„Złote myśli” Kardynała Wyszyńskiego

1. Sercem nie można służyć za pieniądze, sercem służy się za darmo,

bezinteresownie.

2. Nienawiść można uleczyć tylko miłością.

3. Wszystko, co nas spotyka - zdrowie czy cierpienie, dobro czy zło, chleb czy
głód, przyjaźń ludzka czy niechęć, dobrobyt czy niedostatek - wszystko to w
ręku Boga może działać ku dobremu.

4. We wszystkim tym, co zdarza się w życiu człowieka, trzeba odczytać ślady

miłości Boga. Wtedy do serca wkroczy radość. 

5. Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i
za te, które w innych budzi.

6. Ludzie mówią - "czas to pieniądz". Ja mówię inaczej - "czas to miłość".

Pieniądz jest znikomy, a miłość trwa.

7. Sztuką jest umierać dla ojczyzny, ale największą sztuką jest dobrze żyć dla
niej.

8. Każda prawdziwa miłość musi mieć swój Wielki Piątek.

9. Kto chce wejść na szczyt, musi zaczynać od dołu, a potem iść krok za
krokiem, nie przyspieszając go. Zły to taternik czy alpinista, który zaczyna
wspinaczkę w góry od zrywu i wielkiego wysiłku. Dobry - idzie krok za krokiem,
powoli, spokojnie.

10. Należy w sobie dostrzec pozytywne wartości, bo nawet w najgorszym z nas

jest jeszcze ślad Bożej dobroci.
11. Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się. 
Trzeba wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej.

12. Miarą naszej miłości ma być miłość, jakiej dla siebie oczekujemy od całego
świata.
13. Największym szczęściem jest dziecko! Może stu inżynierów postawić
tysiące kombinatów fabrycznych, ale żadna z tych budowli nie ma w sobie
życia wiecznego.  

14. Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem.

15. To jest prawdziwa przyjaźń - osłaniać innych nawet kosztem siebie.

16. Miłość musi być próbowana jak złoto w ogniu prób; tylko mała miłość w
ogniu prób kruszeje. Wielka oczyszcza się i rozpala.

17. Człowiek dopiero wtedy jest w pełni szczęśliwy, gdy może służyć, a nie
wtedy, gdy musi władać. Władza imponuje tylko małym ludziom, którzy jej
pragną, by nadrobić w ten sposób swoją małość. Człowiek naprawdę wielki,
nawet gdy włada, jest służebnikiem.