The Cold Husband Book 2 The Wife Revenge Ysa

~~~~~ THE COLD HUSBAND BOOK 2 ( THE WIFE REVENGE ) ~~~~~
BY: RAVENABABE
CONVERTED BY : YSAii <3
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Synopsis
The Cold Husband 2 {Wife's Revenge} 232 words 2021-01-10 16:14:32
Synopsis
Minsan sa buhay ay marami kang mararanasang pagsubok na siyang magpapatatag sa

pagkatao mo. Yung minsan kang naging tanga sa pagmamahal na inaakala mo ay
masusuklian rin ng lalaking mahal mo.
Pero kung kaylan na ipinapakita niya sa iyo na nagsisi siya sa mga pasakit na
idinulot niya sa buhay mo ay saka naman naging matigas ang puso mo para sa kaniya.
'Yong akala mo ay napatawad mo na siya pero naroon pa rin pala ang sakit na
nararamdaman mo dahil sa pagtakwil niya sa'yo na wala namang sapat na dahilan at
naging bunga ng kamuntikan mo ng pagkabaliw dahil sa pagtakwil sa'yo ng mga mahal
mo sa buhay. Paano kung nagiging manhid na ang puso mo para sa lalaking lubos mong
minahal noon?
Ngunit paano kung malaman mo na lang na ang lalaking lubos mong minahal ay nariyan
pa rin pala sa puso mo? Kung kaylan na ipinapakita niya sa 'yo ang wagas niyang
pag-ibig ay saka mo naman sinubok ang pagmamahal niya. At dahil roon ay nawala na
lang ang mga alala niya sa 'yo. Paano kung sa pagkawala ng mga ala-ala niya ay siya
naman ang muling panlalamig niya sa 'yo? Hanggang kailan mo ipaglaban ang
pagmamahal mo para sa asawa mo? O pipiliin mo na lang ang lumayo para sa ikabubuti
ng mga mahal mo sa buhay.
Sundan ninyo ang karugtong ng buhay namin ni Mike Buenaventura.
Author's notification:
Para maintindihan niyo po basahin niyo po ang book 1 nito. Title: The Cold Husband
Prologue
Prologue
5 year's ago.
3rd
Pov
"Jasmine, tingnan mo ang mga baby mo ang lulusog nila," ngiting sabi ni Dr. Maurine
kay Jasmine.
Nakahiga ito sa kaniyang kama sa apartment ni Dr. Maurine.
Sa halip na tingnan ni Jasmine ang kaniyang mga anak ay ikinubli niya ang kaniyang
mukha . Ayaw niyang makita ang mga kambal na kaniyang iniluwal.
Natagpuan ni Dr. Maurine si Jasmine sa kalsada na walang malay sa Hacienda ng mga

Buenaventura.
Kaya tinulangan siya ni Dr. Maurine. Dahil wala itong matutuluyan noong lumayas
siya sa Hacienda Buenaventura.
Naawa sa kaniya ang doktor kaya kinupkop siya nito at ang tatlong sanggol na
iniluwal niya. Isang babae at dalawang lalaki.
Itinakwil ng mga magulang niya si Jasmine dahil sa inakala ng mga ito na nagtaksil
si Jasmine sa kaniyang asawa na si Mike Buenaventura. Magkaibigang lubos ang mga
magulang ni Jasmine at ni Mike.
Spoild brat si Jasmine at iba-iba ang nagiging boy friend nito. Nagkita si Jasmine
at Janzel sa bayan at nagpunta sa hotel dahil naroon ang best friend niyang si
Cristy na asawa ni Janzel ngayon. Si Janzel ay ang panghuling boy friend ni Jasmine
bago sila ikinasal ni Mike.
Ngunit naghiwalay sila ni Janzel nang malaman ni Jasmine na may gusto pala ang best
friend niyang si Cristy kay Janzel. Nagparaya si Jasmine dahil may nangyari na sa
dalawa.
Nakita ni Mike ang pagkikita ni Jasmine at Janzel sa bayan at ang malala pa ay

nagtungo si Jasmine at Janzel sa hotel. Ang akala ni Mike ay nagkabalikan ang
dalawa at pinagtaksilan siya ni Jasmine.
Si Janzel naman ay kapatid ni Dr. Maurine. No'ng mga panahon na sa pangangalaga ni

Dr. Maurine si Jasmine ay nasa Amerika naman si Cristy at Janzel at nalaman na lang
nila na hiwalay na si Jasmine sa asawa nito na si Mike at nagluwal pa siya ng
tatlong sanggol.
"Dok ayaw ko ilayo mo sila sa akin. Ayaw ko sila makita," mahinang sabi ni Jasmine.
"Pero Jasmine hindi mo puwedeng hindi makita ang mga anak mo. Tingnan mo oh! Ang
gaganda nila." Pangungumbinsi pa ni doktora kay Jasmine.
"Ayaw ko! Ilayo mo sila sa akin!" Sigaw ni Jasmine at nag-histerical na ito. Siya
namang nag-iyakan ang mga munting sanggol.
"Ok, ok, tahan na. Ilalayo ko na sila sa 'yo," sabi pa ni dok.
Hinila niya ang kuna na may gulong at ipinalabas kay Tita niya Ann ang tatlong
munting anghel.
"Jasmine, mga anak mo sila kaya parang awa mo na. Huwag mo silang itakwil tulad
nang ginawa ng mga magulang mo sa'yo. Gusto mo ba maranasan ng mga anak mo ang ang
naranasan mo?" Mahinahong sabi sa kaniya ni Dr. Maurine. Tumingin naman ito kay
dok.
"Dok, ayaw ko. Ayaw kong mawalay sila sa akin. Sila na lang ang mayroon ako ngayon.
Ang mga anak ko." Iyak pa ni Jasmine at yumakap ito kay Dr. Maurine at napahagulhol
ito.
"Jasmine, alam ko mahirap ang kalagayan mo ngayon. Kaya huwag kang mag-alala. Dahil
tutulungan kitang mag-alaga sa mga anak mo. Kaya mahalin mo sila dahil sila na lang
ang kayamanan mo sa mundong ito," sabi pa ni dok kay Jasmine.
"Ang mga anak ko. Tama ka dok, dapat alagaan ko sila dahil ako na lang rin ang
mayroon sila." Iyak pa ni Jasmine kay doktora.
Kumalas na ito mula sa pagkayakap sa doktor at pinunasan niya ang mga luha niya sa
mata.
" Salamat, Dr. Maurine. Paano na lang kung wala kayo? Paano ko harapin ang mga
pagsubok na dumating sa buhay ko," iyak pa nito.
" Jasmine, lagi ka lang magpakatatag at ipakita mo sa mga tao na umapi sa'yo na
kaya mong mabuhay na hindi kailangan ang tulong nila. Pero kapag dumating man ang
araw na magkita kayo ng mga magulang mo at ng asawa mo ay matoto ka magpatawad,"
wika ni dok.
Hindi kumibo si Jasmine. Naroon pa rin ang sakit na kinikimkim niya sa kaniyang
puso. Kahit anong gawin niyang kalimutan ang nakaraan ay hindi pa rin mawala sa
isip niya kung paano siya itinakwil ng mga magulang niya. At kung paano siya binali
wala ng asawa niya.
Hindi naging madali sa kaniya ang lahat. Ngunit namuhay siya ng payapa kasama ang
mga kambal. SInikap niya itong buhayin.
Hanggang sa ilang taon ang nakalipas ay muling pinagtagpo sila ng tadhana ng asawa
niya at mga anak. Sa muling pagtagpo ng landas nila Jasmine at ang kaniyang asawa
na si Mike ay lalong nasaktan si Jasmine. Hanggang sa nanganak ulit siya sa pang-
apat nilang anak ni Mike.
Nagkaroon ulit ng depression si Jasmine habang pinagbubuntis niya ang pang-apat
nilang anak ni Mike.
Hanggang sa nanganak na si Jasmine nagkapatawaran sila at nagbalikan ni Mike.
Subalit ang akala niya ay gano'n lang kadali iyon pero naroon pa rin pala ang sakit
sa damdamin niya sa lahat ng ginawang pasakit nang kaniyang asawa.
Ang buong akala niya ay napatawad niya na si Mike. Hanggang sa na-realize niya na
masakit pa rin isipin ang lahat ng kasamaang ginawa ng asawa niya sa kaniya.
Episode 1
Chapter 1
Jasmine
Pov
Kasalukuyang na sa silid ako namin ni Mike. Pinapadede ko ang sanggol na hawak-

hawak ko. Ang sanggol na ipinanganak ko. Ang sanggol na naging bunga ng kababuyan
sa akin ng asawa ko noong nangangailangan ako ng dugo para sa isa sa kambal naming
anak na si Natasha.
Minsan sinasabi ko na napatawad ko na si Mike pero minsan kapag naisip ko lahat ng

pasakit niya sa akin ay bigla na lang umiiba ang feeling ko para sa kaniya.
Minsan hindi ko alam ang nararamdaman ko. May araw na mahal ko siya at may araw
naman na nawawala ang feeling ko para sa kaniya.
Lalo na kapag naalala ko lahat ng ginawa niya sa akin. May oras pa na gusto ko
maghiganti sa kaniya. Gusto kong pasakitan siya tulad ng naramdaman ko noon kung
paano niya ako itinakwil.
Maya pa ay pumasok si Mike sa silid namin nang hapong iyon.

" Kamusta na ang mga baby ko, ha?" ani Mike na tinutukoy ay kami ni Josh. Ang tatlo
kasi ay nasa labas naglalaro kasama si Tita Ann.
"Baby Josh, tama ng pagdede 'yan kay Mommy. Tirhan mo naman si Daddy," wika pa nito
sa walang muwang naming anak.
" Kaylan ka pupunta ng Maynila, Mike?" tanong ko.
"Baka sa sunod na araw hon. Bakit may ipapabili ka ba sa akin?" tanong pa niya.
Ibinaba ko ang damit ko nang matapos dumide si Josh. Kinuha naman ito Mike at
hinilihili. "Wala." Tipid kong sagot.
Napansin naman niya ang mukha ko na wala sa mood.
" Parang matamlay ka yata, Hon. May problema ba?" tanong pa niya.
"May sasabihin ako sa'yo Mike. Huwag ka sana mabigla," seryoso kong sabi.
Tumingin naman ito sa akin at binabasa ang nasa isipan ko. "Ano 'yon, Hon?" tanong
niya.
"Gusto ko makipag-annul sa'yo." wala sa sarili kong sabi.
Bahagya pa siyang natigil sa paghili kay Josh Michael. 'Yon ang pangalan ng anak
namin.
"Hon, huwag ka nga magbiro ng ganiyan. Hindi nakakatawa," wika pa niya na hilaw ang
ngiti.
"Seryoso ako Mike gusto ko makipaghiwalay sa'yo," sabi ko.
"Tsss.. Hon apat na 'yong anak natin sa palagay mo ba papayag ako na makipaghiwalay
sa'yo?" anito.
" Seryoso ako Mike, gusto ko makipaghiwalay sa'yo. Gusto ko ma-annul ang kasal
natin na dapat noon pa nangyari." sabi ko pa.
"What!? At ano ang dahilan mo na gusto mong makipaghiwalay sa akin? Hon, buo na
tayo. Ngayon ka pa talaga makipaghiwalay sa akin kung kaylan na apat na ang mga
anak natin? 'Di ba dati na wala pa tayong anak ayaw mo maghiwalay tayo?" salubong
ang mga kilay nito na sabi sa akin.
" Noon 'yon! Noong baliw na baliw pa ako sa'yo. Noong imature pa ang isip ko. Pero
ngayon matured na ako Mike. Gusto ko hanapin ang sarili ko. Gusto ko mag-relax
gusto ko walang bumubuntot sa akin na asawa gusto ko maging malaya Mike. Kaya
pakiusap gusto ko ng maghiwalay tayo," wika ko pa sa kaniya.
" Tsss.. Kalukohan 'yang sinasabi mo. Ede mag-relax ka. Gusto mo punta tayo sa
Amerika? Para makapag-relax ka roon. O kahit saan mo gusto pumunta papayagan kita.
Pero 'yang sinasabi mong annulment at hiwalay never na mangyari 'yon. Over my dead
body," sabi pa nito at kunot ang mga noo.
" Mike, gusto ko naman pagbigyan ang sarili ko. Kaya kung maari maghiwalay na muna
tayo. Seryoso ako Mike at gusto ko magtrabaho. Ayaw ko mananatili na lamang sa
bahay na ito," sabi ko pa.
"Puwede ka naman magtrabaho na hindi tayo magkahiwalay. Jasmine, kaaayos lang nang
relasyon natin tapos gusto mo na agad maghiwalay tayo? Buti sana kung wala tayong
mga anak. Bigyan mo ako ng sapat na dahilan para makumbinsi sa gusto mo," wika pa
niya sa akin.
"Kapag sinabi ko ba ang dahilan papayag ka na ma-annul ang kasal natin?" tanong ko.
"Depende sa sasabihin mo," sagot naman niya.
"Mike, hindi na kita mahal kaya gusto ko na makipaghiwalay sa'yo," wika ko pa.
Bigla naman siya napangnga. Para namang sinaksak ng punyal ang puso ko nang sinabi
ko iyon sa kaniya.
"H...hon? Nagbibiro ka ba?" tanong niya.
Umiling-iling ako."Hindi ako nakikipagbiruan Mike basta hindi na kita mahal.

Patawarin mo ako pero hindi ko naman ito sinasadya."
"B...baka nabigla ka lang Hon o baka nagugulohan ka lang sa nangyari kaya mo

nasasabi 'yan," anito na hindi makapaniwala sa sinabi ko.
"Hindi Mike, hindi na talaga kita mahal at gusto ko maging malaya. Gusto ko ibalik
ang dating ako. Dahil simula nang ikinasal tayo hindi ko na nakilala ang sarili ko.
Kaya sana pagbigyan mo ako sa hinihingi ko sa'yo. Ngayon lang ako hihingi ng pabor
sa'yo para sa sarili ko," garalgal kong sabi.
"Paano ang mga anak natin kapag naghiwalay tayo? Paano sila Jasmine? Alam ko
nabibigla ka lang. Pero pag-isipan mo muna ito ng mabuti . Saka mo ulit ito sabihin
sa akin," sabi pa niya at tumalikod.
Namumula ang mga mata nito. Dala niya si Josh na lumabas sa silid namin. Alam ko
masakit para sa kaniya ang biglaan kong disisyon pero gusto ko pagtuonan ng pansin
ang sarili ko.
Simula nang minahal ko siya ay wala na akong panahon sa sarili ko. Naging sunod-
sunuran na lang ako. Malaki ang ipinagbago ko sa dating ako. Minsan hindi ko na nga
kilala ang sarili ko.
Kinagabihan ay katatapos ko lang patulogin si Josh. Ibinigay ko na ito sa yaya niya

na si Rose. Kinuha ko si Roshel para siya ang maging katuwang ko kay Josh atleast
kilala ko na siya sila ni Tita Ann. At balak ko itong paaralin sa sunod na taon
para naman makapagtapos siya sa kaniyang pag-aaral.
"Ate, nag-away ba kayo ni Kuya?" tanong nito sa akin nang nasa silid ako nila ni
Josh.
"Hindi naman, bakit?" tanong ko.
"Eh kasi nakikipag-inoman doon si Kuya sa mga tauhan niya. Hindi naman siya
umiinom, 'di ba? Simula noong lumipat ako rito hindi ko nakikita na umiinom si
Kuya." ani Roshel.
"Hayaan mo siya. Sige matulog ka na rin at puntahan ko pa ang mga kambal." Paalam
ko kay Roshel at lumabas na sa silid nila ni Josh para puntahan ang mga kambal sa
kabilang kuwarto.
Pagdating ko sa silid nila ay tulog na ang mga ito. Si Tita Ann ay nagising nang
maramdamang pumasok ako.
"Iha, gising ka pa?" tanong nito.

"Gusto ko lang po tingnan ang mga bata, Tita Ann. Pasinsiya na at nagising ko
kayo." Paumanhin ko at naupo ako sa tabi niya. Magkatabi sila ni Natasha sa kama si
Nathan naman at Nataniel ay magkatabi sa kabilang kama.
Hinaplos ko ang buhok ng anak ko na si Natasha. Hawig na hawig nila ang Daddy nila.
Kahit saang angulo sila tingnan.
"Tita Ann, may gusto akong sabihin. Gusto ko makipaghiwalay kay Mike," walang prino
kong wika kay Tita.
"Ha? Pero bakit? Isang taon na kayong nagsasama at bakit naisipan mo naman
namakipaghiwalay sa kaniya?" tanong ni Tita.
"Hindi ko alam Tita. Pero minsan hindi ko na siya mahal. Pero minsan mahal ko rin
siya. Hindi ko alam ang nararamdaman ko, Tita." sumbong ko.
" Iha, baka naguguluhan ka lang. Pero kailangan mo munang pag-iisipan ang disisyon
mo. Lalo na at ang nakasalalay rito ay ang mga kapakanan ng mga anak ninyo ni
Mike," sabi pa ni Tita.
"Salamat Tita, pero siguro ay nagugulohan lang ako," wika ko at tumayo na." Sige
Tita matulog na po kayo." Saka isa-isa kong nilapitan ang mga kambal at hinalikan.
Saka lumabas na ako ng silid nila at nagtungo sa silid namin ni Mike.
Habang na sa silid ako ay hindi ako makatulog. Iniisip ko pa rin ang disisyon kong
makipaghiwalay kay Mike. Gulong-gulo ang isipan ko.
Hanggang sa nakarinig ako ng ingay sa baba. Kaya dali-dali akong nagsuot ng roba at
bumaba sa sala. Naabutan kong akay-akay ni Mang Dany si Mike. Subrang lasing ito.
"Mang Danny, ano ang nangyari sa amo niyong 'yan. Bakit lasing 'yan?" tanong ko kay
Manong.
"Eh nakipag-inuman sa amin roon sa labas. Dalhin ko na po ba siya Ma'am Jasmine sa

silid ninyo?" tanong pa ni Manong.
"Sige Manong, tulungan ko na po kayo mag-alalay sa kaniya." Sabay hawak ko sa

beywang ng asawa ko at ang kamay niya ay ipinatong ko sa balikat ko.
"Jasmine, huwag mo akong iwan, hum?" pikit nitong sabi sa lasing na boses.
"Kanina niya pa iyan sinasabi, Iha." wika ni Manong Danny habang dahan-dahan naming
inaakyat si Mike sa hagdan.
Bigla naman naisip ko na baka ang dahilan ng paglasing niya ay ang sinabi ko kanina
na gusto ko na makipaghiwalay sa kaniya.
Nang sumapit kami sa loob ng silid namin ay pabagsak namin siyang binitiwan ni Mang
Danny sa kama. Binabanggit niya ang pangalan ko.
"Patawarin mo ako, Jasmine. Alam ko na hindi sapat ang paghingi ko ng tawad sa'yo."
anito.
"Lalabas na ako, Iha. Ikaw na ang bahala sa asawa mo." ani Mang Danny at lumabas na
ito ng silid namin.
Nameywang na lang ako sa itsura ng asawa ko. Kung dati rati ay pinapangarap ko na
sana ay mahalin niya rin ako tulad ng pagmamahal niya noon kay Cathy.
Pero bakit ngayon ay hindi ako kuntinto sa sinabi niya sa akin na mahal niya ako.
Malaki ang ipinagbago ni Mike. Ipinakita niya sa akin ang pagmamahal na noon ko pa
gusto. Pero bakit ngayon ay parang baliwala na ito sa akin?
Episode 2
Chapter 2
Jasmie
Pov
Habang nakahiga si Mike ay pinunasan ko na lang ito ng basang towel.
"Ano ba ang pumasok sa isip mo at kailangan mong maglasing?" tanong ko kay Mike
habang pinupunasan ang katawan niya.
Hindi naman ito nagsalita dahil malamang ay tulog na ito.

Kaya pinalitan ko na lang siya ng damit. Pagkatapos ay napatitig ako sa matapang
niyang mukha.
Tinatanong ko ang sarili ko kung paano ako nabaliw sa lalaking ito? Kung paano ako
nangalimos sa kaniya sa paghingi ng tulong para sa anak namin. Hindi ko lubos na
maisip kung paano ako nabaliw dahil sa lalaking ito?
Kaya mula nang bumalik ako sa katinuan ko ay sumagi sa isip ko ang paghihiganti sa
lahat ng taong nanakit sa akin. Siguro minsan nawawala ang pagmamahal ko para sa
kaniya ay dahil may galit pa rin akong nararamdaman para sa kanilang lahat.
Gusto ko danasin ni Mike ang sakit na dinanas ko noong mga panahon na iniwan niya
ako. Paano pala kung hindi sila pinunthan ni Cristy at Janzel sa Amerika? Paano
kung hindi sinabi sa kanila ng mag-asawa ang sitwasyon ko noon bago ako nanganak
kay Josh?
Uuwi ba sila at kamustahin ako? Pakiramdam ko noon ay inapi nila ako at pinabayaan.
Samantalang sila ay masaya sa Amerika. Pakiramdam ko inagaw ni Mike ang lahat sa
akin. Inagaw niya ang buhay ko sa Maynila at dinala niya ako sa lugar na ito para
magdusa.
Inagaw niya ang tiwala ng mga magulang ko sa akin kaya nila ako itinakwil. Kaya
sumagi sa isip ko na kunin ko rin ang lahat sa kaniya. Ang kumpanya ang mga anak
namin ang kasiyahan niya ay aagawin ko rin sa kaniya.
Tumatak sa puso at isip ko na pagbabayarin ko si Mike sa lahat ng atraso niya sa

akin. Kaya sisimulan ko sa pagpa-annul ng kasal namin.
Ilalayo ko ang mga bata sa kaniya. Nang sa gano'n malaman niya kung paano ang
masaktan.
Ipapakita ko sa kaniya na hindi na ako ang dating Jasmine na kaya niyang bulihin.
Ang dating Jasmine na kaya niyang saktan.
Kaya sa isang taon namin na pagsasama ay sinigurado ko na mahalin niya ako para
kapag iniwan ko siya ay siya naman ang masasaktan.
At tama na siguro ang isang taon na kapiling niya ako. Tama lang na siya naman ang
mabaliw sa akin. Kaya hinayaan ko lang na angkinin niya ako sa loob ng isang taon.
Para mabaliw siya sa katawan kung ito kapag tuluyan ko na siyang hiwalayan.
Tumabi ako sa kaniya at niyakap ko siya. "I'm sorry Mike pero kailangan ko itong
gawin. Kailangan kitang iwan. Kailangan mo maramdaman ang sakit na idinulot mo sa
buhay ko." Wika ko habang tumutulo ang mga luha ko.
Bakit kay hirap mag-move on. Bakit ang hirap kalimutan ang lahat? Kung puwede lang
sana na kalimutan ko na lang ang msasakit na nangyari ay ginawa ko na. Pero hindi
pala ganoon kadali ang magpatawad.
Hindi sapat ang salita lang. Dahil nakatatak itong lahat sa isip ko. Hanggang sa
nakatulugan ko na lang ang pagtulo ng mga luha ko.
Kinabukasan ay nagising ako at nakita kong nakatingin sa akin ang asawa ko habang
nakatukod ang kamay nito sa kama at nakahilig ang ulo niya sa kamao niya.
"Gising ka na pala. Gusto mo ipagtimpla kita ng kape?" tanong ko sa kaniya.
"No, just stay for a while. Gusto ko na titigan ka at makatabi," anito sa paos na
boses.
"Okay, bakit ka nga pala naglasing kagabi?" tanong ko.
"Bakit gusto mo makipaghiwalay sa akin? Hindi mo na ba talaga ako mahal?" tanong

nito sa akin.
Malungkot ang mga mata niya habang nakatitig sa akin. Dapat matuwa ako at
maramdaman niya rin kung paano niya ako binali wala noon.
"Mike, sagutin mo muna ang tanong ko. Bakit ka uminom kagabi? Halos hindi ka na
makalakad nakakahiya kay Mang Danny," sabi ko.
"Dahil hindi ko gusto ang sinabi mo kahapon. Ayaw kong magkalayo ulit tayo,
Jasmine! Pero kung gusto mo mapag-isa pagbibigyan kita. Just go to abroad. Gusto mo
sumama ka kina Mommy at Daddy mo pabalik sa Amerika para makapag-isip," sabi niya
pa sa akin.
"Hindi! Ayaw ko lumabas ng bansa at iwan ang mga anak ko sa'yo. Gusto ko bumalik sa
Maynila. Kung saan mo ako inilayo noon," wika ko.
"Kung iyon ang nais mo sige. Doon na muna tayo sa Maynila. Pero kung maari sa
mansion kayo tumira ng mga bata. Para lagi ko sila mabisita," anito.
Ang mga bata lang ba talaga ang gusto niya bisitahin? Paano naman ako? Kaya ba
umuwi sila rito sa Pilipinas ay dahil sa mga bata lang? At hindi para sa akin? Kaya
dapat lang na hindi lumambot ang puso ko para kaniya.
Sana tuluyan na lang mawala ang pagmamahal ko para sa kaniya at hindi na bumalik
pa. Nang sa ganoon ay hindi na niya ako masasaktan pa tulad nang dati.
"No! Sa mansion namin kami titira ng mga bata sa Alabang. Puwede mo naman sila
dalawin roon. O kung gusto mo sabado at linggo sa'yo ang mga bata. At sa akin naman
lunis hanggang Friday," sabi ko.
Kumunot naman ang noo niya." Intindihin mo naman sana ako, Jasmine! Gusto ko lagi
kong kasama ang mga anak ko. Kaya roon na kayo sa mansion titira."
"At ikaw saan ka titira roon din?" tanong ko.
" Sa condo ko at kapag gabi ay dadalawin ko kayo roon sa mansion. Para makapag-isip
ka ng maayos," sabi pa nito sa akin.
" Sige roon ka tumira para malaya kang makapagdala ng mga babae mo roon," inis kong
sabi sa kaniya.
Naiinis ako kapag naalala ko ang babaeng binabayo niya noong panahon na kailangan
ko ang dugo niya para kay Natasha.
Ang sarap niya sabunutan at kalbuhin na walang matirang buhok sa ulo niya.
"Hindi ako magdadala ng babae roon. Sapat ka na sa akin. Handa ako maghintay kung
kaylan ka na ulit handa ibigay ang sarili mo sa akin. Pero may kondisyon akong
hihilingin sa'yo," anito at pinisil pa ang ilong ko.
"Ano ba!?" protesta ko." Ano na namang kondisyon 'yan, humm?"
"Bawal ka makipag-date sa ibang lalaki at bawal ka makipagrelasyon sa iba. Bawal ka

tumanggap ng mga manliligaw," anito sa seryosong mukha.
"Eh paano kung makipag-date ako? Ano ang gagawin mo sa akin? Hahalayin mo ako? O
sasaktan mo ako?" pang-uuyam ko pang tanong sa kaniya.
" No, mas gustuhin ko na lang ang mamatay kaysa mapunta ka sa iba," anito na
mukhang seryoso.
"Hahaha.. Ikaw? Magpapakamatay dahil lang sa akin? Hay nako Mike! Bumangon ka na
nga riyan," tawa ko at akmang babangon na sana ako ng hinigit niya ako sa beywang
at niyakap.
"Hindi ko kakayanin kapag mapunta ka sa iba Jasmine. Kaya hindi ako papayag sa
annulment na hinihingi mo. Minsan ka na nawala sa akin. Minsan na tayong
nagkahiwalay ng matagal. Kaya ayaw ko na maulit pa iyon," anito at isinub-sob niya
pa ang mukha niya sa leeg ko.
Ang sarap sana pakinggan ng mga sinasabi niya sa akin. Pero may isang bahagi sa
isip ko na huwag maniwala sa mga sinsabi niya. Dahil baka maulit na naman ang dati
at bigla niya rin akong iwan at itakwil.
"Mike, hayaan mo muna ako. Kapag naibalik ko na ang dating ako baka sakaling
bumalik rin ang pagmamahal ko sa'yo at tiwala," wika ko sa kaniya.
"Jasmine, kung may tampuhan at away man tayo sana hanggang doon lang at hindi na
umabot sa hiwalayan," anito.
"Hindi ko maipangako 'yan, Mike. Basta ito lang ang tandaan mo. Minsan minahal kita
ng subra na halos wala ng natira para sa sarili ko. Kaya sana hayaan mo akong
mahalin ko naman ang sarili ko. Hayaan mong makabawi ako sa sarili ko. Maintindihan
mo sana ako Mike," sabi ko.
Nagbuntong hininga ito ng malalim." Naiintindihan kita, Jasmine. Kasalanan ko kung

bakit nawala ang pagmamahal mo sa akin. Pero gagawin ko ang lahat para muling
bumalik ang pag-ibig mo sa akin Jasmine. Hindi kita masisi kung mawala ang
pagtingin mo sa akin," anito sa garalgal na boses. Batid kung umiyak siya dahil
naramdaman ko ang luha na pumatak sa balat ko.
Habang ako ay pigil sa mga luhang nais kumawala sa mga mata ko. Pero hindi ako
dapat manghina. Dapat tatagan ko ang loob ko.
Kaya iniba ko na lang ang usapan namin. " Mike, I'm sorry. Pero nais ko sana pag-
aralan ang negosyo namin. Maaari mo ba akong tulungan?" tanong ko sa kaniya.
" Sure gusto mo mag-umpisa ka sa marketing then e-promote kita bilang President sa
Emphire Silver Company." anito sa mahinang boses.
" No, gusto ko maging ceo ng kumpanya," wala sa sarili kong sabi.
Nagulat naman ito at agad na kumawala sa pagkayakap sa akin at naupo sa kama.
Kaya bumangon na rin ako at tumayo.
"Hon, hindi puwede na ceo ka kaagad. Isa pa pag-uusapan pa ng mga Board Member ang
mga ito. Saka posisyon ko iyon. Ako ang ceo ng kumpanya," sabi pa nito sa akin.
"Puwes ibigay mo sa akin ang posisyon mo. At kung gusto mo ikaw na lang ang
President kung ayaw mo mag-president ede maging janitor ka na lang ng company, "
wika ko na tumaas pa ang kilay ko sa kaniya.
"Hon, hindi ako nagbibiro. Kumpanya ko at kumpanya niyo ang nakasalalay rito. Kaya
pag-isipan ko ang sinabi mo," sabi pa nito sa akin.
" Okay, gusto ko bukas na bukas pupunta na tayo ng Maynila. Kaya sabihan ko na sina
Tita Ann at Roshel na iligpit na ang mga gamit ng mga bata," sabi ko sa kaniya at
nagtungo sa banyo para mag-tooth brush at mag-shower.
Alam kong hindi ko kaya tapatan ang talino ni Mike pagdating sa kumpanya. At wala
akong alam pagdating sa paghawak ng negosyo. Pero tulad nga ng binabalak ko ay
gusto ko lahat agawin sa kaniya.
Para maramdaman niya kung paano ang mawalan ng ari-arian. Hindi ako intrisado sa
kumpanya pero kailangan kong gawin ito para maisakatuparan ang lahat ng plano ko.
Bibigyan ko siya ng sakit sa ulo. Tingnan natin kung hanggang kaylan niya masakyan
ang kapraningan kong gagawin.
Matapos kong mag-shower ay nagtungo naman ako sa sala at naabutan ko ang mga anak
ko at ang Daddy nila sa sala na nakikipagharutan ito sa mga bata.
Nagtungo ako sa kusina para hanapin si Tita Ann at naroon nga sila ni Roshel sa
kusina. Kausap nila si Manang Sue na abala sa pagluluto ng almusal.
"Tamang-tama iha nagluto na ako ng almusal ninyo para makakain na kayo," ani
Manang.
"Salamat Manang, siya nga pala bukas pupunta na kami sa Maynila. Doon na muna kami
Manang Sue," sabi ko at agad naman itong nagulat.
"Eh bakit, iha? Ayaw niyo na ba rito sa Hacienda?" tanong nito.
"Hindi naman po Manang Sue. Magbabakasyon naman po kami rito ng mga bata. Isa pa
para malapit na ang trabaho ni Mike roon," pagsisinungaling ko kay Manang Sue.
Hindi ko na dapat sabihin ang hiwalayan namin ni Mike. Tanging si Tita Ann lang ang
naka-kaalam ng disisyon kong iyon.
"Eh kung iyon ang plano ninyo ni Mike, eh sige. Basta mag-ingat kayo roon ng mga
bata. Mamimis ko ang mga batang iyon," sabi naman ni Manang Sue.
Mula nang bumalik kami sa Hacienda ay maraming natuwa. Hindi inakala ng iba na mag-
asawa pala kami ni Mike. Lalo na si Leny noong nagbakasyon siya rito kina Ate Beth.
Si Tiya Cora at Tiyo Pedring naman ay natutuwa nang makita ang mga anak namin ni
Mike. Hindi nila lubos akalain na mag-asawa kami ni Mike at may mga anak na kami ni
Mike.
Inutusan ko si Roshel at Tita na iligpit na ang mga gamit nila pati na ang sa mga
bata.
Nagtungo naman ako kina Tiya Cora para magpaalam sa mga ito. Dahil naging mabuti
sila sa akin kahit noon pa man na unang dating ko rito sa Hacienda.
Naalala pa ng mga ito ang manok na ninakaw ko at pinakatay kay Tiya Cora na muntik
na nilang ikapahamak noon dahil sila ang napagbintangan ni Mike. 'Yon pala ay
pinaglihian ko iyon sa mga kambal. Mabuti na lang at hindi nagmukhang manok ang mga
kambal namin ni Mike.
Episode 3
Chapter 3
Jasmine
Maaga kaming nagbiyahe patungo sa manila mula panggasina hanggang Maynila. Tanghali
na kami nakarating sa Ayala Alabang sa mansyon nila Mike. Kasama ko ang mga bata at
sina Tita Ann at Roshel at si Mike.
Pagdating namin roon ay agad kaming sinalubong ng isang matandang babae na NAsa
edad 60 na segguro ito.
Pagbaba na pagbaba namin sa sa harap ng mansyon ay tuwang-tuwa ang mga kambal. Lalo
na si Natasha.
"Wow! Ang laki naman po ng bahay ni Daddy," papuri pa ni Natasha.
"Natasha, quite! Dont shout." saway naman ng istrikto niyang kambal na si

Nathaniel.
"Hummppp..." sabay irap ni Natasha sa kambal niya.
"Ito na ba ang mga anak mo, Mike?" tanong ng matanda kay Mike na buhat-buhat si
Josh.
"Yes, Yaya and she is my wife, Jasmine. Jasmine, she is my Yaya Lourdes. Siya ang
makakasama niyo rito sa mansyon," pakilala ni Mike sa Yaya niya.
"Kamusta po kayo?" bati ko at humalik ako sa pisngi nito.
"Nako, Iha. Pasensiya na at mabaho ako. Kaluluto ko lang ng tanghalian ninyo. Nako
ang ganda mo talaga Jasmine, kaya pala halos mabaliw si Mike sa 'yo noon! Eh,
nakakabaliw ka naman pala talaga!" ngiti pa nitong sabi sa akin.
Talaga ba na baliw ang alaga niya sa akin noon? Eh halos pinagtabuyan niya nga ako
noon.
"Yaya?" saway ni Mike na ibig sabihin ay tumigil ito sa pagdal-dal sa akin.
"Eh, sino naman itong mga kasama ninyo?" tanong pa nito.

"Si Tita Ann at si Roshel nga pala Yaya," pakilala ni Mike at nagbiso-biso pa ang
mga ito.
"Pumasok na kayo at tiyak gutom na ang mga popoging mga batang ito. Nako zerox copy
niyo talaga ang Daddy ninyo noong bata pa ito," ani Yaya Lourdes sa mga kambal.
Parang si Manang Sue lang rin ito, kaya kanina pag-alis namin ay maluha-luha pa si
Manang Sue nang iwanan namin siya sa Hacienda ganoon rin ang ibang mga tauhan.
"So, it means kapag lumaki kami kasing pogi rin namin si Daddy?" sabat naman ni
Nathan.
"What do you think, Nathan? Ofcourse because daddy is our idol 'di ba?" sabi naman
ni Nathaniel.
Natawa naman sila sa sinasabi ng mga kambal.
"Kayo lang! Ako kasing ganda ni Mommy at kasing sexy!" sabat naman ni Natasha
habang pumapanhik kami sa loob ng Mansyon.
"Anong sexy? Taba-taba mo nga!" tukso naman ni Nathan kay Natasha.
"Hump.. Daddy, oh! Si Nathan!" sumbong naman ni Natasha sa Daddy niya.
"Its okay anak. Paglaki mo saka ka na mag-diet para kasing sexy mo ang Mommy mo,"
wika naman ni Mike sa anak niyang babae.
Mula nang bumalik si Mike sa buhay ko at mula nang makilala siya ng mga kambal ay
naging malapit ang mga ito sa Daddy nila. Lalo na si Natasha na nae-spoiled lagi ni
Mike.
''Daddy, we have a lot of toys here and book?" tanong pa ni Nathaniel.
"Yes Niel at may sari-sarili na kayong silid rito. Pero kung gusto niyo pa rin mag-
share ng room nasa inyo na iyon," ani Mike.
"Daddy, i have my own room rin po ba?" tanong naman ni Natasha.
"Ofcourse my Princess. You have your own room." ani Mike saka ginulo pa nito ang
buhok ng anak niya.
"Daddy, gusto ko katabi si Tita Ann! Pero mas gusto ko katabi kayo ni Mommy!"
daldal pa ni Natasha.
Nagkatinginan naman kami ni Mike. Nang nasa tanggapan na kami ng mansyon ay naupo
muna ako sa sofa at pinagmasdan ang paligid.
Mas malaki pa ang mansyon nila kaysa mansyon namin.
"Natasha huwag ka ngang epal kina Mommy at Daddy. Si Josh nga hindi tumatabi sa
kanila. Let them alone," sabi naman ni Nathaniel.
"Its okay mga anak. Tuwing hapon lang ako naririto sa mansyon at kapag sabado
linggo wholeday ako rito para makasama ko kayo pero hindi rito matutulog si Daddy,"
ani Mike.
"But why Daddy? Gusto namin lagi ka namin makakasama!" sabi naman ni Nathan.
"Sa condo na titira ang Daddy ninyo dahil malapit lang iyon sa trabaho niya," agad
kung sagot sa mga katanungan ng mga bata.
"Pero puwede ka naman umuwi rito, Daddy. Ede sana doon na rin tayo tumuloy sa condo
ni Daddy," sagot naman ni Nathaniel.
"Kailangan magkapag-concentrate ang Daddy ninyo sa trabaho niya. Kaya doon muna
siya sa condo niya para makapag-focus siya sa trabaho," sabi ko naman.
"Bakit wala bang library rito si Daddy? Daddy! Hindi po ba kayo makapag-concentrate
kapag narito kami?" inosenting tanong naman ni Nathan.
"Hindi naman sa ganoon mga anak, pero narito naman ako araw-araw sa gabi lang ako
wala." malungkot na wika ni Mike sa mga bata.
"Hummppp.. Daddy, sama ako sa condo mo, please?" lambing naman ni Natasha.
"Natasha? Huwag na matigas ang mga ulo ninyo, ha! Hindi lahat ng gusto niyo
nasusunod. Sa gabi lang naman wala ang Daddy ninyo rito kaya huwag na matigas ang
mga ulo!" saway ko sa mga kambal.
Sumimangot naman silang tatlo at hindi na umimik.
"Kumain na muna kayo mga bata at baka lumamig ang pagkain," ani Yaya Lourdes.
''Kumain na kayo Roshel, Ann, saka kayong dalawang mag-asawa kain na bago ko ituro
ang mga silid ninyo."
"Let's eat!" yaya sa akin ni Mike.
"Kayo na muna ang kumain busog pa ako. Saan ang magiging silid ko?" tanong ko kay
Mike."
"Yaya, pakisamahan si Jasmine sa silid ko," utos ni Mike sa yaya niya.
"Silid mo? Sa silid mo ako matutulog?" tanong ko.
"Silid natin sana. Kaso ayaw mo naman na tumabi ako sa iyo, kaya ang silid ko na
ang gamitin mo," sabi naman nito.
Kibit-balikat lang ako at nagpasama na ako kay Yaya Lourdes sa magiging silid ko sa
Mansyon nila Mike, pero bago pa ako nakaakyat sa taas ay nagsalita ulit si Mike.
"Pupunta pala rito sila Mommy at Daddy mo."
"Sige! Ipatawag mo na lang ako mamaya. Iidlip lang muna ako," sagot ko naman at
dumaretso na sa magiging silid ko.
Dala ni Yaya ang isang malita ko na damit ko lamang ang laman. Pagpasok namin sa
silid ay namangha ako sa ganda ng silid ni Mike. May mga larawan itong nakasabit at
naka-puzzle.
May sarili rin banyo sa loob at sofa at tv rin doon at mayroon ring ref. At
napakalaki ng kama niya na sinapinan ng kulay puti.
May wardrobe rin doon kung saan naroon ang mga iba niyang gamit.
At sa harap ng kama sa pader ay may nakakabit na larawan ng tatlong sanggol na

nakalagay sa crabe na nilagyan ng frame.
Parang pamilyar sa akin iyon at hindi ako nagkakamali ay ang mga kambal namin iyon,
pero paano siya nagkaroon ng mga larawan ng kambal noong mga sanggol pa ang mga
ito.
Kaya nagtanong ako sa Yaya ni Mike. "Yaya saan nakuha ni Mike ang mga larawang
iyan," tanong ko.
"Ah, iyan ba? Sa ospital niya iyan nakuha noong March 3 2014 sa Saint Lukes kung
saan nadisgrasya ako noon," sagot ni Yaya.
Nagulat ako dahil iyon ang araw na ipinanganak ko ang mga kambal na nag-agaw buhay
pa ako noon.
"Naroon si Mike sa Saint Lukes ng araw at buwan na iyon?" tanong ko.
"Oo, Iha. Dahil pinuntahan niya ako noon sa ospital nabangga kasi ako. Eh tuwang-
tuwa nga iyan noong nakita niya ang mga sanggol na iyan. Ang cute raw at naawa raw
siya dahil ang sabi ng mga nurse agaw buhay raw ang ina ng mga sanggol," sabi pa ni
Yaya.
Ibig sabihin nakita niya na pala ang mga bata noon. At ang nag-aagaw buhay noon ay
ako. Ako na nag-iisa nang ipinanganak ko ang mga kambal. Si Doctor Maurine lang ang
kasama ko noon at pilit na nagpapalakas sa akin.
Naroon pala si Mike nang araw na ipinanganak ko ang mga kambal pero bakit hindi
niya man lang inalam na kung sino ang ina ng mga kambal? Kung nalaman niya kaya na
ako ang ina ng mga kambal na ninakawan niya ng mga larawan, ano kaya ang gagawin
niya?
"Ahmm... Sige, Yaya. Salamat sa pagsama rito sa silid. Magpapahinga lang muna ako.
Tawagan niyo na lang ako kapag dumating na sina Daddy at Mommy," sabi ko.
"Ah.. sige, Iha. Magpahinga ka muna kung nagugutom ka. Eh, pindutin mo lang ang
bell na ito para maakyatan kita ng pagkain rito. Oh, gamitin mo itong intercom,"
sabay turo ni Yaya ng mga iyon.
"Sige, Yaya salamat," sagot ko.
Saka lumabas naman ito ng silid. Humiga ako sa kama at nakapako lang ang tingin ko
sa larawan ng mga kambal.
Naalala ko noon kung anong hirap ang pinagdaanan ko nang ipinanganak ko sila.
Samanatala si Mike ibang babae at anak ang inaalagaan niya. Samantala ako nag-
iisang lumalaban para mabuhay.
Ang buong akala ko noon ay anak niya ang pinagbubuntis ni Cristy. Pero hindi naman
pala.
Sa ganoon akong pag-iisip nang biglang pumasok naman si Mike.
"Hindi ka ba marunong kumatok?" Inis kung turan sa akin.
"I'm, sorry pero hinahanap ka kasi ni Josh. Nagugutom na siguro kaya padidiin mo
muna," sabi niya at itanabi niya sa akin si Josh.
"Kukunin ko lang ang ibang mga gamit rito sa kuwarto ko. Okay lang ba na ito muna
ang magiging silid mo?" tanong niya sa akin habang inangat ko ang damit ko at
pinadede na si Josh.
"Okay, na ito sa akin. Siya nga pala Mike, paanong nakunan mo ng larawan ang mga
kambal?" tanong ko.
Kumunot naman ang mga noo niya? "What do you mean?"
" 'Yang mga naka-kuwadro na mga larawan ng kambal. Hindi mo alam na mga anak mo
'yan?" sabay turo ko ng mga larawan.
Tumingin naman siya sa larawan na para bang 'di makaniwala. "Nakuha ko iyan noong
na ospital si Yaya. Napunta ako sa delivery room at nakita ko ang mga bata na hila-
hila ng mga nurse. Na amaze ako sa mga bata dahil bihira lang ang magkaroon ng anak
na tatlong kambal at isang babae at dalawang lalaki, kaya ninakawan ko sila ng
kuha," sabi naman niya.
"Sina Nathan, Nathaniel, at Natasha, ang mga iyan. 'Yan ang mga panahon na mag-isa
ako at nag-agaw buhay," sabi ko sa kaniya.
Tiningnan niya ako at batid sa mukha niya ang lungkot. "Patawarin mo ako, Jasmine.
Kung alam ko lang sana hindi mo sana dinanas ang hirap," wika nito.
"Kung alam mo lang siguro na ako ang ina ng mga kambal baka siguro mas gustuhin mo
pang mawala ako. Baka inisip mo na anak namin iyon ni Janzel. Mabuti na lang at
hindi mo nalaman na ako ang nanganak dahil baka pinagtawanan mo na ako noon. Dahil
matapos kung isilang ang mga sanggol ay halos mapanawan ako ng kaisipan. Baka
sabihin mo sa akin na ba___" bigla naputol ang sasabihin ko nang magsalita siya.
"Huwag mo na ituloy. Oo, nagkamali ako pero hindi naman ako ganoon kasama para
sabihan ka nang ganoon. Kung alam ko lang na ikaw ang ina nila at sinasabi ng nurse
na nag-aagaw buhay ka, baka kinuha na kita at inalagaan, pero hindi natin alam kung
ano ang puwede mangyari sa panahong iyon. Maniwala ka sa hindi pinagsisihan ko ang
lahat nang iyon, Jasmine!" garalgal nitong sabi sa akin.
"Huwag na natin pag-usapan iyan. Bumaba ka na at kumain. Mamaya na lang ako kapag
nakatulog na si Josh," mahina kong sabi sa kaniya.
"Sabayan na lang kita mamaya kumain.," sabi pa nito at walang lingon-lingon na

nagtungo sa wardrobe niya. May mga ilang gamit at damit siyang kinuha at inilagay
sa malita niya.
Siguro dadalhin niya ang mga iyon sa condo. Hindi ko alam kung tama ba ang
disesiyon kung makipaghiwalay kay Mike. Kung tama ba ang paghihiganti na gagawin ko
sa asawa ko? Kahit sa kaibatuuran ng puso ko ay mukhang may puwang pa ito sa akin.
Hindi naman siguro basta nawawala ang pag-ibig ko para sa kaniya dahil minsan
tumitibok pa rin naman ang puso ko sa kaniya.
Subalit gusto ko lang kasi maramdaman niya ang sakit na nararamdaman ko noon. Gusto
ko mabaliw siya sa akin. 'Yong tipong hindi siya mabuhay kapag wala ako.
Makatapos ni Mike magligpit ng gamit niya ay nakatulog na si Josh. Hinaplos nito

ang bunso naming anak. Naupo siiya sa tabi ko sa kama.
"Magpakabait ka bunso kapag wala si Daddy, ha? Huwag mo bigyan ng sakit ng ulo ang
Mommy niyo," sabay halik sa noo ng bata. Saka naman siya humarap sa akin.
Pinipigilan kung huwag pumatak ang luha ko.
"Alagaan mo ng mabuti ang mga anak natin habang wala ako. Araw-araw ko kayo
bisitahin rito," Sabi pa nito sa akin. "Kapag nakapag-isip ka na sabihin mo agad sa
akin. Masakit rin ito para sa akin Jasmine na mahiwalay sa inyo ng mga anak natin,
pero kailangan kong pagbigyan ang gusto mo. Hindi kita puwedeng pilitin na magsama
tayo kung wala ka ng nararamdaman para sa akin pero ito lang ang tandaan mo. Ikaw
at ang mga anak natin ang buhay ko." ani Mike na hiwakan ang palad ko.
"I'm sorry Mike, kailangan ko muna ng space para sa sarili ko. Sana makapaghintayin
ka sa disesiyon ko. Sana hindi ka mag ka maghanap ng iba para ipalit sa akin," wika
ko sa makulim-lim kong mata
Hinalikan niya ang kamay ko. "Simula ng malaman ang lahat wala na akong ibang
hinangad kundi ang nakasama ka at gusto ko man bumawi sa iyo, pero hito at nagbago
ang pagtingin mo sa akin." sabi naman niya.
Ngumiti ako at hinaplos ang mukha niya. "Mike, lagi mo sana kalimutan na hindi pa
annul ang kasal natin. Kaya may pa-asa pa naman na bumalik ang pagtingin ko sa
'yo," wika ko.
"Liligawan kita araw-araw hanggat mapa-ibig muli kita, Jasmine," sabi nito sabay
halik sa noo ko. "Baka nagugutom ka na? Magpa-akyat na lang ako ng pagkain rito kay
Yaya." dugtong pa nito.
"Sige, pero saluhan mo ako, maaari ba?" lambing ko sa kaniya.
"No problem, Honey," anito saka tinawag na si Yaya sa intercom at nagpadala ng

pagkain sa silid namin.
Kumain kami ni Mike na magkasalo nagku-kuwentuhan kami tungkol sa mga nakaraan

namin. Hanggang sa matapos kami kumain at dumating naman sina Mommy at Daddy. Ang
mga magulang kasi ni Mike ay bumalik na sila sa Amerika. At sina Mommy at Daddy ay
aalis rin sa sunod na araw.
Episode 4
Chapter 4
Jasmine
Bumaba kami ni Mike at naabutan pa namin na nakikipag-kuwentuhan sina Mommy at

Daddy sa mga kambal. Nang makita na nila kaming dalawa ay malawak na ngumiti ang
mga ito.
Humalik ako kina Mommy at Gaddy gano'n rin si Mike sa kanila. Pagkatapos ay umupo
ako sa tabi ni Mommy. Si Mike naman ay sa harapan namin sa tapat naming tatlo.
"Kids, doon na muna kayo sa play house ninyo maglaro, ha. May pag-uusapan lang kami
ng Lolo at Lola ninyo?" wika ni Mike sa mga bata.
"Yes, po Daddy!" sabay naman ng mga kambal. Saka nagsitakbuhan naman sila at
nagtungo sa Playhouse nila.
"Kamusta na kayong dalawa, Iho, Iha?" tanong ni Mommy.
"Okay, lang rin naman, Mom," sagot naman ni Mike.
"Jasmine gusto mo raw magtrabaho sa company?" tanong ni Daddy sa akin. Siguro ay

nabanggit na ito ni Mike sa kaniya.
"Oo, sana Dad. Gusto ko maging CEO ng kumpanya." determinado kung sagot kay Daddy.
Natawa naman si Daddy ng pagak sa sinabi ko. "Seryoso ka ba? Wala ka pang
expereience sa paghawak ng kumpanya, gusto mo agad CEO? Eh, posisyon iyon ng asawa
mo!'' Sabi naman ni Daddy.
"Kaya nga Dad. Gusto ko ang posisyon ni Mike. 'Di ba gusto niyo matoto ako humawak
ng negosyo?" sabi ko pa.
"Iha, hindi gano'n kadali iyon. Kung gusto mo magpatayo ka na lang ng botique o 'di
kaya salon? Bigyan kita ng kapital," sabi naman ni Daddy.
"Ayaw ko, Dad! Gusto ko maging CEO ng kumpanya. Saka gusto ko si Mike ang secretary
ko at siya rin ang magtuturo sa akin at siya ang magiging mentor ko," sabi ko na
hindi kumukurap.
"Sos, maryosep! Ang taas ng posisyon ng asawa mo sa kumpanya natin tapos gagawin
mong secretary ang asawa mo?" protesta naman ni Mommy.
Sumimangot naman at nakita naman iyon ng asawa ko. Hindi alam nila Mommy at Daddy
ang tungkol sa hiwalayan namin ni Mike.
"Sino ba ang anak ninyo Mom, Dad? 'Di ba ako? Eh, bakit pakiramdam ko si Mike na
lang palagi ang pinapaboran ninyo?" pagda-drama ko namang wika sa mga magulang ko.
"Hindi naman sa ganoon, Iha. Pero isipin mo naman si Mike ang nagpalago ng Emphire
Silver company," sabi ni Daddy na hindi makapaniwala sa gusto ko.
"Dad, it's okay. Wala namang sigurong masama kung bigyan natin ng pagkakataon si
Jasmine. Saka puwede ko siyang maturuan sa paghawak ng negosyo," sabi naman ni
Mike.
"Pero, Iho. Baka malugi ang negosyo natin kung si Jasmine ang gawing ceo ng
kumpanya. Saka wala pa siyang experience kahit nga manager," sabi pa ni Daddy.
"Hello, Dad! Nakapagtapos naman ako ng business administration, ah!" pagyayabang ko

naman pero wala na nga akong matandaan sa pinag-aralan ko.
Kung malugi ang kumpanya buti nga 'yon para makaganti ako kay Mike. Mula noon siya
na lang lagi ang hinahangaan ni Daddy at Mommy. Matalino kasi siya samantalang ako
hindi pumapasok sa isip ko ang mga pinag-aralan ko.
"Kahit kaIlan talaga, Dad! Wala kayong tiwala sa akin," protesta ko naman.
"Iha, puwede ka naman mag-umpisa sa mababang posisyon. Hindi iyong ceo kaagad," ani
Daddy.
Si Mommy ay tahimik lang na nakikinig sa amin.
"Dad, ibibigay ko na lang kay Jasmine ang posisyon ko at para maalalayan siya ay
pumapayag ako na maging mentor niya at secretary," sabi naman ni Mike. Hindi ko
alam kung bakit gano'n niya na lang isuko ang posisyon niya sa akin.
"Kung hindi ko kaya ibabalik ko naman kay Mike ang posisyon niya, kaya kung hindi
niyo ako pagbibigyan okay lang," kunwa'y tampo ko.
"Well, it's up to you, Iho. Pero alam mo na ang gagawin kapag hindi kinaya ni
Jasmine,'' wika ni Daddy kay Mike.
"Yes, Dad! Ako ang bahala. Alalayan ko na lang si Jasmine," ani Mike
"Pero, iha? Kapag naging ceo ka wala ka ng oras sa mga anak niyo," wika naman ni
Mommy.
"Mommy, ako ang bahala sa oras ko sa mga anak ko! Huwag na po kayo mag-alala," sabi
ko.
"Sa sunod na araw ay babalik kami ng Daddy mo sa Amerika, kaya gustuhin man namin
na dalhin kayo eh alam naman namin ni Daddy niyo na ayaw niyo tumira sa Amerika,"
ani Mommy.
"Kapag siguro mapalakad ko na ang mga pasaporte ng mga bata Mom, Dad? Yayain ko si
Jasmine na magbakasyon sa Amerika," sabi naman ni Mike.
"Mabuti pa nga kung ganoon. Para naman makapunta si Jasmine sa Amerika," sabi naman
ni Daddy.
"Ayos lang naman ako rito sa Pilipinas, Dad. Mas gusto ko libutin ang Pilipinas
kaysa pumunta sa ibang lugar. Marami namang magagandang tanawin rito sa atin, kaya
iyon ang gusto kong matupad ang makapaglibot sa buong pilipinas na hindi ko natupad
gawin noon dahil ipinakasal niyo ako kay Mike," sabi ko pa sa kanila.
Nagkatinginan naman silang tatlo. Alam nila na ang hindi basta-basta ang dinanas ko
sa pagpapakasal nila sa amin ni Mike, kaya wala silang karapatan na maglikramo kung
uungkatin ko man ang nakaraan.
"Ahmm.. Kung 'yon ang gusto mo Iha, ede, maglibot ka sa Pilipinas. Isama mo ang
asawa at mga anak ninyo para makapag-bonding kayo o para makapag-date man lang kayo
ni Mike," sabi naman ni Daddy.
"Gusto ko ako lang mag-isa, Dad. Ayaw kong may nakabuntot sa akin. Gusto ko
makabawi man lang sa sarili ko sa mga panahong puro na lang pagdurusa ang
pinagdaanan ko," hinagpis ko sa kanila.
"Eh, ikaw ang bahala, Iha. Alam ko na marami kaming pagkukulang ng Mommy mo kaya
kung ano ang gusto mo ,sundin mo. Basta para sa ikabubuti mo at sa ikabubuti ng
pamilya niyo ni Mike," sabi naman ni Daddy.
"Iha, kapag may problema ka tawagan mo lang kami ng Daddy mo," sabi naman ni Mommy
sabay haplos sa buhok ko. Saka bumaling ang tingin nito kay Mike. "Iho, alagaan mo
ng mabuti ang asawa mo. Kung may mga bagay man kayo na hindi mapagkasunduan ay
lutasin ninyo ng mahinahon at pakinggan ninyo ang hinanaing ng bawat isa para hindi
na maulit ang nangyari noon," sabi pa ni Mommy kay Mike.
"Huwag po kayo mag-alala, Mom. Gagawin ko po ang lahat para sumaya ang pagsasama
namin ni Jasmine," wika pa ni Mike.
"Sige na Iho Iha. Aalis na kami ng Mommy ninyo. Bibili pa kami ng ticket. Mike,
ikaw na ang bahala kay Jasmine at sa mga apo namin," sabay tapik ni Daddy sa
balikat ni Mike.
"Opo, Dad," sagot ni Mike.
Tumayo na rin si Mommy. "Paano, Iha? Kapag may pagkakataon kayo ni Mike magbakasyon
kayo sa Amerika, ha? Lagi mo tandaan na mahal na mahal ka namin dahil ikaw lang ang
nag-iisang unica, Iha namin ng Daddy mo," sabi pa ni Mommy at yumakap ito sa akin
ng mahigpit.
Sa isang taon ko sa Hacienda na kasama si Mike ay lagi naman pumupunta sina Mommy
at Daddy sa Hacienda nila Mike. Lagi nila ako kinakamusta kung ayos na ba ako, pero
sa awa ng Panginoon ay tuluyan na akong gumaling sa depression ko dahil laging nasa
paligid ko ang mga taong mahalaga sa buhay ko.
Pero minsan naroon parin ang pagtatampo ko at inis sa kanila. Sinusubukan ko naman
na magpatawad, pero sa totoo lang sa tuwing inaangkin ako ni Mike ay naalala ko
kung paano niya ako babuyin noon. Kung paano ko binayad ang katawan ko para lang
mabuhay si Natasha at ang naging bunga ng gabing iyon na nangalimos ako ng tulong
sa asawa ko ay si Josh.
Akala ko ay lubos ko ng napatawad si Mike, pero hindi pala ganoon kadali iyon dahil
ang bigat sa puso ko, kaya kailangan ko muna makipaghiwalay sa kaniya ng sandali
para naman malaman ko kung ano ba talaga ako para sa kaniya? At ano ba talaga siya
para sa akin?
Nagpaalam na sina Mommy at Daddy sa mga bata. Niyakap nila ng mahigpit ang mga
kambal na akala mo ay huli na nilang pagkikita.
Mangiyak-ngiyak pa si Mommy nang umalis sila ni Daddy. Napapabuntong hininga na

naman ako dahil tulad ng dati aalis na naman sila at maiiwan na naman ako sa
Pilipinas. Halos sa Amerika na kasi ang buhay nila at sanay na ako na lagi silang
umaalis.
Pero ngayon ko lang naramdaman ang mangulila sa kanilang dalawa. Hindi ko alam pero
hindi ko naman ito dati nararamdaman sa tuwing aalis sila. Marahil ay dahil ito sa
mga naranasan ko lang kaya parang nalulungkot ako sa pag-alis nila.
Nasa labas ako ng mansyon habang tanaw ang sasakyan ng mga magulang ko. Nasa
likuran ko naman si Mike.
"Okay ka lang ba?" tanong nito nang mapansin na naluluha ang mga mata ko.
"Ayos lang ako, Mike. Ano oras ka ba aalis? Saka kailan ako magsimula sa pagiging
ceo sa kumpanya?" seryoso kong tanong sa kaniya.
"Sa susunod na araw kausapin ko pa ang mga share holders," sabi naman nito.
" Sige, akyat na ako sa taas. Huwag mo na ako isturbuhin kapag umalis ka na," sabi
ko sabay talikod sa kaniya.
Pero nahigit niya naman ako sa kamay. "Jasmine," tawag nito.
Nilingon ko naman siya." Mike bitiwan mo ako, gusto ko na magpahinga. Kung aalis ka
umalis ka na at kung maaari ay huwag mo muna akong kausapin. Tawagan mo na lang ako
kung kailan ako puwede pumasok sa opisina mo bilang ceo ng kumpanya," sabi ko at
binawi ang kamay ko.
Umakyat ako sa taas na tinalikiran siya. Pagdating ko sa silid ay naroon si Roshel

binabantayan si Josh.
"Roshel dalhin mo na sa labas ang mga gamit ni Mike. Gusto ko na kasi magpahinga,"
sabi ko.
"Opo, Ate," saka kinuha nito ang mga gamit ni Mike na dadalhin sa condo niya.
Paglabas ni Roshel ay ipinad-lock ko ang pinto at tumabi sa tabi ni Josh.
Hapon na ng mga oras na iyon ngunit bigla ko na lang na miss kaagad sina Mommy at
Daddy. Kung dati ako lang ang baby nila ngayon may apat na silang baby na mula sa
akin.
Dati ay binibigay nila lahat ng gusto ko. Spoiled na spoiled nila akoo, ngunit
dahil sa kagustuhan nilang si Mike ang mapangasawa ko ay pinilit kaming ipakasal.
Unang kita ko pa lang kay Mike noon ay tumibok na ang puso ko, kaya noong ikinasal
kami akala ko ay magiging masaya ako sa piling niya, ngunit hindi pala. Iba ang
inaasahan kong mangyari at taliwas iyon sa inaakala ko.
Kahit na pinapakita niya sa akin na nagsisi siya sa mga nagawa niya noon ay hindi
pa rin maalis dito sa puso ko ang ginawa niya sa akin. Pilit ko man iwasan isipin
pero kusa itong bumabalik sa kaisipan ko.
Episode 5
Chapter 5
Mike
Nang umakyat na si Jasmine ay hinayaan ko lang siya dahil alam ko pagod ito sa
biyahe. Huli man ang pagsisisi ko sa lahat ng pasakit kong nagawa sa asawa ko ay
hindi ako titigil na makuha ulit ang dating pagmamahal niya sa akin noon na binali
wala ko lang.
Hindi ko siya masisi kung bakit pakiramdam niya ay hindi niya na ako mahal. Ngunit
sa pagkakataong ito ay hindi ko siya susukuan.
Sabi ng doktor niya sa Psychiatrist. Makakaramdam ng pagbabago ang asawa ko sa

sarili niya. Mag-iiba ang emotion niya at mag-iiba ang tingin niya sa sarili.
Magaling na nga siya pero marami ang magbabago at ang sabi pa ng doktor niya sa
akin ay intindihin ko lang ang asawa ko dahil kailangan pa siyang intindihin.
Hayaan lang muna ito sa gusto niya at sanhi na rin ng pagkaroon niya ng post partum
syndrome dahil sa panganganak niya kay Josh, kaya mag-iiba talaga ang mood niya
lalo na at isang taon pa lang si Josh.
Ganoon raw talaga kapag bagong panganak kaya hinayaan ko lang siya sa gusto niya.
Pati ang kagustuhan niyang maging ceo ng kumpanya ay pagbibigyan ko siya, kaya
pagka-alis nila Mommy at Daddy ni Jasmine ay nagpaalam naman ako sa mga kambal.
"Daddy, where are you going?" tanong ni Natasha.
"I'm going to my condo, kaya huwag kayo magpasaway kina Mamita Ann ninyo at lalo na
kay Mommy ninyo," sabay haplos ko sa buhok Natasha.
"Bakit ayaw mo ba rito sa mansyon mo, Daddy?" tanong ni Nathaniel.
"Hindi naman sa ayaw anak kaya lang may mga bagay lang kaming pinagkasunduan ng
Mommy niyo at para ito sa ikabubuti nating lahat," paliwanag ko naman sa mga bata.
"Daddy, iiwan mo ba ulit kami?" malungkot na tanong ni Nathan.
"No, Baby. Araw-araw naman akong dadalaw sa inyo. Saka, 'di ba? Sinabi rin sa inyo
ng Mommy ninyo na malapit lang ang office ko roon sa condo, kaya roon muna ako
titira," wika ko kay Nathan.
"Daddy, sama ako, please?" lambing pa ni Natasha.
"Baby, hindi puwede dahil walang magbabantay sa inyo. Saka papasok na kayo sa
school." sabi ko kay Natasha.
"Eh... Dito ka na lang Daddy, please? Baka paluin na naman ako ni Mommy kapag wala
ka," sumamo ni Natasha at yumakap ito sa binti ko.
"Gusto ko sumama sa 'yo, Daddy! Waaaah..." iyak pa nito.
"Natasha, iyakin ka talaga!" sabi naman ni Nathan sa kapatid niya.
"Waaaah... Daddy, si Nathan, oh! Bubulihin ako niyan palagi kapag wala ka rito kaya
isama mo na ako Daddy!" iyak pa ni Natasha.
Yumuko ako para buhatin siya at hinila ko naman ang dalawa niyang kambal at umupo
kami sa sofa.
"Mga anak magmahalan kayo at ipangtanggol ninyo ang isa't-isa kapag may na bully sa
isa man sa inyo. Hindi 'yong mag-away-away kayo," sabi ko naman.
"Si Nathan, kasi lagi inaasar si Natasha. Alam niya naman na iyakin! 'Di ba, sabi
ni Mommy huwag natin awayin si Natasa dahil Prinsesa natin siya?" sabi naman ni
Nathaniel.
Humaba naman ang nguso ni Nathan at pinakrus niya pa ang braso niya sa dibdib nito
kaya kinabig ko ito at pinaupo sa kabila kong hita.
"Nathan, ano ang sasabihin mo sa kapatid mong babae?" tanong ko.
Tumingin naman siya sa akin. "Sorry po," anito sa mahinang boses at kinurap-kurap
pa ang mga mata.
"Sa kapatid mo ikaw tumingin at humingi ng sorry," utos ko sa kaniya.
Tumingin naman siya kay Natasha. "Sorry, Tasha. Bati na tayo, ha? 'Wag ka na
magalit sa akin, ha? At huwag mo akong isumbong kay Mommy," anito sa kakambal niya.
" it's okay Nathan.i alreadt to forgive you. But dont do it again, ha?" wika pa ni
Natasha kay Nathan saka niyakap niya ang kakambal niya.
"Thank you Natasha," ani Nathan. Saka niyakap rin nila ang kambal nilang si
Nathaniel.
Mas lalo akong namangha kay Jasmine, dahil pinalaki niya ang mga anak namin na
mabuting mga bata at minahal niya ang mga ito sa kabila ng lahat ng dinanas niya
dahil sa kapabayaan ko sa kaniya noon.
Kaya sino ako para pigilan ang kagustuhan niyang mapag-isa? Hindi ko ipinadama ang
respeto sa kaniya noon bilang isang babae. Ni hindi ko nga siya iginalang bilang
asawa ko noon. Bagkos ay binastos ko siya at pinagbintangan na naging taksil sa
akin.
Kaya ang suwerte ko dahil dumating si Jasmine sa buhay ko. At nagkaroon pa ako ng
anak sa kaniya na hindi ko man lang sila naalagaan at naprotiktahan noon. Sa halip
ay muntik pa sila napahamak dahil sa kagagawan ko kaya naman hindi ko siya puwedeng
tanggihan sa mga nais niya gawin.
Hindi ko alam kung bakit ang tanga ko noon. Kung bakit hindi ko siya binigyan ng
halaga. Hindi ko man lang pinakinggan ang mga paliwanag niya noon.
Basta-basta ko na lang siya hinusgahan noong nakita ko sila ni Janzel na pumasok sa

hotel sa bayan. 'Yon pala ay naroon ang asawa ni Janzel na si Cristy sa hotel na
iyon.
Subalit huli man ang pagsisisi ko noon ay hindi pa naman huli ang lahat para
ipakita ko sa asawa ko kung gaano siya kahalaga sa akin ngayon, kaya gagawin ko ang
lahat para mapasaya lang siya.
Matapos kong magpaalam sa mga kambal ay hindi na ako umakyat sa taas para mahagkan
si Josh dahil ayaw ni Jasmine maisturbo, kaya pumunta na ako sa condo ko.
Pagdating ko naman roon sa unit ko ay naalala ko kung paano kami unang nagkita ni
Jasmine. Pumasok siya sa unit ko habang may ibang katalik ako. Iyon ang unang
pagkikita namin ni Jasmine na naasar pa ako noon sa bigla niyang pagpasok sa
pintuan.
Napapatawa na lang ako kapag naalala ko iyon. Nakahiga ako sa sofa at nanonood ng
tv ng tumawag ang kaibigan kong si Stevan at pinagkakatiwalaan sa mga hayop ko sa
Hacienda. At ito rin ang assistant ko ngayon.
Kaya sinagot ko ang tawag niya.
"Bakit napatawag ka? Bukas magri-report na ako sa Office at tawagan mo ang lahat ng
Board Member dahil may mahalaga akong sasabihin," utos ko kay Stevan.
"Okay, Bro. Narito ako sa unit ko ngayon sa Makati. Mag-send na lang ako ng email
sa kanila. Mabuti at naisipan niyong lumipat rito sa Maynila. Atleast hindi ka na
mahihirapan sa pagbiyahe," wika nito sa kabilang.
"Oo, pero narito na rin ako matutulog sa condo ko. At ang mag-ina ko ay sa
mansyon." sabi ko naman.
"Hu? Bakit naman? Nag-away ba kayo ni Misis mo?" tanong niya.
Kaya nagbuntong hininga muna ako bago siya sinagot. "Hindi naman Bro. Kailangan ko
lang muna siya bigyan ng space. Alam mo naman siguro ang pinagdaanan niya dahil sa
akin," sabi ko kay Stevan.
"Well, sana hindi na maulit ang nangyari noon Bro, dahil kapag nagkamali ka ng
moves mo sigurado mawawala ulit ang asawa mo sa 'yo at isipin mo marami pa rin ang
magkakagusto sa kaniya kahit may mga anak na siya." sabi naman ni Stevan.
"Alam ko! Sige na at matulog na ako. Basta magpatawag ka ng emergency meeting

bukas," sabi ko naman.
"Sige, good night," anito at pinatay na ang cellphone.
Episode 6
Chapter 6
Mike
Naiisip ko naman si Jasmine. Na miss ko agad sila ng mga anak namin. Parang isang
minuto ko lang sila hindi makita ay parang nalulungkot na ako, kaya tenext ko si
Jasmine, dahil nami-miss ko na ito.
_______________________________
Me: Good night Hon, I miss you.

Sent..
______________________________
Saka inilapag ko na ang cellphone ko at pumikit ng mata.
Maya pa ay tumunog ang cellphone ko at may text message na galing kay Jasmine.
__________________________________
Jasmine: Baka may babae kang inuwi riyan sa condo mo, ha? Kapag nalaman ko lang
puputulin ko 'yang sa 'yo at ipakain sa aso!
Natawa naman ako sa reply niya. Ibig sabihin may gusto pa siya sa akin kaya alam
kong naguguluhan lang siya. Kaya nag-reply ako sa kaniya.
___________________________
Me: Kung may iuwi man akong babae rito sa condo walang iba kundi ikaw lang, kaya
huwag ka mag-isip na ipagpalit kita sa iba dahil ikaw lang ang gusto ko iuwi rito.
____________________________
Maya pa ay nag-reply ulit ito.
__________________________________
Jasmine: Good night.
________________________
Napasimangot ako dahil 'yon lang ang reply niya sa akin.
_______________________
Me: good night rin. I Love You.
____________________________
Jasmine: I heat you (-.-)
Napapailing na lang ako sa sagot niya sa akin, kaya hindi ko na lang siya
nireplayan at baka maboyset na naman ito sa akin.
Natulog ako na masaya dahil nakausap ko sa text ang asawa ko bago natulog.
***
Kinabukas ay maaga akong nagising dahil papasok na ako sa opisina. Hindi na ako
nakapagluto ng almusal dahil wala pa akong nabiling grocery. Kaya pagkatapos ko
makipag-meeting sa mga shares holder at board member ay dadaan ako sa mall para
mag-grocery.
Pero bago pa ako pumasok sa office ay nag-text ako sa asawa ko.
Me: Good morning my sunshine. Good morning sa mga anak natin.
Pagka-send ko ng message kay Jasmine ay pumasok na ako sa Conference room. At

naroon na ang mga board member at mga share's holder kasama si Lance Altamirano at
si Christian Jay Garcia. Ang mga kaibigan ko rin. Si Reynald Montemayor lang ang
wala dahil sa Amerika ito.
Pagkapasok ko ay binati na ako ng lahat. "Good morning! Mr. Buenaventura."
"Good morning every one!" bati ko at umupo na ako sa upuan ko. Sa kabilang bahagi
ko ay naroon si Stevan at sa kabila ko naman ay si Miss Erica Madrigal ang
secretary ko na pinopormahan ni Lance
Naroon rin ang mga iba na hindi ko na babanggitin pa.
"Ano ang pag-uusapan natin Mr. Buenaventura at nagpatawag ka ng emergency meeting?"

tanong ni Mr. Tan.
"Gusto ko sabihin sa inyo na bibitaw na ako bilang ceo ng kumpanya," direkta kong
sabi sa kanila na walang paligoy-ligoy pa.
"What!?" halos sabay naman nilang tanong at hindi makapaniwala sa sinabi ko. Kahit
si Stevan ay nagulat rin.
"Pero bakit naman Mr. Buenaventura?" pormal na tanong ni Lance.
"Paano ang kumpanya? At sino ang magiging ceo?" tanong naman ni Christian.
"Ipapalit ko ang anak ni Mr. and Mrs Delatore na si Jasmine Delatore," seryoso kong
sagot.
"What? Seryoso ka, Bro?" agad na tanong ni Lance.
"Yes Mr. Altamirano. Si Jasmine ang papalit sa akin bilang ceo ng kumpanya," wika
ko sa kanila.
"Pero bakit naman Mr. Buenaventura? May experience na ba si Miss Jasmine sa

paghawak ng negosyo? Baka mamaya malugi ang kumpanyang pinaghirapan mo?" sabat
naman ni Mr. Perez na kasing edad ito ni Daddy. At ama ito ni Samantha Perez ang
may ari ng Pereza Hacienda na malapit lang sa hacienda namin.
"Hindi naman ako mawawala dahil alalayan ko naman ang asawa ko na humawak ng
kumpanya. Isa pa malaki ang shares ng mga magulang niya sa kumpanya kaya karapat-
dapat siyang maging ceo ng kumpanyang ito. Dahil sila ang may pinakamalaking shares
sa Emphire Silver company," sabi ko naman sa kanila.
"Kung gayon ay nais kung italagang President ng kumpanya ang anak kong si Samantha
dahil magre-resign na ako bilang President ng kumpanyang ito," sabi naman ni Mr.
Perez. na pang-apat sa pinakamalaking shares sa company.
"Akala ko ba nasa ibang bansa si Samantha?" tanong naman ni Stevan.
"Well, dumating siya kahapon at iyon rin sana ang nais kong sabihin sa inyo, kaya
tamang-tama na nagpatawag si Mr. Buenaventura ng meeting kaya sinabi ko na rin sa
inyo na gusto ko ang anak ko ang maging President ng kumpanya," sabi naman ni Mr.
Perez.
"Hindi ako tutol sa kagustuhan mo Mr. Perez. What about sa inyo guys?" tanong ko sa
kanila.
"Well, wala naman problema sa akin. Tungkol naman sa business ang tinapos ng anak
ninyo Mr. Perez, right?" sabi pa ni Lance.
"Yes! Kaya wala naman kayong problemahin sa anak ko," sabi ni Mr. Perez.
"May tumututol ba sa kagustuhang italagang President ng kumpanya ang anak ni Mr.

Perez?" tanong ko. "Taas ang kamay!''
Ngunit ilang sigundo ay wala namang nagtaas sa kanila.
"Okay, sa sunod na meeting ay ipakilala natin ang bagong ceo at bagong President ng
kumpanya. Well, ako nga pala ang magiging personal secretary at mentor ni Jasmine,
kaya matutukan ko rin naman ang pagpatakbo ng kumpanya," sabi ko pa sa kanila.
"Sir, paano po ako? Hindi na ako ang magiging secretary mo?" tanong naman ni Miss
Madrigal.
"Magiging assistant secretary pa rin kita, kaya huwag ka mag-alala dahil walang
matatanggal na empleyado sa kumpanya," sabi ko naman.
"What if kunin kong secretary si Miss Madrigal, Mr. Buenaventura?Kkailangan ko kasi

ng Secretary dahil nilayasan ako ng secretary ko," sabi naman ni Lance.
"Wala namang problema sa akin. Tanungin mo si Miss Madrigal, kung papayag siya?"
wika ko.
May pinapatakbong negosyo rin kasi si Lance na mga construction supplies at may
shares rin siya rito sa Emphire Silvers Company.
"Aammh.... Hindi po ako makapagdisiyon niyan Sir Altamirano, si Sir Mike, pa rin po
ang masusunod kasi siya ang amo ko," sabi naman ni Miss Madrigal.
"Well, okay lang sa akin Miss Madrigal na kay Lance ka muna magta-trabaho. As long
as na pareho ang bigay ni Lance na sahod sa binibigay ko sa 'yo," wika ko.
"Don't worry, Miss Madrigal! Taasan ko ang sahod mo." wika naman ni Lance sa
secretary ko.
"Sige, po Sir Lance! Kayo po ang bahala," sang-ayon ni Miss Madrigal.
"Any question? Kung wala the meeting is over," sabi ko.
"Kailan pala magpapakilala ang bagong ceo ng kumpanya Mr. Buenaventura? tanong ni
Mr. Tan.
"Maybe the other day. Basta mag-send na lang ng email si Stevan sa inyo," sabi ko
naman.
"Okay." sagot naman nila at natapos na rin ang meeting.
Kaya excited na akong ibalita sa asawa ko na siya na sa susunod na araw ang

magiging ceo ng kumpanya.
Episode 7
Chapter 7
Jasmine
Kinabukasan ay nagkita kami ni Cristy sa isang restaurant sa Makati. Iniwan ko ang

mga anak ko kina Tita Ann at kay Yaya Lourdes at Roshel.
Sina Mommy ay madaling araw umalis. Balak ko pagkatapos namin magkita ni Cristy ay
bibisita ako sa mansyon namin sa Green Meadows. Excited na akong makita ulit ang
kaibigan ko dahil ilang buwan na rin kaming hindi nagkikita.
Pumasok ako sa isang Restaurant sa Makati kung saan kami magkikita ni Cristy. At
habang nasa entrance pa lang ako ng Restaurant ay tanaw ko na ito. Halatang
malungkot ito dahil nakatanaw sa malayo at parang ang lalim ng iniisip.
Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya at tinakpan ko ng kamay ko ang kaniyang mga

mata. "1, 2, 3 hulaan mo kung sino ako?"
Hinawakan niya ang mga kamay ko na nasa kaniyang mga mata.

"Hahaha.. Jasmina!" tawa pa niya.
Tinanggal ko ang kamay ko sa mata niya. "Hahaha.. I miss you," sabay halik ko sa
kaniya.
"I miss you, too. Uhumm... mukha yatang lalo kang gumaganda, ah? Kamusta ka na,
ha?" aniya saka yumakap sa akin at kumalas rin.
Naupo ako sa tapat niya. "Hito at hindi na luka-luka. Medyo may pagkaaning-aning
lang minsan, pero kunti na lang," ngiti kung wika sa kaniya.
"Hahaha... Ikaw talaga kahit kailan hindi nagbago. Kamusta kayo ni Mike? Ang mga
bata kamusta?" tanong nito habang pumipili ako ng menu sa mesa.
"Okay lang ang mga bata. Nasaan pala si Janzel at Troy?" tanong ko naman habang
tinuturo ko sa waitress ang order kung pagkain.
"Nasa bakasyon sila ni Troy sa Davao," malungkot nitong sagot.
"Hindi ka isinama?" tanong ko.
"Hindi na ako sumama dahil ayaw ko naman masira ang bonding nilang mag-ama," sabi
naman ni Cristy at pumili na rin siya ng pagkain sa menu at itinuro sa waiter ang
order niya.
"Himala at ngayon ka lang niya hindi isinama," sabi ko.
"Ayos lang iyon. Atleast nakakalabas ako mag-isa. Gusto mo mag-unwine tayo mamaya?"
tanong pa niya sa akin.
"Oo, ba! Kamusta na pala sina Bioly at Kristine? May mga asawa na rin kaya sila?"
tanong ko.
"Si Bioly kakahiwalay lang raw sa asawa niya. Si Kristine naman may asawa naman
kaso bantay sarado rin siya kaya hindi rin siya makakalabas minsan," sabi naman ni
Cristy.
"Ay? Na miss ko pa naman ang mga lukarit na iyon!" sabi ko.
"E-text ko si Bioly na magkita tayo. Para naman magkita-kita ulit tayo," ani
Cristy.
"Sige,sige at na miss ko na ang bruhang iyon," excited kong sabi kay Cristy.
Agad naman niyang tenext si Bioly. Maya-maya ay dumating naman ang order naming
pagkain. Pagkatapos mailapag ng waitress ang pagkain ay kumain na kami.
"Mabuti at pinayagan ka ni MIke umalis mag-isa," si Cristy.
"Hindi niya naman alam na umalis ako. Isa pa humingi muna ako sa kaniya ng space.
Pansamantala muna kaming magkahiwalay," sabi ko kay Cristy habang kumakain.
"Ano? May gano'n drama na naman kayo?" taas kilay ni Cristy.
"Oo, hindi ko nga alam itong nararamdaman ko, Cristy. Akala ko napatawad ko na si
Mike, pero hindi ko maiwasan minsan na hindi maisip ang ginawa niya sa akin noon,"
sumbong ko kay Cristy.
"Gaga! Magpatingin ka kaya ulit sa doktor! Bka may trauma ka pa sa nangyari noon sa
inyo ni Mike," wika naman nito.
"Gaga, ka rin! Ano ang akala mo sa akin baliw?" wika ko.
"Eh ano pa nga ba?" sabay taas ng kilay nito sa akin. Saka nagtawanan naman kami.
"Hahahaha.... Mas baliw ka! Dahil magaling na ako no! Saka ayaw ko na maging
mahina, Cristy, kaya kahit ano pa ang pagsubok sa buhay ko hindi na ako madi-
depress dahil nagiging matatag na ako. And gues what? Magta-trabaho na ako sa
kumpanya namin!" Pagyayabang ko kay Cristy.
"Weee? 'Di nga? Seryoso? Hindi niya makapaniwalang tanong sa akin.
"Yap! At magiging ceo ako ng kumpanya. Kinuha ko lang naman ang posisyon ni Mike,
dahil gusto ko maramdaman niya kung paano ang mawalan," wika ko.
Napahinto naman si Cristy sa pagkain at tumingin sa akin. "Ano ang ibig mong
sabihin?" tanong niya.
"Gusto ko lang naman maramdaman ni Mike kung paano ang masaktan. Gusto ko iparanas
sa kaniya ang ginawa niya noon sa akin. Ah basta! Kumain ka na nga lang!" sabi ko
pa.
Agad naman niyang hinawakan ang kamay ko. "Dont tell me gumaganti ka kay Mike?
Pero, 'di ba? Okay naman na kayo? Saka, 'di ba? Napatawad mo na siya?" ani Cristy.
"Akala ko nga rin napatawad ko siya, pero ang bigat sa puso ko dahil sa isang taon
mahigit naming pagsasama ay naiinis ako sa kaniya. Kaya nga nakipaghiwalay muna ako
sa kaniya para hanapin ang sarili ko. Gusto ko maibalik ang dating ako. Ang dating
buhay ko noong dalaga pa lang ako," sabi ko kay Cristy.
"Gaga! Nariyan lang ang sarili mo, Jasmine. At iba na ang mundo nating ginagalawan
ngayon kaysa noong nag-aaral pa lamang tayo. Jasmine, hindi naman nawala ang sarili
mo, eh. Kundi ang puso mo ang nawawala. Kaya ituon mo na lang ang sarili mo sa mga
anak mo." Sabay pisil nito sa kamay ko.
"Kung maghihiganti ka sa asawa mo baka mas lalo lang maging kumplikado sa inyo ni
Mike at ng mga bata, kaya kung ano man 'yang iniisip mo na paghihiganti itigil mo
'yan at baka sa huli pagsisihan mo. Mahal ka ni Mike kaya tama na. Maging masaya na
lang sana kayo," payo pa sa akin ng kaibigan ko.
"Nasasabi mo lang 'yan dahil hindi mo napagdaanan ang pinagdaanan ko. Nasabi mo
'yan dahil pareho kayo nagmamahalan ni Janzel." sabi ko.
Malungkot naman ang mga mata niyang tumingin sa akin. "Kung alam mo lang Jasmine.
Kung alam mo lang kung anong mayroong relasyon kami ni Janzel sa loob ng anim na
taon. Baka masabi mo kung paano ako nagtagal sa relasyon namin " malungkot na sabi
ni Cristy.
Kaya napakunot noo naman ako. "May hindi ka ba sinasabi sa akin Cristy?"
"Wala, ay tika lang basahin ko lang ang text ni Bioly!" pag-iwas niya pa sa tanong
ko. Saka kinuha niya ang cellphone sa tabi ng plato niya.
Binasa niya ang text ni Bioly. Saka tumingin ito sa akin na nakangiti. "Oy!!
Magkita raw tayo sa Pores Bar. Naroon raw siya " sabi naman ni Cristy.
"Hayyzz.. Huwag niya sabihin ang aga-aga umiinom siya!?" sabi ko.
"Magtatanghali na rin 10:45 na kaya ng umaga!" ani Cristy.
"Baliw! Ang aga pa ng 10:45, noh?"
"Hayaan na natin alam mo naman broken hearted ang tao. Kahihiwalay niya lang sa
asawa niya," sabi naman Cristy.
"Sige na nga! Bilisan na natin at puntahan na natin ang lukarit na 'yon!" sabi ko
ay binilisan ang pagkain.
Episode 8
Chapter 8
Jasmine
Pagkatapos naming kumain ni Cristy ay nagtungo kami sa bar na kung saan naroon si
Bioly.
Sumakay kami sa kotse ni Janzel at si Cristy ang nag-drive.
"Hanep! Marunong ka na pala mag-drive?" ngiti kong wika kay Cristy habang
nagmamaneho siya.
"Shunga! Huwag ka maingay kay Janzel, dahil ayaw niyng ginagamit ang kotse niya!"
sagot nanman ni Cristy.
"Grabe siya, ha? Pinagdadamutan ka niya? Makutusan ko 'yon!"
"Hindi naman, pero ayaw niya lang na nagda-drive ako," ani Cristy.
"Kailan pa sa Davao si Janzel?" tanong ko.
"Isang linggo na!" sagot naman ni Cristy.
"Marunong pa kaya ako mag-drive? Dahil noong last drive kong mag-drive ng sasakyan
noon 3rdyear collage pa lang ako. Muntik na ako mabangga noon kaya simula noon
hindi na ako pinapayagan ni Daddy mag-drive," wika ko kay Cristy.
"Eh, bakit hindi mo subukan mag-drive muli? 'Di ba, may-ari ng mga sasakyan ang
asawa mo?" sabi pa nito sa akin.
"Why not!? Hummmm... Mamaya ako mag-drive nito, ha? Nami-miss ko na kasi
magamaneho," nakangiti kong wika kay Cristy.
"Okay, basta huwag mo lang ibangga. May driver license ka ba? " tanong pa nito sa
akin.
"Oo naman! Gusto mo makita?" excited kong sagot kay Cristy.
"Huwag na! May tiwala naman ako sa'yo, eh!" aniya habang nagmamaneho ng sasakyan.
Hanggang sa nakarating na nga kami sa Pores Club sa Taguig. Nag-park ng sasakyan si

Cristy saka kami bumaba.
pagkatapos ay pumasok kami sa loob at mellow songs ang pinapatugtog. Nilinga namin
ang mga mata namin ni Cristy upang hanapin si Bioly.
"Nasaan na ang, bruha?" tanong ko.
Tiningnan naman ni Cristy ang cellphone niya at may binasa ito. "Nasa taas raw siya
sa vip room."
"Gage! Baka may kasamang lalaki ang lukaret na iyon," wika ko.
"Mag-isa lang raw siya nagvi-video ok," ani Cristy.
"Tara puntahan na natin," saka pintuntahan naman namin ang kinaroroonan ni Bioly.
Pagdating naman namin sa taas ng bar ay nakita kaagad namin ang silid na
kinaroroonan ni Bioly.
Pumasok kami sa loob ni Cristy at nakita namin na kumakanta ito mag-isa.
"Nasaan na ang pangko mo! Noong sinuyo mo ako. Anong tamis! Anong lambing
binibigkas ng labi mo!!
Ngunit bakit nagbago pa sa akin ang damdamin mo hoooo hoooo.." kanta ni Bioly na
parang mabutas ang eardrum ko dahil wala na ito sa tono ng pgkanta niya.
"May hugot ba 'yang kanta mo, Te?" ani Cristy.
Tumigil naman ito sa pagkanta nang makita kami ni Cristy. "Cristy! Jasmine!" tuwa
nitong wika at ibinaba ang mice at yumakap sa aming dalawa ni Cristy. "I miss you,
guy's."
Agad naman itong kumalas sa pagkayakap sa amin. "Na miss ka rin namin, bruhilda!"
ngiti kong sabi.
"Lalo yata kayong gumaganda?" ngiti niyang papuri sa amin saka nagtagis ng alak sa
kopeta.
Naupo kami ni Cristy sa Sofa at iniabot naman ni Bioly ang dalawang kopeta na may
lamang alak sa amin ni Cristy.
"Oh! Pampatanggal lamig sa katawan!''
"Mukha yatang may pinagdadaanan ka, girl? Kamusta ang love life mo, humm?" tanong
ko.
"Wala na akong love life! 'Yong love ko, ayon iniwan ako. Kaya hayaan mo siya kung
ayaw niya sa akin," aniya sa malungkot na mukha.
Medyo lasing na ito dahil sa pananalita nito.
"Tama ka Bioly. Hayaan mo sila kung saan sila masaya," sabi naman ni Cristy.
"By the way, kayong dalawa kamusta na ang mga love life ninyo, humm? Ikaw Cristy,
nakuha mo na ba ang puso ni Janzel, humm?" tanong ni Bioly kay Cristy at uminom.
Uminom na rin si Cristy kaya uminom na rin ako.
"Paano ko makuha ang puso niya kung pilit naman niyang iniiwas sa akin?"
makahulugang sagot ni Cristy kay Bioly.
"Don't tell me na mahal pa rin ni Janzel si Jasmine?" sabay taas ng kilay ni Bioly.
Nagkatinginan kami ni Cristy sa sinabi ni Bioly, kaya ako na ang sumagot kay Bioly.
"Ano ka ba? Mahal naman talaga ako ni Janzel, noh? Bilang isang kapatid. Saka mahal
niya si Cristy, 'di ba, Best?" sabay siko ko kay Cristy.
Nagsalin ulit naman ito sa baso ng alak at ininom. "Mahal niya lang ako kapag may
mga kaharap na tao, pero kung kaming dalawa lang. Masasabi ko na he is my coldest
husband. Pretense love lang ang ipinapakita namin kapag kaharap ang mga taong
malalapit sa amin," sabi pa ni Cristy.
Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Hindi ako makapaniwala na nagpapanggap lang
sila na mahal nila ang isa't isa.
"Pero, 'di ba, ang sweet niya nga sa 'yo noong nasa Tierfly Island tayo?" tanong ko
kay Cristy.
"Ay nako, Jasmine! Kaibigan ka ba talaga ng bruhang ito? Eh, halos gabi-gabi noong
nasa ibang bansa sila ay umiiyak 'yan sa akin dahil iniiwan lang naman siya mag-isa
ng asawa niya at hindi man lang siya magawang ipakilala sa mga pamilya ng asawa
niya. Si Doctor Maurine lang naman ang pamilyang pinakilala ni Janzel kay Cristy,
pero sa mga kaibigan ni Janzel at kapag may mga event sa kumpanya nila hindi niya
manlang nga maipakilala si Cristy!" dal-dal pa ni Bioly.
Tumingin ako ka Cristy, ngunit hindi ito makatingin sa akin ng deretso.
"Totoo ba ang sinabi ni Bioly?" tanong ko kay Cristy.
"Huwag mo intindihin ang bruhang 'yan. Ang daldal talaga, noh?" pinaglakihan pa ni
Cristy ng mata si Bioly.
Uminom ulit ako ng alak at humarap kay Cristy. "May problema pala kayo ni Janzel,
pero bakit hindi mo sinasabi sa akin? Kaibigan ba talaga ang turing mo sa akin,
Cristy? " maluha-luha kong tanong sa kaniya.
"I'm sorry, Jasmine. Ayaw ko lang makadagdag sa problema mo. Isa pa nahihiya ako sa
'yo at sa sarili ko." ani Cristy sabay pagpatak ng luha nito sa mata.
"At bakit mahihiya ka sa akin? Dahil ba may depression ako noon kaya hindi mo
sinabi sa akin ang nangyayari sa inyo ni Janzel? Sana sinabi mo man lang sa akin
kung kaibigan talaga ang turing mo sa akin!" panunumbat ko kay Cristy.
"Jindi lang iyon ang dahilan, Jasmine! Kundi nahihiya ako sa sarili ko dahil sa
kagustuhan kong mapa sa akin si Janzel. Inagaw ko siya sa 'yo, remember! Inakit ko
siya at pinikot! Nahihiya ako dahil hindi man lang niya ako minahal ng tulad ng
pagmamahal niya sa 'yo noon," iyak niyang wika sa akin.
" Hohoohoho.. Bakit ba ang lupit ng mga lalaki? Ako pinangakuan ng asawa ko na
mahalin, pero iniwan niya ako. Matapos niyang malaman na ako ang dahilan ng paglayo
nila ng girlfriend niya. Nalaman niya na walang kasalanan ang girlfriend niya at
ako ang may pakana ng lahat, kaya ang gago iniwan ako Hohoho..." atungal naman ni
Bioly.
Para kaming tanga na umiyak sa loob ng vip room at kung may nakakarinig man sa amin
ay tiyak na pagtatawanan kami dahil mukha mga sira kami na umiiyak dahil lang
kaniya-kaniya naming mga asawa.
Ilang sandali pa ay kumanta naman si Bioly na masakit na nga sa tainga ay masakit

pa sa dib-dib.
Pagkatapos niyang kumanta ay agyakapan kaming tatlo na pareho na rin mga lasing.
Alas tres na kami ng hapon lumabas sa bar saka naman nab-ring nang ring ang
cellphone ko, pero hindi ko ito pinapansin.
Episode 9
Chapter 9
Jasmine
Nakailang bote kami ng wine ng araw na iyon nila Bioly at Cristy. Medyo lasing na
ako at lasing na rin ang dalawa.
Habang ang cellphone ko naman ay walang tigil sa pagtunog. Kinuha ko na lang ito sa
aking shoulder bag at tiningnan. Si Mike lang naman ang tumatawag at ilang beses na
itong nag-miss call. May mga ilang text message rin ito sa akin. Binasa ko ang una
niyang message kahit na naduduling na ang panin ko.
Mike : Saan ka pumunta? Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?
Matapos kong basahin iyon ay tumawag ulit ito ngunit hinayaan ko na lang ito at
ibinalik sa bag ko ang cellphone.
"Hoy, Jasmine! Sagutin mo na nga 'yan!" mapupungay na utos ni Cristy sa akin.

Lasing na ang mga ito.
"Tama na ang inuman uwi na tayo," sabi ko sa dalawa.
"Eeehh.. Ang aga pa. Pasyal tayo sa Luneta?" yaya ni Bioly.
"Humm... Bet ko 'yan! Tara?" ani Cristy na tumayo na ngunit natutumba na ito.
"Hayzz.... Ituwid mo nga ang tayo mo," sabi ko naman at inalalayan siya. Kahit
medyo nahihilo na rin ako pero alam ko pa ang ginagawa ko.
"Tssss.. Bakit umiikot ang silid na ito? mMy lindol ba?" lasing na tanong ni Bioly.
"Ewan ko sa inyo! Tara punta thayo sa Park, pero ano gagawin natin roon? Hikk!"
wika ko naman na nabubulol na rin sa pagsasalita.
"Ede, ano pa?! Mamasyal tayo roon, Jasmine. Phara naman mawala itong syakit sa
dibdib ko," sabay pukpok pa ni Bioly sa dibdib niya.
"Let's go! May sashakyan ka?" slang ko ng tanong dahil nabubulol na ako sanhi ng
wine na ininom namin.
"Nag-taxi lang ako, shunga! Wala akong driver lumayas nga, 'di ba?" lasing na sagot
ni Bioly.
"Sha amin ka na sumakay Bioly," pikit-pikit namang wika ni Cristy.
"Tssss... shino magda-drive? Eh, lashing ka na?" tanong ni Bioly na halos hindi na
makatuwid magsalita.
"Ako ang magda-drive, 'di ba, Cristy? Shabi mo sa akin ako magda-drive ng kotse ni
Janzel? Kaya akin na ang susi, dali!" sabay lahad ko ng kamay ko.
"May license ka ba?" tanong nito nakapikit na ang mata.
"Mayroon nga! Ano 'kala mo shakin wala license?" bulol kong wika kay Cristy.
Iniabot niya naman ang susi ng kotse sa akin. Pagkatapos no'n ay paikis-ikis kaming
bumaba sa Pores Club at mahigpit ang pagkahawak namin sa elevator. Lalo ako nahilo
nang nasa elevator na kami.
Lumabas kami sa club at nagtungo sa parking lot. Gusto pa sana kami alalayan ng mga
barter na naroon ngunit tumanggi kami.
Noong nasa harap na kami ng kotse ay binuksan ko na ang pinto at pumwesto ako sa
driver seat at ikinabit ang seat belt. Pumasok na rin ang dalawa. Si Cristy ay nasa
tabi ko at si Bioly ay sa hulihan.
"Shigurado ka Jasmine, na marunong ka mag-drive? Jikkk!" tanong pa ni Bioly.
"Relax dahil marunong pa ako," wika ko at binuhay ko na ang makina ng sasakyan.
Nang napaandar ko na ito ay tuwang-tuwa ako dahil ngayon lang ulit ako makahawak at
makapagmaneho ng sasakyan sa mahabang panahon.
"Shigurado ka na may lisensya ka bruha, ha?" lasing pang tanong ni Cristy.
"Paulit-ulit? Unlimited? Mayroon nga!" sabi ko naman.
"Oh, ede shige, go!" aniya saka binuksan ang stereo at pinatugtog.
Kaya pinatakbo ko na ang sasakyan.
"Wohhhh!! I did it!" sigaw ko.
"Oh, yes! Go Jasmine! Go!" Sigaw ni Bioly. "Tika, Nasusuka ako."
"Shit! Gaga, huwag kang shumuka rito at patay ako kay Janzel!" papungay-pungay na
saway ni Cristy kay Bioly.
"Buwehhh.."
Patay sumuka na si Bioly.
"Oh, my God! Eww... Kadiri ka, Girl!" sabi ko naman kay Bioly, pero sumuka pa rin
ito sa likuran. Pakiramdam ko ng mga oras na iyon ay solo ko ang kalsada dahil ang
bilis ng patakbo ko sa sasakyan.
Sinabayan pa kasi iyon ng malakas na tugtog sa stereo.

"Gaga, ka talaya! Magpa-car wash pa ako niyan!" protesta naman ni Bioly.
"Pashinsya na. Alangan naman na lunukin ko? Eh gushto lumabas ng shoka ko, eh!"
ani Bioly na bulo na ito magsalita.
"It's okay, girl. Hayaan mo si Janzel ang maglinis ng shoka ni Bioly," sabi ko
naman kay Cristy.
"Tssss... Gaga, kanina pa nambubulababog 'yang cellphone mo! Shagotin mo kaya!"

utod naman ni Cristy at sumayaw-sayaw pa ito.
"Si Mike, lang 'yan! Jayaan mo siya!" sagot ko.
Kibit-balikat lang si Cristy. Nang binabaybay na namin ang kalsada patungo sa Park
ay hindi ko napansin na stoplight na pala kaya huminto ang naunang sasakyan at
nabundol ko ito.
*blogg...
*blogg...
*ikkk...
Huli na ang pagprino ko mabuti na lang at nakaminor ako bago ko nabangga ang nasa
unahan ko. Sakto namang may pulis na naroon.
Nang nabangga kami ay lalo pa kaming nahilong taylo. Mabuti na lang at hindi gano'n
kalakas ang impact ng pagkabangga namin, pero yupi ang unahang bahagi ng sasakyan
ni Janzel at yupi rin ang likuran ng nabundol ko.
"Ughhss.. Katapusan na ba ng mundo? Ano nangyari?" hilong tanong ni Bioly.
"Patay." banggit ko na lang nang bumaba ang driver ng kotse. Pinuntahan kami nito
at kasama ang pulis.
"Jasmine, bakit ka nangbundol?" timping tanong ni Cristy.
"Hehehe... Kusang nabundol ang sasakyan, eh." Ngisi ko sa kaniya at nag-sign of

piece naman ako sa kaniya. Saka napakagat na lang ako ng labi.
"Open the window!" katok naman ng Pulis.
Ayaw ko pa sana itong buksan pero halos basagin na nito ang salamin ng kotse.
"Gaga! Ano pa hinihintay mo? Buksan mo na!" utos pa ni Cristy na parang natauhan
ito sa ininom namin. Kabado na rin ako syempre.
Binuksan ko ang bintana at ngumiti ng pilit sa police. "Hehehe.. Hi sir!" kaway ko

sa police.
"Huwag mo ako ngiti-ngitian riyan. Give me your license!" sabi pa ng police habang
ang Mamang Driver ng binundol ko ay tahimik lang.
"Heheheh.. Sandali lang, Sir." saka lumingon ako kay Cristy.
"Driver license mo raw. Hehehe..." pilit ko rin ngiti kay Cristy.
Kaya nagsalubong naman ang kilay niya.
"Shunga! Driver license mo ang hinahanap hindi sa akin. Ikaw kaya ang nagmaneho,"
taas kilay pa nitong turan sa akin.
"Ano, Miss!? Bilisan mo! Akin na ang lisensya mo!" pagmamadali naman ng police sa
akin.
"Oo, na! Saglit lang! Atat naman, eh." inis ko namang kinuha ang lesensiya ko sa
wallet ko.
"Aba matapang pa. Ikaw na nga itong namerwisyo!" galit namang sabi ng police.
Maya pa ay nakita ko ang pagbaba ng isang maganda at sexy na babae sa sasakyang

nabangga ko.
Naglalakad ito patungo sa amin. "Matagal pa ba 'yan!? Hoy. Miss! Bayaran mo na ang
pagbangga mo sa kotse ko! Kung hindi idedemanda kita!" mataas na boses nitong sabi
sa akin.
"Aba! Ede, idemanda mo, Gaga!" sigaw ko sa babae.
Nameywang naman ito at nagtagisan ang ipin niya. "Talaga! Sinabihan mo pa akong,
Gaga!? Eh, ikaw nga itong nakabangga at dahil sa ginawa mo ma-late na ako sa
pupuntahan ko!" mataray naman nitong wika sa akin.
"Shino ba 'yang maingay na' yan, ha? Shashabunotan ko yan!" banta naman ni Bioly na
halatang lasing ito.
"Aba. mukha yatang mga lasing pa kayo?" sabi naman ng police.
"Nasaan na ang lisensya mo?" sabay lahad pa ng police ng kamay niya upang kunin ang
lisensya ko.
"Ito na nga, eh!" sabay abot ko sa pulis at kinuha naman niya ito.
Maya pa ay napapa-iling na ang pulis. "matagal na itong expired, ah! Sampong taon
ng paso ang lisensya mo. Hala, baba kayong tatlo!" utos naman ng pulis sa amin.
"Ayaw ko nga!" tanggi ko. At binalingan ang babae na kanina pa nagtitimpi.
Tinaasan ako nito ng kilay. "Bumaba ka na riyan babae! At ipaayos mo ang kotse ko!
My God! Kabibili ko lang 'yan tapos bubundulin mo lang!" galit pa nitong sabi.
"Ede sa ulap mo padaanin ang sasakyan mo para hindi mabundol. Ang tanga mo kasi
dahil huminto ka bigla!" paninisi ko pa sa babae.
Halos hindi naman makapaniwala ang mga ito sa sinabi ko.
Episode 10
Chapter 10
Jasmine
Lalong nanlaki ang malaking mata ng babae. "Aba! Grrrr... Pasalamat ka at

nagamamadali ako dahil kung hindi papatulan kita!" duro pa nito sa akin na parang
luluwa na ang mga mata sa galit sa akin.
"Sir, ikulong mo ang babaeng 'yan at huwag palabasin hanggang hindi ako makarating
sa presinto! Tara na, Mang Listing!" aniya saka tumalikod na.
"Ako lashing? Shir,, nakainom lang ako pero hindi ako lashing!" sagot ko naman.
"Amoy alak ka nga! Pati yang dalawa mong kasama!" turo pa ng police sa dalawa.
"Hoy! Hindi kami lashing! Bakit? kilala mo ba kami? Kami kilala ka namin," sabat
naman ni Cristy na papungay-pungay ang mata.
"Hindi ko kayo kilala kaya sumakay na kayo sa mobile patrol." utos pa ng police ng
may humintong mobile patrol sa tabi namin.
"Tsss... Ede, ikaw ang lashing, Sir! Hikk.. Kasi kami kilala ka namin," sabi pa ni
Bioly.
"Dami niyong alam! Hala sige! Sa presinto kayo magdaldal." sabi pa nito at
ikinaladkad kami sa Patrol.
Wala kaming nagawa nang araw na iyon kundi ang sumunod sa Police.
Dinala kami sa kulungan at ikinulong kaming tatlo sa silda na iyon.
Unang beses itong nangyari sa buong buhay ko. Ang mkapasok sa maliit na rehas na
ito.
''Diyan na muna kayo hanggat hindi dumarating ang abogado ninyo!" sabi ng police sa
amin. "Kung may nais kayong tawagan kami na ang tatawag pero maiwan rito ang mga
cellphone niyo sa labas ng rehas!" dugtong pa ng police.
"Ede, sa 'yo na ang cellphone ko. Saka oy butod na police sagutin mo ang tawag ng
asawa ko at sabihin mo na narito ako sa kulungan dahil ikinulong ninyo kami!" inis
koong turan sa pulis.
"Tawagan mo 'yang ashawa ko na magpakasaya na siya dahil dito na ako titira sha
kulungan!" wika naman ni Bioly at naupo ito sa semento.
"Kung ikukulong niyo ako rito, Sir? Shino tatabi sa asawa ko kapag umuwi siya,
humm?" tanong naman ni Cristy na mapupungay ang mata.
"Hayss... Maloloko ako sa mga ito. Inspector pakitawagan nga ang mga asawa nito may
mga tama yata 'tong mga 'to,, eh! Saka sino 'yong may-ari ng sasakyan na minamaneho
mo, Miss?'' tanong ng pulis sa akin.
"Si Mr. Janzel Mondragon! Mondragon 'yon Sir, in short dragon. Ashawa niitong
kaibigan ko na iniiwan lang siya mag-isa, kaya humanda sha akin lalaking 'yon!
Dahil shinaktan niya ang damdamin ng kaibigan ko!" bulol kong sabi sa pulis.
"Okay! Matulog kayo riyan para matauhan kayo," sabi pa ng pulis at tumalikod na
ito, kaya naupo naman kami ni Cristy habang si Bioly ay nakapikit na ito. Tulog na
yata ang bruha.
"Kasalanan mo ito Jasmine, eh! Bakit kashi hindi mo na lang nilakasan para mamathay
na lang ako." ani Cristy na bulol magsalita.
"Gaga! Kapag namathay ka mamathay rin kami ni Bioly, kaya 'wag mo akong gayahin na
naging mahina. At huwag ka rin pumayag na itrato ka ni Janzel ng ganiyan!" sabay
tapik ko ng balikat ni Cisty.
"Shanay na akong hindi niya pinapansin. Shanay na ako na tatabi lang siya sa akin
kapag kailangan niya ako sa kama. Jasmine, ang sakit-sakit rito. Ang tagal ko itong
tiniis." garalgal na wika ni Cristy sabay turo sa dibdib niya.
"Eshhh... Tahan na malalagot sa akin ang bruhong 'yon! Hayaan mo. Ako ang bahala,"
wika ko at niyakap ko siya.
Ilang minuto ang nakalipas ay nakatulog kami sa rehas na iyon. Hindi ko lubos
akalain na makatungtong ako sa loob ng rehas. Masikip at walang hangin ang loob
niyon.
Yakap-yakap namin ni Cristy ang isa't isa nang gisingin kami ng isang Police. "Hoy!
Gising na kayo! Mrs. Buenaventura, Mrs. Mondragon, at Mrs Montemayor! Ang haba na
ng tulog niyonh tatlo. Malaya na kayo at naghihintay na ang mga sundo ninyo!" sabi
ng police at binuksan ang rehas.
Kumalas kami ni Cristy sa isa't-isa at tumayo. Si Bioly naman ay nanatiling

nakahiga sa semento.
"Oy! Ano, wala kang balak na tumayo riyan?" tanong ko kay Bioly.
"Dito na ako titira. Ano naman ang gagawin ko sa labas ng rehas na ito. Sir, kung
sino man ang sundo ko paalisin mo na dahil dito na lang ako titira!" ani Bioly.
Maya pa ay nakita ko ang isang matikas na lalaki at nakapamulsahan ito. Kung hindi
ako nagkamali ay kilala ko ito.
"Are you sure na rito ka na titira at hindi na uuwi sa bahay natin? " sabi nito kay
Bioly.
Ang bilis naman ng pagbangon ni Bioly nang marinig ang boses ng lalaki. Ngunit nang
makita niya ito ay sumimangot siya.
"Ano ang ginagawa mo rito? 'Di ba sa Amerika ka at sinundan mo siya?" hinagpis na

wika ni Bioly.
"Dumating na ako kaninang umaga. Hinintay kitang umuwi sa bahay para makapag-usap
tayo, pero buti na lang tumawag ako sa cellphone mo at sabi ng pulis narito ka raw,
kaya agad kita pinuntahan." wika pa nito sa asawa niya.
Hindi ako makapaniwala na ang lalaling ito ang asawa ni Bioly. Tumingin naman si
Bioly sa amin ni Cristy.
"Siya nga pala ang asawa ko," pakilala ni Bioly sa asawa niya.
"Umuwi na tayo. Lumabas ka na riyan," mahinahong utos ng lalaki kay Bioly. Saka
lumingon naman ito sa min ni Cristy.
"Kayong dalawa lumabas na kayo riyan at kanina pa mainit ang ulo ng mga asawa
niyo," wika naman ng lalaki.
"Kilala mo ang mga asawa nila?" tanong ni Bioly.
"Humm...lets go." sabay hawak ni Reynald sa kamay ni Bioly nang makalabas na ito sa
rehas at hinila na nito si Bioly sa labas.
Halos hindi ako makapaniwala na si Reynald na kaibigan ni Mike ang naging asawa ni
Bioly. Paano kaya nagkakilala ang dalawang iyon?
"Gage! Lagot ako nito. Baka dumating si Janzel," kabadong wika ni Cristy sa akin.
"Hehehe" plastic kung ngiti. "Tara na at baka hindi tayo makalabas rito."
Hinila ko na si Cristy at lumabas kami sa rehas na iyon. Pagdating namin sa

information area ay nakita agad namin ang mga asawa namin na matalim na nakatingin
sa amin ni Cristy.
Si Mike nakita ko pang kumibot-kibot ang mga labi nito. Si Janzel naman ay matalim
na titig ang iginawad kay Cristy.
Hindi ko alam kung babatiin ko ba sila o tumakbo na lang nang sa gano'n ay hindi ko
makita ang mga nagbabaga nilang tingin sa amin ni Cristy.
Episode 11
Chapter 11
Jasmine
Nang makalapit na kami ni Cristy sa mga asawa namin ay hindi kami makatingin ng
maayo sa mga mata nila. Kagat-kagat ko lang ang mga labi ko nang marinig kong
nagsalita si Janzel kay Cristy.
"How many times i told you don't drive my car. Bakit ba ang tigas ng ulo mo?" inis
niyang tanong kay Cristy kaya sumabat naman ako.
"Hindi siya ang nag-drive kundi ako!" sabay turo ko ng sarili ko habang nakatingin
kay Janzel.
Nagsalubong naman ang mga kilay nito. "Kailan ka pa natuto mag-drive?" tanong ni
Janzel na alam kong naiinis rin sa akin.
"Noon pa! Kaya lang ayaw na ni Daddy mag-drive ako kasi muntik na ako mabangga
noon. Hehehehe...." napapailing na lang ito sa bungisngis ko.
"At proud ka pa? Nag-drive ka na expired ang license mo? Tapos may binangga ka pa!
And then proud na proud ka pa ngayon?" sermon naman sa akin ni Mike.
"Bakit, sinasadya ko bang mabangga 'yon? Ang tanga kasi ng kotse nu Janzel," pairap
kong sagot kay Mike.
"Tsss.. Ang kotse pa talaga ang naging tanga? Paano kung napano kayong tatlo, ha?
Lasing ka pa! Patong-patong ang kaso mo! Mabuti at puwede mapiyansahan ang kaso
ninyo kung hindi, mabubulok kayo sa kulungan!" sermon pa ni Mike.
"At ikaw Cristy? Kailan ka pa natuto uminom? Ganito ba ang ginagawa mo kapag wala
ako?" si Janzel naman ang nagsermon sa asawa niya.
"Hoy! Timang na lalaki! Kasalanan mo kung bakit umiinom ang asawa mo. Oras na
sinaktan mo ang best friend ko sisipain kita!" sabay sipa ko sa paa ni Janzel.
Napangiwi naman ito sa sakit. "Shit! Jasmine, physical na iyang ginagawa mo, ha!
Nagbabanta ka pa lang nga naninipa ka na agad!" protesta pa ni Janzel. "Mike, iuwi
mo na nga 'yang asawa mo. Tara na Cristy, sa bahay tayo mag-usap!" anito sabay hila
niya kay Cristy.
"Umuwi na tayo!" seryoso namang wika ni Mike at humakbang na ito.

"Okay." sagot ko lang at sumunod sa likuran niya habang pumupunta kami sa parking
lot.
Binuksan niya ang pinto ng sasakyan sa unahang bahagi at pinasakay ako. Nang
makasakay na rin siya ay hindi ito umiimik at alam kong nagtitimpi lang ito sa
galit.
Mabuti naman at wala siyang sinasabi dahil baka awayin ko lang siya.
Pero habang nasa kalagitnaan na kami ng byahe ay nagsalita ito.
"Sa palagay mo tama ba ang ginagawa mo?" tanong nito sa akin.
Tumingin ako sa kaniya. "Kung ano sa palagay mo gano'n rin sa palagay ko," pilosopo
kong sagot sa kaniya.
"Jasmine! Jindi ka na dalaga na kung ano ang gusto mong gawin ay gagawin mo!" inis
nitong turan sa akin.
"Gagawin ko kung ano ang gusto ko wala kang pakialam! Bakit pinakialaman ba kita
noon kung ano ang gusto mong gawin? 'Di ba, hindi naman, kaya huwag mo ako
pakialaman!" inis kong sabi sa kaniya.
"Litse!" sabay hampas nito ng manobela sabay prino nito ng sasakyan. Kaya muntik pa
akong nasubsob.
"Ano ba!? Kung magpapakamatay ka suluhin mo!" galit kong sigaw sa kaniya.
Masakit naman na tingin ang iginawad niya sa akin. "Pilit kong makabawi sa 'yo.
Pilit kong tinatama ang pagkakamali ko sa 'yo noon! Iniintindi kita, pero sana
makisama ka naman! Dahil lahat naman ng gusto mo sinusunod ko, pero sana huwag mong
kalimutan na may anak kang pinapadede. Hindi mo ba alam na iyak nang iyak si Josh?
Hinahanap ka pero nasaan ka, nakikipag-inuman? At ano ang napala mo nakulong, 'di
ba?" mahaba pa nitong sermon sa akin.
"Ede sana pinadede mo! Kung gusto mo hiwain mo itong dede ko at ipakain sa anak mo
para hindi uminit ang ulo mo! Ang kj naman. " sabi ko pa. Batid ko naman na may
mali ako pero ewan ko ba?
Mas lalong namula ang pisngi niya at nakita kong napapakuyom ang mga kamao niya.
Pilit niyang tinitimpi ang galit niya para sa akin.
"Pinagsasabihan lang kita. May anak na tayo, Jasmine. Maging maresponsibilidad

naman sana tayo sa mga anak natin dahil lumalaki na sila, kaya sana makinig ka
naman! Hindi ka na dalaga na lahat ng gusto mo ay gagawin mo. Isipin mo naman ang
mga bata." sabi naman nito sa akin.
"Iniisip ko naman ang mga anak mo. Buong buhay ko sila na lang lagi ang iniisip ko.
Mula nang ilagay mo sila sa buhay ko at pinabayaan mo ako sila lagi ang iniisip ko!
Hindi ko inisip ang sarili ko dahil sa mga anak mo nakasintro ang atensyon ko.
Tapos sasabihin mo na isipin ko sila? Ikaw ba inisip mo ako noon?! 'Di ba, hindi!"
sigaw ko sa kaniya.
Napahawak naman siya sa manobela ng mahigpit. "Oo! Nagkulang ako noon! Kaya nga 'di
ba? Ginagawa ko ang lahat para sa pamilya natin? Inaamin ko na malaki ang kasalanan
ko sa 'yo pero huwag naman sana tayong humantong sa ganito," frustrated nitong wika
sa akin na maasim ang mukha.
"Umuwi na tayo gusto ko na magpahinga. Saka huwag mo ako kausapin," sabi ko na lang
sa kaniya. Isinandal ko ang likuran ko sa sandalan. Itinuon ko na lang ang atensyon
ko sa labas.
Hindi na siya nagsalita at pinaandar na ang sasakyan. Nakarating kami sa mansyon na

walang imikan. Pagparada niya ng sasakyan ay agad akong bumaba at hindi lumingon sa
kaniya.
Sinalubong naman ako ng mga bata pagdating sa living room.
"Hi Mommy!" bati ng tatlong kambal.
"Uhmm.. Aakyat ako huwag niyo akong isturbuhin!" masungit kong wika sa mga bata.
"Mommy saan po kayo galing?" tanong pa ni Natasha.
"Sa impyerno!" sagot ko naman.
"Jasmine! Tama ba 'yang sagot mo sa mga bata?" si Mike nasa pintuan na pala ito.
Nilingon ko siya. "Tama man o mali wala kang pakialam!" sagot ko sabay akyat sa
hagdan.
"Daddy, may regla ba si Mommy?" tanong pa ni Natasha na madaldal.
"Pagpasensyahan niyo na ang Mommy ninyo. Tumatanda na kasi," sabi naman ni Mike sa
mga ito. Nagpatuloy lang ako sa pag-akyat sa hagdan at nagtungo sa silid namin ni
Mike.
Pagkatapos ay inihagis ko sa sahig ang shoulder bag ko at pabagsak na nahiga sa

kama.
Napapikit ako ng mga mata ko. Mainit ang ulo ko kaya hindi ko napigilan ang hindi
masungitan ang mga kambal.
Makalipas ang ilang minuto ay pumasok naman si Mike dala si Josh.
"Hindi ka ba marunong kumatok?" inis kong tanong sa kaniya.
"Kanina pa umiiyak ang bata at hinahanap ka. Padedehin mo muna," anito.
"Ede, padedehin mo riyan sa dede mo!" sagot ko.
Si Josh naman ay iyak nang iyak.
"Ano ba?! Patahanin mo nga 'yan!" utos ko kay Mike.
"Wala ka bang pakialam sa anak mo? Hindi ka ba naawa sa bata?" tanong pa nito sa
akin.
"Bakit? Naawa ka ba sa akin noong ginawa mo ang batang iyan sa akin? 'Di ba bunga
'yan ng kababuyan mo sa akin noon? Kaya patahanin mo kung gusto mo!" sabi ko pa.
Pero ang totoo ay nasasaktan rin ako sa mga sinasabi ko. Lalo na at mahal ko naman
ang mga anak namin, kaya lang gusto ko lang talaga ininsin ang Daddy nila kaya pati
sila ay nadadamay.
"Your unbelievable, Jasmine! Ano ba ang gusto mong gawin ko, ha? Kung galit ka sa
akin hanggang ngayon huwag mo idamay ang mga bata," wika pa nito sa akin.
Bumangon ako dahil sa lakas ng iyak ni Josh. "Ano ba! Tumigil ka nga sa kakaiyak!
Nakakarindi!" sigaw ko sa bata na kahit ako ay nagulat din sa sarili ko.
"Huwag mo sigawan ang anak ko!" tiim bagang na wika ni Mike sa akin at nagtitimpi
ito.
Bigla naman akong nahimasmasan sa ginawa ko, kaya kinuha ko si Josh para sana
padedehin. "Akin na si Josh," sabay abot ko nito.
" 'Di bali na lang! Nakakahiya naman kasi sa 'yo. Sige isipin mo na lang ang sarili
mo at e-preserve mo 'yang gatas mo at baka mabawasan ng anak mo! Kaya magtya-tyaga
na lang ng formula milk si Josh. Baka kasi puyat ka sa kakainom ng alak, kaya
nakakahiya naman sa 'yo," wika pa nito sa akin at lumabas ng silid kasama si Josh.
Napahilamos na lang ako sa ginawa kong kagagahan. Pati ako ay naguguluhan na rin sa
inaasal ko.
Episode 12
Chapter 12
Jasmine
Sa isang taon mahigit naming pagsasama ni Mike ay ngayon niya lang ulit ako
napagtaasan ng boses. Ngayon lang ulit kami nagtalo.
Alam kong mali ang ginawa ko, pero aminin man natin may mga araw na pagod tayo kaya
hindi maiiwasan na hindi uminit ang ulo natin.
Hindi ko alam pero parang naging manhid na ako at hindi ako naapiktuhan sa
pagtatalo namin ni Mike. Sa halip ay natutuwa pa ako dahil napapa-inis ko siya.
Kahit sa gano'n man lang ay makaganti ako sa kaniya.
Sumapit ang gabi ay tinawag ako ni Tita Ann para kumain. Pumasok ito sa silid ko.
"Iha, bumaba ka na at kumain. Nasa dining table na ang mag-aama mo," mahinahon na
wika ni Tita.
"Si Josh, po Tita?" tanong ko.
"Ayon at nakatulog na sa balikat ng ama niya kanina. Nag-away ba kayo ni Mike?"

tanong nito.
"Medyo, Tita, pero huwag mo na isipin 'yon!" sabi ko at bumangon.
"Jasmine, ayaw ko makialam sa gulo ninyong mag-asawa pero ito ay payong magulang
lang dahil para na kitang anak. Kung ano man ang nangyari noon ibaon mo na sana
iyon sa limot. Huwag mo hayaang maulit muli ang pagkakamali ni Mike noon sa 'yo. At
baka hindi o namamalayan ay ikaw rin pala ang masasaktan sa huli, kaya ibaon mo na
sa limot ang lahat at matutong magpatawad." sabi pa ni Tita Ann.
"Tita, salamat. Pero hindi ko maipapangako iyon. Hangga't hindi ko makakalimutan

ang lahat ay hindi ako titigil hanggang hindi masira ang buhay ni Mike." sabi ko
pa.
"Huwag sana dumating ang panahon na pagsisihan mo kung ano man ang binabalak mo sa
asawa mo, Jasmine. Dahil ang higit na masasaktan rito ay ang mga anak ninyo," sabi
pa ni Tita.
Yumakap ako kay Tita ng mahigpit. "Salamat sa lahat Tita."
"Oh, siya tama na. Bumaba ka na at hinihintay ka na ng mga anak mo at asawa sa

hapag-kainan," sabay tapik niya sa likuran ko. Kumalas ako sa pagkayakap sa kaniya
at bumaba kami ni Tita.
Pagdating namin sa hapagkainan ay nakaupo na nga ang mga bata pati si Mike. Umupo
na rin ako sa tabi ni Mike at kumuha ng plato.
"Let us pray Mommy before we eat," sabi naman ni Nathaniel.
Habang si Mike ay tahimik lang at hindi ako nito pinapansin.
"Okay, sino ang magle-lead ng prayer?" tanong ko.
"Me Mommy!" sabay taas ng kamay ni Natasha.
"Okay, let us pray," sabi ko at yumuko ako.
Pumikit naman ito ng mata pati ang dalawa niyang kambal. Yumuko na rin si Mike.
"Lord, thank you po sa pagkain na nasa aming mesa ngayon. Lord sana mawala na ang
regla ni Mommy para hindi na po uminit ang kaniyang ulo. Saka po Lord sana
magkaroon ako ng Baby Sister. At saka sana Lord dito na matulog gabi-gabi si Daddy.
Saka sana po may ice creame sa ref para makain ko po mamaya. Amen." hindi ko alam
kung matawa ako o magalit sa panalangin ni Natasha. Ang dami talagang alam nito na
mga hindi dapat para sa mga bata.
Pag-angat ko ng ulo ay naabutan ko pang natawa sina Yaya Lourdes at Tita Ann. Si
Mike naman ay pinipigilang hindi matawa.
"Okay lets eat guys," ani Mike saka isa-isa niyang nilagyan ng pagkain ang mga
plato ng bata.
Tinanong ko naman si Natasha. "Natasha sino nagsabi na may regla ako, ha? Saan mo
natutunan yan?"
Sumimangot naman ito at sumagot na naktingin sa Daddy niya. " Sabi po kasi ni Daddy
kapag mainit ang ulo niyo po may regla po kayo. Ano po ba 'yong regla Mommy? Sa
utak po ba 'yan galing?" tanong pa ni Natasha.
Tumingin naman ako kay Mike ngunit seryoso ito, kaya secreto ko itong sinipa sa paa
niya sa ilalim ng mesa napatingin naman siya sa akin.
Pinagdilatan ko siya ng mata at tiningnan ng masakit. "Natasha kumain ka na at

huwag ka masiyado magpaniwala sa ama mo. Later on mag-uusap tayo sa tanong mo na
'yan," sabi ko pa kay Natasha at tumango naman ito.
"Ready your self dahil bukas ipakilala na kita bilang CEO ng kumpanya," wika ni
MIke sa akin.
"Talaga?" tuwa ko namang sabi pero ang totoo lang ay hindi ako intrisado. Malay ko
ba pagdating sa business at sa ceo na 'yan.
"Kaya maghanda ka ng epe-present mo bukas," sabi pa nito.

"E-present? Ano 'yon?" tanong ko.
"Mag-present ka kung ano ang gagawin mo para lalong mapalago ang negosyo. Si Daddy
ang Chairman ng kumpanya at ang Daddy mo naman ang Vice Chairman, kaya bukas ay
titingnan nila kung ano ang dapat mong gawin para sa ikabubuti ng kumpanya. Saka
kailangan presentable ka dahil lahat ng stock holder ay dadalo." sabi pa nito.
Lalo ako nalito sa mga sinasabi niya. "Tika, bigla naman yata. Ede, tulungan mo ako
kung ano ang epe-present ko sa mga stock holder."
"Okay, kaya bilisan mo na kumain para turuan kita. At ituturo ko pa ang mga dapat
mong gagawin," seryoso niyang turan sa akin.
Napasimangot lang ako dahil ang totoo ay ayaw ko magtrabaho sa opisina. Nag-aral
nga ako sa business pero wala naman akong kaalam-alam sa mga bagay na iyon.
Kaya bahala na sundin ko na lang kung ano ang ituturo sa akin ng aking asawa.
Pagkatapos kumain ay niyaya ako ni Mike sa library niya. Puno ng libro ang mga book
shelf niya. Para akong nalula sa dami ng collection niya. Daig pa nito si Daddy.
Mahilig rin kasi sa libro si Daddy kaya siguro magkasundo sila at ang ama ni Mike
dahil mahilig rin ang ama niya na si Daddy Sam sa mga libro.
"Nabasa mo ba 'to lahat?" tanong ko.
"Oo! Kapag wala akong ginagawa binabasa ko 'yan. Related lahat 'yan sa business,
kaya basahin mo rin 'yan," ani Mike.
Napanga-nga ako dahil sa lahat ng ayaw ko ay magbasa lalo na kapag tungkol sa mga
negosyo.
"Babasahin ko 'yan? English ba lahat 'yan?" tanong ko.
"Syempre!" sagot niya at binuksan ang loptop niya at umupo sa upuan niya na
umiikot.
"Mike, hindi ako magaling sa English. Kaya ayaw ko basahin 'yan," reklamo ko.
Tumingin naman ito sa akin at hinila ang isang upuan sa tabi niya. "Maupo ka rito."
Umupo naman ako sa tabi niya. "Nag-garaduate kaba talaga ng collage?" tanong nito
sa akin.
"Oo, naman! Gusto mo ipakita ko pa sa 'yo ang certificate ko?" hamon ko pa.
"Naka-graduate ka ng collage pero hindi ka marunong mag-english? Kung ako ang

Teacher mo hindi kita ipapasa," sabi pa nito sa akin.
"Ikaw 'yon! Hindi naman ikaw ang teacher ko!" sabi ko naman.
"Paano kasi kung sino-sino inaatupag mo noong nag-aaral ka, kaya wala kang alam.
Nag-aral ka ba talaga?" tanong pa nito sa akin na tumaas pa ang isang kilay niya.
"Iniinsulto mo ba ako Mr. Buenaventura? Ano ang ibig mo sabihin na kung sino-sino
ang inaatupag ko? Mga boyfriend ko ba ang tinutukoy mo?" kunot noo kong tanong sa
kaniya.
"Wala akong sinabi ikaw ang nag-sabi niyan," sabi pa nito.

"Hoy, lalaki! Marami man ako naging boyfriend noon! Pero ikaw naman naka-virgin sa
akin! Remember?" taas kilay ko pa sa kaniya.
"Alam ko Mrs. Buenaventura. At natatndaan ko ang gabing iyon," sabay tingin nito sa
akin ng malagkit.
"Mabuti naman at hindi mo nakalimutan ang gabing iyon na dinala mo ako sa impyerno!
Dahil ako gusto ko kalimutan iyon kung paano mo ako binaboy!" irap ko pa sa kaniya.
Seryoso naman siyang tumigin sa akin at parang nagsusumamo. " I' m sorry sa gabing
iyon."
"Huwag mo na ipaalala. Sige na at ituro mo na sa akin ang e-present ko bukas," sabi

ko at bigla na lang bumilis ang tibok ng puso ko ng malanghap ko ang hininga niya.
Parang ang lakas pa rin ng dating niya sa akin. Nanunuot iyon hanggang sa
kaibuturan ko.
"Well, mag-start tayo kung paano mo mapalago ang kumpanya. At kung paano mo dalhin
ng mga tauhan mo. Mula sa director hanggang sa mga empleyado." Anito.
Pero wala naman akong naintindihan sa sinabi niya dahil sa labi niya ako
nakatingin. Parang ang sarap halikan ang mapupula niyang labi.
My Gosh! Hanggang ngayon ba? Pinagnanasahan ko pa rin ang asawa ko? Marami itong
sinasabi pero kahit isa ay wala akong maintindihan.
"Jasmine! Nakikinig ka ba sa akin?" tanong niya saka ako natauhan dahil nakatitig
lang ako sa mga labi niya.
"Ha? A.. Ano 'yon?" tanong ko.
"Hindi ka nakikinig! Kung saan naka-focus ang atensyon mo! Nagagandahan ka ba sa

labi ko?" nang-aakit nitong tanong sa akin.
Shit! Bakit ba ang guwapo niya? Kaya bago pa ako matukso na halikan siya ay tumayo
ako.
"Ahh.. Matutulog na ako. Uwi ka na sa condo mo gabi na," taboy ko sa kaniya.
Tatalikod na sana ako nang bigla niyang hinila ang kamay ko kaya dahilan na na out
balance ako at napaupo sa kandungan niya. Lalong bumilis ang tibok ng puso ko.
Episode 13
Chapter 13
Jasmine
Nang nasa kandungan na ako ni Mike ay tumayo ako at itinulak siya. Ngunit agad
naman niya akong hinawakan sa kamay at tumayo ito.
"Jasmine, alam kong may nararamdaman ka pa rin para sa akin ngunitq hindi kita
pipilitin, sige na magpahinga ka na at maaga pa tayong pupunta sa opisina," seryoso
niyang sabi sa akin.
"Umuwi ka na sa condo mo. Good night!" sagot ko naman.

"Dito ako matulog para bukas sabay na tayong pumunta sa Office," anito.
"Alam mo wala ka rin sa hulog minsan. Doon ka na sa condo mo matulog. Dahil hindi
ako comportable na rito ka," wika ko.
"Hayaan mo rito naman ako matulog o 'di kaya sa silid ng dalawang kambal," sabi pa
nito. "Oh, kahit saang silid ako rito sa mansyon."
"Haysss... Bahala ka nga!" sabi ko sabay talikod. Nagtungo ako sa silid ko at

isinara ang pinto. Kung pinilit lang ako ni Mike, marahil ay bumigay na naman ako
sa kaniya.
Hindi ko alam ngunit kanina ay parang nakuryente ako sa paglapat ng balat ko sa

balat niya.
Parang naramdaman ko muli ang dati kong naramdaman ang dating pakiramdam ko noong
una ko siyang nakita. Kahit isang gabi pa lang kami na hindi nagtabi kagabi ay
hinahanap ko na siya. At hindi ako makatulog ng maayos.
Nahiga ako sa kama at pumikit ng mata. Muli ay bumalik sa mga ala-ala ko ang hirap
ng pinagdaanan ko. Gusto ko na sana iyon kalimutan pero ayaw ng isip ko, kaya
nagpasiya na lang akong matulog at bukas ay haharap ako sa kumpanya at bukas ay ako
na ang bagong ceo ng company.
Hanggang sa bumigat na ang talokap ng aking mga mata.
Kinabukasan ay nagising naman ako ng maaga dahil da katok ni Mike. Bumangon ako at
pinagbuksan siya ng pinto.
"Good morning, Honey." bati nito sa akin at may dala itong coffee. "Ipinagtimpla
kita ng kape," sabi pa nito na bitbit ang dalawang kape.
"Morning rin. Nag-abala ka pa. Ang aga nang-iisturbo ka." pumasok naman ito sa
silid at inilapag ang kape sa lameseta.
"Makikiligo na rin ako mamaya sa banyo. Magkape ka na at pagkatapos ay mag-asikaso

ka na ng sarili mo . Ito ang araw na ipakilala kita sa mga stock holder," sabi pa
nito.
Naupo naman ako sa tabi niya at kinuha ang kape.
"Salamat rito sa kape. May itatanong sana ako sa'yo Mike?"
"Go head, Hon, what it is?" anito.
"Hindi ba mahirap maging ceo? I mean paano mo napalago ang negosyo ng gano'n
kadali?" tanong ko.
"Simple lang. Mas lalo kong pinagbutihan noong panahon na nagkahiwalay tayo noon ay
itinuon ko ang sarili ko sa negosyo. Pinag-aralan ko ng mabuti lalo na at pinag-isa
nila Daddy mo at ni Daddy ang kumpanya," sabi niya.
"Kaya pala hangang-hanga sila ni Mommy at Daddy sa 'yo. Sana huwag na makarating sa
kanila 'yong nangyari kahapon na nakulong ako, dahil alam ko na lalo lang sila
mainis sa akin kapag nalaman nila iyon," sabi ko.
"Basta huwag mo na uulitin. Ayaw ko rin na mag-alala sila. Saka ipakita mo na mas
karapat-dapat ka sa kumpanya dahil ikaw lang naman ang tagapagmana ng kumpanya ng
mga magulang mo," wika pa nito.
"Oo, na. Sige na mauna ka na maligo. Sunod na lang ako," sabi ko.
Tumingin naman ito sa akin. "Gusto mo sabay na tayo maligo?" ngiti niya na may
halong panunukso.
"Ito gusto mo?" sabay pakita ko sa kaniya ng kamao ko.
"I miss you," wika pa nito sa akin.
"Sira! Isang araw pa lang nga tayo hiwalay miss mo na agad ako?" sabi ko sabay
lagok ng kape.
"Puwede ba magsama na lang tayo? Dahil hindi ko na kaya mahiwalay sa'yo, Jasmine.
Isang araw lang kita hindi makita parang mababaliw na ako." sabi pa nito sa akin.
Ngumiti naman ako dahil sa kilig na nararamdaman. Tinitigan ko siya ng mabuti.

"Alam mo dati gustong-gusto ko 'yan marinig mula sa 'yo. Dati pinapangarap ko na
sana mahalin mo rin ako at bigyan ng kahit kunting pagtingin. Na sana mahalin mo
rin ako tulad ng pagmamahal mo kay Cathy."
Hinaplos nito ang pisngi ko. "Mahal na mahal kita, Jasmine. Kahit noon pa man ay
alam ko na may pagtingin na ako sa 'yo, pero nadala lang ako sa maling akala. Akala
ko noon ay pinagtaksilan mo ako kaya gano'n na lang ang galit ko."
"Kailan man ay hindi ko naisipan magtaksil sa 'yo Mike, dahil mahal na mahal kita.
At alam mong ikaw lang ang unang lalaking nakaangkin sa akin, kaya ang sama ng loob
ko sa 'yo noon dahil pakiramdam ko pinabayaan niyo ako. At hinusgahan niyo ako sa
kasalanan na kahit kailan man ay hindi ko naman ginawa," garalgal kong wika sa
kaniya.
"Babawi ako, Jasmine. Alam ko marami akong pagkakamali sa 'yon. Ngayon pa lang ayaw
ko na mahiwalay pa sa 'yo," ani sabay yakap sa akin.
Hinayaan ko lang siya na yakapin niya ako. Ngayon ko lang naisip na mahal na mahal
ko si Mike at kahit maisip ko na mapunta siya sa iba ay hindi ko kaya. Kaya naisip
ko na bakit hindi na lang kami magsama. Nakakatawa isipin na isang araw lang kami
hiwalay.
Pero hindi naman masama kung pagmamahal ang ipairal ko at kalimutan na lang ang
lahat na masasamang pinagdaanan ko. Ayaw kong sayangin ang panahon na ibinigay sa
akin ng tadhana.
"I'm sorry, Mike. Nais kitang saktan. Nais kong maramdaman mo noon ang naramdaman
kong sakit. Paumanhin kung ninais kong maghiganti sa 'yo. Patawarin mo ako kung
naisipan ko iyon, pero hindi ko pala kayang saktan ka," iyak kung pag-amin sa asawa
ko.
"Alam ko kaya wala kang dapat ihingi ng tawad sa akin. Alam ko na dala lang iyon sa
mga pinagdaanan mo. Magsimula tayo muli, Jasmine. Pangako gagawin kitang masayang
ina at asawa " anito at kumalas sa pagkayakap sa akin.
Pinunasan niya ang mga luha ko at hinalikan niya ako sa noo, sa ilong, sa pisngi at
sa labi.
"I'm sorry sa nagawa ko. Hindi mauulit iyon," sabi ko.
"Dapat lang dahil hindi na kita papayagan na uminom. Saka huwag ka na ulit mag-
drive ng sasakyan. Ako na lang ang e-drive mo," ngiti nitong wika sa akin.
"Baliw!" sabay kurot ko sa tagiliran niya. "Sige na maligo ka na. Papasok ka pa sa

sa office."
"Sabay na tayo maligo sige na, please?" lambing pa nito sa akin.
"Ehhh.. Alam ko na ang sa isip mo, Mike. Gusto ko mo lang maka-score, eh!"
panunukso ko pa sa kaniya.
"Hindi, ah! Gusto ko lang naman makasabay ka maligo," anito.
"Sos, tatanggi ka pa. Alam ko naman tumatayo na naman 'yang sa 'yo." tudyo ko pa sa
kaniya.
"Syempre, kagabi mo pa ako binibitin makita lang kita tumatayo agad. Kagabi mo pa
pinapasakit ang puson ko," pilyo pw nitong wika sa akin.
Napangiti ako at agad kung hinawakan ang sandata niya. At ang tigas nga nito na
para bang galit na galit.
"Shit! Oww!" ani Mike nang hawakan ko iyon.
Lumuhod ako sa harap niya at binuksan ang short niya kaya lumantad sa akin ang
mahababg bagay na tinatago niya.
Isinubo ko iyon at ginawang lolipop. "Ahh.. Jasmine, are you serious? Are you
ready?" tanong niya.
Tumingala ako sa kaniya. "Ayaw mo? Kagatin ko 'to!" banta ko pa sa kaniya.
"Ofcourse, gustong-gusto." ngiti niya pa sa akin na parang nanalo sa isang palaro.
Episode 14
Chapter 14
Jasmine
Ilang minuto ko iyon ginawang lolipop ang p*********i niya. Nang hindi na nito
mapigilan ang sarili ay iginiya niya ako sa kama.
Inihiga niya ako at hinubad ang lahat kung suot. Aminin ko man o hindi ay sabik ako
sa asawa ko. Nang wala na akong suot ay siniil niya ako ng halik. Mula labi ko
hanggang leeg at tumagal siya sa dibdib ko.
At pagkatapos ay bumaba siya sa puson ko at tumigil sa p********e ko.
"Ahh.. Mike.." ungol ko nang dilaan niya iyon.
Sarap ang hatid niyon sa akin. Mas lalo niya pang ginalingan sa pagkain. Tanging
ungol ko at tunog ng halik niya sa akin ang naririnig sa buong silid.
"Ohhh.. Mike! Just like that. Ahhh.." paos kong daing sa kaniya.
Napaliyad ako lalo nang ipasok niya ang isa niyang daliri sa loob ko. Malakas na
ungol ang pinakawalan ko ng oras na iyon.
Hanggang sa tuluyan ko ng naabot ang sarap na gusto kong marating. Bahagya niya pa
sinimot ang likidong nagmula sa akin.
Pagkatapos no'n ay agad siyang pumatong sa akin at nakangiti na nakatingin sa akin.

"I love you, Honey," wika niya at isinintro ang sandata niya sa akin. Saka dahan-
dahang ipinasok iyon sa loob ko.
"Ahh.. Your so tight, Baby." anito at ipinasok ang mahaba at malaki niyang sandata
sa loob ko.
Dahan-dahan niya iyong inulos. Napapikit ako at dinadama ang sarap. Inilingkis niya
ang dalawa kong hita sa beywang niya, kaya malayang-malaya na nakagalaw ang kaniya
sa loob ko. Napapaungol ako sa sarap sa ginagawa niya.
"Uhhmmm... Mike, ahhhh... Bilisan mo. Ahh.." halos hindi ko na makilala ang sarili
ko sinabayan ko ang bawat ulos niya.
"Jasmine, ahhh.. " sabay bayo nito sa akin ng mabilis. Hanggang pareho kaming
nakarating sa rurok ng kaligayahan. Hanggang naramdaman ko na lumabas na ang
likidong mula sa kaniya sa loob ko.
Pareho kaming hingal at habol ang mga hininga.
Pabagsak niyang isinubsob ang mukha niya sa leeg ko.
"Mike, ang bigat mo?" reklamo ko sa kaniya.
"Oh! Sorry." at agad naman itong umalis sa taas ko. Saka tumabi sa akin at yumakap.
" I Love You, Jasmine," sabay dampi niya ng halik sa noo ko.
"I love you, too." sagot ko. "Tara na, maligo na tayo. Baka ma-late na tayo sa
meeting."
"Okay, handa ka na ba pumasok sa office?" tanong niya saka bumangon na kami.
"Oo, pero hindi ko yata kayanin na maging ceo. Magsisimula na lang kaya ako sa
mababang posisyon?" sabi ko sa kaniya.
"Kaya mo 'yan, Hon. Imagine, ako ang mentor mo. Saka hindi ka na puwede umurong
dahil nakapag-meeting na kami tungkol riyan," anito saka sabay kami pumasok sa
banyo.
Sabay kami naligo ni Mike. Siya ang nagsasabon sa akin. Minsan hindi niya pa
maiwasan na hindi hawakan ang kasilanan ko.
"Mike, kapag hindi ko kaya ibabalik ko sa 'yo ang posisyon mo. Saka mas deserving
ka kaysa akin na maging ceo ng cmpany. Naisipan ko lang naman 'yon agawin sa 'yo
dahil gusto ko maghiganti sa 'yo," pag-amin ko naman sa kaniya habang nagsho-shower
kami.
"Hayaan mo wala naman problema kapag hindi mo kaya. Gusto ko rin masanay ka sa
larangan ng negosyo para matuto," sabi pa nito.
Hindi na ako sumagot pa. Ang sarap sa pakiramdam na suportado niya ako sa mga nais
ko, kaya wala na akong balak na maghiganti sa kaniya.
Dahil baka pagsisihan ko kapag nangyari iyon. Sa halip ay maghihiganti ako sa

mabuting paraan. Ang mahalin siya at ang mga anak namin.
Gawing kung insperasyon siya para maging matagumpay sa buhay. Magiging mabuting
asawa ako sa kaniya. Iyon ang paghihiganti kong gawin sa kaniya.
Matapos kaming maligo ni Mike ay nagbihis na kami. Tapos na ako mag-ayos at ang
asawa ko naman ay abala sa pagtali ng necktie niya kaya tinulungan ko siya.
"Simula ngayon ako na ang magtatali ng necktie mo," wika ko habang inaayos ang
necktie niya.
"Sigurado ka?" sabay pisil pa nito sa ilong ko. Ngunit sa halip na mapabilis ay
lalong tumagal dahil hindi pala ako marunong magtali ng nicktie.
"Tsskkk...tsskk.. ganito magtali, Hon," sabay demonstrate niya kung paano magtali
ng nicktie.
"Hehehe... tara na sa baba," yaya ko sa kaniya nang maayos na ang nicktie niya.
Bumaba na kami, pero bago kami bumaba ay nagtungo muna kami sa silid ng mga bata.
Tulog pa ang mga ito.
Humalik na lang kami ni Mike sa kanila.
"Tita Ann, kayo na muna ang bahala sa mga bata, ha?" ani Mike.
"Sige iho, kami na bahala sa mga anak ninyo," ani Tita Ann at tumingin ito sa akin.
"Ang ganda mo sa suot mong 'yan, Jasmine. Goodluck sa trabaho mo."
"Salamat Tita," saka humalik ako sa kaniya. "Alis na kami."
Saka nagtungo naman kami ni Mike sa silid ni Baby Josh at ni Roshel. Pagkatapos
no'n ay sumakay na kami sa kotse niya at nagtungo sa opisina.
Habang nasa sasakyan kami ay panay hawak ni Mike ng kamay ko. "Good luck, Hon.
Bagong CEO ka na ng Imphire Silvers Company."
"Kinakabahan ako, Hon. Sana kaya ko," wika ko sa kaniya.
"Relax, ako ang bahala," wika niya na pinapalakas ang loob ko.
Pakiramdam ko ay napasubo ako sa posisyon na ito na wala sa oras. Saka wala naman
talaga akong balak sa mga gintong posisyon.
Hindi ko alam bakit ba binibigyan ko ng sakit ng ulo ang sarili ko? Sana makayanan
ko ang challenge na ito sa akin.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na kami sa E. S tower. Nag-park muna si

Mike ng sasakyan bago kami pumasok sa loob.
Hawak kamay kaming pumasok sa building na iyon. Panay naman bati sa kaniya ng mga
empleyado.
Dumaretso kami ni Mike sa conference room.
Lahat ay naroon na at kami na lang ni Mike ang hinihintay.
"Good morning everyone!" bati ni Mike nang makapasok na kami.

"Good morning, Mr. Buenaventura," bati naman sa kaniya ng mga naroon.
Hinila niya ang isang upuan at pinaupo ako. Saka siya umupo sa tabi ko.
"She is my wife. The new ceo of this company. Jasmine Delatore Buenaventura,"
pakilala ni Mike sa akin sa mga naroon.
"Good morning to all," kabado kong bati sa kanila.
"Ang ganda ng bago nating ceo. Welcome Mrs. Buenaventura," bati ng isang matanda sa
akin na kasing edad lang nila Daddy.
Tipid lang akong ngumiti. Naroon rin si Stevan at mga kaibigan ni Mike. Pati si
Reynald na asawa ni Bioly ay partnership rin pala namin sa company.
"I hope na mag-enjoy ka rito, Jasmine. At masaya kaming makakasama ka namin sa

kumpanya," sabi ng isa na katabi ni Reynald.
"Salamat sa mainit na pagtanggap niyo sa akin sa kumpanyang ito. Hayaan niyo at

gagalingan ko ang pagpapatakbo ng kumpanya kagaya ng asawa ko," wika ko sabay
baling kay Mike. Ngumiti naman ito sa akin ng matamis.
Maya pa ay may dumating na panauhin.
"Good morning everybody! I'm sorry i am late?" wika ng isang babae na pumasok. Ang
sexy ng dating nito na naka-mini skirt na may manggas ngunit hapit na hapit sa
katawan niya at hanggang hita ang iksi nito.
"Dito ka umupo, iha," wika ng lalaking kasing edad ni Daddy.
Saka umupo naman ito sa tabi ng matanda.
"Welcome rin pala sa bago nating Presedent my daughter, Samantha Perez," pakilala
ng matanda sa babae na kapapasok lang.
Episode 15
Chapter 15
Jasmine
Biglang tumingin sa akin ang babae at nanlaki ang mga mata nito nang makita ako. At
gano'n rin ako nang mamukhaan ko siya.
"Ikaw!?" sabay bigkas naming dalawa sa isa't isa. Halos maluwa ang mata dito sa
akin.
"How dare you! What are you doing here? Dont tell me na secretary ka ni Mike?" duro
pa nito sa akin sa mataas na boses. Saka tumingin ito kay Mike.
"Hi, Mike. How are you? Long time no see. Secretary mo ba ang tangang 'yan?" tanong
pa niya sa asawa ko na siyang nagpainit lalo ng ulo ko.
"And what if im his secretary, hum? May problema ka ba kung secretary niya ako? At
kung tanga ako! Mas tanga ka!" galit kong bulyaw sa kaniya.
"See? Baka hindi mo narinig na ako ang bagong Presedent dito sa kumpanya at ano
mang oras ay kaya kitang ipatanggal dito," pagmamayabang niya pa sa akin.
Ang mga nasa paligid namin ay nakatulala lang sa sagutan namin.
"Enought!" saway naman ni Mike sa amin.
"Narinig ko! Pero wala akong pakialam kahit sino ka pa! At wala kang karapatan na
pagsabihan ako ng masama. At hindi ka nararapat na maging Presidente ng kumpanyang
ito kung ganiyan ang ugali mo!" sagot ko. Tumayo ito kaya tumayo rin ako. Malayo
naman ang agwat namin.
"How dare you! Baka nakakalimutan mo na hindi mo pa nababayaran ang ginagawa mo!"
sigaw nito sa akin.
"Hoy! Babaeng malaki ang mata! Magkano ba ang sira ng kotse mo? At isampal ko sa
'yo ang bayad ko!" sagot ko naman.
"Aba, ang kapal din naman talaga ng mukha mo ano? Matapos mo akong banggain kahapon
at insultuhin ikaw pa ang galit!?" sabi pa nito.
"Tama na 'yan! Kung ano man ang nangyari sa inyo mamaya niyo na pag-usapan dahil sa
kalagitnaan tayo ng meeting," wika naman ni Reynald.
"No!" sabay pa namin ng babae.
"Ikaw 'yong makapal ang mukha! Tingnan mo nga ang mukha mo! Ang kapal na nga ng
mukha mo ang kapal pa ng lipstick mo! Bruha!" sigaw ko rin sa kaniya.
Namumula na ang mukha niya sa galit at ano mang oras ay handa akong sabunutan nito.
"Tama na 'yan!" saway naman ni Mike. "Jasmine, seat down," mahina pa niyang utos da
akin.
"Hindi mo ba? 'Yang malaking mata ng babaeng iyan ang dahilan kung bakit nakulong
ako kahapon!?" sabi ko kay Mike sabay turo sa babae.
"Aba, kasalanan ko pa kung bakit ka nakulong? Mike, believe me. Ako ang binangga
niya, kaya na late ako sa meeting natin kahapon dahil binangga ng babaeng 'yan ang
sasakyan ko." sumbong pa nito kay Mike.
Ibig sabihin si Mike ang ka-meeting nito kahapon? At magkakilala sila?
"Kasalanan mo kung bakit kita nabangga dahil bigla ka nagpreno! " sagot ko.
Sasagot pa sana ang babae ng sumigaw si Mike.
"I said enough! Dito pa kayo nagsumbatan sa gitna ng meeting! Kapag ganiyan kayong
dalawa ano ang mangyayari sa kumpanya?! Kahit sarili niyo hindi niyo kayang
desiplinahin!" galit na sermon sa amin ni Mike.
"Eh, siya naman ang may kasalanan, eh!" katwiran ko naman sa asawa ko.
Tumingin ito sa akin na seryoso. "Jasmine, i said enough," pagtitimpi niyang saway
sa akin.
"Mike, kung ako sa 'yo tanggalin mo na 'yang secretary mo!" utos pa ng babae kay
Mike.
"Samantha, tigil na," saway naman ng matanda na katabi niya.

"No Dad. Look at her. Siya ang may kasalanan pero ayaw niya tanggapin, kaya na late
ako kahapon dahil sa babaeng 'yan." katwiran pa nito.
"Sa subrang inis ko sa babae dahil sa kaartihan nitomay binato ko siya ng bottle na
may lamang tubig.
"Ouch!!" tili nito ng matamaan ko siya.
Nagulat naman ang lahat at natamaan ko ito sa braso.
"Jasmine!" taas boses na saway sa akin ni Mike.
"Walang kuwenta kasi ang babaeng 'yan! Baka gusto mo na na isang oras lang ang
pagiging Presedente mo sa kumpanyang ito! Oo nga pala hindi mo ako nakilala, kaya
magpakilala ako sa'yo para matanggal 'yang kayabangan mo!" sigaw ko sa kaniya.
"Ako lang naman pala ang bagong ceo ng kumpanyang ito!" sabi ko.
Nagulat naman ito at parang 'di makapaniwala sa sinabi ko.
Inawat na ako ni Mike nang gusto ko ng batuhin ang babae ng sandals ko. Wala akong
pakialam sa mga nasa pakigid ko. Para akong bulkan na bigla na lang sumabog sa
babaeng ito.
"Honey, tama na. Narito tayo sa meeting ngayon," saway pa ni Mike.
"what do you mean, Mike? She is the ceo of this company? A.. Akala ko ikaw ang ceo
ng kumpanyang ito?" hindi makapaniwalang tanong ng babae sa asawa ko.
"At bakit? Nagulat ka ba? Ako na ang bagong ceo ngayon. At kung ayaw mo sumunod sa
mga patakaran ko. Malaya kang makaalis sa company Miss malaki ang mata!" sabi ko.
"Jasmine? Tama na, okay?" saway ni Mike.
Kaya nanahimik naman ako. At mabuti hindi na nagsalita ang babae dahil babatuhin ko
na siya ng sandals ko.
"Alright, mamaya niyo na ituloy ang gyera ninyong dalawa. So Jasmine, ano ang plano
mo sa kumpanya? May babaguhin ka ba?" tanong ni Reynald sa akin.
"Wala! At sa mentor ko pa rin ako susunod! Kung mabuti naman ang market ng
kumpanya, bakit ko pa babaguhin? Siguro may kaunting karagdagan lang akong
ipapatupad rito," wika ko.
"And what it is?" tanong pa ng matandang lalaki na nakaupo sa tabi ng babae.
"Bawal ang late! 'Yon lang!" wika ko saka tumingin ako kay Mike.
Humihingi ako ng saklolo kung may dapat pa ba akong sabihin?
"Huwag kayong mag-alala as long as na narito ako bilang mentor ng bago nating ceo
ay wala kayong dapat ipangamba," sabi pa ni Mike.
"May tiwala naman kami sa 'yo Mr. Buenaventura, pero diyan sa katabi mo, 'di ko
lang sure," sabi pa ng babae sabay taas ng kilay nito.
"Kung wala kang tiwala sa akin. Puwes lumayas ka sa kumpanyang ito dahil hindi ko
kailangan ang isang katulad mo. Bruha! " wika ko naman sa babae at lumalaki ang
ilong nito sa galit sa akin.
"Mrs. Buenaventura, pagpasensyahan mo na ang anak ko. Siya ang papalit sa akin
bilang Presidente ng kumpanya, oaya sana ay walang personalan na magaganap sa inyo
ng anak ko," sabi naman ng matanda na ama pala ito ng babae.
"Wala namang problema sa akin. Huwag lang ako unahan," sagot ko. Ang babae naman ay
tinirikan pa ako ng mata.
Marami pa kaming pinag-usapan ng mga stock holder at pagkatapos ng meeting ay

inilibot naman ako ni Mike sa office niya.
At ang table niya ay malapit lang din sa akin. Dalawa lang kami sa silid ng office
niya at ang secretary at iba niyang tauhan ay nasa labas.
May sofa rin roon sa opisina niya.
Itinuro niya sa akin ang mga dapat kung gawin. Na siyang nagpapasakit sa ulo ko
ngayon. Ang daming pepermahan. Ang daming eta-type.
Ang daming e-handle. My Gosh! Sumasakit ang ulo ko sa dami ng mga papelis na
pinapabasa sa akin ni Mike.
Nakaupo ako sa swivel chaire niya habang nagde-descus siya.
"Jasmine, tomorrow you have a meeting sa mga empleyado ng Emphire company. Pupunta
tayo sa pabrikahan bukas at permahan mo itong mga papelis na kailangang ipasa na
bukas sa head department office. Saka itong resignation paper ni Mr. Perez lagdaan
mo na rin," wika pa ng asawa ko na parang sasabog na ang ulo ko sa mga bilin nito.
"Hon, Puwede ba uwi na ako? Bantayan ko na lang si Josh kaysa pinapagawa mo sa

akin. Ang dami mong pinapagawa sa akin, eh!" maktol ko sa kaniya at inikot-ikot ang
upuan.
"Honey, 'di ba ito ang gusto mo ang maging ceo? Kaya hito na kaya pag-aralan mo
lahat ng sinasabi ko sa 'yo," lambing niyang sabi sa akin.
"Napasubo lang naman ako, eh! Saka gusto ko lang naman na inisin ka noon. Pero Hon,
hindi ko naman 'to gusto. Saka isa pa nakaka-presure rito. Bigyan mo na lang ako ng
pera mag-shoping na lang ako. Ikaw na ang humarap sa mga meeting na 'yan!" protesta
ko sa asawa ko. Habang nakasimangot ako dahil sa dami ng pinapagawa niya sa akin.
Episode 16
Chapter 16
Jamine
Napakamot naman ng ulo si Mike dahil sa mga reklamo ko. "Hon, narito ka naman na.
Kaya panindigan mo na lang muna ang pagiging ceo kahit isang taon lan, pero kung
ayaw mo talaga hindi kita pipilitin," ani Mike.
Sasagot pa sana ako nang biglang pumasok ang bruhang babae.
"Hi! Mike, puwede mo ba ako samahan mamaya mag-dinner? Marami pa kasi akong
ipapaturo sa 'yo," malanding wika ng babae sa asawa ko.
Nagtitimpi lang ako at nilaru-laruan ang ballpen na hawak ko. Ang lagkit ng tingin
nito sa asawa ko.
"Haa.. Ahhmm. Pasensya na Samantha, pero kasama ko kasi ang asawa ko," sagot naman
ni Mike sa kaniya.
"Oww' I'm sorry. So, totoo pala ang balita na hindi ang girlfriend mo ang
nakatuluyan mo noon? Kundi siya!" sabay turo pa nito sa akin.
Tumingin ako sa kaniya at ngumiti ng mapakla. "Wala ka bang ginagawa? Bakit hindi
ka kaya bumalik sa office mo? Kasi marami pa kaming gagawin ng asawa ko. Saka may
gagawin pa kami at alam mo naman siguro kung ano ang ginagawa ng mag-asawa?" sabay
painggit ko sa babae.
Nakita ko ang pagkainins nito sa mukha niya. "Hindi ko akalain Mike, na ganiyan
pala ang asawa mo. Sige Mike, i call you later," sabi pa nito sa asawa ko at
malagkit na tingin ang ginawa niya sa asawa ko bago lumabas.
Tumango lang si Mike sa kaniya.
"Mukha yatang ang lagkit ng tingin ng babaeng 'yon sa 'yo?" tanong ko sa asawa ko.
