Het boek, de eerlijke vinder, zou iedereen gelezen moeten hebben.

Het boek
gaat over hoe allochtonen uit de Balkan naar Nederland zijn gevlucht maar
vervolgens dezelfde tocht terug moeten maken. Een Nederlands jogentje raakt
betrokken in deze missie en moet hiervoor allerlei spannende dingen doen om
zich te kwalificeren voor de vlucht. Het boek legt uit hoe beknellend het leven
als vluchteling is en wat er allemaal nodig is geaccepteerd te worden door de
oorspronkelijke bewoners van het naartoe gevluchte land. Het boek is erg goed
geschreven omdat de schrijfster, Lize Spit, in 90 bladzijden zo’n moeilijke
kwestie weet te verwoorden. Haar schrijfstijl geeft veel kracht aan het verhaal
van de vluchteling wat het boek extra mooi maakt. Het boek is ook erg
beknellend doordat je als lezer wordt geconfronteerd met de harde feiten van
het conservatieve Nederland. Die beknelling draagt ook bij aan het feit dat het
boek erg spannend is. De opdrachten die het Nederlandse jongentje moet
doorstaan zijn namelijk vaak zo heftig dat het maar net goed gaat en de
vluchtpoging aan het einde wordt zo goed verwoord dat je bijna zelf het
tragische einde meemaakt.

Het boek behoort tot het genre novelle en het boek behandeld de thema’s:
familie, vriendschap, maatschappij, opgroeien, eenzaamheid en kwetsbaarheid.

Bijzondere literaire aspecten zijn het ik-personage van het jongetje hoe hij het beleeft
is heel mooi om te lezen en ook zijn optimisme wat hij steeds maar weer laat zien.
Omdat hij dus nog geen vooroordelen kent is heel mooi.

Andere aspecten die bijzonder waren zijn: dat de hoofdrolspelers 2 jongentjes van een
jaar of 10. Ze leren elkaar de taal bijvoorbeeld. Door dat kinderlijke aspect krijgt het
boek een veel uitbundige verwoording. Volwassenen gedragen zich namelijk vaak
ingetogen op het gebied van een mening.