Podatność transportowa ładunków

Podczas transportu, załadunku lub wyładunku ładunek może być narażony na działanie warunków:
- klimatycznych ( za wysoka temperatura, za niska temperatura, promieniowanie słoneczne, opady, wiatr)
- mechanicznych ( wzburzony, uszkodzony)
- biologicznych ( pleśń, szkodniki, gryzonie, drobnoustroje)

Podatności:
-NATURALNA wynika z fizykochemicznych i biologicznych właściwości ładunku
-TECHNICZNA wynika z masy ładunku, wymiarów i kształtu
-EKONOMICZNA związana z wartością ładunku (większa wartość = mniejsza podatność)

Jednostka ładunkowa to pewna liczba (dowolna) produktów jednorodnych lub niejednorodnych opakowanych
lub nieopakowanych, zestawionych w jedną całość przy wykorzystaniu środków wiążących lub urządzeń
transportowych.

Rodzaje :
- pakiety (np. z arkuszy, z blach, z rur, z tafli szkła płaskiego)
- palety
-kontenery
- pojemniki i nadwozia wymienne
- naczepy do transportu kombinowanego
- naczepy bimodalne

Korzyści jednostek ładunkowych :

- mechanizacji przeładunków i piętrzenie jednostek ładunkowych (zmniejszenie czasochłonności,
pracochłonności i kosztów )
- zmniejszenie liczby postojów pojazdu podczas przeładowania
- zmniejszenie liczby uszkodzeń ładunków
- lepsze wykorzystanie przestrzeni ładunkowej
- w przypadku kontenerów
- eliminacja magazynów w miejscu przeładowania
- uproszczenie ewidencji kontroli

Normalizacji Palet:
EUROPALETA 1200x800x144 mm

Normalizacja kontenerów:
Korzyści wynikające z normalizacji kontenerów :
- możliwość grupowania kontenerów na placach składowych i platformach przewozowych
- pozwala łączyć ze sobą dwa i więcej kontenerów poprzez znormalizowane łączniki
- umożliwia zastosowanie urządzeń ładunkowych

Współczynniki
Współczynnik wykorzystania ładowności (tonażowy)
Współczynnik ładowności obliczamy jako iloraz całkowitej masy przewożonego ładunku oraz maksymalnej
ładowności środka transportu.

Współczynnik wykorzystania objętości (wypełnienia)

Współczynnik wykorzystania objętości obliczamy jako iloraz objętości przewożonego ładunku oraz objętości
przestrzeni ładunkowej środka transportu.

Współczynnik wykorzystania powierzchni

Współczynnik wykorzystania powierzchni ładunkowej obliczamy jako iloraz powierzchni ładunku oraz
powierzchni przestrzeni ładunkowej.
 Dobór środka transportu i transport drewna
Wybór gałęzi transportu jest uzależniony od następujących kryteriów:
- czas realizacji przewozu
- odległość
- koszt transportu
- rodzaj transportowanego towaru
- parametrów ładunków
- racjonalne wykorzystanie środków transportu przy zadanych ograniczeniach

Przy wyborze środka transportu musimy zdecydować się, które kryterium będzie wiodące.

Drewnem nazywa się surowiec, otrzymany ze ściętych drzew i następnie poddany różnego rodzaju obróbce i
podzielony na sortymenty według jakości i wymiarów. Z drewna produkuje się szeroki asortyment wyrobów:
okleiny sklejki, płyty stolarskie, drewno, połowę, słupy, teletechniczne, płyty wiórowe.

Podstawowe cechy fizyczne drewna: barwa, zapach, twardość, rysunek, gęstość, wartość opałowa, wilgotność.

Podział drewna, w zależności od wilgotności:

- Mokre (Spławiane wodą ma do 200% wilgotności.)
- Świeże (Świeżo ścięte o wilgotności od 150% (iglaste) do 55 % (liściaste))
- Załadowczo-suche (Tarcica o wilgotności zapewniającej właściwe warunki transportu 20-25%)
- Powietrzno-suche (Wilgotność odpowiadające naturalnym procesom suszenia (13-20%))

Zasady przewozu drewna:

 Drewno składuje się na spodzie, lżejsze na wierzchu.

