Unwanted

by CreepyPervy
New Wave #1: Unwanted
Started on: July 5, 2019
Ended on: May 22, 2020
Status: Completed

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Unwanted
SPECIAL NOTE:
Comment Section may contain some spoilers from this story so to avoid
spoilers, don't read them.
You can read it alone but if you want to get deeper and understand more of
its chapter you can read Almost Mine and His Bad Ways.
WARNING:
Not suitable for young readers and sensitive minds. This book may contain
strong and potentially offensive languages, highly explicit and excessive sexual
activity, intense violence, blood and gore and scenes of drug use and rape which
maybe offensive or disturbing to some readers.
DISCLAIMER:
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and
incidents are either the products of the author's imagination or used in a
All rights reserved.
©2019 CreepyPervy
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 00
Chapter 00
"Ayon sa ating batas, artikulo 246 ng Revised Penal Code. Sino man ang
nakapatay ng kaniyang asawa, anak at magulang na siyang pinag tibay ng mga
ebidensya at testigo ay napatunayang nagkasala sa mata ng batas. Ikaw, Savannah
Imperial-Fortaleza ay itinuturo ng mga ebidensya at testigo na siyang pumatay sa
iyong asawa na si Logan Fortaleza at bilang parusa ay hinahatulan ka ng habang
buhay na pagkakakulong..."
Gumuho ang mundo ko ng marinig ang pag basa ng hatol laban sa akin kasabay
ang hiyawan ng mga tao na puno ng iba't ibang opinyon.
Hindi, hindi ako ang pumatay sa kaniya. Walang katotohanan ang mga sinasabi
at ibinibintang nila sa akin. Hindi ko kailan man magagawang saktan at patayin
ang asawa ko.
Ano man ang pag pupumiglas ko at pag mamakaawa ay wala akong na gawa ng
damputin ako ng mga pulis at ikulong sa apat na sulok na madilim na silid at ang
tanging makakapitan ko lang ay ang mga rehas na puno ng kalawang.
Nadudurog ang puso ko, nag luluksa ako sa pagkamatay ng taong pinakamamahal
ko pero bakit? Bakit sa akin nila ibinibintang ang pagkamatay niya? at kahit
dumalaw man lang sa libing niya at masilayan siya sa huling sandali ay hindi
nila ako pinag bigyan.
Hindi ko na mabilang kung ilang gabi o araw na ang nagdaan. Wala ni isa ang
dumalaw sa akin, kahit ang sarili kong kapatid ay hindi ko na nasilayan. Nangako
siya, iaapela namin ang kaso ko sa mas mataas na hukuman pero ilang buwan na ang
lumipas at unti unti na akong nabubulok sa loob ng masikip na selda.
Ano bang kasalanan ko at pinaparusahan ako ng ganito? Wala akong ginawang
mali, pinilit ko maging mabuting anak, kapatid, kaibigan at asawa pero sa kabila
ng lahat, nag durusa ako sa salang hindi ko naman ginawa.
Unti unti akong nawalan ng pag asa at wala akong liwanag na matanaw pero
nanatili akong matatag para sa batang nasa sinapupunan ko.
Isinilang ko siyang malusog pero pati siya ay ninakaw sa akin ng panahon at
pagkakataon. Inilayo siya sa akin at kahit kailan ay hindi ko na siya nasilayan.
Tuluyan akong pinanghinaan ng loob at kinain ng lungkot, hindi ko magawang
kumain man lang at hinihiling ko na lang na mamatay ako at mukhang pinag
bibigyan ako ng may kapal sa bagay na iyon.
Unti unting nilalagot ang hangin sa katawan ko at ramdam ko ang pag kain ng
apoy sa akin. Napuno ng hiyawan at pag hingi ng tulong ang seldang
kinabibilangan ko pero sa tingin ko ito na ang katapusan namin. Sabay sabay
kaming tutupukin ng apoy hanggang sa maging abo hanggang sa huling hibla ng
buhok namin.
Ito na... ito na ang hinihintay ko.. ang pag dating ng sarili kong
kamatayan.
"Gaano kalala ang pagkasunog niya?"
"Apektado hanggang pangalawang layer ng balat niya pero sa tingin ko
magagawan ko ng paraan para maiayos muli iyon."
Dinig ko ang usapan ng isang babae at lalaki pero hindi ko maaninag ang mga
mukha nila. Dama ko ang hapdi sa buong katawan ko at bigat ng talukap ng mga
mata ko.
"Gising na siya."
Unti unti kong iminulat ang mata ko at doon nakita ang mukha ng babae at
lalaki, nakasuot ito ng puting gown, nag pumilit akong bumangon at nag tataka
akong napatingin sa kanila.
"Sino kayo? Nasaan ako? Anong nangyari?"
Ang daming tanong ang gumugulo sa isip ko. Ang tanging na aalala ko ay
nasusunog ang buong kulungan at tuluyan na akong na walan ng malay pero bakit?
Bakit buhay pa rin ako?
Inabot ng babae ang isang salamin sa lalaki bago nito inilapit ang labi sa
tainga ko. Napupuno ako ng kaba at naguguluhan sa mga nangyayari habang dama ko
ang pagkirot ng bawat laman sa katawan ko.
"Pag masdan mo mabuti ang ginawa nila sa'yo."
Mabilis ang tibok ng puso kong napatitig sa salamin, napuno ako ng takot ng
makita ang nakakatakot na mukha mula rito at hindi ko napigilan ang mapahawak sa
mukha ko habang napapa iling na pinag mamasdan ang halimaw sa salamin.
H-hindi, hindi ako 'yan. Hindi ako ang babae sa salamin.
"Pag masdan mo mabuti ang nangyari sa mukha mo Savannah at itanim mo sa puso
mo lahat ng galit sa mga taong umapi sa'yo, sa taong nag nakaw sa anak mo dahil
simula ngayon, patay na si Savvanah Imperial-Fortaleza dahil simula ngayon ikaw
na si Elleria Andrada."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 01
SAVANNAH
"Thank you, attorney Del Valle. Hindi ako nagsisi na ikaw ang kinuha naming
abogado. You're such a great lawyer."
Pinagmasdan ko pa ang pakikipagkamay ni Godwill sa kliyente niya. Naibaba na
ang hatol at naipanalo nito ang laban. Napawalang sala ang lalaki sa kasong
murder. I don't know if he really killed someone or not pero ang importante sa
kanila ay malaya na siya.
Napangiti ako ng mapait ng maalala na si attorney Godwill Del Valle rin ang
dahilan kung bakit ako nakulong. He was the lawyer of the other parties at siya
ang nag diin sa akin sa kasong hindi ko naman ginawa but look how playful the
destiny is.
Wala akong kahirap hirap na makakalapit sa kaniya. Napalingon ito sa akin at
mukhang na gulat pa siya ng makita ang isang Elleria Andrada.
It was good to be back with new face. Ilang taon din akong nanatili sa
states para pag aralan mabuti ang katauhan ni Elleria and now I am ready to face
all of people who ruined my life at kasama na roon ang isang Godwill Del Valle,
he will be my key to my sweetest revenge.
"Elleria?"
Gulat itong napalapit sa akin at matamis akong napangiti sa kaniya. I put my
hands on his broad chest and gently caress it.
"Miss me?"
"What the hell are you doing here?"
Nanggagalaiti nitong tanong sa akin at hinila niya ang braso ko palayo sa
maraming tao. Napangisi akong napahaplos sa maamong mukha ni Godwill.
"Hindi ka ba masaya makita ang asawa mo?"
Mapang asar kong tanong sa kaniya. Godwill Del Valle is a secret husband of
Elleria Andrada, it was a fixed marriage between them and as far as I know,
itinago nila sa maraming tao ang tungkol sa kasal. They just marry each other
dahil sa utos ng pamilya ng bawat isa and they have a deal that they won't get
in to each other life unless the family codes required them to meet the needs.
"We have an agreement, remember? Anong kailangan mo?"
Natatawa ako sa naging tanong niya. It was my first time to meet the most
prominent and respected attorney as Elleria and I never thought na ganito siya
ka-straight forward.
"Nothing, I just want to see you."
"Don't play games with me, Elleria. We don't grew up for nothing. I know
you."
Oh and I forgot that they grew up together pero ayon sa background ni
Elleria at Godwill, hindi sila magkaibigan. They we're force to like each other
pero talagang mainit ang dugo ni Godwill sa isang Elleria dahil sa bitchy
attitude nito.
Napangiti akong hinawi ang buhok ako at inilapat ang labi ko sa tainga niya.
He smells good, it was something sweet with a touch of fresh but still a manly
scent that every woman will love.
"I want to live with you."
Diretso kong bulong sa kaniya. He was the one who hold my case before as
Savvanah Imperial-Fortaleza and it will be easy for me na makilala ang mga na sa
likod ng pagkakakulong ko kung malalapit ako sa kaniya.
He is the only way to have my revenge and to find justice, hindi lang sa
pagkamatay ng asawa ko kung hindi sa ilang taong pagkakakulong ko.
"It's beyond our contract."
Mahinang bulong nito sa akin and obviously ay nag pipigil siya na sumabog sa
inis. What a hot headed man. Mukha siyang kalmado sa harap ng korte pero mukhang
mainit ang dugo niya sa isang Elleria.
"Oh well, you can't say no to me attorney. Alam mo 'yan."
Nakangisi kong inayos ang neck tie niya at mapang inis na sinalubong ang mga
tingin nitong nag didilim sa sobrang inis.
I don't know what secret he has pero ang tanging alam ko ay kaya siyang
pasunurin ng isang Elleria Andrada dahil sa isang sikreto na walang ibang na
kakaalam and I need to know it too para mahawakan ko rin ng maayos sa leeg si
Godwill.
"Fine, nasaan ang gamit mo."
Huminga siya ng malalim at tila kinakalma ang sarili. Naging isang maamong
tupa ang nagwawalang leon kanina. I love to be Elleria, she has a powerful
personality, hindi tulad ng isang Savvanah Imperial, mahina at tanga.
"Good, na sa tabi ng sasakyan mo. Would you put it in your car?"
Napahilot pa siya sa sintido niyang napatango at na una ng mag lakad.
Sumunod ako sa kaniya at tahimik lang kami sa buong biyahe.
I keep staring at him and I won't forget the day ng sabihin niya sa mukha ko
noon na ako ang pumatay sa sarili kong asawa.
Isa siya sa dahilan kung bakit ako nakulong. Paano na gawa ng isang abogado
na ipakulong ang mga taong walang sala at palayain ang mga tunay na kriminal?
Are they really for money?
Napuno muli ng galit ang puso ko ng maalala ang lahat sa nakaraan pero hindi
na nila ako muling maapakan dahil lalaban ako at lilinisin ko ang pangalan ko.
"This will be your room and your keys. Please lang.. kung may balak kang
umuwi ng madaling araw at lasing, huwag kang mag ingay. Iyon ang oras ng tulog
ko."
Seryosong bilin ni Godwill at nag palinga linga ako sa buong kwarto, it's
pretty big and nice. Maganda ang taste ng lalaking ito sa bahay at sa mga gamit.
It has a minimal design at ganito pala talaga kayaman ang mga Del Valle.
Galing rin ako sa mayamang pamilya but I think mas mayaman ang pamilya niya or
should I say na marami na siyang na ipon sa pagiging abogado niya.
"One more thing, you are not allowed to touch anything. Hindi ka rin pwedeng
pumasok sa kwarto at lalo na opisina ko. Naiintindihan mo ba ako?"
Natigilan ako sa pag libot ng mga mata ko at ibinaling ang atensyon sa
naiinis na mukha ni Godwill. In fairness, kahit gaano kasibangot ang pag mumukha
niya ay nanatiling gwapo ang isang ito.
Nakakapagtaka kung bakit pumayag ang isang Elleria na humiwalay ng tutuluyan
sa isang gwapong lalaki o baka boring ang buhay na kasama ang isang attorney.
Knowing Elleria, she was a fan of bar hopping and parties. She enjoys her
life at ayaw niyang kinokontrol at pinag babawalan sa mga gusto niyang gawin.
She also gets everything she wants kaya siguro ay hindi niya ginusto ang
makisama sa lalaking ito.
"I understand, hindi naman ako bobo."
Mataray kong sagot sa kaniya at napa upo sa gilid ng kama. Kung hindi ako
makakapasok sa opisina niya ay walang sense ang pag stay ko rito. I should wait
for the perfect timing para makalkal ang mga old files ni Godwill.
Napatingin ako sa kaniya at napaisip ng mabuti, why he really hate Elleria?
May kalokohang pumasok sa isip ko kaya marahan kong inalis ang sapatos ko bago
mapang akit na ibinaba ang zipper ng suot kong dress.
Mabilis na nag iwas ng tingin si Godwill and I knew it, he was still a man
around Elleria.
"Kung may kailangan ka kumatok ka na lang. Katabi lang nito ang kwarto ko."
Sabi nito ng hindi man lang ako tinitignan at walang pa sabing lumabas ng
kwarto si Godwill. Nakakatawa! Halatang malakas ang epekto ng isang Elleria sa
kaniya.
Sa tingin ko umaayon ang lahat sa akin at mas magiging madali ang lahat. Ito
pa lang ang simula, babalikan ko ang lahat ng taong dahilan kung bakit ako
nakulong pati na rin ang taong kumuha sa anak ko.
Gagamitin ko ang isang Godwill Del Valle para maabot ang lahat ng iyon at
hindi ako titigil hanggang hindi sila nag babayad sa lahat ng kasalanan nila sa
akin.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 02
SAVANNAH
"Oh good morning, attorney. Did you sleep well?"
I smiled and greeted him as he walk in. Salubong pa ang kilay nito ng makita
niya akong nasa kusina at naghahanda ng almusal. I shouldn't forget that I still
need to be nice with him and don't be too harsh. Hanggang hindi ko pa alam ang
sikreto niya, hindi ako dapat mag padalos-dalos sa mga gagawin at desisyon ko
and most of all, hindi ko dapat inisin o galitin ng husto ang lalaking ito.
I need to win his trust so everything will work according to my plan. Kung
kailan ko munang mag bait baitan sa kaniya, why not? Kung iyon lang ang paraan
para makakuha ako ng mga impormasyon.
"What's with that face, Will? Ang aga aga mong nakasimangot. Smile, the sun
rise perfectly or are you trying to lessen your oozing charm?"
I laughed on my own joke but he didn't and he keeps his eyes staring at me
intently. Para akong baliw na mag isang tumatawa habang naliligo ako sa
seryosong mga tingin nito kaya itinigil ko ang pag halakhak at marahan na napaubo.
Mukhang mahihirapan akong i-please ang isang ito. Akala mo ay pasan niya ang
buong mundo sa sobrang pagiging seryoso.
"Akala ko ba nagkaintindihan na tayo sa pag tira mo rito?"
"Yeah! I understand."
"Then what the hell are you doing?"
I shut my eyes trying to calm myself. Kulang na lang kasi ay sigawan ako
nito sa mukha o kaya ay i-sampal niya sa akin iyong bawat letra ng mga sinasabi
niya.
"Tumatae siguro ako rito sa kaldero o kaya kumakanta gamit itong sandok."
Sarkastikong sagot ko kay Godwill at inis akong na-mewang sa harapan niya.
Minsan masama talaga ang masyadong matalino, nakakalimutan na nila iyong
maliliit na bagay.
Hindi ba obvious na nag luluto ako ng breakfast para tanungin niya pa kung
anong ginagawa ko?
Now, I understand why Elleria don't want to live with this guy. He was a hot
headed man, an angry husband at kahit sinong babae mukhang puputian ng dugo sa
kaniya.
"Stop being sarcastic, Elle. I told you not to touch anything pero anong
ginagawa mo? Nagawa mo pa talagang mag luto?"
"Eh anong gagawin mo? Hintayin na mag lakad iyong kaldero papunta sa kalan
at kusang gumiling iyong mga sandok? Teka nga, sinasabi mo bang bobo ako at
hindi ko naintindihan ang pinag usapan natin? FYI mister Del Valle I won't
starved myself to death!"
Dinuro duro ko siya ng hawak kong sandok, nanggigil ako sa kaniya at
nangangati akong ihampas itong sandok sa ulo niya. I try to be Elleria for being
classy but with this kind of attitude, hindi ko napigilan ang ilabas ang
nanggigil na Savannah.
Ang layo layo ng ugali ng lalaking ito sa asawa ko, never nga ako sinigawan
ng totoo kong asawa at kahit kailan hindi ako na inis ng ganito ng dahil lang sa
bawal hawakan iyong mga kaldero at sandok. Kung matino ang pag iisip niya, hindi
ako nito pag babawalan sa ginagawa ko.
"Pag bawalan mo ako kung may nakulong na dahil sa pag luluto. Oh well I
forgot, of course you can convict someone even they are innocent cause you are,
no other than the famous attorney Godwill Del Valle."
Mapang inis kong singhal sa kaniya at sigurado akong dama niya iyong pait na
nararamdaman ko. Everything is still clear in my head, how he accused me, how he
told to me that I killed my own husband and how the world took everything from
me.
Naningkit ang mga mata niyang nakatingin sa akin but I will never be afraid
with him cause I know he was not good as everyone look at him.
Nakipag sukatan ako ng tingin sa kaniya and he tightly closed his fist,
obviously he was holding his anger but I didn't take my eyes off him and arc my
brow.
"You are too much to absorb."
Tumiim ang bagang nito at padabog na nilisan ang kusina. Napangiti ako ng
makita ko kung paano ito sumuko. Para pa akong timang na iniwasiwas ang sandok
sa hangin.
"Hey husband, don't you want to eat some? Mahirap na baka magutom ka sa
trabaho mo."
Mapang uyam ko pang sigaw at sinigurado kong maririnig niya iyon.
"No, thanks. I'm full.. full of regrets."
I laughed hard as he seriously answered me back with his witty words. Well,
I need to learn how to enjoy this game, the game of Elleria in Goodwill's life
and if I did, surely I can play smoothly.
Hinihintay ko na makaalis si Godwill, ilang beses pa nga akong sumulyap sa
itaas ng hagdan para abangan ang pag baba ito at nang mahagip ko itong lumabas
ng kwarto ay nag mamadali akong bumalik sa pagkakahiga sa couch at iginalaw
galaw ko ang mga daliri ko sa paa, pakiwari rin akong abala sa pag gamit ng
cellphone but I was discreetly eyeing with him.
Pinagmasdan ko mabuti ang kamay niya pero wala itong hawak na susi. Napa
isip tuloy ako kung naka-lock iyong mini office niya but I'm pretty it is kaya
kailangan ko makuha iyong susi para makapasok ako at makapag galugad sa mga
files nito.
"Anong oras ka uuwi?"
Tanong ko sa kaniya at nag tataka itong napalingon sa direksyon ko habang
inaayos iyong necktie niya.
"At kailan kapa nagkaroon ng interes alamin ang oras ng pag uwi ko?"
Gusto kong mapairap sa pagiging ambisyoso at feelingero ni Godwill. Akala
niya ba mag aalala ako kung gagabihin siya? Mas matutuwa pa nga ako kung hindi
muna siya uuwi para mas mahaba iyong oras ko na mag halungkat sa mga gamit niya
but I need to act accordingly.
I sexily stood up and flip my hair as I seductively smiled at him. Marahan
din akong lumapit sa kinatatayuan nito at mapang akit kong hinagod ang dibdib ni
Godwill.
"Husband, aren't you happy that your wife cares about you? Nag aalala lang
ako na baka sa ibang bahay ka umuwi mamaya."
Mapanuya pero namamaos kong untag kay Godwill habang inaayos ko ang necktie
niya. Kung hindi lang ako si Elleria ngayon, malamang kanina pa ako na ihi sa
kakatawa sa klase ng reaksyon ng katawan ni Godwill.
As I thought, Godwill is still a man towards Elleria. Dama ko iyong
kakaibang panginginig ng katawan ni Godwill at pag bagal ng pag hinga nito kahit
pilit niya pang itago ang nararamdaman sa likod ng mga kunot nitong noo at
salubong niyang kilay.
Alam ko, nakikita at nararamdaman ko ibang iba ang epekto sa kaniya ni
Elleria.
"Don't play with me."
Mapag panggap nitong tinabig ang kamay ko. Napangisi ako sa reaksyon niya at
napa-kibit balikat na humalukipkip sa harapan nito.
"Basta sabihan mo ako kung pa uwi ka na para mai-paghanda kita ng hapunan."
Yeah, you better leave me a message so you can't caught me seizing over your
things.
Pinagmasdan ko ang bawat kilos niya, he rolled his sleeves up and I fight
back with myself not to help him.
"I'm leaving, if I got home late just lock the doors and if you're going
out... just please.. don't let your stubbornness makes a mess again."
I just nod at him and wait until he leaves. Nanlulumo akong napabalik sa may
sofa at hindi ko maiwasang maalala si Logan, everytime he's going to his work he
used to ask my help to roll his sleeves and tie his necktie. Ako rin ang nag
gagayak ng makakain nito sa lahat ng oras. I used to be a loving and caring wife
kaya paano.. paanong ako? hindi ko kaya.. hindi ako ang pumatay sa kaniya. I
know, it's not me and whoever killed him, sisiguraduhin kong pagbabayaran niya
ang pagsira sa pamilya ko.
You have to be strong and never let your emotion prevail over anything else.
Hindi na ikaw si Savannah, ikaw na si Elleria kaya hindi ka dapat maging mahina.
Elleria is not weak as Savannah, hold your tears and don't ever forget your
reasons why you are living with new face.
You only have a couple of months so don't missed your chance of being
unwanted.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 03
SAVANNAH
Titirik na ang mata ko sa gutom pero wala pa rin akong nahalungkat na
papeles o ebidensya sa buong bahay ni Godwill. I think I can only find it inside
his mini office or to the master's bedroom but I don't have any keys except in
the main door.
I sighed in frustrations.
Kanina ko pa balak sirain iyong mga doorknob pero ayoko na mag duda siya o
mag hinala sa akin, maayos ko pa nga ibinalik iyong mga gamit sa kung paano iyon
nakaayos bago ko ginalaw.
Sobrang linis ng buong bahay at hindi mo aakalain na busy ang nakatira rito.
Siya kaya ang nag lilinis? Infairness, kung siya ang nag m-maintain, malinis at
halatang mitikuloso siya.
Napapagod kong ibinagsak ang katawan ko sa may malaki at puting sofa na
hugis S. Napaisip tuloy ako kung ano na nga ang tawag dito, parang ta--tan-taranta?
Hindi eh basta parang malapit dun. I already saw this kind of sofa
before on my husband's online cart, binili niya nga iyon pero walang dumating sa
bahay.
And I'm not sure what's the purpose of this sofa but now, it feels
comfortable at my back.
"Why the hell are you laying on my tantra!?"
Bigla akong nahulog sa sofa ng dumagundong ang baritonong boses ni Godwill.
Nanliliit ang mga mata niyang nakatitig sa akin, it bring chills in my
nerves but something good and a little of fear.
I composed myself and try my best to act as Elleria.
"So what? Bawal ba akong humiga dito sa ta--"
Oh shit! Ano na nga raw tawag dito?
"Tantra."
He added and he stepped in and force myself not to step back.
"Y-Yeah, tama.. bawal ba akong humiga diyan sa tantra mo."
I crossed my arms and raised my brow to him as if he was the one who's
overacting in the situation.
Parang upuan lang, ang damot damot niya. Pinagpag niya pa iyon na kinairap
ko.
"Naligo ako." Hindi ko napigilan sabihin iyon, feeling niya ba ang daming
germs sa katawan ko kaya niya ba pinagpag iyon? Maarteng lalaki.
"Are you asking me to have sex with you?"
Nawala lahat ng dugo ko sa katawan sa sinabi ni Godwill at ang mas
nakakahiya ay iyong mga tingin niya sa akin-- like I was the one who's
initiating a conversation about sex or I am the who's teasing him.
I tried to collect my senses and answer him back but I can't find my senses.
He smirked and shook in disbelief.
"What's wrong, Elle? It's your expertise right?"
I swallow in dryness as I blink my eyes in confusion. I remembered that
Elleria was good at bed, a total opposite of mine.
"Oh! That! Haha!" I fake a laugh and cover my mouth like I'm having a good
time with him.
Sumimangot ito sa akin at ngumisi ako pero deep inside I'm thinking for a
good excuse.
"I can have a good time with others but not with my oh so boring husband.
Mahirap na baka hindi ako mag enjoy."
Inirapan ko siya at tinalikuran. Ok, that's below the belt but that's
Elleria, she used to be rude with anyone.
"Hindi mag enjoy? Haha! Stupid! You always beg for it. Kaya nga binili ko pa
'yang tantra for different positions, remember?"
Natigilan ako sa mapang asar na pag tawa ni Godwill. Nilingon ko pa siya at
nakaupo na siya sa may malaking couch, nakalatag ang kamay sa sandalan habang
nakatungtong ang paa sa tantra.

Malapad ang ngisi sa akin at mapang asar ang mga tingin.

"Don't you remember how you scream my name on this sofa? And oh-- What's
your favorite position again?"
Mas lumapad ang ngisi niya sa akin, mainit ang mga tainga ko pati na rin ang
mukha ko sa sobrang hiya. I know it's not me but he was having a dirty thoughts
with me, with this face I had.
"Ah, dog style."
Mapanuya niyang untag at naipon lahat ng dugo sa ulo ko.
"Fuck you!"
I stomped my feet and turned my back at him as I walk back on my room.
"Don't lay on my tantra again unless you want a fuck."
Narinig ko pang sabi nito at hindi ko maintindihan kung bakit ba ako
nanginginig sa inis. Ok, mag asawa nila kaya malamang may nangyari na sa kanila
ni Elleria pero hindi sa amin.
Nakakainis!
Nakakahiyang isipin na may iniisip siyang kahalayan sa pagmumukha na meron
ako. Humarap ako sa salamin at napahawak sa mukha ko, maganda si Elleria at ako
itong nanghihinayang sa kaniya.
Imagine, she had a bad reputation. She slept and collect man and labeled as
a slut. Napaisip tuloy ako kung ano kayang pakiramdam ni Godwill? Alam niya
kaya? Marami akong inalam kay Elleria pero mukhang hindi sapat ang impormasyong
nakuha ko tungkol sa kanila ni Godwill.
I sighed and looked at my phone. Kinuha ko iyon at hinanap ang pangalan ni
doctor Yoon. Siya ang nag opera sa mukha ko, mabait siya at tinulungan niya pa
ako na maka-recover sa mga trauma na sinapit ko.
I texted him if he had additional information about Godwill. Mahihirapan ako
mag panggap dito kung hindi ko alam kung paano pakisamahan ni Elleria ang asawa
niya.
Si Doctor Yoon din ang nagbibigay sa akin ng mga info tungkol kay Elleria, I
don't know if they knew each other but he said he just want to help me. Hindi na
ako nag reklamo sa bagay na iyon dahil wala akong ibang mapagkatiwalaan ngayon
maliban sa kaniya.
He was the one who saved me so I have no reason to distrust him. Napahawak
ako sa tiyan ko ng marinig ko iyong kumulo, napatingin ako sa orasan.
Alas otso na pala kaya nagwawala na ang mga alaga ko. Lumabas ako ng kwarto
at pumunta sa kusina para mag hanap ng makakain. Naabutan ko roon si Godwill na
nag luluto at mukhang nakapag palit na siya.
Humahalimuyak iyong mabangong amoy, halatang masarap iyong niluluto niya.
Pakiwaring wala akong pakielam at kumuha ng inumin sa ref. Pasimple ko
siyang pinagmasdan at naglalaway ako sa makinis pero maugat niyang kamay este
doon sa sinasalin niyang pagkain sa mangkok.
Ano bang iniisip ko? Ako naglalaway sa kamay? Kailan pa nakakabusog iyong
kamay na may mahahabang daliri, makinis at kitang kita iyong ugat niya.
Siya lang ata iyong lalaking nakita kong maraming ugat pero imbis na
pumangit ang kamay niya ay parang mas nakakatawag pansin pa iyon.
Umupo ito at inilapag sa lamesa iyong plato niya, walang sabi sabi siyang
kumain at literal na nahulog ang panga ko.
Hindi niya ba ako aayain man lang?
Tumikhim akong hinila ang bangko sa tapat niya at pasimple siyang tinignan.
Yooohooo! Nandito ako, baka pwede mo akong alukin man lang kumain.
Muli akong tumikhim ng hindi niya ako lingunin kanina, nag angat siya ngayon
ng tingin sa akin at sabay higop sa noodles ng ramen.
Napatitig pa ako sa labi niya at natural ang pagka pula nito, halatang hindi
rin siya naninigarilyo dahil ultimong gilid ay pink.

Napalunok ako pero ang lalaking ito deadma lang talaga

at pinagpatuloy ang pagkain niya. Naramdaman ko ulit ang pagkulo ng tiyan ko at
salubong ang kilay kong nilakasan ang pag ubo ko sa pangatlong pagkakataon.
"Ahem..Ahem.."
Mukhang nakuha ko na ang atensyon niya at tuluyang tumigil sa pagkain.
Pinunasan pa niya ang labi niya at hindi ko napigilan na kagatin ang ibabang
labi ko.
Bakit ganun? Parang ang sarap nung sabaw sa labi niya, pwede kayang ako na
lang ang magtanggal nun?
Ano ba Sav, anong iniisip mo at mukhang mas natakam ka pa sa kaniya kesa sa
ramen nito.
"Nagugutom ka?"
Tanong niya na nag pabalik sa akin sa reyalidad. Mabilis akong tumango sa
kaniya at kulang na lang ay literal na pumuso ang mata kong nakatitig sa ramen
niya.
Mabango kasi iyong amoy nun at mukhang masarap ang pagkakaluto niya. Si
Logan hindi marunong mag luto kaya ako lagi ang nag hahanda ng makakain namin
pero hindi ko gamay ang ganiyang mga pagkain.
Napatingin siya sa ramen at ayan na.. ayan na ibibigay na niya sa ak-- my
jaw dropped as he take anothers sip from his ramen and pointed the refrigerator.
"May mga frozen diyan, mag luto ka na lang kung gusto mo. You're not my
responsibility."
"What!? Hindi mo man lang ba ako aalukin niyang kinakain mo?" Inis kong
tanong sa kaniya, kanina pa ako nag papansin sa kaniya at umasa na bibigyan niya
ako nung mainit na sabaw.
"Hindi, bakit kita bibigyan? Ako ang nag luto. Kung gusto mo, mag luto ka
mag isa mo."
Diretsong sagot niya sa akin at gigil na gigil ko siyang tinignan.
Walanghiyang lalaki ito! Walang konsiderasyon.
Enjoy na enjoy siya sa pagkain at gigil kong hinampas ang lamesa, kahit
kailan hindi ako nakalimutan ni Logan alukin ng pagkain niya pero ito?
Walanghiya talaga siya.
"Natitiis mong kumain habang ako nagugutom? Anong klase kang asawa?"
Hindi ko maintindihan kung bakit sa tuwing kaharap ko si Godwill,
nakakalimutan ko kung paano umasta bilang si Elleria.
Ok naman, gamay ko ang pagkatao ni Elleria at nasubukan ko na iyon ng
maharap ko ang ilan sa mga kakilala niya pero talagang pag dating kay Godwill,
walang wala iyong ilang taon kong pag gamay sa katauhan ni Elleria.
Nag angat siya ng tingin sa akin habang sinubo iyong huling hibla ng ramen.
"Nakikitira ka na lang, gusto mo pang pagsilbihan kita? Nakakalimutan mo na
yata ang mga nakasulat sa kontrata."
Mahigpit kong na ikuyumos ang kamao ko, alam kong may kontrata pero wala
akong alam sa mga nakasulat doon. Iilan lang at lahat pa ng iyon ay hindi ko
sigurado kung tama dahil sa haka haka lang namin iyon ni Doctor Yoon, base sa
estado ng totoong Elleria at ni Godwill.
Marahan niyang binitawan ang kutsara at tinidor, mahinhin ang mga kilos
niyang pinunasan ang labi niya at uminom ng tubig. Malinis at smooth ang bawat
kilos ni Godwill at kahit na iinis ako sa kaniya hindi ko maiwasan na sundan ang
bawat galaw niya.
Parang kalkulado niya bawat kilos at halatang pinag iisipan, ngayon lang ako
nakakita ng ganitong klase ng lalaki, mas maarte pa siyang kumilos sa isang
babae.
Nagulat ako ng bigla na lang niyang inilapat ang mga palad sa lamesa at
mabilis na inilapit ang mukha sa akin.
Muntikan na akong matumba mula sa kinauupuan ko at ilang beses na napakurap
sa seryosong mga tingin niya sa akin.
I can't read what's running inside his head but I'm sure he can read mine.
And I was mesmerized in his dark brown almond shaped eyes with a dark and
thick eyelashes and perfectly fit with his chiselled jawline that suits on his
manly eyebrow, high bridge nose and full red sexy lips.
I swallow hard when I drew on his manly scent with a touch of a musk and it
was sensually attractive. Damn! His scent become my favorite one.
He lowered his eyes down to my lips but it just a quick as he looked back at
my eyes and he playfully smiled at me.
"What's wrong, Elleria? Where's the liberated and independent woman? You
look like a typical girl who's seeking and begging for someone's attention. It
wasn't you."
"You're rude." Nanginginig kong sagot sa kaniya at hindi ko maalis ang
tingin ko sa mga mata niya na para bang alam niyang kinakabahan ako.
"No, I'm not, you're just getting weak."
"I'm not! Layuan mo nga ako!"
Mabilis ko siyang itinulak, pakiramdam ko sasabog ako sa ginagawa niya.
Napatingin pa siya sa akin at nag mamadali akong tumayo pero mabilis lang niya
nahablot ang kamay ko. Napatingin ako sa kaniya at pero diretso ang tingin niya
sa kawalan.
Lumakas ang kabog ng dibdib ko at tila ba parang may kung anong sumabog dito
ng marinig ko ang mga sinabi niya.
"Don't make a single misstep. I know you are not who you think you are."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 04
SAVANNAH
"A-anong gagawin ko? P-paano kung-- kung-- kung malaman niya. Baka nga may
alam na siya o-o nakakaramdam."
Nanginginig kong tanong kay Doctor Yoon, I tell him what happened between me
and Godwill but he stay calm as he feed his fish and never take a glance of me.
Godwill word's seems like he noticed that I wasn't the real Elleria and it
was my fault. I become careless and hasty.
And I won't let my plan ruined by him, I won't let it happened but how could
I do that? Mukhang nakakaramdam na siya.
"Calm down, Savannah. He would never knew unless you admit it."
Humarap na sa akin si Doctor Yoon at nag reflect pa ang suot niyang salamin
mula sa ilaw kaya hindi ko gaano natanaw ang singkit nitong mga mata.
He was a plastic and cosmetic surgeon who give me a new face with the help
of other surgeon, malala iyong naging damage sa akin kaya kinailangan ng
dalawang doctor bago maiaayos ang mukha ko and luckily, they succeed.
Noong una, hindi ko talaga matanggap na papalitan ang mukha ko pero tama si
Doctor Yoon, wanted pa rin ako sa mga oras na iyon kaya hindi ako pwedeng
lumabas bilang si Savannah Kaya sa huli pumayag na rin ako gamitin ang mukha ni
Elleria lalo na ng malaman kong asawa niya iyong abogado na nag diin sa akin, si
Godwill.
Naka-plano na sa akin ang lahat kaya hindi ako papayag na masira iyon.
Naguguluhan ako kung bakit ba kasi pag kaharap ko na ang lalaking iyon ay bigla
akong nawawala sa sarili ko.
May kakaiba sa kaniya na tila kaya niyang basahin iyong bawat kilos ko,
kinakabahan ako sa mga tingin niya at iyong boses niya, nakakapanindig balahibo
but all of those things feel good at the same time.
"Doctor Yoon, wala ka na bang ibang alam na impormasyon tungkol kay
Godwill?"
Hindi ko matiis na mag tanong, I couldn't hold him into his neck if I didn't
know anything about him. Masyadong kakaunti ang impormasyong meron ako kay
Godwill.
Nagsalin ng tsaa si Doctor Yoon at inabot pa nito sa akin ang isa at habang
inilagay niya ang gamot sa kamay ko.
Kapag masyado akong nag p-panic, binibigyan niya ako ng gamot para kumalma.
"Wala, galing siya sa pamilya ng mga Del Valle kaya confidential ang mga
background nila."
Diretsong sagot nito at napatango tango kong nilagok ang gamot at ginawa
kong tubig iyong tsaa.
"So what should I do? Hindi pa ako nakakapag umpisa, ayoko na matapos na
lang ito na walang nakakamit na hustisya."
Sabi ko rito at unti unting natigil ang panginginig ng kamay ko, mukhang
tumalab na ang gamot.
Bahagya nitong ini-angat ang salamin at tila nag iisip, may kinuha pa siyang
folder at inabot sa akin iyon. Napatitig ako rito bago sinilip ang laman.
"Anastacia Valdez, Elleria's bestfriend since she left in college. Tasya ang
tawag sa kaniya ni Elleria. Why don't you try to visit her. Sigurado ako na sa
kaniya, marami kang makukuhang impormasyon tungkol kay Godwill, malaki ang
tiwala sa kaniya ng totoong Elleria."
Napatingin ako sa background ni Anastacia bago binalik ang tingin ko kay
Doctor Yoon na umiinom ng tsaa.
"You think it will be safe? She's a trusted friend of Elle, baka magkaroon
tayo ng problema."
Walang pagbabago ang ekspresyon sa mukha niya habang marahan na ibinababa
ang tasa ng tsaa.
"Hindi mo malalaman kung hindi mo susubukan."

Napatango ako sa kaniya and he has a point. Wala akong

ibang choice ngayon kung hindi puntahan ang matalik na kaibigan ni Elleria. Ang
totoo marami siyang kaibigan pero kilala lang siya ng mga ito pag may kailangan
o sa mga kalokohan.
Elleria is actually a usable friend for everyone but she got friends because
of her bitchy attitude that once you blocked her way, she'll do everything to
sue you in her life.
Masama ang ugali sa madaling salita, malayong malayo sa totoong ako but
sometimes, I think that was better than being nice, pag masyado ka kasing mabait
at maunawain, sinasamantala iyon ng marami hanggang sa mag mukha ka ng tanga at
katawa tawa sa paningin nila.
Unlike this bitchy attitude of Elleria, she cam do everything she wants
freely. Yes, she got a lot of negative criticism but look at her-- happy and she
enjoys her life.
"Elle? OMG! Ikaw nga!"
Kulang na lang ay gumulong ito papunta sa akin, nakipag beso beso pa siya at
tuwang tuwa na umupo sa tapat ko.
I force a smile. Kaibigan ang tingin ni Tasya kay Elleria pero madalas
utusan lang ni Elleria ang babaeng ito.
"You're still stunning, how to be pretty as you?"
Napairap ako kay Tasya, as if I was the real Elleria.
"Simple lang, maging tao ka muna."
Seryoso kong sagot sa kaniya at uminom ako ng kape. Nawala ang matamis na
ngiti sa labi niya at ang kinang sa mata ni Tasya, pilit itong ngumiti at
pabirong hinampas ang braso ko.
"Wala ka pa rin talagang pinag bago. Palabiro ka pa rin."
Tinaasan ko ulit ng kilay si Tasya at maarteng pinunasan ang gilid ng labi
ko.
"I'm not joking but your face is a good joke. Mas nakakatawa pa ang mukha mo
kesa sa mga jokes sa comedy bar."
Her lips pursed and I know it's below the belt but that's how Elleria is.
Kay Godwill lang talaga ako palpak sa pagpapanggap na Elleria.
Ewan ko ba kung anong meron sa lalaking iyon at parang may anting anting na
pangontra sa ka-demonyohan ni Elleria.
"B-by the way, why are you here? Akala ko ba nag e-enjoy ka mag around the
world?"
Pilit itong ngumiti sa akin at tila nag hahanap siya ng inumin. Napatingin
pa siya sa akin at pilit ding ngumiti.
"Here, buy yourself a drink." Inabot ko ang pera sa kaniya at nakangiti
niyang tinawag ang waiter.
"Isang Okinawa at pa add na rin ako ng pearl. Thank you."
She said sweetly before she turned to me with a huge smile.
"So? Any plans? Do you wanna hang out? LNB tayo, let's hunt some boys."
I smiled as she was the one who initiate things I want to happened. Mukhang
hindi ako mahihirapan na makakuha ng impormasyon kay Tasya, ang plano ay
kailangan lang na mapainom ko siya ng marami para makapag daldal siya ng mga
nalalaman niya kay Godwill at Elleria.
Hindi ako pwedeng mag tanong dahil baka mag duda siya.
"Sure, but before that you should change your clothes-- ah na-ah! Change
everything para hindi ka mag mukhang hampas lupa."
I smiled as if I won this game. Great job, Savannah, pwede ka na talagang
mag artista sa galing mong mag panggap, huwag lang talaga susulpot iyong
lalaking iyon kung hindi sira lahat ng plano ko.
As the sun set, we went to one of the popular bar in this country, the LNB.
Elleria used to be here everytime she's in the Philippines and as Savannah, it
was my hated place.

Ayoko talaga sa mga usok ng sigarilyo o sa amoy ng alak

lalo na ang maingay na lugar but I need to conquer everything for the justice
I've been looking for.
"OMG! So hooot! Ang daming gwapo ngayong gabi." Tili pa ni Tasya at walang
gana akong nanlulumo sa sobrang ingay.
Magkaka headache yata ako pagkatapos ng gabing ito.
"Pwede bang umupo muna tayo?" I asked as I feel a little dizziness because
of this place. Hindi ko talaga nakalakihan ang ganitong lugar.
"No! We should dance like a stripper! Come on, Elleria! This is your night
to catch a big cock."
Sigaw niya pero wala akong interes sa ibang lalaki, isang lalaki lang ang
gusto ko kung hindi si Logan, ang asawa ko. Childhood sweetheart kami nun kaya
nga sa kaniya na rin ako nag pakasal after ng matagal naming relationship as
girlfriend-boyfriend, siya lahat ang first ko at never akong nag loko tulad ng
mga kabataan dito na mukhang uhaw na uhaw sa halik.
Nagulat na lang ako ng bigla akong hilahin ni Tasya sa gitna ng dance floor
and in just a blink of an eye, she's gone and I was surrounded by man who's
sexily grinding their hips on me-- and there's a man with a curly hair who
grabbed my waist and push me harder to him as he lower his hands to my butt.
Biglang nanlaki ang mata ko sa ginawa niya at bago pa nito mahalikan ang
leeg ko ay buong lakas ko na siyang tinulak.
"Bastos!"
I said angrily and slapped him. He wasn't shocked and pull me closer to him.
Everyone seems busy with their own monkey business and never care even I scream.
"Huwag kang maarte, Elleria. I already fuck you in the toilet room. Wanna
have fun with me again?"
Mapang akit nitong sabi at nag tangka ulit siyang hawakan ang pwet ko ng
tuhuran ko iyong ahas niyang malandi.
"Fuck you!"
Sigaw nito sa akin at nag mamadali akong lumayo sa mga tao. Mali yata ang
plano kong lasingin si Tasya dahil mukhang ako itong mapapahamak.
Saan ba kasi siya nag pupunta? Bakit ba iniwan niya ako mag isa? I mean, I
can't be Elleria at all times, fierce and brave because I'm still Savannah who's
total opposite of this face.
Gusto kong umiyak na para bang nawawala akong bata sa isang lugar na hindi
ako pamilyar.
Gosh! I hate this feeling.
"Uy long time no see, Elle."
Natigilan ako sa paglalakad ng bigla na lang akong harangin ng tatlong
lalaki.
Ang una ay may malaking tattoo sa braso samantalang yung dalawa ay may isang
maliit na tattoo sa leeg. Hindi ko sila kilala pero mukhang kilala nila si
Elleria.
Ok, calm down, Savannah. Act as her, you need to conquer the fear inside
your heart. Be brave.
Taas kilay akong namewang sa kanila at kumakabog ang dibdib ko sa sobrang
takot ay pinilit kong hugutin lahat ng lakas ko.
"And what the hell do you want from me?"
Mataray kong tanong sa kanila pero nagkatinginan sila at mas lumapad ang
ngisi sa mga labi. Lumapit iyong isa sa akin at umakbay pa siya habang
pasimpleng hinihimas ang braso ko.
Literal na nag tayuan ang balahibo ko sa kilabot pero mas kinilabutan ako sa
bulong nito sa akin.
"We want foursome with you again."
OH! MY! GOSH! My heart ripped for what I heard, I can't imagine that Elleria
slept with this not so good looking man and what? Foursome? Fuck! Kinilabutan
kong inalis ang pagkakaakbay niya sa akin pero hindi ako nagpahalatang kabado.

"Duh! Have you brush your teeth? I don't fuck with bad
breath so learn how to brush your teeth first."
Pakiwaring maldita kong singhal pero mabilis akong humakbang palayo sa
kaniya at gusto ko ng tumakas sa lugar na ito pero wrong move dahil bumunggo
lang ako sa isang lalaki at kotang kota na ang pwet ko ng pisilin pa niya iyon.
Gusto ko ng umiyak dahil pakiramdam ko naapakan ang pagkaka babae ko sa
lugar na ito.
Mabilis kong tinapik ang kamay ng lalaki pero bago ako makahakbang ay tuwang
tuwa ako nitong itinulak sa isa.
"Sige na, Elleria. Isang gabi lang ulit. We have new toys for you."
Natatawang sabi ulit ng isa at parang adik nitong sininghot ang leeg ko, mas
nag taasan lahat ng balahibo ko sa katawan at konti na lang, iiyak na ako sa
takot.
"Yeah, we bought more toys-- fucking toys for your pussy."
"And to your big tits."
Damn! pakiramdam ko ang dumi dumi ko sa mga sinasabi nila habang pinag
papasahan nila akong tatlo at demonyo pa silang tunatawa. Alam kong hindi ako
ang tinutukoy nila dahil hindi ako ang tunay an Elleria pero hindi ko ma-imagine
ang mga sinasabi nila o kung paano iyon na gawa ni Elleria sa ganda niyang ito.
Naawa ako sa sarili ko at sa totoong Elleria. She didn't need to mess up
with anyone or to everyone, with this kind of beauty, she can have a man she
wanted for herself.
"P-Pl--"
"Let her go."
Bago pa ako makapag salita at bumuhos ang luha ko ay narinig ko na ang
baritonong boses na iyon. Hindi ko kailangan lumingon para malaman kung sino
siya dahil kahit ilang linggo ko pa lang siya nakakasama, kabisado ko na bawat
detalye ng boses at mukha niya.
Pero hindi ko napigilan na mag angat ng tingin kay Godwill at gusto kong
tumakbo papunta sa kaniya.
"W-Will.." I stuttered and was about to run on him when that dirty looking
man hold me back.
"Dude, kung gusto mong makisawsaw. Game kami diyan pero huwag mong solohin.
Diba mga dude?"
"Yeah, we can explore."
"Play and fuck."
Sabay tawa ulit ng tatlo and I can't look at him clearly as I felt his eyes
staring at me.
Please lang.. sana this time, hindi umiral iyong kawalan niya ng pake sa
akin o kaya kalimutan niya muna ang kontrata nila ni Elleria, I don't wanna go
with this three idiots.
"I hate to repeat and explain myself so if you're not going to do what I
asked for--"
Panandalian siyang tumigil at walang takot na humakbang palapit sa amin.
Hinawakan niya pa ang balikat ng isang lalaki at nanlaki ang mata ko ng marinig
ko itong umuungol at namimilipit sa sakit pero parang nakapatong lang ang kamay
ni Godwill doon.
I never thought he can be strong that way, he looked slim but enough builtin of
muscles. Nakakalakas siguro iyong mga ugat niya dahil iyon ang nakikita
kong nagagalit ngayon.
"Fuck! Who the hell are you?" Namimilipit na tanong ng lalaki at agad akong
binitawan ng isa at tinulungan iyong kasama nila, akmang susugurin pa nila si
Godwill ng may dumating na isang lalaki na parang kakambal ni Godwill pero sa
tingin ko ay matanda lang ito sa kaniya ng limang taon?
Damn! Kung sakaling mag papa-rape ako parang pwede na sa lalaking iyon.
"Uy nandito pa rin pala kayong mga maskuladong may bonsai na talong."
Natatawa niyang sabi at ewan ko pero parang naririnig ko ang boses ni
Godwill sa kaniya, iyon nga lang mas masigla ang tono niya at mas nakakaaliw
siyang tignan kesa sa seryosong mukha ni Godwill.

Nakangisi siyang sumenyas at ngayon ko lang napansin na

kasama nito ang mga security.
"Dalhin niyo na yang mga bonsai na yan sa presinto. Naka-SHABUhay na naman.
Diba sabi ko, ayokong may nakakapasok na rugby boys dito?"
Natatawa nitong sabi pero bakas ang otoridad sa tinig niya at mukhang
natakot ang tatlong lalaki pati na rin iyong mga security.
"Yes attorney. Hindi na mauulit."
Attorney? Abogado din siya?
Napatingin ako kay Godwill at mariin itong napapikit, halatang nag pipigil.
"Good, ayokong masira ang pangalan ng LNB dahil sa mga batang hamog."
"Would you just stop talking, you're such a rubbish."
"Hoy mag dahan dahan ka sa pananalita mo. Anong rubbish ako? Wala kaming
alagang aso puro pusa lang kaya wala akong rubbish."
"Pfff--" I bit my lower lip to suppress myself from laughing, he's kinda
weird but I like his attitude and aura.
Napa-ismid si Godwill at nahinto ako sa pag tawa ng hawakan niya ang kamay
ko. Para akong nakuryente sa pag tama ng mga balat namin, napatingin ako sa
kaniya at seryoso ang tingin nito doon sa isang lalaki.
"Uuwi na kami, ikamusta mo na lang ako kay Raine at sa makukulit lalo na kay
Rhyx."
"Okie dokie. Sabihin mo pag dadalaw ka sa bahay ng makapag luto ako."
Matamis ang ngiti nito sa amin at kumindat pa siya sa akin na nag pabilis ng
tibok ng puso ko. Parang ngayon ko pa lang gustong sabihin na handa ako kaliwain
si Logan dahil sa lalaking iyon.
Susme! Mapatawad sana ako ng kaluluwa niya.
Kinikilig pa rin ako at hindi ko nga namalayang nasa labas na kami ng LNB.
Nagising lang ako sa katotohanang bitawan niya ako at nakasakay na siya ng
kotse niya. Napakurap akong kumatok sa bintana nito at sumalubong sa akin ang
inis niyang mga mata ng ibaba niya ang bintana.
"What?"
"Hindi mo ako isasabay?" Alanganin kong tanong na kinasingkit ng mga mata
niya.
"Go straight forward, tell me if you want to ride or not. Hindi iyong mag
tatanong ka pa. Sige, sakay."
Dire-diretso niyang sabi at inis ko siyang tinignan.
"Thank you, napaka maalaga mo."
Sarkastiko kong untag at nag mamadali akong umikot at sumakay sa kabilang
side. Wala akong kotse at iyong ginamit namin kanina papunta rito at kay Tasya.
Pinaandar nito ang sasakyan at napatingin ako sa kaniya na halatang iritable
at inis.
"Anong problema mo?"
"Ikaw."
Tanong ko kay Godwill pero mabilis pa iyong sagot niya sa pag ihip ng hangin
at talagang diretso ang sagot, walang paligoy-ligoy.
Now, I absorbed it little by little. Mainitin ang ulo, maikli ang pasensya,
straightforward at medyo bastos at may sariling mundo.
Ok, good yang ginagawa mo Savannah, napagtatagpi tagpi mo ang ugali ng
lalaking pinaglihi sa pait ng buhay.
"And what's your problem with me?"
Maarte kong tanong sa kaniya, trying to mimic Elleria's accent. I heard her
talking in a video clip, mga isang buwan ko iyong pinanonood kaya kabisado ko
ang mga tono niya.
Besides, hindi gaanong nagkakalayo ang tone of voice namin, medyo mahinhin
lang ng konti ang boses ko at maarte naman ang kay Elleria. Sa katawan, we are
almost the same, medyo mas malaki lang ang boobs niya.
"Your toxicity, stubbornness, your bitchy attitude, everything about you is
a problem. Hanggang kailan ka ba dito dahil kung pwede bilis bilisan mo at ayoko
ng mag linis ng mga kalat mo sa buhay."
Napasinghap ako sa sinabi niya at nasasaktan ako, hindi ako ang tinutukoy
niya pero ang sakit niyang mag salita, walang preno man lang bibig, pwede niyang
daanan sa maayos na usapan pero mas pinili niyang makasakit.
"You're rude, pwede bang sabihin mo ng maayos kung ayaw mo ko sa bahay,
hindi yung ganiyan."
Kahit anong tago ko sa emosyon ko o sa mukha ni Elleria, hindi ko maiwasan
maipakita ang totoong Savannah kay Godwill.
Nakakasama ng loob ang sinasabi niya, ngayon lang ako na trato ng ganito.
All this time, mabuti ang pakikitungo ng lahat sa akin and they can approach me
nicely, hindi tulad sa trato niya na akala mo aso lang ako na itinataboy.
"Hindi kita sa bahay pinapaalis kung hindi sa buhay ko."
Naikuyumos ko ang kamao ko sa sobrang sama ng loob, napasinghap din ako para
pigilan ang pag patak ng mga luha ko at buong tapang ko ibinuka ang bibig ko.
"You can't ditch me!" Inis kong bato sa kaniya at kahit anong sabihin niya,
hindi ako aalis sa buhay niya hanggang walang hustisya akong nakukuha para kay
Logan at sa akin.
"Then atleast leave your shits alone. Daig ko pa ang nag aalaga ng teenager
sayo."
"I can handle myself."
Inis na ako sa tono ng pananalita niya, akala mo ang laki kong pabigat. Wala
pa nga kaming isang buwan mag kasama, naiintindihan ko na talaga kung bakit ayaw
ni Elleria makasama ang asawa niya na puro na lang panenermon.
"Really? Huh?"
Nagulat pa ako ng inis niyang iabot sa akin ang isang papel.
"Nagbaba subpoena sa pagiging kabit mo. You can handle yourself? Really?
Then clean your own mess, Elleria."
Kinuha ko iyon at binasa, hindi ako makapaniwala na may ganitong issue si
Elleria. Mahigpit pa akong napakapit sa papel dahil naiinis ako, bilang babae at
kasal, hindi ko matatanggap ang ganitong gawain ni Elleria. Masakit sa part ko
iyon kung sa akin nangyari ito, baka hindi lang pag sampa ng kaso ang gawin ko
kung sakaling malaman kong may kabit si Logan.
Naging tikom ang bibig ko dahil hindi ko alam kung paano sasagutin ang mga
sinabi ni Godwill. Ang gulo ng buhay ng isang Elleria. Nagkamali yata ako ng
mukhang pinili.
"See? Hindi ka maka-imik."
Napayuko ako sa sobrang hiya kay Godwill, imagine, nag asawa sila ni Elleria
pero ito, nakakatanggap siya ng ganitong issue kay Elleria. I wonder kung ano
kayang pakiramdam niya ngayon o kung narinig niya kanina ang mga sinasabi ng
lalaki habang pinagpapasahan ako.
Parang ang insensitive ko sa part na iyon at sarili ko lang ang na isip ko.
"I-I'm sorry."
I feel sorry for everything, hindi man ako ang totoong Elleria gusto ko
ihingi ng tawad iyong ilang sakit ng ulo na binibigay sa kaniya ni Elleria.
Biglang huminto ang sasakyan, hindi ko alam kung dahil ba na gulat siya o
sadyang nandito na kami.
"Sorry?" He smirked.
I bit my lower lip and nod at him as if he wasn't sure if I'm serious or
not. At the end he sighed and he stared at my eyes as if he warn me.
"Huling beses na ito, Elleria. Isang kaso pa ang sumabit ka. Hindi ko na
lilinisin ang pangalan mo. I'm done, wala na akong pakialam kung sa susunod
mabulok ka sa kulungan."
And he get off from his car, I left shocked and frustrated. No, it can't be.
What the hell are you doing in this world, Elleria? I can't hold this face for
good.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 05
SAVANNAH
Marahan kong pinihit ang doorknob at kagat labi ko pang tinulak ang pinto,
iniwasan ko makagawa ng kahit na anong ingay. Napasilip ako at bumungad sa akin
ang natural na amoy ni Godwill, it's really addictive and I almost forgot why I
was secretly invading his room.
Napalingon ako sa may kama at kita ko na tulog pa ang straightforward na
abogado. Dahan dahan pa ako lumapit sa gilid at parang giraffe din ang ulo kong
sinisilip kung talagang tulog pa siya.
Iwinagayway ko pa ang kamay ko malapit sa mukha ni Godwill at mukhang
malalim ang tulog nito. Napahinga ako ng malalim at diretsong napatayo bago
namewang at ismid na tinitigan ito.
Infairness ah, ang gwapo niya-- hindi na ako mag iinarteng aminin iyon at
dahil topless siya kitang kita ko kung gaano kalapad ang mga balikat niya, slim
ang bewang.
And Damn! Look at those six pack abs, ang yummy! Walang ganiyan si Logan
dahil may unity ang abs nun, malakas kumain pero tamad mag exercise kaya laging
napagkakamalan na dalawang buwang buntis pero itong lalaking to, hindi ko siya
nakitang mag exercise but he has this perfect body and what really caught my
attention is the deep V-line, my eyes slowly leer down between his thigh and I
bit my lower lip as I saw the bulge in his boxer short.
Natutulog naman siya diba? Pero bakit parang gising na gising iyon? Hindi
ako inosente sa ganiyan dahil may asawa na ako at anak but looking at his living
weapon, it is bigger for what I've seen and expected for a man.
Napailing ako sa na isip ko at napahigit ng malalim na pag hinga. Kumalma ka
Savannah, baka it's a fake-- like nung mga nag i-inject ng petroleum sa ari
nila, so there's a chance na hindi na active yung sex life ng lalaking ito.
Tama, baka iyon ang reason kung bakit iniwan na siya ni Elleria, wala ng
tumitigas.
Mahina ko pang sinampal ang sarili ko sa mga na iisip ko, ilang taon na rin
akong hindi nadiligan kaya siguro ganito na ako mag isip. Kalma lang, Savannah.
Hindi ka dapat mag aksaya ng oras ngayon at hindi ito ang panahon para mag
pantasya, kailangan ko makakita ng ebidensya o kahit ano man lang na magtuturo
sa akin sa katotohanan bago ka mag landi ulit.
Tama! Katotohanan muna bago wakwakan.
Inilinga ko ang mata sa buong paligid at hindi ko malaman kung saan ako mag
sisimula pero napansin agad ng paningin ko iyong tantra, kung sa sala may kulay
puting tantra, dito naman ay may kulay pula.
Seriously, what's with that sofa? Mukhang collection niya ata iyon. Mag rresearch
na lang ako mamaya tungkol dun but for now, I need to move.
Lumapit ako sa isang malaking cabinet at maingat iyong binuksan, wala man
lang alikabok ang lumipad at sobrang ayos ng pagkaka salansan ng mga gamit,
parang sukat na sukat iyong distansya ng bawat damit at kahit ang pagkaka tupi
ay pantay pantay.
Napalingon tuloy ako kay Godwill, sa itsura ng bahay at pamumuhay niya,
halatang may pagka mitikuloso ang lalaking ito, malinis, maayos, detalyado at
halatang pinag iisipan ang bawat galaw niya.
Kung kaya ko lang siyang paikutin sa kamay ko, sigurado na magiging madali
sa akin ang lahat but I doubt if he will help me as Elleria, halatang hindi
talaga sila mag kasundo ni Elleria.
I withhold my eyes from him and focus on my plan. I anxiously scout on his
things but I didn't see anything. Isinarado ko ang cabinet at marahan akong nag
lakad papunta sa may mini table, bahagya pa nga ako natigilan ng mapansin ko
itong gumalaw.
Natuyo ang lalamunan ko ng tumagilid siya at akala ko ay magigising na ito.
Dahan dahan ulit akong nag lakad at isa isa kong sinuri ang mga papel na
nakalagay sa lamesa, lahat ng iyon ay tungkol sa mga kasong hawak niya pero wala
akong makita na may kinalaman sa akin.

Ano ka ba, Savannah. Ilang taon na ang lumipas, malamang

sa tambakan mo na iyon makikita. Naiiling akong ibinalik ang mga papel sa
lalagyan nito at mahina pa akong napamura ng liparin iyong isa, sinubukan ko
iyong kuhanin pero sumuot ito sa may ilalim ng cabinet.
Bwisit naman oh! Aalis na lang ako, nag pasaway pa itong kapirasong papel.
Lumakad ako pabalik sa may cabinet, umupo ako-- mali tumuwad pa ako ng bahagya
para ipasok ang kamay ko roon sa ilalim, hindi ko maabot kaya sinilip ko muna
iyon bago muling isinuksok ang kamay ko, halos halikan ko na ang cabinet at
nabatak na ang kamay ko.
"Anong kinukuha mo diyan?"
"Iyong nilipad na papel."
Hirap kong sagot at mas sumiksik ang mukha ko sa cabinet.
"Bakit napunta diyan?"
"Nilipad kasi ng hangin pero wag ka mag alala, makukuha ko na, konti na lang
maibabalik ko na--"
Bigla akong natigilan sa ginagawa ko at literal na nanlaki ang mata ko ng
mapagtanto na may kausap ako.
Malakas na kumabog ang dibdib ko at parang gusto kong maihi sa short ng pag
tingin ko ay may makinis na paang bumungad sa akin.
Dahan dahan akong nag angat ng tingin at muntik pa ako mauntog sa naka-umbok
nitong pagkalalaki-- bigla akong napa upo sa sahig sa sobrang laki este sa
gulat. Bakit ba kasi nakatayo-- este nakaharang iyon?
Nakagat ko tuloy ang labi ko at pilit na ngumiti kay Godwill. Sumalubong sa
akin ang salubong niyang kilay at matatalim nitong tingin.
"Anong ginagawa mo sa kwarto ko? At bakit mo ginagalaw ang mga gamit ko?"
He asked seriously while I swallowed my own tongue, I don't know what to
say, my heart is in trouble and distracted on his-- his living weapon.
Damn! Savannah kailan ka pa naging mahilig? Kung sa asawa mo nga na si Logan
ay hindi mo madalas na pinagbibigyan pero sa lalaking 'yan, wala akong ibang na
iisip kung hindi gaano siya kasarap.
"Elleria!" Inis nitong tanong at nag mamadali akong tumayo, pinagpag ko pa
ang pwetan ko at naiiling na humakbang palayo.
Sa kaniya lang ako nakaramdam ng ganitong kaba, nakakatakot pero parang ang
sarap nun sa pakiramdam, gusto kong tumakbo pero kabaliktaran nun ang gusto kong
gawin.
"Uulitin ko, anong ginagawa mo rito!?"
Bakas ang galit sa mga mata niya na para bang ang laking kasalanan ang
pumasok ako sa kwarto nito. Nanginginig ang kamay ko at hindi ko alam kung anong
tamang sabihin o gawin.
"Elle--"
Sa sobrang kaba ko ay walang sabi ko itong sinunggaban ng halik, mariin pa
akong napapikit. Hindi ko alam ang idadahilan sa mga tanong niya at pag halik
lang sa kaniya ang alam kong paraan para tumigil ang nag hihimutok niyang
kalooban.
Mabilis akong bumitaw sa labi nito pero pakiramdam ko ang tagal nun habang
dama ko pa kung gaano ka-lambot ang mga labi niya.
Napatitig ako sa kaniya at hindi ko mabasa ang tumatakbo sa isip nito. Wala
sa sarili akong napakagat sa labi ko. Gusto kong tumakbo palayo sa sobrang hiya
at tila hindi ako makahinga ng maayos.
Tama, takbo na Savannah. Tumalikod ako pero mabilis na hinablot ni Godwill
ang pulso ko, nagtataka akong napatingin sa kaniya pero mas nagulat ako ng
mariin ako nitong isinandal sa cabinet.
"I said don't make a single misstep or else--"
Bumuka ang bibig ko para mag salita pero hindi ko alam kung anong sasabihin,
humigpit ang pagkakahawak niya sa magkabilang balikat ko.

Napalunok ako habang nakatitig sa mga mata niya.

"The game is over." Nagulat ako ng marahas na dumampi ang mga labi niya sa
akin, hindi ako nakakibo hanggang sa maramdaman kong gumalaw na ang mga labi
niya.
Nalulunod ako sa mga halik nito, para akong kakapusin ng hangin kaya mabilis
akong napakapit sa malapad nitong balikat.
His lips feels good and I can't help but to kiss him back. I traced his
broad chest with my fingers, touched every inch of his skin until I felt how
hard and good his abdomen, he lift me up as he cupped my butt and I love the way
he parted my ass with his hands, ruthlessly caressing it.
Marahas kong hinila ang batok nito para mas lumalim pa ang bawat halik and
he never failed me as he suck my tongue and I willfully surrendered my mouth to
him.
Kusa ring gumalaw ang mga kamay ko pababa pa sa tiyan niya. I traced the
deep line with my fingers down the bands of his boxer.
"Fuck!" He groan as I hold the bulge between his thighs and gently massage
it.
He grabbed my hands, snaked it around his neck and take my legs as he
wrapped it around his waist without taking his lips to mine. He walked but I
didn't give it a shit. I was freaking drown with this sensation he sent on my
spine and it feels good, better than a first time.
He hardly chewed my lower lip and I groaned in pain with pleasure. I never
thought that being ruthless is better.
Malikot ang mga kamay niyang gumapang sa likod ko hanggang sa maramdaman
kong nakalas nito ang pagkaka-hook ng bra ko. He didn't waste a time and sneaked
on my breast, he harshly massage and cupped my breast while his other hand was
pulling my short down with my panty. As it fell in the floor, he lay me down on
the lower curve of the tantra sofa, he was on top of me but my head fall on the
central hollow.
Bumaba ang mga halik niya sa leeg ko pero hindi tumigil ang pilyo nitong
kamay at wala sa sarili akong napakagat sa labi ng mariin nitong hilahin ang
ituktok ng dibdib ko and there's something tickles between my thighs and it
didn't stop from titillating when he rub his fingers between my folds.
"Ooohhh--" Mabigat ang pag hinga kong napaungol sa ginagawa niya at wala sa
loob kong ibinuka ang magkabila kong hita. I wanna feel his long fingers to
deform my folds.
"Oh-- s-shit!" I groaned in a pleasurable pain as he harshly rubbed my clit
with his thumb.
I undressed myself, take his hand and place it on my other breast, begging
him to touch me and caressed me. he obliged as he was unstoppable rubbing my
clit quickly.
Nag angat ito ng tingin at nag tama ang mga mata namin and I know we feel
the same, we have the same desire, we want to feel each other, I want him and I
know he wants me.
Alam kong mali ito dahil hindi ako ang totoong Elleria but damn that thought
of mine! This man is too irresistible that with his simple glare, I want him to
ravished my whole being.
He didn't stop for what he's doing and smirked at me.
"What do you want me to do, Elleria?"
He teased.
Bumagal ang pag galaw ng daliri nito at para akong sabik na sabik na lumiyad
para maramdaman ang daliri niya sa kaselanan. Pinigilan ko rin ang kamay niya ng
alisin niya iyon sa dibdib ko.
"Oh please fuck me." I begged as I push his palm on my breast and bit my
lower lip in so much needs of him.
Damn! I don't understand myself why I act this way and all I know is I want
him. I want his warmth touch, his soft lips on my skin and his big cock. I wanna
feel how he fill me in.

"As you wish." He mocked, slowly encircled his finger

on my tits and he teasingly push his finger in. It irritates me and give him a
deathly glare.
"Harder, be rude like the way you kissed me."
I begged and he grinned like he won, without any words he lower his face
down to my chest, lick my nipple as he was caressing the left one and pinching
it.
I clutched my fingers to his hair and push him harder as I arch and grin
myself to a lump hiding inside his boxer.
"Oh-oh--please, please-- s-suck it!" I begged as he play my tits between his
teeth, so he does, he suck my whole breast until my nipple fall between his
teeth and lick and repeat it.
I was like drugged and want more of him. I never had this kind of feeling
when I make love with my husband, it's far different, his rudeness is a pleasure
and the way murmured a dirty words in my ears, it arouse me rather than a sweet
words from Logan.
"You are fucking wet, Elleria. You are obviously ready for my fingers."
I nod at him and stared at his dark but lovely eyes.
"Please, I want you."
It's a countless adjure but who cares, he was madly good for making me wet
that I already lost my senses.
Ngumisi ito at nag tataka pa ako ng umupo siya sa sahig, hinila rin niya ang
mga binti ko at mas nahulog ang ulo ko sa gitna ng sofa, hindi ko gaano makita
ang ginagawa niya. He spread my legs and I shiver as he gently trace my groin
with his finger.
Bumigat ang pag hinga ko at parang milyong milyong boltahe ng kuryente ang
dumadaloy sa katawan ko.
Napapikit pa ako para damahin mabuti ang paglalakbay ng daliri niya sa
singit ko pababa hanggang pwetan ko.
"Ooooh--p-please--" mahina akong napaungol. Gumapang ang hintuturo niya pa
angat sa pagkababae ko kaya mariing kong nakagat ang labi ko ng mapanukso niya
iyong pinapasok.
Shit! He plays a lot while I'm impatiently waiting for him.
"G-Godwill please.."
"Impatient, huh?"
Bakas ko pa ang mapanuya nitong boses until I jerk as he strongly push his
two fingers in without any hint.
I hardly bit my lower lip as I feel a little pain, it's been a long time
since I slept with my husband and his fingers is too much to for my femininity.
He hardly push it in and out and I can't do anything but to scream his name.
"Oh p-please--harder-- more-- f-faster." I begged and he quickly and hardly
push his finger until his knuckle meet my walls, I could barely feel how he add
one more finger, my lips form into O and he was unstoppable fingering me while
he was harshly rubbing my clit.
I feel like I'm cumming at any moment.
"Please yourself, Elleria." He said and I do what he asked for, I caressed
my own breasts and pinched it like the way he does while he continuously
pleasing my femininity with his expert fingers.
"Oohhh-- I-I'm c--cu-- ahhh-- hmmm.. Ohhh-- s-shit!"
"Cum, Elleria. Cum with my fingers, I can make you cum with just this simple
play."
Bumara ang hangin sa lalamunan ko at wala akong ibang maramdaman kung hindi
iyong paninikip sa puson ko at ang kakaibang sarap na dulot ng ginagawa niya.
Mas bumilis iyon at mas ibinaon hanggang sa tuluyan ko ng maramdaman ang
pagkawala ng mainit na katas.
Nanlalambot kong ibinagsak ang kamay ko sa mag kabilang gilid at habol
hininga akong napatitig sa kawalan.
It was quick yet it was great and even I want more of him, I can't hold for
another pleasure.
Napatingin ako kay Godwill ng tumayo ito at akala ko ay mag huhubad siya ng
boxer ng tinungo niya ang lamesa at kumuha roon ng tissue, nakita ko pa kung
paano niya linisin ang katas na iniwan ko sa kamay niya.
"Breathe, Elleria. It just a quick play and punishment for barging into my
room."
I'm still catching my breath and force myself to sit but I'm still shaky.
Bigla akong natauhan na para bang na isahan ako ni Godwill dahil ako lang itong
nanlalambot at hubo't hubad sa harapan niya.
"Y-you-- what? Punished me?"
I asked as if I didn't hear what he said. Nag angat siya ng tingin sa akin
at seryosong humakbang pabalik sa direksyon ko, umupo pa ito para pantayan ako
at hindi ko mapigilang napasinghap ng pag landasin niya ang daliri sa pisngi ko
pababa sa leeg ko.
"Yes and you can't escape for another punishment."
"For what?"
Kumunot ang noo ko at hindi ko maintindihan kung ano ang ibig sabihin niya,
napangisi siyang pinag patuloy ang pag landas ng daliri nito pababa sa dibdib
ko, napahigit ako ng hangin ng dumaan iyon sa kaliwa kong dibdib hanggang sa
huminto ito sa tagiliran ko.
Hindi ko maintindihan pero parang may hinahanap siya sa parteng iyon at bago
pa ako makapag tanong ay nanlamig ang buong katawan ko sa sinabi niya.
"For pretending as Elleria."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 06
SAVANNAH
"For pretending as Elleria."
I laughed hard at his face, he frown at me but it doesn't stop me from
laughing even the I was stupidly nervous inside.
"M-me? W-what? Hahaha. Pretending as Elleria? Hahaha!"
Pakiwaring hindi ako makahinga sa sobrang tuwa sa sinabi nito, tinabig ko pa
ang kamay niya bago siya tinignan ng seryoso, umupo ako ng maayos at kahit
hiyang hiya ako na humarap sa kaniya ng hubo't hubad, I let him witnessed every
inch of my body.
Ano pa bang ikakahiya mo, Savannah. Nilabasan ka nga sa sobrang sarap sa
harapan niya tapos mahihiya ka. Wake up, you are no longer an innocent kid for
that Savannah.
Itinuro ko ang tagiliran ko kung saan kanina ay doon siya nakatingin.
"Dahil sa wala na ang peklat ko rito, inisip mo na agad na hindi ako si
Elleria?"
Natatawa kong singhal kay Godwill. May malaking peklat sa tagiliran si
Elleria and no one knows where she get that scar. Buti na lang ay nabanggit sa
akin iyon ni Doctor Yoon, kung hindi buking na agad ako ni Godwill.
"I visit Korea last year and I paid half million to remove that scar."
Pagdadahilan ko sa kaniya at itinulak ko pa ito. Nanlalambot pa ang tuhod ko
pero pinilit kong tumayo, ayoko ng humaba pa ang usapan namin ni Godwill.
Mahirap na baka hindi ko na masagot ang mga tanong niya at tuluyan na akong
mabuking. Masyado siyang matalino at mapag hinala, nararamdaman ko na simula ng
dumating ako rito sa bahay ay palagi niyang binabantayan ang mga kilos ko.
Pinulot ko ang mga damit ko at hindi ko nagawang tapunan siya ng tingin pero
ramdam ko ang mga titig niya sa akin, nagtataasan lahat ng balahibo ko sa
katawan at parang gusto ko ulit siyang sunggaban.
Damn! I'm in the middle of his inquisition but I'm still daydreaming of him,
how we will spend night in this room or how it feels to be in his arms.
Stupid, Savannah. Pick up your senses, remember, he was the man who
imprisoned you for a long years, don't mess with him-- don't you ever dare to
fall in to his tricks, but shit! I know he was no longer good for me and I'm
sexually intimidated with his enigmatic charm.
Mariin kong kinagat ang labi ko at pasimple kong isinuot ang mga short ko
bago siya nilingon, nakakunot pa rin ang noo niya at halatang hindi naniniwala
sa akin.
Ngumisi ako.
"Don't cross the line, Will. Ooops! Baka madulas ang dila ko kay--"
Panandalian akong natigilan at pinilit alalahanin sa isip ko ang isang voice
record ni Elleria. Mas lumapad ang ngisi ko at inilapit ko pa ang mukha kay
Godwill.
"Señor."
Napansin ko kung paano mahigpit na namilog ang kamao ni Godwill, nag tagisan
ang bagang niya at halatang gusto niya akong saktan pero hindi niya iyon pwedeng
gawin sa isang Elleria.
Hindi ko alam kung anong pinang hahawakan ni Elleria sa kaniya pero
naririnig ko pa ang boses ni Elleria sa isip ko.
Ooops! Baka madulas ang dila ko kay señor.
Iyon ang salitang laging binibitawan ni Elleria at ngayong nakikita ko sa
mata ni Godwill ang magkahalong galit at takot ay mukhang naiintindihan ko na
kung bakit nahahawakan ni Elleria ito sa leeg.
Hindi ko pa alam kung anong ibig sabihin nun pero nakatanaw ako ng liwanag
para mapasunod ko rin siya.
"Fuck you!"

Galit nitong sigaw sa mukha ko pero mapang asar ko lang

siyang tinawanan.
"Yeah, do fuck me next time with your dick." At maharot kong sinampal sa
mukha niya ang hawak kong bra.
"Pwede bang isuot mo ito sa akin? Marunong kang mag tanggal kaya dapat
marunong ka rin mag balik. Tama ba?"
Napangisi ako sa kaniya at alam kong ayaw niya akong sundin pero ngumisi
akong tumalikod at hinawi ang buhok ko.
"Come on, Will. Do it for me."
Mapanuya kong utos sa kaniya, I don't know but I love Elleria in this way.
Kung may isang pagkatao si Elleria na gusto kong angkin ay iyon ang pagiging
maharot niya kay Godwill.
I love seeing him fall into my hands.
Gigil nitong isinuot ang bra ko sa akin at pigil na pigil akong humagalpak
sa tawa, kulang na lang kasi ay sakalin niya ako gamit iyon.
"Now, leave."
Kalmado pero bakas ang pagka pikon sa tono niya pero mas napansin ko iyong
susi na nakapatong sa may maliit na drawer sa gilid ng kama niya.
Kailangan ko iyong makuha at saktong tumalikod ito para pag buksan ako ng
pinto. Mabilis at pasimple kong dinampot ang susi at nang makaraan ako sa
harapan niya ay hinaplos ko pa ang pisngi nito.
"I hope you enjoy your breakfast with me, bulgy."
Kumunot pa ang noo ni Godwill sa akin pero natatawa kong hinawakan iyong
galit at matigas niyang living weapon.
"Fuck you, Elleria!"
Pinalo nito ang kamay ko kaya mas lumakas ang tawa ko sa kaniya at napapa
kendeng akong nag lakad palabas ng kwarto niya. Nagdidiwang iyong puso ko sa
sobrang tuwa kaya pag dating ko sa kwarto ay hindi ko napigilan ang humagalpak
sa tawa, nagpagulong gulong rin ako sa kama habang iwinawagayway iyong susi.
"Finally! I got you."
I said and rolled over on my bed, kinikiliti pa nga ako sa sobrang tuwa pero
mukhang hindi na dahil sa susi at wala sa sarili akong napangiti. Nasisiraan na
ata ako ng bait at parang gusto kong gapangin sa gabi ang lalaking iyon.
Patawarin mo ako, Logan. Ngayon ko lang na realise kung bakit hindi kita
madalas napagbibigyan noon, kulang ka sa performance pero huwag ka mag alala,
ikaw pa rin ang mahal ko at ginagawa ko lang naman ito para sayo-- sa atin pero
hindi naman masama kung mag e-enjoy din ako diba? Hindi mo naman siguro ako
mumultuhin.
Nasisiraan na talaga ako ng bait at hindi ko maalis ang ngiti sa labi ko
habang nagugunita ko pa ang mukha ni Godwill sa isip ko.
Kahit inis at galit siya, hindi nababawasan iyong pagiging hot niya.
Medyo matagal pa bago ako nakabawi pero sakto lang iyon dahil hindi ako
lumabas ng kwarto hangga't hindi nakakaalis si Will.
Noong marinig kong umandar na ang sasakyan niya ay agad akong nag tungo sa
opisina nito, sa dami ng susi ay hindi ko pa alam kung alin ang gagamitin ko,
napangiti ako ng bumukas ang pinto at nilagyan ng marka iyon, ipapa duplicate ko
ito mamaya pati na rin ang susi ng kwarto niya-- wala akong binabalak na masama
kay Godwill, wala talaga, gusto ko lang magkaroon ng susi ng kwarto niya baka
kasi kailangan ko, promise, wala akong balak na gapangin siya gabi gabi.
Ah bwisit! Bakit ba kinakausap ko na ang sarili ko? Nababaliw na yata ako.
Tumigil ka, Savannah. Focus! Focus! Fo-- natigilan ako sa pag iisip ng pag
bukas ko ng pinto ay bumungad sa akin ang malaking kwarto, napakaraming libro at
mga dokumento ang maayos na nakasalansan sa bawat shelves. Shit! Seryoso bang
mag hahanap ako rito? Parang literal na library ito pero napakalinis at ganda ng
pagkakaayos.

May hagdan pa nga para akyatin iyong mga fiction books

na bukod na nakahilera sa itaas. Hindi ko akalain na may pagka bookworm pala si
Godwill dahil ang inaasahan ko lang dito ay puro books ng law but seeing this
place, I wanna lay on that red tantra sofa and read books from his collections.
Yeah, meron ulit iyong sofa na yun dito and based in my research awhile ago,
it is used for sex. Ah, basta ang masasabi ko lang gusto ko ulit i-try iyon with
different position naman.
Nasampal ko ang sarili sa na isip at pinilit na mag focus, pumunta ako roon
sa shelves kung saan ay puno ng folder, may nakalagay pang mga years at sa
tingin ko ay iyon ang taon kung saan ay nahawakan niya ang kasong iyon.
Ang alam ko wala pa siyang natalo na kaso, lahat ng kliyente niya ay napapa
walang sala, ibig sabihin ganito na rin karami ang mga naipanalo niya kaya ganun
na lang ka-bango at kaganda ang reputasyon ni Godwill bilang isang abogado.
Isa isang dinaanan ng daliri ko ang bawat folder hanggang huminto ako ng
makita ko mismo ang pangalan kong nakasulat doon.
"Article 246, Parricide, Savannah Imperial-Fortaleza."
Mapait akong napangiti at parang nanumbalik ako sa nakaraan kung saan ay
kahit anong sigaw ko at pakiusap na pakinggan nila ako ay walang nakikinig,
walang may pakialam at naging bulag ang batas sa katotohanan.
Hinila ko ang makapal na folder at hindi ko na iwasan ang umupo sa sahig
para isa isahin ang mga papel na nakalagay dito.
Pumapatak ang luha ko ng makita ang ilan pang litrato ni Logan at ako, puno
ng dugo ang suot kong damit habang pinoposasan ng mga pulis.
Wala sa loob kong isinarado iyon sa sobrang bigat ng nararamdaman ko. Hindi,
hindi ako ang may gawa nun, hindi ko siya kayang patayin. Hindi ko iyon magagawa
kay Logan.
Malinaw na malinaw pa sa isip ko ang mga nangyari noon.
-Flashback"Caine! Caine!"
Tawag ko sa nakakabata kong kapatid habang binubuksan iyong pinto pero
madilim sa loob at mukhang walang tao.
Nasaan na naman kaya nag punta ang isang iyon? Sabi ko ng bibili lang ako ng
ice cream dahil sa nag tatakaw ako sa malamig, nag lilihi na rin kasi ako pero
wala si Logan para ibili ako ng gusto ko, kaya nandito si Caine para sana may
mautusan ako pag nahihirapan akong mag lakad kaso pinapairal pa rin niya ang
pagiging tamad.
Binuksan ko ang ilaw pero hindi iyon bumukas, naka ilang pindot ako sa
switch pero mukhang walang kuryente kaya ako itong nangangapa sa dilim.
Teka, saan ko nga ba nilapag ang cellphone ko? Ibinaba ko muna ang binili ko
sa lamesa para sana umakyat sa kwarto, naka-charge doon ang phone ko. Dahan
dahan pa akong kumapit sa hawakan ng hagdan habang umaakyat ng may marinig
kumaluskos.
"Caine, ikaw ba yan?"
Pilit kong inaninag iyong itaas pero wala rin akong nakuhang sagot kay
Caine. Naiinis na ako, mukhang may kalokohan na naman na isip ang isang iyon.
"Caine, sinasabi ko sayo. Pag ikaw may ginawang kalokohan, isusumbong kita
kila Wowa. Ipapadala ka ng mga yun sa Japan, sige ka."
Pakiwaring na gagalit ako kay Caine, kaming dalawa na nga lang ang
magkasama, ubod pa ng tigas ng ulo niya.
Agad akong nag punta sa tapat ng kwarto ko at saktong pag bukas ko ng pinto
ay pakiramdam ko may tao sa likod ko. Napalingon ako sa likuran pero wala akong
naaninag kung hindi ang madilim na bahay. Napakibit balikat akong pumasok at
nakita ko iyong phone ko, lumapit ako sa gilid ng drawer at binuhay ko iyon,
saktong pag ilaw ng phone ko ay naramdaman ko na lang na may humpas sa batok ko
at kinawalang malay ko.

