Orca Share Media1667725405550 6994947339402397671

PREGNANT BY HIM BOOK 1 By Imdixiepixie
I: Fiancé and Best friend SPG
"Irasshaimase!"
Ngiting-ngiti ako habang bumabati sa dalawang matanda na pumasok sa store

nitong pinagtatrabahuhan kong fast food restaurant. Hindi man ako pinansin ng mga
ito ay hindi pa rin nawawala ang ngiti sa aking mga labi.
In-assist sila ni Lharm, isa sa mga staff namin habang ako naman ay dumiretso
na sa kitchen para tingnan kung ano ang kulang na stocks.
“Hi, Ma’am Astrid!” bati sa akin ni Gerry na may dalang tray.
Nginitian ko siya at tinanguan bagotuluyang pumasok sa kitchen. Nasa bungad

pa lang ako ay nalalanghap ko na agad ang bango ng burger patties na niluluto.
-For table number 6! Naabutan ko si Philip na inilalagay ang tray na may

lamang kompletong order sa dispatch area.
“Ano. kumusta kayo? Kaya pa ba?” Napangisi ako sa mga kasamahan na nandito sa
loob.
Magkakasabay silang lumingon sa gawi ko.
■•Kaya pa, ma’am. Basic!” Kinindatan ako ni Aaron na siyang naka-assign sa

griddle area.
“Daming tao, ma am. Batak na batak na naman tayo nito ngayon!” ani naman ni
Rommel na inaayos iyong fries sa frying basket.
Abalang-abala angmga tao rito sa loob, paano y eksaktong lunch time na kaya
dagsa ang mga customer. Hindi na bago ang senaryong ito sa buong store.
-Kayo lang. Maaga akong mag out ngayon, .no?'" biro ko sa kanila na nakuha
pang mag "ip ng buhok habang naglalakad papunta sa kung nasaan ang freezer naimin.
-Naku si,ma'am .. madidiligan
mamaya! pang-aasar ni Alvin na dinugtungan ng malakas na tawa, kahit ako ay

napatawa rin.
"Hoy, g’go! Hindi 'no!”
• Kaya nga laging blooming, dahil laging may dilig. Basta, ma'am ah? Dapat
may lumpiang shanghai sa kasal mo!" Kahit si Philip na abala sa pag-aayos ng mga
for dispatch order ay nakisali rin sa pang-aasar sa akin.
Mahigit limang taon na kaming magkakasama sa trabaho kaya naman kilalang-

kilala na namin ang bawat isa at normal na langsa amin ang ganitong usapan.
Kumportable na sa isa’t isa kaya kung magbiruan ay parang magkabarkada at
magkakapatid lamang. Pero alam din naman nila ang kanilang niga limitasyon, nando'n
pa nn ang respeto lalo na at alam nilang mas mataas ang posisyon ko sa kanila. At
siyempre Eanoon d.n ako. mrerespeto ko ang bawat
Staff dito sa trabaho.
I am a manager in one of the leading fast-food chains in the Philippines-

Burganic. It is originally from Japan, but they branch out worldwide including our
country.
Napahalakhak ako. "Mga walanghiya kayo, bahala nga kayo r'yan! Pinag-ti-
tripan n’yo na naman ako!”
Napapailing na binuksan ko ang freezer. Hawak ko sa kabilangkamay

angchecklist ng mga produkto. Patapos na ang linggo kaya kailangan ko na ulit
gumawa ng listahan ng kailangang order-in sa warehouse.
“Kumusta pala ang quality ng product? Any comments of suggestion?" Habang

nagtitingm ng mga item sa loob ay tinanong ko na rin ang mga nandito sa kitchen
nation dah>l sila ane mas nakakaalam ng produkto namin.
-Okay naman yong buns natin, okey rin ang kulay at lasa.hindi purong hangin.
Si alvin ang sumagot sa akin dahil siya yong setter at nakatoka sa pag - aayos ng
mga burger.
" Yong patty lang natin, ma'am. Medyo
nag-shi-shrink, ani naman ni Aaron.
Tumango-tango ako at nagsimulang isulat 'yong
mga sinabi nila. I'll just report this to the purchasing
manager, tapos sila na ang bahala na mag-report sa
commissary.
ncé and Bestfriend SPG
6/14
Pagkatapos ng ginagawa ay pumasok naman ako
sa office para tapusin itong report at maipasa na rin. I
have to double my time today because I won't have all
day to duty.
Pagdating ng mag-alas dos ng tanghali ay
dumating namansi Ma am Darlene, yong manager na
kapalitan ko ngayong araw.
Ikaw na muna ang bahala rito, ma'anm. Thank
you! Nagpaalam lang ako sa kanya at sa iba pa

naming staff bago lumabas na ng store.
***
"Imiss you, babe. Sana magkasama tayo ngayon.
"Napangiti ako sa malambing na boses ni Dione, ang
aking boyfriend.
Tatlong taon na kaming magkasintahan, at sa
isang buwan nga ay ikakasal na kami. Noong isang
taon ay nag propose siya sa akin, hindi naman namin
minamadali ang pagpaplano. Gusto kong nasa
7/14
maayos ang lahat dahil isang beses lang darating ito
sa buhay natin kaya kung puwede ay walang magiging
problema sa espesyal na araw para sa aming dalawa.
T'm sorry, babe. I miss you too.I promise, babawi
ako sa yo. Medyo busy lang talaga sa work ngayon..
Nilungkutan ko pa ang boses para mas maging
kapani-paniwala.
Ang totoo niyan kaya ako nag-half day ngayong
araw ay para puntahan siya. Isang linggo na kaming
hindi nagkikita, busy rin kasi siya sa trabaho.
Dione is working as a real estate agent. Isa siya sa
pinakamasipag at responsableng tao na kilala ko.
Hindi lang iyon, mabait at gentleman din si Dione kaya
naman hindi siya mahirap mahalin. Sa loob ng tationg
taon ay ipinaramdam niya sa akin ang pagmamahal
niya
1 love you, babe. I wish you were here Sadness
is visible in his voice, and I can't help but get sad.

8/14
This weekends, promise I will make it up to you. I
love you too, babe. Nakangiting ini-off ko ang tawag
at pinaandar na ang makina ng sasakyan
Hindi naman natatapos ang araw nang hindi kami
nag-uusap sa cellphone, iyon nga lang hindi kami
nagkikita sa personal. Pero hindi bale, babawi naman
ako sa kanya. Kaya nga sosorpresahin ko siya ngayon
dahil ang alam niya ay nasa trabaho ako.
Naka-base kasi siya sa Laguna, habang ako
naman ay sa Metro Manila. Halos tatlong oras din ang
biyahe ko papunta sa kanya pero wala lang iyon kapag
nagkita na kami. Mabuti na lang din at may sasakyan
ako kaya hindi na mahihirapang mag-commute.
Dadaan muna ako sa Supermarket para bumili ng
ilang grocery bago dumiretso sa condo niya. l am
planning to cook him his favorite, kalderetang baka
F'm ecited to see himn and hug him. Imiss Dione
so much,
9/14
Malapit nang mag-alas sais nang makarating ako
sa condo. Kilala na ako ng guard kaya hindi na ako
nagtagal pa sa lobby.
Nasa loob pa lang ako ng elevator ay hindi na
mapuknat ang ngiti sa aking labi. Kumakabog din ang
aking dibdib sa sobrang excitement na
nararamdaman. Finally, we will be going to see each
other after a whole hectic week.

Huminto ang elevator at nagbukas sa
ika-dalawampung palapag. Hindi na ako nag-aksaya
pa ng oras at lumabas na agad. Hawak ko sa kanang
kamay ang isang plastic na naglalaman ng mga
lulutuin ko, sa kabilang kamay ay isang mamahaling
bote ng wine
Nasa bandang dulo ang unit ni Dione kaya halos
doblehin ko ang bawat hakbang Noong makarating sa
tapat ay ibinaba ko muna ang plastic para ma-input
yong lock Alam ko naman ang passcode kaya hindi na
10/14
ako nahirapan pa.
Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at halos
walang ingay na isinara rin ito. Hindi ko siya naabutan
sa salas, dimmed na rin ang ilaw rito sa loob.
Maingat na ibinaba ko muna ang grocery bag sa
bar counter. Mamaya na ako magluluto kapag nagkita
na kami. Papunta ako sa kuwarto para ipaalamsa
kanya na nandito ako. Sa sobrang excited ko ay hindi
ko napansin na hindi ko pala naiwan sa kusina itong
bote ng wine
Napansin kong medyo nakaawang ang pinto, at
nang malapit na ako ay halos mapahinto ako nang
maulinigan na parang may nag-uusap sa loob-uhm,
no. Hindi lang basta pag-uusap ang nangyayari sa
loob
Inilapit ko ang tainga sa pinto at halos manlamig
ako nang marinig ko ang ilang mahihinang halinghing

at ungol na tila ba nasasarapan ito
11/14
Ohh... f'ck! Ah, yes! Harder, Dione. Ahh!"
Ang sarap, honey!Fck! Ang sikip-sikip mo..."
"Deeper, hon. Ahh, there.. Yes! Ohh... oh, god!"
Nakakapangilabot at nakakanginig ng laman ang
bawat ungol na tila ba walang pakialam ang mga ito
kung may makarinig sa kanila. Sabagay, sino nga ba
ang mag-aakalang may bibisita sa kanila ng ganitong
oras?
Mga hayop!
"You ride really good, honey. You are so f'cking
tight! Hmm..."
Humigpit ang hawak ko sa bote na para bang dito
na lang ako kumukuha ng lakas dahil pakiramdam ko
ay anumang oras ay mabubuwal ako mula sa
pagkakatayo.
"I'm c'mming, honey. Don't stop. Ahh! Put your
c'm inside me!"
A-ano ang nangyayari? Parang biglang naging
12/14
blangko ang laman ng utak ko at hindi ko alam kung
ano ang sunod kong gagawin.
Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nandito
lang sa labas ng pinto, pinakikinggan ang fiance ko
nakikipagtalik sa ibang babae sa loob ng kuwarto niya.
"Mas masarap ba ako kay Astrid, ha? F*ck! Ako
lang ang kayang magpalib"g sa 'yo ng ganito, Dione.

Ahh... akin ka lang! Wag ka nang magpakasal sa
kanya!" Pakiramdam ko ay mabibingi ako sa lakas ng
13/14
kabog ng aking dibdib lalo na at pamilyar din sa akin
ang boses ng babae.
Hindi ko magawang sumilip sa loob dahil alam
kong kapag ginawa ko iyon ay ikamamatay ko. Bawat
paglangitngit pa lang ng kama ay sapat na para
durugin ako.
Kailan pa? Kailan pa niya ako niloloko?
"Mahal ko si Astrid, Nikita... wag na natin siyang
pag-usapan..." Narinig kong sagot ng g'go kong fiance
pero ang mas masakit ay nang makumpirma ko ang
binanggit niya na pangalan ng best friend ko.
Kap tanginahan! Anong mahal?! P"tanginang
pagmamahal 'yan! Kung ganito ang basehan ng
pagmamahal ay ayoko na!
Nanginginig ang kamay na sinarhan ko ang pinto
at kasabay nang pagtalikod ko roon ay ang
pagkabasag ng aking puso. Two of the most important
people in my life just broke my heart and trust.
PREGNANT BY HIM [R18]-II: Cheaters-Dreame
m.yugtofiction.com
I looked at the engagement ring on my ring finger. Just by the looks of it,
you can say that it is expensive. It looks perfectly fine on my finger… but this
needs to be taken off. Wala nang patutunguhan ang mga bagay na ito.
Napapikit ako nang marinig kong magbukas ang pinto. Nakaupo ako sa rocking
chair sofa na nandito sa salas, habang sa kanang kamay ay may hawak na kopita na
mayroong lamang wine. Halos makalahati ko na ang laman ng bote.
“That was fantastic, hon! You never failed to make me…” Hindi ko na narinig
ang huling sinabi dahil puro halos hagikhik na ang naging kasunod noon mula sa
kaibigan kong si Nikita.
Hindi ko alam kung bakit hindi pa ako umuwi. Hindi ko na rin matandaan kung
paano ko natagalan ang dalawampung minutong paghihintay bago matapos ang kababuyang
ginagawa nila sa likod ko. Sigurado ako na hindi lang ito ang unang beses ng
kahayupan nila.
Hindi ako umiyak habang mag-isang naghihintay rito sa salas. Nakakagalit.

Nakakasama ng loob. Gusto kong sumigaw pero hindi pa man ako nagsasalita ay
nauubusan na ako ng boses. Ni hindi ko magawang maibuka ang aking bibig sa sobrang
sama ng loob para sa kanilang dalawa.
They could have just told me… alam kong masasaktan din naman ako kung
sakaling ganoon ang ginawa nila, pero mas masakit itong ginawa nila sa akin. Sana
pinatay na lang nila ako kung ganito lang ang gagawin nila sa akin.
“Get your things and I will send you home,” sa halip ay sagot ni Dione sa
kanya.
Papalapit nang papalapit ang kanilang mga boses. Nandito ako sa madilim na
sulok ng living area, sabayan pa na naka-off ang ilaw rito kaya malabong mapansin
nila agad ako..
“W-what? I thought we have agreed that I will sleep here?” Nikita started to
throw tantrums just like what she always does every time what she wants does not
grant.
“Just go home, Niki. I will call As—”
“Astrid! Astrid na naman! Ako ang nandito sa tabi mo tapos hinahanap mo ‘yang
fiancé mong hindi naman mapagbigyan ang tawag ng laman mo!” halos pasigaw na ani
Nikita, kasabay rin noon ay ang pagkalat ng liwanag sa buong unit.
Magkaharap silang dalawa, nakahawak si Nikita sa braso ni Dione habang si

Dione naman ay masama ang tingin sa babae.
“Don’t include Astrid here!” Dione shouted and it almost boomed all over the
place. Natigilan naman si Nikita sa biglaang pagsigaw ni Dione.
Hindi ko alam kung mapapangisi ba ako o ano habang pinapanood silang magtalo.
Parang kanina lang ay sarap na sarap sila sa piling ng bawat isa.
And this is ridiculous! Isang malaking joke sa buhay ko ang dalawang taong
ito. Ayaw niyang masali ang pangalan ko pero noong panahong nagtatal*k silang
dalawa ay ni hindi nga niya ako maalala.
“What? You are a j*rk! ‘Wag kang maghugas ng kamay na akala mo wala kang
ginagawang kasalanan! Don’t defend her as if you are not cheating behind her back!
As if you are not f*cking her best friend!” balik na sigaw ni Nikita ngunit kasabay
noon ay ang paglipad ng palad ni Dione sa pisngi ng kaibigan ko. Dahilan nang
pagpilig ng kanyang ulo paharap sa aking gawi.
Iyon din ang naging hudyat para malaman nila ang presensya ko rito. Nanlalaki
ang mga mata ni Astrid habang nakatingin sa akin, habang si Dione naman na fiancé
ko—mali. Ex-fiancé na pala ngayon, ay halos mawalan na ng kulay ang mukha habang
nakatingin sa akin.
Parang biglang nagkaroon ng nakabibinging katahimikan sa loob ng unit.

Parehong awang ang kanilang mga bibig na para bang hindi makapaniwala na nasa harap
nila ako sa mga oras na ito.
“Tapos na ba kayo?” mahinang tanong ko habang ibinababa ang kopita sa

lamesita na nasa aking tabi lang. Pagkaraan ay tumayo ako para harapin silang
dalawa.
“Tapos na ba kayo sa panloloko n’yo sa akin?”
Nagtiim ang aking bagang habang sinasalubong ang nahihintakutang mga mata ni
Dione, ang lalaking una kong minahal. Pagkaraan ay naglipat ang tingin ko kay
Nikita, ang kaibigan kong lubos kong pinagkakatiwalaan. Hindi ko akalaing siya pa
pala ang aahas sa boyfriend ko.
“B-babe…” Tinawid ni Dione ang pagitan naming dalawa at akmang hahawakan ako
sa braso nang iwaksi ko ang aking kamay.
Nakakadiri. Kahit ang tawagin niya ako sa ganoong pangalan ay hindi ko

matanggap, dahil ang naaalala ko ay ang mga ungol na kanina lang ay pinagsasaluhan
nilang dalawa.
“Don’t touch me, cheater!” Halos ipagdiinan ko ang huling sinabi habang
binibigyan siya ng malamig na tingin.
“‘Wag mo akong hawakan dahil nakakadiri ka!” My deadly glare for him didn’t
falter.
He looked at me, hurt. Damn it! Ano ang karapatan niyang masaktan pagkatapos
nang pagtataksil na ginawa niya?!
Pagak akong napatawa. “Masarap ba, ha? Masarap bang lokohin ako?!” I almost
screamed at the top of my lungs. Nakita ko pang halos mapatalon si Nikita sa
kanyang kinatatayuan.
“B-babe, hindi ganoon. L-let me explain.” Nabasag ang boses ni Dione habang
pilit na inaabot ang aking braso pero sa halip ay isang malakas na sampal ang
ibinigay ko sa kanya.
Nakabibingi ang sampal na iyon at alam kong nasaktan siya roon, pero kulang
pa ito sa sakit na idinulot niya sa akin.
“What?! Ano ang kasinungalingan na ipaliliwanag mo sa akin? You are damn

cheater, Dione! Ano ang ginawa ko para gawin mo ito sa akin, ha?!” Halos magdilim
ang aking paningin.
“Please, pakinggan mo muna ako. H-hindi ko sinasadya, babe—”
“T*ngina! Ano ‘yon?! Hindi mo sinasadyang ipasok ‘yang putang*nang

pagkalalaki mo sa babaeng ‘yan, ha?! Hindi mo sinasadyang makipag-s*x sa best
friend ko kahit na alam mong ikakasal na tayo sa susunod na buwan? G*go ka bang
hayop ka?!” Naihilamos ko ang kamay sa aking mukha at halos mapapadyak sa sobrang
galit.
Malakas ang bawat pagkabog ng aking puso, nag-iinit ang aking tainga at
nangangati ang aking kamay na saktan silang dalawa. Gusto kong magwala, dahil
ngayong nasa harap ko sila ay ang pumapasok sa utak ko ay ang magkahugpong nilang
mga katawan na nagtatampisaw sa init na dulot ng tawag ng laman.
Nagsisikip ang aking dibdib at siguro sa sobrang galit ay walang kahit anong
luha ang pumapatak sa aking mga mata. Magulo ang akin isip at para itong sasabog.
“No, b-babe. Hear me first…” Isa pa muling sampal ang ibinigay ko sa kanya
nang nagpilit siyang ikulong ako sa kanyang mga braso para yakapin. Halos kalmutin
ko ang buo niyang mukha para lang makawala sa kanyang yakap.
Nakakadiri sa kaalamang may ibang niyayakap ang mga bisig na ito. Nakakadiri
na bukod sa akin ay may iba siyang hinahalikang babae.
“Bitawan mo ako, Dione. Hayop ka! Let me go, assh*le!” Parehong habol namin
ang hininga hanggang sa makalayo ako. Dahil mestizo si Dione ay kitang-kita ang
guhit ng mga kuko sa kanyang pisngi, pero wala akong maramdaman na pagsisisi ni
katiting.
He deserves that. No, he deserves more than the scratches I have made because
he is a freaking cheater.
Sa pagkawala ko mula sa yakap niya ay nagharap kami ni Nikita.
“Ash, s-sorry—” Isang malakas na sampal mula sa akin ang pumutol sa dapat na
sasabihin niya.
Ayokong marinig ang kahit na anong paghingi ng tawad mula sa kanila, dahil
una pa lang hindi sana nila ginawa ito. Kung hindi pa ako pumunta rito ay hindi ko
malalaman ang panloloko ni Dione sa akin.
I am even excited going here just to surprise him, pero ako pa pala ang na-
surprise. May nalalaman pa siyang I miss you at sana ay kasama niya ako,
samantalang kumakalantari siya ng ibang babae. No, hindi nga lang basta ibang babae
dahil mismong best friend ko!
“What, Nikita? What came in your mind to do this stupidity, huh? Bakit sa
dami ng lalaki bakit ‘yong fiancé ko pa?! Kating-kati ka ba kaya pati ‘yong
boyfriend ng best friend mo ay pinatos mo?!” Wala na akong pakialam kung masasakit
na salita man ang lumabas sa aking bibig.
They deserve hurtful words. They deserve to be treated like this.
I have trusted her. I treated her like my own sister, but she just stabbed me
from the back.
Nagtatas-baba ang aking dibdib sa paninibughong nararamdaman sa mga taong

pinagkatiwalaan at minahal ko. Hindi halos makatingin sa akin si Nikita habang
sapo-sapo ang pisnging nasaktan na siguradong namamaga na ngayon. Naglipat ang
tingin ko kay Dione na nakatingin lang sa ibaba, sa paa niyang walang sapin.
Napalunok ako at ipinihit na ang katawan patalikod sa kanila. I can’t stand

watching them. Sumasakit ang mata ko.
Nakakailang hakbang pa lang ako papunta sa pinto nang maramdaman ko ang

paghawak ni Dione sa braso ko para pigilan ako.
“W-wait up, babe. Please, don’t leave me.”
I gritted my teeth and was about to go berserk if I didn’t hold myself.

Huminga muna ako ng malalim bago siya hinarap. Agad na sinalubong ako ng namumula
niyang mga mata. Nagmamakaawa ang mga tingin na ibinibigay niya sa akin pero kahit
kapiranggot na awa ay wala akong makapa. Mas lalo lang nadadagdagan ang poot na
nararamdaman ko para sa kanila.
“After what you’ve done… gusto mong ‘wag kitang iwan? Nahihibang ka na,
Dione!” Sarkastiko akong napatawa at kasabay noon ay ang marahas na pagtanggal ng
singsing sa aking daliri. Sa halip na iabot sa kanya nang maayos iyon ay ibinato ko
ito sa kanyang mukha.
“The wedding is off. Magpakasal ka sa sarili mo, o kaya ang babaeng hitad na
‘yan ang iharap mo sa altar!” Pagkatapos ay walang lingon-likod na iniwan ko siya
roon kasama ng singsing na buong puso pa niyang isinuot sa daliri ko noong nag-
propose siya.
Mga manloloko! Tubuan sana ng buntot ang noo ang lahat ng mga manloloko sa
mundo!
m.yugtofiction.com
Marahas na ipinilig ko ang aking ulo habang nagmamaneho pabalik ng Maynila.

Mahigpit ang hawak ko sa manibela sa pag-aalala na baka mabitawan ko na lang ito
bigla dahil sa dami ng mga tumatakbo ngayon sa utak ko.
“Lintek na mga manloloko ‘yon! Mga salot sa mundo!” Panay ang mura ko sa loob
ng kotse.
I don’t usually curse. I came from a conservative family that’s why until
now, I haven’t given my v*rginity to my long-time boyfriend. Naniniwala kasi ako na
hangga’t hindi pa kasal ay hindi ko ibibigay ito, at mabuti na lang pala talaga
dahil tama ang naging desisyon ko. That jerk doesn’t deserve it at all, he is a
goddamn cheater!
Pero ngayon ay hindi ko na mabilang kung ilang mura ang namutawi sa aking
bibig sa sobrang sama ng loob. Mag-alas diyes na ako nakarating sa condo. Nagsayang
ako ng anim na oras na buhay ko para lang makita ‘yong walanghiyang manloloko na
‘yon.
I feel so drained when I got home. Hindi ko na nagawang makapagbihis ng damit

at dumiretso na agad ako sa kama, at sa hindi malamang dahilan, paglapat pa lang ng
likod ko sa malambot na kutson ay awtomatikong umalpas ang luha sa aking mga mata.
Ini-off ko rin ang aking cellphone dahil panay ang tawag ng manlolokong Dione na
iyon.
Sa katahimikan dito sa loob ng kuwarto ay tanging mahinang pagtangis ko lang

ang maririnig. I didn’t cry when I learned the truth and when I confronted them,
ngayong mag-isa na lang ako ay saka naman parang gripo ang aking mga mata na walang
humpay sa pag-iyak.
I feel betrayed and it hurts so much. And what makes it sadder is this
betrayal didn’t even come from my enemy. It hurts knowing that the person I trusted
and loved for years was not even honest with me and pretended everything was fine
while planning on breaking my heart.
Hinayaan kong iiyak lang ang lahat pero wala rin akong planong magmukmok mag-
isa. Wala naman akong mapagsasabihan ng problema dahil iyong taong dati kong
sinasabihan ay isa sa mga dahilan ng problema ko ngayon. Malayo rin ang pamilya ko
sa akin dahil nasa probinsya sila ngayon, kaya hindi rin nila alam ang nangyari at
hindi ko alam kung paano maipaaalam sa kanila.
I get up from bed and went straight to the bathroom. Pagharap ko pa lang sa
salamin ay akala ko mangkukulam ang nakita ko sa repleksyon. Hindi ko alam kung
matutuwa, maaasar o mas lalo lang akong maiiyak sa nakikita.
I looked like a mess. Tinanggal ko ang suot kong eyeglass na nag-moist na

dahil sa pag-iyak, kitang-kita rin ang pamumula ng aking mga mata. I am wearing
eyeglasses before I graduated from college, so basically it is almost seven years.
Naghilamos lang ako pero kalaunan ay napagpasyahan ko na rin na maligo. I

scrubbed my whole body, thinking that all the kisses that I’ve shared with Dione
will get erased as well. Ayokong maalala ang labi na iyon na may iba namang
hinahalikan. It is freaking disgusting!
Pagkatapos maligo ay naghanap na ako nang maisusuot bago mag-ayos sa harap ng

salamin. Nagsuot ako ng contact lenses para hindi ko na kailangang magsalamin. I
put make-ups and even put fake eyelashes. Pulang-pula rin ang aking labi.
Pakiramdam ko ay ibang tao ang kaharap ko ngayong suot ko ang isang bestidang
kulay itim na hapit na hapit sa aking katawan na umaabot lang sa kalahati ng aking
hita. My cleavage is almost exposed but I don’t care. This is my first time wearing
this, because like what I have said, I came from an old-fashioned family… but I
have to do this. Kahit isang gabi lang, gusto kong mamukhang ibang tao, baka
sakaling makalimutan ko ang ginawang panloloko sa akin.
Kinuha ko lang ang aking bag at lumabas na ng unit. Plano kong mag-club
ngayon. Kinakabahan ako lalo na’t mag-isa lang ako, pero pilit kong pinatatatag ang
aking loob. I want to be free from the pain just for once.
I drove my car and took only few minutes when I arrived at PM’s Hideout.
Mabilis na kinabig ko ang manibela para i-park ang sasakyan sa parking lot bago
nagpasyang pumasok. Wala nang atrasan ito.
Agad na sinalubong ako ng maingay na kapaligiran at nakaliliyong makukulay na
ilaw sa loob. Muntik na akong mapamura lalo na noong hagurin ako ng tingin ng mga
kalalakihan sa nadaanan kong table.
“Hi, miss sexy! May kasama ka ba?” Sinitsitan ako ng mga ito at akmang tatayo
ang isa kung hindi ko pa binilisan ang paglalakad, mabuti na lang din may ilang
grupo ng kababaihan ang lumapit sa kanila.
Ang lakas ng loob kong pumunta rito, tapos doon pa lang ay kakabahan na ako.
Napapailing na nagdiretso ako patungo sa bar at kaagad na nag-order ng isang bote
ng tequila. Balak kong magpakalasing at makalimot ngayon. Bwisit ang lahat ng
lalaki sa mundo! Mga salot sa lipunan!
Ilang minuto pa lang akong nakakaupo pero halos makalahati ko na ang bote ng
tequila, nagsisimula na ring umikot ang aking paningin pero alam ko pa naman ang
nangyayari sa aking paligid. Eksaktong pagbaba ko ng baso ay naramdaman kong may
umupo sa aking tabi pero hindi ko na ito nilingon pa. Langhap na langhap ko ang
pinaghalong bango ng aking katabi at ng alak na iniinom ko.
“One Vodka Martini.” I heard him say in his deep baritone voice, and I don’t
know why something inside me stirred up.
“Coming right up, sir…” Agad na tumalima naman iyong bartender na siya ring
nag-serve ng inumin ko.
Pagkatapos ay wala na akong narinig mula sa lalaki. Umayos ako ng upo at

muling ipinagpatuloy ang planong pag-ubos sa bote ng tequila na ito.
Marami pa akong kailangang gawin pero nandito ako ngayon at nagpapakalango. I

have to contact our wedding organizer to cancel this bullsh*t. Ayos na ang lahat,
fully paid na. Talagang araw ng kasal na lang ang hinihintay pero nakuhang magloko
ng hayop na groom na ‘yon! Binigyan pa ako ng problema sa pagkakansela ng lahat at
pagpapaliwanag kung bakit walang matutuloy na kasal. Wala na akong pakialam sa mga
ginastos namin, dahil sino ba ang gusto pang magpakasal matapos mong mahuli ‘yong
fiance mong ikinakama ang best friend mo?!
Pero lahat ng ito ay bukas ko na aasikasuhin. Sa ngayon ay gusto ko na lang

muna makalimot, pero sa dami na nang nainom ko ay hindi ko pa rin makalimutan ang
nangyari.
“Mga walanghiya talaga!” Sa sobrang inis ko ay malakas na naibagsak ko ang
baso sa mesa, halos sumabay iyon sa malakas na tugtog dito sa loob.
Nag-iigting ang aking panga at handa nang magmura nang marinig kong magsalita
ang lalaking katabi ko.
“Twenty dollars,” aniya na nagpakunot ng noo ko.
“What?” I looked at him with creased eyebrows.
“That’s twenty dollars. You have to pay for it once you broke it.”
Laglag ang panga ko pero hindi ko alam kung saan—dahil ba sa sinabi niyang
presyo ng kopita na hawak ko o dahil akala ko isang Greek God na bumaba rito sa
lupa ang nasa harapan ko? Umiikot na ang paningin ko pero hindi naman ito naging
hadlang para hindi ko mapag-aralan ang kabuuan ng lalaking ito.
He was, uhm… well different from the others. He had that appearance that
could make him stand out in the crowd. Nakatingin siya sa hawak niyang kopita ng
alak kaya naman kitang-kita ko kung gaano katangos ang kanyang ilong. Naka-army cut
ang kanyang buhok na mayroong pang style na guhit sa gilid na hindi ko na alam ang
tawag. May ilang stubbles din sa gilid ng kanyang panga na mas lalo lang
nagpadagdag sa appeal na mayroon siya.
Nagbaba naman ang tingin ko sa braso niya na nag-umigting sa loob ng suot

niyang polo shirt. Napansin ko rin ang maliit na itim na hikaw sa kanyang tainga.
Damn! What is happening and I can’t stop looking at this man?!
Naipilig ko ang aking ulo at marahas na ibinalik sa baso na hindi ko na

napansin na napahigpit na pala ang hawak ko.
“I will pay…” naisagot ko na lang at magsasalin sana sa baso ng tequila pero

nang mapansin kong nagsimulang manginig ang aking kamay ay sa bote na ako uminom.
Napapikit ako nang sunod-sunod na gumuhit sa aking lalamunan ang alak.

“Do you plan on getting wasted, huh?” he asks once again.
Hindi ko alam kung bakit nakikipag-usap siya sa akin ganoong hindi naman kami
magkakilala. Gusto kong mapag-isa, ayaw ko nang kausap kaya hindi ko na lang
sinagot iyon. Bahala siya r’yan!
Sa halip na sumagot ay inubos ko na lang ang laman ng bote. At pakiramdam ko

ay mayroon akong na-fullfill na isang bagay sa tanang buhay ko.
“Hey, mister…” Itinaas ko ang aking kamay para kunin ang atensyon ng
bartender pero muntik na akong mawalan ng balanse sa upuan nang makalimutan kong
wala nga palang sandalan itong inuupuan ko. Mabuti na lang may matipunong braso na
pumalupot sa aking bewang para tulungan ako na hindi tuluyang mabuwal.
Damn! My world is spinning!
“Careful,” ani ng katabi ko sa matigas na ingles.
Hindi ko siya pinansin at mabilis na tinanggal ang braso niya sa bewang ko

dahil sa hindi malamang dahilan ay may kung anong kuryenteng idinulot ito sa aking
katawan.
“Okay. I’m just helping…” I heard him murmur but my attention is already on
the bartender in front of me.
“Give me the s-strongest in the h-house!” Napasinok ako. “Make it faster,

mister!”
Pagkatapos ay tumungo ako sa counter dahil pakiramdam ko ay nakasakay ako sa

roller coaster. Nahihilo ako.
“That’s enough, Joseph. She already finished one bottle.” Narinig kong ani ng
lalaking nasa aking tabi kaya muli akong nag-angat ng ulo.
“Yah! That’s my order! Bakit mo ako pinipigilan?!” Tinuro ko siya pero

ibinaba lang niya ang kamay ko.
Sinamaan ko siya ng tingin kahit na ang totoo ay pakiramdam ko ay

nadadagdagan ang bilang niya.
“You can’t even sit properly and you want to drink more?” Nagbaba ang tingin
niya sa hita ko kaya ganoon din ako. Tumataas na iyon nang hindi ko napapansin at
hindi na ako nakahuma nang dumikit ang daliri niya sa balat ko para hilahin pababa
ang suot kong bestida.
Napanganga ako, sumikdo ang aking puso at awtomatikong gumalaw ang kamay ko
para paluin ang kamay niya.
“Manyak ka!” Akusa ko habang hindi pa rin nawawala ang pagkakatalim ng tingin
sa kanya.
Iba na talaga ang mga lalaki sa mundo. Kung hindi manloloko ay manyak naman!
“What the f*ck?!” napasigaw na mura niya. “I’m just helping you out!”
Napaingos ako. “Helping?! Tapos ano? Pagkatapos mo akong tulungan, makikipag-

kaibigan ka? Manliligaw. Hihintayin mo akong ma-fall sa ‘yo tapos kapag alam mo
nang hulog na hulog na ako sa ‘yo ay saka mo ako iiwan? Pare-pareho naman kayong
mga lalaki, manloloko!” sunud-sunod na ani ko na ikinalaglag ng panga niya.
Oh, ‘di ba? Hindi siya makapagsalita dahil totoo ang sinasabi ko?
“What the goddamn f*ck?! What are you even saying, woman?!” Ramdam ko ang
gigil niya sa aking tabi pero inirapan ko na lang siya at ibinaling muli ang tingin
sa bartender na nakatanga lang sa amin. Kinatok ko ang counter para kunin ulit ang
atensyon niya.
“Pakibilis, mister. Kahit ano nang nandiyan. I’m thirsty!” Muli akong
napasinok. Ang tagal naman niya, kanina pa ‘yong order ko. Magbabayad naman ako.
“No, Joseph. Don’t give her anything!” Singit ng pakielamero sa tabi ko.
Aba’t! Talagang hindi titigil ang epal na lalaking ‘to!
“Dati ka bang papansin, ha?” Inis na tiningnan ko siya. “Akin ‘yon bakit
nakikialam ka, ha?! Kung gusto mo, mag-order ka ng sa ‘yo!”
Hindi pa nga niya nauubos ‘yong iniinom niya tapos pati ‘yong sa akin
pinakikialaman niya.
Inis na inis na ako. Ang contribution lang ba ng mga lalaki sa buhay ko ay

ang pestehin ako?!
Kanina ay gwapong-gwapo ako sa lalaking ito pero ngayon ay para siyang kuto
sa paningin ko na gusto kong tirisin! Kanina ay si Dione at Nikita lang ang
nagpapainis sa akin pero may dumagdag na sa listahan ko. Kung ano man ang pangalan
ng poncio pilatong ito ay basta kasama siya sa listahan ng kinasusuklaman ko!
“This is my bar and I can make you leave this place!” maangas na aniya.
Kaya naman pala napakayabang ng isang ito. E ano naman?!
“You can’t! Magbabayad naman ako sa kung ano ang bibilhin ko!”
Gusto ko lang naman uminom. Gusto kong makalimot pero bakit kahit dito ay
hindi ko magawa?
“H-hey, are you c-crying? Damn…” He touched my shoulder but I just harshly
removed it.
Hinarap ko siya nang nangingilid na ang luha sa aking mga mata. Hindi ko
namalayan na naiyak na pala ako, na-frustrate ako sa mga nangyayari.
“Damn!” sunod-sunod ang naging mura niya habang pilit na inaabot ang braso ko
pero pilit ko ring iwinawaksi ang kanyang kamay. “I didn’t make you cry, woman.
Stop crying!”
Mas lalong nanginig ang aking labi at hindi ko na napigilan ang paghikbi. “M-
manloloko! Mga manloloko kayong mga lalaki! Bakit hindi n’yo magawang mag-stick sa
isang babae lang? Hirap na hirap ba kayong magpaka-loyal na mga p*tangina n’yo
ha?!”
Dala na rin siguro ng alak kaya malakas ang loob kong magmura. Wala na akong
pakialam, gusto ko lang ilabas lahat ng sakit na nararamdaman ko sa mga oras na
ito.
“‘Wag mong lahatin, babae. ‘Wag mo akong itulad sa kung sino mang g*gong
nanloko sa ‘yo,” balik na sagot niya.
“Ilang butas ba ang gustong pasukan niyang mga lintek na t*t* n’yo—” Hindi ko
na naituloy ang sasabihin nang hilahin niya ako sa bewang at takpan ang aking
bibig, at sa isang iglap din ay bumaliktad ang lahat. I mean, literal na baliktad
ang lahat ng bagay na nakikita ko sa aking paligid.
“P-put me down, assh*le! Yeah! Hoy, pakshet ka!” This jerk just lifted me on
his shoulder like I am a freaking sack of rice.
m.yugtofiction.com
“Nahihilo na ako! Ibaba mo ako, maderpaker!”
Hindi ko alam kung paano niya nagawang makalabas sa bar habang buhat ako nang
walang kahirap-hirap. Lintek, siya lang ang hindi nahirapan samantalang ako ay
hilong-hilo na sa posisyon ko.
Kanina pa panay ang padyak ng aking paa sa pagbabaka sakali na kapag naglikot
ako ay ibababa na niya ako pero hindi naman iyon nangyari. Nakaharap ako sa
matambok niyang pang-upo at amoy na amoy ko ang nakakahumaling niyang pabango.
“Stop wiggling! Are you a freaking worm?!”

Napanguso na lang ako. Sa ganda kong ito ay mukha ba akong bulate?!
Pinagsiklop niya ang dalawa kong binti gamit ang kanyang braso. Napalunok ako
dahil ngayon ay ramdam na ramdam ko ang balat niya na dumadampi sa akin. Ang
balahibo niya sa braso ay nagdudulot ng kakaibang kiliti sa aking katawan kaya
naman bahagya akong natahimik.
“Get my car, Leon.” Narinig kong mariing utos niya sa kung sino at nang
magpilit akong tumunghay ay ang papalayong bulto na lang ng isang lalaki ang
naabutan ko.
What does he mean by that… ‘wag niya sabihin na isasama niya ako pauwi? Oh my
gosh! It’s freaking no way!
“A-anong car? May sasakyan ako. Put me down na kasi, Mr. Epal!” Nandito na
kami sa labas, malamig ang simoy ng hangin pero hindi iyon nakatulong sa kakaibang
init na nararamdaman ko ngayong gabi.
Sa gigil ko ay hinampas ko ang pwet niya pero hindi man lang siya natinag
doon.
“Bingi ka ba? Ibaba mo na nga ako, ano ba ang hindi mo maintindihan doon?!”
Hindi ko maigalaw ang aking mga binti dahil talagang mahigpit ang hawak niya
rito, kaya naman bilang pambawi ay kinurot ko ng pino ang kanyang pang-upo. Naging
dahilan din iyon para bahagyang lumuwag ang hawak niya sa akin.
“Damn, woman! Stop pinching my ass!” Ramdam ko ang gigil sa kanyang boses
pero napataas lang ang aking kilay.
Pinagpatuloy ko ang pagkurot sa pwet niya kaya panay rin ang pagpadyak niya
ng paa. Hindi ako titigil hangga’t hindi niya ako ibinababa.
Aba malay ko ba kung saan niya ako dadalhin? Baka ipa-salvage niya ako, e ‘di
kawawa naman ang mga magulang ko na hindi alam kung saan ako hahanapin. Hindi ko pa
nga nasasabi sa kanila na hindi na matutuloy ang kasal ng unica hija nila.
“You are really a pain in the ass, woman!”
Nanlaki ang mata ko at halos maestatwa nang paluin niya rin ang aking pang-
upo. Kumalat ang init sa aking buong mukha na kanina pang alam kong pulang-pula. It
doesn’t hurt but it shook the hell out of me. Sa halip na masaktan ay may rumagasa
pang kiliti sa buo kong katawan at para bang may nabuhay sa aking sistema. Damn it!
“Baba mo na ako, p-please…” Naging maliit ang aking boses, at hindi ko alam
kung saan napunta ang lahat ng pagtataray ko kanina.
“I-I want to g-go home…” ani ko pa.
Wala na akong narinig mula sa kanya dahil nakuha na ang atensyon ko ng

humintong sasakyan sa harap namin. May kung sinong nagbukas ng pinto at sa isang
iglap lang ay nakita ko na lang ang sarili sa loob ng sasakyan. Bago pa ako
makapagsalita ay nagsara na ang pinto sa aking tabi at kahit anong pilit kong
buksan ito ay hindi mabuksan.
Sa kabilang side ay nagbukas din ang pinto at pumasok doon ang lalaking epal
na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang pangalan.
“W-what do you think you are doing, huh? B-bakit pati ako ay kasama rito sa
sasakyan mo? I-I have a car and I can go home by myself…” Unti-unti na akong
kinakabahan. Paano nga kung… kung ipatapon niya ako sa kung saang lupalop at walang
makaalam?
Oh my god! Hindi ko pa na-cancel ‘yong sa wedding preparation namin… hindi pa

po ako pwedeng mamatay. Wala pa ngang nakikinabang sa v*rginity ko tapos mamamatay
lang ako nang gano’n ganoon lang?
Tahimik na inayos niya ang kanyang seatbelt at mas lalo akong naalarma nang
paandarin niya ang sasakyan. Napapadyak ako.
Papalayo na kami sa bar kaya muli ko siyang hinarap. “Hey, mister… k-kung may
nagawa man ako sa ‘yong kasalanan… okay, I’m so sorry. But please, let me g-go.”
Hindi ko naman tuluyang nabasag ‘yong shot glass sa bar niya kaya wala akong
kailangang bayaran. Kaya wala naman talaga akong kasalanan sa kanya. Tsk!
Hinawakan ko siya sa braso pero nang tingnan niya ako ng masama ay mabilis ko
ring inalis iyon. Ayoko namang guluhin siya sa pagmamaneho, ‘yong mga napapanood ko
kasi sa mga teleserye na gustong bumaba ng sasakyan nauuwi lang sa aksidente, e ‘di
mas napaaga naman ang buhay ko kung ganoon?
“S-saan tayo pupunta? N-nandoon pa nga ‘yong kotse ko…” Panay ang salita ko
rito sa loob pero parang kumakausap lang ako sa hangin dahil wala akong nakuhang
sagot sa kanya.
Nanghihinang napasandal na lang ako sa upuan at tumingin sa labas. Hindi ko

alam kung ano ang tumatakbo sa utak ng isang ito, kinakabahan ako pero hindi ko
alam kung bakit hindi ako tuluyang makaramdam ng takot.
Tumahimik na lang din ako nang maramdaman kong sumisirko ang aking sikmura.
Parang masusuka pa yata ako kaya naman ipinahinga ko muna ang sarili. Nakakahiya
naman kung dito pa ako sa loob ng sasakyan niya magkakalat, samantalang mukhang
mamahalin pa naman ito.
Ilang minuto pa ang nakalipas noong mapakiramdaman ko ang sarili na okay na

ay muli ko siyang hinarap.
Huminga ako ng malalim. “This is kidnapping, mister. Isusumbong kita sa mga

pulis!” Pananakot ko na alam ko namang wala siyang pakialam.
“Kidnapping? You are not a kid anymore.”
Napabuga ako ng hangin at agad na napasimangot. “Ano gusto mo oldnapping?

Dati ka bang bobo ha?!”
Pinagkrus ko ang dalawang braso sa dibdib, bumabalik na naman ang inis ko sa

lalaking ito.
“What do I have to do to shut that loud mouth? Ang ingay mo!” Binalingan niya
ako ng masamang tingin bago muling hinarap ang pagmamaneho.
Aba’t! Pakiramdam ko ay biglang umusok ang tainga ko. Siya pa talaga ang may
karapatang magalit samantalang ako itong binitbit niya rito nang walang paalam?
“Hoy, lalaki! For your information, you are the one who brought me into this
situation, so you have no right to—”
Pareho kaming natigilan dahil sa hindi inaasahang pagkakataon ay hindi ko na

tuluyang napigilan ang pag-aalburoto ng aking sikmura. I freaking puke… at dahil sa
kanya ako nakaharap ay nasukahan ko ang kanyang braso.
Mariin akong napapikit kasabay nang sunod-sunod na pagmumura niya.
“I’m sorry…” Muli kong tinakpan ang aking bibig nang maramdaman ang muling
pag-angat ng lahat ng ininom ko. Hindi ko alam kung lulunukin ko para lang bumalik
pero mas lalong bumabaliktad ang sikmura ko.
Damn it! Nakakahiya. Naiiyak ako sa kahihiyang ito.
“Shush. D-don’t talk. Wait, I will stop the car.” Mabilis na inihinto niya sa
isang tabi ang sasakyan. Mabuti na lang wala nang masyadong dumadaan ngayon dahil
anong oras na rin.
Mabilis na lumabas siya at umikot papunta sa aking gawi, siya na rin ang
nagbukas ng aking pinto at inalalayan ako na lumabas.
“Careful.” Pagtapak pa lang ng aking paa sa semento ay nagmamadali akong

pumunta sa gilid para ilabas doon ang lahat ng ininom ko.
I freaking swear. Hindi na talaga ako iinom pagkatapos nito.
Panay ang suka ko habang panay rin ang hagod niya sa aking likod.
“Iinom-inom, hindi naman pala kaya.” Naririnig ko siyang bumubulong sa aking

tabi pero hindi ko na iyon pinansin. Ang gusto ko lang ay gumaan ang aking
pakiramdam.
“Wait, I’ll get you water.” Umalis siya saglit sa aking tabi habang ako naman
ay pilit na inilalabas ang lahat nang nagpapabigat sa aking sikmura.
Maya-maya ay bumalik siya na may dalang tissue at tubig. Inabot niya sa akin
ang bukas na bottled water, agad naman akong nagmumog. Nakakadiri, pero kahit paano
ay gumaan naman ang pakiramdam ko.
Tumayo ako at muntik nang mabuwal kung hindi niya nahawakan ang aking braso.
“Okay ka na? Get in the car.”
Tumango lang ako at hindi na nagmatigas pa noong igiya niya ako pabalik sa
sasakyan. Nakakapanghina, daig ko pa ang nakipagbuno sa isang sumo wrestler.
Nakabukas ang pinto at nakatayo siya sa gilid ko. Nagulat ako nang abutin
niya ang aking bibig at maingat na pinunasan iyon ng tissue.
He is so serious while wiping my lips. Nakakunot ang kanyang noo na para bang
kailangan ng matinding konsentrasyon ang ginagawa. Nagtama ang aming mga mata at
mabilis na naglikot ang mga paru-paro sa aking sikmura. Bahagya akong natakot dahil
kahit si Dione ay hindi nakuhang iparamdam sa akin ito.
“A-ako na…” Hindi ko alam kung ano ang biglang gagawin kaya kinuha ko na lang
iyong tissue na hawak niya.
Hindi naman na siya nagpumilit pa. Ipinatong niya sa hita ko ang box at
kumuha ng ilan doon, bago punasan ang braso niya na kanina ay nasukahan ko.
I closed my eyes in embarrassment. Nakakahiya ka, Astrid!
“S-sorry. M-may alcohol ako rito,” ani ko sa maliit na boses bago kinuha sa
bag ko ang maliit na bote ng alcohol.
Iniabot ko iyon sa kanya, at agad na naman niyang kinuha. Walang naging

imikan sa pagitan namin habang inaasikaso ang bawat isa. Mabuti na lang hindi
masyadong marami ang naisuka ko sa kanya kanina at purong alcohol lang iyon. Pero
nakakahiya pa rin.
“Are you done?” Nag-angat ako ng tingin at muling nagtama ang aming mga mata.
Kiming tumango ako, pinaayos lang niya ako ng upo at sinarhan na ang pinto.
Pinanood ko siyang umikot papunta sa driver’s seat. Muling namayani ang katahimikan
sa pagitan naming dalawa hanggang sa muling umandar ang sasakyan.
Isinandal ko na lang ang likod sa upuan at pumikit. Bahala na kung saan

dalhin ng lalaking ito, dahil ubos na ang lahat ng energy ko para magtanong at
makipagtalo pa. Tutal, ang goal ko naman ngayong gabi ay ang makalimot… at in
fairness, sa pinaghalong inis at kahihiyan ko sa lalaking ito ay kahit paano
nakalimutan ko ang ginawang panloloko sa akin ng ex-fiancé at ng best friend ko.
m.yugtofiction.com
Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako, noong oras na iminulat ko ang aking
mga mata ay ang medyo madilim na silid ang sumalubong sa akin. Ramdam ko ang
malambot na kutson na yumayakap sa aking katawan. Pagkatapos ay naaalarmang
napabangon nang mag-sink in sa utak na hindi pamilyar ang lugar na ito, pero halos
mapaigik naman ako nang sumakit ang aking ulo na sinabayan ng pag-ikot ng paningin.
Hindi na talaga ako iinom nang ganoong karami kahit kailan. Parang binibiyak
ang ulo ko!
Pinalipas ko muna saglit ang pananakit ng ulo bago sinapo at pinasadahan ng

tingin ang buong katawan, at matinding kaginhawaan ang lumukob sa aking dibdib nang
makapa ko na kumpleto pa naman ang aking suot. Intact pa naman ang suot kong lace
panty. Naka-hook pa rin ang suot kong bra.
“Hay salamat sa Diyos. V*rgin pa po ako!” mahinang usal ko sa sarili.
Sinuklay ko ang aking buhok bago dahan-dahang isinandal ang likod sa

headboard ng kama. Wala akong ideya kung nasaan ako ngayon, pero base sa lugar na
kinaroroonan ko ay lalaki ang nagmamay-ari nito. Naaamoy ko rin ang pabango ng
estrangherong lalaki na kasama ko kanina.
Inilibot ko ang paningin sa paligid, ang kamang kinaroroonan ko ay pwedeng
magkasya ang tatlo hanggang apat na tao. Dimmed ang ilaw at wala akong masyadong
makitang kung ano-anong abubot bukod sa malaking T.V. na nakasabit na katapat ng
kama. Sa paanan din ng kama ay mayroong sofa, pagtingin ko naman sa gilid ay
babasaging salamin na makikita ang labas na puno ng mga naglalakihang gusali.
Bahagyang nakabukas ang kurtina pero sa tingin ko ay hindi kita ang nasa loob.
Nahagip din ng mata ko ang oras, ala una na ng umaga, at wala pa ako sa pamamahay
ko.
Habang abala ako sa pagmamasid sa lugar ay naririnig ko ang lagaslas ng tubig

na nagmumula sa pinto hindi kalayuan sa kinaroroonan ko. Siguradong ang bukod na
pinto na iyon ay ang bathroom.
Hindi ko alam kung bakit sa halip na umalis ay ipinahinga ko na lang muli ang
likod sa kama at habang nakatulala sa mamahaling kisame ay nag-init ang aking mga
mata. Hindi ko na napigilan nang muling umagos ang luha rito, pero hindi na rin ako
nagtangkang punasan ito. Naiiyak ako habang naaalala si Dione.
Iniisip ko kung ano ang kulang sa akin, kung may mali ba sa akin para
maranasan ito. I have been faithful to him, alam kong hindi ako masyadong magaling
manamit hindi katulad ng ibang babae pero sigurado akong mahal ko siya.
Isang buwan na lang ang hihintayin bago ang kasal namin tapos nangyari pa
ito. I am already twenty-seven years old, ang saya ko pa dahil bago man mawala ang
edad ko sa kalendaryo ay maikakasal ako pero malabo nang mangyari iyon. Mahirap
nang magtiwala sa mga lalaki, siguradong pare-pareho lang naman sila.
“You’re awake.” Napapitlag ako nang may magsalita, pagtingin ko sa aking

gilid ay halos bumagsak ang panga ko sa sahig nang makita ko ang kabuuan niya.
“Susmaryosep kang tao ka!” Napabangon ako sa kama, muntik pa akong mauntog at
‘yong luha ko ay kusa ring umurong pabalik sa aking mata. Nag-e-emote ako rito bago
siya lumabas, ngayon ay parang laway ko yata ang tutulo.
Nanginig ang aking labi habang tinuturo siya. “B-bakit g-ganyan ang suot mo,
h-ha?!”
He is wearing only a freaking towel to cover his… his lower body. Ang itaas
niya ay walang kahit anong suot at bumalik yata ang pagiging 20/20 ng vision ko
dahil ang HD ang lahat ng nakikita ko. Mabagal na tumutulo ang tubig sa dibdib niya
pababa sa namumutok niyang abs. Ang magkabilang braso ay umiigting habang
nagpapatuyo ng buhok gamit ang isa pang tuwalya.
“Why? What’s wrong with it?”
Nagtatakang pinasadahan din niya ng tingin ang katawan, ako naman ay

napalunok nang dumako ang tingin ko gitnang parte na ‘yon na natatakpan naman pero
parang may gustong kumawala. May umbok na bumabakat doon at alam kong wala pa akong
karanasan pero alam ko kung ano ang nagtatago ro’n.
We have seven wonders of the ancient world, at sa tingin ko ay nadagdagan na

iyon ng isa. ‘Yong ika-walo ay nagtatago roon sa loob ng kanyang tuwalya. I wonder
how it looks like, hmm…
Napukpok ko ang ulo. Ano ba naman ‘tong utak ko, ang dumi!
Para akong batang nahuli na nangungupit. Nanlalaki ang aking mga mata nang
mag-angat ng ulo at eksaktong nagtama naman ang aming tingin. Nag-init ang aking
magkabilang pisngi at gusto ko na lang magtalukbong ng kumot.
Nakakunot ang noo niya at halos mapasiksik ako sa gilid nang magsimula siyang
maglakad palapit sa akin. Para bang sinasabi ng nasa Itaas na nilalapitan na ako ng
palay, kaya kailangan ko nang tukain.
Oh my goodness! Ano ba itong pumapasok sa utak ko? Nilumot yata ang utak ko
noong nakainom ako ng tequila.
“A-ano ang ginagawa mo? ‘Wag kang lalapit, sisigaw ako—” Hindi ko na naituloy
ang sasabihin nang tumama sa mukha ko ang tuwalya na gamit niya. Halos mapapikit
ako sa bango nito, pero halos magpitikan din ang ugat sa aking ulo sa isipin na
aling tuwalya ba ‘yong ibinato niya? ‘Yong ipinupunas sa buhok o ‘yong…
“I have no spare towels, you can use that. That’s clean. Wala rin akong sakit
kaya ‘wag kang mag-alala,” aniya habang nakatakip pa rin sa ulo ko ‘yong tuwalya.
Marahan akong tumango at nagsimulang kapain ang paligid. Wala akong planong
tanggalin ito sa aking ulo, paano na lang kung may makita ako na hindi dapat
makita, hindi ba? Oh no! My v*rgin eyes! Hindi pwede!
Noong makapa ko ang kanto ng kama ay dahan-dahan akong bumaba. Ramdam na ng
aking mga paa ang carpet, ang kailangan ko na lang problemahin ay ang makarating sa
banyo nang hindi nadadapa.
“What the hell are you doing?” I heard him ask but I just shushed him.
Nawawala ako sa konsentrasyon, boses pa lang niya ay nanginginig na ang buo kong
pagkatao.
Ang kanan kong kamay ay nakaalalay sa tuwalya na nasa ulo para hindi mahulog,
habang ang kaliwa kong kamay naman ang ginamit ko para sa pagkapa sa paligid. Unang
dalawang hakbang ay safe pa naman, pero noong sumunod ay nauntog na ang ulo ko sa
matigas na bagay.
“Aray!” Bakit naman pader agad?
Itinaas ko ang kaliwang kamay para kapain ito, pero hindi naman sobrang
tigas. Mainit at malambot, medyo basa rin. Pinasadahan ko pa ng kamay pababa,
tinusok-tusok ko pa at hindi ko alam kung tama ba ang narinig ko na mabibigat na
paghinga sa paligid. Ipinagpatuloy ko ang pagkapa rito hanggang sa makita ang dapat
na lampasan, pero nabitin lang iyon nang may humawak doon, kasabay nang
pagkakatanggal ng tuwalya sa ulo ko.
“Ay gwapong g*go na kukuha ng v*rginity ko!” Bulalas ko habang namimilog ang
mga mata nang ang mukha ng lalaking ito ang sumalubong sa akin.
Ilang pulgada lang ang layo namin sa isa’t isa, kulang na lang ay langhapin
namin ang hininga ng bawat isa. He smells so damn good… and I probably smell the
worst. Eeww! Nakakahiya ka, Astrid!
“Naliligaw ang kamay mo,” aniya na walang kangiti-ngiti sa mga labi.
“Ha?” Nagbaba naman ulo ko. “Ay p*tangina! Paano napunta ‘yan diyan?!”
Gulat na gulat ako, paano ba naman ‘yong kamay ko ay nakahawak na sa ibabaw

ng puson niya, at siguradong iba na ang madadakma nito kung hindi lang niya agad
nahawakan ang aking kamay para pigilan.
“Ikaw ang naglagay niyan diyan, ano?” Pag-aakusa ko kahit alam kong ako ang
may kasalanan.
Lesson number 1: ‘Wag aamin ng kasalanan, ituro sa iba para hindi ikaw ang
pagbintangan!
“Ewan ko. Bakit kasi may pagtakip ka pa ng tuwalya sa ulo mo?” inis na saad
niya bago ako bitawan, agad naman akong napaatras.
Okay, may suot pa naman siyang tuwalya at ang ibinigay niya sa akin ay iyong
ipinunas niya sa mukha at ulo. The 8th Wonder of the world is still safe!
Hindi ko alam kung manghihinayang ako na hindi ko nakita, o matutuwa na wala

pa ring bahid ang aking dalisay na mga paningin.
“Nag-iingat lang, paano kung mabahiran ang birhen kong mga mata? Pananagutan
mo ‘yon!” mabilis na sabi ko na ikinakunot ng noo niya.
“What?” Okay, hindi niya na-gets. Isang beses ko lang sasabihin ‘yon.
“Wala, sabi ko salamat sa tuwalya. Pagamit na rin ng banyo mo!” Hindi ko na

hinintay ang sagot niya at mabilis na nilampasan siya. Sa pagmamadali ko ay tumama
pa ang hinliliit ko sa kanto ng mesa.
“Ay nanay ko! Ang sakit!” Halos mapaluhod ako sakit!
“What happened?” Narinig ko ang papalapit na boses niya kaya bago pa siya
tuluyang makalapit ay nagmamadali na akong gumapang papunta sa banyo.
“Weird.” Narinig ko pang bulong niya bago ko sarhan ng malakas ang pinto.
“Sorry, hindi sadya!” sigaw ko rito mula sa loob, baka kasi isipin niya ay
balak ko pang magsira ng gamit niya.
“Lord, kayo na po ang bahala sa akin… Baka po lumabas ako sa kuwartong ito
nang naisuko na ang bataan,” bulong ko habang nanghihinang napaupo sa bowl.
Kung pagsubok man po ito… maluwag sa kalooban ko po na tatanggapin. Basta
‘wag lang po masyadong masakit.
🔥6
VI: A box of XXL..
1/12
VI: A box of XXL.
Hindi ko na matandaan kung ilang minuto akong
nakaupo lang sa bowl habang nakatulala. Makalipas pa ang
ilang sandali ay nagpasya na akong kumilos. Humarap ako
sa salamin na namumula ang mga mata, pero ang mas
nakaagaw ng pansin ko ay ang namumula kong pisngi at
ang nakaangat na sulok ng aking labi.
"Hoy, bakit ka ngumingiti r'yan? Hindi ba't heartbroken
ka ha?! Tinuro ko ang sariling repleksyon na parang
sinisermunan itO.
lam damn smiling like an idiot! Hindi ko na
maintindihan ang mood ko, kanina lang ay parang baliw na
umiiyak, hanggang sa parang bulkang sasabog sa inis, tapos
ngayon naman ay ngumingiti na parang loka-loka!
Astrid, brokenhearted ka, tandaan mo!" Paalala ko sa
sarili bago tanggalin ang suot na contact lenses.
Muntik ko nang makalimutan na may suot ako nito,
disposable lang naman kaya pagkatapos ng isang gamitan
ay pwede nang itapon. Nagsimula na rin akong maghubad
ng damit, Nakusot ang aking mukha nang maamoy ang
kumapit na suka rito kahit na pinaliguan ko na ng pabango

kanina.
Yuck, kadiri!
Naligo na ako para mawala ang init sa aking katawan.
na dulot ng alak. Oo, tama. Alak ang dahilan nito at wala
VI: A box of XXL
2/12
nang iba pa.
Walang kiyemeng pinakialaman ko na rin ang mga
gamit ng lalaking iyon dito sa loob ng banyo niya, tutal
naman ay hinayaan na niya akong gamitin ito. Amoy na
amoy ko pa nga ang shampoo at body wash na ginamit niya
pagpasok ko. Tinandaan ko rin ang brand nito dahil parang
gusto kong ito na ang gamitin ngayon. The cool menthol
scent smells so refreshing, hindi masakit sa ilong.
Medyo natagalan pa ako rito sa loob dahil nilabhan ko
pa itong suot kong dress pati na rin ang undies ko.
Lahat-lahat. Wala akong ibang damit dahil hindi ko naman
expected na mangyayari ito. May nakita akong nakatiklop
na bathrobe kaya iyon muna ang sinuot ko ngayon. Mabuti
na lang din mayroong blower kaya para mabilis matuyo ang
damit ay ginamitan ko na nito, pagkatapos ay sa loob ko na
lang din sinampay.
"Ano ba naman yan, wala man lang cream na makita
rito!" nayayamot na bulong ko habang inililibot ang
paningin sa loob.
Hindi ako sanay na hindi naglalagay ng cream sa
mukha, Yong makinis na nga lang na mukha ko ang asset
ko tapos pababayaan ko pa. Tsk!
Mayroong cabinet sa gilid pero hindi ko naman abot
iyon. Nakasara ito kaya hindi ko alam kung ano ang laman
noon, titingnan ko sana kung may cream man lang na
VI: A box of XXL..
3/12
naligaw. Naghanap ako ng pwedeng matungtungan. Bakit
kasi ang taas-taas nito? Sabagay, ang height kasi ng lalaking
iyon ay nasa 6ft yata kumpara sa akin na nasa 5'4 lang.
Napairap ako sa hangin. Oh, e 'di siya na ang
matangkad!
"Kaya naman siguro ako nito," bulong ko nang may
nakitang trash bin na walang laman na basura. Itinaob ko
ito at iyon ang ginamit kong tungtungan.
Humawak ako sa sink bago tumuntong dito. Abot-abot
ang dasal ko na wag bumigay. Stainless naman kaya
kakayanin naman siguro ako nito
Kailangan ko pang tumingkayad para maabot nang
tuluyan dahil hindi kayang suportahan nang buo ang taas
ng cabinet. Pagbukas ko ay agad na bumungad sa akin ang
iba't ibang kulay ng mga kahon. May blue, red, at may violet
din. Iyong kulay asul ang kinuha ko.
"Trust.. wow, buti pa to may tiwala. Napatawa ako
pero agad ding nawala ang ngisi sa aking labi nang mabasa
ang kasunod
"Condom? Trust condom?! Ay pucha! Sa gulat ay
halos mapasigaw ako
Nahihintakutang ibinalik ko iyon sa cabinet. Kumuha
pa ako ng ibang box at iba't ibang brand ng condom yon.
Yong iba ay may tatak pa ng luxury brand.
VI: A box of XXL..
4/12
"Bakit ang dami naman?! May factory ba siya ng
Condom dito?"
Baka kaya yumaman siya ay dahil distributor siya ng
condom. Charot
Naipilig ko ang ulo at muling kumuha ng isang box para
tingnan kung ano ang size. Wala lang! Curious lang ako sa
size ng 8th wonder of the world.
"Ay g'go! XXL?1" Muli akong napasigaw habang
nanlalaki ang mga mata. "Gaano kalaki ang lintek na
hotdog na 'yon!"
Hindi ako makapaniwala na paulit-ulit na binasa ito,
nang biglang may kumatok sa pinto na siyang ikinagulat ko.
"Hey, how are you there?"
Sa sobrang gulat ko ay nawalan ako ng balanse mula
sa tinutuntungan kong trash bin, at dahil tiled floor ay
dumulas ito. Hindi ko na rin nagawang makahawak sa sink,
kaya kasabay nang pagtumba ng trash bin ay siya ring
pagkahulog ko sa sahig.
"Ay hotdog na malaki!"
Nagdulot iyon ng malakas na kalabog. Unang tumama
ay ang pang-upo ko sa sahig, mabuti na lang naitukod ko
ang siko para hindi tuluyang tumama ang ulo ko sa tileS.
"Hey, woman, What happened? Sunod-sunod ang
naging pagkatok mula sa labas
VI: A box of XXL.
5/12
I tried getting up but I just winced. P"tangina ang sakit!
"Are you still alive
"Malamang! Pinatay mo naman agad ako!" Nakuha ko
pang sumagot nang pabalang kahit na napapaigik ako sa

sakit.
Nahulog lang ako hindi pa patay. Geez!
Napairap ako sa ere habang sapo ang pwet. Lintek!
Dreamne
Kapag tinamaan nga naman ng kamalasan.
"What happened to you? Why are you there?
Paglingon ko ay muntik nang nmahulog ang aking
panga. Nakatayo siya sa harapan ko, at dahil nga nasa sahig
ako ay ang halos humalik sa mukha ko ay iyong mismong
harapan' niya, kung saan nakabukol ang 8th wonder of the
Vl: A box of XXL
6/12
world.
Bakit ba kasi laging nakaumbok 'yon? Para bang laging
sakal na sakal sa suot niya.
"Eyes up, woman, not there..." He held my chin and
lifted it. Our gazes met and I suddenly get thirsty when my
eyes landed on his upper body. He is not wearing any shirt,
tanging jogger pants lang ang suot niya.
Hindi pa uso sa kanya ang t-shirt o kahit sando man
lang? Hindi pa nilalamig ang isang ito?
"Sorry naman! Ikaw kasi, bakit ka nakatayo r'yan sa
harap ko?! Siyempre ang una kong mapapansin yang ano
mo..." Umirap ako at tinanggal ang kamay niya sa aking
baba. Hindi na halos maituloy ang sasabihin.
"Ang ano?" Tumaas ang kanyang kilay.
Napalunok ako at nag-uumpisa na namang mag-init
ang aking pisngi. "Tinatanong pa ba yon? Siyempre yang
8th wonder mo!"

