Udomowienie kur:

Zróżnicowanie form upierzenia, ograniczenie płochliwości, zanik zdolności do fruwania,

przystosowanie do ograniczonego terytorium (podwórko -> wybieg -> zamknięty kurnik ->
klatka), rozciągnięcie okresu rozrodczego na cały rok, zanik instynktu kwoczenia, wzrost
wydajności, wytworzenie różnych typów i ich specjalizacja
Udomowienie indyków:
Ograniczenie płochliwości, przystosowanie do ograniczonego terytorium (podwórko ->
wybieg -> zamknięty kurnik), zmiana barwy upierzenia, znaczne rozciągnięcie okresu
rozrodczego, znaczący wzrost masy ciała (samce z 8kg do 22kg), niezdolność do naturalnego
krycia, znaczący wzrost masy ciała (samice od 3kg do 8 kg), wytworzenie 3 typów
użytkowych: lekki, średniociężkie, ciężkie
Udomowienie kaczek:
Zróżnicowane barwy upierzenia, ograniczenie płochliwości, zanik zdolności do lotu,
przystosowanie do ograniczonego terytorium (podwórko -> wybieg), rozciągnięcie okresu
rozrodczego na cały rok, zanik instynktu kwoczenia, wzrost wydajności, wytworzenie różnych
typów i ich specjalizacja (nieśny, średniociężki, mięsny)
Udomowienie gęsi:
Ograniczenie płochliwości, zmiana barwy upierzenia, zanik instynktu migracji, wytworzenie
różnych typów
Kierunki użytkowania w drobiarstwie

Reprodukcyjny nieśny mięsny

Dotyczy wszystkich wyłącznie kury kury, indyki
gatunków kaczki Pekin
hodowlanych kaczki piżmowe,
gęsi
ptaków
produkty: produkty: produkty:
pisklęta jedniodniowe jaja spożywcze
młode ptaki rzeźne
Wartość biologiczna jaja – zdolność do wylęgu piskląt nadających się do dalszego chowu
Na wynik lęgu składają się: zapłodnienie komórki jajowej, wartość biologiczna jaja
wpływająca na jego zdolność wylęgową
Zdolność wylęgowa kształtuje wartość genetyczna: poziom cech uyskanych na drodze
selekcji, pokrewieństwo – geny letalne
Zdolność wylęgową kształtuje wiek stada
Zdolnośc wylęgową kształtuje stan zdrowotny stada: choroby przenoszone przez jajo i
zmniające jakość jaja, leki zmniające jakość morfologiczną jaja
Zdolność wylęgową kształtuje żywienie stada: zbilansowanie wartości odżywczej,
zanieczyszczenia pasz – mitotoksyny
Zagrożenie dla zarodka:
Zakażenia transowarialne, zakażenia w jajowodzie, zakażenia egzogenne przez pory skorupy
Obrona własna zarodka: 5-16 dzień inkubacji aktywny lizozym białka, własny aparat
immunologiczny zarodka, szczepienia stad reprodukcyjnych, przekazywanie w organizmie
nioski przeciwciał do żółtka:14 dzień inkubacji przedostają się dokrwioobiegu zarodka
największa ilość we krwi w 6 dniu po wylęgu, zabezpieczają potomstwo przez pierwsze 3
tygodnie życia
Zakażenia jaj wirusowe: letalny sierocy wirus piskląt kurzych (CELO), Zakaźne zapalenia
mózgu i rdzenia kręgowego (AE), Zakaźne zapalenie oskrzeli (IB) Syndrom spadku nieśniości
(EDS)
Bakteryjne: puloroza, toksoplazmowa, mykobakterioza
Zakażenie grzybicze jaj: obniżenie wyników lęgów: Zmiana składu chemicznego białka jaja,
zahamowanie wzrostu, zniekształcenia budowy ciała, wady ułożenia, nie zrośnięte powłoki
brzucha, powiększenie wątroby i nerek, obrzęki, zmieniona gałki oczne
Po wylęgu: obniżenie odporności, zmniejszenie reakcji na szczepienia
Zdolność wylęgową kształtują warunki chowu: program światła, system utrzymania ptaków,
mikroklimat w pomieszczeniu: temperatura, szkodliwe gazy
Spożycie mięsa drobiowego na jednego mieszkańca: 24,3kg
O efektywności produkcji jaj decydują: wielkość produkcji nieśnej, zużycie paszy na 1kg jaj,
średnia masa jaja
O efektywności produkcji mięsa decydują: uzyskana masa ciała, śmiertelność, zużycie paszy
na 1kg wyprodukowanego żywca
Hodowla – ma na celu doskonalenie różnych gatunków zwierząt i tworzenie nowych ras, linii
i odmian. Jej zdaniem jej systematycznie dążenie do zmian genetycznych w kolejnych
pokoleniach zwierząt w celu doskonalenia pożądanych cech.