-End of flashbackPag gising ko, na sa tabi ko na si Logan, duguan siya habang hawak
ko iyong
kutsilyo at ako? punong puno rin ng dugo.
Sinubukan kong humingi ng tulong pero mabilis na dumating ang mga pulis at
ako agad ang hinuli nila. Hindi ko alam kung anong nangyari at paano-- ang alam
ko lang, may gumawa nun, may nag set up sa akin para ako ang lumabas na kriminal
at pumatay sa sarili kong asawa.
Natauhan lang ako at napabalik sa reyalidad ng marinig ko ang pag dating ng
sasakyan, agad akong lumabas ng kwarto bitbit ang folder at ini-lock muli ang
opisina ni Godwill, nag mamadali akong napasilip sa may bintana para tignan kung
sino iyong dumating.
"Elleria!"
It was Tasya. She press the doorbell and I immediately run in to my room,
inilagay ko pa sa ilalim ng unan ko ang folder at mabilis na inayos ang sarili
ko. Pinahid ko rin ang luha sa pisngi ko bago ako nag mamadaling bumaba.
Huminga ng malalim at binuksan ang pinto, taas kilay ko itong sinalubong.
"What are you doing here?"
"Sabi na nga ba, uuwi ka rito sa bahay ni Godwill."
Masigla at matamis ang ngiti nitong bungad sa akin pero hindi bumaba ang
kilay ko sa kaniya.
"Pwedeng pumasok muna tayo, ang init dito sa labas."
Nag aalangan akong papasukin si Tasya dahil ang isang bilin sa akin ni Will
ay ayaw niya ng ibang bisita.
"What's with the face, Elleria? Natatakot ka na ba kay Attorney?"
I rolled my eyes at her and widely open the door for her.
"Of course not! Why would I? Siya ang dapat na matakot sa akin."
Mataray kong sagot kay Tasya at kinatamis ng ngiti niyang pumasok sa loob.
"Haha. You never change, Elle."
"Bakit ka ba kasi nandito?" Hindi ko alam kung anong kailangan ni Tasya but
look, it was hard for me to pretend as Elleria to everyone specially to her who
is Elleria's trusted friend.
"I'm worried for you. You left with Will last night. Inisip ko kung kamusta
na ang kepyas mo."
Sabay tawa nito ng malakas at tila excited ito na kwentuhan ko siya.
OMG! Ganito ba talaga itong si Tasya? Kunsintidor sa kaibigan niyang pawakwak sa
kung sino sino?
Pinigilan kong lumabas si Savannah, gusto ko siyang sigawan dahil sa tanong
niya. Pribado ang ganoong usapan lalo na at mag asawa naman si Godwill at
Elleria but knowing Elleria, she's proud to tell her sex life with others.
"Of course, I'm fine. He's not that big."
Oo, hindi siya malaki kasi super super laki ng kay Godwill. Nahawakan ko ng
ilang beses iyon kanina at mukhang hindi fake-- tumitigas talaga siya.
"My bad, Elleria. I can't blame you why you slept with other." Malungkot
nitong sabi at nakita ko pa siyang may kinuha sa bag niya, umupo siya couch at
doon nag sindi ng sigarilyo.
I want to cover my nose but she just ignite it with her lighter. Ibinaba
niya pa ang isang kaha ng sigarilyo at lighter sa lamesa bago ako inalok.
Elleria do smoke but not me.
"Thanks but I already smoke one." I lied and sat in front of her.
She's already here, maybe I could elicit some information from her.
I crossed my legs and stared at her intently.
"But you know, he's still my husband even he's not good in bed."
I said as if I was trying to open a conversation. I wanna hear if she knew
something on Elleria's status with her husband.
"Yeah, I know and he's still useful for you kaya hanggang ngayon ayaw mong
pirmahan ang annulment niyo."
Bahagya akong natigilan, ibig sabihin may nakahain ng annulment pero.hindi
pinipirmahan ni Elleria iyon dahil alam niyang napapakinabangan niya si Godwill?
Imagine, ikaw ba naman magkaroon ng libreng abogado na lilinis sa lahat ng
kalat mo and take note, hindi lang basta abogado, magaling na abogado na
siguradong malulusutan lahat ng kalokohan mo.
I smiled and fake a laughed.
"Of course, you know I can hold him into his neck."
I said, obvious na takot si Will na madulas si Elleria kay señor.
"Haha, of course you can because you are attractive and beautiful. Siguro
may kailangan ka na naman sa kaniya kaya nakipag sex ka ulit kay Attorney."
Kita ko pa kung paano niya ibinuga ang makapal na usok at walang pasintabing
itinaktak iyong upos ng sigarilyo sa sahig.
Patay ako nito, dapat malinis ko iyon bago dumating si Godwill. Isa sa bilin
niya na kung maninigarilyo ako dapat sa labas dahil ayaw niya rin ang amoy nun
at lalong ayaw niya ang kalat ng sigarilyo.
But what did she said? Elleria have sex whenever she need something for
Godwill? Hindi dahil sa kaya niya itong hawakan sa leeg?
So, is it really fine if I slept with him? or should I used the other way?
Pero mukhang mas maganda at may punto ang unang option.
Bukod sa excited ako malaman kung made in muscles ba yun o petroleum, hindi
rin maganda kung madalas kong banggitin si señor, kanina iba ang timpla niya at
halatang handa siyang saktan ako kung nagkamali ako ng sinabi.
Galit siya, halatang galit na galit kaya nga sobrang tigas-- este kaya
nagtagis ang bagang niya.
Ano ba Savannah, gising. Para kang ngayon lang nakakita at nakahawak nun.
Malaki nga kasi, parang kasing taba at haba ng upo, di lang talong.
Sigaw ng isa kong isip at pasimple akong napa iling. Mag concentrate ka sa
mga sinasabi ni Tasya, she's a talkative person and she almost revealed her
story to me, marami rin akong nasasagap na kalokohan ni Elleria. Like she almost
jailed for carrying drugs and she received a lot of subpoena for being a whore.
Sumasakit ang ulo ko sa mga kwento nitong si Tasya, nag enjoy lang ako
makinig dun sa part na ina-akit ni Elleria si Godwill. Ewan ko ba pero narinig
ko pa lang na sabihin ni Tasya ang salitang attorney ay mabilis na pumapalakpak
ang tainga ko, alerto rin ang utak ko.
"But don't push him to his button, Elleria. Alam mo ng pikon si Attorney.
Haha!"
Tumaas ang kilay ko sa tawa ni Tasya at halatang tuwang tuwa sa sarili
niyang kwento but one thing I learned from Elleria's trusted friend.
If you want something from Attorney Godwill Del Valle, seduced him until you
get naked on his bed.
It's kinda challenging for Savannah but if it's the only way to control him,
why not? Besides, I enjoyed this way, being Godwill's wife.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 07
SAVANNAH
I chewed my lower lip and furrowed to a scattered papers in my bed. I keep
on analyzing how Godwill manipulate those gathered evidence against me.
But every files and papers seems to be real and genuine, there's no sign of
any form of alterations or concealment. I take a glance in a piece of paper,
trying to find things that will invalidate the arrest.
Walang arrest warrant ang mga pulis ng damputin ako kaya na isip ko na baka
mapawalang sala ako ng oras na iyon but there's a statement here says that it
was in flagrante delicto. Wala akong masyadong alam sa batas dahil sa IT ang
kinuha kong course nung undergrad pa ako at likas na wala akong pakialam sa mga
bagay bagay.
But now in this situation, I need to search things that can help me.
Binuklat ko ang libro na kinuha ko sa opisina ni Godwill, it contains terms that
isn't familiar with me and I stopped when I found that word, so in flagrante
delicto is caught in the act, they arrested me because they caught me how I
killed Logan? pero hawak ko lang ang kutsilyo pero hindi ko siya sinaksak.
"Fuck!" Inis akong napasabunot sa sarili ko, nahihirapan na ako mag isip at
lalong hindi ko akalain na ganito pala kahirap ang mag hanap ng hustisya.
Now, I can't blame those persons who put justice in their hands because
revenge is the easiest way. Ang pinagkaiba lang, hindi ko alam kung kanino ako
gaganti.
Muli kong hinalungkat ang mga papel hanggang sa huminto ako sa isang
litrato, CCTV footage ito sa bahay namin-- teka parang may mali-Bigla akong
natigilan sa pag tingin dito ng makarinig ako ng sasakyan na
parating, mabilis kong tinakpan ng kumot ang mga papeles at nag mamadali akong
lumabas ng kwarto at bumaba.
Kumunot ang noo ko ng makakita ang isang hindi pamilyar na sasakyan. OMG!
Siya na ba iyong sinasabing bisita ni Will?
Tumawag siya sa akin kanina at sinabi nito na may darating na bisita, gusto
niya nga mag pa deliver ng pagkain pero mas pinili ko na lang na mag luto.
Marunong akong mag luto maliban lang dun sa ibang mga Korean and Japanese
foods.
Nag mamadali akong pumunta ng kusina at mainit pa lahat ng pagkain. Feel na
feel ko ang pagiging ulirang asawa kay Godwill kaya dapat responsibilidad niya
rin na maging mabuting asawa kahit sa kama lang, ok na ako roon. Hihi.
Lumalandi na naman itong utak ko at muntikan na akong malunod sa kakapantasya kay
Godwill kung hindi ko pa narinig ang pag doorbell.
Nagmamadali kong binuksan ang pinto at bumungad sa akin ang isang matipunong
lalaki at makisig din ito, sa tingin ko ay nasa mid 30s to 40s na siya. Bata
kasi niyang tignan.
Wait, I already saw him in pictures.
"He's Lee Castellano-Del Valle, Godwill's father."
Tama! Siya nga, ang Daddy ni Godwill. Biglang tumamis ang ngiti ko sa kaniya
dahil ito pala ang aking biyenan, infairness ah, mas gwapo siya sa personal kesa
sa mga pictures pero hindi sila magkamukha ni Will.
"Is he already here?"
"Wala pa, Dad." Nakangiti kong sabi at kulang na lang ay literal na kuminang
kinang ang mata ko.
Dad.
Dad.
Dad.
OMG! Feel na feel ko tawagin siya ng Daddy. Parang ang sarap sa feeling na
belong na ako sa family nila bukod sa yummy itong father-in-law ko.
Kilig to the bones.
"That's good, we can talk first."
He said seriously.

Ngayon alam ko na kung saan nag mana ng pagiging seryoso

itong si Godwill. Tipid akong tumango at iginaya ko ito papunta sa sala. Inalok
ko pa siya ng maiinom pero tumanggi ito.
"Ano po bang pag uusapan natin?"
Tanong ko ng makaupo ako sa tapat niya.
"Let me get to the point, Elleria. Ilang taon na kayong kasal ni Will at
hanggang ngayon.."
Natigilan siya at alam kong nag aalangan siyang mag salita.
"Wala pa rin kayong anak. May balak ba kayong mag anak o balak niyo pa rin
ituloy ang annulment?"
Bigla akong nasamid sa sinabi niya at spell awkward? Ako? Magkakaroon ng
anak kay Will? Teka, hindi ako ang totoong Elleria para pag usapan ang ganiyang
bagay.
Hindi masamang idea ang magpa wakwak kay Will pero para magka-anak, hindi
ata iyon pabor sa akin dahil aalis din ako sa oras na malinis ko na ang pangalan
ko.
Bumuka ang bibig ko pero walang salita ang lumabas doon, para kong nalunok
ang sarili kong dila at bumara iyon sa lalamunan ko.
Anong sasabihin ko? Annulment na lang? Pero di pwede, kailangan ko pa si
Will para malinawan ako sa mga nangyari sa akin noon.
Napatingin ako sa kaniya at halatang hinihintay nito ang sagot ko.
"Dad,"
Mabilis na bumaling ang atensyon ni Dad sa bagong dating at ako itong
nakahinga ng maluwag. Save by the bell.
Maraming salamat sa NAPAKALAKI niyang puso at iniligtas niya ang SUMISIKIP
kong dibdib.
Tinignan ako ni Will at kahit hindi siya mag salita ay naunawaan ko siya.
"Excuse me lang po, aayusin ko lang iyong pagkain natin."
Tumayo na ako at tumango naman siya.
"Dad, sa opisina na lang tayo mag usap."
Nag tungo sila paakyat at ako itong parang tanga na sinusundan sila ng
tingin hanggang sa makapasok sa loob. Naibalik ko na rin pala iyong susi ni Will
at maswerte ako dahil hindi niya napansin na isang araw iyon nawala.
Papunta na sana ako ng kusina para ihanda ang lamesa ng may kung anong bagay
ang nag tulak sa akin para umakyat at makinig sa usapan nila.
Idinikit ko ng husto ang tainga ko, soundproof ang kwarto pero dun sa ilalim
ng pinto ay may maririnig pa rin ako kahit mahina lang.
"Will, kailangan mo ng mag anak. Iyon na lang ang kulang para makuha natin
ang tiwala ng maraming Del Valle. You know we work hard for this."
"I know but I don't want to have a child with Elleria."
"Why?"
"You know her reputation, hindi ako sigurado kung anak ko ang dadalhin
niya."
Bahagya akong nakaramdam ng kirot sa puso ko, alam kong hindi ako iyong
totoong Elleria pero nasasaktan ako marinig iyon. Paano pa kaya kung marinig
iyon ni Elleria? Baka mas nadudurog ang puso niya dahil walang tiwala sa kaniya
ang asawa niya-- pero sa kabilang banda, hindi ko magawang magalit o mainis man
lang kay Will, hindi ko siya masisisi dahil totoong hindi maganda ang iniwang
reputasyon ni Elleria.
At kung ako rin ang lalaki, baka yan din ang sasabihin ko.
"Hiwalayan mo at maghanap ka ng ibang babae na papakasalan mo at bibigyan ka
ng anak. Come on, Will. We can't miss this chance, nanghihina at masyado ng
matandasi señor, humahanap na ang buong angkan ng Del Valle na papalit sa kaniya
and we need to take that position para mabago na natin ang sistema ng pamilya
because if someone get that position, we are still in danger."

Teka? Ako? Hihiwalayan niya? Hindi pa pwede, hindi ko pa

siya natitikman este-- hindi pa ako nakakapagsimula, ang dami ko pang kailangang
gawin.
"I can't, she knew our secret."
"Then bear a child with her. Wala kang ibang option, Will-- or else we are
all dead."
Bigla akong kinabahan sa klase ng usapan nila, masama ang kutob ko na
mabigat ang alam ni Elleria kaya ganun na lang kung sundin ni Will ang
kagustuhan niya.
Narinig ko pang kumaluskos ang mga paa nila kaya kumaripas ako ng takbo
pabalik sa kusina.
Hinihingal pa ako pero pakiwaring kalmado ako sa kabila ng mga naririnig
kong usapan.
Literal ba nung sabihin ni Dad na we are all dead? Kasama ba ako-- I mean
kasama ba ang totoong Elleria?
Napapikit ako ng mariin at napaisip na hindi pwedeng mapahamak si Godwill
ngayon dahil sa malaki ang kinalaman niya sa hustisyang hinahanap ko pero hindi
ko rin siya pwedeng bigyan ng anak dahil hindi ako ang totoong Elleria at
malaking gulo iyon sa oras na matapos na ang misyon ko.
Naguguluhan ako, hindi ko alam kung paano ko ngayon haharapin itong problema
na dumating. Hindi ganitong mga bagay ang inaasahan kong buhay na meron si
Elleria.
Masyadong magulo at komplikado.
Bigla tuloy akong napaisip kung na saan na ang anak ko. Isa pa iyon sa
dahilan kung bakit pinipilit kong maging maayos ang lahat, gustong gusto ko
siyang makasama at makita. Gusto ko malaman kung ano na ang itsura niya at kung
na sa mabuti ba siyang kalagayan.
Pumatak ang luha ko sa labis na pangungulila sa kaniya. Sanggol pa lang siya
ng huli ko itong makita at wala akong idea kung anong itsura niya ngayong apat
na taon na siya.
"Elleria," Mabilis at pasimple kong pinahid ang luha sa pisngi ko ng marinig
ang seryoso at baritonong tinig ni Will.
Humarap ako sa kaniya at tulad ng dati salubong ulit ang kilay nitong
nakatitig sa akin.
"Kakain na ba tayo?" Tanong ko sa kaniya at sana hindi nito napansin ang
biglang pagka paos ko.
"Umalis na si Dad. Tayong dalawa na lang kakain."
Napatango ako at mabilis na nag iwas ng tingin sa kaniya. Kumuha ako ng
dalawang plato at mga kubyertos habang narinig ko pang hinila niya ang upuan.
Wala ako sa kondisyon sa kahit na anong palabas at sobra akong nalulungkot
para sa anak ko. Hindi ko man lang alam kung nakakain ba ito ng tama, kung may
mga gumagabay ba sa kaniya o kung nakakatulog ba siya ng mahimbing sa gabi
habang ako, nandito, may magandang bahay, may nakakain at malusog.
"Wala ka ba talagang balak na makipag hiwalay?"
Natigilan ako sa pag subo sa biglaang tanong ni Will. Na sabi ko na bang
walang preno ang bibig niya at kung gaano siya ka-prangka? Kung hindi pa,
sasabihin ko na talagang wala man lang talaga siyang pasintabi at introduction o
paligoy-ligoy man lang.
Kung baga sa sex, pasok agad wala ng pasintabi sa kasiping niya.
"Paano kung wala?" Tanong ko sa kaniya, hindi ko alam ang isasagot ni
Elleria kung siya ang nandito pero bilang Savannah, hindi ko siya pwede
hiwalayan.
"Wala o meron lang ang sagot, Elleria."
Nakagat ko ang ibabang labi ko ng maalala na pag siya ang kausap mo, dapat
tumpak agad ang sagot. Mahigpit akong napahawak sa kutsara at taimtim na
napatingin sa mata niya.
Bakit ba ang hirap basahin ng tumatakbo sa isip niya, hindi ko siya makitaan
ng ibang emosyon maliban sa casual nitong aura, hindi ko tuloy malaman kung
anong sasabihin o magiging reaksyon niya sa bawat salitang lalabas sa bibig ko.

Napabuntong hininga akong binitawan ang kutsara.

"Meron." Tipid kong sagot, totoong balak kong siyang iwan pagkatapos ko na
siyang gamitin kaya mas mabuting alam niya na iyon at base sa kwento ni Tasya,
balak talaga ni Elleria na iwanan si Godwill, nag hahanap lang ito ng tamang
tiyempo.
Tipid na tumango si Will at nagulat na lang ako ng may ilapag siyang folder
sa ibabaw.
"Then signed it, Elleria. After that, pwede mo ng bitbitin lahat ng gamit mo
bukas at umalis ka na sa bahay ko. Don't worry by next week after approval ng
annulment natin, makukuha mo ang parte mo sa kompanya at sa ilang properties."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya, ang bilis niyang mag desisyon at
talagang hindi man lang niya ako tinanong kung bakit gusto ko siyang hiwalayan o
kung may iba pa ba akong option o plano man lang.
He's a candid person, everything was just a piece of cake for him that in
just a snap he already made a decision and tada! He finalized it without asking
anyone on their opinions as long as you gave your honest answer.
Hindi ko tuloy alam kung anong dapat maramdaman, matuwa ba ako sa sobrang
pagiging prangka niya o mainis dahil pakiramdam ko napaka self centered niyang
tao.
"What if--"
"No buts and what ifs, Elleria. Ikaw ang pinapili ko ng desisyon."
"Pero hindi mo man lang pina--"
"We're done."
Tumayo na siya at hindi ako nakapag pigil at tumayo rin ako para pigilan
siyang umalis.
"Pwede bang pakinggan mo muna ako?"
Napatingin ito sa akin at hinihintay ang susunod kong sasabihin pero bakas
sa mata niya na hindi ito interesado.
Malalim akong napahinga para humugot ng lakas.
"Narinig ko kayo kanina."
"I know that's why I didn't explain it with you."
"Alam mo?"
"Sinabi ko na diba."
Ok konting pasensya pa, Savannah. Habaan mo pa ng konti.
"Ok, what if I don't want to leave?"
Tinaasan ako nito ng kilay at parang sinasabi sa akin na ayaw niya ng ulitin
iyong mga sinabi niya.
Dakilang tamad ang lalaking ito mag salita.
"I mean, if I didn't signed it? Do I really need to give you a child?"
"A son."
"Pag babae?"
"Another child until we got a boy that will bring the Del Valle's name."
Napabuntong hininga ako at mas komplikado pa ito sa paghahanap ko sa EX ko
dahil na sa sementeryo lang naman si Logan at siya lang ang aking first and last
boyfriend.
Susme! Parang na iisip ko pa lang na mag bubuntis ako sa ibang lalaki,
pakiramdam ko hihilahin na ni Logan ang paa ko at isasama na niya ako sa hukay.
"Ok, given na mabigyan kita ng anak na lalaki. Anong mangyayari pag gusto ko
ng kumalas?"
"You'll forget everything and leave everything to me and includes our
child."
Lumuwag ang pagkakahawak ko kay Godwill at alam ko sa sarili ko na hindi ko
iyon kayang gawin. Kaya nga ako nandito para makasama ko na ang anak ko tapos
ano? Iiwan ko ang isa kong anak sa kaniya kung sakaling pumayag ako? Hindi ata
makatarungan iyon.

"I-I--Shit! Give me enough time to decide."

Iyon na lang ang na iisip ko, kailangan ko ng oras pero hindi para mag isip
ng solusyon sa problema nila ni Elleria pero para matapos ko na agad ang dahilan
ng pag punta ko rito.
"One week." Sagot niya pero agad akong napailing.
"Three months."
"One week."
"Two months?"
Sumama ang tingin niya sa akin but one week is not enough for me.
"One week."
"Higher banker! Please!"
Gigil kong singhal sa kaniya ng ipilit niya pa rin ang one week.
"It's final. I'll give you a week to decide, leave it or take it."
He turned his back to me and take steps when I immediately cupped his butt.
Natigilan agad ito sa pag lalakad at ako itong nagulat din sa ginawa ko.
Wala akong intensyon na tyansingan siya pero kasi, I wanna try to seduce him
but I don't know how and all of sudden I cupped his booty.
And I think it works since he halts from taking steps.
"Would it be good for one month?" I said as I traced my finger between the
cheeks of his booty.
Napansin ko pang namilog ang kamao niya at mukhang epektib ang pang aakit ko
at todo pigil siya na harapin ako at halikan.
Sige pa, Savannah. Ituloy mo pa 'yang pang aakit kay Will.
Remember, if you want something from him, seduced him until you get naked.
"Oh ano payag ka na sa one month?"
Pigil ang tawa ko ng sundutin ko ulit iyong hiwa sa pagitan ng matambok at
malaki niyang pwet. I know he was already attracted to me since I seduced him by
poking his ass but I was shocked as his voice echoed to the whole place.
"ELLERIA!"
I step back as if he was mad at me. What's wrong? Hindi niya ba gustong
sinusundot ang pwet niya?
Nagulat pa ako ng mabilis niya akong na isandal sa pader habang mahigpit ang
pagkakahawak niya sa magkabilang balikat ko.
Matalim ang mga tingin at pulang pula ang mukha niya sa sobrang galit sa
akin.
"W-what?" Kinakabahan kong tanong sa kaniya ng hindi ko makitaan ng
pagkaakit itong si Will mula sa ginawa ko.
"Why did you poked my ass!?"
"Because I'm trying to seduce you."
I stammered and he wasn't look calm at all.
"At sinong nag sabi sa'yong nakakaakit ang pag sundot sa pwet!"
Napapikit pa ako sa sobrang lakas ng boses niya at pikon na pikon sa ginawa
ko.
"Oh edi ito na lang." Sabay hawak ko dun sa nakaumbok sa pantalon niya pero
mas namula ang mukha niya.
"Fuck you, Elleria!"
Sigaw nito sa akin at pabalagbag akong binitawan na agad kong kinahila sa
braso niya.
"Then fill me in, Will. I wanna feel you inside." Namamaos kong pakiusap sa
kaniya at kahit ako napamura sa sarili ko.
Hindi ko dapat iyon sinabi, dapat sa isip ko lang iyon pero ano ba tong
sumapi sa akin at nawawala ako sa tamang wisyo. Kusa rin akong napakagat sa
ibabang labi ko at tila may sariling buhay ang kamay kong nag lakbay sa malapad
niyang dibdib.

"I want you so bad, attorney."

Inalis ko ang pagkakabutones sa suot niyang polo pero mabilis niya akong
pinigilan. Nag tataka akong napatingin sa kaniya at tulad ng dati, seryoso pa
rin ang mga tingin niya.
"Not that way, Elleria." He said huskily and in my surprise he hold the band
of my short and pull it down with my undies as he kneeled down in front of me.
I stared at him and he just spread my thighs and traced my folds with his
finger.
"You're wet," He teasingly rubbed his fingers on my clit and I breathe
heavily.
"P-Please--" Pakiusap ko kay Will at napatingin pa siya sa mata ko hanggang
sa unti unting tumaas ang isang sulok ng labi niya.
He was drastically attractive and undeniable. Without words I gasp and
praised how he lapped my mound with his soft and warm lips. Napasabunot ako sa
buhok nito at walang mahinang napaungol ng marahas ang pag halik niya sa
kabuuang pagkababae ko.
"Oohhh--W-Will!" Nanginig ang tuhod ko pero matatag niya iyong hinawakan
para manatili akong nakatayo at mas puma ilalim pa siya.
I could barely feel his warm and thick tongue that licked my mound as he
keep caressing my legs.
"Oh Godwill!" Para akong napapaso mula sa mainit nitong mga haplos at kulang
na lang ay bumagsak ang likod ko sa pader para isuko ko ang lahat sa kaniya.
Hindi ko maipaliwanag ang kakaibang init at sarap na dulot ng labi at dila
niya na walang sawa sa pag lapastangan sa pagkababae ko.
I hardly grabbed his hair as he encircled his tongue on my clit-- suck it
and lick it as he was trying to push his finger inside of me.
Literal na tumirik ang mata ko at na mamaluktot ang mga daliri ko sa mga
kamay at paa sa ginagawa niya. He was ruthlessly nib a thin skin on my mound
while he start pushing his finger in and out.
"Ohhh-- W-Will.." I want to stop him from being harsh as I feel a little
pain on how he pull my clit between his lips but damn! I want the way he become
harsh and rude, like the way he hardly push more of his fingers.
Napatingala akong namumuti ang mata para kumuha ng hangin at mas bumilis ang
pag galaw ng dila, labi at daliri niya. I couldn't help but to touch my own
breast and push him more to me.
He never failed to arouse me with this simple gesture of lapping my mound
while he was fucking me with his thick and long fingers. He suck my clit and
when get tired he lapped the space between my folds and nib it between his lips.
I couldn't help but to scream his name in so much pleasure and the way he
touched and caressed my legs bring heat all over my body and built something
inside my belly that wants to explode at any moment.
"I--ohhh--" Napaungol ako ng mas bumilis, bumagal at mas bumilis ang pag
galaw niya. It triggered my sensitivity inside and I know-- I know I almost
there.
He pull off his lips to my femininity and hardly push his finger as he
murmured dirty things on my pussy.
"Cum with me again.. Cum, Elleria as I fuck you."
He murmured and I couldn't help but to lean my back at the wall as he was
getting harder, faster and further pushing his fingers to mine that it creates a
intensified sounds as he meet my walls.
"I wanna see your juices flow down on your thighs, Elleria." And without
words my knees shudder as I let a sticky liquid stream down on his fingers and
to my legs.
Nanlulumo akong idinikit ang balat ko sa pader para hindi bumagsak, mabigat
ang pag hinga kong napatingin kay Will at parang wala lang sa kaniya ang
nangyari ng tumayo ito.
He was staring at me intently and i couldn't read his mind.
"Wanna taste it?"
He said sexily as he showed his fingers bathed with my juices and I nod
without doubt like I was hypnotized with his enigmatic eyes.
Kusa ring bumuka ang bibig ko at naramdaman ko ang marahas na pag hawak ni
Will sa labi ko, napapikit pa ako dahil sa kakaibang tuksong dulot ng ginagawa
niya hanggang sa tuluyan niyang isubo ang mga daliri niya sa bibig ko.
"Suck it, Elleria." He murmured as he kissed my neck and I obliged. I suck
his fingers and I could taste a bitter sweet juice of myself.
We didn't take our eyes from each other until I clean his hands with my
mouth, he smirked and pull his fingers to mine.
"Good girl, now I'll give you one week to decide."
Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya at ayaw mag sink in nun sa utak ko. Ano
raw? One week pa rin? Parang mali yata ang nangyari at imbis na siya ang
mapasunod ko ay ako itong na isahan niya.
Napailang kurap ako at ngayon ko lang napagtanto na wala na siya sa harapan
ko. Nanggigil akong napapikit at sobrang inis ko ay hindi ko napigilan ang
sumigaw.
"GODWILL!"
--A/N:
Godwill Del Valle is a son of Lee Del Valle, na anak naman ni Trevor Del
Valle (HBW) but if you already read Almost Mine, may clue na kayo kung bakit
ganun na lang reaksyon ni Will pag nababanggit ni Sav/Elle ang tungkol sa secret
niya and yes, señor is still alive! Haha pero matetegi na raw sabi ni papi Lee.
But you don't need to read His Bad Ways and Almost Mine para maintindihan
ang Unwanted, soonest, everything will be revealed and besides the focus of this
story is Savannah/Elleria's life, konti lang ang side story ni Godwill.
Hope you enjoy a lot!
-Love, Ash 😘
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 08
SAVANNAH
Mahigpit akong napahawak sa isang litrato habang kita ng dalawang mata ko
kung paano kinain ng alikabok at dumi ang bahay na itinayo namin ni Logan na
puno ng mga pangarap kasama ang magiging anak namin pero lahat ng iyon ay nag
laho na lang sa isang iglap.
Mabigat ang loob kong pumasok sa loob kung saan ay na puno ito ng mga sapot
at may ilan pang mga insekto at hayop ang namamahay dito, bakas na ang kalumaan
pero nanatili rito ang mga gamit namin.
Ayoko sanang bumalik dito pero wala akong choice, kailangan ko masiguradong
tama ang hinala kong gawa gawa lang ang CCTV footage na ipinakita nila sa korte.
I know I can't see anything in our home but I hope that my computer is still
here. Konektado lahat ng CCTV namin sa computer ko and that's the perk of being
an IT graduate, you are aware how to deal with your own gadgets and manipulate
the advance technology. Balak ko na nga rin i-hack ang mga files ni Godwill sa
computer at laptop niya pero humahanap pa ako ng tamang tyempo.
Umakyat ako sa kwarto ko at hindi ko malaman kung ngingiti ba ako sa tuwa ng
makita na nandun pa ang computer ko o masasaktan ng manumbalik sa alaala ko ang
nangyari noon.
Sa huli mapait akong napangiti na pumasok sa loob at mabigat man ang loob ko
ay buong tapang akong huminga ng malalim para lumapit sa pwesto kung saan ko
nakitang nakahandusay si Logan, duguan at tadtad ng saksak ang mukha niya.
Nanikip ang dibdib ko at nanginginig ang kamay ko, hindi pa rin ako handa na
tanggapin ang mga nangyari noon, wala sa sarili kong sinampal ang sarili at
ininom ang gamot na ibinigay sa akin ni Dr. Yoon, kulang na lang ay mahulog iyon
sa sobrang pangangatog ng katawan ko.
Nanlalambot pa nga akong umupo sa maalikabok na kama at madali kong nilunok
ang gamot. Huminga ako ng malalim. I've been traumatized for what happened to me
a years ago but thanks to Dr. Yoon, he help me to managed myself and survive
with this. Iyon nga lang, may mga pagkakataon talaga na hindi ko kinakaya at
kailangan kong inuman ng gamot.
Hindi nag tagal ay nakahinga ako ng maluwag at nakabawi ng lakas, nawala rin
ang panginginig ng kamay ko. Tumayo ako at tinungo ang kinalalagyan ng computer,
walang kuryente pero hindi ko kailangan na buhayin ito. Binuksan ko iyon at
napangiti ako ng mapait ng makitang nandito ang memory chip.
Nagkakaroon ako ng pag asa at pakiramdam ko, makakamit ko na ang hustisyang
matagal ko ng hinahangad.
Agad ko iyong nilagay sa bag ko at balak ko pa sanang galugarin ang bahay ng
tumunog ang phone ko.
"Dr. Yoon," Bungad ko ng makitang si Dr. Yoon ang tumatawag. Ang totoo
kanina pa siya tumatawag pero hindi ko iyon sinasagot dahil sa mas inuna ko ang
pumunta rito.
"Nasaan ka Savannah?"
"Nasa bahay ako, sa dati naming bahay."
"Bahay? Bahay niyo ni Logan?"
Tanong nito pero casual pa rin ang tono ng pananalita niya, Laging kalmado
si Dr. Yoon kumpara kay Godwill na kalmado nga pero madalas naman ma init ang
ulo kaya laging nagagalit at tumatayo-- seryoso Savannah, anong ulo ba ang
tinutukoy mo?
I shook my head in disbelief, nasa bahay ako namin ni Logan pero itong
matigas at mainiting ulo ni Godwill ang na iisip ko.
"Savannah,"
"Ah, oo. Nandito nga ako sa bahay namin pero huwag ka mag alala, paalis na
rin ako. Pupunta ako diyan at sasabihin ko sa'yo kung ano ang mga nangyari."
"Ok, I'll wait."
Then he hang up the phone. Kahit gusto ko pang mag libot ay nag mamadali na
akong umalis. Whatever I found regarding my case, I want to tell it to Dr. Yoon,
sigurado kasing tutulungan niya ako dahil sa marami rin itong kakilala.

Gusto ko sanang lapitan si Will pero may isang parte na

pumipigil sa akin, iyong katotohanan na pwedeng kasangkot siya sa lahat ng
nangyari sa akin kaya kahit alam kong mas magiging madali ang lahat sa tulong
niya pinipigilan ko ang sarili na mag pakilala at lumapit para humingi ng
tulong.
"So? What happened to you? Ilang araw kang hindi nag pakita at tumawag sa
akin."
Tanong ni Dr.Yoon at nag salin pa siya ng tsaa habang ako itong kumakain ng
lemon.
"Pasensya na Dr. Yoon, pinag aaralan ko kasing mabuti iyong nakuha kong
files kay Will."
"Files?" Tumango agad ako sa tanong niya habang natigilan siya sa pagsasalin
ng tsaa.
"Nakapasok ako sa opisina niya at nakuha ko iyong folder na tungkol sa kaso
ko."
"And?"
"I have this guts that the CCTV footage they presented in the court is
fake."
"How do you say so?"
He asked and I shrugged. Hindi ko rin matukoy kung saan ba may mali pero
alam ko may kakaiba dun sa isang litrato na kuha sa CCTV.
"I'm happy to hear your progress. Kung may kailangan ka sabihin mo lang sa
akin. I'll do my best to help you."
Napangiti akong napatingin kay Dr. Yoon at seryoso lang siyang hinihigop ang
tsaa.
"Salamat. Ah siya nga pala, may balita ka ba kung na saan ang totoong
Elleria?"
Kumuha ulit ako ng isang lemon at biglang natigilan si Dr. Yoon. Napatingin
ako sa kaniya at hinintay ang isasagot nito.
"Bakit mo na itanong?"
"Naisip ko lang kung bigla siyang dumating? Hindi ba magiging malaking gulo
iyon sa parte ko?"
Matagal ko ng na isip ito pero ngayon ko lang na itanong kay Dr. Yoon sa
sobrang okupado ng isip ko sa kung paano ko malulutas ang kaso ko.
"Of course not, Savannah. Sa oras na makabalik na siya dapat tapos mo na ang
misyon mo."
"Pero paano--"
"Stop thinking those things, Savannah. Don't waste your time and used every
second wisely. Kaya nga ako nandito diba? Para mapabilis ang pag hahanap mo sa
hustisya."
Putol nito sa sasabihin ko at tumayo pa siya para pumunta sa likod ko.
Naramdaman ko pang hinawakan niya ang magkabilang balikat ko habang bahagya
itong yumuko para idikit ang labi sa tainga ko.
"Huwag mo lang kakalimutan Savannah that you can't trust anyone right now
even him, even Godwill so be careful, Savannah. Naiintindihan mo ba?"
Bulong niya sa akin na agad kong kinatango, tama siya. Wala akong ibang
dapat pagkatiwalaan kahit si Godwill pa 'yan.
"But of course, Sav. You need to win his trust. Malaki ang magiging
pakinabang niya pag nakuha mo ang tiwala ni Godwill."
Lumayo na ito sa akin at sinundan ko pa ang pinong paglalakad ni Dr. Yoon
patungo sa mga alaga niyang isda.
"I can't-- He was hard to please. Masyadong mahirap basahin ang takbo ng
utak niya."
Godwill is such an unpredictable person, he's serious wise man, grumpy,
straightforward and of course he's also an egocentric. Obviously, he trusts
himself than anyone. Pakiramdam niya kaya niyang gawin ang lahat ng hindi man
lang humihingi ng tulong sa iba.
"Alam mo ba kung anong kahinaan ng mga lalaki? Babae and if you really wanna
do this, you need to make him fall in love with you, Savannah at mapapasunod mo
siya."

Make him fall in love with me? Iyon nga lang akitin siya
hindi ko magawa at isa pa, masyadong malaki ang tiwala niya sa sarili niya and
how can I say that? Tuwing may kapalpakan lang naman si Elleria, ipinamumukha
niya rito na kung wala siya ay matagal ng bulok sa kulungan si Elleria, mataas
ang tiwala sa sarili na akala mo ay di kung sinong perpekto.
Biglang nabuhay ang inis ko sa kaniya sa tuwing na iisip ko kung paano niya
sinasampal sa mukha ko ang mga salita na ako ang pumatay kay Logan.
"Savannah, ang sabi mo nawalan ka ng malay at pag gising mo na sa harapan mo
na ang bangkay ni Logan. Tama ba?"
"Oo,"
"Walang ibang tao?"
"Wala kami lang."
"At hawak mo ang kutsilyo sa pag bangon mo?"
"Oo."
"I'm done your honor. Malinaw sa statement ng akusado na hawak niya ang
kutsilyo sa pag tayo niya, if she wasn't aware of the situation, malamang na
bitawan niya na iyon. Kaya si Savannah Imperial-Fortaleza ang pumatay sa asawa
niya."
"Hindi! Hindi ko pinatay si Logan!"
Inis kong binato ang hawak kong ballpen at sinabunutan ang sarili ko sa
sobrang inis.
Bakit ba ang hirap i-hack ng mga gamit ni Will. Kanina ko pa sinusubukan iaccess
ang files pero walang nangyayari.
Napalingon tuloy ako sa isang board na ginawa ko kung saan ay nandun ang mga
litrato ng taong pwedeng gumawa nito sa akin.
Una kong salarin ay si Caine, ang sarili kong kapatid na bigla na lang
nawala sa bahay ng araw na yun at ilang beses lang nakadalaw sa akin sa kulungan
at noong makuha niya ang anak ko, hindi na siya nag pakita. Ayoko pagdudahan si
Caine, kapatid ko siya pero wala akong ibang suspect maliban sa kaniya at kay
Godwill. Ang problema, kahit anong gawin kong pag iisip, wala akong makitang
koneksyon ni Godwill sa buhay namin ni Logan.
Mabait ang asawa ko at wala akong alam na kaaway o nakaalitan nito. Mahal na
mahal siya ng mga ka-trabaho at kaibigan niya. Natigil ang mata ko sa isang
litrato, iyon ang litrato ng pinaka matalik na kaibigan ni Logan, si Luis.
Isa rin siya sa pinaghihinalaan kk dahil nung araw na tumestigo siya sa
korte ay nagulat ako sa mga sinabi niya.
"Madalas nag susumbong sa akin si Logan. Pinag dududahan na naman daw siya
ni Savannah na may ibang babae kaya madalas, nag iinom na lang kami sa sobrang
sama ng loob niya sa asawa niya."
Kumpare namin si Luis at alam niya, nasaksihan niya kung gaano namin kamahal
ni Logan ang isa't isa at alam niya rin na kahit minsan hindi ko nagawang isipin
na may babae ang asawa ko dahil sa malaki at buo ang tiwala ko kay Logan, na
kahit kailan hindi niya pa na gawang mag loko.
Hindi ko lubusang maisip kung saan o anong dahilan niya para magsinungaling
sa korte at idiin ako, sinubukan ko na rin siya hanapin pero mukhang matinik ito
mag tago.
Muli kong binalikan ang laptop ko para i-access ulit ang files ni Will pero
nang mag access denied ulit iyon ay narinig ko ang isang matinis na alarm na
umalingawngaw sa buong bahay.
Agad akong lumabas sa pag aakala na may sunog o emergency. Napasilip pa ako
sa hagdan at nakita ko si Godwill na mariing napapikit at napahilot sa sintido
niya bago inilapag ang laptop sa may lamesa.

"W-what's that?" I asked.

Bumaba ako at napalingon pa sa paligid para alamin kung may sunog o sumabog
na kung ano pero mukhang ok ang lahat.
"Someone's trying to hack my system."
Seryoso nitong sabi na kinalunok ko. I-ibig sabihin iyong maingay na alarm
ay dahil sa ginawa ko?
Bigla akong kinabahan, hindi ko akalain na may ganitong security measures si
Will sa bahay niya. Nakita kong may tinatawagan ito at mas bumilis ang kabog ng
dibdib ko ng marinig ang usapan nila.
"Someone's trying to access my system. Can you track it?-- Thanks, Raine."
Para akong tinakasan ng dugo at walang pasabi akong nag tatakbo pabalik sa
kwarto ko. Agad kong pinatay ang wifi connection ko at pinatay ang laptop at
inalis ang baterya nito pati na rin iyong mga kinabit ko rito.
Damn! If he had this kind of security, that means he also had CCTV in this
house? Ang bobo mo, Savannah. Malamang meron siya dahil abogado siya, hindi niya
hahayaan na manakawan siya ng impormasyon na pwedeng gamitin sa kaniya o sa mga
hawak niyang kaso.
"Fuck!" Bigla akong nataranta at napatingin sa folder, hindi ko na ngayon
alam kung paano ko pa ito babalik o baka nga alam niya ng nawawala ito?
Pero hindi, kung may hinala na siya, sasabihin niya sa akin iyon diba? Dahil
sa masyadong matalim ang dila ni Will.
Napasabunot ulit ako sa sarili ko sa sobrang pagka gulo at lito ko sa mga
nangyayari.
What should I do now? I can't stop from here. Wala pa ako natutuklasan.
"Elleria,"
Napapitlag ako sa gulat ng marinig ang inis na boses ni Will, nagpa palit
palit pa ang tingin ko mula sa pinto at sa mga gamit na nagkalat sa kama ko pati
na rin iyong board na ginawa ko na may mga tali pang nagkokonekta sa bawat isa
at akala mo ay totoo akong imbestigador.
"Elleria," Shit! Nandiyan na siya. Napansin kong gumalaw ang doorknob kaya
bago pa niya ako maabutan ay agad kong sinipa ang board na kinataob nito sabay
hila sa kumot para takpan iyon at nag mamadaling binuksan ang pinto.
Hindi ko na siya hinintay na makapasok pa at bumungad sa akin ang kunot
nitong noo, amoy na amoy ko rin ang paborito niyang pabango at dama ko ang
mainit niyang hininga.
Sobrang lapit din ng mapula niyang labi na kulang na lang ay mahalikan ko
iyon. Ok did I say na naiinis ako sa kaniya? But seeing him in front of me
washed all those thoughts and all I want to do is to kiss him and lay on his
tantra again.
Fuck! I need to make him fall in love, seduced him but damn! Ako itong
biglang nawawala sa katinuan.
"Y-yes? Do you need something?"
Tanong ko at sana hindi nito napansin ang panginginig ng boses ko at
isinarado ang pinto.
"Do you smoke in my house?"
He asked through gritted teeth as he show me a butt of cigarettes. I bit my
lower lip and shook my head to him.
"N-no, it's not me."
Shit! Bakit may nakalusot ng pinag sigarilyo'han ni Tasya dun? Nilinis ko na
yun ah.
"Then who?"
Mas mariin kong nakagat ang ibabang labi ko at pakiramdam ko dudugo na iyon.
Gusto kong sabihin na si Tasya pero pag ginawa ko iyon alam kong magagalit siya
dahil nag papasok ako ng ibang tao sa bahay niya.
"Elleria," Mariin nitong tawag sa pangalan ko at napapikit ako habang
kinakabahan at nag aalangan na sumagot.
"F-fine, it's me. I forgot." Pagsisinungaling ko sa sobrang kaba ko na baka
palayasin niya ako.

Bilin niya kasi na walang ibang pwedeng tumungtong sa

bahay niya maliban doon sa mga taong pinapasok niya lang.
Nakakatakot kaya iyong isipin na papalayasin niya ako eh hindi ko pa nga
natitikman iyong jumbo hakdog niya.
Mariin itong napapikit bago ako tinalikuran na halatang pinipigilan niyang
sumabog sa inis.
W-wait, pinipigilan niyang mainis? Bago yata iyon-- mabilis ko tuloy na
hinila ang braso niya at nag tataka ko itong tinignan.
"Ano?"
Iritable nitong tanong at nag tataka talaga ako at hindi siya galit ngayon o
walang sermon mula sa paninigarilyo ko sa loob ng bahay.
"Hindi ka magagalit? Susumbatan ako? o kaya sisigawan ako dahil sa ginawa
ko?"
Tanong ko sa kaniya at marahas nitong binawi ang braso niya sa akin.
"Hindi."
Diretsong sagot nito sabay talikod ulit pero ako itong makulit na hinarang
siyang at idinampi ang likod ng palad ko sa noo niya.
"May lagnat ka? May sakit ka ba? Himala ang bait mo yata ngayon?"
Takang taka kong tanong sa kaniya at marahas nitong tinabig ang kamay ko.
"Tss!" Inis niyang untag at akmang lalagpasan niya ulit ako ng hawakan ko
ulit ang pulso niya.
"Ano bang kailangan mo at ang kulit kulit mo?"
Inis na nitong tanong at napansin ko na ang paglaki ng butas ng ilong niya
dahil sa galit sa akin. Ako naman itong natutuwa at nagagandahan sa matangos
niya pa ring ilong.
"W-wala naman. Akala ko kasi paparusahan mo ako dahil sa nangyari. If you
know what I mean."
Natatawa ko pang wika na kinalapit ng mukha niya sa akin. OMG! Ito na yung
hinihintay kong parusa sa sarap.
Makakatikim na rin ako ng human jumbo hakdog ni attorney.
"Ah, iniisip mo na bang patitirikin ko ulit yang mata mo sa sarap?"
Wala sa loob akong napatango sa kaniya at mas inilapit ang mukha ko habang
humahaba ang nguso ko sa kaniya pero nagulat ako ng tawanan niya ako at
humakbang paatras.
"Maglaway ka, Elleria. Hindi na iyon mauulit hanggang hindi ka nakakapag
desisyon. Remember, we have a deal to close."
Nakangisi niyang sabi at kinabawi ko sa nguso ko, bigla akong napa simangot
ako sa kaniya at inis itong tinitigan.
"Kahit konti lang?" Shit! Ako na yata itong na aadik sa kaniya. Hindi ko
mapigilang makiusap kay Will at kulang na lang ako itong mag hubad sa kaniya
para matikman ang biyayang pinagkalooban sa lalaking ito.
He was really good at pleasing woman. Hindi pa niya ako nadidiligan pero
nababaliw na agad ako sa kaniya.
Maling mali yata ang sitwasyon na imbis siya itong naakit ko, ako itong
nababaliw.
Napasinghap ako ng haplusin niya ang pisngi ko hanggang sa hawakan nito ang
baba ko. Napapapikit pa ako sa init ng kamay niya at ramdam ko agad ang
kuryenteng bumubuhay sa kiliti ko sa katawan ko.
"Elleria," Paos nitong bulong sa akin ng dumampi ang labi niya sa tainga ko
at ako itong bumigat ang pag hinga. Gusto kong mag kumapit sa balikat niya at
ikulong ang labi nito sa akin pero nagdidiwang ang loob ko sa kung paano niya
ako akitin sa mga simpleng kilos at galaw niya lang.
"My bad, Elleria. I don't wanna fuck up with my words. If you want me then
work hard for it."
Mapanuya nitong sabi hanggang sa tuluyan siyang bumitaw sa akin at ako itong
masama ang loob na tinignan siyang nag lalakad palayo.
"P-pero--" Bwisit! Kahit kailan talaga ako itong nabibitin at nag mumukhang
sabik na sabik sa kaniya.
I admit, I really want him and I never feel this kind of needs with anyone
even to my own husband. He show me that I'm unwanted while all I want is a
feeling of being wanted by Godwill Del Valle.
--This is what Savannah's talking about. Tantra sofa, search niyo tantra sofa
with position. Chaaar! Tantra Sofa lang but may iba pang tawag dito, di ko lang
kasi matandaan eh hehe.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 09
SAVANNAH
I recovered the footage from my memory chip but I can't access Will's file
to compare it with the one they presented in court.
Pictures lang ang meron sa folder kaya ako itong problemado kung paano ko
malalaman kung saan may mali sa mga videos.
"Hello? Are you still in earth?"
Napakurap kong inirapan si Tasya as she waved her hand in my face. She nags
a lot like a baby who seeks attention from Elleria.
Nakakairita na nga ang pagiging madaldal at makulit niya. Naka ilang tawag
din siya sa akin at gustong gusto nito na mag kita kami, ayoko sana siyang
siputin dahil busy ako pero ayaw niyang tumigil at hindi lang din ako makapag
concentrate.
"Where are we going? I told you that I'm busy."
Pakiwaring tinignan ko pa iyong relo ko at sinadya kong maramdaman niyang
nag mamadali ako sa oras.
"Chillax, Elle. I'm gonna see the guy you recommend before. Iyong magaling
mag edit ng videos. Pagagawan ko ng scandal ang manloloko kong boyfriend. I'm
gonna make him pay for cheating on me."
Mahigpit itong napahawak sa manibela ng sasakyan niya at nakita ko pa kung
paano pumatak iyong luha niya na agad niyang pinahid.
Iyon ang kanina niya pa kinu-kwento, nahuli niya iyong boyfriend na may
kasamang ibang babae sa kama kaya nakipag break ito at ngayon balak niyang
gumawa ng fake scandal.
My gahd! Iba talaga ang nagagawa ng mga babae pag sila na ang niloko at
nasaktan. On the other side, I feel guilty for being a harsh Elleria to her.
Mukhang mabait itong si Tasya at mukhang siya lang itong nahawa sa pagiging
bruha ni Elleria.
Hindi ko tuloy napigilan na hawakan ang balikat niya at mag tutubig pa ang
mata nitong napatingin sa akin and I smiled at her.
"Yeah, he deserves that. I'll support you, we're friends right?"
Sinubukan kong palakasin ang loob ni Tasya at siya itong nakangiting tumango
sa akin.
"Thank you, Elle. You're such a good friend and without you, I don't know
where I am. Ikaw lang talaga ang kaibigan ko."
Based on her records, Tasya is shy type person and no one likes her because
of her boring life until she met Elleria and make her life wild as her. Kaya
ganun na lang kung sumunod itong si Tasya kay Elleria dahil pakiramdam niya
nakahanap siya ng kaibigan sa katauhan ni Elleria pero ang totoo, ginagamit lang
siya ni Elleria para may ma utusam ito.
See how bad Elleria is? Kung ako itong si Tasya hindi ako mag papa loko kay
Elleria. Ako rin naman, halos parehas ng estado ni Tasya. Wala akong maraming
kaibigan dahil nga sa boring akong kasama kaya nga itong si Logan lang ang nag
tyaga, umintindi at nag mahal sa isang katulad ko.
Sa kaniya lang ako nagiging makulit dahil komportable ako sa kaniya pero kay
Godwill, ibang pagka-komportable ang nararamdaman ko sa kaniya kaya hindi lang
basta kakulitan ko ang napalabas niya pati na rin ng landi ko sa katawan.
Ano kayang meron sa lalaking iyon at pag na iisip ko pa lang siya ay g na g
along mag pa-wakwak.
"Si Bruce?" Tanong ni Tasya ng makapasok kami sa isang store na ang puro
laman ay mga camera, wires, gadgets at kung ano ano pang bagay na ay may
kinalaman sa electronics at machines at wirings.
"Kuya may tao!"
Sigaw nung lalaki. Sa isang eskinita lang kami sumuot nitong si Tasya, hindi
ko akalain na may mga alam na ganitong lugar si Elleria, hindi siya mukhang
iskwater area pero obviously na maraming mga tambay sa gilid at may mga bata
pang nakahubad at nag lalakad sa daan.

I wonder how Elleria found this place? o baka nag

papagawa rin siya ng mga videos dito dahil sa dami ng mga kalokohan niya.
It is not impossible.
"Bruce!"
Napalingon agad ako sa tinitignan ni Tasya at agad kong naikuyumos ang kamao
ko. Malinaw na malinaw sa akin ang mukha ng lalaking iyan.
Hindi ako pwede mag kamali, siya iyong tumestigo sa korte noon para sabihin
na ang CCTV footage na ginamit nilang ebidensya sa akin ay totoo at hindi gawa
gawa lang.
Napatingin siya sa akin at bakas na nag aalangan ito kung babatiin ba ako o
kung ano. Hindi ko maintindihan ang reaksyon niya pero gusto ko siyang sampalin
sa sobrang gigil ko ngayong alam ko na peke iyong ebidensya na ginamit nila sa
akin.
Paano niya na gawang mag sinungaling sa korte? Paano niya na gawang lokohin
ang maraming tao? Hindi man lang ba niya na isip na pwede ako makulong sa ginawa
niya.
"Bruce, may ipapagawa sana ako. Pwede ba kaming pumasok sa loob?"
Tanong ni Tasya at bakas ang pag aalangan nung Bruce habang hindi naalis ang
tingin niya sa akin. Ewan ko pero pakiramdam ko may takot na numumuo sa kaniya.
Pwes! Dapat lang siya matakot dahil sa oras na makamit ko ang hustisya, isasama
ko siyang mabubulok sa kulungan.
"A-ah, s-sige p-pumasok kayo."
"Salamat."
Matamis na ngiti ni Tasya at hinila pa ako nito papasok sa loob. Nag iinit
ang tainga ko at gusto kong komprontahin si Bruce pero alam ko-- alam kong hindi
ito ang tamang oras. Hindi ko rin siya pwedeng harapin bilang si Elleria.
Kailangan makausap ko siya, maybe this is a sign. Dinadala na ako palapit sa
hustisyang inaasam ko. Sino bang mag aakala na pagkatapos kong ma recover ang
video ay dadalhin agad ako sa lalaking ito.
Parang imposible kung iisipin o baka coincidence lang but I can't miss even
the smallest details.
"Bigla ka ata nawala? Alam mo ang tagal kitang hinahanap."
Tanong ni Tasya kay Bruce at alanganin siyang ngumiti at naiilang itong
napatingin sa akin bago ibinalik ang atensyon sa pagsusulat niya.
"Bakasyon lang."
"Wow ah, ang haba ata ng naging bakasyon mo o busy ka maging expert witness
sa court. Hihi. I heard you're testifying this past few years."
Natigilan siya ulit at pakiramdam ko gusto niya akong lingunin pero pilit
siyang ngumiti kay Tasya.
"Y-yeah, sometimes."
"Ah same old sa flash drive mo na lang ilagay."
Tumango si Bruce habang itong si Tasya ay panay ang daldal. Kukunin ko na
lang siguro kay Tasya ang number ni Bruce para magawa ko itong makausap ng solo.
Totoong nag t-testify siya sa court pero napaisip tuloy ako na kung edited ang
footage, pwede kayang siya rin ang gumawa nung video?
No one will doubt in his capacity since he wasn't related to us and if he's
really good at this work but maybe the killer knows him.
Sumasakit ang ulo ko sa kakaisip.
"Tatawagan na lang kita pag na gawa ko na."
"Thanks, you're the--OMG! I'm sorry."
Bigla na lang kasing na siko ni Tasya iyong isang lalagyan at iyong vase
kaya nahulog at nabasag ang mga iyon.
I immediately help her as she started picking the things in the floor when
one thing caught my attention. It was a flash drive that has a written year,
same year of my imprisonment.

Bigla akong kinutuban kaya napalingon pa ako kay Tasya

at Bruce na busy ding pulutin iyong ibang gamit habang nililinis ni Bruce ang
basag na vase.
Walang pag dadalawang isip kong ibinulsa ang flash drive dahil madalas iyon
ang ginagamit niya base sa mga sinabi ni Tasya.
Tumayo na ako ng maayos at pakiwaring walang nangyari.
"I'm sorry talaga, Bruce. Hindi ko sinasadya mabasag ang vase mo."
Mamahalin iyong vase kaya ganun na lang kung humingi ng sorry itong si Tasya
at halatang medyo na inis itong si Bruce.
"Sige na. Tatawag na lang ako."
Tumango na lang si Tasya at lumabas na kami, ako itong hindi nakinig sa
usapan nila dahil agad kong tinext si Dr. Yoon tungkol sa mga nangyari. I always
give him an update aside from the thought that I'm having fun with Goodwill's
pleasure and punishment.
"I'm gonna pay for the damag--" Natigilan si Tasya ng tumunog ang phone niya
at mukhang may nag text dito na agad niya ring kinatago sa phone niya.
"OMG! I gotta go. I'll transfer the money to your account with the damages
I've caused. Thanks, Bruce."
We hop in the car and I silently sat in the passenger seat. Kinakabahan ako
kaya ako itong atat na rin umalis dahil baka mapansin pa ni Bruce na wala iyong
isang gamit niya. I hope this one is the one I've been looking for. Kung ito
iyon, magagamit ko itong ebidensya.
Napangiti ako dahil pakiramdam ko malapit na ako sa katotohanan at gustong
gusto ko na tignan ang laman nitong USB. Hindi pa kaya mag aaya umuwi itong si
Tasya.
"Tasya, sino yung nag text sayo? Hindi ba yun emergency?"
Pakiwaring tanong ko sa kaniya pero ang gusto ko talaga ay sana emergency
iyong nag text sa kaniya kanina.
"Oh.. Not that important. Why?"
Shit! Gusto ko ng umuwi.
"Ah, nothing. Saan na tayo pupunta?"
Napabuntong hininga si Tasya at lumungkot ang mukha niya.
"I can drop you wherever you want. I need to meet my boyfriend. He texted
me, he wants to talk to me."
Napairap ako sa sinabi niya.
"Diba niloko ka na bakit makikipag kita ka pa?"
"If you where in my place and you caught him cheating. Ano bang gagawin mo?"
Napaisip ako sa sinabi niya. Kung si Logan mahuhuli kong nakikipag sex sa
iba? Baka mapatay ko silang dalawa. I can't forgive him. Hindi ako perpektong
asawa but I give my best for him, sa kaniya ko nga lang inilaan ng buong buo ang
sarili ko kaya hindi ko siya mapapatawad kung ako ang lolokohin niya.
"You know, Elle. I love him that's why I ask Bruce to make a fake video to
threat him. Ganun naman diba? I still want him after all."
Napa irap ako sa sinabi ni Tasya, for me that's not love. He already cheated
to Tasya, meaning hindi na sapat sa kaniya si Tasya dahil kung mahal niya ito,
hindi siya mag hahanap ng iba.
Ewan ko pero makaluma kasi ako, I still values purity for love, marriage
before sex. Hindi tulad ng iba ngayon, di pa kasal, nakikipag sex na agad sa
iba.
Kaya sabihin man ng iba na maaga akong nag asawa masasabi ko naman na buong
buo ko nabigay kay Logan ang sarili ko at kasal na kami kaya walang masama dun.
I sighed.
Hindi na ako sumama kay Tasya na makipag kita dun sa boyfriend niya.
Nagpababa na lang ako at ako itong umuwi ng bahay mag isa. Mabilis akong umakyat
ng kwarto at agad na sinalpak ang flash drive sa laptop ko. Wala itong ibang
nakalagay ma files maliban sa isang video.

Kinakabahan kong binuksan iyon at hindi nga ako nag

kamali. It was the same footage they presented in the court.
Masinsin kong pinag aralan ang bawat pangyayari at napansin ko na iba ito sa
nakuha kong footage sa bahay.
Pinanonood ko rin iyong una at kinumpara sa isa. Bakit ganun? Sa unang
footage na kuha sa entrance ay nakuhang lumabas ako ng bahay, that was the time
na pumunta ako para bumili ng mamakaim, pagkalipas lang ng ilang minuto na
lumabas din si Caine at pagkatapos nun dumating ang sasakyan ni Logan na
pumarada pa sa lob ng garahe pero nagtataka ako kung bakit pag lipas ng ilang
minuto ay bigla na lang nakuhanan na dumaan ng pinto si Logan papasok ulit sa
loob ng bahay.
Samantalang dito sa pekeng video, ang nakunan lang ay lumabas ako ng bahay,
umalis si Caine at dumating ang sasakyan ni Logan, naka-cut iyong part na dumaan
si Logan sa pinto pero iyong oras ay naka-pattern sa pagitan ng oras na umalis
ako hanggang sa makauwi.
Muli kong kinuha ang folder at binasa ang isa sa mga statement dito. Sabi
rito, dumaan si Logan sa garage namin na konektado sa loob ng bahay kaya kahit
sasakyan lang ang nakitang dumating, kumpirmado pa rin na si Logan ay umuwi ng
bahay ng ganoong oras.
Pero kung si Logan nga ang sakay ng kotse bakit may kuha na dumating ulit si
Logan sa ibang oras?
Ibig sabihin hindi si Logan ang sakay ng kotse niya. May ibang tao talaga
ang nakapasok sa bahay namin-- p-pero paano? Paano napunta ang sasakyan ni Logan
sa kaniya? Paano siya nakaraan sa garage kung wala siyang access doon at wala
ring nakitang force sa mga entrance.
Mariin akong napapikit at sumakit ang ulo sa kakaisip na kung sino kaya ang
pwedeng kumuha ng kotse ni Logan at magka-access sa bahay. Napalingon ako sa
board at hindi ko mapigilang titigan ang litrato ni Caine.
Lumabas siya at hindi na bumalik nun sa bahay ibig sabihin may chance na
siya ang sakay ng kotse at siya lang rin ang na iisip ko na pwedeng makapasok sa
garage-- pero bakit? Bakit Caine? Kung ikaw man ang may gawa nito, anong dahilan
mo?
Napapitlag ako sa gulat ng marinig kong nandiyan na ang sasakyan ni Will.
Mabilis kong iniligpit ang gamit ko at nag mamadaling lumabas ng kwarto.
Kanina ko pa siya hinihintay, medyo late siya umuwi ngayon kaya ako itong
nag aalala. At bakit ka nag aalala, Savannah? Ano kung late umuwi si Will? Hindi
na siya bata.
Excited akong bumaba ng hagdan para salubungin ito kaso nasa kalagitnaan pa
lang ako ng matigil ako sa pag lalakad ng marinig ko ang masayang tawanan nila.
Oo SILA may kasama siyang isang babae na sa tingin ko ay menor de edad pa at
nakaakbay pa talaga siya rito. Ang kapal ng mukha niya mag uwi ng babae rito sa
bahay, nakakalimutan niya bang nandito ako, nandito ako na asawa niya!
"Itigil mo yang kalokohan mo, Rhyx. Haha."
"Meron pa ako isang alam na kanta."
Masayang sabi nung babae na tinawag niyang Rhyx. Naiinis ako dahil sa unang
pagkakataon ay nakita kong tumawa at nakangiti si Will ng dahil sa babaeng
kasama niya. Maganda at bata ang babae, nakasuot ito ng malaking shirt habang
may nakasabit na DSLR sa leeg niya at kahit gulo gulo ang buhok niya ay
nakakadagdag iyon ng ganda sa nakangiti niyang mga mata.
"Sige pero last na 'yan ah. Puro ka na kalokohan. Haha."
Shit! I don't wanna see him laughing and smiling in that way, naiingit ako
dahil sa iba masaya siya pero sa akin puro kasungitan lang ang alam niyang
gawin.
Bakit ba ako na iinis? Ano ngayon kung masaya siya sa iba? Hindi naman ako
si Elleria, ikaw si Savannah. Si Savannah ka.
"Ako ay pinagpalit pero di yun masakit, alam mo yung masakit, yung tinira ka
sa pwet."

Natatawang kanta ni Rhyx habang kumekendeng pa siyang

nag lalakad papasok sa loob at itong si Will ay tumawa ng malakas.
"Lagot ka kay Raine pag narinig niya yang mga kalokohan mo. Haha!"
"Si tatay kaya mapapalo ni nanay kasi siya nag turo sa akin nun. Haha!"
Humaba pa ang mapulang nguso nung Rhyx at sabay silang tumawa. Mahigpit kong
naikuyumos ang kamao ko at wala sa sariling padabog na bumaba ng hagdan.
Naagaw ko ang atensyon nila but the hell I care, I crossed my arms and arch
my brow to them.
Hindi ako si Elleria pero hindi tama na makipag landian siya sa ibang babae
habang nandito ang asawa niya at ang kapal ng mukha niya na dalhin pa iyon sa
bahay namin. Nanggigil talaga ako at gusto kong sabunutan itong maganda at
batang babae.
"Wow! Just wow! Nagawa mo pa talagang mag uwi ng babae mo rito sa bahay?
Harap harapan talaga, Will? Bakit siya ba ang ipapalit mo sa akin pag hindi ako
pumayag sa deal?"
Nanginginig kong singhal sa kaniya at gustong gusto ko silang sugurin lalo
na at kita ko pa kung paano siya hawakan ni Will na halatang pinoportektahan
niya ito.
Napatingin sila sa akin at tila gulat na gulat sa sinabi ko iyong babae pero
si Will ay taimtim akong tinitigan na para bang sinusuri nito akong mabuti.
"A-ate?"
"Don't call me ate! Hindi kita kapatid!"
Mataray kong untag kay Rhyx na kinalaki ng maganda niyang mga mata pero mas
nagulat ako ng bigla siyang tumawa.
"Anong tinatawa tawa mo?"
"Stop it, Elleria."
"Hindi niya yata ako naaalala, kuya."
Wait, did she said kuya? Napatingin ako kay Will na naiiling na napatingin
sa akin.
Bakit hindi ko siya kilala? Walang binigay na impormasyon sa akin si Dr.
Yoon tungkol kay Rhyx. Alam ko walang kapatid itong si Will.
"Go to your room, Rhyx. Mag hahanda ako ng makakain natin."
"Okie dokie--- Smile." Nagulat pa ako ng kuhanan ako ng litrato nitong si
Rhyx bago nagtatakbo siyang umakyat sa isang bakanteng kwarto.
Shit! Dama ko ang nanunuot na tingin sa akin ni Will at kahit hindi niya
sabihin nararamdaman ko na nagtataka siya sa kung bakit hindi ko nakilala ang
kasama niya.
Huli ka, Savannah. Mag isip ka ng palusot. Umisip ka ng dahilan pero
nagtataka ako ng talikuran ako ni Will at parang wala lang sa kaniya ang
nangyari.
Teka, hindi niya ba ako kokomprontahin? Hindi ba siya nag tataka o nagulat
man lang?
"Will," Sinundan ko ito sa kusina at nakita ko pang niluwagan niya ang suot
niyang necktie at kung paano buksan ng mahahaba niyang daliri ang ilang butones
ng damit niya
Ini-angat niya rin ang manggas ng suot nitong polo kaya nakita ko pa ang
mahaba nitong braso at ang mga ugat niya.
Hindi ko napigilan mapakagat sa labi ko at napaka-sexy niyang pag masdan
habang inihahanda iyong lulutin niya. Parang gusto ko tuloy na halikan iyong
leeg niya kung saan ay may ilang ugat din ang nakikita doon.
"What do you want, Elleria?"
"You."
Natigilan ito sa pag huhugas ng kamay at ako itong mariin na kinagat ang
labi ko sa naging sagot ko.
Damn, Savannah! Seryoso ka sa sinabi mo? Hindi ba sinundan mo siya para
alamin ang reaksyon niya kung bakit hindi ko kilala si Rhyx?
Don't ask about it, Savannah. Ligtas ka na at mukhang hindi niya iyon
napansin, tama lang ang sagot mo dahil siya naman talaga ang gusto mo sa mga
oras na ito.
"Really?"
He asked as he turned to face me and take steps closer to mine.
"Yes, I want you." Diretso kong sagot habang hindi naalis ang tingin ko sa
mata niya.
"Why?"
Paos nitong bulong sa akin hanggang sa huminto ito sa tapat ko na wala ng
isang hakbang ang pagitan namin.
"I-I don't know. I just want you."
Shit! Ano ba itong pinagsasabi ko? Bakit ba nawawalan ako ng kontrol sa
tuwing kaharap siya? Sa isip ko lang dapat iyon pero hindi ko mapigilan ang
sarili ko na aminin sa kaniya kung gaano ako kasabik sa kaniya.
Tumaas ang isang sulok ng labi niya at napapikit pa ako ng maramdaman ang
kamay nitong inipit ang ilang hibla ng buhok sa tainga ko.
"Sabihin mo sa akin, bakit ka bumalik?"
Napadilat ako at sa sobrang lapit ng mukha niya hindi ako makapag isip ng
maayos.
"Elleria," Namamaos nitong tawag sa pangalan ko na kinalunok ko at kinabuhay
ng dugo ko.
Hindi ko ma-imagine kung ano pang mararamdaman ko kung tatawagin niya ako sa
totoo kong pangalan, ngayon pa lang, nag iinit na ako, paano pa kung banggitin
niya ang pangalan ko bilang Savannah.
"You want me right?"
"Yes, please."
I said and he caressed my cheeks that sent shivers on my spine. I wanna take
him into my arms, kissed his soft lips endlessly as he get into my pants.
He lean closer to me. Akala ko hahalikan niya ako pero bigla siyang tumigil
at naramdaman kong inilapat niya ang isang daliri sa labi ko. Nag iinit ako sa
kung paano niya hagurin ng daliri ang labi ko hanggang sa kusang bumuka ang
bibig ko.
Bumigat ang pag hinga ko at parang gusto kong isubo ng tuluyan ang daliri
niya, hilahin siya palapit sa akin at marahas na halikan ang mapula niyang labi.
"Sabihin mo, anong kailangan mo sa akin? Bakit ka nandito?"
He push his finger to my mouth and I didn't hesitate to sexily bit it.
Mas lalo akong hindi makapag isip at hindi ko maintindihan ang sinasabi
niya. Gumapang ang kamay ko sa dibdib nito at ipinagpatuloy nko ang pagtanggal
sa butones ng damit niya.
"P-please.." I beg and he pull his finger away from me and step back.
"Pick up your sense, Elleria. You're no longer the one I knew."
He said as if he was accusing me and I don't know what comes to my mind and
I speak without thinking.
"Paano kung hindi ako si Elleria, will you asked me to stay?"
Natigilan itong napatitig sa akin pero hindi ko mabakasan ng pagkagulat ang
mukha niya.
"If you are not her, will you stay?"
Tanong nito pabalik sa akin na mas higit na nag pa kabog ng dibdib ko.
Napaisip ako sa tanong niya pero napangisi siya sa akin at tumalikod.
"Bakit hindi ka makasagot, Elleria? Natatakot ka bang marinig ang sarili
mo?"
Hindi ako nakakibo, alam ko hindi ako pwedeng mag tagal sa bahay na to.
Hindi ako si Elleria at darating iyong panahon na babalik si Elleria para bawiin
ang hiniram kong pagkatao niya pero bakit ganun, bakit gusto kong manatili sa
bahay na ito para makasama siya.
Dahil sa maikling panahon na nandito ako, pakiramdam ko ligtas ako.
Pakiramdam ko nagkaroon ako ng bagong buhay kahit pa alam kong hindi akin ito,
alam kong buhay ni Elleria ang ninanakaw ko but I wish she wouldn't came back
anymore and live her life away from him because I really want to be her for
Goodwill.
And after I chase for truth and if life permits me, I want to be Elleria for
good.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 10
SAVANNAH
"Inaya mo lang ba ako para mag linis nitong mga kalat mo?"
Iritable kong tanong kay Tasya, kasalukuyan kaming nag liligpit sa condo
niya at ako itong na aasar dahil may lakad sana ako ngayon, pupuntahan ko na
sana si Bruce para komprontahin siya.
Alam kong balisa ito noong puntahan namin siya ni Tasya at mali rin na mukha
ni Elleria ang gamitin ko para tanungin si Bruce pero desperada na ako. Gusto ko
ng matapos ito para makaalis na rin ako sa puder ni Will.
Naisip ko na hindi maganda kung ipagpapatuloy ko ang ginagawa kong ito,
darating at darating ang panahon na babalik si Elleria at kailangan ko ng
umalis. Hindi ako dapat mag padala sa kung anong libog ang nararamdaman ko para
kay Godwill.
"Sandali lang to, ibibigay ko lang itong mga lumang gamit ko roon sa isang
hospital, meron kasi silang fundraising para sa mga may sakit."
Sabi ni Tasya sabay bukas sa cabinet na puno ng mga damit.
"Uy nandito pa pala ito." Ganado nitong sabi sabay hila sa isang box.
"Pwede bang mamaya na lang yan? Ito na unahin natin."
Pinag lalagay ko iyong mga lumang damit sa karton at nakangiting umupo si
Tasya.
Napa irap ako sa kaniya, nagmamadali na nga ako tapos siya pa itong mabagal
kung kumilos.
"Uy Elleria, tignan mo nandito pa pala yung hiniram ko sa'yong hikaw noon.
Nako, nakalimutan ko ng ibalik sayo to."
"Sa'yo na--" Iirapan ko sana si Tasya ng mapansin kong pamilyar ang hawak
niyang hikaw. Agad akong napalapit kay Tasya at inagaw iyon sa kaniya.
Nakita ko na ito, pamilyar sa akin ito-- pero hindi ko maalala kung saan ko
nga ba ito nakita noon.
"Elle sorry na kung hindi ko na ibalik agad. W-Wala akong balak na angkinin
yan dahil alam kong paborito mo yang limited item na nakuha mo pa sa auction."
Galing ito sa auction? Ibig sabihin maswerte ng dalawang tao lang ang may
ganitong hikaw-- pero saan at kailan ko nga ba ito nakita? Bakit hindi ko
maalala.
"Are you mad?"
Napayukong tanong ni Tasya at napansin kong may peklat ito malapit sa
batok-- mukhang nakawit ang hulam na iyon pero mas na isip ko na baka nag o-over
react lang ako. Paano naman magiging pamilyar sa akin ang hikaw ni Elleria,
hindi ko nga siya kilala. Baka nagkataon lang na kamukha ito ng ibang hikaw o
kaya ay nakita ko sa mga litrato niya.
Tama, baka nga sa mga litrato ko lang ito nakita.
"No, I'm not but I'm gonna take this one." I said as I put it in my bag.
Maybe soon, I can use this, hindi ko alam kung saan o paano pero pakiramdam ko
mapapakinabangan ko ito.
"So? Let's go! Kailangan na natin ito madala sa ospital."
Nakangiting sabi ni Tasya at nagmamadali niyang nilagay ang mga luma niyang
gamit sa box and so I did while she keep talking.
Napakadaldal talaga nitong si Tasya kaya nga hanggang sa pag d-drive walang
hinto ito sa pag ku-kwento kahit pa buhay na ng ibang tao ang sinasabi niya.
"Napanood mo ba yung balita? Yung pinatay ng babae yung asawa niya."
Napairap ako sa mga sinasabi nitong si Tasya. Puro chismis ang dala niya,
balita na nga, iku-kwento pa sa akin.
"They thought he was killed by his wife but when they look at the autopsy,
heart attack pala ang cause of death."
I nod and we got out from the car while carrying boxes. I follow Tasya as
she get inside the hospital, talking with herself since I'm not listening at
her.

"Marami na talagang patayan at krimen ngayon sa atin

kaya ang swerte mo rin kay attorney, even you don't like each other. He keeps on
protecting you, imagine, where you are right now if he wasn't on your side."
Biglang nanlaki ang tainga ko ng marinig kong sabihin niya ang attorney,
nagtataka na talaga ako rito kay Tasya. Madalas niyang binabanggit si Godwill.
"May gusto ka ba kay Godwill?" Nahinto ako sa pag lalakad at ramdam ko na
kusang umangat ang kilay ko at mapait din ang tinig ko.
Natigilan din si Tasya at nagtataka ako nitong tinignan.
"Ako? May gusto kay attorney? Haha! Wala noh. Ano bang na iisip mo, Elle."
Natatawa nitong sabi sa akin sabay talikod at diretsong nag lakad.
"Good, you know he's my husband."
Hindi siya dapat magkagusto kay Godwill kasi may asawa na si Will at si
Elleria iyon.
Bawal na may ibang babae ang lalapit sa kaniya kasi kasal na siya kay
Elleria.
Walang dapat ibang hahalik sa kaniya o hahawak sa jumbo hakdog niya dapat si
Elleria lang.
In short, walang dapat ibang babae si Will kung hindi si Elleria lang, si
Elleria lang.
Kaya dapat alam nila kung saan sila lulugar, dapat malaman nila na kasal na
siya, may asawa na!
Nag iinit talaga itong tainga ko at hindi ako mapakali. Napapaisip tuloy ako
kung sino ang araw araw na nakakasama ni Will sa trabaho, may babae ba siyang
kliyente? Kung maganda ba sila? o kung may gusto at pagnanasa rin sila kay Will.
And I'm getting paranoid time to time. Hindi maalis sa isip ko kung anong
ginagawa niya ngayon, kung ginagawa niya rin ba iyong ginagawa niya sa akin sa
ibang babae, I shouldn't forget that their marriage is secret so he can flirt
anytime, he's a free and single man and who can't resist his enigmatic charm? Of
course, no one! No one can resist him.
Fuck! Inis akong napa sabunot sa sarili ko ng mapansin na alas nueve na ng
gabi pero wala pa rin siya. Pinaka-late niya ng uwi ang eight.
Alam kong sinabi ko na sa sarili ko na hindi na ako magpapadala at
magpapaapekto sa kaniya pero palagi na lang siya ang tumatakbo sa isip ko,
naririnig ang inis niyang boses habang malinaw pa sa akin kung paano siya
mapikon.
Nakakabaliw! Ano bang ginawa mo sa akin, Godwill at nagkakaganito ako?
Agad akong napatayo mula sa kinauupuan ko ng marinig ko ang parating na
sasakyan. Walang sabi sabi akong lumabas ng kwarto at inabangan ko na agad ito
sa may hagdan.
Napansin ko pa na bahagyang namumula ang pisngi niya pero mas na iinis ako
sa naging oras ng uwi niya.
"Anong oras na, bakit ngayon ka lang?"
Bakas ang inis sa boses ko at bumaba pa ako para salubungin siya. Malayo pa
siya sa akin pero amoy ko na agad ang alak. Kaya ba siya ginabi dahil uminom pa
siya? may kasama ba siyang babae? sa LNB ba siya nag punta?
Ang daming pumapasok sa isip ko at gusto ko itanong lahat sa kaniya iyon
pero may isang parte ng pagkatao ko ang sinasabing huwag.
Nag angat ito ng tingin sa akin, mukhang hindi siya lasing pero halatang
nakainom siya ng marami.
Ganiyan din kasi si Logan, madalas uuwi iyon ng lasing, minsan nga sa
sobrang kalasingan hindi siya nakakauwi at doon na siya nakakatulog kila Luis.
At iyon ang ayoko kay Logan. Kaya sana hindi gawin iyon ni Will dahil ngayon
pa lang gusto ko ng mainis sa kaniya.
"We celebrate."

He said casually as he stepped inside the house.

Nilagpasan niya pa ako at diretsong umakyat na literal na kina bilog ng kamao
ko.
Inis ko siyang nilingon habang dama ko ang mabilis na pag kabog ng dibdib
ko.
"Hindi ka man lang ba mag papaliwanag?"
Sinubukan kong huwag mag taas ng boses kay Will at tumigil siya sa
kalagitnaan ng pag akyat niya.
He should tell me everything, tulad ng ginagawa ni Logan, sinasabi niya sa
akin ang nangyari sa buong oras na uminom siya o kung sino ang mga kasama nila.
That's why I trust him a lot, I don't need to ask him he just tell
everything.
"Why do I need to explain myself?"
"Because you're drunk."
I said through gritted teeth and he look back at me, I stared at his
precious eyes and what the hell, Savannah. Bakit biglang lumambot ang puso mo at
nawala lahat ng inis.
Mas gusto ko siya ngayon lapitan, ipag timpla ng mainit na kape at punasan
ang mukha niya ng malamig na bimpo habang hinahagod ko ang malambot niyang buhok
at naka unan siya sa mga hita ko.
"Sinabi ko na diba? at alam mong ayoko ng paulit ulit."
"That's not what I want to hear." Gigil kong singhal sa kaniya at hindi na
ito nakatiis na bumaba ulit para lapitan ako.
"Tell me, what do you want to hear from me?"
Nakagat ko ang ibabang labi ko at nag aalangan akong mag salita, nasa lugar
ba talaga ako na mag salita? Tama pa ba ang ginagawa ko?
Gumising ka Savannah, ikaw si Savannah at hindi ka si Elleria, hindi ikaw
ang asawa niya.
Napayuko akong kinagat ang ibabang labi ko. Tama, wala ako sa lugar na
manghimasok sa buhay niya, wala akong karapatan ma hingin ang mga bagay sa
kaniya dahil hindi ako si Elleria, hindi ako ang asawa niya.
Tandaan mo, Savannah. Aalis ka rin, aalis ka rin naman diba? Kaya huwag kang
magpaka-tanga sa lalaking kasal na sa iba.
"Elleria," Napapitlag ako sa kuryenteng dumaloy sa katawan ko ng hawakan ni
Will ang baba ko at ini-angat niya iyon gamit ang daliri niya para salubungin
ang mga mata niya.
"Those who explains without asking their explanation are guilty of something
but since you asked me-- let me tell you that I don't need to explain anything
because there's nothing to tell and worry about."
He said sincerely as he smiled at me, d-did he-- did he really smiled at me?
He smiled at me for real? A smile that is truly genuine and pure. My heart
throbbing inside and almost jump because of this different kind of euphoria he
gives to me with his simple smile.
Damn! I'm stupidly crazy.
Binitawan ako nito at lumayo siya sa akin, umakyat siya muli sa hagdan at
ako itong natulala ng dahil sa isang ngiti niya lang.
"I'll take a bath, after an hour go to my room."
He said as he get in to his room. T-Teka? Sinabi niya bang pumunta ako sa
kwarto niya pag katapos niyang maligo.
OMG! Ito na ba? Maghahapunan na ba ako ng pandesal at hotdog with matching
eggs?
Napangiti ako sa naiisip ko at para akong palaka na mabilis na nag punta ng
kwarto ko. Kasasabi ko lang na hindi ako dapat nag papa apekto sa kaniya pero
para lang iyong pag d-diet na ipagpapa bukas ko na lang ng pa ulit ulit dahil sa
tuwing nakikita ko siya, hindi ko mapigilang ma-tempt.
Napalingon pa ako sa oras at tatlong minuto na agad ang nasasayang ko, dapat
malinis at mabango ako para hindi nakakahiya.
I stopped for a moment and think of something to do-- Do I need to take a
bath again? or just have a perfume? and wear makeup? Anong isusuot ko?