"What? Anong 8th wonder? What the fick are you
saying? naiinis na tanong niya.
I rolled my eyes. "Secret! Ako lang ang nakakaalam
noon!
Nuncang sabihin ko na binigyan ko ng pangalan yong
pototoy niya, 'di ba?!
"Ang dami mong tanong. Dati ka bang teacher, ha?
VI: A box of XXL.
7/12
masungit na ani ko pa.
Lesson number 2:
Magsungit na lang para hindi
mapahiyal
"Tsk! You are talking nonsense! Come on, get up!"
Tumayo na siya at akmang tatalikuran ako nang pinalo ko
ang binti niya.
"Wala kang puso! Hindi mo man lang ako tutulungan
na makatayo rito? Ang sakit na nga ng balakang ko-ay!
Hindi ko pa natatapos ang sinasabi nang pangkuin niya ako.
Mabilis na napayakap ang dalawang braso ko sa kanyang
leeg
"Ang daming sinasabi! You are too loud!" Asik niya bago
walang kahirap-hirap na binuhat ako palabas ng banyo
Napanguso ako. Ang sungit-sungit talaga ng isang ito.
Diretso lang ang tingin niya samantalang ako ay hindi
maalis ang tingin sa kanyang mukha. There is no doubt, he
is really good-looking. Not just good-looking, but extremely
.. to the highest level of handsomeness. But this man is a
walking red flag, Masungit, ang bilis-bilis magbago ng mood
niya, at higit sa lahat hanggang ngayon ay hindi pa siya

nagpapakilala sa akin.
Maybe he is a walking red flag.. butI could feel his
flagpole on my back
Habang naglalakad ay ramdam ko ang lamig na
VI: A box of XXL.
8/12
nanunuot sa katawan ko, bathrobe lang ba naman ang suot
ko. Feeling ko ay sumusuot iyon hanggang sa loob.I am
wearing nothing beneath this robe, and I should act normal
so he won't suspect anything.
"Bakit ang sungit mo? lkaw naman ang may kasalanan
kung bakit nahulog ako." Nahulog sa 'yo. Charot!
Sinamaan lang niya ako ng tingin bago dahan-dahang
ibinababa sa kama. "Wait here. l'll go get you cold compress.
"Okay," tipid na sagot ko bago ipinikit ang mata.
Naramdaman kong umalis naman na siya kaya noong sa
tingin ko ay nakalayo na siya ay saka ko iminulat ang mata.
He is preparing something on his kitchen when I
noticed something in my hand. At muntik na akong
mapamura ng malakas nang makita kung ano ang hawak
ko. Ito 'yong isang box ng condom niya na kinuha ko para
i-check yong size.
P'cha! Why do I still have this? Bakit hindi ko man lang
napansin na hawak ko pa rin ito hanggang ngayon?!
"Saan ba masakit? Put some cold compress on the
painful area" Nanlaki ang mata ko nang makitang palapit
na slya sa akin kaya bago makalapit ay maibilis na naitag0
ko sa likod iyong box, Baka kung ano pa ang maisip niya
kapag nakita 'to.

VI: A box of XXL.
9/12
T-thanks." Akmang aabutin ko yong ice pack nang
ilayo niya ito.
"Let me help you-
"No! Ako nal" Halos maisigaw ko iyon.
His forehead knotted but he still gave me the ice pack.
T-thank you..." Kinuha ko iyon at bahagyang
tumagilid para ipatong sa aking balakang. Hindi naman
neame
masyadong masakit, mabuti na lang mababa lang din yong
binagsakan ko.
"Ano ba kasi ang kinukuha mo, bakit ka nahulog? Sinira
mo pa yong trash bin ko," saad niya habang pinapanood
ako sa ginagawa,
Napakurap ako nang sunod-sunod. Bigla akong
VI: A box of XXL..
10/12
kinabahan. "Naghahanap lang ng ano... ng c-cream. Alam
mo yong sa mukha? K-kaso wala pala"
"SO what did you find out in my cabinet?" His eyebrow
arched while giving me a suspicious look.
"Wala" Mabilis akong umiling. Feeling ko alam na niya
pero hinuhuli lang niya ako pero nuncang magpapahuli ako!
"Okay," he said but still not convinced
Natahimik kaming pareho, pinilit ko ring ituon ang
atensyon sa ginagawa. Makalipas ang ilang sandali ay
inabot ko na sa kanya iyong ice pack.
"Okay na, hindi na masakit. Thank you ulit." Tipid
akong ngumiti sa kanya nang kinuha niya iyon sa kamay ko,

pero napalitan nang pagtataka ang ekspresyon ng aking
mukha nang hindi pa rin siya umaalis sa tapat ko.
"May kailangan ka pa?"
"Give me that." Inilahad niya ang kamay sa akin.
Ako naman ay muling nangunot ang n0o. Alin? Nang
mapagtanto ay mabilis na niyakap ko ang sarili.
"Pwede ba, wait lang? I know this is yours, pero wala
akong gagamitin kapag binigay ko sa 'yo to
Grabe naman siya! Ano ang gusto niya, mag-bold ako
rito sa harapan niya?
Siya naman ang nangunot ang noo. "Huh? What are
you saying? Namewang siya sa harap ko.
VIl: A box of XXL.
11/12
Umayos ako ng upo at sumandal sa headboard."
Hinihintay ko lang matuyo ang mga damit ko. Don't worry
pagkatapos sa 'yo na tong robe na to! Lalabhan ko pa kung
gusto mo!"
He is damn cold-hearted. Maaatim niya ba na wala
akong suot?! Bakit, ito rin ba ang susuotin niya?!
Marahas na napabuga siya ng hangin na para bang
ubos na ubos na ang pasensya niya. He even massages his
temple.
Damn! He is hot when he is annoyed! Kainis!
"1 am not talking about the robe. What I mean is give
me the f'cking condom that you are holding a while ago,
sunod-sunod na sabi niya na ikinabilog ng aking mga mata.
My face heated up. Walanghiya! Paano niya nalaman?2!
Ang bilis naman ng mata niya!

"H-how did you k-know? Nakakahiya ka talaga kahit
kailan, Astrid!
"That doesn't matter. Akin na. Seryosong naglahad
siyang muli ng palad kaya wala akong nagawa kung hindi
iabot iyon sa kanya
Mabagal na kinuha ko ang box sa aking likod.
"Are you interested with the size?" Isinilid niya iyon sa
bulsa ng kanyangjogger pants na suot.
Hindi ako makasagot. Hindi ako pwedeng umamin!
12/12
VI: A box of XXL.
"Don't be. Matatakot ka lang kapag nakita mo nang
malapitan," aniya at halos mapasiksik ako sa gilid nang
lumapit siya sa akin.
"And don't be too curious... nanunuklaw ito kapag
nagalit," pabulong na aniya sa aking tainga at halos
magtaasan ang lahat ng balahibo sa aking katawan nang
tumama ang hininga niya sa aking leeg.
Pigil ko ang hininga hanggang sa makalayo siya at bago
tuluyang tumalikod ay nakita ko pa ang nakalolokong ngisi
sa kanyang labi.
My eyes widened in horror. Is it that big? Real big? Oh
my gosh!
Okay... there is no way I wouldn't see it tonight!
Akala ba ng Dione na iyon ay siya lang ang may kaya
noon! Dare me... I can do that as well!
7🔥
VIl: Some wine and.. SPG
1/20
VIl: Some wine and.. "SPG
Nakatayo ako sa tapat ng bintana habang nakatanaw sa
labas, bukod sa mga ilaw na sumasakop sa buong siyudad at
nagpapaliwanag dito ay wala na akong maaninag na kahit ano
dahil wala naman akong suot na salamin. Naniningkit ang aking
mga mata para makita ang mga sasakyan na tila langgam lang
mula rito sa kinaroroonan ko. Buhay na buhay pa rin ang
siyudad sa ganitong oras. Some people were still busy making a
living even at this late hour. I hope they didn't forget to make a
life as well.
Mahigpit ang yakap ko sa robang suot na siyang tanging
yumayakap sa aking katawan para hindi tuluyang lamigin,
kasabay noon ay ang malalim na pagbuntong-hininga. Sa mga
ganitong oras ay dapat natutulog na ako, may pasok pa ako
kinabukasan pero mukhang malabong makapasok pa.
Tahimik lang ako habang hindi alam kung ano ang unan8
IIsipin nang maramdaman kong may tumabi sa akin kaya
bahagya akong umusog
Napatingin ako sa guwapong lalaki sa tabi ko. Sa wakas,
mayroon na siyang suot na sando! Kahit na nagmumura ang
VIl Some wine and... SPG
mga DisIg niya sa suot na teiang iyon ay Kanit paano may
2/20
tumatakip na sa katawan niya.
Akala ko ay mag ala-Adonis na naman siya sa harap ko.
Alam ko namang maganda ang katawan niya at siguro proud
lang siya kasi totoo namang hot ang mokong. Dinaig pa yong
hot and spicy na flavor ng pancit canton, kaya lang siyempre,
no? Babae pa rin ako tapos basta na lang siya rumarampa sa
harap ko nang tuwalya lang ang suot.
Bahala siya, wala akong pambayad sa pag-mo-model niya
sa harapan ko at baka pagsisihan niya kapag bigla ko siyang
sinunggaban. Tsk!
"Here...
Ngayon ko lang napansin na mayroon pala siyang hawak
na dalawang kopita. Yong isa ay inaabot sa akin.
Tumaas ang aking kilay, "Ano 'yan?"
"Can't you see? It's a wine!" Nagsimula na namang
kumunot ang kanyang noo, nagtitiim ang mga bagang
Muntik na akong mapairap. Ang sungit talaga
Kagatin ko 'yang leeg mo, e! Rawr!
3/20
Alam Ko! Matay KO Da Kung sare na inuTiun yan baxa may
gayuma yan, ha?! O kaya dr gs tapos kung ano ang gawin mo
sa akin kapag nakatulog ako! Nagsisimula na namang umandar
ang aking bibig, but it is just my defense to avoid the
awkwardness.
Ayoko nang sobrang tahimik. Napapaisip ako lalo kung ano
ang ginagawa ko rito sa lugar kasama ang isang lalaking hindi
ko naman kilala. May pinag-aralan naman ako. Alam ko ang
tama at mali, pero sa mga oras na ito ay pakiramdam ko hindi
gumagana ang utak ko. Katawan ko lang'yong gumagalaw
"You could have just refused! Ang dami mong sinasabi!
yamot na sabi niya at bago pa mailayo ang kopita ay kinuha ko
na iyon.
Umisang lagok ako rito. Ramdam ko agad ang pakla na

gumuhit sa aking lalamunan. I am not tipsy anymore. Nakatulog
at nakaligo na rin ako kaya nahimasmasan na. Kaya alam ko na
kung ano ang nangyayarl ngayon.
"Heto na nga! Salamat ha!" I sarcastically said before
taking another sip
ViIl: Some wine and.. -SPG
nang aconot na ba ang tarman ng SIKmura Kor Pagkatapos
4/20
ng araw na ito ay hindi na talaga ako uulit. Pagbibigyan ko lang
ang sarili ko dahil nagluluksa pa akO sa sugatan kong puso.
Pareho kaming natahimik muli. Parehong nakatanaw sa
labas habang inuubos ang laman ng hawak na kopita.
Huminga ako ng malalim bago nagsalita. Tuluyang binasag
ang katahimikan. "Sabihin mo nga..
Humarap ako sa kanya at nakitang nakakunot na naman
ang kanyang noo kahit na sa labas naman nakatingin.
"Pangit ba ako? Kapalit-palit ba ako?" Panggagaya ko sa
linya mula sa isang movie na napanood.
He faced me with an unexplainable look. He looks weirded
Out. Sabagay, minsan naman talaga kahit ako mismo ay
na-we-weird-uhan sa sarili ko.
"What?
Tsk! Hindi ba niya napanood ang palabas na 'yon? Ang
dami kayang nanood kahit ang tagal na no'n!
"Sabi ko, kung pangit ba ako kaya pinalitan ako ng
boyfriend kong g'go?! Kaya nakuha pa niyang makipag-s'X sa
VIl: Sonme wine and... SPG*
5/20
best friend ko!" naiiyamot din na sagot ko. Nakakainis kaya

kapag paulit-ulit.
Tuluyan siyang humarap sa akin. Pinasadahan ako ng
tingin mula ulo hanggang paa. Tumaas ang kanyang kilay
Dreame
habang ginagawa iyon, hindi ko tuloy alam kong mainsulto ako
o ano.
You look plain," walang kaabog-abog na aniya.
Sakit mo ah! Hinay-hinay naman!" Napanguso ako. Muntik
VIl: Some wine and... SPG
6/20
nang mapapaayak.
"You are asking, and I am just stating facts." Seryoso pa rin
siya, hindi man lang makaramdam. Kahit kaunting simpatya
man lang sana! O sana.man lang pinaganda niya yong
pagkakasabi. Ang straightforward ng mokong palibhasa may
itsura!
Umikot ang mata ko. Ang sarap niyang sampalin!
Oo na. Alam kong wala namang espesyal sa akin kaya
nakuha pang maghanap ng g'gong fiancé ko!" Huminga ako ng
malalim, may bumabara sa aking lalamunan. Nagbabadya na
naman ang namumuong luha sa aking mga mata.
Ngayon ko napagtanto na siguro nga, hindi ako ganoon
kaganda, hindi kasing sexy ng best friend kong si Nikita, kaya
nga mas pinili siya ni Dione. Ang bitter ko!
Nakakainis! Ako rin ang nasaktan sa sarili kong tanong
Akala ko ay wala na siyang sasabihin pagkatapos sabihin
Kuno noong facts daw na ang plain ko, kaya naman nagulat ako
nang muli siyang magsalita
"Lohikal na nilalang ang tao. There's always a reason why

7/20
tney are aoing those things. bawat Kitos, may aanitan. uminom,
kasi nauuhaw. Kumain, kasi nagugutom. Natulog, kasi inaantok
"lam just looking at him. Hindi ako makapaniwala na naririnig
ito sa kanya.
"At sa katarantaduhang ginawa ng ex-boyfriend mo, iisa
lang ang sagot doon... g'go siya. Hindi marunong makuntento!
Walang b'yag! Stop overthinking. Stop the self-pity. Stop
blaming yourself because you are not the problem. Walang
kulang sa yo, sadyang g'go lang ang ex mo." Inisang lagok niya
ang natitirang wine pagkatapos ay tumitig sa akin.
Ito na yata ang pinakamahabang sinabi niya simula noong
nagkausap kaming dalawa.
Napaatras pa ako nang magtama ang aming mga mata. His
deep stares were penetrating my soul. Pakiramdam ko ay
binabasa niya ang nilalaman ng isip ko.
"Forget what I have said. You are not plain. You are lovely
beautiful just the way you are. You don't lack anything" Wala
akong maapuhap na sasabihin hanggang sa talikuran niya ako.
Laglag ang panga ko matapos niyang sabihin iyon.
VIl Some wine and... SPG
Kamaanm Ko ang DIgiang pagkabunay ng mga paru-paro sa aring
8/20
sikmura. Sa loob ng ilang taong relasyon namin ni Dione ay
hindi ko narinig sa kanya ang mga katagang ito. Hindi ko
aakalain na sa isang taong hindi ko naman kilala ko pa
makukuha ang mga salitang iyon. My heart melted, I somehow
thinkI deserve these kind words.
Nakailang buntong-hininga ako bago pikit-matang sinaid

ang natitirang wine. Ilang hakbang na ang layo niya sa akin at
bago tuluyang makalayo ay mabilis akong sumunod at
hinawakan ang kanyang braso para pigilan.
"S-sandali...
Napatingin siya sa kamay ko na bahagya nang masakop
ang kanyang matipunong braso, bago nag-angat ng tingin sa
akin pero bago pa magtama ang aming mga mata ay nagbaba
na ako ng ulo.
heaveda sigh, trying to gather some strength to proceed
"What? Don't worry, you can have the bed. Sa couch ako
matutulog."
Umiling ako. Hindi iyon ang ibig kong sabihin.
9/20
Hindi ko alam kung paano sisimulan. Kung paano
sasabihin sa kanya ang gusto kong mangyari. Nanginginig ang
buo kong kalamnan.
"If you have nothihg to say
Ad
Nike Air Max TW Shoes
IKECOM
SHOP NOW
"Make love with me!" pikit-matang anas ko nan8
maramdaman na aalis na siya mula sa pagkakahawak ko.
Huli na bago ko pa mabawi.
"Ano? Wala akong maramdamang emosyon nang
10/20
magsanta siya.
Kumakabog ang aking dibdib. Pakiramdam ko ay ang
bigat-bigat din ng aking ulo.
"1Hsaid... m-make love with me!" Nag-angat ako ng ulo
para salubingin ang kanyang nagbabagang mga tingin. Muntik
na akong mabuwal mula sa pagkakatayo.
Nagsalubong ang kanyang kilay. Madilim din ang
ekspresyon ng mukha kaya mas lalo lang akong kinabahan.
Dahan-dahan kong inalis ang kamay sa kanyang braso.
Huminga ako ng malalim. Tumayo nang tuwid at pilit na
pinatatatag ang sarili. "Hindi ba't kaya mo ako dinala rito ay
dahil iyon din ang pakay mo? You will bed me."
Wala naman nang iba pang dahilan kung bakit niya ako
dadalhin sa lugar niya. Hindi naman pwedeng
nagmagandang-loob lang siya, dahil una pa lang hindi ko
naman kailangan noon. Sa pagkakatanda ko ay sapilitan niya
akong dinala rito... na kalaunan ay hindi na rin naman ako
pumalag pa,
am giving him a favor, andI will benefit as well. Gusto
VIl: Some wine and. SPG
11/20
Kong ganunan sI DIOne at ito tang ang na1SIp Ko na paraan para
makabawi sa kagag' han na ginawa niya sa akin
"Alam mo ba ang sinasabi.mo, babae?" Umangat ang sulok
ng kanyang labi. "Matulog ka na. Wala akong planong
makipaglaro sa yo at 'wag na wag mo rin akong itutulad sa
8' go mong ex!"
Ramdam ko ang galit at pagpipigil niya hanggang sa
talikuran ako pero bago pa niya ako iwan muli ay umikot na ako
paharap sa kanya.
"Don't you dare continue Bago pa matapos ang
sasabihin ay tumingkayad na ako at marahas na hinapit ang
batok palapit sa akin. Sa isang iglap ay sakop na ng aking labi
ang kanyang mga labi.
Sa tangkad niyang iyon ay hindi ko na matandaan kung
nahirapan ba akong abutin ang kanyang labi.
Nakapikit lang ako, natatakot na makita ang galit sa
kanyang mga mata. Kaya naman akala ko itutulak niya ako
palayo, pero nagulat ako nang hayaan lang niyang nakalapat
ang labi ko sa malambot niyang labi. Nalalasahan ko ang Wine
12/20
na ininom namin kanina pau na rin iyong mint riavor ng
kanyang mouthwash.
Ang lakas ng loob mo, Astrid!
Makalipas ang ilaņg segundo ay saka ko napagtanto ang
kapangahasan na ginawa. This is beyond craziness! I was so
reckless!
Akmang hihiwalay ako sa kanya nang hapitin niya ang
aking bewang. Napamulat ako nang magsimulang gumalaw ang
kanyang mga labi at nagsisimula na ring mag-init ang aking
katawan na kanina ko pang pilit na pinipigilan. Magaling siyang
humalik, ni hindi ko na nga napigilan ang pagkawala ng
halinghing sa aking mga labi nang ipasok niya ang dila at
mag-umpisang tudyuhin ang aking dila. Hindi rin nagtagal ay
nagsimula na akong sabayan ang ritmo ng kanyang labi,
nakikipaglaban sa mapusok niyang halik.
"Hmm.." Ang kamay na kanina ay nasa batok niya ay
awtomatikong bumaba sa kanyang balikat nang mas palalimin
pa niya ang halik.

Nakaliliyo ang pakiramdam. I feel like I am up in the clouds,
13/20
nakikipagsabayan sa mataas na lipad ng mga ibon.
"This is what you want, right?" Hinapit niya ang aking
bewang palapit sa kanyang katawan at mas lalong nanlaki ang
mga mata nang maramdaman ko sa aking puson ang
Dreame
nagngangalit niyang pagkal"Tki na natatakpan pa ng suot na
pants
The simple teasing kiss that I started turned into a full
makeout session. Naging mapusok at mainit ang aming halikan.
14/20
he is biting my lips, i could feel his aggressiveness. wala akong
magawa kung hindi impit na mapaungol sa tuwing
idinudunggol niya ang sarili sa akin.
"Can you feel this, huh? he whispered dangerously as his
lips traced my jaw down to my neck.
Pakiramdam ko ay sinisilaban ako ng buhay sa mga oras na
ito. Ni hindi ko na maramdaman ang kanina lang ay malamig na
temperature rito sa loob ng kuwarto.
"You made this." He started grinding his erect manh*d
between my thighs. Dahil simpleng bathrobe lang ang suot ko
ay ramdam na ramdam ko iyon. Nagsisimula na ring mabasa
ang aking pagkab"b'e.
"And I want to tell you, missy... I don't make love." He bit
and lick the soft spot on my neck.
I was already shamelessly rubbing my covered móund on

against his crótch. I felt so hot and needy. I want more.
"I f ck..." Napatili ako nang itulak niya ako sa kama kaya
naman lumilis pataas ang suot kong roba. Maluwag na rin ang
pagkakatali nito at siguradong sa isang hila lang ay tuluyan
15/20
nang bubUkadkad ang bUO Kong Kaselanan.
Napalunok ako nang hubarin niya ang suot na sando at
habang ginagawa iyon ay hindi niya inilulubay ang tingin sa
akin. Kailangan ko pang sampalin ang sarili para lang hindi
tuluyang mapatulala sa pagkaing nakahain sa aking harap. ljust
noticed that there's a blank ink on his side rib. Hindi ko pa
maaninag nang maayos kung anong klaseng tattoo iyon.
Dahan-dahan siyang gumapang palapit sa akin. Itinukod
ang tuhod sa pagitan ng aking mga hita. Ramdam ko ang
pamimintig ng aking pagkab"be.
Pumatong siya sa ibabaw ko at muling sinakop ang aking
mga labi. At sa pagitan ng mga halik na iyon ay narinig ko siyang
bumulong, "Beware coz I f*ck hard, missy...
Malakas ang tibok ng aking puso habang hinahalikan niya
ako sa leeg. Ibinaba niya ang roba para mahalikan pati ang
aking balikat. Unti-unti na ring naglalakbay ang kanyang mga
kamay pababa sa aking mga dibdib na ngayon ay wala nang
kahit na anong tumatakip.
Wala akong maramdamang hiya ngayong wala na ako
Halos saplot sa narapan niya. Ngayon Ko lang naranasan ang
16/20
mahagkan ng ganito. He is kissing me like I was enough,
Pakiramdam ko sa mga oras na ito ay maganda ako, sapat, at
hindi kapalit-palit.
"Ahh... shiiiit..." Halos anas lang ang bawat mura ko nang
magsimula siyang hagkan ang aking dibdib.
Naghahalo ang sarap at kaba habang pinaglalaruan ng
kanyang labi at dila ang aking ut"ng na tila nagmamalaki. Ang
mainit at malalaki niyang mga palad ay sakop na sakop ang
aking dibdib. Naglalagablab ang init na nararamdaman ko dulot
ng nanunudyo niyang mga halik sa bawat bahagi ng aking
katawan.
Nagpapalit-palit ang kanyang labi sa magkabila kong
n pples. Sinasabayan iyon nang marahas na pagmasahe na sa
halip na masaktan ay mas lalo lang akong nahihibang sa sarap.
"Hmm... ahh... W-what are you d-doing?" Nanginig ang
aking labi nang unti-unting bumaba ang kanyang halik
hanggang sa dumako iyon sa aking puson.
"Hey, t-that's... ohhh!" Ang dapat na pagtutol ay napalitan
17/20
nang paghalinghing nang halikan niya ang basang-basa kong
pagkab"b'e.
He parted my legs to have fully access on my womanh *d.
Nagsimula siyang paglandasin ang dila sa aking hiyas na kanina
pang nangangailangan ng atensyon mula sa binata. He licked
and sucked my cl"tor*s. Puro ungol ko ang tanging maririnig sa
loob ng kuwarto.
"Oh, g-god... shilit!" Napadaing ako habang kagat ang
18/20
pang-ibabang tabi. tumItirik na ang mata ko sa sarap na nararamdaman.

Nagsisimula nang magdeliryo ang buo kong katawan.
Ramdam ko ang pamamaga ng aking pagkab b*e. His touch
and kisses were intimate and hot. Halos sambahin niya ang
aking hiyas na ngayon ay naglalawa na.
"Ah, yes... there... S-sige pa!" Napahawak ako sa kanyang
ulo, tila mas lalo pa iyong inginungudngod sa aking
pagkababae. Halos bumaluktot ang mga daliri ko sa paa sa
sarap sa tuwing dumadaan ang dila niya sa bukana ng aking
hiyas. Panay ang aking pagliyad at paghalinghing. Daig pa ang
kinukumbulsyon sa likot ng aking bewang para lang salubungin
ang kanyang dila.
"G go ka. A-ang sarap... Oh!" I never thought that I would
say these nasty things. Pakiramdam ko ay sinaniban ako ng
ibang kaluluwa sa mga oras na ito. Nahihibang na ako sa
sensasyon na nararamdaman.
"W-wait! 1H... t-think I'm gonna pee." Nakaramdam ako n8
pamumuo sa aking puson. Pakiramdam ko ay maiihi ako kaya
naman pilit kong itinutulak ang kanyang ulo palayo, pero halos
19/20
wala namang laKas ang aking mga kamay Kaya nindi rin
nagtagumpay. Nanginginig ang aking mga hita.
Sa halip na lumayo ay mas lalo niyang pinagbuti ang
paglaplap sa labi ng aking hiyas. Pinaiikot pa niya ang dila sa
aking cl toris kaya walang patid ang aking pag-ungol, hanggang
sa hindi ko na napigilan ang pagsabog.
"Ah!" Iscreamed as my org'sm ripped through my body.
Bagsak ang aking katawan sa kama habang habol ang
hininga. Hindi pa ako tuluyang nakakabawi sa sarap na
pinalasap niya nang tumayo ang binata at hinubad ang

natitirang saplot.
"T-that's... gigantic!" Halos maliyo ako nang tuluyang
makita ang kanyang pagkal"lki na animo ay handang-handa
nang sumabak sa laban. Bahagya pa itong nakaturo sa akin na
para bang sinasabi na wala na akong kawala.
Kanina ay curious lang ako kung gaano kalaki iyon dahil sa
size ng cnd"m niya na XXL, pero ngayong nakita ko nang
harapan ay para akong hihimatayin. F"ck! That's big... and long.
No, it's extra big and extra long. Kulang yata ang dalawang
20/20
Dangkal KO para suKatin iyon.
"There is no way in hell... that it would fit." Napailing ako
sa kanya at halos mapamura na lang nang kubabawan niya
akong muli.
T'ngina! Hindi yata kakasya
8🔥
Another round SPG*
1/21
VIll: Another round "SPG*
He went on top of me and immediately claimed my lips
once again. Mas agresibo ang kanyang mga halik ngayon. Mas
mapusok. Mas mapaghanap. Sa gulat ko ay hindi ko magawang
halikan siya pabalik. Hindi ko alam kung ano ang uunahin ko-
kung ang mga labi ba niya, kung ang init ng kanyang katawan
na yumayakap sa akin, o iyong kanyang malaking pagkal"lki na

ngayon ay tumatama sa aking puson.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na
ganoon nga kalaki iyon. Mabibigyan naman pala niya ng
hustisya iyong size ngc'nd'm niya na nakita ko sa cabinet sa
kanyang banyo.
Ihave never seen something like that in my whole life.
Kahit iyong kay Dione ay hindi ko pa nakita. We kissed. Nothing
more. Nothing less.
Sa picture pa lang ako nakakita, tapos hindi pa sinasadya
iyon dahil pinag-trip-an lang ako ni Nikita. Alam niya kasi na
wala akong alam sa bagay na iyon kaya naman nag-send siya sa
akin ng picture habang magka-chat kami. Natatandaan ko pa
kung paano siya mamatay-matay katatawa at ako naman ay
Another round SPG
2/21
halos isumpa na siya. Tapos malalaman-laman ko lang na ang
pinaglalaruan niya pala ay iyong sandata ng ex-boyfriend ko.
"S-sandali l-lang..." Pigil ko sa kanya nang bumaba ang
kanyang labi sa aking leeg, ngayon ay binabaybay ng kanyang
halik ang aking dibdib.
Napapikit at napaawang na lang ang aking bibig nang
sipsipin niya ang aking n"pple habang nil"l'mas iyong kabila.
May kasamang panggigigil ang kanyang pagmasahe kaya
naman naghahalo ang sarap at sakit. And I won't deny it, I am
loving it.
Ekspertong nilalaro ng kanyang dila ang aking dalawang
ut ng. Tila uhaw na uhaw sa laman na iyon. Napapaungol at
napapahalinghing na lang ako. Malapit na ulit akong mahibang
sa sarap nang maaalala ko ang pakay.
"W-wait nga lang... Sinubukan kong itulak ang ulo niya

palayo gamit ang nanginginig na mga kamay.
Nag-angat naman siya ng ulo at agad na nagtama ang
aming mga mata. Namumungay akong nakatingin sa kanya
habang siya naman ay halos nag-aapoy ang tingin na
punong-puno ng pagn'n'sa.
Another round -SPG
3/21
"Hmm? His bedroom voice almost makes me reach my
second org'sm. God, ang hot
""Y-yong a-ano mo, ah..." Ang dapat na sasabihin ay nauwi
sa mahinang pag-ungol nang maramdaman ko ang isang daliri
niya na sinasalat ang aking hiyas.
"What, missy?" A playful smirk crept from his lips while
continuing what he is doing between my thighs.
Halos bumaon ang aking kuko sa kanyang balikat. Ano nga
ulit ang sinasabi ko? Parang gusto ko na lang umungol nang
malakas.
"You saying something, missy?" His jaw clenched as he
sensually pinched my cl'toris.
Kagat-labing sinamaan ko siya ng tingin pero ang loko ay
nginisian lang ako.
"P-paano ko masasabi kung pinaglalaruan mo 'yang pepe
ko?!" I want to shout at him but that just let out as a whisper.
Humalakhak siya sa tinuran kong iyon. Napanguso ako.
Ano ang mali sa sinabi ko?
"What are you? A child?
Another round SPG
4/21
Pagkatapos ay biglang nagbago ulit ang ekspresyon ng

kanyang mukha. Bumalik ang pagiging seryoso nito. Umalis siya
mula sa pagkakakubabaw sa akin at akala ko ay tuluyan na
siyang lalayo nang hawakan niya ako sa bewang at walang
kahirap-hirap na naibangon niya ako pasandal sa headboard ng
kama. Habang siya naman ay nakaluhod sa aking harap na kung
titingnan ay parang Sumasamba sa akin. Ang mukha ay ilang
pulgada lang ang layo sa aking basam-basang pagkabābaė.
"You don't call it like that, missy.."
Kumabog ang aking dibdib at mahigpit na napahawak sa
cover ng kama nang paglandasin niya ang gitnang daliri mula sa
puson pababa sa aking hiwa. Napaliyad ang aking katawan
dahil sa matinding kiliti na idinulot noon kaya naman
hinawakan niya ang aking bewang para ipirmi.
Mas lalong nag-iinit ang aking katawan habang
pinapanood siyang hinihimas ang pinakahiwa ng aking
pagkababaê, habang siya naman ay hindi iniiwas ang tingin sa
akin.
You call it vaginā, puSSy, cünt... missy." I could feel his hot
breathing fanning my womänhöód. Lahat ng balahibo ko sa
Another rOund SPG
5/21
katawan ay nagtaasan.
"You are not a kid anymore.. you must know that already."
My mouth fell open. Namula ang aking mukha,
pakiramdam ko ay bigla akong nahiya ro'n. Gusto kong
magtakip ng mukha. That was too much information. Alam ko
naman kung ano ang tawag doon, pero hindi ako sanay na
sabihin o kaya ay marinig iyon nang harapan. Walang hiya!
"Ang b-bastos ng bibig m-mo.. Dapat ay pagsasabihan ko

siya pero nanginig ang aking boses nang unti-unti niyang
ipinasok ang gitnang daliri sa loob ng aking hiyas.
Another round SPG
6/21
He smirked at me. God, he is really blessed with his godly
looks!
"You are dripping wet, missy. So tight. Halos mapaigik ako
nang mag-umpisang igalaw niya ang daliri sa aking loob. Halos
nasa bukana lang iyon pero pakiramdam ko ay hihimatayin ako.
Gusto ko siyang sigawan at sabihin na wala pang
nakakapasok doon.
Bago pa ako makadaing ay hinigit niya ang aking bewang
palapit sa kanya, ang dalawang hita ko ay iniyakap sa kanyang
bewang, kaya ngayon ay parang nakakandong na ako sa kanya
. at ang SIste ay mas malapit ko nang nakikita ang kanyang8
galit na galit na alaga.
I could now see it in high definition. Pakiramdam ko ay
biglang bumalik sa 20/20 ang vision ko.
"And this... Kinuha niya ang kamay ko at dinala iyon sa
kanyang pagkälālāki. Bahagya pang nanginig ang aking kamay
nang maramdaman ang init noon. Bahagya pa akong natakot
dahil pumipintig-pintig ito. Its head is kind of pinkish, veins
were almost popping around his crótch.
Another round SPG
7/21
My hand looks so small against his manhóód. Ni hindi ko
halos maiikot ang mga daliri roon dahil sa laki nito. Kailangan
pa ay dalawang kamay.
"You call this pénis, cóck... not a f'cking bird or hotdog,

missy." May halong galit ang pagkakasabi niya sa huli, hindi ko
tuloy alam kung matatawa ba ako o ano.
Daig pa namin ang nagkaroon ng instant tutoring session.
Siya yong teacher at ako 'yong estudyante.
Hindi na ako nagkomento pa. Namamangha ako sa
estrangherong bagay na nasa aking harapan. Umayos ako sa
pagkakaupo, gamit ang isa pang kamay ay dahan-dahan kong
iniyakapiyon sa kanyang pagkálālāki. Ngayon ay dalawa na ang
kamay na gamit para lang masakop ito. I also tried massaging it,
still cannot believe that this thing is real.
"F ck, missy... ahh... Pigil na daing na sambit niya.
Mataba at mahaba... at sobrang tigas. Hindi rin naman
imposible dahil kung titingnan ang lalaking ito ay halatang may
iba siyang lahi. Hindi ko lang sigurado kung ano. Kung
i-de-describe ay para siyang mestizong moreno. I mean, I am
not talking about his complexion, he is fair skinned. Ang ibig
Another round SPG
8/21
kong sabihin ay may anggulo siyang mukhang Amerikano ang
dating, pagkatapos ay mayroon ding anggulo na moreno. Basta
ganoon!
"A-ang -lakil" Namamanghang nag-angat ako ng tingin sa
kanya.
Naabutan kong nakapikit ang binata habang nakaawang
ang labi. Mabibigat na rin ang kanyang paghinga
Nagtataas-baba ang dibdib at pakiramdam ko ay mas lalo pa
yatang lumalaki ang 'bagay' na hawak ko.
"1-ilang inches 'to?" inosenteng tanong ko sa kanya. Sa
sobrang excited ay hindi sinasadyang napisil ko ito, agad naman
SIyang nagmulat ng mata at sinamaan ako ng tingin.

"Don't squeeze it, missy! Masakit!" He growled as if he was
in pain, and his tace darkened.
Napahagikhik na binalik ko na lang ang tingin sa kanyang
sandata. Sa halip na tumigil ay pinisil-pisil ko pa iyon. Ang
galing dahil lalo yata itong sumisikip at halos humulagpos mula
sa pagkakayakap ng aking mga kamay.
"How long is this, mister?" I asked curiously.
9/21
Pogi na tapos biniyayaan pa nang ganito. Grabe naman ang
pagiging pabor ng lahat sa kanya! Tsk!
Ang sabi ko kanina ay halos dalawang dangkal ko ito, tama
naman dahil maliit lang ang kamay ko.
"Nine point two inches, missy.. and 10 inches when erect."
Literal na nalaglag ang aking panga nang marinig iyon.
Parang napapasong binitawan ko iyon kasabay nang pagdaing
niya na parang nasasaktan.
"Fck! That hurts, woman!" Sinamaan niya ako ng tingin
bago inalalayan din iyong alaga niya.
"G-grabe namang laki niyan! Ayoko na!" Umurong ako
palayo sa kanya pero hindi rin ako nagtagumpay dahil ang
sumunod na nangyari ay nakita ko na lang na nakapinid ako sa
kama habang nasa ibabaw ko siya.
Nanlalaki ang mga mata ko habang pilit na itinutulak siya
sa dibdib palayo.
"That won't f-fit..." Sa laki ng alaga niya ay imposibleng
magkasya 'yon. Aba, baka kung saan ako pulutin kapag
pinagpilitan namin!
Another round SPG
10/21
He smirked at me as he started massaging my mounds."
There's no turning back, missy... you tease me. This is what you
want right?"
He started grinding on top of me. Ang kanyang pagkálálâki
ay sentrong-sentro sa aking hiyas. Hindi niya iyon ipinapasok
pero sapat na para magdulot nang walang paglagyan na kiliti na
bumabalot sa aking buong pagkatao. Dahan-dahan itong
kumikiskis sa aking Pagkabäbae.
Napahawak ako sa kanyang balikat, naghahanap nang
maaari pagkuhanan ng lakas. I could feel my cl't pulsating,
wanting for more.
"Ahh... d-don't you d-dare insert it. It won't fit, ohhh..."
Napaungol ako nang sinakop ng kanyang labi ang aking
tayong-tayo na ut'ng. Kinakagat-kagat niya iyon kaya naman
sunod-sunod ang naging paghalinghing ko.
Hindi ko na alam kung saan ibabaling ang ulo.
Nakababaliw ang sarap. Nagsisimula na namang mamuo ang
panibagong orgasm0 sa aking Puson.
"Trust me, missy... it will. Babies are way bigger than this,
so it would eventually fit. And stop commenting. just moan...
Another round SPG3
11/21
Kasabay noon ay hinagkan niya ako sa labi, kasabay rin noon
ang pagkawala nang mahinang ungol sa aking labi.
Nadadarang na ako sa sarap kaya naman wala akong
nagawa kung hindi tugunin ang kanyang halik. Malikot ang
kanyang dila kaya naman napapasabay na lang ang aking dila.
Para kaming sabik na sabik sa isa't isa, na animo ay matagal na

gustong mangyari ito.
Bumaba ang labi sa leeg, sinisipsip at bahagyang kinakagat
ito. Siguradong kinabukasan ay mag-iwan ito ng mga bakas.
Wala nang kahit na anong pagtutol ang maririnig sa aking bibIg
kung hindi ungol at halinghing na lang nang baybayin ng
kanyang labi ang aking dibdib pababa sa aking tiyan at puson...
lahat iyon ay binaybay ng kanyang mainit at malambot na labi
hanggang sa tuluyang makarating sa pakay nito.
Nakatukod ang aking magkabilang siko sa kama at
bahagyang inangat ang kalahati ng katawan para makita kung
ano ang ginagawa niya. He let out his tongue and slowly lick my
wet pussy. Hindi ko na napigilan ang malakas na pag-ungol
nang masundot ng kanyang dila ang perlas ng aking
pagkababae.
Another round SPG
12/21
"Fck.. shiit.. damn!" Kung ano-ano nang mura ang
lumalabas sa aking bibig habang kinakain niya ang aking
pagkababė. Umaangat-angat ang aking balakang, malapitr
muling labasan.
"Y-you are so good...ohh.." Napahawak ako sa kanyang
ulo habang walang tigil ang pagdila niya sa aking hiyas.
Kumuha ako ng isang unan para at kinailangan ko pang kagatin
iyon para magpigil ng ungol.
"Sh't... sh't.." He is not giving me a chance to breathe.
Hingal na hingal na ako. This is just too good to be true. He is so
Another round SPG
13/21
damn good!
Ramdam ko ang matigas at malikot na dila niya sa aking
loob. Nagsisimula nang umindayog ang aking balakang dahil sa
sarap, nang bigla niyang ipasok ang isang daliri roon habang
dinidilaan ang munting bagay na nakausli sa aking kasêlânân.
Napaarko ang aking likod, kasabay nang paggalaw ng kanyang
daliri.
"Fck... t"ngina!" Mariin kong naipikit ang mata. Halos
dumudulas lang ang kamay kO sa kanyang ulo. Nagsisimulang
magkumbulsiyon ang katawan.
Nagsisimulang maglabas-masok ang kanyang daliri, hindi
tuluyang ipinapasok kaya panaka-naka lang ang kirot. Napuno
ng aking halinghing ang apat na sulok ng kuwarto at pigil ang
sarili na hindi mapatili nang tuluyang umagos ang aking katas.
Ngunit hindi pa rin tumitigil ang binata. He l'cked my juices, as
if it is the sweetest in the world. Wala akong narinig na kahit
anong pag-angal mula sa kanya.
Bagsak ang likod na napahiga akong muli sa kama. Habol
ang hininga. Hindi pa ako nakakapagpahinga nang
maramdaman ko na bahagya siyang gumalaw at nagpalit nang
Another round SPG
14/21
puwesto. Agad ding napamulat ang aking mga mata nang
maramdaman ang malaking bagay na dumudunggol sa aking
hiyas na tila kumakatok para makapasok.
Our eyes met. I could see the burning desire on his eyes,
and I know we are just the same. Lúst, hunger for each other
were visible. Kanina lang ay panay ang pag-angal ko pero
ngayon ay wala akong makapang pagtutol.
"I will be gentle, missy..." he said, and for the first time, he
sounds gentle as well.
Parang nahihipnotismo naman akong napatango. I even
parted my legs, giving a warm welcome to this massive guest.
"Push me if you want me to stop," bulong niya at habang
nagsasalita ay nagsisimulang ikiskis ang malaking sandata sa
aking hiyas.
am moaning loudly, while cursing in my mind. He then
pressed his body on me and kissed me fully on the lips. Habang
abala ang labi sa paghalik sa akin ay dahan-dahan niya ring
ipinasok ang mahaba at matigas na sandata sa loob ng aking
hiyas. Pakiramdam ko ay mapupunit ang aking katawan sa
gitna
Another round SPG
15/21
"Ack!" Napaigik ako sa sakit kasabay nang pagbaon ng
aking kuko sa kanyang likod.
"Shush..." Hinalikan niya ako sa noo, sa tungki ng aking
ilong. llang patak din ng halik sa aking labi. "It was not yet fully
in, missy... I won't move."
T*ngina! Hindi pa naipapasok lahat yon?! Ang sakit!
Pakiramdam ko ay hihimatayin ako sa sobrang sakit!
"Breathe in, missy... bulong niya na sinasabayan nang
pagmasahe sa aking dibdib at masuyong hinahalikan ang aking
labi. Pilit na dini-distract ang sakit na nararamdaman.
Mahigpit ang yakap ko sa kanyang likod habang ang
dalawang hita ay nakayakap din sa kanyang bewang.
Hinahayaan na masanay ang aking pagkabābāe sa malaking8
bisita. Hindi ko alam kung ilang minuto lang kami sa ganitong
tayo nang ako na ang magsimulang salubungin iyon.

"F-f ck! Napapamura rin akO sa ginagawa.
"Don't move. 'Wag mong pilitin..." Kababakasan nang
pag-aalala ang kanyang boses pero umiling lang ako.
Pikit-mata na sinalubong ko ang kanyang malaking
Another round SPG
16/21
sandata hanggang sa tuluyan iyong maipasok lahat.
Pakiramdam ko ay hiningal ako dahil doon. Nagbutil-butil ang
pawis sa noo.
"B-bakit k-kasi ang l-laki niyan?" hingal na tanong ko
habang nakasiksik ang mukha sa kanyang leeg. Kahit paano ay
nakaka-distract ang kanyang bango.
His body vibrated as he laughed. Kahit ang tawa lang niya
ay kayang makapagpabasa ngg pagkabábaė.
"Does it hurt?"
"Malamang.. . pero k-kaunti na lang..."
Totoong nandoon pa ang sakit, hindi ko akalain na
kakayanin ko ang ganito kalaki. But it is tolerable... I guess?
"Don't worry, it will be over soon, missy.." he whispered as
he started thrusting.
Inalalayan niya ang magkabila kong bewang at nagsimula
nang umulos. Mabagal noong una. Ang kaninang sakit na
nararamdaman ay unti-unting napapalitan ng walang
mapaglagayan na sarap.
Hmmm... ahhh... Ang bawat ungol ko ay tanda na sarap
Another round SPG
17/21
na sarap sa bagay na tinatamasa ngayon.
Wala na akong pakialam kung kakikilala ko lang sa kanya.
Kahit ano pa ang sabihin ng iba, alam kong ginusto ko rin ito.
No-gusto ko talaga ito. Noong una ay paraan ko lang ito para
maghigante kay Dione, pero ngayon na nandito na ay ni hindi
ko na siya magawang maisip. Bahala na siya sa buhay niya,
bahala rin ako sa buhay ko.
Hinahalikan niya ako at niyayakap habang patuloy sa
ginagawang pag-ulos. Mabagal na ilalabas ang malaking
sandata pagkatapos ay marahas na ipapasok ulit ito. This is
beyond my imagination. Wala sa hinagap na mangyayari ito sa
akin.
"Aaaahhh... d-don't stop..." I keep on moaning.
Hinawakan niya ang magkabila kong hita at mas lalo iyong
ibinuka. Kitang-kita ko kung paano maglabas-masok iyon sa
akin. Pakiramdam ko ay tumatama na iyon sa aking matresS.
Tumataas ang aking mga mata sa sarap. Hindi ko alam
kung saan ihahawak ang mga kamay, kung sa unan ba, sa kobre
ng kama,o sa kanya.
Another round -SPG*
18/21
"You are so tight, missy... ugh!" Nagtama ang aming mga
mata. Namumula ang kanyang leeg at dibdib habang patuloy
ang pag-ulos sa akin.
Napapikit ako sa sarap. Sa kakaibang sensasyon na
ibinibigay ng estrangherong lalaki na ito.
"F-faster... -I'm cmming... ahh... s-so good... Ramdam
ko ang pagragasa muli ng katas sa aking Puson.
Habol ko ang hininga nang mabilis na iniikot niya ang8
aking katawan. Ngayon ay nakadapa na ako sa kama, habang
siya ay nakasakay rin sa likod ko at hindi ko alam kung paanong
nangyari na hindi natanggal ang kanyang sandata sa aking loob.

"Hmmppp... uhmm..." Hindi ko pa lubusang nakukuha
ang ulirat nang magsimula na naman siyang umulos. Sagad na
sagad ang kahâbâân sa aking loob.
Nakasubsob ang mukha ko sa unan. Nakalapat ang
kanyang matipunong dibdib sa aking likod habang nakayakap
ang dalawang kamay sa aking dibdib. Mabilis ang
paglabas-pasok na tila mayroong hinahabol.
Ang unan ang sumasalo ng lahat ng ungol at halinghing ko
Another round SPG
19/21
na kanina ay pumupuno sa buong silid. Wala nang inhibisyon
ang bawat paggalaw ng aming mga katawan.
"You like that, huh?" he asked, his breathing ragged.
Napatango na lang ako. Hindi pa yata sapat ang malalakas
na ungol ko para sabihin na nagugustuhan ko ito.
Pakiramdam ko ay may malaking bagay na nawala sa aking
loob nang hugutin niya ang pagkal"'l"ki at nang ilang pulgada
na lang ang nasa loob ay mabilis niya iyong ipinasok muli
dahilan para impit akong mapaungol.
My eyes perked up. Tumirik ito at halos makagat ko ang
Another round SPG*
20/21
unan. Punong-puno na iyon ng laway pero wala na akong
pakialam. Ang tanging nasa ISip ko lang ay Kung gaano kasarap
ang paglabas-masok ng kanyang kahab*"n sa aking loob.
"Cm with me, missy..." He sensually licked my ears and
nape as he thrust deeper and harder. Mas agresibo at mabilis
ang pag-ulos niya ngayon.
Sa ilang sandali pa ay naramdaman kong muli ang aking
org'smo. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong narating

ang langit sa puntong ito.
"Oh... please... more..." His sh'ft was long and big... it
brings too much sensation as he moves inside my v'gina walls.
Nanunuyo na ang aking lalamunan kakaungol at sa
kahahabol ng sariling hininga.
"-I'mc'mming... ohhh... g-god, ahh!" I felt my body
convulsed in pleasure as I reached my org'sm.
Napapikit ako habang yakap ang unan, habang ang binata
naman ay patuloy pa rin ang pag-ulos sa aking loob.
Nakahihibang ang ginagawa niyang pag-angkin sa akin. Mas lalo
pang bumilis ang kanyang pagbayo. He is desperately thrusting8
Another round SPG
21/21
inside and out, deeper and harder. Pareho kaming nasa langit,
nagtatampisaw sa sarap na nilalasap.
Muling lumiwanag ang paligid sa akin nang iikot niya
akong muli paharap sa kanya. He crushed my lips and kissed me
roughly as he is moving inside and out. Moments passed, his
breathing became more ragged and in one last th rust, I felt his
hot seed spurt inside me.
9🔥
one the Cheater
1/16
IX: Dione the Cheater
I woke up not feeling very well. Ang bigat at sakit ng
katawan ko, parang binibiyak din ang ulo ko sa sobrang sakit.

Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako at gusto ko na lang
humilata magdamag sa kama. l even had a hard time opening
my eyes, I feel like it is burning and could feel an urge to cry.
Nilalagnat ako.
llang minutong pinakiramdaman ko muna ang sarili bago
nagmulat ng mga mata. Nanlalabo pa sa una pero ang unang
bumungad sa akin ay ang isang kulay sky blue na stuff toy na
mas malaki pa yata sa akin, na nakaupo sa couch sa gilid lang
ng kama. Ang maliit na bukas na kurtina ay nagbibigay ng
kaunting liwanag sa loob ng kuwarto. Medyo makulimlim sa
labas, tanda na parang nagbabadya ang ulan.
The place screams familiarity... I'm now in my room.
"Inom pa, Astrid..." bulong ko sa sarili habang
sinusubukang bumangon pero hindi rin nagtagumpay dahil
napaigik lang ako sa sakit.
Ifeel so sore down there. Kasabay ng kirot ay ang
pagragasa ng alaala ng lahat ng mga nangyari ilang oras lang
one the Cheater
2/16
ang nakalilipas. Simula noong mahuli kong nagloloko sina
Dione at Nikita, sa pagpunta ko sa bar para maglasing at
makalimot, sa pagsama ko sa isang lalaki na hindi ko kilala,
kung paano ko ibinigay ang sarili, at... at sa isang iglap lang ay
nawala ang pinaka-iingatan kong v'rg' nity!
"Hindi ka nav'rg'n, Astrid!" Pinukpok ko ang aking ulo.
lam not innocent anymore. Not pure. My cherry got
popped last night! Oh my gosh!
Dagling nag-init ang magkabila kong pisngi at pakiramdam
ko ay mas lalo akong lalagnatin sa alaalang iyon.
"Ahhh!!" Itinabon ko ang mukha sa unan at doon ay

malakas na tumili pero agad ding nabitin sa ere nang
maramdaman ang pagpintig ng ulo sa sakit.
Gusto kong magpagulong-gulong sa kama, magwala,
magpapadyak pero kahit ang katawan ay hindi ako
pahintulutan dahil napapadaing na lang sa kirot. Nagtalukbong
ako ng kumot sa pag-aakalang kaya rin nitong tabunan ang
lahat ng mga pangyayari.
Everything is vivid. Il could still remember how that freaking
one the Cheater
3/16
hot and handsome man took my innocence. How he thrust
inside me with aggressiveness and gentleness at the same time.
Kung paano masarap na humahagod ang kanyang kahab**n sa
aking loob. Ang maiinit na halik na hanggang ngayon a
ramdam ko pa rin sa bawat sulok ng aking katawan. Ang mga
kamay niya na walang pinalampas na parte na tanging siya lang
ang unang nakahawak bukod sa akin. Hanggang ngayon ay
parang naririnig ko pa rin ang mga ungol at halinghing ko, ang
mabibigat niyang paghinga na mas lalong nagpapainit ng aking
pakiramdam. I could still remember hovwl almost forgot my
name while he is bringing me to heaven.
Hindi ko na halos mabilang kung ilang beses naming
ginawa at ilang beses narating ang rurok sa bawat sulok ng
kanyang penthouse. Kaya naman ngayon ay ako ang nagdurusa
sa sobrang sakit ng katawan ko. Literal na pagkatapos ng sarap
ay hirap.
Ugh, this is insane! Pakiramdam ko ay mas mababaliw ako
kahit na nasa tamang huwisyo na ako!
Phoenix Montereal.... Twhispered. That is the brute's

name.
one the Cheater
4/16
Sa ilang oras naming magkasama, nakuha na niya ako at
lahat ay hindi man lang siya nakaisip na magpakilala sa akin.
Hindi rin naman ako nagbalak na magtanong kung ano ang
pangalan niya. It just happened that I saw his ID in his wallet,
when he is sleeping soundly.
Alas singko nang magising ak0, halos isang oras at kalahati
pa lang yata ako nakakatulog noon. I am wearing nothing
sharing the same comforter with him while his massive arm is
hugging my waist. Nahirapan pa akong bumangon dahil
ramdam ko ang kirot sa pagitan ng aking dalawang hita, pero
kailangan kong umalis at umuwi na.
Maingat na bumangon ako sa kama para lang hindi siya
magising, paika-ika pagpunta sa banyo para makapagbihis ngg
mga sinuot ko rin kagabi. Mabuti na lang natuyo iyon kaya may
nasuot pa ako pag-alis. I was moving like a thief sneaking out of
his penthouse. Bago pa tuluyang makalabas ay nakita ko pa ang
karampot na dugo na nagmantsa sa kama, tanda nang
pagkawala ng aking kainosentehan. I successfully got out of his
room without him noticing it. Ang sarap ng tulog ng mokong!
just took a cab to get home. Nakalimutan ko, hindi ko pa
one the Cheater
5/16
nga pala natatawagan 'yong bar para itanong kung nandoon pa
ba 'yong kotse ko. Pinilit ko lang naman makauwi at noong
makarating nga sa bahay ay bagsak agad sa kama at nakatulog.
Ngayon nga na nagising ay ang sama ng pakiramdam ko. I just
had a fever after losing my v'rg'n'ty. Is that a normal thing?

After reminiscing what happened, I fell asleep once again.
Hapon na nang magising ako dahil sa lamig sa kuwarto at sa
pagkalam ng aking sikmura. Wala pa akong kinakain simula
kagabi.
"Ikaw lang ang kinain... Pagsingit ng marumi kong utak at
jone the Cheater
6/16
halos iumpog ko ang ulo dahil doon.
Napailig ko ang ulo. Kahit paano ay medyo guminhawa
naman ang aking pakiramdam. Nabawasan na ang sakit ng ulo,
pero naroroon pa rin ang pagkirot sa pagitan ng aking mga hita.
Ihave to move on from that phase. Napagbigyan ko na ang
sarili ko. Ngayon ay kailangan kong kalimutan ang lahat. Simula
kay Dione, kay Nikita, hanggang kay Phoenix.
I took my phone from my bag. Ngayon ko lang naalala na
simula pala kagabi ay ini-off ko ito. I am planning to order foods
online, since I can't cook anymore. Hindi na ako makaluluto
nang ganito ang sitwasyon.
Pagbukas ko pa lang ng cellphone ay sunud-sunod na
nag-pop up ang mga text at chat sa akin sa lahat ng social
media accounts ko na nagmumula lang naman sa isang tao-sa
isang kasuklam-suklam na tao.
Babe, please let me explain.
T'm begging you, babe. Hear me first. Hindi ko kayang
mawala ka!"
"Mahal na mahal kita. I want to see you, to tell you
7/16
one the Cheater
everything"
Napaismid ako, kasabay nang pandidiri. Ang kapal ng
mukha ng lalaking 'yon na mag-chat sa akin! Saan siya
pumupulot nang kakapalan ng mukhang hayop siya?!
Hindi ko na binasa lahat dahil bumabalik lang ang inis ko.
Sa halip ay nag-order ng pagkain. Uunahin ko pa ba ang mga
manlolokong tulad niya kaysa gutom ko?
Habang hinihintay na dumating ang pagkain ay nagpasya
akong maglinis ng katawan at magpalit ng damit. Limitado lang
ang aking galaw para hindi mabigla.
Tnginal Kung alam ko lang na ganito talaga kasakit!
Sa living room na ako tumambay habang hinihintay ang
pagkain. Para hindi maisip ang gutom ay nanood na lang muna
ako ng TV. Ayaw kong humawak ng phone, naibigay ko naman
na ang address kaya wala na akong dapat problemahin pa.
Nakapagsabi na rin ako na hindi ako makakapasok ngayon sa
trabaho.
"Now l lay me down to sleep. I pray to the Lord for my soul
to keep. Ifl should die before I wake, I hope and hope my soul
one the Cheater
8/16
He'll take. Amen.
Nakahilig ako sa sofa habang ngising-ngisi na pinapanood
ang pag-aaway nina Tom at Jerry nang biglang may kumatok sa
pinto. 'Yong in-order ko na pagkain na siguro 'yon.
"Coming!" Mahigpit na ibinuhol ko ang roba na suot bago
tumayo, pero hindi pa ako nakararating sa pinto nang
magbukas na ito.
Agad na binundol ako ng takot at kaba ngunit nang makita

ko kung sino ang iniluwa nito ay napalitan iyon ng galit at poot.
"Babe-
Mabilis na nagmartsa ako palapit sa d'monyo na naligaw
sa pamamahay ko.
"Ano ang ginagawa mo ritong hayop ka, ha?! Paano ka
nakapasok?!" I growled at him. My breathing hitched as I glare at
this devil in disguise.
Marahas na tinulak ko ang balikat ng makapal ang mukha
na si Dione. Ngayon ko lang naalala na hindi ko nga pala
napalitan ng passcode itong unit ko. Alam niya 'to at alam ko rin
yong sa kanya, kaya nga nahuli ko sila di ba? Nakalimutan ko
9/16
one the Cheater
pang sabihan ang management na 'wag papuntahin ang
p'tanginang lalaki na to.
"F-flowers, b-babe..." Iniabot niya sa akin ang bouquet ng
bulaklak pero hinawi ko lang iyon kaya nahulog sa sahig.
Wala akong pakialam kahit na gaano pa kagarbo 'yon. Kaya
kong bumili.
"Wag mo akong bigyan niyan. Hindi pa ako patay!'" May
dala pa talagang bulaklak ang d'monyo na 'to! Kung dati ay
dalang-dala ako sa mga pabulaklak niya, wala na siyang
maloloko ngayon!
Huminga siya ng malalim habang nagmamakaawang
tumingin sa akin. "B-babe, p-pakinggan mo naman muna ako,
oh? P-please...
Mukha na siyang lyak. Nakakatawa.
Noong sinubukan niyang abutin ang kamay ko ay mabilis
na umiwas ako. Nakakadiri! Baka mahawa ako sa sakit niya-

malala na ang pagiging g'go niya.
"Labas!" Hinawakan ko ang seradura at muling binuksan
ito.
9/16
one the Cheater
kong bumili.
maloloko ngayon!
oh? P-please...
ito.
one the Cheater
10/16
"Get out of my unit! Hindi welcome rito ang mga
d'monyong tulad mo!" galit na galit na sigaw ko sa kanya
habang malaki ang pagkakabukas sa pinto.
Pakiramdam ko rin ay tumitibok ang ulo ko sa sakit

kasabay nang pagsigaw ko.
Igave hima dirty look. He looks rugged, stressed, and
weary. Nangingitim ang ilalim ng mga mata, mukha ring galing
sa pag-iyak ang damuho. Gulong-gulo ang buhok na hindi man
lang nag-abala na ayusin ang sarili.
Kung humarap siya sa akin ngayon ay parang kawawa siya,
para sabihin na totoo siyang nagsisi. Playing victim pa si g'go.
Ngayon pa niya ginawa 'to? Ang kapal, ha?! Samantalang kapag
hindi ako nakatingin ay umuungol siya sa sarap na hayop siya!
Hindi rin naman ako magmamalinis, pagkatapos noong
nangyari sa akin kagabi. Pero wala na kami. Tapos na. At wala na
rin akong pakialam sa kanya.
"Dumadagdag ka pa sa sakit ng ulo kong lintek ka! Alis na!"
Napahawak ako sa aking sentido.
"W-what happened ? M-masama ba ang pakiramdam mo?
jone the Cheater
11/16
Napapitlag ako nang hawakan niya ako sa noo.
Parang napapasong lumayo ako sa kanya at agad na
Sinamaarn siya ng tingin.
"Don't touch me! Puno ng kasalanan 'yang mga kamay mo!
Agad na bumahid ang sakit sa kanyang mukha. My words
may hurt now, but l shed blood for what they did to him!
Mariing ipinikit ko ang mga mata at huminga ng malalim.
Nagpupuyos ang damdamin ko pero pilit ko lang pinakakalma
ang sarili. Pagtingin ko sa kanya ay nanatili lang siyang
nakatayo sa harap ko.
"Sige na, Dione... Ngayon ay mas mababa ang aking
boses.
Sa tuwing tumitingin ako sa Kkanya, parating puno Iyon ng
paghanga at pagmamahal... ngayon ay nakakaramdam ako n8
lungkot at sakit, pero natatabunan iyon ng galit para sa kanya.
There is no doubt that I really loved this man, but he is a f'cking
a cheater, j'rk, fake, thick-faced assh"le! Lahat na ng negative na
katangian ay bagay sa kanya!
12/16
one the Cheater
"K kahit sandali lang, b-babe..." Sumubok ulit siyang
hawakan ako pero hinawi ko lang iyon.
"Don't call me that way, j'rk. Nakakadiri!"
Laglag ang balikat na nag-angat siya ng ulo. "Let's talk,
A-Astrid... kahit saglit lang. Please..."
S All-in-one Bath Soap
"SIge nga, Dione... para saan pa, huh?
Hurt and rage were visible in my face. Hindi ko naman
itatago sa kanya na nasasaktan ako, may pinagsamahan din
naman kami. Kung tutuusin ay hindi naman namin kailangan ng
closure. Sapat ng dahilan 'yong nangyari para tapusin ang lahat
jone the Cheater
13/16
kaya hindi ko alam kung bakit nandito pa siya sa harap ko.
Ni hindi ko nga rin matandaan kung nag-sorry na ba siya sa
akin, pero kahit iyon ay ayoko nang marinig. Wala na rin
namang saysay. It wouldn t lessen the pain. Hindi naman
mabubura noon ang ginawa niya.
"You cannot feed me with your lies anymore. You cheated
on me and that's the truth." Huminga ako ng malalim nang
maramdaman ang pagtulo ng luha sa aking mga mata.