Selekcja - wybór zwierząt o określonych pożądanych cechach, które przeznaczamy do
dalszej hodowli
Chów – utrzymanie zwierząt z ferm zarodowych w celu realizacji określonych celów
produkcyjnych.
Brakowanie – usuwanie ze stada sztuk nie nadających się do dalszego chowu ze względu na
wady budowy, schorzenia, niską wydajność itp.
Rasa – grupa zwierząt w obrębie gatunku pochodząca od wspólnego przodka o utrwalonych
w wyniku długoletniej selekcji cechach morfologicznych i użytkowych wiernie przekazująca je
potomstwu.
Ród – populacja selekcjonowana na określone cechy użytkowe przez 3-5 pokoleń bez
dopływu krwi z zewnątrz składająca się z odpowiedniej liczby osobników (4-10tys)
Linia – skonsolidowana genetycznie grupa określonych osobników, w obrębie której
doskonalona jest niewielka liczba cech. Ojcowska: częśc składa się z osobników podobnych
do meskiego założyciela linii; mateczna: do żeńskiego
Kojarzenie – zestawienie ptaków różnej płci pochodzących z tej samej jednostki hodowlanej
w celu uzyskania potomstwa
Krzyżowanie – zestawienie ptaków różnej płci pochodzących z różnych jednostek
genetycznych w celu uzyskania potomstwa
Mieszaniec powstaje ze skrzyżowania osobników rożniących się pod względem genetycznym.
W Polsce oznaczane są literami (rody uzyte do kojarzenia) i cyframi (linie)
Ferma zarodowa –zwiększenie wartości uzytkowej osobników przeznaczonych do dalszej
reprodukcji
Produkcja piskląt na potrzeby własne – odnowienie stada
Rozprowadzanie materiału hodowlanego do ferm prarodzicielskich
ferma prarodzicielska – namnażanie materiału hodowlanego i wytwarzanie mieszańców
międzyliniowych dla ferm rodzicielskich
Ferma rodzicielska – namnażanie materiału hodowlanego i wytwarzanie mieszańców miedzy
rodowych dla ferm towarowych,
ferma towarowa – produkcja jaj lub mięsa
Podstawy pracy hodowlanej w fermach zarodowych
Identyfikacja – znakowanie każdego osobnika
Znajomość obustronnego pochodzenia
Indywidualna ocena wydajności
Dobór osobników do kojarzeń prowadzenie dokumentacji hodowlanej
95% krajowej produkcji nieśnej pochodzi z 1500 systemów intensywnych, 5%
ekstensywnych, 86 ferm wolnowybiegowych
Produkcja miesna 90% z intensywnych, 10% z ekstensywnych
System ekstensywny: produkcja jaja i drobiu rzeźnego na potrzeby własne, brak specjalnych
pomieszczeń dla ptaków, różne gatunki hodowane razem, wieloletnie użytkowanie ptaków,
użytkowane mieszańce wielorasowe – do 50sztuk, ptaki pod stałym wpływem środowiska, w
lecie do 60% pożywienia znajdują na wybiegu, zimą trzeba je dokarmiać, zapewnia
możliwość naturalnych zachowań. ZAGROŻENIA: w jajach i miesie mogą się odkładać
substancje toksyczne, brak programu profilaktycznego, zagrożenie chorobami
przenoszonymi przez dzikie ptactwo, brak badań na Salmonellę
System półintensywny: jeden kierunek produkcji i jeden gatunek ptaków, produkcja na
sprzedaż jaj spożywczych (220szt/nioskę) drobiu wodnego na mięso, ograniczony wpływ
środowiska na ptaki, budynki z oknami i ograniczonymi wybiegami, stado pod opieką
weterynaryjną, program profilaktyczny, żywienie mieszanką pełnoporcjową 100%
