ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ και ΟΜΟΦΟΒΊΑ

Τι μας κάνει ομοφυλοφίλους

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ξεκινάμε όλοι ως έμβρυα, ουδέτερα λεμέ αλλά ήμαστε θήλυ.
Την διαφορά αν θα γίνουμε άρρεν θα την κάνει αν βρεθούν ανδρογόνα στην κοιλιά της μαμάς στη
εγκυμοσύνη. Αν δεν βρεθούν ανδρογόνα το έμβρυο θα ολοκληρωθεί ως θήλυ. Θα αποκτήσει ωοθήκες.
Αν υπάρξουν ανδρογόνα θα αρχίσει να διαμορφώνεται σε άρρεν, να διαμορφώνεται δηλαδή όρχις. Στο
δεύτερο μισό της κύησης θα φύγει τεστοστερόνη από τους όρχεις για να πάει στον εγκέφαλο. Εκεί λοιπόν
θα διαμορφωθεί η ταυτότητα φύλου δηλαδή τι φύλο νιώθω ότι είμαι άσχετα από το τι φύλο είναι τα
γεννητικά όργανα. Για να γίνει ένας ετερόφυλος άνδρας πρέπει να βρεθούν δεκάδες πεπτίδια στην σωστή
θέση, να την αρωματοποιήσουν την τεστοστερόνη με το ένζυμο αρωματάση, να την κάνουν δηλαδή
οιστρογόνο. Ο ετερόφυλος άνδρας λοιπόν έχει οιστρογόνο στον εγκέφαλο του. Τα πεπτίδια έκαναν μια
δουλειά συγκεκριμένη να αρωματοποιήσουν την τεστοστερόνη σε οιστρογόνο πριν μπει στον εγκέφαλο
για να αναγνωρίσει το οιστρογόνο. Για να έλκεται από οιστρογόνο, για να τον έλκουν οι γυναίκες. Εάν
έστω και ενα πεπτίδιο λείπει εκείνη την ώρα, δεν θα γίνει σωστά η αρωματοποιηση, θα μπει και λίγη
τεστοστερόνη. Θα έλκεται και από γυναίκες και από άνδρες, η θα μπει ολικά τεστοστερόνη, θα γίνει
δηλαδή γκέι αρά θα έλκεται από τεστοστερόνη, δηλαδή μόνο άνδρες. Μια παρόμοια διαδικασία
ακολουθούν και οι ομοφυλόφιλες γυναίκες αλλά δεν γίνεται αρωματοποίση, αλλά όπως φεύγει από τις
ωοθήκες του εμβρύου το οιστρογόνο για να μπει στον εγκέφαλο, στις ομοφυλόφιλες γυναίκες είναι
κάποιοι υποδοχείς που το συγκρατούν. Είναι μια άλλη διαδικασία. Αρά ο σεξουαλικός μας
προσανατολισμός έχει καθοριστεί στο δεύτερο μισό την κύησης.