"A-Astrid.." Akmang pupunasan niya ang luha sa aking
pisngi nang umiwas ako.
Ifelt my heart wrenched when I breathe in. I tried running
away from this problem, pero ngayong hinahabol na ako nito ay
ang hirap din pala dahil bumabalik lahat ng sakit. Dione was
not just my boyfriend. He was also my best friend, my father, my
brother I trusted him. Hindi ako magagalit kung hindi ako
nasaktan.
lama na, Dione... parang awa mo na, tigilan na natin ito.
Tumigil ka na..." Gumaralgal ang aking boses habang
nagmamakaawa sa kanya.
one the Cheater
14/16
Nasaktan na niya ako pero ako pa itong nagmamakaawa.
"Kung ang iniisip mo ay ang mga inimbitahan natin sa
k-kasal... wala ka nang dapat pang problemahin pa. Ako na ang
bahala sa lahat... Muling tumulo ang luha ko pero agad ko ring
pinalis iyon.
Tama na, ayoko nang umiyak.
I always look for the day that I will wear my wedding gown
and walk down the aisle while he is waiting for me at the altar.
Pero hindi ko kayang humarap sa altar kasama ang isang
lalaking manloloko.
"Walang makakaalam nang totoong nangyari. Ako na ang
bahalang kumausap sa mga magulang ko. 1-ikaw na ang bahala
magsabi sa p-pamilya mo... Hindi ko alam kung paano ako
haharap sa mga magulang ko at sasabihin sa kanila na wala
nang kasal na matutuloy, pero ayaw ko na munang isipin iyon.
Maiintindihan naman nila siguro.

"Sige na.." Hinawakan ko siya sa braso at pilit na hinila
palabas. He is not standing firmly so I succeed from pulling him
out from my unit. Eksaktong nakita namin ang paparating na
security personnel.
15/16
jone the Cheater
"May problema po ba rito, Ma'am?" Naabutan niya kasi ang
tagpong hinihila ko palabas si Dione.
Binitawan ko si Dione at humarap sa lalaki. "Nanggugulo
po ang lalaking 'yan. Pakisama na lang po paglabas. Ako na po
ang bahalang mag-report sa management." I didn't even pause
when I said that.
lyon lang ang tanging paraan para tuluyan nang umalis si
Dione.
"Tara na po, Sir. Bawal po manggulo rito." Hinawakan ng
security personnel sa braso si Dione pero nagpumiglas ang huli
at muli akong hinarap.
"Hindi ako titigil hangga't hindi kita nakukuhang muli,
Astrid. Ikakasal pa rin tayo, sa akin ka pa rin babagsak-" Bago
pa niya matapos ang sasabihin ay tumama na ang palad ko sa
kanyang pisngi.
Nagngitngit ang aking mga ngipin. Kanina ay medyo
kalmado pa ako pero mas lalo lang akong ginagalit ng lalaking'
to!
"Dream on, Dione! Wala ka nang babalikan! Ang kapal ng
one the Cheater
1/16
IX: Dione the Cheater
I woke up not feeling very well. Ang bigat at sakit ng

katawan ko, parang binibiyak din ang ulo ko sa sobrang sakit.
Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako at gusto ko na lang
humilata magdamag sa kama. l even had a hard time opening
my eyes, I feel like it is burning and could feel an urge to cry.
Nilalagnat ako.
llang minutong pinakiramdaman ko muna ang sarili bago
nagmulat ng mga mata. Nanlalabo pa sa una pero ang unang
bumungad sa akin ay ang isang kulay sky blue na stuff toy na
mas malaki pa yata sa akin, na nakaupo sa couch sa gilid lang
ng kama. Ang maliit na bukas na kurtina ay nagbibigay ng
kaunting liwanag sa loob ng kuwarto. Medyo makulimlim sa
labas, tanda na parang nagbabadya ang ulan.
The place screams familiarity... I'm now in my room.
"Inom pa, Astrid..." bulong ko sa sarili habang
sinusubukang bumangon pero hindi rin nagtagumpay dahil
napaigik lang ako sa sakit.
Ifeel so sore down there. Kasabay ng kirot ay ang
pagragasa ng alaala ng lahat ng mga nangyari ilang oras lang
one the Cheater
2/16
ang nakalilipas. Simula noong mahuli kong nagloloko sina
Dione at Nikita, sa pagpunta ko sa bar para maglasing at
makalimot, sa pagsama ko sa isang lalaki na hindi ko kilala,
kung paano ko ibinigay ang sarili, at... at sa isang iglap lang ay
nawala ang pinaka-iingatan kong v'rg' nity!
"Hindi ka nav'rg'n, Astrid!" Pinukpok ko ang aking ulo.
lam not innocent anymore. Not pure. My cherry got
popped last night! Oh my gosh!
Dagling nag-init ang magkabila kong pisngi at pakiramdam

ko ay mas lalo akong lalagnatin sa alaalang iyon.
"Ahhh!!" Itinabon ko ang mukha sa unan at doon ay
malakas na tumili pero agad ding nabitin sa ere nang
maramdaman ang pagpintig ng ulo sa sakit.
Gusto kong magpagulong-gulong sa kama, magwala,
magpapadyak pero kahit ang katawan ay hindi ako
pahintulutan dahil napapadaing na lang sa kirot. Nagtalukbong
ako ng kumot sa pag-aakalang kaya rin nitong tabunan ang
lahat ng mga pangyayari.
Everything is vivid. Il could still remember how that freaking
one the Cheater
3/16
hot and handsome man took my innocence. How he thrust
inside me with aggressiveness and gentleness at the same time.
Kung paano masarap na humahagod ang kanyang kahab**n sa
aking loob. Ang maiinit na halik na hanggang ngayon a
ramdam ko pa rin sa bawat sulok ng aking katawan. Ang mga
kamay niya na walang pinalampas na parte na tanging siya lang
ang unang nakahawak bukod sa akin. Hanggang ngayon ay
parang naririnig ko pa rin ang mga ungol at halinghing ko, ang
mabibigat niyang paghinga na mas lalong nagpapainit ng aking
pakiramdam. I could still remember hovwl almost forgot my
name while he is bringing me to heaven.
Hindi ko na halos mabilang kung ilang beses naming
ginawa at ilang beses narating ang rurok sa bawat sulok ng
kanyang penthouse. Kaya naman ngayon ay ako ang nagdurusa
sa sobrang sakit ng katawan ko. Literal na pagkatapos ng sarap
ay hirap.
Ugh, this is insane! Pakiramdam ko ay mas mababaliw ako
kahit na nasa tamang huwisyo na ako!

Phoenix Montereal.... Twhispered. That is the brute's
name.
one the Cheater
4/16
Sa ilang oras naming magkasama, nakuha na niya ako at
lahat ay hindi man lang siya nakaisip na magpakilala sa akin.
Hindi rin naman ako nagbalak na magtanong kung ano ang
pangalan niya. It just happened that I saw his ID in his wallet,
when he is sleeping soundly.
Alas singko nang magising ak0, halos isang oras at kalahati
pa lang yata ako nakakatulog noon. I am wearing nothing
sharing the same comforter with him while his massive arm is
hugging my waist. Nahirapan pa akong bumangon dahil
ramdam ko ang kirot sa pagitan ng aking dalawang hita, pero
kailangan kong umalis at umuwi na.
Maingat na bumangon ako sa kama para lang hindi siya
magising, paika-ika pagpunta sa banyo para makapagbihis ngg
mga sinuot ko rin kagabi. Mabuti na lang natuyo iyon kaya may
nasuot pa ako pag-alis. I was moving like a thief sneaking out of
his penthouse. Bago pa tuluyang makalabas ay nakita ko pa ang
karampot na dugo na nagmantsa sa kama, tanda nang
pagkawala ng aking kainosentehan. I successfully got out of his
room without him noticing it. Ang sarap ng tulog ng mokong!
just took a cab to get home. Nakalimutan ko, hindi ko pa
one the Cheater
5/16
nga pala natatawagan 'yong bar para itanong kung nandoon pa
ba 'yong kotse ko. Pinilit ko lang naman makauwi at noong
makarating nga sa bahay ay bagsak agad sa kama at nakatulog.

Ngayon nga na nagising ay ang sama ng pakiramdam ko. I just
had a fever after losing my v'rg'n'ty. Is that a normal thing?
Ad
Foodpanda
up to 30% OFF+ FREE delivery
Code: FPNEW
FREE deve 2
30% oFF
your first order sk
code FPNEW
No min.order rocjuired, max discount P100
Tx redeipoon ony 1-39pp
ORDER NOW
After reminiscing what happened, I fell asleep once again.
Hapon na nang magising ako dahil sa lamig sa kuwarto at sa
pagkalam ng aking sikmura. Wala pa akong kinakain simula
kagabi.
"Ikaw lang ang kinain... Pagsingit ng marumi kong utak at
jone the Cheater
6/16
halos iumpog ko ang ulo dahil doon.
Napailig ko ang ulo. Kahit paano ay medyo guminhawa
naman ang aking pakiramdam. Nabawasan na ang sakit ng ulo,
pero naroroon pa rin ang pagkirot sa pagitan ng aking mga hita.
Ihave to move on from that phase. Napagbigyan ko na ang
sarili ko. Ngayon ay kailangan kong kalimutan ang lahat. Simula
kay Dione, kay Nikita, hanggang kay Phoenix.
I took my phone from my bag. Ngayon ko lang naalala na
simula pala kagabi ay ini-off ko ito. I am planning to order foods
online, since I can't cook anymore. Hindi na ako makaluluto

nang ganito ang sitwasyon.
Pagbukas ko pa lang ng cellphone ay sunud-sunod na
nag-pop up ang mga text at chat sa akin sa lahat ng social
media accounts ko na nagmumula lang naman sa isang tao-sa
isang kasuklam-suklam na tao.
Babe, please let me explain.
T'm begging you, babe. Hear me first. Hindi ko kayang
mawala ka!"
"Mahal na mahal kita. I want to see you, to tell you
7/16
one the Cheater
everything"
Napaismid ako, kasabay nang pandidiri. Ang kapal ng
mukha ng lalaking 'yon na mag-chat sa akin! Saan siya
pumupulot nang kakapalan ng mukhang hayop siya?!
Hindi ko na binasa lahat dahil bumabalik lang ang inis ko.
Sa halip ay nag-order ng pagkain. Uunahin ko pa ba ang mga
manlolokong tulad niya kaysa gutom ko?
Habang hinihintay na dumating ang pagkain ay nagpasya
akong maglinis ng katawan at magpalit ng damit. Limitado lang
ang aking galaw para hindi mabigla.
Tnginal Kung alam ko lang na ganito talaga kasakit!
Sa living room na ako tumambay habang hinihintay ang
pagkain. Para hindi maisip ang gutom ay nanood na lang muna
ako ng TV. Ayaw kong humawak ng phone, naibigay ko naman
na ang address kaya wala na akong dapat problemahin pa.
Nakapagsabi na rin ako na hindi ako makakapasok ngayon sa
trabaho.
"Now l lay me down to sleep. I pray to the Lord for my soul

to keep. Ifl should die before I wake, I hope and hope my soul
one the Cheater
8/16
He'll take. Amen.
Nakahilig ako sa sofa habang ngising-ngisi na pinapanood
ang pag-aaway nina Tom at Jerry nang biglang may kumatok sa
pinto. 'Yong in-order ko na pagkain na siguro 'yon.
"Coming!" Mahigpit na ibinuhol ko ang roba na suot bago
tumayo, pero hindi pa ako nakararating sa pinto nang
magbukas na ito.
Agad na binundol ako ng takot at kaba ngunit nang makita
ko kung sino ang iniluwa nito ay napalitan iyon ng galit at poot.
"Babe-
Mabilis na nagmartsa ako palapit sa d'monyo na naligaw
sa pamamahay ko.
"Ano ang ginagawa mo ritong hayop ka, ha?! Paano ka
nakapasok?!" I growled at him. My breathing hitched as I glare at
this devil in disguise.
Marahas na tinulak ko ang balikat ng makapal ang mukha
na si Dione. Ngayon ko lang naalala na hindi ko nga pala
napalitan ng passcode itong unit ko. Alam niya 'to at alam ko rin
yong sa kanya, kaya nga nahuli ko sila di ba? Nakalimutan ko
9/16
one the Cheater
kong bumili.
maloloko ngayon!
oh? P-please...
ito.
9/16
one the Cheater
kong bumili.
maloloko ngayon!
oh? P-please...

ito.
one the Cheater
10/16
"Get out of my unit! Hindi welcome rito ang mga
d'monyong tulad mo!" galit na galit na sigaw ko sa kanya
habang malaki ang pagkakabukas sa pinto.
Pakiramdam ko rin ay tumitibok ang ulo ko sa sakit
kasabay nang pagsigaw ko.
Igave hima dirty look. He looks rugged, stressed, and
weary. Nangingitim ang ilalim ng mga mata, mukha ring galing
sa pag-iyak ang damuho. Gulong-gulo ang buhok na hindi man
lang nag-abala na ayusin ang sarili.
Kung humarap siya sa akin ngayon ay parang kawawa siya,
para sabihin na totoo siyang nagsisi. Playing victim pa si g'go.
Ngayon pa niya ginawa 'to? Ang kapal, ha?! Samantalang kapag
hindi ako nakatingin ay umuungol siya sa sarap na hayop siya!
Hindi rin naman ako magmamalinis, pagkatapos noong
nangyari sa akin kagabi. Pero wala na kami. Tapos na. At wala na
rin akong pakialam sa kanya.
"Dumadagdag ka pa sa sakit ng ulo kong lintek ka! Alis na!"
Napahawak ako sa aking sentido.
"W-what happened ? M-masama ba ang pakiramdam mo?
jone the Cheater
11/16
Napapitlag ako nang hawakan niya ako sa noo.
Parang napapasong lumayo ako sa kanya at agad na

Sinamaarn siya ng tingin.
"Don't touch me! Puno ng kasalanan 'yang mga kamay mo!
Agad na bumahid ang sakit sa kanyang mukha. My words
may hurt now, but l shed blood for what they did to him!
Mariing ipinikit ko ang mga mata at huminga ng malalim.
Nagpupuyos ang damdamin ko pero pilit ko lang pinakakalma
ang sarili. Pagtingin ko sa kanya ay nanatili lang siyang
nakatayo sa harap ko.
"Sige na, Dione... Ngayon ay mas mababa ang aking
boses.
Sa tuwing tumitingin ako sa Kkanya, parating puno Iyon ng
paghanga at pagmamahal... ngayon ay nakakaramdam ako n8
lungkot at sakit, pero natatabunan iyon ng galit para sa kanya.
There is no doubt that I really loved this man, but he is a f'cking
a cheater, j'rk, fake, thick-faced assh"le! Lahat na ng negative na
katangian ay bagay sa kanya!
12/16
one the Cheater
"K kahit sandali lang, b-babe..." Sumubok ulit siyang
hawakan ako pero hinawi ko lang iyon.
"Don't call me that way, j'rk. Nakakadiri!"
Laglag ang balikat na nag-angat siya ng ulo. "Let's talk,
A-Astrid... kahit saglit lang. Please..."
Shield Bath Soap
Buy now in all leading grocery stores and supermarkets
nationwide.
based of rpresontao phste
with regular use

OPEN
"SIge nga, Dione... para saan pa, huh?
Hurt and rage were visible in my face. Hindi ko naman
itatago sa kanya na nasasaktan ako, may pinagsamahan din
naman kami. Kung tutuusin ay hindi naman namin kailangan ng
closure. Sapat ng dahilan 'yong nangyari para tapusin ang lahat
jone the Cheater
13/16
kaya hindi ko alam kung bakit nandito pa siya sa harap ko.
Ni hindi ko nga rin matandaan kung nag-sorry na ba siya sa
akin, pero kahit iyon ay ayoko nang marinig. Wala na rin
namang saysay. It wouldn t lessen the pain. Hindi naman
mabubura noon ang ginawa niya.
"You cannot feed me with your lies anymore. You cheated
on me and that's the truth." Huminga ako ng malalim nang
maramdaman ang pagtulo ng luha sa aking mga mata.
"A-Astrid.." Akmang pupunasan niya ang luha sa aking
pisngi nang umiwas ako.
Ifelt my heart wrenched when I breathe in. I tried running
away from this problem, pero ngayong hinahabol na ako nito ay
ang hirap din pala dahil bumabalik lahat ng sakit. Dione was
not just my boyfriend. He was also my best friend, my father, my
brother I trusted him. Hindi ako magagalit kung hindi ako
nasaktan.
lama na, Dione... parang awa mo na, tigilan na natin ito.
Tumigil ka na..." Gumaralgal ang aking boses habang
nagmamakaawa sa kanya.
one the Cheater
14/16
Nasaktan na niya ako pero ako pa itong nagmamakaawa.

"Kung ang iniisip mo ay ang mga inimbitahan natin sa
k-kasal... wala ka nang dapat pang problemahin pa. Ako na ang
bahala sa lahat... Muling tumulo ang luha ko pero agad ko ring
pinalis iyon.
Tama na, ayoko nang umiyak.
I always look for the day that I will wear my wedding gown
and walk down the aisle while he is waiting for me at the altar.
Pero hindi ko kayang humarap sa altar kasama ang isang
lalaking manloloko.
"Walang makakaalam nang totoong nangyari. Ako na ang
bahalang kumausap sa mga magulang ko. 1-ikaw na ang bahala
magsabi sa p-pamilya mo... Hindi ko alam kung paano ako
haharap sa mga magulang ko at sasabihin sa kanila na wala
nang kasal na matutuloy, pero ayaw ko na munang isipin iyon.
Maiintindihan naman nila siguro.
"Sige na.." Hinawakan ko siya sa braso at pilit na hinila
palabas. He is not standing firmly so I succeed from pulling him
out from my unit. Eksaktong nakita namin ang paparating na
security personnel.
15/16
jone the Cheater
"May problema po ba rito, Ma'am?" Naabutan niya kasi ang
tagpong hinihila ko palabas si Dione.
Binitawan ko si Dione at humarap sa lalaki. "Nanggugulo
po ang lalaking 'yan. Pakisama na lang po paglabas. Ako na po
ang bahalang mag-report sa management." I didn't even pause
when I said that.
lyon lang ang tanging paraan para tuluyan nang umalis si
Dione.
"Tara na po, Sir. Bawal po manggulo rito." Hinawakan ng
security personnel sa braso si Dione pero nagpumiglas ang huli
at muli akong hinarap.
"Hindi ako titigil hangga't hindi kita nakukuhang muli,
Astrid. Ikakasal pa rin tayo, sa akin ka pa rin babagsak-" Bago
pa niya matapos ang sasabihin ay tumama na ang palad ko sa
kanyang pisngi.
Nagngitngit ang aking mga ngipin. Kanina ay medyo
kalmado pa ako pero mas lalo lang akong ginagalit ng lalaking'
to!
"Dream on, Dione! Wala ka nang babalikan! Ang kapal ng
one the Cheater
16/16
mukha mo na sabihin pa 'yan!" Isa pa muling sampal sa
kabilang pisngi at maririnig iyon sa buong hallway. Tumingin
ako muli sa security personnel na mukhang nagulat pa.
"Sige na po. Paalisin n'yo na po ang lalaking 'yan. Kung
manggugulo pa po, 'wag kayong magdadalawang-isip na
tumawag ng pulis. Salamat po." Pumasok na ako sa unit nang
hindi man lang tinatapunan ng huling tingin si Dione.
Patsara ko ng pinto ay para akong nauupos na kandila na
napaupo sa sahig kasabay nang pagpatak ng luha sa aking mga
mata. I don't want to be in pain anymore. This would be the
last.I promise.
one the Cheater
16/16
mukha mo na sabihin pa 'yan!" Isa pa muling sampal sa
kabilang pisngi at maririnig iyon sa buong hallway. Tumingin
ako muli sa security personnel na mukhang nagulat pa.

"Sige na po. Paalisin n'yo na po ang lalaking 'yan. Kung
manggugulo pa po, 'wag kayong magdadalawang-isip na
tumawag ng pulis. Salamat po." Pumasok na ako sa unit nang
hindi man lang tinatapunan ng huling tingin si Dione.
Patsara ko ng pinto ay para akong nauupos na kandila na
napaupo sa sahig kasabay nang pagpatak ng luha sa aking mga
mata. I don't want to be in pain anymore. This would be the
last.I promise.
"Ay, hil Good morning po, ma'aml" Mukhang gulat na gulat
pa si Gerry nang mabungaran ako na pumasok sa store.
"Mukhang napasarap po ang bakasyon, ah?" Inihinto niya
saglit ang pag-mop ng sahig para makipagbiruan sa akin.
"Aga mo ah?" Sa halip ay sagot ko habang nagtuloy-tuloy
ang lakad papunta sa opisina. Nakasunod naman sa akin si
Gerry na ginagawang tungkod 'yong mop.
"Ay grabe, wala mang lang good morning?" Siya na ang
nagbukas ng pinto ng opisina habang nginingisian ako.
Napailing na lang ako, napapatawa na rin. Ang aga-aga, ang
kulit ng isang ito. "Morning. Ang aga mo nga?
Umupo ako sa swivel chair, binuksan na rin iyong
computer. Maaga pa naman, mag-check na lang siguro muna
ako ng CCTV.
"Siyempre, ma'am... lapit na evaluation, e." Pagkatapos ay
natatawa siyang napakamot sa ulo. "Gusto n'yo pong kape?
Timpla ako."
Napangisi ako. "Naku, nagpapalakas ka lang. Sige na, ituloy
mo na yang ginagawa mo ro n.
2/13
Sumaludo pa siya sa akin bago lumabas ng opisina. Ako
naman ay nag-umpisa nang asikasuhin ang ibang bagay.
Mag-alas nueve pa lang, at alas diyes pa naman ang bukas ng
store pero ang tagal ko ring absent kaya ang dami kong
nakaligtaan na trabaho.
Tatlong araw rin akong nilalagnat, ayoko namang pilitin na
pumasok dahil hindi rin naman ako makakapagtrabaho nang
maayos kapag ganoon. Sayang lang ang ipasasahod sa akin sa
mga araw na 'yon. Kaya ngayon ay sadyang inagahan ko talaga
ang pasok, tapos si Gerry naman ay masasabi ko na isa talaga sa
maaagang pumasok.
Ini-review ko muna ang CCTV footages nitong nakaraang
tatlong araw na hindi ako nakapasok. Nakakahiya na rin sa
co-manager ko na tatlong araw nang straight duty. Nagbabasa
ako ng endorsement nang magbukas ang pinto at iniluwa noon
si Philip, isa rin sa mga staff namin. Agad na nagliwanag ang
mukha niya nang makita ako.
"Welcome back, ma'am. Mukhang sinulit ang bakasyon,
ah?" Nagtataas-baba ang kanyang kilay. "Kape po, ma'am.
Ang hawak na cup ng kape ay ipinatong sa aking mesa.
3/13
"Sa akin ba talaga 'to?" Malaki ang ngisi na tumango siya sa
akin. Maya-maya ay nagbukas muli ang pinto at sumilip doon si
Aaron.
"Hi, ma'am. Na-miss ka namin! Ang tagal mo namang
nawala!" ani pa niya, tinanguan si Philip na nandito pa rin sa
loob.
Kinuha ko ang kapeng inalok, marahang inamoy iyon bago
humarap sa kanila. "Naku, kinakabahan ako sa mga galawan
n'yong 'yan, ah?"

Tumikhim si Philip. "Evaluation, ma'am. Ehem."
Pagkatapos ay nagtawanan silang dalawa.
Sumimsim ako nang kaunti bago sumulyap sa wristwatch,
mayroon pang labing-limang minuto bago mag-alas diyes. Kaya
naman pala nagdadatingan na itong makukulit na 'to.
"Wala man lang Imiss you too, ma'am? Nakakatampo!"
humihirit na ani Aaron na ngayon ay nakatayo na sa tabi ni
Philip.
"Ikaw naman, alam mong taken na si ma'am. Gusto mo
pang maki-third party!" Pabirong sinuntok ni Philip sa brasosi
4/13
Aaron, bago umakbay rito at ikinulong ang leeg sa malaking
braso.
""Wag mong pansinin ang pangit na 'to, ma'am. Alam mong
swerte na 'yan sa boyfriend niya. Ikakasal na nga!" dugtong na
sabi pa ng lalaki.
Ang ngisi sa aking labi ay unti-unting nabura, nanlamig ang
aking sikmura. Hindi pa nga pala nila alam. Wala pang
nakakaalam, kahit ang pamilya at malalapit kong kaibigan ay
wala pa akong napagsabihan. Naghahanap pa ako ng
magandang timing kung kailan sasabihin. Hindi ko lang alam
kay Dione, siya na ang bahala sa side niya. Problema naniya
yon.
Pasimple akong sumimsim sa kape bago nagpasyan8
tumayo. "Ang dami n yong time pag-trip-an ako. Sige na,
trabaho na!" ani ko sa seryosong tono.
Niligpit ko ang mga gamit ko habang hindi sinusulyapan
ang mga kasama. Bigla akong nawalan ng gana makipag-usap.
"Nagalit yata?" Narinig kong bulong ni Aaron.

"Ikaw kasi, puro ka kalokohan..." ganting sagot naman ng
5/13
isa. "Limitations pa rin, pare..."
"Siyempre, joke lang naman. Lagi naman tayong gano'n."
Para silang mga bubuyog na nagbubulungan sa harap ko.
Noong mag-angat ako ng ulo ay agad silang tumayo nang
tuwid. Habang kabadong nakangiti sa akin.
Ad
Shield Bath Soap
Buy now in all leading grocery stores and supermarkets
nationwide.
II
OPEN
"Ma'am!"
"Nagbibiro lang naman si-"
"Salamat sa kape. Trabaho na tayo." Hindi ko na tinapos
ang dapat na sasabihin ni Philip, bago sila nilampasan at nauna
nang lumabas sa opisina.
6/13
Nakasalubong ko si Lharm at Alvin na parehong binati ako,
tumango naman ako bilang pagbati sa kanila. Pagkatapos ay
bumisita na ako sa mga station kung ayos na ba ang lahat bago
magbukas ang store. Ilang minuto pa ay tuluyan na kaming
nagbukas kasabay nang pag-open ng mall, makalipas lang ang
ilang saglit ay nagsisimula na ring dumagsa ang ilang tao.
Naging busy ang unang mga oras at ngayon lang yata
naging pabor sa akin ang maraming ginagawa. Gusto kong
pagurin ang sarili para pag-uwi mamaya sa bahay ay maglilinis
lang ng katawan at matutu log na lang. Kung pwede lang talaga

ay nasa trabaho ako noong mga nakaraang araw na ang dami
kong pinoproblema para kahit paano ay naibaling ko rito anng
atensyon.
Pagdating ng hapon, nag-che-check ako ng mga product
nang tawagin ako ni Gerry.
"May nag-aaway sa labas, Ma'am..." Humahangos na aniya.
Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at mabilis na sumunod
sa kanya. Pagd ating sa labas ay naabutan ko ang isang babae na
umiyak sa harap ng isang lalaki na mukhang walang pakialam
na nakaupo lang. Nakukuha pang uminom ng naka-serve na
6/13
Nakasalubong ko si Lharm at Alvin na parehong binati ako,
tumango naman ako bilang pagbati sa kanila. Pagkatapos ay
bumisita na ako sa mga station kung ayos na ba ang lahat bago
magbukas ang store. Ilang minuto pa ay tuluyan na kaming
nagbukas kasabay nang pag-open ng mall, makalipas lang ang
ilang saglit ay nagsisimula na ring dumagsa ang ilang tao.
Naging busy ang unang mga oras at ngayon lang yata
naging pabor sa akin ang maraming ginagawa. Gusto kong
pagurin ang sarili para pag-uwi mamaya sa bahay ay maglilinis
lang ng katawan at matutu log na lang. Kung pwede lang talaga
ay nasa trabaho ako noong mga nakaraang araw na ang dami
kong pinoproblema para kahit paano ay naibaling ko rito anng
atensyon.
Pagdating ng hapon, nag-che-check ako ng mga product
nang tawagin ako ni Gerry.
"May nag-aaway sa labas, Ma'am..." Humahangos na aniya.
Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at mabilis na sumunod
sa kanya. Pagd ating sa labas ay naabutan ko ang isang babae na

umiyak sa harap ng isang lalaki na mukhang walang pakialam
na nakaupo lang. Nakukuha pang uminom ng naka-serve na
7/13
refreshment.
"Talagang dito pa, Carl? Ang kapal-kapal ng mukha mo!
Kayong dalawa! Mga malalandi, immoral!" Dinuro niya ang
lalaki, at saka ko lang napansin na mayroon pa palang isang
babae na nakaupo rin na nasa tabi ng lalaki.
"Tumigil ka na, Arlet! 'Wag kang mag-eskandalo rito!" sagot
ng lalaki na ngayon ay tumayo na para awatin ang babaeng
nagngangalang Arlet.
Oh? Talagang dito n'yo pa naisipan na mag-away sa store
namin. Diyos ko naman!
Luminga ako sa paligid, mayroon kaming tatlong table na
okupado ng ibang customer na pare-parehong nakatingin sa
kaguluhang nangyayari
"Hindi mo na ginalang ang mga magulang ko, lalong-lalo
na ang kasal natin, Carl! Manloloko kang g'go ka!l" Mas lalong
lumakas ang boses ng babae, ngayon ay sinasampal at halos
kalmutin ang mukha ng lalaki. Dahil mas malaki ang lalaki ay
mabilis lang niya itong nasasalag
"Buntis ako tapos kumakalantari ka ng ibang babae! Tapos
8/13
ikaw naman, alamin mo muna kung may asawa yang lalaking
sinusulot mong hind't ka!" Napatingin naman ako sa may
medyo kaumbukan na nga na tiyan ng babae. Kahit ang ibang
mga tao na napapadaan sa store ay napapatingin din. Open
space kasi ito kaya maririnig talaga lalo na kung may kaguluhan.
Lumapit na ako sa kanila at eksaktong nahawakan ko sa
braso ang babae nang muntik na itong mawalan ng balanse

dahil itinulak noong lalaki na sa pagkakarinig ko ay asawa niya.
"Sabing tumigil ka na, Arlet! Bigyan mo ako ng kahihiyan!"
"Bakit ako titigil? Bakit ako mahihiya, Carl? Ikaw itong
nagloko, hindi ako!"
Muntik pa akong masamid sa tinuran ng lalaki. Talagang sa
anya pa 'yon nanggaling. May taglay talagang kakapalan ang
mukha.
"Uhm, ma'am, sir?" Pumagitna ako sa kanilang dalawa.
gad ko namang nakuha ang atensyon nila.
"l am Astrid and I am the manager here... pasensya na po
pero nakakakuha na po kayo ng atensyon sa ibang customers.
akakaabala rin po sa pagkain nila," ani ko sa pinakamababa at
9/13
pinakamagalang kong boses.
Tumingin sa akin ang lalaki na hinagod pa ako ng tingin
mula ulo hanggang paa, bago nagsalita. "Kami na ang bahala
rito, Miss. Hindi ka namin kailangan dito.
Pakiramdam ko ay nagpanting ang aking tainga sa narinig
pero mas pinili ko pa ring maging kalmado kahit na gusto kong
ibuhos sa kanya 'yong iniinom niya kanina.
"Alam ko po... pero nasa store po namin kayo. Malaking
abala na ang idinudulot ng pag-aawayn'yo." Humarap ako sa
kanyang asawa dahil baka hindi ako makapagpigil ay
masampiga ko ang lalaki.
"Ma'am-"
"Pasensya na, ma'am. Nahuli ko kasi 'tong asawa ko na
may ibang babae!" Humihikbing sumbong niya sa akin bago
masamang tiningnan ang mga dalawang tao sa harap.
"Kakakasal lang namin noong isang taon, ngayon ay

nakahanap agad ng iba ang magaling kong asawa na sa akin din
naman humihingi ng pangluho niya! Tarantado ka!"
Akmang susugurin niya ulit ang lalaki nang hawakan ko
10/13
siya sa kamay, tumama pa ang kanyang kuko sa gilid ng leeg ko
pero hindi ko na iniinda iyon. Si Gerry naman ay ang siyang
naglayo sa lalaki.
Nakaramdam ako ng awa sa babaeng kaharap ko habang
hilam ng luha ang mga mata. Napasulyap naman ako sa
itinuturo niyang kabit ng asawa na nasa isang tabi at walang
imik. Halos itabon ang buhok sa kanyang mukha. May nakahain
na masarap na pagkain sa kanyang harap, pero hindi man lang
inaalam kung saan nanggaling. Mukha rin siyang mas bata rito
sa ginang na kausap ko.
"Naiintindihan ko po, misis.. Marahan kong hinagod ang
kanyang likod para pakalmahin. "Pero pag-usapan n'yo po nang
maayos. Hindi po pwedeng dito sa store namin dahil
nakakaabala po sa iba. Pasensya na po talaga, misis."
Marahan siyang tumango-tango habang pinapahid ang
luha sa pisngi. I pity her. Alam ko kung gaano kasakit ang
ganyan. Parang nakikita ko ang sarili ko sa kanya, ang kaibahan
lang ay kasal sila at magkakaroon na ng anak.
Napatingin naman ako sa lalaking ang kapal pa ng mukha
na tumingin ng diretso sa asawa niya matapos pagtaksilan ito.
11/13
Ang sarap sabihin sa lalaking ito na sana ay ipinutok na lang siya
ng tatay niya sa basahan.
"Mister..." Huminga ako ng malalim para kumalma rin dahil
kung hindi ay ako ang sasampal sa lalaki. Kung pwede lang
talaga. "Ayusin n'yo po ang problema n'yo. 'Wag n'yo pong

dalhin dito sa store. Kung hindi po ay pwede kaming magsampa
rin ng reklamo sa inyo. Maaari rin po kayong sampahan ng kaso
ng asawan'yo dahil sa... panloloko n'yo!"
Dapat nga ay hindi lang basta kulong ang parusa sa mga
partner na nagloloko. Ang dapat ay silya-elektrika!
Mabuti na lang mayroon na ring dumating na security
guard para umawat. Muli akong humarap sa buntis na ginang
bago sila tuluyang umalis.
"Makipag-usap po kayo nang maayos sa asawa n'yo hindi
para makipagbalikan... para putulin na po ang lahat. Kahit
kailan ay hindi natin deserve na maloko at maghabol sa isang
demonyo na nag-aanyong tao. Mag-iingat po kayo parati...
alagaan n' yo ang sarili n'yo lalo na at buntis po pala kayo.
Hindi na ako sumama nang dalhin sila sa opisina ng mall.
Pakiramdam ko ay nabawasan ng 10 years ang life span ko dahil
12/13
sa sunod-sunod na stress tapos dumagdag pa ito. Grabe na
talaga ang mundo, lumalaganap ang pagiging manloloko ng
mga tao.
Bakit kasi hindi na lang makipaghiwalay kung ayaw na?
Kung hindi na mahal. P'cha! Ano ba ang nakukuha nila sa
panloloko bukod sa isa itong mabigat na kasalanan? Sarap na
sarap ba talaga sila sa bawal na mga animal sila!?
Nagpupuyos ang aking damdamin habang naglalakad
pabalik sa opisina. Nakasalubong ko pa si Rommel at napaatras
nang mapansin na masama ang timpla ko.
13/13
"Kaya kayo, ugaliin n yong maging loyal sa mga asawa at

girlfriend n'yo! 'Wag na kayong dumagdag sa mga salot sa
mundo!" inis na saad ko sa mga staff ko bago tuluyang
pumasok sa opisina.
Napainom ako ng tubig pagkaupo ko. Nakaka-stress!
Kasabay rin noon ay ang pag-vibrate ng aking cellphone. May
panibagong text na pumasok.
"Luluwas kami sa isang araW, anak. May dala kaming
suman sa lihiya para kay Dione." Basa ko sa mensahe na mula sa
aking ina.
Napasandal na lang ako sa upuan at mariing ipinikit an8
ga mata. Napapahilot sa sentido dahil sa panibagong
problema. Mali, hindi naman bago kung tutuusin... matagal
nang problema pero hindi pa lang nagagawang harapin.
Bakit naman sabay-sabay ang problema? Lord, isa-isa lang
po. Mahina ang kalaban.
11🔥
ew Boyfriend
X1: New Boyfriend
"Mano po, 'nay.. tay." Kinuha ko ang mga kamay ng aking
magulang para magnmano, pagkatapos ay inalalayan silang
sumakay sa kotse. Ang dalang isang bag at isang basket ay sa
compartment ko na inilagay.
Sinundo ko sila rito sa terminal ng bus na biyahe mula sa
Quezon. Sa bayan kasi ng Tiaong nagtitigil ang mga magulang
ko, samantalang ako naman ay sa Maynila dahil na rin sa
trabaho. Isa o dalawang beses sa isang buwan naman kung

umuwi ako roon, o hindi kaya tulad ngayon ay sila ang
dumadalaw rito.
Ang sabi ko sa kanila ay sa Biyernes na lang pumasyal dito
para day-off ko at masundo sila. Nakakahiya naman kung
kapapasok ko lang ay mag-off na naman ako. Mabuti na lang
din pumayag sila, iyon nga lang pagsakay ko ng kotse ay agad
na sinalubong nila ako ng mga tanong.
"Bakit naman mukha kang nangangayayat, anak? Hindi ka
ba kumakain? Hindi ka man lang yata inaalagaan ni Dione!" Ilyon
agad ang naging bungad sa akin ng aking nanay, bahagya pang
nakasilip sa unahan. Sa likod silang dalawa ni tatay para
ew Boytriend
magkatabi.
"Bakit hindi ka sinamahan ni Dione na sunduin kami? Alam
ba niya na uuwi kami? Sana ay makadalaw man lang siya bago
kami makabalik sa Quezon." Natural na madaldal ang aking
nanay pero ayoko sa patutunguhan ng kuwentuhan namin.
"Pumayat pa ba ako sa lagay na 'to, 'nay? lkaw talaga, isang
buwan lang po tayong hindi nagkita miss mo agad ako.."
birong sagot ko na lang bago pinaandar ang sasakyan.
"Hayaan mo itong nanay mo, anak. Alam mong ikaw ang
pinakapaborito nitong anak, natatawang ani naman ni tatay.
"E ako lang naman ang anakn'yo, tay. May iba pa bang
magiging paborito?" Napatawa na rin ako kahit ang totoo ay
kinakabahan na ako.
Sinisimulan ko nang bumuo sa utak kung paano ko
masasabi sa kanila ang nangyari, ang desisyon na wala nang
kasal na magaganap. Pasado alas otso nang marating namin
ang parking ng condo.

Maayos kong ipinarada ang sasakyan. Umibis ako palabas
ng sasakyan at pagbubuksan pa lang ng pinto ang mga
ew Boyfriend
3/14
magulang nang makitang may nakatayo na ro'n para
pagbuksan sila at alalayan.
Agad na umakyat ang dugo sa aking ulo nang makita ang
lalaki. Ano ang ginagawa niya rito?! Hindi ba talaga siya
makaintindi?! I don't want him here!
"Dione, anak! Nandito ka pala! Akala ko ay hindi mo alam
na pauwi kami ngayon!" Magiliw ang naging pagbati ni nanay
kay Dione. Noong una pa lang naman ay botong-boto na talaga
siya rito, paano'y matagal na nga rin kaming magkakilala at
mabilis lang niyang nakuha ang loob ng aking nanay.
Kung alam mo lang 'nay..
"Mano po, Nay Carmen." Humalik sa kamay ang
mapagpanggap na 8 go."latay Aurelio... Pagkatapos ay
bumaling din sa 'king ama na may tipid na ngiti habang
nagmamano ang lalaki.
"May uwi ako sa 'yo na suman, paborito mo 'yon 'di ga?"
Kumawit pa si nanay sa braso ni Dione at nauna pa silang
maglakad sa amin.
Pagtingin ko sa aking tatay ay nahuli kong nakatingin din
ew Boyfriend
4/14
siya sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang klaseng tingin na iyon-
seryoso, at parang may malalim na iniisip. Bigla akong
kinabahan, pakiramdam ko ay may alam siya kahit na wala pa
akong sinasabi.
T-tatay, 'lika na po?" Hinawakan ko siya sa braso para

alalayan habang sa kabilang kamay ay dala ko ang basket dahil
dinala na ni Dione iyong isang bag.
Tahimik lang kaming naglalakad. Nasa unahan namin sina
Dione at nanay, panay pa ang alog ng balikat ng aking ina,
tawang-tawa sa hindi ko alam na pinag-uusapan nila. Gustoo
kong sigawan si Dione at palayasin pero hindi ko magawa ssa
harap ng mga magulang ko. Siguradong magugulat sila kapag
ganoon ang naging reaksyon ko. Hindi ko rin magawang punitin
ang kaligayahan ng aking nanay.
Matanda na sila, hindi na dapat binibigyan pa ng problema.
Kung maaari ay parati nga natin silang pasayahin, pero hindi ko
rin naman kayang makita sila sa isang huwad na kasiyahan.
Noong makarating sa tapat ng pinto ng aking unit ay
bahagyang gumilid ang dalawa. Mabuti na lang napalitan ko
agad ang passcode para sa susunod na magtangka ang lalaking
ew Boyfriend
5/14
to ay hindi na siya makakapasok. Noong nagkaroon ng
pagkakataon ay sinulyapan ko si Dione at masamang tumingin,
ngunit ang t' rantado ay sadyang hindi ibinabaling ang tingin sa
akin.
"Ikaw rin, mukhang namayat ka. Naku kayong mga bata
kayo... alagaan n'yo ang isa't isa." Naririnig kong sabi ni nanay.
Nagngitngit ang aking mga ngipin nang marinig ang
mahinang pagtawa ni Dione. Mabibigat ang daliring pinindot ko
ang passcode at nang tumunog iyon ay halos padabog kong
binuksan.
"Ano ba 'yan, anak? Pare-pareho silang nagulat, humingi
na lang ako ng paumanhin sa mga magulang ko.

Nagtuloy-tuloy ako sa kusina para ilagay roon ang basket
na dala.
"Saan ko po ilalagay 'to?" Pagbalik ko ay nakaupo na ang
mga magulang ko, si Dione ay nakatayo sa harap nila.
Lumapit ako at walang imik na kinuha ang bag sa kanya
pagkatapos ay humarap sa mga magulang. "Sa kuwarto na po
muna kayo para makapagpahinga. Maghahanda lang po ako ng
ew Boyfriend
6/14
makakain."
"Ako na-"Akmang kukunin ni Dione sa akin ang bag nang
malamig na bumaling ako sa kanya.
"Ako na ang bahala rito. Mabuti pa umuwi ka na lang..."
Pero halos ibulong ko lang iyong huling sinabi, pero sinigurong
maririnig ng lalaking 'to!
Hinawakan ko na si nanay para alalayan papunta sa
kuwarto. Sinadya ko na dalawang kuwarto ang kinuhang unit
para sa tuwing bibisita silang dalawa ay mayroong
pupuwestuhan.
ew Boyfriend
7/14
"Kayo ba ay magkaaway na dalawa, ha? Ay naku, ayusin
n'yo 'yan at malapit na ang inyong kasal." Hindi kami tuluyang
nakaalis dahil nagpangaral pa ang nanay ko.
"Kung anuman ang pinagtatampuhan n'yong dalawa,
ayusin n'yo 'yan. Hindi 'yan maganda lalo na kapag nagsama
kayo." Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa amin.
Huminga ako ng malalim. Nagpupuyos ang aking
damdamin para sa lalaking kasama namin ngayon. Hindi ko nga

alam kung paano niya nalaman na uuwi ngayon ang mga
magulang ko. Wala nang dahilan para pumunta pa siya rito!
Hindi pa ba siya nadala dati?!
Ngayon lang ako nagkita ng tao na pagkatapos magloko ay
ukha pang naihaharap sa taong niloko n ya. Isinusuka ko
na nga siya tapos panay pa ang balik dito. Kahit na lumuha pa
Siya ng dugo, hinding-hindi ko na siya tatanggapin dahil
nandidiri ako sa kanya!
""Wag na tayong makialam sa kanila, Carmen... hayaan mo
na ang mga bata. Sila na ang bahalang umayos niyan." Mabuti
na lang nagsalita na rin si tatay. Hinawakan niya sa kamay ang
aking ina at siya na ang umalalay rito papunta sa kuwarto nila.
8/14
ew Boyfriend
Naiwan kaming dalawa ni Dione dito sa sala. Pagsara ng
pinto ay saka ako humarap sa kanya.
"Ano ang ginagawa mo ritong hayop ka, huh?!" Pigil na
pigil ang aking boses na hindi magtaas dahil nasa kabilang
pinto lang ang mga magulang ko. Hindi malabong hindi nila
marinig iyon.
"Leave, Dione. You are no longer needed here!" Tinulak ko
ang kanyang balikat papunta sa gawi ng pinto.
"Babe..." Hindi ko agad nailayo ang kamay ko kaya
nahawakan niya iyon. "Let me talk to them..."
"Ano ba?!" lwinaksi ko ang aking kamay na parang may
nakahahawang sakit ang lalaki, agad din akong napalingon sa
pinto nang bahagyang lumakas ang aking boses.
"Hindi ko pa nasasabi sa mga magulang ko pero hindi ibig
sabihin nito na makikisabay ka. Sobrang kapal mo, 'wag mong

utuin ang nanay ko!P" I gritted my teeth while glaring at him.
Hindi porke't magkasundo sila ng aking nanay ay
magbabago ang pakitungo ko sa kanya.
"Wag kang mag-alala, pagkatapos ng araw na ito ay
ew Boyfriend
9/14
malalaman na nila ang totoo. Umalis ka na!" Muli ko siyang
itinulak, binuksan ko ang pinto para malaya na siyang
makalabas.
"J-just let me apologize to your parents, Astrid.."
Nangungusap ang kanyang mga matang nakatingin sa akin.
Napabuga ako ng hangin. "P"tangina naman, Dione!"
Mukha pa siyang nagulat nang murahin ko siya. Sa ilang
taon naming pagkakakilala at mahigit tatlong taon na relasyon
ay wala siyang narinig na kahit anong masama sa akin. Nitong
mga nakaraang araw ay ilang beses ko na siyang minura, hindi
pa rin nagbabago ang gulat niyang ekspresyon.
Nagiging masama tuloy ang lumalabas sa aking bibig dahil
sa kanyang hayop siya.
"Hindi mo nga nagawang humingi ng tawad sa aking g'go
ka, pero okay lang. Ayoko rin namang marinig ang sorry mo
dahil g'go ka pa rin sa paningin ko, pero 'wag mo nang idamay
ang mga magulang ko rito. Wag mo nang dagdagan 'yong
pasakit na ibinigay mo sa anak nila."
Ang laki ng problemang iniwan niya sa akin, ako na nga ang
ew Boyfriend
10/14
aako kahit ang laking kahihiyan na bawin ang kasal sa mga
taong nakakaalam na. Pinagkakantiyawan na rin ako sa
trabaho, they thought that I have this fairytale lovelife.. wala,

akala ko ganoon din e.
Siguradong magiging katatawanan ako sa sandaling
malaman ng lahat na hindi na matutuloy ang kasal, pero hindi
ko na nga iniisip iyon ngayon e. Ang sa akin lang, tuluyan nang
makawala sa kanya. I can't even look at him without being
disgusted. Sa tuwing nakikita ko siya ay ang naririnig ko ang
malalamyos na halinghing nila habang nagtatampisaw sa
kasalanan.
"Hindi ka na ba kayang pasayahin ni Nikita sa kama, huh?
sarkastikong tanong ko.
Nagbaba siya ng tingin. Nahiya pa ang g'go, e ang kapal ng
mukha niyang humarap pa sa akin ngayon at nitong nakaraang
mga araw.
"Nikita... I don't love her, babe. I-ikaw ang mahal ko...
alam kongn-nagkamali ako. Pumatak ang luha sa kanyang
mga mata. "Nagsisisi ako sa ginawa ko. Patawarin mo ako.
W-wag mo akong iwan."
ew Boyfriend
11/14
Napasinghap ako nang lumuhod siya sa harapan ko.
Umiiyak na nagmamakaawa.
ljust looked at him. Wala akong maramdamang avwa, sa
halip ay pangingimi.
"Don't kneel, Dione. I am no God, nor even a saint. 'Wag
mo akong luhuran," malamig na turan ko.
Kahit ang pagluhod niya ay hindi mabubura ang kasalanan
niya. Bahala na kung maabutan kami ng mga magulang ko sa
ganitong tagpo.
"Tigilan mo na ako. Tigilan mo ang kahibangan na ito,

Dione. Hindi ka pa ba napapagod? Dahil kung ako a
tatanungin mo, pagod na pagod na'ko. Pagpahingahin mo
naman ako."
Hindi siya natinag sa pagkakaluhod. Hindi ko na alam kung
ano ang sasabihin para tuluyan na niya akong tigilan.
"Stop this madness, Dione." Huminga ako ng malalim. "1
am seeing someone now, who's better than you in so many
fcking ways.
yon ang naging hudyat para mag-angat Siya ng ulo0.
ew Boyfriend
12/14
Tiningnan niya ako na para bang sinisiguro kung nagbibiro lang
ba ako o ano.
"W-what? Y-you are kidding r-right?" Muntik na siyang
matumba nang tumayo. Pagkatapos ay hinawakan ako sa
balikat at halos mahilo nang isandal niya sa pinto.
"Sinasabi mo lang 'yan para tigilan kita. Hindi ako titigil,
Astrid. Mahal na mahal kita. Tayo pa rin hanggang dulo."
Umiling ako. "Bakit kita lolokohin? Sa ating dalawa, ikaw
lang naman ang manloloko?" I tried my best to escape from his
grip. Hindi na siya nakalaban nang itulak ko siya palabas sa
pinto.
"Hindi... Hindi ako naniniwala!" Halos isigaw niya iyon.
Pulang-pula ang mukha sa galit. "Bakit hindi pa rin alam ng mga
magulang mo, ha? Ang alam nila sa akin ka pa rin ikakasal! Wala
nang ibang lalaking tatanggap sa 'yo! Ako lang, Astrid! Ako lang!
Napahalakhak ako. Pakiramdam ko ay iyon na ang
pinakanakakatawang sinabi niya sa lahat.
"Kahit ano pa ang gawin mo, hinding-hindi ako
ew Boyfriend
13/14
magpapakasal sa 'yo. You know Phoenix Montereal? He is my
boyfriend... but it is still a secret, kaya 'wag mong ipagsasabi."
Matamis akong ngumiti sa kanya, bahagya pa siyang natigilan.
"He is more handsome, hotter, and better than a cheating
assh le like you! He will make sure you will live in hell if he
knows what you are doing now. I hope this is the last time I will
see your thick face. Ciao!" I slammed the door in front of his
face.
Noong maisara ang pinto ay agad na sinalubong ako ng
katahimikan sa buong sala. Makalipas ang ilang sandali ay saka
ew Boyfriend
14/14
lang nag-sink in sa utak ko ang sinabi.
"I'm sorry, Phoenix. Pagamit lang saglit ng pangalan. Hindi
ka naman makikilala ng g'gong 'yon..." bulong ko sa sarili na
akala mo ay maririnig ng lalaking nabanggit ang sinabi.
Malawak ang Maynila. Malawak ang mundo. Imposibleng
makilala siya ni Dione katulad nang suntok sa buwan na
magkita ulit kami ng lalaking 'yon. Kailangan ko lang sabihin
iyon para tuluyan na niya akong tigilan at sa tingin ko naman ay
effective.
Sa ngayon ay ang mga magulang ko na muna ang
kailangan kong harapin... na ngayon ay nakatayo sa bukas na
pinto ng kuwarto.
12🔥
XII: Her Parents
1/16
XIl: Her Parents
""Nay! 'Tay!" Gulat na gulat na tawag ko sa mga magulang
ko.
Ang lakas ng kabog ng aking dibdib. Pakiramdam ko ay
nasuko ako sa isang krimen na hindi naman ako ang may gawa.
"Nasaan si Dione?" tanong agad ni nanay, inililibot ang
paningin sa paligid.
Nakakawit ang kanyang kamay sa braso ng aking tatay
habang mabagal na naglalakad papunta sa gawi ko. Lumapit
naman ako para alalayan sila na makaupo sa sofa. Ramdam ko
ang panlalamig ng aking mga kamay, hindi ko lang alam kung
ramdam din nila iyon.
Nanginginig ang tuhod na umupo ako sa carpet, sa paanan
sa gilid ng aking nanay.
"Umuwi na po, sagot ko sa mahinang boses. "G-8utom
na po ba kayo?"
Nakalimutan ko nang mag-asikaso ng kakainin namin dahil
kay Dione.
Naku, inaway mo na naman ba? Ikaw naman, anak...
parati mong inaaway ang boyfriend mo. Hindi pwedeng ganyan
XII: Her Parents
2/16
kayo kapag nagsasama na." Napailing-iling siya habang
binibigyan ako ng pangaral
"Baka magsawa sa yo yong tao, puro pang-unawa ang
ibinibigay sa 'yo taposinaaway mo lang." Nagpatuloy siya sa
pagsasalita, para akong batang kailangan pang pagsabihan.
Sumulyap ako sa aking tatay na kanina pang tahimik na

nagmamasid lang sa aming mag-ina. He is always like this.
Tahimik pero mapagmasid. Hindi na ako magtataka kung
sakaling alam niya na mayroon akong problema ngayon.
""Nay... Huminga ako ng malalim, ginagap ang kanyang
nangungulubot ng kamay. "M-may sasabihin po ako."
Sa halip na pakinggan ako ay dire-diretso lang ang
pagsasalita niya. "Ano 'yon? Tawagan mo muna si Dione at
pabalikin dito. Hindi mo man lang inalok noong dala kong
Suman. Diyos ko namang bata ka. Kailangan ka pang
pagsabihan kung paano aalagaan ang nobyo mo. Baka kapag
mag-asawa na kayo ay para kayong aso't pusa-
"Nay!" Napataas na ang boses. Iyon ang naging hudyat
para mapatigil din siya at tingnan ako.
"Bakit ka sumisigaw?" inis na sagot niya.
"Carmen.. pakinggan mo muna ang bata." Saway sa kanya
-j
XI1: Her Parents
3/16
ni tatay na hindi na rin nakatiis.
Huminga ako ng malalim. "M-makinig po muna kayo sa
akin."
Marahan kong pinisil ang kanyang kamay habang
nakatingin ng diretso sa kanya. Nangunot ang kanyang noo,
nagtatakang tiningnan din ako pabalik.
"Umayos ka, Astrid... kinakabahan ako sa asal mong yan!"
Napasandal siya sa sofa habang umiling sa akin. "Siguraduhin
mong maganda ang sasabihin mo!"

May pagbabanta pa kaya mas lalo akong kinabahan. Alam
kong kahit anong baliktad sa kuwento ay hindi magiging
magandang balita ang sasabihin ko.
Mariin akong lumunok. Ang hapdi ng aking lalamunan sa
pagpipigil ng iyak. Gusto kong sumabog sa harap ng mga
magulang ko. Gusto kong yakapin nila ako at aluin, dahil nitong
mga nakaraang araw ay wala akong mapagsabihan. Kinimkim
ko lahat ng sakit, lahat ng galit. Sa trabaho ko na lang
nagagawang tumawa na para bang wala akong problemang
iniinda, pero pag-uwi sa bahay ay puro problema muli ang
yumayakap sa akin.
Muli akong napabuga ng hangin. "H-hiwalay na po kami ni
-j
XI: Her Parents
4/16
Dione. H-hindi na po tuloy ang kasal" Mariin kong ipinikit ang
mga mata habang sinasabi iyon sa kanila.
Sa wakas, nasabi ko na sa kanila... pero ang bigat-bigat pa
rin ng dibdib ko. Hindi ko na kayang ipagpaliban pa at hindi
sabihin sa kanila ito.
Walang kahit na sinong nagsalita sa amin pagkatapos
noon. Tanging pagsinghap ng aking ina, mabigat na paghinga
ng aking ama, at nakabibinging kabog ng aking dibdib ang
maririnig sa paligid.
Hindi ko alam kung ilang minutong walang umiimik sa
amin hanggang sa maramdaman ko ang pagbawi ng aking
nanay sa kanyang kamay mula sa pagkakahawak ko rito.
"Ano? Nabibingi na yata ako. Paki-ulit nga, A-Astrid.."
Nanginig na nagtaas ang kanyang boses.
Pagtunghay ko ay nakita kong nakahawak na siya sa

dibdib. Akma rin siyang tatayo nang yakapin ko ang kanyang
tuhod kaya muli siyang napaupo.
"M-makinig po muna kayo sa akin. I-ipapaliwanag ko po..
Namamaos ang aking boses, nanginginig. Pakiramdam ko ay
XI: Her Parents
5/16
pangangapusan akong hininga.
Sumulyap ako sa aking ama na seryosong nakatanaw sa
akin, kalaunan ay tumango. Hinawakan niya ang kamay ng
nanay ko na hindi pa rm makapaniwala. Bigla akong kinabahan
dahil namumutla rin siya.
Kumalma ka, Carmen... pakinggan muna natin si Astrid.
Kailangan tayo ngayon ng anak natin, malumanay na saad
niya, pero kababakasan ng ng pananamlay. Dama ko ang
magkahalong lungkot at gulat sa kanila.
Tumango sa akin ang aking ama at iyon ang naging hudyat
para magpatuloy ako. Halos mabali ang aking daliri sa higpit ng
pagkakahawak ko rito sa sobrang kaba.
"H-hiwalay na po kami ni D-Dione... n-noong nakaraang
linggo pa po." Malungkot na ngumiti ako sa kanila. "W-wala na
pong kasal na magaganap. Hindi ko na po pakakasalan si Dione.
Kailangan ko pang kagatin ang aking dila para hindi
mapahikbi. Kapag umiyak ako, baka hindi na ako
makapagsalita at maipaliwanag sa kanila ang sitwasyon. Baka
lalong hindi nila maintindihan.
Kulang ang sabihing nagulat sila sa balitang sinabi ko pero
XIl: Her Parents
7/16
buo na ang desisyon kong ito
"P-paano, anak? N-nakipaghiwalay ba siya sa 'yo? P-pero
bakit nandito siya kanina? P-paano ang kasal n'yo? Malapit na
yon, anak. Hindi mapalagay ang aking ina, natataranta.
"Si Dione, bakit walang sinabi sa akin? M-makipagbalikan
ka sa kanya. Maaayos n'yo pa 'yan." Gusto kong sabihin na sana
ay tigilan na niya ang kababanggit sa pangalan ni Dione, pero
naiintindihan ko rin naman dahil itinuring na rin niyang anak si
Dione
Sabi nga nila, minsan hindi naman 'yong mismong tao ang
nakakapanghinayang sa tuwing kailangan n'yong maghiwalay,
kung hindi iyong samahan na nabuo. Nakakapanghinayang
yong memories na magkakasama kayo kasama ang inyong mga
pamilya.
I saw him cheating on me with Nikita, my best friend, but I
chose not to say that.
"Desisyon po namin na m-maghiwalay na. P-pareho po
naming hindi na mahal ang isa't isa." Sa halip ay ito na lang ang
sinabi ko.
Malaki man ang naging kasalanan ni Dione sa akin, pero
desisyon ko rin na hindi pasamain ang imahe niya sa mga
XI1: Her Parents
8/16
magulang ko. I may have ended our relationship but he could
still talk to my parents. Kung gusto man ng mga magulang ko na
makausap siya ay hindi ko naman ipagdadamot iyon o kung
gusto rin ng pamilya niya na makita ako, okay lang din sa akin.
Pero basta ang sa aming dalawa ay tapos na, wala nang
babalikan pa.
"Ano? Kalokohan 'yon, Astrid! Ano ba kayo, mga bata?!

Baka nabibigla kayo sa desisyon n'yo! Tawagan mo si Dione!
Kakausapin ko!" Muling tumaas ang boses ng aking nanay.
Tuluyan na siyang tumayo at hindi magkaintindihan sa
pagparoon at parito sa harap namin.
"Imposibleng makipaghiwalay sa 'yo ang batang'yon.
Napakabait at alam kong mahal na mahal ka. Inaaway mo kasi
parati! 'Yan na nga ba ang sinasabi ko sa 'yo! Mapapagod talaga
sa 'yo 'yong tao!"
Nagtaas-baba ang aking dibdib. Gusto kong magalit. Bakit
sa akin napunta ang sisi?
Sa aming dalawa ay siya ang mas hindi makatanggap sa
nangyari. Gusto kong sabihin sa kanya na ako ang anak niya,
bakit mas mukhang kakampihan pa niya si Dione? Pero mas
pinili ko naman na hindi sabihin ang totoo. The reason I made
XII: Her Parents
9/16
may be lame in their eyes, but it left a deep cut in my heart.
"Paano ang kasal n'yo, anak?" Mula sa kanina pang
pananahimik ayn
gsalita ang aking ama.
Dreamne
Sa kanya nalipat ang atensyon ko. Napabuga ako ng
hangin. "Sinimulan ko na pang tawagan ang mga organizer.
Hindi ko pa lang po nasasabihan 'yong mga malalapit na
kaibigan tungkol dito."
Pareho silang napabuntong-hininga. Alam kong hanggang
ngayon ay hindi pa rin sila makapaniwala, but we have to accept
XIl: Her Parents
10/16
it. May mga bagay na kailangan nang tapusin dahil wala nama
nang patutunguhan pa.
"Nakakahiya sa mga kamag-anak natin! Ano na lang ang
sasabihin ng mga tito at tita mo? Nakakahiya!" saad pa niya,
sapo ang sentido.
"Isang malaking kahihiyan ito sa angkan natin! Ano ang
naghihintay sa amin pag-uwi sa compound? Katatawanan?!"
"Carmen! Ano ka ba?! Intindihin mo ang anak natin!"
Tumataas na rin ang boses ng aking ama. "Uunahin mo pa ba
ang iisipin ng ibang tao bukod sa nararamdaman ng anak mo!?
Napatayo ako para awatin sila. Hindi ito ang inaasahan
kong magiging tagpo pagkatapos kong sabihin sa kanila. Akala
ko, maiintindihan nila.
"A-ako na rin po ang bahalang kumausap sa mga
kamag-anak natin.." Wala na akong pakialam kung magiging
katatawanan man ako kapag nalaman nila, ang mahalaga ay
nasabi ko sa mga magulang ko.
"Ako na, anak. Ako na ang magpapaliwanag sa kanila. 'Wag
mong pansinin ang mga tito at tita mo kung sakaling may
masabi. Napatingin ako sa aking tatay na nakatingin sa akin,
bakas ang awa sa mga mata.
11/16
XII: Her Parents
"Yan, diyan kayo magaling na mag-ama!" nanggagalaiting
bulyaw ng aking ina. Halos umalingawngaw sa buong unit ang
malakas niyang boses.
"Kaya lumaking hindi marunong magdesisyon ang anak
mo dahil kinukunsinte mo! Lumalaki ang loob, hindi na
nakikinig sa atin! Alam mong mali na ang ginagawa, nakukuha
mo pang panigan! galit na turan ng nanay ko sa aking ama.