pożywienia ptaki dostają w hali, stada niosek do 2000szt
System wolno wybiegowy – produkcja jaj spożywczych: 4m2/1 nioskę, 100% pożywienia
ptaki otrzymują w kurniku, wyposażenie hali produkcyjnej jak w chowie intensywnym na
ściółce, możliwość pełnej automatyzacji obsługi, pełen program profilaktyczny i opieka
weterynaryjna, swobodny dostęp do wybiegów w ciagu dnia, główna cześc wybiegu musi
być pokryta roślinnością
Wybiegi zapewniają: ruch, światło słoneczne, naturalne zachowania. Wymagają:
odwodnienia, zabiegów agrotechnicznych i obsiewania, dezynfekcji. Wady: kosztowne w
utrzymaniu, niezadbane stanowią zagrożenie zoohigieniczne, kontakt z dzikimi ptakami,
łatwy dostęp gryzoni do kurnika, w jajach mogą się odkładać substancje toksyczne.
Kontrolne badania na salmonellę: stada reprodukcyjne co 14 dni, stada towarowe nieśne co
14 tygodni, stada mięsne na 14 dni przed ubojem
System intensywny: jeden wiek, jeden kierunek produkcji, jeden gatunek, produkcja
niezależna od płodów rolnych i produkcji roślinnej, specjalizacja produkcji: nieśna, mięsna,
zaplecze reprodukcyjne, całkowita izolacja ptaków od środowiska zewnętrznego – program
światła, kontrola mikroklimatu, duże zagęszczenie ptaków na jednostce powierzchni, w
jednej hali produkcyjnej do kilkudziesięciu tysięcy ptaków, żywienie wyłącznie mieszankami
pełnoporcjowymi, opieka weterynaryjna, pełen program profilaktyczny, wysoka produkcja.
Wielkość produkcji: 320-350 jaj spożywczych/nioske, 200-230 jaj wylęgowych/nioske, do 2,5
kg w 6 tyg brojlery, do 22kg w 22tyg indory, do 10kg w 16tyg indyczki
Gęstość obsady – ilość ptaków przypadająca na 1m2 powierzchni podłogi budynku. Zależy
od: metody chowu, wartości hodowlanej stada, wielkości ptaków=ilości wydalanego pomiotu
Dobra ściółka powinna być: sucha-wilgotność 25%, higroskopijna, dobrym izolatorem,
równo rozłożona, nie powodować zapylenia. Materiał na ściółkę zalecany: słoma pszenna lub
żytnia krótko pocięta i zmiażdżona, wióry drzewne z drzew liściastych; może być też torf lub
trociny – zwiększają zapylenie i łatwo się zbrylają
Zadania ściółki: pochłania wilgoć, izoluje od podłogi, zapewnia ciepło i miękkość podłoża,
daje zajęcie i poczucie komfortu
Nadmierna obsada powoduje: problemy z utrzymaniem suchej ściółki, pogorszenie
mikroklimatu – wzrost stężenia amoniaku i wzrost wilgotności, pogorszenie wyników
produkcyjnych – słabsze przyrosty i niższa nieśność, pogorszenie zdrowotności i dobrostanu
zwierząt
System intensywny chów na ściółce: ZALETY jest naturalnym podłożem, umozliwia
fizjologiczne ustawienie kończyn, najtańszy i najprostszy sposób utrzymania, daje możliwość
ruchu i naturalnych zachowań WADY gorsze wykorzystanie powierzchni kurnika – mniejsza
obsada, większe zanieczyszczenie bakteriologiczne kurnika, konieczność stosowania gniazd z
automatycznym zbiorem jaj, sprzyja znoszeniu jaj na ściółkę, sprzyja pojawieniu się zjawiska
kwoczenia, koszty zakupu uprzątania i wywozu ściółki, większe spożycie paszy
Chów na ruszcie: 1/3 pokryta rusztem reszta ściółką
System intensywny chów na ruszcie ZALETY część podłogi pokryta ściółką zapewnia ptakom