Τι είναι φυσικό και τι φυσιολογικό: πως αναγνωρίζεται η ομοφυλοφιλία μέσα

από αυτούς τους δυο ορούς
Ας μιλήσουμε λιγάκι για τους όρους φυσικό και φυσιολογικό, δύο λέξεις που χρησιμοποιούνται
συστηματικά στον δημόσιο διάλογο ως επιχειρήματα για να δώσουν μια εσάνς επιστημονικότητα, πολλές
φορές εκφράζοντας τον συντηρητισμό και ενίοτε τον μισανθρωπισμό του ομιλητή, όπως έγινε σχετικά
πρόσφατα. Τι είναι λοιπόν φυσικό: Συχνά χρησιμοποιούμε την λέξη φυσικό για να χαρακτηρίσουμε κάτι
μη τεχνητό, κάτι δηλαδή που δεν παράγεται από τον άνθρωπο, αλλά βρίσκεται σε αυτήν τη μορφή στην
φύση. Η γλυκόζη και η φρουκτόζη για παράδειγμα είναι χημικές ουσίες που συναντιούνται παντού στην
φύση άρα είναι φυσικές σε αντίθεση με την ασπαρτάμη, μια γλυκαντική ουσία, που δημιουργείται στο
εργαστήριο και χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της ζάχαρης και άρα είναι τεχνητή. Τώρα τι είναι
φυσιολογικό: εδώ τα πράγματα γίνονται ελαφρώς πιο περίπλοκα γιατί δεν υπάρχουν αντικειμενικά
κριτήρια. Για κάτι τέτοιο, ενίοτε το φυσιολογικο, χρησιμοποιείται για να εκφράσει αυτό που συμβαίνει
συνήθως στην φύση και ποιο είναι κατά την υποκειμενική γνώμη του ομιλητή το αναμενόμενο και το
λογικό. Επειδή λοιπόν το αναμενόμενο και το λογικό είναι κάτι που μεταβάλλεται ανάλογος την εποχή
και τις κοινωνικές πεποιθήσεις ας αφήσουμε αυτή τη λέξη στην άκρη μιας και δεν θεωρώ πως είναι της
παρούσης να ξεκινήσω ένα debate για την υποκειμενική κοσμοθεώρηση του καθενός, όμως με το να
χρησιμοποιούμε το φυσικό ως συνώνυμο του καλού, τότε έχουμε μια λογική πλάνη: την επίκληση στην
φύση, θεωρούμε δηλαδή πως οτιδήποτε φυσικό είναι αυτόματα και καλό και υπάρχουν αναμφίβολα
πάρα πολλά καλά φυσικά πράγματα. Το οξυγόνο για παράδειγμα. Υπέροχο, απαραίτητο για την επιβίωση
μας. Το νερό, τα φρούτα, το γάλα της μητέρας, οι καταρράκτες, τα δέντρα, η θάλασσα, άπειρα καλά
πράγματα που η φύση παρέχει απλόχερα, αλλά φυσικός είναι και ο καρκίνος, ο κορονοιός, η τερηδόνα, η
ραδιενέργεια, οι σεισμοί, οι πλημμύρες, τα ηφαίστεια, οι μπάμιες...θα μπορούσα να απαριθμώ καλά και
κακά φυσικά πράγματα όλη μου τη μέρα. Ότι είναι φυσικό λοιπόν δεν κάνει αυτόματα και καλό αλλά και
ότι είναι τεχνητό δεν είναι αυτόματα κακό. Τα γυαλιά και οι φακοί επαφής είναι τεχνητά αλλά μου
επιτρέπουν να βλέπω, τα εμβόλια είναι κατάσκευασμενα στο εργαστήριο και έχουν σώσει την ζωή
εκατομμυρίων ανθρώπων όπως και οι χημειοθεραπείες και πολλά αλλά φάρμακα επίσης. Στην επιστήμη
δεν υπάρχει αφύσικο. Οτιδήποτε βρίσκεται μέσα στην φύση είναι φτιαγμένο από ύλη και ενέργεια, είναι
φυσικό. Οι άνθρωποι, οι κοινωνίες που δημιουργούν, οι πόλεις, τα κτήρια, οι ουρανοξύστες, τα
αυτοκίνητα, τα διαστημόπλοια, όλα αυτά είναι φυσικά γιατί υπόκεινται στους κανόνες της φύσης τους
οποίους οι επιστήμονες μελετούν. Οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με συγκεκριμένους τρόπους πολλούς
από αυτούς τους οποίους βέβαια δεν έχουμε κατανοήσει ακόμα πλήρως και προκαλούν συγκεκριμένα
παρατηρησιμα αποτελέσματα. Τα φαντάσματα, οι θεοί και τα δαιμόνια είναι όντα υπερφυσικά και δεν
υπακούουν στους νομούς της φύσης και ως εκ τούτου βρίσκονται εκτός του πεδίου δράσης της
επιστήμης. Η επιστήμη, το "manual" που έχουμε δημιουργήσει για να μελετάμε την φύση, δεν μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για να μελετάμε κάτι εκτός της φύσης, κάτι το υπέρ φυσικό αλλά αυτό είναι μια άλλη
ιστορία. Για να περάσω στο θέμα της επικαιρότητας, υπάρχει πρόβλημα όταν το φυσικό σαν έννοια
ξεχειλωνεται, πλάθεται και προσαρμόζεται έτσι ώστε να υποστηρίξει την θέση και την κοσμοθεωρία του
εκάστοτε ομιλητή. Δεν μπορείς να υποστηρίξεις πως η ομοφυλοφιλία όπως και οτιδήποτε άλλο εκτός
της ετερόφυλιας δεν είναι φυσική εφόσον την συναντάμε τόσο στο ανθρώπινο είδος όσο και σε άλλα
είδη τα οποία είναι εξορισμού κομμάτι της φύσης. Οι άνθρωποι, η συμπεριφορά τους, τα συναισθήματα,
οι χημικές διεργασίες του εγκεφάλου τους δεν βρίσκονται εκτός της φύσης. Τίποτα από όλα αυτά δεν
είναι αφύσικο ούτε βέβαια είναι τεχνικό, κάτι τέτοιο δεν βγάζει καν νόημα. Ο σεξουαλικός
προσανατολισμός δεν είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να κατασκευαστεί ούτε μπορείς να πεις πως η
ομοφυλοφιλία δεν είναι φυσιολογική θεωρώντας ως φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει συνήθως στη
φύση. Όπως είπαμε το πως ορίζεται κάτι ως συνηθισμένο λογικό και αναμενόμενο δεν είναι
αντικειμενικό και ως. Εκ τούτου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα σε αυτό το πλαίσιο ειδικά
όταν μιλάς για όλη τη φύση λες και είναι ένας συμπαγής οργανισμός. Η φύση αποτελείται από
εκατομμύρια είδη που συμπεριφέρονται με εκατομμύρια διαφορετικούς τρόπους. Για να τελειώνει λοιπόν
όντως αυτή η κουβέντα καλό θα ήταν ίσως να αφήνουμε τον κάθε άνθρωπο να ζήσει τις λιγοστές μέρες
που διαθέτει σε αυτόν τον πλανήτη όπως θέλει και να μην επικαλουμασται την φύση και την επιστήμη
για να για να υποστηρίξουμε την μισανθρωπια μας ευελπιστωντας πως κρύβουμε αποτελεσματικά τον
φόβο μας για μια κοινωνία που εξελίσσεται και μας αφήνει πίσω ενώ παράλληλα απειλεί να μας στερήσει
τις προνομιούχες εις βάρος άλλον ανθρώπων θέσεις που κατέχουμε.