Marahas na pinalis ang kamay nang akmang hahawakan siya
nito.
Nagtiim ang aking bagang. Ang kailangan ko lang naman
ay ang suporta nila, pero hindi ko makuha sa nanay ko
"P-patawarin n'yo po ako kung bibigyan ko man kayo ng
kahihiyan. Alam kong pag-uusapan tayo ng mga tao
"Buti alam mo! Sayang 'yong gastos n'yo! Alam na ng lahat
sa atin na ikakasal ka. Akala mo ba naglalaro ka lang?! Ano ang
sabi ng magulang ni Dione, ha?" Nakapamewang na umiling
siya sa akin. She looks so disappointed. Panay ang
buntong-hininga.
"S-sorry po, 'nay..." Hindi ko na napigilan ang mapahikbI,
pero mabilis ko ring pinalis ang luha sa pisngi. Ayokong
magpaawa sa mga magulang ko, pero ang sakit lang na
12/16
XIl: Her Parents
mismong nanay ko ay hindi ako maintindihan.
"Mahirap na pong pilitin. Hindi ko po k-kayang magpakasal
kay D-Dione..." Hinawakan ko siya sa kamay, umaasang kahit
paano ay maiintindihan ako pero pakiramdam ko ay bumagsak
ang puso ko nang bawiin niya ang kamay.
Bahala ka na nga sa buhay mo! Hindi ka na marunong
makinig Pagkatapos ay nagmartsa siya pabalik sa kuwarto,
napatalon pa ako mula sa pakakatayo nang malakas na ibagsak
niya ang pinto.
Noong makaalis ang aking ina ay tuluyan na akong
napaiyak. Kanina ko pa pigil na pigil ang luha dahil ayaw kong
masumbatan pa na nagpapaawa. ljust want her to understand
me... her daughter. Masakit din naman para sa akin, peramas

masakit 'yong naging tugon niya.
Natigilan ako nang maramdaman kong niyakap ako ng
aking tatay. Napuno ng aking hikbi ang tahimik na sala. Ang
sakit sa dibdib.
"Sorry po... p-puro kahihiyan ang binigay ko sa inyo..
13/16
XI1: Her Parents
humihikbing saad ko.
Natatandaan ko pa kung gaano sila kasaya para sa akin
noong binalita ko na ikakasal na ako. Pakiramdam ko sa buong
buhay ko, sa mga mata ng aking ina, iyon na ang
pinakamalaking achievement na nakuha ko. Kaya naman
ganoon na lang din katindi ang disappointment niya para sa
akin dahil dito.
"Pagpasensyahan mo na ang nanay mo, anak... nabigla
lang iyon. Hindi pa niya masyadong naiintindihan. Bigyan mo ng
oras at siguradong siya rin ang lalapit sa 'yo. Pag-aalo niya sa
akin.
Sana nga... dahil hindi ko kayang magkasira kaming
mag-ina dahil dito. Ayoko nang umiyak, ang bigat-bigat na ng
dibdib ko nitong mga nakaraang araw.
Inalalayan niya akong makaupo sa sofa, marahang
hinahaplos ang likod at patuloy sa pag-alo. Kahit paano ang
nagpapakalma lang sa akin ay ang katotohanan na
naiintindihan ng aking tatay ang sitwasyon ko. Dahil hindi ko
mas lalong kakayanin kung silang dalawa mismo ang halos
sisihin ako sa sitwasyon na napuntahan ko.
Maya-maya pa ay muling nagbukas ang pinto. Magkasabay
XI: Her Parents
15/16
kaming napalingon doon.
"Babalik na ako sa Quezon, bahala ka na kung maiiwan ka
rito sa anak mo!" Laglag ang balikat ko nang makitang dala ulit
ng nanay ko ang bag na kanina lang ay ipinasok sa kuwarto.
"Tumigil ka nga, Carmen. Dumadagdag ka pa sa problema
ng anak mo." Naglakad palapit sa kanya ang tatay ko para sana
kunin ang bag pero inilayo lang niya iyon.
Desidido siyang umalis nang hindi man lang namin naayos
pa ang pag-uusap.
Nanghihinang tumayo ako. "S-sige po... ihahatid ko na
lang po kayo," mahinang sabi ko gamit ang nanginginig na
boses. Daig pa ang dinaanan ng pison ang puso sa sobrang bigat
nito.
Nagtagal pa ang tingin ko sa babaeng nagluwal sa akin, sa
pag-asang magbabago ang kanyang desisyon pero ni hindi man
lang niya ako tinapunan ng tingin na para bang hangin lang ako
sa paligid
13🔥
Ang Kwek-kwek
XIll: Ang Kwek-kwek
"Nakausap ko kanina ang Tita less mo, pati na rin ang lito
Ben mo. Nasabi ko na sa kanila na hindi na tuloy ang k-kasal moo
..." mahina lang ang boses ng aking tatay mula sa kabilang
linya.
Napabuntong-hininga ako. Inaayos ko ang bag na dadalhin
sa trabaho nang maisipan kong tumawag sa kanila. May isang
linggo na rin na nakabalik sila sa probinsya noong araw rin na

umuwi sila rito. Ayoko man na umalis sila agad at gusto kong
makasama pa sila pero hindi na nagpapigil si nanay, at alam
kong kahit na anong sabihin ko ay hindi ko na mababago ang
desisyon niya.
"S-salamat po, 'tay. Nagkaroon pa tuloy kayo ng isipin
dahil sa akin...
Hindi ko na inisip ang sasabihin ng mga kamag-anak ko sa
akin, ang nakakapagpalungkot lang ay kung ano ang masasabi
nila sa mga magulang ko. Nasabihan ko na rin halos lahat,
simula sa principal at secondary sponsors, sa malalapit na
kaibigan na imbitado, pati 'yong organizer ng wedding namin.
Kalahati na lang ang naibalik sa ibinayad, at ang totoo ay wala
Ang Kwek-kwek
2/15
na lang din iyon sa akin. Kahit nga ibigay ko pa iyon lahat kay
Dione.
He shushed me from the other line. "Wag mo ngang isipin
yan. Ako na ang bahala rito, basta alagaan mo ang sarili mo
ryan. Wala kami ng iyong nanay kaya walang mag-aalaga sa 'yo.
"Ang nanay po? Nasaan?"
Hindi ko mapigilang hindi malungkot. The dull feeling
inside my heart is eating me. Hanggang ngayon ay hindi pa rin
kami nakakapag-usap ni nanay. Sa tuwing tumatawag ako sa
kanila ay ang tatay lang ang nakikipag-usap sa akin.
Iknow what I did was wrong. I was betrayed and cheated
on by the guyI thought I would marry in front of God, but I still
chose to protect him from my parents. I still chose to keep the
good image that he showed to my family.
Sa ginawa kong pagtatakip sa ginawa ni Dione ay ako ang
Sinisisi ng sarili kong ina, because I know my mother would be

so heartbroken if ever she has known the truth. No one saw that
coming. Mas masasaktan sila kapag nalaman nila na 'yong
lalaking namanhikan at nangako sa kanila na aalagaan ako ay
Ang Kwek-kwek
3/15
nakuhang saktan ang kaisa-isa nilang anak. Tama nang ako
yong nasasaktan, 'wag lang siya, 'wag lang sila. Mahirap din
naman sa akin ang naging desisyon ko, pero sa desisyon kong
iyon ay sila ang una kong inisip.
Matagal siyang natahimik sa kabilang linya. "N-nasa labas,
anak. Nakikipagkuwentuhan sa mga tito at tita mo"
Tumango-tango ako. Ayos nga rin iyon, para kahit paano ay
nakakapaglibang-libang siya habang nandoon. Para kahit saglit
ay mawaglit sa kanya yong problemang ibinigay ko.
"Wag mong masyadong isipin ang nanay mo. Hayaan mo
siyang lumamig muna ang ulo, sa pagtagal ay maiintindihan din
niya. Basta mag-ingat ka ryan. Tatawag ka lagi kapag may
kailangan ka." Huminga siya ng malalim.
"Wag kang pakakain sa lungkot. Isipin mo na lahat ng mga
nangyari ay may dahilan. Hindi man maganda ang naging
katapusan ng relasyon n'yo ni Dione ay siguradong may mas
magandang naghihintay sa 'yo, anak... malumanay na aniya.
He is always the understanding one. Simula noong sabihin
ko sa kanila iyon ay hindi siya nakalimot na paalalahanan ako.
4/15
Ang Kwek-kwek
Huminga ako ng malalim para pigilan ang luha. "Salamat
po, tay. Kayo rin po... mag-iingat diyan." Malungkot akong
ngumiti at bago pa mapaiyak sa pag-uusap namin ay

nagpaalam na ako na papasok na sa trabaho.
Nitong mga nakaraang araw ay masyado akong nagiging
emosyonal kahit na tanggap ko naman na ang naging kapalaran
ko. Minsan ay naiiyak na lang ako sa hindi ko malamang
dahilan, alam kong hindi rin si Dione ang dahilan noon dahil ni
hindi na nga pumapasok sa isip ko yong lalaki. Mas pinili kong
maging matatag at matapang. I am in the process of moving on
and healing from the pain they inflicted upon me.
Siguro ay malapit na ang mens ko kaya kung ano-ano na
naman ang nararamdaman ko sa sarili.
"Lintek, ang init sa Pilipinas!" Matindi ang sikat ng araw
nang lumabas ako, kahit ang aircon sa sasakyan ay walang
magawa.
Nakakainis! Feeling ko ay biglang na-bad mood ako. Ang
bilis makabago ng mood ng panahon!
Forty minutes bago ang shift ko ay nasa store na ako.
Walang masyadong tao ngayon, nasa dalawang table lang ang
5/15
Ang Kwek-kwek
okupado. Mamayang hapon hanggang gabi madalas kami
dinadagsa ng customers.
Tumuloy ako sa opisina para mag-time in na rin.
Pagkatapos ay sumilip na rin ako sa pantry. Nandoon sina Aaron
at Gerry na kasalukuyang kumakain.
"Hi, ma'am. Kain po tayo!" Magiliw na alok ni Gerry habang
itinataasyong Tupperware na pinaglalagyan ng kanyang baon.
Tumango ako at nagpunta ro'n sa cabinet na pinaglalagyan
ng mga grocery namin dito. Ang sabi ko ay mag-contribution
kami, kaunting awas lang naman sa sahod para makabili ng

6/15
Ang Kwek-kwek
kailangan dito sa store. Para kung walang baon 'yong iba lalo na
at petsa de peligro, ay may makukuha sila.
Kumuha ako ng isang sachet ng kape, parang gusto ko ng
iced coffee ngayon. Ang init kasi sa labas.
"Kumain ka na, ma'am? Kain t-tayo." Muntik ko nang hindi
maintindihan ang sinasabi ni Aaron dahil punong-puno ang
kanyang bibig. Bahagya pa siyang tinapik nang natatawang si
Gerry.
"Sige, tapos na. Salamat..." Dala ang isang baso ng kape ay
umupo ako sa harap ng dalawang kumakain. Napansin ko na
kwek-kwek ang ulam ni Gerry, habang si Aaron naman ay itlog
na may kamatis.
Bigla akong natakam sa bilog-bilog na kinakain ni Gerry.
Kaya naman napasimsim na lang ako sa kape, ngunit hindi
matanggal ang tingin ko roon kaya kalaunan ay hindi rin
nakatiis.
"Saan ka bumili niyan? Turo ko sa dalawang pirasong
kwek-kwek na nasa plastic.
"Sa labas kay manong, ma'am. Alaws pera kaya ito muna
7/15
Ang Kwek-kwek
ang ulam." Pagkatapos ay tumawa-tawa siya. "Gusto n'yo po?
Kaya lang naibabad ko na sa suka." Napakamot siya sa ulo.
Mas lalo naman akong natakam. Nakakainis! Kumain
naman na ako bago umalis sa condo kaya busog pa ako, pero
parang bigla akong nagutom sa sarap ng kain ng dalawang
mokong na 'to.
"Bilhan mo na lang ako sa labas, pagkatapos mo kumain.
Puwede?" Nahihiyang ngumiti ako sa kanya.
"Oo naman, ma'am. Tapusin ko lang 'to." At kahit sabihin
ko na 'wag magmadali ay binilisan niya ang pagsubo ng kanin.
Inilayo ko na lang ang tingin sa kanya at nag-browse kunwari sa
hawak na cellphone.
Maya-maya ay tumayo na ang lalaki. Nagbigay naman ako
ng one hundred pesos. "Dagdagan mo na baka gusto rin ni
Aaron," biro ko.
Napaubo naman ang lalaki. "Thank you, ma'am. Nahiya
lang po talaga ako magsabi. Hindi kasi nag-aalok 'yang si Gerry.
Sinapok muna sa ulo ang kumakain na kaibigan bago
tuluyang lumabas si Gerry sa pantry. Break time pa naman kaya
8/15
Ang Kwek-kwek
pwede silang lumabas. Saka wala naman masyadong customer
pa sa labas kaya pwede nilang sulitin iyong oras.
Nag-ce-cellphone ako habang hinihintay na bumalik si
Gerry, habang si Aaron naman ay naghuhugas na nang
pinagkainan niya. Pumasok na rin si Lharm, oras na para sa
kanyang break time.
"Hello, ma' am. Forda eat na ang mga ferson..." Ipinatong
niya ang stain less na baunan sa mesa, bago nagpunta sa sink
para maghugas ng kamay.
Nauna pang lumapit si Aaron sa mesa para silipin kung ano
ang baon ng katrabaho. Nangangamoy adobo na tuloy sa loob
ng pantry.
"Ang damot! Hindi talaga sumabay sa amin para hindi
makahingi ng ulam sa kanya!"

Napatawa na lang si Lharm bago umupo sa tabi ko. "Forda
buraot ang ferson. Ubusan mo pa ako!"
Muli niya akong inalok bago nagsimulang kumain.
Napatingin naman ako sa relong pambisig. May twenty-five
minutes pa bago magsimula ang trabaho ko, mabuti na lang
9/15
Ang Kwek-kwek
din nakabalik na si Gerry. Pakiramdam ko ay pumalakpak ang8
tainga ko at kumislap ang aking mga mata nang ibaba niya ang
dalawang plastic sa aking harap
"Sukli po, ma'am..." Inaabot niya sa akin ang singkuwenta
pero ang sabi ko ay idagdag na lang niya sa pamasahe.
Tumayo ako para kumuha ng dalawang mangkok para
paglalagyan ng sauce at kwek-kwek. Inalok ko na rin ang iba na
makisalo dahil ang dami nga nang binili ni Gerry. Sa akin ay
tatlong piraso ay okay na.
"Hmm.." Halos mapapikit ako nang sumubo ng isa,
10/15
Ang Kwek-kwek
nanunuot sa lalamunan 'yong asim ng suka tapos mayroon
pang pipino.
Geez! Hindi lang naman ngayon ako nakakain nito pero
parang mas masarap ito ngayon. Wala namang pinagkaiba, itlog
ng pugo na binalot lang sa harina na nilagyan ng kulay orange
pero parang gusto kong magtatalon sa sarap.
Ang OA! Nakakainis, pero ganoon talaga ang feeling ko
ngayon.
"Oy, kain. Saluhan n'yo ako. Hindi ko ubos 'to."

Nag-ce-cellphone na lang kasi 'yong dalawang lalaki, tapos si
Lharm ay kumuha rin ng isa kanina.
"Weh? Mukhang kulang pa nga sa 'yo, ma am!" Pang-aasar
ni Aaron na nagpanguso sa akin.
Tinawanan ko na lang iyon bago itinuloy ang pagkain. May
nakatusok na isang kwek-kwek sa stick nang mapatingin ako sa
kape ko na natunaw na'yong yelo. Sa hindi malamang dahilan
ay sinawsaw ko 'yon sa kapeng ininom at saka kinain.
Geez! Heaven!
Naghahalo ang alat at ang tamis ng kape, tapos sabayan pa
11/15
Ang Kwek-kwek
na ang lamig. Hindi ko akalain na masarap pala kapag sa kape
sinasawsaw kaysa suka. Sana noon ko pa nalaman.
Hindi ko na nabilang kung ilan na ang nakain ko na lahat ay
sinasawsaw sa kape at sa tagpong iyon ako naabutan ni Lharm.
Nakatingin siya sa akin habang nakangiwi. Nakakunot din
ang noo. "Ginagawa mo, ma'am?
Ha? "Kumakain." Ano pa ba?
Sinubo ko na sa bibig 'yong kwek-kwek na tumutulo pa
ang kape. Panalo ang lasa! Mas matagal na nakababad, mas
masarap.
"Sinasawsaw mo, ma'am? Sa kape? Turo niya sa iced
coffee ko, ay cold coffee na lang kasi wala nang ice.
Tumango ako. Ano problema ro'n?
"Kwek-kwek po 'yan, ha? Hindi tinapay. Pagkatapos ay
napapatawang napakamot siya sa ulo.
Alam ko naman. Mukha ba akong ipinanganak noong
unang panahon para hindi malaman 'yon? Tsk! Ewan ko nga rin
dito kay Lharm!

"Oo nga... sagot ko na lang habang pinapa-ikot-ikot ang
12/15
Ang Kwek-kwek
nakalutang na kwek-kwek sa kape na nangangalahati na sa
baso.
"Oh, akala ko ba sa amin 'yong iba?" Napatingin ako kay
Gerry na nakatayo na. Isinisilid sa bulsa ang cellphone. "Ay
naubos mo na, ma'am! May paalok-alok ka pa, hindi mo naman
pala kailangan ng tulong namin."
Nakangising napailing siya. Tinatawanan din ako ni Aaron,
na siyang ginawa ko pang dahilan kanina para marami ang
bilhin ni Gerry pero kahit isa ay hindi man lang nakatikim.
Ngayon ko lang napansin na naubos ko nga yong lahat ng
binili niya. Siguro ay nasa sampu rin 'yon.
"Ay sorry! Sarap, e!l" Naisagot ko na lang, nahihiyang
napatawa na rin.
I thinkI found my new favorite. Hindi mahirap hagilapin
kung sakali na bigla akong mag-crave.
Biro lang. ma' am. Duty na ulit kami. Si Aaron iyon na
inaayos ang mga upuan na nagulo noong umupo sila.
Tumango ako. Nahihiya pa rin. Ang takaw ko pala.
Nag-experniment pa nga si Ma am Astrid. Ginawa ba
13/15
ng Kwek-kwek
namang tinapay 'yong kwek-kwek, sinawsaw sa kape..."
Pagbibida ni Lharm na nagpangiwi sa dalawa pa naming
kasama.
"Ay iba rin!" Palatak nila bago natatawang nagpaalam na.
Ako naman ay niligpit na ang pinagkainan ko. Nagpresinta

na si Lharm na siya na ang maghuhugas, hindi na ako nagpapilit
pa dahil kailangan ko na rin nga na mag-duty. Siya kasi ay
mahaba pa ang break time, ako naman ay kailangang mag-ayos
at mag-toothbrush pa.
Ifelt so heavy but fulfilled when i started working. Nasa
14/15
Ang Kwek-kwek
loob lang ako halos ng opisina dahil puro paper works ang
kailangan kong tapusin ngayon. May kailangan nang ipasa na
report, tapos malapit na rin ang audit namin kaya kailangang
maayos ito. Lumalabas lang ako kapag kailangan.
Sa hindi ko rin kasi malamang dahilan ay hindi ko
nagugustuhan ang amoy ng patty na niluluto sa labas.
Madadaanan ko pa naman iyon kapag papunta sa opisina.
Pakiramdam ko ay naduduwal ako, pero siguro ay sa kabusugan
ko iyon. Ang dami ko ba namang nakain kanina. Mabuti na lang
may candy ako na laging baon, pangtanggal umay.
Alas diyes nang mag-out ako. Pagdating sa condo ay
bagsak agad ako sa kama, feeling ko ay pagod na pagod ako
kahit na wala namang mabigat na ginagawa. Geez!
Ganitong-ganito ako kapag malapit nang magkaroon ng mens.
Kaya naman bago matulog ay naglagay na ako ng pad sa
underwear para kung sakaling datnan ako ay hindi na
poproblemahin ang pagpapalit ng cover.
Nakatulog ako ng mahimbing ng gabing iyon na para bang
walang inisip na problema.
14🔥
XIV: Corndog and the glimpse of Him
1/13
My weird cravings continued as times go by. Kung ano-ano
na lang ang hinahanap ng panlasa ko, minsan ay nagtataka na
ako dahil 'yong hindi ko naman kinakain ay ang siyang
hinahanap ng bibig ko. At naiinis ako kapag hindi ko siya
makakakain. Pakiramdam ko ay ang laki nang nawawala sa akin
kapag ganoon ang nangyayari.
Katulad na lang noong isang gabi1, nakapan0od lang ako ng
nag-mu-mukbang ng balot ay parang gusto ko na rin kainin
iyon. Kaya naman kahit gabi na ay nag-order pa ako, since ayaw
kong lumabas dahil tinatamad ako. Mabuti na lang mayroon na
ring nagbebenta noon online. Wala naman kasing dumadaan
malapit doon sa unit namin. Tapos noong nasa harap ko na,
tumikim lang ako ng sabaw, pero noong makita ko na 'yong
sisiw ay parang bumaliktad ang sikmura ko. Nakailang balik ako
sa banyo para sumuka. Nakakainis dahil nasayang lang.
Takaw-mata lang ang peg ko noon!
Hindi lang iyon, ilang gabi na rin akong panay ang
midnight snacks. Tuwing alas dose pa talaga tumatapat yong
gutom ko, kaya naman ang ginagawa ko na bago pa makauwi
2/13
Corndog and the glimpse of Him
ay bumibili ako ng kung anong matitipuhan ko at siyang
kakainin pagsapit ng hating-gabi. O hindi naman kaya ay
nag-stock na ako ng mga mabilis lutuin.
Hindi ko na naiintindihan ang sarili ko. Ang weird ng
pakiramdam ko sa sarili. I noticed that something has changed.

Hindi ko lang ma-pinpoint kung ano ba talaga yon.
"Happy birthday, Alvin..." bati ko sa staff namin na may
kaarawan ngayon.
Papasok ako sa opisina nang madaanan siya sa station.
"Thank you, ma'am. 'Wag na po kayo mag-order ng
pagkain mamaya, sagot ko na!" aniya, nagkantiyawan naman
ang mga nakarinig.
"Yown! Sa wakas, makakatikim din ng libre!" Si Rommel
iyon na daig pa ang nanalo sa lakas ng sigaw. Mabuti na lang
malayo 'tong kitchen sa labas.
"G go! Hindi ka kabilang sa mga kakain!" balik na sagot
nang nakangising si Alvin.
Wala ka nga raw regalo." Si Aaron naman yon na
nagbabaliktad ng patty.
3/13
Napatingin ako sa kanyang ginagawa at parang kasabay rin
noon ay nalanghap ko ang amoy nito. Napapangiwing nagtakip
ako ng ilong. Bakit ganoon ang amoy? Pagkain naman 'yon
pero ang baho! Geezl! Kung dati ay wala lang sa akin ang
mag-amoy burger, ngayon ay hindi ako umuuwi nang hindi
nakakapagpalit ng damit.
"Sige na, pasok na ako sa loob. Happy bithday ulit, Alvin!"
Nagmamadali akong nagmartsa palayo sa kitchen.
Pagpasok pa lang sa loob ng opisina ay mabilis na inamoy
ko ang sarili at nakusot ang mukha ko nang dumikit na nga ang
amoy roon. Mabilis na nag-spray ako ng pabango pati na sa loob
ng office. Saka lang ako nakahinga nang maluwag noong
vanilla scent na iyong naaamoy ko.
Nagsimula na ako sa trabaho kahit na ang totoo ay gusto

ko na lang humilata sa kama buong araw. Tinatamad akong
magkikilos ngayon pero dahil wala na akong pera ay kailangan
kong magtrabaho. Tsk!
Inayos ko lang 'yong mga product na kailangan i-request
dahil kinulang kami. Tapos noong bandang tanghali ay may
dumating na technician para naman ayusin 'yong nagli-leak na
4/13
aircon dito sa loob.
"Kainan na!"
Nasa pantry ako ngayon, kasama ko sina Alvin, Gerry, at
Lharm. Ang iba ay mamaya na kakain dahil hindi naman kami
pwedeng sabay-sabay na mag-break time.
"Naks! Medyo nakaka-L-L ka ngayon ah? Ang daming
handa." Pang-aasar ni Gerry habang pinatutunog iyong kutsara
at tinidor.
Mayroong adobong manok, shanghai, at saka isang bilao
na may nakabalot pang foil kaya hindi ko alam kung ano 'yon.
"Bakit ka nandito? Hindi ka invited!" Siniko ni Alvin si Gerry
pero ang huli ay tumawa lang sa kanya.
"Kahit ano pa ang sabihin mo, kakain ako. Bahala ka!"
Pagkatapos ay sumandok na ng kanin at ulam. Sumulyap ssa
akin. "Kain na, Ma'am. Wag kang mahihiya."
Napailing na lang ako habang inaabot iyong plato na
ibinibigay ni Lharm.
"Thank you sa cake, ma'am. Nag-abala ka pa." Maya-maya
ay naramdaman ko ang pagtabi ni Alvin sa akin, napapakamot
5/13

sa ulo na parang nahihiya.
"Ngayon lang 'yan, dahil birthday mo."
"Hindi, ma'am. Sasabihin ko sana na pakidagdagan na rin
po ng puto at leche flan!" natatawang sabi niya, napatawa na rin
sina Lharm at Gerry na kumakain na.
Shield Bath SoapP
Buy now in all leading grocery stores and supermarketsS
nationwide.
Napatunayang mabisa.
Ang mga nurse, tiwala.
"Sige, tapos akin lahat ng sahod mo next cut-off! Deal?"
Pakikisali ko rin sa biruan nila bago nagsimula na ring kumuna
ng pagkain.
"Ma'am naman! Ang laki naman ng bayad!"
Nagtawanan kami.
Kumukuha ako ng lumpiang shanghai habang binubuksan
na ni Alvin iyong bilao na mayroong foil. Nakita ko na palabok
iyon, pero nasa kalahati pa lang ang natatanggal niya nang
maramdaman ko ang pamilyar na pagloloko ng aking sikmura.
Mabilis na ibinaba ko ang plato sa mesa at walang
lingon-likod na tumakbo papunta sa banyo na katabi lang
nitong pantry. Naririnig ko pa silang tinawag ako pero hindi ko
na pinansin iyon.
Pagtapat pa lang sa lababo ay napaduwal na ako roon.
Pakiramdam ko ay pinipilipit ang aking tiyan habang sumusuka
pero wala namang kahit na anong lumalabas. Nagmumog ako
ng tubig, pagharap ko sa salamin ay namumula pa ang mata at

ilong ko.
"Ah, lintek!" Tinanggal ko ang suot na salamin at
naghilamos. Pakiramdam ko ay kahit paano nahimasmasan ako
pero ramdam ko pa rin ang panghihina ng mga binti at tuhod
ko.
Noong sa tingin ko ay ayos na ako ay saka ako lumabas n8
restroom. Nagulat pa ako noong makita ko si Lharm doon.
"Okay ka lang, ma'am?" nag-aalalang tanong niya.
Tumango ako. "M-may nakain lang yata akong hindi
maganda."
Am I sick? Ano ba ang kinain ko kanina? Oatmeal lang
naman, pero sigurado akong hindi pa naman expired iyon.
Kapag bumibili ako ay chine-check ko muna ang expiration
date, ang kinukuha ko ay iyong pang-matagalan.
"Sige na, Lharm. B-bumalik ka na ro'n. Thank you, ah?
Pakisabi rin sa kanila na sa office muna ako. M-mamaya na ako
kakain.Nagpaalam ako sa kanya at dumiretso na lang sa
opisina.
Napainom na lang ako ng tubig. Bigla akong nawalan ng
ganang kumain, samantalang kanina ay nakakatakam iyong
pagkaing nakahain. Ang isa pang nakakapagtaka ay paborito ko
yong palabok lalo na'yong maraming hipon tapos nilagang
itlog. Pero kanina ay hindi ko nagustuhan ang amoy noon.
Natulog lang ako buong break time, pagkatapos ay
bumalik lang ulit sa trabaho. Pagdating noong bandang hapon
ay ramdam ko ang panlalata ng katawan ko, daig ko pa 'yong
mga nag-serve sa labas para makaramdam ng pagod. Mabuti na
lang tapos na rin 'yong shift ko.
Since nasa loob ng mall'yong store namin, marami pang

madadaanan na kung ano-ano ring store. Huminto ako sa Dairy
Queen para bumili ng royal oreo blizzard. Parang ngayon ay
gusto ko naman ng malamig. Mabuti na lang dalawa lang ang
kasabay ko noon na bumibili kaya mabilis lang.
Feeling ko ay gamot ang ice cream dahil ang dali nitong
makaginhawa ng pakiramdam. Nanunuot sa bibig ang tamis at
lamig, parang bigla akong nabuhayan ng loob. Kumakain ako
habang naglalakad palabas, pero bago iyon ay napahinto ako sa
tapat ng Isang poster.
"Monster corndog... Basa ko sa nakasulat bago napatingin
sa store na nasa harap. lilan lang ang kumakain sa loob,
marami pang bakanteng upuan.
Maya-maya ay may lumapit sa akin na staff.
"Hi, ma'am. Bakas gusto n'yo pong i-try ang pinakamalaki
at pinakamahabang hotdog na makikitan'yo sa buong buhay
n'yo!" ani ng isang babae na may magandang ngiti sa labi.
Tumingin ako sa aking relo, mag-alas singko pa lang
naman. Bigla ring kumalam ang sikmura ko kaya pinaunlakan
ko na ang anyaya. Wala namang masamang mag-try.
Pumuwesto ako sa pangdalawahang upuan sa tabi ng
babasaging salamin. Ipinatong ko sa mesa iyong kinakain kong
ice cream na kalahati na lang. Makikita sa labas ang mga tao na
walang kapaguran sa pagparoon at parito. Nakita ko pa si Lharm
pero hindi ko na nagawang tawagin dahil kasama niya 'yong
boyfriend niya. Mukhang pauwi na rin sila.
"Heto po ang menu, ma'am." Inabot ng staff na nag-assist
sa akin kanina ang isang menu na halos kasing laki ng
notebook.
Ang laman ng menu ay halos katulad lang din naman ng
ibang store na nagtitinda ng corndogs. Nauso 'to kapapanood

ng mga tao ng korean drama.
"Ano best seller n'yo rito, Miss? Hindi ko alam kung ano
ang gusto kong i-try, kung kaya ko nga lang ubusin ay lahat
gusto kong tikman.
"Mozza potato, ma'am. Pero baka gusto n'yo po i-try itongg
monster corndog namin.
I'm curious kung paano naging monster 'yon kaya
tumango na lang ako kahit na ginto rin ang presyo. Habang
naghihintay ay pakaunti-unti kong nilalantakan 'yong ice
cream. Halos ten minutes din akong naghintay, at
nakakapagtakang hindi ako nainis habang naghihintay. Cozy
yong puwesto nila, medyo dimmed ang ilaw tapos kaunti pa
ang tao kaya tahimik. I felt at peace while eating my ice cream.
"Here's your order, ma'am..." Pag-angat ko ng ulo ay
muntik nang lumabas ang eyeballs ko nang makita ang inilapag
niya sa aking harap.
Yan ba 'yong order ko?!" Gulat na tinuro ko ang isang
malaki at mahabang corndog na nakalagay sa mahaba ring
plato. Nasa stick 'yon pero mayroon din silang binigay na knife
at fork.
"Yes, ma'am" Nakangiting tumango siya habang maingat
na inilagay sa tabi yong iced tea. Pagkatapos ay maayos na
tumayo sa gilid.
"This is our famous monster corndog which is nine to ten
inches long, Ma'am. May mozzarella cheese na po sa loob.
Here's also our dressing and dipping sauce, kayo na po ang
bahala kung ano po ang ilalagay n'yo." Pagkatapos
magpaliwanag ay iniwan na niya rin ako dahil mayroon nang
pumasok na ibang customer.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatitig lang sa
pagkain na nakahain sa harap. I don't know what I am doing
and Ijust found myself measuring this monstrous corndog
using my fingers. Parang bigla tuloy akong natakot kainin ito.
"Langya! Dalawang dangkal din 'to!?" bulong ko sa sarili at
sa hindi malamang dahilan ay biglang nag-init ang magkabila
kong pisngi
May naalala ako na hindi dapat alalahanin. Damn it! Ang
sarap iumpog ng ulo sa mesa dahil kung ano-ano ang
pumapasok sa utak ko.
pinilig ko ang ulo at hinawakan ang stick na muntik ko
pang mabitawan dahil sa bigat kaya ibinaba ko muna ulit ito sa
plato.
"Mustard, honey, mayo.... Binabasa ko yong mga sauce
pero sa halip na lyon ang ilagay ay ang ice cream na kinakain ko
kanina ang siyang ginawa kong dressing.
Maingat na ikinalat ko iyon sa ibabaw, bahagya pang
tumutulo dahil medyo natunaw na rin ito sa tagal ng
paghihintay. Tamang-tama pala ang pagbili ko nito. When
everything is settled, I carefully hold the stick and brought it to
my mouth.
Ilicked first the drippings and then put the tip inside of my
mouth. Kailangan pang ibuka nang mabuti 'yong bibig dahil
siguradong hindi kakasya 'yong corndog sa laki. Noong nasa
bibig ko na ito ay eksakto naman akong napatingin sa katapat
na store nitong kinakainan ko dahil pakiramdam ko ay kanina
pang may nakatingin sa akin, at hindi nga ako nagkakamali!
I felt my soul left my body when I saw who's on the next
store. Hindi lang iyon dahil kasalukuyan din siyang nakatingin

sa akin habang subo-subo ko sa bibig itong corndog
"Phoenix?" My brain screamed at me since I couldn't shout.
Oh, God! Is that Phoenix?!
Parang sasabog ang aking dibdib sa lakas ng kabog ng
aking puso. Hindi ako kumukurap. Daig ko pa ang naestatwa sa
kinauupuan habang nakikipagtitigan sa lalaking iyon. I am
making sure may vision is not playing with me.
His familiar massive build, heavenly facial features, and at
the same time, cold and blank expression.. I could still freaking
remember it. Geez! That's him!
My mind is chanting his freaking name!
Noong may lumapit na lalaki sa kanya ay saka lang siya
nag-iwas ng tingin at maya-maya ay tumayo na at umalis na rin.
Akmang tatayo rin sana ako nang mapagtanto ko ang hawak ko.
Saka lang nag-sink in sa aking utak ang itsura ko habang
nakatingin siya sa akin.
Fck! I have a freaking corndog inside my mouth! Damn it!
15🔥
XVSPG
1/18
XV: *SPG
Nangangalay ang aking leeg at batok sa buong araw na
nakakapagod na duty. Gabi na akong nakauwi dahil hinintay ko
pang matapos ayusin yong exhaust fan sa store, hindi naman
pwedeng iwan yon nang walang tumitingin habang ginagawa.
Ang iba kasi ay may kani-kaniyang pupuntahan kaya nauna

nang umuwi sa akin.
Tahimik na ang buong hallway habang naglalakad ako
papunta sa aking unit na nasa bandang dulo pa. Napapahikab
ako sa bawat hakbang ng paa, gusto ko nang makapagpahinga
tapos lantakan itong chicharon bulaklak na binili ko habang
nasa daan. Pagkatapos ay matutulog nang mahimbing habang
yakap 'yong malambot kong unan. Ah! I'm so tired!
Bukas ay day-off ko, siguradong susulitin ko 'yon.
Matutulog ako maghapon at kakain na rin nang masarap
Namumungay na ang mga mata ko habang pinipindot ang
passcode ng unit, narinig ko pang tumunog ang elevator hudyat
na mayroong bumaba sa kaparehong palapag pero hindi ko na
lang nilingon iyon. Antok na antok na ako
Inayos ko ang pagkakasukbit ng bag sa aking balikat dahil
XVSPG
2/1E
bahagya iyong nahuhulog. Matagumpay kong napihit ang
seradura ngunit ganoon na lang ang kabog ng aking dibdib nang
may humawak sa kamay ko at sumabay rin sa pagbubukas nito
"Oh my God!" Impit ang aking naging pagtili nang takpan
ng kung sino ang aking bibig, ni hindi ko na nga nagawang
lumingon para tingnan kung sino ang lapastangan na ito!
Sapilitan din niya akong binuhat papasok sa loob ng aking unit.
Sobrang lakas na ng kabog ng aking dibdib, kinakain ako
ng takot, at naiiyak na ako sa posibleng mangyari. I'm in
danger! Nawala na nga rin yong nararamdaman kong antok
kanina lang.
Pilit akong nagpumiglas pero sobrang laki ng pagkakaiba
ng bulto ng katawan niya kumpara sa akin. Naiiyak na napapikit
na lang ako nang maramdaman ko ang paglapat ng aking likod

sa pinto.
"W-wala po akong P-pera. P-please, 'wag mo po akong
P-patayin." Humihikbing pagsusumamo ko, ramdam ko ang
malayang pagdaloy ng luha sa aking pisngl.
Wala siyang makukuha sa akin. Bago pa lang ulit ako
nagsisimula. Halos maubos 'yong pera ko noong nagpaplano
kami ng kasal, kaya kung plano niyang magnakaw ngayon ay
XV SPG
3/18
baka siya pa ang mapagod. At kung walang makukuha... b-baka
ako naman ang pagdiskitahan niya.
Is this my end? Nababalita pa naman ngayon yong mga
kababaihan na nawawala at natatagpuan na lang na wala ng
buhay. Hindi man ito 'yong pinakamahal at pinakasosyal na
Condo pero maayos naman ang seguridad dito kaya paanong
nakapasok ang taong 'to nang hindi man lang nila napapansin?
Hindi pa ako pwedeng mawala, hindi pa kami nagkakaayos
ng nanay ko. Hindi ako pwedeng m*matay nang ganito lang.
Noong nag-sink in sa utak ko na dapat ay lumaban ako kahit
paano ay saka ko naman naramdaman ang mainit na kamay na
humahaplos sa aking pisngi.
Long time no see, missy... ani ng baritonong boses na
mas lalong nagpakabog ng aking dibdib.
I felt like l came back to my senses when I heard his
familiar voice. Unti-unti akong nagmulat ng mga mata, pero
hindi ko halos maaninag ang mukha niya dahil madilim sa loob.
Walang kahit na anong nakabukas na ilaw, pero alam kons
kanya itong boses. Ang pamilyar na bango niya ay nanunuot sa
aking ilong
S-SIno k-ka? nanginginig ang boses na tanong ko kahit na
XV SPG
4/18
may hinuha na ako kung sino ang lapastangan na ito
Bahagya ko siyang itinulak sa dibdib ngunit hindi man lang
siya natinag sa pagkakatayo, sa halip ay hinuli niya ang
palapulsuhan ko at itiñaas iyon sa ibabaw ng aking ulo. Hindi ko
magawang makagalaw dahil halos isiksik niya ako sa pinto,
ramdam na ramdam ko rin ang mainit niyang katawan na
yumayakap sa akin.
Don't you remember me, missy?" Napakislot ako nang
maramdaman ang mainit na hininga sa aking tainga.
Of course, I know you! Sino ba ang makakalimot sa 'yo?!
Isang gabi akong halos mabaliw nang dahil sa kanya!
It is Phoenix f'cking Montereal!
Ano ang ginagawa niya rito? Siya ba 'yong sakay ng
elevator kanina?! Paano niyang nalaman na rito ako nakatira?
Hindi, mali! Nakilala ba niya ako?l am wearing my eyeglasses
now. Wala rin akong ayos, siguradong malayo ang itsura ko sa
Astrid na nakilala niya noong gabing may mangyari sa amin!
Ang dami kong tanong pero lahat ng iyon ay napawi nang
magsimula siyang gumalaw. Pakiramdam ko ay bigla na lang
akong mawawalan ng malay lalo na noong maramdaman ang
XV SPG
5/18
kanyang malambot na labi sa aking leeg.
"A-anong g-ginagawa mo? B-bitawan mo ako..1 said but
can't feel the stability and firmness of my voice.
Hmm... my missy doesn't remember me anymore.
heard him chuckle and I felt like l just want to kneel in front of
him, and just worship him.
Iwill make you remember who I am... Iheard him
whispered and a loud gasp came out from my mouth when he
sensually bit my left ear. Pagkatapos ay pinasadahan din iyon ng
dila pababa sa aking leeg habang mas lalong ipinagdidiinan
ang sarili sa akin.
"Don't you remember the man who made you a woman,
missy? Ang isa niyang kamay ay nagsisimula nang humaplos sa
aking bewang hanggang sa unti-unti na iyong pumasok sa loob
ng blouse na suot ko.
Mabigat ang aking paghinga habang mariing napapalunok.
Dapat ay itinutulak ko na siya palayo sa akin, dapat ay hindi ko
gusto Itong ginagawa niya pero iba ang isinisigaw ng katawan
ko. Para akong lalagnatin habang hinihintay na marating ng
kanyang kamay ang aking dibdib. Nararamdaman ko rin ang
Isang matigas na bagay na bumubundol sa aking tiyan.
XV SPG
6/18
"You moan and c"m countless of times, because of me.."
Napaawang ang aking labi nang tuluyan nang mahuli ng
kanyang kamay ang aking dibdib. Muntik na akong mapaluhod
nang magsimula siyang masahehin iyon at bahagyang
panggigilan ang aking n"pple.
"S-stop.. t-this is w-wrong," halos walang lakas na sabi ko.
"Damn it, Astrid! Push him!" sigaw ng isip ko pero gustuhin
ko man siyang sundin ay ang katawan ko na ang umaayaw.
The other part of me is saying this should not happen on
the second time, dahil kahit saan tingnan maling-mali ito.
Nasaan na 'yong paniniwala ko na hindi dapat mangyari ito lalo

na't hindi pa kasal? But the other part of me is missing his
touch, his warmth, and his kisses.
1- don't know y-you.. ah!" Napapakit ako nang kagatin at
sipsipin niya ang balat sa aking leeg.
It was a lie... a freaking lie that I want to feed him, pero
alam kong sarili ko lang ang niloloko ko.
"Then, let me remind you of everything, missy
Isa muling dampi ng halik sa aking leeg ang kanyang
1ginawad bago ako pinangko. Mabilis na iniyakap ko ang mga
braso sa kanyang batok para hindi mahulog mula sa
XVSPG
8/18
pagkakabuhat niya sa akin habang nagsisimula na rin siyang
humakbang. Hindi ko na rin nahabol pa nang mahulog ang
salamin ko sa mata.
"S-saan mo ako d-dadalhin?" I am scared and at the same
time anticipating what is about to happen. Kumikibot ang lahat
ng parte ng aking katawan.
Heaven, baby... he whispered in my ears, and in just a
second,I felt my back hug the mattress.
Akmang babangon ako nang agad siyang dumagan sa akin.
Hindi na nagsayang pa ng oras ay agad niyang hinuli ang aking
mga labi, at sa huli ay natagpuan ko na lang ang sarili na
nakikipagsabayan sa mapupusok niyang halik.
His kisses were aggressive. Tila hayok at uhaw na uhaw
iyon habang ang aming mga dila ay nag-eespadahan.
"Ahh... hmmm..." Napaungol ako nang dumantay ang
kanyang dalawang kamay sa ibabaw ng aking dibdib na
natatakpan pa ng suot na blouse at bra. May halong diin at
pangglggil ang ginagawa niyang pagmasahe, hanggang sa

narinig ko na lang na may parang napunit
Pagmulat ko ng mata ay nakita kong sira na yong blouse
na suot ko. Walang kahirap-hirap na napunit niya iyon!
X.SPG
9/18
"B-bakit mo s-sinira? K-kakabili ko lang niyan-ahh!" Hindi
ko na natuloy ang sasabihin at napaungol na laang nang hagkan
niya ang aking dibdib. Hindi ko rin alam kung anong magic trick
ang ginawa niya dahil sa muling pagsulyap ko ay naka-unhook
na ang aking bra.
"Hmm...Imiss your twins, missy." Namula ako sa narinig.
Napahawak ako sa kanyang ulo nang halikan niya ang
dalawa kong ut"ng na parehong tayong-tayokanina pa
naghahanap ng atensyon ang mga ito. Napaarko ang aking likod
nang kagat-kagatin niya rin iyon at bahagyang hilahin.
"Fck... ah, s-stop!" Ihalf-heartedly said but inste ad of
complying, he just continued massaging my breast.
Paano susunod kung sa halip itulak ay halos kabigin ko pa
ang kanyang ulo para tuluyang maisubo ang aking ut"ng!?
Hindi ko alam kung saan ibibiling ang aking ulo. Ang labi
niya ay mabagal na humahalik mula sa aking dibdib pababa sa
aking tiyan. Ramdam kong basam-basa na rin ang pagitan ng
aking mga hita kahit na may suot pa akong pantalon.
"Phoenix! Ah!" Napaungol ako nang habang ang kanyang
labi ay abala sa baba, ang kanyang daliri ay nilalapirot naman
ang aking n'pple.
XV SPG
10/18
Nalalasing ako sa sensasyon. Ang aking kuwarto ay napuno

ng mal"swang mga ungol at halinghing.
Maya-maya pa ay naramdaman ko ang nagmamadali
niyang mga kamay na tinatanggal sa pagkakabutones ang suot
kong pantalon. Awtomatikong itinaas ko naman ang aking
balakang para hindi siya mahirapan na hubarin iyon.
Naiwan ang aking underwear na siyang natitirang saplot ko
sa katawan.
"You want me to stop, missy? Hmm... He sniffed and
licked the top of my womanh**d. Ang isang daliri ay
sumusundot sa butas ng aking h"yas na natatakpan pa rin ng
panty.
Napakapit ako sa cover ng kama, nag-angat ng ulo para
silipin ang kanyang ginagawa roon na bahagya ko nang makita
dahil ang tanging nagbibigay lang ng liwanag dito sa loob ay
ang liwanag ng buwan na sumisilip mula sa bintana.
"N-no. d-don't stop." I almost beg as I felt his hot
breathing on my flesh.
Panaka-nakang hinahalikan niya ang aking h'yas at wala
akong nagawa kung hindi damhin na lang iyon habang
napapikit sa sarap. Noong hindi masiyahan ay narinig ko ang
XV SPG
11/18
muling pagkapunit ng kapirasong tela na tumatakip sa aking
pagkab b°e. Ngayon ay hubo't hubad na ako sa harapan niya.
"Ohhh... shit, Phoenix! Ahh!" Wala pang segundo nang
maramdaman ko ang dila niya na binabaybay ang hiwa ng aking
pagkab b'e.
Nagsimula na muling kumilos ang kanyang kamay. Kinapa
ang basang-basa kong hiyas. I am always making sure that my
private area is neat and clean. Dapat ko bang ipagpasalamat

iyon dahil saktong-sakto sa nangyayari ngayon?
Nakagat ko ang labi nang pasadahan niya ang aking
gitnang butas ngunit hindi iyon sinusundot o tuluyang
ipinapasok. Maya-maya ay hinila niya ang aking bewang
hanggang sa dulo ng kama. Bale ang kalahati ng katawan ko ay
nakahiga pa rin sa kama habang ang mga binti ay nasa
magkabila niyang balikat habang nakaluhod sa harap ko.
"Tng-ahhh!" I screamed when he licked my clt, while
one of his fingers started making its way inside of my c'nt.
Nakakailang labas pasok pa lang ang kanyang daliri ay
pakiramdam ko may sasabog na agad sa akin.
XV SPG
12/18
"H-hindi ko na k-kaya, hah... ohhh!"I convulsed when I
reached my org'sm. Lupaypay ang likod ko sa kama pero ang
lalaki ay hindi tumitigil sa pagkain sa aking pagkab b'e na
parang iyon na ang pinakamasarap na putahe na natikman niya.
Habol ko ang hininga, pakiramdam ko ay may mga bituin
na nakikita ako sa kisame nang maya-maya lang ay
naramdaman ang pamilyar na bagay na ngayon ay kumikiskis sa
aking pagkab"b'e.
Ready, missy? Narinig kong sabi niya at hindi pa ako
nakakasagot nang tuluyan na niya iyong ipasok.
Napaigik ako sa magkahalong gulat at sarap, ngunit nanS
hulihin niya ang aking labi ay napapikit na lang ako at tuluyang
nagpagapi sa tawag ng laman. Mahigpit na napayakap ako sa
kanyang magkabilang braso,
"I won't give you a chance to forget me, missy..." he
whispered with confidence between our kisses as he started

thrusting in and out
Sa una ay mabagal lang hanggang sa mabilis na
naglabas-pasok ang kanyang kahabaan sa aking loob. Ramdam
ko ang bawat pagkayod nito sa aking laman, tila kinakain ng
aking pagkab b'e ang mahaba at matigas na bagay na walan8
XV SPG
13/18
humpay sa paglabas-masok sa aking basam-basang hiyas. Ang
bilis ng ritmo ng kanyang paggalaw ay nagdudulot ng kakaibang
sensasyon at ang siyang nagdala sa akin sa ikalawang org smo.
"Ahh... oh, God! Phoenix! Oh, damn!"I kept on moaning
his name.
He is insatiable. Dalawang beses na akong nilabasan, hindi
pa rin siya tumitigil sa pagbayo.
"I can't get enough of you, missy. Hinawakan niya ang
aking balakang bago buong gigil na umulos. Sumasagad ang
kanyang mahabang pagkal"Iki sa kaloob-looban ko. May
halong kirot pa rin ngunit hindi ko maipagkakailang walang
katumbas ang sarap na kaya niyang ipalasap sa akin.
Isinubo niyang muli ang akingn*pple, kinakagat-kagat
iyon, bahagyang sinisipsip habang mabilis na naglalabas-masok
sa aking loob. Kanina ay wala namang nakaisip nang magbukas
ng aircon kaya ngayon ay pareho na kaming halos maligo sa
pawis ngunit hindi iyon iniinda. Ang mahalaga ay marating
namin nang sabay ang rurok ng kaligayahan.
Para akong mababaliw. Panay ang ungol at sambit kO sa
kanyang pangalan. Halos tumirik ang aking mga mata sa sarap
ng sensasyong siya lang ang tanging kayang magbigay. He

thrust deeper and faster. He didn't fail me when he said that he
will bring me to heaven.
Maya-maya ay mahigpit niya akong niyakap. Isiniksik ang
mukha sa aking leeg, doon ay rinig na rinig ko ang mabibigat
niyang paghinga na mas lalong nagpapa-init sa aking
pakiramdam.
"Cm with me, missy..." bulong niya sa tainga ko at sa
dalawang magkasunod na madiin na pag-ulos ay ramdam ko
ang pagsabog ng katas niya sa sinapupunan ko kasabay rin
nang aking ikatlong glorya.
Hinihingal na napapikit ako, ramdam ko ang pagbagsak
niya sa aking tabi. Ang tangi lang maririnig sa loob ng kuwarto
ay ang mabibigat na paghinga naming dalawa. Maya-maya ay
dumantay ang kanyang braso sa aking bewang at hinapit
palapit sa kanya. Ang aking ulo ay ipinatong sa kanyang dibdib.
Sa ganoong tagpo ay tuluyan akong ginapi ng antok.
habang may ngiti sa mga labi.
Mr. Right could be nice, for one night
But then he wanna take control
AndI would rather fly solo.
Napabalikwas ako sa malakas na tunog ng aking cellphone.
Para akong hinabol ng ilang kabayo sa lakas at bilis ng kabog
ng aking puso. Mabilis na binuksan ko rin ang maliit na
lampshade na nasa side table, sapat na iyon para magbigay ng
liwanag sa paligid.
Tiningnan ko ang aking kabuuan, I am still wearing the
clothes that I used when I went home from work. Pagkatapos ay
inilinga ko ang paningin sa buong kwarto, walang bago...

walang ibang tao, wala si Phoenix... ako lang mag-isa!
Nag-init ang aking mukha. Nanlulumong napabalik ako saa
pagkakahiga sa kama at halos magtalukbong ng kumot.
"T*ngina mo talaga, Phoenix! Argh!" Napasabunot na lang
ako sa sarili at napapikit. Hiyang-hiya ako!
Letse! Ifreaking had wet dreams! Hanggang sa panaginiP
ay nagpapakita sa akin ang lintek na lalaking 'yon! Hindi lang
yon dahil.., dahil sa panaginip ay gumagawa na naman kami
ng milagro!
Oh my god!
sinubsob ko ang mukha sa unan at doon ay sumigaw. Wala
akong pakialam kung anong oras na, kung may mabubulabog
man ako o ano. Gusto ko lang ilabas ang hiyang nararamdaman ko.
16🔥
XVI: Real Danger
1/15
XVI: Real Dange
Wala akong nagawa kung hindi bumangon at magpunta sa
banyo. Nanlalagkit ang pakiramdam ko sa ibabang parte sa
pagitan ng aking magkabilang mga hita. Literal na ramdam ko
na basam-basa iyon.
Pagdating sa loob ay isa-isang hinubad ko na ang aking
mga damit. Hubo't hubad na humarap ako sa salamin para
pagmasdan ang sarili. I unconsciously touch my breasts. Naipilig
ko ang ulo dahil parang may nagbago rito. Nitong nakaraan ay
pansin ko nga rin na sumikip ang mga brassiere ko. Wala na ring
kahit na anong bakas ng mapupulang pantal na noon ay halos

punuin itong aking dibdib. Daig ko pa nga ang pinapak ng
lamok pero ang totoo ay iba ang nag-mukbang nito. Ilang lingggo
ko ring itinago iyon. Paano ba naman kasi 'yong Phoenix
Montereal na 'yon ay nag-iwan pa ng bakas! Tapos ngayon ay
pati sa panaginip ko kinakain ako!
I decided to take a dip. Nagbabad na lang muna ako sa
bathtub, gusto kong ilubog pati ang ulo ko baka sakaling
makalimutan ang mainit na tagpo sa panaglnip.
Tjust can't believe that I had a freaking wet dreams.
XVI: Real Danger
2/15
Ngayon lang nangyari sa akin ito ang malala ay kay Phoenix pa!
Ang siste, napakarupok ko rin pala kahit sa panaginip! 1just let
him do that! Gusto kong pukpukin ang sarili dahil kahit hindi
man totoong nangyari ay hindi ko man lang siya itinulak,
Dreane
talagang buong-pusong nagpaubaya ang gaga
Naramdaman ko ang pamilyar na mga haplos at halik niya
Kahit sa panaginip lang. Ang malalamyos na pag-ungol at
paghalinghing ko na tanda na nasasarapan sa ginagawa ng
lalaki. Ang mabilis at malalim pag-ulos niya sa loob ko na
XVI: Real Danger
3/15
nagparating sa akin sa langit.
Argh! Nahihiya ako sa kanya, nahihiya rin ako sa sarili ko!
Nakita ko lang siya kanina sa mall-sa nakakahiya pang
tagpo, hindi pa nga ako sigurado kung siya ba talaga yon. Hindi
ko naman siya sinundan dahil para saan pa? Wala kaming dapat
na pag-usapan, at siguradong hindi rin naman niya ako
natatandaan.
Napabuntong-hininga ako. Pasado alas dose na at heto ako
ngayon, gising na gising pa rin. Inookupa na naman ng lalaking
iyon ang utak ko na akala ko ay kasabay nang paglimot ko sa
nangyari mahigit na limang linggo na ang nakararaan ay
makakalimutan ko na rin siya.
Pagkalipas ng ilang minuto ay nagpasya akong tapusin na
rin ang paliligo. Nagsuot na lang ako ng bathrobe at lumabas
na. Dumiretso ako sa kusina para maghanap ng makakain dahil
ginutom yata ako sa pag-ungol este sa pagligo.
Ang una kong nakita ay yong pickles na nakalagay sa
malit na garapon na hindi ko pa nabubuksan. Biglang nagtubig
ang bagang ko roon kaya nagpasya akong iyon na ang kunin at
kainin. Kumuha lang din ako ng tinidor at pagkatapos ay
dire-diretsong pumunta sa sala, at sumalampak sa sofa ro n.
XVI: Real Danger
4/15
Sa sitwasyon ko ay malabong makatulog agad ulit ako
kaya ikakain ko na lang ang kahihiyan na ito. Pagbukas ko pa
lang ng garapon ay halos mapapikit ako sa bango nito. Tinusok
ko ang isa at agad na dinala iyon sa bibig.
"Hmm... sarap. Napapadyak pa ang paa ko nang sumabog
ang lasa sa aking bibig. Ang lamig tapos ang asim na may
halong alat.
Noong bata hanggang sa nagdalaga ako ay hindi ako
kumakain ng pickles, tinatanggal ko nga ito kapag mayroon sa
burger. I don't like the taste, it disgusts me... pero sabi nga nila
habang tumatanda ay nag-iiba rin ang panlasa ng mga tao.
Hindi ko akalain na magugustuhan ko rin pala ito. Sa katunayan

ay isang bottle lang ito, isinama ko noong nag-grocery ako dahil
parang trip kong kainin.
Hindi ko namalayan na naubos ko ang isang garapong
pickles. Hindi bale, bibili na lang ulit ako. Niligpit ko lang ang
pinagkainan at nagpasyang bumalik na sa kuwarto.
Pagtingin ko sa orasan ay 1:13 na, kailangan ko nang
matulog dahil may pasok pa ako bukas-no, mamaya. Umaga
na nga pala.
"Tingnan mo, Phoenix. Pinuyat mo pa ako!" bulong ko na
XVI: Real Danger
5/15
animo ay maririnig ng lalaking tinutukoy ang sinasabi.
I played a song on my phone to divert my attention to other
things. Bumalik din naman ang antok ko at muling mahimbing
na nakatulog. Ngunit kung gaano kasarap ang naging tulog ko
ay siya namang pangit nang naging gising ko.
Iwoke up nauseated. Pabalikwas akong bumangon sa
kama dahil ramdam ko ang pagsirok ng aking sikmura. Sa
pagmamadali ay muntik pa akong mapatid sa comforter, nang
makarating sa loob ng banyo ay agad na tinungo ko ang sink at
doon ay sumuka.
lam hugging the sink as if l am clinging my dear life onto it.
Ramdam ko ang panghihina ng binti at tuhod ko na kung hindi
ako nakahawak dito ay baka nabuwal na ako. Pakiramdam ko
ay may lalabas sa bibig ko pero wala naman akong idinuduwal.
Halos maiyak na ako habang suka nang suka, wala namang
lumalabas.
Nasira pa yata ang tiyan ko sa pickles na kinain kaninang
alas dose,
Ayan kasi, ang takaw mo, Astrid! Kung ano-ano na lang ang
kinakain mo!
Nag-toothbrush at naghilamos lang ako, pagkatapos ay
XVI: Real Danger
6/15
lumabas na rin ako ng banyo. Bumalik lang ako sa kama dahil
ramdam ko pa rin ang panghihina, nahihilo rin ako. ShouldI
consult a doctor now? Baka kung ano na ang nangyayari sa akin,
sigurado namang hindi pa expired ang kinain ko.
Nahiga lang akong muli at niyakap ang unan. Alas sais pa
lang ng umaga, mamaya pang alas nueve ang alis ko rito sa
bahay. Ipinikit ko ang mga mata ngunit hindi ko na muling
nakuha ang aking tulog hanggang sa kailangan ko na muling
kumilos para pumasok sa trabaho.
Kaya naman habang nakasakay ako sa elevator ay panay
ang hikab ko. Nasa kanang balikat ko ang bag, habang hawak
ang susi ng sasakyan.
"Lord, bigyan n'yo na lang po ako ng ibang problema basta
wag lang po lalaki..." piping dasal ko.
Wala sa hinagap ko na kailangan kong problemahin angg
mga lalaki na perwisyo lang naman ang dulot sa buhay ko,
nangunguna yong ex-boyfriend ko na ubod ng kapal ang
mukha.
Pagbukas ng elevator ay agad akong umibis palabas.
Nagtungo ako sa usual na pinag-pa-park-an ko ng sasakyan
Nasa buntot pa lang ako ng kotse ko nang may humaklit sa
XVI: Real Danger
7/15
aking braso. Paglingon ko ay halos mapatiim ang bagang ko.
Speaking of the devil!

Mahirap talaga mabanggit ang kahit ano tungkol sa kanya,
biglang nagpapakita! Letse!
Ilang beses ka bang pupunta rito at ilang beses kong
sasabihi sa 'yo na wag ka nang magpakita sa akin?!" Marahas
na hinaklit ko ang aking braso at inayos ang shoulder bag na
nahulog.
I don't want to start my day seeing him. Siguradong
sirang-sira ang araw ko.
"Astrid, please... Ilang linggo noong huli ko siyang nakita,
ang dami na agad nagbago sa kanya. I noticed some stubbles on
his face, darkened lower portion of his eyes, and his hair grow
longer. In short, he looks so haggard!
Napapabuntong-hininga na namewang ako. "Alam na ng
mga magulang ko ang nangyari sa atin. Wag ka nang mag-abala
pa na magpanggap na nagsisisi ka, Dione!" Napairap ako sa ere
Hindi ako madadala ng mga paawa niya! Ang tiyaga naman
niya bumyahe mula Laguna papunta rito kung kailan wala na
kami, samantalang noon ay hindi niya magawa. Tsk!
"My mom wants to talk to you, Astrid.." he said in a low
XVI: Real Danger
8/15
voice. Nakatingin siya sa akin habang puno ng lungkot ang mga
mata.
Bahagya akong natigilan sa narinig. Simula nga noong
naghiwalay kami ni Dione ay hindi ko pa nakakausap si Tita
Drea, mommy ni Dione. Kahit paano ay nalulungkot din naman
ako para sa mama niya, dahil kung gaano ka-close ang nanay ko
at si Dione, ganoon din ako sa mama niya.