to samo co chów na ściółce, zwiększona gęstość obsady w porównaniu z chowem na ściółce,
ulatwia utrzymanie ściółki w dobrym stanie – skrzynia nawozowa, możliwość pozyskiwania
czystego pomiotu WADY ruszt nie jest naturalnym podłożem ptaków, konieczność
stosowania gniazd z automatycznym zbiorem jaj, kłopotliwy dla obsługi kurnika,
pracochłonność przy myciu, większe koszty zakupu wyposażenia kurnika
System intensywny Klatki ulepszone: powierzchnia 750cm2/nioske, wysokość min. 50cm w
każdym miejscu, pochylenie podłogi max 14%, karmidła 15cm na kurę, poidła co najmniej 2
smoczki na klatkę, gniazda, grzędy, urządzenie do ścierania pazurów, miejsce ze ściółką. To
połączenie chowu klatkowego z elementami chowu na ściółce i ruszcie ZALETY w
porównaniu z klatkami tradycyjnymi : większa swoboda ruchu, możliwość naturalnego
zachowania: gniazda, grzędy, maty do ścierania pazurów, miejsce ze ściółką WADY w
porównaniu z klatkami tradycyjnymi: wzrost zapylenia kurnika, pogorszenie jakości jaj,
więcej stłuczek i brudnych skorup, problemy ze zbiorem jaj, większy koszt inwestycji, mniej
ptaków w hali produkcyjnej – konieczność ogrzewania kurnika
Wady chowu klatkowego: więcej jaj o uszkodzonych skorupach, „zmęczenie klatkowe
niosek”, bardzo wysokie koszty inwestycji, produkcja ogromnej ilości pomiotu, gorszy wygląd
kur przy likwidacji stada, organiczenie możliwości ruchu i naturalnych zachowań ZALETY
Produkcja: większa liczba zniesionych jaj, większa masa jaja, mniejsze spożycie paszy,
Ekonomia: lepsze wykorzystanie powierzchni kurnika, mniejsze nakłady na robociznę – pełna
automatyzacja; Zdrowotność: pełna kontrola mikroklimatu i warunków sanitarno-
zoohigienicznych, mniejsza śmiertelność kur, eliminacja kokcydiozy i robaczyc, lepsza jakość
mikrobiologiczna jaj
Mechanizm znoszenia jaja: cykliczny bodziec nerwowy (zgaszenie światła w kurniku) ->
podwzgórze wydziela do krwi LH-RH -> przysadka mózgowa 10h przed owulacją wydziela
niewielką ilość LH -> pęcherzyk wydziela progesteron -> podwzgórze zwiększa wydzielanie
LH-RH -> duży przedowulacyjny szczyt LH -> 4,6h później owulacja
Nieśność w pierwszym roku zalezy od: czynników genetycznych (40%): szybkości
dojrzewania płciowego, intensywność nieśność, wytrwałości nieśności, kwoczenie i pauza
zimowa obecnie wyeliminowane; czynników środowiskowych (60%): światło, żywienie,
mikroklimat
Szybkość dojrzewania płciowego: liczba dni od urodzenia do zniesienia pierwszego jaja
Intensywność nieśności: liczba jaj zniesiona w pierwszych 100dniach w % liczba
jajx100/liczba dni
Wytrwałość nieśności: liczba dni jaka mija od wylęgu do wymiany piór, za wytrwałą uważano
kurę u której wymiana upierzenia następowała po 315dniach, wymiana piór pod wpływem
tyroksyny
Pauza zimowa – przerwa w nieśności trwająca dłużej niż 7 dni, spowodowana krótszym
dniem, pogorszeniem mikroklimatu w kurniku, zmniejszoną temperaturą
Kwoczenie – zespół objawów wywoływanych chęcią siadania w gnieździe i wodzenia piskląt
– przerwa w nieśności, podniesiona temperatura ciała, charakterystyczny głos, uporczywe
siedzenie w gnieździe, wywoływane przez prolaktynę
