Withholding Love ✔️(inc)

by FeistyKontessa

Macy is a happy go lucky 19 year-old young lady. Laki siya sa simbahan at ang ama
niya ay mga pari na kung tawagin niya ay PAFA o Papa Father. Iniwan man siya ng
kanyang ina sa harap ng simbahan ay hindi niya nagawang talikuran ang Diyos,
kabaligtaran ni Hendrick de la Cueva, isang multimillionaire businessman na parang
walang pananalig at pananampalataya sa Maykapal, galit sa mga alagad ng Diyos at
lalong hindi tumutuntong sa simbahan.

Paano niya babaguhin ang balikong paniniwala ng gwapong binata kung ang tingin nito
sa kanya ay isang uhuging kontrabida?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Disclaimer(Some Parts Missing)

This is Dedicated to my ate janettemeka. Thank you for

requesting this story for missminchinx.
Disclaimer
This story is a work of fiction and based on the author's vast imagination. Any
similarities to names of people, events, places, products are not intended.
Written in Taglish
NO PLAGIARISM
WITHHOLDING LOVE
ALL RIGHTS RESERVED 2018
©️
FEISTYKONTESSA
Some Chapters were removed.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

I N T R O D U C T I O N

WITHHOLDING LOVE
"you can't force to change a person according how you want to mold him. He'll
change if he wants to and he'll change if his heart tells him to."

Si Maria Crisanta ay isang babaeng rakitera sa edad na desi nueve. Kapos palad kaya
kung ano-ano na lang ang pinapasok na trabaho, nagtitinda ng balot, nagtitinda ng
gulay, umiekstra sa salon, laman ng peryahan at kung ano-ano pa. Pero ang
pinakagusto niya sa lahat kahit na walang bayad ay ang pagkanta sa simbahan bilang
miyembro ng isang choir. Lumaki siya sa lansangan at ang kanyang nagsilbing mga
magulang ay ang mga pari na nag-alaga sa kanya simula nang iwanan siya ng kanyang
ina sa harap ng simbahan. Sa misa ay pormal siya pero sa oras na nakalabas siya sa
kumbento ay puro kalokohan ang lumalabas sa bibig niya kaya yata kahit na nakapag-
tapos naman siya ng high school ay bali-baliko ang English niya. Kung ang iba ay
English Carabao, ang sa kanya naman ay Chicken English, parang kinahig ng manok ang
dila niya kapag namumulak ng salitang banyaga, balikatad na, magulo pa.
Babagay kaya siya sa isang businessman na bakasyonista galing sa America? Isang
Hermès Hendrickson de la Cueva na bukod sa ubod ng isnabero ay mamahalin pa ang
ngiti. Kung bakit sa dami ng tao sa mundo ay mga landas pa nila ang palagi na lang
pinagku-krus ng tadhana lalo na nang mapanalunan niya ang isang libreng cruise sa
luxury cruise line na pagmamay-ari ng mga Villaraigosa. Pero bakit kaya masungit
ang lalaki at parang may galit sa mundo? Hindi umimik at ni minsan ay hindi niya
nakita na pumunta sa mass sa loob ng barko at mas ginugusto pang magbabad sa loob
ng Casino?
Malalaman niya!
Walang nakakaligtas kanya dahil siya ay si Agent Macy Tabooyug(kuno). Ang
dakilang chismosa, maganda na at chubby pa! Este, voluptuous pala na ubod ng
tangkad sa height na...5'3!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

AN

To follow.....😁😁😁😂

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

PROLOGUE

🎶"Purihin si Padre Jesu, umawit ng kagalakan! At

kantahan ng panghele, nang pintaka niya ay mabuksan na-"
"Crisanta!!!" bulyaw ng isang pari kay Macy na nagpatigil sa kanya sa pag-
practice ng piyesang pang-simbahan.
"Pafa!" Gulat na ngumisi siya nang pagkaganda-ganda sa isang matandang pari na
nagpalaki sa kanya.
Simula nang magkaisip siya ay laman na siya ng simbahan. Natutulog siya na
katabi ay mga pari at bitbit siya ng kanyang ama-amahan kung saan iyon madestino.
Kaya lang, simula noong makarating sa Obispo ang tungkol sa pag-aaruga sa kanya ng
kanyang Papa Jesu ay ipinag-permanente na ito sa isang simbahan, ang Church of Holy
Trinity sa Forbes Makati. Siya ang nakiusap sa Obispo na ngayon ay 89 anyos na.
Sa pagkakatanda niya ay lilimang taon siya nang makiusap sa matandang pari na
kung pwede ay magdasal din iyon na huwag na silang bigyan ng maraming tirahan para
huwag na silang lumipat pa.
Ang akala niya noong bata siya ay binibigyan sila ng Diyos ng maraming bahay
dahil sa dami ng lugar na napuntahan na nila. Minsan ay taon-taon silang lumilipat
at nawawala ang kanyang mga nakilalang kaibigan. Napunta sa Daet, Camarines Norte
ang ama-amahan niya sa Cathedral doon at nagtagal sila ng nasa dalawang taon, tapos
ay napunta naman sa Cebu.
Dose anyos na siya nang maaprubahan ang pamamalagi nila sa iisang simbahan na
lang at ngayon ay kinse anyos na siya. Masaya na siya dahil sa Forbes na siya
nagkaroon ng mga alaala na hindi na mabubura dahil dalagita na siya-dalagitang
pasaway.
"Ano na namang ipinalit mo na lyrics sa kanta na Purihin ang Panginoon? Bakit
may pitaka na at pati pangalan ko ay nadamay pa, ha?" marahan na naglalakad si Jesu
papalapit sa kanya kaya humahagikhik na sinalubong na niya ang may katabaan na
pari.
Niyakap niya iyon sa tiyan at ginigilan. "Wala Pa, kukupit lang sana."
"Patawarin ka ng Diyos. Bakit ba ganyan kang bata ka? Nabuhay ka naman sa
pangaral. Kaya ba nawawalan ng bente ang koleksyon sa misa ay kinupit mo pa?"
Galit-galitan nito sa kanya kaya napatikal siya sa pagkakayakap sa may edad na pari
at pinanulisan ito ng nguso.
"Anong kupit, Pafa? Hindi ah! Nagpaalam ako sa Diyos." Nag-antanda siya ng krus
pero halos maitirik nito ang mga mata sa pagkadismaya.
"Diyos ko, Crisanta. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa iyo. At kailan
ka pa pinayagan ng Diyos na mangupit?" Naupo ito sa isang silya sa harap ng altar
at hinimas-himas ang dibdib.
Aatakihin pa yata ito sa kunsumisyon.
Napakamot na lang si Macy sa ulo at umingos. "Pa, hindi nga kupit kasi
nagpaalam ako kay Papa Jesus."
"Hindi naman siya sumagot na oo kaya kupit pa rin iyon." Giit nito sa kanya
habang nakatingin sa kanyang mukha.
"O bakit, hindi rin naman sumasagot si Papa Jesus kapag nagdarasal ako at
humihingi ng tawad. Ibig sabihin ba no'n ay hindi niya ako pinatawad?" may angas na
tanong niya pero nasa himig pa rin ang paglalambing kaya napatda ang pari at
nailing na lang kasabay ng pagngiti.
"Halika nga." Muwestra nito sa kanya kaya lumuhod siya sa pagitan ng mga hita
nito at niyakap ito sa tiyan.
Hinimas-himas ni Jesu ang ulo niya kaya napangiti siya.
"Humingi ka na lang kasi bibigyan naman kita kapag may pera ako. Pagnanakaw pa
rin iyon kapag hindi ka nagpaalam sa tunay na katiwala ng pera." Malambing na
pangaral nito sa kanya pero lumabi pa rin siya.
"Pero-"
"Hep, wala ng pero. Makinig ka sa akin at ayoko na absent ka nang absent sa
eskwela. Mamaya hindi ka maka-graduate, paano ka magiging isang flight attendant?
Hindi ka gagaling sa English. Let me remind you, Crisanta. You must study harder in
order to attain your dreams. That's the least that I can give you. As long as you
have sponsors, just keep on attending school. There are so many children who wanted
to hold pens and read books but few were given the chance and one of those few-is
you." Inilapat nito ang palad sa tuktok ng ulo niya at saka ginulo ang kanyang ulo.
"Eh, I very know that Pafa. Look me, I'm good to speak...I'm very good in
English. Ask me and I'll gonna answer you right, yow. You trust me not." Napangiwi
siya sa sarili niyang Ingles at pati na ang ama-amahan niya ay natawa sa kanya.
Ewan ba niya kung bakit sablay na sablay siya sa pagsasalita ng ibang lengwahe.
Kaya nga hindi siya pumasok dahil may recitation sa English. Nakakaintindi naman
siya pero hindi siya makapagsalita talaga kahit na yata ibabad niya sa peanut
butter ang utak niya ay hindi siya matututo.
"Puro ka kalokohan talaga. Halika na at ipaghahanda na kita ng pagkain. Akala
mo hindi ko malalaman ang dahilan ng hindi mo pagpasok. Mamaya ay pupunta iyon dito
si Ma'am Queenzy mo at mangumpisal dahil Biyernes ngayon." Hinawakan siya nito sa
siko at saka marahan na itinayo habang nagbabanta.
Hindi siya takot.
Lumabi lang naman siya at sinarili ang paghahikhik. Akala yata ng Pafa niya ay
hindi niya alam na pagkatapos ng kumpisal iyon magkukwento ng dahilan kung bakit
hindi siya pumasok. Mauuna na siyang pumasok sa confessional para siya na ang
mapagkamalang pari. Aabangan niya ang titser niya. Magsusuot siya ng sutana-sutana
ng ama-amahan niya at papagdadasalin niya iyon ng isandaang Ama Namin hanggang sa
mapuspos ang dila para hindi na makatabil pa.

. . . . . . . . . . .

To be continued next millennium. Haha. Next month I mean.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 1

1
Pila-pila ang mga lalaking manginginom sa harap ng isang maliit na mesita sa
may labas ng gate ng simbahan dahil may gumigiling na tao, gumigiling at humahataw
sa pagsayaw kahit walang radyo.
 “Sasakyan kita, sa lahat ng gusto mo...” umaktong nangangabayo si Macy kaya
halos malaglag ang mga mata ng mga lalaki s harapan niya.
“Sasakyan kita...basta sasakyan...mo rin ako. Kung gusto mo ng kiss, kiskis mo
sa kaldero,” umindak siya na parang miyembro ng Viva Hot Babes noong panahon.
Naghalakhakan ang mga lalaki sa kanya.
“Kung gusto mo ng hug, jujumbagan kita...” napatigil siya sa pagsayaw at
nameywang. “Ano na?! Pagod na ako kaya magsibili na kayo ng balot!” inis na angil
na niya kaya naman naglabasan na ng mga tigbe-bente ang halos nasa trentang lalaki
na nakapila sa harap niya.
Macy grins devilishly. Isa siyang babae na pinalaki sa loob ng simbahan pero
ang kalokohan niya ay hindi matatawaran. Halos makatrentang ulit na napapaantanda
ng krus ang mga madre kapag nakikita siyang nakadamit na labas halos ang singit at
naka-display ang may kayamanang dibdib.
“Akin na ang bayad at bibigyan ko kayo ng itlog para maging tatlo na ang itlog
niyo.” Humagikhik pa siya pero agad na natutop ang bibig nang sa pagpihit niya ay
ama na niya ang nakatayo sa kanyang tabi.
“Father! Magandang gabi po.” Bati ng mga lalaki kay Jesu pero masama ang tingin
nito sa mga iyon.
“Ilang taon na ba kayo at ilang taon na ang batang ito? Aba, kayo ang
nakakatanda, at bakit parang tuwang-tuwa naman kayo na binabastos ng isang
inosenteng desi nueve anyos?” litanya na kaaagad nito sa mga lalaki tapos ay
tumingin sa kanya.
“Pumasok ka na, Crisanta at huwag na huwag kang lalabas na hindi nakasaya. Akin
na at ako ang mamimigay ng itlog sa kanila.” Sermon din nito sa kanya kaya nanulis
ang kanyang nguso.
Dadalawa naman ang itlog nito, paano naman na ipamimigay pa ay di wala ng
natira pa?
“Eh Pa—”
Pinandilatan siya nito ng mga mata. “Pasok na kung ayaw mong sa kauna-unahang
pagkakataon ay matulog ka na mag-isa sa kwarto.”
Napapapiksi siyang tumalikod. Abang sungit naman talaga ng kanyang Papa father.
“Ang nguso.” Paalala niyon sa kanya kaya naitago niya ang mga labi. “Puro ka
kalokohan.”
Hmp! Nagmartsa siya papasok sa bakuran ng simbahan at dumiretso sa kanilang
tinutuluyan. Tumuloy siya sa kwarto at binilang ang benta niya sa balot. Bukas ay
Sabado kaya sa palengke na naman siya raratsada para makaipon siya ng
pangmatrikula. Finals na nila at dapat ay makalikom na siya ng nasa apat na libo
pa. Pagkatapos niyon ay on the job training na at lilipad na siya sa kalawakan -
este sa himpapawid.
Nahihiya na kasi siyang humingi nang humingi sa kanyang ama-amahan dahil wala
na nga halos makuha sa sponsors nila dahil dumami na ang mga batang nagsisipag-
aral. Kahit naman puno ng kalokohan ang katawan niya at kabulastugan ang laman ng
bibig, matino naman ang isip niya at hindi siya madamot. Kaya na naman niyang
kumita ng pera kaya siya na ang maghahanap-buhay para iyong ibibigay sa kanya ng
simbahan ay sa ibang bata na lang. At nakakatulong naman ang pagiging maloko niya
dahil napakarami niyang kaibigan at halos lahat yata ng tao sa buong Forbes ay
kilala siya kaya lahat ng raket na pasukin niya ay hindi siya nasi-zero sa
costumer.
Kinuha ni Macy ang kanyang alkansya sa kanyang damitan at itinaktak ang lahat
ng laman niyon sa kama. May limampiso, sampu, bente at isang daan. Binilang niya
iyon kasama ang tubo niya sa balot at umabot na sa 1,500. Kulang pa siya ng nasa
2,500 para maka-full payment na siya sa tuition.

“Bukas, 2,500 ka na!” duro niya sa mamisong barya.

Ganoon siyang mag-isip, positibo. Noong bata pa siya ay may nabasa siya sa
library ng simbahan na ang isip ng tao ay napakamakapangyarihan. Kaya nga may
telekinetic ability ang ibang tao ay dahil ganoon kahusay ang utak ng mga iyon,
kaya kung mag-iisip siya ng negative ay malamang na mga negatibong bagay talaga ang
mahatak niya.
Tumunog ang bisagra ng pintuan kaya agad niyang nadapaan ang mga barya. “Walang
kukupit!”
“Anong kukupit?” sagot ng Pafa niya kaya agad siyang napatihaya.
“isara ang hita, Ctisanta. Dalaga ka na at hindi ka na bata. Saka ano iyang
dinadapaan mo?” anito na pinunasan ang pawis sa noo at inilagay sa basket ang face
towel.
“Kayamanan ko, Pa.” Ngisi niya pero umiling ito.
“Ang tunay na yaman ng tao ay hindi pera kung hindi mga tunay na kaibigan,
mabuting asal at malinis na kalooban.”
“Amen.” Aniya kaya pinukol na naman siya nito ng masamang tingin.
“Ang mata, Pa nakakasunog ng kaluluwa.” Biro naman niya saka siya humagikhik at
inumpisang itago ang mga pera.
Natahimik ang matandang pari ilang saglit bago nagsalita ulit. “Kailangan mo ba
ng pera, anak?” malumanay na tanong na nito sa kanya.
“Oo, Pa. Exam na next, next week at kailangan kong makaipon ng 4k para makapag-
exam ako. Lilipad na ako, Pa, pagkatapos no'n.” masayang balita niya sa ama na
kahit ngumiti ay nakita niya ang lungkot sa mga mata.
“O, ayaw mo bang lumipad ako? Hindi ba iyon ang pangarap mo para sa akin? Una,
sabi mo mag-madre ako, sabi ko hindi ako tatanggapin sa kumbento dahil ako ang
magpapauso ng mga madreng naka-nighties sa gabi at naka-panty sa umaga.  Pangalawa,
sabi mo mag-teacher ako. Sabi ko naman babatuhin ko ng blackboard ang estudyante
ko. Pangatlo, sabi mo maging nurse ako, sabi ko naman papatayin ko ang pasyente
kapag matigas ang ulo. Sabi mo, mag stewardess ako, sabi ko gusto ko. Bakit ka
malungkot? Sa himpapawid lang naman ako Pafa lilipad, hindi naman papunta langit.”
Ngisi niya rito.
“Ikaw lalong lumala ang kalokohan mo ha. Tapos parang nagsasalita ka pa ng
bastos. Nananamit ka pa ng ganyan. Pinanluluwaan na ng mga mata iyong mga lalaki sa
labas. Ilang beses ko bang sasabihin na dalaga ka na? Hindi na ikaw iyong bata na
naglalakad sa kalagitnaan ng misa na hubo at hubad habang umiiyak at hinahanap
ako.” Tumalikod ito at may kinalkal sa aparador.
Sumimangot si Macy. Eh anong magagawa niya ay doon siya kumportable? Alanagan
naman na magsutana siya para maitago ang mga yamang-tao na ibinigay sa kanya ng
Diyos.
Frankly saying, she’s more than a typical kind of teenager. Napakaganda niya,
morena pero ubod ng kinis, magaganda ang mga mata, ang ilong at ang labi. Ang kulay
ng kanyang buhok ay natural na parang namumula na nagba-brown, tuwid na tuwid at
hindi na kailangan ng rebond. Noong bata siya ay parang noodles sa pagkakulot ang
buhok niya at ang kulay ng mga mata ay light brown. Nang lumaki siya ay kasabay na
lumaki ang kanyang dibdib na mas malaki kaysa sa normal pero proportion sa balakang
niya at sa maliit na baywang. Sabi ng mga kaibigan niya ay mukha raw siyang kalahi
ni JLo at ni Thalia. Nakikita rin niya iyon kapag humaharap siya sa salamin kaya
napapaisip siya na baka isang Latino ang ama niya o baka ang kanyang ina.
Pero hindi na iyon mahalaga dahil ang ama niya ay ang pari na umaruga at
nagmahal sa kanya simula noon pa kahit na hindi naman siya kaano-ano.
“O heto, idagdag mo na riyan ha.”
Napatingin siya nang pumihit si Jesu at iniaabot sa kanya ang limandaang piso.
“A-Ano ‘yan, Pa?” kukurap-kurap siya.

Ewan ba niya kung bakit sa tuwing binibigyan siya ay labis-

labis ang hiya niya pero noon kapag kinukupitan niya ito ay masayang-masaya pa
siya.
“Iniabot ito sa akin ng isang nagsisimba noong nakaraang linggo. Gagamitin ko
sana na pampa-check up ko pero ikaw na muna ang gumamit.”  Lumapit ito sa kanya at
isisiksik sana sa butas ng alkansya ang perang papel pero tinakpan niya iyon.
“Ayoko. Hindi ko ‘yan kukunin. Baka kapag hindi ka nakapag-pacheckup ay mamatay
ka. Paano na ako kapag ganoon? Wala ng magmamahal sa akin at wala na akong Pafa.”
Nagpakailing-iling siya at niyakap ito sa tiyan.
Ito ang kaisa-isang kahinaan niya sa mundo at simula nang malaman niyang bata
siyang ulila at ito ang umaruga sa kanya at nagpapalit ng lampin noong baby pa
siya, nangako siya na hindi niya ito iiwan kahit na anong mangyari. At palagi na
una sa listahan ng kanyang dasal ay ang pahabain pa ng Diyos ang buhay ng kanyang
Pafa Jesu kasi kahit na maraming pari ang itinuturing niyang ama, iba ang pagtingin
niya sa lalaking nagpalaki sa kanya at ni minsan ay hindi siya minaltrato kahit na
napakakulit niya at pasaway.
“Crisanta...” anito na sinimangutan niya.
“Macy nga. Ang pangit naman ng Crisanta.” Ingos niya kaya natawa na lang ito sa
kanya. Ito lang yata sa lahat ng tao sa mundo ang tinatawag siya sa tunay na
pangalan.
“Basta Crisanta ang gusto ko, walang pakialaman.” Anaman ni Jesu na
ikinahagikhik niya.
Nahahawa niya talaga ito kung minsan sa mga pananalita niya, which she finds
cooler. Her Pafa Jesu is old at his age of 56 but they’re like best of friends.
Open ito sa mga event sa eskwelahan at ito ang humihikayat sa kanya na magsuot ng
cocktail dress at mga gown. Binabantayan siya nito kapag may ball sa University at
kapag inaantok na siya ay ito ang nagtutulak sa kanya na sumayaw sa bulwagan para
raw hindi siya antukin.
Macy can say that she enjoyed her childhood days and there’s jo regret. She feels
that she never missed anything because her father gave her all the freedom to enjoy
her life, be bold and explore on her own, guiding her, having her back, and when
she falls down, father Jesu always lifts her up.
“Hindi mo dapat katakutan ang pagkawala ko. Naalala mo ba ang sabi sa Bibliya.
Anong sabi sa Matteo 6:25-34?” Sinilip nito ang mukha niya kaya nag-isip siya.
“Buod na lang ha. Sabi doon, bakit kailangang mag-alala ang tao sa kung ano ang
kakainin o susuotin. ‘Di nga ba ang mga ibon sa langit ay pinakakain ng Amang nasa
langit kahit na hindi naman sila nag-iimbak ng pagkain, paano pa ako na mas
importante sa mga ibon?” sagot naman niya.
“Tama. Bakit ka mag-aalala na mawala ako kung hindi ka naman pababayaan ng
Diyos?”
“Eh!” Inis na pumiksi siya at mas lalo itong niyakap kahit na hindi na halos
niya mayapos nang buo dahil napakalaking lalaki nito. “Basta. Ayoko na mamatay ka.
Di ba nga sabi rin, nasa Diyos ang awa at nasa tao ang gawa. Paano niya ako
kaaawaan kung kukunin ko pa ang pampa-checkup mo? Magagalit sa akin si Papa Jesus
at mas lalo niya akong hindi bibigyan. Bukas magtitinda naman ako ng bulaklak. Nag-
order sa akin si Mrs. Granfil dahil namatay ang kuko niya. O 500 kaagad iyon, 250
ang kita ko kaya itago mo na ‘yan.” Aniya rito kaya natawa ito sa kanya.
“Kaya ba hindi kita mapalo-palo kahit noon pa dahil kahit ubod ka ng kulit,
napakabait at lambing mo. Bukod doon, napakapilosopo. Ni minsan yata hindi pa ako
nanalo sa iyo sa rasunan. Sana pala nag-abogado ka na lang.” hinagod-hagod ni Jesu
ang likod ng ulo niya at masuyo siyang hinalikan sa ulo.
“Ay ayoko, Pa. Ayoko na magsinungaling dahil hindi ako mapupunta sa langit.
Ayoko na may kliyente na lumapit sa akin at kailangan kong ipagsinungaling at
ipagtanggol sila kahit na ang totoo ay makasalanan naman. Dito na lang tayo sa
stewardess kahit hindi ako marunong mag-ingles. Okay na ako rito.” Tumayo siya at
saka itinago ang alkansya sa kanyang damitan.
“Basta ipa-checkup mo na ‘yan ha kasi kapag mayaman na ako, ipapaopera na kita
sa puso para maalis ang mga tartar mo sa ugat.” She giggled.
“Anong tartar? Sa ngipin iyon.” Takang tanong nito kay Macy kaya lalo siyang
tumawa.
“Cholesterol iyon kapag sa puso. Parehas din iyon, nanigas na pagkain kaya
naging malasemento na nakadikit sa ngipin tapos sa ugat sa puso. O di ba matakaw ka
sa litson kapag may bisita, ayan nagka-tartar ka.” Asar pa niya rito kaya naitikom
ni Jesu ang mga labi at ngali-ngali yata siyang hambalusin na naman.
“Lalo akong aatakihin sa kulit mo.” Anito saka nahiga sa kama kaya naman tumabi
na siya at pinakayakap-yakap ito nang mahigpit.
 “Basta ha, walang iwanan. Pangako ko ‘yan at hihintayin mo muna ang operasyon
para hindi mo ako iiwan. Pakiusapan mo muna ang puso mo na huwag aatakihin para may
magmamahal pa sa akin.” Naluluhang isiniksik niya ang mukha sa may kilikili ng ama-
amahan.
“Maraming magmamahal sa iyo kahit wala na ako. Mabait kang bata kahit maloko
ka.”
“Ayoko nga kasi. Basta dito ka lang at di mo ako iiwan.” Lumuha na siya.
Alam kasi niya na ingatan ang kundisyon ng Pafa niya. Noong nakaraang taon pa
ito sinabihan ng duktor na dapat ay magpa-opera para tanggalin ang mga bumabarang
plaque sa ugat papunta sa puso na hindi na kayang tunawin pa ng gamot kaya lang ay
wala naman silang pera at hindi rin naman ganoon kalaki ang pwedeng maibigay ng
simbahan para sa gastusin sa operasyon at sa medikasyon.
Kaya nga kahit na ang simpleng pangmatrikula ay siya na ang gumagawa ng paraan
para makabawas na po-problemahin nito.
“Dasal na muna at huwag ng umiyak. Pakikusapan ko na ang puso ko para hindi ka
na malungkot.” Alog nito sa kanya kaya pinahid niya ang luha saka siya bumangon
para magdasal.
. . . .  . . . . . . . . . .

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 4

4
Hendrick blew his breath after kicking the door close. Nameywang siya at
napanguso. That girl is off to his limits from now on. He went dowmatairs because
he found her really beautiful-such a dick teaser but now he doesn't find her like
one anymore. Palaki pala ng pari kaya anong aasahan niya sa babaeng iyon? Baka ang
nakadevirginize pa roon ay ang sinasamba ng mga magulang niyang si father Jesu.
He's been hearing a lot of stories about that priest. Kapag tumatawag ang ina niya
ay wala naman iyong hindi naikukwneto na ultimo yata pati pag-ihi ng butiki ay
nababanggit pa.
He's disgusted. Nawala ang interes niya sa babae dahil sa katotohanan kung sa
mga anong klase iyon ng tao nanggaling. He had more than just an experience with
regards to the people who live in the church, who join the seminary. Hindi lang isa
o dalawang kaso ang na-experience niya sa mga iyon dahil naranasan na rin niyang
manakawan sa loob ng semenaryo. Nakakita na siya ng pari na live na nagbo-blowjob
sa kapwa niya seminarista tapos ay magigising sila na may humahaplos na sa katawan
at pagkalalaki.
Holy hell! His dick was made for pussies and not for his own kind. And now,
wala na ang babaeng iyon sa listahan ng pwede niyang matikman bago siya bumalik sa
America.
Sayang ang ganda ng babaeng iyon kahit na parang pandak sa paningin niya na
abot lang yata sa kilikili niya.
Tumuloy siya sa pagpasok sa walk in closet at saka naghanap ng maisusuot. Wala
naman siyang pupuntahan at maglalagi lang sa bahay maghapon. Kapag may tumawag at
may nag-alok na lumabas ay sasama siya.
Hendrick wore his shirt and cotton short. Lumabas ulit siya at dinampot naman
ang kanyang cellphone. Eksakto naman na tumatawag si Dark sa kanya kaya agad niyang
sinagot iyon.
"What's up, bro?" he coldly asked.
Parehas silang malamig pero mainit pagdating sa babae. Minsan lang silang
nagkita sa New York nang magyaya ang asawa niyon, kasama ang mga anak na kambal. Sa
unang kita niya kay Dark habang kausap ng kanyang abogado ay pansin kaagad niya ang
pagiging magkatulad nila, simula sa pagiging tahimik at brusko. Nag-usap sila,
nagkakwentuhan at naging magkaibigan.
Mag-iisang taon na rin silang magkakilala at iyon lang ang nakakaalam ng mga
sikreto niya. Mas naipagtapat pa nga niya roon kaysa sa sarili niyang mga kapatid.
He chose to keep his mouth shut though he really wanted to confide to his brothers.
Inisip din niya na masasaktan ang kanyang mga magulang kapag nalaman ang totoong
dahilan ng pagiging malamig niya sa lahat-except for sex.
He's brute when it comes to bedding women. Umaagrangay sa kama ang babae niya
at kapag ginusto niya, walang makakaalis.
"I'll make it straight to the point." Agarang bungad ni Dark sa kanya kaya
natawa siya nang mahina.
"I'm good. How about you?" painsultong biro niya rito na ikinahalakhak nito sa
kabilang linya.
"Sorry. I'm in a hurry. I just wanted to ask a favor since I've given you the
ticket for free." Anito.
"Damn you. It isn't for free now. You've been asking a favor and it would be a
repayment. What is it?"
"Jesus Christ." Bulalas nito. "My wife is starting to expand her charity and
since my cruise ship business will celebrate it's 10th year anniversary, she's
planning to advertise it using beautiful women." Dagdag pa ni Dark na parang ang
laking problema niyon.
"So-" he shrugs as he darts out of his room. "I don't find it disgusting. You
can fuck-"
"Damn it! I love my wife. It's not the problem. She announced it and posted it
for Christ's sake. The problem is, it isn't in my plan. She will give away a one
year contract to the best girl who will win the search. Ano namang imo-model ng
babae sa cruise ship ko?"

Siya ang natawa at um-echo iyon sa buong sala. "That's the

easiest way how Kat says that you are that old fashioned fucker and she's a
youthful mind, trying to open up new ideas how to catch people's attentions,
inviting them to try Dark'star via sea travel. Your problem is, you're not ready
and it was out of your plan. Then, saan ka mas hindi handa, sa plano ng paggamit ng
modelo para sa negosyo o sa annulment kapag hindi mo siya sinunod?"
"I'll grab thousands of model if I can. I'll give them a lifetime contract if
that's what my wife wants." Agarang sabi nito na ikinatawa niya ulit.
"Wala naman palang problema. Malinaw na andres de saya ka? What do want from me
then?"
"Be the judge. Since you're a fucker, choose the one who you think can invite
and captivate more passengers."
Hendrick chuckled. Who is he to turn it down? "When?"
"This coming Saturday. They will only ramp wearing bikinis. I told Kat that I'd
judge it myself but she gave me that, 'try it and I'll rip your balls' stare."
Parehas silang nagkatawanan. "Okay then. Tell me the venue and the time. I'll
come and see those tits for myself." He felt excited.
"Thanks bro. I'll call you again. She's here and so busy. Lahat ng mayaman na
gustong sumali, itinatapon niya ang mga listahan at pinipili niya iyong mga galing
sa mabantot na lugar at walang pera." Bulong nito sa kabilang linya.
He nodded. Alam niya na ganoon na ang mangyayari dahil malapit ang asawa ni
Dark sa mga taong kapos-palad.
"Then I'll hang up now before she sucks your balls and rip them. Bye bro."
"Bye."
Naiiling na kinansela niya ang tawag at saka napatingin sa labas ng pintuan.
Papaalis na ang sasakyan ng mga magulang niya at ng kanyang panganay na kapatid
habang siya ay naiwan at walang kasama. Sigurado kasi na sumama ang driver at ang
mga katulong sa pagsisimba.
Ano bang gagawin niyang mag-isa?
Napalabi siya at pumihit ulit. Dumiretso siya sa theater room at manonood na
lang ng porn. It's his favorite past time. Kapag stressed siya sa trabaho ay wala
siyang magawa kung hindi manood ng mga babae at lalaking nagtatalik, tapos ay
matatagpuan niya ang sarili na humahagilap ng babae, pero ni minsan ay wala siyang
iniuwi. Sa kotse lang sila nagpapalipas ng oras at hindi sa condo niya at mas
lalong hindi sa kama.
Women are his plaything and nothing more. They don't even deserve his respect
and even gentleness. Gentleman naman siya pero sa aroganteng paraan at dadalawang
babae lang ang nirerespeto niya nang husto, ang ina niya at si Kendra. Kung minsan
nga ay sablay pa siya pagdating sa Mama niya kasi ubod niyon ng tabil.
Napanganga si Hendrick nang bumulaga sa harap niya ang isang babaeng nakahubad
sa TV. Napangisi siya at relax na naupo sa sofa. That's the life he misses which he
can't find in US. Still nothing will beat the feeling of being at home.

"Poooooot!" sigaw ni Macy nang biglang sumulpot si Rosalinda sa kalsada nang

lumiko siya sa daan.
"Pooot ka riiiin!" sakay naman ang isang lumang bisikleta ang babae at walang
simbilis ang takbo niyon.
"Poot! Poot!" anila parehas kasusunod ay tilian.
Nagkagulatan sila kaya parehas na kumibig-kibig ang mga manibela.
"Rosalindaaaaaa!" tili niya nang hindi makontrol ang takbo ng sasakyan kaya
naitaas niya ang mga paa at napabukaka siya nang wala sa oras, at saka tumitili
nang walang humpay.
"Maria Crisantaaaa!" tili naman ng isa habang sa kabilang bakanteng lote naman
ng undeveloped subdivision ang takbo ng bisikleta niyon.
"Papatayin kita!" inis na sigaw niya nang tumuloy siya sa talahiban at doon
tuluyang natumba.

Ano bang malas ng buhay niya? Naturingang Linggo pa naman,

bakit yata hindi siya minamahal ng Papa Jesus niya? Saan kaya siya nagkamali?
Nakakita lang siya ng titi tapos nagkandaletse-letse na ang buhay niya.
"Hindi ko po kasalanan na nakita ko. Patawad na po." Drama niya at saka dumapa
sa damuhan.
Ang tibay ng basket ng prutas dahil natumba na siya at lahat ay nakaipit pa rin
iyon sa lalagyan ng bike niya.
"Sorry," humahagikhik na sumulpot si Rosalinda sa may paanan niya kapagkuwan
kaya napaupo na siya.
"Bakit ba nagmamadali ka?" inis na tanong niya sa best friend saka pinagpag ang
sarili.
Tulad niya ay palaki rin si Rosalinda ng mga taga-simbahan pero ay Madre naman
ang tumayong magulang nito. Apat na taon na silang magkaibigan at magka-klase rin
sila sa kolehiyo. Parehas sila ng kurso at sabihin narin na parehas hirap sa buhay.
Magkasama sila sa lahat ng raket at magkaramay sa lahat ng bagay.
"Hinahanap kita." Humahangos na iniabot nito ang palad sa kanya para tulungan
siyang tumayo. "Galing ako sa simbahan at sabi ni Father ay wala ka pa. Alam ko na
pauwi ka na kaya sinalubong na kita rito sa shortcut natin."
"Eh bakit nga?" tanong niya ulit dito saka niya itinayo ang bisikleta niya.
"May nakita akong tarapulin pagdeliver ko ng bulaklak doon sa mayaman kong
costumer. Nakita kong nakapaskil sa isang office building na naghahanap ng model
ang Dark'star Cruise ships." Balita nito sa kanya kaya napangisi siya.
"Sasali ka?" masayang tanong niya sa kaibigan pero pinukol siya nito ng
masamang tingin.
"Iniinsulto mo ako Maria Ctisanta Tabooyug?"
"Anong iniinsulto? Gaga ka, sabunutan kita eh. Susuportahan kita kung sasali
ka." Aniya rito habang parehas nilang akay ang mga sasakyan papalabas ng damuhan.
Totoo namanna supurtado niya ang kaibigan, at mas mataas pa nga ang pangarap
niya para rito kaysa sa sarili nito. Parang walang bilib si Rosalinda sa sarili
dahil sa hitsura nito.
Kung siya ay dyosang itinakwil sa Mt. Olympus, ito naman at parang sinabugan ng
Mt. Pinatubo sa pagkaitim. Rosalinda can be compared to an African. Maitim ito na
sobra at ngipin lang ang maputi, pero sa tuwing tinititigan niya ay maganda rin ito
at hindi naman nakakahiya ang hitsura.
Noon pa man ay pangarap na niyang maging tulad ito ng mga international models
na rumarampa, pero kung anong kapal naman ng mukha niya at taas ng self-esteem ay
kabaliktaran naman nito. Ang lahat ng nawala ritong tiwala sa sarili ay siya ang
sumalo.
And Macy is not proud because she's too beautiful. She's proud because she's
true and she doesn't make something that can displease other people. Nabubuhay siya
para sa pangangailangan nilang mag-ama at hindi para makaapak ng kapwa niya tao. Ni
minsan ay hindi niya ginawang basehan ang ganya ng kanyang mukha at katawan para
makapanghamak ng iba.
"Ikaw ang sasali. Secret lang natin ito. Baka ito na ang moment to shine mo.
Hindi ba at pangarap mong mapaoperahan si father at bunuin iyong kulang na 350k sa
operasyon, pwede na ito. One year contract sa Dark'star ang premyo. Gagawin ka lang
nilang model ng mga barko nila at yate. Sasali ka, Santita." Anito na inalog pa
siya.
Saglit siyang natahimik.
"M-Magsisinungaling ako? Ayoko." Aniya.
"Isipin mo anf goal mo. Hindi ka naman mag-G-GRO, ano."
Oo nga naman.
Kapag tungkol sa Pafa niya, wala siyang aatrasan, kaya lang baka naman mas lalo
iyong atakihin sa puso kapag nakita siyang nakabuyangyang sa arko ng barko o dili
kaya ay nakasabit sa layag. Mag-aala Kate Winslet siya ng Titanic.
Napangisi siya bigla.
Wala pa siyang nasusubukan na ganoong mga contest. Sumasali lang siya ay sa
kantahan, tumutugtog ng gitara habang kumakanta para sa isang sakong premyo ng
bigas. Ganoon lang ay masaya na siya.
"I-Isasali mo ako?" tumingin siya sa mukha ng kaibigan at inilabas nito mula sa
bulsa ng jumper short and isang application.
"May application na ako. Pupunta tayo ro'n bukas pagkatapos ng klase. Kunwari
nasa library tayo pero doon tayo at magmo-model. Ako ang manager mo ha." Anito sa
kanya.
"M-Maghuhubad ba ako roon?" parang ninerbyos na kaagad siya sa kaisipan na
iyon.
"Hindi." Napakamot nang narahas si Rosalinda sa ulo. "Baka pasuotin ka lang ng
sexy. Sumali ka na dahil sayang ang kontrata mo. May dahilan ka naman saka hindi
naman sumasakay sa barko ang Pafa mo, hindi ka no'n makikita. Sigurado akong
mananalo ka. Bilhan mo ako ng bagong bisikleta ha." Kontrata na nito sa kanya kaya
nagtatalon-talon silang dalawa.
"Kapag yumaman ako, bibilhan kita ng isang limousine." Aniya rito.
"Yes!" masayang sabi naman ni Rosalinda.
"Manibela lang." Ani Macy kaya sumimangot ang kaibigan at siya naman ay tawa
nang tawa.
"Tara na. Kasado na ang plano. Umuwi muna tayo dahil baka hindi natin maabutan
ang misa ng Pafa ko." Pinasibad niya ang sasakyan pero naiwan si Rosalinda na hindi
magkandaugaga lalo na nang makalas ang kadena ng bisikleta niyon.
"Sandaliii!"
Humagikhik siya saka kumaway sa kaibigan pero niloloko lang niya iyon. Kahit
kailan ay hindi niya iyon pinabayaan kapag nagkaaberya. May nakalaan na siyang tali
at hinihila niya ang bike ni Rosalinda kapag nasisiraan.
Her father never failed to teach her that she must always act like a good
Samaritan. Wala man siyang maitulong sa aspetong pinansyal, hindi lang naman doon
nasusukat ang tulong ng isang tao. Her deed weighs more than money and it's the
most beneficial kind of help.
Tulad ng lahat ng tulong na nagagawa niya ay pinakamasarap na tulong iyong
libre siyang kumakanta at pinapasaya ang mga nagsisimba, at kaya rin siya
nagmamadali ay dahil isa iyon sa dahilan. Siya ang kakanta sa pag-aalay na noon ay
kumukupit siya ng bente bilang bayad, pero ngayon ay hindi na dahil masaya naman
siya sa lahat ng kanyang ginagawa.
. . . . . . . . . .

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 7

🎶“When there’s no getting over that rainbow,

When my smallest of dreams won't come true,
I can take all the madness,
The world has to give,
But I won’t last a day,
Without you...”🎶

Macy takes a very innocent smile after singing the final verse of her favorite
song.
Palakpakan ang nakuha niyang kabayaran bukod sa mga perang nalikom niya na
nakalagay sa kanyang sumbrero. Iuuwi niya iyon at dagdag sa kanyang ipon.
Iyon ang raket niya tuwing Linggo ng gabi, ang tumugtog sa Baywalk at hindi
indahin ang mahigit na isang oras na pagbibisekleta para lang matustusan ang lahat
ng pangangailangan niya. Isa pa, bakit niya iyon iindahin ay masaya siya? Kasama
naman niya palagi si Rosalinda at totoong tumatayo na manager niya.
“Bravo!” sigaw ng isang pamilyar na boses kaya napalinga siya sa paligid.
Nakita niya ang isang lalaking nakamotorsiklo at nang itaas niyon ang helmet
saka kumindat sa kanya ay napatili siya at nagtatalon.
Eco chuckles and nods at them. Sabay silang tumakbo ni Rosalinda at yumakap sa
binatang walang kasing bait.
Tig-isang halik sa tuktok ng ulo ang nakuha nilang dalawa. “Amoy asukal ang
isa. Ang isa ay amoy, suka.” Biro nito kaya napahagikhik siya habang si Rosalinda
naman ay sumimangot at padabog na umalis.
Pikon na naman ang kaibigan niya.
“Kuya Eco. Hindi kita nakita kanina sa simbahan.” Aniya nang tingalain ang
poging binata.
“Oh, nakita kita. Ang ganda mo sa bestida.” Pinisil-pisil nito ang ilong niya
at nakangiting tumingin sa pinagpwestuhan niya kanina.
Nang ibalik nito ang mga mata sa kanya ay parang may awa siyang nakita roon.
“Nag-bike ka lang, Santita?” ginulo ni Eco ang buhok niya habang tumatango siya.
“Sakay na kayo ni Rosalinda para hindi na mapagod. Sayang ang legs mong maganda
kapag tinubuan ng mga mala-pandesal na muscles.” Alok nito sa kanya kaya tumango na
siya.
Bihira niya itong makita pero sa tuwing nakikita niya ay lahat na yata ng
kagandahang loob ay naiaalok nito sa kanya. Nakikita niya sa mga mata nito ang
purong awa para sa kanya kahit na pakiramdam niya ay wala namang dapat na ikaawa.
Wala siyang sakit. Wala siyang problema. Nabubuhay siya na masaya ay kumpleto,
kuntento sa iisang lalaki na nagmamahal sa kanya at iyon ay ang kanyang Papa.
Para sa kanya ay mas nakakaawa ang taong nang-iwan sa kanya dahil malamang na
araw-araw iyong inuusig ng kunsensya dahil sa pag-iwan sa walang kamuwang-muwang na
sanggol, na matapos na gawin ay nilayasan na parang hindi karugtong ng puso.
Ngumiti siya pero yumuko. Ayaw niya sa mga katulad ng tingin ni Eco na puno ng
awa, humihina siya at naluluha.
“Kuya Eco, no looking at me like that you look at me.” Aniya pero humalakhak
ito at mas lalong ginulo ang buhok niya.
“Galing mo talagang mag-english. Grab your things and we’ll go. Ipakukuha ko na
lang ang mga wheels niyo ni Rosalinda. Let’s grab the security and leave your
wheels there. Will that be fine with you, Santita kulit?”
“Oh sure, am fine. Thank you.” Buong giliw na sagot niya saka siya tumakbo
pabalik sa seawall at kinuha ang kanyang gitara.
Sumulyap siya sa kanyang cellphone at tumatawag na ang kanyang ama-amahan.

“Pa—” ipit ang aparato ay dinampot niya ang kanyang

backpack.
“Nasaan ka na? Uulan na yata anak. Umuwi ka na at may pasok ka pa. Sinabi na
huwag ng tumugtog pa. Tinakasan niyo pa ako ni Rosalinda.” Sermon na kaagad nito
pero humagikhik lang siya.
“Lab you, Papa. Uuwi na ako. May kasama akong lalaki.” Biro niya rito at kahit
na wala sa harap niya si Jesu ay parang nakikinita niyang para na naman iyong
babawian ng buhay.
“Crisanta!”
“Bye Pa. Mag-iingat kami. See you later, alligater..!” pina-slang pa niya ang
salita pero buntong hininga ang narinig niya sa kabilang linya.
“Mag-ingat ha. Mag-ingat anak.”
“Yes papadir. Muah muah shupshup.” Pinatunog-tunog pa niya ang nguso sa
mouthpiece ng aparato pero agarang napapiksi at napatili nang makita niyang gumuhit
sa hugpuan ng langit at dagat ang isang kidlat.
“Ayeeee! Babayu!” aniya at mabilis na kumaripas ng takbo, iniwan ang mga pera
sa sumbrero.
“Putis ka, Santita! Huwag mo akong iwan dito. Baka tamaan ako ng kidlat!” tili
rin ni Rosalinda pero umangkla na siya sa motorsiklo na pagkataas-taas.
“Kuya Eco...” nagtago siya sa suot nitong leather coat at saka nagpakayakap-
yakap sa katawan nito nang walang bahid ng malisya.
“It's just lightning and thunder. Don’t be afraid.” Anaman nito sa kanya pero
tumili ulit siya nang biglang dumagundong ang kulog.
Kasabay ng tili ni Macy ang tili ng kanyang matalik na kaibigan na hindi
magkandaugaga sa pagsakay sa motor.
“Iyong bikes natin, baka mawala.” Nag-aalalang sabi nito sa kanya.
“Buhatin na lang kaya natin.” Suhestyon ng dalaga na ikinatawa ni Eco.
“Not a chance. Uuwi na tayo dahil uulan na.” nasundan ng isang ‘tsk’ ang salita
ng kuya Eco niya kaya napasilip na lang siya sa bisikleta.
Kaya lang’ nang maalala niya na regalo iyon sa kanya ng kanyang Papa noong
sixteenth birthday niya ay inuga niya ang baywang ng binatang nagmamagandang loob.
“Bababa ako. Ayokong iwan ang bike ko. Parang iniwan ko na rin si Papa kapag
iniwan ko ‘yon.” Aniya at saka nagtangka nang umalis pero hinawakan nito ang braso
niya.
“Okay na. Isasakay na sa forward ko. My driver is behind us and there’s no need
for you to worry. He’ll pick your bikes.” Anito kaya luminga siya at may isang
pamilyar na orange na sasakyan nga siyang nakikita na alam niyang pagmamay-ari nga
nito.
“Bilis na kuya at baka ulanin pa tayo.” Utos ni Rosalinda kaya naman sumunod na
si Eco.
Walang kasing tulin ang takbo ng motorsiklo kaya naman nakarating kaagad sila
sa Forbes. Doon naghihintay ang Papa niya na lukot na lukot na ang mukha sa pag-
aalala.
“Father, hindi na po ako tutuloy. I have to send this little lady back to her
parish.” Anang binata na kumaway sa ama niya.
“Salamat, Eco sa paghatid sa mga anak ko.” Anaman ng Papa niya na ang higpit ng
yakap sa kanya.
“Welcome, father. The bike is here.”
“Bye kuya. Salamat. Ingat sila sa’yo.” Saludo niya roon na tumawa lang naman.
“Bye Rosi.”
“Bye! Kita tayo bukas.” Paalam naman sa kanya ng kaibihan.
 Nang maisara ng Papa niya ang pintuan ay kaagad itong bumaling sa kanya.
“Tumakas ka na naman. Nag-alala ako sa’yo.”