OMG! Mabilis kong kinuha ang towel ko and I rush to my

bathroom. I take a quick bath and I use my PH Care, mga twice ko pa hinugusan
ang dakila kong pempem para maging mabango ito ng sobra at kulang na lang ay
inumin ko iyong mouth wash at ubusin ang bristle ng toothbrush.
Inahit ko rin iyon para di gaano madamo at pak na pak pag nakita niyang
kumikinang sa kinis ang aking pempem.
Binuksan ko ang cabinet ko at napatingin sa mga damit. Mag short ba ako?
pajamas? shirt? sando? o huwag na kaya ako mag bihis para wakwakan na agad? Pero
walang thrill, baka ma-boring sa akin si Will.
Wait! Masyado ding matagal kung papahirapan ko pa mag alis ng damit si Will
kaya siguro ito na lang nighties ang suutin ko but which one is better?
I want to wear a see-thru nighties but masyadong daring, baka isipin ni Will
hindi man lang ako dalagang Pilipina.
Ok, I'm gonna wear this red silky nighties. Isusuot ko na sana iyon ng
maalala ko na sagabal ang bra at panty pag nag ki-kissing kissing na kami.
So I removed my under garments at ang lamig-- hinahangin ang aking pempem,
parang may libreng aircon.
I brush my hair and spray a little amount of perfume. Gusto ko sana mag
makeup kaso baka humulas lang iyon sa mga halik ni Will so I choose not to do
so.
Oh Gash! Savannah, sana worth it lahat ng ginagawa mo dahil pag fake ang
hakdog ni Will, mag iiyak ka na lang kasi meron siyang kiddie bite hotdog.
Ilang beses pa ako humarap sa salamin at pina-practice ko pa kung paano ako
ngingiti sa kaniya, mukha na akong tanga rito but I want to look glamorous and
sexy.
Shit! What's happening to me, I never did this kind of thing when Logan is
still alive.
Kahit nung honeymoon namin-- wala akong pake kung ano magiging amoy ko o
magiging itsura ko but with Will, I want to be the best woman for him.
Iyong pag wakwakan na kami, alam kong ako iyong hahanap hanapin niya, iyong
tipo na hindi na niya magagawa pang tumingin sa iba kasi I give the best that I
can-- that he'll get addicted to my kiss and to the way I touch him.
Malalim akong napahinga at mariing napapikit habang iniisip isip ko pa iyong
mga gagawin ko sa oras na makapasok na ako sa loob at nang handa na ako ay
tatlong beses akong kumatok at binuksan ko ang pinto.
I was about to walk sexily when I stopped as I saw him staring at his
laptop, holding a pen while he was eating a slice of lemon between his lips and
what sucks me is he wear a short and a shirt.
Hindi man lang siya nag effort na mag topless at mag brief man lang? o kaya
sana tuwalya na lang ang itinakip niya dun. Akala ko talaga G na G na siya pero
habang nakatingin ako sa kaniya pakiramdam ko, walang mangyayari at ako lang
itong assuming.
"Anong tinatayo mo diyan? Umupo ka na."
He said without looking at me. Inis kong isinarado ang pinto at nanlulumo
akong nag lakad pa punta sa bakanteng upuan sa tapat niya.
So? Ano? FilAm lang ako? Feelingerang Ambisyosa kasi wala talagang diligan
na magaganap?
Me gahd! Sayang yung effort ko!
"Bakit mo ba ako pinapunta rito?"
Kunot noo kong tanong, pinag dikit ko rin ang mga hita ko kasi-- kasi
nilalamig yung aking dakilang pempem, hindi pa ako nag suot ng panty para lang
sa wala.
Kainis!
"Here."
Inabot nito sa akin ang dalawang folder at nag tataka ko iyong kinuha. Hindi
naalis ang tingin niya sa laptop, habang nag susulat pa siya at iyong isang
kamay niya ay kumukuha ng sliced lemon sa isang bowl na puno ng yelo.
I sighed as I waste my time and effort for nothing. Ready na talaga ako
tapos pinapunta niya lang pala ako para rito sa kontrata at annulment.
Oo, ang isang folder ay laman nun ang annulment paper at iyong isa ay
kontrata kung saan nakasulat na kailangan ko siya bigyan ng anak na lalaki at
kung aalis man ako, maiiwan sa kaniya ang anak namin.
That's unfair, bukod sa ayokong umalis kahit aalis naman talaga ako, hindi
ko magagawang iwan ang anak ko kung sakaling papayag ako rito. Hindi ko rin
pwedeng pirmahan ang annulment.
"Kailangan ba talaga to?"
"Yeah,"
"Wala ka bang ibang option?"
I asked, may one week na rin pala simula nun at hindi ko na isip na
kailangan ko ng mag decide.
Ang bilis ng oras at panahon pero hindi ko iyon namamalayan. Masyado na
akong nag e-enjoy sa buhay ni Elleria.
Natigilan ito sa ginagawa niya at nag angat ng tingin sa akin. Binitawan
niya rin ang ballpen at sinundan pa ng mata ko kung paano sipsipin ni Will ang
lemon habang napasandal pa siya sa upuan.
"Tell me, do you have any idea?"
He asked as he smirked at me and I don't know, he was like expecting
something from me. Parang may gusto siyang marinig sa akin na hindi ko alam kung
ano.
Ang naiisip ko naman ay kung sabihin ko kaya sa kaniya na ako si Savannah at
tulungan niya ako makamit ang hustisya kapalit nun ay bibigyan ko siya ng anak-win-
win ako roon but to think na siya ang nag pa kulong sa akin-- parang nag
aalangan ako.
Ibinilin din ni Dr. Yoon na dapat ay walang ibang makaalam ng totoo kong
pagkatao. I don't wanna fail him, he was the one who give hope for me.
Naiiling ako sa kaniya at kinuha ang ballpen, napatitig ako sa dalawang
papel sa harapan ko at mabigat ang kamay ko, hindi ko alam ang pipiliin ko.
Ok, hingang malalim and I signed one of the documents. Nag angat ako ng
tingin kay Will at walang pag babago sa mukha niya, hindi ko mabakasan iyon ng
tuwa o disappointment man lang.
O baka inaasahan na niya na iyon ang pipirmahan ko. Inabot ko iyon sa
kaniya.
"Happy?"
I asked and rolled my eyes to him.
"As I expected." He said and take his eyes back to his work.
Napaismid pa ako sa kaniya ng sumenyas ito sa akin.
"Sige na bumalik ka na sa kwarto mo."
"Ganun lang yun? Wala man lang ba let's start, baby?"
Hindi talaga ako makakapayag na masasayang ang patak ng PH Care at ang
pagtanggal ko ng panty at bra ng walang mangyayari ngayong gabi.
Nag angat siya ng tingin sa akin at muling napasandal sa upuan.
"Don't you see, I'm busy." He said and I stood up.
Tinignan niya pa ako na parang sinasabi na sige na labas na at mas lalo
akong na iinis sa kaniya, he was about to hold his pen when I walk towards him
and push him to his seat.
"No, you have to make out with me tonight."
I said as I sat on his lap and kissed him hardly. I signed the contract and
I'm willing to bear a child for him and now, it's time for him to fulfill my
needs.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 11
WARNING: Not suitable for young readers and close minded
person. You can skip this part and it won't affect the storyline.
SAVANNAH
"No, you have to make out with me tonight."
I said as I sat on his lap and kissed him hardly. I signed the contract and
I'm willing to bear a child for him and now, it's time for him to fulfill my
needs.
I grind on top of him, moved my lips and he did-- his lips harshly moved to
mine as he was craving for it.
I let his hand crawled to my legs, gently squeeze it that gave a shiver to
my body.
Mabilis kong ikinulong ang ulo nito sa mga braso ko habang nakasabunot ako
sa buhok niya.
I want more of his lips, more than just an intimate kiss and it was heard as
he parted my lips with his tongue and slid it to my mouth, roamed every inch of
it with his expert tongue and suck my lower lip simultaneously.
Mas nagliliyab ang buo kong katawan-- parang may apoy ang kamay nito habang
gumagapang iyon papunta sa pwetan ko.
"Oohhh!" I moan as he ruthlessly cupped my butt and he smirked between our
kisses.
"You removed it." He said as he chewed my lips and his eyes are burning with
desire-- the same thing I need.
Pilyo pa nitong kinagat ang labi ko bago iyon hinila, may kaunting hapdi
pero mas nanunuot sa akin iyong pananabik at ang kapilyuhan niya.
"Yeah, for you."
I sexily bit my lower lip and humped at his top harshly as I could feel
myself getting wet from his bulge.
He tucked my hair and sexily smiled at me, lowering his lips to my neck.
"You're getting wild, Elleria." He murmured as he softly lick my neck and I
gasp.
"Yeah, just to have you." Mabigat ang pag hinga kong sagot habang wala akong
humpay sa pag indayog sa ibabaw niya, he suck my skin-- making sure to leave
marks on it, not just once, twice but more as his lips trailed down to my chest.
"Ohhh my gahd!" I gasp, he snaked his hands up to my belly, holding my waist
while his other hand is pulling down the strap of my nighties.
"Faster, Elleria. Make yourself cum from grinding on my top."
He sexily murmured as he keep sucking my skin until his lips met my breast,
sucking the whole of it.
I moved faster and push myself harder, heading up as I keep my mouth open
and let my moan.
"Ohhh--Shit!"
Hindi ko alam kung saan nag mumula ang init na dumadaloy sa katawan ko,
pakiramdam ko ay sasabog na ako, naninikip ang puson ko habang dama ko ang
mainit at malaking palad ni Will sa kabila kong dibdib, marahas niya iyong
nilamas at pinisil ang ituktok bago hinila at pinitik.
Mas tumitindi ang init na nararamdaman ko, ang kiliti na dumaloy sa
kaselanan ko na para na rin iyong may buhay at kusang pumipitik.
"And no bra... hmmm..." He teasingly bit my nipple, nib it between his lips
and making circles on it again and again as he keep pinching the other one and
it become hardened.
"Ohh-- you're good."
I murmured as I push him more to my breast, hardly grind on him until it
tightened my belly and let my sticky juices come out.
Nanghihina akong napasandal sa kaniya pero hindi natinag noon si Will sa
ginagawang pag sipsip sa dibdib ko, gumapang pa ang isang kamay nito pababa ulit
sa pwetan ko at ako itong ini-angat iyon para bigyan siya ng pagkakataon na
hawakan ako sa pinakamaselan kong parte.

"Oh my!"
I whimpered as he start rubbing my folds back and forth with his forefinger.
"Oh , please.. Will!" I begged as I want morethan his finger. Nanginginig
ang kamay ko sa sarap na pilit inabot ang laylayan ng damit ni Will.
Hinila ko iyon pataas--- bumitiw ito sa dibdib ko para tuluyan kong mahubad
ang suot nitong damit, bumungad sa akin ang malapad nitong dibdib at pandesal sa
katawan niya.
"Gahd! you're sexy." I murmured as I touched his chest and traced it down to
his abdomen while he keep rubbing my mound.
"So as you." I bit my lower lip and playfully touch his cute brown nipple.
"Can I taste it?" Maharot kong tanong kay Will at napangisi siyang tumango
sa akin, umalis ako sa pagkakaupo sa kaniya at sa pag tayo ko ay tuluyang
nahulog ang nighties sa lapag.
Now, I'm fully naked in front of him and never hesitate to lightly touch his
body, caressing it as he caressed my waist.
Lowering my lips to his neck, licking it down to his nipple, nag salubong
ang mga tingin namin, parehas iyong nag aapoy na tila ba nagliliyab na rin kami
sa loob.
Pinaikot ko ang dulo ng dila ko sa ituktok ng dibdib niya habang dama ko ang
kamay nitong nilalamutak ang pang upo ko habang abala ang isa sa pag hagod sa
likuran ko.
"You're such a fast learner, Elleria." He murmured as he hardly slapped my
butt.
"Oh shit!" Ungol ko ng maramdaman ang hapdi pero gusto kong ulitin niya iyon
dahil may ibang sarap at kiliti akong naramdaman.
"Lick it down." He ordered and I obliged. Bumaba ang mga labi ko mula sa
dibdib nito pababa sa tiyan niyang puno ng mga pandesal, hindi ko napigilan na
halikan at dilaan ang bawat isa nun habang patuloy kong hinahaplos ang katawan
niya.
"Look at me, Elleria. Don't break the eye contact." Utos ulit niya at ako
itong maamong tupa na sinunod ang bawat sasabihin niya.
Finally, nakatikim din ako ng pandesal niya, palaman na lang ang kulang kaya
kusang gumapang ang kamay ko sa suot nitong short, umupo na ako sa tapat ng
pagitan ng hita niya at walang alinlangang hinawakan ang matigas na nakaumbok.
"Gahd!" Napangiti ako ng bumigat ang pag hinga nito sa ginawa ko.
It seems I'm doing the right thing so I endlessly massage his crotch hiding
from his short while keep licking his abs.
Ito na ang matagal kong hinihintay kaya hindi ko na pinatagal pa at
hinawakan ko ang garter ng short nito.
Kinakabahan kong hinila iyon at kagat labing walang kurap na nakatitig dito
hanggang sa tuluyan ko itong mahila pababa at sumampal sa akin ang matigas at
napakahabang pagkalalaki ni Will.
"G-Gahd! Are you human? or a horse? That's too big."
Namamangha kong sabi na masaksihan ng dalawang mata ko na legit ang jumbo
hakdog ni Will, hindi lang puro bayag kung hindi talagang malaman at matigas na
hakdog.
Seryoso ako, hindi ko yata kakayanin ito. Wala pa sa one fourth ang kay
Logan sa laki at haba ng kay Will. Totoong wakwak ang aabutin ng pempem ko sa
kaniya.
"Now touch it, Elleria." He said as he wrapped my hair to his fist.
Hinawakan ko iyon pero di kaya ng isang kamay kaya ikinulong ko iyon sa mga
palad ko.
I moved my hand back and forth as I followed his length. His chest rise up
and goes down as I quickly give him a hand job.
"Good, Elleria. You're fucking good."

He murmured as he let a moan and I'm eager to please him

more, like I wanna lick a pink and tiny hole on top of his dick so I lowered
down my lips but before it could touch his huge dick-- he forcedly grabbed my
hair.
Nag tataka akong nag angat ng tingin kay Will.
"Why? Don't you want me to suck your dick?"
I asked and he shook his head.
"We don't let our woman suck it as a respect." He said.
Bigla akong pinamulahan ng pisngi, hindi ko maintindihan kung matutuwa ba
ako dahil sa malaki ang respeto niya sa akin o mahihiya dahil ako pa itong nag
initiate ng ganoong bagay.
I never suck Logan too but with him, it tempt me to do so.
"Don't worry, Elleria. There's more way to please me." He said as he lift my
head and give me a quick kiss on my lips.
"H-how?" I asked desperately as I want to give the same pleasure he gave me
before.
Hinawakan nito ang magkabila kong dibdib at marahan akong hinila palapit sa
kaniya.
"Give me a boob job, Elleria." He ordered and as a good girl, I did. I
placed his dick between my breast and moved it up and down.
Medyo nahihirapan ako sa una kaya mabagal ang bawat pag galaw ng diddib ko
pero sa huli ay unti unti iyong bumilis na kahit ako mismo ay hinihingal.
"Ohhh-- fuck! I love your soft and warmth boobs on it. Make it faster."
I did, I make it fast as I can and push my breast harder to it. I saw how he
lay his head back, his eyes are batting and damn! I wanna taste him.
"Fuck Elleria!" He scream as I lick the tip of his dick, encircling my
tongue on his pink hole.
There's something inside me that wants to do it, I badly want to give the
best that I can to please him and damn! It feels good to see him burning inside
like I was getting wet again and there's something building inside my tummy as
he scream my name.
"Fuck! Oohhh-- Shit!"
Ungol nito ng walang humpay ko pa rin na iginalaw ng mabilis ang dibdib ko
habang patuloy kong dinidilaan ang dulo ng pagkalalaki niya, halos tumirik ang
mata ni Will at mas humigpit ang pagkakasabunot nito sa akin, mas binilisan ko
pa ang pag galaw at mas inipit ko ito sa dibdib ko.
"D-Damn, Elleria! Fuck off!"
Utos niya pero hindi ako tumigil sa mabilis na pag galaw ng dibdib ko,
marahas nitong na hila ang buhok ko kaya nawala ang labi ko roon at naramdaman
ko na lang may mainit na likido ang umagos sa dibdib ko.
"Shit!"
Ungol nito at napangiti ako ng matamis kay Will. I touch my own breast as my
heart celebrate inside for making him cum.
"What a naughty, girl." He grinned and pull me closer to him, he lay me down
to his lap while facing the floor.
"Anong gagawin mo?"
Natatawa kong tanong sa kaniya at nanginig ang katawan ko ng maramdaman kong
may malamig na dumampi sa likuran ko, nilagyan niya iyon ng yelo at marahas na
pinalo ang pwet ko.
"Ohhh.." ungol ko at hindi ko napigilan ang mapangisi sa tuwa.
"You're rude." I said.
"Don't you like it?" He teased and I shook my head, bit my lower lip as he
slapped my ass again.
"I actually love it. You're sweet rudeness."
I said and groaned as he harshly slap it again and he lick my back with a
cold feeling.
"Oh gahd! It's good, Will. It's fucking good." Mabigat
ang pag hinga kong umungol.
Dama ko ang pag gapang ng mainit niyang labi sa likuran ko pero nag aagaw
iyong lamig ng dahil sa yelo.
Hindi ko maipaliwanag ang init at kiliting dulot nun habang marahas ang pag
lamas nito sa pwetan ko at pasimple ang isang kamay nitong pinipisil ang dibdib
ko.
"Will, nakikiliti ako."
Natatawa kong sabi rito ng dumapo ang labi at yelo nito sa leeg ko and he
didn't say anything as he flipped me to face him.
Nag tama ang mata namin and I never thought that doing this dirty thing will
be the most sexiest in this world. I already did it with Logan but with Will, it
is something different that I can't explain and all I know is that is much way
better than before and good with his own way.
"Now it's my turned." Nakangisi nitong sabi at napatili ako sa gulat ng
buhatin ako nito, mahigpit akong napakapit sa batok niya habang dama ko ang pag
halik niya sa kamay at braso ko-- nakakakiliti at nakakadagdag ng init na
nagpapabigat sa pag hinga ko.
Hindi maalis ang ngiti sa labi ko, ibang iba ito sa kung paano ako halikan
ni Logan. I mean he never did this kind of thing to me when we lay on our bed,
he just kissed me passionately and put his dick inside. No more plays like this
and I enjoy it, I enjoyed how Will play with me.
Inilatag nito ang katawan ko sa pinaka-mataas na bahagi ng tantra at halos
mahulog ang ulo ko.
He stood up and I followed him as he walk back to the table. Take a bowl of
slice of lemon and ice cubes, place it on the floor.
Napakagat ako sa ibabang labi ko at hindi malaman kung para saan iyong
kinuha niya. Nakangisi siyang bumalik sa akin at hindi naalis ang tingin ko sa
kumakaway niyang kahabaan.
"Para saan yan?"
I asked and he just smiled at me, giving me a quick kiss on my lips before
he place a slice of lemon between my lips.
"Don't swallow it until I'm done with my business. Do you understand?"
I nod as my heart rise up. Kinakabahan ako at the same time ay na e-excite
sa kung anong pwedeng mangyari.
Nakita ko pa kung paano nito ilagay sa katawan ko ang iba pang lemon bago
siya umupo sa gitnang bahagi ng tantra.
He spread my thighs and he placed the ice between his lips. I closed my eyes
as he gently caressed my legs with his warmth palm, kissed my foot up to my
legs. I'm burning inside but my skin are shivering because of the ice but in a
good way.
Gusto kong umungol pero pag ibinuka ko ang bibig ko ay malulunok ko ang
lemon. Damn! So that's the purpose of this lemon, holding my breath as if he
want me to die in his pleasure.
"Hmmm..." I can't help but to bit the lemon as I taste how sweet and sour it
is. His lips playfully goes up to my legs until he reach my center.
Napapikit ako at mabigat ang pag hinga ko, napasabunot ako sa sarili ko at
hindi maiwasan na hawakan ang sarili kong dibdib sa ginagawa ni Will.
He moved his lips as the ice parted my folds and rubbed it to my femininity.
"Ohhh--" I can't help but to groaned in this tickling sensation he sent to
my nerves and I swallowed the lemon and almost choked but what bothers me is
when he stop.
"Hold it or we will stop."
"Please don't!"
Nagmamakaawa ko sa kaniya at muli niyang nilagyan ng lemon ang labi ko.

"Then be a good girl. Get it?"

I nod and let my head fall into the edge of this tantra. I shut my eyes as I
feel the ice touched my nipple, he playfully rubbed it from left nipple going to
the right one down to my femininity and he gently rubbed it between my folds.
"Hmmmm.." I moaned as I hardly nib the lemon, tightly grabbed my breast as
I'm getting addicted on how he moved the ice from my clit, crawled to my belly
up to my navel. He left the ice on it as his lips moved back to my sensitivity,
making circles on my clit, licking it and do it all over again and again.
Nanginginig ang mga hita ko sa mabilis na pag galaw ng dila nito kaya walang
sabi niyang ipinalupot ang braso niya dito at mas ibinuka ang binti ko.
"Hmmmm..." I moaned as he ruthlessly lapped my folds, nibbling my thin skin
and I'm crazily burning inside, my chest rise up and goes down as I hardly catch
my breath, arching my body as I want more of his lips to my sensitivity.
"Hmmmm!" Pigil na pigil kong pinakawalan ang isang malakas na ungol habang
walang humpay ang pag laplap ni Will sa pagkababae ko, nababaliw kong nilamas
ang sarili kong dibdib habang dama ko kung paano nito sipsipin ang manipis na
balat sa pagkababae ko.
"Hmmm.." ungol ko muli.
He stiffened his tongue and make his way inside my hole, he hardly push his
face on it as he push his tongue to my hole, my legs was trembling badly, I
clutch his hair, push him harder as I arch my body.
I felt how his tongue move in and out, suck my skin, lick my clit and repeat
from the start-- he did it again and again like there's no more tomorrow for
this.
I could barely feel his breath on my mound as his nose touches it. He pull
his tongue out and traced my folds with his nose.
"Hmmm.." I groaned for another waved of pleasure as he licked and sucked it
again. I'm going to be crazy and I'm dying in this sensation.
Hindi ko malaman kung saan ko ibabaling ang ulo ko habang kusang namaluktot
ang mga kamay at paa ko, damang dama ko ang paninikip ng puson ko na para bang
may gustong kumawala roon, nakadagdag pa ang kakaibang lamig na dala ng yelo
mula sa pusod ko.
"Hmmm!" Ipit na ungol ko, napatingala ako ng husto, tumirik ang mata ko ng
maramdaman ko ang pag pasok ng daliri niya sa loob. He harshly push his fingers
and turned around inside my mound.
"Hmmm!" I choose to chewed my lemon and die with this pleasure as long as he
didn't stop from giving me this kind of feeling.
He moved his fingers as fast as he can, harder and further as his knuckles
meet my walls-- he keep sucking my clit, encircling his tongue on it and lapped
the thin skin from my folds while he snaked his hands from my breast and
pinching my nipple between his fingers.
"Hmmmm...Ooohhh! Will!"
Hindi ko napigilan ang pakawalan ang ungol ko kasabay nun ang mainit na
katas na kumawala sa pagkababae ko, nanghihina kong ibinagsak ang katawan kong
kanina pa naka angat at hinayaan na mahulog ang ulo ko.
Napakurap pa ako at halos bawiin ako ng hangin sa ginawa niya but that's
fucking good. I could barely feel his finger from my folds, he spread my juices
to my femininity, lick it and I bit my lower lip to suppress my moan.
"Scream my name, Elleria." He ordered and I did.
"Ohhh.. Will!" I groaned as his tongue goes up and take every slice of lemon
from my body.
He was staring at me with his burning eyes and he's fucking hot as he suck
the lemon. He licked my nipple going up to my neck, take the last slice of lemon
and place it again between my lips.

"Eat it with me." He murmured and our lips met as I

taste the lemon but his lips is sweeter than it.
Walang humpay ang pag palitan namin ng halik hanggang sa hilahin nito ang
katawan ko. Ngayon ay nakaupo ako sa kaniya at salo salo nito ang likod ko
habang mariin kong hila hila ang buhok nito, deepening our kissed as he nibbled
my lower lip.
"Ohhh.." I scream as he lift me up, cupping my ass and I know.. I know what
exactly he was doing as he spread my butt as well as my folds.
Ini-angat ko pa ng bahagya ang pwetan ko at damang dama ko kung gaano
katigas iyong sumusundot sa akin.
Napaawang ang bibig kong bumitiw sa halik niya. He was holding his length
and I was staring on it.
"Hindi yata kasya." nag aalala kong tanong at mariing kinagat ang labi ko ng
maitutok niya iyon sa akin. Bahagya pa akong umupo para ipasok iyon.
"Shit! It will fit. Just push yourself."
He murmured and I nod.
"Masyadong malaki eh."
Reklamo ko kasi di ko talaga kaya. Naiiyak na nga ako kasi di ko akalain na
talagang mahihirapan ako sa kaniya. Sa ayaw nga pumasok at akala mo ay virgin pa
ako sa laki niya.
"Fuck!"
He cursed as I can't push myself harder to him. Mas masakit pa ata ito sa
unang beses na may nangyari sa amin ni Logan but I don't want to disappoint him
so I take a breathe.
"Ako hahawak. Huwag kang makialam." Sabi ko rito ay hinayaan niyang hawakan
ko ang kahabaan niya, ini-angat ko ang sarili ko at napatitig dito habang dahan
dahan kong sinalubong iyon.
"Ohhhh!"
"Ahhmmmm!" Halos sabay naming ungol ng maipasok ko ang ulo niya at dahan
dahan na akong umupo muli rito, napasubsob ang mukha ko sa dibdib ni Will at
yakap yakap nito ang bewang ko.
"Shit! Your fucking tight, Elleria."
"No, you're just too big. Para kang kabayo sa haba at laki."
Naiiyak kong reklamo sa kaniya at natatawa nitong hinahagod ang likod ko.
"Thanks, I'm flattered, wife."
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa kayabangan niya, hindi ko
maintindihan pero gusto nun tumalon sa tuwa at tila nag init din ang magkabila
kong pisngi.
Tinawag niya akong wife, tinawag niya talaga akong wife and it feels good to
hear from him.
"Now, moved." Hinawakan niya ang magkabila kong bewang at marahan iyong
hinila pataas at pababa, ako itong sumunod at napaawang labi kong gumalaw at
umindayog sa ibabaw ni Will.
Mabagal ang una kong pag galaw pero habang tumatagal ay nakakasanayan ko
iyong laki at haba niya na halos ako na itong kusang umi-indayog sa ibabaw niya,
hindi na rin siya nakahawak sa bewang ko dahil mas abala ang kamay niya sa
pwetan ko habang nakasubsob ang mukha nito sa leeg ko.
"Gahd! You're fucking warm, wife. You're good with this big tits." He
murmured as he licked my nipple.
I moved as fast as I can and hardly push myself, moved up and down until I
met his length. Dumadaplis pa iyon kung minsan but I can still managed to push
it back from my femininity.
I saw how the sweat stream down from his face down to his body while he keep
showering me with his feather light kisses and lick my whole body.
"Oohhh-- Faster!"
"Yeah! Ohhhmmmm!" We scream as the room filled our moans and he murmured
some dirty things in my ears.
Nibbling my earlobe as I keep grinding and dancing on his top.
"F-fuck!" He groaned and he pushed me back to the sofa, hold my legs from
his waist and he was the one who ruthlessly moved in and out from me.
"Ohhhhhh..." Mabilis ang pag indayog nito at naramdaman ko ang panginginig
ng mga kalamnan ko, pumatak pa ang pawis nito sa mukha ko pero wala akong
pakialam, nanatiling nakatirik ang mata ko habang nakaawang ang bibig kong
nakakapit sa katawan niya at namimilipit ang mga paa ko sa sobrang sarap at
kakaibang sensayon na dulot niya.
He was faster, harder and further as he keep pushing himself to me and my
nails sink in to his chest, leaving scratches from it, he move faster and harder
even more and it is getting slow and faster and faster again and again.
"W-Will-- I-I'm c-cumming.."
"Yeah cum with me, wife." He said and he give few more thrust before I could
feel the hot liquid exploded inside me.
Nang hihina kong ibinagsak ang kamay ko at pilit na hinahabol ang hanging
nawala sa katawan ko.
That's really good--- no it's fucking great and I smiled at the thought of
being ravished of this man.
He crashed his lips to mine and I kissed him back with the same desire and
needs. He carry me with his strong arms, wrapped my arms around his neck, my
legs to his waist and without taking his length from me.
Naramdaman ko na lang ang pag tama ng likod ko sa malambot na kama at ang
unti unti ulit niyang pag galaw sa ibabaw.
"I'll make sure you'll get pregnant by this night."
He teasingly chewed my lip and I know this will be a long night for the two
of us.
---A/N: Tell me how is it because I'm literally drained. Hahah! It was the
longest BS I've ever made. Enjoy bbs!
HAPPY 35K Pervians! More love and papi to come! ♥
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 12
SAVANNAH
I smiled as the sunlight kissed my face, waking up in this morning with a
glee in my heart and a refreshing air to breathe is a perfect among my usual
days.
Napatagilid ako at kinapa ang katabi ko, naaalala ko pa rin iyong mga
nangyari at siyang dahilan ng bawat ngiti ngayon sa labi ko. Bahagya lang akong
naalimpungatan ng mapag tanto na tanging mga unan at kumot lang ang yakap ko.
Mabigat man ang mga mata ko ay pilit ko iyong iminulat at bahagya pa akong
na silaw sa liwanag.
"W-Will?" Sambit ko sa pangalan nito ng hindi ko ito makita sa higaan,
bumilis ang tibok ng puso ko at agad akong napa upo mula sa pagkakahiga.
Tatayo na sana ako para hanapin siya ng makita ko itong nakatayo sa harapan
ng malaking salamin kung saan ay tanaw ang buong lugar. Kita ko pa kung paano
tumatama sa katawan niya ang ilang sinag ng araw.
Ang sarap niyang kuhanan ng litrato sa parteng iyon, ang payapa niyang pag
masdan at bagay na bagay sa posisyon niya ang ilang sinag ng araw.
Kusang gumalaw ang mga labi ko habang hindi ko napigilan na hangaan siya. He
looks good at any view, hindi niya kailangan kumilos o mag salita, pumorma at
kung ano pa para lang ma-impress niya ang kahit na sino.
I like-- no, I actually love every parts of him, from the tip of his soft
hair up to his nail in his foot-- kahit siguro pag nag kakalyo skya mukhang
gwapo rin and from a simple gesture until his last movement is amazingly
beautiful.
He turned around and our eyes met, I smiled as he was seriously staring at
me.
"Good morning," Nakangiti kong bati sa kaniya and he nod as he sip a coffee
from a cup.
"Yeah, good morning. How's your sleep?"
He asked and walked towards a table. Nagsalin pa ito ng kape sa isang baso
bago lumapit at umupo sa gilid ng kama.
Hindi ko mapigilang mapangiti ng ubod ng tamis ng iaabot niya iyon sa akin.
Infairness, ang bait ata niya. Walang topak? o napagod? Ahihi. Napagod ko
siya.
"Good and uhmmm-- medyo masakit pa rin."
Inaamin ko, masakit pa ang pempem ko. Hindi ito sanay na makatikim ng jumbo
hakdog at umabot ng ilang rounds. Iyong tipong sulit ang ilang taon na walang
diligan dahil nalunod ito ng sobra kay Will, kulang na lang ay bumaha sa kwarto
niya kagabi pero naglalawa na kami.
Me gahd! Savannah, anong naglalawa ang iniisip mo?
Hindi ka ganiyan mag isip noon at lalong hindi rin kayo binabaha ni Logan.
Paano nga babaha kung isang wakwakan lang ang ginagawa namin ni Logan pero kay
Will? Parang kulang ang buong magdamag at hindi ako nagsasawa sa bawat halik at
pag galaw niya.
Ngayon nga lang ay gusto ko na ulit siyang sunggaban, halikan iyong malambot
at napakagaling niyang mga labi.
"Aray!" Reklamo ko at napasimangot na hinawakan ang nguso ko. Pinitik niya
iyon at nakangising tumayo.
"Akala ko ba masakit pa?"
"Oo sobrang sakit."
Masakit yung pag pitik niya sa nguso ko.
"Bakit lumalabi ka? Anong iniisip mo?"
"Labi mo." Diretso at proud kong sagot. Nahinto ito sa pag lalakad pero
hindi ko makita ang itsura niya dahil sa nakatalikod ito.
Ibinaba nito ang baso sa may lamesa at nakakaloko akong nginitian.
"Natututo ka na."
Inirapan ko siya at humigop sa mainit na kapeng inabot niya.

"Sabi mo maging straightforward ako. Oh ayan, ginagawa

ko na. Ikaw ang iniisip ko, iyang labi mo. Kung gaano kasarap at kagaling.
Happy?"
Ikinulong ko pa sa mga palad ko iyong baso at damang dama ko ang init nito.
Saktong sakto iyon para palamigin ang kamay kong giniginaw sa aircon.
"Better."
He said as he sat down on the chair and take another sip of his coffee.
Bahagya akong nalungkot dahil akala ko ay dito siya tatabi sa akin at tulad ng
dati, ang tipid niya pa rin sumagot sa akin.
Napayuko ako at pasimpleng humigop ng kape, pilit kong inaalis iyon sa isip
ko. Ano kung hindi siya tumabi sayo? Ano naman kung ang tip-"Do you have any plans
for today?"
Tanong ni Will at agad akong napatingin sa kaniya, hindi ito nakatingin sa
akin pero napangiti ako sa sinabi niya.
Is he asking me to hang out? OMG! Of course I have nothing to do. Iyong kay
Bruce tatawagan ko na lang siya, hindi naman siguro siya mawawala na lang na
parang isang bula diba? Pero kasi itong si Will, madalang pa sa pag patak ng
itim na regla ang pag aya niya sa akin.
"Wala. Naiinip na nga ako rito sa bahay."
Nag tataka lang din kasi rito sa buhay ni Elleria, para bang wala itong
trabaho. Ano siya pakainin lang ni Will? Aba, kung ako itong si Elleria, hahanap
ako ng trabaho o kaya mag a-apply akong personal bodyguard nitong si Will-- para
kakamutin ko ng shotgun at batuta ang makakating pempem ng mga babaeng lalapit
sa kaniya.
Likas kasi sa akin ang pagiging workaholic kaya nga sa akin ibinigay ng mga
magulang namin ang obligasyon na patakbuhin ang Imperial Bank, hindi ganun
kalaki ang kompanya namin dahil hanggang Asia lang IB unlike sa mga Del Valle na
buong mundo yata ay kilala sila.
"Good, pack your things. We'll leave at 10."
OMG! Is this for real? We're going out! We're going out!
Mariin kong kinagat ang ibabang labi ko para pigilan ang ngiti na kanina pa
gustong kumawala, my heart is deeply celebrating with so much happiness.
Napayuko ako at pakiwaring hindi excited na pinipisil ang baso at pasimpleng
kumakawag ang paa ko sa ilalim ng kumot.
"Wala ka bang trabaho ngayon?"
I tried to be calm as I can and hide the excitement in my heart. Ayoko
makita o mahalata niya na natutuwa ako, baka isipin ni Will ay masyado akong
marupok na nilalang kahit hindi, hindi talaga!
Hindi karupukan ang pagiging malandi-- este pagiging masaya.
"It's about work, Elleria." He said and he's still staring at his laptop,
busy with his own business but it doesn't matter as long as we're going out.
Kahit sa basurahan at kanal pa 'yan, sasama ako sa kaniya and besides,
magandang idea iyong sa trabaho niya kami pupunta, ibig sabihin makukumpara ko
na sa magaganda kong kuko ang mga hampaslupang lumalandi sa asawa ko.
"Ok," Pakiwaring wala akong interes at inubos ang kape ko pero lihim akong
napapangiti ng matamis sa kaniya.
"I'm gonna pack my things."
Patayo na sana ako pero agad akong natigilan at napangiwi.
Napalingon sa akin si Will at halatang nagtataka rin siya.
"What?" He asked and I frowned.
"I feel sick-- down there, it hurts."
Nahihiya kong sagot sa kaniya, parang hindi ko kayang tumayo. Bukod sa
masakit ang balakang ko, nanlalambot din ang tuhod ko at para bang na iwan doon
iyong hakdog ni Will sa pempem ko.

Naiiyak na ako pero narinig ko ang pag tawa ni Will kaya

inis ko itong binato ng unan.
"Anong nakakatawa? Kasalanan mo 'to!"
Bwisit na lalaki ito! Nagagawa pa niya akong tawanan, eh siya itong malandi
kagabi na para bang ngayon lang nakipag sex at ayaw mag pa awat.
Hindi siya natigil sa pag tawa pero bakit ganun? Naiinis ako dapat sa kaniya
kaso hindi iyon ang nararamdaman ko at tila ba napakagandang kanta ng mga
halakhak niya.
"No it's not my fault. Ikaw ang nag simula, tinapos ko lang."
Nakangisi siyang tumayo at lumapit sa direksyon ko, kinuha pa niya ang baso
mula sa kamay ko at inilapag iyon sa ibabaw ng maliit na drawer.
"H-Hoy! Tumigil ka na, 'di pa handa ang pempem ko para sa next round." Awat
ko rito. Aba! Hinila pa niya ang kumot na nakatabon sa katawan ko eh kita na nga
niyang hindi ako makatayo at nakalakad ng maayos.
"Tss! Ambisyosa." Tumalim ang tingin ko sa sinabi niya at mag rereklamo na
sana ako buhatin ako ni Will.
Nag init ang magkabila kong pisngi at malakas na kumabog ang dibdib ko.
Napakapit pa nga ako sa batok niya para hindi ako mahulog. Kalma, Savannah.
Si Godwill lang 'yan, hindi ka dapat kabahan, kinakabahan nga ba ako?
Bakit hindi naman ako natatakot? Sadya lang na mabilis iyong tibok ng puso
ko at tila gusto nung sumabog at tumalon.
Hindi ko tuloy maiwasang titigan ito at diretso ang tingin niya sa daan.
Shit! Bakit habang tumatagal mas guma-gwapo siya? Bakit ngayon ko lang napansin
na ang ganda ganda pala talaga ng mata niya.
"Huwag mo akong titigan, baka ma-inlove ka."
Seryosong sambit nito at doon lang ako natauhan.
"Ang hangin mo." Bwisit! Habang tumatagal mas dumadami iyong mood niya at
lalo akong nahihirapan na kumawala sa katauhan ni Elleria.
Hindi ka dapat mag enjoy sa sitwasyon. Huwag mong kalimutan na ikaw pa rin
si Savannah at hindi si Elleria. Si Savannah ka lang at hindi asawa ni Will.
Napailing pa ako hanggang sa maramdaman ko iyong maligamgam na tubig at uma
amoy ang isang scent na nakaka-relax at nakaka refresh.
It's a combination of floral but with a touch of sweet lemon. Bigla ko tuloy
na miss ang lemon. Meron pa kaya nun si Will? pero masarap din sa pakiramdam
iyong yelo. Ahihi.
"It will help you to relax your muscles. Kapag ok ka na, maligo ka na rin ng
diretso. I prepared everything you need."
Tuluyan niya na akong inilubog sa may bathtub at naramdaman ko pa ng itali
niya ang buhok ko, itinuro niya rin ang mga gamit at tuwalya na gagamitin ko.
Is that him? Is it him? I mean, did he really care? Hindi ko akalain na
marunong mag alaga ang isang Godwill Del Valle.
Wala sa sarili akong napapangiti at napatitig sa kaniya.
"Thanks." I sweetly smiled at him and he nods at me.
"If you need something just call me. Tatapusin ko lang ang trabaho ko."
"Hmmm!" Tumango pa ako sa kaniya at pinag masdan ko pa itong lumabas ng
banyo pero natigilan siya sa may pinto.
Mukhang may nakalimutan pa siyang sabihin at hindi ko na alam kung ano pa ba
ang gusto kong marinig sa isang Godwill Del Valle. As much I feel his care, it
is enough for me.
"By the way, I enjoy the night with you, wife."
He sincerely said but he didn't take a glance, time stopped for a moment and
the only thing I could hear is my heart that throbbing inside.

W-what did he say? He enjoy the night with me? And did
he really call me wife again? Hindi ba ako nabibingi?
OMG! Napatakip ako sa bibig ko para pigilan ang pag tili pero ang mga paa ko
ay kumakaway sa tubig at hindi ko mapigilan ang kiliting dumadaloy sa katawan
ko.
"He called me wife, he called me wife, he called me wife. Ahihihi. Lalala."
I softly hummed as he left the bathroom. Pinaglalaruan ko rin iyong tubig at
hindi ko mapigilang mag diwang sa sobrang tuwa. Hindi ko alam kung saang parte
ako natuwa sa sinabi niya pero iba iyong dating-- ang sarap at ang gaan sa
pakiramdam.
"He enjoyed the night with me. Lalalala."
It doesn't took me so long, mabilis na relax ang muscles ko kaya nakaligo na
rin agad ako. Mas excited akong lumabas ng banyo, wala si Will pero napangiti pa
rin ako ng makita ko sa kama ang mga damit ko.
Aba! Aba! Masyado atang gumagaling itong si attorney. Pempem ko lang nakain,
bumait na. Ahihi.
Isusuot ko na sa iyon ng makita ko pa ang isang letter.
Don't forget to wear your undies. -Will
Ang ganda ng sulat niya parang babae pero sa nakasulat talaga ako napangiti.
Eh kung hindi kaya ulit ako mag panty at bra? May mangyayari kaya ulit?
Parang bet ko iyong idea at wala na sana akong balak na isuot ulit iyon ng
makita kong may isa pang sulat.
Follow what was written on the first card or else, you can't walk for a
week. -Will
Napaismid ako sa nabasa ko, gusto ko sana kaso hindi pwede iyon dahil may
mga kailangan pa akong gawin sa darating na mga araw. Wala akong ibang naging
choice kung hindi mag panty at mag bra.
Mabilis ko lang na ayos ang sarili ko at nakapag empake na rin ako ng gamit.
Nagtataka lang ako kung bakit kailangan pa mag dala ng damit kung sa trabaho
lang kami pupunta.
Kibit balikat na lang akong lumabas ng kwarto at hinanap si Will.
Humahalimuyak ang mainit na chicken soup kaya mukhang alam ko na kung na saan
siya.
Nakangiti akong nag punta sa kusina at balak ko na sana siyang lapitan ng
marinig ko itong may kausap sa phone.
"Yeah, don't worry, Dad. We will get the position. I'm working for it-don't mind
it. Everything is under my control."
Ah, kausap niya pala ang Daddy namin.
Hinila ko ang bangko at umupo. Mukhang napansin na rin niya ang presensya
ko.
"I'll call you later."
"Saan tayo pupunta? Bakit kailangan ng damit?" Tanong ko at kumuha ng isang
piraso ng ubas at isinubo iyon.
"Beach."
Tipid niyang sagot at nanlaki ang mata ko.
"Talaga?"
"Do I need to repeat myself?"
"Tss! Sungit ah." Kulang yata ito sa kain kaya nag susungit na naman.
"Here, kumain ka at pagkatapos aalis na tayo."
Inilapag pa nito sa harapan ko ang umuusok na chicken soup bago siya
napatingin sa relo. Napangiti ako sa kaniya at umupo rin ito sa tapat ko.
"Ano pala iyong pwestong gustong makuha ni Dad?"
Curious kong tanong sa kaniya at natigil ito sa pag subo. Pansin ko lang
kasi na parang big deal sa kanila na makuha ang posisyong iyon. Sila ba ang mag
mamana lahat ng yaman ng Del Valle kung sakaling magkakaanak kami ng lalaki?
"Nothing just a simple position." He said as he take another sip from his
soup.
Minsan talaga may pagka malihim din itong si Will. Obvious na nga na tungkol
iyon sa mana at kompanya pero sinisikreto niya pa rin sa akin.
Halos sabay lang kaming natapos ni Will sa pagkain nang tumunog ang phone
ko. Napatingin ako roon at nakita ko ang pangalan ni Dr. Yoon.
Kinabahan ako bigla at hindi ko magawang mag angat ng tingin kay Will dahil
dama ko na ang mga mata nitong nakatitig sa tumutunog kong phone.
"Answer it."
"Hindi ito ganoon ka importante." Sagot ko agad sa kaniya at pinatay ang
tawag. Biglang nag bago ang timpla ng mga mata ni Will.
"Bakit mo pinatay?"
"W-wala, sa ayokong sagutin."
Fuck, Savannah! What a lame reason, you should think more acceptable than
this. Napaghahalata ka tuloy na may itinatago.
Kinakabahan akong napatingin kay Will pero nagtataka talaga ako na para bang
wala itong pake. Wala nga ba? Hindi ba siya nagulat na may ibang lalaki ang
tumawag sa akin? o kung bakit ko iyon pinatay?
Tumayo na ito at niligpit ang pinag kainan namin. Lumapit pa ako sa kaniya
at hindi malaman kung tama bang mag paliwanag ako-- pero ano namang ipapaliwanag
ko?
Anong sasabihin ko? Shit! Why I feel like I make a mistake and I need to
explain myself.
Ngayon, na realised ko iyong sinabi niya sa akin kagabi, madalas iyong mga
taong nag papaliwanag ng kusa ay iyong may mga tinatago at mag kasalanan.
Alam kong hindi ako dapat mag paliwanag dahil wala akong kasalanan pero iyon
ang nararamdaman ko-- guilty.
"W-Will--"
"Don't explain yourself, Elleria. I know you are surrounded by man and the
only thing that bond us is just a piece of paper."
I harshly bit my lower lip and I know-- there's nothing to explain. He knew
Elleria well but I'm not her and yes, I'm not Elleria and I don't need to feel
guilty because there's nothing bind us as well but what the hell! I can't help
myself.
He came closer and lift my chin with his fingers and our eyes met. I
couldn't read what's running in his head but one thing I'm sure-"Your job is to
give me a son and make sure it is mine or else-- you'll walk
back to the four corners of a dark room and hold tight with a rusty grills. Do
you want it, wife?"
He was intently staring at me, warned me like he knew me as someone and not
as his wife, Elleria.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 13
SAVANNAH
I wear a white off shoulder flounce bandeau at top with high waist bikini
bottom, emphasizing my curves.
Halos lahat ng madaanan ko ay napapalingon sa akin at hindi ako nahihiya na
i-rampa ang katawan ko. Kahit noon pa man, ito lang ang kaya kong ipagmalaki
bilang si Savannah, makinis ako at kahit may isa na akong anak, hindi iyon
halata.
Nilasap ko pa ang sariwang hangin at dinig ko kung gaano kalakas ang pag
hampas ng alon.
This is it! I really love this kind of place. Mahilig talaga ako sa ganitong
mga outing kaya nga ang saya ko nung sabihin ni Will na sa beach kami pupunta.
"Elleria!" Natigilan ako sa pag lalakad ng marinig ko ang pag tawag sa
pangalan ko. Nakita ko pang kumaway sa akin si Fred. Siya iyong sumalubong sa
amin ni Will ng makarating kami rito at kung tama ako ng pagkakaalala, isa rin
siyang abogado at kasama ni Godwill sa may law firm.
Nakangiti akong nag lakad papunta sa isang kubo at doon ko nadatnan iyong
mga kasama namin ni Will pero bakit wala siya?
"Wow! Ang sexy mo ate Elleria."
Sabi ni Gigi, assistant nila sa firm at pinakabata sa kanila.
"Thanks. Nasaan si Godwill?" Tanong ko sa kanila at sabay sabay silang
ngumuso sa likuran ko.
Napalingon ako at nakita ko si Will na may kausap sa cellphone niya.
"Akala ko ba mag c-celebrate kayo? Bakit trabaho pa rin ang ginagawa niya?"
Tanong ko sa kanila at inabutan ako ni Glen ng paper plate. Nabanggit nila
sa akin kanina na treat pala ng isang kliyente nila ang outing ngayon.
Pulitiko iyon kaya galante at siyempre, absuwelto ito kaya nag pa outing. Oh
diba, bigatin ang mga kliyente ni Will.
"Workaholic talaga 'yang si Attorney."
Natatawang sabi ni Fred.
"Haha. Kaya nga hanggang ngayon single pa rin." Dagdag ni Chariz.
Hindi nga pala nila alam na kasal ni si Will sa akin-- este kay Elleria.
"Hinihintay pa kasi ako ni attorney D."
Kinikilig namang singit ni Gigi na kinasimangot ko sa kaniya at muntikan ko
ng ihampas sa ulo niya ang paper plate.
"Ang bata mo pa kaya huwag kang malandi."
Diretso kong singhal sa kaniya at nag tawanan ang iba habang humahaba ang
nguso nitong si Gigi.
"Makikita niyo, ika-crush back din ako ni attorney D."
Nakangusong untag ni Gigi at tinawanan lang siya ng mga kasama namin.
Crush niya si Godwill at obvious iyon dahil pag dating pa lang namin dito ay
para na siyang linta kung maka dikit kay Will, gusto ko na nga siyang lunurin sa
dagat at sampalin sa gigil ko.
Hindi ko lang magawa dahil ang pakilala sa akin ni Will sa kanila ay isang
kakilala lang. OO, KAKILALA lang, hindi man lang niya sinabi na friends kami o
kaya kahit GF man lang.
Nasaan ang hustisya roon diba? Itinanggi niya na nga ako bilang asawa tapos
sasabihin niya she was just someone I knew.
Nanggigil talaga ako sa kaniya.
"Sigurado ako, si police captain Cruz na naman ang kausap niya." Ani ni Fred
habang kumukuha ng isda at ako itong kumuha ng barbecue.
"Hanggang ngayon ba hindi pa rin close ang kaso na 'yun?"

Tanong ni Chariz.
Ok, outing ba talaga ang pinunta nila dito? Akala ko ba si Will lang ang
workaholic pero bakit pati sila puro trabaho pa rin ang na sa isip at
pinaguusapan.
"Shhhh.. Huwag kayong magulo may bata."
Singit ni Glen at sabay sabay pa silang napatingin kay Gigi na kulang na
lang ay literal na pumupuso ang mata habang nakatitig kay Will.
Hindi ko tuloy napigilan na kurutin ang tagiliran niya.
"Tigilan mo kakatingin sa kaniya kung ayaw mong tuhugin ko 'yang mata mo."
Pinandilatan ko ito at kulang na lang ay tusukin ko ang mata niya ng
barbecue stick.
"Hindi ka niya girlfriend kaya bakit mo 'ko binabawalan?"
Mataray nitong sabi at tumayo, lumipat pa siya sa tabi ni Glen at doon nag
simulang kumain.
"Aba!"
"Haha. Pasensya ka na Elleria kay Gigi. Super crush niya kasi si attorney."
Pigil sa akin ni Chariz at mas nag iinit lang iyong tainga ko. Hindi ko yata
matatanggap na ka-trabaho ni Will itong si Gigi.
Given na siya ang pinakabata at mukhang hindi siya papatulan ni Will pero
nakakainis lang isipin na may isang babae ang buntot ng buntot sa kaniya.
"What's with her ba? Bakit ba may undergrad kayong kasama sa law firm?"
College student lang si Gigi pero kita niyo, na sa law firm siya ni Will.
"Ah si attorney ang kumuha sa kaniya, si attorney din ang nag papa aral kay
Gigi."
Dagdag ulit ni Chariz na kina taas ng dugo ko sa ulo.
"Seriously!?"
"Yeah," Lumapit pa sa akin si Chariz habang nanatili ang tingin niya kay
Gigi. Busy iyon sa pag kain niya at pakiki pag kwentuhan kay Glen.
"Wala na kasing pamilya 'yang si Gigi."
"So reason ba yun para pag aralin niya si Gigi?"
Duh! Ang bait naman yata masyado ni Godwill o baka may iba siyang agenda kay
Gigi. Iyong pag nakapag tapos na ito, sisingilin niya si Gigi at dahil walang
pambayad, ibibigay na lang niya ang katawan at buong pagkababae niya kay Will.
OMG! It can't be! Hindi ako papayag na may ibang babae siyang hahalikan o
kaya ikakama.
"Siguro, kaibigan kasi ni attorney ang ate ni Gigi."
"Akala ko ba wala ng pamilya?"
Naguguluhan kong tanong kay Chariz.
"Wala na, sampong taon na kasing missing ang ate ni Gigi. Iyon ang kaso na
hanggang ngayon, hindi ma resolba ni attorney."
Kibit balikat na sagot ni Chariz at nakita ko pa kung paano siya sikuhin ni
Fred.
"Daldal mo talaga, Chariz. Mamaya marinig ka ni Gigi. Iiyak na naman yun."
Napalingon tuloy ako kay Gigi at iyong inis ko sa kaniya kanina ay na wala
bigla. I feel sorry for her lost, mahirap ang mabuhay ng mag isa at ramdam ko
iyon.
Sigurado na kaya rin siya nag abogado ay para mahanap ang hustisya sa ate
niya.
Naalala ko tuloy bigla iyong totoo kong dahilan kung bakit nandito ako. Nag
hahanap ako ng hustisya para sa amin pero masyado akong nalilibang sa masarap na
buhay ni Elleria.
"Ano ba 'yang suot mo?"
Napapitlag ako sa gulat ng marinig ang baritonong boses ni Will at ipinatong
pa niya sa akin ang isang tuwalya.

Napansin ko rin ang pag talim ng mga mata niya pero

hindi iyon sa akin nakatingin. Sinundan ko ng tingin iyong tinitignan niya at
sabay pang nag iwas ng tingin si Fred at Glen sa akin.
"Diba obvious two-piece." Inirapan ko pa siya pero hindi ako nito pinansin.
"Maligo na kayo roon."
Utos niya sa mga kasama namin at nag tatalon pa si Gigi at Chariz palabas ng
kubo.
"Swimming!"
"Yooooohooo! Tara na Glen at Fred!"
Aya ni Chariz sa dalawa pero nanatili itong naka upo at kumakain.
"Mamaya na kami, hindi pa kami tapos kumain."
Sagot ni Fred pero agad din niyang binitiwan ang plato at ganon din si Glen.
"A-ah eto na kami."
"Tara na, bilisan mo."
Nagtataka ako kung bakit parang natataranta silang dalawa at nag uunahan pa
sa pag labas sa kubo. Napalingon tuloy ako kay Will na maitim at mag didilim ang
mga mata at walang ganang ibinaba ang plato sa lamesa.
"Bumalik ka sa kwarto at mag palit."
Kunot noo ko siyang tinignan bago inismiran at sinadya kong hawiin ang buhok
ko sa harapan niya.
"Ayoko nga!"
Buong tapang kong sagot sa kaniya at inabot iyong baso para uminom ng tubig.
Maliligo na lang din ako kesa masira ang araw ko sa kasungitan niya. Wala na
nga kaming naging imikan sa buong biyahe at kulang na lang ay atakihin ako sa
nerbyos kakaisip kung may alam na ba siya na hindi ako si Elleria tapos ano?
Susungitan niya pa ako ng dahil lang sa suot ko?
Tumayo na ako at inalis ang tuwalya na nilagay niya sa akin. Tumayo pa ako
sa harapan niya at mapang akit na hinawi ang buhok ko.
"You can't force me to change, Will."
Mapang asar kong singhal sa kaniya at sinadya kong iharap ang pisngi ng
pwetan ko sa kaniya at pakendeng kendeng na nag lakad.
Napansin ko pang nag tagis ang bagang niya at inis ang mga mata nito,
namimilog ang kamao at halatang napipikon.
Oh I like to see him that way! Naiinis at napipikon dahil hindi niya ako
kayang pasunurin.
"Enjoy your food, mag s-swimming lang ako. Bye attorney."
Sabay hagikgik ko at palabas na sana ako ng kubo ng mabilis niyang hawakan
ang pulso ko.
Nagulat pa ako dahil mabilis na bumagsak ang likod ko sa may lamesa.
Kinakabahan akong napatingin kay Will at nakangisi niya lang hinila ang suot
kong bikini hanggang sa tuhod.
Napalingon pa ako sa paligid pero mukhang wala namang ibang tao dahil itong
oras na ito ang kasarapan para maligo.
"I'm done with my foods, wife. It's time for my dessert." He said and I
closed my eyes as I felt his finger slowly touched my femininity.
"O-Oh Will.." Mahina kong ungol at naramdaman kong nabuhay agad ang kiliti
at kuryente sa katawan ko.
Wala rin ako sa sariling napakagat sa ibabang labi. Itinukod ko ang mag
kabilang siko sa may lamesa habang mas ibinuka nito ang mga hita ko pero
nanatili iyong nakapatong sa lamesa.
Mahigpit ang hawak niya sa dalawa kong tuhod at hindi ko napigilan ang
mapatingala ng maramdaman ko ang malambot nitong labi sa pagkababae ko.
Marahan niya iyong hinalikan at nag taas baba ang dibdib ko sa sobrang bigat
ng pag hinga.

"W-Will.." Mahina kong ungol.

His lips slowly traced my folds and nibbled my skin as he gently caress my
legs going up to my belly, push it and it triggered my needs.
"Oh Will-- Please eat me."
I begged as he rubbed my clit with his thumb and he licked my folds down to
my hole, making his way inside.
"Oh--" Mabilis kong tinakpan ang bibig ko ng maramdaman kong ipasok ni Will
ang dila niya sa loob ng pagkababae ko. Mabilis kong ipinulupot ang mga hita ko
sa leeg niya at mas itinulak siya sa akin.
Napaawang ang bibig ko ng unti unting gumalaw ang dila ni Will sa loob. I
could feel how his tongue making circles inside my femininity as he continuously
rubbing my clit.
"Ohhh-" I groaned in pleasure and his hands snaked up to my breast, cupping
it and about to pull my ruffle off shoulder-"Attorney D."
"Shit!"
"Fuck!"
Sabay naming angil dalawa at mabilis niya akong hinila pababa ng lamesa,
gusto ko sanang mag reklamo ng bawiin niya ang dila sa pagkababae ko pero ayoko
namang maabutan kami ng iba sa ganoong sitwasyon.
Ibinalot niya sa akin ang tuwalya at ako itong pasimpleng isinuot ang bikini
ko.
"Y-Yeah? Do you need something?" Tanong ni Will kay Gigi ng makapasok ito sa
kubo.
Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis. Matatawa dahil pulang pula ang
mukha ni Will at halata sa mukha niya ang pagka bitin.
So kung bitin siya? Paano pa kaya ako? Nakapasok na yung dila-- ayun na,
nandun na ako sa part na nag liliyab tapos biglang darating si Gigi para
istorbohin kami.
Sakit sa puson at sobrang sama ng loob ng pempem ko sa nangyari.
"May nag hahanap daw po sa inyo sabi nung bellboy."
"Sa akin?"
Nagtataka ring tanong ni Will at tumango si Gigi sa kaniya.
"Ok sige pupunta ako."
Tumango si Will kay Gigi at tumakbo na ito pabalik sa mga naliligo, na iwan
ulit kami ni Godwill at nakita ko pa kung paano niya inis na sinabunutan ang
sarili.
"So?"
Pakiwaring wala akong alam na parehas kaming na bitin at ako itong umaasa na
sana ituloy niya ang na udlot na pagkain ng dessert.
Makakapag hintay naman siguro iyong nag hahanap sa kaniya diba? Isa pa, sino
ba iyong mag hahanap kay Will sa oras na 'to? Wala sila sa trabaho, na sa
bakasyon sila.
Ano 'yun? May mag lalakad na korte papunta sa beach? Kainis!
"Mag palit ka. Ayoko na pag balik ko ganiyan pa rin ang suot mo."
Nanlaki ang mata ko sa gulat ng tumayo na siya at uminom pa ng tubig.
"Teka, hindi na natin itutuloy?"
Shit! Matitiis niya ba maging tigang ako? Haler! Pinasok na eh, nakapasok
na! Hindi niya ba alam iyong feeling na bigla na lang binawi iyong nakapasok na?
He stared back at me as I frowned at him due to my frustrations. He gently
caressed my cheeks and grinned at me.
"Later, wife."
He hold my hand, guided me to stood up, wrapped his arms around my waist as
he was protecting me from the eyes of the others and my heart gone wild as we
walk back to my room.

Kinakabahan ako sa mga ginagawa ni Will, wala siyang

sinasabi pero ang mga ginagawa niya sapat na para mawala ako sa tamang pag
iisip.
"See you later."
And yes, we have separate rooms at iyon talaga ang isa sa kina iinis ko.
Sana isang room na lang para mag kasama kami at para siguradong wakwakan
kami buong mag damag.
Simangot pa rin akong napatingin sa kaniya kahit pa nag wawala na ang puso
ko sa hindi ko malamang dahilan at hindi ko talaga matanggap na binitin niya ako
ngayon.
"Sige na mag palit ka na and please-- don't wear that two-piece again,
masyadong malas."
Nakakaloko nitong sabi at ako itong hindi nakapag pigil na hilahin siya,
mariin ko itong siniil ng halik at tinugon niya iyon, gumalaw ang labi niya at
niyakap ko ang leeg nito pero agad din siyang bumitiw at kagat pa niyang hinila
ang labi ko.
"Mamaya mo na lang kaya siya puntahan, ako muna unahin mo."
I sounds desperate but damn! Who wouldn't be? He caught me down there and in
just a blink of an eye it makes him stopped.
He smirked at me and I unconsciously bit my lower lip as he lean closer and
nibble my earlobe.
"Pag tulog na sila pumunta ka sa kwarto ko. Doon tayo mag dessert."
He playfully licked my ear and I smiled at him.
"Promise?"
"Yeah, go on and just changed."
Nakangiti akong tumango sa kaniya at pinag masdan ko pa siyang nag lakad
palayo.
Ahihi! Mamaya kami mag de-dessert kaya dapat marami akong energy. Sige na,
hindi na ako na iinis kasi itutulou naman namin iyon, sa ngayon mag papalit muna
ako ng damit.
Na curious lang ako bigla sa kung sino kaya ang mag hahanap kay Will sa
ganitong pagkakataon?
Hindi ko napigilang mag punta sa lobby. Nag palinga linga pa ako para
hanapin si Will at iyong nag hahanap sa kaniya kaso wala sila.
Kinakabahan ako, bakit feeling ko may hindi magandang mangyayari?
Napatingin ako sa phone ko at ngayon ko lang napansin na marami na pa lang
missed call si Dr. Yoon.
Hindi kaya may emergency? Hindi siya tatawag sa akin kung hindi importante.
I called him back at nakakailang ring pa lang ng sagutin niya iyon.
"Hello,"
"Savannah, where the hell are you? Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?"
"I'm in--"
Bigla akong natigilan sa paglalakad at tila nalunok ko ang sarili kong dila
ng makita ang isang babae.
Para akong nakaharap sa salamin pero iba ang paraan ng pag kilos niya sa
akin.
Ibang iba.
Iyong paraan ng pag galaw ng mga mata niya ay iba sa paraan kung paano ako
umirap, ang mga labi niya na katulad ng akin ay sobrang pula dahil sa matingkad
nitong lipstick, ibang iba rin ang paraan ng pag tayo niya. Halata ang pagiging
sopistikada sa bawat kilos ng isang Elleria.
"Savannah,"
Natauhan lang ako ng muli kong marinig ang boses ni Dr. Yoon sa kabilang
linya pero mas nanaig sa akin iyong kaba at takot na baka makita ako ng totoong
Elleria.
Totoo, nandito siya ngayon at ilang hakbang lang ang layo niya sa akin. Kusa
akong napa atras at tila slow motion itong napalingon sa direksyon ko. Mabilis
akong tumalikod at napahawak sa dibdib ko.
Hindi niya ako nakita diba? Hindi naman diba?
Nag mamadali akong lumabas ng resort at hindi malaman kung saan ako pupunta.
Ang mas mahalaga ay makalayo ako ngayon, kailangan kong makaalis agad sa
lugar na ito.
Hindi ako pwedeng makita ni Elleria, hindi niya pwedeng malaman na ginagamit
ko ang mukha niya.
Takbo lang ako ng takbo, hindi ko alam kung saan ako dinadala ng paa ko
hanggang sa may mabunggo ako at muntikan pa ako mapa upo sa sahig, nahawakan
niya lang ang bewang ko at nag angat ng tingin sa kung sino man iyon.
"D-Dr. Yoon."
"Savannah," Nakahinga ako ng maluwag ng makita ko si Dr. Yoon at mabilis
nitong isinuot sa ulo ko ang isang cap.
"Let's go, this place is not safe for you."
He said and I nod at him. Hindi na ako nag reklamo at sumama ako sa kaniya
habang pilit niya akong itinatago sa kung sino man hanggang sa makarating kami
sa loob ng sasakyan niya.
Nanginginig ang kamay ko pati na rin ang katawan ko sa sobrang kaba.
"N-Nakita ko siya.. N-nandito siya."
Hindi ko napigilan sabihin iyon kay Dr. Yoon ay kinuha niya ang kamay ko.
Inilagay doon ang gamot at walang sabi ko iyong ininom, inabutan niya pa ako ng
tubig pero hindi ko magawang kumalma at nanlalaki ang mata kong napatingin sa
kaniya.
"Nakita ko si Elleria, n-nandito siya. N-nandito si---"
"Sssshhh....Calm down, Savannah. Everything will be fine."
"H-Hindi, hindi nakita ko talaga siya."
"I know, I know she's here."
Kalmadong sabi ni Dr. Yoon at nakita ko pang hawak nito ang isang syringe at
ang isang bote ng gamot.
"And that's the reason why I called you for so long but you didn't answer my
calls."
Naiiling ako sa kaniya, hindi ko alam na iyon ang dahilan ng pag tawag niya.
Masyado akong nalibang sa presensya ni Godw-"Si Godwill, kailangan ko siyang
makausap. I need to see him and I need to
explain my side. Baka mag kita sila ng totoong Elleria, hindi niya dapat malaman
na peke lang ako, hindi siya dapat makahalata. Pupuntahan ko--"
Natigilan ako sa pag sasalita ng maramdaman kong may itinurok sa leeg ko si
Dr. Yoon.
Napatingin ako sa kaniya, bahagya akong nakaramdam ng pagkahilo at tila
inaantok din ako.
"A-anong nangyayari?"
"You need to calm down, Savannah. Masyado ka ng nag p-panic. Don't worry,
pampatulog lang 'yan."
I shook my head to him but I lost my strength as my eyes become heavy and
can't help but to close my eyes and fall asleep.
--A/N:
Hello bbs! I apologise for late ups in UNWANTED. Lately kasi inaatake na ako
ng allergy ko maybe because of my cats o sa alikabok, feeling yayamanin iyong
katawan ko, dakila naman akong hampas lupa. Hahaha. so ayun, ligo ako sa gamot
kaya medyo sabog ako talaga nitong mga nakaraan di lang halata kasi active na
active lola niyo but don't worry, tuloy pa rin ang UD sa Unwanted.
Love you Pervians and keep safe always specially those under GCQ kasi kami
ECQ pa rin haha.
Love, Ash ♥
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 14
GODWILL
She sexily sat on a couch, crossed her legs in a way she used to do--
exposing her legs until it exposed her black VS.
She flip her hair as if she was the most beautiful woman in the whole world
and that thought makes herself proud and confident in everything.
"Let's get into the business, Elleria. Money or papers?"
I asked directly at her eyes and she fake a laughed while covering her
mouth, trying to be decent but not on her own way. She seductively flipped her
legs from one side to another and I know exactly what she was doing-- exposing
her legs and willfully open it for me is her way to seduced me but I'm not
interested with her.
"Well, you never changed my dear Will. Aren't you happy to see me again?
Hindi mo man lang ba ako kakamustahin?"
I lazily lay my back to the backrest and crossed my legs as I never break
our eye contact and she's devilishly grinning at me.
"Don't play games with me, Elleria. You don't want me to be rude, right?"
Diretso ang tingin ko sa mata ni Elleria at iyong paraan na pag tingin niya
sa akin ay alam ko na agad kung anong dahilan niya.
Muli itong pilit na tumawa at pakiwari pang na luluha, naka pilantik din ang
mga daliri niyang pinunasan ang gilid ng mata kahit wala iyong luha.
"Oh yeah, don't be mad at me my dear."
She smirked at me but it won't take too long as her eyes turned seriously.
"So how's the paper? Kailan mo matatapos ang pinapagawa ko sayo?"
"Two years from now."
I said and she gritted her teeth, stood up impatiently and stomped her feet
like a child.
"Two fucking years!? Akala ko ba magaling kang abogado? Bakit ito lang hindi
mo pa maayos!?"
Gigil niyang singhal sa akin at tinatamad akong makipag usap sa kaniya.
Bobo ang isang ito kaya kahit anong paliwanag ang gawin ko, hindi niya iyon
maiintindihan.
"Would you just relax and enjoy your miserable life, Elleria."
"How would I? I'm tired of this, Will! Do something, bakit hindi mo gamitin
iyang tatay mong judge para ma aprubahan na agad ang mga papel."
Napahilot ako sa sintido ko at inis siyang tinignan. Ayoko sa lahat ay
binabanggit ang tungkol sa kanila-- they shouldn't get into this because it is
my trouble at ayoko na mapahamak ang mga kapatid ko ng dahil sa akin. Isa pa
wala siyang karapatan para sigawan ako.
Kung hindi ko lang talaga gustong marinig ang isang bagay sa bibig ni
Elleria ay hinding hindi ko siya pag t-tiyagaan na kausapin.
"Gumawa ka ng paraan Godwill. I need the Imperial Bank in my name within
this year or else--"
Yes, here we go again. Kating kati na naman ang kamay nitong si Elleria na
mapasakamay ang Imperial Bank na pag mamay ari ni Savannah Imperial.
She wants the IB for herself dahil simula ng maikasal kami ay wala ng naiwan
na ari-arian ang pamilya niya at na ilipat lahat iyon sa pangalan ng mga Del
Valle.

That's one of the code written in Del Valle's code at

kahit magkaroon kami ng annulment, wala pa rin siyang makukuha kaya ginagamit
niya ang nalaman niyang sikreto ng pamilya ko para makuha niya ang gusto niya.
And for Elleria she can't live without money, she's a materialistic woman
that every steps of her is a waste for her vices and luxury.
"Sabay tayong babagsak at sasabihin ko sa lahat ng Del Valle na isa kang
sampid sa pamilya nila."
Naikuyumos ko ang kamao ko at pilit na pinigilan ang sarili na sumabog sa
inis.
Hindi pwedeng malaman ng buong Del Valle na hindi ako anak ni Dad dahil
kapalit nun ay ang buhay naming lahat-- kasama si Troy, Raine pati ang mga
kapatid ko and I know Del Valle can do anything, they are capable of everything.
They can kill everyone who will take against on the Del Valle's code. Kaya
ganun na lang kami ka pursigido ni Dad na makuha ang posisyon ni señor para
matigil na ang sumpa sa pamilya namin.
And she's not afraid to unfold the truth because it will save her life once
she was the one who told it to señor-- who is eager to take down my roots-- my
grandparents.
"Do you want it? Mamatay kayong lahat."
Nakangisi niyang sabi at sa pagkakataong iyon ay hindi ko na pigilang tumayo
at mabilis na ikinulong ang leeg nito sa kamao ko.
Halos lumabas ang dila niya at mahigpit ang hawak nito sa kamay ko na pilit
niyang inaalis pero mas hinigpitan ko ang pag sakal ko sa kaniya habang matalim
ang mga mata kong nakatitig dito.
"Subukan mo lang at ikaw ang uunahin ko."
"I-If I d-die in your hands, y-you will lost your profession-- your D-dad
wouldn't win the position and everyone of you will die!"
She evilly laughed at me and I have no choice but to let her go. Napa ubo pa
itong tumatawa habang naka upo sa sahig at pilit na binabawi ang hanging nawala
sa katawan niya.
Gustong gusto ko siyang saktan ng higit pa sa pag sakal lang pero alam ko na
kulang iyon at hindi sapat ang kamatayan para pag bayaran niya lahat ng
kawalanghiyaan niya.
"You can't kill me. Haha!"
Natatawa nitong sabi at namilog ang kamao ko sa galit.
"Dahil hindi ako mamatay tao katulad mo."
Pasalamat siya at hindi ko kayang pumatay ng tao dahil kung kaya ko lang una
siya sa listahan ko. Kinamumuhian ko ng sobra ang isang Elleria Andrada, she's
the worst woman I've met in my entire life.
"Oh, are you still accusing me for what happened to your long lost love?"
Mapang inis akong sinalubong ng mga mata ni Elleria, pilit siyang tumayo at
pinagpag ang suot niyang damit.
Taas noo ako nitong hinarap at maharot niyang hinawakan ang collar ng suot
kong damit.
"My bad, Will. Hindi ko akalain na hanggang ngayon, ako pa rin ang pinag
bibintangan mo sa pagkawala ni Gia."
Ngumisi siyang hinaplos ang mukha ko pero agad ko iyong tinabig. Napatingin
pa siya sa kamay niya at bakas sa mukha nito na hindi niya pa rin matanggap na
hanggang ngayon ay kinasusuklaman ko siya.

Kahit kailan hindi ko matatanggap ang isang Elleria sa

buhay ko.
Napangisi siya pero bakas ang pait sa mga mata ni Elleria.
"It's your fault, Will at habang buhay dadalhin ng konsensya mo ang
pagkawala ni Gia. Ikaw ang dahilan kung bakit sampong taon na siyang nawawala at
kahit kailan hindi mo na ulit siya makikita pa!"
Galit nitong sigaw sa akin pero kita ko kung paano nanubig ang mga mata niya
sa magkahalong sakit at galit.
"Ako itong dapat na minahal mo, Will. Hindi si Gia at kung ano ako ngayon
dahil iyon sayo! Dahil iyon sa pambabaliwala mo sa akin! For making feel
unwanted even all I want is you!"
Mariin nitong sigaw sa mukha ko pero hindi ako nasasaktan na makita siyang
nadudurog sa sakit.
Noon pa man, ganiyan na siya, gusto niya na sa kaniya lang ang atensyon ng
mga taong nakapaligid sa kaniya and she want me for herself alone but I don't
even like her ever since before dahil sa kasamaan ng ugali niya. She fight with
everyone, her possessiveness that hurt everyone that surround us.
And my closeness to our childhood friend, Gia-- lead her to hate her so
much. Sabay sabay kaming lumaki at alam niya na pantay ang trato ko sa kanila
but she's eaten by her greediness and jealousy kaya sigurado ako na may
kinalaman siya sa biglaang pag kawala ni Gia.
That scar she had near her belly, I know it was the scar left after that
incident but she keep denying it and Gia is still missing, na kahit sana bangkay
man lang niya ay makita ko para mabigyan ko ito ng maayos na libing. Hustisya
rin ang hiling ni Gigi para sa ate niya at ganoon din ang gusto ko para kay Gia.
"Hindi ako ang sumira sa buhay mo, Elleria. Ikaw, kaya huwag mo akong gawing
dahilan sa kung sino ka ngayon."
Marahas kong tinabig muli ang kamay niya na kinapait ng ngiti nito. Diretso
ang mga tingin niya sa akin at bakas doon ang magkahalong inis, galit at sakit.
"At kahit kailan hindi ko magugustuhan ang isang Elleria-- dahil na iisip ko
pa lang na hahawakan kita, nandidiri na 'ko."
Hindi na ako na gulat ng mabilis na lumipad sa pisngi ko ang kamay ni
Elleria kasabay nun ay ang pag patak ng luha sa mga mata niya habang pinapakita
pa rin niya sa akin kung gaano siya katapang at katatag kahit pa sa likod ng mga
mata niya ay ang pagkadurog.
"I don't need your love anymore, Will. I already found it to someone and he
makes me feel loved and wanted..."
"..the thing you can't give to someone. Admit it, you don't have a romantic
love for anyone and you will die alone and dark."
She bitterly smiled at me as she ruthlessly wipe her tears. She hates me so
much and I do, I hate her for being irrational and childish with her decision
that brought her into a wrong way.
I tried my best to guide her, protect her, loved her and explained that I
can't like her the way she want me to do but she didn't listen and refused our
friendship, rebel against me, to her family and ruined her life as she think it
will be the way to win my love and sympathy but it doesn't and she hurt most of
people I loved and push them away from me-- that's the reason why I haven't
anyone on my side except from my family and to my co-workers, it is because of
her stubbornness, greediness and her bitchy attitude.

She's a total mess.

"All I want now is the Imperial Bank and after that I'll set you free with
your secrets."
She said as she unzipped her dress and let it fall in the ground to exposed
her body. She didn't hesitate to unhook her bra and threw it to me.
"See, what you've missed, Will."
Mapang akit siyang lumapit sa akin at kita ko pa kung paano niya hawakan ang
sariling dibdib.
"Sigurado ka ba talaga na ayaw mo pa rin sa akin." Nakangisi nitong sabi
habang hinila na niya pababa ang suot na underwear.
I don't feel anything from her and it doesn't make me burned with desire.
She was like a sister for me and I couldn't find any interest to fuck up with
her nor to kissed her.
Hanggang sa mawala na iyong pag mamahal ko sa kaniya bilang kapatid at
napalitan iyon ng galit at inis ng mawala ng tuluyan si Gia.
"Get dress, Elleria. You looked desperate."
I said and she mocked at me hopelessly.
"Bakla ka ba?" She asked desperately and I laughed at the thought.
Me? Gay? That's stupid. She never have me in her bed that's why she's
accusing me as a gay.
Yeah, I never slept with Elleria because it will give her hope. Obsessed si
Elleria sa akin simula pa noong mga bata kami at pag pinatulan ko ang gusto niya
siguradong magiging daan lang iyon para hindi niya ako tigilan. She will assumed
that I can like her back even I'm not.
"Hindi ka pa ba aalis? o gusto mo ihatid na kita palabas ng resort?"
Siya pala iyong sinasabi ng bellboy na nag hahanap sa akin and yeah, I
wasn't surprised to see her. Nakita kong ubos na ang laman ng bank account niya,
she's here for money.
Inis nitong dinampot ang mga damit niya at isinuot iyon.
"I need money, mag transfer ka ng pera sa account ko."
Tumango ako sa kaniya at dinampot ang phone ko. I transferred money from her
account and show it to her.
"Happy?"
I asked and she sweetly smiled at me.
"Great! Madali ka pa rin kausap."
Madali pa rin akong kausap para lang umalis na siya sa paningin ko. Naasiwa
akong makita siya at hindi ko matagalan na makasama ang isang Elleria.
"Ah, by the way... I'll make a gentle follow up in IB so expect that we will
see each other most of the time my dear."
Dinampot niya ang bag nito at tumingkayad pa para sana halikan ako ng
mabilis kong iniiwas ang sarili ko, mapait itong ngumiti at bumitiw sa akin.
"See you around my dear. I'm gonna meet my friends. Ooops! you don't have
one nga pala." then she laughed crazily as she left the room.
Napapikit ako ng mariin at inis na sinuntok ang pader.
Damn you, Elleria! Wait until I can get rid of you. Konting oras pa ang
kailangan ko--- I'm sure she's fallin' into my hands and if it happened, I can
control everything and I'll never need the real Elleria to save my life because
I have her-- I have Savannah Imperial for my own needs and used.
--A/N:
Parang ang dami ko yatang na sabi sa POV ni attorney. hahaha. Sana wala
akong na-spoil. Asdfghjkl! Haha!
Let me acknowledged some of my readers thru their FB names muna.. Next
dedication is with username na huhu. Pasensya na sa mga ito, dahil 'di ko alam
ang mga WP username niyo.
🌻Ana Liza Lacsamana
🌻Edzel Lacsamana
🌻Glaiza Lacsamana Layosa
🌻Liezl Lacsamana
🌻Maria Tanya Agasa Divina
🌻Zarene Gray
🌻Zsani Marie
🌻Niña Caaya
🌻FY RD
🌻ZA RI
🌻Yasmin Zuño de Torres
🌻Cristelyn Barcoso-Laurente
🌻Mars Bardon
🌻 Rochelle Dela Cruz Lee
🌻Mary Joy Panis
🌻Kurisurin Joi
🌻SILENT READERS (siyempre kasama kayo kasi 'di ko kayo ma-mention but
always thankful with your support)
P.S.
No tampururuts Pervians if I didn't mentioned you, huhu. Kasi phone lang ang
lagi kong gamit but yun nga, I'm always thankful with everyone for everything.
Enjoy!
-Love, Ash
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 15
SAVANNAH
I chewed my lower lip and hold tight with my cup of coffee as Dr.Yoon calmly
talking with me. He said that I shouldn't be like that or these but every words
heard by my ear leaves on the other side.
"Savannah, are you listening?"
He asked and I just nod at him. Wala ako sa sarili at hindi ko maintindihan
ang mga sinasabi niya, ang tanging iniisip ko ngayon ay kung may babalikan pa ba
ako sa bahay ni Godwill?
Paano kung alam na ni Will? Paano kung bumalik na talaga ng tuluyan si
Elleria? Paano na ako? Saan na ako pupulutin pag katapos ng lahat ng ito?
At Kung mag kasama ba sila ngayon, ano bang pwede nilang gawin? Did Will
kissed her the way he kissed me? Do they slept together?
"Savannah," I swallowed hard and stared at him. He was leering at me, trying
to read my mind so I forced a smile and hide my frustrations.
"I understand. I will do whatever I need to do. H-huwag ka mag alala,
kakausapin ko na agad si Bruce."
Napaiwas ako ng tingin kay Dr. Yoon at uminom ng kape. Ayoko na malaman niya
itong nangyayari sa akin, hindi ko rin kasi alam kung bakit ako nag kakaganito,
parang nakakalimutan ko na ang totoong pakay ko ng dahil kay Godwill.
Yes, I'm eager to find justice for myself but everytime I saw Will, I lost
my sanity and all I want is to be with him, enjoy the moment with him and live
with this new life, with this new face and I want to be Elleria, I want to be
his wife.
"Savannah, don't forget that you are here for your daughter. Right?"
Tumayo si Dr. Yoon at pumunta ito sa likuran ko. Tumango ako sa kaniya at
naramdaman ko muli ang kirot sa dibdib ko ng maalala ang anak ko.
"And you know that Godwill is the reason of your imprisonment, right?"
Hinawakan nito ang mag kabila kong balikat at tumango ako kay Dr.Yoon.
Tama siya, hindi ako dapat mag padala sa nararamdaman ko dahil si Godwill
ang dahilan kung bakit ako nakulong at na walay sa anak ko. Hindi ko dapat siya
iniisip at pinapahalagahan. Dapat magalit ako sa kaniya.
Focus, mag focus ka sa kung ano ang totoong dahilan mo, Savannah.
"And you used Elleria's face to control Godwill, right?"
He lower his lips to my ear as he murmured the words to me. My tears stream
down my cheeks and it reminds me how my life turned into this because of them. I
touch my face and it breaks my heart knowing that it wasn't me-- that I need to
change my face to escape.
Nanikip ang dibdib ko at namilog ang kamao ko sa magkahalong galit at sakit.
Hindi ako dapat nag aaksaya ng oras, dapat pag bayaran nila ang mga ginawa nila
sa akin, sa pamilya ko.
"And do you still remember what I always told to you?"
I nod at him as my hands shiver in madness.
"Don't trust anyone even Godwill, they are enemies."
Nanginginig ang kamay at labi kong sagot kay Dr. Yoon habang patuloy ang pag
patak ng luha ko at pilit na bumabalik sa memorya ko kung paano ako nilalamon ng
apoy at unti unting binabawian ng hininga ng dahil sa makapal na usok.

"At sino lang ang pagkakatiwalaan mo?"

Tanong muli nito sa akin at naramdaman ko na lumayo na siya, naglakad
patungo sa may lamesa at kumuha ng ilang piraso ng gamot.
"Ikaw lang, ikaw lang ang dapat kong pag katiwalian."
Sagot ko muli kay Dr. Yoon at ngumiti siyang inabot sa akin muli ang gamot
at tubig.
"You're such a good girl, Savannah. Now, take your med and relax. After nito
pwede ka ng bumalik bilang si Elleria."
Nanginginig ang kamay kong ininom muli ang gamot at tumango kay Dr. Yoon.
"I heard Elleria and Godwill met that time but I don't have any idea what
happened to them."
"Nag kita sila?"
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, kung nag kita si Elleria at Godwill
may posibilidad na mapansin niya na hindi ako ang kasama niya o kaya baka mag
taka ito.
Hindi pwede iyon, dapat hindi niya malaman na ibang Elleria ang nakakasama
niya.
"Yes."
"W-What happened?" I asked as I flooded with thoughts. Naalala ko bigla na
baka hinalikan na siya ni Godwill, na baka nag punta si Elleria sa kwarto ni
Will at silang dalawa-- b-baka nag sex sila.. Hindi! Hindi nila iyon gagawin
diba? Hindi naman diba?
But she's Elleria, she's the real wife and they already did it based on what
Godwill told me before and knowing Elleria, she can get every man she wants.
Sumasakit ang ulo ko at hindi ko iyon maiwasan na pukpukin ng kamay ko at
umangil sa sobrang kirot nito.
"Aargghh!"
Ilang beses ko pang tinuktukan ang ulo ko habang pakiramdam ko ay nahihilo
ako sa sobrang sakit.
"Kailangan mo ng taasan ang dosage ng gamot mo, Savannah."
Dinig kong sabi ni Dr. Yoon pero para lang nag e-echo ang boses niya,
umiikot din ang buong paligid ko at nalulutang ang pakiramdam ko.
"Inumin mo pa 'to, Savannah." Pilit na isinubo sa akin ni Dr. Yoon iyong mga
gamot pero hindi ko iyon magawang lunukin at napapahiyaw ako sa sobrang sakit ng
ulo ko.
"Lunukin mo." Mariin nitong sabi at pilit akong pinainom ng tubig. Ilang
beses pa akong napa ubo bago iyong tuluyang malunok.
"Ssshhh.. it will help you, Savannah."
He said as he softly caressed my cheeks. Bigla akong nakaramdam ng
kaginhawaan sa ulo pero para akong lumulutang at umiikot si Dr. Yoon sa paningin
ko, nag e-echo pa rin ang boses niya sa pandinig ko.
"You need to make them pay, Savannah. Pag bayarin mo sila sa mga ginawa nila
sayo. Gaganti ka. Gagantihan mo sila."
Mariing bulong ni Dr. Yoon sa tainga ko at para iyong sirang plaka na pa
ulit ulit na nag e-echo sa pandinig at hindi ko maipaliwanag kung bakit para
akong may nakikita mula sa nakaraan.
Iyong mukha ni Logan-- para siyang may kasamang ibang babae, pero hindi ako
iyon.. Sigurado akong hindi ako ang kasama ni Logan pero bakit? Bakit
hinahalikan niya ang babae?

"Naintindihan mo ba, Savannah?"