Przyspieszenie dojrzałości płciowej – skutek: niska masa ciała ptaków, niska masa jaja
Zwiększenie tempa nieśności początkowej – skutek: zdeformowanie jaja, ograniczenie:
bariera fizjologiczna
Poprawienie przeżywalności stada: skutek – poprawa wszystkich wskaźników w przeliczeniu
na nioskę wstawioną
Wydłużenie okresu najwyższej produkcji: skutek: wydłuzenie okresu uzytkowania stada
Pod koniec nieśności obserwuje się: zmniejszenie liczby dużych pęcherzyków na jajniku,
zwiększenie ilości odkładanego żółtka do pęcherzyków
Cechy jaja klasy A: skorupa i kutikula: normalny kształt, czysta, nieuszkodzona; komora
powietrzna: do 6mm, nieruchoma, w jajach świeżych do 4mm; żółtko: podczas
prześwietlania widoczne jako cień bez wyraźnego zarysu, lekko ruchome podczas obrotu
podczas obrotu jajem i powracające do centralnego położenia; białko: przejrzyste,
przezroczyste; zarodek: rozwinięcie niewidoczne; ciała obce: niedopuszczalne; zapach obcy:
niedopuszczalny
Opakowanie: ochrona przed uszkodzeniem, źródło podstawowych informacji o produkcie
Krajowa struktura produkcji żywca drobiowego: 73% brojlery, 23% młode indyki rzeźne, 0,3%
kaczki, gęsi 1,5%
Ujemne zjawiska selekcji w stadach mięsnych: obniżenie zdolności reprodukcyjnych w
stadach rodzicielskich, wzrost mięśni białych w stosunku do czerwonych, pocienienie błony
śluzowej przewodu pokarmowego, wady budowy, pogorszenie jakości mięsa, wzrost
kosztów produkcji, nadmierne otłuszczenie
Problemy z zapłodnieniem w stanach rodzicielskich:
koguty: obniżenie zdolności reprodukcyjnych – konieczność wymiany kogutów w połowie
okresu reprodukcyjnego; wady budowy – problemy z kryciem: pęcherze piersiowe,
schorzenia nóg: zwyrodnienie stawu skokowego, skręcone palce
kaczory: okaleczanie bez dostępu do zbiorników wodnych
indyki: duża różnica masy ciała – konieczność inseminacji
Cechy jakościowe mięsa: właściwości sensoryczne, smak (barwa,forma, otłuszczenie,
zapach, smak, soczystość, kruchość, konsystencja, delikatność, gładkość) , wartość odzywcza
(zawartość białka, tłuszczu, węglowodanów, witamin, popiołu, strawność, wykorzystanie,
wartość biologiczna) , status higieniczno – toksykologiczny (mikroorganizmy, czynniki
warunkujące trwałość, zawartość związków dodatkowych, pozostałości), cechy
technologiczno – przetwórcze (zdolność wiązania wody, zawartość białka i jego jakość,
zawartość tłuszczu i jego jakość, zawartość tkanki łącznej i ścięgien, konsystencja, wartość
pH, barwa)
Wpływ postępu selekcyjnego na stan zdrowotny brojlerów: obniżenie zdolnośći do
produkcji przeciwciał, obniżenie odporności na choroby inwazyjne, stres
I. Syndrom nagłej śmierci sercowej
Choroba metaboliczna, na którą wpływ mają czynniki:Genetyczne, żywieniowe i
środowiskowe.
Wystepuje okolo 4-5 tyg życia, Częściej u kogutów o wysokiej masie ciala.
Czynniki usposabiające: szybkie tempo wzrostu, niewłaściwe żywienie, źle działająca
wentylacja, źle dobrany program światła, wysoka temperatura+ niska wilgotność
II. Choroba okrągłego serca u indyków
Choroba młodych indyków, o podłożu środowiskowo-żywieniowym. Nagła śmierć następuje
w czasie karmienia lub podczas wysiłku.