“Huwag ng mag-alala dahil may dala akong gamot sa

cholesterol mo saka sa uric acid. Bumili na ako para humaba pa ang buhay mo. Kaya
lang Pa...tig-limang piraso lang kasi mahal. Buti binigyan ako ni kuya Eco kasi
kinantahan ko siya habang nagda-drive.” Iwinagayway niya ang isang maliit na paper
bag sa tapat ng mukha ng ama.
Nagpumilit pa siyang magpadaan sa isang botika nang maalala niyang wala ng
gamot ang Papa niya. Mataas na naman kasi ang cholesterol nito at kasama na ang
uric acid. Mabuti na nga lang at nakapag-pacheckup, gamit ang 500 pesos na hindi na
niya kinuha, at naibili niya ng gamot kahit paano sa mga kinita niya noong Sabado.
Hindi rin naman kasi mayaman ang Papa Jesu niya kaya walang ibang tutulong
dito. Isa itong bata na lumaki rin sa lansangan at nagbebenta ng mga sampaguita at
kandila sa may simbahan. Matalino lang ito kaya napag-aral at pinagsumikapan ng
sponsor na mapagtapos ng pagpapari. Kaya ngayon, silang dalawa ang magkaramay sa
lahat dahil parehas sila ng naging kapalaran.
Hindi nga rin niya maintindihan kung bakit ang dami nitong mataas na resulta sa
laboratory tests. Hmp! Mabuti man lang sana kung mataas ang marka sa pagsusulit, eh
somubra pa nga sa normal na marka. Kumbaga sa exam, 101 percent ang iskor at hindi
100. Hindi naman daw ito kumakain ng karne noong bata kasi walang ulam palagi at
minsan nga ay kanin na lang na may tubig at asukal. Hindi ba dapat glucose ang
mataas sa Papa niya, bakit naman cholesterol pa? Siguro dahil ang palagiang alay ng
mga tao ay itlog kaya namumutakti na sa itlog ang ama niya. Mukha na itong itlog na
naglalakad sa pasilyo ng simbahan. Magdarasal pala siya na sana ay huwag naman
itlog ang ialay ng mga tao, perahin na lang sana.
Amen.
Pinakamasdan niya ang mukha ng kinikilang ama at bigla na lang itong lumuha sa
harap niya. Inabot siya kaagad nito at niyakap nang mahigpit.
“I don’t fear death because I believe that my soul will never die, but I fear
it somehow, knowing how you need me as your father here on Earth and I fear it
because I need you as my daughter. I don’t want to leave you, my precious Crisanta.
Bukod sa pagpapari ko at pag-aaral ng teyolohiya, alam mo na ikaw ang
pinakamagandang regalo sa akin ng Diyos kahit hindi ka galing sa akin kaya kung
iiwan kita ay masasaktan ako nang husto kasi hindi na kita kailanman makakasama at
mayayakap nang ganito.” Anito sa kanya.
Tahimik siyang lumuha. Hindi niya kailanman mapaghahandaan ang araw ng
pagkawala nito kung sakali man, kaya lahat ay gagawin niya para rito. Dito lang
naman umiikot ang mundo niya, na kahit alam niyang hindi ito naghihintay ng sukli
sa lahat ng pag-aalagang ginawa nito sa kanya simula at sapul, may isip na siya
para bumawi sa paraan na alam niya.
“Ang drama mo naman, Pa. Halika na nga at antok na ako. O hindi ba may guardian
angel naman ako at parati akong binabantayan? Malakas kaya ako kay Papa Jesus. Ikaw
lang ang walang bilib sa akin.” Pagmamayabang niya sa ama nang akayin ito papunta
sa tinutuluyan nila.
Pinahid nito ang mga luha at umiling. “May bilib ako sa’yo. Wala akong bilib sa
mga lalaking nakapaligid sa iyo. Mabuti na nga lang at nagmagandang loob si Eco na
iuwi ka. Napanatag kahit paano ang loob ko.”
“Kaya nga!” itinaas niya ang noo. “Siya ang guardian angel ko na tao. Iyong
kapatid niyang gwapo...mukhang hindi angel.” Simangot niya pero imahe ni Hendrick
na hubad ang naalala niya bigla kaya nakagat niya ang daliri.
“S-Si Hendrickson? Iyong nakitaan mo ng—”
“erase na Pa! Erase na nga. Huwag mo na kasing ipaalala. Pausukan mo ako bago
matulog. Ang sungit kasi ng mukha at parang hindi ngumingiti iyon. Sayang ang
magagandang facial seizures na ibinigay ng Diyos sa kanya.”
“Features, hindi seizures.” Pagtatama nito kaya tumango siya. “Ano iyon
nangingisay na mukha?”
 “’yon nga ang sabi ko. Bingi ka talaga Pa.”

“Ako pa ang bingi ay ikaw ang mali. Hindi ka ba nahihiya na

magsalita ng Ingles kahit mali-mali naman? Tinuturuan naman kita, bakit ba hindi ka
matuto?” tanong ni Jesu nang ipagbukas siya ng pintuan ng kwarto.
“Bakit ako mahihiya, Pa? Kapag mali ako itatama nila ako. O di matututo ako
no'n. Next time, alam ko na ang tamang sasabihin. O di ba. Sabi nga, from mistakes
there is come the right when the people of the universe learn the...the...right to
do the things to...do...right!” Ngumiwi siya at kumamot sa ulo lalo na nang
pagtawanan siya nito.
“Ang lakas talaga ng loob mo at proud na proud ka talaga kahit na maling-mali
na ang sinasabi mo. Iyan ang wala sila na marami ka...tiwala sa sarili. Let me put
it this way, anak. People learn from their own mistakes because when they’re able
to figure out what’s wrong with what do or even say, they’ll know how to make them
right; but of course, it’s according to their will and eagerness to change it.
Hindi ibang tao ang gagawa niyon para sa kanila kung hindi sila mismo.” Dinutdot
nito ang ilong niya kaya kumurap-kurap siya.
Ang haba. Matatandaan ba niya iyon?
“Tulad Pa ng anak ni Doña Marga na ngingiti rin kapag ginusto niya? Ang sungit
ng mukha niya at iyong asul niyang mga mata, parang manghuhubad lagi ng babae.”
Inosenteng sagot niya na ikinapatda na naman nito.
“P-Paaano mo nailalarawan si Hendrick na ganyan?”
“Eh,” umismid siya. “Eh ganoon siyang tumitig, Pa. Tumitingin siya mula ulo
hanggang paa na para bang nakikita niya kahit na kaluluwa. Bakit ganoon siya? Siya
lang ang iba sa lahat.”
“Ganoon ang tao at hindi mo pwedeng ihambing ang isa sa karamihan. Look, hindi
mo siya dapat na husgahan. Hindi natin alam kung anong pinagdaraan niya. Bago mo
siya pag-isipan ng masama, dapat ay kilalanin mo muna siya.” Inakbayan siya nito
papasok at parang iba na naman ang pakahulugan niya roon.
“Kikilalanin ko siya?”
“Hindi.” Mariin na sagot nito at dinuro pa siya sa mata.
“Eh paano ko siya matutulungan kung hindi ko siya kilala? Hindi naman ako
pwedeng makinig sa sasabihin ng ibang tao lang tungkol sa kanya. Ikaw din ang may
turo niyan.” Duro rin niya sa mata nito kaya parang natamilmil ang matandang pari.
“Ako ang dapat na gumawa niyon at hindi ikaw.” Anito kapagkuwan. “Kusa siyang
lalapit kung iyon na ang gusto niyang gawin, pero kung ayaw niya ay hindi mo siya
mapipilit. One day, he will come and stop thinking about him. Humahanga ka yata
roon.”
“Ang pogi niya kasi.” Tumalikod siya saka humagikhik.
“Crisanta.”
“Eh totoo naman Pa. Saka bakit naman hindi siya pwedeng hangaan kung masungit
siya? Sabi mo nga huwag husgahan at baka may pinagdaraanan. Gwapo lang naman
talaga.” Tumuloy si Macy sa kabinet at kumuha ng damit matapos na isabit ang
gitara.
“Humahanga ka na nga?” Ulit pa ni Jesu na hindi siya tinitikalan ng tingin.
“Magagalit ka ba?” napatigil siya sa paghakbang at tumingin sa mga mata ng ama.
Bumuntong hininga ito at saka umiling. “Just be open. Huwag kang maglihim sa
akin para magabayan pa rin kita. Hanggang paghanga lang muna ha.”
“Gwapo lang naman siya. ‘Yon lang pero ayoko rin sa kanya.” Nalukot ang ilong
niya nang maalala kung paano niyon itakwil ang pagsisimba. “Masyado siyang tuod.
Para siyang estatwa at kapag bumuka ang bibig niya lara magsalita ay parang
nakakasunog ng kaluluwa. I don’t not judging him okay.”
“You aren’t judging him...” tumango-tango ang Papa niya. “Then you should not
speak as if that’s the end of everything. You don’t know him. Kung mabuti siyang
tao, bakit naman hindi mo siya pwedeng magustuhan? Hindi naman kita pinipigilan na
magkaroon ng boyfriend. Ang gusto ko lang ay iyong irerespeto ka at aalagaan,
mamahalin at hindi sasaktan.” Naupo na ito sa gilid ng kama at kumuha ng gamot.
 “Eh kaso nga mukhang hindi siya ganoon kaya ayoko siyang boyfriend. At isa pa
Pa, hindi ako ang magugustuhan ng isang katulad ng lalaking ‘yon. Bahala siya sa
buhay niya. Basta ako, raraket nang raraket para marami tayong pambili ng gamot.”
Tinaasan-baba niya ng kilay ang ama bago siya pumasok sa banyo pero nang humarap
siya sa salamin ay mukha na naman ni Hendrick ang nakita niya.
Ang weird lang na kaninang kausap niya si Eco ay hindi niya iyon naalala, pero
sa tuwing mag-isa siya ay saka naman siya minumulto ng lalaking ‘yon. Mimumulto
siya ng buhay.
“Ikaw, hindi kita crush!” angil niya sa sarili.
Hindi niya crush pero hindi niya matawag na kuya Hendrick.
“Ah sige, crush kita...unti lang.” humagikhik siya at saka pacute na ngumiti sa
salamin.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WH 10

10
Hendrick stops from sipping his wine when a group of noisy ladies came in. He
looked at the main entrance of the semi-large hall, good enough to accomodate few
people. There he found the lady who's messing his cock.
"Happy birthday to you! Happy birthday to you! Happy birthday, dear Macy! Happy
birhtday to you!" Kanta ng lahat at mula sa isang pinagkukublihang sulok ay lumabas
si Catharine, bitbit ang isang cake.
"Birthday ko?!" Gulat na tanong ni Macy habang suot ang pinanalalunang korona.
Parang tanga lang talaga. Kahit birthday ay parang nakalimutan na sa sobrang
pagka-hook sa contest.
"Birthday mo ngayon. Nakalimutan mo ba o sinadya mong kalimutan?" Tanong naman
ng kasamahan nitong negra.
Umiling ang dalaga at napalinga sa paligid. Parang mas lalo iyong nagulat at
halos hindi pa yata mag-sink in sa isip na totoong birthday nito ngayon.
"S-Si Papa... uuwi na ako. S-Si Papa..." Naiiyak na sabi niyon saka tumalikod
pero agad na hinawakan ni Dark ang braso.
"Stay for a while, even just for a minute. We have to celebrate this and also
because you won." Aniyon sa dalaga na parang nahiya naman nang tumingin kay
Catharine.
"Sige po, pero pagkatapos uuwi na po ako."
"Blow your candles now and let's hear a speech from the celebrant. Tell us
about yourself so we'll get to know better the lady behind her pink bicycle."
Anaman ni Catharine.
Tumingin si Macy sa kaibigan at naiiyak na ngumiti.
"Wish na. Pati birthday mo talagang hindi mo naalala. Sinadya kong hindi
sabihin kasi pakiusapan ako ni Papa father. May surpresa yata siya sa iyo." Anang
kasama ng dalaga.
Tuluyan na itong umiyak at parang bata na kinusot ang mga mata. Wala na itong
make-up at natural na natural na ang ganda, which Hendrick finds so adorable. Iilan
ang babaeng kahit na walang kulorete sa mukha ay magsta-stand out pa rin kahit na
isama sa karamihan, at iyon ang nakikita niya ngayon--babaeng walang kasingganda.
"I wish... I wish na humaba pa ang buhay ng Papa ko at makasama ko pa siya
hanggang sa one billion years old na siya." Macy smiled but that was followed by a
sob.
Now he knows. Parang sa matandang pari pala umiikot ang mundo ng dalaga.
He admits that he had let her win not because of the reason behind why she
joined the search. Macy deserves to win because she has something that all the
girls do not tend to have--oozing self-confidence, unbeatable determination and
sportmanship.
Dinaig niyon ang kandidata na nanalo sa Miss Universe nang yakapin ng lahat ng
nasa halos trentang kababaihan.
Hindi siya nanghihinayang sa baryang binitiwan niya dahil bagay naman na
mapunta iyon sa isang katulad ni Macy.
Inakay iyon ni Catharine sa may gitna ng hall at binigyan ng pagkakataon na
magsalita.
The girl is catching attentions from the opposite sex.
Kinagat niyon ang labi at umiyak sa gitna ng karamihan. She's crying because of
her forgotten birthday and not because for winning. Kanina nang i-announce niya na
ito ang nanalo ay nagtatalon ito sa tuwa kahit na naka-high heels.
"Aaaay...don't cry. You deserve everything that you have." Puno ng pakikiramay
na sabi ni Catharine sa dalaga na tumango habang umiiyak.
"Wala akong kahit na ano maliban sa Papa ko, sa best friend at sa pangarap na
maging flight attendant. Umiiyak ako kasi hindi ko naman talaga alam ang birthday
ko. Ito lang ang araw kung kailan ako natagpuan ng Papa Jesu ko sa pintuan ng
simbahan, bago mag-alas dose ng gabi. Simula noon, ito na ang naging birthday ko
kaya yata hindi ko halos matandaan. At isa pa," she paused and Hendrick just
waited.

Pasimple siyang sumisimsim ng alak habang naglalakad naman

papalapit sa kanya si Dark.
"Isa pa hindi ko naalala kasi katatapos lang ng exam ko at ang nasa isip ko ay
ang contest na ito simula nang gumising ako. Nasa isip ko iyong sinabi ng Professor
ko na sa pagkatapos ng sem break, kung gusto kong makasakay sa eroplano at mag-OJT,
dapat na magaling na akong mag-English. I thank you all. I'm proud and I'm winner.
I lab you all and you all good to me. And so let's lab one each...each one. Oh,
parehas lang 'yon." She giggled and Hendrick moved his eyes to her.
"Komedyante ka pala, Macy." Anang isang babae na natatawa sa dalaga pero
umiling iyon.
"Oh no. I'm no comedy. Im pluent...fluent in spokening dollar."
Nagkatawanan ang mga naroon.
"Don't laugh. I'm no kidding. Totoo na hindi ako marunong mag-english pero
mataas ang pangarap ko na lumipad sa langit. Langit lang na himpapawid at hindi
langit na dedbols. I'm no ready for dying. Marami pa akong pangarap sa buhay at
kung hindi siguro ako makapasa sa on the job training ay may ipapalit naman si Papa
Jesus na propesyon para sa akin. Baka naman tuwirin niya ang dila ko para maging
mas lalong fluent sa English."
Holy fuck! Paano na lang pala kung mas maging fluent pa? Fluent na nga raw sa
bali-baliktad na salita, baka kapag mas naging fluent pa ay wala na siyang
maintindihan talaga.
"O baka naman nakatisod ako ng hari at maging reyna ako. Me not own the future.
Ipinauubaya ko lang sa langit ang kapalaran ko pero syempre, kumikilos din ako
at..." yumuko si Macy. "At ito ay para sa lalaking nagpalaki sa akin na malamang
kung hindi dahil sa kanya ay wala na ako rito ngayon. Iniwan ako ng mga magulang ko
pero si Papa Jesu, kahit hindi ako kaano-ano ay mahal na mahal ako. Hindi siya
pwedeng magbuo ng sarili niyang pamilya pero naranasan niya na magkaroon ng isang
tunay na anak sa katauhan ko at ako na walang tunay na mga magulang ay naranasan na
magkaroon ng totoong Papa sa katauhan niya. happy 19th birthday to me and
congratulations!" Bati nito sa sarili kaya napailing siya.
"You made the best choice, bro." Ani Dark sa kanya. "Iba talaga siya sa lahat."
Tumango siya at nalipat ang mga mata sa hawak niyong tatlong itim na tickets at
may tatlong bituin na nakatatak. Those are the same with the ticket that he had a
while back.
"Whose tickets are those?" Usisa niya sa kaibigan.
"Oh, these? Kat's gift to Macy and her friend, trip to Africa for three. Free
accomodation, sweet suite on the ship. She can do whatever she wants for a week.
Hindi ko alam kung tatanggapin niya kasi ang kwento niya, hindi raw siya
nakakatulog na wala ang Papa niya sa tabi."
 Nangunot kaagad ang noo ni Hendrick. That's so weird. Baka naman nagsi-sex ang
dalawa gabi-gabi kaya hindi maiiwanan dahil walang babaon na pagkalalaki.
"And you're not saying that it's the same week as what I have on my ticket. You
mean the first cruising of your biggest ship to Africa." Parang nalasing siya bigla
sa kaisipan na magsasama pa yata sila ng babae sa iisang barko sa loob ng isang
linggo.
Dark chuckles. "You got it right. What's the matter with that?" Kibit balikat
nito na animo ay walang alam sa istorya ng buhay niya pero ang totoo ay
nagkukunwari naman.
"As if you're not aware." Umiling siya at uminom ng alak.
"I'm aware but...I am also aware that your dick is kicking your fly when you
see that girl." Turo ni Dark kay Macy kaya napatingin ulit siya sa dalaga.
"It takes one to know one ans we're likely the same. So what? Gonna resist her
charm? I bet you can't."
"I did. I do. I will do." Mariin na sagot niya sa best friend na napangisi
lang.

"Prove it without evading her. Cruise with her. She's a

brilliant girl, bro. In one weeks time, I've got to know her a lot better. Kwela
siya at masayahin talaga, that kind of attitude na nakakahawa."
"At wala akong balak na mahawa ng kabaliwan. Sinong matino ang magbibisikleta
na naka-heels?" Umiling siya nang maalala ang hitsura ng dalaga kanina nang
dumating na halos sagasaan pa ang mga gwardya.
"Fine. Whatever you say. I won't say anything. Hands up. Now I know. You like
to fuck her but withholding yourself to taste her or even know her. Once you get a
chance to know her, surely you'll fucking withhold way tighter--withholding love."
Ngumisi ito at kulang na lang ay pagtawanan pa siya.
"Not a chance." Nagpakailing-iling siya pero agad na naparalisa nang mapansin
na papalapit ang dalagang may amnesia yata na kahit araw ng kapanganakan ay
nakalimutan.
Kung sabagay, masisisi nga ba naman niya ay hindi naman talaga yata ngayon ang
birthday nito?
He stared vehemently, scanning her entire being.
She's wearing a skinny jean and a simple sweater, yet she looks fantastic.
Kahit saang anggulo ito tingnan ay talagang maganda. And those tits he's been dying
to squeeze a while ago when she came out to ramp like a professional model.
Sa isang iglap, nagbago ang lahat ng kapalaran nito.
"Kuya Dark. Sir Dark pala." Kiming yumakap ito sa kaibigan niya habang
ngingiti-ngiti naman si Catharine at ang negra.
"Payakap din ako Ma'am Kat." Anang kaibigan ni Macy kaya humagikhik si
Catharine.
"Sure. Kiss-an mo pa." Aniyon kaya tumalim ang mga mata ng isa.
"Here's my wifes gift, sweetheart, three tickets. Remember na aalis ang barko
sa Linggo ng umaga at babalik sa Sabado ng gabi. One week 'yan sa Africa at lahat
pwede niyong gawin. Isama mo kung sino ang gusto mong isama at gawin mo lahat ang
gusto mo ro'n." Ani Dark sa dalaga na nakatingin sa kanya.
He stared back and when she smiled, he evaded.
Fuck! Ayaw niya sa mga ngiti nitong walang bahid ng kalandian. Nakakasunog ng
kaluluwa ang mga ngiti ni Macy.
"Mag-a-ala Kate Winslet ako ro'n at sasabit sa layag." Proud na sabi nito kaya
natawa si Dark at Catharine.
"Pagbalik mo, babalik ka sa office at ihahanda na ang first pictorial mo.
Magbi-billboard ka kaagad."
"Billboard?!" Sabay na tanong ng dalawang magkaibigan kaya napatingin ulit
siya.
"Ngik! Baka mamatay si Papa kapag nakabikini ako sa billboard. Pwede po ba na
pwet lang ang makita?"
 Napahalakhak ulit si Dark at siya naman ay napailing.
"Try to tell him as early as possible, Macy. Baka magulat ang Papa mo ay
atakihin lalo sa puso." Anaman ni Catharine.
Lumabi ang dalaga at tumango. "S-Sige po. Pagbalik ko galing sa Africa. Bagay
na bagay ka ro'n Rosalinda! Sa Congo africa, sa tirahan ng mga Cheetah!" Tili niyon
at tumili rin naman ang isang negra saka nagtatalon ang dalawa habang magkayakap.
Nagkatinginan sila ni Dark at napaangat lang ang mga kilay niya.
He cleared his throat.
Napatigil sa pagtalon ang dalawang babae at tumingin sa kanya si Macy. "Hi lost
and found friend."
"I am not your friend." He arrogantly declared.
Akala niya ay mapipikon ito pero ngumisi pa lalo at saka kumislap ang mga mata.
"Oh, boyfriend na lang po." Humagikhik pa iyon kaya siya ang nawalan ng sagot.
"Uuwi na po ako ate Kat. Gusto kong makita si Papa. Magso-sorry ako nakalimutan
ko ang birthday ko. Baka tulog na 'yon sa naghihintay. Tamang-tama, sumulyap iyo sa
suot na relo. "10:30 pa lang. Magba-bike kami ng nasa isang oras mahigit. Aabot pa
ako bago mag-12:00."
"Bring foods for father Jesu." Ani Catharine.
"Pwede?" Lumaki ang ngiti ni Macy at parang gusto na namang magtatalon.
"Pwede syempre. Ipinahanda ko naman talaga ito kasi natutuwa akong isipin na
timing ang contest sa birthday mo. Special thanks na rin kay Hendrick na nag-
sponsor ng fifty thousand para sa winner." Catharine said and glanced at him.
"Thank you long lost boyfriend." Pa-cute naman na sabi ng dalaga na ikinaigkas
ng panga niya.
"I am not your--" he tried to ephasize his words but he was cut right away.
"Hmp! Halika na bff, uumagahin tayo rito. Hakot na tayo ng pagkain kaysa sa
makinig sa mayabang na handsome alligater." Tumalikod iyon matapos siyang irapan.
Lalo siyang napikon. May kapilyahan talaga ang batang palaki ng pari.
"Nakakuha ka na ng katapat mo?" Catharine giggled and patted his chest.
Tumalikod din iyon at sumunod sa mga dalaga.
Naiwan sila ni Dark na nakatanga pero titig na titig siya sa kabuuan ni Macy na
hindi maitatago ang saya habang nagbabalot ng pagkain. Lahat niyon tinitikman tapos
ay humahagikhik na parang walang pakialam sa mundo.
She's the perfect example of a person who lives her life to the fullest each
day, is if it's the end.
Yumakap iyon kay Catharine at nagpaalam sa mga kasamahan. Tapos, kumaway kay
Dark. Nag-flying kiss iyon sa kanya tapos ay umirap na naman.
"Aren't you going to ask your driver to send those girls home?" Parang
ginuhitan siya ng concern nang tumingin siya sa best friend niya.
"I won't. Bahala kang maobliga na ihatid sila and it's for your benefit
anyway." Ngumisi ito at halos maitirik niya ang mga mata.
Pabagsak niyang inilapag ang wine glass sa mesa. "I will never do that." Aniya
pero nilayasan ang kaibigan na tumatawa.
He will never ask those girls for a ride but he'll follow them and will eye
them as they head home.
Sa paglabas niya ay nakita niya ang dalawa na nagpapartehan ng pera kaya
tumigil siya sa may pader.
"Hati tayo." Ani Macy sa kaibigan.
"Hindi. Konti lang sa akin. Kailangan natin 'yan para kay Papa father. 1K lang
sa akin." Anaman ng Rosalinda.
"Hindi. Wala ka nung mabibili. Bibili tayo ng mamahaling panty. Iyong labas ang
pisngi ng pwet." Hagikhik ni Macy at noon siya napangiting mag-isa.
"Gaga. Mamamatay si Papa father nang maaga kapag nagsuot ka ng gano'n."
"Tapos bibili tayo ng bra. 'Yong utong lang ang may takip."
Lalong nagtawanan ang dalawa kaya naiiling lang naman siya habang nakamasid.
"Basta itago mo ang pera at hihingi na lang ako kapag kailangan ko. Bilisan mo
na at baka puti na ang mata ni Papa father sa paghihintay sa unica hiha niyang
nakalimutan ang birthday." Hila ni Rosalinda sa dalaga na napakamot sa ulo.
Lumabas siya sa may kanto ng pader at nakapamulsang sumunod sa may parking
area. Tahimik siyang tumayo sa may kotse niya at hinintay na sumakay ang dalawa sa
bisikleta.
Nagtanggal ng sapatos si Macy saka sumakay. "Palitan mo na ang kadena niyan ha,
Rosalinda. Isinusumpa ko na kapag naputol 'yan ngayon, iiwan kita sa kalsada. Ayoko
pang ma-rape dahil virgin pa ako. Kapag hindi na ako virgin, pwede na."
Nalukot ang mukha ni Hendrick. Sira ulo talaga.
"Oo na. Parehas naman tayong virgin, kaya lang sigurado na ikaw ang mari-rape
talaga dahil mukha akong pwet ng kaldero sa pagkaitim. Matatakot sila sa singit
kong parang pininturahan ng uling."
Naghagikhikan ang dalawa nang sabay na pausadin ang mga bikes.
He quietly hops inside his car and revvs the engine.
Mahirap din na magpaka-gentleman kahit na matagal na niyang kinalimutan ang
ugali na 'yon na itinuro sa kanya ng Papa niya. But look at him now, isn't he still
acting like one? Patago nga lang pero ganoon pa rin naman.
He wants to evade the girl but he doesn't want to let her go not being sure
that she'll head home safely. He's still a de la Cueva afterall, cocky gentleman.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 13

13
Nakasimangot na hahabol-habol si Macy kay Hendrick nang makapasok sila sa
pinaka main deck ng barko. Lumiko iyon papunta sa kwarto nila, tapos ay umakyat sa
hagdan.
“Heya boyfie, no eskapo. Give me my money, the billions of dollars.” Aniya sa
binata na biglang pumasok sa isang kwarto at iniwan siyang nakanganga sa may pinto.
Nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawang pinto na magkatapat.  “Kwarto namin
ito. Kwarto niya ang kabila? Kabilaan kami? Yik! Rereypin niya ako.” Natutop niya
ang mga pisngi.
“Long lost boy friend! Open sesame!” Papakatok na sana siya nang bumukas ulit
ang pintuan at bumungad ang gwapong mukha ng binata at kulang na lang ay tapalan
siya ng dolyar sa noo.
Noon lang niya napansin na mukha nito ang naka-drawing sa puting sando na suot
nito. Oh, he idolizes him much much.
Tumingin ito sa kwintas na suot niya kaya tinakpan niya ang dibdib saka nanulis
ang nguso.
“Stop calling me boyfriend. Stop following me and act decently. Don't be such a
stubborn little brat. You are not a brat. You don't have the guts to act one.”
Mapang-insultong sabi nito sa kanya pero umingos lang siya.
Akala naman yata nito ay balat-sibuyas siya? Sorry na lang dahil balat kalabaw
siya at hindi siya tinatablan ng insulto.
“Why so bitter like ampalaya? Why you hate me much? You hate me now, you love
me tomorrow. Taga that to your dimples! Swanget! Tse! Akala mo naman may
maipagmamalaki ka pa sa akin? Nakita ko na ang eggies mo and your kwan is maliit
like a cat's kwan.” irap niya sabay talikod pero pumihit siya at inagaw ang dolyar
na hawak nito.
“Don't fool yourself.” Sarkastikong sagot ni Hendrick.
“No me fooling myself. It is true! Maraming malaki ang kwan kaysa sa'yo!
Yabang! I will sing to my own!” Inirolyo pa niya ang mga mata saka binuksan ang
pinto ng suite nila.
“What the hell are you going to do inside that suite?” pahabol na tanong pa ni
Hendrick kaya pairap niyang nilingon.
“This is mine. Mind your own and not mind mine. What do you care? Don't make
try to rape me. I saw you, catching you titig to my suso. Sumbong kita kay Doña
Margarita. Your eyes is...are bastos and that is child abuse. I'm very fresh and
you're makunat na. Tse!” Tuluyan niyang itinulak ang pintuan pero bumangga iyon sa
kung anong bagay.
“Aray!” Ani Rosalinda na natutop ang noo kaya napangiwi siya.
“Sorry my best friend. There is a matanda here who is making titig to my
chicken breasts.” Aniya na hinimas-himas ang noo ng kaibigan at hinalik-halikan pa.
Sumilip naman ito sa pinto at parang nawala ang sakit na iniinda nang makita si
Hendrickson.
“Ay si...Mr. de la Cueva--” anito pero narinig niya ang padabog na pagsarado ng
pintuan sa katapat na kwarto.
Nagakatinginan silang magkaibigan tapos ay nagkatawanan.
“Ang sungit.” Humahagikhik na sabi ni Rosalinda.
“Baka may regly.” Macy giggled, too.
“Anong regly?” Kunot noong tanong nito sa kanya.
“Regla!”
“Mens 'yon.”
“Mali. Mens ay mga lalaki at regly ay regla.” Puro kalokohan na sabi naman niya
sa kaibigan na napailing na lang.
Inakbayan niya ang best friend at ipinakita rito ang 500 dollars na hawak niya.
“Hala, kanino galing 'yan?”

“Doon sa may regla. He told me I would sing for him but no

singing anymore. He made sungit to me.”
“Teka, hindi ako si Mr. de la Cueva. Huwag mo na akong inglesin dahil malulugaw
ang utak ko sa pag-intindi sa'yo. Tagalog tayo kapatid.” Anito na kinumpasan pa
siya.
Hinubad niya ang suot na gitara at inilapag sa mesa, tapos ay lumukso siya sa
kama kaya lumabas ang panty niya.
“Hati tayo. Mamaya pupunta tayo ro'n sa kainan ng mga sosyal at titikman natin
lahat. Titirhan ko symepre si Papa ng pera. Parang sira ulo pala 'yon si Mr.
Sungit. Sabi niya kantahan ko siya. Pinilit niya akong umalis doon sa may pool
tapos nang makalayo kami para siyang allergic na sa akin bigla. Mabaho ba ang
kilikili ko?” Itinaas niya ang mga braso ay inamoy ang kili-kili. “Hmn, smells
chocolate. Yummylicious.”
Rosalinda giggled. “Ang gwapo niya na sobra at ang ganda pa ng katawan. Crush
mo talaga siya?”
Napakibit-balikat siya. “Unti.” Cute na sabi niya na parang kinilig pa.
“Pero ang sungit naman.”
“Sabi ni Papa huwag husgahan kasi baka may pinagdadaanan. Mabait ang mga
magulang niya. Mabait din ang mga kapatid niya. May posibilidad na mabait siya.”
Napalabi lang si Rosalinda at tumango. “Kanta na lang tayo. Kalimutan mo muna
siya. Mamaya ma-in love ka ro'n. Ini-ingles-ingles mo pa. For sure, dumugo na ang
utak no'n sa pag-intindi sa'yo.”
Natawa siya nang husto. Malamang. Paano ibinabagay niya ang sarili niya. Kung
hindi maintindihan ang fluent niyang English, hindi na niya problema iyon.
Pero bakit nga kaya ang ilap ng kaisa-isang de la Cueva na iyon? Ang ganda pa
naman ng dimples na kahit nagsasalita lang ay lumalabas, tapos hindi naman
mapangiti. Mas mahal pa yata sa 500 dollars ang ngiti niyon.
“Dapat ay i-tutor mo na ako. Dapat magaling na akong mag-Ingles sa dalawang
linggo na sem break. Sasakay ako sa eroplano kasama mo at ayokong maiwan ako.” She
dramatically lied on her stomach and hammered the mattress.
“Gaga. Mamaya pupunta tayo sa library nitong barko at hahanap tayo ng basic
English Grammar na libro. Ayan kasi, noon ka pa tinuturuan ni Papa father, mas
gusto mo pang umakyat doon sa puno ng bayabas sa likod ng simbahan.” Sermon ni
Rosalinda sa kanya.
“Eh ang hirap nga. Mas mabuti pang umakyat ako sa bayabas, nabusog pa ako.
Bakit ang English nakakabusog ba? Bakit naman ang ibang Chinese at ibang
nationalities, bulol sila at mali rin ang grammar pero may mga trabaho? Hmp! Bakit
ba kasi hindi na lang Espanyol ang salita natin? Kapag ako ang naging Presidente ng
Pilipinas, aalisin ko ang English dito.”
“Gaga!” Singhal nito sa kanya. “Paano ma mananalo na Presidente ay hindi ka nga
magaling mag-English? Alam mo naman ang batayan ngayon ng katalinuhan ay dapat
fluent, which is actually wrong. Kagaya mo, kamote ka sa English pero nag-e-excel
ka naman sa ibang lengguahe. Aba, ikaw ang pinakamataas ang marka sa pagsasalita ng
French at Spanish ha.” Kumbinsi pa ni Rosalinda kay Macy.
Hindi naman siya pinanghihinaan ng loob. Kailan ba siya pinanghinaan?
Nasobrahan siya sa kapal ng mukha at wala siyang pakialam kung pulaan siya ng ibang
tao, basta alam naman niya na wala siyang ginagawang masama at hindi siya nang-aapi
ng kapwa.
“Okay dowkey. Let's sing a song na lang. Gumagaling lang aki sa English ay
kapag kumakanta kasi kabisado ko ang lyrics.” Humahikhik siya nang bumangon at
dinampot ulit ang gitara.
“Kanta tayo ng, Tell the World God is Love.” Suhestyon ng kaibigan niya na agad
niyang tinanguan.
“Buksan mo ang pinto, bilis. Ipaparinig natin sa isang miyembro ng kulto para
magising siya. Lider yata ng kulto si boyfie ko. Kakantahan ko siya ng Tell the
World God is Love.”
“Katukin natin.” Rosalinda bobs her brows.
“Tara!” Tumalon si Macy sa kama at nag-uunahan silang lumabas ng suite.
Sabay nilang kinatok ang pinto ng inuukupa ni Hendrick at walang nagbubukas
doon.
“Papasko po!” She giggled.
Napatakip sila ng bibig at tumawa.
“Get the hell off my door!” Sigaw mula sa loob.
Mabuti at gising ang binata. Naisip niya na kantahan na lang kahit na nasa
labas sila ng pintuan.
“I'll sing a song. Singing only for you. I'll pay you with my beautiful golden
voice. I'll pay your dollars.” Tumingin siya sa kaibigan. “Tama ba ang English ko?”
“Pwede na 'yan. Wala ka naman pakialam kung ikaw lang ang nakakaintindi ng
English mo.” sagot nito kaya nag-high five sila.
“I'm not damn interested!” Hendrickson declared.
“Well, you sorry. Me is interested and you can't make me layas to your door.”
“Fuck!”
“Yay! That's terrible saying! No no mura.” Nakagat niya ang hintuturo pero
tinanguan siya ni Rosalinda kaya inumpisahan niya ang pagkalabit sa kwerdas ng
gitara.
Bahala iyong masunog ang kaluluwa kapag inumpisahan niyang kumanta.
“For God so loved the world,
He gave us His only son,
Jesus Christ our saviour,
His most precious one...
He had--”

Napatigil siya nang bumukas ang pintuan at may humaklit sa panga niya.
Inay!
Napapikit siya nang makita ang galit na mukha ni Hendrick pero sa halip na
busalan nito ng kamao ang bibig niya ay may ibang lumapat doon.
What she felt was soft and it's moving.
Nagmulat siya ng mga mata at ganoon na lang ang panghihilakbot niya na labi
nito ang nakadikit sa labi niya.
Yayk!
Napangiwi siya nang pakakagatin ni Hendrick ang pang-ibaba niyang labi saka
siya pabalyang binitawan.
Para siyang naluyos na katawan ng saging nang parang umuga ang paligid niya
kaya napahawak siya sa hamba ng pintuan.
“F-First kiss mo! Hala ka!” Tutop ni Rosalinda ang sariling bibig at siya ay
hindi nakahuma.
“Don't make me reveal the real me, you won't love it little lady.” Nananalim
ang mga matang tumitig sa mukha ni Macy ang binata.
“Y-You! Duro niya rito. “You make pakasal of me! Y-You kissed...me...I'll
deadbols na...” umikot ang paningin niya, saka tumirik ang mga mata at lalong
nanlata kasabay ng pagkarinig niya ay tili ng kanyang best friend.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 16

16
He wanted to pull back his hand and took his handkerchief but it's too late.
Nahati ang desisyon niya sa kagustuhan na lumapit o balewalain ang umiiyak na
dalagang walang kasing kulit.
Now it's true, she's also human who has feelings. Akala niya kasi robot ito na
naka-program lang para mangulit at ngumisi sa buong maghapon.
Siya man ay mag-isa rin na nakatayo sa may railing sa kabilang side ng barko
kanina, nakainom ng alak at naninigarilyo, nagpapahangin at nag-iisip. Nakita niya
si Macy na humihikbi at may tunog pa kaya anong gagawin niya bilang isang kakilala
sa barko na parang kargo de konsensya na rin niya na kakilala ito ng pamilya niya,
paborito ito ni Katharine at malapit na rin kay Dark? Of course he's not a pussy
who will just turn his back no matter how much he wants.
He says that she must evade him but when she's crying like it is the damn end
of the world...that's an excuse to break his own rule. He hates crying ladies and
when his mother does it, he gives up the fight and let lose.
Damn him for being a de la Cueva.
Parang takot pa na pumihit ng ulo si Macy pero unti-unti rin naman na ginawa.
Umawang ang mga labi nito nang tingalain siya ay isinusumpa niya na gusto na
naman niya itong halikan.
“You?” Natutop nito ang dibdib at saka tumaray ang malungkot na mukha. “What
you offering me now is your blue handkerchief? After you made bite on my neck and
look,” She points at her neck but his eyes went down on her crucifix which barely
reached her cleavage.
“Look me in my neck and not at my suso. Your teeth are like tattoo on my velvet
smooth skin.” She fumes with an angry tone but he doesn't find her mad at all.
Baliw talaga. Pinuri pa ang sariling balat at sadyang malambing pa rin ito
kahit na nagsusungit-sungitan.
“You told my bff, me stay away from you. You move close to me and offer me that
panyo of yours. Who is making bali the rules? Me or you?” duro nito sa kanya kaya
tumigas ang mga panga niya.
“Just accept it, damn it! You're so sassy.” Marahas niyang pinunasan ang mukha
nito.
“Sassy your pwet!” Inis na irap ng dalaga sa kanya saka hinablot ang panyo mula
sa kanya.
“Lasing ka ano? You're even cigaretting and make buga like you own the world.
You know it's bad for my health? You die alone and never include mine.” Pati
sigarilyo ni Hendrick ay inagaw na rin ni Macy kaya nabitin sa ere ang kamay niya
na hihithit sana ng sigarilyo.
Initsa iyon ng dalaga sa dagat kaya napanganga siya.
“Close that mouth before I pull your lips and make them foods for the
pating...sharks.” She snarled.
Now he wants to regret for coming near her again. Sa isang iglap ay nagbago na
naman ang mood nito at natigil na sa pag-iyak. Ang tanging naiwan na ebidensya ay
ang basa nitong mga mata at may kaunting pamumugto.
“Why you wearing that baduy outfit?” Sinuri siya nito mula ulo hanggang paa.
“Attending a wedding in the barko? Gabing-gabi na naka Amerikana ka pa.” Parang
puno ng pagkadisgusto ang mukha nito nang ibalik sa mukha niya ang mga mata.
Hinubad niya ang suot na coat at binuksan ang ilang butones ng kanyang puting
long sleeves.
“Hey!” Napausog si Macy. “Don't rape me here. I swear I'll make jump to the
ocean.”
“Then jump!” Tugon niya nang maupo siya sa tabi nito at walang paalam na
hinawakan ito sa panga gamit ang isang kamay niya.
“Nyak!” She pulled her eyes close when he jerked her face closer to his face.

“N-No kissing me...n-no...you'll make my tummy balloon.

No...” iminulat ni Macy ang isang mata pero hindi siya sumunod.
Kaagad niya itong hinalikan sa labi at natuod ito sa kinauupuan. Fuck! Now he
doesn't know what made him do it. Parang hinahatak siya ng alak na nainom niya pero
ang parte ng isip niya ay nagsasabi na tumalikod na siya. And how can he turn his
back if he finds her really irresitible? The more she talks, the more he's
captured.
Hendrick is ravaging Macy's soft lips, invading all the crevices of her mouth
with his tongue, sating himself. Marahas niya itong itiningala at itinagilid ang
mukha kaya napunta sa may tainga ng dalaga ang bibig niya.
She's a priest's ward. Damn you! Singhal ng kunsensya niya kaya sa isang iglap
ay napatigil siya at binitiwan ang panga nito.
Napabuga siya ng hangin at hindi niya alam kung nawala ang kalasingan niya o
mas lalo siyang nalasing. He looked at her. Her hands are shaking on his lap so he
holds her hands.
“It's just a kiss, for fuck's sake! Why do you have to keep on shaking?”
Naiinis na tanong niya dahil para naman wala itong kamuwang-muwang sa mundo ay ang
tanda na naman.
“Why...” she gulps. “Why keeping pakialam to my shaking?!” Inis na binawi nito
ang mga kamay at sinapak ang kamay niya. “You move it away from my pearl. Baka you
make dakma to it. Sinasabi ko sa'yo I'll push you to the sea if you make kapa to my
perlas ng silangan.” Angil nito at parang gigil pa sa kanya.
Anong perlas ng silangan? Nangunot ang noo niya at napatingin sa kandungan
nito.
Nakalabas ang mga hita nito sa slits ng bestida. Just fuck! Kanina ay iisa ang
slit ng damit na suot ni Macy, at ngayon ay dalawa na?
And he got it, she's talking about her womanhood.
He lightly smirks. He's really tempted to touch it. Ibinalik niya ang mga mata
sa mukha ng dalaga at lalong tumiim ang titig niya.
Parang bata itong nanulis ang mga labi at napaiwas ng tingin.
“Why are you crying?” He heaved a sigh.
“Why did you kiss me?” she sweetly asked
“Dammit, I asked first!” Bwisit na sagot niya.
“Eh kasi you're so malabo. You said, me must evade you and you came, sitting
beside me and you pisil my panga--jaws and you kissed me.”
“It's a need.” He answered honestly. “It's lust.” Dugtong pa niya.
“You mean you're making pagnanasa to me? You idiot!” Duro nito sa kanya.
What the hell?! Idiot pa siya?
“Watch your words.” Banta niya rito pero tumayo ito at nameywang sa harap niya.
“You watch you mouth, too! Stop your mouth from making kiss to me! I'll going!
Goodbye--for now. Hmp!” Dinampot nito ang mga bagay na magkakahiwalay na tingin
niya ay cellphone.
 Mataray itong tumalikod at naglakad papaalis pero napatigil nang mapansin ang
mga malalaking lalaki na papalabas ng deck at naghihiyawan.
She looked back at him and he remained watching her.
Nanatili ang mga lalaki sa may hagdan ng daanan kaya hindi nakatuloy ang dalaga
sa pag-alis. Pumihit iyon at naglakad pabalik sa pwesto niya, saka naupo habang
tulis na tulis ang mga labi.
“Me change my mind.” She said.
Bakit ba English ito nang English kapag kausap siya? Nakakaintindi naman siya
ng Tagalog. Mukha tuloy itong engot. Talo pa ito ni Ken sa pagsasalita ng English.