 Drewno bardziej wilgotne, powinno być umieszczone niżej, zaś przesuszone wyżej.
 Drewno jest stosunkowo lekkie, pełne wypełnienie ładowni statku nie zapewnia wykorzystania w 100%
jego nośności. Z tego powodu zwykle część ładunku umieszcza się także na pokładzie (Nawet 50 - 60%
ogólnej masy ładunku)
 Ładownia przekształcaniem powinna być wymyte i wysuszona, ewentualne ślady zaoliwienia posypuje
się suchymi trocinami.
 Drewno układa się zwykle wzdłuż burty statku.
 Do przewozów drogowych drewna wykorzystuje się naczepy i przyczepy, kłonicowe zaś do przewozów
kolejowych wagony platformowe z kłonicami.

Drewno transportowane drogą morską:

KOPALNIAKI- Okrągłe kloce o średnicy 7-25 cm i długości 1- 3,3 m

PAPIERÓWKA- Drewno służące do wyrobu celulozy składa się z krótkich kolców oczyszczonych z kory. Ze
względu na wymaganą jakość ładunek ten wymaga większej troski o czystość.

SKLEJKA- Tworzywo drewnopochodne, otrzymywane ze sklejonych i sprasowanych oklein. Przewozi się ją w

paczkach i traktuje jako ładunek cenny. Nie może być transportowana razem z ładunkami wilgotnymi( łatwo się
rozkleja). Płyty są także wrażliwe na wilgoć i podatne na uszkodzenia wymagają należytej staranności w
transporcie.

Wyroby drewniane zwykle przewozi się w pakietowych jednostkach ładunkowych.

Sztauowanie - czynności polegające na rozmieszczeniu, mocowaniu i zabezpieczeniu towarów drobnicowych,

kontenerów i drewna w ładowni statku lub na jego pokładzie.

Sztauowanie pakietów nie jest możliwe w idealny, ścisły sposób, a pozostawienie zbyt dużych odstępów
pomiędzy nimi stwarza ryzyko, przesunięcie się ładunku. Pakiety należy zabezpieczyć klinami i rozpórkami
przybitymi do pakietów aby zapobiec ich przesuwaniu. Jeżeli ostatnia warstwa jest niepełna, to pakiety powinny
być ładowane pośrodku bloku, a nie na jego brzegu. Na skrajne pakiety działają najwyższe siły.

Sztauowanie drewna okrągłego.

 Drewno okrągłe (kłody, kopalniaki, drewno opałowe) W transporcie morskim występuje najczęściej
luzem. Sporadycznie są zjednostkowane w pakiety opasane taśmą stalową.
 Poszczególne asortymenty drewna nie powinny być mieszane ze sobą ze względu na różnice w
sztauowaniu. Kłody należy układać wzdłuż statku, tak aby podstawy sąsiadujących ze sobą kuc stykały
się w różnych miejscach. Ten sposób załadowania zapewnia stabilny blok.
 Do mocowania kłód, pryzm, dłuższych kopalniaków wystarczają zwykle stosowane wiązadła
łańcuchowe. Drobniejsze drewno (np. opałowe) Wymaga dodatkowego mocowania i przykrycia siatką
lub brezentem.
 Sztauowanie drewna w pryzmie jest trudne, pracochłonne i kosztowne, stąd zaleca się ich załadunek
pod pokład.

STRATA SZTAUERSKA - jest stratą konieczną przestrzeni ładunkowej, spowodowaną tym, że pomiędzy
ładunkami występuje zawsze jakaś wolna przestrzeń.

V −N ∙ v
S=
V
WSPÓŁCZYNNIK SZTAUERSKI (przestrzenności ładunku) – stosunek określajacy ciężar ładunku do
zajmowanej przez niego przestrzeni.

Vł
S ł= ∙(1+S )
Mł

Prędkość techniczna i eksploatacyjna, praca przewozowa

Praca techniczna oznacza iloraz, w którym dzielną jest przejechany dystans, a dzielnikiem czas jazdy (bez
postojów)

s
V t=
tj

Prędkość eksploatacyjna to iloraz, w którym dzielną jest przejechany dystans, a dzielnikiem czas jazdy plus
czas odpoczynków/postojów.

s
V e=
t j +t p

Praca przewozowa to iloczyn masy przewożonego ładunku i przejechanej drogi.

Ph=M ł ∙ S ł [tkm]