sa isang kanta? Why
do I have to remember him when he already forget us?

All my life

I thought it’d be hard to find

The one ‘til I found you

And I find it bittersweet

‘Cause you gave me something to lose

He’s a liar. I shouldn’t trust him. Hindi ko siya dapat

minahal. He left me broken hearted. Without a word.
Without a goodbye.

Ano bang kailangan kong isipin? Ako lang naman ang

nagmahal. I never heard him even once that he tell me that
he love me. Hindi niya ako minahal kaya ganon niya lang
ako kadaling kalimutan.

But when you love someone

You open up your heart

When you love someone

You make room

If you love someone

And you’re not afraid to lose ‘em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

180
 I didnt notice that the song already ended. Eksaktong
tumayo ang lalaki at humarap sa direksyon ko.

I am shocked. Habang siya ay walang emosyon ang

mukha.

“Samantha.” Wika niya na para bang hindi kami

matagal na hindi nagkita. It makes my heart bleed in pain.

“T-Tres.” Banggit ko sa pangalan niya. Damn destiny,

fucked fate! Bakit ngayon ko siya kailangan makita? After
3 years?

Mabilis akong tumalikod at pinunasan ang luha ko.

“Ang galing magbiro ng tadhana. I saw you here.”

Natatawang wika ko. And that laugh is the most awkward
laugh I did.

Muli akong humarap sa kanya. “Its not destiny. I hired

your team to do a promotional video for my resort. I am
your employer for three days.” Sagot niya na nagpakunot
ng noo ko.

“Y-You own this?!” Tanong ko sa kanya ng hindi

makapaniwala.

Tumango siya at ngumisi sa akin. “Long time no see

Samantha.” Kaswal na wika niya na parang wala siyang
ginawang masama.

Tinignan ko siya ng masama. “So you plan all of this?”

Tanong ko na nanghihingi ng kompirmasyon.

“Yes but not this one. Wala pa sa plano ko ang

magpakita sayo ngayong araw.” Sagot niya na mas lalong
nakapagpainis sa akin.

181
 Chapter 25

“Yes but not this one. Wala pa sa plano ko ang magpakita

sayo ngayong araw.” Sagot niya na mas lalong
nakapagpainis sa akin.

What the hell? I am confuse, mad and hurt.

Unang una ay dahil parang wala lang sa kanya na

nakita niya ako ngayon. His reaction is blank! Second!
Bakit niya kami hinire? After 3 years ay magpapakita siya
at sasabihing hinire niya ako bilang empleyado niya? At
pangatlo ano bang akala niya sa akin? Isang laruan na
pwede niyang paikutin sa kamay niya? Tatlong taon na
ang nakakaraan ng iwan niya ako ng walang paalam. Kahit
isang tawag wala but now he’s here. Standing in front of
me and not feeling guilty!

Lumayo ako sa kanya ng dalawang hakbang. “Damn

you T-Tres!” I tried not to stutter but this Damn feeling in
my chest makes my voice weak.

Nawala ang ngisi sa mukha niya at napalitan iyon ng

sandaling pangungulila at lungkot. I am not sure if I saw
it clearly dahil mabilis ding naging blangko ang mga mata
niya.

“Bakit hindi mo tinatanggap ang mga pinapadala ko?”

Kunot noong tanong niya.

“I don’t need your money Tres! Kaya kong mabuhay sa

sarili kong paa!” Puno ng pait na wika ko.

“But it was also for my child!” Sigaw niya kaya naman

182
napangiti ako ng mapait.

“Your child? Kailan ka pa naging ama?” sarkastikong

tanong ko.

Sa isang iglap lang ay nakalapit na siya sa akin at

hawak na ang dalawang balikat ko. Not too tight but not
so gentle.

“Since you got pregnant!.”sigaw niya sa mukha ko. “My

sperm is the reason why my child was form. So literally
and biologically speaking I am his father!”

Mabilis na namula ang pisngi ko dahil sa sinabi niya.

‘Sperm!’ Para bang kumanta lang siya ng ABC at walang
kaabog-abog niyang nasabi iyon.

I remove his hands in my shoulder. It’s not the time to

blush.

Three years and he became more hotter, more

handsomer. Ngunit parang pumayat siya. I shook my head
to removed that thought.

“Well thank you for your s-sperm. But My daughter has

no father. Never had one.” Sagot ko bago ko siya talikuran.

Mabilis akong naglakad pabalik sa room namin. There

I saw Vanessa still sleeping habang ang Yaya naman niya
ay nasa gilid ng kama.

“Zeny mamasyal ka muna.” Wika ko sa tagabantay ng

anak ko. Mabilis naman siyang tumalima at nagpaalam sa
akin.

Pagsara ng pinto ay tinitigan ko ang mukha ng anak ko.

Hindi ko maiwasang isipin ang naging tagpo kanina. He

183
 said that its not destiny. Pero noon sabi niya ay pinakasalan
niya ako dahil sa destiny. That he felt it. Napangiti ako ng
mapait.

I shouldn’t believed that. I am too young and

inexperience kaya lahat ng sinasabi niya sa akin ay
tumatatak sa puso ko. And I am too gullible to believed
him.

Huminga ako ng malalim at kinuha ang phone na nasa

mesa. I dialed Jake number.

“Hello jake.”

“Yes Sammy? Have you already looked the place?”

