EPISODE 2

Naka titig sa harap ng salamin si Lim Joo kyung habang pinagmamasadan ang
kaniyang kagadahan sabay sap g ayos ng kaniyang buhhok
Lim Joo kyung: ”Ako si si Lim Joo Kyung, ako ang kagandahan….(binura niya ang
kaniyang make-up gamit ang tissue) Hanggang sa tanggalin ko ang make up ko.”
Sinuot niya ang kaniyang Malaki at bilog na kulay itim na salamin sa mata at ngumiti
habang naka titig parin sa kaniyang hugis oblong na salamin na nasa kaniyang
harapan.

Habang naka higa sa sofa na nakaptaong ang kaliwang paa sa kanana niyang paa at
masayang nagbabasa ng libro ay biglang tumunog ang kaniyang cellphone kaya agad
niyang ibinababa ang libro at kinuha ang cellphone na nasa kaniyang tabi.

Nang sinubukan niyang buksana ang kaniyang cellphone gamit ang face unlock ay
kaniyang ikinagukat dahil hindi siya nito makilala.

Lim Joo kyung: “ano ba, ako ito mo kilala?

Mula sa pagkakahiga ay bumangon siya upang subukan muling buksan ang kaniyang
cellphone gamit ang face unlock, sa pgkakataong ito ay kaniyang inalis ang kaniyang
salamin sa mata ngunit bigo parin siya netong makilala.

Lim Joo kyung: “hay! Nakaka inis, malamang pinakialaman na naman ng buwesit na
Ju-Young na yun ang telepono ko!” habang may inis at padabog niya itong sinasabi.
Agad naman siyang tumayo at pumunta sa harap ng kaniyang salamin at agad din
siyang naglagay ng make- up sa kaniyang mukha.
Lim Joo kyung: “oo nga! Ang mamuhay ng may dalawang mukha, may kasamang
sunod-sunod na nakakapagod at nakaka hiyang moments”
 Sabay sa kaniyang pagbuntong hiniga ay ang pagkakaroon ng magandang
mukha dahil sa mga make-up na kaniyang inilgay. Sa pagkakataong ito ay muli
nanaman niyang sinubuukang buksan ang kaniyang telepono gamit ang face unlock at
matagumpay niya itong nabuksan. May halong pagkakadismaya at lungkot kasabay ng
kaniyang muling pagbuntong hininga kaniyang nagging reakyon matapos niyang
mabuksan ang kaniiyang cellphone habang may suot na make-up sa kkaniyang mukha.
Dahan- dahan naman niyang ipinaling ang kaniyang mukha sa salamin na nasa
kaniyang harapan, habang tinititigan ang kaniyang magandang repleksyon.

SUNOD NA EKSENA SA LOOB NG LIBRARY

Pumasok si Lim Joo kyung sa loob ng library at masigal niyang iniunat ang kaniyang
mga kamay

