 GİARDİASİS

Etiyoloji:
Bir flagellat olan ve dünyada farklı şekilde adlandırılan
giardia intestinalis (G.lambia, G.duodenalis, Lamblia
intestinalis) etkendir.
Epidemiyoloji:
Dünyada gelişmekte olan ülkelerde daha yaygın olmak
üzere diğer bölgelerde de en sık saptanan intestinal
protozoon enfeksiyonudur.
Esas kaynağı insan olan hastalık, dışkıyla suların
kirlenmesi sonucu su kayaklı efeksiyonlar arasında da
önemli bir oranda bulunmaktadır.
Endemik bölgelere geziler hastalıkla sonuçlanabilir.
Bazı hastaların her dışkısında parazit bulunurken
bazılarında %40 parazit bulunabilmektedir.
Morfoloji:
Trofozoit boyuna kesilmiş yarım armut şeklinde,
Ön ucu yuvarlak
Arka ucu sivri
Sırt konveks
Karın bölgesi düz veya konkav
8 kamçılı
Karın bölgesinde yerleşmiş tutunma diski (vantuz)
mevcuttur.
Stoplazmasında 2 adet stoplazması mevcuttur.
Kist :
Giardia kistleri elipsoid biçimli
İyi ayrılmış bir kist duvarı
Stoplazmasında 4 nükleus vardır.
Yaşam döngüsü:
Hastalık kistlerin ağız yoluyla genellikle de kontamine
suların alınması ile başlar.
Duodenumda açılan kistlerden trofozoitler oluşur.
Boyuna bölünmeyle çoğalırlar
Üst gastrointestinal sistemde (duodenum ve jejenum)
kolonize olurlar.
Bağırsak boşluğunda serbest olarak bulunabildikleri
gibi karın diskleri ile mukoza altına kadar etkili bir
şekilde tutunmuş olarak bulunabilirler.
Serbest olarak bulunanlar barsak içeriğinin hareketi ile
alt gastrointestinal sisteme (kolon) geldiklerinde
içeriğin değişmesiyle kistleşirler ve dışkı ile atılırlar.
Kistler dış ortam şartlarına ,
Soğuk havaya dirençlidirler.
21 derecede bir ay canlı kalabilirler.
İnsan primer konak olmasına karşın fare, ayı, köpek,
kedi, domuz, maymunlarda da enfeksiyon yapabilirler.
Ve bunlar rezervuar rolü oynayabilirler.
Semptomlar
Kistlerin alınmasından 1-2 haftalık inkübasyon
döneminden sonra hastalık oluşabilir.
Giardiasis denilince sıklıkla akla gelen hastalık kötü
kokulu, hacimli, sulu ishaldir.
Semptomlar sıklık sırasına göre sıralanacak olursa;
Diyare
Kırgınlık
Karında gaz yakınması
Kötü kokulu ve yağlı dışkılama
Karın ağrısı
Karında şişkinlik
Bulantı
İştahsızlık
Kilo kaybı
Kusma
Ateş
Ürtiker
Kabızlık
Kronik vakalarda özellikle çocuklarda arada kabızlık
dönemleri de olan ve aylarca sürebilen infeksiyon
gelişebilir.
Kronikleştiği zaman genellikle çocuklarda;
Gelişme geriliği
Vitamin A ve B12 malabsorbsiyon
Ve laktoz intoleransı gözlenebilir.
Tanı
Semptomlar
Anamnez
Mukus, kan ve makrofajların dışkıda olmaması ve
hastada yüksek ateşin saptanmaması ile diğer
dizanteri etkenlerinden ayrılır.
Direkt veya lugolle yapılan mikroskobik incelemede;
Şekilli dışkılarda kistler
Sulu ishallerde trofozit ve kistler saptanabilir.
Trofozoitin tipik görünüümü,
Kamçıların yeri ve sayısı
Takla atar gibi yapılan özel harketler ile diğer
kaçmılılardan kolayca ayrılabilirler.
ELİSA ve İFAT testleri kullanılarak dışkıda antijenler…
Tedavi
Metrnidazol
Tirinadozel