θρησκευτική ομοφοβία
Χριστιανισμός:
Πρώτον, η ιδέα ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι αμαρτία δεν υποστηρίζεται από κανένα λογικό
επιχείρημα. Η ομοφυλοφιλία είναι μια φυσική ανθρώπινη ματαιότητα, όπως ακριβώς το να είσαι
αριστερόχειρας ή να έχεις διαφορετικό χρώμα δέρματος. Δεν είναι επιλογή ή τρόπος ζωής, αλλά μάλλον
μια εγγενής πτυχή της ταυτότητας ενός ατόμου. Επομένως, το να καταδικάζουμε κάποιον για τη
σεξουαλικότητά του είναι σαν να τον καταδικάζουμε για κάτι που είναι πέρα από τον έλεγχό του. Αν
δυσκολεύεστε να το εκλογικεύσετε, γιατί κάποιος να επιλέξει να τον αποκηρύξουν οι γονείς του ή να
απειληθεί από εγκλήματα μίσους; Γιατί κάποιος λογικός άνθρωπος να επιλέξει να τα περάσει όλα αυτά;
Επειδή δεν είναι επιλογή του. Επιπλέον, πολλά θρησκευτικά επιχειρήματα κατά της ομοφυλοφιλίας
βασίζονται σε μια στενή ερμηνεία των θρησκευτικών κειμένων, η οποία αποτυγχάνει να λάβει υπόψη της
το ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο αυτών των κειμένων. Για παράδειγμα, η Βίβλος έχει χρησιμοποιηθεί
για να δικαιολογήσει την ομοφοβία, ιδίως μέσω του Λευιτικού. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι
η Βίβλος περιέχει επίσης πολλά χωρία που προωθούν την αγάπη, τη συμπόνια και την αποδοχή όλων των
ατόμων, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Ανεξάρτητα από αυτό το χωρίο, το
Λευιτικό 18.22 και 20:13, έχουν χρησιμοποιηθεί για να καταδικάσουν την ομοφυλοφιλία, αλλά αυτή η
ερμηνεία αγνοεί το ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο αυτών των εδαφίων. Το Λευιτικό γράφτηκε σε ένα
συγκεκριμένο πολιτισμικό και ιστορικό πλαίσιο, όπου η σεξουαλική εκμετάλλευση και ο βιασμός ήταν
ανεξέλεγκτοι. Το κείμενο δεν είχε σκοπό να καταδικάσει τις συναινετικές, αγαπητικές σχέσεις μεταξύ
ατόμων του ίδιου φύλου. Αντίθετα, το Λευιτικό είχε ως στόχο την απαγόρευση συγκεκριμένων
σεξουαλικών πρακτικών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που περιλάμβαναν βιασμό, εκμετάλλευση ή
τελετουργική πορνεία, όπως η παιδεραστία που συνηθίζονταν μεταξύ μικρών αγοριών και αντρών
μεγαλύτερης ηλικίας. Επιπλέον, η Βίβλος είναι ένα ιστορικό κείμενο που γράφτηκε πριν από χιλιάδες
χρόνια και οι διδασκαλίες της διαμορφώθηκαν από τα πολιτιστικά και κοινωνικά πρότυπα της εποχής.
Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένες από τις διδασκαλίες της μπορεί να μην
είναι εφαρμόσιμες στη σύγχρονη κοινωνία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το Λευιτικό, το οποίο περιέχει έναν
αριθμό νόμων και εντολών που δεν τηρούνται πλέον από τις περισσότερες θρησκευτικές κοινότητες
σήμερα. Επιπλέον, η Αγία Γραφή έχει ερμηνευτεί και επανερμηνευτεί αμέτρητες φορές κατά τη διάρκεια
των αιώνων και διάφοροι μελετητές έχουν καταλήξει σε διαφορετικά συμπεράσματα σχετικά με τις
διδασκαλίες της. Ως εκ τούτου, δεν είναι σκόπιμο να χρησιμοποιείται η Βίβλος ως δικαιολογία για την
ομοφοβία, καθώς οι διδασκαλίες της για το θέμα αυτό είναι ανοιχτές σε ερμηνείες. Τέλος, είναι
σημαντικό να σημειωθεί ότι το πρωταρχικό μήνυμα της θρησκείας είναι αυτό της αγάπης, της συμπόνιας
και της αποδοχής όλων των ατόμων. Είναι αντίθετο με τις βασικές αρχές της θρησκείας να
χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για μίσος, διακρίσεις ή βία κατά οποιασδήποτε ομάδας ανθρώπων,
συμπεριλαμβανομένων των εξής τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.