Lim Joo kyung: “ Astig diba! Sila lang ang may ganitong kalaking horror collection”
habang masigla siyang naglalakad sa loob at tila may Hinahanap
Lim Joo kyung: “nasaan na ba yun? Magpakita kana” at kaniya naman agad Nakita ang
libro na hinahanap niya ” ah! Ayun sya!” saad ni Lim Joo kyung habang naka tingkayad
niyang pilit gusting abutin ang libro na hinahanap niya ngunit hindi niya parin ito
maabot. Ng biglang may isang matangkad na lalaki na tumayo sa kaniyang likod at
inabot ang libro nan ais kunin ni Lim Joo kyung. Nagulat naman si Lim Joo kyung at
agad naman niyang hinarap ang lalaking nas kaniyang likod. Agad naman umalis ang
lalaki habang hawak ang libro na nais kunin Lim Joo kyung kaya agad niya itong
hinabol at inagaw, ngunit dahil sa lakas na taglay ng lalaki ay hindi niya ito nakuha at
hiniwakan niya si Lim Joo-Kyu sa likod at kanilang pinag agawan ang libro habang ang
kanilang kamay ay nasa taas.
Lim Joo kyung: “ Mas nauna ako sayo dito!
Lee Su-Ho: “ako naman ang unang humawak nito.
Na agaw ni Lee Su-Ho ang libro habang pinatili niyang nasa taas ito ng kaniyang kamay
upang hindi na maagaw ni Lim Joo-Kyung, habang si Lim Ju-kyung naman ay pilit itong
ina abot. Dahil sa kaniyang walang humpay na pagtalon ay siya ang nawaln ng balance
at napasandal kay Lee Su-Ho ngunit silang dalawa at natumba sa sahig habang ang
katawan ni Lim Joo-Kyung ay nakapatong sa katawan ni Lee Su-Ho. Pareshas na
nagulat ang dalawa sa nangyari kaya tila natulala silang dalawa. Ang kaniilang mga
mata ay nagtagpo at nagulat na ang lalaking naka kuha ng libro ay si Lee Su-Ho pala
Lim Joo kyung: “ Lee Su-Ho!?, ang pagulat na kaniyang tanong sa kaniyang sarili
Lee Su-Ho: “ikaw?”. Sagot naman niya sa kaniyang isip
Dahil sa pagkabigla ay agad na tumayo si Lee Su-Ho mula sa pagkakadapa.
Lim Joo kyung: “ pasensya na” saad niya habang patuloy siyang nagbabow at agad
naman tumalikod at dali dalling naglakad patatakas dahil sa kahihiyan
Lee Su-Ho: “sandal!”.
Lim Joo kyung: “ ha! Nakilala nya ako?” sabi nya sa kaniyang sarili at biglang
napahinto sa paglalakad dahil sa pagkagulat. At agad naman siyang lumingon sa
direksyonn ng lalaki.
Lee Su-Ho: “ako ang unang naka kuha sa librong yan…. miss!”. Mahinahon na sinabi
niya sa babae, habang ang babe ay gulat na guulat sa kaniyang mga sinabi
Lim Joo kyung: “ ah!, sige kunin mo na, ikaw muna ang magbasa ahhhhh ayan na”
saad nito habang patalikod niyang ina abot ang libro sa lalaki habang tila nanginginig
ang kaniiyang boses at agad tumakbo paalis pagkatapos niyang iaabot angg libro.
Habang sya ay papatakas na ay bigla naman dumating ang ay may ari at ini alok sya
nito ng ramyeon, gulat ang babae at dahil sa gusto na niyyang maka alis sa lugar na
iyon ay kaniyang tinanggihan ang ina alok sa kaniyang pagkain ng may ari.
May ari ng prince Comics: “Jo-Kyung, mag ramyeon ka muna”
Lim Joo kyung: “ano? Ahhhh hindi ako umorder ng ramyeon”.
May ari ng prince Comics: “ay, wag kang mag alala, sagot kunai to, bumalik ka rito e”
Lim Joo kyung: “next time, next time nalang”. Bigla nalang tumagkbo ang babae ngunit
hinila ng may ari ang kaniyang kamay. Habang napatingin naman ang babae sa
lalaking naka tayo llamang sa kaniyang pwesto.
May ari ng prince Comics: “oooyyy organic ito para sayo, mahal kaya yun, sasama ang
loob ko niyan”
Lim Joo kyung: “hindi pupwedeng ikaw nalangg kumain niyan?
May ari ng prince Comics: “diet ako e” sambit niya habang ini abot jiya ang pagkain sa
babae pagkatapos ay uamlis na rin sya. Hawak na ng babae ang pagkain na binigay sa
kaniya ng may ari.
Lim Joo kyung: “sige, kain sabay alis” sambit niya tapos siya ay umupo sa isang upuan