“Better. Those guys will rape you.” Turo niya sa mga

lalaking naninigarilyo.
Napausog ito papalapit sa katawan niya at sumiksik pa sa may likod niya.
Hell... now he can feel the heat that consumes his body.
“Dito lang ako. Ayoko pang ma-rape. Ang papangit nila.”
Umangat ang mga kilay ni Hendrick. That means gwapo siya?
“Ano 'yang hawak mo?” Pag-iiba niya sa usapan at saglit na sinulyapan ang hawak
nitong bagay na magkakahiwalay.
“Cellphone.” She sniffs. “This my Papa gave me when I was 13 during my
birthday. This means special to my heart, everything he gave me, this guitar, my
bike and now my necklace. He is sick and I don't know if he will stay with me...for
long. I love these things he gave me but the cellphone make basag to the floor when
that old man in brown balbas bangga me earlier. No more Papa. No more cellphone at
all.” Malungkot na sabi nito sa kanya.
“Buy a new one.” Simpleng sagot naman niya.
“Hindi nga. Ayoko nga ng bago. I love nga this.”
“Then what will you do?” Dismayadong tanong niya. “It's broken and you can't
use it anymore.”
“Of course I will. Nagluluksa lang ako sa pagkamatay ng cellphone ko kaya ako
umiiyak. Why making basag to my trip ba? You're so kill joy.” Humaba ang leeg nito
at tumanaw sa may hagdan.
May hinihintay ba ito?
“Yayk! There is my friendship! She can't cross the line! She's afraid to the
goons.” Napatayo si Macy at literal na pwet nito ang humarang sa may mukha niya.
Gigil na kinagat niya ang labi at napaiwas ng tingin.
“Come now, I'll help you pass.”
“Pass in English subject?” Pumihit ang ulo nito at kukurap-kurap na malaki ang
ngiti.
Anong pass in English subject?
“Itatawid kita sa mga lalaking 'yon. Anong pass the English subject? Buy a book
and learn it. You can be better in speaking English. You can uderstand it, why
can't speak it correctly?”
“Amen.” She bows. “No making sermon na. You're not a father. Come on, cross me
to the river.” Niyakap nito ang braso niya at hinila sila.
Hendrick watched her face as he moved. She really has a strong personality, and
quite interesting and amusing, too.
But what could be so interesting about a life of a priest's ward? Boring ang
buhay sa loob ng simenaryo pero bakit ang isang ito ay parating masaya kahit na
kanina ay umaatungal ng iyak na parang naipit ng pison ang kuko sa paa?
“Not bothered by the kiss anymore?” Curious na tanong niya rito.
“No more kissing next time. You evade me next time when your not lasing
anymore. You remember that, you see.”
Ano?
Tatanda siya nang maaga kung ito ang araw-araw na kausap niya. Anong sinabi ng
Webster's dictionary sa mga salita nitong hirap siyang intindihin dahil bali-
baliktad ang pagkaka-construct ng grammar?
He will.
 He holds her hand when they're about to reach the stairs.
Nakatingin sa kanila ang mga kalalakihan na naninigarilyo at may mga dalang
bote ng alak. Tuloy-tuloy naman si Macy at hindi tumingin sa mga iyon.
Si Rosalinda pala ang naghihintay sa loob, may bitbit na pagkain.
“Okay ka na? Mukhang may alalay ka naman.” Irap ng negra sa kanya at nanulis
lang naman ang mga labi niya.
“Okay na. Tara na at raraket na ako. Bibigyan ko si Papa ng pera tapos ay
pabibilhin ko siya ng cellphone na parang bigay din niya sa akin.”
“Hindi. May misa roon sa isang saradong hall at gusto kong pumunta. Doon na
muna tayo.”
“Sige.” Mabilis na kibit-balikat ng dalaga saka kinuha ang isang disposable na
nababalutan ng plastic wrap.
“You wanna sing a song with us to the mass of the father?” She looks back at
him but he just shook hia head.
“I'm going to the casino.”
“Oh yeah. It will burn your soul if you hear a mass. Goodluck. Sana matalo ka
ng isang milyon sa casino.”
What the fuck?! Goodluck pero sana matalo siya?
“Thanks much much and remember you make iwas to me next time when you're not
lasing anymore. Here's for you for helping me cross the river of hunky punky men.”
Isinaksak nito sa dibdib niya ang pagkain kaya wala siyang nagawa kung hindi
hawakan iyon.
“Tara na.” Hinila na ni Macy ang kaibigan na kumaway naman sa kanya tapos ay
binelatan siya.
Naiwan siyang nakatanga at nakahabol ng tingin sa kumikendeng na dalaga at
sinisimulan ng kalabitin ang kwerdas ng gitara.
She's really amazing, sweet and...naughty.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 18

18

“Good morning, Papa God!” Ibinuka ni Macy ang mga braso habang nakaharap sa
bukas na pinto ng balkonahe ng kanilang kwarto.
Sinalubong siya ng malamig na hangin at magandang sinag ng araw. Nakatulugan na
niya ang pagtatawanan nilang magkaibigan dahil sa nangyari kagabi pero heto at
gising na siya, habang si Rosalinda ay nakatuwad pa sa kama.
“Papa Jesus, salamat po sa isang beautiful morning. Mamaya ko na po tatawagan
ang papa kong mukhang litson sa katabaan kasi dadaan pa po ako doon sa chapel ng
barko po ha. I lab you much and I lab lab all the people of the Milky way who
loving me back. Sorry for all my kasalanans and please forgive me. Kasabay po ang
patawad Niyo ay bigyan Niyo na po ako ng pera rin. Mamat much po. Muah muah,
tsuptsup.” Halik niya sa langit saka siya pumihit at tumuloy sa banyo.
Naligo siya at sasayaw-sayaw na nagbihis ng damit. Pinili niya ang kanyang
maong na pantalon at ang kanyang cami chiffon top, saka flat na sipit na tsinelas.
Hinalikan niya ang best friend saka siya lumabas ng suite.
Napatingin siya sa suite ni Hendrick at ganoon na lang ang pagkurap niya nang
may lumabas doong babae na parang hindi makalakad nang maayos.
Agad siyang napalunok habang pasimpleng pinagmamasdan ang babae. Maya-maya ay
may lumabas pa na isa.
"Hesus patatawarin!" Nausal niya nang may kalakasan.
“Oh god, he's the best fuck I've ever had. Such a horndog in bed with two
women.” Anang babae na brown ang buhok.
“Yeah but a bit brute. God, I was screaming to death but he kept on pounding my
pussy with his very huge dick.” Sagot naman ng isang blonde na parang iika-ika.
“Hey woman!”
Napakurap si Macy at tumingin sa bumukas na pintuan. Mula roon ay nakasilip si
Hendrick at may tapis lang ng twalya sa baywang, bitbit ang isang strapless na bra.
“You left this!” Itsa nito sa bra at agad naman siyang napatalikod.
Itinulak niya ang pinto ng suite niya pero ayaw naman bumukas.
Grabe, dalawang babae na magkasabay?
Bumukas ka, putis ka! Sinipa niya ang pintuan hanggang sa may pumihit sa handle
niyon at binuksan para sa kanya.
She gulps and wasn't able to tilt her head.
“Doon pala ako at hindi diyan!” Irap niya sa wakas saka hinila papasara ulit
ang pinto para talikuran ang binatang malandi.
Wala itong naging sagot kaya tumuloy na siya sa paglakad at hindi na rin
lumingon pa.
Grabe ang landi niya...yik! So so bastos talaga.
Nilagapasan niya ang dalawang babae na galing sa suite ni Hendrick dahil
nagkukwentuhan pa iyon tungkol sa mga kababalaghang ginawa. Hindi niya iyon gustong
marinig kaya mas nilakihan pa niya ang paghakbang hanggang sa makarating siya sa
chapel.
Pumasok siya at huminga nang malalim tutop ang dibdib. That was a great sight
to start her morning.
Nagmulat siya at nakita ang isang pamilyar na lalaking nakatayo sa may maliit
na sindihan ng kandila, si Mister Balbas.
Dumampot siya ng isang puting kandila at lumapit sa pwesto niyon nang marahan.
Malamang na naramdaman niyon na hindi iyon nag-iisa kaya agad na lumingon, at
parang naawa siya nang makita niya ang pasa niyon sa mukha, sa may nguso.
She awkwardly smiled and never expected to have something in return but the old
man smiled sweetly at her.
“Good morning po. I'm sorry about that punch. He was in alcohol that's why he
never imagined what he's doing to his people.” Aniya at nakisindi sa kandila nitong
hawak.

Tumango ang lalaki at lumaki ang ngiti. “Never mind, niña.

I'm okay. Is he your boyfriend? If you don't mind me asking? I heard you call him,
boyfie?”
“Oh no, no, never minding at all. It okay dowkey. I am not his girlfie. I'm
making funny moments with him. He's sungit...ano bang English sa sungit?” Nag-isip
siya at pinatirik ang mga mata pero tumawa ang matanda sa tabi niya.
“Masungit. Naiintindihan ko.”
Nanlaki ang mga mata ni Macy at napanganga rito. “You understanding my saying?
My beloved words of wisdom, my language, my wikang Filipino?” Hagikhik niya.
“I do, darling. I do. I was a priest. I am a native Latino and I speak Latin,
Spanish, French, Italian, English and German. Napunta ako sa Pilipinas at naging
pari sa halos walong taon hanggang sa kusa na rin akong umalis dahil nakagawa ako
ng pagbali sa sinumpaan kong pangako. Nakabuntis ako ng babae at ngayon ay may anak
na nga ako.” Anito kaya tumango siya.
Uhm...gusto niya sanang itanong kung ilan na ang anak nito kaya lang pinigil
niya ang sarili.
“And that man who dragged you out of the bar was my wife's ex fiancé. He was
her first love and...that's it.” Kibit balikat ni Emmanuel na parang sadyang
pinutol na ang kwento.
Ex ni Hendrick ang babae na asawa nito? Iyong naka-bob cut ang gupit ng buhok?
Iyong pinagtawanan siya sa chicken english niya?
Hindi kaya dahil doon kaya ayaw na no'n magsimba? Dahil inagaw ng pari ang
babaeng first love? Ang sagwa nga naman pero ano bang karapatan niyang maghusga.
Tatanungin na lang niya ang Papa niya tungkol sa kasalanan na 'yon pagtawag niya.
“It's as simple as eating hopia and mani, pocorn. They never meant to become
husband and wife.” Simpleng sagot niya na parang ikinatitig sa kanya ng lalaki.
“You get it easily as that? I mean, hindi ka nag-iisip ng masama tungkol sa
isang pari na nagkaroon ng anak at asawa kahit na nasa loob ng simbahan at
nagpapalaganap ng salita ng Diyos?”
“Yes yes. I got it like that. Una po sa lahat, pari ang nagpalaki sa akin. Pari
ang Papa ko or Pafa. Wala po akong mga magulang at hindi ko sila kilala. Iniwan
nila ako at kahit na gusto ko silang sumbatan, parating sinasabi sa akin ni Papa
Jesu na may dahilan ang langit kung bakit iyon nangyari. Dahil doon, natatanggap ko
ang lahat ng bagay nang ganoon kasimple. Katulad niyo, nagkaasawa kayo at magkaroon
ng anak kahit na isa kayong pari,” tiningnan niya ito sa mga mata. “Tao lang naman
din kayo na pwedeng magkamali. Oo mali pero walang magagawa kung hindi niyo
napasahan ang pagsubok ng Diyos at nagpadala kayo sa tawag ng kalikasan...” mali
yata.
Napahalakhak ang kausap niya kasi mali nga ang term niya. Tawag ng kalikasan,
hindi ba at natatae iyon?
“Tawag ng laman, anak.” Pagtatama nito.
“Opo, calling of meat.” Tango niya na lalo nitong ikinatawa na halos maluha pa.
Ano bang nakakatawa ay tama naman ang English niya, tawag is calling, ng ay of,
laman ay meat. Calling of meat!
“Shhh, don't be noisy, father Balbas. This is a chapel and no laughing allowed
to make in this room.” Bulong niya rito pero talagang hindi ito maawat sa pagtawa.
“S-Sorry... you're just too funny, sweetie. What is it again? Please continue.”
Pinahid nito ang mga luha dahil sa tuwa kaya nagpatuloy naman siya.
“I'm not a judge so I don't judge people. Mali kayo at literal iyon kaya lang,
hindi naman ibig sabihin na nagkamali kayo ng isang beses ay masama na kayong tao.
Bakit nga po si Mary Magdalene, ang dami niyang asawa pero pinatawad siya ni Papa
Jesus? Kasi sincere siya na humingi ng tawad.” Ngumiti siya at ganoon din ito.

“You have such a positive perspective in everything.

Maswerte ang mga taong nasa paligid mo at ang Papa mo.”
“Opo, swerte rin ako sa kanila kasi mahal nila ako. Swerte ako sa Papa ko kasi
mahal niya ako hindi tulad ng totoo kong Papa na hinayaan ang Mama ko na iwan ako
sa harap ng pintuan ng simbahan na parang basang magandang kuting.” Kibit balikat
niya na parang ikinapatda ni Emmanuel.
Tiningnan niya ulit iyon at nginitian. “Babye po. I'm going and get food for my
bff negrita. Adios senior hermoso balbas sarado.” She giggled but the man remained
frozen.
Anong nangyari sa kanya?
Lumingon siya at kumaway pa pero parang noon lang iyon natauhan. “W-What's your
name, s-sweetheart?”
“Macy po. Maria Crisanta Tabooyug. No middle name because I don't have a Mama.
I was erupted from Mayon Volcano in Legaspi, Albay. In Filipino, putok ako sa buho,
singaw ako ng lupa. Ganoon po.” Hagikhik pa niya saka siya tumakbo papalabas ng
chapel.
“Cuídate, Señor hermoso.” she bade goodbye but the man dropped his face and
weakly holds onto the metal bar.
Tuluyan niya iyong iniwan dahil nagmamadali na siyang makapunta sa kukuhanan ng
pagkain para makatawag na rin siya sa ama-amahan niya na dalawang araw pa lang
niyang hindi nakikita ay nami-miss na niya.
Isa pa matutulog ulit siya dahil nagising siya mag-aalas-dos ng madaling araw
at pakiramdam niya ay may humahalik sa kanya.
Napuyat siya sa pag-alala sa first kiss niya na balewalang-balewala naman sa
lalaking unang tumuka sa maganda niyang labi. Ang dami-daming nag-iinteres tapos
napunta lang sa isang lalaking nag-uuwi ng dalawang babae nang sabay. Hmmmp!
Patakbo siyang lumiko at sa pagkagulat niya ay nakabangga na naman siya ng tao.
“What a shit?!” Galit na singhal ng isang boses babae kaya mula sa pagkakatumba
niya ay agad siyang napatingin sa may-ari ng boses na iyon.
 Inay! Bakit naman sa dami ng tao sa barko ay ang anak pa ni Mister Balbas ang
nakabangga niya.
May mantsa ng kape ang damit niyon at napahiyaw sa sakit.
“Oh my god, sorry Miss. Not my intention to bump you. I'm so sorry.” Aniya at
mangiyak-ngiyak na napatayo siya para daluhan iyon at tulungan sana na tumayo rin
pero dinampot niyon ang isang cup na may takip pa at isinaboy sa kanya.
“Fool!”
“Aray!” Napatalon siya tutop ang braso at nanlumo nang makita niya ang pamumula
sa balat niya na parang nanubig kaagad.
“Clumsy fool! Ingrata! Stupid! Estupida!” Buong lakas siya niyong itinulak at
akala niya ay babagsak siya sa sahig pero may sumalo sa kanya na malalaking braso.
Nang mabawi niya ang balanse ay nanlaki ang mga mata niya nang walang
pangingiming hinaklit ng lalaki ang braso ng dalagita at uundayan yata ng sampal.
“Huwag, Hendrick! Huwag mong saktan!” Naiiyak na pakiusap niya sa binata na ang
talim ng mga mata.
“Te paras la boca furtiva, joven de lazo. You don't have the right to hurt
anybody just because you're damn hurt. Ask your stupid Dad for some counseling or
better yet ask your mother, if she has morale.” Puno ng pang-uuyam ang bawat
katagang binitiwan nito sa dalagita na walang pangingiming sinampal si Hendrick.
Nakita niya kung paano umigkas ang panga ng binata kaya agad niyang hinila sa
braso.
“No fighting anymore. Come on. Come on. I'm sorry again, Miss.” Aniya sa bata
saka mabilis niyang inilakad papalayo si Hendrick.

Mabuti na lang at nagkataon na naroon ito sa pasilyong iyon

na wala halos dumaraan na tao. Naisalba pa rin ang kanyang ulo sa pagkabagok kahit
na hindi nalaligtas ang braso niya sa lapnos ng parang kumukulo na kape.
Suminghot siya at pinahid ang luha.
“Let me see.” Inagaw ni Hendrick ang braso niya at lalong umigting ang panga
nito sa inis. “Why didn't grab a fistful of that girl's hair and push her face
against the wall? Ang laki mong babae, hindi ka marunong makipag-away.” sermon pa
nito sa kanya pero umismid siya.
“Malaki ba eh 5’3 lang ako!” She weeps. “Sexy lang ako talaga pero hindi
matangkad!” Irap niya saka kinapa ang leeg niya na parang may mahapdi rin pero
tinapik ni Hendrick ang kamay niya.
“Don't touch it. It's also bruised."
“Saka hindi ko magagawang makipag-away sa kapwa ko babae. I'm so mabait like
Santa.” she added.
“Jesus Christ.” Dismayadong bulong nito.
Lumiko siya papunta sa harap ng pinto ng suite niya pero hinatak siya ni
Hendrick papasok sa suite nito.
“Yayk! You will rape me here! No no! No! I will scream! Rape rape! Heeeeelp!
Rape!” Parang tangang tili niya at talon nang talon habang isinasara nito ang
pintuan.
“Raaaaaaape me! Rape me!” She shouts.
Nanunulis ang mga labing humarap si Hendrick at nameywang pa. “Is that an
offer? Look. I am here and you are there. Ilang metro pa ang layo ko pero itinitili
mo na kaagad na parang nakasagad ang pagkalalaki ko. Gusto mo magkasubukan kung
hanggang saan babaon?”
Nakagat ni Macy ang hintuturo at napabungisngis. “Wala pa pala. Sorry naman.
Advancing lang is me.”
Tumalim ang mga mata ni Hendrick pero bakit parang kinilig pa siya.
Lumiwag yata ang underwear niyang luma.
“Sit!” Singhal nito sa kanya kaya para siyang tuta na napalingon sa paligid at
nakita niya ang isang beanbag sa may harap ng balkon.
Doon siya parang batang lumapit at naupo nang tahimik.
Dumiretso naman ang binata sa loob ng isang kwarto matapos siyang matitigan
nang matiim, kaya humaba ang leeg niya at sinilip ang loob niyon.
Hindi siya nakatiis kaya tumayo siya at parang magnanakaw na sumunod sa
pinuntahan ng binata.
Maayos naman ang kama at hindi naman amoy babae. Kaamoy nito ang buong lugar,
ubod ng bango.
Lumabas ito sa isang banyo at may bitbit na maliit na stainless tray. Ooperahin
yata nito ang pussy wow niya. Yak! Natutop niya ang mga singit.
Baka naman hihiwaan siya para magahasa na at magkasya ang pagkalalaki niyon. No
no! I will scream to the moon and back.
Marahan siyang tumalikod at lalabas na sana pero napatigil siya nang magsalita
ito bigla. “Where the hell arw you going?”
Lumingon siya at nakatalikod naman ito.
“Making uwi na. I'm afraid to your stainless steel tray. Do you have scissors
in it? Are you going to cut my...pearl?”
“What pearl? I tear a hymen using my dick and not a damn scissor.” sa wakas ay
humarap ito at sinilip niya kaagad ang tray na bitbit.
Wala naman iyong gunting, ointment ang naroon at iba pang gamot.
Walang imik na pinahid nito ang pisngi niya kaya parang nakuryente pa siyang
napapaiwas.

“That kid is a real bitch just like her father.” Bulong

nito saka siya hinila pabalik sa beanbag.
Aminado siyang may kagaspangan nga ang ugali ng bata na iyon at mukhang hindi
napapangaralan nang maayos, pero mukhang mabait naman ang matandang lalaki na
nakilala niya. Kung sabagay, paano naman niya malalaman ay pwede namang magbalalat-
kayo ang tao. Iyong iba, sa unang tingin parang ang sama ng ugali at masungit pero
ang totoo pala ay napakabait, at iyong iba naman pwedeng magpanggap na mabait, iyon
pala sa katotohanan ay napakasama ng ugali.
“Why is making cure my wounds? Aren't you lack of sleep? You bam-bam two
womans...women.” she pouts childishly.
“And you care?” Gumalaw ang mga mata ni Hendrick mula sa bulak na nilalagyan ng
gamot papunta sa mukha niya.
“Not caring at all. What do I care to you?”
“You like me, I guess.” He shrugs, and for the very first time, he smirks.
Lihim na lumaki ang mga mata niya at kinabog ang dibdib dahil sa ngiti na iyon.
Ang gwapo niya...ayiii.
“Unti lang na like.” Amin niya na wala pa sa huwisyo kaya sunod-sunod ang
kanyang pagkurap.
“Making bawi. I don't like you. You're masungit and babaero.” Aniya dahil
parang bingi naman ito na walang pakialam kung crush niya o hindi.
“Convince me more when you have a solid excuse.” Inabot nito ang batok niya at
hinaklit siya.
Napakapit siya sa beanbag at tumigas sa kinauupuan. “No kissing me this time
like your tongue is inside my mouth making galaw to my gilagid and ngala-ngala.
No!” Angil niya pero para itong estatwa na gumalaw lang ang mga kilay.
“You're building too much conclusions in your dirty head, lady. I won't kiss
you. I will cure that bruise.” Nguso nito sa may leeg niya kaya napahagikhik siya.
Mali pala siya.
“Okay dowkey. Sorry. You're just making manyak to my sexyness kasi. I thought
you would kiss me to my throat na naman.” Tumingala siya at itinagilid ang mukha.
Nang lumapat ang bulak sa balat niya ay napangiwi pa siya dahil mahapdi iyon.
“Thank you for your kind heart. If you do not catch me there, maybe may head is
crack now. It wasn't my intention bumping that girl. I was hurrying to get foods
for Negrita and the coffee is a little spilled to her blouse. It's so hirap mag-
English.” Hinga niya. “I never knew that she would make shower me with a freshly
boiled coffee barako.” Naluluhang naalala niya ang eksaktong pangyayari na parang
walang pagsisi o ni hindi man lang nag-isip ang bata na iyon na tapunan siya ng
napakainit na kape.
Lumabas lang naman sa takip iyong natapon sa damit ng bata na iyon tapos ang
kapalit ay lapnos sa balat niya.
“I know. I saw everything.” Hendrick casually replied.
Gumalaw ang mata niya papunta sa mukha nito. “You were there as early as
possible?”
“I was there the whole time.” He answered and looked at her face. “Dry those
tears. You could've just let me slap that kid to teach her a lesson.”
“No No. She's a kid.” She's a baby of your first love.
Kaya ba Gusto nitong saktan iyon para makaganti lang?
Aw! That hurts my feelings.
“She's a kid but her parents aren't kids anymore. You make things according to
your plans, then you must be willing to face the consequences. Ginawa siya ng mga
magulang niya, bakit hindi nila siya kayang patinuin lalo na sobrang bata pa niya
para magmagaling? Parang inis na sagot nito at napadiin ang pagpahid sa may leeg
niya kaya napangiwi siya.
Ikaw? Matino ka ba?
“Doctor ka ba?” Pag-iiba niya sa usapan saka pinahid ang sariling mga mata.
“I am. Ob-Gyne doctor.”
“Yayk!” Naisara niya ang mga hita. Baka operahin siya nito sa matris at alisan
siya ng fallopian tubes.
“You saw many pikpik na?” She pressed her lips together and to her surprise,
Hendrick chuckles.
Ngi may sanib siya. 😬😬😬Tumatawa na siya.
“Many than what you think but not because of my profession, merely because of
fucking them.” He admitted.
Grabe talaga. Babaero siya at simple lang tumira.
Pero mabait naman talaga at parang nadagdagan ng 5 points ang crush niya. Noon
ay mga 30 percent lang, ngayon ay parang 50-50 na. Mauutas na siya. Malapit na.
Kapag 100 percent na, iiwas na siya.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 21

21
Lukot ang mukha na napatigil sa paghakbang si Hendrick pabalik sa suite nang
lagpasan siya ni Macy sa may pasilyo habang bitbit niyon ang gitara at parang
sinapian ng bruha.
He's mad at her and found it really disgusting when he saw her embracing that
old priest. Dirtiest thoughts had corrupted his already filthy mind and it never
brought any good. Parang gusto niya itong itulak sa pader, patalikurin at walang
humpay na birahin.
Nakainom na naman siya at ngayon ay nakasalubong niya na parang minolestya ng
halimaw ang hitsura.
What the fuck is happening?
Napalingon siya at totoong umiiyak iyon na parang wala sa sarili. Saan iyon
pupunta at nasaan ang negra? Nag-away ba ang dalawa o hinipuan iyon ni Nuñez?
That moron!
Bumangon ang pag-aalala niya kahit na kanina ay bwisit siya kay Macy dahil
nalilito siya sa mga ugali niyon na ipinakikita. At times he thinks that she's
really so innocent but when he saw her hugging that old dick head who she never
knew that long, he thought she’s already tainted.
Kumurap siya dahil baka hindi naman si Macy ang nakasalubong niya. Baka si
Angelica iyon dahil magkahawig talaga ang dalawa, mas malaking babae lang ang anak
ni Anna.
He involuntary turned around and followed the girl. Nawala iyon sa magka-krus
na pasilyo hanggang sa marinig niya ang pagtunog ng kwerdas ng gitara na parang
napabangga sa kung saan, kaya lumiko siya sa kanan.
Hendrick finds her walking fast until she reaches the upper deck of the ship.
Si Macy nga ang babae dahil nang maupo iyon sa bariles ng mga fermented grapes
para maging alak ay nakita niya ang mukha nang hawiin niyon ang buhok na nakatakip
sa mukha. She looks so sad and tears keep on rolling down on her cheeks. Parang
wala ito sa sarili at nakatulalang inumpisahang tipain ang gitara.
“You were my first love
Always there for me
You taught me how me to walk and how to dream
God gave me your eyes
But it was you who showed me how to see
Now I can stand on my own
But I know you'll never let go...”
Hendrick can't keep his eyes off Macy's face as she sings yet still crying.
Sumandal siya sa may poste at sinindihan ang sigarilyo niya habang
nakatunganga.
“I'll always be your baby
No matter how the years fly by
The way you loved me
Made me who I am in this world
I'm a woman now
Not a little girl
Wherever this life takes me
I'll always be your baby...”
Now he got the meaning of the song. It's a father and daughter's connection.
Napaisip siya kung nay nangyari ba kaya sa ama-amahan nito kaya umiiyak? Wala
siyang pakialam sa pari ba iyon na naiwan nito sa Manila, ang pakialam nita ay
bakit umiiyak ang pinakamasayahing babaeng nakilala niya?
Ilang saglit pa itong tumugtog at maya-maya ay biglang tumayo at pumunta sa may
dulo ng barko.
Shit! Parang lumukso ang kaluluwa niya dahil mag-aala Kate Winslet nga yata ito
at tatalon mula sa barko.
Kumilos siya kaagad pero mabilis na nakarating sa dulo ang dalaga na umiiyak pa
rin.
“Don't dare do that. I swear to hell I'll slap your ass, woman!” Banta niya
kaya napalingon ito kaagad at nangunot ang noo.
“Boyfie? What are you doing here? You accidentally saw me?” anito at salamat
naman na parang hindi naman ito tatalon.
“Yes.” he quickly replied. “Down from that ledge, makulit. Now.” inabot niya
ang kamay nito at hindi naman ito nagdalawang isip na humawak doon.

“Why are you making galit to me? I'm not suiciding. I'm
sniffing the air.”
“Jesus. The deck is too widely open for fresh air. You need not to go up there.
Nakakangilo kang tingnan, tang-ina! Parang dudulas ang paa mo sa flat sheet.” inis
na bulalas niya at saka inabot pa ang isang kamay nito para alalayan na makababa.
Humakbang si Macy at kaagad niyang hinaklit sa baywang para hindi na makawala.
All her scent was on him and even her hair is brushing against his face. It
smells like flowers but her ear smells like vanilla. Nabubuhay ang pagkalalaki niya
pero hindi yata tama iyon sa mga oras na iyon.
“Yay! You're touching me on my body.” she squeked when he lifted her to put her
down.
He doesn't care.
Pinagpapawisan siya ng malamig at parang noon lang siya ninerbyos sa tanan ng
buhay niya.
Lumabi ito at kinusot ang mga mata nang maibaba niya, at nang tingalain siya ay
may panibagong bersyon ng mga luha sa mga mata nito.
“Why are you still awake and why the hell are you crying?” he asked with full
of arrogance, but instead of answering his query, Macy wraps her arms around his
waist and leans in on his chest.
Umiyak ito nang walang patid at natigalgal siya sa kinatatayuan. Fuck! He hates
crying ladies. He's too vulnerable for a scene like that. Pwedeng sabihin na snob
siya at arogante pero mahina siya kapag nakakakita ng lumuluhang babae. The
tendency for him is to walk away to escape but he was rooted at that very moment.
It's clear that the happy girl needs comfort.
Hindi siya gumalaw, ni hindi siya gumanti ng yakap. Hinayaan lang  niya itong
umiyak dahil hindi na yata nito kayang pagtakpan pa ng kwela nitong pagkatao ang
sakit na bumabagabag sa masaya nitong mundo.
“Hug me back! You're so tuod!” inis na pumiksi si Macy kaya halos maitirik niya
ang mga mata.
Iba siya kapag gumaganti ng yakap, may kinauuwian dahil kung saan-saan
napupunta ang kamay niya. Kaya lang, sa sitwasyon nito kahit na gusto niyang
samantalahin ang kahinaan nito para maka-score siya, hindi niya magagawa. A girl
like her won't cry like that if she's not really in pain. Paano niya makukuhang
bitbitin pa ito sa suite niya at pituhan kung daig pa nito ang namatayan sa
pagkalungkot?
“Boyfie nga. Buti pa si Kuya Eco...”
Damn! Si Eco ay ano? Parati na lang bang si Eco? Kay Kendra at sa kuya niya, si
Eco ang unang nakadiskubre na may anak pala iyon kay Kendra. Tapos nakapag-date pa
ang dalawa. Siya naman, si Eco ang niyayakap ni Macy kapag sumasakay sa motor?
Kontrabida talaga ang bunso niyang kapatid.
Awtomakong gumalaw ang kamay niya at sinalo ang likod ng ulo nito.
She pressed her cheek even deeper against his chest  and he thinks that she's
calming herself.
“You're lucky. Your life is not like ball of thread which is magulo. You have
perents--real parents. No one will come and make introduce himself as your Papa
though he's not sure if he's really your Papa. Sabi, if his heart is speaking of
truth daw, I am his beautiful daughter. No more daughter at all. The daughter is
already nineteen and grew up without him. I don't need Papa anymore because I have
it already.” she sobs.
Nangunot ang noo ni Hendrick at napaisip.
Sino namang ama ang magpapakilala rito na ama ay nasa barko sila?
“Who?”
Tumikal ito sa pagkakayakap sa kanya at bumalik sa mga bariles ng grapes saka
naupo roon.

“That old man with balbas. That man who is the father of
the maldita.” she pouts and rubs her eyes.
Nuñez?
Nakapamewang siya nang wala sa oras. Holy fucking shit! Sa dami ng pwedeng
maging totoong biological father ni Macy, ang lalaki pang pinakamumuhian niya sa
lahat? Is that a sign to finally step out of her way and forget the worldly calling
of his body? Marami namang babaeng pwedeng maikama kaya lang habang nagtatagal
naunti-unti niya itong nakikilala ay nauuwi sa paghanga ang interes niya.
“How can he aasure you that?” para siyang hari na napatayo sa harap nito habang
lukot ang mukha.
Clueless na umiling ang dalaga habang umiiyak. “Don't know. I have a feeling
that he's only feeling what I feel. It's kinda weird. I heard his wifey telling him
that his first born with his first nun is dead!”
“What?” lalo na siyang nalito. “Talk to me in Tagalog.”
“Ihh!” kinuskos nito ang ilong. “You don't understand the fluent English I
have.” irap pa ni Macy kaya napangiti siya nang kaunti.
“My brain is literally bleeding.” He took another step and sat beside her, but
to his amazement, she embraces him again.
Para itong bata na sumuksik sa may kili-kili niya kaya ang braso niyang
nakaangat sa ere ay sa balikat na rin nito napunta.
“Ayoko siyang maging Papa kasi masama ang Papa ko at mabait siya.”
Damn! He is not! Walang kabaitan sa puso ang matandang pari na iyon dahil noon
pa man ay puro kabulastugan na ang ginagawa.
“Hindi siya mabait, Maria Crisanta. He's a demon in disguise. He keeps on
having sex with women though he was still a priest! And one of those women was my
fiancée.” he inhaled deep.
Ang babaeng iginagalang niya bago pakasalan ay paulit-ulit pala niyong
dinudumihan. But the blame isn't only on that man, it's on Anna Norhayda, too.
Pumayag naman iyon na malapastangan sa hindi niya nalalamang dahilan.
“I know.” Mahinang sagot ng dalaga. “I know na love mo ‘yong asawa niya. I know
na first love mo’ yon. Galit ka sa kanila ‘di ba? Kung siya ba ang tatay ko, galit
ka na rin sa akin at hindi na tayo pwedeng maging boyfie at girlfie?” she looks up
at him and he swore to hell he was lost for words.
Does she like him really?
Napakurap si Hendrick at napaawang ang labi. Magagawa ba niyang magalit sa
ganito kalambing na babae?
“B-Boyfriend? You mean to have relationship?” parang tangang tanong niya.
Kung ibang babae lang ito, baka napahiya na sa kanya.
Macey shrugs. “Boyfie and girlfie, magkaibigan--friends.”
Friends? With benefits?
Lalong umawang ang bibig niya dahil kitang-kita niya ang kainosentehan sa
magaganda nitong mga mata na basa ng luha.
She wants to make friends with him? That's a very sweet proposition.
He stared at her lips when she pursed. “Ayaw mo na akong girlfie kapag siya ang
Papa ko at ang stepmother ay iyong babaeng natatawa sa chicken english ko?”
“She does?”
Tumango ito at lumabi lalo. “Yes. She laughs to her ass when she hears my
english. Is it funny?”
Umiling siya kaagad. “No.” aniya pero kung bakit nangingiti siya?
“Why you smiling then?” sinungkit ni Macy ang dimple niya kaya agad niyang
nahuli ang kamay nito.
“Don't cry now.” nginitian ni Hendrickson ang dalaga na yumuko at tumango.
Hindi niya maipapangako na magiging malapit pa sila sa isa't isa kung totoo man
ang haka-haka nito. Kahit kailan ay hindi niya gugustuhin na mapalapit pa sa kahit
na sinong may koneksyon kay Anna o kay Nuñez. Hindi naman siya galit kay Macy kaya
lang, galit siya sa mga taong nakapalibot dito. Magiging komplikado lang ang lahat
kung magkakalapit lang silang dalawa.
“Go back to your suite and sleep. It's 11:00 PM.”
“Girlfie mo pa rin ako kahit ganoon?” kulit pa nito kaya gusto rin niyang
kamutin ang ulo.
“Ha?” inalog siya ni Macy sa braso kaya tumango siya.
Wala naman siyang dapat na ipag-alala dahil pagdaong ng barko sa Africa,
sasakay naman siya sa eroplano papuntang  Niue. Pagkagaling niya roon ay pupunta na
siya Cayman para bisitahin ang ilang negosyo roon, tapos balik na siya sa New York
at baka pagkalipas na ng mga ilang taon ulit siya bumalik sa Pilipinas. Wala ng
tsansa na magharap pa sila ni Macy ulit kaya maanong papaniwalain na niya na
magkaibigan sila ngayon.
“Talaga? I'll make you on my list of few friends in my life?” itinaas nito ang
kanang kamay na parang pinasusumpa pa siya.
“How many friends do you have?”
“I have many but only Papa and Negrita are my best friends. I'll add you to my
expensive list.” she finally smiled.
Hendrick nodded casually, brushing his knuckle on her cheek. “If he's really
you father, you take care of yourself dealing with your stepsister. If that girl is
your sister, then you must learn how to protect yourself and try not to be kind all
the time.”
 “No--” iling kaagad nito sa kanya. “I will go in hell if I make fight with her.
Me will not fight with that girl because I will not come to them. I want only my
Papa Jesu and no more. He's my Papa and no more other Papa.” She cries and sobs,
looking away and staring into nothing.
She could say that because she's hurt. Yet still, when she finds forgiveness in
her heart, everything will change.
Napabuntong-hininga siya at saka kinabig ulit ang ulo nito. That's all that he
can give now, comfort. It will be the first and hoping to be the last.
"I'll sing you a song before I walk away. I thank you for embracing me because
my Negrita is fast asleep with her snoring pwet." she sniffs and fixes her guitar.
Naghintay naman siya habang nakamasid dito. "What's the song? No church songs,
lady."
Macy giggled while her eyes are still filled with tears. He doesn't know what
happened or how did it happen that Nuñez is claiming the possession of being Macy's
father, but there it is and nobody can stop the truth from exploding.
"Eternal flame. You're lucky because I don't sing for a boyfie. I do not have
boyfie and this is to pay you for your kind, kind heart."
Oh, a French kiss is more than enough.
He nodded and pops out his bottom lip. "Let's hear it then."
...............

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 24

24

Macy throws herself to her Papa Jesu when she arrived home. It's already 12:56
AM but the old man spent enough time to wait for her at the port.
“Miss na miss kita Papa ko. Miss na miss na miss na miss kita.” pinapak niya
ito ng hindi mabilang na halik at gigil na kinurot ang mataba nitong pisngi.
Jesu's just chuckling while fondling her hair and Rosalinda's.
Matanda na kasi si Mother Christina kaya wala na yatang sumundo sa kaibigan
niya. Siya naman nga ay hindi nag-expect na aantayin siya ng kanyang ama-amahan
pero sobrang saya niya na talagang kahit na mapuyat ay hindi ito umalis hangga't
hindi sila dumarating.
May tumikhim sa likuran nila kaya sabay silang napalingon na magkaibigan at si
Eco ang nakatayo roon habang nakalahad ang mga braso.
“Anybody wants to hug me? It's cold here and I am so very kind to patiently
wait with father Jesu.” aniyon sabay kindat.
“Kuya Eco!!!” tili nilang dalawa saka patakbong yumakap sa binatang walang
kasing bait.
“What you doing here to the daungan of the ships? You waiting for my boyfie
Hendrick? No more Hendrick. He flew to the moon.” iling niya na nanunulis ang mga
labi pero tumawa ito nang malakas.
“No. Napasyal ako sa simbahan dahil hindi ako nakapagsimba noong Linggo. Sabi
ni father susunduin niya kayo kasi ngayon ang dating ng barko. I volunteered to
come with him. Waoa naman kasi siyang sasakyan kaya nag-offer na ako ng sasakyan.”
Ngiti ng binata habang titingin-tingin sa kanilang magkaibigan.
“Come on. Hop in to my car and we'll have coffee.” alok nito kaya napatili
silang dalawa saka tumakbo papunta sa mamahalin nitong SUV.
“Teka, si Papidoo litson, naiwan ko!” bumalik siya at yumakap sa ama na iiling-
iling pero natilihan siya nang mapansin niya na pababa si Mister Balbas sa barko.
“Papa! No more looking back. Come on. Make big steps. There's a man in balbas.
Come on Papa. He's going to stew away your beautiful daughter.” Ingles niya pero
lalo itong nanigas sa kinatatayuan at saka lumingon.
 “Steal, hindi stew away.”
“No looking back. No no!” ipinihit ni Macy ang mukha ni Jesu papaharap pero
huli na ang lahat dahil nakita na nito ang sinasabi niyang lalaki.
“Papa!”
“Crisanta, huwag kang makulit.” galit na tumingin ito sa kanya na parang hindi
naman sa kanya ang inis kung hindi sa katotohanan na baka nga dumating na ang tunay
niyang ama at kunin siya.
Napalabi na lang siya at mas lalong niyakap ang braso ng pari nang lumapit si
Emmanuel sa kanila.
Isang ngiti ang ginawa niyon sa Papa Jesu niya matapos siyang pakatitigan.
Kaagad din na inilahad ng lalaki ang kamay sa ama-amahan niya na tinanggap naman
nito nang walang pag-aatubili.
“I...met your daughter in the ship.” umpisa ni Mister Balbas at tumango naman
si Jesu.
“She told me.” sumulyap ito sa kanya at patulis-tulis lang naman ang nguso
niya. “I'm father Jesu Tabooyug. And you are?”
“I'm Emmanuel Nuñez. I want to come for a visit after two weeks maybe. I'll
send my family back to Chile. I...” the man glances at her. “I want to run a
paternity test with Macy.”
Diyos ko. Napapikit siya at lalong hinigpitan ang pagkakayakap sa braso ng
kinikilalang ama niya.
“Yoko po Papa.” she shook her head but she saw pain in Emmanuel's eyes.

Bumuntong hininga si Jesu at tinapik ang kamay niya na

mahigpit na nakahawak sa matabang braso nito.
“We have to talk things over, Mister Nuñez but please don't expect for
something that's beyond our will. Macy has the right to decide for herself though I
am not stealing your right if...you're really the real father. It is better to make
everything clearer this time and let's see what heaven brought us. For now, my
daughter is mine and I am going to take her back to the place where she grew up.
I'll expect to see you after two weeks, Forbes Park  San Antonio church.” kinamayan
nito nang kusa ang lalaki na tumango naman pero sa kanya nakatingin.
“I'll come back.” Emmanuel assured.
Bumigat ang paghinga ni Macy at napaiyak siya sa sama ng loob. Hindi siya galit
sa mga magulang niya, galit siya sa kasalanan ng mga iyon na ginawa sa kanya dahil
kung hindi siya napunta sa mabuting tao, ano kaya ang kinalabasan niya? She's a
woman, worthy enough to be taken care of but her own mother left her for an unknown
reason, not securing her safety, her value as a child and value as a human being.
Iyon ang ikinasasama ng loob niya dahil baka kung ibang tao ang nakakuha sa
kanya, nilapastangan na siya o mas malala ay nasa nitso na siya nakalibing.
“Don't cry.” masuyong hinaplos ni Mister Balbas ang ulo niya na kaagad niyang
inilagan.
Paano namang hindi siya iiyak? Sino naman ang hindi iiyak? Sa simbahan ay mag-
isa siya pero masaya siya kahit na sila lang dalawa ang magkasama ng Papa Jesu
niya, tapos kung si Emmanuel ang ama niya, mapapasama siya sa dalawang babae na ang
isa ay nilapnos pa siya ng kape. Ano bang buhay ang maghihintay sa kanya sa piling
nito kung ito man ang totoo niyang ama?
“Whatever the paternity test will say weeks from now, all I want is a better
life for my adopted daughter. I won't tolerate your daughter Mister Nuñez if she
will hurt my Macy again. We both became priests and both became fathers. I may not
the one who was God's instrument for Macy to become human, I am still her father by
heart and I hate this bruise which I see on her arm, made by your daughter. I speak
to you, father to father. If perhaps you're not Macy's real biological Dad, at
least be aware of what your daughter is doing to other people who surround her. Cut
the horns as early as possible. God be with you.” Ani Jesu at saka sila tumalikod
na mag-ama.
Hindi siya lumingon hanggang sa akbayan din siya ni Eco at alalayan na
makasakay sa sasakyan, kaya lang parang hindi niya rin kayang huwag tingnan si
Emmanuel.
Lumingon siya at nakita pa rin itong nakatayo sa may kalayuan habang nakatingin
sa kanya. He bade goodbye but she never waved back.
Malungkot na sumandal lang siya sa sandalan at niyakap naman siya ni Rosalinda.
She will never choose to be with her real father. Masaya na iyon at may
sariling pamilya. Kawawa naman ang kanyang Papa Jesu kung iiwan niyang mag-isa.
Nangako siya na hanggang sa huli ay sila ang magkasama kaya lang bakit may
kakaibang takot siyang nararamdaman at malakas ang kaba niya na baka isang araw ay
maghiwalay din sila?
Natatakot siya na harapin ang isang araw na wala na ito sa kanyang tabi. Ito
ang humubog sa kanyang pagkatao at hindi niya yata kaya kung darating ang araw na
maghihiwalay sila nang tuluyan.

Sa isang restaurant sila dinala ni Eco at doon lang bumalik ang sigla niya nang
makainom siya ng gatas.
“Kuya Eco ang bait mo talaga. Buti sinamahan mo si Papa sa port. Eto, bigay ko
sa inyo. Key chains lang ha, fresh from Africa. Mura lang ang mga ‘yan. Tig-iisa
kayo nina Doña Marga at nina Ate Kendra. Kahit mura huwag mo ng pintasan ha. Alam
ko mayaman ka pero it's the thought that matters of all the matters in the world.”
she giggled while Eco chuckled.
“Of course. Makakarating sa kanila ito, Santita. Naalala mo kami. Eh si...kuya
naalala mo ba?” Tukso nito sa kanya kaya napatigil siya sa pagkalkal ng kanyang
backpack at pinukol ng masamang tingin si Rosalinda nang mag-umpisa itong kumanta.

“Di makatulog sa gabi sa kaiisip

Sa diwa ko'y ikaw ang aking panaginip
O bakit ba ikaw ang siyang laman
Ng isip ko?
Sa bawat sandali ay nais kang makita
Kapag tumitig na ay ligaya
Anong hiwaga ang nadarama?
Anong kaba...uh-uh-uh-uh”

Umakto pa ito na nahahabag kaya ngali-ngali niyang sapakin ng bao ng alimango.