Pinisil naman nito ang ilong ko. "Nagseselos ka lang huwag mo pansinin 'yon pero
mabait naman 'yon minsan." anito.
"Minsan? Sino ba 'yang babaeng 'yan? Kung makatingin sa 'yo halos hubaran ka na!"
inis kong wika kay Mike.
"She is my childhood friend sa Hacienda. Ang ama niya ay may shares din rito sa
kumpanya. 'yong matanda kanina si Mr. Perez," ani Mike.
Parang pamilyar sa akin ang pangalang iyon na Samantha. Parang narinig ko na iyon
minsan. Pero hi di ko lang matandaan..
"Isa ba siya sa mga naikama mo noon?" tanong ko kay Mike.
Kunot noo naman itong tumingin sa akin. "Kaibigan ko lang siya at maliban doon wala
na, kaya huwag ka na mag-isip ng kung ano-ano," wika pa niya sa akin.
"Siguraduhin mo lang Mike, dahil kung hindi lagot ka sa akin. Gusto ko sa akin lang
nakatingin 'yang mata mong 'yan! Kung hindi dudukutin ko 'yan!" sabay duro ko sa
mata niya.
Tumawa naman siya at seryosong tumingin sa akin. "Promise, sa 'yo lang talaga
nakatingin 'tong mata ko, Hon. Lalo na at binigyan mo pa ako ng pagkakataon, kaya
sasayangin ko pa ba 'yon?"
Agad ko naman siyang hinalikan sa labi. "Sana tuparin mo 'yang pangako mo sa akin.
Dahil handa ako makipagpatayan para hindi ka lang mapunta sa iba Mike. Mahal na
mahal kita. Kaya hindi kita kayang saktan, hindi ko kayang mawalay ulit sa 'yo."
Niyakap naman niya ako ng mahigpit. "Mahal na mahal kita, Jasmine. Handa ko gagawin
ang lahat at isakripisyo ang lahat para lang sa 'yo at sa mga anak natin. Hindi ko
rin kaya na mawalay ka ulit sa akin. At hindi ko kaya na makita kang ulit na
nasasaktan dahil sa akin. Kaya huwag ka mag-alala dahil nag-iisa ka lang rito sa
puso ko at wala ng iba."
Habang nakayakap siya sa akin ay niyakap ko rin siya ng mahigpit. Bigla na lang
tumunog ang cellophone ko, kaya kumalas kami sa pagyakap sa isa't isa.
Kinuha ko ang cellphone ko at tiningnan kung sino ang tumawag.
"Si Daddy, tumatawag," tuwa kong balita kay Mike.
"Sagutin mo muna, Hon," utos ni Mike saka kinuha niya ang loptop niya at umupo sa
mesa niya.
Sinagot ko ang tawag ni Daddy. "Hello Dad, kamusta na kayo ni Momy?"
"Ayos lang, Iha. Hito at kagagaling lang namin kina Daddy mo Sam. Kamusta ang
bagong ceo, ha?" tanong pa ni Daddy.
"Hay nako, Dad! Kung alam ko lang na ganito ka presure maging ceo sana hindi na ako
nagbeda-beda. Kaya gusto ko na ibalik kay Mike ang posisyon niya," sabi ko.
"ikaw talaga.. Kailangan sumanay ka na. Dahil kayo ni Mike ang magmamana niyan at
ipamana niyo pa iyan sa mga apo namin. Kamusta na pala ang mga bata?" tanong ni
Daddy.
"Ayos lang po sila Dad, saan si Mommy? Gusto ko dumaan mamaya sa Mansyon Dad, na
miss ko na ang bahay natin," wika ko.
"Anak, may sasabihin sana ako sa 'yo." ani Daddy.
"Ano po 'yon Dad?" Tanong ko.
"Jasmine, makinig kang mabuti. Ibininta na namin ni Mommy mo ang mansyon. Naisipan
namin narito naman kami lagi sa amerika at wala ng nakatira sa bahay natin kaya
ibininta na namin iyon. At bumili kami ng Mommy mo ng bahay sa Capiz. Maganda kasi
roon. At 'Yong bininta ay tinulong namin sa mga nasalanta ng bagyo. Pasensya ka na
anak," paumanhin naman ni Daddy.
Nalungkot naman ako sa sinabi. "Ayos lang Dad, pero sayang naman ang bahay natin.
Hayaan niyo Dad at masaya naman ako dahil nakakatulong kayo. Ingat po kayo ni Mommy
riyan. Miss ko na po kayo." wika ko.
"Kami man ay na miss ka rin namin lalo na ang mga apo namin. Hayaan mo sa sunod na
buwan uwi rin naman kami nila Daddy mo Sam at Mommy mo. Oh, sige na, Iha. Alagaan
mo ng mabuti ang mga apo ko, ha?" ani Daddy.
"Opo. Dad bye," saka pinatay ko na ang cellphone. Bigla akong nalungkot na ibininta
ni Daddy ang mansyon.
Sabagay wala namang nakatira roon. Saka may bahay pa naman kami sa Laspinas, kaya
ayos lang sa akin.
Napatingin ako sa gawi ni Mike at busy ito sa pagta-type. Tinititigan ko siya ng

husto. Paano niya nakakaya ang lahat? Samantalang ako parang sasabog na ang ulo ko
sa mga papeles na ito. Sa halip na asikasuhin ko ang mga pinapalagdaan ni Mike sa
akin ay hinawakan ko ang cellphone ko at nakangiting kinukuhanan ko ng larawan ang
asawa ko na seryoso sa ginagawa niya.
Ang guwapo ng asawa ko kaya hindi ko rin masisi ang ibang babae kung bakit
namamagnet sila sa asawa ko. Pero huwag na talaga nilang tangkain na landiin ang
asawa ko, dahil kakalbohin ko sila.
Lalo na ang Samantha na 'yon. Sa tingin niya pa lang kay Mike ay alam ko ng may
pagtingin ito sa asawa ko.
Saka naalala ko na kung saan ko narinig ang pangalan niya. Kay Leny noong nasa
Hacienda pa ako. At ito sigurong Samantha na ito ang tinutukoy ni Leny na may gusto
kay Mike.
Subukan niya lang talaga na akitin ang asawa ko at manghihiram siya ng mukha sa
kambing!
Tumingin naman sa akin si Mike. "I love you, Hon," wika pa nito.
"I love you, too," sagot ko naman. Parang pakiramfam ko ay parang bumabalik ako sa
pagka-teenager.
Sa tuwing naririnig ko ang salitang iyon galing sa asawa ko ay nawawala lahat ang
lahat ng sakit na idinulot niya noon sa akin.
Sa halip ay parang na inlove ulit ako sa kaniya. Kaysa mga nagdaang araw na
nawawala ang pagmamahal ko para sa kaniya, pero nitong mga huli ay hindi ko pala
kaya na mawalay ulit sa asawa ko.
At kahit ano ang mangyari ay hindi na ako papayag na maghiwalay kami. Lalo na at
may mga anak ako sa kaniya.
"Lagdaan mo na ang mga papeles, Hon, after nito yayain kita mag-date," sabi pa
nito.
Lalo naman akong kinilig. "Sa'n tayo mag-date?" tanong ko.
"Sa'n mo gusto?" tanong niya.
"Sa bar, mag-inuman tayo! Yayain natin sina Janzel at Cristy," wika ko.
Bigla naman sumeryuso ang mukha niya. "Huwag na tayo mag-bar. Ayaw ko na umiinom
ka. Gusto mo puntahan natin sila sa bahay nila?
"Pero baka umiiyak na si Josh. Sa sunod na lang at may gusto akong itanong kay
Janzel," tanggi ko naman.
"Ano ang itatanong mo?" tanong naman ni Mike.
"Tungkol sa kanila ni Cristy. Hindi ko pa nakamusta si Cristy mula ng nakalabas

kami sa kulungan," wika ko.
"Ayos lang naman siguro sila," ani Mike.
Kibit-balikat lang ako.
Ilang oras pa ang lumipas ay natapos ko rin ang mga lalagdaan ko. Pero sumasakit
talaga ang ulo ko sa gawai sa opisina, kaya kung puwede lang ay isauli ko na ang
posisyon kay Mike.
Pero mabuti na lang at inalalayan ako ni Mike. Itinuro niya sa akin ang mga dapat
kong gawin.
Episode 17
Chapter 17
Jasmine
Lumabas kami ni Mike sa office at nakasalubong naman namin si Samantha. Ang sarap
sabunutan ng animal na 'to. Kaya lang pinipigilan ko lang ang sarili ko.
"Hi Mike, puwede ba kita yayain mag-unwine?" tanong pa ng malanding babae sa asawa
ko.
"Ahmm.. Sorry Samantha, kaya lang naghihintay na sa amin ang mga anak namin," wika
ni Mike sa kaniya.
"Grabe ka naman. Samantalang noon ay isang yaya ko lang sa 'yo sa Amerika sumusunod
ka kaagad," sabi pa nito sa asawa ko.
"May date kami ng asawa ko kaya kung puwede huwag mo siyang landiin dahil baka
masipa kita riyan!" biglang sabat ko dahil hindi ko mapigilan ang inis na
nararamdaman sa babaeng 'to.
Pakiramdam ko ay ano mang oras ay handa niyang agawin sa akin ang asaws ko.
"Ow! Sorry naman! Magkasabay kasi lumaki ni Mike. Hindi naman siguro ibig sabihin
na nag-asawa lang siya sa sa 'yo ay hindi na siya puwede makipag-bonding sa akin?
Right Mike?" sabi pa nito kaya lalong uminit ang ulo ko.
"Sorry, Samantha. Next time na lang. And i hope na magkasundo kayo ni Jasmine. Sige
at baka hinihintay na kami ng mga anak namin," wika ni Mike kay Samantha. Saka
lumingon ito sa akin. "Hali ka na, Hon. Baka hinihintay na tayo ng mga bata," sabay
kabig ni Mike sa beywang ko.
Nakita ko naman ang pagkainis sa mukha ng babae. Nilampasan namin siya ni Mike kaya
lumingon pa ako at tinaasan siya ng kilay at ngumisi ako ng nakakainsulto sa
kaniya. Lalo namang nangigil ang mukha niya sa inis.
Humawak na rin ako sa beywang ng asawa ko. Lalo kong pinapainggit ang babae. Halata
naman na may gusto siya kay Mike, kaya huwag siyang magkamali na agawin ang asawa
ko dahil hindi ako papayag.
Nang makarating kami ni Mike sa parking area ay pinagbuksan ako nito ng pinto ng
kotse. Agad naman akong sumakay.
Nang nasa byahe na kami ay tinanong ko siya. "Magkasama ba kayo ni Samantha sa

Amerika noon?"
"Oo, noong firt year collage ako. Doon din kasi siya nag-aral sa Amerika, kaya
madalas kami magkita roon. Saka kapag nasa Panggasinan siya ay lagi siya noon sa
Hacienda. Sa kanila ang Hacienda Pereza roon na katabi sa Hacienda namin," sabi
naman ni Mike sa akin.
"May gusto ba siya sa 'yo?" agad kong tanong.
Kibit-balikat lang ang sagot niya sa akin.
"Nagagandahan ka ba sa kaniya?" tanong ko pa.
"She is pretty and sexy," sagot niya naman sa akin.
"So, gusto mo siya!?" inis kong tanong sa kaniya.

Tumingin naman ito sa akin at ngumiti.
"Sinabi ko ba na gusto ko siya?" tanong naman niya sa akin.
"Pero nagagandahan ka sa kaniya. Babaero ka ta talaga! Itigil mo ang sasakyan

bababa ako. Kahit kailan hindi ka na magbabago. Babaero!" inis kong sigaw sa
kaniya.
"Honey? Tinanong mo kung maganda siya. Maganda naman talaga siy, pero hindi ibig
sabihin no'n eh gusto ko siya. Wala na akong ibang gugustuhin Jasmine, kundi ikaw
lang. Saka pa ba ako magloloko kung kailan na apat na ang anak natin?" ngiti pa
nitong wika sa akin.
Medyo naman nabawasan ang inis ko. "Talaga? Hindi ka na magkakagusto sa iba?"
"Ilang beses ko na ba sinabi sa 'yo wala na akong ibang gusto Jasmine, kundi ikaw
lang," ani Mike.
Ngumiti naman ako at tintitigan siya habang nagda-drive. "Kapag inagaw ka sa akin
ng Samantha na iyon baka tuluyan na akong mababaliw, Mike. Gusto ko akin ka lang,
kaya puwede ko ba siya paalisin sa kumpanya?"
Huminto naman siya sa pagmaneho at itinabi ang sasakyan. Saka tumingin ito sa akin
at ikinulong niya ang mukha ko sa mga palad niya.
"Honey, lagi mo tandaan. Ibahin mo ang personal na bagay sa trabaho. Alam ko na

hindi maganda ang una niyong pagkikita ni Samantha, pero hindi natin siya puwede
paalisin sa company. Dahil may mga shares rin sila ng Ama niya," wika pa ni Mike sa
akin.
"Basta ipangako mo sa akin na iwasan mo siya, ha? Saka sa akin ka lang tumingin
palagi," wika ko.
Ginawaran naman niya ako ng halik sa labi. "Sa 'yo lang ako, Jasmine. Kahit ano ang
mangyari ikaw lang ang tinitibok ng puso ko, kaya huwag ka na magselos dahil iyong-
iyo lang ang puso ko," sabay hawak niya ng kamay ko at dinala sa dib-dib niya na
nakatapat sa puso niya.
Agad ko naman siya niyakap. "Thank you, Mike. Huwag mo na akong iwan, dahil baka
hindi ko makakaya at tuluyan na akong masiraan ng ulo. Ayaw ko na maulit ang
nangyari noon."
"Jasmine, hinding-hindi na kita iiwan pa at sasaktan. Mamahalin kita habang

nabubuhay ako, kaya huwag ka na mag-isip ng kung ano-ano dahil pinapangako ko na
maging masaya ka sa piling ko," ani Mike saka kumalas ito sa pagkayakap sa akin.
Para naman gumaan naman ang loob ko at pinanghahawakan ko ang mga salitang
binitiwan niya.
Umuwi kami ni Mike sa mansyon at pagdating naman namin doon ay nag-aabang na ang
mga kambal sa amin ni Mike.
"Daddy! Mommy!" sigaw nilang tatlo.
Agad naman na tumakbo si Natasha sa ama niya at nagpabuhat. "Daddy, I miss you,
po."
Si Daddy lang ba ang na miss mo?" tanong ko naman kay Natasha.

"Syempre sa 'yo rin po Mommy!" aniya saka inabot ang kamay sa akin kaya agad naman
ako lumapit at hinalikan siya sa pisngi.
"Uhmm.. Maki Daddy ka talaga," gigil ko pa kay Natasha. Saka bumaling naman ang
tingin ko sa dalawa niyang kambal.
"Hindi niyo ba kami yayakapin ng Daddy niyo?" tanong ko pa kay Nathan at Nathaniel
na nakatayo lang ang mga ito.
Patakbo naman silang lumapit sa amin ni Mike. Yumakap naman si Nathaniel sa akin at
si Nathan nman yumakap rin sa beywang ni Mike.
"Kamusta ang araw niyo, humm?" tanong ni Mike sa mga anak namin.
"Daddy? Bakit po kailangan ni Mommy mag-work?" tanong pa ni Nathan.
Tumingin naman sa akin si Mike, kaya ako na ang sumagot kay Nathan. "Nathan, nagta-
trabaho ako para makatulong sa Daddy ninyo."
"Mommy, dito ka na lang sa bahay, please? Si Josh po kasi lagi ka hinahanap. Lagi
siya umiiyak hanap ka palagi," sabi naman ni Nathaniel.
"Nasaan pala ang kapatid niyo?" tanong naman ni Mike.
"Naroon po sa kuwarto pinapadede ni Ate Roshel!" wika naman ni Natasha sa Daddy

niya.
"Magbibihis lang muna ako kaya rito na muna kayo," paalam ko naman sa mga kambal at
isa-isa silang hinalikan.
"Sige, Hon. Sunod na lang ako sa 'yo at makipaglaro lang muna ako sa mga kambal,"
sabi naman ni Mike.
"Magbihis ka muna," utos ko naman sa kaniya at pumanhik na ako sa taas.
Nagbihis muna ako saka natungo ako sa silid ni Josh. Naabutan ko naman na
pinapadede ni Roshel ang bata.
"Kamusta si Josh, Roshel?" tanong ko.
"Ay! Narito ka na pala, Ate. Kanina umiyak siya hinahanap ka, pero napatahan ko
naman po," wika naman ni Roshel.
Umupo ako sa kama kung saan nakahiga si Josh. "Pwww... Kamusta na ang baby ni
Mommy, humm?" sabay haplos ko sa buhok niya.
"Memmy!" ngiti naman ng bata.
"Sig,e Roshel. Ako na muna magbantay kay Josh. Saan pala si Tita Ann?" Tanong ko.
"Namalingke po, Ate. Si Manang Lourdes, po nagbabantay sa mga kambal," sabi naman
ni Roshel.
"Sa pasukan mag-enroll ka na Roshel. Gusto ko makapagtapos ka sa pag-aaral. Hindi

habang buhay ay Yaya ka ni Josh, kaya gusto ko makapagtapos ka. Para balang araw
kapag nakapag-asawa ka walang mang-aapi sa 'yo." wika ko kay Roshel. Parang kapatid
na ang turing ko kay Roshel at malaking bagay siya sa buhay ko noong hindi pw namin
kasama si Mike. Siya ang katuwang ni Tita na nag-alaga sa mga kambal.
Episode 18
Chapter 18
Jasminne
Mula noong dumating kami sa tearfly Island ay siya na ang kinukuha kong tagabantay
ng mga kambal. Sila ni Tita Ann. Saka ulila na siyang lubos.
"Salamat, Ate. Gusto ko talaga makapagtapos sa pag-aaral. Hayaan niyo po

pagbubutihin ko para naman may deploma akong maipakita sa puntod ng inang at itay
ko," maluha-luha niyang wika.
Hinagod ko naman ang likod niya. "Bsta kapag may kailangan ka huwag ka mahiya
magsabi sa akin," wika ko.
"Maraming salamat, Ate Jasmine. Ngayon pa lang ay nagpapasalamat na ako sa inyo ni

Kuya Mike, hulog po kayo ng langit sa akin," ani Roshel.
"Wala 'yon. Sige ko na magbantay kay Josh. Dadalhin ko na lang siya sa silid namin
Mike. Para makatulog ka ng maayos," wika ko pa kay Roshel at binuhat si Josh.
Dinala ko na ito sa silid namin ni Mike, inilagay ko ito sa crib niya. "Dito ka
muna sa crib mo baby, ha? Kausapin ko lang si Tita Cristy mo," wika ko anak ko.
Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Cristy.
Kring... Kring... Kring...
"Hello Jas?" ani Cristy sa paos na boses.
"Kamusta ka? Masama ba ang pakiramdam mo?" tanong ko.
"Oo, pero ayos na ako. Ikaw kamusta? Inaway ka ba ni Mike noong sinundo ka niya sa
presentó?" tanong naman nito sa akin.
"Medyo, pero ok na kami. Saka ceo na ako sa kumpanya namin, pero gusto ko na agad
mag-resign, kaya lang may haliparot doon sa opisina," wika ko.
"Haliparot? Sino naman?" tanong niya.
" 'Yong bagong Presendent ng kumpanya. Umaaligid kay Mike," wika ko.
"Oh! Akala ko ba makipaghiwalay ka kay, Mike? Eh, ba't parang apiktado ka?" ani
Cristy.
"Cristy, hindi na ako makipaghiwalay sa asawa ko. Mahal ko si Mike at mahal niya
rin ako, kaya ayos na kami," wika ko pa.
"Mabuti naman at natauhan ka. Ang suwerte mo Jasmine, dahil mahal ka ng lalaking
mahal mo." ani Cristy sa malungkot na boses.
Naalala ko ang sinabi nito tungkol sa kanila ni Janzel. "Nasaan si Janzel?" tanong
ko.
"Hindi ko alam nag-away kasi kami pagdating ko sa bahay, Kaya hindi ko napigilan
ang sarili ko kaya nasampal ko siya. Ayon umalis siya dala si Troy," wika nito.
"Makikita ng Janzel na 'yan kapag nagkita kami. Tika nga! At tatawagan ko ang baliw
na 'yon!" sabi ko.
"Huwag na, Jasmine. Baka sabihin niya na nagsumbong ako sa 'yo ayaw ko na mag-away
na naman kami," garal-gal na wika ni Cristy.
"So, what!? Ang buong akala ko mahal ka niya, kaya hindi niya puwedeng gawin 'to sa
'yo Cristy! Ano ba ang inaarte ng asawa mong 'yan!?" inis kong tanong.
"Sanay na ako na ganito kami lagi. Kaya lahat tiisin ko dahil ginusto ko ito
Jasmine, pero minsan nakakapagod na rin pala. Lalo na at wala siyang pakialam sa
akin. Si Troy lang ang dihilan kung bakit nkikisama pa rin siya sa akin. Ang sakit
isipin na ilang taon kaming nagsasama ay malamig pa rin siya sa akin," ani Cristy.
Ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya ngayon. Sa pitong taon nilang pagsasama ni
Janzel akala ko ay masaya ang pagsasama nila. 'Yon pala ay palabas lang kapag nasa
harap sila ng marami.
"Cristy, bakit hindi ka na lang makipaghiwalay kay Janzel kung ganiyan ang trato
niya sa 'yo?" tanong ko.
"Jasmine, ayaw ko naman pagtawanan ako ng mga pinsan at tiyahin ko. Noong pupunta
ako sa Amirika para roon magtrabaho pero pinili kong maikasal kay Janzel. Ano pa
ang mukha ko na ihaharap sa pamilya ko kung malaman nila na ganito ang
kahahantungan ng relasyon namin ni Janzel," sabi ko pa.
"Puntahan kita riyan ngayon. Gusto kitang yakapin Cristy," wika ko sa kaibigan ko
dahil naawa ako sa kaniya. Humanda talaga ang Janzel na 'yan sa akin.
"Huwag na, Jasmine. Okay lang ako. Sige na at gusto ko na matulog," wika naman
nito.
"Sige, ingat ka," wika ko.
"Thank you," aniya saka pinatay na ang cellphone.
Hindi pa rin ako mapakali dahil parang masama ang pakiramdam nito. At ang boses
niya ay parang paos.
Binuhat ko si Josh at dinala sa baba. Sakto naman ang pagdating ni Tita Ann.
"Ano 'yang pinamili mo, Tita?" tanong ko habang buhat-buhat si Josh.
"Ulam natin para mamayang gabi, Iha. Ainigang na baboy." sabi naman ni Tita.
"Sige Tita. Saan na kaya ang mga kambal at ama nila?" tanong ko ng di napansin ang
mag-aama.
"Naroon sa swimming pool, Iha. Naglalaro yata sila roon sa gilid ng pool," ani Tita
Ann.
"Sige Tita. Puntahan ko lang sila," sabay labas ko at nagtungo sa pool.
Nakita ko naman na naglalaro ang mga bata sa pool at si Mike ay nakabantay sa

kanila na umuupo sa bakal na upuan.
"Hon!" tawag ko.

Agad naman siyang lumingon sa akin at tumayo. Sinalubong niya kami ni Josh. Nang
tumapat siya sa akin ay kinuha niya si Josh at hinalik-halikan.
"Kamusta na ang baby ko, humm?'' anito sabay kulit kay Josh. "Bakit nilabas mo si
Josh, Hon? Magdidilim na, oh!"
"Hon, puwede ba puntahan ko si Cristy ngayon? Parang masama kasi ang pakiramdam
niya," wika ko at hindi pinansin ang sinabi niya.
Kumunot naman ang noo ni Mike. "Bakit naroon naman si Janzel, ah!" wika nito.
"Wala ang baliw roon. Kaya sige na payagan mo na akong puntahan si Cristy, please?"
lambing ko pa sa asawa ko.
Malalim naman itong nagbuntong hininga. "Alright, pero samahan kita at baka
maglasing na naman kayong dalawa ng kaibigan mong 'yon." anito at tinawag ang
tatlong kambal.
"Guys! Pumasok na kayo sa loob!" Agad naman nagsitayuan ang tatlo na nagpapalutang
ng bangkang papel sa gilid ng pool.
"Magbihis ka muna nakapolo ka pa," wika ko naman kay Mike.
"Sige, Hon," anito saka pumasok na kami sa loob ng bahay. Ang mga kambal naman ay
nagtungo sa play house nila at si Josh ay ibinigay muna ni Mike kay Roshel. Umakyat
naman si Mike sa taas para magbihis.
Nagtungo naman ako sa kitchen para magpaalam kina Tita Ann at Yaya Lourdes na aalis
muna kami n Mike.
"Tita Ann, Yaya Lourdes, aalis muna kami ni Mike. Kayo na muna ang bahala sa mga
kambal, ha?" bilin ko.
"Sige iha, mag-ingat kayo ni Mike," ani Yaya Lourdes.
"Dito ba kayo maghapunan, Jasmine?" tanong naman ni Tita Ann.
"Hindi ko alam Tita Ann, at 'yang pamangkin mong iyan, makakatikim 'yan sa akin,"
wika ko kay Tita.
"Sinong pamangkin? Si Janzel?" tanong niya.
"Oo, iniwan si Cristy na masama ang pakiramdam kaya puntahan ko lang muna siya,"
sabi ko.
"Hay, nako! Malamang naroon na naman 'yon sa bahay ng mga magulang niya sa
Panggasinan sa bayan," sabi naman ni Tita.
"Ewan ko Tita. Kasama raw si Angelo," sabi ko.
"Sige, Iha. Mag-ingat kayo, ha?" ani Tita Ann.
Makalipas ang limang minuto ay bumaba na si Mike at nakabihis na ito ng V-neck na

kulay puti at nak-short lang.
"Hali ka na, Hon." yaya nito sa akin.
Agad naman akong lumingkis sa braso niya. Pagkatapos ay sumakay na kami sa sasakyan
niya at nagtungo na sa Alabang sa bahay nila Cristy doon sa isang subdivision.
"Saan ba nagpunta si Janzel?" tanong ni Mike.
"Ewan ko sa hinayupak na 'yon. Makatikim talaga 'yon sa akin!" inis kong wika kay
Mike.
"Bakit, ano ba ang nangyari?" tanong pa ni Mike.
"Nag-away raw sila noong sinundo niya si Cristy sa kulungan. Tapos ayon! Umalis raw
matapos niyang sampalin," dal-dal ko pa sa asawa ko.
"Tskkk.. Tskkk.. Kayong mga babae ang hilig niyo manampal," sabi ng asawa ko.
"Gusto mo sampalin rin kita?" ngisi kong tanong sa kaniya.
"Ngumiti naman siya. "Okay lang, Hon. Basta sampal ng pagmamahal handa kong iharap
ang pisngi ko," pilyo pa nitong sabi.
Ngumiti ako sa kaniya. "Hmm... E-reserve mo na lang 'yan dahil oras na malaman ko
na nakikipaglandian ka kay Samantha sampong mag-asawang sampal ang igagawad ko sa
'yo!"
Kumunot naman ang noo niya kaya kumurba ang hugis ng kilay niya. "Samantha, ka na
naman. Pinagseselosan mo si Samantha. Eh, wala ka namang dapat pagselosan sa
kaniya," anito
"Hindi ako nagseselos. Pinagsasabihan lang kita," wika ko.
"Hindi naman ako ulyanin na lagi mo pagsabihan. Saka anong makipaglandian? Sam'yo
nga lang ako lumalandi," sabi pa nito.
"Oo na! Malandi ka talaga kasi halos ubusin mo na ang lakas ko," wika ko naman,
"Kasalanan ko ba kung adik ako sa 'yo? Kahit nga mawala ka lang sa paningin ko ng
ilang minuto hinhanap na kita. Kaya mabuti 'yong kasama kita lagi sa Office,"
matamis pa nitong ngitinsa akin.
Gusto ko tuloy kiligin sa mga sinasasabi niya. Sana ganito kami lagi at wala ng
darating na pagsubok sa amin ni Mike.
Mga ilang oras pa ang nakalipas nang dumating kami sa bahay nila Cristy. Ngunit
masyadong madilim na nang makarating kami sa Alabang.
Episode 19
Chapter 19
Jasmine
Pagdating namin sa bahay nila Janzel at Cristy ay agad kaming nag-doorbell, ngunit
ilang minuto na ang nakalipas ay walang nagbubukas.
Kaya minabuti kong tawagan si Cristy, ngunit lang ilang beses na akong nag-miss
call ay hindi niya sinasagot ang tawag ko. Naisipan ko na baka tulog ito.
"Mike, tulog yata si Cristy. Mabuti pa akyatin mo na ang bakod baka mamaya napaano
na 'yon," utos ko naman sa asawa ko.
"Ako aakyat sa bakod? Honey, naman! Mamaya mapagkamalan pa akong magnanakaw niyan!"
reklamo pa nito.
"Kung ayaw mo ede ako na lang ang aakyat!" inis kong wika sa kaniya sabay simangot.
Mataas rin ang bakod nila Cristy kaya alam ko na hindi ko kaya akyatin iyon.
Pinapakunsensya ko lang ang asawa ko.
"Parang kaya mo naman akyatin yan! Saka hindi ako akyat bahay, Hon. Umuwi na lang
kaya tayo. Baka wala namang tao riyan," ani Mike.
"Hay nako! Masama nga ang pakiramdam no'n kaya sigurado ako na nasa loob siya ng
bahay nila. Hindi ka ba naawa kung sakaling ano ang mangyari sa kaibigan ko. Kargo
de konsensiya mo 'yon!" wika ko.
"Paano ako aakyat riyan? Mamaya mahulog pa ako," sagot pa nito.
"Ewan ko sa 'yo! Para kang bakla! Marunong ka nga umakyat sa puno ng mangga na
maraming langgam na pula. Diyan sa bakod hindi ka marunong? Sige ka, kapag ako
nainis sa 'yo hindi ka na rin makakaakyat sa akin," sabi ko sa kaniya sabay
halukipkip ng mga kamay ko sa dib-dib ko.
"Honey, madali ka lang akyatin. Pero sige na nga! Aakyat na ako sa gate. Kung hindi
lang kita mahal. Hindi talaga kita susundin!" sabi pa nito sa akin.
Ngumiti naman ako no'ng pumayag siyng umakyat sa bakod nila Janzel. Pumwesto ito at
nagsimulang akyatin ang gate nila Janzel. Para itong unggoy na agad namang
nakaakyat.
"Go Hon! I love you!" sigaw ko pa kay Mike.
"Humm.. Love you, too," anito sabay kindat sa akin at tumalon na sa loob.
Maya-maya ay binuksan niya na ang gate. "Pumasok ka na comander Jasmine," wika niya
pa sa akin.
Kaya agad naman akong pumasok. "Ang galing mo pala umakyat, Hon. Para kang unggoy,
hahahha..." sabay tawa ko.
Hinapit niya naman ako sa beywang kaya napatili ako. "Humanda ka mamaya pag-uwi
natin," bulong pa nito sa akin.
"Hahahaha.. Ang landi mo! Unahin muna natin si Cristy," wika ko.
Kaya binitiwan naman niya ang beywang ko at nagtungo kami sa pintuan. Hindi na ako
kumatok pa at pinihit ko ang seradora at bukas naman iyon.
"Cristy? Nasaan ka!?" sigaw ko pa. Nakita namin ni Mike na bukas ang isang pinto ng
silid na pumagitna sa dalawang kuwarto na naroon. Kaya agad akong tumakbo roon at
malawak na binuksan iyon.
Sumunod naman sa akin si Mike. Saka nagulat ako sa nakita ko.
"Cristy? A.. Ano ang nangyari sa 'yo?" kabado kong tanong at agad na lumapit sa
kaniya.
"Jasmine, ang baby ko? Hohoho.." iyak nito.
Nakaupo siya sa sahig at nakasandal sa kama at dugoan ang binti niya na hawak-hawak
ang tiyan niya.
"Cristy dinudugo ka?" kabado kong sabi.
"Shitt! Dalhin na natin siya sa hospital, Hon!" wika ni Mike saka dali-daling
binuhat si Cristy.
"Buksan mo ang pinto bilis!" agarang utos ni Mike sa akin.
Nanginginig ang buo kong katawan. Saka agad ko namang binuksan ng malawak ang
pinto. Napakapit na lamang si Cristy sa leeg ni Mike.
Pagdating naman sa gate ay agad kong kinuha ang remote control ng sasakyan ni Mike
at bnuksan ang pintuan ng sasakyan. Agad naman siyang isinakay ni Mike sa likuran
ng driver seat. Tumabi na ako ng upo kay Cristy.
Namumutla na ito. Hinaplos ko siya habang siya ay iyak nang iyak. "Ang baby ko,
Jasmine. hohohoho.."
Agad namang pinaandar ni Mike ang sasakyan. "Buntis ka?" wala sa sarili kong
tanong.
"Dalawang buwan na akong buntis. Pero hindi ko pa nasabi kay Janzel. Hohohoho..."
iyak pa nito.
"Shhh.. TahaN na. Huwag ka na umiyak," pag-aalo ko sa kaibigan ko.
Dinala namin siya ni Mike sa malapit na Hospital. Agad naman siyang inasikaso nang
Doctor. Naiwan kami ni Mike sa labas ng emergency room. Iyak naman ako nang iyak.
"Honey, ang baby nila Cristy? hohoho.." iyak ko sa asawa ko.
Niyakap naman niya ako. "Relax, okay? Makaka-survive rin silang mag-ina," wika
naman ni Mike na pinapalakas ang loob ko.
"Tika, tawagan ko muna si Janzel," wika ko sabay kumalas sa asawa ko at kinuha ang
cellphone ko.
Agad na tinawagan ko si Janzel. Kring..kring...kring..
"Hello, Jasmine? Napatawag ka?" agad na tanong ni Janzel.
Gusto kong kutusan ito dahil pinabayaan niya ang asawa niya.
"Nasaan ka!?" tanong ko sa mataas na boses.
"Narito ako sa Panggasinan kina Daddy, bakit may problema ba?" tanong p nito.
"Malaki! Dahil isinugod lang naman namin ang asawa mo sa hospital!" inis kong sabi
sa kaniya.
"What!? Bakit may lagnat ba siya? A.. Anong sakit niya?" Gulat niyang tanong sa
akin.
"Dinudugo lang naman ang asawa mo. At baka makunan pa siya sa kagaguhang ginagawa
mo sa kaniya!" inis kong sabi kay Janzel.
"Bu.. Buntis siya? Sa.. Saang hospital niyo siya dinala? Pupunta na ako," taranta
nitong tanong sa akin.
"Sa Doctors Hospetal! At humanda ka sa akin!" inis kong sabi saka pinatay ang
cellphone.
Bumaling naman ang tingin ko kay Mike at salubong ang mga kilay nito.
"Nasaan raw si Janzel?" ani Mike.
"Sa Panggsinan raw ang gago! Humanda talaga 'yan sa akin," maktol ko pa.
"Relax ka lang baka ikaw naman ang ma-stress," wika naman ni Mike.
"Pinakasalan niya lang ang kaibigan ko para saktan niya!" inis kong sabi sa asawa
ko.
"Honey, hindi pa naman natin alam kung ano ba talaga ang nangyayari sa kanilang
dalawa. Kaya mag-relax ka nga muna," awat naman ni Mike sa akin.
"Naiins ako kay Janzel! Ewan ko ba sa inyong mga lalaki! Wala na kayong ibang
ginawa kundi ang saktan ang damdamin namin!" turan ko pa sa asawa ko.
"Oh! Ba't pati ako nadamay? Nagbabagong buhay na ako, ah!" ani Mike.
"Dapat lang! Dahil kung hindi putol 'yang sandata mo sa akin!" sabay turo ko sa
ibaba niya.
"Huwag naman Hon, sa 'yo ko na nga lang ito iniispada, eh!" sabi pa nito.
"At subukan mong iispada 'yan sa iba Mike at puputulin ko talaga 'yan!" banta ko pa
sa kaniya at pinanlakihan s8ya ng mata.
Episode 20
Chaptee 20
Jasmine
Inakbayan ako ni Mike habang nakaupo kami sa mahabang upuan sa labas ng emergency
room.
Kami lang kasi ang tao roon.
"Ang tapang talaga ng Misis ko, kaya takot na nga ako magluko, dahil ayaw ko na
mawala ka pa sa akin," lambing naman nito sa akin. Ngumiti lang ako at yumapos sa
beywang niya.
Makalipas ang ilang minuto ay lumabas na ang doktor na umasikaso kay Cristy. Agad
naman kaming tumayo ni Mike.
"Dok, kamusta na ang kaibigan ko?" tanong ko.
"Mabuti na siya ngayon at nakatulog na siya. Safe na sila ng baby niya," parang
nabunutan naman ako ng tinik sa dib-dib sa sinabi ng doktor.
"Ibig sabihin ligtas ang baby, dok?" tanong ko.
"Oo, ligtas ang baby, pero kailangan bedridden ang pasyente dahil sa subrang stress
kaya muntik na siyang makunan. Kayo ba ang kamag-anak ng pasyente?" tanong pa ng
Doctor.
"Kaibigan po namin dok. Papunta na po ang asawa niya kaya kami po muna ang
magbantay sa kaniya," sabi naman ni Mike.
"Sige, maiwan ko na muna kayo. Hindi niyo pa siya puwede puntahan kaya bukas na
lang kapag nailipat na siya ng silid," sabi pa ng doktor.
"Sige po dok salamat." Tumango lang ang doktor at umalis na ito.
Sa clear glass na lang ako sumilip sa kaibigan ko. Naawa ako sa kaniya. Hindi ko
akalain na malalim pala ang mga pinagdaanan nito. Isinakripisyo niya ang lahat para
lang kay Janzel, pero ang gago niyang asawa hindi man lang pala siya
pinapahalagahan.
May nakakabit na dextrose kay Cristy at tulog ito. Gusto ko siyang puntahan at
yakapin, pero hindi naman puwede.
"Hon, baka gutom ka na. Mabuti pa kumain na muna tayo," yaya naman ni Mike sa akin.
"Busog pa ako, Hon. Ikaw na lang ang kumain. Ano oras na pala hindi ka pa nakakain.
Umuwi ka na lang kaya muna sa bahay para makapagpahinga ka na," utos ko naman sa
kaniya.
"Hindi kita puwedeng iiwan dito, Hon. Hintayin na lang muna natin si Janzel, pero
kumain na muna tayo. Mamaya ikaw na naman ang magkasakit niyan," alala namang wika
ng asawa ko.
"Sige, Hon. 'Di ba, bukas may meeting pa ako? Puwede bang sa sunod na araw na lang
tayo makipag-meeting?" wika ko na problemado pa rin sa pagka-ceo ko.
"Mamaya na natin pag-usapan 'yan. Kumain muna tayo," pagpumilit nito sa akin.
Nagtungo kami sa restaurant at kumain ni Mike. Habang kumakain kami ay na kay

Cristy ang pag-iisip ko. Sana hindi naransan ni Cristy ang naranasan ko noon.
"Hon, ang lalim ng iniisip mo. Kumain ka na nga muna," wika pa ni Mike.
Kahit hindi ko nalalasahan ang pagkain ay sumubo ako ng ilang kutsara.
"Hon, kailan mo ba ako minahal?" bigla kong tanong kay Mike. Lutang ang isip ko
dahil kay Cristy.
"Hindi ko alam, Hon. Siguro noong ikinasal tayo o baka noong hinalikan mo ako sa
kotse na lasing ka bago tayo ikinasal," sagot niya naman.
"Boliro! Paanong hindi mo alam? Eh, sabi mo pa nga sa akin noon hindi mo ako
gusto," sabay irap ko sa kaniya.
"Basta! Sa tuwing nakikita ko kayo ni Janzel na magkasama noon naiinis ako. Siguro
mahal na kita noon. Nabulag lang kasi siguro ako sa maling akala. Akala ko kasi
noon hindi ka matinong babae. Sa dami ba naman ng naging boyfriend mo," wika pa
nito.
"Gano'n? Masyado ka kasing judgemental! Kung ano-ano pa ang binibintang mo sa

akin," wika ko.
"Bakit ikaw, Hon? Kailan mo ba ako nagustuhan?" balik niya namang tanong sa akin
habang kumakain kami. Para tuloy kaming nagde-date.
Ngumiti ako sa kaniya ng matamis. "Nagustuhan na kita noong una pa lang kitang
nakita. 'Yong may babae kang binabayo sa sofa sa condo mo na napagkamalan kong unit
ko. Hehhehe... " ngisi ko naman sa kaniya.
"Kumunot naman ang noo niya. "Ibig sabihin may gusto ka na sa akin noon? Siguro
nabighani ka sa katawan ko noon ano?" Bungisngis naman nito sa akin.
"Hindi, ah! Ang cute mo kasi tingnan no'n kahit galit. Nabitin ka ba sa bigla kong
pagsulpot no'n?" tanong ko habang ngumingiti.
"Hindi lang nabitin! Kundi naasar ako sa 'yo. Malapit ng pumutok, eh! Bigla na lang
umurong pagsulpot mo na parang kabote. Iinom-inom ka kasi, kaya ayan ibang unit
tuloy ang napasukan mo," tudyo niya naman sa akin.
"Hindi mo kasi isinara ang pinto, kaya nabitin ka tuloy!" tudyo ko naman sa kaniya.
"Ayos lang solve naman ako sa 'yo," ani Mike saka uminom ng tubig.
"Pero alam mo? Noong nakita kitang may katalik na iba noong sumugod ako sa Hacienda
para humingi ng dugo mo para kay Natasha. Subra akong nasaktan. Tapos pwersahan mo
pa akong inangkin noon. Hindi ko na alam gagawin ko sa mga oras na iyon. Kaya
siguro na depress ako ng husto. Lalo na noong nalaman ko na buntis na naman ako kay
Josh. Hindi ko alam kong paano ko buhayin ang mga anak ko," wika ko kay Mike.
Nakita ko naman ang lungkot sa mga mata niya. "Isa iyon sa malaki kong
pinagsisihan, Hon. Jindi dapat ako nanghusga sa 'yo. Sinundan kita noon sa
hospital. Ang buong akala ko ay kabit ka ni Janzel. At akala ko anak niyo ang mga
kambal. Nakita ko kayo noon ni Natasha na hinahanap niya ang Daddy niya. Akala ko
si Janzel ang hinahanap niya. 'Yon pala ako na pala ang hinahanap niya," malungkot
na wika ni Mike sa akin.
"Nakalipas na iyon, Mike. Napatawad na rin kita kaya lang may problema pa tayo,"
wika ko.
"Ano 'yon, Hon?" tanong ni Mike.
"Ayaw ko na maging ceo, Hon. Ang sakit sa ulo. Saka ang daming mga dapat gawin.
Ikaw na ang ceo ulit sige na. Ako na lang ang secretary mo," nakasimangot kong wika
sa asawa ko.
"Sabi mo gusto mo maging ceo 'di ba? Kaya panindigan mo," ani Mike sabay pisil pa
sa ilong ko.
Sumimangot naman ako. "Eh, gusto ko lang naman makaganti sana sa 'yo, eh! Gusto ko
noon agawin kung ano ang mayroon ka pero nagbago naman ang isip ko. Mas tinalo ng
puso ko ang isipan ko kaya sige na, Hon. Ayaw ko na maging ceo," lambing ko pa sa
kaniya.
Tumawa naman ito. "May revenge-revenge ka pa kasing nalalaman. Kaya ayan tuloy!
Pero masanay ka rin, Hon. Kaya mo 'yan, okay?" sabi pa nito at tumayo. "Lets go!"
Agad naman akong uminom ng tubig at tumayo na rin. Nakasimangot akong bumalik sa
hospital. Pinagsisihan ko talaga kung bakit ceo ang kinuha kong posisyon sa
kumpanya. Nakakainis! Nahihirapan tuloy ako. Kaya bahala si Mike bukas makipag-
meeting sa mga ka meeting ko. Tatakas ako.
Episode 21
Chapter 21
Mike
Matapos naming kumain ni Jasmine sa Restaurant ay bumalik kami sa hospital para

bantayan si Cristy. Kahit na hindi kami makapasok sa emergency room ay nanatili
muna kami roon baka kasi dumating si Janzel.
Nagpa-reserve na ako ng silid na para kay Cristy na kapag inilipat siya ay doon na
siya sa silid na iyon ilipat. Ang asawa ko naman ay panay lambing sa akin na kung
puwede ay hindinna siya maging ceo sa kumpanya. Alam kong nahihirapan siya. Ang
hindi ko lang maintindihan ay bakit business pa ang kinuha niyang kurso kung ayaw
niya sa larangan ng negosyo.
Pero nais ko siya matuto dahil darating ang araw na isa sa amin ang maging chairman
ng kumpanya. At gusto ko matuto siya. Alam ko rin na nagseselos siiya kay Samantha.
Si Samantha ay kababata ko at noon pa man alam ko may gusto ito sa akin, kaya lang
si Cristy pa ang girlfriend ko noon.
Ayaw ko man siya na pumasok sa kumpanya ay wala akong magagawa dahil malaki ang
respito ko sa ama nito na si Mr. Perez na kare-resign lang.
At ayaw ko na ito na naman ang maging dahilan para sumama ang loob ng asawa ko.
Nakaupo kami ni Jasmine sa silid kung saan kinuha namin para kay Cristy, panay
naman ang hikab nito.
"Matulog ka kaya muna, Hon. Gigisingin na lang kita kapag dumating si Janzel," wika
ko.
"Baka hinahanap na tayo ng mga anak natin Mike," saad nito sa akin.
"Tinawagan ko na si Tita Ann at Yaya Lourdes na sila muna ang bahala sa mga bata,"
wika ko sa asawa ko.
"Naawa ako kay Cristy, Hon. Mabuti at hindi siya nakunan. Parang ganiyan rin ako
noong umalis ako sa Hacienda. Pagdating ko roon sa kalsada ay nawalan ako ng malay.
Mabuti at nakita ako ni Dr. Maurine, ang kapatid ni Janzell," salaysay niya sa
akin.
Kinabig ko ang asawa ko sa beywang. Hindi ko lubos maisip ang mga pinagdaanan niya
dahil sa katangahan ko noon.
"Kung may masamang nangyari sa inyo ng mga kambal siguro hindi ko mapapatawad ang
sarili ko, Jasmine. Ang buong akala ko kasi noon itinulak mo si Cristy at
nakipagrelasyon ka kay Janzel. Inalaagan ko ang pagbubuntis ni Cristy, pero muntik
na pala kayo napahamak ng mga kambal natin," malungkot kong wika sa kanya at
hinalikan siya sa noo.
"Ayos lang 'yon, Hon. Ang mahalaga ay magkasama na tayo ngayon. At ikaw lang ang
nag-iisang lalaki sa buhay ko wala ng iba," sabi niya sa akin at hinalaikan ako sa
labi. Tinugunan ko naman ang halik niyang iyon. Pero bigla na naman nabuhay ay
p*********i ko sa halikan namin ng asawa ko. Kaya kumalas na ako bago pa ako
makalimot na nasa hospetal kami ngayon.
Ngumisi naman ito ng nakakaakit. "Hahaha.. Tumatayo kaagad ang alaga mo. Huwag mo
sabihin na gusto mo mag-love making tayo rito?" panunukso pa nito sa akin na agad
hinawakan ang ibaba ko.
"Shit! Jasmine? Huwag mo akong pilitin," banta ko naman sa kaniya. Pero lalo niyang
hinimas ang nakaumbok kong alaga.
"Come on, Mike. Lets do it here," pang-aakit pa nito sa akin kaya hindi ko na
napigilan pa ang sarili ko at siniil ko siya ng halik.
Tanging mga tunog ng labi namin ang naririnig sa loob ng silid na pina-reserve ko
para kay Cristy. Iginiya ko siya siya sa pintuan habang hinahalikan at epinad-lock
ang pinto saka iwinagwag ang maliit na kurtina para tumakip sa maliit na clear
glass window sa may pintuan.
Hinalikan ko siya sa leeg. Hindi ko na mapgilan ang sarili ko. Agad kong hinubad
ang damit niya pangtaas at tinanggal ang hook ng bra niya. "Uhmm... Mike? I love
you, so much. Uhmmm..." ungol ng asawa ko habang hinahalikan ko siya sa leeg.
"I love you, more Jasmine," bulong ko sa kaniya at agad rin akong naghubad ng damit
ko at hinalikan ko ulit ang asawa ko sa labi. Siniil ko siya ng halik at tinugunan
niya naman iyon.
"Jasmine, i'm sorry pero ginising mo ang natutulog kong alaga, kaya hindi na ako
makapaghintay sa bahay at gusto na kitang angkinin ngayon," paumanhiin ko sa asawa
ko at inihiga ko siya sa mahabang sofa na naroon.
Ngumiti pa ito sa akin na parang nanunukso. "Ako rin Mike, kaya bilisan mo na bago
pa dumating si Janzel," umupo siya sa sofa at ako naman ay naghubad na ng pang-
ibaba ko.
Saka lumapit ako sa kaniya at lumuhod. Agad kong hinubad ang pang-ibaba niya. At
lumantad sa akin ang p********e niya na may manipis na balahibo. Agad kong
hinalikan ang p********e niya na siyang nagpapa-adik sa akin.
"Ahh... Ahhh... Mike yes! ahhh.." ungol ng asawa ko habang dinidilaan ko ang hiyas
niya.
Napapaliyad siya sa ginagawa ko. Ipinasok ko ang isa kong daliri roon sa loob niya,
kaya lalo pa siyang napaungol na siyang lalong nagpapagalit sa p*********i ko.
"Ahhh.. Yes! Your so good, Honey.. Ahhh.. Just like that.. Ahhh.." ungol ni
Jasmine, kaya lalo ko binilisan ang labas masok ng isa kong daliri para masarapan
ang asawa ko.
"Ahhh.. Honey, ahhh.. Im c*****g.. Dont stop, Honey.. Ahhh.." hinidi niya na alam
kung saan hahawak. Sinabunutan niya ang buhok ko. Alam kung nalabasan na siya kaya
mas lalo kong sinarapan ang ginawa kong pagkain sa hiyas niya.
Nang matapos na siya ay agad akong umupo sa tabi niya. "Pumatong ka sa kandungan
ko, Hon, " utos ko sa kaniya. Kaya agad naman siyang umupo sa kandunga ko at
isinintro nito ang akin sa kaniya at dahan-dahang ipinasok ang akin sa hiyas niya.
Nakaharap siya sa akin kaya agad ko naman sinipsip ang dibdib niya na may kunting
gatas pang lumalabas at nilulunok ko iyon na parang sanggol.
"Oh, yes! Ahhh... Jasmine, Ahhh..." ungol ko nang gumalaw na ang balakang niya
upang umulos. Sarap ang nararamdaman ko sa p*********i ko sa loob ng asawa ko.
Mainit at masikip ito. Nalalasing ako sa ungol niya at naadik ako sa katawan niya.
"Ahhh... Honey, oh! Yes! Ahhh.." ungol ni Jasmine habang gumegewang ang balakang
niya sa taas ko.
Hindi ko na mapigilan ang sarili kaya sinabayan ko na siya sa pagagalaw ng

balakang.
Tanging ungol namin at tunog ng nagbabanggaan naming mga hita ang namutawi sa loob
ng silid.
"Yes! Ahhhggzz.." daing ko.
Lalong binilisan ni Jasmine ang paggalaw niya ng balakang niya. "Ahhh... Mike.. I'm
c*****g, uhmmm..." mahaba nitong ungol.
"Ako rin Jasmine, ahhh... Ayan na... Ahhgzz.." ungol ko at lalo ko rin binilisan
ang pag-ulos ko at dahan-dahan akong huminto sa paggalaw nang pumutok na ang likido
ko sa loob ng hiyas ng asawa ko.
Sabay kaming nagtagumpay na marating ang sukdulan ng asawa ko. Bagsak itong
napayakap sa akin at habol ang hininga. Pawis na pawis kami at pulang-pula ang
mukha nito dahil sa ginawa naming dalawa.
"Hon, magbihis na tayo baka dumating na si Janzel," wika ko sa asawa ko habang

nakayakap ito sa akin.
"Uhumm.. Maya na napagod ako," aniya wt nanatilinsa taas ko. Hindi pa nabunot ang
sandata ko sa loob niya.
"Sige, kapag tumayo ulit ang alaga ko. Ikaw rin, hindi kita titigilan," ngiti kong
biro sa kaniya.
"Okay, lang. Kahit ilang rounds pa ang gusto mo," bulong pa nito sa akin.
"Hinahamon mo ako, ha?" wika ko saka iginalaw ang balakang ko.
"Gezzz.. Ikaw talaga," aniya saka tumayo siya kaya nabunot rin ang nakabaon kong
sandata sa hiyas niya.
"Ang sexy pa rin talaga ng asawa ko," puri ko sa kaniya sabay palo sa puwit niya.
Episode 22
Chapter 22
Mike
Hinaplos ko ang buhok niya. Ang suwerte ko dahil ako ang asawa niya. Maliban sa
maganda siya, sexy, maputi, makinis at magaling rin sa kama ay maalaga siya. Lalo
na sa mga anak namin.
Kahit na minsan ay nasusungitan niya ang mga bata pero alam kong mahal niya ang mga
ito.
Halos ayaw ko na mawalay sa asawa ko. Mahal na mahal ko si Jasmine, ,aya gawin ko
ang lahat upang mapaligaya siya at bumawi sa mga panahong sinaktan ko siya.
Lumipas ang ilang oras ay mag-aalasdos na ng madaling araw tumawag naman si Janzel
sa cellphone ko.
"Hello, Pare? Anong room ng asawa ko? Narito na ako sa labas ng hospital. Papasok
na ako," tarantang tanong ni Janzel sa kabilang linya.
"Nasa emergency room pa rin siya at hindi puwede makapasok roon. Narito kami ni
Jasmine sa silid na pina-reserve ko para kay Cristy. Room 502," sagot ko.
"Sige, salamat Pare," ani Janzel at pinatay na ang cellphone.
Nakaupo ako sa sofa. Ang asawa ko naman ay mahimbing na natutulog.
Ilang minuto pa ang nakalipas ay dumating rin si Janzel pinagbuksan ko ito ng

pinto. Habang si Jasmine ay nakahiga sa sofa.
"Ano ang sabi ng doktor, Pare?" tanong ni Janzel sa akin at umupo ito sa kama na
para kay Cristy.
"She is fine at ang baby ninyo, pero kailangan niya lang mag-bedrest. Masiyado
siyang nae-stress kaya muntik na siya nakunan. Nasilip mo na ba siya sa er?" tanong
ko.
"Oo, at natutulog siya. Kasalanan ko 'to, eh? Nag-away kasi kami noong sinundo ko
siya sa kulungan. Kaya para makaiwas ako umuwi ako sa Pangasinan kasama si Troy,"
wika pa nito.
"Ihanda mo ang sarili mo kay Jasmine mamaya at galit na galit 'yan sa 'yo," sabi ko
naman sa kaniya.
Tumingin naman ito kay Jasmine, "Kamusta na pala 'yang asawa mo? Sa sunod huwag mo
payagan mag-drive 'yan. Hindi na ba tinutupak?" tanong pa ni Janzel.
"Tupakin pa rin minsan. 'Yon nga lang kailangan ko pa rin habaan ang psensya ko,
pero magaling na siya sa depression niya," wika ko.
"Mabuti naman kong gano'n. Kamusta na ang mga bata?" tanong pa nito.
"Ayos lang rin. Si Tita mo muna ang nag-aalaga ngayon sa kanila at si Yaya," wika
ko naman.
"Pasensya na sa abala at maraming salamat at dinala niyo si Cristy rito sa

hospital. Hindi ko alam na buntis pala siya," ani Janzel nang bigla na lang sumabat
si Jasmine.
"Paano mo malalanan na buntis ang asawa mo! Dahil kung saang lupalop ka ng mundo!"
galit na wika ng asawa ko kay Janzel at nakaupo na ito sa sofa.
"Nako! Lagot ka riyan sa tigre," bulong ko naman kay Janzel kaya napakamot na lang
ito ng ulo.
Tumayo si Jasmine at nagtungo kay Janzel.
"Ano ba ang ginagawa mo, Janzel? Akala ko okay kayo ni Cristy, pero bakit lagi ka
umaalis at iniiwan siya? Mahal ka niya pero bakit sinasaktan mo siya?" galit na
wika ng asawa ko kay Janzel.
Inaalo-alo ko naman si Jasmine, pero ayaw ito paawat.
"Pasensya na Jasmine, pero simula pa lang hindi na maayos ang relasyon namin ni
Cristy. And i dont love here. Hindi ko alam. O baka nasasakal lang ako," pag-amin
naman ni Janzel.
Pareho kaming napanganga ni Jasmine sa sinabi ni Janzel.
"What? Hindi mo mahal si Cristy? Qt bakit Janzel? Maganda naman siya at binigyan ka
niya ng anak. Bakit hindi mo magawang mahalin ang asawa mo?" garalgal na sabi ni
Jasmine kay Janzel.
"Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko para sa kaniya. Nagsasama na lang kami
para kay Troy. At isa pa ayaw ng mga magulang ko sa kaniya. Kaya nape-presure na
rin ako. Sinubukan ko noon manirahan kami sa ibang bansa, pero lalo lang naging
magulo ang relasyon namin, " ani Janzel.
"Nakakainis ka Janzel. Sana... Sana hindi mo na lang siya pinakasalan kung ganitong
buhay naman ang isinukli mo sa kaniya. Ano ba ang nagawa ng kaibigan ko sa 'yo?
Para saktan mo siya ng ganito?" iyak ng wika ni Jasmine.
"I'm sorry, Jasmine. Pero alam mo naman na pinikot lang ako ni Cristy. Kung hindi
ako magpakasal sa kaniya papatayin ako ng pamilya niya, pero niririspito ko pa rin
siya bilang ina ng anak ko. At naguguluhan ako sa nararamdaman ko para sa kaniya,"
ani Janzel.
"Pare,huwag mong hintayin na mawala sa 'yo ang asawa mo. Bago mo ma-realize na
mahal mo siya. Huwag kang gumaya sa akin na nagpakatanga. Kung hindi pa nabuntis si
Jasmine at kung hindi niyo pa ako sinugod ni Cristy sa Amerika. Baka hanggang
ngayon hindi ko nalaman ang lahat at hindi ko ma-realize na kung gaano ko kamahal
ang asawa ko," payo ko pa kay Janzel.
"ikaw! Huwag mo hintayin na mapagod sa 'yo si Cristy at baka kung kailan mo ma-
realize na kung gaano siya kahalaga sa 'yo at ikaw naman ang maghabol sa kaniya!"
sabay duro ni Jasmine kay Janzel.
"Hayaan niyo at aayusin ko ang relasyon naming dalawa," ani Janzel.
"Siguraduhin mo lang! Dahil kahit ikaw pa ang tumulong sa akin noong nabaliw ako
makakatikim ka sa akin oras na mabaliw si Cristy!" Bulyaw ni Jasmine kay Janzel.
"Tara na, Hon. Umuwi na tayo babalik na lang tayo mamayang hapon," yaya naman sa
akin ng asawa ko.
"Sige, Pare. Ikaw na muna bahala sa asawa mo. Uuwi na muna kami ng asawa ko at may
meeting pa kami mamayang alas otso ng umaga." sabay tapik ko sa balikat ni Janzel.
"Sige, Pare. Salamat ulit. Ingat kayo," ani Janzel.
Kaya umuwi na kami ni Jasmine. Tahimik lang ito sa sasakyan. Hanggang sa makarating
na kami sa bahay. Natulog na lang ulit kami pagdating namin ni Jasmine.
Inirapan niya lang ako at isa-isang dinampot ang mga damit namin. Hinagis niya sa
akin ang mga damit ko.
"Magbihis ka na. Huwag mo akong bulahin," wika niya sa akin. At isa-isa niyang
isinuot ang mga damit niya.
Kaya isinuot ko na rin ang mga damit ko.
Pagkatapos ay naupo ito sa sofa sa tabi ko at nahiga. Umunan siya sa hita ko.
"Hon, baka tumawag si Janzel, ha? Sagutin mo na lang at inaantok na ako. Idlip muna
ako para may lakas akong pangsampal sa kaniya mamaya," wika pa nito.
"Sige matulog ka na at bukas may meeting pa tayo sa mga empleyado sa Emphire Silver
sa pabrikahan," wika ko naman kay Jasmine.
"Hindi na ito sumagot at nakapikut na ito ng mata. Lalo akong humahanga sa asawa
ko. Noon ay halos pagtabuyan ko siya, pero ngayon halos ayaw ko na mawala siya sa
mga mata ko.
Episode 23
Chapter 23
Mike
Nagising kami ni Jasmine ng alasais ng umaga dahil kailangan pa namin magtungo sa

Cavite para pumunta sa pabrika at may meeting siya sa lahat ng empleyado roon at
pagkatapos ay makipag-meeting rin siya sa mga investor.
Naligo na siya habang mabigat ang katawan at ayaw pa sana bumangon. Kunti lang kasi
ang tulog naming dalawa. Nakabihis na rin ito at ako naman ay nagtatali ng necktie
ko.
Lumapit ito sa akin at tinulungan akong itali ang necktie.
"Hon, hindi ba puwede na ikaw na lang humarap sa mga tao sa Fabrica? Saka doon sa
mga investor?" reklamo pa nito habang binubuhol ang necktie ko.
"Honey, ano ka ba? Kailangan marunong ka humarap at makipag-usap sa mga empleyado

natin at sa mga investor. Saka alam mo naman na ceo ka na at pangalawang araw mo pa
lang, 'di ba?" wika ko sa kaniya.
Humaba naman ang nguso niya. Alam kong ayaw niya sa trabahong ito pero kailangan
matuto siya. Gusto ko bigyan siya ng pagkakataon kahit isang buwan lang. At kung
ayaw niya talaga ay wala akong magagawa kundi ang hayaan siya sa gusto niya.
"Oh, ayan! Tapos na. Sige na mauna ka na sa baba at silipin ko lang si Josh," wika
naman niya.
"Sige, Hon. Bilisan mo at sabay tayo mag-almusal," wika ko.
Humalik muna ako sa kaniya bago bumaba.
Nang sa baba na ako ay may nakahanda ng pagkain sa gilid ng swimming pool.

Inihanda na iyon ni Yaya Lourdes. Ang mga bata naman ay tulog pa.
Ilang minuto ang nakalipas ay tumunog ang cellphone ko. At si Samantha ang tumawag
kaya sinagot ko naman iyon.
"Good morning, Mike. My first love," wika pa nito sa akin.
Alam ko na matagal na itong may gusto sa akin subalit parang kapatid lang talaga
ang turing ko sa kaniya.
"Ikaw talaga! Kahit kailan palabiro ka," sabi ko na lang.
"Syempre, Mike. Kamusta naman pala ang pagsasama niyo ng asawa mo? Kapag inayawan
ka niya narito lang ako handang sumalo sa 'yo," aniya sa mapanksong boses.
"Hahahhaa.. Sira ka talaga. Ayos lng naman kami. Pasensya na pala sa nangyari
kahapon at sa mga nakaraang araw. Pagpasensyahan mo na ang asawa ko at selosa
'yon," wika ko kay Samantha.
" ayos lang Mike, basta ikaw. Siya nga pala may inihanda akong almusal para sa 'yo.
Naalala mo 'yong lagi kong niluluto sa 'yo noon? 'Yong pailya na paborito mo? Alam
mo bang ginawan kita?" wika pa nito.
Si Smanatha ay mahilig talaga magluto. Akala ko nga ay magiging chief ito, pero
naging president pa siya ng company.
Kaibigan rin kasi ni Daddy si Mr. Perez, ang ama ni Samantha.
"Talaga!? Wow! Kahit kailan alam mo pa rin ang paborito ko, pero pasensiya na
Samantha at may pupintahan kami ni Jasmine. Sa susunod na lang at na miss ko na rin
kainin 'yan," wika ko kay Samantha nang biglang sumabat si Jasmine sa likuran ko.
''Sino ang kausap mo! Ang malanding babaeng 'yon!? " galit na tanong sa akin ni
Jasmine na nakapameywang na.
"Hayy nako! Umiksina na naman 'yang lasingga mong asawa. Buti at hindi ka nagsasawa
sa bunga-nga ng asawa mo Mike. Mas gusto ko pa si Cathy kaysa riyan sa asawa mong
iskandalusa," sabi pa ni Samantha sa kabilang linya.
"Ahhh.. Sige Samantha bye," agad kong pinatay ang cellphone at nataranta akong
nakatingin sa asawa ko na parang bubuga ng apoy.
"Ahmm.. Hon, may....may tinanong lang tungkol sa office," dahilan ko sa asawa ko.
"Talaga lang, ha! Ano ang paborito mong kainin!? 'Yong tahong niya!? 'Yon ba ang
paborito mo at na miss mong kainin!?" ani Jasmine na iba na ang tumatakbo sa isipan
nito.
"Hon, ano ka ba? Anong tahong? Binigyan mo na naman ng maruming pag-iisip ang
narinig mo. Hayaan mo muna ako magpaliwanag bago ka magalit riyan," wika ko sa
kaniya.
"Narinig ko ang usapan niyo! Ano na miss mo ang tahong ng babaeng 'yon? Ilang beses
ka ba nilalabasan sa babaeng 'yon, ha!? Ah, hindi! Ilang beses mo ba kinain ang
tahong ng babaeng 'yon!? At nami-miss mo na siya kainin!" pagtatalak pa nito sa
garal-gal na boses. Nagbabadya na itong umiyak.
Kung ano-ano na naman ang pumasok sa isip niya." Honey? Wala! Wala kaming relasyon
mali ang pagkaintindi mo. Pailya 'yong ibig kung sabihin na na-miss ko ng kainin.
Anong mgga tahong pinagsasabi mo riyan? Hali ka nga rito," lambing ko pa sa kaniya
at kinabig ko siya sa beywang.
"Huwag mo ako hawakan! Pailya ka riyan! Pailyahin mo 'yang mukha mo!" galit pa
nitong wika.
"Honey, makinig ka sa akin. Wala kaming relasyon ni Samantha. Parang kapatid ko

lang iyon at kung may tahong man akong kakainin at paborito walang iba kundi sa 'yo
lang iyon. 'Yong tahong mo lang ang gusto kong kainin," lambing ko pa sa kaniya
habang nakayapos sa beywang niya.
Masama naman ang tingin niya sa akin." oras na malaman ko lang na niloloko mo ako.
Putol 'yang talong mo sa akin! Para hindi mapakinabangan ng iba 'yan!" sabay turo
nito sa ibaba ko.
"Kapag pinutol mo 'to wala ka ng kaligayahan." biro ko pa sa kaniya.
Kumalas ito sa akin at humarap. At niliitan ang mata na tumingin sa akin." ito ang
tatandaan mo Mr. Buenaventura. Kapag ano ang ginawa mo gano'n rin ang gagawin ko.
Kapag nambabae ka pa ulit makikita mo at manlalaki rin ako." banta pa nito sa akin.
Saka umupo ito sa bilog na upuan na yari sa bakal. Saka uminom ng gatas.
Napakunot noo naman ako sa sinabi niya. At hindi ko yata nagustuhan ang huli niyang
sinabi kaya tumabi ako sa kaniya ng upo.
"Manlalaki ka?" tanong ko.
Kumagat muna ito ng sandwich saka tumingin sa akin. " oo! Kapag nalaman ko na
nambabae ka. Para patas!" sabi pa nito.
"Akala mo ba maganda pakinggan 'yang sinasabi mo?'" inis ko namang wika sa kaniya.
"Oh, bakit? Alam mo rin ba na maganda sa pakiramdam na umagang-umaga tumatawag

sa'yo ang haliparot na babaeng 'yon?" sabi naman niya.
"Wala namang masama roon, ah? Nagtanong lang naman siya kung gusto ko ng Pailya.
Saka narinig mo naman na tumanggi ako," wika ko naman sa kaniya.
Uminom siya ng gatas. "Ahh... Okay, wala pa lang masama kapag tumawag siya at
tanungin kung gusto mo nang Pailya niya," sabi panito na parang nag-uusap.
"Humm.. Nagsi-selos ka ano?" ngiti kong tukso sa kaniya.
"Hahahaha... Ako Nagseselos? Bakit naman ako magselos? Mas 'di hamak na maganda
naman ako at sexy sa kaniya. Saka magaling naman siguro ako sa kama, 'di ba?" Kaya
bakit ako magselos? Eh, ang laki ng mata no'n," wika pa niya.
Kaya parang matawa na lang ako sa reaksyon ng mukha niya. Kulang na lang siguro ay
sugurin niya si Samantha kung malapit lang ito sa paningin niya.
"Honey," tawag ko sa kaniya at hinawakan ang kamay niya. " 'Wag ka na magselos
dahil ikaw lang ang babae sa buhay ko at promise hindi na ako kakain ng ibang
tahong kundi ang tahong mo lang," sabay halik ko sa kamay niya.
"Baliw! Sige na ubusin mo na iyang kape mo para makaalis na tayo. Siguraduhin mo

lang 'yang sinasabi mo MIke, ha? Dahil kapag ako nabaliw ng tuluyan sa gingawa mo!
Hindi talaga kita lulubayan!" wika pa nito.
Kaya hinalikan ko siya sa leeg. "Uhhhm..mwaahh.. Napakaselosa talaga ng Misis ko. I

love you, Hon. Huwag ka na magalit, ha?"
"Hehhehe.. Hindi na ako galit, Hon, pero sana ikaw rin, ano? Huwag ka rin sana
magalit," ngisi nito na parang may kalukuhang gagawin.
"Ofcourse not! Beacauase I love you, so much my wife," wika ko naman.
"Oo, na!" aniya.
Matapos naming inumin ang iniinom namin ni Jasmine ay nagtungo na kami sa Cavite.
Habang sa sasakyan naman kami ay panay dot-dot ng cellphone nito. Akala ko
naglalaro lang siya pero may ka text pala siya.
"Sino ang ka text mo, Hon?" tanong ko habang nagda-drive.
Bahagya pa ito nagulat. "Ha! Ahmm.. Si Bioly at Janzel. Pupunta raw si Bioly mamaya
kay Cristy, dadalawin niya. Saka sabi ni Janzel nailipat na raw si Cristy sa room
na pina-reserve mo," aniya na seryoso ang mukha.
"Mabuti kung gano'n. Mamaya dadaan tayo sa Hospital after ng meeting," wika ko
naman.
"ano ba ang pagpupulungan, Hon?" tanong naman niya.
"Syempre tungkol sa production at sa mga parts ng sasakyan, kaya kailangan pag-

aralan mo ang mga parts ng sasakyan. Saka 'yong pinpabasa ko sa 'yo basahin mo
'yon. Para marami ka matutunan." wika ko naman sa kaniya habang nagmamaneho ako.
Episode 24
Chqpter 24
Mike
Lalo lang humaba ang nguso nito. "Ikaw na lang magbasa para sa akin. Saka bakit
pag-aralan ko pa ang parts ng sasakyan? Pati ba ang mga piyesa?" tanong pa nito.
"Yes, Hon. Kaya kailangan alam mo ang mga iyon," sabi ko.
"Hay, nako! Wala akong tiyaga magbasa. Baka pocket book mapagtyagaan ko pa. Tapos
english pa ang pinpabasa mo sa akin? Ayaw ko basahin ang mga pinapabasa mo sa
akin," maktol pa nito.
"Hindi talaga kita maintinihan, Hon. Paano ka ba naka-graduate ng collage? Pati sa

english inaayawan mo," wika ko.
"Ay nako, Mike. Alam ko bobo ako sa english. Pilipino ako kaya hindi ako nag-focus
sa english," dahilan naman niya.
"Puro boy friend kasi ang inaatupag mo noon,'' mahina ko pang sabi.
"Hoy! Para mo malaman hindi ko kasalanan kung habulin ako. Atleast sa 'yo ko lang
naman binigay ang virginity ko, kaya wala kang maisusumbat sa akin. Eh, ikaw hindi
ka na nga virgin ng pumatong ka sa akin!" sabi na naman nito.
Ang hirap talaga kapag wala sa tama ang utak ng asawa ko. Napunta na naman ang
usapan sa nakaraan na pilit ko na nga gusto kalimutan.
"Okay lang naman sa lalaki kung hindi na virgin. Saka habulin rin naman ako ng
babae. Kasalanan ko ba iyon kung gusto nila ako tikman?" biro ko naman sa kaniya.
"Wow, ha! Ang kapal mo naman. Mag-drive ka na nga lang diyan at lumalakas ang
hangin ng aircon," sabi pa nito at natawa na lang ako.
Makalipas ang ilang oras ay nakarating kami sa pabrikahan. Bumaba na kami ni

Jasmine sa sasakyan.
"Ahmm.. Hon, mauna ka na mag-cr lang muna ako," wika naman ni Jasmine. Sa compound
ng pabrikahan ay mayroon namang mga cubicles roon.
"Sige, Hon. Para masabihan ko na ang mga empleyado. Bilisan mo, ha? 30 minutes
magsisimula na ang meeting," wika ko naman.
"Sige, Hon," aniya saka tumuloy na ako sa loob.
Agad naman akong sinalubong ng manager ng pabrika na si Welson. "Good morning, Sir.
Nasabihan ko na ang nasa production na darating kayo," bati nito sa akin.
"Thanks Welson, kamusta ang stock? May mga gamit pa ba o may kailanagang idag-dag?"
tanong ko.
"Marami pa namang mga supplies Sir. Saka 'yong market natin tumaas," wika naman ni
Welson.
"Thats good. Basta isama mo na lang sa report iyon. Tawagin mo na ang sa production
kasi nariyan na ang bagong ceo ng kumpanya," wika ko.
"Sige, Sir. Tawagin ko na sila," sabi naman nito.
Tinawag niya na ang mga empleyado sa production area. Pero 30 minutes mahigit ay
hindi pa rin pumapasok si Jasmine, kaya tinawagan ko siya pero nagtataka ako bakit
nakapatay ang cellphone niya.
Napakamot tuloy ako ng Julio, kaya lumabas ako at pinuntahan siya. Pero pagdating
ko sa labas ay hinanap ko siya at walang Jasmine akong nakita, kaya nagtanong ko sa
securuty guard.
"Guard nasaan na ang babaeng kasama ko kanina?" tanong ko.
"'Yong maganda po? Jasmine, ang pangalan, Sir?" tanong ng guardia.
"Oo. Nasaan siya?" tanong ko.
"Eh, umalis Sir. Nagpara ng taxi may ibigay ngang note sa 'yo kung sakali raw
hanapin mo siya," sabi nang guard sabay abot ng papel.
Umigting ang panga ko sa narinig ko. Inabot ko ang papel at binasa.
Honey,
Honey, sorry pero ayaw ko makipag-meeting kaya ikaw na lang. Bigla kasi sumakit
ang tiyan ko kaya hindi na ako nakapag-paalam sa 'yo. Sorry, Hon. Kaya ikaw na
bahala sa mga empleyado. Hehhehe.. I love you, Mwaahh... Sorry lowbat ako.
Love
Jasmine
Nang mabasa ko ang sulat niya ay nalamukos ko ang papel. Sana sinabi niya na lang
sa akin ede sana pina-cancel ko na lang ang meeting.
Napapailing na lang ako sa ginawa ng asawa ko. Alam ko naman na dahilan niya lang
sumakit ang tiyan niya. Alam kung umiiwas siya sa obligasyon niya bilang ceo ng
kumpanya.
Sakto namang tumawag si Daddy Leo ang ama ni Jasmine. Sinagot ko iyon.
"Hello Dad, kamusta?" agad kong tanong kay Daddy.
"Ayos lang kami, Iho. Kamusta na ang asawa mo? Ang bagong ceo ng kumpanya?" tanong
ni Daddy.
"Hito, Dad. Sumasakit ang ulo ko sa anak ninyo. Hindi ko alam kung ano ang gusto.
May meeting sana ngayon sa pabrikahan. Kaso tinakasan ako ng anak ninyo," sumbong
ko kay Daddy.
"Hahahaha.. Hay nako! Kahit kailan ang tigas pa rin ng ulo ng asawa mo. Kapag gusto
niya gusto niya. Kung ayaw niya, ayaw niya, kaya pagasensyahan mo na ang katigasan
ng ulo ng asawa mo, Iho." wika naman ni Daddy Leo.
"Ano pa nga ba, Dad. Sabagay ako pa rin naman ang ceo ng kumpanya, daang papeles,
kaya lang gsuto ko matuto siya sa negosyo, Dad." wika ko naman.
"Nako, Mike. Kung iasa mo kay Jasmine ang kumpanya sigurado at malulugi 'yan at
mapunta sa wala ang pinaghirapan mo, kaya nagtataka nga ako at ano ang pumasok sa
isip niya at gusto maging ceo," ani Daddy.
"Pinagbibigyan ko lang naman ang gusto niya Dad, dahil alam naman natin ang
pinagdaanan niya pero hito nga lang at tinakasan ako sa meeting. Nakapatay pa ang
cellphone niya," sumbong ko kay Daddy Leo.
"Hahahaha.. Bahala ka na riyan sa asawa mo, Iho. Siya nga pala sa 'yo ko ipapamana
ang kumpanya. Sa mga apo ko at ikaw ang guardian nila kaya ikaw ang gusto ko
humawak sa kumpanya, Mike, dahil alam mo naman si Jasmine. Baka kasi kapag sa
kaniya ko iniwan ang kumpanya at baka wala ng manahin ang mga apo ko. Pero sabihin
ko naman sa kaniya," wika pa ni Daddy.
"Ayos lang, Dad, pero kailangan malaman rin ni Jasmine," wika ko.
"Iho. Sa 'yo namin iiwan ang kumpanya at ag nag-iisang anak namin. Matanda na kami
ng Mommy niyo. Sana huwag mo pabayaan ang anak namin kahit na matigas ang ulo
no'n," wika pa ni Daddy.
" 'Wag kayo mag-alala, Dad. Kahit ano pa katigas ang ulo niya mahal ko pa rin ang
anak ninyo. Lalo na ang apat na anak ang ibinigay niya sa akin. Pababayaan ko pa
ang ina ng mga anak ko," wika ko kay Daddy.
"Salamatm, Mike. Masuwerte kami at ikaw ang asawa ng anak namin, kaya sa 'yo ko
siya ibinibilin Mike. Huwag mo na sanang saktan ang damdamin ng anak namin Iho.
Kamusta na ang mga apo namin?" tanong pa ni Daddy Leo.
"Ayos lang ang mga bata, Dad. kamusta naman sila Daddy ko at Mommy riyan?" tanong
ko.
"Gano'n pa rin, Iho. Baka sa katapusan uuwi rin kami riyan. At na miss na namin ang
mga apo namin," wika naman ni Daddy.
"Sige, Dad. Ingat kayo riyan. Kamusta na lang sa kanila," wika ko.
"Oh! Siya sige, Iho. Pagpasensiyahan mo na ang asawa mo, ha?" ani Daddy.
"Opo, Dad. Bye Dad," paalam ko naman at naputol na ang kabilang linya.
Malalim akong nagbuntong hininga at bumalik sa loob para makipag-usap sa mga

naroon. Pina-cancel ko na rin kay Stevan ang meeting sa mga investor. Dahil hindi
ko alam itong pinaggagawa ng asawa ko. Sumasakit tuloy ang ulo ko at nakapatay pa
ang cellphone nito.
Episode 25
Chapterer 25
Mike
Pagkatapos kong makipag-meeting sa mga empleyado sa pabrika ay agad akong nagtungo

sa office para asikasuhin ang mga dapat kong asikasuhin. Pina-cancel ko na muna ang
meeting ni Jasmine sa mga investor dahil sino ba naman ang mag-aakala na tinakasan
ako ng asawa ko. Pagdating ko sa office ay tinatawagan ko ang number niya pero out
of coverage area ito.
Tinawagan ko si Tita Ann at baka naroon na ang asawa ko sa bahay dahil ang sabi
niya sa sulat sumakit ang tiyan niya.
Kring.... Kring...
"Hello, Iho. napatawag ka?" tanong ni Tita sa kabilang linya.
"Kamusta ang mga bata, Tita? Nariyan na ba si Jasmine?" tanong ko.
"Ayos naman ang mga bata, Mike. May tutor sila ngayon kaya nasa library sila. Si
Baby Josh, pinapaliguan ni Roshel. Si Jasmine, 'di ba magkasama kayo? Hindi naman
siya dumating rito," sabi naman ni Tita.
Kinabahan ako at baka ano na ang nangyari sa asawa ko. "Ah! Sige Tita, kapag
dumating si Jasmine, pakisabi na tumawag siya o tawagan niyo na lang ako Tita,"
bilin ko kay Tita.
"Sige, Iho," aniya saka pinatay ko na ang cellphone. Napabuntong hininga ako ng
malalim. "Saan kaya nagpunta ang babaeng iyon." tanong ko na lang sa sarili ko.
Naupo na lang ako sa swivel chair ko at pinirmahan ang mga dapat kong pirmahan.
Maya-maya pa ay pumasok si Samantha sa office namin ni Jasmine.
"Hi! Mike? Himala yata at mag-isa ka? Nasaan ang asawa mo?" tanong nito saka umupo
sa harap ko.
"Masama ang pakiramdam. Kamusta ang trabaho mo?" tanog ko sa kaniya.
"Ayos lang naman. Kamusta naman ang buhay may asawa?" tanong nito.
"Ayos lang, masaya. Ikaw kamusta na? Hindi ka pa rin nag-aasawa? Kamusta kayo noong
foriegner mong boy friend?" tanong ko.
"Matagal na kaming hiwalay no'n! Sadista kasi pagdating sa kama," wika naman niya
sa akin.
Si Samantha walang hiya ito kapag nagkuwento sa akin kaya kahit noong sa Amirika
ito ay sinasabi niya kung paano sila magtalik ng boy friend niya. Kami lang naman
ni Reynald ang madalas niyang kasama sa Amerika.
Parang kapatid na ang turing namin sa kaniya ni Reynald.
"Alam mo, Samantha? Maghanap ka ng lalaking seseryoso sa 'yo. Saka huwag kang bigay
nang bigay ng sarili mo," payo ko sa kaniya.
"Oo, na! Ikaw kasi, eh! Matagal na akong nagpapa-cute sa 'yo noon hindi mo ako
pinapansin. Sa iba ko tuloy naibigay ang virginity ko," pilyo pw nitong wika sa
akin.
"Para na kitang kapatid, Samantha. Kaya huwag mo na akong pagpantasyahan pa." tawa
kong wika sa kaniya.
"Kaya nga, eh! Siya nga pala bakit hindi kayo ni Cathy ang nagkatuluyan? Paano mo
nagustuhan ang lasinggira mong asawa?" usisa pa nito.
"Well, hindi siguro talaga kami para sa isa't-isa ni Cathy, pero magkaibigan pa rin
naman kami. Saka dalawa na ang anak niya. Italiano ang asawa niya. Nasa Italy siya
ngayon," sabi ko kay Samantha.
"Baka naman may kaibigan ang asawa niya na puwede irito sa akin? Itanong mo, ha?"
sabi pa nito.
"Ewan, ko sa 'yo ,Samantha. Bumalik ka na nga sa opisina mo!" taboy ko sa kaniya.
Maya-maya pa ay pumasok si Reynald.
"Hello!" bati nito. Kaya napalingon naman si Samantha.
"Hey! Reynald! What are you doing here?" agad na tanong nito kay Reynald.
"Bakit naparito ka, Dude?" tanong ko.
"Oh! Well, napadaan lang ako." anito saka lumapit sa amin at naupo ito. "Kamusta
ang bagong Presendent ng kumpanya?" ngiting tanong nito kay Samantha.
"Well, nage-enjoy ako," ngiti namang wika ni Samantha.
"Thats great! Siya nga pala, Dude. Saan ang bagong CEO? Mukhang wala yata rito sa
office at nakakapag-usap kayo ni Samantha ng komportable?" ani Reynald.
"Pangalawang araw pa lang namin ng bagong ceo sa kumpanya. But look! Absent na
kaaagad siya," mapanudyang wika pa ni Samantha.
Nagkatinginan naman kami ni Reynald. "Saan ang asawa mo Dude?" tanong pa ni Reynald
sa akin.
"Masama ang pakiramdam. Pumunta kasi kami sa pabrikahan kanina," sabi ko naman.
"Maiwan ko na muna kayong dalawa at marami pa akong asikasuhin," paalam naman ni

Samantha. Saka tumayo na ito at lumabas ng office ko.
Naiwan naman kaming dalawa ni Reynald. "Kamusta na kayo ng asawa mo?" tanong ko kay
Reynald.
Nagkasamaan sila ng loob dahil nalaman ni Reynald na ang asawa niya ang dahilan
kung bakit naghiwalay si Reynald at ang dati nitong kasintahan na si Grace. Kung
bakit nagpakasal si Reynald sa asawa niya upang ipakita kay Grace na kaya niyang
magpakasal sa iba. Dahil si Grace ang unang nang iwan at nitong huli lang nalaman
ni Reynald na ang asawa niya ang dahilan kung bakit siya hiniwalayan ni Grace.
At nang umuwi siya ay sa kulungan niya pa sinundo ang asawa niya, kaya noong araw
na nakulong ang mga asawa naming tatlo nila Janzel at Reynald ay sabay-sabay kaming
nagtungo sa kulungan para sunduin sila. At itong asawa ko pa ang pasimuno at naging
dahilan kung bakit nakulong ang mga asawa nila.
"Lumalala pa yata ang tampuhan namin, Dude. Ayaw niya pa aminin ang pinagsasabi
niya kay Grace. Wala na rin naman 'yon sa akin, eh! Gusto ko lang umamin siya, pero
siya pa ang matapang. Oo nga pala nasaan si Jasmine?" tanong niya naman sa akin.
"Ayon na nga Dude, eh! Tinatakasan ako kanina habang nasa pabrikahan kami. May
meeting sana siya sa mga investor ngayon at sa mga empleyado sa pabrika, pero
umalis na walang paalam, kaya humanda 'yan sa akin mamaya. At hindi ko pa matawagan
ang cellphone niya," wika ko kay Reynald.
"Hindi kaya magkasama na naman ang dalawang 'yon?" ani Reynald na salubong ang
kilay.
Kaya napaisip naman ako. "Bakit? Hindi mo rin alam kung nasaan ang asawa mo?"
tanong ko.
"Hindi! Pagbaba ko kanina wala na siya. Sabi ng kasambahay ko nakabihis raw. Ang
sabi pupunta kay Cristy," ani Reynald.
"Tama! Kanina magka-text sila ni Jasmine. Ang sabi ni Jasmine dadalaw daw si Bioly
kay Cristy. Baka nasa hospital sila," wika ko.
"Bakit? Sino ang na hospital?" tanong nito.
"Si Cristy. Muntik na nakunan kagabi. Kami ang nagdala ni Jasmine sa hospital,"
wika ko kay Reynold.
"Makakatikim rin talaga 'yang asawa ko mamaya sa akin. Dapat nagpapaalam siya.
Hindi 'yong ginagawa akong invisible sa bahay," protesta pa ni Reynald sa asawa
niya.
"Talaga ngang magkaibigan sila ng asawa ko. Pareho matigas ang mga ulo," sabi ko
naman.
"Tara! Punta tayo sa hospital. Baka naroon ang mga asawa natin. Saka dalawin na rin
natin si Cristy," yaya ni Reynald.
Pumunta kami ni Reynald sa hospital kung saan na roon si Cristy. Bumili muna kami
ng mansanas at iba't-ibang prutas bago tumuloy sa hospital.
Pagdating namin sa room ni Cristy at naabutan naman namin na binabato ni Cristy si

Janzel ng saging.
"Cristy, stop! Mamaya mapano ang bata sa ginagawa mo!" saway naman ni Janzel sa
asawa niya. Nakahiga si Cristy at may dextrose, pero naabot niya ang saging na nasa
gilid nang kama at binabato kay Janzel.
"Hey, hey, what's going on?" agad kong wika para mapansin nila kami ni Reynald.
Pareho naman silang tumingin sa amin ni Reynald.
"Ayan! Magsama kayong tatlo! Mga sira ulo!" bulyaw agad ni Cristy sa amin.
"Ba't pati kami nadamay?" tanong pa ni Reynald kay Janzel. "Hi! Cristy." bati pa
nito kay Cristy. Pero inirapan lang siya, kaya hindi na ako bumati at baka
mabulyawan pa ako ng buntis na daig pa ang buntis na tigre kung makatitig ng masama
ay parang manakmal na.
Episode 26
Chapter 26
Mike
Hinarap naman kami ni Janzel at umupo muna kami ni Reynald sa sofa. Inabot naman ni
Reynald ang isang basket na prutas na binili namin. Saka inilapag iyon ni Janzel sa
upuan na hindi malapit sa asawa niya at baka isa-isa pang ibato iyon sa amin.
Lumzpit naman si Janzel sa amin. "Narito kanina ang mga asawa niyo, pero umalis rin
dahil niyaya yata ng isa nilang kaibigan noong Collage. Buti nga nakaaratay 'yong
isa kaya hindi makasama," bulong naman ni Janzel.
"Saan raw sila pupunta, Bro?" tanong ni Reynald.
"Ewan, hindi ko naman narinig ang usapan nila," ani Janzel.
"Kamusta na ang buntis mong asawa? Malakas na yata at binabato ka," bulong ko naman
kay Reynald.
"Pinapalayas nga ako, eh! Sinisisi ako kung bakit muntik na siyang nakunan. Thank
you nga pala Bro at na isugod niyo agad siya rito kagabi," ani Janzel.
"Walang ano man 'yon.'Wag mo masiyadong e-stress ang asawa mo at baka mapano pa
'yan," sabi ko kay Janzel.
"Gusto niya nga makita si Troy. Hindi ko naman siya puwede iwanan rito," ani
Janzel.
"Kung gusto niyo Bro si Tita Ann na lang ang magbantay muna kaya Cristy habang
sinusundo mo si Troy. Saka puwede naman sa bahay na muna si Troy para may kalaro.
Na miss na rin siya ng mga kambal," wika ko naman.
"Sige, Bro. Salamat. Tawagan ko na lang si Tita Ann. Bukas ko na lang sunduin si
Troy," ani Janzel.
"Okay Bro. Sabihan ko na lang si Tita mamaya," wika ko.
Si Reynald naman ay hawak-hawak ang cellphone at napapamura ito." Shit!" anito.
Tumingin naman kami sa kaniya ni Janzel.
"Ano ang problema, Bro?" tanong ko sa kaniya na parang nakakita ito ng bagay na
hindi niya nagustuhan sa cellphone.
"Malaki ang problema, Mike. Look!" sabay pakita ng cellphone niya.
Nakita ko na naka live ang mga asawa namin sa Account ng pangalang Kristine at may
kasama itong dalawang lalaki. Ang isa ay nakaakbay roon sa isang babae na iyon
siguro si Kristine.
Sa isang dagat sila at sa likuran ay may mag cottage. May video ok rin na naroon sa
likuran nila. Ang sarap ng ngiti ng mga asawa namin. Parang akala mo mga nakawala
sa hawla.
"Oy! Selfie, selfie tayo!" yaya noong humahawak ng selfie stick.

"Picture lang ba 'yan?" tanong pa ng asawa ko na si Jasmine.
"Oo,dali na kayo. Oy, Rex! Dito ka sa gitna ng dalawa," sabay tawag ng babae roon
sa lalaki na kasamahan nila.
"PUtah!" mura pa ni Reynald noong makita na nagpagitna kina Jasmine at Bioly ang
Rex na iyon at inakbayan ang mga asawa namin.
Napakuyom ako ng kamao at gusto ko sugurin ang lalaking iyon kung na sa harapan ko
lang ito. "E-screen shot mo nga 'yan Bro," utos ko kay Reynald at sinunod naman
iyon ni Reynald.
"Huwag mo e-post 'yan Kristine, ha? Mamaya makita ng maldito kung asawa ito. Baka
ano pa ang sabihin," sabi pa ni Bioly habang nagpapa-cute sila at nagse-selfie
habang nakaakbay ang lalaki sa kanila ni Jasmine.
Si Janzel ay natawa na lang. "Hahahaha... Nililibak ka ng asawa mo Bro sa social

medya. Hindi yata nila alam na naka-live sila." wika naman ni Janzel kay Reynald.
"Oy, Kristine! Huwag mo talaga e-post 'yan, ha? Baka malaman pa ni Mike na narito
ako kasama niyo. Dahilan ko pa naman masakit ang tiyan ko. Alam niyo naman na
judgmental ang asawa ko. Mamaya ano naman ang isipin no'n," sabi naman ni Jasmine.
Kaya lalong natawa si Janzel. "Kawawa naman kayo! Nililbak kayo ng mga asawa niyo.
Hahahahaha.. Oy! Kalma lang kayo at baka mamaya awayin niyo mga asawa ninyo. Bakit
hindi niyo kaya yayain mag-date ang mga 'yan? Hindi 'yong iba ang dene-date nila,"
asar pa ni Janzel sa amin ni Reynald.
"Nagsalita ka naman. Pasalamat ka at nakahiga ang asawa mo riyan! Dahil kung hindi
baka nasama 'yan," bulong ko kay Janzel. Kahit na ang pakiramdam ko ay gusto ko
mambasag ng mukha. Ang sarap pa ng mga ngiti nila sa live ng kasama nila.
"Huwag kayo mag-alala. Hindi ko naman Friend ang mga asawa niyo," wika naman no'ng
Kristine sa live.
"Siguraduhin mo lang Kristine! Dahil lagot ka talaga kapag pinost mo 'yan!" sabi
naman ni Bioly.
"Lagot ka talaga sa akin mamaya!" gigil namang wika ni Reynald habang pinapanood sa
live ang mga asawa namin.
"Oy! Dapat nagbaon tayo ng swim suit. Ang sarap maligo sa dagat," wika naman ng
asawa ko.
May balak pang maligo at ipakita ang katawan niya sa iba. Ang tigas talaga ng ulo.
"Tawagan mo nga 'yang asawa mo, Bro," utos naman ni Janzel sa akin.
Kinuha ko naman ang cellphone ko at tinawagan ulit si Jasmine. Sa wakas na-ring din
ang cp nito.
"Huwag mo sabihin na nakikita natin sila, ha1" wika naman ni Reynald akin at
tumango lang ako.
"Oy, saglit lang! Kayo na muna mag-selfie riyan dahil tumawag si Mike. Lagot! Ano
ang sasabihin ko?" ani Jasmine sa video.
"Bakit, seloso ba yang asawa niyo?" tanong naman no'ng Rex.

"Hindi lang seloso. Kundi subrang seloso,"wika naman ni Bioly.
"Ikaw kasi Jasmine, dapat kasi hindi mo na ako noon hiniwalayan," sabi pa ng
lalaki.
"Bulshit!" napamura ako sa sinabi ng lalaki . Ex boyfriend niya siguro ang lalaking
iyon.
"Shhhhhh.. Huwag kayo maingay. Sagutin ko lang si Mike," ani Jasmine na walang
kaalam-alam na nakikita at naririnig ko siya.
"He.. Hello, Hon!" sagot nito sa kabilang linya.
"Saan ka? Masama ba ang pakiramdam mo? "tanong ko kunwari.
"Ha? Aahh... Nasa ano ako.. Ahhh sa ospital kasama ko si Bioly," pagsisinungaling
pa nito.
"Oh! Talaga? Kamusta naman si Cristy?" tanong ko pa. Si Janzel naman pinipigilan
ang pagtawa.
"Medyo okay na siya. Hehehhe... Pasensya na, ha? Sumakit tiyan ko kanina,"
pagsisinungaling pa nito sa akin sa kabilangn linya.
"Gano'n ba? Gusto mo daanan kita sa hospital? Kasama ko si Reynald. Para naman
makadalaw na rin kami kay Cristy," sabi ko naman na hindi niya alam na narito kami
sa ospital ni Reynald.
"Ha? Ahhh... Ehh.. Kaaalis lang namin ni Bioly, Hon," sabi pa nito na pautal-utal.
"Saan kayo? Puntahan namin kayo," sabi ko. Hindi niya alm na nakikita ko siya sa
video na naka-live
"Ha? Saglit lang, Hon," aniya saka tinawag si Bioly.
"Lagot tayo magkasama ang asawa natin sabi ko umalis tayo," aniya kay Bioly.
"Patay! Sabihin mo nasa Batanggas tayo," ani Bioly.
"Patay ka talaga sa akin mamaya," galit pang wika ni Reynald sa cellphone habang
pinapanood ang asawa niya.
"Hon, nasa batnggas kami ni Bioly. Niyaya kasi kami ni Kristine," pag-anim ni
Jasmine sa kabilang linya.
"Nakaabot kayo sa Batnggas? Umalis ka na hindi nagpa-paalam sa akin? Susunduin

namin kayo ngayon na! Huwag kayo umalis riyan hangga't hindi kami dumarating!"
galit kong wika sa asawa ko.
"Ho! Ahhh.. Pauwi na kami, Hon. Huwag na kayo pumunta rito," wika pa nito.
"No! Hintayin niyo kami riyan? Bakit? May lalaki ba kayong kasama?" hind ko
mapigilang tanong sa kaniya.
" h!?W..Wala, ah! Tatlo lang kami " pagsisinungaling pa nito.
"So, Kkng gano'n hintayin mo kami, bye!" sabay patay ko ng cellphone.

Nagtatagisan ang mga panga ko sa inis sa pagsisinungaling sa akin ng asawa ko? At
hindi niya pa sinabi ang totoo na kasama niya ang ex niya.
"Ang galing rin magsinungaling ng asawa mo, Dude. Magkaibigan nga sila," ani
Reynald.
"Oy! Bioly, punta raw sina Mike rito sunduin tayo. Rex, baka puwede mauna na kayong
umuwi ni Darios," utos pa ni Kristine sa lalaki.
"Eh! Bakit? Wala naman tayong ginagawang masama? Isa pa pinasyal ko lang naman kayo
rito dahil sa sunod na araw aalis na ulit ako. Saka gusto ko rin makilala ang asawa
ninyo," wika pa ng Rex n 'yon.
"Hay, nako! Hindi mo kilala ang mga asawa namin. Mga tupakin iyon at baka magkagulo
pa kayo mamaya," sabi pa ni Bioly.
"Oy sige na. Mauna na kayong dalawa ni Darios. Baka mamaya pagsimulan na naman ito
ng away nila sa mga asawa nila," sabi naman ni Kristine.
"Oo, saka sabi ko kay Mike tatlo lang kami rito, kaya sige na mauna na kayo," utos
naman ng asawa ko sa mga lalaki.
"Joy! Tama na nga 'yang kapi-picture mo!" saway naman ni Jasmine kay Kristine.
"Shunga! lLve tayo sa Facebook!" sabi pa ni Kristine.
"Hayzz!! Gaga! Patayin mo yan!" Saway Bioly saka inagaw ang cellphone kay Kristine.
Sunod ay nagkagulo-gulo na ang kuha at namatay na ang video.
"Hali ka na Dude, at kanina pa ako gusto manuntok" wika ko kay Reynald.
"Ako rin!" anito saka sabay pa kami tumayo at nagpaalam kay Janzel.
Si Cristy naman ay tulog na. Siguro dahil sa gamot nito. Sumakay kami ni Reynald sa
sasakyan niya at siya na rin ang nag-drive. Pareho kaming nanggigil sa mga asawa
naming mga pasaway.
Episode 27
Chapter 27
Mike
Magdapit hapon na nang makarating kami sa Batanggas sa sikat na resort roon.

Hinanap namin ni Reynald ang mga asawa namin sa sinabi nila kung saan sila. Agad
naman namin silang tatlo nakita sa isang cottage. Agad naman akong sinalubong ng
asawa ko.
"Hon, sana hinintay mo na lang ako sa bahay," lambing niya kaagad at yumapos pa sa
beywang ko na parang wala lang siyang nagawang mali.
Si Reynald naman ay agad pinuntahan ang asawa at nagtatalo na silang dalawa.
"Who told you na pumunta ka rito na walang pahintulot ko?" galit kong tanong sa
asawa ko.
"Eh, kasi te-next ako ni Kristine. Ngayong lang kasi kami nagkita," wika pa nito.
"Oy, Wala akong alam diyan, ha? Ako ang niyaya ng mga asawa niyo. Kaya labas ako
riyan," sabi pa no'ng Kristine.
"Wow! Ha? Hugas kamay te?" wika naman ni Bioly kay Kristine.
"Ang galing niyo magsinungaling! Nasaan na ang mga kasama niyong lalaki?" galit na
tanong ni Reynald.
"Anong lalaki? Oy! Tatlo lang kami pumunta rito," sagot naman ng asawa ko at
tinanggal ang kamay nito sa beywang ko.
"Oo, nga! Anong lalaki? Bulag ka ba? 'Di ba, nakikita mo na tatlo lang kami rito?"
sabi naman ni Bioly sa asawa niya.
"Ipunin mo lang ang kasalanan mo sa akin Bioly! Napupuno na ang pasensya ko sa

'yo." galit na wika ni Reynald sa asawa niya.
"Jasmine, sino ang lalaking kasama niyo?" matigas kong tanong sa asawa ko.
Mtagal itong sumagot at hindi makatitig sa akin ng mabuti. "Jasmine!" mataas na

boses kong banggit sa pangalan niya noong hindi siya makasagot at makatingin sa
akin.
"Ahh.. Eh.. Wala. Kami lang talagang tatlo kahit tanungin mo sila " pagtanggi pa
nito.
"Ang sabi mo masakit ang tiyan mo kaya sabi mo uuwi ka! Pina-cancel ko ang meeting
mo sa mga investor. Ako ang nakipagharap sa mga empleyado sa pabrika dahil ang sabi
mo masakit ang tiyan mo! Tinakasan mo ako tapos malaman-laman ko na narito ka sa
lugar na ito na may kasamang mga lalaki?!"galit kong sabi sa asawa ko.
"Ahmm.. Mike,Reynald. Pasensiya na kayo pero ako talaga ang nagyaya sa mga asawa
niyo. Na miss ko na kasi sila," pag-amin naman ni Kristine.
"Wala kaming pakialam kung niyaya mo sila. Ang tinatanong namin ni Mike, kung sino
ang lalaking mga kasama ninyo!" galit na wika ni Reynald.
"Kami lang talaga," sagot pa ni Kristine.
"Mga sinungaling! Dude, pakita mo nga ang cellphone mo " utos ko kay Reynald.
Agad naman ni Reynald kinuha ang cellphone at ipinakita ang mga larawan nila. "At
paano niyo ipaliwanag ito, ha?" tanong ni Reyanald at isa-isang itinapat sa tatlo
ang cellphone.
Nanlaki naman ang mga mata ng tatlo. Si Jasmine hindi ko maintindihan ang mukha
nito. May halong pangamba at namumutlang nakatingin sa akin.
"Now do you explain that, Jasmine?" seryoso kong tanong sa kaniya.
"Lets talk in my car, Bioly!" sabay kinaladkad ni Reynald ang asawa nito at dinala
sa loob ng sasakyan niya.
"Mike, pinsan ko 'yong isa at 'yong nakaakbay sa dalawa kaibigan namin," wika naman
ni Kristine.
"Hon, kaibigan lang namin 'yon," sabat naman ng asawa ko.

Masakit ko siyang tiningnan. "Alam mong sa lahat ng ayaw ko ay hindi nagsasabi ng
totoo! Bakit? Hindi ka pa ba kuntinto sa akin?" tanong ko kay Jasmine.
"Mike, hindi naman gano'n 'yon. Sorry kung nagsinungaling ako," sumamo nito sa
akin.
"Mike,'wag kayo mag-isip ng masama ni Reynald. Kaibigan lang namin iyon. Sige mauna
na akong umuwi sa inyo." paalam naman ni Kristine. Saka dalidali itong lumayo sa
amin ni Jasmine.
"Tell me the truth ,Jasmine!" utos ko sa asawa ko. Yumakap ito sa akin.
"I'm sorry, Hon. H'wag ka na magalit," lambing pa nito sa akin.
"Sabihin mo lang kung ayaw mo na sa akin at gusto mo na akong ipagpalit sa lalaking

'yon," mahinahon kong wika sa kaniya. "Gumaganti ka pa rin ba sa akin? Kaya nagawa
mong makipagkita sa ex mo?" tanong ko kaniya.
Tumingala ito sa akin na pnagsusumamo. "Hindi, hindi ako gumaganti sa 'yo. At

lalong hindi ako nagsasawa sa 'yo, Hon. Saka rito na namin nakita si Rex. Hindi
naman namin alam na narito siya," wika nito sa akin.
Nakita ko naman si Reynald na lumabas ng sasakyan at sininyasan ako nito na umuwi

na.
"Sa bahay tayo magtutuos!" wika ko sa asawa ko at pinakalas ko siya sa akin at

hinawakan ang pulsuhan niya at nagtungo kami sa sasakyan ni Reynald.
Pagdating namin roon ay agad ko siyang pinasakay at tumabi sa kaniya.
Bahagya pa silang nagkatitigan ni Bioly. Nasa front seat naman si Bioly at si

Reynald na ang magda-drive pauwi sa Maynila.
Habang nasa byahe kami ay walang umiimik. Kaya si Reynald na ang bumasag ng
katahimikan.
"Kaninong ex si Rex?" tanong nio Reynald sa dalawa.
"kay Jasmine!"
"kay Bioly!" sabay na bigkas ng dalawa. Nagturuan pa talaga sila.
"Oy, Jasmine ex mo 'yon, ha?" sabi naman ni Bioly.
"Oy! Nakipag-break na ako noon sa kaniya, ha. Eh, kayo m.u pa kayong dalawa," wika
naman ni Jasmine.
"So, ex mo nga 'yong lalaking 'yon!" galit kong tanong sa asawa ko.
"E-x rin naman 'yon ni Bioly, ah!" protesta naman ni Jasmine.
"Ayos, ah! Pareho niyong naging ex ang lalaking 'yon?" ani Reynald habang nag da-
drive.
"3 weeks lang kami no'n!" pagtanggol naman ni Bioly sa sarili niya.
"5 days lang kami no'n, noh!" wika naman ni Jasmine.
"Oh kitam! Sabi mo mo noon hindi mo sinagot," wika naman ni Bioly sa asawa ko.
"Gaga! Bakit ko naman sasabihin. Eh, huli ko na nalaman na kayo rin pala," sabi
naman ni Jasmine kay Bioly.
"Ay tanga! Alam mo naman na hatid sundo ako noon ni Rex sa bahay, 'di ba?" sabi pa
ni Bioly. Tahimik lang kami ni Reynald at nakikinig sa usapan ng dalawa tungkol sa
ex nila. Kumindat naman si Reynald sa akin na ibig sabihin na hindi na namin
kailangan tanungin ang dalawa dahil sa bibig na nila kusang lumalabas ang tungkol
sa pakipagrelasyon nila sa lalaking iyon.
"Shunga! Malay ko ba na kayo na. Haler? Nakita ko kayang nakipagtalik iyon sa iba,
Kaya nakipag-break na agad ako sa kaniya," wika naman ni Jasmine kay Bioly.
"Atleast hindi ako ang katalik niya. And never siyang naka-touch sa akin kahit sa
kamay," wika naman ni Bioly.
"Eh, mas lalo na ako. Saka nirispito naman ako ni Rex, noh!" pagmamayabang pa ng
asawa ko kay Bioly.
"Eh, bakit ako rin naman, ah! Saka lagi niya nga ako binibigyan ng bulak-lak ang
sweet niya kaya sa akin," wika naman ni Bioly.
"Bulak-lak lang sa 'yo? Sa akin nga flowers with chocolate," wika pa ni Jasmine,
mukhang ang dalawang ito ang mag-aaway dahil sa ex nila, ah!
"May chocolate na kasama sam'yo?" tanong pa ni Bioly.
"Oo, naman! Special kaya ang turing niya sa akin," ani Jasmine.
"Gago 'yon, ah! Bakit sa akin bulak lang. 3 weeks naman kaming naging kami kahit
cloudnine hindi ako nabigyan ng gagong 'yon? Pero nag-date naman kami sa mamahaling
restaurant," pagamayabang ni Bioly kaya umaarko na ang kilay ni Reynald. Nakikita
ko iyon sa front mirror.
"Nag-date kayo? Gago 'yon, ah! Kahit sa Jollibee nga hindi ako malibre ng gagong
'yon! Saan kayo nag-date?" tanong pa ni Jasmine na humahaba ang nguso.
"Sa Shangrela Hotel!" ani Bioly.
"Hmmmppp... Siguro nag-chick in kayo roon ano? Ano ginawa niyo roon? Kunwari'y ka
pa. Siguro pinae-score mo 'yon!" ani Jasmine. Lalong kumunot ang noo ni Reynald.
"Gaga! Hindi, ah! Virgin kaya ako nang makuha ni Reynaldo!" ani Bioly sabay tingin
kay Reynald." 'Di ba, Love? Virgin pa ako noong unang beses nating nag-love
making?"
" 'Wag mo ako kausapin!'' bulyaw naman ni Reynald sa asawa niya. Hindi na ito
nakapagtiis kaya nataasan niya ng boses si Bioly.
"Hmmmpp.. 'di wag!" aniya saka tumingin kay Jasmine. "Baka ikaw Jasmine! Baka naka-
score sa 'yo si Rex."
"Hindi, noh! Saka virgin rin ako noong makuha ni Mike. Malinis ako noong ikinasal
kami. 'Di ba, Hon? Ikaw ang nakauna sa akin?" wika pa nito sa akin na parang wala
lang sa kaniyz ang pinaggawa nila ni Bioly.
Episode 28
Chapter 28
Mike
Masamang tingin naman ang iginawad ko sa kaniya. "At bakit? Gusto mo may
pangalawang aangkin sa'yo?" mataas na boses kong tanong sa kaniya.
"Baka gusto nila Dude pangalawa 'yong ex nila na aangkin sa kanila!" sarkastiko
pang wika ni Reynald.
"Hindi, ah!" sabay pa nilang dalawa.
"Gusto yata nila Dude paglamayan ang lalaking iyon. Ma hunting nga natin," wika ko
naman kay Reynald.
"Honey? Wala naman 'yon, eh! Saka nakaraan na 'yon. Kaya hayaan mo na ang tao.
Hindi naman namin sinasadya ni Bioly na makita siya. 'Di ba Biol?" ani Jasmine.
"Oo, nga! Saka hindi naman kami naging seryoso noon sa kaniya," ani Bioly.
"Kaya parang wala lang sa inyo na pag-usapan ang ex niyo sa harap namin ni Mike?
Harapan na ang ginagawa niyo, ah! Baka gusto niyo pa magsabunutan dahil sa ex
niiyo!" ani Reynald.
Sabay sila napakagat labi ni Jasmine. Ngayon lang yata nila na realize nasa tabi
nila kami habang pinag-uusapan ang ex nila.
"Hon, sorry na, please? Saka wala namang masama kung pag-usapan ang nakaraan 'di
ba? kung baga na recall lang namin ni Bioly ang nangyari sa amin noong nag-aaral
kami," lambing pa ng asawa ko.
"Oo nga! Ano masama ro'n? Nakalipas naman 'yon!" Taas kilay namang sabi ni Bioly.
"So, okay lang pala sa inyo na pag-usapan ang ex ninyo? Tapos nagyayabangan pa
kayong dalawa," ani Reynald sa dalawa.
"Wala naman masama ro'n ah! Ano ang problema ro'n kung pag-usapan ang tungkol sa
mga ex namin?" sabi pa ni Bioly sa asawa niya.
"Well, wala nga namang masama, 'di ba, Dude?" tanong pa ni Reynold sa akin.
"Oo nga naman, Dude. Hindi naman masama pag-usapan ang nakaraan lalo na kung
nakaraan na!" sang-ayon ko naman.
"Kaya huwag na kayo magalit. Past is past. Saka wala lang naman iyon, eh! Kung
nagkita man kami nila Rex, ay wala namang masama dahil kaibigan na namin 'yon!" ani
Jasmine.
"Tama! Magkaibigan na lang kami nila Rex!" sang-ayon naman ni Bioly.
''Siya nga pala Bro, naalala mo si Rose?'' pag-iba ni Reynald ng usapan. at alam
konna ang ibig nitong ipahiwatig. Sinusubukan niyang inisin ang dalawa.
"Sinong Rose? 'Yong sa club?'' tanong ko.
''Oo, 'yong dinala mo sa condo mo? Noong umuwi ka galing State," ani Reynald.
"Bakit Dude?" tanong ko.

"Na ikama ko rin iyon. Grabe 'yong libak sa 'yo. Nabitin raw siya sa 'yo ng husto.
Kasi may biglang babae raw ang sumulpot noon " ani Reynald. Alam ko sinasadya niya
ito para mainis ang dalawa.
"Ah.. Oo Bro, may isa kasi riyan na biglang umiksina," parinig ko naman kay
Jasmine. Nakangiti lang sila ng hilaw ni Bioly habang kami naman ni Reynald ang
nagku-kuwentuhan.
"Grabe iyon sa kama Dude, mapatuwad, mapatalikod, mapataas ang galinng pa

gumiling," sabi pa ni Reynald.
"Sinabi mo pa Bro, pero alam mo naman isang beses ko lang na ikama ayaw ko na,"
sabi ko naman. Hindi namin maintindihan ang mga mukha ng asawa namin.
"Naka ilang rounds ka sa kaniya, Bro?" tanong pa ni Reynald.
"Wala panga eh! Bigla kasing sumulpot ang isa riyan!" wika ko pa sabay tingin kay
Jasmine, nakita ko naman na namumula ang pisngi nito.
"Hahahaha.. Oo nga pala naalala ko na naka-ilang round na ako noon kay Vivian
samantalang ikaw na udlot!" tawa pa ni Reynald na pinapanis ang dalawa.
"Si Grace naikama mo rin ba?" tanong ko kay Reynald tungkol sa ex niya.
"Hindi! Malaki ang respito ko kay Grace. Saka iniisip ko rin noon paano kung hindi
kami magkatuluyan. Ayaw ko naman na masumbatan siya ng magiging asawa niya kung
sakaling hindi kami ang magkatuluyan. Bakit ikaw? Na ikama mo ba si Cathy?" tanong
pa nito.
Nakita ko ang mukha ni Bioly na nagpipigil. "Hindi rin, malaki rin ang respito ko
kay Cathy. Gusto ko kasi noon kapag iharap ko siya sa dambana malinis pa siya. Kaso
hindi naman kami nagkatuluyan," wika ko naman nang bigla namang sumabat si Jasmine.
"Gano'n? Kay Cathy malaki ang respito mo, pero sa akin wala?" hinaing naman ng
asawa ko.
Shit! Nakalimutan ko kung paano ko siya itinatrato noon. Makulimlim ang mga mata
niya at halatang nagpipigil umiyak.
"Hindi naman sa gano'n,'' wika ko.
"Alam naman namin na kung gaano niyo kamahal ang mga ex niyo! Pero hindi niyo na
kailangang ipamukha sa amin!" garal-gal naman na wika ni Bioly.
Natamaan yata namin ni Reynald ang ego ng dalawa.
"Hindi naman namin pinagmumukha sa inyo. Wala naman sigurong masama kung pag-usapan
namin ang mga ex namin, 'di ba? Sa inyo nanggaling yan!'' wika naman ni Reynald.
"Saka sabi niyo wala namang masama na pag-usapan ang tungkol sa ex at sa nakaraan
dahil sabi niyo past is past," wika ko naman.
"Siya nga pala, Dude! Yayain rin kaya natin ang mga ex natin para malaman ng mga
ito kung ano sa pakiramdam na makita nila na inaakbayan natin ang ex natin," ani
Reynald.
"Oh, ano? Gusto niyo rin makipagkita kami sa mga ex namin? Ang sarap pa ng akbay ng
hayop na lalaking iyon sa inyo. Tapos nililibak niyo pa kami sa kanila? Naka-live
pa kayo, ha?" wika ko.
Bigla naman nag-iba ang reaksyon ng mga mukha nila. 'Yong luha na papatak sana ay
parang biglang umurong sa mga mata nilang dalawa ni Jasmine at Bioly.
"Gaga, kasi 'to si Kristine! Naka-live pala iyon?" hindi mzkapaniwalang yanong ni
BIoly.
"Oo, enjoy na enjoy nga kayo ni Jasmine! Habang nakaakbay ang lalaki sa inyo,"
sermon pa ni Reynald.
"Wala namang malisya iyon, eh!" dahilan naman ni Bioly.
"So, Okay lang rin sa 'yo na makipag-akbayan ako sa ex ko? Gano'n?" tanong ni
Reynald sa asawa niya.
"Kung gagawa kayo ng kalukohan 'yong wala kayong ebidensyang maiwan. Ikaw Jasmine,
sa sunod galingan mo magsinungaling. Pangalawang araw mo pa lang sa kumpanya absent
ka na at hindi mo pa sinipot ang meeting mo!" galit kog sermon sa asawa ko.
"Eah, sabing ayaw ko na maging ceo, eh!" maktol naman nito sa akin.
"Pero hindi mo kailangan na magsinungaling sa akin! Alam mo bang pinag-alala mo

ako? Wala rin kuwenta 'yang cellphone mo! Kaya simula ngayon! Bawal ka ng gumamit
ng cellphone!" wika ko sa asawa ko.
"Ha? Mike naman, eh!" protesta pa nito.
"Sa bahay tayo mag-usap ng maigi Jasmine!" inis kong wika sa kaniya, kaya
sumimangot ito.
"Ikaw Bioly! Hindi ka puwede lumabas ng bahay! Huwag mong pilitin na igapos kita
para hindi ka makaalis ng bahay! Marami ka ng atraso sa akin, ha! Kapag ako napuno
sa 'yo, iwanan na talaga kita!" banta naman ni Reynald sa asawa niya.
"Juwag mo pilitin ang sarili mo kung ayaw mo sa akin. Sige iwan mo ako! At bumalik
ka kay Grace mo!" wika naman ni Bioly sa garalgal na boses.
"Huwag mo akong hamunin," ani Reynald.
"Alam ko naman na wala akong laban sa ex mo! Oo! Siniraan kita sa kaniya para
hiwalayan ka niya, pero ginawa ko lang iyon para mapasa akin ka!" iyak ng wika ni
Bioly.
"Stop it! Huwag natin 'yan pag-usapan 'yan rito," wika naman ni Reynald sa asawa
niya.
Humikbi naman si Bioly. "Kung alam ko lang na ganito ang mangyari sa buhay ko.
Hindi ko na sana pinilit ang sarili ko sa 'yo, dahil nakakapagod mangalimos ng
pagmamahal sa 'yo," iyak na wika ni Bioly sa asawa niya.
"Ano ba ang pinagsasabi mo?" ani Reynald.
"Bakit totoo naman, ah!" ani Bioly.
"Tumigil ka nga! Tumahan ka na riyan, para kang bata. Hindi ka nahiya kina Jasmine
at Mike," sabi pa ni Reynold. Alam kong ayaw niya rin masaktan ang damdamin ng
asawa niya.
Pinahid naman ni Bioly ang luha niya. Hanggang sa nakarating kami sa Maynila ay
walang imikan sa loob. Hinatid na kami ni Reynald sa mansyon at umuwi na rin silang
dalawa ni Bioly.
Pagdating sa mansyon ay hindi ko iniimik si Jasmine. Nagtatampo pa rin ako sa

ginawa niyang pagtakas sa akin at pagsisinungaling nito.
Episode 29
Chapter 29
Mike
Pagdating namin ni Jasmine sa mansyon ay si Yaya na ang nagbukas ng pinto.
"Good evening, Iho,Iha," bati ni Yaya Lourdes.
"Good evening, Yaya. Saan ang mga bata?" tanong ko sabay pasok sa loob.
"Natutulog na Iho, pero hinahanap kayong dalawa. Ang tagal niyo raw dumating sabi
ng mga kambal," wika naman ni Yaya.
"Sige matulog na kayo, Yaya. Hating gabi na," wika ko at tumuloy na ako sa silid
namin ni Jasmine.
Pero nakasunod naman sa akin si Jasmine. Hindi ko pa rin siya iniimik. Habang sa
hagdan kami ay bigla itong yumakap sa likuran ko.
"Honey, galit ka pa rin ba?" tanong pa nito habang nakayakap sa likuran ko.
"Jasmine, bitiwan mo ako mamaya mahulog tayo," wika ko at tudo hawak ko naman sa
hagdan.
"Sorry na," pangungulit pa nito.
"Wqala ako sa mood Jasmine, kaya bitiwan mo nga ako. Mamaya maahulog tayo," sabi ko
naman. Binitiwan naman niya ang beywang ko, kaya dali-dali na ako umakyat pero
sumunod naman siya sa akin. Agad naman akong naghubad ng pang itaas ko pagdating
ko sa silid namin at mag-shower na munq ako.
"Honey, sabay na tayo maligo," paglalambing niya sa akin.
"Huwag mo ako kausapin. Hindi mo ako madadala sa lambing mo," sabi ko pa sa kaniya
saka pumasok na ako sa loob ng banyo at nag-shower. Hinayaan ko siya sa labas ng

magdadaldal.
Ilang minuto ang nakalipas ay lumabas na ako sa banyo ay naksuot lang ako ng roba.
Paglabas ko naman sa banyo ay nakita ko ang asawa ko na naka-nighties na ito. At

kita ang panloob niya na lace. Naka-post ito na nakahiga sa kama na naka tagilid.
Alam ko ang style niya inaakit niya ako para pansinin ko siya.
Natatawa na lang ako sa loob ko pero kunwari'y naiinis pa rin ako sa kaniya.
Pero nakaligo na rin ito. Siguro sa labas ng silid siya naligo dahil may banyo rin
doon.
"Honey, maganda ba ang suot ko?" tanong pa nito. Sadyang nakakaakit nga ang asawa
ko. Kulay pula na night ties ang suot niya at kulay red din ang panty niya. Pero
hindi ako nagpatangay sa pang-aakit niya. Sa halip na lumapit ako sa kaniya ay sa
sofa ako pumunta at umupo. Saka binuksan ko ang loptop ko.
Naramdaman ko naman ang pagdabog niya. Bumangon siya at lumapit sa akin yumakap ito
sa likod ko sabay himas niya sa dibdib ko at halik sa leeg ko.
"Honey, nagtatampo ka pa rin ba sa akin? Humm?" pang-aakit pa nito sa akin.
"Sa palagay mo natutuwa ako sa ginawa mo? Kaya huwag mo ako daanin sa pang-aakit mo
Jwsmine,' kunwari'y seryoso kong wika sa kaniya.
Bumitaw naman siya at umikot sa harap ko. "Worry na nga, 'di ba? Bakit kapag
nagpaalam ba ako na magkikita kami nila Kristine, sa Batanggas papayagan mo ba ako?
'Di ba hindi?" sumamo nito sa akin.
" 'Yon na nga, eh! Alam mong hindi kita papayagan pero tumakas ka pa rin para
masunod ang gusto mo," sermon ko naman sa kaniya.
"Nagso-sorry na nga ako sa 'yo, 'di ba?" wika pa nito "Gusto mo sasayaw ako sa
harap mo? Humm??" aniya sa mapang-akit na boses at nag-umpisa na ngq itong
gumiling.
"Tumigil ka nga? Para ka nagta-trabaho sa club," saway ko dahil matatangay na ako

nito sa mapang-akit niyang sayaw.
Pero unti-unti niya pa hinubad ang night ties niya at kagat labi pa niya itinutok
ang hintuturo niya sa dibdib ko.Nagagalit na naman ang sandata ko pero pinigilan ko
pa rin ang sarili ko.
"Sexy ba ako Mike? Ganito ba ang ginagawa ng mga na ikama mo noon? Sumasayaw ba
sila sa harap mo?" aniya sa mapang-akit na boses at hinubad ang night ties niya at
hinagis sa gilid.
Lumantad naman ang malusog niyang dib-dib na may gatas pang natulo. Saka kumimbot-
kimbot pa ang beywang niya. "Oh! Mike, Alam ko tumatayo na 'yang sa 'yo," aniya
habang gumigiwang sa harap ko.
"Jasmine, hindi mo ako madadala sa pang-aakit mo," madiin kong wika sa kaniyq.
"Kahit nakahubad na ako sa harap mo? Hindi ka naaakit sa akin?" tanong pa nito at
agad niyang hinawakan ang p*********i ko.
"Shit! What are you doing?" gulat ko pang wika dahil bigla na lang niya hinawakan
ang p*********i ko na subrang tigas na. Kahit na may suot ako na roba ay malaya
itong nakatayo sa loob ng roba ko dahil wala akong suot na boxer.
Hinawi niya ang roba ko at ngumiti ito nang makita ang sandata ko. "See? Proud na
proud si Jr mo sa akin, oh! Tayong-tayo," ngisi pa nito sa akin sa mapanuksong
boses. Napalunok na lang ako ng laway sa ginagawa niya.
Hinawi ko ang kamay niya at tinakpan ang p*********i ko. "Kapag ako hindi
mapakapagpigil, ikaw din. Baka hindi ka na makatayo," pagbabanta ko naman sa
kaniya.
"Talaga lang, ha? Sige nga, tingnan natin?" aniya saka akmang yuyuko ito nang
biglang bumukas ang pinto.
"Mommy? What are you doing?" tanong ni Natasha nang makita ang Mommy niya nakayuko
para isubo sana ang sandata ko.
Kaya biglang napa-angat si Jasmine at tumingin sa gawi ni Natasha. At mabuti na

lang nakatakip ang sandata ko ng roba.
"Natasha! Anong ginagawa mo rito?" agad na tanong ni Jasmine sa anak namin.
"Silip ko lang po kayo kung narito kayo ,Mommy. Ano po ginagawa mo Mommy?" tanong
pa ni Natasha.
"Ha? Ahh.. ehh.. Nage-excersise anak sa harap ng Daddy mo, 'di ba Hon?" namumula
nitong tanong sa akin. Gusto ko matawa sa reaksyon ng mukha niya pero pinipigilan
ko. Saka lumingon ulit ito kay Natasha. "Nage-excersise kasi ako anak. Tinuturuan
ko ang Daddy mo kumanta ng paa, tuhod, balikat ulo," aniya sabay kanta at hawak sa
paa niya, tuhod, balikat at ulo.
Kaya palihim na akong natawa. Alam kong hindi niya alam kung paano e-explain sa
anak namin ang nakita nito.
"Eh, bakit po kayo nakahubad?" tanong pa ni Natasha sa ina niya.
"Ha? Ahh.. Ehh.. Mainit kasi. Hay! Wala akong bra!" gulat pa nito nang mwpansin na
wala itong suot na bra at tinakpan na lang nito ang dib-
dib ng unan na nasa sofa.
"Ang lamig nga po ng aircon niyo, eh! Hindi ba marunong si Daddy magpaa tuhod?"
tanong naman ni Natasha sa ina niya.
"Natasha, go back to your room. Next time huwag ka pumasok na hindi kumakatok, ha?"
sermon na ni Jasmie sa anak namin nang wala na siyang mairason, kaya tumayo na lang
ako at lumapit kay Natasha, bago pa ito mapagalitan ni Jasmine.
"My Princess, matulog ka na. Ihahatid na kita sa silid mo," wika ko.
"Sige po, Daddy. Good night Mommy, hayaan niyo po Mommy, turuan ko po si Daddy
kumanta ng paa tuhod," wika ni Natasha kay Jasmine.
Binuhat ko na lang si Natasha. Tumingin pa ako kay Jasmine bago lumabas. Namumula
ang pisngi nito at alam ko nahiya ito. Sumimangot pa siya sa akin at inirapan ako.
Inihatid ko si Natasha sa silid niya at humiga na ito sa kama. '' Daddy, hindi po
kayo marunong magpaa, tuhod?" tanong pa ni Natasha sa akin, kaya napakamot tuloy
ako sa ulo ko.
"Matulog ka na anak. Silipin ko lang ang mga kambal mo. Sa sunod na araw ipapasyal
ko kayo sa enchanted kingdom sa Laguna," wika ko.
"Talaga po, Daddy? Yehe!" saka pumalakpak pa ito. "Good night po, Daddy. I love you
,po."
"Good night, Baby, mwahh!" saka hinalikan ko ito'y sa noo saka lumabas na ako sa
silid ni Natasha at nagtungo sa silid ni Nathan at Nathaniel.
Mahimbing naman na natutulog ang dalawa. Isa-isa ko silang hinalikan sa noo saka
lumabas rin sa silid ng mga bata. Nang papasok na ako sa silid namin ni Jasmine ay
lumabas naman si Roshel bitbit si Josh, at umiiyak ito.
"Bakit umiiyak si Josh, Roshel?" tanong ko.
"Hinahanap po ang dede ng Mommy niya Sir Mike,'' wika nito.
Kinuha ko naman si Josh kay Roshel. "Matulog ka na Roshel, ako na ang bahala kay
Josh."
"Sige po Sir," aniya.
"Sabi ko, Kuya Mike na lang ang itawag mo sa akin. Sige matulog ka na," utos ko sa
kaniya.
"Opo Kuya," saka pumasok na ito sa silid niya. Pumasok na rin kami ni Josh sa silid
namin ni Jasmine.
Pagdating pa sa loob ay nagtataka pa ang asawa ko kung bakit dala-dala ko si Josh.
"Bakit gising pa si Josh?" tanong pa nito na nakasuot na ng damit pantulog.
Inihiga ko si Josh sa tabi ng Mommy niya.
"Padedein mo at hinahanap ang dede mo," wika ko.
"Eh, kung ayaw ko? Timplahan mo na lang ng gatas," wika pa nito sa akin.
"At bakit ayaw mo? Kanina pa hinahanap ang dede mo. Samantalang ang anak mo umiiyak
rito ikaw nakikipagsayahan kasama ang ex mo!" inis kong wika sa kaniya.
"Ede, kung gusto mo! Ikaw ang magpadede. Total bunga naman ng kagaguhan mo 'yan sa
akin!" wika nito na siyang nagpapantig sa pandinig ko.
"Ganiyan mo ba itrato ang anak natin? Ina ka ba talaga, Jasmine? Bakit ganiyan ang
trato mo sa mga anak natin? Ayos lang sa 'yo na umiiyak ang anak natin?" bulyaw ko
na sa kaniya hindi ko na mapigilan na hindi siya mataasan ng boses.
"Sinusumbatan mo ba ako sa pagiging ina ko sa mga anak mo sa akin? Bakit? Lahat

naman sila bunga sa kawalang hiyaan na ginawa mo sa akin 'di ba? Si Josh, siya ang
naging bunga ng kabayaran nang dugong hiningi ko sa 'yo para kay Natasha! Tapos
ngayon susumbatan mo ako? Sa palagay mo kung wala akong kuwentang ina lulunukin ko
pa ba ang pride ko para humingi ng dugo sa 'yo? Para idugtong lang sa buhay ng anak
mo? " sumbat niya sa akin sa garalgal na boses..
"Ayan ka na naman, eh! Hahalungkatin mo na naman ang nakaraan. Ang sa akin lang
huwag mo naman sabihan ang anak natin na naging bunga sila ng kagaguhan ko sa 'yo.
Sa palagay mo maganda pakinggan?" wika ko sa kaniya habang si Josh naman ay umiiyak
na.
"Bakit? Totoo naman, ah! Hindi naman sila naging bunga dahil sa pagmamahalan 'di
ba? Mabuti pa nga ang mga ex mo nererespito mo! Ngunit ako puro kainsultuhan ang
natamo ko sa 'yo noon! Tapos magagalit ka kung makipagkita ako sa ex ko? Buti pa
nga sila may respito noon sa akin. Eh, ikaw? Pinamukha mo pa sa akin na isang
kusing hindi mo ako kayang mahalin!" sabi pa nito sa akin.
"Tumigil ka na! Hindi ba natin puwede ibaon sa limot ang nakaraan? Lagi mo na lang
ba talaga ipamukha sa akin ang nakaraan? Oo! Marami akong pagkakamaling ginawa sa
'yo! Pero hito nga ako, 'di ba? Ginagawa ang lahat para mapabuti ang pamilya natin.
Kung ganito na lang na nagsusumbatan tayo. Mabuti pa aalis na lang muna ako!" wika
ko saka tumayo ako at kumuha ng damit ko at nagbihis.
Ayaw ko munang magtalao kami kaya naisipan kong doon na lang muna ako sa condo ko
matulog.
"Sige! Umalis ka! Makipagkita ka rin sa ex mo! O baka pupunta ka pa sa club para
maghanap ng babae! O tawagan mo 'yang malanding presedente ng kumpanya at pagsawaan
mo sa kama! Dahil alam ko naman na wala akong panlaban sa mga na ikama mo!" dal-dal
pa nito.
"Magpapalamig lang ako ng ulo dahil kung ganito tayo puro sumbatan walang
mangyayari sa atin. At 'wag mo akong itulak kung kani-kanino. Sa condo ko ako
matutulog. Bukas na lang tayo mag-usap kapag malamig na rin ang ulo mo!" wika ko
saka lumabas ako.
Sumama ang loob ko sa asawa ko eahil ayaw kong pagsasabihan niya ang mga anak namin
ng gano'n. Bukas ko na lang siya kausapain kapag hindi na mainit ang mga ulo namin.
Bumaba ako at nagtungo sa nakaparada kung sasakyan. Kahit pagod na ang katawan ko
sa byahe at inaantok na ako ay pilit ko pa rin mag-drive.
Habang binabaktas ko na ang highway ay hindi ko napansin na may truck na papaliko.

Kaya agad na sumalopok ang sasakyan ko at hindi ko na alam ang sumunod na nangyari.
Episode 30
Chapter 30
Jasmine
Umalis si Mike at iniwan niya kami ni Josh sa silid namin kaya ang ginawa ko ay
pinadede ko na lang si Josh, para tumahimik na. Nagtalo kami ni Mike, hindi ko alam
bakit ko pa na ungkat ang nakaraan?
Naiinis lang kasi ako sa kaniya kasi nagbihis na nga ako ng night ties at inaakit
siya para pansinin niya lang ako pero hindi niya ako pinapansin iaya naabutan tuloy
ako ni Natasha na nilalandi ang ama niya.
Hindi na ako nagpaalam sa kaniya noong tinakasan ko siya sa Pabrika. Nag-text kasi
si Bioly na after namin dalawin si Cristy sa Hospital ay pupunta kami ng batanggas
para makita si Kristine. Ayaw kasi siyang payagan ng asawa niya na pumunta ng
Maynila, kaya kami na ni Bioly ang pumunta ng Batanggas at nag-taxi lang kami.
At pagdating namin roon ay naroon na rin si Rex ang ex ko noong collage na pareho
pa kaming naging girlfriend ni Bioly. At hindi ko inaasahan na habang nagpi-picture
taking kami ay naka-live pala sa fb si Kristine, at nakita kami ng mga asawa namin
ni Bioly.
Kaya naging dahilan ng pagtatalo namin ni Mike. Alam ko naman na seloso at

possisive ang asawa ko pero ang gusto ko pa rin ang sinunod ko. Tumakas lang naman
ako dahil ayaw ko na maging ceo ng kumpanya.
Maya-maya ay nakatulog na si Josh, hinimas-himas ko ang buhok ni Josh at hinalikan

ko siya. "I'm sorry, Baby. Kung ano man ang nasabi ni Mommy kanina. Mahal na mahal
ko kayo ng mga kapatid mo. Promise, hindi na ako magsasabi ng hindi maganda. Bukas
mag-usap kami ng Daddy mo. Hihingi ako sa kaniya ng sorry dahil ang totoo ay ikaw
ang naging magandang bunga ng gabing iyon. Nang gabing kailangan ko ang tulong ng
ama mo para sa Ate mo," wika ko kay Josh habang tulog na ito.
Niyakap ko si Josh habang nakapikit ako pro khit anong pilit kong matulog ay hindi
ako makatulog. Kaya tumayo ako at tumingin sa bintana. Parang hindi ako mapakali.
Malakas ang kabog ng dibdib ko.
Iniisip ko si Mike. Gusto ko siya tawagan pero nanaig ang pride ko, kaya tumabi
ulit ako kay Josh.
Makalipas ang ilang oras ay nakaidlip na ako. Bigla na lang ako nagising nang
tumunog ang cellphone ko.
Ala singko na iyon ng madaling araw. Pagtingin ko sa cellphone ko ay ibang number

ang tumatawag ngunit sinagot ko naman iyon.
"Hello? Sino 'to?" tanong ko sa paos na boses.
"Ikaw ba ang asawa ni Mr. Mike Buenaventura?" tanong ng lalaking nasa kabilang
linya
"Yes po. Bakit po?" kabado kong tanong.
"Si Po1 Cruz ito. Huwag po sana kayo mabibigla pero naaksidente ang asawa ninyo,"
anito.
Para akong nabingi sa narinig ko at bigla na lang nanginig ang buo kong katawan.
"Na... Na aksidente ang asawa ko? Ka.. Ka..kamusta siya, Sir?" tanong ko.
"Narito siya sa Saint Lukes Hospital. Puntahan niyo na lang po rito at malala ang
lagay niya," sabi ng pulis.
Pagkarinig ko ay bigla ko na lang nabitawan ang cellphone at napanga-nga. Hindi ko

alam kung panaginip lang ba ito o baka binibiro lang ako ng kausap ko.
Parang biglang nablangko ang isip ko. "Hello Misis! Nariyan pa po ba kayo?" tanong
nito.
Kaya agad ko naman kinuha ang cellphone ko sa lapag. "Kung nagbibiro kayo, itigil
niyo 'yan! Hindi magandang biro 'yan!" bulyaw ko sa kabilang linya.
"Hindi po ako nagbibiro Misis. Pumunta po kayo sa Saint lukes ngayon. Dito sa
emergency room," wika ng kausap ko.
"Hindi totoo 'yan! Hindi totoo 'yan!" garal-gal kong wika.
"Sige pupunta ako. Siguraduhin niyo lang na okay ang asawa ko," dalidali kong
kinuha ang balabal ko at lumabas ng silid.
Nagtungo ako sa silid ni Roshel kinatok ko ito. Tokkk.. Tokk.. Tokk..
Mga ilang katok ko pa saka lumabas si Roshel. Papungas-pungas pa ang mata nito.
Samantalang ako halos nanghina na sa takot.
"Ate, ano ang nangyari sa 'yo? Bakit namumutla ka at nanginginig?" tanong ni Roshel
at hinawakan niya ang kamay ko. "Ate nanlalamig ka. Ayos lang po ba kayo?"
"Ba.. Bantayan mo si Josh. Pu.. Punta ako sa hospital. Si.. Si Tita Ann?" wika ko.
"Bakit Ate? May masakit ba sa 'yo? Baka nasa kusina na si Tita pupunta rin 'yon sa
Hospital para bantayan si Ate Cristy," ani Roshel.
Tumango lang ako na parang wala sa sarili. "Ba.. Bantayan mo si Josh," wika ko at
hindi ko na hinintay ang sagot niya at bumaba na ako.
Nagtungo ako sa kusina at naabutan ko naman si Tita Ann at Yaya Lourdis na abala sa
pagluluto.
"Jasmine, bakit namumutla ka?" tanong ni Tita Ann.
"Si.. Si Mike, na aksidente." wika ko na nag-aambang tumulo ang luha ko. "Sa...sa
Saint Lukes daw siya ngayon."
"Diyos ko, bakit? Maaga ba siya umalis?" tanong naman ni Yaya. Tango lang ang sagot
ko at pilit na pinapatatag ang sarili ko.
"Ate Lourdes, ikaw na muna ang bahala sa mga bata. Samahan ko lang si Jasmine,"
paalam ni Tita kay Yaya Lourdes. "Hali ka na Jasmine," sabay hila ni Tita sa akin
sa labas.
Nagpatawag kami ng taxi at sumakay. Habang nasa biyahe kami ay nakatulala lang ako.
Sinasabi ko sa sarili ko na sana ay panaginip lang ito. At sana walang manyaring
masama sa asawa ko. Dahil kung mayroon hindi ko mapapatawad ang sarili ko.
Pinapalakas rin ni Tita ang loob ko. "Jasmine, ayos ka lang ba?"
"Tita, natatakot ako. Kasalanan ko ito kapag may masamang mangyari kay Mike," iyak
ko ng wika kat Tita.
"Shhh.. Tahan na. Walang mangyaring masama kay Mike at huwag mo sisihin ang sarili
mo dahil aksedinte ang nangyari," ani Tita.
Hindi niya alam na kung hindi dahil sa akin ay hindi aalis ang asawa ko. Hindi sana
siya na aksidente.
"Tita, ayaw ko may masamang mangyari kay Mike," iyak ko pa.
"Kumalma ka malapit na tayo. Baka mamaya ikaw naman ang alalahanin namin," ani Tita
na ibig sabihin ay baka ma-depress na naman ako.
Pinakalma ko ang sarili ko at ilang minuto pa ang nakalipas ay nakarating na kami

sa Saint Lukes.
Agad akong nagtungo sa emergency room. Naabutan ko pa ang pulis roon. Nasa likuran
ko naman si Tita.
"Dito ba na confine ang asawa kong si Mike?" tanong ko sa isang pulis.
"Ikaw ba si Mrs. Buenaventura?" tanong nito.
"Ako nga po. Kamusta ang asawa ko?" tanong ko.
" nasa operating room siya. Malala ang lagay niya. Isang oras na siya sa loob ng
operating room at hindi pa namin alam ang kalagayan niya " sabi ng pulis.
Napaupo ako sa mahabang upuan at para akong naupos na kandila. Inalalayan naman ako
ni Tita.
"Tita si Mike?" iyak ko at yumakap kay Tita.

"Iha, magpakatatag ka. Ipanalangin natin na sana ay okay lang siya. Pagsubok lang
ito Jasmine," ani Tita.
"Hohohoho.. Kasalanan ko ito. Kung hindi ko sana siya inaway hindi siya mapunta
rito," hagulhol ko pa.
"Mrs. Huwag po kayo mag-alala. Maliligtas rin ang asawa ninyo," sabi pa ng pulis.
Para akong naghihina. Kung hindi ko lang sana siya inaway hindi sana siya
madisgrasya.
"Tahan na, Jasmine," alo sa akin ni Tita.
Lalo pa akong humagolhol ayaw kong may masamang mangyari sa asawa ko. Mahal na
mahal ko si Mike. At kapag gumaling siya hindi na maging matigas ang ulo ko. Hindi
ko na isususmbat sa kaniya ang nakaraan. Ipakita ko sa kaniya kung gaano ko siya
kamahal.
Maya pa ay lumabas ang do,tor na galing sa operating room, "Sino ang kamag-anak ng
pasyente?" tanong ng doktor.
"Ako ang asawa dok. Kamusta na ang asawa ko?" agad akong tumayo at hurap sa doktor.
Malungkot itong nakatingin sa akin. "Paumanhin pero ginawa na namin ang makakaya
namin. Pero dead on arrival na siya pasensya na," wika ng doktor.
Parang nawalan ako ng lakas at muntik na akong matumba kung hindi ako nasalo ni
Tita ay baka bumagsak na ako sa sahig. "Hindi, hind, hindi totoo yan. Hindi patay
ang asawa ko," iyak ko at umiling-iling.
"Pasensya na pero ilalabas na siya ng mga nurse at dalhin sa morge." dinig kong
wika ng doktor at umalis na ito. Maya pa ay nakita ko na nilalabas nila si Mike na
natabunan ng puting kumot. Kumalas ako kay Tita at lumapit kay Mike.
"Mike!! Bakit mo ako iniwan? Gumising ka! Hindi mo puwede gawin sa akin 'to! Mike!"
hagulhol ko habang niyuyugyog ang katawan niya na nabalutan ng puting kumot. Ayaw
kong buksan ang kumot. Ayaw ko makita ang asawa ko na wala ng buhay.
Hindi ko matanggap na iwanan niya na lang ako. "Ang daya mo! Ang daya, daya mo.
Gumising ka Mike. Parang awa mo juwag mo akong ewan!" iyak ko pa.
Habang si Tita ay hinihimas ang likuran ko.
Niyakap ko ang katawan ni Mike na nakabalot sa puting tela. "Mike bumangon ka

riyan, please!! Huwag mo akong iwan. Gagawin ko lahat basta huwag mo lang akong
iwan Mike. Mag-uusap pa tayo, 'di ba? Sabi mo uuwi ka mamaya at pag-usapan natin
ang tampuhan natin? Kaya gumising ka na Mike," iyak ko pa.
"Ma'am, pasensya na pero dadalhin na namin sa Morgie ang asawa niyo," sabi ng
nurse.
"Huwag niyo hawakan ang asawa ko!" bulyaw ko sa mga nurse.
"Pero kailangan na namin siya dalhin sa morge at nakaharang ns po tayo sa pinto.

May inooperahan pa po sa loob," wika pa ng nurse sa akin.
"Wala akong pakialam! Buhayin niyo ang asawa ko! Mike!! Gumising ka na!" nagsisigaw
na ako at hindi ko matanggap na wala na si Mike.
"Jasmine, tahan na. Ipaubaya mo na muna ang labi ni Mike sa kanila," sabi pa ni
Tita habang nakayakap ako sa katawan ni Mike.
Pero nagtataka ako. Bakit lumubo yata ang katawan ng asawa ko. Baka ano ang
itinurok nila sa kaniya bakit lumaki ang tiyan niya?
"Anong ginawa niyo sa asawa ko, ha? Bakit lumaki ang katawan niya? Pinag-experment-
uhan niyo ba ang katawan ng asawa ko, ha! Anong ginawa niyo! Buhayin niyo ang asawa
ko!" sigaw ko pa habang humahagulhol.
Hindi ako maawat-awat ni Tita. "Jasmine, tahan na. Tama na yan."
Umiiyak na rin si Tita. Hindi ko matanggap na mawalan ng ama ang mga anak ko.
Episode 31
Chapter 31
Jasmine
Habang humahagulhol ako ay may isang doktor ang lumabas. "Sino ang kamag-anak ni
Mr. Buenaventura?" tanong ng doktor.
Kaya bigla akong napalingon at kumalas sa pagakayakap sa labi ni Mike.
"Ako ang asawa niya dok! Buhayin niyo ang asawa ko! Pagalingin niyo po siya.
Buhayin niyo siya!" hestirical kong wika sa doktor.
"Kumalma po muna kayo, Misis," ngiti pa niyong wika sa akin.
"Kumalma? Paano ako kakalma, eh pinatay niyo ang asawa ko! Tapos sasabihin niyo
kakalma ako!?" wika ko sa doktor.
"Mrs. Successful ang operation ng asawa ninyo. Kaya ligtas na siya," sabi pa ng
doktor.
"Ligtas? Paanong ligtas? Eh! Nakahimlay siya riyan!?" sabay turo ko sa labi na
niyakap ko kanina.
Kumunot naman ang noo nang doktor. "Nasa loob po si Mr. Buenaventura. At iyan po ay
na-stroke po iyan dead on arrival na."
Parang umurong lahat ng luha ko sa mata nang marinig ang sinabi ng doktor. Lahat ng
tinik sa puso ko ay parang biglang nawala.
"Hi.. Hindi yan ang asawa ko? Buhay si Mike?" hindi ko makapaniwalang tanong sa
doktor.
"Yes, buhay ang Mr, ninyo. Ligtas na siya at wala naman siyang enternal organ na
na-damage. Maliban lang sa ulo niya. Kaya tinahi na namin ang sugat ng ulo niya.
Kailangan with in 12 hours ay magising na siya," mahinahong wika ng doktor.
"Tita, buhay si Mike!" sabay yakap ko kay Tita. Natuwa ako sa narinig mula sa
doktor. Pero naalala ko Nag labi na niyakap ko at napatingin ako sa paligid ko na
nakangiwi.
Parang nahiya ako sa ginawa ko. Halos maglumpasay ako sa iyak dahil akala ko iniwan
na ako ni Mike. 'Yon pala ibang labi ang nayakap ko.
"Sa sunod kasi Jasmine, tingnan mo kung sino ang yayakapin at iiyakan mo, ha? At
siguraduhin mo muna. Hindi 'yong yakap ka nang yakap sa 'di mo ka ano-ano. Ikaw din
pagnalaman ng asawa mo na iba niyayakap mo lagot ka," sabi pa sa akin ni Tita Ann.
"Malay ko po ba na hindi pala iyon si Mike, dok maraming salamat," pasalamat kong
turan sa doktor na nag-opera kay Mike.
"Walang ano man. Mamaya ililipat na siya ng room kya puwede niyo na siya makita,"
sabi ng doktor saka umalis na ito.
Ang saya ko nang malamang buhay ang asawa ko. At kung sino man ang niyakap ko
kanina 'yon ang hindi ko alam kung sino, kaya pala mataba ang niyakap ko. 'Yon pala
ay hindi si Mike. Kaya excited na akong mayakap ang asawa ko at hihingi ako sa
kaniya ng sorry. Nabunutan ako ng tinik ng mga oras na iyon.
Makalipas ang ilang oras ay inasikaso ko ang silid ng asawa ko. Inilipat na siya sa
private room niya. May benda ito sa ulo at may dextrose. May nakakabit pa na oxygen
sa ilong niya.
Sabi ng dockor ay may namuong dugo sa ulo niya kaya inoperahan nila ang asawa ko at
ligtas na raw ito sa kamatayan.
Si Tita Ann ang umaalalay sa akin. Dapat ay pupunta ito kay Cristy para magbantay
muna sa kaibigan ko dahil uuwi raw si Janzel sa Panggasinan para kunin si Troy na
anak nila ni Cristy.
"Tita, puntahan mo na si Cristy. Ako na ang bahala kay Mike," wika ko kay Tita
"Pero ayos ka lang ba talaga?" ani Tita.
"Ayos lang ako, Tita. Ako na ang bahala magbantay kay Mike. Tinawagan ko na si
Bioly na kung puwede samahan niya muna ako. Papunta na sila rito ni Reynald," wika
ko kay Tita.
"Sige, puntahan ko muna si Cristy. Kapag dumating si Janzel pupunta ako rito,"
paalam naman ni Tita saka lumabas na ito.
Naupo ako sa tabi ni Mike nang makalabas na si Tita. Hinawakan ko ang kamay ni Mike
at hinalikan.
"Hon, i'm sorry. Gumising ka na. Promise, hindi na ako magsasalita ng masama
tungkol sa mga anak natin. Kahit naging bunga sila sa nangyari sa atin noon mahal
na mahal ko naman sila Hon. Saka mahal na mahal rin kita. Handa ako magpakumbaba at
kalimutan ang lahat. Basta gumaling ka lang," wika ko sa asawa ko.
Puno ng galos ang mukha niya. Mabuti na lang at ligtas siya dahil kung nawala siya
hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Baka tuluyan na akong masiraan ng ulo. Hindi ko
kayang mawala sa akin si Mike. At ngayon ko lang na realize na hindi ko kaya na
magkalayo pa ulit kami.
Ngayon ko lang napatunayan kung gaano ko kamahal ang lalaking ito. Kahit puro hirap
ang naranasan ko sa piling niya noon.
Ganito pala talaga ang magmahal. Kahit anong pilit mong iwasan, kahit anong pilit
mo siyang kalimutan pero nanatili pa rin siya sa puso mo. At kapag nagmahal ka
kailangan marunong ka rin magpatawad. Lalo na at asawa mo siya. Tulad ng sinabi
noong ikinasal kami. Wala taong puwedeng mapaghiwalay sa amin dahil pinagbuklod na
kami ng Ama, kaya sa hirap at ginhawa mamahalin ko ang asawa ko.
Makalipas ang ilang sandali ay dumating na sina Reynald at Bioly. Hindi pa alam ng
mga parents namin sa Amerika ang nangyari sa amin ni Mike, kaya balak ko sila
tawagan mamaya.
"Ano ang nangyari sa kaniya?" agad na tanong ni Reynald.
"Okay, ka lang ba?" tanong naman sa akin ni Bioly at humalik ito sa akin at
yumakap.
"Ayos lang ako pero si Mike, hindi pa siya nagigising," wika ko kay Bioly.
"Ano ba ang nangyari?" kunot noo niyang tanong sa akin.
"Na aksidente siya kagabi. Tinawagan lang ako ng pulis kanina," wika ko.
"Bakit pa siya nagbyahe? Saan ba siya dapat pupunta?" tanong ni Reynald.
"Nag-away kasi kami pagdating namin sa mansyon. Tapos sa condo niya siya gusto
matulog, kaya nag-drive siya at na aksidente." mangiyak-ngiyak kong wika sa dalawa.
"Ang tigas kasi ng ulo niyo! Pareho kayo ng kaibigan mo na hindi mapagsabihan.
Malamang umiiwas si Mike para hindi kayo magtalo, kaya tingnan mo kung ano ang
nangyari sa kaibigan ko!?" wika naman ni Reynald sa akin.
"Pumasok ka na nga sa opisina! Kung pumunta ka rito para sermonan si Jasmine,

umalis ka na lang. Pareho rin naman kayo ng kaibigan mong sira ulo!" sagot naman ni
Bioly sa asawa niya.
"Bioly? Huwang mo na awayin si Reynald., saway ko naman kay Bioly.
"Hindi ako papasok sa opisina. Mahirap na at baka mamaya kung ano na namang
kalukuhang gagawin niyong dalawa at iwanan niyo rito ang kaibigan ko. Wala akong
tiwala sa inyong dalawa kapag nagsama kayo! Kaya ikaw Bioly, maupo ka riyan sa
tabi," wika ni Reynold na seryoso sa sinasabi niya.
"Hindi ko naman puwede iwanan ang asawa ko rito, kaya salamat at narito kayo,"wika
ko.
"Dapat lang! Dahil kailangan kapag gumising si Mike makita ka niya. Hindi mo lang
alam kung gaano ka kamahal ng asawa mo. Hindi mo alam ang pinagdaanan niya noong
naghiwalay kayo," sabi ni Reynald sa akin.
"Kasalanan ng kaibigan mo kung bakit sila naghiwalay ni Jasmine. Masiyado siyang

judgemental. Hindi mo rin alam kung ano ang pinagdaanan ni Jasmine noong itinakwil
siya ni Mike at mga magulang niya," sabi naman ni Bioly sa asawa niya.
"Huwag na muna natin pag-usapqn 'yan. Saglit lang tawagan ko sina Mommy at Daddy ni
Mike," paalam ko sa dalawa.
Nagkatitigan naman ang mag-asawa ng masakit parang mga aso at pusa rin sila.
Sa aming apat na magkaibigan si Bioly ang mataray at hindi marunong magpakumbaba.

Siya rin ang palaban at siya rin ang tao na hamakin ang lahat makuha lang ang
lalaking pinakamamahal.
Kaya nga nakuha niya si Reynald sa girlfriend nito. Hindi ko alam kung anong
klaseng paraan ang ginawa ng bruha para lang pakasalanan siya ng lalaki.
Kinuha ko ang cellphone ko at akmang tatawagan si Mommy ni Mike. Ngunit nakita ko

may calling ito galing sa ibang bansa.
Agad ko naman itong sinagot. "Hello?"
"Jasmine, si Daddy Sam mo ito. May....may sasabihin ako sa 'yo," anito sa kabilang
linya. Daddy ni Mike ang tumawag.
"Daddy, ako rin po. May sasabihin din sa inyo. Nandito si Mike sa hospital na
aksidente siya kagabi," iyak kong wika sa ama ni Mike.
"A.. Ano? Kamusta ang kalagayan niya, ha? Ayos lang ba ang anak namin, Jasmine?"
pag-alalang tanong ni Daddy Sam.
"Ligtas na po siya Dad, pero hindi pa siya nagigising. Napuruhan siya sa ulo., wika
ko..
Narinig ko naman ang pagbuntong hininga ni Daddy.
"Sige, ikaw muna ang bahala sa anak namin. Uuwi kami riyan kaagad sa Pilipinas,"
ani Daddy Sam.
"Opo Dad, tatawagan ko po sila Daddy at Mommy para sabay na kayong umuwi," sabi ko.
"Huwag ka na mag-abala, Iha. Ka.. Kami na ang bahala magsabi sa mga magulang mo,"
malumanay na wika ni Daddy Sam na parang malungkot ang boses.
"Sige, Dad. Kamusta mo na lang ako kay, Mommy at Daddy. Tiyak na mag-alala sila
kapag nalaman nila ang nangyari. Ano nga pala ang sasabihin mo Dad?" tanong ko.
"Ha? Ahh. Ehh... Diyan na lang namin sasabihin, Iha. Basta magpakatatag ka. At
kumuha ka ng lakas sa mga anak mo. Ikaw muna ang bahala dpriyan kay Mike. Ilang
araw lang uuwi na kami." wika pa ni Daddy.
"Sige Dad!" wika ko.
"Sige iha," anito saka pinatay na ang cellphone.
Makalipas ang ilang oras ay lumabas si Reynald para bumili ng pagkain namin. May
tumingin naman na nurse kay Mike. Inorasan nila ang paggising ng asawa ko, pero
sabi ng isang nurse wala pa raw sign na gigising ang asawa ko.
Kahi sinasabi nila na ligtas na ang asawa ko ay kinakabahan pa rin ako, kwya
kinausap ako ni Biloy.
"Jasmine, huwag ka mag - alala. Masamang damo 'yang asawa mo, kaya hindi mamatay
'yan," sabi pa nito na walang prino ang bibig.
"Shunga! Kahit ganiyan ang asawa ko mahal ko 'yan. Inaway ka ba ng asawa mo

kagabi?" tanong ko.
"Ano pa nga ba? Hindi lang ako basta inaway. Inaway ako pati sa kama. Kaya tuwang-
tuwa ang tuklong na 'yon dahil nakailang round siya kagabi," ngiting wika pa ni
Bioly. "Dapat kasi pina-score mo 'yang asawa mo. Ede, hindi sana na desgrasya."
"Paano siya maka-score? Inakit-akit ko na nga para maka-score pabebe pa. Hanggang
nag-away na kami at nagsumbatan, kaya umalis siya kaya ayan ang nangyari! Kasalanan
ko ito Bioly." sabi ko kay Bioly
"Hindi naman natin alam na mangyari ito. Ang mahalaga buhay siya. Kaya bumawi ka na
lang kapag gumaling siya," loka talaga ang babaeng 'to. Talaga namang babawi ako
kapag nagising na si Mike.
Episode 32
Chapter 32
Jasmine
Mga ilang sandali pa ang lumipas ay dumating ang mga kaibigan ni Mike, sina
Christian, Lance at ang bruhang si Samantha.
"Oh, my God! What happen to him? He is alright?" wika pa ng Samantha.
"Nakita mo na, 'di ba? Naka-dextrose at naka-oxygen!" sarkastika namang sagot ni

Bioly kay Samantha. Inirapan namana siya ni Samantha.
"Ano ang sabi ng doktor, Mrs. Ceo?" tanong ni Lance sa akin.
"Ligtas na raw siya. Pero kailangan magising siya bago mag-18 hours," wika ko.
"Don't worry, magigising rin 'yan. Siya pa! Palaban yata si Mike,"wika naman ni
Christian.
"Hoy, Dude! Gumising ka na. Ikaw rin, kapag hindi ka gumising maraming pipila sa
asawa mo," biro pa ni Lance sa asawa ko.
"Mike, gumising ka na. Ayaw mo ba matikman ang luto kong pailya na gustong-gusto
mo? Kaya gimising ka na para makatikim ka ulit ng pailya ko," wika naman ni
Samantha.
"Haller? Pailya mo? Wow, ha! Mas masarap naman siguro ang pailya ni Jasmine, kaysa
sa iyo!" pagtataray na wika ni Bioly kay Samantha.
"Bioly! Kung ano na naman 'yang iniisip mo! Mamaya ano pa ang isipin ni Jasmine,'"
saway ni Reynald sa asawa niya na kararating lang. May dala itong plastic at
nilagay sa lamesita.
"Euh?" ani bioly sabay inikot pa ang mata at binuksan ang dala ni Reynald.
"Pasensya na Samantha, she is my wife," pakilala naman ni Reynald kay Samantha sa

asawa niya.
"Its okay, Reynald. I understand, by the way sumabay lang ako kina Christian at
Lance. Nabalitaan ko rin kasi ang nangyari kay Mike kaya dumaan lang ako pero
papasok pa ako sa office," wika naman ni Samantha at tumingin ito sa akin.
"Pasensiya na Jasmine. Huwag mo sana bigyan ng kahulugan ang pagbisita ko sa asawa

mo. I'm his child hood friend kaya nais ko lang kamustahin siya," hingi ng
paumanhin ni Samantha sa akin.
Ngumiti lang ako ng mapakla. "Thank you sa pagbisita mo sa asawa ko," wika ko kay
Samantha.
Nagpaalam naman ito sa mga naroon saka lumabas sa silid para magtungo na sa office.
"Wala ba kayong mga pasok?" tanong ni Reynald sa mga kaibigan nila ni Mike.
"Mayroon naman, Dude! Kaya lang, syempre binisita namin si Mike," sabi naman ni
Lance.
"Hindi rin kami magtatagal dahil papasok rin kami sa office. Dadaan ulit kami rito
mamaya," sabi pa ni Christian.
Maya pa ay dumating na rin si Steavan, humahangos pa ito.
"Kamusta si Mike?" agad niyang tanong.
"Saan ka galing, Bro?" tanong ni Reynald.
"Saan pa! Ede sa bahay. Ano ba ang nangyari riyan? Ang tagal na niyang nagda-drive
ngayon lang na aksidente? Hindi naman kaskasiro 'yan sa daan, ah!" ani Stevan.