“Hmm.” Wika ko at muling huminga ng malalim. “ I

want to back out. I don’t want to do this anymore.” Wika
ko. Ilang sandaling walang naging sagot si Jake.

“Why?”tanong niya sa kabilang linya matapos ang

ilang sandali.

Kinwento ko sa kanya ang nangyari kanina. At maging

siya ay hindi makapaniwala.

Jake is my friend. Bisexual siya. Actually Natakot na

akong makipagkaibigan ulit but then I realize na hindi
lahat ng tao ay kagaya nina Dianne at Josh. Hindi lahat ng
tao ay masama. It just happen na nabulag sila ng kanilang
nararamdaman. Jake also knew about them since I really
trust him.

“Are you okay?” Tanong niya na may halong pag aalala

sa tinig.

“I dont know.” Sagot ko na tinignan pa si Vanessa na

natutulog.

184
 “Let me talk to him. Sasabihin kong magbaback-out
na tayo. I will give the payment back to them.”

“Thank you Jake.” Sinserong pasasalamat ko.

Hindi ko kasi alam kung makakaya ko pang

makapagtrabaho ng maayos kung si Tres ang magiging
amo ko. It was awkward. And I cant do it. Dahil kung anong
emosyon ang nararamdaman ko noon sa tuwing malapit
siya ay ganoon pa rin hanggang ngayon. Kailangan kong
iiwas ang sarili ko sa panibagong sakit.

****

Mabilis ang lakad na tinungo ko ang opisina ni Tres.

Damn him! Tinawagan ako kanina ni Jake at sinabi niyang
ayaw pumayag ni Tres at kapag itinuloy daw namin ang
pagbaback out ay kakasuhan niya kami ng breach of
contract.

He is blackmailing us!

“Nasaan si Tres?!” Tanong ko sa isang staff na

nakasalubong ko.

“Ma’am hindi po kayo allowed dito.” Sagot niya sa akin

ngunit sinamaan ko siya ng tingin.

Nilagpasan ko siya at hindi na nag abalang ulitin ang

tanong ko dahil lumabas sa isang kwarto ang lalaking
hinahanap ko.

“Why did you do that?!” Sigaw ko sa kanya. Mukhang

expected niyang darating ako at sisigawan siya ng ganito
kaya ni walang gulat sa ekpresyon niya.

“In my office.” Bagkus ay wika niya ta muling pumasok

sa loob nv pinto.

185
 I immediately enter his office at pabalibag iyong
isinara.

“So can you answer me now!” Walang pasensyang

wika ko.

Umupo siya sa sofa na nandoon at ngumisi. “What was

your question again Wife?” Tanong niya na nakapag pairita
sa akin lalo na sa ginamit niyang pantukoy.

Ayokong aminin ngunit may parte sa akin na tila

sumaya. After 3 years muli kong narinig na tinawag niya
akong ganon. Para bang bumalik ang lahat ng alaala ko na
kasama siya. And damn this heart for beating so fast.

Mabilis kong hinamig ang sarili ko at kunwa’y walang

epekto ang ginamit niyang salita. “Dont call me that! At
huwag kang umastang hindi mo narinig ang tanong ko
kanina!”

“Bakit ba lagi kang galit kapag nagkikita tayo? Nasaan

na ang dating Samantha na gustong maglambing?”

Sinamaan ko siya ng tingin upang pagtakpan ang

pamumula ng pisngi ko. “Dont bring back the past Tres!
Hindi iyon ang ipinunta ko dito! Bakit ba ayaw mo kaming
papagback out?! I know mas maraming magagaling diyan.
More competent than us! Kaya tigilan mo na! Just look for
another-”

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil isang iglap

lang ay nasa harap ko na siya. Lahat ng salita ay nakulong
sa bibig ko ng sakupin niya ang labi ko. He is kissing me
torridly.

Hawak niya ang batok ko habang ang isa niyang

kamay ay nakapalupot sa bewang ko. Sinubukan kong
magpumiglas sa natitirang katinuan sa isip ko ngunit wala

186
ding nangyari. Mas lalo niya akong idinidiin sa kanya at
mas lalo niyang pinapalalim ang halik.

“T-Tressss.” I moan when his hand carefully caressing

my butt. Damn it but its getting hot!

I encircle my hands around his nape and kissed him

back. Lahat ng katinuan sa isip ko ay unti-unting tinupok
ng init.

Hinagod ng kamay ko ang buhok niya ng bumaba ang

halik niya sa leeg ko. I am touching his hair. Another moan
escape in my mouth. Mas lalo kong diniinan ang ulo niya
sa leeg ko.

“Wife.” Bulong niya na muling tumaas at halikan ako

sa labi. Now he was making its way to my breast and God!
Parang kakapusin ako ng hininga.

He is gently cupping my breast when we both stopped.

Nag ring ang phone ko.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig.

Nakaramdam ako ng hiya. I pushed him away ang fixed my
self bago ko kinuha ang phone na nasa bulsa ko.

“Zeny?” Wika ko at tumalikod kay Tres dahil nasa

mukha niya ang saya habang pinapanood ako.

He is Damn happy na makita akong nababaliw pa rin

sa kanya!

“Ma’am si Vanessa po nawawala. Kanina pa po

ako nahahanap pero hindi ko siya.....” Sagot niya na
nakapagpahinto ng tibok ng puso ko.

Nabitawan ko ang cellphone ko dahil sa panginginig

187
 ng kamay ko.

