Owca Domowa
występowanie i
ciekawostki
Owca domowa jest najwcześniej
udomowionym zwierzęciem, jej
udomowienie miało miejsce
prawdopodobnie 11 tys. lat temu. Owce
domowe wywodzą się od podgatunków
owcy dzikiej (Ovis ammon).
Uzyskano wiele ras owiec. Oto niektóre z
nich:
merynosy - owce wełniste, mają
delikatną budowę, cienką wełnę,
wyhodowane na Półwyspie Pirenejskim,
owce krosbredowe,
owce merynosowe polskie pogrubione -
jedne z najważniejszych w Polsce,
kenty - rasa angielska, wełnisto-mięsna,
rambouillety - rasa francuska,
beriszony - rasa francuska,
owce fryzyjskie - owce mleczno-wełniste,
osiąga największą mleczność - około 500
l rocznie
owce romanowskie,
wrzosówki,
cakiele,
owce gisarskie - owce tłustopośladkowe,
osiągają duże rozmiary, są hodowane w
Azji,
karakuły - owce wyhodowane w VIII w. w
Turkiestanie,
owce czterorogie.
Nazwa samicy owcy domowej to
maciorka. Samcem owcy domowej jest
baran lub tryk. Wykastrowany samiec
owcy to tryk. Młode owcy to jagnię.
środowisko życia
Owca domowa jest wyjątkowo wytrzymałym
zwierzęciem udomowionym. Jest hodowana w bardzo
różnorodnych siedliskach: od wilgotnych, żyznych,
zielonych pastwisk, po suche obszary półpustynne oraz
wysokie góry. Prowadzi stadny tryb życia. Owca
hodowana jest głównie dla mleka, skóry, mięsa i wełny.
Charakterystyka
wygląd
Owca domowa reprezentowana jest przez wiele ras różniących się
wyglądem. Wśród ras można wyróżnić między innymi merynosy
(hodowane dla wełny), hempszyry (na mięso), czy owce fryzjerskie
(rasy mleczne). Barwa różnorodna, od białej po czarne, występują
także osobniki łaciate. Pysk wąski.
Odżywianie
Owca domowa to zwierzę roślinożerne. W sezonie letnim żywi się
roślinnością pastwiskową. W sezonie zimowym między innymi
sianem, a także paszami.
Rozmnażanie i rozwój
W hodowli rozród owcy domowej jest planowany przez człowieka.
Przeważnie na jednego samca (barana/tryka) przypada 25-35
samic (owiec/maciorek). W niewoli samiec który przystąpi do
rozrodu jest wybierany przez hodowce, w dzikich populacjach będzie
to samiec dominujący w hierarchii. W rozmnażaniu stosuje się także
inseminacje samic. Poród odbywa się zwykle na wiosnę. Ciąża trwa
około 148 dni. Samica rodzi zwykle jedno bądź dwa młode. Dojrzałość
płciową osiąga (w zależności od rasy) w wieku kilku miesięcy do
pierwszego roku życia. Żyje średnio 11-12 lat, maksymalnie do 20 lat. W
hodowli owce „ użytkuje”się do 6 roku życia. Jagnię w wieku 4 tygodni
może być przeznaczone na ubój (do produkcji jagnięciny).
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie został jeszcze przypisany do żadnej kategorii
ryzyka według kryteriów IUCN. To zwierzę hodowlane. Mięso
pozyskiwane z owiec to jagnięcina oraz uzyskiwana z
dorosłych zwierząt baranina. Jest to jedno z najzdrowszych
mięs. Poza tym owce hoduje się dla wełny. Z jednej owcy
mamy 5–6 kilo wełny.