Mariin akong pumikit at kimatok ang ulo ko.
"O-Oo, magbabayad sila."
Pilit kong sagot at nakita ko kung paano tumamis ang ngiti ni Dr. Yoon. Unti
unti ko ng nakikita ang maayos ang paligid ko at nawala na rin iyong imahe ni
Logan.
Naiwilig ko pa ang ulo at ilang beses na kumurap. Napahilamos din ako sa
mukha ko at huminga ng malalim.
Hindi ko maintindihan kung bakit pakiramdam ko nag aagaw iyong reyalidad at
imahinasyon ko sa nakaraan. Para akong nag h-hallucinate at hindi ko malaman
kung totoo ba ang nakikita ko kanina o hindi.
"Ngayon, pumunta ka sa isang tao na pinagkakatiwalaan ni Elleria. Alamin mo
kung ano ang naging usapan nila Godwill. Pagkatapos nun, pwede ka ng umuwi
bilang si Elleria."
Inalalayan akong tumayo at mag lakad ni Dr. Yoon hanggang sa makarating kami
sa may pinto.
Hinaplos niya pa ang pisngi ko at matamis na ngumiti.
"Mag iingat ka, Savannah."
"O-oo." Pilit kong sagot sa kaniya at nanghihina at nahihilo man ako ay
nilisan ko ang clinic ni Dr. Yoon.
Pagewang gewang pa ako nag lakad at hindi ko maiwasan na umiling habang
nakikita ko sa isip ko ang mukha ni Logan na may kahalikan na ibang babae.
"Aaarrrggghh!" sigaw ko sa sobrang sakit ulit ng ulo ko at inis kong
pinukpok ang ulo ko ng mga kamay ko.
Shit! Ano bang nangyayari sa akin? Bakit pakiramdam ko daig ko pa ang nakadrugs.
Nanunuyo din ang lalamunan ko pero binaliwala ko iyon ng marinig ko sa isip
ko ang boses ni Dr. Yoon.
Gaganti ka. Gagantihan mo sila.
Tama kailangan ko maningil ng utang sa kung sino man ang may pakana ng lahat
ng ito. Kailangan ko ng makabalik kay Godwill pero para hindi niya mapansin na
iba ako sa totoong Elleria kailangan ko muna malaman ang na pag usapan nila-- at
sino nga ba ang pinagkakatiwalaan ni Elleria? Si Tasya... si Tasya ang kailangan
kong makausap ngayon.
Hilong hilo man ang pakiramdam ko ay nagawa ko pa rin na puntahan si Tasya,
naka ilang doorbell pa ako bago niya iyon buksan.
Gulo gulo ang buhok niya at medyo namumula pa ang mukha nito Nagulat pa nga
ako ng salubungin niya ako ng isang mahigpit na yakap.
"Oh my, Elleria! Iba talaga ang lakas mo sa inuman. Look your here again,
samantalang ako, nag susuka pa. Haha!"
Natatawa nitong sabi at pilit kong pina-process ang sinasabi niya. Ibig
sabihin lumabas sila ni Elleria kagabi, nag inom silang dalawa at itong si Tasya
ay hindi pa rin makabangon.
"I'm just here to check you." Pag dadahilan ko kay Tasya.
Nakangiti siyang bumitiw sa akin at hinila ako nito papasok sa loob. Mas
mukha pa siyang sabog kesa sa akin at pagewang gewang siyang nag lakad.
Napansin ko pa ang makalat niyang mga gamit.
"What happened here?" I asked but she didn't answer me.

"What do you want to drink, Elle? Coffee? Tea? Juice?

Ah, beer na lang kaya! Haha!"
"Just a glass of water." Napairap ako sa sobrang dami ng nakakalat na gamit
ni Tasya.
Mga papel, pictures, regalo, damit. Para siyang pinasok ng mag nanakaw at
wala na ako halos madaanan.
"Ow, ok. How about cookies? Bread?"
"Anything just give me a glass of water."
Nauuhaw pa rin kasi ako pero mas maayos na ang pakiramdam ko kesa kanina.
Mas nag aalala pa nga ako kay Tasya ng makakita ko ng blade sa ibabaw ng
table niya.
"Are you suicidal?" Sigaw ko kay Tasya na abala sa paghahanda ng meryenda.
"No, but I want to slash myself last night. I'm broken, remember?"
Sigaw din nito at napa-ismid kong kinuha ang blade, pinutol iyon at itinapon
sa basurahan.
Hindi niya dapat sayangin ang buhay niya dahil lang sa bigo siya sa pag
ibig.
What a lame reason. I know love is the most powerful in this world, it can
make you strong or weak, it can makes you feel happy but in just a snap it will
break you into pieces-- but you shouldn't waste your life for being unwanted by
someone you love.
Kinuha ko ang mga litrato na nag kalat sa sahig, ito siguro ang boyfriend ni
Tasya. Hindi naman ka-gwapuhan.
Chaka chaka! Di pa siya aabot sa kuko ni Godwill o baka nga kahit kalyo
mahihiya na makumpara sa mukha nito-- teka wala yatang kalyo si Will? Oo, wala
nga, napaka kinis niya mula ulo hanggang sa ulo pang isa.
Naiwilig ko ang ulo ko sa kung anong pumapasok sa isip ko, inisa isa ko na
lang iyong mga litrato ni Tasya hanggang matigilan ako sa nakita.
It was Luis and why is he with Tasya? Hindi kaya kilala ni Tasya si Luis?
"Here, mag meryenda ka na muna."
Nagulat pa ako ng bigla lumabas si Tasya sa kusina at humihikab pa niyang
inilapag ang pagkain sa may lamesa.
"Oh, ano 'yan?" Tanong niya sa akin at lumapit pa ito, gusto ko itago ang
litrato pero huli na ang lahat at nakita na niya iyon.
"Ah, yung outing natin sa Davao."
"Davao?" Naguguluhan kong tanong sa kaniya.
"Oo, hindi mo maalala?" Kumunot pa ang noo ni Tasya sa akin at nakaramdam
ako ng kaba.
Pilit akong tumawa at binitiwan iyong litrato.
"How could I? Ang dami nating naging outing, remember?"
Napatitig ito sa akin habang mabilis ang kabog ng dibdib ko. Please, huwag
kang mag duda, hindi ako pwedeng mabigo na makakuha ng impormasyon sa'yo.
Kailangan ko malaman kung na saan si Luis. Sigurado na siya ang makakapag
sabi sa akin ng mga nangyari noon.
"Haha! Yeah, you're right. Sa dami nga, nakalimutan ko na rin iyong mga
nakikilala nating oppa. Hihi!"

Ngumiti siya sa akin at doon ako nakahinga ng maluwag ng

marinig ko pa ang mahinhin nitong pag tawa.
"And do you still remember this man?"
I asked and she put her hands on her chin na para bang pilit niyang inaalala
ang mukha ni Luis.
"Teka, ano na nga pangalan niya. L-Lu-- Luis yata. Di ako sigurado, mag ssix years
na rin kasi nung nag punta tato sa Davao."
Kwento ni Tasya at bigla akong napaisip. Mag aanim na taon na itong picture,
ibig sabihin nun-- buhay pa si Logan ng mga panahon na ito at maaring ito rin
yung oras na nag pa alam siya sa akin na may seminar sila sa Davao.
Sigurado ako na mag kasama sila ni Luis ng oras na iyon-- ibig bang sabihin
nun.. Kilala ni Luis si Elleria? May pag asa bang mag kakilala si Logan at
Elleria?
"Elle, ok ka lang?"
"A-ah, y-yes. I'm fine." Tumayo na ako at lumapit kay Tasya. Uminom pa ako
ng tubig pero hindi ko inalis ang tingin ko kay Tasya.
Marami siyang alam kay Elleria pero wala sa itsura ni Tasya na gawain din
niya ang mga ginagawa ni Elleria.
Mariin kong nakagat ang ibabang labi ko pero hindi ko pa rin napigilan ang
bibig ko na mag tanong.
"May number ka ba ni Luis?"
I hope she had his number. Pag nakausap ko si Luis sigurado ako na
mapapabilis ang paghahanap ko ng hustisya.
"Huh? Ako? Haha! Wala, hindi ako palakuha ng number ng mga boys. alam mo
na-- loyal pa rin ako sa mga karelasyon ko."
Nakangiti niyang sagot sa akin at kinatipid ng ngiti ko pero deep inside
gusto kong mag mura sa inis.
So saan ko ngayon hahanapin si Luis?
"Ikaw, hindi ba may number ka nung kaibigan niya. Teka, ano na nga ba
pangalan nun..."
Kumunot pa ang noo ni Tasya at pilit na inaalala ang pangalan ng kaibigan ni
Luis. Please, huwag mo lang sabihin na si Logan iyon dahil parang hindi ko
matatanggap. I have guts and instincts that I don't want to believe.
Ayoko isipin na tama ang hinala ko, alam ko hindi iyon magagawa sa akin ni
Logan.
"L-Logan. Tama Logan nga yung pangalan nun. Madalas mo pa nga siya kausap sa
phone before, diba?"
Kwento ni Tasya na nagpalumo sa akin at para akong hinihila pabalik sa
nakaraan.
"Yes, of course. I'll be there at ten. haha! You're so nice and now I mis--"
"Honey, sino 'yang kausap mo?"
Singit ko ng marinig kong may kausap si Logan sa phone niya. Kakarating ko
lang ng bahay mula sa meeting at hindi ko alam na nakauwi na pala itong si Logan
galing sa Davao.
"Ah, y-yes-- I'll call you later."
Ibinaba niya na ang tawag at mabilis niya akong nilapitan. Hinalikan pa nito
ang pisngi ko at tinulungan akong bitbitin iyong mga dala ko.
Napakabait talaga ni Logan kaya masasabi ko na swerte ako dahil siya ang
napangasawa ko.
"Boss ko, may pinapuntahan lang sa akin na area mamaya."

"Hmmm.. Kumain ka na? Gusto mo ipagluto kita ng adobo?"

Nakangiti kong tanong sa kaniya at yumakap pa ito sa likod ko at inamoy amoy
ang leeg ko.
"Nagugutom ako, pwede bang ikaw na lang ang ulam."
Malandi nitong sabi at hinalikan pa niya ang leeg ko hanggang sa balikat.
Mabilis kong iniwas ang balikat ko kay Logan at hinarap ito. Hinalikan ko ang
matangos niyang ilong at matamis na ngumiti.
"Mamaya na lang, pagod pa ako. Ipagluluto na lang muna kita."
Nakasimangot siyang umupo at bumalik sa pag t-text.
"Lagi ka na lang pagod. Ako rin pagod sa trabaho pero may oras pa ako sayo,
Savannah."
"Logan, alam mong buong kompanya ang hawak ko."
"So sinasabi mo bang walang kwenta ang pagiging ahente ko?"
Galit nitong sigaw at napabuntong hininga akong lumapit sa kaniya.
"Hindi ko sinabi 'yan."
Hinawakan ko ang magkabila nitong balikat at minasahe iyon.
"Honey, huwag ka ng magalit. Ok? Ano bang gusto mo?" Lumipat ako sa harapan
nito at umupo sa mga hita niya. Ipinulupot ko rin ang braso ko sa leeg niya.
Alam ko naman na may pagkukulang ako sa kaniya bilang babae pero kasi-pagod ako sa
trabaho pero ayoko na mag hanap siya sa iba kaya kahit wala akong
lakas ay pilit ko itong nilalambing.
"Ikaw, I miss your kisses honey." He smiled and he sweety kissed me as his
hands crawled inside my blouse. Tinugo ko ang mga halik ni Logan pero hindi iyon
nag tagal ng bigla na lang tumunog ang phone niya.
"Oh shit! Kailangan ko ng umalis."
Nag mamadali itong tumayo pero maingat niya akong binitiwan.
"Hindi ka na kakain?"
"Mamaya na lang pag uwi ko. Love you."
Sigaw pa niya at napangiti rin ako.
"I love you too."
Simula ng umuwi siya galing Davao, madalas na siyang may mga deal sa
kliyente. Hindi ako nag hinala noon dahil alam ko naman kung gaano siya kasipag
mag trabaho.
At hindi pa rin ako naniniwala sa mga na iisip ko, imposible. Imposible
talaga na may relasyon noon si Logan at Elleria. Wala akong sapat na ebidensya
para pag dudahan siya.
Hindi ako magagawang lokohin ni Logan, alam ko iyon at buo ang tiwala ko sa
kaniya dahil mahal niya 'ko, mahal namin ang isa't isa.
Naramdaman ko ulit ang pag sakit ng ulo ko at muli kong nakikita iyong
nakita ko kanina habang na sa clinic ako ni Dr. Yoon, si Logan may kahalikan na
ibang babae pero hindi ko maaninagan ang mukha niya.
"Elle, are you ok?"
Nag alala lang lumapit sa akin si Tasya pero hindi ko ito pinansin dahil sa
sobrang sakit ng ulo ko.
"OMG! What's wrong with you? Hang over pa rin ba 'yan?"
Natataranta itong hinahagod ang likod ko at gusto kong ihampas ang ulo ko sa
sobrang sakit.
"W-Wait, I'm gonna get you a glass of water."
She said as she rush back to the kitchen. Hindi ko talaga maintindihan kung
bakit ganito katindi ang sakit ng ulo ko at panginginig ng kamay ko.
"Elle, here's the water. Inumin mo na and I have a med here to."
Inabot sa akin ni Tasya ang isang tableta ng gamot at tubig, nanginginig pa
ang kamay ko at ininom iyon.
"Tatawagan ko si attorney para masundo ka niya."
Bakas ang pag aalala sa tono niya pero agad ko itong pinigilan.
"No, please.."
"Pero Elleria, I'm worried about you "
"Then don't. I can handle myself."
I forced myself to smile and gently caressed my temple. Nawawala na ulit ang
sakit ng ulo ko pati na rin iyong boses ni Dr. Yoon na pa ulit ulit na
bumubulong sa akin.
"Ok naman kayo ni attorney diba? you told me last night that you make out
with him. So there's no reason para mag matigas ka. You need him."
Parang umakyat lahat ng dugo sa sinabi ni Tasya at biglang na wala ang sakit
ng ulo ko. Nag init ang mag kabila kong tainga at masama siyang tinignan.
"What did you say?"
"You need him."
"No, not that one."
"A-ah... yun bang you make out with him?"
Nag aalangan pa niyang tanong at kusang namilog ang kamao ko sa inis.
May nangyari sa kanila? Napangiti ako ng mapait at dama ko na may kung anong
dumurog sa puso ko, may kirot at hindi ko maipaliwanag kung bakit ganito ang
nararamdaman ko.
Oo, asawa siya ni Will, may karapatan siya pero bakit? Bakit hindi ko
matanggap na may ibang babae siyang hinalikan, niyakap at kinama.
I can't absorbed it, I can't accept that he slept with someone. Alam ko wala
akong karapatan dahil hindi ako ang totoong Elleria but why? Why I feel broken
and betrayed?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 16
SAVANNAH
Masyadong naging mahaba ang araw na ito para sa akin. Hindi lang katawan ko
ang nang hihina pati na rin ang puso ko-- nakakapagod at hindi ko malaman kung
saan ba nagmumula iyong bigat sa dibdib ko.
Dahil ba sa pwedeng may relasyon si Elleria at Logan? o dahil sa may
nangyari kay Elleria at Godwill?
Hindi ko alam ang sagot at kahit anong piga ang gawin ko sa utak ko, hindi
ko mapag tanto kung bakit ako nasasaktan ng dahil kay Godwill-- o baka hindi
talaga siya ang dahilan, si Logan talaga ang rason kung bakit ako nagkaka
ganito.
Ayoko ng mag isip, gulong gulo na ako sa mga nangyayari, para bang ang dami
kong bagay na hindi na naiintindihan o sadyang wala akong alam sa mga totoong
nangyayari.
Saktong pag baba ko ng taxi ay bumungad agad sa akin ang maitim at madilim
na mga mata ni Will.
Nakatayo ito sa may harapan ng pinto habang naka bulsa ang kamay sa mag
kabilang gilid ng short. Gulo gulo rin ang buhok niya pero hindi iyon nakabawas
sa gwapuhan niya.
Ang totoo, mas bagay sa kaniya ang simpleng ayos lang, iyong tipo na walang
necktie, hindi siya nakasuot ng suit dahil sa oras na iyon wala na ang isang
attorney na hinahangan ng marami, ang meron lang ay iyong Godwill na kahit
walang gawin at sabihin, hindi niya pa rin ako nabibigo na hangaan siya araw
araw.
"Where have you been?"
He asked with a lower tone and he open the door for me.
"Kay Tasya."
Tipid kong sagot sa kaniya at diretso na akong pumasok sa loob pero naamoy
ko pa rin iyong natural na amoy ni Will.
He didn't spray any perfume but he smells good and obviously he's fresh from
the bath. Hinihila ako ng amoy niya at tila gusto kong matulog sa mga bisig
niya, pakiramdam ko roon ko lang mararamdaman iyong kaginhawaan sa isip at puso
ko.
"Kumain ka na?"
Tanong ulit ni Will at nailing lang ako sa kaniya. Ayoko siyang lingunin
dahil naririnig ko pa lang ang boses niya, gusto ko ng makalimutan lahat agad ng
mga binilin sa akin ni Dr. Yoon.
I shouldn't trust anyone specially him because he's the reason of my
imprisonment but everytime I saw him, everytime I heard his voice-- he was no
longer a prestigious lawyer in my eyes but he was just him-- Just a simple
Godwill who's snob, straightforward, hot headed, self centered man and
unpredictable.
He was just him, just him... someone who let me in to his house, sheltered
and take care of me and even he didn't mentioned it, I could feel it-- I found a
new home with him and it makes me feel wanted in his life.
"I cooked some ramen. Do you want it?"
Natigilan ako sa pag lalakad at pilit kong pinigilan ang sarili ko na
lingunin siya.
"Aren't you mad at me? Hindi mo ba ako sisigawan o pag sasabihan man lang
dahil sa ngayon lang ako umuwi?"
Tanong ko sa kaniya at napayuko pa ako habang mariin na kinagat ang ibabang
labi.. Huwag kang lumingon, Savannah. You can talk to him without staring at his
mesmerizing eyes.
"Why would I? It wasn't a right time to argue when you're obviously tired
and sick."
He said and it makes my heart melt. Nalukot ang mga labi ko at nag init ang
magkabilang sulok ng mga mata ko. This was the first time that I heard those
words full of understanding.
Iyong tipo na hindi ko kailangan mag salita at sabihin na pagod ako para
lang maintindihan niya na wala ako sa mood para makipag talo o makipag utuan.
Nanginginig iyong kamay at tuhod ko, gusto kong tumakbo
palapit sa kaniya at yakapin siya ng mahigpit pero hindi ko iyon dapat gawin,
hindi umiiyak ang Elleria sa harapan ng isang Godwill Del Valle.
She's always fierce and brave. She never beg for Godwill's attention. She
was the superior over this man-- but Damn! I don't want to be her for a moment,
I want to be me, I want to be Savannah for him.
"W-wala akong ganang kumain. Mag papahinga na ako."
Nanginginig ang boses ko at gayon din ang tuhod ko na pinilit kong umakyat
ng hagdan para iwasan ang presensya ni Will.
At the end, tama pa rin si Dr. Yoon, hindi ako dapat gumagawa ng mga bagay
na alam kong hindi parte ng misyon ko. Ako dapat ang kokontrol kay Will at hindi
dapat ako itong napapa sunod at napang hihina niya.
Dumiretso ako sa kwarto ko at walang sabi sabing ibinagsak ang katawan ko sa
malambot na kama. Ipinikit ang mga mata ko pero imbis makaramdam ng kapayapaan
ay nakikita ko sa isip ko si Logan.
Iyong mismong itsura niya habang nakikipaghalikan sa isang babae. Hindi ko
alam kung totoo ba iyong nangyari noon o dahil lang sa epekto ng gamot ko.
Pero ano man sa dalawa ang sagot, masakit para sa akin iyon. Hindi ko
matanggap na may ibang babaeng hinalikan si Logan, na pwedeng niloko niya ako at
nagawa niyang mambabae. Iniisip ko kung ano ang pwedeng maging dahilan-- alam ko
marami akong kakulangan, maraming bagay na wala ako at meron ang iba pero sapat
ba iyon?
Sapat ba iyon para lokohin niya ako? Para humanap siya ng kalinga sa iba?
No! No, everything is just my hallucinations. Walang totoo roon! Hindi ako
lolokohin ni Logan.
Bigla akong napabangon ng marinig ko ang ilang katok, naramdaman ko rin na
basa na ang pisngi ko kaya mabilis ko iyong pinahid at pilit na inayos ang
sarili ko.
"Hindi ba sabi ko mag papahinga na 'ko, bakit nandito ka?" Buong tapang kong
singhal kay Will pero nakatalikod pa rin ako sa kaniya.
Narinig ko lang na tumunog iyong kutsara at tinidor, umamoy rin sa kwarto ko
ang ramen kaya hindi ko na pigilang lingunin si Will.
Naka-ismid ito sa akin at halatang napipikon na siya.
"Baka nakakalimutan mo, bahay ko 'to at papasok ako sa kwarto mo kahit
kailan ko gustuhin at hindi ko kailangan ng permiso mo."
Mayabang nitong sabi at lumapit pa siya sa akin dala iyong isang tray, may
laman iyong ramen, isang basong tubig, saging at isang baso ulit ng gatas.
Napatingin ako sa kaniya at inirapan ito kahit pa ang totoo ay na iinis ako
sa sarili ko. Bakit ba niya kailangan mag dala ng pagkain? Sinabi ko ng hindi
ako gutom pero eto siya-- nandito at may dalang pagkain habang ako hindi ko
matiis na tignan siya sa mga mata.
"Hindi ba sabi ko, wala akong gana kumain. Bakit nag dala ka pa niyan?"
Tanong ko kay Will at inilapag nito ang Tray sa kama.
"Gusto ko."
Tipid niyang sagot at kunot noo ko siyang tinignan habang hawak iyong
kutsara at mangkok ng ramen.
"Ano ngayon kung gusto mo?"
Nag angat ito ng tingin sa akin at natigilan siya sa pag ihip sa mainit na
sabaw.
"Dahil pag gusto ko gagawin ko at walang pwedeng pumigil sa'kin."
Diretso at mariin nitong sabi sa akin habang nanatili ang mga mata niyang
nakatitig sa mga mata ko, naramdaman ko iyong bawat salita niya na tumagos sa
puso ko at nag pabilis ng pag tibok nito.
"Paano kung tao na ang gusto mo?"
Hindi ko maintindihan kung bakit kusa na lang bumuka ang bibig ko at lumabas
iyon. Masyado akong nadadala sa mga tingin niya na kulang na lang ay sabihin
kong na hi-hipnotismo ako sa kaniya.

"Lahat ng tao pwede kong magustuhan."

Sagot niya na nag pa bagsak sa balikat ko at alam ko sa sarili ko na hindi
iyon ang gusto kong marinig mula sa kaniya.
"Pero isa lang ang kaya kong mahalin."
Natigilan ako at napatingin sa mga mata ni Will. Hindi ito kumurap at
diretso pa rin ang mga mata niyang nakatitig sa akin. Napalunok ako habang dama
ko ang sobrang bilis ng pag kabog ng dibdib ko.
Iba iyong tingin niya ngayon, hindi madilim, walang halong pang aasar o
panunuya pero seryoso iyon at may halong lambing na nag papalambot sa akin.
"May pag asa bang-- ako ang nag iisang 'yun?"
Sabi ko na nga ba, wala ako sa sarili kapag siya na ang kaharap ko. Hindi ko
malaman kung anong pumasok sa isip ko at naitanong ko ang bagay na 'yun.
Gusto ko malaman kung may pag asa ba na mahalin niya si Elleria o baka mahal
niya talaga si Elleria-- at ako?
Hindi ko alam kung ano bang tingin niya sa akin ngayon basta ang alam ko
natatakot na ako sa sarili kong nararamdaman.
"Kapag sinabi ko bang oo, handa ka bang panindigan ako?"
Nagtataka akong napatingin sa kaniya at hindi ko napigilan ang tawanan ang
sinabi ni Will.
Ako paninindigan siya? Ano siya na buntis ko?
"I'm serious. Kung mamahalin kita dapat handa kang mag stay but if you will
leave me hanging after your desire then don't asked me to love you-- dahil
parehas lang tayo masasaktan."
Natigilan ako sa sinabi niya pero siya, nanatili ang tingin sa mga mata ko.
Hindi ko pa rin mabasa ang tumatakbo sa isip niya pero nararamdaman ko na may
pinatutungkulan siyang bagay.
Alam niya ba na aalis din ako sa oras na mahanap ko na ang hustisya para sa
akin? Nararamdaman niya ba na hindi ako si Elleria?
Bigla ko tuloy na alala iyong isang beses na sinabi ko sa kaniya na kung
paano kung hindi ako si Elleria and I asked him if he will let me stay but he
just asked me the same question as if he was sure that I can't stay with him.
Kahit gustuhin ko na manatili kasama siya, alam kong hindi pwede. Hindi ako
pwedeng maging si Elleria habang buhay dahil may ibang tao ang nagmamay ari ng
mukhang ito at hindi ko maatim na nanakawin ko ang buhay niya dahil sa sarili
kong kagustuhan.
Binitawan nito ang pagkain at kinuha ang isang baso ng tubig. Ikinulong niya
iyon sa kamay ko habang nanatili ang mga mata nitong nakatitig sa akin.
"We need each other but there's a conflict between our needs. Hindi ka
handang bitiwan ang pinag lalaban mo at ganun din ako."
Humigpit ang pagkakahawak ko sa baso at nanatili ang kamay niya sa akin.
"Kaya mas mabuti na huwag na tayong mag hangad ng mas malalim pa dahil
siguradong mas masakit din ang magiging bagsak natin."
Naramdaman ko na unti unting lumuwag ang pagkakahawak nito sa kamay ko
hanggang sa tuluyan na niya akong bitiwan.
Kumirot ang puso ko sa mga sinabi niya. Wala siyang direktang sinabi pero-pero
naiintindihan ko-- nauunawan ko siya.
Alam ko na kailangan niya ako para magkaroon siya ng anak at ako? Alam ko sa
sarili ko na kailangan ko siya para sa hinahanap kong hustisya.
Na sa huli, tatakbo ako palayo, mag tatago at maiiwan siya-- maiiwan siya
iiwan ko siya pati ang bata. Naiisip ko pa lang iyon, nasasaktan na 'ko.
At kahit may paraan para hindi mangyari iyon hindi ko magawa dahil kapalit
nun ay ang pag talikod ko sa hinahanap kong hustisya para sa akin, kay Logan at
sa anak ko.
Ngumiti si Will ng mapait at nagulat ako ng punasan nito ang pisngi ko,
hindi ko akalain na kusa na pa lang pumatak ang luha sa mga mata ko.
"Ibigay mo ang gusto ko at tapusin mo kung anong kailangan mong gawin
pagkatapos nun, tumakbo ka palayo at huwag ka ng babalik muli."
Mapait ang ngiti niyang tumayo at nag lakad papunta sa may pinto. Nadurog
ang puso ko sa sinabi niya-- hindi ko alam pero pakiramdam ko ipinag tatabuyan
na niya na ako paalis.
Hindi ngayon pero pagkatapos ng lahat ng ito, alam kong mag hihiwalay muli
ang landas namin at kailangan na naming kalimutan ang isa't isa.
Mariin akong napakagat sa ibabang labi ko, pinag mamasdan ko si Will ng
matigilan ito sa may pinto.
"Bilisan mong kumilos dahil pag naabutan kita, sisirain ko lahat ng plano mo
at sisiguraduhin kong hindi ka na makakaalis."
Tumigil ang oras at wala akong ibang marinig kung hindi ang sarili kong
puso, napatitig ako sa kaniya hanggang sa tuluyan niya ng lisanin ang kwarto ko.
Napapikit ako ng mariin at pilit na iniisip ang mga sinabi niya. Para ba kay
Elleria iyon? pero bakit pakiramdam ko sinabi niya iyon dahil alam niya kung ano
ang totoo kong pakay sa kaniya-- na alam niyang hindi ako ang asawa niya at
higit sa lahat, alam niya na ako si Savannah.
Hindi kaya alam niya na? Pero bakit? Bakit ayaw mong sabihin sa akin? Bakit
hindi mo komprontahin? Bakit nanahimik ka? Ano ba talagang alam mo Will? Ano ba
talagang plano mo?
Dahil sa mga ginagawa mo gusto ko ng talikuran lahat, ayoko ng tumakbo at
mas gusto ko na abutan mo ako at ikaw mismo ang pumigil sa akin na lumayo.
Why are you doing this Will? Why I feel like you want me to choose for being
wanted or unwanted.

Dedication:
🌻KarlynLocloc
🌻keepinblue
🌻OtterLA
🌻MissJoyfulWriter
🌻Riseki
🌻psychobutsweet2012
🌻jadeandcan2019
🌻foodmaniacc
🌻MsHarrietAballe
🌻AvaJaneAralar
🌻shanviree
🌻JurelyHortel
🌻BarbieCabacas
🌻shenggay513
🌻IamEiha
🌻lotiste
🌻Sweet_Lazy
🌻MaricelRebuelta
🌻AralarJane
🌻shortjoy8
Note: There's another batch for dedication. Don't feel bad bbs! Enjoy!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 17
SAVANNAH
Maaga akong gumising kanina para mag handa ng almusal namin ni Will pero
hindi ko na siya hinintay na magising pa at umalis na ako.
Aalis lang pero babalik pa rin.
Duh! Hindi pa oras para mag layas ako noh, hindi pa natuloy ang dessert time
namin.
Ngayon lang kasi kami mag kikita ni Bruce kaya umalis ako at may ilang oras
na rin ako nag hihintay sa kaniya dito sa may coffee shop.
Habang wala siya, pinag dudugtong dugtong ko ang mga pangyayari mula sa
umpisa.
Kahit papaano ay nagkaka progress na itong ginagawa ko. Kasalukuyan na rin
akong gumagawa ng paraan para mahanap si Caine, si Caine lang din kasi ang
makakapag sabi sa akin kung na saan ang anak ko pero tulad ni Luis, hindi ko pa
rin mahagilap kahit anino niya.
Iniisip ko nga kung tinataguan ba nila ako o sadyang hindi ko lang sila
mahanap. At pati itong si Bruce mukhang walang balak na siputin ako.
Kinuha ko ang cellphone ko para tawagan siya pero laking gulat ko ng hindi
na iyon nag r-ring at out of coverage na rin siya.
Mariin kong nakagat ang ibabang labi ko habang nag papa linga linga sa buong
coffee shop, nag babakasakali na nandito na siya. Muli ko itong tinawagan pero
nakapatay na talaga ang cellphone niya.
Nakakainis! Alam kong wala siyang balak na makipag kita sa akin noong una pa
lang kaya nga pinilit at sinubukan ko pa siyang takutin para harapin niya ako
ngayon at umo-oo naman siya, pumayag siya kaya anong dahilan niya para taguan
ako.
Hindi ito pwede, kailangan ko siyang makita at maka usap, kung sino man ang
nag manipula ng CCTV footage sigurado ako na malaki ang kinalaman niya sa
pagkakakulong ko o baka siya mismo ang dahilan kung bakit ako na kulong.
Tumayo na ako, hindi na ako umaasa na darating pa si Bruce at mas mabuti na
puntahan ko na lang ito sa kanila at tinawagan ko rin si Tasya. Mga ilang ring
pa iyon bago niya ito sinagot.
"Hello, Elle."
Bungad agad sa akin nito.
"May iba ka pa bang number ni Bruce?"
Diretso kong tanong kay Tasya.
"Wala na. Bakit? May problema ba?"
Tanong ni Tasya na mukhang nag aalala sa kabilang linya. Napakagat ako sa
ibabang labi ko sa sobrang inis ko.
Kung medyo minamalas ka pa ng konti, wala pa akong masakyan na taxi.
"Elle?" Nag aalalang tawag sa akin ni Tasya.
"N-nothing. I'm just wonde--" Bigla akong natigilan sa pag sasalita ng
mahagip ng mata ko si Luis.
Hindi ako pwedeng mag kamali, si Luis ang nakikita ko.
Madalas nag susumbong sa akin si Logan dahil nag away na naman sila ni
Savannah.
Hindi ko akalain na magagawa niyang patayin si Logan.
Si Savannah lagi niyang pinag bibintangan si Logan na nambabae.
Walang sabi sabi kong ibinaba ang tawag kasabay nun ay ang mabilis na pag
pintig ng puso ko. Naninikip iyon at parang nag didilim ang paningin ko kay
Luis.
Mahigpit ang hawak ko sa phone ko at nag tatagis ang bagang ko sa sobrang
galit at parang sirang plaka ang boses niya na pa ulit ulit kong naririnig ang
mga kasinungalingan niya ng araw na iyon.
Tandaan mo, hindi ka dapat maawa sa kanila.
Sinira nila ang mukha mo, Savannah.
Gaganti ka. Gagantihan mo sila.

Naririnig ko ang boses ni Dr. Yoon sa isip ko kasabay ng

mga boses ni Luis sa korte ng araw na tumestigo ito habang madilim ang tingin kk
sa kaniya at wala sa sarili akong nakalapit dito.
Mabilis ang kabog ng dibdib at parang kahit na anong segundo ay gusto ko
itong saksakin, gusto ko siyang patayin! Gusto ko siyang saktan para singilin
siya sa mga kasinungalingan niya na nag diin sa akin para makulong ako!
Nanginginig ang kamay ko at nag iinit ang mata ko, mahigpit ko ring kinuha
sa bag ko ang isang maliit na patalim na ibinigay sa akin ni Dr. Yoon.
Baka kaya niya napatay si Logan ay dahil sa walang kwenta niyang pag
seselos.
Makinig kang mabuti Savannah, hindi mo dapat palampasin ang pagkakataong
ito.
Sigurado ako napakabait ni pare. Kaya hindi ko talaga maisip kung bakit iyon
na gawa ni Savannah.
Madamot ang hustisya at hindi mo masisisi ang mga tao na inilalagay iyon sa
sarili nilang kamay.
Hindi ko akalain na magagawa niyang patayin si Logan.
Gaganti ka. Gagantihan mo sila.
Mas humigpit ang hawak ko sa patalim at nanginginig ang labi kong ini-angat
ang kamay ko ng mahinto ako sa tapat ni Luis at nakatalikod pa siya sa akin.
Hindi ko akalain na magagawa niyang patayin si Logan.
Gaganti ka. Gagantihan mo sila.
Napapikit ako ng mariin ng walang tigil na nag e-echo sa isip ko ang boses
ni Dr. Yoon at Luis habang nakikita ko pa kung paano ako kinakaladkad papunta sa
kulungan hanggang sa kainin ako ng apoy.
Nanginginig ang kamay ko at napa iling.
Hindi ko akalain na magagawa niyang patayin si Logan.
Gaganti ka. Gagantihan mo sila.
"Elleria,"
Bigla akong natauhan ng marinig ko ang boses ni Luis kaya mabilis kong na
itago ang kutsilyo sa likuran ko.
Para akong isinuka pabalik sa reyalidad mula sa pagkakalunod ko sa nakaraan.
Damang dama ko ang malagkit kong pawis na umaagos sa noo ko.
"Ok ka lang? Namumutla ka?"
Tanong ni Luis at ako itong mukhang gulat na gulat. Hinihingal din ako at
ilang beses na napakurap.
Inisip ko ba talaga na papatayin ko siya? Nagawa ko ba talagang mag isip na
pumatay ng dahil sa galit?
Napatingin ako kay Luis at nanatiling naka-awang ang bibig ko sa kaniya.
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko dahil mas naririnig ko pa ang malakas na
pag kabog ng dibdib ko at hinihingal sa nangyari.
Alam ko, nag lakad lang ako papunta sa kaniya pero iyong sobrang bilis ng
takbo ng utak ko, iyong mga nakikita at naririnig ko-- iyon ang dahilan kung
bakit pakiramdam ko napagod ako.
Pakiramdam ko totoong nag dilim ang paningin ko kay Luis na kung hindi agad
ako natauhan ay baka na patay ko na siya.
"Elleria?"
Hahawakan pa sana nito ang noo ko ng mabilis akong umiwas at humakbang pa
atras. Nagtataka pa siyang napatingin sa akin at ako pa rin utong pilit na
binabawi ang sarili mula sa pagkakalunod ko sariling ilusyon.
"Hey, what's wrong? Mukha kang papatay sa galit pero mukha kang tinakasan ng
dugo sa itsura mo. May problema ba?"
Tanong ulit ni Luis at doon ko pa lang nagawang tignan ito ng maayos. May
nakakalokong ngiti sa labi niya at iyong mga tingin niya ay halatang nang aasar.

Kung makipag usap rin siya sa akin ay akala mo matagal

na kaming mag kakilala at sobrang lapit namin sa isa't isa-- pero teka, mukha ni
Elleria ang nakikita niya, tinawag niya rin akong Elleria.. Ibig sabihin nun,
magkakilala talaga si Luis at Elleria.
Hindi na ako dapat magulat pa dahil na banggit na iyon sa akin ni Tasya, na
nakilala nila si Luis at Logan noon sa Davao but with his act it seems they used
to know each other, the way he talk to me right now is more way comfortable than
the way he talk to me as Savannah.
"Huy Elleria, tigang ka ba at hindi ka makakibo? Haha!"
Biro pa nito sa akin at nagawa niya pa talagang tumawa.
"O-of course not!" I tried to act as Elleria and hope he didn't notice that
I stuttered.
"Haha. Sabi ko nga. Kayo pa, mukhang ihi lang pahinga niyong dalawa simula
ng mag sama kayo."
Natatawa ulit nitong sabi at medyo naguguluhan ako sa kaniya. Hindi ko siya
maintindihan...
Si Godwill ba ang tinutukoy niya? Pero imposible dahil ako pa rin ang umuuwi
sa bahay ni Wil.
Pilit na lang akong tumawa at maharot ko pang hinampas ang braso ni Luis.
Sana hindi niya mahalata na hindi ako si Elleria at hindi ko na iintindihan ang
mga sinasabi niya.
Dahil ngayong kaharap ko si Luis, pakiramdam ko ay madalas silang nag kikita
ni Elleria, na mas mukhang close pa sila ni Elleria kesa kay Savannah.
"Oh ano nga pa lang ginagawa mo rito? Akala ko ba pupuntahan mo 'yung asawa
mo?"
Tanong nito at napalunok ako sa sinabi ni Luis. Pupuntahan ni Elleria si
Godwill? Ngayon? Mag kikita sila? Mabilis na sumikip ang dibdib ko at para ulit
akong nawawala sa katinuan.
Gumising ka, Savannah. Hindi oras para mag harot. Nasa harapan mo na si Luis
at malaki ang pagkakataon mong makausap siya dahil sa katauhan mo bilang si
Elleria.
"Yeah, actually papunta na ako. Nakita lang kita." I fake a smile and he
nods.
Shit! Think, Savannah. Find ways to get some information of him, kahit
address niya lang o contact number dapat makuha mo.
"Ah, by the way can I used your phone? Lowbat na kasi ako and I need to call
Tasya."
Sinubukan kong landian ang pag sasalita ko at mapang akit ko ring tinignan
si Luis. I know Elleria was good at flirting and maybe he already flirt with
Luis.
"Oh sure. Gusto ko rin makuha number ni Tasya. She's fucking beautiful."
"O-Oh really?" Pilit akong tumawa sa sinabi ni Luis pero ang totoo kumukulo
ang loob ko sa kaniya. Gusto niya makuha ang number ni Tasya? Hindi ba ay may
asawa rin siya. Hindi ko akalain na magagawang lokohin ni Luis ang asawa niya.
"Just a minute." Tumalikod ito sa akin at binuksan iyong sasakyan. Nagtataka
ako dahil may sarili na pa lang sasakyan itong si Luis.
Hindi sa judgemental akong tao pero hindi ganoon kalaki ang sahod nila ni
Logan sa pag aahente. Minsan pa nga ay sa akin lumalapit ang asawa ni Luis pag
walang na ibibigay na pera ang lalaking ito.
At ngayon ko lang na isip na baka madalas siyang walang pera noon dahil sa
nambabae pa siya. Ang kapal! Ang kapal kapal ng mukha niya!
Akala ko pa naman kung sino siyang matino dahil matagal ko na rin siyang
kilala at kaibigan pero mali ako-- mali ako ng pagkakakilala sa kaniya.
Mabilis kong itinago sa bag ko ang hawak kong kutsilyo ng mapansin kong
paharap na si Luis. Inabot niya sa akin ang phone at ako itong pakiwaring
ngumiti ng ubod ng tamis.

I called my own number and hopefully, hindi ako malakas

ang volume ng phone ko at agad ko rin na pinutol ang tawag ng sigurado na akong
nag register ang number niya.
"My bad, mukhang lowbat din si Tasya."
I look like disappointed as I returned his phone and he gently caress my
shoulder.
"It's ok, Elle. By the way, mauuna na ako. Alam mo na baka hinahanap na ako
ng machinegun kong misis."
Aniya na kina pilit ng mga ngiti ko. So sila pa rin ng asawa niya pero
interesado siya sa ibabang babae? Nakakasikip ng dibdib at parang ngayon ko lang
na isip na dapat pala ay sinaksak ko na lang siya.
"Dadaan ako sa inyo bukas. I'll bring my own girl. Bye, Elleria."
He said and he hop inside his car as he waved me a goodbye.
I forced a smile and watched his car leaves. Nang bahagya na itong nakalayo
ay mabilis akong pumara ng taxi, hindi ako nabigo ng makasakay agad ako at
itinuro ko sa driver ang sasakyan ni Luis.
"Manong pakisundan naman."
Kung akala mo pakakawalan kita, nag kakamali ka. Hindi ka pwedeng mawala sa
paningin ko, Luis. Ikaw ang pinaka susi sa lahat. Alam ko, may alam ka at may
kinalaman ka sa mga nangyari sa akin noon.
We stopped in front of a village and we can't get in and I cursed myself. So
dito na sila nakatira ngayon? Sa isang mamahalin at malaking village. Anong
ginawa mo Luis para makuha ang lahat ng ito?
Kotse, bahay at sa mga porma niya kanina halata ang pag asenso niya. Ayoko
mag isip ng hindi maganda pero pakiramdam ko, ibinenta ako ni Luis. Na lahat ng
meron siya ngayon ay dahil sa mga sinabi niya sa korte noon na nag diin sa akin.
Napahinga ako ng malalim, pumikit ng mariin at pilit na pinapakalma ang
sarili ko sa sobrang galit at inis na nararamdaman ko para kay Luis.
Babalikan kita, hindi pa ito ang tamang oras para harapin kita. Mas
kailangan ko matagpuan si Bruce ngayon para malaman ko kung sino ang taong mga
kasabwat mo.
Alam ko, hindi ka nag iisa Luis. Hindi ko alam kung ilan kayo pero
nararamdaman ko hindi lang ikaw ang tumatraydor sa akin.
"Si Bruce?"
Tanong ko sa lalaki, siya rin mismo iyong lalaki na naabutan namin ni Tasya
ng mag punta kami rito noon. Napatingin siya sa akin bago muling ibinalik ang
atensyon sa mga kable.
"Ilang araw ng hindi umuuwi si kuya Bruce."
"Hindi siya umuwi? Saan daw pupunta?"
Tanong ko ulit sa lalaki pero 'di na niya ako nilingon at abala ito sa pag
kukumpuni ng mga gamit.
"Hindi ko alam, isang araw hindi na siya umuwi. Siguro mga dalawang araw pag
katapos niyong manggaling dito. Diba kayo iyong nakabasag sa vase ni kuya
Bruce?"
Kwento ulit ng lalaki at napatango ako sa kaniya.
"Ang totoo pangalawang tao ka ng nag hahanap sa kaniya. Ano bang kailangan
niyo sa kuya ko?"
"Pangalawa?" Kunot noo kong tanong sa kaniya at natigilan ito sa ginagawa
niya.
Napalingon ito sa akin at ilang beses na tumango.
"Oo, na una lang sayo ng ilang araw yung lalaki."
"Lalaki?" Tumango ulit siya sa akin at napaisip ako sa kung sinong lalaki
ang pwedeng mag hanap kay Bruce.
"Nasabi ba nung lalaki na yun kung anong kailangan niya sa kuya mo?"
"Hindi eh, basta sabi niya kailangan niya makausap si kuya."
Kinakabahan ako, alam ko na maraming kliyente at kakilala si Bruce pero
iyong nag hahanap sa kaniya pakiramdam ko kilala ko iyon o kung hindi man, may
kinalaman siya sa akin.
Iba ang kutob ko at hindi kaya may nangyari ng masama kay Bruce? Pero bakit?
Bakit siya mapapahamak? kung dahil sa akin kaya siya na wala ibig sabihin... may
ibang tao ang nakaka alam na kumikilos ako.
"Hello this is Brucely electronics and repair shop."
Sabi nung lalaki ng sagutin nito ang pag ring ng telepono. Wala si Bruce at
siguro mag iiwan na lang ako ng contact number para kung sakaling dumating siya
ay mag ka usap kami.
"H-ho?"
Sabi nung lalaki at agad akong natigilan. Napatitig sa kaniya at kunot noo
rin niya akong nilingon.
"Hoy miss para sayo pala tong tawag. Ano ba yan, dito pa tatawag. Wala ba
kayong mga cellphone. Napipisti tuloy pati shop."
Reklamo nito pero inabot pa rin niya sa akin ang lumang telepono.
Nag aalangan ako na tanggapin iyon pero sa huli ay kinuha ko ang telepono.
Mabilis ang kabog ng dibdib ko habang tinututok iyon sa tainga ko.
Nanginginig ang kamay ko at hindi ko alam pero pakiramdam ko may mga matang
nakatitig sa akin. Sino naman ang magtatangka na kausapin ako at kung meron man
bakit sa telepono pa ng iba?
"H-Hello?" Nanginginig ang boses ko at dama ko ang sarili kong pawis na
umaagos sa noo ko sa sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko pero mas bumilis ang
tibok ng puso ko sa kaba at para akong nabingi sa narinig ko at hindi
makapaniwala na bukod kay Dr. Yoon at may iba pang tatawag sa akin sa pangalang
iyon.
"Savannah,"

Dedication:
🌻ChainBraker
🌻SarahMohammadMohamma
🌻Yeihara
🌻BlinkCzennie
🌻MaccoyPelon
🌻danipot33
🌻angelarosales_
🌻fIrasab03
🌻ChelleFernandez3
🌻cristelynl
🌻chellem19
🌻rheyee80
🌻SteffyChiun
🌻LieMarieArnejo
🌻yehet0421
Note: There's another batch for dedication. Don't feel bad bbs! Enjoy!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 18
SAVANNAH
"How's your day, Savannah? Naka usap mo ba si Bruce?"
Pinagmasdan kong mabuti si Dr. Yoon habang nagsasalin ito ng tsaa, inabot
niya sa akin ang isang tasa pero walang gana ko iyong inilapag lang sa lamesa.
Napatingin pa siya sa akin at halatang nagtataka siya na sa unang beses ay
tinanggihan ko ang inaalok niyang tsaa.
Tuwing pumupunta ako rito palaging tsaa ang pinapainom niya sa akin, hindi
naman masama iyon pero bakit ganun? Pakiramdam ko may mali na sa mga ginagawa
niya o masyado lang akong nag iisip ng kung ano ano ng dahil sa mga sinabi sa
akin ng caller.
"Hindi kami nag ka usap ni Bruce. Bigla siyang na wala."
Walang gana kong kwento sa kaniya at umupo ito ng maayos, nag krus pa ang
mga hita niya at inaayos ang suot nitong salamin.
"Then?"
He asked and obviously he want me tell what happened for a whole day.
"Nagkita kami ni Luis."
"Really?" Tulad ng dati, kalmado pa rin ang tono niya pero hindi ko maiwasan
na titigan mabuti ngayon si Dr. Yoon.
Matipuno ang pangangatawan niya, ang edad niya ay halos hindi nalalayo sa
akin o baka mas matanda lang siya sa akin ng tatlo hanggang limang taon. Palagi
rin niya suot ang salamin niya at kahit kailan hindi ko nabakasan ng kahit na
anong emosyon ito.
Walang takot, pangamba, gulat o kahit na ano. Palaging kalmado ito. Hindi
masama ang pagiging kalmado niya pero natural ba na sa lahat ng pagkakataon ay
mananatili siyang kalmado at tila hindi siya nakakaramdam ng kahit na ano.
Typical ka nga lang bang Doctor? Dahil kung oo, bakit mo nga ba ako
tinutulungan?
Hindi na maalis sa isip ko ang sinabi ng caller sa akin.
Bakit ka nga ba niya tinutulungan?
Napapikit ako ng marinig sa isip ko ang boses ng isang jigsaw na akala mo ay
totoong lumabas ito sa palabas at simula kanina ay hindi na alis sa isip ko ang
naging tanong niya.
Bagay na kahit anong gawin ko, hindi ko maisip ang sagot. Ano nga bang
dahilan mo Dr. Yoon? Bakit mo 'ko tinutulungan?
Ayokong magduda, ayokong mag isip ng masama laban sa'yo dahil utang na loob
ko sayo ang buhay ko pero bakit? Bakit mo nga ba ako kinupkop? Sino ka ba
talaga?
"Savannah?"
Tawag nito sa akin at doon lang ako bumalik sa reyalidad. Napatingin ako sa
kaniya, tumayo ito papunta sa lamesa niya at na kita ko pa kung paano siya
kumuha ng ilang tableta ng gamot.
Napabuntong hininga ako at kinuwento sa kaniya ang lahat ng nangyari sa akin
sa buong araw maliban lang sa isang bagay.. iyong tungkol sa caller.
Naalala ko ito bigla at pasimple kong nilingon si Dr. Yoon na abala sa pag
salin ng tubig sa baso. Agad kong kinuha sa bulsa ko ang ibinigay sa akin ng
caller at idinikit iyon sa ilalim ng sofa.
Hindi ako sigurado kung tama ba ang mga ginagawa ko pero iyon ang utos sa
akin ng caller, sabi niya kung gusto kong malaman ang totoo dapat sumunod ako sa
mga sasabihin niya at kasama na roon na dapat ay wala akong pag sasabihan na
kahit na sino ng tungkol sa mga na pag usapan namin pati na rin ng tungkol sa
kaniya.
Hindi ko siya kilala dahil hindi ito nakipag kita sa akin, pinapunta niya
lang ako sa isang lumang restaurant at doon niya iniwan lahat ng sulat at kahit
gusto kong kilalanin ang boses niya ay hindi iyon naging pamilyar sa akin dahil
ginamitan niya iyon ng voice changer.

Halatang ayaw niya sa akin mag pakilala pero halatang

kilala niya ko, kilalang kilala niya ako na lahat ng sinabi niya tungkol sa akin
ay totoo.
May ilan lang siyang naging tanong at hindi ako nag dalawang isip na sagutin
lahat ng iyon.
Wala akong balak na maniwala at pagkatiwalaan ang kung sino mang caller na
iyon pero hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at nagawa niya akong
kumbinsihin sa mga gusto niya.
Siguro ay na sabik ako sa bagay na ipinangako niya sa akin at pang hahawakan
ko iyon hanggang sa huli. Kahit sino pa siya hanggang alam ko na alam niya kung
na saan ang anak ko, maniniwala ako sa kaniya. Kakapit ako sa patalim at handa
akong mahulog sa patibong para lang makasama ang anak ko.
Pang hahawakan ko ang pangako niya na ipapakita niya sa akin ang anak ko.
"Then? Do you have any plans?"
Tanong ni Dr. Yoon at lumapit siya sa akin, inabot ang mga gamot at isang
baso ng tubig.
"Uminom ka na ng gamot mo." Aniya at nag aalangan man ako ay tinanggap ko
iyon.
Hindi ako kinakabahan o nanginginig man lang kaya walang dahilan para uminom
ako ng gamot.
"Sige na, Savannah."
Utos niya at napatango akong isinubo iyon at ininuman ng tubig. Hindi na
alis ang tingin sa akin Dr. Yoon at pakiwari pa akong lumunok at tipid siyang
napangiti sa akin.
"Balak ko puntahan si Luis bukas."
Totoong may balak akong makipag kita kay Luis, pinag iisipan ko pa nga lang
kung anong gagawin kong dahilan para makipag kita siya sa akin. Naisip kong
gamitin si Tasya pero ayoko madamay ito, wala sa itsura ni Tasya na involved
siya sa kahit na anong kalokohan ni Elleria.
Sunod sunuran lang siya sa kaibigan kaya hanggang maari ayoko na may madamay
na inosente sa mga ginagawa ko.
Tumayo si Dr. Yoon at nag lakad ito papunta sa mga alaga niyang isda.
Nakatalikod ito sa akin kaya mabilis kong sinundot ang lalamunan ko para iluwa
ang gamot na pinainom niya sa akin, hindi ako nabigo na mailabas iyon at agad ko
iyong itinago sa loob ng bag ko.
Mabilis ang kabog ng dibdib ko ng muling napalingon sa direksyon ko si Dr.
Yoon. Pinilit ko na umakto ng normal at mukhang hindi niya napansin ang ginawa
ko at pinakain na lang niya ang mga alagang isda.
"Hindi ba masyado pang maaga para diyan, Savannah?"
Tanong niya at kibit balikat lang ang naging sagot ko.
"Bakit hindi mo muna hanapin si Bruce?"
Nakita ko kung paano paglaruan ni Dr. Yoon ang tubig mula sa aquarium habang
nanatili ang mga tingin niya sa akin. Nagtataka ako sa ginagawa niya pero hindi
ko iyon pinansin.
"Mas malaki ang tiyansa na malaman ko ang totoo kung si Luis ang susundan
ko. Malakas ang kutob ko, kilala niya kung sino ang may gawa nito sa akin."
"And how about you and Will? Do you already win his trust?"
"Hindi ko alam.. Hindi ako sigurado."
Kibit balikat ko na sagot kay Dr. Yoon na kinalingon niya sa akin.
"Paano mo siya magagamit kung hindi mo pa rin nakukuha ang tiwala niya,
Savannah."
"I don't think I need to used him.. I mean, look.. Malapit na ako sa
katotohanan at mas mabuti na hindi na siya madamay."
Paliwanag ko kay Dr. Yoon at sana hindi niya napansin ang na salungat ako sa
desisyon niya na paikutin ko si Will sa mga kamay ko.
Alam ko, bibilis lahat ng ito kung mapapasunod ko si Will pero hindi ko kasi
maatim na gagamitin ko siya.

Oo, siya ang dahilan kung bakit ako nakulong pero

trabaho niya lang iyon, walang dahilan para gantihan ko rin siya dahil mukhang
wala siyang alam sa pagkaka set up ko.
Nag lakad palapit sa akin si Dr. Yoon, pumuwesto ulit ito sa likuran ko at
inilapit ang tainga niya.
"You need to make him fall for you, Savannah. He's the key to all your
answers. Hindi mo ba iyon na isip? Pag nakuha mo na ang tiwala niya, pwede na
siya mismo ang tumulong sa'yo."
Naiiling ako at naguguluhan sa mga binubulong niya sa akin. Napansin ko rin
na hindi ko naramdaman na nag echo ang boses niya sa isip ko at nagagawa ko pang
pag isipan ng maayos ang mga bagay bagay.
"Naiintindihan mo ba ako, Savannah?"
Mahina nitong bulong ulit sa tainga ko at alam ko sa sarili ko na labag ko
sa loob ang sinabi niya pero ayoko na mapansin niya na nagkakaroon ako ng
simpatya para kay Will kaya pilit akong tumango sa kaniya.
"O-oo, naiintindihan ko."
"Good girl, Savannah."
Mariin akong pumikit ng lumayo na ito sa akin. Gusto niya na makuha ko ang
tiwala ni Wil, gusto niya na mapalapit ako rito pero ayaw niya na pagkatiwalaan
ko si Will.
Naguguluhan ako sa kaniya at kahit gusto ko siyang sundin, alam ko sa sarili
ko na mas na uuna pa akong mahulog sa sarili kong patibong para kay Will.
At imbis na siya ang bumigay pakiramdam ko, ako itong unti unting nahuhulog
sa kaniya at kahit anong gawin ko, nahihirapan ako na iaahon ang sarili ko.
Hindi na ako nag tagal sa clinic niya. Gabi na rin naman at gusto ko ng mag
pahinga. Nag paalam na ako sa kaniya. Binitbit ko ang bag ko at dama ko ang pag
sunod ng tingin niya sa akin.
"Savannah," Nahinto ako ng tawagin ako ni Dr. Yoon.
Nagtataka akong napatingin sa kaniya at marahan niya lang na hinawakan ang
balikat ko.
"Mag iingat ka sa pag uwi."
Ngumiti ako sa kaniya at tumango bago tuluyang lumabas ng clinic nito.
Napapikit ako ng mariin at napabuntong hininga. Pakiramdam ko ay maraming
hanging nawala sa akin kanina habang na sa loob ng clinic.
Hindi ko alam kung tama ba itong ginagawa ko, tama bang pagdudahan ko ang
taong tumutulong sa akin? at pagkatiwalaan ang taong hindi ko pa nakikita at
hindi ko kilala?
Sa mga oras na ito, hindi ko na alam kung ano pa ang totoo, kung sino pa ang
kakampi ko dahil pakiramdam, kahit na anong oras ay may sa-saksak na lang bigla
sa likuran ko.
I need an air to breathe, something that will ease all the burden inside my
heart but I don't know how.. Wala akong maisip na gawin para makahinga ng
maluwag, wala rin akong ganang kumain o kung ano man.
All I need is a place, a home that I could take a rest and relax.
"Elleria," Natigilan ako sa pag lalakad ng marinig ko ang isang pamilyar na
boses at hindi na ako na gulat ng makita si Godwill mula sa loob ng sasakyan
nito.
Hindi ko napigilan ang mapangiti at na isip na hindi ko kailangan ng kahit
na anong pagkain o gagawin para makahinga ng maluwag at tumakas ng panandalian
sa lahat ng ito.
At nang makita ko siya, naalala ko agad na may bahay akong uuwian and it was
him-- my new found home with Will.
"Ano bang ginagawa mo at nag lalakad ka?"
Inis nitong tanong sa akin at ako itong nag mamadaling buksan ang pinto at
sumakay ng kotse.
"Wala, nagpapa hangin lang and you? What are you doing here?"

Hindi ito ang ruta pauwi sa bahay at alam ko rin na

hindi niya ito madadaanan kung galing siya sa law firm.
Hindi kaya dumaan siya dito dahil dito sila nag kita ni Elleria? Naalala ko
lang na may balak nga pala makipag kita ang totoong Elleria sa kaniya base sa
sinabi ni Luis.
"I looked after you."
Diretso niyang sagot na nag pabilis ng tibok ng puso ko at kinainit ng mukha
ko. Lumapad din ang ngiti sa labi ko at hindi ko napigilan na kagatin ang
ibabang labi ko para pigilan ang kiliting dumadaloy sa katawan ko.
"Talaga? Bakit mo naman ako hinahanap?"
Mapang asar kong tanong sa kaniya at sinulyapan pa niya ako ng tingin bago
tuluyang pinaandar ang sasakyan.
"Nakakalimutan mo yatang may utang ka pa sa akin."
I frowned at him and I didn't get what he was talking about? Ako may utang
sa kaniya? Hindi nga ako nanghihingi ng kahit magkano sa kaniya, may sarili
akong pera na galing kay Dr. Yoon.
He glared at me and his lips formed into a smirked and my heart grumble
inside with his seductive eyes.
"Dessert session."
He teased and I smiled at my own thought.
"Ohhh.. I forgot. Do you have any plan to do it here?"
Biro ko sa kaniya habang natatawa akong nakatingin dito pero bigla akong
kinabahan sa klase ng tingin ni Will dahil mukhang ang biro ko ay balak niyang
seryosohin.
"I take it as an offer." He said naughtily and I bit my lower lip as he
gently caressed my legs.
"What do you think, wife?"
Nakangisi nitong tanong sa akin habang ang mga mata niya ay na sa daan pa
rin.
Nagwawala ang puso ko at ganun rin ang aking pempem na sobrang na miss ang
kaniyang hakdog... parang hindi masamang idea iyong sinabi niya at napatango na
lang ako kay Will.
"Yeah, it's actually an offer and not a joke."
I said as I teasingly touched his jumbo hakdog. It's already hard or should
I say it was naturally hard and big. Napansin ko ang pag bigat ng pag hinga ni
Will at ganoon rin ako. Sa simpleng pag haplos pa lang niya sa hita ko ay
nararamdaman ko na agad ang init na dumadaloy sa buo kong katawan at kusang pag
pintig ng pempem ko.
Naisip ko tuloy kung nagmamahal din ba ang pempem dahil sa tuwing nandiyan
si Will ay kusa na itong tumitibok.
Ibig sabihin ba nun mahal ng pempem ko ang hakdog niya?
My gosh! He was literally my happy pill and my cup of tea. He easily ease
all the burden with just a simple smile of him.
And the way he touched me is a best way to escape from reality. He unbutton
my pants and I willfully surrender myself as I arch my body. Tinulungan ko pa
siya na ibaba ang suot kong pantalon kasama ang panty ko hanggang sa may tuhod
ko.
"Will, hindi ba tayo maaksidente sa gagawin natin?"
Kinakabahan kong tanong sa kaniya pero malaya ko pa ring ibinuka ang mga
hita ko at wala sa sariling mariing napakagat sa ibabang labi ng maramdaman ko
ang daliri nito sa pag kakabae ko.
Nanginig agad ang tuhod ko ng simulan na nitong paglaruan ang manipis na
balat mula roon, hinihila niya iyon at mas nahihirapan akong tumitig ng maayos
sa daan dahil sa ginagawa niya.
"Do you trust me?"
Tanong nito pero agad akong nawawala sa sarili ko ng maramdaman ang daliri
niyang nag landas sa pagitan ng hiwa ko pababa doon sa mismo sa butas ko.

I could feel my own wetness as he gently rubbed his

fingers between my folds and he hardly push his thumb on my clit, following it's
shape and it tickles.
"I-I-- ohmmm.. t-trust you. Oh gahd!" I murmured and close my eyes, lean my
head to the backrest and cherish every second he touched me.
He didn't fail me to feel this unbearable pleasure. He cover my whole
femininity with his big and warmth palm, make a deep press on it, giving
pressure as if he supports it with an oxygen, he keep pumping his palm on my
femininity and I jerk as he smoothly slid his middle finger on my hole.
I hardly bit my lip as he ruthlessly thrust his finger inside me, he push it
harder and further and I could feel how it moved and he was like fishing
something inside.
"Ohhh, W-Will.. you're good at this."
I said and tightly clutch his crotch hiding from his pants. I want to give
the same pleasure to him but I think it was a wrong moved as he instantly step
on a break.
"FUCK!"
Angil nito at nagulat rin ako sa nangyari na muntikan ko ng ikasubsob sa
harapan at kamuntikan na naming mabunggo ang na sa harapan.
Bigla nitong binawi ang kamay sa akin at ako itong kinakabahan.
"Akala ko ba kaya mo?"
Mulat ang mata ko at ang bilis ng kabog sa dibdib ko sa sobrang nerbiyos.
"Yeah, I can handle but not until you touch me, I'm burning."
He said straitly to my eyes and I bat my eyes to him, my lips slowly formed
into an evil smile and I know I'm celebrating inside.
"You're burning, huh."
Mapang asar kong sabi sa kaniya at napansin ko ang biglaang pamumula ng
mukha niya. Iniwas niya rin ang tingin sa akin.
Natatawa ako sa naging reaksyon ni Will. Ang cute niya para lang siyang
grade 1 na nakita ang crush niya sa pag pasok.
"Get dress." He ordered and I was about to protest when I saw a traffic
enforcer walk towards our direction.
"Bitin na naman." Reklamo ko kay Will at hinila ko na ang pantalon ko nang
mapansin ko ang isang memory card sa sahig.
"Your fault."
Pinulot ko iyon at nag mamadaling isinarado ang butones at zipper ng
pantalon ko.
"Done." Untag ko kay Will sabay irap sa kaniya. Doon pa lang din niya
binuksan ang bintana para harapin iyong enforcer.
"Sir, ok ba tayo?" Tanong ng traffic enforcer at sinusuri pa kami nito.
Mukhang tinitignan niya kung lasing si Will at inaya niya pa itong bumaba.
Nanatili na lang ako sa loob at tinignan mabuti ang memory card na mukhang
bago pa.
Kanino naman kaya ito? Hindi naman burara si Will kaya imposibleng sa kaniya
ito. May iba ba siyang isinasakay sa kotse niya?
Naningkit ang mata kong napalingon sa labas at kinakain ako ng inis. Pag
nalaman ko lang talaga na may iba siyang babae na isinasakay dito, hindi ko
hahayaan na makapag dessert siya.
Nanggigigil ako. Kinuha ko ang phone ko at nilagay iyong memory card dito.
Sinimulan kong i-scan ang laman at puro pictures ang nakalagay rito.
Mga mukha ng estudyante at mga lugar, may pusa rin at kung ano ano pang
pictures hanggang makita ko ang mukha ng isang babae.
Teka ito yung babaeng kasama ni Will na umuwi noon...si Rhyx, hindi kaya sa
kaniya itong memory card?
Naalala ko na mahilig mag picture ang batang iyon kaya patuloy ko na
tinignan ang mga litrato rito.

Napapangiti pa ako sa iba dahil nakita ko na ang daming

stolen shot ni Will. Minsan may simangot, may nakangiwi basta iyong mga epic na
picture pero kahit ang sagwa nun tignan para sa isang lalaking seryoso, nakikita
ko pa rin na cute siya rito.
May isa pang picture, mukhang family pic nila pero hindi ko nakita na kasama
si Daddy Lee pero nandito iyong attorney na kumindat sa akin noon sa bar at
nakayapos pa siya sa bewang ng isang magandang babae na halos kamukha rin ni
Rhyx pero kahawig nung lalaki.
Ang saya nung mga pictures dito, halatang puno ng magagandang memories
iyon.. Natigilan lang ako sa pag lipat at mabilis na kumunot ang noo ko ng
mahagip ang isang pamilyar na mukha sa litrato.
Mabilis na kumabog ang dibdib ko at i-z-zoom ko na sana iyon para
siguraduhin na hindi ako nag kakamali sa nakikita ko.
"Elleria,"
"Logan!" Gulat kong nabitawan ang cellphone ko nang bigla na lang sumulpot
si Will.
Nakagat ko ang ibabang labi ko ng wala sa sarili kong nabanggit ang pangalan
ni Logan.
Oh shit! Did I mentioned Logan's name in front of him? Dahan dahan akong nag
angat ng tingin kay Will at para akong na sa horror movie sa sobrang lakas ng
kabog ng dibdib ko, napansin ko ang biglang pagbabago sa mukha niya, nag iba rin
ang timpla ng mga mata niya at hindi ako nito tinignan.
Napapikit din ako ng mariin ng pabalagbag nitong sinarado ang pinto at
maingay niyang pina-angil ang makina.
"W-Will," I stuttered and I tried to meet his eyes but he was directly
staring at the road. Mabilis ang pagpapatakbo nito ng sasakyan kaya nag mamadali
kong isinuot ang seatbelt ko.
"Will, dahan dahan naman."
Kinakabahan kong untag sa kaniya at akala ko talaga ay hindi niya ako
papakinggan, bumagla ang takbo ng sasakyan pero pansin ko ang mahigpit na
pagkakahawak niya sa manibela.
His eyes are dark and his lips turned into a straight line, he was holding
his breathe as he hold his anger inside.
"A-are you mad?"
I asked even it was obvious but he didn't say anything. Napayuko na lang
akong kinuha ang phone ko, hindi ko dapat binanggit ang pangalan ni Logan sa
harap ni Will.
Mas natatakot pa ako ngayon na magalit siya kesa malaman niya kung sino si
Logan.
Hindi ko alam pero pakiramdam ko ang laki ng kasalanan ko at buong biyahe
siyang walang naging imik.
Nang makarating kami ng bahay ay na una siyang bumaba ng sasakyan. I expect
him to open a door for me but he walks without looking back at me and I sighed.
Bakit niya ako pag bubuksan ng pinto kung galit nga siya diba? Nailing ako
at hinawakan ang handle, akmang bubuksan ko na iyon ng magulat ako ng kusa iyong
bumukas.
Nag angat ako ng tingin at nakita ko si Will na nakatayo sa labas at siyang
nag bukas ng pinto sa akin pero hindi niya pa rin ako tinitignan.
"Thanks." Bumaba ako at nagulat pa ako ng pabalagbag niya ulit na sinarado
ang pinto na kulang na lang ay mabasag ang salamin.
Akala ko ay ok na siya dahil pinag buksan niya ako ng pinto pero mukhang
masama pa rin ang timpla niya.
Diretso siyang nag lakad papasok sa loob ng bahay at ako itong sumunod sa
kaniya.
Gusto ko siyang kausapin at gusto ko mag paliwanag pero hindi ko alam kung
anong ipapaliwanag ko o kung meron nga ba akong dapat ipaliwanag sa kaniya.
Dumiretso na lang ako sa kwarto at walang ganang ibinagsak ang katawan ko sa
kama.
Napatitig ako sa kisame at kusa akong napangiwi ng maramdaman ang pag kulo
ng tiyan ko sa gutom.

What the-- Wala na ngang dessert, wala pa rin laman ang

tiyan. Nakakainis!
Ano ito, mamatay na lang ako sa gutom at tuyong tuyo?
Inis akong nag pa gulong gulong sa kama ko. Gusto kong puntahan si Will pero
wala akong maisip na sasabihin o idadahilan.
Bakit ba kasi bigla ko na lang na ibulalas ang pangalan ni Logan? Ano bang
pumasok sa isip-Bigla ako napabangon ng maalala iyong memory card. Agad akong
tumayo para sa
kuhanin iyong cellphone ko ng makarinig naman ako ng katok.
Natigilan ako at nag aalangan, salitan ang tingin ko mula sa bag ko at sa
pinto. Hindi ko alam kung anong uunahin ko, ang memory card ba o si Will. Bakit
ba palagi na lang ganito? Pakiramdam ko pilit akong pinapilili ng tadhana sa
pagitan ng dalawang bagay...
I am always torn between him and my purpose. I tried my best to ignored him
and forget him but my body has it's own mind and until I found myself walking on
his way.
I opened the door and our eyes met but it didn't took so long as he was the
one who took his gaze away from me. I bit my lower lip as guilt drip down in my
nerves.
He's carrying a tray with foods, milk and water. I look back at him,
confused with his actions.
He didn't say anything as he get inside my room and placed down the tray on
my side drawer.
My lips parted and my heart is deeply amused on him. He was obviously mad at
me awhile ago and until now but he still managed to brought me foods.
I didn't expect things like this from him-- yes, given that he cares but
knowing he was mad yet he's still here, it makes me feel more special, something
that I didn't feel in Logan's arms.
He turned his back to me and was about to leave my room when I abruptly
wrapped my fingers to his arms.
"Are you still mad at me for mentioning someone's name?"
I asked and I feel his heavy breathing, hold his words and keep himself
stand with his ground as a man.
Napabuntong hininga ako ng wala pa rin siyang maging kibo.
"I-I'm sorry." Hindi ko alam kung saan nanggaling ang mga salitang iyon o
kung anong ikina-hihingi ko ng sorry sa kaniya basta pakiramdam ko ang laki ng
kasalan ko sa kaniya.
"Tingin mo ba talaga galit ako?"
Humarap siya sa akin at sinalubong ang mga tingin ko. Hindi na iyon tulad
kanina na halata ang galit sa mga mata niya.
It is softer and comfortable to stare with. His eyes turned to be a mirror
of him and it let me read everything he had inside his mind up to the deepest
part of his heart.
And the chances he gave to me become my weakness. Hindi ko magawang titigan
siya ng matagal dahil naguguluhan ako sa nakikita at nababasa ko mula sa mga
mata niya.
"K-kung hindi ka galit, ano? Bakit hindi mo sabihin?" I asked and he
straitly looked at my eyes.
"Nagseselos ako."
Walang kaabog-abog nitong sagot sa akin na kinagulat ko. Hindi ko inaasahan
na sasabihin niya iyon.
Nahihirapan akong huminga sa sobrang bilis ng kabog ng dibdib ko at hindi
maalis ang tingin ko sa mga mata niya habang dama ko iyong kakaibang kiliti sa
puso ko.
Lumulutang ang isip ko pati na rin ang katawan ko. Hindi ko alam kung paano
ako mag r-react sa sinabi niya o kung ngingiti ba ako o magwawala.
"Anong sinabi mo?"
Nabingi lang siguro ako diba?
"Nagseselos ako."
Ulit nito at hindi ko inaasahan na uulitin niya iyon dahil siya si Godwill.
Ayaw niya sa lahat na inuulit ang mga sinasabi at ginagawa niya.
Napalunok ako at ilang beses na kumarap pero siya ay nanatiling nakatitig sa
akin.
Gusto kong tumawa at isipin na nag bibiro lang siya pero mas bumigat pa ang
pag hinga ko ng umangat ang kamay nito at marahan niyang hinaplos ang pisngi ko.
Wala sa loob akong napatingin doon at damang dama ko ang tuwa sa puso ko,
dumadaloy iyong init sa palad niya papunta sa buong katawan ko at kahit pisngi
ko lang ang hawak niya, pakiramdam ko yakap yakap ako ni Will.
"And even I want to be mad at you, I can't and I cant resist you, I can't
ignored you."
He gently caressed my cheeks and I can't help but to smiled at him and
cherish this moment-- in my entire life, I never feel this happiness that I'm
willing to drown myself and leave everything just to be with him.
It is not just about my needs and my purpose. It was deeper and I can't
deny, I can't deny it anymore.
"You don't have too, Will. I'm all yours."
Hinawakan ko ang kamay niya at gusto ko ng sabihin sa kaniya-- gusto kong
malaman niya lahat.. lahat lahat pero natatakot pa rin ako.. natatakot ako na
baka hindi para sa akin iyong mga sinasabi niya, na baka ang totoong Elleria ang
iniisip niya dahil iyon ang mukhang nakikita niya.
Na sa oras na malaman niyang ako si Savannah, mag babago siya at baka hindi
niya ako matanggap.
"Then be with me, don't run and never chase back."
Kumunot ang noo ko sa kaniya at gulong gulo ako.
"W-what do you mean?"
I don't wanna jump in conclusion pero sa tuwing nagiging seryoso at malalim
ang usapan namin nababakas ko sa tono niya na gusto niya akong tumigil sa
ginagawa ko at literal na pinapipili niya ako sa pagitan niya at ng hustisya.
"I want you for myself, Savannah."
--A/N:
Hi bbs! Pasensya na wala munang dedics ngayon, medyo mahaba kasi ang chapter
na ito. Hehe. BTW, sa external link yung yt link ng isa nating ka-wattpadian.
Let's support her.
Hope you enjoy this chapter!
Thank you and keep safe everything!
-Love, Ash
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 19
SAVANNAH
"I want you for myself, Savannah."
Nagulat ako sa sinabi ni Will at kusa akong bumitiw sa kaniya. Ilang beses
na kumurap at hindi makapaniwala sa narinig ko.
"Y-You--"
"I know who you are, Savannah."
He said and I shook my head in disbelief. I startled and my knees become
weak as my hand shiver in fear and shock. I almost fall when he abruptly wrapped
his arms around my waist.
Holding me tight and straitly looking at my eyes. Kita sa mga mata niya ang
pagka seryoso at sinasabi nito na alam niya-- alam niya at kilala niya ako.
Wala akong ibang marinig kung hindi ang mabilis na pag tibok ng puso ko.
Nawala lahat ng tapang ko at gumuho lahat ng mga plano ko. Dapat ay maging
masaya ako, dapat mag diwang ako dahil sa unang pagkakataon ay tinawag niya ako
sa sarili kong pangalan pero hindi-- nag tatalo ang kalooban ko. Gusto kong
tumakbo palayo sa sobrang takot pero may isang parte sa puso ko na sinasabi na
ito na 'yun-- ito na yung hinihintay ko.. ang mapalapit sa kaniya bilang ako,
bilang si Savannah.
Natagpuan ko na lang ang sarili ko na naka upo sa gilid ng kama, inalalayan
niya ako dahil sobra akong nanghina at hindi makapag isip ng matino.
Hindi ganito ang inaasahan kong sitwasyon sa oras na makilala niya ako
bilang Savannah.
Inabot sa akin ni Will ang isang basong tubig, nag aalangan man ako ay
kinuha ko iyon at ininom ng diretso.
Hinahagod din niya ang likod ko at dama ko ang pag luwag sa pag hinga.
Nahihirapan na pala ako na huminga ng maayos at sobrang naninikip ang dibdib ko,
naramdaman ko rin ang panginginig ng mga kamay at laman ko.
"Hey, calm down."
Nag aalala nitong sabi and he gently massage my hands. It is way better than
taking my med.
Unti unting gumagaan ang pakiramdam ko at hindi tulad ng gamot na may ibang
epekto, hindi ako nakakaramdam ng kahit na anong pagkahilo o pag ha-hallucinate.
Nagawa ni Will na pakalmahin ako sa simpleng pag hilot niya sa palad ko at
pag haplos niya sa likuran ko.
"Breathe, Savannah. Inhale.. Exhale.."
He command and I obliged, I take a deep breathe and inhale some air before I
exhale it.
He's worried and I could see and feel it as he keep holding my hands. Hindi
ko na iwasan na titigan si Will habang marahan pa rin niyang hinihilot ang palad
ko, kalmado na ako pero siya ay patuloy pa rin sa ginagawa niya.
"I didn't mean to surprise you. I shouldn't tell it in that way."
Nag aalala niyang sabi at ako itong wala sa sariling napangiti habang
nakatitig sa kaniya.
For real Savannah? Nagagawa mo pang ngumiti sa kabila ng sitwasyon mo?
Why not? He looks so cute, he's really worried for me, for Savannah and not
to his wife, Elleria.
Sigaw ng malandi kong utak at pilit kong hinihila ang sarili ko sa katinuan.
Hindi oras para mag landi ngayon, Savannah. Isipin mo kung anong pwedeng
mangyari ngayong alam na ni Will na hindi ikaw ang asawa niya.
And now he knew you as Savannah, you can surrender yourself to him without
any fear and doubt that he was thinking of someone while making out.
Aba! Aba! Pwede yata na mag landi muna ako bago ako palayasin diba?
O baka hindi niya na ako palayasin pag ginalingan ko ang performance. Dapat
pala na nood muna ako ng porn kanina para nakakuha ako ng idea kung paano
gumiling ng maganda.

Nakakainis! Hindi ko ito na pag handaan.

"Ok ka na ba?"
Tanong niya at nag angat pa siya ng tingin kaya agad kong inalis ang ngiti
sa labi ko at pakiwari pang hindi makahinga.
Ok, galingan mo ang drama, Savannah. Hindi ka pa nakakapag isip ng paraan
kung paano gigiling-- este, tatakas at lulusot sa sitwasyon.
Mag isip ka, Savannah. Huwag puro landi ang atupagin mo.
"Aray!" Reklamo ko ng biglang pitikin ni Will ang noo ko, napahawak ako rito
at marahan iyong hinaplos.
"Huwag ka ng magpanggap, bistado na kita."
Seryoso nitong sagot at napakagat sa ibabang labi ko. Napayuko ako at muling
bumilis ang tibok ng puso ko sa sobrang kaba.
Pinaglaruan ko rin ang daliri ko at nabalot kami ng katahimikan,
nararamdaman ko ang pag init ng mata ko at gusto kong umiyak pero pinigilan ko
iyon.
Wala ako sa lugar ngayon para mag maka awa sa kaniya dahil siya itong niloko
ko. Siya itong na agrabyado ko at ginamit ko at isang pagkakamali ko lang ay
pwedeng masira ang lahat ng plano ko.
"Wala ka man lang bang sasabihin? Hindi ko inaasahan na mananahimik ka."
Nanatiling tikom ang bibig ko at mariin na kinagat ang labi ko, pilit kong
pinipigilan na mag salita. Isang maling salita lang ang lumabas sa bibig ko
pwede ng matapos ang lahat.
"Natatakot ka?"
Tumayo ito at sinundan ko siya ng tingin hanggang sa lumaki ang mata ko ng
makita kong bubuksan niya ang cabinet ko.
"Hu--" Napatayo ako para sana pigilan ito pero huli na ang lahat ng mahulog
mula roon ang ginawa kong board, iyong board kung saan nakadikit ang mga litrato
ng mga taong suspect sa kaso ko at kasama siya roon.
A-alam niya, alam niya na talaga. Nanatiling naka awang ang bibig ko at mas
bumilis ang kabog ng puso ko sa sobrang nerbiyos.
"Now, can you speak for yourself?"
Lumapit ito sa akin at pilit na sinasabi ng isip ko na takbo, Savannah.
Takbo! Pero kahit anong gawin kong kilos ay nanigas ang mga tuhod ko at hindi
ako makakakilos ng maayos.
Pinilit ko rin na mag salita pero kahit isang letra ay walang lumabas doon.
Nalunok ko na ang dila ko at mas tumitindi pa ang kaba sa dibdib ko ng tuluyan
na siyang huminto sa tapat ko.
Daig ko pa ang kriminal na nahuli sa aktong pag patay sa mga oras na ito.
Nagawa ko pang ipagtanggol at pumalag noong dinadampot na ako ng mga pulis ng
mamatay si Logan kesa ngayon na si Will ang nakahuli sa akin sa isang kasalanan
na alam kong hindi ganoon kabigat-- o dahil alam ko na sa pagkakataong ito,
guilty ako.
"Savannah," Tawag nito sa pangalan ko at mariin akong napapikit at napalunok
sa tuyo kong lalamunan.
"K-kailan mo pa nalaman?"
Tanong ko rito habang hindi inaalis ang tingin sa mga mata niya.
"Ngayon lang."
Sagot niya at mabilis na kumunot ang noo ko. Tinawag niya akong Savannah
kanina pero sinabi niyang ngayon lang niya nalaman na ako si Savannah?
Naguguluhan ako sa kaniya.
"Napansin ko na wala ang isang folder sa opisina ko and no one was here
except you."
Napalunok akong muli at ilang beses na kumurap. Wala akong alam na sasabihin
dahil natatakot ako na madulas sa kaniya at hinayaan ko lang siyang mag salita.

"And I went here too look for my folder until I found

that board-- and I tried to see what's the purpose of this.. Wala talaga ako
idea na ikaw si Savannah at na isip ko lang na hulihin ka at ikaw mismo ang nag
hulog sa sarili mo ng mag bago ka ng reaksyon mo kanina."
Sabi niya na kinahigit ko ng hininga at naiiling sa kaniya, hindi ako
makapaniwala sa sinabi niya.
Hinuli niya lang ako at ako naman itong nag pahuli. Paano ko ngayon ide-deny
ang lahat? Paano ko pa sasabihin na mali siya ng akala?
"Hindi mo kailangan tumanggi o lumusot. Remember? I'm a lawyer, Savannah at
ang mismong dahilan ng pagkakakulong mo."
Nilagpasan ako nito at umupo sa bakanteng upuan, hindi ko ito nilingon pero
kita ko kung paano nag krus ang mga hita niya gayon din ang mga braso nito.
Damang dama ko ang titig ni Will sa akin at alam ko na hindi na ako
makakalusot ngayon.
Napapikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Ito na Savannah, wala ka ng
lusot at ang magagawa mo na lang ay harapin ang katotohanan.
Hirap man at mabigat ang paa ko ay pilit akong kumilos para harapin siya.
Sinalubong ko ang magaganda niyang mata at iyon ang isang pagkakamaling na gawa
ko dahil imbis na komprontahin siya tungkol sa kaso ko, iba ang lumabas sa bibig
ko.
"Sinabi mo lang din ba na gusto mo ako para hulihin ako?"
Nasasaktan akong isipin na baka hindi totoo ang mga sinabi niya kanina. Alam
ko hindi ito ang tamang oras para sa nararamdaman ko pero hindi ko maiwasan,
hindi ko kayang isipin na walang katotohanan iyong mga ginagawa at pinapakita
niya sa akin.
Ang sakit, nadudurog ako at umaasa na sana totoo lahat ng iyon at walang
halong pag papanggap o pang gagamit..
Dahil ako mismo.. sa sarili ko.. alam ko na totoo ako, na totoo na lahat ng
nararamdaman ko para sa kaniya.
"No, I mean it.. I want you for myself as you.. as Savannah."
Nalukot ang mga labi ko at nag diwang ang puso ko sa tuwa, gusto kong
ngumiti at umiyak sa kakaibang saya pero ayoko masyadong maging emosyonal.
Masyado pang maaga para mag saya.
Hindi ko na rin mabasa ang mga tumatakbo sa isip ni Will hindi tulad kanina
kanina na binuksan niya ang pinto para maintindihan at maramdaman ko siya.
Ngayon isinarado niya na ulit ang pinto patungo sa totoo niyang nararamdaman at
iniisip.
"Umupo ka Savannah para makapag usap tayo."
Napakurap ako at parang bata na sumunod sa sinabi niya, damang dama ko iyong
tensyon at kahit iyong pag lubog ng pwet ko sa malambot na kama.
Nagkatinginan kami ni Will at alam ko na nag hinihintay lang namin na may ma
unang mag salita sa amin at hindi ako iyon.. hindi ko alam kung anong sasabihin
ko.
"Bakit ka nandito?"
Tanong niya na kina iwas ko agad ng tingin. Tama bang sagutin ko ang tanong
niya?
"Alam mo bang hinahanap ka pa rin ng mga pulis? Aware ka ba na ang bahay na
pinasok mo ay pwedeng maging mitya ng pag balik mo sa kulungan?"
Napatingin ulit ako kay Will at hindi ko na iwasan na mapangiti ng mapait sa
kaniya.
He want me but he was threatening me. Ang gulo niya, hindi ko maintindihan
kung ano ba talagang gusto niyang palabasin.
"Alam ko pero mangyayari lang yun kung isusumbong mo ako, diba?"
He smirked and he unbelivably shook his head.
"I get it."
Sagot niya at dito ko lang masasabi na tama si Dr. Yoon. Sa oras na mahulog
sa kamay ko si Will ay hindi na ako mapapahamak, magiging malaya ako at hindi ko
kailangan pang matakot na baka isang araw ay bumalik ako ulit sa loob ng
kulungan.