Huminga akong malalim, umayos ng tayo at hinarap siya."
Stop looking for reasons to go here, Dione. We are done! lang
beses ko kailangang ipamukha 'yon sa 'yo?" ani ko sa pigil na
boses kahit na gusto ko na siyang sigawan.
"Hindi na ako nakikipagkita kay Nikita. Please give mea
chance to prove my love for you, Astrid. I swear, hinding-hindi
ko na uulitin 'yon.
XVI: Real Danger
9/15
Napapadyak ako at halos magulo ang buhok sa sobrang
inis. Kapag nakikita ko siya ay nagmumukha siyang kuto sa
paningin ko na gusto kong tirisin nang pinong-pino!
Itold you! I already have a boyfriend-
"I don't believe you!" Napapitlag ako nang bigla siyang
sumigaw. Halos umalingawngaw iyon sa buong parking lot.
Ngayon pa lang ay nagpalinga-linga na ako sa paligid, kami lang
ang nandito. Walang ibang tao na pwede kong mahingan ng
tulong kung sakaling magkagipitan.
"You can't be Phoenix Montereal's girlfriend! Ako ba ang
niloloko mo?! Sino ka sa tingin mo para magustuhan ng lalaking
yon, ha?!" Parang nakakainsulto na tinawanan niya ako.
Nag-init ang aking pisngi. Does he know him?! How!?
"Tama na ang pag-iwas! Sinasabi mo lang ang lahat ng yan
para maiwasan ako, para pagtakpan na hanggang ngayon ay
nasasaktan ka pa rin. Alam kong ako pa rin ang mahal mo
Astrid!" bulyaw niya at halos hiklatin ang aking braso
Pakiramdam ko sasabog ang ulo ko sa sobrang inis. Gallt
na galit ako sa demonyong 'to. Gamit ang isang kamay ay
malakas na sinampal ko siya sa pisngi.
"Ang kapal din ng mukha mo! Sino ka sa tingin mo, ha

XVI: Real Danger
11/15
Hinding-hindi kita hahabulin!" sigaw ko rin pabalik bago pilit na
binabawi ang braso sa kanya pero sobrang higpit na hawak niya.
Hanggang sa naalarma na ako nang magsimula siyang
hilahin ako sa kung saan
"Bitawan mo ako, Dione! S-saan mo ako dadalhin na hayop
ka?" I am really not feeling well today, pero buong lakas ko pa
rin siyang tinutulak at binabawi ang braso ko, pero sadyang
malakas ang hayop na 'to.
"Ggo ka, Dione! Bitawan mo ako! Tatawag ako ng pulis!
Help! Tulong" I am going hysterical, pakiramdam ko ay lalabas
ang puso ko sa sobrang lakas ng kabog nito. Unti-unti na akong
natatakot.
Mahigpit na hinawakan ni Dione ang aking magkabilang
balikat at pilit na hinarap sa kanya. "Kung hindi kita madadaan
sa pakiusap... pasensyahan tayo, Astrid." Madilim ang kanyang
mukha, pakiramdam ko ay ibang tao ang kaharap ko ngayon.
"N-nababaliw ka na..."Alam kong namumutla na ako sa
takot. Naiiyak na rin ako. Wala akong kalaban-laban kung
dadaanin man ni Dione sa dahas ang lahat.
Twill go crazy if you wouldn't end up with me, Astrid. Sa
akin ka pa rin." Isang nakakatakot na ngisi ang sumilay sa
XVI: Real Danger
12/15
kanyang labi. Muling hihilahin niya ako nang pareho kaming
matigilan nang may bumisina sa aming gilid.
Bahagya pa akong nasilaw nang tingnan ito, ngunit kahit

paano ay nagkaroon ako ng lakas ng loob. We are not alone
here anymore. Thanks, God!
Muling bumisina ang sasakyan, bahagyang lumuwag ang
pagkakahawak ni Dione sa akin. Akala ko ay makakaalis na ako
ngunit nagkamali ako nang hilahin niya rin ako sa gilid para
bigyang daan ang sasakyan.
"Subukan mong sumigaw, papatayin ko 'yan kapag
bumaba sa sasakyan..." bulong niya na may kasamang
pagbabanta na siyang ikinatakot ko.
My heart is pounding while the car started moving. My eyes
welled up. Hindi ko maaninag kung sino ang lulan ng sasakyan
dahil tinted lahat ang salamin. I want to scream and ask for help
butI felt all my energy got drained. Natatakot din ako sa banta
ni Dione. Mahigpit din ang hawak niya sa aking braso, walang
balak pakawalan.
Pakiramdam ko ay tuluyan akong nawalan ng pag-asa nang
lumampas na ang sasakyan sa amin. Nagbaba ako ng ulo at
tuluyan nang napahikbi.
XVI: Real Danger
13/15
"Tara na!" Narinig kong sabi ni Dione at muli akong hinila
papunta sa kabilang direksyon.
"P-please, stop. H-hindi ikaw 'to, D-Dione..."
nagmamakaawang bułong ko sa kanya pero tila bingi ang lalaki.
l am now in real danger.
Lumingon ako sa sasakyan na dumaan, nagbabaka
sakaling makaramdam kung sino man ang driver noon. Pero
noong lumiko ito ay tuluyan nang nawala ang katiting na
pag-asa na kanina ay sumibol sa aking dibdib.
Natatanaw ko na ang pamilyar na sasakyan ni Dione. Kung

saan-saan na napunta ang utak ko, ano ang gagawin ni Dione sa
akin? Saan niya ako dadalhin? Ano ang plano niya?
Lahat ng mga tumatakbo sa utak ko ay nasapawan nang
malakas na tunog ng pumrenong sasakyan sa harap namin. I felt
my face lit up when I saw the familiar car. Ito 'yong sasakyan
kanina na nilampasan kami.
"Get in the car, Astrid!" Nagmamadaling binuksan ni Dione
ang pintO at pilit na ipinapasok ako roon ngunit mahigpit ang
hawak ko sa pinto.
"No!" I said through my gritted teeth. "F*ck you, Dione!
Nuknukan ng sama ang ugali mo!
XVI: Real Danger
15/15
Nuknukan ng sama ang ugali mo!
Bago pa niya ako maipasok sa loob ay narinig namin ang
nagmamadaling pagbubukas at sara rin ng pinto. Pareho
kaming napatingin sa iniluwa ng sasakyan at ganoon na lamang
ang panlalaki ng mga mata ko nang makita kung sino ang
lalaking ngayon ay walang emosyon na naglalakad papunta sa
amin.
"P-Phoenix."Iwhispered his name as I felt a tear escape
from my eyes.
17🔥
XVIL: Who are you?
1/16
XVIl: Who are you?

I couldn't believe that Phoenix Montereal is here! I am not
dreaming nor in hallucination right now. Ang lalaking laman
lang ng panaginip ko ay totoong nandito na sa mismong
harapan ko!
"P-Phoenix..." l almost lost my breath as I chanted his
name.
Hindi ko man alam kung ano ang ginagawa niya rito ay
kahit paano ay saktong-sakto naman ang pagdating niya. Part
of me felt relieved, I feel like l am out of danger now.
He is standing almighty in front of us, almost towering
Dione. Mas matangkad siya nang ilang pulgada kumpara kay
Dione na ngayon ay bakas ang pagkagulat habang nakatingin sa
lalaki.
"M-Mr. Montereal!" Dione is staring st"pidly at the guy.
Does it mean he really knows Phoenix? Paano?
"What is happening here?" His deep baritone voice brought
warmth to my heart
You are my freaking savior, Montereal! Kung tutuusin ay
dalawang beses na niya akong sinagip.
XVII: Who are you?
2/16
"Good morning, Mr. Montereal. 1-I am just talking with my
girlfri- Bago pa matapos ni Dione ang sasabihin ay agad na
kumawala ako sa pagkakahawak niya na noon ay lumuwag na.
Sa pagmamadali ay naisara ko ang pinto kaya naipit ang
kanyang kamay.
"Fck! Aray!" Narinig kong mura ni Dione pero nasapawan
iyon nang sumigaw ako.
"Honey bee!" I screamed at the top of my lungs as I closed
the gap between me and Phoenix. Muntik na akong madapa sa

pagmamadali para makarating sa tabi niya, pagkatapos ay
mahigpit na ikinawit ang mga braso sa kanyang batok.
"Oh my gosh! You are here!" Nanginig pa ang aking mgga
binti nang tumingkayad, awtomatiko namang pumalibot ang
kanyang braso sa aking bewang
Napanguso ako. "Did you miss me? Because I miss you so
much, honey bee!l" malakas na sabi ko na pinaparinig talaga kay
Dione, pagkatapos pikit-matang humalik sa gilid ng kanyang
labi dahil hindi ko na matagalan ang nakakapasong mga tingn
ni Phoenix sa akin.
Frck! Honey bee? Ang pangit naman ng endearment,
Astrid! Mukha bang bubuyog 'yang guwapong lalakI na yan,
XVII: Who are you?
3/16
ha?!
Mabilis din na humiwalay ako sa kanya, ang kanyang
kamay sa aking bewang ay nanatili at ramdam ko ang pangigigi
doon. Sa likod ko naman ay ramdam ko ang nanunusok na mga
tingin ni Dione pero sa halip na pansinin siya ay kay Phoenix na
lang ako tumitingin, pero mas natakot yata ako nang makita
ang malamig na ekspresyon ng kanyang mukha.
Nangungunot ang kanyang noo at umiigting ang panga.
Napalunok ako. Mukhang lalamunin niya ako sa mga tingin
niya.
Huminga ako ng malalim pagkatapos ay ubod ng tamis na
ngumiti sa kanya. Namungay ang aking mga mata kahit na ang
totoo ay hihimatayin ako sa sobrang kaba.
"Pinuntahan mo pa talaga ako. S-Sabi ko naman sa'yo
wag na. K-kaya ko namang pumasok sa work. " Nanginginig ang

kamay na inayos ko ang necktie niya. Naka-formal suit kasi siya,
hindi ko alam kung saan siyang impyerno este lugar pupunta.
Ramdanm ko ang mainit na mga mata ni Phoenix na
Sinusundan lang ang galaw ko. Habang kunwaring tinatanggal
ang kusot ng kanyang suit na suot ay umuusal ako nang
mahinang dasal.
XVIl: Who are you?
4/16
Makisama ka, please. Umayos ka, Montereal..
"I know you are busy, I don't want to bother you anymore,
but thank you... You are just right on time, darling" Pagkatapos
ay ikinawit ko na ang kamay sa kanyang matipunong braso at
nakuha pang humilig dito.
Darling? Lintek! Saan nanggagaling ang mga yon! Nilunok
ko lahat ng hiya at kaba ko
Maya-maya ay humarap kay Dione na laglag ang panga na
nagpapalipat-lipat ang tingin sa akin at sa lalaking yakap ko.
"Seems like you know him already?"I composed myself as
sarcastically smiled at my ex-boyfriend. "This is P-Phoenix, my
b-boyfriend."
Napahigpit ang hawak ko sa braso ni Phoenix nang pinisil
niya ang aking bewang. Pakiramdam ko ay nagtaasan ang mga
balahibo ko sa katawan.
"Y-you are I-lying.Namutla si Dione habang parang
mailyak na nakatingin sa akin.
"Please tell me you are lying, Astrid." His voice broke. Ang
Itsura niya ngayon ay malayong-malayo sa nakakatakot na
XVII: Who are you?
5/16
ginawa niya sa akin kanina. Kanina ay para siyang halimaw na

hindi makakilala, ngayon ay parang siya ang biktima.
Siya rin naman ang sumira ng lahat kaya wala siyang
karapatan na masaktañ. Siya ang nagsimula nang lahat ng ito,
and l am doing this to save myself from him. He is dangerous!
Malay ko ba kung hindi lang hanggang dito ang kaya niyang
gawin.
Nagtiim ang aking bagang. "Stop bothering me, Dione! This
is not funny anymore. Sa susunod na sundan mo pa ako ay
tatawag na talaga ako ng pulis. Umalis ka na!" Pagtataboy ko sa
kanya. I couldn't feel any pity for him.
Hindi niya deserve ang awa kahit na mula kanino.
"Did you hear him, Alcantara?" Napatingin ako kay Phoenix
nang magsalita ito. He is giving deadly stares at Dione.
"This is a warning from me, Alcantara. Stop bothering my
girlfriend," He emphasizes the last word that made me gape in
awe, Laglag ang panga ko habang nakatingin sa kanya kaya
naman hindi na ako nakapag-iwas ng tingin nang maglipat ang
atensyon niya sa akin.
"Let's go, honey bee." His left eyebrow arched as he turned
his gaze on me and called me with that endearment.
XVIl: Who are you?
7/16
Sumirko ang aking sikmura at pakiramdam ko ay
masusuka ako sa sobrang kaba lalo na noong magsimula siyang
igiya ako paikot papunta sa kanyang sasakyan. Lumingon pa
ako kay Dione na hinahabol lang kami ng tingin kaya ang
ginawa ko ay mas lalong isiniksik ang sarili kay Phoenix, baka
bigla siyang magkaroon ng hinala na palabas lang ang lahat ng
ito.
Sa halip na makahinga nang maluwag noong makasakay
sa sasakyan ni Phoenix ay ang pakiramdam ko ay bibitayin ako
sa sobrang kaba lalo na noong napatingin ako kay Phoenix na
seryosong sumakay sa driver seat. Pakiramdam ko ay nasa
lalamunan ko na'yong puso ko.
The veins in his hands were visible as he gripped the
steering wheel. Napakapit ako sa inuupuan nang walang
sabi-sabi niyang pinatakbo ang sasakyan palabas ng parking lot.
"Ah-a-ano, s-sorry... 1-let me e-explain." Noong makalabas
ng parking lot ay saka ko nahanap ang aking dila kahit na
nanginginig ang aking boses.
"Honey bee? Darling? The f* ck!" I heard him curse under his
breath.
Napangiwi ako at napa-sign of the cross na lang sa takot.
XVII: Who are you?
8/16
"S-sorry... m-magpapaliwanag ako. Huminga ako ng
malalim habang sumusulyap sa kanya. Seryoso siyang
nakatingin sa daan kaya naman nang ibinaling ang tingin sa
akin ay agad akong napasandal sa kinauupuan.
He is freaking scary!
"S-sorry na nga!" Napapadyak ako at huminga ng malalim
dahil parang kakapusin ako ng hininga.
Humarap ako sa kanya pero muntik na akong mapasubsob
sa harap nang walang pag-iingat na nagpreno siya. Mabuti na
lang nakapagsuot ako ng seatbelt kanina.
"Ano ba?! Magdahan-dahan ka naman!" Napahawak ako sa
aking dibdib sa sobrang kaba. Hindi kaya mali ang desisyon ko?
Mas nakakatakot yatang kasama itong si Pheonix.
"Ginusto mo 'to, Ikaw ang sumama sa akin." Umiigting ang

kanyang panga habang mahigpit ang hawak sa manibela, na
Kung siguro kaya niyang tanggalin iyon ay baka naihampas niya
sa akin sa inis niya.
Alam ko namang mali ang ginawa ko, pero tawag lang
naman iyon ng pagkakataon. Kung hindi ko gagawin iyon baka
hanggang ngayon ay nandoon pa rin ako. Hanggang ngayon ay
kasama ko pa rin si Dione at hindi ko na alam kung ano ang
XVII: Who are you?
9/16
ginagawa niya sa akin kung sakali
T'm sorry..." Naging mas mahinahon na ako. Siyempre,
Dreamne
ako na nga itong may kasalanan, ako pa itong masama ang
ugali at aawayin siya?
"A-ano k-kasi... I-I have to do that p-para
"Kung plano n'yong maglandian ng boyfriend mo, 'wag
doon sa nakakaperwisyo ng iba. Pareho pa kayong nakaharang
sa daan. Tiningnan niya ako ng masama.
Nangunot ang noo ko. Nag-init din ang aking ulo. Alam
XVIl: Who are you?
10/16
kong kasasabi ko lang na dapat magpakabait ako sa kanya pero
mas nauuna ang init ng ulo ko.
"Aba! Mukha ba kaming naglalandian sa lagay na 'yon, ha?!
"Namewang ako sa harap niya
"I don't know. As if I care!" He rolled his eyes at me.
Aba't umiirap na 'tong mokong na 'to! Tusukin ko 'yang
mata mo e!
Huminga ako ng malalim, pilit na pinakakalma ang sarili.

Lord, give me more patience! Talagang lalabas na po ang
pagiging dragona ko!
"Hindi mo lang naabutan, but he is harassing me! Mukha
pa ba kaming naglalandian noon, kung pinipilit niya akong
isakay sa sasakyan niya, ha?" Pigil na pigil ang pagbulyaw ko sa
kanya.
He just tsked as if he doesn't believe me. Kaya mas lalo
yatang nag-init ang ulo ko roon.
"You don't know the real story so stop judging me
Kahit sino ang magkikita ay hindi kami mukhang
naghaharutan pa roon sa parking lot. Pasalamat lang talaga ako
sa kanya dahil dumating siya. lyon lang ang dahilan kaya hindi
ko magawa na tuluyang magalit sa lalaking 'to.
XVII: Who are you?
11/16
"Of course, I don't know. I don't even know you. Who are
you anyway?" he said mercilessly while looking at me with no
hint of emotions.
Ifelt my heart sank. Ang kaninang init ng ulo ko ay para
bang bulang naglaho. Natameme ako bigla. Nagkaroon din ng
malaking puwang sa aking sikmura na parang hindi nagustuhan
ang narinig
"You even used me as a scapegoat. Nagkaroon pa ako ng
responsibilidad nang wala sa oras." Nagpatuloy siya kaya naman
nagpatuloy rin ang kakaibang pakiramdam sa aking sistema.
He looked at his wristwatch. "T'm already late with my
appointment because of you and your f"cking boyfriend!"
Nagbaba ako ng ulo. I am hurt and I don't know why.
Parang sinusuntok ang puso ko sa hindi malamang dahilan. I

also want to correct him, but for what?
Gusto ko rin sanang itanong sa kanya kung bakit bumalik
pa siya kung pwede naman siyang tuluyan na iwan kami roon?
Pero wala na akong lakas ng loob na magtanong pa.
"So, who are you?" he asks ogain, but why disit so hard to
answer?
Nakagat ko na lang ang aking labi at mabilis na umayos sa
12/16
XVII: Who are you?
pagkakaupo. Mahigpit na napahawak ako sa laylayan ng aking
bestida bago nag-angat ng tingin sa kanya. He is still looking at
me with his intense stares as if he is reading my soul.
"..H'm just a nobody." My lips quivered as I smiled at
him. "P-pasensya na ulit sa abala na idinulot ko. 1-I has just left
no choice because that guy kept on bothering me.
Pilit na pilit ang ngiti ko sa kanya kahit na'yong puso ko ay
parang tanga na nakakaramdam ng sakit. Lintek! Bakit?!
Nalulungkot din ako sa hindi malamang dahilan! Nakakainis
naman!
Bahagyang lumambot ang ekspresyon ng kanyang mukha
o baka pati iyon ay guni-guni ko lang.
"D-don't worry, It won't happen anymore. S-siguradong
hindi naman na tayo magkikita kaya hindi na ito mangyayari
ulit, Pasensya na at salamat." Nagbaba ako ng ulo at haloos
kagatin ko ang aking dila para pigilan ang pagkawala ng hikbi.
XVIL: Who are you?
13/16
I feel like l want to cry and I don't know why.
Inayos ko ang aking salamin bago tumingin sa kanya."

Thank you, Mr. Montereal..sinserong ani ko.
Mabilis na kinalas ko ang seatbelt at walang lingon-likod na
binuksan ang pinto sa tabi, pero bago makalabas ay
naramdaman ko ang nakapapasong kamay niya na humawak sa
aking braso.
"Where are you going? ... I will send you there," he said in a
low voice.
Iheaved a sigh and made sure thatl was smiling when
face him. "Hindi na. Sapat na 'yong naitulong mo. Pasensya na
ulit"
Tinanggal ko ang kamay niya sa aking braso at mabilis na
umibis palabas ng sasakyan. Hindi ko na rin siya tiningnan
noong sinarhan ko ang pinto, Mabuti na lang mayroong
dumaang cab at agad na sumakay ako roon. Nasa parking lot ng
condominium ang sasakyan ko kaya wala akong ibang
sasakyan papasok sa trabaho kung hindi ito
Pagkatap0s sabihin sa driver kung saan ang tungo ko ay
Ipinikit ko na lang ang aking mga mata habang napapagod na
isinandal ang likod sa upuan
KVIl: Who are you?
15/16
low voice.
I heaved a sigh and made sure that I was smiling when I
ace him. "Hindi na. Sapat na yong naitulong mo. Pasensya na
lit."
Tinanggal ko ang kamay niya sa aking braso at mabilis na
mibis palabas ng sasakyan. Hindi ko na rin siya tiningnan
noong sinarhan ko ang pinto. Mabuti na lang mayroong
dumaang cab at agad na sumakay ako roon. Nasa parking lot ng
condominium ang sasakyan ko kaya wala akong ibang

sasakyan papasok sa trabaho kung hindi ito.
Pagkatapos sabihin sa driver kung saan ang tungo ko ay
ipinikit ko na lang ang aking mga mata habang napapagod na
isinandal ang likod sa upuan.
He doesn't know me. He doesn't recognize me at all. Dapat
ay masaya ako na hindi niya ako nakilala, dahil tinakbuhan ko
nga siya pagkatapos ng nangyari sa amin, 'di ba? Dapat
magpasalamat pa ako dahil wala siyang naaalala, pero bakit
noong narinig ko na tinanong niya ako kung sino ako ay bigla
akong nalungkot at nasaktan?
HOMELIFT
SOLLITIONS
-Quldk to Inata
-No Machine Room& Ph
-Award Winnihg Deslg
He doesn't know me. He doesn't recognize me at all. Dapat
ay masaya ako na hindi niya ako nakilala, dahil tinakbuhan ko
nga siya pagkatapos ng nangyari sa amin, 'di ba? Dapat
magpasalamat pa ako dahil wala siyang naaalala, pero bakit
noong narinig ko na tinanong niya ako kung sino ako ay bigla
akong nalungkot at nasaktan?
18🔥
XIX: Pregnancy Symptoms
1/21
XIX: Pregnancy Symptomms
"Oy, Ma'am Astrid?!"

Naudlot ang dapat na pagpasok ko sa opisina nang
makasalubong ko ang gulat na si Gerry na may hawak na isang
sachet ng kape at tasa na wala pang laman na tubig.
"Hala, Ma'am Astrid? Bakit po kayo nandito?" Lumabas din
mula sa pantry si Philip na may hawak na suman yata yon.
Pareho silang gulat na nandito ako at noong mapagtanto
siguro nila na ako nga ang nasa harapan ay magkasabay silang
bumati. Tinanguan ko naman sila habang pinipihit ang seradura
ng pinto ng opisina namin.
"Bakit may pasok ka ngayon, Ma'am? Start na ng leave mo
ngayon, 'di ba?" ulit na tanong ni Philip.
"Kain po pala tayo ng suman." Itinaas niya ang kakanin.
Alas nueve pa lang kaya sila pa lang ang nandito sa store
Himala nga at maaga rin ngayon si Philip, ako naman ay
maagang nagising kaya nagpasya na rin akong pumasok. Dapat
ay panghapon pa ako.
Kaya nga nagulat din ako. Kasal mo na sa Linggo, 'di ba,
maam Naka-ready na po ba ang shanghai namin? Tagal nang
2/21
nakahanda yong plastic ko!" sabi pa ni Gerry na natatawang
bumaling kay Philip.
"Ito talaga, basta pagkain.napapailing na turan naman
ng huli. Ilbinato pa angpinagbalatan ng kinain sa kaibigan na
naiwasan naman agad nito.
Siyempre, sino ba ang ayaw ng pagkain? Kunwari ka pa!
Tawang-tawa pa rin si Gerry sa sariling joke, hindi napapansin
ang seryosong pagbaling ko sa kanila.
Huminga ako ng malalim habang mahigpit ang hawak sa
strap ng bag.
"Wala nang kasal na magaganap, kaya itago mo na ulit
yong plastic mo. lyon lang ang sinabi ko at tuluyan nang
pumasok sa opisina. Hindi ko na hinintay ang mga naging
reaksyon nila dahil sinarhan ko na rin ang pinto, pero sapat na
iyong sinabi ko para tumigil sila sa pagtatawanan
Pabagsak na ipinatong ko ang bag sa mesa at
nanghihinang umupo sa swivel chair. Napahilot ako sa aking
sentido, Wala akong intensyon na magsungit sa kahit isa sa
kanila pero hindi ko mapigilan. Ang bilis mag-init ng ulo ko kaya
Kung minsan ay ayaw ko na lang magkipag-usap kahit kanino
dahil baka matarayan ko lang sila.
XIX: Pregnancy Symptomms
3/21
Ngayon ko pa lang nasabi sa kanila na hindi na matutuloy
ang kasal ko, tapos hindi pa maayos ang pagkakasabi ko.
Na-guilty tuloy agad ako sa ginawa kong pagsusungit.
Sa katunayan ay dapat naka-leave nga ako ngayon. Two
weeks ang leave ko para sana sa kasal ko na gaganapin ngayong
Linggong darating tulad nang nabanggit ni Gerry kanina, pero
dahil hindi naman tuloy ay binawi ko na 'yong leave ko. Kaya
naiintindihan ko kung bakit nagulat sila na nakita nila ako
ngayon sa store.
Ngayon ay alam na ng lahat na hindi na ako ikakasal, kaya
nga hanggang ngayon ay hindi pa rin ako kinakausap nang
maayos ng nanay ko. Aniya kasi ay laman na ako at ang pamilya
namin ng chismisan doon sa probinsya. Pero hindi naman ako
nakalilimot na tumawag sa kanila kahit na nga ba si tatay lang
ang nakikipag-usap sa akin. llang linggo ko nang pinalilipas ang
galit at tampo niya sa akin, siguro pag-uwi ko ay saka ko

sasabihin sa kanya ang lahat.
Gusto ko nang magkaroon ng katahimikan mula sa
problemang dinulot ng ex ko, And speaking of the devil..
It's been three days since the incident happened between
me and Dione, and also the short conversation I had with
4/21
Phoenix-which haunts me until now.
"Lintek na Montereal 'yon. Isa pa yong ayaw akong
patahimikin!" napapabuntong-hininga na bulong ko sa sarili.
Saglit lang naman kaming nagkausap ni Phoenix pero
hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makalimutan iyon. It
saddens me every time it came across my mind.
Naiinis ako sa sarili ko dahil ilang araw na rin akong
matamlay, ayokong isipin na ang dahilan noon ay ang naging
pag-uusap namin ni Phoenix. Hindi ko na maintindihan ang
sarili ko, dapat masaya ako at dapat panatag ang puso ko dahil
hindi niya ako natatandaan.
lbig sabihin ay wala na akong kailangan ipaliwanag pa
kung sakaling magtanong siya sa nangyari sa amin, tutal ang
plano ko naman ay'wag nang magkaroon pa ng kaugnayan sa
kanya dahil hindi naman talaga dapat magkaroon pa... pero
bakit iba yata ang kinalabasan at nararamdaman ko ngayon
Inever knew that simple question would mean so much to
me and would hurt a lot.
Ipinilig ko na lang ang ulo at nagsimulang magtrabaho
kahit na hindi pa talaga oras ng trabaho. I have to make myselt
5/21
busy 'coz if not, that brute will just invade my mind. Hindi ko na
nga naiisip si Dione, ay pumalit naman ang isang 'yon
Bago mag-lunch time ay lumabas ako ng opisina at
pumunta sa kitchen area. I freaking hate the smell of the grilled
patty but I have to endure it since I have to go to the freezer to
check some of our products.
May hawak akong checklist at iyon na lang ang itinakip ko
sa ilong. Bago pa ako makalapit ay naririnig ko ang mahinang
kuwentuhan ng mga staff dito sa kitchen pero biglang
natahimik nang makita ako. Pabor sa akin iyon dahil nitong
nakaraang araw ay gusto ko talaga nang tahimik lang.
I peacefully finished checking our items, unlike my staff
who were obviously in tensed.
"Alvin," tawag ko sa isa na kulang na lang ay manigas ang
balikat nang marinig ang pangalan niya.
"Ma'am?!" Medyo napalakas pa ang pagkakasagot niya
habang nililingon ako
Nangunot ang noo ko, Bakit ba masyado silang
tensyonado?
"Dumaan ka mamaya sa office bago ka umuwi. Nandoon
6/21
na yong request mo na bagong uniform."
"O-opo, m-ma am. S-sige po, mamaya po bago ako umuwi,
d-dadaan ako."
Mas lalong nagusot ang aking mukha, inulit lang niya ang
sinabi ko. Kulang na lang din ay magbuhol ang dila niya sa
pagsagot. Hindi na ako nagkomento pa at tinalikuran na sila
roon dahil hindi ko matagalan ang amoy.
Bago pa tuluyang makalayo ay narinig ko ang mahihina

nilang bulungan.
B-bakit ang seryoso naman ni Ma am Astrid? Nakakatakot.
"Si Rommel iyon.
"Shush... 'wag nga kayong maingay. Mamaya na lang...
Narinig kong bulong na sagot din ni Philip.
Napailing na lang ako habang nagmamartsa pabalik sa
opisina. Hindi ko na lang pinansin ang pinag-uusapan nila.
Muling bumalik ako sa pagtatrabaho. Ala una na nang
nakaramdam ako ng gutom. Nagluto ako kagabi ng chicken
pesto pasta, ang natira ay binaon ko ngayon para siyang
kakainin ko. Naalala ko na may naiwan pala akong cherry sa rer,
yon na lang ang panghimagas ko. Ipinainit ko lang ito sa
microwave oven na nasa pantry, pagkatapos ay bumalik dito sa
8/21
opisina at nagpasyang dito na lang kumain.
1 am quietly eating my meal when I had a glance with my
desert. Kinuha ko ang maliit na container, binuksan iyon at
hinawakan sa tangkay yong isang cherry pero nahulog lang
dahil natanggal yong tangkay. Ang rupok naman!
Muli akong kumuha ng isa pang cherry. Pulang-pula iyon at
mukhang fresh pa kahit na noong isang araw ko pang naiwan
ito sa ref.
Nakatitig lang ako rito hanggang sa hindi ko alam kung ano
ang nangyayari sa akin ay bigla na lang nag-init ang
magkabilang sulok ng aking mga mata hanggang sa napahikbi
na ako.
"Bwisit ka, Montereal! How dare you forgot me after
popping my cherry, huh?! I hate you!" Parang tanga na umilyak
ako habang nagsasalita sa harap ng walang

kamuwang-muwang na prutas
"Walanghiya ka! Ilang araw pa akong nilagnat dahil sa laki
ng. ng a-ano mo tapos kalilimutan mo lang akong hayop ka!"
am crying like a baby while talking to this cherry.
Samantalang siya ay hindi ko nakalimutan! Tandang-tanda
ko pa ang pangalan niya kahit na hindi siya nagpakilala sa akin.
9/21
Kung hindi sa sariling sikap ay hindi ko pa makakalimutan ang
pangalan niya, pasalamat nga siya hindi ko itinago 'yong ID
niya!
Dreame
Bago pa hindi makapagpigil at baka maibato ko lang sa inis
ay ibinalik ko na sa container 'yong cherry at mahigpit na
sinarhan ang lid nito, bago parang nandidiring inilayo ito sa
akin.
"Bwisit talaga kayong mga lalaki! Puro kayo sakit sa ulo!
Umilyak na bulong ko pero patuloy rin ako sa pagsubo ng pesto.
10/21
Umityak ako habang kumakain nang magbukas ang pinto
at iniluwa noon si Gerry. Nagkatinginan kaming dalawa,
nanlalaki ang kanyang mga mata habang parang natuklaw ng
ahas sa sobrang putla ang mukha. Samantalang ako ay hindi na
nag-abala pang ayusin ang sarili.
M-Ma'am... k-kanina pa po ako kumakatok, a-akala ko
kung ano na po ang nangyari sa inyo dahil hindi kayo
sumasagot kaya... k-kaya binuksan ko na po ang pinto. Hindi
siya magkandatuto habang sinasarhan ang pinto.

Sumiksik siya sa tabi ng water dispenser habang hindi
makatingin nang diretso sa akin.
"S-sorry po talaga. H-hindi ko sinasadya. H-hindi ko naman
po a-alam na ganoon ang nangyari sa i-inyo. S-sana po naging
mas s-sensitive ako sa mga sinasabi ko.." He is fidgeting while
his right leg is shaking.
Napangiwi ako. Ano ba ang mga nangyayari sa mga tao rito
sa store?
lbinaba ko ang hawak na tinidor. "Ha? Hindi kita
maintindihan. Ayusin mo, Gerry!"
Mabilis na tumayo siya nang tuwid. "E k-kasi, Ma am...
umiiyak po tuloy kayo dahil pinaalala ko 'yong tungkol sa
11/21
k-kasal n'yo saka sa ex mo po.. nag-iingat na sagot niya.
Mabilis na pinalis ko ang luha sa aking pisngi. Muntik na
akong mapaismid.
Hindi ang p tanginang'yon ang iniiyakan ko. Aba,
sinuswerte naman ang g'gong yon!
Nag-angat ng tingin si Gerry, napapakamot sa ulo. "Ay,
hindi po ba yon?" He looks relieved. Unti-unti na ring
nagkakakulay ang mukha.
"Sino ba ang nagsabi sa yo na ang hunghang na yon ang
iniyakan ko?"
"E, akala ko lang po dahil umiiyak kayo, siyempre takot ko
na lang din po sa inyo dahil pinaalala ko pa. Nagkaroon pa tuloy
ako ng kasalanan, ma'am."
"Hindi ba pwedeng ito ang inilyakan ko? Kinuha ko yong
container at marahas na binagsak sa mesa. Itinuon lahat doon
ang gigil.
"Cherry'yan, ma'am?"
"Alam ko Ginawa pa akong hindi marunong
mag-distinguish ng prutas
Kunin mo na 'to, kainin mo o itapon mo. Wala na akong
pake!l Masama ang loob ko sa cherry na 'yon dahil marupok
12/21
yon!
Mabuti na lang hindi ko na kailangan pang ulitin dahil
kinuha agad ni Gerry ang container.
"May sasabihin ká pa ba?"
Mabilis siyang umiling. "W-wala na, ma'am. Mag-sorry lang
po talaga ako-"
"Okay na yon. Sige na, salamat!
"Sige po. L-labas na ako. Pasensya-ay! Hindi na niya
itinuloy ang sasabihin nang makitang masama ang tingin ko sa
kanya. "Salamat ng marami, ma am. Labas na po ako!
Nagkukumahog siyang lumabas habang ako naman ay
napasandal na lang sa upuan habang napapailing. Hindi ko na
rin naubos ang kinakain tinakpan ko na lang iyon at uminom na
ng tubig, Nawalan na ako ng gana.
Pagdating naman ng alas singko ng hapon ay nag-unmpisa
na akong mag-ayos ng gamit ko. Eksaktong 5:10 nang lumabas
ako ng store, tapos na akong gumawa ng endorsement para
XIX: Pregnancy Symptomns
13/21
naman sa ka-shift ko na manager.
Simula noong aksidenteng makita ko si Phoenix sa Chinese

restaurant na katapat noong sa lintek na corndog na iyon ay
parating doon na ako dumadaan, pero hindi ko naman na siya
ulit nakita roon. Teka nga, bakit ba ako nagbabaka sakali pa?
Tsk!
Papunta ako sa parking lot nang makita ko si Lharm na
naghihintay sa exit ng mall. Lumapit ako sa kanya at bahagya
pa siyang nagulat nang kalbitin ko.
"Ma'am! Uwi ka na rin po? tanong niya.
Mayroon siyang hawak na isang paper bag habang sa
kabilang kamay ay payong. Umuulan kasi sa labas.
Tumango ako. "Ikaw ba? Sabay ka na sa akin."
Mabilis siyang umiling. "Naku, hindi na po. Nakakaabala pa.
"Okay lang. Rush hour din ngayon, mahirap sumakay lalo
na at umuulan. Tara na..." Hinawakan ko na siya sa kamay para
hindi na makaangal pa
Magkasabay kaming pumunta sa parking lot. Pinatunog ko
lang ang sasakyan at hinayaan siyang pumasok sa front seat
habang ako naman ay umikot papunta sa driver seat.
14/21
"Nakakahiya talaga, ma'am. Nakakaabala pa po ako sa
inyo. Mukha talaga siyang nag-aalinlangan pero hindi na siya
makakaangal pa dahil mapilit talaga ako kapag gusto ko.
"Ano ka ba, okay łang 'yan. Hindi mo kailangang mahiya."
Nginitian ko siya habang nagsimula nang paandarin ang
makina.
"Malapit ka na ba sa SM... Binanggit ko ang isa pang
branch ng SM na madadaanan ko rin pauwi sa condo.
"Opo, ma'am. Isang sakay na lang po ako ng tricycle doon.
"Sige. Ibaba na lang kita ro'n. Sure ka ba na okay ka na

ro'n? Nilaksan ko ang aircon nang may maamoy ako na hindi
ko nagustuhan.
Napalunok ako dahil parang nagbabadya na naman ang
sikmura ko. Ayoko nang ganitong pakiramdam, 'yong bigla na
lang masusuka.
"Hindi mo naamoy'yon? Ang baho..." Hindi ko na
napigilan na sabi ko sa kanya habang nagtatakip ng ilong
"Po? Hala, baka ako yon? Nakakahiya!" Hiyang-hiya na
inamoy niya ang sarili.
Mabilis naman akong umiling. "No.. hindi ikaw. Amoy
mabantot..
16/21
Pareho kaming napasilip sa back seat para tingnan kung
may makikita ba kami ro'n na pwedeng naiwan na pagkain pero
malinis naman. Hindi rin kasi ako kumakain dito sa loob ng
sasakyan para malinis parati. Sinilip ko pa ang sapatos ko,
ganoon din siya pareho namang malinis. Hanggang sa
napatingin siya sa hawak na paper bag.
"H-hindi po kaya ito ang tinutukoy n'yo, ma'am? Inangat
niya 'yong kanina pang hawak na paper bag at doon ay halos
magwala na ang sikmura ko
Napaduwal ako nang ilang beses, kailangan ko pang
buksan ang pinto ng kotse ulit. Wala naman akong sinusuka
pero parang hinahalukay ang aking sikmura.
"Ma'am... okay lang po ba kayo? Naramdaman ko ang
paghagod ni Lharm sa likod ko, inabot niya rin ang tumbler ko
na agad ko rin namang tinanggap
Nagmumog lang ako pagkatapos ay uminom. Napapagod

na napasandal ako, pakiramdam ko ay hiningal ako roon.
Kumuha ako ng tissue para punasan ang bibig
K-kaya n'yo pa po bang mag-drive, ma'am? Baka po
kailangan n'yo pumunta sa ospital. D-daan po muna tayo,
sasamahan ko po kayo..." nag-aalalang sabi niya, panay ang
17/21
buntong-hininga.
Sumilip ako sa kanya at umiling. "Okay lang... h-hindi ko
Dreame
yata nagustuhan ang amoy niyan. Ano ba 'yan? Turo ko sa
hawak niya.
"Ah, eto po? Buttered shrimp with salted eggs po. Request
ng anak ko kaya po nag-take out ako. H-hindi po ba favorite
n'yo rin ito?"
Marahan naman akong tumango. "Y-yeah... hindi ko nga rin
alam. Biglang pumangit ang panlasa ko nitong nakaraang araw.
18/21
Bigla na lang akong nasusuka, 'yong dati kong hindi kinakain,
yon ang nagugustuhan ko ngayon. Tapos 'yong mga favorite ko,
ayaw na ng panlasa ko, problemadong kuwento ko sa kanya.
Malakas na napasinghap si Lharm kaya naman napatingin
ako sa kanya. Nakatakip ang kanyang kamay sa bibig habang
nakatingin sa akin.
"Bakit?" kunot-noong tanong ko.
Tapos parati po kayong inaantok?" tanong niya.
Tumango ako.
"Parati ring feelingn'yo pagod kayo kahit walang
masyadong ginagawa?
Muli akong tumango. Mas lalong napapakunot ang aking
noo. Hindi ko alam pati ako ay kinakabahan sa reaksyon at mga
tanong niya. Hindi kaya may malala na akong sakit?
Napakamot ako sa noo, pagak na napatawa. "Kinakabahan
ako sa 'yo, Lharm,. Bakit ka ganyan, tinatakot mo ako.Dinaan
ko na lang sa biro ang lahat
"Hindi, ma'am.. Umiling siya habang umaayos ng upo,
pero bago iyon ay mariin na nilulon niya yong paper bag at pilit
na pinagkasya sa bag. Kahit paano ay naibsan 'yong amoy sa
ginawa niya.
19/21
"Makinig ka po, Ma'am Astrid.. Naging seryoso siya
habang ako ay matindi na ang kabog ngg dibdib.
"Please be straight to the point, Lharm. Kinakabahan na rin
ako." Huminga ako ngmalalim, parang kakapusin ang aking
hininga.
"Nag-try ka na po ba mag..."
"Mag? Mag-ano?" Pati ako ay naiinip.
"PT po.
"Ha?"
"Pregnancy test po, Ma'am Astrid.." sagot niya at
pakiramdam ko ay nabingi ako roon.
P-pregnancy t-test? Why? W-why do I have to do that?
H-hindi naman ako b-bun...tis?
"Wag po kayong ma-offend, ma'am, ha? K-kasi po base sa
mga sinasabi n'yo lahat po ng 'yan ay sintomas kapag buntis
ang isang tao. Dalawa na po ang naging anak ko, lahat po yan
naranasan ko, at siguradong hindi lang po ako seryosong

aniya kaya alam ko na hindi siya nagbibiro.
I stared at her wide-eyed open. I got frozen in my seat,
wasn't able to move. My heart skipped a beat as my stomach
twisted with the realization.
20/21
XIX: Pregnancy Symptonms
"Mag? Mag-ano? Pati ako ay naiinip
"PT po.
"Ha?"
"Pregnancy test po, Ma'am Astrid..." sagot niya at
pakiramdam ko ay nabingi ako roon.
P-pregnancy t-test? Why? W-why do I have to do that?
H-hindi naman ako b-bun...tis?
Wag po kayong ma-offend, ma'am, ha? K-kasi po base sa
mga sinasabi n'yo lahat po ng'yan ay sintomas kapag buntis
ang isang tao. Dalawa na po ang naging anak ko, lahat po yan
naranasan ko, at siguradong hindi lang po ako..." seryosong
aniya kaya alam ko na hindi siya nagbibiro.
I stared at her wide-eyed open.I got frozen in my seat,I
wasn't able to move. My heart skipped a beat as my stomach
twisted with the realization.
"Oh. My. God!" Tanging naisagot ko habang tutop ang bibig
dahil pakiramdam ko ay hihimatayin ako sa lahat ng mga
narinig mula sa katrabaho
"Oh. My. God!" Tanging naisagot ko habang tutop ang bibiS
dahil pakiramdam ko ay hihimatayin ako sa lahat ng mga
narinig mula sa katrabaho,
19🔥
XIX: POSITIVE
1/21
XIX: POSITIVE
Nangangalay na ako mula sa pagkakaupo sa toilet bowl
dito sa loob ng banyo habang tutop ng magkabila kong kamay
ang isang pregnancy test kit na hindi ko pa nagagalawo
Dreame
nabubuksan man lang. Mayroon pang dalawa na nasa may sink.
Agad na bumili ako ng tatlo bago umuwi rito sa condo.
Pakiramdam ko ay sasabog ang ulo ko sa mga
Impormasyon na narinig mula kay Lharm. My intention is just to
XIX: POSITIVE
2/2
have a casual conversation with her while we are on our way
home, like l am just telling her what are the odd things that
were happening to me lately... hindi ko alam na ikababaliw ko
pala yong magiging sagot niya.
She just told me that there is a possibility thatl am
pregnant. P-R-E-G-N-A-N-T! Sa Tagalog buntis!
Ayaw kong maniwala sa kanya, pero tulad nga noong
sinabi ni Lharm mayroon na siyang dalawang anak. Mas
matanda siya sa akin ng tatlong taon, mas mayroon Siyang
karanasan kaysa akin at sige, sabihin na natin na mas may
kaalaman siya lalo na sa usapin tungkol dito.
Kaya paanong hindi ko paniniwalaan? Ang siste pa,
napa-research din ako nang wala sa oras tungkol sa symptoms,
pareho lang ang nakita ko sa internet, sa mga sinabi ni Lharm,
pati na rin sa mga nararamdaman ko nitong mga nakakaraang

araw at linggo
Oh my god! Hindi ko na alam kung ilang santo at santa na
ang natawag ko kanina pero hindi ko naman alam kung ano
talaga ang gusto kong hilingin. Ngayon nga na hawak ko na ang
maliit na kit na ito ay hindi ko na alam ang gagawin. Ni
pagsunod sa instruction ay hindi ko pa masimulan.
XIX: POSITIVE
3/21
Okay, I admit. I am scared. My hands are shaking while
holding this kit. My knees were trembling. I can't think properly.
I could feel the lump on my throat, the beating of my heart is
becoming erratic as time passes by. I want to cry but no tears
were coming out from myeyes.
Takot na takot ako dahil malaki ang posibilidad na
mag-positive nga ito kahit hindi ko pa nakikita. llang weeks na
ba akong delayed? Hindi ko pa pinapansin noong una dahil
akala ko ay na-delay lang talaga dahil minsan ay ganoon naman
talaga ang mens ko... kaya lang ngayon na may nangyari, dapat
talaga akong kabahan.
Bakit ba ang slow ko sa part na yon? Hindi ko man lang
naisip-yong weird cravings, 'yong sudden mood swings..
bakit hindi man lang sumagi sa utak ko 'to!?
tightly closed my eyes when l remembered how that brute
spilled all his seeds inside me!
"Kasama ka sa gumawa nito... kaya dapat lang na harapin
mo, Astrid!" bulong ko para na rin palakasin ang sari
Huminga ako ng malalim bago nagpasyang tumayo,
muntik pa akong matumba nang manginig ang aking mga binti.
Mabuti na lang nakahawak agad ako sa pader.
XIX: POSITIVE
4/21
Bumalik ako malapit sa lababo, nakita ko pa 'yong
dalawang PT na nakapatong.
"You can do this, Astrid. Face your fears!" I kept on
whispering to myself while slowly opening the kit.
Kinuha ko na rin iyong dalawa at binuksan. Twenty-seven
years old na ako at ngayon lang ako nakahawak nito sa tanang
buhay ko.
Binasa ko ang instruction, ang sabi rito ay tanggalin daw
ang plastic cap para ma-expose 'yong absorbent window. Na
Siyang ginawa ko roon sa tatlo. Pagsasabay-sabayin ko na para
sigurado.
"Point the absorbent tip directly into the u-urine stream.
Take the sample for at least 7-10 seconds, to ensure that an
adequate sample is collected by the t-testing device"
continued reading the instructions with the trembling hand.
Pinaputok ko pa ang daliri bago kinuha yong cup na binili
ko rin kanina. Muli akong bumalik malapit sa toilet bowl at saka
nagsimula na sa kailangang gawin. Noong matapos ay maingat
na bumalik ako sa sink at ipinatong doon ang cup na hawak
Iwashed my hands first before dipping the stick on the
XIX: POSITIVE
5/21
liquid.
"One... two... three... Sinigurado kong tama ang bilang
ko bawat segundo ganoon din kabagal ang tibok ng puso ko. "
Nine... ten...
After ten seconds, I pulled it out from the liquid and
carefully place it in the flat surface. Ang sabi ay kailangan daw

maghintay nang lima hanggang sampung minuto bago makita
ang resulta. Kapag isang linya, ibig sabihin ay NEGATIVE, at
kapag... kapag dalawang linya naman ay POSITIVE.
Muli akong naghugas ng kamay. It's now 6:50... I will just
wait more minutes.
I clasped my fingers as I waited for the result. Pabalik-balik
ako sa paglalakad, pinagpapawisan na rin ako nang malamig
dito sa loob ng banyo. Ang tanging maririnig lang ay ang
Sunud-sunod na mabibigat kong paghinga, pati na rin ang8
mahinang patak ng tubig na mas lalong nagpapadagdag sa
kaba ko.
"Whatever the result... you have to accept it, Astrid!
Pagpapaintindi ko sa sarili
Nakatingin ako sa wristwatch dahil ayokong magkamali sa
tantiya ng oras, nang biglang tumunog ang telepono na halos
XIX: POSITIVE
6/21
magpatalon sa akin sa sobrang gulat. Naiinis na napamura ako,
pakiramdam ko ay nasa horror movie ako sa tensyon na
nararamdaman ko sa mga oras na ito.
Hindi ko na munapinansin iyon dahil naputol din naman
agad. Sumulyap ako sa PT pero wala pang lumalabas na linya
kaya kinuha ko na rin ang dalawa pang kít, at ganoon din ang
ginawa ko katulad sa una. Pagkatapos ay inihilera ko ito nang
magkakatabi, daig pa ang namimili kung ano ang
magugustuhan.
Naghuhugas ako ng kamay nang muling tumunog ang
telepono. Once again, I took a glance at the kits and when I saw
nothing, I went out of the bathroom. Sasagutin ko muna yong
telepono, dahil mas kinakabahan akO kapag may maingay na

ganito.
Mabilis na tinungo ko ang kinaroroonan nito. Paglapat sa
aking tainga ay umupo rin muna ako sa kama dahil
nanlalambot ang mga binti at tuhod ko.
"Hello?"l asked the caller,
Nangunot ang aking noo nang walang sumagot, tanging
mabibigat na paghinga lang ang naririnig ko mula sa kabilang
linya.
XIX: POSITIVE
8/21
"Hello? Sino 'to?" I impatiently asked once again.
Nagsisimula nang mag-init ang ulo ko.
"I still have a lot of things to do. Humanap ka ng iba mong
mapag-ti-trip-an!" Nakakainis!
Ibababa ko na sana ang telepono nang makarinig ako ng
paghikbi mula sa kabilang linya. Kinilabutan pa ako dahil akala
ko ay kung ano ang nangyayari.
"Hello, 'nak?" ani ng boses ng babae. "A-Astrid hija..."
Napaayos ako mula sa pagkakaupo. "Tita Drea?"
Pagsisiguro ko nang mabosesan kung sino ito.
"Oo, a-anak. A-ang Tita D-Drea mo ito. H-hindi kita
matawagan sa c-cellphone mo dahil naka-off, kaya
nagbakasakali ako r-rito.." She is sobbing and I almost didn't
understand what she's sayinng
Huminga ako ng malalim. "Ano po 'yon, Tita? Bakit po kayo
umilyak? K-kumalma po muna kayo. . sino po ang kasaman yo
r'yan?"
Tita Drea is Dione's mom. Ngayon ko lang ulit siya
nakausap simula noong maghiwalay kami ni Dione. Tapos

umilyak pa siya ngayon. Nasaan ba ang lalaking 'yon? Umiiyak
ang nanay niya tapos hindi siya makutaptapan! Hindi talaga
XIX: POSITIVE
9/21
maaasahan ang manlolokong 'yon!
Nakaramdam ako ng pag-aalala para sa matanda, para ko
na rin naman siyang ikalawang nanay. Nandito sa Manila si Tita
Dreame
pero hindi kami nagkikita, ang kasama lang niya sa bahay ay
yong bunsong kapatid ni Dione na fifteen years old at isang
kasambahay,
"Ano po ang nangyayari? Pasensya na po, hindi ko
napansin na naka-off pala ang phone ko. Nasaan po ang kasama
n'yo-" Bago ko pa matapos ang sasabihin ay muli siyang
nagsalita mula sa kabilang linya.
XIX: POSITIVE
10/21
"A-anak... P-parang awa mo na... M-makipag-ayos ka na
kay Dione. A-ano ba ang nangyari sa inyo?
Ang pag-aalala ko ay napalitan ng pagngiwi. Napatikhim
ako. "Ano po ba ang sinabi sa inyo ni Dione?"
"Ang sabi niya ay... n-nakipaghiwalay ka raw sa kanya,
nak. P-paano naman ang kasal n'yo? H-hindi na ba talaga
kayang ituloy? H-hindi na kayang maayos ang sa inyong
dalawa?" Patuloy ang kanyang paghikbi.
"K-kailangan pa bang humantong d-doon?
Naaawa ako sa kanya pero at the same time, pinapatay ko
na sa isip ko ang anak niyang panganay sa sobrang inis.
Walanghiyang 'yon! Hindi pala sinabi sa kanyang mama yong
kag'guhan niya!
Huminga ako ng malalim, nagngingitngit ang aking mga
ngipin sa gigil. "Pasensya na po, Tita... pero hindi ko na po
kayang makipagbalikan sa anak n'yo. Sana po ay maintindihan
n'yo 'yon..." seryosong sabi ko,
Mas lalong lumakas ang hikbi niya na nagpapikit sa akin.
Ako 'yong nakokonsensya kahit na hindi naman ako "yong
gumawa ng kasalanan.
"Tita, t-thank you po sa lahat ng suporta n'yo sa akin noong
XIX: POSITIVE
11/21
kami pa ni Dione. Malaki po ang pasasalamat ko sa inyo dahil
nagkaroon ako ng pangalawang nanay... alam n'yo pong mahal
ko kayo at nag-aalala pa rin ako sa inyo... pero hindi na po
pwede ang gusto n'yong mangyari..." mahinahon kong sabi,
pilit na pinaiintindi sa kanya ang sitwasyon.
Hindi naman ako sa ex ko nanghihinayang, sa pamilya niya
na naging pamilya ko na rin. Katulad nga nang sabi nila,
mahirap nang ipilit pa ang hindi na pwede.
Nasasaktan din siya na mismong anak niya ang may gawa.
Hindi ko na para sabihin din sa kanya ang ginawa ni Dione,
bahala nang anak niya ang umamin sa kanya. Ang sa akin ay
mahalaga nang makausap ko siya at malinaw ang lahat na wala
nang balikan na magaganap
"Kung 'yon lang po ang sasabihin n'yo... pasensya na po,
Tita pero kailangan ko pong ibaba na ang tawag.. maya-maya
ay saad kong muli nang hindi siya makasagot.
"S-sandali, h-hija.,. isang bagay na lang ang hinihiling ko.
Magkasabay pa kaming napabuntong-hininga.

"Ano po iyon? Pero hindi ko po maipapangako na
mapagbibigyan ko-
"Please..
Turong mo na 'yong d-demanda sa anak ko,"
XIX: POSITIVE
12/21
sagot niya na halos magpalaglag ng panga ko.
Ha? Anong demanda?
"Please, A-Astrid... m-may pinagsamahan din naman
k-kayo ni Dione," muling sabi pa niya, panaka-naka ay
humihikbi.
Mas lalong nagusot ang aking mukha, hindi naiintindihan
ang sinasabi niya. Anong demanda ang tinutukoy ni Tita Drea?
"Po? Hindi ko po-"
"T-tatlong araw nang naka-detain si Dione. Hindi niya alam
na tumawag ako sa'yo ngayon para humingi ng tulong,
siguradong magagalit siya sa akin. Pero bilang isang ina,
naglakas-loob na akong tumawag sa 'yo dahil awang-awa na
ako sa kanya. Please, Astrid anak... iurong mo na ang reklamo
kay Dione"
Napahilot ako sa aking sentido. Inalala kung ano nangyari
tatlong araw na ang nakakaraan. Kung hindi ako nagkakamali,
XIX: POSITIVE
13/21
iyon din ang araw na inabangan ako ni Dione sa parking lot at
pilit na isinasama sa kanya. Pero hindi ako nagsampa ng
reklamo dahil gusto ko na lang manahimik.
Pero sino ang gagawa noon? Wala namang nakakita noong

nangyari bukod sa isang tao... Hindi kaya si Phoenix? Si
Phoenix lang naman ang kasama namin noon. Pero bakit niya
gagawin iyon? Wala namang atraso sa kanya si Dione... o hindi
kaya.. ginawa niya yon para sa akin?
Oh, God, Astrid! Don't assume! Don't jump into
conclusions!
Marahas na napailing ako, pilit na inaalis sa utak ang
nabubuong konklusyon.
"Astrid anak? Nandiyan ka pa ba?" Napabalik lang ako sa
huwisyo nang marinig muli ang pamilyar na boses ni Tita Drea.
Huminga ako ng malalim. Pinakakalma ko ang sarili dahil
ang lakas ng kabog ng aking dibdib, umaalon din ang aking
sikmura.
"Tita... to tell you honestly, Dione deserves that. I am not
safe with your son anymore, Tita. Ilang beses na po siyang
nanggugulo sa akin kahit matagal nang walang kami-
XIX: POSITIVE
14/21
nanggugulo sa akin kahit matagal nang walang kami-"
"Mahal ka lang ng anak ko, Astrid." Pagtatanggol niya sa
anak.
Pagak akong napatawa. Kung alam mo lang kung anong
klaseng tao ang anak mo, Tita Drea.
"That's not love anymore, tita! He harassed me three days
ago! At... at kung siguro hindi nangyari sa kanya ito ngayon...
siguradong hanggang ngayon ginugulo pa rin niya ako." Normal
lang naman na ipagtanggol niya si Dione dahil anak niya 'yon,
pero sana nakikinig din siya.
"Bakit, Astrid?" Tumikhim siya. Nakakaamoy na ako nang

hindi maganda at tama nga ako nang magsalita siyang muli.
"May nakita ka na bang mas mayaman kaysa anak ko? Mas
may pera at masusustentuhan ang mga kapritso mo? Kaya pati
yong kasal n'yo na kung kailan ayos na ay walang awa mong
kinansela?!" Tuluyang nagbago ang tono ng kanyang boses.
"What? Hindi n'yo po alam ang
"Kahihiyan ang nangyari sa anak ko at sa pamilya namin,
Astrid! Pinagtatawanan kami ngayon dahil 'yong magaling na
girlfriend ng anak ko, pilit na nakipaghiwalay! Alam mo ba kung
magkano ang gastos sa kasal? Nagsasayang ka ng pera! Malakas
XIX: POSITIVE
16/21
na ang loob mo dahil mayroon nang mapagkukunan na iba!"
Tumaas ang kanyang boses.
Siyempre, alam ko! Kami ni Dione ang gumastos doon! Ni
katiting ay wala kaming hiningi sa kanila!
Pakiramdam ko ay magpuputukan ang mga ugat ko sa ulo
dahil parang gusto ko ring sumabog sa galit. Nag-init ang
magkabilang tainga ko sa narinig.
"Mahal na mahal ka ng anak ko pero sinayang mo lang.
Napakabuti at responsible ni Dione, pero ano nga ba 'yon kung
may malaki ka nang isda na nabingwit?!" Sarkastiko siyang
napatawa.
Ang kaninang nagmamakaawa lang na balikan ko ang anak
niya at iurong ang tinutukoy niyang reklamo ay napalitan nang
pangmamata.
Dahan-dahan po kayo sa mga binibitawan n'yong salita,
Tita! seryosong sabi ko na may halong pagtitimpi.
Pinipigilan ko lang ang sarill ko dahil iginagalang ko pa rin

siya, kahit 'yong anak niya ay nakalimutan na akong igalang sa
ginawa niya sa akin.
"Makakarinig ka talaga sa akin nang masasamang salita,
Astrid! Wala kang utang na loob pati na ang pamilya mo! Kami
XIX: POSITIVE
17/21
ang tumulong sa inyo noong walang-wala kayo!" Halos pasigaw
iyon na kailangan ko pang ilayo sa tainga ang telepono.
"Hindi deserve ng anak ko ang makulong! Dapat ikaw ang
nandoon dahil malandi ka! Sabagay may pinagmanahan ka
Dreame
naman!Hindi pa rin siya tumitigil at kung pwede lang na
pumasok sa loob ng telepono para masampal ko siya ay ginawa
ko na!
Lahat ng paggalang ko na natitira para sa kanya ay
tuluyang naglaho.
XIX: POSITIVE
18/21
Huminga ako ng malalim, parang sasabog ang dibdib ko sa
galit
Wag n'yo pong idamay ang pamilya ko rito dahil kahit
kailan hindi nakarinig nang masasamang salita si Dione mula sa
mga magulang ko! Kung tutuusin, bayad na po ako sa utang na
loob na tinutukoy n'yo! Sa ginawa pa lang ng anak n'yo sa akin,
kulang pa nga po!" Nagtataas-baba ang aking dibdib sa
pagpupuyos sa galit!
Igave her my time even though I am dealing with my own
problem! Tapos ito lang ang maririnig ko sa kanya!?
"Nagagalit sa akin ang sarili kong ina dahil nagawa ko pang

pagtakpan ang kab"buyan ng anak n'yo! Pero ngayon, siguro
po deserve n'yo na malaman ang totoo, tutal hindi naman
sinabi ng magaling mong anak!" Huminga ako ng malalim.
Mahigpit ang hawak ko sa telepono.
"Your good and very responsible son cheated on me!
sarcastically said. "Nahuli ko lang naman siyang nakikipag-s'x
sa mismong best friend ko! Ngayon tita... sabihin n'yo po kung
Sino ang mas masama ang ugali sa amin ng anak mo! At sabihin
n'yo po kung talagang hindi ba niya deserve ang nangyayarl sa
kanya ngayon!?"
XIX: POSITIVE
19/21
lbinuhos ko lahat ng sama ng loob ko, lahat ng kinikimkim
na galit. Wala na akong pakialam kung mas matanda siya sa
akin dahil hindi rin naman niya ako iginalang. Hindi niya
ginalang ang mga magulang ko.
"W-what? T-that's impossible! H-hindi magagawa 'yan ng
anak ko." Nanginig ang kanyang boses na tila hindi
makapaniwala. "Sinasabi mo lang 'yan para pagtakpan ang8
kalandian mo!"
Napatawa ako, narinig ko pa siyang nagmura sa kabilang
linya.
"1 feel sorry for you, Tita... mukhang hindi mo pa gaanong
kilala ang sarili mong anak. Kung ayaw n'yo pang maniwala,
hindi ko na problema iyon. Sabagay, kahihiyan kasi talaga 'yong
ginawa nang napakabuti n'yong anak." Ngumiti ako nang
matamis kahit na hindi naman niya ako nakikita.
Tbababa ko na p0 ang tawag, sa tingin ko naman po ay
naibigay ko nang tama ang oras ko sa inyo, Maraming salamat
po ulit, T ita,. , ay oo nga pala... baka pala mabulok sa kulungan

ang anak mo. Pasensya na po..." Hindi ko na hinintay ang sagot
niya dahil binaba ko na ang telepono.
Marahas na napabuga ako ng hangin. Huling pag-uusap na
XIX: POSITIVE
20/21
nga ay binigyan pa ako ng sama ng loob ng mag-inang 'yon!
Nagsisisi ako na naawa pa ako sa kanila!
Nakaka-stress!
Hihiga na sana ako sa kama nang maalala ang naiwan ko
pang suliranin sa banyo, kaya muli akong tumayo. Mabagal na
naglakad pabalik sa banyo at kasabay noon ay ang pagbalik din
nang malakas na kabog ng aking dibdib.
Sa malayo pa lang ay nakita ko na ang tatlong nakahilerang
pregnancy kits. Humawak ako sa lababo pero sa halip na
tingnan agad kung ano ang naging resulta ay tumingin muna
ako sa repleksyon ko sa salamin.
gently tapped my pale face. "This is it, Astrid!
Magkakaroon ka na ng katahimikan kapag nakita mo ang
resulta!" bulong ko sa sarili bago pikit-matang kinuha ang
tatlong kit.
Hawak ko na ito sa aking mga kamay. Naghahalo ang
takot, kaba, antisipasyon na nararamdaman.
I heaved a deep sigh before finally opening my palm. A tear
fell from my eyes as I felt fireworks inside my tummy. The fear
felt while waiting for the result magically turned into bliss when
I saw two red lines on each kit-POSITIVE.
20🔥
irst Visit
1/17
XX: First Visit
Ihave been staring at the kit in my hand for I don't know
how long... I think one hour? Two hours? I don't know anymore.
l am crying and at the same time smiling like an id"ot.
Noong nakita ko ang resulta kanina ay sa hindi
maipaliwanag na dahilan ay nakaramdam ako ng kakaibang
saya. Takot na takot ako noong una kaya nakakapagtaka na
bigla itong naglaho. Lahat ng init ng ulo ko, lahat ng inis at galit
na nararamdaman ko sa ex ko sa at sa nanay niya ay
pansamantala kong nakalimutan dahil dito. Wala rin akong
kahit katiting na pagsisisi na naramdaman.
Ibinaba ko ang PT sa aking tabi pagkatapos ay umayc
pagkakahiga, ngunit hindi kO masyadong matanaw nang
maayos ang aking tiyan kaya nagdagdag pa akO ng isang unan.
Halos pasandal akong nakahiga, ngayon ay nagkaroon na ng
maayos na view sa aking tiyan.
lam wearing red nighties. This silk dress fits so well on my
body. Malambot na yumayakap sa aking katawan ang tela,
dinala kO ang kanmay sa ibabaw ng aking impis na tiyan at
marahang hinaplos iyon.
irst Visit
2/17
"T'm sorry, baby... mommy didn't know right away..."
bulong ko na animo ay maririnig ng aking anak-ah, anak!
Why does it feel so good to say? I am going to be a mommy
.. a parent! Oh my gosh!
Muling tumulo ang luha sa aking mga mata habang

mahinang napapahikbi. The feeling is too overwhelming
Pakiramdam ko ay nasa alapaap ako. I know my life would
change forever because of this. There's excitement,
anticipation, and yes, a little nervousness, too.
"I will take care of you, baby.. mommy will shower you the
love you deserve." Patu loy akong nagsasalita kahit na nga ba
siguradong buong dugo pa lang ang nasa sinapupunan ko.
Wala akong gustong isipin sa mga oras na ito kung hindi
ang munting buhay na din adala ko sa aking sinapupunan. Saka
ko na iisipin angiba pang mga problema. I have dealt with them
already when I wasn't yet aware with my situation, tapos na sila
at saka ko na lang sila babalikan kapag siguradong maayos na
ang kalagayan ko.
Kaya naman kinabukasan ay nagpasya akong magpunta
agad sa doctor para magpa-checkup. This is needed to make
irst Visit
3/17
sure if l'm really pregnant and of course, to give further
instructions throughout my pregnancy period. I took a day off
from work for this appointment.
I went to a private clinic. Habang nasa loob ay sobrang
kaba ko pa dahil ako lang mag-isa. Inasikaso ako ng isang nurse
para kuhanan ng dugo, pagkatapos ay tatawagin na lang daw
ako kapag may resulta na para rin makausap 'yong OB-GYN.
Sa lobby ay mayroon akong kasabay na isa pang mommy,
sa tingin ko ay mas bata siya sa akin ng ilang edad at kumpara
sa akin ay mas malaki na ang kanyang tiyan. Hindi nga lang ako
sigurado kung ilang buwan na iyon. Nag-ce-cellphone lang siya,
mukhang may ka-chat habang ako naman ay kumuha ng

pamphlet para magsimulang magbasa-basa. Baka kasi sabihin
ay nakikibasa pa ako sa conversation nila.
"100 little things about pregnancy, birth, and being a
first-time mom..." That's the title of the pamphlet I am holding.
Umayos ako ng upo at isinandal ang likod para maging
mas komportable. Habang hindi pa ako tinatawag ay
magbabasa muna ako. I need this, siguro ay kukuha ako ng isa
para kahit nasa bahay ay mabasa ko rin. Mukhang free naman
irst Visit
4/17
pero kung hindi ay mag-avail na lang ako mamaya sa
receptionist.
"Don't worry about timing your baby "just right. Most
people take a few months to get pregnant anyway. My mouth
formed an 'o' as I nodded my head in agreement.
Noong nag-positive 'yong PT, hindi man lang sumagi sa isip
ko na kung tama ba 'yong timing o kung maaga pa ba para rito.
Ijust felt pure bliss, no more questions.
"Don't feel guilty if the gender of the baby on the ultra
sOund isn't what you were exXpecting. Hmm... gender
disappointment? No, of course not. Alam kong maaga pa para
rito pero kahit ano man ang maging gender ng anak ko ay
parehong kasiyahan pa rin ang mararamdaman ko.
I continued reading when I felt someone tapping my right
arm. Nag-angat ako ng ulo at nakitang nakangiti sa akin 'yong
mommy na katabi ko.
"Hi... sorry for disturbing you, aniya.
"Oh, no worries!" Nangingiting umiling ako. Ibinaba ko sa
hita ang pamphlet bago tuluyan siyang hinarap. "How may
irst Visit
5/17
help you?
Her cheeks flushed. She is undeniably pretty. "Pwede bang
makisuyo ng isa ring pamphlet? M-medyo mahirap na kasing
kumilos." Nahihiyang napanguso siya sa may kalakihan na nga
niya na tiyan.
Dreame
Of course. Nasa tabi ko kasi "yong table kung saan
nakalagay 'yong mga brochure at pamphlet. Kumuha ako ng isa
at inabot iyon sa kanya.
"Thank you, Miss?2
Astrid. Just call me Astrid... Nakipagkamay ako sa kanya.
irst Visit
6/17
"Hi, Astrid. Nice meeting you. I am Shaira." Hindi nawawala
ang ngiti sa kanyang mga labi, sumisilay pa ang isang maliit na
dimple sa kaliwang pisngi.
"So... your first time being here? nananantiyang tanong
niya at bahagyang sumulyap sa aking tiyan na kung titingnan ay
hindi mapagkakamalang buntis.
Ah, yes. Heto nga at kinakabahan ako, napatawang sagot ko. Normal lang yan
ganyan din ako sa unang baby ko, sagot niya,bahagya pa akong nagulat.
Pangalawang baby ko na to.... Dugtong na sabi pa Niya. Noong mapansin yata na

nagulat ako. Wow! She looks younger than me and she's having a second baby. That's
great! Sabi nga nila mayasa raw ang may baby sa bahay. Babies and kids bringjoy to
everyone's House.
Ilang months na yang tiyan mo?
Seven na, medyo malapit lapit na.
Sayo? Siguro weeks pa lang? Marahan niyang hinahaplos ang tiyan.