Ισλάμ:
Η ομοφυλοφιλία δεν είναι γενικά αποδεκτή ως φυσιολογική στο Ισλάμ. Οι ισλαμιστές μελετητές
θεωρούν τις ομοφυλοφιλικές πράξεις αμαρτωλές και αντίθετες με τις διδασκαλίες του Ισλάμ, καθώς
αντιβαίνουν στην παραδοσιακή αντίληψη των ρόλων των φύλων και της φυσικής τάξης της δημιουργίας.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το Ισλάμ διδάσκει επίσης συμπόνια, κατανόηση και σεβασμό
για όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Οι μουσουλμάνοι καλούνται
να αντιμετωπίζουν όλους τους ανθρώπους με αξιοπρέπεια και καλοσύνη, ανεξάρτητα από τις
προσωπικές τους πεποιθήσεις ή τον τρόπο ζωής τους. Πρέπει να σέβονται τους πάντες και να μην
κρίνουν. Στο Ισλάμ, μόνο ο Αλλάχ μπορεί να κρίνει έναν άνθρωπο, επειδή ο καθένας από εμάς σύμφωνα
με το Κοράνι έχει μια διαπροσωπική σχέση με τον θεό που πρέπει να γίνεται σεβαστή. Εφόσον δεν το
κάνουν πράξη, δεν ειναι αμαρτωλοί στο Ισλάμ, ακόμη και αν ειναι ομοφυλόφιλοι. Παρόλο που η ιστορία
του Λουτ δείχνει τι έκανε η παιδεραστία στην πόλη του Λουτ και τι προκάλεσε η υποστήριξη των
ομοφυλόφιλων ανθρώπων, αυτό δεν σημαίνει ότι οι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να σέβονται τα μέλη της
ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αλλά δεν μπορούν να την υποστηρίξουν. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι
υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το θέμα αυτό εντός της μουσουλμανικής κοινότητας. Ενώ ορισμένοι
ερμηνεύουν το Κοράνι και τα Χαντίθ ως απαγορευτικά της ομοφυλοφιλίας, άλλοι υποστηρίζουν μια πιο
περιεκτική ερμηνεία των ισλαμικών διδασκαλιών, υποστηρίζοντας ότι η αγάπη και η δέσμευση μεταξύ
δύο συναινούντων ενηλίκων, ανεξάρτητα από το φύλο τους, πρέπει να γίνονται σεβαστές και να
γιορτάζονται.

Ομοφυλοφιλία και το ‘’φυσιολογικό’’