Hindi na ako umimik at tinawag na ako ni Bioly. "Jasmine! Tara kain tayo. Hayaan mo
ang boys riyan."
Lumapit naman ako kay Bioly upang kumain ng fride chicken na binili ni Reynald sa
Friday's may pizza rin at pasta.
"Kayong dalawa riyan baka umalis kayo na 'di ko alam, ha!" ani Reynald.
"Saan naman kami pupunta, aber?" pagtataray naman ni Bioly sa asawa.
"Binabalaan ko lang kayo," anito nagtawanan naman ang mga lalaki.
"Akala mo naman, eh makaalis tayo," bulong naman ni Bioly habang kumakain kami.
"Okay na ba kayo ni Reynald?" tanong ko.
"Anong okay? Kung alam mo lang. Tudo kaya ang away namin kagabi. Ang hirap
makipagsabayan sa ex niyang 'yon!" ani Bioly.
"Huwag ka na ma insecure sa tao. Ikaw rin naman may kasalanan na naghiwalay sila,
kaya tiisin mo! Pasaan ba at mahuhulog din ng tuluyan sa 'yo ang asawa mo," wika
ko.
"Sos! Nagsalita ang martir. Sige na, ubusin mo na yan at umuwi ka muna at
magpahinga kami na muna ang bahala rito kay Mike, Baka hinahanap ka na ng mga anak
niyo," sabi pa nito sa akin.
Laking pasalamat ko sa mga kaibigan ni Mike dahil nariyan sila at handang

suportahan siya.
Umuwi na muna ako sa bahay at sila na muna ang nagbantay kay Mike. At si stevan na
muna ang bahala sa kumpanya dahil kapag wala si Mike si Steavan ang humahawak ng
kumpanya. At hindi ko na rin iyon matutukan ahil wala naman akong alam sa
pagpatakbo ng kumpanya.
Hanggang sa Isang linggo na ang makalipas ngunit hindi pa rin nagising si Mike.
Minsan pabalik-balik ako sa hospital at sa bahay dahil hindi ko rin puwede pabayaan
ang mga bata pero madalas ay nasa hospital ako. Gusto ko kasi paggising ni Mike ay
ako ang makikita niya.
Ngayon ay narito ako sa mansyon. Darating kasi ang mga parents namin ni Mike.
Buhat-buhat ko si Josh. Habang ang tatlong kambal ay nasa tagiliran ko.
"Mommy? Kailan po ba uuwi si Daddy?" tanong ni Natasha. Alam kong sabik na ito sa
kaniyang ama.
"Anak, kapag gumaling na ang Daddy ninyo uuwi siya, kaya kapag umuwi ang Daddy niyo
huwag kayong pasaway, ha?" wika ko sa kanila.
"Opo, Mommy!!" sabay pa nilang tatlo.
Sinabi ko na rin sa mga bata na may sakit ang Daddy nila at kailangan lang
magpagaling. Ayaw ko kasi dalhin sila sa Hospital at ayaw kong makita nila ang
Daddy nila sa ganoong setwasyon.
Si Cristy naman ay tinawagan ko kahapon at puwede na raw siya makauwi sa bahay nila
ni Janzel. Hindi ko na sila na dadalaw. Si Janzel naman ay dumalaw kahapon sa
Hospital at kinamusta ang kalagayan ni Mikei. Hindi rin kami nakapag-usap ng
mabuti.
Minsan si Yaya Lourdes ang nagbabantay kay Mike kapag narito ako sa bahay. Minsan
naman si Tita Ann. Salitan kaming tatlo.
Habang binabantayan ko ang mga bata ay tumawag naman si Mommy Joan ang ina ni Mike.
Binigay ko muna si Josh kay Roshel, saka sinagot ang tawag ni Mommy.
"Hello, Mom?" sagot ko.
"Iha, pasensya na at dito na kami dumaretso sa hospital. And i have a good new's
nagising na si Mike." tuwang balita ni Mommy.
"Talaga po? Salamat naman kung gano'n. Pupunta na po ako riyan Mom," excited kong
wika.
"Sige, Iha. Pauwi na rin si Yaya Lourdis riyan " wika ni Mommy Joan.
"Sige, Mom. Excited ko na makita ako ni Mike," sabi ko.
Subrang saya ko ng mga oras na iyon dahil sa wakas gising na ang asawa ko.
"Dito lang muna kayo mga anak. Bantayan niyo ang baby Brother ninyo, ha? Kayong
dalawa Nathan, Nathaniel. Huwag niyo asarin si Natasha, ha? Basta magpakabait kayo.
Ikaw Natasha, huwag ka makulit." sabi ko pa sa kanila at isa-isa silang hinalikan.
Binilin ko sila kay Tita Ann at kay Roshel. Saka nagtungo ako sa Hospital para
makita ang asawa ko. Walang mapagsidlang tuwa ang nararamdaman ko dahil gising na
ang asawa ko.
Episode 33
Chapter 33
Jasmine
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating ako sa hospital, kaya dalidali akong
nagtungo sa silid niya. Naabutan ko naman sina Mommy Joan at Daddy Sam sa loob.
Habang si Mike ay nakikipagkuwentuhan sa mga kaibigan niya. Kina Reynald,
Christian, Stevan, Lance at pati si Samantha na nasa kaniya ang center of attention
ng asawa ko. Hindi nila ako napansin.
"Mom, Dad?" mahina kung tawag sa ina at ama ni Mike. "Saan sina Mommy at Daddy?
Hindi ba kayo magkasamang umuwi?" tanong ko.
Nagkatitigan silang dalawa. Saka naman lumingon ang mga kaibigan ni Mike sa akin.
"Who is she?" tanong naman ng asawa ko.
Nagkatitigan silang magkakaibigan. Niloloko ba ako ng asawa ko? Lumapit ako sa

kaniya. "Mike, mabuti at gising ka na."
Pero walang reaksyon ang mukha niya. Maya-maya ay bigalang sumakit ang ulo niya.
"Ahh!" hiyaw niya at hinawakan ang ulo namimilipit siya sa sakit.
"Mike? Masakit ba ang ulo mo?" nataranta kong tanong sa kaniya. Kinakakabahan ako
sa pagdaing niya sa subrang sakit na nararamdaman niya sa ulo niya.
Agad naman tumawag ang Mommy niya ng doktor.
"Mike?'' Kabado kong tawag sa asawa ko.
"Are you okay, Mike?" tanong naman ni Samantha.
"Ahhh!!! Ang sakit!!" sigaw ni Mike. Parang nadurog ang puso ko na nakikita siyang
nasasaktan.
Maya pa ay dumating ang doktor para tingnan siya.
"Sa labas na muna kayo."
Lumabas naman kaming lahat nang pinalabas kami ng doktor.
Hindi ko na mapigilan ang sarili ko kaya naupo ako sa gilid. Nanginginig ang laman
ko at hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Halo-halo ang emosyon ko.
Kinakabahan ako na hindi ko mapaliwanag.
Lumapit naman sa akin si Mommy at Daddy ni Mike.
"Jasmine, magpakatatag ka. Narito lang kami ng Daddy Sam mo," wika sa akin ni Mommy
Joan at hinagod-hagod ang likuran ko.
"Mom, Dad? Bakit sumakit ang ulo ni Mike?" tanong ko kay Mommy Joan.
"Hindi namin alam, Iha. Malalaman natin kapag lumabas ang doktor niya.''
Pilit akong pinapatatag ni Mommy Joan at nakasandal na ako sa balikat niya habang
nakaupo sa tiles ng hospital.
"Nasaan pala sina, Mommy at Daddy?"
Nagkatinginan naman sina Mommy at Daddy ni Mike sa tanong ko.
Lumapit sa akin ang Daddy ni Mike at madiing tumingin sa akin sa malulungkot na mga
mata.
"Jasmine, H'wag ka sana mabibigla, ngunit wala na ang Daddy at Mommy mo. Kasabay ng
aksidenteng nangyari kay Mike ay binawian din sila ng buhay dahil rin sa car
accident," mahinang sabi ni Daddy Sam at nagkulimlim ang mata nito.
Parang tumigil ang ikot ng mundo nang marinig ko ang sinabi ni Daddy Sam, hindi ako
nakapagsalita kaagad. Nakatingin lang ako sa kanila.
"A...ano ang sinabi niyo? A...anong wala na si Mommy at Daddy?" mahina kong tanong
na nanginginig ang buo kong katawan pati ang boses ko ay nanginginig na rin.
"Patay na sila Jasmine," iyak na wika ni Mommy Joan at niyakap ako. "Dala namin ang
mga abo nila at bago kami pumunta rito ay inilagay na muna namin sila sa himlayan
nila. Naka-cremate sila," sabi ni Mommy Joan.
Hindi ako makaniwala sa sinabi nila. "Hindi... Hindi totoo 'yan! Nasaan ang Mommy
at Daddy ko? Hindi! Hindi sila patay! Mommy!! Daddy!!! Bakit? Bakit lagi niyo na
lang ako iniiwan!" humagulhol ako at parang nanlalambot na ang buo kong katawan
Wala na akong pakialam sa paligid ko.
"Jasmine, ginawa namin ang lahat para mabuhay sila, pero dead on arrival na ang
Mommy mo noong dumating sa hospital. At ang Daddy mo sa hospital na namatay.
Bumigay na ang katawan niya dahil malaki ang damage niya sa ulo."
Halos hindi ako makapaniwala sa sinabi ni Daddy Sam. Hindi ko na alam kung
nanaginip lang ba ako o hindi.
"Daddy! Mommy!" sigaw ko.
"Saan niyo sila inilagay?" tanong ko nang mahimasmasan na ako.
"Nasa memorial creamation ang mga Jar nila. Inayos na namin ang lahat. Jasmine,
narito lang kami ng Mommy Joan mo. Hindi ka namin pababayaan."
Napayakap na lang ako kay Daddy Sam sa sinabi niya. Alam ko naman na hindi nila ako
pababayaan.
"Bakit nila ako iniwan? Hindi ba nila ako mahal? Ayos lang sa akin na itakwil nila
ako, pero bakit nila ako iniwan? Bakit?" hagulhol kong tanong sa dalawa.
Umiiyak na rin si Mommy Joan habang inaalo-alo ako nito. "Huminahon ka Jasmine,
isipin mo may mga anak ka. Narito lang kami ng Daddy Sam mo. Hindi ka namin iiwan.
Si Mike,, mahal na mahal ka niya at alam namin na hindi ka rin niya iiwan. Kumapit
ka lang Jasmine."
"Ang daya nila! Bakit kung kailan na kailangan ko sila saka pa nila ako iniwan?
Mula pagkabata lagi na lang nila ako iniiwan. At kung kailan may mga anak na ako.
Tuluyan na nila akong iniwan. Ang daya-daya nilang dalawa." hinaing ko.
Parang pagod na ako sari-saring emosyon ang naramdaman ko. Hindi ko alam kung ano
pa ang puwede mangyari sa akin sa kinabukasan. Parang pinagkaitan ako ng tadhana.
Maya-maya pa ay lumabas na ang doktor na tumingin kay Mike. Dali-dali akong tumayo.
"Ka..kamusta ang asawa ko, dok? Ba.. Bakit sumakit ang ulo niya?" tanong ko.
"Paumanhin sa inyo, pero nagkaroon ng temporary amnesia ang asawa niyo Mrs. At ang
tanging nalala niya lang ay 'yong nakaraan, ngunit ang 7 years ongoing ay hindi
niya na matatandaan.''
Lalong dumoble pa ang sakit na nararamdaman ko sa sinabi ng doktor tungkol sa asawa
ko.
"Ibig sabihin.. Hi.. Hindi ako maalala ng asawa ko?" utal-utal kong tanong sa
doktor.
"Iyon na nga, Misis, kaya sumakit ang ulo niya dahil na trauma ang pag-iisip ko.
Sino ba ang huli niyang nakita bago ang aksidente? O kasamaan niya ng loob?" tanong
pa ng doktor.
"Ako po ang huli niyang nakita. Nag-away kasi kami kaya siya umalis ng bahay,"
sagot ko habang nakatayo sa harap ng doktor.
"I see, kaya hindi ka niya matandaan sa ngayon, pero huwag ka mag-alala babalik rin
ang alala niya. Ngunit hindi natin masabi kung a month o a year ang pagbabalik ng
ala-ala niya. At kapag pinilit niyang alalahanin ang gusto niya sasakit lang ang
ulo niya at maging sanhi iyon ng stress sa utak niya at baka tuluyan na siyang
hindi makaalala, kaya huwag niyo muna pilitin na makaalala siya." paliwanag pa ng
doktor.
Lalo akong nanghina sa narinig ko. "Dok, paano kung sasabihin namin na asawa niya
si Jasmine? Makakabuti ba iyon sa kaniya o hindi?" tanong ni Mommy Joan.
"For now, mas mabuting hindi na muna niya makita ang asawa niya. Ang alam niya ay
binata siya at wala pang asawa at mga anak."
Lutang na ang isip ko sa sinabi ng doktor.
Parang nawalan na ako ng lakas. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko.
"Dok, what bout us? I mean naalala naman niya kaming mga friends niya? So, okay
lang ba na lagi niya kami makita?" tanong naman ni Samantha.
"Mas makakabuti sa kaniya na laging kausap ang mga kaibigan na naalala niya,"
paliwanag naman ng doktor.
"Mommy? Paano naman kami ng mga bata?" mahina kong tanong kay Mommy Joan.
"Mrs, dahan-dahan lang ang kailangan sa pagsabi sa asawa mo tungkol sa inyo ng mga
anak niyo kapag lubusan na siyang gumaling. Ngunit sa ngayon huwag niyo muna
sabihin ang tungkol sa bagay na 'yan para hindi sumakit ang ulo niya. Mas
matatagalan niya kayong maalala kapag pinapilit niyong alalahanin kayo. Hayaan niyo
at kusa niya lang kayo maalala," sabi pa ng doktor.
Hindi na ako kumibo pa. Tinapik naman ako ni Reynald. "Hayaan mo. Maalala ka rin ni
Mike," anito.
"Huwag ka mag-alala, Jasmine. Hindi ka man niya maalala sa isip pero sigurado
maalala ka ng puso niya," sabi naman ni Lance.
"Condolence nga pala. Pasensiya na kung hindi man maayos ang una nating pagkikita.
Huwag ka mag-alala maalala ka rin ni Mike," wika naman ni Samantha sa akin.
"Salamat sa inyo."
Inalalayan naman ako nila Mommy at Daddy. Sina Reynald na ang nagbantay kay Mike sa
hospital. Tulog na ito dahil sa tinurok ng doktor sa kaniya. Humalik ako sa labi
niya bago kami umalis nila Mommy at Daddy niya.
Nagtungo kami kung saan naroon ang mga abo ng mga magulang ko. Pagdating namin roon
ay nakatulala lang ako at parang blangko ang isip ko. Patuloy lang sa pag-agos ang
mga luha ko. Hindi ako nagsasalita. Nasa maayos naman ang paglagay nila sa mga Jar
na silidlan ng mga abo ng mga magulang ko.
Ilang oras rin kami nila Mommy Joan, at Daddy Sam sa himlayan ng mga maulang ko.
Humagulhol naman si Mommy Joan. Parang magkapatid na kasi sila ni Mommy ko. Matalik
nilang kaibigan ang mga magulang ko, kaya nga pinilit nila na maikasal kami ni Mike
dahil gusto nila kami para sa isa't-isa.
Hindi natin minsan masabi kung hanggang kailan ang buhay ng isang tao, kaya habang
nariyan pa sila ay ipakita natin sa kanila kung gaano sila kahalaga sa atin.
Episode 33
Chapter 33
Jasmine
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating ako sa hospital, kaya dalidali akong
nagtungo sa silid niya. Naabutan ko naman sina Mommy Joan at Daddy Sam sa loob.
Habang si Mike ay nakikipagkuwentuhan sa mga kaibigan niya. Kina Reynald,
Christian, Stevan, Lance at pati si Samantha na nasa kaniya ang center of attention
ng asawa ko. Hindi nila ako napansin.
"Mom, Dad?" mahina kung tawag sa ina at ama ni Mike. "Saan sina Mommy at Daddy?
Hindi ba kayo magkasamang umuwi?" tanong ko.
Nagkatitigan silang dalawa. Saka naman lumingon ang mga kaibigan ni Mike sa akin.
"Who is she?" tanong naman ng asawa ko.
Nagkatitigan silang magkakaibigan. Niloloko ba ako ng asawa ko? Lumapit ako sa

kaniya. "Mike, mabuti at gising ka na."
Pero walang reaksyon ang mukha niya. Maya-maya ay bigalang sumakit ang ulo niya.
"Ahh!" hiyaw niya at hinawakan ang ulo namimilipit siya sa sakit.
"Mike? Masakit ba ang ulo mo?" nataranta kong tanong sa kaniya. Kinakakabahan ako
sa pagdaing niya sa subrang sakit na nararamdaman niya sa ulo niya.
Agad naman tumawag ang Mommy niya ng doktor.
"Mike?'' Kabado kong tawag sa asawa ko.
"Are you okay, Mike?" tanong naman ni Samantha.
"Ahhh!!! Ang sakit!!" sigaw ni Mike. Parang nadurog ang puso ko na nakikita siyang
nasasaktan.
Maya pa ay dumating ang doktor para tingnan siya.
"Sa labas na muna kayo."

Lumabas naman kaming lahat nang pinalabas kami ng doktor.
Hindi ko na mapigilan ang sarili ko kaya naupo ako sa gilid. Nanginginig ang laman
ko at hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Halo-halo ang emosyon ko.
Kinakabahan ako na hindi ko mapaliwanag.
Lumapit naman sa akin si Mommy at Daddy ni Mike.
"Jasmine, magpakatatag ka. Narito lang kami ng Daddy Sam mo," wika sa akin ni Mommy
Joan at hinagod-hagod ang likuran ko.
"Mom, Dad? Bakit sumakit ang ulo ni Mike?" tanong ko kay Mommy Joan.
"Hindi namin alam, Iha. Malalaman natin kapag lumabas ang doktor niya.''
Pilit akong pinapatatag ni Mommy Joan at nakasandal na ako sa balikat niya habang
nakaupo sa tiles ng hospital.
"Nasaan pala sina, Mommy at Daddy?"
Nagkatinginan naman sina Mommy at Daddy ni Mike sa tanong ko.
Lumapit sa akin ang Daddy ni Mike at madiing tumingin sa akin sa malulungkot na mga
mata.
"Jasmine, H'wag ka sana mabibigla, ngunit wala na ang Daddy at Mommy mo. Kasabay ng
aksidenteng nangyari kay Mike ay binawian din sila ng buhay dahil rin sa car
accident," mahinang sabi ni Daddy Sam at nagkulimlim ang mata nito.
Parang tumigil ang ikot ng mundo nang marinig ko ang sinabi ni Daddy Sam, hindi ako
nakapagsalita kaagad. Nakatingin lang ako sa kanila.
"A...ano ang sinabi niyo? A...anong wala na si Mommy at Daddy?" mahina kong tanong
na nanginginig ang buo kong katawan pati ang boses ko ay nanginginig na rin.
"Patay na sila Jasmine," iyak na wika ni Mommy Joan at niyakap ako. "Dala namin ang
mga abo nila at bago kami pumunta rito ay inilagay na muna namin sila sa himlayan
nila. Naka-cremate sila," sabi ni Mommy Joan.
Hindi ako makaniwala sa sinabi nila. "Hindi... Hindi totoo 'yan! Nasaan ang Mommy
at Daddy ko? Hindi! Hindi sila patay! Mommy!! Daddy!!! Bakit? Bakit lagi niyo na
lang ako iniiwan!" humagulhol ako at parang nanlalambot na ang buo kong katawan
Wala na akong pakialam sa paligid ko.
"Jasmine, ginawa namin ang lahat para mabuhay sila, pero dead on arrival na ang
Mommy mo noong dumating sa hospital. At ang Daddy mo sa hospital na namatay.
Bumigay na ang katawan niya dahil malaki ang damage niya sa ulo."
Halos hindi ako makapaniwala sa sinabi ni Daddy Sam. Hindi ko na alam kung
nanaginip lang ba ako o hindi.
"Daddy! Mommy!" sigaw ko.
"Saan niyo sila inilagay?" tanong ko nang mahimasmasan na ako.
"Nasa memorial creamation ang mga Jar nila. Inayos na namin ang lahat. Jasmine,
narito lang kami ng Mommy Joan mo. Hindi ka namin pababayaan."
Napayakap na lang ako kay Daddy Sam sa sinabi niya. Alam ko naman na hindi nila ako
pababayaan.
"Bakit nila ako iniwan? Hindi ba nila ako mahal? Ayos lang sa akin na itakwil nila
ako, pero bakit nila ako iniwan? Bakit?" hagulhol kong tanong sa dalawa.
Umiiyak na rin si Mommy Joan habang inaalo-alo ako nito. "Huminahon ka Jasmine,
isipin mo may mga anak ka. Narito lang kami ng Daddy Sam mo. Hindi ka namin iiwan.
Si Mike,, mahal na mahal ka niya at alam namin na hindi ka rin niya iiwan. Kumapit
ka lang Jasmine."
"Ang daya nila! Bakit kung kailan na kailangan ko sila saka pa nila ako iniwan?
Mula pagkabata lagi na lang nila ako iniiwan. At kung kailan may mga anak na ako.
Tuluyan na nila akong iniwan. Ang daya-daya nilang dalawa." hinaing ko.
Parang pagod na ako sari-saring emosyon ang naramdaman ko. Hindi ko alam kung ano
pa ang puwede mangyari sa akin sa kinabukasan. Parang pinagkaitan ako ng tadhana.
Maya-maya pa ay lumabas na ang doktor na tumingin kay Mike. Dali-dali akong tumayo.
"Ka..kamusta ang asawa ko, dok? Ba.. Bakit sumakit ang ulo niya?" tanong ko.
"Paumanhin sa inyo, pero nagkaroon ng temporary amnesia ang asawa niyo Mrs. At ang
tanging nalala niya lang ay 'yong nakaraan, ngunit ang 7 years ongoing ay hindi
niya na matatandaan.''
Lalong dumoble pa ang sakit na nararamdaman ko sa sinabi ng doktor tungkol sa asawa

ko.
"Ibig sabihin.. Hi.. Hindi ako maalala ng asawa ko?" utal-utal kong tanong sa
doktor.
"Iyon na nga, Misis, kaya sumakit ang ulo niya dahil na trauma ang pag-iisip ko.
Sino ba ang huli niyang nakita bago ang aksidente? O kasamaan niya ng loob?" tanong
pa ng doktor.
"Ako po ang huli niyang nakita. Nag-away kasi kami kaya siya umalis ng bahay,"
sagot ko habang nakatayo sa harap ng doktor.
"I see, kaya hindi ka niya matandaan sa ngayon, pero huwag ka mag-alala babalik rin
ang alala niya. Ngunit hindi natin masabi kung a month o a year ang pagbabalik ng
ala-ala niya. At kapag pinilit niyang alalahanin ang gusto niya sasakit lang ang
ulo niya at maging sanhi iyon ng stress sa utak niya at baka tuluyan na siyang
hindi makaalala, kaya huwag niyo muna pilitin na makaalala siya." paliwanag pa ng
doktor.
Lalo akong nanghina sa narinig ko. "Dok, paano kung sasabihin namin na asawa niya
si Jasmine? Makakabuti ba iyon sa kaniya o hindi?" tanong ni Mommy Joan.
"For now, mas mabuting hindi na muna niya makita ang asawa niya. Ang alam niya ay
binata siya at wala pang asawa at mga anak."
Lutang na ang isip ko sa sinabi ng doktor.
Parang nawalan na ako ng lakas. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko.
"Dok, what bout us? I mean naalala naman niya kaming mga friends niya? So, okay
lang ba na lagi niya kami makita?" tanong naman ni Samantha.
"Mas makakabuti sa kaniya na laging kausap ang mga kaibigan na naalala niya,"
paliwanag naman ng doktor.
"Mommy? Paano naman kami ng mga bata?" mahina kong tanong kay Mommy Joan.
"Mrs, dahan-dahan lang ang kailangan sa pagsabi sa asawa mo tungkol sa inyo ng mga
anak niyo kapag lubusan na siyang gumaling. Ngunit sa ngayon huwag niyo muna
sabihin ang tungkol sa bagay na 'yan para hindi sumakit ang ulo niya. Mas
matatagalan niya kayong maalala kapag pinapilit niyong alalahanin kayo. Hayaan niyo
at kusa niya lang kayo maalala," sabi pa ng doktor.
Hindi na ako kumibo pa. Tinapik naman ako ni Reynald. "Hayaan mo. Maalala ka rin ni
Mike," anito.
"Huwag ka mag-alala, Jasmine. Hindi ka man niya maalala sa isip pero sigurado
maalala ka ng puso niya," sabi naman ni Lance.
"Condolence nga pala. Pasensiya na kung hindi man maayos ang una nating pagkikita.
Huwag ka mag-alala maalala ka rin ni Mike," wika naman ni Samantha sa akin.
"Salamat sa inyo."
Inalalayan naman ako nila Mommy at Daddy. Sina Reynald na ang nagbantay kay Mike sa
hospital. Tulog na ito dahil sa tinurok ng doktor sa kaniya. Humalik ako sa labi
niya bago kami umalis nila Mommy at Daddy niya.
Nagtungo kami kung saan naroon ang mga abo ng mga magulang ko. Pagdating namin roon
ay nakatulala lang ako at parang blangko ang isip ko. Patuloy lang sa pag-agos ang
mga luha ko. Hindi ako nagsasalita. Nasa maayos naman ang paglagay nila sa mga Jar
na silidlan ng mga abo ng mga magulang ko.
Ilang oras rin kami nila Mommy Joan, at Daddy Sam sa himlayan ng mga maulang ko.
Humagulhol naman si Mommy Joan. Parang magkapatid na kasi sila ni Mommy ko. Matalik
nilang kaibigan ang mga magulang ko, kaya nga pinilit nila na maikasal kami ni Mike
dahil gusto nila kami para sa isa't-isa.
Hindi natin minsan masabi kung hanggang kailan ang buhay ng isang tao, kaya habang
nariyan pa sila ay ipakita natin sa kanila kung gaano sila kahalaga sa atin.
Episode 35
Chapter 35
JASMINE
Kung hindi ko lang sana siya inaway noon ede sana kilala niya pa ako.
"She is your wife, Mike," agad na wika ni Daddy Sam at lumapit sa amin.
Nagulat kami parehi ni Mommy sa sinabi ni Daddy Sam. Si Mike naman ay nagulat din.
"What!?"
"Honey? Shot up! Baka hindi ito ang panahon para sabihin mo sa anak natin." saway
naman ni Mommy kay Daddy.
Hindi makapaniwala si Mike sa narinig at naguguluhang nakatingin sa mga magulang
niya.
"At kailan niyo balak sabihin sa kaniya na asawa niya si Jasmine? Mabuti na 'yong
malamaman niya na may asawa na siya. Para aware siya maghanap ng mga chix!"
determinadong saad ni Daddy Sam.
"What are you saying, Dad? A.. Asawa ko ang babaeng ito? Nagbibiro ka ba, Dad?
Hindi nakakatawa."
Parang punyal ang mga tanong ni Mike sa Daddy niya na tumutusok sa dibdib ko.
Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Muli itong nagtanong sa mga magulang
niya.
"Asawa ko ba siya!?"
"Yes dude!" sabay naman nila Reynald, Christian at Lance.
"How? Ahhh!!!" bigla naman siyang humawak sa ulo niyamat napadaijg sa sakit.
Agad ko siyang hinawakan. "Mike ayos ka lang?"
Ngunit iwinaksi niya ang kamay ko. "Dont touch me.. Ahh!!!" daing niya sa sakit.
Hinawakan niya ng dalawang kamay ang ulo niya at namimilipit ito sa sakit.
"Tumawag kayo ng doktor! Bilis!" tarantang sigaw ni Mommy Joan. Agad namang lumabas
si Samantha at Reynald upang tumawag ng doktor.
"Mike, I'm sorry." Mahina kung wika habang sa garalgal na boses.
"My God! Kasalanan mo 'to, Hon. Eh, Sinabi na nga ng doktor na huwag munang pilitin
na alalahanin ni Mike ang mga nakalimutan niya," galit na wika ni Mommy kay Daddy.
"I'm sorry. Gusto ko lang naman makilala niya ang asawa niya kahit hindi niya
maalala," sabi naman ni Daddy.
Nasa isang sulok lang ako. At hindi ko alam kung paano ko matulungan ang asawa ko
para mawala ang sakit na nararamdaman niya.
Hindi ako makakilos janggang sa dumating na ang doktor at naramdaman ko na lang na

hinila na ako ni Mommy palabas.
Naupo ako sa mahabang upuan. Habang ang mga kaibigan ni Mike ay panay ang silip kay
Mike.
Habang si Mommy at Daddy naman ay nagtatalo.
Parang wala na ako sa sarili ko at subrang sakit na ang nararamdaman ng puso ko.
Nawalan ako ng magulang at hito hindi ako maalala ng asawa ko. Saan ako lulugar?
Kung magkaganito na tuwing may babanggitin sa kaniya tungkol sa mga taong hindi
niya maalala ay sumasakit ang ulo niya. Paano pa kapag sinabi ko na may mga anak
kami?
Tumayo ako at humakbang papalabas ng hospital. Ayaw kong makita ang asawa ko na
namimilipit sa sakit dahil sa hindi ako maalala nito. Lumayo ako sa kanila.
Naglakad ako sa kalye na parang nakatulala. Hindi na ako umiiyak. Ayaw ko ng

umiyak. Pagod na ako. Mugto na ang mga mata ko. Hanggang namalayan ko na lang na
dinala ako ng mga paa ko sa Memorial kung saan naroon ang mga abo ng mga magulang
ko.
Hindi ko alintana ang pagod. Naupo ako sa tabi ng Jar nila Mommy at Daddy.
"Mom, Dad? Masaya na ba kayo na iniwan ninyo ako? Hito ako Mom, Dad, nag-iisa na
naman. Hindi na ako maalala ng asawa ko. Sana sinabay niyo na lang ako sa paglisan
ninyo sa mundong ito. Para ng sa ganoon ay hindi ko na maramdaman ang sakit. Mabuti
pa kayo, wala na kayong maramdaman. Payapa na kayo pero ako, hito nag-iisa na
naman."
Patuloy lang sa pag-agos ang mga luha ko habang nakatunghay sa puntod ng mga
magulang ko.
"Mommy, Daddy, tabihan niyo ako. Yakapin niyo naman ako. Kailangan ko kayo, Mom,
Dad. Ang daya niyo naman kasi. Kung kailan na kailangan ko kayo saka niyo ako
iniwan."
Sumandal ako sa pader at dahan-dahang umupo. Itiniklop ko ang mga tuhod ko at

niyakap iyon.
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Kung ano ang mangyayari sa akin. Kung saan
ako dadalhin ng kapalaran ko.
Kapalaran ko na lang ba ang laging masaktan? Kasalanan ko ba kung bakit ako

nagmahal?
Tumagal ako sa Puntid nila Mommy at Daddy. Ayaw kong umuwi sa mansion. Ayaw ko
makita ng mga anak ko ang pamamaga ng mga mata ko. Lalo na at napapansin na nila
ako na laging malungkot.
Hindi ko rin puwede tawagan si Cristy dahil ayaw ko naman na mag - alala pa siya.
Gano'n din si Bioly, dahil alam ko may kaniya-kaniya rin silang problema. Ayaw ko
rin kunin o hiramin ang panahon ni Janzel para sa asawa niya.
Sinasabi ko sa sarili ko na kaya ko. Kaya ko harapin ang lahat ng ito. Kung
kinakailangan kung lumayo para sa ikabubuti ng lahat ay gagawin ko. Huwag ko lang
makita na namimilipit sa sakit ang asawa ko sa tuwing nakikita niya ako at pilit na
inaalala.
Paano niya makilala ang mga anak namin? Gayong miss na miss na siya ng mga ito? Sa
tuwing uuwi ako ay hinahanap nila ang ama nila. Si Josh ay hindi ko na rin
masyadong napadede. Sa bote na ito dumedede at nawawala na rin ang gatas ko.
Mula nang ma aksidente si Mike ay hati na ang oras ko sa mga bata.
Hanggang sa lumipas ang araw at gabi na. Hindi ko napansin na marami ng miscall sa
cellphone ko mula kay Mommy at Daddy. Pati kay Tita kay Janzel at Reynold.
Hinayaan ko na lang ang mga tawag nila at wala akong balak na sagutin iyon.
Hindi ko inisip na mag-alala sila sa akin. Ang gusto ko lang ngayon ay mapag-isa.
Sa tabi na nila Daddy at Mommy ako natulog. Nakahiga ako sa tiles at nakatagilid
ang puwesto ko. Hindi ko napasin na nakatulog na pala ako.
Kinabukasan ay nagsing na lang ako na may tumatapik sa balikat ko.

"Jasmine, Jasmine, gising."
Isang tinig ang narinig ko. Unti-unti kung idinilat ang mga mata ko at napabalikwas
ako ng bangon nang makita ko si Daddy ni Mike at si Mommy niya. Sa likuran ay
naroon si Mike. Naka-shade siya na kulay itim at may bulaklak na dala para sa mga
magulang ko. Seryoso ito at hindi ko alam kung nakatingin siya sa akin. Nagtungo
siya sa jar nila Mommy at Daddy at inilagay ang bulaklak roon.
Dali-dali akong bumangon at nagpunas ng panyo sa labi ko na may laway pa.
"Anak, pinag-alala mo kami. Narito ka lang pala sa puntod ng iyong mga magulang.
Muntik na kami tumawag ng pulis para ipahanap ka. Akala namin kung ano na ang
nangyari sa 'yo," alalang wika ni Mommy Joan.
"Nakalabas na pala si Mike. Sorry po Mom, Dad," hingi ko ng paumanhin sa kanila at

yumuko.
Hindi umiimik si Mike nakaharap lang ito sa Jar ng mga magulang ko.
"Hali ka Jasmine, May sasabihin ako sa 'yo," sabay hila sa akin ni Mommy at dinala
niya ako sa labas ng memorial cremation.
Nang nasa labas na kami ay binitiwan niya ang kamay ko. "Iha, samahan mo si Mike sa
Hacienda. Gusto niya doon siya uuwi. Kami na ang bahala sa mga bata habang wala
kayo. Ang sabi ng doktor huwag daw muna natin ipaalam ang tungkol sa mga bata at
baka mas lalong hindi makabuti kay Mike. Atleast ikaw alam niya na asawa ka niya.
Pinaliwanang na namin sa kaniya ng Daddy mo. Kaya sana mapagtiisan mo pa ang asawa
mo."
"Sige, Mom. Pero puwede ba na magpaalam muna ako sa mga anak ko?"
"Wala ng panahon, Iha. Ngayon kayo pupunta ni Mike sa Hacienda. Kapag okay na
ipapasundo ka namin para makita mo ang mga bata. Puwede mo naman silang tawagan.
Kami na ang bahalang magpaliwanag sa kanila ng Daddy Sam mo."
Pumayag na ako sa gusto ng mga magulang ni Mike kung para naman ito sa ikakabuti
niya. Pansamantala lang naman at lagi ko na lang e-video call ang mga bata.
Episode 36
Chapter 36
JASMINE
Kailangan muna naming magakalayo ng mga bata pansamantala para sa ama nila.
Masakit man para sa akin na mawalay sa mga anak namin ni Mike ay kailangan kong
gawin.
Hindi nagtagal ay lumabas na sina Daddy at Mike sa Memorial.
Nariyan naman si Steavan at siya ang maghahatid sa amin sa Hacienda. Alam na rin ni
Steavan ang lahat.
"Paano, mag-ingat kayo sa bIyahe. Susunod na lang kami sa inyo." paalam ni Daddy
Sam. Humalik muna ako kina Mommy Joan at Tito Sam, bago pumasok sa loob ng
sasakyan. Sa likod ng front seat ako pumwesto.
"Are you sure, Mom, Dad, na hindi kayo sasama sa Panggasinan?" tanong ni Mike sa
mganmagulang niya.
"Sa mansion lang kami muna tutuloy, Iho. Magpagalaing ka roon at huwag mo awayin
ang asawa mo," wika naman ni Mommy.
"Tsss.. Bye Mom, Bye Dad," malamig na sagot ni Mike saka sumakay na siya. Akala ko
sa tabi ni Stevan siya sumakay pero tumabi siya sa akin.
Nalalanghap ko ang natural niyang bango. Para namang naghatid sa akin iyon ng
pananabik sa kaniya. Gusto ko siya yakapin pero hindi ko magawa dahil hindi man
lang niya ako pinapansin.
Kaya ako na ang bumasag sa katahimikan sa loob ng sasakyan. Binuhay naman ni

Steavan ang makina at pinatakbo na ang sasakyan.
"Mabuti na ba ang pakiramdam mo?" tanong ko sa asawa ko.
"Sa tingin mo kung hindi mabuti ang pakiramdam ko? Makakalabas ako ng hospital?"
sarkastiko nitong turan sa akin .
Oo nga naman tama siya. Hindi ko alam kung nakating siya sa akin dahil maitim ang
shade niya kaya napakagat labi na lang ako sa sagot niya.
"Condolence nga pala."
Tumango lang ako sa pakikiramay niya at hindi na nagsalita.kahit papaano ay naibsan

ang bigat ng loob na naramdqman ko dahil magaling na siya. Kahit medyo suplado siya
sa akin ngayon.
Kinuha ko ang cellphine ko at nagbasa ng story na binabasa ko sa w*****d.
Halos lahat na nakalagay sa library ko ay spg. Dito ko natutunan kung paano

paligayahin ang asawa ko pagdating sa kama. Daig ko pa ang nanood ng porn star.
Binasa ko ang naka-save sa library ko. Para hindi awkward sa pakiramdam na parang
bali wala ako sa paningin niya.
Tattlong chapter lang ang nabasa ko at itinigil ko na dahil kumukulo na ang tiyan
ko.
Naalala ko hindi pa pala ako nakakain mula kagabi, kaya ang walang hiya kong tiyan
tumunog. Nahiya tuloy ako sa asawa ko na hindi ko alam kung kanina pa tumitingin sa
akin.
"hungry?" tanong nito.
Ngumiti ako sa kaniya ng mapakla. "Tutunog ba ang tiyan ko kung hindi gutom?"
Kumibot naman ang labi niya at naging isang guhit na lang ito.
"Pare puwede ba tayong dumaan sa restaurant?" tanong niya kay Stevan.
"Ofcourse! No problem, Pare."
Pumarada si Steavan sa cheksboy restaurant. Bumaba kami at nagtungo sa loob. Si

Stevan na ang um-order at pumila sa counter. Habang kami ni Mike ay nakaupo sa mesa
at magkatapat kami.
"Kamusta ang pakiramdma mo?" tanong ko sa kaniyanpara mabasag ang katahimikan.
"Bakit doon ka natulog sa cremation? Bakit hindi ka bumalik sa hospital kagabi?

Pinag-alalal mo ang mga tao sa 'yo."
Hindi ko alam kung galit siya o nag-aalala rin siya sa akin.
"Natakot kasi ako na baka sumakit ulit ang ulo mo kapag nakikita ako."
"Tsss... Asawa ba talaga kita?" tanong niya sa akin na parang ayaw niya maniwala na
asawa niya ako.
"huwag mo na munang isipin 'yan. Baka mamaya sumakit na naman ang ulo mo." sabi ko.
"Paano kaya kita naging asawa? Pinikot mo ba ako?"
Nanlaki naman ang mata ko sa tanong niya. Pupkpukin ko kaya 'to ng matauhan!
"Excuse me? Sa tingin mo sa ganda kong ito mamimikot ako ng lalaki para lang
pakasalan ako? Nagkakandarapa ka kaya sa akin no'n." pagsisinungaling ko pa.
Kumunot naman ang noo niya sa sinabi ko. "Really? Ako, nagkakandarapa sa 'yo? Eh,
boysit na boysit nga ako sa 'yo noong bigla mong pagsulpot sa condo ko. Hindi kaya
inakit mo ako noon, kaya napilitan akong pakasalan ka?"
"Bakit naman kita aakitin? Eh, sadyang nakakaakit na talaga ako."
Akala niya siguro madadala ako sa pambu-bully niya.
Umismid naman siya at umangat ang gilid ng kabila niyang labi. "Tsss.."
Maya pa ay dumating na si Stevan at dala na nito ang order namin.
Kumain na kami at gutom na gutom na ako.
Si Mike naman ay napansin ko na huminto siya sa pagkain at tumingin sa akin.

"Ganiyan ka ba talaga kumain?"
"Ha? Bakit?" tanong ko na maraming laman ang bunganga. Hindi ko na kasi mapigilan
ang sarili ko na hindi kumain ng todo.
"Dahan-dahan sa pagkain mamaya mabulunan ka. Wala kang kaagaw!"
Nahiya tuloy ako sa sinabi niya kaya dinahan-dahan ko na lang. Baka isipin niya
patay gutom ako. Eh, gutom na gutom na talaga ako.
Si Stevan naman ay naka-focus na rin ang atensyon sa pagkain.
Habang puno ang bunganga ko ay uminom ako ng tubig.
"Virgin ka pa ba noong ikinasal tayo?" biglang tanong ni Mike kaya naibuga ko sa

kaniyang mukha ang pagkain at tubig na nasa bunganga ko.
Si Stevan naman ay tinakpan ang bunganga at muntik na rin siyang mapabuga. Kawawa
naman ang asawa ko at napunta lahat sa mukha niya ang nasa bunganga ko.
"Shit! Whats wong with you!?" inis niyang tanong sa akin at pinunasan ng tisue ang
mukha niya na nabugahan ko ng kanin at tubig
"Bulshit!" sabay tayo nito at nagtungo sa cr ng restauarant.
Pagkatalikod ni Mike saka tumawa si Stevan. "Hahahha.. Kahit kailan baliw rin 'yang
asawa mo."
"Ihampas ko kaya itong plato sa ulo niya. Baka sakaling bumalik ang alala niya."
wika ko kay Stevan na natatawa na rin ako.
"Hahhaha.. Ang daming puwedeng itanong 'yon pa talaga ang tinanong," tawa pa ni
Stevan.
"Siguradong galit 'yon dahil nabugahan ko siya."
"Ano sa palagay mo? Sa lahat pa naman ng ayaw niya ay mabugahan sa mukha," tawa pa
ni Stevan at napapailing na lang ito at pinapatuloy ang pagkain.
Makalipas ang ilang sandali ay nagseryoso na kami ni Stevan nang natanaw na namin
si Mike na bumalik sa mesa namin.
"Bilisan niyong dalawa para makaalis na tayo!"
Nakasimangot na ang nguso nito at hindi na bumalik sa upuan
"I'm done," ani Stevan.
"And you? Next time na bugahan mo ako sa mukha makikita mo ang hinahanap mo," pigil
niya sa pagtaas ng boses sa akin. Marami rin kasi ang nakakita na nabugahan ko siya
sa mukha.
"Sorry, Hon," paumanhin ko sa kaniya.
"Dont call me, Hon! Hindi bagay," bulong niya sa tainga ko. Saka lumabas na ito ng
restaurant.
Sumunod naman kami ni Stevan sa kaniya.
Habang sa byahe kami ay nakatanaw lang ako sa mga tanawin. Nalulungkot ako dahil
hindi ko kasama ang mga anak namin at nalulungkot ako dahil naalala ko sina Mommy
at Daddy. Huli ko na pa lang yakap sa kanila noong dumalaw sila sa mansyon ni Mike,
bago sila umalis pa Amerika.
Hindi ko namalayan na pumatak na naman ang mga luha ko. Namimis ko na sila Mommy at
Daddy.
"Why are you crying?" tanong ni Mike.
Hindi ko napansin na kanina pa pala ito nakatingin sa akin.
Agad kong pinunasan ang mga luha ko sa mata. "Ahmm... Hindi ako umiiyak. Napuwing
lang ako." Ngunit alam ko na hindi siya naniniwala sa sinabi ko.
"Come here! Let me hug you. Alam ko na nalulungkot ka sa pagkawala ng mga magulang
mo, kaya hayaan mo na e-comfort kita." saka hinila niya ang braso ko para makalapit
sa kaniya. Ang layo kasi ng agwat namin sa upuan.
Episode 37
Chaptee 37
Jasmine
Natuwa naman ang puso ko sa sinabi niya, kaya umurong ako ng upo at niyakap niya
ako. Nakayapos naman ako sa beywang niya. Saka humikbi ako. Hindi ko alam kung para
saan ang iyak ko. Kung para sa mga magulang ko o dahil kahit hindi niya ako maalala
ay dinadamayan niya ako.
"Dont cry. Kahit ako nalulungkot sa biglang pagkawala ng mga magulang mo. Para ko
na rin silang pangalawang mga magulang."
Hinimas-himas niya ang likuran ko at bahagya naman naibsan ang bigat na

nararamdaman ko.
"Salamat, Mike."
"Huwag ka magpasalamat, because i dont trust you. Dinadamayan lang kita sa

pagkawala ng mga magulang mo, pero hindi ibig sabihin ay may tiwala ako sa 'yo,"
malamig niyang wika sa akin.
Parang 'yong pag-asa ko na kahit hindi ako maalala ng isip niya basta maalala lang
ako ng puso niya ay biglang naglaho.
'Yong tipong feel na feel mo ng yakapin siya at niyayakap ka niya ay parang bigla
na lang ako napaso sa sinabi niya.
Agad naman akong kumalas sa kaniya. "Its okay, Mike. Hindi mo man ako ngayon
maalala sana bukas maalala mo na ako."
Nalungkot lalo ako dahil sa pinapakita niyang panlalamig sa akin. Umurong ako sa
malapit sa bintana ng kotse at tumanaw na lang sa mga dinadaanan namin.
"Oww! I'm sorry kung na ofend kita," paumanhin naman niya.
Hindi na ako kumibo hanggang sa makarating kami sa Hacienda Buenaventura.
Agad naman kaming sunalubong nila Manang Sue at Mang Danny.
Nasabihan na rin sila tungkol sa nangyari kay Mike na huwag munang banggitin sa
kaniya ang tungkol sa mga anak namin dahil hindi rin sila naalala ni Mike. Pati si
Janzel ay hindi rin muna nagpakita kay Mike, dahil hindi rin siya maalala ng asawa
ko. Hanggang sa unang pagkita lang namin ang maalala ni Mike. Bukod doon ay wala
na. Kahit sina Tita Ann at Roshel ay hindi niya rin ito matandaan.
Kaya mabuti 'yong dito muna kami sa hacienda. Baka sakaling maalala niya ang
nakaraan namin rito. Kahit na napakalamig ng pakikitungo niya sa akin noon. Kahit
na walang magandang ala-ala ang nangyari sa amin rito.
"Kamusta ka, Iho. Welcome back sa Hacienda," bati ni Manong Dany.
"Ayos lang, Manong. Kamusta na kayo ni Manang Sue? Lalo yata kayong gumagwapo."
bati niya kay Mzng Dany.
Nakabinda si Mike at may saklay. Hindi naman malala ang damage sa paa niya, pero
kailangan niya magsaklay para makalakad siya ng maayos.
"Nako, mabuti at ligtas ka, Iho. Nag-alala kami sa 'yo." wika ni Manant Sue.
"Salamat Manang, pasok na muna ako sa loob at gusto ko na magpanhinga."
Pumasok na si Mike sa loob ng bahay. Kinuha naman ni Mang Dany ang maleta niya at
dinala sa loob. Ako wala akong dalang mga gamit maliban sa suot ko, pero may mga
naiwan naman akong damit rito kaya ayos lang.
"Paano, Jasmine. Uuwi muna ako sa bayan. Ikaw na muna ang bahala sa asawa mo,"
paalam ni Stevan sa akin.
"Salamat Stev. Ikaw na muna ang bahala sa kumpanya."
" 'Wag ka mag-alala. Condolence nga pala. Ang mga gamot ni Mike huwag mo kalimutan
ipainom sa kaniya sa tamang oras."
Tumango lang ako at umalis na ito.
Nasa gilid ko naman si Manang Sue at hinimas-himas ang likuran ko.
"Kumain ka muna, Iha at magpahinga. May inihanda ako para sa inyong dalawa ni Mike.
Sayang at hindi niyo kasama ang mga bata."
Malungkot naman akong tumingin kay Manang Sue.
"Hindi na kami maalala ni Mike Manang. Sa tuwing alalahanin niya kami ay sumasakit
ang ulo niya."
"Maalala niya rin kayo. Tara na at pumasok na tayo sa loob."
Pumasok kami sa loob pero hindi ako kumain. Busog pa kasi ako. Kaya nagtungo na
lang ako sa silid namin ni Mike.
Pagdating ko naman ay naabutan ko siyang nakahiga na sa kama. Parang pagod na pagod

ito sa byahe. Kumuha ako ng bimpo para punasan siya.
Pero noong idampi ko na ang towel sa mukha niya ay agad niyang hinawakan ang
pulsuhan ko.
"Hindi ako lumpo para gawin mo 'yan! Stop disturbing me, i' m tired." anito saka
iwinaksi ang kamay ko.
Parang tinusok ng pako ang puso ko dahil malamig na naman ang pakikitungo niya sa
akin kaya ibinalik ko na lang ang towel at naupo sa sofa.
Isinandal ko ang pagod kung katawan. Ang pagod kong isipan. Pati ang puso ko ay
parang tinadtad ng pinong-pino.
Sa subrang pagod ko ay nakaidlip ako. Nagising na lang ako ng bigla kong narinig
ang malakas na lagabog.
"Bulshit!" inis na maktol ng asawa ko nang matumba ang saklay niya. Nakaupo siya sa
kama at wala ng pang itaas.
"Magbibihis ka ba? Tulungan na kitang hubarin ang pantalon mo," agad akong tumayo
para alalayan siya.
"Pakikuha ng short ko sa maleta," malamig niyang utos sa akin.
Agad ko naman binuksan ang maleta niya at kinuha ang short.

Paglingon ko ay may kausap na siya sa cellphone.
"Yes, Baby, sure! Anytime puwede kayo pumunta rito. Walang problema basta ika."
sabi nito sa kausap at alam kong si Samantha ang kausap niyang iyon.
Nakaramdam ako ng selos dahil mabuti pa ang babaeng iyon ay naalala niya. Pero ako
na asawa niya ay hindi man lang niya magawang maalala.
"Hito na ang short mo! Bihisan na kita!" mataas na boses kong sabi para marinig sa
kabilang linya.
"Bye Sam. See you soon," paalam pa ng asawa ko at pinatay na ang cellphone.
Masakit na tingin naman ang ipinukol niya sa akin.
"Next time huwag kang bastos! Kapag may kausap ako sa telepono huwag kang
sumingit!" galit niyang sabi sa akin.
"Next time rin kapag sa harap mo ako huwag ka makipaglandian sa ibang babae dahil
hindi ka na single at may asawa ka na!" sagot ko rin sa kaniya.
Nawala na ang control ko kaya nataasan ko rin siya ng boses. Hindi ako papayag na
api-apihin niya na naman ako.
"Sa tingin mo ba nakikipaglandian ako? At kung makikipaglandian man ako sa ibang

babae may magagawa ka ba? Hindi nga kita kilala, eh! Hindi ko alam kung paano kita
pinakasalan! Baka pinikot mo nga lang ako, eh!" sabi pa nito.
Sa inis ko binato ko sa mukha niya ang short niya.
"Hoy Mike! Kung sa tingin mo hindi kita papatulan dahil sa amnesia mo. Puwes!
Nagkakamali ka. Asawa mo ako at may karapatan ako sa 'yo, kaya subukan mong
makipaglandian sa mga babae para makita mo ang hinahanap mo. At kahit sa unang
pagkikita natin ay gusto na kita. Hindi ko magagawang pikutin ka. Ano ang akala mo
sa akin chip?"
"Tssss... Ang lakas naman ng loob mong pagbantaan ako. Hindi ko nga maalala kung
kailan ako nag-propose sa 'yo. Maliban na lang kung nilandi mo ako."
Sarap sapakin nang asawa kong iyo. Kung maalala mo lang sana kung ano ang ginawa mo
sa akin ewan ko lang kung masabi mo pa 'yan.
"Kung tingin mo sa akin malandi. Eh, ano tawag sa'yo? Haliparot? Kahit sino-sino na
lang ang ikama?" wala sa sarili kong wika sa kaniya at pinatulan ko naman ang
sinasabi niya sa akin.
"What the.." Sabay kunot nito ng noo. "Ayaw mo no'n? Marami akong na ikama. So, its
mean napapaligaya kita sa kama because of my experience. Ano? Nasasarapan ka rin ba
sa akin? Kaya pumayag kang maikasal sa akin o pinilit mo akong ipakasal sa 'yo dahi
sarap na sarap ka sa akin." sarkastiko niya pang wika.
Lumalabas na naman ang evil side niya, kaya sa inis ko sa kaniya ay inasar ko pa
siya.
"Excuse me, Mr. Buenaventura. Hindi ka masarap sa kama. At hindi ako nasasarapan
sa'yo! Mas gusto ko na lang maburo ang p********e ko kaysa ipalamutak sa 'yo! Diyan
ka na nga!" wika ko sabay talikod.
Nakita ko naman ang pagtagis ng panga niya. Alam ko naasar siya. Buti nga sa kaniya
kung noon hinahayaan ko lang insultuhin niya ako. Puwes, ngayon ereverse psychology
ko siya.
Kung malamig ang pakikitungo niya sa akin at kung anong kainsultuhan ang iparanas
niya sa akin 'yon rin ang gawin ko sa kaniya.
Tingnan lang natin sino ang maasar. Asar talo na lang.
Bumaba na lang ako at tinulungan si Manang sa pagluto ng meryenda.
"Manang ano ' yang niluluto mo?" tanong ko.
"Bilo-bilo, iha. Nilagyan ko ng langka. 'Di ba paborito ito ng asawa mo?"
"Oo, Manang Sue. Puwede ba turuan mo ako kung paano magluto niyan? Para naman
maipagluto ko rin si Mike niyan," wika ko.
"Aba, syempre. Gusto mo ikaw na magtapos ng luto nito. Pagkapakulo niyan ay ilagay
mo itong langka, pero lutuin mo muna ng maigi, ha? At puntahan ko muna si Mang Dany
mo."
Ibinigay ni Manang Sue sa akin ang sandok.
"Sige Manang, ako na ang bahala rito. Tiyak pati ang plato didilaan ni Mike, dahil
sa subrang sarap nito," biro ko pa kay Manang.
"Hahahha...ikaw talagang bata ka. O, siya at akoy aalis na," aniya saka lumabas na
ito ng kitchen.
Episode 38
Chapter 38
JASMINE
Hinalo ko ang bilo-bilo. "Ano ba 'to, ang hina naman ng apoy," reklamo ko ng
mapansin na mahina lang ang apoy. Kaya nilakasan ko ang apoy para mabilis maluto.
Habang hinahalo ko iyon ay naalala ko naman ang mga bata, kaya kinuha ko ang
cellphone ko at tinawagan sila.
Kay Tita Ann na number ang tinawagan ko dahil baka tulog pa sina Mommy at Daddy.
"Jasmine, buti naman at tumawag ka! Saan ka ba natulog kagabi? Pinag-alala mo kami.
Alam mo ba na hanggang ngayon nanginginig pa ako sa nerbyos? Kung ano-ano na ang
inisip ko. Baka kako na depress ka na naman. Pati sina Janzel naghanap sa'yo. Bakit
hindi ka umuwi kagabi, ha? Mabuti at sinabi na nila Sir Sam na kasama mo na si Mike
ngayon. Nariyan na ba kayo?"
"Opo, Tita. Sorry po kung pinag-alala ko kayo. Hindi ko na kasi alam ang gagawin
ko, kaya doon ako nakatulog sa himlayan ng mga magulang ko." paliwanag ko naman.
"Puwede ko ba makausap ang mga bata?"
Tinawag naman niya ang mga bata. "Mommy!" sabay ng tatlong bata.
"Kamusta na kayo, ha? Mabait ba kayong tatlo? Inaalagaan niyo ba ang isa't isa?
Lalo na ang little brother niniyo?" ngiti kung tanong sa kanila.
"Yes po, Mommy!" sabay naman nila.
"Mommy, wher are you?" tanong ni Nathan.
"Nagbakasyon kaming dalawa ng Daddy ninyo. At pagbalik namin diyan ay magaling na

ang Daddy ninyo. Kaya magpakabait kayo habang wala kami, ha? Huwag kayo magpasaway.
Naintindihan niyo?"
"opo Mommy!" sabay pa nila.
Maya pa ay nakaamoy ako ng nasusunog na niluluto, pero hindi ko iyon pinapansin.
"Tapos na ba ang tutorial ninyo?" tanong ko.
"Hindi pa po, Mommy. I miss you Mom. Miss, ko na kayo ni Daddy," sabi naman ni
Nathaniel.
"Ako rin po, Mom. Miss ko na rin po kayo," sabi naman ni Nathan.
"Ako, miss ko na si Daddy!" sabi naman ng maldita kong anak na si Natasha.
"What about me? Hindi mo ba ako nami-miss? Ang Daddy mo lang ba ang love mo?"
kunwa'y tampo ko sa kaniya.
"Ofcourse! I love you, so muuh, Mommy! Kahit ang sungit-sungit mo love na love
kita." Napangiti ako sa sinabi ni Natasha. Prangka ito magsalita. Kapag gusto
niyang sabihin ay sasabihin niya. Madaldal pero mapagmahal din siya.
"Masungit ba ang Mommy? Sorry, Baby. Hayaan niyo, kapag nakauwi na kami ng Daddy
niyo mamasyal tayo. I love you, mga anak."
"We love you, so much, Mommy! And we love Daddy!" sabay nilang tatlo.
Kahit paano ay nabawasan ang pangulila ko sa kanila.
Pinatay ko na ang cellphone at naalala ko na may niluluto pala ako at tiyak na iyon
ang nangangamoy. Lumabas kasi ako ng kusina kaya nang makita ko ang niluloto ko,
kulay brown na siya.
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Nataranta ako nang buksan ko ang takip kaya
napaso ako.
Napangiwi ako sa hapdi. Pinatay ko ang gasol at dalidali ko binasa ang mga daliri
ko. Parang maihi ako sa hapdi.
Ang shunga-shunga ko talaga. Alam ko naman mainit pero hinawakan ko pa. Nakakainis
naman, oh!
"Ano ba 'yang nanga-ngamoy sunog?" boses ni Mike. Lumingon ako at nakasaklay ito.
Nakabihis na rin siya.
"Ano..kasi..nagluluto ako ng paborito mo," ngiti ko sa kaniya.
Tiningnan niya naman ang niluto ko. Aano yan, caramel?" sabay nguso nito sa niluto
ko.
Napataas naman ako ng kilay. Caramel ba 'yan? Kulay caramel lang naman.
"Blo-blo 'yan. 'Di ba, pabirito mo 'yan?" ngiti kong sabi sa kaniya.
"Anong blo-blo?" kunot-noo niyang tanong sa akin.
"Blo-blo, 'yong may giniling na malagkit tapos matamis at may halong saging, kamote
saka bilog na malagkit saka may langka."
"Baka bilo-bilo." anito.
"Ayon! Bilo-bilo nga pala. Hehhehe.." makutusan ko na ang sarili ko dahil hindi ko
masaulo ang pangalan ng niluluto ko.
"Tsss.. KaIlan pa naging kulay caramel ang bilo-bilo? Bagong version ba 'yan? O
inimbinto mo lang?"
Napasimangot ako sa sinabi niya. Sa tono kasi ng pananalita niya parang iniinsulto
ako.
"Nasunog kasi. Gawa na lang ako ulit." Bubuhatin ko sana ang kaldero pero pinigilan
niya ako.
"Huwag na! Nagsayang ka lang ng pagkain. Pahingi na lang ng tubig. Iinom na ako ng
gamot ko," malamig niyang utos sa akin.
Sumalin ako ng tubig sa baso at ibinigay sa kaniya.
"Napano 'yang kamay mo?" tanong niya nang mapansin niya ang namumula kong daliliri.
"Ah, ito? Nahawakan ko kasi ang takip ng kaldero kaya napaso ako."
"Tsss.. Gamutin mo 'yan bago ma-inpection. Mag-ikot lang muna ako sa paligid."
Akmang tatalikod na siya nang magsalita ako.
"Sama ako. Baka mamaya mapano ka," sabi ko dahil nag-aalala ako sa kaniya at baka
ano ang mangyari sa kaniya sa daan.
"Hindi ako bata! Ikaw lang ang nakalimutan ko! Pero ang lugar na ito hindi ko
makakalimutan! Kaya huwag mo akong gawing baldado!" Alam kong naiinis siya sa akin
pero pinagpumilit ko pa rin ang gusto ko.
"Kahit na. Samahan lang kita. Promise, hindi ako manggugulo sa 'yo. Sa likod mo
lang lang ako."
"bahala ka nga!" anito at lumabas na.
Sumunod ako sa likuran niya.
Kahit saan siya pumunta ay para akong tuta na nakasunod sa kaniya. Hanggang
nakarating kami sa palayan.
Maliliit na pilapil ang dinadaanan namin kaya halos gumapang na ako dahil hindi ako
marunong maglakad sa pilapil samantalang siya ang layo niya na.
Mabuti at nakapajama ako. Ang bilis naman ng pilay maglakad sa ganitong daanan,
kaya sa inis ko ay sa palay na ako dumaan. Hinubad ko ang tsinilas ko at lumusong
sa palayan na bagong tanim pa lang at maputik. Nag-shortcut ako para maabutan ko
ang pilay kong asawa.
At di nagtagal nauna pa ako sa kaniya sa kabilang pilapil.

"Anong ginagawa mo riyan!?" kunot-noo nitong tanong sa akin nang makita ako sa
unahan niya.
"Ang bilis mo kasi maglakad. Hindi ako marunong maglakad sa pilapil," likramo ko sa
kaniya.
"Para kang tanga! Ede, dapat hindi ka na sumama rito. Inapakan mo pa ang mga bagong
tanim na palay. Hindi mo ba alam na bawat isa niyan ilang milyong tao ang nabubusog
niyan?" sermon nito sa akin.
"Oo, na! Uwi na tayo," yaya ko sa kaniya.
"Bakit may bahay roon sa burol?" turo niya sa rest house niya.
"Pinatayo mo 'yan, para diyan dalhin ang mga babae mo!" inis kong sabi sa kaniya at
nauna ng maglakad.
"Anong babae!?" sigaw niyang tanong sa akin.
Hindi ko siya pinansin. Hinintay ko siya sa dulo ng palayan. Naghugas muna ako ng
paa sa may sapa na naroon. Ang sarap talaga rito.
Fresh ang hangin at tahimik pa. Nang makarating na si Mike ay nagtungo kami sa rest
house niya.
"May rest house pala ako rito. Rito nga ako matulog mamaya," sabi niya.
Naalala ko ang lugar na ito. Kung saan dito ako nagmamakaawa noong kailangan ko ang
dugo niya at nakita ko na may babae siyang pinaglalaruan rito. Naupo kami sa labas
ng rest house.
"Ano 'yong sabi mo kanina na pinatayo ko ito para magdala ng babae rito?" kunot ang
noo niyang tanong sa akin.
"Dito mo kasi dinadala ang mga babae mo," sabay irap ko sa kaniya.
"Asawa ba talaga kita?" mahinahon niyang tanong.
"Ayan ang wedding ring natin, oh! Suot-suot mo. Bakit hindi ka makapaniwala na
asawa mo ako?"
Umangat ang gilid ng labi niya. Ang guwapo talaga ng asawa ko kahit masungit ito
ngayon sa akin.
"Kung asawa kita. Bakit ka pumapayag na may dinadala akong babae rito? Alam ko ang
sarili ko. Hindi ako magdadala ng babae rito kung ginagampanan mo ang pagiging
asawa mo sa akin," seryoso niyang sabi sa akin.
Paano ko ba sagutin ang tanong niya? Dahil ang simula pa lang namin ay hindi na
maganda.
"Haliparot ka kasi. Hindi ka kuntinto sa isa!" wala sa sarili kong sabi sa kaniya.
Ngumisi naman siya na parang nakakaasar.
"Baka naman ikaw ang hindi masarap sa kama. Kaya naghahanap pa ako ng iba," wika pa
nito sa akin at parang naghahamon.
Tumawa ako ng mapakla. "Sarap na sarap ka nga sa akin. Hindi mo ba alam na

makailang rounds ka dahil sarap na sarap ka sa akin pagdating sa kama? Pero hindi
ako nasasarapan sa 'yo," pang-aasar ko sa kaniya. Alam kong naiinsulto siya sinabi
ko.
"Tsss.. Imposible na hindi tumitirk 'yang mata mo sa sarap kapag sa kama tayo,"
mapang-asar niyang sabi sa akin.
"Alam mo kung saan tumitirik ang mata ko? Kapag kumain ako ng talong na inihaw at
isaw-saw sa suka. Pero 'yang talong mo hindi ako nasasarapan, kundi nasasaktan ako.
At hindi ka masarap sa kama!" Hindi ako nagpapatalo sa kaniya.
Pero ang totoo ay nag-eenjoy ako kapag nagsisiping kami. Gusto ko lang kasi siya
asarin dahil sa pang-aasar niya rin sa akin.
Episode 39
Chapter 39
Mike
Nagising na lang ako sa hospital hindi ko matandaan kung ano ang nangyari sa akin,
pero pinaliwanag naman ng doktor na temporary lang ang pagkawala ng iba kong
memorya.
Ang hindi ko lubos maisip ay paano ko napangasawa ang anak nila Tito Leo at Tita
Anabell?
Wala akong matandaan tungkol sa kaniya. Sa tuwing alalahanin ko siya ay sumasakit

lang ang ulo ko.
Sinabi ni Daddy at Mommy na asawa ko ang babaeng ito. Well, shes pretty and sexy. I
like her. Una ko pa lang kita sa kaniya sa hospital ay parang lumukso ang puso ko
at hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko sa kaniya. Matapos na suma,it ang ulo
ko at sinabi nila Mommy ang tungkol sa asawa ko ay medyo okay naman ang pakiramdam
ko.
Nag-alala ako noong sinabi ni Mommy na hindi raw umuwi ang asawa ko. Sabi sa akin
ng doktor huwag ko raw pilitin ang sarili ko na makaalala dahil kusa lang ito
babalik sa isip ko.
Bakit sa dinami ng puwede kong kalimutan ay itong babaeng ito pa ang hindi ko
matandaan, kung paano ko siya naging asawa.
Ang natandaan ko lang ay bigla na lang siya pumasok sa unit ko. At lasing pa siya
noon. Hindi ko rin matandaan kong paano kami naghiwalay ni Cathy.
Ang natandaan ko lang ay umuwi ako sa Pilipinas at balak ko ng pakasalan si Cathy,

ngunit bakit ang babaeng ito ang kasama ko ngayon?
Shes not ordinary woman. Palaban at supistikada. Ang lakas pa makainsulto sa akin.
Narito kami nakaupo sa labas ng rest house na pinatayo ko raw para rito dalhin ang
mga babae ko. Hindi ko matandaan ang rest house na ito. At ayaw ko muna alalahanin
at baka sumakit na naman ang ulo ko.
At itong asawa ko raw ay masyado yata akong naiinsulto sa sinabi niya. Hindi raw
ako masarap sa kama. At hindi ko alam kung virgin pa siya noong ikinasal kami dahil
iyon ang gusto ko. Ang gusto kong mapangasawa ay malinis pa.
Pero itong babaeng 'to. Parang iniinsulto yata ako kaya tinitigan ko siya ng
matalim.
"Are you sure na hindi ka nasasarapan sa akin?" paninigurado kong tanong sa kaniya.
Tinaasan naman niya ako ng kilay. "Hindi!" pagtataray niya sa akin.
I dont believe na asawa ko ang magandang babaeng ito. Nakakalungkot na patay na

pala sina Tita at Tito. At naiwan na nila itong anak nila na parang istrukata kapag
nakikipag-usap sa akin.
Ngunit mugto ang mga mata niya. Marahil ay umiyak ito. Nang makita ko siya kanina
na nakahiga sa gilid ng libingan ng mga magulang niya ay parang nasaktan ang puso
ko.
Gusto ko siyang yakapin pero nanaig ang pride ko. Wala akong matandaan sa kaniya
kundi ang eksena na iyon lang sa condo. Kaya parabg may sama ako ng loob na
nararandaman sa kaniya.
Hindi ko alam kung bakit? Basta ang pakiramdam ko ay masama ang loob ko. Marahil
siguro ang matandaan ko lang ay ang pagsulpot niya noon sa unit ko.
"lets go inside," yaya ko sa kaniya. Tumayo ako habang nakasaklay. Binuksan ko ang
pinto ng rest house. May kama sa loob at may chandelier. May banyo rin.
Hindi naman kumilos ang asawa ko. Nakaupo pa rin siya sa loob. "Hey! Sabi ko
pumasok tayo"
"Bakit naman ako papasok diyan?" tanong pa nito at sabay taas ng kilay.
"Basta! Pumasok ka rito."
Tumayo rin siya sa wakas. Gusto ko siyang subukan. Gusto ko tingnan kung totoong
hindi ako masarap pagdating sa kama. And i make sure na titirik ang mata niya.
Pumasok siya kaya isinara ko ang pinto. Pinad-lock ko iyon.
"Maupo ka sa kama my dear wife," utos ko sa kaniya.
Umiba naman ang reaksyon ng mukha niya
"Magpapahinga ka ba?" tanong niya.
"Hindi! Magpapagod tayong dalawa." Binitiwan ko ang saklay ko. Hinubad ko ang pang-
itaas kong damit. Nahimigan ko naman sa mukha niya ang pagtataka.
"Ano ang ginagawa mo?" tanong niya na kunot ang noo.
"Gusto ko lang patunayan kung hindi ka masasarapan sa akin sa kama. Alam mo bang
iniinsulto mo ako kanina pa?" Hindi ko na mapigilan ang pagkainis ko sa kaniya.
Napaawang naman ang labi niya na kay sarap halikan.
"Mike, hindi ka pa masyado magaling. Baka mamaya mabinat ka."
Seryoso ang maamo niyang mukha ngunit may halong lungkot at pangamba. Halatang nag-
aalala siya sa akin.
"If you are my wife? Then, give me a pleasure!"

"Mike! Baliw ka ba? Kalalabas mo lang sa hospital. Mamaya mapaano ka. Magpahinga ka
nga. Para kang sira!"
"Kaya siguro naghahanap ako ng iba dahil hindi mo ako pinagbibigyan palagi. Or baka
ikaw ang hindi masarap sa kama?" Napaawang ulit ang labi niya at naging isang guhit
na lang ang mga kilay niyang tumingin sa akin.
" 'Wag mo ako hamunin, Mike. At baka mas lalong hindi ka makakalakad kapag
pinagbigyan kita."
Shit! Palaban siya kaya gusto ko siyang subukan. "Sige, subukan natin kung sino ang
hindi makalakad."
"Fine!" Napigtas na siguro ang pasensiya niya. "Gusto mo makita ang dibdib ko?"
pang-aakit niya sa akin.
Itinaas niya ang damit niya at hinubad. Shit! Lumantad naman sa akin ang dibdib
niya, bra lang ang takip nito.
Namangha ako nang makita ang katawan niya. Napapalunok ako ng laway.
"Hali ka, Mike. Angkinin mo ako," aniya sunod na hinubad niya ay ang padjama niya.
She is so sexy. Ang kurba ng katawan niya ay napaka-perfect sa paningin ko.
Subrang naakit ako sa alindog niya kaya hinigit ko siya at siniil ng halik sa labi.
Matagal ang halikan namin. Parang sabik na sabik kami sa isa't isa. Dahan-dahan ko
siyang inihiga sa kama. Hinawakan ko ang kabila niyang dibdib at piniga-piga.
Habang ang mga labi ko ay nasa kaniyang leeg.
"Mike? Are you sure, you are ready for this?" malumanay niyang tanong sa akin na
siya lalong napapapukaw sa p*********i ko.
"If i'm not ready. Hindi kita ihiga rito sa kama." Saka tinanggal ko ang hooked ng
bra niya. Agad kong sinisipsip ang mapupula niyang u***g na para akong batang
sumisip-sip sa u***g niya. Habang ang isa kong kamay ay nakahawak sa kabila niyang
dibdib.
"Ahh." daing niya sa sarap. Ngumiti ako. It means sa ganito pa lang ay nasasarapan
na siya. Paano pa kaya ang gagawin ko sa kaniya mamaya?
Tumagal ako sa pagsipsip at pagdela ng dibdib niya. Nang magsawa na ako ay lumipat
naman ako sa kabila niyang dibdib.
"Ahh.. Mike..." daing niya sa sarap. Shit! Ang sarap niya halikan. Mas lalong
nabubuhay ang p*********i ko at tumitigas sa ungol pa lang niya.
Maya pa ay ibinaba ko sa sikmura niya ang halik ko. Pababa sa pusod niya. At
ginalugad ng dela ko ang butas ng pusod niya. "Ahhh.. Mike.. Nakikiliti ako."
Ngunit hindi ko siya pinansin at patuloy lang sa gingawa ko.
Hanggang nagtungo naman ako sa puson niya at bumaba sa binti niya para hinalik-
halikan ko ang makinis nitong balat.
Episode 40
Chapter 40
MIKE
Tumungin siya sa akin. Shes is so beautiful. Agad ko hinubad ang panty niya at
nabighani ako sa p********e niya. Mamula-mula at manipis ang balahibo niya.
Hindi ko lubos maiisip kung ilabn beses ko na itong inangkin. Nalalasing ako sa
bango ng p********e niya. Ang tamis sa pang-amoy ko.
Agad kong isinubsob ang labi ko sa hiwa ni Jasmine, ginalugad ng dila ko ang
kahabaan ng hiwa niya.
"Ahh! Ahh! Ahh!" halinghing ng asawa ko sa sarap na pinapalasap ko sa kaniya.
Napangiti ako at sinipsip,dinilaan ang hiwa niya. Ginalugad ko ang kiliti niya.
"Ohh.. Mike.." sexy nitong ungol kaya lalo ko pang diniladilaan ang kaniya. "Oh!
Yes! Ahh.. Mike, ahh.."
Bigla ko hininto ang ginagawa ko at tumingin sa kaniya.
"Akala ko ba, hindi ka nasasarapan sa akin?" ngisi kong tanong sa kaniya.
"Dont stop or else, bibitinin kita mamaya para sumakit 'yang puson mo!" banta niya
sa akin na parang maldita. Alam kong mabibitin siya kapag hindi ko kaagad binalik
ang labi ko sa hiyas niya.
Ngumiti ako sa kaniya. "Okay, my wife. I give you a pleasure." sabay sinipsip ko
ang hiwa niya.
Lalong lumakas ang ungol niya nang ipasok ko ang daliri sa loob ng kaniya.
"Uhmm.. Don't stop, please.. Ahhh. Labasan na ako, Honey. Uhmmmmm..." malakas na
ungol nang asaww ko. And yes! Narating niya na ang sarap na iginawad ko sa kaniya.
Hangang sa napakapit siya ng husto sa kama. Nanginginig oa ang mga hita niya.
Sinimot ko ang katas na lumabas mula sa kaniya.
Hiningal siya pagkatapos ng sarap na pinalasap ko. Agad kong hinubad ang short ko.
Bumangon naman siya at pinahiga ako.
"heaven?" ngiti kong tanong sa kaniya na nakatingala.
"No! I'm not satisfied!" Tumayo siya at lumuhod. Hinawakan niya agad ang
pagkakalalaki ko. Menasahi niya iyon, kaya lalong tumigas iyon. Pagkatapos ay
isinubo niya iyon. Naramdaman ko ang init ng bunganga niya sa p*********i ko. Sarap
ang bumabalot sa buo kong pagkatao.
"Ahh! Shit! Your fu*king good. Ahh.." hindi ko mapigilan ang mapamura dahil parang
pinipiga ng bunganga niya ang mahaba at mataba kong sandata.
Ipinagpatuloy niya ang pagsubo at labas masok niyon.
She is so hot. Talaga namang hindi niya na ako kailangan pang pikutin. Ang suwerte
ko naman sa babaeng 'to. Ang galing niyang sumubo. Bukod sa maganda pa at sexy ay
magaling pa sa kama.
Hindi kaya ilang lalaki na ang dumaan sa kaniya? Kaya ganito siya kagaling mag-
lolipop ng p*********i ko.
"Shit, Ahhh!" ungol ko nang dinilaan niya ang dulo ng sandata ko.
"Masarap?" tanong niya sa akin na nakangisi habang ang kamay niya naman ang
naglalaro sa akin.
She is so cute habang nakangiting nakatingin sa akin.
"Yes! Oras na para maglaro tayo,'' hindi ko na mapigilan pa at gusto ko na ipasok

ang p*********i ko sa lagusan niya.
"Ako na ang magda-drive. Baka mapagod ka at hindi ka na makatayo. Ah! Hindi ka pala
makaluhodm, kaya ako na ang bahala." Nakakaakit ang mga ngiti niya sa akin.
Nagatrabaho kaya siya sa club? Bakit ang galing niya? Pumatong siya sa itaas ko at
isinintro ang p********e niya sa sandata ko.
"Ahh!" aniya at dahan-dahang ipinasok ang akin sa kaniya.
"Yes! Ahhh... Honey?" halinghing niya.
"Ahhgzz!" impit kung ungol.
Nagsimula siyang gumalaw sa taas ko. Lalong nag-init ang buo kong p*********i. I
dont believe na magaling siya sa kama. Hinawakan ko ang dalawa niyang dibdib habang
umaatras-abante siya sa taas ko. Nakaupo siya at napapaungol sa sarap, gano'n rin
ako.
"Ahh.. Honey, i'm c*****g again. Ahhh.." Binilisan niya ang pag-indayo sa itaas ko.
Nararamdaman ko na malapit na rin sumabog ang katas ko.
"Ohh! Me, too. Aahhh.." at sinalubong ang pag-indayo niya. Pareho kaming nakarating
sa sukdulan ng kasarapan.
Bagsak siyang dumapa sa dibdib ko. Pareho kaming naghahabol ng hininga.
"Sabi mo hindi ako masarap. Bakit ka hiningal?" ani ko sa kaniya na nakangiti.
Umalis siya sa taas ko at tumabi sa akin. "May maskit ba sa 'yo?" pag-iba niya ng
usapan.
"Wala, huwag ka mag-alala. Ang memorya ko lang ang nawala. But im strong. Lalo na
pagdating sa kama." ngisi kong turan sa kaniya.
"Masarap ba?" tanong niya sa akin.
"Hmmm.. Mas masarap kapag isa pa." Hirit ko sa kaniya at hinalikan siya sa noo.
"Tumigil ka. Mamaya mabinat ka. Hindi mo ba talaga ako maalala?" tanong niya sa
akin.
"AAno ang akala mo sa akin, nagpapanggap lang? Dito ba tayo rati nanirahan sa
Hacienda?" tanong ko.
"Oo, dito tayo nagsimula. Dito mo ako pinangakuan na mamahalin mo habang nabubuhay
ka," sabi niya sa akin. Ngunit gumuhit naman angt lungkot sa mga mata niya.
"Talaga? Bakit parang may sama ako ng loob sa 'yo?" tanong ko.
"Ewan ko sa 'yo. Tara na, umuwi na tayo. Baka hinahanap na tayo ni Manang. 'Yong
blo-blo nasunog na. Lagot ako kay, Manang." sabay haba ng nguso.
"Gusto ko rito muna tayo. Si Manang ba ang nagluto no'n?" tanong ko.
"Oo, kaso sabi ko, ako na ang magluto para sana matikman mo ang luto ko. Kaso
nasunog, eh."
Nakita kong nalungkot siya. "It's okay, kakainin ko na lang mamaya."
Tumingin siya sa akin sa malungkot niyang mata at nagsalubong ang mga kilay habang
nakahaba ang nguso.
"Sunog na 'yon, kaya hindi na puwede kainin."
"Puwede pa 'yon. Lalo na kung ikaw ang naglutio. Napaso ka dahil gusto mo lutoan
ako, kaya kakainin ko iyon." sabi ko na lang para hindi na siya malungkot.
" 'Wag na. Ano ang gusto mo kainin mamaya? Ipagluto kita," tanong niya na nakangiti
ng mababaw.
"Ang usto kong kainin ay ang kabebe mo."
Sumimangot naman siya sa sinabi ko.
"Tinatanong ka ng maayos namimilosopo ka. Kapag ako gumanti sa 'yo, ikaw rin!"
banta niya rin sa akin.
"Marunong ka ba magluto?" tanong ko.
Bumangon ito at dinampot ang mga damit namin.
"Kaunti lang. Pero magpapaturo ako kay Manang," sabi niya saka nagbihis.
"Siya nga pala. Bakit may scar ka sa tiyan? Saan galing 'yan?" tanong ko nang
mapansin na may scars siya sa tiyan.
"Ahh.. Ito?" sabay turo sa scars niya. ''Wala 'to. Huwag mo pansinin ito. Magbihis
ka na.''
Bumangon na na lang ako upang magbihis. Pagkatapos niya magbihis ay sinuutan niya
ako ng damit. Pati na rin ang boxer at short ko.
Saka ibinigay nita sa akin ang saklay ko.
"Kailangan ko pa ba ito gamitin? Kaya ko na siguro maglakat na wala ito," sabi ko.
"Sos! Kaya mo mukha mo. Gamitin mo 'yan at wala akong balak na tulungan ka
maglakad." wika naman nito sa akin.
"Mahal mo ba ako?" tanong ko sa kaniya habang nakatitig sa maamo niyang mukha.
"Hindi na sana, eh. Kaso kawawa ka naman. Walang magmamahal sa ugali mo." walang ka
preno-preno niyang sagot sa akin.
Hindi ko maintindihan ang babaeng 'to. Sadyang nang-aasar lang ba ito o nagbibiro?
Pero nakakaasar siya, ha.
"Ganon? Puwes 'di rin kita mahal. I dont have feelings for you hindi na nga kita
maalala hindi ka pa maalala ng puso ko."
Ewan ko ba kung bakit ko sinabi yon?
Lumingon siya sa akin at masakit ang tingin sa akin. "Wow ha! Thank you sa pag-amin
mo. Sabagay, kailan mo ba ako minahal? Mauna na ako sa 'yo." aniya at dalidaling
lumabas sa rest house.
"Hey! Wait! " sigaw ko pa pero tuloy-tuloy lang siya.
Nakita ko na makulimlim ang mga mata niya. Sabihin ko sana sa kaniya na biro lang
iyon. Pero nakaalis na agad siya. Hindi ko naman siya mahabol dahil hirap na nga
ako sa paglakad.
Nasaktan ko kaya ang damdamin niya sa sinabi ko? Hindi ko naman sinasadyang sabihin
'yon. Inaasar ko rin lang naman siya. Hihingi na lang siguro ako ng paumanhin sa
kaniya mamaya.
Episode 41
Chapter 41
Mike
Nasa hapagkainan kami ngayon ng asawa ko. Hindi niya ako iniimik. Siguro ay
nagtatampo ito sa sinabi ko kanina na hindi ko siya mahal.
Hindi ko rin naman alam kung bakit may sama ng loob akong naararamdaman para sa
kaniya. Pero sa kabila no'n ay hindi ko rin naman maaintindihan ang nararamdaman
ko. Nagmamahalan ba kami ng babaeng ito? Ayaw ko na rin muna sana magtanong sa
kaniya kung paano kami ikinasal? At kung ano ang naging buhay namin sa loob ng
pitong taon na pagsasama namin.
"Ano ang trabaho mo?" tanong ko sa kaniya.
Masakit naman niya akong tiningnan. "Sa club ako nagta-trabaho. Bakit my likramo
ka?"
Muntik na akong mabulunan sa sagot niya, Kaya agad akong uminom ng tubig at
seryosong tintigan siya.
"What!? Seryoso ka ba?" kunot noo kong tanong sa kaniya. Ngumisi naman siya ng
nakakaloka.
"Bakit? Sa tingin mo nagbibiro ako? Alam mo ba noong natikman mo ako ay hindi mo na

ako nilubayan? Kaya nga niyaya mo ako magpakasal dahil ayaw mo na may ibang lalaki
na umaaligid sa akin sa club," ngiti niya pang sabi sa akin.
Bigla naman uminit ang ulo ko. "Imposible! Hindi ako sira ulo na magpakasal sa
isang babae na nagta-trabaho sa club. At isang beses lang ako makipagtalik sa isang
babae na galing sa club. Kaya imposible na ako pa ang nagyaya sa 'yo. Saka paano ka
nagta-trabaho sa club? Eh, mayaman naman ang mga magulang mo."
"Oo, mayaman nga sila pero trip ko lang marami kasing mga guwaponng lalaking
pumupunta roon, kaya nagtrabaho ako sa club bilang entetaiment." Itinaas niya pa
niya ang isa niyang kilay na parang nang-uuyam sa akin.
"Imposible 'yang sinasabi mo. Ang pagkaalam ko noon ay nag-aaral ang anak nila,
Tito Leo. Akala ko nga lalaki ang anak nila pero sayang at wala na pala sila."
Bigla naman nalungkot ang mga mata niya at iniwas ang tingin sa akin. "Ubusin mo na
ang pagkain mo. Akyat na ako sa taas. Huwag mo kalimutan inumin ang mga gamot mo."
Tumalikod na siya at iniwan at iniwan ako rito.
Nakikita ko sa mga mata niya ang pangungulila niya sa mga magulang niya. May awa at
inis akong nararamdaman sa kaniya. Hindi ko alam kung bakit?
Pagkatapos ko kumain ay uminom na ako ng gamot at nagtungo na ako sa taas. Akala ko

ay nasa silid na namin siya. Pero wala siya roon kaya ngtungo ako sa balcony sa
itaas. Nakita ko doon ang asawa ko. May kausap ito sa cellphone.
"I miss you and i love you so much, Nathaniel. Ikaw na ang bahala sa tatlo, ha?
Mwaahhh!!" wika niya at ibinaba ang telepono. Agad naman akong tumalikod. Ayaw kong
makita niya ako. Bumalik ako sa silid namin.
May kung anong kirot akong naramdaman ng puso ko noong marining ko na lalaki ang
kausap niya.
Nathaniel? Sino si Nathaniel sa buhay niya? At bakit parang pamilyar sa akin ang
pangalang iyon? "Nathaniel? Kabit ba siya ng asawa ko? Mga tanong na pumapasok sa
isip ko. Bigla na lang sumakit ng matindi ang ulo ko.
"Ahhh!!!" sigaw ko at namilipit ako sa sakit. Sino ang ang Nathaniel na iyon?
Subrang sakit ng ulo ko kaya napapasigaw na ako sa sakit. Agad naman bumukas ang
pinto ang iniluwa roon ang asawa ko.
"Mike! Ano ang nangyayari sa 'yo? Dadalhin kita sa hospital," taranta niya.
Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya. "'Yong gamot ko.. Sa.. Pain reliever,"
hirap kong bigkas.
"Oo, sandali! Kukunin ko na," taranta niya at agad na kinuha ang gamot ko at tubig.
Agad naman siyang bumalik at pinainom sa akin ang gamot.
"Ano ba ang iniisip mo? Bakit sumakit na naman ang ulo mo? Kalalabas mo lang sa
hospital. Gusto mo bumalik tayo sa Maynila?" tanong niya.
Medyo nawawala na ang sakit ng ulo ko kaya tumuwid ako ng higa at pumikit. Hindi
kaya ang dahilan kung bakit nakakaramdam ako ng sama ng loob sa kaniya ay dahil
pinagtaksilan niya ako?"
"Ano ang trabaho mo?" seryoso kong tanong sa kaniya habang nakapikit.
"Bukas na lang tayo mag-usap, Hon. Magpahinga ka na. Tinatakot mo ako, eh!"
Halata ang pag-alala sa mukha niya para sa akin.
"Masama ba na sagutin mo ako ng maayos? Ano ang trabaho mo? At paano tayo
ikinasal?" mahina kong tanong.
"Magphinga ka na." Nainis ako sa pag-iiwas niya, ngunit hindi na ako nakapaagtimpi
pa.
"Sagot!" agad akong sumigaw sa kaniya at tiningnan siya ng masama. Nagkatitigan

kami.
"Bakit kailangan mong sumigaw? Okay, sasabihin ko pero natatakot ako na baka
sumakit na naman ang ulo mo." aniya sa makulimlim na mga mata.
"Sagutin mo ako ng maayos! Kahit sumakit ang ulo ko o hindi wala kang pakialam!"
Galit ako na isiping nanlalaki siya.
"Wala akong trabaho. Pero ceo ako ng kumpanya pero ayaw ko na maging ceo. Posisyon
mo kasi iyon." Kumibot ang labi ko sa sagot niya.
"Sino ang ceo ngayon ng kumpanya?" tanong ko.
"ikaw! Kaso, hindi ka pa puwede magtrabaho dahil hindi ka pa gaanong magaling,"

wika niya.
Ang natatandaan ko lang ay may kumpanya kami- ang Silver Company at ang kompanya
nina Tito Leo na pinahawakan rin sa akin ang Emphire Company. At ceo ako ng
dalawang kompanya.
"Next week papasok ako sa kompanya." seryoso kong sabi sa kaniya.
"Magpagaling ka muna at mahirap ang maging ceo. Saka pinag-isa na ang kompanya
ninyo at kay Daddy. Emphire Silvers Company na ang tawag."
"So, ibig sabihin nagsama ang dalawang company?" Tumango siya sa tanong ko.
"Madali ko na lang pag-aralan iyan. At ikaw na ba ang chairman ng kompanya ngayon?"

tanong ko pa.
"Hindi at wala akong balak maging chairman." Seryoso ba siya na wala siyang balak
hawakan ang kompanya?
"At sino ang maging chairman, ang kabit mo?" tanong ko na hindi ko na mapigilan na
sabihin sa kaniya. Ano ba ang iisipin ko. Nag-i love you siya sa lintik na lalaking
iyon. Malamang may relasyon sila.
"Anong pinagsasabi mo? Anong kabit? Hindi ko pa nabasa ang lastwell testament nila
Mommy at Daddy, kung sino ang maging chairman ng kompanya. Baka ikaw rin ang
nilagay nila dahil sa 'yo lang naman sila nagtitiwala pagdating sa kompanya. Dahil
alam nila na hindi ko iyon mapapalakad ng maayos," wika niya.
"At ayos lang sa 'yo na ako ang maging chairman ng kompanya? Samantalang ikaw lang
ang nag-iisang tagapagmana." sabi ko pa sa kaniya.
Nakatingin naman siya sa mga mata ko. Ngunit may nakikita akong lungkot sa mga mata
niya. "Ayos lang sa akin Mike na ikaw ang pag-iwanan nila Daddy ng kumpanya dahil
ikaw naman ang nagpalago no'n. At ikaw naman ang naghirap sa kompanya kaya marapat
lamang na mapunta sa 'yo," wika niya.
Nagtataka ako kung bakit hindi siya intrisado sa kompanya nila. Eh, kung ang iba
nga ay halos magkakapatayan lang para makuha ang kapangyarihan sa kuompanya, ngunit
siya parang bali wala sa kaniya.
"Ngunit paano ka? Nakasalalay ang future mo sa kompanya. Paano kung maghiwalay
tayo?" tanong ko sa kaniya.
"Huwag mo sabihin 'yan dahil sa 'yo nakasalalay ang buhay ko Mike at kapag iniwan
mo ako. Hindi ko alam kung saan pupunta. Ikaw lang ang mayro'n ako. Ikaw lang ang
kayaman ko, Mike. Ikaw at.." tumigil siya sa pagsasalita at humikbi. Hindi ko alam
kung magaling ba siya magsinungaling o magaling siya magdrama.
Gusto ko tanungin kung sino ang laaking kaausap niya kanina. Pero ayaw kong sumakit
ang ulo ko. Malalaman ko rin ang totoo. At makaalala rin ako kaya oras na malaman
kong niloloko niya ako. I dont know kung ano ang puwede ko magawa sa kaniya.
"Huwag ka ng umiyak. Lumalaki na ang eyebag ng mata mo," wika ko sa kaniya at

tumalikod.
Naramdaman ko na tumayo siya. Akala ko ay tatabi siya sa akin pero sa sofa siya
humiga.
Hinayaan ko na lang siya roon dahil wala rin ako sa mood na lambingin siya. Lalo na
at may pagdududa akong nararamdaman para sa kaniya. Oras lang na malaman ko na may
lalaki siya at niloloko niya ako mapapalayas ko siya sa buhay ko ng wala sa oras.
Makalipas ang tatlong araw na pamamalagi namin ng asawa ko sa hacienda ay nag-enjoy

naman ako sa pag-ikot roon.
Tumawag sa akin si Samantha na pupunta siya rito sa Hacienda. Naglibot ako sa

maisan at nakita ko naman na abala ang mga tauhan ko sa pagpapadpad ng mais. Ang
iba naman ay abala sa paggapas. Napatingin ako sa gawi ng mga kababaehan na nag-
uumpukan at nagtatawanan. Nakita ko ang asawa ko roon na abala sa pagpapad-pad ng
mais. Tapos naka-short pa siya ng maiksi kaya litaw ang mapuputi niyang hita at
naka-sleev less pa siya, kaya hindi maiwasan na hindi siya pagtitinginan ng mga
tauhan.
Nainis ako sa suot niya kaya lumapit ako sa kanila.
"Good morning, Sir Mike. Kamusta na po kayo?" tanong ni Aling Beth.
"Ayos lang po Aling Beth." sagot ko.
"Nako, Sir. Ang galing ng Mrs niyo magpad-pad ng mais," sabi naman ni Tiya Cora.
Pinagmamalaki siya ng mga ito.
"Kaya nga, eh" mapakla kong sagot at tumingin kay Jasmine. Nagkatitigan kaming
dalaw. Sinabi ko ba na magpad-pad ka rito ng mais?" tanong ko sa asawa ko na
nakalimutan ko ang pangalan nito.
"Nababagot kasi ako sa bahay. Wala naman akong makakausap. Hindi naman kasi
nagsasalita ang pilay na butiki roon sa bahay." sabi pa nito at yumuko para magpad-
pad ng mais. Hindi ko alam kung ako ang tinutukoy niya.
"Bakit may pilay ba na butiki, Iha?" tanong naman ni Aling Lita.
"Mayro'n, Tiya Lita. Kaya mas gusto ko pa na kausap kayo rito kaysa sa butiking
buhay nga! Wala namang kabuhay-buhay kung makitungo sa akin." Napakunot-noo ako
dahil alam ko na ako ang tinutukoy niyang butiki.
"Alam kong ako ang tinutukoy mong butiki. Umuwi ka at palitan mo 'yang damit mo!
Hindi 'yong nakikipagtsismisan ka rito at nagde-display ng katawan mo!" inis kong
wika sa kaniya.
Tahimik lang ang mga tauhan ko sa pagpad-pad ng mais. Sumagot naman ang asawa ko sa
utos ko sa kaniya na umuwi na.
"Wala namang masama sa suot ko. Saka isa pa, tuwang-tuwa ka nga rati kapag nakita
mo akong sexy ang suot."
Ganito ba talaga siya? Mangangatwiran pa.

"talaga lang ha! Uwi !" utos ko sa kaniya sa mataas na boses.
"Hmmpp!! Papansin kasi." aniya at padabog na binitiwan ang mais nagmartsa na pauwi.
"Ikaw talaga Sir, kahit kailan seloso," sabi pa ni Tiya Cora.
"Ano nga ang pangalan ng asawa kong 'yon?" tanong ko sa kanila.
Hindi naman maitago sa mga mukha nila na pinipigilang hindi matawa.
"Jasmine, Sir. Ang suwerte niyo po sa asawa ninyo dahil bukod sa maganda na mabait
pa. Saka mahal na mahal kayo," sabi pa ni Aling Beth na nakangiti.
"Wala ba kayong naririnig na tsismis na nanlalaki ang asawa ko?" tanong ko sa

kanila.
"Nako, Sir. Mahal na mahal ka ng asawa mo, kaya kahit anong hirap pa ang dinanas
niya ay hindi ka niya ipinagpalit sa iba," sabi naman ni Tiya Cora.
"Sino si Nathaniel?" daretsahan kong tanong. Nagbabaka sakali lang ako na may alam
sila.
"Ah, Sir! Uwi na muna po ako. Magluluto pa ako ng tanghalian namin ni Tiyo mo
Pedreng." paalam naman ni Tiya Cora.
"Ako rin Sir! Uuwi na muna ako." Paalam ni Ate Beth.
"Ako rin! At marami pa akong hugasan sa bahay. Sige, Sir. Uwi na ako," sabi naman
ni Tiya Lita.
Nasipag-uwian na sila. Naiwan akong nakatunganga rito mag-isa. Hindi ko alam kung
umiiwas ba sila sa tanong ko o nagdadahilan lang sila.
Napakamot na lamang ako ng ulo at umuwi na lang. Para akong nagmukhang tanga sa
tanong kung iyon na kahit isa ay walang sumagot.
Episode 42
Chapter 42
Mike
Nasa hapagkainan na kami ng asawa ko. Hindi niya ako iniimik pero hindi rin ito
nagbihis ng suot niya.
Mahilig ka ba talaga magsuot ng maiksi?" tanong ko sa kaniya.
Tumingin siya sa akin ng seryoso pero agad din ngumiti.
"Gusto mo kaya lagi akong nakikitang nakahubad!" sarkastika niya naman wika sa
akin.
Hindi ko maintindihan ang babaeng 'to. Kung nagsasabi ba siya ng totoo o sadyang
nang-aasar lang?
"Nagmahalan ba tayo?" tanong ko at pinakunot ang noo ko.
Ngumisi ito na parang nakakaloka.

"Kung sabihin ko sa 'yo na hindi? Maniniwala ka ba?" sabay taas ng kilay nito.
"Nagtatanong ako ng maayos kaya sagutin mo ako ng maayos!" inis kong sabi sa
kaniya. Parang nang-aasar kasi ang mukha nito.
"Sa kama lang tayo nagmamahalan, kaya bilisan mo na at ikama mo na ako."
Hindi ko alam kung anong klaseng babae 'to. Minsan gusto ko na lang maniwala sa
kaniya na sa club siya nagta-trabaho.
"Tsss... Daig mo pa ang isang bayarang babae kung makaasta riyan." Inis kong
pagkasabi sa kaniya. "Hindi ka ba nahihiya?"
"Bakit? Kailangan pa ba akong mahiya sa 'yo? Eh, madalas naman nating gawin 'yon."
"Oo, nga pala. May darating akong bisita mamaya." sabi ko sa kaniya dahil pupunta
rito si Samntha.
"Kaibigan mo?" tanong niya.
"Oo,"
"Mabuti naman kong gano'n baka sakaling may bumalik na sa ala-ala mo," aniya at
ipinagpatuloy angnpagkain.
"Jasmine! 'yan ang pangalan mo?" tanong ko.
Malungkot siyang tumingin sa akin na parang gumuhit ang sakit sa mata na

nararamdaman niya.
"Haysss! Kawawa naman ako. Ako ang asawa pero kahit pangalan ko ay hindi mo
maalala. O, sadyang ayaw mo lang akong alalahanin pa," aniya.
"I'm sorry. Healthy ba ang marriage natin?" tanong ko.
Seryoso naman siyang nakatingin sa akin at namutawi ang lungkot sa kaniyang mga
mata.
"Minsan oo, minsan naman hindi. Minsan sweet tayo. Pero minsan parang aso at pusa
rin tayo pero masaya naman tayong nagsasama."
Lalong tuloy akong napaisip sa sinabi niya.
"May lalaki ka ba?" wala sa sarili kong tanong.
"Marami, pero apat kayo ang pinakamahalagang lalaki sa buhay ko." wika niya.
"So, may lalaki ka nga! Damn you!" galit kong bulyaw sa kaniya na ikinagulat niya
naman. Agad akong tumayo at ibinagsak ang kubyertos. Nawalan ako ng ganang kumain
sa sinabi niya. Hindi ko napigilan ang damdamin ko kasi kanina pa ako naiirita.
"Ano ba ang problema mo? Lagi na lang mainit ang ulo mo! Kulang ka ba sa sex?"
Nilingon ko siya sa tanong niya.
"I'm warning you! Malaman ko lang na niloloko mo ako. Pupulutin ka sa kangkungan!"

banta ko sa kaniya.
"Hosshhh... Ang init na nga ng panahon, mainit pa ng ulo mo! Uminom ka na nga ng
gamot mo saka matulog ka para may lakas ka mamayang gabi. Magjugjugan tayo." sabi
nito na parang wala lang sa kaniya.
Sa inis ko ay pinukulan ko siya ng masakit na tingin at umakyat sa taas.

Pinapanginig ng babaeng 'yon ang laman ko. Paano ko ba naasawa ang babaeng iyon?
Gusto ko na tuloy makaalala.
Naghalughog ako sa cabinet ko at naghanap ako ng maisuot ko. Lilinisan ko na rin

ang sugat ko sa ulo.
Ayaw ko ng abalahin ang babaeng iyon at mainit ang ulo ko sa kaniya ngayon. Nang
buksan ko na ang volts ko na naroon sa gilid ng cabinet ay bigla na lang may nag-
flasback sa isip ko.
Kasama ko si Steavan at nakita ko ang pagsakay ng asawa ko sa isang sasakyan.

Sinundan namin sila ni Stevan at pumasok sila sa Hotel. Ang sumunod ay hindi ko na
matandaan kung ano ang sumunod na nangyari. Pilit kong ipinikit ang mga mata ko at
baka may matandaan pa ako. Ngunit hanggang doon lang ang alala ko.
Nagtagis ang mga bagang ko. So, ibig sabihin ay nanlalaki nga ang asawa ko. Kaya
siguro masama ang loob ko sa kaniya. Hindi ko matandaan ang mukha ng lalaki, pero
baka iyon si Nathaniel.
Nagtagisan ang mga ipin ko sa galit. Hindi ako puwedeng gawing tanga ng babaeng ito
at gamitin ang amnesia ko para lukohin ako. Pero hindi ko muna sasabihin sa kaniya
na naalala ko na pumasok siya sa hotel kasama ang lalaking iyon.
Tinawagan ko si Mommy. Agad nàman niya itong sinagot.
"Hello, Mom. Si Mike, 'to."
"Oh! Iho! Kamusta na ang pakiramdam mo?" aniya sa kabilang linya.
"Okay naman, Mom. Medyo magaling na ang paa ko. Hindi na ako masyado guMagamit ng
saklay. May itatanong pala ako sa inyo Mom."
"ano 'yon, Iho?"
"Anong klaseng babae ba ang asawa ko?"
Tumawa naman si Mommy sa tanong kong iyon. "Bakit mo naman naitanong iyon, Iho?
Mabait na bata ang asawa mo."
"Then? Bakit ang sabi niya sa club siya nagta-trabaho? Kilala mo ba ng husto ang
asawa ko, Mom?"
Tumawa naman si Mommy sa kabilang linya. "Hahaha... Nasaan ba si Jasmine?"
"Tsss.. Never mind Mom," saka pinatay ko na Lang ang cellphone. Pakiramdam ko
pinagtatawanan ako ng mga tao dahil ba hindi ko maalala ang 7 years ago na lumipas?
Makalipas ang maghapon ay dumating na si Samantha. Sinundo ko ito sa highway.

Magkatabi lang ang Hacienda nila sa Hacienda namin.
Habang papasok kami sa gate ay saka naman paglabas ng asawa ko mula sa loob.
Tinaasan ako nito ng kilay at matalim na titig ang ipinukol niya sa amin ni
Samantha.
Poor woman, huwag niya sabihin na nagseselos siya? Akala niya hindi ko naalala na
may lalaki siyang kasama pumasok sa hotel.
"Hi, Jasmine!" bati sa kaniya ni Samantha.
Pero inirapan niya lang si Samantha at nagtungo sa hardin.
"Pagpasensyahan mo na. Hali ka sa sala may bago akong games na natuklasan," wika ko
kay Samantha.
Tumuloy kami sa sala at umupo. "Ano ang bagong games mong natuklasan?" ngiti niya
pang tanong sa akin.
"ML maganda pala 'yon. Dati dota lang ang alam ko. Kagabi ko lang siya natuklasan."
Tumawa naman ito. "Hahahaha.. Kawawa ka naman Mike. Gusto mo ml tayo?" hamon niya
sa akin.
"Sure! Anong rank mo na?" tanong ko.
"Epic 1 na ako." aniya.
"Wow! Ede ang lakas mo na. Sige laro tayo," yaya ko.
Naglarao kami ni Samantha ng mobile legend. Nag-e-enjoy ako sa paglalaro. Minsan

napapamura pa si Samantha. Seryoso kami sa laro namin.
"Putik naman Mike, dito tayo sa kabila. Ang bobo naman ng kakampi natin," Maktol ni
Samantha.
"Sige sunod ako sa 'yo. Patayin ko lang 'tong hayop na 'to."
"Ay! Nako, Mike. Ang bobo mo. Huwag kang sumugod sa tore mag-isa. Hays!! Rank 'tong
nilalaro natin mamaya matalo tayo." Halatang naiirita si Samantha sa pagsugod ko
mag-isa sa tore ng kalaban.
"Paano ba? Alam mo namang bago 'to sa akin," wika ko.
"Ewanan mo na kasi 'yan! Huwag mo ng ipilit ang sarili mo dahil matatalo ka lang.
Dito ka sa tabi ko. Alalayan kita. Don't worry ako ang bahala sa 'yo. Basta sumama
ka lang palagi sa akinn," sabi pa ni Samantha nang biglang lumagabog ang pintuan.
Pareho pa kaming napalingon ni Samantha sa lakas ng pagkalapat ng pinto.
Episode 43
Chapter 43
MIKE
Nagsalubong ang mga kilay ko nang makita si Jasmine sa pinyo at masakit na tingin
ang iginagawad niya sa amin ni Samantha. Ngunit di kalaunan ay kay Samantha ito
nakatingin ng masakit.
"Pumunta ka ba rito para lasonin ang utak ng asawa ko!?" galit niyang tanong kay
Samantha.
"Ha? Hindi, ah!" sagot naman ni Samantha at bumalik ito sa paglalaro ng ml.
"Jasmine! Whats going on? What is your problem?" tanong ko. Parang leon na ito na
handang umatakinkapag may pagkakataon.
"Whats going on, ha! Kayong dalawa, anong mayroon kayo?" galit niyang tanong sa
akin sabay duro niya sa amin ni Samantha.
"Oh. my God, Mike! Mapatulan ko na 'yang asawa mo. Ano ang ba problema niyan?"
mahinang wika ni Samantha.
"Puwede ba? Huwag ka mag-iskndalo? !ung gusto mo sumali sa amin, hali ka rito, "
sabi ko naman sa kaniya.
"'Di bale na! Magsama kayong dalawa ng babae mo!" aniya saka umakyat sa taas.
Napapikit na lang ako ng mata dahil sa inasal ng asawa ko.
"Are you alright?" alalang tanong ni Samantha.
"Yes!" sagot ko.
"Okay, tapusin na natin 'yong laro. Then puntahan mo ang asawa mo. Mukha yatang iba
ang pagkahulogan niya sa sinabi ko."
Napaisip naman ako alin ang winabi nito na binigyan ng ibang kahulugan ng asawa ko.
Ilang sandali pa ay naintindihan ko na ang ibig sabihin ni Samantha. Narinig niya
nga siguro ang sinabi ni Samantha kaya binigyan niya ng ibang kahulugan.
Pagkatapos naming maglaro ni Samantha ay namasyal kami sa batis. Hinayaan ko muna

ang asawa ko at alam kong mainit pa ang ulo niya.
"Na miss ko na maligo rito, Mike. Naalala ko noong mga bata tayo naliligo tayo rito
na walang suot. Tapos supot ka pa noon. Hahahahah..." tawa pa ni Samantha sa akin.
"Sira ulo ka talaga. Syempre, bata pa tayo noon. Ngayon puwede na makabuo ng bata,"
sabi ko naman.
"Bakit hindi kaya natin yayain sina Reynald rito. Para naman makaligo sila rito sa
batis," ani Samantha.
"Alam mo namang busy na tao si Reynald." sahot ko.
"Hay, nako! Busy rin siya sa asawa niyang lukarit rin. Ewan ko ba sa inyo! Puro may
mga saltik ang mga asawa niyo!" sabi naman ni Samantha.
"What do you mean? May asawa na rin si Reynald at sino? Si Grace ba ang nakatuluyan
niya?" tanong ko.
"Kaibigan ng asawa mo ang nakatuluyan niya. Hindi mo ba naalala? Bago ka bumalik sa

Amireka ay dumalo muna tayo ng kasal ni Reynald. Halos wala ka nga rin sa sarili mo
noon," ani Samantha.
"Hindi ko na maalala iyon. Ano ang nangyari sa kanila ni Grace?" tanong ko.
Kibit-balikat lang ito. Bukas puwede ba tayong maligo rito?"
"Oo, naman. Kaso hindi kita masamahan maligo. Alam mo naman at may mga sugat pa ako
kaya hindi pa ako puwede na magbabad sa tubig."
''It's okay. Yayain ko na lang ang asawa mo para hindi naman niya maisipan na
inaaagaw kita sa kaniya. Ayaw mo naman kasi magpa-agawm" tawa pa ni Samantha.
"Eira ulo ka talaga. Hali ka na nga ihahatid na kita. Siya nga pala bukas lutuan mo
ako ng pailya, ha? Mag-asawa ka na kasi. Para sa gano'n ay may paglulutuan ka na,"
biro ko naman sa kaniya.
"Hay nako, Mike. Nagsawa na ako sa mga lalaki kaya sa babae na lang ako."
Natawa na lanag ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung nagbibiro siya o seryoso.
"Huwag mong sabihin na magpapakatibo ka?"
"Parang gano'n na nga. Ayaw mo naman kasi sa akin," biro pa nito.
"Baliw ka talaga. Alam mo naman na para na kitang kapatid," tugon ko sa kaniya.
"Oo na! Tara na nga!" yaya niya.
Tatalikod na sana ako nang biglang may nag-flasback sa isip ko. Kaya napahawak ako
sa ulo ko at sininyasan ko si Samantha na huwag muna itong magsalita.
Nakita ko si Jasmine na palutang-lutang sa tubig. Naka-twopiece ito. At sa taas ay

may mga lalaking nakatingin sa kaniya at sinaway ko ang mga ito. Nakita ko umahon
siya at kinaladkad ko siya.
"Gusto mo talagang e-disply 'yang katawan mo!? O, baka naghahanap ka ng lalaking

mabibiktima mo rito? Bakit na miss mo na ba ang mga lalaking dumaan sa katawan mo,
kaya inaakit mo ang mga tauhan ko rito?"
Bigla na lang akong dumilat. Subrang bilis ng tibok ng puso ko. Ibig sabihin marami
ng lalaking dumaan sa katawan niya. Hindi ako makapaniwala sa mga bumabalik sa ala-
ala ko. Sapat na iyon sa akin kung anong klaseng babae ang naasawa ko.
"Are you okay, Mike? May naalala ka na ba?" tanong ni Samantha.
"Nothing. Lets go," inihatid ko si Samantha sa highway wala akong ganang bumalik sa
bahay.
Napakuyom ko ang kamao ko. Paano ako nagpakasal sa isang mababang uri ng babae?
Hindi iyon ang pangrap ko. Kaya pala magaling siya sa kama ay dahil iba't ibang
lalaki na ang nakalantari niya. "Damn you, woman!" galit kong wika sa hangin.
Nang mahatid ko na si Samantha ay bumalik ako sa bahay.
Umakyat ako sa silid namin. Pagbukas ko ay may kausap ito sa cellphone. Ibinaba
niya iyon noong pumasok ako.
"Umuwi na ang malandi mong kaibigan!?" bungad niya sa akin.
"Wala akong panahon makipagtalo sa 'yo. Pagod ang isip ko," walang gana kong sagot
sa kaniya.
"Pagod ang isip mo? Saan napapagod? Sa kakaisip kung dapat mo ba akong iwan at
ipagpalit sa kaniya?" sarkastika niyang tanong.
"Huwag mo bigyan ng masamang kahulugan ang isang bagay na narinig mo lang na hindi
mo sinimulang pakinggan!" wala sa mood kung sagot.
"Ang sabihin mo nilalandi ka ng babaeng iyon. Palibhasa kasi mahilig ka sa
malalandi!" wika niya pa na siyang nagpagting ng tainga ko. Kaya parang umakyat
lahat ng dugo ko sa ulo at hinawakan ang panga niya at pinisil ng malakas. Hindi ko
na control ang sarili ko.
"Walang mas hihigit sa kalandian mo! Kaya dahan-dahan ka sa pananalita mo at baka

ang sarili mo na ang pinagsasabihan mo!"
"Aray! Mike! Ano ba!? Nasasaktan ako. Bitawan mo nga ako," aniya at hinawakan niya
ang braso ko na nakahawak sa panga niya.
Mas lalo kong hinigpitan ang pagpisil sa kaniya. "Slut woma! puwee!" Sabay dura ko
sa mukha niya at binitawan pabalibag ang panga niya.
Dahan-dahan niyang pinunasan ang mukha niya at umangat ng tingin sa akin sa

nagbabagang mata.
Malakas niya akong sinampal.
"How dare you to say that to me? Anong karapatan mong duraan ako at pagsabihan na
slut? Kung noon pumapayag akong apihin at apakan mo. Puwes! Ngayon hindi na! Kahit
may amnesia ka pa. Papatulan kita." garlgal niyang sabi habang pumatak sunod-sunod
ang mga luha niya.
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Bakit nasasaktan ako sa tuwing nakikita
ko siyang umiiyak. Masamang tingin pa ang ipinukol niya sa a,in bago lumabas ng
slid namin.
Sa subrang inis ko ay nagawa ko siya pagbuhatan ng kamay. Hindi ko matanggap na

bukod sa akin ay may ibang lalaki pa sa buhay niya. At para sa akin ay malaking
kainsultuhan iyon sa pagkatao ko. Malaki ang pangarap ko noon na makapag-asawa ng
malinis. Para maipagmlaki ko sa sarili ko na hindi basta lang ang asawa ko. Kundi
pure, simple at birhin pa kapag iniharap ko sa dambana. Pero paano ako napunta sa
babaeng iba-iba ang naging lalaki?
Oj baka minahal ko talaga siya kaya tinanggap ko na lang kahit sino pa siya? Gusto
kong iuntog ang sarili ko para makaalala na ng lubusan. Para akong tino-torture sa
mga naalala ko na hindi magandang kaganapan.
Episode 44
Chapter 44
Jasmine
Pagpasok ko ay dinig ko ang sinabi ni Samantha sa asawa ko.
Gusto niya yatang agawin sa akin ang asawa ko, kaya sa inis ko ay binagsak ko ng
malakas ang pinto.
Nagulat pa silang dalawa. Nagkasagutan kami ni Mike at sa inis ko at umakyat ako sa

taas.
Ilang oras ang lumipas ay tumawag ako kina Mommy. Kinamusta ko ang mga bata at miss
na miss ko na sila. Bawat gabi na dumaraan ay lalo ko silang nami-miss. Hindi ko
rin puwede iwanan si Mike rito pero balak ko ay magpaalam sa kaniya na sasaglit
lang ako sa Maynila.
Habang nag-uusap kami ni Mommy tungkol sa sinumbong ni Mike sa kaniya ay saka naman
bumukas ang pinto.
Pumasok si Mike at parang wala ito sa mood.
Nagkasagutan kaming dalawa at nagulat na lang ako nang bigla niyang pisilin ang
baba ko. At nagulat pa ako ng duraan niya ako sa mukha.
Parang sinaksak ng punyal ang puso ko. Lalo na at sabihin sa akin ang salitang
slut.
Sa subrang galit ko ay nasampal ko siya. Hindi ko siya dapat pinatulan dahil wala
siyang maalala. Pero ayaw kong maulit ang nakaraan. Ayaw ko magpaapi sa kaniya. At
mas lalong ayaw kong agawin siya ng kung sino sa akin. At ayaw kong lamunin na
naman siya ng maling akala.
Subrang sama ng loob ko ng gabing iyon. Kaya sa terace ako nahiga sa mahabang upuan
na naroon. Umiyak ako nang umiyak.
Naalala ko sina Mommy at Daddy. Pati ang mga anak namin ni Mike. Subrang bigat ang
dindala ko sa dibdib ko. Nawalan ako ng mga magulang. Wala sa tabi ko ang mga anak
ko. At may amnesia pa ang asawa ko.
Kaya hindi ako puwede maging mahina. Ilang sandali ay tumunog naman ang cellohone
ko. At si Janzel ang tumatawag. Inayos ko ang boses ko at tumikhim muna bago
sinagot.
"He.. Hello Janzel."
"Kamusta na ang asawa mo? Pasensya na at hindi kami makadalaw sa inyo. Masilan kasi
ang pinagbubuntis ni Cristy," anito sa kabilang linya.
"Okay, lang. Naintindihan ko kayo. Ayos lang si Mike. Si Cristy kamusta?"
"Nasa loob nakahiga lang siya. Pero nagiging masungit na," sumbong naman nito.
"Ayusin mo ang relasyon ninyo. Hindi 'yong binabaliwala mo ang asawa mo. Huwag mo
hintayin na mapagod sa 'yo si Cristy. Saka mo ma-realize na mahalaga Pala siya sa
'yo kapag iniwan ka niya," sabi ko.
"I love her. And i dont know how to tell her," wika ng baliw kong kaibigan.
"Ewan ko sa 'yo! Magdadalawa na 'yang anak niyo. Hindi ka pa rin marunong magsabi?
Pero kaya mo nga siya ikama, ano?" inis kong wika rito.
"Tsss.. O sige na. Sermon na namn abutin ko sa'yo. Kamusta mo na lang ako sa asawa
mo. Saka condolence nga pala."
"Salamat, hindi ka niya maalala. Kaya saka ko na lang banggitin ang tungkol sa 'yo.
Baka mamaya sumakit na naman ang ulo niya."
"Sige, Ingat ka. Huwag pabayaan ang sarili. Kapag may problema ka tawagan mo lang
ako. Sorry hindi kita ma-comfort ngayon. Alam ko mabigat ang dinadala mong problema
ngayon pero huwag kang sumuko," ani Janzel. Alam ko na maasahan ko siya dahil kahit
noon pa man ay sila lang ang naging karamay ko palagi sa problema ko.
"Thank you. Sige na bye," patulo na ang luha ko kaya pinatay ko na ang cellphone at
umiyak na naman.
Sa tuwing may problema ako. Si Janzel lang at Cristy ang kinakapitan ko o
sinsabihan, pero ngayon mag-isa kong haharapin ito.
"What are you crying? Pumasok ka sa kuwarto!" boses ng asawa ko na nasa pintuan ng
balcony.
Pinunasan ko ang luha ko at lumanghap ng hangin.
"Pumasok ka na roon. Dito na muna ako," malamig kong sagot.
"Sa lahat ng ayaw ko matigas ang ulo. Pumasok ka sa silid at may pag-usapan tayo!"
madiin niyang wika at tumalikod.
Bagsak ang balikat kong tumayo at sumunod sa kaniya.
Pagpasok ko sa silid namin ay naupo siya sa sofa kaya sa kama naman ako naupo.
"Are you a slut woman! ?" madilim ang matang niyang nakatingin sa akin. Hindi ko
akalain na tatanungin niya ako ng gano'n.
"Mike, pagod ako," mahina kong wika.
"Answer me! Nag-trabaho ka nga ba sa club? At iba't ibang lalaki ang umangkin diyan
sa katawan mo!? Are you a slut, Jasmine!?" madiin niyang tanong sa akin.
Napapikit ako ng mata. Narinig ko na naman ang salitang iyon. Hindi ako dapat
magpadala. Ayaw ko ng ma-depress. Natatakot na ako, kaya lalo kong tinatagan ang
loob ko.
Tumingin ako sa mga mata niya. "Kung 'yon ang tingin mo sa akin 'yon ang paniwalaan
mo," pagod kong sagot sa kaniya. Ayaw ko makipagtalo sa kaniya at baka magkasakitan
na naman kami.
"So, may lalaki ka nga. At nag-hotel pa kayo! Sino siya!" sigaw niya sa akin na
ikinagulat ko.
"May.. May naalala ka na?" halong kaba at tuwa kung tanong sa kaniya.
"Its not your business! Sagutin mo ang tanong ko! Sino ang lalaking mong 'yon, ha!
Siya ba si Nathaniel!?" sigaw niya.
Hindi ko alam kong matawa ako o mainis sa sinabi niya.
"Paano mo naman nalaman ang pangalang, Nathaniel? May naalala ka na ba Mike?"

maluha-luha kong tanong sa kaniya.
"Wala kang pakialam. Huwag ko lang makita ang Nathaniel mo na 'yon at mabasag ko
ang pagmumukha no'n," halata sa mukha niya ang matinding selos.
Hindi niya alam na anak niya ang sinasabihan niya. Paano kaya kung malaman niya na
anak niya ang gusto niyang sapakin? Ano kaya ang maging reaksyon niya? Siguro
naalala nito 'yong nakita niya kami noon ni Janzel na pumasok sa hotel.
Nakakainis naman ang memorya niya. 'Yon pa talaga ang naalala niya? Kaya siguro
sinabihan na naman niya akong slut. Nagtataka naman ako kung paano niya naalala ang
pangalan ng kambal namin.
Ngunit kahit may amnesia siya. Hindi ako magpapaapi sa kaniya. Namumuro na yata
siya.
"Bakit ba ganiyan ang sinasabi mo? Ganiyan ba talaga kababa ang tingin mo sa akin?"
tanong ko sa mahinang boses.
"Naalala ko na pumasok ka sa hotel kasama ang isang lalaki. Kahapon at narinig kita
na may kausap sa cellphone at sinabi mo pa ang pangalan. Tapos nagpa-i love you ka
pa. So, ano ang gusto mong isipin ko, ha? " halos magsalubong na ang mga kilay
nito.
Gusto kong matawa na maiyak. Narinig niya pala ang pag-i love you ko kay Nathaniel.
"Kaibigan ko lang 'yon. Naroon kasi sa hotel ang best friend ko kaya pumasok kami
sa hotel noon. Hintayin mo at maalala mo rin ang lahat," wika ko.
"Kaibigan mo? Tapos nag-a i love you ka?" inis niyang sabi. "Nakapag- i love you ka
ba sa akin?"
Gusto ko magdiwang dahil pakiramdam ko nagseselos siya. Pero sa anak niya pa.
Minsan naiisip ko na pagkakataon ko na para makaganti sa kaniya.
"Madali lang sabihin ang I Love you, Mike. Saka ikaw lang ang laging nag-a i love
you sa akin," pag-iinis ko pa lalo sa kaniya.
Lalong dumilim ang mukha niya. "Alam mo matulog ka na. Kasi baka sumakit ang ulo
mo. 'Wag mo muna isipin 'yong mga lumilitaw diyan sa ala-ala mo."
"No! I just want to know paano tayo nagpakasal. Gusto ko malaman ano ang nangyari
sa loob ng 7 years," anito.
Tinitgan ko siya sa mata. "Noong nakita mo ako sa condo mo. Kinabukasan no'n
nalaman mo na anak ako nila Daddy at Mommy. Simula no'n hindi mo na ako tinantanan.
Lagi ka ng may dalang flowers sa akin at chocolate," pagsisinungaling ko naman sa
kaniya.
"Really?" hindi niya makapaniwalang tanong.
"Oo, lagi mo nga akong hatid sundo sa school. Tapos noong pag-graduate ko. Niyaya
mo na ako magpakasal kahit ayaw ko," gusto ko matawa sa mga ilosiyong sinasqbi ko,
pero gusto ko ipamukha sa kaniya na siya ang naghahabol sa akin. Kahit ang totoo ay
pinagtutulakan niya ako at kinaiinisan noon.
Kumibot-kibot pa ang labi niya na parang ayaw maniwala sa sinabi ko.
"Talaga?" anito.
"Yip! Nakakandarapa ka kaya sa akin noon. Halos patay na patay ka sa akin. Saka
selos na selos ka kapag may lalaking umaaligid sa akin. Sabagay pang 32 na yata
kitang boyfriend," natatawa ako sa loob-loob ko.
"What!? Ako pang 32 mong boyfriend?" kunot-noo niyang tanong.
"Oo,pero sa lahat ng naging boyfriend ko ikaw pinakamabilis," sabi ko pang

kasinungalingan.
"Anong mabilis? Huwag mong sabihin lahat sila naka..."
Inagaw ko ang sasabihin niya. "Lahat sila walang kuwenta. Hindi ko sinabing mabilis
ka sa kama. Dahil daig mo pa si super man," sabi ko pa.
Lalong dumilim ang tingin niya sa akin. "From now on! I dont care your past. I
don't care kung ilang lalaki man ang dumaan sa 'yo pero ito lang ang tandaan mo.
Hindi ka puwede umalis na hindi ako kasama. At lalong wala ka na dapat pang
communication ng mga ex mo. Dahil oras na malaman ko na makikipaglandian ka sa
Nathaniel na 'yon. Igagapos kita riyan sa kama at oras-orasin kitang tusukin ng
sandata ko," madiin niyang wika sa akin.
"Ede good! At masasarapan pa ako. Pero huwag ko lang rin malaman na

nakikipagharotan ka kay Samantha. At igagapos rin kita sa kina uupuan mo at
bababatihin ko minu-minuto 'yang itlog mo!"
"What the... Hayzz.. Your crazy woman." anito at sabay tayo. Itinulak niya ako kaya
napahiga ako sa kama. Agad naman siyang dumagan sa akin.
"You make me crazy," anito at siniil niya ako ng halik. Nagpapatianod lang ako sa
ginagawa niya at tinutugunan ang bawat halik niya sa akin
Hindi ko na rin napansin kong ilang beses may nangyari sa amin nang gabing iyon.
Hinayaan ko siyang mapagod ng husto sa pag-angkin ng katawan ko.
Takot akong baka maghanap siya ng panandaliang aliw sa iba, kaya hinayaan ko lang
siya kung ano ang gusto niyang gawin sa akin ng gabing iyon.
Episode 45
Chapter 45
Jasmine
Kinabukasan babangon na sana ako ngunit bigla na lang ako niyakap ng asawa ko.
"Mike,bumangon na tayo," wika ko.
"Mamaya na. Do you love me?" tanong niya sa akin na nagsususmamo ang mga mata.
Ngumiti ako sa kaniya. Hindi ko akalain na itatanong niya iyon sa akin. "If i see
no, Ano ang gagawin mo?"
Dumilim naman ang paningin niya sa akin. "And who is your love? 'Yong Nathaniel na
'yon?"
Lalo akong natawa sa kaniya pero hindi ko na lang pinahahalata. "Oo, i love him,
kaya bumangon ka na riyan."
Mas lalong kumunot ang noo niya sa sinabi ko.
"Hindi ako papayag! I'm your husband. So, dapat ako lang ang mahal mo." Gusto ko
tuloy magdiwang sa sinabi niya.
Napakapossive talaga itong sira ulo kong asawa.
Kahit na minsan ay lumalabas ang pagkademonyo niya pero may mala angel rin siyang
ugali.
"Paano kong hindi kita mamahalin. Lalo na at lagi mo ako sinasaktan." sabi ko pa sa
kaniya.
"What do you mean? Lagi ba kita sinasaktan, Physical?" tanong niya na may halong
pag-alala at takot sa mga mata niya.
Syempre ako naman itong shunga-shunga kung anong kasinungalingan na naman ang
sinabi ko sa kaniya. "Oo, lagi mo ako sa sinasaktan. Not only physical but also
emotional."
Bumangon siya at niyakap niya ako patalikod. "I'm sorry kung nasasaktan kita. Baka
nagawa ko lang iyon dahil may hindi ka magandang ginagawa?"
"Sadyang marumi lang talaga ang pag-iisip mo kaya kung ano-ano ang binibintang mo
sa akin. Kaya minsan wala na akong nararamdamang pagmamahal sa 'yo alam mo ba
'yon?" sabi ko pa sa kaniya.
Lalong humigpit ang yakap niya sa akin. "I'm sorry. Simula ngayon. Hindi na kita
sasaktan pa. I do everything that you fall inlove with me again."
"Talaga? Paano mo naman gagawin 'yon?" tanong ko.
"Ppagluluto kita. Lahat ng gusto mo susundin ko. Maliban lang na makipagkita ka sa

ibang lalaki. Lalo na sa Nathaniel na iyon. Kahit ano ang nakaraan mo tatanggapin
ko. Magsimula tayong e-work out ang marriage natin. Magsimula tayong dalawa at
bumuo ng masayang pamilya."
Ang sarap pakinggan ng sinabi niya. Syempre kinilig naman ako. Sino ba naman ang
hindi kiligin sa mga sinasabi niya? Atleast nararamdaman ako ng puso niya kahit
hindi ako maalala ng isip niya.
"Paano kung makaalala ka na? Ganiyan pa rin ba ang sasabihin mo sa akin?" tanong ko
na ang totoo ay natatakot ako. Dahil ako ang dahilan kung bakit siya na aksidente.
At kung bakit nagka-amnesia siya. Sinisisi ko pa rin ang sarili ko. Mabuti na lang
at tanggap niya na asawa niya ako dahil kung hindi baka hindi ko na alam ang
gagawin ko.
"Makaalala man ako o hindi! Nararamdaman kong mahal kita. Pero nagtataka ako kung
bakit may nararamdaman akong sama ng loob sa 'yo. At nagseselos ako lalo na sa
Nathaniel na 'yon. Narinig ko na nag-i love you ka sa kaniya. Please huwag mo ako
ipagpalit sa lalaking iyon."
Para akong matawa dahil ang pinagseselosan niya ay ang anak niya. Hindi niya alam
na hinahanap na siya ng mga ito.
"Mike, ipngako mo sa akin na kung ano man ang maalala mo ng nakaraan hindi mo ako
aawayin. Hindi mo ako susumbatan. At mas lalong hindi mo ako huhusgahan dahil sa
mga ala-ala mo na hindi malinaw ang pinagmulan."
"Yes, my wife. Thank you sa pag-aalaga sa akin. Tara na, sabay tayo maligo," ngisi
pa nito sa akin. Pakiramdam ko bago kaming kasal.
Sabay kaming naligo at nilinisan ko ang sugat niya sa ulo na humihilom na. Kahit sa
banyo ay nagawa pa naming magtalik, kaya ang ganda na naman ng mood ng asawa ko.
Pagkatapos naming maligo ay bumababa kami at nag-almusal. Habang nasa dining table
kami ay panay ang bigay niya sa akin ng pagkain. Subrang sweet niya yata s akin
ngayon. Pati si Manang Sue ay kinikilig na nakatingin sa aming mag-asawa.
''Kumain ka ng marami. Subrang payat mo. Baka sabihin nila Tito Leo na hindi kita
inaalagaan."
Natutuwa ako sa pagpapakita ni Mike sa akin ng pag-alala ngayon.

"Ikaw kumain ka rin ng marami. Saka inumin mo ang gamot mo," ngiti ko pa sa kaniya.
"Nako! Ang ganda niyong pagmasdan. Bagay na bagay talaga kayong dalawa. Para kayong
bagong kasal," sabi ni Manang Sue na matamis na nakangiti sa amin ni Mike.
"Hahahaha.. Sabayan mo kaya kaming kumain ni Mike Manang," anyaya ko.
"Busog pa ako, Iha. Kaya kumain na lang kayo riyan. Doon na muna ako sa likod ng
bahay," aniya at tumalikod na.
May buko salad na inihanda si Manang dahil nagpagawa ako sa kaniya kahapon. Akmang
kukuha na si Mike ng biglang tumigil ito at
Hinawakan ang ulo niya.
"Mike, masakit ba ang ulo mo?" kinakabahan kong tanong. Suminyas naman siya na
huwag muna akong magsalita. Marahil ay may naalala ito.
Hinayaan ko na lang muna siya. Nakapikit ang mga mata niya na tila ba may mga
naalala ito. Kinakabahan ako at excited kung ano ang bumabalik sa ala-ala niya.
Maya pa ay dumilat siya. "Cathy?" banggit niya.
"May naalala ka?" tanong ko.
Tumango siya. "Buntis si Cathy? Tapos naalala ko na pinagalitan kita dahil kinuha
mo ang buko salad niya. Bakit narito si Cathy? At sino ang ama ng pinagbubuntis
niya?"
Malalim akong nagbuntong hininga bago siya sinagot. "Dinala mo rito si Cathy na
buntis na. At huwag ka mag-alala dahil hindi ikaw ang ama ng anak niya. Hindi ko
alam kung bakit dinala mo siya rito, pero kasal na tayo noon."
Tumango-tango siya at parang may iniisip. "Bakit pumayag ka na dinala ko rito si

Cathy? Hindi ka ba nagalit nang dinala ko siya rito? O sadyang wala ka lang
talagang pakialam sa akin, kaya kahit sino ang dalhin ko rito ayos lang sa 'yo."
hinaing niyang tanong sa akin.
Natawa ako sa mga tanong niya, kaya lalo siyang nainis sa akin.
"Pinagtatawanan mo pa ako.''
"Ang cute mo kasi. Lalo kang pumupogi," sabi ko na lang.
"Ayos lang ba talaga sa 'yo na nagdala ako rito ng babae?" pikon niya ng tanong sa
akin.
"Wala naman akong magagawa kung magdadala ka ng babae rito. Katulad kahapon? Dinala
mo si Samantha rito tapos aawayin mo pa ako," sabi ko.
"She is my childhood friend. Wala namang masama na pumunta siya rito," sabi niya.
"So, okay lang 'yon na magdala ka rito ng childhood friend mo?" tanong ko naman na
taas ang kilay.
"Honey, wala namang masama roon. Para ko ng kapatid si Samantha, kaya huwag ka na
magselos," aniya at hinawakan ang kamay ko.
"Okay." sabay kibit balikat ko. Wala pa lang masama na magdala ng childhood friend
rito, ha. Kaya tingnan ko lang kung ano ang iisipin niya kapag dinala ko rin dito
si Janzel.
But speaking of Samantha. Nariyan na ang bruha. May dala itong lalagyan ng pagkain.
"Good morning!" bati pa nito na nakangiti.
"Oh! Ano 'yang dala mo?" ngiting tanong din ng asawa ko sa childhood friend niya
hummpp. Napaismid tuloy ako.
Episode 46
46
JASMINE
Inilapag naman ni Samantha ang dala niya sa mesa at binuksan. "Ofcourse! 'yong
paborito mong pailya!'' saka umupo ito sa tapat ko.
"Wow! I miss this. Thank you talaga Samantha," sabi ni Mike at tinikman ang dala ni
Samantha. "Uhmmm... Ang sarap. The best ka talaga magluto," papuri niya pa sa luto
ng babaeng iyon.
"Jasmine, tikman mo rin ang niluto kong pailya. Masarap 'yan," ani Samantha sabay
turo sa dala niya.
" 'Di bale na lang! Baka may lason pa 'yan at bumula pa ang bibig ko!!" inis kong
wika.
"Jasmine?" saway naman ni Mike.
Ngumiti naman ako ng kaplastikan sa asawa ko. "Sige, Hon. Kumain ka lang ng niluto
ng childhood friend mo. Kasi magpapaluto rin ako sa bestfriend ko."
Kumunot naman ang noo niya. Si Samantha naman ay ngingiti-ngiti lang.
"Jasmine? Puwede bang samahan mo kami ni Mike maligo sa batis?" sabi pa ng bruha.
Agad naman sumiklab ang dugo ko, kaya na siningkitan ko ng mata si Mike. ""Di ba
naligo na tayo?"
"Ha! Ahh.. oo," agaran niya namang sagot.
"Pasensya na Samantha. Nakaligo na kasi kami ng asawa ko sa banyo kanina. 'Di ba,
Mike?"
Umismid naman si Samantha sa sinabi ko. Hayss sayang tuloy! Gusto ko pa naman sana
maligo sa batis. 'Di bali na lang. Sa sunod ko na lang na pagbalik rito. Babalik na
pala ako ng Maynila, Mike. Sa susunod na lang ako pupunta rito. Sana makumbinsi ko
si Reynald na dumalaw sa 'yo rito."
"Mamaya ka na babalik? Sana nag-leave ka na lang ng isang linggo. Pero sige sa

sunod na lang. Baka next week makapasok na rin ako sa office," ani Mike.
"Papasok ka na sa trabaho? Hindi ba puwedeng hintayin mo na lang na makaalala ka?"

wika ko sa asawa ko.
"Madali ko lang naman mapag-aralan ang trabaho sa office, Hon. Isa pa hindi ko
puwede iasa na lang kay Stevan ang pagpatakbo ng kumpanya dahil marami rin siyang
ginagawa," Ani Mike at pinagpatuloy ang pagkain ng pailya.
"Well, bakit hindi ikaw ang pumasok, Jasmine? 'Di ba ikaw naman ang bagong ceo ng
kumpanya?" wika ng bruhang si Samantha.
Tumingin naman sa akin si Mike. "Ikaw ang bagong ceo? Dapat pumasok ka."
Sarap sapakin ng Samantha na 'to eh! Ayaw ko nga maging ceo en-open pa kay Mike
ang tungkol sa bagay na 'yon.
"Ahh.. Kasi, Hon. Hindi naman kita puwede pabayaan,'' rason ko na lang kay Mike.
"Ano ka ba, Hon? Kaya ko na ang sarili ko. Sa sunod na araw babalik tayo sa
Maynila. Doon muna tayo tumuloy sa Mansyon," ani Mike.
Bigla naman ako nagulat sa sinabi niya. Natatakot ako na baka kapag nakita niya ang
mga bata ay sumakit ang ulo niya at tuluyan niya na kaming hindi maalala.
"Ahmm.. Dito na lang muna tayo, Hon. Saka hayaan mo muna kay Stev ang kumpanya. Isa
pa hindi pa magaling ang suga mo." pagdadahilan ko.
"Well, magpahinga ka muna Mike. Paano, mauna na ako sa inyo. Jasmine, ikaw na muna
ang bahala sa kaibigan ko, ha? Huwag mo siya masiyadong pagurin," ngisi pa nito sa
akin. Sabay lumabas na.
Naiwan kami ni Mike at bala siya sa pagkain ng dalang pailya ni Samantha.
"Sarap na sarap ka sa pailya ng kaibigan mo!" inis kong wika kay Mike.
Ngumiti siya sa akin. "Honey, mas masarap ka kainin kaysa pailyang ito," pilyo
niyang wika sa akin.
"Hmmpp.. Buliro. Bilisan mo na riyan para makainom ka ng gamot. Akyat lang muna ako
sa taas," paalam ko naman sa kaniya.
"Sige," anito saka umakyat na ako sa taas.
Pagdating ko sa loob ay agad kong tinawagan si Mommy. Nami-miss ko na ang mga anak
namin ni Mike.
Dalawang ring pa lang ay sinagot na ni Mommy.
"Iha, mabuti at napatawag ka. Kamusta na kayo ni Mike?" tanong ni Mommy Joan.
"Ayos lang, Mom. Hito at may mga ilan-ilan siyang naalala. Tapos pinagseselosan
niya pa ang anak niya," wika ko.
"Nako! Natanong niya nga 'yan sa akin. Hayaan mo at makaalala rin siya.
Pagpasensyahan mo muna ang anak namin, Jasmine. Alam namin ng Daddy mo na mabigat
ang dinadala mong problema ngayon. Huwag ka mag-alala, narito lang kami ng Daddy
Sam mo."
"Salamat, Mom. Kamusta na si Josh? At ang mga kambal? Nami-miss ko na sila,"

garalgal kong wika.
"Mabuti naman sila anak. Sana maalala na ni Mike ang lahat. Para makabalik na kayo
rito at nami-miss na kayo ng mga bata."
"Bukas po, Mom. Gusto ko sumaglit riyan. Nasasabik na ako sa mga bata." sabi ko.
"Sige, Iha. Pero paano kung hanapin ka ni Mike?" ani Mommy.

"Ako na ang bahala kay Mike, Mom."
"Sige, Iha. Dahil bukas darating rin si Atty. Vilasquez at babasahin niya ang
lastwill and testament ng mga magulang mo," sabi ni Mommy.
"Sige, Mom. Kayo na ang bahala sa mga bata, ha." wika ko.
"Oh, sige, Iha. Naroon nga at naglalaro ang mga bata pati si Josh sa lolo nila.
Sige, na, Iha. Bye," saka pinatay na nito ang cellphone.
Nahiga ako saglit at naiisip ko na naman ang mga magulang ko. Saka naman pumasok si
Mike sa silid namin.
"Hon, pasyal tayo sa Hacienda," lambing niya sa akin. Nakita niya naman na namumula
ang mga mata ko.
"Umiiyak ka ba? May masakit ba sa 'yo? Honey, gusto mo dalhin kita sa hospetal?"
pag-alala niya sa akin.
"Ang oa mo naman. Na miss ko lang ang mga magulang ko, kaya medyo naluluha ako,"
sabi ko.
Niyakap niya naman ako. "Bukas na bukas babalik tayo sa Maynila. Dadalawin natin
ang labi nila."
Bigla naman akong nahimasmasan sa sinabi niya. "Ha! Ahh.. Eehh.. Hindi ka pa puwede
magbiyahe, Hon. Baka mapagod ka, kaya ako na lang ang pupunta ng Maynila."
"No! I'm okay. Memories ko lang ang nawala, Hon, pero hindi pa naman ako baldado
kaya bukas samahan kita. Tapos pupunta tayo sa Mansyon. Kung ayaw mo sa Mansyon
matulog doon tayo sa condo ko," sabi pa niya.
Patay ako nito. Paano kung makita niya ang mga anak namin? Paano kung sumakit na
naman ang ulo niya?" Hon, sa susunod na lang. Isa pa mas gusto ko rito muna tayo,"
wika ko.
"Bukas pupunta tayo sa mga magulang mo kaya huwag na matigas ang ulo, ha? Hali ka
mamasyal tayo," yaya niya pa sa akin.
Pumayag na lang akong mamasyal kami sa hacienda para hindi rin ako maboring.
Naglibot kami ang ganda ng pakikitungo sa akin ni Mike. Parang bagong kasal nga
kaming dalawa. Kung dating bagong kasal kami ay malamig ang pakikitungo niya sa
akin. Pero ngayon ang init ng pagtanggap niya sa akin. Panay halik at yakap niya sa
akin. Na para bang ayaw niya na ako mawala sa buhay niya, kaya tama lang ang
ipinapakita niya sa akin. Hinahangad ko na sana ay maalala niya kami ng mga bata.
Para masaya na ulit kaming magkakasama.
Episode 47
Chapter 47
Jasmine
Kinabukasan ay hindi ako natuloy sa Maynila dahil natatakot ako na baka makita ni
Mike ang mga anak namin at sumakit ang ulo niya.
Mabuti na lang at nakumbinsi ko siya na huwag muna bumalik sa Maynila. Naging

masaya ang pagsasama namin ni Mike sa Hacienda. Lahat ng gusto ko ay sinusunod
niya. Hanggang makalipas pa ang isang lingo ay magaling na ang mga sugat niya at
nakakalakad na siya ng maayos na walang saklay.
Dalawa lang kami sa bahay noong araw na iyon dahil nagpaalam si Manang Sue at Mang
Danny na umuwi sa probensya kaya sa paglalaba ay ako na ang gumagawa pero may
naisip akong kalukuhan sa asawa ko.
Nasa palikuran siya at nagpapakain ng manok. "Honey, hali ka may sasabihin ako sa
'yo," tawag ko.
''Yes, Hon. Ano 'yon? " agad naman niyang lapit sa akin.
"Pakilabhan naman ng mga marumi nating damit. Masakit kasi ang katawan ko, eh?"
pag-iinarte ko pa. Agad naman siyang sumeryoso ng tingin sa akin.
"Seriously? Ako ang maglalaba?" kunot noo niyang tanong.
"Aayaw mo? Naglilikramo ka na ngayon? Pinapagod mo ako gabi-gabi tapos ako ang
papalabhin mo? Samantalang noon ikaw ang naglalaba ng mga marumi nating damit,"
pagsisinungaling ko sa kaniya.
"Ipalaba na lang natin 'yan," sabi niya.
''Ikaw na nga maglaba niyan! Sige paghindi mo 'yan nilabahan hindi ka na makaka-
score sa akin," panakot ko sa kaniya.
"O, sige. Sige labhan ko na. Basta mamaya, ha?" sabay ngisi pa nito at kindat sa
akin.
"Sure, basta lahat ng gusto ko sundin mo at lagi kita pagbigyan sa kama." ngisi ko
sa kaniya. "Siya nga pala kusutan mo lang 'yan, ha? Huwag mong e-washing para hindi
maghimulmol.
Napakamot naman siya sa ulo niya at humagikhik naman ako ng tawa ng palihim. Dahil
kung ano ang ginawa niya sa akin noon ay siyang ginagawa ko sa kaniya ngayon.
"Siya nga pala, Hon. Banlawan mo ng mabuti 'yan, ha? Sige roon na muna ako sa sala
at magbabasa pa ako," paalam ko sa kaniya.
"Sige, Hon. Mamaya, ha?" ngisi niya sa akin. Ngumiti lang ako sa kaniya at nagtungo
sa sala. Nagbasa ako ng story sa w*****d ko. Puro spg ang binabasa ko para may
makuha pa akong ibang idea pagdating sa kama. Syempre ayaw ko naman na ma offend sa
akin ang asawa ko pagdating sa pagniniig namin. Ayaw ko naman manood ng porn dahil
hindi naman ako mahilig manood. Kaya napag-isipan ko na magbasa na lang ng story sa
w*****d.
Makalipas ang ilang habang nagbabasa ako ng story ng spg ay nagulat ako sa biglang
pagsalita ng asawa ko.
"Hon, tapos na ako magbanlaw, ikaw na magsampay," sabi pa nito sa akin.
"Ikaw na. Mayroon pa pa lang labahan roon 'yong sapin sa kama at mga kurtina,,"
sabi ko sa kaniya.
"What!?" sabay kamot nito sa ulo.
"Sabi ko may labahan ka pa. Sandali lng at kukunin ko," sabay akyat ko sa taas at
kinuha ang lahat ng kurtina at sapin namin sa kama. Saka inilagay ko lahat iyon sa
basket. Hahahaha makaganti na ako sa kaniya. Dati ako ang ginagawa niyang alipin.
Ngayon siya naman ang gawin kong alipin. The cold husband wife revenge.
Hahahaha.... Napapahagikhik ako sa naiisip ko.
Pagkakataon ko na para utuin ang asawa ko. Bumaba ako at ibinagsak sa harap niya
ang labahan. "Ito pa ang mga labahan mo. Hon. Labhan mo mabuti, ha?"
Nakasimangot naman siya at binuhat ang labahan at padabog na tumalikod. Sinundan ko

siya sa laundry area at ibinagsak niya ang basket na may lamang labahan. Saka
napakamot sa ulo.
"Ang dami naman nito!" maktol niya pa.
"Naglilikramo ka?" wika ko.
Nagulat naman siya sa pagsalaita ko. "Hindi, Hon. Kunti pa lang nga 'to, oh!
Mayro'n pa ba roon? Baka mayro'n pa dalhin mo na rito," wika niya pa sa akin at
ngumiti ng kaplastikan.
"Yan lang! Isampay mo na 'yang tinapos mo, ha?" saka pagkatapos magluto ka ng
pananghalian natin. Tapos linisin mo na rin ang buong bahay, ha?" utos ko pa sa
kaniya.
"Ako pa ang magsasaing?" maktol niya pa.
"Alangan man ako! Gusto mo sumabog ang buong bahay? Hindi ako marunong magsaing,"
sabi ko pa.
"Seryoso ka? Hayyss! Kailan ba babalik sina, Manang? " salubong ang kilay niyang
tanong.
"Malay ko! Baka sa sunod na linggo. Sige na bilisan mo riyan. Dati rati nga ikaw
lahat gumagawa. Tapos ngayon naglilikramo ka. Hoy! Mike kung hindi mo naalala.
Pinalaki ako ng mga magulang ko na parang prinsesa at kinuha mo ako sa kanila tapos
ngayon maglilikramo ka,"
"Oo, na. Sige na magbasa ka na roon. Magsaing na lang ako sa rice cooker," sabi
niya.
"Mabuti naman kung gano'n! Huwag ka magsaing sa kalan parang kalan ka rin."
Kumunot naman ang noo niya. "Anong parang kalan ako?"
"Kalan! Para kang kalan hindi ka puwedeng iwanan. Hindi katulad ng rice cooker
iwanan mo man ay hindi nasusunog ang sinaing. Kapag kalan hindi mo puwede iwanan
dahil masusunog ang sinaing," wika ko.
"So, ano connect ko sa kalan?" takang tanong niya.
"Malaki! Hindi ka puwede iwanan at baka kung sino-sino na naman ang haharutin mo,"
sabi ko.
''Noon 'yon! Pero hindi na ngayon dahil ikaw lang sapat na sa akin," ngisi niya.
"Sos! 'Wag mo ako bolahin, dahil oras na malaman ko na namababae ka. Lagot 'yang
talong mo! Iihawin ko 'yan at ihahalo ka 'yang itlog mo!" sabay turo ko sa baba
niya.
"Brutal mo naman, Hon," sabi niya.
"Sige na, tapusin mo na 'yan!" wika ko at tumalikod na.

Napapangiti ako ng palihim at bumalik sa pagbabasa. Nang mainip naman ako ay
tinawagan ko ang mga bata. Sa kuwarto ako at pinadlock ko iyon. Nakipag-video ako
sa mga bata at kahit papano ay nabawasan ang pagkasabik ko sa kanila.
"Hi, Mommy ko na maganda!" bola naman sa akin ni Natasha.
"Ikaw, ha? Marunong ka na mambola," wika ko naman sa anak ko.
"Mommy, kailan po kayo uuwi ni Daddy? Miss ko na po kayo?" sabi ni Nathaniel.
"Kapag magaling na ang Daddy ninyo. Miss na miss ko na rin kayo."
"Mommy, puwede po ba namin makita si Daddy?" tanong naman ni Nathan.
"Sige, saglit lang mga anak silipin ko si Daddy niyo, ha?" sabay dungaw ko sa
bintana at nakita ko na nagsasampay si Mike ng labahan namin.
"Mga anak ayon ang daddy mo sa baba. Nagsasampay ng lahaba," wika ko at itinutok ko
ang back camera ng cellphone ko.
Habang si Mike ay abala sa pagsasampay ng labahan. Nagtatawanan naman ang mga bata.
"Hahahaha.. Si Daddy, naglalaba. Astig!" tawa pa ni Nathaniel.
"Mommy, marunong rin pala maglaba si Daddy? Ang galing naman ng Daddy namin," sabi
naman ni Nathan.
"Mommy, your bad! Ginawa mong labandera si Daddy!" sabi naman ng masungit kong
anak.
"Hey! Natasha, astig nga 'yon eh! Kasi marunong maglaba si Daddy," sab naman ni
Nathan kay Natasha.
"Oh! Baka kung saan naman mapunta ang usapan niyong dalawa. Inaalagaan niyo ba ang
little brother niyo na si Josh?" tanong ko sa kanila.
"Yes, Mommy! Ako po naghahawak ng dede niya minsan Mommy!" sabi naman ni Natasha.
"Mommy, kailan ba gagaling si Daddy? Magpapaturo ako sa kaniya sa Math," sabi naman
ni Nathaniel.
"Hindi ko alam mga anak. Basta ipag-pray natin na agad na gumaling ang Daddy niyo,"
sabi ko pa.
"Mom, si Nathaniel may hinalikan sa school," sumbong naman ni Nathan.
"Opo, Mommy. Kaya pinatawag si Lolo kahapon," sumbong ni Natasha. Pumasok na kasi
sila sa school at ang parents na ni Mike ang nag-asikaso ng mga papers nila sa
private school.
Nagulat pa ako sa sumbong ng mga bata sa kambal nila. Tumakip naman ng mukha si
Nathaniel.
"Nathaniel, why you do that, ha?" tanong ko.
"Kasi Mommy sabi ni Tito Janzel, kapag may nang-away sa akin sa school kiss ko
raw," sabi naman ni Nathaniel.
Napalaki ako ng mata. "Kailan sinabi ng Tito mo iyon?" tanong ko.
"Noong isang araw po! Tumawag po siya sa amin," sumbong naman ni Nathaniel.
"Mommy, kiss ko rin classmate ko. Inagaw niya kasi ang lapis ko." sumbong naman ni
Natasha.
Diyoskong mga batang ito. Baliw talaga ang Janzel na iyon kung ano-ano ang
itinuturong kalukuhan sa mga anak ko.
"Huwag kayo magpapaniwala riyan sa Tito niyong 'yon. Tingnan niyo ang nangyari
ipinatawag tuloy ang Lolo Sam niyo," wika ko pa.
"Mommy, pumunta kami sa libingan nila Lola at Lolo Leo. Mommy, bakit po sa jar
sila? Paano po sila nagkasiya roon?" tanong naman nang madal-dal kung anak na si
Natasha.
"Natasha your asking nonsesnse!" sabat naman ni Nathan.
"Hmmpp..irap naman ni Natasha.
"Mommy, sabi nang classmate naming babae. Pakasalan ko raw siya kasi kiniss ko
siya. "wika naman ni Nathaniel.
Para akong masiraan ng ulo sa mga anak ko. Kaya natawa na lang ako.
" 'Di ba sabi ni Lolo at Lola hindi pa kayo puwede magpakasal kasi bata pa kayo,"
sabi naman ni Nathan sa kambal niya.
"Bahala kayo! Basta si Troy ang pakakasalan ko," sabi naman ni Natasha.
"Ano ba kayo! Mag-aral muna kayo. Kung anong kalukuha ang iniisip niyo," pangaral
ko sa mga anak ko.
"sabi kasi ni Tito Janzel paglaki ko kami ni Troy magpapakasal," sabi pa ni

Natasha.
Loko talagang Janzel na 'to kung ano ang itinuturo sa mga anak ko.
"Sige, na. Huwag kayo pasaway, ha? Nathaniel, huwag mo na ulitin ang ginawa mo,"
wika ko kay Nathaniel.
"Okay, lang naman raw kay Lolo Mommy. Na e-kiss ko ang classmate ko. Eh, si Daddy
nga raw dati kinukulong ang classmate niya kapag hindi siya pina-kiss," sabi pa ni
Nathaniel. Napatotop ako sa labi ko.
Nawala lang ako ng ilang linggo ang dami na nilang alam na kalukuhan. "Kay Mommy,
kayo makinig. Masama 'yan, kaya huwag niyong gayahin ang Daddy niyo. Loko-loko
'yon, eh!'' sabi ko.
"Kaya pinagalitan ni Lola si Lolo kasi kung ano ang raw ang sinasabi ni lolo sa
amin," sabi naman ni Nathan.
''Sige, na mga anak. Makinig kayo kay Lola niyo, ha? Magpakabait kayo," wika ko.
"Opo, Mommy! We love you!" sabay naman nilang tatlo.
"I love you, mga anak," wika ko. Sabay pinatay ko na ang video.
Napabuntong hininga na lang ako dahil kung ano na ang kalukuhang nalalaman ng mga
anak ko. Ang galing kasi ng mga tagaturo nila. Humanda talaga ang Janzel na 'yan sa
akin.
Episode 48
Chapter 48
Mike
Pagkatapos ko magsampay at magluto ng sinaing ay sinunod ko naman ang mga kurtina

labhan. Parang under naman yata ako nito. Ito ba talaga ang ginagawa ko rati? Lahat
ng gusto ni Jasmine ay sinusunod ko. I feel inlove with her kaya hindi ako
makatanggi sa mga inuutos niya sa akin.
Ganito pala ang magmahal, kahit ano pa siya, kahit ano pa ang pinagdaanan niya o
kahit marami pa siyang naging boyfriend ay tanggap ko siya, pero hindi ko lubos
maisip na pati sa paglalaba ay mapapasabak ako.
Noong matapos ko na ang mga labahan ay isinampay ko na pati ang mga kurtina.
Nagluto na rin ako ng tanghalian namin ng asawa ko. Nag-adobo ako ng manok. Tinawag
ko na siya para makakain.
"Honey! Lunch is ready!" sabay katok ko sa silid namin. Binuksan niya naman iyon.
"Nakaluto ka na?" ngiti niyang tanong.
"Ofcourse! Kaya hali ka na at kumain na tayo,"yaya ko sa kaniya.
Bumaba kami at nagtungo sa dining table. "Humm ang sarap naman yata nito Hon," saka
umupo na siya at kumuha ng kanin at ulam.
Kumain kaming dalawa at sarap na sarap siya sa luto ko. Pagkatapos namin kumain ay
ako naman ang inutusan niyang maghugas ng plato. At siya raw ay magbabasa ng
binabasa niyang story.
Kaya ano pa nga ba ang magagawa ko kundi ang maghugas ng plato. Minsan napapaisip
ako. Kung tama ba itong ginagawa ko. Para yatang ginagawa na akong katulong ng
asawa ko.
Ganito ba talaga kami dati?
Pagkatapos ko maghugas ay tatabi na sana ako sa kaniya dahil pagod ang katawan ko,
pero bigla na lang itong nagsalita.
"Honey, pakilinis naman ng kalat ng bahay. Tapos pakipunas ng salamin ng bintana,

ha? Saka paki-map ng sahig," sunod-sunod niyang utos sa akin. Gusto ko sana
magreklamo pero pinandilatan niya ako ng mata.
"Hon, puwede mamaya na lang? Pahinga muna ako kakakain ko lang!" reklamo ko sa
kaniya.
"Kung ayaw mo gumawa ako na lang! Basta 'wag mo ako isturbuhin mamaya, ha!" inis
"Okay, okay, sige na. Maupo ka na riyan at gagawin ko na ang inuutos mo. Ano ba
'yang binabasa mo?" tanong ko at sumilip sa cellphone niya.
Agad niya naman iniwas ang cellphone niya at inilayo sa akin. "Hay, nako! Pambabae
lang 'to. Sige na at maglinis ka na," utos niya.
Nagbuntong-hininga na lang ako at tumayo. Saka kumuha ako ng pamunas para sa

bintana at vacuum.
Hindi pa nga ako nag-uumpisa ay may utos na naman ito sa akin. "Honey, pakitimpla
naman ako ng tea please?"
Malapit na talaga ako mapikon sa kaniya. Pinipigilan ko lang ang sarili ko. Baka
kasi magalit siya at nangako ako sa kaniya na sundin ko lahat ng gusto niya at ayaw
kong masaktan siya.
Kaya tahimik ko na lang na tinimplahan siya ng tsaa. Pagkatapos ay iniabot ko iyon

sa kaniya. "Ito na ang tea mo," seryoso kong sabi sabay lapag sa lameseta.
"Thank you, Hon. Bilisan mo na riyan at paliguan mo ang mga kabayo mamaya, ha?"
sabi pa niya sa akin kaya parang umakyat ang dugo ko sa ulo. Bakit ba ang dami
nitong utos sa akin?
"Bakit ako magpapaligo sa kabayo? Eh, may nataga paligo naman!" inis ko ng wika sa
kaniya.
" 'Di ba wala si Mang Danny? Alangan naman ako ang magpapaligo?" taas kilay niyang
wika sa akin.
"Ede, ipautos ko kay Tiyo Pedreng!"
"Hindi ka ba naawa sa matanda? Haler? Busy 'yon sa pagtanim ng palay kaya ikaw na
ang magpaligo sa mga kabayo," sabi pa niya.
Hindi pa nga ako nakasagot ay may sinabi na naman ito. " 'Yong mga kambing pala
mamaya papakainin mo roon sa damuhan, ha? Sige na linisin mo na ang buong bahay,"
utos pa niya.
Sa subrang inis ko ay nasipa ko ang lameseta na 'di sinasadya, kaya natapon ang tea
niya at nalag-lag ang tasa sa sahig kaya nabasag.
" 'Yan kasi, eh! Natapon tuloy!" inis niyang sabi.
Akmang pupulutin ko na sana nang may biglang nag-flash back sa isip ko.
Napabuga ako ng kape na pangit ang lasa at parang nagalit ako. Nakapikit ako at
inaaninag ang mga pangyayari. Si Jasmine ang umabot ng kape sa akin. Nang malasahan
ko iyon ay tinapon ko ang tasa kaya nagkabasag-basag. Saka umakyat ako sa itaas.
Pilit ko pang inaalala kung ano ang sumunod na nangyari. Ngunit wala na akong
matandaan at hanggang doon lang ang nakaya ng isip ko. Napansin ko na lang na
nakahawak na si Jasmine sa balikat ko.
"Masakit ba ang ulo mo? May naalala ka ba?" tanong niya sa akin, pero umiling-iling
lang ako. Hindi ko sinabi na naalala ko na sinungitan ko siya at tinapon ang tasa.
"Don't worry i'm okay," malamig kong wika sa kaniya at nagpatuloy sa ginagawa ko.
Pinulot ko ang nabasag na tasa.
"Ako na riyan. Magpahinga ka na muna," wika naman niya at hinawakan ang kamay ko.
"Ako na! Mamaya mabubog ka pa," sabi ko naman.

"Sigurado kang ayos ka lang? Wala ka ba talagang may naalala?" tanong niya.
"Wala nga! Sige na magbasa ka lang riyan," sabi ko sabay tayo at itinapon ang basag
na bubog.
Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Parang may something sa
nakaraan namin ni Jasmine.