Dahil kaya niya.. kayang kaya niya akong protektahan sa

madamot na hustisya.
I can say that being caught by this man is a blessing in disguise. He can
save me and he can protect me from law.
Ayoko mag assume pero nakikita ko na pwede na akong maging si Elleria habang
buhay dahil nandiyan si Will.
Is this what Dr. Yoon want to happened? Did he knew that once Will fall in
my hands is my way to escape from being wanted?
Pero paano ang totoong Elleria? Paano kung bumalik siya? Hindi ba magiging
gulo iyon?
"Anong gagawin mo ngayon sa akin?"
Hindi ko napigilan na mag tanong sa kaniya at kahit kinakabahan ako mas
komportable ako ngayon na kausapin siya. Malaya ako na harapin siya at alam ko
sa sarili ko na wala akong itinatago.
Ang sarap sa pakiramdam na maging totoo pero hindi ko pa rin maiwasan na
mawalan ng tiwala sa kaniya.
Sa dami ng nangyari sa akin, hindi ko na alam kung sino pa ang kakampi o
kalaban. Kung sino pa ang dapat kong pagkatiwalaan o pagdudahan.
In this world full of desire and self interest, you will never knew who will
be in your side or who will stab you behind.
Everyone wanted of something for themselves and it doesn't matter even they
hurt or take others for granted as long as they gained their needs and wants.
"Hindi ba dapat ako ang mag tanong sa'yo niyan. Ano ng gagawin mo ngayon,
Savannah?"
Naningkit ang mga mata niya sa akin at ako mismo hindi ko alam. Nawala ako
sa linya na tila ba na sira lahat ng binuo kong plano but to think that I could
live freely is a great relief.
I swallowed hard and face him bravely.
"Sabihin mo sa akin lahat ng alam mo tungkol sa kaso ko."
"Paano kung ayoko?" Sagot niya agad.
"Ayaw mo? Bakit? Don't you see where I am right now because of your false
accusations?"
Hindi ko napigilan na mag labas ng hinagpis sa kaniya. Trabaho niya iyon
pero baka pwede niya ako tulungan diba? Baka pwedeng sa pagkakataong ito itama
niya na ang mga mali niya sa nakaraan.
"It's my job, Savannah."
"Then do it right!"
Bumilis ang tibok ng puso ko at kung kanina ay natutuwa pa ako at kinakain
ng sobrang saya ngayon gusto ko ng mag wala, gusto ko isumbat sa kaniya lahat ng
sinapit ko ng dahil sa pagdidiin niya sa akin.
"Paano ka nakakatulog ng mahimbing sa gabi kung alam mong may mga inosenteng
nakukulong ng dahil sa'yo! Paano mo nagagawa na pag takpan iyong mga mali ng
iba!?"
Hindi ko na pigilan ang sumabog sa inis at tumayo sa gigil. Pigil na pigil
ko ang sarili ko na sugurin si Will sa sobrang sama ng loob ko pero hindi ko na
pigilan ang pag patak ng luha ko.
Tatlong taon! Tatlong taon akong nakulong at nag tiis sa loob ng masikip na
selda at dalawang taon na akong walang sariling mukha ng dahil sa sunog.
At sa loob ng limang taon, nagdudusa ako sa kasalanang hindi ko naman ginawa
at hanggang ngayon nangungulila ako sa anak ko.
"Cause it's not me who ruined your life, Savannah."
Napangiti ako ng mapait sa kaniya at hindi ko maiwasan na umiling sa naging
dahilan niya.
"Wala ka man lang bang puso?"
Wala man lang ba siyang puso sa mga katulad kong inosente o kahit na
katiting na simpatya o konsensya man lang.

"Meron, ninakaw mo na nga."

Kusang tumigil ang luha ko sa pag patak at literal na napaawang ang bibig ko
sa naging sagot niya.
Hindi ako makapaniwalang tinignan siya sa mga mata at seryoso ito. Seryosong
seryoso ang mukha niya at hindi ko iyon mabakasan ng kahit na anong pagbibiro o
kalokohan.
"I'm serious. Don't play games with me, Will."
Nanginginig ang boses ko at kulang na lang ay pumiyok ako sa sobrang bilis
ng kabog ng dibdib ko.
"And so I am, Savannah. I told you, I want you."
Tumayo ito at ako ito ulit itong nawawala sa katinuan, hindi ako makapag
isip ng maayos at lahat ng galit at inis ko ay biglang nag laho.
Oo, dapat na mag wala ako sa inis sa kaniya pero bakit kahit anong gawin ko,
nanghihina ako sa kaniya.
"At alam kong ikaw din."
Tumigil siya sa harapan ko at marahan na ikinulong ang pisngi ko sa isang
palad niya.
Diretso ang tingin niya sa mga mata ko at nangungusap iyon sa akin. Alam ko
na parehas kami.. parehas kami ng gusto at handa ako ibigay iyon sa kaniya pero
sana... sana handa rin siya na tanggapin ang desisyon ko.
"If you really mean it then help me, Will. I need justice and you can do
it.. you can give it to me... Please.. help me. Kailangan ko malaman kung sino
ang pumatay kay Logan. Kailangan ko mahanap ang anak ko, kailangan ko makamit
ang hustisya na pinagkait sa akin... Nakikiusap ako... tulungan mo ako, Will.
Tulungan mo 'ko."
Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya at walang takot akong nakiusap dito.
Ngayong alam niyang ako si Savannah, baka pwede niyang sabihin sa akin lahat ng
nalalaman niya.
Malaking bagay iyon para makamit ko ang hustisya para sa'kin.
"Para saan pa, Savannah? Patay na siya at malaya ka na. Wala ng dahilan para
mag habol ka pa sa nakaraan."
"Hindi, hindi mo ako naiintindihan."
Naiiling kong untag kay Will at kung para sa kaniya ganun lang kadali ang
lahat pwes mag kaiba kami. Hindi madali sa akin na talikuran iyon at hayaan na
lang ang mga kriminal na 'yun na maging malaya.
"Pinatay nila ang asawa ko, Will. Tatlong taon akong nakulong at ito..."
Itinuro ko ang mukha ko sa kaniya.
"Hindi akin ang mukhang 'to!"
"Exactly, it's not you and that's the reason why you are free. Bakit hindi
mo na lang gamitin ang mukhang iyan para mag simula ng bagong buhay."
Sadya kong binitawan ang kamay niya at hindi ko siya maintindihan. Bakit
niya ba ipinipilit na tumakas ako, bakit hindi niya ako maintindihan.
"B-bakit hindi mo 'ko maintindihan.."
"Dahil ayokong pakinggan ka at ayokong masaktan ka!"
Sigaw nito sa akin na puno ng inis. Kita ko ang gulat sa mukha ni Will at
dama ko na hindi niya intensyon na sabihin ang mga salitang lumabas sa bibig
niya.
Kumunot ang noo ko, naguguluhan ako sa sinabi niya. Tumalikod siya sa akin
at akmang lalabas ng kwarto ng mabilis kong hilahin ang braso niya.
"Anong ibig mong sabihin? Sabihin mo sa akin, ano ba talagang alam mo?"
Nagsusumamo kong pakiusap kay Will pero hindi niya ako hinarap, tulad ko
mabigat din ang pag hinga niya.
"W-Will.."
"Alam mo ba kung bakit naging madamot ang hustisya sa'yo? Para protektahan
ka and I'm doing the same, Savannah. All you need to do is accept that life
isn't always in favor with you. It's harsh, unfair and cruel that sometimes, it
is better to be blind and deaf to protect ourselves."
Tumigil ito pero hindi pa rin niya ako tinitignan.
"And it's funny to know that no matter how hard they tried to manipulate
someone's life, we can never control things that are destined for us.. that's
why you are here with me... to save and protect you again in an unexpected
time."
He deeply stared at me and I could feel the sincerity in his eyes.. it was
soft and warmth.. he cares... he really does.
"I'm begging you, Savannah.. Don't run and never chase back. You are no
longer wanted."
His words ripped my heart and it aches, it hurts but I can't advert where
it's coming from. It was deeper, I know he meant something more than I knew and
he wouldn't want to mention anything.
And it triggers my curiosity to discover it by myself.
"Paano kung ayoko, ayokong tumigil.. po-protektahan mo pa rin ba ako?"
Ngumiti siya ng mapait, napatingin din ako sa kamay niya na inalis ang kamay
ko mula sa pagkakahawak ko sa braso niya.
Naninikip ang dibdib ko. Ang pag alis ba niya ng kamay ko ay tanda ng pag
bitaw niya sa akin? Dahil kung oo, ang sakit, sobrang sakit.
"I'll do everything I can do to protect you even it means I'll sink and
we'll fall apart."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 20
WARNING: Not suitable for young readers and close minded
person. You can skip this part and it won't affect the storyline.
Happy momma's day!
SAVANNAH
The sun kissed my face so I turned my back and hide myself. I'm still sleepy
with heavy eyes, cold feet and shivering body.
I smile when something soft touches my forehead, whiffed to a familiar scent
of sweet mint. Everything feels good and warm as it drips down to my nerves, the
gratitude embraced my heart and it washed all the coldness inside.
It was comfortable and I feel safe as someone brushed my hair and playfully
traced my cheeks.
Tumamis ang ngiti ko habang nakikita ko si Will na nakatitig sa akin, mga
matang nakangiti at nakaaliw pag masdan.
Inilapit niya ang mukha niya at marahan kong na ipikit ang mata ko. Natunaw
ako sa mainit niyang labi ng dumampi iyon sa noo ko.
"Wake up, Savannah."
Dumilat ako at ilang beses na kumurap. Nandito siya sa loob ng kwarto ko?
Tinawag niya akong Savannah? Hindi ba ako nananaginip lang?
"You're not dreaming, Savannah. Goodmorning, wife." Sabi nito at matamis ang
ngiti.
Bumangon ako at hinanap ang utak kong tulog pa.
Ok, hindi nga ako nanaginip dahil alam niya na, alam niya na lahat pero
akala ko galit siya sa akin dahil tinaggihan ko ang gusto niyang mangyari.
"Anong ginagawa mo rito?"
Tanong ko sa kaniya.
"This is my house."
Inirapan ko ito sa naging sagot niya. Alam ko, bahay niya 'to pero kwarto
ko.
"Hindi ka dapat pumapasok dito ng hindi ko alam."
Untag ko kay Will. Kinuha niya ang isang tray at tulad ng mga nakaraan ay
may laman na agad iyong almusal ko pero may bagong pakulo.
Mariin kong kinagat ang ibabang labi ko para pigilan na ngumiti. May isang
pirasong puting rosas at inabot niya pa iyon sa akin.
"Huwag kang maarte, Savannah. Nakita, nahawakan, natikman at nakain ko na
lahat. Ano pa bang itatago mo sa'kin?"
Nanlaki ang mata ko sa bastos na bibig ni Will at imbis na amuyin ang
bulaklak ay agad ko iyong na hampas sa kaniya. Napangiwi siya pero agad din
nakabawi.
"Napaka bastos mo!" Angil ko at nag init ang mukha ko sa sobrang hiya.
Wow! Savannah, nahiya ka talaga? Pero nung nag pakain ka at nag pa wakwak,
walang hiya hiya, walanghiyaan lang ang laban, sagad kung sagad.
"Bastos? Kung bastos ako, kanina pa sana kita ginawang almusal. Ipalaman ang
hotdog sa tinapay."
Seryoso nitong sabi at ako itong gulat na gulat kay Will.
"Huuuy! Bibig mo, tigilan mo nga ang kahalayan."
Aga aga niyang naging mahalaya, diba pwedeng gawin muna bago sabihin?
Ahihi, dapat kasi 'di na siya nag dalawang isip na maging bastos kanina kesa
ginising niya pa ako.
Kahina naman nitong si Will.
Kainis ah!
"Anong bastos dun, Savannah? Sabi ko, ipapalaman ko itong hotdog sa
tinapay."
Sabay tingin niya sa pagkain at oo nga, ipinalaman niya ang hotdog sa may
tinapay.

Nilagyan ng ketchup at mayonnaise.

"Kita mo na kung sino ang mas mahalay sa atin." Sagot niya. Iniangat iyong
tinapay at itinapat sa bibig ko.
Ako itong mas nahiya dahil ako lang pala ang masyadong advance mag isip.
Kalma lang, Savannah. Almusal lang 'yan.
"Sige na, Savannah. Isubo mo na ang hotdog."
Umangat ang isang sulok ng labi ni Will at naging maharot ang mga tingin
niya sa akin.
Nakakainis! Pinaglalaruan niya ako at ako itong hulog na hulog sa kapilyuhan
niya.
"Ipapakain mo na ba 'yan ngayon?"
Biro ko sa kaniya at ako ang unang tumawa sa sarili kong kalokohan.
Kinagat ko iyong tinapay at pilyong ngumiti si Will, todo titig pa siya sa
labi ko at alam kong pinag mamasdan niyang mabuti ang labi ko.
Mas nilandian ko ang pagkagat at dinilaan pa ang ibabang labi ko.
Sinusubukan ko lang naman siyang akitin, malay mo matikman ko na ang
napakalaki niyang hakdog.
Bumaba at tumaas iyong lalamunan ni Will at ako itong lihim na napangiti sa
naging reaksyon niya. Kailangan ko rin mapa ibig ang hakdog niya sa pempem ko
para fair ang laban.
Mahirap ang one sided love, masakit iyon.
"No."
Tipid niyang sagot at inis ko siyang tinignan, ito na naman kami sa we don't
let our woman suck it as a respect.
'Di man lang ba siya na akit sa pagkain ko ng hotdog? Gahd! Will, sa'yo lang
ako nababaliw ng ganito.
Wala pa man pero malagkit na kaming pinag pagpawisan ng pempem ko.
"Kainis. Alam mo bang pangarap kong makakain ang jumbo hakdog."
Singhal ko kay Will at natatawang humaba ang nguso niya sa labi ko.
"Gusto mo 'kong halikan? Sige lang, gawin mo."
Nakangiti kong untag at hinaba ko rin ang nguso ko pero umiling siya.
"May ketchup ka sa gilid ng labi."
"Ow."
Simangot kong hinawakan ang gilid ng labi ko, ka inis naman si Will. Wala
man lang ba siyang balak mag dilig ng tuyong bulaklak?
Nakakalimutan niya na yatang lagi kaming bitin at masakit na iyon sa
kalooban ng pempem ko, broken hearted na nga siya at palagi na lang umaasa.
"Wala kaya." Reklamo ko kay Will ng wala akong makuhang ketchup.
"Tss! Meron." Sabi niya at akmang pupunasan ko ulit ang labi ko ng pahiran
niya iyon ng ketchup.
"Wi--"
Natigilan ako ng bigla niyang dilaan ang gilid ng labi ko hanggang umabot
iyon sa mismong labi ko.
Literal na nanlaki ang mata ko sa gulat pero agad din akong nakabawi.
He pull his tongue and I cupped his face, kissed him hard and moved my lips
to him but he didn't returned the kissed.
Mas mariin ko itong siniil ng halik sa pag aakala na tutugunin niya iyon
pero napangisi lang siyang hinila ang sariling mukha.
"Masyado kang agresibo."
Nakangisi nitong sabi at ako itong sumimangot sa kaniya.
"Inaakit mo 'ko!" Gigil kong sagot.

Halata namang inaakit ako ni Will at marupok ako. Hindi

ko siya matiis at gustong gusto ko itong halikan ng walang hanggan.
Inilagay nito ang tray sa ibabaw ng drawer at kita ko pa kung paano niya
pinahid ng daliri ang ketchup at inilipat iyon sa leeg ko.
Gusto ko mandiri at manlagkit pero mas na una ang kaharutan sa isip ko and I
know he was starting his game.
"That's not how I play, wife." Ngumisi siyang tumayo at tumili ako sa gulat
ng hilahin nito ang paa ko.
I sexily bit my lower lip as he crawled on top of me.
"Then show me. How do you play, attorney?"
I teased and clutch my hand on his shirt, pull him closer to me until I
could feel his heart beat on my chest, it's beating the same as mine and I'm
satisfied how good it was.
"Let me tell you our game," he whispered to my ears and he slowly licked it.
I closed my eyes, feel the warm and chase my own breath.
"Love is the name, Sex is the game. Forget the name, just play the game. If
you win the game, I'll give you the name."
He murmured and his tongue travelled down my neck, licking the ketchup and
gently sucked my skin not just once, twice but more as if he wants to cover my
neck with his hickeys.
"Ohhh..." I moaned and my mind couldn't digest whatever he said. All I could
think is him, his lips and his big cock that will ripped my pussy.
And now he's rubbing himself to me and I arch my back to meet him.
"This is mine, mine alone. Do you understand?" He said and I nod.
"Oohhh.. Y-Yes, I-I'm all yours." I groaned and he take his lips off.
Kunot noo ko siyang tinignan at literal siyang naka upo sa ibabaw ko pero
hindi ko maramdaman ang bigat niya dahil nakatukod ang tuhod niya sa mag
kabilang gilid ko.
Mas dama ko ang pag bigat ng sarili kong pag hinga at mas tumindi pa iyon ng
walang kaabog-abog na punitin ni Will ang suot kong nighties. Nagulat ako pero
hindi ako nag reklamo. Mas nanabik ako sa kaniya. Nagliliyab ang mga mata nito
at tumagos iyon sa katawan ko.
He ruthlessly pull my bra and it flicked, he threw it somewhere as he keep
his eyes from me. He was staring at me, it's burning with lust, desire and so
much needs like the way I need him but there's more in his eyes.. it was softer
and sincere.
"And this... it's also mine, right?"
He asked as he lower his gaze to my nipple and playfully touch it with his
long fingers.
"Y-Yes, it's yours." I sexily chewed my lower lip as he squeezed my nipple
between his fingers, pushing it and pulling it hard as if it was his toy.
I bat my eyes as I felt my cream slowly making it's way on my thighs and my
pussy tingled, falling in love again with his jumbo hakdog. Pina-ikot niya ang
daliri sa utong ko, mariin kong kinagat ang labi ko at hindi ko napigilan ang
pag tirik ng mata sa sobrang sarap at kiliti.
"And this.." He buried his face to my left breast, umawang ang bibig ko ng
kabuuang sakupin ng bibig ni Will ang suso ko, marahas ang pag sisip at pag hila
niya hanggang naiwan na lang sa pagitan ng labi niya ang utong ko, sinipsip niya
iyon na akala mo ay uhaw na uhaw na sanggol at nanigas iyon kasabay din ng isa
ko pang utong na wala niyang tigil na pinapaikot sa mga daliri niya.
"Ahh... y-yes.. p-please.. I want you down."
Mabigat ang pag hinga kong pakiusap kay Will. I need him down there because
I feel my wetness, I feel my needs and I will cum at any moment. It's his simple
play but I'm already wet and ready for his cock.

Who wouldn't be? He's good at this and he's freaking

hot, na kahit simpleng tingin niya lang ay naglalaway na ang pempem ko.
Mabilis na sumunod si Will sa sinabi ko at gumapang ang labi nito sa pagitan
ng dibdib ko. He give feather light kisses between my breast, licked it down
without taking his eyes.
Pinilit kong salubungin ang mga mata ni Will kahit ang gusto kong gawin ay
tumingala na lang at hayaan na tumirik ang mata ko, but he never failed to share
the intensity in his eyes as he started to lick my belly and it stops from my
navel.
Pilyong umikot at nag laro ang dila ni Will sa pusod ko as if he was fucking
my navel with his tongue, walang wala na akong lakas para salubungin pa ang
tingin niya at kusa akong napatingala, namuti ang mata at namaluktot ang mga
daliri sa kamay at paa.
"Ohhh...G-Godwill.." Ungol ko ng hindi ko mapigilan ang kakaibang init,
pakiramdam ko sasabog ako sa ginagawa niya at hindi pa siya nag patinag ng
marahan niyang diinan ang puson ko. Mas naramdaman ko ang pangangailangan ko at
pagkasabik na labasan.
"P-please-- eat me. Gahd! P-please!"
I moaned as my words echoed to the room. Bumaba ang mga labi nito patungo sa
pagkababae ko, ibinuka ang mga hita at kahit may panty pa ako ay pinaulanan niya
iyon ng maliliit na halik.
Napatingin ako sa kaniya, nag tama ang mata namin at wala sa sarili kong
kinagat ang ibabang labi ng simulan niya iyong dilaan.
"Oh Will.."
"And this is also mine."
He said and I nod.
I hold the hem of my undies to remove and give him more access per pinigilan
niya ako.
"Tatanggalin ko." Sabi ko at ngumisi siya.
"I want you to cum with your red sexy VS." He muttered.
He lifted the fabric of my underwear pushing it harder to my clit, exposing
my pussy's lips and I rubbed myself to a fabric, giving myself a pleasure as
Will want to happened.
"Gahd! Will, I want you to eat me."
Singhal ko sa kaniya ng halikan nito ang singit ko pababa sa binti, patuloy
ko pa rin ikinikiskis ang pagkababae ko sa tela at gusto ko na, gusto ko ng
maabot iyong sarili kong pag sabog.
"Will!" Sigaw ko rito ng maubos ang pasensiya ko, nahihirapan na akong
pigilan ang sarili ko at masakit na ang puson ko, iyong sakit na alam kong may
kailangan na ako sa loob ko.
"Impatient huh." He grinned and he let go off my panty, he push his finger
to my hole even I'm still wearing my red VS, caressing my legs and pull his
fingers, push it again with another finger and he do it again and again.
My knees shiver in excitement and needs. he teased me a lot as if his
fingers didn't meet my wall because I'm still wearing my panty.
"P-please-- tanggalin mo naaaaahhh! Gahd!" Ungol ko.
I clutch my own hair as he hardly push his fingers, moving it inside, making
a circle motion and as if he was looking and hooking something inside. my feet
curled in pleasure and I let my mouth parted, breathing heavily and crazily
moving my head side from side.
"Ohhh... Will.." I moaned and arch my back and he keep thrusting his fingers
as fast as he can and harder and further. Hinihingal na ako at pinag papawisan
ng malagkit at sandali na lang ay alam kong mararating ko na ang dulo.
"Savannah," He sexily called my name and it even turned me on, he hardly
slammed his fingers and I reached my climax. I let my own sweet juices filled my
underwear, catching air with shivering body. Hinayaan ko na rin na bumagsak ang
sarili kong katawan sa sobrang pang lalambot.
"We're not done yet, wife."
My heart beats so fast that I might die as he called me wife, he still
called me wife and it's good.. it really feels good.
Pinilit kong i-angat ang ulo ko para tignan ang ginagawa ni Will, he pull
off my red VS and he was spreading my sweet juices on my whole femininity as if
he was using it as a lubricant.
I never thought that doing dirty things would be the hottest and sexiest
thing-- I know it is just him who made me feel this way, that even the dirtiest
thing will be good at my eyes and always be a pleasure.
"Are you ready, Savannah?" He teasingly asked as he undress himself and his
cock literally waving at me, it's already hard and thick-- I sexily smiled at
bit my lower lip.
"Always ready for you."
Namamaos kong sagot sa kaniya at mabilis itong kuma ibabaw sa akin, he lift
my back, spread my thighs and fold my knees up to my breast, para akong palaka
sa itsura ko pero hindi ko iyon pinansin at matamis akong napangiti ng marahan
na haplusin ni Will ang mukha ko, hinagod ko rin ang malambot niyang buhok.
"Whatever face you had, you're still beautiful, Savannah."
He said. Purity and sincerity is evident in his eyes. Mas tumamis ang ngiti
ko ng halikan ni Will ang noo ko at binigyan ako ng maliliit na halik sa buong
mukha.
"And even how hard you pretend to be someone, you're still remarkable in
your own little ways."
He murmured while giving me a soft kiss on the tip of my nose and I could
feel his palm on my breast, squeezing it gently.
I couldn't help but to smile and even my heart doesn't know how to handle
this kind of emotions. It was overwhelming and I couldn't put it into words.
"Even you are unwanted by anyone, just remember that you are always wanted
by Godwill Del Valle."
He gently rubbed his nose to mine and smiled, giving me an eskimo kiss.
Smile never fades in our face as if we don't want to end this. I want to stop
the time and live with this forever. Natutunaw ang puso ko sa mga sinasabi niya,
it was sweeter than Logan's I love you.
"You are wanted, Savannah." He murmured before he lower lips to mine. He
slowly moved his lips, sweeter than the first time and innocent than our first
kiss.
Nandoon pa rin ang pananabik sa bawat halik niya, iyong init at pagkauhaw
but this one is pure, sweet and innocent. He took my hand and intertwined our
fingers as he gently thrust inside of me, giving me a hard time to breathe
because of this overwhelming feeling.
He thrust harder, faster and further until he get slow and he hardly slammed
again. The room filled with our moans, screaming each names endlessly as we
bathed on our own sweats-- but his kisses never changed as if he wants me to
feel the way of being wanted.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 21
SAVANNAH
"Will, I'm fine. Pumasok ka na. Ikaw din baka mawalan ka na ng kliyente
kakabantay mo sa'kin."
Biro ko kay Will at sinamaan niya ako ng tingin. Kumunot ang noo at
namamawis ang ilong niya.
Diba sabi nila pag nag papawis ang ilong ay seloso? Kaya siguro kanina pa
naka pulupot ang braso niya sa bewang ko at kahit ang laki ng pwesto ay nandito
siya sa tabi ko, dikit na dikit na wala ng hangin ang makakadaan sa pagitan
namin.
Akala mo naman mawawala ako sa paningin niya kung maka lingkis.
Infairness lang kasi kinikilig ang tumbong ko sa kaniya. Ahihi. Kung wala
lang kami sa mall baka kanina ko pa siya hinalikan sa sobrang gigil ko sa
kaniya.
"Nag aalala ka bang mawalan ako ng kliyente o pinapalayas mo lang ako?"
Humagikgik ako sa reaksyon ni Will. Halatang ayaw niya pa umalis pero alam
kong may hearing siya ngayon dahil kanina pa tawag ng tawag sa kaniya sila Fred.
Ayaw niya 'ko iwan mag isa rito sa mall, dito kami magkikita ni Rhyx para
ibalik ang memory card niya.
Ang totoo, gusto ko rin na umalis muna si Will dahil ayoko malaman niya kung
ano ang nakita ko, may ilang tanong ako kay Rhyx at sana-- sana mali ang hinala
ko.
Dahil hindi ko alam kung anong mararamdaman ko pag nagkataon na totoong--"Hello--
ano?-- Do I need to repeat myself?"
Inis nitong singhal sa kabilang linya at napahawak ako sa braso niya.
Tinignan ko siya na pwede na siyang umalis.
Urgent iyon at trabaho, mas mahalaga iyon kesa bantayan niya ako rito sa
mall. Isa pa, malapit lapit na rin naman yata mag break sila Rhyx.
"Ok, I'll be there at eleven."
Then he hang up the call.
"Ok lang ako rito. Sige na."
"Tyaka mo na 'yan ibalik. Sumama ka na lang sa'kin sa firm."
Sabi nito at agad akong napa iling. May mga lakad pa ako, kailangan kong
puntahan si Luis, hanapin si Bruce at baka tumawag na ulit iyong caller.
Hindi alam ni Will iyon pero mukhang na basa na agad niya ang na sa isip ko
at biglang lumuwag ang pagkakahawak nito sa akin.
"I see.. Tawagan mo na lang ako pag nag kita kayo ni Rhyx and please remind
her, do not smile to anyone specially to boys."
Mapait nitong sabi at bakas ang inis sa tono niya. Wala pang maayos na set
up sa amin ni Will dahil tinaggihan ko pa rin ang gusto niya at ito pa rin akong
patuloy sa pag hahanap ng hustisya.
"Mag iingat ka." sabi ko rito ng tumayo na siya, nalulungkot ako pero ako
ito ang may gusto nito.
Hinalikan nito ang noo ko.
"Ikaw din and don't hesitate to call me. ok?"
Nakangiti akong tumango at pinag masdan si Will na umalis habang may ka usap
pa siya sa cellphone, simangot at nag susungit sa kausap.
Soon, magiging ok din ang lahat Will at sa oras na 'yun.. magiging masaya
rin tayo at malaya natin makakasama ang isa't isa.
Sa ngayon, kailangan ko munang linisin ang pangalan ko dahil gusto ko na pag
dumating ang araw na 'yun, maipagmamalaki mo ako sa lahat bilang si Savannah at
hindi si Elleria.
Napatingin ako sa isa kong phone, ito ang binigay sa akin ng caller. Dito
niya raw ako tatawagan at hindi ko siya pwedeng tawagan.
Medyo weird lang ang caller na iyon dahil sa dami ng alam niya ay nanatili
pa rin siyang nag tatanong sa akin kung bakit mukha ni Elleria ang na pili ko.

Ilang beses ko na siyang sinagot, sinabi ko na dahil

itong mukhang ito ang malapit kay Will pero mukhang hindi ito kumbinsido.
Hinihintay ko ang tawag ng caller hanggang sa makatanggap ako ng isang
message sa kaniya. Agad ko iyong binasa at napapikit ako ng mariin sa text niya.
Sinasabi nito na huwag akong gumawa ng kahit na anong hakbang ng hindi niya
sinasabi.
Nag reply ako at sinabi ko sa kaniya ang nalaman ko. Hindi ko pa sinasabi
kay Dr. Yoon ang nakita ko sa memory card ni Rhyx at mas na una ko pa iyon
banggitin sa caller.
Mas nakuha kasi nito ang tiwala ko ng sabihin niya na ipapakita niya sa akin
ang anak ko. Kapit na kung kapit sa patalim pero hahawak ako sa katiting na pag
asang ibinigay niya sa akin.
At kung may isang bagay lang akong hindi ko kayang sundin sa utos niya, iyon
ang manahimik na lang ako at hayaan na siya ang kumilos at mag ayos ng lahat.
Hindi ko matiis na lutasin ito sa sarili kong kamay, gustong gusto ko
malaman kung sino ang na sa likod ng lahat ng ito at kahit anong sabihin ng
caller, laban ko ito at ako dapat mismo ang kumikilos.
"OMG! Elleria!"
Natigilan ako sa pag iisip ng bigla na lang may tumawag sa akin. Natanaw ko
si Tasya na kumakaway sa akin.
Umupo ito sa tapat ko at tuwang tuwa niyang hinampas ang braso ko. Itinago
ko agad ang isa kong phone, napatingin pa roon si Tasya pero mukhang wala lang
iyon sa kaniya.
"I'm sorry ah. Traffic kasi alam mo na. ahaha."
Kumunot ang noo ko kay Tasya at naguguluhan ako sa sinabi niya. Humihingi
siya ng sorry dahil sa late siya?
Bakit? Hindi naman kami magkikita ngayon ah. Teka, huwag niyang sabihin na-"So saan
tayo ngayon? Bar? Out of town? Oh, don't tell me na dito lang tayo
sa mall? It's kinda boring, Elleria. Haha."
Natatawa ulit niyang hinampas ang braso ko pero kinakabahan na ako sa na
iisip ko. Kung nandito si Tasya para makipag kita kay Elleria, ibig sabihin
nun-"Mag C-CR lang ako."
Tumayo agad ako at dama ko ang panginginig ng laman ko sa sobrang kaba.
Hindi pwede, hindi pa oras para-"Tasya,"
Tuluyang nanigas ang buong katawan ko ng marinig ang pamilyar na boses na
iyon, mas maarte ang pag bigkas niya sa pangalan ni Tasya.
Kasabay ng pag hakbang niya sa direksyon namin ay ang mabilis na pag kabog
ng dibdib ko sa kakaibang takot at nerbiyos.
Hindi ko magawang lingunin si Tasya at mas lalong hindi ko magawang lumingon
sa likuran ko. Gusto kong tumakbo pero alam kong huli na iyon ng mabakas ang
gulat sa mukha ni Tasya.
Malagkit na umagos ang pawis sa noo ko at literal na napaawang ang bibig ko
ng maramdaman ito sa tabi ko.
"Why are you late, Anastasia? You know I hate people who don't follow my
time! You're such a trash!"
Sabi nito sa matinis na boses at kita ko pa kung paano nag krus ang mga
braso niya.
Tulad ko, hindi rin nakakibo si Tasya at kahit may gusto siyang sabihin ay
nanatiling naka awang lang ang bibig niya.
"And who the hell are you with---" Natigilan sa katarayan si Elleria ng
humarap ito sa akin.
Nag tama ang mga mata namin at tulad ko ay gulat na gulat siya ng makita
ako, nakaawang ang bibig niya at nag tataka niya 'kong hinagod ng tingin mula
ulo hanggang paa pabalik sa mga mata ko.

"Who the hell are yah?"

Nakangisi nitong tanong sa akin, bakas ang panunuya sa tono niya at
nakakapanliit ang tingin nya.
Hindi ko akalain na bababa ang tingin ko sa sarili ko ng makaharap ng
tuluyan ang totoong Elleria.
There's something with her that I can't pin point, it is something strange
and intimidating, na sa isang maling kibot ko lang ay alam kong kaya niya akong
pataubin agad.
"You look like me, almost the same." she mocked and step forward, lean
closer to me as if she was examining every part of my face.
"Nice, you're a perfect dupe. You really look like me."
She smirked. Hindi ako makakibo o makagalaw man lang, parang iyong aura ng
isang Elleria ay kinain ang buong pagkatao ko.
Ito ba, ito ba ang sinasabi nila na kayang gawin ng isang Elleria ang lahat
ng gusto niya dahil sa tingin pa lang nito, manliliit ka na sa sarili mo at
hindi mo magagawang lumaban kahit isang salita lang.
Ayoko man aminin pero natatakot ako sa kaniya at parang hinihigop niya lahat
ng lakas ko.
Hinawakan pa nito ang buhok ko at pina ikot iyon sa mga daliri niya, hindi
naalis ang ngisi sa labi niya at nagulat ako ng bigla itong tumawa, isang tawa
na puno ng pang iinsulto.
"Oh, you look like me but you're still a trash! Kung baga sa mga peke at
imitation na gamit, class D ka. Masyadong mababa ang quality."
Napakurap ako sa sinabi niya at may kirot na tumusok sa puso ko. Hindi ko
akalain na ganun katalas ang dila niya na kahit alam kong may tiwala ako sa
sarili ko ay bigla iyong na wala.
"If you're trying to imitate me, make sure you're using a branded perfume as
I had, same brand of lipstick 'cause it's obviously that you buy your lipstick
in some store here. And I didn't wear a nude one, I prefer red, para pag
hinalikan ko ang isang tao, mag iiwan iyon ng marka."
Nakangisi niyang sabi at nagulat ako ng marahan niyang itulak ang balikat
ko, mahina lang pero hindi ko maiwasan na mapa atras.
"And you're obviously weak-- and you smell like ahhmmm.. some kind of dumb.
Halatang uto uto ang katulad mo."
Inirapan niya ako at nakita ko pa kung paano siya nag pa ulan ng pabango sa
paligid namin.
"Now tell me, who are you? Bakit mo gamit ang mukha ko? Sa pagkakaalam ko
wala akong kakambal na amoy ta-tanga tanga."
Tinaasan niya ako ng kilay at sadya niyang binunggo ang balikat ko. Umupo
siya sa kinauupuan ko kanina at maarte ang pag krus ng mga hita niya.
Kinuha niya rin ang salamin sa loob ng bag, tinitigan ang sarili bago siya
ngumiti ng matamis sa salamin habang inaayos ang buhok niya.
"Siguro ang panget panget mo kaya ka nag pa retoke."
Sabi muli ni Elleria. Napakurap ako at kahit na iinis na ako ay hindi ko
maintindihan kung bakit wala akong lakas ng loob na sugurin siya.
"E-Elleria, stop it." Singit ni Tasya, hindi nito malaman kung saan siya
titingin o lalapit.
Kung sa akin ba o sa totoong Elleria, gulong gulong ito pero mukhang alam
niya kung sino ang totoo sa aming dalawa ng muling mag salita si Elleria.
"And who are you to stop me? Huh? Hampaslupa ka na ngang gaga ka, nag dala
ka pa ng bagong basura. Ano bang kalokohan 'to, Tasya?"
Maarte nitong singhal kay Tasya habang nakataas pa rin ang kilay niya sa
amin.
Napatingin ako ay Tasya na hindi malaman ang sasabihin o gagawin. Kitang
kita ko sa mata niya na hindi rin siya makapaniwala sa sitwasyon.
At kahit ako, hindi ito ang inaasahan ko. Hindi ko inisip na magkakaharap
kami ni Elleria sa ganitong pagkakataon, wala tuloy akong masabi at magawa kung
hindi tanggapin ang mga panlalait niya.
"I-I--" Natigil si Tasya at mariing napapikit, hindi niya rin alam kung
paano sasagutin ang tanong ni Elleria.
"What!? Tatanga lang kayong dalawa? Can you explain what the hell is going
on!?"
Inis niyang tanong sa amin, hindi niya rin alam kung paano nangyari na may
kamukha siya. Napatingin sa akin si Tasya na tila nanghihingi ng tulong, alam ko
na siya ang gigisahin ni Elleria pero hindi ko pwedeng ilaglag ang sarili ko.
Hindi pwedeng malaman ng kahit na sino na ako si Savannah.
"Sumagot kang impostor ka kung ayaw mong sirain ko 'yang maganda kong mukha
na ginaya mo."
Mataray na singhal ni Elleria at nakita ko pa kung paano siya mag tipa sa
cellphone niya.
Nahagip ng mata ko ang pangalan ni Will doon at mukhang iyon ang balak
niyang tawagan.
Si Godwill ang taga linis ng kalat ni Elleria. Tandaan mo 'yan, Savannah.
Napailing ako ng marinig sa isip ko ang boses ni Dr. Yoon. Ibig sabihin ba
nito, may balak na agad si Elleria na ipa-ligpit ako kay Will?
Alam ko wala akong dapat ikatakot dahil sinabi na sa akin ni Will na hindi
niya ako pababayaan pero hanggang saan?
Kaya niya ba akong protektahan sa harapan ng isang Elleria? o mas mahalaga
para sa kaniya ang pinanghahawakan sa kaniya nito?
Aminin ko man o hindi, mas kayang pasunurin ng isang Elleria ang isang
Godwill Del Valle at sa huli... ma iiwan akong mag isa at duguan sa laban na
alam kong wala akong kakampi maliban sa sarili ko.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 22
SAVANNAH
I take a deep breath, collects my broken pieces and think even deeper. I
shouldn't let her step on me. Hindi ko pwedeng patunayan sa isang Elleria na
totoo ang mga sinasabi niya.
Yes, I'm a dupe but I'm not weak and dumb as she thought and the way she
treated Tasya is an enough reason to slap her with her own words.
"I think you miss something, Elleria."
I said eagerly and it caught her attention. She raised her brow, stood up
and grinned at me. She's triggered and so I am.
"What I've missed, miss fake?" She asked and it challenged her. Halatang
natuwa siya sa tono kong naghahamon at 'di lang atensyon ni Elleria ang nakuha
ko pati na rin ang interes niya.
"Kung basura ang tingin mo sa amin, ano ka pa? Mas mabaho ka pa sa nabubulok
na basura. If you think having this face is a privilege, well let me tell you
that it's suck to live with the same face as you."
Panandalian akong tumigil at lumapit sa kaniya, hindi nagkakalayo ang taas
namin kaya mabuti ko itong natitigan sa mga mata niya. She looks surprise na
para bang ngayon lang may nag lakas na loob na harapin at kalabanin siya.
I shouldn't forget how I used to live with this face, mahina lang ako pag
kaharap si Will pero ibang usapan na kapag ibang tao ang kaharap ko, siya man o
hindi ang may ari ng mukhang 'to, wala siyang karapatang mang apak ng tao.
"You know why? Because every one hates you, everyone wanted you as their toy
in their bed, your bitchy attitude and your crimes is a mess.. in short you're a
total mess, Elleria. This face is unwanted."
Mariin kong sinampal sa mukha niya ang mga huling salita at kahit ako mismo
ay nagulat din ako sa mga lumalabas sa bibig ko. I never thought I could be
harsh like this to someone. Buong buhay ko, palagi akong naging tikom at
hinahayaan na lang ang mga nangyayari sa paligid.
All I could see is the beauty they had but not now as I realised that they
aren't always pretty as how you can see them. Tulad ni Elleria, ang ganda niyang
pag masdan pero kung anong kina ganda niya, siyang kina panget ng kalooban niya.
At nag papasalamat pa rin ako sa dalawang taon na pang gagaya ko sa kaniya..
dahil natutunan ko kung paano harapin ang mga katulad niya.
"Oh. Hahaha! You admit it. You're a fake!"
She said as her eyes getting bigger in madness. Napangisi ako sa naging
reaksyon ni Elleria.
"Oh, huwag mong ibahin ang topic.. natatakot ka ba na tanggapin sa sarili mo
kung gaano ka kabaho at kadumi?"
I mocked at her, intentionally insulting her with the same words she used to
insult us. I think that's fair enough para maramdaman niya rin iyong sakit sa
bawat hagupit ng mga salita niya.
"You're a bitch!" she said.
"Same as you." And I smirked. Bakas ang gigil at inis sa mukha ni Elleria at
hindi na ako na gulat ng iangat niya ang kamay para sampalin ako.
Narinig ko pa ang mahinang pag singhap ni Tasya sa gulat but I didn't take
my eyes to Elleria.
"Who the hell are you? Why are you using my face?"
Mariin niyang tanong sa akin at pabalagbag kong binitawan ang kamay niya.
"I am you, no other than but you. I am Elleria Andrada."
I remember what Dr. Yoon told me before that once I get caught by anyone I
should stand as Elleria, make them believe that I'm the real Elleria and if I
faced the real one, I should be her.. threat her like I can ditch and replaced
her to everyone's life.

At iyon ang pinakatamang gawin, iparamdam kay Elleria na

kaya ko siyang palitan sa buhay ng mga taong nakapaligid sa kaniya and I know
that I can.. I can even to him.. I know we can.. muling nanlalambot ang puso ko
ng maalala si Godwill at na isip na buti ay umalis na siya dahil kung hindi,
alam kong mapipilitan siyang mamili sa amin ni Elleria.
And obviously he will choose her.. Hindi na rin ito ang tamang oras para
makipag kita ako kay Rhyx. I need to leave as soon as possible, hindi pwedeng
abutan pa kami ng ibang tao sa ganitong sitwasyon. Mas magkakaroon ng malaking
gulo.
"You're impossible!"
She said and I shrugged. Take my things and flipped my hair at her.
"See you soon, Elleria."
I sweetly smiled at her, giving her a peck on her cheeks and turned my back.
Nahagip pa ng mata ko si Tasya na nakaawang pa rin ang bibig sa gulat pero hindi
ko na siya pinansin pa.
Nagmamadali akong nag lakad palayo at doon ko lang naramdaman ang bilis ng
pag tibok ng puso ko, nanginginig din ang tuhod at mga kamay ko sa sobrang
nerbiyos.
At nang tuluyan akong makalayo ay nanghihina akong napasandal sa may pader.
Buti hindi na nila ako sinundan o pinigilan na makaalis. Hindi ko na kasi alam
ang gagawin at sasabihin ko. Hinugot ko lang lahat ng lakas at tapang na
itinatago ko para harapin si Elleria kanina.
Napapikit ako at pilit na hinabol ang hangin. Gusto kong umuwi pero alam ko
na hindi magandang ideya iyon. Sigurado na pupuntahan ni Elleria si Will.
Kung tatawagan ko siya, malamang hindi ito sasagot ngayon dahil kasalukuyan
siyang na sa hearing. Kung 'yung caller kaya? Alam kong ibinilin niya na huwag
akong tatawag but I don't have any choice.
The caller need to knew what happened so he can make a plan and share it
with me. Nanginginig ang kamay kong kinuha ang isa kong phone at walang
alinlangan na tinawagan ang caller pero ilang beses na iyong nag ring at hindi
niya iyon sinasagot.
Sinubukan ko ulit pero wala talaga, wala talagang sumasagot at inis ko iyong
ibinalik sa bag ko.
Wala akong ibang mapupuntahan ngayon maliban sa isang tao na kahit anong
gawin kong pagdududa sa kaniya, mananatiling siya pa rin ang alam kong
makakatulong sa akin sa sitwasyong ito.
Napalingon pa ako sa likod ko para siguraduhin na hindi ako masusundan ni
Elleria at ni Tasya at nang sa tingin ko ay ok na tyaka ako nag mamadaling
tumakbo palabas ng mall.
I haven't any place to go except here.
"Dr. Yoon."
Hindi ko na pigilan ang hingalin ng makarating ako sa clinic niya. Natigilan
siya sa ginagawang pag papakain sa isda at napalingon sa akin.
"Savannah," Kalmado nitong tawag sa akin. Lumapit siya at inalalayan ako
nito na makapasok sa loob hanggang sa maka upo sa sofa.
"Namumutla ka, may nangyari ba?"
Tanong niya sa akin at tumango ako sa kaniya. Sa pagkakataong ito, kahit
anong pagdududa ang meron ako kay Dr.Yoon sa huli ay siya pa rin ang alam kong
pwede kong matakbuhan.
Kilala niya ako bilang Savannah, siya ang kasama ko sa planong ito and
without him, I am nothing.
And besides, wala pa 'kong napatunayan sa mga hinala ko sa kaniya and all I
could do is to trust him when everything is sinking.
"Y-yeah, I a-and Elleria met."
Sagot ko kay Dr. Yoon at napatingin siya sa mata ko.
"Really?" he said but he didn't look surprise at all.

"O-Oo, nagkita kami at nakita pa ni Tasya."

Pag k-kwento ko. Isa pa ngayon sa inaalala ko ay si Tasya, ngayong alam niya
ng dalawa ang Elleria, mahihirapan na ako magpanggap sa harapan niya.
Tumayo si Dr. Yoon, kumuha ito ng baso at nilagyan iyon ng tubig. He handed
me a glass of water with my med.
Napatingin ako sa kaniya at umiling.
"I'm fine with it." I said as I take glass of water and drink it. He nods,
napansin ko pa kung paano niya ako panoorin na ubusin ang tubig.
At sinabi ko sa kaniya lahat ng nangyari. Mula kanina sa mall.
"That's what I've been telling you, Savannah. Kumikilos ka kasi ng mag isa
at walang pasabi sa'kin. You're making your own plan and you never answering any
of my calls."
He said and disappointment is evident in his tone. Ilang araw na rin pala
siyang tumatawag at mag t-text sa akin pero hindi ko iyon pinapansin, kahit nga
pumunta rito sa clinic ay hindi ko ginagawa, bukod kasi sa nalilibang ako sa
presensya ni Will ay nadala ako masyado sa sinabi ng caller.
That I shouldn't trust the man behind my back but I think the caller is
wrong about him. Mabuti naman si Dr. Yoon at hindi niya ako pinabayaan, kung
nakinig nga lang siguro ako sa kaniya baka hindi umabot na mag kita kami ni
Elleria.
"I'm sorry."
Na g-guilty kong sagot sa kaniya at hindi ko maiwasan ang mag hikab, bigla
akong nakaramdam ng pagka antok at pilit kong iminulat ang mabigat kong mga
mata. Tinignan ko si Dr. Yoon na para bang sumasayaw ito sa paningin ko.
"And how about atty. Del Valle, have you win his trust?" he asked he stood
beside his aquarium and playing with water.
Mas nakaramdam ako ng pagkaantok sa ginagawa niya at wala sa sarili akong
napatango.
"Then you don't have to worry, Savannah. Attorney Del Valle will save you
from Elleria's hand. That's the reason why you need to be with him."
Kusa kong nabitawan ang baso at bumagsak na rin ang katawan ko sa may sofa
pero naaninag ko pa si Dr. Yoon na lumapit sa akin.
Hinaplos niya ang pisngi ko at hinawi ang ilang hibla ng buhok kong
nakatabon sa mukha ko. Naramdaman ko lang din ang pag landas ng daliri niya
pababa sa leeg ko at tumigil iyon sa gawing gilid.
"That mark is an evident of his possessiveness, Savannah. You just not win
his trust but also his heart-- and that will lead them to their greatest
downfall. You did a great job, Savannah and for now... sleep, Savannah. Sleep."
Naaninag ko ang pag ngisi ni Dr. Yoon bago tuluyang bumigat ang talukap ng
mga mata ko. Kinain ako ng antok pero hindi ko maintindihan kung bakit sa kabila
na tulog ang diwa ko ay may naririnig ako at may nakikita.
Mga bagay na hindi ko alam kung totoo ba o isa lang alaala o baka ilusyon ko
lang.
There's a man and woman, kissing each other... not just a smack but it was
torrid. I can't clearly saw their faces but they look familiar with me.
Nilingkis pa ng babae ang braso niya sa batok ng lalaki hanggang sa parehas
bumagsak ang katawan nila sa kama. They are obviously making out in front of me
and the feels like it was real.. hindi ko maintindihan kung bakit nasasaktan
ako, napupuno ng galit ang puso ko at nagdidilim ang paningin ko sa kanilang
dalawa.
'Gaganti ka.. papatayin mo sila.. Patayin mo sila, Savannah.'
There's a familiar voice echoed to my head as their moans filled the room.
Nakikita ko ang sarili ko, parang ako iyon.. iyong babae nakatayo sa harapan ng
dalawang nag lalampungan.. and I-- I'm holding a knife..

"Ohhh... Logan.." ungol ng jsang pamilyar na boses na

nag panginginig sa laman ko.. sumakal sa puso ko dahil kahit kung totoo ito o
panaginip lang, hindi ko maiwasang masaktan, kainin ng galit at sakit habang
pinagmamasdan ang pag indayog ng lalaki sa ibabaw ng isang babae.
Ayokong isipin na siya iyon.. hindi.. hindi siya iyon dahil patay na siya
pero bakit.. bakit pangalan niya ang sinasambit ng babae.
"Gahd! Logan.. more.. h-harder.. yeah.."
No, this is not true! Nothing is true! This is not true!
'Gaganti ka, Savannah. Gaganti ka..'
'Ikaw Savannah Imperial-Fortaleza ay hinahatulan ng habang buhay na
pagkakakulong'
'Hindi! Hindi ako ang pumatay sa kaniya'
'Uwaaaaaaah!' Dinig ko ang malakas na pag iyak ng jsang sanggol, ang unang
iyak ng anak ko... ang anak ko.. gusto ko siyang yakapin pero agad iyong nawala
at kinain ako ng napalakas na apoy.. nilalamon ako ng apoy at hindi ko
mapigilang sumigaw sa sakit.. damang dama ko kung paano nito kainin ang balat ko
at sirain ang mukha ko...
'Hindi!' Sigaw ko muli at hinila ako, nalulunod ako sa paraan kung paano ako
hinila pabalik sa imahe ng dalawang tao, ako na may hawak na kutsilyo at duguan,
duguan ako habang kita ng dalawang mata ko ang dalawang tao na naliligo rin sa
sarili nilang dugo.
Hindi.. hindi ako...hindi ako!
"Hindi!"
Sigaw ko sabay bangon mula sa pagkakaupo, napahawak pa ako sa batok ko.
Napalingon sa paligid at pamilyar sa akin ang bakuran. Nakita ko ang bahay ni
Will sa tapat namin.
Nasa loob ako ng sasakyan at ang amoy na iyon ay ang paboritong pabango ni
Logan, napalingon ako sa katabi ko at napatitig kay Dr.Yoon na diretso ang
tingin sa bahay ni Will.
"Gising ka na pala."
Kalmadong sabi niya na kinatango ko. Hindi ko namalayan na sobrang lalim ng
naging tulog ko at pa dilim na rin.
Napahilamos pa ako sa mukha ko at huminga ng malalim, iyong mga nakita ko...
ibig sabihin panaginip lang lahat ng iyon diba? Walang totoo.. hindi totoo lahat
ng iyon at wala.. wala akong pinatay diba?
Sumasakit ang ulo ko sa kakaisip ng mga nakikita ko sa isip ko, pakiramdam
ko totoo lahat.. pakiramdam ko ako iyong na sitwasyon kanina na para bang
nanonood ako sa isang pelikula na ako mismo ang bida.
"Bumaba ka na Savannah. Mamaya lang ay uuwi na si attorney Del Valle."
Sabi ni Dr. Yoon at tumango ako sa kaniya, binuksan ko ang pinto ng sasakyan
pero natigilan ako at napatingin sa kaniya.
"Ano ng gagawin ko?"
Hanggang ngayon hindi ko alam kung ano ng pwedeng mangyari sa mga darating
pang araw gayong alam na ni Elleria na may isa pang Elleria.
"Just stick with the plan, mabuti na hanapin mo na si Luis bukas na bukas
din. Tama ka, mas marami kang makukuhang impormasyon kay Luis kesa kay Bruce."
Pag salungat niya sa una niyang opinyon at tumango ako sa kaniya.
"And how about Elleria and Tasya?"
Tanong ko ulit at napalingon na siya sa akin.
"Don't mind Tasya, she's no longer needed, we are almost there, Savannah.
Makinig ka lang sa'kin and with Elleria, just stay with attorney Del Valle. He
will protect you at all cost."

Kumunot ang noo ko sa kaniya.

"Paano ka nakakasigurado na ako ang po-protektahan ni Godwill? We knew
Elleria can control him."
I told him and I'm already frustrated with the situation. Kahit sabihin ko
na ok kami ni Will, sigurado ako na pag dating kay Elleria ay mag babago ang
lahat. Kaya nga nandiyan si Will para protektahan si Elleria sa lahat ng
kalokohan nito.
"I'm sure he will.. that's why I asked you to live with him. He's atty.
Godwill Del Valle, the sober and solemn attorney."
I don't get him at all pero sa tingin ko tama ako ng iniisip, iyong gusto
niyang makuha ko ang tiwala ni Will dahil alam niya na ito ang magiging susi
para maging ligtas ako sa lahat and he never get wrong of this idea.. dahil
nararamdaman ko iyon mismo kay Godwill.
Ang hindi ko lang maintindihan ay para bang ipinapain niya ako sa isang
bagay pero sa ginagawa niya, parang sigurado siya na sa huli ay hindi ako
mapapahamak. Naguguluhan at hindi ko maisip kung ano ba ang mga nangyayari.
Sa huli bumaba na lang ako at umuwi sa bahay, wala pa si Will pero halos
sunuran lang kami ng marinig ko na ang sasakyan niya. Natigilan ako sa pag
lalakad at napalingon sa pinto.
Bumukas iyon at agad akong napangiti sa kaniya. Wala pang isang araw pero
pakiramdam ko taon na ang lumipas na hindi ko siya nakakasama.
"Will,"
"Kanina pa kita tinatawagan, bakit hindi ka sumasagot?"
Tanong niya at mabilis itong nakalapit sa akin. Hinawakan agad niya ang
braso ko at mabilis ako nitong hinila paakyat pero maingat pa rin siya sa pag
hawak sa akin.
Halatang nagmamadali siya, napalingon pa sa may pinto at ngayon ko lang siya
nakitang natataranta ng sobra, may bakas ng kaba at takot sa mukha niya na kahit
minsan ay hindi ko naramdaman iyon sa kaniya.
"Hindi ko alam na tumatawag ka. Teka, ano bang problema? Bakit parang
natuturete ka?"
Tanong ko rito hanggang sa makapasok kami sa loob ng opisina niya. Itinulak
niya pa ang isang shelf at umikot iyon, bumukas at literal na nahulog ang panga
ko sa gulat ng may makitang lihim na silid sa loob.
"Stay here. Huwag kang aalis hangga't hindi ako ang nag bubukas ng pinto."
Sabi niya at bago pa ako nakapag reklamo ay agad niyang pinihit ulit ang
shelf at sumara iyon.
Napatulala ako at ilang minuto pa bago ako nakabawi sa sitwasyon. Lumingalinga ako
sa paligid at namangha sa laki ng silid.
It wasn't an ordinary room, there's a lot of gadgets and advance technology
inside but what caught my attention is the screens and obviously it monitors
every corner of this house.
Pati sa kwarto at banyo ko ay may nakakonekta rin doon and fuck! All the
time ba niya ako pinapanood? Pati pag ligo at pag ihi 'ko? Seryoso ba ito? Gahd!
Nakakahiya dahil nakita niya rin sigurado kung gaano ako panget pag tumatae.
Nabaling lang ang atensyon ko sa isang screen kung saan nakita ko si
Elleria. Kinabahan akong muli at kulang na lang ay ma ihi ako sa sobrang kaba na
baka matagpuan niya ako rito sa bahay ni Will.
"Tinataguan mo ba ako, Will!?" Dinig ko mula sa labas iyong boses ni Elleria
and obviously nandiyan lang sila sa may opisina ni Will.
"Why would I? and what are you doing here?"
Malamig ang boses ni Will habang nakikipag usap sa isang Elleria, ibang iba
iyon sa paraan kung paano niya ko kausapin o ang ibang tao. Bakas ang pait at
pagkawalang gana sa tono ni Will.

But why? I knew they hate each other but according to

Elleria's story, Will isn't cold as this towards her. Hindi ba nga may mga
kwento pa siya kay Tasya na akala mo ay superior siya ni Will at baliw na baliw
sa kaniya si Will pag silang dalawa lang.
"Do you know about it!" Sigaw ni Elleria at mula sa screen ay kita ko ang
pag kunot ng noo ni Will na halatang nagtataka sa sinasabi ni Elleria.
"About what?"
"A fake Elleria."
Walang pasensya nitong sagot, mas tumindi ang kaba sa dibdib ko at napuno
ako ng takot na baka sabihin ni Will ang totoo, na alam niya na ako si Savannah,
na nandito ang pekeng Elleria sa loob ng bahay niya.
"Are you drugged? Who wouldn't have the guts to replicate your face? That's
insane."
Walang ganang sagot ni Will at doon lang ako nakahinga ng maluwag. Akala ko
talaga ay ilalaglag niya na 'ko kay Elleria but no, he cover me up at kaya
siguro niya ako pinapunta rito ay para hindi ako matagpuan ni Elleria.
Now, everything is getting to be clear. Tama nga si Dr. Yoon, po-protektahan
ako ni Will kay Elleria at natutuwa ako na malaman iyon. He's doing it for me
that he choose me over the real Elleria.
I can't help but to smile and stared at him and I know the way he looked at
her is different on the way he stared at me. Ayoko mag assume pero pakiramdam
ko, walang kahit na anong namamagitan sa kanilang dalawa tulad sa mga kwentong
naririnig ko.
Na sa'kin lang nagiging malambot ang mga tingin niya, na ako lang iyong
nakakakita at nakakabasa ng nararamdaman niya that I'm the only who let him to
see the whole of him and get inside of his heart.
"Of course I'm not! I saw her! I saw her with my eyes and Tasya does. Kita
namin na may kamukha ako and that's fucking insane, Will! I don't have a long
lost twin and she.. she said that she is me.. It's crazy you know... I feel a
goosebumps.. para akong nakakita ng multo!"
Nagulat ako sa naging reaksyon ni Elleria, hindi ko akalain na ganito siya
ka-transparent sa harapan ni Will at mukhang totoo nga na tulad ko ay
kinilabutan din siya pero hindi niya lang ba iyon pinahalata kanina? At pinilit
niya lang din maging matapang?
"So? problema ko ba 'yun?"
Walang ganang tanong ni Will at kita ko kung paano manlumo ang mukha ni
Elleria, bakas sa mukha niya ang disappointment na hindi niya nakuha ang
simpatya ni Will.
Pumait ang ngiti niya at ewan ko pero nakikita ko siyang nasasaktan sa klase
ng mga tingin nito kay Will.
"Of course, it's your problem. Now, I want you to find her. I need to know
where she comes or why is she using my face."
"And?"
"Edi alisin mo siya sa landas ko... kapag may hindi magandang gagawin ang
babaeng 'yun gumawa ka ng paraan para hindi siya makaabala sa mga plano ko but
if she was just here... for you... ako mismo ang magtuturo ng leksyon sa
kaniya."
Mariing sabi nito na kinalunok ko, bakas ang pagbabanta sa tono ni Elleria
na kahit wala siya sa harapan ko ay kusa akong napaatras.
"Another crime? Stop it, Elleria. I'm doing your last wish so stop messing
into someone's life."
"No, I'm not meddling into her life because she was.. she used my face fir
her own interests at hindi ko mapapalagpas iyon. Hanapin mo siya sa akin. Use
your power as Del Valle. Alam kong isang pitik lang sa'yo na hanapin siya. Do it
or everyone will die."
Mapag bantang sabi ni Elleria at kita ko kung paano kumuyumos ang kamao ni
Will, halatang nag pipigil siya na makapanakit at hindi ko akalain na ganito ka
tindi ang reaksyon sa pananakot ni Elleria.
Napangisi si Elleria at halatang naging matagumpay siyang takutin si Will.
Nanalo siya sa pagitan ng pagmamatigas nito pero kahit ganon, hindi ko
maiwasan na makaramdam ng konting simpatya kay Elleria ng mabakas ko sa mata
niya ang sobrang sakit.. sakit na mula sa pananabik niya sa isang tao and I can
clearly see how she wants Will.. how much she loves him, a love that she was
longing but obviously it was a love that she will never had.. that Elleria is
unwanted by someone she loved.
--A/N:
Hello, pasensya na kung walang dedics ngayon. Nahihirapan iyong
notifications ko na mag load kaya hindi rin lahat ng comments na replayan ko.
Huhu..pasensya na.
For those who wants a dedication for the following chapters, mag inline
comment na lang here.
And are you ready for a revelation? Ito na, nalalapit na tayo.. pasensya na
at walang POV gaano si Will, na sa kaniya kasi lahat ng sagot na hinahanap niyo.
haha. And please don't miss any single details in every chapters, nandun iyon
kasi may purpose kahit mukhang wala akong kwenta haha...
share niyo na mga haka haka niyo, tignan natin sino tatama sa next chapter
haha!
Enjoy bbs!
-Love, Ash
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 23
SAVANNAH
Napatitig ako sa board na ginawa ko at labag man sa loob ko ay inilagay ko
pa rin ang litrato ni Elleria sa board. She has something to do with my case.
Ayoko isipin na may posibilidad na siya ang pumatay kay Logan pero sa mga
nangyayari, marami akong nakikitang koneksyon niya sa asawa ko.
Mula sa fake CCTV, iyong sa Davao, iyong koneksyon niya kay Luis at Logan at
ito... itong hikaw na 'to.
Hindi ko maiwasan sikipan ng dibdib ng maalala ko na kung saan ko ito nakita
noon.
"Ate, sa'yo ba 'tong hikaw? Ang ganda. Pahiram ako ah, gagamitin ko lang sa
may student night."
Sabi ni Caine at lumapit ako sa kaniya. Kukuhanin ko na sana iyong hikaw
para tignan ng mabuti nang maunahan ako ni Logan.
"Caine, 'wag kang pakielamera."
"Eh kuya, hihiramin ko lang. Isa pa lalaki ka bakit ka may hikaw?"
Tanong ni Caine at ako rin ay napalingon kay Logan. Nagtataka at hindi siya
makatingin sa akin ng diretso.
"Oo nga Logan. Bakit may hikaw ka? Patingin nga ako."
"Sa kliyente namin 'to. Bigatin iyon kaya kailangan suhulan ng konti."
Sagot niya. Pag medyo malalaking tao ang customer nila, minsan talaga may
padulas sila, ganun din naman kami sa kompanya.. pero kasi..
"Oh 'di ka naniniwala? Tawagan mo si Luis o kaya si sir Gory. Sige na
tawagan mo na ng hindi mag duda, baka hindi kapa makatulog niyan."
Inabot pa niya ang cellphone niya sa akin pero umiling ako sa kaniya.
"May tiwala ako sa'yo, Logan kaya sana 'wag mong sirain lalo na ngayon na
mag kaka anak na tayo."
Sabi ko rito at biglang nag liwanag ang mukha niya mula sa pagkaka simangot.
"Magkaka baby na tayo? Magiging tatay na 'ko?"
Nakangiti akong tumango sa kaniya at mabilis ako nitong niyakap at pinupog
ng halik. Binuhat niya rin ako at natatawa ako ng sigaw ito ng sigaw sa tuwa.
"Hoy Caine. Bumili ka ng pagkain, bilisan mo mag celebrate tayo! Woooh!
Magiging daddy na 'ko!"
That was the day I told him that I'm pregnant, kaya hindi ko agad namukhaan
iyong hikaw dahil sa mas tumatak sa isip ko iyong tuwa sa mukha ni Logan at agad
kong nakalimutan ang tungkol sa may hikaw.
But now, it's getting clear.. sana nga lang talaga ay naging kliyente lang
ni Logan si Elleria dahil kung hindi...hindi ko alam kung anong kaya kong gawin
at kung matatanggap ko ba ang mukhang meron ako ngayon-- ay ang mukhang dahilan
ng pagkakamatay ni Logan.
Ngayon pa lang parang gusto ko ng saksakin ang totoong Elleria sa sobrang
galit na nararamdaman ko.
Naninikip ang dibdib ko at hindi mapigilan ng kamay ko ang manginig sa
sobrang galit. Huwag lang ikaw Elleria dahil parang sumpa sa buhay ko na mukha
mo pa ang ginamit ko para sa hustisyang hinahanap ko.
Hindi ko matatanggap, hindi ko kailan man matatanggap!
"Savannah,"
Mabilis kong napahid sa luha ko ng marinig ko ang boses ni Will. Lumapit
siya sa akin at mabilis kong itinago ang board sa ilalim ng kumot.
Napansin niya iyon pero hindi na siya nag banggit pa ng kahit na ano.
"Hindi ka pa nakabihis." Gusto niya ako isama sa firm pero wala akong oras
sa kahit na anong bagay. Nauubos na ang oras ko at kailangan ko ng mahanap ang
salarin, hindi ko pwedeng unahin ang kagustuhan ko na makasama si Will lalo na
ngayon na alam na ni Elleria na may peke ng Elleria.

"Dito na lang muna ako." Pagsisinungaling ko kay Will

dahil pag alis niya ay aalis din agad ako.
Ayoko lang na malaman niya iyon dahil siguradong pipigilan niya lang ako.
Tulad ng mga sinabi niya sa akin na dapat huwag muna ako lumabas dahil baka muli
kaming mag kita ni Elleria-- kaso hindi ko matiis na manahimik lang.
"Savannah, makinig ka sa akin kahit ngayon lang. Huwag kang lalabas ng
bahay. Please."
Ngumiti akong tumango kay Will pero kahit na anong sabihin niya, hindi niya
ako mapipigilan.
Kita ko sa mata ni Will na ayaw niyang umalis pero hindi pwede dahil hindi
pwedeng huminto ang buhay niya ng dahil lang sa araw araw niya akong babantayan.
Ilang araw na rin kasi simula ng hindi siya pumapasok sa firm para lang
siguraduhin na hindi ako aalis pero tulad nga ng sabi ko, hindi pwedeng huminto
ang buhay ni Will ng dahil lang sa akin.
"Tatawagan ko si Dad para mag padala siya ng mag babantay--"
"Huwag na!" Kontra ko agad kay Will at kumunot ang noo niya sa akin.
"Baka lalo lang makahalata si Elleria. Pag nalaman niyang may bantay sa
bahay, malamang mag iisip siya na may alam ka na tungkol sa akin."
Pagdadahilan ko kay Will pero may punto pa rin naman ako dahil sa oras na
mapansin iyon ni Elleria, siguradong magdududa siya.
Napatango tango sa akin si Will at mahigpit ang hawak nito sa kamay ko.
"Promise me na hindi ka aalis ng bahay?"
"I-I promise."
Pilit akong ngumiti kay Will at tumayo na siya, hinalikan nito ang ulo ko at
dinampot ang gamit niya.
"Savannah,"
"Hmmm?"
"You will stay with me no matter what happened right?"
I smiled and nod at him.
"Of course as long as you want me to stay."
"And I want you forever."
He smiled and walk back to my direction. He abruptly grabbed my nape and
give me a sweet kiss on my lips.
Napangiti ako sa ginawa niya nang hinalikan pa nito ang noo ko, dinig ko ang
pag pintig ng puso ni Will at tulad iyon ng puso ko, sabay silang nagwawala sa
iisang tugtog.
"Stay with me, Savannah."
"I will." Nakangiti kong sagot kay Will at mas humigpit ang yakap niya sa
akin. Parang ayoko ng matapos ang mga oras na ito... Ang yakap niya ang pinaka
masarap at komportable sa lahat. Iyong tipo na kahit alam kong pwede akong
mapahamak, alam kong ligtas ako.. ligtas ako sa kamay niya, sa mga bisig niya na
kahit anong mangyari alam kong hindi niya 'ko pababayaan.
"Sige na umalis ka na, baka hinihintay ka na ng mga kliyente mo."
Ako na ang bumitiw kay Will dahil mukhang wala na naman siyang balak na
pumasok sa sobrang higpit ng yakap niya. Muli niya lang ako hinalikan at
natatawa na akong itinulak ito. Kakaganiyan niya, baka hindi na naman siya
umalis at pumasok sa trabaho, sapat na ang ilang araw na pag babantay niya sa
akin. He need to face his life and I don't want to tie him to myself, may sarili
siyang buhay at kahit ayoko rin siyang umalis may mga kailangan pa kaming dapat
gawin, dapat ayusin ng magkahiwalay... siya ang trabaho niya at ako? Ang kaso
ko, dito nakasasalalay lahat. Kung maayos ko ito, pwede ko ng makasama si Will
pati na rin ang anak ko.
Hindi malinaw ang lahat sa amin pero alam ko.. nararamdaman ko.. parehas
kami ng gusto.
Napatingin ako sa litrato ni Caine at alam ko... na wala siyang kinalaman
dito at kung na saan ka man Caine.. sana.. sana ayos ka lang-- sana ayos lang
kayo ng anak ko.

Nang makaalis na ang sasakyan ni Will ay agad din akong

nag ayos para umalis ng bahay. Kasalukuyan akong na sa biyahe at tinignan ang
isa kong phone, nagtataka ako kung bakit hindi tumatawag ang caller at ngayon ko
lang napansin na wala na itong sim card.
Bakit biglang na wala ang sim? Alam ko nagkausap pa kami ng caller pero
hindi ko na maalala kung kailan iyon at kung saan ko na wala ang sim, hindi ko
iyon inaalis kaya imposibleng nahulog.
Kung ganun, pwedeng may kumuha nun.. sino? Si Godwill kaya? Pero hindi naman
niya alam ang tungkol sa phone.
Nagtataka man ay wala akong na gawa kung hindi ibalik ang phone sa bag ko
nang makita ko na si Luis, saktong paalis na siya ng bahay nila at humalik pa sa
pisngi ng asawa.
Impokritong lalaki! May pahalik halik pa siyang nalalaman, samantalang type
niya nga si Tasya. Haliparot! Ang sarap putulin ng mini hakdog niya!
"Manong pakisundan po."
Utos ko sa taxi driver at sinundan namin ang kotse ni Luis, huminto pa siya
sa isang ministop para bumili ng sigarilyo bago bumalik sa sasakyan at nag
maneho muli.
Ang sabi lang sa akin ni Dr. Yoon ay dapat kumilos na agad ako at huwag ko
ng hayaan na mawala sa paningin ko si Luis tulad ng pagkawala ni Bruce.
At lalo na sa sitwasyon ngayon, na uubos na ang oras ko kaya mas kailangan
ko ng kumilos, kakalimutan ko muna ang kaharutan ng utak ko tutal na sulit ko na
si Will nit.
Medyo malayo layo na kami pero hindi pa rin natitigil si Luis sa
pagmamaneho.. ano ba Luis, saan ka ba pupunta? Ang laki na ng metro ko sa taxi
ah! Lechugas kang lalaki ka!
Tumigil ang sasakyan ni Luis sa isang 'di kalakihang bahay. Sapat na ang
laking iyon para sa dalawa hanggang apat na tao. Pumasok doon si Luis at
napaisip ako kung bahay ba iyon ng kabit niya.
Ang tibay din ng sikmura niyang mag bahay ng ibang babae. Hindi ba siya
naaawa sa asawa't anak niya? Iyong ipapakain niya lang sa magiina niya nagagawa
pa niya pang ibayad ng upa para sa kabit niya.
Nanggigil ako, hindi ko mapigilang sikipan ng dibdib sa sobrang inis kay
Luis at kung sa akin iyon gagawin, hindi ko iyon matatanggap...baka doon pa lang
talaga ako makapatay ng tao.
Ayoko maging katulad ni Tasya na naging tanga sa boyfriend niya, harap
harapan na siyang niloloko ay ayos pa rin o kaya itong asawa ni Luis na naging
bulag na sa panloloko ng asawa niya.. kung sa akin gagawin iyon.. hindi ko
mapapalagpas ang ginagawa nilang kahayupan at panloloko sa akin.
Bigla akong sinakitan ng ulo at muling nanumbalik sa isip ko ang babae at
lalaki, nag s-sex sila tapos-- tapos bigla na lang silang naliligo sa sarili
nilang mga dugo.
Iyong mga pangyayari, hindi ko mapag tanto kung totoo ba o sa isip ko lang..
parang totoo pero hindi eh.. wala akong ma alala na ganoong pangyayari.
Hindi ko maisip at kahit anong gawing pag halukay sa memorya ko, wala..
walang ganoong sitwasyon ang nagyari sa akin noon.
Mas tumitindi lang ang pag sakit ng ulo ko kaya kahit nag aalangan ako ay
kinuha ko pa rin ang gamot na ibinigay sa akin ni Dr. Yoon. Ininom ko iyon kahit
walang tubig at bahagyang na ibsan ang pag sakit ng ulo ko-- nawala iyong sakit
pero may mga bumubulong sa akin.. mga bulong na hindi ko na maintindihan ng
maayos dahil sabay sabay iyon at iba't ibang boses.
Savannah,
Gaganti ka..
Papatayin mo sila.
Ikaw ay hinahatulan ng habang buhay na pagkakakulong.
Logaaaaann..
Uwaaaaah!
Gaganti ka.. gagantihan mo sila.
"Tama na!"
Hindi ko na pigilan ang sumigaw ng malakas at nakita ko ang gulat sa mata ng
taxi driver. Nagtataka siya sa akin at kita ko ang sarili ko sa salamin na
halatang lutang sa sitwasyon, nakahawak pa ako sa ulo ko at pinag papawisan ng
malagkit.
Nahihiya kong inabot kay kuya ang bayad ko at hindi ko na nagawa pang
kuhanin ang sukli ko, bumaba agad ako at nag tago sa isang sulok.
Ano ba kasing nangyayari sa akin? Para akong nag h-hallucinate ng mga bagay
bagay.
Ilang beses ko pang kinatok ang ulo ko pero agad din akong natigilan sa
nakita.. Bumilis ang kabog ng puso ko at hindi makapaniwala..
P-Paanong.. paanong nangyari na-- na-- hindi.. hindi ito totoo. Namamalikmata lang
ako. Ilang beses akong kumurap at iwinilig ang ulo ko pero
nanatili siyang nakatayo at nakikipagtawanan.
Hindi totoo ang nakikita ko, imposible, imposibleng totoo ito pero para lang
akong binibiyak sa sobrang sakit ng maalala ko mismo ang nakita ko sa memory
card ni Rhyx.
Iyong litrato na yun ay alam kong kailan lang nakuhanan... at iyong nakikita
ko ngayon ay sagot sa tanong na gusto kong marinig kay Rhyx.
Pero kahit anong isip ko at gawin kong paliwanag sa sarili ko, hindi ko
alam... hindi ko alam kung paanong nangyari na.. na--"Elleria!"
Natigilan ako sa pag iisip ng marinig muli ang boses niya at muling makita
ang matamis na ngiti sa mga labi niya pero bakit-- bakit parang namanhid ang buo
kong katawan, nanginginig ang laman ko at ang tangi ko lang nararamdaman ay
paninikip ng dibdib ko. Sobrang sikip na halos hindi na ako makahinga.
Hindi ko nga namalayan na nakalapit na sila sa akin at tanging naramdaman ko
lang ay ang pag halik nito sa labi ko, ang pag pulupot ng braso niya sa bewang
ko habang pasimple niyang pinisil sa pwetan ko at inamoy amoy niya rin ang leeg
ko sa harapan ni Luis na para bang bangong bango siya sa akin.
Nagtataka ako sa mga ginagawa niya, bagay na kahit minsan noon ay hindi ko
hinayaan na gawin niya iyon sa harapan ng ibang tao pero ang mas nakakapag taka
ay bakit.. bakit niya iyon ginawa sa isang Elleria?
Naguguluhan ako at kahit alam ko na ang sagot, hindi ko magawang paniwalaan
na pati mga luha ko ay hindi malaman kung kusa ba silang papatak o mag tatago na
lang dahil kahit na anong gawin kong isip... hindi ako makapaniwala na kasama ko
ulit siya at-- b-buhay-- buhay na buhay si Logan.
--A/N:
Para sa mga naguguluhan kung Del Valle ba si Godwill, ang sagot diyan ay
mababasa niyo sa Almost Mine specially chapter: New Wave.
At kung bakit hawak ni Elleria si Will sa leeg, ang sagot diyan ay na sa His
Bad Ways. Nakalimutan ko na kung anong chapter eh hihi.
So para di kayo maguluhan pwede niyo sila basahin pero kung di niyo bet..
balikan niyo na lang dito sa Unwanted ang chapter 14 (POV ni Godwill) na banggit
doon ang tungkol sa pagkatao ni Will pero kung di pa rin kayo kumbinsido..
hintayin niyo next POV ni attorney, ilalagay ko roon haha!
Haha. Natutuwa ako sa mga comments niyo eh daming haka haka tapos g na g
kayo kay Dr. Yoon, ang bait kaya niya. haha. Btw, sinong tumama sa hula? May isa
pa.. abangan niyo na lang kung saang chapter ko lalagay. haha.
Enjoy bbs!
-Love, Ash
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 24
SAVANNAH
"Ano ng sabi ng asawa mo? Kailan daw ba malilipat sa pangalan ko ang IB?"
Nanginginig ang katawan kong napatitig sa likuran ni Logan, naghahanda ito
ng makakain para sa amin. Hindi matanggap ng isip ko ang mga nangyayari, hindi
ko kayang marinig ang mga sinasabi niya, hindi ko matanggap na sa sobrang sakit
wala akong ibang maramdaman kung hindi pagkamuhi.
Gaganti ka, Savannah. Gagantihan mo sila.
Ilang beses ko pang narinig ang boses ni Dr. Yoon na bumubulong sa isip ko
at wala akong ibang makita sa paligid ko kung hindi si Logan. Hindi ko rin
maintindihan ang mga sinasabi niya. Ang tanging alam ko lang ay nag didilim ang
paningin ko sa kaniya, tingin ko rito ay isang demonyo, demonyong nakangisi sa
akin at tinatawanan ako sa pagiging tanga ko habang may mga bumubulong sa akin,
mga boses na inuutusan ako at parang demonyo rin ang mga iyon na ayaw akong
tigilan.
"Talaga bang dalawang taon pa bago masabing patay na ng tuluyan si Savannah?
Nasasawa na 'ko mag tago dito. Akala ko pa naman pag patay na si Savannah
makakalabas labas na 'ko."
Matalim ang tingin ko sa may kutsilyo at walang pag aalinlangan ko iyong
dinampot. Mahigpit ang pagkakahawak ko rito, kumakabog ang dibdib ko at
nanginginig ang buo kong kalamnan.
"Pakilusin mo na 'yang abogado na 'yan para pwede na ako lumadlad na buhay
pa 'ko o kaya gumawa na lang kaya ulit tayo ng bangkay at palabsin nating si
Savannah. Anong tingin mo?"
Patuloy pa rin sa pag sasalita si Logan pero mas nangingibabaw sa pandinig
ko ang mga bulong, mga bulong na nag uudyok sa akin na gumawa ng isang bagay.
Patayin mo siya, Savannah.
Gaganti ka.
Gagantihan mo silang lahat.
Pagbabayaran nila ang lahat ng ginawa nila sa'yo.
Patayin mo siya!
Gaganti ka.
Patayin mo sila!
"Aaaaaaah! Mamatay ka! Mamatay ka!"
Sigaw ko sa sobrang gigil ko at hindi ko na pigilan ang sarili ko na
saksakin ito mula sa likuran ng pa ulit ulit. Kita ko kung paano ito nagulat
pero hindi ako tumigil, sinaksak ko ito hanggang sa tumutulsik na sa mukha ko
ang mga dugo niya, napahahagok ito pero hindi ako nakaramdam ng awa at patuloy
ko itong sinaksak.
"Hayop ka! Hayop ka! Mamatay kang hayop ka! Demonyo ka!"
Walang awa at tigil ko itong sinaksak, umangat pa ang kamay niya para
pigilan ako pero hindi ako nakaramdam ng katiting na awa.
Humahagok ito at sumusuka ng dugo habang ako ay naliligo na sa mga dugo
niya. Hindi ko ito tinigilan hanggang sa makita ko mismo kung paano siya bawian
ng buhay, kusang pumatak ang luha ko pero kahit binawian na ito hininga ay wala
pa rin akong sawa sa pagsaksak kay Logan.
"Elleria?"
Napapitlag ako sa gulat ng hawakan ni Logan ang braso ko. Napatitig ako sa
kaniya at kunot noo ang tingin niya sa akin.
"Ok ka lang?"
Napakurap ako at napatingin sa sarili ko. Hawak ko ang kutsilyo kaya agad ko
iyong nabitawan, napaatras ako at naiiling siyang tinignan. Humuhulas ako sa
sarili kong pawis at dama ko ang sarili kong pagod na akala ko ay totoo kong
napatay si Logan.
"Hey babe, kung ayaw mo mag hiwa ng bawang. It's ok, ako na lang gagawa. Mag
pahinga ka na sa taas at mukhang hindi ok ang naging usapan niyo ni Godwill. Mag
ipon ka ng lakas, I'm gonna fuck you so hard later."

He said as he lean closer to me, kissing my neck and

cupping my butt.
Mabilis ko siyang na itulak, nandidiri ako sa kaniya, nandidiri ako sa mga
ginagawa niya, nasasaktan ako at hindi ako makahinga sa mga naririnig kong
salita na lumalabas sa bibig niya.
"What's wrong?" Kunot noo nitong tanong sa akin pero umiling ako, hirap na
hirap ako makahinga at alam ko na kahit na anong oras ay pwedeng mangyari ang
mga tumatakbo sa isip ko.
Na baka mapatay ko siya, baka tuluyan ko siyang mapatay kapag tumagal pa ako
rito. Hindi ko lubusang ma isip na magagawa niya sa akin ito, ang lahat ng mga
sinasabi niya, lahat ng nalalaman ko ngayon.. lahat ng nakikita ko.. hindi ko
alam kung paano ko iyon matatanggap.
Napaka hayop niya! Mga demonyo sila! Paano nilang nagawa sa akin ito? Paano
nila nagawang paikutin ako? Akala ko mahal niya 'ko? pero bakit? Bakit nagawa
niya akong i-set up? Nagawa niya akong ipapatay.
"Babe---" Hindi ko na siya hinintay na matapos ang sasabihin niya at agad
akong tumakbo palayo.
Tumakbo lang ako ng tumakbo kahit wala akong alam kung saan ako pupunta,
kahit pa dama ko na ang hapdi sa mga paa ko, hindi ako tumigil dahil mas masakit
pa rin iyong mga nalaman ko. Ang mga ginawa nila sa akin, na ginamit niya lang
ako, na nagawa niya akong ipakulong at ipapatay para lang sa isang babae.. dahil
lang sa mukhang ito.
Hindi ko maintindihan at hindi ko matanggap, saan ba? Saan ba ako nag
kulang? Naguguluhan pa rin ako sa mga nangyayari at nanghihina. Kahit anong
gawin kong isip, naging mabuti akong asawa sa kaniya.. ibinigay ko lahat ng
gusto niya, lahat ng tiwala ko pero sinayang niya iyon, sinira niya ang pamilya
namin. Pinakulong at ipinapatay nila ako.
Mahigpit akong napahawak sa dibdib ko at kahit gusto kong umiyak, hindi ko
maintindihan kung bakit walang ni isang luha ang pumapatak.. mas nangingibabaw
sa akin iyong sakit at galit. Naguguluhan ako at naninikip ang dibdib na tila
may nakadagan dito.
Ubos na ubos na ang lakas ko pero pinilit ko pa rin.. pinilit ko pa rin ang
tumayo at mag lakad hanggang sa makauwi ako.. makauwi ako sa inakala kong
magiging tahanan ko, iyong inakala ko na mag bibigay sa akin na bagong buhay
pero siya pa lang dahilan kung bakit ako nahihirapan ngayon.
Mabigat ang loob kong binuksan ang pinto at agad akong sinalubong ng isang
pares na mata, mata na puno ng pag aalala. Agad siyang napalapit sa akin at
hinawakan ang mag kabilang balikat ko.
"Savannah, saan ka nag punta? Hindi ba sabi ko sa'yo huwag kang aalis..
paano na lang kung nag kita ulit kayo ni Elleria?"
"Si Elleria ba talaga ang kinakatakot mo na makita ko? o may iba pa?"
Walang gana ko itong nilingon at bakas sa tono ko ang panlalamig na kusang
ikinaluwag ng pagkakahawak ni Will sa akin.
Nabakas ko ang pagkalito sa mga mata niya pero alam kong naiintindihan niya
ako, alam kong alam niya kung sino ang tinutukoy ko.
"Savannah,"
"Kaya ba.. kaya ba ayaw mo sabihin sa'kin lahat ng nalalaman mo dahil alam
mo? Alam mo lahat? Alam mo ba ang lahat!?"
Sigaw ko kay Will at kusang pumatak ang mga luha ko, masakit mas masakit ito
kesa sa katotohanang buhay si Logan dahil pakiramdam ko ngayon.. pinaglalaruan
lang nila ako.
Ginagamit lang nila akong lahat.. na ako itong tanga na naniniwala sa lahat
ng pinakita niya pero palabas lang iyon para magawa at makuha nila ang mga gusto
nila.
Na walang totoo sa mga pinakita niya, na ginagawa niya lang ito para kay
Elleria, na sinusunod niya lang gusto ni Elleria at ako itong nag papakatanga sa
kaniya.