“What happen?” Puno ng pag aalalang tanong ni tres

na mabilis na nakalapit sa akin.

Mabilis na namilisbis ang luha sa mga mata ko. Hindi

ako makahinga.

“O-Our d-daughter is m-missing.”

188
 Chapter 26

“O-Our d-daughter is m-missing.” Sagot ko na mabilis na

napahagulgol. Huminga ako ng malalim at pilit na kinalma
ang sarili ko. I looked again to Tres. I can see in his eyes
that he’s also worried. “Help me Tres... H-Hindi ko kaya...
k-kapag nawala si V-Vanessa sa akin.” Wika ko sa pagitan
ng pag hikbi.

Kinabig niya ako palapit sa kanya at niyakap. “Shhh we

will find our daughter.” Naramdaman ko pa ang paghalik
niya sa ulo ko na lalong nakapagpakalma sa akin.

We went out to the office. Mabilis niyang ipinatawag

ang mga staff niya at mabilis na pinakilos. Magkasama
kami ni Tres na naghahanap. Nasa mga cattoges na kami
at nagbabakasakali na baka naligaw lang doon ang bata. I
am still in tears. Ang daming tumatakbo sa utak ko.

Huminto ako sa paglalakad ng tumunog ang phone ko.

It was jake.

“J-Jake.” Umiiyak na wika ko. I saw Tres stop from

walking and look at me. Nakita ko kung paano kumunot
ang noo niya.

“Are you crying Sam?”

“V-Vanessa is Missing.” Sagot ko.

“Yes, I already saw Zeny and she already told me. Don’t
cry Sammy. Hinahanap ko din siya. I just called you to say
that call me if you already saw her. I will do the same.”
Aniya kaya tumango ako kahit hindi niya nakikita.

189
 I ended the call and look at Tres. He was quiet.
Nagpatuloy kami sa paghahanap.

Halos isang oras pa ang lumipas ngunit hindi pa namin

siya nakikita. Parang nanlalambot na ang mga tuhod ko.

Matutumba na sana ako kung hindi naging mabilis ang

kilos ni Tres. Sinalo niya ako mula sa likod. Hawak niya ang
magkabilang braso ko upang makatayo ako ng maayos.
He was too close. I can feel his breath near my ears. His
warm body in my back.

“Mumma!” Sabay kaming napalingon ni Tres sa

pinagmulan ng tinig. Para bang nagkaroon ako ng
panibagong lakas at mabilis na tumakbo paupunta kay
Vanessa.

“B-Baby! May masakit ba sayo? Nasaktan ka ba? Saan

ka nanggaling? I am very worried.” Sunod sunod na tanong
ko.

Mabilis ko siyang tinignan kung may sugat ba siya

o ano. Nang mapansin kong wala siya ni isang galos ay
mabilis ko siyang niyakap.

“Saan ka ba galing? Mommy is very worried about

you.” Puno ng takot na wika ko pagkakalas ko ng yakap.

“I am with my Tito Dos. He tour me around.” Nakangiting

wika niya kaya kumunot ang noo ko. Napatingala ako ng
tingin. There he was standing. Una ko siyang nakita talong
taon na ang nakakaraan. He look more handsome.

Hindi siya sa akin nakatingin kung hindi kay Tres.

Nilingon ko si Tres and to my surprise he was teary eyed.
Yumuko siya at lumebel sa bata.

“Hi Princess. Do you know who I am?” Tanong ni Tres

190
sa bata.

Tumango si Vanessa. “Daddy!” Masayang wika niya

kaya naiiwas ko ang tingin ko lalo na ng makita kong
sumulyap sa akin si Tres.

“Y-Yes I am your Daddy. Can you please give Daddy a

hug?”

I want to burst in tears when Vanessa hug Tres. It was

a picture of a Father and Daughter scene. And it makes my
heart flutter.

Nandoon pa rin ang sakit sa puso ko sa ginawa ni

Tres ngunit hindi ko ipinagkait kay Vanessa ang Daddy
niya. I always show a picture of Tres to her. So that she
can remember her own father. Ayokong dumating ang
panahon na magkita sila ngunit sarili niyang ama ay hindi
niya kilala.

I look at Dos. Kagaya ko ay nakatingin siya sa mag ama.

I don’t know what he thinks. Walang emosyon ang mga
mata niya.

Binuhat ni Tres si Vanessa at tumingin sa akin. “Let’s

talk later.” Wika niya. I didnt answer. I dont know what to
say. Anong pag uusapan namin?

“Mumma arent we going to eat? Tito Dos told me that

we will look first for you and Daddy and we’re going to eat.”
Aniya na pinaglipat-lipat ang tingin sa amin.

I smiled at her. “We will eat baby.” Sagot ko at akmang

kukunin siya kay Tres ngunit hindi niya binigay sa akin.
Napakunot noo ako.

“Let me carry my daughter.” Aniya na naunang

191
 maglakad.

Sinundan ko sila ng tingin at makalipas ang ilang

sandali ay akmang susunod na ako ngunit nagsalita si Dos.
“I’m sorry.” Aniya kaya nangunot ang noo ko.

“For what?”

“For everything. I hope you will understand why I did

that.” Seryosong wika niya bago ako lagpasan.

Hindi ko masundan ang sinasabi niya. I am confuse!

Ipinagkibit balikat ko na lang iyon at sumunod sa

kanila. Ngunit bago iyon ay tinawagan ko muna si Jake
upang ipaalam na nakita na namin si Vanessa.