“Papa nga o, inaapi ako.” pakampi niya sa ama-amahan na natawa lang naman pati
na si Eco.
“Crush niya siya, kuya Eco. Crush niya si Doc Sungit at boyfie niya ‘yon.”
daldal pa ng best friend niya kaya nahihiyang namula ang kanyang mga pisngi.
“Friend ang boyfie! Echusera ka. Aawayin kita at hindi kita iimikan ng sampung
dekada hanggang sa maging senior citizen ka at American citizen ako. Kala mo lang.”
irap niya rito na humagikhik lang naman.
“Mabait si Kuya at protective. Mahirap lang hulihin ang ugali pero kapag nahuli
mo, iyon na ‘yon. He's just so workaholic and he keeps on womanizing. Hindi naman
siya ganoon dati at araw-araw nga siyang ipinagdarasal ni Mama para magbago at
hindi pa rin nawawalan ng pag-asa.” Eco bobs his brows sexily.
“Tama iyon. Madalas naman na paniniwala sa imposibleng bagay ang nagiging
sadigan ng pagkakaroon ng katuparan sa hiling na hindi natin alam kung mangyayari.
Faith is all that we need in order to survive, faith that we'll have something to
eat tomorrow if we work hard. Faith that we'll wake up after a night of sleep.
Faith that a stone cold heart will one day soften. Huwag niyong madaliin ang hindi
pa dapat, Eco. Darating ang araw na kusang magbubukas ang kapatid mo sa inyo kapag
handa na siya.” pangaral ng Papa niya rito na ngumiti naman.
 “Opo, father. Sa nangyari sa buhay ni Kuya Enriel at ni Kendra, mas malakas pa
rin ang paniniwala namin na lahat ng bagay ay nangyayari sa tamang panahon.”
Hindi siya sumagot.
Alam na niya ang tungkol sa naging problema at parang lumaki ang puso niya
dahil ipinagkatiwala iyon sa kanya ni Hendrick, na kahit kay Rosalinda ay hindi
niya idinaldal. She was entrusted by a man who walked all alone in the middle of
the dessert, carrying all the burdens of his life, never confided to anyone.
Naiintindihan niya ang bigat ng rason ni Hendrick kaya niyon nagawang magbago at
manahimik, kaya ang sikreto na iyon ay hindi niya ipinamalita pa. Hindi niya
naranasan na mag-isa kaya alam niya ang bigat ng pakiramdam na akala niyon ay mag-
isa iyong namomoroblema at nasasaktan.
And she's so sorry. Kung totoong ama niya si Emmanuel at si Anna Norhayda ang
babaeng kamuntik pakasalan ni Hendrick, ang laki talaga ng kasalanan ng ama niya
roon, kaya maiintindihan din niya kung mas pipiliin niyon na umiwas sa kanya
habambuhay.
Ouchy.
Pumangalumbaba tuloy siya at nakalimutan na hindi nga pala siya mag-isa.
Totoo yata ang sabi ni Rosalinda na nai-in love siya. Hindi siya nakatulog sa
gabi simula noong bumaba si Hendrick sa barko at hindi na nila nakasama pabalik ng
Pilipinas. Kapa-kapa niya ang nguso niya na parang ginto.
At palagay niya ay magiging ganoon siya hangga't hindi sila nagkikita ulit.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 27

Happy Birthday to Ms. IceFairyGoddess. Thank you for

supporting me. God bless always.💞
27
Silence filled the entire room for a moment until Jesu speaks after staring at
Macy. Natutop nito ang dibdib at nahimas kaya nag-alala siya bigla.
"Pa?" Tatayo sana siya pero pinigil siya ng matandang pari saka ngumiti.
"I'm fine, anak." Anito saka tumingin kay Emmanuel.
"Sabihin mo na sa kanya kung ano ang dahilan at naisip mo na siya ang hinahanap
mong anak." Malumanay na utos nito kay Mister Balbas na kahit tingnan ay parang
ayaw niyang gawin.
Mula sa bulsa ng polo na suot ay may kinuha ito at iniabot sa kanya pero
magpaka-iling-iling ang dalaga hanggang sa tanguan siya ng kanyang ama-amahan kaya
tinanggap niya ang isang matigas na papel.
Kinig ang kamay na napilitan din siyang abutin iyon at saka niya itinihaya.
She stared at the photo for a while and all that she sees is a woman...a woman
who is endeniably really looks like her.
Kahit na nasa harap na niya ang katotohanan ay parang ayaw pa rin niyang
tanggapin.
There are lots of people in this world who look like each other. Bakit? Pwede
naman na kahawig lang niya ang babaeng madre na sa tingin niya ay nasa katulad din
ng edad niya sa litrato na parang hindi pa gaanong develop ang magagandang camera
dahil maputla pa ang kulay.
"She's Mary Therese Suarez, a half Filipina, half Mexican 19 years old nun
during that time. Her mother was a pure Filipina while her father was Mexican, my
fathers best friend. Doesn't she had your eyes, your nose and your beautiful hair?"
Yes she does.
And if it's true, then the woman was the one who left her in the middle of the
night.
Masama ang loob na inilapag ni Macy ang litrato sa center table.
"Hindi naman po nasasabing mag-ina ang dalawang tao dahil lang sa magkahawig
sila. Wala po akong Mama at ibinigay ako ng Diyos sa pinto ng simbahan at ang Papa
ko ay isang pari na Jesu ang pangalan." She quacks. "Wala akong ina na Mary Therese
ang pangalan lalo na kung nagawa niya lang akong iwan sa harap ng simbahan at hindi
iniisip ang magiging kapakanan ko. Kung sa inyo po ba 'yan ginawa ng Mama niyo,
maiintindihan niyo po kaya?" Lumuluhang tanong niya at nakita niya ang pagyuko ng
Papa Jesu niya habang si Emmanuel ay nakakatitig pa rin sa kanya at parang naluluha
rin.
"She was terrified. Tinakasan niya ako. Pinadala siya ng simbahan sa isang
remote na lugar at doon nakapanganak. Akala niya hindi ko siya pananagutan dahil sa
Italy ako napunta noong panahon na 'yon para magpari. I never knew she was
pregnant. I knew it when it was only too late." Puno ng lungkot na sabi nito sa
kanya pero gusto niyang isara ang tainga niya.
Kahit na ano pa mang dahilan, tama ba na iwanan ang sariling anak? May
katanggap-tanggap bang dahilan sa rason na iyon?
"Bakit niyo po ba ikinukwneto iyan sa akin ngayon? I am not your daughter,
Mister Balbas." She remained strong and held her gaze.
"You are my daughter. My heart is telling me and based from Therese's story, I
am sure that you are." Mariin din na sagot nito pero mapakla siyang umiling.
Story? Kahit ba ang pagkakaroon niya ng totoong mga magulang ay base sa kwento
lang?
"Ikaw ang kaisa-isang tao na nasumpungan ko na nagsabing iniwan ka ng isang tao
sa pinto ng simbahan. You're nineteen and if my memory serves me right, it's been
twenty years since I got her pregnant. Don't blame her. Blame me." Umiling ito. "I
want to see your upper thigh, left thigh. I want to see a birthmark, isang korteng
laso na birhtmark, Macy." Anito na hinawakan siya sa tuhod at doon na siya tuluyang
umiyak habang hinihila ang bestida niya pababa.
She looked at her Papa Jesu who dropped his gaze and shook his head. Kitang-
kita ang sama ng loob nito sa lahat ng nangyayari at maging siya ay hindi malaman
kung ano ang nararamdaman.
Birthmark?
Alam nila parehas ng ama-amahan niya na mayroon siya no'n sa kaliwang hita.
Alam nila na korteng laso iyon na minsan ay mukhang paru-paro.
"Please. I want to see it sweetheart. If you don't have, then I'll leave. Give
me a chance to fulfill my obligation as a father. At least makabawi man lang ako sa
Mommy mo na namatay na." Maluha-luhang sabi ni Emmanuel na ikinaawang ng labi niya.
Wala sa kagustuhan niya ang mapatingin sa lalaki pero tumingin siya at hilam
ang mga luha sa mata.
Patay na ang ina niya?
"Let me see. Let me see Macy, anak. Parang awa mo na." Dalawang tuhod na niya
ang hinawakan nito at halos handa pa yatang lumuhod basta pagbigyan lang niya.
Tumingin ulit siya sa paring nagpalaki sa kanya at tumango iyon saka nahimas
ang dibdib.
Umiiyak na itinaas niya ang bestida niya at hindi pa man ang kabuuan ng balat
niya ang nakikita ay agad na siyang niyakap ni Emmanuel.
"Jesus. It's you. It's really you. I'm so sorry my baby. Daddy's so sorry. I
never knew about it."
Sumama ang loob niya kaya nagpumilit siyang umiwas sa yakap nitong walang
kasing higpit. Tumayo siya at sumiksik sa ama-amahan na walang imik at namumula ang
mga mata sa pagpipigil ng mga luha.
"You never knew but you made me? Paanong hindi niyo napaghandaan na hindi ako
darating? Paano niyo ako nabuo kung hindi niyo inisip iyon noogn ginagawa niyo po
ako? Nakaligtaan niyo na pwede akong dumating? Ayoko. M-Maraming babae na may balat
sa hita. Dito lang ako sa Papa ko at ayoko siyang iwan. Hindi ko siya iiwan."
Pinakayakap-yakap ni Macy si Jesu sa leeg at nagtago na siya ng mukha.
Patawarin siya ni Mister Balbas pero hindi ganoon kadaling tanggapin ang lahat.
Labing siyam na taon na siyang nabubuhay na masaya at payapa, at hindi madaling
yakapin ang katotohanan sa isang iglap lang lalo na kung masama ang loob niya sa
ginawang pagtalikod ng mga totoo niyang magulang sa kanya.
"Kung ayaw niyo sa akin, ayaw ko rin sa inyo. May Papa na ako at mahal niya ako
kahit hindi siya ang gumawa sa akin. Siya ang nand'yan noon. Siya ang nand'yan
ngayon at siya pa rin hanggang bukas. Kung lahat ay nadadala sa sorry, lahat ng tao
ay masasanay na gumawa ng kasalanan at paulit-ulit na lang na mananakit ng kapwa
nila. If perhaps I died that night and a different person raised me. What if I got
molested and was killed, is sorry enough as repayment, Mister Balbas? Will sorry be
enough? Sorry lang po ba ang katapat ng buhay ko at kinabukasan?" puno ng hinanakit
na tanong niya kaya tuluyan na lumuha iyon at yumuko.
"Please don't hate your mother. She suffered enough to pay for her mistake. If
you only knew..."
"Knew?" Sambot niya kaagad. "Knew what? That she left me and never shed even
just a bit of her pity? Gaano kaswerte ang anak niyo sa bagong asawa niyo? Gaano
kaswerte kaysa sa akin kung ako man ang anak niyo? You had been a father to her but
never a father to me. Umalis na po kayo at huwag ng babalik pa! Wala akong Papa na
iba dahil iisa ang Papa ko, at mananatili akong Tabooyug hanggang sa araw na
mamatay ako. I am Maria Crisanta Tabooyug, not Nuñez!"
"But you're my and your mother's Emmanuel Therese Suarez Nuñez." Giit ni
Emmanuel pero inis na napatayo siya at naikuyom ang mga kamao.
"Hindi! Hindi ako 'yon. Hindi ako 'yon at dito lang ako. Dito lang ako sa Papa
ko at hindi na kayo babalik dito. Hindi na!" She ran out the room while sobbing,
feeling the heaviness and the pain.
Kaya niyang magpatawad pero hanggang doon na lang iyon. Wala siyang babaguhin
kahit na magkaroon man ng DNA testing at positive ang lumabas doon na resulta.
It doesn't matter who her real father is, what matters is who acted like her
real father. Wala siyang pakialam kung habambuhay siyang magkandakuba sa
pagbibisikleta para mag-deliver ng bulaklak, maghirap, mag-sideline. Mag-posing
para sa billboard, basta kasama niya ang lalaking umaruga sa kanya kaysa makasama
ang isang mayamang lalaki katulad ni Emmanuel Nuñez na hindi niya kilala kung anong
tunay na pagkatao ang meron.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 30

30
Hawak ang isang kopya ng papel ay walang tigil sa pagpatak ang luha ni Macy
kahit na nasa una siyang photoshoot para sa ibi-billboard ng mga Zaragosa.
“Iha, may pinagdaraanan ka? Cruise line ang imo-model mo at hindi ataol ng
patay.” Mataray na siya sa kanya ng bakla kaya nailapag niya ang resulta ng DNA
test na inuna na niyang makuha makalipas ang tatlong araw.
Totoong si Emmanuel ang ama niya at wala iyong kaduda-duda. Kahit na ang dugo
nila ay match na match pa sa AB negative kaya paano niya mapipigil ang sarili na
huwag umiyak?
“Huwag mo nga siyang pagalitan, Zacharias!” Masungit naman na sagot ni
Catharine mula sa kung saan kaya naitago ng photographer ang mga labi at napaiwas.
“Cancel the pictorial if she's not feeling well, hindi 'yong susungitan mo ang
bata.” tuluyan itong lumapit sa kanya at kahit si Rosalinda ay napalapit na rin na
parang kanina pa nga gustong gawin.
“Go home. Kailangan mo ba ng pahinga? May sakit ka ba? Natatakot ka?” Inabutan
siya ni Catharine ng puting t-shirt at isinuot naman niya kaagad iyon.
“P-Pwede po ba Ma'am Kat na bukas na lang? G-Gusto ko na pong umuwi muna sana.”
Paalam niya habang lumuluha.
Pagkagaling kasi sa eskwelahan ay hawak na niya ang resulta at simula noon ay
ayaw ng maampat ng mga luha niya. Masamang-masama ang loob niya at nagtatanong siya
kung bakit kailangan pang bumalik ng totoo niyang ama.
“Dapat ka talagang umuwi para magpaliwanag sa akin tungkol dito.” Mabagsik na
sagot ng Papa niya kaya napatingin silang lahat sa bukana ng studio.
“P-Papa?” Humikbi siya nang umiling iyon.
“Bakit ka narito, Maria Crisanta? Magbibilad ka ng katawan para sa pera? Bakit
ka naglihim?!” Tumaas ang boses niyon at noon lang niya nakitang nagalit sa kanya
ang ama-amahan na may hawak din na papel na mukhang kaparehas ng sa kanya.
“F-Father...” ani Catharine saka lumapit iyon kay Jesu para magmano. “Huwag
niyo na pong kagalitan. Nandito siya para sa inyo. Gusto niya kayong paoperahan.”
“Pasensya ka na Catharine pero hindi ako magpapaopera kung galing sa
pinagbiladan ng katawan ng batang 'yan. I never raised you to put burdens on your
shoulders or worse carry me. Ako ang dapat na magtaguyod sa iyo at hindi ako ang
dapat na maging pabigat! Uwi!” Galit na litanya nito na naluluha ang mga mata.
Putis! Ano ba ang nangayayari sa masaya niyang buhay at nagkaletse-letse na
dahil lang sa isang paglilihim.
“Papa...” she cried and grabbed her bag when her father walked away.
“Ate Kat, sorry. Di ko po alam kung makakabalik pa ako. Kung hindi na pi huwag
niyo akong kasuhan at sana po kunin niyo na lang iyong first runner up kapalit ko.
Pakisabi po kay Sir Dark na pasensya na.” Pakiusap niya na puno na ng mga luha ang
mata.
“Tahan na. Sige na. Ako na ang bahala at tumawag ka kung babalik ka. Magsabi ka
at welcome ka pa rin.” Pinahid nito ang mukha niya kaya tumango siya.
“Salamat po.” Nilingon niya si Rosalinda na tinanguan siya para sumunod na sila
kay Jesu.
Malalaki ang hakbang na sinundan niya ang ama-amahan na nasa may entrace na ng
port at naglalakad papunta sa main road.
“Papa, sorry na po.” Pakiusap niya at hahabol-habol din naman ang best friend
niya.
“Hindi kita anak at anong sasabihin ng tunay mong ama sa ginagawa mo para sa
akin, Maria Crisanta? Kahit na isa akong alagad ng simbahan, may pride din ako
kahit na paano at kahit na hindi pride ang pag-usapan, hindi pa rin ako papayag sa
ginagawa mo. Naiintindihan mo ba? Hindi bale na mamatay ako basta huwag ka lang
magbandera ng halos hubad na katawan sa madla! Hindi kita pinapag-aral para lang
gumawa ng ganito.” Masama ang loob na sita nito sa kanya pero niyakap niya ang
tiyan ni Jesu.

“Ayokong mamatay ka kaya gagawin ko lahat para sa'yo. Bakit

ka nagagalit sa akin kung natatakot ako na mawala ka? Paano na ako? Paano na ako
kapag nawala ka?” Hagulhol niya at naramdaman niya ang pagyakap ng matandang pari
sa ulo niya.
“Tigil na. Hindi naman ako galit. Ayoko nito kahit na anong sabihin mo. Huwag
mo akong alalahanin. Ako ang magtataguyod sa'yo at hindi ikaw ang magdadala sa
akin.” Bumaba na ang bose nito pero iyak pa rin siya nang iyak.
Nakayakap si Rosalinda sa kanilang dalawa at nakiiyak din? “Bakit ganito na
tayo? Ito ba ang kapalit ng pagtawa natin noon? Bakit iyak na tayo nang iyak?”
Tanong niyon na hindi rin niya maintindihan.
Bakit nga ba? Bakit ba kailangan na masaktan ang tao? Why do trials have to
make people cry before they finally learn? Why do they have to cry in pain before
they realize the values of life?
“Ayoko na gagawa ka pa ng ganito ulit. Mangako ka.”
Sunod-sunod ang naging pagtango ni Macy habang umiiyak. “Opo Papa. Hindi na
kami magsisinungaling. Sorry na talaga.”
“Tahan na kayo. Sige na. Huwag ng umiyak. Mahal na mahal kita. Tahan na.” Alo
pa nito sa kanya saka inalog siya pero bigla itong sumigok kaya napatingala siya.
“P-Pa!” Natutop ni Jesu ang dibdib kaya napatili sila ni Rosalinda.
“Papa ko!” Humagulhol siya ulit.
“Papa father! Macy! Macy! Taxi! Bilis!” Nagpapanic na napatalon si Rosalinda
bago alalayan ang ama niya na napasandal sa poste at namumuti ang mga mata habang
dumadausdos pababa.
“Papaaaa!!!” She cried as she watched her father slides down while catching his
breath.
Tumakbo siya sa gitna ng kalsada at wala siyang pakialam kung masagasaan siya
basta makapahinto lang siya ng taxi.
Salamat dahil may pumara naman pero bakit pakiramdam niya ay mawawala na ang
ama-amahan niya?
“Anong nangyari?” Anang may edad na taxi driver na bumaba mula sa sasakyan.
Mabilis iyong kumilos at sinamahan sila sa pag-alalay sa matandang pari na
inatake na sa puso.
“Kasalanan ko!!!” Inalog ni Macy si Rosalinda nang makasakay sila.
“Hindi.” Iyak din nito. “Naintindihan naman niya di ba? Okay na di ba? Inatake
lang siya at huwag mong sisihin ang sarili mo. Let's pray. Be strong.”
She shook her head violently as she kept on hugging her father inside the cab.
“I'm not strong when it comes to losing him. He's all that I have except for you.
Hindi ako handa na mawalan ng Papa. Hindi ako magiging handa. Ayoko Rosalinda!
Ayoko! Papa! Papa, gising na! Gising ka! Gising ka!!!” Isinandal niya ang mukha sa
braso nito at hinigpitan ang pagkakahawak sa polo na suot ni Jesu.
Yumuko ang kaibigan niya at umiyak din nang husto.
“Tahan na mga ineng, malapit na tayo sa ospital.” Alo ng driver sa kanila pero
hindi sila tumigil na dalawa sa pag-iyak.
Siya ay halos maglupasay sa kinauupuan at hinahawakan ang katawan ng ama-amahan
na lupaypay na.
“Sorry na Papa. Sorry na. Huwag mo akong iwan. Hindi ako handa. Huwag mo akong
iwan dito. Sabi mo mahal mo ako. Bakit mo ko pinaiiyak? Papa, gising ka na.”
Niyakap niya ito sa ulo at kahit na ang pagbukas ng pintuan ng sasakyan ay hindi na
niya namalayan.
Hinuhugot na ito ng mga nurse mula sa taxi ay parang ayaw pa niyang bitawan.
“Pa...!” She cried louder and stomped her feet.
Nagdadabog siya sa may emergency entrace at hindi malaman kung saan tatakbo
hanggang sa yakapin siya ni Rosalinda.
“Papa ko!” Napatakbo si Macy nang itulak ang stretcher papasok pero pinigil
siya ng mga nurse.
“Dito na lang ineng. Kami na ang bahala kay father.”
“Ayoko!” Angil niya sa mga iyon. “Papa ko yan eh! Ayoko siyang mawala!”
Napapiksi siya at nakaramdam ng panghihina.
“Tahan na. Tatawag ako sa simbahan at kay Mother. Gagaling siya. Huwag ka ng
mag-alala.”
She shook her head as her tears keep on rolling down. She ran away and tried to
find the hospital's chapel.
“Macy!” hinabol siya ni Rosalinda pero pasalampak siyang napaluhod sa harap ng
chapel at doon umiyak.
The incident is killing her but she has faith. Sana, ang paniniwala niya ang
magligtas sa Papa niya at ang munting boses niya ay makarating sa langit para
marinig ang kanyang dasal, at handa siyang gawin ang kahit na anong magiging
kapalit basta manatili lang na buhay ang lalaking naging kasangkapan ng Diyos para
lumaki siya nang maayos.
Please po, save him and I'll do anything according your plans and not
mine...please po...save my Papa Jesu. I believe. I have faith.
Sa kabila ng lahat ng nangyari at nangyayari, may pananalig pa rin siya at
hindi iyon mawawala kailanman.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 33

33
Macy decided to follow her father discreetly. Tahimik at walang buhay siyang
humakbang papunta sa indoor balcony habang ang Daddy niya ay tuloy-tuloy sa pagbaba
sa hagdan.
Tumayo siya sa may pader at sumilip sa ibaba. Kitang-kita niya na naglilibot ng
tingin ang dalawang babae sa kabuuan ng mansyon. Marami iyong bitbit na mga maleta
at may aso pang dala ang kapatid niya na kumahol nang makita si Emmanuel.
“Finally. The vacation is over and you two are here.” Anito sa asawa at anak
habang siya ay nakamasid lang.
“This place isn't hard to find. My god, this is the one of the most beautiful
mansions here. Did you put this under our daughter's name?” Sinalubong ng babae ng
halik ang Daddy niya at ang batang babae ay yumakap naman sa ama.
“Careful, darling. The dog.” takot na napailag ito sa aso kaya humagikhik si
Amgelica.
“No Daddy. Cooly doesn't bite unless I tell her to. I miss you. Naubos ko ang
binigay mong 10 thousand Euro sa shopping ng mga clothes ko.” Aniyon na parang
namimilipit pa ang dila sa pagsasalita ng Tagalog.
“No big deal. I gave it to you, I wouldn't mind if you've spent it.”
“So--are we going to live here together? I can stay though the divorce papers
are already granted.” Ani Anna Norhayda at kukurap-kurap naman siya.
“Be seated.” Sagot ni Emmanuel na parang hindi pinansin ang sabi ng asawa. “I
have to tell you something.” Malumanay na utos nito sa dalawa na nagkatinginan pa
bago sumunod.
Nanatiling nakatayo si Emmanuel sa harap ng mga iyon at pormal na nag-umpisang
magsalita.
“Umuwi ako sa Pilipinas. I met a girl and she accidentally told me that she's
an orphan and was raised by a priest. She was left in front of the churche's door
by her mother--”
“Damn it!” Mura kaagad ni Anna Norhayda kaya napaitlag si Macy sa may pader.
Susko. Hindi pa man lang tapos ang Daddy niyang magsalita ay nasambot na
kaagad.
“No Daddy! Your daughter was dead! I don't have a sister! It's just me and my
Mom! Wala kaming kahati sa'yo! You belong to us and nobody else!” Tumayo rin si
Angelica kaya umiling na lang siya.
She's right all the time.
“Maupo kayo!” Galit na sagot ng Daddy niya kaya napatingin siya roon.
That's the very first time she saw him mad. Napakalambing nitong magsalita at
ngayon lang ito nagtaas ng boses. Minsan ay nasasaktan din niya ang kalooban nito
pero hindi naman siya pinagagalitan.
“I am trying to talk things decently. I don't want arguments, for heaven's
sake. Listen both of you.”
Humalakhak ang asawa nito at umiling nang mapang-insulto. “Now your color is
finally becoming vivid. You love your daughter with Mary Therese more than you love
my daughter.”
“Jesus Christ, Norhayda.” Gigil na tugon ni Emmanuel. “Naririnig mo ba ang
sarili mo? Anak ko sila pareho kaya mahal ko sila pareho. Angelica was with me ever
since but my first daughter unfortunately took all the hardships in life. I want to
be a father to her and I am not asking for permission. I am declaring it and i want
both of you to expect to see here in the same house or every gathering that we're
supposed to go.” Matigas na pananalita nito na parang walang pwedeng bumali.
“Iba ka rin talaga.” Naiiyak na iling ni Anna Norhayda. “I left Hendrick
because he was so tight. He was so strict and he always commands. I thought you
were different and now I would see that? You're also declaring things according to
your will but never ask for our opinions or you don't even care how we'd even react
about it!” Duro niyon sa ama ni Macy kaya natakpan lang niya ang bibig.

Iyon pala ang dahilan kaya ipinagpalit niyon si Hendrick?

Dahil lang sa ugali niyon na maangas at mukhang diktador sa panahon ng Martial Law?
She doesn't find him disgusting.
Lalo siyang nakinig sa usapan dahil interesado siya. Wala siyang pakialam sa
bangayan at unang beses iyon na parang naramdaman niya na buhay pa pala siya at
hindi pa patay.
“Don't compare me to him. You're free to go once the divorce is granted. I only
want what's best for our daughter. I've done my part. I helped you with your
studies and helped you to your doctorate degree. You're successful now and if you
still find me so disgusting, it's no longer my fault, Norhayda.” Malumanay na sagot
ni Emmanuel.
Nakaramdam siya ng awa para sa Daddy niya na kahit hindi niya gustong
maramdaman ay hindi niya mapigilan.
“Buy me a mansion like this if you're really fair, Dad. I hate her and I will
never ve good to her. She's going to steal you! I hate you! I hate you so much! I
certainly hope that she just really died!” Umiiyak na bulyaw ni Angelica sa Daddy
nila kaya natutop niya ang bibig at napasinghap nang tumaas sa ere ang kamay ni
Emmanuel at sasampalin yata ang bata.
No Daddy! No! Tili ng utak niya.
Nakahinga siya nang maluwag nang parang mapigil naman ng matanda ang sarili at
dinuro na lang sa mukha ang sariling anak.
“I raised you. I gave everything that you want and loved you. How could you
speak to me like that, Angelica Camilla? How can you be so envious while you've had
eveything a father could even give? Wala kang respeto!” Puno ng hinanakit na sumbat
nito roon na kaagad naman na sinalo ng ina.
“Don't talk to our daughter that way just because of your other daughter! Sino
ang bastarda mo? Sino?!” nanlilisik ang mga natang sita rin naman ni Anna Norhayda.
Isang malakas na pagpalo sa braso ng Daddy niya ang dumapo roon.
“Hindi siya bastarda! You...” Emmanuel points at Anna Norhayda's face like he's
giving a warning. “You watch your foul mouth. Kaya lumaki na ganyan ang anak natin
dahil sa'yo. You've never disciplined her.”
“Ah wala kang pakialam! Sperm lang ang donasyon mo at nagkamali ako na mas
pinili kita! I was so wrong!”
“Then go to him! I don't care! Leave my daughter! Akin ang anak ko at hindi mo
siya maisasama!”
No! Akin si Hendrick! Protesta niya naman.
Hagulhol na ang narinig niya sa sala at nagyakap ang mag-ina habang ang Daddy
niya ay napatalikod at itinukod ang mga braso sa sandalan ng sofa.
“Pwes mamili ka. Ang anak mo kay Therese o ang anak mo sa akin.” Matatas na
hamon ng babae kaya yumuko si Macy at napailing.
Tumalikod siya at ayaw na niyang marinig. Kahit na galit siya sa Daddy niya,
hindi niya kayang marinig kung hindi siya ang pipiliin nito. Ayaw din niya na
dumating pa sa punto na ganoon. Bakit kailangang mamili o bakit kailangang
papiliin?
“I will never choose. They both came from me and I love them. You're the one
who's making the situation get worse. Akin sila parehas at kung aalis ka, malaya ka
basta akin ang mga anak ko.”
“I hate you Daddy! You could've hust let her rot from where she came from! I'll
brush her face off this world once I see her! I don't want a sister! I only want to
be alone! Me alone!!!” Angelica yells and so she shuts her eyes.
“Enough! You're too much! Try it and you'll see what I can do! Have some
respect! She's your elder sister!” Galit din na bulyaw ni Emmanuel sa kapatid niya.
“No! No! No! No! You got it Daddy?! No!” pinandilatan ni Angelica ang Daddy
nila kaya parang siya pa ang nahiya sa sarili niya.
Tuluyan siyang humakbang papaalis. Hindi niya kaya ang ginagawa ng bata sa ama
nila. Malaki ang hinanakit niya sa sariling ama pero hindi niya kaya ang ginagawa
niyon. Tama na ang minsan na nakapagsumbat siya dahil sa sama ng loob, pero ang
ginagawa ng kapatid niya ay kalapastanganan na.
Napakaswerte niyon kumpara kaysa sa kanya at hindi magawang ipagpasalamat ang
pagmamahal na nakuha simula't simula samantalang siya ay wala.
Tumakbo siya papasok sa kwarto at ini-lock niya ang pintuan.
Isinaksak niya ang headset saka naupo ulit sa paborito niyang lounge chair.
Gustong-gusto niyang hilahin ang ama niya para maiiwas na roon at sabihan iyon na
huwag na siyang ipakilala pa. Wala naman siyang pakialam kung ayaw ng mga iyon sa
kanya. Kung gusto ni Angelica ng mansyon eh di ibibigay niya, isama na ang mga
kotse na nakapangalan sa kanya. Isang bisikleta lang ay masaya na siya ay hindi
niya kailangan ng sasakyan na hindi aandar kung walang gas.
Hindi naman niya hiningi iyon sa ama nila. Emmanuel gave her those things,
thinking that somehow, those could make her happy. The thought made her a bit happy
but not the material things that were given. Hindi niya akalain na nabubusog sa mga
ganoong bagay ang mag-ina ng Daddy niya. They almost had everything in perfection,
why do they have to feel so envious? Siya nga na nabuhay na salat sa lahat ng yaman
at magagarang bagay ay hindi nag-aasam ng kung anu-ano, bakit ang mga taong iyon na
naibigay na yata ang halos lahat ay naghahanap pa rin?
Kawawa naman ang Daddy niya.
Bumuntong hininga si Macy. Hinfi niya gustong makaramdam ng awa pero kanina pa
niya nakakapa iyon sa damdamina niya. That man is so kind and very patient. How
dare of his wife to speak to him like that. And why does Anna have to spit out her
regret for choosing her father over Hendrick?
That's so unfair. Napaka-insensitive ng babae na iyon. Kaya pala sabi ay
divorce na dahil may balak yatang balikan pa ang boyfie niya.
Napaismid siya at inis na kinalabit ang lahat ng kwerdas ng gitara niya.
Hmp! Tsura ng gurang! Swangeeet!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 36

36
Walang mapaglagyan ang ngiti ni Macy nang matapos niyang itali ang buhok bago
lumabas sa walk in closet. Pagkatapos siyang lumipad papuntang Santiago, iyon lang
ang oras na totoong naging masaya siya makalipas ang ilang buwan. She owes it to
Hendrick.
She feels like home...somehow. And the kiss is too fulfilling.
Ngumiti siya kay Hendrick nang lumingon ito sa gawi niya and like before, she
never got a smile in return. Nanatili itong nakatitig sa kanya at inararo siya ng
matiim na titig.
“No money. No payment for the foods you're going to feed my beautiful mouth.”
She said but he chuckled.
“Never mind. I'll leave you on the counter.” Anito saka naman tumayo at inayos
pa ang jacket na suot.
Ang gwapo nito talaga at noon lang niya napansin na nakasumbrero pala ito.
Lumapit siya at humawak sa braso ng binata na parang napatulala sa salaming
dingding at nahulog sa pag-iisip. Naiintindihan naman niya kung makaramdam ito ng
kaunting pagkailang. In the first place, her Dad fell in love with the same woman
Hendrick loved. Her father made a great mistake and she's so lucky that somehow,
Hendrick is considering what they had inside the ship, an unexpected realationship
of being friends.
“Macy,” he sighed as he removed her hand on his arm and holds it tight. “Do you
have something in mind like what your father has?”
Kumurap siya nang makailan habang hila ito papunta sa pintuan. “What does that
mean?”
“That I am here for revenge and I will use you to hurt their feelings.” He
stated which only made her frown.
Hindi niya maiaalis iyon sa Daddy niya dahil alam niya kung gaano nasaktan si
Hendrick sa ginawa ng dalawa na iyon at ni Anna Norhayda, kaya lang hindi naman din
niya pwedeng pag-isipan si Hendrick ng masama.
“Hmp. I don't believe it. Bago pa naman ako naging Nuñez nakasama na kita sa
barko. Ganoon ka ba kasama para gamitin ang kagandahan ko para makasakit ng iba?”
She nudges him using her hip.
 He just smiled and shook his head.
“It's not my problem. Your kaluluwa will masusunog if you hurt my beauty. I
will go to heaven when I die and make belat to you when you die, too kasi iiyak ka
sa hell at ako ay kakanta sa langit.”
Natawa ito nang malakas at saka umiling. “Now that hits my conscience.”
“Hmp. Hindi mo naman ako sasaktan. Hindi naman yata ganoon kakitid ang utak mo
para gamitin ako sa kalasanan ng Daddy ko a tng first love mo.”
“You believe in me that much, don't you?” Gumalaw ang mga mata ni Hendrick
habang tuwid na naglalakad sa may indoor balcony.
Nag-tsek siya sa ere at malaki iyon. “Much, much!” Kindat niya saka humagikhik.
Natanaw na niya ang ama niya na nasa may bar at kaharap ang isang bote ng alak
habang ang mag-na na sina Anna at Angelica ay nasa sofa at magkayakap.
She met those eyes filled with so much rage but she's nothing to be afraid of.
Wala naman siyang ginagawang masama kaya bakit naman siya matatakot sa mga iyon?
She looked at her father who's also looking at them. Kaswal ang hitsura niyon
at mukhang inaaral si Hendrick pero nang makita siya ay ngumiti at parang nasiyahan
naman na makita siyang bumaba galing sa kwarto niya.
Iyon ang unang pagkakataon na nakita si Macy ni Emmanuel na umapak sa first
floor ng mansyon. Lumalabas kasi siya ay tuwing wala ang ama at doon siya nauupong
mag-isa sa may swimming pool. Tapos ay kapag alam niyang darating, pumapasok kaagad
siya sa kwarto.

“My god. The serpent is the same stupid woman who bumped me
inside the ship.” Palatak kaagad ni Angelica pero hindi niya iyon pinansin.
Kahit pa mapuspos ang dila niyon at gilagid sa pagpasyon ng hinanakit, hindi
niya iyon papansinin. Iyon ang pinakamabisang paraan niya para makaiwas sa gulo.
Si Anna ay matalim ang mga matang nakatingin sa kamay nila ni Hendrick kaya
napatingin siya sa boyfie niya at pormal lang naman itong tinitingnan ang mag-ina.
She tried to pull her hand but he held it firmer until they're already facing
her father.
“Daddy,” she said. “Boyfie invited me out. I want to go with him. I'll be home
after dinner.” Paalam niya at hindi siya sanay sa ganoon kapormal na pagpapaalam.
Sa Papa Jesu niya, kahit alas nueve na ay nasa lansangan pa siya at nabibiro-
biro iyon para huwag siyang kagalitan sa pag-uwi niya.
Tumango si Emmanuel. “Head home safely.”
“We'll take a cab.” Imporma pa niya na ikinaawang ng mga labi niyon.
“Don't you have your car with you, Hermès?” Baling ng Daddy niya sa binata na
parang estatwa sa tabi niya.
“I flew a plane from New York city. Where would I put my gaddamn car? On the
wing?” he sarcastically replied, making her old man sighed.
“Use Macy's car rather.” Kalmado pa rin naman na sagot ng ama niya pero may
umiksena pa rin talaga nang tumayo mula sa kinauupuan si Angelica at humarap sa
kanila.
“You bought her a new car?! Daddy, you're so unfair! I was asking you to buy me
a new one after I've got my liscense back but you kept me grounded! I hate you so
much!” Bulyaw ng dalagita sa ama nila kaya kumurap lang siya at hindi pa rin
inintindi ang nakakasunog niyong tingin sa kanya.
Bakit mukhang himala na hindi umiksena si Anna Norhayda sa hinanakit ng anak?
Dahil ba nariyan si Hendrick na babalikan daw niyon pagkatapos ng divorce sa Daddy
niya?
Hmp! Manigas ka!
“Go back to your seat and have some decency, Angelica. Your sister has a
visitor so stop acting so pathetic.” Kalmadong sagot ni Emmanuel pero talagang
hindi tumigil ang bata at gigil na hinarap siya.
“She is not my sister. She's a bitch and she's a thieve!” Singhal ni Angelica
sa may mukha niya kaya naitikom niya ang bibig at bumuntong hininga.
“Watch your foul mouth.” Simpleng bigkas ni Hendrick sa may tabi niya kaya
lihim na lumaki ang mga mata niya.
Huwag na sana itong sumagot para huwag ng lumaki pa ang eksena.
“Find a mirror and see yourself. Aren't you a bitch and a thieve? She came
first and you came lastly. Who stole your father? Your mother or her mother?”
Tumaas ang isang sulok ng labi ng binata at mapang-uyam ang naging ngisi nang
sumulyap kay Anna na tumalim ang mga mata pero papaiwas.
“You're so rude.” Mariin na sambit ni Angelica kay Hendrick na ikinakibit-
balikat lang naman ng isa.
“I know.”
Nakabitin sa ere ang hinga niya at naiinis siya sa tensyon sa paligid. Hindi
siya sanay sa ganoon dahil nabuhay siya nang tahimik sa simbahan. Bakit kailangan
niyang pagdaanan ang mga ganoong pasaring at bangayan?
Mataray na tumalikod ang kapatid niya na nahabol niya ng tingin. Hindi naman
siya nagagalit. Napapaisip lang siya kung anong klase ng ugali ang itinuturo kay
Angelica ng ina kasi nakikita naman niya na dinisiplina naman ng Daddy niya. Bakit
ganoon iyon kagaspang na magaspang pa sa balat ng langka ang ugali?

“Ramona, the key. Give this young man the car key.” Utos ni
Emmanuel sa yaya Mona niya na mabilis namang tumalima, at mukhang nasisiyahan na
nakita siya sa wakas na lalabas ng bahay.
“Macy,” anang Daddy ni Macy sa kanya kaya tumingin siya roon.
He smiled a bit and took a deep breath. “We're going back to the Philippines
this coming Friday.” Mahinang imporma nito na ikinatuwa niya nang husto.
Kaagad niyang tiningala si Hendrick at napayakap sa batok ng binata habang
nagtatalon siya sa saya.
“For good.” Dugtong pa ni Emmanuel kaya napatili na siya at naiiyak na walang
tigil sa pagtalon.
Walang kapantay na kaligayahan ang nararamdaman niya pero kabaliktaran iyon ng
mag-ina.
“I will never live in that poor country. Yucks. There's no even winter there
and no Snow.”
“I said it and it's final.” Sagot ni Emmanuel pero pumutok na naman na parang
bulkan si Angelica.
“Then rot there with your daughter! I am going to stay with my Mom! You're so
unfair!” Angelica fumes and snaps right away, making Macy stop from jumping.
“No--you are going to stay with your father, AC. You have to.” Sagot naman ni
Anna na ikinatingin niya kay Hendrick.
Nakatingin ito sa madrasta niya pero hindi niya masabi kung anong nakikita niya
sa mga mata nito. When he looks down at her, he smiled a bit and squeezed her
spine.
“Be careful. I'll see you in Philippines after some few days.” Hendrick
whispered on her forehead.
Yayk! Dadalaw na naman siya sa akin? Nai-inlove na siya sa nangayayat kong
kagandahan.
Tumango siya at tumingin sa Daddy niya. “Won't I be a prisoner there, Daddy?”
She asked sweetly, feeling the heating up of her eyes.
“No. Of course not.” Iling niyon habang hindi natatanggal ang titig sa kanya
gamit ang malamlam na mga mata na kita naman niyang puno ng pagmamahal.
“Thank you.” She shyly mouthed and she received a light nod.
Tumingin din ito kay Hendrick at hindi nakaligtas sa mga mata ni Macy ang
pagsukatan ng titig ng dalawa na para bang nagkukumpitensya sa iisang babae.
Si Anna Norhayda pa rin ba talaga ang mahal nito? Hindi pa rin ba talaga
nabubura at wala ng pag-asa na mabura?
Hawak nga naman siya at yakap sa gulugod, hindi naman mapakawalan ang galit.
Kung totoong nakapag-move on na ito hindi na dapat ito nagagalit pa. It means only
one thing, he still hadn't moved on yet.
Napaismid siya nang lihim dahil sa kaisipan na iyon nang iabot ni Ramona ang
susi rito.
“Drive safely.” Anang Daddy niya kay Hendrick na hindi naman sumagot at basta
na lang siya hinawakan sa kamay at hinila papalabas.
Her father shook his head and of course smiled at her when she remained looking
at him over her shoulder.
Kumaway iyon sa kanya kaya tumango naman siya. Sa oras na mapatawad na niya
nang tuluyan ang Daddy niya dahil sa mga ipinakikita niyong pagmamahal sa kanya na
kahit ang pag-uwi sa Pilipinas ay naisip ng gawin para lang mapasaya ulit siya,
siguradong mahihirapan siyang manimbang roon at sa lalaking mahal niya.
Hayst it's so hirap to the bones.
Napasimangot si Macy. Ano namang mahirap kung siya lang naman ang in love at
hindi naman si Hendrick. Umaasa pa naman siya na magkakatuluyan sila ay first love
never dies nga.
“Ito na ang sasakyan.” Aniya rito saka niya inginuso ang isang puting Porsche.
Umangat lang ang mga kilay ni Hendrick at walang kahirap-hirap na inangat siya
sa baywang para isalya sa loob ng kotse.
“Hoy! Mababalian ako sa ginagawa mo.” Angil niya at natutop pa ang dibdib, pero
nasa loob na siya ng sasakyan at nakaupo na kaya umawang din ang mga labi niya at
kumurap lang dito.
He swoons down and reaches the safety belt.
Gusto niya itong haplusin sa panga dahil parang ang talim ng mga balbas nito na
tumutubo. Ano kayang pakiramdam ng mga babae na naikakama nito?
Yik! Kinagat niya ang sariling dila. Ano bang iniisip niya? Gaga na siya dahil
sa lipas gutom.
“I'm quick and I'm brute, always horny. Take it or leave it.” He locks her
seatbelt and gazed at her eyes before he walks to the other side of the car.
Nganga siyang napahabol ng tingin. Anong ibig sabihin no'n? Mahilig daw ito.
Hmp! Alam na niya 'yon dati pa.
Syempre take it!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 37

37
Hendrick's hiding a very sexy smile as he keeps on glancing at Macy from time
to time since they took the road to go somewhere.
Pinili niyang ipasyal ito sa tabing dagat at binabaybay nila ang walang kasing
habang sea wall.
He's helping himself at the same time. He feels so relaxed and free from any
stress. It's a two way benefit anyway. He makes her happy and she makes him feel
like a hero.
Hindi niya akalain na mapapasaya niya ito sa simpleng pagdalaw niya at tama na
pinuntahan niya, at least aware ang mag-ina ni Emmanuel na may sasalo kay Macy sa
oras na maltratuhin ng dalawang iyon.
And he feels so disgusted about Anna Norhayda.
Dapat ba magpasalamat siya sa Diyos na hindi sila naging mag-asawa dahil baka
siya ang nasa katayuan ngayon ni Emmanuel na parang nagpapalaki ng demonyita at
selfish na asawa.
“I'll pull over now. Wala ritong araw.” Aniya nang mapatapat sila sa isang
malilim na daan na natatakpan ng ilang puno na malalaki.
“Pulling over! Go!” Macy giggled and faced the turquoise seawater.
“The place is so beautiful like me but I still love to sit on the seawall of
the Boulevard in Manila.”
“Sweetheart, I want chicken English. That makes you...you.” Pormal na request
niya habang inaabot niya ang mga fries at burgers na ipinabili nito sa kanya.
Kukurap-kurap ang dalaga na nakatingin kay Hendrick kaya inangatan niya ito ng
mga kilay.
“What?”
“You like my spokening dollar, my very fluent English way back 1970? You fell
in love with my fluent tongue?” Takang tanong ni Macy.
I would love to bite that tongue.
Fell in love?
Maybe yes. Iyon nga yata ang tamang salita para bigyan ng tawag ang
nararamdaman niya.
“Yes.”
“Okeydowkey. I will make you brain bleed again with my spokening Chilean
English.” She proudly said, making him shake his head.
He means more that that. He loves her really but he still has to stay a bit far
because of the anger that's still inside his heart. He can't purely love her if he
still has that rage for her father. That would be very unfair for Macy. Sa halip na
matulungan pa niya itong maging masaya, baka makadagdag pa siya sa stress kapag
naipit ito sa sitwasyon nila ni Emmanuel.
Iniabot niya rito ang isang burger at sinimulan kaagad na papakin kaya
napanganga siya. Para itong batang kalye na gutom at hindi kumain ng isang taon.
“I want hotdog, XXL.” She requested but he has a dirty mind about it.
That's his dick, truly XXL.
“Raw or cooked?”
“What you thinking of me, carnivore? Will eat raw hotdog? Bakit? Hilaw ba 'yong
hotdog na binili natin?” Nakabukol ang isang pisngi ni Macy na napatigil sa
pagnguya.
He grins and as soon as she gets the message, her cheeks blush. “Yik! You
talking to your kwan! No more talking about your kwan. No no! You're so bastos and
making me...” She swallowes as if picturing his naked cock.
“Ngik! Naaalala ko siya. Ayoko siyang maalala. Binura ko na nga sa isip ko,
bakit pinapaalala mo?” Macy dramatically shakes her head as she keeps on blushing.
Kinuha niya ang hotdog at iniabot dito. Wala itong humpay sa pagkagat at
patingin-tingin lang naman siya.
“A girl opened my eyes...” he mumbled.

