MGA TUNGKULIN SA PAGSASALING WIKA AT ANG MGA PAMAMARAAN NITO

Ang repleksyong papel na ito ay pumapatungol sa mga tungkulin at pamamaraan ng pagsasaling

wika. Ayon sa artikulong pinamagatang “Ang Tungkulin ng tagasalin” ni Walter Benjamin, sa
totoo lang ako ay nalito sa salin nito hindi ko lubos na maintindihan ang mga istraktura ng mga
pangungusap at salita nito. Batay sa pananaw ni Benjamin, ang isang salin ay walang ibang
mensaheng paipababatid kundi ang orihinal nitong mensahe mula sa orihinal nitong panitikan.
Mahalaga na balikan ang orihinal na akda sapagkat dito nakasalalay ang prinsipyo ng isang salin.
Sang ayon ako rito dahil ang isang akda ay hindi maaring magkaroon ng ibang pakahulugan o
mensahe, ito ay dapat manatiling katulad ng mensahe ng orihinal. Tungkulin ng isang nagsasalin
na mapanatili ang orihinal na mensahe ng akda, hindi niya dapat bigyan ng panibagong mensahe
ang isang akda sapagkat ito ay hindi katanggap tanggap sa parte ng awtor siya ay dapat maging
alingawngaw ng awtor. Isa rin sa mga tungkulin ng awtor ay alamin ang intension ng awtor.
Hindi makikita ang pagkakaugnay ng mga salita sa isang salin kung ito ay ilalayo sa orihinal
nitong mensahe.

Mula naman sa artikulong “Hinggil sa iba’t- ibang pamamaraan ng pagsasalin” ni Friedrich

Schleiermacher. Ayon naman sa kanya, malimit na mangailangan ng kompletong pagsasalin
dahil maraming diyalekto ang mayroon sa isang nasyon, dagdag pa rito ang pagbabago o
pagigng modern ng mga salita dahil sa paglipas ng panahon. Ang pagsasalin ay kailangan din
kahit sa loob ng sariling wika at diyalekto sapagkat kahit na sariling wika ang gamit may mga
pagkakataon parin na hindi maunawaan ng isang tao ang kanyang sariling wika dahil sa lalim
nito. Masasabi kong isang dahilan nito ay ang pagiging modern ng mga salita, sa panahon
ngayon may mga salitang conyo na maaaring hindi maunawaan ng mga nakakatanda sa atin. Ang
mga ganitong salita ay maaring kailanganin ng isang pagsasalin. Ang pag gawa ng isang
pagsasalin ay Malaki ang pagkakaiba sa pagpapakahulugan lamang. Higit na mas teknikal ang
pagsasalin kaysa sa pagpapakahulugan, ang pagpapakahulugan ay maaring sabihin mo kung ano
ang iyong pagkakaintindi sa isang bagay, habang ang pagsasalin naman ay hindi mo maaaring
ilagay kung ano lamang ang iyong pagkakaintindi sapagkat dapat manguna o mapalabas mo ang
nais na mapalabas ng orihinal na awtor. Mayroong dalawang paraan na nabanggit si
Schleiermacher: mula sa diwa ng wika, mas binibigyang pansin ang diwa ng wika kaysa sa
damdamin ng tagapagsalita na taliwas naman sa isang paraan na; mula sa damdamin ng
tagapagsalita, ito ay base sa kanyang damdamin hindi gaanong binibigyang pokus ang salita nito.
Ang pagsasalin ay may kabalikat ding sakripisyo sa mga nagsasalin dahil kaunting pagkakamali
lamang niya, maaring magiba na ang ibang sabihin ng akdang kanyang sinasalin.