at kinain ang pagkain ng ibingay sa kaniya. Habang hawak ng lalaki ang libro ay
tumungo nama ito sa tapat ng kina uupuuan ng babae. Agad naming nagulat ang babae
at tila umusog siya sa kaniyang kinauupuan habang may pagkain sa kinyang biibig.
Napatingin naman ang lalaki sa kaniya habang iniinom ng babae ang isnag inumin na
Nakita niya malapit sa kaniyang pwesto.
Lee Su-Ho: “sa akin yan!” ang malumanay niyang sab isa babae na agad naman napa
hinto sap ag inom. Agad naman niya itong ipinatong sa sa lamesa.
Lim Joo kyung: “sorry ha! Paborito mo siguro yung red ginseng juice, ikuha kita ng
bago” ang nasabi niya sa lalaki.
Lee Su-Ho: “okay lang!” sagot naman niya habang inilapag niya sa lamesa ang liibrong
pinag aagawan nila ng babae at sinabing “ikaw muna”
Lim Joo kyung: “Hindi, okay lang yan” ang kaniyang nagging sagot habang hawak niya
ang kaniyang kinakain.
Lee Su-Ho: “Binangga mo ako para lang makuha yan diba? Ikaw muna” ang nagging
sagot niya at pagkatapos ang nag umpisang nagbasa ng ibangg libro na hawak niya.
Hiyang hiya naman ang babae kaya siya ay pumaling patagilid habang patuloy sa
pagkain. At kaniyang kinuha ang librong iniabot sa kaniya ng lalaki at nag umpisang
magbasa, ngunit panay parin ang sulyap sa lalaking tahimik na nagbabasa. Patuloy
suuya sa pagtitig sa kagandahang lalaki ng lalaki habang ang librong kaniyang hawak
ay giniwa niyang pantabon sa kaniyang bibig.
Lim Joo kyung: “baka nga hindi niya ako nakilala” ang sabi niya sa kaniyang sarili at
nagpatuloy na siya sa pagbabasa. “teka, ikaw ban aka tira malapit dito? Ahhh hindi,
hindi ko inuusisa ang pagkato mo, meron ka kasiing mukha na angat sa iba e, pero
hindi ko ma mukhaan ang mukha mo dito” ang tanong at sabi niya sa lalaking tahimik
na nagbabasa.
Lee Su-Ho: “ang ibig sabihin lang niyan hindi ako taga rito sa lugar nyo.”
Lim Joo kyung: “ahhhhh, eh bakit dito pa siya gumagapang? Ang pagbulong niyang
sagot
Lee Su-Ho: “hindi ako gumapang, 11 months palang ako marunong na ako maglakad
no! ang sagot naman niya
Lim Joo kyung: “uhhhmmm maaahhh ganun ba?
Napahinto sa pagbabasa ang lalaki at kaniyang isinara ang librong kaniyang hawak
Lee Su-Ho: “18 years old na ako”
Lim Joo kyung: “ano?” habang bigla siyang napatingin sa lalaki
Lee Su-Ho: “mukhang ka edad lang kita kaya hindi ako magigign pormal, ilang taon
kana?
Lim Joo kyung: “alam mo 15 years old na ako, 8 th grade” habang naka ngiti niya itong
sinabi at tila nagpapabata ng boses.
Lee Su-Ho: “hindi ka mas mukhang mas bata kesa sa akin….. manang”
Lim Joo kyung: “hahahahaha joke lng yun, 25 na ako, mas matanda pa s aiyo”
Lee Su-Ho: “ka edad lang kita”
Lim Joo kyung: “hahahahaha top student talaga sya” angg sabi niya sa kaniya sarili at
muling buumaliik sa pagkain at tumalikod sa lalaki na siya naming bumalik sa
pagbabasa.
Lim Joo kyung: “ahhhhh busog na ako” ang sabi niya pagkatapos ay kaniilang inilagay
sa lamea ang kaniyang pinagkakainan at muling binuksan ang librong pinag aagawan
nila kanina.”sobrang saya, ngayon mag enjoy ka”
Lee Su-Ho: “tapos na? ang pagukat niyang tanong sa babae
Lim Joo kyung: “mabilis akong magbasa eh! Sabay tayo ng mabilis na tila tatakbo
ngunit napahinto siya sa sinabii ng lalaki.
Lee Su-Ho: “hindi! Yung ramyeon?” I sabay turo sa pagkain ng babae na nasa lamesa.
Lim Joo kyung: “habit ko ang kumain, alis na ako” ang tila pa insult niyang sagot at
muling sinubukang umalis ngunit napahinti dahil nahubad sa kaniyang kanang paa ang
kaniyangg sapatos kaya binalikan niya ito at dinampot at muling umalis ng may mga
mukhang tila hiyang hiya sa mga nangyayari.