Bakit gano'n ang naalala ko. Bakit ko tinapon ang tasa? At bakit parang iba ang
trato ko sa kaniya noon? Kung puwede lang sana pilitin ko ang sarili ko na
makaalala ay ginawa ko na.
Para akong sunod-sunoran sa kaniya, pero ang sabi niya dati ko naman raw ginagawa
ang mga iniuutos niya sa akin.
Nilinis ko na lang ang buong bahay at nagkabit ng kurtina. Hindi ko nga alam kung
bakit ko ito ginagawa? Pati ang pagpalit ng kobre kama ay ako na ang gumawa. Pati
ba naman ang paglinis ng cr ay ako na rin ang naglinis. Busy kasi ang asawa ko sa
pagbabasa ng kung ano mang binabasa niya.
Pagkatapos ko namang maglinis ay pinaliguan ko ang mga kabayo. Sanay naman ako
magpaligo sa kabayo at dati ko naman itong ginagawa. Nakita ko ang kabayo ni Cathy.
Hindi ko mapigilan na hindi malungkot.
Naalala ko noon na nangangabayo kami at mahal na mahal ko siya. Lahat ng respito ay

ibinigay ko sa kaniya at pagmamahal, kaya hindi ko lubos maisip kung bakit hindi
kami nagkatuluyan. At bakit nabuntis siya ng iba? Bakit ko siya dinala rito na
narito si Jasmine sa bahay?
Gusto ko malaman ang totoo kung ano ba talaga ang nangyari sa amin ni Cathy, at
bakit si Jasmine ang nakatuluyan ko? Ang alam ko noon ay malaki ang pangarap ko na
ang gusto ko mapangasawa ay malinis ang pagkatao, pero bakit napunta ako kay
Jasmine? At siguro ay hindi talaga ako ang nakauna sa kaniya.
Binilisan ko ang pagpaligo sa kabayo at gusto ko alamin ang tunay na pagkatao ng

asawa ko. Subukan ko rin na kausapin si Cathy. Baka sakali maliwanagan ako.
Alasingko na ng hapon ako natapos sa mga gawain. Naligo na ako habang ang asawa ko
naman ay pangiti-ngiti lang sa binabasa niya.
Nagtungo ako sa library ko pagkatapos maligo. Dinala ko roon ang loptop ko. Ipinad-
lock ko ang libary ko para hindi ako maisturbo ni Jasmine.
Ngayon lang ulit ako nakapsaok dito. Simula nang dumating kami rito ni Jasmine ay
hindi pa ako pumasok sa Library ko. Gano'n pa rin ang pagkaayos ng library, pero sa
gilid ng pinto ay naroon ang larawan namin ni Jasmine noong ikinasal kami.
Ikinasal nga talaga ako sa kaniya. Binuksan ko ang mga cabinet sa table ko. At
nakita ko naman roon ang kopya ng marriage certificate namin. At sa ilalim noon ay
nakita ko ang annulment paper.
Napakunot-noo naman ako kung bakit may annulment paper kami. Kinabahan ako sa
natuklasan ko. Ano ba ang ibig sabihin nito?
Binuksan ko ang loptop ko at agad na nere-search ang pangalan ni Jasmine at nakita

ko naman ang facebook account niya. Kaya pinindot ko iyon.
Nakalagay ang frofile picture niya roon na nakabikini siya at may sumbrero. Nasa
swimming pool siya. Napaka sexy niya tingnan, kaya ang daming niyang mga likers.
Pero 2013 pa ang update ng acc niya.
May mga comment roon kaya binasa ko.
Anonymous: Wow!! Your so pretty, babe. I miss you.
Mr. Stranger: You look so great, Darling. Kailan ka kaya mapa sa 'kin?
Kristine: Ang ganda ng outfit mo Jas, kaya ikaw na talaga. Ikaw na ang pinipilahan
ng mga manliligaw mo.
Bioly: Kristine, sa kaniya na talaga ang award. How to be you, Jasmine?
Bobbie. I wish to see you again. You know how much, i love you. But you did not
listened my explanation.
Jasmine reply: Sorry, Bobbie. But i dont care, anymore.
Bobbie: Yes! You dont care of our relation dahil marami kang boyfriend. Pero alam
mo naman na mahal kita at kaya ko patunayan iyon.
Jasmine reply: Kahit kaya mong patunayan, wala ng kuwenta. Dahil tapos na tayo.
Doon ka na sa nabuntisan mo and dont disturb me again.
Bobbie. Im not the father of her child. Shes the one who kissed me. But you did not
listened to me.
Cristy: Ano to? Group chat? By the way Bobbie, kilala mo si Jasmine. Just move on!
Bioly : Alam niyo naman si Jasmine, kapag nakapagpalit ng boyfriend parang napkin
lang. Matapos gamitin ay itatapon na lang sa basura. ✌️
Jasmine: Bruha ka talaga, Bioly. Tara, bar tayo mamayang gabi. Daanan niyo ako sa
condo, ha?
Kristine. Sure! Sino na naman angboy friend mo ngayon girl?
Jasmine: Si Jonh may problema ba?
Bioly: Ayaw mo na kay Rex? Mga ilang araw kaya kayo magtagal ng bago mo?
Jasmine. Break na kami ni Rex, Gaga! Sa 'yo na lang 'yon! Total patay na patay ka
naman sa kaniya.
Nung mabasa ko ang pangalang Rex ay parang Pamilyar ito sa akin. Nagsisimula na
naman sumakit ang ulo ko, kaya sumandal muna ako sa upuan.
Sapat na muna sa akin ang mga nabasa ko. Ibig sabihin shes a playgirl? Spoiled
brat? At paiba-iba ng lalaki? Kumibot ang labi ko nang maisip ko na iba-iba ang
naing boyfriend niya. Sino kaya sa mga iyon ang nakauna sa kaniya.
Sa inis ko ay nahampas ko ang mesa. Hindi ko maiwasan ang hindi magselos. Wala
namang recent na post sa wall niya.
Sunod na nere-search ko ay si Cathy. Nagbabakasakali ako na makontak ko siya.
At nakita ko naman ang account niya at active pa ito. May recent post siya 1 minute
ago.
Ang larawan niya at mga anak nito. Isang babae at isang lalaki at ito siguro ang
asawa niya, isang italiano.
Episode 49
Chapter 49
Mike
Sinubukan kung e-chat si Cathy, at nagbabaka sakali ako na masagot ang mga
katanungan ko.
Messenger
Me. Hi! How are? You look so great with your family. Masaya akong makitang masaya
ka.
Maya pa ay nag-reply ito.
Cathy: Hi, Mike! Kamusta ka na? Kamusta na ang family mo? Balita ko nagkaayos na
kayo ng asawa mo. And i'm happy for that.
Sinubukan ko siyang tawagan. Gusto ko siya makausap gamit ang video call.
Video call...
"Hi Mike!" ngiti niyang bati sa akin sa video call.
"Kamusta? Lalo ka yatang gumaganda? Hindi ba ako nakakaisturbo sa 'yo?" tanong ko.
"Ofcourse, not! Malaki na ang inaanak mo," sabi niya hindi ko naman matandaan na
inaanak ko pa ang anak niya.
"Kamusta ang inaanak ko? Puwede ko ba siyang makita?"
"Nasa school. Kasama ko ang bunso namin ni Welton, nasa office si Welton ngayon.
Matutuwa 'yon kapag sinabi ko na tumawag ka," aniya na nakangiti.
Nagtataka naman ako kung bakit matutuwa ang asawa niya? Kilala ko ba ang asawa
niya?
"Gano'n ba?" ngiti ko na lang sabi s kaniya.
"Kamusta na ang mga kambal ninyo? Sayang at hindi ko sila nakita. Kamusta na si
Jasmine? Okay na ba siya?" tanong niya na siyang lalong nagpapagulo sa isip ko.
Anong kambal ang sinasabi niya?
at bakit niya tinatanong kung magaling na si Jasmine?
"Ka.. Kambal?" nakunot ang mga noo ko sa tanong no Cathy sa akin.
"Oo, 'yong kambal niyo ni Jasmine. 'Di ba, sabi mo sa akin nagkaayos na kayo? Saka
'di ba sabi mo ikaw ang ama ng mga anak niya at hindi 'yung ex niya. Ano ka ba?
Okay ka lang ba?" tanong niya sa sa akin.
Hindi agad ako nakaimik at napaisip ako. May anak kami ni Jasmine? Pero bakit wala
siyang nabanggit sa akin at ano ang ibig sabihin ni Cathy na nakahiwalay kami ni
Jasmine?
"I' m sorry, pero nagkaroon kasi ako ng temporary amnesia, kaya wala akong
matandaan. Napatawag nga ako sa 'yo dahil gusto ko malaman kung bakit tayo
naghiwalay," wika ko kay Cathy.
Napatotop naman ito sa bunganga niya. "May Amnesia ka? Bakit mo ako naalala?"
"7 years ang nakaraan na hindi ko maalala. Kaya nga gusto ko malaman mula sa 'yo
kung paano tayo naghiwalay."
"Seryoso ka ba, Mike? Wala kang maalala?" panigurado pa nito.
"Mukha ba akong nagbibiro? Kaya sabihin mo sa akin kung paano tayo naghiwalay,"
seryoso kong sabi kay Cathy.
"Ikaw ang unang nagpakasal kay Jasmine. At nalaman ko na lang sa pinsan mo na

ikinasal ka na sa kaniya. Pinapauwi mo ako noon pero may proyekto pa akong
tinatapos dshil sabi mo aalokin mo ako ng kasal. Pero kung kailan na handa na akong
umuwi para magpakasal sa 'yo ay nalaman ko na ikinasal ka na pala," ani Cathy.
Nagulat ako sa narinig ko." paano nangyari 'yon?"
"Ipinakasal ka kay Jasmine, ng mga magulang mo. Dahil sa subrang sama ng loob ko sa
'yo naglasing ako. Hanggang sa may nangyari sa amin ni Welton. Umuwi ako riyan pero
buntis na ako. Tumira pa nga ako sa Hacienda. We are just friend Mike. Actually na
meet mo na rin ang asawa ko. Noong nag-birthday si baby no'ng 1 yrs old siya, sa
island mo kaya kami nag-celebrate. Kasama pa nga ang mga parents mo at mga parents
ng asawa mo," sabi pa nito sa akin.
Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko.
"Wala akong matandaan kahit isa. Ano 'yong sinasabi mo kanina na nagkabalikan kami
ni Jasmine? Naghiwalay ba kami noon?" tanong ko.
"Hindi niya ba nasabi sa 'yo?" kunot-noo namang tanong ni Cathy.
"Wala! Kahit sa kambal na sinasabi mo," sabi ko.
"Oh, my God! Mabuti pa, siya na lang ang tanungin mo," ani Cathy.
"No! Just tell me everything, Cathy. Dahil alam ko na hindi siya magsasabi sa akin
ng totoo. At hindi ko alam kung ano ang tinatago niya," wika ko na nagagalit na ako
sa mga natuklasan ko.
"Basta ang sabi mo sa akin noong umalis ako riyan sa hacienda noong nagkita tayo sa
Amerika ay hiwalay na kayo ni Jasmine, dahil nakita mo siyang may kasamang iba sa
hotel. Inalok mo siya ng annulment. Halos araw-araw ka umiinom at gabi-gabi sa
Amerika. Dahil sabi mo pinagtaksilan ka niya," sabi pa ni Cathy.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko,
kaya parang may something na hindi ko maintindihan.
"Are you, okay?" tanong ni Cathy nang makita niyang hindi na maipinta ang mukha ko.
"Yes, continue please."
" 'Yon lang! Halos magpakalunod ka sa alak noon. Mabuti lagi nariyan si Reynald.
Itinakwil si Jasmine ng mga magulang niya dahil sa pagtaksil niya sa 'yo. Pero Last
year sabi mo ayos na kayo at nagkabalikan na," ani Cathy.
"Sige, Cathy salamat sa information."

Nagpaalam na ako kay Cathy at sapat na iyong nalaman ko. Pinatay ko na ang video
call namin at itinakip ko ang loptop.
Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Ibig sabihin nagkahiwalay kami ni
Jasmine noon. Ang kambal! Saan sila? Bakit hindi sinabi sa akin nila Mommy at Daddy
na may anak ako? Anak ko ba talaga? O anak niya sa ibang lalaki, kaya wala silang
binaggit tungkol sa kambal.
Nalamukos ko ang annulment paper na hawak ko. Nagtaksil ba siya sa akin? 'Yon ba
ang lalaking kasama niyang pumasok sa hotel? Niloloko niya lang ba ako?
Jasmine Buenaventura! Kahit anak ka pa ni Tito at Tita oras na malaman kong

niloloko mo ako at ginagamit mo lang ang pagkakataong wala akong maalala para
lokohin ako. I swear magsisi ka.
Napatingin ako sa annulmebt at may biglang nag-flasback sa isip ko.
"This is our annulment paper. Nalagdaan ko na 'yan! Pagbalik ko, ayaw ko ng makita
pa ang pagmumukha mo sa bahay na ito!" bigla ko na lang iminulat ang mata ko, pero
agad akong pumikit ulit. Gusto ko pa maalala ang lahat, pero kahit anong gawin ko
hanggang doon na lang ang maalala ko ang paglabas ko ng silid namin ni Jasmine.
Na hampas ko ang mesa ng malakas, gusto ko siyang komprontahin tungkol sa kambal at

sa ipinagbubuntis niya noon.
Nagtimpi muna ako. Hindi ko sasabihin sa kaniya ang nalalaman ko. Gusto ko malaman
kung sino ba talaga ang ama ng mga anak niya.
Bumaba ako at nakita ko siyang abala pa rin sa pagbabasa. Wala siyang ginawa buong
araw kundi ang magbasa. Agad naman niya akong napansin.
"Hi, Hon! Napagod ka ba?" ngisi niya pa sa akin.
Ngumiti naman ako na may kaplastikan. "Medyo! Ikaw, hindi ka ba napapagod sa pag-
upo riyan?" tanong ko.
"Hindi naman! Nag-e-enjoy ako sa pagbabasa. Ponponin mo na pala ang labahan. Baka
tuyo na ang mga 'yon," utos niya pa sa akin. "Saka ikaw na lang rin magtupi, ha?"
ngisi niya pa.
Napaghalataan ko yatang nauto niya ako, kiaa gumalaw ang panga ko. "Bakit hindi ka
kaya riyan tumayo at ikaw magponpon ng mga labahan. Wala ka namang ginagawa diyan!"
inis kong wika sa kaniya.
"Nagrereklamo ka na ngayon? Eh, dati gawain mo naman 'yan," sabi niya sa akin na
umangat ang mataray niyang kilay.
"Talaga? Ito ba talaga ang ginagawa ko dati?" sarkastiko kong tanong. Napaghalataan
niya na rin siguro na galit na ako.
"Oo, dati ikaw naman ang gumagawa ng gawaing bahay kapag wala sina, Mang sue. Bakit
parang ayaw mo yata maniwala? Sige, ikaw rin kapag ako nainis outside de kulambo ka
mamaya," pangba-blackmail niya pa sa akin.
"Sige, ako na ang kukuha ng labahan ako na rin ang magtutupi," sabi ko.
"Very good! Thats my boy!" sabi niya pa. Akala niya 'di ko nahalata na inuuto niya
lang ako.
Ngumisi ako sa kaniya ang galing mang-blackmail ng babaeng ito.
"Saka, Hon. Ikaw na rin mag-plantsa ng mga labahan, ha?" utos niya pa sa akin.
"Okay, Hon. Walang problema," labag sa loob kung sang-ayon sa kaniya.
Humanda ka rin sa akin mamaya papagurin din kita. Nasabi ko na lang sa isip ko
'yon. Saka kinuha ko na ang mga labahan at tinupi isa-isa.
Kahit na may natuklasan ako at may galit ako sa kaniya ay hindi ko na lang
pinahalata.
Pakanta-kanta pa siya habang pinapanuod akong nagtutupi ng mga labahan at

namamalantsa. Humanda ka lang Jasmine. Sa loob loob ko.
Episode 50
Chapter 50
Mike
Pagkatapos kong magtupi ay inilagay ko na iyon sa mga lalagyanan namin ng damit.

Gabi na rin noon at nakapaghapunan na kami.
Habang nasa kama kami ni Jasmine ay gusto ko siyang kumprontahin tungkol sa

annulment paper. Gusto ko sana sabihin niya sa akin pero nag-aalangan akong
tanungin siya. Nakahiga siya at tinitingnan ako.
"Napagod ka ba?" ngisi niyang tanong sa akin.
Hindi ako umimik. Naiisip ko kung anong klaseng babae siya at bakit wala siyang
binabanggit tungkol sa kambal.
"Jasmine, sa pitong taon ba nating pagsasama ay lagi akong sumusunod sa mga gusto
mo?" tanong ko.
Ngumiti siya. "Oo, lagi mo akong sinusunod. Saka lagi mo ako inaalagaan. Bakit mo
naman naitanong?"
"Wala lang, sa pitong taon ba nating pagsasama ay wala tayong naging anak?" tanong
ko.
Bigla naman siyang humikab. "Inaantok na ako Mike, matulog na tayo," sabi niya
sabay umayos ng higa at pumikit.
Sadyang umiiwas siyang sagutin ang tanong ko. "Jasmine, sagutin mo ako. Wala ba
tayong naging anak?" pangungulit ko.
"Mike, matulog ka na. Pasensya na inaantok na ako kaya hindi muna tayo makagawa ng
anak ngayon. Ah, este hindi muna ako makipagsiping sa 'yo. Bukas na lang ng umaga,"
sabi niya pa at tinakpan ng unan ang mukha niya.
Sadyang ayaw niya talaga sagutin ang tanong ko, kaya lalong sumama ang loob ko sa
kaniya. Siguro ay pinagtaksilan niya ako. Gusto ko malaman ng totoo. Gano'n na lang
ako kadispirado, kaya kinabukasan ay maaga akong nagligpit.
Tulog pa si Jasmine. Pupunta ako sa Maynila. Gusto ko kausapin ang mga magulang ko.
Habang tulog pa si Jasmine ay umalis ako ng madaling araw sa pangasinan. Nagtaxi
lang ako at nagpahatid ako sa mansyon. Gusto ko kausapin sina Daddy at Mommy.
Magtatanghali na ako noong nakarating sa Mansyon. Nag-door bell ako sa gate. At

isang ali ang nagbukas. Nagulat pa ito nang makita ako. "Iho, Ba.. bakit ka narito?
Saan si Jasmine?" tanong niya.
"Bago ka bang katulong rito? Saan sina Mommy at Daddy? Si Yaya nasaan?" tanong ko
at agad na pumasok.
"Ahh.. Ehh.. Nasa kusina, Iho," sabi niya pero hindi ko siya pinansin.
Pagdating ko sa sala ay nakita ko naman ang isang maliit na bata na nakatayo sa

kona niya. Ngumiti ito sa akin. Parang hindi maipaliwanag ng puso ko ang
nararamdaman ko nang makita ang bata. Siguro ay nasa isang taon ito mahigit.
"Kuya? Sino po ang kasama niyo?" tanong naman naman ng isang babae na siguro ay
nasa edad 19 ito. May bote ng dede siyang dala at para siguro iyon sa bata.
"Who are you? At kaninong anak 'yan?" seryoso kong tanong at sabay turo sa bata.
Hindi naman agad nakasagot ang babae. Maya pa ay nakita ko si Daddy at Mommy na
pababa sa hagdan. Si Daddy ay may dalang batang babae at may dalawang bata naman si
Mommy na hinila sa magkabilang kamay.
Nanag makita nila ako ay bahagya pa silang nagulat.
"Daddy!" sigaw ng batang babae na parang tuwang-tuwa ito ng makita ako.
"Daddy! You are here!" tuwa naman ng batang lalaki na may nonal.
"Yehey! Daddy, is here!" sigaw naman no'ng isa.
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Ibig sabihin anak ko ba ang mga ito? Ito
ba ang kambal na sinasabi ni Cathy sa akin?
Pero hindi mapagkaila na hindi ako ang ama nila. Dahil magkahawig ang mukha namin
noong dalawang bata. Para kasing pinagbiyak kaming bungang tatlo.
At 'yong batang babae ay hindi ko alam kung anak ko rin ba siya, pero siguro oo
dahil tinawag niya rin akong Daddy at kamukha ko rin ito.
Nang makababa na sila ay inilapag ni Daddy ang batang babae. Halos hindi
makapagsalita ang mga magulang ko. Nasipagtakbuhan naman ang mga bata sa akin at
niyakap nila ako.
Ngumiti ako sa kanila at niyakap rin sila. Ang saya ko at ramdam ko sa puso ko ang
pananabik sa kanila.
"Mike, bakit ka narito? Saan ang asawa mo?" takang tanong ni Mommy na may halong
takot ang mga mata niya.
Matapos kong yakapin ang mga bata ay tiningnan ko ang mga magulang ko ng masakit.
Si Daddy naman ay hindi makatingin sa akin ng daretso.
"Daddy, magaling na po kayo?" tanong ng batang babae.
Hindi ako sumagot kundi pinagmasdan ko silang tatlo. "are you twins?" tanong ko sa
kanila.
"Yes, Daddy!" sabay nilang tatlo.

Subrang tuwa ko nang malaman na kambal silang tatlo. May itatanong pa sana ako nang
bigla na lang sumakit ng matindi ang ulo ko. Gusto ko maalala ang mga batang nasa
harapan ko. Napasigaw ako sa subrang sakit.
"Ahhh!!!" agad naman lumapit ang mg magulang ko.
"Iho, what happen? Dalhin ka namin sa hospital," ani Daddy.
"No! Ahhh!! Please no! Ahh!!!" sigaw ko.
Halos nataranta naman ang mga tao na nasa paligid ko.
"Daddy what happen to you? Hohohoho.." iyak na ng batang babae at yumakap sa binti
ko.
"Daddy!!! Huwag ka mamatay! Hoohoho.." iyak naman ng batang lalaki na may nonal.
"Daddy!! Hohooho.... What happen to you, Daddy?" iyak rin ng isa.
"Pahingi ng tubig bilis!" utos naman ni Daddy sa kung sino. Sa tindi ng sakit ng
ulo ko ay para na akong mawalan ng malay at lalo kong hinigpitan ang paghawak sa
ulo ko.
Hanggang bigla na lang nandilim ang mga paningin ko. Pagkatapos noon ay hindi ko na
alam kung ano ang sumunod na nangyari.
Nagising na lang ako sa isang silid na puro puti sa paligid. "Nasa langit na ba
ako?" tanong ko pa sa sarili ko.
Nakahiga ako at naramdaman ko na lang na may mabigat sa bahaging kaliwang kamay ko.
Pagtingin ko ay nakita ko ang asawa ko na nakatulog habang nakaupo at nakadantay
ang ulo niya sa kamay ko.
Bigla kong kinuha ang kamay ko kaya nagising siya.
"Mike? Mike, mabuti at gising ka na. Bakit mo ako iniwan sa Hacienda?" tanong ni
Jasmine na halata ang pag-alala
Hindi ako sumagot sa kaniya at bumangon ako. Tinanggal ko ang dextrose ko. Agad
naman siyang nagulat.
"Mike, bakit mo tinanggal. Mahiga ka baka mabinat ka," pag-alala niya naman sa
akin.
"Huwag mo ako hawakan! Mga manloloko kayo!" inis kong wika sa kaniya.
"Mike, ano ba ang pinagsasabi mo?" aniya.
"Uuwi na ako," wika ko sabay tayo pero nahilo ako.
Agad naman niya akong inalalayan. "Mike, mahiga ka nga! Baka mabinat ka. Tawagin ko
lang ang doktor," taranta niya.
"Huwag na! Kailan pa ako rito?" tanong ko.
"Kahapon, pero kanina ka lang nagising. Mike, pinag-alala mo ako. Hindi mo ba alam
na nag-alala ako sa 'yo? Iniwan mo na lang ako mag-isa roon.
"Hanggang kailan niyo hindi sasabihin sa akin ang tungkol sa mga anak ko?" seryoso
kong tanong ko sa kaniya.
"Mike, magpahinga ka muna, please," pagsususmamo niya.
"Bulshit!! Noong nakaraang gabi tinanong kita kung nagkaroon ba tayo ng anak, pero
iniiwasan mo ako. Tapos ngayon hindi mo masagot sa akin ang tanong ko?" galit kong
wika sa kaniya.
"Dahil ayaw ko na sumakit ang ulo mo kaya hindi ko sinabi sa'yo ang tungkol sa mga
anak natin dahil natatakot ako na baka mas lalo mo kaming hindi maalala," aniya sa
garalgal na boses.
"Makaalala man ako o hindi! Hndi niyo dapat inilihim ang tungkol sa mga anak ko!
Anak ko ba talaga sila? O baka anak mo sila sa ibang lalaki!" inis kung wika.
Bigla namang dumapo ang kamay niya sa pisngi ko. "Bakit hindi mo alalahanin!? Para
hindi mo mapagdudahan kung anak mo sila o hindi!' galit niyang wika sa akin.
Naupo ako at masama siyang tinitigan. "Bakit tayo nag kahiwalay?" tanong ko sa
kaniya.
"May naalala ka na ba? Ano ang mga naalala mo?" tanong niya.
"Wala, kung hindi pa ako nakipag-usap kay Cathy hindi ko pa malaman na may mga anak
ako. Hayaan mo, Jasmine. Kapag nakaalala ako siguraduhin mo lang na wala kang
ginawang hindi maganda. Dahil oras na malaman kong nagluko ka habang mag-asawa na
tayo ilalayo ko ang mga anak ko sa'yo!" sabi ko sa kaniya na seryoso.
Hindi ko alam pero parang pakiramdam ko niloloko niya ako.
"Mike, hintayin mong makaalala ka ng lubusan bago mo ako husgahan. Oras na nilayo
mo sa akin ang mga anak ko, i swear! Hindi kita titigilan at nakipag-usap ka pa
talaga sa ex mo? Wala ka bang tiwala sa akin?" tanong niya sa.
"Paano pa ako magtiwala sa 'yo kung hindi mo sinabi sa akin ang tungkol sa mga anak
ko. Paano kita pagkatiwalaan kung isa kang babaeng hindi makuntinto sa iba at
paiba-iba ng boyfriend? Tapatin
mo nga ako!" sabay hawak ko ng kamay niya. "Pinikot mo ba ako!? Dahil imposible na
magkakagusto ako sa tulad mo na paiba-iba ang lalaki!"
"Bitawan mo nga ako!" sabay bawi niya ng braso niya at matalim akong tinitigan.
"Huwag mo ako husgahan! Dahil hindi mo alam kung ano ang pinagdaanan ko sa 'yo!"
"Si Cathy ang mahal ko! At hindi ikaw! Pero dahil sa 'yo nasira ang pangarap naming
dalawa. Ano ba ang ginawa mo para pakasalan kita, huh?!" sabi ko.
Bigla naman kumalimlim ang mata niya. "So, hanggang ngayon mahal mo pa rin siya!?
Kaya nakipag-usap ka pa rin sa kaniya? Hanggang ngayon ba siya pa rin ang mahal mo?
Sabihin mo sa akin, mahal mo pa rin ba siya!?" sigaw niya pa sa akin.
"Oo! At hindi ako magkakagusto sa katulad mong spoild brat! At paiba-iba ang
lalaki! At siguro ang nararamdaman kong ito sa 'yo ngayon hindi pagmamahal kundi,
lust!" sabi ko, pero ang totoo ay wala naman talaga na akong naramdaman para kay
Cathy. Hindi ko alam kung bakit bigla na lang napalitan ng pagkainis at gait ang
naramdaman ko para kay Jasmine, dahil siguro sa nalaman ko tungkol sa kaniya at
lalo na sa paglihim niya sa mga anak namin.
Masama niya akong tinitigan at tumulo ang luha niya. Kinuha niya ang pouch niya at
tumalikod at iniwan ako. Alam kong nasaktan ko siya. Pero naguguluhan ako.
Nasasaktan rin ako kapag nakikita siyang nasasaktan.
Episode 51
Chapter 51
Jasmine
Pagkasabi ni Mike sa akin ni Mike na hindi pagmmahal ang nararamdaman niya sa akin
kundi lust ay parang pinunit ang puso ko sa subrang sakit. Sampalin ko pa sana siya
pero minabuti ko na lang umalis. Ayaw kong mapahagulhol sa harapan niya.
Bago ako umalis ng hospital ay sinabihan ko ang doktor na gising na ang asawa ko.
Saka tinawagan ko na rin sina Mommy na nagising na si Mike at papunta na rin sila
sa hospital.
Sa subrang sama ng loob ko ay hindi ako umuwi sa mansyon, sa halip ay nagtungo ako
sa bar kung saan kami uminom noon nila Cristy at Bioly. Sa vip ako pumwesto para
kahit umiyak ako ay walang makakita sa akin.
Ang sakit-sakit ng loob ko. Ang sakit pala sabihan kang asawa mo na hindi ka niya
mahal. Kahit na sabihin ko na wala siyang maalala ay sa puso niya na mismo
nanggaling iyon.
Hindi kaya naawa lang siya sa akin noon? Kaya siya nakipagbalikan sa akin? Uminom
ako ng alak. Habang naghalo na ang sipon at luha ko sa pisngi ko.
Gusto ko ilabas ang sama ng loob ko. Ang sakit-sakit bakit ba laging ganito? Bakit
ang hirap niyang mahalin ako?
Buong maghapon ako sa bar. Uminom ako nang uminom. Gusto ko makalimot kahit
sandali.
Nang mag-alasyete na ng hapon ay tumunog ang cellphone ko.
Tiningnan ko si Daddy Sam ang tumatawag, kaya sinagot ko kahit na lasing na ako.
"Hi, Dad! Napatawag ka po, hekk!" tanong ko sa kabilang linya.
"Saan ka, Iha? Lumabas na ang asawa mo sa hospital," wika ni Daddy.
"Edé, good! Hekk!"
"Lasing ka ba, Anak? Umiinom ka ba? Sino ang kasama mo riyan? Saan ka?" sunod-sunod
na tanong ni Daddy. Halatang nag-alala ito sa akin.
"Dad, kasma ko mga bote, hekk! Shaka nga pala Dad, mag-isa lang ako. Gusto mo Dad
samahan mo ako uminom? Bad trip kashi 'yang anak niyo. Hekk!" sabi ko.
"Saan ka? Puntahan kita riyan." ani Daddy.
Sinabi ko naman kay Daddy ang bar na pinuntahan ko. Saka pinatay niya na ang
cellphone. Uminom pa ako nang uminom hanggang sa nahilo na ako at nakatulog sa
sofa.
Nagising na lang nang may nagbuhos ng malamig na tubig sa mukha ko. Agad naman ako
bumangon.
"Mike! Bakit mo naman binuhusan ang asawa mo ng tubig!" galit na tanong sa kaniya
ni Daddy. Nakahiga ako sa labas ng bahay sa tapat ng pinto.
"Ano ba? Bakit mo ako binuhusan?" tanong ko na pikit ang mata.
"See! Paano niyo ba itrato ang babaeng 'yan, Dad! Lasing na, kinakampihan niyo pa!"
galit niya wika sa ama niya.
"Mike, tama na 'yan. Mag-usap kayo kapag hindi na lasing si Jasmine. Dalhin mo na
siya sa silid niyo!" utos naman ni Mommy!
"No way! Mamaya iloblob ko pa 'yan sa banyo!" banta pa ng tukmol kong asawa.
Sumandal ako sa pintuan habang nakaupo. Nahihilo ako kaya hindi ako sumasabat sa
usapaan nila, pero giniginaw na ako. Hindi ko nga alam kung paano ako nakarating
dito.
"Mike! Hindi mo dapat ginaganiyan ang asawa mo! Ann, Roshel, dalhin niyo si Jasmine
sa silid nila ni Mike!" utos ni Daddy.
"Opo sir." sagot ng dalawa.
"Baka mamaya magsuka yan, ha!" sabi pa ni Mike. Nang itayo na ako ni Roshel at Tita
Ann ay nasusuka na ako kaya agad akong bumitaw sa kanila. At nasuka ako sa harap ni
Mike. "Bwaahhh" nasukahan ko ang dibdib ni Mike.
"Shit! Bullshi!! Aahh!!" galit na sigaw ng asawa ko.
Tumingin ako sa kaniya sa mapupungay kong mata. Ngumisi ako sa nagbabaga niyang
mata. "Hehehehe piece!" sabay angat ko ng dalawa kong daliri.
"Hahaha. Karma is real!" tawa naman ni Daddy Sam.
"Grrr... Kakagigil ka!" sabi ni Mike sabay hawak niya sa braso ko at kinaladkad ako
sa loob paakyat sa silid namin. Kaya halos madapa na ako.
"Ano, bah! Kapag nadhapa ako... Lagot ka sa akin..." sabi ko sa lasing na boses.
"Shut up!" sigaw niya sa akin. Nang makarating kami sa silid namin ay kinaladkad
niya ako sa loob ng banyo at pabalang na binitiwan.
Kaya nasobsob ako sa cubicle. "Ano ba! Sumushumbra ka na, ha!" sigaw ko sa kaniya.
"Ayusin mo 'yang sarili mo, ha! Ganiyan ba ang ginagawa mo!? Hindi ka ba nahihiya
sa mga bata na makitang ganiyan ka!" sermon niya sa akin.
"Ano ba ang pakialam mo, ha? Wala ka namang pakialam sa akin 'di ba? Kaya pabayaan
mo ako!" sigaw ko sa kaniya.
"Your crazy woman!" anito saka humubad ng damit. Naka-boxer lang siya at binuhusan
niya ang shower at nag-shower.
Naiyak ako. Ang sama ng loob ko. Napahagulhol ako habang nakasampa sa cubicle.
Sari-saring emosyon ang naramdaman ko.
Narinig ko naman ang pagtigil ng shower. "What is your problem, Jasmine! Bakit ka
ba ganiyan?" tanong niya sa akin sa mataas na boses. Lalo lang akong umiyak
Pakiramdam ko naapi na naman ako. Pakiramdam ko nag-iisa na lang ako kaya lalo
akong humagulhol.
"Sht! Can you please stop crying? Para kang bata!" galit niyang sabii sa akin at
nilapitan niya ako.
"Tahan na. Hali ka na maligo ka na at huwag ka na umiyak diyan na parang bata,"

hinawakan niya ako sa braso para patayuin.
"Hayaan mo na ako," tanggi ko naman.
"Tahan na. Huwag ka na umiyak. Buhay pa ako para iyakan mo,'' anito.
Lalong lumakas ang iyak ko. "Waaaahhh hohohoho.. Buhay ka nga! Pero patay naman ang
tingin mo sa akin!" sigaw ko.
"Tsss.. Hali ka na at maligo ka na. Paliguan na kita para makapagpahinga ka.

Lalasing-lasing ka tapos hindi mo kaya ang sarli mo! Paano kung hindi ka napuntahan
ni Daddy, ha!?" sabi niya sa akin na hindi ko alam kung nag-aalala siya o hindi.
"Kasalanan mo kung bakit ako naglashing! Wala ka namang ibang ginawa kundi ang
sakthan ako palagi. Wala kang ibang ginawa kundi ipamukha sa akin na hindi ako
karapat-dapat mahalin!" iyak kong wika sa kaniya.
Hinubad niya ang damit ko at binuksan ang shower kaya lalo akong nilamig.
"Ang dami mong daldal, maligo ka na!" anito at pinaliguan ako.
Pagkatapos ay pinunasan niya rin ang buo kong katawan at sinuotan ako ng roba.
Hinila niya ako sa sofa. Nakaroba rin siya. Saka tumapat siya sa entercom. "Yaya,
pakidalhan ng mainit na sabaw si Jasmine sa silid namin,"
Medyo nahimasmasan na rin ako. Nakaupo lang ako sa sofa habang basa ang buhok ko.
Nakatanaw ako sa kawalan. Ayaw kong isipin ang nangyayari sa buhay ko. Ayaw ko
maging mahina.
Maya pa ay hinagis ni Mike sa akin ang tuwalya. "Punasan mo ang buhok mo baka
magkasakit ka," utos niya.
Pero hindi ko kinuha ang tuwalya. Hinayaan ko lang na nakatakip ito sa ulo ko.
Pakiramdam ko pagod na ako. Gusto ko na lang matulog. Bumabalik na nman sa isip ko
ang sinabi ni Mike. Na hindi niya ako mahal. Na baka ang nararamdaman niya lang
para sa akin ay kalibugan.
Nang mapansin niya na hindi ko kinukuha ang tuwalya ay siya na ang kumuha. "Sabi ko
punasan mo ang ulo mo!" mataas na boses na wika niya sa akin.
Hindi ako umimik at nakapikit lang ang mata ko at sumandal sa sofa. Naramdaman ko
naman na kinuha niya ang tuwalya sa ulo ko at pinunas sa buhok ko.
"Bakit ba ang tigas ng ulo mo? Akin na ang buhok mo at e-blower ko," aniya at
kinuha niya ang blower sa buhok.
Isinaksak niya iyon sa sak-sakan saka otinutok ang blower sa buhok ko. Tahimik lang
ako, pagod na rin ako umiyak, kaya nakapanatiling nakapikit ang mga mata ko.
Nang matuyo na ang buhok ko ay akala niya siguro tulog ako, pero di niya alam na
nakapikit langn ako. Kaya bigla na lang ako nagulat nang buhatin niya ako at dalhin
sa kama.
Saka ibinaba niya ako ng dahan-dahan. At nagbuntong hininga ito ng malalim. I'm
sorry kung napagsabihan kita ng masama. Pero hindi mo ako masisi kung magduda ako
sa 'yo." sabi pa nito at kinumutan ako. Naramdaman ko naman na tumabi siya sa tabi
ko.
Episode 52
Chapter 52
Jasmine
Kinabukasan ay nagising ako na wala sa tabi ko si Mike. Bumangon ako ay naka-roba

lang ako. Kahit na masakit ang ulo ko ay pilit kong makatayo. Nagtungo ako sa banyo
at nag-tooth brush pagkatapos ay naghilamos ako. Namamaga pa ang mga mata ko dahil
sa kaiiyak. Nagbihis ako at pumunta sa ibaba at nagtungo sa kitchen.
Naabutan ko naman na nakaupo na ang lahat sa dining table. "Oh, Iha. Maupo ka na at
kumain," yaya sa akin ni Daddy.
Si Mike ay hindi nakatingin sa akin. Busy siya sa pagpapasubo ng anak namin si Josh
na nasa tabi niya.
"Mommy, hindi na ba kayo aalis ni Daddy?" tanong ni Natasha.
"Ha? Ahmm.." sasagot na sana ako nang si Mike na ang sumagot.
"Hindi na, Baby. Wala ng dahilan para lumayo ako sa inyong magkakapatid. Sige na,
kumain na kayo at mag-swimming tayo mamaya," anito na seryoso lang ang mukha.
Minsan pabago-bago talaga ang mood niya. Pero hindi ko na lang siya pinansin. Hindi
ako dapat magpaapikto sa mga pinapakita niya sa akin.
Suminyas naman si Mommy na maupo na ako, kaya naupo ako sa tabi ni Nataniel at
Nathan.
" Nathaniel, behave ka ba sa school?" tanong ko.
"Yes, Mommy! Mataas po ang grade ko!" sagot ni Nathaniel.
"What his name?" kunot-noong tanong ni Mike.
"Oh, I'm sorry, Mike, hindi namin nasabi sa 'yo ang mga pangalan ng mga anak mo,"
sabat naman ni Mommy.
"Hala, Daddy, hindi mo alam ang pangalan namin?" tanong naman Nathan.
"Nathan?" saway ko. " 'Di ba, sabi ko sa inyo may sakit ang Daddy, ninyo?"
"Ano po ba ang sakit ni Daddy?" tanong ni Natasha.
"Ang sakit noya ay hindi niya tayo maalala," wika ko na pinipigalang hindi umiyak,
ngunit parang pinipiga ang puso ko.
"But it doesn't mean na hindi ko kayo mahal mga anak. Dahil mahal na mahal ko
kayong apat. At kahit hindi ko kayo naalala ay nandito lang kayo sa puso ni Daddy,"
sabi naman ni Mike sa mga bata na parang pinapahiwatig niya na ang mga anak lang
namin ang nasa puso niya. Paano naman akong ina ng anak niya?
"Kumain na tayo. " sabat naman ni Daddy.
Habang nilalagyan ni Tita Ann ang mga plato ng bata ay bigla namang nagsalita si
Natasha.
"Si Mommy kasi, tinuturuan niya mag-excersise ng paa tuhod si Daddy. Kaya tuloy
hindi na makaalala si Daddy," ani Natasha na humaba pa ang nguso.
Baliw talagang batang 'to. Naalala niya pa 'yong naabutan niya na sumasayaw ako sa
harap ng Daddy niya.
"Natasha! Keep your mouth and eat!" saway ko at lalong humaba naman ang nguso niya.
"Ano 'yon Natasha?" tanong naman ni Mike.
''Kasi Daddy.."
"Natasha!" saway ko at pinandilatan siya ng mata. Mabuti naman at may takot ito sa
akin. Kaya alam niya na kapag nagsalita siya ay mapapalo ko siya.
Sumimngot naman siya at kumain.
Si Mike naman ay seryosong tumingin sa akin na walang reaksyon ang mukha. Agad
naman akong pinamulahan dahil nahihiya ako.
"Kumain na kayo mga apo," sabi naman ni Daddy.
Kaya yumuko na ako at kumain pero kunti lang kinain ko at wala na akong gana.
"Nathaniel? Nice name. And what is your name?" tanong naman niya kay Nathan na may
nasilayan na akong ngiti sa mga mata niya.
"Hala, si Daddy. I'm Nathan Delatore Buenaventura, po!" ani Nathan.
"And i'm your only Princes, Daddy! I'm Natasha Buenaventura 7 years old," sabi
naman ng madal-dal kong anak.
"And this one?" sabay halik niya kay Josh.
"He is Josh Michael!" ani Nathaniel.
"Ang ganda ng mga pangalan niyo. Kasing ganda at kasing guwapo niyo," ngiting sabi
niya at panay sulyap kay Nathaniel.
Siguro na-realize niya na anak niya ang pinagseselosan niya noon. Ede, pahiya tuloy
siya sa sarili niya! Tumingin siya sa akin pero tinaasan ko siya ng kilay.
Pagkatapos kumain ay nag-usap kami nila Mommy at Daddy sa loob ng silid nila. Si
Mike naman ay nakikipaglaro sa mga bata sa swimming pool.
"Iha, binasa ni Attorney Vilasquez ang lastwill and testament ng mga magulang mo,"
sabi ni Daddy Sam.
"Anak, ito ang mga papeles at titolo ng bahay ninyo sa Capiz na binili ng mga
magulang mo roon," saby abot ni Mommy ng envelope sa akin.
"Nariyan na rin ang mg akasulatan tungkol sa kumpanya, pero Iha, nakalagay riyan na
hindi ikaw ang hahawak sa kumpanya. Kundi si Mike. Sa mga anak ninyo ni Mike
ipinamana ng mga magulang mo ang kompanya. Ngunit habang bata pa ang mga bata ay si
Mike ang hahawak nito," ani Daddy.
"Wala namang problema sa akin, Mom, Dad. Saka kayo na ang mag-abot kay Mike niyan.
Hindi naman ako intrisado sa kompanya. At wala akong kakayahan para hawakan ang
kompanya, kaya marapat lang na si Mike ang maghawak niyan," sabi ko sa malungkot na
boses.
Hinimas naman ni Mommy ang likuran ko. "Jasmine, anak, alam ko ang kalungkutang
nararamdaman mo, pero pakiusap ko sa 'yo huwag ka sana sumuko. At sa uulitin huwag
ka na ulit pumunta ng bar. Lalo at mag-isa ka. Paano na lang kung makita ka ng mga
loko-loko roon?" sabi ni Mommy.
"Iha, hindi solosiyon ang pag-inom kung may problema ka. Kung may hindi kayo
pagkakaunawaan ni Mike, pag-usapan niyo. Mabuti na lang at nahanap ka namin ng
Mommy mo sa bar. At pagdating natin galit na galit ang asawa mo. Pagpasensiyahan mo
na lang muna si Mike," ani Daddy.
Umagos na ang luha ko dahil naalala ko na naman ang sinabi ni Mike sa akin sa
ospital. "Hindi niya ako mahal, Dad. Si Cathy pa rin ang mahal niya hanggang
ngayon," iyak kong sumbong sa mga magulang ng asawa ko.
"No,no,no. Hindi totoo 'yan, Iha. Alam nating lahat na kung gaano ka kamahal ni
Mike. Baka naguguluhan lang siya ngayon, kaya huwag mo sanang sukuan ang anak
namin," ani Mommy.
"No, Mom. Sinabi niya sa akin kahapon na hindi niya ako mahal. Nagalit siya dahil
hindi ko sinabi ang tungkol sa mga aak namin. At kung ano-ano ang ipinagbibintang
niya sa akin," wika ko.
"Bigyan mo ng liksyon! Kahit anak ko si Mike. Hindi ako makapapayag na saktan niya
ang kalooban mo. Sa amin ka ibinilin ng mga magulang mo, kaya matoto kang lumaban
sa asawa mo," sabi naman ni Daddy.
"Honey, ano ba 'yang itinuturo mo kay Jasmine, baka sa halip na umayos ang problema
ay baka lalong lumala," sabi naman ni Mommy.
"At ano? Hahayaan mo na lng na makikita si Jasmine, na umiiyak dahil sa anak mo?
Kaya Jasmine, bigyan mo ng liksyon 'yang asawa mo. Pagselosin mo. Para matauhan,"
ani Daddy.
"Hayss.. Ewan ko sa 'yo, Sam! Ede, mas lalong mag-aaway sila. Alam mo naman ang
utak ng anaak mo! Masiyadong malisyoso!" ani Mommy.
"Hay, nako! Basta pagselosin mo 'yan, Jasmine! Asarin mo kapag inaway ka," sabi pa
ni Daddy.
Napapangiti na lang ako dahil nararamdaman ko na hindi pala ako nag-iisa. Kahit
iniwan na ako nila Mommy at Daddy ay hindi naman ako itinuring iba ng mga magulang
ni Mike.
"Salamat, Mom, Dad. Gusto ko sana magpaalam gusto ko sana pumunta kina Janzel at
Cristy. Gusto ko lang din kamustahin si Cristy," wika ko.
"Sige, Iha. Magpahatid ka kay Mang Jun sa driver. Kaysa naman na makita mo ang
asawa mo na walang ginawa kundi ang pasamain ang loob mo!" wika ni Daddy na kahit
ito ay halatang napipikon na sa anak niya.
"Eh, baka mamaya hanapin ka ni Mike," sabi naman ni Mommy.
"Hayaan mo siyang maghanap sa asawa niya," sabi naman ni Daddy kay Mommy.
"Basta, Iha. Huwag ka uminom, ha?" ani Daddy.
Tumango-tango ako kay Daddy. "Opo, Dad. Hayaan niyo, kapag uminom ako yayain ko
kayo ni Mommy. Hahaha."
Natawa na lang kami sa sinabi ko. Ang suwerte ko at sila ang mga magulang ng asawa
ko.
Pagkatapos naming mag-usap ay naligo ako at nagbihis. Naka-short ako ng maiksi at

rubber shoes at nakae-spaghitte top.
Tinawag ko si Mang Jun. Akmang sasakay na sana ako nang biglang nagsalita si Mike
sa likuran ko.
Salubong ang kilay nito na nakatingin sa akin mula taas hanggang baba. "Saan ka
pupunta!? Bakit ganiyan ang suot mo!?''
Sinalubong ko ang tingin niya. "Sa bar, magdu-duty ako. Gusto mo sumama? Para ikaw
ang first costumer ko?"
Mas lalong dumilim ang paningin niya sa akin sa sinabi ko.
"Tinatanong kita ng maayos! Bakit gani8yan ang ayos mo at saan ka pupunta!?"
"Son, may date ang asawa mo, kaya hayaan mo na lang siya. Total hindi mo naman siya
mahal, 'di ba?" sabat ni Daddy mula sa pinto.
"What the.." maktol pa ni Mike at hindi ko maintindihan ang reaksyon nito.
"Sige na, Jasmine! Baka ma late ka na at hinihintay ka na ng ka date mo," sabi

naman ni Daddy kaya lalong naging masakit ang tingin ni Mike sa Daddy niya.
"Dad! Anong ka date? Pinapayagan niyo ang asawa ko makipag-date sa iba?" bulyaw ni
Mike sa Daddy niya.
"Aba, bakit ako ang sisihin mo? Eh, ayaw mo naman sa asawa mo, 'di ba? Kaya hindi
mo masisi ang asawa mo kung maghanap ng mas karapat dapat sa 'yo." sabi pa ni
Daddy, kaya lalong naasar si Mike.
"Damn it!" ani Mike at pinukulan pa ako ng masakit na tingin.
Ngayon alam niya na kung ano ang feelings na ang asawa niya maay ka-date na iba.
"Tayo na Manong. Bye Dad!" paalam ko kay Daddy.
"Ingat kayo, Iha, enjoy!" sabi pa ni Daddy na lalong inasar si Mike.
Natuwa ako dahil nakahanap ako ng kakampi, si Daddy Sam. Nagpahatid ako kay Mang
Jun sa bahay nila Cristy at Janzel sa Alabang ng araw na iyon.
Episode 53
Chapter 53
Jasmine
Nakarating ako sa bahay nila Janzel at agad naman akong pinagbuksan ng pinto ni
Janzel.
"Kamusta ka na? Kamusta na si Mike? Pasensya na at hindi ako nakadalaw ulit. Alam
mo na," anito.
"Ayos lang naman. Nasaan si Cristy?"
"Nasa loob pasok ka," yaya nito sa akin.
Tumuloy naman ako sa loob at nakita ko naman na nakaupo si Cristy at kumakain ng

Mangga.
"Besty!" sigaw nito at inunat ang mga kamay upang yakapin siya.
Agad ko naman siyang niyakap. "Kamusta ka na? Kamusta na ang baby ninyo?" tanong ko
at tumabi sa kaniya.
"Okay, naman siya minsan ramdam ko na ang pagpitik niya. Kamusta si Mike?" tanong
niya.
"Ayon! Minsan masungit, pero minsan mabait. Besty, sinabi niya sa akin kahapon na
hindi niya ako mahal, kaya nasasaktan na naman ako," sumbong ko kay Cristy.
"Loko 'yon, ah! Masuntok ko 'yang asawa mo oras na sinaktan ka ulit niya," sabi
naman ni Janzel.
"Nilingon ko naman siya sa at tiningnan ng masakit. "Bakit hindi 'yang sarili mo

ang suntukin mo?! Pareho lang naman kayong dalawa! Ikaw muntik ng nakunan ang asawa
mo dahil sa kagagawan mo. Nasaan pala si Troy?"
Kumibot naman ang labi ni Janzel at hindi nakakibo sa sinabi ko.
"Naroon sa mga Lolo at Lola niya. Dinaanan rito kahapon pero ihatid naman nila
bukas," sagot naman ni Cristy.
"Gusto mo ng juice?'' tanong ni Janzel.
"Hindi na, kakakain ko lang bago pumunta rito," wika ko.
"Besty, may amnesia pa rin ba si Mike?" ani Cristy.
Tumango ako bago nagsalita. "Pero sabi ng doktor temporary lang 'yon, pero isinugod
siya sa hospital noong nakaraan dahil umuwi siya sa mansyon at nakita niya ang mga
bata. Saka alam niya na ang tungkol sa mga anak namin."
"Mabuti naman kung gano'n." ani Cristy.
"Baka naman nalilito lang siya, Jasmine, kaya huwag mong dibdibin kung ano man ang
sinasabi niya," sabi naman ni Janzel.
"Ano pa nga ba ang magagawa ko. Ayaw ko na ma-depress pa. Gusto ko na lang mag-
enjoy sa buhay," sabi ko.
"Kamusta pala ang mga bata?" tanong ni Janzel.
"Ikaw, kung ano ang itinuturo mo sa mga bata, ha!'' baling ko kay Janzel.
"Bakit? Wala naman akong tinuturo, ah." protesta naman niya. At may kalukuhan ang
mga ngiti niya.
Kina Janzel na muna ako nagpalipas ng isang araw. Gabi na ako ng makauwi. Puro
kuwentuhsn lang naman ang nangyari sa buong araw. Ihatid pa sana ako ni Janzel pero
tumanggi ako at walang kasama si Cristy.
Nag-taxi na lang ako pauwi. Pagdating ko naman sa bahay ay saktong naabutan ko ang
mga bata at si Mike nanunuod ng tv. Cartoons character pa ang pinapanood nila.
"Mommy! Sigaw ni Nathan at yumakap ito sa akin. Si Josh naman ay kalong-kalong ni

Mike.
"Hi, Mommy," bati naman ni Nathaniel.
"Mommy, saan po kayo galing?" tanong naman ni Natasha.
"Haling ako kina Tito niyo Janzel" sagot ko naman at lumapit kay Josh at hinalikan
ito.
"Kamusta na ang baby ko, humm??" sabay pisil sa pisngi niya.
"Memey!" anito saka pumalakpak. Si Mike naman ay tahimik lang ang salubong ang
kilay habang ang mata ay nasa tv.
Halatang nagpipigil ito sa galit. "Bakit gising ka pa, ha?" tanong ko naman kay
Josh.
"Kids, pumunta na kayo sa mga silid ninyo at matulog na." ani Mike.
"Yes Daddy!" sabay naman ng tatlo.
"Good night Mom. Good night Dad," wika naman ni Nathaniel at humalik sa amin ng
Daddy niya. Sumunod naman si Nathan at Natasha.
Saka nasig-akyatan na ito. "How dare you?! Bakit ngayon ka lang, humm?" galit na
tanong ni Mike sa akin.
"Pagod ako. Kaya matulog na ako," sabi ko at tatalikod na sana ako ng hablutin niya
ang kamay ko.
"Tara sa taas! Mag-usap tayo ng mabuti," asik nito sa akin sabay hila ako paakyat
habang bitbit naman niya si Josh.
"Mike, ano ba! Bitiwan mo nga ako," pagpupumiglas ko.
"Mike, ano-ano na naman ang ginagawa mo sa asawa mo?" tanong ni Daddy na lumabas sa
silid nila ni Mommy. Agad na lumapit si Daddy. Nasa taas na kami noon.
"Akin na nga iyang apo ko! At huwag mong awayin ang asawa mo! Kasalanan mo kung
bakit naghahanap ng ka-date ang asawa mo," sabi pa ni Daddy sabay kindat nito sa
akin ng secreto.
"What the... Dad, ayos lang talaga sa 'yo na may ibang ka-date ang asawa ko? Bali
wala sa inyo ang ginagawa niya? ini-spoiled niyo rin ba siya?" ani Mike na galit sa
ama niya.
Kinuha naman ni Daddy si Josh. Hali ka nga apo. Ang cute, cute naman ng apo kung
'to. Mana sa lolo. Huwag mong gayahin ang ama mo, ha? Na pinapabayaan ang Mommy
mo," sabi pa ni Daddy at tumalikod.
Hindi nito pinansin si Mike, kaya lalong umusok ang ilong ng asawa ko sa galit.
Kaya ako naman ang tiningnan niya ng masakit.
"Tara sa kuwarto! Mag-usap tayo!" sabay hablot nito sa braso ko at dinala sa silid
namin.
Agad niyang bintiwan ang kamay ko ng pabalibag. "Saan ka galing?" tanong niya.
Naupo ako sa sofa at pinaandar ang TV. Pero agad niya naman kinuha ang remote at
ibinato.
"Kapag kinakausap kita sumagot ka! Saan ka galing, ha!" sigaw niya sa akin.
"Mike, puwede ba? Huwag muna ngayon, please? Pagod ako," sabi ko sa mahinahon kong
wika.
"Pagod ka? Pagod ka sa pakikipaglandian kung kani-kanino?" galit niyang sigaw sa

akin.
"Mike, tama na! Bakit ba laging ganiyan ang iniisip mo sa akin? Pagod ang utak ko,
kaya huwag ngayon, please!" pakiusap ko sa kaniya.
"At ano ang gusto mong isipin ko, ha? Ikaw ang dahilan kung bakit kami naghiwalay
ni Cathy! Kung hindi ko pa ne-research ang facebook mo hindi ko pa malaman kung
anong klaseng babae ka! Tapos pati ang anak ko itatago mo pa sa akin?" galit niyang
wika.
"Sabi kung tama na! Pagod na ang isip ko sa pag-iintindi sa 'yo! Pati itong puso ko
pagod na rin. Sinabi ko na sa 'yo na alalahanin mo muna lahat bago mo ako husgahan!
Umalis ako para hindi kita makita dahil nasasaktan ako kapag pinapakita mo sa akin
na wala akong halaga," umiyak na ako at hindi ko mapigilan ang sarili ko.
"Kahit hindi ko alalahnin ang lahat alam ko kung anong klaseng babae ka. Ang hindi
ko lang alam. Kung paano tumagal ang relasyon natin ng pitong taon!? Kaya hindi mo
ako masisi kung mag-isip ako sa 'yo ng hindi maganda," sabi niya sa akin.
"Kung hindi mo maalala sabihin ko sa 'yo. Pinakasalan mo ako para sirain ang buhay
ko. Kung tinatanong mo kung paano tayo tumagal ng pitong taon sasabihin ko sa 'yo
na wala pang isang taon na ikinasal tayo ay naghiwalay na tayo. At kung hndi mo
alam kung bakit at ano ang dahilan? Dahil sa marumi mong isipan. At para mo malaman
dalawang taon pa lang tayong nagsasama. Dahil binasura mo ako ng limang taon kami
ng mga anak mo. Kaya huwag mo akong sumbatan o paratangan. Dahil tanggap ko na sa
sarili ko na kahit anong gawin ko ay hindi mo ako kayang mahalin," iyak kong wika
sa kaniya.
"Jasmine? Anong sinasabi mo?" wika nito sa mahinang boses na parang hindi
makapaniwala sa sinabi ko.
"Kung inakala mo na naging maganda ang buhay ko sa 'yo nagkakamali ka. Dahil dinala
mo ako sa impyerno Mike, kaya alalahanin mo ang lahat para malaman mo ang mga
sinasabi mo. Dahil oras na mapagod ako sa 'yo at kahit makaalala ka na. Baka
tuluyan na kitang bitawan," iyak kong wika sa kaniya.
Parang hindi naman siya makapaniwala sa sinabi ko kaya pumikit siya at napahilamos.
"Ayaw kong magtalo tayo Mike, kaya pakiusap hayaan mo muna ako. Napapagod na ako.
Lalo na ang puso ko. Tanggap ko na sa sarili ko na kahit anong gawin ko ay hindi mo
ako kayang mahalin. Hindi mo kaya ibigay sa akin ang puso mo ng buong-buo. Ako
naman 'tong si tanga. Nagpapakamartir sa 'yo, pero tama na pagod na ako," sabi ko
sa kaniya na laglag ang balikat.
"What do you mean?" kabado niyang tanong sa akin.
"Kapag hindi ka tumigil sa ginagawa mo sa akin mapipilitan akong hiwalayan ka,"

inis kong wika sa kaniya.
"Tsss.. Your talking nonsense!" sabi niya na hindi makapaniwala na sabihin ko iyon.
''Try me. Hindi lang ikaw anng lalaki sa mundo at marami pa namang nag-aabang sa
akin, kaya huwag mo ako hamunin!" wika ko.
"H'wag mo rin ako takutin dahil marami rin namang babae riyan malinis pa sa 'yo!"
sabi niya naman sa akin.
Matalim ko naman siyang tinitigan. "Para mo malaman, Mike buenaventura! Malinis ako
nang pinakasalan mo! At kung hindi mo maalala kung paano mo kinuha ng sapilitan ang
virginity ko. Puwes! Ipaalala ko sa 'yo! Sapilitan mong kinuha ang p********e ko
kaya wala kang maisumbat sa akin!" inis kong wika sa kaniya.
"Tsss.. Huwag mong sabihin ginahasa kita? Imposible!" anito na hindi makapaniwala.
"Hindi lang 'yon, kundi binaboy mo ako! Binaboy mo ako! Kapalit ng tulong na
hinihingi ko sa 'yo para madugtungan lang ang buhay ng isa mong anak. Kaya huwag mo
akong sumbatan! Dahil kung isumbat ko sa 'yo lahat. Wala pa sa kalingkingan mo ang
panunumbat mo sa akin para sa paglihim ko tungkol sa mga anak natin. Kung naglihim
man ako, 'yon ay para sa ikabubuti mo!" inis kong wika sa kaniya at tumayo para
lumabas, pero agad naman niya akong nahawakan.
"Saan ka pupunta!" sigaw niya sa akin.
"Tatae! Sasama ka!?" sigaw ko sa kaniya kaya binitawan niya ang kamay ko.
Inirapan ko siya at lumabas ng silid namin. Nagtungo ako sa swimming poll at

hinubad ko ang mga damit ko kaya nakabikini na lang ako saka lumusong ako sa tubig
at lumangoy para doon ko ibuhos ang sama ng loob ko sa asawa ko. May amnesia na nga
ang lakas pa ng loob na makipagtalo sa akin. Tingnan mo lang Mike ang gagawin ko
lalo kitang aasarin.
Episode 54
Chapter 54
Mike
Hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko mula sa asawa ko. Lalo akong nainis noong
umalis siya at ang iksi pa ng suot niya. Saka kinakampihan pa siya ni Daddy. Ang
hirap kapag wala akong naalala sa na karaan namin.
Sa totoo lang ay nasasakan ako tuwing nakikita ko siyang umiiyak. Ngunit ang pride
ko pa rin ang umiiral. Gusto ko na talaga maalala ang nakaraan.
Nang tumalikod siya ay para akong nanlumo dahil sa mga sinasabi niya. Kung totoo
man ang sinabi niya ay napakalaki kung gago na magawa iyon sa kaniya.
Nagtungo ako sa bintana para pagmasdan ang buwan. Ngunit ang asawa ko ang nkita
kong naliligo sa swimming pool. Ang ganda niya pagmasdan habang lumalangoy sa tubig
nanaka-twopieces lang siya.
Ang ganda pa rin ng hubog ng katawan niya. Kahit na apat na ang anak namin. Na
realize ko na napakasuwerte ko dahil binigyan niya ako ng mga anak. Hindi lang isa
kundi apat pa. Alam ko nasaktan ko siya sa sinabi ko na hiindi ko siya mahal.
Pero kahit anonng sabihin ng isip ko ay nararamdaman ng puso ko na siya ang may
hawak nito. Na siya ang laman ng puso ko. Nagalit lang talaga ako dahil inilihim
niya sa akin ang mga anak namin.
Pero tama siya, ginawa niya iyon para sa ikabubuti ko. Gusto ko humingi ng sorry sa
kaniya, pero nangingimbabaw ang pride ko. Lumabas ako ng silid at gusto ko
kausapin ang mga maagulang ko.
Nang nasa tapat na ako ng silid nila ay kumaatok ako. "Bukas 'yan!" ani Mommy.
Binuksan ko ang pinto at nakita ko na pinapatulog nila si Josh.
"Oh, Mike! May kailangan ka?" tanong ni Daddy.
"Gusto ko malaman ang totoo, Mom, Dad," sabi ko at umupo sa kama.
"Anong totoo ba ang gusto mo malaman?" tanong ni Daddy na nakakunot ang noo.
"Ang tungkol sa amin ni Jasmine."
"Anong tungkol sa inyo, iho?" tanong naman ni Mommy.
"Bakit ninyo ako ipinakasal kay. Jasmine?" tanong ko.
"Eh, makalimutin ka nga talaga! Sabagay may amnesia ka. Ikaw ang pumilit na
pakasalan si Jasmine!" sabi ni Daddy na hindi maipinta ang mukha.
Tumingin naman sa kaniya si Mommy na may kahulugan na para bang di mapanowalaan ang
sinasabi ni Daddy. "Iho, bakit kaillangan mo pa bang tanungin 'yan?" ani Mommy.
"Dahil gusto ko malaman kung ano ang nangyari sa amin ni Jasmine. Sinabi niiya na
dalawang taon pa lang kami nagsasama " sabi ko.
"Totoo ang sinabi niya! At dahil sa katangahan mo limang taong nawala sa 'yo ang
asawa at mga anak mo! Kung hindi ka pa sinugod ni Janzel ay hindi mo pa nalaman na
may mga anak ka at pinagbubuntis pa ni Jasmine itong apo namin!" mataas na boses na
wika ni Daddy.
Napaisip ako sa pangalang Janzel. Hindi ko maalala kung sino siya. Pilit kong
inaalala ang pangalang iyon, ngunit bigla na lang sumakit ang ulo ko kaya napahawak
ako sa ulo ko.
Agad naman akong hinawakan ni Mommy. "Ano ba ang nangyari Iho? Dalhin ka namin sa
hospital."
"No, Mom. Sabihin niyo sa akin, sino si Janzel? Ahhh!!" sigaw ko. Pilit ko kinakaya
ang sakit. "Sabihin niyo sa akin, please..." sumamo ko pa at pilit na nilalabanan
ang sakit ng ulo ko.
"Siya ang nag-alaga kay Jasmine, at sa mga anak mo. Siya ang pinagbintangan mo na
lalaki ng asawa mo. Pero siya rin ang tumulong sa mag-ina mo!" sabi ni Daddy. Bigla
akong napamulat ng mata sa narinig ko. At bigla na lang nag-flashback sa isip ko
ang pangyayari na nakita ko si Jasmine at ang lalaking nakita ko rin sa hotel kaya
pumikit ulit ako.
Nakikita ko na naliligo sila sa dagat kasama ang batang lalaki at si Natasha. Nasa
yate ako ng mga oras na iyon. At dahan-dahan dumilat ang mata ko. Gusto ko pa
alalahanin ang lahat pero hannggang doon na lang ang biinalik ng ala-ala ko sa
nakaraan.
"Iho, okay ka lang ba?" pag-alala ni Mommy.
Tumango naman ako.
"i'm okay, Mom. May mga naalala lang ako."
"Naalala mo na ba ang mga pinaggagawa mo sa asawa mo? Kaya huwag kang magulat kung
isang araw ay makita mo na lang ang asawa mo na iba na ang kasama!" sabi ni Daddy.
"Sam! Ano ba? Nakita mo naman ang nangyari sa anak natin!" saway naman ni Mommy kay
Daddy.
"Hon, baka nakalimutan mo rin na kamamatay lang nng mga balae natin. Sa halip na
damayan ng anak mo ang asawa niya ay lalo niya lang pinapasama ang loob ng asawa
niya!" galit naman na wika ni Daddy.
Nagbuntong-hininga naman si Mommy. "Pagpasensyahan mo na ang Daddy mo, Iho. Sige na

at magpahinga ka na, ani Mommy.
"Hindi mo dapat kinokonsente ang anak mo Anabel. Baka nakalimutan mo na dumanas ang
asawa niya ng matinding depressionn dahil sa anak mo! At hahayaan mo na lang ba na
maranasan ulit ni Jasmine ang naranasan niya noon? Alalahanin mo na namatayan siya
ng mga magulang. At itong asawa niya wala pang naalala sinasaktan pa ang damdamin
niya!" galit na turan ni Daddy.
"Para akong binuhusan ng mainit na tubig sa narinig ko. "Ano ang ibig mong sabihin?
Na naballw ang asawa ko?" mahina kung tanong at hindi makapakaniwala sa narinig ko.
"Oo, iho. Nakaranas ng matinding depression si Jasmine. Simula nang ipinanganak

niya ang mga kambal. Si Janzel at ang asawa nito ang tumulong kay Jasmine at si
Tita mo Ann. Sila ang tumulong para gumaling si Jasmine."
Parang tinusok naman ng libo-libong karayom ang puso ko sa katotohanang sinabi ni

Mommy sa akin.
"Hindi mo ba alam na halos magpakamatay ka para lang pakasalan ang asawa mo? Pero
anong ginawa mo, ha? Pinabayaan mo siya!" bulyaw naman ni Daddy sa akin.
"Pero ang naalala ko noon Dad, ay si Cathy ang gusto ko," sabi ko.
"Oo, si Cathy ang gusto mo noong hindi mo pa nakilala si Jasmine! Hindi mo ba alam
na halos lumuhod ka na sa mga magulang niya kina Tiito mo Leo at Tita mo para lang
pumayag na pakasalan ang anak nila!" ani Daddy.
Nakita ko naman na tinaasan siya ni Mommy ng kilay. Parang sinasalansan nito ang
mga sinasabi ni Daddy. Ngunit hindi ko na lang pinansin iyon.
"Hindi ko matandaan Dad. Ang dami pa lang naranasan ng ina ng mga anak ko," wika ko
sa mahinang boses.
"At hindi mo ba alam na kagagaling niya lang sa depression? Dahil habang
pinagbubuntis niya itong bunso niyo ay kung anong kagaguhan na naman ang ginawa mo.
Kung hindi ka pa sinugod ni Janzel ay hindi mo pa nalaman na may anak ka na. Ang
laki mong tanga, Mike! Kaya malaki ang utang na loob mo sa mga taong nag-alaga sa
asawa mo noong panahong isinuka mo siya na walang sapat na dahilan kundi puro
hinala lang!" galit na bulyaw ni Daddy sa akin.
Hindi ako makapaniwala na nangyari iyon sa asawa ko. Kaya pala gano'n na lang ang
sinabi niya sa akin kanina.
"Anak, huwag mo naman sana saktan ang asawa mo. Marami siyang isinakripisyo dahil
sa 'yo. Huwag mo naman sana awayin palagi ang asawa mo dahil higit ka niyang
kailangan ngayon. Sana sa pagkakatong ito, iparamdam mo sa kaniya na nariiyan ka
lang sa tabi niya. Lalo na at nawala na sa kaniya ang mga magulang niya, kaya tayo
na lang ang kakampi niya at masasandalan," ani Mommy.
"Kung hindi mo pa natatandaan ay itinakwil ng Tito at Tita mo si Jasmine, dahil sa

inakala mo na tinataehan ka ng asawa mo sa ulo. Inalagaan mo ang pinagbubuntis ng
ex mo na hiindi naman sa 'yo habang ang asawa mo ay muntik nang makunan sa mga
kambal dahil sa kapabayaan mo!" wika pa ni Daddy sa akin. Kaya lalong kumunot ang
noo ko.
"Totoo ba 'yan, Dad, Mom? Nagawang itakwil nila Tito ang asawa ko," hindi ko
makapaniwalang tanong.
"Oo, Iho. Dahil ang akala nila ay kahihiyan na naman ang ginawa ni Jasmin, pero
nang malaman natin ang totoo ay agad tayong umuwi rito sa pilipnas at naabutan
natin sa ospital ang asawa mo. Na halos mawala sa sariling katinuan at laging
tulala. Habang pinagbubuntis niya si Josh," sabi naman ni Mommy.
Lalo akong nakaramdam ng awa sa asawa ko. Hindi ko alam na gano'n pala ang
pinagdaanan niya. Kung makaalala lang siguro ako ay baka pagsisihan ko ang mga
nasabi ko sa kaniya.
"Tapatin mo nga ako, Mike! Mahal mo ba ang asawa mo o hindi!? Hindi mo ba alam na
umiiyak ang asawa mo sa amin ng Mommy mo? Dahil sinabihan mo siyang hindi mo siya
mahal? Aba'y, baka gusto mo na talaga matuluyan ang asawa mo na masiraan ng bait?!"
ani Daddy.
Tumayo ako para puntahan si Jasmine. "Thank you, Dad, Mom. Kayo na muna ang bahala
kay Josh. Gusto ko lang kausapin si Jasmine."
"Kung ako sa 'yo, humingi ka ng sorry sa asawa mo," habol pang wika ni Daddy.
Tumango na lang ako at humalik muna kay Josh bago bumaba upang puntahan si Jasmine
at kausappin siya.
Episode 55
Chapter 55
Mike
Pagbaba ko ay nagtungo ako sa swiming pool. At nakita ko ang asawa ko na malungkot

na nakasampa sa gilid ng swimming pool.
Parang kinurot ang puso ko.
Nakita niya naman ako kaya lumusong ulit siya sa tubig. Hindi ko alam pero nang
malaman ko ang sinapit niya ay biglang lumambot ang puso ko.
Lumapit pa ako sa gilid nang swimming pool. "Hindi ka ba giniginaw?" tanong ko sa
kaniya habang nasa tubig siya.
"Bkit ako giginawin? Sanay na ako sa malamig, dahil mas malamig pa nga ang
pakikitungo mo sa akin kaysa tubig!" pagmamasungit niyang sabi sa akin.
Kapag galit siya ay hindi man lang nababawasan ang ganda niya. "can we
talk?"mmahinahon kong tanong."
"Sira ulo ka ba? Nag-uusap na tayo 'di ba?" srkasyika niyang wika sa akin. Alam
kung galit siya. Sabagay sino ba naman ang hindi magagalit sa mga sinabi ko sa
kaniya?
"I mean lets talk about us. I just want to apologize for my...." naputol ang
sasabihin ko nang nagsalita siya.
"Sa kagagohan mo? Huwag ka mag-alala. Sanay na sanay na ako sa lagi mong pag-
apologize, kaya kung puwede huwag mo akong kausapin!" pagsusungit niyang wika.
Kaya parang nawalan ako ng pag-asa na makausap siya ng mabuti. Hinayaan ko na lang
muna siya. Hindi ko na sinabayan ang galit niya.
"Okay, i'm sorry. Pero puwede ba akong makipag-join ng swimming sa 'yo?" tanong ko.
"Haler? Nakainom ka na ba ng gamot mo?" tanong niya naman na tumaas ang kilay.
"Oo, kanina pa," sagot ko naman.
"Kaya pala ang bait mo na naman sa akin. Well, mag-swimming ka kung gusto mo! Sa
inyo naman itong swimming pool, eh!" sarkastiko niyang wika.
Akala ko ay nag-aalala siya na baka nakalimutan kong uminom ng gamot. 'Yon pala
insulto lang inabot ko sa kaniya.
"Okay, 'di bali na lang. Gusto mo ng tea o gatas? Ipagtimpla kita," tanong ko na
lang.
"Tumawa naman siya ng pagak. "Ano ang nakain mo at bigla ka na lang bumait na
parang tupa? Kanina umuusok 'yang ilong mo na parang dragon na bubuga ng apoy!"
insulto niyang tanong sa akin.
"Na realize ko na hindi dapat kita hinuhusgahan. Kaya gusto ko makabawi sa lahat ng
masasakit na sinabi ko. And i realize na ina ka ng mga anak ko. At kung ano man ang
nangyari noong nakaraan ay sana tuluyan ko na lang makalimutan ang lahat ng
masamang nangyari sa ating dalawa noon," sabi ko.
Kumibot-kibot naman ang labi niya. "Mabuti naman at na-realize mo!'' aniya at
inirapan lang ako.
"Gusto mo ba ng juice, kape, tea or gatas? Ipagtimpla kita," alok ko muli sa

kaniya.
Tiningnan niya naman ako at pinaliit niya ang mga mata niya. "Gusto ko alak. Puwede
ikuha mo ako?"
Kumunot ang noo ko sa kalokohan nit9. Ano ang akala niya pagbibigyan ko siya sa
gusto niya?
"Tsss.. Hingin mo na lahat ng inumin huwag lang alak,"
"lason, bigyan mo ako ng lason. Para 'yon na lang ang ipainom ko," wika pa niya.
"Inumin ba ang lason? Magapakamatay ka?" sabi ko.
"Ba't naman ako magpapakamatay? Ipainom ko lang naman sana sa 'yo. Baka sakaling
bumula yang bunga-nga mo at hindi na makapagsalita ng masasakit sa akin!" inis
Kaya lalo namang nagsalublng ang aking kilay. "Gusto mo na ako mamatay, gano'n?
Para wala ka ng asawa na katulad ko? Hayaan mo. hindi mo na kailangan gawin 'yon
dahil ako na lang tatapos sa buhay ko. Para wala ka ng problema at malaya mo na
gawin ang gusto mo. Kung tinik lang din naman ako sa lalamunan mo sana hindi na
lang ako nabuhay noong na aksidente ako!"
Agad naman umiba ang reaksyon ng mukha niya sa sinabi ko. Naging malungkot ang mga
mata niya na nakatingin sa akin.
"So, hiniiling mo na sana hndi ka na lang nabuhay? Para lahat ng sisi sa akin
mapunta? O sige na! Aaminin ko na sa 'yo na ako ang dahilan ng pagkaasidente mo!
Aaminin ko rin sa 'yo na hanggang ngayon dala-dala ko pa rin sa puso ko ang
konsyensiya dahil ako ang dahilan kung bakit nawala ang memorya mo. Kaya sige,
isisi mo na sa akin ang lahat!. Iwanan niyo ako mag-isa! Tulad ni Mommy at Daddy
dahil diyan naman kayo magaling. Ang iwanan ako palagi!" garalgal niya ng wika sa
akin at umahon sa pool.
Parang kinurot ang puso ko sa mga sinabi niya. Lalo ko lang yata siya nasaktan sa
sinabi ko. Hindi naman talaga ako magpapakamatay. Gusto ko lang naman siyang
subukan kung ano anng gagawin niya. Pero ako pa yata ang na konsyensiya.
Kinuha niya ang mga damit niya at humakbang papasok. Pero agad ko naman siya
hinawakan siya kamay. "Jasmine?"
"Please, Mike? Tama na. Gusto ko na magpahinga!" aniya sa mahinang boses.
Ramdam ko ang bigat na nararamdaman niya. Gusto ko siya yakapin. Pero binitiwan ko
na lang ang kamay niya. Hinayaan ko na lang siya na pumasok.
Parang sinasak-sak ang puso ko sa nakikita kong nasasaktan ang asawa ko. Napakalaki
ko talagang gago. Kailangan kong makabawi ulit sa kaniya.
Nanatili na lang muna ako sa labas. Hanggang sa ilang orasang nakalipas ay

napagpasiyahan ko ng pumasok sa loob. Nagtungo na ako sa silid namin ni Jasmine.
Pero nakita ko hindi siya sa kama natulog kundi sa sofa. Kaya hinayaan ko na lang
siya. Hintayin ko na lang siguro na humupa ang galit niya sa akin bago ko siya
kausapin ulit.
Nilagyan ko na lang siya ng kumot at hinalikan sa noo. Naramdaman ko na lang na

bigla ko siyang na miss. Bigla kong na miss ang tawa niya at ngiti niya noong sa
Hacienda pa kami.
"I love you, my wife," bulong ko habang tulog siya. Saka natulog na rin ako sa
kama.
****
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Gusto kong bumisita sa kompanya. Madali ko

lang naman pag-aralan ang pagpatakbo ng kompanya dahil hindi ko naman nakalimutan
ang mga natutunan ko.
Habang nagbibihis ako ay dahan-dahan lang ang kilos ko para hindi magising ang
asawa ko na mahimbing na natutulog.
Pero maya pa ay dumilat na ang mga mata niya. Agad naman siyang bumangon ng makita
ako na nakaharap sa vintage mirror sa silid namin. Nakapang office attire na ako.
"Saan ka pupunta? Bakit nakabihis ka?" tanong niya.
"Papasok lang ako sa opisina," sagot ko.
"Ha? Pe.. Pero hindi ka pa nakaalala. Eh, tika lang hintayin mo ako," aniya at
dali-daling tumayo at naghanap ng maisuot at dali-daling kumuha ng tuwalya.
"Anong ginagawa mo?" tanong ko.
"Hiintayin mo ako at sasama ako sa office."
Nagmamadali ang mga kilos niya.
"Maiwan ka na rito. Bantayan mo na lang ang mga bata," wika ko. Ngunit pumasok na
siya sa banyo.
"Walang problema sa mga bata! Ikaw ang dapat bantayan!" sigaw pa nito habang sa
banyo siya.
Napapailing na lang ako kaya hinintay ko na lang siya ,ung nais niyang sumama.
"Mauna na ako sa baba. Hintayin na lang kita sa dinning table," sabi ko.
Hindi naman siya sumagot laya lumabas na ako at nagtungo sa kusina. Nakahanda na
ang almusal namin. Naabutan ko naman si Daddy at Mommy na nakaupo na at kalong-
kalong ni Mommy si Josh.
"Good morning, Baby," bati ko sa anak ko.
"Deddy!" bigkas naman nito. Kinuha ko siya kay Mommy at binuhat.
"Saan ka pupunta. Mike?" tanong ni Daddy habang hinahalik-halikan ko ang kili-kili

ni Josh.
"Sa opisina, Dad. Hindi ko naman puwede iasa kay Stevan lahat," wika ko.
"Sigurado ka bang kaya mo na magtrabaho?" tanong naman ni Mommy.
"Yes, Mom. Kaya huwag kayo mag-alala kaya ko na magtrabaho," wika ko.
Maya-maya ay dumating naman si Jasmine. "Good morning!" aniya sa mga magulang ko.
"Saan ang mga bata tulog pa ba?" tanong niya naman kay Tita Ann na abala sa
pagtulong kay Yaya Lourdes.
"Oo, Iha. Mukha yatang may date kayong mag-asawa," ngiting wika ni Tita.
"Ahmm.. Hindi po. Samahan ko lang sii Mike sa opisina," ani Jasmine saka tumingin
ito sa anak namin na buhat-buhat ko. Ngunit hindi siya tumitingin sa akin.
"Hi, Baby Josh. Dito ka muna kay Lolo at Lola, ha? Samahan ko lang ang Daddy mo sa
office," ani Jasmine sabay halik sa anak namin at umupo na ito sa puwesto niya.
Ibinalik ko na naman si Josh kay Mommy at naupo na rin ako.
"Kamusta pala ang date mo kahapon, Jasmine? Mabait ba ang manliligaw mong 'yon?"
tanong ni Daddy sa asawa ko at bahagya pa itong natigilan at tumingin kay Daddy.
"Ha? Ahh.. Ehhh. Okay, naman Dad. Mukhang mabait naman," sabi pa ni Jasmine.
Sumiklab naman ang selos na naramdaman ko sa dibdib ko pero hindi ako umimik.
Uminom na lang ako ng tea.
"Mabuti naman at gusto rin namin na ang lalaking ipalit mo sa anak namin ay 'yong
mabait at aalagaan ka. Para sakaling mapirmahan niyo na ni Mke ang annulment niyo
ay malaya na kayong gawin ang guso niyo, 'di ba, Mike?" ani Daddy na tumaas pa ang
isang kilay.
Siniko naman siya ni Mommy. Nagtatagisan ang mga panga ko sa sinabi ni Daddy.
"Ano ang ibig mong sabihin, Dad? Anong annulment ang pinagsasabi mo?" inis kong
tanong kay Daddy.
"Annulment ng kasal niyo ni Jasmone? Eh, hindi naman kayo nagmamahalan. At hindi mo
naman mahal ang asawa mo. Alangan man na habang buhay mo siyang itali sa kasal
niyo?" sabi pa ni Daddy.
Hindi ko napigilan ang sarili ko. Nataasan ko ng boses si Daddy.
"Are you out of your mind, Dad? What do you think? Na makipaghiwalay ako sa asawa
ko dahil hindi ko siya mahal? Isipin niyong may mga anak kami!"
Ngumisi naman si Daddy. "'yon na nga! May anak kayo, pero hindi ka naman marunong
magpahalaga sa asawa mo. Kaya kung hindi lang kita anak erito ko pa 'yan si Jasmine
sa anak ni Mr. Quangco. At kahit may anak na kayo eh mamahalin 'yon si Jasmine "
sabi pa ni Daddy.
"Tsss... Subukan niyo lang erito ang asawa ko. At ilalayo ko sa inyo ang mga apo
niyo!" banta ko naman kay Daddy.
"Ay! Tama na 'yong bangayan niyong mag-ama. Nasa harap kayo ng pagkain at nakikinig
ang bata," saway naman ni Mommy.
"Hindi ko alam kung anak mo ba talaga ako, Dad. Masaya pa kayo na may ka-date
kahapon ang asawa ko!? Its unbelievable." inis ko pang sabi sabay tingin sa asawa
ko na seryoso lang kumakain na parang wala lang sa kaniya.
"At ikaw, Jasmine! From now on hindi ka lalabas ng bahay na hindi ako kasama!" inis
kong wika sa asawa ko.
Si Daddy naman ay pangiti-ngiti lang. "Eh bakit mo naman higpitan si Jasmine? Eh,
wala ka namang pakialam sa asawa mo. Kaya huwag mong intindihin 'yang asawa mo
Jasmine. Hanapan kita ng ka blind date 'yong bagay sa 'yo... Hehhehe," tawa pa ni
Daddy.
"Hahaha. Huwag na, Dad. May nahanap na akong lalaking magmamahal rin sa akin ng
tapat. Hayaan niyo kapag tuluyan na kaming maghiwalay ni Mike ay dadalawin ko naman
kayo," masaya pang wika ng asawa ko.
Sa inis ko ay nahampas ko ang mesa kaya nagulat sila pati si Josh na umiyak na.
"Subukan mong maghanap ng iba at hiwalayan ako. Dahil habang buhay kitang ikukulong
sa silid at hindi ka makakalabas kahit kailan!" galit kong wika at isa-isa ko
silang tiningnan ni Daddy ng masama.
Hindi na ako nakapag-almusal ng maayos tumayo na lang ako at humalik sa anak ko.
"I'm sorry, Baby. " sabay halik ko kay Josh na kalong-kalong ni Momny.
"Hey! Tapos ka na? Hindi mo ba nagalaw ang pagkain mo," ani Mommy.
"I'm sorry Mom. Nawalan na ako ng gana! Pasok na ako sa opisina," paalam ko.
"Wait! Sabay na tayo," wika naman ni Jasmine. Pero hindi ko na siya inimik at
nagtungo na ako sa sasakyan. Si Mang Jun ang maghahatid sa amin sa Office. Sumunod
naman ang asawa ko.
Habang sa sasakyan kami ay wala kaming imikan. Minabuti ko na lang muna ang
manahimik at huwag muna siyang kausapin. Dahil ayaw ko na magtatalo na naman kami.
Episode 56
Chapter 56
Jasmine
Nagising na lang ako na nakabihis na ang asawa ko. Kaya dali-dali rin ako bumangon
nang sa gano'n ay masamahan ko siya sa opisina. Kahit na masama ang loob ko sa
kaniya ay hindi ko siya puwede pabayaan na mag-isang umalis.
Natakot ako na baka hindi na siya bumalik sa amin ng mga anak namin. Tulad noong
nagising na lang ako noong sa Hacienda kami na wala siya sa tabi ko. Para akong
tanga na naghanap sa kaniya sa buong Hacienda. Mangiyak-ngiyak na ako noon na
hinahanap siya. 'Yon pala ay pumunta na siya ng Maynila. Subra niya akong pinakaba.
Mabuti at tumawag sa akin noon si Tita na nasa Mansyon ang asawa ko. Kaya dali-dali
akong umalis noon at bumalik ng Maynila at iniwan ko na lang ang bahay kay Tiya
Cora.
Pagdating ko sa Maynila ay sa hospital na ang daretso ko dahil tumawag si Daddy na

nawalan ng malay si Mike at nakita niya na ang mga anak namin.
Pero nagtataka ako kung bakit masama na naman ang trato niya sa akin at 'yon pala
ay kinausap niya si Cathy.
Kahit masakit ang mga pinagsasabi niya sa akin ay tinanggap ko at pilit siyang
inuunawa. Pero nang hindi ko na kinaya ay napaiyak na akong sinabi sa kaniya ang
lahat ng sama ng loob ko.
At ngayon ay magkasama kami sa isang sasakyan at walang imikan. Marahil ay galit

siya. Dahil sa mga sinabi ni Daddy. Noong tinanong ako ni Daddy kung kamusta ang
date ko ay agad ko naman naunawaan ang ibig nitong sabihin. Gusto niyang pagselosin
si Mike. Sinundan ko na lang mga sinasabi ni Daddy. At nakita ko naman sa mukha ni
Mike ang galit. Lalo na noong sinabi ni Daddy ang tungkol sa annulmet namin.
Saka wala naman akong ka-date kahapon. Kina Cristy lang ako buong maghapon.
Nang makarating kami sa office ni Mike ay agad naman siyang sinalubong ng Samantha
niyang kaibigan. '"Welcome back, Mike. Mabuti at pumasok ka na,'' aniya sa asawa
ko.
Dumaretso na ako sa silid ng opisina namin ni Mike. Saka umupo ako sa sofa at
binuksan ko ang cellphonne ko at nagbasa ng novel.
Maya-maya ay pumasok si Mike. ''Ano ba ang gagawin mo rito sa Office?'' tanong niya
sa akin.
''Ahmm... Binibisita ang opisina,'' wika ko.
''Ano ka ba rito sa kumpanya?'' tanong niya.
''Ceo!'' sagot ko naman.
''So, ano ang ginagawa mo?'' salubong na kilay niya pang tanong sa akin.
''Nagbabasa ng novel.''
Tumawa naman siya ng pagak. ''Ceo, ka kamo? Pero sa halip itong mga papeles ang
babasahin mo novel ang binabasa mo? Ano bang novel ang binabasa mo at hindi ka
maawat-awat riyan?'' tanong niya sabay agaw ng cellphone ko.
''Mike, ano ba! Akin na nga 'yan!'' sabay agaw ko sa cellphone pero iniwas niya
naman ang kamay niya.
''Ano 'tong binabasa mo? Putik na 'yan! Spg? Seriously? Nagbabasa ka nito?'' anito
at ngumiti ng nakakainis. Kaya namula naman ang pisngi ko.
''Pakialamero kasi, eh! Akin na nga 'yan!'' saka inagaw ko ng cellphone ko.
Tiningnan niya naman ako ng nakakaloko at ngumingiti.
''Hindi mo ba alam na mas malala pa 'yan sa porn na mapapanood sa ibang site?''

ngisi nito kaya mas lalo akong nahiya.
''So? Paki ko!'' sabay irap sa kaniya.
''Hahahaha.. Kaya pala ang galing mo, ha! Nagbabasa ka pala niyan,'' ngisi niya pa.
''Mike, isa pa? Huwag ka ngumiti-ngiti diyan, ha!'' inis kong wika sa kaniya.
''Oh! Ba't namumula ka? Sa halip na basahin mo 'yan atupagin mo 'yong trabaho mo,''
utos niya sa akin at umupo na sa mesa niya.
Parang gusto ko sabunutan ang sarili ko sa hiya. ''Magre-resign na ako bilang ceo.
Ikaw na ang bahala sa kompanya,'' simangot ko sa kaniya.
''Its okay, ako pa rin naman ang ceo na nakalagay rito sa paper's kaya wala kang
posisyon rito sa kumpanya,'' sabi niya.
''Yes!'' wika ko sa tuwa.
''Bakit masaya ka pa?'' tanog niya.
''Hehehe. Wala lang. Dito muna ako, ha. Magtrabaho ka lang riyan,'' ngisi ko.
''Sige, magbasa ka lang riyan ng spg at i-aply mo 'yan mamaya,'' sabi niya pa sa
akin.
Ano kaya ang nakain nito at bigla na namang bumait?
Maya pa ay may kumatok kaya binuksan ko ang pinto. ''Goodmorning Mr. And Mrs
Buenaventura,'' Si Reynald bati niya sa amin ni Mike at tumuloy nang pumasok.
''Oh! Pare napasugod ka?'' ani Mike sa kaibigan.
''Well, nabalitaan ko na narito ka kaya dumaan na ako sa 'yo. Kamusta na ang

pakiramdam mo? May mga naalala ka na ba?'' tanong naman ni Reynald.
Umupo naman ako sa sofa at hinayaan silang dalawa mag-usap. Tenext ko naman si
Bioly.
Me. Bruha kamusta na. Ano ang ginagawa mo?
Maya pa ay nag-reply ito.
Bioly. Oy! Gaga, kamusta na. Ayos lang ako. Hito at bored na bored na sa bahay.
Kainis nga bantay sarado ako ni Reynaldo!
Me. Shunga nasa office ang asawa mo. Nag-uusap sila ni Mike. Tara bar tayo.
Bioly. Talaga! Yes! Pagkakataon ko na gumala. Tara, kita tayo sa seven eleven.
Me. Sige, magpaalam lang ako kay Mike na uuwi.
Bioly. Sige, huwag ka pahalata, ha! Mamaya masundan ka. Alam mo naman mga asawa
natin. Madaling makaamoy kung saan tayo.
Me. Oo, sige na. kita na lang tayo mamaya.
Bioly. Yayain natin si Cristy.
me. Gaga! Alam mong buntis 'yon!
Bioly. Ay! Oo nga pala sige, at libangin ko pa si Manang para makatakas ako.
Me. Sige.
Tumayo ako at nag-interrupt sa usapan ng dalawa. ''Mike, uuwi na ako,'' paalam ko.
Tumaas naman ang kilay niya. ''Bakit ka pa sumama kung uuwi ka rin agad?''
''Eh, wala naman akong ginagawa rito kaya uwi na lang ako,'' sabi ko.
''Ipahatid na kita sa driver," wika naman niya.
"Ha! Ahh... 'wag na! Magtataxi na lang ako," kumuot naman ang noo niya.
"Hayaan mo na mag-taxi ang asawa mo Mike. Sanay naman sumakay sa taxi yan, eh! 'Di
ba, Jasmine? " wika naman sa akin ni Reynald na parang binabasa ang kinkilos ko.
"Oo, naman ako pa. Sige mauna na ako sa inyo. Regards nga pala kay Bioly," sabi ko
kay Reynald para hindi niya mahalata na may binabalak kaming magkita ni Bioly.
"Sige, Jasmine. Ingat sa pag-uwi,ha? At hindi ka sana maligaw sa pag-uwi mo," sabi
pa ni Reynald na parang may ibig sabihin ito.
Ngumiti naman ako na may ka plastikan. "Hehehe. Bakit naman ako maligaw? Sige Mike
mauna na ako," wika ko sabay talikod.
"Ingat!" pahabol naman ni Mike.
Dalidali ako nagtungo sa elevaator at agad na sumakay. Pagdating ko sa baba ay

dali-dali akong nag-abang sa labas ng taxi at nagpahatid sa driver sa tagpuan namin
ni Bioly. Para akong nakawala sa lungga. Total may amnesia pa ang asawa ko kaya
malaya pa akong makagala mag-isa. Saka ko na lang iisiipin ang idadahilan ko sa
kaniya kung bakit hindi ako agad nakawin.
Habang nasa kotse ako nag-text naman si Bioly.
Bioly. Oy! Bruha, narito raw si Kristine sa Maynila. Pinagtiyagan siya ng asawa
niya na lumabas. Niyaya ko doon na lang raw tayo sa Parañaque magkita. Marami
namang bars na bukas doon.
Me. Sige saan tayo magkikita?
Bioly. Doon sa Paramix bar.
Me. Sige nasa taxi na ako.
Makalipas ang isang oras ay nakarating ako sa tagpuan namin ni Bioly. Pagpasok ko
sa bar ay agad ko naman nakita si Kristine.
"Hi kamusta! Agad nitong bati sa akin at nag-cheeck to cheeck kami.
"Mabuti naman. Buti at pinayagan ka ng asawa mo," sabi ko sa kaniya.
"Sabi ko kasi kayo ang kasama ko. Eh, nakita naaman niya na kayo sa Batangas.
Kamusta na pala ang pogi mong asawa? Nabalitaan ko na naaksidente raw siya," ani
kristine at umupo kami sa mesa na pangtatlohan.
"Oo, pero ayos na siya. 'Yon nga lang at may amnesia. Kaya sinasamantala ko ang
pagkakataon na gumala. Hahaha..." wika ko.
Maya pa ay dumating na rin si Bioly. Nagbatian kami at nagyakapan. Nag-order na rin

kami ng mainom at naupo.
"Sayang wala si Cristy," ani Bioly.
"Alam mo namang buntis. Ikaw, kailan ka mabutis?" tanong ko kay Bioly.
"Ewan! Pero delay ako ng 2 weeks," aniya.
"Hala siya! 'Di ka nag-pt?" tanong ni Kristine na itinungga ang alak.
"Hindi!" ani Bioly at uminoom na rin. Uminom na rin ako.
"Mabuti nakatakas kayo sa mga asawa niyong mga over protective."
"protective ka riyan!" ani Bioly.
"nasa office si Reynald kasama si Mike," wika ko naman.
"Mabuti nga at umalis ang baliw na 'yon kaya nakalabas ako. Pinagbawalan pa naman
akong lumabas," wika pa ni Bioly.
"Ako, masama ang loob ko sa asawa ko. Dahil pinamukha niya na naman sa akin na
hindi niya ako mahal kaya hindi ko na lang pinapansin ang mga sinasabi niya " sabi
ko naman.
"Eh, kung si Reynald ang makapagkuwento. Halos raw magpakamatay si Mike noong
naghiwalay kayo noon? Isang taon nga raw na pinabayaan niya ang sarili niya," sabi
nama ni Bioly.
"Ewan, 'di ko alam 'yan. Eh, ako nga muntikan ng mabali. Pero huwag niya akong
punuin at makikita niya ang kabaliwan ko" sabi ko naman at uminom.
"Speaking of devil magkasama nga ang mga asawa niyo. Ayon, oh! Kapapasok lang rito
" sabay turo naman ng nguso ni Kristine sa dalawang lalaking pumasok.
Agad kami napalingon ni Bioly. Mabuti na lang at sa ibang direksyon sila

nakatingin.
"Patay! Bakit narito ang mga 'yan?" bulong pa ni Bioly.
"Ewan! Lagot na. Tara tago tayo!" taranta ko at nagtago ako sa ilalim ng mesa.
Sumunod naman si Bioly.
Para kaming mga daga na nagtago sa ilalim ng mesa. "Gaga, nasundan ka ba?" bulong
nito sa akin.
"Hindi, ah! Hindi ko alam kung bakit narito ang mga 'yan.. sabi ko ng pabulong.
"Lagot ako nito kapag nakita ako ng maldito na Reynaldo na 'yon!" bulong pa ni
Bioly.
"Shhtt.. Tahimik na kayong dalawa riyan at papunta rito ang mga asawa niyo " sabi
naman Kristine.
"Sshhhh.." sabay naman namin ni Bioly sa isa't isa.
''Mamaya gapang tayo sa kabila baka makita tayo rito," bulong ni Bioly.
"Oo, na!" wika ko. Kinalabit naman kami ni Kristine, na ibig sabihin ay manahimik
na kami.
Kaya 'di na kami nagsalita pa ni Bioly. Narinig na lang namin ang pagbati ng
dalawang lalaki sa kaibigan naming si Kristine. Pero grabe ang kaba sa puso ko.
Baka lalong umusok ang ilong ng asawa ko. Dahil nagsinungaling ako na sabi ko ay
uuwi na ako pero makita niya pala ako rito.
Episode 57
Chapter 57
Mike
Nang magpaalaam si Jasmine na umuwi ay hinayaan ko lang siya. Ayaw ko na ma presure

siya dahil gusto ko rin na makabawi sa kaniya.
Mula nang malaman ko ang mga pinagdaanan niya ay nais kong pasiyahin siya. Nang
tumalikod na siya ay nagsalita naman si Reynald.
"Tumayo ka na riyan at may kalukohan na naman 'yang asawa mo," seryosong wika ni
Reynald habang tumitingin sa cellphone niya.
Kumunot ang noo dahil sa pagtataka. "Anong kalukohan?"
"Ano pa nga ba? Pupunta sila sa bar ng magaling kong aasawa," ani Reynald at
tumayo.
"Paanong sa bar? Eh, uuwi na nga siya."
Tumayo akong nag-aalangan sa sinabi ni Reynald.
"Hay, nako Mike! Na amnesia ka lang naging tanga ka na. Baka hindi mo naalala na
sinundo natin ang mga asawa natin sa Batanggas dahil tinakasan ka lang naman ng
asawa mo noong sa pabrikahan kayo. Tapos nakipagkita pa sila ng asawa ko sa ex
nilang dalawa.''
Nagulat naman ako sa sinabi ni Reynald. "P.. Paano mo nalaman na gawin niya ulit
'yon?" tanong ko.
"Oh, ayan ang palitan nila ng message ng asawa ko! Hindi alam ng asawa ko na naka--
connect ang text message niya sa akin. Ang laki kaya ng binayad ko sa IT para lang
ma-connect ang mga message ng asawa ko sa cellphone ko. Para malaman ko kung sino
mga ka chat niya," wika naman ni Reynald.
''Ayos, ah! Paturo nga niyan! Para malaman ko rin kung sino ang mga ka-chat o ka-
text ng asawa ko," wika ko.
"Saka na! Bilisan mo na riyan at sundan natin ang asawa mo," wika nito kaya tumayo
na rin ah.
Habang naglalakad kami sa hallway ay nasalubong ko naman si Stevan. "Hi! Pumasok ka

na pala, Bro. Saan kayo pupunta?" tanong ni Stevan.
Ikaw na muna ang bahala rito. May huhulihhin lang kaming mga kuting," wika ko.
Kumunot naman ang noo ni Stevan at napakammot sa ulo. "Sige, ingat," wika nito nang
tumalikod na kami ni Reynald.
Sumakay ako sa sasakyan ni Reynald at pinauwi ko na lang si Mang Jun. Si Reynald na

rin ang nag-drive.
Inilagay niya sa harapan ang cellphone niya at may mapa na sinusundan.
"Madalas bang gawin 'to ng mga asawa natin?" tanong ko kay Reynald habang nasa
sasakyan kami.
"Isang beses pa lang naman natin silang nahuli, pero isang beses na rin natin sila
sinundo sa kulungan. Kararating ko lang noon. Tapos sa kulungan na ako tumuloy
dahil nakulong lang naman ang mga asawa natin. Kaya kapag nagsama ang mga 'yon
sasakit na naman ang ulo natin."
Napapailing na lang ako sa sinabi ni Reynald. Gusto ko na maalala ang lahat para
hindi ako magmukhang tanga sa mga nangyayari. Sabi ni Jasmine uuwi siya. Kahit na
uminit na naman ang ulo ko sa kaniya ay pinakalma ko ang sarili ko. Ayaw ko siyang
awayin. Baka kung ano na naman ang masabi ko sa kaniya. At tulad ng sinabi ni Daddy
na kailangang damayan ko ang asawa ko lalo na at kagagaling niya lang pala sa
depression.
"Reynald, may alam ka ba sa nangyari sa amin noon ni Jasmine?" tanong ko.
"Syempre naman. Ano ba ang gusto mo malalaman?" ani Reynald.
''Kung bakit kami nagkahiwalay?"
"Inakala mo na pinagtaksilan ka ng asawa mo. Basta bumalik ka noon sa Amerika at

halos pinabayaan mo ang sarili mo. Isang taon kang hindi lumalabas sa silid mo.
Lagi kang umiinom noon at pinabayaan mo ang kompanya. Lagi kang naglalasing. Kung
hindi ka namin laging kinakausap hindi ko alam baka nasiraan ka rin. Dahil hindi mo
matanggap na ipinagpalit ka ng asawa mo," wika ni Reynald. Halos hindi ako
makapaniwala sa sinabi niya.
"Talaga? Pero pinagtaksiln ba talaga ako ni Jasmine?" tanong ko dahil gusto ko

makasigurado.
"No, Dude! Na wow mali ka. Dahil ang totoo ay 'yong nakita mo si Jasmine na pumasok
sa Hotel ay naroon ang isa niyang kaibigan na si Cristy. 'Yong asawa ni Janzel,"
ani Reynald
"Sino ba ang Janzel na 'yon?" tanong ko.
"Last na boyfriend ng asawa mo bago kayo ikinasal. Siya rin ang tumulong sa asawa
mo noong panahong buntis si Jasmine sa mga kambal niyo. At siya rin ang sumugod at
sumuntok sa 'yo noong binuntis mo ulit ang asawa mo at iniwan. Dahil dalawang
beses lang naman na depress ang asawa mo dahil sa papanganak sa mga anak ninyo at
wala ka pa sa tabi niya noon," sabi naman ni Reynald.
Mas lalong naging malinaw sa akin ang sinabi ni Daddy.. Hindi ko lubos maisip na
pinagdaanan iyon ng asawa ko. Kaya hindi ko siya dapat awayin at dapat ko pa siyang
intindihin.
Sapat na siguro ang nararamdaman ko para sa kaniya upang unawain siya.
"Tapos inaway ko pa siya dahil sa hindi niya pagsabi ng totoo tungkol sa anak
namin," wika ko kay Reynald.
"Kaya huwag mong hintayin na mabaliw na ng tuluyan ang asawa mo. Lalo na at
kagagaling niya lang. Kaya lawakan mo ang pagkaaunawa mo. Lalo na at kamamatay lang
ng mga magulang niya."
"Salamat, Bro." wika ko.
Ilang oras ang lumipas ay nakaratng kami sa Paranaque. Huminto kami sa isang bar na
mamahalin. Naka-track ang location ng asawa ni Reynald sa cellphone niya, kaya
nasusundan niya ito kung saan magpunta.
"Pare, I'm sure na magkasama ang mga asawa natin sa loob ng bar na 'yan. Huwag ko
lang talaga mahuli na may kasamang mga lalaki ang asawa natin at makipagsuntukan na
talaga ako," sabi naman ni Reynald.
"Mas lalo na ako, Bro. Lalo na at may ka-date ang asawa ko kahapon. Kaya huwag ko
lang makita ang ka-date niya at baka mapatay ko pa," sabi ko naman.
Sa 'di kalayuan ay nakita ni Reynald ang isa raw sa mga kaibigan ng mga asawa
namin.
"Tara, Bro. May hulihin tayong Ipis," ani Reynald habang nakatingin sa cellphone
niya.
Sumunod naman ako at nagtungo kami sa isang babae na mag-isang nakaupo.
"Hi, Kristine! Right?" tanong ni Reynald.
"Ah! Hi! Kamusta kayo? A..anong ginagawa niyo rito?" alanganing ngiti nang babae na
namumula.
"Ano pa nga ba ang ginagawa ng tao kapag narito sa Bar? Syempre iinom rin," ani
Reynald.
"Ehehehe.. Gano'n ba?" ngiti naman ng babae na parang may tinatago.
"Mag-isa ka yata. Pero may dalawang kopeta rito may kasama ka?" tanong ko sa babae.
"Ha? Ahh... ehhh.. Kanina. Kaso umalis na.''
Halatang nagsisinungaling ang babae. Hindi ito makatingin sa amin ni Reynald
"Well, puwede maki-join sa 'yo?" tanong ko sabay upo sa upuan.
"Ahh.. ehh.. Sure! Why not!" aniya. "Ang aga naman yata para uminom kayo?" dugtong
pa ng babae.
"Wala naman sigurong masama?" ngisi pa ni Reynald.
Pagkatapos ay pinakita ni Reynald ang cellphone niya sa akin. May pula roon na ibig
sabihin ay narito lang ang asawa niya sa lugar na iyon at dito pa sa puwesto namin
tnaka-track ang location ng aasawa niya.
Suminyas si Reynald sa ilalim ng mesa na ibig sabihin ay may nagtatago roon. Hindi
naman napansin ng babae ang sinyas ni Reynald dahil magkatabi kami ni Reynald. At
ang babae ay parang hindi mapakali.
"Hindi lang naman kami pumunta rito para uminom. Actually, nagha-hunting kami ng
mga ipis na tumatago sa mga sulok-sulok," wika ko naman. Sigurado na pati ang asawa
ko ay nasa ilalim ng mesang ito.
"Ha? Ipis? Bakit naman dito kayo maghanap ng ipis? Saka malinis ang lugar na ito,
kaya sigurado na walang ipis rito," sabi naman ng babae.
Inilapag ni Reynald ang celphone niya sa mesa at tinawag ang waiter. "Waiter!"
Lumapit naman ito sa amin. "Yes Sir! What can i do for you?" tanong ng waiter.
"Bigyan mo nga kami ng 50 botlles of soju," ani Reynald.
"Okay, Sir," sagot ng waiter.
"Ang dami naman!" sabi naman ng babae.
"Ipainom namin 'yan sa mga ipis na mahilig gumapang," wala sa sarili kong wika
dahil nakita ko ang dalawang babae na gumagapang patungo sa may exit.
"Pare, binggo!" wika naman ni Reynald na nakatingin rin sa mga asawa namin na
gumagapang patungo sa exit ng bar.
"Patay," wika naman ng babae at kinagat pa ang labi.
Dalidali ako tumayo at mabilis na humarang sa harap ng dalawang babae na

gumagapang. Sumunod rin si Reynald.
Episode 58
Chapter 58
MIKE
Nasa harap na namin ang dalawa kaya tumingil sila sa paggapang nang makita nila ang
mga paa namin ni Reynald.
Dahan-dahan silang tumingala at pareho pa silang nagulat nang makita nila kami at
akala mo ay nakakita sila ng multo.
"Anong ginagawa niyong dalawa riyan?" asik ni Reynald na madilim ang tingin sa
dalawa.
"Rey... Reynald.." bigkas ng asawa niya. Habang nakagapang pa rin ang posisyon
nila.
"Darling? Ang galing mo gumapang, ah! Mukha yatang nakalabas ka sa kulungan mo."
ani Reynald na masama ang tingin sa asawa niya.
"Ahh.. Ehh.. Hehehe.." ngiting aaso naman ng asawa niya sa kaniya.
Si Jasmine naman ay hindi mo maintindihan ang reaksyon ng mukha. Kung ngingiti ba

siya o seseryoso.
"Mi.. Mike, hehehe.. Aa..anong ginagawa mo rito?" utal-utal niyang tanong sa akin
at napakagat labi.
"Ikaw honey, anong ginagawa mo riyan at bakit gumagapang kayo? Akala ko ba eh, uuwi
ka?" sarkastiko kung tanong sa kaniya.
"Aahmm... Sinamahan ko si Bioly, saka ano kasi, nahulog 'yong limang piso.
Ka...kaya hinahanap namin ni Bioly. 'Di ba?" sabay siko niya pa sa kaibigan niya na
namumutla na.
"Ahh.. Oo! Na.. Nasaan na ba 'yong limang peso na 'yon?" sng-ayon ni Bioly, sabay
hanap nila kunwari ng limang peso.
"Seriously?" sarkastiko namang wika ni Reynald. "Get up Bioly!" galit na utos ni

Dahan-dahan namang tumayo ang asawa niya na namumutla na.
"Jasmine! Tumayo ka na riyan!" utos ko rin sa asawa ko sa mataas na boses.

Naggtitinginan naman ang mga naroon sa amin.
"Ehh.. 'Yong limang piso. Hinanahap ko pa," alibay naman nito na akala mo talaga ay
maniwala ako sa kasinungalingan niya.
"Jasmine? i said get up!" madiin ko ng utos sa kaniya. Kaya tumayo naman siya
kaagadad at nagpag-pag ng kamay.
"Sa tingin mo maniniwala kami sa limang piso na hinahanap niyo? Mukha kayong mga
ipis na gumapang mula sa ilalim ng mesa para makatakas sa hahampas sa inyo!" wika
ko.
"Limang piso, Dude? Seriously, dahil sa limang piso gagapang kayo para lang mahanap
ang hindi niyo naman mahanap na bagay? Baka mamuti ang mga mata niyong dalawa
kakahanap ng nawawalang limang piso?" sarkstikong wika ni Reynald at tumawa pa ng
pagak.
"Sa itsura niyong 'yan! Sa tingin niyo maniniwala kami na hahanapin niyo ang limang
pisong nawala? Jasmine, limang piso na lang ba ang pera mo? Para gumapang ka riyan
sa paghahanap ng barya lang?" madiin kong tanong sa asawa ko.
Hindi naman silang dalawa nakaimik sa amin ni Reynald. Pareho lang sila tahimik at
kagat-kagat ang mga labi.
"Ano kasi, Naboboring na ako sa bahay!" maktol naman ni Bioly sa asawa niya.
"Ahh.. Naboboring ka? Kaya mo tinakasan si Manang habang wala ako at nagtungo ka
rito sa bar?" sarkastikong tanong ni Reynald sa asawa. Humaba naman ang nguso ni
Bioly.
Ang asawa ko naman ay hindi makatingin sa akin ng deretso. "Jasmine, nature mo na

ba ang uminom at kailangan mo pang magsinungaling sa akin? Sige, pagbibigyan namin
kayong dalawa. Tara, bumalik tayo sa table niyo at ubusin niyong dalawa ang alak na
in-order ni Reynald!" sabay hawak ko sa braso ng asawa ko at dinala siya sa table
kung saan naroon ang sa pa nilang kasama.
Ganón rin ang ginawa ni Reynald sa asawa niya at pinupo namin sila sa upuan
Nagkatinginan silang tatlo na akala mo ay mga takas sila sa kulungan na nahuli ng

awtoridad.
"Kaya kayo narito upang uminom 'di ba?" tanong pa ni Reynald sa tatlo.
"W.. Wala namang masama kaming ginagawa, ah!" simangot na sagot ng asawa ko.
"Then, Drink all of this!" sabay bukas ko ng 15 pirasong soju at ibinagsak ang isa
sa harap ng asawa ko.
Masama naman siyang tumingin sa akin. "Drink all of this!" inis kong utos sa
kaniya.
"Sigurado ka, ha?" sabi pa nito sa akin at kinuha ang bote at ininom ang laman
niyon. Napapangiwi pa siya sa lasa, pero sige pa rin ang inom niya.
"At ikaw ubusin mo rin 'to! Dahil kung hindi mo 'to maubos ako mismo ang
magpapainom sa 'yo niyan," sabi naman ni Reynald sa asawa niya.
"Ede inumin. Jasmine, cheers!!" ani Bioly sabay taas ng bote at nag-cheers silang
dalawa.
"Ikaw rin! Samahan mo 'tong dalawa at ubusin niyo ang mga 'yan!" sabi ko naman sa
isa nilang kasamag babae na si Kristine.
"Bakit naman nadamay ako? Pinayagan ako ng asawa ko, noh!" wika ni Kristine na taas
pa ang kilay
"Ang bait naman ng asawa mo para payagan kang pumunta rito sa bar," pang-iinsulto
naman ni Reynald sa kaibigan ng dalawa.
"At bakit naman hindi!? Hindi naman siya katulad niyo na halos ayaw na palaabasin
ang mga asawa niyo. Masiyado kayong possisive sa mga asawa niyo. Mabuti na lang 'di
ganyan ang asawa ko," pagmamalaki pa nito sa asawa niya.
"Ang suwerte mo naman, Kristine. Samantalang kami lagi na lang kamalasan ang
inaabot namin," medyo lasing na wika ng asawa ni Reynald.
Maya pa ay may lalaking lumapit sa amin.
"What are you dong here, Kristina?" seryOsong tanong ng lalaki.
"Kuya! Anong ginagawa mo rito?" tanong ni Reynald sa lalaki.
"Sinusundo ang asawa ko," sagot naman nito.
"Ma.. magkakilala kayo?" utal-utal na tanong ni Kristine.
''Yes! He is my eldest cousin. Kaso minsan lang kami magkita dahil busy sa kaniya-
kaniya naming business," sagot ni Reynald.
"She is your wife?" tanong nito kay Reynald sabay turo kay Bioly.
"Yes, Kuya," tipid na sagot ni Reynald. Taumango-tango lang ang lalaki at

binalingan ang asawa niyang si Kristine.
"Kristina! Lets go home! And lets talk about it," sabi ng lalaki na masakit ang
titig sa babae.
"Sabi mo ayos lang na lumabas ako," simangot naman ni Kristine.
"Oo, pero hindi ko sinabi na pumunta ka sa lugar na ito!" sabi naman ng pinsan ni
Reynald na si Jasper G Anderson. Isa rin itong business tycon ng Pilipinas.
"Kuya, ibig sabihin siya ang asawa mo na hindi mo pa pinapakilala sa amin?" tanong
naman ni Reynald na nakangiti.
"Yes, Bro. Nice to met you all. ' Di ba ikaw si Mr. Buenaventura?" tanong nito sa
akin.
"Yes, i;m glad to see you here," wika ko at nakipagkamay sa kaniya.
"So, mga asawa niyo ang mga kaibigan ng asawa ko?" tanong niya.
Sabay naman kaming tumango ni Reynald.
"Ang suwerte naman ng kaibigan namin sa 'yo Mr. Anderson. Hehehe." lasing na rin na
wika ni Jasmine.
"Hum! Mabuti at pinapayagan niyong uminom ang asawa niyo," ani Jasper sa amin at
masakit naman na tiningnan si Kristine.
"Umuwi na tayo Kristina! And from now on, hindi ka na ulit puwede lumabas ng
bahay!" wika ni Jasper sa asawa niya.
"Hahahaha. Magpinsan ba talaga.. Kayo ni Reynald?" lasing na tanong ni Bioly kay

Jasper.
"Yes, why?" anito.
"Hahahaha. Bioly! Ang suwerte nga naman ni Kristine sa hubby niya, hahaha..
Magpinsan nga talaga ang mga asawa ninyo. Hahahaha.. Hindi strikto, ha!" sabay tawa
pa ni Jasmine at nag-aper pa sila ni Bioly. Mga lasing na sila at si Kristine naman
ay pinamulahan na.
"Pssshhh.." sabay sinyas naman ni Kristine sa dalawa.

Pero lalo pang tumawa ang dalawa niyang kaibigan.
"Hahaha.. Ikaw Kristine, ha. Akala ko ba pinayagan ka ng asawa mo. Tapos magpinsan
pa pala ang asawa natin, hahaha.." lasing na rin na wika ni Bioly sabay tawa.
"Lets go Kristine. Paano mauna na kami sa inyo. Mr. Buenaventura, hope to see you
again and i would like to invest in your company," ani Mr. Anderson at hinila na
ang asawa niya.
"Bye, bye Kristine! Next time again. Good luck sa mabait mong asawa," ani Jasmine
sabay tawa pa nila ni Bioly.
Napapailing na lang ako sa kalukohan ng asawa namin ni Reynald. Nagkatitigan naman

kami ni Reynald. Wala kaming ginawa ni Reynalad kundi bantayan ang mga asawa namin
na pareho ng lasing.
Episode 59
Chapter 59
Mike
Makalipas ang ilang oras ay nanatili kami ni Reynald sa bar kasama ang mga asawa
namin na mga lasing na at ang daldal pa ng mga ito.
"Hahahaha.. Akalain mo nga naman. Akala ko ang bait ng asawa ni Kristine. Eh, mukha
yatang magyera shilang dalawa mamaya," tawa pa ng asawa ko na bulol na magsalita.
"Siya nga! Hahahaha.. Shaka ngayon ko lang nalaman. Pinsan pala siya ng malditong
'to!" sabay turo pa ni Bioly sa asawa niya na ang daliri ay nasa ilong na ni
Reynald.
Iwinaksi naman ni Reynald ang kamay ng asawa niya.
"Akala ko naka-Jack pot siya. Hahahaha.. Mash malala pa yata ang ashawa niya," tawa
pa ni Jasmine na slang na magsalita.
Napapa-iling na lang kami ni Reynald habang pinapanood namin ang dalawa sa pag-
inom.
"Pero thika! Paano niyo nalaman.. Hekk!! Na narito kami, Humm? Hekk!" lasing na
tanong ni Bioly.
"At akala mo makalusot ka sa akin? Magtutuos tayo mamaya sa bahay!" inis na wika ni
"Shaan tayo magtutuos? Sha kama? Hahahaha..." tawa ng asawa ni Reynald.
Nakitawa na rin ang asawa ko na isa ring pasaway.
"Cheers!" sigaw ni Jasmine at nag-toss sila ni Bioly. "Shana kasama rin natin si
Cristy. Kasho buntis ang bruha," ani Jasmine.
"Ganito ba ang ginagawa nila palagi?" tanong ko kay Reynald na nakakunot ang mga
noo.
"Ewan ko sa mga 'yan, Bro. Basta isang beses na rin natin sila sinundo sa kulungan.
Dahil itong mabait mong asawa nag-drive na expired ang lisensya at binangga pa ang
sasakyan ni Samantha. Tapos mga lasing pa. Kasama nila 'yong asawa ni Janzel na
kaibigan din nila." wika ni Reynald.
Napapailing na lang ako. Ang tigas rin pala ng ulo ng babaeng 'to.
"Assshhh..'wag ka maingay! Hindi pa nakakaalala 'yan!" saway naman ni Jasmine kay

Reynald sa mapupungay na mata.
"Tsss.. Ayaw mo malaman ng asawa mo ang kalukohan mo? Sarap niyong buhulin ni
Bioly. Bakit ba sa inyo pa kami napunta?" maktol pa ni Reynald.
"Hoy! Kung ayaw mo shakin. Bumalik ka doon kay Grace mong malaki
ang boobs!" sabi ni Bioly kay Reynald.
"Ikaw, Mike? Gushto mo bumalik kay Cathy? O gustho mo kay Smanthang malaki ang
mata? Puwes, bahala ka! Maghahanap ako rito ng lalaking magmamahal sha akin," sabi
ng lasing kong Asawa.
Ibang klase talaga ang babaeng 'to? Paano ba ako na inlove sa asawa kong ito?
"Na! Malala na 'yang mga 'yan, Dude!" sabi ni Reynald.
Gusto ko mainis sa asawa ko pero nagpipigil lang ako.
"Subukan mong maghanap ng iba Jasmine! Akala mo makikita mo pa ang mga anak natin?"
banta ko naman sa kaniya.
Tiningnan niya naman ako ng matalim kahit pupungay-pungay na ang mga mata niya.
"Shubukan mong ilayo sha akin ang mga anak ko... dahil susundan kita.. kahit shaang
butas ka pa magtago..." ani Jasmine, sabay bumagsak ang ulo sa mesa dahil sa
subrang kalasingan.
"Iuwi na natin ang mg 'to, Dude. Idaan ko na lang kayo sa bahay niyo. Bitbitin mo
na' yang asawa mo at ihagis sa loob ng sasakyan dahil ihagis ko rin itong isa sa
loob," utos ni Reynald.
"Okay, Bro. Sakit sa ulo talaga ang mga 'to," wika ko kay Reynald.
Binuhat na namin ang mga asawa namin at dinala sa sasakyan ni Reynald. Hindi ko
lubos maisip na ganito ang maging buhay ko. Ang tagapasan ng lasing kong Asawa.
Hinatid kami ni Reynald sa mansyon. Nang nasa labas na kami ng bahay habang
inalalayan ko ang asawa ko na lasing ay lumabas naman si Daddy na dala si Josh.
"Oh! Alaskuwatro pa lang lasing na ang asawa mo? Saan galing 'yan?" tanong ni Daddy
na salubong ang mga kilay.
"Sa bar nakipag-inuman sa kaibigan niya," sagot ko.
"Alagaan mo ang asawa mo, Mike. Lagi na lang naglalasing 'yan! Puro kasi
konsomesiyon ang binibigay mo sa kaniya. Bakit hindi kaya kayo magbakasyon sa
Terfly Island? Doon sa binili mong isla para sa asawa mo. Dalhin mo kaya 'yan doon
para makapag-bonding kayong dalawa," suhesyon naman ni Daddy.
Saka naman lumabas si Mommy kasama ang mga kambal.
"Oh, napaano 'yang asawa mo?" tanong ni Mommy.

"Hala! Si Mommy lasing?" ngisi pa ni Natasha.
"Siguro may problema si Mommy. Hindi mo siguro siya tinatabihan Daddy," sabi naman
ni Nathaniel.
"Baka ayaw ni Daddy na magkaroon ulit tayo ng Baby Sister," sabat naman ni Nathan.
Pareho kami nila Mommy at Daddy napatingin sa tatlo at kunot ang noo namin sa mga
ito? Paano nila nasasabi ang mga bagay na iyan?
"Anong pinagsasabi niyong tatlo?" tanong ko.
"Kasi sabi ni Tito Janzel kapag raw lasing ang isang tao ibig sabihin may problema.
Kasi nakita ko si Mommy nakaraan lasing kaya tinanong namin si Tito Janzel kung
bakit lasing si Mommy?" sagot naman ni Nathaniel.
"Ano ang sabi ni Tito niyo Janzel?" ngising tanong ni Daddy.
"Sabi niya baka raw ayaw tabihan ni Daddy si Mommy at ayaw ni Daddy gumawa sila ng
baby ni Mommy kaya naglalasing si Mommy!" sabi naman ni Nathan.
"Hala! Daddy, gawa na kayo ng Baby ni Mommy. Para may Baby Sister na rin kami.
Turuan ka po namin mamaya kung paano kumanta at mag-exercise ng paa, tuhod,
balikat, ulo. Para magkaroon na ako ng Baby Sister!" sabi naman ni Natasha.
"Daddy, madali lang po gumawa ng bata. Kantahan mo lang si Mommy ng paa tuhod,"
sabat naman ni Nathan.
Tumawa ng malakas si Daddy sa mga suhestyon ng mga ito. "Hahaha... Hay, nako! Mga
bata kayo, oo. Sige na Mike, dalhin mo na ang asawa mo sa silid ninyo at magpaa
tuhod na kayo."
"Saan niyo ba natutunan 'yan, humm?" tanong ko sa mga ito.
"Si Tito Daddy Janzel po!" Sabay nilang tatlo.
"Sino ba 'yang Janzel na 'yan? Kung ano-ano ang itinuturo sa mga bata," inis kong
tanong kay Daddy at Mommy.
"Hala! Si Daddy hindi kilala si Tito Daddy Janzel? Kasi kuwento ko kay Tito na
tinuturuan ka ni Mommy magpaa tuhod. Pero nakahubad si Mommy," dal-dal pa ni
Natasha.
"Ha!? Anong pinagsasabi mo Natasha?" kunot-noo kong tanong sa anak ko.
Agad naman tinakpan ni Mommy ang baba ng anak ko nang magsalita pa sana ito muli.
"Sige na Mike, dalhin mo na ang asawa mo roon at punasan. Kami na ang bahala sa mga
bata," utos ni Mommy.
"Ay, nako! Dalhin mo na 'yan sa sasakyan at magpahatid na kayo sa Terfly Island.

Para makalanghap ng sariwang hangin 'yang asawa mo. Magpahatid na kayo Kay Jun,"
utos ni Daddy.
"Aalis kayo, Daddy?" tanong naman ni Nathaniel.
"Sama kami, Daddy," sabi naman ni Nathan.
"Mga Apo? 'Di ba, gusto ninyo magkaroon ng Baby Sister? Kaya kailangan ni Mommy at
Daddy niyo magbakasyon. Para magpaa tuhod ang Daddy ninyo sa Mommy ninyo,
hahahha.." tawa pa ni Daddy sa mga ito. Napapailing na lang ako.
Sinunod ko ang payo n Daddy na magtungo sa isla. Siguro ay kailangan namin

magbakasyon ni Jasmine. Inihanda ni Tita Ann ang mga damit namin ni Jasmine.
Ibinilin ko muna sa kanila ang mga bata.
Inihatid kami ni Mang Jun sa Terfly Island. Kahit na ayaw ko mawalay sa mga anak ko
ay tiniis ko. Para maayos na rin namin ni Jasmine ang problema namin at masulo ko
na ulit siya tulad noong sa Hacienda kami. Gusto ko damayan siya sa mga problema
niya.
Ilang oras rin ang byahe ay nakarating kami ng hating gabi sa Terfly Island. Pero
ilang beses pa kami huminto sa mga daan dahil sa pagsusuka ng asawa ko.
Pagdating sa Isla ay agad kaming sumakay sa yate. Inihatid kami ni Mang Jun sa
isang maliit na Isla na may bahay.
Binuhat ko si Jasmine para dalhin sa bahay na iyon.
"Paano Mang Jun ingat kayo," paalam ko kay Mang Jun.
"Kayo rin, Iho. Iwanan ko na itong yate at dito na ako sa bangka sasakay. Enjoy
kayo rito, Sir," sabi naman ni Mang Jun.
Tumango ang ako. May mga stock ng pagkain na rin kaming dala. Pagakatapos akong
tulungan ni Mang Jun sa paghakot ng dala namin ay umalis na ito. Dinala ko naman si
Jasmine sa loob ng bahay at inihiga sa kama.
Maganda ang loob ng bahay at parang alaga rin ito sa linis. Kumuha ako ng towel at
binasa ko iyon. Saka ipinunas sa asawa ko.
Habang nakapikit ito ay pinunasan ko ang mukha niya. Ang ganda niya kahit lasing.
Tila ba nama-magnet ako sa kaniya.
Hinubad ko ang damit niya at inihanda ang susuotin niyang pantulog. Pinunasan ko
ang buo niyang katawan. Hanggang napadako ang tingin ko sa tiyan niya na may bakat
na hiwa.
Hinaplos ko iyon. Ito ang marka na patunay na binigyan niya ako ng mga anak. At
lalonng gumaganda iyon sa paningin ko. Pero wala naman akong nakitang kamot sa
tiyan niya maliban lang sa marka na iyon sa tiyan niya.
"Thank you, Hon. Dahil binigyan mo ako ng mga anak na kokompleto sa buhay ko. And
I'm sorry to hurt your feeling. I'm jelouse everytime na may nalalaman akong may
mga lalaking dumaan sa buhay mo. But I'm lucky one na ako ang ama ng mga anak mo,"
bulong ko at hinalikan ang tiyan niya.
Hinubad ko pati ang sa ibabang bahagi ng suot niya at pinunasan ko ang p********e
niya. Pero bigla na lang siya naupo! Parang nahimasmasan ito.
"A.. Anong ginagawa mo?" mataas na boses niyang tanong sa akin. Saka tinakpan ang
masilang bahagi ng kaniyang katawan. Napangiti naman ako.
"Pinupunasan kita kasi subrang lasing ka at puro suka na 'yang damit mo," wika ko.
"Bakit mo ako hinubaran?" mapupungay na mata niyang tanong sa akin.
"Tsss.. Paano kita mabibihisan kung hindi kita huhubaran?" tanong ko.
"Waahhhhh..." bigla na lang siyang umiyak ng malakas.
"Anong nangyari sa 'yo? Bakit umiiyak ka? May masakit ba sa 'yo?" Taranta kong
tanong sa bigla niyang pag-iyak ng malakas.
"Waaahh... Aahhh.. hohohoho..." lalo pa nitong nitong nilakasan ang pag-iyak.
"Ang sakit! hohohoho.."
Hinawakan ko siya sa magkabilang braso. "Jasmine, ano ba? May maskait ba sa 'yo?"
pag-alala kong tanong sa kaniya.
"Hohohohoh..ang sakit,sakit."
"Saan ang masakit? Sabihin mo sa akin," alala kong tanong at tiningnan ko pa ang
buo niyang katawan habang nakahubad siya.
"Dito," sabay turo niya sa dibdib niya. "Ang sakit,sakit ng puso ko. Ang dami
niyang sugat. Bakit hindi mo ako magawang mahalin? Lahat naman ginawa ko para
mahalin mo ako. Pero, bakit hindi mo ako mahal? Bakit?" aniya sabay bagsak ng
katawan niya sa higaan. Saka napapikit na siya.
Nakuyom ko ang mga kamao ko. Nasasaktan ako kapag nakikita ko siyang umiyak dahil
sa akin.
"I'm sorry kung sinabi ko sa 'yo na hindi kita mahal. Aaminin ko mahal na mahal
kita, Hon. Kahit ano ka pa. Kahit hindi pa ako ang lalaking nakauna sa 'yo. Mahal
kita, kahit hindi ko maalala ang nakaraan natin. Nararamdaman ko mahal kita," wika
ko at hinalikan siya sa noo.
Pero mukhang tulog na yata siya. Hindi niya yata narinig ang sinabi ko. "Jasmine,
Hon?" sabay kalabit ko sa kaniya, pero tulog na yata siya.
Dinibdib niya pala ang sinabi ko noong nasa hospital ako. Ngayon malinaw na ang
lahat sa akin. Malinaw na sa akin kung gaano ko kamahal ang asawa ko.
Binihisan ko na lang siya at pagkatapos ay inayos ang mga dala namin. Hindi naman
ako makatulog kaya lumabas na lang ako. Maliwanag ang buwan at maganda ang simoy ng
hangin. Naglakad- lakad ako sa dalampasigan habang nakapamulsahan. Tahimik dito at
tanging hampas ng alon lang ang narininig ko.
Habang naglalakad ako ay bigla na lang may nag-flashback sa isip ko, kaya napapikit
ako.
Nakikpaglaro ako sa mga kambal at habang ang asawa ko ay nagpapadede sa anak namin
na si Josh. Naalala ko na noong narito kami noon sa islang ito. At naalala ko na
sumakay kami sa Yate. At inangkin ko siya sa yate. Bigla ko iminulat ang mga mata
ko nang bumabalik ng unti-unti ang mga ala-ala ko.
Napangiti ako nang maalala ko ang gabing iyon namin ni Jasmine sa Yate.
Episode 60
Chapter 60
MIKE
Unti-Unti ko ng naalala ang lahat habang bumabalik ako sa rest house ay napapangiti
ako.
Nang makarating ako sa bahay ay agad akong nagtungo sa silid namin ni Jasmine.
Tulog na tulog ito. Pinagmasdan ko siya ng mabuti. Para akong nakukuryente sa
tuwing sumasagi ang mga balat naming dalawa.
Sa lahat ng babae na dumaan sa buhay ko ay kakaiba ang nararamdaman ko para sa

kaniya. Hindi ako ganito ka baliw sa isang babae noon. Kaya totoo siguro ang
sinasabi ni Daddy na ako ang pumilit para pakasalan siya. Kung ano man ang nangyari
sa amin noong nakaraan ay siguro hindi na mahalaga iyon. Ang mahalaga ay kasama ko
siya kahit hindi ko pa naalala ang lahat.
Ganito siguro ang nararamdaman ko para sa kaniya dahil ina siya ng mga anak ko na
siya namang kinatutuwa ko.Tumabi ako sa asawa ko at niyakap siya hanggang sa
nakatulog na rin ako.
****
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Nagluto ako ng arozz caldo na may nilagang
itlog. Gusto ko pagsilbihan ang asawa ko dahil tiyak may hang-over ito, kaya
maganda ang arroz caldo sa kaniya.
Masaya ako habang nagluluto. Sana magustuhan ito ng asawa ko.
Nang maluto ko na ang arozz caldo ay siya namang pagsulpot ni Jasmine mula sa
likuran ko.
"Nasaan tayo? Bakit iba ang itsura ng bahay?" tanong niya habang nakahawak ang
kamay sa ulo.
"Good morning. Mabuti at gising ka na," wika ko sa kaniya.
"Ano 'yang niluluto mo?" tanong niya habang pumipikit-pikit ang mata. Nagtungo siya
sa lababo at nagmomog.
"Arozz caldo, pinagluto kita para mainitan 'yang sikmura mo na puro soju ang
laman," seryoso kong wika. Nang maluto na ang arozz caldo ay sumalin ako sa mangkok
para sa asawa ko.
Pagkatapos niyang maghilamos at magmomog ay umupo siya sa upuan at nagsalong-baba

habang nakatingin sa akin.
Parang pinag-aaralan niya ang kilos ko. Ibinigay ko sa kaniya ang mangkok na may
lamang arroz caldo. Saka kumuha akong para rin sa akin.
"May sinat ka ba?" tanong niya sa akin na taas ang kilay.
"Wala naman akong sinat, bakit?" tanong ko at umupo na sa upuan na katapat niya.
Kinuha naman niya ang kutsara at hinalo ang lugaw na parang tinatamad pa. Habang
ang isa niyang kamay ay nasa baba niya.
"Bakit mo ako nilutoan nito? Saka saan ba tayo?" nakasimangot niyang tanong sa
akin.
"Narito tayo sa Isla, kung saan binili ko raw ito para sa'yo noon. Dito na kita
dinala para makaiwas ka sa pag-inom," seryoso kong wika habang sumubo ng arroz
caldo.
Masama niya akong tiningnan na parang ayaw niya sa sinabi ko.
"Dinala mo ako rito sa Isla!? Inilayo mo ako sa mga anak ko?" mataas na boses
niyang turan sa akin.
"Kung sa Maynila ka hindi mo naman nakakasama ng matagal ang mga bata. Saka kung
saan-saan ka pumupunta. 'Di ba, sabi mo kahapon uuwi ka? Pero saan kita nakita? Sa
bar! Tapos para pa kayong ipis na gumagapang ng kaibigan mong baliw rin!"
Bigla niya naman ibinagsak ang kutasara sa sinabi ko.
"Oo, baliw nga ako! Baliw sa 'yo no'n, pero 'di na ngayon. Saka sino ang nagsabi sa
'yo na dalhin mo ako sa Islang ito?" galit niyang tanong sa akin na umarko pa ang
mataray niyang kilay.
"Dinala kita rito para makalangap ka ng sariwang hangin. At makaiwas ka sa mga

masamang impluwensya sa paligid mo!" sabi ko na lang.
"Ibalik mo ako sa mga anak ko dahil ayaw ko sa islang ito! Ang boring kaya rito!"
simangot niyang wika.
Hindi ko talaga masakyan ang ugali niya. Minsan mabait siya minsan masungit. Paano
ko kaya napakisamahan ang asawa kong 'to?
Sa sunod na Linggo na lang tayo bumalik. "Mahinahon kong wika habang kumakain.
"No! Uuwi ako mamaya!"
Hindi na ko umimik pa dahil baka kung saan na naman mapunta ang usapan namin.
Hindi niya ginalaw ang pagkain niya.
"Kainin mo na 'yan para magkaroon ng laman ang tiyan mo," utos ko sa kaniya.
"Iuwi mo ako sa mga anak ko!" aniya.
"Iuuwi kita kapag ipinangako mo sa akin na hindi ka na makipag-inuman o pumunta sa

bar. Saka hindi ka makipag-date sa iba," seryoso kong wika.
"Iinom ako hangga't gusto ko. At makipag-date ako kapag gusto ko, kaya huwag mo
akong turuan sa gagawin ko," inis niyang sabi sa akin.
"Ede, manatili ka rito sa Isla," iritado kong sagot.
"Huwag mo akong pilitin na langiyin ang dagat para lang makabalik sa Maynila!"
banta niya. Saka sumubo na rin siya ng arozz caldo.
Salubong ang kilay ko na nakatingin sa kaniya. "Kung gusto mo makasama ang mga bata
papuntahin ko sila rito kapag week ends."
"Bakit ba dinala mo ako rito? Mike, naman, eh! Nakakainis ka! Dapat kasi tinanong
mo ako kung gusto ko ba pumunta rito," maktol niya.
"Paano kita tatanungin? Eh, lasing na lasing ka nga!" inis ko na ring sagot sa
kakulitan niya.
"Gago ka pala,eh! Ikaw ang nagpa-inom sa akin ng maraming soju, tapos ako ang
sisisihin mo?"
Pumagting ang tainga ko sa pagsabi niya sa akin ng gago.
Sa buong buhay ko ay hindi pa ako napagsabihan ng gago. Kundi siya pa lang.
"Huwag mo akong sabihan ng gago! Nakakainis ka na. Ikaw na nga itong may kasalanan,
ikaw pa itong galit!" pikon kong sabi sa kaniya.
"Gago,gago,gago,gago bleeee!!" aniya na parang bata.
Napapangat na lang ang labi ko sa sinasabi niya.
"Baka lasing ka pa? Bilisan mo na kumain para matulog ka ulit!" pinapakalma ko na

lang ang sarili ko at baka saan na naman mapunta ang usapan namin.
"Tapos ko nito bahala ka! Uuwi ako ng Maynila!" aniya saka sumubo ulit.
Hindi ko alam kung bakit ang tigas ng ulo nito. Kapag ginusto niya ba talaga ay
gagawin niya?
"Huwag na matigas ang ulo mo dahil mamuti lang ang mata mo, hindi ka makakaalis
rito. Maliban na lang kung languyin mo mula rito hanggang doon sa resort.
"Don't try me, Mike. Baka magulat ka na lang nasa Maynila na ako. Habang ikaw tulog
pa rito," sarkastika niyang sabi sa akin.
"Bakit ba ang tigas ng ulo mo?" inis kong tanong sa kaniya.
Bigla na lang siya tumayo ng padabog. At tiningnan ako ng masakit.
"Bakit ikaw!? Bakit ang tigas ng puso mo? Kaya huwag mo akong tanungin kung bakit
matigas ang ulo ko. Kaya pabayaan mo ako kung ano ang gusto kong gawink," sabay
talikod nito.
Hindi ko alam kung paano ko siya suyoin. Kung alam ko lang na ganito ang mangyari
ay hindi na sana ako umalis sa hacienda. Dahil noong nasa Hacienda pa kami ay sweet
pa siya sa akin. Pero ngayon ay parang lumalayo siya sa akin.
Niligpit ko ang mga pinagkainan namin at sinundan ang asawa ko sa labas. Naglalakad
siya sa buhanginan at tumitingin sa dagat.
Habang naglalakad siya ay sinisipa naman niya ang bato. "Jasmine!" tawag ko.
Lumingon naman siya at huminto, kaya dali-dali akong tumakbo sa kinaroroonan niya.
"Gusto mo maligo?" tanong ko noong nasa harapan ko na siya.
"Maligo ka kung gusto mo!" suplada niyang sabi sa akin sabay talikod.
Agad ko naman hinawakan ang kamay niya. "Bakit ba ang sungit mo? May regla ka ba?"
tanong ko.
Sinamaan niya ako ng tingin. "Sa tingin mo natutuwa ako na dinala mo ako rito? Isa
pa 'di ba kapasok mo pa lang sa kumpanya? Saka paano 'yong mga bata? Tingnan mo nga
,oh! Puro dagat ang nakikita ko rito at mukha mo!" wika niya.
"Bakit? Ayaw mo bang makita ang mukhang 'to?" sabay pa cute ko sa kaniya.
"Noon oo! Pero ngayon hindi na! Mas guwapo naman sa 'yo ang ka-date ko noong
nakaraan kaysa sa 'yo! " sabay irap niya sa akin.
Episode 61
CHAPTER 61
MIKE
Bigla naman akong nakaramdam ng selos sa sinabi niya.
"So, type mo 'yong ka-date mo na 'yon? Lalakiro ka ba talaga? Baka nakalimutan mo

kasal tayo," paalala ko sa kaniya.
"Alam ko. Kaya nga magpapa-annule na tayo, 'di ba?" sabi niya na lalo kong
kinaiinis.
"At sa tingin mo papayag ako na mangyari 'yon? Naririnig mo ba ang sarili mo? Huwag
mo akong pilitin na tuluyan ka ng manirahan sa Islang ito!" inis kung banta sa
kaniya.
"At bakit naman hindi ka papayag? Eh, dati nga gustong-gusto mo ma-annule ang kasal
natin," aniya at tumaas pa ang kilay.
"Hindi ko alam at wala akong maalala. At kung totoo man 'yon! Puwes, noon 'yon at
hindi na ngayon! Hindi ka ba naawa sa mga anak natin? Gusto mo ba magkaroon sila ng
broken family? Gusto mo ba iparanas iyon sa kanila?" wika ko sa kaniya.
"Kung mga anak mo lang naman ang dahilan para manatili tayo na kasal kahit hindi
naman natin mahal ang isa't isa. Saan pa upang magsama tayo? Isa pa, na-realize ko
na hindi ko dapat pinagpipilitan ang sarili ko sa taong ayaw naman sa akin," wika
pa niya na parang binabasa ang mukha ko.
"Ina ka ng mga anak ko Jasmine, kaya mahalaga ka sa akin. Kung puwede ayusin natin
kung ano mang hindi natin pinagkakasunduan." seryoso kong wika sa kaniya.
"Kung hindi ako naging ina ng mga anak mo? Magiging mahalaga kaya ako sa 'yo? Sa
bagay! Noon nga pinagtulakan mo ako at kinamuhian at tinawag mo pang bastardo ang
mga anak natin dahil sa marumi mong pag-iisip," aniya at umismid pa ito.
Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Tinawag kong mga bastardo ang mga anak natin?
Pero bakit? At paano?"
"Dahil pinagbintangan mo lang naman ako na taksil. Inisip mo na si Janzel ang Ama
ng mga bata."
Pagkasabi niyang iyon ay tumalikod siya sa akin at humarap sa dagat. "Alam mo bang
tinutukan mo ako ng baril?" dugtong niya pang sabi na siyang ikinagulat ko.
"Hon, nagawa ko ba 'yon sa 'yo noon?" malungkot kong tanong at yumapos ako sa
likuran niya.
"Oo,nagawa mo akong tutukan ng baril. Marahil siguro ay hindi mo ako mahal." wika
niya sa basag na boses.
Nakagapos ang mga kamay ko sa tiyan niya. Hinayaan niya lang ako na yakapin siya
mula sa likuran niya.
"Paano ko nagawa iyon sa 'yo? Bakit ko nagawa sa 'yo 'yon?" malaungkot kong tanong
na halos hindi makapaniwala sa mga sinabi niya sa akin.
"Ginawa mo 'yon dahil pinakatay ko kina Tiya Cora ang manok mo na galing ibang
bansa. At lagi mo akong pinagdadamutan ng pagkain, dahil si Cathy lang ang priority
mo at inaalagaan mo noon," malungkot niyang sabi sa akin.
Lalo kong hinigpitan ang pagkayakap sa kaniya. Gusto ko iparamdam na hindi na

mauulit iyon. "I'm sorry kung nagawa ko man iyon sa'yo. Sana bumalik na ang mga
ala-ala ko para mas lalo kitang maintindihan." sabi ko at isinubsob ko ang mukha ko
sa leeg niya habang nakatayo kami sa tabi ng dagat.
"Alam mo ba na halos pagtabuyan mo na ako? Pero umaasa ako noon na mahalin mo rin
ako Mike, pero hindi nangyari 'yon. Aaminin ko sa 'yo. Natuwa ako noong ikinasal
tayo, pero siya namang kinaiinisan mo," seryoso niyang sabi sa akin.
"Bakit? Paano ba naging tayo?" tanong ko.
"Noong pumasok ako sa unit mo. At nakita ko kayo ng babae mo inaamin ko, na love at
first sight ako sa 'yo. Hanggang nalaman ko na anak ka pala ni Mommy at Daddy mo.
Tapos ay pilit tayong ipinakasal ng mga magulang natin. Kayo pa noon ni Cathy.
Tuwang-tuwa ako noong sinabi ng mga magulang natin na ikakasal na tayo. Biglaan
lang naman ang kasal natin," aniya at nakatanaw lang siya sa dagat habang ako ay
nakayakap sa likuran niya.
"At salamat sa mga parent's natin dahil ipinakasal nila tayo," wika ko.
"Alam mo ba pagkatapos ng kasal ay iniwan mo ako noong honeymoon sana natin?

Nagpunta ka kina Reynald. Habang ako nag-iisa sa hotel," aniya at tumingin sa mga
mata ko.
"I'm sorry, Hon. Hindi ko maalala," tanging nasabi ko.Halos dinudurog naman ang
puso ko sa mga sinasabi niya na pinaggagawa ko sa kaniya noon.
"Mike, hindi maganda ang pakikitungo mo sa akin. Dinala mo ako sa Hacienda haggang
sa nabuntis mo ako. Pinapabayaan mo ako ngunit si Cathy alagang-alaga mo.
Samantalang ako kailangan ko pa magnakaw ng niyog at manok para lang makain ko ang
gusto ng mga kambal habang nasa tiyan ko pa sila," aniya at malalim na nagbuntong
hininga .
"Alam mo ba na nadulas kami ni Cathy? At muntik na siya makunan. Nasalo ko siya sa

likuran pero nabitawan ko siya at napahawak ako sa kahoy. Hanggang sa dumating ka
at akala mo ay itinulak ko si Cathy. Dinala mo si Cathy sa hospital at galit na
galit ka sa akin, pero ang hindi natin alam na naglilihi na rin pala ako sa mga
kambal."
Hinagkan ko ang tuktok ng ulo niya. "I'm sorry, Hon," tanging nasabi ko na lang.
"Takot na takot ako noon, dahil akala ko anak mo ang pinagbubuntis ni Cathy. Takot
na takot ako na baka napaano ang Baby niya. Pero mabuti at ligtas naman ang bata.
Ngunit pagdating mo sa bahay agad mo ipinakita ang annulment paper natin. At
ipinakita mo sa akin na kahit anong gawin ko ay hindi mo ako kayang mahalin. Umalis
ako noon sa Hacienda dahil ayaw mo na ako makita. Pero alam mo ba, na habang nasa
hiway ako ay nawalan ako ng malay? At muntik na rin ako nakunan dahil sa subrang
stress," wika niya sa garlgal na boses.
Kumalas ako sa pagkayakap sa kaniya at pnharap ko siya.
"Hon, im sorry kung nagawa ko iyon sa 'yo. Kung puwede lang maibalik ang panahon
noon ay gagawin ko para lang hindi mo dinanas iyon." Niyakap ko siya ng mahigpit at
ikinulong ko siya sa mga braso ko. Kaya tuluyan na siyang umiyak kaya mas lalong
dinurog ang damdamin ko.
"Shhh..Hindi na mauulit iyon. Pinapangako ko aalagaan ko kayo ng mga anak natin.

I'm sorry kung nasaktan kita," wika ko.
"Alam mo ba na ang lungkot ko noon? Dahil itinakwil ako nila Mommy at Daddy ko. Ang
akala nila ay pinagtaksilan kita. Mas pinaniwalaan ka nila at hindi niyo man lang
ako pinakinggan. Paulit-ulit mong sinasabi sa akin na slut ako. Mababang uri ng
babae pero Mike, alam mong ikaw lang 'yong lalaking nakauna sa akin. Kahit na
kinuha mo ako ng sapilitan noong gabing iyon, pero minahal pa rin kita."
Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya. Hindi ko akalain na maranasan
ito ng asawa ko dahil sa kagagohan ko.
Pero ang kinagulat ko ay ang sinabi niya na sapilitan ko siyang kinuha. "What do
you mean? Ako ang naka-virgin sa 'yo?"
Tumango-tango siya. "Oo, dahil kahit papalit-palit ako ng boyfriend noon ay hindi
ko isinusuko ang p********e ko. Kaya hindi ako natatagalan ng boyfriend ay dahil
katawan ko lang ang gusto nilang kunin. Kaya malinis ako noong ikinasal tayo," wika
pa niya.
Natuwa ako sa sinabi niya. "Thank you so much Jasmine, pero tanggap kita at mahal
kita kahit hindi pa ako ang unang lalaki sa buhay mo."
"Noong ipinanganak ko ang mga kambal ay halos mabaliw ako? Dahil hindi ko alam kung
paano sila buhayin. Mabuti na lang noong nawalan ako ng malay sa Hiway noong umalis
ako sa Hacienda ay kapatd ni Janzel na si Dr. Maurine. Kung hindi dahil sa kaniya
ay hindi ko alam kung ano na ang buhay ko. Baka sa kalsada na lang siguro ako at
palaboy-laboy na lang," sabi pa niya.
"Shhh ...huwag ka na umiyak. Pangako hindi na mauulit iyon, kaya patawarin mo ako
sa mga pagkukulang ko. Promise kahit ano ang gusto mo ibibigay ko," wika ko.
Agad naman siyang tumingala sa akin at pinunasan ang mga luha.
"Talaga? Kahit ano gagawin mo? '" ngiti niya ng tanong sa akin.
"Yes! Gagawin ko ang lahat para sa' yo. Maliban lang sa pakipag-date sa iba at sa
pag-iinom," sabay pisil ko ng ilong niya.
"Sinabi mo 'yan, ha? Walang bawian! Kahit anong gusto ko ibibigay mo!" panigurado
pa nito sa akin.
"Yes, Hon. Kahit ano," wka ko sabay haplos sa buhok niya.
Parang may kung ano na naman itong naisip at napapangiti-ngiti na naman.
"Sige, basta,ha? Kapag hindi mo pinanindigan ang sinabi mo makikipaghiwalay na

talaga ako sa 'yo." aniya at pinanliitan ako ng mata.
"Bakit, sa tinging mo papayag ako na hiwalayan mo ako? No way!" wika ko saka

hinalikan siya sa labi ng mainit na halik.
Nagtagal ang halikan naming dalawa at sabik na sabik akong mahagkan muli siya. At
nang umagang iyon ay inangkin ko siya sa dalampasigan. Kami lang ang naroon kaya
kahit anong gawin namin ay magagawa namin. Kaya naka-escore na naman ako sa asawa
ko at mabuti na lang at pinagbigyan niya ako.
Episode 62
Chapter 62
Jasmine
Muli ay naging marupok ako pagdating sa asawa ko, kaya naman hinayaan ko siyang
angkinin niya muli ako. Kahit paano ay naging mabait na naman ito sa akin. At
nangako siya na lahat ay gagawin niya. Kaya may kung ano naman ang pumasok sa isip
ko.
Natutuwa ak tuwing nagseselos siya. Effective nga ang sinabi ni Daddy na pagselosen
ko siya. Ang asawa ko naman ay paniwalang-paniwala sa iba kong sinasabi na may ka-
date ako.
Naligo kami ni Mike sa dagat at para kaming mga bata na naghahabolan sa tubig.
"Jasmine! huwag ka pumunta sa malalim. Baka malunod ka!" sigaw niya sa akin.
Hindi niya maalala na marunong ako mag-surfing.
"Oo, ayaw ko pa malunod. Hindi pa naman ako marunong lumangoy!" sigaw ko sa kaniya.
Lumapit siya sa akin. "Ggusto mo turuan kita?" tanong niya.
"H'wag na! Mamaya lunurin mo pa ako. Kailan pala tayo uuwi sa Maynila? Baka
hinahanap na tayo ng mga anak natin," wika ko.
"Kapag pinangako mo sa akin na hindi ka na iinom at sa bahay ka lang at hindi ka

makipag-date sa iba," wika niya.
"Sige, pero sasamahan kita sa opisina kapag pumasok ka. Mahirap na at maraming
haliparot doon na umaaligid sa 'yo," wika ko.
Ngumisi naman siya. "Kahit marami hindi naman ako makikipagharutan sa kanila."
"Mike, kilala na kita kaya huwag mo akong utuin. Saka 'di ba, sabi mo kahit anong
gusto ko gagawin mo?" wika ko sa kaniya.
"O, sige sumama ka kung gusto mo, pero sa ngayon mag-enjoy muna tayong dalawa rito
sa Isla " anito at niyakap ako.
***
Makalipas ang mga ilang araw ay nanatili kami ni Mike roon sa Isla. Minsan nabo-
boring na ako at gusto ko makakita ng ibang tao.
Paano kasi kung hindi siya ang nakikita ko ay ang mga alon sa dagat naman. Tapos
minsan busy rin siya sa pagpindot ng loptop dahil sa pinapasang papeles sa kaniya
ni Stevan.
Naalala ko na bisitahin si Helton sa Ressort na tawid lang nitong Isla. Kung saan
ako nagta-trabaho noon. Hindi ko alam noon na pagmamay-ari pala ng asawa ko itong
Resort.
Kaso alam kung hindi niya ako papayagan na umalis mag-isa. At hindi rin ako
marunong mag-drive ng yate. Kaya naiisipan kong lumabas.
Nag-paalam naman ako sa kaniya. "Mike, maglakad-lakad lang ako sa dalampsigan,ha?"
wika ko.
Tumingin naman siya sa akin ng seryoso. "Huwag ka lumusong sa dagat, ha? Baka
malunod ka."
"Yes! Darling." sabay ngisi ko.
"Mukhang may kalukohan ka na namang gagawin. Sa ngisi mong 'yan parang kinukutuban
ako, Jasmine!" kunot-noo niyang wika sa akin.
"Kalukohan? Ano namang kalukohan ang gagawin ko? Tamang hinala ka na naman.Gusto ko
lang maglakad-lakad dahil nabo-boring na ako rito sa loob," nakasimangot kong wika
sa kaniya.
"Sige, tapusin ko lang itong ginagawa ko. Susunod ako sa 'yo pagkatapos ko rito,"
sabi niya at bumalik sa pagpindot ng keybord.
"Sige, sumunod ka, ha?" ngisi ko pa at tumalikod na.
Nag-libot ako sa paligid at parang biglang kumislap ang mga mata ko nang may nakita
akong surfing board.
"Yes,yes,yes!" impit kong sigaw sa tuwa. Dahil makakapunta ako sa resort gamit ang
surfing. Ilang kilometro lang naman ang layo mula rito.
Para akong bata na tuwang-tuwa.Bahala na kung magalit si Mike. Basta pupunta ako sa
resort.
Kinuha ko ang surfing board at dinala sa tubig. Natatawa ako dahil makakarating ako
sa resort at makita ang mga kasamahan ko roon.
Lumusong na ako at sumampa sa surfing board at ikinampay ang mga kamay ko. Nakadapa
ako. Na miss ko na ulit mag-surfing.
Mga ilang minuto pa ay malayo na ako sa isla at tanaw ko na ang resort, kaya lalo
kong binilisan ang pagkamapay ng mga kamay ko.
Makalipas pa ang ilang minuto ay nakarating ako sa resort. Wala namang gaanong tao.
Naka-dress lang ako. Pagdating ko roon ay agad kong hinanap si Helton.
Hindi pa ako nakarating sa entrance ng hotel ay nakita ko na si Helton na palabas.

Bigla pa itong napahinto noong makita ako. At pagkatapos ay ngumiti ng malawak at
nagsisigaw.
"Ma'am Jasmine! Ay!! Si Ma'am narito!" sabay tili nito at nagtatalon.Kaya natawa na
lang ako. Tumakbo siya papalapit sa akin.
"Hahaha..Helton kamusta na?" ngiti sa kaniya.
Yayakap sana ito sa aking ngunit basa ako. "Ay wet ka! Tika, sino ang kasama mo?"
tanong niya. "Saka ang laki ng pinagbago mo lalo kang gumwnda at sumexy."
"Hay, nako! Wala akong barya.Tumakas lang ako kay Mike, galig ako sa Isla," ngiti
ko.
Nanlaki naman ang mga mata nito. "Huwag mong sabihin nag-surfing ka mula roon
hanggang dito? "
"Alangan naman na sumakay ako.Tumakas nga lang ako, 'di ba?" wika kong pataray sa
kaniya.
"Ay! Shunga ka talaga! Loka-loka mamaya hanapin ka ni Sir MIke. Kamusta na ang mga
kambal at 'yong bunso niyo? Nako parang dalaga ka pa rin tingnan," papuri pa nito
sa akin.
"Hay, nako Helton. Patimplahan mo nga ako ng tea. Para mainitan naman ako," utos ko
sa kaniya.
"Ay tika! Kukunan kita," wika pa nito. Saka tumalikod ito. Naupo ako sa cottage.
Mamaya pupunta ako sa bahay ni Tita Ann malapit lang kasi iyon dito.
Na miss ko rin ang dating buhay ko rito sa resort. Dito ako bumangon at nagsimula.
At dito ko rin muli nakita ang asawa ko at sina Mommy at Daddy ko na naging sanhi
na naman sana ng pagkabaliw ko.
Kapag naalala ko ang buhay namin dito kasama ang mga kambal ay napapangiti ako.
Pero minsan naroon pa rin ang sakit. Kung bakit napagdaanan ko ang mga paghihirap
na iyon. At kung paano ko nalagpasan mag-isa iyon?
Ngunit iyon ang naging dahilan kung bakit naging matatag ako at natutong lumaban.
Nawala man sina Mommy sa akin at Daddy ay iniisip ko na lang na sa ibang bansa
sila. Kahit na minsan ay gusto ko ng umiyak dahil sa pananabik sa kanila.
Pero kailangan kong ipakita na matatag ako. Lalo na at na amnesia pa ang asawa ko.
Hindi ako puwede magpakita ng kahinaan lalo na sa harap ng asawa ko. Mahirap na at
baka ma bully niya ako.
Kaya kailangan palaban ako at hindi pumapayag na apihin niya. Maya pa ay bumalik na
si Helton at may dalang tea.
"Hito na ang tea mo Ma'am Jasmine," sabay lapag niya ng tea at umupo na rin ito.
"Salamat, ano ka ba, Jasmine na lang ang itawag mo sa akin. Dati Sir tawag ko sa
'yo kaya magtawagan na lang tayo sa pangalan natin " wika ko.
"Ay! bet ko 'yan. Tika, bakit mo naman iniwan si Sir Mike? Mamaya hanapin ka no'n."
wika niya.
"Bahala siya maghanap. Haahaha.. Nabo-boring na ako sa isla kaya tumakas ako " wika
ko.
Tumawa naman si Helton. Marami pa kaming pinag-usapan ni Helton. Ang iba namin mga
katrabaho rati dito ay nakapag-asawa na. Kaya puro bago ang mga trabahador at si
Helton na lang ang natira rito.
Makalipas pa ang ilang oras ay nagtatawanan kami ni Helton ng
hindi namin napansin ang pgdating ni Mike.
"Jasmine!" sigaw nito kaya agad akong napalingon sa asawa ko na salubong ang mga
kilay at parang bubuga ng apoy sa galit.
"lagot ka. Bahala ka riyan balik na ako sa duty ko," agad namang kumaripas sa takbo
si Helton at iniwan ako. Napakagat na lang ako ng labi.
"M..Mike?" wika ko.

Lumapit ito sa akin na hindi maipinta sa galit ang mukha.
"Para akong tanga kakahanap sa 'yo! Hindi mo ba alam na kabadong-kabado ako at

parang tanga kakasigaw sa 'yo?! Aakala ko ay nalunod ka na! Tapos narito ka lang
pala!" anito na galit na galit na naman.
"Eh, kasi boring na boring na ako sa Isla kaya naisipan kong pumunta rito sa
resort." sabi ko.