7/17
Tumango ako. "First time ko pa lang magpapa-checkup.
Ngayon ko pa lang din malalaman kung ilang weeks na."
Happiness is visible in my voice. I am just excited and nervous.
"Oh,I see. Hayaan mo ilang months lang may ganito ka na
rin... Natatawang turo niya sa malaki at bilog na bilog na tiyan.
Napatawa rin ako. Hindi ko alam pero pakiramdam ko ay
mas lalo akong na-excite sa narinig. I can already imagine
myself having a big tummy, wearing maternity dress. Waiting for
another month until my little baby came out to see this
beautiful world. Ah! That feels like a dream.
Nagpatuloy kami sa pagkukuwentuhan. She is sharing me
some of her experiences during her pregnancy on her first child.
Babae raw ang una niyang anak at ngayon ay mag-six years old
na.
Shaira had her first baby when she was nineteen years old,
ngayon ay twenty-five na siya. Nag-aaral pa siya ng college
noong mabuntis kaya sobrang disappointment daw ang
naramdaman ng kanyang magulang sa kanya. Hindi naman daw
niya kinunsinte ang nagawa dahil alam naman niyang mali,
kaya ngayon ay bumabawi siya sa mga ito. Siniguro niya na kahit nabuntis nang
maaga ay nakapag naman siya ng pagaaral.
"Alam mo ba noon, sobrang mahiyain talaga
ako. Nahihiya akong humarap sa nmga tao, pero sabi
nga nila kapag naging nanay ka na, hindi mo na
maiisip yon lalo na kapag umiiyak at humihingi na
ng pagkain ang anak mo. I'll whip my b**b out and
feed my daughter even we're not alone. I don't care.
Bahala na sila, uunahin ko pa ba sila kaysa anak ko
na nagugutom?" natatawang kuwento niya at ako

naman ay matamang nakikinig lang.
Mother's love is indeed the strongest and
purest love in the world.
9/17
XxFirst Visit
Bigla ko tuloy naisip ang nanay ko. Alam kong
mahal niya ako, kaya lang ay may hindi kami
pagkakaintindihan ngayon. Iniisip ko pa lang na
sasabihin ko sa kanya na magkakaroon na rin ako
ng anak ay hindi ko maiwasang hindi makaramdam
ng kaba. Lalo na kapag nalaman niya kung sino ang
ama.
"I am not scaring you but you have to be
prepared... being a mother is not easy. Mapapagod
ka, mapupuyat, iiyak na lang bigla kasi gusto mo na
lang sumuko, pero kapag makikita mo 'yong anak
mo na nakatingin at ngumingiti sa 'yo... mawawala
na lang yon lahat. Parang pakiramdam mo kaya mo
pang pasanin ang mundo ulit:" Pumatak ang ilang
butil ng luha sa kanyang mga mata, kahit ako ay
naiiyak na rin habang nakikinig sa kanya.
Mabilis na pinunasan niya ang luha. "Pasensya
ka na, ha? Emosyonal lang talaga habang
nagkukwento,"
Nagtawanan kaming dalawa. Naiintindihan ko
yon dahil ganyan din ako nitong nakaraang mga
araw. Akala ko nga ay nababaliw na ako dahil
simpleng mga bagay ay iniiyakan ko... kaya naman

XX. First Visit
10/17
pala.
Thank you. Marami akong natutunan sa 'yo,
Shaira.I know it will help me a lot" Matamis na
ngumiti ako sa kanya.
Naputol lang ang pag-uusap namin nang
tawagin ako ng nurse dahil ako na ang susunod na
iche-check ng doctor. Nagpaalam lang ako kay
Shaira at muling nagpasalamat bago pumasok sa
loob ng clinic.
"Good morning, Ms. Astrid. Take a seat, please.
" The doctor is smiling widely at me when I entered
her room.
"Good morning din po, Dra. Marasigan.
nakangiting bati ko sa kanya pabalik.
"Uhm, your first time right? Are you alone?"
Inayos niya ang suot na salamin habang
Sumusulyap sa pinto sa likuran na parang may
hinihintay.
Tumikhim ako. "A-ako lang po mag-isa...
Hindi pa nga po alam ng lalaki na nakabuo siya at
magkakaroon na ng anak... at wala akong balak na
ipaalam.
XXFirst Visit
11/17
Hindi kO naman alam na sharpshooter naman
pala yong Montereal na 'yonl Sa lahat na lang ng
bagay ay blessed ang loko!

"Alright, so let's proceed ?" Hindi nawawala ang
ngiti niya. May hawak siyang papel, siguro ay 'yong
lab results ko pati na rin ballpen.
"Ngayon pa lang ay binabati na kita, Ma'am...
Congrats, you're going to be a mommy!" She
clapped her hands, seems like she is more excited
than me.
My face lit up. Nakita ko naman na positive na
nga 'yong result sa PT, pero ngayon na narinig ko sa
mismong doctor ay mas lalo lang nadagd agan ang
kasiyahan ko.
"Thank you po, doc..." Malapit nang mapunit
ang aking labi kangingiti.
"You are six weeks pregnant, Ms. Astrid.I am
glad that you have known it earlier, ang iba ay nasa
ika-tatlong buwan o apat na buwan na bago nila
nalalaman."
Napaawang ang aking labi. "May ganoon po ba
talagang instances na late na nalalaman?
XX First Visit
12/17
She nodded her head. "Hindi naman
kadalasan, but there are some scenarios. Ang iba
kasi ay irregular ang menses nila, tapos wala silang
moming sickness at food cravings or yong
tinatawag nating paglilihi kaya hindi nila agad
napapansin. Lalo na 'yong mga second time or third
time mommies, parang normal na lang sa kanila
kaya hindi na nila napapansin."

Tumango-tango ako habang naaalala 'yong
mga cravings ko nitong nakaraang araw. Hindi ko
alam na naglilihi na pala ako noon.
"Since this is your first prenatal visit, I have
XXFirst Visit
13/17
some questions for you. Is it okay with you?"
Panay lang ang tango ko na parang
masunuring bata.
"When was your last period?"
"Two months ago po."
"Any medications you are taking? Herbal
supplements?"
"Wala po." Mabilis lang ang naging pagsagot ko
dahil sigurado naman ako rito.
Hindi ako umiinom ng gamot kahit masakit
ang ulo, may lagnat, o kaya ubo't sipon. Kung
pwede pang idaan sa tubig at pahinga ay ganoon
lang ang ginagawa ko dahil ayoko talaga ng lasa ng
gamot. Kahit vitamins nga ay wala.
May maganda rin nga palang idinulot 'yong
hindi ko pag-inom ng gamot noong nakaraan na
masama ang pakiramdam ko. Sa nabasa ko kasi ay
dapat hindi basta-bastang umiinom ng gamot ang
mga buntis, mabuti na lang talaga!
"Are you allergic to any medications ? Do you
have any other allergies?"
"Thankfully, wala naman po."
XX: First Visit

14/17
Nagpatuloy ang pagtatanong niya sa akin
habang ako naman ay matiyagang sinasagot lahat
iyon.I am determined to have a smooth and safe
pregnancy, lahat ng mga sinasabi niya ay
tinatandaan ko at siniguradong walang
makakalimutan.
"May mga gusto ka bang itanong? Feel free.
Lalo na at first time mommy ka, siguradong marami
kang gustong malaman." Doctora Marasigan has
this friendly vibe, kaya hindi siya mahirap kausapin.
Hindi ka makakaramdam ng kahit anong
intimidating na aura mula sa kanya.
"Uhm, may mga bawal po ba akong kainin?
"Just avoid raw meats and fish. Less din tayo
ng in-take ng caffeine, ha? Or kung pwede no coffee
and muna... Milk pwedeng-pwede." Nginisian niya
ako noong sinabi ko kanina na mahilig ako sa kape.
Sorry naman, masarap kasil
"Noted, doc." Napakamot ako sa aking ulo sa
hiya.
"Since you are on your first trimester noW,
Common na nasusuka ka o kaya ay feeling mo
XXFirst Visit
15/17
pagod ka. A small amount of vaginal spotting is
normal, but if you feel heavy vaginal bleeding or
Cramping, or severe abdominal pain... call me
immediately, okay? Medyo sensitive kasi kapag first
trimester, so you have to be extra careful."

Alam kong nagpapaalala lang siya pero bigla
akong kinabahan doon. Awtomatikong napahawak
ako sa aking tiyan na parang pinoprotektahan ito.
"T'm okay to work naman po, 'di ba? Basta 'wag
lang heavy work duties?" Nag-alala ako dahil baka
maapektuhan ng trabaho ko ang aking
pagbubuntis, pero sinabi ko naman sa kanya na
manager ako sa isang fast-food restaurant
"Yes, butI suggest you work on morning shift.
wasan mapuyat at ma-stress, mommy. Para kay
baby 'yan at para sa 'yo na rin"
I kept that in mind. I won't entertain any
problems for now, kapag sinabi kong problema ay
kasama na roon ang mga taong puro sakit lang ng
ulo ang idinudulot sa akin. My priority this time is
my baby. Wala nang iba pa!
"But don't worry, mommy.." Muling ibinalik ko
XX First Visit
16/17
ang atensyon sa kanya, ngayon ay may
nakakalokong ngisi sa kanyang labi
"S*x doesn't hurt your baby during pregnancy
.. so you can still have s*x with your hubby, parang
wala lang na sabi niya, kung tutuusin ay parang
excited pa siya samantalang ako ay muntik nang
masamid kahit na wala namang iniinom.
"P-po?" Namula ang aking pisngi. "H-hindi po
ba no'n matatamaan 'yong a-anO... Siyempre po di
ba p-pumapasok 'yong a-ano niya, t-tapoS...

Hindi ko matapos ang sasabihin dahil
napatawa na si doktora. Pulang-pula ang kanyang
mukha katatawa. Ginawa pa akong clown. Galing!
"No, ma'am... the muscles of the uterus and
the amniotic fluid help protect your baby. Have sex
while you're pregnant as often as you want, walang
problema ro'n. Lalo na medyo mataas ang s Xual
desire kapag buntis.." she casually said while I feel
SO embarrassed.
Paano kung malaki at mahaba 'yong ano...
pwede pa rin 'yon? Sobrang laki pa naman noong
hotdog ni Phoe-Ay teka nga, bakit biglang napasok
17/17
XX: First Visit
dito 'yong hunghang na 'yon! Bakit ko ba
pinoproblema at tinatanong 'to?! Hindi naman ako
makikipag-s"x. My god!
Natapik ko ang aking pisngi para giSingin ang
sarili. Maghunos-dili ka, Astrid! 'Wag mong sabihin
na uulit ka pa! Napunlaan ka na nga!
"Kung tatanungin mo ang posisyon, kahit ano
naman ay pwede 'wag ka lang dadapa. Mas okay rin
na ikaw ang nasa ibabaw. Muli akong napatingin
kay doctora na ngayon ay tumatawa habang
nagsusulat sa papel.
My face heated up as I pictured out in my brain
the exact scenario she was saying-l am on top and
Phoenix f' cking Montereal is gripping my waist as
grind harder. Okay, this isn't good!

21🔥
Small world
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
22🔥
XXII: Toothpaste.jpeg
1/16
Sa halip na intindihin pa ang lalaking nasa labas ay
nagpasya akong ayusin na lang ang mga pinamili ko. Hinugasan
kong mabuti ang mga mansanas at mangga bago ko inilagay sa
ref. Bumili na rin ako ng orange dahil ang sabi ni doktora ay
maganda rin daw ito sa buntis.
"Ang haba naman ng saging na to!
Hawak ko ang isang piling na saging na ilalagay kO sa
ibabaw ng mesa. Feeling ko ay mabubulunan ako kapag kinain
ko ito. Susukatin ko na sana ito gamit ang aking daliri nang
matigilan ako.
Teka nga, bakit ba nawiwili akong sukatin nang sukatin ang
mga bagay-bagay? Tsk! Nagsimula kasi ito noong nakita ko"
yong ano...
"Ano, Astrid?! Sige, ituloy mo!" bumubulong-bulong ang
konsensya ko kaya napatigil ako.

Oh 'di ba, kahit mag-isa ako rito ay hindi rin ako
magkaroon ng katahimikan?
Napapailing na tinapos ko na lang ang ginagawa bago
pumasok sa kuwarto ko. Naligo ako at nagpalit ng damit bago
Toothpaste.jpeg
2/16
muling bumalik sa salas. Plano kong manood na lang kaso hindi
ko pa alam kung ano ang panonoorin ko.
Wala na akong gagawin ngayong araw dahil tapos na ang
mga appointment ko kaya pwede na akong magpahinga.
Itutuloy ko na rin 'yong ni-request kong leave, kaya may isang
linggo akong pahinga na lulubos-lubusin ko na.
May tuwalya pa sa aking buhok habang nag-scroll ng
magandang palabas, pero makalipas ang ilang minuto ay wala
akong matipuhan kaya ibinalik ko na lang iyon kay Mr. Bean na
sinimulan kong panoorin noong isang araw.
l am too focused on watching when someone ring the bell
outside. Hawak ang throw pillow ay naglakad ako papunta sa
pinto para buksan iyon.
"Hello. Kayo po ba si Ma'am Astrid?" Isang delivery boy ang
bumungad sa akin.
Tumango ako. "Opo, sir. Sino po sila?"
"Ah, may delivery po para sa inyo, ma'am." Binuksan niya
yong dalang bag at kinuha ang laman noon. Hindi lang isang
plastic kung hindi dalawa ang iniabot niya sa akin.
Toothpaste.jpeg
3/16
"S-sandali, sir. Wala po akong order. Baka nagkakamali po

kayo ng address?"
Hindi ko agad kinuha ang ibinibigay niya dahil wala naman
talaga akong in-order. Kumain na ako bago umuwi para nga
hindi na ako magluluto. Ang poproblemahin ko na lang ay
mamayang gabi, anong oras pa lang ba ngayon? Alas tres?
"Hindi po, ma'am. Astrid Miranda po ang nakalagay rito."
Pagpipilit niya. "Bayad naman na po kaya wala na pong
problema."
Napakamot naman ako sa ulo habang mahinang
napapadyak. Ang kulit ni kuya. Marunong pa sa akin, ay ako
yong Astrid Miranda. At saka kahit bayad na 'yan, hindi ko pa rin
tatanggapin 'yan. Paano kung may iba na palang halo 'yan? E'di
napahamak pa kami ng anak ko? Hays!
"Kanino po galing? Kahit m"matay pa po 'yong mga
langgam dito sa loob ng unit ko, wala talaga akong binibili."
Narinig ko ang mahina niyang pagtawa.
"Seryoso ako, kuya. 'Wag mo akong tawanan." Napanguso
ako. Naging clown pa ako nang wala sa oras. Tsk!
Toothpaste.jpeg
4/16
"Pasensya na po, ma'am." Napatikhim naman siya bago
nahihiyang napakamot sa ulo. "Pero sa inyo po naka-address
ito. Astrid Miranda po, from.." Binasa niya 'yong hawak na
resibo.
"P.M?" Nangunot ang kanyang noo. "Ito lang po ang
nakalagay, ma'am."
Ako naman ngayon ang bahagyang naguluhan.
Manghuhula pa talaga ako? PM? Prime Minister? Private

message? Charot!
Ang corny mo, Astrid!
"Kunin n'yo na po, ma'am. May i-deliver pa po kasi akong
iba, kapag hindi ko po ito nadala agad sa akin po ibabawas.
Wala pa naman po ako masyadong kita ngayon." Napatingin
ako sa kanya na mukhang naging problemado.
Naawa naman ako sa kanya at biglang nakonsensya kaya
wala akong nagawa kung hindi kunin iyon. "Akin na nga, sir.
Pero baka gusto mong kunin 'yong isang plastic?" Alok ko pa,
pero umiling siya.
"Hindi na p0, ma'am. Malaki po 'yong tip na ibinigay"
5/16
Toothpaste jpeg
Napangisi siya bago nagpaalamn na sa akin.
0, e 'di sana all galantel
Sumilip pa ako sa hallway para tingnan kung may ibang tao
pero wala naman akong nakita kaya isinara ko na ulit ang pinto.
Dumiretso ako sa dining area para dalhin itong dalawang
plastic.
Naghila ako ng isang upuan at umupo roon bago
pinagmasdan ang mga pagkain sa harap ko na para bang isa
itong malaking misteryo. Sino ba kasing PM "to? Kung sino man
siya ay dapat na ba akong kabahan dahil alam niya ang
Toothpaste.jpeg
6/16
pangalan ko? Imposibleng hindi rin niya alam na mag-isa lang
ako rito pero bakit ang dami niyang pinadalang pagkain?
Inilabas ko isa-isa ang laman ng mga plastic. Mayroong

fried chicken, vegetable salad, clubhouse sandwiches, at steak. '
Yong totoo, ano ang akala niya sa sikmura ko? Kaya ubusin ang
lahat ng ito? Hindi lang iyon dahil sa isang sikat na restaurant pa
binili 'tong mga pagkain na sigurado akong mahal ang presyo
bawat isa.
Wag niya sabihing sisingilin niya sa akin ito pagkatapos?!
Wala talaga akong ibabayad sa kanya.
Noong maalis ko ang lahat ng laman ng plastic ay saka ko
lang napansin ang isang card. Agad na kinuha ko iyon at binasa
ang nakasulat. In fairness, ang ganda ng penmanship kaya
nabasa ko agad ito, hindi katulad sa akin na mukhang kinahig
ng manok ang sulat.
"Eat. You are so thin, missy." - PM.
Namilog ang mga mata ko nang mabasa ang laman. Six
words but enough for me to distinguish where these foods
came from.
7/16
Toothpaste.jpeg
P.M21 Damn! Bakit hindi ko agad naisip na Phoenix
Montereal ang ibig sabihin noon?! At bakit niya ako kailangan
padalhan nito? Hindi ko na maintindihan ang takbo ng utak ng
isang iyon.
He doesn't know me... I mean, that's what I heard from
him. Hindi ba at tinanong pa nga niya ako kung sino ako noong
huli kaming nagkausap? Kaya nga apektadong-apektado pa ako
ng ilang araw dahil nalungkot talaga ako noon.
Nahilot ko ang aking sentido. Pumipintig ang ugat sa aking
ulo. Feeling ko ay na-stress ako nang wala sa oras.

That man is like a freaking puzzle for me. He is such a
mystery!
Umalis na ako sa dining area at bumalik sa salas. Hinayaan
ko na lang na nandoon ang mga pagkain sa mesa dahil talagang
sumasakit ang ulo ko kapag nag-iisip.
"T'm sorry, baby. Your daddy is stressing me out. Ang
gulo-gulo niya. Kailangan nating mag-isip ng magandang plano
.saad ko habang hinahaplos ang aking maliit pang tiyan.
Itinuloy ko na lang ang panonood, kahit paano ay
8/16
Toothpaste. jpeg
nakalimutan ko ang gumugulo sa isip ko dahil sa kakulitan ni
Mr. Bean. Hanggang sa hindi ko na nga namalayan na nakatulog
ako, kung hindi ko pa narinig na tumutunog ang doorbell ay
hindi pa ako magigising.
Niyakap ko ang sarili dahil malamig na rito sa salas.
Pagtingin ko sa nakasabit na orasan ay mag-alas sais na, ang
tagal ko rin palang nakatulog. Ini-off ko muna ang TV bago
nagtungo sa pinto para buksan iyon.
"Ano 'yon? Wala akong tindang yelo," wala sa loob na sabi
ko habang inaantok na nakayakap sa pinto.
Damn, I feel so sleepy!
Napahikab ako. Ang haba na nang naitulog ko pero
inaantok pa rin ako. Gusto ko sanang ituloy ang tulog sa
kuwarto pero istorbo itong nag-doorbell.
"Okay! Bye ha?" Papikit na ako habang sinasara ang pinto
nang may pumigil doon kaya hindi ko tuluyang naisara ito.
"Why would I f'cking need an ice?!" pabulyaw na ani ng
isang boses.
Did I hear Phoenix's voice?
9/16
Toothpaste.jpeg
Nagmulat ako ng mga mata, pero halos blur lang ang
nakita ko. Kita kong may tao sa harap ko, pero hindi ko
maaninag ang mukha. Lintek, nakalimutan ko palang suotin
yong salamin ko.
Kinusot ko ang aking mga mata. Tumingkayad at
bahagyang inilapit ang mukha sa lalaki, iyong tipong ilang
pulgada lang ang layo namin sa isa't isa habang naniningkit ang
mga matang sinuri siya. Itim na tila kulay ng gabing mga mata
na binagayan ng mahabang pilik-mata, pinindot ko pa
matangos niyang ilong para siguruhin kung tunay ba yon,
makinis na pisngi, mapupulang mga labi, umiigting na panga, at
mabangong hininga-confirm, it's Phoenix Montereal.
Teka... sandali.. si Phoenix?!
"Ay, p tangina!" sigaw ko na kahit ako ay muntik nang
mabingi sa lakas.
Namilog ang aking mga mata habang nag-iinit ang
magkabilang pisngi. Mabilis kong tinakpan ang aking bibig nang
mapagtanto kung gaano kami kalapit, siguradong naamoy niya
ang aking hininga. Kagigising ko pa lang naman, hindi katulad
sa kanya na amoy mint ang bibig.
10/16
Toothpaste.jpeg
Umatras din agad ako, pero hindi ko natantiya ang aking
balanse dahil bigla akong nag-panic. Muntik pa akong matumba

kung hindi niya agad ako nasalo. Mabilis na pumalibot ang
kanyang matipunong braso sa aking bewang para alalayan ako,
ang aking dalawang kamay naman ay naitukod ko sa kanyang
matipunong dibdib para hindi tuluyang magdikit ang aming
mga katawan.
"Careful, woman! You are so clumsy!" yamot na saad niya.
Napalunok ako. Pakiramdam ko ay nagising ang lahat ng
dugo ko sa katawan, ang antok ko kanina ay parang bulang
biglang naglaho. Napalitan nang mabilis na kabog ang aking
dibdib at para bang biglang uminit ang paligid.
Naipilig ko ang ulo. "S-sorry! 1-ikaw pala, akala ko bumibili
ngyelo, e.. ani ko sa maliit na boses.
Letse! Anong yelo, Astrid!?
Napabuga siya ng hangin. Muntik na akong mapapikit sa
bango ng hininga niya. Lintek!
Bago pa mawala ulit sa huwisyo ay mabilis ko siyang
tinulak at pilit na kumawala mula sa pagkakayakap ng kanyang
11/16
Toothpaste.jpeg
braso sa akin. Nagawa ko namang makaalis, kaya kahit paano
ay nabawi ko ang maayos na paghinga.
"S-sandali, kukunin ko lang 'yong s-salamin ko sa loob,"
saad ko at hindi na hinintay ang sagot niya bago
nagmamadaling isinara ang pinto.
Malakas ang naging kalabog noon pero hindi ko na
pinansin. Bumalik ako sa sofa, kinapa ko pa ang salamin ko
dahil akala ko ay nahulog doon. Pagtingin ko sa gilid ay sa mesa
ko pala naipatong.
Agad ko itong isinuot at bumalik sa pagiging high
definition ang paligid ko. Geez! Kailangan ko na talagang
magpa-lasik. Hindi na nakakatuwa ang labo ng mata ko!
"Kalma, Astrid! Si Phoenix lang 'yan! 'Wag mo ipahalatang
natataranta kang maharot ka!" Pangaral ko sa sarili,
tinapik-tapik ang pisngi para magising
Huminga ako ng malalim bago naglakad muli pabalik sa
pinto. Sinuklay ko muna ang aking buhok na bahagyang nagulo
kanina sa pagtulog. Bakit naman kasi hindi ko tinitingnan agad
kung sino 'yong nasa labas, siguradong mukha akong ewan
kanina noong humarap sa kanyal Inamoy ko rin ang sariling
12/16
Toothpaste.jpeg
hininga.. okay, hindi naman pala ako mapapahiya dahil
mabango rin.
Ang hirap talaga kapag kagigising lang! Bangag na bangag
ako kanina!
I composed myself before opening the door and facing this
brute. Nakagat ko ang aking labi nang salubungin ng madilim
na ekspresyon ng kanyang mukha. Nakasandal siya sa gilid
habang nakahalukipkip ang magkabilang braso sa dibdib.
Pasimpleng pinasadahan ko ng tingin ang kanyang
kabuuan. Nakasuot lang siya ng plain white t-shirt kung saan
13/16
Toothpaste.jpeg
hapit na hapit ang matitipuno niyang mga braso,

kapansin-pansin din ang nagtatago niyang abs sa suot na
kamiseta. Nagbaba rin ang tingin ko sa suot niyang gray jogger
pants. Kailangan ko pang pigilan ang sarili na hindi
mapabunghalit ng tawa nang makitang nakasuot siya ng
tsinelas na pambahay.
Ang cute!
Muling nagtaas ang aking tingin at sa hindi sinasadyang
pagkakataon ay dumako iyon sa isang bagay na pilit na
bumabakat sa suot niyang pants. Hindi ko na kailangan pang
isipin kung ano iyon. Napalunok ako, pakiramdam ko ay
nanuyo ang aking lalamunan.
Iheard him cleared his throat and that was my indication
to turn my gaze to him. Nakataas ang kanyang kilay habang
unti-unting tumataas ang sulok ng kanyang labi.
"Enjoying the view, missy?" He grinned at me as he started
closing our distance.
Napatayo ako nang tuwid at agad na napatikhim. "Anong
v-view ang pinagsasasabi mo?!" Muntik pa akong mautal
14/16
Toothpaste.jpeg
"At saka ano ba ang ginagawa mo rito? Alam mo bang
inistorbo mo ang masarap kong tulog?!" Pagtataray ko.
Remember lesson number 2? Daanin sa pagsusungit para hindi
na lang mapahiya.
Tinaasan ko siya ng kilay, pero hindi niya kita ang mahigpit
na hawak ko sa seradura ng pinto, dahil kung hindi ay baka
lumuhod na lang ako bigla sa harapan niya.
That's wild, Astrid! Nasaan ang delikadésa mo?!
"Is that how you welcome your guest, huh?" seryosong

tanong niya habang
"Ha? Magsusungit ako kung-"
"That's not how you face your visitors! Almost... kissing
them!" Pagputol niya sa sinasabi ko na may halong galit. His
voice is accusing. Halos marinig ko ang pagtatagis ng kanyang
mga ngipin.
Akala ko ang tinutukoy niya ay ang pagsusungit ko sa
kanya kaya naman nagulat ako sa narinig.
Inayos ko ang aking salamin bago humawak sa magkabila
kong bewang.
15/16
Toothpaste.jpeg
"Anong sinasabi mo r'yan?! Sabog ka ba? Ano'ng k-kiss?
Kung feeling mo hahalikan kita kanina... d-dream on, Mister! No
way! Kiss ko na lang palad ko, kaysa sa 'yo!" Napairap ako.
"Siyempre, nakalimutan ko 'yong salamin ko kanina.
Malabo po ang mata ko, kung hindi ka aware!" Singhal ko pa.
Bahagya pa akong hiningal sa pagkatapos magsalita.
Bakit naman tunog defensive, Astrid?
"ls that how you also welcome the delivery man, huh?" Sa
dami ng mga sinabi ko ay ito lang ang naging sagot niya.
Masama pa rin ang timpla ng kanyang mukha. Bakit ba inis
na inis siya? Dapat sa aming dalawa ay ako ang mas may
karapatan na mainis dahil ako 'yong inistorbo niya baka hindi
niya alam?!
Mariin kong naipikit ang mga mata. Gusto kong manakal!
Inhale. Exhale.
Kalma, Astrid. Wag kang sasabog. May contribution 'yan sa

baby mo. Kung wala ang sp" rm niyan ay hindi mabubuo, okay?
Kaya 'wag kang magkakamaling sakalin ang poging lalaki na
yan!
Toothpaste.jpeg
16/16
"Ewan ko nga sa 'yo! Teka nga, ano ba ang kailangan mo?
Bakit ka nanggugulo rito? Wala ka bang ibang mapag-trip-an,
ha?" Hanggang dito lang ang kaya kong pagtitimpi. Kulang na
lang ay umabot sa tuk
Paano kasi napunta ro'n sa delivery man? Anong ibig
niyang sabihin na ganoon ang naging pagsalubong ko rin doon
sa tao? Baka sa aming dalawa ay siya ang bangag.
"Tutulog na ulit ako. Kung wala kang kailangan, papasok
na ulit ako sa loob-="
"Can I ask for some toothpaste? Naubusan ako..." aniya na
parang wala lang habang ako ay muntik nang mahulog ang
panga sa sahig sa narinig.
Ano raw? Toothpaste?! Inistorbo niya ako para sa
toothpaste?
23🔥
XXIll: Ang Panty
Toothpaste ba kamo? AS in 'yong..sa n-ngipin? Pag-uulit
ko sa sinabi niya.
Hindi pa rin ako kumbinsido, syempre baka nagkamali lang
ako ng dinig. di ba? Baka iba pala ang tinutukoy niya.
Yes. Is there another meaning for it? pilosopong sagot
niya.
Tingnan mo tong isang tol Siya na nga lang yong
nanghihingi siya pa yong hindi maayos sumagot. Hindi kita
bigyan diyan, el
Napairap ako. "Sinisiguro ko lang
Seryoso ko siyang tiningnan. Bukod sa sobrang guwapo
niya at parang modelo itong nakatayo sa harap ko ay walang
halong bakas ng pagbibiro ang kanyang perpektong mukha.
God, he is really serious!
"Ang pogi mo! Ang macho mo pal Siguradong hindi ka rin
naghihikahos sa buhay tapos manghihingi ka lang ng
toothpaste? Tuluyan na akong napatawa. Napahawak ako sa
aking tiyan habang inaasar-asar siya
Ang ganda-ganda ng sasakyan niya tapos walang pambil
2/15
ng toothpaste?
Why? is it illegal to ask for some? Mabuti nga hindi ako
nagnakaw. How can he remain stoic while saying all of this?
Habang ako ay halos yakapin na ang sahig katatawa sa kanya.
"What is so funny? seryosong tanong pa niya habang
nagtatakang nakatingin sa akin.
Seriously, he is really asking me that? Hindi ba niya kayang
sakyan ang mga sariling banat niya?! Tsk! Ang pangit naman
ka-bonding nitong sharpshooterna 'to!
Nakagat ko ang labi para pigilan ang pagtawa dahil ang
ingay-ingay ko na sa hallway. Mabuti na lang walang
masyadong lumalabas at dumadaan ngayon.
Napatikhim ako. "Sandali, nasa loob.
Heto na nga, kukunin na. Nakakahiya naman sa kanya,

mukhang nagmamadali!
Tinalikuran ko na siya para makapasok agad sa unit. Hindi
ko pa naisasara ang pinto nang hawakan din niya ang seradura
nito.
Can I come in? he asks as he stares at me.
3/15
It really feels so llegal to look straight into his eyes.. it's
hypnotizing. 1just saw myself nodding asI opened the door
wide for him.
Thanks, missy.
Napasinghap na lang ako nang lampasan niya ako. Nakita
ko na lang siyang inililibot ang paningin sa aking buong unit. He
is already in, siyempre wala na akong choice kung hindi
i-entertain siya.
Maayos kong isinara ang pinto bago sumunod sa kanyang
likod. Kitang-kita ko ang pagkakaiba ng height naming dalawa,
halos hanggang balikat lang niya ako.
Upo ka muna. Kukunin ko 'yong hinihingi mo. Bago pa
siya makaharap sa akin ay umatras na ako palayo sa kanya.
He willingly obliged and sit on the single sofa.
Naka-dekuwatro siyang nakaupo habang nakapatong sa
magkabilang gilid ang magkabila niyang siko.
Mukha siyang hari na naghihintay lang na pagsilbihan.
Kahit sino ay walang magiging reklamo kung siya ang
pagilingkuran.
4/15
Ang Panty
Ang istrikto niyang mga mata ay hindi inilulubay sa akin, na

tila naghihintay na magkamali ako.
Bakit ayaw mong bumill sa baba? 1 know you can buya
lot? Pagbabalik ko sa usapan namin kanina.
Imposible kasing wala siyang pambili. Ang mahal ng mga
pina-deliver niyang pagkain tapos hindi siya makabili ng sariling
toothpaste. Tsk!
"Tinatamad ako... tamad na tamad din na sagot niya.
Napaingos ako sa isinagot niya. "Kaya ako ang inistorbo
mo, ha?
Ang angas ng isang ito! Tinatamad siyang bumili pero ang
sipag niyang isto rbohin at pag-trip-an ako.
Baka gusto mong ako pa ang mag-toothbrush sa 'yo ha?
Sinusuwerte ka na kapag
"Why? Are you willing to do that, hmm?" Pagputol niya sa
sasabihin ko, "Sounds interesting, missy
Pinaglaruan niya ang kanyang labi gamit ang daliri habang
kitang-kita ko ang pagdako ng kanyang mga mata sa aking labi
bago nag-angat ulit para tingnan ako ng diretso sa mga mata.
5/15
My cheeks flushed. Sandali... nilalandi ba ako ng kumag na
to?! Why do l feel like he is flirting with me?l
Hindi tayo magiging assumera, Astrid. Hindi tayo ganyan
Naipilig ko ang ulo habang pinaalalahanan ang.sarili.
Huminga ako ng malalim para pakalmahin ang pusong
JOANNA BAG#25831 KOREAN FAS...
Lazada
JOANNA BAG#25831 KOREAN FASHION SHOULDER BAG

FOR WOMEN
SHOP NOW
nagririgodon. "Kukunin ko lang yong toothpaste na hinihingi
mo. Diyan ka lang, Bilang ko ang mga gamit kol
inirapan ko Siya para pagtakpan ang sarili, Stguradong
mapapahilya ako kapag nalaman niyang kakaiba ang epekto
niya sa akin. Sinabi ko lang din iyon para hindi maging awkward
6/15
ang paligid.
Kapag tahimik siya at nakatingin lang sa akin ay mas lalo
akong kinakabahan. Gusto ko 'yong may naririnig mula sa
kanya dahil hindi ko naman kayang basahin ang laman ng utak
niya.
Mabilis akong nagmartsa papunta sa spare na bathroom
hindi kalayuan sa salas. Pagpasok ko sa loob ng banyo ay halos
masampal ko ang sarili nang tumapat sa salamin.
"Wag kang mag- panic. Tao lang din yon. Kulang na lang
manginig'yang pem-pem mo!" kastigo sa akin ng aking utak.
Kita ko angE pamumula ng aking pisngi habang mabibigat
ang paghinga.
Phoenix can never make me calm.I mean, kapag nandiyan
siya ay parati na lang para akong sasabak sa giyera sa sobrang
kaba. Para bang buhay na buhay bawat himaymay ng katawan
ko kapag nagkakaharap kaming dalawa-kung tutuusin ay
bilang pa sa daliri sa kamay kung ilang beses pa lang kaming
nagkita. Pero parating kaya niya ring higupin lahat ng enerhiya
ko sa katawan.
7/15
Bago pa niya mapansin ang pagtatagal ko rito sa banyo ay
kumuha na ako ng isang kahon, yong dalawa ang laman. Para
may stock siya at hindi na manghihingi pa.
Hindi bale, pababayaran ko na lang sa kanya ito dahil
mahal na ang bilihin ngayon! Wala nang libre!
Sinuklay ko ang buhok gamit ang aking dalirí at inayos ang
suot na sleeveless na bestidang pambahay.
Malay ko bang pupunta siya rito, e 'di sana hindi ito ang
sinuot ko? Wala na kasi akong balak na lumabas talaga buong
araw tapos ganito lang ang mga sinusuot ko kapag nandito sa
unit. Mas presko.
Okay lang. Astrid. Hindi mo kailangang magpaliwanag
Lumabas ka na ro n.
Napangiwi ako dahil parating'yong utak ko ang kontrabida
sa buhay ko
Malit na binuksan ko ang pinto, sinilip ang bruto na prente
pa ring nakaupo pero halos manlaki ang mga mata ko nang
makita kung ano ang hawak niya.
Nol Don't touch that 1screamed at the top of my lungs
8/15
Malalaki ang hakbang na tinawid ko ang distarnsya narning
dalawa habang parang sasabog ang dibdib ko sa kahihiyan
Marahas na kinuha ko mula sa Kanyang kamay ang hawak
Bakit mo hawak ang p'nty ko, ha?l Bastos 'tol" halo
pasigaw na sabi ko sa kanya, namumula ang buong mukha
Mariing kinuyumos ko ang p'nty at itinago sa aking likod
habang masamang nakatingin sa kanya.
Nakakahiya! Tatlong lingerie set ito na binili ko tapos

kahapon dumating. Akala ko naitago ko na lahat, mayroon pa
palang natira. Bakit hindi ko agad napansin?! My god!
"Ididn't know. Nakita ko lang din 'yan. Malay ko bang
p'nty mo yan? Tinaasan niya ako ng kilay. Siya pa 'tong
malakas ang loob.
"Sana hindi mo na lang pinansin. Ang sabi ko sa 'yo 'wag
mong pakialaman ang mga gamit ko. Bastos ka talagal"
Dalawang kamay pa ang hawak niya habang itinataas iyon
na akala mo ay specimen kanina. Alam kong wala naman siyang
kasalanan, pero dala na rin ng kahihiyan ay silya na lang ang
aawayin ko,
9/15
1am not, Ang bastos nakahubad. Mukha ba akong
nakahubad sa harap mo?0 gusto mong maghubad pa ako?"
Kahit kailan talaga.. argh!
Sa sobrang inis ko ay binato ko siya nang kahit anong
mahahawakan. At huli na nang napagtanto ko na ang ibinato ko
sa kanya ay iyong panty rin na hawak ko nasapol na sapol sa
kanyang mukha.
"Ay lintek!"
Nagmamadali kong kinuha iyon sa mukha niya pero dahil
na rin sa pagmamadali ay napatid ako sa carpet.
Hindi ko alam kung dapat ipagpasalamat ko na hindi ako
sa sahig napasubsob, sa halip ay ang katawan ni Phoenix ang
sumalo sa akin at ang posisyon ko naman ngayon ay posibleng
dalhin ako sa pagkakasala.
Nakaupo ako sa mga hita ni Phoenix habang nakasubsob
ang mukha sa dibdib niya. Halos manuot sa aking ilong ang
naxakapanghinang amoy ng kanyang pabango habang halos

yurmakap sa aking katawan ang matipuno niyang mga braso
na noon ay alam kong nakaalalay lang sa akin dahil muntik na akong pumalakda
sa sahig
10/15
Ramdam ko agad angE pagdaloy ng kuryente sa aking
buong katawan.
Why are you so clumsy, missy? His chest vibrated as he
spoke. Sobrang hina lang noon na para barng pati siya ay
nawalan ng lakas.
Hindi agad ako nakahuma, ni hindi makagalaw, Natatakot
na sa simpleng paggalaw ko ay maging isang mas malaking
pagkakamali iyon.
Ramdam ko ang mabigat naming paghinga. Ang kanyang
mainit na palad sa aking bewang ay hindi gumagawa ng paraan
para itulak ako palayo sa kanya, bagkus ay hindi ko nga yata
naramdamang lumuwag ang pagkakahawak niya. Ang isang
kamay niya ay nasa aking hita na noon ay halos naka-expose na
dahil lumilis ang bestida dulot nang maling pagkakaupo.
He isn't doing anything. He isn't moving, but I feel like my
body is burning Ang tensyon sa apat na sulok ng aking unit ay
hindi ko mawar.
1admit. 1 am always out of control when Phoenix is around.
Fakiramdam ko ay hindi na ako ang kumu-kontrolsa sarili ko
kapag nandlyan siya.
11/15
Hindi ko alam kung ano ang ginawa ko sa sarili para
matauhan. Itinukod ko ang mga braso sa kanyang dibdib,
noong mag-angat akO ng ulo ay nagtama ang aming mga mata.
Pakiramdam ko ay mas lalo akong nanghina nang makita ang

namumungay niyang mga tingin habang ang mabibigat na
hininga ay tumatama sa aking mukha.
T-thank y- you at... P-pasensya na.. halos pabulong na
sabi ko bago pilit na tumayo kahit na nanginginig ang aking
mga binti at tuhod.
Tila hirap na hirap akong lumayo, para bang may magnet
sa katawan niya na hinihila ako pabalik. Mabilis akong
napatalikod habang marahas na naisuklay ang daliri sa buhok.
Nakailang hugot ako ng hininga, kailangan ko pang kabigin
ang dibdib para pakalmahin. Kanina ay nilalamig lang ako rito
sa unit, ngayon ay halos pagpawisan ako sa sobrang init.
Ahm...h-here's your toothpaste. Nanginginig ang kamay
na abot ko sa malit na kahon na hawak.
Nagtagal pa ang tingin niya sa hawak ko bag80
napabuntong-hiningang tumayo, Mabilis na napaatras ako para
DIEyan ngdistansya, natatakot namuling magdampi kahit na
12/15
dulo langng aming mga daliri,
T-thankyou. Hwill pay for it.namamaos na aniya bago
inabot ang kahon.
Mabilis na pinagsiklop ko ang magkabilang kamay sa aking
ikod. Halos pangeigilan ko ang aking mga daliri sa sobrang
Teeth Whitening Mousse Toot...
Lazada
Teeth Whitening Mousse Toothpaste Oral Hygiene Rermove
Stains Plaque
KDMe yelow tuathe dbrat
SHOP NOW
tensyon
Nagkaroon pang nakabibinging katahimikan sa pagitan
naming dalawa hanggang siya na ang bumasag nito.
gotta go.
Tahimikna tumango lang ako.
13/15
Muli lang niya akong nilampasan at naglakad na papunta
sa direksyon ng pinto. Marahas na napabuga ako ng hangin
bago nagpasyang sumunod sa kanya.
Hawak na niya ang seradura ng pinto nang magsalita ako.
T-thankyou nga pala sa p-pagkain na pina-deliver mo,
ani ko nang maalala yon.
Nilingon niya ako habang marahang tumatango. "Did you
finish all of those?"
Sumulyap siya sa likuran ko. Matatanaw kasi mula rito ang
dining area, pati na rin yong bar counter
Napalingon din ako ro'n. Namula ang mukha ko nang
makita niya ang mga pamilyar na plastic na pinaglagyan ng
pagkain. Halatang hindi pa nagalaw.
H-hindi ko nakain k-kanina dahil busog pa. N-ngayon pa
lang s-sana... Hindi ko alam kung bakit kailangan kong
magpaliwanag
Hindi dapat ako nakakaramdam ng konsensya pero may
kung ano kasing kumurot sa aking puso nang makita ang
malungkot niyang mga mata habang nakatanaw roon.
14/15
All right. Finish all of those. You have to eat.|Tumikhim
siya at muling nagbaba ng tingin sa akin.

Para akong bata na napatango sa harap niya. Samantalang
kanina noong wala Siya ay nagrereklamo ako na hindi ko
kayang ubusin 'yon.
May gusto akong sabihin pero pinangungunahan ako ng
hiya. Hindi ko kayang simulan.
"Thank you for this." tinaas niya ang hawak na kahon ng
toothpaste.
"Tm leaving. Tinalikuran na niya ako at binuksan ang
pinto.
Aalis na siya, Astrid. Do something!"
"Why would she do something? Let the brute leave!
No!
Nagkaroon pa ng pagtatalo sa loob ng aking sistema.
Mahigpit akong napahawak sa dulo ng aking bestida. Bago
pikit-matang hinawakan siya sa braso para pigilan
G-gusto mong sabayan akong k-kumain?
Sa sobrang kaba ko ay halos mabingi ako sa lakas ng kabog
Ang gPenty
15/15
ng aking dibdib. Wala akong narinig na sagot sa kanya. Unti-unti
kong binuksan ang aking mga mata at agad na nagsalubong
ang aming mga tingin.
You want me to stay?" tanong niya sa pinakamasuyong
paraan.
"Y-yes..." My voice trembled as I nodded my head.
24🔥
Basta spg
BASTA SPG
1/17
XXIV: BASTA SPG
-Hwill just prepare the foods." Mabilis na inalis ko ang
kamay sa kanyang braso at agad na tinalikuran siya.
Nakakailang hakbang pa lang ako palayo nang marinig ko
ang muling pagsasara ng pinto. Hindi ko man lingunin ay
ramdam ko ang pagsunod niya sa aking likod. Akala ko ay hindi
niya pauunlakan ang pag-imbita ko kaya ganoon na lang ang
tuwang nararamdaman ng aking puso na hindi ko na lang
pinahalata.
Hindi naman masamang alukin siyang kumain, hindi ba?
After all, sa kanya naman galing ang mga pagkain na ito. Totoo
rin naman na hindi ko kayang ubusin itong mag-isa, so why not
share with the one who actually bought it?
Mabilis na tinungo ko ang dining area. Kinuha ko agad ang
mga pagkain doon at dinala sa bar counter. Pagsulyap ko ay
nakatayo na siya sa gilid ng mesa.
"Sit, first.linit ko lang ang mga pagkain." Kanina ko pang
naiwan sa mesa kaya lumamig na ang mga ito.
I preheated the air fryer to 350 degrees while getting the
food from their containers.
BASTA SPG
2/17
Let me help you prep-
"Nol" Napasigaw ako nang akmang lalapit na siya sa akin.

Bigla akong nataranta, muntik pang mahulog 'yong isang
manok habang inililipat ko sa isang bowl. At saka ko lang
naalala na bakit ko nga ba inililipat agad ito, e iinit ko pa nga
pala?
"Ah, 1-I mean, ako na rito. Upo ka na lang diyan. Y-you are
my guest." Nahihiyang ngumiti ako sa kanya.
Nakahinga naman ako ng maluwag nang hilahin niya ang
sang upuan at umupo na roon. Kung magpipilit siya na
BASTA SPG
3/17
tumulong ay hinding-hindi ko na siya aalukin na kumain dito
kahit kailan
Una kong inilagay sa air fryer ang steak. Tatlo hanggang
limang minuto ay okay na ito. Habang kumikilos dito sa kusina
ay ramdam ko ang paninitig niya sa akin, kaya naman ingat na
ingat ako sa bawat galaw ko.
"So... is your boyfriend still bothering you?"
Bahagya akong natigilan sa ginagawa nang marinig iyon.
Napasulyap ako sa gawi niya. Ang upuan niya ay nakaharap dito
sa bar counter, nakahalukipkip siya habang pinapanood ako.
I cleared my throat. "He's an ex." Pagtatama ko sa sinabi
niya.
"No, he isn't anymore. His mom called me... naka-detain
daw." I tried to sound casual while watching his reaction.
Ito pa nga pala ang bagay na gusto kong malaman. Kung
totoong may kinalaman ba siya sa nangyari kay Dione pero
hindi ko alam kung paano sisimulan at itatanong sa kanya ang

tungkol doon. Kaya naman pinanood ko na lang ang magiging
reaksyon niya.
BASTA SPG
4/17
Hindi siya mukhang nagulato kung ano pa man na para
bang inaasahan na niya ang sagot na iyon. Tumango lang siya
na para bang walang pakialam
"C-Can I ask you a question?" Habang naghihintay na
matapos ang ininit na mga pagkain ay naisipan kong
magkaroon kahit na kaunting pag-uusap sa pagitan namin para
naman hindi sobrang nakakailang ang katahimikan.
He remained silent, but I saw his slight nod. Ibig sabihin
naman siguro noon ay pwede akong magtanong?
Kumuha ako ng paper towel at pinunasan ang kamay bago
sumandal sa bar counter. "Do you know Dione? I mean... the
last time you have seen each other... you called him by his last
name.
Sa pagkakaalala ko ay may halong paggalang pa nga ang
tawag ni Dione sa kanya, samantalang casual lang kay Phoenix.
"He is a subordinate. One of our agents."
Napa-oh' ako. Ibig sabihin ba ay siya ang boss ni Dione?
Siya ang may-ari noong kompanyang pinagtatrabahuhan niya?
May atraso ba-"
BASTA SPG
5/17
"You told me it's just a question. Only one. That's another
one." He cut me off. His eyebrow arch.
Kung titingnan ay para siya 'yong strict na boss o kaya

yong terror na professor noong college na kahit maliit na mali
ay napapansin niya.
Napapangusong napakamot ako sa aking leeg. "Okay,
questions! With 's' pala, nakalimutan ko lang idugtong kanina!
Ito naman...
Bakit ba kasi pati 'yon pinupuna pa niya?
Naghugas muna ako ng kamay bago mabilis na inalis sa air
fryer 'yong steak at inilipat sa isang malinis na plato.
"So, let's go back to what I'm asking a while ago.."
Ipinatong ko sa bar counter ang hawak bago muling humarap sa
kanya.
"Ahm, you know... m-may atraso ba sa 'yo si Dione? Sa
t-trabaho or... personal? I mean, you don't have to be detailed,
Just yes or no?"
Malaki kasi ang posibilidad na siya talaga ang may
kinalaman kung bakit nakakulong ngayon si Dione, pero gusto
BASTA SPG
6/17
kong malaman ang dahilan. Baka kasi personal reason niya
yong dahilan kaya niya ginawa. I don't want to jump into
conclusion that he did that because of me... because in the first
place, why would he do that, right? Wala naman siyang
pakialam sa akin dahil hindi kami magkaano-anong dalawa.
Pero sa kabilang banda, bakit sa akin humihingi ng tulong
si Tita Drea at sinasabing iurong ko na ang reklamo?
"Do you still care about him?" Napansin ko ang pag-igting
ng kanyang panga at bahagyang pagdilim ng ekspresyon ng
mukha. Parang may madilim na ulap sa ibabaw ng kanyang ulo.

"No. Of cou rse, not!" Matindi ang naging pagtanggi ko. Iba
ang nag-aalala sa curious. Curious lang ako! My god!
"Wag mo na ngang sagutin!" naiinis na sabi ko at muli
siyang tinalikuran para asikasuhin na 'yong nanlalamig na mga
manok.
Pansin ko lang, hindi na kami nagkaroon ng maayos na
pag-uusap. Parating nauuwi sa inisan kahit na maayos ang
umpisa.
Inayos ko ang pagkakasalansan ng manok sa air fryer, pero
BASTA SPG
7/17
bago 'yon ay naisipan kong lagyan ng ibang spices para naman
may iba ring lasa. Bumaling ako sa taas at binuksan ang kitchen
wall cabinet. Isa ito sa mga pinakamagandang design dito sa
unit, tamang-tama lang dahil maraming pwedeng ilagay kaya
lang ang problema ko sa tuwing kailangan ay hindi ko maabot
agad dahil ang taas.
"Bakit kasi ang liit ko?!" naiinis na bulong ko.
Tumingkayad ako at pilit na inabot ngunit hindi kaya ng
height ko. Minsan ay kailan gan ko pang kumuha ng stool kaya
lang bago ko pa magawa iyon ay naramdaman kong may
humawak sa braso kong nakataas
Halos maestatwa ako sa kinatatayuan habang dumadaloy
ang init at kuryente na dulot ng pagdadaop ng aming mga
balat.
"Ako na...
Tumaas ang balahibo ko sa batok nang maramdaman ang
hininga ni Phoenix doon. Napakainit noon at nagdadala nE
malit na kiliti sa aking buong katawan.

"Which one, missy? Let me get it."Ulit pa niya saka inilapit
8/17
ang katawan sa akin.
Gulat akong napalingon sa kanya. Paano siyang nakarating
agad dito nang hindi ko nararamdaman?
Nakatingala ako habang siya ay may kung anong sinisilip
sa taas ng cabinet. Noong mapansin na hindi ako nagsasalita ay
nagbaba ang tingin niya sa akin.
Napahigpit ang hawak ko sa pot holder na siyang una kong
nahawakan kanina. "P-pakikuha na lang noong p-pepper at
C-chili powder:" Nanginig ang aking boses, pakiramdam ko ay
pinagpapawisan ako ng malamig.
Napalunok ako. He looks so freaking innocent. I know he is
just trying to help me out, without knowing what's really
happening and running in my mind. I mean, sa sobrang lapit ng
katawan niya sa akin ay ramdam na ramdam ko ang pagtama ng
matigas na bagay sa aking pang-upo na ang tanging nakatabing
ay ang mainipis kong bestida. Dumidikit ito sa gitna ng aking
malulusog na hiwa ng pw't... na nagdudulot ng nakakadarang
na init sa aking katawan.
Is this what Doctora meant when she said that a woman
experiences increased I'bido when pregnant? "Coz i could
9/17
freaking feel how my cl't pulsating right now, with this sudden
contact!
"Here, missy..." Saka lang ako natauhan nang magsalita si
Phoenix at iniabot sa akin ang dalawang maliit na garapon.

Mariin at nakakapanghina ang mga tingin na ibinibigay
niya akin. Kaya sino ba ang hindi bibigay ang tuhod kapag
ganitong Adonis ang nasa harapan?
T-thanks." Nakagat ko ang labi. Halos pautal-utal na ako,
talagang kinakabahan
Ibinalik ko ang tingin sa mga manok na nasa air fryer. Hindi
10/17
pa rin ako makakilos nang maayos. Paaano ba'y sa halip na
umalis siya sa likod ko ay para siyang pader na nananatili roon.
Mabilis ang tibok ng puso ko ngayon. Halos maduling sa
ginagawa kaya naman muntik ko nang maibuhos ang lahat ng
paminta dahil sa panginginig ng aking kamay.
"How longg would it take to get done?" Halos manigas ako
nang ipatong niya ang baba sa aking balikat at bahagyang
sinilip ang ginagawa. Ang isang palad ay prenteng humawak sa
aking bewang.
Bumigat ang aking paghinga. "F-five m-minutes siguro.
B-balik ka na r-ro'n.." Gusto ko siyang itulak pero hindi ko
maintindihan ang sarili kung bakit hindi ko man lang magawa
yon.
"Hmmm. okay, missy..." Malambing at malamyos ang
kanyang boses. Nakakapanghina. Lahat-lahat sa kanya ay
nakakawala ng huwisyo.
Para kaming mag-asawa-ako ang nagluluto habang siya
ang magiging taga-tikim kung ano ang lasa... but that
imagination was way too far from reality.
11/17
His hand started caressing my waist. Making small circles
that give me a shiver all over my body.
"P-Phoenix..." My breathing hitched as I called his name.
"Hmmm?
Napapikit ako nang maramdaman ang mainit na labi niya
sa aking leeg, habang mas lalong idinidikit ang sarili sa akin.
Pakiramdam ko ay mas lalong nagngalit ang matigas na bagay
na kaninang tu matama sa aking pang-upo.
"Ohhhmm.." Mariing nakagat ko ang labi nang pasadahan
niya ng malilit na halik ang aking leeg at batok. Nalalasing na
ako sa nakakakiliting sensasyon nang alalayan niya ako sa
bewang at ipihit paharap sa kanya.
Hinawakan niya ang aking mukha, pilit na hinuhuli ang
aking mga tingin. Namumungay pa ang aking mga mata habang
mariin ang pagkakagat sa labi na malapit nang magdugo.
Inilapit niyang mukha sa akin. Ang ilong ay nasa aking
pisngi.
T'm sorry, missy..." His breathing became ragged. "I can't
do it anymore. I can no longer control myself...
12/17
That was the last thing I heard from him before I felt his lips
on mine. Napapasinghap ako at sa pagbuka ng aking labi ay
iyon ang naging paraan para ipasok ang kanyang dila sa loob ng
aking bibig. Mapusok ang kanyang mga halik. Malalim.
"Ahhh..." Napaungol ako sa gitna ng aming paghahalikan
nang maramdaman kong inililis niya ang laylayan ng aking
bestida at nagsimulang gumapang ang isa niyang kamay sa
aking hita.
"P-Phoenix... ohhmmm..." Bumaba ang kanyang labi sa
aking leeg habang ang kaliwa niyang kamay ay hinahaplos ang
aking tiyan, bago marahang pipisilin. Napahawak ako sa
kanyang braso para kumuha ng suporta.
This shouldn't be happening.. but I can't control it
anymore. Ang kaninang kontrol ko sa sarili ay tuluyang nawala.
Parang may sariling isip ang aking katawan na walang
napapansin sa paligid kung hindi ang masarap na halik at
haplos ng lalaking ito.
"S-stop it.. P-Phoenix... ahhh!" Ang dapat na pagtutol ay
napalitan nang malamyos na pag-ungol. My mind went blank as
Ifelt his calloused hand on my br'asts, gently massaging it
13/17
Napapikit na lang ako nang maramdaman ang kamay niya
na marahang pinipisil kasabay nang paglapirot sa aking
namumukol na mga ut'ng. He has an easy access because I was
not wearing an undergarment.
"Ahhh! Ohhh, d'mn. Haahhh..." Sunud-sunod ang naging
pag-ungol ko hanggang sa naramdaman ko na binuhat niya
ako. Mabilis na iniyakap ko ang magkabilang hita sa kanyang
bewang, habang mahigpit na nakayakap ang mga baso sa
kanyang batok.
Nagsimula siyang maglakad at hindi ko alam kung saan
niya ako dadalhin. "S-sandali... y-yong f-fried chicken... ahhh!"
Ang dapat na sasabihin ay nabitin na lang sa ere nang muli
niyang hulihin ang aking labi.
Ang kanyang naghuhumindig na pagkal"l"ki ay tumatama
sa aking pang-upo, na sa bawat paghakbang niya ay kumikiskis
iyon at nagdudulot ng kakaibang kiliti at saraap

Iniupo niya ako sa mesa habang hindi pa rin naghihiwalay
ang aming mga labi. Ang kanyang kanang kamay ay abala sa
paglamas sa aking dibdib. pinanggigilan ang aking n'pple na
siguradong kanina pang namumula. Habang ang kanyang
14/17
kaliwang kamay naman ay sinapo ang matambok kong
pagkab b°e na kanina pang nagsisimulang mabasa.
"P-Phoenix... this is.." mahinang usal ko, bakas sa tono
ang paglalaban ng sarap at pag-aalinlangan.
inililis niya ang suot kong bestida hanggang sa taas ng
aking dibdib.
"Ay!" Ang pigil na tili ang halos sumakop sa buong unit
nang punitin niya ang aking manipis nap'nty. Wala na akong
narinig na pagtutol nang gawin niya iyon.
Tuluyang bumuyangyang ang aking pagkab'b'e na noon
ay basang-basa na. Halos mamula ako habang pinagmamasdan
niya ako na parang pagkain na nakahain.
"You are so beautiful, missy... heavenly..." He whispered as
he claimed my lips once again.
Hinagkan muna niya ako sa labi, bago nagbaba sa aking
dibdib. Pinagsawa muna ang mga labi sa paghalik sa aking
tayong-tayo na n'pples. He is licking and s'cking it like a baby.
Pagkatapos ay nagbaba sa aking tiyan para bigyan ng
panaka-nakang halik hanggang sa tuluyang inilapit ang mukha
15/17
sa aking pagkab"b'e at halos manginig ang buo kong pagkatao
nang dumampi ang labi niya roon. Mabagal na hinagod ang

hiwa ng aking hiyas gamit ang kanyang mainit na dila.
Halos mapahiga ako sa mesa. Nakakapanghina.
Nakakawala ng ulirat ang sarap.
Mahigpit na napahawak ako sa kanyang ulo. Panay ang
naging kislot ng aking katawan, hindi na alam kung saan
ibabaling ang ulo. Namumungay ang mga matang pinanood ko
siya habang tila ekspertong hinahalikan ang bawat sulok ng
aking hiyas.
Nararamdaman ko na ang pag-agos ng mainit at
masaganang katas mula sa aking kaloob-looban. Gumuguhit
palabas sa aking pagkab"b"e.
"Phoenix... ahhh! P-please!" Halos mapasabunot ako sa
kanyang buhok nang maramdaman ang pagsundot ng kanyang
daliri sa aking hiyas.
Sinusundot-sundot niya ang bukana ng aking hiyas. Tila
nanunudyo.
Kung kailan ramdam ko na ang napipintong pagsabog ng
16/17
unang org'smo ay saka naman kami binulabog ng malakas na
tunog ng telepono. Dahil doon ay natauhan ako. Parang
bumalik sa realidad.
"Oh, god! No!" Mabilis na tinulak ko palayo si Phoenix na
noon ay hindi agad nakahuma.
Mabilis na bumangon ako mula sa pagkakahiga sa mesa.
Mabilis na inayos ang sarili bago tumayo at lumayo sa kanya."
H'm s-sorry. T-this shouldn't be happening! Leavel Please!" My
voice trembled as realization hits me.
Phoenix looks taken aback. Hindi rin agad nakahuma. Tila

BASTA SPG
17/17
nagugulantang sa naging reaksyon ko.
"Leave!" I almost screamed.
Naitakip ko ang dalawang kamay sa mukha. Ngayon ko
lang naramdaman ang kahihiya. Naiiyak din ako sa mga
nangyayari.
Akala ko ay umalis na siya kaya nagulat ako nang ilang
pulgada na lang ang layo namin sa isa't isa.
"I won't be sorry, missy..." bulong niya sa akin at halos
napapikit na lang ako nang maramdaman ang labi niya sa aking
noo.
Sa muling pagmulat ko ay ang papalayong bulto na lang
niya ang naabutan ko. Kasabay nang paglabas niya at pagsasara
ng pinto ay nanghihinang napaupo ako, at umiiyak na
napasubsob sa mesa.
Kahit kailan ang rupok mo, Astrid!
25🔥
Her Mom
1/15
XXV: Her Mom
Yakap-yakap ko ang sarili na tinatawid ang direksyon
papunta sa aking kuwarto. Medyo nahihirapan pa akong
maglakad dahil sa panginginig ng mga tuhod. Hindi ko na
pinansin ang tumutunog na telepono at eksaktong naputol
naman iyon noong sinarhan ko ang pinto.