Το επιχείρημα ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος δεν είναι φυσικό και ότι αποτελεί επιλογή είναι θεμελιωδώς
λανθασμένο και στερείται κάθε επιστημονικής βάσης. Επιπλέον, ο ισχυρισμός ότι αν όλοι ήταν
ομοφυλόφιλοι, θα είχαμε εξαφανιστεί δεν υποστηρίζεται από κανένα εμπειρικό στοιχείο. Σε αυτό το
δοκίμιο, θα επιχειρηματολογήσω ενάντια σε αυτούς τους ισχυρισμούς και θα παράσχω μια ορθολογική
και τεκμηριωμένη οπτική γωνία για το θέμα. Πρώτον, το επιχείρημα ότι το να είσαι γκέι δεν είναι φυσικό
είναι λανθασμένο και αγνοεί το τεράστιο σώμα επιστημονικών ερευνών σχετικά με τον σεξουαλικό
προσανατολισμό. Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ένα
σύνθετο και πολύπλευρο φαινόμενο. Παρόλο που τα ακριβή αίτια του σεξουαλικού προσανατολισμού
δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητά, είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για επιλογή ή τρόπο ζωής, αλλά
μάλλον για μια εγγενή πτυχή της ταυτότητας ενός ατόμου. Επιπλέον, ο ισχυρισμός ότι αν όλοι ήταν
ομοφυλόφιλοι, θα είχαμε εξαφανιστεί είναι ένα απλοϊκό και αναγωγικό επιχείρημα που δεν λαμβάνει
υπόψη του την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και αναπαραγωγής. Η ομοφυλοφιλία
δεν αποτελεί απειλή για την επιβίωσή μας. Πέραν αυτού οι ομοφυλόφιλοι εξακολουθούν να έχουν
λειτουργικά σεξουαλικά αναπαραγωγικά συστήματα και η παρένθετη μητρότητα είναι μια επιλογή.
Ακόμη περισσότερο, αυτό θα σήμαινε ότι τα υπογόνιμα ζευγάρια είναι αφύσικα; Θέλω να πω ότι αν όλοι
ήταν στείροι θα ήμασταν νεκροί. Υπάρχουν τεράστια στοιχεία που δείχνουν ότι η ομοφυλοφιλία μπορεί
να έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη εξέλιξη. Μελέτες έχουν δείξει ότι η ομοφυλοφιλία είναι
ευρέως διαδεδομένη στο ζωικό βασίλειο, γεγονός που υποδηλώνει ότι έχει βιολογική βάση. Επιπλέον, η
ομοφυλοφιλία έχει παρατηρηθεί σε πολυάριθμους ανθρώπινους πολιτισμούς καθ' όλη τη διάρκεια της
ιστορίας, γεγονός που υποδηλώνει ότι αποτελεί μια καθολική πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας.
Επιπλέον, ο ισχυρισμός ότι όλοι θα μπορούσαν να γίνουν ομοφυλόφιλοι βασίζεται στην εσφαλμένη
υπόθεση ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι μια απλή δυαδική επιλογή. Στην πραγματικότητα, ο
σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ένα σύνθετο και πολύπλευρο φαινόμενο που δεν μπορεί να αναχθεί
σε μια απλή επιλογή. Επιπλέον, η ιδέα ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να "μεταστραφούν" στην
ομοφυλοφιλία δεν υποστηρίζεται από κανένα επιστημονικό στοιχείο και βασίζεται σε ξεπερασμένα και
επιβλαβή στερεότυπα. Συμπερασματικά, το επιχείρημα ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος δεν είναι φυσικό
και ότι αποτελεί επιλογή δεν υποστηρίζεται από κανένα λογικό ή εμπειρικό στοιχείο. Ομοίως, ο
ισχυρισμός ότι αν όλοι ήταν ομοφυλόφιλοι, θα είχαμε εξαφανιστεί βασίζεται σε μια απλοϊκή και
αναγωγική κατανόηση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και αναπαραγωγής. Είναι σημαντικό να
απορρίψουμε αυτά τα επιχειρήματα και να αναγνωρίσουμε ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια φυσική και
εγγενής πτυχή της ανθρώπινης ποικιλομορφίας που θα πρέπει να γιορτάζεται και να αγκαλιάζεται.
Τελικά, η αγάπη και η αποδοχή θα πρέπει να είναι οι κατευθυντήριες αρχές της κοινωνίας μας και θα
πρέπει να απορρίψουμε κάθε προσπάθεια διάκρισης εις βάρος ατόμων με βάση τον σεξουαλικό τους
προσανατολισμό ή οποιαδήποτε άλλη πτυχή της ταυτότητάς τους.

Η ομοφυλοφιλία στα ζώα

Το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί σε πολυάριθμα είδη ζώων αποτελεί
σαφή ένδειξη ότι πρόκειται για μια φυσική και φυσιολογική πτυχή της συμπεριφοράς των ζώων.
Επομένως, είναι λάθος να θεωρούμε την ομοφυλοφιλία ως επιλογή ή τρόπο ζωής, καθώς αποτελεί
σαφώς μέρος της φυσικής ποικιλομορφίας της ζωής στον πλανήτη μας. Πρώτον, είναι σημαντικό να
αναγνωρίσουμε ότι η ομοφυλοφιλία έχει παρατηρηθεί σε κάθε ζωικό είδος που αναπαράγεται
σεξουαλικά, συμπεριλαμβανομένων των πιγκουίνων, των δελφινιών, των ελεφάντων και πολλών άλλων.
Οι παρατηρήσεις αυτές έχουν καταγραφεί από επιστήμονες και φυσιοδίφες που έχουν μελετήσει τη
συμπεριφορά των ζώων στη φύση και παρέχουν σαφείς αποδείξεις ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι ένα
αποκλειστικά ανθρώπινο φαινόμενο. Επιπλέον, οι παρατηρήσεις αυτές έχουν δείξει ότι η ομοφυλοφιλική
συμπεριφορά δεν περιορίζεται στη σεξουαλική δραστηριότητα, αλλά περιλαμβάνει επίσης κοινωνικές
συμπεριφορές όπως η σύνδεση σε ζευγάρια, η ανατροφή των παιδιών και η κοινωνική υποστήριξη. Για
παράδειγμα, αρσενικοί πιγκουίνοι έχουν παρατηρηθεί να σχηματίζουν μακροχρόνιες συνεργασίες και να
μεγαλώνουν μαζί νεοσσούς, αποδεικνύοντας ότι η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά δεν περιορίζεται στη
σεξουαλική έλξη, αλλά μπορεί επίσης να περιλαμβάνει βαθιές συναισθηματικές συνδέσεις και
κοινωνικούς δεσμούς. Επιπλέον, το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί σε
τόσο μεγάλη ποικιλία ζωικών ειδών υποδηλώνει ότι έχει βιολογική βάση, αντί να αποτελεί επιλογή ή
τρόπος ζωής. Μελέτες έχουν δείξει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός επηρεάζεται από μια ποικιλία
βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων και ότι δεν είναι μια απλή επιλογή που μπορεί
εύκολα να αλλάξει ή να κατασταλεί.