"Damn it! Paano ka nakarating rito?" galit niyang tanong.
Hindi naman ako nagpatinag sa galit niya. "Syempre lumangoy gamit ang a sufring
board."
Napahampas naman siya sa mesa. "Damn! Nilangoy mo mula roon hanggang dito? 'Di ba
ang sabi mo hindi ka marunong lumangoy?"
Napangiwi naman ako dahil nagsinungaling ako sa kaniya. "Eh, kasi ano, eh! Amm.."
hindi na ako nakapagsalita nang magsalita siya.
"Hali ka! Bumalik tayo sa isla at mag-usap tayo!" sabay hawak niya sa akin sa braso
at hinila papuntang yate.
"Aray! Ano ba Mike? Bitawan mo nga ako. Kaya ko naman maglakad na hindi mo
hilahin ,eh!" reklamo ko.
Pero parang wala siyang narinig at patuloy lang akong hinila sa yate. Pagdating sa
yate ay binuhat niya ako at isinakay roon.Saka agad niya akong ibinaba.
"maupo ka riyan!" galit niya utos sa akin at umupo naman ako. Dumaretso naman siya
sa manobela at pinaandar na ang yate.
Episode 63
Chapter 63
JASMINE
Nakasimangot na lang ako sa kaniya at humlukipkip. Ang lakas talaga ng pang-amoy ng

lalaking ito. Kainis! Hindi man lang ako tumagal sa resort. Gusto ko pa sana na
pumunta roon sa bahay ni Tita Ann para sana matingnan ko ang bahay.
Pinadyak-padyak ko pa ang paa ko na hindi naiisip dahil sa inis. "What kind of

behavior that, Jasmine?" saway ng asawa kong may amnesia sa utak.
Lumingon ako sa kaniya at sinamaan ko siya ng tingin. "Wala!" sabay irap ko sa

kaniya at sumimangot.
Hindi naman siya umimik at nag-focus na lang siya sa manobela. Maya-maya pa ay

nakarating na kami sa dalampasigan sa isla.
Hindi pa ako nakababa ay agad na siyang nakatayo at humarap sa akin. "Alam mo bang
pinag-alala mo ako kanina?" inis niyang sabi sa akin.
"Bakit? Sino ba ang nagsabi sa 'yo na mag-alala ka?" wika ko.
"Jasmine! Hindi biro ang ginawa mo! Paano kong may pating riyan? O, 'di kaya
nalunod ka! Hindi ka ba nag-iisip?" mataas na sabi niya sa akin.
Tumayo ako at akmang tatalikod. Alam kong kasalanan ko pero wala akong panahon na
makipag-argue sa kaniya.
"Marunong ako lumangoy at mag-surfing. Kaya huwag kang mag-alala dahil buhay pa
naman ako," sabi ko at hahakbang na sana ako ngunit pinigilan niya ako at hinawakan
sa braso.
"Ganiyan ka ba lagi? Kapag ginusto mo ginagawa mo?" inis niyang sermon sa akin.
Pinangliitan ko naman siya ng mata. "Oo! Kaya bitawan mo nga ako!" pagpumiglas ko,
pero lalo niya pang hinigpitan ang hawak sa braso ko.
"Mag-usap tayo ng mabuti. Hindi 'yong lahat na lang ng gusto mo ay puwede mong
gawin!" inis niyang wika.
"Baka nakalimutan mong nangako ka sa akin na lahat ng gusto ko gagawin mo," sabi
ko.
"Pero hindi na tama ang ginagawa mo! Kapag malagay ka naman sa pahamak sinong
tangang susunod sa gusto mo! Tulad niyang ginawa mo! Nilangoy mo mula rito hanggang
sa resort. Gumagana ba 'yang isip mo!?" inis niyang bulyaw sa akin.
" 'Yong utak mo lang ang hindi gumagana! Kaya huwag mong pakialaman ang utak ko!
Pakialaman mo 'yang utak mo na walang maalala sa akin. Bitawan mo nga ako!" sabay
tulak ko sa kaniya ng malakas.
Na out balance naman siya at tumama ang ulo niya sa edge ng yati sa gilid. Ang
lakas ng pagkauntog niya. Bigla naman akong kinabahan kaya agad ko siyang
pinuntahan.
"Mike? " sabay hawak ko sa balikat niya. Inangat niya ang ulo niya at tumayo. Pero
nakita ko na may dugo sa taas ng kilay niya.
"Mike, okay ka lang?" pag-alala kong tanong. Masama ang reaksyon ng mukha niya at
galit akong tiningnan na parang bugahan niya ako ng apoy.
"Are you happy now? Because you hurt me!?" bulyaw niya sa akin. May kunting dugo na
umagos sa kilay niya.
"I'm sorry nabigla lang kasi ako. Gamutin natin ang sugat mo! Ang kulit mo
kasi,eh!" sisi ko pa sa kaniya.
"Tssss.... Your ridiculous! Ako pa ang makulit?" inis niyang sabi.
"Eh kasi ang sakit ng braso ko. Hali ka gamutin ko na ang sugat mo," yaya ko sa
kaniya.
"Kaya ko na gamutin ang sarili ko. Kung gusto mo umalis, lumangoy ka pablik!" galit
niyang sabi sa akin na seryoso ang mukha nito at bumaba sa yate. Alam kong nahilo
siya. SinunDan ko na lang siya ng tingin. Alam kong galit siya.
Bumaba na rin ako at sumunod sa kaniya. "Mike, ayos ka lang ba? Masakit ba ang ulo
mo?" tanong ko pa.
Pumasok siya sa loob at hindi ako pinapansin, kaya humarang ako sa kaniya. "Galit
ka ba?" tanong ko.
"At ano sa palagay mo! Matutuwa ako sa ginawa mo? Kaya kung gusto mo gawin ang
gusto sige gawin mo! Hindi kita pipigilan!" galit niya nang wika sa akin at
nagbukas siya ng cabinet at kinuha ang first aid kit.
Umupo siya sa sofa at kinuha ang maliit na salamin at naglagay ng agua oxinada sa
bulak.
Lumapit naman ako sa kaniya. "Ako na ang gagamot ng sugat mo."
Kukunin ko na sana ang bulak sa kamay niya pero iniwas niya ito.
"Kaya ko na gamutin ang sarili ko. Maligo ka na roon at magbihis baka magkasakit
ka," seryoso niyang utos sa akin.
"Ako na nga gumamot sa sugat mo," pagpupumilit ko pa.
"Kaya ko na nga sabi, eh!" anito at sinamaan ako ng tingin. "Paliguan mo na ang
sarili mo," anito.
Alam kong galit na talaga siya at seryoso. Kaya tumalikod na lang ako at kumuha ng
roba sa kuwarto namin at naligo na lang.
Nag-alala ako sa kaniya, kaya habang sa banyo ako ay panay ang padyak ng paa ko.
"Kainis ka talaga, Jasmine! Paano kung nabagok ang ulo ng asawa mo? Alalahanin mo
ikaw rin ang dahilan kung bakit siya na aksidente kaya ayan tuloy! Hindi ka niya
maalala tapos gusto mo yatang hindi na talaga siya makaalala," maktol ko pa sa
sarili ko.
Kaya binilisan ko na lang ang paligo. Pagkatapos ay pinatuyo ko ng blower ang buhok
ko. Nang matuyo na ay nagtungo ako sa sala.
Naabutan ko naman na nakaharap na siya sa loptop at may bandage na ang taas ng

kilay niya.
Hindi ko alam kung paano ko siya pansinin gayong ako naman itong may kasalanan.
Kaya nilapitan ko siya at tinanong. "Hindi ka ba nahihilo? Dapat pahinga ka muna,"
sabi ko.
"Marami akong dapat tapusin. Tapos na sana ito, eh! Kaso naghanap ako ng isang tao
riyan na hindi man lang marunong magpaalam ng tama," inis niyang sabi.
"Na boring na kasi ako kaya naisipan kong lumangoy," sabi ko.
Pero hindi na siya umimik at itinuon ang sarili sa ginagawa sa harap ng loptop.
"Gusto mo ng coffee? Ipagtimpla kita," sabi ko.
" 'Wag na! Kung na boring ka na rito at gusto mo na umuwi sa Maynila tawagan ko si
Stevan. Ipasundo kita rito," sabi niya na halatang seryoso.
Parang nanibago ako sa kaniya. Bigla na lang siya pumayag na umuwi ako ng Maynila,
pero bakit ako lang?
"Hindi ka ba uuwi sa, Maynila?" tanong ko.
"Dito na muna ako. Do what ever you want! If you want to go home, then go!" seryoso
niyang sabi.
Parang ang suplado na naman niya. "Kung ayaw mo pa bumik sa Maynila, sige hintayin
na lang kita kung kailan mo gusto umuwi. Dito na lang muna ako," sabi ko.
Ngunit hindi naman siya umimik. "Huwag mong pilitin ang sarili mo kung ayaw mo na
rito," anito.
"Tika! Pinagtatabuyan mo b ako?" mataas na boses kong tanong.
Malakas niyang itinakip ang loptop niya at masakit na tumingin sa akin.
"'Di ba sabi mo gusto mo ng bumalik sa Maynila? At kasasabi mo lang na boring ka

rito, kaya pinapayagan na kitang umalis. Kaysa hinihigpitan kita pero lalo lang
lumalala. Baka mamaya mapaano ka pa, kaya gawin mo lahat ng gusto mo.Kung gusto mo
pagdating mo sa Maynila mag-bar ka o makipag-date then gawin mo! Ayaw mo naman
magpa-awat, 'di ba?" anito at tumayo at tumalikod sa akin at humakbang palabas.
Hapon na ng mga oras na iyon. Naiwan akong napakagat labi.Bakit parang nasasaktan
na naman ako. Eh,pumayag na nga siya sa gusto ko. Pero iba kasi ang dating sa akin.
Parang gusto niya na ako ipamigay.
Sa inis ko ay binuksan ko na lang ang tv at na nood ng palabas na hindi ko naman

maintindihan. Kaya pinatay ko na lang ito at nagbasa na lang ako ng novela sa
cellphone ko.
Episode 64
Chapter 64
Jasmine
Makalipas ang ilang oras ay pumasok na ulit si Mike sa bahay. Ala siete na ng gabi
iyon.
"May pagkain na ba riyan?" tanong niya sa akin.
"Ewan! 'Di ko alam. Ikaw naman laging nagluluto, 'di ba?" sabi ko at bumalik sa
pagbabasa.
"Tsskkk..tkssskk.." anito at napapailing seryoso ang mukha nito at dumaritso sa

kusina.
Nakonsyesiya naman ako kaya sinundan ko siya sa kusina.
Naabutan ko siyang naghuhugas ng bigas sa lababo.
"Ako na ang magluluto niyan," sabi ko.
"Okay, masakit ang ulo ko kaya hihiga muna ako sa sofa," sabi niya at binitiwan ang
kaldero. Alam ko galit pa rin siya sa akin kaya hinayaan ko na lang siya
magpahinga.
"Sige, ako na ang bahala niyan," sabi ko.
Iniwan niya ang kaldiro na may bigas saka tumalikod na siya. Pakiramdam ko parang
naging mailap siya sa akin. Siguro ay galit pa rin ito sa akin dahil sa ginawa kong
pagtakas sa kaniya at sa pagtulak ko kaya tumama ang ulo niya sa edge ng yate
Bagsak an balikat ko nang hugasan ang bigas. Ang problema ko ngayon ay hindi pala
ako marunong magluto ng bigas, dahil sina Tita naman dati ang tagaluto.
Nilagyan ko ng maraming tubig at nilagay sa kalan. This time ay parang gusto ko
paglutuan ang asawa ko, kaya sinilip ko siya sa sala. Nakahiga siya sa sofa at
nakadantay ang isa niyang kamay sa ulo niya. Lumapit ako sa kaniya.
"Mike, ano 'yong lulutuing ulam? I mean ano ang gusto mong lutuin kong ulam?"
tanong ko.
"Kahit ano," seryoso niyang sabi at hindi man lang tumngin sa akin.
"Masakit ba ang ulo mo? Gusto mo hilotin ko?" tanong ko.
"huwag na, gusto ko lang muna umidlip kaya huwag mo muna akong isturbuhin," sabi
niya sa malamig na boses saka tumalikod ng higa.
Sumimangot na lang ako at nagmartsa pabalik sa kusina. Naghalungkat ako sa ref kung
anong mayroon. Nakakita naman ako ng tosino kaya kinuha ko iyon at binuksan saka
inilagay sa plato. Hinugasan ko iyon kaya natanggal ang kulay pula niyang sauce.
Malay ko ba, kung kailangan hugasan yon o hindi. Kaya namutla ang tosino sa
paghugas ko. Pagkatapos ay kinuha ko ang kawali at nilagay sa kalan.
Nilagyan ko ng mantika ang kawali at pinainit saka ko nilagay ang tosino. Makalipas
ang ilang minuto ay umuusok na ang tosino. Noong bsliktarin ko ang tosino ay sunog
na ito.
Pinatay ko na lang ang kalan at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Nanlumo ako
dahil tiyak na hindi ito magugustuhan ni Mike, dahil kahit ako man ay hindi ako
kakain ng sunog na tosinong ito.
Napapakamot na lang ako ng ulo dahil sa nangyari. Kinuha ko na lang iyon at

isinalin sa plato. Nakita ko naman ang itlog kaya kumuha ako ng anim at ene-
scramble ko. Hinugasan ko muna ang kawali at isinalang ulit sa kalan.
Nang wala ng tubig ang kawali ay nilagyan ko ng manitika saka inilagay ang itlog na
ene-scramble ko.
Ngunit ewan ko ba, kung bakit nasunog na naman ang itlog. "Grrr.. ano ba naman 'to.
Bakit lagi na lang nasusunog?" maktol ko sa sarili ko at halos mangiyak-ngiyak na
ako sa sarili.
Maya pa ay narinig ko ang boses ni Mike. Nasa likuran ko na pala siya.
"Ano ba 'yang amoy sunog na 'yan, Jasmine?" tanong niya sabay bukas ng kaldiro.
"Shit! Sunog na ang sinaing mo," anito saka pinatay ang kalan.
Pagkatapos ay isa-isa niyang tiningnan ang niluto ko. "Ano 'yan, Jasmine? Bakit
puro maitim 'yan?" tanong niya habang salubong ang mga kilay.
"Hindi ko alam kung bakit nasunog sila. Baka naman sira itong kawali," sabi ko.
"Huh! Paanong sira? Ano 'tong kanin, sunog na lugaw?" anito at napakamot sa ulo.
Nakagat na lang ako sa koko ko ng wala sa oras. "Eh, baka sira na 'yang kaldiro
kaya ganiyan ang sinaing,"
"Isisi mo pa sa kaldiro at kawali? Damn! Marunong ka ba talaga magluto?" anito na

parang nangunsumi sa ginawa ko.
"Oo, naman! Kaya lang baka sira nga 'yang lulutuan!" alibay ko sa kaniya.
Napapailing na lang siya at tumalikod at dinukot ang cellphone niya sa bulsa at may
tinawagan siya.
"Haysss, parang nakakahiya naman 'tong luto ko. Kayo kasi bakit niyo sinunog ang
luto ko.Pangtapon ko kayo, eh!" kausap ko ang kawali at kaldiro.
Tiningnan ko ang kanin at parang lugaw nga ito pero kulay itim sa gilid. Napakagat
na lang ako ng labi.
Nagmamagaling pa naman ako na makaluto ng maayos pero puro palpak naman ang gawa
ko.
Nakita ko naman na lumabas siya kaya nagtungo na lang ako sa silid namin at nahiga.
Tinawagan ko na lang ang mga bata at nag-video call kami.
"Hi, Mommy!" bati ng mga anak namin ni Mike.
"kamusta na kayo, humm? At kamusta na ang bunso ko?" wika ko nang makita si Josh na
ngumingiti-ngitii.
"Mommy! Kailan kayo ni Daddy uuwi? Miss na namin kayo," sabi naman ni Natasha.
"Hindi ko alam kung kailan kami makakabalik ng Daddy niyo. Hindi ba kayo pasaway
diyan sa Lolo niyo at Lola niyo? Pati kay Mamita Ann niyo at kay Ate Roshel niyo,"
tanong ko.
"Hindi po Mom! Behave nga po kami, eh!" sabi naman ni Nathaniel.
"Mommy, hindi pa ba si Daddy marunong mag-excersice ng paa tuhod?" tanong namam ni

Nathan.
"Hay nako! 'Ewan, ko sa Daddy niyong may amnesia. Nauntog na nga ang ulo niya
kanina. Ewan ko mukhang lumala yata ang pagka-amnesia niya," sabi ko naman sa mga
bata.
Bigla naman sumulpot si Mike sa silid namin. "Ano na naman ang pinagsasabi mo sa
mga bata?" tanong niya at lumapit.
Hindi naman ako nakaimik nang hablutin niya ang cellphone. "Daddy!" rinig kong
sigaw ng mga bata. Halatang mga tuwang-tuwa ito nang makita ang Daddy nila.
"Kamusta na ang mga baby ko? I miss you mga anak," sabi naman niya sa mga bata.
"Daddy, miss na po namin kayo! Kailan po kayo uuwi ni Mommy?" tanong ni Natasha.
"Bukas mga anak," sagot niya.
"Yehey!!! Daddy marunong na po kayo magpaa, tuhod?" tanong ni Nathan.
Umupo si Mike sa kama at tumingin sa akin. "Anong paa, tuhod?'' kunot-noo niyang
tanong sa mga bata.
"Paa, tuhod, Daddy! Tulad no'ng ginawa ni Mommy noong nakahubad siya at tinuturuan
ka niya magpaa, tuhod," sagot naman ni Natasha na madaldal. Gumuhit tuloy ang hiya
sa mukha ko.
Mabuti na lang at hindi niya naalala iyon noong nagtatampo siya at inaakit ko siya.
Agad ko naman inagaw ang cellphone sa kaniya.
"Akin na nga 'yan!" Sabay hablot ko ng cellphone at tumingin ako kay Natasha sa
kabilang linya. "Sige na matulog na kayo, good night," wika ko sabay patay ng
cellphone.
Tumingin naman si Mike sa akin na parang nanunukso. Kaya iniiwasan ko ang mga
tingin niya.
"Ano 'yong sinasabi ni Natasha na paa, tuhod? Sa mansyon naririnig ko na 'yan, ah!"
anito na salubong ang kilay.
"Ah..ehh.. wala 'yon!" sabi ko na kunwa'y wala lang.
"Ano 'yong sabi niyang nakahubad ka?" tanong pa niya na lalong ikinahiya ko.
"Ahmm... Wala nga 'yon! Ano kasi, nagbibihis ako no'n. Kaya naabutan ako ni Natasha
na nahubad sa harap mo." pagsisinungaling ko naman.
"ah, gano'n ba? Nagbibihis, huh! Okay, tumayo ka na riyan at kumain na tayo,"
tumayo siya at humakbang palabas ng silid namin.
Malalim zkong nzgbunyong hininga bzgo tumayo at sundan siya.

Episode 65
Chapter 65
JASMINE
Mabuti at tumalikod na si Mike, dahil kung hindi ay baka mamatay na ako sa hiya
kapag naisip ko ang kagagahan kong iyon.
At iyon rin ang araw kung bakit siya naaksidente. Taumayo ako at sumunod sa kaniya,
pero nagtataka ako, kung makakain kaya namin iyong niluto ko? Eh, mukhang suka ang
kanin tapos 'yong ulam sunog pa. Ano kaya lasa no'n?
Nang maabutan ko siya sa sala ay tinanong ko siya. "Makain ba natin 'yong niluto
ko?" tanong ko.
"Kung gusto mo, kainin mo," suplado niyang wika sa akin.
Napansin ko na parang binabara niya ako palagi. "May problema ka ba sa akin Mike?"
inis kong tanong sa kaniya.
"Wala!" sarkastiko niyang sagot.
"Wala? Pero sinusungitan mo ako mula kanina! Ako na nga ang nagluto tapos ganiyan
ka pa!" inis kong sabi.
May kinuha naman siyang plastic sa upuan at dinala sa kusina. Sinundan ko naman
siya noong hindi siya sumagot sa akin.
"Alam mo nakakainis ka! Ako na nga ang nagluto, eh!" pamamakyol ko sa kaniya.
"Tsss.. Ako pa talaga ang nakakainis ngayon? 'Di ba sabi mo ikaw na ang magluto
kaya binigay ko sa 'yo. Saka tinutupad ko lang naman ang pangako ko sa 'yo na lahat
ng gusto mo ay susundin ko. Kaya pinabayaan na nga kita magluto, 'di ba?" wika niya
na seyoso lang ang mukha.
"So, utang na loob ko pa na sinununod mo ang gusto ko? Ang labo mo kausap!" inis
kong sabi.
Binuksan niya ang plastic at may lamang pagkain pala iyon.
"Ako pa malabong kausap. Pinapayagan na nga kita na gawin ang gusto mo. Kaya nga,
'di ba? Sinabi ko na kung gusto mo umuwi ng !Maynila ipasundo kita kay Stevan?"
anito at umupo sa harap ng mesa.
"Saan galing ang mga 'yan?" tanong ko sabay turo ng nguso ko sa mga pagkain na
nakahain.
"Kumain ka na lang. Huwag na maraming tanong!" sabi niya.
"Sabi mo sa mga bata uuwi tayo bukas," sabi ko.
"Oo, dahil na miss ko na rin ang mga bata. Kung gusto mo magpa-iwan sa resort
magpa-iwan ka. Ipasundo na lang kita kung gusto mo," malamig niya pa rin wika sa
akin.
"Syempre sasama ako sa Maynila, noh! " sabi ko at kumuha ako ng pagkain.
Tahimik lang siya habang kumakain. Nanibago ako sa kaniya mukha yatang naging
maluwag siya sa akin.
Hinayaan ko na lang muna siya pero humanda siya kapag dumating kami sa Maynila.
Utusan ko talaga siya maglaba ng mga labahan.
Nauna siyang natapos sa pagkain kaya nang tumayo siya ay inutusan ko na siya.
"Mike, Pahingi tubig."
Sinasadya kong inisin siya dahil sa pagsusungit niya sa akin. Hindi ko naman siya
masisi dahil kasalanan ko naman talaga kung bakit nagalit siya.
Kinuhanan niya naman ako ng tubig at pabagsak na inilapag sa lamesa sa gilid ko.
"Hugasan mo ang plato mamamya, ha!" sabi ko.
"Hayaan mo ang hugasan riyan! Dahil huhugasan ko 'yan! Nakakahiya naman kasi sa
'yo!" pagmamaldito niya pang sabi sa akin.
"Mabuti naman kong gano'n. Pati 'yong kaldiro at kawali itapon mo na 'yan! Dahil
sira naman ang mga 'yan!" simangot kong wika sa kaniya.
"Anong sira ang sinasabi mo riyan? Hindi ka marunong gumamit ng kaldiro at kawali
tapos isisi mo sa mga gamit ang pinaggagawa mo!" anito.
"Hmmppp... Malay ko ba na nasusunog ang itlog at tosino riyan at yung kanin bakit
ganiyan 'yan," simangot kong tanong.
"Manahimik ka nga riyan! Sakit mo sa ulo. Masunog talaga 'yan dahil malakas ang
apoy mo! Palibhasa kasi ..." hindi niya tinapos ang sinabi niya at padabog na
nilagay ang kawali sa lababo.
"Kung masama ang loob mo huwag mo na lang gawin!" inis kong sabi sa kaniya at
tumayo ako at nagmartsa sa silid namin.
Pagdating ko sa silid ay humiga ako at tumagilid. Parang ang sama ng loob ko. Dapat
masaya na ako dahil hindi niya na ako hinihigpitan.
Nagtulakbong ako ng kumot at iniyak ko na lang ang sama ng loob ko.
Narinig ko pa ang mga kalabog sa kusina. Parang dumadabog siya habang nagliligpit
roon at naghuhugas ng mga pinagkainan namin.
Makalipas ang ilang oras ay wala ng kumakalabog. Marahil ay tapos na siya. Tapos na
rin ako sa pag-iyak ko. Hinihintay ko siya na pumasok sa silid pero namuti lang ang
mata ko at hindi man lang siya pumasok.
Napagpasiyahan ko na silipin siya at nakita ko siyang nakahiga sa sofa at

nakadantay ang kamay niya sa noo niya.
Napasimangot ako, galit nga siya. Hmmppp wala yata siyang balak na tabihan ako.
Bahala nga siya! Kung ayaw niya ako pansinin, ede 'wag! Hindi ko rin siya
papansinin.
Bumalik ako sa silid at humiga at bumigat na rin ang talukap ng aking mga mata.
***
Kinabukasa ay nagising ako sa kalampag na mula sa cabenit. Napatingin ako roon at

nakita ko naman na nililigpit ni Mike ang mga ilang damit niya at sinisilid niya
iyon sa maleta.
"Ano ba! Alam mong natutulog pa ako hindi ka man lang marunong magdahan-dahan. Ano
ba ang ginagawa mo?" tanong ko.
"Sorry Senorita, naisturbo kita. Pero bablik na ako sa Maynila. Kung gusto mo
magpaiwan rito bahala ka," anito.
Dali-dali akong bumangon at nagtungo sa banyo para maghilamos at mag-tooth brush.

Pagkatapos ay bumalik ako sa silid namin. Nakabihis na siya.
"Hintayin mo ako ha, magbibihis lang ako " sabi ko at kinuha ang damit ko sa
cabinet. Saka walang ano man ay naghubad ako at nagbihis.
" 'Yong panty mo na nakakalat roon sa banyo nariyan na sa plastic sa mga maruruming
damit. Sa sunod ayusin mo naman ang underwear mo. HIndi 'yong saan-saan mo lang
tinatapon!"panenermo niya sa akin.
Tiningnan ko siya at tinaasan ng kilay. "Anong nakakalat? Sinampay ko 'yon, ha!"

wika ko.
"Sinampay ka riyan! Bilisan mo na, hintayin kita sa yate!" anito at binuhat na ang
maleta niya at isang bag na may mga marumi namin labahan.
Magsasalita pa sana ako kaya lang ang bilis niyang lumabas. Hirap talaga kapag
tupakin ang asawa at may amnesia. Kaya padabog na lang akong kinuha ang maleta ko
at pinaghahagis ko ang damit ko at dali-daling isinara.
Nakalimutan yata ng Mike na 'yon na siya ang nagdala sa akin dito, kaya huwag niya
akong artihan.
Bitbit ko ang maleta ko palabas at ang guwapo kong asawa ay tinitingnan lang ako
habang hirap na hirap akong bitbitin ang gamit ko. Sa inis ko ay inihagis ko ang
maleta ko at sinamaan siya ng tingin.
Nagtungo ako sa yate pero salubong naman ang kilay niya. "Bakit mo hinagis ang
maleta mo?" tanong pa niya.
"Nakita mo naman na hirap na hirap akong buhatin, 'di ba? Hindi ka man lang bumaba
para tulungan ako. Napaka-ungentle dog mo naman!" inis kong sabi sa kaniya.
"Hindi ako aso kaya huwag mo akong pagsalitaan ng ganiyan. Saka wala ka namang
sinabi na tulungan kita!" aniya at bumaba na para kunin ang maleta na inihagis ko
sa buhanginan.
Pinulot niya iyon at nakasimangot na bumalik sa yate at walang ano man ay inihagis
niya ang maleta sa tabi ko at umakyat na siya sa yate.
Sinamaan ko siya ng tingin pero nilagpasan niya ako at pumwesto na siya sa

manobela.
"May regla siguro ang lalaking 'to! Mukhang tinutupak ang mokong na 'to" sa loob-
loob ko at tumingin na lang ako sa karagatan.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating kami sa resort. Dahan-dahan akong tumayo
at bumaba. Nang sa baba na ako ay inihagis niya ang maleta ko. Nilingon ko siya at
inirapan. Hindi ko pinulot ang maleta at lumakad na ako.
Bahala siyang pulutin iyon. Nang malapit na ako sa Hotel ay may taumawag sa akin.
"Jasmine Delatore!" sigaw ng baretong boses.
Nilingon ko iyon. " William!" ngiti ko at sinalubong siya.
"Ahahahaha...long time no see," ngiti nito sa akin.
Si William ang masugid kong manliligaw rito noon. Mabait rin ito at handa niyang
tanggapin ang mga anak ko. Kaso hindi ko siya binigyan ng pag-asa dahil alam ko na
masasaktan ko lang siya.
"Kamusta ka na?" ngiti ko.
"Hito gano'n pa rin. Hindi ko man lang alam na umalis na pala kayo rito ng mga
bata. Kamusta na ang mga kambal mo?" tanong niya.
"Okay lang sila. Nasa Maynila sila ngayon. May asawa ka na ba?" tanong ko.
Ngumiti naman siya. Sasagot na sana siya ng may nagsalita mula sa likuran ko.
"Bakit kung wala siyang asawa, sasama ka sa kaniya?" tanong ni Mike sa galit na
boses.
"Ow! Sino siya?" tanong ni William.
Hindi naman ako nakasagot dahil si Mike na ang sumagot. "Ako lang naman ang ama ng
mga anak niya, pero kung gusto niya sumama sa 'yo hindi ko siya pipigilan," sabi
niya at nilampasan kami. Nakita ko naman si Mang Jun sa malayo at dito patungo.
"Asawa mo siya?" tanong ni William.
"Oo, pasensya na ,ha? May tupak kasi. Sige alis na ako," hiya kong wika kay
William.
"It's okay, By the way may asawa na ako. See you next time, Jasmine," ngiti ni
William sa akin.
Ngumiti ako at kumaway sa kaniya. Saka dali-daling sumunod kay Mike. Nasalubong ko
naman si Mang Jun. "Sa'n ka pupunta Mang Jun?" tanong ko.
"Kunin ko lang ang maleta niyo ni Si," anito at tumuloy na.
Nagtungo ako sa kalsada at nakita ko si Mike na sumakay na sa kotse kaya pagdating

ko ay sumakay na rin ako.
Wala siyang imik at halatang wala sa mood.
Episode 66
Chapter 66
Jasmine
Nang makasakay na ako at tumabi sa tabi ni Mike ay parang invisible lang ako sa
paningin niya.
Hindi ko rin siya pinapnsin. Bahala siya kung ano na naman ang iniinarte niya, pero
hindi rin ako nakatiis kaya ako na ang unang umimik.
"Bakit ba ang sungit mo, Mike? May regla ka ba?" pilosopo kung tanong sa kaniya.
"Bakit hindi ka magpa-iwan at makipagkuwentuhan doon sa lalaki mong kausap kanina?

Ang sarap pa ng ngiti mo, ah! Parang hindi mo kasama ang asawa mo," inis niyang
sabi sa akin.
"Ipinamimigay mo na ba ako? Hindi ba puwede na makipag-usap lang ako sa kakilala

ko? Ang dumi kasi 'yang isip mo, kaya pati si Nathaniel noon pinagseselosan mo.
Kailan mo pa kaya maalala ang lahat?"
Malalim naman siyang nagbuntong hininga sa tanong komsa kaniya.
"Hindi kita pinamimigay! May sarili kang desisyon at nangako naman ako na ibigay ko
lahat ng gusto mo at sundin ang mga kagustuhan mo. Kaya nasa 'yo ang desisyon.
Hindi kita pipipgilan sa gusto mong gawin," sabi niya.
Nahihiwagaan ako sa kaniya dahil nakaraang araw ay halos hinihigpitan niya ako,
pero siguro wala rin naman siyang magawa dahil sa ginusto ko ay natatakasan ko
siya. Baka nagsawa na siguro siya sa paghihigpit sa akin.
Hindi na ako nagsalita noong dumating si Mang Jun. Inilagay niya na sa likuran ng
kotse ang gamit namin ni Mike. Saka sumakay na ito at nagmaneho.
"Hindi ba tayo dadaan sa Hacienda?" tanong ko sa asawa ko na nakasalamin na kulay

black.
"Sa Maynila na tayo dumaretso at gusto ko na makapagpahinga, dahil mamayang hapon

may pupuntahan ako," seryoso naman niyang sagot sa akin.
Nagkibit-balikan ako. "Saan ang punta mo? Puwede sumama?" tanong ko sa kaniya.
"Importante ang punthan ko kaya huwag ka na sumama at baka magpaalam ka na naman na

umuwi at kung saang bar ka na naman pupunta, pero kung gusto mo uminom may bar sa
mansion," anito.
" 'Di bale na lang! Bantayan ko na lang si Josh at baka magbakasyon muna si Roshel
dito sa Panggasinan. Para makuha niya ang Form 1 niya at makapag enrol na siya sa
pasukan," wika ko.
Hindi siya umimik at isinandal niya ang likuran niya at may pinindot sa gilid ng
upuan kaya bumaba ang upuan.
Napataas na lang ako ng kilay at itinuon ko na lang ang sarii ko sa madadaanan

namin. Naninibago ako kay Mike. Tahimik lang siya at seryoso. Siguro may tampo pa
rin ito sa pinaggagawa ko.
Makalipas ang ilang oras ay nakarating na kami sa Maynila, pero bumaba si Mike
Quezon City. "Mang Jun, ihatid mo na lang si Jasmine sa bahay at pagkatapos sunduin
mo na lang ako mamaya," bilin niya kay Mang Jun bago bumaba.
"Tika! Sigurado ka ba na ayaw mong magpasama sa akin?" tanong ko.
"Umuwi ka na Jasmine at importante ang lakad ko ngayon," sabi pa niya at bumaba na.
"Sige, mag-ingat ka. Saka umuwi ka kaagd, ha?" sabi ko.
Isinara niya na ang pinto ng sasakyan kaya umayos na lang ako ng upo.Saka pinaandar
na ni Mang Jun ang sasakyan.
"Mang Danny, saan ba pupunta si Mike?" tanong ko.
"Hindi ko alam Ma'am " sagot ni Mang Jun.
Tumingin ako sa likuran at nakita ko na pumasok si Mike sa isang condomenium.
"Mang Jun, Ihinto niyo nga ang sasakyan," utos ko.
Agad namang inihinto ni Mang Danny ang sasakyan at mabilis akong bumaba, pero
binilinan ko muna ito.
"Mauna ka na! At huwag mong tawagan si Mike na sinundan ko siya. Kung hindi lagot
ka sa akin. Iuwi mo na ang mga gamit at sabihin mo na lang kina Mommy At Daddy na
may dinaanan kami ni Mike," sabi ko.
Agad akong nagtungo sa Condo na pinasukan ni Mike. Parang ang sama ng kutob ko.
Kaya ng malapit na ako ay patakbo pa akong pumasok sa loob. Naabutan ko naman na
nasa information disk siya at nagsususlat, pagkatapos ay nagtungo siya sa elevator.
Nang magsara ang elevator ay nakita ko na sa 5th floor ang punta niya. Nagtataka
ako kung sino ang pupuntahan niya rito.
Dalidali ko pinindot ang elevator at sinita naman ako ng guardia. "Miss saan ka
pupunta?" tanong nito. Saka naman pagbukas ng elevator.
"Sa asawa ko! 'Yong lalaking narito kanina, asawa ko 'yon!" sabi ko at pumasok na
sa loob. Wala namang nagawa ang guardia.
Nang Makarating ako sa 5th floor ay magaandang eksina naman ang naabutan ko.
Para akong napako at hinampas ng malakas na bagay nang makita ko na may kayakap na
ibang babae ang asawa ko.
Hindi nila ako nakita. "I Miss You, Mike," sabi ng babae sa asawa ko.
"I really Miss you, too," sabi naman ng asawa ko.
Maya pa ay may lumabas na bata na parang nasa edad limang taon.
"Papa!" sigaw ng bata at agad namang kinarga ni Mike ang bata.
"Nako! Ang laki-laki na nitong baby ko, ah! Na miss ka ni Papa? Tara sa loob." yaya
niya sa babae at inakbayan niya pa ito.
Ang sexy at ang ganda ng babae. Kung tingnan mo sila ay parang masayang pamilya.
Hindi rin magkalayo ang mukha ng bata at ni Mike.
Parang nanghina ako sa narinig sa nakita at naisip ko. Biglang pumatak ang mga luha
sa aking mga mata.
"May anak si Mike sa ibang babae? Sino ang babaeng iyon? May na anakan ba siya?"
mga katanungan sa isip ko na hindi ko masagot.
Dalidali ako bumaba at lumabas sa condo na iyon. Hindi ko matanggap na may kahati
kami ng mga anak ko sa atensyon ng asawa ko. Ito ba ang mahalagang bagay na
puntahan niya?
Naglakad ako sa kahabaan ng Quezon at parang tanga na hindi alam kung saan pupunta.
Subrang sakit sa puso ko, kaya ba sinusungitan niya ako dahil may iba siya? Bakit
hindi niya sinabi sa akin noon? Natatakot ba siya na ma depress ulit ako kaya hindi
niya sinabi na may anak siya sa iba?
Habang naglalakad ako ay nakarating ako sa circle. Umupo ako roon at doon ibinuhos
ang sama ng loob ko. Umiyak ako nang umiyak.
Bakit naalala niya ang babaeng iyon? At bakit ako hindi? Naisip ko na baka anak
lang talaga namin ang dahilan kong bakit bumalik siya sa akin.
At ang totoo ay hindi niya talaga a,o mahal. Noong hindi pa siya na disgrasya ay
sabi niya mahal niya ako, pero nitong may amnesia siya ay sinabi niya na hindi niya
ako mahal, kaya siguro ang babaeng iyon ang dahilan.
Gusto ko may buhusan ng sama ng loob ko. Hindi ko rin puwede tawagan si Janzel
dahil alam kong may problema rin sila ni Cristy. At lalo naman si Cristy hindi ko
siya puwede pagsabihan dahil baka ma stress lang siya.
Nagpasiya akong pumunta sa memorial kung saan naroon ang abo ng mga magulang ko.
Sumakay ako sa taxi at nagpahatid roon. Habang sa taxi ako ay panay ang agos ng
luha ko. Ilang oras pa ang nakalipas ay nakarating ako sa Memorial.
Pumasok ako sa loob at doon humagolhol. "Mommy, Daddy, bakit iniwan niyo ako? Si
Mike may ibang pamilya Mom, Dad. Ano ang gagawin ko? Bakit ako pumayag na
makipagbalikan sa kaniya? Ang sakit-sakit Mom, Dad, na makita ang asawa ko na may
kayakap na iba," iyak ko.
Lalo pa yatang naging sugatan ang puso ko, kaya siguro nakipagbalikan siya ay dahil
naawa lang siya sa akin dahil nagka-depression ako.
Makalipas ang ilang oras ay may tumawag sa pangalan ko. "Ma'am Jasmine? Ikaw na ba
'yan?"
Lumingon ako at nagulat ng makita si Ate Silvia; ang kasambahay namin noon sa
mansion.
"Ate Silvia?" iyak kong banggit sa pangalan niya at agad ko siyang niyakap.
"Ma'am Jasmine, ikaw nga. Kamusta ka na? Nakikiramay ako sa pagkawala ng mga
magulang mo,'' sabi nito.
"Ate Silvia, iniwan na ako nila Mommy at Daddy," sabi ko habang nakayakap sa
kaniya.
"Shhhh... Isipin mo na lang na nasa malayo sila. Ilang araw na ako pabalik-balik
rito. Nagbabaka sa kali ako na makita ka." sabi ni Ate Silvia.
"Saan ka ngayon nakatira, Tita?" tanong ko nang kumalas na ako sa kaniya.
Pinunasan niya naman ang mga luha ko. "Huwag ka umiyak. Sa Roxas, Capiz na ako. At
ako ang nagbabantay sa bahay na binili ng mga magulang mo roon. Nalaman ko na
namayapa na sila kaya lumuwas ako rito para madalaw ang puntod nila. Saka makamusta
ka?" sabi nito.
"Salamat, Ate." Kumalas ako sa pagkayakap sa kaniya.
"Kapag gusto mo magbakasyon tawagan mo lang ako. Sa sunod na linggo ay babalik rin
ako sa Roxas, kaya magpakatatag ka, Iha. Kamusta na ang mga anak mo?" tanong niya.
"Ate, ayos naman sila. Gusto mo sumama sa akin para makita mo sila?" tanong ko.
"Sa sunod na lang, Ma'am Jasmine. May pupuntahan pa ako ngayon. Ito ang number ko
tawagan mo ako kapag gusto mong magbakasyon sa bahay na binili ng mga magulang mo.
Kamusta naman ang asawa mo? Hindi ka ba niya pinapabayaan?" tanong niya sa akin.
"Ayos naman, ho. Sige Ate, tatawagan ko po kayo," sabi ko.
"Sige, Iha. Paano mauna na ako sa 'yo. Sa sunod na araw ay pupunta ako sa inyo.
Para naman makita ko ang mga anak mo," sabi naman niya.
Nagbiso-biso muna kami ni Ate bago siya umalis. Hindi ko namalayan ang oras ay
alasais na pala ng hapon, kaya minabuti ko na lang na umuwi.
Episode 67
Chapter 67
JASMINE
Pagdating ko sa bahay ay naabutan ko naman ang mga bata na nagbabasa ng libro nila.
"Hi, Mommy!" bati nilang tatlo sa akin. Isa-isa silang humalik sa akin. Kahit paano
ay naibsan ang sakit na naramdaman ko. Ayaw kong malaman ng mga bata na may kapatid
sila sa labas.
"Kamusta na kayo? Nag-aaral ba kayo ng mabuti?" tanong ko.
"opo Mommy! Lagi po akong perfect," sabi ni Natasha.
"Wow! Ang galing naman ng baby ko." wika ko sabay halik kay Natasaha.
"Mommy, saan si Daddy?" tanong ni Nathaniel.

Hindi naman ako nakasagot agad. Ibig sabihin wala pa si Mike? At tiyak nagpapasaya
siya kasama ang babaeng iyon at ang anak nila, kaya pala ayaw niya akong isama
dahil babae ang pinuntahan niya.
"Mommy, umiyak po ba kayo?" tanong naman ni Nathan.
"Ha, hindi, ah! Saan ang Lolo at Lola niyo?" tanong ko.
"Sa taas po. Nagbabantay kay Josh," sagot naman ni Natasha.
"Sige magbasa na muna kayo riyan, ha? Akyat lang ako sa taas," sabi ko.
Tumangol naman ang tatlo at pumanhik na ako sa taas.
Nag-shower ako at nagbihis. Habang pinapapatuyo ko ang mga buhok ko ay tumunog

naman ang cellphone ko.
Nakita ko si Mike, ang tumatawag. Sinagot ko naman iyon.
"Hello," matamlay kong sagot.
"Baka hindi muna ako makakauwi ngayong gabi. May aayusin lang ako," sabi niya.
Parang napagod na ako at alam ko na ang dahilan kong bakit hindi siya makakauwi.
Ayaw ko na rin makipagtalo sa kaniya. Sapat na sa akin ang nakita ko. At kailanagn
ko ng imulat ang mga mata ko na kahit anong gawin ko ay hindi ako mananalo sa puso
ni Mike.
"Sige, ingat," tanging sagot ko.
"Na sa bahay ka na ba?" tanong niya.
"Oo, sige baka busy ka pa," sabi ko at pinatay ko na ang cellphone.
Naiisip ko pa lang na magkasama sila ng babaeng 'yon at iniisip ko na hinahalikan

siya ni Mike at naghahalikan sila ay parang sinusunog ng apoy ang puso ko sa
subrang sakit.
Hindi ako nagpapahalata sa mga tao sa bahay na may problema ako. Makalipas ang
isang oras ay tinawag na ako ni Mommy upang kumain. Wala pala si Tita Ann at naroon
kina Cristy.
Habang nasa hapagkainan kami ay kinuha ko naman si Josh kay Mommy, na miss ko rin
ang bunso kong anak.
Behave naman ito habang kinakandong ko. Si Daddy naman ay nagtanong.
"Kamusta ang pamamalagi niyo sa Isla ng asawa mo, Jasmine?"
"Ayos lang naman Dad," sagot ko na hindi makatingin sa kanila ni Mommy.
Hindi ko na binanggit sa kanila ang nakita ko kanina. At ayaw ko na maging magulo

pa lalo. Kinimkim ko na lang ang natuklasan ko at takot akong malaman ang totoo na
baka alam nila Daddy at Mommy ang tungkol sa anak ni Mike sa ibang babae.
Baka ito ang kasama niya noong panahon na hindi pa kami nagkikita.
"May naalala na ba ang asawa mo, Iha?" tanong ni Mommy.

"Parang kunti pa lang, Mom," sabi ko.
"Sa makalawa babalik na kami sa Amerika ng Mommy niyo. Mag-hire kami ng yaya para
sa mga bata. Para kapag may lakad kayong mag-asawa ay may tagabantay sa mga apo
namin," sabi naman ni Daddy.
Huwag na po, Dad. Narito naman si Roshel at ako na lang magbabantay sa mga anak ko.
Mahirap na po sa panahon ngayon baka kung sino pa ang makuha natin. Uso pa naman
ngayon ang mag yaya na sinasaktan ang mga alaga nila, kaya ako na lang magbantay sa
kanila," sabi ko.
''Well, its up to you, iha. Basta kapag may problema tawagan mo lang kami," ani
Daddy.
"Ikaw na rin ang bahala kay Mike, iha. Hayaan mo at makaalala rin siya," sabi naman
ni Mommy.
Tumango lang ako. Hindi nila alam na parang sasabog na ang dibdib ko sa sakit.
Nang matapos kami kumain ay umakyat na ako sa taas at buhat-buhat si Josh.
Itinabi ko siya sa tabi ko at dinala naman ni Roshel ang mga bote at gatas ni Josh
sa silid namin ni Mike.
"Roshel? Gusto mo magbakasyon bukas sa Panggasinan? Para makuha mo na rin ang mga
requairment mo sa pag-aaral," wika ko.
"Talaga po, Ate? Pero paano po si Josh?" tanong niya.
"Ako na ang bahala kay Josh. Mag-aral ka ng mabuti Roshel, huwag kang tumulad sa
akin. Kapag nagmahal ka segoraduhin mong mahal ka rin ng lalaking gusto mo. 'Yong
hindi ka lolokohin. At kapag nag boyfriend ka, huwag mong isuko ang bandila na
hindi pa kayo kasal," sabi ko sa kaniya.
"Opo, Ate. May problema po ba kayo, Ate?" tanong niya.
"Wala, sige na matulog ka na. Para bukas maaga ka pa pumunta sa Panggasinan. Doon
ka muna mag-chick in sa hotel sa JB Terrefly resort," sabi ko.
Tumango naman siya at lumabas na rin. Si Josh ay tulog na rin. Bumangon ako at
nakatanaw sa bintana. Naiisip ko si Mike at ang babaeng iyon. Iniisip ko na baka
nasa kalagitnaan sila ng langit ngayon, kaya napaiyak na naman ako.
Bakit ba lagi na lang akong naging tanga? Sana tinuloy ko na lang ang
pakikipaghiwalay sa kaniya noon. Bakit ba ang rupok ko pagdating kay Mike?
Hindi ko na alam kong ano ang gagawin ko, kaya minabuti ko na lang na manahik at
kimkimin na lang ang naramdaman ko at na laman.
Kinabukas ay nagising ako sa kilos ni Josh. Dinadaganan ako nito at sinipsip ang
ilong ko.
"Hummm.. Baby, hindi dede 'yang ilong ko," sabay iwas ko sa nguso. Marahil ay gutom
na ito, kaya bumangon ako at tinimplahan siya ng gatas.
" ikaw talaga ano ang akala mo sa ilong ni Mommy,dede?" sabay kulit ko sa kaniya
habang seni-shake ang bottle ng dede niya.
Tawa naman ito ng tawa. Parang kaylan lang ay nasa sinapupunan ko pa lang ito. Pero
malapit na ito mag dalawang taon.
Tiningan ko sa orasan kong ano oras na.Pero alasingko na pala ng umaga.
Ipinadede ko kay Josh ang dede niya at nahiga ito at hinawakan ang dede niya.
Maya pa ay bumukas naman ang pinto at iniluwa iyon si Mike. Parang walang tulog
ito. Hindi niya ako pinansin at si Josh lang ang binati niya.
"Good morning baby, gising na ang baby ko,humm." sabay pisil nito sa daliri ni
Josh. "Maligo muna si Daddy bago makipaglaro sa 'yo, ha?" sabi niya at inihagis ang
jacket niya sofa at dumretso sa banyo.
Parang tinutusok ang puso ko hindi man lang niya ako pinansin o humalik sa akin
tulad noon. Dapat ko pa bang hintayin na pagtabuyan niya ako? O baka takot lang
siya na bumalik ang depression ko kapag nalaman ko ang tungkol sa anak niya sa
labas.
Bakit ko ba pinagpipilitan ang sarili ko sa taong ayaw sa akin?
"Puwede bang tama na Jasmine? Para naman hindi ka magmukhang tanga at kawawa sa
mata ng lalaking minahal mo at ama ng mga anak mo," bulong ko sa sarili habang nasa
tabi ni Josh. Pinipigilan ko ang sarili ko na huwag umiyak at ayaw ko na maging
kawawa sa harap ni Mike.
Episode 68
Chapter 68
Jasmine
Nang lumabas si Mike sa silid sa banyo ay nakatapis lang siya at pinupunasan ang
basa niya buhok. Kumuha siya ng damit niya sa cabinet at nagbihis. Sakto naman na
tapos na si Josh sa pagdede. At tulad nga noon. Pakiramdam ko ay parang invisible
na lang ako sa paningin niya.
Lumapit siya sa amin ngunit ang mga mata niya ay na kay Josh. "Hello baby, hali ka
gisingin natin ang mga Kuya mo at Ate mo," ngiti nitong wika sa anak namin na si
Josh.
Tumatawa naman ang bata na walang ka muwang-muwang. Binuhat niya ito at hindi man
lang ako iniimik, kaya hinayaan ko na lang siya. Lumabas sila ni Josh sa silid
namin, kaya nahiga na lang ako at natulog ulit. Gusto ko na lang itulog ang sakit
na nararamdaman ko.
Tanghali na ako nagising kaya nakaramdam na ako ng gutom. Bumangon ako at naligo
saka bumaba at nagtungo sa kusina.
Naabutan ko naman si Yaya Lourdes sa dirty kitchen. "Yaya, saan ang mga bata at
sina Mommy at Daddy?" tanong ko.
"Ay, namasyal sila, Iha. Hindi ka na nila ginising dahil baka raw pagod ka.
Ipinasyal ni Mike ang mga bata. Sumama na rin sina Mommy at Daddy niya," sabi naman
ni Yaya.
Parang nakaramdam ako ng pagka-out of place sa lugar na ito. Hindi niya man lang
talaga ako ginising o niyaya. Ano na ba ang silbi ko sa bahay na ito?
"Ano po ang ulam?" tanong ko.
"Nagluto ako ng menudo, Iha. Saka may caldereta pa. May nilagang karne rin saka
mayroong pritong isda," ani yaya.
"Gano'n, ba? Mamaya na lang ako kakain. Wala pa akong gana. Akyat na muna ako sa
taas," matamlay kong sabi kay Yaya at tubig na lang ang ininom ko.
"Ayaw mo kumain? Wala ka pang kinaing almusal," sabi naman ni Yaya.
"Wala po akong gana kumain. Sige, Yaya. Aakyat lang ako sa itaas."
Pumanhik na ako sa taas at nahiga. Hindi man lang nila sinabi na mamasyal sila.
Naiinis ako at nagtatampo sa kanila. Parang wala na akong halaga sa buhay nila.
Naisipan ko na lang muna na umalis. Gusto ko pumunta sa Tagaytay para makapag-isip

at e-relax ang sarili ko mag-isa, dahil baka mabaliw na naman ako na wala sa oras.
Sakto namang nagliligpit ako ng mga gamit ko ay tumawag si Bioly. Sinagot ko naman
iyon.
"Hello, Bruha! Bakit napatawag ka?" tanong ko.
"Jasmine! hohohoo.." iyak nito sa kabilang linya.
"Oh, bakit ka umiiyak? Ano ang nangyari sa 'yo?" tanong ko.
"Jasmine, hiwalay na kami ni Reynaldo. Iniwan niya ako. Ang sama-sama niya!" iyak
nito.
Nag-alala ako para sa kaibigan ko.
"Saan ka ngayon?"tanong ko.
"Narito ako sa harap ng terminal ng mga buss sa Alabang. Uuwi ako sa Probensya,"
iyak nito.
"Saglit lang at puntahan kita riyan. Hintayin mo ako," sabi ko at dalidali ako
bumaba bitbit ang bag ko na may lamang ilang pirasong damit ko.
Nagpaalam muna ako kay Yaya. "Yaya, alis muna ako. Kayo na bahala rito," sabi ko at
agad na tumalikod. May sasabihin pa sana si Yaya pero hindi na ito nakapagsalita ng
tumalikod ako. Nagpatawag ako ng taxi sa labas.
Maya-maya ay dumating na ang taxi. Sumakay ako at nagpahatid sa Alabang. Makalipas

ang ilang oras ay nakarating ako sa Metropolis sa Alabang. Dalidali akong nagtungo
sa kinaroroonan ni Bioly. Nakita ko ito na nakaupo at maputla.
Agad siyang yumakap sa akin nang makalapit ako sa kaniya.
"Ano ba ang nangyari sa 'yo? Bakit ang putla mo?" tanong ko.
"Jasmine, nakunan ako. Noong kinabukasan na nag-inuman tayo sa bar na nahuli tayo
ng mga asawa natin. Kinabukasan no'n ay dinugo ako," hagulhol nitong wika sa akin.
Kumalas ako sa pagkayakap sa kaniya at pinaupo ko siya.
"My God, sayang naman ang baby mo. Pero dapat nagpapahinga ka ngayon. Ano ang sabi
ni Reynald?"
"Galit na galit siya sa akin. Hindi ko naman alam na buntis ako. Kaya, sinabi niya
sa akin na maghiwala na lang kami. Jasmine, ano ang gagawin ko? Baka makipagbalikan
na siya kay Grace, hohohoo.."
"taha na. Hali ka sumama ka sa akin. Mahirap magbyahe ka ng malayo, baka mabinat
ka. Doon muna tayo sa Tagaytay. May maliit na apartment sina Mommy ay Daddy ko
roon. Bakanti iyon kaya roon muna tayo."
Tumango-tango naman siya. Sumang-ayon siya sa gusto ko. Nagpara ako ng taxi at
nagpahatid kami ni Bioly sa Tagaytay para doon muna kami pansamantala.
Habang nasa biyahe kami ay pinasandal ko siya sa balikat ko. Namumutla siya at
mahina. Dumaan kami sa mga bilihan ng mga prutas para may makain si Bioly.
Saka bago kami nagpahatid sa Apartment ay bumili muna kami ng bulalo at kanin para
may makain kami pagdating namin roon sa Apartment.
Ilang oras pa ang lumipas ay nakarating na kami sa apartment. Inilalayan ko si

Bioly at pumasok kami sa loob.
Maayos naman ang Apartment at kumpleto sa gamit, pero nagtataka ako kung bakit
bukas ito.
Pumasok kami ni Bioly sa loob at pinaupo ko siya sa sofa. May narinig naman akong
boses sa kusina na kumakanta. Kaya dahan-dahan akong nagtungo roon.
Ngunit nakita ko si Ate Silvia.
"Ate Silvia!" tuwa kong tawag sa pangalan niya.
"Zy! Itlog ng kabayo!" gulat nito.
Natawa ako nang magulat siya. "Hahahaha... Ano ang ginagawa mo rito?" tanong ko.
"Nako, Jasmine! Talagang bata ka, ginulat mo ako. Dito ako tumuloy galing sa Roxas.
Ako ang namamahala sa Apartment niyo. Eh, wala ng naktira rito.Umalis na 'yong
nangungupahan rito," sabi niya.
May sampong paupahan rito ang mga magulang ko at mayroon rin sa Laspinas na limang
unit.
"Mukhang masarap 'yang niluluto mo, Ate. Siya nga pala may kasama ako ang kaibigan
ko si Bioly."
"Ay mabuti naman magbabakasyon ba kayo rito? Pupunta pa naman sana ako sa inyo
mamaya para makita ko ang mga bata. Eh, narito na rin kayo kaya ibigay ko na 'yong
atm sa 'yo. Diyan ko hinuhulog ang mga bayad sa unit ng mga magulang mo," aniya.
"Salamat, Ate. Hindi ko talaga inaasahan na magkikita tayo. Ang akala ko kasi
umalis ka na noong ibininta nila Mommy at Daddy ang mansyon.
"Hindi, Iha. Sa Capiz ako nalatira na mula noong bininta ng magulang mo ang
mansyon. Gusto ko kasi roon at sariwa ang hangin. Saka may palayan akong nabili
roon. Nakabili ako ng palayan dahil sa tulong ng mga magulang mo,"sabi naman nito
sa akin.
"Kapag may pagkakataon pupuntahan ko kayo roon sa Capiz at gusto ko rin makarating
doon. Dahil sabi nila marami raw mga sea foods doon," sabi ko.
"Kahit ano oras, Iha. Bukas aalis na rin ako at uuwi na ako sa Capiz. Hindi kasi
ako puwede magtagal rito at marami pa akong naiwan roon sa probensya," aniya.
Kumuha ako ng tubig at ibinigay ko kay Bioly. Ipinakilala ko siya kay Ate Silvia at
inasikaso naman ni Ate Silvia ang dala naming pagkain ni Bioly.
"Kumain muna tayo tapos inom ka ng gamot. Alam ba ni Reynald na umalis ka?" tanong
ko kay Bioly.
"Hindi, umalis lang ako no'ng umalis siya. At sinabi niya na maghiwalay na lang
kami dahil nawala ang anak niya, kaya umalis na ako. Ano pa ba ang hihintayin ko
ang ipagtabuyan niya ako palabas sa bahay niya?" sabi nito.
"Sige, kumain na tayo. Para makainom ka na ng gamot mo at makapagpahinga ka," wika

ko.
Sabay-sabay kaming tatlo kumain. Pagkatapos naming kumain ay inalalayan kong

umakyat si Bioly sa taas. Dalawang kuwarto ang nasa taas ng apartment at sala naman
ang sa baba at maliit na kusina.
May banyo rin sa taas at mayro'n rin sa baba. Maliit lang talaga ang Apartment na
ito. Parang kasing laki lang ito ng banyo sa silid namin ni Mike sa mansyon.
Ngunit hindi naman ako pihikan dahil sanay naman na ako sa hirap. Ang mahalaga sa
akin ay makapag-relax ako rito kasama si Bioly.
Episode 69
Chapter 69
JASMINE
Nang kinahpunan ay nagpaalam si Ate Silvia na pupunta ng Paranaque at marami pa

siyang bibilhin para dalhin niya sa Roxas. At doon na siya mag-arkila ng Hotel para
maaga pa siya makarating sa airport. Naiwan kaming dalawa ni Bioly sa Apartment.
Lumabas ako para magpahangin sa labas alasingko na iyon ng hapon. Malawak naman ang
bakuran at palikuran ng bahay. Saka may pananim na mga bulaklak sa gilid.
Habang umuupo ako sa may cottage na naroon sa labas ay tumunog naman ang cellphone
ko. Si Mike ang tumatawag.
Tiningnan ko lang ang cellphone ko ngunit hindi ko sinagot ang mga tawag niya.
Hinayaan ko lang na tumunog ito.
Pero nag-text ito.
Mike: Nanadya ka ba talaga, Jasmine? Saan ka at bakit wala ka rito sa bahay?
Nagbuntong-hininga muna ako bago siya sinagot sa text.
Me. Huwag mo na ako hanapin. Uuwi ako kung kailan ko gusto. Gusto ko makapag-isa.
Alagaan mo na lang muna ang mga anak natin.
Mike. So, sinasabi mo na huwag na kitang pakialaman, gano'n ba?
Me. Oo, kaya bahala na ako sa buhay ko at bahala ka na rin sa buhay mo. Huwag mo
akong pakialaman sa gusto ko at hindi rin kita papakialam sa gusto mo.
Ngunit subrang sakit sa dibdib ko.
Mike. Fine!
'Yon lang ang sagot niya. Nasasaktan ako dahil hindi man lang niya ako sinuyo.
Pakiramdam ko ay hinahayaan niya na ako sa ano man ang gawin ko. Samantalang dati
ay pinipigilan niya ako, pero ngayon ay parang pakiramdam ko ay wala na siyang
pakialam sa akin.
Pinipilit kong hindi maiyak at baka makita ako ni Bioly. Gusto ko na lang sarilinin
ito. Naawa rin ako sa kaibigan ko dahil nakunan ito at hiniwalayan pa siya ng asawa
niya.
Talagang mga walang kuwenta talaga ang magkaibigan na iyon! Si Mike at Reynald!
Makalipas ang ilang sandali ay lumabas si Bioly at naupo sa tabi ko.
"Oh, bakit ka bumangon? Dapat magpapahinga ka roon sa silid mo," sabi ko sa kaniya.
"Nakakalungkot naman doon sa silid mag-isa. Saka nakatulog na rin ako. Bakit
namamaga ang mata mo? Saan pala si Ate Silvia?" sunod-sunod niyang tanong.
"Umalis na si Tita, kaya dalawa na lang tayo rito. Saka huwag mo intindihin ang
mata ko, dahil matagal ng maga 'yan," sabi ko.
"Umiyak ka ano? Nag-away na naman ba kayo ng asawa mo?" tanong niya.
"Wala, wala lang akong masiyadong tulog, kaya ganiyan ang mata ko. Ano ang plano mo
ngayon? Basta-basta ka na lang ba lalayo? Baka nakalimotan mo na pinaghirapan mong
kunin ang asawa mo tapos susuko ka na lang ng ganiyan?" sabi ko.
Malungkot siyang nakatingin sa akin. "Nabigo ko siya, Jasmine. Noon ko lang siyang
nakita na gano'n kagalit sa akin. Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko. Puwede ba
muna mag-stay rito? Para makapag-isip ako ng gagawin ko," sabi naman nito.
"Kahit kailan mo gusto rito ayos lang sa akin. Basta magpagaling ka at magpalakas.
Saka gumawa ulit kayo ng baby ni Reynald."
"Mabuti ka pa nakaapat kaagad sa dalawang irihan lang. Siya nga pala bakit hindi mo
dinala ang mga anak mo rito?" tanong niya.
"Gusto ko rin mapag-isa, Bioly. Alam mo ba na ang sakit-sakit ng dibdib ko ngayon.

Naiinis ako sa sarili ko. Naiinis ako kay Mike," sumbong ko kay Bioly sa garalgal
na boses.
"Sabi ko na nga ba at may problema kayong dalawa ,eh! Hindi pa ba si Mike

nakakaalala?" tanong niya.
"Hindi pa, pero mabuti na rin 'yon dahil nalaman ko ang totoo. Bioly hindi ako
mahal ni Mike," hikbi ko sa kaibigan ko.
"Imposible naman, dahil kung si Reynald ang magsabi ay ikaw pa lang ang minahal ni
Mike ng husto. Naalala mo ba ang sinabi ko noon? Na sabi ni Reynald muntik ng
masira ang buhay ni Mike dahil sa 'yo," ani Bioly.
"Hindi mo naiintindaihan. May anak si Mike sa ibang babae, Bioly," sabi ko at

umiyak na ako.
Nanlaki ang mga mata niya sa narinig niya mula sa akin. Hinawakan niya ang
magkabilang braso.
"Sigurado ka? Paano mo naman nalaman?" hindi niya makapaniwalang tanong sa akin.
Malalim akong nagbuntong hininga. "Kahapon galing kami Panggasinan. Noong nasa
Quezon City na kami bumaba siya. Ang sabi niya may puntahan siyang mahalaga, pero
sinundan ko siya at nakita ko na may kayakap siyang babae na maganda at sexy.
T..tapos may lumabas na bata at tinawag siyang Papa. T..Tapos inakbayan niya ang
babae habang binuhat niya ang bata at pumasok sila sa loob ng unit noong babae.
Kagabi hindi siya umuw at alam kong doon siya natulog," Iyak kong wika kay Bioly.
"Walang hiya siya! Ang sarap nilang ibuhol ng kaibigan niya at sarap ihagis sa
bangin ang dalawang iyon! Shhhh... Huwag ka umiyak. Hindi dapat natin iniiyakan ang
mga 'yon. Kung ayaw nila sa atin ede huwag na natin ipilit ang sarili natin. Dahil
tayo lang ang masasaktan," sabi naman ni Bioly at pinunasan ang mga luha ko.
"Bakit ba ang malas natin sa mga lalaking minahal natin? Sa dami ng lalaki pero sa
kanila pa tayo napunta," ani Bioly.
"Nagsisi ka ba, kung bakit nagpakasal ka kay Reynald?" tanong ko.
Nag-isip muna ito. "Wala akong pinagsisihan. Wala eh, tinamaan ako sa kaniya, kaya
ginawa ko ang lahat para lang mapa sa akin siya," aniya saka tumingin naman ito sa
akin. "Ikaw, nagsisi ka ba na si Mike ang pinakasalan mo?"
"Hindi naman, dahil kung hindi kami nagpakasal ay hindi ko maisisilang ang tatlong
kambala at si Josh, pero dapat ko na ba siya palayain?" tanong ko.
"Ikaw, kaya mo ba na mapunta siya sa iba? May mga anak kayo. Hayaan mo na lang ba
na mapunta siya sa babaeng iyon? Atleast kami ni Reynald ay wala pa kaming anak,
kaya hayaan ko muna siya. Pero aagawin ko pa rin siya kapag naghilom na ang sama ng
loob ko," sabi pa nito.
"Baliw ka talaga. Ewan ko ba, napaka-posissive mo sa asawa mo. Karma na rin 'yan sa
'yo dahil inagaw mo siya kay Grace," wika ko sa walang prenong bibig.
"Ay! Grabi siya! kaibigan ba kita te? Ikaw nga, eh! Halos mabaliw sa asawa mo.
Paano kaya kung si Rex ang nakatuluyan ko? Siguro hindi ko maranasan 'to."
Napapailing na lang ako sa sinabi niya.
"Sira ulo ka talaga. Huwag mo sabihin na hanggang ngayon may gusto ka pa kay Rex!
Pero paano rin kaya kung si Rex rin ang nakatuluyan ko? Siguro hindi ko maranasan
ang mabaliw," sabi ko naman.
"Baliw ka rin, ano? May pagnanasa ka pa rin ba kay Rex?" tanong niya.
"Gaga! Wala, ah! Baka ikaw!" sabi ko naman.
"Wala, ah! Pero binata pa si Rex, 'di ba? Paano kaya kung landiin ko siya?" wika
naman ni Bioly.
Nabatukan ko ito ng mahina. "Tanga ka talaga! Ano? Ibandira mo 'yang bilat mo kay
Rex!?" sermon ko sa kaniya.
"Ang bastos naman ang bunganga nito. Kakaraspa nga lang nito tapos ibandira ko. Ano
akala mo sa akin chip!? Kahit ganito ako si Reynald pa rin ang gusto ko makahawak
nito no!" sabi pa nito.
"Hahaha.. Ewan ko sa 'yo! Gusto mo gumala tayo?" yaya ko sa kaniya.
"Ayaw ko nahihilo pa ako. Hintayin mong makabalik ang lakas ko at magpunta tayo sa
disco. Enjoy na lang natin ang kabiguan natin sa mga asawa natin," sabi nito.
"Kamusta na kaya si Crisyty? Ilang buwan na lang manganganak na 'yon," sabi ko.
"Ayos na kaya sila ni Janzel? Buti pa sila. Tawagan natin at kamustahin," aniya.
"Sige, sige" sang-ayon ko at kinuha ko ang cellphone ko at tinawag si Cristy. Pero

ring lang ito nang ring at hindi sumasagot sa mga tawag ko, kaya hinayaan ko na
lang at pumasok na lang kami ni Bioly sa loob ng apartment.
Episode 70
Chapter 70
Jasmine
Makalipas ang dalawang araw na pamamalagi namin ni Bioly sa Tagaytay ay naging

maayos naman kami ni Bioly sa apartment. At sa dalawang araw namin roon ay wala
kaming tawag na natanggap mula sa mga asawa namin. Kaya naisip ko na wala na
talagang pakialam sa akin si Mike. Tinanggap ko sa sarili ko na hindi ko na dapat
ipagpilitan ang sarili ko sa kaniya.
Maaga pa akong nagising para mag-ehersisyo. Ang ganda ng ehersisiyo ko sa labas

nang may dalawang sasakyang biglang huminto sa tapat ng gate. Sakto naman ang
paglabas ni Bioly para magpahangin. Medyo namumula na ang mga labi niya dahil lagi
ko siyang pinapakain ng prutas at nag-o-order na lang kami ng pagkain dahil pareho
rin kaming hindi marunong magluto.
"Mukhang may bisita tayo," sabi naman ni Bioly.
Pareho kaming nakatanaw sa dalawang sasakyan na huminto sa tapat ng gate.
At nang bumaba ang lulan noon ay walang iba kundi ang mga asawa namin ni Bioly na
parehong masama ang tingin sa aming dalawa.
Hindi kami nakakilos ni Beoly. "Paano nila nalaman na nandito tayo? Bakit lagi
tayong nasusundan ng dalawang 'yan?" tanong ko kay Bioly.
"Malay ko sa dalawang ungas na 'yan. Huwag mo pagbuksan hayaan mo sila riyan," ani
Bioly.
"Jasmine, open the gate!" sigaw sa akin ni Mike.
"Bahala ka sa buhay mo!" inis kong sagot at tumalikod. "Tara sa loob Biol," yaya ko
kay Bioly.
"Hey! Hindi niyo ba kami papasukin?" sigaw naman ni Reynald.
Hindi namin sila pinansin at tumuloy kami sa loob ng apartment.
"Bakit narito ang mga 'yan?" tanong ni Bioly.
"Eh, malay ko ba! Alam naman natin na biglang sumusulpot na lang ang dalawang
'yan," sabi ko.
"Bakit kaya narito siya? Ayaw ko siyang harapin, Jasmine," ani Bioly.
Batid ko ang sama ng loob ni Bioly sa kaniyang asawa. Kahit ako man ay naiinis din
kay Mike.
"Mas lalo na ako. Naiinis ako sa kaniya. Lalo na kapag naalala ko na magkayaakap
sila ng babae niya," sabi ko kay Bioly.
"Tika, silipin natin kung naroon pa sila sa labas." ani Bioly at sinilip ang dalawa
sa may bintana.
"Sshhtt.. Wala na sila pati ang sasakyan nila."
Sinilip ko rin at wala na nga roon ang mga sasakyan ng dalawa.
"Mabuti naman at umalis na sila," sabi ko at umupo sa sofa.
"Huwag na 'wag siyang magpapakita sa akin. Siya ang nagsabi na maghiwalay na kami,
tapos narito siya? 'Di kaya narito siya para makipag-annul ng kasal namin?" wika ni
Bioly na may halong lungkot sa mata.
"Eh, ano ngayon? Ayaw mo no'n, single ka na ulit at magagawa mo na ang gusto mong
gawin," wika ko.
"Oo, nga, noh! Kapag walang bisa na ang kasal namin puwede na ako makipag-date,"
tawa naman ni Bioly. Alam ko naman na nagbibiro siya.
Nakaupo kami ni Bioly sa sofa na nakaharap sa bintana at nakatalikod sa hagdan.
Maya-maya ay may narinig kaming kalampag sa taas. "Ano 'yon?" tanong ni Biloy.
"Malay ko. Baka pintuan. Baka hindi mo naisara ang pintuan sa teres," sabi ko."
Nagkibit balikat naman ito. "Baka nga! Jasmine, paano kong makipag-annul rin ang
asawa mo sa 'yo? Ano ang gagawin mo?" tanong ni Bioly.
"Eh, ano pa nga ba? Maghahanap na lang ako ng ibang asawa hahaha. Baka pagtiya-
tiyagaan ko na lang si Rex," biro ko sa kaniya.
"Hala siya! Akin 'yon, eh! Hanapin mo na lag si Jonathan at 'yon na lang landiin
mo," ani Biolya.
"Ayaw ko nga! Manyakis 'yon eh! Saka kung si Rex ang maging boyfriend ko makakagala
ako kung saan-saan," biro ko naman kay Bioly.
"Mabuti kong papayag ako na mapa sa 'yo siya!" biro naman ni Bioly. Pero akala mo
ay seryoso ang usapan namin.
"Ang tanong gusto ka ba niya? Noong sa Batanggas kaya tayo panay ngiti niya sa
akin," sabi ko.
"Eh, bakit panay naman akbay niya sa akin? Kaya alam ko may gusto pa rin siya sa
akin," ani Bioly at umirap pa ito sa akin.
"Ang yabang naman nito! Pustahan tayo sa akin may gusto 'yon," wika ko naman.
"Sa akin kaya! Gusto mo tawagan ko papuntahin natin rito?" sabi pa nito.
"Gaga! Dalawa lang tayong babae rito, noh! Pero puwede rin para may kausap tayo,"
wika ko naman.
"Pero akin siya, ha!" ani Bioly sabay ngisi sa akin.
"Ano ka, hello!? Sa akin siya at akin lang siya," diin kong sabi sa kaniya.
"Bahala ka! Basta sa akin lang si Rex! Magpalahi kaya ako sa kaniya! Hahaha..."
nakakabaliw na tawa ni Bioly.
"Hahahaha... Sira, ako rin kaya? Ano kaya ang kinalalabasan ng magiging anak namin
kapag nagpalahi ako sa kaniya? Hahahaha..."
"Tiyanak ang magiging anak niyo shunga!" wika naman ni Bioly.
"Baka sa 'yo! Tiyanak na duling ang magiging lahi niyong dalawa," sabi ko naman.
"Ay grabe siya manlait. Mas 'di hamak naman na pogi si Rex kaysa asawa mo!" sabi
naman niya sa akin.
"Kahit paano guwapo naman si Mike. Judgmental nga lang. Grabe ka rin manlait, ah!
Mas pogi nga si Rex kay sa asawa mong mukhang laging may regla!" biro ko naman.
"Oh, bakit 'yong asawa mo nga parang nagmemenopos na laging nakasimangot," pikon
naman niyang sabi sa akin.
"Wow, ha! 'yong asawa mo nga daig pa ang hindi nakaputok sa loob mo at lagi rin
mainit ang ulo. Nag-asawa ka nga, bantay sarado ka naman!" sabi ko.
"Aba nagsalita 'yong hindi bantay sarado. Eh, 'yong asawa mo nga parang laging
nabibitin sa 'yo. Kaya mukhang laging mainitin ang ulo at paiba-iba ang mood." sabi
niya naman sa akin.
"Eh, 'yong Reynaldo mo nga! Hindi ka ngang magawang mahalin. Paano kasi, inagaw mo
lang naman siya sa shota niyang malaki ang boobs!" wika ko
Tumingin siya sa akin at tinaasan ako ng kilay.
"Bakit 'yang Mike mo!? Minahal ka ba? Kung hindi dahil sa parents niyong dalawa,
ikakasal ba kayong dalawa? Eh, anak niyo lang yata ang dahilan kong bakit
nakipagbalikan sa 'yo. Saka, bakit minahal ka ba? Ako tanggap ko na ang kapalaran
ko. Baka ikaw mababaliw na naman sa asawa mo."
Sumimangot naman ako sa siinabi niya.
"Hindi, noh! Kay Rex na lang ako magiging baliw," ngisi ko sa kaniya.
"Gaga! Sabing akin na si Rex, eh!" sabi naman nito.
"No, way! Akin 'yon," wika ko.
Nang biglang nagulat na lang kami ni Bioly na may sumipa ng upuan sa likuran namin.
Kaya agad naman kaming napalingon.
Napatayo kami ng sabay nang makita namin si Reynald at Mike sa likuran namin.
"Paano kayo nakapasok!?'' sabay naming tanong ni Beoly.
Ang mga titig naman nila sa amin ni Beoly ay parang ano mang oras ay puwede nila
kaming bugahan ng apoy.
"So, nakikipag-agawan kayong dalawa sa iisang lalaki?" galit na tanong ni Mike sa

aming dalawa ni Beoly.
" 'Yon ba ang plano mo Bioly? Para makipagbalikan ka sa Rex na 'yon!?" sigaw ni
Reynald sa kaniya.
"Ano ba ang ginagawa mo rito? Ang alam ko nakipaghiwalay ka na sa akin!" mataas

naman na boses na sabi ni Reynald.
"Hali ka sa labas mag-usap tayo," galit na sabi ni Reynald at hinawakan si Beoly sa

braso at dinala sa labas. Binuksan naman ni Mike ang pintuan at pagkalabas ng
dalawa ay isinara niya ito at ipinadlock.
Episode 71
Chapter 71
JASMINE
Nakita ko sa may bintana na lumabas sina Bioly at Reynald sa gate. Masakit naman na
tingin ang iginawad ni Mike sa akin.
Sinalubong ko naman ng masakit na tingin ang mga titig niya. "Paano kayo nakapasok
rito? At paano niyo nalaman na nandito kami?" tanong ko.
"Hindi na mahalaga iyon! Wala ka na ba talagang pakialam sa amin ng mga anak mo!?"
madiin niyang tanong sa akin.
"Bakit ikaw? May pakialam ka ba sa akin? 'Di ba wala naman!?" sagot ko.
"Ano ang gusto mong gawin!? Ang sumama sa ex mo!? Kaya wala kang pakialam kung may
naghihintay sa 'yo sa bahay o wala! Wala ka na ngang panahon sa mga anak natin.
Dahil puro ka bulakbol!" sigaw niya sa akin.
"Puwede ba! Tama na! Ayaw ko na sa relasyong ito Mike! Pagod na akong umintindi sa
'yo. Pagod na ako kaya ayaw ko na! Maghiwalay na lang tayo!" hindi ko mapigilan ang
sarili ko at kung ano na ang mga nasabi ko.
"Kung pagod ka na! Sige, ibigay ko ang kalayaan mo! Pero ito lang ang masasabi ko.
Hindi mo makukuha ang mga anak natin," sabi naman niya na lalong tumutusok sa puso
ko.
"Anak ko sila kaya may karapatan ako sa kanila! Ikaw ang gusto kong palayain. Dahil
kahit anong gawin ko ay magmukha lang akong tanga sa paningin mo. Kaya mabuti na
'yong maghiwalay na lang tayo, dahil hindi naman tayo masaya sa isa't isa," iyak ko
ng wika sa kaniya.
Nakita ko naman sa mga mata niya ang takot. "Sa tingin mo iyon ang solosiyon sa
problema natin? Jasmine, sa akin wala namang problema, pero kong sa palaga mo ay
nasasakal ka na sa paghihigpit ko at hindi mo magawa ang gusto mo. Sige, palayain
na kita," sabi nito.
Parang binagsakan ako ng langit at lupa sa narinig ko. Binitiwan niya na ako, kaya
ano pa ang dahilan para pigilan ko siya.
"Prepare the annulment paper," sabi ko na parang may tinik sa lalamunan ko.
"Fine, anytime puwede ka tumira sa mansyon kahit hiwalay na tayo. Para makasama mo
rin ang mga bata at makama ko rin," sabi niya.
"Punta-puntahan ko na lang sila. Gusto ko agad ma-process ang annulment natin,"

sabi ko sa garalgal na boses.
"Fine! Alam ko naman na atat na atat kang makasama si Rex, pero may isa ka kapag
linggo pag-isipan ang tungkol sa annulment. Dahil kapag naghiwalay na tayo, wala na
tayong pakialamanan sa isa't-isa." tiim bagang niyang wila sa akin.
"Huwag mo idamay ang taong wala namang kinalaman sa hiwalayan natin. At huwag mo
akong sisihin dahil wala sa akin ang problema kundi sa 'yo." mataas kong wika sa
kaniya.
"Lahat ng usapan niyo ni Beoly narinig namin ni Reynald!" mataas na boses naman
niyang sabi sa akin.
Kaya napakagat labi ako. "Saan kayo dumaan? Saka bakit may gas-gas ka sa siko?"
tanong ko.
"Wala! Huwag mo na intindihin ito. Kung gusto mo sumama pabalik sa mansiyon sumabay
ka na sa akin, dahil hindi na 'yon babalik rito si Reynald at Bioly," sabi naman ni
Mike.
"Saan dadalhin ni Reynald si Bioly? Anong gagawin niya kay Bioly?Hindi niya ba alam
na baka mabinat si Beoly?" inis kong tanong sa kaniya.
"Hayaan mo sila sa problema nila! Malalaki na sila. Ang desisyon mo ang pag-isipan
mo," sabi niya sa akin.
Siguro masaya siya na nakipaghiwalay ako sa kaniya para malaya niyang makasama ang
bago niyang pamilya.
"Dito lang muna ako. Uuwi na lang ako kapag nariyan na ang annulment," sabi ko.
"Bukas babalik sina Daddy sa Amerika at wala si Roshel sa bahay. Si Tita Ann umalis
rin at si Yaya Lourdes magbabakasyon sa Cebu, kaya walang makakasama ang mga bata,"
sabi naman niya.
Nag-isip muna ako bago sumagot. "Sige, uuwi ako ngayon. Iligpit ko lang muna ang
mga gamit namin ni Beoly," sabi ko.
Umakyat ako sa taas at habang umaakyat ako ay ang bigat ng puso ko. Pero ito lang
ang alam kong gawin ang makipaghiwalay sa kaniya.
Iniligpit ko ang gamit namin ni Bioly at si Mike naman ay sa baba lang naghihintay
sa akin. Nang matapos ko ng iligpit ay bumaba na ako dala ang bag namin ni Beoly.
Agad naman kinuha ni Mike ang bag na bitbit ko. Lumabas kami sa apartment at
ipinad-lock ko iyon. Iniwan ko ang susi sa kapit bahay na naroon na siyang
naglilinis ng Apartment at tagatanggap ng may mag-uupa.
Isinakay ni Mike ang gamit namin ni Beoly at sumakay na rin ako sa front seat. Saka
sumakay na rin si Mike at pinaandar ang sasakyan.
Wala kaming imikang dalawa. Inilipat pala nila ang sasakyan sa likuran kaya wala
kaming nakita ni Beoly na sasakyan nila kanina. Akala namin ay umalis na ang mga
ito 'yon pala nag-ala spiderman siguro sila ni Reynald para makapasok sa loob. At
narinig nila ang usapan namin ni Bioly na kalukuhan lang naman iyon.
"Do you really love, him?" basag ni Mike sa katahimikan.
"Sino, si Rex?" tanong ko.
"Hum!" sabay tango niya.
"Nagbibiruan lang kami ni Bioly," sagot ko.
"Pero hindi nakakatawang biro," aniya.
Ano ba ang pakialam niya?
"Hindi ka naman dapat matawa dahil hindi naman ikaw ang kabiroan ko," sarkastika
kong sabi sa kaniya.
Hindi naman siya umimik ,pero nakita ko ang paggalaw ng panga niya.
"Saan mo gusto kumain?" tanong niya.
"Busog pa ako at wala akong gana," sabi ko.
"Kapag ako ang kasama mo wala kang gana kumain. Maghihiwalay na lang tayo hindi pa
tayo nakakain sa labas," sabi naman niya.
Gumuhit naman ang sakit na nararamdaman ko sa puso ko.
"Hindi na mahalaga 'yon. Sa mansyon na lang ako kakain," sabi ko.
Pero huminto siya sa isang restaurant roon sa Tagaytay at maganda ang view roon.
Makikita ang bulkang taal at ang dagat ng Batanggas.
Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kaniya. Um--order siya at naupo naman ako sa
bakanting upoan.
May bigla namang tumawag naman sa akin. "Jasmine Delatore, how are you?" wika ng
baretonong boses sa likuran ko.
Lumingon naman ako para tingnan kong sino iyon.
"Oh, John! Ikaw pala. Kamusta ka na?" tanong ko.
"i'm fine! Wow! I did not expect na makikita kita rito. Lalo ka yatang gumaganda at
sumexy," sabi naman niya.
"Hindi na bago 'yon, matagal na akong sexy at maganda," irap kong sabi sa kaniya.
Tumingin ako sa gawi ni Mike at sa amin siya ni Jonh nakatingin. Masakit ang mga
tingin niya sa akin.
"Puwede ba tayong mag-usap?" tanong ni Jonh.
"Nag-uusap naman tayo, di ba?" naiinis kong sagot.
"Well, gusto ko lang naman humingi ng sorry sa 'yo kung ano man ang ginawa ko noon
sa 'yo," sabi niya at mukha naman siyang seryuso.
"Matagal na 'yon, Jonh. Forget about it," sabi ko.

"Alam mo ba na hindi ako nakakatulog mula nang ginawa ko iyon sa 'yo? Kaya,
humihingi talaga ako ng sorry sa 'yo, Jasmine."
Alam kong seryoso siya sa paghingi niya sa akin ng paumanhin.
"Kalimutan mo na iyan, Jonh. Matagal na kitang pinatawad," sabi ko at ngumiti sa

kaniya.
Si John ang naging pang 31 na boyfriend ko. Naghiwalay kami dahil hinalikan niya
kasi ako noon sa bar at mabuti na lang at dumating si Janzel noon.
"What are you doing here!" boses ni Mike at si Jonh ang tinatanong niya.
"K...kuya! Long time no see!" ngiting bati ni John kay Mike.
"Long time no see nga, pero matatadyakan kita! Iniwan mo ang Ate mo at naglakwatsa
na naman!" sermon ni Mike kay Jonh, kaya napakunot ako ng noo.
"Magkakilala kayong dalawa?" tanong ko.
"Yes, Jasmine. He is my eldest cousin. By the way kuya siya si Jasmine, 'yong lagi
kong kuwene-kwento sa inyo," sabi ni Jonh.
Nagulat ako at magpinsan pala sila ni Mike. Ibinagsak ni Mike ang dala niyang tray
na may pagkain sa mesa at umupo na parang walang pakialam.
"Kilala ko siya. Because she is my wife!" madiing wika ni Mike sa pinsan niya at
masakit na tumingin sa akin.
"Wee! Totoo?! A...asawa mo?" hindi makapaniwalang tanong ni Jonh.
Nagpalit-palitan ang tingin niya sa amin ni Mike.
"Jasmine! A..asawa mo si Kuya Mike?" hindi makapaniwalang tanong nito sa akin.
"Oo, pero malapit na rin kaming maghiwalay," ngiti kong mapakla kay John.
Sino ba naman ang mag-aakala na magpinsan ang dalawang ito.
"Ow! so, it means may pag-asa na ulit ako?" ngiti ni John sa akin.
"Lumayas ka na nga Jonh kung ayaw mong mabugbog kita!" seryoso namang pagtaboy ni
Mike kay John.
Masama naman akong tiningnan ni Mike na parang binabasa ang kilos ko. "Kumain ka na
Jasmine! At huwag ka makikipag-usap sa iba kapag kasama mo ako," madiin naman
"Napakaseloso mo naman, Kuya. Baka hindi mo alam na naging girlfriend ko ang asawa
mo," ani John kay Mike.
"Bakit hindi mo kaya atupagin ang binuntisan mo para hindi sumakit ang ulo ng
kapatid mo sa 'yo!? Puro ka kunsomisyon!" bulyaw ni Mike sa kaniya.
"Grabe ka naman, Kuya. Nakakahiya kay Jasmine, oh!" ani John.
"Hay nako, John! May hiya ka pa ba?" biro ko naman sa kaniya.

Umupo naman ito sa tabi ko at tininignan ako na nakangiti. "Pero totoo?
Maghihiwalay na kayo ni Kuya?" ngisi pa nitong tanong sa akin.
"Jonathan! Kapag hindi ka riyan tumigil matatamaan ka sa akin!" banta naman ni

Mike.
"High blood ka lagi, Kuya. Kahit sa Amerika lagi kang high blood," wika naman ni
John at tumingin sa akin. Dumukot ito ng wallet sa bulsa at may kinuhang calling
card sa wallet niya.
"Ito pala ang calling card ko, Jasmine. Tawagan mo ako kapag inayawan ka ni kuya o
pinaiyak ka niya," sabi naman ni John. "Sige, Kuya Mike see you next," saka
tumalikod na ito.
Tiningnan ko naman ang calling card na bigay ni John. Bigla namang hinablot iyon ni
Mike at pinunit.
"Ayaw ko makipag communicate ka sa lalaking 'yon, ha!" anito.
"Wala naman sigurong masama kung kahit kanino ako makipag-usap," sabi ko.
"Kumain ka na, ayaw ko makipag-argue sa 'yo," sabi niya at binigyan ako ng pagkain
sa harap ko.
Itinuon ko na lang ang atensyon ko sa pagkain kaysa naman makipag-arguminto ako sa

kaniya. Isa pa gutom na ako kaya kailangan kong kumain.
Episode 72
Chapter 72
Jasmine
Nang matapos kami ni Mike kumain ay uumuwi na kami sa mansyon. Pero habang sa
biyahe kami ay wala kaming imikan, kaya ako na ang nagbasag ng katahimikan.
"Paano mo naging pinsan si John?" tanong ko.
"Anak siya ng kapatid ni Daddy sa labas," malamig niywng sagot sa akin, kaya
tumango-tango na lang ako.
"Wala pasiyang asawa?" wala sa sarili kong tanong.
Masama ang tingin niya sa akin. "Bakit gusto mo siya balikan?"
"Wala ka na do'n. Maghihiwalay naman na tayo, kaya 'wag mo ako pakialaman," sabi ko
sa kaniya.
Napansin ko ang siko niiya na may sugat. "Na paano ba 'yang siko mo? Bakit may
gasgas 'yan?" tanong ko.
"H'wag mo na rin pakialaman 'yan wala ka namang pakialam kung magasgasan ako o ma
paano ako," seryoso niyang sagot sa akin.
"Ede, 'wag! Sabagay tama na 'yong lokohan natin. Alam ko naman na binalikan mo lang
ako dahil siguro naawa ka sa akin dahil muntik lang naman akong nabaliw dahil sa
'yo! Huwag ka mag-alala dahil hindi na mangyayari iyon. Dahil kahit hindi mo pa
naalala ang lahat sa atin ay mabuti na 'yong hindi mo na lang maalala. Dahil wala
namang naging magandang ala-ala ako sa 'yo! Kaya tama na 'yong tapusin na lang
natin ang lahat sa atin," sabi ko pero pinipiga ang puso ko.
"Kung 'yon ang kagustuhan mo wala akong magagawa. Sa bahay na natin pag-usapan ang
hiwalayan na iyan," madiin niyang wika at nakita ko pa ang pagtagis ng mga ipin
niya.
Masakit man sa akin na mawalay sa kaniya ay kailangan kong tanggapin. Lalo na at

alam ko na ang lahat na may iba siyang pamilya. Ayaw kong pangunahan siyang
tanungin tungkol doon sa nakita ko, dahil ayaw kong marinig ang ano mang
kasinunagalingan tungkol sa nakita ko.
May anak siya sa iba at ayaw kong lumabas na kaawa-awa sa paningin niya, kaya
mabuti na 'yong maghiwalay kaming dalawa.
Nakaya ko noon na wala siya sa buhay namin ng mga bata. Kaya mas lalong kakayanin
ko ngayon.
Nang makarating kami sa mansyon ay dumaretso na ako sa silid namin ni Mike. Pero
pinatawag ako ni Mommy at Daddy kay Yaya Loudies, kaya bumaba ako para harapin
sila.
Ang mga bata ay nasa silid palaruan nila at si Josh naman ay tulog sa kona niya.
Nakaupo sina Daddy at Mommy pati si Mike sa gilid ng swimming pool. Parang seryoso
ang pag-uusapan naming apat.
"Good afternoon Mom, Dad," bati ko.
"Mabuti at narito ka na iha," seryosong sabi ni Daddy. "Maupo ka, may pag-uusapan
tayo."
Naupo ako ngunit kinakabahan ako sa pag-uusapan namin.
"Jasmine, saan ka ba galing? Halos pinag-alala mo kami. Ni hindi ka man lang

tumawag sa amin," paunang tanong ni Mommy.
Yumuko ako at humingi ng sorry sa kanila. "Sorry Mom, Dad," tanging nasabi ko.
"Babalik kami sa Amerika bukas. At nais sana naming sabihin sa iyo na napag-usapan
na namin ni Mike na dalhin sa Amerika ang mga bata. Atleast roon ay mababantayan
namin sila, dalhin namin si Roshel para roon na rin mag-aral," sabi ni Daddy.
Kumunot ang noo ko at palipat-lipat akong tumingin sa kanilang tatlo.
"Ilalayo niyo sa akin ang mga anak ko? Mom, Dad, hindi ako papayag na dadalhin niyo
ang mga bata sa Amerika," protesta ko.
"Hindi naman namin ilalayo ang mga anak niyo, iha. Puwede ka naman sumunod sa amin.
Nag-aalala lang kami sa mga bata dahil sino ang magbabantay sa kanila rito kapag
umaalis ka? Ayaw mo rin na kumuha kami ng katulong o Yaya na magbabantay sa mga
anak niyo," saka uuwi naman kami, dalawang beses sa isang taon," ani Daddy.
"Hayaan mong dalhin nila Mommy at Daddy sa Amerika ang mga bata. Atleast safe sila
roon at malapit lang ang school roon. Hindi mo naman nababantayan ang mga bata
kapag nandito sila," sabi naman ni Mike.
Tiningnan ko siya ng masama. "Bakit, Mike? Bakit gustong-gusto mong ilayo sa akin
ang mga anak ko? Natakot ka ba na hindi ko sila maalagaan? Kung 'yon ang inaalala
niyo. Huwag kayo mag-alala dahil aalagaan ko sila tulad ng dati na kami pa lang. Sa
mga panahon na kami lang ang namumuhay dahil itinakwil ninyo ako. Kaya ko silang
alagaan at palakihin ng maayos! Kaya, wala kayong karapatan na ilayo sa akin ang
mga anak ko!" wala na akong pakialam kung sina Daddy at Mommy ni Mike ang kaharap
ko.
"Hindi naman sa gano'n, Iha. Hindi namin nilalayo ang mga bata sa inyo ni Mike.
Gusto lang namin na mapabuti sila. Atleast sa Amerika advance ang pagtuturo roon.
At puwede naman ninyong puntahan ang mga bata roon," sabi naman ni Mommy.
"Hihiwalayan ko na ang anak ninyo! Tapos ngayon, ilalayo niyo sa akin ang mga anak
ko?" Protesta ko.
Nagulat ang dalawang matanda sa sinabi ko sa kanila.
"So, maghihiwalay kayo? Paano ang mga bata? Sa tingin ninyo makakabuti iyon sa mga
bata?" sabi naman ni Daddy.
"Hayaan niyo siya sa gusto niyang paghihiwalay sa akin. Kung 'yon ang ikasasaya
niya. Hindi ko siya pipigilan. Gawin niya ang gusto niyang gawin. Dahil kahit anong
pigil ko sa kaniya ay wala pa rin tayong magagawa dahil ang gusto niya ang
masusunod palagi," sabi naman ni Mike na tiim bagang.
Parang hiniwa ng blade ang puso ko dahil sa sinabi niya. Hahayaan niya lang talaga
na mawala ako sa piling niya dahil may iba siya.
"Dahil wala ka ring pakialam sa akin Mike. Alam ko may tinatago ka sa akin, kaya
bakit ko ipagpilitan ang sarili ko sa 'yo? Dahil hindi mo naman talaga ako minahal
at ngayon gusto niyo ilayo sa akin ang mga anak ko?" garalgal ko ng sabi sa kaniya.
"Ano ang pinagsasabi mo? Eh, Ikaw nga itong hindi mapakali sa bahay. Pagdating ko
rito sa bahay wala ka! Ano ba talaga ang gusto mong gawin?" galit niyang tanong sa
akin.
"Tumigil na kayong dalawa! Walang magandang idudulot ang bangayan niyo. Jasmine,
kung nais mo makasama ang mga anak mo dumito ka sa mansyon. At alagaan mo ang mga
anak niyo. Para kahit na maghiwalay kayo ni Mike atleast narito sa bahay ang mga
apo namin," sabi naman ni Daddy.
"May magagawa pa ba ako? Pero ayaw ko na tumira sa silid ni Mike!" Desidido na

akong makipaghiwalay sa asawa ko.
"Wala naman problema. Doon ka sa guest room kung gusto mo. Atleast kung mag-asawa
man ulit ako ay solo namin ang silid," ani Mike at tumaas pa ang gilid ng kaniyang
labi.
Hindi ko alam kung gusto niya ba talaga ako inisin o ipamukha sa akin na wala
talaga akong silbi sa kaniya.
"Solohin mo ang silid mo! At wala akong paki kung ilang babae man ang dalhin mo sa
silid mo! Pero huwag mo rin akong pakialaman kung may lalaki man akong dalhin sa
silid ko!" galit kong sabi sa kaniya sa harap ng mga magulang niya.
Lalong umigting ang panga niya at masama akong tinitigan.
"Kahit kailan hindi ka nagpapatalo!" galit niyang sabi at tumalikod at pumasok sa

loob.
Parang nanghina ako. Kaya bumuntong hininga ako ng malalim. Para mabawasan ang sama
ng loob ko.
"Jasmine, totoo ba ang sinabi mo na hihiwalayan mo ang asawa mo?" tanong naman ni
Daddy.
"Hindi naman maganda ang pagsasama namin ng anak niyo, kaya ayaw kong ipilit ang
sarili ko sa kaniya. Alam ko naman na napilitan lang siyang balikan ako dahil sa
depression ko. Kaya mabuti na 'yong maghiwalay na lang kami dahil ayaw ko na
magmukhang tanga!" sabi ko sa mga magulang ni Mike.
"Hindi ko na alam kung paano ko kayo pagsunduing dalawa. Isipin niyo muna ang
kapakanan ng mga bata," sabi naman ni Daddy.
"Haysss akala ko nga ayos na kayo, kaya nga pinabakasyon kayo ng Daddy niyo sa
Isla. Eh, lumala pa yata ang bangayan niyong dalawa " sabi ni Mommy.
"Jasmine, alam ko na napapagod ka na sa pag-intindi sa asawa mo. Pero pag-isipan

mong mabuti ang desisyon mo " sabi naman ni Daddy.
"Dad! Hindi niyo ba narinig ang sinabi ng anak niyo? Na roon niya ako patutulugin
sa guiest room para kapag nag-asawa siya ulit doon sila sa silid niya," sabi ko na
pilit hindi maiyak.
"Inaasar ka lang naman ng asawa mo, kaya huwag mong intindihin iyon," sabi naman ni
Mommy.
Hindi ba nila alam na may apo sila sa iba? Pero wala akong balak sabihin. Kahit
sabihin man nilang makasarili ako. Ayaw kong pati sila ay mahati ang atensyon nila
sa mga anak ko. Nakikihati na nga sila sa atensyon ng ama nila tapos pati ba naman
sa Lolo at Lola nila?
Kaya mabuti na 'yong ilihim ko na lang ang natuklasan ko.
Episode 73
Chapter 73
JASMINE
Pagkatapos naming mag-usap ng mga magulang ni Mike ay bumalik ako sa silid ni Mike.
Naabutan ko naman siya na may kausap sa loptop.
Nagulat pa siya nang pumasok ako. "Babe, mamaya na lang ako tatawag, ha?" sabi pa
nito at tinakip ang loptop.
Tumingin siya sa akin at sinamaan ko naman siya ng tingin at dumaretso sa cabinet

para kunin ang mga gamit ko.
"Seryoso ka ba talaga riyan sa disisyon mo, Jasmine?" sabi niya sa akin.
"At ano ang akala mo nagbibiro ako?" sarkastiko kung tanong sa kaniya.
"Baka pagsisihaan mong hiniwalayan mo ako. Ikaw na nga itong laging gumagawa ng
kalukuhan, ikaw pa itong galit!"
"Huwag ka nga magmalinis, Mike. Gumagawa man ako ng kalokohan, pero 'yon lang,
'yong mga pagtakas ko sa 'yo! Eh, ikaw? Ano ang tinatago mo?" tanong ko sa kaniya.
"Hind ako nagmamalinis, pero kung ano ang gusto mong gawin, go head. Hindi kita
pagbabawalan. Kung ayaw mo pakialaman kita, sige. Walang pakialamanan," wika niya
sa akin.
"Oo, hiindi talaga ako makikialam sa 'yo! At huwag mo na rin ako pakialaman.
Nagsayang lang ako ng panahon sa pagsama sa 'yo," sabi ko naman na pinipigilan ang
pag-iyak.
"Walang kuwenta ang pag-uusapang ito! So, do what ever you want," sabi niya. Saka
lumabas na siya sa silid.
Napakagat labi naman ako naupo sa kama at umiyak. Nagtatapang-tapangan lang ako sa
harap ni Mike, pero nasasaktan ako, pero kailangan ko itong harapin.
Tinapos ko ang pagliligpit ko at lumipat sa guest room. Inayos ko ang mga gamit ko
roon. Ito na ang buhay ko kaya kailangan kong lumaban.
Makalipas ng isang lingo ay kami na lang ang naiwan ng mga bata sa bahay.
Umalis na sina Daddy at Mommy ni Mike papuntang Amerika. Si Yaya Lourdes naman ay
nagbakasyon na rin sa Cebu. Si Tita Ann ay naroon naman kina Janzel at Cristy at si
Roshel naman ay na sa Panggasinan.
Nasa silid ako ng mga oras na iyon na kasama si Josh at naglalaro ito. Hindi ko
alam kong pumasok si Mike o sa silid niya. Dahil simula ng lumipat ako sa silid ko
ay bihira na kami magkita ni Mike at hindi na rin kami nag-uusap.
Habang nagtutupi ako ng higaan ay kumatok naman ang tatlong mga bata ang mga
kambal.
Pinagbuksan ko naman ang mga ito. ''Mommy, gutom na po ako.'' ani Natasha sabay
hawak sa tiyan.
''Ako rin po ,Mommy!'' sabi naman ni Nathan.
''Gutom na rin po ako, Mommy,'' sabi naman ni Nathaniel.
''Tika, ano oras na ba?'' tiningnan ko ang relo. Alas onse na pala ng tanghali
nakalimutan ko na wala pala si Tita Ann. At kagabi lang pala ito bumalik kina
Janzel.
''Tika, muna magluluto lang si Mommy. Bantayan niyo muna si Josh, ha?'' sabi ko at
dali-daling bumaba.
Hindi ko na nagawang magsuklay at nakapantulog na ako. Padating ko sa kusina ay

hindi ko alam ang uunahin ko. Nagbukas ako ng ref at may nakita naman akong may
nakababad na bangos roon na hiniwa na.
Kinuha ko na lang iyon sa ref at inilagay sa lababo. Binuksan ko ang rice cooker
pero wala man lang pa lang naiwang kanin. Kaya nagsaing na lamang ako at hindi ko
alam kung tama ba ang paglagay ko ng tubig sa bigas. Saka isinaksak ko na ang
saksakan niyon.
Pagkatapos ay kumuha ako ng kawali at isinalang ko sa kalan. At binuksan ng malakas

ang apoy. Nilagyan ko ng mantika ang kawali at pagkatapos ay inilagay ang bangos na
dinaing ng buo. Pero nagtalsikan ang mantika nito.
Kaya napapatili ako tumatalsik sa kamay ko ang mantika, kaya napapaso ako. "Ano ba
'to, bakit ganito 'to parang galit na galit naman yata ang bangos at parang ayaw
niya magpaprito,'' sabi ko sa sarili ko.
Ang dami ko ng talsik sa kamay kaya ang ginawa ko ay tinakpan ko ng takip ng

kaldiro ang kawali na may bangos.
Maya-maya ay sumigaw naman ang mga bata at narinig ko ang iyak ni Josh na malakas.
''Mommy!'' sigaw ng mga kambal.
Dali-dli naman akong lumabas sa kitchen at pinuntahan sila. Nakita ko nasa taas
sila ng hagdan.
Si Nathaniel ay bitbit si Josh na umiiyak. Dalidali ako umakyat at pinuntahan sila.
''Bakit umiiyak ang kapatid niyo?" Kabado kong tanong at kinuha si Josh kay
Nathaniel.
''Mommy, nahulog si Josh sa kama,'' sabi naman ni Natasha.
''Ano? Nako, sabi ko bantayan niyo ang kapatid niyo, 'di ba?'' hindi ko na alam
kung ano ang uunahin ko.
''Mommy, umakyat po kasi siya sa kama, eh!'' sabi naman ni Nathan.
Sinuri ko ang ulo ni Josh at nakita ko namumula ang noo nito at may bukol na
malaki.
''Mga anak naman, tingnan niyo ang nangyari sa kapatid niyo, oh!'' sabi ko naman na
kinakabahan at pinapatahan ko si Josh.
''Kulit-kulit kasi ni Josh!'' sabi naman ni Natasha.
''Sige na, bumaba na kayo,'' utos ko sa kanila.
''Opo, Mommy. Gutom na po ako,'' sabi naman ni Nathan.
''Sige, baba na kayo. Dahan-dahan kayo baka mahulog kayo,"' sabi ko. Ang laki
nitong bahay kaya aalog-alog kaming apat.
Si Josh naman ay 'di tumigi sa iyak. No'ng nasa baba na kami ay sinuri ko ng mabuti
si Josh at baka napilayan pa ito pero 'yong bukol niya lang ang nakita ko. Nilagyan
ko ng cold compress ang noo ni Josh.
Nang 'di kalaunan ay naamoy ko ang sunog na piniprito ko. ''nako! Sunog na ang
prinito ko.Tika dito muna kayo.''
Bnitiwan ko si Josh sa sofa at dali-daling nagtungo sa kusina. Sa subrang

pagmamadali ko ay nasagi pa ng braso ko ang kawali kaya na paso ako.
Pinatay ko ang kalan at binuksan ang kawali at nakita ko sunog na sunog ang bangos.
Napakagat ako ng labi. ''Paano na 'to? Gutom na ang mga bata,'' bulong ko sa sarili
ko.
Gusto ko na lang maiyak, kaya tiningnan ko ang sinaing at lugaw na naman ang
kinalabasan.
Bumalik na lang ako sa mga bata at binuhat ko na lang si Josh.

''Mommy luto na po? Puwede na kami kumain?'' tanong ni Nathan.
''Ahmm sige, pero pagpasensiyahan niyo na ang luto ni Mommy, ha?'' sabi ko sa
kanila.
''Mommy? What happen to your hand? Bakit daming paso?'' alala namang tanong ni
Natasha.
''Wala 'to. Tara na kumain na tayo,'' yaya ko sa kanila.
Pagdating sa dining table ay pinaupo ko si Josh sa upuan niya saka isinalin ko ang
bangos sa plato na sunog.
At kumuha ako ng kanin. Naawa naman ako sa mga anak ko na nakatunghay sa pagkain na
hindi yata makain.
''Mommy, bagong menu po ba yan?'' tanong ni Nathan.
Agad naman kumuha si Natasha ng sunog na bangos at isinubo ito.
"Eww! Ang pait!" reklamo naman ni Natasha.
"Mommy bakit may sabaw ang kanin?" Tanong naman ni Nathaniel.
''Hahaha... soap rice po yata 'to, eh!'' tawa naman ni Nathan.
''Alam ko gutom na kayo, pero paano natin 'to kainin?'' malaungkot kong tanong sa
kanila.
Maya-maya ay pareho kaming napalingon nang dumating si Mike.
''Kumain na ba kayo?'' tanong nito sa mga bata.
''Hindi pa po Daddy! Gutom na po kami,'' sabi naman ni Nathan.
Tiningnan ni Mike ang laman ng mesa at tumingin ito sa akin. Hindi ako makatingin
sa kaniya ng daretso dahil nahihiya ako.
Napapailing ito nang makita niya ang sunog na bangos at kanin na may sabaw.
''Tumayo na kayo riyan sa labas na lang tayo kumain,'' yaya niya sa mga bata.
''Yehey!!'' sigaw naman ng mga kambal.
Napatingin naman siya kay Josh at nakita ko ang pagkunot ng noo niya at paggalaw ng
panga niya. Alam kong napansin niya ang bukol ni Josh sa noo.
Episode 74
Chapter 74
Jasmine
Nang makita ni Mike ang bukol sa noo ni Josh ay agad niya itong pinuntahan at
masama ang tingin niya sa akin.
''Ano ang nangyari sa bata, Jasmine?'' madiin niyang tanong. Ngunit may pagtitimpi.
Hindi agad ako nakaimik at si Nathaniel na ang sumagot.
''Daddy, nahulog po si Nathaniel sa kama. Sorry po hindi ko po napansin na umakyat

siya sa kama. 'Wag niyo po awayin si Mommy kasi pinaglutuan niya po kami niya,''
sabi ni Nathan.
Malalim siyang nagbuntong hininga at kinarga si Josh. ''Kskkkk..ksskkk.. Pinabayaan

ka na naman ng ina mo,'' sabi nito sa bata at tumalikod. ''Hali na kayo, sa labas
na tayo kumain.''
Hindi ako nakakilos sa kinatatayuan ko at maya pa ay iniligpit ko na lang ang sunog

na bangos na nakahain sa mesa.
Pagkatapos ay sumunod ako sa sala. Naabutan ko naman na palabas na ang mga bata at
si Mike ay may kausap sa cellphone.
''Puede ba Babe, samahan mo muna ang mga bata sa restaurant? Dalhin lang namin si
Josh sa Hospital, nabukulan kasi. Dalhin mo na rin si Stefano para maka-bonding ang
mga Kuya at Ate niya,'' sabi ni Mike sa kausap niya.
Parang may bumara sa lalamunan ko. Aakyat na sana ako nang makita ako ni Mike.
''Bilisan mo at dalhin natin si Josh sa hospital,'' sabi niya sa akin.
''Ikaw na lang ang magdala. Masakit ang ulo ko. Saka wala naman pilay si Josh,''
mahina kong sabi ko sa kaniya. Hindi ko alam pero lutang ako sa mga oras na iyon.
''Fine! Kahit kailan parang wala kang pakialam sa mga anak natin,'' sabi naman niya
sa akin.
Makulimlim ang mga mata kong tumingin sa kaniya.
''Pasensiya ka na. Kung hindi ako naging mabuting ina at asawa,'' tanging sagot ko
at umakyat na sa taas.
Pumasok ako sa silid ko at doon ay umiyak na naman. Minsan pakiramdam ko ay wala na

akong silbi. Kahit mga anak ko ay hindi ko na naalagaan ng husto. Kaya paano ako
magustuhan ni Mike? At alam ko na ang tinawagan niya ay ang babae niya. At Stefano
siguro ang pangalan ng anak nila.
Parang dinudurog ang puso ko. Nakaramdam ako ng gutom pero tiniis ko dahil wala rin
naman akong ganang kumain.
Hinayaan ko na lang ang sarili ko na mahiga at umiyak nang umiyak.
Hanggang sa narinig ko na lang ang tunog nang sasakyan na katunayan na umalis na

sila.
Tiniis ko ang gutom at tubig lang ang iniinom ko. Tamad rin ako gumala. Hindi ko
alam kong bakit hindi ko naisipan na mag-order na lang ng pagkain sa grab. Gusto ko
rin kasi ipagluto ang mga anak ko. Kaso, laging palpak ang mga ginagawa ko. Palpak
na nga ako sa paghiganti sa asawa ko. Pero naisip ko kasi na hindi ko naman
kailangan gumanti sa kaniya. Bagkos gusto ko siya gantihan sa mabuting paraan dahil
mahal ko siya.
Hindi ko naman masisi ang sarili ko kung bakit mahal ko pa rin siya sa kabila ng
mga pinagdaanan kong hirap. Hindi naman kasi lahat ng relasyon perpekto at puro
kilig lang. Siguro kakambal ko na ang masaktan dahil sa pagmamahal ko kay Mike.
Parang pakiramdam ko ay bumaba na naman ang self confidence ko sa sarili ko.

Makalipas pa ang ilang oras ay nakatulog na pala ako.
Nagisng na lang ako sa tunog ng sasakyan ni Mike. Naisip ko na narito na sila, kaya
inayos ko ang sarili ko at bumaba.
Sakto naman na pumasok ang mga bata at may mga laruan itong dala.
''Hi, Mommy. Binilhan kami ni Tita Tany ng laruan,'' wika naman ni Natasha.
Maya pa ay may biglang pumasok na babae. Ang sexy nito sa suot na pantalon at naka-
hang ang blouse. Ito ang babaeng nakita ko na kayakap ni Mike sa Quezon.
''Hi, ikaw si Jasmine? Hinatid ko na ang mga bata. Saka binilhan na rin kita ng
pagkain. Pasensiya na kung nagabihan kami. Ipinasyal ko pa kasi ang mga bata,''
sabi naman ng babae na nakangiti sa akin.
''Salamat,'' tipid kong wika at humarap ako sa mga bata. ''Kids umakyat na kayo sa
taas at magpahinga at magpunas ng katawan,'' sabi ko.
''Ahmm.. Baka magabihan raw si Mike, kasi hindi pa alam ang result ng x-ray sa ulo
ng anak niyong Josh,'' sabi pa ng babae.
Bigla naman akong kinabahan. ''A..anong nangyari kay Josh? Nabasag ba ang bungo
niya?'' taranta ko ng tanong. Parang pinagsisishan ko tuloy ang hindi ko pagsama sa
hospital.
''Dont worry okay naman ang anak mo. Kaso, alam mo naman ang tatay masiyadong
sensitive at gusto malaman na kung wala bang dammage ang ulo ng bata,'' sabi naman
ng babae.
''Salamat! Makakaalis ka na!'' pagtaboy ko naman sa kaniya.
''Ow! hindi mo man lang ba ako papasukin? Ako nga pala....'' natigil ang sasabihin
niya nang magsalita ako.
''Alam ko! Ikaw ang kabit ng asawa ko. Huwag ka mag-alala ibibigay ko na siya sa
'yo, kaya puwede ka ng umaalis.''
''Ha! seryoso ka? Pinapaaalis mo agad ako?'' wika pa nito.
''Hindi ka naman siguro bingi, 'di ba?'' sabi ko pa sa kaniya.
''My God!'' aniya saka naman pagdating ni Mike kaya napalingon rin ang babae.
Sinalubong niya agad si Mike. Samantalang ako ay nanatili lang nakatayo.
''Mike, kamusta na si Baby, ha?'' lambing pa nito kay Mike.
''He is fine! Bakit hindi ka pumasok?'' tanong ni Mike sa kaniya.
''Paano ako makapasok? Eh, pinagtabuyan na nga ako ng asawa mo,'' sumbong naman
nito kay MIke.
Tiningnan naman ako ni Mike na seryoso. ''Huwag mo pansinin 'yan! Tara sa loob,''
anito at pumasok na sila ni Josh.
''Ang kapal rin naman ng mukha mo na dalhin rito ang babae mo! Hindi ka ba
makapaghintay na ma-annul ang kasal natin bago mo dalhin ang babae mo rito?'' galit
kong wika sa kaniya. ''Oh, baka may tinatago ka pang anak sa kaniya!'' dugtong ko.
''Tssss... your unbelievable,'' sabi niya sa akin.
''Oww! By the way Sweetheart tama naman siya. Bakit hindi na lang natin hintayinn
na ma-annul ang kasal ninyo bago ako tumuntong sa pamamahay na ito. Saka na lang
ako pumasok kapag kasal na tayo. Bye Sweetheart at naghihintay na si Stefano sa
akin; Ang baby natin. Jasmine, right? Pumunta ka sa kasal namin ni Mike, ha?
Babooo...'' mapanuya niya ang sabi at sumakay na ito sa sasakyan niya at kumindat
pa sa akin.
Ang kapal naman ng mukha niya. Ngayon harap harapan niya na sinabi sa akin na may
baby sila ni Mike.
Napapailing si Mike at pumasok sa loob dala si Josh. Nilampasan niya lang ako, kaya
sinundan ko naman siya.
''Kailan mo asikasuhin ang annulment natin?'' tanong ko habang karga-karga niya si

Josh.
Lumingon naman siya sa akin at masama ang tingin nito. ''Nadisgrasya na ang anak
natin tapos 'yan pa ang itatanong mo sa akin? Pasalamat ka dahil hindi nabugok ang
ulo ng bata. Ito ba ang sinasabi mo na kaya mo alagaan ang mga anak ko? Kung hindi
pa ako dumating hindi pa nakakain ang mga anak ko!'' sabi nito sa akin at tumalikod
na at umakyat sa taas.
Nanatili na lang ako sa kinatatayuan ko at 'di kalaunan ay naupo ako sa hagdan at

umiyak na naman.
Pabaya ba akong ina? Ano ang silbi ko sa pamamahay na ito? Bakit nandito pa ako?
Eh, darating ang araw na titira rito ang babaeng iyon. At hindi ko kayang makisama
sa babaeng iyon. Lalo na at kapag nakita ko silang sweet ni Mike.
Gulong-gulong ang isip ko at hindi ko alam kong aalis na lang ba ako sa bahay na
ito at iwanan na lang ang mga bata kay Mike. Total tama naman siya. Hindi ko kaya
alagaan ang mga bata, kaya alam kong secured ang mga anak namin sa kaniya.
Darating rin naman siguro ang panahon na makikita ko rin ang mga anak namin kaya
naisipan ko na lang na mabuti pang lumayo na lang ako.
Hindi ko na hihintayin na ipagtatabuyan niya ako, kusa na lang ako aalis.
Nagligpit ako ng gabing iyon at umalis sa mansyon. Hindi na ako nagpaalam sa

kanila.
Hindi ko alam kong saan ako pupunta ng gabing iyon.
Basta gusto ko na lang tuluyang lumayo. Baka saakaling mahanap ko ang sarili ko.
Darating naman ang araw na babalikan ko ang mga anak ko. At siguro maghilom na ang
sugat na 'yon sa puso ko. Dahil kung hindi ako aalis ay baka mabaliw na naman ako
sa kakaisip.
Hanggang sa naisipan kong tawagan si Ate Silvia. Si Ate Silvia ay matagal ng

naninilbihan sa amin noon. Noong buhay pa si Mommy at Daddy ko. Minsan Ate Salvie
ang tawag ko sa kaniya minsan naman ay Ate Silvia
Ilang ring lang ay sinagot niya na ito. ''Hello?''
''Ate, sa Capiz na ba kayo?'' tanong ko.

''Oo, Iha,'' sagot nito.
''Ate bukas po magbabakasyon ako riyan. Puwede ba na sunduin mo ako sa airport?''

tanong ko.
''Aba, oo naman, Iha! Kasama mo ba ang asawa at anak mo?'' tanong niya.
''Ahmm ako lang po. Sige Ate, tawagan ko kayo bukas kapag nakakuha na agad ako ng
ticket,'' sabi ko.
Episode 75
Chapter 75
JASMINE
Nagpara ako ng taxi at nagpahatid sa terminal 3. Mabuti at bukas pa ang ticketing

doon. Kaya, nagpa-book na ako ng flight para bukas. At ala saes ng umaga ay nasa
Capiz na ako. Nag-text na ako kay Ate Silvia na ganito oras ako ng umaga ako
darating.
Kumain lang ako ng biscuit at uminom ng tubig. Sa airport na rin ako natulog.
Pagsapit ng alas dose ng gabi ay puro tawag ni Mike ang nakita ko.
Naka 100 na tawag ito pero hindi ko sinasagot.
Hangang sa nag-message na ito sa akin.
Mike: Lumayas ka ba? Kaya mo talaga kaming iwanan ng mga anak natin? Makasarili ka,
Jasmine. Hindi mo man lang inisip na may mga anak tayo. Kung nais mo talaga
magpakalayo at ayaw mo na sa amin ng mga bata. Tatangapin ko pero hndi ka sana
magsisi sa pag-iwan mo sa amin ng mga bata.
Parang tinutusok ang puso ko ng mabasa ang text niya. Hindi ako nag-reply sa
message niyang iyon. Saka ko na lang siya harapin kapag handa na ako. Sa ngayon ay
magulo ang isip at puso ko. Lalo na at dinala niya na ang babae sa bahay. Umiyak na
lang ako nang umiyak nang gabing iyon.
Kinabukasan ay maaga akong nakarating sa Capiz. Sa malayo pa lang ay tanaw ko na si

Ate Silvia. Ang luwag ng ngiti nito sa akin.
''Jasmine!!!'' sigaw nito at patakbong nagpunta sa akin at niyakap ako.
''Si Ate, talaga. No'ng isang araw lang tayo nagkita, eh!"
''Eh, natutuwa ako at nakapunta ka rito sa Capiz. Hali ka at may inihanda akong
pagkain na alimango at sugpo sa baryo namin,'' sabi nito.
Excited naman ako na makita ang bahay na binili ng mga magulang ko. Sumakay kami sa
Fx na inarkila ni Ate. Nagagandahan ako sa mga tananawin na dinadaanan namin. Mga
ilang kalahatingnoras siguro ay nakarating kami sa isang palayan at may bahay roon
na malaki at mayroong pahingaan na bahay kubo.
"Narito na tayo, Jasmine. Bumaba ka na riya,'' sabi ni Ate.
Nakita ko naman na parang mga friendly ang mga tao roon. Bumaba ako at nagpalinga-
linga sa kapaligiran. Ang sriwa ng hangin rito.
''Oy! Maghanda na kayo! Nariyan na ang bisita ni Ate Silvia!'' sabi naman ng isang
babae na siguro ay nasa edad 40.
''Anong lugar 'to, Ate?'' tanong ko.
''Ivisan, Iha. Hali ka at iyan ang bahay ng mga magulang mo na nabili rito. Wala ka
ng aayusin diyan dahil pinaayos na iyan ng Daddy mo bago sila namayapa.'' sabi ni
Ate at may kagandahan naman ang bahay.
Binuksan ni Ate Selvia ang pinto at maganda naman sa loob. Kumpleto naman sa
appliances at furniture.
Maayos naman ang pagka-arange ng mga furnitue. Saka malawak rin ang kusina at may
apat na silid iyon na mga malalaki rin.
''Ate, saan ka nakatira?'' tanong ko.
''Ay diyan lang sa tabi ng bahay na ito. Saka nakikita mo ang palayan na iyan? 'Yan
ang sinasakahan ko. 50 kahon 'yan. Kaya, kapag araw ng taniman ng palay ay masaya
ang mga dalaga at binata sa pagtatanim ng mgavpalay rito,'' kuwento naman niya.
''Maganda pala rito,'' tanging nasabi ko.
''Hali ka at nasa labas ang handaan ipakilala kita sa mga tao rito,'' yaya ni Ate.
Lumabas kami ni Ate sa bahay at halos ang lahat ng tao roon ay sa akin nakatingin.
May handaan sa labas at ang mga kanin at mga ulam ay pinagsama-sama sa dahon ng
saging.
''Silvia 'yan ba ang anak ng mga amo mo?'' tanong ng isang matandang babae.
''Oo, Josifina. Siya si Jasmine, Jasmine, si Ante Josifina, ito naman si Danica, at
itong isa ay si Pearly,'' pakilala ni Ate sa akin sa mgantagroon.
Ngumiti sila sa akin at kumaway. Halos matanda lang ako sa kanila ng ilang taon.
''Hi, Ate Jasmne!'' bati ni Danica.
Ngumiti naman ako sa kanila.
''Ang ganda mo naman Ate at ang puti pa,'' papuri naman ni Pearly sa aki.
''Kayo rin naman, ang ganda niyo. Ikinagagalak ko kayong makilala,'' ngiti ko sa
kanila.
''Oh, tara na! kumain na tayo at baka lumamig itong inihanda namin sa 'yo,
Jasmine,'' sabi naman ni Ante Josifina.
Maya pa ay may mga kalalakihang dumating na parang galing sila sa palayan dahil may
mga putik pa sila.
''Ito na ba ang anak ni Don Leo?'' tanong naman ng isang lalaki na matanda lang ng
kaunti kay Ante Josefina.
''Oo, kuya. Ito ang alaga ko noon.'' sabi naman ni Ate Silvia.
''Manang-mana rin sa mga magulang mestisahin,'' puri naman nito sa akin.
''Salamat po,'' sabi ko.

''Alam mo ba ang bait ng mga magulang mo? B8nigyan nila ng masasakahan rito ay
'yong mga palaisdaan. Tawagin mo na lang pala akong Uncol Berto. Asawa ako ni Ante
mo Josefina, at kapatid ako ni Ate mo Silvia."
Ngiti lang ang sagot ko at nagugutom na ako. ''Salamat po sa mainit na pagtanggap

ninyo rito sa akin. Pero, baka tumagal ako rito kaya huwag po kayong mag-alala.
Tutulong po ako sa pagtanim ng palay,'' wika ko.
Nagtawanan naman sila sa sinabi ko.
''Hahaha... Manang-mana ka talaga sa mga magulang mo, hindi maarte,'' sabi naman ni
Ante Josefina.
''Nakita niyo na ba sila?'' tanong ko sa kanila.
''Oo, ilang beses pumunta rito ang mga magulang mo. At mabuti nga at nakarating ka
rito,'' sabi naman ni Uncol Berto.
Nang umagang iyon ay masaya akong nakipagkuwentuhan sa mga tao roon. Mababait sila
sa akin. Nakikipagtawanan rin ako kina Danica at Pearly na anak nila Uncol Berto at
ni Ante Josefina.
Hanggang sa niyaya na ako ni Ate Silvia na magpahinga na muna sa bahay. Tumingin

ako sa paligid ko at marami ring kakahuyan roon. Saka masarap pa ang simoy ng
hangin.
Nagpahinga na muna ako at alam kong kulang ako sa tulog. Habang nakahiga ako ay
binuksan ko ang cellphone ko. Pero wala namang signal roon. Mahina ang signal sa
lugar na iyon kaya balak kong tanungin si Ate Silvia kung anong malakas na network
sa lugar na ito.
Nakatulog naman ako ng umagang iyon. At nagising na lang ako nang gisingin ako ni
Ate Silvia para kumain. Hinatiran niya ako ng pagkain na sa bahay. Malungkot man
mag-isa pero kailangan ko itong gawin. Kaysa makita ko na may pumapasok na ibang
babae sa mansyon at sa silid namin dati ni Mike. Ayaw kong hintayin ang araw na
iyon.
Habang na mesa ako ay tinanong ko si Ate Silvia.
''Ate, ano ba ang malakas na simcard rito?'' tanog ko.
''Globe ang malakas rito, Iha,'' sagot niya naman.
''Malapit lang ba ang mall rito?''tanong ko.
''Nako, malayo, Iha. Sasakay pa ng Jeep. May ipapabili ka ba?'' tanong niya sa
akin.
''Papabili sana ako ng simcard. Wala kasing signal ang sim ko,'' sabi ko.
''Bukas pupunta ako sa palingke. Gusto mo sumama?'' tanong niya.
''Sige, Ate. Salamat nga pala, ha?'' wika ko.
''Ma'am Jasmine, Magtapat nga po kayo sa akin? May problema ba kayo ng asawa mo?''
tanong nito.
''Ahmmm..nakipaghiwalay na po ako kay Mike, Ate,'' malungkot kong sabi.

Umupo siya sa tabi ko. ''Bakit naman Ma'am? Paano ang mga bata?'' tanong niya.
''Puntahan ko na lang sila kapag ayos na ang lahat.'' Gusto ko muna makapag-relax
ng maayos.
''Bakit kailngan niyo pa magkahiwalay kung may mga anak naman kayo,'' ani Ate.
''May mga bagay lang Ate na kahit ano man ang gusto natin gawin ay hindi natin
magagawa. May hinahangad tayo na hindi naman natin makukuha. Kaya lumayo na lang
ako dahil baka mabaliw na naman ako," malungkot kong pahayag sa kaniya.
Hinagod ni Ate ang likuran ko. ''Magpakatatag ka lang Ma'am. Narito lang ako para
sa 'yo. Kaya kapag may problema ka sabihin mo sa akin, ha?''
Nagpapasalamat ako dahil kahit paano ay may mga tao pa rin na handa akong tulongan.
Masasanayndin ako na pansamantalang mahiwalay sa mga anak ko. Saglit lang ang
panahon at makakasama ko rin sila pagdating ng panahon.
Episode 76
Chapter 76
Mike
Nang matulog na si Josh ay bumaba ako para sana kausapin si Jasmine sa silid niya.
Ngunit wala siya roon at nakita ko na bukas ang cabinet niya . Nakita ko na wala na
ang iba niyang mga gamit.
Kinabahan ako at agad na kinuha ang cellphone niya at tinawagan siya, ngunit
nakailang tawag na ako ay hindi niya sinasagot ang mga tawag ko. Kinabahan ako
dahil baka inisip niya ang sinabi ni Babe kanina.
Sumakit ang ulo ko sa pinaggagawa ng asawa ko. Hindi ko alam kung sino una kong
tawagan. Naalala ko si Janzel kaya siya una kong tinawagan.
''Jello!'' sagot nito sa kabilang linya.
''Janzel, this is Mike, nariyan ba si Jasmine?'' tanong ko.
''Oh, Bro. Wala rito si Jasmine? May problema ba? Nakakaalala ka na?'' tanong nto.
''Oo, Bro. Matagal ko na naalala ang lahat,'' sabi ko.
''That is a good news, Bro. Saan naman napunta ang asawa mo? Hindi naman siya
tumawag sa akin. Hindi ko lang alam kong tumawag siya kay Cristy, saglit lang
tanungin ko ang asawa ko,'' ani Janzel.
Naghintay ako ng ilang sandali at umaasa ako na sana alam nila kung saan si Jasmine
pumunta.
''Hello, Bro. Pasensya na pero hindi rin tumawag si Jasmine kay Cristy. Tinanong ko
na rin si Tita Ann, pero hindi naman daw tumawag si Jasmine."
Nanlumo ako sa sagot ni Janzel. Umaasa pa naman ako na baka naroon ang asawa ko at
nagpalipas lang ng sama ng loob.
''Sige Bro, salamat. Tawagan mo na lang ako kapag may balita ka sa kaniya,'' sabi
ko.
''Okay, Bro. Malay mo at nag-ikot-ikot na naman kung saan 'yon. Uuwi rin 'yon,''
ani Janzel.
Malalim akong nagbuntong hininga at sunod ay tinawagan ko si Reynald. Baka sakaling

magkasama na naman ang mga asawa namin.
Atleast nata-tract niya kung saan ang asawa niya. Kaya lagi naming nahuhuli ag
dalawa kung saan sila naroon.
Tinawagan ko si Reynald at sinagot naman niya ang tawag ko.
''Dude, napatawag ka?'' tanong nito sa kabilang linya
''Nariyan ba ang asawa mo?'' tanong ko.
''Oo, Dude. Tulog na, bakit may problema ba?'' tanong niya.
''Kasi nawawala si Jasmine, akala ko magkasama na naman sila ng asawa mo,'' sabi
ko.
''saan na naman nagpunta ang mabait mong asawa? Pareho talaga sila ni Bioly,
matigas ang ulo. Tawagan mo para ma-tract natin kung saan siya,'' sabi ni Reynald.
''Ayaw nga sagutin ang tawag ko, eh!''
''Nag-away ba kayo?'' tanong nito.
''Hindi naman masiyado, pero inisip ko na baka dinibdib niya ang sinabi ni
Bretany,'' wika ko.
''Bakit nagkita sila ng pinsan mo?'' tanong n Reynald.
''Oo, umuwi na ang pinsan ko galing sa state. Kasama niya ang kapatid niyang sira
ulo,'' sagot ko kay Reynold.
''Tawagan mo ang asawa mo para ma-tract natin kung saan siya o 'di kaya mag-text
man lang sana siya,'' sabi naman ni Reynald.
Kaya pagkatapos ng usapan namin ni Reynald ay nag-text ako kay Jasmine, pero hindi
man lang ito nagre-reply.
Halos hindi ako nakatulog ng gabing iyon kakaalala sa kaniya.
Naalala ko na ang lahat. Mula noong itinulak niya ako sa yate ay doon nag-flashback
ang lahat-lahat . Noong panahon na sabi niya ay maglakad-lakad lang siya sa
dalampasigan ay sinundan ko naman agad siya. Tinapos ko ang tina-type ko na mga
papeles sa loptop ko at sinundan si Jasmine.
Pero kinabahan ako ng tsinilas niya na lang ang nakita ko sa tabi ng dagat. Hinanap
ko siya nang hinanap. Ang akala ko noon ay nalunod na siya. Kaya sinubukan kong
pumunta sa resort at pagdating ko roon ay naabutan ko ang asawa ko na
nakikipagkuwentuhan.
Para akong nabunutan ng tinik nang makita siya. Pero subrang nainis talaga ako
dahil nilangoy niya mula sa isla hanggang sa resort.
Subrang tigas talaga ng ulo niya kaya napikon ako sa kaniya. Paano kung nalunod
siya. Kaya non'g nasa isla na kami at itinulak niya ako ay doon bumalik ang lahat
ng ala-ala ko.
Ngunit hindi ko sinabi sa kaniya na naalala ko na ang lahat. Noong pabalik na kami
sa Maynila ay nakita ko naman siya nakipagkuwentuhan doon sa lalaki. Lalo akong
nainis noon kaya hindi ko siya pinapansin. Sakto naman na tumawag si Brethany o si
Babe kung tawagin namin na kung puwede pumunta ako sa condo nila sa Quezon.
Kaya nagpababa ako kay Mang Jun sa Quezon at pinuntahan si Babe at si Stefano; ang
anak nila ng asawa niya na Half switzerlnd. Si Bretany ay pinsan ko sa kapatid ni
Daddy na si Tita Marian. Kapatid ito ni Daddy sa ama. Ngunit sa Amerika na rin ito
nanirahan.
Ang anak ni Bretany na si Stefano ay Papa ang tawag sa akin sa halip na Tito. Dahil
ako ang lagi nitong nakikita noon sa Amerika, noong naghiwalay kami ni Jasmine.
Maaga akong pumasok sa opisina kanina at kaninang tanghali ay agad naman akong
umuwi. Dahil naalala ko na wala pa lang kasama si Jasmine sa pagbantay ng mga bata,
kaya agad akong umuwi.
Pero pagdating ko sa bahay ay naawa ako sa mga bata dahil nakatunghay sila pagkain
na niluto ng ina nila na sunog ang ulam at lugaw naman ang kanin.
Napapailing na lang ako na naawa sa kanilang mag-iina. Agad naman sumiklab ang inis
ko noong nakita ko na nabukulan si Josh, kaya si Bretany na ang tinawagan ko para
mapakain ang mga bata sa restaurant at si Josh ay dinala ko sa Hospital.
Naiinis ako kay Jasmine, dahil hindi man lang niya ako sinamahan para dalhin si
Josh sa hospital. Kaya hindi ko na lang siya pinilit na sumama dahil ang inaalala
ko ay si Josh. Baka nabagok ang ulo niya. Mabuti na lang at okay naman ang ulo ni
Josh.
Naalala ko noong galing ako kina Bretany at pag-uwi ko rito ay wala si Jasmine.
Ilang araw rin siya wala sa bahay. Kaya, mabuti na lang magkasama sila ni Bioly ang
asawa ni Reynald. Nalaman namin na sa Tagaytay sila ni Jasmine.
Sinundo namin sila roon dahil sabi ni Reynald ay naglayas raw ang asawa niya. At
nakunan pala ang asawa niya kaya natakot rin siya na baka ma-depress ito at matulad
kay Jamine noon.
Pagdating namin sa apartment ay nakita ko na nag-excersise si Jasmine, pero agad

naman silang pumasok ni Bioly sa loob kaya umikot kami sa likuran at sa malayo kami
nag-park ng sasakyan namin ni Reynald.
Umakyat kami sa bakod ni Reynald dahil alam namin na hindi kami papasukin ng
dalawa.
Kaya nag-ala spider man kami ni Reynald at umakyat kami sa terace at sa kagustuhan
naming makaakyat kaagad ay nahulog pa kaming dalawa. Mabuti na lang at doon na kami
sa loob nahulog. Si Reynald kasi na out balance kaya hinatak niya naman ako. Mabuti
at sa loob na kami nahulog at hindi roon sa baba dahil kung nagkataoon baka bali-
bali ang buto namin ni Reynald. Mabuti at galos lng ang natamo naming dalawa.
Dahan-dahan kaming bumaba at narinig namin ang usapan ng dalawa. Nag-aagawan pa

sila sa ex nilang si Rex. Kulang na lang at magsabunutan silang dalawa,kaya sa inis
namin ni Reynald ay nasipa ni Reynald ang upuan at nahampas ko naman ang pader.
Nagulat ang dalawa nang makita nila kami sa likuran nila. At sa pag-uusap namin ni
Jasmine ay nabuksan na naman niya ang annulment na gusto niya.
Kaya para tumigil na siya ay pumayag na lang ako, pero peking annulment paper ang
ibigay ko sa kaniya.
At 'yon na nga kanina ay nabanggit niya na naman sa akin. Mas inuna niya pa isipin
iyon kaysa kapakanan ng anak namin.
Ngayon ay hindi ko alam kung paano siya hanapin dahil nilayasan na naman niya ako.
Kinabukasan ay maagang pumunta si Bretany sa bahay sinabi ko kasi sa kaniya na

umalis si Jasmine, at wala pa akong katulong. Dinala niya na rin si Stefano para
makapaglaro sa mga bata.
"Seryoso, Mike? Nilasayan ka ng asawa mo?'' tanong pa ni Babe habang umiinom kami
ng tea sa swimming pool. Habang binabantayan namin ang mga bata na naglalaro.
''Ikaw kasi kung ano ang pinagsasabi mo sa kaniya kagabi. Alam mo naman na may
tampuhan pa kami pinaiinit mo pa,'' maktol ko kay Babe.
''Malay ko ba na seryosohin niya. Saka siya pala ang ex ni John, 'yong kapatid ko
na walang ibang ginawa kundi ang maghanap ng mga babaeng bibiktimahin,'' sabi naman
ni Babe.
''Hindi ko alam na si Jasmine pala ang kinakabaliwan ng kapatid mong 'yon noon,
kaya huwag siya magkamali na pumorma sa asawa ko, kundi baliin ko 'yang leeg niya
'' seryoso ko namang sabi.
''Hanapin mo muna si Jasmine, bago ka maunahan ni Jonh,'' ani Babe.
''Huwag mo sabihin ang tungkol rito. Hindi ako titigil hanggat hindi ko siya
makita,'' sabi ko.
"Kasalanan mo rin kasi, bakit hinayaan mo na magtampuhan kayo? Dapat sinusuyo mo

ang asawa mo kahit ano pa kabaliw 'yan. Dahil kaming mga babae kunting suyo lang sa
amin ay nawawala agad ang sama ng loob namin. Eh, ikaw tinataasan mo rin siguro ng
pride ang asawa mo. Alalahanin mo at ilang taon pa lang kayo magkasama kaya mahaba-
habang proseso pa Mike, bago mo tuluyan makuha ang loob ng asawa mo,'' sermon naman
niya sa akin.
''Oo, alam ko. Kung maari ay huwag mo na munang ipaalam ito kina Mommy at Daddy,''
bilin ko sa kaniya.
Makalipas ang ilang sandali ay dumating si Reynald. Tumayo naman si Bretany.
"Dito na muna kayo at paglutuan ko lng ang mga bata ng meryenda nila,'' ani Bretany
at pumasok na sa loob.
Naupo si Reynald sa inuupoan ni Bretany kanina. ''Oh, ano? Natawagan mo na ang

asawa mo? Nag-reply ba?'' tanong ni Reynald.
''Out coverage area na ang cellphone niya. Hindi rin siya sumasagot sa text ko.
Hindi ko alm kung saan siya hanapin, Dude. Kung alam ko lang na aalis siya ipinad-
lock ko na lang sana siya sa silid niiya,'' sabi ko.
''Hindi natin mata-track kung saan siya kung hindi siya sumasagot sa tawag at text
mo,'' ani Reynald.
''Baka tatawag siya sa asawa mo,'' sabi ko.

''Huwag ka mag-alala dahil naka-connect ang number ni Bioly sa akin. Pati ang
messenger niya. Kaya alam ko kung sino ang tumatawag at nagme-mesage sa kaniya,''
ani Reynald.
Pinapanalangin ko na lang na sana ay bumalik na si Jasmine at nagpalipas lang siya

ng sama ng loob sa akin.
Hindi ko kakayanin kapag muli siyang mawala sa akin.
Episode 77
Chapter 77
MIKE
Lumipas ang tatlong buwan ay hindi ko pa rin matawagan si Jasmine. Hindi ko alam
kung ano ang gagawin ko. Nag-hire na ako ng magaling na imbistigador, pero hindi ko
pa rin mahanap si Jasmine. Minsan ang mga bata ay nagtatanong kung saan na ang
Mommy nila. Wala naman akong maisip na isasagot kundi sinabi ko lang na nasa
bakasyon. Mabuti at bumalik na si Roshel at Yaya Lourdes, kaya may mga katulong na
ako sa pagbabantay sa mga anak namin.
Maaga pa akong pumasok sa opisina at sinalubong naman ako ni Samatha.
''Good moning Mr Buenaventura. Himala yata ang aga mo ngayon,'' sabi nito.
''Kailangan para maaga pa akong makauwi,'' sabi ko.
''Nahanap mo na ba ang asawa mo? Hindi kaya sumama na siya sa iba?'' wika niya.
Biglang umunit ang ulo ko. ''Kung wala kang magandang sasabihin manahimik ka dahil
hindi ka naman nakakatulong!'' inis kong bulyaw kay Samantha at pumasok sa office
ko. Pabagsak akong naupo sa swivel chair at pinaikot ko ito.
Naisip ko ang sinabi ni Samantha. Paano kung sumama na si Jasmine sa iba? Paano
kung hindi na niya kami balikan ng mga bata? Hindi ko makakaya na makita siyang may
kasamang iba, kaya hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Sa mga araw na dumaan
ay abala ako sa pagbabantay sa mga bata. Naaawa ako sa kanila . ''Bakit ba
napakasarili mo na, Jasmine? Bakit hindi mo man lang inisip ang mga anak natin?
Sana kahit ayaw mo na sa akin ay hindi ka sana umalis,'' tanging bulong ko sa
sarili ko.
Ilang beses ako nagbabaka sakali na mag-reply siya sa mga text message ko. At lagi
ko tinatawagan ang cellphone niya at tinitingnan ang Facebook niya at baka sakaling
may update roon, ngunit wala talaga.
''Kapag nakita kita Jasmine, hindi ka na talaga makakawala sa akin. Wala akong
pakialam kung sumama ka sa iba dahil babawiin kita at kung kinakailangan na itali
kita gagawin ko. Para wala ka ng kawala sa akin. Basta ang mahalaga ay maibalik ka
sa akin,'' sabi ko sa sarili ko.
Maaga akong umuwi sa bahay at ang mga bata ay nanunuod naman ng tv sa sala kasama
si Tita Ann.
Nagsitakbuhan naman sila at humalik sa akin. Tumingin ako kay Tita Ann, nagbabaka
sakali na tumawag sa kaniya si Jamine.
''Tita, hindi pa rin ba tumatawag si Jasmine sa 'yo?'' tanong ko.

'Hindi pa rin, Iho. Minsan nga tinatawagan ko rin ang number niya, pero wala, hindi
na ma contact.''
''Gano'n ba? Sige Tita, sa mini bar ko lang muna ako. Kayo na muna ang bahala sa
mga bata,'' sabi ko.
''Daddy!'' tawag ni Natasha.
''Yes My baby girl?'' wika ko at lumapit ito sa akin.
"Daddy, kailan uuwi si Mommy? Miss ko na po siya. Sabihin mo Daddy kay Mommy uwi na
siya,'' ani Natasha sa malungkot na mata.
''Ginulo ko ang buhok niya. ''Don't worry, Baby. Uuwi rin ang Mommy niyo,'' sabi ko
na lang sa anak namin.
''Ikaw kasi Natasha. Lagi mo stress si Mommy, kaya tuloy tagal ni Mommy umuwi,''
sabi naman ni Nathan.
''Pareho lang naman kayong pasaway kay Mommy. Hindi niyo nga ginamot ang paso ni
Mommy. Tapos reklamo pa kayong mapait ang luto ni Mommy,'' sabi naman ni Nathaniel.
''Bakit ikaw rin naman, ah! Hindi mo rin ginamot ang paso ni Mommy!'' sabi naman ni
Natasha sabay roll eye ng mata nito sa kapatid niya, kaya nagtataka ako sa usapan
nila.
''Tika, tika, anong paso ang pinagsasabi niyo? May paso ang Mommy ninyo?'' tanong
ko.
''Opo, Daddy. Malaki ang paso ni Mommy sa braso. Salbahi kasi ang bangos na 'yon,
kaya ayaw ko na ng bangos,'' sabi naman ni Nathan.
''Kailan nagkapaso ang Mommy niyo?'' tanong ko.
''Noong nagluto po siya ng itim na bangos, Daddy,'' sabi naman ni Natasha.
Nagsalita naman si Tita Ann. ''nasunog ang bangos, kaya umitim Natasha,'' malalim
itong nagbuntong-hiniga. ''Sinabihan ko na ang batang iyon na huwag na magluto at
lagi na lang napapaso 'yon, kaya noong sa Terrfly kami hindi ko pinapapunta iyon sa
kusina,'' dugtong pa ni Tita.
''Shit! Hindi ko man lang napansin na may paso siya. Saan na kaya si Jamine,Tita?
Hindi ba siya tumawag kay Cristy o Janzel?'' sabi ko.
''Kung tumawag siya, tiyak na sabihin iyon ni Janzel. Nag-alala nga rin sila kay
Jasmine. Alam mo naman ang pinagdaanan ng batang iyon. Bakit kasi umalis siya rito
sa bahay? Hindi aalis 'yon kung walang malalim na dahilan Mike.''
Hindin ko na alam kung ano ang gagawin ko. Pakiramdam ko ay napilayan ako sa
pagkawala ng asawa ko. Laging may kulang sa buhay ko.
''Doon tayo mag-usap sa mini bar ko, Tita,'' yaya ko kay Tita Ann at nagtungo nga
kami roon.
Kumuha ako ng alak na 200 years at binuksan. Ibingay ko kay Tita ang isang kopeta.
''Shot muna tayo, Tita. Pampakalma lang.'' wika ko.
''Nako, ngayon lang ulit ako makakainum,'' sabi naman ni Tita.

''Tita, hindi kaya sumama na si Jasmine sa ibang lalaki?'' tanong ko at ininom ang
alak na sinalin ko sa kopeta.
''Nako, Iho. Huwag ka mag-isip ng ganiyan dahil hindi magagawa ni Jasmine iyon.
Hindi sasama sa lalaki iyon. Kung ginawa niya ede sana noon pa. Alam mo bang
maraming manliligaw 'yan noon? Pero kahit isa ay hindi niya sinagot, dahil alam ko
na mahal niya ang ama ng mga anak niya,'' sabi naman ni Tita.
''Pero, paano kung nagbago na ang nararamdaman niya sa akin? Paano kung hindi niya
na pala ako mahal?'' malungkot kong tanong.
''Mike, sinasabi lang niya sa 'yo na hindi ka na niya mahal. Pero mahal ka ni
Jasmine, at hindi aalis iyon kung walang sapat na dahilan. Maliban na lang kung
sinabi mo sa kaniya na mag-aasawa ka na ng iba. Alam mo naman ang asawa mong iyon.
Ayaw niya ng gulo at laging nagpaparaya sa ikaliligaya ng mga taong mahal niya.
Hindi niya inuuna ang sarili niyang kaligayahan,'' sabi naman ni Tita.
Doon ko naisip na may sinabi pala ako noon sa kaniya na doon na lang siya sa guest
room para kapag nagpakasal ako sa iba ay solo ko ang silid. Hindi kaya dinibdib
niya iyon? Ngunit gusto ko lang naman siya pagselosen.
Nainis kasi ako dahil bukang bibig niya ay ang annulment.
''Tita may nasabi po akong ganiyan sa kaniya, Pero biro ko lang naman iyon. Saka
baka seneryoso niya rin ang sinabi ni Bretany na magpapakasal kami. Eh, inaasar
lang siya ni Bretany, dahil ayaw niya papasukin si Britany sa loob ng bahay,''
saumbong ko kay Tita.
''Ay, nako! 'Yon na nga 'yon, Iho. Umalis siguro 'yon, dahil akala niya papalitan
mo na naman siya. Alam mo bang mahal na mahal ka ng asawa mo?'' ani Tita.
Malalim ako nagbuntong hininga. Bakit hindi ko naisip na tutuhanin niya 'yon? Dapat
hindi niya tinatakasan ang problema sa halip na harapin niya ay tumatakas na lang
siya. Hindi ko na nga siya masyadong hinihigpitan at baka masakal siya sa
paghihigpit ko tapos hinamon na naman niya ako ng hiwalayan. Sumasakit na ang ulo
ko kung saan ko siya hahanapin. Sana magparamdam man lang siya.
Episode 78
Chapter 78
Jasmine
Tatlong buwan na ang nakalipas mula noong umalis ako sa amin, ngunit walang araw at
gabi na hindi ko maisip ang mga anak namin ni Mike. Kahit na minsan ay nalilibang
ako sa kakapanood ng pag-harvest ng palay. Ginagapas nila ito. Pagkatapos ay
hakutin at igiling para maging botel ng palay. Ang hirap pala mag-ani ng palay,
kaya minsan sumasama ako kay Ate Silvia sa palayan at namumulot ng mga tirang palay
na ginapas ng mga kalalakihan at kababaihan na naroon. Habang nagpupulot ako ng
palay ay tuwang-tuwa ako.
''Ate, puwede ko bang masubukan gumapas ng palay?'' tanong ko kay Ate.
''Puwede naman, Ma'am Jasmine, pero baka masugatan ka,'' ani Ate Silvia.
''Ate, Jasmine, na lang kasi ang itawag mo sa akin. Hindi na ako sanay na tawagin
akong Ma'am. Tingnan mo naman oh! Pareho tayong nasa palayan ngayon namumulot ng
palay,'' sabi ko.
''Eh, kasi naman sumama ka pa rito sa akin. Tingnan mo nadudumihan na ang paa mo.''
''Hayaan mo na lang ako kasi Ate. Nag-e-enjoy ako sa pagpulot ng palay, wala naman
kasi akong gagawin,'' sabi ko.
''Oh, sige. Ikaw ang masusunod. Mamaya pupunta ako sa sapa at mangunguha ako ng
kuhol,'' sabi naman niya.
''Kuhol? Anong gagawin mo sa kuhol?'' tanong ko.
''Papagataan ko kay Kuya Berto. Masarap magluto ang kapatid kong iyon ng kuhol na
ginataan,'' sabi niya.
Napakunot ako ng noo. ''Kinakain pala ang kuhol?'' tanong ko.
''Oo, Iha? Inaadobo muna iyon at papatuyuin sa gata na may sili,'' sabi naman ni
Ate Silvia. Nae-imagine ko pa lang, naglalaway na ako at parang gusto ko na ito
kainin.
''Ate, sama ako manguha ng kuhol sa sapa, ha?,'' sabi ko.
''Ikaw ang bahala, iha. Tama na muna ito at para hindi pa mainit. Mamayang hapon
naman tayo mamulot ng palay,'' ani Ate.
Tumayo ako ng tuwid nang bigla akong nahilo. Napahawak ako sa ulo ko. Parang
nandilim ang paligid ko. Nabigla yata ako sa pagtayo. Naring ko pa ang tanong ni
Ate na kung ano ang nangyayari sa akin. At bigla na lang ako natumba at naramdaman
ko pa ang pagsalo ni Ate sa akin. Sumunod no'n ay hindi ko na alam ang sumunod na
nangyari. Nawalan pala ako ng malay.
Nagising na lang ako sa isang silid na puro kulay puti. Inikot ko ang paningingin
ko. ''Nasa langit na ba ako?"' mahina kong tanong.
''Nako, mabuti at gising ka na,'' boses ni Ate Silvia.
Akmang babangon ako pero pinigilan naman ako ni Ante Josifina.
''Magpahinga ka muna riyan, Iha.Para makalabas ka na mamayang hapon.''
''Ano ba ang nangyari? Saan ako?'' tanong ko.
''Nahimatay ka, iha. Kaya dinala kita rito sa hospital,'' sabi naman ni Ate Silvia.
''Ano ang sabi ng doktor? May sakit ba ako? Kasi noong mga nakaraan nakakaramdam
ako ng pagkahilo '' sabi ko.
Ngumiti silang dalawa sa akin at hinawakan naman ni Ate Silvia ang dalawa kong
palad.
"Iha, madagdagan na naman ang apo ng Mommy at Daddy mo. Buntis ka ng tatlong buwan
at dalawang linggo. Madagdagan na naman ang lahi mo," tuwang wika ni Ate.
Pero para naman akong nabingi sa sinabi niya. "A..anong sinabi mo Ate?"
"Jasmine, buntis ka. Kaya, ingatan mo ang kalusugan mo dahil dalawa na kayo ng anak
mo ang dapat mong alagaan," sabi ni Ante Josefina.
Nalungkot ako na natutuwa. Bakit kung kailan na hiwalay kami ni Mike, saka naman
ako nabubuntis? Kung kailan na magpapakasal na siya sa iba ay saka naman nadagdagan
ang anak namin. Para na naman ako nitong magsimula sa dati.
Hindi ko rin napansin na hindi na pala ako nadatnan. Hindi ko man lang naisip iyon.
Ibig sabihin ay nagbunga ang nangyari sa amin sa Isla.
Hindi na ako umimik at ang dami na namang pumapasok sa isip ko. Paano kung hindi ko
kaya alagaan ang anak ko? Paano kung hindi niya makikita ang mga kuya at ate niya.
Paano na lang kaming dalawa? Sabagay, nakayanan ko noon sa mga kambal kaya makakaya
ko rin ngayon.
Kamusta na kaya ang ama nila? Siguro nagpapakasaya na iyon kasama ang babae niya.
Siguro dinadala niya na iyon sa mansyon at pinakilala niya sa mga anak namin na
iyon na ang bago nilang Mommy.
Hindi dapat malaman ni Mike ang tungkol sa pinagbubuntis ko. Ayaw ko na kunin niya
na ito sa akin. Ito na lang ang mayro'n ako ngayon ang batang nasa sinapupunan ko.
"Wala ka bang balak na ipaalam sa asawa mo ang sa pinagbubuntis mo?" tanong ni Ate.
Umiling-iling ako. "Hindi na importante na malaman niya ang tungkol rito, Ate. Dito
ko palalakihin ang anak ko. Alam ko na darating ang araw na magkiita rin sila ng
mga kapatid niya. At mainitindihan naman siguro nila kung bakit ako lumayo," sabi
ko kay Ate.
Sinabi ko ang lahat kay Ate Silvia, kung bakit ako umalis sa Maynila. Kung bakit
pinili ko na iwanan ang mga anak ko sa pangangalaga ni Mike. Sinabi ko na ikakasal
na si Mike sa iba.
Lumayo ako dahil ayaw kong makita sila ng babae niya na magkasama, dahil parang
dinudurog ang puso ko. Ang sabi niya gagawin niya ang lahat para hindi ako ulit
masaktan, pero ano itong ginagawa niya sa akin? Harap-harapan niyang dinala ang
babae niya. Mabuti sana kung hindi ko sila nakita na magkayakap, pero ang masama,
ay may anak pa sila.
Hindi niya man lang noon sinabi sa akin ang tungkol sa bagay na iyon. Tapos proud
pa ang kabit niya na sabihin na may anak sila. Kaya siguro hinintay niya lang na
gumaling ako, pero ang totoo ay hindi naman talaga bukal sa puso niya ang pagbalik
sa akin.
Hinayaan ko na lang na pumatak ang mga luha ko sa mata. Bakit ba nagmahal ako sa
isang tao na hindi naman ako kayang mahalin?
"Jasmine, umiiyak ka na naman. Huwag ka umiyak dahil nakakasama 'yan sa bata," sabi
naman ni Ante Josifina.
"Tears of joy lang po ito, Ante. Kasi magkakaroon na naman ako ng anak," sabi ko.
Pero nami-miss ko na rin ang mga bata at si Josh. Tiniis ko na hindi sila
kamustahin. Nagpalit ako ng number at itinabi ko ang dati dahil wala namang signal
iyon.
Ngunit inilagay ko pa rin sa phonebook ang number ni Mike at mga kaibigan ko. Kahit
si Bioly at Cristy pati si Janzel ay hindi ko na rin tinawagan o tenext simula nang
napadpad ako rito sa Capiz.
Ayaw ko rin naman na may nakakaalam kung saan ako. Saka na ako tatawag sa kanila
kapag handa na ako. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa kalagayan kong ito o
maiinis.
Kinahapunan ay lumabas rin ako sa hospital. Binigyan ako ng reseta nang doktor.
Sinabi niya na healthy naman ang baby ko. Basta huwag lang raw ako masiyadong
magpagod at ma stress.
Pagdating sa bahay ay pumasok ako sa silid ko. Wala ako sa mood na makisalamuha sa
mga tao roon.
"Jasmine, ano ang gusto mong kainin?" tanong ni Ate Silvia.
Naalala ko ang sinabi niyang kuhol. Parang ang sarap kainin 'yon. "Ate, gusto ko ng
kuhol!" sigaw ko naman.
"Ay siya sige! Kukuha lang ako sa sapa!" sigaw naman niya.
Dalidali akong lumabas sa silid ko. "Ate, sama ako sa sapa!" sabi ko.
"Ay n,ako! Pumermi ka rito, Iha. At dapit hapon na mamaya ma nono o ma-ingkanto ka
pa riyan," wika pa nito sa akin.
"Bakit totoo ba 'yon?" tanong ko.
"Oo, Iha. Saka buntis ka pa naman, kaya rito ka lang at huwag ka umalis " bilin
nito sa akin.
Kaya pumunta na lang ako kina Ate Josifina. Tamang-tama naman na humihiwa siya ng
papayang hilaw.
"Ante, ano ang gagawin mo riyan?" tanong ko.
"Maggigisa ako ng papaya anak. Ito ang uulamin namin mamaya."
"Ante, pahingi naman ako. Gusto ko kumain niyan. Tapos isaw-saw sa suka ng niyog na
may akin," sabi ko.
"Ay siya, sige. Pipitasan na lang kita ng maniba. Masarap isaw-saw sa suka iyon,"
sabi niya.
"Salamat po, Ante." saka kumuha nw siya ng papaya na maniba. Pagkatapos ay

binalatan niya ito at hiniwa at hinugasan.
"Oh, ito na. Huwag ka masiyado kumain niyan at baka sumakit ang tiyan mo. Saka
pumasok ka nga sa loob at baka mahamugan ka. Buntis ka pa naman," wika niya sa
akin.
"nabo-boring po ako sa bahay kaya rito muna ako," sabi ko.
May upuan kasi sa bakuran nila kaya masarap tumambay roon at may bubong naman.
"Mamaya mahamugan ka. Hali ka, roon tayo sa loob."
Kaya sumunod naman ako sa kaniya sa loob ng bahay nila. Simple lang ang bahay nila
Ante Josefina. Kalahati ng bahay nila ay haloblocks at kawayan. Dalawa ang kuwarto
at simple lang talaga ang pamumuhay rito. Mabilis akong naka-adjust rito dahil
nasanay ako sa hirap ng buhay noon. At madali akong nakisama sa mga taong narito.
Mababait sila sa akin. Sa financial ay wala naman akong problema dahil may pundo pa
ako sa atm ko na galing sa mga units namin sa upahan ng apartment. Kaya mabubuhay
kami ng magiging anak ko rito sa simpleng pamumuhay lang.
Episode 79
Chapter 79
Jasmine
Sino ang mag-aakala na isang katulad kong spoiled brat noon ay maranasan ang
ganitong buhay, pero masaya naman ako na nakikisalamuha sa mga tao rito.
Nalulungkot nga lang rin ako dahil malayo ako sa mga anak ko.
Naupo ako sa upuang kawayan sa sala nila Ante Josifina at pinapak ang papaya. Sarap
na sarap ako sa kinakain ko.
"Ante, nasaan ang dalawa?" tanong ko.
"Nanuod sila ng paliga ng Brgy. Dahil malapit na ang Fiesta rito. Saka may paunang
diskohan mamaya kaya naroon sila sa cort," sagot niya habang abala sa paghiwa ng
sibuyas.
"Talaga!? Puwede po ba tayong pumunta roon?" excited kong tanong.
"Nako, Iha. Magpahinga ka at bawal ka magpuyat. Saka na lang tayo pumunta roon
kapag Fiesta na," aniya.
Napasimangot ako dahil hindi napagbigyan ang gusto ko.
"Minsan na nga lang ako makagala rito," bulong ko.
"Iha, para sa kapakanan niyo rin ito ng baby mo. Isa pa hindi ka rin papayagan ni
Silvia dahil buntis ka," paliwanag ni Ante sa akin.
" 'Di Bali na lang po. Sige po uwi na ako," wika ko pero naubos ko na ang papaya.
"Ay tika lang! Itali mo nga ito sa ulo mo. Mamaya mahamugan ka at magkasipon,"
sabay abot niya sa akin ng tuwalya.
Kinuha ko naman iyon at tinakip sa ulo ko. Gusto ko talaga pumunta sa diskohan.
Kaya parang ang sama ng loob ko na hindi nasunod ang gusto ko. Nilingon ko ulit si
Ante at nagbabaka sakali ako na samahan niya ako sa diskohan.
"Ante, sige na. Punta na tayo mamaya sa diskohan. Silip lang tayo please? Tapos uwi
rin tayo agad," pakiusap ko kay Ante.
"Nakong batang 'to, oo. Oh, sige basta magpaalam ka kay Ate mo Silvia. Saka mag-
jacket ka, ha?" sabi naman nito.