“Bakit nakapikit ka?” Humahikhik si Macy kaya napikon siya

kaagad.
“Will you damn take it seriously!” He snapped.
“Don't make sigaw again. You keep on making sigaw at me. I'm not bingi nga.
Okay. Seriously na. What is it?”
Inis na bumuntong hininga siya at nawala sa isip ang sasabihin dahil nabasag
na. Mas mabuti pa ngang huwag na niyang sabihin.
“Forget it.” Ibinaling niya sa kabila ang mukha at lukot ang noo na napalabi.
“Yaaay...tampo to the balls ang peg mo. Sabihin mo na. Makikinig na ako. You
know I'm such a crazy woman. Hindi ka pa sanay?”
Sanay na siya. Ito nga yata ang pinakabaliw na babaeng nakilala niya at walang
makakapantay sa kulit at napakamasayahing pagkatao. Hindi iyon ang mga tipo niyang
babae at gusto niya ay tahimik at mahinhin, pero nabasag ang lahat nang makilala
niya ito.
Macy caught him by her soft heart, a soft heart that never changes. Kung siya
ang nasa katayuan nito, baka nagalit na siya sa mundo. Iba ito para sa kanya na
parang hindi nawawalan ng pag-asa na isang araw ay magbabago rin at mawawala ang
lahat ng masasamang nangyayari sa buhay. Buhay na buhay ang tiwala nito sa Diyos at
tingin niya ay talagang inaatang na nito ang lahat ng kapalaran sa langit.
“You listen.” Gigil na sambit niya saka hinarap ang dalaga at hinawakan sa
panga.
Napasinghap pa ito nang humawak sa upuan at dashboard, at sunod-sunod ang
naging pagkurap habang naeestatwa sa kinauupuan. “L-Listening with my four ears. G-
Go on. Kwento ka na pero pakawalan mo ang panga ko. Ang brutal mo.”
 Hindi niya ito sinunod at pinakatitigan lang sa mata. “A girl opened my eyes,
well, at least gradually opening my eyes. Now I feel like seeing new hope--new
hope, new faith for the things once ran out of shapes to believe in.”
“Uhm,” she nods like a robot.
“My heart...” he sighed. “I feel strange becuase I feel what I've felt before
with Anna. I'm...” hindi niya masabi at sinalo ni Macy ang salita niya.
“I-in love? Hindi ka makatulog. Hindi ka makakain. Hindi ka mapakali sa isang
tabi. Naalala mo ang girl na sinasabi mo. In love ka...ulit?”
Hendrick nods. “Yes...but my heart is still filled with anger and I don't know
where to start. I'm...withholding it, barely resisting it because the situation is
complicated.”
Malungkot na tumango si Macy saka ngumiti sa kanya. “Alam ko. N-Naiintindihan
ko. Who's the girl?”
They stared at each other for a while but Macy is chewing her hotdog nervously.
Sino ang babae?
Wala siyang naging sagot pero hinila niya ito sa panga at hinalikan sa marahas
na paraan.
Tanga ba ito o nagtatanga-tangahan?
“Hendrick, y-yong hotdog ko sa bibig.” She muttered against his mouth but he
rather invaded her mouth using his tongue.
Hawak niya ito sa likod ng ulo at sinasabunutan ang mahabang buhok. He loves to
please a woman that way and he's more energetic and brute when it comes to bed.
He has a very high stamina and pounds a pussy intensely. That's him and she
must be ready for more brute way of Frenching.
He growls when Macy's shaky hands cling over his nape.
“Aray--” Daing ng dalaga nang kagatin niya ito sa labi. “Para kang alimango,
nansisipit ng nguso.”
Kapa ang pang-itaas na labi ay napatitig lang siya rito.

“S-Sino ang babae?” Parang tangang tanong ulit nito sa

kanya kaya bwisit siyang napabitaw sa buhok nito at sinigawan ito sa mukha.
“Fool! It's you!”
Suntok ang inabot niya sa braso kaya siya naman ang napangiwi. “Aba at ang
sungit nito! Ikaw na nga ang may crushy sa akin ikaw pa ang angry bird!”
Yes! His bird is angry and ready to rip a panty.
“Utang na loob mo 'yan sa akin! You pay for crushing me so much. You have
hidden agenda to my beauty and the reason why you keep on lapping my beautiful
nguso is because you like me a lot. You crushy me a lot na in the ship already. You
desire my sexiness and now you're...in love with me?” itinuro nito ang sarili.
“Me?”
Yes you, fool!
“Do you really have to repeat the question over and over again?” Inis na tanong
niya.
“Unli ako, unli kaya paulit-ulit. It's just...it's so hard to believe it.”
“Well, it's true. The girl is you but look what we have. I already turned my
back in your world and hated your father. I hate all the people who surround you.
What can I possibly give you, Macy? I don't want to end up hurting you all because
of my misplaced belief and faith and hurt you for your father's mistake.”
Marahan itong tumango ulit at seryoso ang mukha. “I know. It's so complicated.
Sabi nga ng Papa Jesu ko kay Kuya Eco, we can't force you to change because you
will change if your heart is ready enough.” Hinaplos siya nito sa panga at saka
ngumiti sa kanya. “I won't force you either just because of me. Masama kapag hinog
sa pilit, mapakla. Take your time.”
Take my time?
Damn it, bakit ba ang bait nito?
“Alangan naman na pilitin kitang gustuhin ang Daddy ko o ang Papa Jesu. Syempre
ikaw naman ang magde-decide niyan. Kahit paano, Daddy ko pa rin naman 'yon at sa
nakita ko kanina na paglapastangan ng kapatid ko sa kanya, namulat din ang mata ko
na dapat ko na yata siyang pakinggan. Imagine, iuuwi na niya ako sa Pilipinas para
lang maging masaya na ako ulit, mahal niya rin naman ako yata talaga. Saka hindi
rin naman kita pwedeng gustuhin kung ganito rin kagulo ang sitwasyon ng buhay ko.”
She sighed and fixes her seat.
“As much as you can't stay closer to me all the time because you still hate my
Dad. It means that you really never haven't moved on from your past, Hendrick. The
fact that you're still mad at him means that the jealousy is still alive.” She
looked at him wearily. “ You're not totally over my stepmom.”
Maybe but a part of him is loving Macy already. Hindi naman masama na mag-
invest siya sa maliit na paniniwalang si Macy na ang magiging great love niya, mas
higit sa halaga ng isang first love because his first would no longer be his last.
Pwede niya bang gayahin ang ginagawa ni Macy na hinahayaan ang panahon na
magdesisyon para sa ikabubuti ng lahat?
Siguro...
“You could start by attending mass again. Na-realize ko rin kasi na hindi
palaging matatakasan ang mga tao na kinamumuhian mo. Ikaw, hindi mo palaging
matatakasan ang mga alagad ng Diyos na sumira sa paniniwala mo. Ako, hindi ko
matatakasan ang katotohanan sa tunay kong pagkatao. Hindi ko matatakasan si Daddy.
Hindi ko matatakasan si Angelica at Anna. Ikaw, hindi mo matatakasan ang totoo kong
ama at ang first love mo lalo na kung connected tayo sa isa't isa.” Macy smiled at
Hendrick.
There's a strong bond of positivity in her eyes.
“Kung gusto natin matakasan 'yon parehas, hindi na tayo mag-uusap at hindi na
magiging kung ano tayo ngayon.”
No way...
“No.” He abruptly replied. “Not a chance. Drop it. I confessed because I
accepted the truth that I couldn't hold back nor withhold anymore. I will try my
best to face your Dad. You don't have to adjust for me. I am the man and I will
adjust for you.” Matitigas na sabi niya pero yumuko si Macy at kung bakit napahikbi
ito.
“P-Paano kung hindi mo matagalan? Aalis ka rin di ba? Ako naman ang maiiwan na
nawalan ng paniniwala na masarap magmahal.”
Nang hindi siya sumagot ay tumingin ulit sa kanya ang dalaga na puno na ng pag-
aalala ang magandang mukha.
“Pero susugal ako.” She brokes. “Ikaw susugal ka ba...ulit?”
He leans in closer and braces his arm on her seat, angling his face for a kiss.
“I will, until there's no holding back anymore, even just a tiny bit.” He
whispered.
Kinapa niya ang kamay ni Macy na nakapatong sa hita nito at ipinagdaop ang mga
palad nila.
“Hindi mo ako aawayin?”
“Never.”
“Paano kung mainis ka kay Daddy? Susuntukin mo siya?”
He chuckled. “As much as I will want to, I will just kiss you hardly.”
“Papagayag ako huwag lang punching bag ha.”
Lalo siyang tumawa at saka umiling.
“Kapag nauwi sa wala ito, friendship pa rin tayo ha.” She sobs.
Now he knows that this girl loves him, too.
“Kapag nauwi sa wala, hindi ka pa rin mag-aasawa kahit kailan.” He demanded
like an idiot.
“Ngi! Ang unfair mo. Paano ako makakatikim ng masarap kapag ganoon? Ikaw tikim
nang tikim ako mamamatay na virgin? Sana nagmadre na lang ako.” Inis na irap ng
dalaga kaya lalo siyang natawa nang husto.
“I'll let you have a taste when your forty.”
“Forty?!” Nanlaki ang mga mata ni Macy. “Kulubot na 'yong sakin saka ang tanda
mo na no'n, fifty-five ka na no'n. Yak! Kuluntoy na ang sa'yo.”
Hendrick laughed humorously as she keeps on rolling her eyes.
“Basta kapag naghiwalay tayo hindi ka mag-aasawa. I will kill any man who will
attempt to marry you.” ulit pa niya na ikinakamot nito ng ulo.
“Selfish.” macy grumbled.
“That's part of this deal! I'll make you my wife when your father died. That's
so bad to ask but I'd rather wait that long than to see you cry because of being
hurt when you see us collide. That's just so ungentlemaniless.” Paliwanag niya rito
na nakanguso naman pero tumango.
“Sige. Payag na ako. Ang selfish mo talaga.”
He smiled and pulled her head, landing his lips on her forehead.
My heaven help him forget and forgive...for Macy and that kind of incoparable
joy her presence could give.
She's worthy enough for him to try again and concede. Talo siya at tanggap na
niya iyon. He has condeded and would build himself again.
No more resisting...no more holding back.
“Official boyfie na kita?” Macy giggled against the curve of his neck.
“As you've been dying to wish.”
“Yeee. This is so kilig to my bonescy. May boyfie na ako. Anong itatawag ko
sa'yo? Boyfie pa rin? Tapos kapag pinakasalan mo na ako sa lahat ng simbahan, hubby
na?”
Lintik! Maoobliga yata siya na pakasalan ito sa lahat ng simbahan. Pwede kaya
na sa huwes na lang? Sa lahat ng huwes?
God, he's hoping to fulfill an innocent girl's dream. He's so lucky to be
trusted though the complications are high.
“Boyfie? Hoy!” Inalog nito ang ulo niya kaya natauhan siya bigla.
“Yes. Whatever that could please you.” Sang-ayon na rin niya kaya lalo siya
nitong niyakap at kinikilig na inuga-uga pa siya.
Mamaya ito ang uugain niya kapag hindi siya makapagpigil. Ibang lindol na may
kasamanhg ungol.
Basag na basag na ang sistema niya at ang planong pag-iwas pa ay hindi na yata
talaga niya mapanghahawakan pa.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 38

38
Macy walks but stops when she noticed that Hendrick isn't walking with her.
Kaagad siyang lumingon at natagpuan ang binata na nakaupo da hood ng kotse at
nakamasid sa kanya.
"Why you sitting pretty there, boyfie ko?" Yi! Nangaligkig siya at literal na
kinilig nang ngumisi ito na parang hububaran siya.
Hendrick stares at her differently since they became official. Lumagkit lalo
ang tingin nito at ang likot ng kamay. Haplos nang haplos sa hita niya at baywang,
o di kaya naman ay sa braso niya, tapos ay panghalik pa nang panghalik kahit saan
na lang mapalapit ang nguso.
"I won't come inside that's why I'm already staring at you." Kaswal na sagot
nito sa kanya kaya lumakad siya pabalik at hinawakan ito sa mga kamay.
"Uhm..." tango niya. "No seeing Mister Balbas tonight? Sabi mo, you will try to
adjust to make this work? Why can't you see my Dad? You make hatid of me na inside
the house and just don't look at my Daddydoo. Lika na, boyfie. Hihiwalayan na kita
bukas kapag hindi mo ako hinatid." Irap niya at napabuga kaagad si Hendrick ng
hangin.
Patay siya kapag mas pinili nito na break na sila kaysa ihatid siya at makita
ang Daddy niya.
"Damn." Mahinang mura nito pero tumayo naman at hinawakan siya sa kamay.
"Yeee! You're so kind talaga." Biro pa niya at saka marahang ikiniskis ang
pisngi sa braso ni Hendrick.
"Where you going to sleeping beauty nga pala my boyfiedoo?" Macy looked up at
his face and blinked.
"Hotel, and then back here again tomorrow morning to comply to your demand that
I shall take you out for breakfast, lunch and dinner." Parang nagsisisi pa yata ito
na ilalabas siya bukas.
Utang na loob pa niya ay ito naman ang may malaking paghanga sa kanya. Choosy-
choosy pa samantalang lagi namang naninipit ng nguso.
"Snack ayaw mo?" She beams naughtily but Hendrick hangs his mouth open when he
moves his eyes to her.
"Humirit ka pa talaga."
"Eh di huwag." She sneers. "No taking me out for snack, no kissing kissing to
my sweet nguso. Muh, muh, muh. Shupshup, muh muh..." She giggled as she keeps on
kissing the air, pouting her lips like a fish but was halted when he instantly
grabbed her head.
Yik! Nanlaki ang mga mata niya nang higupin nito ang kabuuan ng labi niya dahil
malapit na sila sa pintuan, at ang nakakainis ay ang cool nitong gumalaw.
Nakapamulsa habang hinahalikan siya. Grabe talaga.
Macy rumpled his shirt and softly moaned inside. Guato niyang pitikin ang
sarili kasi hindi naman siya marunong makaramdam na parang sinisilihan sa utong
pero kapag hinahalikan siya ni Hendrick ay parang ayaw na niyang bawiin ang
sariling labi niya.
When Hendrick pulled out, her lips feel so numb. Kapa niya ang labi na
napasilip sa loob ng kabahayan at si Angelica ang nakita niyang nakatayo sa may
hagdan habang dala ang isang baso ng juice.
"I'll make those lips swell. Stop teasing me." Hendrick's lips tip up but a
glass crushed on the floor.
"Inay!" Napatili siya at napasiksik sa katawan ng binata saka sumilip sa may
tagiliran nito.
He also looked back and they both saw Angelica was sarcastically crossing her
arms over her chest.
"Oops, sorry. I accidentally dropped the glass. Did I disturb you?" Tumaas ang
isang kily niyon kaya nagkatinginan silang dalawa.
"She's crazy." Hendrick whispered above her head.
Mukha nga iyong baliw dahil sa kawalan ng modo.

"Ramona! Clean this mess!" Bulyaw niyon sa katulong na kung

nasaan kaya sinarili na lang niya ang pag-iling.
"I better get going, girlfie. Here's your key." Hendrick gets her hand and
places the car key on her palm.
"Not going to get inside anymore? Don't you want me to introduce you to Mister
Balbas?"
He sighed and looked down at her. "What for? He already warned me that I must
not use you for some sort of a revenge. He will only think filthy about me, about
us." Bugnot ang mukha na sagot nito sa kanya kaya nagkibit-balikat lang siya.
Kung gaano naman niya gustong ipagmalaki sa mga tao na boyfriend niya ito, saka
naman ito parang ayaw mag-display o baka ayaw ipakilala na girlfriend siya. Mas
malala, baka ayaw malaman ng first love na napalitan na iyon.
Napalitan na nga ba? Alam naman niyang hindi pa kaya lang hindi rin naman niya
hahayaan ang sarili niya na huwag magmahal dahil lang sa takot na baka hindi nito
makalimutan si Anna Norhayda.
"Hmpss!!!" Ismid ni Macy saka padabog na binangga ang braso ng boyfriend.
"Goodbye! If I know, baka ayaw lang na malaman no'ng ex niya na may bago na siyang
girlfie pagkatapos nga naman ng 100 years na walang relationship status. Hmps
talaga. Hmps na hmps na! Tse!" Bulong niya na parang bubuyog habang nagdadabog
papasok sa kabahayan pero hinila ni Hendrick ang braso niya.
"What's with that murmuring?"
"No murmuring. I'm talking to my beautiful soul!" Inirolyo niya ang mga mata
nang paulit-ulit pero nahilo yata siya kaya natutop niya ang noo.
 "That's what you get. Call your father and I'll meet him again. Stubborn." Inis
na sabi nito kaya napatalon si Macy.
"Yeah na yeah? You will make pakilala your handsome self that you are my
boyfie, official, dated Oct. 17, 2018?" Ang laki ng ngisi niya at cute na cute na
nakatingala rito habang ito naman ay masungit pa rin na nakatingin lang.
"I'll count three. If you won't call him, I'll go now."
"Yay!" Natutop niya ang pisngi. "Dadddddyyyyy! Daddddyyy!" Buong lakas na sigaw
niya na um-echo sa kabahayan kaya napatakip si Angelica sa tainga.
"Shut up! Shut the fuck up!" her sister snarled.
Ang sungit! Napatigil siya nang sumilip ang ama niya sa indoor balcony kaya
pinaypay niya kaagad.
Parang nagtaka pa si Emmanuel sa reaksyon niya at sa kakaibang saya na
bumabalot sa buo niyang sistema.
The old man went downstairs but he got a scorned face from his youngest
daughter. Umakyat ang dalagita nang padabog sa hagdan at inirapan pa ang sariling
ama na napahabol lang naman ng tingin.
Umakyat ulit ang mga mata ni Macy at nakita naman niya sa may tuktok ng hagdan
si Anna.
"He's going home, Daddy." Aniya kay Emmanuel nang humarap ito sa kanila.
Tumingin iyon kaagad kay Hendrick na diretso rin naman na nakatingin sa ama
niya na parang liliyab maya-maya pa.
"Isn't he going to join us for dinner?" Her father casually asked.
"No." Mabilis na sagot ng binata na ikinalungkot ni Macy. "I mean...next time
maybe. I'm full and tired as well."
Alam naman niyang pagod ito pero ang tensyon ay ramdam pa rin niya sa pagitan
ng dalawa. Hindi naman talaga ganoon kadaling magpatawad at dumarating na lang
talaga siguro iyon sa paglipas ng panahon.
Wala namang naging sagot ang ama niya at tumango lang. Bakas pa rin sa aura ng
mukha nito ang pagsusuri sa mukha ni Hendrick, na malamang iniisip talaga na
sasaktan lang siya sa huli.

"And I just want to inform you that your daughter is

officially my girlfriend now." He added, squeezing Macy's arm.
Tumingin ang Daddy niya sa kanya at saglit siyang tinitigan sa mukha.
"Lab ko siya. Kung may hindi kayo pagkakaintindihan na dalawa, wala akong
kinalaman doon. I know your my Dad but this is my life and I want to be happy.
People left me when I was still a baby and had no one to stand beside me except for
my Papa Jesu and my Negrita. Now, I have him. Please give us the blessing though
you... hate each other." She softly asked her father.
Isang masuyong haplos sa ulo ang isinagot nito sa kanya at tango kaya ngumiti
siya.
"Thank you."
"As long as I see you alive. I won't stand against your plans. Just stay with
me and that's all." Ani Emmanuel at si Hendrick naman ang napabaling ng tingin
pakabila na parang hindi naibigan ang kahilingan ng nito na manatili siya sa poder
ng ama niya.
"Yes Daddy." Tango niya.
She looked up and found Anna turning her back. Hinila niyon ang anak papaalis
na para bang nakinig lang ng tsismis.
"Here's the key." Ani Macy sa ama saka iniabot dito ang susi ng kotse pero
tumingin ito ulit kay Hendrick.
"I believe he doesn't have his car with him. If he'll come back tomorrow, he
can use it going back to his hotel." Desenteng alok ni Emmanuel kaya agad ding
napatingin siya sa boyfriend na parang gusto pa yatang tumanggi.
She comically beams and made her eyes smaller than the usual size. Nagpapa-cute
siya rito para tanggapin nito ang alok ng Daddy niya, kaplastikan man iyon o hindi
basta gusto niya na kahit paano ay maging komportable ang dalawa sa isa't isa.
 "Kunin mo na ang key. Please na please." Pakiusap niya kay Hendrick na tumango
naman kaya napatalon siya kaagad at napayakap sa batok nito.
"You'll pay for this, my lady." He grumbled against her ear but she just
giggled.
Kinuha nito ang susi mula sa kanya. "I'm going. Sleep well. Stop crying and
take care. You understand? Take the fucking care." paangil na utos ni Hendrick sa
dalaga na napatayo nang tuwid at sumaludo na parang militar.
Mag-ingat daw siya sa mga swanget na mukhang piniritong pusit ang mga mukha sa
pagkalukot kapag nakikita siya.
"Yes boyfiedoo. Labidoo. Muah muah muah, shup shup shup. Take care to the
bones. Muah mua--" nanlaki ang mga mata niya nang kabigin siya nito bigla sa
gulugod saka siya hinalikan sa noo.
She giggled and he smiled on her forehead.
Pormal itong humarap sa Daddy niya pagkatapos at parang nag bigat ng dala-dala
nito kapag nakikita talaga ang matanda.
"I'm going." Hendrick casually said to her father who nods right away.
Tumingin pa ulit kay Macy ang binata bago tumalikod, dala ang susi ng sasakyan
kaya nakatanaw lang siya habang nakangiti.
The saddest months of her life ended as soon as he came to see her. In just a
blink of an eye, everything suddenly changed, and her loneliness ws replaced by
happiness. Sa isang iglap may boyfriend na siya. Walang ligaw o kung ano pa mang
seremonyas pero sadyang ganoon yata kasi parehas naman sila ng nararamdaman simula
pa lang.
Nang lumabas sa gate ang puting kotse ay saka humarap si Macy sa ama niya na
nakatayo pa rin sa may likod niya.
"I guess I have to eat all alone tonight again. Your stepmom is mad as well as
your sister. You...you feel the same towards your Daddy. I guess this old man will
die feeling all alone in this world." Napabuntong hininga ito at naawa naman siya.
She got all the blessings from him though her father and Hendrick aren't in
good terms, and it made her happy as well. Mukhang parehas naman na nag-a-adjust
ang dalawa para sa kanya at tumataba ang puso niya dahil doon.
"I'll g-go with you, Daddy. I'll talk to you about Mama. I want to know now why
she left me and how did you agree to it." Malumanay na sabi niya na ikinaaliwalas
kaagad ng mukha nito.
"You mean it, honey?"
Tumango siya at hinawakan ito sa kamay.
The way how her sister and Anna deal with her Dad made her realize one thing,
she couldn't rely on those people when it comes to loving her father
wholeheartedly. Siya nga na iniwan at pinabayaan ay sobrang pagtatampo lang ang
nararamdaman at hindi pa rin niya ito nagawang lapastanganin lalo sa harap ng ibang
tao. Kung iyon ba ang mga taong nasa katayuan niya, baka naman pinatay na ng mga
iyon ang ama niya sa galit.
"Lika na. Sasamahan na kita." Hinila niya ito papunta sa dining room at
naluluha itong sumunod sa kanya.
"W-What made you c-change your mind, sweetheart?"
"You're not that bad afterall. I guess. And the fact that you will bring me
back to the Philippines means my happiness is more important than yours." She
truthfully said which her father didn't respond to.
Nanatili itong nakangiti sa kanya nang ipaghila niya ng upuan at saka niya
punaupo.
"I've been dying to experience this kind of sweetness from you. Your Papa Jesu
kept on telling me how sweet you are that's why though you've been acting so
naughty most of the time, he couldn't scold or whip you."
She tearfully chuckled. That's true, and she will also learn how to treat her
real biological father like the how she treats her adopted one.
God... lahat ng bagay ay napag-aaralan. Kung ang pag-ingles niya na mas malala
pa sa baliko noon ay napag-aralan niyang ituwid, bakit hindi ang mapag-aralan na
mag-adjust at magpatawad, makinig at umunawa ng paliwanag?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 39

39
Macy looks at her father when he tucks her in bed after the dinner. She never
ate but she watched her Daddy finished his meal. Nagharapan sila nina Anna kanina
sa dining room nang pumasok ang mag-ina sa pag-aakalang wala sila roon, at
awtomatikong tumalikod nang makita sila.
Sa may hagdan nang papanhik silang mag-ama ay nagsalubungan silang apat at
makamatay na tingin ang ipinukol ng mga iyon sa kanya na hindi niya rin pinansin.
Baka mas lalo iyong nabubwisit dahil sa sitwasyon nila ngayon ni Hendrick.
Gusto man niyang isipin na baka nga pinasasakitan lang niyon si Anna, ayaw
niyang mawala ang tiwala niya dahil lang sa isang bagay na walang katururan kung
iisipin.
“Daddy, please stay.” Aniya sa ama na tumango naman. “Why is it your family is
making away-away to me? Their eyes are like balls of Dragon-Z and will make tusta
me like BBQ.” Yakap niya ang makapal na kumot ay hindi niya napigilang huwag
itanong rito ang talim ng titig ng mag-ina na iyon sa kanya kahit na hindi naman
niya inaano.
Nakakatawa dahil mas mukha pang ate na umasta si Angelica kaysa sa kanya. Ang
taray-taray ng bata na iyon kahit na hindi pa man lang nagde-debut. Angelica is
sophisticated and really a brat. She wears signature dresses and always wearing
stilettos though inside the house. Parehas ang mag-ina na lumalagatak ang mga
mamahaling takong sa sahig kapag naglalakad. Taas noo ang mga iyon na pwede ng
laslasan ng lalamunan sa sobrang chin up.
Natawa lang si Emmanuel sa mala-kinder na paraan ng pagkakatanong niya at
masuyo nitong hinaplos ang kanyang ulo.
“They can't accept the truth. Nasanay sila na sila lang dalawa, though they
know that I never gave them false hope that you're really gone. My faith is intact
that you're still alive. Nahirapan lang akong ipahanap ka kaya ganoon ang
pinaniwalaan nila. I'm sorry for that. Just ignore them. Stay away from fights.”
pangaral nito sa kanya na ikinalabi niya.
Ipinahanap siya nito noon?
“What if they fight my beauty and kalbo my shiny and soft hair to death? What
am I supposed to do?”
Syempre maninimbang din siya sa gagawin niya lalo pa at hindi naman siya anak
ni Gabriela Silang na sanay sa tagaan at gyera.
“Fight.” Diretsong sagot nito kaya natutop niya ang mukha.
“Fight? Fighting like a hen? Will make sabong to my stepmom and my younger
sister? You mean it? You mean it to your Balbas?” Lumalaki ang mga mata niya dahil
sa gulat pero tumawa lalo ang Daddy niya.
“I will die laughing because of you. I feel like getting younger each time I
laugh. Jesus, Macy.” Wala itong tigil sa pagtawa at natutuwa rin siya.
Sa isang iglap ay lumitaw ang pagmamahal niya sa tunay na ama dahil sa mga
nasaksihan niyang pambabastos ng dalawa ni Anna rito kanina. Namulat ang mga mata
niya na kailangan niya itong mahalin kahit na ginawa nitong kapalit ng pera ang
pagsama niya rito. Sa isang banda, ngayon niya mas nauunawaan at natatanggap ang
bargain na yo'n. She saved her adopted father's life and would open up for her real
father.
“I am not telling you to fight back like a madman. If you can't stand with
them, just ignore them. If the situation is haunting you and you can no longer
escape anymore, fight. I know them ever since and I know you, too. I will always
believe that you will never start a fight.” Ngumiti ito sa kanya at lalo naman
siyang na-touch dahil mabait pala ang tingin nito sa kanya.
Maganda naman ang naging simula nilang mag-ama sa barko, pumangit lang ay noong
nakaramdam na siya na mukhang ito ang totoo niyang ama.
 “Daddy, pagbalik natin sa Pilipinas. Hindi mo naman ako pipigilan na makita ang
Papa Jesu ko at makasama di ba?” Seryosong tanong ni Macy kay Emmanuel.

Ngayon niya naiintindihan ang sabi ng Papa Jesu niya na ang

buhay niya ay parang isang ticket sa lotto na napulot ng iba pero may totoong
nagmamay-ari, kaya siya na yata mismo ang dapat na maghati sa oras at atensyon sa
dalawang lalaking nagbigay ng buhay sa kanya, ang isa ay gumawa sa kanya at ang isa
ay ang siyang nagpalaki at humubog sa kanya bilang tao.
“I will never do that. I became too selfish because I was so afraid that I
might never have your precious attention when Jesu was there. Believe me that it
was a very hard decision to bargain my money in exchange for you to be with me. It
was like buying my own daughter which is very unnecessary. That was the only thing
I thought best how to be with you and show you that I love you, too. Ayaw mo akong
pansinin tapos tinatarayan mo ako. Paano ako lalapit at magpapaliwanag kung ganoon
ka kalayo sa akin? Pero...” he paused and heaved a sigh.
“Mali pa rin ako. I forgot that a heart opens up and hears out when it is
ready. I forgot that fate isn't in my hands and I don't have the will to dictate
what things must happen. Good things are my desires but still, according to God's
plans. Nakalimutan ko na dapat maghintay na lang ako nang matyaga at maging handa,
at hindi ko inasahan na darating pa rin ang oras na ito na naaalagaan ko ang
panganay ko na akala ko hindi ko na makikita.” Ngumiti ito sa kanya na parang puno
ng pagmamahal kaya ngumiti rin siya.
“Have your life really been miserable? My mother, what happened to her? Hindi
ko na siya nakilala at hindi ko alam kung anong mukha niya bago siya nawala.
Naaksidente ba siya, Daddy? Mahal mo ba siya kahit pari ka noon at madre siya?”
Usisa na niya.
Gusto na rin niyang marinig dahil alam niyang magiging masaya rin ang Papa Jesu
niya kapag nalaman na magka-ayos na sila ng tunay niyang ama. Marami namang
pagmamahal sa puso niya kaya hindi siya mahihirapan na magbigay sa dalawang
lalaking mataba na ang isa ay litson talaga at ang isa ay parang babay litson lang
sa katabaan.
“She's beautiful like you and she's the gret love that I've had.”
Great love?
Kumurap siya at ito naman ay malungkot na parang inalala ang kahapon.
“Our paths never crossed again for decades. I saw her, she's already inside a
convent. She was crying becuase it was never in her plan to become a nun. She
wanted a family of her own but her Dad was so strict. She never had any boyfriend
and all her suitors were driven away by her father. She came from a rich family but
let's just say that her father had a different perspective about life. Lahat ng
yaman ng mga Suarez ay napunta sa mga donasyon sa simbahan nang pumasok si Therese
sa kumbento.”
“M-Masama ang lolo ko?” Kukurap-kurap na tanong niya na ikinatango naman ni
Emmanuel.
“Evil. He's my father's best friend and they fought at the very end because of
money. When your Mom always talked to me, she confessed about a certain affection
for a man since she was only 12. I never knew it was me. I looked at her like my
younger sister but when she told me that I was the man she's reffering to, my
feelings suddenly changed. I don't know. Kademonyohan yata iyon dahil sumumpa ako
na ang simbahan ang asawa ko at Diyos ang pagsisilbihan, pero nangyari ang hindi
dapat...or maybe...” pinisil nito ang pisngi ng dalaga.
“Maybe it was destined to happen to give life to an angel.”
She giggled. “The angel is me.” She proudly said.
“Precisely sweetheart. No doubt.”
“Tapos ano pa? Ano pa ang nangyari?” Atat na tanong niya.
“It happened many times when she came in for a visit. Nalito ako no’n kung
aalis ako sa pagkapari o hindi. Inasahan ko na kapag pumupunta siya sa simbahan ay
safe siya na hindi mabuntis.”
 “Ngik!” Ngiwi niya at napatago siya sa kumot. “No talking
about that Daddy. That's so for adults only. I am just a baby. No talking to me
like that. It's chilling my bones to the bones.”
Natawa na naman ito sa kanya bago nagsalita. “And I saw you practicing it. I
saw Hermès kissed you.”
“Oh no. It's just kissing. No dutdutan to the max. He can make dutdot after we
make pakasal pa.”
Napuno ang buong kwarto ng halakhak ng ama niya kaya paunti-unti siyang lumabas
sa kumot.
“Okay, okay, I'll skip that part. This is the sad part. I want you to believe
me, Macy.”
“Yes. I swear.” Itinaas niya ang kanang kamay.
“I was designated to Italy. She never told me about the pregnancy. That's what
I presumed. Hindi ko na siya nakausap na matino matapos ko siyang makita sa loob ng
isang mental asylum.”
Mental asylum? Nabaliw ang Mommy ko?
Agad siyang nalungkot at naluluhang nanghina sa kinahihigaan niya. May silbi pa
ba ang lahat ng naging hinanakit niya kung sobrang pahirap ang naranasan niyon?
“M-May lahi akong baliw?” Iyon na lang ang naging biro niya para mapagtakpan
ang kalungkutan at awa para sa ina niya. If she was loved and taken care of by man,
her mother experienced different thing.
“Wala. Maybe it was caused by lack of support to her entire pregnancy. Baka na-
stress siyang masyado dahil sa akala niya ay walang tumatanggap sa pagbubuntis niya
dahil ipinadala pa siya ng kumbento sa liblib na lugar at doon nanganak.” Umiling
ito at parang bilang naluluha.
“I wasn't there when she was experiencing that kind of stigma and I was
thinking that I contributed a lot to her suffering. Nalaman ko ito nang hanapin ko
siya matapos kong bumalik at ang superior na lang ang nagsabi sa akin tungkol sa
lahat. Your Mom protected my calling being a parish priest. She never told anyone
that I was the one who made her pregnant. Inabutan ko siya na postpartum psychosis
na ang sakit. The tendency for a mother having that kind of disorder is to kill her
own child. But in your case, she never did. She just left you. Umiral pa rin yata
ang pagiging mabuti niyang tao na kahit may deprensya na siya sa pag-iisip ay mas
pinili niyang iwan ka kaysa ang saktan.”
Napaiyak siya sa kaisipan na iyon. Mahal siya ng ina niya kung ganoon.
“She's a very kind woman. She is so like you, the way you speak, you laugh, the
simplicity in your personality and sweetness. She lives in you, Macy. She kept on
making drawings about a baby with a mark on her left leg like a butterfly. Iyon ang
laging laman ng papel sa asylum, isang bata na nasa pintuan ng simbahan. Nagsalita
siya isang araw kahit sobrang lala na ng kundisyon niya. She was murmuring a name,
Mary Emmanuel. She was crying and pointing somewhere, saying that the baby was
there somewhere with a priest. It was late when I figured out that she's referring
to you and she abandoned you in a church. That's the logical analysis of her
masterpieces, a baby with a birthmark was left in the church. Sabi niya, iniwan ka
niya sa Daddy mo kasi sabi raw sa kanya ng demonyo ay patayin ka.” Emmanuel shook
his head as tears ran down on his cheeks.
She also sobbed.
All this time, it was for her own good, too. Wala naman pala siyang dapat na
ikasama ng loob at dapat pa nga siyang magpasalamat.
“Tinakasan niya ang probinsyang pinagdalhan sa kanya. That's what the superior
said. Dala-dala ka raw at pinukpok pa ng flower vase ang Madre na nagbabatay sa'yo
sa kumbento para lang mabitbit ka dahil hindi na nga nila pinalalapit sa'yo at may
sintomas na ng depresyon. The mental hospital said that somebody found her, ready
to jump off the bridge but was already all alone that time. Dinala siya sa mental,
ginagamot pero hindi na natustusan dahil wala namang bumibisita. Hinanap ko siya,
anak. Siya ang una kong binalikan makalipas ang dalawang taon.” Umiyak na naman
ito.
“I only got the chance to tell her I love her when she was already mentally
dislodged. Nagsisi ako. She even kissed me the last time and kept on running all
around, looking for our baby. That was the last time I came for a visit and that
night, she killed herself. I wouldn't tell you what she did. Ayokong masaktan ka pa
kapag nalaman mo kung paano niya pinatay ang sarili niya.”
Umiling siya at umiyak nang husto. Napaupo siya at yumakap sa ama na kaagad
naman siyang binigayan ng mahigpit na yakap.
“She suffered enough. Forgive her.” Pakiusap nito kaya napahagulhol siya.
“There's no reason to hate her. Kahit baliw na siya mahal niya pa rin ako
bilang anak niya. Ako ang dapat mag-sorry kasi buong buhay ko masama ang loob ko.
Masamang masama ang loob ko sa Mommy ko pero dapat pa yatang ipagpasalamat ko ang
lahat sa kanya. Paano ako magso-sorry na patay na siya at matagal na akong iniwan?
Will she even forgive me, Daddy?” She sobbed, feeling the guilt and pain.
“She will. She's a very kind woman. She loves you and I know she keeps on
watching you. Don't cry, sweetheart. Don't cry now. At least I fulfilled the last
promise that I made. I told her I would never lose hope finding you. Nahirapan ako
dahil walang eksaktong nakapagsabi kung may naiwan na bata sa simbahan. Sana
patawarin mo rin ako kasi sa dami ng simbahan sa mundo, kahit na marami akong
tauhan na binayaran, wala akong nalaman dahil hindi ko naisa-isa. Your Papa Jesu
told me that it was a church in Parañaque and your mother was seen miles from the
place. Napakalayo na niya nang makita siya na tatalon dapat sa tulay. Hindi ko alam
kung paano 'yon nangyari o baka malamang na may pera siyang dala. Hindi ko alam.
Siya lang ang nakakaalam. I was more hurt when I heard the rumors that her father
wanted to abort you when Therese was still in the convent. She never agreed to it.
And I guess, napagvayaran na rin ng mga lolo at lola mo ang plano na 'yon. Namatay
sila sa aksidente nang mismong araw na 'yon na pinagtangkaan ka nilang ipalaglag.
Kaya yata dala-dala ng Mommy mo ang lahat ng sakit habang ipinagbubuntis ka kaya
ganoon ang nangyari sa kanya. Forgive her, Macy.” Sinilip ni Emmanuel ang mukha
niya at pinahid ang mga luha.
I forgive her, with all my heart. And may she forgive me as well.
Tumango siya at pahikbi-hikbi habang naaalala ang mukha ng Mommy niya sa
litratong ipinakita sa kanya ng Daddy niya noon.
Now, she wants a memory of her mother and thank God she finally listened. Kung
hindi siya nakinig sa paliwanag, malamang na pagsisisihan niya iyon habang buhay.
Her mother had a bitter life and never succeeded because of her grandaprents’
selfishness. They never let her mother decide what she wanted to do with her life.
Sana ay ginabayan na lang iyon nang maayos kung anuman ang gustong gawin, hindi
iyong sinaklawan ang kaligayahan at pinigil na magkaroon ng sariling pamilya. Paano
nga naman mayayakap ng isang tao ang isang bagay na wala naman sa puso niyon na
yakapin at hindi iyon ang gustong gawin? Napakaswerte niya na malaya siyang pumili
sa lahat ng pagkakataon dahil ang ibinibigay sa kanya ng Papa Jesu niya ay pangaral
at pagsubaybay kaya naging masaya siya simula nang magkaisip siya dahil nagagawa
niya ang lahat ng gusto niya.
At ang pinakamagandang nagawa niya sa ngayon ay ang buksan at tainga niya at
puso. Wala siyang pagsisisihan dahil lahat ng tanong niya ay tuluyan ng nasagot.
“Daddy, dito ka lang. Dito ka matulog.”
“Oh I'll be glad. Lay back and stop crying. Your Mom's memory will always be in
our hearts. And wherever she is, I know she's happy. She'll be at peace in heaven.”
Naniniwala siya roon at nagpapasalamat siya na kahit wala na sa katinuan ang
isip ng ina niya, mas umiral pa rin ang puso niyon bilang isang mabuting ina para
sa anak, na gagayahin niya kapag magkaroon siya ng mga anak kay Hendrick.
Yik! Mga walong baby sa kanya, pwede na...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 40
 40
He grabs his phone and dialled Macy's telephone number. Holy Christ! He
couldn't sleep. Pabali-balikwas siya sa kama at hindi matahimik kaya naupo na lang
siya at nagsisigarilyo sa balkon ng kwarto niya.
Walang sumasagot sa telepono dahil malamang ay tulog na ang dalaga kasi alas
diyes na ng gabi. Siya lang yata ang hindi matahimik at baka naman pati kalyo ng
babaeng 'yon ay humihilik na habang siya ay dilat pati na muta niya.
It's just so unfair! Damn it!
Inis na ibinuga niya ang usok. Gusto niua iyong magising at damayan siya sa
kabaliwan kaya walang tigil niyang kinalampag ang telepono hanggang sa may sumagot
niyon pero hindi boses ni Macy.
"Hello?"
Is it Anna or Angelica? Magkaboses kasi ang dalawang iyon kaya hindi niya
malaman kung sino.
Nalito siya kung ibababa ang telepono o kung ano pero sa huli mas pinili niya
na magsalita.
"I want to talk to Macy." he casually replied.
"H-Hermès?" Lumambot bigla ang boses ng babae, and now he knows that it's Anna.
Damn! All of the people, why this woman?
"Yes. Give her the phone." his brows knit.
"I don't know where she is. A guy came, Emmanuel's visitor and I think he
introduced her to...Henry. Yes, to Henry. He's his godson and also the adviser
inside the company. I think...he'll become his favorite daughter's adviser."
Henry the fuck? Lalaki ang walang hiyang adviser tapos ngayon ay kausap ni
Macy?
Inis na naitikal niya ang likod sa sandalan ng upuan at nalukot ang mukha.
"At this hour? Don't kid me."
A soft sexy chuckle filled the entire line. "Oh come on. You can't stop a
visitor from coming. Diktador ka pa rin hanggang ngayon. But... I guess your
dominance is much appealing now than before."
Screw you dick sucker!
"So, tell me Hermès, why did you officially tie yourself with my stepdaughter?
You wanted to hurt me?"
In your fucking dreams.
"Don't be a believer, Norhayda. I am not into something anymore when it comes
to you." Bumalikwas sa inis ang labi niya.
Galit pa rin siya at hindi na yata iyon matatanggal pa. Ngayon nararamdaman
niya na may gusto pa rin sa kanya ang ex-girlfriend niya at mukhang apektado sa
estado ng relasyon nila ni Macy.
"Don't shit me. How can you even forget me? If you already did, then you must
be married by now. Galit na galit ka pa rin sa akin at galit ka pa sa naging asawa
ko." Mahalay na sagot nito na parang bilib sa sarili.
Totoo iyon na hindi pa rin siya nakakalimot at hindi niya alan kung bakit siya
galit. He loves Macy but he's still mad. Walang paliwanag ang nararamdaman niya
dahil nasusuklam siya sa babaeng kausap niya at nandidiri siya, kaya lang bakit
hindi niya mapakawalan ang galit?
"He's still your husband. Don't count him as your ex yet. Did you exactly tell
the same thing to Nuñez when we're still together? Did you tell him I was already
your ex while we're still in a relationship so you could ride his fucking dick?"
Ngumisi siya sa mouthpiece at saka umiling.
"Are you jealous?" Anna giggled.
In your fucking dreams!
"Don't pamper your ego, Norhayda. I have a girlfriend and you're nothing on
her." Prangkang sagot na niya.