Είναι η ομοφυλοφιλία μια νέα έννοια;

Η ομοφυλοφιλία είναι μια φυσική και εγγενής πτυχή της ανθρώπινης ποικιλομορφίας, η οποία υπήρξε
παρούσα σε αμέτρητους πολιτισμούς σε όλη την ιστορία. Η ύπαρξη "ανθρώπων με δύο πνεύματα" στους
πολιτισμούς των ιθαγενών της Αμερικής αποτελεί σαφές παράδειγμα αυτής της ποικιλομορφίας και
παρέχει αποδείξεις για την καθολικότητα της ομοφυλοφιλίας σε διαφορετικές κοινωνίες και χρονικές
περιόδους. η ομοφυλοφιλία είναι μια φυσική και φυσιολογική πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας και οι
προσπάθειες στιγματισμού ή διακρίσεων σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων βασίζονται στην άγνοια και την
προκατάληψη. Κατ' αρχάς, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι ένα νέο
φαινόμενο, αλλά υπάρχει στις ανθρώπινες κοινωνίες σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Αυτό μπορεί να
φανεί από τις πολυάριθμες αναφορές σε σχέσεις και συμπεριφορές μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου σε
αρχαία κείμενα και έργα τέχνης, καθώς και από την ύπαρξη σχέσεων μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου σε
πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο. Από τους αρχαίους αιγυπτιακούς θεούς και την
τέχνη των Αζτέκων, μέχρι φιλοσόφους όπως ο Ιπποκράτης στην αρχαία Ελλάδα που έγραφαν για μη
δυαδικά άτομα. Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα είναι η έννοια των "ανθρώπων με δύο πνεύματα"
στους πολιτισμούς των ιθαγενών της Αμερικής. Αυτά τα άτομα θεωρούνταν ότι ενσάρκωναν τόσο το
αρσενικό όσο και το θηλυκό πνεύμα και συχνά τα σέβονταν ως θεραπευτές, σαμάνοι και πνευματικοί
ηγέτες. Η ύπαρξη των ανθρώπων δύο πνευμάτων στις κοινωνίες των ιθαγενών της Αμερικής αποτελεί
απόδειξη της οικουμενικότητας της ομοφυλοφιλίας και του γεγονότος ότι ήταν παρούσα σε
διαφορετικούς πολιτισμούς σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Η εξάλειψη αυτών των κειμένων οφείλεται
σε μεγάλο βαθμό στην άγνοιά τους, αλλά και στον αποικισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό απέναντι
σε άλλους πολιτισμούς ή θρησκείες που περιλάμβαναν ΛΟΑΤΚΙ ατομα. Αν ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός, ο
Μεταρρυθμιστικός Ιουδαϊσμός και ούτω καθεξής ήταν η πρωταρχική θρησκεία, τότε η ομοφυλοφιλία
που ‘’είναι αμαρτία’’ δεν θα μπορούσε καν να καρποφορήσει. Είναι μόνο οι θρησκείες που βασίζονται
στον "Θεό" όπως ο Χριστιανισμός, ο Καθολικισμός που υποφέρουν από άγνοια ότι η ομοφυλοφιλία είναι
μια τεράστια πτυχή της ανθρώπινης ιστορίας και πρέπει να λατρεύεται στη θρησκεία. Επιπλέον, οι
απόπειρες στιγματισμού ή διάκρισης των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων βασίζονται στην άγνοια και την
προκατάληψη και όχι σε οποιαδήποτε λογική ή εμπειρική απόδειξη. Η ιδέα ότι η ομοφυλοφιλία είναι
αμαρτία ή ηθικό σφάλμα βασίζεται σε ξεπερασμένα και επιβλαβή στερεότυπα που αγνοούν την
πολύπλοκη και πολύπλευρη φύση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Ομοίως, η ιδέα ότι η ομοφυλοφιλία
είναι επιλογή ή τρόπος ζωής βασίζεται σε μια απλοϊκή και αναγωγική κατανόηση της ανθρώπινης
συμπεριφοράς που δεν υποστηρίζεται από κανένα επιστημονικό στοιχείο.