We ate Dinner together. Hindi ko halos magalaw ang

pagkain ko. I am listening to their conversation. And it
pains me to see them. Nasasaktan ako para sa anak ko.
Sooner or later ay maiiwan na naman kaming dalawa. Tres
will leave us. And I dont want my daughter to feel the same
pain I’ve felt.

Matapos ang dinner ay inihatid na kami ni Tres sa tapat

ng kwarto namin while Dos left already.

“Go ahead baby. Susunod si Mumma.” Wika ko at

nginitian siya. Her Yaya guide her to enter the room but
Vanessa stop and look at us.

“Daddy are you going to sleep with Mumma?” I

immediately blush with that question. Alam ko na walang
ibang pakahulugan ang sinabi ng bata ngunit malinaw na
bumalik sa alaala ko ang nangyaring tagpo kanina.

Tumawa si Tres at lumingon sa akin. There was a

smirked in his face na nakapagpainis sa akin.“Not now
baby. But I will make sure that I will sleep with her soon.”

192
Aniya kaya sinamaan ko siya ng tingin.

The hell is he talking about!

“Okay. Let me know Daddy because I want to hug you

too in my sleep.” Nakangusong wika ng bata kaya natawa
si Tres.

“Of course baby. I want to watch and hug you too while
you’re asleep.” Tres kiss her Cheeks and ask her to go
inside. Sumunod naman ang bata at ng maiwan kami ay
kaagad kong sinamaaan ng tingin si Tres.

“Ano bang pag uusapan natin?” Tanong ko sa kanya.

Nagkibit balikat siya at sumagot. “Marami.”

“Kagaya ng?”

“About the project that you signed. About Vanessa,

About you, about me. About us.” Aniya kaya mabilis na
nanlisik ang mga mata ko.

Bumuntong hininga ako at kinalma ang sarili.

“Una sa lahat magbaback out na kami sa project na

to. We will return your money and you cant do anything
about it. Pangalawa you can visit Vanessa anytime. Hindi
kita tatanggalan ng karapatan sa anak natin. And lastly
walang tayo. Walang dapat pag usapan tungkol sa akin,
tungkol sayo dahil walang tayo!” Puno ng pait na wika ko
at akmang papasok na sa loob ngunit hinawakan niya ang
magkabilang braso ko.

Kunot ang noo niya at Nanlilisik ang mga mata. “Why

not cooperate with me and make things simple?! Lahat
na lang ba ay gagawin nating komplikado! Bakit ba ayaw
mong padaliin ang mga bagay sa atin?!” He shouted back
kaya natawa ako ng pagak. Inalis ko ang kamay niya sa

193
 braso ko at tinitigan siya ng matalim.

I make things complicated and hard? The hell with him!

“Mapadali? Are you kidding me? Walang paraan

para mapadali ang mga bagay. You will always face the
hardship! At wag ako ang sasabihan mo ng ganyan Tres!
Hinarap ko lahat ng mag isa!..”

Huminga ako ng malalim at pinigil ang iyak ko ng

maalala ang sakit na pinagdaanan ko. “I-I face e-everything
alone T-Tres! At wag mong sabihin sa aking padaliin ang
mga bagay dahil kahit anong gawin natin hindi magiging
madali iyon!.....W-Wag mo akong sumbatan na para bang
pinapahirapan kita! I-I am the one w-who e-experience pain
m-more than anyone here! Sa mga panahong nahihirapan
ako sa pagbubuntis nasaan ka? Nang mga panahong
kailangan na kailangan kita saan ka nagpunta?!” Sigaw
ko sa kanya at pinaghahampas ang dibdib niya. I already
explode.

Akala ko tapos na ang sakit hindi pa pala, mas masakit

pala na nakita ko nga siya ulit but he never tried to explain
anything. Walang paliwanag , walang salita and here he is
telling me about making things harder.

“W-Wala ka ng mga panahong kailangan kita! Wala

ka nang nahihirapan ako! So dont tell me about pain and
hardship dahil hinarap ko lahat yan ng mag isa! Wag kang
magsalita na alam mo lahat ng pinagdaanan ko...”

Kinabig niya ako palapit sa kanya at niyakap. Damn

Tres! Lahat ng sakit at hirap na pinagdaanan ko ay kaya
kong kalimutan. Just explain his side at tatanggapin ko
siya ulit.

194
 “I’m sorry.” Wika niya na kumalas sa akin. Natigagal
ako.

Sorry? Why?

Mas lalo akong napahagulgol. Bakit hindi siya

magpaliwanag? Bakit hindi niya sabihin sa akin ang
nangyari. I promise to accept him.

Tinalikuran niya ako at naglakad palayo. He left. Again.

Akala ko masakit ang ginawa niyang pagtalikod sa akin

noon mas masakit pala ang makita siya mismong talikuran
ako ng harap-harapan.

195
 Chapter 27

“Are you ready Vanessa?” Tanong ko sa anak ko. We

already packed our things at ngayong umaga mismo ang
balik namin ng maynila. Jake already book a flight.

Naluluha ang mga matang tumingin siya sa akin.

“Mumma we didn’t swim yet. You promised me yesterday
that we will swim.” Pagmumukmok niya.

Nilapitan ko siya at kinarga. “Yes I promised that to

you pero kasi kailangan na nating umuwi. Hindi mo ba
namimiss si Dada?”