Nakikita niya ang pagkakaiba ng dalawa at ang pagmamahal

niya sa forst love niya ay natabunan na ng bago niyang pagmamahal para kay Macy.
Hindi pa man iyon ganoon katatag, darating ang isang araw na titigas din iyon at
mapaninindigan din niya. Pihikan siya kung sa pihikan. Dumami lang ang babae niya
dahil malibog siya, pero kung sa pagmamahal ang pagbabasehan, dadalawang babae pa
lang ang sineryoso niya at umaasa siya na ang pangalawa ay ang huli na.
"Why, because she's a virgin and I am not? I have a daughter and she's a
maiden?" tila masama ang loob na palatak ni Anna sa kabilang linya.
Hendrick chucked sarcastically. "Virginity is just a name. Virginity doesn't
have something to do to a woman's loyalty and attitude. A ripped hymen doesn't mean
that a woman doesn't also have a pure heart or the either way. Did your memory
lapse? Hindi ka pa nireregla binibira na kita, pero saan tayo napunta? Saan mo ako
dinala? Sa pagiging gago, Anna Norhayda." He automatically hangs the call and threw
his phone.
Basag ang putang inang cellphone niya kaya napasandal siya ulit at humithit na
naman ng sigarilyo.
Sino naman ang hayop na Henry na iyon na sumasalisi sa girlfriend niya?
Papatayin niya ang demonyong iyon.
Galit na tumayo siya at kinuha ang susi ng kotse mi Macy. Nasa may pintuan na
siya ay pumihit siya pabalik at kinuha ang baril niya. Wala siyang pakialam kung
naka-pajama siya at naka-sando. Pupunta siya sa mansyon at titingnan niya ang
demonyon Henry na iyon. Sa oras na pogi ang hayop na lalaki ay babarilin niya
kaagad.
Hithit-buga siya habang naglalakad sa pasilyo papunta sa elevator.
Nang makarating siya sa kotse ay agad niya iyong pinasibad nang walang kasing
bilis na para bang nasa milyong milya ang layo ng hotel niya at nasa kalahating
kilometro lang naman.
Wala pang limang minuto ay nasa harap na siya ng gate ng mga Nuñez at walang
habas na bumusina nang walang kasng lakas. The gate automatically slids open when
the plate number was recognized.
Good fucking gate.
Kung hindi iyon bumukas ay babanggain niya iyon.
"Hesus patatawarin. Kayo po pala Señorito." Bulalas ni Ramona na parang
nagising yata nang bumusina siya.
"The fucking hell is Henry?!" Inis na tanong niya at nagkatinginan ang isang
lalaki at si Ramona.
"Are you the shit?!" Gigil na dinuro niya ng sigarilyo ang pagmumukha ng lalaki
na napatanga naman.
Kanina pa niya nakita ang lalaki na iyon sa mansyon at huli na para ma-realize
niya bodyguard pala iyon ni Macy.
"Sir,"
"Never mind." He cuts the man.
Napanganga ang dalawa ulit at napakamot sa ulo ang kasambahay.
"Where is my girl?" Luminga siya sa paligid dahil baka kung nasaan si Macy at
kasama ang hinayupak na Henry na iyon.
"S-Si Señorita po? Aba ay kanina pa po nasa kwarto at natutulog, kasama si
Señor."
"Pssst!" sitsit ng isang tao kaya lahat sila napatingala sa balkon.
Nakatayo roon si Macy na parang nagising yata dahil umimat pa at saka kimusot
ang mga mata.
Jesus Christ! Nabanggit na naman niya ang pangalan ng Diyos nang malilis ang
suot nitong night dress na kulay itim.
Awtomatikong nagkaroon siya ng tent sa ilalim ng brief at nakagat ang labi
niya.
"What you doing to my Daddy's house? It's so late in the night and I'm sleeping
beauty. Why making busina so malakas? Natatae ka ba? Wala bang banyo sa hotel mo?"
Kakamot-kamot sa ulong tanong ng dalaga bago binalingan ang bodyguard at si Ramona.
"Go back to sleeping beauty my dear yayadoo and kuya Stevie. I'll deal to my
boyfiedoo with lots of care. Night-night." Pacute itong ngumiti at kumaway sa
dalawa na iiling-iling naman ang lalaki na tumalikod.
 "Did...Did you really get up from bed? Who's with you?" Nabawasan ang inis niya
dahil mukhang prank lang ang lahat.
Wala naman yatang Henry.
"Anong sinong kasama ko? Si Daddy. Nagkwentuhan kami kanina tapos natulog na
ako. Why you're here ba kasi? Wait... I'll go to you. Catch me, I'm falling."
Sumampa ito sa barandilya ng balkon at parang tatalon.
"Holy shit! Don't dare! Take the fucking stairs! Take the damn!" Nataranta siya
bigla at hindi malaman ang gagawin.
Saan ba siya natataranta? Sa panty nito na nakalabas at malapit na niyang
makita ang daan papasok sa masarap na bahay bata o sa katotohanan na mukhang
tatalon talaga ito?
God demit! Both!
Inilatag niya ang mga braso pero may kataasan ang balkon kaya malamang na
babagsak silang dalawa sa carpet.
Sa inis niya ay humagikhik pa si Macy. "You're so worried to my jumping skills.
May hagdan dito sa gilid o. Shortcut na ito kaya dito na me dadaaan. Don't be so
nerbyoso. You look like a bakla." humalakhak pa ito saka natutop ang bibig.
Anong bakla? Sino ang bakla? May baril siya at handang pumatay, tapos bakla?
"Careful. Fuck you." Problemado na siya nang humakbang papunta sa may gilid ng
balkonahe dahil totoong sumampa na si Macy doon.
"I'm very careful. You loving me that much. You're worrying about my sexy
body."
"Quit talking. Focus!"
Nakatuwad itong umikot at pwet na nito ang nakikita niya. Parang nilamig ang
mga palad niya nang kapain ng paa nitong walang tsinelas ang bakal na hagdan pababa
na parang exit talaga.
"Careful. Careful." Paulit-ulit na paalala niya na parang mauutasan siya maya-
maya pa.
"Catch me boyfiedoo. I'm falling in love." Biro pa nito kaya lalo siyang
nabwisit. Nakabitin na nakakapagbiro pa.
"Ipinaglihi ka yata sa matsing." Turan din ni Hendrick na nagpatawa kay Macy
kaya biglang dumulas ang isang paa nito sa hagdan.
"Yayk!"
"Holy shit! Holy shit!" Mura niya saka ito inalalayan sa binti.
Niyakap niya ito sa mga hita at saka ito marahang inalalayan pababa.
Pumihit ang dalaga at inabot siya kaya naman tuluyan na itong yumakap sa batok
niya at nagpakarga.
"Jesus, Crisanta. You'll kill me." Humahangos na sabi ni Hendrick pero
gumahikhik pa ito sa may leeg niya.
"No I am not. I'm loving you." Sagot nito kaya ano pa bang magagawa niya ay di
ang ngumiti.
He sniffs her shoulder and nips it after.
Nawala na ang ikinaseselos niya sa Henry na 'yon na ginamit ni Anna para
papagselosin siya.
Nagpapasalamat pa siya dahil kumpirmado na talagang possessive na siya kay
Macy. It's a good sign for him because it's not his nature to share the people and
the things he values the most.
Kung noon hindi siya nakapanakit nang kunin sa kanya si Anna Norhayda, ngayon
kapag may sumubok na kunin si Maria Crisanta, hindi lang balat ang hahalo sa
tinalupan. Every man who will attempt to get his girl will face his fist right
away. Babantayan niya ito palagi at pasusundan niya kahit saan pumunta.
He squeezed her hips and she giggled in an instant.
Bumitaw ito sa batok niya para silipin ang mukha niya pero hinawakan niya
kaagad ang mukha ng girlfriend at siniil ng malalim na halik.
She's his and no Henry or whoever fuck can take her away from him.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
WL 41

41

Gaya-gaya puto maya, paglaki ay buwaya!

Humagikhik si Macy habang ginagaya ang bawat hagod ng labi ni Hendrick sa labi
niya kahit na kakabog-kabog ang puso niya sa kaba. Sa wakas ay natuto siyang
mangopya. Mangangahoy na talaga siya simula pa elementarya at lahat ng sagot sa
answer sheet ng mga kaklase niya simula number one ay kinokpya niya kaya hindi na
siya magtaka kung kaya na niyang mangopya ng halik.
She gasped for air when Hendrick pulled away. “Learned to copy my pace?”
napangisi pa ito nang idikit ang noo sa noo niya.
“Yes na yes. Magaling akong mangopya.” yumakap siya sa braso ng boyfriend at
iginiya niya ito papasok sa bahay.
“Noong bata ako my teacher make calling to my Papa Jesu.” humagikhik siya nang
maalalaang lintik na pangyayaring ‘yon sa buhay niya noong grade three siya.
“Pati pangalan ng katabi kinakopya ko pa at pinaamin ako ni Ma'am.” napatakip
siya sa bibig at natatawa nang husto sa sarili niyang kalokohan.
Tamad na tamad na kasi siya na mag-aral noon na kahit multiplication table  ay
hindi niya kabisado. Paalagi lang siyang nasa itaas ng puno ng bayabas at ng
balimbing kapag inuutisan siyang mag-aral.
Hendrick chuckled as he glanced at her. “Did you admit it?”
“Of course!  I'm a super duper honest beautiful girl.  What you think of me?
Kahit nangungopya ako honest pa rin ako.” Proud  pang kwento niya kaya umiling na
lang ito.
“Speechless ka na naman sa girlfie mo.” Itinulak-tulak niya ang binata gamit
ang balakang niya at pangiti-ngiti naman ito kaya lalong gumugwapo.
“Tapos nasa kalsada pa lang kami,  my papa jesu keeps on making his sermon na.
He's  so gigil to his itlogs.” Hagikhik niya.
“What itlogs?” Curious na tanong ni Hendrick nang iupo niya sa sofa.
“Eggies! My goshy boyfiedoo, you don't  know the plural form of itlog? Itlogs!
Goshy,  that's so very elementary level. You're a doctor and yet  you don't know
the plural of--ayy!” tili niya nang hilahin siya nito papaupo sa sofa saka siya
itinulak papahiga at dumagan sa kanya.
“You’re so talkative. Let’s shut it now.” Dinampian siya nito ng halik sa gilid
ng labi kaya napalunok siya kasi shoot na shoot ito sa pagitan ng mga hita niya.
Dinaig niya ang ibinibilad na tulya sa pagkakabukaka at napakaikli pa ng night
dress niyang suot. She has no bra and her boobs are partly exposed.
“Shutting down. Shutting down already. I’ll get you milk.” Hinaplos niya ito sa
panga at hindi niya inasahan na pipikit ito.
“I’m a man and not a boy. I drink coffee and not milk.”
“Okeydokey, I’ll get coffee. Want to watch me make coffee barako? Come on. I’ll
tell you a story about a beautiful girl named Macy.” Aniya na parang ini-imagine
ang sarili niya sa Wonderland pero tinakpan nito ang bibig niya gamit ang palad.
“Who the fuck is Henry?” Gigil na tanong ni Hendrick na parang nag-altapresyon.
Henry?
Kumurap-kurap ang dalaga at napaisip.
Henry
“Cavill? Si...Superman?” inosenteng sagot naman niya sa ilalim ng palad nito.
Sino bang Henry ang hinahanap ng lalaking ito at parang ang laki ng
pagkakautang ng lestsugas na iyon sa boyfie niya? Pati sa kanya ay hinahanap pa
samantalang si Henry Cavill lang ang kilala niya dahil crush niya si Superman.

“Basta si Henry.” Inis na sagot ng boyfriend sa kanya kaya

nairolyo ni Macy ang mga mata.
Sino bang Hendry? Dapat yata gumawa na ito ng sariling pelikula na ‘Finding
Henry' at hindi na ang sikat na Finding Nemo na cartoons sa TV.
“Aba Ewan ko. Hindi ako hanapan ng nawawalang kalabaw. I don’t have a carabao
here under my panty. I have a pussy.” Nakagat niya ang dila dahil sa kadaldalan
niya dahil parang nag-iba ang titig ni Hendrick sa mukha niya.
“And you’re making pisa my pussy because you’re making ipit to it. Get off.
You're too heavy like a cow, boyfie. This is a forbidden pose. We can’t smash my
pussy cat when we’re not married to all the churches in the world.” She keeps on
talking and dilating her eyes.
Napatanga ito at parang hindi makapaniwala sa sinabi niya pero maya-maya naman
ay gumalaw at lalong idiniin ang sarili sa kanya.
Mariin siyang pumikit at lumunok nang maramdaman ang matigas na pagkalalaki ni
Hendrick.
“Don’t s-seduce my innocence. T-That’s so bad.” Macy swallowed.
He’s giving her very minimal pleasures as he keeps on pressing his crotch
against the juncture of her thighs and planting shallow kisses on her neck.
“You mean you’ll make me abstain from having sexual intercourse? No sex for us
you mean?”
“Oh no, no. No allowed entering. I am still so young and fresh while you’re so—
ahh!” natakpan niya ang bibig nang biglang kagatin ni Hendrick ang utong niya.
Papa Jesus!
Kanina lang niya ito sinagot pero kung anu-ano na ang ginagawa sa kanya.
“No no...no no please. No entering my holy trinity. No no...” nagbibiro siya
pero totoong naluluha siya, natatakot.
Ang dami niyang nakikitang mga babae na umiiyak matapos maisuko ang sarili
tapos iiwanan ng boyfriend na minahal dahil sex lang ang gusto. She wants a man who
will respect her desires and her decisions, the one who not force her to do some
things which are beyond her will. Okay lang na possessive pero hindi sa ganoong
bagay na kukunin ang yaman niya bilang babae.
“Huwag mong ipapasok...” madramang iyak-iyakan niya pero nakatunganga na ang
binata sa mukha niya.
“Hey! You think I will while you look like being raped by a demon? Ipapasok ko
ba na may saplot ka pa ay parang lantang gulay ka na.” naiiling na sabi ni Hendrick
saka ito umalis sa ibabaw niya at hinila siya papaupo at hindi kawasa ay napangiti
siya dala ng kapilyahan.
He was sitting properly while she’s sitting with legs widely separated apart,
facing his side.
Kunot noong umismid ang boyfriend niya at ibinaling pakabila ang tingin. “Close
the fuck. Nakabukaka ka pa sa harap ko. You’re a torture in my dick.” Gigil na
pumihit ang ulo nito at hinawakan na naman siya sa panga at marahas siyang kinabig
para halikan.
Macy abruptly holds on Hendrick's shirt as he hauls her by waist, placing her
on his lap.
Ilang minuto siya nitong walang habas na hinalikan habang ang malalaking kamay
ay kung saan-saang parte ng katawan niya humahaplos.
“May nguso is manhid already.” She speaks inside his mouth which made him stop.
Parang ayaw na nitong tumigil dahil pahalik-halik pa rin at hawak ang panga
niya, ibinabaling kapag hahalik sa may leeg o sa may tainga.
May pagka-rapist yata ito.
She panted when he totally stopped, touching her own lips. Hendrick remained
looking at her with his serious aura.

“Seriously, Macy—”
“Girlfie.”
He sighed. “Seriously girlfie, haven’t you met a certain Henry who was your
Dad’s visitor?”
Umalis siya sa kandungan nito at tumayo para kumuha ng kape. “Wala namang
visitor. Sino ba ang nagsabi sa’yo na may bwisitor?” Macy marches to the kitchen
but she felt that Hendrick stood up and followed her footsteps.
“Mister Balbas, I mean Daddy ate dinner, and then after that we went to the
kwarto na. He told me stories about my Mommydoo. Then, he tucked me to bed after I
made hilamos. Who is Henry? Kaninong pwet ko naman huhugutin si Henry?” irap niya
habang kumukuha ng tasa.
“That bitch...” bulong nito kaya napalingon siya.
Papaupo na ang binata sa silya na parang sumakit ang ulo. Natatawa siya dahil
naka-pajama pala ito at nakasando lang.
“Who bitch?” usisa niya at napatigil sa pagtitimpla.
Tumingin lang sa kanya ang boyfriend saka umiling. “You better be fucking
careful, girlfie.”
“Oh yes. You’re so paulit-ulit.”
“I’m just concerned!” galit na sigaw nito sa kanya kaya sinenyasan niya na
huwag maingay.
Agad naman itong napatigil at problemadong bumuga ng hangin.
Ano bang problema nito at parang aburido sa buhay? Ang sungit-sungit madalas.
Kaya yata binigyan siya ng Diyos ng napakahabang pasensya ay dahil magkakaroon siya
ng boyfriend na walang pasensya.
“You want to eat tinapay?” alok ni Macy nang pumihit siya at inilapag sa harap
ni Hendrick ang tasa ng kape.
Iling lang ang nakuha niyang sagot saka nito tinapik ang isang stool sa tabi
nito.
Napaawang ang labi niya at napatulala.
“Sit.” He formally commanded.
She smiled and twinkled her eyes as she took steps going beside him. Yumakap
siya sa braso nito at nahuli pa naman niya na nakasilip sa cleavage niya.
“I’ll pick you up tomorrow, 8:00 AM. Wake up early and never draw nearer to yoy
sister. Magkakaproblema kami ng Daddy mo sa oras na saktan ka ng bunso niya.” He
said after taking a sip on his cup.
“Opo. Never worry much to me. My Daddy is kind in his heart and he told me the
same story like you told me that I must not make lapit to my sister. Saka turo niya
sa akin, kapag talagang inaway ako, awayin ko rin.” She giggled but Hendrick
sneered at her.
“Fight you mean? Why? Can’t he just put fangs in his words so that your sister
will sometimes learn discipline?” tila dismayado pa ito na makikipag-away yata siya
pero hindi rin naman niya hahayaan na umabot pa sa ganoon.
“You know boyfiedoo,” hinimas-himas ni Macy ang braso nito. “Kahit na sampung
pangil ang ikabit ni Dadddydoo sa words niya, hindi iyon susunod. Ang disiplina ng
tao, nasa taong nagdadala mismo ng salitang disiplina. She just needs proper
guidance but it’s up to her if she will choose to do the right things. Bakit ikaw,
hindi ka napilit ng parents mo na magsimba for decades?”
Napaiwas ito ng titig at humigop na lang ng kape. “it’s a different thing.”
“Hmp!” irap niya. “I will invite you to come to my Papa Jesu's mass when I get
home.”
Nasamid bigla ang binata at naubo dahil sa sinabi niya pero ngumiti lang naman
siya habang nakamasid sa namumula nitong mukha.
“You kidding me, baby?” Umikot ang ulo ni Hendrick para tingnan siya. “Don’t
give me that lovely smile. I’ll brush that off, you’ll see.”
“This is my nguso and I will make my beautiful smile if I want to. I said, I
will invite you. I didn’t demand you to come. If you want to hear my voice singing
like an angel without wings in the harap of the altar, you will come.”
“And if not? You won’t love me anymore?” seryosong tanong nito na ikinaseryoso
niya at sumandal pa siya sa braso nito.
“Lab pa rin. Crushy to the bones pa rin but it will make me happy if we have
same beliefs, but I remember the saying which my Papa Jesu always preaches to those
couples during their weddings, loving a person doesn’t mean choosing the attitudes
you like about him but loving the differences wholeheartedly that if sometimes
those bad attitudes displease you, help him understand that those offend you so
that next time, he’ll be very careful enough.” Ngumiti siya at pinagtaasan-baba ito
ng kilay.
Tumango-tango naman si Hendrick na parang sang-ayon naman. Malamang
maiintindihan naman nito kasi minsan din itong pumasok sa seminaryo.
“No comment.” He said, hiding his smile on the cup's rim.
“That’s good. Kapag ako ang nagsalita, no comment ka dapat parati.” Hagikhik
niya.
“Uhm, agree but you’ll pay for it differently and I won’t tell you what it is.”
“Agree, too. If I know, you loving me that much to your itlogs that’s why you
can’t hurt my beautiful feelings. If you hurt my damdamin, I will cry like a baka
and will use megaphone to your eardrums so it will basag para mabingi ka na.” Kala
mo. Banta ni Macy.
Napahalakhak ito at hindi nakainom ng kape. “Silly.” He kissed her forehead and
rested his lips there for a moment which made her pull her eyes close.
That’s just so sweet and makes her feel respected.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 42

42
Pagkapalag na pagkalapag ng eroplano sa Mary Emmanuel Airport ay walang habas
na tumakbo si Macy papunta sa waiting area para makita ang Papa Jesu niya at si
Rosalinda.
“Walk!” inis na singhal na naman sa kanya ni Hendrick sa cellphone dahil
nakatutok pa rin sa kanya ang camera kahit na tumatakbo siya.
Nasa New York na ang boyfriend niya at parang minu-minuto na yata siyang
tinatawagan simula nang maghiwalay sila ng landas.
“Don’t worry about me my dear boyfie. Talo ko si Lydia de Vega sa marathon—
ayi!” Napatili siya nang kamuntik siyang matapilok.
“What the fuck!” kumaluskos ang paligid ni Hendrick at mukhang napatayo ito
mula sa pagkakaupo sa swivel chair.
“Relax.” She giggled and flew a kiss at the screen. “Labidoo! Babye muna.”
“Wait—” pigil nito pero hinalikan niya ang screen saka kinansela ang tawag.
Binilisan pa niya ang pagtakbo at nang lumingon siya ay tumatakbo rin sina
Stevie at si Ramona habang ang Daddy niya ay nakangiti habang nakatingin sa kanya.
Her father’s expression is the reverse of what her stepsister and stepmother have.
The two are looking at her like they’re ready to stab her back using their high
heels.
Mga swanget! Hagikhik niya nang kawayan ang ama na kumaway din naman.
“Susko! Baka madapa ka, Señorita.” Lawit ang dila na sigaw ni Ramona pero lalo
siyang tumawa.
Señorita raw. Hindi naman siya saging tapos senyorita ang tawag sa kanya.
“I can manage to my beauty, yayadoo!” mas lalo siyang napabilis nang makita ang
entrance papasok sa pinakabuilding ng airport na balot ng mga salaming dingding
dahil tumitili na ang best friend niya at may pa-tarpauline pa ang bruha.
Napaiyak siya nang matanawan ang nakagisnan niyang ama at napatigil siya sa
paghakbang.
“Papa?” Ngumiti si Macy kasabay ng pagtulo ng luha niya at saka siya napatakbo
ulit.
Iniwan niya ang kanyang ama-amahan na nakahiga pa sa hospital bed at nakikita
sa video call na nakaupo ito sa wheelchair.
Now, the old man is standing like he never had a heart surgery. Thanks  to that
money, and she doesn’t even regret it now because through her, a man with  a
beautiful heart was saved or she must rather say that she’s God’s instrument to
lengthen the priest’s  life.
The moment she entered the building, men surrounded her right away but she
never bothered.
 Nagtatalon sila parehas ni Rosalinda habang magkayakap at sila ang
pinakamaingay doon.
“Best friend ko.” She cried and so as her best friend.
“Miss kita.  Miss ka na namin ng mga kaklase natin, Boss  Ma'am.”
Huh? Boss Ma'am?
“Boss Ma'am ka r'yan. This is Daddy’s  and not mine.” Ani Macy na ang tinutukoy
ay ang airport.” Kknurot niya ang tagiliran ni Rosalinda kaya naman napapahid ito
ng luha at ngumiti sa kanya.
Hinarap niya ang kanyang Papa Jesu na kanina pa nakatingin sa kanya kaya
niyakap niya ito sa tyan katulad ng madalas niyang ginagawa noon.
“Papa...” her tears automatically fell when  she rested her cheek on the old
man’s chest.
“Anak,” masuyong haplos sa ulo ang natanggap niya mula ama-amahan, tapos ay
saka siya nito hinalikan sa ulo.
“Papa misses you so much.”

“Me, too Papa. Miss na miss kita kasi walang litson sa

Santiago.”
“Salamat mahal ko.  Salamat sa lahat. Papa needs no guardian angel because my
angel is here on Earth, with flesh and bones, and a very kind heart.” paulit-ulit
si Jesu sa paghalik sa tuktok ng ulo niya hanggang sa pumasok na rin ang Daddy niya
sa waiting area, kasama sina Anna at Angelica.
Ngumiti si Emmanuel at nakipagkamay kay Jesu habang yakap pa rin niya ang
matandang pari.
Tumingin sa dalaga ang ama niya kaya naman napalabi pa siya at iniyakap din
ang isang braso sa baywang niyon.
“My two chubby litsons. I lab lab both of you.  Ang dami kong Papa sa mundo and
lucky is me, much much.” tuwang-tuwang sabi niya habang yakap ang dalawang
pinakamahalagang lalaki sa buhay niya na ngayon ay tatlo na at kasama si Hendrick
doon.
“Oh my God! I can’t  stand here any longer!  It’s too hot here, Mommy. I wonder
how other people stomach to live here.” Palatak ni Angelica na parang sinasadya
naman na mag-inarte talaga.
“May payatas kasi dito, anak. Tapunan ng mga basura iyon kaya overpopulated na
at maalinsangan dahil nakakapuno na, sumisiksik pa.” sagot naman ng ina ng dalagita
kaya napatingin si Emmanuel sa mag-ina at naitikom ang mga labi nang may kariinan.
Ayaw niyang magpang-abot ang mga ito roon at magkaroon pa ng eskandalo kaya
nginitian niya ang Daddy niya at inilingan. Wala naman alam ang dalawa tungkol sa
babaeng tinatawag na basura dahil hindi naman siya basura. Bakit niya papatulan ang
ganoong pasaring ay alam naman niya ang katotohanan na hindi naman siya inabandona
ng Mommy niya. She was saved and was not thrown away. At bakit siya masasaktan ay
alam niyang nagmahalan ang mga magulang niya at nabuntis hindi lang dahil hinihingi
ng init ng katawan.
Tsura niyo! Mga bruha! Sinarili niya ang pag-irap.
“Tell one of these men to walk us to the parking area and open the doors of the
car for us. We don’t have time to watch a drama.” Mataray na utos ni Anna kay
Emmanuel.
“Ang lakas ng loob na mag-ingles, baliko na ang dila, wrong grammar pa.”
Inismiran siya niyon nang tumalikod pero napatakip siya sa bibig at saka tumawa na
walang sound.
What’s baliko ang dila? I'm so very much fluent. You not know my spokening
dollar now.
“Taray ng lola mo.” Anaman ni Rosalinda kaya pinandilatan ni Jesu ng mga mata
ang dalaga.
“Emmanuel!” singhal ni Anna nang lumingon iyon.
“For Pete’s sake! Don’t be so scandalous! Put yourself together and stop acting
like a child. You're a Dean.” Inis na sagot din naman ng Daddy niya pero inilingan
niya ito ulit.
Kahit na kasi puno ng kalambingan ang boses ni Emmanuel, ramdam pa rin ang
galit nito.
Sino nga ba naman ang matutuwa sa ganoong klase ng asawa na mukhang malambing
lang ay kapag may kailangan.
“You put yourself together too and be a father of two, not just one. You’ve
built up this airport here without our consent? How long you’ve been hiding this,
huh? Did you do it on purpose? Isinabay mo na buksan sa paglabas ng bastarda mo?!
Kanino ito nakapangalan?! Sa babaeng iyan na kahit basic English grammar ay hindi
napag-aralan? Do you think that woman will fit to become the lady boss of your
ports? I doubt it!” daldal pa niyon kaya humagikhik na naman siya.
Halata na parang sumakit ang ulo ng Daddy niya dahil nahimas nito ang sentido
at napapikit.
“Look—” Emmanuel tried to speak but Anna snarled.
“Look your ass! Damn it!” Sagot niyon na kaagad na tumalikod, hila ang anak.
That woman is acting nice in front of Hendrick and says no foul words when in
front of Macy’s boyfriend. Napakawalang modo ng babae. Porke at ang luwag ni
Emmanuel at kahit nagagalit ay hindi naman nakakatakot, sinasamantala naman ang
lahat ng kabaitan. Ang masama pa ay ganoon din ang itinuturo sa sariling anak.

“Daddy,” hinimas niya ang ama sa likod at nginitian.

“I’m fine, honey. I’m used to it. Wala ka pa, ganyan na sila. The only thing I
thank their stubbornness was when they asked me to have a trip back here when they
heard the famous Dark*Star Cruise ships. We travelled and then I saw you, by God’s
will.” Bumuntong hininga ito at tumingin sa mag-ina an nagugwardiyahan ng ibang mga
bodyguard.
“Just pray that someday, they will change. I’m not in the priper position to
give my opinion but your wife has a very foul mouth. I won’t let them hurt our
daughter, Emmanuel, not physically or worse emotionally. Physical pain vanishes but
emotional doesn’t. It tears the soul gradually until it sees no beauty in life.”
Anaman ng Papa Jesu niya na tinanguan ng kanyang tunay na ama.
“I told you kasi na you never have to put this branch of yoyr airport under my
name. Ang pilit mo kasi Daddy, ngayon tuloy inaaway ka pa dahil sa mga bagay na ito
lang. Sana ibinigay mo na lahat sa kanila para huwag na silang magalit pa. Even my
spokening dollar, they make laughing of my fluent tongue.” Napahagikhik siya sa
huli at nagtawanan sila ni Rosalinda.
“I want you to have what I have. It is your right and your of legal age while
Angelica is not.” Giit ni Emmanuel kaya napaingos siya.
“Eh mukhang mas matanda pa ‘yon sa akin kumilos at magsalita. Mukhang hindi
‘yon mabubuhay na wala ng lahat ng bagay na meron ka. I just want you to remember
that I lived a hard life and I would live without these. Lahat naranasan ko pero
masaya ako do'n Daddy kasi pagod ko yo'n at hirap. I don’t want to be a CEO or a
Manager. I want to be a flight attendant.” Aniya kaya tumango naman ito.
“Hindi naman kita pinipigilan. You’ll be flight attendant of your own airport.
You have to manage everything for you and your sister. I trust you. Let’s put this
up. Come on, sumabay na kayo sa amin sa sasakyan.” Anyaya nito sa ama-amahan niya
na parang nagdalawang-isip bigla.
“What if we take a cab and we’ll just follow? Baka mainitan ang mag-ina mo
kapag nakasabay kami sa sasakyan.” Suhestyon ni Jesu na ikina-tsek ni Macy ng
malaki sa ere.
“Korekek! Doon din ako sa cab sasakay.” Nakangising sagot niya pero parang
nalungkot kaagad ang mukha ng Daddy niya.
Nagkatinginan sila ni Rosalinda at napakibit balikat ang dalaga sa kanya.
“But I guess air con naman ang sasakyan at pwede naman na sumabay kami para
hindi sila mainitan. Magkukunwari na lang kaming bingi sa mga pasaring, di ba
Negrita?” Dugtong kaagad ni Jesu saka si Macy pinisil sa balikat.
“Yess boss Papa father. Bingi tayo at bulag sa makikita natin galing sa kampon
ng kadilim—” tinakpan niya ang bibig ni Rosalinda.
Umaliwalas ulit ang mukha ni Emmanuel at saka iyon ngumiti sa kanya. Ngumiti
rin siya at tumingin sa Daddy niya.
“Let’s go na.” aniya sa mga ito at nagpatiuna nang lumakad.
Bumuga siya ng hangin at nakangiting tumingin sa paligid. Finally, she’s home.
Wala pa ring papares sa bansa na kinalakihan niya at doon niya pa rin gugustuhin na
tumira.
“Good morning, Miss Nuñez.” Bati ng grupo ng mga flight attendant sa kanya kaya
ngumisi siya nang malaki.
“Oh, good morning to the world!” masayang bati niya at kumaway pa sa mga iyon.
Diretso siyang naglakad papunta sa parking lot at  ipinagbukas siya ng pinto ni
Stevie.
Ang sama ng tingin na ipinukol sa kanya ng mag-ina pero tuloy-tuloy lang siya
sa pagpasok sa limousine.
Tabi-tabi po sa mga swanget.
“Dito kayo sa tabi ko Papa, Daddy, Negrita. Dito kayo sa akin.” Huwag kayo sa
mga pangit at nakakahawa ang sakit na 'yan.
Tabi-tabi sila sa may likod at parang inapi ang mag-ina sa may harapan ng
sasakyan.
“I don’t know why some people have to take a free ride. Don’t they have any
penny to pay the cab.” Palatak ni Angelica kaya umigting naman ang panga ni
Emmanuel.
“Best friend. I don’t know why some people have to talk what is obvious and is
so trying hard to live like they own the world while the truth is they only rely on
what other people have.” Inis na sagot naman ni Rosalinda kaya pinandilatan na
naman iyon ni Jesu.
“Oh me, I won’t rely on what other people have because I will marry a handsome
boyfie and make nakaw to all his money. Aanakan ko siya ng walo kapag flight
attendant na ako. You know my boyfie, Doctor Sungit de la Cueva?” iirap-irap naman
na sagot niya saka sila naghagikhikan na magkaibigan.
“Oh I know! I know! The one who is patay na patay to your spokening dollar.”
“Magsitigil na kayo at papagdadasalin ko kayo ng singkwentang pagsisisi.”
Pabulong na wika ng Papa Jesu niya kaya natakpan nila parehas. I Rosalinda ang
bibig.
Yumakap siya sa tyan ng Daddy niya at sumandal sa dibdib nito. “Sorry Daddy.
I'm a bit inis na rin kasi.” Ngiwi niya habang bumubulong sa ama.
Tumango ito at humalik sa noo niya. “Never mind. If I can’t make them stop,
perhaps you can.”
And she did. Na-speechless ang dalawa na walang sabunutan na nangyayari.
Napaitlag na lang siya nang tumunog na naman ang cellphone niya.
“Yik! My boyfiedoo is calling again. He’s so patay na patay to my fluent tongue
talaga and I will pakasal him so I can have all his money in the world. I will have
eight children but will never teach them BMBC—bad manners and bad conduct.” Sinadya
niyang iparinig pa ang mga salita niya kina Anna na lumingon at ang sama ng tingin
na ipinukol sa kanya pero pasimple niyang itinaas ang aparato para sagutin ang
tawag.
“Hello boyfiedoo, labidabidoo...” iirap-irap na lambing niya kaya humagikhik si
Rosalinda.
Now that she got her confidence back because she’s home, she would never let
Anna and her sister upset her.
She’s more than enough of good things to feel glad all about and not to let
bitterness eat her humanity. In the first place, she doesn’t ask for too much money
from her Dad, and the people who love her are the most important things in this
world, because true love is gained and money can’t buy it. Too disgusting that Anna
and Angelica don’t realize it. Mas takaw pa ang mga iyon sa pera ng ama niya kaysa
sa pagmamahal na mula rito.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
WL 43

43
He grunts as he twists and turns on the bed, feeling tired from his flight.
Napangiti siya mula sa pagkalasubsob sa unan nang maalala si Macy. “Morning,
girlfie.”
Girfie!
Lumaki ang mga mata ni Hendrick at tuluyang napabalikwas nang maalala niya ang
dalaga.
Shit!
Initsa niya ang kumot at saka malalaking humakbang papunta sa banyo. It’s been
a week since they parted ways in Santiago. It wasn’t parting ways like, breaking
up. Umuwi na kasi ang dalaga sa Pilipinas at siya naman ay bumalik sa New York.
Inasikaso niya ang dapat na asikasuhin dahil palagay niya ay magtatagal siya sa
Pilipinas.
They always talk on the phone and mostly video call. Wherever she is, he never
forgets to call her.
He’s happy for his young girlfriend. Nakabalik na iyon sa pag-aaral at nagti-
training na sariling airport. Today’s the first day when they will meet again in
person and hundred percent, no more restraining his feelings toward Macy.
He will try to do the things he haven’t done for so long. He doesn’t know why
but he’s willing to try everything for her just to see her smile.
“Okay Rosario, hurry up now. We’ll be late for the Sunday mass.” Anang ina niya
sa sala habang walang habas sa pagpaypay.
Napatingin si Hendrick sa Mama niya habang inaayos niya ang kwelyo ng suot
niyang polo shirt.
Margarita blinked multiple times as she keeps on scanning her son. Napatigil
ito sa pagpaypay. “Where to, Hermès? Ang aga pa para mambabae.” Maagang sermon nito
na ikinakibit balikat lang naman niya.
Mambabae nga siya dahil magkikita sila ni Macy, at hindi pa rin niya sinasabi
roon na nakauwi na siya sa Pilipinas. Wala ring alam ang pamilya niya sa estado ng
love life niya at pakiramdam niya ay bumalik siya sa pagiging teenager.
“Wala ka bang jetlag? Bakit parang importante ang lakad mo?” usisa pa ni
Margarita na napatigil nang pumasok ang Papa niya.
“Let him live his life according to his will. He’s old enough, honey. Tapos na
ang obligasyon niya sa atin kaya magagawa na nila ang gusto nila, not just to hurt
other people. Ibang usapan kapag nakapang-argabyado sila ng tao at kapag nakaapak
ng iba.” Enrico wagged his finger.
“I know it, Papa. I’ll go ahead.” Paalam niya saka lumapit sa Mama niya at
hinalikan iyon sa pisngi.
Makahulugan pa rin ang titig nito sa kanya kahit na nakatalikod na siya pero
sinarili na lang niya ang pagngiti.
Sumakay siya kaagad sa kotse at excited na nagmaneho papunta kay Macy.
Napanganga si Hendrick nang makababa siya sa sasakyan sa San Antonio Parish.
Parang liliyab ang buong pagkatao niya dahil simula 19 anyos ay hindi na siya
tumuntong sa kahit na anong simbahan, na kapag kinukha siyang ninong ng mga anak ng
kaklase niya noong nagdu-duktor siya ay pinadadalhan na lang niya ng sangkatutak na
regalo, which is wrong.
A child needs a guardian and not all the material things which money can buy.
Jesus...why the fuck am I here?
Nakatulala siya sa malaking krus na gawa sa tanso sa harap ng simbahan at
parang lumulubog siya sa kinatatayuan. Anong katangahan ang sumapi sa buo niyang
pagkatao na pati simbahan ay dinamay niya sa sama ng loob na naramdaman niya noon?
Bakit pati pananalig niya sa Diyos ay binawi niya dahil lang sa mga nangyaring iyon
sa kanyang buhay?
Isn’t it enough to thank heaven that he still breathes after all this time?
Humakbang siya nang matanawan ang sasakyan ng mga magulang niya, at mula naman
sa kabilang parte ng parke ay bumaba mula sa isang limousine si Macy, kabuntot ang
ama at sina Anna.

Henrick remained standing and carefully watching every

movement those people make, until he saw Anna simply tipped his girl.
“Ay!” tili ng dalaga at umiral na naman ang paninigas ng mga panga niya.
He really fell for a wrong woman so long ago, really wrong.
“Natisod ako Daddy sa bato.” Parang batang sumbong ni Macy sa ama habang sukbit
ang gitara.
Bato? Paa kamo at hindi bato. Kung nadapa iyon, babalian niya ng singit ang ex
niya. Napakamaldita ni Anna na kahit na pinalaki rin ng mga magulang noon sa
kabilang bayan sa hacienda sa isang kapilya, pilya pa rin na lumaki ang babae.
He even saw how Angelica rolled her eyes and mimicked Macy's words.
Inggit. Iyon ang tamang salitang umiiral sa ugali ng mag-ina. Inggit na
pumapatay sa mahubuting katangian ng tao at napapalitan ng sobrang pag-aasam ng mga
bagay para lang makaungos sa taong kinauinggitan.
“Be careful next time, sweetie. Go on. Find your Papa and congratulate him for
his first mass after his surgery.” Masuyong utos ni Emmanuel sa dalaga na tumakbo
naman papalayo nang makita si Rosalinda sa may pintuan ng simbahan.
He smiled while just looking at her. All of a sudden, he forgot his libido for
weeks now and abstained from sex for the past few months.
Demmit! Virgin pala siya kapag pumayag si Macy na may mangyari sa kanila.
Iyon ay kung papayag ang girlfriend niyang isip-langaw dahil mas matatag pa
kaysa sa Pyramid of Giza ang paninindigan ng makulit na hangga't walang kasal,
walang sex.
And he accepted that rule. He loves it in fact. She’s just so pure that she
highly values herself as a woman of purity. She wants respect and she gains it from
him. Though at times he can’t stand against his desire which is a part of loving
her, she still wins.
Masayang masaya iyon na yumakap kay Rosalinda at sobrang ganda. Putting-puti
ang bestida na ang nipis pero maraming ruffles sa skirt. She looks like Taylor
swift. Nakaboots ang dalaga pero sexy pa rin dahil spaghetti strapped ang bestida.
Malamang na masesermonan iyon ng ama-amahan dahil mukhang sobrang luwag ni
Emmanuel sa anak.
“Ano ka ba naman, bakit iyan pa rin ang gitara mo? Ang yaman-yaman ng Daddy mo
at pwede kang magpabili ng mamahalin, bakit hindi mo gawin?” daldal ni Rosalinda
habang hila si Macy papunta sa may gilid ng simbahan.
Hindi siya napansin ng dalawa dahil busy sa pagdadaldalan kaya pasimple siyang
sumunod habang nakapamulsa.
“Ayoko nga. I love this guitar because this is from Papa Jesu. Ikaw, baka gusto
mo ng sarili mong keyboard hihingian kita kay Daddy. Salary deduction na lang natin
sa sweldo ko kasi sabi niya tuturuan na raw niya akong humawak ng negosyo. Ewan.
Maisip ko pa lang parang gusto ko na naman umakyat sa puno at magtago. It’s so
mahirap to run a company. I will lose my beautiful hair if the paper works stress
me to my singit.” Humagikhik ang dalawa at siya naman ay kamuntik matawa.
“Sige, regaluhan mo ako tapos babayaran na lang kita. Eh paano ang pag-aaral mo
raw?”
“Sabay sila ng pagmonitor ko sa negosyo ni Daddy. Hmp! Mas gusto ko pa nga na
kumanta na lang sa boulevard tapos magdala ng mga bulaklak. Mamaya kukunin ko na
‘yong bike ko kasi sabi ni Papa Jesu noong natulog ako rito, dalhin ko na raw kaso
nakalimutan ko. I’m so makalimot na today. I’m not making kalimot lang to my
boyfiedoo.”
He smiled.
“Hmp! Kaso naiinis ako. Hindi ko makontak. He’s ignoring my beauty since last
night. Sasabihin ko pa naman tuloy sa kanya na totoong may Henry talaga na darating
bukas para maging mentor ko sa business ni Daddy. Bahala siya if Henry is pogi.”
 The shit!
Na-high blood kaagad siya at parang gusto niya itong hilahin. Ibig sabihin,
totoong may Henry? Tang-na! Hindi pwede na may Henry. Buburahin niya sa mundo ang
pangalang Henry. Hendrick lang at hindi Henry.
“Ipagpapalit mo si Doc Sungit?”
“No way highway! Never in my dreams to make another boyfie. Advise ‘yon ni Anna
kay Daddy na pauwin dito si kuya Henry. Inaanak ‘yon ni Daddy. Nagustuhan naman ni
Daddy ang idea kasi mas okay daw na medyo bata ang mag-assist sa akin kasi bata ako
at maganda. Magkakaintindihan kami raw.” Kibit balikat ng dalaga kaya tuluyan
siyang nainis.
Bigla niya itong hinila sa siko at ipinasok sa confession room.
“Inay!” tili ng dalaga.
“Hoy!” Anaman ni Rosalinda na dinuro niya kaagad sa mukha kaya bapangisi iyon
saka sumandal sa pintuan.
“Hihi. Dito lang po ako Doc. I will make bantay to all the people so no one
will disturb you.”
“Good.” Maangas na sagot niya saka hinubad ang pagkakasukbit ng gitara ni Macy
at iniabot sa best friend nito.
“Boyfie ko? You’re here beside me and kidnapping me?” Ngumiti kaagad si Macy at
niyakap siya sa batok.
“You surprised me to my kalyo. Uou never told me you’re here already. Magmimisa
ka kay Papa ko? Pakikinggan mo siya?” excited na napatalon-talon ito pero hindi
siya excited.
Umiinit ang ulo niya sa narinig niyang balita.
“Who the fuck is Henry?” itinulak niya si Macy sa pader at inipit niya ang mga
pulsuhan sa may itaas ng ulo nito.
To his dismay, she giggled. “Henry is Henry San Carlos. He’s my Daddy's godson
and will be my mentor.” Imporma nito na para bang normal lang ang lahat.
“No fucking way!” Mariin na sagot niya na ikinakurap-kurap ng dalaga.
Umawang pa lang ang labi nito para magsalita ulit ay hinalikan na niya at saka
niya halos ipitin ang maliit na katawan sa pader.
Hendrick gripped her waist and hauled her. Humawak naman ito kaagad sa mga
balikat niya at hinayaan siya sa medyo marahas na paraan ng kanyang paghalik.
“Aray naman...nangangagat ka.” She groans when he bit her harder before pulling
out.
“Gwapo ang hayop na ‘yon?” masungit na tanong niya habang ipit pa rin ito sa
pader at nakatingala sa kanya.
“E-Ewan. Baka—”
He kissed her again and withdrew.
“You will go with him?” kulubot ang noo na tanong ng binata na nagpanganga kay
Macy.
“Jelling-jelling to your itlogs?”
“Fuck I am!” inis na sagot niya na halos tampalin niya ang pader.
Inis na siya pero nakukuha pa nitong ngumiti.
“You know what Anna said why she left you?” She asked like it’s just so normal
to talk about the past.
Hindi niya alam ang dahilan at kaya nga yata hindi niya mapakawalan ang galit
ay hindi niya nakuhang magtanong dahil takot siya na malaman ang katotohanan. He
couldn’t accept it that he failed his only love.
But now, he doesn’t feel any fear. He’s curious. “What?”
“That your smothering her. She has no freedom and you’re such a dictator.” Macy
smiled.
He can’t believe it. Just it? Does it count having intercourse with a priest?
He doesn’t think so. Kalandian ang dahilan ni Anna kaya yata pumatol sa pari, kaiba
sa kwento ng ina ni Macy kung bakit nabuo ito nang kwento sa kanya ng dalaga ang
tungkol sa buhay ng mommy nito. That was no doubt love, great love and Anna's just
an itch.
 “And?” he furrows.
“And she thought Daddy was not. He is not in some ways but sometimes some kind
of a dictator, too. The only problem is, they take it seriously and look at it
negatively. Why not rather be happy that somebody’s protecting you?”
Lalong nangunot ang noo niya at napasulyap sa namumula nitong labi na parang
may sugat pa. “And you’re happy about this?”
Tumango ito kaya natunaw siya.
“Kinikilig ako.” She giggled after covering her mouth.
Fuck. She looks so cute and that made him chuckle. Nayakap niya ito sa ulo at
nahalikan sa noo.
Paano kung isang araw ay mainis na rin ito sa sobrang pagka-possessive niya?
Ipagpapalit din ba siya nito sa iba?
“You’re so tanda kasi and I’m so bata pa but you're making selos like your tae
will explode to your pwet.” She giggled again and hid against his shirt.
Yeah. He’s jealous and it’s bad.
“What if that man got distracted by you? What if he learns how to like you?
Will you like him, too?”
He heard another giggle. “No no. He’s so sorry to himself because I’m liking
another man and I will like him until I’m 40.”
Just forty?
“Forty and above. Hanggang forty-one.” Hagikhik nito na mukhang pinagti-tripan
pa siya pero humigpit naman ang yakap sa kanya.
Hindi siya naniniwala. Ramdam niyang mahal na mahal siya nito at kung gaano ito
katapat na tao.
“Bakit ka nandito?” Macy looks up at him with happy eyes.
Because of your request.
Isang linggo na siya nitong kinulukit at pinariringgan na unang beses daw ulit
na magmimisa ang ama nito kaya sana raw ay may makarating na special guest kung
hindi raw iyon liliyab sa simbahan.
Alam na niyang siya ang tinutukoy nito at hindi lang siya masabihan ng diretso
at dinadaan pa sa mga malalambing na pasakalye.
For a man like him, what could he even do? He loves her and he will do or will
try to give her everything she wishes to have. Napakabait ni Macy at napakalambing
para matanggihan at baka wala pa siyang nabibigkas na salita para tumanggi ay
umiyak na kaagad ito.
Salamat naman at hindi siya pinagliyab ng Diyos kahit na mas pinili niyang
kalimutan ang pananampalataya niya dahil lang sa mga masasakit na karanasan na
nangyari sa kanya.
“I decided to come to...I don’t know. I just came for you, and that’s all. And
I think, this feels better than before.”
“Way much better, boyfiedoo!” tsek nito sa may mukha niya kaya napaatras ang
ulo niya.
Isang matunog na halik sa pisngi ang nagpatameme sa kanya.
“Mag-uumpisa na. Upo ka na sa loob at huwag kang manigas ha. Let’s talk later
handsome alligater. Labidoo! Muah muah! She flew a kiss and ran away.
Tumatakbo rin naman na sumunod si Rosalinda at nagtawanan ang dalawa.
Napahabol siya ng tingin pero nabaling ang mata niya nang tumunog ang mga pinto
ng confessional at mula roon ay lumabas ang Mama niya na nakanganga at ganoon din
si Jesu.
Oh hell! Don’t give me that shit.
“What? Oldies...” Iiling-iling na tumalikod siya at walang pakialam na
nilayasan ang dalawa na mukhang naabala nila ni Macy ang pangungumpisal ng ina
niya.
“B-Balae na kita?” his Mom’s voice full of awe.
“I think so. Baka kung hindi pa ako naopera ay bumulagta na ako sa nakita
natin. Dalaga na ang baby ko. N-Nagpapahalik at y-yakap niya. Diyos ko, Margarita.”
“At binata na ulit ang anak ko, father Jesu balae. Huwag ka ng atakihin. Let’s
be happy.”
Hendrick chuckled but never looked back.
 Sa susunod may apo na kayo, and you'll both pass out.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 44

44

Macy sings from her heart, feeling so glad. Sitting there was Hendrick, with
his family and so as with her Daddy. Gustuhin man niyang magselos dahil manaka-
nakang nag-uusap sina Anna at Doña Margarita, hindi siya pwedeng maging makasarali.
Of course those women will talk because they know each other.
It's hard to deal with the situation especially when she sees her boyfriend
with his first love but she's looking at a different perspective of everything.
Naka-focus ang isip niya sa kung anong meron sila ni Hendrick at hindi sa kung
anong meron iyon sa nakaraan.
Ang mahalaga ay silang dalawa ang ngayon at sana ay sila pa rin hanggang bukas.
After delivering the very last lyric of the song, Macy and Rosalinda got
applause.
Nag-bow pa siya at makikita niya ang pagiging proud ng ama niya sa kanya dahil
parang naluluha iyon habang pinapalakpakan siya.
Nang magsilabasan ang mga tao ay sinenyasan niya ang boyfriend na lumabas na
rin muna dahil may aasikasuhin pa sila ni Rosalinda, pero sa halip na sumunod ay sa
may altar ito dumiretso.
She's so proud of him. At long last, his faith is finally back.
"Doon ka na muna sa labas. Itatago ko pa itong keyboard." Taboy niya kay
Hendrick pero matigas ang ulo nito.
"Peace be with you." He replied.
Nagkatawanan sila ni Rosalinda.
"And also with you." Sagot naman din niya.
"Come outside after this and I'll formally introduce you to my parents as my
official girlfriend." Anito na hindi maitikal ang mga mata sa mukha niya.
Kung mata nito ang magsasabi, kita niya ang pagmamahal at wala siyang
pagdududa, iyon lang parang hindi pa niya naririnig na sabihin nito sa kanya na
mahal din siya.
"Okay." Ngiti niya kaya tumalikod na ito.
Nang makalayo si Hendrick ay saka naman pumasok si Jesu at nakangiti sa kanya.
"Nak," aniyon kaya lumapit naman siya at yumakap sa tiyan nito.
"Papa,"
"I saw you and Hendrick. Hindi mo pa nasasabi ang tungkol sa estado ninyong
dalawa at base sa nasaksihan ko sa confession room, you two are not just dating."
Lumaki ang mga mata niyang tumingala sa ama-amahan. "You made silip to us? Yaks
Papa, masama 'yan. You're invading our privacy as love birds. Tutubuan ka ng
kilitiw na sinlaki ng mansanas. Hala ka. Magsisi ka ng kasalanan mo at magdasal ka
ng paluhod hanggang Cebu."
Napahalakhak lang ang Papa niya at napahawak pa sa t'yan. "Lahit kailan hindi
ka na nagbago. Wala naman akong sinabi, ang akin lang sana maalala mo ang lahat ng
mga pangaral ko sa iyo at kung darating ang isang araw na haharap ka sa altar
kasama siya, karangalan ko na ikasal ka anak."
Ngumiti siya at nakayakap ulit sa tiyan nito. "That's so lambing Papa.
Nagdadasal din ako. Saka, never worry much about my memory. I will never forget all
your preaching. Magpapakasal muna kami bago ko siya anakan ng walo." She giggled.
"Diyos ko." Natutop ni Jesu ang noo at parang sinaktan ng ulo dahil sa
kalokohan niya.
"Never worry much about me Papidoo. I'm fine and will always be fine. Ayaw mo
no'n walong bata ang aalagaan mo."
"Kapag singkulit mo, mamamatay ako." Anito pa kaya tumawa sila ni Rosalinda.
 "Ayan tapos kapag nag-asawa pa iyang kaututang dila mo at nanganak din ng walo,
double dead na tao ang labas ko sa pag-alaga sa mga anak niyo." Anito pa na wala pa
man lang ay parang nagrereklamo na.