Είναι η ομοφυλοφιλία αρρώστια η κάποια ψυχική ασθένεια;

Η ιδέα ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια ψυχική διαταραχή είναι μια επιβλαβής και ξεπερασμένη άποψη που
δεν έχει καμία βάση σε επιστημονικά δεδομένα. Κατ' αρχάς, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η
ομοφυλοφιλία δεν είναι επιλογή ή τρόπος ζωής, αλλά μάλλον μια εγγενής πτυχή της ταυτότητας ενός
ατόμου. Παρόλο που τα ακριβή αίτια του σεξουαλικού προσανατολισμού, συμπεριλαμβανομένης της
ετεροφυλοφιλίας, δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητά, είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για ψυχική
διαταραχή. Επιπλέον, η ταξινόμηση της ομοφυλοφιλίας ως ψυχικής διαταραχής έχει μακρά και
προβληματική ιστορία που έχει τις ρίζες της στις κοινωνικές προκαταλήψεις και διακρίσεις. Για πολλά
χρόνια, η ομοφυλοφιλία καταγραφόταν ως ψυχική διαταραχή στο Διαγνωστικό και Στατιστικό
Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM), το οποίο χρησιμοποιείται από τους επαγγελματίες ψυχικής
υγείας για τη διάγνωση και τη θεραπεία των ψυχικών ασθενειών. Ωστόσο, η ταξινόμηση αυτή βασιζόταν
σε εσφαλμένες και προκατειλημμένες υποθέσεις σχετικά με την ομοφυλοφιλία και τελικά αφαιρέθηκε
από το DSM το 1973. ΤΟ 1973!!! Τότε που κάναμε ηλεκτροσόκ στους ανθρώπους πιστεύοντας ότι έτσι θα
θεραπεύαμε την κατάθλιψη. Αν βασίζετε το επιχείρημά σας σε αυτό, δεν είναι μόνο ανίδεο αλλά και
γελοίο. Έκτοτε, πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι
ψυχική διαταραχή και ότι οι προσπάθειες να αντιμετωπιστεί ως τέτοια είναι τόσο αναποτελεσματικές όσο
και επιβλαβείς. Στην πραγματικότητα, οι προσπάθειες "θεραπείας" της ομοφυλοφιλίας μέσω θεραπείας
ή άλλων μέσων έχουν ευρέως απαξιωθεί από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας και θεωρούνται πλέον
ανήθικες και επιβλαβείς. Δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξετε τη σεξουαλικότητά σας, όσοι υποστηρίζουν
ότι μπορείτε να το κάνετε λένε ψέματα. Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ επιστημονική έρευνα που να το υποστηρίζει.
Όσες θρησκευτικές οργανώσεις σας λένε ότι μπορείτε να αλλάξετε ψεύδονται και επίσης αποκρύπτουν
το γεγονός ότι τα άτομα που εγκαταλείπουν τα προγράμματά τους έχουν αύξηση του αυτοκτονικού
ιδεασμού, το 77% καταλήγει με κατάθλιψη και το 44% με άγχος (μελέτη που έγινε από το NCFLR, καθώς
και από την APA) Επιπλέον, η ταξινόμηση της ομοφυλοφιλίας ως ψυχική διαταραχή έχει σοβαρές
επιπτώσεις στην ψυχική υγεία και ευημερία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Παθολογικοποιώντας την
ομοφυλοφιλία, η ταξινόμηση αυτή ενισχύει τα επιβλαβή στερεότυπα και στιγματίζει τα άτομα που
ταυτοποιούνται ως ΛΟΑΤΚΙ+. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης και
άλλων προβλημάτων ψυχικής υγείας, καθώς και σε αυξημένα επίπεδα διακρίσεων και παρενόχλησης. Εν
κατακλείδι, η ταξινόμηση της ομοφυλοφιλίας ως ψυχικής διαταραχής είναι λανθασμένη, επιβλαβής και
βασίζεται σε εσφαλμένες υποθέσεις σχετικά με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Είναι σημαντικό να
απορριφθεί αυτή η ταξινόμηση και να αναγνωριστεί ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια φυσική και εγγενής
πτυχή της ανθρώπινης ποικιλομορφίας που πρέπει να γιορτάζεται και να αγκαλιάζεται. Οι επαγγελματίες
ψυχικής υγείας θα πρέπει να εργάζονται για τη δημιουργία ενός ασφαλούς και υποστηρικτικού
περιβάλλοντος για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, χωρίς διακρίσεις και προκαταλήψεις. Τελικά, η αγάπη και η
αποδοχή θα πρέπει να αποτελούν τις κατευθυντήριες αρχές της κοινωνίας μας και θα πρέπει να
απορρίψουμε κάθε προσπάθεια στιγματισμού ή παθολογικοποίησης των ατόμων με βάση τον σεξουαλικό
τους προσανατολισμό ή οποιαδήποτε άλλη πτυχή της ταυτότητάς τους.