“I miss him. How about Daddy? Is he going with us?”

Napalunok ako. How can I tell her that me and her

Daddy won’t be together. I know masasaktan siya. She
really wants to see her dad in person.

“D-Daddy will stay here. He has a lot of works and he

can’t go for now.” I bit my lips in telling a lie.

Wala naman akong ibang choice kung hindi ang

magsinungaling.

Biglang umatungal ng iyak si Vanessa kaya niyakap ko

siya.

“D-Daddy promise me.... t-that he w-will be with us

f-forever! He said he wont leave us!” Iyak niya kaya maging
ako ay nagsimula ng maluha.

I hope its true. Na mananatili siya sa tabi namin. Na

hindi na niya kami iiwan pero hindi e. He already left us

196
before and he can always do that now.

“Vanessa s-stop crying... Dada will always be there for

you, for us.” Alo ko sa kanya ngunit mas lalong lumakas
ang iyak niya.

“I want to see Daddy! I want Daddy!” Huminga ako ng

malalim at sinenyasan ang kakapasok lang na si Zeny na
lumapit.

“Huwag mo siyang bibitawan Zeny. Don’t remove

your eyes from her.” Wika ko kay Zeny na kaagad namang
tumango.

“Yes Maam.”

“Baby I’ll look for Daddy. Dont cry okay.” Wika ko at

mabilis na pinunasan ang luha niya.

I will ask Tres to talk to her. Baka mapapayag siya ni

Tres. Bumuntong hininga ako.

I immediately went to his office. Tatlong katok ang

ginawa ko bago pinihit ang pinto.

“T-Tres.” Tawag ko sa kanya. He is looking at me

intently. Mukhang nagulat pa siya na makita ako.

Sabagay after what I told him yesterday ay hindi niya

aakalaing pupunta pa ako dito.

“We’re leaving.” Wika ko na ikinakunot noo niya.

“Sinong nagsabing umalis kayo?”matigas na wika niya

kaya napabuntong hininga ako.

“Heto na naman tayo Tres! Pagod na pagod na akong

magpaliwanag. Kaya lang naman ako nandito para
makapagpaalam ka kay Vanessa.” Wika ko na ikinailing
niya.

197
 Tumayo sila at lumapit sa kinatatayuan ko. “Paalam?
What kind of goodbye do you want?” Matalim ang boses
na wika niya na lalong nagpainis sa akin.

“Vanessa is crying. Ayaw niyang umalis ng hindi ka

kasama. Just tell her that you cant since you are a busy
person!”

“So you want me to lie to my daughter?!”

“Hindi ba kaya hindi ka man lang bumisita sa loob ng

tatlong taon ay dahil busy ka? What’s the difference now?!”
Inis kong sigaw sa kanya.

Natigilan siya ngunit saglit lang yon. “You won’t leave

unless I say so.” Sagot niya na biglang hinapit ang bewang
ko. “I won’t think twice to lock you in an Island where we
can make love anytime wife. Hanggang sa ayaw mo ng
umalis sa tabi ko.”

Nanlaki ang mga mata ko ng hawakan niya ang dibdib

ko. He is caressing and encircling his hands in my firm
breast.

“S-Stop T-Tres!” Sigaw ko sa kanya. But my voice is too

weak that it can’t handle the sensation.

“You still have the perfect curves wife.” Bulong niya sa

tenga ko. I want to push him away but the sensation he’s
making in my body is too hot to ignore.

“Ahhh.” I moan when he suck one of my nipples above

my clothes.

“Wife.” Bulong niya habang pinaglalandas ang kamay

niya sa katawan ko. I arched my body when he reach my
flesh above my pants.

He unbottoned my pants ang remove my clothes. Kung

198
gaano kabilis naalis ang damit ko ganoon din kabilis naalis
ang kanya.

He guide me to the couch while still kissing. His left

hand is caressing my breast while the other one is playing
with my flesh.

I moan when he inserted his finger on mine.

“Tresss.” I cried in pain and ecstasy.

I automatically put my hands in his back when he

started to thrust. May nakapa ako sa likod niya ngunit
hindi ko iyon pinansin. I almost reach the climax and he is
thrusting deeper, harder and faster.

“Tress!” I shouted his name when We both reach the

climax.

***

Ilang sandali akong walang kibo. I am still on the couch

naked while he was smoking. He is still naked and he
wans’t even conscious even I saw his half erect manhood.

Tumayo ako at nagsimulang magbihis. He was

watching me while putting my clothes on.

“Ito ba ang bayad para mapapayag mo ako sa gusto

mo?” Tanong niya pagkatapos habang kinukuha ang
pantalon at isinuot iyon.

Kumunot ang noo ko dahil sa tanong niya na malabo

para sa akin.

“Anong ibig mong sabihin?”

“You asked me to talk to Vanessa. So is this the payme-”

mabilis akong nakalapit sa kanya at isang malakas na
sampal ang ibinigay ko sa kanya.

199
 My tears are running down from my eyes. And damn
me for showing this to him.

“I-I am not a whore Tres. You know that. Ang ginawa

natin ay walang kapalit kaya wag mo akong itrato na para
bang prostitute na n-nagpapabayad!” Sigaw ko sa kanya.

We really cant go back together. Araw araw kaming

magsasabihan ng masasakit na salita. Araw araw kaming
mag aaway. At ngayon pa nga lang ay nanghihina na ako.