"You're too much Papidoo. We're so kind and beautiful.

Don't you like babies like us. Then my kids will inherit my very fluent tongue."
"Susko paka heart transplant na ang kailanganin ko kapag iingles ang mga anak
mo na katulad sa'yo noon." Biro ng Papa niya pero niyakap naman siya at saka
pinalapit si Rosalinda kaya sila ang nagyakap na tatlo.
"My stepmother is laughing to her pwet when she hears my speaking capability."
"Let her. Don't mind it as long as you know it to yourself that you're good now
and everything you portray is just a funny lady that's why you talk too much silly
words. Life is too short to waste and live bitterly. Hangga't hindi mo nasasaktan
ang kapwa mo o siya, wala kang dapat na intindihin. Pray that may the holy spirit
clear up her mind as well as her soul. Huwag na huwag mo rin iiwan ang Daddu mo
kasi mas kailangan ka niya. Ako, wala sa aking mang-aaway, pero sa nakikita ko,
malaki ang pasakit na dala ng mag-ina niya sa kanya. Sana naman ay mamulat ang puso
ng mga iyon na napakabait ni Emmanuel para lapastanganin." Ginawaran sila nito ng
halik sa noo, tig-isa sila ni Rosalinda.
"Papa, dito ako matutulog sa Biyernes ha." Paalam na kaagad niya.
"Hay Crisanta baka naman takasan mo ako at kumanta ka na naman doon sa tabing
dagat. Delikado na para sa iyo ang ganoon. Takaw na mata ng tao ang yaman ng ama
mo."
"Eh, kanya naman 'yon at hindi sa akin. Ibigay na niya lahat kay Angelica para
magbati na sila." Rason ni Macy pero umiling ang pari.
"Rason pa. Akala mo naman masasabi mo iyan sa mga taong magtatangka sa iyo ng
masama. Mag-ingat na lang palagi at lalong mag-ingat ka sa loob ng bahay dahil sa
madrasta mo. You told me that she was Hendrick's first love. I couldn't believe he
fell for that kind of woman. I mean, I'm not criticizing but it's very obvious that
she has a very filthy mouth. Patawarin siya ng Diyos."
"Amen." Sagot nilang magkaibigan at sabay din silang naghagikhikan.
Kung wala lang ngang binabantayan na madre ang best friend niya ay inampon na
lang niya ito sa mansyon, kaya lang ay hindi rin naman pwedeng iwan ni Rosalinda
ang madre na nag-alaga rito.
Nalulungkot nga siya para rito dahil wala na itong mga magulang, hindi tulad
niya na kahit paano ay may ama pang totoo.
"Papa, kukunin ko na 'yong bike ko ha." Paalam niya rito na tumango naman pero
tiningnan siya na parang nagababanta na kaagad.
"Baka naman magbisikleta ka papunta sa airpirt at takasan mo si Stevie ha."
Macy giggled because actually, she's really planning to do that. Naiinis na
siya na may bubuntot-buntot sa kanya na parang anino kahit saan siya pumunta. Kapag
babanyo siya, nakatayo sa may pintuan. Ang ginagawa niya ay iniitutan niya kapag
hindi na niya mapigil dahil natatae siya. Nalululkot lang ang ilong ni Stevie kapag
sumisimoy ang mala-bugok na itlog niyang utot. Kagandang babae raw niya ang baho ng
utot niya. Ano bang magagawa ay ganoon naman talaga?
"Baka ang susunod na operahan ay ang Daddy mo dahil sa kunsumisyon."
"Hindi na nga." Lumabi siya at kinamot ang ulo nang marahas. Baka nga mautas
ang Daddy niya kapag inumpisahan niyang magpakita roon ng kakulitan.
Pagdating nila sa garahe ay kinuha kaagad niya ang bisikleta at sinakyan.
Nakangiti naman ang Papa Jesu niya habang nakamasid sa kanya.
"Sakay ka do'n sa sa'yo, Negrita. Bike tayo papunta sa Boulevard." Yaya niya sa
kaibigan na napasimangot kaagad.
"Mahigit isang oras na bike 'yon."
"Hindi naman mainit ah. Lika na."
"Paano ang Daddy mo at si boyfiedoo?"
 "Susunod na lang ang mga iyon." Inilibot niya ang paningin
pero nadismaya siya dahil bakit parang nagsosolo sina Anna at Hendrick sa may kotse
ng binata.
Sinasabi na ba niyon na dumating na ang mga papeles tungkol sa divorce at
totoong hiwalay na iyon at ang Daddy niya?
"Sandali at may gigyerahin ako." Pinasibad niya ang bisikleta at dumiretso siya
sa pwesto ng boyfriend niya.
"Poot-pooooot!" Anang dalaga kaya agad na lumingon si Hendrick at naiitsa ang
sigarilyong hawak nang makita na babanggaan niya ito.
"Crap!" he cursed and held her hands firmly to stop her bike.
Humagikhik siya dahil parang nineybyos ito na totoong babanggaan niya.
"Naughty." Hendrick whispered.
Naughty ka rin. Tumalikod lang ako may kumakalantari na sa'yo.
"Done already?" tanong nito na tumingin kay Jesu. "My family will have lunch
today. I want you to join us." Anang binata sa kanya.
Bumuka ang bibig niya para magsalita pero sumabat kaagad si Anna Norhayda.
"Kaya pala iniimbita rin ako ni Tita Marga. Naka-oo na ako dahil nami-miss ko
na rin ang pamilya mo. Ganoon din naman noon. Lagi na lang akong nasa mansyon niyo
sa hacienda at nakikikain." Ngumiti iyon at hindi niya nagustuhan ang reaksyon ng
damdamin niya.
Bakit nagselos siya sa simpleng mga salita na 'yon?
It's hard to compete and though she's not competing, it feels like she's doing
the same. Hindi niya alam na may hacienda sina Hendrick at hindi niya alam na
mukhang iisang lugar ang kinalakihan ng mga ito.
She bows a bit but she felt a light squeeze on her hand. Itinaas niya ang mukha
habang nanunulis ang mga labi at parang naniningkit pa ang mga mata ni Hendrick na
nakatingin sa kanya.
"My mother is inviting you as her visitor and I will have Macy as my girl.
You're free to join us if you're comfortable." Anito pero sa kanya nakatingin,
tapos ay tumayo sa may side niya at inalalayan siyang bumaba.
"Will you bring this home now, girlfie?" malambing na tanong nito na parang
nahahalata ang selos niya.
Tumango lang siya at walang sabi-sabi nitong binitbit ang bike papunta sa isang
forward sa may di kalayuan, sa sasakyan ni Eco.
"Why you looking at me like that?" aniya kay Anna na nakatingin sa kanya nang
hindi kaaya-aya.
"Even just for once, can't you fix your tongue? Hindi ka ba nahihiya na nag-
boyfriend ka ng isang de la Cueva at anak ka ng may-ari ng mga airports, hindi ka
marunong mag-ingles?" umirap pa ito na para bang ang laking kasalanan sa mundo na
hindi marunong mag-ingles ang isang tao.
"What you care about my speaking skills? I don't ask for your opinion Mama
Anna. If you don't want to hear my fluent tongue, cover your eardrums with cotton
ballsy." Simpleng sagot niya.
"I am not your mother."
"And so better stop being a critic. Not what you always see is true and for
once, too stop insulting me. You're the past, the one who fucked him up while I am
his present, the one who stays with him after a girl cheated on him." She said
seriously. "Did my grammar pass your criteria, Misis Dean?"
"Don't insult me." tumaas ang mga kilay nito.
"And so don't do the same." Matigas na sagot niya. "You're playing tricks with
my father and so as playing tricks with my boyfriend? What do we call that? Is that
the one we call, kalandian?"
Sa kauna-unahang pagkakataon ay napikon siya siguro dahil sa selos na
naramdaman niya kanina.
"Takot kang batuhin ng bato na binabato mo sa ibang tao. Mag-isip ka muna bago
ka magsalita sa ibang tao." Mataray na dugtong pa niya pero malumanay pa rin naman.
"A present won't always be the future. Don't be self-assured, Maria Crisanta."
Ngumisi ito at saka tumalikod.
 I will work hard on it. At least I'm no cheater like you. Ismid niya pero si
Hendrick ang eksaktong nalingunan niya.
"A girl is upset." He's hiding a smile.
"Buti alam mo. Next time, don't leave me with your ex love. Open the door for
me. Invite my Papa Jesu and my Negrita, too. Isama mo na rin ang Daddy ko kung ayaw
mong break na tayo ngayon din." Inis na hindi maipinta ang maganda niyang mukha
pero pinagtawanan pa siya ni Hendrick.
"Chicken English, sweetie." He reminded her.
Sa chicken english niya yata ito napamahal kaya tuloy napupulaan na siya na
hanggang ngayon ay hindi marunong mag-english.
"Don't laughing at your ass. I'm deadly serious here to my litid. I'll break
you, boyfie. I'm not kidding!"
Natawa ito ulit sa kanya. Naiinis na siya pero nagagawa pa niyang patawanin ito
at sumunod sa request nito sa kanya.
"Okay. Don't be mad. Don't take her seriously and don't be jealous. You have
nothing to be jealous all about."
Hmp! Umirap siya at makamatay iyon kaya tumawa na naman si Hendrick.
"Who told you? I'm not jelling. You're so believe in your handsomeness.
You're hallucinating that I'm jelling." Tanggi ni Macy dahil parang nakakahiya na
aminin na nagseselos nga siya.
"Okay fine. Hindi ka nagseselos." Ninakawan siya ni Hendrick ng halik sa ulo
pero pumiksi siya. "Selos na selos ka." He chuckled and so she looked at him with
that irritated look.
"The fact I finished the mass of your Papa Jesu means you have nothing to be
jealous about. It's you alone and not Anna Norhayda anymore." Ngumiti ito at
tumalikod para lapitan yata ang ama-amahan niya at si Rosalinda.
Tse!
Kapag nagawa nitong imbitahin ang mga taong mahal niya para sa lunch lalo na
ang Daddy niya hindi na siya magseselos.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 45

45

Hendrick came earlier than usual the following day. Dire-diretso siya sa
pagpasok sa gate ng mga Nuñez pero sa pagdaan niya sa may pumpon ng mga halaman ay
may humila sa kanya kaya kaagad niyang binalak na undayan ng suntok sana pero
babaeng nakangisi ang bumula sa harap niya.
Anna...
He turned his back when she bulges her chest out, protruding her exposed
breasts underneath her skimpy bikini top.
Sa pagkadismaya niya ay hinatak siya nito sa braso papihit at pilit na
tumingkayad para yata halikan siya pero pilit niyang iwinaksi ang kamay ng babae.
“Spare me at once!” may kalakasan na sigaw niya at gigil na hinawakan ito sa
leeg.
Anna gulped and never moved. “I will strangle you if you will force your
seduction. Let go and keep your diatance.” Inis na sabi niya rito saka niya ito
pabalyang itinulak pero hindi naman natumba at parang baliw pa nga na sumandal sa
makapal na halaman.
“Hermès, still so affected all this time.” Palatak niyon na lalo niyang
ikinabwisit.
Ang lakas din ng apog nitong utuin ang sarili. Hindi yata ito makapaniwala na
makakapag-move on siya sa tagal ng panahon at matututong magmahal ng ibang babae.
Akala yata nito ay buro na siya hanggang sa tumandang mag-isa sa isang tabi at
mamuti ang mata sa paghahanap ng panahon na makalimot.
 He didn’t bother to speak. Umalis na lang siya nang walang imik dahil kahapon
pa ito sunod nang sunod sa kanya sa bahay nila. Kinagalitan pa nga niya ang ina
niya dahil kung bakit inimbita pa ito pero hindi rin naman niya masisi dahil wala
namang alam ang pamilya niya sa totoong nangyari sa takbo ng relasyon nila.
Everybody thinks that they separated in good terms while the truth is they not.
And now, kaya siya maaga ay dahil mukhang tampo pa rin ang girlfriend niya at
nagselos yata talaga nang makita sila ni Anna na magkausap sa may kotse. Hindi
naman niya iniimikan ang babae kahit na nilalandi siya.
Paglabas niya sa may halamanan ay nagkagulatan pa sila ni Emmanuel at nangunot
ang noo niyon saka tumingin sa pinanggalingan niya. The old man is eying him
maliciously but never asked a word.
“Macy’s still fixing herself.” Anito sa kanya. “Coffee?”
Umiling lang si Hendrick. “No thanks.” Sagot niya rito.
Hindi nito pinaunlakan ang imbitasyon niya na mag-lunch sa bahay nila at umuwi
ito na kasama si Angelica kahapon. Though Emmanuel never forbade Macy from coming
with father Jesu and Rosalinda, the man had that very intriguing look. It seems
like he had something inside his head, which he fears to find out. He doesn’t know.
Parang hindi siya nito gusto para kay Macy kahit na hindi ito nagsasalita.
“I think I better speak now, Mister Nuñez.” Aniya matapos na bumuga ng hangin.
“I don’t like your idea of having a man to become Macy’s mentor.”
“I think I don’t need your permission, son. Remember, wala ka pang
napapatunayan sa anak ko.” Kibit balikat nito na pari pa rin talagang magsalita,
napakababa ng tono pero mabalasik.
“I could be her mentor. I run my family’s businesses and I could teach her.
Nananadya ka yata na talagang papuntahin dito ang inaanak mo para magkagulo.”
Mariin na sagot niya na ikinatawa lang nito at nagawa pa siyang tapikin sa balikat.
“Hold your tongue.  Don’t be so rude, Hendrick. I know I made a sin so long ago
but when it comes to my daughter, fatherly protection comes first before my
indebtedness. Besides, I owe you nothing now and the only problem in you is you ran
and turned you back without hearing an explanation. My divorce papers were released
and truly granted. She’s all yours to take back,  total ay ikaw naman ang una sa
lahat kay Anna kaya maanong balikan mo na rin lang.”

“In your ass.” Inis na nilayasan niya ito na para bang pag-
aari niya ang kabuuan ng bakuran na tutuloy kung kailan niya maisipan.
Wala nga yatang kasing kapal ang pagmumukha niya pero wala siyang pakialam sa
sasabihin ni Emmanuel. Pupunta siya roon kahit na anong oras niya gusto dahil
naroon si Macy. Susuntukin niya ang Henry na iyon sa oras na dumating, at kaya siya
maaga ay dahil isa iyon sa dahilan niya. Baka dumating na ang barakuda na iyon ay
susungalngalin na niya ang nguso kapag pogi.
Ito na nga ang ayaw niya kaya pigil na pigil niya na mahalin si Maria Crisanta.
Ayaw niya na dumating sa punto na maiipit ang dalaga sa samaan nila ng loob ng ama
nito. The tendency is to hide the situation and pretend he’s doing okay with her
father.
Jesus Christ. Hindi niya akalain na gagawa siya ng ganoon para sa isang babae.
Nagsimba na siya at ngayon ay magiging gwardiya na para hindi ito maagaw sa kanya.
Sa susunod ano pa ang kaya niyang gawin?
“Good morning Señorito boyfie.” Bati ni Ramona sa kanya kaya binulungan niya
ito kaagad.
“Is the idiot here already, Ramona?” aniya na luminga sa paligid.
Ito ang bago niyang spy sa pagbabantay sa girlfie niya. Sa oras na aali-aligid
ang Henry ay tatawag ito sa kanya at susulpot siya kahit na anong oras. Babayaran
niya ito katumabas ng sweldo sa isang buwan sa mga Nuñez, at kabilin-bilinan na
niya na kapag wala siya ay sasama ito kahit saan magpunta ang dalaga lalo kapag
kasama ang barakudang Henry na ‘yon.
“Wala pa po, Señorito. Rinig ko po kanina ay paparating sa Mary Emmanuel
Airport ngayong alas nueve raw at susunduin ni Señor.”
 Bulcrap! Umigkas ang maganda niyang panga. Malinaw na mas boto ang Emmanuel na
iyon sa lalaking iyon kaysa sa kanya.
“My girlfie?” kusot na kusot ang mukhang tanong pa niya.
“Nasa kwarto pa po at nagbibihis yata.”
“I will see her.” Hendrick enuciated.
Napanganga lang ang katulong dahil sa ka-arogantehan niya at nang wala siyang
pasintabi na humakbang papaakyat sa hagdan.
“B-Baka maligaw kayo. Kanan po ang kwarto niya at hindi kaliwa. Baka po kay
Señorita Angelica kayo mapunta...ahasin pa po kayo.” Pabulong ang huling mga salita
ni Ramona pero ngumisi lang siya.
Mana sa ina at balak pa yata siyang gawing prize sa family member's feud. Sa
may swimming pool ay laylay na suso ang sumalubong sa kanya. Ano kayang sasalubong
sa kanya sa itaas?
Sa pagliko niya sa isang pader ay napatigil siya nang si Angelica naman ang
bumulaga sa harap niya. Mukhang papasok ang bata sa eskwela at walang kasing sungit
ang tabas ng mukha.
Nagkatinginan silang dalawa at sadyang hinarangan siya nito saka mataray na
tiningala. “What’s with you and my Mom? Are you playing fire behind my father’s
back?”
Dismayado siyang umiling. Siya pa ngayon ang napagbibintangan.
“I was your mother’s first in everything and your father stole her away from
me, or shall I say, she asked him to steal her. Can I pass now?”
Wala talaga siyang pasensya at mamaya baka tabigin na lang niya ito para
makaraan siya.
Kukurap-kurap ito na parang hindi makapaniwala sa lahat ng sinabi niya. “F-
First in everything? You mean you took her virginity away?”
Inane question.
“Stupid question. Get out of my way.” Ani Hendrick saka ito nilagpasan pero
nagsalita ito sa likod niya.
“What if I want you to take mine, too? No worries. I won’t tell.” Ani Angelica
na totoong ikinagulat niya.
Is the teenager just offering him her precious hymen? What the shit! Si Macy
pinagkakahirapan niyang sungkitin, ang isa namang ito ay inaalok sa kanya na parang
nagba-bargain lang ng pre-loved items, ukay kumbaga.

He heaved a sigh and shook his head with full of disgust.

“There’s nothing to tell because I will never have it either. Be careful next time.
Not all men are substantial enough to control their libido. Kinse ka pa lang at
baka pagsisihan mo sa bandang huli ang inaalok mo sa akin. It must not be thrown
away, men must work hard to have it from you—like what your sister does.” He walked
on and left Angelica.
God...where was Anna all this time, guiding her precious daughter? He can’t
believe such thing. Manang-mana ito sa ina na katorse pa lang ay nilalandi na siya.
Pagtapat niya sa isang pintuan sa kanan ay kumatok siya kaagad at nakatingin pa
rin sa kanya ang bata. Sinusuri siya niyon mula ulo hanggang paa at naiiling na
lang siya.
“Later, yayadoo! Coming right up to you!” sigaw ni Macy mula sa loob ng kwarto
na lumalabas sa siwang ng nakaawang na pintuan.
Ito ang inosente sa lahat ng bagay talaga at malamang kung hindi niya ito mahal
ay natukso na siya sa mag-ina na parang magsasabong pa yata dahil sa kanya. Pero
malinaw na night stand lang ang alok ni Angelica at gusto lang yatang magpa-
devirginize. That’s just so disgusting. Paano iyon irerespeto ng lalaki kung
mismong sarili ay hindi mabigyan ng respeto?
Tuluyan niyang itinulak ang pintuan at pumasok nang walang pasabi.
Walang nakitang Macy si Hendrick hanggang sa masilip niya sa kaliwang parte ng
kwarto ang dlaaga sa loob ng walk in na salamin ang mga dingding. Ipit niyon sa
tainga ang cellphone at mukhang may tinatawagan.
 Nagpanic na naman kaagad ang sistema niya dahil hindi naman tumutunog ang
cellphone niya sa may waistband.
His green-eyed monster was unleashed. Sino na naman ang demonyong tinatawagan
ng girlfriend niya?
“Yi! Answer the phone! You’re so bingi!” daldal nito habang gigil na dinuduro
ang telepono.
Humakbang siya papasok habang kinukuha ang cellphone niya at parang lumukso sa
tuwa ang ten inches niya nang makita na siya ang tinatawagan nito at nakakasampung
missed calls na pala.
Siya pala ang naka-silent ang cellphone kaya hindi niya marinig.
Mag-aalburuto pa siya sa selos ay siya naman ang may kasalanan.
Hendrick chose to ignore the call and looked around. Nawala ang ngiti niya at
napalitan ng kakaibang init ang katawan nang mapansin niya ang isang vibrator sa
ibabaw ng shelf. It’s red in color and shiny.
Mothersucker. Has his girlfie using that fucking thing? Pilya rin ba ito sa
tagong paraan at gumagamit ng vibrator para paligayahin ang sarili.
Dinampot niya iyon at sinuri nang husto. He even pressed thw on button and it
started vibrating in his palm.
His lips curled sexily as he takes quiet steps inside the walk in closet.
Nakatuwad na si Macy at nakapatong ang isang paa sa isang maliit na kwadradong
silya habang nagsusuot ng itim na stockings.
Geez! She’s fucking sexy in her uniform. The more he feels the horniness, the
more he feels the love as well. He just love the girl so much.
Naglakbay ang mga mata niya sa hita nito papaakyat sa may pwet at saka siya
tahimik na tumayo sa may likod ng dalagang walang pakiramdam.
Idinikit niya ang vibrator sa may pwet ni Macy kaya napatalon ito nang sobra.
“Ratty!” she screeched and instantly jumps on to the chair.
Pumihit ito at parang gulat pa na makita siya. “Boyfie?”
Sa wakas inimikan din siya. Malala pala itong maselos dahil mula tangali at
hindi na siya inimikan.

Itinaas niya ang hawak na laruan at kukurap-kurap ito na

tumingin doon.
“Seriously. Care to tell me how you use this? I think I want to try this on
you.” Ngumisi siya at nangunot naman ang noo nito.
“Hindi ‘yan sa akin. I just pulot it at the doorsteps of my sisteraka's room.
Nakakahon pa ‘yan at ipapakita ko sana kay Daddy but I got shy to my bones. The box
has a drawing of a woman’s pussy cat. Pang-ano ba ‘yan?”
“This isn’t yours?”
“No.” She turned around after sneering at him.
Selos pa rin pala at nagtataray pa.
Tumalon ito mula sa silya at nadulas pa ang isang paa na may stocking. “Yik!”
“Christ!” Hendrick was quick and wraps his arms around her waist. "Don’t be so
clumsy.” Paalala niya rito saka niya itinayo nang maayos.
Pairap-irap pa rin ang dalaga at mataray ang mga titig sa kanya. Para itong
tilapya na nanunulis ang nguso.
Siya ang naupo sa silya at hinila ang isang paa nito. “I’ll put your gaddamn
stockings.”
“No way! You might kapa my precious pussy under my palda.” Binawi ni Macy ang
binti pero marahas niyang hinila at gigil na tinitigan ito nang masama.
Umirap lang ito at hindi na tumutol pa.
“You know what this is? This is a vibrator, used for peasuring oneself. Instead
of having sex, they achieve orgasm through clitoral stimulation.” Paliwanag niya
nang i-off ang laruan at isinuksok sa bulsa niya.
Noon niya nakuha ang atensyon nito at parang tanga na ngumanga.
“You meaning my sisteraka who’s only fourteen knows sex already?”
“Yes.” Talo ka pa. He got the stocking ang stareted wearing it on her foot.
“She offered me her virginity."
“You took it?!” halos magliyab si Macy sa galit at binawi na naman ang paa pero
hinila niya.
“Would I be here if I did? Of course I didn’t. Nakita mo pa lang kami ni Anna
sa simbahan na hindi naman nga nag-uusap, hindi mo na ako iniimikan ng halos isang
araw. How much more if I will take the offer?”
“Sesesantehin kita sa buhay ko at hindi kita titingnan hanggang sa tumanda ka
na at magkaroon ng tungkod! You bear that in your ballsy!” She snarled and looked
so annoyed.
Hendrick brushes his palms on her inner thigh, smiling like an idiot.
“Don’t make tsansing to my smooth skin. Naiinis ako sa’yo. Sinasabi ko sa’yo
Hendrick, akala mo lang. Sasabihin ko sa’yo. Kakabwisit ka. Akala mo talaga. I will
tell you—”
Kinabig niya ito bigla papaupo sa kandungan niya kaya awtomatikong napayakap si
Macy sa mga balikat niya.
“Tell me what? That’s parallelism. You keep on repeating your words but never
had meanings. Tell me what?” Hamon niya rito habang masuyo itong hinahaplos sa
tuhod at tinititigan sa mata.
“I will hate you kapag inano mo sila ng Mommy niya. Divorce na sila ni Daddy at
sabi niya huwag akong umasa na ako na ang huli mo. I’m telling you talaga. I will
sabunot you before I leave you.” Naluluha itong lumabi kaya malambing niyang
hinalikan sa noo.
“Forget it. It will never happen. The reason why I’m here this early is because
you weren’t answering my phone calls last night. Alam ko na nagseselos ka pa.”
“Haaay—” nanlulumo itong sumimangot. “Dati isa lang ang babae, ngayon dalawa na
sila. Why so handsome kasi? What if I’ll saboy asido to your face para ugly
duckling ka na? Akin na lang kapag ganoon.”
He softly chuckled. Now who’s possessive?
Parehas lang pala silang seloso at selosa, ang pagkakaiba lang nila ay cute
itong magselos at siya ay parang liliyab na dragon kapag nagseselos.
He’ll change it now. Magseselos pa rin siya pero tahimik na. para cute rin
siya.
“I’m yours.” He softly mumbles as he kisses the corner of her lips.
You’re mine.
At long last she smiled a bit. Parang bata itong yumakap nang tuluyan kaya
niyakap din niya nang mahigpit.
“Labidoo.” She kissed his ear which made him smile.
“Labidoo, too.”
Napahagikhik ito at pumapasag-pasag habang kalong niya at mas lalo siyang
sinakal ng yakap.
Ang sarap sa pakiramdam niya na ganoon sila sa isa't isa pero ramdam niya ang
paninindigan nilang dalawa para sa isa't isa. Si Macy ang babaeng ipaglalaban niya
at hindi tatalikuran. When a man tries to steal her, he’d get her back as many
times as he could because he feels that she would do the same.
The withholding love has finally warped into a kind of love worth fighting for.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 46

46

The airplane landed, 10:00 AM but Macy was halted when she noticed a familiar built
of a man, standing somewhere inside the waiting  area.
Si Hendrick. Palakad-lakad ito na parang balisa at parang  may hinihintay.
 “Hoy—” kalabit sa kanya ni Rosalinda kaya napatingin siya sa tagiliran niya.
Halos sunuran lang silang dalawa na dumating ang sinasakyang eroplano at nagpang-
abot pa nga sila.
“Sinong tinitingnan mo?” usisa nito sa kanya kaya nainguso niya si Hendrick.
“Sino kayang hinihintay niyan?” takang tanong pa niya sa kaibigan na
sinimangutan siya.
“Itatanong mo pa talaga ‘yan? Malamang ikaw. Sino namang hihintayin niyan dito?
Wala namang ibang girlfriend kung hindi ikaw lang, alangan namang ako.” Hagikhik ni
Rosalinda kaya napahahikhik din siya.
“Let's goey. Let's make palibre to the kainan.” Yaya niya sa kaibigan na sang-
ayon naman kaagad at hindi naman tumatanggi basta grasya. “Granted na nga pala
‘yong keyboard mo. Sabi ni Daddy oorder ka niya sa Japan para Japayuki ka na.”
Nagtawanan silang dalawa.
“Tapos bibili ko naman si Papa Jesu ng car niya. Sabi ko kay Daddy salary
deduction na lang niya sa akin dahil sa oras na mag-start ako ng training kay kuya
Henry, may sweldo na ako rito bilang bago niyang...” napalunok siya.
Hindi yata siya bagay na maging CEO talaga. Baka lalong malugaw ang utak niya
sa numero. She hates numbers. She hates English. She loves recess and that’s all.
“Tingin mo kaya ko Negrita ko? I feel like dying already. What if my buhok will
lagas because of too much work? You think magugustuhan pa rin ni Hendrick ang panot
na babae?” ngiwi niya at nakikinita niya na ipinagtatabuyan siya ng boyfriend niya
kapag panot na siya at ala Mona Lisa ang kilay niya na nalagas na rin dahil sa
sobrang trabaho.
Pinagtawanan lang siya ng best friend niya dahil sa lawak ng imahinasyon niya.
“Mag-wig ka na lang. Mayaman ka naman, bili ka na lang ng peke na buhok.”
Tama...
Nag-tsek si Macy sa ere. “Korekek ka. Beauty pa rin ako basta there is wig to
may anit. Let’s goey.”
Papahakbang na sana siya nang matigilan siya ulit dahil napansin naman niya ang
kanyang Daddy na may kasamang isang lalaki na malaking tao rin. Naglalakad ang
dalawa na parang inililibot ng ama niya ang turista sa waiting area ng airport.
“Nakikita mo ang nakikita ko?” kalabit niya sa kaibigan.
“Oo. Gwapong doctor sungit na nakasuot ng dilaw na damit at faded na pantalon.
Naka-sunglass at nakasumbrero. Aligaga ang poging duktor at mukhang hindi pa
nakakaiskor.” Anaman ni Rosalinda kaya nalingon niya ito dahil iba naman yata ang
tinitingnan nito.
Si Hendrick nga ang tinitingnan ng kaibigan niya kaya halos maitulak niya ito.
“Hindi si boyfiedoo, labidabidoo. My Daddy and that poging lalaki who’s with him.”
Ipinihit ni Macy ang ulo ni Rosalinda at noon nito nakita ang tinutukoy niya.
“OMG! Baka si Mister Henry ‘yan? Bakit ang gwapo? Hala ka. Baka magselos na
sobra si Doctor Sungit d'yan.” Anito sa kanya at napalunok nga siya kasi gwapo
talaga.
Halos hindi maghuhuli ang dalawa sa tangkad, sa laki ng katawan at taglay na
kagwapuhan. Palangiti lang ang lalaki at walang mga buhok sa mukha. Nakasuot iyon
ng Amerikana at businessman na businessman ang dating.
“Mahal ko si boyfie ko.” Sagot niya pero hindi maitikal ang mga mata sa lalaki.
Inaaral niya ang hitsura niyon hanggang sa makita siya ng ama niya kaya
napatago siya sa pwet ni Rosalinda.

“Hoy! Ano ba? Alis d’yan.” Anito pero hinawakan niya ang
balakang para hindi ito makaalis.
“Stay still. No moving your pwet. Tumatago ako kay Dadyydoo.” Aniya pero parang
narinig niyanh humalakhak ang ama niya kaya napasilip siya at nakatingin iyon sa
gawi nila.
Her father looks so happy with that man and she doesn’t like it. Mukhang
magseselos nga si Hendrick na sobra. Hindi pa man lang ay naaawa na siya sa
boyfriend niya.
 “Macy, sweetheart!” tawag sa kanya ni Emmanuel kaya lumabas na rin siya sa may
pwet ni Rosalinda.
She glances at Hendrick’s way who turned around and looked at her, too.
Nagpalit-palitan ang tingin ng binata sa kanya at sa ama niya saka parang pumangit
ang tabas ng mukha niyon nang makita ang lalaking kasama ng ama niya.
“Hi Daddy!” kaway niya sa Daddy niya saka nagpalipad ng halik sa ere pero ang
hakbang niya ay papunta kay Hendrick.
As much as possible, she wants to balance the attention. She wouldn’t want any
of the two to feel upset and ignored.
She automatically encircled her arms around Hendrick’s arm and tiptoed to kiss
him on the cheek.
Bumaba naman ito nang kaunti matapos na pihitin ang ulo at pinatulis pa nang
kaunti ang mga labi.
She felt shy when the kiss landed on her lips instead a kiss on his cheek.
“Why you here?” She smiled.
“Looking at you, guarding you from the people who might steal you.” Anito saka
masama ang tinging ipinukol sa dalawang lalaking papalapit.
Ngumiti siya sa Daddy niya at lumapit doon. “Daddy.” Nagmano siya rito at
hinalikan naman siya nito sa ulo.
“Hi po, Tito Emman.” Kaway ni Rosalinda sa ama niya na kumaway din naman.
“Why you here Daddydoo?” aniya sa ama saka siya napasulyap sa kasama nitong
lalaki.
“Oh, here’s Henry. Of course, sinundo ko siya rito at itutuloy ko siya sa condo
unit na binili ko para sa kanya.”
Ibinili ng condo? She blinked many times. Ibig sabihin ay magtatagal ang lalaki
sa Pilipinas bilang adviser at mentor niya?
“He will stay for good and will just visit some of our airports out of the
country. He’s my trusted man, my man inside my company and he will be designated to
look after you from now on, honey.” Imporma pa ni Emmanuel kaya tumango na lang
siya.
“She is my daughter, Maria Crisanta or Macy, my first born. She’s the long lost
daughter that I had. He’s Henry Remuel, honey.” Pakilala ng Daddy niya sa kanila.
Kaagad naman na inilahad niya ang palad sa lalaki pero hindi iyon ang nakuha
niya mula roon.
Henry automatically draws in closer to her and kissed her cheek.
Medyo nagulat siya dahil malapit iyon sa sulok ng labi niya kaya agad siyang
napaatras at humigpit ang yakap niya sa braso ni Hendrick.
“I’m her boyfriend...” biglang sabi ng binata kaya natingala niya ito at hindi
niya gusto ang dilim sa mukha ng gwapong boyfriend niya.
“Asshole.” Bulong pa ni Hendrick at walang kaabog-abog na inundayan ng suntok
si Henry na halos mabulagta sa sahig.
“Ayi!” napatalon siya at natutop ang bibig dahil sa gulat.
“For Pete’s sake, Hendrickson? What is the matter with you?” tumingin si
Emmanuel sa binata habang inaalalayan ang inaanak na nasuntok sa panga.

“The matter with me is that’s the best way to show my

possession. I am Macy’s boyfriend and anybody who will fucking steal her will die.”
He grunted and has that irritated look.
Nagkatinginan sila ni Rosalinda at nganga siya dahil sa narinig niya.
That’s a live threat. He will kill for her? Isn’t it that too psychotic?
Hindi naman Macy, mahal ka lang yata niya talaga.
Yihihi. Kinilig siya bigla kaya naitago niya ang mga labi dahil sa tuwa.
Kaswal na pinahid ni Henry ang bibig gamit ang isang panyo at saka tumingin kay
Hendrick habang umiiling naman si Emmanuel.
“Let’s fucking go.” Walang pasintabi na hinawakan ng binata ang kamay ni Macy
kaya napakurap na siya.
“Ahm—” hinawakan naman niya sa kamay si Rosalinda. “Babayu Daddydoo and Mister
Henry. I’ll sew you both later, alligaters.” She smiled but almost ran out of
balance when Hendrick pulled her a bit harshly.
Aray... ang dahas. Napahagikhik na lang siya nang makita niya ang pag-iling ng
ama niya habang papalayo naman sila.
Inginuso sa kanya ng kaibigan si Hendrick na walang imik at malalaki ang
hakbang papaalis kaya hindi siya nakatiis ay sinilip niya ang mukha nito at pacute
na ngumiti.
“Selos ka?” nakuha pa niyang itanong pero itinulak siya ni Rosalinda kaya
muntik siyang madapa.
“Aray naman. Tinatanong ko lang. What’s so wrong in asking his jelly-jelly
manner?” sinilip ulit ni Macy ang mukha ni Hendrick at walang pagbabago sa
ekspresyon ng matigas nitong mukha.
He’s really jealous and looked so intimidated. She doesn’t know if it’s fear or
what.
“Kita mo na parang mauutas na sa selos, magtatanong ka pa. Nananadya ka rin
eh.” Angil ni Rosalinda sa kanya pero humagikhik lang siya.
She’s not bothered if Hendrick punched Henry. Hindi niya alam kung anong mali
sa kanya pero gusto niya na possessive ito sa kanya at kahit na wala pa mang agawan
na nagaganap ay nag-aalburuto na kaagad ito sa inis at nanununtok na para lang
ipaalam na pag-aari na siya nito.
“What else do I have to prove?” kausap ng binata sa sarili kaya naitago niya
ang mga labi.
“I better go. You two must talk privately. Mamaya na tayo magmeryenda kapag
malamig na ang ulo ni Doc Sungit.” Paalam ng best friend ni Macy at saka iyon
humiwalay sa kanila.
Sumama iyon sa grupo ng mga kaklase nila na nakatingin sa kanya.
Wala siyang nagawa kung hindi ang magpatianod lang kung saan siya dadalhin ni
Hendrick at sa parking lot ito, tumuloy, sa VIP area kung saan mga matataas lang na
pulitiko lang ang mga gumagamit at ang sasakyan nila ng pamilya niya.
He curtly opened the door of the car, backseat. Macy has to think for a while
but Hendrick pushed her inside.
“Boyfiedoo!” napatili siya nang matumba siya sa upuan pero may dumagan kaagad
sa kanya matapos na marahas na sumara ang pintuan.
She nearly shut her eyes when he fisted her hair and kissed her neck
aggressively, pulling one of her thigh around his waist.
Yiiik! This posing is so bastos again.
Nakagat niya ang dila at ngumiwi nang malilis ang palda niya. “Hendrick, we
talking already about this posing. We won’t do it until we make pakasal together.”
Paalala niya rito pero wala itong tigil na ang likot ng mga labi at kung saan-saan
napupunta.
His hand slid inside her skirt and touched her womanhood with her undies
“Ngingi! No no.” napaungol siya dahil parang nangilabot siya bigla dahil sa
ginagawa nito.