Naiwan naman nan aka upo ang lalaki at tila nagugulat sa mga nangyayari. Tuluyan ng
naka alis ang ababe sa library at patakbo nga itong umalis hawak ang kaniyang
sapatos. Napahinto naman siya sa kaniyang pagkakatako
Dahil napagtatnto niyang walang suot na sapatos ang kaniyang kanang paa. Agad
naman niyang ibinaba ang sapatas.
Lim Joo kyung: “hayyyy ang baduy ko, akalain mong makikita ko si Lee Su-Ho dito” ang
sabi niya habang naka kunot ang kaniyang mukha at tila alang alala.

Patakbo syang pumasok sa kanilang bahay, ngunit hinang hina ng maka pasok na siya
sa pintuan at inihagis niya ang kaniyang dala sa kaniyang kapatid nalalaki na nak hilat
sa sofa habang naglalaro sa cellphone. Nagulat naman ito sa ginawa sa kaniya ng
kaniyang ate at napahinto sa paglalaro
Kapatid na lalaki: “ano ba? Wag mong batuhin ang bunsong kapatid mo no!” habang
patuloy naman sa paglakad ang babae patungo sa tabi ng kaniyang kapatid. At naupo
siya sa tabi ng kaniyang kapatid kasabay ng isang buntong hiniga. “oy asan yung
comics?
Lim Joo kyung: “wag ka ng magtanong, kasalanan mo lahat bwesit” ang sagot niya
kasabay ng isang sipa sa likod ng kaniyang kapatid na siya naming nagulat sap ag sipa
sa kaniya
Kapatid na lalaki: “bakit? Nasa comics shop ka ba ng walang make-up tapos may naka
salubong na gwapong classmate, kaya lng sa drama lang yun malabong mangyari sa
tunay na buhay yun” habang pa insult nya itong sinabi sa kaniyang ate, pag lingon ng
kapatid sa kaniyang ate ito pala ay nakatingin na sa kaniya ng masama at tila galit nag
alit. Agad naman ngumiti ang kapatid at umayos ng upo mula sa pagkakahilata at
humarap sa kaniyang ate.
Kapatid na lalaki: “seryoyo ka? Oy kahit hindi ko inupload yun, tapos na yang high
school life mo”
Lim Joo kyung: “mali ka ron, hindi niya ako nakilala no”
Kapatid na lalaki: “baka hindi lang siya sigurado, pero kapag nasa school huh! Si miss
tigidig yun ah, yun ang sasabihin niya. Patawa niya itong sinabi sa kaniyang ate

Lim Joo kyung: “ano? Hala! Sa… satingin mo paano na yan?

Kapatid na lalaki: “kaya dapat honest ka, ate para ka ng scammer maging confident ka
nga jan, tinginn mmo hanggang kalian mo maitatago yang kapangitan mo? Ang sabi
niya habang bumalik ulit ito sa pagkakahilata sa sofa at tinuloy ang kaniyang pagkain.
Lim Joo kyung: “ano? Ouy Ju-Young” ang sabi niya sa kaniyang kapatid habang
inilalapit nito ang kaniyang mukha
Kapatid na lalaki: “ohh” ang tila kabado niyang sagot
Lim Joo kyung: “yung babaeng pinupormahan”
Kapatid na lalaki: “ohh bakit, ang ganda niya?”
Lim Joo kyung: “malamang kamukha ko rin siya kapag walang make-up” ang pa bulyaw
niyang sagot sabay tayo at umalis. Galit naming ang nagging reaksyon ng mukha ng
kaniyang kapatid at muling umayos ng upo at humarap sa ate niyang papa alis.
Kapatid na lalaki: “sinungaling, kahit hininga niya sobrang bango no! ang pag sigaw
niya

Balik sa lalaking naiwan sa comic shop

Tahimik pa din siyang naka upo at tila malalim ang iiniisip at biglang bumalik sa
kaniyang alala ang nangyari na natumba narin sila ng bababe noon. Ang pangyayari ay
parehas lang sa nangyari kanina. Sa kaniyang ala ala ay kalong niya ang babe sa
kaniyang likuran at inihatid pa niya ito sa kanilang tirahan.
Lee Su-Ho: “taga rito pala siya, pagkatpos ko siyang ipasan, ngayon parang hindi niya
ako kilala.” Ang sabi niya habang ang kanilang mga kamay nassa bibig at tila lubhnag
nag iisip.
Dumating naman ang may arri ng comic shop at inimis ang niawang pinagkainan ng
babae

