BIOLOGIA – KARTKÓWKA

Ekologia –nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody. Zajmuje się opisywaniem zależności między
organizmami oraz między organizmami a środowiskiem.

Każdy organizm ma określone wymagania życiowe, nazywane niszą ekologiczną, na którą składają się
m.in.:

-warunki środowiska, w których żyje dany organizm (temperatura, wilgotność)

-dostępność zasobów środowiska (np.: pokarm, miejsce gniazdowania)

-powiązania organizmu z innymi organizmami (np.: ilość drapieżników).

Pojęcie niszy ekologicznej może także odnosić się do całego gatunku.

Każdy organizm zajmuje ściśle określoną dla swojego gatunku niszę ekologiczną. Np., na niszę
żołędnicy czy koszatki składają się dostęp do pokarmu (głównie żołędzi i orzechów) oraz miejsc
schronienia. Dwa różne gatunki żyjące na tym samym terenie, nie mogą mieć takich samych nisz.

Siedlisko

Przestrzeń, w której występuje dany organizm. Jest to obszar wyodrębniony cechami graficznymi
(np.: ukształtowaniem terenu), klimatycznymi (m.in. występowaniem opadów) i glebowych (m.in.
zawierania soli mineralnych w glebie). Na tym obszarze organizm się rozwija i znajduję pożywienie
oraz schronienie. Siedliskiem bociana białego są tereny wiejskie, na wilgotnych polach szuka
pożywienia czyli bezkręgowców oraz małych ssaków i gadów, to a bociana czarnego lasy znajdujące
się daleko od ludzkich osiedli, najczęściej w pobliżu jezior i rzek. Szuka pożywienia w wodzie.

Siedlisko łosia to las olchowy.

CZYNNIKI ŚRODOWISKA WPŁYWAJĄCE NA ORGANIZMY

ożywione nieożywione

Organizmy zajmujące to -temperatura

samo siedlisko
-wilgotność powietrza

-nasłonecznienie

-stężenie tlenu i CO2

-zawartość soli
mineralnych

-ukształtowanie terenu
Tolerancja ekologiczna

Nazywamy tak zdolność przystosowywania się organizmów do zmian zachodzących w środowisku

(np.: różnica temperatur i wilgotności w nocy i dzień). Jej granice określają minimalną i maksymalną
wartość czynnika środowiska, do których organizm może się przystosować. Zakres zmienności danego
czynnika, w którym organizm może przetrwać nazywamy zakresem tolerancji ekologicznej.

Wobec jednego czynnika może być szeroki, a wobec drugiego wąski, np. toleruje niewielkie wahania
temperatury, ale może żyć w środowiskach ze znacznymi różnicami wilgotności powietrza.

Najlepiej jeśli organizm będzie się rozwijał w tzw. optimum, czyli najkorzystniejszej wartości zakresu
tolerancji ekologicznej. Jeśli jakiś czynnik osiągnie wartość inną, przestaje się prawidłowo rozwijać, a
przekroczenie najwyższej lub najniższej tolerowanej wartości czynnika powoduje zahamowanie
procesów życiowych, a co za tym idzie śmierć organizmu.