Czynniki usposabiające: niska wartość biologiczna jaj użytych do lęgów-RHD jest efektem
schorzenia sercowego, które mogą zachodzć już w okresie embiogenezy.
Żywieniowe: nadmiar soli kuchennej, niedobor wit E i selenu, preparaty
furanowe( skuteczne w leczeniu kokcydiozy)
Leczenie znaczne objętościowe: środki nasercowe, wit. E i selen
III. Wodobrzusze
1. Przyczna bezpośrednia: niewydolność układu krążenia wynikająca z niedotlenienia
organizmu.
2. Przyczyny pośrednie: stres (termiczne), niedostateczna wentylacja, niewłaściwe żywienie,
schorzenia wątroby , (zwłóknienie, uszkodzenie toksyczne)
Chore ptaki są:mniejsze, apatyczne, z nastroszonym upierzeniem, wykazują trudności w
poruszaniu się, śmiertelność 5-12%
Zapobieganie: Poprawa warunków utrzymania (odpowiednia wentylacja zapobieganie
nagłym wahaniom temperatury, ochrona przed zimnem) Wykluczenie z paszy mikotoksyn,
zaleca się podawanie mieszanki sypkiej Lub zastosowanie paszy mniej energetycznej Lub
ograniczenie dostępu do paszy, ograniczenie sodu w diecie do 0,19%
IV. Schorzenia nóg
1. Dyschondroplazja kości piszczelowej (TD) „Słabość nóg”- schorzenie metaboliczne
szkieletu(atakuje kości długie szybko rosnących brojlerów).
Przyczyny schorzenia: predyspozycje genetyczne, niewłaściwe żywienie
2. Chondrodystrofia, peroza (Chondrodystrofi, perosis)
PRZYCZYNA: uszkodzenie chrząstki wzrostowej w kościach długich i upośledzenie kości na
długość, prowadzi do deformacji kości i stawów i młodych indyków i kurcząt między 2 a 7
tyg. życia.
CZYNNIKI USPOSABIAJĄCE: niedobory mineralno-witaminowe, wysoki poziom białka w paszy
Nadmiar P, Ca i Fe w paszy
EFEKT: Skręcenie kosci w stawie o 90-180 stopni.
3. Martwica główki kości udowej(FHN)
Występuje na tle innych schorzeń kości, najczęściej na skutek dyschondroplazji i zapalenia
szpiku kostnego, lub związana jest z zapaleniem jelit i syndromem złego wchłaniania.
Występuje u brojlerów kurzych i indyczych w wieku 2-4 tygodni.
Szybciej i efektywniej
Gotowa forma witaminy D3 25-hydroksycholekalcyferol, która nie wymaga przekształcenia w
wątrobie do nerek, gdzie jest hydrolizowana i przekształcana w aktywną postać 1.25-(OH) 2-
D3 (kalcytriol)
„Zastosowanie w mieszance kolcytriolu wpłynęło korzystnie na zawartość wapnia i fosforu
oraz mineralizację kosci udowych –rzadsze brakowanie, wiekszy zysk. ”
V. Cellulitis zapalenie tkanki łącznej, występuje pomiędzy skórą i mięniami oraz pomiędzy
mięśniami.
Występuje ok 3 tygodnia życia, Zakażenie Escherichia Coli
CZYNNIKI USPOSABIAJĄCE: szybkie tempo wzrostu, niewłasciwe ściółki, wysoka temperatura
+ niska wilgotność, zadrapania nóg i słabe upierzenie
II. Oświetlenie budynku- natężenie światła
Program światła służy do kontrolowania energii przez ptaki, pozwala na spokojne
trawienie pobranej paszy.
Startujemy nocą miedzy 3-4 dniem życia pod warunkiem, że pisklęta osiągają średnią masy
ciała 100-150g.