May ari: “hay naku! Ang lakas talagang kumain ni Jubal, wow sinisimot”
Lee Su-Ho: “siya si Jubal?”
May ari: “mama niya ang may ari ng pandora, madalas kang pumupuunta rito, ngayon
mo palang siya Nakita? Hihi bakit, type mo ba siya? Ang pabungingis niyang tanong
Lee Su-Ho: “hindi no” ang pagtanggi naman niya

Kinaumagahan ay muli nanamn naka titig ang babae sa kaniyang salamin at muling
naglalagay ng make-up sa kaniyang mukha
Lim Joo kyung: “sinwerte ako kahapon, pero ngayong araw baka hindi na ako maging
ganun ka swerte, perpektong disguise lang ang paraan para maka survive ako” ang
sabi niya sa kaniyang sarili ang nag aayos.
Lim Joo kyung: “uh kunting contour pa sa jaw line”

Pagtapos niyang mag ayos ay nagmamdalii siyang bumaba sa hagdan ng kanilang

bahay habang naka school uniform.
Lim Joo kyung: “ate, buti nandito ka pa. ihatid mo ako”
Ate: ”hanggang ngayon andito kapa din, na late ka kakalagay ng make-up” may
kasamang kurot ang pagbigas niya nito sa kaniyang kapatid.
Lim Joo kyung: “ah hindi, sige na bilis na”
Ate:’kapatid ba talaga kita?”

SA LABAS NG BAHAY habang ang kaniilang tatay angg busy ssaa pag dilig ng mga
halaman at habang ang kaniyang asawa ay nasa kabilang banda at nagkakape at
katabi ang isang babae.
Nanay: “bakit pa patay na patay ka sa mister ko? Kung gusto mo sayo na”
Babae: “ huh hay ano ka ba! Uh alam mo sa tuwing makikita ko ang asawa mo,
natutulala ako sa kagwapuhan niya
Nanay: “hay! Ano pang siilbi ng pagiging poging lalaki ng mister ko, alam mo kasi
walang silbi ang lalaking yan.”

Habang busy sa paglilinis ng glass window ang asawang lalaki ay igla itong napahinto
dahil sa sakit na narmdaman niya sa kaniyang tagiliran kaya napa upo ito habang
hawak ang tagilirang masakit.
Nanay: “yan yan yan! Kitam tyak ibibili ko nanamn ng gamut yan, hay! Pa okay ka
lang?”
Asawa: “enjoy kayo mga anak ko? Ang sambit niya habang napadaan ang kanilang
dalwang anak na patungo na sa school
Nanay: “ingat sap ag drive, ikaw! Mag aral ka ng Mabuti, wag kang matutulog” iang sabi
niya sa habang papasakay na sa sasakyan ang kaniyang anak
Lim Joo kyung: “hindi po”
Babae: “sandal, may artistahan ka pang anak maliban kila Ju-young at Hee-Kyung?
Nanay: “huh?
Lim Joo kyung: “perfect disguise” ang mahina niyang tugon habang papasakay na sa
sasakyan.

Bago bumababa ng sasakyan ay walng tigil siyang nak tingin sa salamin upangg
tingnan kung okay pa ang kaniyang make-up, ngunit isinara ng kaniyang ate ang
salamin at sinabing.
Ate: “hindi ka ba napapa galitan dahil jan sa make-up mo? Nung bata ako nagagalit
yung dean naming kahit na BB cream lang nilalagay naming.”
Lim Joo kyung: “tama ana ang balik tanaw lola, puro kana nung bata ako para kang
matanda”
Ate: “hindi ako lola no!, updated ako sa uso, alam ko lahat ng trending, ako pa ba?
Alam ko lahat ng slangs na ginagamit nyo ano”
Lim Joo kyung: “oo na, ba bye, salamat sa pag hatid” sabay labas sa sasakyan.
Ate: “ba bye, mag aral ka ha!”