Kaya natuwa ako. "Hehehhe... Thank you Ante!" sabay yakap ko sa kaniya at halik sa
pisngi.
"Nakong batang 'to! Hindi pa ako nakaligo kaya amoy pawis ako," protesta naman
niya.
"Kaya pala amoy paksiw ka, hahaha..." tawa ko at binbiro ko lang naman siya.
Saka damating naman si Ate Silvia. "Mukhang may kailangan ka kay Ate Josifina,
Jasmine, at payakap-yakap ka pa sa kaniya," may dala na itong kuhol.
"Wala po Ate," ngiti ko.
"Nako, Jasmine. Papunta ka pa lang, pauwi na ako. Kaya, ano ang kailangan mo kay
Ate, ha?" tanong ni Ate Silvia sa akin.
"Bakit hindi tayo Ate nagkasalubong kung papunta pa lang ako pauwi ka na? Eh, dito
pa tayo nagkaabutan." biro ko sa kaniya, oaya natawa na lang si Ante Josefina.
"Ikaw talagang bata ka, puro ka kalukuhan," sabi naman niya at hinugasan ang kuhol
sa lababo.
"Ate, punta ako sa disco mamaya," sabi ko.
"Ay nako, Jasmine! Tumigil ka. Buntis ka at bawal ka mahamugan at magpuyat," wika
niya sa akin.
Malungkot naman akong tumingin kay Ante Josefina. Humihingi ako sa kaniya ng
saklolo, kaya agod naman niyang nabatid ang tingin ko.
"Silvia, hayaan mo na. Minsan lang naman magkaroon ng disco rito. Samahan ko na
lang siya uuwi rin kami agad," ani Ante.
"Hay, nako Ate. 'Yang saglit ni Jasmine, abutin kayo ng hating gabi. Hindi ka
puwede umalis, Jasmine. Mamaya may masamang inspirito pang makakita sa iyo riyan at
mapaano pa kayo ng baby mo." tanggi naman niya.
Kaya lalo akong napasimangot. Kibit balikat naman si Ante Josifina.
"Ilang taon ka na ba, Ate?" tanong ko.
"56 bakit?" tanong niya.
"Puwede ka pa mag-asawa. Kaya tara punta tayo sa disco, baka makita mo roon ang
husband to be mo," ngisi ko sa kaniya.
"Ewan ko sa 'yong bata ka. Puro ka kalokohan," aniya at lumingon kay Ante Josifina.
"Ate, ipaluto mo itong kuhol kay Kuya at gusto 'yan tikman ni Jasmine."
"Sige, pauwi na rin 'yon. Nagpapasok lang 'yon ng pato sa kulungan," ani Ante.
Marami kasi silang alagang pato kaya nakakatuwa mamulot ng mga itlog nila sa umaga.
Minsan namumulot rin ako ng mga itlog ng mga pato. At sigurado pagbabawalan na ako
ng matandang dalagang ito na mamulot ng itlog at ng palay.
"Tara na Jasmine at pagsasaingan pa kita," yaya sa akin ni Ate Silvia. Minsan sa

bahay siya natutulog para may kasama ako. Dito kasi siya nakatira sa bahay nila
Ante Josifina. Pero nagpadugtong lang siya ng silid sa labas ng bahay nila Ante.
Nagpaalam na kami kay Ante at sa sunod na lang kami pupunta sa disco sa araw ng
fiesta rito.
Nang nasa loob na kami ng bahay ay nagsaing na si Ate, kaya kinukulit ko na naman
ito.
"Ante, bakit hindi ka nag-asawa?" tanong ko.
"Bakit ako mag-aasawa? Eh, sakit lang naman sa ulo ang binibigay sa akin. 'Yong boy
friend ko rati nalaman ko na lang at may nabuntisan na, kaya hindi na ako nag-asawa
at itinuon ko na lang ang atensiyon ko sa pagsisilbi sa inyo ng mga magulang mo.
Hindi ka pa naisilang ng Mommy mo ay nasa inyo na ako. Kaya para na kitang anak,
Jasmine," ani Ate Silvia.
"Salamat po, Ate. Ang suwerte ko dahil ikaw ang naging kasama namin nila Mommy at
Daddy," sabi ko sa malungkot na boses.
Isinalang niya na ang rice cooker na may bigas saka humarap sa akin.
"Kaya huwag kang magtampo sa akin kung hindi kita pinayagan na pumunta sa disco.
Lalo na at buntis ka. Hindi mo ba talaga ipapaalam sa asawa mo ang tungkol sa
dinadala mo?" tanong niya.
"Para ano pa, Ate? Isa pa, masaya na siguro 'yon na wala ako sa paningingin niya.
Saka baka nagsasama na sila ng babae niya," malungkot kong sabi kay Ate.
"Bakit hindi mo kausapin ang asawa mo? Mamaya mali naman iyang hinala mo. Dapat
inaayos niyo ang problema at hindi tinatakasan. Lalo na at lumalaki na ang pamilya
niyong dalawa. Ayan at madag-dagan na naman. Mahal mo pa rin ba siya?"
"Hindi naman nawala ang pagmamahal ko sa kaniya, Ate. Siya pa rin naman ang
lalaking gusto ko na maging ama ng mga anak ko, pero mahirap pilitin ang sarili ko
sa taong hindi naman ako gusto," sabi ko.
"Kung gano'n, bakit hindi mo siya ipaglaban? Isa lang naman ang anak niya sa
babaeng iyon. Sa 'yo magiging lima na. Kausapain mo na ang asawa mo kung hindi, ako
ang kakausap sa kaniya," sabi nito sa akin.
"Saka na Ate. Ayaw kong guluhin siya. Saka ayaw kung magmakaawa sa kaniya. Sapat na
sa akin itong binubuntis ko. Saka alam ko naman na hindi niya pabayaan ang mga anak
namin,"sabi ko.
"Hay nakong bata ka, oo. Mas inuuna mo ang kaligayahan ng iba kaysa sarili mong
kaligayahan. Ngunit hindi ako nangangako na hindi ko matawagan 'yang asawa mo.
Hindi yata ako makakapayag na malungkot ang alaga ko, tapos siya nagpapakasaya sa
iba. Abay, makakatikim siya ng mura sa akin!" gigil ni Ate Silvia.
"Makapagsabi ka naman akala mo may number ka sa kaniya!" sabi ko kay Ate at

nginitian siya.
"Abay huwag mo ako hamunin, Jasmine. Dahil kahit bukas ay puwede ko siya puntahan
sa Maynila at kaladkarin paputa rito!"
Alam kong hindi siya nagbibiro at gagawin niya talaga iyon, kaya nakiusap ako na
hayaan niya lang muna ako ako dahil ayaw kong umasa na magkaayos pa kami ni Mike.
Lalo na at may anak siya sa iba. At kung dumating man ang tamang panahon na
magkikita kami ay sana wala na 'yong sakit na naramdaman ko sa puso ko.
Lumipas pa ang mga araw ay lagi na lang ako umiiyak na walang dahilan. Lagi akong
nalulungkot at nakatingin sa kawalan. Minsan na lang din ako lumabas ng bahay.
Hindi rin ako nakikihalubilo sa labas. Kahit si Ate Silvia ay hindi ko kinakausap
minsan.
Siguro kasama ito sa paglilihi ko. Ayaw ko makakita ng ibang tao. At iba-ibang
pagkain ang pinaglilihian ko.
Mabuti na lang at mabait ang mga taong nasa paligid ko, kaya kahit sinusungitan ko
sila minsan ay iniintindi na lang nila ako dahil nga buntis ako.
(
Episode 80
Chapter 80
Mike
Lumipas pa ang mga araw ay wala talaga akong balita tungkol sa asawa ko. Hanggang
nalaman na nila Mommy at Daddy ang totoo kaya sa halip na hindi pa sila umuwi ay
umuwi na lang sila mula Amerika.
At hito at puro sermon ang inabot ko kay Daddy.
"Matagal na pa lang nawawala ang asawa mo tapos hindi mo sinabi. Kung hindi pa sa
akin sinabi ni Bretany na nawawala ang asawa mo hindi pa namin nalaman. Ano ba,
Mike! Ganito na lang ba ang gusto mo palagi? Kung ano na naman siguro ang ginawa mo
at umalis ang asawa mo," sermon ni Daddy sa akin.
"Hindi ko naman alam na aalis siya Dad, eh! Saka hindi ko alam na matiis niyang
iwanan ang mga bata," sabi ko.
"Baluktot na katuwiran 'yang sa 'yo Mike! Ang sabihin mo pinabayaan mong umalis ang
asawa mo. Baka kung ano na naman katarantaduhan ang pinagsasabi mo sa kaniya," sabi
naman ni Daddy.
"Sam, huwag mo na sermonan si Mike, hindi naman nakakatulong sa anak mo ang

paninermon mo. Tulungan na lang natin siya na mahanap si Jasmine," sabi naman ni
Mommy kay Daddy.
"Kung ano na naman siguro ang kagaguhang pinagsasabi nito sa asawa niya," sermon pa
ni Daddy sa akin.
"Si Bretany po kasi, eh! Pinatulan niya pa si Jasmine. Sinabi niya na ikakasal kami
kaya kung ano siguro ang inisip ni Jasmine," sabi ko.
"Wala akong alam diyan, ah! Binibiro ko lang naman siya dahil sinabi niya na babae
ako ni Mike. Eh, sinakyan ko lang naman ang trip niya. Malay ko ba na seseryosohin
niya," sabi naman ni Bretany habang karga si Josh.
"Kita niyong kalukuhan niyong magpinsan! Sarap niyo pang-untugin! Alam mo naman
Mike na sensitive si Jasmine, hindi mo man lang ipinaliwanag sa kaniya!" sermon ni
Daddy.
Sabay sumulpot naman si John. "Good morning every one! What's going on?" tanong
nito.
"Oh! Ikaw saan ka galing? Ano ang balita sa binuntisan mo?" sita naman ni Daddy kay
John.
"Anong ginagawa mo rito? Ako naiinis na ako sa 'yo John, ha! Binibigyan mo ako ng
sakit sa ulo," sita naman ni Bretany sa kapatid niya.
"Ate, relax! Ito na nga, oh! Bukas papakasalan ko na 'yon sa Mayor at tinutukan na
ako ng baril ng kaptid niyang sundalo. Kaya nga pumunta ako rito para imbitahan
kayo. Kuya Mike, punta ka rin sa kasal ko, ha! Isama mo na rin si Jasmine," sabi pa
nito.
"Bakit sa Mayor mo lang pakasalan? Bakit hindi mo pinakasalan sa simbahan? Puro

kayo sakit sa ulo," sabi pa ni Daddy kay John.
"Gusto nila pakasalan ko kaagad, eh! Ede, sa Mayor para mabilis. Saka para kapag
nanganak na pawalang bisa ko rin ang kasal na 'yon," sabi naman ni John.
"Tarantado! Huwag kang gumaya riyan sa kuya mo na walang ginawa kundi pabayaan ang
asawa niya! Bahala nga kayo! Sarap niyong buhuling magpipinsan! Sana sumama na lang
si Jasmine sa lalaking handa siyang mahlin at ingatan!" sabi pa ni Daddy at
tumalikod.
Napanga-nga ako sa sinabi ni Daddy. Paano niya ba nasasabi iyon? Tumingin na lang
ako kay Mommy.
"Mom, tama ba 'yang sinasabi ni Daddy? Daddy, ko ba talaga 'yan?" tanong ko pa kay
Mommy. Nainis ako sa sinabi ni Daddy.
"Tika nawawala si Jasmine? Sinasaktan mo ba si Jasmine, Kuya? Kung ayaw mo sa

kaniya ibalik mo na lang siya sa akin," sabi pa ni John sa akin.
Kaya sa inis ko ay kuwenelyuhan ko ito. "Umayos ka, ha! Dahil baka makalimutan kong
pinsan kita at mabasag 'yang mukha mo!" banta ko kay John.
Alam kong naging ex girlfriend niya si Jasmin, pero dahil sa pinilit niyang halikan
si Jasmine ay nakipag-break ito sa kaniya. Noong kailan ko lang nalaman na si
Jasmine pala ang lagi niyang ikwene-kuwento sa amin noon na nagsisi siya kung bakit
ganon'n ang ginawa niya, Ngunit dahil sa wala siyang mukhang ipakita kay Jasmine ay
nagpunta na rin siya sa Amerika.
"Hey, Kuya, Relax!" anito saka binitawan ko siya. Ngumisi ito sa akin at lumayo ng
kaunti. "Kuya huwag ka mag-alala tutulungan kitang hanapin si Jasmine. Pero kapag
ako ang nakakita sa kaniya hindi ko na siya ibabalik sa'yo at itatanan ko na lang
siya!" ngisi pa ng baliw kong pinsan.
"Hinayupak ka talaga gusto mo talagang mabugbog, ha!" wika ko at lalapit na sana sa

kaniya, pero kumripas ito ng takbo sa labas. Napahilot na lang ako sa sintido ko.
"Ang kulit niyong mga bata kayo! Dito na muna kayong dalawa at puntahan ko lang ang
Daddy mo. Babe, akin na nga 'yang apo ko," ani Mommy sabay kuha kay Josh na hawak-
hawak ni Bretany.
Saka pumunta na ito kay Daddy. Lumapit naman sa akin si Bretany. "Mike, huwag ka
mag-alala mahahanap rin natin si Jasmine. At ako mismo ang magsasabi sa kaniya na
magpinsan tayo. Hindi ko naman kasi alam na totohanin niya ang biro ko. Paano kasi
pinaghihinalaan niya tayo at parang iniisip niya na anak mo si Stefano," sabi naman
ni Bretan.
"Sa sunod kasi huwag ka basta magsalita na lang. Kahit gano'n ang asawa ko at kahit
minsan matigas ang ulo niya mahal na mahal ko 'yon. Nakita mo naman kung gaano ako
nahirapan noon," sabi ko.
"Ayan kasi masiyado kang judgemntal. Alam mo naman na ikaw ang nakauna sa asawa mo
tapos insipan mo pang masama. Ang suwerte mo nga dahil kahit marami siyang naging
boyfriend noon at isa na si John ay ikaw lang ang pinagbigyan niya ng bandila ng
Pilipinas," sabi pa nito.
"Pinagsisihan ko naman iyon, eh. Hinahayaan ko na ng siya sa gusto niya kahit sa

annulment na guso niya. Pero iniwan niya naman kami ng mga anak namin," sabi ko.
"Pumapayag ka na makipag-annulment sa kaniya?" tanong naman nito.

"Ofcourse not! Kung hindi siya umalis at ipagpilitan niya ang annulment paper namin
fake ang ibibigay ko sa kaniya. Saka ligawan ko siya hanggang sagutin niya ulit
ako," sabi ko.
Maya pa ay tumunog ang telepono. At nakita ko naman na sinagot ni Daddy.
"Hello, sino 'to!" tanong ni Daddy sa kabilang linya.
"Oo, ito ang bahay ni Mike. May kailangan ba kayo sa kaniya?" tanong pa ni Daddy.
"Eh! Bakit mo naman minumura ang anak ko? Sino ka ba? Wala kang karapatan na
pagsalitaan ng ganiyan ang anak ko. Baka wrong call po kayo at ibang Mike ang
hinahanap mo!" sabi pa ni Daddy.
Kaya lumapit ako kay Daddy habang hawak nito ang telepono.
"Sino 'yan Dad?" tanong ko.
"Ewan ko sa matandang 'to kung ano ang pinagmumura sa 'yo. Oh, kausapin mo!" sabay
abot ni Daddy ng telepono sa akin.
Kunot-noo ko naman itong kinuha. "H..hello hinahanap niyo ba ako?" tanong ko sa

kabilang linyta.
"Hoy! Hayop kang lalaki ka! Hindi mo ba alam kung ano ang pinagdaanan ko para lang
ma contact kang hayop ka!?" sabi nito sa kabilang linya.
"Excuse me po, baka wrong call po kayo," sabi ko sa boses matandang babae sa
kabilang linya.
"Anong wrong call!? Hindi ako nagkakamali kaya huwag mo akong pangunahang hayop ka.
HIndi mo pa alam na ilang telepono ang naikot ko para lang matawagan ka. Abay baka
gusto mong sugurin kita riyan sa bahay niyo at dalhan nang itak. Matapos mong
buntis-buntisin ang alaga ko nakikipaglandian ka sa iba at ano? May balak ka pang
pakasalan ang babae mong hinayupak kang lalaki ka!" sabi pa nito sa kabilang linya.
May saltik yata 'tong babaeng 'to. Kung ano ang pinagsasabi. "Sorry po ali, pero
wrong call po kayo," sabi ko sabay baba ng telepono.
"Sino raw 'yon?" tanong ni Daddy.
"Ewan Dad! Wrong call lang siguro o baka nangti-trip lang," sabi ko naman.
"Baka kung anong kagaguhan na naman kamo ang ginawa mo!" sermon ni Daddy sa akin.
"Dad, wala akong kalukuhang ginagawa. Alam niyo naman na sa mga bata lang ang
atensyon ko at paghahanap sa asawa ko," sabi ko.
Maya-maya ay tumunog ulit ang telepono.
"Sagutin mo na 'yan, Mike." utos naman ni Daddy kaya sinagot ko naman iyon.
"Hello?"
"Aba, demonyo ka talagang lalaki ka! At binabaan mo pa ako ng telepono. Gusto mo

talagang sugurin kita ng palakol diyan?" sabi pa nito sa kabilang linya.
"Ano ba ang kailangan niyo? Kung nagti-trip lang kayo wala kayong mapapala sa
akin," sabi ko.
"Abay, sasagot-sagot pa 'tong tukmol na 'to. Hoy! Lalaki, wala ka talagang kuwenta!
Matapos mong wasakin ang anak ko. Matapos niyang ibigay lahat sa 'yo tapos
pinabayaan mo lang siya! Hindi ko 'yan pinalaki para saktan mo lang! Hindi mo ba
alam na iniingatan ko pa 'yan noon para hindi magasgasan, pero ikaw lang ang sisira
sa kaniya!?" bulyaw pa nito.
"Baka ibang Mike po ang tinutukoy niyo," sabi ko.
"Anong iba!? Sige, kung wala ka na talagang gusto sa anak ko at ayaw mo na sila
makita ng magiging anak niyo. Ibigqy mo sa kaniya ang mga anak niyo at magpakasal
ka sa babae mo! Litse ka!" sigaw pa nito sa akin.
"Ale, hindi po kita maintindihan at kung sino man 'yang anak mo sinisigurado ko na
hindi ako ang hnahanap niyo " sabi ko naman.
Maya pa ay may narinig akong sigaw sa kabilang linya.
"Silvia! Hali ka na! Hinahanap ka na ni Jasmine! Naghihintay siya sa waiting shed!"

sigaw ng isang boses babae.
Bigla na lang nanayo ang balahibo ko nang marinig ko ang pangalan ng asawa ko.
"Hoy lalaki! Ibalik mo sa Anak ko ang mga anak niya!" sabi pa nito sa akin sa
kabilang linya.
"Tika,tika si Jasmine ba ang tinutukoy mo? S...saang lugar 'to sabihin mo sa akin,
please?" sumamo ko.
"Bigyan mo ako ng number mo sa cellphone at tatawagan kita mamaya. At hinihintay na

ako ng asawa mo. Umayos kang tukmol ka!" sabi nito.
Episode 81
Chapter 81
Mike
Bigla akong nabuhayan ng pag-asa kaya ibinigay ko sa kaniya ang cellphone number
ko. Pagkatapos kong maibigay ang number ko ay ibinaba niya na ang telelepono.
Nakahinga ako ng maluwag.
"Ano ang sabi Mike?" tanong ni Daddy.
"Si Jasmine, kasama niya si Jasmine, Dad! Sana totoo na kasama niya ang asawa ko,"
tuwang wika ko kay Daddy.
Nabuhayan ako ng loob dahil alam ko na kung paano ko makasama muli ang asawa ko.
"Sana nga! Sana tinanong mo kung ano pangalan ng tumawag," ani Daddy.
"Narinig ko Dad na tinawag siyang, Silvia," sabi ko kay Daddy.
Gumuhit naman sa mukha ni Daddy ang tuwa. "Si SIlvia? Ibig sabihin kasama ni Silvia
si Jasmine." ngiti ni Daddy.
"Dad, sino si Silvia?" tanong ko.

"Kasambahay ng Tito Leo mo. Matagal na siyang naninilbihan sa mga magulang ni
Jasmine. At halos siya na rin ang nagpalaki sa asawa mo," sabi naman ni Daddy.
"Alam mo ba kung tagasaan si Silvia, Dad?" tanong ko pa.
"Kahit saan naman 'yan siya. Hintayin mo na lang ang tawag niya. Para malaman natin
ang totoo na kung siya ba talaga iyon at kung magkasama ba talaga sila ni Jasmine,"
ani Daddy.
Subrang saya ko ng mga oras na iyon. Dahil nagkaroon ako ng pag-asa na malaman kung
nasaan ang asawa ko.
"Pero sabi niya, Dad, buntis raw ang anak niya," sabi ko at nag-isip. Imposible
kayang buntis si Jasmine?
"Kita mo! Paano kung buntis nga ang asawa mo? Hay nako, Mike! Masuntok na talaga
kita. Pinabayaan mo ang asawa mo na mag-isa!" bulyaw na naman ni Daddy sa akin.
Napabuntong hininga na lang ako at hindi namakapaghintay sa tawag nang Ale.
Panay tingin ko sa cellphone ko.
Lumipas ang tatlong oras ay tumunog ang cellphone ko, kaya sina Mommy at Daddy ay
alam kong hindi na rin makapaghintay. Agad kong sinagot ang tawag.
"H..hello!" kabado kong sagot.
"Si Ate Silvia mo ito. Ano ba ang balak mong gawin sa asawa mo, ha? Bakit mo
pinabayan na mag-isa ang asawa mo at nagawa mo pa mambabae?" tanong nito sa akin.
"Nasaan ang asawa ko? Saan siya ngayon? Pupuntahan ko siya at susunduin, sabihin
niyo po sa akin," sumamo ko.
"At para na naman saktan mo!?" wika nito.
"Hindi po! Wala akong babae, saka tatlong buwan ko na siya hinahanap. Kaya sabihin
niyo sa akin, please? Hinahanap na siya ng mga anak namin. Nakikiusap ako sa 'yo,
sabihin mo sa akin kung nasaan ang asawa ko," sumamo ko.
"Narito sa Capiz ang asawa mo. Kung hindi lang ako naawa sa kaniya hindi kita
tatawagan. Kaya lang nag-alala ako dahil lagi na lang siya tulala at malungkot.
Tapos ayaw na lumabas ng bahay. Kung hindi niya lang check up kanina hindi lalabas
'yon," sabi naman nito sa kabilang linya.
"Shit! Paano siya nakarataing ng Capiz?" pupuntahan ko po siya riyan ngayon.

Magpapa-book po ako ng ticket ibigay niyo sa akin ang adress niyo," sabi ko.
"Sige pumunta ka rito para naman mahabol kita ng itak. Buntis pala ang asawa mo
mahigit na 3 months. May telegram ka ba? Para ipakita ko ang picture niya mamaya.
Pero hindi pa naman gaanong halata ang tiyan niya," sabi pa nito.
"Mayroon po, maraming salamat po. Pupunta po ako mamaya riyan. Susunduin ko ang
asawa ko," sabi ko.
"Si Kuya na ang bahala magsundo sa 'yo sa airport. Oh, sige na at nagtatago lang
ako at baka makita pa ako ng asawa mo na kausap ka. Basta pagdating mo rito huwag
mo sabihin na ako ang tumawag sa 'yo," bilin pa nito sa akin.
"Opo, salamat po talaga," wika ko sa subrang tuwa.
Pinatay niya na ang cellphone at paglingon ko naman ay nagulat ako kina Daddy at
Mommy na nasa likuran ko.
"Ano sabi?" tanong ni Mommy.
"Dad, Mom, kayo na ang bahal muna sa mga bata. Nasa Capiz si Jasmine. At buntis
siya Mom, Dad," tuwa kong wika sa mga magulang ko.
"Nako madagdagan na naman ang apo natin," tuwang sabi ni Mommy.
"Siguraduhin mo lang na mauwi mo rito ng walang galos ang asawa mo. Nakakahiya kina
Tito mo Leo at Tita mo! Kung nabubuhay lang sila tiyak na malulungkot na naman sila
sa pinagdaanan ng anak nila sa kamay mo," sermon ni Daddy sa akin.
"Promise, Dad. Hindi ako uuwi rito hanggat hindi ko kasama ang asawa ko at ang
magiging anak namin sa sinapupunan niya," sabi ko.
Saka dali-dali ako nagligpit ng mga gamit ko. Inutusan ko naman si Tita Ann na
kunan ako ng ticket papuntang Capiz.
Pagkatapos ko magligpit ng mga dadalhin ko ay nagpaalam ako sa mga bata.
"Daddy, aalis ka po?" tanong ni Natasha.
Nasa sala sila noon at nakikipaglaro sa anak ni Bretany na si Stefano.
Umupo ako at kinanlong ang tatlong kambal. "Aalis ako mga anak, dahil susunduin ko
ang Mommy ninyo," wika ko.
"Uuwi na po si Mommy?" tuwang tanong ni Nathaniel.
"Yes mga anak. Uuwi na ang Mommy niyo kasama ang magiging baby Brother or Sister
niyo sa tummy niya," sabi ko naman sa kaniya.
"Yehey!!! Miss ko na si Mommy!" tuwa naman ni Nathan.
"Yehey!! May baby sister na ako!" sigaw naman ni Natasha.
"Daddy kapag umuwi na kayo rito ni Mommy, huwag na po kayo umalis, ha? Kasi lagi ko
kayo nami-miss ni Mommy. Saka kahit mapait ang luto ni Mommy ayos lang po kakainin
na po namin. Basta kasama namin kayo palagi," sabi naman ni Nathaniel.
Ginulo ko na lang ang buhok nito. "Huwag kayo mag-alala, dahil kapag nagbakasiyon
kami ng Mommy niyo. Isasama na namin kayo," sabi ko naman.
"Daddy, kapag po wala sina Yaya at Mameta kayo na lang po magluto para sa amin.
Mapait po kasi ang luto ni Mommy," sabi naman ni Natasha.
Natawa naman si Bretany sa sinabi ni Natasha. "Mapait po ba magluto ang Mommy niyo,
Natasha?" tanong naman ni Bretany.
"Opo Tita. Tapos 'yong kanin po may sabaw," dal-dal pa ni Natasha.
"Hayaan niyo. Dahil tuturuan ko ang Mommy niyo magluto," sabi naman ni Bretany.
"Sige na mga anak. Alagaan niyo si Josh, ha? Susunduin ko lang ang Mommy niyo,"
wika ko at isa-isa silang hinalikan at humalik rin ako kay Josh. Alam kong nasasabi
na ito sa ina niya.
Alasais ng gabi ang flight ko kaya 3 hours na lang ay makakarating na ako sa Capiz
at makikita ko na rin ang asawa ko at mayayakap ng mahigpit.
Gustong-gusto ko ng hilahin ang oras para makita ang asawa ko. Miss na miss ko na
ito. Hinding hindi na talaga ako papayag na malayo pa siya ulit sa akin. Kahit ayaw
niya na sa akin ang mahalaga ay nakikita ko siya palagi.
Bago ako nagtungo sa Airport ay pinasa na ni Ate Silvia ang larawan ng
asawa ko. Nakatingin ito sa malayo at parang malalim ang iniisip. Pero ang ganda
niya pa rin tingnan. Saka maliit pa ang tiyan niya at hindi pa halata.
Gustong gusto kong makita na siya sa personal. Kunting oras na lang at makikita ko
na ang asawa ko.
Nasasabik na akong yakapin siya muli at hagkan.
Episode 82
Chapter 82
Jasmine
Maaga kaming pumunta ni Ate Silvia sa Hospital para magpa-check up ako sa

binububuntis ko kasama namin si Ante Josefina.
Namili sila ng mga lulutuing kakanin dahil ngayon ang fiesta sa lugar nila. Bihira
lang din ako lumalabas. Hindi ko alam pero ayaw ko makakita ng mga tao. Gusto ko ay
lagi lang ako sa loob ng bahay. Marahil ay kasama ito sa paglilihi ko.
Pag-uwi namin ay medyo marami-rami na ang tao sa bahay nila Ante. Pumasok na ako sa
loob dahil ayaw ko makakita ng maraming tao. Mga dalaga at binata ang naroon na mga
kasamahan nila Pearly. Nang nasa pintuan na ako ay tinawag ako ni Danica.
"Ate, hali ka," tawag ni Danica sa akin.
Lumapit ako sa kaniya. "Bakit Dan?" tanong ko.
"Ate, gusto ka raw makilala ni Bryan," sabi naman nito sa akin.
"Sinong Bryan?" tanong ko.
"Ito po Ate," sabat naman ni Pearly at itinuro ang isang lalaki na kasing edad lang
rin siguro ito ni Mike.
Nahihiya pa itong tumingin sa akin. May kaguwapuhan rin ito at matangkad.
"Hi! Bryan! Mukhang nahihiya ka yata sa akin," biro ko. Naghiyawan naman ang mga
nasa paligid kong mga dalaga at binata.
"Hindi naman. Ang ganda mo kasi. Baka puwede kitang maisayaw mamaya sa dikohan,"
sabi naman nito sa akin.
"Walang problema sa akin. Hindi lang naman ako ang isasayaw mo, kundi kasama itong
magiging anak ko," ngiti ko pa sa kaniya sabay haplos sa tiyan ko.
Bigla naman sila nagulat. "Ay buntis ka po, Ate?" tanong naman ng isang dalaga.
"Hindi ba halata?" sabi ko.
"Hindi po, Ate. Para po kasi kayong dalaga tingnan. Tapos ang sexy niyo pa. Hindi
halatang buntis kayo," sabi naman ng isa.
"Sayang, Bry. Hindi ka na pala puwede kay Ate Jasmine. May nagmamay-ari na pala sa
kaniya," sabi naman no'ng isang binata.
Pangiti-ngiti lang ang binata.
"Paano, maiwan ko na muna kayo rito?" paalam ko sa kanila.
"Sige, Ate. Magpahinga na po kayo. Sama po kayo mamaya sa diskohan ng Brgy, ha?"
ani Danica.
Tumango ako at bumalik sa bahay. Nahiga ako habang kumakain ng bignay na bigay sa
akin ni Uncol Berto.
Kulay berde lang ang kinakain ko at ayaw ko ng kulay itim na hinog na. Makalipas
ang ala singko ng hapon ay lumabas ako. At parang namamadali si Uncol Berto. At
sina Ante at Ate Silvia naman abala sa pagliligpit sa kabilang bahay na yari sa
kahoy.
Wala ng gaanong bisita dahil nasa cort na ang mga ito at nanuod ng mga palabas
roon. Hindi naman ako pumunta roon dahil ayaw ko ng maraming tao, pero kung hindi
lang siguro ako buntis baka kanina pa ako naroon.
"Ate Silvia, Ante Josefina, parang abala yata kayo? Saan pupunta si Uncol Berto?
Mgpapaluto pa naman sana ako ng ginataang kuhol," tanong ko.
"Nako maraming luto rito Jasmine, kaya kumain ka na roon," utos naman ni Ante
Josifina sa akin.
"Ayaw ko po. Gusto ko kuhol. Bakit nililinisan niyo ang kabilang bahay?" tanong ko.
"Eh, kasi may bisita kami mamaya. Sinundo ni Uncol mo Berto. Eh, dito matutulog
'yon sa kubo," sabi naman ni Ate SIlvia.
''Gano'n ba? Ilan ba ang bisita niyong darating, Ante?" tanong ko.
"Eh, isa lang, iha," aniya.
"Eh, kung gusto niyo po doon na lang sa bahay patulugin, total apat naman ang silid
doon. Saka doon naman natutulog si Ante. Nakakahiya naman na patulugin riyan sa
kubo na puno ng palay," sabi ko naman.
Nagkatinginan naman sila ni Ate Silvia. "S...sigurado ka, iha? Lalaki kasi iyon,"
sabi naman ni Ante.
"Kahit lalaki o bakla wala namang problema. Ayos lang naman sa akin hindi naman
siguro manyakis 'yon," sabi ko naman.
"Sigurado ka Jasmine? Ayos lang sa 'yo na doon sa bahay mo matutulog ang bisita
namin?" tanong ni Ate Silvia na may hawak na walis.
"Oo naman, Ate. Ayusin mo na lang 'yong kabilang silid. 'Yong sa tapat ng silid ko.
May aircon naman roon saka para naman comportable ang bisita ninyo," sabi ko naman.
"Ay sige, sige, aayusin ko na ngayon," ani Ate Silvia at kumaripas na ito pumasok
sa loob ng bahay.
"Tagasaan ba ang bisita niyo, Ante?" tanong ko.
"Ha? Ah.. eh.. Taga Maynila. Pamangkin namin," wika pa nito at parang iniiwasan
ako. "Ay, sige Iha. At ililigpit ko muna ang mga plato," sabi naman nito.
"Ano oras po ba darating si Uncol? Gusto ko pa naman ng kuhol. Sana nagpaluto na

lang pala ako sa kaniya, bago siya umalis," sabi ko na sumimangot.
"Mamaya pa sigurong gabi iyon, Iha. Eh, kung gusto mo kukuha ako sa sapa," sabi
nito.
"Bukas na lang po, Ante. Siya nga pala, anong oras tayo pupunta sa disko?" tanong
ko.
"Kahit mga alasyete na, pero 'yon kung papayagan ka ng matandang dalaga mong
kasama," sabi naman nito na ang tinutukoy ay si Ate Silvia.
"Tika at lambingin ko muna," sabi ko at pumasok sa loob.
"Ate Silvia?" tawag ko.
"Oh! Bakit?" aniya.
"Ate, sama tayo sa diskohan mamaya," lambing ko sa kaniya.
"Tumigil ka nga riyan, Jasmine. Mahamugan ka at baka mapano pa ang baby mo," saway
nito sa akin.
"Ang kj mo talaga, Ate! Nakakainis ka. Kung ayaw mo pumunta sa diskohan pupunta
ako," mariin kong sabi at namewang pa.
"Abay, batang 'to! Ang tigas ng ulo. Matulog ka ng maaga. Saka ano ang mapapala mo
sa diskohan? Eh, parang mga alimango tingnan ang mga sumasayaw roon na akala mo ay
nakawala sa hawla nila," wika nito sa akin.
"Hmmpp... Palibhasa kasi napakamanang, kaya hindi nakapag-asawa," bulong ko.
"Hay nako, Jasmine! Huwag mo ako bulong bulungan riyan dahil naririnig ko ang
sinasabi mo." sabi naman nito.
"Sige na kasi, Ate! Manood lang naman ako, eh! Saka magja-jacket ako at
magsumbrero," pamimilit ko.
"O, sige basta umuwi ka ng maaga at matulog," sabi naman nito.
"Heheheh.. Thank you ate. Promise, uuwi kami maaga ni Ante." Natuwa ako nang
pinayagan niya ako.
"Sige, kayo na muna ang pumunta sa disco at alam mo naman na may bisita kaming
parating, kaya hindi kita masamahan," wika niya sa akin.
"Sige, po Ate," saka niyakap ko ito at hinalikan sa pisngi.
"Nako itong batang 'to, oo. Sige na maligo ka na, amoy bilat ka na," sabi nito sa
akin. Sinamaan ko siya ng tingin.
"Makaamoy bilat ka naman, ikaw nga 'tong amoy bilat na binuro," biro ko sa kaniya.
"Abay, gusto mo yatang hindi kita payagan," banta naman nito sa akin.
"Heheheh.. Ang bango ng bilat mo, Ate!" sabay ngisi ko sa kaniya.
"Ang dami mo ng kalukohang nalalaman, Jasmine. Maligo ka na nga," sabi nito at

pumunta na ako sa silid ko para kumuha ng pampapalit.
Lumabas ako para maligo, nasa labas kasi ang banyo sa tabi ng kusina.
"Ate Silvia, baho bilat!" pangungulit ko kay Ate Silvia bago pumasok sa banyo.
"Ikaw talagang bata ka. Kuskusan mo 'yang maigi ang bilat mo at baka may maligaw na
tarugo riyan," sabi pa nito.
Napaisip naman ako kung ano ang tarugo. "Ano' yon Ate?" sigaw ko.
"Wala! Ibig sabihin tarog 'yon. 'Yong dinadaluyan ng tubig galing bundok," aniya.
"Ahh, okay," wika ko at naligo.
Pagkasapit ng alasyete nang gabi ay umalis na kami ni Ante Josifina, kasama sina
Danica at Pearly at mga iba pa.
Masaya pala ang diskohan rito sa Capiz, dahil ang mga tao rito ay nagtutulong-
tulong. Hindi naman malayo ang cort kung saan doon dinaraos ang disco at ang
amature contest kanina.
Ngunt kakaiba rito kaysa Panggasinan. Doon kasi sa Panggasinan ay may mga vip pa,
pero dito, table lang ang binibili ng mga kalalakihan.
Naupo kami ni Ante sa mahabang upuan. Marami rin ang mga tao. Hindi naman ako
sumayaw. Gusto ko lang tumingin sa mga sumasayaw.
Pagsapit ng alas nuebe ng gabi ay may pinagkakaguluhan ang mga kababaihan malapit
sa entrance ng cort. Parang may artistang dumating na ang iba ay tumitili pa lalo
na ang mga kasamahan nila Pearly. Mabuti at narito ako sa gilid, kaya medyo malayo
roon sa kung ano man ang pinagkakaguluhan nila.
"Ante uwi na tayo," yaya ko kay Ante Josifina.
"Maaga pa naman, ayaw mong sumayaw?" tanong niya sa akin.
"Ayaw ko po. Gusto ko kumain ng maria-maria," sabi ko.
May nakita kasi ako noong nakaraan na bunga na kung tawagain nila ay maria-maria
parang net ang nakabalot sa bilog na prutas na 'yon kahit saan lang iyon makikita
rito. Kapag hinog na ito ay kulay orange ang kulay niya. Maliit lang siya at
maraming boto.
"Sos, bata ka. Saan tayo hahanap ng maria-maria?" tanong pa nito sa akin.
"Saan pa nga ba ede roon sa may gubat o sa may daanan. Sige na Ante, uwi na tayo,"
yaya ko sa kaniya.
"Sige na, nga! Hali ka na para makapagpahinga ka rin ng maaga," sang-ayon nito saka
naglakad na kami pauwi sa amin. Ngunit bago pa kami makauwi ay naghanap pa kami ng
maria-maria sa daan.
Episode 83
Chapter 83
Jasmine
Tuwang-tuwa naman ako nang marami kaming nakuhang maria-maria.
Pagkatapos ay umuwi na kami ni Ante. Pumasok na ako sa loob ng bahay at si Ate

Silvia ay matutulog na sana noong dumating kami ni Ante.
"Maaga pa yata kayo umuwi," sabi naman ng matandang dalaga.
"Eh, paano naghanap ng maria-maria si buntis kaya ayan nanguha kami sa daan," sabi
naman ni Ante. "Dumating na ba ang kuya mo?" tanong naman ni Ante kay Ate Silvia.
"Ay, oo. Kasama 'yong bisita natin. Eh, nariyan na nga sa loob ng silid ang gamit
niya. Pero pumunta sila sa disco hindi ba kayo nagkita roon?" tanong naman ni Ate
Silvia.
"Hindi kasi umuwi na kami agad. Oh, siya sige. Akoy uuwi na," paalam naman ni Ante.
"Ante, sabihin mo kay Uncol magluto siya ng kuhol bukas, ha?" sabi ko.
"Oo, Iha. Bukas maaga pa kami kukuha ng kuhol," sabi naman niya.
"Nako! Kawawa naman ang mga pato at may kaagaw na sa kuhol." sabi ni Ante Josefina.
"Masarap po kasi 'yong ulo ng kuhol matigas-tigas. Ante, sama ako bukas mamulot ng
itlog ng pato ha!" sabi ko.
"Walang problema, Iha." ani Ante.
"Ay, nako Jasmine! Mamaya madulas ka roon kaya tumigil la muna kakapulot ng itlog
at ibang itlog muna ang asikasuhin mo," sabi naman ni Ate Silvia.
"At anong itlog naman ang asikasuhin ko Ante? Buti nga itlog lang ng pato ang
pinupulot ko. Paano kung itlog ng tao!?" wika ko pa.
"Hay nako! Bahala na nga kayong dalawa riyan! At akoy uuwi na," paalam ni Ante at
umuwi na ito.
Kumain lang ako ng dalawang maria-maria at uminom ng tubig. "Ate, matulog na ako
huwag pakialaman ang maria-maria ko rito, ha?" bilin ko kay Ate.
"Sino naman ang kakain 'yan. Sige na at matulog na rin ako. Siya nga pala, binigay
ko iyong isang susi sa bisita para may susi siya mamaya pag-uwi nila ni Uncol mo
Berto," wika nito sa akin.
"Walang problema po, Ante. Sige po matulog na rin po kayo " sabi ko at pumasok na
ako sa loob para makatulog na.
Habang nasa silid ako ay hinimas ko na naman ang tiyan ko," busog ka na ba Baby?"
sabi ko.
Naalala ko na naman ang mga bata. Ganito ako noon noong pinagbubuntis ko ang mga
kambal. Malungkot man na mawalay ako sa kanila ay kailangan kong kayanin dahil baka
kapag nasa tabi ako nila ay ma-depress na naman ako at hindi ko na kakayanin na
makita nila akong gano'n. Lalo na at kasama ng Daddy nila ang babaeng 'yon. Baka
pagtatawanan pa ako ng Daddy nila.
Hindi naman mahalaga na makita pa ni Mike ang magiging anak namin ngayon. Bumuo na
lang siya ng pamilya kasama ang babaeng iyon. Pero sorry na lang siya dahil hindi
sila puwede ikasal hangga't hindi annul ang kasal namin.
Natulog na ako sa ganoong pag-iisip. Pagdating naman ng alasdos ng gabi ay bigla

akong nagising. Kaya lumabas ako sa kusina at kumuha ng tubig. Kahit na inaantok pa
ako ay papikit-pikit akong nagbukas ng ref. Saka kinuha ang tubig.
Kumuha ako ng baso at sinalinan ng tubig. Nang iinumin ko naman ay nakita ko si

Mike na lumabas sa banyo.
Pero hindi ko sigurado kong siya ba ang nakita ko. Kaya kinurap-kurap ko ang mata
ko. Pagdilat ko ulit ay wala na siya. Kaya ininom ko na lang ang tubig at bumalik
sa silid ko.
Baka namalik mata lang ako at nakikita ko ang mukha ng lalaking 'yon, kaya natulog
na lang ulit ako.
****
Kinabukasan ay maaga akong nagising mga ala singko ng umaga. Gusto ko sumama
mamulot ng itlog ng mga pato. Naalala ko napanaginipan ko yata si Mike kagabi.
Bakit ko kaya napapanaginipan ang lalaking 'yon?
Lumabas ako ng silid ko at tamang tama na nariyan na sina Uncol Berto at Ante sa
labas dahil nariring ko na ang boses nila. Isinara ko ang pinto at pagharap ko sa
tapat ng pinto ko ay subrang nagulat ako. "Aayy!!!" Nagulat rin ang lalaking
lumabas sa tapat ng silid ko.
Agad naman pumasok ang mag-asawa at si Ate Silvia naman ay lumabas mula sa kusina.
"Anong ginagawa mo rito Mike!? Bakit nandito ka!?" sigaw ko.
"Itong batang 'to. Akala ko kung ano na nangyari sa 'yo. Kinabahan naman ako sa
'yo," sabi ni Ate Silvia.
"B...bakit nandito ang lalaking 'yan, ha?" galit kong tanong sa kanila.
"Jasmine, relax. Hindi ka naman kailangan sumigaw," ani Mike sa kalmadong boses.
"Ano nga sabi ang ginagawa mo rito? Sino nagsabi sa' yo na puwede ka rito pumasok
sa bahay ko!" sigaw ko sa kaniya.
"Iha, siya ang bisita namin ni Uncol mo Berto. Eh, sabi mo kagabi na okay, lang na
rito matulog ang bisita namin. Ikaw pa nga ang nag-offer na rito na lang sa bahay
mo matulog at nakakahiya naman na riyan siya sa kubo matulog." sabi ni Ante
Josefina.
"Hindi niyo naman kasi sinabi na ang lalaking 'yan ang bista niyo. Eh, kung alam ko
lang, ede, sana doon niyo na pinatulog 'yan sa kubo," inis ko namang sabi.
"Jasmine, narito ako para sunduin ka. Umuwi ka na hinahanap ka na ng mga anak
natin," sabi ni Mike na nanatili sa kinatatayuan niya.
Nagtungo ako sa kusina at kumuha ng gulok saka bumalik sa kinaroroonan
ni Mike.
"Aalis ka ba rito o bibiakin ko 'yang ulo mo!" sabi ko sabay amba sa kaniya ng
gulok.
Agad naman siyang nagtago sa likod ni Uncol Berto. Nagulat naman ang tatlo sa
ginawa ko.
"Jasmine, hindi magndang biro 'yan!" protesta namn ni Mike.
"Maghulos dili ka nga muna, Iha. Mamaya makasugat ka niyan. Ang talas pa naman
niyan at kahahasa ko lang 'yan kahapon," sabi naman ni Uncol Berto.
"Mabuti nga, eh! Para maputol ko ang ulo ng lalaking 'yan! Paano mo nalaman na
narito ako, ha!" tanong ko kay Mike habang nagtatago siya sa likuran ni Uncol
Berto.
"Hindi na mahalaga iyon. Umuwi ka na sa atin. Saka bitawan mo 'yang hawak mo.
Mamaya matulak ka ng kapwa mo...." anito.
"Ano!? Kapwa ko demonyo? Huwag ka magtago riyan sa likod ni Uncol! Lumayas ka rito
sa pamamahay ko. kung ayaw mong bitbitin mo 'yang ulo mo pabalik sa Maynila!" banta
ko sa kaniya.
Pumasok ako sa silid niya at kinuha ang maleta niya at inihagis sa harpan nila.
"Jasmine, pag-usapan niyo ng mabuti ito. Huwag mong daanin sa init ng ulo," wika
naman ni Ate Silvia na ngayon lang nahimasmasan sa nangyayari.
"Wala na kaming dapat pag-usapan pa, Ate. Palayasin niyo ang lalaking iyan at baka
maputol ko ang ulo niyan!" galit kong sabi sa kanila.
"Jasmine, puwede bang huminahon ka muna? Pagbigyan mo naman ako. Mag-usap tayo ng
maayos. Promise, kahit ano ang gusto mo gagawin ko, pero hayaan mong makasama kita
rito " ani Mike na nagsusumamo ang mukha.
"Sige, Makikipag-usap lang ako kung susundin mo ang gusto kong mga ipapagawa sa
'yo. Pero, kung hindi mo magawa ang gusto ko tiyakin mo at itataga ko itong hawak
kong gulok sa 'yo!" banta ko sa kaniya.
"Kahit anong gusto mo gagawin ko. Basta kausapin mo lang ako at sumama ka pabalik
sa akin sa Maynila," sabi niya habang nasa likuran ni Uncol Berto.
"Siguraduhin mo lang na lahat ng gusto ko susundin mo!" paninigurado ko sa kaniya.
"Oo, promise. Ano ba ang gusto mo ipagawa sa akin? Kahit ngayon gagawin ko," sang-
ayon niya.
Niliitan ko naman ang mata ko at tinaasan ko siya ng kilay at dinuro ko siya ng

gulok. Sige naman ang atras nila sa pintuan ni Uncol Berto at si Ante Josifina
naman ay gumilid.
"Mamulot ka ng itlog ng Pato sa kulungan. Ikaw lang mag-isa!" utos ko sa kaniya.
"Iha, libo-libo ang mga itlog at baka mahirapan naman ang asawa mo sa pagpulot mag-
isa?" wika ni Uncol Berto.
"Hayaan mo at tulungan namin siya na mamulot ng itlog, Iha," sabi naman ni Ante
Josefina.
"Hindi! Siya lang mag-isa at walang tutulong sa kaniya! Uncol lutuan mo ako ng
kuhol. At huwag niyong tulungan ang lalaking iyan na mamulot ng itlog. Kung ayaw
niyong madamay!" wika ko.
Napalunok naman ng laway si Kuya Berto. "Eh, sige Iha. Josefina, mamulot ka na sa
sapa ng kuhol." utos naman ni Uncol Berto sa asawa niya. saka dahan-dahan naman
silang tumalikod na mag-asawa.
Episode 84
Chapter 84
Jasmine
Habang umaalis ang dalawang mag-asawa ay tumitingin naman si Mike sa kaliwa kanang
niyang tagiliran. Tinitingnan niya kung saan siya puwede tumakbo kapag sakaling
sinugod ko siya ng gulok.
"Huwag ka mag-alala, Mike. Hindi pa naman kita kakatayain ngayon eh! Hala! Lakad ka
at doon tayo sa mga pato!" sabi ko sabay sinyas ko sa kaniya na maglakad gamit ang
gulok.
"S..saan ba ang daan?" tanong niya habang umaatras.
Nakapa-jama pa siya ng pantulog niya at hindi pa yata siya nakamomog o nakahilamos

man lang dahil gulok agad ang sinalubong ko sa kaniya. "Ate Silvia, samahan mo ako
magbantay sa tukmol na lalaking ito mamulot ng itlog!"
"Hay nakong batang 'to! Pati ba naman ako idamay," reklamo naman ni Ate pero
nagmartsa na rin siya palabas at nauna kay Mike. "Hali ka na iho," yaya niya kay
Mike.
Sumunod naman si Mike at ako ang nasa likuran niya, at dala-dala ang gulok. Panay
lingon naman nito sa akin at tinitingnan ang bawat hakbang ko.
"Huwag kang lumingon nang lumingon! Mamaya tagain talaga kita!" bulyaw ko sa
kaniya.
"Eh, baka mamaya madapa ka. Saka nagpa-iwan ka na lang sana. Sisiw lang naman ang
inuutos mo sa akin. Kayang-kaya ko na 'yon," pagmamayabang niyang sabi sa akin.
"Sisiw pala ha? Tingnan natin," sabi ko.
Ngumisi naman ito ng nakakaloko. "Ang sexy mo pa rin," aniya sabay kagat niya ng
kaniyang labi.
"Gusto mo talagang mataga?!" sigaw ko at aambahan ko na sana siya ng gulok, pero

agad naman siya kumaripas ng takbo at nauna kay Ate.
Nag-iinit ang ulo ko sa kaniya at naboboyset ako kapag ngumingiti siya sa akin.
Hindi ko alam kung bakit narito ang lalaking ito. Hindi ba ako nanaginip? Paggising
ko ay kaharap ko na ang ama ng mga anak ko. Bakit nandito siya? Alam niya kaya na
buntis ako? At sino ang nagsabi sa kaniya na narito ako?
Hindi kaya si Ate Silvia? Pero paano? Dahil wala naman siyang number ni Mike.
Mamaya mag-uusap talaga kami ni Ate.
Makalipas ang ilang sandali ay nakarating kami sa kulungan ng mga pato ang iingay
ng mga ito dahil gusto na nila lumabas. Doon sila sa sapa naghahanap ng mga kuhol o
makakain. Minsan sa palayan na katatapos lang gapasin at pinapatubigan muna bago
aararuhin,
kaya ngayon may naisip na naman akong ipapagawa kay Mike. Pero isa-isa lang muna.
"Buksan mo ang pintuan ng kulungan ng mga pato. Bilis!" utos ko kay Mike. Napanga-
nga naman siya sa nakita niya sa dami ng mga pato.
Sa Hacienda niya kasi ay walang pato roon kundi mga native na manok lang.
"Wow! Ang daming mga pato," bulas pa nito at napapailing.
"Bubuksan mo ba o 'yong ulo mo ang bubuksan ko!?" banta ko sa kaniya.
"Oo na, bubuksan ko na, huwag ka ma- stress," sabi nito at lumusong sa putikan.
Natatawa ako dahil alam ko na mandidiri siya sa mga dumi ng Pato. Hinagis ko ang
basket sa kaniya na lalagyan ng mga itlog.
"diyan mo ilagay ang mga itlog na pupulutin mo!" sigaw ko sa kaniya.
Pinulot niya naman ang basket. "Ang liit naman ng lagayan, magkasiya ba ang mga
itlog na 'yan rito?" tanong naman niya.
"Hindi! Pero hahakutin mo 'yan rito at kukunin mo itong mga natitirang basket,"
sabi ko naman sa kaniya.
"Nako, papahirapan mo pa talaga ang asawa mo," saway naman ni Ate Silvia.
"Hayaan mo siya, Ate. Gusto niya 'yan 'di ba? Pumunta siya rito at gusto niya
kausapin ko siya ng gano'n-gano'n lang!?" sabi ko.
Hindi na umimik ang matanda at naupo na lang sa may kubo na roon, kaya naupo na rin
ako.
Binuksan ni Mike ang pintuan ng kulungan ng mga pato at napatalon pa siya ng

nagsilabasan ang mga pato. Para siyang ewan habang minamasdan ang mga pato na
lumalabas sa kanilang kulungan.
Nang makalabas na ang mga pato ay kitang-kita ko na halos mapuno ang kulungan ng
mga itlog, pero may mga dumi ito ng mga pato at ang aapakan mo ay mga dumi ng pato.
Kaya nakita ko na kumunot ang noo ni Mike at napakamot sa ulo niya. Nakastinilas pa
ito at dahan-dahan siyang pumasok at nagtakip ng ilong niya.
Nagtingkayad siya paglakad. Siguro ay hindi niya natiis ang dumi ng mga pato at
hinubad niya ang damit niya at itinakip sa kaniyang ilong. Itinali niya iyon sa ulo
niya para hindi malaglag, kaya kitang-kita naman ang abs niya na nagpuputukan na
parang mga pandisal.
"Hay, ,awawang poging nilalang. Tagapulot na lang ng itlog ng pato," sabay buntong
hininga ni Ate Silvia.
"Mabuuti nga sa kaniya! Ikaw ba ang nagsabi sa kaniya na narito ako Ate?" seryoso
kong tanong kay Ate Silvia.
"Ako nga, Jasmine. Eh, minura-mura ko nga iyan," pag-amin naman nito.
"Ate naman! 'Di ba, sinabi ko naman sa inyo na ayaw ko na makita ang lalaking iyan?
Bakit mo naman sinabi na nandito ako?" inis kong tanong kay Ate.
"Eh, ano ang gusto mo!? Ang lumabas ang batang iyan na walang Ama? Hindi mo ba alam
na ilang beses akong nagpapabalik-balik sa mga nagpapa-payphone para lang makahanap
ng directory at mahanap ko ang pangalan ng asawa mo?" wika nito at pinandilatan ako
ng mata.
"Eh, sino ba naman sa 'yo ang nagsabi na gawin mo 'yon? Sa halip na wala na akong
iisipin mamomoroblema na naman ako sa lalaking 'yan, kung paano papalayasin rito?"
sabi ko.
"Jasmine, hindi kita inalagaan para lang makitang nahihirapan ka. Hindi ko pinaliki
'yang buto mo para lang masira ang buhay mo. Hindi ka man nanggaling sa akin, pero
anak na ang turing ko sa 'yo. Kahit lamok hindi kita pinapadapuan noon. Tapos
makikita ko na nahihirapan ka at hayaan lang na masira ang buhay mo? Lumaki ka na
buo ang pamilya. Sa tingin mo ba makakapayag ako na lalaki ang mga anak mo na sira
ang pamilya?" wika niya sa akin.
"Ate, iba noon, iba ngayon, kaya sana hindi mo na sinabi sa lalaking 'yan kung
nasaan ako," sabi ko.
"Eh, nariyan na iyan. Kung hindi ka mahal niyan hindi 'yan pupunta rito at mamulot
ng itlog sa unang araw niya rito. Paggising niya pa lang, 'yan na agad ang
ipinagawa mo sa kaniya. Hindi mo man lang muna pinakape," protesta naman ni Ate.
"Magtiis siya kung gusto niya ako kausapin. Kaya huwag niyo na ako pakialaman sa
gagawin ko sa lalaking 'yan! Kahit paano makapaghiganti man lag ako sa kaniya,"
sabi ko.
"Hay, ewan ko sa 'yong bata ka," ani Ate Silvia.
Maya naman ay nasipagdatingan ang mga kadalagahan na kasama nila Pearly ay Danica.
Galing pa ang mga ito sa diskohan at ngayon lang nasipag-uwian ang ma ito.
"Oy, may matipunong namumulot ng itlog!" wika naman ni Danica no'ng makita si Mike.
"hala! Siya 'yong kagabi na dumating! Na halos ayaw na pakawalan ng Muse natin."
sabi naman ng isang kasama nila.
"Hi, Pogi!" sigaw ng isang babae na kasama nila kaya lumingon naman ang asawa kong
babaero. Kumaway sa kaniya ang babae at kinawayan niya naman ito.
"Good morning, Ate Jasmine! Good morning, Ante Silvia!" bati naman ni Pearly sa
amin. Ngumiti lang ako sa kanila.
"Pogi! Gusto mo tulungan kita!" sabi naman ng isang babae. Suminyas naman si Mike
na huwag na.
"Ate, sino 'yang poging namumulot ng itlog? " tanong naman ni Danica.
"a..a" magsasalita sana si Ate Silvia kaso inagaw ko na ang sasabihin niya.
"Bagong tauhan. Galing sa Maynila, napad-pad rito at wala na siyang trabaho roon sa
Maynila. Saka pakalat-kalat lang iyan rito kahapon kaya pinulot ng Papa niyo," sabi
ko.
Ang sama naman ng tingin ni Ate sa akin sa akin. Hindi niya nagustuhan ang pakilala
ko kay Mike.
"Hala, ang guwapo niya talaga. Saka ang ganda ng kutis. Parang yayamanin. Buti na
lang nakasayawan ko siya kagabi," sabi naman ng babae na sumigaw kanina kay Mike.
Episode 85
Chapter 85
Jasmine
Napapahigpit ako sa hawak kong gulok. Ibig sabihin pumunta siya sa diskohan kagabi?
At tiyak na siya siguro ang pinagkakaguluhan roon kagabi. Palibhasa ay nauwi na
kaagad kami ni Ante Josifina.
"Masig-uwi na nga kayo!" taboy ni Ate Silvia sa mga dalaga.
"Tika, lang Ante! Gusto pa namin makilala ang poging 'yon," sabi naman no'ng isa.
"Ay, mga bigatlan mga batang ito! Masig-uwi na kayo at baka mataga kayo ng wala sa
oras," ani Ante sa kanila.
"Grabe, ang pogi niya talaga. Hindi bagay sa kaniya ang namumulot ng itlog," sabi
naman ng isang babae na naka-miniskirt.
"Hali ka, tulungan natin," yaya ng isa at sabay takbo sa kinaroroonan ni Mike.
Sumunod naman ang tatlong babae at si Danica.
Hindi na ako nakapagsalita nang sugurin nila si Mike. Masigkuha rin sa kanila ng
basket.
"Hay nako, ang haliparot naman ng mga 'to. Nakakita lang ng pogi walang pakialam
kung dumi ng pato ang aapakan nila. Si Ate Danica, parang tanga rin!" maktol naman
ni Pearly. Saka nagmartsa na ito pauwi.
Tumayo naman ako. "Hoy kayo! Siguraduhin niyong walang basag ang mga itlog riyan,
ha! Kung hindi pareho ko kayo pugutan ng mga ulo!" sabi ko.
"Opo Ate! Basta may poge kaming kasama!" sigaw naman ng babae na siguro ay nasa
edad 24 na ito.
Lalo uminit ang ulo ko ng makitang pinagnanasahan nila ang asawa ko. At may
nagpupunas pa sa kaniya ng pawis. Grrrr... Feel na feel naman ng gagong tukmol.
Ngunit, nakita ko naman na umiwas siya at lumayo sa mga babae. At itinuro niya na
roon ang mga babae mamulot.
"Ate, uuwi na ako, bantayan mo ang gagaong 'yan, ha! At naboboyset ako sa
pagmumukha niyan. Saka pakisabi na huwag siya muna magpakita sa akin dahil kumukulo
ang dugo ko sa kaniya," bilin ko naman kay Ate.
"Ehh..." rinig ko lang na reaksyon ni Ate.
Umuwi na ako at hinayaan sila roon. Naboboyset ako sa mga dalagang iyon. Parang
akala mo naman artesta ang asawa ko at pinagguguluhan nila. Ngayon lang ba sila
nakakita ng guwapo?
Pagdating ko sa bahay ay nagtempla muna ako ng gatas. Tamang-tama naman na may dala
si Ante Josefina na nilagang kamoteng kahoy.
"Jasmine, oh! Kamuting kahoy. Niluluto na ni Uncol mo ang kuhol. Nasaan na pala ang
asawa mo?" tanong nito sa akin.
"Ayon! Pinagnanasaan ng mga dalaga sa itlogan ng pato habang namumulot ng itlog.

Huwag niyo po sabihin sa mga tagarito na asawa ko ang lalaking 'yon," sabi ko naman
kay Ante.
"Nako! Hindi ko akalain na ang pogi pala talaga ng asawa mo. Bagay na bagay kayo,"
wika ko.
"H'wag niyo pong purihin 'yon at lalong lalaki ang ulo ng tukmol na iyon. Saka
kapag po may nagtanong sabihin niyo na bagong tauhan rito," sabi ko naman.
"Oh, siya sige. At magsasaing pa ako sa amin,'' paalam na ni Ante.
Naalala ko noon. Noong una akong dinala ni Mike sa Hacienda Buenaventura.

Ipinakilala niya akong bagong tauhan, kaya 'yon rin ang gawin ko sa kaniya.
Tingnan ko lang kung hanggang saan siya mananatili rito sa Ivisan.
Pagkatapos kong kumain ay nagtungo ako sa silid ko at natulog ulit, pero bago 'yon
ay nilagyan ko ng karatola ang labas ng pintuan ko.
____________________________________________
RULE NO. 1
HUWAG AKO ISTURBUHIN KAPAG NATUTULOG AKO.
RULE NO. 2
DAHAN-DAHAN SA PAGKILOS KAPAG TULOG AKO.
RULE NO.3
HUWAG KAININ ANG PAGKAIN KO SA REF
RULE NO.4
AYAW KO MAKA-AMOY NANG KAHIT NA ANONG PABANGO RITO SA LOOB NG BAHAY. BAWAL GUMAMIT
NG SABON O FABRIC CONDITIONER SA DAMIT.
AYAW KO NG AMOY.
RULE NO.5
HUWAG AKO KAUSAPIN KAPAG KUMAKAIN AKO O NANUNUOD NG NARUTO.
RULE NO 6
BAWAL GUMAMIT NANG SABON SA KATAWAN AT AYAW KO MAKAAMOY NG SABON SA LOOB NANG BANYO
MALIBAN LANG SA PALMOLIVE SHAMPOO.
RULE NO.7
BAWAL AKO KAUSAPIN KAHIT ANONG ORAS MALIBAN NA LANG KAPAG AKO ANG MAY TANONG.
RULE NO.8-10
PAG-ISIPAN KO PA ANG IBANG RULE.
KUNG AYAW SUMUNOD SA RULE KO SA LOOB NG BAHAY LUMAYAS RITO.
SINCERELY
JASMINE
__________________________________________________
Pagkatapos kong isulat ang mga rules ko ay natulog na ako xa aking silid. Pinad-
lock ko iyon. Mahirap na at baka pasukin ako ng asawa ko.
Nakatulog naman ako ng mga oras na iyon.
Pagsapit naman ng alas nuebe ng umaga ay nagising na ako sa ingay ng mga

kababaihan. Makatawa ang mga ito ay akala mo kinikiliti ng kong ano ang mga
tagiliran nila.
Bumangon ako at sumilip sa bintana at nakita ko ang asawa ko pala ang

pinagkakaguluhan nila. Natatawa sila sa itsura ni Mike na puno ng talsik ng dumi ng
pato sa likod.
Papasok na sana si Mike sa ngunit tinawag ko ito sa bintana.
"Pssstt...." tawag ko at napalingon naman siya sa akin. "Huwag ka pumasok rito sa

bahay na puro dumi ang katawan mo, ha! Doon ka sa balon maligo!" utos ko sa kaniya.
Kumamot naman siya sa ulo niya. "Baka puwede riyan na lang ako sa banyo maligo?"
tanong pa nito.
"Hindi nga puwede! Roon ka sa balon maligo at ang dumi mo! May mga dumi ka pa ng
pato, ewww.." sabi ko pa.
Dumating naman si Ate Silvia. "Hay nako, Mike. Doon ka na lang maligo sa banyo nila
Uncol mo Berto. At huwag mo ng suwayin ang buntis na 'yan. Ay tika lang kunan kita
ng tuwalya " sabi naman ni Ate Silvia.
"Bawal pumasok rito ang mgasabon sa katawan, ha?" sabi ko naman kay Ate Silvia.
"Huwag ka mag-alala palmolive shampoo ang ipasabon ko sa asawa mo, para tumigil ka
na riyan!" sabi naman ni Ate Silvia.
"Bawal ba magsabon ng katawan?" taka niyang tanong ni Mike.
"Ay, nako! 'Yang buntis na 'yan ayaw makaamoy ng sabon kaya shampoo na lang ang
isabon mo, Iho. Tika lang at kunan kita," sabi naman ni Ate Silvia. At pumasok na
ito sa bahay. Habang si Mike naman a nakatingin sa akin at parang naguguluhan.
"Sasama ako mamaya kay Uncol Berto sa palingke, may gusto ka bang ipabili?" tanong
niya.
"Paki ko," pagmamasungit ko sa kaniya at tinakpan ng kurtina ang bintana at bumalik

sa higaan ko.
Hindi ko alam pero ang init ng ulo ko kay Mike, ayaw ko makita ang mukha niya dahil
naiirita ako.
Makalipas ang ilang sandali ay narinig ko na ang pag-abot ni Ate Silvia kay Mike ng
shmapoo at tuwalya. Niyaya niya si Mike roon sa kabilang bahay, sa bahay nila Ante
at Uncol Berto.
Ang mga kababaihan naman ay nasig-uwian na dahil pinagalitan ito ni Ate Silvia.
Dahil raw mga kababaing tao ay sumusugod pa sa lalaki. Hindi nila alam na asawa ko
si Mike.
Pagsapit ng alas onse ng tanghali ay tinawag na ako ni Ate Silvia para kumain.
Lumabas na ako sa silid ko at dumaretso sa kusina.
"Oh! Ito na ang request mong kuhol. Mainit-init pa 'yan," sabay lapag ni Ate Silvia
ng isang bowl na may lamang kuhol.
"Uhmmm... Ang bango naman," sabi ko at umupo na sa mesa. Naglalaway na ako, kaya
agad akong kumuha ng kanin at nilagyan ng kuhol ang plato ko. Sarap na sarap ako sa
luto ni Uncol Berto.
"Siya nga pala sumama sa palingke sa bayan ang asawa mo, kay Kuya Berto. Sumama
siya sa pag-deliver ng mga itlog na pinulot niya kanina " sabi naman ni Ate.
"Mabuti naman kung gano'n. Dahil ayaw kong makita ang mukha ng lalaking iyon!" Inis
kong sabi.
"Bakit ba ang init ng ulo mo sa asawa mo? Hindi mo ba siya nami-miss?" tanong naman
niya sa akin.
"Kumain ka na nga riyan Ate! Kung hindi mo sana tinawagan ang lalaking iyon, eh!
Bakit pa ba pumunta siya rito? Iniwan niya ba ang mga anak namin sa babae niya?"
wika ko.
"Paano mo malaman kung hindi mo kausapin?" sabi naman nito sa akin.
" 'Di bale na lang, dahil ayaw ko siyang kausapin!" pagsusungit kong sabi.
Nagkibit balikat lang si Ate at parang nanunukso pa ang mga titig nito sa akin kaya
sinamangutan ko ito at inirapan na lang saka itinuon ko na lang ang atensyon ko sa
pagkain.
Episode 86
Chapter 86
Jasmine
Pagsapit ng alauna ng hapon ay nakatambay ako sa labas ng bahay sa may kubo-kubo

roon na may upuan na kawayan.
Nakita ko naman na dumating si Mike at si Uncol Berto. Marami itong mga pinamili at
may mga prutas pa siyang dala. Nakita ko ang pagbaba nila sa trycle.
Nang makita niya ako na nakaupo sa kubo ay ang tamis naman ng ngiti niya sa akin na
siya lalong ikinaboboyset ko.
Nang malapit na ito sa akin ay binati ako nito. "Good afternoon, Hon. May mga
prutas ako ritong pinamili at mga gatas para sa inyo ni Baby. Saka may isda rin
akong binili. Maganda raw ang isda para sa development ni Baby."
"Anong good sa afternoon kung ikaw ang nakikita ko? Mamaya linisin mo 'yong baboyan
at walisan mo ang mga dumi ng baboy para may pakinabang ka naman rito," sabi ko
naman.
Malalim itong nagbuntong hininga. "Ako, maglilinis ng dumi ng baboy?" hindi nito
makapaniwalang tanong nito sa akin.
"Hindi ka naman siguro bingi para ulitin ko ang sinabi ko. Saka paliguan mo na rin
ang baboy, pero mamayang hapon na," sabi ko.
"Jasmine, si Simon na ang bahala sa mga baboy huwag mo na iutos kay Mike iyon,"
sabi naman ni Uncol Berto.
"Kung gusto niya tumagal rito sundin niya ang mga inuutos ko sa kaniya. Eh, kung
gusto niya naman na bumalik agad sa pinanggalingan niya kahit ngayon pa lang umalis
na siya," sabi ko sabay irap kay Mike.
"Ahmm... Ako na po ang bahala Uncol Berto. Susundin ko na lang ang iniutos ng asawa
ko. Saka sisiw lang sa akin iyon," sabi naman niya.
"Humm! Sisiw, ha! Tingnan lang natin," mapanuya kong sabi sa kaniya.
"Gusto mo ipagbalat kita ng manggang hilaw?" tanong niya pa sa akin.
"H'wag na! May mga kamay naman ako para magbalat ng mangga," wika ko naman at
tumayo na para pumasok sa loob.
Sumunod naman siya sa akin sa loob at inilgay niya ang mga dala niyang pinamili sa
palingke.
May mga pinya rin itong pinamili may ubas may ponkan at kung ano-ano pa.
"Bakit ang dami mo naman pinamili?" tanong ko.
"Para marami kang e-stock na pagkain. Hindi ko kasi alam kong anong prutas ang
pinaglilihian mo," sabi naman niya.
"Wala sa mga pinamili mo ang gusto ko, kaya kung gusto mo ubusin mo na lang iyan.
Siya nga pala bakit mo iniwan ang mga bata?" tanong ko.
"Hinahanap ka na nila. Bakit ba umalis ka sa bahay na hindi nagpapa-alam? Alam mo

bang nag-alala ako? Pinahanap kita, pero dito ka lang pala pumunta," sabi naman
nito.
"Kung pinuntahan mo ako rito para sa annulment paper natin pipirma ako. Para hindi
na kita makita," sabi ko.
" 'Yon ba talaga ang mahalaga sa 'yo? Gusto mo ba talaga ma-annul ang kasal natin?
Hindi mo na ba talaga ako mahal, Jasmine?" mapait niyang tanong sa akin.
Tinitigan ko siya sa mata. Nakitw ko roon ang takot na pilit niyang ikinukuble.
"Oo, gustong gusto ko na ma-annul ang kasal natin. At hindi na kita mahal. Wala na
akong pakialam sa 'yo. Malas ko nga lang at may sanggol na naman na mabuo sa
sinapupunan ko, pero ayos lang bubuhayin ko siya mag-isa, pero huwag ka mag-alala.
Hindi ko naman siya ipagkait sa 'yo. Tulad sa mga Kuya at Ate niya. Pero huwag mo
rin sana ipagkait sa akin ang mga anak ko kahit hiwalay na tayo at may kaniya-
kaniya g pamilya," sabi ko sa kaniya.
Ngunit ang totoo ay parang pinipiga ang puso ko. Ayaw ko lang na maging hadlang sa
kanila ng babae niya.
"Kung 'yon ang gusto mo huwag ka mag-alala at dala ko ang annulment paper natin.
Lagda mo na lang ang kulang," sabi naman niya.
Para namang sinakloban ako ng langit. Hayaan niya na talaga akong mawala sa buhay
niya. Siguro masaya pa siya dahil mapapawalang bisa na ang kasal namin at
makapagpakasal na siya sa gusto niyang pakasalan.
"Mabuti naman kung gano'n, para mapirmahan ko na at makaalis ka na rito para hindi
ko na makikita ang mukha mo," sabi ko naman na pinipilit na hindi mapiyok.
Pakiramdam ko ay may tinik sa lalamunan.
Tatalikod na sana ako ngunit tinawag niya ang pangalan ko. "Jasmine?" kaya
napalingon naman ako.
"May kailangan ka?" tanong ko.
"Kailan ulit mong check up? Puwede ba kita masamahan sa sunod mong check up bago
ako bumalik sa Maynila?" tanong ko.
"Tatlong linggo pa bago ako bumalik sa ob ko rito, pero kung gusto mo sumama ayos
lang," sabi ko sa malungkot na boses.
"Hindi mo ba nami-miss ang mga anak natin?" taong niya.
"Walang ina ang hindi nasasabik sa kaniyang mga anak, pero mabuti na rin na hindi
nila ako makita. Hayaan mo at dadalawin ko sila kapag nakapanganak na ako. Kung
ayos lang sa 'yo," wika ko.
"Ayos na ayos sa akin. Ikaw ang ina nila, kaya kahit anong oras ay puwede mo sila
makita," sabi naman niya.
"Pero huwag muna ngayon dahil baka lalo lang sila masabik sa akin at lalo lang rin
ako masabik sa kanila. Nariyan pala ang mga rules ko rito sa loob ng bahay
nakapaskel sa pinto ng silid ko. Basahin mo na rin habang narito ka pa sa paamahay
ko," sabi ko sa kaniya at akmang tatalikod na sana pero hinawakan niya ako sa
kamay.
"Jasmine?" anito sabay niyakap ako patalikod. Hindi ako nakagalaw at pinipigilan
ang pagpatak ng mga luha ko.
"I'm sorry kung hindi ako naging sapat sa 'yo. I'm sorry kong marami akong
pagkukulang sa 'yo. I'm sorry kung hindi kita pinahalagahan noon. I'm sorry kung
hindi man ako karadapat dapat sa pagmamahal mo. I'm sorry kung nasaktan kita," ani
Mike at alam kong umiiyak siya dahil sa pagyugyog ng mga balikat niya. Hindi ako
nakaimik at basta na lang pumatak ang mga luha ko.
Kung alam niya lang na mas lalo ko siyang minahal. Na takot lang ako ulit masaktan
kaya pinapalaya ko na siya. Alam kong takot siya sabihin sa akin na may anak siya
sa iba, pero minabuti ko na lang na huwag sabihin ang natuklasan ko. Sarilihin ko
na lang iyon.
"Alam kong marami akong pagkukulang sa 'yo. Pero hayaan mo pagsilbihan kita habang
narito ako sa tabi mo. Kahit sa umaga pumulot ako ng mga itlog ng pato ayos lang.
Kahit na ang inaapakan ko ay mga dumi nila ok lang sa akin. Kahit araw-araw ako
maglinis ng dumi ng mga baboy gagawin ko. Kahit ano ang gusto mo gagawin ko, pero
ipangako mo lang sa akin na maging masaya ka," sabi pa niya sa akin.
" magiging masaya ako kapag wala sa piling mo Mike. San nga hindi na tayo
nagkabalikan noon. Sana hindi mo na lang nalaman ang tungkol sa mga anak natin.
Dahil sigurado ako na masaya kami ng mga anak ko ngayon," sabi ko kahit hindi ko
naman sigurado kung ano ang naging kapalaran namin ng mga bata.
Kinalas ko ang mga kamay niyang nakagapos sa dibdib ko," gusto ko magpahinga kaya
matulog na muna ako," paalam ko pa sa kaniya at tuluyan ng pumasok sa silid ko.
Pagdating sa silid ko ay doon ako umiyak nang umiyak. Nasasaktan ako dahil tuluyan
ng matuldokan ang relasyon namin ni Mike.
Ako ang hindi naging sapat sa kaniya dahil kahit anong gawin ko ay hindi ko makuha
ng buo ang puso niya na kahit ilang anak pa ang ibigay ko sa kaniya ay wala pa rin
akong halaga sa kaniya. Isa lang akong pabrikahan ng mga anak niya na walang silbi
sa kaniya na kahit anong gawin ko ay hindi lahat ng lalaki ay gusto ako, kaya
kailangan ko na lang tanggapin sa sarili ko na hindi kami para sa isa't isa ni
Mike. Kahit pareho man ang mundong ginagalawan namin ay iba pa rin ang babaeng
gusto niya.
Hindi ako nakatulog ng hapon na iyon. Pagsapit ng ala sais ay saka ako lumabas. May
naamoy akong isda na tinula at parang sarap kumain, kaya kumulo tuloy ang tiyan ko.
Nang pagpunta ko sa kusina ay nakita ko si Mike na nagluluto. Napasandal tuloy ako

sa pintuan ng kusina at pinagmasdan siya. Mukhang ang sarap ng niloloto niya.
Mabuti na lang at hindi ako maselan sa pagbubuntis ko ngayon. Pero ayaw ko lang
talaga makaamoy ng sabon o kahit anong pabango. Kaya ang ginagawa ni ate Silvia ay
kumukuha siya ng dahon ng saging at iyon ang ilalagay sa ratan. O para siyang paper
plate na gawa sa neto.
At masarap ang kanin kapag nasa dahon ng saging na pinainit sa apoy. "Ano 'yang
niluluto mo? Nilinisan mo ba ang baboyan?" tanong ko.
Lumingon naman siya sa kin. "Nakatulog ka ba ng mabuti?" ngiti nito sa akin at

lumapit. Saka yumuko at hinalikan ang tiyan ko.
"Hi baby, ipinagluto ko kayo ng Mommy mo ng isda para sumigla ka," sabi pa nito sa
tiyan ko at tumuwid ng tayo at humarap sa akin. "Tapos na ng iniutos mo. Saka
naligo na rin akon at Pamolive green ang sinabon ko," aniya na nqkangisi.
"Sigurado kang, ikaw ang naglinis?" tanong ko.
"Ofcourse! Kayang-kaya ko 'yon. Sisiw lang naman sa akin," pagyayabang niya pang
wika sa akin.
"Ang yabang mo," sabi ko naman at umupo sa upuan. "Pakibigyan naman ako ng kanin,
please? Saka 'yang niluluto mo," utos ko sa kaniya.
"Okay, saglit na lang ito isang kulo na lang," sabi niya at nataranta pa siya
kumuha ng kanin at ilagay sana niya sa plato.
"Hindi ako kumakain riyan sa plato. Gusto ko sa dahon ng saging," sabi ko sa

kaniya.
Kumunot ang noo niya na nagtataka. "Dahon ng saging?" tanong niya.
"Mike, bingi ka na ba talaga? Saan ba si Ate Silvia?" tanong ko.

"Na roon yata kina Uncol Berto, doon raw siya matutulog," ani Mike.
Kaya nahulaan ko na ang gusto ni Ate. Gusto niya makapagsolo kami ni Mike. Akala
niya siguro ay hindi ko alam ang mga style nila.
"Kukuha lang ako ng dahon ng saging," sabi ko.
"Huwag na! Ako na lang ang kukuha. Baka mamaya matapilok ka," pigil naman niya sa
akin.
"Sige, pero bilisan mo at nagugutom na ako," utos ko sa kaniya.
Episode 87
Chapter 87
Jasmine
Dalidali naman siya lumabas at nagdala ng kutsilyo. Hindi ko pala naitanong sa

kaniya kung nakakaalala na siya, pero mamaya ay itatanong ko iyon sa kaniya.
Hindi ko na matiis ang gutom kaya lumapit ako sa kalan. Binuksan ko ang luto ni
Mike pero napaso naman ako. Muntik ko pa masagi ang kaldiro. Mabuti na lang at
nahawakan ko kaagad ito pero natapunan naman ng sabaw ang kamay ko kaya napangiwi
ako sa hapdi at impit na sumigaw. "Ouch! ouch !ouch," tili ko.
Hindi ko alam kung bakit napakalampa ko pagdating sa kusina, kaya ito ang ayaw ni
Ate na tumambay ako rito na may niluluto siya.
Agad namula ang kamay ko na natapunan ng sabaw, kaya napaipit ko ang kamay ko sa
dalawang hita ko. Napaiyak ako sa subrang hapdi.
Parang gusto kong itapon ang niluto ni Mike. Mabuti at pinatay niya muna ang kalan
bago kumuha ng dahon ng saging.
Pagkalipas ng ilang sandali ay bumalik na si Mike at may dala na itong dahon ng

saging na kasama ang tangkay, kaya lalo ako napahaguhol. "HOHOHOHO..."
Agad naman siyang nataranta ng makita akong ipit-ipit ko ang kamay ko sa mga hita
ko. Nabitawan niya ang dahon ng saging.
"hon, ano ang nangyari sa'yo, ha? Masakit ba ang tiyan mo?" halatang nag-alala siya
sa akin.
"Dahon lang pinapakuha ko sa 'yo bakit buong dahon 'yan? 'Yong magkasya lang sa
plato hindi ko sinabi na sakupin ko ang lamesa," iyak kong wika sa kaniya.
"B..bakit mo iniipit ang kamay mo? Akin na nga ang kamay mo!" sabay kuha niya ng
kamay ko. Nakita ko naman ang galit sa mukha niya.
"Shit! Ano ang nangyari sa kamay mo? Tsss... Natapon 'yong sabaw? Hali ka, dalhin
na kita sa ospital. Natapunan ba ang tiyan mo?" sunod-sunod niyang tanong sa akin
at sinuri ang tiyan ko. Subrang nataranta siya sa nangyari sa akin.
"Nagugutom na kasi ako, eh! Ang tagal mo kasi!" paninisi ko pa sa kaniya.
Maya naman ay dumating si Ate Silvia. "Ano ang nangyari riyan?"

Sabay naman kami ni Mike lumingon habang hawak niya ang kamay ko na may paso.
"Natapunan si Jasmine ng sabaw Ate. Saan ba rito ang may malapit na ospital?"
tanong naman ni Mike kay Ate at tumahan na ako sa pag-iyak.
"Hay nakong bata ka! Sinabihan na kita ng ilang beses na huwag kang lumapit sa
kalan at lagi ka na lang napaso! Natapunan ba ang tiyan mo?" sermon ni Ate sa akin.
"Kamay ko lang ang natapunan. Ang tagal kasi ni Mike kumuha ng dahon ng saging. Eh,
nagugutom na ako, eh!" sabi ko.
"Eh, bakit mo pa kasi pinakuha si Mike? Eh, mayro'n namang dahon diyan sa plastic,"
sabi niya sa akin.
"Ate, dalhin na natin si Jasmine sa hospital," tarantang wika ni Mike.
"Huwag na, Iho. May oitment ako riyan para sa paso. Dalhin mo rito sa sala ang
asawa mo para malagyan natin ng gamot ang kamay niya," ani Ante.
Inalalayan ako ni Mike patungo sa sala. Pagkatapos ay pinaupo niya ako sa sofa.
"Sigurado na hindi natalsikan ang tiyan mo?" tanong ni Mike at hinaplos pa ang
kamay ko.
Tumango lang ako. Maya pa ay lumabas na si Ate sa silid niya at may oitment itong
dala.
"Hito, Mike. Ihaplos mo iyan sa paso niya," sabay abot niya ng oitment kay Mike.
Kinuha naman iyon ni Mike at binuksan. Saka ipinahid niya sa kamay ko na may paso.
"Huwag mo iwanan sa kusina 'yong asawa mo Mike. Dahil lapitin talaga iyan sa paso
kapag namamalagi sa kusina. Lalo na kapag may niluluto ka," sabi naman ni Ate.
"Opo, Ate," sagot niya saka tumingin sa akin. "Masakit pa ba? Tsssstt...Hindi dapat
kita iniwan sa kusina," alala naman niya sa akin.
"Ang oa niyo. Malayo naman 'to sa bituka," sabi ko.
"Kitam kung nakikinig 'yang asawa mo, Mike? Jasmine, kapag may nagluluto sa kusina
huwag kang lapit nang lapit. Kaya tingnan mo! Mabuti sa kamay ka lang natapunan.
Eh! Paano kung natapunan ka sa tiyan!?" sermon ni Ate Silvia sa akin.
"Honey, sa sunod huwag ka na lumapit sa kalan. Mabuti hindi ka natapunan sa tiyan.

Kawawa naman ang baby natin kung nagkataon," sabi naman ni Mike.
"Bilisan niyo na at nagugutom na ako," sabi ko na lang. Nang matapos na akong

pahiran ni Mike ng oitment ay tumayo na ito at pumumunta sa kusina.
"Hay nako, Jasmine. Wala ka talagang kadala-dala. Oh, sige na at babalik na ako sa
bahay ni Kuya. Doon muna ako matulog. Narito naman ang asawa mo kaya may kasama ka
rito," sabi naman ni Ate.
"Ate naman, eh! Dito ka na kasi matulog," maktol ko naman.
"Hay nako, tumigil ka. Bakit natatakot ka sa asawa mo na baka gapangin ka?" bulong
pa nito sa akin at humagikhik.
"Ate? Ang dumi ng isip mo. Ba't naman ako matatakot eh may pad-lock naman ang
kuwarto ko," wika ko.
"Oh! Ede dumito ka na. Magpagapang ka kapag ginapang ka. Hays kung kasing edad mo
lang ako at kasing guwapo ni Mike ang gagapang sa akin mgpapagapang talaga ako
oras-oras," sabi pa ng matandang dalaga.
"Eh, bakit 'di mo ginagawa noong bata ka pa? Nagsisi ka ano? Kasi walang gumapang
sa 'yo." panunudyo ko naman kay Ate.
"Hey! Ewan ko sa 'yo!" pikon naman niyang wika sa akin. Maya pa ay tinawag na ako
ni Mike.
"Hon, hali ka na kumain na kayo ni Ate Silvia, naghain na ako sa mesa," tawag nito
sa amin.
"Nako, Mike. Doon na ako kakain kina kuya. Bumalik lang naman ako rito para kunin
ang kumot ko. Kayo na lang dalawa ni Jasmine ang makainan. Ah, este kumain," sabi
pa ni Ate sabay hagikhik.
Sinamaan ko naman siya ng tingin at tumayo na ako. Ngumisi naman si Mike kaya
inirapan ko naman siya.
"Magdala na lang po kayo ng ulam Ate. Bigyan mo na rin sina Uncol Berto ng ulam
para makatikim rin sila ng luto ko," sabi naman ni Mike.
"Ay, sige Iho. Ako na ang kukuha sa kaldiro para matikman naman namin ang luto mo,"
ngiti pa ni Ate.
Nagmartsa na ako papunta sa lamesa at may hiniwang mangga rin siyang inilagay sa
mesa. Saka may mga ubas at iba't ibang prutas. May pakwan at melon mayroon ding
pinya.
"Dahan-dahan, Hon. Baka mamaya matapunan ka naman ng sabaw," sabi pa ni Mike.
"Puwede bang huwag mo akong tawaging Honey? Nakakaasiwa pakinggan!" bulyaw ko naman
kay Mike.
"Hay, nako! Sige na Mike, aalis na ako. Ikaw na bahalang gumapang riyan sa asawa
mo. Ahh! Este, ikaw na ang bahala magpakain riyan, hahahaha.." tawa pa ni ate.
Hindi na lang ako umimik para makaalis na ito dahil hindi ako titigilan ng
matandang dalagang iyon sa kakatukso, kaya minabuti ko na lang na kumain. Habang
ang asawa ko ay nakatingin lang sa akin habang ginaganahan akong kumain.
Episode 88
chapter 88
Mike
Sinanulubong ako ng kapatid ni Ate Silvia sa airport noong pumunta ako rito sa
Capiz para makita ang asawa ko.
Excited na akong makita siya ng mga oras na iyon, pero pagdating ko sa bahay na
kung saan siya nakatira ay sabi ni Ate Silvia ay nasa diskohan raw ito kasama ang
asawa ni Uncol Berto.
Kaya agad naman kaming pumunta roon ni Kuya Berto sa sayawan. Ngunit hindi ko naman
roon nakita si Jasmine. Hanggang sa pinakilala ako ni Uncol Berto sa mga anak niya
kina Danica at Pearly. At hindi naman ako tinigilan ng mga kasamahan nilang dalaga
hangga't hindi ko sila naisayaw, kaya alas tres na ng madaling araw kami nakauwi ni
Uncol Berto.
Nagyaya na ako sa kaniya umuwi kahit ayaw pa ng mga kababaihan roon na umuwi ako.
Gusto ko ng makita ang asawa ko kaya sabik na sabik na akong mayakap siya.
Ngunit pagdating ko sa bahay ay tulog na si Jasmine, kaya hindi ko na lang ito

inisturbo.
"Iho, bukas mo na lang kausapin ang asawa mo. Mabuti nga at pinuntahan mo iyan
rito," sabi naman ni Uncol Berto.
"Matagal ko na siyang hinahanap Uncol. Mabuti na lang at tinawagan ako ni Ate

Silvia, hindi ko akalain naaalis siya at iwanan kami ng mga anak niya," sabi ko kay
Uncol Berto.
"Ganiyan ang mga babae, Iho. kulang lang iyan sa lambing o baka nagtampo naman sa
'yo kaya nilayasan ka," sabi ni Uncol.
"May kaunting tampuhan lang kami, Uncol, pero aayusin ko kapag nakausap ko na siya
bukas," sabi ko.
"Siya sige, matulog ka na. At akoy matulog na rin," saka umuwi na ito sa kanila.
Natulog na rin ako sa silid ko na itinuro ni Ate Silvia sa akin. At itinuro niya
rin ang silid ng asawa ko na sa tapat lang ng silid ko.
Ngunit kinabukasan paggising ko at paglabas ng silid ay nagulat na lang ako sa

sigaw ni Jasmine nang makita ako. Akala mo naman ay nakakita siya ng multo. At ang
hindi ko inasahan ay kumuha siya ng gulok at parang seryoso itong tatagain ako.
Sa halip na lapitan ko siya at yakapin ay napatago ako sa likuran ni Uncol Berto.

Mukhang hindi nagbibiro ang asawa ko at baka seryoso itong ipabitbit sa akin ang
ulo ko pauwi sa Maynila.
Noon ko pa lang nakita ang asawa ko na may hawak na gulok at inambahan pa ako.
Ganito talaga siguro kapag buntis matatapang.
Mabuti na lang at kumalma rin siya kinalaunan. At nagulat ako noong magsabi siya
kay Uncol Berto na lutuan siya ng kuhol. Hindi ko ma imagine na kinakain pala ang
kuhol. Iniisip ko na lang baka ibang kuhol iyon, dahil sa Hacienda ang kuhol roon
ay sa palayan ko lang nakikita at pinapakain sa alagang gansa ng mga tauhan ko
roon.
Pero nagulat naman ako noong sinabi ni Jasmine na ako ang mamulot ng mga itlog.
Akala ko ay sisiw lang talaga ang pagpulot ng mga itlog, pero hindi ko akalain na
ang aapakan ko ay mga dumi pala ng mga pato. Tapos ang baho pa at nagtatalsikan pa
sa likuran ko ang dumi nila kapag naghakbang ako. Nakatsinilas kasi ako, kaya
nagtalsikan iyon sa likuran ko.
At ang akala ko ay tapos na ang nakakadiring pag-apak ko sa mga dumi ng pato .'yYn
pala ay inutusan niya pa akong magpaligo ng baboy at maglinis ng dumi ng baboy.
Kaya habang nasa baboyan ako ay panay ang mura ko, kaya pinagtawanan na lang ako
nila Uncol Berto at nila Ate Silvia at Ante Josefina at ang mga anak nito.
"Ano kuya, kaya pa ba?" tanong pa ni Pearly sa akin.

Sampong baboy ang alaga nila kaya nakakadiri linisan ng mga dumi at ang babaho pa.
Masuka-suka pa ako habang nililinisan ang kulungan ng mga baboy. "Oh, ano Mike,
kaya mo pa ba magtiis sa pinapagawa sa 'yo ng asawa mo?" tanong naman ni Ante
Josefina na nasa likuran ko, kasama si Ate Silvia.
"Kaya pa naman, Ante! Sisiw lang naman 'to," sabi ko sa kanila.
"Kaya, kung gusto mo makuha ulit ang asawa mo, tiisin mo 'yang mga iniuutos niya sa
'yo," sabi naman ni Ate Silvia.
"Saka ang sabi, huwag raw sabihin na asawa ka niya," wika ni Ante Josefina.
"Hahaahhaa... Mukha yatang mahirapan ka magpaamo sa asawa mo, Mike. Ano ba ang
ginawa mo riyan at galit na galit 'yan sa'yo?" tanong naman ni Uncol Berto.
"Hala! Siya pala ang asawa ni Ate Jasmine? Nako, Kuya. Crush ka pa naman ni
Lilibeth," sabi pa ni Danica.
"Sos! Kayong mga kabataan talaga. Makaarikingking, eh, akala mo mauubusan ng mga
lalaki. Ki bata-bata pa umaarikingking na!" saway naman ni Ate Silvia.
"Syempre, Ante. Para makapag-asawa na kaagad at hindi kami matulad sa 'yo na

tumandang dalaga na lang," pangungutya naman ni Danica sa kay Ate Silvia.
"Nako, Danica. Tumigil-tigil ka at baka sa subrang pagmamadali niyo. Eh, baka

lasinggiro pa ang mapangasawa mo!" sabi naman ni Ate Silvia.
"Kuya Mike, wala po ba kayong nakakabatang kapatid? Baka sakaling puwede ako
ligawan, hehehhe.." biro naman ni Pearly.
Kinurot naman ito ng Ina niya sa singit," kabata-bata mo pa mgpapaligaw ka na,"

sabi ni Ante sa kaniya.
"Mama, naman. Nagbabaka sakali lang," reklamo naman ni Pearly.
Kaya napapailing na lang ako at napapangiti habang nililinisan ang kulungan ng mga
baboy.
"Kuya, bagay na bagay talaga kayo ni Ate Jasmine, pero may gusto kaya sa kaniya si
Bryan," sabi ni Danica.
"Sinong Bryan?" tanong ko naman.
"Malapit lag sa cort ang bahay. Pogi rin kaya 'yon! Kaso basted agad siya kay Ate."
sabi naman ni Danica.
Magselos na sana ako pero biglang nawala no'ng sinabi ni Danica na binastid kaagad
ng asawa ko.
"mabuti naman. Dahil manghiram ng mukha ang Bryan na iyon sa aso kapag
nagktaon."sabi ko naman.
"Kuya, bakit sinabi ni Ate na bagong tauhan ka raw na naligaw rito na pinulot lang
ng Papa kung saan?" tanong naman ni Pearly.
"Galit kasi ang Ate niyo sa akin, kaya kung puwede tulungan niyo naman akong
ligawan siya ulit. 'Yong mahuhulog ulit ang puso niya sa akin," sabi ko naman sa
kanila.
"Madali lang 'yon, Iho. Lutuan mo ng gusto niyang kaninin. Sundin mo ang mga gusto
niya. Tingnan natin kung hindi maghahabol 'yon sa 'yo. Tingnan mo si Ante mo habol
nang habol sa akin," sabay tawa ni Uncol Berto.
"Ede, wow! Ako naghahabol sa 'yo? Oo, hinahabol kita Berto, pero itak ang panghabol
ko sam'yo," sabi ni Ante Josefina, tawanan naman kaming lahat.
Nang makatapos ako maglinis ay naligo na ako, pero shampoo ang pinangsabon ko sa
katawan ko at ayaw ni Jasmine na makaamoy ng kahit anong sabon.
Pagkatapos kong maligo ay pinaglutuan ko naman ang asawa ko ng isda. Maganda raw
ito para sa buntis, kaya habang tulog pa siya ay dahan-dahan akong gumalaw sa
kusina at nagluto na.
Episode 89
Chapter 89
Mike
Pero makalipas ang ilang sandali ay nagulat na lang ako na nariyan na siya sa
likuran ko.
Natuwa naman ako dahil gusto niya ng tikman ang luto ko, kaya kumuha ako ng dahon
ng saging at pagbalik ko ay nakita ko na lang siya na parang namimilipit sa sakit.
Akala ko naman ay masakit ang tiyan niya. 'Yon pala ay napaso siya, kaya nagsisi
ako kung bakit iniwan ko siya sa kusina. Naalala ko noong nasa Panggasinan pa kami
noon at bagong kasal na pinaluto ko siya ng ulam, gamit ang panggatong na kahoy.
Pero napaso rin siya noon, kaya simula noon ay hindi ko na siya pinapalapit sa
kalan.
Ilang beses na siya napapaso kapag lumalapit siya sa kalan at magluluto.
Mabuti na lang ngayon ay hindi siya natapunan sa tiyan.
Nang matapos ko siyang gamutin ay nag-prepare na ako ng pagakain sa mesa para

makakain na siya.
Habang kumakain na siya ay nakatingin lang ako sa kaniya. Ganadong ganado siya sa
niluto ko.
Kaming dalawa na lang ang naiwan dahil bumalik na si Ate Silvia kina Uncol.
"Bakit hindi ka kumain Mike? Huwag mo akong titigan dahil hindi ka mabubusog sa
pagtitig mo sa akin," malamig niyang wika sa akin.
"Busog na ako kapag nakikita kong busog ka," sabi ko naman sa kaniya.
"Naka-alala ka na ba?" tanong niya naman sa akin.
"Hindi pa," wika ko dahil gusto ko na tingnan ang magiging reaksyon niya.
"Iuntog mo na lang kaya 'yang ulo mo, para makaalala ka na. Ngunit, wala rin namang
silbi kahit makaalala ka. Kailan mo pala ibigay sa akin ang annulmment paper para
makapagpakasal ka na sa babae mo!" sabi nito sa akin na parang hindi siya apiktado.
Sadyang nawala na nga siguro ang pagmamahal niya sa akin, pero hindi pa rin ako
susuko. Kukunin ko pa rin ang pagmamahal niya na para sa akin.
Gagawin ko ang lahat para mahulog ulit siya sa akin. "Mamaya, ibibigay ko sam'yo
ang annulment natin," sagot ko sa kaniya at kumuha ako ng plato para makakain na
rin.
Ang hindi niya alam ay peke ang ibibigay kong annulment paper sa kaniya. Hindi ako
papayag na maghihiwalay kami at mapunta siya sa iba.
Kumain na rin ako at pagkatapos ay nauna na si Jasmine natapos at nagtungo na ito

sa silid niya. Parang wala siyang ganang kausapin ako.
Ako na rin ang naghugas ng plato at nagligpit ng pinagkainan namin. Na miss ko na

ang dating Jasmmine. Subrang miss ko na ang asawa ko. Kung puwede lang sana na
tabihan ko siya matulog ay ginawa ko na.
Nang matapos ako sa kusina ay nagtungo na rin ako sa silid ko. Binuksan ko ang
cellphone ko at nag-video call ako sa mga bata gamit ang acc. ni Bretany. Nasa
bahay kasi ito at tatagal pa ito sa pilipinas bago bumalik sa Amerika. Aasikasuhin
rin nila ang kasal ng kapatid niya na si John.
"Kamusta ang pagpunta mo riyan, Mike? Babalik na ba kayo ng asawa mo?" tanong ni
Bretany nang sinagot nito ang video call ko.
"Mukhang malabo pa dahil hinihingi niya pa rin sa akin ang annulment paper. Bukas
ibigay ko sa kaniya pero peke ang dala ko," sabi ko.
"Kaloka kayong dalawa," sabi naman nito.
"Kamusta ang mga bata?" tanong ko.
"Well, hinahanap ka nila at ang Mommy nila. Nagtatanong kong kailan raw kayo uuwi?"
ani Babe.
"Baka sa sunod na araw uuwi ako, kaya sabihin mo kina Mommy at Daddy na ihanda ang
mga bata."
"Kasama mo ang asawa mo?" tanong nito.
"Hindi, maiiwan siya rito. Gising pa ba ang mga bata?" tanong ko ulit.
"Nasa silid ng Lolo at Lola nila. Gusto mo kausapin?" aniya.
"Hindi na muna. Baka mamaya magtanong na naman sila tungkol sa ina nila, kaya sige
na, matulog na ako dahil maaga pa ako mamulot ng itlog ng pato," wika ko kay Babe.
"What!? Tagapulot ka ng itlog riyan? Hahahaa... Nakakaloko ka Mike. Akala ko sa

office lang ang kaya mong gawin. Pati pagpulot ng itlog ng pato kinarer mo rin?"
panunudyo pa ng pinsan ko.
"Tagalinis pa nga ng dumi ng baboy, eh!" sabi ko pa.
"Seryoso? hahahahah. Dont tell me ginawa kang utusan ni Jasmine," aniya.
"Ano pa nga ba? Pero ayos lang, dahil noong bago pa lang kaming kasal ay ginawa ko
rin naman siyang utusan noon, kaya sisiw lang itong pinapagawa niya sa akin," sabi
ko.
"Hahahahah... Mabuti nga sa 'yo! 'Yan ang tinatawag na karma. Kung ayaw mo mangyari
sa 'yo huwag mo gawin sa kapwa mo," pang-aasar pa nito sa akin. Batid naman niya
ang mga pinagdaanan namin ni Jasmine noon at ang mga pinaggagawa ko noon sa asawa
ko, kaya wala pa sa kalingkingan ni Jasmine ang parusa na bigay niya sa akin.
"Sige na! Sabihin mo na lang sina Mommy at Daddy na uuwi ako riyan sa sunod na
araw," sabi ko.
"sige! Babosh!" aniya. Saka pinatay ko na ang cellphone at natulog na ako.
Kinabukasan naman ay maaga akong nagising. Nagising na rin si Jasmine. "Gusto mo

ipagtimpla kita ng gatas?" tanong ko sa kaniya.
"Marunong naman ako magtimpla. Salamat na lang," aniya, ang taray niya talaga.
Akmang kukunin niya na ang initan ng tubig kaya agad ko naman iyon kinuha at baka
mapaso siya.
"Ako na ang maglalagay ng tubig sa tasa mo," sabi ko.
"Fine! Saan na pala ang annulment paper?" tanong niya.
"Hindi na ba talaga magbago ang isip mo, Jasmine? Kaya mo ba na maghiwalay na lang
tayo ng ganito? Marami na tayong pinagdaanan ngayon pa ba tayo maghihiwalay?"
tanong ko sa kaniya at sinalinan na ng tubig ang tasa niya.
Nilagyan niya naman iyon ng gatas," mahirap na ipilit ang hindi puwede Mike.
Kaya mabuti na 'yong tapusin natin ang lahat!" sabi niya na parang wala lang.
"Sige, saglit lang at kunin ko lang ang annulment natin," sabi ko at tumalikod sa
kaniya.
Kinuha ko ang annulment paper namin sa silid ko sa may maleta. Kung tingnan mo ito
ay akala mo naman ay totoo, kaya bahala na kapag nalaman niya bandang huli na hindi
totoo ang annulment namin.
Bumalik ako para ibigay sa kaniya ang annulment paper," ito na ang hinihingi mo.
Nakalagda na ako riyan kaya ang lagda mo na lang ang kulang," sabi ko.
Inabot niya ang annulment paper at hindi man lang niya binasa at nilagdaan niya na
lang ito. "Oh, ayan na! Malaya ka na gawin ang gusto mo. At malaya na rin ako gawin
ang gusto ko. Basta ang mahalaga huwag mo lang pabayaan ang mga anak ko," sabi niya
at kinuha ang gatas at tumalikod.
Pero sinundan ko naman siya. "Ano ang gusto mo kainin?" tanong ko.
"Magpapalaga na lang ako ng kamote kay Ate Silvia mamaya. Alasingko pa naman ng
umaga," sabi namn niya.
"Sige, pupunta na ako sa mga pato mamumulot na ako ng mga itlog," sabi ko sa
kaniya.
"Nagkape ka na ba?" tanong niya.
"Oo, kanina pa," sabi ko.
"Mag-almusal ka muna. Pagkatapos ko uminom ng gatas punta rin ako sa patohan," sabi
niya.
"Huwag ka na pumunta roon at baka mamaya madulas ka," saway ko sa kaniya.
"Wala ka ng pakialam!" sabi niya sa akin.
"Mayroon! May pakialam ako Jasmine, dahil ikaw ang ina ng mga anak ko. At nasa
sinapupunan mo pa ang isa kong anak," sabi ko naman.
"Sigurado ka na ako lang ang ina ng mga anak mo?" makahulugan niyang tanong sa
akin.
"Bakit may iba pa ba?" balik kong tanong sa kaniya.
"Alam mo, mabuti pa umalis ka na. Dahil hiwalay naman na tayo. Kaya kung puwede
sana huwag ka na magpakita pa sa akin," garalgal niyang sabi.
"Akala mo ba madali sa akin ito? Akala mo ba madaling tanggapin na hindi mo na ako

mahal? Pero kahit mahirap para sa akin na maghiwalay tayo? Wala akong magagawa
dahil ito ang gusto mo. Dahil sa lahat ng mga nagawa kong pagpapahirap sa 'yo noon
ay kulang pa itong parusang gingawa mo sa akin. Pero huwag kang mag-alala dahil
hindi mo na ako makikita," sabi ko at sabay talikod sa kaniya.
Hindi ko siya hinayaan na magsalita pa at lumabas na ako ng bahay para pumunta sa

patohan.
Parang dinudurog ang puso ko sa tuwing naiisip ko na hindi na ako mahal ng asawa
ko. Kung hindi ko sana siya pinabayaan noon ay masaya na sana kami kasama ang mga
anak namin ngayon, pero hindi ko susukuan ang asawa ko. Gagawa ako ng paraan para
makuha ang atensyon niya at loob niya. Ibabalik ko ang pagmamahal na dati niyang
naramdaman para sa akin.
Episode 90
Chapter 90
Mike
Habang namumulot ako ng itlog ng pato ay dumating naman si Uncol Berto. "Nako, Iho.
Namulot ka na naman ng itlog ng pato.Tapos nakaapak ka pa riyan sa dumi nilla. Hali
ka rito at maghugas ka muna ng paa at magsuot ng bota. Mamaya magka-fungi ang paa
mo riyan," anito may bitbit iyong paris ng bota. Lumapit naman ako sa kaniya.
"Salamat, Uncol. Dalawang araw ko pa lang dito ay mukha talagang magkaroon ako ng
kati-kati sa paa," wika ko.
"Hahaha... Ano ba naman kasi at bakit ka pumapayag sa gusto ng asawa mo? Ano, bati
na ba kayo?" tanong niya sa akin.
" 'Yon na ngam, Uncol. Eh, gusto niya na talagang makipaghiwalay sa akin,, kaya
binigay ko na 'yong pekeng annulment namin," sabi ko at sinuot ang bota pagkatapos
ko maghugas ng paa.
"Hay nako, maniwala ka at sa hindi. Mahal ka pa no'n, kaya lang alam mo naman ang
mga babae kapag naunahan mo ang ego nila lalong tumataas ang pride. Gusto mo
patunayan ko kung gusto ka pa ng asawa mo o hindi?" tanong nito sa akin.
"Paano naman Uncol? Gusto ko makuha ko ulit ang loob ni Jasmine at ang atensiyon
niya. Dahil tiyak na magagalit sa akin ang mga anak namin kapag umuwi ako na hindi
kasama ang ina nila," wika ko kay Uncol Berto.
"Sumama ka sa akin mamaya, makipag-inuman tayo ng tuba sa kumpare ko," anito na
nakangiti.
"Tuba? Ano 'yon?" tanong ko.
"Katas ng tangkay ng niyog. 'Yong ginagawang lamabanog," anito saka nagsimula ng

mamulot ng itlog ng pato.
"Ahh.. gano'n ba? Anong lasa no'n?" tanong ko.
"Lasang beer na may asukal Hahaha.." tawa niya kaya nakitawa na lang rin ako.
"Bilisan na natin mamulot at kukuha pa ako ng bignay," sabi naman ni Uncol.
"Anong gagawin mo sa bignay, Uncol?"
"Eh, ano pa nga ba? Edem, ipakain sa tigre," aniya.
"Tigre? May alaga po ba kayong tigre rito? Parang hindi ko nama nakitaa," tanong ko
habang kunot ang noo at namumulot ng itlog.
"Hahahaha.. Oo, buntis nga, eh!" tawa pa nito.
" Bakit 'di ko nakikita? Hindi ba dilikado mag-alaga no'n saka pinagbabawalan ng
dnr?" tanong ko.
''Hahaha.... Ang asawa mo ang tinukoy ko na tigre," tawa pa niya.
"Ahahaha...Akala ko totoong tigre. Asawa ko pala," tawa kong mapakla.
"Eh, mukha naman talagang tigre kapag nagalit 'yang asawa mo. Nagpapakuha sa akin
ng hilaw na bignay. 'Yon yata ang pinaglilihian saka iyong kuhol," sabi pa ni
Uncol.
"Hindi kaya magmukhang kuhol ang magiging anak namin?" tanong ko pa.
"Wahahaha... Bakit naman magmukhang kuhol ang anak niyo? Kay ganda ng asawa mo at
kay pogi mo. Bilisan na natin at kumuha tayo ng bulaklak ng cosmus at ibigay mo
iyon sa asawa mo," aniya.
"Anong klaseng bulaklak iyon, Uncol?" tanong ko.
"Ah, basta! Malaman mo 'yan mamaya," anito.
Makalipas ang isang oras ay nakatapos na rin kami ni Uncol sa pagpupulot ng itlog.
May kumuha na sa mga itlog kaya hindi na ako sumama sa palingke.
Niyaya ako ni Uncol Berto na kumuha ng bulaklak sa daanan. At sa amoy pa lang ay

nasusuka na ako sa amoy niyo.
"Uncol bakit ganito ang amoy ng bulaklak na ito? Hindi kaya ihampas sa akin ito ng
asawa ko?" tanong ko.
" ano ka ba! Hindi ah! Noong buntis si Ante mo Josifina ito 'yong lagi niyang gusto
na ibigay sa kaniya," saka pinutol niya na ang mga bulaklak na may iba't ibang
kulay.
"Sigurado ka Uncol na magustuhan ito ng asawa ko, ha?" panigurado kong tanong sa
kaniya.
"Oo nga!" anito.
Kinuha ko na rin kahit mabaho ito. Sabagay, buntis si Jasmine at baka gusto niya
ang amoy nito.
Nang makarami na kami ni Uncol ay tinalian niya ito ng balat ng puno ng saging.
Saka nilagyan niya ito ng decoration na hindi familiar sa akin kung anong klaseng
halaman iyon at okay na rin siya tingnan.
"Uncol, wala ba ditong bilihan ng mga bulaklak?" tanong ko pa.
"Sa mall pa, Iho saa Roxas. Gagastos ka pa bumili ng bulak roon baka hindi pa
magustuhan ng asawa mo," sabi pa nito. "Oh, ibigay mo na ito sa kanita at tiyak
matutuwa iyon," sabay abot niya sa akin ng bulaklak.
Excited naman akong umuwi para maibigay ko na sa asawa ko ang mga bulaklak. Tudo
panalangin ako na sana ay magustuhan niya ito dahil ang bantot ng amoy.
Nang malapit na ako sa pinto ay itinago ko sa likuran ko ang bulaklak. Nasa sala si
Jasmine at nanunood ng Doremon. Putik, mamaya magmukha ni Doremon ang anak namin.
"Jasmine, nag-almusal ka na?" tanong ko sa kaniya at pumasok na sa loob.
"Nakita mo namang kumakain ako ng kamote, 'di ba?" pataray niyang wika sa akin.
"Flowers for you pala," sabay abot ko ng bulaklak sa kaniya.
"Kung kailan na annul na ang kasal natin saka mo pa ako bibigyan ng chip na
bulaklak na ito, pero sige salamat na rin," sabi niya at kinuha sa akin ang
bulaklak.
Natuwa naman ako dahil nagustuhan niya. Ngunit tumayo ito at may kinuha siyang
garapon at nilagyan ng tubig at inilagay ang mga bulaklak roon.
"Ang ganda nito Mike, 'di ba? Gusto mo ba ang mga bulaklak na ito?" ngiti niyang
tanong sa akin habang inaayos ang mga bulaklak.
"Ha? Ah, oo. Hehehe... Gusto ko ang mga bulaklak na iyan kaya ibinigay ko sa 'yo
saka paborito raw iyan ng mga buntis. Nababanguhan sila sa bulaklak na iyan,"
mapakla ko pang ngiti. Dahil ang totoo ay hindi ko naman talaga gusto ang bulaklak
na iyon kaya lang gusto ko lang sakyan ang buntis kong asawa.
"Well, dahil gusto mo ang mga ito sa 'yo na lang. Ilagay mo roon sa kuwarto mo,"
ngising aso niya pang sabi sa akin.
"Ha? Ahh.. Ehhh.. 'wag na. P..para talaga 'yan sa 'yo, kaya sa silid mo na lang
'yan ilagay," sabi ko sa kaniya at baka hindi na ako makahinga sa amoy ng bulaklak
na iyon.
"Ikaw ang kumuha nito, 'di ba? kaya gusto ko ilagay mo ito sa kuwarto mo!"
malatigre niya ng utos sa akin.
Nataranta naman ako at agad na kinuha ang mga bulaklak. "Ahh... Sige, sige, huwaag
ka na sumigaw mamaya lumabas si Baby," wika ko naman na hawak-hawak na ang
bulaklak.
"Kung ayaw mo lumabas, kaagad ang anak mo huwag mo akong boysitin. Sige na! Ilagay
mo iyan sa silid mo," utos niya agad ko naman sinunod ang gusto niya at nilagay ko
nga iyon sa silid ko at pinatong sa may lamesita roon.
Napapamura na lang ako dahil tiyak na mangamoy ito sa loob ng silid ko lalo na at
aircon, kaya ang ginawa ko ay binuksan ko na lang ang bintana.
Nagsisi tuloy ako kung bakit sinunod ko pa si Uncol ako tuloy ang napagtripan ng
asawa ko.
Bumalik ako sa sala at umupo sa tabi niya. Naka-focus lang siya sa kapapanood ng
doremon. Kumuha ako ng kamote sa plato, pero agad naman niyang pinalo ang kamay ko.
"Huwag mong agawin ang pagkain ko," inis niyang sabi sa akin.
"Ow, sorry gutom na kasi ako," sabi ko naman.
"Ede, magsaing ka! Dahil walang nagsaing dahil may sakit si Ate Silvia. Saka baka
magiging sinabawan na naman ang kanin kapag ako ang nagsaing at mapagsabihan mo
naman ako nawalang kuwenta," sabi niya sa akin.
"Hindi naman kita sinabihan ng ganiyan ah! It's okay ako na ang magsaing," sabi ko
naman at tumayo na para magsaing. Ang layo naman kasi nito sa kabihasnan. Hindi
katulad sa Maynila at Panggasinan na puwede ka mag-order ng pagkain.
Episode 91
Chapter 91
MIKE
Pagkatapos ko naman magsalang ng sinaing ay sumigaw naman si Jasmine. "Mike,

pakikuha ng Fresh Milk ko sa ref!" utos nito.
Kaya kinuha ko na lang at kumuha na rin ako ng baso at ibinigay sa kaniya. "Ito na
ang fresh milk mo," sabi ko.
"Thanks!" aniya saka sumalin na.
"Puwede bang akyatan mo ako ng niyog? Gusto ko kasi ng niyog, eh! sabi naman niya.
"Pero hindi ako marunong mag-akyat ng niyog," sabi ko naman.
"Sige, kapag ako nakunan dahil tinatanggihan mo ako, hindi kita papatawarin!" galit
niyang sabi sa akin at inirapan pa ako.
"Sabagay, ano nga ba naman ang pakialam mo sa akin? Eh, wala na pala tayo,"
pangonsensiya niya pa sa akin.
"Hindi naman sa ayaw ko, pero hindi ako marunong umakyat. Kung gusto mo magbabayad
na lang ako para may tagaakyat ako ng niyog. Saka ang taas pa ng mga niyog rito,"
paliwanag ko naman sa kaniya.
Pero hinaplos naman niya ang tiyan niya at sumimangot. "Ang hirap kapag hindi tayo
ang priority ng Daddy mo, Baby."
"Sige, h'wag ka na magtampo. Aakyatan na kita ng niyog," sabi ko para hindi na siya
magtampo.
"Huwag na! Kung labag naman naman sa loob mo!" aniya.

"Huwag ka mag-alala, kahit sa huling hininga ko susundin ko ang gusto mo,'' sabi
ko.
''Gusto ko? Oh, gusto mo? Kailan mo ba sinunuod ang gusto ko? 'Di ba ang gusto mo
na lang lagi ang nasusunod simula noon? Pero kapag ako ang nakiusap sa 'yo sa
simpleng bagay hindi mo pa magawa!'' pag-iba na naman ng mood niya.
''Hindi ba sinusunod ko naman ang mga gusto mo? Bakit ba makasarili ka? Iniwan mo
ang mga bata para lang umalis at pumunta rito. Wala ka na ba talagang kaunting
pagmamahal para sa mga anak natin?'' wala sa sarili kong tanong sa kaniya dahil
iniisip ko na hindi man lang niya sinaalang-alang ang maramdaman ng mga bata bago
umalis.
Tumayo siya at kumilimlim ang mga mata. ''Ako. walang pagmamahal sa mga anak ko?
Ako makasarili? Ako pa talaga ang makasarili, Mike? Wala kang karapatan na
kuwestyonin ako sa pagmamahal ko sa mga anak ko. Dahil ikaw ang unang nang-iwan sa
amin. Huwag mo akong sisihin kung umalis man ako. 'Yon ay dahil rin sa 'yo!'' iyak
''Oo, inaamin ko na minsan na akong naging gago, pero sana kahit anong galit mo sa
akin at kahit hindi mo na ako mahal, sana hindi mo iniwan ang mga bata. Dahil ikaw
ang nakasanayan nilang kasama Jasmine, kaya sana naman, inisip mo muna ang
kapakanan ng mga anak natin bago ka nagdesisyon na umalis,'' sabi ko.
''Mabuti alam mong gago ka! Nakakainis ka Mike, galit ako sa 'yo! Bakit ba
nagpakita ka pa rito! Tahimik na ako rito, pero pumunta ka pa rito para ipamukha sa
akin na wala akong kuwentang ina. Dahil hindi ko maalagaan ang mga anak ko. Hindi
ko man lang sila malutuan ng maayos. Tapos ipamukha mo pa sa akin noon na wala
akong kuwentang ina!'' sabay hagolhol niya.
Nilapitan ko siya at niyakap, pero hinahampas niya lang ang dibdib ko. ''Galit ako
sa 'yo! Bakit mo ako niloko? Bakit hindi mo ako magawang mahalin? Ano ba ang ayaw
mo sa akin? Bakit lagi mo na lang ako inaaway at pinapaiyak? Lumayo na ako sa 'yo,
bakit ka nandito? Ayaw na kita makita pa!'' galit niyang sabi at pinaghahampas ako
ng mga palad niya sa dib-dib.
''No! its not like that. Makinig ka sa akin, Jasmine. Hind kita niloko! Ano ba ang
pinagsasabi mo? Makinig ka sa ..'' hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang itulak
niya ako.
''Huwag ka na magsalita! Dahil ayaw ko na makinig sa mga kasinungalingan mo! Umalis

ka na rito at ayaw na kita makita pa!'' sabay pasok niya sa silid niya at pabagsak
na isinara ang pinto.
Shit! Bakit ba nasasabi niya ang bagay na iyon? Kung alam niya lang kung gaano ko
siya kamahal. Lumapit ako sa pintuan at kinatok ko ito.
''Jasmine! Please, mag-usap tayo!'' sabay katok ko ng pinto.
Blagg!! Sabay may inihagis siyang matigas na bagay sa pinto kaya lumagabog iyon,
kaya napaatras pa ako. ''Huwag mo akong kausapin! umalis ka na rito at ayaw ko na
makita kahit kailan ang pagmumukha mo!'' sigaw niya sa akin.
Hinayaan ko na lang muna siya dahil baka mamaya mapaano pa ang baby namin sa tiyan
niya. Ang ginawa ko ay nilutuan ko na lang siya para sa pananghalian. Nawalan na
rin ako ng gana kumain kaya pakatapos ko magluto ay pumunta na lang ako kay Uncol
Berto.
Tamang-tama naman na nag-aalmusal sila.
''Oy, Mike! Hali ka at mag-almusal ka muna,'' yaya ni Ante Josefina.
''Huwag na po, Ante. Wala po kasi akong gana'' sabi ko.
''Kamusta ang bnigay mong bulaklak kay Jasmine, Mike? Nagustuhan niya ba?'' tanong
naman ni Uncol Berto.
''Hindi ko alam, Uncol. Kasi pinalagay niya sa kuwarto ko. Saka masama ang loob
no'n sa akin dahil sa niyog na 'yan,'' sumbong ko sa kanila.
''Nako! Dapat sinabi mo at ako na lang ang umakyat. Nariyan pala ang bignay niya,''
sabay turo ni Uncol ng bignay.
''Marunong ka umakyat ng niyog, Uncol?'' tanong ko.
''Oo, naman! Sanay ako umakyat ng buko,'' aniya.
''Turuan niyo po ako Uncol. Para mawala ang tampo ng asawa ko,'' sabi ko.
''Sige, mamaya turuan kita, pero punta tayo muna sa kumpare ko. Para naman
makapasyal ka man lang rito sa lugar namin,'' sabi naman nito.
''Oy! May inuman roon Papa mamaya malasing 'yan si Kuya at magalit na naman si Ate
Jasmine,'' sabi naman ni Pearly.
''Ay, inaaway na nga ng Ate niyo ang Kuya niyo. Kaya hayaan niyo na at makapag-
relax muna si Mike. Dalawang araw pa lang siya rito. Eh mukhang mapapada.'' ani
Uncol.
''Basta, mag-ingat kayo at huwag masiyado uminom,'' sabi naman ni Ante.
''Yes, Darling! Ako ang bahala kay Mike,'' nigiti pa ni Uncol.
''Si Ate Silvia po kamusta? Masama ba ang pakiramdam niya?'' tanong ko.
''Buhay pa naman ako, Iho. Kamusta na ang masungit mong asawa?'' biglang sabat ni
Ate Silvia mula sa silid.
''Ayon po at nagkukulong sa silid. Nagalit sa akin dahil hindi ko raw nasunod ang
gusto niya. Hindi ko nga alam kung ano ang pinagsasabi niya,'' wika ko.
''Spoiled kasi ang batang 'yan, mula pagkabata! kapag hindi nasunod ang gusto
nagagalit. Tapos tatakasan niya pa kami dati! Kaya tuwang-tuwa iyan noong nag-aaral
na siya ng collage at nagsolo na siya sa condo,'' sabi naman ni Ate.
''Lahat na nga ng gusto niya sinusunod ko, pero hindi ko talaga minsan maintindihan
kung ano ang gusto niya. Pero mahal ko si Jasmine at ayaw ko na maulit pa ang
nangyari sa amin noon. Kaya tulungan niyo naman ako kung paano ko makuha ulit ang
atensyon niya,'' sumamo ko sa kanila.
''Eh, mahal ka rin naman ng babaeng 'yan nagpapakipot lang 'yan,'' sabi naman ni
Ate Silvia.
''Ako ang bahala, Iho. Tingnan natin kung hindi sasama pabalik sa 'yo sa Maynila
iyon,'' sabi naman ni Uncol.
''Oy, Berto! kung ano na namang kalokohan ang ituturo mo kay Mike, ha! At baka
mataga na iyan ni Jasmine ng gulok,'' ani Ante Josefina.
''Hindi naman. Ako na bahala kay Mike, sige at aalis na kami. Tayo na Mike,'' yaya
nito sa akin at umalis na kami
Sumakay kami sa tricycle ni Uncol Berto at siya na ang nag-drive.
''Malayo ba ang pupuntahan natin, Uncol?'' tanong ko.
''Malapit lang huwag ka mag-alala maaga tayong uuwi mamaya dahil alam ko nag-aalala
ka sa asawa mo, pero si Josefina at Silvia na ang bahala sa kaniya,'' ani Kuya
Berto habang nagda-drive ng tricycle. Nasa loob naman ako ng tricycle.
Sa dalawang araw ko pa lang sa lugar na ito ay nakagaanan ko na agad ang mga tao
rito. Lalo na si Uncol Berto at ang asawa nito at mga anak.
Makalipas ang ilang sandali ay huminto kami ni Uncol sa gilid ng kalsada sa tabi ng
bahay na naroon. Bumaba ako at pumasok kami sa bakod na yari sa kawayan.
"Pareng Berto, narito na pala kayo? Hali ka at handa na ang pulutan nati,'' sabi ng
isang mama.
''Siya nga pala Nestor, si Mike, pala. Pamangkin ko,'' pakilala niya.
''Aba may pogi ka pa lang pamangkin,K Berto. Akalain mo nga naman. Binata ba itong
pamangkin mo?'' tanong naman niya.
''Ay, may asawa na iyan, si Jasmine; ang Anank ni Don Leo Delatore.'' ani Uncol
Berto.
Kahit hindi mo sila kamag-anak ay ipapakilala ka nilang kamag-anak o pamangkin.

Iyon ang nagustuhan ko sa mga tao rito dahil palakaibigan sila.
''Magandang umaga po,'' bati ko.
''Abay hindi na ako magtaka kung bakit ang poging ito ang asawa ng anak ni Don Leo,
dahil bagay na bagay sila ni Jasmine,'' sabi naman nito.
Ngumiti lang ako at naupo kami sa may upuan na naro'n sa labas ng bahay sa may
harapan nang bahay.
Marami ang pulutan na nakahain sa mesa at may kulay offwhite pa na inumin na 'yon,
siguro ang tinatawag nilang tuba o lambanog.
Bumubula-bula pa iyon at may langaw na nakalutang. Naiisip ko na baka hindi naman

iyon ang iinumin.
Pero nagulat ako nang isalin iyon ni Uncol Nesstor sa baso at ibinigay kay Uncol
Berto. Pagkatapos ay nagsalin ulit ito at ibinigay sa akin.
Episode 92
Chapter 92
Mike
Nang ibigay na sa akin ni Uncol Nestor ang baso na may lambanog ay alanganin ko pa
itong abutin.
Pero nahiya naman ako at gusto kong makisama sa kanila ay inabot ko na lang iyon at
inamoy-amoy.
"Bago lang ba iyan sa panlasa mo, Mike?" tanong ni Uncol Nestor sa akin.
"Opo, Uncol, pero matikman nga rin ito," sabay lagok ko ng tuba. "Hummm.. masarap
pala ang lasa nito at parang beer nga na may asukal manamis-namis ang lasa," sabi
ko.
"Kapag wala kaming pera at mabilhan ng beer o redhorse ito ang pinagta-tyagaan
namin," sabi naman ni Uncol Nestor."
"Gusto niyo po ng red horse?" tanong ko.
"Abay, kung mayro'n, bakit naman hindi?" ani Uncol Nestor.
"Ede, bili tayo. Sagot ko!" wika ko.
"Ayon, oh!" tuwang wika ni Uncol Berto.
Maya naman ay may nasigdatingan na apat na lalaki. "Oy, Pareng Nestor! Pareng
Berto, kayo lang yata nag-iinuman riyan, ah!" wika nong isa kasing edad rin nila
ito.
"Hali kayo, magtagay tayo rito, Birthday ko pa naman ngayon," sabi ni Uncol Nestor.
"Birthday niyo po pala? Sige, sagot ko na ang inumin. Kapag hindi sapat ang pulutan
natin mag-ihaw tayo ng isda," sabi ko.
"Ay, sige. Pabili tayo ng isda kay Girlbert," ani Uncol at tinawag ang isang lalaki
na matanda lang ako ng ilang taon.
Kumuha naman ako ng pera sa walet ko at ibinigay kay Girlbert. "Kasya na ba itong
dalawang liboo sa pulutan?" tanong ko.
"Abay subra-subra na po ito," sabi naman ni Girlbert. "Sige, ubusin mo 'yan. lkaw
na ang bahala kung anong pulutan ang bilhin mo, kung may subra sa 'yo na." Tinapik
ko wng balikat niya.
"Salamat, ho. Tara Isko, samahan mo ako," wika nito sa isa niyang kasama at sumakay
sila sa tricycle ni Uncol Berto. Hiniram nila ito.
Kumuha pa ako ng isang libo at ibinigay kay Uncol Berto. Uncol, Malaking redhorse
na po ang bilhin ninyo. Kapag kulang bibili na lang ulit tayo mamaya," sabi ko.
"Ay, sige Mike," anito at bumili na ng redhorse.
"Tagasan ka, iho?" tanong ng isang lalaki na kasing edad lang nila Uncol Berto.
"Taga Maynila po. Ako nga pala si Mike," pakilala ko.
"Tawagain mo na lang akong Uncol Colas, at ito naman si Uncol mo Hudas," pakilala
niya.
Gusto ko matawa sa pangalang Hudas pero nagpigil lang ako. Nakipagkamay ako sa
kaniya.
"Huwag po kayo mag-alala sagot ko ang inuman ngayon dahil kaarawan ni Uncol
Nestor," sabi ko
"Nako, salamat talaga Iho. At mayroon ng handa ang kaarawan ko. Wala kasi rito ang
asawa at mga anak ko nasa Iloilo sila. Kaya ako lang mag-isa rito," sabi naman ni
Uncol.
"Happy birthday, Pare. Hindi mo agad sinabi, ede sana nagkatay ako ng manok. Ano
itong pulutan na niluto mo?" tanong ni Uncol Hudas kay Uncol Nestor.
"Ano pa? Ede, palakang bukid," sabi niya, kaya hindi na ako nagulat dahil noong
naglilihi si Jasmine kay Josh ay palaka fride ang pinaglihian, pero ngayon kuhol at
kung ano pa.
"Mike, kumakain ka ba nitong palakang bukid? Masarap ito inadobo ko," ani Uncol
Nestor.
"Opo pero pinirito. Pinaglihian kasi iyan ng asawa ko noong buntis siya sa anak
naming bunso, Pero ngayon kuhol na naman ang pinaglilihian," sabi ko naman.
"Buntis pala ang asawa mo? Aba, maraming kuhol riyan sa palayan," sabi naman ni
Uncol Colas.
Maya pa ay dumating si Uncol Berto at may dala na itong mga redhorse.
"Yon, oh! Pulutan na lang muna natin ang palaka," ani Uncol Nestor.
Uminom kami ng mga oras na iyon at mga ilang oras pa ang nakalipas ay dumating na
rin sina Gilbert at Isko. May sugpo at talaba silang dala saka mayroon isda. Inihaw
nila iyon at ginawa namin pulutan. Nagpadag da pa ako ng inumin, pero hindi pa
naman ako gaanong lasing.
"Mike, Huwag ka masiyadong magpakalasing at baka mamaya salubungin ka ng asawa mo

ng gulok," sabi naman ni Uncol Berto na medyo lasing na.
"Hahahaha.. Matapang ba ang asawa ni Mike? heekkk!!" tanong naman ni Uncol Colas na
lasing na rin.
"Abay, hindi lang matapang, kundi tigre pa. Saan ka makakita na galing ka Maynila
at paggisiing mo gulok ang mabungaran mo? Kaya believe ako kay Mike, dahil
napakapasensyoso niya," pagmamalaki ni Uncol Berto sa kainuman namin.
" 'Yon na nga ang problema ko. Hindi na ako mahal ng asawa ko. At nilagdaan niya na
ang annulment paper naming peke," wika ko sa kanila.
"Nako! May problema pala si Mike. Sabihin mo sa amin Mike at baka makatulong kami
sa problema mo," sabi naman ni uncol Hudas at uminom ulit ito.
"Ang problema ko, kung paano ako mapansin ng asawa ko at kung paano niya ako
mahalin ulit," sabi ko naman.
"Sos! madali lang 'yan, Iho! Magpanggap kang nabugbog! Tingnan natin kung hindi
siya mag-alala sa 'yo. Sa pogo mong 'yan, imposibleng hindi ka magustuhan ng asawa
mo," pinapalakas naman ni Uncol Nestor sa akin.
" 'Yon ang sinasabi ko sa 'yo kanina, Mike. Mapanggap kang nabugbog. Tinganan natin
kung hindi 'yan susugod si Jasmine rito," sabi naman ni Uncol Berto.
"Pero wala ng pakialam sa akin iyon. Kahit nga siguro na mamatay ako wala na siyang
pakialam sa akin," sabi ko.
"Sos! Paano natin malaman kung hindi natin subukan, 'di ba?" sabi naman ni
Girlbert.
"Girlfriend ko nga noon nakipag-break sa akin. Noong sabihin kong nasagasaan ako
mabilis pa sa alaskuwatro bumalik," sabi naman ni Isko na nakangiti.
"Sige, bugbogin niyo na ako, dali!" utos ko naman sa kanila.
"Bakit ka naman namin bugbugin, Iho? Eh puwede ka naman naming make-upon para
magmukhang binugbog ka," sabi naman ni Uncol Nesstor.
"Mabilis lang mabura ang make up at tiyak na hindi maniniwala si Jasmine, kaya
maganda na 'yong makatutuhanan," sabi ko naman.
"Nako, Iho. Huwag na. Mamaya, sugurin pa kami ng gulok ng asawa mo," sabi naman ni
Uncol Hudas.
"Bibigyan ko kayo ng tig iisang libo. Bugbugin niyo lang ako. Tapos sabihin niyo sa
asawa ko na napagtripan ako," sabi ko sa kanila.
"Sigurado ka, Mike? Magpabugbog ka talaga?" tanong naman ni Uncol Berto.
"Sigurado ako Uncol, kaya sige na bugbogin niyo na ako para makatotohanan," sabi ko
naman sa kanila.
"Sige, basta huwag mo kami ituro kay Jasmine, ha?" ani Uncol Nestor.
"Oo, naman dahil kung magkataon pareho tayong mabuking," sabi ko.
Saka inumpisahan nga nila ang pagbubog sa akin. Hanggang sa pumutok na ang kilay at
labi ko.
Episode 93
Chapter 93
Mike
Tiniis ko ang bugbog na iyon para lang mapansin ni Jasmine. Hindi ko nga alam kung
tama ba itong ginagawa ko o hindi.
"Tama na! Dumudugo na ang labi ni Mike at kilay," awat naman ni Uncol Nestor.
"Lagot Mike, ayos ka lang?" tanong naman ni Uncol Berto.
"Ayos lang Uncol. Basta para sa asawa ko kahit ano gagawin ko. Oh, ayan ang wallet
ko. Pakibigay na sa kanila ang tig-iisang libo," sabay hagis ko ng wallet ko kay
Uncol Berto at binigyan niya na ang mga ito ng tig-iisang libo.
"Hali ka sa loob Mike, para makasandal ka roon at ipatawag namin ang asawa mo,"
sabi ni Uncol Nestor.
Inalalayan niya naman ako na tumayo. "Oh, paano umuwi na kayo para hindi tayo
mabuking ng asawa ko. At atin-atin lang ito, ha? Walang sino mang dapat ang
makaalam," sabi ko kina Uncol Colas at sa mga kasamahan nito.
"Sige, pasensya na talaga, ha? Saka salamat sa maagang pamasko," wika naman ni
Uncol Hudas.
Saka nagpaalam na ang mga ito. "Eh, pare alalayan mo na lang si Mike na maupo sa
tricycle at iuwi ko na ito. Mahirap na papuntahin pa rito si Jasmine at buntis pa
ito, kaya iuwi ko na si Mike," wika ni Uncol Berto.
Kaya mas gusto ko na rin umuwi at baka mamaya mapaano pa ang asawa ko kapag pumunta
pa rito. Sana tumalab ang suggestion nila dahil kung hindi, ewan ko na lang.
Nagpaalam na kami ni Uncol Berto kay Uncol Nestor sa pag-uwi. Siguro ala singko na
iyon ng hapon.
"Uncol Berto, kaya mo pa ba mag-drive?"ntanong ko.
"Abay, shempre naman, ako pa! Nakikita ko pa naman ang daan," sabi naman nito. Alam
kong lasing na rin ito pero kaya pa nga niya maglakad.
"Ikaw, ayos lang ba ang pagbugbog namin sa 'yo? Abay kong gusto mo pa na bugbogin
kita sabihin mo lang, hahahaha..Ngayon lang ako nakakita na gusto magpabugbog at
binayaran pa ang mga nambugbog sa 'yo! Sana pumasa kay Jasmine ang drama natin,"
tawa ni Uncol Berto.
"Ikaw ang pasimuno nito Uncol, Kaya baka madulas ka sa pagsabi kina Ante Josifina
at Ate Silvia," sabi ko naman.
"Hindi, ah! Ako pa," anito at pinaandar na ang tricycle. Dahan-dahan naman ang
patakbo ni Uncol at baka madisgrasya pa kami. Makalipas ang ilang minuto ay
nakarating na rin kami. Natanaw ko naman na nasa kubo-kubo sina Ante at Ate Silvia.
Kasama si Jasmine umuupo sila roon at nagku-kuwentuhan.
"Mike, Ready ka na, ha? Kunwari hindi ka makalakad saka kunwari nanghihina ka,"
sabi naman ni Uncol Berto.
"Sige po, Uncol," sinunod ko naman ang bilin niya at maya pa sumigaw si Uncol.
"Josefina! Mag-init ka ng tubig at kumuha ng mga halamang gamot para igamot kay
Mike!" saka naman siya bumaba at
inalalayan ako.
Pero ang totoo ay masakit talaga ang katawan ko. Agad naman nataranta sila Ate
Silvia at Ante Josefina ng makita akong bumaba sa tricycle at inalalayan ni Uncol
Berto.
Si Jasmine naman ay hindi nakagalaw sa kinauupuan niya.
"Diyos ko! Anong nangyari riyan kay Mike, Kuya!" tanong ni Ate Silvia sabay punta
sa kinaroroonan ko. "Bakit duguan at may mga pasa iyan?"
"Eh, napag-tripan," sagot ni Uncol.
"Nako, Berto! Kasalanan mo ito! Sana hindi mo na lang niyaya si Mike," sabi naman
ni Ante Josefina.
"Ay nako, saka niyo na ako sisihin. Kailangan magamot natin siya. Sige na kumuha na
kayo ng halamang gamot," ani Uncol Berto at inalalayan niya na ako patungo sa
bahay.
"Paanong napag-tripan 'yan Uncol?" tanong ni Jasmine na halatang nag-alala sa akin.

Binuksan niya ang pinto saka ipinasok ako ni Uncol Berto sa loob at pinaupo sa
sofa. Nagkunwarian akong lasing na lasing.
"Humm.... Ang sakit! Pero mas masakit rito," sabay turo ko sa dibdib ko habang
nakaupo ng pahiga.
"Pasensiya na Jasmine! Eh, napag-initan ang asawa mo. Paano kasi gusto na yatang
magpakamatay at sinasabi niya na wala na raw kayo. Kaya nag-inom ng marami 'yan."
pagsisinungaling naman ni Uncol Berto.
"Gago ka ba, Mike? Bakit naman nagpabugbog ka! Ano na lang ang sasabihin ng mga
anak natin at ng mga magulang mo? Na pinabayaan kita rito? Mike naman, eh!
Nakakainis ka!" iyak ni Jasmine.
"Jasmine, hindi ka ba masaya kapag namatay ako?" tanong ko sa kaniya sa pautal-utal

na boses.
"Nako, Jasmine. Hindi nga lumaban at hinamon niya pa ang tao na patayin na lang
siya, dahil wala na rin daw kuwenta ang buhay niya. Iniwan na raw siya ng babaeng
mahal niya at hindi mo na raw siya mahal," sabi pa ni Uncol Berto.
Hindi naman nakasagot at asawa ko at kumuha ito ng towel at at binasa iyon at

pinunasan ang mukha ko na may dugo.
"Kung gusto mo magpakamatay sana huwag rito. 'Yong hindi ako masisi ng pamilya mo
at ng mga anak natin," sabay diin ng towel sa mukha ko.
"Ouch! Kung gusto mo, ikaw na lang ang pumatay sa akin," sabi ko sa kaniya.
"Gawin mo pa akong creminal? Gusto mo talaga mawalan ng ama ang mga anak ko? Bakit
ka kasi nagpabugbog? Kung gusto mo pala magpabugbog sana ako na lang ang nambugbog
sa 'yo," sabi pa nito.
Hinawakan ko naman ang kamay niya. "Ayos lang, Jasmine. kahit ngayon puwede mo na
akong bugbogin. Kulang pa ito sa ginawa ko dati sa 'yo? Kaya kung gusto mo bugbogin
mo na ako ngayon," seryoso kong wika sa kaniya.
Maya pa ay may dala ng dahon-dahon si Ate Silvia at Ante Josifena.
"Eh, kasi naman kuya! Nanahimik na rito si Mike, dinala-dala mo pa kung saan. Ayan
tuloy! Nabangasan ang guwapo niyang mukha," sabay dikdik ni Ate Silvia ng kung
anong klaseng dahon iyon at inilagay sa sugat ko.
Napangiwi ako sa sakit.
"Pahingi nga ng tali," ani Ate Silvia.
Nagpunit naman ng damit si Ante at ibinigay kay Ate Silvia.
"Ate, dalhin na lang kaya natin si Mike sa hospital? Baka mamaya ma-inspeksyon ang
sugat niya. Saka kagagaling niya lang sa aksidente. Baka mamaya nabagok ang ulo
niya?" apg-alala namang wika ni Jasmine.
Mukha yatang tumalab ang naisip ni Uncol Berto," huwag na kaya ko na ang sarili
ko," sabi ko naman.
"Bakit kasi lalasing-lasing ka tapos nagpapabugbog ka! Sino ba ang hayop na

nambugbog sa 'yo. Para mabugbog ko rin!" ani Jasmine.
"Eh,Jasmine. Mabuti pa patulugin mo na itong asawa mo. Kasi sigurado nahihilo na
ito," sabi naman ni Uncol Berto.
"Sino bang demonyo ang nambugbog kay Mike, Berto? Para mae-report natin sa mga
pulis," sabi naman ni Ante Josifina.
"Eh.. Nagkaareglo na kaya hayaan na lang natin," ani Uncol Berto.
"Gano'n lang 'yon? Nagpa-areglo kayo? Mike, bobo ka ba? Bakit ka nakipag-areglo?"
galit naman na tanong ng asawa ko.
Hindi ako umimik. Pumikit na lang ako. Si Uncol Berto, naman ay nagpaalam na umuwi.
Kasama si Ante Josefina.
Episode 94
Chapter 94
Jasmine
Habang nakikipagkuwentuhan ako kina Ate Silvia at Ate Josifina sa may kubo ay saka
naman dumating sina Mike at Uncol Berto.
Hindi ko alam na umalis pala siya. Sa sama ng loob ko kanina ay hindi na ako lumbas
ng silid ko matapos kong lagdaan ang annulment namin.
Ang sakit no'n sa damdamin ko dahil pakiramdam ko ay wala na talaga akong halaga sa
kaniya, pero hindi ako nagpapahalata sa kaniya na apiktado ako. Pagpasok ko sa
silid kanina ay doon ko ibinuhos ang luha ko.
Wala na kaming ugnayan ni Mike, maliban na lang sa mga bata. Hindi niya na ako
asawa at Ikakasal na rin siya sa iba.
Pagsapit ng alas dos ng hapon ay lumabas ako para kumain dahil panay reklamo na ng
bata sa sinapupunan ko.
Pagbukas ko ng kaldero ay may ulam na at kanin, pero malamig na. Kaya ang ginawa ko
ay kumuha na lang ako ng mainit na tubig sa termos at inilagay sa mangkok at
nilagyan ko ng ulam at asin. Saka iyon ang pinangsabaw ko sa kanin.
Masarap naman iyon sa panlasa ko at paglabas ko naman ay saktong naroon ang dalawa
sina Ate Silvia at Ante Josefina, kaya tinanong nila ako kung bakit namamaga ang
mata ko at sinabi ko sa kanila ang dahilan na wala na kami ni Mike. Saka nagtalo pa
kami dahil sa gusto ko siya paakyatin ng buko. Gusto ko kasi uminom ng buko.
At 'yon na nga habang naroon kami sa kubo ay saka pagdating ni Mike. Nakita ko
itong duguan ang mukha at mukhang lasing pa.
Naawa ako at naiinis sa mukha niya. Nainis ako bakit hindi man lang siya lumaban.
Sana naman lumaban siya. Nag-alala ako sa kaniya ng husto dahil hindi ko naman
kakayanin na mawalan ang mga anak ko ng Ama. Nami-miss ko na ang mga bata, pero
hindi ko alam kung hanggang kailan ako ganito. Kung hanggang kailan ko haharapin
ang totoo na kahit ano gawin ko ay hindi ako mahal ng ama nila.
Nang matapos gamutin ni Ante si Mike ay umuwi na sila ni Uncol Berto, kaya kami na
lang ni Ate Silvia ang naiwan at ni Mike.
"Initin ko lang muna ang ulam Jasmine at pakainin mo ang asawa mo. Mukhang kanina
pa iyan walang kinain," sabi ni Ante Silvia.
Marami pa naman ang natirang ulam at kanin kanina. "Sige, Ate. Saka pakiinit na rin
ng kanin," utos ko.
"Jasmine, dito ka lang sa tabi ko," sabi naman ni Mike sa mahinang boses habang
nakapikit.
"Mapapaanak ako sa 'yo ng wala sa oras Mike!" naiinis na wika ko sa kaniya.
"Sorry, sorry, Jasmine?" anito. Hindi ko alam kung tulog ba ito habang nagsasalita
o gising ba ito.
Naamoy ko pa ang amoy ng ininom niya. Maya pa ay agad itong bumangon at mabilis na
pumunta sa banyo na pasuray-suray.
Napangiwi na lang ako ng magsuka ito. Mabuti na lang at sa cubicles na siya

nagsuka, dahil kung sa labas ng c.r hay nako mabugbog ko na talaga siya.
"Eww.. Ano ba 'yan, painumin mo 'yan ng mainit na tubig Jasmine. Hay nako ang
batang ito, oo! Maglalasing tapos hindi naman kaya ipagtanggol ang sarili sa
nambugbog sa kaniya," sabi ni Ate Silvia.
"Ate, dalhin na lang kaya natin si Mike sa hospital. Baka mamaya mapano 'yan," pag-
alala ko pa.
"Wala naman siyang pilay. Bukas kumbinsihin natin siyang mgpa-check up," sabay
salin ni Ate ng mainit na tubig sa tasa at nilagyan niya ito ng warm water. "Oh,
ito ipainom mo sa kaniya."
Maya naman ay lumabas si Mike sa banyo. Mapupungay ang mga mata nito. Saka paikis-
ikis ito maglakad. Maya pa ay sumandal siya sa pader at nakangiting nakatingin sa
akin.
"Napakaganda talaga ng Misis ko, Ate Silvia," ngisi pa nito kay Ate.
"Tumigil ka nga! Ganiyan na ang naabot mo marunong ka pa rin magbiro. Oh! inumin mo
itong maligamgam na tubig," sabay abot ko sa kaniya.
Kinuha naman niya ito at ininom. Magkatapos ay ibinagsak niya ito sa mesa at
naglakad na pasuray-suray at inakbayan ako.
"Uhmm.. Ang ganda talaga ng asawa ko," sabi pa nito sabay halik sa pisngi ko.
Para naman akong nakuryente sa ginawa niya.
"Mike, amo ba!? Baka nakalimutan mong annul na ang kasal natin," sabi ko sa kaniya.
"Hay nako, Jasmine. Pagbigyan mo na nga iyang asawa mo. Oh, ito na ang kanin at ang
sabaw. Ipahigop mo ito sa kaniya at akoy pupunta na sa kabila," ani Ate Silvia.
Hindi na ako nakapasalita dahil umalis na ito at sa pintuan ng kusina siya dumaan.
"Honey, magpakasal ulit tayo!" sabi pa ng lasing kong asawa habang nakaakbay sa
akin.
"Manahimik ka! Umupo ka rito at kumain ka," sabay waksi ko ng kamay niya at hinila
ang upuan.
Naupo naman siya. "Saluhan mo ako kumain," yaya niya sa akin.
"Kumain ka riyan at iligpit ko pa ang iginamot sa 'yo! Ubusin mo 'yan, ha?" wika ko
sa kaniya at tumalikod na.
Pagdating ko sa sala ay niligpit ko ang towel at mga dahon na iginamot sa sugat ni

Mike. Napansin ko naman ang cellphone niya sa taas ng mesa at may tumatawag sa
messenger niya.
Pinakialaman ko iyon at kinuha. Babe ang nakalagay na pangalan sa cellphone niya.

Iyon ang babae na pumunta sa mansyon noon.
Ang bilis ng tibok ng puso ko. Nagseselos ako dahil ngayong nakalagda na ako sa
annulment ay makukuha na ng babaeng ito ang asawa ko.
May kung anong nagtulak sa akin para sagutin ang tawag niyang iyon.
"Ano ang kailangan mo?" bungad ko sa kaniya ng sinagot ko ang video call niya.
Maganda ito at nakangiti pa siya sa akin.
"Hi! Kamusta na? Kids! Come here! Narito ang Mommy niyo!" tawag niya sa mga bata.
Napalis ang inis ko sa kaniya nang isa-isang nagsipaglitawan ang mga kambal.
"Mommy!" sigaw agad nilang tatlo.
Agad naman tumulo ang mga luha ko nang makita sila.
"Ikaw muna kids epuwesto natin ng mabuti ang loptop para makita tayo ng Mommy mo at
pati si Josh," sabi ng babae.
Hindi ko alam kung sinsadya niya ba talaga akong painggitin, dahil malapit sa
kaniya ang mga anak ko.
Inayos niya ang cam at naupo sila sa kama sa silid pa ni Natasha.
"Mommy! I miss you! Uwi na kayo ni Daddy, please!" sabi pa ni Nathaniel.
"Opo, Mommy! Uwi ka na, miss ka na namin pati ni Jos,." sabi ni Nathan.
Si Josh naman ay kanlong-kanlong ng babae? Ibig sabiin ay lumipat na siguro siya sa

masyon.
"Mommy, Uwi na po kayo ni Daddy! Promise, hindi na po ako magpapasaway," sabi naman
ni Natasha.
Pinunasan ko ang mga luha ko. "I miss you mga Baby ko. Sorry kung iniwan kayo ni
Mommy. Lagi niyo isipin mahal na mahal ko kayo. Alagaan niyo ng mabuti ang kapatid
niyo, ha?" sabi ko habang patuloy na umaagos ang mga luha ko. Sabik na sabik na ako
sa kanila. Gusto ko sila mayakap, kaya hindi ko alam kung makasarili ba talaga ako
dahil ayaw ko nakikita ang ama nila na kasama ang kabit niya.
"Hindi mo ba nami-miss ang mga anak mo? Sana pinag-isipan mo muna ang lahat bago ka
umalis. Tingnan mo ang mga anak mo. Sa halip na kasama nila ang Daddy nila pero
pumunta riyan para kausapin ka," sabi naman nito.
"Huwag ka mag-alalaa dahil malapit ng umuwi ang Daddy nila. Saka huwag ka mag-alala
dahil makakasama mo na ang ama ng mga anak ko," inis kong sabi sa kaniya.
"Hay, nako Jasmine! MInsan lawakan mo naman ang pag-iisip mo. Saka wala kang dapat
pagselosan sa akin dahil....totot...totoott." hindi na natapos ang sabihin nito
nang maputol ang usapan namin.
Pagtingin ko sa cellphone ay lowbat na pala at namatay ang cellphone ni Mike.
Parang nabunutan ako ng tinik sa dibdib nang makausap ko ang mga anak ko.
Episode 95
Chapter 95
Jasmine
Makalipas ang ilang sandali ay nasa likuran ko si Mike. Nakita niya ang pagpunas ko
ng mga luha ko sa mata at hawak ko pa ang cellphone.
''Why you are crying, humm?" tanong niya sa akin.
"Wala! Napuwing lang ako," sabay kusot ko sa mga mata ko.
"Don't make me fool, Jasmine! I know your cried," wika niya sa akin sa mapupungay
niyang mata.
"I'm sorry pero pinakialaman ko ang cellphone mo.Tumawag sa akin ang Babe, mo. At
nakita ko ang mga anak natin," pag-amin ko sa kaniya.
Nilagay ko ang cellphone sa gilid ng tv at tatalikod na sana kaso hinawakan niya

ako sa kamay.
"Alam ko na miss mo na ang mga anak natin. Kaya, sumama ka na bumalik sa akin sa
Maynila," sabi niya.
"Para, ano Mike? Para ipamukha mo sa akin na wala akong kuwentang ina? Para ipakita
mo sa akin kung gaano mo kamahal ang iba mong pamilya?" iyak kong wika sa kaniya.
"A..ano ba ang pinagsasabi mo? Jasmine, inunawa kita dahil alam ko na malaki ang
kasalanan ko sa 'yo, pero ni minsan hindi ko inisip na magmahal ng iba. Kayo ng mga
bata sapat na sa akin," sabi niya.
Binawi ko ang mga kamay ko. Pabagsak siyang naupo sa sofa.
"Sinungaling ka! Akala ko hindi ko alam na may anak ka sa iba!" iyak kong wika sa
kaniya.
"What!?" bigla naman siyang napatayo at humarap sa akin. "Anong anak sa iba?
Jasmine, hindi ako nagkaroon ng anak sa iba. Sa 'yo lang anak o may anak. Ano ba
ang pinagsasabi mo, ha?" tanong niya pa sa akin.
"Akala mo hindi ko alam na may anak ka sa iba! Akala mo hindi ko alam 'yon na may
anak kayo ng babe mo? Alam ko naawa ka lang sa akin dahil nagkaroon ako ng
depression kaya nakipagbalikan ka sa akin," Iyak ko at lalo naman siyang naguluhan
sa mga sinabi ko.
"A..anong anak? Sinong babae si Babe?" anito at hinawakan ako.
" 'Yong babaeng dinala mo sa bahay noong umalis ako. 'Yong babaeng pinasama mo sa
mga anak ko. Akala mo hindi ko nakita? Sinundan kita noon. Noong galing tayo tayo
sa Isla. Nakita ko na niyayakap ka ng babaeng iyon at tinawag ka pang Papa ng bata.
Tapos inakbayan mo pa siya at binuhat ang bata at pumasok kayo sa loob ng condo
niya. Akala mo hindi ko alam? At wala kang balak sabihin sa akin at sinundan mo pa
ako rito para ma annul lang ang kasal natin." Humagolhol na ako pero siya pangisi-
ngisi lang.
"Honey, wait makinig ka sa akin," sabay hawak niya sa dalawa kong braso.
'' 'Wag mo ako ma honey, honey!" Inis kong sigaw sa kaniya.
"Makinig ka nga muna! Wala akong babae at lalong wala akong anak sa iba! Si Babe si
Bretany pinsan ko. Kapatid siya ni John na ex mo! Hindi mo ba siya kilala?"
Para naman akong natauhan sa sinabi niya. "A..anong sabi mo? P...pinsan mo ang
babaeng 'yon? B..bakit Papa ang tawag sa'yo ng bata?" tanong ko at pinunasan ang
mga luha ko.
"Honey, Ako na kasi ang laging nakikita ng batang iyon, kaya Papa na ang tawag niya
sa akin. Bakit mo ba naisip na may babae ako? I'm sorry kung hindi ko agad
ipinakilala si Babe sa 'yo. Hindi ko naman alam na 'yon ang iniisip mo," sabi naman
niya at niyakap niya ako.
Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. "Nakakainis ka! Nakakainis ka!" Sabay hampas
ko sa dibdib niya.
"Ouch, ah!" daing niya. Nakalimutan ko na binugbog pala siya.
"S..sorry! Masakit ba? Gusto mo dalhin na kita sa hospital?" Hindi ko

maipaipaliwanag ang nararamdaman ko, pero nalulungkot pa rin ako dahil annul na ang
kasal namin.
Sa halip na sumagot siya ay hinapit niya ako sa beywang, kaya napatingkayad naman
ako. Madiin siyang nakatingin sa akin. Iyon ba ang dahilan kung bakit mo kami
iniwan ng mga bata? Dahil akala mo may iba ako?" tanong niya sa mapupungay na mata.
Tumango ako. "Dahil hindi mo ako pinapansin, tapos galit ka pa sa akin at sinabihan
mo ako na hindi ko kaya alagaan ang mga anak ko. Alam mo bang manliliit ako sa
sarili ko? Dahil kahit sa pagluto ay hindi ko kayang lutuan ang mga anak ko.
Palagay ko wala akong kuwentang ina, kaya wala akong kuwentang mahalin. Nanliliit
ako sa sarili ko dahil simpleng bagay lang sa iba pero hindi ko pa magawa."
Napaiyak pa ako lalo habang sinusumbong sa kaniya ang nararamdaman ko.
"Shhhh...Taha na. Kahit hindi ka pa marunong magluto, kahit kulay itim pa ang luto
mo o kahit kasing alat pa ng dagat ang luto mo at kahit may sabaw pa ang sinaing mo
o kahit na lugaw na sunog pa ang sinaing mo. Hindi magababago ang pagmamahal ko
para sa 'yo, tandaan mo 'yan. Kahit na magka-amneisia pa ako ng paulit-ulit hindi
mawala ang pag-ibig ko sa 'yo. Mahal na mahal kita, Jasmine. Hinding-hindi
magbabago iyon."
Lalong bumilis ang tibok ng puso ko nang sabihin niya iyon sa akin. Parang
nabunutan ako ng libo-libong tinik sa puso ko. Ang tanga ko talaga. Ang akala ko ay
may anak siya sa iba. Ang akala ko babae niya iyon. 'Yon pala pinsan niya, kaya
parang nahiya naman ako at ano na lang ang sabihin nila Mommy at Daddy ni Mike kung
malaman nila na umalis ako at iniwan ko ang mga anak ko at asawa ko dahil sa mali
kung akala?
"Kung mahal mo ako bakit hindi mo ako pinapansin mula noong umalis tayo sa Isla?
Tapos hinayaan mo akong matulog doon sa guest room? Bakit sinabi mo na kapag mag-
asawa ka ng iba wala na ako roon sa silid mo?" sabay hikbi ko.
"I'm sorry, dahil nainis lang ako sa 'yo noon. Alam mo bang subra akong kinabahan
noong malaman ko na wala ka sa Isla? Ang akala ko noon ay nalunod ka na. Isipin mo
nga sino ang hindi mainis? Nilangoy mo ang dagat papuntang resort. Tapos noong
pauwi na tayo nakipag-usap ka pa sa lalaking 'yon. Alam mo naman na nagseselos ako
kapag nakita kitang may kausap na ibang lalaki. Pilit ko na nga iyon inalis sa
sarili ko dahil ayaw kung isipin mo na wala akong tiwala sa 'yo, pero subrang mahal
lang kita Jasmine at ayaw ko mawalay ulit sa 'yo," lalo niya pang hinigpitan ang
yakap niya sa akin.
"Kung mahal mo ako, bakit hinayaan mong ma-annul ang kasal natin?"
"Dahil akala ko 'yon ang gusto mo. Dahil sinabi mo na hindi mo na ako mahal. Kaya
sinusunod ko lang ang gusto mo dahil ang alam ko na hindi mo na nga ako talaga
mahal pero hindi ako susuko Jasmine. Gusto kong ibalik mo ang dating pagmamahal mo
para sa akin. Gusto ko mahalin mo ulit ako. Kaya lahat gagawin ko mapa-ibig lang
muli kita," anito at kumalas sa pagyakap niya sa akin at ikinulong niya naman ang
mukha ko sa dalawa niyang palad.
"I love you so much, Jasmine. Hindi ako mabubuhay ng masaya na wala ka. Mahal na
mahal kita kayo ng mga anak natin,"anito at nakita ko ang lungkot sa kaniyang mga
mata.
Hindi ako nakapagsalita at patuloy lang pumapatak ang mga luha ko. Maya pa ay
siniil niya na ako ng halik sa labi. Lalong bumilis ang tibok ng puso ko.
Hanggang sa tinugunan ko na ang mga halik niya. Painit nang painit ang halikan
namin. Sabik na sabik akong muling matikman ang mga halik niya sa akin.
Pakiramdam ko nang-iinit ang buo kong pagkatao. Napapaliyad ako ng dumapo ang halik
niya sa leeg ko. Nakahawak siya sa likuran ko para hindi ako matumba.
Hindi ko alam kung tama ba itong gingawa ko. Marupok ako pagdating kay Mike. Hindi
ko siya mahindian. Ang pagmamahal ko sa kaniya na inakala kong nawala na noon ay
mas lalo pa palang lumalim ang pagmamahal na nararamdaman ko para sa kaniya.
Ang akala ko noon ay hindi ko na siya mahal at may paghihiganti pa akong nalalaman.
Pero hito ako ngayon hawak niya pa rin ang puso ko. Ang pagmamahal na hindi ko
naramdama sa iba.
Lalong diniinan pa ni Mike ang halik niya sa leeg ko. Kaya napapaungol na ako.
"Doon tayo sa silid mo." Bulong niya sa akin ng makarating ang labi niya sa ilalim
ng tainga ko.