I walk toward the door but he stopped me. He hugged

me from behind.

“I’m sorry.” Wika niya habang nakapatong ang baba sa

balikat ko.

“S-Sorry? I-Im tired with that word T-Tres. You know

what I need? Your explanation! Why did you leave me?
Sa panahong kailangan na kailangan kita? Sa panahong
akala ko ay ililigtas mo ako?” Huminga ako ng malalim.

“I was very scared. Pero matapos ang aksidenteng

yon ay mas lalo akong natakot. The fear that I have when I
wake up and look for you is incomparable. Takot na takot
ako pero wala ka! You left me! And it was the most painful
memory for me! At ngayon nagpakita ka ulit na parang
walang nangyari! Tres... Ako yung iniwan mo pero ikaw pa
ang ganyan ang trato sa akin! You’re unfair!”

I said everything that I want to say. Kinalas ko ang

kamay niya sa bewang ko at tumingala.

‘Please tears makipagcooperate ka. Tumigil ka na sa

pagpatak.’

I face him and to my surprise he was crying.

200
 Chapter 28

Kumunot ang noo ko ng makita kong tumulo ang luha

niya sa kanang mata. He’s crying. “I’m sorry Wife.” Aniya at
tumingin sa akin.

“I said stop saying sorry!” Sigaw ko sa kanya.

Tumalikod siya sa akin at kita ko ang dalawang peklat

sa likod niya. Parang hugis bilog iyon pero hindi ganoon ka
pulido.

Kasing laki siguro sila ng bente singko centavo.

“See this wife? It was a scar of saving my love.”

‘My love?’ Ganon niya ba kamahal ang babaeng

tinutukoy niya? Iyon ba ang dahilan kaya iniwan niya ako.
I felt the pain in my heart with that thought.

“When I saw her for the first time she was sitting in the
lobby of my company. Wondering around and singing. I sat
next to her and hear her sing.” Aniya kaya napalunok ako.

“All my life

I thought it’d be hard to find

The one ‘til I found you

And I find it bittersweet” kanta niya sa sa linyang iyon

kaya hindi ko maiwasang hindi siya titigan. Kumalma ako
at ang lahat ng pagtutol na pakinggan siya ay nawala.

“Thats the time that I’d start to love this song and
that girl. I stalked her, followed her. I even do dirty things

201
 to make her mine. I asked her father to make her my wife
inexchange of the debt that they had. I know I am greedy
and a devil but what can I do? I just love this girl.” Patuloy
niya kaya nagsimulang tumulo ang luha ko. This time ay
dahil sa halo halong emotion.

“She called me devil and I deserved that. Every single

day with her is amazing. And If it was a dream I dont want
to wake up anymore.” Kinuha niya ang kamay ko at hinila
iyon sa couch. “Lets sit wife. It will be a long story.”

Pinaupo niya ako sa tabi niya and he stared at me.

Halo-halong emosyon ang nasa mata niya na lalong
nagpakaba sa akin. “We argue most of the times but she
never failed to make me smile. I love everything about her
but I’m too scared to tell her what I feel. Baka kapag sinabi
kong mahal ko siya ay hindi siya maniwala. I am the Devil
and devil doesn’t know how to love.”

“B-But she told you she loves you.” Sabat ko sa kanya.

He chuckled and kiss my lips quickly.

“At first I am shocked when she told me that she

loves me. Sino bang hindi? Ang babaeng matagal mo ng
hinihintay ay sasabihin na mahal ka. I am very happy.
I want to shout ‘I love you too’ but the timing is wrong.
There was a threat in her life at akala ko ay bugso lang ng
damdamin kaya niya nasabi yon. Maybe she’s scared and
she needs comfort-”

“Ako ang nakaramdam non kaya sigurado akong mahal

kita! I dont need com-” he kissed me again and smirk.

“Im not yet done.” Inayos niya ang buhok ko bago

nagpatuloy. “Like what I said I thought that she’s scared
that’s why she said that. I tried everything to know who
are the assholes who were trying to scare my wife. I even

202
pay a Wise Detective for my house and lot in baguio just to
have it investigated as soon as possible.” Umiling siya at
ngumiti.

“Then there came the result. I want to kill those bastard

when I knew about them. That day her father also called
me. He said that my wife is missing. I think my mind went
blank. I want to kill anyone who will touch her. I asked Dos
to look for it immediately.”

“Y-You were there?” kinakabahang tanong ko sa kanya.

Tumango naman siya sa akin.

“I am there wife. When we went inside the room wala

ka ng malay. I want to kill that Josh but. He pulled the
trigger exactly where you are. I didn’t hesitate to make my
body as your shield. I want to shoot him first but I’m afraid.
Paano kung mas mauna ang bala niya na tumama sayo?
I’d rather sacrifice myself than my love.”

Tears were unstoppable. Alam ko na namumugto na

ang mga mata ko. But I cant help but to cry. I accused him
of the things he didn’t do. Nagalit ako sa kanya sa maling
dahilan. But the real question is why did he hide it from
me?

“I am in a critical condition. Two bullets hit an organ

inside my body and there was a low percentage if I’ll live.
Then Dos made a decision. Ayaw niyang maghintay ka
sa bagay na walang kasiguraduhan. He was worried with
you and with me. Tinago niya ang kalagayan ko sayo dahil
bente porsyento lang ang pag asang mabuhay ako. He
said that it would be better if you don’t know anything.
Naging mahirap daw ang pagbubuntis mo kaya ayaw
niyang dagdagan ang stress mo kung makikita mo akong
parang lantang gulay.”