“just let me.” Humahangos na bulong nito sa may tainga ng

dalaga at doon na naman siya hinalikan.
Okey dowkwy, fine!
Macy let’s go and never refused from his strength. He’s remarkably indeed a
good lover but it’s not time to do it. Malamang na nagpapakalma lang ito ng sarili
dahil sa selos na naramdaman kanina.
They both moan when he presses his hard sex against hers. Noon ito nag-angat ng
tingin at nagkatitigan sila.
The green eyed monster is now gone and he looks a bit calmer.
Hinagod niya ang buhok nito gamit ang mga daliri niya saka ito nginitian.
Hendrick is a de la Cueva and she knows it from the start that he’s really snobbish
and arrogant. Kung ama niya ay nasuntok nga nito, sino ba naman ang isang Henry San
Carlos para hindi nito masaktan?
 “I am your soothing recipe.” Biro niya sa boyfriend na bumuga ng hangin.
“Your father doesn’t like me as your boyfriend.” Anito at umalis na sa ibabaw
niya.
He helped her sit properly and she grabbed the moment to hug him as she rested
her head on his chest.
“And you not liking him as well as your ama-sa-batas. The feeling is mutual so
don’t ever be upset.” Kaswal na sabi na lang niya.
As much as possible, she doesn’t want to be affected by the situation. She
loves Henrick and so as she loves her father. Kung mataas parehas ang pride ng
dalawa...wala siyang magagawa, pero sana naman alang-alang sa kanya ay maisip ng
mga ito na magbati. Hendrick is so blunt even to her own father. She finds it
cooler these past few weeks and days. Maayos naman ang dalawa at wala naman
sinasabi ang ama niya na ayaw niyon kay Hendrick. Ang isa naman ay may kakaibang
instinct yata para sabihin na ayaw ng Daddy niya rito.
“He told me that I haven’t still done anything for my girl.” Anito na nasundan
ng pagbuga ng hangin.
Napatingala siya rito at nanungot ang noo. “You talked?”
“We didn’t. I confronted him because I never liked his idea getting a mentor
for you, a special kind of mentor qho will basically spend his time with you inside
the office—alone.” He looked in her eyes and pursed his lips.
“Alone?” inosenteng tanong naman niya kaya tumango ito.
“That’s what you two will do. I hate it that’s why I confronted your Dad. I
asked him and he answered me with stupidity. He told me that I must hold my tongue
and haven’t proven anything yet when it comes to you.”
“He said that to you?”
“I should’ve never let you know but I’m clueless. I told you he has a filthy
mind and he doesn’t believe that my motive is clear. Baka iniisip pa rin niya na
ginagamit kita para saktan siya. Ano bang gusto niyang patunay?”
“Baka ang patawarin mo siya sa nagawa nila ni Anna Surayda.” Kibit balikat niya
at bigla na lang na natawa si Hendrick.
“I don’t fucking care about them anymore. Hindi ko na sila iniisip pa at gusto
ko na tuluyang mawalan na ng koneksyon sa buhay ko si Anna. She’s just a part of my
past, my memory but nothing in my heart now and will be nothing in my future.”
Sincere na sabi nito habang nakatitig nang diretso sa windshield ng sasakyan.
Palabi-labi naman siya na parang isda at hindi naman siniseryoso ang mga
sinasabi nito, pero nakatatak sa puso at isip niya. Panghahawakan niya ang mga
bagay na iyon at hindi niya bibitiwan.
“Eh di hayaan mo na si Daddy. Hindi naman kayo ang mag-aasawahan kundi tayong
dalawa.” Balewalang sagot niya na ikinatingin ni Hendrick sa kanya.
“Did you just say asawa?” awtomaikong napabaling ito sa kanya ng tingin.
“Are you bingi?” tumaas ang mga kilay ni Macy. “Pwera na lang kung bading ka at
si Daddy ang like mo na gawing wifeydoo. Yaks!” umakto siyang sukang suka at tumawa
naman ito nang malakas.
“Now your faulty na naman because you punched that Kuya Henry of mine. Padagdag
na nang padagdag ang kasalanan mo.”
“Oh I don’t fucking care. I will kill him kapag nagkamali siya. I want to
figure out what your Dad wants. Wala naman akong pakialam sa kanya pero bilang ama
mo, of course dapat lang na patunayan ko ang sarili ko.” Bugnot na sagot nito na
mukhang talagang may gustong patunayan.
She doesn’t need proof because she can feel his protection and his love, his
honestly and so as his sincerity.
“Your heart will soon figure it out. I trust you.” She smiled and shuts her
eyes.
Yumakap siya lalo rito at ikiniskis ang pisngo niya sa damit ni Hendrick.
“I’ll make takas to our sessions so you won’t get jelly to your bones.” Pangako
niya rito na nasundan pa ng mahinang hagikhik dala ng kanyang kapilyahan.
“You will?” he sounded like it was a brilliant idea and she likes it.
Suportado siya nito sa kalokohan niya.
“In one condition?”
 “What condition?”
“Sama ka sa amin ni Daddy sa puntod ni Mommydoo. I want to introduce you to
her. If you will backing out, no more making takas to Mister Henry.” Ngumiti siya
at wala itong pagtutol.
Tumango ito kaagad na parang hindi man lang nag-isip na umiwas na lang dahil
kasama niya ang Daddy niya.
“Totoo?” lumaki ang mga mata niya kaya tumango ulit ang binata.
“You want me to swear? May duda ka pa na kahit parang masusunog ako ay nagsimba
ako kahapon? Kahit lalaki ako tumanggi ako sa kapatid mo?”
Macy giggled and hugged him again. “No doubting anymore. I believe in your kind
heart.”
“And I think I know now how to make your Dad believe in my intention. He’s just
a one big shit. Siya ang nanakit sa akin noon tapos siya ang walang tiwala sa
akin?”
“Huwag ka ng magalit. Hayaan mo na siya. Of course he loves me that’s why he’s
trying to make protection of me. Of course when you become a Daddydoo, too you will
protect your kids to your balls' strength. That’s what father’s do, protect their
kids.” Paliwanag niya rito at tumango naman ito.
“What’s your full name again and your birthday again? Was it right that Oct
really?”
“Oo, hindi na pinabago ni Daddy sa birth certificate. Maria Crisanta Suarez
Nuñez, 19 years of age. Born Oct 07, 1999. My Daddy’s name is Emmanuel Nuñez and my
Mommy is, Mary Therese Hernando Suarez. I graduated in—” she paused when he chinned
her up.
“Enough.” Tumatawang saway nito sa kanya saka siya hinalikan sa ilong at
tinitigan sa mata.
Parang may nakikita siya sa mga mata nito na hindi niya maintindihan kung ano
pero mukhang masaya na ito. His eyes are telling something which she can’t decipher
but she can feel that it’s good.
“Labidoo girlfie, so much.” Hendrick cradled her in his arms and she just
smiled. “Sorry if I was a brute and ill-mannered.”
“I'm loving that kasungitan but next time, huwag ka na manununtok basta-basta
kasi hindi naman ako magpapaagaw sa kanila.” She told him with all her heart.
Hendrick didn’t answer but he tightened his arms around her, kissing her hair.
With it, she knows that it’s a yes.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 47

47
“Señorito, a package came for you.” Ani Rosario kay Hendrick nang pumasok ang
kasambahay sa kwarto niya na walang katok o anuman.
Nagbibihis siya para sunduin si Macy sa airport dahil sa sobrang puyat niya
kagabi dahil halos alas onse na niya inuwi ang girlfriend niya ay hindi siya
nagising ng maaga para ihatid iyon pagpasok. Nagising na lang siya na may isang
text message sa cellphone niya na, labidoo boyfie ko. C u later, hansum alligater.
Tumakas iyon sa ika-pitong pagkakataon sa sesyon ng dalawa ni Henry at sa kanya na
lang nagpapaturo ng management.
Wala namang magawa si Emmanuel at pailing-iling na lang sa ginagawa ng panganay
na anak na mas makulit pa sa pangalawang anak na si Angelica. And that girl is a
bit responsible now. Manaka-nakang napapamasid iyon kay Macy at paminsan-minsan ay
tumatawag na ng ate. Sa wakas ay unti-unti ng namumulat iyon kung gaano kasarap ang
pakiramdam na magkaroon ng kapatid, lalo pa nga kung singlambing at simbait ni
Macy.
“May bwisita rin kayo Señorito.” Dugtong pa ni Rosario kaya napatigil siya sa
pagsuot ng button down shirt niya.
 “Bwisita?” kunot noo siya sa kasambahay na iirap-irap.
Alam niyang hindi naman si Macy iyon dahil malapit ito kay Macy at paano na ang
girlfriend niya ay may flight iyon, kaya nga susunduin niya.
Iniabot ni Rosario ang kahon sa kanya kaya hindi na siya nakapagtanong pa nang
makita niya kung saan iyon galing. It’s from Hongkong.
“Double shit!” napangisi siya at parang gusto niyang tumalon sa tuwa.
Finally, hawak na niya ang susi sa walang hanggan na paglagay sa tahimik.
“Saka nasa ibaba rin Señorito si Attorney Panot.” Imporma pa nito saka
tumalikod kaya tuluyan na siyang napatalon sa tuwa.
He felt relieved. May magandang resulta na ang paglilihim niya kay Macy nang
hingin niya ang birth certificate niyon para makakuha siya ng Certification na
hindi kasal ang kahit na sino sa kanila.
Yes, he will marry her though they only shared some few moments together. If
Emmanuel wants proof then marriage is the answer. He will get Macy by hook or by
crook and make her his wife by any means or any chance. Iyon ang hindi niya nagawa
noon, ang ipaglaban ang pagmamahal niya, o baka hindi lang talaga niya ganoon
gustong panindigan si Anna.
He’s now free and with all his heart and love, he will make Macy a de la Cueva
at the age of nineteen.
God bless him.
She’s been his eye opener and the best thing that she did to him was made him
learn how to believe again in the power of love and trust. She made him realize
that life is too short that’s why he must never withhold anymore. As long as he’s
happy, there’s no wrong about it.
Binuksan niya ang kahon at nasa loob ang ring box. He got what he wanted and
personally chose it for Macy. Her simplicity was his inspiration which made him
choose a crucifix, beaded with diamonds as their wedding ring and a heart shaped
diamond engagement ring.
Jesus. Kapag tinanggihan siya ni Macy, itatapon niya ang mga lintik na
singsing.
Wala siyang naisip na preparasyon para sa isang surpresa ng engagement dahil
hindi na siya daraan doon. Diretso kaagad sa kasal ang seremonyas sa oras na
mapapayag niya ang dalaga, at bibitbitin niya ang mga papeles para kung saan mang
lupalop sila mapadpad at maikasal ay doon niya iparerehistro sa munispyo ang civil
wedding. That’s his plan for now and a brain shattering honeymoon to follow. When
she’s 20, he’ll marry her in whatever country she likes.

He’s old enough to understand love and time will never tell
if it is love or not. His heart tells it and there’s no way to get out of it.
Maluwag ang pakiramdam na lumabas siya ng kwarto at si Anna Norhayda ang
naabutan niya sa may indoor balcony na nakaupo sa sofa.
Napatayo iyon nang makita siya pero hindi niya masyadong pinansin.
“Hermès, let’s talk.” Pakiusap niyon na tinaasan niya kaagad ng isang kamay.
“Stop at once. There’s nothing to talk about and I’m fine. I am happy and just
be happy as well. I’m sick and tired of you, seducing me. Kahit na milyong beses
kang maghubad sa harap ko Anna, wala ng magbabago pa. I love my girlfriend and I
will marry her now.” Tahasang sabi niya na parang ikinagitla nito.
“I...I came only to say goodbye. I know. Alam ko na wala na talaga. I just
can’t...forget you.” Tila ba naiiyak nitong sabi pero umiling siya.
Kung noon nito ginawa ang bagay na iyon sa halip na talikuran sana siya, sana
tinanggap niya ito kahit na nagkamali pa ito at nakagawa ng nakasusulasok na
kasalanan, pero hindi.
Hinayaan siya nitong umalis at hindi siya ipinaglaban. Mas mahirap pa nga rito
ang sitwasyon ni Macy na naninimbang sa dalawang taong minamahal na may mga
iringan, pero naipaglalaban siya at naipaglalaban din ang pagmamahal sa ama kaya
buong pagmamahal niyang sinusuklian ng kabutihan at pagmamahal.
He doesn’t deserve such purest kind of love from a girl like Macy but he’s so
blessed to be her fiancé. He’s so blessed in every way. Not a single minute that
Macy changes or turns hellish.
Tumingin siya sa mga mata ng babaeng kaharap niya at iinilingan ito. Wala na
siya ni katiting na pagtingin pa rito. Nawala iyon na parang bula simula nang
magkagusto siya kay Macy.
“You must forget me like what I did. If I learned something from our
relationship, that is maybe we’re really not meant to be for each other. I admit I
had a very hard time finding how to move on, but I guess after all this time, true
love is all that I ever need to cope up with the pain. I realized that it was only
my pride as a man which was hurting so badly and not my heart. You cheated on me
though you knew what I’ve been through. With you, I mastered to forgive and let go
my bitter experiences, but the very last moment, you left me hanging all alone. And
I guess, I must thank you also for if you never did that, I wouldn’t come to cross
Macy’s path—my great love.” He ended.
Tuluyan na lumuha si Anna at yumuko.
“I know your plan. Hindi mo man aminin, alam kong nag-suggest ka kay Emmanuel
na kunan si Macy ng adviser sa katauhan ng isang lalaking pwedeng ipangtapat sa
akin. I know that the purpose is to ruin our relationship but I guess you conceded,
finding how that girl loves me truthfully that she has to run away and sneak out to
never have any session with Henry. That’s so clever, Anna yet Macy is for me. And
perhaps you forgot it that I am an A+ child. I may seldom speak but my mind is
working times three than my mouth does.” Tahasang kompronta niya rito na lalo
nitong ikinaiyak.
“Not all love affair isn’t worth battling for. I am firmer now and tougher to
stand for her, the thing which I never did to you. Knowing Macy, I know she feels
the same for me, too. Goodbye Ann Norhayda.” Humakbang na siya at wala na siya
kahit na anong bigat sa dibdib.
“I’m leaving for Chile.”
“Nice to hear that. May you find happiness there. And about your daughter,
leave her to your husband’s custody for I think he’ll make a good guardian, good
enough than you.” Prangkang sabi pa niya kaya narinig niya ang paghikbi nito.
“That’s...so straight to the point.”
“Because it’s the truth. Shes still so youn ywt you never motinored her as she
grew up. Do you what she did? She offered me to have sex with her.” Pumihit siya at
pagkagulat ang rumehistro sa mukha nito.

Napatigil ito sa pag-iyak at natulala sa kanya.

“Macy found a vibrator outside your daughter’s room. Who will preach her to
study first before she attaches herself to some worldly things in life? Do I have
to ask you if you’re same as her? You’re a mother and be a mother first before you
think rather of your own happiness. Have a safe trip and please never bother my
fiancée anymore. I swear you will have to get through me first before you ruin
her.” Hendrick sighed and turned his back again.
Tuloy-tuloy na siyang bumaba at iniwan ang babae sa may indoor balcony.
Nakangiti niyang hinarap ang matandang abogado ng pamilya nila na kausap ng
Papa niya.
Enrico looked at him with a glint of happiness on his old man’s face. Mukhang
nabanggit na ng abogado ang tungkol sa pinaasikaso niya.
“Did you talk to Anna?” Bungad ng Papa niya sa kanya at kaswal lang siyang
namulsa saka sumandal sa pader.
“Yes and she’s leaving.” Tumingin siya sa tuktok ng hagdan at pababa na nga ang
babae roon.
Ngumiti iyon sa ama niya na tumango naman at kumaway.
“I’ll go ahead.” Anna told him and he just nodded.
Ni hindi niya tinapunan ng tingin ang babae na umalis na lang nang tuluyan.
That’s the end of everything and finally he’s free from anger and he’s so happy.
“Hindi mo ba kami balak na imbitahan sa kasal mo, my son?” biro ng Papa niya sa
kanya pero sa Ninong nilang magkakapatid nakatingin.
Hendrick chuckled and looked down at the files placed on the table.
“I will but I have to be quicker, Papa. I will prefer a grand and elegant
wedding for her when she reaches 20.”
“And—” umarko ang mga kilay ni Enrico.
Tiningnan niya ang ama sa talukap ng mga mata niya. “And for now I will marry
her, civil wedding, just her and me.”
“You think it might be too early? Wala pa kayong isang buwan base sa kwento ni
Macy sa Mama mo at kay Kendra.”
“I’m thirty-three Papa and I’ve never been sure in my life compared to how sure
I am today. I’m old enough.” Paliwanag niya rito na parang duda pa sa kung hanggang
saan niya kayang panindigan ang plano niya na mag-asawa na.
“I know but it’s the girl.”
The girl... yes, Macy is too young. Hindi kaya magsisi iyon? Magsisisi lang
iyon kapag nahirapa sa buhay kasama siya at hindi niya iyon hahayaang mangyari.
They will never ever fight. Malamang na ang pag-aawayan lang nila ay kung saan ang
pindot ng toothpaste dahil sa itaas siya at nakita niyang sa ilalim iyon
pumipindot. Other than that, there’s nothing more to argue and he will never argue.
He will protect her but will never ever fight with her. He will fight with her in
bed but not a fight wherein he can hurt her juvenile feeling.
“You think she will regret if she’ll marry me now? Do you see it happening
three years from now, Pa?” balik tanong niya sa ama pero buo pa rin ang desisyon
niyang alukin na iyon ng kasal at gawing de la Cueva mamaya o bukas na bukas din.
“No, I don’t see it happening.” Sagot ng Mama niya galing sa may likuran nila
at kaagad silang napalingon.
Yumakap sa braso niya si Margarita at nginitian siya. “I know her since she was
fifteen. Simula nang mapunta sila sa San Antonio, kilala ko na sila ni father Jesu
at napakabait na bata ni Macy, matyaga at mahalaga, sobrang lambing pa. Dalawang
taon na siyang labas masok sa bahay na ito at ni minsan ay hindi ko nakitang
nagbago siya ni katiting. You will see it. She became a Nuñez yet she’s still the
Macy Tabooyug we knew. I bless you. Go and marry her now, my baby boy. At long last
your dick will have some use at this moment. I can see my future grandsons and
granddaughters with you.” Ngumisi itong mag-isa at parang nag-i-imagine na.
Nagkatinginan lang silang mga lalaki at ang Papa niya ay literal na nakanganga.
“May I have the papers, ninong?” Aniya sa ninong niya na napakurap kaagad.
“Sure, son. Here.” Iniabot nito ang mga papeles kasama ang isang lalagyan.
“Registry number, seal, signatures are the ones which are needed—yours and
hers, witnesses and the judge who will be there to bind you civilly and nothing
more. Marry her now. Book it now. She’s your wife in an instant—legally and no
under the table transactions, as you’ve wished.” Ngumisi ang matandang abogado kaya
ganoon din ang ginawa niya.
Isinuksok niya sa envelope ang mga papeles at magsasalita sana nang makarinig
sila ng sigaw mula sa labas ng bakuran.
“Doc Sungit!” malakas na iyak ni Rosalinda kaya kumabog ang dibdib niya nang
matanawan niya ang dalaga sa labas ng bahay at umaandar pa ang bisikleta niyon ay
kaagad nang bumaba.
Hindi iyon pumasok sa training?
“Doc Sungit! Si best friend ko! Si best friend ko!!!Nag-crash daw ang eroplano!
Nag-crash daw!!!” halos mapaupo ito sa sahig at naglupasay habang siya ay parang
binuhusan ng asido sa kinatatayuan niya.
The envelope fell on the floor as he loses all his strength.
He wanted to think that it is a prank but looking at Rosalinda's face, the lady
isn’t playing games with him.
Napapikit siya at nanlumo nang tuluyan. Kung may masamang nangyari, hindi na
ulit siya magmamahal at iyon ang mas tiyak na sigurado kaysa sa anong bagay pa man.
Nanubig ang mga mata niya at tuluyan na nalaglag nang walang abiso habang ang
ina at ama niya ay pilit na itinatayo si Rosalinda.
My future bride...don’t leave me yet. I need you.
I love you so much.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL 48

48
Hendrick prayed so hard silently, begging for mercy. For the first time again,
he called his God. Like a fucking miracle, he gathered his strenght and picked up
the envelope.
“There's no fucking way that my baby will leave me like this. No fucking shit!”
he said bravely though his tears are running down on his cheeks.
His mother began to sob and so as Rosario came running from the kitchen. “I-
Iyong breaking news...nag-kras ang e-eroplano ng Mary Emmanuel sa...sa...P-Panglao
Island.” Imporma niyon pero hindi siya nagpatalo sa takot.
Lumabas siya nang walang paalam at napasunod ang mga magukang niya pati na si
Rosalinda sa kanya.
“Where are you going?” nag-aalala si Margarita pero dumiretso si Hendrick sa
sasakyan niya.
“Will fly to Panglao to see her. She’s not dead! She’s not fucking dead!” galit
na singhal niya. Kung kanino? Hindi niya alam, basta galit siya sa trahedya na
‘yon.
Hindi niya sinisisi ang Diyos dahil pagod na siya sa ganoong sistema dahil ang
paulit-ulit na nakikita niya kay Macy noon ay ang pananalig na lahat ng bagay ay
nangyayari para sa ikabubuti ng lahat, na may dahilan ang langit na hindi kayang
intindihin ng isip ng tao na walang alam kung hindi ang maghinanakit lang at hindi
magawang tingnan ang magandang side ng buhay.
Masakit ang kalooban na nasuntok niya ang sasakyan at doon siya napaiyak nang
tuluyan na naman.
“Sasama ako Doc. Sasama ako.” Rosalinda cried behind him and so he opened the
door for her.
Mabilis at walang pag-aalinlangan ang dalaga na sumakay habang walang tigil sa
paghagulhol. “Hindi ko sinabi kay Papa Jesu. Natakot ako na baka bigla iyong
atakihin kahit na naoperahan na. Hindi iyon matatanggap ni Papa Jesu, hindi kahit
kailan.” Iyak nito sa kinauupuan at ganoon din ang nararamdaman niya.
He fears that he might never hold her again and see her lovely smile but he has
to believe. He has to believe because he will marry her soon enough.
Sumakay siya sa driver’s side at pinasibad kaagad ang sasakyan papaalis. Ang
diretso niya ay sa kanilang mga private plane, piloting it to check Macy somewhere
in Panglao Island.
Para siyang hinahalukay na ube sa hindi maipaliwanag na pakiramdam niya lalo pa
at walang tigil sa pag-iyak si Rosalinda sa kanyang tabi. Mugto ng sobra ang mga
mata nito pero dinaig nito ang baka na manganganakin sa lakas ng atungal.
That proves how good Macy is as a friend. Wala pa siyang nakitang kaibigan na
kahit na sino ang umiyak nang ganoon para sa isang kaibigan na animo ay nawalan ito
ng isang tunay na kapatid.
“S-Si Emmanuel...?” nanginig ang boses niya nang saglit na lingunin ang dalaga
na umiling kaagad.
“Ikaw ang una kong naisip na puntahan at sabihan nang makita ko sa balita.
Halos patay daw lahat...” hagulhol na naman nito at napapiksi pa sa kinauupuan.
Nagpupuyos din ang damdamin niya at hindi niya alam kung paano niya tatanggapin
kung totoo man. Hindi niya matatanggap kahit na kailan. She’s his great love,
second to his first but will surely be his last.
Bumigat ang dibdib niya nang pigilan niya ang mapaiyak din.
“Have y-you tried calling her?”
“I did. The phone was out of coverage and I realized, maybe it’s inside the
locker.” Tila lalo itong pinanghinaan at siya man ay ganoon din pero hindi siya
nawawalan ng pag-asa at ang pagmamahal niya ang nagdadala niyon.
 Macy looked at those people fighting. Nasa gitna sila ng napakalawak na airport
sa Panglao Bohol. She’s comforting the passenger’s especially the children who are
crying. Two minutes after they got an emergency landing, another plane came
crashing and it exploded like a bomb somewhere in Bohol, too.

Malakas ang pagsabog na ikinatakot ng mga sakay ng eroplano

kaya pinakakalma niya ang mga tao. Sa tantya niya ay baka ilang kilometro lang iyon
sa kanila. Natatakot din siya dahil sa lakas ng turbulence ng kanilang eroplano
kanina sa himpapawid pero hindi siya nawalan ng pananampalataya na hindi sila
masasaktan.
At tama siya.
“Miss Macy, magpahinga na rin kayo at may nagpa-book na sa atin sa
pinakamalapit ng hotel na pwede nating tuluyan kapag hindi tayo nasundo kaagad
dito.” Anang isang totoong flight attendant sa kanya. Inabutan siya nito ng jacket
dahil sobrang hangin sa lugar na iyon at halos parang nagyiyelo ang pakiramdam
niya.
“How about my Daddy? Did anyone inform the people at Mary Emmanuel airport that
we’re okay? Nawalan yata ng koneksyon ang eroplano natin.” Aniya sa babae na hindi
mapalagay at sa halip na mga pasahero ang intindihin ay siya ang inaasikaso.
“Ayusin niyo ang reporter na ‘yon! Linawin niyo na hindi eroplano natin ang
nag-crash! That son of a bitch!” galit na wika ng piloto kaya napabuntong hininga
na lang siya.
“Raradyo ako sa airport natin.” Dugtong pa niyon saka matikas na naglakad
papunta sa loob ng building.
Sunuran naman sila nang igiya sila ng mga attendant sa loob ng building kung
saan doon na muna sila mag-iipon-ipon hangga't walang abiso ang Daddy niya sa kung
anong gagawin. Ayaw niyang saklawan ang kapangyarihan ng ama niya kahit na unti-
unti na niyong inililipat ang lahat ng karapatan sa kanya. She’s still just his
daughter and she will also follow rules from her father.
Tulala siyang palakad-lakad at nagtatanong kung anong kailangan ng mga pasahero
nila at kanina pa kumakabog ang dibdib niya pero hindi siya makaluha kahit na
walang salitang kayang magpaliwanag ng takot na naramdaman niya kanina nang parang
sasabog din sa ere ang eroplano dahil sa lakas ng pagkalabog.
Nasa halos isang oras na sila roon simula namg lumapag ang eroplano pero hindi
pa rin matahimik ang kalooban niya dahil ang laman ng isip niya ay ang mga sakay na
tao ng isa pang eroplano na hindi na simuwerteng makapag-emergency landing. And
she’s worried about that wrong news. Paano kung biglang atakihin na naman sa puso
ang Papa Jesu niya kapag narinig ang maling balita na iyon?
Kinig ang mga kamay na nabitiwan niya ang hawak na disposable cup kaya
tumilapon sa sahig ang laman niyon na kape.
“Miss,” anang mga flight attendant ng airport nila at iniupo siya sa stainless
na silya. “Magpahinga ka na. Ipinaaalam na nila na maayos tayong lahat.”
She nodded.
“Miss Macy, your father wants to talk to you over the phone.” Imporma sa kanya
ng isa sa mga piloto.
“Si Daddy?” tumayo siya at kaagad na humakbang. Parang lalong lumakas ang loob
niya dahil doon.
Sumunod siya sa piloto papunta sa isang radio room at doon ay naghihintay ang
matandang piloto na ngumiti sa kanya habang hawak ang telepono. Agad niya iyong
inabot at doon siya napaiyak.
“Daddy...” her voice was shaky a a bit nervous, too.
“My brave little girl. How are you? Are you hurt?” agarang tanong din ni
Emmanuel na puno ng pag-aalala ang boses. “Your Papa Jesu is here. He heard the
wrong news about it and I’d make that reporter pay for delivering the wrong kind of
information which had put us into grieve fear. We thought we’d lost you, anak.”
Nangatal ang boses nito na alam niyang puno rin ng takot.
She was stunned for a moment. How blessed she is to have such people in her
life? Really blessed. Ang daming ngmamahal sa kanya at wala iyong katumbas na yaman
sa mundo.
“Labidoo both of you, Daddy. Tell Papa Jesu I’m doing okay. N-Natakot din ako
pero hindi ko pwedeng ipakita sa mga bata na sakay ng eroplano na ganoon. I...I
tried to stay strong and I prayed.” She cried. “I prayed because I never wanted to
leave you yet.”
“I won’t let you fly again.” Ani Emmanuel pero umiling siya kaagad.
“No Daddy. I will fly again and will soar high. This can’t me stop. I believe
that this is just a test and I know that my angel is guiding me. I will still live
long because there are lots of people who need me to stay. Let me fly again. This
is my dream, Daddy. Please don’t make me stop.” Aniya sa ama na kahit may takot
siya ay buo pa rin ang loob niya.
Whatever will be will be and she doesn’t have the future in her hands. She
prays and never doubts.
“Such a brave little brat.” Bumuntong hininga ang Daddy niya sa kabilang linya
at ngumiti lang naman siya.
“S-Si Hendrick Daddy? A-Alam niya na ba? Can you call him and tell him I’m
okay?”
Habang kumakampag ang eroplano ay naalala niya ang boyfriend niya at kung paano
siya nito mahalin at igalang ang lahat ng desisyon at gusto niya sa buhay. While
the airplane was throttling, she could see herself nestled beside him in the future
and that’s her dream, her heart desires.
“I don’t know. He never came here. You’re best friend never dropped by, too.
Hindi namin alam kung alam na nila ito. You just relax there and I’ll fix this
okay? I love you honey.”
“Labidoo, too Daddy. Tell Papidoo the same.”
“Yes Macy. Don’t cry now. Everything will be okay. You’ll be okay.”
I am okay. Marahan niyang ibinaba ang telepono saka siya huminga nang malalim.
That thing can never put her down. She’s a fighter ever since because she has a
lot of faith which gives her courage. Kung may takot man siya ay iyon ang maiwan
ang mga taong minamahal niya, iyon lang at wala ng iba lalo na at may pangarap siya
na maging misis de la Cueva sa hinaharap at magkaroon ng walong anak.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

WL Finale

49
Sweet Escape To Forever

“All clear, sir. A plane had an emergency landing here one hour, fifteen
minutes ago but all the passengers were ordered to board another plane.”
“Anyone who’s left?”
“I believe that the daughter of Mister Nuñez and one of the pilots. Ipasusundo
raw sa adviser ang bata...”
Malalaki ang hakbang ni Hendrick papunta sa isang pribadong silid na
pinagdalhan daw kay Macy. Hindi na makahabol si Rosalinda sa kanya dahil sa sobrang
excitement niya na makita ang girlfriend niyang nanakawin na niya at hindi na
hahayaan na masundo pa ni Henry.
He felt so relieved and so happy. Tumigil na rin sa pag-atungal si Rosalinda at
nakangisi na ang babae habang pasunod-sunod sa kanya. Bitbit niya naman ang
kayamanan niya na nasa loob ng envelope na kahit nagpapalipad siya ng eroplano ay
kalong niya na parang dinaig ang mamahaling dyamante.
“Here sir.” Anang isang nag-aasisteng babae sa kanila ni Rosalinda pero kakatok
pa lang sana ang babae ay agad na niyang binuksan ang pinto.
He pushed it and saw his girl, watching TV all alone, hugging a squared pillow.
Agad iyong lumingon at iyon ang pakiramdam na literal na parang huminto ang
mundo niya sa pag-ikot at ang mga mata niya ay nagtubig sa kasiyahan.
“Boyfie ko.” She cried when he smiled at her and Macy never hesitated standing
up from the sofa bed.
Hindi na siya nakahakbang pa dahil tumakbo na ito papunta sa kanya at niyakap
siya nang mahigpit. She cried on his chest but he’s not mentioning anything. He
wants that moment, a very peaceful moment with her.
“I thought I’d lost you.” Sa wakas ay nausal din niya habang nakahalik lang sa
tuktok ng ulo nito.
“Best friend ko.” Umiyak na naman si Rosalinda nang bumungad sa private office
kaya napatikal si Macy sa kanya at niyakap nang mahigpit ang kaibigan.
“Kala ko wala ka na. Akala ko hindi na kita makikita.”
“Makikita pa. Magiging ninang ka pa ng walo kong anak.” Iyak din naman ng
dalaga habang magkayakap ang dalawa kaya hinayaan na lang muna niya.
Napapasulyap siya sa hawak na envelope at ano ang pwede niyang sabihin para
magpasalamat sa Diyos. After everything that happened to him, after turning his
back and rebuking his own faith, God still gave him the only girl that he wants in
his life.
Nang magsawa ang dalawa sa pagyayakapan ay bumalik sa kanya si Macy na tila ba
alam na ni Rosalinda ang gagawin sa mga ganoong sitwasyon.
“Kukuha ako ng kape para sa gwapong piloto at tubig naman sa’yo best friend.”
Pinahid niyon ang luha at saka tuluyang tumalikod.
A great friend indeed, so rare to find.
“Boyfiedoo...natakot ako. Akala ko sasabog na iyong eroplano namin.” She higged
him tighter enough to feel her fear.
“You’re still so very virgin to die.” Naibiro na lang niya para gumaan ang
pakiramdam nito at tama ang ginawa niya dahil napahagikhik ito sa dibdib niya
habang lumuluha.
Napatunganga siya sa telebisyon at nakinig sa flash report doon.
“Humihingi ng paumanhin ang lahat ng namamahala ng ZBN news sa maling
impormasyon na naipalaganap sa telebisyon ng isa naming reporter na si Rea Andaya.
The owner of the affected airlines wanted to clear the issue that Mary Emmanuel
flight 0486 never crashed. It was a mistake and we take part to that great misuse
of putting words together and extended it to the public. The management wanted to
apologize to Mister Emmanuel Nuñez, Chairman of Mary Emmanuel Airport and to the
acting CEO, Maria Crisanta Nuñez. Expect ZBN network to clear the issue even
further.”

Hendrick smiled and kissed Macy’s temple.

“Kasali pa ako sa tsismisan sa TV.” Reklamo nito kaya natawa na lang siya.
Hinawakan niya ito sa mukha at pinakatitigan sa mata. He scanned her beautiful
face and checked if she has wounds or scratches but thank Christ she had none.
“Uwi mo na ako boyfie. I don’t want to stay here anymore. I’m tired and I want
to take a nap. I’ll make calling to Daddy that I can no longer wait for Kuya
Henry.” Pakiusap nito sa kanya na napakalambing na paraan kaya ngumisi lang siya.
“You really never have to wait for that arsehole. Call your Daddy and tell him
you will here until tomorrow.”
Kumurap-kurap ito at parang nagtaka pa sa kanya. “What I’ll do here?”
He chuckled sexily and embraced her head, kissing her ear as he softly whispers
against it. “We’ll make our first baby.”
“Whatty?” nanlaki ang mga mata ni Macy at halos maitulak pa siya. “You making
me rape here? No no.” iling nito at humakbang ng isa papaatras pero hinuli niya
kaagad sa baywang at isinandal sa pintuan.
“Yes, yes. You asked for marriage first before honeymoon. Your father wanted
proof of how true I am with all my words. Let’s prove it and hit three birds in one
stone.” He smiled and it’s naughty.
Kukurap-kurap ang dalaga na napalunok ng laway. “T-Three birdie tweets? That’s
supposed to be only two birdies in one stone. Bakit naman tatlo sa’yo? May sarili
kang version ng kasabihan na ‘yon.”
“First birdie, you. Second birdie, your Dad and third birdie, our baby.”
“Babydoo? You mean? The airplane is crashing to the bones but you keep on
thinking about a babydoo? I'm just nineteen!” anito na parang hindi gusto ang ideya
niya ng kasal kaya nawala ang ngiti niya at yumuko na lang saka tumango.
“I understand and I am expecting to hear this as an answer. Its just that... I
realized the moment I heard the news that I don’t ever want to waste any moment
without you. I mean...it’s too hard to bear not to have you as my wife then at a
blink on an eye, you might be lost be lost. I...” Hendrick shook his head and
licked his lips. “just love you so much and I want you to be my last.”
Shit! Bakit hindi siya marunong mag-propose? Can he go back to school and learn
it? Damn it!
“A-Are you proposing to my beautiful finger boyfiedoo? Saka ano yang dala mo?
To the rescue ka pero may pa-envelope?”
Sumulyap siya sa envelope na bitbit niya saka tumingin sa mukha ni Macy na
nakatingala sa kanya.
“This? This is not so important.” Masama ang loob na sagot niya at tuluyan na
siyang tumalikod para maupo sa sofa. Parang lalo siyang nanghina.
Maybe he’s ready but not Macy. Siguro tama ang Daddy niya na masyado pa itong
bata at marami pang pwedeng magbago sa takbo ng isip nito. At parang mas mahirap
yatang tanggapin iyon na hindi niya ito magiging asawa sa hinaharap.
He shuts his eyes and heaved a deep exhausted sigh. Inilapag niya sa mesita ang
envelope at naramdaman niya ang paglapit ni Macy sa kanya. He never bothered to
open his eyes and just listened.
Kaluskos ng envelope ang narinig niya at wala siyang pakialam kung magmukha
siyang gago na makita ng girlfriend niya ang marriage contract na nakahanda pero
absolutely, there’s no bride.
He chuckled with a glint of mockery to himself. “Idiot. I have a marriage
contract but precisely there’s no bride. My bride is still so very young and maybe
has a sudden change of heart, maybe wanting to explore the world even more all by
herself. And by the time she reaches forty, maybe she’ll then ask me to marry her.
It's okay. I’ll wait. I’ll wait though I’ll be 54 that time. I’ll wait though I’m
barely 60.” Naluluha siya at ramdam niyang nasa sulok na ‘yon ng mga mata niya pero
agad na umangat ang ulo niya at napamulat nang mauna nang humikbi si Macy.

“You have this with you?” She smiled but wept. “You will
ask me to marry you and not just to make tusok to me in a hotel?”
He looked at her with so much love, having those tearful eyes as well. “You
asked to never do it not until we’re married and that’s what I’d do. You deserve a
lot of my respect and so as my patience. Isn’t it obvious that I am proposing but
looks like I am dumped.” Parang may tampo pa rin siya pero naiintindihan naman
niya.
Bigla itong humagikhik at saka isinalya ang sarili sa kanya. “Yes of course.
Akala ko you’ll only make tusok of me. Yes. Ask me na. Ask me na today. As me ulit.
Ask me.” Inalog siya nito sa balikat kaya natawa siya pero kung bakit naman ang
luha niya ay pumatak?
He thought she never wanted to but he’s so very wrong. Tila ba nakalimutan niya
na kung may isang tao sa mundo na pinapasok ang mga bagay na komplikado pero walang
atrasan at walang sisihan ay si Macy iyon.
Mula sa bulsa ng pantalon ay kinuha niya ang ring box kahit na ang bigat ng
dalaga sa ibabaw niya at literal na nakasakay sa kanya talaga.
He opened it and she comically widened her eyes and so as her mouth hangs open.
Tumingin siya sa may pintuan at kinindatan si Rosalinda na nakasilip lang
habang dala ang isang tray.
 “Don’t die yet.” Biro niya sa girlfriend na puno ng kalokohan na hindi
humihinga talaga.
“No dying. Ask me na. The crucifix. Krus ang dalawang singsing? B-Bakit krus?”
humikbi na naman ito at sinalat ang suot na kwintas.
“To pair your strong kind of faith and put it into a strong kind of bond. Kahit
dito man lang sumaya ka na lahat kaya kong subukan para sa’yo. You’ve changed me.
You’ve changed my belief and changed how I feel, from numb and a loner to a free
and loving man. Make me your hubbydoo, baby. Marry me. Will you...” he blinked.
“Later.”
Lumaki na naman ang mga mat ani Macy at ngumanga lalo. “L-Later alligater? Y-
You mean later wifeydoo mo na ako? Sure about it?”
Bakit siya pa ang tinatanong nito kung sigurado siya? Para na nga siyang tanga
na kahit balita na nag-crash na anh eroplano ay hindi niya mapakawalan ang mga
lintik na papeles para sa kasal.
“I’ve never been sure in my entire life. I am more than sure, Macy. I want you
to be my wife and I don’t want to waste any moment. You’re so young but I’ll adjust
all the way.” Sincere na sagot niya at umiyak na naman ito ulit at sa halip na
ibigay ang kamay sa kanya ay dinamba siya ng yakap sa leeg at umiyak doon na parang
bata.
“Yes na yes na yes na yes. Maraming yes ang sagot ko. Maraming marami na hindi
mo kayang bilangin. Countlessly...” she giggled and he chuckled.
Countless indeed.
“I will marry you.” Tumikal ito at ibinigay ang kamay sa kanya. “Later.” She
added.
Nakangiting isinuot niya ang emgagement ring at saka ito masuyong hinalikan sa
kamay pero nang mag-angat siya ng mukha ay mainit na halik ang sumalubong sa mga
labi niya.
They heard and an applause and it came from Rosalinda who’s also tearful.
Macy pulled out and looked back to her best friend. Her face shows incomparable
happiness and looks so very proud. “Negrita ko, ikakasal na ako.” She lifted her
hand and showed the ring.
Tumango si Rosalinda at pinahid ang luha. “Witness ako at magiging witness ako
sa lahat ng bagay sa buhay may asawa ng bff ko.”
“Thank you. Labidoo my best friend.” Macy stood up and hugged the very sole
witness to his lousy proposal. It may be so lousy but his love is not.
“Let’s escape now, boyfie before kuya Henry arrives.” Yaya ng dalaga sa kanya
na baka mamaya lang ay misis de la Cueva na.
At least legal ang lahat at hindi niya minadali ang papeles. Halos dalawang
linggo rin siyang naghintay na mapasakamay niya ang mga iyon.
Hendrick stood up proudly without pulling out his gaze. Sumisingaw sa buo
niyang pagkatao ang nararamdaman niyang pagmamahal na halos dumaan din sa mga mata
niya sa paraan ng luha.
He offered his hand to her and she handed it right away. They both secured each
others' fingers and smiled at each other, too.
Humakbang sila papalabas ng kwarto na iyon at tumigil sa may pintuan. “Aren't
you going to demand for the most elegant wedding of the year?” tanong niya sa
dalaga na nangingiti pero tulad niya ay puno rin ng luha ang mga mata.
“I don’t demand for anything grand or elegant. All I want is you to become my
groom though I am wearing rag.” Buong puso na sabi nito sa kanya.
Iba talaga ito sa lahat at hindi siya nagkamali sa pagpili ulit. It’s really
true that the best is saved as the last.
“I’ll give you the grandest wedding when you're 20 and no babies until your
dreams are in your hand. One year to go and you’ll graduate. I will marry you again
and we’ll have kids by then. Your Daddies will walk you along the isle toward me
and your Papa Jesu will bind us in the matrimony. How do you like that?” hinaplos
niya ito sa pisngi at umiyak lang ito.
“No words can best explain how I love it. Thank you hubbydoo.” Yumakap si Macy
sa braso ni Hendrick at saka ngumiti sa best friend nitong hindi na naman maampat
ang mga luha.
 “Ready to take the road to forever with me, girlfie?”
“Ay ay sir!” saludo ng dalaga at saka tumayo nang tuwid.
Sabay bilang humakbang na magkahawak ang kamay papunta sa kung saan mang lugar
sa Panglao na may magkakasal sa kanila sa huwes at mas higit doon ang tatahakin
nilang daan.
The road to their forever is now very clear and he’d still work hard to fulfill
every promise he’d utter a little later.
It’s ready good sometimes to always let oneself gets free, free from
inhibitions, doubts and hatred. When hatred's gone, a heart learns how to love. And
he’s too proud that he never withheld it anymore because he found a treasure worth
keeping and worth fighting for.
“Labidoo, hubbydoo.”
“Labidoo, too, wifeydoo...my greatest love.” He kissed her on the forehead
which made her giggle.
That’s what she’s only supposed to do, giggle and feel happy by his side—that’s
the promise of his love, no holding back just fully given, only to her.

...End...
All Rights Reserved.2018.Wattpad
Withholding Love
FeistyKontessa
Labidoo. Thankyou.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Epilogue

Happy Birthday to Sheryl Offermaria. God bless u.

EPILOGUE

Walking down the aisle, it seems like everything is new though it’s been years.
Five years had gone so fast but Macy’s  life with Hendrick is still the life she
can’t ever compare with anything else. All along she knew that she made the best
choice when she married him discreetly in Pangalo, Bohol. And the story of her life
never ended there but only just begun.
“We used to walk down here five years ago. Still not used to this my lovely
daughter? Still crying like the first time?” tapik ng Daddy ni Macy sa kamay niyang
nakayakap sa braso nito.
“I’m just so really blessed Daddy. I am blessed with three kids and a very
loving houseband.” She glances at Hendrick who’s wearing his white tuxedo, looking
do deadly gorgeous.
Time never erased his beauty. Time enhances it even more. At parte ng pangako
nito na pakasalan siya sa kada ika-limang taon ng pagsasama nila bilang mag-asawa.
They never had a fight since they got married. She doesn’t know what’s  so
wrong but they never really argue. Madalas siyang makulit at maarte pero napakahaba
ng pasensya nito sa kanya. Nahirapan itong mag-adjust sa pakikisama sa ama niya
pero dumating ang isang araw na parehas na lang silang nagising na sobrang close na
ng dalawa at madalas mag-golf kasama ang Papa Jesu niya at ang beyanan niyang si
Don Enrico.
“Mamidoo, faster please.” Lingon kay Macy ng pangalawang anak na si Love habang
bitbit niyon ang isang basket at pasaboy-saboy ng mga pulang rose petals sa aisle.
“Shhh, tayet plit, tate Dab. Papa Jetut will det mad.” Saway naman ng bunso
niyang si Amorette sa panganay na kapatid habang ang panganay naman nila na si Vlad
ay tahimik na naglalakad, bitbit ang wedding ring nila ni Hendrick.
She wants eight kids but her husband decided to stop because she had a very
hard moment delivering Amorette normally. She had to undergo a caesarian session
and of course was conducted by her husband.
 Siya ang kisa-isang babae na pinaanak nito simula nang maging duktor ito at
anong swerte niya na lumalakas ang loob niya kapag naroon ito sa delivery room.
“Quiet now, both of you. We’re near to Dadidoo and you two must stop talking.
Ang daldal niyo.” Bigla na lang sabi ni Vlad kaya napatingin siya sa Papa Jesu niya
na ngumiti sa kanya.
Always late reaction ang panganay niyang lalaki at mana iyon kay Hendrick, pati
sa katalinuhan ay mana rin pero ang dalawang babae ay manang-mana sa kanya sa
kakulitan lalo na si Amorette.
“Oh finally, here you are again.” Hendrick smiled at her as he stoops down to
kiss their children.
“Dadidoo, babidoo.” Pinatulis ni Amor ang maliit na nguso at hinalikan ang ama
sa pisngi.
“Sit now my ladies. Daddy has to marry Mommy.”
“Oteydotey.”  Sagot pa ng bunso nila habang ang pangalawang babae naman ay
napakibit balikat lang at iwinasiwas pa ang buhok na ipinakulot niya dahil
nagmamaktol kapag hindi raw curly ang buhok.
“Let’s  go. You have to sit beside me and you must behave. After this we’re
going to have our 4th sibling. Isn’t it exciting?” bulong ni Love sa bunso at
humagikhik ang dalawang bata habang papalayo.
Nagkatinginan sila ni Hendrick pero umiling lang iyon nang yakapin ang mga ama
niya bago kinuha ang kanyang kamay.
“My lovely bridedidoo.” Hendrick mumbled and looked at her intimately.
“Labidoo so much hubby ko.” Humilig siya sa braso nito at pasimpleng pinahid
ang luha sa sulok ng mga mata niya.
“I feel truly the same, baby. We will count how many wedding ceremonies we will
make in the future. No leaving each other’s side.”
“Super likey much.” She giggled and so he kissed her forehead and rested his
lips there. “No leaving each other’s side.”
“Amen.” Sagot ni Hendrick na nagpatawa sa kanya at nagpangiti rito habang
inaakay siya papunta sa upuan nila.
Kumindat ito sa kanya at kinagat ang labi.
“I know that stare. You’re horny.”
He chuckled sexily. “Always...and that’s  a great part of loving you. No other
woman can make me feel this way and you never failed since then and now. Can’t
wait for tonight.”
“Me, too.” She whispered and felt like crying again when he sealed their
fingers together on his lap.
Naiiyak na naman siya kasi napakaswerte niya sa lahat ng bagay. She has three
Daddies and one Mommy. She has a sister who’s now so responsible and close to her.
She has a perfect husband and perfect kids.
She maybe a full-time Mom but nothing compares to it when all that she has to
do is to wait and pamper her kids and so as to love her husband every minute of the
day, and it’s a duty that she will never ever regret and will treasure it
eternally...

“So as long as I live I'll love you,

Will have and hold you,
You look so beautiful in white
And from then til my very last breath
This day I'll cherish,
You look so beautiful in white
Always...” mahinang sabay ni Hendrick sa live na boses ng kumakanta sa kanilang
kasal.
Hawak niya ang kamay ng asawa na walang sawa niyang minamahal sa araw-araw at
araw-araw pa niyang mas lalong minamahal.
He chose the best woman and God gave him the best wife in the world.
What more could he even ask for?
 Wala na siyang mahihiling dahil nasa kay Macy na ang lahat. She's a very loving
and hands-on mother to their kids. She teaches them morally and leads them
spiritually. Still she's not off to material things and gave him the opportunity to
manage her own family's business, which he granted with all his heart.
Kulang pang kabayaran ang lahat ng ginagawa niya sa pagbibigay nito sa kanya ng
napakagagandang tatlong anak at ang pag-asikaso sa kanila na tila ba wala itong
kapaguran. Kaya ang sukli niya ay walang kapaguran din na pagmamahal.
She doesn't know how thankful he is but her fathers do.
“Lovidoo,” he mumbles.
Tumingin sa kanya si Macy at umarko ang mga kilay sa ilalim ng veil.
Napakabata pa rin nito sa edad na 24 pero walang kasing sarap magmahal.
“This is like the first time. I'm nervous.” he confessed.
“Don't be. You're perfect and I know you'll always be. You ay for me and I am
para sa'yo lang. Don't be nervousy. Labidoo kita always.” ngumiti pa ito kaya
naningkit ang mga mata saka siya hinalikan sa panga.
Mahal na mahal din kita.
Napangiti na lang din siya at saka tumango.
Palagi naman siyang speechless kapag nagsasalita ito ng ganoon kasi hindi
maitatago ng mga mata ng asawa niya ang pagmamahal sa kanila ng mga anak niya.
She gives her hundred percent or even more especially when it comes to him and
their kids that's why she dserves to be treated as his queen, the only boss of his
heart.