"Ayaw mo ba sa silid mo tayo?" Hirap kong tanong sa kaniya sa sensazyong lumulukob

sa kaibutuoran ko.
"Amoy patay na bulaklak doon," anito at walang ano man ay binuhat niya ako at
dinala sa silid ko.
Episode 96
Chapter 96
Jasmine
Dahan-dahan akong ibinababa ni Mike sa kama. Nakaupo ako sa kama at lumuhod siya sa
paanan ko, pagkatapos ay hinaplos niya ang tiyan ko. "Its really beautiful. Baby,
huwag na kayong lumayo ng Mommy mo sa amin," sabay halik niya sa tiyan ko na maliit
pa lang. Saka tumingala ito sa akin.
"I'm sorry, Jasmin. I love you so much," anito at siniil ako ng halik sa labi.
Hindi ako nakatanggi sa mga iginawad niyang halik sa akin at dahan-dahan akong
inihiga sa kama.
Naging mapusok ang halik ni Mike hanggang sa hinubad niya na ang bestida ko, kaya
lumantad sa kaniya ang katawan ko na tanging bra at panty ko na lang ang nakatakip
sa maseselang bahagi ng katawan ko.
Tinanggal niya ang hook ng bra ko at siniil pa ako lalo ng halik haggang ang mga
halik niya ay dumako sa panga ko pababa sa leeg ko at pababa sa dibdib ko at doon
siya tumigil sa dibdib ko. Sinipsip niya ang tuktok ng dibdib ko kaya lalo akong
napaliyad.
Ang isa niyang kamay ay nilalaruan ang kabila kong dibdib.
"Mike, Ahh.." hindi ko mapigilan na hindi umungol sa sarap na hatid niyon sa akin.
Nang magsawa siya sa kabila ay ang kabila naman ang sinip-sip niya. "Ohh.. Mike?"
Hinaplos-haplos ko ang buhok niya. Tumagal siya sa kabila kong dibdib at halos
hingal na hingal ako sa sensayasiyong nararamdaman.
Sabik akong muli niyang maangkin. Sabik ako sa mga yakap at halik niya at sa mga
haplos niya sa katawan ko.
Nang magsawa siya ay bumaba ang halik niya sa tiyan ko na may kasamang pagsipsip na
parang uhaw na uhaw ito.
Hanggang ginalugad na ng dila niya ang pusod ko kaya lalo akong napaliyad sa
kiliti.
"Ahhh.. Mike," tanging sambit ko sa pangalan niya.
Hanggang bumaba na ang halik niya sa puson ko at pababa sa p********e ko. Lalo
akong napa-ungol nang hagkan niya ang p********e ko kahit na may suot pa akong
panty ay ramdam ko ang halik niya sa akin. Nang hindi na siya kuntinto ay hinubad
niya na ang suot kong pang-ibaba at agad na dinilaan iyon, kaya napaungol ako ng
malakas.
Pakiramdam ko ay ginalugad niya ang p********e ko. Nalalasing ako sa ginagawa

niyang pagdila at pagsipsip ng akin.
"Ahhh...Mike, anong ginagawa mo sa akin.. Ahhh.." hindi ko na napigilan ang sarili

ko at lalo akong napapaliyad sa ginagawa niyang pagkain sa p********e ko.
Hanggang sa maramdaman ko na malapit na akong makarating sa rorok ng tagumpay, kaya

lalo akong napakapit sa kubre kama ng mahigpit.
"Ohh.. Mike.. Ahh.." lalo akong napapa-ungol ng malakas. Hanggang sa tuluyan na

akong nakaraos sa sarap na ibinigay ni Mike sa akin. Sinimot niya ang katas na mula
sa akin at lumuhod siya sa kama sa bandang mga hita ko. Itinukak niya ako pahiga sa
kama at
hinubad niya ang mga suot niya at daha dahan niyang isinitro ang pgkalalaki niya sa
akin.
Dahan dahan niyang ipinasok ang galit niyang sandata sa akin. At dahan dahan niyang
iniulos iyon. Napapikit ako sa sarap nang maramdaman ko na nakapasok na ang sandata
niya sa loob ko.
Dahandahan ang bawat paggalaw niya dahil iniingatan niya ang baby namin sa loob ng
tiyan ko. Nagpa-ubaya ako na muling angkinin ng asawa ko.
Pareho kaming hingal nang pareho kaming nakarating sa sarap. Pabagsak siyang humiga
sa tabi ko at pawis na pawis. Niyakap niya ako at hinagkan ang noo ko.
Alam kong pagod siya at masakit ang katawan niya. Nakita ko pa ang ibang pasa sa
katawan niya.
"I Love you, Jasmine. Just promise me, dont leaved me again," bulong niya sa akin.
''Hindi ako lalayo, kung ipangako mo na ako lang ang mahalin mo. At kung
maipapangako mo na hindi mo na ako aawayin."
Pinisil niya ang ilong ko. "Hindi lang ako mangangako, kundi sinisigurado ko na
ikaw lang ang mamahalin ko at wala ng iba, kaya sa sunod huwag kang hinala nang
hinala, ha? Dahil hindi ko kaya kapag mawala ka sa tabi ko," sabi pa nito sa akin.
"Masakit ba ang mga sugat mo?" pag-iba ko ng usapan.
"Hindi, hindi, ko naramdaman ang sakit dahil bumalik na ang Jasmine ng buhay ko,"
sabi niya at hinalikan niya ako sa tungkol ng ilong ko.
"Paano annul na ang kasal natin?" tanong ko.
"Magpakasal tayo ulit. Saka sorry nga pala dahil fake ang annulment na iyon."
Bigla nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. "Nakakainis ka talaga! Pina-iyak mo
pa ako dahil sa annulment n iyon," inis kong sabi sa kaniya.
"Bakit akala mo ba basta-basta na lang kitang pakawalan? Saka hindi kita binalikann
dahil sa nagka-depression ka. Binalikan kita dahil simula pa lang mahal na kita,"
pag-amin niya pa sa akin.
"Ibig sabihin nakaalala ka na?" tanong ko.
"Matagal na. Noong itnulak mo ako sa yate sa Isla. Doon bumalik ang mga ala-ala ko,
kaya nainis ako noong nakita kitng nakikipag-usap sa iba. I'm sorry kung hindi kita
pinapansin noon. I'm sorry kung inisip mo na babae ko si Babe."
"Mahal mo ba talaga ako?" tanong ko pa sa kaniya.
"Mahal na mahal. Kahit anong gusto mo gagawin ko huwag ka lang mawala sa akin."
"Kahit na papulutin kita ng mga itlog ng pato?"
"Kahit oras-oras pa ako mamumulot ng itlog ng pato at umapak sa mga dumi nila
gagawin ko. Basta lagi ka lang sa tabi ko," sabi pa niya sa akin.
"Kahit na umaga hapon kita papalinisin ng mga dumi ng baboy gagawin mo?" wika ko.
"Kahit umaga tanghali pa basta huwag ka lang mawala sa akin," sagot pa niya.
"Eh, kung pagapasin kita ng palay at paararuhin? gagawin mo pa rin?" tanong ko.
"Kahit ano pa 'yan, Honey. Gagawin ko basta kasama ko kayo ng mga anak natin."
"Mike?" sabay haplos ko sa mukha niya na may sugat. "Sa sunod kapag may nambugbog
sa 'yo lumaban ka, ha?" sabi ko pa sabay halik sa mga sugat niya.
"Kung alam ko lang na pagbibigyan mo ako hindi na sana ako nagpabugbog pa," wika
naman nito.
"Sira ulo ka kasi iino-inom ka tapos hindi mo naman kaya lumaban. Sino ba ang
nambugbog sa 'yo para maipa Brgy. natin," sabi ko.
"Huwag mo na itong alalahnin pa. Ang mahalaga ligtas ako," sabi niya.
Masaya ako ng hapong iyon. Nahihiya ako dahil inisip ko na babae niya ang pinsan
niyang iyon.
Lumipas ang tatlong araw ay lalo kaming naging sweet ni Mike, pero kainabukasan
nagising na lang ako na wala siya sa tabi ko, kaya bumangon ako at baka maaga
siyang pumunta sa patuhan at namulot ng itlog. Ngunit pagdating ko roon sa patuhan
ay si Ate Silvia at Ante Josefina ang namumulot ng mga itlog.
"Saan kaya nagpunta si Mike? Bakit wala siya rito?" tanong ko sa sarili ko habang
nakasimangot.
Nakita naman ako ni Ate Silvia. "Oh, Jasmine! Dahan dahan at maputik dahil umulan
kagabi," sabi naman ni Ante Josefina.
"Ante! Bakit kayo ni Ate ang namumulot ng itlog? Saan si Uncol Berto at Mike?"
tanong ko.
"Nako, hindi pa sinabi ng asawa mo na may pupuntahan sila?" ani Ate Silvia.
"Hindi po! Makakatikim talaga 'yon sa akin. Dapat nagpaalam siya kung saan siya
pupunta! Mamaya mabugbog na naman 'yon. Kung kailan na pahilom na ang sugat niya,"
maktol ko pa.
"Hay, nako! Hintayin mo na lang baka may pinuntahan lang sila," Sabi naman ni Ante
Josefina.
"Saan naman sila nagpunta!? Kainis naman, oh!" sabay padyak ko ng paa.
"Hay nakong batang ito. Umuwi ka na at naglaga ako ng kamoteng kahoy! Mag-almusal
ka muna. Nawala lang saglit ang asawa mo sa paningin mo ay parang aligaga ka na
riyan!" sabi pa ni Ate Silvia.
"Kasi dapat ginising niya ako at nagpa-alam siya kung saan siya pupunta!" sagot ko
pa.
Sa inis ko ay umuwi na lang ako ng bahay. Ani ngayon ng mga palay at maaga pa may
mga tao na nagsipuntahan sa palayan at gumagapas sa kabilang kahon. 'yong nakaraan
kasi ay sa kabilang palayan ang ginapas at ngayon ay sa harap na ng bahay nila
Uncol Berto.
Nakasalubong ko naman si Uncol Nestor. Isa sa mga kaibigan ni Uncol Nestor at

kilala niya rin ang mga magulang ko.
"Oh, Jasmine! Magandang umaga. Nariyan ba ang asawa mo?"

"Si Mike po? Paano niyo po nakilala ang asawa ko Uncol?" tanong ko.
"Eh, 'di ba, dinala iyon ni Pareng Berto sa bahay. Napakagalanti talaga ng asawa
mo. Hamakin mo at hinandaan pa ako sa birthday ko. Kamusta nga pala siya?
M..magaling na ba ang sugat niya? Bati na ba kayo?" sabay ngiiti pa nito sa akin.
"Ano po ba ang nangyari Uncol sa asawa ko? Bakit po ba nabugbog iyon?" tanong ko.
"Ha!? Ah..ehh.. ano kasi, eh!" sabay kamot nito sa ulo niya at hindi alam kung ano
ang isasagot. "Eh, nagwala kasi siya! Dahil lasing na kaya napag-tripan siya ng mga
tambay. Mabuti nga at lumaban kami ni Uncol mo Berto at ang iba pa naming
kasamahan. Kung hindi baka nalagutan na ng hininga ang asawa mo," sabi niya sa
akin.
"Sa sunod huwag niyo na yayain uminom ang asawa ko. Saka hindi niya kabisado ang
mga tao rito. Sige po uwi na ako," paalam ko naman kay Uncol Nestor.
"Huwag ka mag-alala, Iha! Hindi na mauulit iyon!" sigaw pa ni Uncol Berto noong
tumalikod na ako.
Umuwi ako sa bahay at kinuha ang cellphone ko at gusto ko tawagan si Mike kung saan
siya pumunta.
Episode 97
Chaper 97
Jasmine
Nang tawagan ko na si Mike ay naka-off ang cellphone niya kaya lalo akong nainis sa
kaniya. Tanghali na iyon pero hindi ko alam kung saan nagpunta ang asawa ko.
Iniisip ko pa naman na sabihin sa kaniya na uuwi na kami sa Maynila para mayakap ko
na ang mga anak namin. At sinabi niya na rin sa akin na nariyan sina Mommy at Daddy
niya. Umuwi ang mga ito noong nalaman nila na umalis ako sa Mansion.
Tinawag na lang ako ni Ate para kumain pero kunti lang ang kinain ko at bumalik ako
sa silid ko. Hindi ako umiimik kay Ate Silvia at tahimik lang rin ito dahil alam
niya na may tupak ako ngayon.
Nang nasa silid na ako ay nahiga ako sa inis ko ay tinulog ko na lang ang
nararamdaman kong inis kay Mike. Hindi ko nga alam kung bakit nasa harap ko siya ay
minsan naiinis ako sa kaniya, pero kapag wala siya ay hinahanap ko naman siya.
Natulog ako nang tanghaling iyon.
Alas dos na ng hapon ako nagising nang may humahalik sa pisngi ko at may mga ingay
ng mga bata akong naririnig sa tagilirian ko.
"Memey!"
"Mommy, wake up!" boses ni Natasha.
"Mommy, we are here! Wake up, Mom," boses ni Nathan.
"Mommy, we miss you!" boses naman ni Nathanel.
"Kid's hayaan niyo na muna ang Mommy niyo. Para makapagpahinga sila ng kapatid niyo
na nasa tiyan niya," rinig kong sabi ni Mike.
Iniisip ko na nanaginip lang ako kaya hindi ko muna iminulat ang mga mata ko, pero
nang ma-realize ko na hindi iyon panaginip ay dahan dahan kong iminulat ang mga
mata ko at halos hindi ako makabangon sa mga nakikita ko.
"T..totoo ba ang nakikita ko? Narito ang mga anak ko?" tanong ko.
"Yehey! Gising na si Mommy! "sigaw pa ni Natasha.
"Yes, Hon. Sinundo ko sila sa airport kanina. Actually kasama nila si Mommy at
Daddy saka si Bretany at si Stefano," ani Mike na kanlong niya si Josh.
Agad akong bumangon at binuksan ko ang mga kamay ko na nagpapahiwatig na gusto ko

mayakap ang mga anak ko. Agad naman silang yumakap sa akin.
"Mommy! We miss you po," sabi ni Nathaniel.
"Miss ko rin mga anak," sabay yakap ko sa kanila at pumatak na lang bigla ang mga
luha ko. Isa-isa ko silang hinagkan. "Miss na miss ko na kayo mga Baby ko." saka
lumingon naman ako kay Mike para kunin si Josh at hagkan.
"Memey!" sigaw naman niya at excited na yumakap sa akin. Niyakap ko naman siya ng
mahigpit.
"I'm sorry Baby kung iniwan ko kayo, pero promise hindi ko na kayo iiwan pa," sabi
ko habang pinunasan naman ni Mike ang mga luha ko.
"Shhhh.. Huwag ka na umiyak. Baka mamaya makakasama iyan sa baby," anito.
"Nakakainis ka! Hindi mo man lang sinabi na darating ang mga bata. Ede, sana
nakapaghanda ako," wika ko sa asawa ko.
"Sorry, alam ko miss na miss mo na ang mga anak natin, kaya gusto kita
surpresahin," ngiti niya pang wika sa akin at hinagkan niya ako sa noo.
"Mommy, hindi na po ako magpasaway sa 'yo, kaya huwag ka na po umalis para hindi na
po kami malungkot. Saka para hindi na po magsungit si Daddy," sabi naman ni
Natasha.
Ngumiti akong humarap kay Natasha. "Hindi na aalis ang Mommy. Bakit sinusungitan ba
kayo ng Daddy niyo?" tanong ko.
"Minsan po!" sagot naman ni Natasha.
Tiningnan ko naman si Mike. "Hey, hindi ko sinusungitan ang mga anak natin, ha,"
depensa naman ni Mike sa sarili.
"Mommy, love po kami ni Daddy! Si Natasha lang po 'yong nagsasabi na nagsusungit si

Daddy," sabi naman ni Nathan.
"Sabi nga ni Daddy, Mommy, kahit na sunog ang luto niyo kakainin niya raw po basta
huwag lang kayo umalis," sabi naman ni Nathaniel.
Tinningnan ko ulit si Mike. "Sinabi mo iyon?" tanong ko sa kaniya.
"Oo, gusto ko kasi malaman nila na kahit kulay itim ang bangos na niluto mo masarap
pa rin 'yon sa panlasa ko," sabi pa niya.
"Boliro ka talaga! Hayaan niyo mga anak mag-aaral si Mommy sa pagluluto para
paglutuan ko kayo ng masasarap," sabi ko naman.
"Mommy, marunong na ako mag-bake ng cake! Tinuruan ako ni Tita Babe!" sabi pa ni
Naasha.
"Talaga!? Wow! Ang galing naman ng Baby ko," sabay halik ko kay Natasha.
"Mga anak hindi puwede lumapit si Mommy niyo sa kusina dahil laging napapaso ang
Mommy niyo, kaya Honey. Kahit hindi ka na mag-aral sa pagluluto dahil hindi ako
papayag na mapaso ka ulit," sabi naman ni Mike.
"Pero, gusto ko kayong ipagluto ng masarap ng mga anak natin," sabi ko pa.
''Huwag na matigas ang ulo, Mommy! Kapag sinabi ni Daddy na hindi! Huwag niyo na
pong gawin," sabi naman ni Nathaniel. Kaugali niya talaga minsan si Mike. 'Yong
pagkastrikto niya at pagkamasungit niya minsan. Si Nathan naman ay naman niya ang
pagkapilosopo minsan ni Mike.
Ginulo ko na lang ang buhok ni Natahaniel. "Ikaw napakaseryoso mo. Kamusta ang pag-
aaral niyo, ha?" tanong ko sa kanila.
"Mommy, lagi po kami ni Nathan nagiging top 1 si Natasha po mababa ang grades niya.
Hindi kasi nag-aaral ng mabuti. Ang tamad-tamad pa magsulat. Minsan ako tumatapos
ng pinapasulat ni teacher sa amin," sumbong naman ni Nahan.
"Natasha, bakit naman hindi ka nagsusulat?" tanon ko sa babae kong anak.
"Mommy, nakakapagod po kasi. Saka paulit-ulit na lang po ang tinuturo ng teacher

namin," rason naman nito.
"Anak, dapat nag-aaral ka ng mabuti. Hindi ka ba naiingit sa dalawa mong kambal?

Mataas ang grades nila tapos ikaw mababa lang ang nakuha mo," sabi ko naman.
Sumimangot naman si Natasha.
"Honey, huwag ka na magtaka kung saan nagmana ang anak mo? Mana-mana lang 'yan
minsan sa ina," bulong ni Mike sa akin.
Kaya kinurot ko naman siya sa tagiliran att napangiwi ito ng impit.
"Hali na kayo sa labas. Baka naghihintay na ang lolo at lola ninyo," yaya ko sa
kanila at tumayo na ako.
Karga-karga naman ni Mike si Josh at si Nathan at Nathaniel naman ay tumakbo na sa

labas. Si Natasha naman ay humawak sa kamay ko.
"Mommy, sana baby girl si Baby," sabi pa nito.
"Kahit Baby boy pa iyan anak ang mahalaga walang sakit ang kapatid niyo at
healthy," sabi ko naman sa kaniya.
Hindi na ito umimik pa at lumabas na kami sa silid ko. Nang makarating naman ako sa
sala ay agad ko naman nakita sina Mommy at Daddy ni Mike. Ang luwag ng ngiti nila
sa akin. Ang mga bata naman ay nasipagtakbuhan na sa bakuran.
"Mom, Dad?" tawag ko sabay yakap sa kanila. " I'm sorry, Mom, Dad," tanging nasabi
ko.
"Naintindihan ka namin, Iha. Kamusta na ang magiging apo namin sa tummy mo, ha?"
tanong ni Mommy nang kumalas ako sa yakap nila ni Daddy.
" ayos naman po Mom. Pasinsya na po kayo hindi ako nakapaghanda. Hindi ko kasi alam
na darating kayo. Hindi naman kasi sinabi ni Mike." sabi ko.
"Its okay, Iha. Ang mahalaga ay nakita ka na namin. Kung hindi pa nagsabi ang
pinsan ng asawa mo na si Bretany. Hindi pa namin nalaman na umalis ka pala sa
mansion," sabi naman ni Daddy.
"Sorry, Mom, Dad! Kung pinag-alala ko kayo," sabi ko naman.
"Ayos lang, Iha. Basta sa sunod huwag mo nag-ulitin na iwanan ang mga anak mo,"
sabi pa ni Daddy.
Maya pa ay bigla na lang sumabat si Bretany mula sa likuran. "Hi! Insan!" bati nito
na nakatingin sa akin.
Hindi ko alam kung babatiin ko ba siya o ngingitian? "Breatany, saan ang mga bata?"
tanong pa ni Mike.
"Hey! Hindi ikaw an binabati ko kundi itong asawa mo," ngiti niya pang wika at
lumapit ito sa akin at hinalikan ako sa pisngi.
"Ang ganda talaga ng asawa ng pinsan ko, kaya pala mabaliw-baliw si Mike, sa 'yo at
si John dahil ang ganda mo at sexy pa. Suwerte mo Mike, ha! Naka-jackpot ka!" sabi
pa ni Breatany.
"Sorry nga pala kung sinungitan kita noon sa mansion," paumanhin ko sa pinsan ni
Mike.
"Ako nga dapat ang humingi sa 'yo ng sorry, dahil kung ano-anong kalokohan ang
pinagsasabi ko sa 'yo. Hindi ko naman alam na seryosohin mo 'yong sinabi ko. At
hindi ko naman alam na may tampuhan kayo nitong loko-loko kung pinsan," sabi pa
niya sabay irap kay Mike.
"May kasalanan rin naman ako, dahil hindi ko muna inalam ang buong katotohanan.
Nag-base lang ako sa nakita at narinig ko," sabi ko.
"Kalimutan na natin iyon. Atleast sa sunod huwag unahin ang puro duda. Alamin muna
ang totoo bago natin husgahan ang asawa natin," sabi naman ni Breatany.
Masaya kaming nagku-kuwentuhan ng hapong iyon. Ikuwenento ni Breatany sa akin kung

paano abusuhin ni Mike ang sarili niya noon. Noong inakala niya na nagtaksil ako sa
kaniya. Sinabi pa ni Breatany na halos alak na lang ang inatupag ni Mike noon at
pinabayaan ang negosyo.
Pero sinubukan raw akong tawagan ng mga magulang ko pero hindi na nila matawagan
ang number ko at ang facebook ko. Ang hindi nila alam ay nasa depression na ako
noon. Sinabi pa nila Mommy at Daddy ni Mike na hinanap raw nila ako pero hindi na
nila ako makita. Ang buong akala nila ay sumama ako kay Janzel, kaya hinayaan na
lang nila ako. Ang hindi pala nila alam ay subrang hirap ang dinanas ko, pero
ngayon hindi ko na hahayaan na mawala ang pamilya ko na binuo namin ni Mike, kaya
kailangan muna nating isipin ang mga hakbang na gagawin natin para hindi natin
pagsisihan sa huli.
Episode 98
Chapter 98
Jasmine
Matapos naming magkuwentuhan ay ipinakilala ko sila Mommy, Daddy, at Breatany, kina

Ante Josefina at Ate Silvia. Ang mga bata naman ay tuwang-tuwa na naglalaro sa
harap ng bahay. Si Daddy naman ni Mike ay nag-ikot-ikot sa tabi ng kalsada kasama
si Josh.
Habang kami ay nakaupo sa kubo. Saktong uwian naman ng mga gumagapas ng palay.
Dumaan naman si Uncol Nestor kay Uncol Berto na naroon sa harap ng kubo o rest
house. May mga kasama itong dalawang lalaki na kasing edad rin nila.
Sinalubong naman sila ni Mike at nakipagkamayan sa mga ito. "Oy, Mike. Kamusta na
ang sugat mo? Napuruhan ka yata namin!" wika ng isang lalaki na kasama ni Uncol
Nestor.
Nakita ko na siniko ito ni Uncol Nestor. Nang hindi ako nakapagtiis ay lumapit ako
sa kanila.
"Anong napuruhan po ang pinagsasabi ninyo? Kayo po ba ang nambugbog sa asawa ko? "
tanong ko.
"Ha!? Ahh.. Eh, hindi! B..bakit naman namin bugbogin si Mike. Eh siya nga itong
nanlibre sa amin," sabi nang isang lalaki.
"Honey, hindi sila ang nambugbog sa akin. Sila pa nga ang tumulong sa akin, eh! 'Di
ba, Uncol Hudas? " sabay kindat pa ni Mike sa lalaki.
"Ah, oo!" sagot naman ng lalaki na tinawag ni Mike na Uncol Hudas.
"Narinig ko ang sinabi mo Uncol Hudas! Napuruhan niyo si Mike, kaya aminin niyo na
sa akin kung sino ang kasama mo ang nambugbog sa asawa ko! Sagot!" sigaw ko pa.
"Ahh.... ehh.. Pareng Berto, uwi na ho ako!" paalam naman ni Uncol Nestor.
"Eh, ako rin, Pare! Magtatali pa ako ng kalabaw ko," sabi naman no'ng isa.
"Ah.. ehh. Sabay na tayo, tara na!" yaya naman ni Uncol Hudas.
Hahakbang na sana ito ngunit humarang ako.
"Hep! Hindi niyo pa sinasagot ang tanong ko! Sino ang nambugbog kay Mike?" tanong
ko ulit.
"Honey, hayaan mo na 'yon. Pagaling na 'yong sugat ko, oh!" sabi pa ng asawa ko.
"Oo, nga! Saka hindi na mabugbog 'yang asawa mo, dahil takot na 'yong nambugbog sa
kaniya dahil tinakot na namin. 'Di ba, Pareng Berto?" ani Uncol Hudas sabay tapik
sa balikat ni Uncol Berto.
"Ah, oo! Kaya huwag ka na mag-alala, Iha. Dahil wala ng mambugbog kay Mike," sabi
ni Unco Berto.
"Saka hindi naman nabawasan ang kaguwapuhan ng asawa mo, Iha," sabi naman ng isang
lalaki.
Sasagot pa sana ako nang biglang nagsalita si Daddy sa likuran ko, ang Daddy ni
Mike.
"Magkano ang binayad sa inyo ni Mike para bugbogin niyo siya? Dodoblehin ko ang
bayad at bugbogin niyo ulit 'yan para matauhan sa kalukuhan niya," sabi naman ni
Daddy.
"Dad!" saway ni Mike sa Ama niya.
Hindi ko naman naintindihan ang ibig sabihin ni Daddy.
"Ahh.. ehh. Wala po," sabi naman ng isa nilang kasamahan.
"Huwag na kayong magkaila, dahil dinig na dinig ko kayo roon kanina sa kalsada
habang nagkukumpulan kayo na binayaran kayo nitong anak ko para bugbugin siya. Nang
sa gano'n mapansin siya ng asawa niya," sabi ni Daddy.
Sinamaan ko ng tingin si Mike.
"Paktay!" dinig kong wika ni Uncol Hudas.
"Totoo ba, Mike? Binayaran mo sila para bugbogin ka nila? Sana sinabi mo na lang sa
akin na gusto mo pala magpabugbog para ako na lang ang nambugbog sa 'yo!" inis kong
sigaw kay Mike sa harapan nila.
"Hon, nagawa ko lang 'yon baka sakaling mapansin mo ako," Sabi pa niya.
"Gago! Wala ka ng naisip na ibang paraan para pansinin kita? Sana umakyat ka na
lang ng niyog at nagpatihulog. Hindi nakakatuwa 'yang naisip mo now 'yan!" inis
kong sermon sa kaniya.
Sumabat naman si Breatany sa likuran ko. "Hay, nako Mike. Palpak ka talaga. Kung
gumawa ka ng crimen sana ginalingan mo at hindi ka mabuko," sabi pa ni Breatany
sabay tingin sa akin. "Kung ako sa 'yo Jasmine. Parusahan mo 'yang asawa mo para
makaganti ka man lang."
Tiningnan naman siya ni Mike ng masama. "Pinsan ba talaga kita? Bakit ipingkakanulo
mo ako sa asawa ko?"
"Hoy, Mike! Kahit pinsan pa kita pero kay Jasmine ang loyalty ko, tsee!" Sabay irap
sa kaniya ni Babe. "Kaya, Jasmine, parusahan mo 'yang asawa ko.
"Eh, tika naman, Iha! Ang asawa mo na nga ang nabugbog paparusahan mo pa? Unfair
naman yata 'yon kay Mike!" sabi pa ni Uncol Nestor.
"Bahala ka lumusot sa problema ko mo, Mike! Ginusto mo 'yan kaya bahala ka sa

parusa ni Jasmine, sa'yo. Hindi kami makikialam ng Mommy mo. Tara na nga apo, pasok
na tayo sa loob!" sabay wika pa nito kay Josh at tumalikod na.
"Thanks, Dad! Sa suporta!" ani Mike sabay iling-iling.
"Dahil sa pagsisinungaling mo sa akin, Mike! Umakyat ka sa niyog at kunan mo ako ng

niyog at gusto ko uminom ng tubig ng niyog!" utos ko sa kaniya.
"Hon, iutos mo lang ang iba, huwag lang 'yon. Alam mong hindi ako marunong umakyat
ng niyog," reklamo ni Mike.
"Eh, gusto mo Iha, ako na lang aakyat ng niyog?" sabi naman ng isa nilang
kasamahang lalaki.
"Gusto ko ang asawa ko ang aakyat!" sagot ko naman.
"Hayaan niyo na po, Uncol Lucas. Ako na lang po. Baka makunan pa itong asawa ko
kapag hindi ko na sunod ang gusto niya," sabi naman ni Mike.
"Wow, 'yan ang pinsan ko masunurin," sabay tapik ni Babe sa balikat ni Mike.
" 'Wag mo nga ako insultuhin isa ka pa!" asik naman ni Mike sa pinsan niya.
"Saan ako aakyat ng niyog, Uncol Berto?" tanong niya pa kay Uncol.
"Eh, doon na lang Mike sa likuran sa malapit sa babuyan. Atleast kapag nahulog ka
sa palayan ang bagsak mo at naararo na iyon. Kulang na lang roon ay taniman ng
palay saka mababa lang ang niyog roon," sabi naman ni Uncol Berto.
Sa likod kasi ng bahay nila Uncol Berto ay may palayan roon. At minsan ay doon
naghahanap ng makain ang mga pato. At ang mga dumi ng baboy ay doon rin bagsak.
"Samahan ka na namin, Iho," sabi naman ni Uncol Hudas.
Sumama kami ni Bretany, dahil excited na ako makainom ng niyog.
Nang makarating na kami roon ay umakyat na si Mike sa niyog. Dahan dahan pa itong
umaakyat. Maya pa ay nasigtakbuhan naman ang mga kambal sa kinaroroonan namin at
ang anak ni Bretany.
"Wow, Daddy is like a spider man!" sabay palakpak pa ni Natasha ng makita niyang
makita ang ama niya na umakyat sa niyog.
"It's amazing Dad! Go Daddy!" sigaw naman ni Nathaniel.
"When i grow up i climb on coconut tree also," sabi naman ni Nathan.
"Wow! Papa is a spider man!" sabay palakpak ni Stefano ang anak ni Babe.
Tawang-tawa naman ang mga matatandang lalaki sa mga bata.
Ngunit wala pa nga sa kalagitnaan si Mike ay sumigaw na ito. "Oh, shet! Crocodile!
Shet! Shet! Shet!" sigaw nito na kumapit sa leeg niya ang toko.
Sa taranta niya ay bigla na lang siya nahulog. Pikit mata ako ng makita kung
mahuhulog siya.
Booogggg... tanging narinig ko ng bumagsak siya sa lupa.
"Toko! Toko! Toko!" Huni ng toko ang narinig ko.
"Wow! Its amazing! Daddy is flying with out wings!" mangha pang sabi ni Natasaha.
Nataranta naman ang lahat ng matatanda at narinig ko na masigpuntahan sila sa

kinaroroonan ni Mike.
"Ow! Owwh.." dinig kung sabi ni Bretany at tumawa ito ng malakas.
Kaya unti- unti kong idinila ang mata ko. Nakakita ko si Mike na nakadapa sa
putikan at sa dumi ng mga baboy at ang mukha nito ay puno ng putik at dumi.
Gusto ko matawa pero pinipigilan ko. Hindi ko alam kung maawa ako sa itsura niya o
matatawa. Para siyang nag-facial mask ng puti at dumi ng baboy.
Inalalayan siyang tumayo ng mga matatanda. "Ayos ka lang ba Mike?'' Tanong naman ni
Uncol Nestor.
"No! Bakit may baby crocodile riyan sa taas ng puno ng niyog!?" inis niyang tanong
habang ang dumi-dumi niya.
Mabuti na lang at putik ang binagsakan niya atleast malambot. Si Bretany naman ay
halos maglumpasay na ito sa katatawa. Hindi na ito makapagsalita dahil tawa lang
ito ng tawa.
"Hala! Daddy you are like a carabao,"sabi naman ni Nathan.
"Daddy!? Why are you swimming there?" ngisi pa ni Nathaniel.
"Daddy, Your so cute! Why are you flying with out wings Dad? Do you afraid of a
baby Crocodile?" tanong pa ni Natasha sabay tawa.
"Kids! Shut up! It's not funny!" pikon namang saway ni Mike sa mga bata.
Nanahimik naman ang mga bata at nasipagtakbuhan pauwi.
"Hahahaha... Mike! Ano ginagawa mo? Hahahaha..." tawa ni Bretany na hawak-hawak ang
tiyan sa katatawa.
"Maghugas ka na lang sa balon, Iho," sabi naman ni Uncol Berto.
Nanatili lang si Mike sa kinatatayuan niya.
"Nako, iho! Kung sinabi mo lang na gusto mo lang pala lumangoy sa putik at dumi ng
baboy hindi ka na sana umakyat ng puno," tawa pa ni Uncol Hudas.
Sinamaan naman itong tingin ni Mike," hudas ka talaga, Uncol."
Natawa naman ang matanda.
''Shet! Ang baho! Pahamak ang buwaya na 'yon!" inis pang wika ni Mike. Kaya natawa
na lang ako sa reaksyon ng mukha niya.
Episode 99
Chapter 99
Jasmiine
Si Bretany ay hindi na halos makahinga sa katatawa sa nakikita niya sa pinsan niya.

Saka dumating naman si Ate Silvia at Ate Josefina pati si Mommy.
Nang makita nila si Mike ay bahagya lang sila nagulat at tumawa rin.
"Hahahaha...Iho, ano 'yang ginagawa mo? Bakit naligo ka ng putik?" tawa naman ni
Mommy ni Mike.
"Mike! Wala bang putik sa Maynila? At naligo ka ng putik diyan hindi mo ba alam na
may mga dumi ng baboy riyan?" sabi naman ni Ate Silvia na tumatawa.
"Sos! Maryosep, oo! Berto, tulungan niyo na nga 'yan si Mike na makaahon riyan para
makalinis na roon sa balon," utos naman ni Ante Josefina.
"Aahahahahaha. Sabi ni Natasha si Spider Man daw ang Daddy niya. Lumilipad na
walang pak-pak," tawa ni Breatany halos hindi na ito makahinga sa katatawa.
"Sige, tawa ka lang kapag ako nakaalis dito lagot ka sa akin," banta naman ni Mike
sa pinsan niya at umalis na siya roon sa putikan at humahakbang na siya papunta sa
kinaroroonan namin.
"Yak! Ang dugyot mo Mike! Amoy imbornal," sabay takip ng ilong ni Bretany.
"Eww!! Ang baho mo Mike! " wwika ko naman.
"Mabaho pala, ha!" sabay takbo nito sa kinaroroonan namin ni Bretany. Ang tatlo
naman ay nagtakbuhan at walang ano man ay niyakap ni Mike si Breatany.
"Mike!! Yak!!! Hayop ka talaga!!" inis na sigaw ni Breatany dahil dumikit ang putik
sa katawan niya ng niyakap siya ni Mike. "Mike, naman,eh! Nakakainis ka!
Waaahhhh... Ang baho!!" iyak pa ni Bretany.
Binitiwan ni Mike si Breatany at tumawa. Pati ang mga matatandang lalaki ay

nakitawa na rin.
Bigla namang tumingin sa akin si Mike at mukhang may binabalak rin ito sa akin
nakangisi pa ito ng nakakaliko. Habang si Bretany ay diring- diri na lumapit sa
balon na malapit lang roon.
"Subukan mo lang lumapit sa akin Mike at dumihan ako, makikita mo!" banta ko sa
kaniya sabay atras. Habang siya naman ay papunta sa akin.
"Hehehehe... Honey! " ngisi niya pa sa akin.
Sa takot ko na baka yakapin niya rin ako ay tumakbo ako. Pero bigla naman ako
napatid kaya napapikit ako at hinintay na lang ang pagbagsak ko.
Ngunit may sumalo sa akin. May kamay na humawak sa dibdib ko mula likuran. Naamoy
ko ang baho ng putik.
"Shet!" agad na mura ni Mike, kaya napadilat ako at siya pala ang sumalo sa akin.
"Yakkkk!!! Ewww...Mike, naman, eh! Bakit mo ako hinawakan. Eehhh... Ayan tuloy
nadumihan ako! Nakakainis ka!" mangiyak-ngiyak kong wika sa kaniya na hindi ko
naisip na kung hindi niya ako sinalo ay malamang nadapa ako. Baka napano pa ang
baby namin sa tiyan ko.
"Pasalamat kanga at nahawakan kita. Honey, naman, eh! Hindi ka nag-iingat! Alam mo
namang buntis ka, 'di ba?" inis niya ring sabi sa akin. Alam kong nag-alala siya sa
akin.
Pati ang mga matanda ay biglang namutla ng muntik na akong madapa.
"Eh, ikaw kasi! Kung hindi ka lumapit sa akin ede sana hindi ako tumakbo,"
paninisisi ko naman sa kaniya.
"Sino ba ang nagsabi sa 'yo na tatakbo ka!? Paano na lang kung hindi kita nasalo?
Mabuti at mabilis ang kilos ko. May masakit ba sa 'yo? Masakit ba ang tiyan mo?"
sabay tingin nito sa tiyan ko.
Hindi na ako nakasagot ng dumating si Daddy. "Oh, Ba't ganiyan ang mga ayos niyo?
Ano ang nangyari sa 'yo Mike?" tanong ni Daddy na nakakunot ang noo.
"Eh, kasi Sir nahulog po si Mike sa niyog. Buti at sa putik ang bagsak niya," sabi
naman ni Uncol Berto.
"Sinabi ko na nga, ako na lang ang aakyat, eh! Ayan tuloy nahulog si Mike," sabi
naman ni Uncol Hudas.
"Hahahahaha...Buti nga sa 'yo!" tawa pa ni Daddy kay Mike.
"Dad, anak mo ba talaga ako? Nahulog na nga ako, oh! Tapos bali wala lang sa inyo,"
kunwa'y tampo ni Mike sa Daddy niya.
"Eh, yan ang nangyayari sa kalukuhan mo sa asawa mo. Ede, nakarma ka tuloy." ani
Daddy at tumingin naman ito sa akin. "Oh, ba't may putik ka rin Jasmine?"
"Dad, Si Mike, kasi hinawakan ako. Muntik pa ako nadapa dahil sa kagagawan niya."
sumbong ko naman kay Daddy.
"Sira ulo ka talaga, Mike! Alam mong buntis ang asawa mo," pinagalitan ni Daddy si
Mike at ang asawa ko ay pakamot-kamot na lang sa ulo. Pagtingin niya sa akin ay
dinilaan ko siya.
Atleast nakaganti ako sa kaniya kaya lalo pa siyang naasar. "Saka Dad, ayaw niya
akong kunan ng buko. Samantlang si Cathy noon naglilihi kinukuhanan niya lagi ng
Buko. Tapos pinagdadamutan niya pa ako ng ulam," lalo ko pang sinulsulan ang Daddy
ni Mike para lalo siyang pagalitan. Nagpapa-awa epek ako.
"Nako, Mike! Hali ka nga rito at mabugbog kita!" sabi ni Daddy.
"Honey, hindi naman totoo 'yan. Saka si Mang Dany, ang kumukuha ng buko noon," sabi
pa ni Mike sa akin.
"Hay, nako Mike. Huwag ka na magkaila. Gawing mo pa akong sinungaling? Saka Dad,
alam mo ba ang anak mong 'yan hindi man lang ako inaalagaan tapos lagi pa ako
inaaway, kaya nga ako umalis sa mansyon kasi inaway niya ako," sabi ko pa.
"Honey, Dad, hindi totoo 'yan. Huwag ka maniwala riyan hindi ko naman siya inaway,
eh!" sabi pa ni Mike.
"Maligo ka na roon at masuntok na kita. Kapag may mangyaring masama sa asawa mo at

sa apo ko sa sinapupunan niya lagot ka sa akin," sabi pa ni Daddy kay Mike.
Nang tumingin si Mike sa akin ay lalo ko pa siyang dinilaan at inasar. Kaya alam
kong yamot na yamot na ito sa akin.
Naglakad na lang ito patungo sa balon kung saan naroon si Breatany. Narinig naman
namin na nag-aaway na sila ni Breatany at na pokpok pa siya ng tabo sa braso.
Natawa na lang ako sa loob ko. Kawawang asawa ko pinagkaisahan. Naisip ko na parang
ganti ko na ito sa kaniya dahil sa pinaggagawa niya noon sa akin.
Kung dati ay ako ang ginagawa niyang katulong ngayon siya naman ang ginagawa kong
utusan.
Nagpaalam na ako kay Daddy, para makaligo na sa banyo. "Dad, maligo na muna ako."
"Jasmine, gusto mo pa rin ba uminom ng buko?" tanong naman ni Uncol Nestor.
"Sana kaso baka mahulog si Mike at mabalian pa," sagot ko.
"Huwag ka mag-alala, Iha. Sagot na namin si Mike. Kami na ang bahala," sabi naman
ni Uncol Hudas.
"Sige po! Salamat," ngiti ko sa kanila at umuwi na sa bahay. Sa kusina naman ako
dumaan.
Sakto naman pagpasok ko ay naroon si Ate Silvia nagluluto na.
"Oh, bakit putikan ka rin? Huwag mo sabihin na nakipagdumugan ka sa asawa mo,"

ngisi pa ni Ate.
"Si Mike, kasi!" tipid kong wika at sumimangot.
Saka dumaretso na ako sa banyo para maligo. Sinabunan ko ng mabuti ang katawan ko
para matanggal ang dumi at amoy sa katatawan ko.
Pagkatapos ko maligo ay nagbihis na ako. Inihanda na ni Ate Silvia ang damit ko.
Si Mike at Bretany ay nakabihis na rin ang mga ito. Pinapasok na ni Mommy at Daddy
ang mga bata para kumain.
Sabay-sabay kaming kumain kasama sina Ante Josefina at Uncol Nestor, ang mga anak
nila na sina Danica at Pearly ay nasa Ilo-Ilo dahil doon sila nag-aaral magkapatid.
Masaya kaming salo-salong kumain. Natutuwa ako kasi madali lang nakisamahan nila
Ante at Uncol sina Daddy at Mommy ni Mike. Panay naman ang kuwentuhan nila tungkol
sa mga magulang kong namayapa na, pero kahit wala man sina Mommy at Daddy ay may
mga taong nasa paligid ko na mahal ako at hindi nila makakalimutan ang mga
magagandang ala-ala ng mga magulang ko sa kanila.
Kahit ako man ay nanatili ang mga masasayang araw na kasama ko sila at mga payo
nila sa akin.
Episode 100
Chapter 100
Jasmine
Makalaipas ang limang araw ay nag-enjoy naman ang mga bata at sina Mommy at Daddy
rito sa Capiz. Pati na rin ang pinsan ni Mike na si Bretany.
Kaarawan ngayon ni Ate Silvia, kaya pinaghandaan siya namin ni Mike, pero mas gusto
niya maligo sa virgin Island na malapit lang naman roon sa lugar namin.
Maaga pa nagising si Mike at Uncol Berto para mamalingki at pagdating nila ay si

Bretany na ang tumulong kay Ate Josefina magluto. Nag-letchon naman ng baboy sina
Uncol Berto at Uncol Nestor kasama si Uncol Hudas at Uncol Colas, at may kasama pa
silang dalawang binatilyo.
Tulong-tulong sila sa pagle-letchon ng baboy. Madaling araw pa nila inumpisahan

iyon. Pati si Mike at Daddy ay nakisali na rin sa kanila, habang ang mga bata ay
tulog pa. Ako naman ay nakikigulo sa kusina. Aliw na aliw ako kina Ante Josefina at
bretany sa pagluluto.
"Ante, ako na po maghiwa ng carrots at patatas,'' presenta ko.
"Sige, pero dahan-dahan, ha? At baka masugatan ka," paalala naman ni Ante. Si Ate
Silvia naman ang nagbabantay sa mga bata at kay Josh.
Si Breatany naman ay nag-bake ng cake. Kumuha na ako ng kutsilyo para balatan ang
carrots ? saka umupo at humarap sa mesa.
"Ang galing mo naman mag-bake. Saan mo natutunan 'yan?" tanong ko.
"Sa Amerika, nag-aral ako ng pagluluto. Kung gusto mo tuturuan kita kapag okay na
ang lahat," aniya.
''Sige, gusto ko kasi matoto magluto para naman matikman ng mga bata ang luto ko.
Iba kasi kapag ikaw na ina ang nagluluto para sa pamilya mo," wika ko kay Bretany.
"Sinabi mo pa, Iha! At hindi lang 'yon lalo pa mai-inlove sa 'yo ang asawa mo kapag
masarap ka magluto. Tingnan mo ako patay na patay ang Uncol Berto mo sa akin," ani
Ate Silvia.
"Talaga, ho!? Nahihiya na kasi ako kay Mike, dahil kung hindi lasang dagat ang luto
ko at kulay itim naman ang pinirito ko dahil nasusunog," wika ko.
"Hahahaha... Na-ekuwento nga ni Mike 'yon sa akin, dahil hindi ka raw marunong
magluto, kaya ayaw ka na niya papalapitin sa kusina at lagi ka pa raw napapaso,"
sabi pa ni Breatany.
"Kaya nga, eh! Siya nga pala, dito na kayo titira sa Pilipinas?" tanong ko kay
Breatany.
"Hindi, umuwi lang ako rito para harapin ang katulong na binuntisan ni John. Loko-
loko kasi 'yong kapatid kong 'yan. Buti at naikasal na sila," sabi naman ni
Breatany.
"Na shock nga ako na magpinsan sila ni Mike, nagkita kasi kami sa Tagaytay noon.
Saka nagulat ako noong tinawag niyang kuya si Mike," wika ko.
"Ay nako! Alam ko yang kalokohan na ginawa sa ' yo ni John noon, pero pinagsisihan
niya 'yon. Matagal kaya nagmok- mok 'yon. Gusto niya humingi ng sorry sa 'yo noon
pero nahiya na kaya pumunta na lang sa Amerika ang loko," ani Bretany.
"Baliw kasi siya! Inis na Inis kaya ako noon sa kaniya, dahil ninakaw niya ang una
kong halik, kaya nabugbog tuloy siya ni Janzel."
"Hahahahaha... First kiss mo pala si John? Pagpasensiyahan mo na iyon. Masiyado

kasi siyang agrisibo noon," sabi naman ni Breatany.
"Wala na 'yon sa akin. At matagal na 'yon," ngiti ko naman kay Breatany.
Bigla namang sumabat si Mike mula sa likuran ko.
"So? Did you enjoy his kissed?"
Napalingon ako kay Mike. Umaandar na naman ang pagkaseloso niya.
"Kung nag-enjoy ako sa kiss ng pinsan mo, ede, sana pinatulan ko na ang halik niya
at hindi na sana siya nabugbog ni Janzel," irap kong wika sa kaniya.
"Buti nga sa kaniya! Kung alam ko lang na si John pala ang kasama mo noon sa bar
baka nabugbog ko rin 'yon. Nakita ko na kasi kayo noon kaso hindi ko maaninag ang
mukha ni Jhon. Saka nakita ko kayo ni Janzel sa labas. 'Yon rin ang gabing iyon na
pinagkamalan mo ang unit ko na unit mo," anito sabay halik nito sa batok.
"Ehh... Mike, ano ba? Nakakahiya kina Ante, oh!" maktol ko naman.
"Sos! Nahihiya ka pa, eh, asawa mo naman 'yan," tudyo ni Ante.
"Kahit na po, Ante! Mamaya masugatan ako," reklamo ko. "Naalala ko 'yong gabing
iyon na nakita kita nakikipagbayuhan roon sa babae. Babaero ka talaga, Mike! Umalis
ka nga riyan sa likod ko mamaya matusok kita nitong kutsilyo!"
"Hayzzz.. Dati 'yon! Pero ngayon nagbago na ako. Ngayon pa ba ako mambabae? Eh,
maglilima na 'yong anak natin," sabi nito.
"Sos! Boliro!" Natawa na lang si Ante at si Breatany sa sinabi ko sa asawa ko.
"Ano ba ' yang ginagawa mo? Wala ng carrots na ma-isahog dahil ang kapal ng
pagbalat mo," puna ni Mike sa akin.
''Bakit? Tama naman ang gawa ko, ah!" saka tiningnan-tingnan ko ang carrots na
binalatan ko.
"Sos, maryosep! Ano 'yang ginawa mo sa carrots, iha? Hindi ganiyan ang pagbalat,"
ani Ante.
"Hahahahaha.. Kulang na lang ubusin mo ang carrots," wika ni Bretany.
"Kainis naman! Ikaw na nga magbalat niyan Mike," sabay bagsak ko ng kutsilyo. Hindi
ko alam kung bakit sumama ang loob ko.
Dala rin siguro ito ng paglilihi ko. Gusto ko maiyak dahil pakiramdam ko trying
hard ako matoto. Eh, 'yon naman talaga ang totoo.
Napansin naman siguro nila ang pagsimangot ko.
"Ayos lang 'yan, Jasmine. Maganda nga ang pagkabalat mo," sabi naman ni Bretany.
"Anong maganda riyan? Sabi niyo halos wala ng matira sa carrots!" inis kong wika.
"Hon, wala na nga matira kasi ang kapal ng pagkabalat mo. Saka 'di ba, sabi ko sa
'yo huwag ka lumapit dito sa kusina kapag may nagluluto?" ani Mike.
"Eh, gusto ko nga matoto magluto. Saka nagbabalat lang naman ako rito," pagsusungit
ko pa sa kaniya.
"Mike, roon ka na nga! Ayos naman ang pagkabalat ni Jasmine. 'Di ba, Breatany?" ani
Ante.
"Ahh.. oo, ang ganda nga, eh. Saka 'yan ang tamang pagbalat wala talagang balat.
Ang galing mo talaga Jasmine, kaya sige na balatan mo na lahat 'yan para maihalo na
sa caldereta," sabi naman ni Bretany.
"Talaga? Okay na itong gawa ko?" tuwa ko namang tanong.
Tumango naman ang dalawa habang ang asawa ko ay kamot-kamot lang ng batok niya.
Magsasalita pa sana si Mike pero tinulak na siya ni Breatany sa labas. "Insan doon
ka na kasi sa labas. Usapang babae lang rito," sabi pa ni Bretany.
"Okay, okay, basta siguraduhin niyong huwag niyong palapitin yan sa kalan. Kung
mapaso ' yan lagot kayo sa akin," banta pa nito sa dalawa saka umalis na.
"Hay nako! Ginawa pa akong bata," wika ko na lang.

Makalipas ang ilang oras ay nagtungo na kami sa dagat sa virgin Island. Pagdating
pa lang namin doon ay tuwang tuwa na ang mga bata na nagtatakbuhan sa buhanginan.
Sabik na sabik na sila sa dagat. Naupo ako sa buhangingan. Naka short lang ako ng
maiksi dahil ayaw ni Mike na mag two piece ako or mag swimsuit. May mga lalaki raw
kaming kasama. Sinunod ko na lang ang gusto niya parang walang gulo.
Habang nakaupo ako sa buhanginan at kumakain ng bignay ay lumapit naman ang mga
kambal sa akin at hila-hila nila ang bunso nilang kapatid na si Josh.
"Mommy! Ano po 'yang kinakain niyo po? Tanong ni Nathan.
Kinuha ko naman si Josh at kinanlong at pinaupo sa buhanginan.
"Bignay anak, gusto niyo? tanong ko.
"Mommy, pahingi!" ani Natasha.
"Sure baby," sabay binigyan ko silang tatlo.
Nang isinubo na nila iyon ay natawa naman ang sa pagmumukha nilang tatlo. "Ehh!!
Asim," ani Nathaniel.
"Asim naman nito, Mommy. Ayaw ko sa kinakain mo," sabi ni Natasha at iniluwa ang
bignay.
"Mommy, its okay i like it," sabi naman ni Nathan, pero halatang ayaw niya sa
bignay.
Natatawa na lang ako sa kanila. " 'Yan kasi ang gusto kainin ng Baby,
sister/brother ninyo sa tummy ko."
Umupo naman si Natasha sa tabi ko. "Mommy, marunong na ba si Daddy kumanta at mag-
excercise ng paa tuhod? Kaya magkakaroon na ulit kami ng kapatid?" tanong pa ni
Natasha.
Pinisil ko ang ilong nito. "Ikaw talaga, ang dal-dal mo. Sino ang nagsabi sa 'yo
niyan, humm?" tanong ko.
"Si Tito Janzel, po." sabi naman ng anak ko.
Loko talagang lalaking iyon kung anong kalukuhan ang itinuturo sa mga bata. Pero na
miss ko na rn sila ni Cristy kamusta na kaya sila?
"Pumunta ba ang Tito Janzel mo sa mansyon?" tanong ko.
"Hindi po, kaya lang lagi po siya tumatawag kay Mameta Ann," sabi naman ni Nathan.
"Ah, okay. Sige laro na kayo basta huwag kayo pumunta sa malalim, ha?" wika ko sa
kanilang tatlo.
Nagtakbuhan naman silang tatlo sa buhangin. Si Josh naman ay tuwang-tuwa.
"Ikaw baby, ano ang gusto mo, ha? Gusto mo lumangoy?" kulit ko sa anak ko at
hinalikan ito sa pisngi.
Maya pa ay may humalik sa akin sa batok ko. "Ang bango talaga ng Misis ko," si Mike
sa likuran ko.
"Oh, Ba't di ka pa maligo?" tanong ko.
"Gusto ko sabay tayo. Tara lusong tayo sa dagat," yaya niya sa akin at kinuha si
Josh at kinuha sa akin.
Inalalayan niya naman akong tumayo at pagkatapos ay lumusong na kami sa dagat.

Tuwang-tuwa naman si Josh.
"Hon, puwede ako mag-surfing?" ngising tanong ko kay Mike.
"Sige, subukan mo lang mag-surfing riyan na buntis ka dahil su-surfingin kita

mamaya sa kama," wika naman nito sa akin.
"Ikaw, talaga. 'Yang bunganga mo naririnig ng anak natin," wika ko.
Hinalikan naman niya ako sa pisngi. "Ang Mommy mo talaga masiyadong conservative,"
sabi niya kay Josh. Ngiti lang ang isinukli sa kaniya ng bata.
"Honey, malapit na pala ang kaarawan ng mga kambal. Mag-celebrate ba tayo?" tanong
ko.
Next month na kasi ang kaararawan ng mga kambal. "Ofcourse! Last year hindi sila
nakapag celebrate dahil nagkasakit ka.
So this time, gusto ko bumawi sa mga anak natin Hon, kaya ibibigay ko ang
celebration na gusto nilang tatlo," ani Mike.
"Mike? Thank you," maluha- luha kong wika sa kaniya.
"Thank you for what, Hon?"
"Thank you, dahil sinundan mo ako rito. Hindi ko malalaman ang totoo kung hindi mo
ako sinundan rito," sabi ko sa kaniya.
"Malaki ang utang na loob ko kay Ate Silvia, kaya siya ang dapat mong pasalamatan
dahil siya ang nagsabi sa akin kung nasaan ka. Alam mo ba hindi ako makakatulog sa
kakahintay ng balita sa mga binayaran kong detective para makita ka lang at mabuti
na lang at tumawag sa akin si Ate," sabi pa niya.
" Paano niya nalaman ang number mo? Hindi niya naman alam ang number mo at hindi ko
naman ibinigay sa kaniya." tanong ko.
Ngumiti lang si Mike sa akin na para bang ang saya niya. Ang tamis ng mga titig
niya sa akin na lalong nagpapabilis ng tibok ng puso ko.
Episode 101
Chapter 101
Jasmine
Habang nakatitig sa akin si Mike ay pinaliitan ko naman siya ng mata.
"Sabihin mo na sa akin? Paano nalaman ni Ate ang number mo?" excited akong malaman
kung paano siya na contact ni Ate Silvia.
"Tumawag siya sa bahay at nakita pinagmumura nga ako. Akala ko nga ay wrong call
lang o baka nangti-trip lang. Noong sinabi niya ang pangalan mo nabuhayan ako ng
dugo. Hinanap niya raw ang number sa mansyon sa directory," ani Mike.
"Talagang matandang dalagang iyon. Hindi ko alam na 'yon pala ang ginawa niya,"
sabi ko.
"Honey, huwag ka na magalit kay Ate Silvia. Malaki ang pasasalamat ko sa kaniya
dahil nakita kita. Alam mo bang bawat gabi na hindi kita nakikita ay parang isang
taon na ang katumbas no'n?" aniya sabay kabig sa akin.
"Ikaw kasi, lagi mo ako inaaway."
"Hindi kita inaaway. Basta simula ngayon away lang walang hiwalayan. Honey, hindi
ak⅞o mabubuhay na wala ka, kaya gusto ko magpakasal ulit tayo," ani Mike sa akin na
ikinatuwa ko naman.
"Papakasalan mo ulit ako?"
"Kahit ilang beses pa kitang pakasalan, Hon. Basta dito ka lang sa tabi ko palagi,"
sabi ko.
"Baka naman sa pagkatapos ng kasal natin iwanan mo na naman akong mag-isa? Hindi ka
na talaga makakapasok
sa bahay. Alam mo bang excited na ako noong kasal natin. Tapos nakahanda na ako na
gapangin mo tapos malaman ko iiwan mo lang pala ako sa gabing iyon!" sabi ko sa
kaniya.
"Sorry, hindi ko lang kasi matanggap noon na marami kang boyfriend. Saka inaamin ko
na hinusgahan agad kita, kaya i realize hindi lahat ng babae na paiba-iba ang
boyfriend ay hindi na malinis. At ikaw ang nagbago sa mga pananaw ko sa buhay, kaya
pangako hindi ka na iiyak pa " sabi niya sa akin at inakbayan niya ako at pinalupot
ang isang braso niya sa leeg ko habang karga-karaga si Josh kahit nasa tubig dagat
kami.
"Tapos pinakilala mo pa ako sa hacienda na katulong. Hindi ko nga alam kung bakit
naging tanga ako sa 'yo noon. At nagawa kong tiisin lahat ng parusa mo sa akin.
Pero kapag inulit mo 'yon lagot ka talaga sa akin. Ginawa mo pa akong tagapaligo ng
mga kabayo mo," paalala ko sa kaniya.
"Hindi na mauulit ang mga maling bagay na nakaraan natin, Hon. Magagawa ko pa bang
saktan ang ina ng mga anak ko? Binigyan mo ako ng kumpleto at masayang pamilya,
Honey. Kaya ipangako mo huwag ka ng lalayo sa amin ng mga anak natin dahil ikaw ang
ilaw ng tahanan. Madilim ang mundo namin ng mga bata kapag wala ka sa tabi namin,"
ani Mike.
"Basta huwag ka rin umalis sa tabi ko. Mahal na mahal kita Mike. At sorry kung
ilang beses ko man itinanggi iyon sa 'yo, pero kahit ano pa ang mangyari. Hindi
magbabago ang pag-ibig na nararamdaman ko para sa 'yo." wika ko at yumapos sa
beywang niya.
"Pasalamat ka maraming tao. Kung hindi, kanina pa kita hiniga sa buhangin," bulong
pa nito sa akin na lalong nagpakiliti sa pagakatao ko.
"Baliw! Tumatayo na naman 'yang sandata mo," sabi ko.
''Ilang araw na akong tigang, kaya pagdating natin sa Maynila sa sunod na araw
ihanda mo na ang katawan mo," ngisi pa nito sa akin.
"Gagi! Mamaya madurog si baby sa loob ng tiyan ko. Saka baka dilikado 'yon sa
pagbubuntis ko," sabi ko naman sa kaniya.
"Hindi, ah! Maganda nga raw 'yon sabi ng Doctor kapag laging sinusundot para
maluwag ang daanan ng bata," ngisi pa nito.
"Kinurot ko na lang siya sa tagiliran kaya bumitaw siya sa akin," Josh, oh! Si
Mommy, mo nangungurot," sumbong niya pa sa bata.
Natatawa na lang ako sa reaksyon niya. Mula kasi nang dumating ang mga bata ay
hindi siya maka-escore sa akin dahil sa silid ko natulog ang mga bata.
Kaya alam ko na nalilibugan na naman siya sa akin.
Naligo kami sa dagat at pagakatapos ay kumain. Ang saya ng lahat lalo na ang mga
batang nag-enjoy sa pagtampisaw sa dagat. Tuwang tuwa naman si Ate Silvia sa
inihandang regalo sa kaniya ni Mike.
Pagsapit ng alastres ng hapon ay umuwi na kami sa bahay dahil dumarami na ang mga
tao.
Nag-enjoy naman kaming lahat sa pagligo. Ayaw pa nga sana ng mga kambal umahon
ngunit sinaway naman sila ni Mike.
Kaya si Natasha ay panay simangot sa puwede ng sabitan ng kaldero ang nguso nito.
Pagdating sa bahay ay natulog kami ni Josh at para mawala ang pagsusungit ni

Natasha ay ipinasya na lang sila ng Daddy niya sa palayan.
Pagsapit ng alasingko ng hapon ay nagising naman ako quarter to 4 o clock na kami

dumating sa bahay at natulog na agad ako.
Si Baby Josh, ay tulog pa. Tinawag ko si Ate Silvia na naroon sa kusina.
"Ate, may ginagawa ka po ba?" tanong ko.
"Wala naman, Iha. Nilagay ko lang sa ref ang mga subrang pagkain. May kailangan ka
ba?"
"Puwede pakibantayan mo muna si Josh? Saka Ate, ito pala ang regalo ko sa birthday
mo. Salamat sa lahat, ha?" sabay abot ko sa kaniya ng isang box at niyakap ko siya
ng mahigpit.
"Nako, nag-abala ka pa. Pero salamat rin. Ano ba itong regalo mo sa akin?" tanong
niya.
"Buksan mo. Ate, sumama ka na sa amin sa Maynila. Mami-miss kita, eh!" wika ko.
"Nako, Iha. Huwag ka mag-alala dahil susunod ako. Alam mo naman na anihan ng palay
ngayon. Saka 'yong bakanting apartment roon sa Tagaytay may nakaupa na pala.
Naihulog na sa acc. mo ang pera para sa renta," sabi pa nito sa akin.
"Salamat, Ate. Basta kapag pumunta kayo sa Maynila doon ka tumuloy sa Mansion ni
Mike, ha? Sayang at ibininta na ni Mommy at Daddy ang mansyon. Alam mo ba ate kung
sino ang nakabili ng mansion?" tanong ko.
"Oo, Iha. At ang binta ng mansion ninyo ay napunta sa mga nasalanta ng bagyo. Saka
sa isang orpanage," sabi ni Ate.
"Sino po nakabili ng mansion? Sana mapunta iyon sa mabait na tao," wika ko.
"Si Mr. Jasper Anderson, ang pangalan. Bata pa iyon at pogi rin. Kaso mukhang
masungit. Hindi mo makitaan ng ngiti sa mukha," Nagulat ako sa sinabi ni Ate.
Kilalala ko ang Jasper na iyon at dalawang beses ko lang iyon nakita. Siya 'yong
asawa ni Krristine. Mukhang mabait naman siya. Pero pagdating kay Kristine ay
mukhang strikto.
"Kaibigan ko Ate ang asawa niya. Mabuti at sila ang nakabili ng mansyon." wika ko.
Nagpa-alam ako kay Ate Silvia na lumabas na muna at puntahan ang mga kambal at si
Mike. Ang Daddy naman ni Mike at Mommy niya ay nakikipagkuwentuhan kina Ante
Josefina at Uncol Berto.
"Uncol, nasaan ang mga bata at si Mike?" tanong ko.
"Naroon sa palayan, iha. Kasama ang mga bata at si Breatany," sagot naman ni Daddy.
"Sige po. Puntahan ko lang muna sila," paalam ko.
"Dahan-dahan, ha? Baka madulas ka," paalala naman ni Mommy sa akin.
Tumango lang ako at nagtungo na sa palayan. Nang makarating ako ay nakita ko ang
mga bata at si Mike na nagtambling-tambling sa dagami. Kasama ang anak ni Breatany.
Ganon din si Breatany, para itong bata na gumawa ng butas sa dagami at doon umupo.
Samantalang ang mag-ama ko ay panay tambling sa dagami. Tuwang-tuwa pa ang mga ito
akala mo ay ngayon lang nakawala at nakakita ng dagami.
Lumapit ako at sinigawan sila. " Mike!" napatingin namn ito sa akin. Bakas sa mukha
nito ang saya at tuwa.
"Yes, comander?" anito.
"Ano ba ang ginawa niyo riyan!? Mamaya mangati ang mga bata!" sabi ko.
"Hayaan mo sila pinsan. Para ma-enjoy naman nila ang pagpunta nila rito sa
probensya!" sabat naman ni Bretany.
"Saka minsan lang naman maging bata ang mga anak natin, Hon. Kaya relax, okay?"
sabi pa ng asawa ko at nagpagulong-gulong pa sila sa dagami.
Napapailing na lang ako sa kanila.
"Mommy, ang ganda rito! Hali ka para maglaro rin si Baby sa tummy mo," yaya pa sa
akin ni Natasha.
"Hindi, puwede Baby, dahil maliit pa ang baby sa tiyan ng Mommy niyo. Kaya tayo na
lang ang maglaro," sabi naman ni Mike.
"Mike! Para kang bata riyan! Samahan mo ako mamulot ng kuhol!" yaya ko sa asawa ko.
"Kuhol? Anong gagawin niyo sa kuhol?" tanong ni Bretany.
"Ipa adobo ko kay Uncol Berto. Gusto ko 'yon ang uulamin ko mamaya," sabi ko kay
Bretany.
"Naglilihi ka ng kuhol? Pareho pala tayo dahil kuhol rin ang pinaglihian ko kay
Stefano. Kaya boyset na boyset ang Australiano kong asawa dahil pinapahanap ko siya
ng kuhol," sabay tawa ni Breatany.
"Talaga? Mahirap talaga kapag naglihi ano? Kasi kahit ano na lang ang gusto mo
kainin," sabi ko.
"Sinabi mo pa. Oy, Mike! Samahan mo na ang asawa mo. Ako na ang bahala sa mga
bata," ani Breatany.
Kamot-kamot naman si Mike na bumaba sa dagami at sinamahan niya ako na maghanap ng

kuhol."
"Honey? Baka naman magmukhang kuhol na ang anak natin niyan," reklamo pa ni Mike
habang naglalakad kami sa palayan na kagagapas lang noong isang araw.
"Hindi nga nagmukhang palaka si Josh. 'Di ba, palaka ang pinaglihian ko sa kaniya?
Ikaw lang yata ang mukhang kuhol," wika ko sa kaniya.
"Grabe ka mamintas, ha? Baka mga ex mo lang mukhang kohol. Sa pogi kong 'to. Marami
pa kaya nagpapa-cute sa akin na mga babae. Ang pogi naman ng kohol kong ihambing mo
ang mukha ko sa kanila," anito.
"Sige, subukan mo lang magpa-cute sa iba dahil puputulin ko na talaga 'yang ulo
mo!" sabi ko.
"Hahaha.. wala ka namang kaligayan kapag pinutol mo ang ulo ko sa baba," ngisi pa
nito sa akin.
"Ang bastos mo talaga. Ang dumi ng isip mo. Kalbuhin kita riyan, eh!" sabay hampas
ko sa braso niya.
"Hahahaha. Hon, baka puwede doon tayo sa sagingan Pa-score nama, oh!" pilyo pa
"Tigil-tigilan mo nga ako Mike,nha? Baka gusto mo mamaga 'yang sandata mo kapag na
nuno ka riyan."
"Ayaw mo no'n? Lalong lalaki ang laruan mo," biro pa nito sa akin.
"Baliw ka talaga! Mamulot ka na nga ng kuhol!" wika ko, pangi-ngisi pa siya sa akin
"Basta pa-score mamaya, ha? Doon ko na papatulugin ang mga bata kina Mommy at
Daddy," sabi pa nito.
"Sira ulo ka talaga. Hayaan mo pagdating natin sa Maynila kahit isang araw ka pa
sumisid sa akin walang problema. Basta hayaan mo lang muna na sa silid ko matulog
ang mga bata. Minsan ko nga lang sila makatabi, eh." wika ko.
Nagbuntong hininga naman siya ng malalim at namulot ng kuhol. Basta roon tayo sa
condo ko para walang isturbo!" hirit pa nito sa akin.
Kaya natatawa na lang ako sa kaniya. Ang guwapo talaga ng asawa ko, kaya hindi ako
nagsisi na mahalin siya dahil bukod sa pogi pa ito mapagmahal na ama at asawa pa.
Sa kabila ng pinagdaanan ko noon ay masaya naman ako sa piling niya ngayon. Lalo
niya pa pinapakita sa akin na mahalaga ako sa buhay niya. At ang naraan ay
nagsilbing liksyon iyon sa amin para lalong mahalin ang isa't isa.
Episode 102
Chapter 102
Mike
Makalipas ang isang araw ay narito na kami sa Maynila. Nagpasalamat kami kina Uncol
Nestor at Ante Josefina at Ate Silvia sa mainit nilang pagtanggap sa amin sa Capiz.
Inihatid pa nila kami sa Airport at maluha-luha pa silang nagpaalam sa amin. Gano'n

rin ang asawa ko na si Jasmine. Mahigpit niyang niyakap si Ate Silvia at si Ante
Josefina.
Pinadalhan pa kami ni Uncol Berto ng maraming bignay para sa asawa ko. Mhirap kasi
hanapin ito sa Maynila. Saka nilutoan niya rin ng kuhol si Jasmine. Ang problema ko
naman nito, saan ako hahanap ng kuhol sa Maynila?
Ang naisip ko na lang na solosyon kapag maghanap pa ito ng kuhol ay iuwi ko na lang
muna siya sa Hacienda hanggang matapos ang paglilihi niya.
Nang nasa mansyon na kami ay tuwang-tuwa naman siyang sinalubong ni Tita Ann at ni
Roshel. Si Roshiel ay nakapag-inrol na sa kolihiyo.
Pati si Yaya Lourdes ay tuwang-tuwa nang bumalik na kami sa mansyon.
"Ay narito na ang mga alaga namin," ani Yaya.
" Jasmine, akala namin hindi ka na babalik. Alam mo bang hinanap ka ng asawa mo ng
matagal?" ani Tita Ann.
"Pasensya na po Tita. Siya nga pala, kamusta sina Janzel at Cristy?" tanong niya.
"Eh, ayos naman na si Cristy. Sa sunod na buwan manganganak na iyon," ani Tita Ann.
Tumingin naman ang asawa ko sa akin at mukhang may ilalambing ito sa akin.
"Hon, puwede bang dalawin natin si Cristy at Janzel? Saka tawagan mo si Reynald na
papuntahin niya rito si Bioly. Kung hindi ako ang susugod sa bahay nila." sabi niya
pa sa akin.
Ano pa nga ba ang magagawa ko kundi sundin ang gusto niya. Baka mamaya maisipan
niya na namang tumakas.
Kapag nagsama ang asawa ko at ang asawa ni Reynald ay kinakabahan ako. Lalo na
'yong asawa ni Jasper at ni Janzel. Dahil puro kalukohan ang mga nasa isip ng mga
ito.
"Sige, Hon. Ako na ang bahala kay Reynald," wika ko.
Saka umakyat na muna ako sa silid namin dinala ko na rin ang mga gamit ng asawa ko.
At ang iba niyang gamit sa guest room ay pinalipat ko na kay Tita Ann kahapon sa
silid ko. Mahirap na at baka hindi na naman ito tumabi sa akin.
Pero balak kong doon kami sa condo ko matulog mamaya. Para syempre masulo ko na
siya. Ilang araw na kaya akong nagtitiis, pero mamaya ay samahan ko siya sa kilala
kong Ob para roon na siya manganak. Nakausap ko na rin iyon at mamayang hapon ang
scedule naming magpa-check up.
Hinayaan ko na muna si Jasmine na makipagkuwentuhan kina Yaya at Tita Ann.
Si Daddy naman ang nag-asikaso sa mga bata.

Nang makarating ako sa silid ay inayos ko na ang mga gamit namin ni Jasmine saka
kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Reynald.
Dalawang beses lang ito nag-ring at sinagot niya na ito.
"Hello, Pare! Kamusta na nakita mo na ba ang asawa mo?" tanong niya sa akin.
"Yes, Pare. Narito na kami sa Maynila ngayon. May pakiusap sana ako sa 'yo, eh,"
wika ko.
"Ano 'yon, Pare?" tanong niya.
"Eh, gusto kasi ng asawa ko na makita ang asawa mo. Dadalawin kasi namin si Cristy
bukas sa bahay nila. Alam mo na na-miss rin ng asawa ko ang mga kaibigan niya.
Mahirap tanggihan 'yon pare, dahil buntis at naglilihi pa," sabi ko kay Reynald.
"Walang problema, Pare. Basta kasama ako. Buti pa kayo makakaapat na. Sayang 'yong
nawala naming anak ni Bioly," malungkot naman niyang sabi.
"Gawa na lang ulit kayo, Pare. Hindi ka naman yata tinatakasan ng asawa mo," tanong
ko.
"Sa ngayon hindi! At ang bait niya pare, ha! Pero ngayong bumalik na ang asawa mo
kinakabahan na naman ako at baka kung saan na naman tayo maghagilap sa kanila,"
wika pa ni Reynald.
"Naisip mo rin pala 'yon, Pare? Kanina 'yon rin naisip ko, pero hindi naman siguro
at buntis ang asawa ko," sabi ko pa.
"Well, good luck! Ano oras ang pagpunta niyo kina Janzel?" tanong niya.
"After kong pumunta sa office daretso na kami sa bahay nila," wika ko.
"Ah, sige. Kita na lang tayo sa office bukas," anito.
"Sige, Pare. Bye, huwag mo kalimutan sabihin sa asawa mo, ha?" wika ko naman.
"Oo, Pare," sagot niya at pinatay ko na ang cellphone.
Pagsapit ng hapon ay pumunta na kami ni Jasmine sa ob niya.
"Magandang hapon dok. Ito nga pala ang misis ko si Jasmine," pakilala ko kay Dr.
Salvador.
Nagkamayan naman silang dalawa.
"Hali kayo pumasok kayo. Mahiga ka rito misis para ma check up kita." sabay kuha ng
telescope ng doctora.
Inalalayan ko ang Misis ko na mahiga sa bead. Saka sinimulan na siyang suriin ng

doctor.
Pagakatapos niyang suriin ang asawa ko ay nirisitahan niya ito ng mga vitamins.
" inumin mo ito 3 time a day at ito naman ay isang araw lang. Healthy naman ang
baby niyo. Sa sunod na buwan balik ulit kayo rito. Saka kailangan 5 months ay e-
ultrasound natin ang baby niyo para malaman kung ano ang kasarian niya." sabi pa ng
Doctor.
"salamat po Doc." wika naman ng asawa ko.
"Dok, puwede ko ba ma love making ang asawa ko?" panigurado kong tanong sa doktor.
Siniko naman ako ni Jasmine.
"Sira ulo ka talaga!" wika nito sa akin na nahiya pa sa doktor. "Pasensiya na dok.
Nasisiraan lang 'yang asawa ko," aniya.
Ngumiti naman ang doktor. "Ayos lang iyon, Iha. Mas maganda nga iyon parang
excersice na rin pero syempre, kailangan maingat lang sa pagbayo si Mr. para hindi
ma-stress ang bata," sabi ng doktor.
"Yes! Thank you, dok, sa wakas maka-score na ulit ako," pilyo kong wika sa kaniya.
Natawa naman ang Doktor. Samantalang ang asawa ko ay namumula.
Lumabas na kami ni Jasmine sa Clinic ni Dok saka nagtungo na kami sa condo ko.
Pero habang nasa sasakyan kami ay panay kurot sa akin ni Jasmine. "Ikaw, sira ulo
ka talaga. Hindi ka na nahiya kay Dok. Eh, naka-score ka na nga sa akin noong sa
Capiz pa tayo na hindi pa dumating ang mga bata," maktol nito sa akin.
"Syempre iba iyon. Mabuti na 'yong naninigurado. Eh, noong buntis ka kay Josh hindi
nga ako naka-score sa 'yo." sabi ko sa kaniya.
"Eh, alam mo naman na may sakit ako noon, 'di ba? Saka masilan ang pagbubuntis ko
noon," sabi naman niya.
"Hindi na ako makapaghintay, Ho. Sa wakas masusulo na rin kita," ngisi ko sa

kaniya.
"Umuumbok na ang tiyan ko. Hindi ka nahiya?" tanong nito.
"So, what? Bakit naman ako mahihiya? Actually, ang ganda nga tingnan ng tiyan mo,"
sabi ko.
"Bahala ka. Basta, ayaw ko maghubad sa harap mo," sabi niya sa akin.
"At bakit ayaw mo?"
"Ah, basta! Huwag ka na nga magtanong. Mag-drive ka na lang," aniya.
Kaya hindi ko na siya kinulit nang isandal niya ang ulo niya sa upuan ng sasakyan.
Hinyaan ko muna siya magpahinga habang sa biyahe kami. Para mamaya ay may lakas
siya.
Isang oras ang nakalipas ay nakarating na kami sa condo. Nag-order na lang ako
online na pagkain para sa aming dalawa ni Jasmine.
Sakto namang naliligo siya. Hindi na ako makapaghintay na ma-angkin siya muli.
Kaya sa inip ko ay pinasok ko siya sa banyo. Saktong nagbabad naman siya ng katawan
niya sa milk bath tub. Nagulat pa ito ng makita ako.
"Mike! Loko-loko ka talaga! Bakit ka pumasok rito?" protesta niya.
Sa halip na sagutin ko siya ay naghubad na ako ng damit wala akong itinira. Kaya
laumantad saa kaniya ang malaki at mahaba kong sandata.
Lumusong ako sa bath tub at sumimisid sa paa ng asawa ko pataas sa hita niya.
"Shet! Mike, nakikiliti ako," aniya.
"I miss you, Honey." sabi ko sa paos na boses na nakatingin sa kaniya.
''Baliw ka talaga hindi ka makapaghintay?" aniya
Pero sinisid ko ulit ang mga hita niya at hinahalik-halikan. Lalo naman siyang
napapakislot sa kiliting hatid ko sa kaniya.
Nang makapa ko na ang pinkish niyang hiwa ay dinilaan ko ito. Naramdaman ko naman
ang pag-angat ng balakang niya. Sinasalubong niya ang mga halik ko sa p********e
niya.
"Ahh..Honey? Ahh..ohhh.." halinghing ng asawa ko sa sarap na naramdaman sa pagkain

ko ng hiwa niya.
Sinipsip ko ang maliit na butil na nasa hiwa niya kaya halos mabaliw siya sa sarap.
Tanging mga ungol niya lang ang naririnig ko sa banyo at ang paghalik ko sa hiwa
niya.
"Ohh..Shet! Mike, ahh.. Just like that..ohh!! Honey, please, please don't stop,
ohhh!" halinghing pa ng asawa ko sa sarap.
Lalo kong sinarapan ang pagdila at pagsipsip sa p********e niya na nakalubog sa

gatas.
Parang sumisid ako sa gatas na may masarap na isda. Binibitin ko ang asawa ko at
tumingala ako sa kaniya at piniga ang dalawa niyang dibdib na naka-umbok.
Namumula ang mukha niya sa sarap na ibinibigay ko sa kaniya. Nakatingin siya sa

akin sa mapupungay niyang mata at ngumiti.
"Bakit mo tinigil? Malapit na ako," sumamo nito sa akin.
"Say you love me, please?" pakiusap ko sa kaniya at minasahe ang dibdib niya.
"Ohh..Yes.. I..I love you, Mike," aniya saka isinubsob ko ang mukha ko sa
p********e niya at lalo siyang umungol ng malakas.
"Ahh...Honey, ahhh.. Ipasok mo na 'yong sa 'yo, ahhh.." pakiusap niya kaya dalidali
ko siyang binuhat at dahan-dahang inilapag sa tiles. "Honey, bilisan mo!" utos niya
sa akin.
"Yes, Hon," sabay luhod ko at itnaas ang dalawa niyang paa sa balikat ko at dahan-
dahan ipinasok ang sandata ko.
"Ahhh!" sabay ungol ko nang maipasok ko na lahat sa loob niya.
"Ohh!! Honey, bilisan mo..I love you, so much Mike," hirap na bigkas ng asawa ko.
Pulang-pula ang mukha niya. Binilisan ko ang pag-ulos ko sa loob niya. At

sinasalubong niya ang bawat ulos ko sa kaniya.
Napakapit siya sa braso ko ng mahigpit nang maramdaman niya nang lalabasan na siya.
"Ahh.. Honey, just like that. Faster, Hon, ahhh.." halinghing ng asawa ko.
Naramdaman ko ang init sa loob niya at pagsisikip nito. Nanginginig ang mga hita
niya sanhi na nalabasan na siya.
Hinugot ko ang p*********i ko at agad na isinubsob ang mukha ko sa hiyas niya.

Ohh..Mike...Nakakalasing ka," aniya.
Hindi ko mabilang kung ilang beses ko ginawaran ng kakaibang saya ang asawa ko ng
oras na iyon. Nakailan na siya samantalang ako ay isang beses pa lang pinutokan sa
loob niya.
Tatlong beses ko lang inangkin si Jasmine ng gabing iyon. Kung tutuusin kulang pa
ang gabing iyon. Subalit buntis siya at nakatot rin ako na baka masubrahan siya at
mapano ang baby namin sa tiyan niya.
Magkayakap kaming walang saplot ni Jasmine. Gusto ko iparmdam sa asawa ko kung

gaano ko siya kamahal at kung gaano siya kahalaga sa akin. Wala siyang gusto na
hindi ko dapat sundin. Gusto ko maging masaya ang asawa ko sa piling ko at maibigy
lahat ng gusto niya.
Episode 103
Chapter 103
Mike
After 1 month
Kaarawan ng mga kambal ngayon at abala kaming lahat sa paghahada ng birthday Party
ng tatlo naming kambal ni Jasmine.
Tuwang-tuwa si Natasha dahil natupad na ang wish niya na magkaroon ng fairy tail na
birthday party.
At ang dalawang kambal niya na lalaking kambal ay tuwang-tuwa sa avengers nilang

notif.
Inihanda ang birthday party nila sa sa resort sa Terfly Jb Resort. Ang cute ng mga
anak namin ni Jasmine.
Lahat ay imbitado, mga kaibigan ko at mga kaibigan ni Jasmine na sina Cristy,

BIoly, at Kristine.
Ang saya naman ng asawa ko ng makita ang mga kaibigan. Hinayaan ko lang na
makipagkuwentuhan siya sa mga kaibigan niya.
Masaya ako at masaya si Jasmine sa piling ko. Ano man ang probblema na dumating sa
inyong mag-asawa ay hindi dapat baliwalain at kailangan ay lagi lang tayo magtiwala
sa mga asawa natin.
Kung mahal natin sila dapat ay ingatan natin sila na hindi masaktan ang kanilang
damdamin.
May mali man akong nagawa sa nakaraan ay hindi pa huli ang lahat para magbago ako.
Lalo ko ipinadama kay Jasmine ang pagmamahal ko para sa kaniya.
Ayaw ko na siyang umiyak sa piling ko. Gusto ko ay lagi siyang nakangiti, masaya at
puno ng pagmamahal sa isa't isa at sa mga anak namin.
Habang nakatayo ako kasama ang mga kaibigan ko ay panay ang kuwentuhan namin sa mga
asawa namin.
Lalo na si Janzel na malapit ng manganak ang asawa niya. Si Reynald, naman ay kahit
aso at pusa sila ng asawa niyang si Bioly ay sinisikap niyang makabuo sila ng anak,
kaya ginagabi-gabi niya na raw ang asawa niya.
Kaya sina Lance at Christian ay natatawa naman. Si Kristine at Jasper naman ay

humahabol rin dahil isang buwang ng buntis si Kristine.
"Pare, dapat bantayan natin 'yang mga asawa natin. Baka mamaya kung saan na naman
pupunta ang mga 'yan," wika pa ni Reynald.
"Okay, lang naman. Kung saan sila pumunta kaso minsan ang dalawang 'yan si Bioly at
Jasmine. Kulang na lang magsabunutan sa ex nilang si Rex," sabi ko naman.
"Hindi ko nga alam na ex pala nilang pareho ang kaibigan kong 'yon, pero malapit na
rin ikasal si Rex kaya wala na kayong problemahing dalawa," sabi naman ni Jasper.
"Kaibiagan lang nila iyon. Ako rin naman ex ko si Jasmine, pero naging magkaibigan
naman kami," sabi naman ni Janzel.
"Sana ako makita ko na ang forever ko," sabi naman ni Steavan.
"Pihikan ka kasi," sabi ko naman sa kaibigan ko.
"Wala, eh! Baka hindi pa dumating ang para sa akin," ani Steavan.
"Hayaan mo hanapan kita ng chix," sagot naman ni Lance.
" 'Di bali na lang at baka galing pa 'yan sa kabaret," sabi pa ni Steavan.
Nagtawanan naman kami.
Pagkatapos ng okasyon ay pumunta na muna kami ni Jasmine sa penthouse ko sa Isla.

Ang mga bata naman ay dinala na nila Mommy at Daddy sa Hacienda kasama sina Tita
Ann. Ang ibang bisita ay nanatili naman sa resort at ang iba naman ay nasig-uwian
na. Si Janzel at Cristy ay bumalik na sa resort at si Reynald naman at Bioly ay
doon na dumaretso sa burol na malapit sa Hacienda. Doon ko na muna sila pinatuloy
para makagawa sila ng baby ng maayos.
Ibinigay ko muna sa kanila ang susi ng bahay. Atleast tahimik roon. Doon ko unang
kinuha si Jasmine sa lugar na iyon. At ayaw ko muna siyang dalhin roon dahil ayaw
kong maalala niya kung paano ko siya sapilitang kinuha noon. Hindi ko alamm kung
bakit ang gago ko noon sa kaniya.
Takip silim na noon at nasa dalampasigan naman ang asawa ko naglalakad-lakad na

nakapaa.
Kaya pinuntahan ko siya at dahan-dahan na niyakap siya sa likod.
"Mike? Naramdaman ko yong matigas mong talong," pilya pa nitong wika sa akin. Naka-
dress ito ng mahaba ngunit naka-spaghitte ang design.
"Kanina pa nga to nanggagalaiti sa 'yo, eh." wika ko sa kaniya.
"Well, sorry ka wala ako sa mood," sabi naman nito.

"Its okay. Gusto ko talaga ang place na ito para sa atin, Hon. Tahimik at nasusulo
kita," sabi ko sa kaniya.
Hinawakan niya ang mga braso ko na nakatapos sa tiyan niya.
"Thank you, nga pala sa resort na inirigalo mo sa akin. Wala akong mairegalo sa 'yo
pasensiya ka na," sabi pa niya sa akin.
"Honey, ano ka ba? Hindi ko kailangan ang regalo dahil ikaw at ang mga bata ay
sapat na sa akin. Ikaw ang magandang regalo na natanggap ko sa buong buhay ko. Kayo
ng mga anak natin at itong baby na sinapupunan mo," saka hinalikan ko siya sa leeg.
"Alam mo, hindi ako makapaniwala na narating ko ang buhay na ganito. Hindi ko lubos
maisip noon na natupad rin ang pangarap ko," malumanay niyang wika sa akin.
"Ano ba ang pangarap mo, ha?" lambing ko sa kaniya. Humarap naman siya sa akin at
yumakap sa beywang ko.
"Ang mahalin mo. Kaya nga kahit tawagin akong tanga dahil sa pinapakita mo noon sa
akin, pero umaasa pa rin ako noon na mapansin mo rin ako at mahalin.Tulad ng
pagmamahal mo kay Cathy, pero dinala pa rin ako ng kapalaran sa 'yo. Mahal na mahal
kita Mike. At salamat sa pag-uunawa mo sa akin at pag-intindi," sabay sandal niya
ng ulo niya sa dibdib ko.
Hinalikan ko naman siya sa tuktok ng ulo niya. "I just want to prove that how much
i love you, Jasmine. At aasahan mo na hindi ka na iiyak sa piling ko. Thank you for
giving me a second chance. Thank you sa muli mong pagtanggap sa akin," wika ko sa
kaniya at niyakap ko siya.
''I'm sory, Mike. I'm sorry kung naging pasaway ako. I'm sorry kung naisipan kung
maghiganti sa 'yo. Pero kahit anong gawin ko. Nangingimbabaw pa rin ang pag-ibig ko
sa'yo. Ikaw lang ang gusto ko makasama habang buhay Mike. Ikaw lang ang gusto ko
makasama hanggang sa pumuti na ang mga buhok natin. Ikaw at ang mga anak natin ang
mayroon ako at hindi ko na kayo iiwan pa," wika niya sa akin habang nakayakap siya
sa katawan ko.
Subrang saya ko dahil kapiling ko siya. Masaya ako na sinabi niya rin sa akin kung
gaano niya kami kamahal ng mga bata.
Marami man kaming pinanagdaanan ni Jasmine ay pareho namin nalampasan iyon.
Minsan aminin man natin o hindi. Hindi natin malalaman ang halaga ng tao kapag
hindi ito mawala sa atin. Ang pagmamahal ko dati kay Jasmine ay lalong lumalim.
Lumipas pa ang ilang buwan ay malaki na ang tiyana ni Jasmine, pero tulad ng
pinapangambahan namin ni Reynald ay tumatakas ang dalawa. Si Jasmine at Beoly.
Bumalik na kasi kami sa Maynila.
Kahit buntis ang asawa ko ay tinatakasan pa rin ako minsan. Tulad noong nanganak si
Cristy. Sabi ko hintayin niya ako para sabay naming dalawin si Cristy sa hospital,
pero ang asawa ko hindi makapaghintay at nauna na itong umalis at nagtungo kinA
Cristy.
Ngunit nalaman ko na lang na pumunta na ito sa Hospital kasama si Beoly, ngunit

nang makarating ako ng Hospital ang sabi ni Janzel ay umalis raw ang dalawa.
"Pare dumaan lang rito ang asawa mo tapos umalis rin sila ni Beoly. Tulog na kasi
ang asawa ko. Bukas uuwi na kami sa bahay," ani Janzel.
"Sige, Pare. Kamusta na lang kay Cristy, ang cute ng baby girl ninyo. Ano ang
pangalan niya?" tanong ko kay Janzel.
"Marivelle, Pare. Iyan ang gusto ni Cristy ipangalan sa anak namin," anito.
"Ang ganda naman ng pangalan. Excited na si Natasha makita ang baby niyo. Bukas
dadalaw na lang ulit kami sa inyo. Isama ko ang mga bata," wika ko.
"Sige, Pare. Ano ang kasarian ng anak ninyo ni Jasmine?" tanong naman niya.
"Hindi pa namin alam. Ayaw namin alamin para surprise. Gusto naman ni Natasha
babae. Gusto naman ng dalawa niyang kambal lalaki," wika ko.
Natawa naman si Janzel at tumango-tango lang ito. Nagpaalam na ako sa kaniya na

aalis dahil hanapin ko pa ang asawa ko.
Nang nasa kotse na ako ay tinawagan ko ang number ni Jasmine. Mabuti at sinagot
niya ito.
"He..hello, Hon," sagot niya.
Medyo maingay sa kinaroonan niya. "Saan ka?" seryoso kong tanong sa kaniya.
"Hehehe..dinalaw si Cristy," aniya.
"Jasmine, kailangan mo pa ba talaga magsinungaling sa akin?" kunwa'y tampo kong

wika sa kaniya.
"Ehh. Hon, Baka kasi magalit ka, kaya hindi na ako nagpaalam sa 'yo. Pero promise,
dinalaw ko talaga si Cristy kasama si Beoly," sabi pa nito sa kabilang linya.
"Jasmine, nasaan ka? Sasabihin mo ba sa akin o hindi?" tanong ko ulit.
''Aahmmm. Pauwi na kami ni Beoly, pero baka magabihan kami kasi matrafic," alibay
niya pa sa akin.
"Sige, kapag hindi mo sinabi sa akin kung nasaan ka hindi ako uuwi sa bahay. At
pupunta ako ng beer house," panakot ko naman sa kaniya.
"Sige, subukan mong gawin 'yan dahil pagdating ko sa bahay na wala ka,
sisiguraduhin kong hindi ka makakapasok sa mansyon at itatapon ko lahat ng gamit
mo!" banta naman niya sa akin na alam kong hindi siya nagbibiro.
Palaban talaga 'tong asawa ko. Lumalabas na naman ang pagka-spoild brat niya.
"Honey? Sige na sabihin mo na sa akin kung saan ka para masundo kita. Alam mo bang
tuwing umaalis ka na hindi ako kasama ay kinakabahan ako? Promise, hindi ako
magagalit," lambing ko sa kaniya.
Episode 104
Chapter 104
Mike
Habang tumatagal ay kilala ko na ang ugali ng asawa ko. Kapag binabantaan siya ay
lalo siyang umuusok at ano mang oras ay puwede siyang bumuga ng apoy, pero kapag
nilalambing ko siya ay malambing rin siya sa akin.
"Honey, saan ka ba talaga, humm?" tanong ko ulit sa kaniya.
"Okay, basta huwag ka magalit, ha? Andito kasi kami ni Beoly sa Marikina. May isa
kasi kaming kaklase na dumating galing abroad, kaya nag-reunion kami. Kaya Honey
mamaya mo na ako snduin. Nakakahiya naman sa mga ka klase ko," sabi pa niya.
Napabuntong hininga na lang ako. Hindi ko akalain na maaabot siya sa Marikina.

"Honey, baka nag-iinoman kayo riyan, ha? Alalahanin mo buntis ka," paalala ko sa
kaniya.
"Dont worry, Hon. Mag-iingat ako. Saka kasama ko naman si Beoly, eh." wika pa nito.
Hindi na ako nakasagot sa asawa ko nang may kumatok sa bintana ng kotse ko.
Pagtingin ko nakita ko naman si Reynald na nagbabaga ang mata nito sa galit.

Binuksan ko ang pinto.
Hindi ito nagsalita at pumasok na lang ito sa kotse ko. "Umurong ka roon at ako ang
magda-drive ng kotse mo," anito at binundol pa ang tagiliran ko para hudyat na
umorong ako sa kanilang upuan kaya napa-atras naman ako.
"Hey, sa'n tayo pupunta?" tanong ko nang ini-start niya na ang sasakyan.
"Manghuli ng dalawang ipis," anito.
Kaya alam ko na-track niya na naman kung saan naroon ang asawa niya.
"Honey, sino 'yan?" tanong ni Jasmine sa kabilang linya.
"Asawa ng kasama mong ipis. Ah, este we are going there kaya hintayin mo kami,"
wika ko sa asawa ko at pinatay ko na ang cellphone at tumingin kay Reynald.
"Hindi ba nagpaalam ang asawa mo sa 'yo?" tanong ko.
"'Yon magpapa-alam? Pero kung makaselos sa akin wagas halos ayaw akong pakawalan,
pero kapag siya itong umaalis parang wala lang? Makakatikim na talaga 'yan si Beoly
sa akin. Ano kaya gawin ko para tumino 'yan?" ani Reynald.
"Hayaan mo sa gusto niya at gawin mo ang gusto mo tingnan natin kung 'di titino
'yan," wika ko.
"Mabuti siguro dalhin ko na lang sa isang Isla 'yan at doon ikulong. Para pagbalik
ko galing trabaho naroon pa rin siya," anito.
Napapa-iling na lang ako sa kaibigan ko. Lagi niyang sakit sa ulo ang asawa niya,
kaya lagi sila nag-aaway.
Makalipas ang ilang oras ay nakarating kami sa kinaroroonan ng mga asawa namin. At
may party nga roon. Agad ko naman nakita ang asawa ko na nakaupo sa mesa kasama si
Beoly at iba pang mga kalalakihan at kababaihan.
Bumaba naman kami ni Reynald at sumandal lang sa kotse. Pinagmamasdan namin ang mga
asawa namin na masayang nakikipagkuwentuhan sa mga kaklase nila noon.
"See, Pare. Enjoy na enjoy ang dalawa sa pakikipagkuwentuhan sa mga lalaki nilang
kasama. Paano kaya kung makikipagkuwentuhan rin tayo sa mga babae nilang kasama,
noh? Parang mga dalaga lang sila," ani Reynald na matalim ang titig sa asawa niya
habang nakikipagtawanan sa mga ka-table nilang lalaki.
Maya pa ay napatingin na sa amin ang dalawa. Bahagya pa silang nagulat at
nagkalabitan sila. Kamot-kamot pa si Jasmine ng ulo niya. Si Bioly naman ay
namumutla na ng makita ang asawa niya na galit na nakatingin sa kaniya.
Nagpaalam pa sila sa mga kasamahan nila at magkahawak kamay sila ni Jasmine na

naglalakad patungo sa amin ni Reynald.
"Nang makalapit na sila sa amin ay agad namang humawak si Jasmine sa braso ko at

humilig na parang wala lang siyang ginawang mali.
"Hehehe. Kanina pa kayo, Hon?" patay malisya pa nitong tanong sa akin.
"Kskkk...kssskk..." sabay iling ko. "Pasok sa loob ng sasakyan," utos ko sa kaniya

na seryosong nakatingin sa kaniya at hindi ako ngumingiti. Nakasimangot siyang
tinanggal ang kamay niya sa braso ko at pumasok sa loob ng sasakyan. Kaya pumasok
na rin ako. Sa back seat kami umupo.
Narinig ko naman ang pag-insulto ni Reynald sa asawa niya.
"Happy? Para kang nakawala sa kulungan mo, ah! Tawang-tawa ka pa habang

nakikipgkuwentuhan sa mga lalaki," ani Reynald.
"M..minsan lang naman kami mag..." hindi na natapos ni Beoly sabihin ang gusto niya
sabihin nang sigawan siya ni Reynald.
"Get inside the car, now!" sigaw ni Reynald sa asawa niya.
Sumakay naman si Beoly na walang imik. Habang sa biyahe kami ay tahimik lang si
Reynald at Beoly. Tiyak gira na naman sila mamaya sa bahay nila.
Ang asawa ko naman panay papansin sa akin, pero hindi ko siya pinapansin. Hindi ako
umiimik sa kaniya.
Hanggang sa sumapit na kami sa bahay. Pinahiram ko muna ang sasakyan ko kay

Reynald. Pagpasok sa loob ng bahay ay dumaretso ako sa mga bata at nakikipaglaro sa
kanila. Sumunod naman si Jasmine. Hindi ko siya pinapansin. Kunwari ay nagtatampo
ako.
Umalis naman siya at pumasok sa silid namin. Siguro ay napansin niya na walang
pumapansin sa kaniya.
Kaya lang hindi ko matiis ang asawa ko. Kaya sinundan ko siya sa silid namin para
kausapin. Pero pagdating ko sa silid ay umaatungal ito sa iyak na nakadapa sa kama.
Subrang kinabahan ako at baka napano ang tiyan niya agad ko siyang nilapitan.
"Hon, ano ang nangyari sa 'yo? Bakit ka umiiyak? Masakit ba tiyan mo?" alala kong
tanong sa kaniya sabay hagod sa likod niya.
"Waaaahhhh...Hindi mo ako pinapansin...Hohohoho k...kanina pa ako nagpapansin sa

'yo. P...pero hindi m ako pinapansin. hohohooho...."
Napawi ang kaba ko, akala ko ay ano na ang nangyari sa kaniya.
"Shhhh..huwag ka na umiyak. I'm sorry. Nagtatampo lang kasi ako dahil umalis ka na
hindi nagsasabi sa akin," wika ko at pinatihaya siya at pinunasan ang mga luha
niya. Mahirap talaga kapag buntis ang asawa mo.
Inalo-alo ko siya para tumahimik na siya.

"Hindi ka na galit sa akin?" tanong niya.
"Hindi na. Huwag ka na umiyak. Pa kiss nga sa Honey ko. Uhmmmwaahh..." sabay halik
ko sa kaniya sa labi.
"Yakap mo ako, kung hindi ka na galit sa akin," aniya sabay bukas ng braso niya
para yakapin ko siya.
Niyakap ko naman siya ng mahigpit at siniil ng halik sa labi. Pinukaw niya naman
ang p*********i ko.
Sa dami man ng problema sa mundo ay huwag natin pabayaan ang pamilya natin. Lalo
natin ipakita ang pagmamahal natin sa kanila. At huwag tayo basta na lang manghusga
sa kapwa natin hanggang hindi natin nalalaman ang totoo.
Marami akong natutunan sa nakaraan namin ni Jasmine. At 'yon pa ang dahilan na
lalong minahal ko ang asawa ko.
hinimas ko ang umbok na tiyan ng asawa ko saka ko ito hinalikan.
''Baby, huwaqg mo gayahin ang Mommy mo na umaalis na walang paalam, ha?'' wika ko
sa tiyan ni Jasmine.
''Wala naman akong masamang ginawa, ah! Saka kasama ko naman si Beoly, eh. Reunion
kasi namin,'' sabat naman nito.
"Pero kahit na, Honey. Dapat hindi ka umaalis ng bahay. Lalo na buntis ka pa
naman,'' wika ko at hinalik-halikan ko ang tiyan niya.
''Sorry na. Di na mauulit. Hon, punta tayo sa Hacienda. Na miss ko na si Manang Sue
at Tiya Cora,'' yaya naman nito sa akin.
''Sige, tapusin ko lang ang meeting sa opisina bago tayo pumunta roon.'' sabi ko at
tumabi sa tabi niya at niyakap ko siya.
"Talaga? Pero paano ang mga bata?'' pag-alala niyang tanong sa akin.
"Si Josh na lang ang dalhin natin. iiwan na tin ang mga kambal,'' wika ko.
''Papayag kaya ang mga 'yon na iiwanan natin sila?'' tanong naman niya.
''Tanungin natin sila bukas. Sige na matulog na tayo. Goodnight Hon, I love you,''
sabay halik ko sa kaniya.
''Good nigth, i love you, too,'' yumakap siya sa akin at ipinikit ang kaniyang mga
mata.
Episode 105
Chapter 105
Jasmine
Makalipas ang limang araw ay nagtungo kami ni Mike sa Hacienda. Dalawa lamang kami
ang nagtungo roon dahil may pasok ang tatlong bata. Si Mommy at Daddy na muna ang
bahala sa mga kambal. Pati si Josh ay iniwan na rin namin at si Tita at Manang
Lourdes naman ang nag-aalaga sa kanila.
Pero bago kami pumunta sa Hacienda ay dinalaw muna namin ang puntod nila Mommy at
Daddy. Nanghihinayang ako dahil hindi man lang nila makikita ang magiging pang-apat
nilang apo namin ni Mike na mag-aanim na buwan na sa sinapupunan ko.
Pagkatapos namin mag-alay ng bulaklak sa puntod nila Mommy at Daddy ay nagbyahe na

kami papunta sa Pangasinan. Habang nasa biyahe kami ay tahimik lang ako na
nakatanaw sa labas ng kotse.
''Hon, ang lalim yata ng iniisip mo? Nagugutom ka na ba? Gusto mo mag-lunch muna
tayo?'' tanong ni Mike sa akin.
''Busog pa naman ako, Hon. Kumain naman tayo kanina. Saka may itlog naman akong
baon. Pinabaon sa akin ni Mommy para hindi ko magutom,'' wika ko at kinuha ang
isang itlog.
''Sigurista talaga si Mommy. Ayaw niya na magutom ka at ang baby natin,'' ngiti
naman ni Mike habang nagmamaneho.
''Gusto mo? Balatan kita,'' alok ko sa kaniya.
''Sige Hon. Tapos isubo mo na rin sa akin,'' sabi pa nito sa akn.
Binalatan ko naman siya ng itlog at pinasubo sa kaniya.
''Honey?'' tawag ko sa kaniya.
''Bakit, Hon?'' tanong niya at binigyan ko muna siya ng tubig at pinainom.
Pagkatapos ay seryoso akong tumingin sa kaniya.
''Pagdating natin sa Hacienda hanapan mo ako ng s**o, ha?'' lambing ko sa kaniya.
''s**o? Ano ang gawin mo sa s**o?'' tanong naman niya sa akin.
''kakainin syempre! Sawa na ako sa kohol gusto ko 'yong malaking s**o.'' sabi ko
naman.
''Honey? Ano ba naman 'yang pinaglilihian mo? Hindi kaya magmukhang s**o ang
magiging anak natin?'' kunot naman niyang wika sa akin.
''Eh... gusto ko, eh. Tapos ihawin mo.'' demand ko sa kaniya.
''Ang hirap mo naman maglihi. Sa sunod kaya ano ang na naman ang paglilihian mo?
Baka sa sunod butiting isda na.'' protesta naman niya sa akin.
''Kung ayaw mo akong hanapan ng s**o, ede, h'wag!'' sabay simangot ko at inirapan
siya.
''Hmmm... Ito naman nagtampo kaagad. Huwag ka na magtampo hayaan mo at tatawagan ko

na si Manong Dany para maghanap ng s**o.'' lambing naman siya sa akin at kinuha ang
cellphone niya at tinawagan si Mang Danny.
Natuwa naman ako dahil kahit minsan ay masakit na ang ulo ni Mike sa akin dahil sa
pinaggagawa ko pero hito pa rin siya at sinusuod ang gusto ko.
Hindi nasayang ang pangalawang pagkakataon na ibinigay ko sa realsyon namin dahil

lagi niyang ipinapakita sa akin kung gaano ako kahalaga sa buhay niya.
Nakatingin ako sa kaniya at nakangiti habang nagda-drive siya at kausap si Mang

Dany. Pinapahanap niya ito ng s**o.
Nang matapos na silang mag-usap ni Mang Danny ay bahagya itong sumulyap sa akin.
Nakunot ang noo nito na parang nagtataka.
''Ano ang nginingiti-ngiti mo, Jasmine? May kalukuhan ka na namang naiisip ano?''
tanong nito sa akin.
''Wala, ah! Napopogian lang ako sa 'yo,'' ngiti kong pag-amin sa kaniya.
''Pasalamat ka kina Mommy at Daddy dahil ipinanganak nila akong pogi,'' pagyayabang
pa nito sa akin at ngumiti.
''Sayang noh? Sana nagkaroon ka pa ng kapatid na lalaki. Siguro mas pogi pa sa

'yo.'' sabi ko naman.
Tumaas naman ang kilay niya sa akin. "Mabuti na lang at wala akong kapatid dahil
kung nagktaon magkaroon pa ako ng karibal sa 'yo,'' sabi naman niya.
Natawa na lang ako sa sinabi niya. ''Hindi ko akalain na seloso ka pala. Sabagay
kahit sarili mong anak pinagseselosan mo noong naamnesia ka,'' sabay tawa kong sabi
sa kaniya.
''Hindi mo naman kasi sinabi na may anak tayo noon kaya tuloy naisip ko na may
lalaki ka dahil playgirl ka noon. Nakailang boyfriend ka nga noon?'' tanong naman
niya.
''Hehehe... Pang 30 si Janzel. Hindi ka kabilang doon dahil hindi naman kita naging
boyfriend,'' sabi ko naman sa kaniya na nakangiti.
Nagngising aso naman siya at tumawa ng pagak. ''Grabe ka! Sino ang hindi mag--iisip
ng masama niyan. Eh halos lahat yata ng manliligaw mo sinagot mo na,'' sabi naman
niya sa akin.
''Hindi ah! 'Yong kaibigan mong si Lance nanligaw rin 'yon sa akin, noh! Hindi ko
nga lang siya sinagot,'' sabi ko naman sa asawa ko.
''Pero panalo pa rin ako dahil sa akin mo lang ibinigay ang p********e mo.'' anito
at kumindat pa sa akin.
''Hoy, hindi ko kusang ibinigay ang p********e ko sa 'yo, noh? Puwersahan mo itong
kinuha!'' sabay irap ko sa kaniya.
Sumeryoso naman ang mukha niya. ''Nagsisi ka ba na ako ang nakakuha niyan?'' sabay
nguso niya pa sa hinaharap ko.
''Bakit naman ako magsisis? Eh naging bunga naman ang mga anak natin, kung alam ko
lang siguro na hindi ikaw ang ama ng dinadala ni Cristy noon. Siguro ipinagpilitan
ko pa ang sarili ko sa 'yo kahit pinagtatabuyan mo na ako noon,'' wika ko.
''Sorry, Hon. Promise, hindi na talaga kita pakakawalan. Kahit ano mang away o
tampuhan natin walang hiwalayan. I Love You, Jasmine spoiled brat.'' ngiti niya
pang wika sa akin.
''Hummpp...Wag kang ano riyan at kinikiilig ako,'' tawa ko sa kaniya.
''Hahaha.. Inuutugan na nga ako kanina pa, kaya lagot ka sa akin mamaya.'' pilyo pa
''Bakit mamaya pa? Puwede naman ngayon?'' pang-aakit ko naman sa kaniya.
''H'wag mo akong hamunin, Jasmine. Dahil kahit dito sa sasakyan ay aangkinin

kita.'' mukhang seryoso naman ito sa sinabi niya.
''Ede, masubukan natin rito sa sasakyan, para maiba naman. Iparada mo kaya sa tabi
itong sasakyan. Wala namang ibang dumadaan, eh.'' Pang-aakit ko naman sa asawa ko
at hinimas ang nakaumbok niyang pagkalaki sa pantalon niya.
''Shet, Jasmine..Uhggzz...'' saka napabuga ito nang hangin sa eri. Ipinara naman
niya ang kotse niya sa tabi ng kalasada at mga talahiban naman ang lugar na iyon.
Bihira lang ang mga sasakyan na dumadaan doon.
''Pilya ka talaga, Hon. Seryoso ka puwede kita maangkin rito?'' paninigurado niya
pang tanong sa akin.
"Yes, Mr. Buenaventura, kaya buksan mo na ang zipper ng pantalon mo," nakangisi
kong utos sa asawa ko.
Dalidali naman nitong tinanggal ang lock ng pantalon niya. Saka binuksan niya ang
zipper niya.
Hindi na ako makapaghintay pa kaya ipinasok ko na ang kamay ko sa loob ng brief

niya at pinalabas ang matigas at malaki at mahaba niyang sandata.
Ngumiti ako sa kaniya ng nakakaakit at yumuko upang isubo at gawing lolipop ang
sandata niya. Mabango si Mike at malinis sa katawan kaya hindi ako nandidiri na
isubo ang p*********i niya. Gusto ko lagi siyang maging masaya sa akin para hindi
na siya maghanap ng iba.
"Jasmine, ahhh..fuck!" Ungol ng asawa ko sa pagsubo ko ng p*********i niya at

ginawa ko itong lolipop.
Medyo nahihirapan pa ako sa posisyon ko dahil malaki na ang tiyan ko. Napapaliyad
si Mike sa paggawa kong lolipop sa p*********i niya.
"Ohh..Fvck.. Honey, ahhh..." ungol ni Mike habang nilalaruan ko ang p*********i

niya. Sinubukan kong isubo ang balls niya kaya lalo siyang napapasinghap sa sarap.
"Shit! Honey, stop! Hali ka, ayaw ko iputok sa bungnga mo," saad niya sa akin at
inangat niya ang mukha ko.
Hinawakan niya ako sa kabilang braso at pinaupo sa kandungan niya. Pagkatapos ay

inangat niya ang maternity dress ko at hinubad.
"Hummm.. Ang sexy mo pa rin Honey kahit buntis ka," papuri niya sa akin at
ginawaran ako ng mapusok na halik sa labi.
Tinugunan ko ang halik niya sa akin hanggang naglakbay ang mga kamay niya sa
likuran ko at tinanggal niya ang hook ng bra ko.
Bumaba ang mga halik niya sa panga ko hanggang sa leeg.
"Huwag mo akong lagyan ng kiss mark, ha?" napapwkagat na ako ng labinsa sensayong
naramdaman.
Hanggang sa dumako na ang mga halik niya sa dibdib ko at sinipsip ang tultok niyon.
"Uhmm... Mike? Ahhh..." ungol ko ng maramdaman ko ang init ng dila niya sa tuktok
ko. Nalilibugana ako kaya gusto ko na ipasok niya ang sandata niya sa akin.
Bahagya kong inangat ang balakang ko para mahubaran niya ako ng panty.
Agad niya naman naibaba ang panty ko at sumentro naman ako sa sandata niya na
kanina pa ako gusto pasukan.
Dahan-dahan ko ipinasok ang p*********i ni Mike sa akin at nang makapasok na lahat

ay unti-unti akong gumalaw sa kandungan niya.
"Uhmmm... Honey? I love you so much, ahhh.." ungol ko habang umiulos sa kandungan
niya.
"I love you more, Honey. Fvck! Ughhhzzz" daing niya habang isinubsob naman ang labi
niya sa dalawa kong dibdib.
Hinawakan niya iyon ng dalawa niyang kamay at pinagdikit at palipat-lipat niyang

sinisipsip ang tuktok ng dibdib ko. Napapakagat ako ng labi at napapatingala sa
samot saring sensasyong naramdaman.
"Ohh, Yes! Honey, im cumming.. Ahhh.. Honey, uhmmm..." hindi ko mapigilan ang
sarili ko na hindi humalinghing ng malakas napayakap ako kay Mike ng husto nang
maramdaman ko ang sarap sa kaibutuoran ko.
"Me too, Honey. Ahhh!" ani Mike at siya na ang gumalaw. Mabilis siyang umulos kaya
lalong nasarapan ako. Pareho kaming hingal ng oras na iyon. Naramdaman ko na lang
ang paglabas ng katas niya sa loob ng akin.
Nanatili ako sa kandungan niya habang yakap niya ako. Maya pa ay tumingin ako sa
kaniya at ang sarap ng ngiti niya sa akin. Bahagya niya pa sinispsip ang dibdib ko
at hinalik-halikan. Pagkatapos ay hinalikan ko naman siya sa labi.
Ang sarap sa pakiramdam na nagawa namin magsiping sa loob ng kotse at buntis pa

ako. Basta ang mahalaga sa akin ay mapasaya ko ang asawa ko. At masaya rin ako sa
piling niya.
Episode 106
Chapter 106
Mike
Hindi ko akalain na aakitin ako ng asawa ko sa gitna ng biyahe namin, kaya

napahinto ako ng sasakyan sa tabi ng talahiban at doon iniraos namin ni Jasmine ang
pananabik sa isa't isa.
Pagkatapos naming mag-sex ay nagbiyahe na ulit kami papuntang hacienda.
Habang sa biyahe kami ay panay naman ang tingin niya sa akin na nakangiti.
"Honey, kailangan luto na ang s**o pagdating natin, ha?" lambing niya sa akin.
"Sinabi ko na kay Mang Dany na kapag nakakita siya lutuin niya na, pero baka
malason ka no'n, Hon?" pag-alala kong tanong sa kaniya.
"Paanong malason? Kinakain naman 'yon," aniya.
"Saan mo ba nakita na kinakain ang s**o?" tanong ko habang nagda-drive.

"Sa palabas sa tv sa cooking channel," sagot naman niya at nagbukas siya ng itlog
na nilaga para kainin iyon. May baon din siyang apple at orrange at may saging pa,
kaya habang nasa biyahe kami ay panay ang kain nito. Sinusubuan niya rin naman ako.
***
Makalipas ang ilang oras naming biyahe ay nakarating kami sa Hacienda, ngunit
madilim na ng mga oras na iyon.
Agad naman kaming sinalubong ng mag-asawa. "Mabuti at nakarating na kayo. Nako ang
laki na ng tiyan mo Jasmine," ani Manang Sue at kinuha ang mga dala namin. Ngiti
lang ang iginawad ng asawa ko.
"Luto na po ba ang s**o, Mang Dany?" excited na tanong ni Jasmine kay Mang Danilo.
"Oo, Iha. Pasensya ka na at dalawa lang ang nahanap ko. Naihaw ko na. Kaya tamang-
tama lang ang pagdating niyo," ani Mang Danila.
Subrang excited na ang asawa ko kaya hinila na ako nito sa loob.
Sumunod naman sa amin ang dalawa.
"Bakit hindi kasama ang mga bata?" tanong ni Manang Sue.
"May pasok po kasi sila Manang. Si Josh pinaiwan na ni Mommy para makapasyal kami
ng maayos ni Jasmine rito sa Hacienda,'' sagot ko naman kay Manang.
Dumaretso na kami sa hapagkainan at lalong lumawak ang ngiti ni Jasmine nang makita
ang inihaw na s**o na wala na ito sa shell niya.
''Hummm.. Ang bango naman. Honey, nagugutom na ako,'' aniya kaya binigyan na siya
ni Manang ng plato. Sinalinan ko naman siya ng kanin bago ako umupo sa center
table.
Kinuha niya ang s**o at inamoy-amoy ito. Nagsalin naman ako ng kanin sa plato at
akmang kukunin ko na sana ang kalderetang baka na niluto ni Manang Sue, pero kinuha
ni Jasmine ito sa akin.
''Akin 'yan, Hon. Ito sa 'yo s**o,'' sabay lagay niya ng s**o sa plato ko.
Napataas naman ako ng kilay nang kunin niya ang isang mangkok na kaldereta at
inubos niyang nilagay sa plato niya.
Napatingin naman sa akin si Manang Sue at si Mang Danny sa ginawa ng asawa ko.
Pangi8ti-ngiti na lang ang dalawang asawa dahil sa katakawan ng asawa ko na ngayon
ay ang sarap na ng kain.
''Honey akala ko ba gusto mo itong s**o? Bakit mo binigay sa akin?'' tanong ko sa

kaniya.
''Gusto ko lang amuyin ayaw ko siyang kainin. Eh, sayang naman kaya kainin mo na,
Hon.'' aniya at sarap na sarap ito sa kinakain niya.
''Honey, hindi ako kumakain nito,'' reklamo ko sa kaniya.
Masama naman niya akong tiningnan. ''Ang arte mo! Huwag mo itapon 'yan! Kainin mo
'yan kung hindi, bahala ka! Hindi kita kikibuin,'' banta naman niya sa akin.
Tinusok-tusok ko na lang ang s**o at napapangiwi pa ako. Para hindi uminit ang ulo
ng asawa ko ay tinikman ko ang s**o. Medyo makunat-kunat ito at okay naman ang
lasa.
''May kalderita pa rito Mike, saglit lang at kuhaan kita,'' sabi naman ni Manang at
kinuha ang mangkok.
Ang asawa ko naman ay tahimik lang na kumakain.
Nang inlapag ni Manang ang kaldeereta ay agad ko na itong kinuha at baka ubusin
naman ng asawa ko.
''Mike, tirhan mo ako. Ang sarap ng luto ni Manang. Maupo na po kayo Manang, Mang
Danny. Sabayan niyo na kami ni Mike kumain,'' yaya ni Jasmine sa dalawa.
''Kumain na kami, Iha. Pagkatapos niyong kumain ay uuwi na rinn kami. Wala kasing
kasama si Jeorge sa bahay,'' sagot naman ni Manang Sue sa asawa ko.
''Sige, Manang, Mang Danilo, umuwi na po kayo. Kunin niyo na lang po ang isang
plastic riyan na kulay yellow. Pasulubong ko iyan sa inyo,'' sabi ko naman sa
dalawa.
''Okay, lang ba na umuwi na kami, Iho?'' paninigurado naman ni Mang Danny.
''Opo, Mang Dany. Para makapagpahinga na kayo,'' sagot ko naman sa dalawa.
''Ah, sige at uuwi na kami. Kapag may problema tawagan mo lang kami,'' wika naman
ni Manang Sue.
Nagpaalam naman sila kay Jasmine at umuwi na ang mga ito. Nang makaalis na ang
dalawang matanda ay kukuha ulit sana si Jasmine ng kanin pero sinaway ko ito.
''Tama ng kain 'yan, Hon. Mamaya mahirapan ka manganak,'' sumimangot naman siya sa
pagsaway ko. Natatakot kasi ako na baka lumaki ang bata sa tiyan niya.
''Okay lang naman dahil magiging cesarian naman ako. Pagkatapos kong manganak
buntisin mo ulit ako para makatikim ka na sa akin. Puro hiwa na ang tiyan ko,''
wika nnaman nito sa akin.
''Sayang nga gusto ko pa naman sana magkaroon ng isang dosenang anak, pero ayos
lang dahil lima na ang magiging anak natin. Bawal ka ng kumain ng marami, Hon. Para
hindi ka na ma-cesarian,'' wika ko sa kaniya.
''Okay, bukas ng umaga samahan mo ako mag-excersice, ha? Saka Hon, bukas mamasyal
tayo sa Hacienda, ha?' lambing nito sa akin.
''Okay, ipapasyal kita kaya huwag kang mag-alala,'' wika ko.
Nang matapos na kami kumain ni Jasmine ay ako na ang naghugas ng pinagkainan namin.
Siya naman ay pumanhik na sa itaas. Nang makatapos na akon maghugas ay isinara ko

muna ang lahat ng pinto sa baba saka ako umakyat sa itaas at pumasok sa silid namin
ni Jasmine.
Saktong katatapos niya lang mag-shower at nakaroba lang ito. ''Honey, maligo ka na
hintayin kita bilis!'' pang-aakit na naman niya sa akin.
Natutuwa ako sa pinapakita ng asawa ko. ''Hummm... gusto ko 'yang pang-aakit mo sa

akin, Hon. Okay lang ba sa 'yo na angkinin ulit kita ngayon gabi?''
''Oo, naman. 'Di ba sabi ng doktor maganda raw iyon para hindi ako mahirapan
manganak? Saka malay mo at manganak ako ng normal,'' nakangiti naman niyang sabi sa
akin.
Hindi na ako nagsayang ng oras at dali-dali naman akong nag-showe. Mas lalo yata
kaming naging mapusok ng asawa ko. Pagkatapos kong maligo ay nagtapis lang ako.
Paglabas ko ng banyo ay nakahanda na ang asawa ko na nakapuwesto sa kama na

tinutukod ang siko niya sa kama at nakahilig ang ulo niya sa kanang kamay niya.
Nang-aakit ito at kinakagat ang labi. Agad naman akong lumapit sa kaniya ngunit
naupo naman siya sa kama at bigla ako nitong hinila sa kama kaya nakahiga ako sa
kama.
''Gusto ko ako sa itaas para hindi maiipit ang baby natin,'' aniya at kinuha ang
towel na nakatakip sa ibaba ko.
''Jasmine, bakit mo ako inaakit, hum?'' waalang ano mang tanong ko sa kaniya.
''Dahil ayaw ko na sa iba ka maakit! Akin ka lang dapat at ito,'' sabay hawak niya
sa sandata ko na unti-unting nabubuhay.
''Kapag nalaman ko na pinapasok mo ito sa iba. Puputulin ko ito para hindi na

makapangperwesyo,'' banta niya pa sa akin at pumatong siya sa itaas ko.
Dahan-dahan niyang pinasok ang p*********i ko na buhay na buhay at nagagalit na ng

husto.
''Ohh! Shit! Honey, your so tight,'' ungol ko nang maipasok lahat sa loob niya.
''Dito lang dapat pumasok ang talong mo sa akin, Mike. Oras na malaman kong
nagluluko ka humanda ka at hindi na tatayo ang p*********i mo dahil puputulin ko
'yan.'' banta niya sa akin at dahan-dahan na siyang gumalaw sa itaas.
''Ahh.. Sa 'yo lang ito, Honey. Promise. Ahhh..'' sagot ko sa kaniya.
''Uhmm.. Ahhh..'' ungol niya. Ang sarap sa pakiramdam na kasama ko palagi ang asawa
ko.
Nang matapos kaming makaraos ni Jasmine ay nakaunan ito sa bisig ko at nakayakap sa

dibdib ko.
''Mike? Gaano mo ako kamahal?'' tanong niya sa akin.
''Hindi ko masusukat, Hon. Dahil subrang lalim ng pagmamahal ko sa 'yo. Ikaw ang
lahat sa akin. Kayo ng mga anak natin,'' sabi ko sabay halik sa noo niya.
''Ayaw ko na mawawala ka pa sa akin, Mike. Mababaliw ako kapag nawala ka pa sa

akin. Hindi ko kakayanin na mawawala kayo ng mga anak natin sa buhay ko. Sorry kung
umalis ako na hindi nagpaalam sa 'yo,'' ang sarap pakinggan ang mga salitang iyon
na sinasabi ni Jasmine sa akin.
''Hindi na ako mawawala sa 'yo, Hon. Hinding-hindi na kita iiwan ano man ang
mangyari. Kapag tumanda tayo at may kaniya-kaniya ng pamilya ang mga anak natin
gusto ko dito tayo sa Hacienda mamuhay ng payapa,'' sabi ko sa kaniya.
''Gusto ko kapag tumanda tayo ikuwento natin sa mga anak natin ang story ng buhay
nati. Dito tayo nagsimula sa Haciendang ito masakit man ang nakaraan natin pero
masaya naman tayo ngayon,'' aniya.
Niyakap ko siya ng mahigpit at hinalikan sa noo. Hinimas ko ang tiyan niya at

pareho pa kaming nagulat ng gumalaw si Baby.
''Hahaha.... Gumalaw si Baby, Hon. Sang-ayon siguro siya sa sinabi ko,'' tuwa
niyang wika at hinawakan ang kamay ko na nasa tiyan na.
''I'm lucky to having you, Honey,'' sabay halik ko sa labi niya. Napakasuwerte ko
dahil si Jasmine ang naging kabiyak ng puso ko. Ang babaeng dati ay inaayawan ko at
binigyan ng matinding pasakit.
Episode 107
Chapter 107
JASMINE
Kinabukasan ay nagising kami ni Mike na magkayakap at walang saplot.
Nagkatinginan kami na akala mo ay mga teenger. Kinikilig ako kapag kasama ko siya.
''Ano ang gusto almusalin ng Misis ko?'' tanong niya sa akin na nakagiti.
''Itlog at saka hotdog mo,'' pang-aakit ko sa kaniya.
''H'wag mo akong hamunin, at kanina pa 'to nanggagalaiti,'' nakangisi naman niyang

wika sa akin.
''Hahahaha... Joke lang. Hanapan mo ako ng kuhol. Gusto ko adobong kuhol Hon, tapos
lagyan ng gata,'' sabi ko sa kaniya. Hinahanap ko naman ang pagkain sa Capiz.
''Honey, ang pangit mo maglihi. Napaka-werd ng kinakain mo,'' wika niya sa akin at
bumangon.
''Eh... Gusto ko kumain no'n kaya sige na. Hanapan mo na ako ng kuhol."
''Sige, sige. Pupunta ako sa palayan para maghanap ng kuhol. Tamang-tama at may
nag-aararo roon,'' sabi niya sa akin.
''Sino ang nag-aararo ng palayan?'' tanong ko.
''Si Mang Pedreng. Tapos na kasi ang anihan kay kailangan ng araruhin ang
palayan,'' seryoso nitong sabi sa akin at nagtapis ng tuwalya sa ibaba.
''Honey, sama ako sa paghanap ng kuhol,'' sabi ko at tumayo na rin.
''Okay, kumain muna tayo bago maghanap ng kuhol na 'yan. Tara mag-tooth brush na
tayo,'' yaya niya sa akin.
Kumapit naman ako sa braso niya at nagtungo kami sa banyo. Nilagyan niya ng
tootpaste ang tooth brush ko at ibinigay sa akin. Nilagyan niya rin ang tooth brush
niya at sabay kaming nagsipilyo.
Pagkatapos ko magtooth-brush ay hinubad naman niya ang roba ko. ''Ako na ang mag-
hugas ng tahong mo Hon, para hindi ka mahirapan.'' sabi niya sa akin.
Hinayaan ko naman siya at nang matapos niyang sabunan ng palmolive ang buo kong
katawan ay hinugasan niya ang p********e ko. Naghalf bath lang kaming dalawa ni
Mike saka lumabas kami ng banyo.
Nagbihis na siya at binihisa niya rin ako ng tshirt at sinuutan ng panty. Saka
sinuutan niya rin ako ng pajama para hindi ako katihin sa paa kapag nakadapo sa
balat ko ang mga damo.
Hinalik-halikan niya pa ang tiyan ko saka niyaya niya na ako sa baba.
''Honey, dahan-dahan sa pagbaba ng hagdan baka mahulog ka.'' anito at hinawakan

naman ako.
Nagtungo kami sa kusiina at nagbukas siya ng ref at kumuha ng hotdog at itlog.
May natira namang kanin kagabi kaya sinangag niya iyon.
''Honey, puwede bang ako na ang magluto ng itlog?'' tanong ko.
''Maupo ka na lang diyan Honey. Mamaya mapaso ka pa.'' tanggi naman niya sa akin.
'' Gusto ko matuto magluto. Payagan mo na ako, please?'' lambing ko sa kaniya at

tumayo ako. Lumapit ako sa kaniya habang naghahalo siya ng kanin sa kawali. Yumakap
ako sa likuran niya.
''Hummm... Alam ko na 'yang lambing mo. Hayaan mo at kukuha ako ng chief na

magtuturo sa 'yo kung paano magluto.'' sabi naman niya sa akin at inakbayan ako at
hinalik-halikan sa noo.
''Sige, na maupo ka na roon malapit na itong maluto,'' lambing naman niya sa akin.
''Basta guwapo ang chief, ha! Para ganahan ako magluto,'' biro ko naman sa kaniya.
''Sino ang nagsabi sa 'yo na lalaki ang kunin ko?'' sabay pisil nito sa ilong ko.
''Hmmmppp... Seloso!'' sabay bitaw ko sa kaniya at bumalik ako sa puwesto ko.
''Gusto ko ako lang ang guwapo sa paningin mo kaya huwag mong subukan na tumingin
sa iba dahil babaliin ko ang leeg niyon,'' sabi pa niya sa akin.
''Sos! Napakaseloso talaga ng Daddy niyo baby,'' sabi ko na lang sa tiyan ko habang
hinihimas ito.
''Nagseselos ako dahil mahal kita,'' anito at sinalin niya ang sinangag sa plato at
inilapag sa mesa. Saka nagluto naman siya ng hotdog at itlog.
Nang matapos niyang iluto ang hotdog at itlog ay inilapag niya na ito sa mesa at
binigyan niya ako ng plato at nilagyan ito ng pagkain.
''Gusto mo ng gatas?'' tanong niya sa akin at naupo sa puwesto.
''Fresh milk mayroon?'' tanong ko sa kaniya.
''Tingnan ko sa ref Hon. Kung may fresh milk doon,'' anito at tumayo para tingnan
ang ref.
Mabuti na lang at mayroon kaya ibinigay niya sa akin ang isang bote ng fresh milk.
''Dinala mo ba ang gatas ninyo ni baby?'' tanong niya sa akin at nagsimula ng

kumain.
''Hindi, nakalimutan ko,'' sagot ko naman sa kaniya at kumain na.
''Hassshhh.... Dapat dinala mo. Resita pa naman ng doktor 'yon para sa

pinagbubuntis mo. Di bali papabili na lang ako kay Manang mamaya sa bayan,'' sabi
naman niya sa akin.
Tumango lang ako at kumain na.
Pagkatapos naming kumain ni Mike ay nagtungo na kami sa palayan. Tudo hawak naman
niya sa akin dahil nag-aalala siya baka madapa ako.
Nang makarating kami sa palayan ay nakita naman namin na abala si Mang Pedreng sa
pag-aararo. Naroon din si Manang Sue nakaupo sa tabi ng palayan at naghihimay ng
kamote at iba pang gulay.
Tumayo ito ng makita kami ni Mike. ''Ma'am Jasmine, Sir Mike!'' Tuwa nitong sigaw
sa pangalan namin.
Agad naman akong nagtungo sa kaniya at humalik at yumakap. ''Kamusta na po kayo

Tiya Cora? Parang lalo yata kayo bumata?'' ngiti kong wika sa kaniya.
''Hahaha... Na miss na kita Ma'am Jasmine. Aba ang laki na ng tiyan mo. Madagdagan
na naman ang anak ninyo ni Sir. Kailan pa kayo dumating?'' tanong ni Tiya Cora.
''Kagabi lang po. Ano po 'yang iluluto ninyo?'' tanong ko.
''Magluluto ako ng diningding,'' ngiti nitong sagot sa akin.
Nakita ko naman na huminto sa pag-araro si Mang Pedreng at lumapit ito sa amin. Ang
lawak ng ngiti nito ng makita kami ni Mike.
''Sir Mike! Narito pala kayo ni Ma'am Jasmine!'' nakangit itong lumapit kay Mike.
"Kamusta Mang Pedreng? Ang lakas niyo pa para mag-araro, ah!'' ani Mike at tinapik
nito nito sa balikat si Mang Pedreng.
''Hehhehe... Hito at malakas pa. Kasing lakas ko pa ang kalabaw,'' biro naman ni
Mang Pedreng kay Mike.
''Marami bang kuhol sa palayan Mang Pedreng?'' tanong naman ni Mike kay Mang
Pedreng.
''Marami naman Sir. Pero nasa kanal ang iba. 'Yong may tanim na kahon tinanggalan
na namin ng kuhol dahil kinakain ang palay. Ano po ba ang gagawin niyo sa kuhol?''
tanong ni Mang Pedreng.
''Ipakin sa asawa ko,'' seryoso namang sagot ni Mike.
Kumunot naman ang noo ng dalawang matanda. ''Ipakain mo kay Ma'am Jasmine? Hindi
naman kinakain iyon, Sir,'' sabi naman ni Mang Pedreng.
''Kinakain 'yan ng asawa ko Mang Pedreng. Ganiyan katakaw ang Misi ko kapag
naglilihi. Kahit anong klaseng hayop kakainin niya 'yan kapag ginusto niya.'' sabi
naman ni Mike at iinirapan ko naman siya.
''Hahaha... Sabagay kakaiba si Ma'am Jasmine kapag naglilihi. Naalala ko pa noong

sipit-sipit niya ang manok ni Sir Mike at pinaluto sa akin. Tapos yong hita lang
talaga ang kinain niya,'' tawa naman ni Manang kahit na kamuntikan na nila iyong
ikapahamak ni Mang Pedreng.
Tumangin naman sa akiin si Mike na parang malungkot bigla na lang niya ako
inakbayan at hinalikan sa noo.
''Kaya kahit ano ang gusto kainin ng Misis ko ibibigay ko. Kaya Mang Pedreng
samahan mo ako mamulot ng kuhol.'' yaya ni Mike kay Mang Pedreng.
''Ahh.. Oh, sige,'' sang-ayon naman ni Mang Pedreng.
''Hon, dito ka muna kay Tiya Cora, ha? Huwag kang umalis sa tabi ni Tiyay,'' bilin
pa ni Mike sa akin at humalik muna ito sa noo ko bago lumusong sa palayan para
mamulot ng kuhol.
Naupo naman ako sa kahoy n natumba roon at naghimay naman ng mga gulay si Tiya
Cora.
''Haayyzz.. Parang kailan lang wala pa kayong anak noong una mong punta rito sa
Hacienda. Pero ngayon natutuwa ako Ma'am Jasmine dahil magiging lima na ang anak
niyo ni Sir Mike. Kasama niyo na rin ba ang mga bata?'' tanong ni Tiyay sa akin.
''Kami lang po ni Mike dahil may mga pasok pa po ang mga bata.'' sabi ko naman.
Ngumiti naman ito ng napakatamis na parang kinikilig. ''Mahal na mahal ka talaga ni

Sir Mike.''
''Mahal na mahal ko rin naman siya Tiya Cora,'' sagot ko naman sa matanda.
Kung ano-ano pa ang pinag-usapan namin ni Tiya Cora habang nakatanaw ako sa asawa
ko na namumulot ng kuho. Sino ba naman ang mag-aakala na ang masungit na lalaking
ito na walang pakialam sa akin noon at isang ceo ng kumpanya ay mamumulot ng kuhol
para sa naglilihi niyang asawa.
Nang makarami ni sila ng kuhol ni Mang Pedreng ay umahon na silang dalawa.
''Ito na ang kuhol mo Hon. Alam ko na ito lutuin dahil tinuruan ako ng kapatid ni
Ate Silvia,'' ngiti namang wika ni Mike at basa ito ng pawis.
''Honey, basa ka na ng pawis hubarin mo na 'yang damit mo.'' sabi ko sa kaniya at

lumapit ako para hubaran siya ng tshirt. Pag-angat ko naman ng damit niya ay
napakagat labi ako sa mga abs niyang nagpuputukan. Hindi ko alam kahit ilang beses
ko na iyon nakikita ay kiinikilig ako at nakukuryente.
''Honey, mamaya mo na ako pagnasahan, nakikita nila Tiya Cora at Mang Pedreng ang
laway mo,'' wika ni Mike sa akin kaya bigla naman akong nahimasmasan at nagtawanan
naman ang mag-asawa.
Nahiya naman ako dahil halata naman na pinagpapantasyahan ko ang asawa ko.
Siya na ang naghubad ng damit niya at pinunas sa noo niya. Saka ngumisi pa ito sa
akin kaya pakiramdam ko pulang pula na ang pisngi ko.
Episode 108
Chapter 108
Jasmine
Inabot ni Mike sa akin ang damit niya na hinubad. ''Hon, pakipunas ng likod ko,''
anito.
Kinuha ko naman iyon at pinunas sa kaniya. Habang pinupunasan ko naman ang likod
niya ay nakita ko naman ang maniba na papaya sa puno nito.
''Honey, gusto ko ng papaya,'' agad kong itinuro sa kaniya ang papaya.
''Sige, kukunan kita. Mang Pedreng, may panungkit ba riyan?'' tanong niya kay Mang
Pedreng.
''Mayroon Sir. Itali ko muna ang kalabaw saka kunin ko ang panungkit,'' sabi naman
ni Mang Pedreng.
''Mang Pedreng, kunin mo na ang panungkit si Mike na lang ang mag-araro,'' wika ko.
''Ano? Ako paararuhin mo? Hali ka na nga at lulutuin ko na itong kuhol mo,'' sabay
hawak niya sa kamay ko para uuwi na sa bahay, pero binawi ko naman ang kamay ko at
nameywang.
''Mag-araro ka. Gusto ko makita ko kung paano ka mag-araro,'' seryoso ko namang

turan sa kaniya.
Nagsalubong ang mga kilay niya na tumingin sa akin. Binabasa niya kung seryoso ba
talaga ako sa sinasabi ko.
''Seryoso ka? Niloloko mo na yata ako, Hon. Sa buong buhay ko hindi pa ako nakapag-
araro,'' reklamo naman niya.
''Ede mag-araro ka ngayon. 'Di ba, sabi mo lahat ng gusto ko susunsdin mo?'' saka
tumingin ako kay Mang Pedreng. ''Mang Pedreng, sungkitin mo na ang papaya, oh!
Basta kailangan hindi siya mabagsak sa lupa, ha?''
Kumamot naman ng ulo si Mang Pedreng.
"Pedreng yong gamitin mo na lang ay 'yong may kulambo na panungkit para hindi
mahulog sa lupa ang papaya.'' sabat naman ni Mang Cora.
Ang asawa ko naman ay napakamot sa sintedo niya.
''Ano pa ang hinihintay mo? Mag-araro ka na, sige na! Gusto ko may makikita na
guwapo na nag-aararo,'' sabay tulak ko pa sa kaniya.
''Humanda ka sa akin mamaya ikaw ang aararuhin ko,'' salubong ang kilay niyang wika
sa akin.
Humakbang siya papunta sa kalabaw. Lumusong siya sa putik na walang suot na pang-
itaas.
Si Mang Pedreng naman ay kumuha ng panungkit. Naupo ulit ako sa punong natumba at
pinagmamasdan ang asawa ko na hinawakan ang dalawng lubid at hinampas niya ang
kalabaw.
Nagulat ang kalabaw kaya tumakbo ito. Si Mike naman ay nakaladkad sa putikan kaya
punong-puno ng putik ang buo niyang katawan. Parang lumalangoy siya sa putikan. Ang
tanga kasi hindi niya binitawan ang tali.
Si Tiya Cora naman ay nagsisigaw na. "Nako, Pedreng, si Sir Mike, nag-swimming na
sa putikan!''
Agad naman binitiwan ni Mang Pedreng ang panungkit at kumaripas ito papunta kay
Mike.
Ako naman ay napanganga at nagpipigil na hindi matawa sa itsura ng asawa ko. Mabuti
at binitiwan niya ang lubid kaya nahinto siya sa pag-swimming. Nakita kong
inilalayan siyang pinatyo ni Mang Pedreng, ngunit nakita ko naman sa mukha niya ang
pagkainis.
Naglakad ito patungo sa amin ni Tiya Cora at nakasimangot ng malapit na ito sa akin
ay natawa ako.
''Hahaha... Masarap ba mag-swimming sa putik, Hon? Pang-aasar ko pa sa kaniya,

ngunit hindi siya umimik at kinuha ang maliit na balde na may lamang kuhol saka ito
lumingon sa akin.
''Happy? This is the part of your revenge?'' seryoso niyang tanong at halatang
galit.
''No! Gusto ko lang naman makita kang mag-araro. Kasalanan mo 'yon dahil sinipa mo
ang kalabaw,''' sagot ko agad sa kaniya.
''Tsss.... Lutuin mo mag-isa 'yan,'' sabay bitaw niya ng balde ng kuhol kaya
nagkalat ito sa lupa. Walang ano man ay umalis siya at iniwan niya ako. Alam kung
galit siya, hindi ko naman kasalan kung bakit siya kinaladkad ng kalabaw.
''Nako! Nagalit yata si Sir,'' sabi naman ni Mang Pedreng.
"Kasalanan ko ba 'yon? Sinipa niya ang kalabaw kaya nagulat tuloy. Buti nga siya
dalawang beses ng nakapag-swemming sa putikan,'' sabi ko sa dalawang matanda. Una
kasi ay 'yong sa Capiz kami na nahulog siya sa niyog at bumagsak siya sa dumi ng
mga baboy at putik.
''Nako, paano na itong kuhol mo Ma'am? Sino na magluluto niyan?'' tanong naman ni
Tiya Cora.
''Ako na lang ang magluto nito,'' akmang pupulutin ko sana ngunit pinigilan naman
ako ni Tiya Cora.
''Ako na ang magdadala nito. Sabay na tayong umuwi at tiyak magagalit 'yon si Sir
kapag mag-isa kang umuwi,'' sabi naman ni Tiya Cora at pinulot na ang kuhol.
''Mang Pedreng, ang papaya ko, ha?" bilin ko kay Mang Pedreng. Tumango lang ito at
umuwi na kami ni Tiya Cora.
Habang sa daan ako ay natatawa pa rin ako sa mukha ni Mike. Naalala ko siya noong
nahulog siya sa puno ng niyog.
Nang makarating na kami sa bahay ay dumaretso na si Tiya Cora sa kanila. Idinaan

niya lang ako sa bahay at ang kuhol. Dumaretso naman ako sa likuran sa may kusina
banda.
Naabutan ko roon si Manang Sue naghuhugas ng bigas para magsaing sa tanghalian

namin.
''Manang Sue, Kanina ka pa rito?'' tanong ko.
''Dalawang oras na, Iha. Naglinis na ako ng buong bahay. Ano ang nangyari sa asawa
mo at puno ng putik ang katawan niyon?'' tanong ni Manang.
"Hahahahh...Nag-swimming po sa palayan inararo ang palayan. Hahahha..." hindi ko
mapigilan na hindi matawa. Pati si Manang ay natawa na rin.
"Saan pala si Mike, Manang?" tanong ko.
"Ayon dumaretso sila sa batis," sagot ni Manang.
"Sila? Sinong sila?" tanong ko.
"Ay si Samantha at si Jean. Kasama si Steavan," sabi naman ni Manang Sue.
Sumimangot naman ako at tumalikod kay Manang. "Saan ka pupunta?" sigaw Manang.
Nindi ako umimik at lumabas ako sa gate. Nagtungo ako sa batis kung saan malapit
dati iyon sa bahay kubo kung saan ako natutulog noong una kung salta rito sa
Hacienda.
Malinis na ang daan at hindi katulad noon na napabayaan. Nang malapit na ako sa
batis ay nakita ko ang dating bahay na tinutulugan ko. Wala na ito at puro damo na
lang ang natira. Naririnig ko na ang pagaspas ng tubig ang tawanan ng mga babae at
boses ni Mike.
Nang makarating ako roon ay nakita ko ang asawa ko at ang isang babae na nakadampa
sa likod ni Mike habang lumalangoy.
Ang gago kong asawa enjoy na enyoy habang may toko na nakadikit sa likod niya.
"Mike, baka malalim na dito. Hindi ako marunong lumangoy!" sabi naman ng babae.
Habang si Samantha naman ay humahabol sa kanila.
"Siguraduhin mo lang na masarap ang luto mo sa fiesta Jean, ha?" nakangiti pang
wika ng asawa ko sa babae na nakakapit sa likod niya.
Parang gusto ko lumusong at lunurin ang babaeng iyon.
"Nako Mike, kapag natikman mo ang luto ko tiyak pati pangalan mo makalimutan mo,"
sabi naman ng babae.
"Oy, mas masarap pa rin ako magluto ng pailya, no?" sabi naman ni Samantha.
Parang pinipiga ang puso ko hindi ko naman namalayan na nasa likod ko na si

Steavan.
"Oh. Jasmine? Gusto mo rin maligo?" tanong ni Steavan na may dala itong orocan na
lalagyan ng pagkain.
Inilapag niya iyo sa lupa. Sa inis ko ay siya ang napagbalingan ko.
"Paliguan mo ang mukha mo! Sabihin mo riyan sa asawa ko na aalis na ako! At huwag
niya na akong hanapin! Magsama sila ng mga babae niya! Boyset! sabay sipa ko ng
orocan kaya gumiling ito sa baba at nagkalat ang mga pagkain.
Nakita kong tumingin ang tatlong nasa tubig sa amin ni Steavan kaya agad na akong
tumalikod.
Napakamot pa si Steavan sa ulo. Umiyak na ako dahil sa sama ng loob.
Sa inis ko ay kinuha ko lang ang wallet ko at nagtungo sa highway. Sumakay ako ng

tricycle at nagpahatid sa bayan.
Kailan pa kaya ang Samantha na iyon dumating at 'yong babaeng iyon? Hanggang ba
naman dito sinusundan niya pa rin ang asawa ko?
Nang makarating ako sa bayan ay wala naman akong ginawa kundi ang mag-window
shopping.
Pagkatapos ay kumain ako sa isang restaurant. Nag-order ako ng maraming pagkain at

doon ibinuhos ang sama ng loob ko.
Hindi ko naman namalayan na tumutunog pala ang cellphone ko at si Mike iyon. Ilang
beses na iyong tumatawag sa akin. May text message pa ang tukmol.
Binasa ko naman ang text message niya.
Mike. Honey, nasaan ka?
Mike. Honey huwag mo naman akong pakabahin? Saan ka?
Alam ko nag-aalaa siya sa akin kaya nereplyan ko na siya.
Me. Magsama kayo ng babae mo! Kaya pala iniwan mo ako sa palayan dahil may
kinakatagpo ka sa batis? Boyset ka! Magkasama kayo!
Naiinis ako sa kaniya kaya iyon ang ne-reply ko.
Mike. Malayo kong kamag-anak si Jean at si Samantha naman kaibigan ko lang. So,
please bumalik ka na sa bahay.
Me. Wala akong paki malandi ka! Sige makipaglandian ka riyan sa bababe mo!
Maghahanap din ako ng lalaking lalandiin ko!
Mike. Jasmine, umuwi ka na please?
Me. Uuwi ako pero huwag mo akong kausapin! Saka kailangan luto na ang kuhol ko.
Huwag mo akong kausapin hangga't hindi kita kinakausap!
Mike. Okay, okay. Umuwi ka na please?
Me. K.
'Yon lang ang reply ko sa kaniya. Bumili na lang muna ako ng kakailanganin ko at
ilang pagkain na gusto ko saka ako umuwi sa Hacienda.
Pagdating ko sa Hacienda ay agad naman akong sinalubong ng asawa ko. Magsasalita

sana ito ng sinungitan ko na siya.
"H'wag mo ako kausapin Mike! Naiinis ako sa 'yo!" sabi ko at umakyat na ako sa
silid namin at nag-padlock.
Episode 109
Chapter 109
Nang nasa silid na ako namin ni Mike ay nahiga ako. Kinatok naman niya ako.
"Jasmine, Honey, please let us talk," pangungulit niya sa akin at kinakatok ang
pinto.
Minabuti ko na lang na tumayo at pagbuksan siya. Pagbukas ko ng pinto ay agad naman

ako bumalik sa kama at naupo. Agad naman siyang pumasok at humarap sa akin.
''Bakit umalis ka na naman na walang paalam sa akin? Pinag-alala mo ako palagi,''

umupo siya sa tabi ko ngunit umurong ako.
''Dapat nga bumalik na nga ako sa Manila, eh! Iniwan mo ako roon sa palayan. 'Yon
pala may kinakatagpo ka riyan sa batis,'' hindi ko na mapigilan ang sarili ko at
pinagpapalo ko na siya ng unan.
Hinaharang niya naman ang kaniyang braso. ''Honey, please lets me explain.''
''Explaine mo 'yang mukha mo! Hindi pa ba ako sapat sa 'yo, ha? Oh, napapangitan ka
na sa akin dahil malaki ang tiyan ko! Kaya naghahanap ka ng mas bata at sexy sa
akin!'' umiyak na ako dahil sa sama ng loob.
''Honey, no! Syempre, ikaw lang ang mahal ko. Makinig ka kasi muna sa akin,''
hinawakan niya ako sa kamay at niyakap ngunit agad ko naman siyang itinulak.
''Lumabas ka! Huwag mo akong kausapin!'' sigaw ko sa kaniya.
Malalim siyang nagbuntong hininga at humarap ulit sa akin.
''Okay, hahayaan na muna kita. Kapag malamig na ang isip mo pag-usapan natin kaagad
ito,'' tumayo siya at bahagya pa akong tiningnan bago ito lumabas sa silid namin.
Sarado ang isip ko sa paliwanag niya dahil kitang-kita ko kung paano nakasakay sa
likuran niya ang babae habang lumalangoy siya sa tubig.
Ilang oras pa akong nanatili sa silid namin ni Mike, bago ako lumabas sa silid
namin. Nakaramdam kasi ako ng gutom kaya nais ko ng kumain.
Pagdating ko sa baba ay tahimik sa sala, kaya nagtungo na ako sa kusina para

tingnan kung naluto na ang kuhol na pinapaluto ko sa kaniya.
Ngunit pagdating sa kusina ay nakita ko na naroon sina Steavan, Samantha, at 'yong

babae pati si Mike. Isa-isa ko silang tinitigan ng masakit. Naroon din si Manang
Sue at Mang Danny.
"Mabuti at bumaba ka na, Iha. Luto na ang kuhol mo, tatawagin na sana kita sa silid
ninyo," ani Manang Sue at kumuha ito ng mga plato para ilapag sa mesa. Nakahanda na
ang hapagkainan. Subalit tahimik lang ang apat.
''Kung alam ko lang na may mga boyseta kayo hindi na sana ako bumaba!'' galit kong
wika at kumuha ng tubig sa ref para uminom.
''Hon, si Jean nga pala siya 'yong kinuha kong chief para sa darating na fiesta sa
sunod na araw,'' pakilala naman ni Mike sa babae na naka-apron pa.
''Hi, Jasmine,'' nakangiti namang wika ng babae sa akin ngunit sa halip na batiin
ko ito ay tinaasan ko siya ng kilay at inirapan.
''Hi, Jasmine!'' bati naman ni Steavan sa akin.
''Hi, mo 'yang mukha mo!'' galit kong turan kay Steavan.
''Mainit naman ang ulo mo,'' patawa-tawa pa ni Steavan na nakasandal sa pintuan

patungo sa labas.
Hindi ko na siya pinansin at tahimik na silang lahat. ''Manang, pakidalhan ako ng

pagkain sa taas. Ayaw ko makakita ng ibang tao. Kung alam ko lang na marami pa lang
boyseta rito na darating hindi na pala sana ako pumunta rito sa Hacienda para
makapagpa-relax!'' hindi ko na mapigilan ang sarili ko na hindi magsungit.
Tumalikod na ako at pumanhik sa itaas. Ngunit bago pa ako nakatalikod ay narinig ko

pa ang sinabi ni Samantha.
''Maldita talaga 'yang asawa mo, Mike!''
Hindi ko na ito pintulan at baka mabuhusan ko na lang ito ng tubig para malaman
niya ang pagkamaldita ko.
Dumaretso ako sa balcony at naupo sa bilog na upuan na yari sa bakal at may

pinturang puti.
Lumanghap ako ng sariwang hangin para maibsan ang bigat na nararamdaman ko. Kaya ko
nga si Mike niyaya rito para makapagsulo kami. Tapos hito ay may mga biseta siya?
Tapos parang ang lalandi pa.
Makalipas ang illang sandali ay dinalhan ako ni Mike ng pagkain. Sa halip na si

Manang ang nagdala ng pagkain sa akin ay si Mike na ang nagdala nito. Inilapag niya
ito sa bilog na mesa at umupo sa upuan din na bilog.
Nang makita ko ang kuhol na parang creamy ito dahil sa gata na inihalo roon ay
natatakam na ako.
Tinitigan niya naman ako ng mabuti. Maliban sa kuhol ay mayroon pang nilagang baka
may steame na kangkong pa na may oyster sauce.
''Nagseselos ka ba, Hon?'' daretsahan niyang tanong sa akin.
Ano sa palagay niya hindi? Sa halip na sumagot ako ay kinuha ko ang kuhol na nasa
plateto at kinain iyon.
Kinuha niya ang isang plato at nilagayan ng kanin. Dalawa ang plato na naroon sa
tray. Nang malagyan niya na ay iniabot niya ito sa akin.
Kinuha niya ang isa pang plato at nilagyan ng kanin.
''Para kanino iyan?'' taas kilay kong tanong sa kaniya.
''Para sa akin. Sasaluhan kitang kumain,'' saka kumuha siya ng ulam sa bowl.
''Baka naghihintay sa 'yo ang boyseta mo. Saluhan mo sila kumain doon!'' pagtataboy
ko sa kaniya.
''Pinauwi ko na sila. Ayaw kong nagtatampo ang Misis ko. Saka wala ka naman dapat
ikaselos dahil malayo kong kamag-anak si Jean sa side ni Daddy,'' sabay subo niya
ng kanin at ulam.
''Malayo man o malapit hindi dapat siya nakikisakay sa likuran mo! Magpinsan nga
nag-aasawa kayo pa kaya?'' sumubo na ako para hindi ko mapansin ang paninitig niya
sa akin.
''Napakamalisyusa mo talaga, Hon. Saka pa ba ako magluko ngayong maglima na ang

anak natin?'' seryoso naman niyang wika sa akin.
''Iyon na nga, eh! Kaya naghahanap ka ng mas sariwa at bata,'' sabi ko sa kaniya na
salubong ang aking kilay.
''Honey, simula ng nagkaayos tayo wala na sa isip ko ang mababae pa. Kuntinto na
ako sa 'yo. Huwag ka na magtampo dahil ikaw lang ang mahal ko wala ng iba,'' sabay
hawak niya sa kanang kamay ko at hinalikan niya ito.
''Siguraduhin mo lang Mike! Dahil puputulin ko talaga 'yang pipino mo na 'yan para
hindi mo na mapakinabangan,'' banta ko sa kaniya at pinangdilatan siya ng mata.
''Saka ayaw kong may babaeng dumidikit sa 'yo!''
''Honey, talaga. Okay, kahit kay Manang, hindi na ako hahalik sa noo,'' pilosopo
naman niyang saad sa akin.
''Seryoso ako, Mike! Huwag mo akong pilusopohin kung ayaw mong sipain kita riyan,''
banta ko pa sa kaniya.
''Sa 'yo lang itong pipino ko Hon. Pangako ko 'yan sa 'yo. Walang ibang
makikinabang nito kundi ikaw lang,'' sabay ngiti nito sa akin at hinawi ang buhok
niyan nakatakip sa mata niya.
Medyo na lumuwag naman ang pakiramdam ko sa sinabi niya.
Natapos kaming kumain ni Mike, siya na ang nagdala ng pinagkainan namin sa baba at
ako naman ay nagtungo na sa silid namin.
Nami-miss ko naman ang mga bata kaya tinawagan ko si Mommy.
''Hello, Iha. Kamusta na kayo riyan?'' ani Mommy sa kabilang linya.
''Ayos lang po, Mom. Kamusta na po ang mga bata?''
''Hito at maayos naman. Matataas ang mga marka ng tatlong kambal. Si Josh ayon at
pinapatulog naman ng Daddy niyo. E-spoild sa lolo.'' wika ni Mommy sa kabilang
linya.
''Mabuti naman kung gano'n. Nasaan ang tatlo Mom?'' tanong ko.
''Ayon at tihnuturuan sila ni Roshel ng aralin nila para bukas. Kamusta naman ang
araw niyo riyan ni Mike? Hindi ka ba inaaway ng asawa mo?'' tanong naman ni Mommy
sa akin.
''Hindi naman, Mom. Pero may mga bisita siya. Nandito sina Steavan at si Samantha
at may dinala pang babae Jean ang pangalan.'' sumbong ko naman kay Mommy.
''Nako huwag mo na pagselosan ang mga iyan, Iha. Alam namin na mahal na mahal ka ni
Mike, kaya hindi niya magawang ipagpalit ka sa iba. Subukan niya lang magluko at
itatakwil namin siya ng Daddy mo,'' natutuwa naman ako sa sinabi ni Mommy. Naalala
ko naman si Mommy at Daddy ko.
Minsan hindi ko alam kung bakit napaka-unfair ng mundo. Kung kailan na magkasama na
kami ni Mike ay siya naman nawala sa akin ang mga magulang ko. Mabuti at mabait ang
mga magulang ni Mike kaya naiibsan ang pananabik ko kina Mommy at Daddy.
''Sige, Mom. Bukas mag-video call na lang kami ni Mike para makita namin ang mga
bata,'' sabi ko naman kay Mommy Joan.
''Oh, sige Iha. Ingat kayo riyan,'' ani Mommy at pinatay ko na ang cellphone.
Kumuha ako ng damit ko pantulog at inihanda ko. Sakto naman ang pagpasok ni Mike.
''Magsa-shower ka na?'' tanong nito sa akin.
''Obvious ba?'' pagtataray ko sa kaniya dahil hanggang ngayon ay nainis pa rin ako
sa kaniya.
''Tara na sa banyo,'' yaya naman niya sa akin.
Sumunod naman ako sa kaniya. Mula ng bumalik kami sa Maynila ay lagi niya na ako
inalalayan sa pagpapaligo ko o pagsuot ko ng damit at damit panloob upang hindi ako
mahirapan.
Kahit noong buntis ako kay Josh ay si Mike ng umaalalay sa akin. Kapag naulikat ang
paa ko ay kaniya itong minamasahi.
Ibang-iba na si Mike kaysa noong una naming pagsasama sa lugar na ito. Kung dati ay
malamig ang pakikitungo niya sa akin. Ngayon naman ay subrang sweet at maalagain
siya sa akin. Hindi katulad noon na wala siyang pakialam sa akin, pero ngayon ay
mawala lang ako sa paningin niya ay halos hindi na ito mapakali.
Episode 110
Chapter 110
Jasmine
Makalipas ang ilang araw ay sumapit na ang fiesta. Maraming dumating na mga bisita
pati ang mayor sa lugar na iyon. Nanatili lang ako sa loob ng silid at wala akong
balak na lumabas. Abala si Mike sa paghaharap sa mga bisita.
Isa pang dahilan kung bakit hindi ako lumalabas ng silid ay si Jean ang chief sa
kusina kaya naiinis ako at naroon din si Samantha.
Sumapit ang alastres ng hapon ay nanatili pa rin ako sa loob ng silid namin ni
Mike. Dinalhan ako ng pagkain ni Manang kaninang tanghali.
Nakatanaw ako sa may bintana nang biglang bumukas ang pinto.
''Honey, wala ka bang balak lumabas? Hindi ka ba nababagot dito?'' tanong ni Mike
sa akin at lumapit ito.
Tumingin ako sa kaniya na nakasimangot. ''Gusto ko na umuwi sa Maynila. Wala rin

kuwenta ang pagbakasyon natin rito. Wala naman lagi sa akin ang atensyon mo.''
Nagbuntong hininga muna ito at niyapos ako sa beywang saka hinalik-halikan niiya
ako sa pisngi.
''Napaka-sensitive naman nitong Misis ko. Hayaan mo pagkatapos ng fiesta pupunta

tayo sa burol para makapag-relax tayo ng husto roon at walang isturbo,'' lambing
niya sa akin.