Nanghihinang napahiga ako sa kama habang nangingilid
ang mga luha. I feel so guilty. Nahihiya ako kay Phoenix.
Nahihiya ako sa sarili ko. Naiinis. Nagagalit. Halo-halong
emosyon na ang tanging naging sagot ko na lang ay pag-iyak.
Ano na lang ang iniisip niya sa mga oras na ito? Na ganoon
na lang ako kadaling makuha? Na ang bilis-bilis kong bumigay
sa tukso?
Nagagalit ako sa sarili ko dahil mahina ako, Muntik na
naman akong makagawa ng kasalanan. What happened
Detween us that night was a mistake. Yes, I considerit as one.
Pero kung ano man ang nabuo matapos anE gabing iyon ay
hindi ko kailanman ituturing na pagkakamali. This baby isa
blessing.my baby. But I must avoid this c'rnal desire for it will
just make things more complicated. Kaya nga kung maaari ay
2/15
ayaw ko nang maulit muli iyon, dahil kahit saan tingnan ay
mali.
"You are so st' pid, Astrid! Muntik nal Hindi ka na nadala!l
Pangaral ko sa sarili habang halos mapasabunot sa sarili.
I tried so hard... really. Sinubukan ko namang umiwas sa
kanya pero ano ang magagawa ko kung para siyang magnet na
parating hinihila ako sa kanya? Sa mga hawak at haplos pa lang
niya ay nakakalimutan ko na ang mga pinangako at pangaral ko
Sa sarili.
Nangyari na ng isang beses, hahayaan ko pang may
mangyari ulit. God, I am such a fool! Kung hindi pa tumunog
ang telepono ay baka kung saan na naman napunta iyon. I have
no idea who's calling but l just can't talk to anyone right now.
Mahigpit na niyakap ko ang unan habang mariing

napapikit. Ngunit kasabay nang pagpikit ng aking mga mata ay
muling nagpakita sa aking balintataw ang mainit na tagpo
kanina.
Amla hypocrite? Yes, Il am. Nagustuhan ko rin naman ang
nangyayari kanina, pero kapag natupok na ang init na
nararamdaman ay saka lang sisiksik sa utak ang pagsisisi.
3/15
Huminga ako ng malalim at mabilis na pinalis ang natirang
luha sa gilid ng mga mata at pisngi, bago umayos sa
pagkakahiga. Napahawak ako sa aking tiyan at marahan itong
hinaplos.
Tm sorry, baby... please don't disown mommy for being
too weak, hmm? Iwhispered as if the little bean inside my
womb can already hear me.
Your daddy is such a tease, baby. Huminga ako ng
malalim. Ngayon na lumilit na ang mundo sa amin ni Phoenix
ay paano ko pang maitatago sa kanya ang tungkol sa bagay na
ito?
Don't worry.. mommy will avoid him from now on. Hindi
na ako magiging marupok. I promise... Ito ang mga binitiwan
kong pangako sa magiging anak ko at sa sarili ko na rin... sana
lang ay hindi ko kainin ang pangakong iyon.
Kinabukasan ay nagising ako sa parehong senaryo noong
mga nakaraang araw, pero sa puntong ito ay naiintindihan ko
na. Ngayon ay mas kalmado akong pumunta sa banyo para
dumuwal
The doctor said that it is just one of the struggles during

4/15
pregnancy that I must endure. Nasasanay na rin ako. Ang sabi
naman ay hanggang first trimester lang ito.
Naligo na rin ako dahil hindi kO na naasikaso ang sarili
kagabi at tuluyan nang nakatulog Bago lumabas ng kuwarto ay
kinuha ko muna yong spare na salamin ko at sinuot iyon dahil
yong madalas na ginagamit ko ay hindi ko na alam kung
nasaan.
Pagdating ko sa kusina ay nandoon pa rin ang mga pagkain
na naiwan kahapon. Hindi man lang nagalaw. Mabuti na lang
pala naka-unplug na yong air fryer.
"Niyaya mong kumain tapos ikaw ang nagpakain. I told you
to not let him in. Kung gaano kalambot yangd'de mo ay siya
namang tigas ng ulo mol" Napanguso ako dahil inuusig ako ng
aking konsensya.
Oo na, mali na ngal
Napapabuntong-hininga na inayos ko ang mga iyon.
Inilagay sa ref ang iba dahil hindi naman napanis o nagalaw ang8
mga iyon, Kapag dumaan yong staf na naglilinis sa hallway ay
pwede kong ibigay sa kanya.
5/15
Wala akong ganang kumain ngayong umaga, pero wala
naman akong choice kung hindi kumain dahil kailangan ko pa
ring lamnan ang tiyan. Kaya nagpasya na lang akong
mag-oatmeal at i-try yong gatas na binili ko kahapon.
Pagkatapos mag-almusal ay naglinis lang ako ng unit.
Nagpalit ng kurtina at cover ng sofa, pati na rin cover ng kama at

mga unan, Mag alas diyes ng umaga na ako natapos sa
paglilinis.
Pawis na pawis ako kaya muli akong nagpalit ng damit
Uminom ako ng fresh juice at kasalukuyang nagpapahinga sa
6/15
salas nang tumunog ang aking cellphone.
Agad na napangiti ako nang makita ang nakarehistrong
numero at pangalan.
Tatay Aurelio is calling
Nakalimutan ko nang asikasuhin itong cellphone ko
kahapon. Minsan kasi ay baliktad din ako, kung kailan nasa
bahay ay saka hindi ako masyadong nag-ce-cellphone. Tapo5
kapag nasa trabaho naman ay chine-check ko parati kung may
kailangang i-update pero tungkol din naman sa trabaho.
"Hello po, tay-
"Astridl" Nabitin sa ere ang aking ngiti at masiglang pagbati
nang marinig ang istriktang boses ng aking ina na binabanggit
ang aking pangalan.
Napatikhim ako. "Nay! Kumusta po?
Akala ko ay ang tatay ko ang tumatawag dahil kanyang
number ang gamit. Pero kahit paano ay lumuwag ang kalooban
ko na siya na ngayon ang kusang tumawag at kumausap sa
akin.
"Nasaan ka?l" Walang hi man o hello pero okay lang. Kahit
7/15
na nga ba kinakabahan ako sa tono ng boses niya, pakiramdam
ko ay hindi magandang balita ang maririnig ko.

Maingat na ipinatong ko ang hawak na baso sa mesa bago
maayos na napaupo,.
"Nandito po ako sa unit ngayon, 'nay. Wala po akong
pasok. Kumusta po kayo-" Muling nabitin sa ere ang sasabihin
ko nang muli siyang nagsalita.
"Nasaan ka ba at hindi mo sinasagot ang tawag ko?!
Kahapon pa ako tawag nang tawag, pati telepono mo ay hindi
mo sinasagot! Ano ang silbe niyan7! Paano kung emergency!?
walang preno niyang turan.
Namilog ang aking mga mata. Hindi ko alam na siya pala
ang tumatawag kagabi. If l only knew..
Tumawag sa akin si Andrea kahapon! Ano itong
nabalitaan ko na nakakulong dawsi Dione? Ano ba ang
nangyayari7l Ang sabi pa ay ikaw ang dahilan?!
Oo nga pala, hindi ko na nabanggit sa kanila ang tungkol
doon sa nangyari. Hindi ko naman akalain na tatawag pa si Tita
Drea sa kanila. Hindi na ako magtataka kung sinabi na rin niya
8/15
sa mga magulang Ko ang naging pag-uusap namin.
Ang sabi pa ng Tita Drea mo ay binastos mo raw siya at
pinagtaasan ng boses! Ayaw mo raw tulungan si Dione. Ano ba
ang nangyayari sa 'yong bata ka, ha?l" Kahit sa telepono lang
kami magkausap ay tagusan ang sakit na naririnig ko mula sa
sarili kong ina.
Napatiim-bagang ako. Ni hindi nga niya kinumusta ang8
kalagayan ko kahit na ang tagal naming hindi nagkausap, tapos
1bang tao pa pala ang pag-uusapan namin ngayon matapos ang
ilang linggong hindi niya pagkibo sa akin.

"Ayusin mo naman ang pakikipag-usap mo sa anak natin,
Carmen. asa malayo yong bata... wag mong bigyan ng isipin.
Narinig ko ang mahinahong boses ng aking tatay sa kabilang
linya.
Bakit, Aurelio? Kung hindi ko pagsasabihan ang anak mo,
Sino pa ang magpapangaral diyan, ha? Hindi mo nga kayang
pagalitan. Ang alam mo lang ay kunsintehin ang isang ito!
Banung sagot ng aking nanay sa mataas na boses.
Ang sa akin lang ay huminahon ka. Paanon8
magkakaintindihan kayo kung hindi mo babaan yang boses
9/15
mo? Inuuna mo lagi ang init ng ulo mo. Ngayon ay silang
dalawa na ang nag-aaway sa kabilang linya na mas lalong
napaglungkot sa akin
The reason? its because ot me. Dahil na naman sa akin.
"Matanda na ang anak natin. May sariling utak na 'yan para
magdesisyon pero parati mong tinuturing na bata na parating
babalik sa saya mo! Ni hindi mo nga pinaramdam kay Astrid na
may pakialam ka. Kausapin mo nang maayos!" dugtong na sabi
pa ng tatay ko na ngayon ay tumataas na rin ang boses.
Kakausapin ko sa paraang gusto ko ang anak kol Ako ang
nagluwal diyan! Hindi ikaw ang nagpakahirap ng siyam na
buwan!" ganting sagot naman ng aking nanay sa tatay ko.
Malungkot akong napangiti kasabay nang pagkirot ng
aking puso. Pakiramdam ko ay wala akong karapatang sumagot
pabalik sa kanya dahil tulad nga noong sinabi niya ay siya ang
nagluwal sa akin. Utang na loob ko sa kanya kung bakit nandito
ako sa mundo,
"Hello, Astrid? Nandiyan ka pa ba? Narinig mo ba ang mga
sinabi ko? Bakit hindi mo binanggit ang tungkol kay Dionet
Dinagdagan mo pa ang kahihiyan na binigay mo sa tao.
10/15
Nakakahiya sa pamilya niyal"
My mother never asks my well-being. Pakiramdam ko nga
ay mas inisip pa niya ang nararamdaman at isipin ng ibang tao
kaysa akin na sarili niyang anak.
Parating ano na lang ang sasabihin ni ganito, ni ganyan?
Nakakahiya sa ibang tao.. nakakahiya sa kanila. Paano ako?
Napatikhim ako para pigilan ang pagbikig ng kung ano sa
aking lalamunan. Naiiyak ako dahil masakit. She is just to0o
good on breaking my heart.
"H-hindi ko po binastos si Tita Drea, 'nay. M-maayos po
akong nakipag-usap sa kanya." Huminga ako ng malalim.
"Kung ano man po ang nasagap niyong balita tungkol sa
pagiging bastos ko ay hindi po totoo iyon." Gusto ko sanang
idugtong ito pero hindi ko na ginawa. Siguradong mas
magagalit lang siya sa akin.
"Ginawa mo pang sinungaling ang tita mol Tapos ano ang
tungkol kay Dione, ha? Totoo ba? Lumapit sa 'yo at humingi ng
tulong 'yong tao pero hindi mo pinansin. Oo nga't naghiwalay
na kayo ni Dione pero bakit pinakulong mo pa? Puro sakit ng
11/15
ulo ang dala mo, Astridl" sermon niya at kahit hindi ko nakikita
ay siguradong pulang-pula ang mukha niya ngayon sa galit.
Kailangan ko pa bang makipagbalikan kay Dione para langE
maging maayos ulit ang turing niya sa akin?i And 1 am not the
one who put him into jail. Pero kapag sinabi ko ito ay mas
lalong hindi nila maiintindihan.
Ano na lang ang sasabihin sa atin?! Na wala tayong utang
na loob? Hindi mo ba kayang gawan ng paraan at isantabi ang
kaartehan mo?l
Kung pwede lang kahit sandali ay makipagpalit ng
sitwasyon sa kanila... hindi para maranasan nila, kung hindi
para maintindihan din nila yong pakiramdam. Kung gaano
kasakit. Kung gaano kahirap. Hindi lang kaartehan ang lahat ng
ito. Sana kung ganoon lang ay ang babaw ko naman palal
"Hindi na po biro ang ginagawa niyang panggugulo sa akin,
nay. He kept on stalking me, and last time... he h-harassed
m-me: Nanginig ang boses ko nang maalala ang tagpong iyon.
was so scared that time. I felt so helpless.
Kung natuloy man ang nangyari noong araw na yon,
siguradong hindi lang ako ang mapapahamak. pati na yong
12/15
anak ko. At siguradong habang-buhay kong pagsisisihan ang
bagay na iyon.
"And l'm sorry if I didn't tell you earlier, but the reason why
we broke up was.. because caught him cheating on me.
M-may ibang babae po si D-Dione, 'nay. There T have said it
Dreame
Tapos na ang pagtatakip. Tapos na ang pagpoprotekta sa mga
damdamin nila.
"Kalokohan! Tigilan mo ako sa pag-iinarte mo, Astrid
Ngayon ay sinisiraan mo pa yong taol Kung hindi ka magtitin0
sa Maynila ay umuwi ka na lang dito at magdildil ng asinl

13/15
Mariing nakagat ko ang labi sa matinding pagtitimpi,
hanggang sa naramdaman ko na ang lasa ng dugo roon.
Huminga ako ng malalim. Ayokong umiyak nang naririnig niya
dahil baka pati iyon ay isumbat niya sa akin.
Gusto kong magalit. Gusto kong magwala sa sobrang sakit.
Ano ba ang inakala ko? Na paniniwalaan niya ako pagkatapos
ng mga sinabi ko?
Pasensya na po, 'nay... pero sa tingin ko po ay dapat nasa
loob muna si Dione. K-kapag tumawag po ulit si Tita D-Drea ay
pakisabi po ako na lang ang kausapin niya, p-para hindi na po
kayo mahiya kung ano ang isasagot n'yo sa pamilya niya." Pilit
kong tinatagan ang aking boses kahit anumang sandali ay
sasabog ako.
Aba't-Narinig ko ang mabigat na paghinga niya pero
bago pa siya muling makapagsalita ay inunahan ko na siya.
"Ako po ang nakakaramdam ng panganib, hindi po kayo.
Kaya hayaan n'yo pong ako naman muna ang magdesisyon
ngayon sa buhay ko. Mahirap para sa akin ang sabihin ito sa
kanya, pero wala akong pagpipilian.
Hindi na lang sarili ko ang kailangan kong protektahan
14/15
ngayon, pati na rin yong anak ko na hindi pa nasisilayan ang
mundo ay maaaring mapunta pa sa panganib kung&
magtutuloy-tuloy ang panggugulo ni Dione.
Talways prioritize my family... my parents... but I can't
now. Magkakaroon na ako ng anak... higitsa lahat ay siya ang

uunahin ko.
"Bahala ka na. 'Wag kang tatakbo sa akin kapag kailangan
mo ng tulong! Kalimutan mong may ina kal" Pagkatapos noon
ay pinutol na niya ang tawa8
Kasabay noon ay ang pagsabog ng luha at hikbi na kanina
ko pang pinipigilan. That was the most painful thing I have
heard in my entire life
Akala ko maiintindihan niya, pero kahit katiting na
Simpatya ay wala akong nakuha. s it really so hard to believe
that the guy they adore so much for being too good is capable
of doing such ev'l things?1
Sabihin ko man pala at hindi ang totoo ay iisa pa rin ang
paniniwalaan niya. Mabait si Dione, at ako ang parating may
kasalanan. Na kaya kami naghiwalay at kaya nangyayari iyon
kay Dione ay dahil lahat sa akin.
Her Mom
15/15
So what about my current situation? Siguradong
hinding-hindi niya ito matatanggap.
26🔥XXVI: Missing Him
1/14
I decided to take a leave from work to have a rest, to have a
breather after these stressful days...but I never had the chance
to enjoy it. Ididn't have a proper break.
Ifelt so gloomy these past few days. Parati kong naiisip ang
huling pag-uusap namin ng nanay ko. That hurts like hell.
Kulang na lang ay itakwil niyang anak niya ako at itanggi na siya

ang nanay ko.
Hindi ko rin maintindihan sa sarili ko pero nitong mga
nakaraang araw ay parating mayroon akong hinahanap.
Pakiramdam ko ay may kulang pero hindi ko alam kung ano...0
baka hindi ko lang maamin sa sarili ko kung ano ito.
Nanatili lang ako rito sa unit nitong mga nagdaang araw at
ang panonood ang tanging naging pampalipas oras ko, isama
na rin ang pagkain. Pakiramdam ko nga ay bumigat na ako dahil
walang ginawa kung hindi kumain nang kumain.
Naiinip ako pero wala akong balak na lumabas o
mamasyal. Kaya ang siste ay halos mapanood ko na lahat ng
Disney princesses' movies, na noong bata ako ay hindi ko
napagtuunan ng pansin na panoorin. I was too busy making my
Missing Him
2/14
parents proud of me, that I have no time for this. Pakiramdam
ko ay bumalik ako sa pagkabata.
Ifelt so happy watching those girls having their prince after
all the hardships they have been through. They deserved all the
love and a happy ending, really. Pero hindi lahat kailangan ng
prince charming, katulad ni Moana, ni Elsa, ni Raya. They can
also shine without having a prince, they are independent,
brave, and need no man to survive.
But even with how much I enjoyed watching those, I have
to wake up and face reality. Our life isn't a fairytale. No losing of
the shoe at midnight. No poisonous apple. No needles can
make us sleep for years once we pricked our finger on it. No
wind in our sails. No happy endings-or let's say there are, but
few and far between.
But is it wrong to still expect a fair tale? Isang patas lang na
kuwento.
Oh, god. Stop overthinking, Astrid! Kakapanood mo yan!
Naipilig ko na lang ang aking ulo at doon ko lang naalala na
nagsasalin nga pala ako ng tubig sa baso. Muntik pang mapuno
yon at umawas sa mesa.
Missing Him
3/14
Napabuntong-hininga ako at napainom na lang ng tubig
Ngunit muntik na akong masamid sa gulat nang biglang
tumunog ang doorbell.
Nanlalaki ang mga matang napalingon ako sa pinto at
muntik pang mabasag ang baso sa pagmamadaling maibaba ito
sa mesa. Halos lakad-takbo ang ginawa ko para lang
makarating agad sa pinto mula rito sa kusina.
Hindi ko agad iyon binuksan. Pakiramdam ko ay bigla
akong nataranta habang sinusuklay ang buhok. Inayos ko rin
ang laylayan ng bestidang suot na medyo nakusot.
Shocks, do I look okay?1 Napahawak ako sa aking pisngi.
Baka ang putla ko?1 Sana man lang ay nag-powder ako o kay
tint man lang? But nasa loob lang ako ng unit. Baka masyadong
obvious kung ganoon ang itsura kong haharap sa kanya. Baka
isipin pa niya ay masyado kong pinaghandaan! Mabuti na lang
talaga nakaligo na rin ako.
No, it's okay. I should look natural and act normal.
Nakikipagtalo pa ako sa sarili ko noong muling tumunOg
ang doorbell. Halos mapatalon ako sa kinatatayuan sa
pagkatarant. Napaubo ako nang mahina bago nagmamadaling

Missing Him
4/14
tinatanggal ang mga double lock sa pinto, Muntik ko pang
mapalo ang sariling kamay dahil nanginginiE pa lyon sa sobrang
excitement
Iopened the door with a bright smile, hoping that 1 could
send this positivity to everyone.
Hi-
Good morning po, ma'am..
Kahit hindi ko nakikita ang sarili sa salamin ay nakikinita
ko kung paanongunti-unting nabura ang ngiti sa aking mga
labi. Pakiramdam ko ay may kung anong nalhulog sa akin
Missing Him
5/14
dibdib, umalon nang bahagya ang aking sikmura
Disappointment is written all over my face. Daig ko pa ang
natalo sa sugal sa sobrang pagkadismaya. And fam starting to
get frustrated with myself. Hindi dapat ito ang nararamdaman
ko.
Mali.
Here's today's menu, ma'am..." Ngiting-ngiti sa akin ang
isang lalaki na nakasuot ng uniporme ng mga nagtatrabaho rito
sa condo, habang inaabot ang isang pamilyar na folder.
Halos walang lakas na kinuha ko ang folder.
"May problema po ba, nma am? Napansin niya yata ang
pagiging matamlay ko kaya agad akong umiling

Bigla akong nahiya.
"Tm okay. T-thank you, Sir. Tawag na lang po ako mamaya
kapag mag-order na.Isang hilaw na ngiti na lang ang naibigay
ko sa lalaki na kaagad din namang nagpaalam sa akin.
Bagsak ang balikat na pinanood ko siyang naglalakad
palayo hanggang sa makasakay sa elevator. Hindi agad ako
tuluyang pumasok 5a loob ng unit, umaasa na may iba pang
dadating o kaya may magbubukas ng isa sa mga pinto na
Missing Him
7/14
Noong matapos ay nag-check lang ako kung may mga
email akong natanggap. Nagbasa-basa rin ako sa group chat
namin sa trabaho para makibalita. Oo nga pala, si Lharm pa lang
ang nakakaalam ng totoong sitwasyon ko. Ang sabi naman niya
ay makakaasa ako na hindi niya ipagsasabi kahit na kanino,
pero sa akin naman ay walang kaso kung malaman man ng iba
o hindi. Hindi ko naman ikakahiya.
We are all too old to gossip someone's life. Bahala na sila
kung ano ang iisipin nila. Hindi naman sila ang magpapakahirap
ng siyam na buwan kaya bakit ko pa iisipin kung ano ang
masasabi nila? All that matters to me right now is to have a safe
pregnancy.
Oras na ng siesta pero hindi pa ako natutulog. Ayaw pa
akong dalawin ng antok kaya panay lang ang tambay ko rito
salas. Naglilinis ako ng kuko nang muling may mag-doorbell.
Mabuti na lang bulak ang hawak ko at hindi nail cutter.
Unang tunog pa lang ay mabilis pa sa alas kuwatro na
tumayo ako. Kinabig ko pa ang dibdib para pakalmahin bago
binuksan iyon. Katulad kanina ay awtomatikong may suot

akong ngiti sa mga labi pero nawala rin iyon nang ibang muktha
Missing Him
8/14
ang bumungad sa akin
Ma'am Astrid po? Parcel n' yo po, ma am. An old guy
handled me medium-sized box. Kinunan niya muna ito ng
litrato bago inabot sa akin.
Napapabuntong-hininga na tinanggap ko naman ito.
Thank you po. S-saglit lang po, kuha lang ako ng pera sa
loob. Ngumiti ako sa kanya kahit na ang totoo ay gusto kong
magwala habang punong-puno na ng mura ang aking utak.
Sinarhan ko ang pinto at kumuha lang ng saktong pang-tip
sa kanya dahil bayad na naman ito. Pagbalik ko ay naghihintay
pa rin ang lalaki at noong maabot ko ang pera ay nagpasalamat
at umalis na rin.
Napasabunot ako sa sarili. Pakiramdam ko ay mababaliw
na ako. Nakakainis!
was about to close the door when Isaw a familiar built of
a man who went out from a unit. Kasalukuyang ini-lo-lock niya
ang pinto ng tinutuluyan, bale katabing pinto siya noong unit
na nasa harapan ko.
Agad na kumabog ang aking dibdib at huli na noong
Mssing Him
9/14
mapigilan ko ang sarili. Tuluyan akong lumabas at bahagyang
Tumapit sa kanya.
I cleared my throat.Uhm...excuse me? Hindi naman ako
nahirapan na kunin ang atensyon niya.
Mukha pa siyang nagulat at bahagyang naestatwa sa
kinatatayuan. Nakasumbrero siya kaya hindi ko makita nang

tuluyan ang kanyang mukha. Naka-casual na damit lang siya,
itim na t-shirt at shorts, tapos sapatos. Mayroon ding bag na
nakasukbit sa kaliwang balikat, mukhang pupunta siyang Eym.
Inayos ko pa ang salamin at bahagyang humakbang pa
palapit, ngunit ang pamilyar na pakiramdam kanina pang
umaga ay muling sumigid sa aking sistema.
"Oh, hi therel" He turned around just to give another set of
disappointment.
Oh... he isn't him..Naibulong ko na lang. Lihim na
napabuga ako ng hangin.
Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong
nadismaya ngayong araw at noong mga nakaraan,
He is notfamiliar. Pareho lang pala ng built ng katawan
Missing Him
10/14
pero malayong-malayo sa kanya.
"Do you need anything Nakangiti siya sa akin, pinakikita
ang perpektong mga ngipin.
Mabilis akong umiling. naitaas ko pa ang aking kamay
Naghahalo ang pagkapahiya at pagkadismaya.
Hilaw akong napangiti sa kanya. "Ah, s-sorry. Uhm,
itatanong ko lang sana kung may malapit na J-Jollibee rito?
H'mjust new here." Nasabi ko na lang para pagtakpan ang
hiyang nararamdaman.
Jollibee?! Angt'nga lang ng alibi ko at kailan pa ako naging
bago rito? Gusto kong saktan ang sarili. Nakakahiya!
That was so lame but I couldn't think of anything right
now. Alangan namang sabihin ko sa kanya na kaya ako lumapit
ay dahil napagkamalan ko siyang kung sino, hindi ba? Mas

nakakahiya kapag nagkataon, at baka ma-offend ko lang din
siya
Oh, yes. Isang street lang ang layo rito. You want me to
accompany you? By the way.. Mabilis na inalis niya ang
sumbrerong suot. Naka-clean cut din siya, chinito, at mukhang
Missing Him
11/14
maaliwalas ang aura.
Tm Jordan and you are? He extended his right hand.
Hindi nawawala ang friendly na aura niya habang
nakikipag-usap sa akin pero tinabangan na ako. Nawalan ng
gana na makipag-usap dahil hindi naman siya ang inaasahan
KO.
Astrid, tipid na sagot ko bago pilit na ngumiti sa kanya.
Tinanggap ko rin ang kamay niya at nakipagkamay
"Oh, hi. What a beautiful name for a beautiful lady like you!
The side of his eyes wrinkled as he smiled at me. And 1just
12/14
noticed he has a dimple on his right cheek.
Muntik na akong mapangiwi sa narinig Ngiting-ngiti nga
siya pero alam mo 'yong ngiti na hindi mo mapagkakatiwalaan
dahil siguradong marami nang Pinaiyak na babae ang isang ito?
Imay sound judgmental but that's how I see it. I mean, he is
cute. Hindi malabong maraming nagkakagusto rin sa kanya. But
definitely not my type.
"Gusto mo bang samahan kita? Pupunta lang naman ako
sa gym, but I can drop you by there. Alok niya pero mabilis
akong umiling.
Ah, no.. Okay lang. M-mamaya pa naman ako aalis.

P-pasensya na sa istorbo. Salamat ulit. Muli lang akong ngumiti
sa kanya at tumalikod na rin. Nagsimulang maglakad pabalik sa
unit.
"Okay, Miss Astrid. Maybe some other time! Nice meeting
you, pretty!" Narinig ko pang sabi niya na umalingawngaw sa
buong hallway bago ko tuluyang isinara ang pinto.
Napailing-iling na lang ako habang kinukuha ang isang
throw plllow at iyon ang niyakap. Nakailang buntong-hininga
ako bago ko tuluyang naamin sa sarili kung bakit ganito na lang
13/14
ang nararamdaman ko.
Okay, I admit it, I miss him... I miss Phoenix.
It is so hard for me to admit that l am missing him, forI
know it is my fault because I was the one who pushed him
away. Ako ang nagtulak sa kanya na umalis tapos ngayon ay
aamin ako na gustonEgusto ko siyang makita! Napaka-ipokrita
ko talaga!
Hindi ko na napigilan ang sarili na mapaluha dahil sa
magkahalong frustration at disappointment sa sarili.
Dalawang araw na ang nakalilipas simula noong gabing
muntik nang may mangyari sa aming dalawa at iyon na rin ang
huling pag-uusap namin. Matapos iyon ay kahit anino niya ay
hindi ko na nakita.
Nitong mga nagdaang araw ay parati akong umaasa na siya
ang makikita ko sa tuwing may kumakatok sa pinto o kaya sa
tuwing may tumatawag sa telepono, pero parati akong bigo.
Hindi na siya nagparamdam. Hindi na nangulit pang muli.
Parang pumasok lang siya sa buhay KO tapos nawala na lang
nang parang bula.

14/14
The truth is, foods don't satisfy my cravings anymore. I am
craving for more... am craving tor him. I want his presence, his
scent... even just the sound of his voice will be okay with mne.
ljust feel so incomplete.
Naiiyak ako dahil wala naman akong karapatang
makaramdam ng ganito. Kahit anong gawin ko hindi ako
pwedeng mag-demand. Hindi naman pwede. Hindi dapat. He is
probably busy and minding his own life, and I might not even
cross his mind even for a second. While I'm here... missing him.
Kahit ano pa ang hingin niya. Kahit pa ubusin niya ang
lahat ng stock ko ng tooth paste, okay lang sa akin. Puntahan
lang niya ulit ako.
27🔥
1/23
XXVIl: Home
"Anak... no ha? Gabi na, wala tayong
makikitang ganyan." Nagb-browse lang ako sa
cellphone nang may madaanan akong vlogger
yata 'yon na nagmu-mukbangng buong menu
ng isang sikat na fast food chain.
Iam salivating while watching him dip the
fries on the sundae ice cream. Napapalunok ako
habang naririnig kung gaano kalutong'yong
fried chicken habang kinakagat niya. Tapos ang
meaty pa ng sauce ng spaghetti, ang daming
hotdog
Browsing on social media at midnight is
really not a good idea. Pati ako na nakahiga na
rito sa kama ay natatakam tuloy.
"Please don't make it hard for mommy,
2/23
baby... 1gently caressed my tummy. "Kumain
na tayo, 'di ba?"
Ibinaba ko na rin ang cellphone at wala
nang planong hawakan pa ulit iyon. Baka kung
ano pa ang makita ko at mas lalo lang akong
matakam doon.
Tumayo na rin ako at ini-off na ang ilaw.
Ang tanging liwanag na lang dito sa loob ay ang
maliit na lamp sa gilid ng aking kama. I am
planning to sleep coz it's already past midnight.
lalso want to rest from this very frustrating day.
Binalot ko ng comforter ang katawan
hanggang sa leeg habang mahigpit ang yakap sa
hotdog naunan. Pumikit ako at pilit na kinuha
ang tulog, ngunit nakailang biling na ako sa
kama ay hindi ako makatulog. Hanggang sa
3/23
wala na rin akong choice kung hindi bumangon
at pagbigyan ang inuungot ng bibig.
"We just ate a tub of pickles, baby. Hindi pa
ba tayo busog doon?" Literal na kakakain ko
lang talaga, wala pa yatang isang oras ang

nakakalipas noon.
Pinusod ko na lang ang aking buhok at
kumuha ng cardigan para maging pantakip sa
suot kong pantulog. I am already wearing cami
set sleepwear, matutulog na lang ang kulang
Napapailing na kinuha ko na lang ang susi ng
condo bago lumabas ng kuwarto.
Sinuot ko ang cardigan dahil siguradong
malamig paglabas mamaya. Mahaba naman
iyon kaya abot hanggang sa kalahati ng aking
hita. Pagkatapos ay ini-off ko lang ang ilaw at
4/23
lumabas na ng unit.
Medyo dimmed na rin ang ilaw sa hallway.
Siguradong tulog na ang mga kalapit kong unit,
tapos heto ako at nag-crave pa sa kung ano-ano.
Tanging yapak ko lang ang maririnig sa
buong palapag habang naglalakad papunta
elevator. Pinindot ko lang ang down button,
hindi agad ako nakasakay dahil mayroon pang
laman iyon at kasalukuyang paakyat pa lang."
Yong kabilang elevator kasi ay under
maintenance kaya hindi ko magamit. Ayoko rin
namang maghagdan dahil siguradong
hihingalin agad ako.
Wala akong mapagkaabalahan dahil
nandito na ako sa tapat ng elevator nang
maalala kong hindi ko pala dala ang cellphone

ko. Hindi rin naman nagtagal ay nagbukas iyon,
5/23
hindi ko nga lang inaasahan na mayroon itong
laman.
"Oh, nagkita ulit tayo, Ms. Beautiful!" Ang
pamilyar na mukha ng lalaking nakita ko kanina
ang bumungad sa akin.
Sandali, ano nga ang pangalan niya?
Joker? Ah, Jordan!
"Hil" tipid na bati ko rin sa kanya.
Bahagya akong umatras sa gilid para
magbigay ng daan sa kanya. Huminto siya sa
akin at tulad kanina ay magiliw niya akong
binati.
"Where are you going? Ngayon ka pa lang
pupunta sa Jollibee?" nakangising tanong niya.
Napatango ako. Ang siste ay wala naman
6/23
talaga akong plano kanina noong nakausap
siya, hindi ko naman akalain na magkakatotoo
na ngayon ay wala na akong choice kung hindi
Dreame
ang pumunta.
"Midnight cravings?!" Napahalakhak siya.
Agad na nagusot ang aking mukha at
7/23
pasimpleng itinakIp ang palad sa ilong nang

maamoy ko ang alak na nagmumula sa kanya.
Hindi tulad kanina na nakasuot pa siya ng8
pang gym, ngayon ay naka-pants na siya at
puting polo shirt na may mantsa pang pula sa
kwelyo. Mukhang galing sa gimikan.
Tumango na lang ako bilang sagot bago
nag-umpisang maglakad na papasok sa
elevator. Hindi ko agad iyon sinarhan dahil nasa
harap pa siya.
"You want me to go with you? Madilim na
sa labas."
Siyempre, gabi na. Alangan namang may
araw pa, gabi na nga
Bago pa umiral ang kamalditahan ko ay
umiling na ako.
8/23
"Hindi na. Makakaabala pa. Ihank you
Nginitian ko lang siya bago pa mahusgahan na
unfriendly.
Nangangati na ang kamay ko na pindutin
yong close button. Nagugutom na ako at
masamang ginugutom ang buntis. Bumubuga
kami ng apoy.
"Ouch! You put me down twice, beautiful!"
Itinaas niya ang gitna at hintuturong daliri.
Singkit na siya ay mas lalo pang namungay ang
kanyang mga mata dahil nakainom na.
Gusto pa niyang sumama sa lagay na 'yan?
Baka ako pa ang magbuhat sa kanya kapag

natumba siya sa daan. No way!
"Sana sa pangatlo ay hindi na." Pinagsiklop
pa niya ang dalawang kamay na para bang
9/23
santo ako na dinadasalan.
"Sige na, magpahinga ka na lang."
Naisagot ko na lang dahil naiinip na rin ako.
Wala akong planong sumama sa mga hindi
ko pa kilala. Kanina ko nga lang siya nakita,
tapos feeling close agad ang isang 'to. Sa
katunayan sa tagal ko na nga ritong nakatira ay
hindi ko pa halos nakakausap yong mga
nakatira rin sa mga kalapit na unit ko.
"Hindi ka sumasama sa kakilala mo pa
lang, pero bakit kay Phoenix ang bilis mong
nagpakuha? Bumukaka ka pa?!" Muntik na
akong masamid sa pagsingit ng utak ko.
Pakiramdam ko ay nasukol ako dahil totoo
naman iyon.
"Okay, sweetheart. Ingat ka, ha?
Napatingin akong muli sa lalaki. Kumaway siya
10/23
sa akin at nag-flying kiss pa. Napangiwi ako at
mabuti na lang nagsara na ang pinto ng
elevator.
Napailing-iling na lang ako. Ang lakas ng
loob ng isang iyon palibhasa may espiritu ng
alak.
"0o, katulad noong ang lakas ng loob
mong isuko ang bataan noong uminom ka!"
God, not now! Hindi ko kailangan ang
pang-uusig ng konsensya ko ngayong
nagugutom ako! At 'wag niyang maipaalala sa
akin ang lintek na lalaking 'yon!
Naiinis lang ako dahil lalo ko lang siyang
na-mi-miss. Ayoko nang banggitin ang
pangalan niya dahil hindi naman
XXVIl: Home
11/2
nagkakatotoong sa tuwing iniISIp ko siya ay
bigla siyang nagpapakita. Akala ko kasi ay
ganoon, dahil noong nakaraan ay panay ang
pagkrus ng landas namin sa tuwing
nababanggit ko lang ang pangalan niya kahitsa
isip lang. Pero ngayon? Nangalay na ang bibig
ko ay walang anino niyang sumusulpot.
Mapapagod lang akong umasa nang
umasa.
Mabilis na umibis din ako palabas nang
magbukas ang pinto at nagdire-diretso palabas
"Saan punta, ma'am ? Ginagabi po ah?"
Binati pa ako ng guard na matagal ko na ring
kakilala.
Nginitian ko lang siya at sinabing bibili
lang. Nayakap ko ang sarili nang sumimoy ang
XXVIl Home
12/23
malamig na hangin sa labas. Napatingin ako sa

binti at hita ko na halos magtaasan ang
balahibo sa lamig. Tinamad na akong magpalit
kanina kaya hindi na ako nag-abala pa. Tsk.
Mabuti na lang sinamahan ako ni Manong
guard sa pagkuha ng cab kaya hindi na ako
nahirapan pa. Pagsakay ko ay agad na itinuro ka
lang ang malapit na Jollibee na katulad noong
sinabi ni Jordan ay isang street lang ang layo.
lam humming while waiting to reach our
destination.
"Kakain na kami... ng masarap na pagkain
.." bulong ko sa pakantang tono.
Hinahaplos-haplos ko pa ang aking tiyan
dahil ramdam ko ang excitement naming
dalawa na makakain. I will order everything on
XXVII: Home
13/23
the menu.. pero siyempre joke lang'yon. Hin
ko kayang ubusin 'yon. Kaunting tikim lang
pagbibigyan ko lang ang sarili at ang baby ko.
Dreane
Wala pang limang minuto nang marating8
namin ang Jollibee. Mabuti na lang 24 hours ito
"Magkano po?" tanong ko
14/23
naman ako sa metro.
"Sixty lang po, ma'am."
Tumango ako at akmang dudukot sa bulsa

nang wala akong makapa roon. Muling inilipat
ko ang kamay sa kabila ngunit wala rin. Bigla
akong kinabahan at nataranta. Napatingin ako
sa dalawang kamay ko at saka napatampal sa
noo nang makitang ang hawak ko lang ay susi.
Walang cellphone. Walang wallet. Susi lang
talaga ng condo.
Tngina! Ano ang gagawin ko rito?!
Maipambabayad ko ba ito?
"Ahhmm. k-kuya.." Napatingin ako kay
manong na nagtataka ring nakatingin sa akin.
"N-naiwan ko po pala yong w-wallet ko."
Napatikhim ako. Pakiramdam ko ay maiiyak ako
15/23
sa kahihiyan.
Tumingin ako sa kanya nang
nagmamakaawa at nakonsensya ako nang
napabuga siya ng hangin.
"Hala, ma'am... ano ba yan? Lumalabas
po kayo ng walang pera!" Napakamot siya sa
ulo. Hindi naman siya naiinis, mabuti na lang
mahaba ang pasensya niya pero nakakahiya pa
rin.
Ang excitement na nararamdaman ko
kanina ay nawala, napalitan iyon ng guilt. Sa
pagmamadali ko ay hindi ko na napansin na
hindi ko pala nadala yong wallet. Kung ano pa
talaga yong pinakamahalaga! Paano rin ako
makakabili ng pagkain nito kung pamasahe nga

ay wala ako?
16/23
Napalunok ako habang hiyang-hiya na
napatango, pero agad din naman akong
nakaisip ng paraan.
P-pasensya na po, p-pero pwede n'yo po
akong ibalik doon sa condo. Kukuha lang po akc
ng pera para m-mabayaran ko po kayo. Tama,
manong. Ganoon na lang po!" Bigla akong
nabuhayan ng loob. Kahit paano ay masasalba
ko ang kahihiyan na nararamdaman.
Hindi bale, kapag nakuha ko naman ang
wallet ay pwede ulit bumalik dito. Maitutuloy ko
na rin ang pagkain ko. Oh, 'di ba? Ang dali lang
solusyunan.
"Ganda-ganda mo, ma'am, pero wala kang
pambayad!" Muli siyang napakamot sa ulo
habang ako naman ay napanguso na lang
Nag-thank you na lang ako, at least narınig
17/23
kong maganda ako. Charot!
Nakuha ko pa talagang magbiro sa
nakakahiyang sitwasyon. Tsk!
Mabuti na lang din hindi niya ako
pinagduduhan, sabagay kasi ay nakita naman
niya akong doon sumakay sa tapat ng condo.
Kung hahanapin niya man ako ay nandoon lang,

saka hindi naman ako para manlamang pa para
sa kakaunting salapi. lyon nga lang, nakakahiya
pa rin. Siguradong hindi ko makakalimutan ito.
Akmang imamaneobra na niya ang
sasakyan nang pareho kaming magulat nang
may kumatok sa bintana sa gilid ko. Halos
mapatalon ako sa sobrang gulat at agad na
kinabahan.
"Wag mong bubuksan, ma'am. Delikado,
18/23
baka magnanakaw yan!" Pati si manong ay
nataranta. Kahit ako ay halos mapasiksik din sa
gilid niya.
Napatingin ako sa paligid, medyo madilim
sa parte kung saan kami huminto. Pagtingin ko
sa likod ay may nakahinto ring sasakyan na
nakabukas pa ang headlight. Muling kumatok
ang tao sa labas. Sa bulto pa lang ay alam ko
nang lalaki siya. Hindi ko lang mamukhaan
dahil may suot siyang sumbrero. Tapos may
mga letters pa na nakaharang sa bintana kaya
hindi ko maaninag
"Open the door! God damn it! Open the
ffcking door!" Taray inglesero ang mokong!
Medyo mahina nga lang ang dating.
19/23
Kulang na lang ay Sirain niya ang bintana sa
lakas nang pagkakakatok niya rito. Alam kong

pilit din niyang binubuksan ang pinto, mabuti
na lang naka-lock iyon.
"Alis na pot-tayo. B-bilis, manong!" Kahit
ako ay natatakot na.
Halos alugin ko ang braso ng driver para
lang bilisan niya, pero kung kailan ka nga
naman minamalas ay hindi pa nag-start yong
sasakyan. Bigla na lang iyong namamatay
kapag sinusubukan niyang paandarin.
"Astrid Miranda! Open this door!" Naipilig
ko ang ulo nang marinig ang pangalan ko. Is he
calling my name?
Oh, no! Wala siyang makukuha sa akin.
Wala akong perang dala. Wala nga akong
XXVIl: Home
20/23
pamasahe, baka sa kanya pa ako manghingi.
"I will f'cking break this car if you touch
that woman. I swear, I will f'cking hunt you
Dreame
down!" Nanlaki ang mga mata ko at ang ang
kaninang mabilis na pagkabog ng aking dibdib
ay halos maging triple nang tuluyan kong
mabosesan kung sino ang nasa labas.
21/23
umikot papunta sa unahan ang lalaki at
ngayon ay nagkaroon na ako ng pagkakataon
na masilayan nang maayos ang kanyang

mukha. Halos kasing dilim ng gabi ang kanyang8
galit na mukha. Kung kanina ay halos
magsumiksik ako sa takot, ngayon ay halos
manginig naman ang aking mga kamay habang
nagmamadaling binubuksan ang pinto.
Oh my god!
"You will never see the light if you touch my
woman!" Ngayon ay mas malinaw kong narinig
ang kanyang galit na galit na boses na mas
lalong nagdulot ng pagririgodon ng aking puso.
Papunta na sana siya sa gawi ng driver seat
nang tawagin ko ang pangalan niya.
"P-Phoenix..." Nanginig ang aking boses at
22/23
pakiramdam ko ay parang bulang naglaho lahat
ng pangamba ko kanina lang.
My lips tremble as the realization hits me
that he is really here. Sa sobrang tuwa ko na siya
nga ang nasa harapan ko ay pakiramdam ko
maiiyak ako.
"Oh, f'ck!" Malutong ang bawat pagmura
niya habang malalaki ang mga hakbang na
tinawid ang distansya naming dalawa.
"What are you-"Inihanda ko na ang
sasabihin ko sa kanya ngunit nabitin lang iyon
nang ikulong niya ako sa isang mahigpit na
yakap. Sa sobrang higpit ay tila ayaw na niya
akong pakawalan.
"You f'cking scared me, missy. Don't

fcking do that again!" Mabibigat ang paghinga
23/23
niya habang ako ay parang inihehele sa alapaap
sa pamilyar na pakiramdam na ilang araw rin
akong nangulila.
Mahigpit ang naging yakap ko sa kanya
pabalik habang inihihilig ang ulo sa dibdib. He is
here, and I'm glad to be back home-inside his
arms.
28🔥
XXVIlI: Kain
1/14
"Were you hurt?" Kumalas si Phoenix mula saa
pagkakayakap sa akin.
Napanguso ako. Pakiramdam ko ay ang laki agad nang
nawala sa akin. Gusto ko pang maramdaman ang init ng
katawan niya sa malamig na gabing ito. Nabitin ako sa
yakap.
"M-may masakit ba sa yo? Are you okay?" Hinawakan
niya ako sa magkabilang balikat habang masuring
pinapasadahan ng tingin ang aking kabuuan.
I want to ask him how he gets here. Pero hindi ko
magawang maibuka ang aking bibig dahil hanggang ngayon
ay hindi pa rin ako makapaniwalang nandito na siya.
Matapos ang ilang araw na pangungulila sa kanya, sa wakas

ay nahahawakan at kasama ko na siya.
"Please answer me, missy. You want me to bring you to
the hospital?" Kahit madilim ay kitang-kita ko ang
pag-aalala sa mukha ni Phoenix, Ang boses ay tila hindi
mapakali na parang sa maling sagot ko lang ay magwawala
siya,
Nanunubig ang mga matang pinapanood ko si Phoenix
habang nag aalala sa akin. Hindi ko na halos maintindihan
ang mga pinagsasasabi niya dahil ang mahalaga lang sa
akin ngayon ay ang presensya niya.
Dinala ko ang kamay sa kanyang pisngi at marahang
XXVIII: Kain
2/14
hinaplos iyon. Napangiti ako. He is real.I am not dreaming.
He is really herel
Napasinghap siya at agad na nagtama ang aming mga
mata. Ginagap niya ang kamay ko at marahang pinisil iyon.
Tm sorry, missy. I was late." Dinala niya ang kamay ko
sa kanyang labi at ginawaran iyon ng masuyong halik.
Nagliparan ang mga paru-paro sa aking sikmura
kasabay nang pag-alon ng aking dibdib.
"H-hey, why are you crying? Nasaktan ka ba?"
Gumaralgal ang kanyang boses habang mariing
napapalunok.
"Don't scare me, missy. Iniyakap niya ang braso sa
aking bewang bago dahan-dahang hinapit palapit sa kanya.
Maingat na tinanggal niya ang suot kong salamin bago
buong ingat na pinalis ang luha sa aking pisngi.
Hindi ko na namalayan na tuluyan na pala akong
napaiyak pero hindi na rin ako nag-abalang punasan iyon

dahil nandiyan naman siya para pawiin ang aking mga luha.
"B-bakit ngayon ka l-lang?" Napahikbi ako. Ngayon ay
para na akong batang umiiyak sa harap niya
All the roller-coaster emotions that I have felt these
past few days came like a set of waves
Na-miss kita. Gusto kong idugtong iyon pero nawalan
na ako ng lakas lalo na at nakita ko ang paglambot ng
XXVIII: Kain
3/14
ekspresyon ng kanyang mukha.
T'm sorry. Something came up andIhave to finish it."
He heaved a sigh before embracing me for the second time
"And I thought.. y-you don't want to see me anymore?
Pahina nang pahina ang kanyang boses na muntik ko nang
hindi marinig.
Napailing ako. "N-no... I didn't mean that. S-sorry.
bulong ko habang napapasinghot. This is whatI missed the
most. His scent.
Hindi ko naman alam na pagsisisihan ko rin pala agad
yong pagpapaalis ko sa kanya. Nagpapakipot lang naman
ako. Malay ko bang hindi na pala talaga siya
magpaparamdam.
Iniyakap ko ang mga braso ko sa kanyang bewang.
Ipinikit ko ang mga mata habang binubusog ang sarili amoy
niya. Isiniksik ko pa ang mukha sa kanyang kili-kili, at halos
kiligin ako sa sobrang bango noon!
"P-pwede bang 'wag ka nang umalis?" bulong ko na
siguradong hindi niya narinig dahil kasabay noon ay ang
malakas na busina ng sasakyan.

Pareho kaming napatingin ni Phoenix sa gilid, kung
saan nakaparada pa rin 'yong cab na sinakyan ko. At ngayon
lang din nag-sink in sa utak ko ang atraso ko sa matanda.
"Ma'am, Sir? Baka naman po pwedeng mamaya na
XXVII: Kain
4/14
kayo maglampungan! ani ng matandang driver na lumabas
na rin sa kanyang taxi at mukhang kanina pa kaming
pinapanood.
Napanguso ako. Ang lakas manira ng momentum nii
Manong. Hays!
"Asawa mo pala 'yan, ma'am. Muntik na ho akong
mamatay sa nerbiyos! ani pa niya.
Mabilis na humiwalay ako kay Phoenix. Kinuha ko rin
ang salamin ko sa kanyang kamay at muling isinuot iyon
bago akmang lalapit sa matanda nang may humawak sa
braso ko. Pagtingin ko ay si Phoenix iyon na kinukunutan
ako ng noo.
"Where are you going?" tanong niya bago tinapunan ng
masamang tingin ang kawawang matanda. "Did he hurt
you? Coz l'm really willing to make his life a living h"ll!"
Hindi man lang siya na hinaan ang boses niya para
hindi marinig noong matanda. Baliw talaga ang isang to!
Muli akong umatras at mahinang hinampas siya sa
braso, "Hoy, maghunos-dili ka, Mister! Dapat nga ay
mag-sorry ka, Natakot kami sa 'yo kanina kasi akala namin
magnanakaw kal" bulong ko sa kanyya
"Do I look like a thief, missy? Umigting ang kanyang
panga, nagalit yata sa sinabi ko pero sa halip na matakot ay
mas kinilig pa ako.

XXVIl: Kain
5/14
Oo. Magnanakaw ng puso ko. Charot!
Ikinawit ko ang kamay sa kanyang braso bago hinila
palapit sa matanda. Hindi naman ako nahirapan dahil
nagpatianod lang siya sa akin.
Pasensya na po. H-hindi ko rin po kasi napansin.
Hilaw akong napatawa bago muling humarap kay Phoenix.
"May one hundred ka bang dala?" mahinang ani ko sa
kanya.
"Pautang" Good timing din na nandito siya dahil sa
kanya muna ako manghihiram.
"I don't have, missy...
Napanguso ako. Ano ba 'yan? Wala rin siyang dalang
pera?! Magpapalibre pa naman sana ako sa kanya ng
XXVII: Kain
6/14
pagkain pagkatapos mangutang ng pamasahe.
Handa na sana akong mag-aklas nang muli siyang
magsalita.
No hundred peso bills, missy... just blue bills, I guess?
Hindi pa siya sigurado kaya kinuha niya ang pitaka sa likod
ng pantalon.
"Yeah, right!" Napapalakpak ako nang makita ko ang
makapal niyang pitaka.
Tingnan mo to, ang daming pera tapos pahingi-hingi
lang ng toothpaste!
"Can I borrow? May utang pa kasi akong pamasahe sa

kanya. I forgot to bring my wa...let." Bago ko pa matapos
ang sasabihin ay basta na lang siya kumuha ng ilang
lilibuhin na hindi na nag-abalang bilangin, at saka inabot
Iyon sa matanda.
"Sisenta lang, boss. Ang dami naman nito.
"No, keep the change. I'm sorry for the trouble..."ani
Phoenix sa matigas na ingles bago ako hinapit sa bewang at
nagsimulang igiya palayo roon.
Narinig ko pang nagpa-thank you ang matanda.
Kumaway lang ako sa kanya.
"Stop waving at him, Wala ka nang utang sa kanya.
Saway niya sa akin at agad na ibinaba ang kamay ko nang
makitang kumakaway ako sa matanda na panay ang
XXVIIT: Kain
7/14
pasasalamat sa amin.
Napairap ako. Ano na naman ang problema niya
"Sungit mol" bulong ko na siguradong narinig niya
pero hindi na lang nagkomento pa.
Huminto kami sa tapat ng sasakyan. Ito yong
nakaparada kanina sa likod ng cab na sinakyan ko.
Saktong-sakto talaga ang dating niya. Sa tuwing
kailangang-kailangan ko ng tulong ay parati siyang
dumadating. Hindi kaya may superpowers ang isang to?
Hinarap niya ako at kitang-kita ko ang pagbaba ng mga
mata niya sa katawan ko. Hindi ko alam kung bakit sa isang
iglap lang ay biglang sumama ang timpla ng kanyang
mukha. Mariin siyang napapikit na para bang may nakitang
hindi kaaya-aya, kaya naman napatingin din ako sa sarili ko
. and I don't see anything wrong.

"Sakay." Ngayon ay bumalik ang pagiging istrikto ng
kanyang mukha.
Nagdadabog na binuksan niya ang pinto ng sasakyan.
Marahas akong napailing. "No! Hindi pa ako uuwi!"
Hinawakan ko siya sa braso para hindi ako tuluyang
makapasok sa loob
"What are you still planning to do, huh? It's late already
and you are still out! Paano kung totoong masamang tao
yong lumapit sa inyo? Paano kung wala ako? Who's going to
XXVII Kain
8/14
save you? galit na saad niya, parang bulkang sasabog.
Sa halip na matakot ay namamangha lang akong
nakatingin sa kanya. Pakiramdam ko ay may kung anong
humahaplos sa aking puso habang naririnig ang sermon
niya.
But you came... paanas na sagot ko.
Dumating naman siya. He is just right on time. He just
saved my day!
Kasasabi ko lang na hindi ako naniniwala sa mga prince
charming na napapanood ko sa Disney movies, pero sa
tuwing nakikita ko si Phoenix ay hindi ko maiwasang hindi
siya maikumpara. lyon nga lang... mas lamang siya. He is
more than just a prince.
"Paano nga kung wala ako?!
"Oh, e 'di, wala?" pilosopong sagot ko.
Alangan namang nandiyan siya, e wala nga? Ang gulo
niya kausap, ha?!
Muntik na akong mapatalon nang samaan niya ako ng

tingin. Napindot niya ang tungki ng ilong habang marahas
na napapabuga ng hangin.
"Stop.. okay? Get in the car" Nagtitimpi ang kanyang
boses
Napapadyak ako., "No! Ayoko nga! Hindi pa nga ako
uuwi! Ang kulit mo!" Sa kakulitan niya ay hindi ko na rin
XXVIll: Kain
9/14
napigilan ang hindi magtaas ng boses.
Ayan tuloy! Nadadamay ako sa kanya na ang bilis
magbago ng mood!
"Are you now starting to throw a fight, huh, missy?"
Nanlaki ang mga mata ko nang mabilis na nahawakan niya
ako sa bewang at ipininid sa sasakyan.
Please stop being so hardheaded.."nawawalan ng
pasensya na aniya.
Hindi ako makaramdam ng kaba, sa halip ay kinilig ang
ibabang parte ng katawan ko nang maglapat ang aming
mga katawan. Naikuyom ko ang kamay sa kanyang dibdib.
Nagsisimula na ring bumigat ang aking paghinga dahil sa
sobrang lapit ng mga katawan namin.
N-no... m-mabait kaya ako.. My voice shake as I saw
the burning desire in his eyes. Mas lalo niyang idinikit ang
sarili sa akin at muli kong nararamdaman ang matigas na
bagay na tumutusok sa aking puson.
Napahawak ako sa braso niya na nakahawak naman sa
bewang ko. Ramdam ko ang unti-unting pamumuo ng
tensyon sa pagitan naming dalawa. Pamilyar na pamilyar
ang pakiramdam na ito kaya bago pa kung saan mapunta ay
pinilit ko siyang itinulak,

"Kaya ako pumunta rito para b-bumili..." Nagawa ko
namangmakawala. Nagbigay ako ng espasyo sa aming
XXVIIl: Kain
10/14
dalawa.
"T'm craving for some friedc-chicken.." Napalingon
ako sa fast food na kanina pa akong iniengganyo pero hindi
matuloy-tuloy dahil ang daming aberya. Muling nanubig
ang aking bagang. Hindi pwedeng hindi ako makakakain
ngayon. Iiyak talaga ako!
Ang haba ng magdamag tapos kung kailan gabi saka
mo gustong kumain? Nakakunot pa rin ang noo niya, tila
gulong-gulo sa mga desisyon ko sa buhay.
Tapos... tapos lumabas kang ganyan ang suot mo?
May halong gigil na tinuro niya ang damit ko na para bang
ang laki ng kasalanan nito sa kanya.
"Anong mali rito?" Niyakap ko ang suot na cardigan na
sa haba ay natakpan na yong suot kong shorts.
Nahilot niya ang sentido. Mukha siyang stressed na
stressed, pero pogi pa rin.
"You could have even order online. Mas convenient!"
Pilit niyang pinapaintindi sa akin ang maling desisyon ko.
Ngayon ko lang naalala ang bagay na yon. Oo nga, 'no?
Dati naman ay nag-order ako kapag tinatamad ako. Kaso
nasobrahan yata ako sa excitement na kumain kaya hindi ko
na naisip 'yon
"Heto na, e... Pero wala akong pera ngayon, libre mo
muna ako, ha? Please? Pinagsiklop ko ang mga daliri
XXVIIl: Kain
11/14
habang namumungay ang mga matang tumingin sa kanya.
eWag ka nang magalit. You look like an ape when you
are mad." Noong makita kong tumalim ang tingin niya sa
akin ay agad akong napa-peace sign.
Hilaw na napangisi ako at bahagyang kinabahan. Baka
mas lalong hindi pumayag.
"Joke lang! Ikaw ang pinaka-guwapong lalaki sa buong
mundo. Peksman! M*matay man si superman!" Agad na
bawi ko sa sinabi kanina.
Ang hirap niyang biruin. Hindi marunong sumakay sa
joke. Tsk! Kailangan kong magpakabait sa kanya dahil siya
ang susi para makakain ako. Aba! Nagugutom na 'yong anak
niya, hindi niya pwedeng tanggihan kaming dalawa! Well,
hindi pa naman niya alam, pero sana ay makonsensya siya.
Kaya ang ginawa ko ay mas lalo pa akong nagpaawa.
Umakto pa akong humawak sa aking tiyan habang
sunud-sunod ang pagbuntong-hininga.
"'m so hungry.. babayaran naman kita pagdating
natin sa condo. Promise..." Napanguso ako.
Nagtagal pa ang tingin niya sa akin. Akala ko ay
mahihirapan pa akong pakiusapan siya kaya naman halos
mapahiyaw ako nang tumango silya,
"Yehey!Thank you!" Muli akong yumakap sa kanyang
braso. Natigilan pa siya pero bago pa magbago ang isip niya
XXVIIl: Kain
12/14
ay hinila ko na siya papunta sa store.
"Ang kulit!" Narinig kong bulong niya bago inalis ang
suot na sombrero at ipinatong iyon sa ulo ko.

