daKişiler ve çevre ile kurduğumuz etkileşimler sonucunda
fikirlerimiz oluşmaya başlar. Uzaktan bir seyirci olarak
incelendiğinde fikirlerimizin, çevremizde bulunan kişilerinki ile aynı veya bunların benzer birer kopyası olduğu ortaya çıkasdasdasdasdasdadasdadasd dghfdf zdfgzd fdzfg zdfg zdgfcaktır. Kimileri bu etkileşim ve etkileşimin dışa vurumuna ‘Allah vergisi bir zeka kardeşim’ derken, kimileri de; bulunduğumuz ortam ve koşulların süzgecinden geçen fikirler bütünü diyebilir. Peki zeka dediğimiz olgu gerçekten var mıdır, varsa nedir ve nasıl oluşur?
kavrama, yargılama ve sonuç çıkarma yeteneklerinin tümüne zeka denmektedir. Zeka, somut kavramlarısdfsdfsdf beynimizin ilgili bölümlerine gönderip, kendi fikirlerimizle harmanlayarak ortaya çıkarttığımız bir olgu veya kafamızın içindeki soyut düşüncelerin bir dışa vurumu (yani hayalgücü) olarak da betimlenebilir. Baktığımızda ise zekanın, toplumumuz üzerinde etkisi çok geniş bir alanda karşımıza çıkar. Aile büyüklerinin çocuklarını (veya torunlarını) başkaları ile kıyaslaması, kimsenin başarılı olamadığı bir işte rastgele birinin başarmasının ardından çok konuşulması ve çok daha çeşitli örnekler zeka kavramının toplumumuzdaki eksik anlaşımına örnektir. Ancak zeka, toplumdaki genel kanının aksine, tamamen biyolojik nedenlere bağlı değildir. Yani ‘Bu işi başardı çünkü Allah ona öyle bir beyin vermiş ki zehir gibi maşallah zehir’ söylemi doğru değildir. Bunun yanında, aynı olgu tamamen çevresel etkilere de bağlı değildir. Zeka, bu iki ana bileşenin karışımıdır. Daha detaylı incelediğimizde bu konunun yıllardır tartışıldığını ve hakkında pek çok araştırmanın yapıldığı görülmektedir. (Ancak yanlış anlaşılmasın, tartışma derken tarafların birbirine girdikleri türden değil, mantıklı argümanlarla farklı düşüncelerin çarpışmasından ve buna bağlı olarak bazı düşüncelerin yok olmasından veya daha da güçlenmesierwerwerwnden bahsediyorum (Bu da başka bir yazının konusu olsun).) Araştırmalara bakıldığında, kalıtsallığın büyük bir etken olduğu görülmektedir. Ancak aynı çalışmalar kalıtsallığın tek bir etken olmadığını bizlere göstermiştir. Örneğin Peter M. Vischer öncülüğünde yapılan bir araştırma bizlere; ölçüm yöntemindeki değişiklikler, çevresel değişikldfsdfsdfsdfsfwewikler, göçün etkileri ve akrabalıkların zekayı etkileyebildiğini ortaya koymuştur. Örneğin birbirinin klonu olan iki çocuk hayal edersek ve bu çocukların birini varoş olarak tabir edilen, nispeten alt seviye bir mahalleye, diğerini ise okuma oranının daha yüksek olduğu söz gelimi elit olarak lanse edilen bir mahalleye yerleştirir ve onları bu koşullarda büyütürsek, okuma oranı fazla olan mahallede büyüyen çocuğun diğerinden daha zeki olabileceği söylenebilir. Ancak araştırmada bahsedilen çevresel etkenleri de tek bir örnekte değerlendirmek doğru bir ewhfyaklaşım olmayacaktır. Buna göre verebileceğimiz bir diğer örngeryhreheherhek ise arkadaş çevresidir. Arkadaş ortamları farklı olmak koşulu ile yeniden bu iki çocuğu ele alalım. Bu sefer her ikisinin de aynı mahallede büyüdüğünü varsaysak bile sonuç yine farklı çıkacaktır. Çünkü bu sefer çocukların büyüdükleri ortam aynı, beraber vakit geçirdiği arkadaşları ise tamamen farklıdır. Bu faktörleri başka ülkelerde büyüme, farklı zamanda aynı yerde büyüme gibi çok daha çeşitli hale getirmek mümkündür. Yapılmış olan testlerin, anketlerin ve akademik araştırmaların bir kısmını incelediğimizde, ülkemizde yozlaştırılmış ve insanlar arasındaki farklılıkların bir kıstası haline getirilmiş olan zekanın, tamamen kalıtsal özelliklere bağlı olmadığını; çevre, sosyoekonomik yapı ve göçlerin etkisinin de zekanın gelişimini etkilediği ortaya çıkartılmıştır. Bu sonuçlara göre bir çıkarımda bulunacak olursak, yoğunlukla duyduğumuz ‘Allah vergisi’ kavramının tamamen doğru olmadığı, zekayı etkileyen pek çok farklı etmen olduğu yorumu yapılabilir.
KAYNAKÇA
1. Hanscombe, Ken B.; Trzaskowski, Maciej;
Haworth, Claire M. A.; Davis, Oliver S. P.; Dale, Philip S.; Plomin, Robert (2012). Scott, James G (ed.). “Socioeconomic Status (SES) and Children’s Intelligence (IQ): In a UK-Representative Sample SES Moderates the Environmental, Not Genetic, Effect on IQ”. PLOS ONE. 7 (2): e30320. Bibcode:2012PLoSO…730320H. doi:10.1371/journal.pone.0030320. PMC 3270016. PMID 22312423.
2. Visscher, Peter M.; Hill, William G.; Wray, Naomi
R. (2008). “Heritability in the genomics era — concepts and misconceptions”. Nature Reviews Genetics. 9 (4): 255– 266. doi:10.1038/nrg2322. PMID 18319743. S2CID 690431. 3. Yörükoğlu, Atalay (2004). “Zekâyı Belirleyen Etkenler”. Çocuk Ruh Sağlığı. İstanbul: Özgür Yayınları. ss. s. 106–108.