"Savannah, let me explain--"

"Sumagot ka!" Mahigpit ang kamao kong pinagsusuntok ang dibdib nito at kahit
nanghihina ay pilit kong sinalubong mga mata ni Will.
Hindi niya ko magawang tignan ngbl diretso sa mga mata at mas nadudurog ako
dahil alam ko... alam ko na ang sagot sa tanong ko.
Na kahit anong tanggi niya, kasama niya sa lahat ng ito. Kasama siya sa
taong nag traydor sa akin!
"B-bakit? Bakit mo nagawa 'to sa'kin? Bakit niyo ko na gawang ipapatay!?"
Tanong ko ulit kay Will pero naiiling lang siyang napatingin sa akin,
nagsusumamo ang mga mata at pilit niyang kinukuha ang kamay ko.
"H-hindi, maniwala ka.. wala akong alam sa pag kamatay mo. Aaminin ko, alam
kong buhay ang asawa mo at isa ako sa taong dahilan kung bakit ka na kulong pero
maniwala ka, wala akong alam sa mga nangyari. Hindi ko gusto na umabot ang lahat
sa ganito. Please... let me explain--"
Hindi ko napigilan ang sarili ko na sampalin siya, kita ko kung paano namula
ang pisngi ni Will kasabay nun ay ang walang humpay na pag tulo ng mga luha ko.
Akala ko naging totoo siya sa akin, akala ko gusto niya akong protektahan pero
hindi.. sinabi at ginawa niya lang iyon para sa sarili niyang kapakanan.
Na lahat sila.. pinagkaisahan ako, pinagtulungan at pinaglaruan.
"S-Sa tingin mo ba maniniwala pa 'ko sa'yo? Sa tingin mo ba gusto ko pang
marinig lahat ng paliwanag mo pagkatapos ng lahat ng ito? Ang kapal.. ang kapal
ng mga mukha niyo. Mga hayop kayo! Mga wala kayong puso... hindi niyo alam kung
anong hirap ang dinanas ko sa loob ng mahabang panahon habang kayo nandito..
malaya at masaya."
Nagngangalit ang mga ipin ko at matatalim ang mata kong napatingin kay Will.
Nahihirapan akong huminga pero hindi ko maintindihan kung ano ba ang mas
matimbang ngayon.. iyong galit ko ba para sa kaniya o iyong sakit na alam kong
lahat ng ito ay isa lang palabas.
"P-please.. listen to me--"
"Hindi, ayoko ng makinig pa sa mga kasinungalingan mo." Naiiling akong
humakba sa kaniya pero pilit nitong hinila ang kamay ko.
"No, please.. no.. you promised me you'll stay whatever happened right.."
Napangiti ako ng mapait sa sinabi ni Will, marahas kong binawi ang kamay ko
sa kaniya na halos lumuhod na ito sa harapan ko. Pinahid ko ang luha ko at
naiiling siyang tinignan sa mga mata.
"Stop pretending Will, the game is already over. Ayoko na.. tapos na akong
maging tanga para sa mga palabas niyo. Alam ko na lahat.. lahat lahat.. Na kaya
mo ko gustong tumigil dahil alam mong buhay si Logan, na sa oras na tumigil ako
sa pag hahanap ng hustisya at pumayag ako sa gusto mo na yakapin ko ang buhay ni
Elleria, makukuha ni Logan ang kompanya at mabubuhay sila ni Elleria ng malaya.
Hindi ba tama ako?"
Natigilan ako at napalunok, tuyong tuyo ang lalamunan ko pero parang may mga
nakabara roon at hindi ako makahinga.
"Hindi ka makakibo dahil alam mong totoo ang lahat ng sinabi ko. Ginagamit
niyo lang ako. Ginamit niyo lang akong lahat at iyon ang hindi ko matanggap
Will.. kasi akala ko.. umaasa ako.. na totoo ka. Na totoo lahat ng pinakita at
pinaramdam mo sa akin.. kaso ang tanga ko eh.. ang tanga tanga ko kasi naniwala
ako na gusto mo rin ako."
Muling pumatak ang luha sa mga mata ko kasabay nun ay parang sinasaksak ang
puso ko ng pa ulit ulit, masakit.. sobrang sakit pero mas masakit iyong narinig
ko sa mga labi niya.
"I'm sorry.."
Diretso nitong sabi sa akin at siyang tanda na pag amin niya sa lahat ng mga
nagawa niya.
Mas pumait ang ngiti ko at nag init ang mga mata ko, gusto kong humagulgol
sa sobrang sakit pero pinilit kong maging matatag. Namilog ang mga kamao ko at
hindi ko napigilang kagatin ang labi ko para pigilan ito na bumuhos sa pag hikbi
pero likas akong mahina pag dating sa kaniya.
Kusang bumuhos ang mga luha ko, nanlambot ang tuhod ko at bumigay ang dibdib
ko.. ngayon sigurado na akong mas matimbang iyong sakit na nararamdaman kesa sa
galit na nararamdaman ko para sa kaniya.
"Bakit Will? Bakit kailangan mo 'tong gawin?"
Nanginginig ang boses kong tanong sa kaniya na kahit ayoko marinig ang
paliwanag niya, may isang pagkatao ko ang gustong marinig ang dahilan niya.
Gusto ko pa rin paniwalain ang sarili ko na sa huli.. totoo pa rin ang lahat..
na totoo lahat ng pinakita at pinaramdam niya.. na gusto niya talaga ako para sa
kaniya at hindi dahil lang sa kailangan niya 'ko.
"Because I need to protect my family--"
"At sa tingin mo wala akong pamilya na gustong protektahan!?"
Galit kong sigaw sa kaniya na para bang tingin niya sa akin ay walang
pamilya.
"Alam mo ba 'yung pakiramdam na bawat gabi naririnig ko iyong pag iyak ng
anak ko pero hindi ko man lang siya na gawang yakapin. Alam mo ba kung gaano
kasakit iyong tingin ng lahat sa'yo, mamatay tao ka kahit alam mong wala kang
ginawang mali. Alam mo ba yung pakiramdam na, angkinin ang isang mukha na habang
buhay mong kasusuklaman?"
Gigil na gigil kong singhal kay Will at hindi niya pa rin akong magawang
tignan sa mga mata dahil alam niya.. na kahit anong gawin niya, hindi niya
maikakailang kasabwat siya sa lahat ng ito, kasama siya sa mga taong sumira sa
buhay ko.
"Hindi mo 'yun mararamdaman at hindi mo iyon maiintindihan dahil hindi
ikaw.. hindi naman kayo 'yung nawalan ng anak, hindi naman ikaw ang nakulong,
hindi rin ikaw ang mag dadala ng mukhang ito... Hindi kayo... dahil hindi kayo
'yung pinaglaruan at pinagkaitan."
Muli akong napapahid sa luha ko at ilang beses na kumurap, sinubukan kong
lakasan ang loob at pilit na ngumiti ng matamis kay Will pero sa loob, durog na
durog na 'ko.
Nalukot ang mga labi ko at napatingala pa para pigilan ulit ang mga luha ko,
natatawa ako sa katangahan ko pero umiiyak ako kasi sobra akong nasasaktan.
"But you know what really sucks.. I learned from you that even how hurt and
mad I am-- I can't.. I can't be mad at you because I still want to be wanted by
you."
--A/N:
Pasensya na, masyado kong na absorbed ang katauhan ni Savannah at wala sa
kaniya ang katauhan kong maging madrama ng bongga buti talaga na iwasan ko mag
singit ng kalokohan. huhu. hope you still enjoy this!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - SPECIAL NOTE
Please read this one..
Hola! Goodmorning! Ang dalas ng note ko no? Haha. Pag tyagaan niyo na 'ko,
kayo na lang ni lo-long message ko! Chaaar!
So ayun nga, this story Unwanted.. includes some legal things kase may
involved na mga case (thank you kay ate na nag remind sa akin ng legality sa
comment section hihi. Matagal ko na gusto ilagay ito, nakakalimutan ko lang
lagi) pero di ganoon ka broad kasi ayoko rin magkaroon ng problema sa pag
execute so konting konti lang ang issue sa legal but I still want to give this
note to help us na rin.
Balik tayo sa main point ko if you can see din po may mga nababanggit na
legal terms, tulad ng parricide at sa next chap is yung presumption of death,
ini-explain at ini-story telling ko naman siya every chapter I'm not sure lang
kung effective ako sa part na yun kaya kung naguguluhan kayo, don't hesitate to
approach me. I don't wanna spread false information specially when it comes to
our law, you can ask me for it's meaning and I'm willing to provide a reference
or you can make your own research naman din po.
I don't have a broad knowledge sa law since I'm not a law student nor a law
graduate pero may subject ako niyan nung under grad pa so medyo may basic
knowledge ako kaya tingin ko keri ko pa naman ipaliwanag din sa inyo ang ibang
terms and I also do my own research before putting it into words din so if
ever... if ever there's a mistake.. I will really really appreciate if you're
going to correct me. Don't be scared, I swear... it will be fine with me.
I'm always open for constructive criticism and additional knowledge, don't
worry, di ko kayo kakainin tulad kung paano kumain si Savannah at Will 🤭
Bad haha!
Makapal din po mukha ko kaya 'wag niyo isipin na ma o-offend ako sa pag
tatama niyo sa mga mali ko, it's good for me and to us.
Kaya nga kahit laiitin ako ng iba o ang gawa ko, wapakels lola niyong
feeling maganda haha. Chaaar! Na b-butt hurt din minsan but it's part of
growing, it's a normal thing... keep positive everyone. ahihi..
So ayun nga, approach me anytime and I swear I'll do my best para makapag
reply. It will help us to widened our knowledge lalo na ako... favorite ko ang
law subject ko noon hahaha.
And dahil malapit na ang araw ng kalayaan, tulad ng pagpalalaya niya sa'yo
kahit kakabit lang naman siya sa iba hahah! Chaaar! Ibig kong sabihin malapit na
mag end ang ECQ o GCQ sa iba, please keep safe everyone, don't forget to follow
the safety precautions specially kung lalabas kayo, always wear a face mask and
bring your own anti disinfectant like alcohol or sanitizer, 'wag lang kayo mag
dala ng zonrox sa labas. Haha!
And one tip, I've read this one in an article before I don't know if it's
true pero wala naman mawawala basta nag iingat.. kung galing kayo sa labas at
umuwi kayo ng bahay bukod sa pag huhugas ng kamay ugaliin din mag mumog (gargle)
kayo ng maligamgam na tubig na may asin (warm water with salt)
Not sure with my tagalog words eh kaya singit ko na lang din ang english
haha. Pasensya na kayo kung may pagka-conyo ako ah. Di kasi yata pare-parehas
ang tagalog, I mean depende sa lugar. Huhu
Sulitin ko na rin..
You can reach me thru my following social media accounts:
Facebook: Ash Sandejas
FB group: Ashes and Pervians (kahit walang ginagawa roon join kayo haha)
Twitter: @CreepyPervy (Ash)
Replied to your comments:
Grabe mga trust issue niyo! Daig niyo pa yung iniwan at niloko! haha.
Bawasan ko ng konti 'yan sa next chapter and I hope na bigyan ko ng justice ang
ilan sa mga gumugulo sa isip niyo.
Gusto ko lang bigyan ng award si Dr. Yoon for being most mentioned name in
the comment section. Haha!
Congrats Dr. Yoon, sikat ka na sa kanila. Haha!
Next award ay ang best actor/actress sa kanilang lahat. Any nomination?
Haha!
That's all, masyado na akong madaldal. Keep safe, God bless and stay love
and positive everything!
Enjoy!
Always remember, you are loved.
-Love, Ash.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 25
GODWILL
Inis kong sinabunutan ang sarili ko, kahit anong gawin kong pag tawag kay
Savannah ay hindi niya sinasagot ang ni isa sa mga iyon o kahit mag reply man
lang sa mga text ko.
After that night she ran away, she keep running na kahit anong habol ang
gawin ko hindi ko siya na abutan, bigla na lang siyang nag laho.
Alam ko, nasaktan ko siya, masakit para sa kaniya na malaman lahat ng totoo
at iyon ang dahilan kung bakit ko iyon itinago sa kaniya, para protektahan siya
sa sakit pero kahit ano pa lang gawin ko.. hindi ko habang buhay na maitatago
ang katotohanan sa kaniya. Na kahit anong mangyari, malalaman niya lahat at
masasaktan at masasaktan siya.
At sa huli, imbis na protektahan siya mula sa sakit at mas na doble pa iyon
na kahit ako, nasasaktan na rin sa mga nangyari.
I admit it, we used her and I'm the reason of her imprisonment pero hindi
ako kasama sa nag set up sa kaniya para makulong si Savannah. Wala akong ka alam
alam sa mga nangyayari noon.
I just did my part as a lawyer.
"I want you to do something for me."
Hindi na ako nag abala pang tapunan ng tingin si Elleria ng basta na lang
itong pumasok sa opisina ko. Siguradong problema na naman ang dala niya, panay
sakit na lang ng ulo ang ibinibigay niya sa akin.
Kung hindi niya lang sana nalaman ang tungkol sa sikreto ng pamilya namin,
hindi sana ako mahihirapan na dispatsahin si Elleria, hindi sana ako parang
asong ulol na sunod sunuran sa mga sasabihin niya.
Fuck her! Pinagsisihan kong iniligtas ko siya noong mga bata pa kami, edi
sana hindi siya parang langaw na buntot ng buntot sa akin.
She ruined my life and she get rid of everyone who used to be my friend at
higit sa lahat, hindi man niya aminin alam kong siya ang dahilan kung bakit
nawawala pa rin si Gia.
Gia is our childhood friend, alam naman niyang kapatid lang din ang turing
ko kay Gia, tulad ng tingin ko sa kaniya pero dahil sa sobrang kakitiran ng utak
ni Elleria, iniisip niya na may gusto ako kay Gia kaya simula noon, palagi niya
itong sinasaktan and Gia never fight, she didn't like fights na sobra kong kina
iinis sa babaeng iyon na ako pa itong nagtatanggol sa kaniya sa kamay ni Elleria
at sa iba pang nam b-bully sa kaniya.
"Gusto kong ikaw ang mag hawak ng kaso na 'to at siguraduhin mong makukulong
si Savannah."
Napatingin ako kay Elleria at walang modo niyang ibinato ang isang folder sa
harapan ko. I frowned at her and smirked as I rest my back.
"Pati ba naman kaso ng iba gusto mo ipaayos sa'kin? Masyado ka namang nag eenjoy sa
pagiging sunod sunuran ko sa'yo."
Kailan lang niya nalaman na hindi ako anak ni Dad, na hindi ako totoong Del
Valle pero parang taon na agad ang lumipas sa dami ng mga pinapagawa niya sa
akin at siyempre ako itonh uto uto ngayon pero dahil lang iyon sa ayoko na
mapahamak ang pamilya ko, ang mga taong pinapahalagahan ko.
Kaya habang humahanap pa ako ng tamang tyempo para malusutan si Elleria ay
hinahayaan ko muna siyang mag enjoy at mag diwang sa mga ginagawa niya kahit pa
hindi na ako natutuwa sa mga pinapagawa niya. Kung hindi lang talaga dahil sa
Del Valle's code hindi sana mangyayari ito.

"Oh well, I enjoy this.. you as a cute dog while

barking... it feels good but I am worried if ever you been caught by señor,
kilabutan ka na my dear."
She chuckled and sat in front of me, she crossed her legs and her arms and
she raised her brow as if she win in a lottery.
Naikuyumos ko ang kamao ko sa sinabi ni Elleria at kating kati ang kamay ko
sa ka demonyahan niya.
"So kung ako sa'yo sumunod ka na lang. Ipanalo mo ang kaso at siguraduhin
mong makukulong si Savannah Imperial-Fortaleza. Naintindihan mo ba?"
I don't know her, wala akong idea sa kung sino si Savannah ImperialFortaleza,
ginawa ko lang kung ano ang trabaho ko, ang ipanalo ang kaso ni Logan
kahit pa may kutob na ako na may mali sa mga ebidensya na ipinipresinta namin.
Pero wala akong magawa kung hindi ipagpatuloy ang pagpapakulong sa kaniya
until that day comes. Iyong araw na nakikiusap siya, iyong mga mata niya na alam
ko sa sarili ko na wala siyang ginawang mali, na hindi siya ang totoong pumatay
may Logan.. doon ako unang na konsensiya. Sa dami ng hinawakan kong kaso, kay
Savannah ako tinubuan ng konsensiya.
Na walang gabi ako hindi pinatulog ng mga mata niya, kitang kita ko ang
sakit at pakikiusap niya. Nanghihina ako pag na iisip ko na siya.. kaya na isip
ko na alamin ang totoo.. sinundan ko.. sinundan ko ang kapatid ni Savannah.
Nakilala ko si Caine at dahil hindi ako pinapatulog ng konsensya ko, nag
alok ako ng tulong kay Caine. Ayaw niya pa nga iyon tanggapin dahil sa sinisisi
niya ako sa nangyari sa ate niya pero sa huli.. tinaggap niya iyon hanggang
sa...
"Attorney.."
Napatayo ako ng marinig ang umiiyak na boses ni Caine sa kabilang linya.
Bigla akong kinabahan kaya nang sabihin niya kung na saan siya ay agad ko itong
pinuntahan.
"Caine! Caine!" Tawag ko rito pero narinig ko ang pag iyak ng isang sanggol.
Sinundan ko ang ingay at nagulat ako ng makita ko si Caine ma duguan pero
hindi pa rin niya binibitawan ang bitbit niyang sanggol.
"Caine, gumising ka.. Caine.."
Pilit siyang dumilat at ngumiti sa akin, inabot ang isang babaeng sanggol at
umiiyak at hirap na hirap niyang sinabi ang nangyari.
"G-gusto nila akong patayin... k-kukunin nila sa akin s-si Ava.. I-iligtas
m-mo s-siya attorney.."
Napapikit ako ng mariin ng muling manumbalik sa alala ko ang nangyari noon.
Ang itsura ni Caine na puno ng dugo at iyong pag iyak ng sanggol. Lahat iyon
malinaw na malinaw pa sa isip ko.
Kaya noong araw na iyon, mas kinain ako ng konsensya ko, wala ng dumadalaw
nun kay Savannah kaya pasimple ko na lang ipinapaabot ang tulong sa mga bantay
sa kulungan.
Pinagmamasdan siyang nahihirapan sa loob at nangungulila, gusto ko man na
lapitan siya alam kong hindi pa iyon ang tamang oras.. Nahanap ko na lang ang
sarili ko na inaalam na ang totoo sa kaso niya. Kung may naka away ba siya o
ano.
Hindi ko alam kung anong meron sa kaniya.. kung anong ginawa niya sa akin..
ang tanging alam ko lang sobra akong kinain ng konsensya ko kaya ko gustong
itama lahat ng nagawa kong mali sa kaniya pero hindi ko inaasahan ang mga
nalaman ko.

"Ano naman bang kailangan mo sa akin?"

Inis na inis na ako dahil ang dami ko pang ginagawa pero itong si Elleria ay
pinilit pa akong pumunta sa lugar na ito. Mukhang ito na ang bago niyang bahay
at nag papasalamat ako dahil sa wakas ay hindi niya na ako guguluhin pa.
"Well, remember when I asked you about heritage?"
Walang gana akong tumango kay Elleria. Noon pa niya ako kinukulit tungkol sa
mga ari-arian pero hindi ko alam kung para saan dahil wala naman siyang makukuha
sa mga Del Valle kaya mga kahit gusto na naming mag hiwalay ay todo kapit parin
siya sa akin para suportahan lahat ng luho niya.
"Ang sabi mo, asawa at anak ang mag mamana ng ari-arian ng isang tao diba?
Tapos wala siyang last will."
"Let's get in to the point, Elleria. Ano ba talagang gusto mong sabihin."
Inis kong tanong sa kaniya pero imbis na siya ang sumagot ay na gulat ako ng
may lalaking bumaba at lumitaw sa harapan ko. Literal na nag tayuan ang balahibo
ko ng makita siya, nama-malikmata lang ba ako? Paanong nangyari na ang lalaking
ito ay.. ay buhay pa.
"I want the IB in my name and I know it is possible to happened tama ba ako
attorney?"
Nakangisi niyang tanong sa akin at umupo pa ito sa bakanteng upuan sa tapat
ko. Hindi ko inaasahan na makikita ko siya.. na buhay at humihinga.
Umupo si Elleria sa ibabaw ni Logan, inilingkis ang braso sa leeg nito at
matamis na ngumiti sa akin.
"He's Logan.. Logan Fortaleza."
Of course I knew him. How could I forget that man, kung hindi siya namatay,
hindi ako kakainin ng konsensya ko sa tuwing maaalala ko ang mukha ng asawa
niya.
Pero hindi.. hindi siya patay.. ibig sabihin ba nito.. napatingin ako kay
Elleria, napangisi siya sa akin at sinasabi na tama ako ng hinala.
Naiiling ako sa kaniya at hindi makapaniwala sa mga ginawa nila, na nagawa
nila iyon sa isang inosenteng tao.
"Sinet up niyo si Savannah."
Hindi ko na pigilan na ikuyumos ang kamao ko at mas una pa akong nasasaktan
ngayon para kay Savannah. Gusto kong suntukin ang hayop na lalaki na 'to dahil
para siyang walang bayag sa ginawa niya sa asawa niya.
"Yes, oo, tama ka. haha! Ang galing ko diba Will? Sabi mo noon bobo ako pero
feeling ko matalino din ako.. sa ibang bagay nga lang. haha!"
Malandi pang napahalakhak si Elleria at natatawa rin ang gagong lalaki na
hinalikan pa ang braso ni Elleria.
"Siyempre babe, kasama ako diyan sa bright idea mo."
Napapikit ako ng mariin at sinubukan na kalmahin ang sarili ko, nagagawa pa
nilang mag lampungan sa harapan ko habang alam nila na may isang tao ang
nagdurusa sa mga kalokohan nila.
Naninikip ang dibdib ko sa galit at kung hindi lang siguro ako abogado at
likas lang sa akin ang pagiging kriminal, baka napatay ko na silang dalawa.
"Kaya gusto namin na ilipat mo sa pangalan ni Logan lahat ng ari-arian ni
Savannah."
Sabi ni Elleria ay na ningkit ang mata ko sa kaniya.
"Imposible 'yang gusto niyong mangyari. Hindi pa patay si Savannah kaya wala
kayong karapatan na angkin sa kaniya ang mga ari-arian niya."
Gigil kong sagot sa kanila pero natatawang pumitik sa hangin si Elleria.
"Exactly! Hindi pa patay pero mamatay pa lang."
Nakangisi niyang sagot at naguguluhan ako sa sinabi niya, inabot nito ang
remote at napatingin ako sa TV. Halos madurog ang puso ko ng makita ang balita,
kasalukuyang nasusunog ang kulungan kung na saan nakakulong si Savannah.
"Now, pwede mo ng ilipat iyon sa pangalan ni Logan diba?"
Naiiling ako sa kanila at napangiti ng mapait. Hindi ko akalain na mas
malala pa si Elleria sa iniisip ko.
"Hindi.. naka deklara ng patay na si Logan kaya hindi ko iyon magagawa."
Mariin kong sagot na kina irap ni Elleria.
"Tingin mo hindi namin iyon na isip? Siyempre babalik si Logan kaya
maililipat mo sa pangalan niya ang lahat ng pag aari ni Savannah."
"Imposible 'yan, Elleria. He's already dead kaya paano mo sasabihin na
babalik siya? Kung bigla siyang lilitaw, pwedeng makulong lahat ng mga tumestigo
noon sa kaso niya at kasama ako na pwedeng mawalan ng lisensya."
Pagpapaliwanag ko kay Elleria na kinairap niya lang at maharot niya pang
hinampas ang braso ni Logan.
"Simple lang.. ang kwento ay nilooban sila, nasaksak si Logan kaya may blood
stain siyang na iwan pero nagawang tumakas, naaksidente at na-comatose
samantalang si Savannah, ang napatay niya talaga ay yung magnanakaw. You don't
have to worry in the evidences, may mga inihanda na kami para roon and of course
you can't say no with me, right Will?"
Ngumisi sa akin si Elleria at kahit gusto kong tumanggi alam kong hindi ko
iyon magagawa dahil sa hawak niya ako.. hawak niya ako sa leeg ng dahil sa alam
niya ang pinaka iniingatan kong sikreto.
Pinagplanuhan na nila ng mabuti ang lahat bago pa nila sinimulan ang plano.
Mula sa pagkaka set up nila kay Savannah hanggang sa pag tangka nila sa buhay ni
Caine at pagkakasunog ng kulungan, sila lahat iyon. Sila lahat ang may gawa nun,
hindi lang mabilis na umusad ang plano nila because we still need to file a
presumption of death, presumed Savannah's death according to the law and after
ng matagal na disappearance ni Savannah, doon pa lang pwedeng sabihin na namatay
siya at doon pa lang din nila planong ilantad si Logan at gumawa ng bagong
kwento, that's why I am asking them to wait for more years.
At kahit labag sa loob ko.. wala akong magawa kung hindi sumunod na lang
dahil kailangan ko protektahan ang sarili kong pamilya.
Alam ko, malaki ang naging parte ko sa mga nangyari sa kaniya kaya nga pilit
ko itong itinatama kahit ang hirap baluktutin ng isang bagay na ikaw mismo ang
gumawa, daig ko pa ang nag subo ng mainit na kainin, na kahit gusto kong iluwa,
hindi ko magawa dahil babalik din iyon sa akin. Simula pa lang alam ko ng pwede
kong ikabagsak at ikasira ang mga ginagawa ko pero hindi ko akalain na aabot sa
ganito. Na darating siya.. na mapupunta sa puder ko si Savannah.
I admit, I know that she's not the real Elleria from the first day she step
inside my house dahil iyong mga mata niya.. iyon yung mga mata na gabi gabi kong
nakikita sa mga panaginip ko, nakikiusap, umiiyak at humihingi ng tulong.
I would never forget her eyes and her voice, her simple gestures that even
she tried her best to mimics Elleria's way, she's still remarkable in her own
little ways. Noong una, binalak ko na gamitin siya laban kay Elleria kahit pa
hindi ko maintindihan kung bakit mukha ni Elleria ang na pili niya but I think
it's my advantage.. she can be Elleria forever if ever she will fall in my
hands.
Pag nangyari iyon, tuluyan ng mabubura ang pangalan ni Savannah, they can
have IB at magiging malaya na rin ako sa kamay ni Elleria but not until that
day... the moment when I woke up in my bed with her.. I never thought that being
in someone's arms will bring fulfilment and satisfaction to my emptiness and the
moment I stared at her eyes brought new meaning in my life.
At kahit anong isip ko kung paanong nangyari na isang araw siya at siya na
lang ang hinahanap ko ay hindi ko iyon maipaliwanag, na kahit basahin ko lahat
ng batas at pag aralan lahat ng bagay, walang makakapag sabi o makakapag
paliwanag ng mga nararamdaman ko para sa kaniya.
At first, I thought that I was just having a good time, playing with her and
making out with her is just a simple thing that gives hype to my empty life pero
hindi eh.. because it is deeper than having sex...
And even the thickest dictionary in this world couldn't put my feelings into
words nor explain what I really felt for her.. because having her and being with
her is too precious than my life or anything that I wanted in this world.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 26
SAVANNAH
Humahangos at pabalagbag kong binuksan ang pinto ng clinic. Bumungad sa akin
ang kalmadong mukhang ni Dr. Yoon habang pinapakain niya ang mga alagang isda.
"Sava--"
"Sabihin mo, anong alam mo?"
Mariin kong tanong kay Dr. Yoon habang dama ko ang hirap sa pag hinga. Agad
akong pumunta rito sa clinic para komprontahin siya dahil hindi ko na alam kung
sino pa ang pagkakatiwalaan ko sa sitwasyon ngayon. Lahat sila.. pakiramdam ko
pinagkakaisahan ako.
"Anong sinasabi mo, Savannah?"
Kalmadong tanong ni Dr. Yoon pero naiiling at mapait ko siyang tinignan.
Pumasok ako sa loob at hindi ko mapigilan ang sumabog sa galit.
"Sabihin mo sa'kin, bakit!? Bakit mo 'ko tinutulungan!?"
Ayoko na mag tiwala sa kahit na sino pa sa kanila, alam ko may alam siya.
Nararamdaman ko.. tulad nila ginagamit niya lang din ako.. dahil kung hindi,
hindi niya ako hahayaan na gamitin ang mukhang ito, hindi niya ibibigay ang
mukha ni Elleria sa akin, hindi ko maintindihan kung bakit sa dami ng mukhang
pwedeng ipalit ay sa taong siyang dahilan pa ng lahat ng ito.
Nasusuklam ako at kahit humarap sa salamin ay hindi ko magawa dahil naalala
ko, naalala ko ang kahayupang ginawa nila.
"Ilang beses ko ng sinagot ang tanong na 'yan, Savannah. Tinulungan kita
dahil gusto ko na makamit mo ang hustisya na dapat ay para sa'yo."
"Sinungaling ka!"
Buong lakas ko siyang itinulak kasabay nun ay ang pag buhos ng mga luha ko
sa magkahalong sakit at galit. Kung sasabihin niya sa akin na kasabwat din siya
sa pagkakakulong ko ay parang hindi ko na iyon kakayanin.
Dahil iyong kay Will pa lang, nanghihina na ako sa sobrang sakit at hindi ki
matanggap na nagawa niya rin akong pag laruan.
Napatingin sa akin si Dr. Yoon, nagulo ang salamin niya kaya agad niya iyong
inayos, tumama ang liwanag sa lente ng salamin niya kaya nag bigay iyon ng
kakaibang kinang-- pero bakit.. bakit kahit anong tingin ko sa mga mata niya,
kahit anong isip ko kung sino siya sa buhay namin.. wala akong makitang sagot.
"Kung hindi ka maniniwala, hindi ko na problema 'yun, Savannah. Ibinigay ko
na sa'yo lahat ng tulong na kaya kong ibigay, I support you from the very
beginning and if you still doubt me.. go on.. you are free to leave."
Napalunok ako sa sinabi niya at marahas na pinahid ang luha sa pisngi ko.
Hindi ito ang inaasahan kong isasagot niya sa akin.
I expect him to rattle or he will ask me to do something. Hindi ganito na
pakiramdam ko ay wala na siyang pakialam sa kung anong gagawin ko dahil na
ibigay niya na lahat ng tulong na kailangan ko, na ok na siya dahil alam niyang
nalaman ko na ang totoo.
What's with him? Tell me what to do, Dr. Yoon so I could see who you really
are. Kung ano ba talagang intensyon mo, kung anong kinalaman mo sa buhay ko o
baka sa buhay nila Will.
Dahil kahit anong gawin ko, hindi ko mahanapan ng butas ang pagkatao mo, ang
kabaitan mo at ang pag tulong mo.
Tinutulungan mo lang nga ba talaga ako? o may iba ka pang rason?
"Sa tingin ko alam mo na kung sino ang pumatay sa asawa mo and if you still
need my help, you can still tell me what you want to do. I am willing to help
you even you accused me for being a traitor."
He said calmly and turned his back to me as he sat down. Inabot niya pa ang
ballpen niya at nakita ko pa kung paano ito muling mag drawing ng mga mukha.
Napatitig ako sa kaniya at ilang beses na kumurap at lumunok.

"Buhay si Logan." Huminga ako ng malalim, sinubukan ko

hulihin ang magiging reaksyon niya at tumigil siya sa pag pipinta, nag angat ng
tingin sa akin na muling kinakislap ng salamin niya.
"Buhay? Pero bakit parang hindi ka masaya?"
Kalmado nito ulit na tanong at naikuyumos ko ang kamao ko sa sobrang inis.
Bakit? Bakit wala akong mabakas na kahit kaunting gulat sa mata niya, wala ring
galit, takot o kahit na anong emosyon na mag sasabi sa kung anong nararamdaman
at tumatakbo sa isip niya.
Naiinis ako!
Sobra! Pakiramdam ko masyado na akong nagiging tanga sa mga nangyayari. Na
kahit anong gawin ko, hindi ko kilala kung sino pa ba ang kakampi ko ngayon.
"H-he's with Elleria. Nagsasama silang dalawa.. a-at sila.. silang dalawa
ang nag set up sa akin. Lahat, l-lahat lahat ng nangyari sa'kin ay planado
nila."
I told him as I closed my fist in anger and it reminds me what happened for
a long years at ang mas masakit doon ay iyong taong minahal ko pa ang gumawa nun
sa akin.
Hindi ko kailan man na isip na magagawa sa akin ni Logan iyon dahil akala ko
mahal niya ako, mahal niya kami ng anak namin pero mali ako.. maling mali ako ng
pagkakakilala sa kaniya dahil sa isang iglap.. dahil lang sa isang babae..
nabilog na agad ang ulo niya at nagawa niya ako--- kaming ipag palit sa babaeng
iyon and now, they want the IB for their own needs.
Para ano? Mag pakasarap sila habang ako ito... hirap na hirap at
nangungulila sa akala kong pag kamatay niya.
Mga hayop sila! Mga hayop! Hindi ko na pigilan ang pag patak ng luha ko at
ang pag guhit ng sakit sa dibdib ko, iyong sakit na alam kong kahit kailan hindi
ko sila magagawang mapatawad na sa oras na makita ko sila.. hindi ko alam kung
makikilala ko pa ang sarili ko o baka makagawa ako ng bagay na pagsisihan ko ng
habang buhay.
Na baka sa huli, tuluyan ko siyang mapatay.
"Nalulungkot at nasasaktan ako para sa'yo, Savannah. Pinagkaitan ka nila,
pinaglaruan at ninakaw sa'yo ang maraming bagay."
Nanginginig ang katawan ko sa galit habang nanatiling diretso ang tingin ko
at walang humpay sa pag patak ang mga luha ko. Hindi ko nga napansin na nasa
likuran ko na pala si Dr.Yoon, nakahawak sa mag kabila kong balikat habang naka
dampi ang mga labi niya sa tainga ko.
"Hindi ko akalain na nagawa ka nilang pag mukhaing tanga.. ang tingin nila
sa'yo mahina ka.. duwag at bobo. Sobra akong nasasaktan para sa'yo, Savannah."
Bulong niya na lalong kinatagis ng bagang ko, kinasikip ng dibdib ko dahil
damang dama ko lahat ng kahuyapang ginawa sa akin ni Logan at tila naririnig ko
pa sa isip ko ang lahat ng mga nangyari noon. Iyong unang beses akong sumigaw
habang duguan hanggang sa pag iyak ng anak ko at kainin ako ng mga apoy patungo
sa kung sino at nasaan ako ngayon.. sa mga narinig ko kay Logan at lahat ng
sakit na ipinaramdam nila sa akin.
"Mapait talaga ang kapalaran mo at naging madamot pa ang hustisya para
sa'yo. Tama nga ako.. hindi mo sila dapat pagkatiwalaan.. kahit sino sa kanila,
wala kang dapat pagkatiwalaan, kahit si Godwill. I'm sorry, Savannah. Hindi ko
dapat hinayaan na mapalapit ka sa kaniya."
Muli nitong bulong sa akin at muling na buhay ang sakit sa dibdib ko ng
maalala na kahit si Godwill ay niloko ako.
Ginamit niya ako dahil kailangan niya ng bagong Elleria para sa sarili
niyang kapakanan. Na kahit saang anggulo kong tignan, ako lang itong nag mukhang
tanga sa harapan niya, sa harapan nilang lahat.
"Minsan talaga ay hindi patas ang hustisya sa mga uhaw sa katotohanan. Kaya
hindi ko masisisi kung bakit madalas na inilalagay ng iba sa kamay nila ang
batas.. dahil madamot ang katotohanan at hindi patas ang laban sa mundong ito,
Savannah."
Mariin na pinisil ni Dr. Yoon ang mag kabilang balikat
ko at tama siya.. hindi patas ang mundo.. sa dami ng taong masasama bakit ako
pa? Bakit ako pa ang napili na parusahan ng ganito?
Napahikbi ako sa sobrang sikip ng dibdib ko at wala sa loob na napalunok sa
sobrang panunuyo ng lalamunan ko.
Iniharap ako ni Dr. Yoon sa kaniya at nakangiti niyang pinunasan ang luha sa
pisngi ko.
"Oras na, Savannah.. Oras na para ikaw naman ang maging masaya."
Wala sa loob akong napatango sa kaniya, hindi naman siguro masama kung
hihilingin ko na maging masaya ako diba? Pagkatapos ng lahat, deserve ko na
magkaroon ng mas maayos na buhay kahit hindi ko alam kung saan o paano mag
sisimula.
"At mangyayari lang 'yun kung sila naman ang mahihirapan. Pahirapan mo sila,
Savannah. Gumanti ka. Gantihan mo silang lahat."
Marahan niyang hinaplos ang pisngi ko hanggang sa hilahin niya ako palapit
sa kaniya, ikinulong ako nito sa mga bisig niya at marahan na hinalikan ang ulo
ko.
"Ipaghiganti mo ang sarili mo, Savannah pagkatapos nun, malaya ka na.
Magiging masaya ka na."
Mariin akong napapikit at walang pag aalinlangan akong humagulgol sa mga
bisig niya. Sa unang beses, gusto ko hayaan ang sarili ko na kainin ako ng
sobrang sakit at lungkot dahil alam ko bukas.. pag gising ko.. hindi ko na
kailan man kakailanganin ang isa sa kanila.. Isinusumpa ko.. pagbabayaran nila
ang mga ginawa nila sa akin.
Magbabayad silang lahat!
--Maaga akong na gising at umalis sa clinic ni Dr. Yoon. Hindi ko pa alam kung
paano ako magsisimula, basta gusto ko ng kumilos at maningil sa mga naging utang
nila sa akin. Itong utang lang na ito ang hindi ko kayang palagpasin, na kahit
anong pag limot ko, alam kong hindi ako matatahimik.
Napalingon ako sa cellphone ko ng muli iyong tumunog, muling mag flash ang
pangalan ni Will sa screen. Ilang beses na siyang tumawag at nag text pero hindi
ko iyon sinasagot o binabasa man lang.
Pagkatapos ng lahat, wala na akong gustong pakinggan kung hindi ang sarili
ko, ang sarili ko na walang ibang gustong gawin kung hindi makamit ang
katarungan na ipinagkait nila sa akin.
I'm waiting for a cab at handa na ako puntahan si Logan, isasampal ko sa
mukha niya na buhay na buhay din ang asawa niyang pinapatay niya. Alam kong
hindi na ako nag iisip at kilos na lang ako ng kilos pero wala na akong pake..
ano bang silbi at gamit ko ang mukha ni Elleria kung hindi ko siya kayang
sirain.
Ako mismo ang sisira sa'yo, Elleria. Kinamumuhian ko ang mukhang ito pero
itong mukhang ito mismo ang tatapos sa'yo. Pagsisihan mo lahat ng ginawa mo.
"T-tama n-na... P-please-- maniwala ka n-naman.. hindi ko alam kung na saan
siya."
Narinig ko ang isang pamilyar na boses, nakikiusap iyon at nagsusumamo.
Napalingon ako at nakita ko si Elleria na hila hila ang buhok ni Tasya.
Namilog ang kamao ko sa ginagawa niya, pati ba naman ang nag iisang kaibigan
niya ay nagagawa niyang tratuhin na parang hayop. Napaka-demonyo talaga ng
babaeng ito!
"Pwes, gumawa ka ng paraan.. Alam kong alam mo kung na saan ang impostor na
'yon!"
Sigaw nito at kita ko pa kung paano hinampas ni Elleria si Tasya ng sarili
nitong bag.
"Go on! Call her! Hindi ba nagkakasama kayo? Akala mo nga ako iyon diba!
Sige tawagan mo!"
Sigaw ni Elleria at kita ko kung gaano katakot si Tasya, nanginginig pa ang
kamay niyang kinuha ang phone sa bag habang pinagtitinginan sila ng mga tao sa
paligid.
Ipinapahiya niya ang sarili niyang kaibigan, kaibigan
nga ba ang tingin niya? o utusan lang? Basta ang alam ko hindi ko na
mapapalagpas ang mga ginagawa niya. Mabilis akong nag lakad papunta sa kanila at
hindi ko na pigilan na mahigpit na hawakan ang braso ni Elleria, balak kasi
nitong duru-duruin si Tasya.
Bakas ang gulat sa mukha ni Tasya pero si Elleria ay halatang natutuwa na
nag kita ulit kami.
"Ako ba ang hinahanap mo?"
Buong loob at tapang kong tanong sa kaniya, hindi ko inalis ang matatalim
kong tingin sa mata niya at kung hindi lang kami na sa labas, malamang kanina ko
pa siya na saktan.
"You're here..." mapanuyang sabi nito at marahas niyang binawi ang braso
mula sa akin.
Puno ng pang iinsulto niya ako hinagod ng tingin mula paa hanggang sa
bumalik iyon sa mga mata ko.
"Alam mo bang na ubos ang utak ko sa kakaisip sa kung sino ang lapastangan
na pwedeng gumaya ang mukha ko."
Mataray nitong sabi at balak niya pang hawakan ang mukha ko ng mabilis ko
iyong tinabig.
"Ah, may utak ka pala. Akala ko kasi puro tamod lang ng mga lalaki ang laman
niyang ulo mo."
Sarkastiko kong sagot sa kaniya at kusa akong umangat ang sulok ng labi ko
ng makita ang pamumula ng mukha ni Elleria. Bakas ang gigil at inis sa kaniya
pero pilit pa rin siyang ngumiti at tumawa.
"Alam ko at kasama na roon 'yung sa asawa mo."
Nanginig ang kamay ko sa sinabi niya at tila lahat ng dugo ko sa katawan ay
biglang umakyat sa ulo ko. Nag init ang mga sulok ng mata ko at bumilis ang
kabog ng dibdib ko.
"Gulat ka ba at alam ko na kung sino ka?"
Nakangisi niyang tanong at hahaplusin pa sana niya ang ulo ko ng marahas ko
iyong tabigin. Mas lumapad ang ngisi sa labi ni Elleria at ako itong pigil na
pigil na sugurin siya.
"Oh na saan na ang tapang mo, my dear? Narinig mo lang ang salitang asawa,
tumiklop ka na agad.. Ganiyan ba talaga pag alam mong wala ka ng silbi."
Humalakhak pa ito na akala mo ay panalo na siya, sumikip ang dibdib ko at
hindi ko na pigilan ang sarili ko na sampalin siya.
Bakas ang gulat sa mukha ni Elleria at nanatiling nakatabingi ang mukha
niya, napahawak siya sa pisngi at nakaawang ang bibig.
"Masakit ba? Ok lang 'yan, mukhang na sarapan ka naman sa tira ko."
Singhal ko sa kaniya at tumalim ang mga tingin nito sa akin.
"BITCH!" Sigaw niya at walang pasabi ako nitong sinabunutan kaya agad ko
ring hinila ang buhok niya.
Walang gustong mag paawat sa amin at kahit dama ko ang sakit sa anit ko ay
hila hila ko rin ang buhok niya. Buong lakas ko din itong inihahampas sa kung
saang bagay habang siya ay pilit na inaabot ang mukha ko, pasalamat na lang ako
at mas mahaba ang mga kamay ko kesa sa kaniya kaya lamang ako sa kaniya.
"You bitch! Ipapakita ko sa'yo kung anong kaya kong gawin!"
Sigaw niya at nanatili niyang hawak ang buhok ko, hila hila niya iyon at
napangiwi na lang din ako ng kalmutin nito ang leeg at braso ko.
"T-tama na.. p-please.. tama na."
Pakiusap ni Tasya pero walang ni isa ang gustong mag pa awat sa aming dalawa
at mas gigil ko itong sinabunutan at hinila ang buhok niya, bumagsak kami sa
sahig at ako itong kuma ibabaw sa kaniya.
Walang humpay ko itong pinag sasampal at panay lang ang salag niya. Hindi ko
siya tinigilan hanggang sa maramdaman niya rin lahat ng sakit na nararamdaman
ko.
"G-Get off! You-- boring girl! Let go off me!"
"Pagbabayaran mo lahat ng ginawa mo.. magbabayad ka!"
Sigaw ko at akmang sasampalin ko ulit ito ng may humawak sa bewang ko at
hinila ako nito palayo.
"Stop it, Savannah."
Mahinang bulong niya sa tainga ko pero sapat na iyon para pakalmahin niya
ang nag wawala kong puso sa sobrang galit.
Bigla akong bumalik sa katinuan at napatingin ako sa kamay ko na may ilang
bahid ng dugo ng dahil sa ginawa kong pag sugod kay Elleria.
H-hindi ko akalain.. hindi ko sinasadya na makasakit. Hindi ko gusto na..
napatingin ako kay Elleria na nanatili pa ring nakahiga at duguan ang mukha niya
mula sa mga kalmot at pag sapok ko.
Nag halo ang ilang patak ng dugo sa mga luha niya pero nanatili ang galit
niyang mga mata. Inis siyang napatayo at marahas na pinahid ang mukha niya.
"Will! She's the fake one, she's what I've been telling! Siya 'yan at ako
itong totoo! Ako si Elleria" Sigaw ni Elleria at kinakabahan ako sa hindi
malamang dahilan.
Medyo gumagaan lang ang kalooban ko ng mapagtanto na hindi ako binitiwan ni
Will. Hapit pa rin niya ang bewang ko at nanatili siya sa tabi ko, mas kumalma
na rin ang puso ko ng makita ko sa mga mata niya ang isang bagay..
"You don't need to remind me who you are because I know you well, Elleria."
Seryosong sagot ni Will at kahit si Elleria ay halata ang gulat sa mukha
niya.. na hindi rin siya makapaniwala na sa isang iglap lang ay alam na agad ni
Will kung sino sa amin ang totoo at peke.
"And don't you ever dare to lay your filthy hands on her.. baka ngayon mo pa
lang malaman kung paano ako pinalaki bilang isang Del Valle."
Matalim ang mga tingin ni Will na kahit ako ay biglang tinaasan ng balahibo
sa sobrang takot ko sa mga mata niya.
"I swear, you will never wish to see me as one."
Kahit minsan hindi ko siya nakita na ganito, parang handa siyang manakit o
pumatay ng ibang tao. Hindi ko tuloy alam kung matatakot ba ako o mas
nangingibabaw iyong tuwa sa puso ko dahil alam ko na ako ang pinili niya.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 27
You may listen to:
Migraine
SAVANNAH
Seryosong nag uusap si Gigi at Will sa may gilid habang ako rito ay naka upo
lang sa may sala. Pagkatapos ng nangyari kanina sa amin ni Elleria ay agad
kaming dumiretso dito sa bahay ni Gigi.
Wala kaming imikan ni Will o kahit na anong naging usapan mula kanina, basta
sumama lang ako kahit di niya ako hilahin kanina paalis, sasama pa rin ako.
Duh! Eh hindi ko kaya maiwasan ang kumikiliti sa katawan ko at kahit anong
gawin ko, pag dating sa kaniya marupok ako.
Iyong tipo na dapat ay galit at inis ako sa kaniya pero marinig ko pa lang
ang boses niya at makita ang anino niya, nanghihina na agad ako. Ayoko man din
aminin pero sobrang nagdidiwang ang puso ko ng alam kong ako iyong pinili niya,
na ako iyong pinag tanggol niya.
Pasimple akong napayuko at mariin na kinagat ang labi ko, trying to suppress
my smile as I remember how he hold my hand awhile ago. Naiisip ko pa lang na
hawak niya ang kamay ko ay gusto ko ng mag tatalon sa tuwa.
Kung hindi nga lang seryoso ang sitwasyon kanina baka sinayawan ko pa si
Elleria kasama iyong mga negro sa kabaong o kaya kinantahan ko siya kasama si
Kim Chui ng batas sa classroom.
Ang sarap niya kayang asarin kanina dahil halatang hindi matanggap ni
Elleria na ako ang pinili, ako ang pinili ni Will!
OMG! Nagwawala ang puso ng pempem ko sa tuwa, tingin ko talaga meant to be
na ang hakdog niya at ang pempem ko.
Pornever na talaga ito!
"Let's go to your room."
"Ay pornever!"
Bigla akong napatakip sa bibig ko sa gulat. Naningkit ang mata ni Will at
ako itong nag iwas ng tingin sa sobrang hiya.
Landi mo talagang pempem ka, pati bibig ko tuloy nahahawa sa'yo. Sa sobrang
hiya ko ay nag mamadali na lang akong tumayo at pakiwaring hindi ko narinig ang
mahinang pagtawa ni Will at nakakatunaw niyang mga ngiti.
Shit! Nakakahiya, sino bang matinong tao ang mag iisip ng kagaguhan sa
ganitong sitwasyon?
Wala, walang iba kung hindi ikaw lang Savannah. Umayos ka! At huwag mong
kalimutan na dapat ay inis ka kay Will, dapat galit ka sa kaniya dahil isa siya
sa mga taong naging dahilan nito.
Hindi ko maiwasan ulit ang kainin ng galit ng maaalala ang mga kahayupang
ginawa nila.
Wala sa sarili akong na upo sa may gilid ng kama at napansin ko pang iniwan
ni Gigi ang isang first aid kit.
"Salamat." sagot ni Will at nakangiti lang tumango si Gigi, lumabas ito at
isinarado pa niya ang pinto.
Naiwan kami ni Will at hindi ko pa rin siya magawang tignan ng maayos sa
mata pero hindi ko maiwasan ang mahirapan sa pag hinga ng maramdaman ko itong
umupo sa tabi ko.
Jusme! Lumayo ka.. layuan mo ako, baka hindi ko mapigilang sunggaban ka
dahil hindi na lang pempem ko ngayon ang nagwawala.
"Let me clean your bruised." aniya at kinuha nito ang bulak na may agua,
marahan niyang idinampi sa pisngi ko iyon at hindi maalis ang tingin ko sa
kaniya.
Ang ganda talaga pag masdan ng mga mata niya, iyong kahit seryoso siya
parang gusto kong tumili, iyong labi niya na kahit tikom lang ang sarap pa ring
halikan.
"Pwede mo naman ako hubaran sa personal hindi yung puro isip ka lang."
Literal na nanlaki ang mata ko at nalaglag ang panga sa sinabi niya. Marahan
ko tuloy na tinabig ang kamay niya at inis siyang sinimangutan ng makita ang
ngisi sa labi ni Will.

"Ang kapal mo! Halik lang ang na iisip ko hindi yang

katawan m--"
Agad akong natigilan ng bigla niya akong halikan sa labi.
Isa.
Dalawa.
Tatlo.
Apat.
Lima.. at napapikit na ako sa ika-limang segundo at hindi ko na pigilang
ikulong ang mukha niya sa mga palad ko, sobra kong na miss ang malambot at
matamis niyang labi. Ayoko na iyong bitawan pero agad siyang lumayo at nakangisi
pa niyang pinahid ang labi ko gamit ang daliri niya.
"Huwag mo lang isipin, gawin mo rin."
Sabi niya at wala sa sarili akong napangiti at napakagat sa ibabang labi ko.
"Nakakainis ka, bakit hindi kita matiis."
Diretso kong sabi sa kaniya at patuloy niya pa rin niyang nilinis ang mga
sugat ko.
"And it's fair enough, hindi rin kita matiis. I miss you."
Nakangiti niyang sabi habang ang puso ko ay nag tumatalon sa sobrang tuwa,
pigilin ko man ang ngumiti ay wala akong nagawa kung hindi ang ngumiti sa kilig,
hindi ko pa nga siya matignan sa mata dahil pakiramdam ko literal na maiihi ako
sa salawal.
"Totoo na ba 'yan?"
Tanong ko sa kaniya, hindi niya naman siguro ako masisisi kung nagdududa pa
rin ako sa mga ginagawa at sinasabi niya pero minsan gusto ko ng kalimutan na
may utak ako at pakinggan na lang ang puso ko.
Minsan talaga ang pinakamasarap sa pakiramdam ay iyong alam mong pwede ka
rin umiyak at masaktan. Iyong mga bagay na wala kang kasiguraduhan.
"Totoo ang lahat mula sa umpisa. Aaminin ko, nag panggap ako, inisip na
gamitin ka pero sa huli, ako itong talunan dahil akala ko nag papanggap pa 'ko
pero hindi na pala."
Diretso niyang sagot at nag tama ang mga mata namin. Mas bumilis ang pag
pintig ng puso at bumagal din ang pag hinga ko.
Binitawan niya rin ang bulak at matamis ang ngiti niyang hinawakan ang
pisngi ko.
"Hindi kita masisisi kung wala ka paring tiwala sa'kin and I'm willing to
prove myself everyday, just one more chance and you will never regret it."
His eyes are soft as clouds, the dark side of it fades as he let me
travelled inside his heart and I hate what I've got inside of it. A soft and
fragile side of him, the weak and vulnerable Will and a broken pieces of him and
he let no one to pick him up except me.. I know I am the only one who can put
everything back.
"I-I don't know.."
Nag iwas ako ng tingin kay Will dahil kahit gusto kong sabihin na oo, hindi
maalis sa akin iyong pagkawala ng tiwala sa kahit na sino.
Na kahit nga sarili ko, hindi ko maiwasan pagdudahan ng dahil sa kaniya,
dahil pag nandiyan siya.. hindi ko na kilala kung sino ako.
Ibang iba ako sa harapan niya. Iyong tahimik at boring na Savannah bigla na
lang nagiging makulit at magulo. Kahit iyong tapang ko bigla na lang lumalabas
pag na iisip ko siya.
Napawi ang ngiti sa labi niya at gumuhit ang sakit sa mga mata, he nods as
he agreed with my decision as he gently rubbed the cotton on my cheeks.
"Even you don't, I still want to do it. I'll do everything no matter what..
even it will be my greatest downfall."
He said sincerely without taking eyes off me. I bit my lower lip and hold
his hand, it freezes him for a moment and I smile weakly.
"P-please, don't give me hope. Pagod na 'ko maniwala at mag tiwala. Hindi ko
na alam kung ano at sino pa ang totoo, na maski sarili ko, hindi ko na kilala.
After all this show, I can't trust anyone even myself who had this face of
someone, someone who ruined my life. Who stole everything from me."

"Then let's do it together, Savannah. Hayaan mong

samahan kita na hanapin ulit ang sarili mo, hayaan mo na tulungan kita ibalik
ang tiwala at pagkatao mo. Be with me and let's have a new life together.. You,
me and everything you wanted.. I can catch the moon for you, I can make a new
world if you asked me too and I can give my life for you. Just stay with me..
Stay with me, Savannah. You are all that I need."
Pumatak ang luha ko at marahan na hinaplos ni Will ang pisngi ko. At tulad
niya, nasasaktan ako.. nasasaktan kami pero hindi ko alam kung bakit o kung saan
nagmumula.
Pwede ba talaga? Pwede ba talagang ako at siya na lang? Pwede bang pag
gising ko bukas ok na ang lahat? Patutulugin ba ako puso ko kung alam ko sa
sarili ko na malaya pa rin si Logan at Elleria?
Alam kong hindi eh, alam ko na kahit kailan hindi ako matatahimik hangga't
alam kong hindi sila nagbabayad sa mga ginawa nila sa'kin-- at alam ko, alam ko
na pag sumang ayon ako sa gusto ni Will ay kasama nun ang pag talikod ko sa
kagustuhan kong mag higanti.
"I-I'm really sorry, Will but I can't.. I can't let it slide. Hindi ko
mapapalagpas ang ginawa nila sa'kin."
Inalis ko ang kamay ni Will sa pisngi ko at iniwas ang mukha ko sa kaniya,
ayoko maapektuhan ng mga tingin niya, ayokong bumigay sa mga sinasabi niya pero
hindi rin siya nag patinag at pilit niyang sinalubong ang mga tingin ko,
pinunasan ang luha ko gamit ang labi niya at ikinulong ang bewang ko sa mga
bisig niya.
Idinantay ang ulo sa dibdib ko at siguradong dinig niya ang sarili niyang
pangalan na ilang beses isinisigaw ng puso ko.
Nanginginig ang kamay at katawan ko, napatitig sa sarili kong kamay na pilit
na pinipigilan na yakapin siya pabalik.
"Hayaan mong itama ko lahat ng maling nangyari sa'yo nun. Ako ang gagawa nun
para sa'yo. Please.. nakikiusap ako.. kahit ngayon lang, ako naman ang piliin
mo."
Nalukot ang mga labi ko at unti unting natutunaw ang puso ko. Napapikit ako
ng mariin kasabay ang pag agos ng mga luha ko.
"Ako naman ang unahin mo, kahit ngayon lang.. I want to feel wanted,
Savannah."
Nanginginig niyang sabi at naramdaman ko ang pag patak ng luha niya sa braso
ko. Tuluyan akong natunaw at sa huli ay hindi ko natiis na yakapin siya.
"I-I'm sorry.. I-I'm really sorry, Will."
I cried hard as my heart tighten into pain. I want him so bad, I need him in
every minute but I can't hold him as I'm still dwelling on my past.
Hindi siya bumitiw sa akin at ako rin, ayoko na siyang pakawalan pa but we
both now, we are just physically holding each other and we can't hold each other
heart.
"Please.. I'm begging you, Savannah. I never beg this way.. I never felt
this kind of pain.. I never thought that being unwanted can kill me this much."
Malalim akong napahinga at inalis ang pagkakayakap nito sa akin. Kita ko
kung paano naliligo ang mukha ni Will sa saril niyang mga luha and I'm dying..
I'm hurt to see him in pain.
Pilit akong ngumiti at tulad ko, pinunasan niya rin ang mga luha ko.
"Ayokong saktan ka pero hindi pa ako handa na pakawalan ang nakaraan ko kaya
wala akong karapatan na ikulong ka sa'kin."
Marahan kong hinaplos ang mukha niya at mapait na ngumiti, kahit gaano siya
kalapit at kahit hawak ko pa ang mukha niya hindi iyon sapat para sabihin na
abot kamay ko na siya.
At kahit gaano ko ka-gustong angkinin siya, hindi iyon pwede hanggang alam
ko na may iba pa 'kong pinanghahawakan.
Kung iispin dalawa ang kamay ko, kaya kong panghawakan ang dalawang bagay ng
sabay pero sa huli, pag bumibigat na.. darating iyong oras na kailangan kong
mamili.

At alam kong sa huli siya ang mabibitawan ko, na sa pag

bitaw ko, masasaktan ko lang siya.
"I'm so sorry, Will but even I want you, I can't hold you. Diba sabi mo,
huwag na tayong mag hangad pa ng higit sa kung anong kailangan natin para hindi
na tayo masaktan pa.. please.. don't ask for more."
"I can't, Savannah. I can't.. Naabutan na kita at hindi na ako papayag na
mawala ka pa. Kahit gaano kasakit o kahirap, kakapit ako. Pagod na 'kong mag
pahinga, tapos na 'kong habulin ka dahil naabutan na kita at kahit kailan hindi
na kita pakakawalan pa."
Pilit siyang ngumiti sa akin at bakas ang pait at sakit sa mga mata niya.
Pinunasan nito ang luha ko bago niya pasimpleng inayos ang sarili niya.
Hindi ko alam kung paano pa siya patitigilin dahil alam ko na kung matigas
ang ulo ko ay mas matigas ang ulo niya, na kahit sabihin kong tumigil na siya,
hindi siya makikinig.
"Halika na, gagamutin ko na 'yang mga sugat mo."
Nakangiti niyang sabi at pansin ko pa ang pag lunok niya na halatang
nahihirapan siyang huminga.
Iniiwas ko agad ang tingin ko kay Will dahil nasasaktan ako, nasasaktan
akong makita siyang nasasaktan.
At pag tumagal pa, alam ko na baka mapa-oo niya lang ako sa gusto niya.
"Aray!" reklamo ko sa kaniya ng makaramdam ng hapdi sa sugat ko.
Sinimangutan ko siya at inis na pinalo ang kamay nito.
"Gumaganti ka ba?"
Tanong ko at natatawa niyang pinisil ang ilong ko, mas sumimangot ako kay
Will pero kung kanina ay umiiyak siya, ngayon tumatawa na ito.
At ako naman itong marupok na ngumingiti rin.
"Kung gaganti man ako, sa paraan na alam kong wala kang laban."
Nakakaloko nitong sabi at napalingon pa siya sa kama, nag init ang mag
kabila kong pisngi at pabiro itong hinampas sa braso.
"Mag tigil ka, tingin mo ba oras ngayon para diyan sa mga kalokohan mo?"
"Malay mo lumusot." Kibit balikat niyang sagot at iniligpit nito ang mga
gamot ay bulak.
"Mahaba ang araw, ano? Mag titigan na lang ba tayo rito? o--"
"Kwentuhan mo na lang ako."
Putol ko sa sasabihin niya. Hindi naman sa ayoko iyong wakwakan time pero
ayoko na gawin iyon dito. Nakakahiya kay Gigi. Ako na nga lang itong
nakikituloy, ako pa itong gagawa ng milagro.
"Kwento?"
Tanong ni Will at nakangiti akong tumango sa kaniya.
"Kwentuhan mo ako sa kung anong nangyari talaga noon, iyong walang halong
cut at pagtatakip sa mga kasalanan."
Mapait akong napangiti kay Will at hindi ako sigurado kung papatulan niya
ang gusto ko. Mahaba pa ang araw kaya sigurado na sakto ang oras na ito para
marinig ko ang katotohanan.
Lahat lahat, iyong buong kwento. Napatingin sa akin si Will at kita ko ang
pag taas at baba ng lalamunan niya.
"May tiwala ka na ba ulit sa'kin?"
Tanong niya at agad akong umiling. Wala pa rin, alam ko may katiting pa rin
akong pagdududa sa kaniya.
"Good then if you don't trust me, you shouldn't trust anyone even the person
behind your back."
He said and I frowned at him. Naguguluhan ako kung paano niya na sabi na
mayroong tao sa likuran ko. Kilala niya kaya si Dr. Yoon?
"Kilala mo ba si Dr. Yoon?"

Hindi ko na pigilan na itanong iyon kay Will at kumunot

ang noo niya sa akin.
"Dr.Yoon?" tanong niya at kagat labi akong napatango kay Will. Kaso sa
itsura niya halatang hindi niya ito kilala. Mali yata na binanggit ko ang
pangalan ni Dr. Yoon sa kaniya, baka mapahamak pa si Dr. Yoon o si Will ang
mapahamak?
Hindi ko alam, naguguluhan pa rin kasi ako.
"So si Dr. Yoon ang tumutulong sa'yo?"
"Kilala mo siya?"
Tanong ko ulit kay Will at umiling siya sa akin.
"No, I never heard his name before and whoever he was.. don't trust him,
Savannah. Kung wala kang tiwala sa akin dapat mas wala kang tiwala sa iba."
Dagdag nito at nagulat ako ng bigla siyang napamura.
"Fuck!" he whined and abruptly stood up.
"Nasaan ang bag mo?"
Tanong niya at itinuro ang bag ko. Nagtataka ako sa ginagawa niya dahil
parang may hinahanap siya sa doon.
"Anong ginagawa mo? Will, mababasag naman yung mga gamit ko." reklamo ko sa
kaniya kasi mababasag iyong mga make up ko.
Duh! Mabasag na lahat 'wag lang ang blush on ko.
"Nasaan ang phone mo?" Tanong niya at inirapan ko siyang kinuha ang phone sa
bulsa ko.
"Ito-- huy! Ano ba, akin 'yan."
Bigla niyang inagaw sa akin ang phone ko at nagtataka ako ng bigla na lang
lumabas ng kwarto si Will.
"Will!"
Tawag ko sa kaniya pero hindi ko talaga siya maintindihan dahil bigla na
lang siyang umalis lulan ng kotse niya.
Anong problema nun? Bakit bigla na lang umalis? Hindi ko lang napag bigyan,
nag walk out na agad? Me gahd! Matampuhin pala ang hakdog ni Will.
"Anyare?" tanong ni Gigi pero napakibit balikat lang ako sa kaniya.
"Biglang nag walk out." Sagot ko sa kaniya at natatawa niyang ibinalik ang
atensyon sa mga nakakalat na papeles.
Wala na ang hakdog ni Will, biglang nag walk out kaya dito muna siguro ako
sa sala. Nagtataka lang ako kung bakit dinala niya rin ang phone ko.
"Ganun talaga si atty. D pag may na alalang importante, bigla na lang
nawawala. Huwag ka mag alala, ligtas ka rito. Ibinilin ka na niya sa'kin."
Nakangiti nitong sabi at hindi ko na pigilan na ngumiti rin kay Gigi. Umupo
ako sa tapat niya at pinag masdan mabuti ang mga ginagawa niya.
"Ano 'yan?" tanong ko rito at natigilan siya sa pag aayos ng mga papel.
"A-ah, w-wala mga trabaho lang sa law firm. Nagugutom ka ba?"
"Hindi. Ok lang ako. Ah, siya nga pala may malapit bang tindahan dito?"
Tanong ko kay Gigi ng maalala na wala akong kahit isang gamit dito. Bibili
lang sana ako kahit toothbrush at meryenda para hindi masyadong nakakahiya sa
kaniya.
"Ah, oo. Ano bang kailangan mo? Ako ng bibili."
Sabi niya at nag mamadaling binitawan ang mga papeles pero nakangiti akong
umiling sa kaniya.
"Ako na lang. Kaya ko naman."
"Pero ang bilin kasi sa akin ni atty. D ay huwag kang papalabasin."
Nag aalalang sabi ni Gigi na kinatawa ko. Abnormal talaga ang isang iyon,
ano 'to? Hard lockdown?
"Ok lang, huwag mong intindihin si Will. Ako ng bibili tyaka ang dami mong
inaayos oh."

Sabay tingin ko sa mga papeles sa harapan niya. Naiiling

siya sa akin at tumayo.
"Magagalit si attorney." sagot niya at mabilis din akong tumayo para pigilan
si Gigi.
"Don't worry, I'm fine."
I said and even she's still unsure pero likas na yata ang katigasan ng ulo
ko at napilit ko si Gigi.
"Sa unang eskinita may convenient store dun. Mag iingat ka ah, baka mamaya
may mangyari sa'yo. Malilintikan talaga ako kay atty. D."
"Don't worry, sandali lang naman ako."
Nakangiti kong sabi kay Gigi at pilit siyang tumango.
"Tigas din pala ng ulo mo para kang si attorney."
Natawa ako sa sinabi ni Gigi pero hindi na ako nag react pa, baka mag bago
pa ang isip niya kaya nag mamadali na akong lumabas.
Maluwag iyong kalsada at wala ding gaanong sasakyan na dumadaan. Pumunta ako
sa may mini store at medyo natigilan pa ako ng mahagip ng paningin ko si Tasya,
kasama nito iyong boyfriend niya at nakikita ko pa siyang umiiyak at mukhang
nakikiusap dito.
Pasimple na lang akong nag lakad para hindi niya ako mapansin ng marinig ko
pa iyong mga sinasabi ni Tasya.
"Please.. don't do this to me. I love you.. kahit anong ipagawa mo sa akin.
Gagawin ko, huwag mo lang akong iwan."
Nakikiusap at umiiyak na sabi ni Tasya sa boyfriend niyang kalahating unggoy
at manok. Hindi naman sa judgemental ako ah, pero ano ba itong si Tasya. Wala
man lang ba siyang taste at nag hahabol siya sa ganitong lalaki?
Niloko na nga siya lahat lahat tapos ano? Habulin niya pa? Ako, hindi na ako
mag hahabol kay Logan.. mas nangangati akong singilin siya sa maging utang nila
sa akin ni Elleria.
Bigla ulit nabuhay ang galit sa puso ko at nakikita ko pa sa isip ko si
Elleria at Logan na mag kasama, na iisip ko pa lang.. parang gusto ko ng pumatay
sa sobrang galit.
Naging mahigpit ang hawak ko sa paper cup at biglang bumulwak ang laman nun.
Napatingin sa akin ang mga tao sa loob ng tumapon ang lamang slurpy.
"Ano ba 'yan, kakalinis ko lang." reklamo ng tindera at nahihiya akong
umatras.
"Sorry."
"Elleria?" tawag sa akin ni Tasya at nag aalangan ako kung lalapitan ko siya
o kung anong gagawin ko. Mag papanggap ba akong si Elleria o hindi na.
"Tapos na tayo, Tasya."
Inis na sabi ng lalaki at agad itong tumayo at lumabas ng store. Nasasaktang
napatingin si Tasya at tumayo rin para sana habulin ang lalaki.
"Babe! Sandali!" Sigaw niya at napatingin siya sa akin, kita ko na nag
aalangan siyang habulin ang lalaki o mas pipiliin niya na lapitan ako pero sa
huli ay nanlulumo ang mata niyang sinundan ang boyfriend niyang half half.
Tss! Nakakatanga talaga ang pag ibig at kahit ako, hindi ko maiwasan na
sabihin sa sarili ko kung gaano ako ka-tanga.
Naging tanga at bulag ako sa pag mamahal ko kay Logan at hindi ko namalayan
na niloloko niya pala ako, na sa sobrang laki ng tiwala ko, hindi ko namalayan
na pinag tatawanan niya na lang ako.
Hindi pa rin maalis sa isip ko kung paano iyon na gawa sa akin ni Logan,
alam ko talaga mahal niya ako, siya lang ang maging boyfriend ko, siya lang ang
minahal ko at sa kaniya ko lang ibinigay ang lahat lahat pero kahit ibigay mo
pala lahat, kung hindi siya marunong makuntento iiwan at ipagpapalit ka sa iba.
Naiiling na lang akong lumabas ng store at palakad na sana ako sa kabilang
direksyon ng matanawan si Tasya.
Nakasubsob ang mukha niya sa mga tuhod niya at dinig ko ang pag hagulgol
nito. Nag dadalawang isip ako na lapitan siya dahil sa kaibigan siya ni Elleria
pero na isip ko, naging kaibigan ba talaga ang turing sa kaniya ni Elleria?
I know she devoted her life to Elleria because she saved her from her
abusive family but the way Elleria treated her.. is another form of abused.
"Tasya.." Sa huli hindi ko na pigilan na lapitan siya at hawakan siya sa
balikat. Nagulat ito at nag angat ng tingin sa akin.
"Elleria?"
Nag aalangang tanong niya at napabuntong hininga akong umiling sa kaniya.
"No, I'm not her. I'm Sav--"
"Then don't talk to me! Hindi mo ba alam dahil sa'yo nagalit sa akin si
Elleria! She's the only friend that I have then you ruined it! You ruined it!"
Sigaw niya sa akin at bakas ko ang galit sa boses niya. Pumatak din ang luha
nito at napayuko ako.
"I don't mean it. I'm sorry but I think she never treat you as one, Tasya.
Hindi mo ba na isip na ginagamit ka lang niya?"
Naawa ako para sa kaniya dahil alam ko naman na sa simula pa lang, ginagamit
lang siya ni Elleria. The way she talks to me before is an evident of her lost.
Na kaya niya lang sinasamahan si Elleria dahil iyon lang ang kaibigan niya, si
Elleria lang ang tumutulong sa kaniya.
Naiiling siyang ngumiti ng mapait sa akin.
"No! No! You will never understand how it feels to be unwanted by everyone
and she's the only one who made me feel it.... that I'm needed and wanted. Kaya
please.. kung sino ka man, tigilan mo na ang kaibigan ko. She's bad but she
still have a heart!"
Marahas na pinahid ni Tasya ang luha niya at natulala ako sa sinabi niya.
Kahit pala gaano kasama si Elleria, may tao pa rin na gusto siya, na mahal siya
kahit basura lang ang tingin niya sa mga tao na yun.
I admired Tasya for being loyal to Elleria and smiled bitterly because I
knew it, I know how it feels to be unwanted by anyone and the only thing you can
do is to hold to someone that wanted you.
Napapunas ako sa luha ko dahil ang masakit lang, hindi ko magawang hawakan
iyong tao na gusto akong makasama. At imbis na suklian iyong ibinibigay niyang
atensyon, mas pinili ko pa siyang saktan.
"I'm sorry." Iyon na lang ang na sabi ko kay Tasya at pilit na ngumiti sa
kaniya. Iniiwas niya ang tingin sa akin pero kita ko ang sakit sa mga mata niya.
Tumalikod na ako at humakbang palayo pero hindi pa ako nakakalayo kay Tasya
ng marinig ko itong sumigaw.
"IWAS!" sigaw ni Tasya at napalingon ako muli sa likod ko, gulat na gulat
ang mata niya at nag mamadali siyang tumakbo papunta sa direksyon ko.
Naguguluhan ako sa inakto niya pero huli na ng mapagtanto ko ang parating na
kotse, mabilis ang takbo nito at halatang ako ang balak niyang sagasaan.
Para akong nabato at hindi makakilos, napapikit na lang ako at hinintay ang
pag tama nun sa akin hanggang sa sumubsob ako sa sahig at naramdaman ko pag
gasgas ng balat ko sa semento pero-- pero hindi ako ang nabunggo, hindi ako
tumurit. Agad akong napalingon at nakita ko si Tasya na gumugulong sa sahig.
Dumudugo ang ulo niya at hindi ako makapaniwala na ginawa niya iyon para sa
akin.
Napalingon pa ako sa sasakyan pero agad mabilis iyong umalis, hindi ko
nahagip ang mukha ng driver pero sigurado ako... sigurado akong babae iyon at
wala akong ibang ma isip na pwedeng gumawa nito sa akin kung hindi si Elleria.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 28
This is one of my most awaited part.
May isa pa haha. Enjoy!
Keep safe everything!
♥♥♥
SAVANNAH
"Sigurado ka bang wala ng masakit sa'yo?"
Tanong ko kay Tasya at mahihiya siyang umiling. May benda ang ulo niya at
may ilang gasgas ang braso nito pero sabi ng Doctor hindi naman malala ang mga
sugat niya.
"I-I'm fine. Thank you."
She said and she lower her head. Hinawakan ko ang kamay niya at napalingon
siya sa akin, matamis akong ngumiti habang marahan na hinahaplos ang kamay nito.
"No, ako nga dapat ang mag pasalamat sa'yo. Kung hindi mo 'ko niligtas baka
patay na ako o ako ngayon ang nakahiga diyan."
Unti unting napangiti sa akin si Tasya at masaya ako na kahit papaano ay
hindi na masama ang tingin niya sa akin.
"Thank you kasi kahit masama na ang na sabi ko sa'yo, kinakausap mo pa rin
ako." binitiwan ko ang kamay niya at tipid na ngumiti sa kaniya.
"You are you, hindi mo kasalanan ang kasalanan ni Elleria." paliwanag ko kay
Tasya.
"Excuse me po," napalingon kami ni Tasya sa babaeng nurse. Lumapit ito sa
amin at sinuri niya pa ang lagay ni Tasya bago napalingon sa akin.
"Kayo 'yung na sa ER din kanina diba?"
Tanong nito at agad akong tumango.
"Nakalimutan niyo pong inumin 'yung gamot na binigay ni Doc." sabi nito at
inabot sa akin iyong gamot. Napatingin ako sa nurse at inisip kung may binigay
ba sa akin na gamot iyong doctor kanina. May ilang sugat din kasi ako pero 'di
naman malala iyon para inuman ng gamot.
"Tasya pwede bang akin na lang 'to?" tanong ko kay Tasya habang tinuturo ang
tubig niya.
"Yeah, it's fine." sabi nito habang nakatingin pa siya sa nurse na iiniaayos ang
suwero nito. Ininom ko na lang iyong gamot at saktong bumukas ulit ang
pinto.
"Tasya--" Muntikan pa akong masamid ng marinig ang matinis na boses ni
Elleria pero agad din siyang natigilan ng mag salubong ang mga tingin namin.
Agad na sumungkit ang mata niya at ako itong walang ganang inilapag ang
tubig. Nag pa alam ang nurse at pilit na ngumiti si Tasya na halatang kabado na
baka may mangyari ulit na gulo.
"Elle--"
"Oh well! Well, well! What the hell are you doing here!? Pati ba naman si
Tasya gusto mong angkinin sa akin?"
Mataray na lumapit si Elleria at pilit na bumangon si Tasya.
"Please, Elle--"
"Stop talking, Tasya. Hindi ikaw ang kausap ko!" kontra niya kay Tasya at
mas nag iinit ang ulo ko sa ka-malditahan ng isang 'to.
Ang lakas ng loob niyang mag punta rito gayong alam ko na siya lang ang may
motibo para patayin ako kaya siguradong alam niya rin na si Tasya ang na
aksidente at hindi ako.
"Oh bakit hindi ka makasagot, Savannah? Alam mo bang pwedeng pwede kitang
ibalik sa kulungan ngayon din? Isang tawag ko lang sa mga pulis siguradong
pupunta sila rito para damputin ka!"
Naikuyumos ko ang kamao ko sa sinabi niya pero hindi ko na pigilan ang
tumayo, sumasakit ang ulo ko sa boses niya at kumukulo ang dugo ko sa tuwing
nakikita ko siya.
"Sige, bakit hindi mo gawin ng magkaalaman tayo kung sino ang unang
makukulong sa'tin. Huwag mo akong takutin, Elleria dahil ikaw ang totoong
kriminal!"

Gigil kong singhal sa mukha niya at nagulat ako ng bigla

ako nitong sampalin.
Napahawak pa ako sa pisngi ko at nakangisi akong dinuro duro ni Elleria sa
noo.
"Matapang ka? Bakit? Dahil sa kinampihan ka ni Will, iniisip mo na kaya mo
na siyang pasunurin? Haha! You're insane, Savannah. Dahil kahit anong gawin mo,
ako lang.. ako lang ang susundin ni Will. Kayang kaya kong baliktarin lahat ng
sasabihin mo."
Tinabig ko ang kamay nito ng akmang duduruin niya ulit ako. Mas nag iinit
ang mukha at tainga ko ngayon at hindi ko maintindihan kung bakit parang gusto
kong saksakin ang mukha ni Elleria sa sobrang inis na nararamdaman ko para sa
kaniya.
Nanginginig din ang kamay at labi ko sa sobrang gigil.
"Ano bakit hindi ka makakibo? Huwag mong sabihin na totoo ang mga sinabi
sa'kin ng asawa mo. Para kang pipi sa kama kaya ka niya iniw---"
"Bruha ka!" Hindi ko na pigilan na sugurin siya, napasigaw pa si Tasya pero
literal na dumilim ang paningin ko kay Elleria at hinablot ang buhok niya.
Hinawakan nito ang kamay ko pero hindi ko akalain na magagawa ko itong
kaladkarin at inihampas ang ulo sa may pader.
"Y-you-- let me go bitch!"
Sigaw niya at panay ang kalmot nito sa akin pero hindi ko binitawan ang
buhok niya. Parang may mga bumubulong sa tainga ko at naririnig ko muli ang
boses ni Dr. Yoon sa isip ko.
Gaganti ka. Gagantihan mo sila.
Patayin mo sila, Savannah.
Patayin mo!
"Papatayin kita!" Gigil kong sigaw at muli kong hinampas ang ulo ni Elleria
sa pader pero hindi siya ang nakikita ko kung hindi iyong dalawang tao-dalawang na
tao na gustong gusto kong patayo at saksakin dahil sa kahayupang
ginawa nila.
At talagang nagawa pa nilang mag halikan at mag sex sa harapan ko na lalong
nag papa sikip sa dibdib ko.
Gumanti ka, Savannah.
Gantihan mo silang lahat.
Lahat ng may kasalanan sa'yo dapat mamatay.
Patayin mo sila.
"Ahhhhh! Papatayin kita!" Galit kong sigaw at naramdaman ko ang sarili kong
luha na pumapatak sa sobrang sikip ng dibdib ko sa magkahalong galit at sakit.
Wala akong ibang marinig at makita kung hindi iyong mga kababuyan ni Logan
at Elleria.
"L-let me go.."
"Savannah, c-calm down. Mapapatay mo siya."
"Papatayin kita!"
Wala akong ibang marinig sa isip ko kung hindi ang mga bulong ni Dr. Yoon
kasama ang mala-demonyong halakhak ni Elleria.
"Papatayin kita!"
"Savannah!'
Naramdaman kong may humila sa bewang ko at na gawa niya akong ilayo kay
Elleria, bigla akong nahulasan at nalulula ako ng para akong hinigop nito
pabalik sa reyalidad, muntik pa akong matumba pero na salo agad ako ni Will.
Nandun pa rin ang panginginig ng mga kamay ko at nakita ko ang ilang hibla ng
buhok ni Elleria, gulat na gulat akong iwinilig iyon at ilang beses na umiling.
"You bitch! Pag babayaran mo ito!"
Sigaw ni Elleria at doon ko lang napansin na humuhulas na ang ulo niya sa
dugo. Kulang na lang ay maligo na siya sa sarili niyang dugo dahil sa pagputok
ng ulo niya.
"H-hindi.. hindi.. ako.." Naiiling ako at biglang natakot sa sarili ko.
Walang sabi sabi akong kumawala sa bisig ni Will at nag mamadaling tumakbo
palabas.

Hindi ako, hindi ko kayang manakit ng iba kahit sa

sobrang galit. Hindi ko sinasadya, hindi ko gusto na pumatay o manakit. Hindi
ako iyon. Hindi ako!
"Savannah!" Tawag sa akin ni Will pero nag patuloy akong tumakbo palayo sa
kanya. Natatakot ako na baka pati siya ay masaktan ko, hindi ko alam kung ano
bang nangyayari sa akin.
Pakiramdam ko, hindi ako ito.. Hindi ako si Savannah.
"Savannah!" Nagulat ako ng hilahin ako ni Will pero wala sa sarili pa rin
akong napa iling at nag pupumiglas.
"H-Hindi ako.. hindi ako.."
"Savannah, what's wrong?" He said as he wiped all my tears, holding my
shoulder but I cant control how my body reacts. I'm still shivering and shaking
my head as if there's someone chasing me and dragged me back to jail.
Hindi rin naalis ang mga bulong sa isip ko at patuloy ko rin nakikita ang
bangkay ng babae at lalaki habang ako ay naliligo rin sa dugo.
"H-Hindi.. hindi--"
"Shhhh... calm down, Sav. Calm down."
Hinila ako ni Will at ikinulong sa mga bisig niya. Marahan din niyang
hinaplos ang ulo ko at hinalikan ang ulo ko.
"It's ok, Sav. I'm here.. I'm here. Huwag kang matakot nandito na 'ko."
"H-hindi ako." humahagulgol kong untag kay Will at hindi ko na pigilan ang
mapakapit sa mga damit niya habang nanginginig pa rin ang buo kong katawan sa
takot, hindi ko maintindihan pero parang nakahiwalay ang isip ko sa reyalidad.
Iba ang naririnig at nakikita ko. Iba rin ang nararamdaman ko at halos hindi
na ako makahinga.
Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko pero nalulunod lang ako ng makita ko
ulit sa isip ko ang mga bangkay, ang duguang babae at lalaki habang ako...
habang ako, hawak ko ang kutsilyo.
"H-hindi ako 'yun." Umiiyak kong sumbong kay Will na wala pa ring tigil sa
pag hagod sa likod ko.
"Alam ko, alam ko... shhh.. Ok lang 'yan, nandito na ako. Huwag ka ng
matakot. Ok?"
Bahagyang bumitiw si Will sa akin, hinawakan nito ang magkabila kong pisngi
at matamis siyang ngumiti habang pinupunasan ang mga luha ko.
"Hindi ako.. hindi ako.."
"Shhh.. ok na. Hindi ikaw.. alam kong hindi ikaw.. ok lang 'yan.. Ok lang..
nandito ako."
Marahan niyang hinaplos ang mukha ko at napatango ako rito, sinubukan kong
kumalma pero hindi na alis sa isip ko ang mga pangyayari, ang mga boses na
siyang dahilan ng pagkalunod ng pakiramdam ko.
Ilang beses pa akong napa hagok at ilang beses din akong sinubukan
pakalmahin ni Will.
"Here, uminom ka muna ng tubig."
Inabot sa akin ni Will ang isang basong tubig habang kita ko ang pag aalala
sa mukha niya at ganun din si Gigi. Nakauwi na kami at buong biyahe akong lutang
at lunod sa mga nangyayari, hindi kk nga namalayan iyong mga sinasabi sa akin ni
Will.
"S-Salamat," nanginginig ang kamay kong inabot ang baso at mabilis iyong
ininom.
Uhaw na uhaw ang pakiramdam ko sa sobrang panunuyo ng lalamunan ko.
"P-pwedeng isa pa?" tanong ko kay Will at agad niyang sinalinan ng tubig ang
baso ko.
Ininom ko iyon pero hindi napapawi ang uhaw ko, humingi ulit ako pero
nanatiling tuyo ang lalamunan ko. Mainit na rin ang buo kong katawan at gusto ko
ng ibuhos ang malamig na tubig sa katawan ko.
Patayin mo sila.
Gumanti ka.
Patayin mo sila, Savannah.

