ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ: Bulling και Cyberbullying

« Η άσχημη εμπειρία του ΑΚ »

Ήμουν στην Α Γυμνασίου όταν στο σχολείο μας και συγκεκριμένα στο τμήμα μου ήρθε ένας νέος
συμμαθητής ο ΑΚ. Ήταν πολύ καλό ήσυχο παιδί και συμπαθητικό, δεν ενοχλούσε ποτέ κάποιον, ίσα ίσα που
ήταν και αγαπητός στην τάξη. Ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα, είχε και καλό χιούμορ.
Μια μέρα, κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος, κάποια παιδιά, μια ομαδούλα παιδιών άρχισε να
κινείται προς τον ΑΚ. Στην αρχή δεν καταλάβαμε τι ήθελαν. Άρχιζαν να σχολιάζουν την εμφάνισή του, καθώς
είχε κάποια κιλά παραπάνω και φορούσε και γυαλιά. Τον φώναζαν χοντρέλα, μπόμπο, στραβούλιακα και
άσχημο. Ο ΑΚ δεν μίλησε, έσκυψε το κεφάλι και έφυγε. Τον ακολούθησα και εγώ με τα άλλα παιδιά της
παρέας μας. Προσπαθήσαμε να τον παρηγορήσουμε και να τον κάνουμε να γελάσει ξανά. Κρίναμε σωστό να
μην ανακατευτούμε και μπλέξουμε, γιατί και εμείς φοβόμασταν τους νταήδες του σχολείου. Εγώ ένιωθα πολύ
άσχημα, νόμιζα ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο.
Τα πράγματα δεν έφτιαξαν, η λεκτική επίθεση συνεχίστηκε, σχεδόν καθημερινά, και το χειρότερο απ’
όλα ήταν το καρτέρι που του έστησαν στις τουαλέτες. Εκεί ήταν μόνος του, ξεκίνησαν να τον βρίζουν και να
του χτυπούν την πόρτα…. Τελικά τον έβγαλαν έξω με το ζόρι και τον φωτογράφισαν με το παντελόνι του
μισοκατεβασμένο. Μόλις το μάθαμε αποφασίσαμε με όσο θάρρος και κουράγιο είχαμε να πάμε και να
αναφέρουμε το περιστατικό στον Διευθυντή. Έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις, μάλιστα έπεσαν και αποβολές.
Ο ΑΚ και εμείς οι υπόλοιποι θεωρήσαμε ότι θα ησυχάσουμε επιτέλους, αμ δε………!!!!!
Μετά από λίγες μέρες άρχισε να έρχεται στα κινητά των παιδιών του σχολείου, η φωτογραφία του ΑΚ
με το μισοκατεβασμένο παντελόνι!!!! Τον έκαναν ρεζίλι, σε όλο το σχολείο, όλες οι ομάδες που συμμετείχε
μέσω υπολογιστή ή κινητού είχαν την φωτογραφία του, με σχόλια από κάτω καθόλου όμορφα, ήταν
αηδιαστικά και απαίσια. Ο ΑΚ κατέρρευσε, έκλαιγε και έλεγε ότι όλο το διαδίκτυο τον βλέπει έτσι και δεν
θέλει τη ζωή του!!!!!!! Τρόμαξα!!!!! Αυτή τη φορά και με την δική μας συμπαράσταση βρήκε το θάρρος και τα
είπε όλα στους γονείς του. Η συνέχεια ήταν, καταγγελία στο σχολείο, αποβολές των μαθητών αυτών για πάντα
από το σχολείο μας, ενημέρωση στην αστυνομία, σύσταση από την αστυνομία στους κηδεμόνες των νταήδων
και δεν θυμάμαι και τι άλλο!!!!! Έγινε χαμός……… Ευτυχώς η φωτογραφία του ΑΚ κατέβηκε από το
διαδίκτυο, και το παιδί με τη βοήθεια της οικογένειάς του και ειδικών συνήλθε, όσο μπορούσε…… γιατί μετά
από αυτό ήταν σχεδόν πάντα μελαγχολικός και χωρίς κέφι. Την επόμενη χρονιά έφυγε από το σχολείο…….
Μάλλον το τραύμα του δεν θα μπορούσε να κλείσει στο ίδιο περιβάλλον……..
Ήταν από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου. Θυμάμαι πόσο στεναχωρημένος ήμουν για τον φίλο μου,
πόσο θυμωμένος για το ότι δεν έδρασα από την αρχή πιο δυναμικά και φοβήθηκα του νταήδες. Ένοιωθα
αναστατωμένος και αμήχανος. Γιατί τέτοια αδικία, γιατί να υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές και τέτοια παιδιά;;;
Σκεφτόμουν ότι αύριο θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση του ΑΚ……….
Μίλησα με τους γονείς μου για όλη αυτή την κατάσταση και το πόσο με είχε επηρεάσει και φοβίσει.
Μου εξήγησαν ότι πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός. Μου είπαν ότι σε κάθε περίπτωση που νιώσω
πληγωμένος ή νιώσω ντροπή ή καταλάβω ότι άλλοι γελούν μαζί μου με σκοπό να με κοροϊδέψουν, πρέπει να
ζητήσω από το άτομο που το κάνει να το σταματήσει, να του εξηγήσω ότι δεν μου αρέσει, ότι αισθάνομαι
άσχημα. Εάν όμως εκείνο το άτομο συνεχίζει να με ενοχλεί συστηματικά με τα "αστεία" του, τότε όπως μου
εξήγησαν, μιλάμε για εκφοβισμό (bulling). Εάν το άτομο αυτό συνεχίσει τον εκφοβισμό του προς το πρόσωπό
μου και μέσω του διαδικτύου τότε αυτό είναι ο διαδικτυακός εκφοβισμός (Cyberbullying). Ο φίλος μου τα είχε
πάθει και τα δύο!!! Ακόμα τον σκέφτομαι……έχει συνέλθει άραγε;;;;;;;;
 Επίσης οι γονείς μου μου εξήγησαν ότι σε περίπτωση Cyberbullying θα πρέπει οπωσδήποτε να
κρατήσω αποδεικτικά στοιχεία, όπως να κάνω print screen των ενοχλητικών μηνυμάτων και να τα
αποθηκεύσω. Σε περίπτωση που νιώσω ότι είμαι σε άμεσο κίνδυνο, τότε πρέπει να επικοινωνήσουμε με την
αστυνομία. Για να σταματήσει ο εκφοβισμός, θα πρέπει να καταγγελθεί και ο νταής-αποστολέας θα πρέπει να
γνωρίζει ότι η συμπεριφορά του είναι αξιόποινη. Η κουβέντα με τους γονείς μου με ηρέμησε αρκετά και μου
έλυσε πολλές απορίες, χάρηκα που ήταν τόσο ενημερωμένοι για το θέμα…
Όλη αυτή η ιστορία έχει χαραχτεί βαθιά μέσα μου και έχω δώσει υπόσχεση στον εαυτό μου να μην
αφήσω από εδώ και πέρα κανέναν να εκφοβίσει με κανένα τρόπο, να μειώσει και να προσβάλλει εμένα ή τους
φίλους μου. Κατάλαβα ότι πρέπει να αντιδρούμε, να μιλάμε και να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας. Να
ζητούμε άμεσα βοήθεια από κάποιον που εμπιστευόμαστε, τους γονείς μας, ή κάποιο μέλος της οικογένειας
μας ή κάποιο άλλο έμπιστο ενήλικα όπως έναν καθηγητή ή δάσκαλό.