203
 Huminga siya ng malalim. “I was comatose for two
years. But Dos and Alas didn’t give up. Dinala nila ako sa
America. There I hear your voice. Araw araw naririnig ko
ang boses mo. ‘Tres I miss you. Please come back.’ ‘Tres
were having a baby what name do you want to have?’ ‘Tres
can you please call me? I miss you badly.’”

Those are the voicemail that I sent to him.

I didnt know. Wala akong maapuhap na salita.

“Araw araw ay naririnig ko ang boses mo. I want to fight.

I want to live. And luckily one day I woke up.” Nakangiting
saad niya. “I woke up and didn’t know anything. I lost my
memory. Maybe because of the way I collapse. May head
hit the floor badly. I always dream about you. I always hear
you voice. Until last month I regain all my memories.”

“Alam mo ba ang unang ginawa ko?” Tanong niya sa

akin. Ngunit umiling ako.

“I flew back here in the philippines and went to you.

Pero nakita ko na may yakap kang Lalaki. I want to kill that
bastard and I want to get mad at Dos. Dahil kung sinabi
niya ang nangyari sa akin ay hindi ka mapupunta sa iba.”
He smiled bitterly and I was shocked.

“You have already a good life and I am scared to ruin

that. Hindi na ako nag abalang magpa imbestiga sa kung
anong nangayari after 3 years. Why would I ? It will fucking
hurt to know the truth that you are already happy.” He said
as he caress my cheeks.

Parang pinipitpit ang puso ko. Halo-halong emosyon.

Akala ko ako lang ang nasaktan at nahirapan. I thought it
was just me. But then Tres face the most hardship because
of me. And I am here getting mad at him.

204
 I hugged him. Sobrang higpit na pero parang kulang
pa.

“Ayaw na kitang guluhin pero parang mababaliw ako

kung hindi kita makakausap. Kung hindi kita makikita. I
pulled another trick to make you come. Ginawa ko lahat
ng paraan para makapunta ka dito. I didn’t intend to be
mean to you. I was just jealous. Dahil ang kasama mong
lalaki ang dahilan kung bakit ayoko na kayong guluhin.”

Natigilan ako. “Si Jake? But we never had a roman-”

“Yes now I know that now. Sinabi sa akin ni Dos. He

was watching you for the whole three years. At kagabi niya
lang sinabi sa akin. Siya din ang nagpapadala ng pera ng
mga oras na wala akong malay. Hindi niya daw kaagad
sinabi dahil baka hindi pa ako tuluyang nakakarecover. I
get mad at him but then I thanked him, for watching over
you.” Nakita ko ang paglitaw ng luha sa mata niya kaya
mabilis ko igong pinunasan.

Lumunok ako. “I-I didnt know.” Parang may nakabara

sa lalamunan ko. Three years pinaniwala ko ang sarili ko
na iniwan niya ako, kami. But then he suffered more than
I do.

Napalakas ang hikbi ko. “Shh dont cry wife. It hurts

more to see you crying.” Aniya habang pinupunasan ang
walang patid kong luha.

Niyakap ko siyang muli. “I was just waiting for your

explanation at sinabi ko sa sarili ko.. Na..na kahit anong
paliwanag na magmumula sayo ay tatanggapin ko. Kahit
anong sasabihin mo ay paniniwalaan ko. Ganon kita
kamahal. I love you T-Tres more than you know.”

Naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko. Ayaw

205
 tumigil ng luha ko at palakas iyon ng palakas. I am happy,
sad and guilty.

“Shh Je t’aime wife.” Aniya kaya napakalas ako sa

pagkakayakap sa kanya.

“Goodnight?” Kunot noong tanong ko.

He laughed and kiss me. “It means I love you in french.”

206
 Epilogue

“Are you happy wife?” Tanong ni Tres habang nakatingin

sa papalubog na araw. Its been a month.

We make our wedding vows two days ago. And I am

more than happy because I married the man I love.

Tumango ako at sumandal sa balikat niya. “Isla Del

Fuego’s sunset view is incomparable.” Wika ko habang
nakatingin din sa papalubog na araw. Natapos ang isang
araw na kasama ko siya and it will always be happy.

“Indeed. Nag iisa lang ang Islang ito. It has the best
view for sunrise and sunset.” Aniya kaya nilingon ko siya.

The concept of sunrise and sunset is amazing. Sunset

tell us that everything will reach its end but then sunrise
show’s that every end has a beginning. And it was my
beginning with Tres.

“Do you want to swim wife? Hindi natin nagawa yon

ng mga panahong nandito tayo.” Anyaya niya sa akin kaya
napangiti ako.

“Ikaw gusto mong magswimming?” Balik tanong ko sa

kanya.

Instead of answering me he removed his clothes.

Lumapit siya sa akin at isang tili ang kumawala sa bibig ko
ng hubarin niya ang suot ko.

“Lets swim wife.” Aniya na mabilis akong iginaya

papunta sa mas malalim na parte. He was holding my
waist while I’m holding his shoulder.

“T-Tres were naked baka may makakita sa atin dito.”

207
 Sabi ko sa kanya na tinawanan niya lang.

“Shh wife. It was a private Island and no one will

trespass.” Aniya na humigpit ang hawak sa akin.