NOC: trwa w jednym bloku bez przerwy, zapewniamy calkowitą ciemność ( zamkniete
wentylatory i klapy wlotow powietrza), w upalne dni skracamy, by wydłużyc czas żerowania
ptaków
Czynniki powodujące stres masowego chowu u drobiu: nadmierna obsada, utrzymanie
bezokienne i bezwybiegowe, zła jakość wody i skarmianych pasz, utrzymanie klatkowe,
utrzymanie podłogowe z małą ilością ściółki, praca paszociągów i wentylatorów
Technopatie – schorzenia wynikające z technologii utrzymania zwierząt: schorzenia kończyn
(deformacje i kruchość kości, zniekształcenia stawów), uszkodzenia stopy i palców (zapalenie
skóry, przerost pazura, zwichniecia palców), odparzenia i pęcherze na piersi, zmęczenie
klatkowe niosek
Patologie behawioralne: pterofagia – wydziobywanie piór, kanibalizm, puste kapiele
piaskowe, pseudognizadowanie. Przyczyny: nadmiar wolnego czasu, jałowe i nudne
środowisko, niezaspokojenie wrodzonych form zachowania, nadmierne zageszczenie i
przejawy agresji, podawanie paszy która jest szybko zjadana
Działania regulujące patologie behawioralne: zapewnienie właściwego żywienia i
optymalnych warunków środowiskowych
Zastapienie klatek tradycyjnych przez udoskonalone wpływa na: poprawę komfortu
bytowania niosek, ograniczenie występowania pterofagii, obniżenie intensywności produkcji
niesnej, pogorszenie jakości produktu – wzrost liczby jaj z brudną skorupą, zwiekszenie
zagrożenia mikrobiologicznego, wiekszą możliwośc wystąpienia kanibalizmu
Skarmianie pasz skażonych ochratoksyną A: obniża wyniki produkcyjne (gorsze przyrosty w
okresie odchowu, niższa nieśność, obniżenie jakości jaj – głównie osłabienie skorup), ma
działanie immunosupresyjne (zwiększa wrażliwość ptaków na czynniki zakaźne, osłabia
reakcje na szczepienia), pogarsza stan zdrowia stada (osłabienie ptaków, biegunki, większy %
upadków), obniża wyniki reprodukcji
Dodatki paszowe stosowane w żywieniu drobiu: enzymy paszowe, probiotyki (wprowadzają
pożądne szczepy bakterii do przewodu pokarmowego), prebiotyki (stymulują wzrost i
dzialanie pożądanych bakterii), zakwaszacze (obniżają pH treści wola, obudzają wydzielanie
enzymów), zioła i ekstrakty (dzialanie bakteriostatyczne lub stymulujące odporność),
barwniki, kokcydiostatyki, przeciwutleniacze, konserwanty, detoksy kanty
Funkcje enzymów paszowych: wspomagają lub zastepują enzymy endogenne, hamują
działanie substancji antyżywieniowych pasz, podnoszą strawność i wchlanianie składników
pokarmowych, poprawiają skład mikroflory jelitowej
Karbohydrazy – rozkładają węglowodany nieskrobiowe
Fitazy – zwiększa dostęponość fosforu związanego w fitynianach
Wartośc odzywcza zalezy od: energia metaboliczna, białko ogólne, włókno surowe, związki
mineralne, witaminy
Aminokowasy limitujące: lizyna, metionina, cystyna, tryptofan, treonina
Niedobór lizyny powoduje zahamowanie wzrostu
Niedobór metioniny, cystyny i cysteiny hamuje wzrost piór
Niedobór lizyny i metioniny powoduje obniżenie wyników produkcyjnych niosek
Nagromadzenie ogromnej ilości pomiotu powoduje: degradacje środowiska naturalnego,
duże stężenie nieprzyjemnych zapachów, potencjalne źródło epidemii
Podsuszanie powoduje: zmniejszenie objętości pomiotu, wzrost zawartości suchej masy w
pomiocie, łatwiejsze skladowanie, transport, rozrzucanie, ograniczenie tworzenia amoniaku,
lepsze warunki w kurniku, mniej uciążliwe sąsiedztwo, lepszy nawóz