Najbardziej niezmiennym i ważnym pytaniem życia jest: Co robisz dla innych?

Martin
Luther King.

Jaki jest cel naszego życia? Pewnie większość z nas powie, że zdrowie i szczęście. To
prawda, ale jak być szczęśliwym? Martin Luther King twierdził, że najważniejszą rzeczą w
życiu jest pomagać innym ludziom. Uważał, że tylko dzieląc się z innymi swym czasem, swą
pomocą, czymkolwiek tylko się da, człowiek żyje naprawdę. Tylko w ten sposób można być
w swym życiu człowiekiem spełnionym. Człowiek jest na świecie nie dla siebie, ale dla
innych i nie jest tu po to, by brać coś dla siebie, ale by ludziom wokół jak najwięcej dawać.
Nie potrafię się z nim nie zgodzić.
Bohaterowie powieści „Kamienie na szaniec” nie chcieli ginąć za ojczyznę. Chcieli
żyć, jak pewnie każdy, ale postanowili walczyć za Polskę. Nie walczyli dla siebie, lecz dla
wszystkich rodaków i dla kraju, który kochali. Zapłacili najwyższą cenę, ale z pewnością o
żadnym z nich nie można powiedzieć, że ich życie poszło na marne.

Dobro stoi wyżej niż piękno. Stefan Żeromski

Chyba każdy z nas lubi piękno, lubi przebywać w sąsiedztwie tego, co jest ładne.
Każdy chciałby mieć piękny dom, mieszkać w ładnej okolicy, pewnie też każdy wolałby być
piękny, niż brzydki. Tylko czy to aż takie ważne. Stefan Żeromski napisał, że dobro jest
ważniejsze i ma całkowitą rację. Dobro to wartość najwyższa, bo daje szczęście i nam i
bliskim nam ludziom. Co nam z piękna, gdy wokół będą nieszczęścia, zło, niegodziwość,
kłamstwa?
Ania Shirley nie była piękną dziewczynką, ale każdy kto się z nią stykał czuł, jak
wielkie jest w niej dobro i doświadczał jej ciepła. Każdemu pomagała, każdego zarażała
swym niesamowitym optymizmem.
Dobro jest czyste i wspaniałe, bo płynie z serca, a poza tym piękno przemija. Budynek
może się zawalić, człowiek zestarzeć, a piękno trwa zawsze i czas go nie zniszczy.

Baseny bogaczy często wypełnione są ludzkimi łzami. Sławomir Kuligowski

Niestety wielu bogatych ludzi dorobiło się swoich pieniędzy dlatego, że

wykorzystywali ciężką pracę swoich pracowników. Gdy biedni ludzie, którzy byli u nich
zatrudnieniu pracowali do utraty sił za bardzo małe wypłaty, majątki bogaczy stawały się
coraz większe. Dzięki wyzyskiwaniu biednych mogli postawić piękne domy, koło tych
domów wielkie baseny, a wyzyskiwani ludzie mogli tylko płakać nad swoim trudnym losem.
Ebenezer Scrooge dorobił się swego majątku na łzach wielu ludzi. Udzielał biedakom
kosztownych pożyczek, które ciężko im było spłacać, a swojemu pracownikowi Cratchitowi
płacił głodową pensję, przez co cierpiała cała jego rodzina. Majątek Ebenezera rósł, ale
kosztem innych. Scrooge zrozumiał swój błąd i się zmienił, ale ilu wokół nas jest ludzi,
którzy nigdy nie zrozumieją, jak wiele cierpień przysparzają innym?