''Talaga? Gusto ko kasi lagi lang sa akin ang atensyon mo. Kasi kapag nakabalik na
tayo sa Maynila tiyak na mahahati na naman ang oras mo sa trabaho at sa amin ng mga
bata. Gusto ko rito ka lang sa tabi ko palagi. Lalo na at marami na namang
nakapaligid sa 'yong mga babae.'' simangot kong wika sa kaniya.
Hinalikan niya ako sa labi at ikinulong ang mukha ko sa malalapad niyang palad.
"I'm sorry kung sa pakiramdam mo ay wala sa 'yo ang atensyon ko. Patawarin mo ako
sa inasal ko noong nakaraang araw. Iniwan kita sa palayan at nakihalubilo ako sa
mga kaibigan ko. Sorry, Hon. Hindi ko naisip na sasama ang loob mo sa akin. Tara at
ipakilala kita sa mga bisita," yaya niya sa akin ay tinulungan niya akong tumayo.
"Hindi ba nakakahiya na ipakilala mo ako na ganito ang itsura ko? Ang laki na ng
tiyan ko para na akong butiti," para akong bata na nagtatanong sa kaniya. Nakangiti
naman siyang hinaplos ang tiyan ko.
"Anong masama kung malaki ang tiyan mo? Ikaw pa lang yata ang nakikita kong buntis
na sexy at maganda sa paningin ko. Walang pangit sa 'yo, Hon. Hali ka na bumaba na
tayo," hinawakan niya ako sa kamay at bumaba kami.
Nakatanaw naman ang bisita sa amin na nasa living area. Tudo hawak ako sa braso ni
Mike. Pagdating sa baba ay agad niya akong ipinakilala sa mga bisita niya na galing
sa kabilang bayan.
Ngunit ang isa niyang kakilala ay isa sa mga nahing boyfriend ko noong collage ako.
Si Anthony Villaruel.
"Kamusta na, Jasmine. Hindi ko akalain na si Mr. Buenaventura pala ang nakatuluyan
mo," nakangiting saad ni Anthony sa akin. Hindi ko matandaan kung pang-ilang
boyfriend ko si Anthony.
Hindi ko na rin natandaan kung paano natapos ang relasyon namin noon.
"Mabuti naman. Buntis ako sa panglima naminb anak ni Mike," ngiti kong tugon kay
Anyhony.
"Wow! Congratulations sa inyong dalawa. Ang suwerte mo Mike dahil ikaw ang napiling
pakasalan ni Jasmine," sabi ni Anthony.
Naupo ako sa sofa sa harap ni Anthony. Ang ibang bisita ay umuwi na.
Tumabi naman sa akin ang asawa ko. Halata sa mukha nito na proud siya sa akin.
"Oo, masuwerte talaga ako dahil binigyan niya agad ako ng anak na kambal. Isang
irihan lang tatlo kaagad ang lumabas," sabay akbay ni Mike sa akin.
"Sayang, kung hindi sana ako pumunta sa ibang bansa malamang si Jasmine ang
napangasawa ko," sabi naman ni Anthony.
Nakita ko naman ang pag-asim ng mukha ng asawa ko. Napangiti ako ng maisip ko na
nagseselos siya.
"Ay, oo nga pala. Kaya pala tayo nagkahiwalay dahil umalis ka noon. Kung hindi ka
siguro umalis baka tayo pa ang nagkatuluyan. Hahahahha..." tawa kong turan kay
Anthony.
"Iyon ang malaki kong pagkakamali dahil umalis ako. Sana bago ako umalis noon nag-
propose na sana ako. Hinanap kaya kita no'ng bumalik ako sa Maynila. Nabalitaan ko
na lang na ikinasal ka na. Hindi ko inaasahan na si Mike ang napangasawa mo," hindi
ko rin inaasahan na magkatuluyan kami ni Anthony dahil palagi itong busy sa negosyo
ng pamilya niya. Naunang nag-graduate si Anthony sa akin dahil matanda siya sa akin
ng tatlong taon.
"Hahahha... Ang bagal mo kasi. Ayan tuloy napunta ako kay Mike," biro ko namang
wika.
"Honey? Baka inaantok ka matulog ka muna sa taas," kalabit sa akin ni Mike na

halatang gusto niya lang umiwas ako kay Anthony.
"Honey, nawala na ang antok ko at mag-alas kuwatro na ng hapon," wika ko sa asawa

ko at tumingin ulit ako kay Anthony.
"May asawa ka na?" ngiti kong tanong kay Anthony.
'Yon nga ang problema dahil wala pa akong asawa sa kahihintay sa 'yo," anito. Hindi
ko alam kung nagbibiro ito o seryoso.
Si Mike naman ay walang imik hangang dumating si Steavan at naupo sa tabi ni

Anthony.
"Ano na Pare, mag-disco ka ba mamaya?" Tanong ni Steavan kay Anyhony.
"Tingnan ko mamaya at baka bukas na lang ako babalik ng Maynila," sagot ni Anthony.
"Dumalo ka sa disco. Malay mo at makita mo na ang para sa 'yo," wika ko sa kaniya.
"Sayang nga at hindi ikaw para sa akin," biro naman nito sa akin.
"Sayang at hindi tayo nagkita noong panahon na hiwalay kami ni Mike. Kaso may mga
kambal na kami no'n," napapakuwento na ako kay Anthony. Bahagya pa itong nagulat sa
sinabi ko.
"Talaga? Naghiwalay pa kayo sa lagay na 'yan? Sayang sana pala nagkita na tayo
kahit may anak ka pa tatanggapin ko 'yon," nakangiti namang sabi ni Anthony.
"Sira ulo! Baka gusto mong umuwi na bali ang ulo mo," sabat naman ni Mike kay
Anthony.
Natawa naman si Steavan kay Mike. Sinulyapan ako ni Mike pero halatang naiinis ito
sa akin.
"Hahahaha... Nagsasabi naman ako ng totoo, Pare. Kailan kaya kayo maghiwalay ulit
ni Jasmine? Para sa gano'n ay maligawan ko ulit siya," lalo pang inasar ni Antnony
si Mike.
"Sa palagay mo papayag pa akong magjiwalay kami gayong maglilima na ang mga anak
namin? Sipain kita riyan, eh! Malaman mo," halatang naiinis na si Mike.
"Honey, binibiro ka lang niyan ni Anthony. Malakas kaya mang-asar 'yan," ngiti ko
naman sabi sa asawa ko.
"Puwes, wala ako sa mood makipagbiruan. Kung alam ko lang na ex mo 'yang baliw na
'yan hindi ko na sana in-invite 'yan dito," natatawa naman ako sa pagkaseloso niya.
Tawa lang si Antnony at Steavan. Maya pa ay dumating si Samantha at Jen mula sa

kusina.
Naupo ang mga iyo sa tabi ni Steavan. "Pupunta kayo sa disco mamaya?" tanong ni
Samantha.
"Ofcourse!" sagot ni Steavan.
"Ikaw Mike pupunt ka?" tanong naman ni Samantha sa asawa ko.

"Oo, kung papayag ang asawa ko," sabay tingin ni Mike sa akin at naghihintay ng
sagot ko.
"Pumapayag naman ako, Hon. Basta huwag ka lang magpaumaga,"
ngiti kong sabi kay Mike.
"Ayaw mo ba pumunta, Jasmine?" tanong ni Antnony sa akin.
"Hummm... Alam mo namang buntis ako. Kaya matulog na lang ako," sabi ko naman dahil
alam ko na hindi ako papayagan ni Mike na pumunta sa diskohan dahil buntis ako.
"Mabuti 'yan, Hon. Hayaan mo at maaga ako uuwi," ani Mike sabay haplos sa ulo ko.
"Oo, dahil alam ko naman na hindi mo ako papayagan, pero gusto ko sana dumalo,"
simangot ko naman na wika sa kaniya.
"Isama mo na kasi si Jasmine, Mike! Minsan na nga lang ang ganitong okasyon iburo
mo pa ang asawa mo rito," ani Anthony.
"Kaya, nga!" sabat ko naman.
"Isama mo na si Jasmine, Mike. Minsan lang naman, eh. Saka nariyan ka naman, eh."
Sabat naman nj Jean.
"Oo, nga Mike. Para naman mag-e njoy rin ang asawa mo," wika naman ni Samantha.
"Okay, sigurado kang sasama ka, Hon?" paninigurado naman ni Mike sa akin.
"Sige, para hindi ka na magtampo," anito sabay akbay sa akin.
Nagpalakpakan naman sina Anthony, Steavan, Jen at Samantha.
Makalipas ang ilang oras ay nagsiuwian na ang mga ito. Umakyat na ako sa itaas
upang ihanda ang sarili ko sa pagpunta sa disco.
Sumunod naman si Mike sa akin sa silid namin. Pumasok ito at naupo sa kama. Ako
naman ay nagsusuklay ng buhok ko na nakaharap sa salamin.
"Hindi ko nagustuhan ang pakikipag-usap mo kay Antnony," seryosong wika ni Mike sa

akin.
Tumingin naman ako sa kaniya at tinaasan siya ng kilay. "Nagseselos ka kay

Anthony?"
"What do you think? Matutuwa ako nang sinabi mo sa kaniya na naghihinayang ka na

hindi kayo nagkita noong nagkahiwalay tayo?" halata sa boses niya ang pagkainis.
"Hahaha... seneryoso mo 'yon?" gusto kong matawa sa reaksyon ng mukha nito.
"Pangit kasi pakinggan, nakakaboyset! Paano pala kung nagkita kayo? Ede, magiging
kayo ulit at hindi ko pa malaman na may mga anak tayo," nakasimangot ito at
salubong ang mga kilay.
"Ede, kasalanan mo at suwerte ko kung seseryosohin niya ako kung sakaling nagkita
kami noon," pang-aasar ko pa lalo sa kaniya.
Tumayo ito at naghubad ng damit at itinapon sa kama. Halata ang pagkainis nito sa
mukha niya.
"Huwag ka na sumama mag-disco, ha!" sabay pasok nito sa banyo at isinara ang pinto
ng malakas. Napakaseloso talaga ng asawa ko.
Episode 111
Chapter 111
Jasmine
Nakabihis na si Mike ako naman ay naghahanda pa lang ng bihisan ko. Hinihintay ko

lang siya dahil sanay na ako na siya ang nagsusuot ng damit ko at pangloob ko dahil
medyo nahirapan na ako magbihis.
''Mike, bihisan mo na ako,'' utos ko sa kaniya habang nakaharap siya sa salamin at

inaayos ang buhok niya.
''Matulog ka riyan Jasmine at huwag ka na sumama,'' malamig nitong turan sa akin.
''Sige, paghindi mo talaga ako isinama pag-uwi mo rito wala na ako rito! Ayaw mo
ako isama dahil hindi ka makapangbabae roon?'' inis kong wika sa kaniya.
''Tsss... Gusto mo lang makasayaw si Anthony, eh. aya gusto mo sumama,'' sabi nito
sa akin.
Hinampas ko siya sa braso ng aking kamay. ''H'wag ka ngang seloso riyan. Oh,
bihisan mo na ako.''
Inabot ko sa kaniya ang mga damit ko at padabog niya naman itong kinuha.
''Basta saglit lang tayo roon, ha? Alalahanin mo at buntis ka,'' anito sabay
hinubad niya ang maternity dress ko at hinubad niya na rin ang panty ko kung kaya't
wala na akong saplot sa katawan.
''Mahiga ka na sa kama,'' seryoso naman nitong utos sa akn.
''Ano? Bihisan mo na ako!'' titig na titig siya sa katawan ko at parang

pinagpapantasiyahan ako nito.
''Shit! Honey, parang ayaw ko na yata pumunta sa disco,'' wika pa nito sa akin at
walang ano man ay bigla na lang sinipsip nito ang dibdib ko.
''Ahhh.. Mike? Ano ka ba? Mamaya na lang pag-uwi natin. Bihisan mo na ako, bilis!''
sabay tulak ko sa kaniya.
Nabitiwan naman niya ang dibdib ko at malalim na nagbuntong hininga.
"Sasakit na naman ang puson ko nito," maktol naman niya at sinuotan niya na ako ng
panloob kong pang-ibaba. Sumunod niyang isinuot sa akin ay ang bra ko.
Nakangiti lang ako habang binibihisan niya. Sumunod ay tiningnan niya muna ang
damit ko na spaghetti ang strap nito at litaw ang cleavage ko kapag isinuot ko
iyon.
"Masyado naman yatang sexy 'to, hon?" reklamo niya sa akin na kunot ang noo.
"Eh, syempre sa disco tayo pupunta. Noong dalaga pa nga ako mas sexy pa ang suot ko
riyan," wika ko naman.
"Tsss... Dalaga ka pa noon kaya huwag mo na ikumpara ngayon. Gusto mo yatang

sakitan ng puson ang mga lalaki mamaya sa disco. Palitan mo itong suot mo. Ako ang
maghahanap," anito at inihagis pa sa kama ang damit ko na susuotin sana.
"Masyado naman 'to! Sino naman magkakagusto sa akin sa disco, eh, malaki ang tiyan
ko!?" maktol ko naman sa kaniya.
Ilang saglit pa ay humarap na ito sa akin. Matapos niyang maghalungkat sa damitan

ko.
"Ito ang isusuot mo! Magpurontong ka muna at mag-tshirt para hindi mapasukan ng
pipino 'yang tahong mo!" anito sa akin at sinuotan ako ng tshirt at mahaba kong
short na de garter.
"Ano ba naman 'to ginawa mo naman akong losyang niywn. Ayaw ko magsuot niyan! 'Yong
leggings ko na lang ang isuot ko," protesta ko at kinuha ang leggings ko sa
cabinet.
"Ang arte talaga ng buntis na 'to," anito at naupo sa kama.
Bumaling ako at iniabot ang leggings ko. "Oh! Isuot mo na sa akin. Mahaba naman ang
tshirt ko kaya ito na lang ang isuot mo sa akin."
Hinablot niya ang leggings ko sa kamay at ipinasuot sa akin. Pagkatapos kong

magbihis ay bumaba na kami at nagtungo sa sasakyan niya.
"Malapit lang naman, bakit pa tayo sasakay?" tanong ko sa kaniya at naupo na sa

loob ng sasakyan niya.
"Wag ka na makulit. Buti sana kung hindi ka buntis. Huwag kang umalis sa tabi ko
kapag nasa diskohan na tayo, ha?" bilin pa nito sa akin at pumuwesto sa driver
seat.
Hindi na ako sumagot pa dahil hahaba lang ang usapan naming dalawa.
Makalipas ang ilang mintuto ay nakarating na kami sa sayawan. Agad naman akong
bumaba. Pagkababa naman ng asawa ko ay humawak ako sa braso niya.
Pagkapasok pa lang namin ay sinalubong na kami nila Steavan at Samantha.
''Akala namin hindi na kayo pupunta,'' sabi ni Samantha sa amin ni Mike.
''Sana nga hindi na lang kami pumunta kung alam ko lang na narito ka,'' pagsusungit
ko namang sagot kay Samantha. Mainit talaga ang ulo ko sa babaeng ito.
''Bakit ba ang init ng dugo mo sa akin Jasmine? Huwag mo sabihin na pinaglilihian

mo ako?'' sabi pa nito na tumaas pa ang kilay.
''Kung ikaw ang pinaglihian ko baka sinapak na kita riyan! Ayaw ko magmukhang hipon
ang anak ko, kaya 'di bale na lang huwag lang ikaw ang paglihian ko!'' wala akong
pakialam kung ma offend man siya sa sinabi ko.
Napanganga pa si Samantha sa sinabi ko. Hindi ito makapaniwala na masabi ko iyon.
''Tama na 'yang asaran niyong dalawa. Mike, may table na kaming pina-reserve sa vip
room,'' ani Steavan at niyaya na kami nito sa vip room.
''Honey, puwede bang huwag mo na muna pag-initan si Samantha? Alalahanin mo
Presedent pa rin siya sa company natin,'' bulong naman ni Mike sa akin habang
pumpanhik kami sa Vip room.
''So?'' lihim ko siyang pinandilatan ng mata.
Napapailing na lang siya sa katarayan ko ngayon.
Nang makarating kami sa table namin ay naroon naman sina Jean, Anthony at may iba
pang kalalakihan na siguro ay mga kakilala nila.
Hinilahan naman ako ni Mike ng upuan at naupo ako sa tapat nila Anthony at Jean.
Naupo na rin si Mike sa tabi ko at si Samantha at Steavan ay naupo naman banda sa
tabi ni Mike.
''Wala pa rin kupas ang ganda mo, Jasmine. Ikaw pa lang yata ang nakita kong buntis
na maganda at sexy, kaya suwerte talaga ni Mike sa 'yo,'' papuri naman ni Anthony
sa akin at nakangiti pa ito.
''Maraming mga dalaga rito, Dude! Huwag mong pansinin ang asawa ko,'' saway ni Mike
kay Anthony.
Kinurot ko naman ito sa tagiliran na ibig sabihin ay tumigil ito sa pagsusungit kay
Anthony.
Bahagya pa itong sumulyap sa akin at masakit akong tinitigan.
''Wala naman akong ibig sabihin Mike. Humahanga lang talaga ako sa naging ex
girlfriend ko. AActually wala pa nga kaming pormal break up, eh! 'Di ba, Jasmine?''
ngisi pa ni Anthony.
Tumawa naman ako dahil wala nga naman talaga kaming formal break up ni Anthony.
''Hahaha... Kailangan pa ba ng gano'n? Pag-alis mo automatic ng hiwalay na tayo.

Ilang taon na ang lumipas at ngayon lang ulit tayo nagkita,'' sabi ko naman kay
Anthony.
tumikhim naman si Mike halatang napipikon na ito sa amin ni Anthony.
''Paano ba 'yan, Mike? Mukhang aagawin pa yata ni Anthony itong asawa mo?'' sabi ng
katabi ni Anthony na tantya ko ay kasing edad lang nila ito.
Nagtawanan naman ang lahat. Hindi naman umimik si Mike at uminom na lang ito ng
wine.
Icetea lang ang ininom ko dahil bawal naman ako uminom ng alak. Ilang sandali pa
habang nagku-kuwentuhan kami ay may lumapit naman na babae sa mesa namin.
''Samantha, Steavan? Kamusta na kayo?'' bati ng babae at humalik ito kay Samantha.
Sumunod ay nagbbiso-biso rin ito kay Steavan.
Maganda ang babae, sexy at maputi at makinis ang balat.
''Rosset? Oh, my Gosh. Long time no see,'' bati naman ni Samantha sa babae.
''Kauuwi ko lang galing sa Australia,'' sabi naman ng babae at pumako ang tingin
nito sa asawa ko.
''M..Mike?'' tawag niya sa pangalan ng asawa ko na para bang hindi pa siya

makapaniwala na makikita niya ito rito.
''How are you?'' seryoso namang wika ng asawa ko.
''Okay lang, ikaw kamusta na?'' tanong nama ng babae sa asawa ko.
''Ayos na ayos na 'yan si Mike. Ayon at naka-move on na sa 'yo. Hahahhaha...'' tawa

pang turan ni Steavan.
Mapakla namang ngumiti ang babae sa sinabi ni Steavan.
''What if masayawan na lang tayo. Tara na! Minsan lang naman tayo magsayaw,'' yaya
naman ng babae sa mga ito.
''Gusto ko 'yan. Tara Mike, okay lang ba sa 'yo, Jasmine na isama namin si Mike?''
tanong naman ni Samantha.
''Wala namang problema sa akin, ang tanungin mo si Mike,'' wika ko naman kay
Samantha.
''Mike, ano? Tara na,'' sabay hila ni Samantha sa kamay ni Mike.
''Hon, okay lang ba sa 'yo?'' bulong niya sa akin.
''Uhmm..uhmm!'' sabay tango ko sa kaniya.
Tumayo na ito at nagpatinaanod sa paghila sa kaniya ni Samantha. Si Steavan naman

ay tumayo na rin pati ang iba. Maliban lang kay Jean at Anthony.
''Kayo? Ayaw niyo sumayaw?'' tanong ko naman sa dalawa.
''Kapag sumayaw kami ni Anthony wala kang kasama rito,'' sabi naman ni Jean.
Mukhang mabait naman ang babaeng ito. Kaso hindi ko lang nagustuhan ang nkita ko na
sumakay siya sa likod ni Mike.
''Taga saan ka ba Jean?'' tanong ko rito.
''Sa Maynila na ako nagta-trabaho sa isang hotel sa Maynila isang chief roon,''
sagot naman nito sa akin.
"Paano kayo nagkakilala ng asawa ko?'' seryoso kong tanong sa kaniya.
''Second cousin ko na kaya si Mike. Ang Daddy niya at si Mommy magpinsan. Noong
maliit pa kami ay lagi kami sa Hacienda nila. Kasama namin si Samantha at sina
Steavan,'' saysay pa nito sa akin.
Parang nahiya naman ako dahil totoo pa lang kamag-anak niya si Mike.
''Pasensya ka na sa inasal ko noong nakaraang araw,'' hingi ko ng paumanhin kay

Jean.
''Okay, lang. Naintindihan ko. Sinabi na rin sa akin ni Mike na nakita mo akong
nakasakay sa likod niya. Dati kasi noong bata pa kami lagi akong nakasakay sa likod
niya. Hindi kasi ako marunong lumangoy. Sinabi na rin pala sa akin ni Mike na gusto
mo raw matoto magluto? Kaya gusto niyang turuan kita,'' sabi nito sa akin.
''Talaga? Salamat, ha? Gusto ko kasi matoto magluto,'' tuwa ko namang turan kay
Jean.
Hanggang sa narinig na lang namin na nag-iba na ang tugtog. Kung kanina ay pang-
disco ang tugtog ngayon naman ay pumalit sa sweet dance o love song.
Episode 112
Chapter 112
Jasmine
Habang ngtutugtog ay dumako ang tingin ko sa labas. Nakita ko na kaparehang

isinayaw ni Mike ang magandang babae kanina na si Rosset, si Steavan naman ay
kasayaw si Samantha.
Nakahawak si Mike sa beywang ni Rosset at si Rosset naman ay nakahawak sa dibdib ni

Mike.
sumayaw sila sa tugtog na ( Sana kahit Minsan ay Mapansin ako)
Bigla ko naman naalala ang mga panahon na isinayaw niya ako at gumastos pa siya ng
limang milyon para lang maisayaw ako. At ang awiting tumutugtog ngayon ay iyon ang
lagi kong inaasam noon na sana ay mapansin niya rin ako dahil sa ipinapakita niyang
panlalamig sa akin noon.
Naputol ang pagmuni-muni ko ng magsalita si Jean.
''Akalain mo nga naman na matapos nilang maghiwalay ngayon ay parang wala na lang
sa kanila ang nangyari.''
Tumingin ako kay Jean dahil sa sinabi nito. ''Ano ang ibig mong sabihin?'' tanong
ko.
''Child hold love ni Mike si Rosset. Mula Elementary hanggang highschool. Akala ko
nga sila ang magkakatuluyan. Pero umalis si Rosset kaya iyak nang iyak noon si
Mike. Patay na patay kaya iyan kay Rosset dati. Sabi niya hihintayin niya si Rosset
pero dahil sa lagi niya itong iniisip ay minabuti na lang nila Tito at Tita na
dalhin si Mike sa Amerika at doon paaralin. Hanggang nakilala niya si Cathy at
natuon ang atensyon niya kay Cathy,'' wika naman ni Jean sa akin.
Parang may kung anong tumusok sa puso ko at medyo nasaktan ako. Hindi ko pa nga
talaga lubos na kilala ang asawa ko. Akala ko si Cathy ang First love nito, ngunit
may iba pa pala at hito kasayaw niya.
Hindi pa kaya may naramdaman pa sila sa isa't isa? Kapag tiningnan ko silang dalawa
ay bagay na bagay sila. Parang pakiramdam ko miss na miss nila ang isa't isa.
Bigla naman tumikhim si Anthony na kanina pang tahimik at nakikinig sa amin ni

Jean.
''Lets dance Jasmine?'' yaya naman ni Anthony sa akin.
''Paano naman si Jean? Kayo na lang kaya ang sumayaw na dalawa. Iwan niyo na lang
ako rito,'' wika kon sa kanila.
''Nako, kayo na ang sumayaw ni Anthoy , Jas. Mamaya na ako sasayaw,'' sabi naman ni
Jean.
Tatanggi pa sana ako ng hawakan na ni Anthony ang pulsuhan ko.

Hinayaan ko na lang siya na dalhin niya ako sa gitna ng sayawan. Nang nasa gitna na
kami ay tumugtog naman ang kantang (Hindi ko kaya by Angeline Quinto)
Hinawakan ni Anthony ang beywang ko at humawzk naman ako sa braso niya.
Sumayaw kami ng sweet dance. Habang ang mga mata ko naman ay kay Mike at sa
kasayawan nito. Hindi niya ako napansin dahil abala siya sa pagsasawayaw at
kuwentuhan kay Rosset.
"Nagseselos ka ba sa asawa mo?" bulong naman ni Anthony sa akin.
"Ha? Ehh.. H..hindi! Sayaw lang naman bakit naman ako magselos?" ngunit ang totoo
ay para ng sasabog ang puso ko.
"May karapatan ka namang magselos dahil asawa mo siya at ama ng mga anak mo at ng
batang nasa sinapupunan mo ngayon," sabi naman nito sa akin.
"Wala namang masama kong isayaw niya ang ex niya. Parang tayo ex naman kita at ex
mo rin ako," nakangiti kong turan sa kaniya kaya tumawa na lang ito.
Nang tumingin ulit ako kay Mike ay nakatingin na ito sa amin ni Anthony at masakit
na titig nito ang ipinukol sa amin ni Anthony.
Umiwas naman ako ng tingin sa kaniya at kunwari ay hindi ko siya nakita, ngunit
ilang minuto pa ay may humablot na sa kamay ko.
"Uuwi na kami ng asawa ko kaya bitiwan mo ang ang beywang niya," wika ni Mike kay
Anthony.
Agad naman binitiwan ni Anthony ang beywang ko at hinila na ako ni Mike palayo sa
sayawan.
"Mike, maaga pa nga, uuwi na tayo? Ayaw mo ba akong isayaw?" tanong ko pa sa kaniya
habang hawak niya ang pulsuhan ko at dinadala ako sa parking area.
"Bakit? Hindi ka pa ba kuntinto sa sayaw mo ng ex mo?" balik niyang tanong sa akin.
Hanggang nakarating kami sa sasakyan niya. Binuksan niya ang pinto ng sasakyan at
pinapasok ako.
Hindi na ako nakaimik pa at nakasimangot na nakatingin sa labas naupo siya sa

driver seat at binuhay ang makina ng sasakyan.
"Sana hindi na lang tayo pumunta rito kong uuwi man lang tayo kaagad. Mabuti pa
'yong iba naisayaw mo. Samantalang ako iniwan mo lang ako roon," pagtatampo kong
turan sa kaniya.
"Bakit? Kasayaw mo naman ang ex mo, ah! Enjoy na enjoy ka nga!" masungit niya
namang wika sa akin.
"Nag-enjoy ka naman sa ex mo, ah! Akala mo hindi ko alam na ex mo ang babaeng iyon?
Feel na feel mo pa nga ang paghawak sa beywang niya at paghawak niya sa dibdib mo.
Sana inihatid mo muna siya bago mo ako iuwi. O 'di kaya pinatapos mo muna ang
sayawan! Total parang miss na miss niyo naman ang isa't isa," mangiyak-ngiyak ko
namang wika sa kaniya.
"Kung ano na naman ang iniisip mo. Past na iyon, ang ibig sabihin ng past ay wala
na 'yon, Tapos na o nakalipas na!" sabi naman niya sa akin.
Hindi na ako umimik pa dahil maiiyak na ako ng tuluyan kapag nagsalita ako.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating kami sa bahay. Bababa na sana ako ng
pigilan naman niya ako. Dito ka lang may pupuntahan tayo," wika niya sa akin saka
bumaba naman siya sa sasakyan.
Nanatili lang ako sa loob, iniwan niya lang na buhay ang makina at pumasok sa loob
ng bahay.
Ilang sandali pa ang hinintay ko ay nakita ko na siyang lumabas sa pinto ng bahay.
Si Manang Sue ay naroon pa sa bahay at ang ibang tauhan.
Nakita ko naman si Mike na may bitbit na itong bag at stayro.
Nang makalapit na siya sa kotse ay inilagay naman niya ang mga dala niya sa
likuran. Pagkatapos ay pumuwesto na ito sa driver seat at pinaandar ang sasakyan.
"Saan tayo pupunta?" tanong ko sa kaniya.
Sa halip na sumagot ito ay nanatili lang tahimik ito kaya pinabayaan ko na lang
kung saan niya ako dadalhin.
Habang binabaktas namin ang makipot na kalsada ay pareho lang kaming tahimik. Wala
rin akong ganang makipag-usap sa kaniya.
Ilang minuto ang nakalipas ay nakarating kami sa isang bahay na kulay puti. Kusang
bumukas ang gate nito at puro solar ang gumagana na elektrisiti rito.
Naalala ko ang lugar na ito. Ito ang lugar na kung saan niya ako dinala pagkatapos
na isayaw niya ako sa sayawan noon. Dito niya ako unang inangkin. Ito ang bahay na
ipangregalo niya sana kay Cathy kung hindi ako dumating sa buhay niya.
Nang huminto ang sasakyan ay bumaba siya at pinaguksan ako ng pinto ng sasakyan.
Bumaba ako at inalalayan naman niya ako.
"Bakit mo ako dinala sa lugar na ito?" tanong ko sa kaniya na nakasimangot.
"Ayaw mo ba sa lugar na ito?" balik niya namang tanong sa akin.
"Hindi naman sa ayaw, pero hindi naman sa akin ang lugar na ito," malamig kong wika
sa kaniya.
"Sino ang nagsabi na hindi para sa 'yo ang lugar na ito, humm? Hali ka sa loob,"
yaya nito sa akin at hinawakan ang palad ko at pumasok kami sa loob.
Pagdating namin sa loob ay tumambad naman sa akin ang malaking portry ng kasal
namin na naka-desplay sa pader.
Iba na rin aang puwesto ng sala. Ang sofa ay kulay gold na may halong puti na
desinsyo. May malaking flat screen tv.
"Hali ka sa silid natin," yaya nito sa akin at pumasok kami sa isang silid.
Nakita ko naman ang larawan naming nakaguhit sa pader noong kasal namin.
"Nagustuhan mo ba?" tanong nito sa akin.

"Bakit ang larawan natin ang nakalagay riyan? Saka bakit iba na ang silid nito?"
tanong ko naman.
"Pinarenobate ko ang silid na ito para sa ating dalawa. 'Yong dating silid ay
ginawa kong Jakuzzi na tanaw ang dagat," wika nito sa akin.
Namangha ako sa desinyo ng silid namin ni Mike dahil puro larawan namin ang
nakakabit sa pader at maliban roon ay malaki rin ang kama na may cover na kulay
puti na may rebeting ginto sa laylayan.
"Matagal mo na itong pinaayos?" tanong ko sa kaniya.
"Oo. Noong naghiwalay tayo palagii ako rito. Kahit minsan nasabi ko sa isip ko na
malabo ng maipasyal kita rito pero pinaayos ko pa rin ito. Hindi ko alam kung
bakit? Noong pinapaayos ko ito ay ikaw ang nasa isip ko. Iniisip ko na paano kung
dumating ang araw na magkita tayo? Hindi ko alam pero sa mga panahong iyon ay
umaasa ako na madala kita ulit rito," sabi pa nito sa akin.
"Mike?" hindi ko na mapigilan ang sarili ko at yumakap na ako sa kaniya.
"Hindi ko inaasahan na makabalik ako sa lugar na ito. Alam mo ba noong dinala mo

ako rito ay gusto kong sulitin iyon? Dahil bumalik na si Cathy sa buhay mo, kaya
gusto kong sulitin ang araw at oras natin dito noon dahil alam ko na iiwan mo rin
ako at babalik ka na kay Cathy," mangiyak-ngiyak kong wika sa kaniya.
Episode 113
Chapter 113
Mike
Niyakap ko ng mahigpit ang asawa ko habang sinasabi niya ang nakaraan.
"Alam mo ba na ang saya ko nang ipakita mo sa akin ang halaga ko kahit minsan?
Umaasa ako na mamahalin mo rin ako Mike nang mga oras na iyon, ngunit parang
sinakluban ako ng langit noong malaman ko na buntis si Cathy at akala ko ikaw ang
ama. Lalo na noong nadulas siya at ako ang pinabintangan mo. At 'yong panahon na
pinagbintangan mo ako na nanlalaki ako. Akala ko hindi na ako makabangon noon,"
tuluyan ng tumulo ang mga luha niya habang sinasabi niya iyon sa akin.
Kumalas ako sa pagkayakap sa kaniya at ikinulong ko sa mga palad ko ang maliit

niyang mukha.
"Hindi na mauulit iyon, Jasmine. Magiging mabuting asawa na ako sa 'yo. Lagi lang
ako sa tabi mo at lagi akong makikinig sa mga paliwanag mo. Hindi na ako katulad ng
dati na mapanghusga sa 'yo. Mahal na mahal kita at ayaw ko na sumama ang loob mo sa
akin. Pagpaumanhin mo kung nakipagsayawan ako kay Rosset," sabay halik ko sa mga
labi niya.
Tinugunan naman niya ang mga halik ko at nang bitawan ko ang mga labi niya ay
nagsalita ito.
"Mahal mo ba ang Rosset na iyon? May nararamdaman ka pa ba para sa kaniya?"
"Syempre hindi, ikaw na ang mahal ko at wala ng ibang bibihag sa puso ko kundi ikaw
lang,'' wika ko at muli niyang niyakap ang beywang ko at inihilig ang kaniyang ulo
sa dibdib ko.
"Nagseselos ka ba kay Anthony kanina?'' lambing niyang tanong sa akiin.
''Medyo, ayaw ko kasi na may ibang hahawak sa 'yo. May nararamdaman ka pa ba sa

lalaking iyon?'' tanong ko naman sa kaniya.
Bigla naman siyang tumingin sa akin at tinaasan ako ng kilay. ''Simula nang minahal
kita, hindi na ako nagkakagusto sa iba, noh! Kahit na maraming nanliligaw sa akin
hindi ko ginawang palitan ka sa puso ko kahit kamuntikan ko ng ikabaliw ang
paghihiwalay natin. Lalo na 'yong nalaman ko na buntis ako kay Josh. Hindi ko na
alam no'n kung ano na ang gagawin ko.''
Sa tuwing sinasabi ni Jasmine ang mga pinagdaanan niya noon dahil sa kagagawan ko
ay parang sinasaksak ng matulis ang puso ko.
''Hindi sapat ang humingi ako ng sorry sa 'yo, Hon. Gusto ko lagi mo maramdaman ang
pagmamahal ko sa 'yo. Maraming nasayang na panahon para sa atin, ngunit hindi pa
naman huli ang lahat para maitama ko ang mga pagkakamali ko,'' sabay haplos ko sa
pisngi niya at siniil siya muli ng halik sa labi. Pagkatapos ay niyakap ko siya
muli.
Nanatili naman ang kamay niya sa likod ko.
"Alam mo ba noong nakita ko kayo sa resort at buhat-buhat mo ang anak ni Cathy,

lalo kaya akong na praning no'n lalo na no'ng makita ko si Mommy at Daddy na
masaya. Habang ako nag-iisa. Alam mo bang si Natasha ang napagbuntungan ko noon
nasaktan ko siya ng husto,'' patuloy pa nitong sumbong sa akin.
''Kawawa naman ang anak natin. Alam mo ba noong una kong kita sa kaniya ay parang
hindi ko maipaliwanag ang naramdaman ko. Lalo na 'yong kinagat niya si Angelo ang
anak ni Cathy. Subrang napakamaldita ni Natasha. Makasagot-sagot sa akin ay parang
matanda na. Hindi ko alam na anak ko na pala ang kaharap ko. Sino ba naman ang mag-
aakala na magkaroon tayo ng anak. Hindi ko talaga na isip na naglilihi ka na pala
noon,'' hinila ko si Jasmine at pumuwesto kami sa may balcony na tanging karagatan
lang ang nakikita namin at mga hampas ng tubig sa dalampasigan ang naririnig namin.
Maraming bituin sa langit at kalahati naman ang buwan na nagsisilbing ilaw sa

karagatan. Nakatalikod si Jasmine at ako naman ay nakayakap sa likuran niya.
"Atleast magkasama na tayo ngayon. Naalala ko 'yong manok mo na ninakaw ko at

pinakatay kay Tiya Cora. Alam mo bang nagrereklamo ang manok no'n. Naawa ako pero
gusto ko talaga kainin ang mga hita niya. Sorry, ha? Kung 'yong manok mo ang
pinaglihian ko noon,'' paghihingi naman niya ng sorry sa akin.
"Ano ka ba, Honey. Wala na iyon. Ipinanganak mo na nga ang kambal natin. Kung alam
ko lang na naglilihi ka noon siguro kinatay ko na lahat ng manok at pinakain sa
'yo,'' sabi ko naman at isinubsob ko ang mukha ko sa leeg niya.
''Weee? H'wag ka nga! Galit na galit ka nga noon,'' wika naman nito sa akin.
"Kalimutan na natin 'yon, hindi ka ba nagugutom?'' tanong ko naman sa kaniya para

maiba ang usapan namin.
Humarap naman siya sa akin at nakangiti. "Kanina pa kaya ako nagugutom.''
"Saglit lang at kunin ko ang styro sa sala. May pagkain akong dinala. Baka kasi
gutomin ka,'' akmang tatalikod na ako nang pinigilan naman niiya ako.
"Hindi naman ako sa kanin nagugutom kundi sa 'yo,'' mapang-akit pa nitong wika sa
akin sabay hawak sa zipper ko.
Shit! Bigla na lang ako napakagat sa labi ng dakutin niya ang p*********i ko.
''Nagiging malibog ka na yata, Hon?'' turan ko pa sa kaniya.
''Ayaw mo?'' tanong naman nito na alam ko na ang ibig niyang sabihin.
''Syempre gusto!'' hindi na ako nag-aksaya ng panahon at siniil ko na siya ng halik

sa labi. Kanina pa kaya tumitigas ang pipino ko.
Hinubad ko na ang ang damit niya at pati sa pang-ibaba niya. Wala akong itinira sa
kaniya. Mas lalo akong nalilibbugan kapag nakikita ang umbok niyang tiyan. Ewan ko
ba basta lalo siyang gumaganda habang lumalaki ang tiyan niya.
Isinandal ko siya sa pader at walang sawang hinalikan ang labi niya at naghubad na
rin ako ng damit. Hindi namin ramdam ang lamig ng hangin dahil pareho kaming nag-
aapoy kapag dumidikit na ang katawan namin.
Hinalikan ko siya sa panga pababa sa leeg niya at dumako iyon sa maliit niyang
tuktok ng dibdib.
''Mike, ahhh...'' mas lalo pa akong nalilibugan sa mga ungol niya.
Hinawakan ko ang dalawa niyang dibdib na lumalaki na rin at may lumalabas ng gatas.
Pinagdikit ko ang dalawa niyang dibdib at palipat-lipat kong sinisipsip ang dalawa
niyang korona.
''Uhmmm...Honey?'' ungol nito sa mapang-akit na boses.
Nang magsawa ako sa dibdib niya ay pumailalim ang labi ko sa malaki niyang tiyan na
parang pakwan. Hinalik-halikan ko ang tiyan niya at hinimas-himas. Habang siya ay
nakasandal sa pader.
Lumuho na ako at inangat ang isa niya paa at pinatukod sa upuan. Agad kong dinilaan
ang mabango niyang bulaklak sa pang-amoy ko kaya lalo siyang umunngol.
''Honey, Ahhhh.. Ang sarap. Ahhh..'' lalo akong ginaganahan sa pagdila ng

p********e niya dahil sa mga ungol niya.
Gusto kong maramdaman ng asawa ko ang kakaibang sarap bago ko ipasok ang
p*********i ko sa kaniya.
Lalo kong ginalingan ang pagsipsip at pagdila sa kasilanan niya.
''Uhmm...Ahhh, Honey? Just like that, Honey, Ahhh..'' ramdam ko ng malapit na itong
malabasan dahil sa paghigpit niya sa paghawak sa buhok ko.
''Ohhh!! Honey ipasok mo na ang sandata mo, please? Ahhh..'' agad akong tumigil sa
pagdila sa pagakababae niya at naupo sa upuan.
Hinila ko na siya para umupo siya sa kandungan ko. Hinawakan niya naman ang
p*********i ko itinapat ito sa p********e niya.
Nang makapasok na ang sandata ko ay ramdam ko na ang sikip ng pagakababae niya.

Malapit na ngang sumabog ang organism niya.
"Uhmm...Honey?'' daing pa ng asawa ko at mabilis itong umindayog sa taas ko.

''Fvck! Ang sikip mo, Honey. Ahhh..'' halinghing ko at sinunggaban ko ng sipsipin
ang dibdib.
''Honey, Ahhhh.. Lalabasan na ako..Uhhhgzz.. ayan na Hon! Ahhh! Uhmm...'' ang bilis
na ng pag-ulos ni Jasmine at napayakap na ito sa akin at unti-unting bumagal ag
pag-ulos niya.
Kaya ginalaw ko na ang balakang ko Upang maramdaman niya pa ang sarap. Naramdaman
ko pa ang subrang sikip ng p********e niya na para bang pinipiga ang p*********i ko
sa loob.
Hanggang naramdaman ko na malapit na malapit ng pumutok ang mga semilya ko sa loob

ng asawa ko.
Napapaungol pa ako at napayakap rin sa kaniya ng maramdaman ko ng malapit na ako.

Ilang sigundo pa ay ipinutok ko na ang semilya ko sa loob ni Jasmine.
Nang gabing iyon ay tatlong beses kaming nagtalik ni Jasmine. Binuhat ko siya sa
kama at doon muling inangkin. Dahan-dahan lang ang pag-ulos ko sa kaniya dahil
buntis ito. Sabi naman ng doktor niya ay ayos lang na magtalik kami kahit malaki na
ang tiyan niya dahil parang excersice na rin daw iyon at puwede pa siyang
makapanganak ng normal.
Kinabukasan ay nagising kami ni Jasmine na walang saplot. Babangon na sana ito pero
niyakap ko naman siya habang nakatagilid ako.
''Honey, tanghali na, oh! Ang lagkit ko, amoy s€x na itong silid natin,'' sabi
naman niya.
''Maya kunti, please?'' lambing ko sa kaniya.
''Hayzz.. nagugutom na ako,'' reklamo naman ng buntis kong asawa.
Bumangon na lang ako. Bumangon na rin siya. ''Nasaan pala ang mga damit natin?''
tanong niya sa akin.
''Nasa balcony. Huwag na tayo magdamit. Gusto mo maligo muna tayo sa jakuzzi?
''Sige, basta gusto ko may pagkain sa tabi ko,'' sabi naman nito sa akin.
''Sige initin ko na lang ang pagkain na dinala ko. Samahan mo ako,'' yaya ko naman
sa kaniya.
Nagsuot siya ng roba at nagtapis naman ako ng towel sa pang-ibaba ko at nagtungo

kami sa kusina at naghanda na ako ng makain namin.
Pagkatapos kong initin ang pagkain ay dinala ko ito sa Jakussi. Nakasunod naman
siya sa tabi ko. Namangha pa ito ng makita niya ang jakussi. Naharap ito sa dagat
at ang pader sa palibot ay yari sa tinted glass kaya kita ang kabuuan ng dagat.
Nilagyan ko ng bubble bath ang jakussi para comportable naman ang asawa ko.
Tuwang-tuwa ito na lumusong sa tubig. "Honey kapag bumalik tayo rito dalhin natin
ang mga bata.''
''Sige, Hon. Tiyak na magusgustuhan ng mga bata rito. Mamaya ilibot kita at ipakita
ko sa 'yo ang silid ng bata,'' wika ko at lumusong na rin sa jakussi.
Habang nasa jakuzzii kami ay muli ko na naman inangkin ang asawa ko. Sinulit namin
ni Jasmine ang pagkakataon na kami lang dalawa. Pagkatapos ay ipinasyal ko siya sa
tabing dagat at tuwang-tuwa naman ito.
Episode 114
Cjapter 114
Jasmine
Namasyal kami ni Mike sa tabing dagat magkahawak ang kamay namin habang binibilang
namin ang bawat hakbang.
Masaya ako na pinaparamdam sa akin ng asawa ko ang halaga ko sa kaniya. Pinasaya

niya ako ng buong gabi at buong araw.
Pinagluto niya ako at inaalagaan ng husto. Napakasuwerte ko dahil kung ano kalamig
noon sa akin si Mike ay napakainit naman niya sa akin ngayon.
Tatlong araw kami nanatili sa lugar na iyon na magkasama. Bumalik kami sa Hacienda
at naroon naman si Jean upang turuan ako kung paano mag-bake ng cake, ng cupcake at
gumawa ng lefhe plan.
Nasa kusina ako kami noon at tinuruan niya rin ako kung paano magluto ng bangos at
tamang pagprito. Tinuruan niya rin ako kung paano gumawa ng pizza.
Habang tinuturaan ako ni Jean ay naroon naman si Mike sa tabi ko. Natatakot ito na
lumapit ako sa kalan dahil baka mapaso na naman ako.
Hindi naman mahirap pakisamahan si Jean nagaanan ko siya ng loob marahil ay kamag-
anak ito ni Mike dahil kung hindi, ewan ko na lang.
Sinubukan kong magbake ng cake atnexcited na ako na ipatikim sa asawa ko ang unang
gawa ko. Isinalang ko iyon sa oven at naghanda naman ako para sa iceng.
"Honey, baka napapagod ka na?" sabay punas ni Mike ng towel sa noo ko.
"Hon, excited na akong ipatikim sa 'yo ang mga luto ko. Thank you Jean, ha? Kapag
bumalik na kami sa Maynila gusto ko ipatikim sa mga bata ang luto ko," pasalamat ko
kay Jean habang kinukuhanan niya ng larawan ang mga nauna naming niluto.
"Ayos lang iyon, Jas. Basta kapag may gusto ka pang ipaturo sa akin tawagan mo lang
ako. Bukas babalik na ako sa Maynila," ngiti niyong wika sa akin.
"Dito muna kayo, Hon. Pupunta lang ako sa library ko at tatapusin ko lang ang
ipapasa ko sa opisina," sabay halik sa akin ni Mike sa pisngi.
Tumango lang ako at tumalima na ito.
Makalipas naman ang ilang minuto ay inahon na ni Jean ang cake at at nakahanda na
ang pangtopings nito.
"Mahal na mahal ka talaga ni Mike, ano?" turan ni Jean sa akin.
"Paano mo naman nasabi?" ngiti kong tanong sa kaniya.
"Syempre naman sa mga titig at pag-aalaga niya sa 'yo halata naman na mahal na
mahal ka niya. Lalo na noong nasa batis kami at sinipa mo ang orocan na may lamang
pagkain. Subrang nag-alala kaya siya non'n," sabi pa nito sa akin at inilagay ang
cake sa umiikot nitong lagayan.
Kumuha naman ako ng topings at binalot iyon sa cake. "Pasensya na kayo sa inasal
ko. Hindi ko naman alam na kamag-anak mo si Mike. Marami na kasi ang naranasan ko,
kaya parang may takot ako na maagaw siya ng iba sa akin."
Sumandal naman ito at pinapanood ako habang naglalagay ako ng iceng sa cake.
"Eh, bakit ka naman umalis? Alam mo ba na nag-alala siya ng husto noong nawala ka
ng nakaraang araw? Hindi kaya maipinta ang mukha ni Mike. Iniisip niya na baka
magtago ka na naman tulad daw noong nagtampo ka. Umalis ka na lang raw na hindi
nagpaalam," wika pa ni Jean.
"Sinabi niya 'yon? Hindi naman na ako aalis basta-basta. Lalo na at malaki na itong
tiyan ko," sabi ko naman at nilagyan ko na ng pickle ang cake.
"Puwede na ba 'to?" tanong ko kay Jean.
"Puwede na 'yan," saad naman niyo.
"Sige, Ihanda ko lang ito para makatikim din ang mga tauhan sa Hacienda," sabi ko
naman.
"Tulungan na kita mag-ayos. Mabuti pa tawagin mo na si Mike," aniya at inihanda na

ang mga niluto naming bangos cupcake at telapia na nilagyan niya ng oyster na
sinalang sa oven kanina. Tapos tinuruan niya pa ako magluto ng kuhol na niluto niya
ng nakaraang araw.
Agad naman akong nagtungo sa library ni Mike na naroon sa taas sa tabi ng silid
namin.
Dahan-dahan akong umakyat sa hagdan parang excersice ko na rin ito. Nang makarating
na ako sa itaas ay pumasok na ako sa library ni Mike. Nakita ko naman siya na abala
sa pagta-type.
"Hon, tapos ko na e-bake ang cake, hali ka bigyan natin ang mga tauhan. Saluhan
natin sila kumain mag-budle fight tayo doon sa patag," lumapit ako sa kaniya at
yumakap ako sa leeg niya sa likuran.
"Tapusin ko lang 'to, Hon," anito habang patuloy na nagta-type.
"Mamaya mo na gawin 'yan! Nagugutom na ako. Excited na akong matikman ang kuhol,"
lambing ko sa kaniya.
Hinalik-halikan naman niya ang braso ko. "Okay, okay, tapusin ko lang 'to saglit."
Kumalas na lang ako sa pagkayakap sa kaniya at naupo sa upuan na katapat lang sa

mesa niya. Itinukod ko ang siko ko sa mesa at nakasangkay ang baba ko sa mga palad
ko.
Habang hinihintay ko si Mike ay napakagat labi naman ako nang sumipa si Baby sa
tiyan.
"Ughhzz.." daing ko at hinimas ang tiyan ko.
Agad naman tumingin sa akin si Mike. "What happen? Masakit ba ang tiyan mo?" alala
nitong tanong sa akin.
Umiling-iling naman ako. "Sumipa lang si Baby."

Agad naman siyan tumayo at inurong ang upuan sa pamamagitan ng puwit niya at
lumapit sa akin.
Umupo ito at pinantayan ang tiyan ko. "Talaga? Gumalaw si baby? Gusto ko kunan ng
video ang tiyan mo Hon, habang gumagalaw si Baby."
Kinuha niya ang cellph9ne niya at nag-video ito. Itinaas pa niya ang maternity
dress ko sa baba ng dibdib ko.
"Hello, Baby. Puwede bang magpakitang gilas ka kay Daddy? Sige na, please?" ani
Mike sabay himas nito sa malaki kong tiyan.
Ilang sandali pa ay gumalaw naman ang tiyan ko. "Ow... Wow! Its amazing.
Hahaaaha.." Hindi matawaran ang tuwa ni Mike sa mga mata nito habang kinukuhanan ng
video ang tiyan ko.
"Kung nakita mo ang mga kambal dati kung paano sila naglilikot sa tiyan ko. Ay
nako! Siguro mas lalo ka ma-amazed dahil nakalikot nila," kuwento ko kay Mike.
"Talaga? Sayang naman! 'Di bale babawi na lang ako dito sa bunso natin. Saka nakita
ko naman dati ang paggalaw ni Josh sa tiyan mo. Ang mga kambal lang talaga ang
hindi ko nakita," sabi pa nito sa akin.
"Hon, na miss ko na ang mga kambal at si Josh. Balik na tayo sa ansyon sa sunod na
araw!" bigla ko na lang naramdaman ang pananabik sa mga bata.
" Sige, na miss ko na rin ang mga bata. Hali ka na sa baba, para makakain na tayo,"
yaya nito sa akin at inalalayan niya na ako tumayo.
Bumaba kami ni Mike at inayos ang mga pagkain. Tumulong naman si Jennifer sa
pagdala ng pagkain sa may patag na malapit sa maisan.
May kuno roon at mahabang mesa. Sinapinan ni Mike ang mesa ng dahon ng saging at
inilagay ang mga niluto namin ni Jean at pati na ang cake.
Tinawag naman ni Mike ang mga tauhan. Kabilang na roon sina Mang Dany na abala
kanina sa pagpapakain ng mga baka at kabayo. At si Manang Sue na tumulong sa
pagtanim ng palay. Kasama si Ate Beth at Tiya Cora ay ang mga iba pang tauhan. Saka
si tiyo pedreng na tagabunot ng palay na itatanim.
Nang makarating na sila ay salo-salo kaming kumain.
"Masarap ba ang luto ng asawa ko?" tanong ni Mike sa mga tauhan niya. Pinagyayabang
ito ang niluto ko.
"Opo, Boss! Ang sarap pala ni Ma'am Jasmine magluto," sabi naman ng isa niyang
tauhan.
"Ang sarap nga!" papuri naman ng isa. Ganon din sina Manang Sue, Tiya, Cora at iba
pa. Lahat sila pinupuri ang luto ko.
"Hindi lang naman ako nagluto niyan. Kundi kasama ko ang chief cook ko si Jean.
Siya ang nagturo sa akin kung paano magluto. Para pagbalik namin sa Maynila ay
malulutuan ko na ang mga bata ng masasarap. Hindi tulad noon na sunog na bangos at
sunog na kanin at niluto ko sa kanila, hahaha.." tawa kong wika sa mga ito at
kumain na rin ng kunol na may gata at creamy ito kaya ang sarap sa panlasa ko.
"Naalala ko noon. Noong unang kita ko kay Ma'am Jasmine na nagluluto siya sa
dapugan. Hindi pa siya marunong maglingas ng apoy," wika naman ni Tiya Cora.
"Una niyang niluyo 'yong nilagang karne na hindi man lang niya na slice. Pati ang
repolyo, patatas at petchay buo lahat. Tapos ang lasa kasing alat pa ng tubig sa
dagat saka sunog pa ang sinaing," tawa pa ni Mike na kinukuwento sa tauha niya.
Nagsitawanan naman ang lahat pati si Jean.
"Naalala mo pa 'yon, Hon?" ngiti ko naman tanong sa asawa ko.
"Oo, naman! Natatawa nga ako kapag naalala ko iyon. Tapos puno pa ng uling ang
mukha mo," tawa pa ni Mike.
"Ikaw ang may kasalanan no'n dahil pinagluto mo ako na hindi ko nga alam kung paano
ako magluto," simangot kong turan sa kaniya.
" 'Yong buko talaga ang hindi ko makalimutan. Madaling araw pa lang bumababa na xi
Jasmine at kunin ang buko na wala pang laman. Tapos papabuksan niya sa akin at
ipakayod ang bao niyon na mapambot," sabag naman ni Manong Danny na natatawa pa.
"Ay, oo! Pinapakayod niya ang bao saka kainin," wika naman ni Manang Sue.
Ang lawak naman ng ngiti ko dahil naala pa nila iyon. Tumingin naman si Mike sa
akin. "Kumakain ka ng bao ng niyog?"
"Noon 'yon! Noong naglilihi pa lang ako sa mga kambal," sagot ko naman sa asawa ko.
"Kapag naalala ko naman 'yong manok na sipitsipit ni Ma'am Jasmine natatawa rin ako
na nalulungkot. Pinakatay ba naman sa akin ang manok ni Sir Mike at ang paa lang ng
manok ang kinain," sabat naman ni Tiya Cora.
"Eh, paano naman 'yong nalasing siya at kinagat ang daliri ni Sir Mike?" tawa
namang sabat ni Mang Pedreng.
Tawanan na lang kami hanggang sa natapos kaming kumain. Binalik-balikan namin ang
nakaraan at masayang nagsalo-salo sa kaninang tanghaling iyon.
Episode 115
Chapter 115
Mike
Makalipas ang tatlong araw ay nagbalik kami ni Jasmine sa Maynila. Tuwang-tuwa

naman ang mga bata nang makita kami ng Mommy nila.
''Daddy, Mommy, mabuti at umuwi na kayo. Miss na namin kayo,'' lambing ni Natasha
habang nakakandong sila ni Nathaniel sa akin.
Nasa living room kami noon nakaupo kasama sina Mommy at Daddy. Si Josh at Nathan
naman ay nakakalong kay Jasmine at si Nathan ay nasa gilid ni Jasmine.
Hinalikan ko ang dalawang mga bata dahil na miss ko na ang mga ito.
''Kamusta ang bakasyon ninyong dalawa?'' tanong ni Daddy sa amin ni Jasmine na

katabi nito si Mommy.
"Okay lang naman, Dad. Pinaararo lang naman ako ni Jasmine sa palayan,'' sumbong ko
naman kay Daddy at natawa pa ito.
''Marunong ka ba mag-araro?'' tanong naman ni Mommy.
''Siya kamo ang inararo ng kalabaw Mom, Dad. Hahahaha...'' tawa pa ng asawa ko.
Natawa naman sina Mommy at Daddy.
''Dad, gusto ko sumakay sa kalabaw tulad sa libro namin. Nakasakay ang tao sa likod
ng kalabaw,'' sabi naman ni Nathan.
''Siya nga po, Dad! Siguro ang ganda sumakay sa kalabaw,'' sabi naman ni Nathan.
Hayaan niyo sa bakasyon uuwi tayo sa Hacienda at turuan ko kayo sumakay sa kabayo.
Ang kalabaw kasi ay katulong iyon sa magsasaka,'' sabi ko naman sa mga bata.
''Gusto ko matuto lumangoy Daddy!'' sabat naman ni Natasha.
''Hayaan mo Natasha epa-enrol kita sa swimming lesson. Para kasing galing mo ako
mag-swimmig,'' pagmamalaki naman ng asawa ko sa anak naming babae.
''Yehey!'' excited naman ni Natasha at pumalakpak na ito.
''Mommy, ako rin!'' sab naman ni Nathaniel.
''Ako rin po, Mommy! Gusto ko rin matuto lumangoy,'' wika naman ni Nathan.
Ginulo naman ni Jasmine ang buhok nito.
''Oo, na. E-enrol ko kayo sa swimming lesson,'' wika naman ni Jasmine asa mga anak
namin.
''Kamusta naman ang pag-aaral, humm?'' tanong ko sa mga ito.
"Daddy, top 1 kami ni Nathan. Si Natasha hindi kasama sa top,'' wika pa ni Nataniel
sa akin.
''Ang daldal kasi! Tapos tamad pa magsulat!'' sabi naman ni Nathan.
"Eh! Alam ko naman na ang sagot, eh!'' protesta naman ni Natasha.
''Its okay my Princess, basta sa sunod kailangan tapusin mo ang pinapasulat ng

teacher niyo,'' sabi ko na lang kay Princess.
Kumibot lang ang labi nito at yumkap sa beywang ko.
''Gusto niyo ba kumain ng cake? tanong ng asawa ko sa mga bata.
''Mommy, marunong na ako magt-bake tinuruan ako ni Tita Babe.'' sabi naman ni
Natasha na pinagmamalaki niya pa si Bretany ang pinsan ko.
''Pumunta ba rito ang Tita niyo?'' tanong ni Jasmine.
''Pumunta sila rito noong umalis kayo. Kinabukasan kasi bumalik na sila sa
Amerika,'' sagot naman ni Daddy.
Tumayo naman si Jasmine na buhat-buhat si Josh. Agad naman akong napatayo at

lumapit sa kaniya kaya napatayo rin ang mga kambal.
''Tsss.. Akin na si Josh, Hon. Huwag ka nga magbuha-buhat. Alam mo naman na buntis
ka!'' saka kinuha ko ang bata sa kaniya.
''Sus! Ang oa ng Daddy niiyo, hali kayo magbake tayo ng cake,'' yaya pa nito sa
tatlong kambal at humawak naman si Natasha sa kamay ng Mommy niya at si Nataniel.
Si Nathan nama ay humawak sa laylayan ng damit ni Jasmine at nagtungo na sila sa
kusina.
Kinulit-kulit ko naman si Josh kaya natatawa ito.
''Mabuti naman at hindi mo binigyan ng sakit ng ulo ang asawa mo Mike,'' wika naman
ni Mommy sa akin.
''Siya nga ang nagbibigay ng sakit ng ulo ko. Hindi ko alam ang trip ni Jasmine.
Paararuhin ba naman ako at papulutin ng kuhol,'' maktol ko naman sa mga magulang ko
habang buhat-buhat si Josh.
''Hay, nako, Mike. Pasalamat ka at 'yan lang ang pinapagawa sa 'yo ng asawa mo.
Alagaan mo ng mabuti si Jasmine dahil tayo lang ang pamiilya niya. Kung nabubuhay
lang sana ang mga magulang niya matutuwa ang mga iyon dahil buntis na naman ang
kaisa-isa nilang anak,'' malungkot namang turan ni Daddy.
Batid ko na miss niya na ang mga kaibigan niya ang mga magulang ni Jasmine.
''Tama ang Daddy mo anak. Kahit minsan may katigasan ng ulo ang asawa mo ay
kailangan niya ng pang-unawa mo. Lalo na at nakaranas siya ng depression. Dadalawin
natin ang puntod ng mga magulang ng asawa mo. Dalhin natin ang mga bata.'' wika
naman ni Mommy.
''Sige, Mom. Bukas papasok na ako sa opisina at tambak na ang trabaho ko,'' sabi ko
naman kila Mommy at Daddy.
''Kamusta naman ang Hacienda?'' tanong ni Daddy.
''Okay, lang Dad. Lalong lumaki ang income natin,'' wika ko naman.
''Mabuti naman kung ganoon. Si Tita Ann ba wala?'' tanong ko nang mapansin ko na
wala si Tita Ann.
''Naroon sa pamangkin niya. Alam mo naman na kapapanganak lang ng kaibigan ni

Jasmine. Pinakita nga sa mga bata ang anak nila sa video call. Tuwang-tuwa naman
ang mga bata,'' wika naman ni Mommy.
''Sige, Mom, Dad. Puntahan ko lang muna ang asawa ko. Tingnan ko ang ginagawa nila
roon,'' wika ko at iniwan ko na sila sa sala kasama. Buhat-buhat ko naman si Josh.
Pagdating ko sa kusina ay naabutan kong nakakalat ang harina sa sahig at

napakakalat.
Nakita ko ang mag-iina ko na nilalaruan ang harina. Pinaglalagay ba naman nito sa

mukha nila. Nakita ko naman si Yaya Lourdes na nakasandal sa pader at napapailing
sa mag-ina ko at kiibit balikat pa itong tumingin sa akin.
Paano pa naman naransak na ang kusina. At ang mga kambala at ina nila ay
naghaharutan ang mga ito. Tumikhim ako para mapansin nila ako.
''Ehemm!''
Agad naman silang tumingin sa akin.
''Bakit ang kalat ng kusina? Nagba-bake lang kayo ganito na kakalat?'' kunot noo
kong reklamo sa kanila.
''Huwag ka mag-alala, Hon. Lilinisin 'yan namin mamaya. 'Di ba, mga anak?'' ngiti
pa nitong tanong sa tatlo.
''Yes, Mommy!!!'' sagot naman ng tatlo.
''Pero, Honey. Hindi naman dapat ganiyan kakalat ang gawa ninyo. Hayzzz.. Pasaway
talaga itong Mommy niyo,'' sabi ko at hinnila ang isang upuan at naupo kami ni
Josh.
''Napakastriktio naman nitong Daddy, ninyo,'' ani Jasmine at lumapit ito sa akin at
iniwan ang ginagawa.
Kumuha ito ng iceng at bigla na lang tinapal sa mukha ko.
''Oh! Shit! Jasmine!?'' pikon kong saway sa kaniya at nagtawanan pa sila.
Hinilamusan ko ang mukha ko ng kamay ko kaya dumikit naman sa kamay ko ang iceng.
''Ahhahhaha... Mukhang clown na ang Daddy ninyo. Siya na kaya ang e-bake natin!''
tawa pa nitong wika sa mga anak namin na nagtatawanan.
Sa lahat pa naman ng ayaw ko ay pinagtatawanan ako.
''Yaya, pakikuha nga si Josh!''' utos ko kay Yaya.
Agad naman kinuha ni Yaya ang anak namin ni Jasmine, ngunit natatawa rin si Yaya.
''Yaya? Stop launghing,'' saway ko kay Yaya.
Na makuha ko na nito si Josh ay tumayo ako at niyakap ko sa likuran si Jasmine na

tumatawa.
''Hahaha..Mike, bitiwan mo nga ako!' pagpupumiglas pa nito.
''Akala mo ikaw lang marunong maglagay ng iceng sa mukha, ha!" hinilamos ko ang
iceng na dumikit sa kamay ko sa mukha ng asawa ko. Agad naman itong sumigaw na
akala mo ay napaano.
'"Ahheehh!!! Mike, naman!'' sabay padyak pa nito ng paa niya. Binitiwan ko siya at
pareho na kami may iceng sa mukha.
Nagtawana naman ang tatlong kambal at pinaglalagyan ko rin sila ng iceng sa mukha.
Ngunit sa pagharap ko muli kay Jasmine ay saktong dumapo ang itlog sa noo ko kaya
nabasag ito at pumunta lahat sa mukha ko ang eegyolk nito.
Hindi ako kumilos at nanatili sa kinatatayuan ko. Sumeryuso ako at nahinto ang
tawanan nila.
Binato lang naman ako ng asawa ko ng itlog sa mukha. Hindi mo maintindihan ang
mukha nito. Kung tatawa ba siya o kakabahan dahil sa pagseryoso ko ng mukh ko.
Dumating naman si Daddy at Mommy.
''Anong kaguluhan 'to?'' tanong ni Daddy na nasa likuran ni Jasmine.
''OMG! Anong nangyari sa kusina? Ano 'yang mga mukha ninyo at bakit ang dungis
niyo?'' ani Mommy na hindi makapaniwala sa kaguluhan sa kusina.
''Hehhehe..Nagba-bake po kami ng Cake, Mom,'' nakangiwi pang wika ng asawa ko kay
Mommy.
Bigla naman natawa si Daddy nang tumingin ito sa mukha ko. ''Hahahaa... Ang mukha
yata ni Mike ang gusto mong e-bake, Iha.''
''Hehehe... Kung puwede lang Dad,'' turan pa ng asawa ko kay Daddy.
Lumapit ako sa tabi ni Jasmine at binulungan ito. ''Humanda ka sa akin mamaya at

paparusahan kita sa kama.''
Ngumisi naman ito sa akin at bumulong rin. ''Gusto ko yata ang parusa mo na 'yan,
Hon.''
Palaban talaga ang Misis ko kaya minabuti ko na lang na maghilamos na at

tinulungang mag-bake ang asawa ko.
Matapos namin ang cake ay naligo naman kami sa bath tub na malaki. Kasiya naman
kaming pito roon. Tuwang-tuwa naman ang mga bata lalo na si Joshua habang
nakalublub kami sa squere na bath tub na may mga bubbles.
''Kung wala lang ang mga bata paparusahan kita rito,'' bulong ko kay Jasmine.
''Ede, papaahunin na natin ang mga bata para makapagsimula ka ng magparusa sa

akin,'' kagat labi pang wika ng asawa koat dumako ang kanang kamay nito sa boxer
ko.
Napapasinghap na lang ako sa ginawa niyang iyon. Sa ilalim naman iyon ng tubig kay
hindi naman makita ng mga bata.
Episode 116
Chapter 116
Mike
Pilya talaga itong asawa ko dahil habang nakalubog ang kalahati ng katawan namin ay
dinukot niya ang p*********i ko sa boxer ko.
Napapakagat labi na lang ako ng sakalin niya iyon at ibaba taas ang kamay niya sa
galit ko ng sandata.
''Honey, may mga bata,'' saway ko naman sa kaniya,
Ilang sandali pa ay binitiwan niya ang p*********i ko at tumayo siya nakabikini

lang ito.
''Mommy, matagal pa po bang lalabas si Baby?'' tanong ni Natahaniel.
''2 months na lang Baby. Lalabas na ang kapatid niyo. Aahon na ako at nilalamig na
ako,'' wika pa nito sa amin ng mga bata.
Bumulong pa ito sa akin bago umahon. ''Hihintayin kita sa kuwarto natin, hum..''
aniya sa mapanuksong mata.
Lalo tuloy nagagalit na ang sandata ko. Nang makaalis na si Jasmine ay tinanong ko
naman ang mga bata na nage-enjoy sa pagbabad sa tubig.
''Kids, hindi ba kayo giniginaw?'' tanong ko sa tatlo habang hawak-hawak ko si
Josh.
''Daddy, gusto ko pa magbabad rito,'' sabi naman ni Nathan.
''Ako rin po, Daddy,'' sabi naman ni Nathaniel.
''Dito lang ako, Daddy!'' wika naman ni Natasha.
''Paano ba 'yan nilalamig na si Daddy?'' sabi ko naman sa kanila.
Dahil ang totoo ay gusto ko na makae-score sa Mommy nila.
Umahon ako na kasama si Josh at nagsuot ng roba. Paglabas ko ng silid ay saktong

dumating si Roshel.
''Kuya, narito na pala kayo?'' tanong nito. Galing kasi ito sa school niya nang
dumating kami ni Jasmine.
''Oo, kanina lang kami dumating ni Ate mo. Kung gusto mo magbabad sa bath tub
samahan mo na lang ang mga bata,'' sabi ko naman.
''Ay sige Kuya Mike. Akin na po si Josh. Bihisan ko muna,'' aniya at binigay ko
naman si Josh sa kaniya.
''Hindi pa iyan nabanlawan. Sige ikaw na muna bahala sa mga bata,'' sabi ko naman
at dumating naman si Yaya.
''Umahon na kayo ni Jasmine, Iho?'' tanong ni Yaya.
''Opo, Yaya. Kung gusto niyo magbabad sa bathtub magbabad lang kayo riyan,'' wika
ko naman kay Yaya.
''Tapos na ba talaga kayo magbabad ni Jasmine?'' makahulugan pang wika ni Yaya.
''Iba ang gusto kong babaran, Yaya. Kaya kayo na muna ang bahala magbantay sa mga
bata,'' sabay kindat ko kay Yaya.
''Aysos! Kayo talaga, oo! O, sige na kami na bahala sa mga bata,'' ani Yaya at
nagtungo na ako sa silid namin ng asawa ko.
Pagdating ko roon ay abala ito sa kapapanood sa cellphone niya.
Nakaroba na ito at nakahiga sa kama.
''Honey, i'm here!'' sabay kalabit ko pa sa paa niya.
''Uhmm.. Alam ko magbanlaw ka na. Naho-horny na ako.'' sabi naman nito na

nakatingin sa cellphone niya.
Hindi na ako makapaghintay pa kaya wala ng banlaw, banlaw. Agad ko ng hinubad ang
roba ko at boxer at dumamba sa tabi ng asawa ko.
Inangat ko ang roba niya and shit! Naka-ready na ito dahil hindi na ito nakasuot
panloob sa pang-ibaba.
''You are so hot, Hon!'' anas ko sa kaniya at isinubsob na ang labi ko sa

p********e niyang nakahanda niya.
''Ughhzz.. Shit, Mike!'' ungol na ng asawa ko habang ninanam-nam ko ang p********e
niya.
Patuloy ko lang itong diidilaan habang may pinapanuod siya sa celphone.
''Ahhh...Lalo yata akong nababaliw sa ginagawa mo, Hon,'' ungol nitong wika sa akin
at pabagsak niyang inilapag sa kama ang cellphone niya.
Natigil naman ako sa pagdila sa kasilanan niya ng mahagip nng mata ko ang
cell0phone niya.
''Nanunuod ka ng s*x video?'' kunot noo kong tanong sa kaniya.
''Uhmm..uhmm!'' Sabay tango niya at napakagat sa pang-ibaba niyang labi.
''Honey, huwag mo sabihin na pati 'yan pinaglilihian mo?'' kabado kong tanong sa
kaniya. Baka mamaya eh maging manyakis ang anak namin. Lalo na nitong mga nakaraan
ay lagi siyang active sa sex.
''Gago! Hindi ko pinaglilihian 'yan, noh! Pinapanood ko lang 'yan para marami akong
matutunan,'' sabay irap nito sa akin.
''Sorry naman! Akala ko pinaglilihian mo 'yan,'' ngiti kong sabi sa kaniya.
''Bilisan mo na! Parusahan mo na ako,'' pang-aakit pa niyang turan sa akin.
Muli ko namang dinilaan ang p********e niya at napapaliyad na ito sa subrang sarap.
''Ohhh! Honey, ang sarap,'' halinghing pa nito at sinuklay-suklay ang buhok ko.
Hinawakan ko ang tiyan niya at hinimas-himas. Parang malaking pakwan ito sa

pakiramdam ko.
''Ahh.. Honey, lalabasan na ako..uhmm..'' daing pa ng maganda kong asawa.
''Ipasok ko na, Hon?'' taong ko at lumuhod sa harap niya.
''Oo, bilisan mo! Huwag mo akong bitinin,'' aniya sa paos na boses.
Napapangiti ako sa asawa ko. Pero hindi ko muna ipinasok ang p*********i ko. Gusto
ko muna siyang bitinin at 'yon ang parusa ko sa kaniya sa pagbato niya sa akin
kanina ng itlog.
Sa halip ay sinipsip ko ang kanan niyang dibdib.
''Uhmm... Sabi ko ipasok mo na,'' sumamo naman nito sa akin.
'' Mamaya na, Hon," wika ko at siniil ko siya ng halik sa labi.
"Binibitin mo naman ako, eh! Lalabasan na nga ako tinibil mo pa! Huwag na nga tayo
mag-s*x!" maktol nito sa akin at ito sa akin nnang dumako ang halik ko sa panga
niya.
Halata ang pagkainis nito sa mukha niya na nakasimangot na.
"Yan ang parusa mo sa ginawa monsa akin kanina," ngisi ko sa kaniya.
Para naman itong dragon at handang bumuga ng apoy ano mang oras na gustuhin niya.
Walang ano man ay bigla na lang ako nito hinampas ng unan.
"Boyset ka! Habang buhay ka rin hindi makatikim sa akin! Nakakawala ka ng gana!"
galit na nitong turan sa akin at akmang babangon na sana siya ngunit pinigilan ko
naman ito.
"Sorry na, hito na at ipapasok ko na," sabay hawak ko sa sandata ko ay lumuhod para
isintro sa p********e niya.
"Ayaw ko na! Nakakainis ka! Umalis ka rito!" sabay bato nito sa akin ng unan.
Putik na 'yan! Ako yata ang mabitin nito. Iba pala mabitin ang bunyis na ito parang
tigre na umaatungal at handang manakmal.
Para malamigan ang utak niya ay agad ko naman hinawakan ang dalawa niyang hita at
ibinuka ko iyon at sumubsub sa p********e niya.
Dinilaan ko na iyo at sinipsip ang kasilanan niya. No'ng una ay tinutulak niya pa
ako pero ngayon ay napapaungol na ito sa sarap.
"Ahhhggzz.. Haaahh.." mabigat na ang paghinga niya kaya alam kong nasasarapan na
ito.
Patuloy lang ako sa pagdila sa hiwa niya.
"Ohh! Shit! Honey.. Ahhh.. lalabasan na ako.. huwag mo akong bitinin.." halinghing
ng asawa ko kaya agad naman akong lumuhod para ipasok ang sandata ko sa kaniya.
Hito siya at naghihintay na ipasok ko. Agad kong ipinasok iyon at dahan-dahan
siyang binayo.
"Ohhww... Honey, Fvck me harder, please? Ahhh.." inaangat niya na ang balakang niya
at sinasalubong ang pagbayo ko.
Tumigil ako sa pagbayo sa kaniya kaya siya na ang gumalaw.
"Ahhh.. Shit! Faster please! Huwag kang tumigil! Fvck! Honey, ahhh.." subrang
higpit na ang paghawak nito sw braso ko.
Ayaw ko naman na magalit muli ang asawa ko at ayaw ko na siyang mabitin kung kayat
binilisan ko na ang pagbayo ko ngunit sakto lang dahil buntis ito.
"Ahh! Ahh! Ayan na! Uhmmm..." mahaba pa nitong ungol.
Shit! Ramdam ko ang kasikipan niya sa loob. Hanggang naramdaman ko na rin na

malapit ng sumabog ang semilya ko sa loob niya.
Mabilis pa ang pagbayo konsa kaniya hanggang tuluyan na ngang pumutok ang mga
semilya konsa loob niya. Pareho kaming napaungol ng malakas ng asawa ko.
Lupaypay kami nang matapos naming mag-love making ni Jasmine.
Sa bawat oras na lumilipas ay lalong lumalalim ang nararamdaman ko para sa asawa

ko. Oras-oras ay busto ko palagi itong kasama.
Lagi kong pinaparamdam sa kaniya na wala nang ibang babae ang makapagpabihag sa
puso ko kundi siya lang.
Kinabukas pagkatapos ng pasok ng mga bata ay nagtungo kaming lahat sa puntod nila
Mommy at Daddy ni Jasmine. Kasama namin sina Daddy at Mommy.
Si Yaya lang ang naiwan sa mansyon dahil kasama namin si Roshel.
Doon na rin kami kumain sa puntod ng mga magulang ni Jasmine.
Habang nakaupo kami sa tiles ay naalala ko naman ang mga panahon na namnesia ako.
Noong araw na hindi ko maalala si Jasmine at ang mga anak namin ay dito ko siya
nakita na halos maga na ang mata sa kakaiyak.
Sa halip na dmayan ko siya noon dahil sa pagdadalamhati niya sa pagkawala ng mga

magulang niya ay nakalimutan ko pa siya.
Maraming hirap ang dinanas ng asawa ko sa piling ko noon, kaya naman niyakap ko
siya ng mahigpit kahit sa harap ng mga magulang ko at sa mga anak namin.
"Honey, hindi na ako makahinga sa yakap mo," protesta naman niya sa akin.
"Sorry, Hon," paumanhin ko at kumalas ako sa kaniya.
" Sorry para saan, humm?" lambing ko naman sa akin.
"Para sa lahat ng kasalanan ko sa 'yo. Saka no'ng panahon na kailangan mo ako pero
'yon pa ang panahon na nakalimutan kita. Hindi man lang kita nadamayan ng husto sa
pagkawala nila Mommy Joan at Daddy Leo," sabay halik konsa noo niya.
"Okay, lang. Kasalanan ko naman kung bakit ka na aksidente noon. Inaway kasi kita,
kaya umalis ka. Alam mo ba akala ko hindi na kita makikita at mayakap?" sabi pa
nito sa akin.
"Pero narito pa rin ako, Hon sa tabi mo. Saka nakabuo pa tayo ng isa," ngiti kong
wika sa kaniya at hinagkan ko siya sa labi ng banayad na halik.
Habang tumatagal ay lalo kong nakikilala ang asawa ko at lalo kaming naging
malambing sa isa't isa.
Maghapon kami sa puntod ng mga magulang ni Jasmine at nag-bonding kami kasama ang
mga anak namin at sina Daddy at Mommy. Nagsalo-salo kaming kumain sa harap ng
puntod ng mga magulang ng asawa ko. Iniisip namin na kasama namin sila kahit na
hindi na namin sila nakikita.
Episode 117
Chapter 117
Mike
Kinabukasan ay pumasok na ako sa opisina. Maraming nakatambak na trabaho kaya buong

araw akong nagtrabaho.
''Oy, Dude! Musta? Ang haba yata ng bakasyon mo,'' pang-aasar pa sa akin ni
Christian.
''Alam niyo naman na buntis ang asawa ko, kaya kailangan ko muna siyang paglaanan
ng panahon,'' sagot ko naman dito.
''Naks naman, oh! Iba na talaga kapag may pamilya. Baka puwede mag-bar naman tayo
mamaya,'' yaya pa ni Christian at umupo ito sa single chair na kaharap ko.
''H'wag mo akong demonyohin Dude! Hinihintay ako ng mag-iina ko. Wala na akong
panahon sa bar,'' wika ko naman kay Christian nang pumasok naman si Lance at
Reynaldo.
''Hey, Mike! Mabuti at pumasok ka pa. Kamusta ang bakasyon mo?'' tanong naman ni
Reynal sa akin at naupo ito sa mesa ko ng kalahati niyang puwit.
''Bakit nandito kayo? Wala na ba kayong ginagawa sa opisina niyo?'' tanong ko naman
sa kanila.
''Ikaw lang naman maraming ginagawa, Dude! Night out tayo!'' yaya ni Reynald.
''Tsss... Hinihintay ako ng mag-iina ko mga Dude! Kayo na lang muna,'' tanggi ko pa
sa kanila.
''Ito naman hindi na mayaya. Minsan lang naman tayo mag-night out!'' wika naman ni
Lance.
''Iba na talaga kapag pamilyado!'' puna naman ni Christian.
''Hindi naman magagalit siguro si Jasmine. Minsan ka lang namin yayain,'' sabi
naman ni Reynald.
''Paano ang asawa mo? Mamaya kung saan mo naman hagilapin 'yon!'' sabi ko naman kay
Reynald.
''Basta dala niya ang cellphone niya malalaman ko kung saan siya pupunta. Saka
binalaan ko na iyon na huwag siyang umalis kung hindi malalagot naman siya sa
akin,'' wika naman nito sa akin.
Malalim muna akong nagbuntong-hininga bago sumagot sa anyaya nila sa akin.
''Sige, mag-night out tayo. Basta huwag tayo masiyadong magpagabi at baka
malintikan ako sa asawa ko. Ayaw ko pa naman na nagagalit siya sa akin lalo na at
buntis iyon,'' sang-ayon ko sa kanila.
''Sige, mabuti pa tawagan mo na lang muna ang asawa mo atleast alam niya kung saan
ka,'' sabi naman ni Lance sa akin.
Dinukot ko naman ang cellphone ko at tinawagan ang asawa ko.
Maya pa ay sinagot niya na ito. "Hon, napatawag ka? Uuwi ka na ba?'' agad nitong
tanong sa kabilang linya.
''Hindi pa, Hon. Baka gabihin ako ng uwi," sabi ko naman at ang mga kaibigan ko ay
nagkikindatan pa ang mga ito.
''Ahh.. sige, Hon! Hindi ka ba rito maghapunan?'' tanong pa nito sa akin.
''Humm... kakain ako riyan pagdating ko, pero huwag mo na akong hintayin. Kumain na
kayo ng mga bata,'' wika ko sa kaniya.
''Nagluto pa naman ako ng kare-kare. Sayang naman!'' medyo nag-iba na ang mood nito
sa kabilang linya.
''Ahmm.. Tirhan mo na lang ako, Hon. Kakainin ko 'yan mamaya,'' sabi ko sa asawa
ko.
''Okay, umuwi ka kaagad, ha? Sige, Hon! Umiiyak na si Joshua,'' aniya sa kabilang
linya.
''Sige, Hon,'' saka naputol na ang kabilang linya.
''Tara! Para makauwi ako ng maaga!'' sabay tayo ko at inayos ang mga papers na
napirmahan ko at niyaya na sila.
''Ayon oh!'' tuwa namang turan ni Christian.
Nagtungo kami sa isang night bar at tulad ng dati ay nag-oder kami ng wine.
Nakipag-inuman ako sa mga kaibigan ko pero ang isip ko ay nasa asawa ko at mga
anak. Iba na nga talaga kapag pamilyado ka na dahil wala ka ng ibang iniisip kundi
sila.
Habang nag-iinoman kami ay tinanong naman ako ni Reynold.
''Mabuti naman at nakapagbakasyon kayo ulit ng asawa mo.'' sabay inom nito ng alak.
''Oo, para naman makapag-relax kami pareho. Kayo ni Beoly, wala bang balak na
magbakasyon para makabuo na kayo?'' tanong ko kay Reynold.
''Lagi na nga kami nag-aaway simula noong nalaman ko ang pinagsasabi niya kay
Grace. Lalo na noong nakunan siya,'' wika naman ni Reynold.
''Dont tell us na mahal mo pa rin si Grace. Kung hindi ako nagkamali ay pinakasalan
mo si Bioly para masaktan si Grace, tama ba ako Pare?'' tanong naman ni Lance kay
Reynald.
Napahilamos si Reynald at malalim na nagbuntong hininga. ''Oo, gano'n na nga!

Ngunit kung kailan na natanggap ko na ang lahat ay saka ko naman nalaman na si
Bioly ang may pakana kaya kung bakit naghiwalay kami ni Grace. Hindi ko na nga alam
kung ano ang dapat kong gawin.''
''Pare, kasal na kayo ni Bioly, asawa mo na siya kaya panindigan mo na at mahalin

siya dahil mahal ka naman niya. Saka tapos na kayo ni Grace,'' wika ko naman sa
kaibigan ko. Ayaw kong matulad ito sa akin.
Kibit-balikat lang ang naging tugon niya sa sinabi ko.
Nag-inuman na lang kami ngunit ilang shot lang ang ininom ko. Pag-tingin ko sa relo
ay alasdies na ng gabi.
Nagpaalam na ako sa mga kaibigan ko na umuwi dahil baka naghihintay na sa akin si

Jasmine.
Nauna na akong umuwi sa tatlo at tama nga ang hinala ko dahil naghihintay ang asawa
ko sa living room. Nang makita ako nito ay agad itong tumayo at sinalubong ako.
''Kamusta ang asawa ko, humm?'' agad ko siyang hinalikan sa labi at inakbayan.
''Humm.. Amoy alak ka! Uminom ka ba?'' tanong naman nito at pinaikot ang kamay niya
sa likuran ko.
''Niyaya kasi ako nila Reynald, hindi ko matanggihan kaya pinagbigyan ko na lang
sila. Pasensya na Hon, ha?'' paumanhin ko sa asawa ko.
Bumitaw naman siya sa akin at humarap. ''May babae kayong kasama?'' tanong nito sa
akin na nakataas ang kilay.
''Syempre wala! Sina Cristian ang kasama ko at Lance,'' sabi ko, ngunit niliitan
naman nito ang mga mata niya.
''Sigurado ka na wala kayong kasamang babae?'' paninigurado pa niya at inamoy-amoy

ang damit ko at sinuri ang kuwelyo ko. Nang wala itong makuhang proof ay humawak
ito sa braso ko.
''Hali ka, tikman mo ang luto ko,'' masuyo nitong wika sa akin at hinila na ako sa
dining area.
''Nasaan ang mga bata?'' tanong ko.
''Nasa silid na nila. Bukas nga pala Hon, gusto kong pumunta kina Janzel at Cristy.
Gusto ko makita ang Baby nila.'' sabi nito sa akin.
Nasa dining area na kami noon at naroon naman si Yaya naghahanda ng niluto ni
Jasmine.
''Yaya, ako nariyan magpahinga na kayo,'' wika naman ni Jasmine kay Yaya.
''Sige, Iha! Hayzz sumasakit na ang binti ko. Mahirap talaga kapag nagkaedad na,''
sabi naman ni Yaya.
''Kaya nga po ako na ang bahala riyan. Magpahinga na kayo,'' ngiti namang wika ng
asawa ko kay Yaya.
"Oh, sige, ikaw na bahala magpakain sa asawa mo,'' ani Yaya at umalis na ito sa
dining area.
Kumuha naman si Jasmine ng niluto niyang kare-kare at inilapag sa harapan ko.

Kumuha na rin siya ng kanin.
''Tikman mo Hon, kung masarap,'' wika nito sa akin at binigyan ako ng kubyertos.
Tinikman ko naman ang niluto niya. Napapikit pa ako sa sarap. ''Humm...Wow! Ang
sarap, Hon. Ang sarap ng Misis ko magluto. Pero huwag ka magluto na mag-isa, ha?
Mahirap na at baka mapaso ka.''
''Talaga, Hon!? Masarap? Kasama ko naman si Mommy kanina habang niluluto ito.''
sabi naman nito sa akin.
Naparami ako ng kain sa niluto ng asawa ko. Subrang sarap naman talaga, kasi.
"Kumain ka na, Hon?'' tanong ko sa kaniya habang magiliw niya akong minamasdan sa
pagkain ko.
''Oo, nagutom na kasi ako, samahan lang kita rito para ganahan kanng kumain,''
ngiti pa nitong wika sa akin.
Lalo nga akong ginaganahan kapag kaharap ko ito. Lalo na at luto niya ito.
Nang makatapos na akong kumain ay umakyatna kami ni Jasmine sa taas. Nag-shower na

muna ako bago ako tumabi sa asawa ko na nakahiga na sa kama.
"Honey, masakit ang paa ko,'' ngiwi ng asawa ko. Marahil ay nagka-cramp ito dahil
sa pagbubuntis niya.
Bumangon ako at kumuha ng maligamgam na tubig sa banyo at bimpo para idampi sa

sumasakit niyang paa, kaya nakatulog na rin siya sa wakas.
Nahagip naman ng mata ko ang koko niya na mahaba na ito. Kawawa naman itong asawa
ko. Hindi na nakapunta ng salon para magpalinis ng koko. Pati kamay niya ay
mahahaba na rin.
Kumuha naman ako ng nail cutter at habang tulog ang asawa ko ay pinutulan ko ang
mga koko niya sa paa. Ganoon rin sa koko niya sa kamay.
Nang matapos ko na putulan ang mga koko niya ay tumabi na ako sa kaniya at hinaplos
ang tiyan niya. Saka natulog na rin ako.
Kinabukasan ay nagising ako sa ingay ng asawa ko. ''Oh my Gosh! Ano ang nangyari sa
mga koko ko? Bakit ang iksi na ito, hoo..'' mangiyak-ngiyak pang wika ni Jasmine.
Agad naman akong napabalikwas na naupo sa kama. ''Bakit, Hon? Ayaw mo ba putulan
ang koko mo? Mahaba na kasi kaya habang tulog ka pinutulan ko.''
''Grrr... Hindi ko naman sinabi sa 'yo na putulan mo! Hayzzz kainis ka talaga!''
maktol nito sa akin.
''Eh, ang haba na ng koko mo. Naawa nga ako sa koko mo dahil mukhang di ka na
nakapagsalon,'' sabi ko sa kaniya.
"Pinapahaba ko nga ang koko ko. Kainis ka naman! Sige na maligo ka na. Pupunta ako
kina Janzel, ha? Isama ko ang mga bata,'' aniya sa akin at inayos niya na ang kama.
''Samahan ko na kayo! 'Di na muna ako papasok sa opisina,'' wika ko at bumangon na

rin ako upang maghilamos at ayusin ang sarili.
Hindi na nagsalita ang asawa ko kaya ayos lang sa kaniya na samahan ko sila ng mga
bata.
Episode 118
Chapter 118
Jasmine
Habang nasa biyahe kami papunta sa bahay nila Janzel at Cristy sa Alabang kasama
ang mga kambal at si Josh ay naiinis ako kay Mike dahil sa pagputol nito ng mga
koko ko. May balak pa naman sana akong palagyan ng design iyon.
Habang nakatanaw ako sa labas ng bintana ng kotse ni Mike ay nakasimangot ako.

Panay naman ang sulyap niya sa akin habang nagda-drive.
''Galit ka ba sa akin, Hon? Kanina ka pang walang imik,'' sabi nito sa akin.
''Hindi ako galit! Naiinis lang ako sa 'yo!'' sabi ko na nakasimngot. Nasa front
seat ako at ang apat na bata ay nasa likuran namin. Si Josh ay may safety chair
naman ito katabi ng mga kuya at Ate niya.
''Mommy, inaaway mo na naman si Daddy!'' sabat naman ni Natasha. Ayaw ng mga ito na
nag-aaway kami ng Daddy nila dahil natakot ang mga ito na nmaghiwalay kami ng Daddy
nila.
''Tingnan niyo naman kasi ang ginawa ng Daddy niyo sa koko ko!'' sabay pakita ko ng
koko ko sa kanila.
''Whats wrong with that, Mom? Ayos naman po ang koko ninyo,'' sabi naman ni
Nathaniel.
''Hala! Bakit mo naman pinutol ang koko ni Mommy, Daddy?'' tanong naman ni Natasha
sa ama niya.
''Syempre mahaba na ang koko ng Mommy niyo, malay ko ba na gusto niya ang mahabang
koko,'' wika naman ni Mike sa anak niya.
''Its okay, Natasha. Pahabain ko na lang,'' wika ko kay Natasha.
Ilang oras pa ang nakalipas ay nakarating kami sa bahay nila Janzel at Cristy.
Mayroon kaming mga dala na pagkain at prutas.
Naabutan naman namin si Tita Ann na nagdidilig ng halaman kaya bahagya pa itong
nagulat at agad kaming sinalubong.
''Nako, narito ang mga alaga ko!'' tuwa pang wika ni Tita Ann nang makababa kami sa
sasakyan. Isa-isa nitong hinalikan ang mga anak namin ni Mike at binuhat niya si
Josh.
Naghalik naman ako sa pisngi niya.
''Tita, nariyan ba sina Janzel at Cristy?'' tanong ko.
''Oo, hali kayo sa loob at siguradong magugulat ang mga iyon,'' yaya naman ni Tita
sa amin.
Pumasok na kami sa loob ata tamang-tama naman na naroon si Janzel sa sala buhat-
buhat ang Baby nila ni Cristy.
''Wow, naman! Tatay na Tatay ang dating,'' bati ko kay Janzel kaya napatingin ito
sa amin.
"Ow! Narito pala ang mga anakis ko!'' tawa naman ni Janzel at isa-isa namang
lumapit ang mga bata sa kaniya.
''Hi, Tito Daddy. Puwede ko ba buhatin si Baby?'' tanong naman ni Natasha at

humalik kay Janzel.
"Hi Daddy Tito!'' Bati naman ni Nathan at Nataniel at humalik naman ang mga ito kay
Janzel.
''Maupo muna kayo, Bro, Jasmine,'' ani Janzel sa amin ni Mike.
"Nasaan si Cristy?'' tanong ko.
''Nagbibihis kaliligo lang kasi,'' sabi naman ni Janzel habang kinakarga ang
sanggol nila ni Cristy.
''Wow! She is so, cute Bro,'' tuwang papuri ni Mike sa anak Janzel at Cristy.
Maya pa ay lumabas naman sa kabilang silid si Troy. ''Hi! every one!'' bati nito sa
mga kambal.
Natuwa naman ang mga kambal nang makita nila si Troy. Niyaya naman sila ni Troy na
maglaro.
''Akin na nga iyang Baby mo.'' sabay kuha ko ng baby sa mga bisig ni Janzel.
''Ow... Ang cute naman ng baby na ito,'' sabay kinukulit-kulit ko ang bata.
''Coffee gusto niyo?'' alok naman ni Janzel.
''No, thanks Bro! Tapos na kami sa bahay. Nagyaya kasi itong Misis ko na pumunta
rito.'' sabi naman ni Mike kay Janzel.
''Mabuti at nakita mo na ang asawa mo na 'yan,'' sabi naman ni Janzel kay Mike.
Tinaasan ko naman siya ng kilay. ''Wag mo nrin hintayin na layasan ka ni Cristy

bago ka mauntog sa pinaggagawa mo!'' sermon ko naman kay Janzel.
Magsalita pa sana ito nang lumabas si Cristy. ''Jasmine, Mike, narito pala kayo,"
ngiting bati ni Cristy.
Sexy na ulit ito ako naman itong butiti ang tiyan. ''Gusto ko kasi makita ang Baby
mo, kaya niyaya ko ang mga bata at sumama naman si Mike.'' sabi ko.
''Mabuti at nakadalaw ka. Akala ko naalimutan mo na ako,'' wika naman nito sa akin
at nagbiso-biso na kami.
''Sira! Ikaw pa ba makalimutan ko. Ang ganda naman nitong anak mo. Excited na rin
akong manganaki,'' sabi ko at hinili-hili ang bata.
''Akin na muna si Baby at padidii8n ko,'' wika naman nito sa akin at niyaya ako sa
silid nila ni Janzel.
Iniwan ko naman si Mike at nag-uusap naman silang dalawa tungkol s business.
Nang nasa silid na kami ay naupo ito sa kama at sumandal sa headboard at pinadede
ang bata.
''Kamusta ka na? Naglayas ka raw?'' malumanay nitong tanong sa akin.
''Oo, pumunta ako sa Capiz sa Yaya ko. Akala ko kasi babae ni Mike 'yong pinsan
niya kaya lumayas ako,'' wika ko kay Cristy at naupo sa upuan na nasa gilid ng
kama.
''Okay, na kayo ni Mike?'' tanong nito sa akin.
''Oo, Besty! Kapag may tampuhan kami agad naman namin naayos. Saka ibang-iba na
siya. Lagi niya ako inaalagaan at pinapakita niya palagi ang halaga ko,'' wika ko
naman sa kaibigan ko.
''I'm happy for you, Besty! Masaya ako at masaya ka na sa piling ni Mike. Hindi
katulad ko impyerno pa rin ang buhay ko. Hindi na nga ako matanggap ng asawa ko
hindi rin ako tanggap ng mga magulang niya,'' malungkot naman nitong wika sa akin.
''Besty, i'm sorry. Walang hiyang Janzel, 'yon! Makakatikim talaga sa akin iyon.''
''Hayaan mo na Besty. Tanggap ko naman na sa sarili ko na kahit ano ang gawin ko ay

hindi niya ako magugustuhan. Nagsasama na lang kami dahil sa mga bata. Gusto ng mga
magulang niya na doon kami sa kanila, pero tumanggi ako dahil ayaw kong magmukha na
wala akong lugar sa pamilya nila. Saka handa na rin ako makipaghiwalay kay
Janzel,'' sabi pa ni Cristy.
Nasasaktan ako dahil ang buong akala ko ay masaya ito sa piling ni Janzel. Sinabi
ko pa noon na ang suwerte niya dahil pareho silang nagmamahalan. 'Yon pala ay
pakita lang ang lahat.
''Paano naman ang mga bata?" tanong ko.
''Bahala na! Basta pagod na ako mangalimos ng pagmamahal sa kaniya. Pagod na ako sa
siyam na taon naming pagsasam ay wala man lang improvement,'' aniya sa malungkot na
boses.
Lumapit ako at hinaplos ang buhok niya. ''Gusto mo gumala tayo?'' yaya ko naman sa
kaniya.
''Saan naman tayo pupunta?'' tanong niya.
''Kahit saan! Para naman malibang ka kahit saglit lang at makalimutan mo 'yang
nararamdaman mo!'' sabi ko sa kaniya.
''Gusto ko 'yan! Ngunit gusto ko tayo lang,'' sang-ayon naman nito.
''Sa 'yo lang ba nadede ang baby?'' tanong ko.
''Hindi, mix naman ang dinidede niya. Tanungin mo muna si Mike kung payagan ka
niyang mamasyal tayo,'' sabi naman ni Cristy.
''Syempre, hindi! Tatakas na lang tayo,'' nakangisi kong wika sa kaniya.
''Gaga! Mamaya mag-away na naman kayo,'' pag-alala naman nito sa akin.
''Ako ang bahala. Sabihin na lang natin na may bilhin tayo sa labas para hindi tayo
paghinalaan,'' sabi ko naman.
''Bruha ka talaga! Sige, tapos ko pa dedeen si Baby alis na tayo,'' sang-ayon naman
nito.
Nang matapos na nitong padedeen ang bata ay inilagay niya ito sa crabe ng bata at
pinabantayan kay Tita Ann. Bitbit din ni Tita si Josh.
''Tita may bilhin lang kami ni Jasmine sa labas,'' sabi naman ni Cristy kay Tita.
''Sige, kayo na muna ang bahala Tita, ha?'' wika ko.
Tumango lang si Tita at humalik naman ako kay Joash. Ang tatlong kambal naman ay
naglalaro kasama si Troy.
Lumabas kami ng silid nila Cristy at Janzel at ang dalawa naman si Mike at Janzel
ay nag-uusap sa sala.
''Bakit nakabihis ka?'' tanong ni Janzel kay Cristy.
''Bibili kami ng cake. Papasama ako sa kaniya,'' ako na ang sumagot kay Janzel.
''Ano ang gagawin mo sa Cake, Hon?'' tanong naman ni Mike sa akin.
''Syempre kakainin, Hon! Alangan naman na titigan lang natin ang cake! Ang mga
bata, ha? Malapit lang naman ang bilihan ng cake rito,'' sabi ko naman kay Mike.
''Sige, balik agad kayo, ha?'' sabi naman ng asawa ko.
Dalidali na kami ni Cristy lumbas na akala mo ay may tinatakasan kami. Naglakad

kami sa unahan ng bahay nila bago pumara ng taxi.
Nang makasakay na kami ay nagtawanan naman kami sa loob ng taxi. ''Saan tayo
pupunta?'' tanong ni Cristy.
''Gala tayo sa Tagaytay?'' tanong ko kay Cristy.
''Ah, sige! Yayain natin asi Bioly,'' sabi pa nito.
Speaking of Bioly ay tumatawag ito sa cellphone ko kaya agad ko naman itong

sinagot.
''Ang tagal mo naman sagutin! Na sa inyo ka ba?'' inip nitong tanonng sa akin.
''Wala! Pupunta kami ni Cristy sa Tagaytay sama ka?'' tanong ko sa kaniya
''Sige, sige. Wala si Reynald kaya makagala ako. Hindi siya umuwi kagabi!'' sabi
nito.
''Sige, daanan ka na lang namin,'' sabi ko at pinatay na ang cellphone.
Sinabi namin sa Taxi driver na daanan muna namin si Bioly sa Paranaque bago kami
matungo sa Tagaytay.
Ilang minuto pa ang makalipas ay nakarating kami kiina Bioly sa isang exclussive
subdivision.
Nakaabang ito sa labas ng subdivission. Nang makasakay ito ay agad na kaming

nagtungo sa Tagaytay na hinidi alam ng mga asawa namin.
Episode 119
Chapter 119
Jasmine
Alas dose na kami ng tanghali nakarating sa Tagaytay sa skyranch. Kumain kami sa

isang restauran roon. Habang kumakain kami ay nagkuwentuhan naman kaming tatlo.
''Mabuti at pinayagan kayo ng asawa ninyo,'' sabi ni Bioly sa amin ni Cristy.
''Gaga, tumakas lang kami sa dalawa!'' sabi naman ni Cristy kay Bioly.
''Patay na naman tayo nito!'' wika ni Bioly.
Patuloy lang ako sa pagkain ko. ''Uuwi naman tayo ng maaga. Saka naroon naman sila
kina Cristy,'' sabi ko.
''Pasyal ngayon, good luck later!'' sabi naman ni Bioly.
''Saan ba ang asawa mo? Bakit sabi mo hindi umuwi kagabi?'' tanong ko kay Bioly.
''Siguro na boyset sa akin dahil lagi na lang kami nag-aaway!'' sabi naman ni
Bioly.
''Bawasan mo kasi ang pagkaselosa mo!'' sabi ko naman sa kaniya.
Sumimangot lang ito habang kumakain.
Makalipas ang ilang sandali ay nakatapos na kami sa pagkain kaya namasyal na kami.
Nasa gilid kami ng bangin na kaharap sa Mount taal na matatanaw mula rito sa
puwesto naming tatlo.
"Alam mo Cristy maganda rito sumigaw para maibsan ang bigat na nararamdaman mo,''
wika ko.
''Ako sigaw na sigaw na!'' sabi naman ni Bioly.
Naawa na lang ako sa dalawang ito.
''Sumigaw na kayong dalawa. Hindi ako makasigaw at baka tumalon pa ang baby ko sa
tiyan,'' tawa ko naman wika sa kanila at natawa na rin sila,
'Wohhhh!!!!!!"" sigaw ni Cristy.
''Wahhhhh!'' sigaw naman ni Bioly.
Nang mahimasmasan na sila ay kinuha ko ang cellphone ko sa bag ko at balak ko sana

na mag-picture taking kami.
Ngunit pagtingin ko ay may sampong miss call akong na recieve mula sa asawa ko.
May text message pa ito.
''Lagot! Nakasampong miss call na si Mike,'' sabi ko sa dalawa.
''Buti naiwan ko ang cellphone ko.'' sabi naman ni Cristy.
''Sagutin mo na Jasmine. Mamaya mag-away na naman kayo,'' sabi naman ni Bioly.
''E-text ko na lang siya,'' sabi ko at binasa muna ang text ni Mike.
HONEY MIKE: Honey, ang tagal niyo naman bumili ng cake! Saan ba kayo bumili?
Nag-reply naman ako sa text niya.
ME: Hon, namasyal kami ni Cristy, Ikaw na muna ang bahala sa mga bata ha?
Makalipas ang ilang sigundo ay may reply na agad ito.
HONEY MIKE: Saan naman kayo na masiyal?''
ME: Sa mall lang, Hon.
Maya pa ay tumawag ito, kaya sinagot ko na.
''Hello, Hon!'' sagot ko.
''Saan ka?'' seryoso nitong tanong sa akin.
''D...dito nga sa mall,'' wika ko naman.
''Umuwi na kayo para sabay na tayong kumain rito kina Janzel," wika pa nito.
''Ahh..Ehh.. Kumain na kami ni Cristy. Kumain na kayo naglibot-libot lang kami,''
dahilan ko naman.
''Talaga lang, ha?'' makahulugan nitong wika sa akin akin at pinatay ang cellphone.
''Galit?'' agad na tanong ni Cristy na ibig sabihin ay kung galit si Mike.
''Hindi ko alam,'' kibit-balikat ko namang sagot.
''Tara, mamasyal tayo roon!'' sabay turo naman ni Bioly sa ibang direction.
''Naglakad-lakad kami sa may pasiyalan na kadalasan ay magkasintahan ang mga

namamasyal. Medyo marami ang tao.
Habang naglalakad kami ay napansin namin ang isang groupo na nakaupo at nagtatawan
sa may damuhan may tint ang mga ito.
Napako ang tingin namin sa dalawa na magkatabing nakaupo. Mga kaibigan iyon ng
asawa ko. Si Lance, Christian at si Reynald at may mga kasama itong mga babae.
Nakita kong nagkulimlim ang mga mata ni Bioly na nakatingin kay Reynold at sa
katabi nito.
''B...Bioly!'' Hindi makapaniwalang bigkas ni Reynald nang makita si Bioly na

nakatayo malapit sa kanila.
Agad namang tumayo ang mga ito at hindi makapaniwala na makita kami.
Lumapit si Reynald sa amin. "Anong ginagawa mo rito?'' tanong ni Reynold kay Bioly.
Sa halip na sumagot si Bioly ay sampal ang pinadapo niya sa pisngi ng asawa. "Kaya,
pala hindi ka umuwi kagabi dahil kasama mo ang babae mo! Sige, magsama kayong
dalawa hanggang sa impyerno! Ayan, Grace! Binabalik ko na sa 'yo ang nobyo mo!
Iyong-iyo na siya!'' iyak at galit na wika ni Bioly sa babae.
''Bioly, nagkakamali ka ng iniisip,'' paliwanag naman ni Reynald.
''Oo! Nagkakamali nga ako dahil nabulag ako sa pagmamahal ko sa 'yo Reynald! Kaya
magsama kayong dalawa!'' ani Bioly at tumalikod na ito. Sinundan naman ito ni
Cristy.
''Shit!'' ani Reynold na parang frustrated na ito.
Nang tumingin ito sa akin ay hindi ko namalayan na dumapo na lang ang kamay ko sa
pisngi niya. Sinampal ko siya ng malakas. ''Anong karapatan mong lukuhin ang
kaibigan ko? Pagsisihan mo ito, tandaan mo iyan!'' Tuamlikod ako at sumunod kina
Cristy at Bioly.
Nagpara ito ng sasakyan at sumakay naman agad kami. Nagpahatid kami sa Maynila at
habang nasa sasakyan kami ay walang tigil ang iyak ni Bioly.
''Hohooho.. Lahat naman binigay ko ano pa ba ang kulang ko? Anong mayroon sa
babaeng iyon na hindi niya magawang kalimutan at layuan? Anong kulang ko?'' iyak
nito habang inaalo namin siya ni Cristy.
''Walang kulang sa 'yo. Abnormal lang ang asawa mo!'' wika ko sa kaniya.
Hinayaan lang namin na ilabas niya ang sama ng loob niya hanggang sa makarating
kami sa Maynila.
Bumaba kami sa isang park sa Alabang. Doon ibinuhos ni Bioly ang sama ng loob kaya
pinagsisipa nito ang trash can na naroon at pinagbubunot nito ang mga halaman na
wala namang kalaban-laban sa kaniya.
''Besty, awatin mo! Mamaya mayari tayo. Nakikitambay lang nga tayo, eh!'' sabay
siko ko kay Cristy.
''Hayaan mo para mailabas niya ang sama ng loob niya.'' sabi naman ni Cristy.
''Ahh!! Kakalbuhin kitang babae ka! Tapos ganito kita kalbuhin!'' ani Bioly sabay
bunot ng mga bulaklak sa park.
Lumapit na kami ni Cristy sa kaniya. ''Best, kawawa ang halaman sa 'yo, oh!'' Sabay
pulot ko ng isang puno ng bulaklak.
''Hayy.. Kawawang mga bulaklak! Pinagbuntungan ng galit,'' sabi naman ni Cristy at

kinuha ang tatlong bulaklak na nabunot rin.
''Hohhoho.. Sorry hindi ko napansin, akala ko buhok ng babaeng iyon ang binubunot
ko,'' iyak na sabi ni Bioly.
Nagtawanan na lang kami maya pa ay may nagsita sa amin.
''Hoy! Kayong tatlo sakay sa patrol car!'' wika ng isang pulis at may metro aid
din.
Nagtinginan naman kaming tatlo at nagtataka.
''K...kami po ba, Sir?'' paninigurado kong tanong sa polis.
''May iba pa ba? Hala sakay kayong tatlo! Hindi niyo ba alam na bawal ang tumambay
rito? Tapos pinagsisira niyo pa ang pananim!'' sabi pa nto.
"Ha? Ikukulong niyo kami? Wala kayong warrant of arrest kaya hindi kami sasama!
Saka nakita niyo naman na buntis itong kasama namin,'' angal naman ni Bioly.
''Tama! Saka kapapanganak ko lang Sir!'' sabi naman ni Cristy.
''Sa presento na kayo magpaliwanag!'' sabi pa ng pulis at wala na kaming nagawa

kundi ang sumama sa kanila.
Nang nasa patrol car na kami ay nabasa ko naman ang sign board na nakalagay sa may
poste.
BAWAL TUMAMBAY RITO KALIKASAN AY PAHALAGAHAN UPANG ANG KAPALIGIRAN AY MAPROTEKTAHAN
Napakagat labi na lang ako dahil sa sign board.
Napakastrikto ng lugar na ito kaya sa presinto talaga kami makarating nito.
''Sir, baka puwede naman natin pag-usapan 'to? Huwag niyo na kami ikulong. Magbayad
na lang kami,"' pakiusap ko sa pulis.
''Magmumulta talaga kayo at ayan pa ang ebedensya, hawak-hawak niyo na pinagbubunot

niyo ang mga halaman,"' sabi pa ng pulis.
Agad naman namin nabitiwan ni Cristy ang tangkay ng bulaklak.

''Wala namang kasalanan ang mga kaibigan ko, Sir. Ako po ang nagbunot niyan! Akala
ko kasi buhok ng babae ng asawa ko,'' sabi naman ni Bioly.
''Tumigil kayong tatlo!'' saway naman ng isang pulis.
Para akong masiraan ng ulo sa nangyayari ngayon. Parang naulit ang dati na nakulong
din kaming tatlo dahil nabangga ko ang sasakyan ni Samantha.
Lalo akong kinabahan. Paano kong malaman ni Mike ito? Hayzz lagot talaga ako.
Makalipas ang ilang minuto nakarating kami sa brgy hall. Pinasok kami sa isang
silda.
''Hanggang wala kayong abugado at pangmulta, riyan muna kayong tatlo!'' sabi ng
polis na nanghuli sa amin.
''My God! Ano ang gagawin natin?'' tanong ko sa dalawa.
''Ayaw kong tawagan si Janzel,'' sabi naman ni Cristy.
''Mas lalo na ako!'' sabat ko naman.
''Ako mabulok na lang dito, total wala na akong asawa,'' sabi naman ni Bioly.
Maya pa ay may lumapit sa amin na pulis. "Wala ba kayong abugado?'' tanong nito.
''Palayain mo kami baka hindi mo alam kung sino ang kinukulong niyo!'' sabi naman
ni Bioly.
''Bakit, anak ba kayo ng President?'' pang-aasar naman ng pulis sa amin.
''Siya asawa niya si Janzel Mondragon! Siya naman asawa ni Mike Buenaventura! At
ako naman asawa ng hinayupak kong asawa na dahilan kung bakit kinalbo ko ang mga
pananim roon sa park dahil kay Reynaldo Montemayor!'' nanggigil pang wika ni Bioly.
''A...asawa ka ni Mr. Reynaldo Montemayor?'' tanong pa ng pulis.
''Hindi ko na siya asawa!'' sabi pa ni Bioly.
Maya pa ay may tinawagan ang pulis.
''Boss, good afternoon, asawa niyo po ba si Bioly Montemayor?'' tanong ng pulis sa

kausap. Kilala naman na ng pulis ang pangalan namin dahil sa in-interview na kami
kanina.
''Nandito sa brgy hall ang asawa niyo boss sa may Alabang brgy. kapayapaan. Okay
Boss!'' sabi ng pulis saka ibinababa na ang cellphone.
Tumaas naman ng kilay si Bioly ''Kilala mo ang hinayupak na iyon?'' tanong nito sa
police.
''Hintyain niyo na lang ang mga asawa niyo,'' sabi ng pulis at tumalikod na ito.
Ilang oras kaming nanatili sa loob ng maliit na sildang iyon. Hindi ko akalain na
makukulong naman ako na wala sa oras. Buntis pa naman ako at ayaw ko na maulit ito.
Hindi na rin ako tatakas sa asawa ko para hindi ako malagay sa alanganin. Lagot
talaga ako nito kay Mike.
Ending
Ending
Jasmine
Makalipas ang ilang oras na pananatili namin sa loob ng silda sa wakas ay

pinagbuksan na kami ng pulis.
''Makakalaya na kayong tatlo!'' wika ng pulis sa amin.
''Talaga po?'' sabay pa naming bulas ni Cristy. Samantalang si Bioly ay parang

hindi excited na makalabas. Sari-saring emosyon kasi ang nararamdaman niya sa
ngayon.
Lumabas na kami ni Cristy at si Bioly naman ay matamlay itong nakasunod sa amin.
Pagdating namin sa bukana ay naabutan naman namin ang mga asawa namin na nakaupo sa
sofa at hindi mapalagay ang mga pagmumukha ng mga ito.
Nang makita kami ng mga ito ay agad silang tumayo at masakit ang tingin nilang
tatlo sa amin.
Hindi ako makatingin ng maayos sa asawa ko na ngayon ay nagbabaga ang mga tingin
nito sa akin.
''Masaya ka ba sa ginagawa mo? Lets go home!'' galit na wika ni Reynald kay Bioly
at hinablot nito ang kamay ni Bioly at kinaladkad niya na ito palabas.
Si Janzel naman ay masama rin ang tingin kay Cristy.
"Ano pa ang tinatayo niyong dalawa riyan? Labas na at pumasok kayo sa sasakyan!''
galit na utos ni Janzel at nagkalabitan naman kami ni Cristy at agad na lumabas sa
presinto. Sumunod naman ang dalawa sa likuran namin.
Nang makarating kami sa parking area ay ang sasakyan ni Mike ang nakita ko.
''Pumasok na kayong dalawa!'' bulyaw naman ni Mike. Hindi na ako nagsalita pa dahil
alam kong galit ito at kasalanan ko rin kung bakit ito nagagalit.
Agad kaming pumasok ni Cristy na parang mga bata na pinapagalitan ng mga ama namin.
Nang mkaupo na kami sa likuran ni Cristy ay sumakay naman ang dalawa sa frontseat
si Mike ang sa driver seat at pagkatapos nitong malagay ng seat belt ay binuhay na
nito ang makina.
''Ang layo ng bilihan niyo ng cake na dalawa, ah! Ano? Masarap ba ang cake sa
Tagaytay?'' pang-iinsultong tanong ni Janzel sa aming dalawa ni Cristy.
Si Mike ay hindi man lang nagsasalita kaya batid ko na galit ito at nagpipigil
lang. Nakita ko pa ang paggalaw ng panga niya.
Hindi kami makapagsalita ni Cristy dahil alam naman namin na kasalanan namin iyon.
''Sa sunod na makulong ulit kayo dahil diyan sa katigasan ng ulo ninyo bahala na
kayo! Lalo ka na Cristy! Kinakaladkad mo sa kahihiyan ang pangalan ko!'' galit na
sabi ni Janzel.
''Ede, dapat pinabayaan mo ang asawa mo sa kulungan! Bakit, naging mabuting asawa
ka ba sa kaniya? Kung makapagsalita ka akala mo naman ay kasalanan ng asawa mo!''
inis kong sagot kay Janzel. Tumingin ito sa akin na halos hindi makapaniwala sa
sinabi ko.
''Jasmine! Huwag kang sumabat sa usapan ng mag-asawa! Hindi nakakatuwa ang ginawa
ninyong tatlo! Daig niyo pa ang mga walang pinag-aralan! Sa tingin niyo ba
nakakatuwa ang mga pinaggagawa ninyo?'' galit na sermon ni Mike sa akin.
Hindi na ako nakasagot pa. Tahimik na kami sa loob ng sasakyan.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating kami sa bahay nila Janzel. Bumaba si
Janzel at bumaba na rin si Cristy. Bababa na sana ako nang sitahin ako ni Mike.
''Saan ka pupunta?''
''Bababa para puntahan ang mga bata,'' sabi ko.
''Hum! Bumaba ka riyan at lumipat ka rito sa harap! Inuwi ko na ang mga bata bago
kita pinuntahan sa prisento!'' masungit nitong wika sa akin.
Bumaba naman ako at lumipat sa front seat. Matalim naman ang mga titig nito sa akin
kaya iniiwas ko ang tingin ko sa kaniya.
Hanggang pinaandar niya na ang sasakyan at walang imikan sa amin sa loob ng

sasakyan. Ngunit batid kong galit ito sa akin.
Makalipas ang ilang minuto ay nakita ko na iba ang daan na tinatahak namin.
''S...saan tayo pupunta?'' tanong ko sa kaniya.
'' "Di ba gusto mo ang gumala? Kaya sige! Pagbibigyan kita gagala tayong dalawa!''
galit nitong turan sa akin.
''P...pero gabi na Mike? G...galit ka ba sa akin?'' tanong ko sa kaniya.
''Ay, hindi ako galit sa 'yo! Nakakatuwa ang ginawa niyo!'' sarkatiko nitong wika
sa akin.
''Gusto ko lang naman ipasyal si Cristy. Hindi ko naman inaasahan na makita ni

Bioly si Reynald sa Tagaytay na may kasamang babae. Tapos umuwi na kami kaya lang
dumaan kami sa park kaya pinagbuntungan ni Bioly ang mga pananim doon kaya nahuli
kami,'' paliwanag ko pa sa asawa ko.
''Pero sana man lang nagpaalam kayo ng maayos sa amin! Hindi 'yong kung ano ang
gusto niyo gagawin niyo na lang! Paano kung hindi ako tinawagan ni Reynald? Hindi
ko pa malalaman na nasa presinto ka!'' galit nitong sermon sa akin.
''Sorry na! Hindi na mauulit,'' hingi ko ng paumanhin sa kaniya.
''Hindi na talaga mauulit! Dahil simula ngayon hindi ka na puwede umalis na mag-
isa!'' sermon pa nito sa akin.
''Sorry na nga 'wag ka na magalit umuwI na tayo,'' sumamo ko sa kaniya.
''Hindi tayo uuwi! Gagala tayo para mabusog yang paa mo at mata mo,'' pang-iinsulto
niya pa sa akin.
Hindi na lang ako umimik at hinayaan na lang siya mag-drive. Hanggang makarating
nga kami sa Tagaytay subalit gabi na. Nag-parking siya malapit sa pinuntahan namin
kanina. Hindi ako umiimik.
''Baba na, nandito na tayo gumala ka kung saan mo gusto para solve na solve 'yang
mata mo,'' inis nitong wika sa akin.
''Ayaw ko na nga mamasyal. Gusto ko na magpahinga kung puwede roon na muna tayo sa
apartment namin. 'Yong pinuntahan namin dati ni Bioly,'' sabi ko naman sa kaniya.
''Ayaw mo tingnan ang mga tanawin? 'Di ba, kaya ka nga tumakas dahil gusto mo
mamasyal? Bumaba ka na at busugin mo na ang mata mo sa tanawin,'' pagpupumilit nito
sa akin.
''Sinabi ko naman sa 'yo na gusto ko si Cristy ang ipasyal at hindi ako. Gusto ko
lang naman kahit paano ay makalimutan niya ang problema niya. Kung ayaw mo maniwala
bahala ka!'' sabay simangot ko sa kaniya.
''Gusto mo ipasyal si Cristy!? Hindi ka ba nag-iisip, Jasmine? May sanggol si

Cristy na pinapadede! Ikaw naroon ang mga anak natin sa kanila! Sa halip na mag-
bonding tayo, kayong dalawa ni Cristy ang gumagawa ng sakit sa ulo ninyo! Hindi na
kayo dalaga na katulad ng dati! Pareho kayong pamilyado, naintindihan mo ba 'yon?''
bulyaw na nito sa akiin kaya parang sumikip naman ang dibdib ko.
Hindi ako umimik at tumulo na lang ang mga luha ko. Naramdaman ko naman na bigla
siyang nataranta. Malalim siyang nagbuntong hininga.
''Saan mo gustong pumunta?'' mahinahon na nitong tanong sa akin.
''Sa apartment na lang dahil alanganin na tayong umuwi,'' mahina kong wika at
pinahiran ang luha ko sa pamamagitan ng kamay ko.
''Okay, bibili muna tayo ng pagkain,'' malamig niyang turan sa akin.
Bago kami nagtungo sa apartment ay bumili muna kami ng pagkain at prutas para may
makain kami. Gusto niya pa sana sa restaurant kami kumain pero nawalan na ako ng
gana.
Pagdating sa apartment ay agad akong nahiga sa sofa. Napagod ako sa biyahe mula
kaninang umaga.
Maraming nangyari sa araw na ito kaya gusto ko na lang itulog. Ang asawa ko naman
ay inihanda na ang pagkain sa mesa.
''Kumain ka na rito bago ka matulog riyan,'' wika nito sa akin pero hindi ako
umimik.
Lumapit naman siya at kinalabit ako. ''Jasmine, kumain ka na.''
Kapag pangalan ko na ang binanggit niya ay siguradong galit talaga ito sa akin.
Bumangon ako at naupo sa kama at yumapos sa beywang niya inihilig ko ang ulo ko sa
tiyan niya.
''Sorry, na. Huwag ka na magalit sa akin. Promise hindi ko na ito gagawin ulit.
Lagi na ako magpapaalam sa 'yo kapag may gagawin ako. Basta huwag ka na magalit sa
akin, Hon,'' sumamo ko sa kaniya.
Maya pa ay naramdaman ko na lang na hinaplos niya ang buhok ko.

''Okay, huwag ka na malungkot. Nag-alala lang kasi ako sa 'yo. Isa pa buntis ka
paano kung may nangyariing masama sa 'yo na wala ako sa tabi mo? Tapos malaman-
laman ko na nasa kulungan ka. Alam mo bang subrang nag-alala ako sa 'yo?'' anito na
hinahaplos ang buhok ko.
Lalo kong hinigpitan ang pagkayakap sa kaniya.
''Tumayo ka na kakain na tayo. Baka nagugutom na ang baby natin sa tiyan mo.''
Inalalayan niya ako sa pagtayo at ikinulong sa mga bisig niya at hinalikan ako nito
sa tuktok ng ulo ko.
''Hindi ka na galit sa akin?'' tanong ko pa sa kaniya.
''Medyo nagtatampo lang ako sa 'yo dahil sa ginawa niyo ni Cristy. Basta huwag mo
ng ulitin na umalis na hindi nagpapaalam sa akin? Maliwanag ba?'' tanong nito sa
akin at tumango-tango naman ako.
Nakahinga ako ng maluwag dahil hindi na ito galit sa akin. Kumain kami ni Mike na
may mga ngiti sa labi. Ngayon ko lang din napansin na mukhang nae-spoiled niya na
ako.
Lalo ko pang minahal si Mike dahil sa pagpapakita niya sa akin ng pagmamahal.
Nang matapos kaming kumain ay nanood kami ng movie nakasandal siya sa mahabang sofa
at ako naman ay nakasandal sa dibdib niya na nakahiga.
''Honey?'' tawag ko sa kaniya.
''Uhmm?'' tugon naman niya.
''I love you,'' wika ko na tumingala sa kaniya.
Yumuko naman siya at dinampian ako ng banayad na halik sa labi.
''I Love You, Too,'' ngiti niyang tugon sa akin.
Ngayong napatunayan ko kung gaano ako kamahal ng asawa ko ay hindi na ako gumawa ng
bagay na ikakagalit niya.
Kinabukasan noon ay namasyal kami ni Mike sa Tagaytay bago kami umuwi sa mansyon.
Sa bawat araw na dumaraan ay lagi namin pinapakita ni Miike na kung gaano kahalaga
ang isang pamilya. Kung paano namin irespito ang isa't isa. Sa bawat araw na
duamaraan ay masaya kami ni Mike na kasama ang mga anak namin at ang mga taong nasa
paligid namin.
Lalo pa namin minahal ni Mike ang isa't isa at sa lahat ng oras ay sisigurado
niyang nariyan siya sa tabi ko.
Lagi niya akong inaalagaan lalo na at malapit ko ng iluwal ang panglima naming
anak.
Lagi natin tandaan na sa isang relasyon ay dalawa dapat kayo ang kumilos para
lalong tumagal ang pagsasama ninyong dalawa. Kapag may problema agad natin isabi sa
partner natin at matoto tayong tumanggap ng pagkakamali natin at huwag mataas ang
pride.
Hanggang dito na lang ang love story namin ni Mike nawa ay may nakuha kayong aral
sa kuwento ng buhay naming mag-asawa.
Love
Jasmine
Ending
Epologue
Epologue
AFTER 2 MONTHS
Jasmine
"Oh, yes! Mike, ahh.. Please don't stop. Harder please. I..im c*****g ahhh.." hindi
ko alam kung saan kakapit nang maramdaman ko na malapit na akong makarating sa
rorok ng kaligayan. Binabayo lang naman ako ng asawa ko.
Nakaupo ako sa kandungan niya habang sinipsip niya ang tuktok ng dibdib ko na siya
lalong napapakiliti sa akin. Kabuwanan ko na pero hindi ko mapigilan ang asawa ko
na hindi pagbigyan. At lalo akong nagiging agressive sa pinagbubuntis kong ito.
Lalo akong nag-iindayog sa taas ni Mike. At nang makaraos na ako ay yumakap ako sa
kaniya at huminto sa pag-indayog.
Maya-maya pa ay dahan-dahan niya akong inihiga sa kama at sinip-sip ang korona ko

sa dibdib.
Napapaungol ako sa tuwing dumadampi ang labi niya sa tuktok ng dibdib ko.
Napapahalinghing ako sa sarap na iginagawad niya sa akin. Ang init ng buo kong
katawan. Lalo akong nababaliw sa mga paghaplos at pagsipsip ng asawa ko sa dibdib
ko na malulusog at may lamang ng gatas.
Maya pa ay bumaba ang labi niya sa tiyan ko. Hinahalihalikan niya ito. Hanggang
pababa ng pababa ang mga halik niya sa malaki kong puson pababa sa p********e ko.
Muli niyang hinalikan,dinilaan at sinip-sip ang maliit sa hiyas ko, kaya lalo akong
nagdedelihiryo sa sarap.
Basang-basa ang p********e ko. Hindi niya pinapalagpas ang isang minuto na hindi
ako masiyahan.
Lalo akong napapaungol sa pagdila niya ng mabilis sa kasilanan ko. Nagpapabaling-

baling ang ulo ko sa kama at mahigpit akong napakapit sa sapin ng kama ng
maramdaman ko ulit ang kakaibang sarap sa buong pagkatao ko.
"Ahhh..Mike..ohhh..Mike..F*ck me please. ahhh.." utos ko sa kaniya nang maramdaman

ko na naman na malapit na ako sa rorok ng kaligayahan.
"Ohh, Honey please.. f**k me, ahhh... Ang sarap, ohh.." hindi ko na halos makilala
ang sarili ko sa kaligayahan pinapalasa sa akin ni Mike.
"F*ck me please!!!" hingal kong sigaw sa kaniya at hinila ko ang buhok niya para
ipasok niya na ang p*********i niya na kanina ko pa gusto malasap sa loob ko.
Agad naman siya lumuhod sa kama at ibinuka ang mga hita ko at ipinasok ang sandata
niya sa akin. "ahhh..Honey your so beautiful" papuri niya at inumpisahan niya nang
ilabas masok ang sandata niya sa akin.
"Ohh! Yes! Ahh..Faster Mike ahhh..ahhh.ahh" halos mawala na ako sa sarili sa

subrang sarap sa pag-ulos ni Mike ng kahabaan niya sa loob ng akin.
"Shit! ahh..I love you, Hon, ahh.." he groanned.
"Bilisan mo. Ohhh..Harder pleasem.Honey i'm cummin yes! ahh.." hindi ko alam kong
saan ako kakapatit. Pero sa huli napakapit ako sa mga braso niya. Kakaibang sarap
ang nararamdaman ko. Ang init ng buo kong katawan. Hindi ko inaalintana na buntis
ako.
"Ahh.. Honey labasan na ako. Ayan na ahh..." ungol nin Mike at binilisan ang
pagbayo sa akin.
"Ako rin, Mike! Ahh.." napahalinghing ako ng mahaba nang labasan na ako. Sabay kami
ni Mike. Nang matapos na kaming makaraos ay nahiga siya sa tabi ko. Pareho kaming
hingal. Naramadaman ko pa ang paglabas ng likido niya sa loob ko na lumabas mula sa
akin.
"Ho! Ang sarap mo, Hon," wika nito sa akin at niyakap ako.
Napangiti ako at hinalikan siya sa pisngi. Maya pa ay may naramdaman ako kirot sa
tiyan ko.
"Ahhh..Arayyy!!" daing ko.
"Hon? What happen? M..masakit tiyan mo?" taranta niyang tanong sa akin.
"Oo, medyo humihilab ang tiyan .Ahh..Ang sakit. Mike isuot mo ang daster ko dali,
Arayy!!"
"shet! Baka manganaganak ka na, on? Tika pigilan mo saan na ba ang daster mo?"
hindi nito alam kung ano ang dadamputin.
Nang mahawakan niya na ang daster ko ay isinuot niya naman ito sa katawan niya.
Naupo ako at hawak-hawak ang tiyan ko.
"Mike?Ano ba? Bakit mo sinuot 'yan? Isuot mo 'yan sa akin bilis! Manganganak na
ako."
"Oh, shet! Bakit ko ba ito isinuot," anito saka dalidali niyang hinubad ang daster
ko at isinuot sa akin at binuhat ako. "Dadalhin na kita sa hospetal, tika muna
pigilan mo munang huwag lumabas si baby, Hon," taranta pa niya.
Bubuksan niya na sana ang pinto nang hinampas ko siya sa dibdib. "Gago ka? Lalabas
kang nakahubad? Nakalay-lay 'yang pisot mo!"
"Shet! Nakalimutan kong magsuot. Tika, Hon, Ibaba muna kita saglit lang huwag mo
muna palabasin si baby, ha?" anito
Saka kumuha siya ng damit at short niya at boxer at binilisang isuot. Tarantang-
taranta na siya.
Kaya binuksan ko na ang pinto habang hawak-hawak ang tiyan ko at napapangiwi sa

sakit. Lalong tumitindi ang hilab ng tiyan ko.
"Mike, Ano ba! Bilisan mo na. Tumitindi na ang sakit ng tiyan ko. Arayy!!"
Dali-dali naman siyang nagtungo sa kinaroroonan ko at binuhat ako.
"Honey,pigilan mo muna. anito at dali-dali siyang bumaba sa hagadan. Nasalubong

naman namin si Tita Ann sa sala.
"Tita, sabihan mo sina Mommy at Daddy sumunod sa hospetal at manganganak na si

Jasmine," sabay labas namin sa pinto. Hndi na nga nakaimik si Tita Ann at dalidali
na akong isinakay ni Mike sa kotse niya.
Mabuti at naroon si Mang Jun ang family driver nila kaya tinawag niya na ito at si
Mang Jun na ang nag-drive.
Sa likuran kami sumakay ni Mike. Pinagpapawisan na ako ng malamig."Honey, Masakit

ba? Tiis lang muna Hon, ha? Mang Jun, pakibilisan niyo po," utos pa ni Mike.
"Ang sakit Mike? Arayyy!!! Kasalanan mo 'to. Huwag mo na akong buntisin pa!" sigaw
ko sa kaniya.
"Last na 'to, Hon. Promise! Hindi ka na rin puwede manganak at cesarian ka." anito.
"Aray!! Parang lalabas na ang bata, ahhh.." hiyaw ko.
"Tika,huwag! Huwag mo muna palabasin malapit na tayo," anito at nagulat na lang ako
nang hawakan niya ang pagkababe ko na parang tinatakpan nito o pinipigilan ang bata
na huwag muna lumabas.
"Wala ka pa lang panty?" seryoso pa nitong bulong sa akin.
"Gago! Arayy!! Hindi mo naman ako sinuotan," sabay batok ko sa kaniya.
Hindi naman maipinta ang mukha niya. Kinakabahan siya na nainis sa pagbatok ko sa
kaniya.
Makaliipas ang ilang sandali ay nakarating na kami sa hospetal. Mabuti na lang at

sa hospetal na pumutok ang panubigan ko.
Naiwan si Mike sa labas ng delivery room. Hindi maipinta ang mukha niya. May halong
pangamba at excitement.
Mabuti at lumabas kaagad ang baby namin ni Mike. At hindi ako na-undergo sa c.s
epektibo yata ang lagi mo kasiping ang asawa mo during pregnancy. Dahil hindi naman
ako nahirapan sa pagpanganak sa baby girl namin.
Narinig ko pa ang iyak ng baby namin n Mike. Nang malinisan na ito at naputol na
ang pusod at naibalot na ng lampin ay itinabi ito sa akin ng nurse.
"Here is your baby Mommy. What her name?" tanong ng nurse.
"She is a Baby Nicole Marie Delatore Buenaventura.," sagot ko sa nurse.
Tiningnan ko ang anak ko at ang cute niya. Nakuha niya ang ilong at mata ni Mike,
pati ang manipis na labi nito.
"Mommy, dalhin ko muna si baby sa nursery room, ha?" wika ng nurse.
Tumango lang ako. Ilang minuto pa ang lumipas ay inilipat ako sa private room.
At doon ay pumasok na si Mike. Ang saya ng mukha nito agad siyang lumapit sa akin
at hinalikan ako sa noo. "Ang ganda ng baby natin. Mamaya dadalhin na siya rito.
Thank you, Honey."
Hinaplos ko ang mukha niya. "Kamusta ang baby natin? Tiyak na matutuwa si Natasha
kapag nalaman niya na baby girl ang bunso nilang kapatid," wika ko.
"Yes, Hon, ang cute ng pangalan ng anak natin. Nicole Marie Buenaventura. Binigyan
mo na naman ako ng magandang anak, Honey, kaya lalo akong nai-inlove sa 'yo," wika
pa nito.
Ngumiti ako sa kaniya. "Boliro ka talaga, Mike. Huwag mo na akong buntisin

ulit,ha?"
"Hindi na Honey. Ilang buwan na naman akong matitigang nito, pero babawi ako kapag
magaling ka na. Aararuhin talaga kita ng husto," pilyo niya pang wika sa akin.
"Loko-loko ka talaga," sabay halik ko sa labi niyang mapupula.
Makalipas ang ilang oras ay nasigdatingan ang mga magulang ni Mike. Pati ang mga
kaibigan niya.
Tuwang-tuwa ang mga ito ng makita ang baby namin ni Mke. Pati si Janzel at Cristy
ay dumalaw rin. Sina Beoly at Kristne na buntis rin.
At pati si Samantha na mainit ang dugo ko ay dinalaw rin ako sa hospital. Si

Breatany naman ay nasa Australia na.
"Congratulation," bati ni Samantha sa akin may dala itong mga prutas.
"Thank you," tipid kong bati sa kaniya.
" I know, hindi man maganda ang una nating pagkikita pero sana tanggapin mo rin ako
bilang kaibigan mo," ngiti pa nitong wika sa akin.
"Sure, basta ba huwag mo lang agawin sa akin ang asawa ko. Magiging magkaibigan
tayo," wika ko.
"Hahaha.. Kahit hindi mo na 'yan sabihin, Jasmine. Dahil hindi naman magpapaagaw
'yang asawa mo, noh! Saka patay na patay na nga 'yan sa 'yo," ani Samantha.
"Syempre naman. Ngayon pa ba ako magpapa-agaw na lima na ang mga anak naamin," sabi
pa ni Mike at hinawakan ako sa mga palad ko. "Mahal na mahal ko itong asawa ko,
kaya magiging abay ka Samantha sa kasal namin ni Jasmine."
"Owww!! Magpapakasal ulit kayo?" excited namang tanong ni Bioly.
"Syempre, magpapakasal kami ni Jasmine hindi dahil sa napilitan kami. Kundi dahil
pareho naming mahal ang isa't isa," ani Mike.
Naghiyawan naman silang lahat na nasa loob ng silid ko.
Makalipas ang ilang araw ay nakalabas na ako sa hospetal. Asikasong-asikaso ako ni

Mike. Pati ang pagpalit ng panty ko at diaper noong bagong labas ako ay siya ang
nagpapalit sa akin. Ayaw niya mapagod ako. Medyo masakit pa kasi ang p********e ko
dahil sa kunting hiwa.
Nasa silid ako at nagpapadede sa sanggol namin ni Mike. Tuwang-tuwa ang mga bata ng
makita nila ang Baby Sister nila.
"Memy! Dede!" sigaw ni Josh."

"Nako, nagseselos naman itong Baby ko. Hali ka, rito ka dumede sa kabila ko," yaya
ko sa anak kong si Josh.
Akala ko nalutas na ito sa akin. Pero hinahanap pa rin ang dede ko. Lagi ko kasi
itong niiwanan noon. Pero ngayon ayaw ko na mawalay sa kanila. Gusto ko na lang
dumeto sa bahay para lag silang makasama at mabantayan ng mayos.
"Yakk! Josh, nagdede ka pa kay Mommy? Yakk 'yan eh! Kay Baby Nicole lang 'yan!,"
ani Natasha.
"Yakk Ate?" tanong naman ng bata.
"Opo! Yak yan. Kaya huwag ka na dede kay Mommy, ha?" ani Natasha.
"Opo, Ate!" wika naman ni Josh at tumabi sa akin.
"Saan ang dalawa mong kambal, Natasha?" tanong ko.
"Hindi ko po alam, Mommy. Magkasama sila ni Daddy," aniya.
Makalipas ang ilang sandali ay nasig-akyatan naman ang dalawa kasama si Mike. Pawis
na pawis ang mga ito.
"Saan kayo galing at pawis na pawis kayo?" tanong ko.
"Mommy, nag-excersise po kami. Para po kasing ganda ng katawan ni Daddy para

magustuhan agad kami ng mga chix," ani Nathan.
"Opo Mommy, para magustuhan ako ng crush ko sa scholl," sabi pa ni Nathaniel.
Ang ama nila ngis-ngisi lang sa pinagsasabi ng mga anak niya.
"Ang bata-bata niyo pa, chix agad ang nasa isip niyo," saway ko sa kanila. "Ikaw
Mike, ha! Tinuturuan mo ng kabulastugan 'tong mga anak mo."
"Honey binata na nga raw sila ,eh. Kaya hayaan mo na ayaw mo no'n makita mo agad
ang mga apo natin," pilyo pa nitong wika sa akin.
"Humanda ka talaga sa akin mamaya. Sige na maligo na kayo at mag-almusal,'" utos

ko.
"Tara kids swiming tayo," yaya pa ni Mike sa mga anak namin.
Binuhat niya naman si Josh at ang tatlong kambal ay nauna pa sa Daddy nila.
"Honey! Namamaga pa ba? Baka puwede na," pilyo pa nitong wika sa akin.
"Gusto mo suntok?" sabay pakita ko ng kamao sa kaniya.
Natawaq lang siya. " Sige, hanggang yakap na lang muna," anito at hinawakan ang
maliit na kamay ng baby namin.
"Baby Nicole, tama ng dede 'yan. Tirhan mo si Daddy," wika pa nito.
"Umalis ka nga bago pa kita masuntok riyan," ngiti kong utos sa kaniya.
Humalik muna ito sa akin bago umalis.

Makalipas ang araw at gabi. Malalim na ang tulog ng mag-ama ko sa tabi ko. Katabi
ko si Baby Nicole dahil nagpapa-breast feed ako sa kaniya. Si Mike naman ay nasa
kabilang gilid ko. Naramdam ako ng paninigas ng gatas sa dibdib ko. Umiiyak si
Nicole at gusto nito dumede. Nagugutom na siguro, pero subrang sakit ng dibdib ko.
Wala siyang masipsip na gatas dahil tumigas ang gatas sa dibdib ko.
Nagising naman si Mike nang marinig ang iyak ng bata.
"Hon, bakit umiiyak ang bata?" tanong ni Mike sa paos na boses.
"Hindi kasi siya makadede, Hon. Namuo ang dede ko, aang sakit. Para na akong
lagnatin," wika ko.
"Patingin nga?" sabay angat nito ng damit ko.
"Ang lusog ng dibdib mo, Hon. Akin na nga dedein ko," anito at nilapat ang labi
niya sa tuktok ng dibdib ko.
"Ahh.. Ang sakit Hon, daha-dahan," napapadaing ako sa sakit.
Sinipsip niya nang sinipsip ang dibdib ko at menasahe ito.
Maya pa ay naginhawahan ako at malakas na tumulo ang gatas sa dibdib ko.
Sunod niyang ginawa ay ang kabila naman. Nang umayos na ang pakiramdam ko ay
ipinatigil ko na ang pagpasipsip sa kaniya.
"Uhmm. Ang sarap ng gatas mo, Hon. Kahit matabang," pilyo niya pang sabi sa akin.
Mabuti na lang at tinigil niya na ang pagsipsip niya sa dibdib ko dahil nang-iinit
na naman ang buo kong katawan. At mamaya mapasabak pa ako sa bakbakan na wala sa
oras at mapunit pa ang tahi ko sa akin.
Pinadede ko na ang baby namin at natahimik na ito. Naginhawaan naman ako at

nawawala na ang sakit ng dibdib ko.
"Hon, okay ka lang ba? Masakit pa ba ang dibdib mo?" tanong pa ni Mike.
"Hindi na, Hon. Thank you."
"I love you, Hon. Pasyensiya na, ha? Hindi kita madamayan sa sakit na nararamdaman
mo. Kung gusto mo huwag ka na magpa-breast feed para hindi ka na mahirapan. Pag-
alala naman ng asawa ko sa akin.
"Honey, Ano ka ba? Kaya ko naman tiisiin para kay baby gusto mo ba na maging
malnures ang anak natin?" sabi ko.
"Ayaw ko kasi na mahihirapan ka," anito.
"Honey, basta nariyan ka hindi ako mahirapan. Basta lagi ka lang sa tabi ko. I love
you, Hon," wika ko.
"I love you, so much Honey," anito.
Walang araw na hindi pinapakita ni Mike kung gaano ako kahalaga sa kaniya. Lagi
niya ipinapakita sa akin na kung gaano niya ako kamahal. At kung gaano kami
kahalaga ng mga anak namin.
Lagi niya akong pinamamaaki sa mga kaibigan niya.

Minsan ay pinupuntahan ko si Mike sa office niya kasama ang mga bata at mangungulit
sa kaniya. Kaya minsan ay wala siyang magagawa kundi iwanan ang trabaho niya at
ipasyal kami ng mga anak namin sa Mall o 'di kaya kakain kami sa labas.
Lalo kong minahal ang asawa ko dahil sa pagmamahal na ipanapakitaniya sa akin.

Masaya kaming nagsasama ngayon ni Mike.At lagi namain pinapaaala sa mga anak namin
na huwag maghusga sa kapwa nila lalo na kung hindi nila kilala ito.
Minsan ay nararamdaman natin na akala natin ay hindi na natin mahal ang asawa
natin. Pero iyon ay kung ang nakikita na lang natin ay ang kamalian nila na ginawa
sa atin. Pero kung suriin nating mabuti ang ating puso ay maramdaman pa rin natin
na mahal natin ang ating asawa.
Lalo kung minahal si Mike. at pariho naming pinaramdam sa isa't isa na kung gaano
kahalaga ang pamilya at may kasamang wagas na pagmamahal
'Yong pag-ibig na akala ko ay nabura sa puso ko para sa asawa ko ay lalo pang

uminit at tumibay.
Maramig problema pa ang darating sa ating buhay pero lahat ng iyon ay mabilis lang
natin masolosyonan kung pareho kayong mag-asawa ang nagtutulungan para malutas
iyon. At sana wala sanang pamilyang masisira dahil lang sa maling panghuhusga natin
sa ating mga kapareha sa buhay.
Para tumibay at tumagal ang pagsasama niyo ng asawa mo ay lagi niyong isaalang-
alang ang naramdaman ng bawat isa. At higit sa lahat ang Diyos ang lagi niyong
ipamagitan sa pagsasama niyong dalawa para masaya at maganda ang pagsasama niyo ng
pamilya niyo na pareho niyong binuong dalawa.
Dito nagtatapos ang kuwento ng buhay namin ni Mike Buenaventura.
Nawa ay nabasa niyo ang unang yugto ng buhay naming dalawa.
end
Especial Chapter
Especial Chapter
MIKE
Sa dami ng pinagdaanan namin ni Jasmine ay isa kami sa mag-asawa na masuwerte dahil

nalampasan namin lahat ng pagsubok na dumating sa aming buhay. Oo, mahirap ang
buhay lalo na sa panig ni Jasmine na dumanas ng depression dahil sa kagagawan ko
noon. Ngunit hindi pa nahuli ang lahat upang itama ang mga maling nagawa ko noon sa
kaniya.
At dahil sa tindi ng pag-ibig ko kay Jasmine ay ginawa ko ang lahat para maging
masaya siya sa piling ko. Sa pangalawang pagkakataon ay hawak ko ngayon ang
kaniyang mga kamzy at nangangakong mamahalin siya habang buhay.
Binigyan niya ako ng mga anak na magaganda at mga pogi, kaya marapat lamang na
suklian ko ang lahat ng kabutihan niya sa akin ng wagas na pag-ibig.
Ngayon ay pareho kaming nakangiti sa isa't isa sa harap ng Judge na kumakasal sa

amin ngayon. Sa pangalawang pagkakataon ay pinakasalan ko muli si Jasmine. Naging
saksi ang mga mahal namin sa buhay kasama ang mga malalapit naming kaibigan.
"You may now kiss the bride!" utos ng Jugdge sa akin.
"Kiss mo na raw ako," panunuksong wika ng asawa ko sa akin.
Inangat ko ang belo na nakatakip sa mukha niya at mataman xiyang tinitigan.
"Napakasuwerte ko, dahil ikaw ang asawa ko at ina ng mga anak ko. I love you,
Jasmine," bulong ko sa kaniya.
"I Love you, too Mike," sagot niya sa akin.
Hinagkan ko siya sa labi at naghiyawan naman ang nasa paligid namin.
Sa Terfly Island kami ikinasal ni Jasmine sa tabi ng dagat.
Pagkatapos ng seremonya ay nagsalo-salo kaming kumain. Pagkatapos ay nag-

congratulate naman ang mga dumalo sa kasal namin ni Jasmine.
"Congratulation Bro," bati sa akin ni Janzel na nakakalong sa kaniyang bagong anak.
"Salamat sa pagdalo, Bro," wika ko sa kaniya.
"Congrats sa inyong dalawa," ani Cristy at humalik ito kay Jasmine.
"Ang cute naman ng baby na 'to," wika naman ni Jasmine sa anak nila Cristy at
Janzel.
"Mommy cute din naman si Baby Nicole, ah!" sabat ni Natasha na nasa tagiliran ko.
"Pareho naman silang cute, Natasha," sabi ni Cristy kay Natasha.
"Tito Daddy Janzel, kapag lumaki na kami ni Troy magpapakasal kami!" ani Natasha na
pareho kaming napanganga ni Jasmine.
"Apo, mag-aral muna bago magpakasal," wika naman ni Mommy at nagtawanan naman
kaminb lahat.
"Dont worry Natasha, kapag lumaki na kayo ni Troy ako mismo ang sasagot sa magiging
bahay niyo," sabat naman ni Janzel, kaya nakurot naman ito ni Jasmine sa taninga.
"Ikaw, kung ano na naman ang itinuturo mo sa mga bata," ani Jasmine.
"Ito naman 'di mabiro. Ang sadista mo talaga!" wika nito sa asawa ko.
"Baliw ka kasi!" wika ni Jasmine kay Janzel.
"Mommy, Daddy, doon muna ako kina Troy at Nathaniel at Nathan," paalam ni Natasha
at nagpaalam din ito sa Tito Janzel nilz at Tita niya Cristy.
"Ang bilis lumaki ng mga bata," ani Jasmine.
Ang sanggol namin ni Jasmine ay hawak-hawak ni Mommy.
Maya pa ay lumapit sa amin si Bioly, hindi sila magkasama ni Reynald dahil mula
noong tinubos namin sila sa kulungan ay naghiwalay ang dalawa.
Hindi ko rin alam kung bakit pinabayaan ni Reynald na maghiwalay sila ni Bioly.
"Congrats sa inyong dalawa," bati ni Bioly sa amin ni Jasmine at nagbiso-biso naman
silang dalawa.
"Mabuti at nakadalo ka. Kamusta ka na?" tanong ng asawa ko kay Bioly.
"Ayos lang ako, nagta-trabaho ako sa isang kompanya," ani Bioly.
Maya pa ay dumating naman si Reynald.
"Best wishes sa inyong dalawa, Jasmine, Mike," sabay kamay sa akin ni Reynold.
"Thank you, Bro. Mabuti at nakarating kayong mag-asawa," sabi ko sa kanilang dalawa
ni Bioly.
Sinulyapan naman ni Reynold si Bioly. Ngunit masama naman ang tingin ni Bioly sa
kaniyang asawa.
"Magpa-file na ako ng annulment paper sa kaniya," wika naman ni Bioly.
"Tsss... Kalukohan mo 'yan Bioly. Mag-uusap tayo mamaya. Hindi puwede na ganito
tayo palagi," wika naman ni Reynald kay Bioly.
"Wala tayong pag-uusapan," galit naman na wika ni Bioly kay Reynald.
"Hay nako, Bioly! Hindi puwedeng hindi niyo pag-usapan ang problema niyo ni
Reynald," sabat naman ng asawa ko.
Hindi na umimik si Bioly at kibit-balikat lang ito.
Masaya kaming nagkuwentuhan nila Reynald, Janzel, Bioly, Cristy at sina Christian
at Lance.
Pagkatapos ng kasal namin ni Jaxmine ay sa burol kami dumaritso, sa bahay kung saan
ko siya unang naangkin. Kasama namin ang mga bata para makarating din sila sa lugar
na iyon.
Tuwang-tuwa naman sina Nathan at Nathaniel sa lugar na iyon. Lalo na si Natasha.
Kinabukasan ay nasa tabi kami ng dagat nila Jasmine at nang mga bata. Kasama namin
sina Mommy at Daddy kasama sina Tita Ann at Roshel.
Naliligo na ang mga ito sa dagat kasama ang mga bata. Kami naman ni Jasmine ay
naiwan sa buhanginan kasama si Josh at Baby Nicole.
Naglatag kami ng airbed sa buhangin para puwede makahiga ang dalawang bata.
Si Jasmine ay nagpapadede sa sanggol namin. Habang si Josh ay gusto rin dumede sa

kaniyang ina.
"Meme, dede," wika ni Josh sa kaniyang ina.
"Later Josh, okay?" ani Jasmine.
"Honey, marami ka pang gatas?" tanong konsa kaniya. Dumedede naman si Josh sa bote,
ngunit minsan ay dumedede rin ito sa kaniyang ina.
"Marami naman akong gatas kapag nanganganak ako, Hon. Sa tatlong bata lang ako
naubusan ng gatas noon. Mamaya bantayan mo ang mga bata dahil magluluto ako," wika
nito sa akin.
Marunong na magluto si jasmine at masarap pa itong magluto. 'Yon nga lang minsan ay
hindi ko siya pinapayagan na kumilos sa kusina dahil kinakabahan pa rin ako. Paano
kasi lagi pa rin siyang napapaso.
"Si Tita Ann na ang magluluto. Gusto ko dito ka lang sa tabi ko," lambing ko sa
kaniya at umunan ako sa mga hita niya habang pinapadede si Baby Nicole.
Sinakyan naman ako ni Josh sa tiyan at naglamabing naman ito sa akin.
"Kayo talagang mag-ama, ang bigat niyo," reklamo naman ng asawa ko.
"Hon, gawan na natin ng kapatid si Nicole," biro ko kay Jasmine.
Pak!
Malakas na hampas sa mukha naman ang ipinadapo niya sa akin.
"Kapapanganak ko lang, gusto mo agad na mabuntis ako? Alam mo naman na hindi na ako
puwede manganak," wika niya sa akin.
Hinalikan ko ang hita niya. "Humm.. Seryoso naman nitong Misis ko. Biro lang naman.
Ayaw ko na rin mahihirapan ka sa panganganak. Tama na itong mga anak natin. Thank
you, Honey."
"Syempre, mamaya buntisin mo na naman ako. Ayaw mo bang maligo sa dagat?" tanong
niya sa akin.
"Maliligo Syempre, pero gusto ko kasama kita para may sisirin ako," wika ko.
"Baliw ka talaga. Dito muna tayo dahil nakaka-relax dito," aniya sa akin at pinisil
niya pa ang ilong ko.
Sa dinami ng pinagdaanan namin ni Jasmine ay napatunayan ko na mas matimbang ang

pag-ibig kaysa galit. Pareho naming minahal ni Jasmine ang isa't isa at pinalaki
namin ng maayos ang aming mga anak. Hindi na rin siya katulad noon na kapag ginusto
niya ay gagawin niya. Ngayon ay nagpapaalam na siya sa akin sa tuwing may gusto
siyang puntahan.
Malaki na rin ang ipinagbago ni Jasmine. Ganoon din ako. Hindi na ako mapanghusga
tulad noon. Pareho kami naging mabuti sa isa't isa at pareho namin mahal ang bawat
isa.
Ano man ang pagsubok sa buhay ay kailangan natin itong harapin at pag-usapang
mabuti. Para sa ganoon ay magaan ang ating pamumuhay.
Hanggang dito na lang ang kuwento namin ni Jasmine nawa ay may mapulot kayong aral.
Love,
Mike
CONVERTED BY YSAii 🔥
-____________
authors note
Sa mga hindi pa nakabasa ng The Cold Husband basahin niyo na.

Next story. Her Devirginizer (cougar series 2)
sa mga hindi pa nakabasa ng Holand Series basahin niyo na rin.
Title. Mr. Henderson: The Father of my Child (holand series 1)
Mr. Moore: The Monster of my Life (holand series 2)
Mrs. Moore: The Queen of my Heart book 2 (Holand Series 3)
Mr. Mille: Revenge for Love (holand series 4)
Mr. Johnson: The Secret Billionaire in Maharlika (holand series 5)
Happy reading
~~~~~~~~~~ 🌈🌈
Note: THANK YOU SA LAHAT NG NAG-AMBAG! MARAMING MARAMING SALAMAT MALIIT MAN O
MALAKI.
📌 Ysaii ☀️

The Cold Husband Book 2 The Wife Revenge Ysa

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

The Cold Husband Book 2 The Wife Revenge Ysa

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

~~~~~ THE COLD HUSBAND BOOK 2 ( THE WIFE REVENGE ) ~~~~~

CONVERTED BY : YSAii <3

Minsan sa buhay ay marami kang mararanasang pagsubok na siyang magpapatatag sa

Sundan ninyo ang karugtong ng buhay namin ni Mike Buenaventura.

Natagpuan ni Dr. Maurine si Jasmine sa kalsada na walang malay sa Hacienda ng mga

Nakita ni Mike ang pagkikita ni Jasmine at Janzel sa bayan at ang malala pa ay

Si Janzel naman ay kapatid ni Dr. Maurine. No'ng mga panahon na sa pangangalaga ni

"Ok, ok, tahan na. Ilalayo ko na sila sa 'yo," sabi pa ni dok.

Kasalukuyang na sa silid ako namin ni Mike. Pinapadede ko ang sanggol na hawak-

Minsan sinasabi ko na napatawad ko na si Mike pero minsan kapag naisip ko lahat ng

Maya pa ay pumasok si Mike sa silid namin nang hapong iyon.

" Kaylan ka pupunta ng Maynila, Mike?" tanong ko.

Napansin naman niya ang mukha ko na wala sa mood.

"Gusto ko makipag-annul sa'yo." wala sa sarili kong sabi.

"Seryoso ako Mike gusto ko makipaghiwalay sa'yo," sabi ko.

"Depende sa sasabihin mo," sagot naman niya.

"H...hon? Nagbibiro ka ba?" tanong niya.

Umiling-iling ako."Hindi ako nakikipagbiruan Mike basta hindi na kita mahal.

"B...baka nabigla ka lang Hon o baka nagugulohan ka lang sa nangyari kaya mo

Kinagabihan ay katatapos ko lang patulogin si Josh. Ibinigay ko na ito sa yaya niya

"Hindi naman, bakit?" tanong ko.

"Iha, gising ka pa?" tanong nito.

"Eh nakipag-inuman sa amin roon sa labas. Dalhin ko na po ba siya Ma'am Jasmine sa

"Sige Manong, tulungan ko na po kayo mag-alalay sa kaniya." Sabay hawak ko sa

Habang nakahiga si Mike ay pinunasan ko na lang ito ng basang towel.

Hindi naman ito nagsalita dahil malamang ay tulog na ito.

Tumatak sa puso at isip ko na pagbabayarin ko si Mike sa lahat ng atraso niya sa

"Okay, bakit ka nga pala naglasing kagabi?" tanong ko.

"Bakit gusto mo makipaghiwalay sa akin? Hindi mo na ba talaga ako mahal?" tanong

"At ikaw saan ka titira roon din?" tanong ko.

"Ano ba!?" protesta ko." Ano na namang kondisyon 'yan, humm?"

"Bawal ka makipag-date sa ibang lalaki at bawal ka makipagrelasyon sa iba. Bawal ka

Nagbuntong hininga ito ng malalim." Naiintindihan kita, Jasmine. Kasalanan ko kung

Nagulat naman ito at agad na kumawala sa pagkayakap sa akin at naupo sa kama.

Kaya bumangon na rin ako at tumayo.

"Eh bakit, iha? Ayaw niyo na ba rito sa Hacienda?" tanong nito.

"Wow! Ang laki naman po ng bahay ni Daddy," papuri pa ni Natasha.

"Natasha, quite! Dont shout." saway naman ng istrikto niyang kambal na si

"Hummppp..." sabay irap ni Natasha sa kambal niya.

"Kamusta po kayo?" bati ko at humalik ako sa pisngi nito.

"Yaya?" saway ni Mike na ibig sabihin ay tumigil ito sa pagdal-dal sa akin.

"Eh, sino naman itong mga kasama ninyo?" tanong pa nito.

Natawa naman sila sa sinasabi ng mga kambal.

"Anong sexy? Taba-taba mo nga!" tukso naman ni Nathan kay Natasha.

"Hump.. Daddy, oh! Si Nathan!" sumbong naman ni Natasha sa Daddy niya.

''Daddy, we have a lot of toys here and book?" tanong pa ni Nathaniel.

"Daddy, i have my own room rin po ba?" tanong naman ni Natasha.

Mas malaki pa ang mansyon nila kaysa mansyon namin.

Sumimangot naman silang tatlo at hindi na umimik.

"Let's eat!" yaya sa akin ni Mike.

"Yaya, pakisamahan si Jasmine sa silid ko," utos ni Mike sa yaya niya.

"Silid mo? Sa silid mo ako matutulog?" tanong ko.

At sa harap ng kama sa pader ay may nakakabit na larawan ng tatlong sanggol na

"Naroon si Mike sa Saint Lukes ng araw at buwan na iyon?" tanong ko.

"Sige, Yaya salamat," sagot ko.

Sa ganoon akong pag-iisip nang biglang pumasok naman si Mike.

"Hindi ka ba marunong kumatok?" Inis kung turan sa akin.

Kumunot naman ang mga noo niya? "What do you mean?"

"Sabayan na lang kita mamaya kumain.," sabi pa nito at walang lingon-lingon na

Makatapos ni Mike magligpit ng gamit niya ay nakatulog na si Josh. Hinaplos nito

"Sige, pero saluhan mo ako, maaari ba?" lambing ko sa kaniya.

"No problem, Honey," anito saka tinawag na si Yaya sa intercom at nagpadala ng

Kumain kami ni Mike na magkasalo nagku-kuwentuhan kami tungkol sa mga nakaraan

~ THE COLD HUSBAND BOOK 2 ( THE WIFE REVENGE ) ~