"Savannah,"
Napapitlag ako sa gulat ng hawakan ako ni Will at sumalubong sa akin ang
kunot niyang noo.
"Sigurado ka bang ok ka na? Kung gusto mo sasamahan kita sa ospital."
"H-hindi na..Ok lang ako, masyado lang siguro ako na bigla sa nangyari."
Pilit akong ngumiti kay Will. Mas magaan na ang pakiramdam ko ngayon kahit
pa nanatili ang ingay sa tainga ko.
Isinawalang bahala ko iyon at pilit na inayos ang sarili ko. Kumalma ka
lang, Savannah. Kalma lang, hindi mo naman na patay si Elleria. Ok lang siya..
hindi mo iyon sinasadya.
Ilang beses kong pinaniwala ang sarili ko sa nagawa ko kanina. Iyong dugo sa
mukha ni Elleria, hindi ko maintindihan kung ako ba talaga ang may gawa nun
kahit obvious na nasaktan ko ito.. pero kasi.. kasi na bigla lang ako. Nadala
ako ng emosyon ko.
Sobrang galit at inis kaya ko lang siya na saktan pero wala akong intensyon
na patayin siya. Hindi ko intensyon na umabot ma puputok ang ulo niya.
"Mag pahinga ka na, Sav. Namumutla ka pa rin at pinag papawisan." Sabi ni
Will ng matapos niyang punasan ang kamay ko na may ilang bahid ng dugo ni
Elleria.
Tatayo na sana siya pero agad ko itong hinila. Napatingin nito sa akin at
hindi ko mapigilang umiyak at manginig sa takot na baka hindi siya na naniwala
sa akin.
"Alam mong hindi ko kayang manakit ng iba diba?" paninigurado ko kay Will,
nakita niya iyong nangyari pero gusto ko lang malaman niya na hindi ko iyon
sinasadya. Ayoko isipin ni Will na kaya kong manakit o makapatay ng iba.
Kahit gaano ako kagalit at nasasaktan, alam ko na hanggang salita lang ako.
Na kahit anong mangyari, hindi ko kayang pumatay.
Muling umupo sa tabi ko si Will, marahan niyang pinunasan ang luha ko gamit
ang kamay niya bago matamis na ngumiti.
"Oo, naniniwala ako sa'yo. Alam kong mabuti kang tao, Savannah. You don't
need to doubt yourself. Sige na matulog ka na muna and please.. please.. makinig
ka sa'kin. I'm doing my best to protect you, Sav and to make everything right
pero hindi ko hawak ang kapalaran nating dalawa at ayoko.. ayoko na may
mangyaring masama sa'yo."
Nakagat ko ang lukot kong labi at mahigpit akong napahawak sa sapin ng kama.
Pumapatak ang luha ko at sumisikip ang dibdib ko, naniniwala siya sa akin. Alam
ko totoo iyon kaso bakit ganito.. kahit naniniwala siya parang ako hindi ko
magawang pagkatiwalaan ang sarili ko.
"I need you, Savannah and I'll do everything for you. Kahit na anong
mangyari, hinding hindi kita pababayaan." Hinalikan niya ang noo ko at napapikit
akong napayakap sa kaniya.
"Dito ka lang.. please, huwag mo muna akong iwan."
Pakiusap ko kay Will, hindi maintindihan pero natatakot ako ng sobra dahil
kahit anong pikit at tago 'ko, hindi ako tinitigilan ng mga bulong sa isip ko,
kasama iyong itsura ng lalaki at babae, ang mga dugo at kutsilyo.
"Come here, let me give you a hug until you fall asleep." He murmured in my
ears at maingat niya akong inalalayan na makahiga.
Mahigpit akong napayakap sa kaniya habang nakaunan ako sa dibdib nito,
mahigpit din ang yakap niya sa'kin at patuloy niyang hinahagod ang likod ko.
Gumagaan ang pakiramdam ko, nawawala ang bigat sa mga halik nito sa ulo ko,
kinakantahan niya rin ako at mariin kong ipinikit ang mata ko pero hindi.. hindi
ako tinitigilan ng mga bulong sa isip ko.
Logan.. m-more..
Patayin mo sila.
Ah, fuck you, Elleria!

Gumanti ka.
Patayin mo sila.
Savannah.. oras na.. oras na para ikaw naman ang maging masaya.
"Hindi!" Sigaw ko at hingal akong napabangon, napakapa ako sa tabi ko. Akala
ko wala na si Will pero mahimbing din ang tulog niya, nanatili pang nakadantay
ang kamay niya sa tiyan ko.
Parang totoo, parang pakiramdam ko.. may mangyayari na hindi maganda.
Naihilamos ko ang palad sa mukha ko at malalim na huminga. Pilit inalis sa isip
ko ang mga bagay bagay.
Mas ok na ang pakiramdam ko ngayon at wala na ring mga bulong sa isip ko.
Napalingon ako sa mapayapang mukha ni Will at hindi napigilan ang mapangiti ng
mapag masdan ko itong tulog na tulog.
Hinawakan ko ang pisngi niya at hindi ko na pigilan na pagapangin ang kamay
ko pababa sa mapula at malambot niyang labi.
He's too precious for me, na kahit tulog siya hindi ko mapigilang hangaan
ito. Natutuwa rin ako na hindi niya ako iniwan ngayon kahit alam ko na masyado
na akong malaking abala sa buhay niya.
Hindi niya ako responsibilidad pero inaalagaan at ini-ingatan niya ako.
Palagi siyang nandiyan at walang ibang tao kaya akong hawakan sa paraan kung
paano niya ako ingatan.
Kanina, pakiramdam ko nababaliw na 'ko.. na isang iglap na lang parang
sasabog na ang ulo ko pero hindi iyon nangyari dahil nandiyan siya.. sinamahan
niya ako at pilit akong inintindi kahit alam kong maski siya ay naguguluhan sa
ina-akto ko.
Ngayon ko lang naramdaman sa buhay ko ito, iyong alam kong sobra akong
espesyal kahit wala siyang sabihin o gawin, na kahit alam kong gusto ko siya,
parang mas gusto ko na lang din lumayo dahil alam ko na ako ang magdadala ng
kapahamakan sa kaniya..
That even you are already wanted you will wish to be unwanted again because
you know that is not fair enough to someone who keep holding you while you can't
hold him back.
Napatakip ako sa bibig ko para pigilan ang pag hagulgol at iwasan na
magising siya.
Gulong gulo ako Will, gulong gulo na ang isip ko at nadadamay ka sa magulo
kong buhay. Kahit sabihin ko na parte ka na nito, hindi ko maiwasan na gusto ko
rin na protektahan ka pero hindi ko iyon magawa dahil mahina ako, dahil kahit
sarili ko hindi ko kayang alagaan.
Pasimple kong pinahid ang luha ko at hinalikan ang noo niya.
"I'm sorry, Will.. Patawad kung ang nasasaktan kita.. pero gusto ko malaman
mo.. mahal kita.. mahal na mahal kita, attorney."
Matamis akong napangiti na bumitiw sa noo niya. Gumaan ang pakiramdam ko
dahil sa wakas ay na sabi ko rin iyon, na amin ko rin sa sarili ko kung gaano ko
siya ka mahal.
Hindi ko alam kung paano o kailan nag simula basta alam ko, araw araw ko
siyang hinahanap, na konting oras lang na mawala siya sa paningin ko nababaliw
na ako sa kakaisip sa kung anong ginagawa niya o sa kung sino ang kasama niya.
Na sa kaniya ko lang naramdaman iyong kiliti sa puso ko, iyong kakaibang
sigla at iyong sobrang takot na baka isang araw magising na lang ako sa
panaginip na ito.
Humiga ulit ako sa tabi niya at nakangiti itong niyakap. Naramdaman kong
gumalaw siya at mas isiniksik ko ang sarili ko sa dibdib niya. Wala man akong
nakuhang sagot ngayon, umaasa ako na pagkatapos ng lahat ng ito.. maririnig ko
rin iyon sa kaniya.. na sasabihin niya rin kung gaano niya ako ka-mahal.
-"Kamusta ka na?"
Tanong ko kay Tasya at inilapag ko pa ang dala kong prutas at inumin para sa
kaniya.

Ayaw akong palabasin ni Will sa bahay ni Gigi pero

pinilit ko siya na ito na ang huling beses. Gusto ko lang kasing dalawin si
Tasya at nahihiya rin ako sa kaniya sa nangyari sa amin ni Elleria.
"Ok naman ako. Baka by next week makalabas na rin ako. Ikaw? Are you ok?"
Natigilan ako sa pag inom ng lemon juice at tipid na ngumiti may Tasya.
Medyo weird ako nun pero ok naman na ako. Wala na akong nararamdaman na kahit na
ano o naririnig sa isip ko.
"Hmmmm.. ok na ako. Siya nga pala bumili ako ng milk tea para sa'yo."
Sabi ko sa kaniya at inabot ko ang okinawa kay Tasya. Ngumiti siya sa akin
at nag pasalamat.
"Kasama mo ba si attorney?" tanong niya na agad kong kinatango.
"Oo, sandali lang kami. Sinadya ko lang talaga na dalawin ka pero may ka
usap kasi siya sa phone kaya 'di pa siya pumapasok."
Ibinaba ko ang lemon juice ko at pinag balat ng orange si Tasya kaso bigla
akong nahilo sa amoy nun kaya binitawan ko iyon.
"Sandali lang.." Natukop ko pa ang bibig ko at nagmamadali akong tumakbo sa
may banyo. Buti na lang at na sa private room siya kaya ok lang kahit dumuwal
ako, nasusuka ako pero walang lumalabas na kahit na ano.
Ilang beses pa akong muntikan masuka at napahawak ako sa may lababo pero
wala talagang lumalabas sa bibig ko. Napahilamos ako at nakita kong namumutla
rin ako.
Bigla akong natigilan ng maalala ko na hindi pa ako dinadatnan ng regla
simula ng unang beses na may nangyari sa amin ni Will.
Masyado akong maraming iniisip nitong mga nakaraan kaya hindi ako nakapag
monitor. Hindi kaya.. hindi kaya b-buntis ako? Hindi naman malabo iyon dahil
ilang beses ng .ay nangyari sa amin ni Will.
Ganito rin kasi ako noong hindi ko pa alam na buntis na pala ako kay Ava.
Ano ng gagawin ko? Tama bang dumating nito ngayon? Sa ganitong sitwasyon namin
ni Will, sigurado na panibagong problema ito.
Napapikit ako ng mariin at naiiling na inayos ang sarili ko. Kailangan kong
malaman kung tama ako ng hinala pero hindi muna dapat ito malaman ni Will
hangga't di pa ako sigurado.
May kaunting pagdududa pa rin ako sa kaniya at alam ko na kung buntis ako,
itong bata ang kailangan ni Will sa akin.
Nagmamadali akong lumabas ng banyo. Napatingin ako kay Tasya na iniinom
iyong ibinigay ko sa kaniya.
"Ah, Tasya. Mauuna na ako sa'yo. May pupuntahan pa pala 'ko." pagdadahilan
ko rito at kinuha ko na ang bag ko.
"Aalis ka na agad?" tumango ako sa kaniya at kita ko ang pag lungkot ng mata
niya kaya napangiti ako sa kaniya.
"Dadalaw ulit ako, pangako. Pag may kailangan ka, huwag kang mahiya na mag
text o tawagan ako." Kinuha ko na ang inumin ko at inalog alog ko pa iyon bago
ininom.
"Hmmm. salamat. mag ingat ka, Savannah."
Nakangiting sabi ni Tasya, nakatingin pa siya sa iniinom ko at ngumiti akong
nag pa alam sa kaniya.
Nandito na rin ako sa ospital kaya balak ko na sanang dumiretso sa may OB
kaso bigla kong nakasalubong si Will.
"Ihahatid na kita pauwi. May emergency lang."
Sabi niya at nag aalangan ako na sumama sa kaniya. Kailangan ko ngayon mag
pa check o kahit sana makabili man lang ako ng PT.
"Ako na lang uuwi mag isa, kaya ko naman." pag salungat ko kay Will pero
masama ang tingin niya sa akin na para bang nababasa niya na gusto ko siyang
takasan.
"Hindi, ako ang maghahatid sa'yo pa uwi. Tara na."
Nanlulumo ako sa sinabi ni Will. Inakbayan niya pa ako at mukhang
mahihirapan talaga ako na takasan siya. Daig niya pa ang iyong mga pulis kung
makapag bantay.

Kaya nga pati si Gigi ay kulang na lang ay sala matulog

para masigurado na hindi ko makakaalis pag wala si Will. Wala naman akong balak
umalis, gusto ko lang bumili ng PT para malaman kung totoo ang hinala ko.
Kaya ito ako, ilang beses na nag pa ikot ikot sa kwarto, napasilip pa ako
kay Gigi sa sala na abala sa mga papeles. Iniisip ko tuloy ngayon kung saan ako
dadaan para makalabas.
Medyo masama lang ulit ang pakiramdam ko at tila nandiyan na naman ang mga
bulong sa isip ko. Nanunuyo din ang lalamunan ko ay medyo nanginginig ulit ang
kamay ko.
"Hello? Hindi ba naka COD 'yan?"
Biglang humaba ang tainga ko ng marinig na may ka usap si Gigi sa phone.
"Pero hindi kasi ako makakalabas-- COP? Aiisst! Sige pupuntahan ko."
Yes! Yes! I heard her she's going out. Pakiwari na hindi ko narinig iyon at
inabala ang sarili ko sa pag te-text. Binigyan ako ni Will ng bagong phone at
ewan ko kung saan niya dinala ang luma kong cellphone. Hindi ko na tuloy
makontak si Dr. Yoon, nag aalala tuloy ako bigla para sa kaniya.
Kahit papaano ay naging mabuti siya sa akin at hindi niya rin naman ako
pinabayaan kahit pa nakaka duda din siya minsan.
"Sandali lang ako, dito ka lang ah. Huwag kang aalis nako! Malilintikan na
ako ni attorney pag umalis ka." kunsumidong sabi ni Gigi at tumango ako sa
kaniya. Ngumiti pa nga ako para hindi nito malaman ang plano ko.
"Hmmm.. dito lang ako."
"Sige."
Ibinalik ko ang atensyon sa phone ko pero pinapakiramdaman ko ang kilos ni
Gigi. Nang tuluyan na siyang makalabas at nakalayo ay nag mamadali kong kinuha
ang bag ko at umalis.
Mas mabuti siguro kung sa ospital na agad ako mag punta para masigurado ko
na agad at malaman ko na rin kung ilang weeks o months na ito.
Hindi ko alam kung ma e-excite ako o malulungkot. Tama ba na magka-anak
kami? Kasi kahit saan ko tignan, ina ang asawa namin ni Will.
Parang mali yata itong nangyayari sa amin.
Gaganti ka.
Naiwilig ko ang ulo ko ng may bigla na lang ulit bumulong sa akin.
Papatayin mo sila.
Kumurap kurap pa ako at huminga ng malalim. Kalma, Savannah. Kalma ka lang..
Patayin mo sila.
Patayin mo sila.
Patayin mo sila.
"Tama na!" sigaw ko at mahigpit kong sinabunutan ang sarili ko. Napatingin
sa akin iyong driver at nag iwas ako ng tingin sa sobrang hiya ko.
Ano ba itong nangyayari sa akin? Nababaliw na ba ako? Bakit ganito? May
nakikita at naririnig ako na hindi naman totoo.
Gumanti ka, gantihan mo silang lahat.
Patayin mo sila.
Mariin akong napapikit at kinatok katok ang ulo ko. Napapitlag lang ako sa
gulat ng bigla na lang tumunog ang cellphone ko.
May isang message mula sa isang unknown number, wala akong balak na basahin
iyon pero nakuha nito ang atensyon ko ng mabasa ang pangalan ni Ava.
From: +639123456789
Kasama ni Logan at Elleria si Ava.
Humigpit ang hawak ko sa cellphone ko at hindi ko na iwasan ang
pagngitngitan ng galit sa nabasa ko. Ang kapal ng mukha nila!
Nagawa na nilang kuhanin ang lahat sa akin pati ba naman ang anak ko? Hindi
ko na ito mapapalagpas, babawiin ko sa kanila si Ava.
"Kuya hindi na tayo sa ospital." Sabi ko sa driver at binigay ko ang address
kung saan nakatira si Elleria at Logan ngayon.
Naningkit ang mata ko at sumisikip ang dibdib ko sa galit. Babawiin ko si
Ava, hindi ako papayag na lalaki siya sa puder at kamay ni Elleria.
Sa akin ang anak ko kung hindi baka dito ko pa lang magawa ang bagay na
hindi ko kayang gawin.
Patayin mo sila.
Hindi ko sila mapapatawad kung pati anak ko ay hindi ako makikilala.
Gumanti ka.
Naiiling akong bumaba ng taxi at hindi na nag abala pang kuhanin ang sukli
ko. Mas nakatuon ang atensyon ko sa isang bahay.
Patayin mo sila.
Naniningkit ang mata kong napatitig sa pinto kasabay nun ay ang bigat at
mabilis na pag kabog ng puso ko.
Gumanti ka.
Mabigat ang mga kamay kong binuksan ang pinto at bakas ang dilim sa buong
bahay.
Caine! Caine!
Para akong bumabalik sa nangyari noon, iyong araw na naging simula ng
pagkasira ng buhay ko.
Patayin mo sila.
Wala akong ibang nakikita kung hindi ang luma naming bahay, ang bahay na
akala ko ay mapupuno ng magagandang alaala.
Caine, ikaw ba 'yan?
Pero mali ako, dahil nung araw na 'yun ay isa lang malaking palabas, na
sinet up nila ako para makuha ang lahat ng meron ako.
Simula ngayon patay na si Savannah Imperial-Fortaleza dahil ikaw na si
Elleria Andrada.
"Oh gahd! Logan!"
Nagdidilim ang paningin ko at nabibingi ang tainga ko sa kakaibang ingay.
Hindi ko alam kung totoo ba iyon o tulad lang iyon ng mga naririnig ko sa isip
ko.
"Fuck! Elleria, you're good. Hindi ako nag kamali na piliin ka. Yeah, suck
it!"
Dahil sa pag bukas ko ng pinto ay bumungad
mag kabaliktaran sila at parehas na walang
ang laman ko at kusang pumatak ang luha ko
Patayin mo sila.
Mahigpit akong napahawak sa bag ko at wala
agad sa akin si Elleria at Logan,
mga saplot sa katawan. Nanginginig
sa sobrang galit.
sa loob kong kinuha roon ang
kutsilyo na bigay sa akin ni Dr. Yoon.
"Gahd! Yeah!"
"Fuck!"
They are both screaming in pleasure and the scene is almost the same with
the one I always visualize in my head. Iyong babae at lalaki na nag s-sex sa
isip ko, hindi ko akalain na makikita ko iyon sa personal.
Patayin mo.. patayin mo.. patayin mo sila!
"AHHHHHH!"
Sigaw ko at kusang umangat ang mga kamay ko. Hindi ko na pigilan ang sarili
ko at kusa akong kumilos, gumalaw ang mga kamay ko.. hindi ko na pigilan.. hindi
ko mapigilang sumabog.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 29
GODWILL
As I received call from Dad, I immediately went to the address he sent to
me. Natagpuan niya na raw iyong pinapahanap kong Doctor.
Kaya nga kahit gusto ko pang samahan si Savannah kanina sa ospital ay
pinilit ko na siyang iuwi sa bahay ni Gigi. It will be the safest place for her.
"Where is he?" I asked as I arrived in the place and Dad looked at the door.
I didn't hesitant to open it and walk inside.
There's a man who's pretty sitting on a chair while his hands are tied, he's
also wearing an eye glass and light reflects on it.
"Are you sure that he was the one?" Tanong ko ulit kay Dad at nakangisi
niyang tinapik ang balikat ko.
"Yeah, I used Savannah's phone to confirmed it."
I nod at him and he lightly pat my shoulder.
"I'll leave it to you, son." tumango ulit ako kay Dad at lumabas na siya ng
silid, isinarado ang pinto kaya lumapit na ako sa Dr. Yoon na ito.
Hinila ko pa ang isang upuan at umupo roon, pinag-krus ang mga hita ko at
seryoso siyang tinignan. He looked calm in any state or he was just trying to
calm himself?
"Tell me who are you?" I asked genuinely as I never knew him ever since. He
didn't even look familiar or whatsoever who become my client or else.
Matalas ang memorya ko pag dating sa mga taong nakakasalamuha ko.
"I am simply a plastic and cosmetic surgeon."
He said calmly and I smirked at his words.
"Really? Kaya kahit alam mong si Elleria ang nag set up kay Savannah,
ibinigay mo pa rin sa kaniya ang mukha ni Elleria."
He looked at me and there's no evident of guilt or shock in his face but I
know he wondered how I knew it. He looks so calm and it hitch me to uncover his
feelings and thought.
I rest my back and frowned at him as if I tried to examined him. Kahit anong
gawin kong isip, wala akong ma alala na ugnayan namin sa kaniya o kahit na
kanino. I already check Savannah's background as well as Logan pero walang Dr.
Yoon ang naging parte sa buhay nila noon.
So the only thing that lead him to do everything is because of me or Elleria
pero bakit hindi ko siya kilala. Ibig bang sabihin nun, si Elleria talaga ang
target niya?
"Aren't you afraid of your acts, attorney? It's illegal detention. I can
file a case against you."
He solemnly said and I mocked at him. I lost my patience so I abruptly stood
up and knock him into his face.
Nabasag pa ang salamin niya sa mukha, tumabingi iyon at hindi ako nag
dalawang isip na suntukin ulit siya.
"Tingin mo ba palalabasin pa kita ng buhay dito? You'll die in my hands,
jerk!" Sa gigil ko ay muli ko siyang sinuntok, tumaob ang kinauupuan niya at
tuluyan na ring nahulog ang basag niyang salamin.
Nag uumapaw ako sa inis at galit dahil alam ko.. alam kong may iba siyang
pakay. He help Savannah for his own needs and that's what I want to know para
makausad ang kaso ni Savannah.
At first, I thought it was Elleria who bring Savannah in this situation pero
hindi gagawin iyon ni Elleria, she won't let Savannah to discover the truth and
she won't let her live. Kaya nga na isip ko na bukod kay Elleria may iba pa
kaming kalaban na hindi namin kilala at hindi namin alam ang motibo.
Kaya kahit kating kati na akong sabihin kay Savannah ang totoo na kilala ko
siya noong una pa lang ay pinigilan ko ang sarili ko dahil isang salita lang,
isang maling galaw lang ay pwede kaming mapahamak lahat sa kalaban na hindi
namin kilala.

"Oh are you going to do that, attorney? Bakit ganiyan ka

kagalit sa'kin? Hindi ka ba masaya na tinulungan ko si Savannah na makaganti sa
mga taong nag traydor sa kaniya? Be thankful cause she also fall into you, dahil
kung hindi.. baka isa ka na ngayon sa paglalamayan."
Nakangisi niyang sabi at literal na umakyat lahat ng dugo ko sa ulo.
Binitbit ko ito sa kwelyo ng damit niya at gigil ko itong tinignan, pigil na
pigil ako na saktan at suntukin siya muli.
"Bakit! Bakit mo 'to ginagawa!? Sabihin mo anong kailangan mo sa kaniya!?"
Alam niya umpisa pa lang ang tungkol sa kaso ni Savannah at kung gusto niya
lang talaga tulungan si Sav, hindi niya hahayaan na umabot ito sa ganito.
I know there's a foul play in this situation, pinaglalaruan niya kami at
iyon ang mahirap dahil wala akong idea sa nangyayari-- na kahit anong pigil ko
sa sitwasyon, hindi ko ma-kontrol ang mga pangyayari at mas lumalala pa iyon
kesa sa inaakala ko.
I thought I can save Savannah if she will know that I knew her pero hindi
eh, mas nag dulot pa iyon ng kapahamakan.
"Ako.. wala akong kailangan kay Savannah. I help her because she needs it."
"Sinungaling!" sigaw ko at hindi ko na pigilang suntukin ulit siya. Kita ko
ang pag dugo ng labi niya pero imbis na makitaan siya ng takot o sakit ay
tinawanan niya lang ako.
Nakaka gago! Iniinsulto niya ba 'ko?
"Attorney masyado akong nalulungkot para sa'yo. You look like a dog who's
crazily barking at me, begging for an answers. You shouldn't be, attorney but
well.. tulad ng plano, nahulog ka sa kaniya. Hulog na hulog kana kay Savannah."
humalakhak siya.
Nag tagis ang bagang ko sa inis at namilog ng mahigpit ang mga kamao ko.
Mariin akong napapikit at imbis na sugurin siya ay gigil akong umupo at hinila
muli ang kuwelyo niya.
"Sabihin mo, anong plano ang tinutukoy mo?" matalim ang tingin ko rito na
kinalapad ng ngisi niya.
Hindi ko siya mapaamin so I need to used some tactics that will lead me to
his true intentions. Pag nalaman ko kung anong dahilan niya sa pag tulong kay
Savannah, hindi na ako mahihirapan na ituloy ang pag usad ng kaso ni Savannah.
Yes, I'm working with Savannah's case at iyon ang isa sa mga pinapaayos ko
kay Gigi habang na sa bahay siya at pinababantayan si Savannah. I gather
evidences on my own way but it won't work until I'm done with this Doctor who
used to control Savannah's emotions and the situation.
He's obviously manipulating everything kaya may ilan akong plano na
pumalpak. Hindi ko iyon na gawa dahil sa may humaharang at ang mas mahirap doon
parang mas pumapabor pa sa kanila ang sitwasyon.
"Let me tell you the highlights of this show, attorney. May papatay at may
mamatay.. siyempre pag may namatay siguradong may makukulong."
Naningkit ang mata ko sa sinabi niya, kumabog ang dibdib ko sa klase ng
tingin niya at sa mga halakhak niya parang siguradong sigurado siya sa mga
mangyayari.
Humigpit ang hawak ko sa kwelyo niya at inilapit pa ito sa akin.
"Linawin mo ang sinabi mo!"
Hindi ko maintindihan ang gusto niyang sabihin pero hindi maganda ang kutob
ko, alam kong may hindi magandang mangyayari at sana.. sana mali ako. Huwag lang
sana mapahamak si Savannah.
I wasn't sure if he already knew kung saan ko itinatago ngayon si Savannah
dahil nalibang ako nung dalhin ko si Sav sa bahay ni Gigi, nakalimutan ko na may
tracking device at wire tap nga pala ang phone niya, that's why I ran that day
after I realised that he can track Savannah's safe place.

"Bakit hindi mo na lang siya puntahan baka sakaling

abutan mo pa siya--"
"Fuck you!" sa inis ko ay walang sabi ko itong sinuntok sa mukha.
Hindi.. hindi pwedeng mapahamak si Sav. Hindi ako papayag, ipinangako ko sa
kaniya na po-protektahan ko siya sa kahit na anong paraan.
"Papatayin kita pag may nangyaring masama sa kaniya!" sigaw ko rito at
tinadyakan ko pa ito sa mukha bago ako nag mamadaling lumabas ng silid.
"Siguraduhin niyong hindi makakatakas ang gagong 'yan." utos ko sa mga
tauhan namin before I hop in my car.
Nagmamadali akong nag maneho pero hindi ako mapanatag, malakas ang kutob ko
na may masamang mangyayari at ayokong isipin.. ayokong isipin na si Savannah ang
tinutukoy niyang mamatay.
Iniisip ko pa lang parang gusto ko ng mabaliw. Tinawagan ko si Gigi at ilang
ring pa bago niya iyon sagutin.
"Hello att--"
"Nasaan si Savannah?" bungad ko kay Gigi.
"Ah, nandito lang naman siya.. sandali tawa-- Attorney!"
"What!?" Shit! Mabilis kong naapakan ang gasolina ng bigla na lang sumigaw
sa kabilang linya si Gigi.
Mas nabalot ako ng takot at nag iinit ang mga mata ko, hindi pwede.. hindi
siya pwedeng mamatay. Hindi ako papayag.
"N-nawawala siya."
"Oh shit! Find her Gigi!" utos ko kay Gigi at ibinaba ko na ang tawag, mas
nag focus ako sa pagmamaneho para makarating agad sa bahay ni Gigi.
Hindi ko maintindihan kung bakut, bakit kailangan niyang patayin si
Savannah, is he after the Imperial Bank? But no, I'm sure it's not about the
bank.
May papatay at may mamatay.. siyempre pag may namatay siguradong may
makukulong.
Narinig ko mula sa isip ko ang sinabi ni Dr. Yoon. May papatay at may
mamatay. Hindi kaya ang ibig niyang sabihin..
Hindi ako.. Hindi ko kaya.
"Shit!" nang marinig ko sa isip ko ang takot na boses ni Savannah ay mabilis
kong minaniobra ang sasakyan.
Ayoko, ayokong isipin pero hindi kaya.. hindi kaya ang tinutukoy niyang
papatay ay si Savannah? Hindi, hindi iyon magagawa ni Savannah. Alam ko na hindi
siya ganoong tao pero kung iyon man ang tinutukoy niya.. isa lang ang alam kong
pwedeng puntahan ni Savannah.
Fuck! Hold on, Sav. Don't do anything that will bring you back into jail.
Please.. hindi ko kayang makita kang mahirapan ulit. Huwag ngayon.. huwag
ngayong malapit ko ng malinis ang pangalan mo, huwag kang gumawa ng kahit na
anong ikakapahamak mo Savannah.
Just leave it to me, hayaan mo ako ang mag linis at mag tama ng lahat.
Please, huwag kang gumawa ng ikasisira mo at ikababalik mo sa kulungan.
Napapikit ako ng mariin kasabay nun ay ang pag patak ng luha ko, napangiti
ako ng mapait sa sobrang sakit. Mabilis pa rin ang pagmamaneho pero pilit kong
inabot ang cellphone ko, tinawagan ko ulit si Gigi.
"Attorney, hindi ko pa rin siya nakikita." nanginginig ang boses ni Gigi
pero mas dama ko ang panginginig ng kamay ko.
"Makinig ka sa mga sasabihin ko,"
Ngayon, alam ko na.. alam ko na kung anong plano ni Dr. Yoon. Ayokong isipin
na tama ako ng hinala pero mas mabuti ng masigurado ko ang kaligtasan ni
Savannah hanggang sa huli.
"A-attorney, b-bakit ganiyan ka mag salita?"
Napangiti ako ng mapait ng maibigay ko kay Gigi lahat ng bilin ko sa kaniya.
Mabigat ito sa loob ko pero mas hindi ko kaya tanggapin kung may masamang
mangyayari kay Savannah.
"Just take care of yourself, Gigi and please ingatan mo
rin siya."
"Attorney--"
Hindi ko na hinintay na tapusin ang sasabihin ni Gigi. Mas binilisan ko ang
pagmamaneho, iniisip ko pa rin na sana mali ako at sana maabutan ko pa siya.
Ayoko na maulit ang nangyari noon at alam ko na hindi niya gustong bumalik
sa lugar na iyon.
Mabilis akong bumaba ng sasakyan at nagmamadali akong tumakbo papasok sa
loob ng bahay. Bukas ang pinto, madilim ang buong paligid pero ang kabog ng
dibdib ko ay daig pa iyong na sa isang horror movie.
Mabigat ang kamay kong itinulak ang pinto, mariin akong napapikit ng wala
akong marinig na kahit na anong ingay pero nang tuluyan kong mabuksan ang pinto
ay agad na bumungad sa mga paa ko ang mga dugo...
Umaagos iyon papunta sa akin, tuluyan na akong sinikipan ng dibdib at nag
init ang mga mata habang nanginginig ang kamay ko.
Dahan dahan din ang pag angat ng mga tingin ko kung saan ay tumambad sa akin
ang walang saplot na katawan ni Logan at Elleria na siyang naliligo sa mga
sarili nilang dugo.
At ang mas masakit doon ay ang tila pag bagal ng oras, kitang kita ko pa
kung paano niya unti unting na bitawan ang isang kutsilyo, slow motion ang pag
bagsak nun at nag echo sa buong bahay ang ingay ng pagkahulog nito sa sahig at
mabagal iyong tumalbog sa semento bago tuluyang tumigil ang kutsilyo sa pag
ikot.
"S-Savannah," hirap kong tawag sa pangalan niya at umaasa ako.. umaasa ako
na sana hindi siya.. na sana hindi siya ang babaeng nakatalikod sa akin.
Pero tuluyan akong nanghina at tinakasan ng katinuan nang sa pag harap nito
ay bumungad sa akin ang duguang Savannah. Napupuno siya ng dugo sa buong katawan
na kahit ang mukha niya ay nag hahalo na ang dugo at mga luha, dugo na alam kong
hindi sa kaniya.
"H-hindi--" nanginginig ang boses niyang sabi at napasabunot ito sa sarili
niya.
"H-Hindi.." umiiyak nitong untag at agad akong napalapit dito ng makita kong
sinasaktan niya na ang sarili niya.
"Savannah,"
"H-hindi..."
Pa ulit ulit niyang sabi habang marahas niyang pinupukpok ang sariling ulo
at walang humpay sa pag iling.
"H-hindi! Hindi!"
"Ssssshhhh.. please calm down. calm down, Savannah."
Mabilis ko siyang ikinulong sa mga bisig ko at hinawakan ang kamay niya.
Pinigilan kong saktan nito ang sarili niya habang dama ko ang bigat sa dibdib
nito.
"H-hindi.. hindi.." humahagulgol niyang sabi kasabay din nun ay pagkawala ng
hangin sa dibdib ko.
Nahihirapan ako na makita siyang ganito, nasasaktan at nadudurog ako na alam
kong may mali sa sitwasyon, kahit nakita ko.. kahit alam ko.. ayokong paniwalaan
na nagawa niya.. na nagawa niyang patayin si Elleria at Logan.
"Shhh... hush.. hush.." mahinang bulong kay Savannah ng wala pa rin itong
tigil sa pag iyak. Bumitiw ako sa pagkakayakap ko sa kaniya, ikinulong ang mukha
niya sa mga palad ko at pinunasan ang luha at dugo sa mukha niya.
Nagsusumamo at balot ng sakit at pagsisi ang mga mata niya, umiiling din
siya sa akin pero pilit akong ngumiti sa kaniya.
"A-ayoko.. ayoko ng makulong, Will. Ayoko.. ayoko ng bumalik-- h-hindi ko..
hindi ko--"
"Shhh... hindi.. hindi ka makukulong, pangako 'yan. Hindi ako papayag.
Remember when I told you that I'll protect you with all my life. I'll do it,
Savannah. I won't let you get into jail again."
Mabilis kong pinunasan ang mga dugo sa kamay niya gamit ang suot kong damit.
Hindi na ako makapag isip ng maayos, ang tanging alam ko lang.. hindi ako
papayag na bumalik siya sa kulungan o mapahamak ulit.
"Tatakas kita. Itatakas kita." mabilis kong sabi rito at mulinv pinunasan
ang mukha niya. Walang tigil ang mga luha niya at gayon din ang walang sawang
pag iling nito.
"H-hindi k-ko.."
"Shhhhh.. let's go." mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Savannah para
hilahin na ito palabas ng marinig ko ang wangwang ng mga pulis. Lihim akong
napamura at naramdaman ko ang panginginig ni Savannah.
"A-ayoko.. h-hindi.. ayokong makulong.. ayoko--"
Mariin akong napakagat sa labi ko, mahigpit ang hawak ko sa kamay ni
Savannah at isinarado ang pinto.
Hinarap ko siya na sobrang nanginginig sa takot at pilit akong ngumiti,
hinagod ang mukha niya at unti unti ko siyang binitiwan.
Nagtataka siyang nag angat ng tingin sa akin ng ibalot ko sa katawan niya
ang suot kong coat.
"Run, Savannah. Run."
"W-Will,"
"Tumakas ka na, may daan sa may kusina nila palabas pagkatapos mong makalayo
puntahan mo agad si Gigi."
"W-Will, huwag.. huwag mong gawin 'to."
Umiiyak niyang sabi na kinangiti at kinahalik ko sa noo niya.
"Tumakas ka na. Ako ng bahala rito. Sige na, umalis ka na."
Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko at naiiling siya sa akin.
"H-hindi, ayoko.."
"Alis na, Savannah. Tumakas ka na." Inalis ko ang kamay niya sa akin at
pilit ko itong itinulak palayo sa akin.
"Alis!" sigaw ko at sa huling pagkakataon ay pinagmasdan ko mabuti ang mukha
niya, ang nga mata niya na alam kong hindi ko na ulit makikita.
"W-Will.."
"Alis!" sigaw kong muli ng marinig ang mga sasakyan ng pulis. Nagmamadali
siyang tumakbo palayo kasabay nun ay ang pagpatak ng luha ko at ang pag sikip ng
dibdib ko.
Kahit gusto kong tumakas kasama siya, alam kong hindi pwede dahil ito.. ito
ang ipinangako ko sa kaniya at ito lang ang paraan para matapos na ang lahat
that from the very beginning this is what exactly they wanted to happened.
Naiintindihan ko na.. alam ko na kung bakit ibinigay nila sa akin si
Savannah, kung bakit kasama sa plano nila na mahulog ako sa mga kamay niya dahil
alam nila na no matter what happened I will protect her at all cost even it will
be my greatest down fall.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 30
SAVANNAH
"I'm atty. Orange Troy Sarmiento. Hindi ako sigurado kung naalala mo pa 'ko,
Savannah."
Pagpapakilala ng isang lalaki. Siya iyong kasama ni Will noon sa bar na
kumindat pa sa akin. Seryoso ang tingin niya at hindi tulad ng unang beses na
puno siya ng sigla and those eyes he had reminds me of him, Godwill. He has the
same features with this man.
"N-naalala kita." nanginginig kong sagot sa kaniya at kahit ilang araw na
ang lumipas simula ng mapatay ko si Logan at Elleria ay parang sariwa pa rin ang
lahat sa isip ko.
My body keeps on shivering in fear and sadness. No peaceful night as there
cries hunt me every night. How could I sleep if I knew that he's suffering in
the sin that he didn't do. I killed them, I'm a killer.
"Good, then I want you trust me." he said and I'm not sure about him.
Tulad ng sinabi ni Will sa akin ay dumiretso ako kay Gigi, she's shock to
see me bathed with blood but she still helps me to take a bath and clean
everything like she knew what happened at ngayon nga ay pinapakausap niya ako sa
isang abogado.
Hindi ko alam kung pagkakatiwalaan ko sila ngayong alam nilang ako si
Savannah but I don't have any choice but to follow what Will's will.
He take a deep sighed and hold my hand, nanginig ako sa kaba at naramdaman
ko ang pag patak ng luha ko.
"Trust me, Savannah. Will sent me here to help you at kailangan mong makipag
tulungan sa akin para makalaya si Will."
Napatingin ako sa kaniya sa sinabi niya.
"M-makakalaya si Will? Sigurado ka ba?" naninikip ang dibdib ko sa tuwing na
iisip ko na si Will ngayon ang nakakulong at hindi ako.
Alam ko kung gaano kahirap ang sitwasyon niya ngayon, na wala siyang ibang
kasama roon at pwede pa siyang masaktan sa loob.
Ang mas kinakabahala ko rin ay iyong sinabi ni Gigi na pwede talagang
nasintensiyahan si Godwill at mawalan ito ng lisensya sa pagiging abogado. Nang
dahil sa akin pwedeng mawala lahat ng pinaghirapan niya.
Bakit? Bakit mo kasi iyon ginawa? Sana hinayaan niya na lang ako, sana ako
na lang ulit ang nakulong. Oo, takot na ako bumalik sa kulungan pero hindi ko
rin matanggap na habang malaya ako ay may ibang tao ang nagdudusa at si Will, si
Will pa iyon, ang hirap tanggapin. Oras oras kong sinisisi ang sarili ko sa mga
nangyari.
"Yes, I won't let him jailed. Kahit ubusin ko ang daliri ko sa kamay
makalaya lang si Godwill, gagawin ko but this is all possible if you will help
me."
Paulit ulit akong tumango sa kaniya at mahigpit ko pang hinawakan ang kamay
nito.
"K-kahit ano gagawin ko. Sabihin mo lang basta ipangako mo sa akin na
makakalaya siya."
Tears stream down my cheeks and my heart aches as guilt and pain drip down
my heart. Kahit anong iutos nila sa akin, gagawin ko para lang makalaya si Will.
"You have to tell me everything that happened. Walang pagtatakip o kahit
konting pagsisinungaling. It will help us para maging malinaw ang pag depensa ko
kay Godwill." tumango ako sa kaniya at kahit masakit sa dibdib ko. Sinabi ko
lahat, hindi ko alam kung saan ko hinugot ang lakas ko para mag kwento.
Nainikip ang dibdib ko at parang masisiraan ako ng ulo ng maalala ang mga
nangyari. Hindi pa rin ako makapaniwala kung paano ko iyon nagawa, ang alam ko
lang nadala ako masyado ng emosyon ko at iyong mga bulong sa isip ko.
At nung matauhan ako, na gulat na lang ako ng makita kong napatay ko sila.
"You mean you caught them having sex?" tumango ako kay atty. Sarmiento and
he smiled.

"Good, that's better." kumunot ang noo ko sa kaniya at

naguguluhan ako sa sinabi niya.
"Better?"
"Yeah, Elleria and Godwill is legally married therefore in surprised act or
as the moment he caught Elleria having sex with Logan is one of the exceptional
circumstances under article 247 of revised penal code. Kaya kahit mahatulan
siyang guilty, ang magiging parusa niya lang ay distierro o ibig sabihin nun..
he was prohibited to reside 25 kilometers from the place in the commission of
crime."
Paliwanag niya at kahit hindi ko kabisado ang mga sinasabi niya tungkol sa
batas ay naiintindihan ko siya. Ibig sabihin nun hindi makukulong si Will dahil
reasonable ang pag patay niya kay Elleria at Logan.. dahil aktwal niya itong na
huli na nakikipag sex sa ibang lalaki.
Nabuhayan ako ng loob sa sinabi niya, nakangiti 'kong pinahid ang luha 'ko.
"B-buti naman. Akala ko talaga makukulong na siya."
"Haha. matalino talaga ang batang iyon, manang mana sa akin. Haha. Ngayon,
alam ko na kung bakit mas pinili niyang akuin iyon kesa hayaan ka na makulong.
Dahil kung ikaw ang na iwan doon, mauungkat pati ang luma mong kaso at mas
tatagal ang pag lilitis sa'yo. Ang problema lang niya, mawawalan talaga siya ng
lisensiya sa pagiging abogado."
Kanina lang ay tumatawa siya habang nag k-kwento pero bigla siyang nalungkot
ng mapag tanto niya ang posibilidad na mawala kay Will ang propesyon niya.
Hindi sana iyon mangyayari kung hindi niya inako ang kasalan ko. Hindi ko pa
rin siya maintindihan, bakit kailangan niya gawin iyon kung pwede namang ako na
lang?
"Pero may mas malaki lang tayong problema."
Kinabahan akong bigla at hindi ko na iwasan na kumunot ang noo.
"A-anong problema?"
"Logan died but Elleria is still alive. Critical ang lagay niya at once na
makakuha ang kabilang panig ng statement ni Elleria pwede ka niyang ilaglag."
Nagulat ako sa sinabi ni atty. Sarmiento, b-buhay pa si Elleria? Hindi ko
alam kung matutuwa ba ako dahil hindi ko siya napatay o maiinis dahil isa nga
iyong problema.
"And another thing is.. we still need to prove that the house is a conjugal
property at sabihin na may maayos at magandang relasyon si Elleria at Will bago
ang insidente na iyon, dahil kung hindi baka hindi tanggapin ng korte ang alibi
natin. Alam mo ang image ni Elleria sa marami so pwedeng sabihin na tanggap na
iyon ni Will at hindi matatanggap iyong dahilan natin na he was surprised at the
situation."
Taimtim ang tingin sa akin ni attorney and I know he want to say something
to me.
"I-ibig mong sabihin kailangan kong mag tago?" nag aalangang tanong ko sa
kaniya na agad niyang kinatango.
"Exactly. You and Will live for months together. Ikaw bilang Elleria kaya
magagamit natin iyon para palabasin na may magandang samahan ang mag asawa and
it is possible kung hindi malalaman ng korte na may isa pang Elleria. Kaya
pansamantala, hihilingin ko sana sa'yo na huwag ka munang lalabas o mag papakita
sa iba. It's a great help for Will's case."
Napangiti ako at tumango sa kaniya. Naging matigas ang ulo nitong mga
nakaraan kaya napahamak kami. Ngayon, susundin ko na ang bilin ng iba dahil alam
ko na para rin ito sa akin.
"Naiintindihan ko. Attorney, pwede bang humingi ng pabor?"
And I know it will take so long bago kami magkita ulit ni Will, mabagal pa
naman ang usad ng kaso sa bansa.
"Yeah, anything."
"Pwede ko ba siyang madalaw kahit isang beses lang? Pangako, pagkatapos nun
hindi na talaga ako lalabas."

I wanna see him, I wanna thank him and say sorry for all
the mistakes I've done specially to the damage I caused to him
Biglang nawala ang sigla sa mukha ni attorney at pilit siyang ngumiti at
umiling sa akin.
"I'm sorry, Savannah but he don't want you to be on that place. It may
caused traumatic depression to you specially right now, you need to undergo
mental and health treatment."
Sabi ni attorney na kinagulo ng isip ko.
"Sinasabi mo bang baliw ako?" tanong ko sa kaniya, alam kong wala ako sa
sarili nitong mga nakaraan pero tingin ko hindi ako baliw. Nakakapag isip pa ako
ng matino. Hindi ko lang maintindihan kung bakit may bigla na lang akong
naririnig o nakikita kung minsan.
He took something from his pocket, it was like a recording device.
"Listen carefully." aniya at pinindot iyon.
"That mark is an evident of his possessiveness, Savannah. You just not win
his trust but also his heart-- and that will lead them to their greatest
downfall. You did a great job, Savannah and for now... sleep, Savannah. Sleep."
Dinig ko ang boses ni Dr. Yoon sa recording and I remember it, it was the
time I fall asleep again in his clinic pero na i-record iyon dahil sa-"I-Ikaw ang
caller?" Gulat kong tanong kay attorney Sarmiento. Sigurado ako
na makukuha lang niya ang recording na 'yan kung siya ang caller dahil nung
unang beses na nakausap ko ang caller ay may ibinigay siya sa akin, iyong device
for wire tapping.
That was the day na unang beses ko rin niluwa ang ibinigay na gamot sa akin
ni Dr. Yoon, iyong inilagay ko sa ilalim ng sofa sa clinic ay isa iyong
wiretapping device.
"No, it's not me.. It's Will."
"S-Si Will?" gulat at hindi ko makapaniwalang tanong kay attorney at tumango
siyang sumandal sa upuan.
"Yes, he's a crazy man, Savannah. Kahit hindi niya akuin ang pag patay na
ginawa mo, mawawalan talaga siya ng lisensiya sa mga ginagawa niya. Illegal
detention, wiretapping, false statement. He knew that it will happen. He helps
you without telling it to you.. dahil pag sinabi niya iyon sa'yo sigurado na
masisira lahat ng plano niya. Alam niya kasi na may iba pang kumikilos bukod sa
kaniya at kay Elleria."
Kumunot ang noo ko kay attorney at naguguluhan ako sa sinasabi niya,
napatingin siya sa voice recording at muli kong itinuon ang atensyon ko rito.
"Nakatulog na siya at naisaksak ko na rin ang drugs sa katawan niya. After a
minute mag kakamalay ulit siya and I'll play the same video."
Dinig ko roon ang boses ni Dr. Yoon na tila may kausap ito sa kabilang linya
pero ang mas kumuha ng atensyon ko ay ang kakaibang ingay, iyong mga ingay na
naririnig ko sa isip ko.
"Naririnig mo 'yun diba? Hindi lang ako?"
Naguguluhan kong tanong kay attorney at pagsisigurado ko na hindi na lang
ako ang nakakarinig ng ungol ng babae at lalaki, na binibigkas ng mga ito ang
pangalan ni Elleria at Logan, pati iyong mga sinasabi na patayin ko sila,
gaganti ako.
Lahat iyon ay naririnig ko ngayon sa may recording.
"Yes, naririnig ko rin Savannah at siguradong iyon ang nag tulak sa'yo para
patayin si Logan at Elleria. Tama ba?"
Napatango ako kay attorney, akala ko nababaliw na talaga ako pero mukhang
hindi, ginawa lang iyon ni Dr. Yoon? Pero bakit? para saan? bakit gusto niyang
patayin ko si Elleria?
"And we got it from your bag, Savannah."
Ipinakita niya sa akin ang mga gamot ko na galing kay Dr. Yoon.

"Pina lab test ko na 'to and positive, it's a drugs.

It's a recreational drugs contains cocaine and scopolamine. A little amount of
cocaine to activate your sexual interest and scopolamine to manipulate your
mind. You're lucky, Savannah dahil malakas ang katawan mo for maintaining this
drugs dahil kung iba ang uminom nito baka patay na. A long term of used this
drugs can lead to your death or mental problem. Kaya may mga naririnig at
nakikita ka ay dahil iyon ang itinatanim nila sa isip mo. Nanunuyo at
nanginginig din ang kamay mo bilang sintomas na matagal ka ng nag t-take nito.
If I wasn't mistaken it takes almost two years and they perfectly give a proper
dosage to you para hindi mo mapansin agad ang epekto at sintomas."
Napahawak ako sa ulo ko at sinabunutan ang sarili. Malinaw sa akin ang
sinabi niya pero naguguluhan ako kung bakit kailangang gawin sa akin iyon ni Dr.
Yoon. Kailangan ba talaga niyang baliwiin ako para lang sundin ko siya? Para
mapatay ko si Elleria at Logan?
"Kailan lang lumabas ang drug test kaya huli na ng malaman ni Will ang
tungkol dito at hindi ka niya agad na agapan but if you notice, lagi ka niyang
pinapainom ng gatas para magkaroon ng withdrawal sa katawan mo."
Naalala ko na, tuwing dadalhan niya ako ng pagkain, palagi na lang may gatas
iyon at kung minsan hindi kape ang inihahain niya sa umaga kung hindi gatas.
Ibig sabihin lahat ng ginagawa niya simula pa lang sa umpisa ay para sa akin na
talaga.
Mas kinakain ako ngayon ng konsensya ko. Kung alam ko lang, sana
pinagkatiwalaan ko na siya sa umpisa pa lang, sana nakinig na ako sa mga
sinasabi niya.
Hindi ko akalain na iyong taong akala kong tutulong sa akin ay siya pa
palang mag dadala sa akin sa kapahamakan.
"Bakit hindi niya kasi sinabi sa akin?" naluluha kong tanong kay attorney.
Naiinis ako, bakit kailangan niya pang maging anonymous caller kung pwede niya
naman sabihin sa akin lahat.
"Because we didn't knew who's behind of this. Hanggang ngayon wala pa rin
kaming hinala sa kung sino ang may pakana ng lahat ng ito. Kung sinabi niya iyon
sa'yo, mahihirapan si Will na kumuha ng ebidensya. He's almost there, Savannah.
Hawak na ni Will halos lahat ng ebidensya na kakailangin mo para malinis ang
pangalan mo, ang kulang na lang ay matukoy din ang tao sa likod ng lahat ng
ito."
Napatingala ako para pigilan ang luha ko pero wala, patuloy pa rin iyon sa
pag agos dahil mas nasasaktan ako na marinig lahat ng totoo.
Tama si Will, minsan iyong kasinungalingan inililigtas lang tayo sa masakit
na katotohanan. Na minsan ang sarap na lang maging bulag at bingi dahil hindi mo
kailangan masaktan.
"S-si Dr. Yoon, siya sigurado alam niya."
Si Dr. Yoon ang nag dala sa akin dito kaya malamang alam niya kung sino ba
talaga ang isa pa sa kalaban namin.
"Hawak na ni Lee si Dr. Yoon. Pinipiga na nila pero matigas ang isang iyon
at ayaw mag salita. Huwag kang mag aalala, kami ng bahala dito. All you need to
do is keep yourself safe. Alam na ni Gigi ang mga gagawin pati na rin ang pag
punta mo sa mga doctor." napatango ako sa kaniya at pilit na ngumiti.
"Ang bilin lang ni Will sa amin ay panatilihin kang maayos at ligtas. Kaya
sana, sana sa pagkakataong ito huwag mo siyang biguin."
Nakikiusap ang mga mata ni atty. Sarmiento and I feel how sincere he was and
affected in the situation.
Para bang may kumirot lalo sa puso ko ng makita kong nasasaktan si attorney
sa mga nangyayari.
"Pangako po." nakangiti kong sagot sa kaniya at tumamis ang ngiti nito sa
akin.
Unti unti na akong nalinawan sa mga pangyayari at umaasa ako na pagkatapos
ng lahat ng ito, magiging ok na rin ang lahat.
"May isa pa pala akong gustong itanong sa'yo, Savannah."
Napalunok ako at napatingin kay atty. Sarmiento. Akala ko tapos na kami
dahil iniligpit niya na ang mga gamit niya.
"Ano po 'yun?" He looked at me seriously as if he wants to read me, not my
mind but deep down in my heart.
"Do you love him?" bigla akong natigilan sa naging tanong niya pero hindi ko
inalis ang tingin sa mga mata ni atty. Sarmiento.
I smiled and nod at him as I want him to know how much I love Will.
"Oo, mahal ko siya. Mahal na mahal ko si Will."
--A/N:
Hi bbs! I hope nalinawan na kayo sa mga gumugulo sa isip niyo nitong mga
nakaraang chapter and if you are still unsure, don't hesitate to comment your
questions. I make my own research for some terms and any corrections are
welcome. You can also check Art. 247 of RPC.
This chapter is really intended to clarify Savannah's behavior. Thank you
and Enjoy!
-Love, Ash
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 31
This is my most awaited part.
Ito na talaga ang highlight. Enjoy!
Keep safe everything!
♥♥♥
SAVANNAH
"Tara na, Savannah. Isuot mo itong cap mo." inabot sa akin ni Gigi ang cap
at agad ko iyong isinuot.
Malaki na ang naging abala ko sa kaniya pero ito pa rin siya, tinutulungan
ako.
"Salamat, Gigi. Hindi ko akalain na tutulungan mo 'ko." nakangiti kong sabi
rito at ngumiti din siya sa'kin. Noong una kasi, pansin ko na inis siya sa akin
pero kita mo ngayon, siya pa ang nag aalaga at nag iingat ngayon sa'kin.
May mga tao talaga na hindi natin aasahan na darating sa buhay natin, hindi
man ganun katagal ang ang pagsasama namin pero mabigat ang impact at papel niya
sa buhay ko ngayon.
"Huwag ka sa'kin mag pasalamat. Kay atty. D. Tinulungan niya 'ko at
ibinabalik ko lang din ang tulong niya, ang totoo marami ng natulungan si
attorney pero hindi niya ipinapaalam iyon kasi kadalasan ng tinutulungan niya ay
iyong mga nag agrabyado ng kliyente niya. He was really a good man, Savannah. A
pure heart despite of his sober attitude. Kaya swerte ka at ang baby niyo sa
kaniya."
Matamis siyang ngumiti at napangiti ako sa sinabi niya, napahawak din ako sa
tiyan ako.
Kagagaling lang namin sa doctor and confirmed na buntis ako. Nag aalala lang
ako sa sinabi ng Doctor na may chance na maapektuhan ang anak ko dahil sa mga
ininom kong gamot but we are still hoping na hindi iyon mangyari.
Iyong puso ko, sobrang nagdidiwang ng malaman kong magkakaanak kami ni Will.
Ganito din iyong pakiramdam ko noong malaman kong buntis ako kay Ava. Hindi ko
maipaliwanag ang saya and it doesn't matter kung iba man ang tatay ng batang ito
dahil anak ko pa rin ito at mahal ko rin si Will.
"Ah, Gigi,"
"Hmmm?"
"Pwede bang huwag mo munang sabihin kay Will ang tungkol sa baby?"
Kumunot ang noo niya at alam ko na agad ang tumatakbo sa isip ni Gigi.
"Buo na ang tiwala ko kay Will pero gusto ko kasi na ako ang mag sasabi sa
kaniya. Gusto ko makita iyong reaksyon niya pag na sabi kong magkaka baby na
kami."
Nakangiti kong paliwanag kay Gigi at matamis siyang ngumiti at tumango
sa'kin.
"Oo ba. Ayoko sirain iyong moment niyo. Hindi na ako aasa sa crush back,
naging sister zoned ako sa kaniya. haha!" sabay kaming tumawa ni Gigi at habang
nag lalakad ay nag k-kwentuhan lang kami ng maalala ko na dito rin pala sa
ospital na ito si Tasya.
"Gigi, diba kailangan ng witness para i-prove na ok si Will at Elleria?"
"Hmmm.. oo bakit?"
"I think we can talk to someone, baka pumayag siyang mag testify."
Sabi ko kay Gigi at nagtataka siyang napatingin sa'kin.
"Sino naman?"
"Si Tasya." nakangiti kong sagot kay Gigi at halatang napa isip pa siya.
"Iyong bff ni Elleria? Nako! Baka ilaglag lang tayo nun."
Alanganing sagot ni Gigi but I shook my head. I know she can help us, iba
naman si Tasya kay Elleria at nararamdaman ko na mabait siya.
"We can talk to her, nandito lang din siya naka-confine dahil nasagasaan
siya." I hope she will agree to me, hindi naman siguro masama kung dadaanan
namin si Tasya kahit sandali.
"I doubt but yeah, we can try. Para kay attorney." nakangiti nitong sabi at
nag aja pa siya, ginaya ko ito at matamis ding ngumiti rito.
"Para kay Will!"

"Basta sandali lang tayo dahil baka may ibang makakita

sa'yo." tumango ako sa kaniya at dumiretso kami sa kwarto ni Tasya.
Naabutan namin siyang nag tetext at mukhang na gulat pa siya ng makita kami
o makita si Gigi.
"S-Savannah?"
"Oo ako nga, kamusta ka na?"
"I'm fine. How about you? Ilang beses kitang tinawagan at tinext ng
mabalitaan ko iyong nangyari kay attorney. How is he?" nag aalalang tanong ni
Tasya at napalingon pa ako kay Gigi, nasa likuran ko lang siya at ilang beses pa
siyang lumingon sa likuran para siguraduhin na ligtas ang lugar.
May ilan din kaming kasamang body guard, iyong mga pinadala ng Daddy ni
Will. Nakausap ko rin si Daddy Lee and he told me to be good at all times, sila
na raw ni attorney Sarmiento ang bahala sa lahat basta alagaan ko lang ang
sarili ko and of course, kanino pa ba galing ang bilin na iyon kung hindi kay
Will.
"He's fine. We are working in his case."
Napansin ko ang pag tingin ni Tasya kay Gigi.
"Ah, sino siya?" tanong ni Tasya at nakangiti kong hinila si Gigi.
"Tasya siya si Gigi, Gigi si Tasya." pagpapakilala ko sa kanilang dalawa
pero may ka-malditahan talaga itong si Gigi at hindi niya tinanggap ang kamay ni
Tasya.
"Sorry ah, hindi ako nakikipag shakes hands sa kaibigan ng bruha." siniko ko
si Gigi at pinandilatan siya pero inirapan niya lang ako.
"Ayoko makipag plastikan. Duh! Tyaka let's get to the point, tell her what
we need to her so we can leave." diretsong sagot ni Gigi at ako itong nahihiya
kay Tasya.
Obviously nasaktan si Tasya but she keep on smiling.
"It's ok. Ano bang kailangan niyo? Just tell me and I'll do my best to
help." pasimple niyang pinahid ang luha sa pisngi niya.
After all her struggles in her life, she deserves to be happy too.
Nasaksihan ko rin kung gaano kapaait ang tadhana para kay Tasya and I can say
that I'm lucky because I have Will on my side for all the times, hindi tulad ni
Tasya, si Elleria na lang sana ang meron siya pero wala pa ngayon sa tabi niya
at dahil iyon sa akin.
I feel guilt in my heart as I remember that I'm the reason, hindi ba
kakapalan ng mukha at kawalan ng respeto kay Tasya kung hihilingin ko na mag
testigo siya para kay Will?
Ang sama sama ko yata kung ganun ang mangyayari.
"Savannah?"
"A-ah ano kasi.."
Natigilan ako at hindi ko na alam ang sasabihin, alam kong masyadong selfish
ito but this is the least that I can do for Will.
"Pwede ka ba tumestigo para kay Will? I mean, you just need to prove that
they have a good relationship and please don't mentioned about me."
Napatitig siya sa akin bago ibinaling ang tingin kay Gigi na para bang nag
aalangan siya na pumayag.
"Ah kasi.."
"Sabi ko na sa'yo, hindi 'yan papayag. Kampon ng bruha 'yan."
"Gigi." suway ko kay Gigi at mapait na ngumiti sa amin.
"Oo, pumapayag na 'ko basta hindi mapapahamak si Elleria, she's still my
friend. Siya nga pala, totoo ba talagang kritikal pa rin ang lagay niya?"
Tanong nito sa akin pero kay Gigi siya napatingin, tumunog ang phone ni Gigi
kaya agad niya iyong sinagot.
"Ano? Totoo ba 'yan? Shit! Paano na? Oh sige, iuuwi ko na si Savannah."
Mabilis na ibinaba ni Gigi ang tawag at hinawakan niya na ang pulso ko.

"Umuwi na tayo."
"Teka ano bang nangyayari?" naguguluhan kong tanong kay Gigi at napabuntong
hininga pa siya.
"Nawawala si Elleria." my eyes widened and my jaw dropped in surprised.
Nawawala si Elleria and for what reason? Tumakas ba siya? o kinuha siya ng
taong na sa likod nito?
"Kaya umuwi na tayo at baka may mangyari pa." hinila na ako ni Gigi kaya
hindi ko na nagawa pang mag pa alam kay Tasya.
Mabilis kaming nakauwi ng bahay niya pero nagtataka talaga ako kung bakit
inilalagay niya ang mga gamit ko sa bag.
"Aalis ba tayo?" tanong ko at tumango siya.
"Sabi ni atty. Sarmiento, baka raw na track na ang location natin before.
Remember nung na sagasaan iyong si Tasya? Ikaw ang target, meaning hindi ka na
safe dito kaya ililipat ka namin ng lugar."
Nagmamadaling inayos ni Gigi ang mga gamit ko at tinulungan ko na siya.
Pumunta pa nga ako ng banyo para kuhanin iyong toothbrush ko ng aksidente kong
mabunggo ang cabinet, nahulog ang gamit ni Gigi.
Isa isa ko 'yung pinulot ng mapansin ang mga litrato, medyo luma na pero
naaninag ko pa ang mukha ng mga ito.
Sa litrato ay pinagitnaan ng dalawang batang babae ang isang simangot na
lalaki, sa tingin ko ay si Godwill at Elleria iyon dahil hindi naman nag bago
ang mga itsura nila pero hindi ko kilala ang isang batang babae, may isa pang
litrato.. same ang lugar at same din ang pwesto nilang tatlo pero this time,
nakayakap na si Elleria kay Godwill habang naka akbay siya sa dalawang babae at
matamis ang mga ngiti nilang tatlo.
Halatang masaya sila pero habang nililipat ko ang mga litrato ay nakikita
kong unti unting nawawala ang mga ngiti sa labi nilang tatlo, para bang unti
unti rin nawawala iyong magagandang memories nila and I stopped for a scanning
the pictures ng makita ko ang isang pamilyar na mukha, alam ko na ito rin ang
babae sa mga na unang pictures pero itong solo niya.. pamilyar sa'kin.. Saan ko
na nga ba nakita ito?
Alam ko, sigurado ako nakita ko na siya.. pamilyar siya sa akin at ang
anggulong ito. Humina nga yata ang memorya ko dahil sa drugs na pina inom sa
akin ni Dr. Yoon.
"Oh Savannah.." nagulat pa ako ng tawagin ko ni Gigi at napatingin siya sa
hawak ko.
Biglang nalungkot ang mukha niya at kita ko ang sakit na gumuhit sa mata
nito.
"Kamukha ko ba?" pilit siyang ngumiti at pakiwaring natatawa pero pumatak
naman ang luha niya.
"Siya si ate Gia. Sampong taon na siya nawawala after ng bakasyon nilang
tatlo nila kuya Will sa may Zamboanga. Alam mo, siya ang pinaka the best ate.
Hindi niya ko pinabayaan kahit wala na ang parents namin at siya rin ang dahilan
kung bakit ako nag abogado, gusto ko na pag dumating ang araw, ako mismo ang
magpapakulong sa taong dahilan ng pagkakawala niya."
Unti unting nabasag ang boses ni Gigi habang nag k-kwento siya at kusa na
rin pumatak ang luha sa mata nito hanggang sa tuluyan siyang ma upo at
humagulgol.
"A-alam ko.. alam ko si Elleria may gawa kung bakit siya nawawala eh, pero
wala.. wala kaming sapat na ebidensya ni atty. D. Kaya dapat sa babaeng iyon,
namatay na siya! Hindi na dapat siya na buhay eh!"
Umiiyak pero bakas ko ang galit at sakit sa tono niya, umupo ako para
yakapin at hagurin ang likod ni Gigi.
"That's why I didn't blame you when you killed her because she deserves it!
Dapat mawala na siya!"
Hindi ko rin napigilan ang umiyak dahil dama ko ang sakit na nararamdaman ni
Gigi. Ngayon ko lang nalaman na may galit pala siya sa totoong Elleria at iyong
tapang at katarayan na pinapakita niya ay kabaliktaran pala ng totoong
nararamdaman niya.
Dahil ang totoo, nasasaktan siya, nahihirapan at nangungulila ng lubos. I
feel sorry for her lost at mas nakokonsensya ako lalo dahil alam kong si Will na
ang tinuturing niyang pamilya pero pati iyon na wala sa kaniya ng dahil sa akin.
"I'm sorry, Gigi." hindi ko na pigilan na yakapin siya ng mahigpit habang
patuloy ito sa pag iyak.
Nasasaktan akong napapikit at huminga ng malalim ng biglang may pumasok sa
isip ko.
Agad akong napabitaw kay Gigi at gulat na gulat ng maalala ko kung saan ko
na kita ang mukha ni Gia.
"Pahiram ako nito, Gigi " kinuha ko sa kamay ni Gigi ang picture ni Gia at
nagmamadali akong umalis ng bahay.
Narinig ko pa ang pag tawag sa'kin ni Gigi pero hindi ko iyon pinansin at
agad kong tinungo ang lugar kung saan ko nakita ang mukha ni Gia.
S-Sana.. sana mali ako ng hinala dahil hindi ko alam kung anong magiging
reaksyon ko sa oras na totoo ang kutob ko.
Pagdating ko ay agad kong hinalungkat ang mga drawer, sigurado ako nakita ko
na talaga ang mukha ni Gia.
Patuloy ako sa pagkalkal ng mga gamit hanggang sa mahulog ang isang papel.
Nanginginig pa ang kamay kong dinampot iyon habang dama ko ang mabilis na
pagkabog ng dibdib ko.
Unti unti ko iyong pinulot at literal na lang na nanlaki ang mga mata ko,
nag init din ang mga iyon nang mapag tanto kong tama ang hinala ko.
Ang mukhang ito.. ang mukha ni Gia ay ang mukhang laging iginuhit ni Dr.
Yoon. Ibig bang sabihin nito.. ginawa ni Dr. Yoon ang lahat ng ito para kay Gia?
Na kaya gusto niyang patayin ko si Elleria ay para maipaghiganti niya si
Gia? Pero bakit? Bakit parang naguguluhan pa rin ako, parang may mali pa.. alam
ko hindi-- teka! Hindi kaya-Napalingon ako sa sofa kung saan ko na iniwan ang
wiretapping device na
binigay sa akin ni Will. Kinuha ko iyon at nagmamadali akong lumabas ng clinic
ni Dr. Yoon.
Sumakay ako at kasabay ng bawat pag patak ng segundo ay mabilis na pag
pintig ng puso ko habang hinihila ako pabalik sa unang pagkakataon na naging si
Elleria ako.
Iyong unang beses na tumuntong ako sa buhay ni Will, iyong unang pagkakataon
na makakuha ako ng ebidensya.. lahat iyon unti unting naging sariwa sa alala ko
at hindi ko mapigilang masaktan..
Parang hindi ko maisip, hindi ko matanggap na ang taong na sa likod ng lahat
ng ito ay siya.
Hindi, hindi.. imposible na siya... na siya.. ang..
"Oh Savannah, nandito ka ulit. May nakalimutan ka ba?" nakangiti niyang
tanong pero naninikip ang dibdib kong inihagis sa kama niya ang litrato ni Gia
at ang drawing ni Dr. Yoon.
Nagtataka siyang napatingin sa akin at gusto ko.. gusto kong maniwala sa
reaksyon niya pero alam ko na hindi iyon totoo.
"S-sabihin mo sa'kin. I-ikaw ba? Ikaw ba ang may pakana ng lahat ng 'to!?"
"S-Savannah, I don't know what you are talking about." she looked surprised
and shock but I'm done with her show.
Marahas kong pinahid ang luha ko at gigil kong naikuyumos ang kamao ko.
"Tama na ang pag papanggap, Tasya. Panalo kana oh! Ano pang dahilan para mag
panggap ka!"
Gumuhit ang luha sa pisngi ko kasabay ang kirot sa dibdib ko. Nasasaktan ako
na isipin na siya ang na sa likod ng lahat ng ito at kahit ayokong maniwala iyon
ang sinasabi ng mga nangyari, lahat lahat ng iyon siya ang tinuturo.
Unti unting nawala ang lambing sa mga mata niya, napalitan iyon ng matatalim
na tingin at ang mga matatamis niyang ngiti ay nag laho at naging isang
mapanuyang ngisi.
Nagulat din ako ng pumalakpak ito at parang baliw na tumawa.
"Congrats, Savannah you found me. Hindi ko akalain na mapagtatagpi-tagpi mo
ang mga pangyayari. The show has ended for us. Thank you for being my main
character, Savannah."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 32
SAVANNAH
"Congrats, Savannah you found me. Hindi ko akalain na mapagtatagpi-tagpi mo ang
mga pangyayari. The show has ended for us. Thank you for being my main
character, Savannah."
Natatawa niyang sabi at umupo siyang pinag krus ang mga hita. Hindi na alis
ang mapang asar niyang tingin sa akin at ako itong hindi makahinga.
Hinala lang ang meron ako pero sa naging sagot niya, siya mismo ang nag
buking sa sarili niya. At hindi ko akalain na tama ang kutob ko.
"Oh bakit ganiyan ang mukha mo? Hindi ka ba masaya na makilala ang dahilan
at nagawa mong gantihan ang manloloko mong asawa?" nang aasar nitong sabi na
kina iling ko agad.
"H-hindi, sabihin mong hindi ikaw.." ayoko, ayoko pa rin isipin. Hindi ako
makapaniwala na si Tasya talaga ang na sa likod ng lahat ng ito.
Naguguluhan pa rin ako kahit pa may idea na ako sa mga nangyari.
"Boba, ako nga ang may gawa. Isipin mo kailan ba nag simulang umusad ang
imbestigasyon mo sa kaso mo?"
Tumaas ang kilay niya at napakagat ako sa ibabang labi ko ng mapag tanto na
nag simula ang lahat ng ipakilala sa akin ni Dr. Yoon ang isang Anastacia
Valdez.
"Hindi ba nag simula iyon ng sabihin sa'yo ni Dr. Yoon na.." tumigil siya at
nakangisi akong nilingon.
"Anastacia Valdez, Elleria's bestfriend since she left in college. Tasya ang
tawag sa kaniya ni Elleria. Why don't you try to visit her. Sigurado ako na sa
kaniya, marami kang makukuhang impormasyon tungkol kay Godwill, malaki ang
tiwala sa kaniya ng totoong Elleria."
Ginaya niya pa ang boses ni Dr. Yoon at 'yun, yun mismo ang eksaktong sinabi
Dr. Yoon noong araw na ipinakilala siya sa akin si Tasya. The last card I have
was her but who wouldn't think na siya rin pala ang nag plano ng lahat.
"Tandang tanda ko iyon dahil ako mismo ang nag bigay ng impormasyon na 'yun
kay Doc at ano na nga ulit ang sinabi mo sa kaniya.." mas lumapad ang ngisi niya
at tila sigurado siya sa bawat salitang sasabihin niya.
"You think it will be safe? She's a trusted friend of Elle, baka magkaroon
tayo ng problema."
She mimic my voice and laughed as she won in this game. No she really won,
nagawa niya kaming paikutin at paniwalain sa mga gusto niya.
"Kaya nung araw din na 'yun nakipag kita ka sa akin and I'm really amazed on
you, you're such a good actress how you treat Tasya, that's exactly how Elleria
treated me, muntik mo na nga ako mapaniwala na ikaw talaga si Elleria but of
course, I'm still your creator so kilala ko pa rin ang Savannah."
Humagikgik siya at lahat ng iyon ay bumalik sa alaala ko. Iyong araw na una
kong siyang nakita, iyong pag trato ko sa kaniya na kinain pa ako ng awa dahil
masyadong harsh ang mga sinabi ko but everything is just a show.
"And do you still remember noong bigla akong na wala sa bar? I saw Will
before you see each other so I intentionally leave you para ipain ka sa kaniya
at nang magkita kayo, pinagmamasdan ko lang kayo sa malayo nun. Happy to see how
my plan smoothly flowing in my hands. Nasabi ko na lang sa sarili ko na hindi
malabong mahulog ang bestfriend ko sa isang katulad mo."
Naikuyumos ko ang kamao ko at hindi ko maisip na mula sa umpisa pa lang ay
palabas na ang lahat. Iyong mga ngiti at mahinahon niyang boses, lahat iyon puro
pag papanggap lang pala.
"Oh wait there's more. Actually everything is about me.. Iyong pag punta mo
sa bahay ninyo ni Logan. Hindi ba tinawagan kapa ni Dr. Yoon nun? He called you
to assure na pupuntahan mo ang bahay at makukuha mo ang CCTV footage sa
computer. Isipin mo, Savannah. Nag imbestiga na ang mga pulis doon at na
manipula na rin ni Elleria ang original CCTV footage pero hindi ka man lang ba
nag tataka kung bakit meron pa ring kopya?"

Natatawa niyang sabi at nakita ko pa itong humigop ng

milk tea.
"Inutusan ako ni Elleria na sirain 'yun but of course, I'm not stupid to do
that at itinago ko ang original copy dahil alam ko na magagamit ko 'yun laban sa
kaniya. So as the time comes and before you arrived at your house, I installed
it back. Kaya nga may nakuha kang kopya ng CCTV."
Kibit balikat niyang sagot na halatang tuwang tuwa itong maalala ang mga
nangyari.
"Lahat ng nakuha mong ebidensya laban kay Elleria ay nandoon ako, Savannah.
Hindi mo ba 'yun napansin?"
Napaisip ako sa sinabi niya habang kita ko ang tuwa sa mata ni Tasya, masaya
siya.. halatang masaya siyang napapikot niya ako.
"Like Bruce, who bring you to his place? Ako di ba? Paano mo natagpuan ang
USB, dahil sinadya kong tabigin ang vase at ihulog ang sarili kong kopya ng CCTV
footage. Imagine, Bruce used to edit that video and who would keep it kung alam
niya na pwede siyang makulong pag may ibang nakaalam nun? No one but since I'm
Elleria's alalay, I managed to have my copy." panandalian siyang tumigil at
nagawa niya lahat ng ito dahil na rin sa pinili niyang maging malapit kay
Elleria.
Ngayon ko lang na iintindihan kung bakit kahit hindi maganda ang pakikitungo
sa kaniya ni Elleria ay hindi siya bumitiw dito, dahil nag hahanap lang siya ng
tamang pagkakataon. Na sa oras na makuha niya ang tiwala ni Elleria, lahat ng
sinabi at gagawin nito ay magagamit niya laban kay Elleria.
"And how about the earings? I was the one who showed it to you. I heard kasi
before that Elleria left it in Logan's car so I thought maaalala mo iyon pero
medyo slow ka ng konti kaya palpak ako dun. How about the pictures of Luis in
Davao, where did you find it? Sa bahay ko rin diba? Nung nakita at nahanap mo si
Luis, diba alam din ni Dr. Yoon na makikipag kita ka kay Bruce, so gumawa ako ng
paraan para magtagpo kayo ni Luis."
Oo si Dr. Yoon ang lagi kong kasama at kasabwat sa lahat ng ito, iyong mga
oras na tatawag siya, iyong mga gusto niyang ipagawa sa akin ay lahat pala iyon
planado na. Hindi ko pa rin lubusang ma isip na siya.. na si Tasya ang na sa
likod ng lahat ng ito, nagawa niya mag tago at mag panggap sa mahabang panahon
dahil alam niya na darating iyong oras na pag dududahan ko si Dr. Yoon.
"At Iyong araw na nag abot kayo ni Elleria sa mall, nandun din ako diba?
Just to make sure na magkikita kayong dalawa and of course ako pa ang tumawag
kay Elleria para makipag kita siya sa'kin."
Bumaon ang kuko ko sa palad ng manumbalik sa isip ko ang lahat ng mga
sinasabi niya. Nandoon siya sa lahat ng oras na may malalaman akong ebidensya
tungkol sa kaso ko. Akala ko nagkataon lang iyon dahil sa kaibigan siya ni
Elleria, na tamang si Elleria ang tinutukoy pero hindi ko malalaman iyon kung
hindi dahil sa mga ginawa niya. At ang lahat ng iyon ay planado na niya sa
simula pa lang.
I never knew how good she was, masyado siyang matalino para mapa ikot at
mapaniwala kaming lahat. Hindi lang ako kung hindi pati si Elleria.
Na walang alam na ang pinagkakatiwalaan niya ay iyong taong mag papabagsak
din sa kaniya.
"Bakit hindi mo rin balikan ang mga kwento ko sa'yo, Savannah. I always talk
to you na kahit nga iyong lumang balita ay binabanggit ko pa para lang ikwento
sa'yo and don't you see why I keep mentioning about my break up with my fake
boyfriend? Iyong sinabi ko sa'yo na nahuli ko siyang may ka sex na iba?"
Natatawa pa siyang napahampas sa hangin.
"Sinasabi ko lahat ng iyon para i-kondisyon ang utak mo, Savannah. Para
habang niluluto namin ang utak mo sa drugs ay tumatanim na agad sa isip mo na
posibleng mangyari ang isang bagay, kaya pag isinubo ko na ang ebidensya sa'yo,
hindi ka na mag dududa because I already sink it to your mind that everything is
possible to happened."

Naninikip ang dibdib ko at sinubukan kong humakbang pero

wala akong lakas, hindi ko alam kung ano bang mararamdaman ko sa mga sinasabi
niya.
Tama bang magalit ako at mainis o tama siya, na dapat mag pasalamat ako
dahil kung hindi sa kaniya.. hindi ko malalaman ang totoo, hindi ako makakaganti
pero ang sakit.. ang sakit isipin na kung sino pa 'yung inakala kong totoo sa
lahat at siya pa palang na sa likod nito.
"I-Iyong pagka sagasa sa'yo. P-planado mo rin ba?" nangangatog ang tuhod ko
at umaasa ako na sana kahit iyong pag ligtas niya sa akin ay totoo at hindi
palabas lang pero napapikit na lang ako ng mariin ng marinig siyang tuwang tuwa.
"Of course. Everything is just a show, Savvy girl. Ito bang pagkaka ospital
ko?" nakita ko pa kung paano niya marahas na alisin ang suwero sa kamay at gayon
din ang benda niya sa ulo.
"This is part of everything. Alam ko na kasing nagdududa kana kay Dr. Yoon
so for the last two chapters of this story, I need to sacrifice myself. Iyong
nag tangka na sagasaan ka, hindi talaga iyon si Elleria, tauhan ko yun. Pinag
ayos ko siya ayon sa porma ni Elleria para isipin mo na si Elleria ang nag
tangka sa buhay mo." tumigil siya at hindi ko maitatanggi na tama siya, na si
Elleria talaga ang pinag hinalaan ko noon kahit hindi ko talaga nakita ang mukha
ng driver.
"Hindi mo ba na isip kung paano akong napunta sa lugar na 'yun? your phone
has a tracking device kaya nga biglang umalis si Will diba? but sad to say, it's
too late dahil na set ko na ang mangyayari."
Hinagod pa niya ang buhok at ibinalik ulit ang mga suwero at benda sa ulo
niya.
"Kaya sinadya ko na mag pasagasa, medyo masakit lang pero sulit naman dahil
effective. Naniwala ka na kakampi mo 'ko at nagkaroon ako ng pagkakataon na
ikarga sa katawan mo ang natitirang dosage ng drugs."
Kumunot ang noo ko sa kaniya at hindi ko maalala na uminom ako ng gamot na
ibinigay ni Tasya.
"Don't you remember, yung nurse na nag abot sa'yo ng gamot? She's the driver
of that car at yung ininom mo na gamot na galing sa kaniya ay iyong gamot na
ibinibigay ni Dr. Yoon sa'yo."
Mas lumapad ang ngisi ni Tasya at naalaala ko na, iyong nurse na pumasok at
sinabing may na iwan akong gamot sa ER ay siyang nag bigay ng drugs sa akin.
Naiintindihan ko na rin kung bakit para akong baliw nun, na muntikan ko ng
mapatay si Elleria, na sobra iyong gigil ko sa kaniya na akala mo ay hindi tao
ang tingin ko rito habang hinahampas ang ulo siya sa pader.
"Akala ko nga talaga mapapatay mo na nun si Elleria but sad to say, hindi pa
iyon ang oras niya kaya iyong huling beses na pumunta ka rito.. hindi ba nag CR
ka then you left your lemon juice here?"
Itinuro niya pa ang ibabaw ng drawer kung saan 'ko ibinaba ang lemon juice
ko, iyong araw na nasusuka ako at dumiretso sa banyo.
"Habang na sa banyo ka inihalo ko sa inumin mo ang pinaka mataas na dosage
ng drugs, iyong siguradong mababaliw ka na, Savannah."
Napapikit ako ng mariin, kaya pala ganun na lang ang titig niya sa iniinom
ko ng kras na iyon dahil may iniligay na siya.
"And it works dahil nung itext kita na na kay Elleria at Logan ang anak mo,
hindi ka nag dalawang isip na puntahan sila and who would expect na kung anong
itinanim namin sa isip mo ay yun din ang makikita mo. Ang totoo, hindi ko
inaasahan na ganun mong aabutan si Logan at Elleria, it just a coincidence at
kung alam ko lang edi sana, hindi ko na masyadong itinatak sa utak mo ang isang
fake video that gives you a hallucinations about Elleria and Logan's sex."
Naiiling at umaagos ang luha kong hindi makapaniwala kay Tasya.
"Imposible, p-paano mo na gawa iyon? How could you do it perfectly?" hindi
ko maisip na halos lahat, lahat lahat ay umayon sa kaniya. Na para bang sigurado
siya na mangyayari ang lahat.