Κάνουν τα ομοφυλόφιλα άτομα την σεξουαλικότητα τους όλη την

προσωπικότητα τους;
Η αντίληψη ότι η ομοφυλοφιλία συνδέεται με ορισμένα πρότυπα ή συμπεριφορές φύλου είναι ένα
επιβλαβές στερεότυπο που διαιωνίζεται στην κοινωνία μας για πάρα πολύ καιρό. Στην πραγματικότητα,
δεν υπάρχει καμία εγγενής σχέση μεταξύ του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας ή της
έκφρασης φύλου. Σε αυτό το δοκίμιο, θα υποστηρίξω ότι το να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος δεν έχει
καμία επίπτωση στο ποιος είναι ή πώς επιλέγει να εκφραστεί και ότι είναι καιρός να ξεπεράσουμε τα
επιβλαβή στερεότυπα και να αγκαλιάσουμε την πλήρη ποικιλομορφία της ανθρώπινης εμπειρίας. Κατ'
αρχάς, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η ταυτότητα φύλου και ο σεξουαλικός προσανατολισμός
αποτελούν διακριτές πτυχές της ταυτότητας ενός ατόμου. Παρόλο που μπορεί να σχετίζονται σε
ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι εγγενώς συνδεδεμένες και τα άτομα μπορούν να ταυτοποιούνται και να
εκφράζονται με ποικίλους τρόπους ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Η ιδέα ότι το
να είσαι ομοφυλόφιλος σημαίνει ότι πρέπει να είσαι θηλυκός ή να επιδεικνύεις ορισμένες στερεοτυπικές
συμπεριφορές είναι ένα επιβλαβές στερεότυπο που αγνοεί την πολυπλοκότητα και την ποικιλομορφία
της ανθρώπινης εμπειρίας. Επιπλέον, η ιδέα ότι υπάρχουν "αρσενικές" ή "θηλυκές" δραστηριότητες ή
ενδιαφέροντα είναι ένα πολιτισμικό κατασκεύασμα που δεν έχει καμία βάση στη βιολογία ή την
επιστήμη. Η ιδέα ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες πρέπει να αγαπούν τη μόδα, για παράδειγμα, είναι ένα
επιβλαβές και περιοριστικό στερεότυπο που αγνοεί το πλήρες φάσμα των ανθρώπινων ενδιαφερόντων
και εμπειριών. Στην πραγματικότητα, τα άτομα μπορούν να έχουν ποικίλα ενδιαφέροντα και χόμπι και
αυτά δεν έχουν απαραίτητα καμία σχέση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου
τους. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Archives of Sexual Behavior το 2016 ανέλυσε δεδομένα από την
Εθνική Έρευνα για τη Σεξουαλική Υγεία και Συμπεριφορά και διαπίστωσε ότι περίπου το 23% του
δείγματος ανέφερε κάποιο βαθμό έλξης ή συμπεριφοράς προς το ίδιο φύλο. Μια μετα-ανάλυση μελετών
που δημοσιεύθηκε στο Journal of Sex Research το 2014 διαπίστωσε τον επιπολασμό της έλξης του ίδιου
φύλου μεταξύ ανδρών και γυναικών. Στους άνδρες Η διάμεση επικράτηση ήταν 10,7%. Ορισμένα
δείγματα δεδομένων στους άνδρες είχαν μάλιστα υψηλό ποσοστό επικράτησης του ίδιου φύλου στο
32,8% και στις γυναίκες στο 44,8%. Ρίξτε λοιπόν μια ματιά στη φιλική σας ομάδα, στην αθλητική σας
ομάδα και στην τάξη στην οποία βρίσκεστε. Υπάρχει μια πιθανότητα 1-10 να έχει κάποιος από αυτούς
έλξη για το ίδιο φύλο. Επιπλέον, η αντίληψη ότι υπάρχουν "σωστοί" ή "κατάλληλοι" τρόποι έκφρασης
του φύλου ή του σεξουαλικού προσανατολισμού κάποιου είναι μια επιβλαβής και καταπιεστική ιδέα που
έχει χρησιμοποιηθεί για την περιθωριοποίηση και τις διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων για πάρα
πολύ καιρό. Είναι καιρός να ξεπεράσουμε αυτά τα επιβλαβή στερεότυπα και να αγκαλιάσουμε την πλήρη
ποικιλομορφία της ανθρώπινης εμπειρίας, συμπεριλαμβανομένης της ποικιλομορφίας των ταυτοτήτων
φύλου, των σεξουαλικών προσανατολισμών και των εκφράσεων.