He is touching my body under the water and I cant help

but to moan.

“Tresss ahh.” I moaned when he reach my flesh.

“Dont you think its time to follow Vanessa?” Pilyong

wika niya habang hinahalikan ang pisngi ko.

“Ikaw talaga!” Sabi ko at bahagyang hinampas ang

dibdib niya. I bit my lips to suppress my moan.

“Why not? Three years old na ang anak natin at

mas maganda kung magkakaroon na siya ng kapatid.”
Nakangising wika niya.

Napalunok ako. He was smirking while pleasuring my

body.

“Tres.” I said as he kiss my neck.

“W-We cant do it here.” Sabi ko na bahagya ng

natatanranta. Baka may maligaw na mangingisda dito.

Biglang tumawa si Tres kaya napamaang ako sa kanya.

“I’m just teasing you wife. We cant do it here. But it will be
a good experience if we do.” Mabilis ko siyang hinampas
kaya mas lalo siyang natawa.

“Tres may mahihiling ka pa ba?” Tanong ko sa kanya

matapos ang ilang sandali.

Curious lang ako kung may mahihiling pa siya sa buhay

niya.

Niyakap niya ako ng mahigpit bago sumagot. “Meron

208
pa.” Aniya kaya napakunot noo ako.

“You already have everything. Ano pa ang mahihiling

mo?”

“A basket ball team.” Aniya kaya napalayo ako sa kanya.

“Anong basketball team?” Takang tanong ko.

“Maraming anak hanggang sa makabuo ako ng basket

ball team.” Wika niya pagkatapos ay tumawa ng malakas.

“Anong akala mo sa akin baboy?” Inis na tanong ko sa

kanya.

“Of course not wife. Hindi ka mukhang baboy. And we

will make more baby one at a time.” Aniya kaya napanguso
ako.

“Heh!” Saway ko sa kanya.

Ilang sandali pa ay siya naman ang nagtanong.

“Ikaw ba may gusto ka pa ba bukod sa akin?” Tukso

niya kaya namula ako.

“I cant ask for more. He already provided me more than

I ask for.” Sagot ko sa kanya at mabilis siyang hinalikan.

Ngumiti siya at ginantihan ang halik ko hanggang may

maalala ako. Tinulak ko siya ng bahagya kaya napakunot
noo siya.

“Who is Carissa?” Tanong ko sa kanya kaya bigla siyang

ngumiti.

“Hanggang ngayon ba ay hindi mawala sa isip mo si

Carissa?” Tanong niya ng nakangisi.

“Becasue you didnt introduce her to me!” Akusa ko sa

kanya at inirapan siya.

209
 Umiling siya at tinignan ako sa mata. “I thought you
trust me?”

Napaiwas ako ng tingin. I trust him but I’m jealous.

“I-I was just asking. Edi wag mong sagutin.” Inis na

wika ko at tuluyang lumayo sa kanya ngunit mas hinapit
niya ang bewang ko.

“I’m just kidding wife.” Aniya na kaya sinamaan ko siya

ng tingin. “Carissa is our childhood friend. Parang kapatid
na ang turing namin sa kanya ni Dos. She grew up with us
ng mamatay ang parents niya sa isang aksidente. Para na
niya akong kuya. And I am worried to her since Alas took
her away.” Paliwanag niya kaya napakunot noo akong lalo.

“Alas? Your brother?”

Tumango siya. “Alas has something with Carissa mula

pa ng mga bata pa kami. And three years ago Carissa came
back but then Alas abducted her. They have their own love
story to tell so lets just forget them for now.” Aniya na muli
akong hinalikan.

Gumanti ako ng halik at ipinulupot ko ang kamay ko

sa leeg niya.

Its not the end of our Love story. It was just a

beginning. Maraming darating na pagsubok pero alam
kong malalagpasan namin iyon.

Love is much more stronger than any obstacles that

we will face in the future.

I know now how much he love me and Vanessa and I

love him more for that.

Jake? He’s still in manila. Nagtayo kami ng maliit na

studio at opisina para sa mga kliyente namin.

210
 Dos? He already apologize to me and I forgave him.
O baka hindi ko siya napatawad talaga dahil hindi naman
ako nagalit sa kanya. I am more thankful to him for what
he did to us. It makes us stronger.

Alas? I saw him once. He looks like Dos pero hindi

gaanong magkahawig. They are fraternal twin. He talk
to me and congratulate me. Pero wala akong nakitang
kasama niya. Maybe Tres is right. They have their own love
story to tell and we just need to wait for that.

Vanessa is bubbly like before. Siya ang pinakamasaya

nang ikasal kami ni Tres. She’s already close with her Tito’s.
And she’s been spoiled by them.

My parents? They had their vacation in Europe. Si

Tred ang gumawa ng paraan para makapagbakasyon ang
dalawa. I calle them last night and seems they are enjoying
it well.

And us? We are having our second day of honeymoon.

I am very happy and I cant explain it using words.

“I love you Tres.” Bulong ko sa pagitan ng halik niya.

Naramdaman ko ang pagngiti niya.

“I love you even more wife. Now and forever.”

The end

Started: April 7 2020

End: May 26 2020

211
 ABOUT THE AUTHOR
Nammmiii-San is a 22 years old aspiring author in wattpad.
She’s a seener. That’s all you need to know about Nami.

212