"No, it's not perfect. Masyadong pakielamero si Will at

iyong caller mo. Iyong pagkikita niyo ni Bruce, iyong pag punta niyo sa beach,
ang muntikan niyong pagkikita ni Elleria at iyong phone na galing sa secret
caller lahat iyon muntikan ng ikapalpak ng mga plano ko. Sad to say, mas
magaling pa rin ako kay Will at Elleria."
She crazily laughed as she clap in her own victory. Narinig ko na ang lahat
pero hindi ko maintindihan kung bakit pati si Will gusto niyang madamay dito.
"B-bakit? Bakit mo 'to ginagawa Tasya?"
Bigla siyang natigilan sa pag tawa, gumuhit ang mapait na ngiti sa mga labi
niya at nanubig ang mga mata nito.
"Dahil tulad mo pinatay din nila 'ko, Savannah. Pinatay nila si Gia at ito..
itong mukhang 'to ay hindi ko rin mukha, Savannah at lahat ng iyon ay dahil sa
kanila! Pinatay nila 'ko!"
Umagos ang luha sa pisngi ni Tasya at bakas sa mga mata niya ang magkahalong
sakit at galit. Wala akong alam sa nangyari sa kaniya noon pero isang bagay lang
ang sigurado ako.
"Hindi mo dapat dinamay dito si Will, wala siyang kinalaman sa kung anong
nangyari sa'yo no--"
"Tumahimik ka! Wala kang alam, wala kang alam sa nangyari noon kaya wala
kang karapatan na ipagtanggol siya! Sila, sila ni Elleria ang dahilan kung bakit
sampong taon 'ko ng hindi nakakasama ang kapatid ko. Kung bakit hanggang ngayon
hindi ko siya mayakap at tulad mo, bitbit ko ang mukha ng ibang tao!"
"T-tasya," naiiling akong lumapit sa kaniya ng marahas niyang pahirin ang
luha niya.
"Alam mo wala tayong pinagka iba, Savannah. Tulad mo hustisya rin ang gusto
ko sa ginawa sa akin ni Elleria at Will pero madamot ang kapalaran sa'kin, sa
atin.. na kahit ilang beses ko iyon hanapin, ipinagkait iyon. Hanggang makilala
ko si Dr. Yoon, binigyan niya ako ng bagong buhay, pagkatao at mukha bilang si
Anastacia Valdez. I doubt having this face dahil mukha ito ng babaeng minahal ni
Dr. Yoon but he promised me na tutulungan niya ako sa lahat kung papayag ako na
gamitin ang mukha ni Tasya so I agreed and fulfill his promise."
Napasinghap pa siya at dama ko ang hirap at sakit na nararamdaman niya.
"I intentionally crashed into Elleria's life. Nagpakababa at nag pa api ako
para lang makaganti sa kaniya. Iyong mga mura at panlalait niya, tinaggap ko
iyon dahil na isip ko na darating din ang oras na ako naman.. ako naman ang
tatawa sa kaniya, kaya nga ilang beses kong sinubukan na i-set up si Elleria."
Napangiti pa siya ng mapait at dama ko lahat ng sakit niya. Iyong galit niya
kay Elleria at pati ang pangungulila niya kay Gigi.
Alam ko kung gaano iyon kahirap dahil ako mismo, naramdaman ko iyon.
Naranasan ko lahat ng hinaing niya.
"Iyong mga nakasampang kaso sa kaniya.. drugs, adultery, physical injury
lahat ng iyon ako ang nag pursigi para ma iakyat sa korte pero nakakatawa dahil
lahat ng iyon ay nililinis ni Godwill, hanggang sa mapagod na 'ko, napagod na
'kong gantihan siya gamit ang batas, nakakapagod mag hanap ng katarungan kung
alam mong sa mundong ito, hindi patas ang laban. Hanggang sa dumating ka,
narinig ko ang plano ni Logan at Elleria na susunugin nila ang kulungan para
patayin ka."
Ngumisi siya at tanaw ko sa mga mata niya ang kaunting simpatya niya para sa
akin.
"Naawa ako sa'yo nun pero alam ko na kahit anong gawin ko na idaan ang lahat
sa ayos, malabo iyong mangyari so I came up with a plan. I used you, ginamit ko
ang sitwasyon mo para gantihan sila at the same time, maipaghihiganti mo na rin
ang mga nangyari sa'yo. Hindi ba ang saya? Nakamit na natin ang hustisya. Wala
na si Logan na sinaktan ka."
Tumutulo pa rin ang mga luha niya pero hindi siya tumigil sa pag tawa, alam
ko masaya siya na nakaganti na siya pero nararamdaman ko iyong sakit sa puso
niya. Tulad ko, hindi ko alam kung masaya ba 'ko na nailagay sa kamay ko ang
hustisyang ipinagkait sa akin o masasaktan ako dahil alam ko na may ibang taong
nahihirapan ng dahil sa mga ginawa ko.
Alam ko na ganun din ang pakiramdam ni Tasya dahil nakikita ko, nararamdaman
ko na nagawa niya lang ang lahat ng ito dahil sa galit niya, dahil sa nasaktan
siya.
"At wala na rin ang lahat kay Will tulad ng gusto kong mangyari, he don't
deserved his title, he don't deserved to be a lawyer because he used his power
in a wrong way. At tama ako ng ginawa, let him fall for you para siguraduhin na
mawawala kay Will ang lahat at magiging malaya ka. Medyo nakakainis lang dahil
hindi pa natuluyan si Elleria but you don't have to worry, ako na ang bahala sa
kaniya."
Matamis na ngumiti sa akin si Tasya, lumapit ito at marahan niyang hinaplos
ang pisngi ko, pinunasan ang luha ko at taimtim ang mga mata niyang nakatingin
sa akin.
"Malaya ka na, Savannah. I'm so sorry if I choose to used you but we are not
enemies, we are in the same boat and needs and everything I did is not just for
me, it is for us. You are no longer wanted in the eyes of law."
--A/N:
Hola! Daming na shookt sa last chapter ahahaha. Diba sabi ko sa inyo, unang
mga chapters pa lang makikilala niyo na kung sino talaga ang best actress natin.
haha! Galit na galit kay Dr. Yoon at señor but there's always a frenemy that you
will hate and love.
I hope, na justify ko sa chapter na to lahat ng events but if you are still
unsure kung bakit naging SIYA ang highlights, you can reread the previous
chapters. Haha! I swear, una pa lang talaga dapat pinag hinalaan niyo na siya.
hahah!
Btw, sino tumama sa hula nila about the real enemy? Bigyan ko ng isang lemon
and ice. Haha!
We are almost there bbs! I hope you will still enjoy the last three
chapters. Yes, last three na lang kasama na sa last 3 chaps na yun ang epilogue
at special chap. So stay tune and sana nag enjoy kayo ng bongga sa kwento na
'to.
And I'm really sorry if I can't produce a purely romance story. I always end
up making a stupid scenarios in my head kaya laging weird ng story ko. Don't
worry, I'm preparing a very light story for everyone which not includes heavy
dramas and plot. Sana abangan niyo kasi isang malanding nilalang din 'yun, sana
lang din kaya kong panindigan diba? Haha!
For those waiting for DLS updates, mag reread muna ako kay Jacob at pag
isipan ko muna transition niya if ever na di ko talaga maibalik sa sistema ko
ang DLS ko doon ko pa lang i-pub yung bagong malandi, pero pag si Jacob na
update wala munang new story. Hope you understand me even I kinda weird
sometimes. haha.
And Happy 40.2k followers, thank you Pervians and Ashes. Gosh! Never expect
this for my entire life. I was just a reader and a frustrated writer who keeps
writing as a hobby and never intended to be in this place. Having you/every
ashes and pervians in my journey is a blessing.
You are part of this journey dahil kung wala kayo wala naman ako sa estadong
ito. Not to many for others but this is a too much for me. You are too much for
me! Huhu. I love you all! Speechless na lola niyo. So ayun!
This is dedicated for everyone. Keep safe and stay love ♥
-Love, lola Ash ♥
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Chapter 33
SAVANNAH
I'm still in struggled and down for all that I heard from Tasya. It was a
hardest way for me to decide whether to correct everything or just let her live
freely as she want me to do.
She doesn't want to testify in Will's case and she just agreed before
because Gigi was there. Gusto rin ni Tasya na mag pagkalayo layo ako at mamuhay
ng bago. She prepared everything for me to run away from all this shit pero
hindi.. hindi ko kayang mag tago at mag simula ng bagong buhay.
Si Will, na sa kaniya na ang buhay ko kaya kahit anong gawin na pag pilit sa
akin ni Tasya, hindi ko magagawang umalis at lumayo.
She didn't hurt me and she also apologize to me for being her instrument in
her revenge and instead of being mad, I feel sad and worried to her. Iniisip ko
ngayon kung ano ng mangyayari sa amin nito.
Tuluyan na bang makukulong si Will? Makakatakas na lang ba talaga si Elleria
sa lahat ng kasalanan niya? Kami ni Tasya? Malaya kami pero hanggang kailan kami
kakainin ng konsensya namin sa mga nangyari?
Gulong gulo na ako, wala na akong ibang alam na gawin kung hindi ang umiyak
at mag mukmok sa kwarto ko.
"Savannah, hindi mo iniinom ang gatas mo." pumasok si Gigi at bitbit ang
isang basong gatas. Napatitig ako sa kaniya at nakokonsensya ako.
Hindi ko sinabi sa kaniya ang tungkol sa ate niya, ang tungkol kay Gia at
Tasya, na iisa lang sila dahil iyon ang sabi ni Tasya. Ayaw niyang madamay ang
kapatid niya sa lahat ng ito and that makes me even weaker that despite of
Tasya's plan and evilness, she still her, it remains her love to the person she
protects for her whole life.
And who can blame her? She just a victim like me. Oo, mali na ginamit niya
ako pero sa huli tulad ko, biktima lang din si Tasya and if there's a person to
blame for all of this shit.. walang iba kung hindi si Elleria lang. Sa simula pa
lang siya na talaga ang nag tanim sa mga puso namin ng sakit at galit, nag tulak
sa amin para gumawa ng bagay na hindi namin akalain na magagawa namin.
At kung hindi dahil sa paghahangad niya sa sarili niyang interes, we
wouldn't be in this situation.
"Ayos ka lang ka ba?" tanong niya sa'kin at pasimple kong pinahid ang luha
ko. Napangiti at tumango kay Gigi.
Umupo siya sa tabi ko at bakas ang pag aalala sa mata niya.
"If you need someone to talk with, you can approach me at any time. Ok?"
malumanay niyang sabi at marahan na hinawakan ang kamay ko.
Napatango ako sa kaniya and looking at her eyes reminds me how Tasya wanted
to be with her.
"Sige na mag pahinga ka na." nakangiti siyang tumayo pero agad kong
hinawakan ang kamay niya para pigilan ito sa pag labas.
"She loves you, she really does, Gigi."
Hindi ko na pigilan na sabihin iyon sa kaniya at kita ko man na naguguluhan
siya ay tumango at ngumiti pa rin sa akin si Gigi.
"Take a rest, Savannah." she smiled and leave my room.
I shut my eyes and take a deep breath. Shook my head and still can't believe
how life become playful to us.
Umaasa na lang ako sa kasabihan na there's always a rainbow after a rain and
tomorrow will be good to us.
Ilang beses kong hinawakan ang phone ko, gusto kong tawagan si Tasya and
asked for her favor. Narinig ko kasi kanina si Gigi kausap si atty. Sarmiento na
nahihirapan sila palabasin na ok si Will at Elleria lalo na ngayon na hindi nila
alam kung pabor ba sa amin ang pagkawala ni Elleria o dapat kaming matakot dahil
hindi namin alam ang mga pinaplano niya.

Knowing her, she's Elleria Andrada capable of doing

anything she wants. Naisip ko lang na si Tasya talaga ang susi para mapatunayan
iyon, she's Elleria's bestfriend in the eyes of everyone and her testimony will
be reliable. Umalis nga ngayon si Gigi dahil sa may hearing si Will at marami
silang inaayos ngayon.
"Hello?" bungad ni Tasya sa kabilang linya at napabuntong hininga ako ng
marinig ang malamig niyang tono.
"Tasya, will yo--"
"No." mabilis niyang sagot at ano pa bang aasahan ko sa kaniya. Sino ba
naman kasing tanga na pagkatapos mong ipakulong ang isang tao ay papalayain mo
rin, of course no one.
"Bakit ba ayaw mong maniwala sa akin na walang kasalanan si Will sa kung
anong nangyari sa'yo. You can asked your sister for it. I swear maliliwanagan ka
sa lahat."
I tried to convince her and explain na wala talagang alam si Will, na ito pa
mismo ang nag hahanap sa kaniya.
"Sinasabi mo lang 'yan dahil gusto mo siyang protektahan."
Bigla akong napatayo ng marinig ang kakaibang ingay mula sa labas. Kumabog
ang dibdib ko at nagulat na lang ako ng biglang bumukas ang pinto.
May mga lalaki na dumating. Sila 'yung mga lalaking bumastos noon sa akin sa
bar. Napailing ako at agad akong napaatras.
"Sav--" nabitawan ko ang cellphone ko sa takot ng bigla silang lumapit sa
akin at hinawakan ang mga braso ko.
"Bitawan niyo 'ko!" sigaw ko at nag pipiglas sa kanila pero mga ngising aso
ito hanggang sa may humampas sa batok ko, biglang nanlabo at dumilim ang
paningin ko hanggang sa mawalan ako ng malay.
--Mula sa malamig na simoy ng hangin ay nagtaasan lahat ng balahibo ko sa
katawan, tuluyang na gising ang diwa ko mula sa malakas na hampas ng tubig.
Idinilat ko ang mga mata at bumungad sa akin ang kalawakan na puno ng bituin at
maliwanag na buwan.
Hirap man ay pilit akong bumangon mula sa pagkakahiga. Napansin ko ang mga
kamay at paa kong nakatali ng lubid.
"Hi, Savannah. Masarap ba ang naging tulog mo?"
Nanlaki ang mata ko ng marinig ang boses ni Elleria, nakatayo siya sa harap
ko at nakangisi siya habang bitbit niya ang isang galon.
"Akala mo ba tapos na 'ko sa'yo? Siyempre hindi ako matatahimik hanggang
buhay ka at hindi ko mapapalagpas ang ginawa mo sa'kin!"
Napaungol ako sa sakit ng bigla niyang tadyakan ang mukha ko, sumubsob ako
at nahihirapang huminga ng apakan nito ang pisngi ko.
"T-tama na please.."
"Ow, sad. Nasaan na ang tapang mo, Savannah? Ooopps! Hindi ka na nga pala
naka drugs kasi tapos ka ng gamitin ni Gia a.k.a Tasya." humalkahak ito at mas
diniinan niya pa ang pag apak sa mukha ko.
Humapdi iyon at kahit gusto ko lumaban, wala akong magawa dahil sa mga
taling nakapulupot sa akin.
"Gulat ka ba kung paano ko nalaman ang tungkol kay Gia at Tasya? Simple
lang, tumakas ako sa ospital para sana humingi ng tulong sa kaniya but it
happened na narinig ko ang napakaganda niyong kwentuhan."
Gigil niyang sabi at napasigaw na lang ako ng sipain ulit ni Elleria ang
mukha ko, dama ko ang hapdi doon at ang pag agos ng dugo sa gilid ng labi ko.
"T-tama na! Itigil na natin 'to! Hindi niyo ba nakikita, walang magandang
nangyayari ang ginagawa nating paghihiganti." pakiusap ko kay Elleria at ngumisi
siyang umupo.
Mahigpit niyang hinila ang buhok ko at taas ang kilay niya akong tinitigan
sa mata.
"Sad to say, hindi ako katulad niyong marunong mapagod kaya ikaw ang uunahin
ko bago ko tuluyang tapusin si Gia. Ikaw na sagabal sa lahat ng magaganda kong
plano at isama na rin natin 'yang mukhang hiniram mo sa'kin."
"Aaaaahhhh!" sigaw ko ng ilubog ni Elleria ang mukha ko
sa dagat ko, hindi ako makahinga at nag pipiglas ako ng malunok ang tubig, akala
ko papatayin niya 'ko sa pagkakalunod pero agad niyang hinila ang ulo ko paalis
sa tubig.
Pabalagbag nitong binitawan ang ulo ko at tumayo siya. Ngayon ko lang
napansin ang paligid, na sa pampang kami at may dalawang bangka akong nakikita.
Nandito rin iyong tatlong lalaki na siyang dumukot sa akin.
"Ano ba talagang gusto mo?" tanong ko kay Elleria kahit pa may kutob na
akong balak niya 'kong patayin.
Wala na akong alam na sasabihin o gagawin. Pakiramdam ko rin wala na akong
pag asa na makatakas dito dahil walang sino man ang nandito ngayon para iligtas
ako, walang ibang tao ang tutulong sa akin at kung meron man si Will lang sana
pero malabo iyon dahil nakakulong siya.
"Simple lang ang gusto ko. Mamatay ka kaya ipapakita ko sa'yo kung paano ko
pinatay ang isang Gia noon.. para naman may idea ka sa nakaraan niya at kung
bakit ganun na lang siya ka galit sa'kin." nakangisi siyang sumenyas sa mga
lalaki at naiiling kong kinakaladkad ang sarili palayo pero binitbit nila ako at
hinila patayo.
"Hayaan mo munang sabihin ko sa'yo kung bakit galit si Gia kay Will kahit
wala naman ginawa si Will sa kaniya. The number I used to text her ay ang number
ni Will. Inisip niya na si Will ang nag papunta sa kaniya sa lugar na ito. Alam
mo, ambisysosa kasi 'yang si Gia, akala niya pwedeng maging sila ni Will kaya
ayun.. tinuruan ko ng leksyon and let's skip that part, medyo SPG. Haha!"
Kwento ni Elleria at hindi ko gusto ang huling sinabi niya, parang masama
ang kutob ko kung bakit ganun na lang kasama ang tingin ni Gia kay Will.
Isinasakay ako ng mga lalaki sa isang bangka. Nanginginig ang katawan ko sa
takot lalo ng lumapit sa'kin si Elleria.
"And when she got here, hinampas ko ang batok niya. Dumugo pa nga iyon dahil
hindi ko akalain na may pako pala ang kahoy na ginamit kong pambambo sa kaniya."
Napakunot ang noo ko at ngayon ko lang na alala na nakitaan ko ng peklat si
Tasya noon sa batok. Ibig sabihin nakuha niya iyon dahil sa kawalanghiyaan ni
Elleria.
"After that, isinakay ko siya sa bangka. 'Yan, ganiyan tulad mo. Nakatali
din ang paa at kamay." natatawang niyang sabi at mas kinakabahan ako sa hawak ni
Elleria.
"Tapos nun, pinaliguan ko siya ng mabawasan naman ang pagiging malandi
niya." sabi nito at nagulat ako ng bigla niyang isaboy sa akin ang laman ng
galon.
My eyes widened and my jaw literally dropped as I sniffed what she pour to
me. G-gasolina.. binuhusan niya ako ng gasolina. Hindi ako pwedeng magkamali,
uma amoy ang gasolina.
Ibig bang sabihin nun sinunog niya rin si Gia kaya napilitan siya gumamit ng
mukha? Napakasama siya, na kahit sarili niyang kaibigan na gawa niyang saktan.
"Mabango ba, Savannah? Haha! Huwag ka mag alala, marami akong baon para
sa'yo."
Sinabuyan ulit ako ni Elleria ng gasolina sa katawan habang tawang tawa siya
sa kahayupan niya. Hindi ako makapag salita, hindi ako makahinga ng maayos at
wala akong ibang magawa kung hindi umiyak.
Lahat ng tapang ko ay biglang na wala at tanging alam ko lang ay mag
pupumiglas at pilit na inaalis ang buhol ng tali.
"Please pakawalan mo na ako. Kung gusto mo ang IB, ibibigay ko 'yun sa'yo.
Please, maawa ka.. maawa ka sa amin."
Natatakot ako hindi para sa sarili ko kung hindi para sa anak ko, sa batang
na sa sinapupunan ko. Kung ako lang ang mamatay, matatanggap ko pa iyon pero
hindi sana ganito... hindi ko man lang na sasabi kay Will na mahal ko siya, na
hindi ko man lang nakikita si Caine at Ava.

"Ow, sad naman pero hindi ko na kailangan ang IB o kahit

na ano. I wanna show you how I used to kill Gia. Sige na ilagay niyo na 'yang
mga gasolina sa bangka." utos nito sa mga lalaki habang patuloy niya akong
pinapaliguan ng gasolina.
Nag pupumiglas ako at pilit na inaalis ang mga tali sa kamay at paa ko pero
masyado iyong mahigpit.
"Kung natakasan ako ni Gia noon, pwes hindi ako papayag na makawala ka.
Mahirap na baka dagdagan mo pa ang peklat na iniwan ni Gia." she said as she
show me her scar near her belly.
Iyong peklat na unang hinanap sa akin ni Will, na kay Elleria pa rin iyon at
dahil iyon sa insidenteng nangyari sa pagitan nila ni Gia.
"Matigas ang ulo ni Gia, mas palaban siya kumpara sa'yo kaya kahit medyo tatanga
tanga nagawa niya akong sugatan. She steal Will to me, ako lang dapat ang
babae sa buhay ni Will. Sa akin lang siya dapat pero nakakalungkot lang dahil
kahit anong gawin ko, kahit itaboy ko na kayong lahat, hindi niya pa rin ako
matanggap at nagawang mahalin."
Dagdag pa ni Elleria at bakas ko ang pait sa mga salita niya. Ibig sabihin
ba nito, na gagawa niya ang lahat ng ito ng dahil kay Will? Akala ko ba ok sila,
hindi pa ba sapat sa kaniya na kasal na silang dalawa at kailangan niya pang
pumatay at manakit ng ibang tao.
"Akala ko noon, pag kinasal na kami. Mamahalin niya na 'ko, makukuha ko na
siya that's why I keep telling everyone that he's under my control, that we
slept even he keep refusing me, that he loves even it's the mist impossible
thing but it worsened the situation dahil mas kinamuhian niya lang ako. Wala
naman akong ibang gusto kung hindi ang gustuhin at mahalin niya lang din ako."
Nakita ko kung paano pumatak ang luha sa mata niya pero pilit siyang ngumisi
at pinakita na matatag siya kahit pa may sakit na dumudurog sa kaniya. Hindi ko
alam, hindi ko akalain na si Will ang kahinaan niya, na ang lahat ng ito ay
tungkol sa bagay na hindi niya nakuha muli kay Will.
"That's why I rebelled against him and forced him to like me until I met
him, I met Logan in Davao at nung nakilala ko ang asawa mo pakiramdan ko
nabigyan ako ng pagkakataon na maging espesyal sa paningin ng isang tao." Naging
matamis ang ngiti ni Elleria pero kita ko ang paghihingapis sa mga mata niya.
Iyong sakit na alam kong nahihirapan siyang tanggapin na wala na si Logan.
Did she really love him? Minahal niya ba talaga ang asawa ko? Na nag sama ba
talaga sila dahil sa gusto nila ang isa't isa?
"He keep asking me how I feel everyday, sending me messages and pictures to
make me feel better. We slept in the same bed, not once, twice or thrice but
more than you ever think, Savannah, more than the days you spent together dahil
hindi mo iyon maibigay kay Logan ako ang pumuno ng pagkukulang mo sa kaniya and
he returned the favor, he makes me feel love and wanted."
Nabasag ang boses ni Elleria, alam ko na sa pagkakataong ito masakit na
marinig kung paano niya isampal sa mukha ko kung ano ang mga ginagawa nila ni
Logan, iyong mga panahon na akala ko ako lang, akala ko sapat na 'ko pero hindi
pa dahil may iba pang nag pupuno ng mga pagkukulang ko. Na kahit anong gawin ko,
hindi ko pala kayang maging sapat para sa kaniya.
"Things that I always long for Will na hindi niya na ibigay o ipinaramdam
sa'kin. Kaya natutunan kong mahalin si Logan at ayoko na... ayoko ng maagaw
siya. Ayoko ng maramdaman ulit na ayoko yung nag hahabol, gusto ko na akin na
lang siya that's why I asked him to stay with me but he said he can't because
you two are legally married and he has nothing but himself, na sa'yo lang siya
umaasa para mabuhay. Alam mo ba, Savannah. Nanliliit siya sa sarili niya dahil
ang baba ng tingin mo sa kaniya. Dahil ikaw may IB samantalang siya simpleng
empleyado lang. You don't know how it feels."
"That's not true! Hindi ko siya minamaliit, hindi ko iyon pinamukha sa
kaniya na wala siyang silbi."
"Yes you didn't! But that's how he feels! Hindi mo iyon maiintindihan kasi
hindi ikaw yung na sa ilalim. Lahat ng hinaing niya sa'yo sa akin niya sinasabi.
You are some kind of bossy person, perfectionist and always busy with your work.
Wala kang oras sa kaniya at hindi mo yun alam dahil hindi ikaw ang naghahanap ng
atensyon. He gives his time to you, he pay a lot of attention to you but you are
too busy with your own business!"

Napasinghap ako, aaminin ko naging abala ako ng tuluyan

ko ng hawakan ang IB, akala ko naiintindihan ako ni Logan pero hindi ko alam na
nakukulangan na ako ng oras sa kaniya but it wouldn't be enough reason para
lokohin niya 'ko. Hindi sapat iyon para pagtaksilan at patayin nila 'ko.
"So we come up in a plan to sue you and have the IB, to live happily ever
after pero sinira mo iyon! Sinira mo lahat ng binuo naming pangarap!"
Nagulat ako ng bigla niyang isinaboy sa mukha ko ang gasolina, itinikom ko
ang bibig ko para hindi ko iyon malunok pero pumasok iyon sa ilong ko at mahapdi
din ang mata kong napa ubo at napasinghap.
Naiiling akong napatingin kay Elleria, kita ko ang parehas na sakit na
nararamdaman ko sa mga mata niya, iyong pangungulila at pagmamahal niya pata kay
Logan.
"T-tama na.. We are all unwanted of what we wanted but it doesn't mean that
it's the end for us. There's always a better plan for everyone, Elleria. Kung
hindi natin nakuha ang isang bagay, hindi ibig sabihin nun.. wala ng nakalaan sa
atin. So please, let set everyone free and live for what was plan for us.
Magsimula ulit tayo, kalimutan na natin ang lahat."
I cried as I begged for her forgiveness, kahit sabihin ko na siya ang may
kasalanan ng lahat, may mali din ako.. Mali rin na idinaan ko sa galit at dahas
at patayin siya and after all she just want to be loved and she found it to my
husband, na sa huli nag mahal lang siya at pinag laban niya lang ang bagay na sa
tingin niya ay para sa kaniya.
We are all victims of ourselves, lahat kami kinain kami ng galit at
kasakiman namin sa mga bagay na gusto naming makamit and now we are all trapped
of our own mistakes and needs and the only way to set ourselves free is to
forgive everyone and accept that everything isn't always with us.
"That's too late, Savannah. Too late! Pinatay mo 'yung nag iisang tao na nag
paramdam sa akin kung paano maging espesyal! Logan loves me, he gives all the
attention I long for so long. Naiintindihan niya 'ko, sinusuportahan sa lahat ng
gusto ko and he never treated me like an evil witch-- but you! because of you,
nawala lahat ng iyon! Pinatay mo siya kaya papatayin din kita!"
She shouted and slapped me so hard that it cause me to fall. Umuga ang
bangka at nalula ako ng buhusan ni Elleria ang lubid na siyang nagsisilbing
dugtungan ng bangka sa pampang.
"H-hindi.. please.. D-Don't do this." nagmamakaawa kong pakiusap may Elleria
at pinaglalaruan niya ang lighter, sindi bukas iyon at mapait ang ngiti siya sa
akin.
"Mag pa alam ka na, Savannah." ilang beses akong umiling at ang bagal ng
oras, mamatay ako sa sobrang sikip ng dibdib ko sa takot habang magkahalo na ang
luha at gasolina sa mukha ko.
"H-hindi.."
"Ba-bye, Savannah" ngisi niyang pinutol ang lubid at akmang ihahagis sa
bangka ko ang lighter ng marinig ko ang isang pamilyar na boses.
"STOP!" I saw Tasya running in our directions and she immediately dragged
Elleria's from the sand.
Nag pa gulong gulong silang dalawa pero mas ikinabahala ko ang pag tangay sa
akin ng malakas na alon.
"Let me go! You bitch! I'm gonna kill you!" sigaw ni Elleria at nakita ko pa
kung paano sila sumubsob sa ilang galon ng gasolina bago niya hampasin sa ulo si
Tasya ng isang malaking bato.
"Tasya!" I scream as I saw blood streaming down from her head. Tinadyakan
ito ni Elleria at nagmamadali niyang sinindihan ang lubid na nakatugon sa bangka
ko.
Kita ko kung gaano kabilis na gumagapang ang apoy papunta sa akin at naiiyak
na lang ako, naluluha at pilit na kumakawala.
"N-no, p-please... no.." bulong ko sa sarili ko, pilit na tumayo si Tasya at
kita ko ang pag patak ng luha niya.
"Savannah!" sigaw ni Tasya at akmang lalangoy ito papunta sa akin ng hilahin
ni Elleria ang buhok niya.
"At dahil nandito ka rin naman, isusunod na kita!"
"Bitawan mo 'ko! Demonyo ka talaga kahit kailan!"
Kita ko kung paano silang mag sabong sa may pampang pero hindi ko na iyon
alintana ng unti unti ng umakyat ang apoy sa bangka ko, kinakain na rin nito ang
ilang gamit at mabilis iyong nasunog.
"H-hindi.." naiiling ako at nag pipislag, pilit kong itinataob ang bangka
para makaalis ako pero hindi iyon ganoon kadali dahil sa mga pabigat na
nakalagay dito.
Iniiwas ko ang paa ko ng kainin ng apoy ang laylayan ng pantalon ko, pilit
ko iyon pinatay pero na hulog ang isang galon ng gasolina na lalong nag palaki
ng apoy, nararamdaman ko ang mainit na siyang kumakain sa balat ko.
"N-No, no.. please no.." hindi, ayoko.. ayokong ma ulit ang nangyari noon.
Hindi ko alam kung kakayanin ko pang makaligtas ngayon. Malayo na ako sa pampang
at pilit kong hinarang ng katawan ko ang pag gulong ng mga galon, hindi iyon
pwedeng madilaan ng apoy kung hindi, sasabog ako kasama ang bangka.
Nilingon ko si Tasya at kita ko kung paano siya pinagsasampal ni Elleria
habang hawak siya ng mga lalaki sa magkabilang braso. Sinabuyan din siya ni
Savannah ng gasolina at tulad ko ay isinakay din siya sa isang bangka.
Habang tumatagal wala na akong makita, hindi ko na sila maaninag pero damang
dama ko na kung paano kinakain ng apoy ang nga paa ko.
Napapikit na lang ako at mapait na ngumiti, kung ito man ang huling
sandali.. gusto ko.. gusto kong marinig ang boses niya, gusto ko siyang makita
kahit alam kong imposible iyon.
Patawad Will, patawarin mo 'ko. Tumulo ang luha ko at alam kong hindi ko na
kayang pigilan pa ang pag gulong ng mga galon, kusang nanghina ang kamay at paa
ko at tanaw ko kung paano bumagsak ang iyon at kainin ng apoy.
Napahinga ako ng malalim ng marinig ko ang malakas na pag sabog kasabay nun
ay init na bumabalot sa katawan ko, ang apoy na unti unti ulit akong kinakain
pero napangiti ako dahil narinig ko.. narinig ko ang boses niya.
"SAVANNAH!"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Epilogue
SAVANNAH
I couldn't see anything but I feel how the heat eats me yet I feel cold and
I can't breath as water invades my nasal passage. I could barely feel a blanket
that wrapped around my body and a soft lips that touches mine, giving me some
air to breath as he hold me close to him.
Gusto kong dumilat pero wala akong lakas at hinihila ako sa kawalan, nag
aagaw lang ang katauhan ko mula sa reyalidad at sa kawalan pero dahil alam kong
pamilyar sa akin ang mga labing iyon at kilala ko rin ang mga bisig na yumayapos
sa akin ay nanatili kong tinatagan ang loob 'ko.
"No, no, you can't die. Wake up! Wake up!"
Kasabay ng malakas na pag hampas ng alon ay dinig ko rin ang pamilyar na
boses na siyang pilit na gumising sa akin, alam ko.. siya 'yun.. si Will iyon-p-
pero paano.. paanong nandito siya? Patay na ba 'ko? Bakit nag e-echo ang boses
niya sa pandinig ko?
"Wake up, Savannah! Hindi ka pwedeng mamatay!" ulit niya at nararamdaman ko
ang bigat na dumidiin sa dibdib ko na nag bibigay ng hangin sa katawan ko.
"Fuck! Wake up!" he scream as I feel someone pinching my nose and giving me
some air to breath at bigla akong napa ubo at lumuwag ang hangin sa dibdib ko.
"Thanks God your alive!" hindi pa ako nakakabawi pero naaninag ko na ang
mukha ni Will, basang basa ang buhok niya at matamis ang ngiti nitong niyakap
ako ng sobrang higpit.
Nanaginip lang ba 'ko? o patay na 'ko? Paanong nandito siya? Paanong
nakalabas siya ng kulungan?
Bumitiw siya sa akin at marahan niyang hinagod ang mukha ko, inalis niya rin
ang ilang hibla ng buhok na nakatabon sa'kin, namumula at nangingilid ang luha
niyang hinalikan ang noo 'ko.
"Gahd! You're alive!" he murmured and I'm still catching my breath. Mahigpit
pa akong napakapit sa damit niya at umubo habang may mga lulamabas pa ring tubig
sa ilong at bibig ko.
Hindi ako nanaginip, ibig sabihin totoo ang lahat at muntikan na akong
mamatay.. pero dumating siya.. sinagip niya 'ko.. paano? paanong nangyari na..
"Are you ok? Is everything fine? How do you feel? May masakit ba?" sunod
sunod niyang tanong at sinusuri niya ko ng mabuti. May mahapdi sa ilang parte ng
katawan ko pero pilit akong ngumiti at inabot ang mukha niya.
Nararamdaman ko siya, hindi ako nanaginip o nag iilusyon lang, totoo siya.
"W-Will, n-nandito ka." umagos ang luha sa pisngi ko kasabay nun ay ang
matamis na pag ngiti niya sa akin.
"Hindi ba sinabi ko sa'yo, po-protektahan kita sa kahit na anong
pagkakataon. Hindi kita pababayaan kahit pa buhay ko ang maging kapalit."
nangungusap ang mga mata niya at mas tumamis ang ngiti ko.
Hindi ko alam kung paano siya nakapunta rito o anong ginagawa niya pero
masaya ako, sobrang tuwa ang nararamdaman ng puso ko dahil alam ko na kahit
kailan hindi niya ko pinabayaan, na kahit imposible ay na gawa niya akong
puntahan at iligtas.
Walang ibang tumatakbo sa isip ko ngayon kung hindi ang mag pasalamat na
buhay pa 'ko, na hindi ako na tuluyang patayin ni Elleria pero natigilan ako ng
maalala ang nangyari.
"S-si Tasya. Will si Tasya." bigla ding na hulasan si Will. Mukhang ngayon
niya lang din na alala ang sitwasyon, inalalayan niya akong umupo, nanghihina pa
ako at hindi makatayo.
"Dito ka lang." Hindi na ako hinintay ni Will na makasagot at agad siyang
tumayo pero mukhang huli na ang lahat dahil kahit ako mismo ay na gulat sa na
saksihan ko.
"Mamatay ka na!" galit na sigaw ni Gigi at parang slow motion ang pangyayari
ng hampasin niya si Elleria sa ulo ng malaking bato. Napapikit pa ako ng ulitin
niya iyon ng ilang beses hanggang sa makita kong nangingisay sa sakit si
Elleria.

Na kahit ang mukha ni Elleria ay hindi na makikilala sa

sobrang gigil ni Tasya. At kasabay ng pag hampas ng malakas na alon ay pag halo
ng mga dugo ni Elleria sa tubig at pag daloy ng mga luha ni Tasya.
Luha na alam kong puno ng sakit, galit at pag hihinagpis sa loob ng maraming
taon.
"M-mamatay ka n-na-- m-mamatay ka!"
Sigaw niyang muli at napapikit ako ng mariin at iniiwas ang tingin ko.
Bumabaliktad ang sikmura ko ng makita ang itsura ni Elleria.
"Tasya tama na. Patay na siya." awat ni Will at kinuha niya ang bato mula sa
kamay ni Tasya. Pinigilan din niya ang mga kamay nito at salo salo niya ito mula
sa likuran na halatang nanghihina sa sobrang galit at sa ginawa niyang pag patay
kay Elleria.
"P-papatayin 'ko s-siya! Bitawan mo 'ko! Papatayin ko siya!"
"Patay na siya, Tasya. Wala na si Elleria. Wala na... tapos na.. tapos na."
Tapos na.. tapos na dahil tuluyan ng nawala si Elleria. Na wakasan na rin
ang kasamaan niya pero ang sakit.. ang sakit isipin na kailangan matapos ang
lahat ng ito sa ganitong paraan.
Kailangan ba talagang may mamatay muna? Bakit kailangan may mga mag
sakripisyo para lang sa katahimikan ng lahat? Sa sitwasyon ngayon, alam ko na
alam ni Tasya ang nag hihintay na kaparusahan sa ginawa niya but she still
choose to do it, she killed Elleria as she wanted to end everything.
Hindi lang para makaganti kung hindi para palayain kaming lahat sa kamay ng
isang Elleria. No one want this, no one wish someone to die but as we reach the
peak and we hit the bottom, we can't never control how the end will come for
us.. that we are no longer needed and wanted in this world, na tapos na ang
misyon natin, maganda man o pangit ang kinuwian-- pag hindi ka na kailangan sa
mundong ito, mananatili ka na lang na isang alaala sa marami.
Tulad ni Elleria, she will remain in everyone's memory.. maybe we can only
remember her mistakes and toxicity in our life but to others she will always be
an angel to their eyes and a blessing to their life.
Hindi ko na pigilan na pahirin ang luha ko. Mula sa malayo ay tanaw ko ang
mga magulang at ilang kamag anak ni Elleria, nag luluksa at bakas ang pag
hihinagpis nila sa pag kawala niya.
From here, I could hear their words, how they praise her for being a good
daughter, how she cares and love them with whole of her heart. Lahat ng sinasabi
nila ay magagandang bagay tungkol sa isang Elleria, a good side of her that we
never see.
She had her very own story na siya lang ang makakapag kwento kung bakit siya
naging ganoon o naging masama sa paningin ng iba pero ang masakit lang.. hindi
ko na iyon maririnig.
Siguro hanggang ganun lang talaga ang papel niya sa buhay ko. She's a
villain in my life and we judge people for seeing only the one side of them-Elleria
for being a villain and not as our friend but as I remember her eyes,
telling me how much Logan's love her, it makes me realize that we can never have
something we wanted for ourselves if it's already wanted and needed by someone.
Dahil ang isang bagay o tao ay nakalaan lang para sa iisa lang ding tao. Na
minsan darating lang sila para ipahiram sa'yo pero sa huli kukunin din iyon ng
totoong mag mamay ari sa kaniya, sa kanila-- na kahit sabihin mong kailangan mo
ito, may iba pa palang mas higit na kailangan iyon kesa sa iyo.
Tulad ni Logan.. kailangan ko siya pero mas kailangan siya ni Elleria, he
gives life to Elleria, a life and love that she always long and asked for
someone who can never be with her.
Mali man siguro ang sitwasyon pero alam ko, naging masaya si Elleria sa
ilang taon na nag kasama sila ni Logan at alam ko.. ganun din si Logan. Masakit
man pero iyon ang totoo.. nakakatawa nga dahil hanggang sa kamatayan mukhang
silang dalawa pa rin talaga ang mag sasama.

Masama man pakinggan pero atleast bago sila namatay,

they got what they really wanted. Elleria received love and attention from Logan
and Logan? ewan ko ba sa nasira kong asawa kung ano ang gusto, masyado lang yata
talaga ang libog nun sa katawan at hindi marunong makuntento, hindi siguro
malaman ng uod niya kung saan susuong, makati pa sa makati but at the end I
still wish them of forgiveness. Hindi sa akin o kay Tasya but above all of us
and everything in this world.
"Savannah, tara na hindi ka pa rin pwedeng makita ng iba." aya ni Gigi sa
akin at nakangiti akong tumango sa kaniya.
And yes, I'm still hiding not because I'm still wanted but to keep Will's
safe. Tuloy pa rin ang plano nila na palabasin na napatay lang ni Will si Logan
at nasaksak si Elleria dahil sa bugso ng damdamin kaya kahit malaya na 'ko,
patuloy pa rin akong nag tatago gamit ang mukha ni Elleria.
Mas lumala nga rin ata ang sitwasyon dahil sa ginawa ni Will na pag takas.
Noong nalaman niyang dinukot ako, hindi siya nag dalawang isip na tumakas at
puntahan ako kaya na gawa niya pa akong iligtas.
Kung hindi siya dumating nun, malamang patay na 'ko, kami ni Tasya. Mali man
ang ginawa ni Will but for him it is the best decision he made. Minsan hindi
lang talaga natin naiintindihan ang ibang tao, hindi kasi natin naririnig kung
anong iniisip o nararamdaman nila kaya ganun na lang natin kadaling husgahan ang
isang tao but as we get deeper and as they let us see them, we will understand
how things turned around.
There's always a three face in every story, the good, the bad and the real
story behind the first two and no one will ever knew it until someone learned
how to hugged the other sides.
Hinawakan ni Gigi ang kamay ko, dama ko ang kaba niya pero kita ko sa mata
nito ang sobrang pananabik kasabay ng matatamis na ngiti sa labi niya.
Napalingon ako sa kung saan nakalingon si Gigi at kita ko rin ang mga nanunubig
na mata ni Tasya.
"A-ate,"
"G-Gigi," napangiti ako ng bitawan ako ni Gigi at mahigpit ang naging yakap
niya kay Tasya. Nag iwas ako ng tingin sa kanila at pinilit kong huwag umiyak
pero sadyang mababaw ang luha ko dahil kasabay ng pag hagulgol nila ay pag agos
ng luha sa mga mata 'ko.
Hinawakan ni Tasya ang mukha ni Gigi, hinaplos iyon na puno ng pagmamahal at
walang alinlangan niyang hinalikan ang noo ng kapatid.
"A-ate," walang mga salita ang lumabas sa bibig nila pero sapat na ang bawat
luha at yakap para iparating sa lahat ang tunay nilang nararamdaman, na kahit
ako sobra akong naging masaya para sa kanilang dalawa kahit pa alam ko na ang
pag sasama nila ay hindi ganoon mag tatagal.
"Nagdala kami ng pagkain para sa'yo. Binilhan din kita ng milk tea kasi sabi
ni Savannah paborito mo raw ang Okinawa."
Sabik na sabik na inilabas ni Gigi ang mga dala naming pagkain at inumin, si
Tasya ay nanatili lang na nakangiti at titig sa kapatid niya.
Nakakulong ngayon si Tasya, nag sampa ng kaso ang pamilya ni Elleria sa
kaniya at kahit may pagkakataon siyang tumakas, mas pinili niyang sumuko at
aminin lahat ng nagawa niya.
Nasabi ko na rin sa kaniya kung anong totoo, na wala talagang kasalanan si
Will ay siguro sapat ng dahilan na iniligtas din siya ni Will ng gabing iyon kay
Elleria, na bago ako languyin ni Will sa dagat ay una siya nitong isinalba sa
kamay ni Elleria.
Hanga ako kay Tasya dahil ang tapang niya para harapin ang lahat kaya nga sa
tingin ko ay karapatan niya rin maging masaya. Ako mismo ang nag sabi kay Gigi
na si Tasya at Gia ay iisa, alam kong ayaw iyon ni Tasya na mangyari but after
all the pain she been through, she deserves a love and care for the person she
wanted to be with.
"Salamat," napalingon ako kay Tasya ng hawakan niya ang kamay ko. Napangiti
akong ikinulong din iyon at marahan na hinaplos.
"Akala ko magagalit ka sa'kin dahil sinabi ko sa kaniya." natatawa siyang
umiling at pasimple niya pang pinahid ang luha niya.

"Hindi na, Savannah. Ayoko lang malaman niya na may

kapatid siyang kriminal pero dahil sa'yo alam kong tanggap ako ni Gigi sa kabila
ng lahat ng na gawa kong mali."
Mas naging mahigpit ang hawak niya sa akin at di ko inaasahan ng yakapin ako
ni Tasya.
"Alam kong na sabi ko na 'to. Ilang beses na 'kong nag sorry sa'yo but I
still want to apologise for all the things I did to you. I'm so sorry, Savannah.
Mali na ginamit kita, mali na pinaglaruan kita and I'm willing to face all the
consequences of my mistakes."
"Tasya, wala akong balak na ipakulong ka." niyakap ko ito pabalik at
naramdaman ko na pumatak ang luha niya sa damit ko.
Katangahan man kung sasabihin ng iba pero hindi ko kailan man na isip na mag
sampa ng kaso laban kay Tasya sa mga ginawa niya sa'kin. Bakit? Dahil tulad ng
sinabi niya, parehas lang kami ng gusto.. hustisya na ipinagkait sa amin at alam
ko ang pakiramdam niya, pakiramdam na naging madamot sa'yo ang kapalaran at
pinagkaitan ka ng buhay na maging masaya.
"I know kaya nga sumuko ako ng kusa sa pagpatay ko kay Elleria." bumitiw
siya at mapait ang ngiti.
"Hindi kakayanin ng konsensya ko kung alam kong hindi ko pag babayaran ang
kasalanang na gawa ko sa'yo kaya dapat lang na mag bayad ako. Huwag mong isipin
na ikaw ang dahilan kung bakit ako nakakulong ngayon, Savannah. Dahil deserve ko
'to. Ang totoo, inaasahan ko ng makukulong ako ng malaman kong buhay si Elleria.
Na handa akong mabulok sa loob ng kulungan makuha ko lang ang hustisyang inaasam
ko."
"Tasya," nalulungkot ako para sa kaniya. Wala siyang ibang gusto kung hindi
ang mabigyan ng hustisya ang nangyari sa kaniya at alam ko na natahimik na siya
ng dahil dun, na sa mga mata niya.. masaya pa siya na kahit nakulong siya ay
nagawa niyang makuha ang inaasam niyang katarungan.
"Patawarin mo 'ko kung masyado akong naging makasarili at sakim sa
paghihiganti ko sa kaniya and now I have my justice, you are truly free,
Savannah." marahan nitong pinunasan ang luha ko at matamis na ngumiti sa akin.
"Pangako, magiging masaya ka. Deserve mong maging masaya kasama siya."
nalukot ang mga labi ko.
Nasasaktan ako para kay Tasya pero alam ko na kahit hirap ang katawan niya
sa masikip na selda, malaya na ang kalooban niya sa lahat ng sakit at poot.
Bagay na mas masarap maramdaman kesa alam kong hindi na nakakatulog sa gabi ng
dahil sa mga bangungot ng nakaraan.
"May gusto lang sana akong hilingin sa'yo. Kung ok lang." agad akong
napatango sa kaniya at matamis ang ngiti niyang may kinuha sa bulsa.
Inilagay niya iyon sa kamay ko at abot tainga ang ngiti niya.
"Pwede bang ibigay mo 'yan kay Dr. Yoon sa oras na mag kita kayo. Alam kong
malaki rin ang kasalanan niya sa'yo pero maniwala ka, Savannah. Mabait siya,
inalagaan, pinakain, binihisan at binigyan niya 'ko ng bagong buhay. Mali lang
na ginamit ko rin siya, ginamit ko lang din ang nararamdaman niya para mapasunod
ko siya. So, please.. huwag mo na sana siyang hayaan na madamay pa, handa akong
saluhin lahat ng parusa at galit ninyo. I want him to have his happy ending and
I know it wouldn't be with me."
Hindi man sabihin ni Tasya, nararamdaman ko na mahalaga sa kaniya si Dr.
Yoon at alam ko.. tulad ni Will ginawa lang din ni Dr. Yoon na protektahan at
ibigay kay Tasya ang gusto nito.
Napatango ako sa kaniya at maluwag na tinaggap ang papel.
"Huwag kang mag alala, ibibigay ko ito sa kaniya."
"Salamat." ngumiti siya at tuluyan ng humakbang palayo pero alam ko na
darating din ang araw na makakalaya at magiging masaya siya. Hindi man ngayon
but there's always a perfect timing for everything.
We can't forced things to happened, maybe someone can manipulate us, dictate
us but at the end life has its own way.
Na kahit anong gawin mong pagpigil, pag harang at pag angkin o pagnanasa sa
mga bagay bagay, kapag hindi para sa'yo at hindi nakatadhana para sa'yo, hindi
iyon kailan man mangyayari.
Dadaan lang iyon, tuturuan ka ng leksyon, ipapakilala ka sa iba't-ibang tao,
papasayahin ka, pa iiyakin, sasaktan at ipaparamdam sayo ang maraming bagay at
higit sa lahat.. huhubugin ka para sa mas matatag na ikaw.
Everyone wanted of something for themselves even it was just a simple glass
of water they are willing to do anything at all cost.
We are all victims of our own aspirations. Craving for things that we wanted
and as we are eaten by our own hungriness, we hurt people and we keep hurting
ourselves for a reward that wouldn't be sure if it's destined for us. Hindi
naman masama ang mag hangad but you should know your own limits and control
yourself for being greedy, for turning yourself into a monster and to become
unwanted by everyone.
---A/N:
Hello, dahil baka may pumatay sa'kin sa panaginip ito na ang Epilogue haha.
I hope na gustuhan niyo ang epilogue at alam ko hinahanap niyo si Will at
anak ni Sav pero may special chap pa. I think this story deserve this kind of
epilogue, hindi para kay Will at Sav kung hindi para sa kanilang lahat. Hope you
understand why I choose this kind of ending for them instead of a usual one.
So ayun, sana di ko kayo na disappoint sa ending. Wait for last two chapter
na lang bbs!
And for the last batch of dedications.. inline comment na lang here..
Huhu.. pasensya na kung di ako makabalik sa old comments and notifs, bigla
kasi akong nagkaroon ulit ng work from home kahapon, may email samin pero ayoko
na i-hang ang ending nito. So ayun.. hehe.
Thank you everyone and hope to see you soon on my other babies ♥
-Love, Ash
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Special Chapter 1
SAVANNAH
"Bukas na siya hahatulan." umpisa ni atty. Sarmiento at hindi ko na pigilan
ang kabahan.
"Makakalaya naman siya diba?" tanong ko rito at umaasa ako na oo ang
isasagot niya sa'kin.
Will don't deserved this, hindi dapat siya ang mag bayad sa kasalanang hindi
niya naman ginawa.
Nakakulong pa rin si Will at hindi ko pa rin ulit siya nakikita simula ng
araw na iligtas niya 'ko. Napahawak ako sa tiyan ko at dalawang buwan na lang ay
malapit na rin akong manganak. Alam na ng lahat ang tungkol sa pagbubuntis ko
per si Will, wala pa siyang alam.. hiniling ko sa kanila na 'wag sabihin dahil
umaasa ako na masasabi ko pa rin kay Will ng harapan ang tungkol sa baby namin.
"I can't say but I'm still hoping that Tasya's statement could help us.
Don't worry, Savannah pag nakulong si Will hahanapan na lang kita ng bagong
tatay ng anak mo."
"Huh?" hindi ko alam kung tatawa ba 'ko o maiinis sa sinabi ni atty.
Sarmiento.
Like, ang seryoso ng usapan naming dalawa at kulang na lang talaga ay ma
iyak ako sa sobrang lungkot tapos babanat siya ng ganun? Kung di lang siya
abogado malamang na batukan ko na siya.
"Biro lang pero pwede kong totohanin para mabaliw si Will. Bwahaha!" minsan
talaga nagtataka na 'ko sa kaniya, hindi ko alam kung normal pa ba siya abogado
but I can't deny, he's a good lawyer, nakita ko ang background niya before at
tulad ni Will ang linis ng record niya.
Same achiever din sila at accelerated students. Yes, for almost half of the
year na wala si Will sa tabi ko ay mas nakikilala ko siya sa mga kwento ng mga
nakasama at pamilya niya.
Mas marami din akong nalaman tungkol sa kaniya sa tuwing kasama ko si Daddy
Lee na siyang tuwang tuwa ng makita niyang buntis ako. Todo alaga nga rin siya
sa akin at ganun din ang pamilya Sarmiento, nakilala ko na ang buong Sarmiento
dahil madalas nandun ako sa bahay nila para makibalita sa progreso ng kaso ni
Will and they are all happy to meet me too.
Minsan nagdududa na nga ako kung bakit pakiramdam ko parang dalawang pamilya
ngayon ang meron ako. Isa sa panig ng Del Valle at isa sa mga Sarmiento but
whatever it is, alam kong tanggap nila ako, tanggap nila ang anak namin ni Will
at parehas na masaya ang dalawang pamilya dahil may una na raw silang apo.
Naguguluhan ako pero mas nangingibabaw ang kaba sa dibdib ko ngayon. Pumasok
ako sa loob ng korte, bahagyang nakatabon ang mukha ko para hindi ako mamukhaan
ng kahit na sino.
Nagpumilit ako kay attorney na gusto kong marinig ang magiging hatol kay
Will. Mabigat sa loob ko ang pumunta rito pero mas hindi ako matatahimik kung
alam kong naghihintay lang ako sa bahay.
"Savannah, sigurado ka ba?" tanong ni Gigi sa'kin na hawak pa niya ang kamay
ko. Tumango ako at hindi ko maiwasan na luminga.
"Bakit wala pa siya?" usisa ko at pilit na sinilip ang harapan, nasa gawing
likod kasi kami para di kami mapansin ng mga magulang ni Elleria sa harapan.
"Baka papunta pa lang. Kinakabahan ka ba?" tanong ulit ni Gigi at
nanginginig ang kamay niya. Natatawa ako dahil mukhang mas kabado ata itong si
Gigi.
"Kalma lang, Gigi. Mukhang ikaw pa ang kinakabahan kesa sa'kin." biro ko sa
kaniya pero ang totoo, manganganak na yata ako ng wala sa oras.
Sumisipa na rin ang baby ko at kahit ito ay hindi na mapakali at makapag
hintay sa magiging resulta. Hinimas ko ang tiyan ko at kinausap siya sa isip.
Ipanalangin natin na makalaya ang tatay mo para makasama na rin natin siya,
kasama na rin ang hiling ko na mahanap na rin si Caine at Ava. Hindi ako tumigil
sa pag hahanap sa kanilang dalawa at naniniwala ako, makakasama ko rin silang
lahat.

Sana sapat na ang pag hihintay ko sa kanila at maging

masaya kami, ayoko umasa pero iniisip ko na pwede siguro kaming maging isang
pamilya diba? Ako, si Ava, si Will at ang magiging baby namin. They are all
that I need right now, they are all that I wanted for the rest of my life and
without them.. I don't know what my life would be.
Hindi ko akalain na ganito pala iyong pakiramdam na uhaw na uhaw ka sa isang
bagay, na kahit alam mong hindi pa sa'yo, gustong gusto mo ng angkinin at handa
kang ipagkait sa kahit na sino.
Now with this feeling, I understand what Elleria feels before. The needs,
the love and even it was a most stupid things in this world you will do
everything for it because it means happiness.
"W-Will," hindi ko na pigilan ang mapakislot ng matanaw ko si Will na
dumarating, naka-posas ang mga kamay niya at bantay sarado din siya ng mga jail
officer.
"Sav," mahinang bulong sa'kin ni Gigi at pinigilan niya akong tumayo.
Napansin kong na tigilan si Will.
Alam kong narinig niya 'ko at nararamdaman kong nararamdaman niya 'ko.
Gustong gusto kong tumakbo papunta sa kaniya, yakapin siya at alagaan lalo na
ngayong pansin ko ang bahagyang pag bagsak ng katawan niya.
Lumingon ka, lingunin mo 'ko kahit sandali lang.. please.. I wanna see your
eyes again, I wanna see if you still feel better. Napangiti ako, naluluha at
wala sa loob na napakagat sa labi as he look back and our eyes met, his eyes
that full of hope. A hope of a second life with him.
Napangiti siya ng matamis sa'kin at hindi ko na pigilan na pahirin ang luha
ko sa tuwa. Sa ilang buwan, na hindi ko siya nakita at nakasama pakiramdam ko
taon na agad ang lumipas.
At hindi ko maalis ang mga oras at araw na nasayang namin. Umaasa ako na
sana hindi pa huli ang lahat, na sa pagkakataong ito.... hindi na ako tatakbo
palayo sa kaniya, hindi na 'ko tatanggi sa mga alok niya because I already
realised what I really want for myself and it's no other than but him.
I want him, I need him and I love him more than anything in this world, na
kung wala siya hindi ko na alam kung paano ulit ako babangon.
Bumaba ang tingin niya sa tiyan ko at kita ko ang mag kahalong gulat at tuwa
sa mga mata niya, pansin ko rin ang pag patak ng luha niya at ang pagnanais niya
na humakbang papunta sa akin.
Nagagalak ang puso ko na alam kong masaya siya, na iyong ngiti sa mga mata
niya ay totoong tuwa.. hindi ako na bigo sa naging reaksyon niya.
Pero agad din na sira ang pagkakataon na iyon ng sugurin siya ng mga
magulang ni Elleria, sinampal siya at kahit gusto ko ito lapitan ay pinigilan
ako ni Gigi.
"Hindi ka nila pwedeng makita." mahinang bulong ni Gigi sa'kin at masakit
ang loob kong pinagmamasdan lang siya. Ipinagpapasalamat ko na lang ng inilayo
na siya ng mga bantay mula sa mga magulang ni Elleria.
Buong paglilitis akong kinakabahan, pakiramdam ko, ako ulit ang nililitis,
ako naman dapat talaga ang nandun. At siguro kung ako ang naka upo ngayon sa
kinauupuan ni Will baka tuluyan na akong dinugo at nanganak sa kalagitnaan ng
hatol. Ewan ko kung nagkataon lang ba o sadyang nakalaan na akuin ni Will ang
sitwasyon dahil kung hindi niya iyon ginawa, parang na ulit lang sa akin ang
nangyari noon. Mabilis ang kabog ng dibdib ko ng tuluyan ng mag salita ang
judge.
"Ayon sa mga pahayag at ebidensya. Ikaw, Godwill Suarez-Del Valle na siyang
pumatay Logan Fortaleza at nakapag bigay ng matinding pinsala sa iyong asawa na
si Elleria Andrada-Del Valle ay napatunayang.. guilty."
Napapikit ako ng mariin kasabay ang pag agos ng luha sa mga mata ko.
Naninikip ang dibdib ko ng marinig ang mga salitang nag bigay din sa akin ng
parusa sa mahabang panahon.

Hindi ko matanggap, na bali wala ang lahat ng

ipinaglaban namin pati iyong pag sasakripisyo ni Tasya. She give her statement
in Will's case at inako niya ang kasalanan ni Elleria, na imbis na si Elleria
ang lumabas na kumidnap ay sinabi ni Tasya na siya ang dumukot kay Elleria, she
did it para depensahan ang ginawang pag takas ni Will but it seems everything is
useless.
Ang sakit, ang sakit sakit na parang tinapos na agad iyong kasiyahan ko at
pangarap ko na magkaroon ulit ng bagong buhay kasama siya.
"But according to article 247 of revised penal code. Any legally married
person who having surprised his spouse in the act of committing sexual
intercourse with another person, shall kill any of them or both of them in the
act or immediately thereafter, or shall inflict upon them any serious physical
injury, shall suffer the penalty of destierro, therefore this court will only
imposed destierro as a penalty for Godwill Del Valle. You are not allowed to
reside 25 kilometers from the actual residence for twenty years."
Bigla akong napamulat at hindi ko inaasahan ang mga narinig ko, ang narinig
kong parusang ipinataw kay Godwill.
Hindi ko napigilan na mapatakip sa bibig sa sobrang tuwa at kasabay nun ay
pa ulit ulit na pag sipa ng anak namin.
"H-hindi ako nabibingi diba? Destierro lang ang parusa niya?" naiiyak kong
tanong kay Gigi at walang humpay siyang tumango sa akin.
"M-makakalaya na si atty. D." nanginginig na sagot ni Gigi at sabay kaming
umiyak habang nakita ko kung gaano kalapad ang ngiti ni atty. Sarmiento na
kulang na lang ay sumuntok pa siya sa hangin pero mas napukaw ang atensyon ko ng
makita ko ang maluwag na pag hinga ni Will at walang siyang segundong sinayang
ng lingunin niya agad ako.
Hindi ko man siya nakasama ng mahabang panahon at hindi ko man ito mahawakan
ngayon.. alam ko darating iyong oras na mayayakap ko rin siya.. at hindi na iyon
mag tatagal... alam ko konting konti na lang mahahawakan ko na rin siya.
Matamis ang mga ngiti niya at bakas ang tuwa sa mata ni Will. Hindi ko alam,
hindi ko maipaliwanag ang tuwa sa puso ko. Basta ang alam ko lang naiiyak ako sa
sobrang galak, na kahit iyong anak namin.. nagpaparty na rin sa loob.
Medyo nag kagulo lang ng hindi matanggap ng kabilang panig ang parusang
ibinaba kay Will at doon na ako hinila ni Gigi palabas.
"Iuuwi na kita. Nagkakagulo na sa loob." sabi niya pero parang ayokong
umalis.
"Baka mapahamak siya." nag aalala kong sabi kay Gigi pero imbis na pagalitan
ako sa katigasan ng ulo ko ay nginitian niya al'ko.
"Mag tiwala ka kay atty. D at kay atty. Sarmiento. Ang mas mahalaga ngayon
ay maging ok ka para bukas, sasalubungin niyo na siya." bumaba pa ang tingin ni
Gigi sa tiyan ko at napangiti akong tumango sa kaniya.
Tama siya, hindi ako dapat mag aalala, alam kong ito na.. ito naman iyong
oras para masuklian lahat ng paghihirap na dinanas namin.
"Gigi, sigurado ka bang ok lang? Hindi ba masyadong fit? o baka mataba na
'kong tignan." ilang beses ko ng tinanong si Gigi tungkol sa suot ko and I'm
still conscious on how I look.
Nahihirapan na kasi ako mag hanap ng damit at isa pa, lumobo din ako at
itong tiyan ko. Iniisip ko tuloy na baka mukha na akong suman sa paningin ni
Will at imbis na matuwa siya pag nagkita kami ay bigla siyang mag walk out.
Gosh! Naiisip ko pa lang na ihi-hit and run niya 'ko nang gigil na ako at
gusto ko na siyang sakalin. Siya kaya may gawa kung bakit para akong nakalunok
ng pakwan sa sobrang laki ng tiyan ko.
"Ok na Savannah." natatawang sagot ni Gigi at parang nang aasar lang siya
kasi tumatawa pa ito.
"Seryoso ako Gigi, pag ako hindi na gustuhan ni Will kakarnehin ko kayong
mag amo."
"Ang brutal mo naman, hindi ba maiinit na halik at yakap ang isasalubong mo
sa'kin." nanigas ang katawan ko at kulang na lang ay atakihin ako sa puso ng
marinig ang boses na 'yun.
The warmth from his tone dripped down to my nerves, giving me chills and
different of kind of excitement. I slowly turned to him with a teary eyes and he
had his famous smile and genuine eyes.
"W-Will!" I run to him and immediately wrapped my arms around his nape,
leaning my head to his chest and tears are flowing down to my cheeks.
Hindi ko na pigilang ang humagulgol na parang bata, niyakap niya ko ng
mahigpit at marahan na hinaplos ang likod ko.
"My absence is temporary but we are forever." he murmured softly to my ears
and he gently kissed my head. I shut my eyes tightly and his words tickles my
heart.
Naiinis ko itong hinampas sa dibdib para itago ang kilig ko sa sinabi niya.
Natatawa siyang napatingin at marahan na ikinulong ang mukha ko sa malaki at
mainit niyang palad.
"Panindigan mo 'ko! Tignan mo ginawa mo sa'kin oh!" naiinis pero nakangiti
kong pinakita ang tiyan ko sa kaniya but he keep laughing as if he expected it.
His voice, his eyes, his scent and everything about him is enough reason to
lighten my mood, to fly in happiness and melt my heart.
And I couldn't deny that even he see me as a joke, it's still him that can
ease all the burdens and remove all my pain.
"Handa akong panindigan ang bata pero yung nanay," he stopped for a moment
and smirked.
"You've cause a great damage in my life. I lost my license, I missed almost
a years in jail and you steal my heart. So under my law, you are convicted
beyond reasonable doubt and as a penalty you are punished for a lifetime
imprisonment between my arms and no such bail required for your freedom." he
sweetly smiled at me and I never expect as he kneeled down in front of me,
taking a red velvet from his pocket, showing a diamond ring.
Napatakip ako sa bibig ko at hindi ko alam kung paano mag r-react sa
ginagawa niya.
"You have to marry me, wife. My Savannah Imperial, I want you to be missis
Del Valle."
"H-hindi mo man lang ba ako liligawan? Kainis ka!" naiiyak kong reklamo sa
kaniya pero iyong ngiti ko ay wala ng mapaglagyan. Nagwawala na rin ang puso ko
tulad kung paano mag wala ang anak namin sa tiyan ko.
"Marry me and I will court you everyday until forever." nakangiti nitong
kinuha ang kamay ko at nakagat ko ang ibabang labi ko ng isuot niya ang
singsing sa kamay ko, walanghiyang Will. Hindi man lang ako hinintay na maka-oo
at mag-inarte.
"Huwag ka ng pakipot ah, di kita pipilitin, pipikutin lang kita." and he
kissed my hand before he stood up and cupped my face. He gently wiped my tears
with his thumbs and there's a spark in his eyes, a glow in his face and a smile
that could melt me the whole me.
"Mahal kita."
His words pick up my broken pieces and holding them together. Tears stream
down as I startled in euphoria. No words can explain how I feel right now that
all I can do is to cry and chewed my lower lip.
"Mahal din kita, Will." lumpad ang mga ngiti niya, unti unti niyang inilapit
ang mukha sa akin at napapikit ako. Dunampi ang labi niya sa noo ko.
"Araw araw kitang mamahalin." mahinang bulong niya at bumaba ang labi niya
sa ilong.
"higit pa sa kahapon." and my smile widened as his lips met mine. Remind me
of our yesterday, how I intentionally pretend as someone but now.. everything is
real.
"If sun sets and time passes but my love for you will always be eternally. I
love you, my wife, my Savannah.. my own kind of happy ending."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Special Chapter 2
SAVANNAH
I sighed as I see myself in the mirror. I still have this face of Elleria
and according to Dr. Yoon it will be harmful for me to have another session of
plastic surgery.
Yes, I'm still talking and visiting Dr. Yoon but not like the old ways and
besides Tasya is right, he's a good man and he always visit Tasya in jail to
give foods and show his care and love.
I just can't deny that I'm still hoping that someday makikita ko rin ulit
ang mukha ko but it seems imposible. Bukod sa buntis ako ngayon, malala ang
naging damage sa akin ng pagkasunog ko noon. Buti nga raw ay hindi gaanong
nasunog ang balat ko nung dukutin ako ni Elleria kung hindi ay malaking problema
iyon.
Ok lang sa akin kung ito na ang mukha ko kahit minsan masakit pa rin isipin
na ito ang sanhi ng lahat. Hinawakan ni Will ang kamay ko and I look up.
He was smiling as he keep his eyes in the road.
"Don't worry, wife. It doesn't matter how you look like. I love you more
than yesterday." I smiled and hold his hands.
"I know.. I-I just miss my face." I said and it's true. Ok na, tanggap ko ng
hindi ko maibabalik ang mukha ko but there's a part of me who want to see my old
face again.
It was hard to explain and understand my agony but who wouldn't be? my
smile, the way I blink my eyes, my cheeks and everything, I miss everything.
"Ayoko talagang nakikita kang malungkot lalo na ngayon, baka simangot ang
baby natin pag labas." biro ni Will at sinulyapan niya pa 'ko.
"Papasayahin mo 'ko? Anong gagawin mo?" paghahamon ko kay Will. One week pa
lang simula ng makalabas siya at walang araw na hindi ako tumawa o ngumiti.
He gave everything I asked for, minsan nga kahit wala na akong kailangan
hihiling pa rin ako para pag tripan siya and he never complained.
"Secret." I pout and play his fingers.
"Tell me where are we going?" tanong ko ng mapansin na hindi ito ang daan pa
uwi sa amin.
"To your happiness."
"Ikaw kaya happiness ko." sagot ko kay Will and he flushed.
"Kinikilig ka." tumawa kaming dalawa and I hope we will last forever like
this. Nagsisimula pa lang kami at marami pa kaming pagdadaanan but I know we can
conquer them all as long as we are together.
"We're here." huminto kami sa tapat ng isang bahay at naguguluhan akong
napatingin kay Will pero nakangiti lang siyang bumaba.
Ano ito? Bagong bahay namin? Di gaano kalakihan iyong bahay kung ikukumpara
sa bahay niya at isa pa, medyo malayo ito sa siyudad.
Umikot si Will at pinagbuksan ako ng pinto. Maingat niya 'kong inalalayan sa
pagbaba. Ipinulupot din ang braso niya sa bewang ko at naglakad kami patungo sa
tapat ng pinto.
Kinakabahan ako. I wasn't sure what awaits us behind this door but Will push
the button. Tumunog ang doorbell and my mouth dry. I swallowed hard and bat my
eyes in times.
Marahan pang hinahagod ni Will ang bewang ko ay siguradong dama niya ang
tensyon ko but his genuine smile, a spark in his eyes tells me that nothing to
worried about but what's wrong with me? I couldn't help but to feel nervous.
Parang slow motion kong nakita ang pag ikot ng doorknob and my eyes focused
on the door and as it opened my heart pound, my eyes widened and teary.
"Attorney," there's a sweet smile in her lovely face and she never changed,
she never get old. Napatingin siya sa'kin at bago bumalik ang tingin kay Will,
tumango sa kaniya si Will and her eyes are getting teary.

She bit her lower lip and without words, she hug me.
"A-ate," paos nitong tawag sa'kin at tulad ko dama ko ang pagkaipit ng
hangin sa lalamunan niya
Hindi ako nag dalawang isip na yakapin siya ng sobrang higpit, ipinkit ko
ang mga mata ko kasabay nun ay ang pag patak ng mga luha.
"C-Caine," my heart throbbing inside as it was celebrating inside. I always
wish to see her, to hear her voice again and to know how she is and now.. she's
here.. she's between my arms and safe as I always wish.
Sabay kaming humagulgol at hindi talaga ako makapaniwala na nandito na siya,
bumitiw kami sa isa't isa at marahan kong hinaplos ang mukha ng nakakabata kong
kapatid. Napupuno ng luha ang mga mata namin at matamis ang ngiti sa isa't isa.
"Gahd! Ang tagal kita hinanap. Masaya ako... masaya ako na ligtas ka."
hinalikan ko pa ito sa ulo at hindi ko ulit na pigilan na yakapin siya.
Siguro masama na pinaghinalaan ko siya noon but God knows how much I wanted
to see her dahil kahit anong gawin ko hindi ko maitatanggi na mahal na mahal ko
si Caine.
"A-attorney save me, he save us from those who chase us. Nagtago kami kasi
delikado ang buhay namin." kwento ni Caine and I looked at Will where his smile
never fades.
Hindi ko alam, hindi ko inaasahan ang bagay na ito and I couldn't say
anything but to smiled at him.
"Tito Will!" huminto ang oras ko ng marinig ang isang maliit na boses ng
isang batang babae. Mas bumilis ang tibok ng puso ko at hindi ko namalayan na
kusa ng pumapatak ang luha ko, kusa akong napapangiti na lagpas hanggang tainga.
Nanginginig din ang kamay ko at hindi ako makahinga sa tuwa ng makita ko ang
isang batang babae na tumatakbo papunta sa direksyon namin.
She had a big and dark eyes, a nose that perfectly match with her pinky
cheeks paired to her red and full lips reminds me the old me, the young me.
Hindi ito nag dalawang isip na tumalon at binuhat siya ni Will. She give
Will a kiss to his cheeks and they rubbed their nose together.
"I miss you na po, tito Will." humahagikgik nitong bati kay Will na lalong
tumunaw sa puso ko. They look like they knew each other for a long time.
"Sorry kung naging madalang ang pag dalaw ko but remember what I promised to
you?" tumango ito sa kaniya at nagniningning ang mga mata niya. Bakas ang
excitement sa mukha niya at di na siya mapakali.
"Yes! Yes! Yes!" Umawang ang bibig ko at hindi ko na pigilan ang kumurap at
ngumiti.
"Here is she." nakangiting sabi ni Will at nilingon niya ako.
Napatingin sa akin ang batang babae at hindi ko na pigilan ang ma-sabik ng
mag tama ang mga mata namin, daig ko pa ang nag sasalamin sa mga mata niya at
kitang kita ko ang sari ko. Lumapad ang ngiti sa labi niya habang naniningkit
ang mata nito sa tuwa pero mas naantig at natunaw ang puso ko sa isang salitang
binitiwan niya.
"Mama,"
"A-ava.. anak ko." walang segundo akong sinayang at mabilis ko itong kinuha
kay Will, mahigpit ko siyang niyakap at isinubsob ang mukha ko sa balikat niya.
"A-anak ko.." tears stream down .y cheeks and happiness invade my heart.
Lahat ng taon at oras na hindi ko siya nakasama ay biglang napawi sa isang
iglap, hindi ko akalain na darating talaga ang panahon na ito, na ang pangarap
ko na makita at mayakap siya nagka totoo na.
"A-ava.."
"Mama." malambing ang tinig niya at walang sawa ko itong hinaplos at
hinalikan. Napatitig ako sa kaniya at hindi ko na pigilan hawakan ang mukha
niya.

"Ang laki mo na. Ang ganda ganda mo." nanunubig ang mata
ko at humalo na rin ang sipon at luha ko. Nakita kong namumula na rin ang mata
niya at nalukot ang mga labi nito.
"Kayo na po ba talaga ang mama 'ko?" tanong niya at nakangiti akong tumango
sa kaniya. Pumatak ang luha niya at ngumiti siyang niyakap ako ng mahigpit.
"M-mama.." humihikbi niyang sabi at mas humigpit din ang yakap niya sa akin.
Hindi ako makapag salita ng maayos, naiipit ang hangin sa lalamunan ko at nag
uumapaw sa galak ang puso ko.
Hindi ki maipaliwanag iyong saya daig ko pa ang nakalutang sa langit at
tanging alam ko lang ay kuntento na ako, masasabi kong kuntento na ako sa kung
anong meron ako at wala na akong iba pang hihilingin. Kahit pa wala na ang mukha
ko, masaya ako na makikita at maalala ko iyon kay Ava, na kasama ko siya at alam
kong ligtas sila ni Caine.
Marami mang tanong ang gumugulo sa isip ko ay sapat na makita ko sa mukha ni
Will ang isang matamis na siyang sagot sa lahat. Hindi lang ako ang inalagaan at
pinoprotektahan niya kung hindi pati ang mga mahal ko sa buhay.
I knew he didn't tell me about them because of our situation.. because he
knew that I didn't trust him but now.. I don't doubt him, I fully trust this man
who is willing to give his life for me.
I may not have a luckiest past but with him.. I am the luckiest woman dahil
hindi lang niya napatunayan sa'kin na mahal niya lang ako dahil araw araw niya
rin niya iyong ipinaparamdam.
For a long years we live together, he didn't make feel unwanted. The love,
needs and everything he gave is too much. He was too much for me, too much for
what I wanted and I asked for.
"Bukas na baba ang hatol sa'yo at siguradong malilinis na ang pangalan mo."
nakangiting sabi ni Will.
Ilang taon na rin ang lumipas pero hindi tumigil si Will na linisin ang
pangalan ko bilang si Savannah. Gusto niya raw ako pakasalan bilang Savannah
Imperial kaya ganun na lang siya ka pursigido na ipaayos ang nakaraan ko kay
Tatay. Yes, I already knew that Atty. Sarmiento is his biological father kaya
pala ang dami nilang similarities. Nalaman ko na rin ang tungkol sa sikreto ng
mga Del Valle na naging rason para mahawakan siya sa leeg ni Elleria. Inaayos na
rin nila ang tungkol sa IB at inilipat ko na iyon sa pangalan ni Caine.
As he told me everything doon ko lang na realized kung gaano pa rin ako ka
swerte dahil may isang Godwill Del Valle ako sa buhay. Hindi man maganda ang
naging simula namin pero alam ko na habang buhay jong ipagpapasalamat ang unang
araw na nakilala ko siya kung paano niya ako sigawan sa mukha ko at akusahan sa
bagay na hindi ko ginagawa because if didn't happened, maybe I'm still just a
homeless and stupid Savannah in Logan's arm.
Inilapag ko sa lamesa ang meryenda niya at hinila naman ako nito pa upo sa
kaniya bago ikinulong ang bewang ko sa mga bisig niya.
Nakangiti kong hinagod ang buhok niya at matamis ang ngiti nitong idinantay
ang ulo sa dibdib ko.
"Sooner or later, magiging ganap ka ng isang missis Del Valle." Sinuklay ko
ang buhok ni Will at hinalikan ang ulo niya.
"How could I returned all the favor and sacrifices you did for me?" I asked
as we knew he lost everything he worked for himself. Hindi na siya abogado at
may pag asa pa sana siya mag petition pero dahil pinili niyang buksan ang kaso
ko ay panibagong rason iyon para tuluyang mawalan siya ng lisensya.
He was handling the Del Valle's business at abala rin siya sa pag aalaga sa
akin at sa mga anak namin. He was sweeter than sugar na kahit si Ava na hindi
niya tunay na anak ay mahal na mahal niya. Spoiled nga si Ava at Lemon sa tatay
nila kaya ako itong nahihirapan na pagalitan ang dalawa pag nagiging magulo na.

"Just love and stay with me, wife." he murmured as he

started to give my neck a feather light kisses. Nakikiliti ako sa ginagawa niya
pero ako itong malanding tumingala pa para mas malaya siyang makakilos.
"that's all?" I teased and clutch his hair as he nib my skin and it will
obviously leave a red mark.
"Make love with me." he softly murmured as he showered me with small kisses
on my shoulder. I bit my lower lip as I feel the heat running through my veins.
Our eyes met, it is burning with so much desire, needs and compassion.
Mabilis niya akong siniil ng halik at walang pag aalinlangan ko iyong tinugon.
His lips never change, it's still sweet like our first time, soft and feels like
heaven. It moved ruthlessly but with passion and love.
He snaked his hands inside my nighties, cupping my breasts and he smiled
between our kisses. I didn't wear my bra and he freely massage it and it makes
my lips parted. He take this opportunity to slid his tongue, roaming inside my
mouth and I didn't outmatch and let my tongue fight with his.
Clutching his hair tightly as we deepened our kiss, grinding on top of Will
and he keep massaging my breast, giving my nipple a tickling sensation down to
my sensitivity.
My chest heaved while catching our breath but no one wants to stop.
"O-Oh, Will!" I groaned in pleasure when he rubbed my nipple and pull it
between his fingers.
Napatingala ako at doon na bumaba ang halik niya sa leeg ko, mainit ang mga
kamay niyang gumapang sa pwetan ko at marahan iyong pinisil.
I chewed my lower lip as he ripped my nighties, exposing my breast and my
whole body. I saw him smirked as he knew that I didn't wear my undergarments.
"You prepared for this, huh." nakakaloko nitong sabi at binigyan niya ng
maliit na halik ang kaliwang dibdib ko.
"A-aahmm.. yeah, sundan na natin si Lemon." mariin kong nakagat ang ibabang
labi ko habang hinuhubad ko ang suot niyang t-shirt. He help me to undress him
and it exposed his broad chest, his sexy abs and of course my favorite line
going down to his hakdog, a love of my life ng aking pempem.
Tumayo ako para alisin ng tuluyan ang pinunit niyang nighties ko. Hinalikan
ko ito sa labi at marahan niyang pinalo ang pwet ko.
"Let me kissed your body." I smirked and I started to give him a feather
light kisses from his forehead down to his lips. Kinagat pa nito ang ibabang
labi ko at natatawa ako ng habulin niya iyon but instead of kissing him back, I
placed a slice of lemon between his lips.
"Don't swallow it." utos ko sa kaniya at mas lumapad ang ngisi ni Will. I
learned his game and I already win the name. Now, I used it to teased him the
way he always did.
Bumaba ang labi ko sa leeg niya at dahil naka-upo siya ay mukha na akong
nakatuwad. He didn't want to be beaten by my tricks so he ruthlessly caress my
ass, spreading the cheeks of it as he hardly slap it.
Mahapdi iyon pero mas nag init lang ako at mas nasabik na mag iwan ng marka
sa leeg ni Will. I sucked and nibbled his skin, licked his neck down to his
broad chest and traced his collar bone until I reach his nipple, making a circle
motion with my tongue.
Hinawakan ko rin ang tiyan niya kung saan ay nandoon ang matigas nitong
pandesal, naramdaman ko ang pag bigat ng pag hinga ni Will at sinalubong ko ang
naglalagablab niyang mga mata.
I smiled and didn't stop from playing with his cute nipple until I licked
his chest down to his abdomen.
"I love how you use to learn this game, Savannah." he murmured as he keep
the lemon his mouth. I smiled in victory, hold the band of his shorts. Hinila ko
iyon pababa kasama ang puting brief niya.

And even I already touched and saw his hakdog for many
times, I'm still surprised how big he was.
Hinalikan ko muli ang bawat parte ng katawan ni Will habang marahan ang pag
haplos niya sa bawat parte ng katawan ko as if he didn't want to cease the heat
that runs in my body.
And I did the same, I traced his V-line with my lips and I smiled as he let
me touched his hakdog. I kneeled in front of him and wrapped my fingers around
his hakdog and did I already told you that a single hand isn't enough to cover
his full length?
I started to moved my hands in back and forth motion and it makes him open
his mouth and unintentionally swallowed the slice of lemon. I shook my head and
let go off his shaft.
"I told you, don't swallow it." pang aasar ko kay Will at muling isinubo ang
lemon sa bibig niya, sumimangot na siya sa akin at alam kong hindi siya natutuwa
sa pambibitin ko. Ako rin hindi natutuwa pag binibitin niya 'ko kaya nga
gumaganti ako ngayon.
Pigil akong humagikgik at muling binalik ang atensyon ko sa kaniya. Muli
kong ibinalot ang kahabaan niya sa mga kamay ko at mahigpit iyong hinawakan bago
nag taas-baba ang mga kamay ko.
I stared at his eyes burning in pleasure and I saw how he bat his eyes,
biting his lemon as his chest rise up and down. Tumingala pa siya at mas
napangiti kong binilisan ang pag galaw ng mga kamay ko ng mapag tanto kong tama
ang ginagawa ko. He's trembling as he tightly wrapped my hair in his hands as if
he reads my mind and prevents me to lower my lips to his shaft.
He didn't allow me eat or suck him but he just let me please him by giving
him a hand job or a boob job so I do it expertly as I want to give same pleasure
he offered to me.
My hands moved up and down as fast as I can while I keep rubbing the small
hole on the tip of his length.
"Oh gahd! Savannah." ungol ni Will na mas nagpapainit sa akin. Mariin kong
nakagat ang labi ko at gigil king binilisan ang pag galaw ng kamay ko, mas
mahigpit ko rin iyon hinawakan and I intentionally spit on his length to make a
smooth movement.
"Oh f-fuck!" angil niya ng paglaruan ko ang butas ng kahabaan niya, rubbing
it and pulling the skin that covers his.
"I-I-- Shit!" he cursed and he abruptly pull me. Tinabig niya lahat ng
nakaharang sa may lamesa at doon ako pinaharap bago ibinuka ang mga hita ko.
"We can't waste a single sperm, wife." mapang akit niyang bulong sa tainga
ko at kagat labi akong tumango.
He rubbed his palm on my femininity and I closed my eyes as I feel the
warmth, playing my folds and rubbing my clit.
"You're already wet, wife."
"Y-yes, always." and I chewed my lower lip, rest myself on the table as I
could feel how he spread my wetness to my femininity, making sure that he can
moved smoothy inside me.
He spread my ass and rubbed his length on it down to my mound, he teasingly
pushing it then pull off.
"Just for me, Savannah."
"Y-Yes, just you.. oh please... I want you." I begged and he ruthlessly push
his thumb on my clit as his cock follow the path between my folds, giving me a
hard time to breathe and make its way back and forth, teasingly sliding his
shaft on my hole.
"I love you so bad, Savannah. Hard as I hardly rubbed your folds." Inilatag
nito ang sarili sa likuran ko at mariin na kinagat ang tainga ko pero hindi iyon
masakit at mas nangingibabaw ang pananabik ko ng marahas niyang ikinikiskis ang
palad sa pagkababae ko.
"I love you too. Badly, like I want you so baaaaaaad." ungol ko ng hindi ko
mapigilan ang init na namumuo sa loob ng tiyan ko.
I'm getting wet and wet as he keep playing my clit, encircling his thumb on
it as he licks my back and showering a small kisses.
"Oh.. p-please.." I begged as I want his length inside me. He hold my face
and give me a quick kiss on my lips, showing his famous smile.
"I love you, wife."
"I love you too." I smiled and desperately pushing and rubbing myself to
him. he smirked and without words he hardly push himself inside me. Holding my
waist and giving me a hard and fast thrust.
Wala akong ibang magawa kung hindi ang isubsob ang mukha ko lamesa at
kumapit sa bawat kanto nito habang dama ko ang bawat malakas na pag hampas ni
Will at mainit niyang labi sa likuran ko.
I groaned and there's another wave pleasure as he hardly thrust and nibbling
my skin in my back, leaving small marks.
He keep thrusting with a slow motion until he become fast and hard. He
murmured some dirty words in my ears that arose me even more.
Our moans echoed in this room and we are bathed in our own sweats. Mas
humigpit ang hawak ko sa lamesa ng mas bumilis at ms marahas ang pag galaw ni
Will habang pinapalo nito ang pwet ko.
"Oohhh.. W-Will.. I'm c-cumming."
"O-Oh shit! Let's cum together, wife. I want another child with you, just
you."
He scream and for a few more thrust, we met our own climax. I could barely
feel his hot juices that explode inside me.
Nanghihina kong hinayaan ang sarili kong nakalatag sa lamesa but it doesn't
take so long as Will lift and carry me without taking his length of me.
"We're not done yet, my Savannah. I'm gonna make you pregnant again with
this night." he smirked and he lay me down to his favorite tantra sofa.
Napangiti ako ng iharap niya ako sa kaniya at kuma ibabaw ito sa akin.
He showered me a small kisses on my face and I giggled as he teasingly lick
my cheeks.
"W-Will." nakikiliti kong tawag sa pangalan niya hanggang sa makarating ang
labi nito sa akin, hindi iyon gumalaw basta magdikit lang mga labi namin at
taimtim kaming nakatitig sa mata ng isa't isa.
No words but our hearts talk.
We laughed and smiled for no reasons and he licked my lips and press his
lips to mine to seal our love for eternally.
----Ash's Note:
Ola! Thank you to all readers and supporters of Unwanted. Another completed
story and achievement to finished this one. Wala ng SC 3, maawa kayo.. sana di
ko kayo na bitin dito. Medyo sabog lang sa trabaho. haha!
Pero naiiyak talaga ako and I'm surely miss my lemon and ice. Siyempre ma
miss ko rin kayo. ahihi.
Wala eh, ganun talaga.. ending na naman and we need to move on and start for
another beginning. haha!
Thank you everything! There's no words can explain how thankful I am for
your never ending support.
Keep yourself always safe as well as your family, let's pray for a better
and safe place to live and don't ever forget that you are always loved.
-Love, Ash ♥
---Thank you RochelleLee28
for this super super cutie chibi of
Atty. D and Savvy girl ♥
Haha. Dunno how to return the favor
but so much grateful sa effort mo hihi.
Super lab it ♥
COMPLETED:
May 22, 2020
4:24PM
Unwanted is officially ended.