Napangiti na lang ako sa kilos niyang iyon.
"Jollibee, here I comel" Malakas ang loob kong
mag-ingay dahil wala nang masyadong tao sa paligid.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at excited na pumasok
naman ako. Marami namang available na seats kaya
dumiretso na kami sa counter. Kakaunti na lang din ang
Customer, sabagay anong oras na rin kasi.
Gutom na gutom na ako, mabuti na lang kami na agad
yong sunod sa pila.
Bumati lang ako sa crew at nagsimula nang isa-isahin
XXVIII: Kain
13/14
ang mga order kO. "One jolly spaghetti family plan, then
2-piece chicken joy yong solo. Isang large fries saka isa na
ring sundae. And large din na sprite, but less ice. Thank you!
Binabanggit ko pa lang ang mga pagkain ay natatakam na
ako.
Inulit lang niya ang sinabi ko at noong itinanong kung
may idadagdag pa ako ay nilingon ko si Phoenix-na kanina
pang tinutunaw ng tingin ng ibang mga nandito. Ang sarap
lang tusukin ng mga mata! Nanggigigil ako!
Naabutan kong nakatingin siya sa akin. Agad na
ngumiti ako at malambing na yumakap sa kanyang braso.
Ipinapakita sa mga sumusulyap sa kanya na mayroong
kasama ang lalaking to! Aba, magiging daddy na 'to
pinagpapantasyahan pa nila!
kaw? Ano ang order mo? malambing na ani ko pa.
Ngiting-ngiti pa ako sa kanya pero panandalian lang

iyon nang ilapit niya ang labi sa aking tainga at bumulong, "1
prefer eating you, missy..."
Nanlaki ang mga mata ko at halos maestatwa sa aking
kinatatayuan. Pakiramdam ko ay pinanuyuan ako ng dugo
sa katawan at napunta lahat sa mukha.
What the heck? Eating... ano raw yong kakainin niya?!
Kitang-kita ko ang pagsilay ng nakakapanghinang ngiS
sa kanyang mga labi. Nakuha pa niyang humalakhak na mas
XXVII: Kain
14/14
lalong nagpabaliw sa mga babae sa paligid. Kahit ako ay
napatulala na lang.
He is extra flirty right now. Tatlong emosyon agad ang
pinakita niya sa akin ngayong gabi--nag-aalala, nagagalit, at
itong huli ay maharot!
Aba, wag niya akong hinahamon. Kapag ganitong
gutom ako ay baka siya ang kainin ko!
Just kidding, missy... bulong pa niya at bagO
tuluyang lumayo ay hinalikan muna niya ako sa pisngi.
Nakita ko na lang na nagbabayad siya sa counter at
kung hindi pa niya ako inalalayan sa bewang papunta sa isa
sa mga table ay baka humiga na lang ako ro'n sa sahig.
Parang ang sarap na lang humimlay.
29🔥
XXIX: Bisita
1/13
XXIX: Bisita
"So, how did you get here?I mean, malapit lang ba rito
ang kompanya mo?" Nakapangalumbaba ako sa mesa
habang namumungay na tinititigan si Phoenix.
Ang tagal kasi dumating ng order namin, este order ko
lang pala. Nagugutom na ako pero mas lalo lang akong
nagugutom dahil si Phoenix ang katapat ko. Napapanguso
ako dahil para siyang isang masarap na ulam na nakahain at
kanin na lang ang kulang.
He isn't doing anything, pero aliw na aliw ako habang
nakatitig lang sa kanya. Nakahalukipkip siya habang
nakapikit at tuwid na tuwid na nakaupo na para bang robot.
He looks so majestic and... devouring. Rawr!
"Late ka ba lagi umuuwi? tanong ko pa ulit dahil ang
bagal niya sumagot.
"Ijust got home when I saw you ride the cab."
Napahagikhik ako. Ibig bang sabihin ay sinundan talaga
niya ako? Akala ko naman ay nagkataon lang na nandoon
din siya malapit.
Kaya pala mukha siyang naka-semi formal pa rin dahil
kauuwi lang niya galing sa trabaho, Nakatupi hanggang siko
ang kanyang long sleeve na polo shirt habang nakabukas
ang unang dalawang butones sa taas
Daddy is so hot... parang mas nakakapanubig ng
bagang itong lalaking to sa harap ko. Tsk!
XXIX: Bisita
2/13
"Sana ay hindi ka na sumunod at nagpahinga na sa unit
mo. You look tired..." Ngayon ko lang napansin ang
pangingitim ng ilalim na bahagi ng kanyang mga mata, pero
hindi naman iyon nakabawas sa taglay niyang

kaguwapuhan.
He even looks hotter in my eyes now that I've learned
that he just came from work. Pero ang daya lang dahil ang
bango-bango pa rin niya kahit maghapon na nasa trabaho.
"And let you wonder late this evening without a single
penny? Nagmulat siya ng mga mata at istriktong
tiningnan ako.
Kahit isang segundo man lang ay hindi ko inilayo ang
tingin sa kanya. I want to memorize every edge of his
perfectly sculpted face. Baka umalis na naman siya at hindi
ko makita nang matagal.
Napalabi ako. "Madali na lang gawan ng paraan yon,
no? Mangungutang muna ako. Basic! Pagyayabang ko kahit
na ang totoo ay hindi ko na talaga alam ang gagawin kanina
sa pagkataranta na wala akong dalang wallet.
"And the hell I would let you do that?! Paano kung
hindi pera ang hinging kabayaran sa 'yo, huh? matigas na
aniya habang umiigting ang panga.
Umalon ang aking sikmura at pigil na pigil ang sarili na
hindi mapangiti.
XXIX: Bisita
3/13
Ako lang ba yong natutuwa pa na pinagagalitan niya?
Parang okay lang kahit anong oras na pagalitan niya ako.
"Ang advance mo naman mag-isip. Siyempre-"Hindi
ko na naituloy ang sasabihin nang putulin niya iyon.
"Makakap tay ako kapag nangyari 'yon! So please,
missy... Nagtaas-baba ang kanyang dibdib bago seryosong
tiningnan ako. "Do me a favor and take care of yourself."
Hindi agad ako nakasagot dahil ina-absorb pa ng utak

ko ang mga sinasabi niya. Nakakagulat at punong-puno ang
dibdib ko. Kinagat ko ang gilid ng aking bibig para pigilan
ang napipintong pagtili dahil kinikilig ako.
Napatawa ako. "Grabe naman... p"tay agad?" Dinaan
ko na lang sa biro ang kilig na nararamdaman dahil kung
hindi ay kanina ko pa siyang pinaghahampas sa tuwa kung
hindi ko pinigilan ang sarili.
"Do I look like I am kidding? asik niya. Mukhang
manininghal na naman.
Ang seryoso mo kasi! Yie, worried siya sa akin...
Pang-aasar ko bago tinusok-tusok ang braso niya dahil yon
lang ang abot ko.
"Don't talk to me!'" he irritatedly said as he closed his
eyes once again
Nakagat ko ang labi. Ang cute niyang magsungit
Lintek!
XXIX: Bisita
4/13
"Ang sungit-sungit mo talagal'" Napahagikhik ako.
Hindi na niya ako pinansin kaya muling tumahimik sa
mesa namin. Napatingin ako sa counter, naabutan ko pang
naghahagikhikan din ang ilang babaeng crew na nandoon
na nakasulyap sa gawi namin. Noong makitang napatingin
ako ay agad na umiwas ng tingin at kunwari ay may
ginagawa.
Naiintindihan ko naman sila. Totoo namang guwapo si
Phoenix, siguradong hindi lang isa o dalawang tingin ang
maiibibigay mo sa kanya pero sana naman unahin muna
nila 'yong order ko. Tsk!

Humilig ako sa mesa. Hindi ko na alam kung anong
pwesto ang gagawin ko.
"Phoenix... psst..." Pagtawag ko sa kanya. Napangisi
ako nang bahagyang kumunot ang kanyang noo
"Uy! Pansinin mo ako. Sinundot kong muli ang
kanyang braso pero walang naging reaksyon, kaya iyong
dibdib naman niya ang sinundot ko.
"Isnabero palibhasa guwapo. bulong ko bago
pinanggigilan na kinurot ang kanyang braso dahil hindi
talaga niya ako pinapansin. Malapit na akong mainis.
"Kapag hindi mo ako pinansin, maghuhubad ako rito!
Pananakot ko at sa hindi malamang dahilan ay wala pang
Isang segundo ay agad nagtama ang aming mga mata.
XXIX: Bisita
5/13
Napapalakpak ako. Feeling ko ay nagtagumpay ako
lalo na ngayong kitang-kita ko ang masamang tingin niya sa
akin. Para siyang magiging super saiyan nang wala sa oras.
"Don't you dare, missy! 'm telling you." He grítted his
teeth. He looks so done and I am enjoying every reaction I
am getting from him.
"Siyempre, joke lang! Bakit ba ang seryoso mo?
Ad
StarMaker: Sing and Play
Grab Mic and catch the songs Come to Grab Mic and sing
with friends
LIBRE Google Play HINSTALL
Tinawanan ko siya pero napanguso lang din ako sa huli
nang hindi man lang umangat ang kanyang labi.
"Ayaw mo kasi akong kausapin, naiinip ako. Ang tagal

ng pagkain!" I pouted, trying to look cute in front of him.
Huminga siya nang malalim bago umayos ng upo.
Pinag-krus niya ang mga binti at ngayon ay tuluyan ko nang
XXIX: Bisita
6/13
nakuha ang kanyang atensyon.
"So what do you want me to do, huh? Entertain you?
Mabilis alkong tumango. "Sayaw ka sa gitna, please?
Yong otso-otso." Matamis akong ngumiti pero sa
kaloob-looban ko ay bumubunghalit na ako ng tawa
habang ini-imagine kung ano ang itsura niya habang
sumasayaw noon.
What the h ll?! Otso-Otso... what the f ck is that?!"
Mukha siyang litong-lito habang ako ay hindi na napigilan
ang paghalakhak.
Sobrang sakit ng tiyan ko pagtawa. Ang saya niyang
pag-trip-an! He looks so innocent yet dangerous. Hindi ba
niya alam ang sayaw na yon?! Saan ba siyang lupalop ng
mundo nagmula?
"Puro ka-jeje-han kasi ang alam mo kaya paano niya
malalaman yon?" Singit ng utak ko. Sabagay!
Pinalobo ko ang magkabilang pisngi para pigilan na
ang pagtawa. Pinunasan ko ang sulok ng aking mata dahil
halos mapaiyak na ako katatawa dahil sa kanya.
Napabuga ako ng hangin. Alam kong pulang-pula na
ang mukha ko sa pagpipigil.
S-SO magkano na ang utang ko sa yo? Basta five
hundred lang kanina sa cab, ha? Tip mo na yong iba, sa
kapal ng ibinigay mo wala na akong pambayad doon. Tapos

XXIX: Bisita
7/13
half lang dito sa mga in-order ko ngayon, ha?" Tuluyan na
akong kumalma, naalala ko kasi 'yong utang ko sa kanya na
kailangan kong bayaran, pero siyempre katulad sa Divisoria
kailangan din nating humingi ng discount.
"No. As if I will let you pay:
Kahit half nga lang? Para hindi nakakahiya!" Pagpipilit
ko pa.
Hindi naman ganoon kakapal ang mukha ko para
hayaan na siya lang lahat ang gumastos. Nagkataon lang
talaga na wala akong dalang pera.
Lumapit siya sa akin at humilig din sa mesa. "Don't be
stubborn, missy. Okay na 'yon." Napapikit ako nang
mahinang pitikin niya ang noo ko.
"Hindi na talaga magbabago ang isip mo?
Umiling siya pero kalaunan ay natigilan na para bang
may iniisip. Maya-maya ay may kung anong dinukot siya sa
bulsa-oh, cellphone. Ipinatong niya iyon sa mesa at
mabagal na itinulak papunta sa akin.
"Save your number here. I'll compute it first, then I will
text you how much you are going to pay." He leaned back on
the sofa.
"Okay, deal. But don't forget the discount ha?
Mabilis na kinuha ko ang mamahalin niyang cellphone
Pag-swipe ko ay yong default wallpaper at lockscreen pa
XXIX Bisita
8/13
ang naka-display sa screen. Ang plain! Nagtipa na lang ako
ng humero ko.
Astrid Ganda yon ang sinave kong pangalan sa
cellphone niya.
Here
There's a conniving smirk on his lips when I lifted my
gaze. Agad siyang napaubo at umayos ng upo bago kinuha
ang cellphone. Muling bumalik ang pagiging expressionless
ng kanyang mukha.
"Al right. I will just beep you once I had settled it.
Itinago rin naman niya agad ang kanyang cellphone.
Napatango ako at agad na nawala ang atensyon ko
nang makita ang papalapit na crew para dalhin ang mga
order ko.
Hay salamat! Nandito na ang pagkain!
Para akong bata na nagniningning ang mga mata
habang iniisa-isa nilang ibaba sa mesa namin ang mga
pagkain. I inhaled the aroma of the foods... ugh! Amoy pa
lang ay busog na ako!
Pag-alis nila ay agad na kinuha ko 'yong family plan na
spaghetti, Hinahanap ko yong cutleries nang makitang
pinupuasan pala iyon ni Phoenix ng tissue, noong matapos
ay agad niyang iniabot iyon sa akin.
"Thank you." Kinindatan ko siya bago nilantakan ang
XXIX: Bisita
9/13
spaghetti na kanina pa akong takam na takam.
"Hmm.. heaven!" Unang subo pa lang ay halos
mapaungol ako sa sarap. Kahit kailan ay hinding-hindi ko
ipagpapalit ang spaghetti ng Jollibee. My all-time favorite!
Tinusok ko yong malaking hotdog at agad ding dinala

iyon sa bibig. Napapadyak pa ako sa sarap.
"Slowly... these are all yours, missy." Narinig kong
masuyong saad ni Phoenix.
Pag-angat ko ng tingin ay may hawak na siyang tissue.
Bahagya akong natigilan sa pagsubo nang punasan niya ang
gilid ng aking labi na nagkaroon na ng spaghetti sauce.
Pagkatapos ay kinuha niya 'yong straw at maayos na
inilagay iyon sa softdrinks bago ibigay iusog palapit sa akin.
Kinikilig na napahagikhik ako. Busog na busog na ako
sa pagkain, quota pa ako sa kilig. Literal na bida ang saya
kay Jollibee!
Pinaikot ko ang pasta sa tinidor at iniangat iyon
papunta sa kanyang bibig. "Say ah!"
"No. I'm okay. I'm still full, missy..
Hindi ko na siya pinilit pa. Kumuha ako ng ilang piraso
ng fries at sinawsaw iyon sa sundae. Ugh, perfect
Combination! Mas masarap pa kaysa isawsaw sa ketchup.
Kinakain ko 'yong balat ng manok nang maramdaman
kong hindi siya mapakali kaya muli akong nag-angat ng
XXIX: Bisita
10/13
tingin.
"Gusto mo? Alok ko pa sa kanya sa hawak na manok
Muli siyang umiling at sa halip na sumagot ay
napapabuntong-hininga na inayos niya ang suot kong
cardigan, na noon pala ay sumisilip na ang dalawa kong
dibdib na nagtatago lang sa manipis na camison.
Oops! Sorry!"I giggled.
Nagpatuloy lang ako sa pagkain habang siya ay
pinapanood ako. Halos malula ako sa dami ng nakahain, at

ramdam ko ang saya namin pareho ng anak ko.
Maya-maya noong medyo plain na lang ang lasa ng
mga kinakain ko ay nagsimula akong paghalu-haluin ito.
"What a-are you doing?" Nahintakutang napatingin si
Phoenix sa ginagawa ko-isinalin ko ang natirang sundae sa
spaghetti. Ngayon ay mukha na itong carbonara.
Sa halip na sagutin ang sinabi niya ay sumubo muna
ako para tikman iyon.
"Yummy!" Napapalakpak ako. Mas masarap ang
combination nilang dalawa!
"God! That's gross, missy!" Narinig kong sabi niya at
agad na sumama ang timpla ko nang marinig iyon.
"What?!" Masama ang loob na tiningnan ko Siya.
Hindi ko matanggap ang narinig
Mukha naman siyang nagulat sa biglang pagbabago ng
XXIX: Bisita
11/13
aking mood. "W-what? I didn't say anything. Go on, missy.
Just eat, so we can go home. Mapupuyat ka niyan"
Tumingin siya sa wristwatch.
Sa halip na pansinin ang kanyang sinabi ay muli akong
kumuha ng ilang pasta. "Taste it. It's the best!" Muli akong
sumubok na patikimin sa kanya 'yong kinakain ko.
Nakakahiya naman kung manon0od lang siya, e siya
naman ang bumili nito.
"Say ah, baby.."1smiled at him as I patiently wait for
him to take the food.
Nagtagal ang tingin niya sa akin hanggang sa napabuga
na lang siya ng hangin at walang nagawa kung hindi isubo

ang pagkain. Pakiramdam ko ay narinig ko ang pagtatagis
ng kanyang mga ngipin habang ngumunguya.
"What it taste like? Hmm?" malambing na ani ako.
Kitang-kita ko kung paano siyang hirap na hiraap
lunukin ang kakarampot na pagkain na iyon. "The best.
Fcking great!" He gave me a thumbs-up.
Muli ko siyang nginitian bago nagpatuloy sa pagkain.
Akala ko ay kung ano pa ang nangyayari nang nagmamadali
niyang kunin 'yong basong pinag-iinuman ko. Pulang-pula
ang kanyang leeg at tainga, at halos ubusin ang laman ng
inumin ko.
He looks like he has been through hell after. Pawis na
XXIX: Bisita
12/13
pawis siya at parang pagod na pagod na napasandal sa
upuan. Pero hindi pa ro'n nagtatapos ang lahat dahil noong
makakalahati ko ang kinakain na pinagsamang spaghetti at
sundae ay inusog ko na iyon palapit sa kanya.
"Please help me finish this, baby." sobrang lambing
na saad ko habang namumungay ang mga matang nginitian
Siya.
Ad
SShopee
Shopee t
Shopee
#1 Online Platform
Free SHOP NOWW
Hindi siya makapaniwalang napatingin sa akin.
"Pretty please, hmm? And I felt a triumphant smile
when he took the fork and started devouring the food until
the very last noodle
"Get ready, missy. coz bad girls like you deserved to
be punished. Huminga siya ng malalim bago inisang lagok
XXIX: Bisita
13/13
ang natirang sprite.
Nakagat ko naman ang labi habang pinapanood siya na
punasan ang tumulong sprite sa gilid ng kanyang bibig.
"I will make sure it isn't the last mealI will eat tonight
"Umigting ang panga niya habang may pagbabanta sa
boses.
Instead of getting scared, 1felt like every nerve inside
my body gets active. Bahagyang kumibot ang aking
pagkab"b"e habang hindi pa rin nawawala ang ngisi sa
aking mga labi.
"Let's see, mister." Kumindat ako sa kanya bago
tumayo na at iwan siya sa mesa para magpunta sa
restroom
Thave to get ready.. mukhang may malaking bisitang
papasok.
SPG *PART 1*
1/11
XXX: SPG *PART 1*
Tawang-tawa ako habang nasa loob ng sasakyan
habang si Phoenix ay seryosong-seryoso na nagmamaneho.
Halos pasibadin niya ang kotse na akala mo ay may
humahabol sa amin.
"Nagmamadali yan?" Pang-aasar kO sa kanya, pero
wala akong nakuhang sagot.

Pinagkrus ko ang aking mga binti dahil hanggang
ngayon ay ramdam ko ang pagkibot ng aking pagkab"b"e.
Sa panunukso ko sa kanya ay parang mas ako ang
naaapektuhan.
Tahimik lang siya pero ramdam ko ang tensyon sa
kanyang katawan. Mabibigat ang paghinga na para bang
matinding pagpipigil ang kanyang ginagawa.
"Ahh.." Nakagat ko ang aking labi para supilin ang
napipintong pagsinghap nang ipatong niya ang malayang8
kamay sa aking naka-expose na hita. Hindi iyon gumagalaw
ngunit sapat na para magdulot ng kakaibang kiliti sa bawat
himaymay ng aking pagkatao.
Wala pa sigurong tatlong minuto nang marating namin
ang parking lot. Nagmamadali akong umibis palabas ng
sasakyan habang mabilis na naglalakad papunta sa
elevator. Hindi pa ako nakakalayo ay ramdam ko rin ang
nagmamadaling pagsasara ng pinto na para bang kulang na
lang ay matanggal iyon mula sa pagkakakabit.
XXX: SPG PART 1
2/11
Lihim akong napatawa kasabay nang pagkabog ng
aking dibdib. Nararamdaman ko ang presensya ni Phoenix
sa likod na nagmamadali ring humabol sa akin. Nagbukas
ang pinto ng elevator pero bago pa ako makapasok ay
ramdam ko na ang pag-angat ko sa ere.
Binuhat ako ni Phoenix sa kanyang dalawang bisig
papasok sa loob ng elevator. Awtomatiko namang yumakap
ang aking mga hita sa kanyang bewang at ang dalawang
braso ay napayakap sa kanyang ulo bilang suporta.
Naghuling-tanaw pa ako sa paligid habang karga niya ako

bago nagsara ang pinto ng elevator.
"Uhm...Bago pa makabuo ng panibagong salita ay
hinalikan na niya ako sa labi.
Ipininid niya ako sa gilid habang pilit na idinidikit ang
sarili sa akin. I could feel his pulsating cr*tch on my
womanh*"d. Tila galit na galit ang kanyang pagkal"l"ki at
anumang oras ay handa nang kumatok.
Napasinghap ako nang kagatin niya ang aking labi,
kaya naman nagkaroon siya ng laya na ipasok ang dila at
nagsimulang pagpalain ang loob ng aking bibig
"Hmm.., ahhh..." Tanging pag-ungol lang ang
nagagawa ko sa ginagawa niyang paghalik sa akin. Ang
Isang kamay ay nagsisimulang masahehin ang aking dibdib
na natatakpan man ng suot na camison ay halos mag-alab
Sa init.
XXX: SPG *PART 1
3/11
"You are such as tease, missy.." may kasamang gigil
na saad niya.
Nagbaba ang mga labi niya sa aking leeg. Halos
mapasabunot ako nang maramdaman na bahagya niyang
kinagat at sinupsop ang balat doon, habang ang dalawang
kamay ay abalang-abala sa paghimas sa aking dalawang
dibdib. Hindi pa nasiyahan ay hinalikan at nanggigil na
kinagat ang magkabilang n* pple na natatakpan pa ng
camison
Ang tanging suporta ko lang ngayon ay ang pader sa na
sinasandalan ko. Kung hindi mahigpit ang yakap ko sa

Kanya ay siguradong mahuhulog ako. Nanghihinang inalis
ko ang suot na salamin bago pa iyon mahulog
Halos bumaon na ang aking mga kuko sa kanyang
XXX: SPG PART 1
4/11
balikat habang dinadama ang bawat halik at dila niya sa
aking leeg at balikat.
"Ahh... S-sandali, P-Phoenix.."Nagsimula siyang
bumayo kahit na pareho pa kaming may mga suot na damit,
pero kahit na ganoon ay ramdam na ramdam ko ang
pagkiskis ng kanyang pagkal"l"ki sa aking pagkab"b'e na
tanging manipis na pajama short lang ang tumatakip.
Napasabunot ako sa kanyang buhok. Napakagat-labi
kasunod nang mahahabang buntong-hininga.
Napapatingala na nakanganga habang patuloy siya sa
paggiling sa harapan ko. He is hmping me with clothes on.
Y-yong e-elevator..." halos pasinghap kong bulong sa
kanya dahil malapit na kami sa palapag namin.
Ilang sandali nga lang ay nagbukas iyon. Akala ko ay
ibababa na niya ako pero hanggang sa makalabas kami ay
buhat-buhat pa rin niya ako. Bago pa makapagprotesta ay
muli niyang inangkin ang aking mga labi, habang ako ay
buong puso lang na nagpaubaya.
Kinakabahan ako dahil baka bigla na lang may
makakita sa amin. The deepening silence of the hallway
greeted us, Walang ibang tao. Ang tanging maririnig lang ay
ang mabibigat na paghinga naming dalawa at ang
mahihinang yabag ng paa ni Phoenix. Hindi ko alam kung
paanong nagawa ni Phoenix na makita ang daan at
marating ang harap ng unit ko nang hindi inihihiwalay ang

XXX SPG PART 1
5/11
labi sa akin.
It would take a lot of skill to open a godd' mn door
while someone is kissing and I"cking sensitive parts.
Pagtunog pa lang ng lock ng pinto ay halos itulak na iyon ni
PhoeniX para magbukas.
"Easy..." Napatawa ako dahil doon, pero agad din niya
akong pinatahimik gamit ang kanyang labi.
Tinulak lang niya ang pinto gamit ang paa at muling
bumalik sa ginagawa kanina. Isinandal niya ako sa pinto,
habang nilulukumos ng halik ang aking labi ay nagsisimula
na ring maglakbay ang kanyang mga kamay. Walang
kahirap-hirap na naipasok niya ang kamay sa loob ng aking
camison at ngayon ay pinagpapala na ng kanyang kamay
ang aking mayayamang dibdib.
Itinaas niya ang suot ko at tinulungan ko na rin siyang
hubarin iyon upang mapagmasdan niya nang mabuti ang
tayong-tayo kong mga s"so at ang maliliit at kulay rosas na
mga n'pple. Ang cardigan na suot ko ay kanina pang nawala
habang nasa sasakyan ako. Hindi ko na naalalang dalhin.
"I miss this.. halos paanas na aniya bago
dahan-dahang hinawakan ito, Nilamas, minasahe, at
pagkaraan ay ipinasok sa kanyang bibig. Napatirik ang aking
mga mata sa kiliting dulot noon sa buong katawan ko.
Sa mga sandaling ito ay hindi ko na mapipigilan ang
XXX: SPG PART 1*
6/11
sarili ko. Nilukuban na ng matinding init ang aking katawan

..ang kanina pang namamasa kong pagkab b'e ay
naghahangad na rin ng atensyon.
Dahan-dahan niya akong ibinaba. Ngayon ay nakatayo
na ako Sa sariling mga paa, at kung hindi nakasandal sa
pinto ay siguradong parang gulaman ang aking mga binti.
Mas haging mapusok pa ang halikan naming dalawwa
nang bumaba pa ang kamay niya sa kaselanan ko. Halos
mapadaing ako nang magsimula siyang kalikutin ang aking
hiyas habang patuloy naman sa magkabilaang pagsupsop
sa aking naninigas na mga ut ng
Maya-maya pa ay nagsimula siyang hilahin pababa ang
suot kong pajama shorts, kasabay na rin ng aking p nty.
Naramdaman ko agad ang lamig dito sa loob ng unit
ngayong wala na akong kahit isa man na saplot, pero agad
ding napalitan iyon nang init nang maramdaman ang
malaking daliri niya na tinutukso-tukso ang aking lagusan
doon.
Hindi ko na napigilan si Phoenix nang lumuhod sa
harap ko at ilapit ang mukha sa aking k selanan.
Hinawakan niya ang aking bilugang pang-upo kasabay nang
paglapat ng dila niya sa aking hiyas.
"Ahhmmm... shit!" Mahinang ungol ko nang dilaan
nilya ang aking hiwa at pisngi ng aking pagkab "b°e,
hanggang sa maghalo na rito ang aking katas at ang
XXX: SPG PART 1
7/11
kanyang laway.
Napasabunot ako sa kanyang buhok habang mas
lalong inilalapit ang mukha sa aking k"selanan. Napuno ng
halinghing at pigil na ungol ang aking buong unit dahil sa

ginagawa niya
"Ugh... Uhmm... ahhh, P-Phoenix!" Impit ang aking
naging pagtawag sa kanyang pangalan.
Nanginginig na ang aking mga binti at tuhod nang muli
niya akong buhatin at ilipat sa sofa. Maingat na inihiga niya
ako roon at nagnmamadaling tinanggal ang natitirang
butones ng suot na polo shirt saka hinubad iyon.
Pinaghiwalay niya ang aking dalawang hita at ngayon
ay halos nakabuyangyang na ang aking pagkab"b*e sa
harapan niya. Muli siyang bumaba ng pwesto at mabibigat
na ang aking paghinga habang nakatingin pababa kay
Phoenix.
Nagtama ang aming mga mata at mas lalong tumaas
ang init na nararamdaman ko nang makita ang apoy ng
pagnanasa sa kanyang mga mata. Mas lalong nakakadarang
ang posisyon namin ngayon. Napasinghap na lang ako nang
ilapit ni Phoenix ang ilong sa aking hiyas na tila inaamoy
yon bago binigyan nang madiin na paghimod. Hindi lang
basta inilabas ang dila, kung hindi madiin na binaybay noon
ang kasuluksulukan ng aking hiyas
XXX: SPG *PART 1*
8/11
"Aaayhhmm...." Mahina akong napatili at kailangan ko
pang takpan ang bibig nang maramdamang bahagyang
bumuka ang labi ng aking pagkab"b'e sa paghagod ng
buong dila niya rito pataas.
Halos mabaliw ako sa sarap. Hindi ko na mapigilan ang
pagliyad ng aking likod para salubungin ang kanyang dila.
Tila sumasabog ang kuryente at dumadaloy ito sa buo kong

katawan habang panay ang pagdila niya sa aking k"selanan.
Ahmmm... ugh! Phoenix... S-stop...t-tama na...
Sinubukan ko siyang pigilan dahil ramdam ko ang pagsabog
ng aking unang org"smo pero sa halip na tumigil ay tinuloy
lang niya ang pagkain sa aking hiyas, hanggang sa
nagsimula nang bumulwak ang malagat na katas palabas
ng aking hiyas.
"Does it feels good, missy?" he whispered as he started
Tcking the juices.
Napapikit na lang ako at halos matanggal ang cOver ng
sofa sa higpit nang pagkakahawak ko rito.
"T-t"nginaaa! Hindi ko na napigilan ang hindi
mapamura sa sobrang Sarap,
Pagmulat ko ng mga mata ay naabutan kong
nakatingin siya sa akin na may halong pagkamangha.
llan pang saglit ay bahagya niyang hinila ang aking mga
paa pababa at isinabit iyon sa kanyang matitipunong
XXX: SPG PART 1
9/11
balikat. Hindi pa ako nakakahuma mula sa nakakabaliw na
org'smo ay muli niyang hinalikan ang aking pagkab b'e,
ngayon ay ang nakausling laman at pinaka-sensitibong
parte ang kanyang pinupuntirya.
I could hear the s nsual sound of his lips kissing my
lab a and cl toris. Hinagod ng kanyang dila ang aking
buong hiwa mula baba pataas, sinisipsip angt nggil, bago
patitigasin ang dila at dahan-dahang idudunggol sa aking
lagusan, Halos ipitin ko na ng aking mga hita ang kanyang
ulo.
Halos takasan ako ng katinuan sa sarap. Napupuno na

ng ungol ang apat na sulok ng aking unit habang hindi ko na
alam kung saan kakapit at ano ang gagawin. Tumitirik na
ang mata ko sa sarap nang bigla siyang tumigil sa ginagawa.
"W-why did you s-stop?" Namumungay ang mga
matang tiningnan ko siya.
"Relax, missy..."Umalis siya mula sa pagkakaluhod at
parang hari na tumayo sa harap ko. Nagsimula siyang
tanggalin ang huling saplot at ang tanging sagabal. He
unbuckles his belt, at basta na lang iyon ibinagsak sa kung
saan. Pagkatapos ay hinubad niya ang pantalon na suot
Napakagat-labi ako nang makita ang bakat na bakat na
pagkal"ki sa suot nitong boxer shorts. At isang malakas
na singhap ang pinakawalan ko nang ibaba niya ang huling
saplot at pinakawalan ang naghuhumindig niyang alaga.
XXX: SPG PART 1
10/11
Kumabog ang aking dibdib at nanuyo ang aking
lalamunan habang hindi maalis ang tingin dito
"We met again..." Gusto ko sanang sabihin iyon ngunit
parang nawalan na ako ng boses habang nakatitig sa malaki
at matigas niyang pagkal"l"ki na ngayon ay nakaturo sa
akin.
Lumuhod siyang muli sa paanan ko at halos
mapasigaw ako nang dahan-dahan niyang ilapat ang
pagkal"lki sa aking hiyas. Nagsisimulang ikiskis iyon sa
ibabaw na tila mas lalo pa akong tinutudyo. Mas lalong
namasa ang aking pagkab"b°e sa kanyang ginawa.
Kumibot-kibot na tila hindi na makapaghintay sa malaking

bisita na parating.
"Ready to get punished, missy?" he whispered and
XXX: SPG PART 1
11/11
just saw myself willingly nodding my head.
31🔥
XXXI: SPG *PART 2*
"Hmmm... ahhh."Muling hinuli ni Phoenix ang aking
mga labi at agad naman akong nakipagsabayan sa kanyang
mga halik.
Marubdob ang paghahalikan naming dalawa habang
ang isa naman niyang kamay ay muling kumikilos para
lamasin ang aking dibdib. Sa tuwing may pagkakataon ay
panggigigilan niyang pinipindot ang aking naninigas na
ut ng. Napapaarko rin ang aking likod dahil kasabay nang
kanyang ginagawa ay nagsisimula ring gumalaw ang
kanyang naghuhumindig na alaga sa ibabaw ng aking hiyas.
Ikinikiskis lang niya iyon. Pataas at pababa. Mabagal at
maingat. Pero sapat na para magdulot na matinding sarap
na halos magpabaliw sa akin.
Mahigpit ang hawak ko sa kanyang magkabilang braso.
Nagsisimula ko na ring iliyad ang aking balakang para
salubungin ang kanyang alaga. Nagkikiskisan ang aming
mga k"selanan na tila sumasayaw sa ritmo ng isang musika
na kaming dalawa lang ang nakakarinig. Para akong
mawawalan ng ulirat sa sobrang sarap.
"Ugh! Stay s-still, missy" Inihiwalay niya ang katawan
sa akin. Mabigat ang paghinga niya habang mahigpit na

hinawakan ang aking bewang para pigilan sa ginagawang
paggiling sa ilalim niya
Nagsalubong ang aming mga mata. Namumungay ako
XXXT SPG *PART 2*
2/16
habang nakatingin sa kanya, tila lasing sa sarap na tanging
siya lang ang kayang magpadama sa akin.
Sa halip na sundin ang sinabi niya ay itinuloy ko lang
ang ginagawa. 1ginalaw ko ang aking balakang habang
dinadama ang malaki niyang sandata. Kagat-labi akong
nakatingin sa kanya. I want more. I want him inside me.
Matindi ang kabog ng aking puso, kakaibang init at
sarap ang ngayon ay dumadaloy sa bawat himaymay ng
aking katawan. Napapakislot ang aking binti sa sarap ng
ginagawa.
Tm going to c"m with what you are doing, missy...
S-stop." Umigting ang kanyang panga, habang nanggigigil
na pinisil ang aking bewang. Pilit na pinatitigil sa paggalaw.
"1-I want you i-inside m-me, hmm..." namamaos na ani
ko.
Tila sinisilaban ang aking katawan na hindi na
makapaghintay na muli siyang maramdaman sa loob ko.
Bahagya akong bumangon para silipin ang kanyang alaga.
Mas lalong nakakapag-init ng pakiramdam ang
tanawin sa aking ibaba. Halos bumuka ang labi ng aking
pagkab b'e habang iniipit ang malaking kargada ni
Phoenix, Sobrang tigas nito na tila galit na galit habang
nakaturo sa akin na umaabot halos sa aking puson. Ang
katawan at mamula-mulang ulo ng kanyang alaga ay

XXXI: SPG PART 2*
3/16
nababalutan ng katas na mula sa aking hiyas.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang
nakaya ko ito noong unang beses na may nangyari sa amin,
at ngayon nga ay ako na ang hindi makakapayag na hindi ito
matutuloy.
"Ugh!" Ramdam ko ang matinding pagtutol ko nang
ilayo ni Phoenix ang naghuhumindig niyang alaga na kanina
ay nasa ibabaw ng aking hiyas. Halos habulin ng aking
balakang iyon.
"Not noW, missy...Pag-angat ko ng tingin ay nakita ko
ang nakangising si Phoenix, tila mas lalo pa akong
tinutudyo at tinatakam sa masarap na pagkain na nakahain.
Nanghihinang naitukod ko ang siko sa sofa, ramdam ko
pa ang panginginig ng aking binti. "B-bad ka!"
Balak ko siyang samaan ng tingin ngunit bago pa
mangyari iyon ay muling bumaba ang mukha niya sa aking
pagkab"b"e at halos tumirik ang mga mata ko nang isubsob
niya ang bibig sa aking hiyas, na tila nakikipaghalikan sa
totoong labi,
"Oohhh...f'ck! T-that feels soggood! God Kung ang
lahat ay mahimbing na ang tulog sa mga oras na ito, ako
naman ay hindi yata makakatulog sa sarap ng pinalalasap
ng lalaking ito.
Mariin ang pagkakakagat ko sa labi habang
XXXI: SPG PART 2
4/16
nararamdaman ang paglalaro ng dila ni Phoenix sa aking
munting kunt"l. Maya-maya pa ay sinasalat na rin niya ang

butas ng aking hiyas gamit ang gitnang daliri. Ramdam koo
ang lagkit ng likidong lumalabas dito na lalong sumasarap
sa tuwing dumadampi ang kanyang daliri. Halos mapaigik
ako habang napapaliyad ang likod nang ipasok niya ang
daliri sa loob ng aking hiyas.
"Ahhmmm... ohhh!" Halos magdeliryo ako sa sarap
nang magsimula siyang igalaw ang daliri sa aking loob.
Ngayon ay magkasabay nang nagtatrabaho ang
kanyang dila at daliri sa aking pagkab'b'e. Papasadahan ng
kanyang dila ang aking hiwa pagkatapos ay susupsupin ang
kunt"l, habang ang kanyang daliri ay mabilis ang
labas-masok na tila may hinahanap sa loob.
"Ah, g-god.. m-malapit na.. oohmm!" Muli akong
napahawak sa kanyang ulo, napapasabunot ngunit
dumudulas lang ang kamay ko dahil maikli lang naman ang
buhok niya.
"W-wait, S-stop! Phoenix! Ahhh! 1-1... I w-want to p-pee
.ohhh!" Ungol at halinghing ang lumalabas sa aking bibig
at iyon din ang naging hudyat para mas lalo pang
pagbutihin ni Phoenix ang ginagawa
lang saglit pa ay nanigas ang aking mga binti. Tuwid na
tuwid na nanginig iyon habang iniipit ang ulo niya sa gitna
ng aking mga hita. Napatakip ang aking mga kamay sa bibig
XXXI: SPG PART 2
5/16
at tumitirik ang mata habang umaarko ang likod. hindi ko
na tuluyang napigilan ang pagsirit ng tila tubig na katas
mula sa aking hiyas.
"Uhhmmmm..."Halos dalawang minuto ang naging

org smo ko, pakiramdam ko ay pagod na pagod ako.
Mabigat ang aking paghinga at halos pikit-matang
napatingin kay Phoenix, at ganoon na lang ang pag-iinit ng
Ad
Shopee
Shopeett
Shopee
#1 Online Platform
Free
SHOP NOW
aking pisngi nang makita ang itsura niya. Basa ang kanyang
bibig pababa sa leeg, na halos umagos na sa kanyang
matipunong dibdib.
Nanghihinang napaupo ako at inabot ang kanyang
balikat, "oh my g'god. I'm s-sorry... n-nabasa yata kita?"
hiyang-hiyang saad ko,
XXXI: SPG PART 2
6/16
Nagbaba ang tingin ko sa dibdib niya na naghalo na
ang pawis at katas mula sa akin kanina. Nakakahiyal
I heard him chuckled. "No worries, missy. That's the
Sweetest I have ever tasted." Nahihiyang nag-angat ako ng
tingin at naabutan kong inilabas niya ang dila para
pasadahan ang labing nabasa ng aking katas. Na tila
nilalasahan pa ito.
Hiyang-hiyang naitakip ko ang mukha. Alam kong
nakita na niya ang lahat sa akin pero ngayon lang ako
nakaramdam ng hiya.
Hinawakan niya ako sa bewang at maya-maya pa ay
naramdaman ko ang pag-angat kong muli sa ere.

Nagtatakang napatingin ako sa kanya habang iniyayakap
ang braso sa kanyang balikat.
Where's your room, missy?
Itinuro ko lang ang ikalawang pinto dahil iyong una ay
sa mga magulang ko.
"Are you tired?" tanong niya ulit habang nagsisimulang
maglakad.
Mahigpit ang hawak niya sa aking pang-upo bilang8
Suporta, habang nakapalibot ang aking mga hita sa kanyang
bewang. Napapasinghap na lang ako sa tuwing tumatama
ang pagkal"1"ki niya sa aking hiyas habang naglalakad.
Napailing na lang ako bilang sagot dahil hindi ko
XXXI: SPG PART 2*
7/16
magawang maibuka ang bibig. Nilulukob na naman ng init
ang aking katawan.
"Good" He smirked. God, ang pogi po ng lalaking 'to!
""Coz we are not yet done, missy.." aniya bago ako
bigyan ng mabilis na halik sa labi.
Maya-maya pa ay binuksan niya ang pinto at bago pa
makadiretso sa kama ay napindot ko ang switch ng ilaW
Dahan-dahang ibinaba niya ako sa kama habang siya
ay nanatiling nakatayo sa paanan. Para siyang isang Greek
god na bumaba sa lupa para magpalasap ng kakaibang
sarap sa mga tao0.
Tila natakam ako habang nakatingin sa kanyang
nag-uumigting na pagkallki. Bago pa siya makatuntong
dito sa kama ay bumangon na ako at gumapang papunta sa
kanya.
Napakurap ako nang halos ilang pulgada lang ang layo
ko sa kanyang naghuhumindig na alaga. Pag-angat ko ng
ulo ay agad na nagtama ang aming mga mata. Kita sa
kanyang dibdib ang malalim na paghinga at ang
Sunud-sunod na paglunok
Mull akong nagbaba ng tingin. "C-can I.. h-hold it?"
bulong ko at kitang- kita ko ang bahagyang pagkislot ng
Kanyang sandata nang tumama ang hininga ko rito.
"Hmm... ugh!I heard him moan.
XXXI: SPG PART 2*
8/16
Napangisi ako at dahan-dahan ay hinawakan ito gamit
ang aking nanginginig na mga kamay. Katulad noong una ay
hirap na hirap pa itong sakupin kahit na dalawang kamay
na ang nakapalibot dito.
Napakislot si Phoenix at para bang nanigas ang mga
hita habang nakatayo pa rin sa harapan ko. Mayroon na ring
paunang katas sa pinaka-ulo nito at pakiramdam ko ay mas
lalo lang itong lumalaki sa loob ng aking mga palad.
Pumipintig-pintig at mainit.
"Fck! What are you doing, missy, ah-" Ramdam ko
ang mabigat na paghinga niya nang ilapit ko ang labi sa
kanyang tigas na tigas na alaga. Kusa ring bumuka nang
kaunti ang aking labi para bigyan ng halik ang aking
malaking bisita.
"Ugh, fvck! Damn it! Sunud-sunod ang naging
pagmura niya hanggang sa naramdaman ko na binuhat niya
ako sa bewang para muling ibalik sa pagkakahiga, tuluyan
ko na ring nabitawan ang kanyang pagkal"lki.
"No, missy! Ngayon ay nakakubabaw na siya sa akin

habang ipinipinid ang dalawang kamay ko sa ibabaw ng
aking ulo,
"You won't do that. You don't have to do that!" Nagtiim
ang Kanyang bagang habang madilim na nakatingin sa akin.
"B-but they said that's how you p-pleasure am-man?
XXXI: SPG PART 2
9/16
Nagtatanong ang mga matang tiningnan ko siya.
Bakit sa nababasa ko gustong-gusto raw ng mga lalaki
na ipasok 'yong alaga nila sa loob ng bibig ng kapareha?
Bakit siya ay ayaw niyang gawin ko 'yon sa kanya? Though,I
don't know yet, but he is here to guide me. Pwede namang
matutunan para hindi laging ako yong pinaliligaya niya, 'di
ba?
"Fck, who told you about that?!" may halong galit na
bulong niya. Mariing naipikit niya ang mga mata habang
marahas na napapailing.
Napanguso ako. Wala namang nagturo sa akin. Nabasa
ko nga lang. Sino naman ang tatanungin ko tungkol doon?
Tsk!
"It's stilla no, missy..."Inilapit niya ang ilong sa aking
pisngi at marahang sinamyo iyon. Naramdaman ko ang
muling pagdaloy ng kiliti sa aking buong katawan.
"Hindi mo kailangang gawin iyon. I am fine pleasuring
you. I feel so good just by hearing you moaning my name,
missy.. bulong niya habang binibigyan nang mumunting
halik ang aking pisngi at labi.
Pakiramdam ko ay maiiyak ako sa mga naririnig kay
Phoenix. Hindi ko alam, pero may kung anong mainit na

bagay na humaplos sa aking puso, He sounds so gentle and
caring... na para bang mas masasaktan siya kapag ginawa
XXXI: SPG PART 2
10/16
ko ang mga bagay na labag sa aking kalooban.
"Do you understand, missy? Our eyes met and I felt
something... stir inside my chest. Isang bagay na ayaw ko
pang pangalanan.
Marahan akong tumango ngunit kasabay rin noon ay
ang pagkawala nang mahinang ungol sa aking labi nang
maramdaman ang nakatutok na malaking alaga sa aking
lagusan. Kiniskis niya muna ang pinaka-ulo nang ilang ulit
bago dahan-dahang ipinasok.
Ahh... sh-shiittt..Bahagya akong napangiwi nang
maramdaman na agad na bumuka ang pisngi ng aking hiyas
nang nagsimulang pumasok ang matabang ulo ng kanyang
sandata.
Sinapo niya ang aking mukha bago hinalikan para kahit
paano ay mawala ang isip sa bahagyang kumikirot na
pagkab"b"e dahil sa malaking bisita na nagpipilit na
pumasok nang tuluyan.
"Huhh.. ughh..." Halos makurot ko ang kanyang braso
nang maipasok niya nang buo ang pinaka-ulo
Ulo pa lang 'yon pero parang hihimatayin na ako sa
sakit, He already got me once, but his freaking sh'ft is big
and long. Medyo makirot dahil nababanat habang
pumapasok ang malaki niyang alaga.
"I'm sorry, missy. I'm not fully in yet... aniya nang
XXXI: SPG PART 2*
11/16
maramdamang nahihirapan ako. Hinalik-halikan niya ako sa
leeg pababa sa aking dibdib.
Niyakap ko na lang siya. "It's okay.. k-kaya ko..
bulong ko habang malalim na napahugot ng hangin.
"Just relax, missy... bulong niya habang marahang
minamasahe ang aking dalawang dibdib.
Sinunod ko naman ang sinabi niya. Ibinaba ko ang
bewang at ini-relax ang pagkakahiga sa kama. Unti-unti ay
muli siyang gumalaw, at effective din ang sinabi niya dahil
unti-unti ay naipasok niya ang unang kalahati. Pakiramdam
ko ay punong-puno na agad ako.
Ooohhmmm... " Nagsisimula na siyang
maglabas-masok. It still hurts but tolerable. Alam kong
ilang minuto lang ay mapapalitan naman ng sarap ang sakit
na nararamdaman ngayon.
Nakatukod ang kanyang dalawang kamay sa
magkabila kong gilid habang gumagalaw sa ibabaw ko.
Lumipas ang ilang minuto ay nararamdaman ko nang
unti-unting sumasarap ang pakiramdam. Mabilis na
kumalat ang init sa buo kong katawan at muling dumaloy
ang katas sa aking hiyas, dahilan para mas dumulas ang
paglabas-masok ng kanyang alaga na ngayon ay nasa loob
Ko.
"Ahhh... shilit... a-ang s-sarap..." Napapaungol ako
XXXI: SPG PART 2*
12/16
habang dinadama ang kanyang kahabaan sa loob ko
Maya-maya ay tuluyan nang bumaon ang kanyang
mahigit na siyam na pulgadang pagkal"ki. Halos mapatirik

ang aking mga mata nang sumagad iyon. Pakiramdam ko
ay naabot noon pati ang matres ko.
Siniil ako ng halik ni Phoenix habang gumagapang ang
kamay niya sa aking katawan. Napayakap naman ako nang
Time warp scan Funny filters
Trending tace scan app Impress your friends with funny photo
and video
Happy Global
friendship Day
LIBRE Google Play -INSTALL
mahigpit sa kanya nang magsimula na rin siyang umulos.
"Aahhh... ughmm... ohhh! Shiit! Fck! Hindi ko
malaman kung ilalayo ko ba o sasalubungin ang bawat ulos
ni Phoenix dahil sa tuwing sumasagad ang malaki nilyang
sandata ay nakakaramdam ako ng matinding kiliti na may
halong kaunting kirot.
XXXI: SPG PART 2*
13/16
Isinubsob niya ang mukha sa aking leeg habang
unti-unting nilalakasan ang pag-ulos papasok. Tila gustong
isagad bawat pulgada ng kanyang pagkal"l"ki sa aking hiyas
na inaangkin niya ngayon.
Sa una ay banayad lang ang bawat ulos ni Phoenix sa
loob ko. Nasa mayayaman kong dibdib ang kanyang labi
habang palit-palit na hinahalikan at sinusupsop ang aking
n'ppl na mas lalong nagpapadagdag sa sarap na
nararanmdaman.
Ugh... S-so tight, missy. It feels so good"
Hmm... ahhh...a-ang s-sarap-sarap. D-don't stop,
ohh.." Hindi ko mapigilan na tumirik ang mga mata sa

tuwing sumasagad hanggang sa kaloob-looban ko.
Dumudunggol pa yata ang pinaka-ulo sa pinto ng
bahay-bata.
Muling hinuli niya ang aking mga labi habang
pinapalitan ang malilit at sagad na pagbayo nang mas
Suwabeng galaw sa ibabaw ko. Halos maipit ang aking mga
s"so habang nakadikit sa kanyang matipunong dibdib. Ang
apat na sulok ng aking silid ay napuno nang sensuwal na
tunog nang pagtatama ng aming mga k selanan. Ang
tahimik na gabi ay binubulabog ng mahihinang ungol at
halinghing na nagmumula sa akin.
Hindi ko na alam kung saan hahawak para kumuha ng
lakas. Tila mababaliw ako sa masarap na paglabas-masok
XXXI: SPG PART 2*
14/16
ni Phoenix sa aking hiyas. Marahas at mabilis. Malalim at
sagad.
"Ahh.. f-faster.. 'y-yaan, aahhh..." Napahalinghing ako
habang pabiling-biling ang ulo.
Bahagyang inilayo niya ang katawan sa akin ngunit
patuloy pa rin sa pag-ulos. Kinuha ni Phoenix ang
magkabilang kamay ko at muling itinaas iyon sa ulunan,
halos idiin. Ngayon ay kitang-kita ang maputi kong kili-kili
at ang malulusog na dibdib na umaalog sa bawat pagbayo
niya.
Muling bumilis ang kanyang paglabas-pasok. Tila
nayayanig ang buong mundo ko sa tuwing sumasagad
hanggang sa kaloob-looban ko ang kanyang mahabang
pagkallki. Namumungay ang mga matang nagbabaa ko

ng tingin sa mga magkahugpong naming mga k"selanan.
Mas lalong nag-iinit ang aking pakiramdam nang makita
ang kanyang k"habaan na nababalot nang aking katas.
"Hmm... ohhh..." Ramdam ko na rin ang napipintong
pagsabog ng aking org smo. Alam kong ganoon din siya
dahil lumalalim na rin ang kanyang paghinga kasabay nang
malalalim at bumabagal na pag-ulos nito sa aking hiyas.
Nagpupumiglas na ako sa sarap. Halos limitado lang
ang galaw ko dahil hanggang ngayon ay hawak pa rin niya
ang akig mga kamay.
XXXI: SPG PART 2*
15/16
Ang mas nakakapagpainit ng sandaling ito ay
nakatingin lang siya sa akin habang naglalabas-pasok.
Umiigting ang kanyang panga at pulang-pula na ang leeg at
dibdib. The veins on his arms make him hotter. Malanding
titig nang namumungay na mga mata ang ibinibigay ko rin
sa kanya.
Ilang saglit ay binitawan na rin niya ang kamay ko.
Nang muling lumapat ang katawan niya sa akin ay
napayakap na lang ako sa kanyang batok.
Inilapit niya ang bibig sa aking tainga. "You are so sexy,
so tight... ugh... I w-wouldn't get enough of you, missy.
Tumatama ang mainit na hininga niya sa aking tainga na
mas lalong nakakadagdag ng kiliti at sarap.
He thrusts again making me whimper in pleasure.
Nahigit ko ang hininga at napadaing sa sarap nang
sumalakay ang sarap sa buo kong pagkab b'e. Mas lalo
niyang binilisan ang pag-ulos sa aking loob at sa bawat
pagbayo ni Phoenix sa pagkab"b'e ko ay napapakagat na

lang ako sa labi para pigilan ang malakas na pag-ungol
"Ohh... Phoenix! Phoenix! Tila nahihibang na
pagtawag ko sa kanyang pangalan.
Napasinghap ako nang hugutin niya ang buong
pagkal'l"ki noong ilang pulgada na lang ang nasa loob ko,
pagkatapos ay marahas na isinagad papasok ang ka'habaan
sa aking loob na mas lalong nagpaungol sa akin. Phoenix is
XXXI: SPG PART 2*
16/16
desperately thrusting inside and out of me
"M-malapit na a-ako... 1-l'mcming, ohh... Phoenix!
Ohhh.." My whole body shudders in pleasure asI org smed
for I don't know how many times.
Kahit na nilabasan na ako ay hindi pa rin tumigil si
Phoenix sa pag-angkin sa akin. Patuloy sa paglabas-masok
ang kanyang k"habaan sa loob ko. Halo-halo na ang
sensasyon na nararamdaman ko na sa sobrang sarap ay
parang lalabasan na muli ako.
"Hmm.. Pheonix... ahhh...
Pagkatapos pa nang mahigit na sampung malalalim na
pag-ulos ay sinagad ni Phoenix ang buong kargada sa loob
ng aking pagkab"b"e at ipinutok ang mainit at malapot na
katas sa loob ko.
He crushed my lips and kissed me roughly ashe
spurted all his hot seed inside me.
"Thank you, missy.. Phoenix whispered as he filled
me with his s"men
1/12
XXXI1: He remembers everything

Pagkatapos nang mainit na tagpo sa pagitan naming
dalawa ni Phoenix ay hindi na ako makatulog. Naka-off na
ang ilaw at tanging ang kakarampot na liwanag mula sa
maliit na lampshade sa gilid ang siyang nag-ilaw sa paligid.
Siguradong ilang oras na lang ay magsisimula nang sumikat
ang araw.
I can't sleep knowing there is a very hot and handsome
guy sleeping beside me. Magkadikit ang mga hubad na
katawan namin ni Phoenix habang nakayakap siya sa aking
bewang, ako naman ay nakaunan sa isa pa niyang braso
habang nakasiksik sa kanyang dibdib. Tila musika sa aking
pandinig ang mabilis na tibok ng kanyang puso, at tila
sumasabay rin ang kabog ng aking puso sa bawat kabog
noong sa kanya. Tanging comforter lang ang tumatakip sa
amin at sapat na ang init na ibinubuga ng aming mga
katawan para pawiin ang lamig na dulot ng bukas na
air-conditioner.
What happened between us was no longer a dream
anymore and this time, there is o running awayno more
escaping and hiding. No more pretension that nothing
happened
The unexplainable bliss I am feeling right noW is
Overwhelming. Pero ang tanong, ano na ang mangyayari sSa
amin pagkatapos nito? I still have a lot of questions to ask
XXXII: He remember..
2/12
him, butI am scared. Pagkataposba ng mga nangyari ay
may karapatan na akong magtanong ng mga bagay tungkol

sa kanya?
Why do l feel like he knows a lot about me, while
know nothing about him except his name? Gusto ko rin
sanang itanong sa kanya kung natatandaan ba niya ako?
That I am the woman he met at the bar and he just popped
my cherry. Ngayon nga ay may nabuo... pero tungkol sa
bagay na iyon ay hindi ko pa masabi-sabi sa kanya.
Iwant to weigh the situation first. If the situation
tavors us, there is no way in hell I wouldn't tell him about
our baby. But if it comes in another way around, I have no
choice but to keep it a secret.
Isa pa sa bagay na nagpapabagabag sa akin ay ang
isipin na baka pagkatapos ng araw na ito ay siya naman ang
mawawala at hindi magpaparamdam.Ayokong pansinin
ang nagsusumibol na pag-aalala pero hindi ko naman
mapigilan. At higit sa lahat, hindi ko rin naman siya
mapipigilan kung yon ang sakaling gagawin niya.
"Can't sleep, hmm?" Ang malalim at namamaos niyan8
boses ang nagpatigil sa aking mga iniisip.
Akala ko ay kanina pa siyang tulog kaya nagulat naman
ako
Napailing lang ako at mas lalong nagsumiksik sa
XXXI1: He remember
3/12
kanyang leeg. I just really love his scent. Kaya kong
magtagal ng isang buong araw sa tabi niya at singhutin lang
ang kanyang bango. How can he manage to smell this good
even at this hour? Hindi naman niya siguro nilalaklak ang
pabango, hindi ba?

"Penny for your thoughts, missy? tanong niyang muli
bago hinapit ang aking bewang para mas lalong mapalapit
SShopee
Shopeet
Shopee
# 1 Online Platform
Free
SHOP NOW
sa kanyang katawan. Napayakap na lang ako sa kanyang
dibdib, nakikiliti rin ako sa mga balahibo niya sa binti na
nakayakap sa aking binti
Should I ask him? Wala namang mawawala kung
Susubukan ko, hindi ba? Hindi na lang ako mag e-expect
kung sasagot siya o hindi,
Can ask you some, uhm... questions?" Yes, with 's
4/12
Dahil noong nakaraan ay question lang daw ang sinabi ko
kaya dapat isang tanong lang. Tsk! Mautak kasi ang isang
ito.
I didn't hear him answer.. but since silence means yes
to me,I will start asking.
Marahan kong pinaglalandas ang daliri sa kanyang
dibdib. Huminga ako ng malalim bago nagpasyang itanong
ang kanina pang tumatakbo sa aking utak.
HOw do you, uhm, know my name?I mean, do you
still remember the first time that we met? Ikaw na angg
nagtanong kung sino ako noong nakaraang nagkita tayo, 'di
ba? Noong nakasakay ako sa kotse mo. Mas kilala mo pa
nga si Dione kaysa akin." Napalabi ako kahit na hindi naman

niya nakikita.
Ishould have asked him about this the last time when
he asks for some freaking toothpaste... but some things
happened that I forgot about this.
"No. I'm the one who should be asking you about this,
missy..Nangunot ang noo ko sa naging sagot ni Phoenix.
Ang layo kasi ng sagot niya. Kahit kailan talaga ay hindi ko
siya makausap nang matino. Tsk!
"Do you really remember the first time we met? 'Coz as
far asI can remember, that wasn't the first time l have seen
you, missy.saad niya sa malamig na boses na nagpatigil
XXXII: He remember
5/12
sa akin.
Nanlalaki ang mga matang napahinto ako sa
ginagawang paglalaro sa dibdib niya at agad na nag-angat
ng ulo para tingnan siya. My heart pound so hard as our eyes
met. There is a sly smirk on his lips that almost made me
jump.
"Oh my gosh!" Dahan-dahang naitutop ko ang mga
kamay sa aking bibig habang hindi rin makapaniwalang
nakatingin sa kanya.
All this time, alam niya? Ang ibig kong sabihin nakilala
ba niya ako?! Natatandaan niya ako noong gabing may
nangyari sa amin? No way!
"N-naalala mo yong E-gabing yon? gulantang pa rin
na tanong ko. "You are kidding, right?"
One of his eyebrows arched. He is looking at me as if
telling me that he isn't even joking.

"Oh my god! No way!" Mabilis na kumalas ako sa
pagkakayakap niya sa akin at mabilis din na napaupo sa
kama. Napapailing na tiningnan ko siya
Tumiim ang kanyang bagang at mariin ang titig na
iginawad sa akin habang pinapasadahan ng tingin ang buo
kong katawan. Hindi ko na pinansin iyon dahil hanggang
ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala.
"H-how? I mean, I-1'm sure I looked different that
XXXII: He remember.
6/12
night?I said but more like l am talking to myself.
Nakikita ba niya yong malaking salamin kO sa mata na
parati kong suot? Kahit nga ako ay hindi ko nakilala ang
sarili noong gabing iyon nang humarap ako sa salamin. Kaya
paanong nangyaring nakilala niya ako? Pinaniwala ko na
ang sarili ko na hindi niya ako natatandaan.
Naisuklay ko ang daliri sa aking buhok. "Oh, god! This
isn't happening..blurted out. "Paano nangyari yon?
Nahampas ko ang kanyang dibdib sa sobrang kaba ko
pero hindi man lang niya iniinda iyon. Sa halip ay itinukod
niya ang kanang siko sa kama at patagilid na humarap sa
akin.
"Your b**bs are saying hello to me. Are you seducing
me, missy?" Tinaasan niya ako ng kilay habang may
mapaglarong ngisi sa mga labi.
Awtomatiko namang bumaba ang tingin ko sa aking
katawan at halos mamula ang aking buong mukha nang
makitang walang kahit ano ngang tumatakip sa aking
katawan-tila nagmamalaki pa ang dalawang malulusog na
dibdib sa kanyang harapan.

"Manyak ka!" Mabilis na pinagkrus ko ang dalawang
braso sa aking malulusog na dibdib, pero hindi halos noon
maayos na natakpan kaya kinuha ko na lang ang comforter
at siyang ibinalot sa katawan.
7/12
Talagang naisingit pa niya ang bagay na iyon!
Tinatanong ko siya tapos kung saan-saan na pala
namamasyal ang mga mata niya. Tsk!
"Tell me nga paano nangyari yon? Bakit hindi mo man
lang sinabi?l Pagbabalik ko sa usapan dahil nawawala
kami sa kamanyakan niya.
Why, missy? Are you guilty that you left me that day
and ran away without saying goodbye, huh?" In just a
second, he is back on his cold and stoic aura.
Namutla ako sa narinig at hindi na nagawang
makasagot.
Well, he is right. I'm guilty. Akala ko kasi ay hindi na
magkukrus ang landas namin pagkatapos noong nangyari
noon.
Mas lalong nagpatuloy ang malakas na kabog ng aking
dibdib habang umaalon ang aking sikmura. Sabayan pa
nang maririing titig niya sa akin.
"No make-ups nor eyeglasses can hinder me for not
recognizing you. I could remember every inch of your body
that owned that night, missy... buong-buo ang boses na
saad niya, Ramdam kong halos mapuno ng mga paru-paro
ang aking sikmura. Tila nagkaroon ito nang pagpupulong at
napagpasyahang magkaroon ng kasiyahan.

Nakagat ko ang labi dahil gusto kong tumili. I felt so
8/12
much relief inside me! Sobrang saya ko na narinig mula sa
kanya na naalala naman pala niya ako.
Nanatiling nakatingin siya sa akin ngunit agad ding
lumambot ang ekspresyon ng mukha. "W-wait... what's
wrong, missy? DidI make you cry?" Bumangon na rin siya at
ngayon ay nakaupo sa harap ko.
He gently cupped my face and caressed my cheek,
trying to wipe the tears I failed to hold.
Yes! S-sabi mo kasi sa akin noon h-hindi mo ako kilala!
napapahikbing sinabi ko sa tonong siya pa ang sinisisi.
Alam mo yong pakiramdam na ayaw mong maalala ka
niya dahil gusto mo lang mag-ingat, pero noong nalaman
mo naman na kilala ka naman pala niya ay matinding
kasiyahan pa rin ang kapalit?
Ah, basta! Ganoon ang pakiramdam ko sa mga oras na
ito na hindi ko na namalayan na napaiyak na pala ako.
Marahang kinabig niya ang ulo ko at isinandal sa
kanyang dibdib, habang ikinukulong ako sa matitipuno
niyang mga bisig. I could hear his heart beating so fast as if it
is on a race
"That shouldn't be like that, missy,." Naramdaman ko
ang labi niya na hinahagkan ako sa ulo habang marahang
hinahaplos ang hubad kong likod. "T am just teasing you
since you were the one who was acting like nothing
9/12
happened between us... but you already left before I could

explain everything"
"Sana sinabi mo agad...o kaya p-pinigilan mo a-ako..
bulong ko pero, naiintindihan ko naman ang ibig niyangg
sabihin.
I purposely didn't stop you... because I have other
ways to be closer to you.
"Ano yon? May sinasabi ka ba?" Hindi ko naintindihan
ang huli niyang sinabi dahil halos bulong lang iyon na tila
wala pang balak sabihin sa akin.
"Nothing, missy. I said, we must sleep." Payakap na
inihiga niya ako sa kama, halos isiksik ang katawan ko sa
kanya.
Or you want us to have one more round, hmmm?
malambing na saad niya na nagsisimulang humagod sa
likod ko.
Napakislot ako at agad na nagsimulang kumalat ang
kiliti sa katawan ko. Nanghihinang nahampas ko ang
kanyang braso nang bumaba ang kamay niya sa aking
pang-upo at marahang pinisil iyon.
"Tanggalin mo yong kamay mo, Phoenix. Isa, ahhh!"
Ang dapat na magiging saway ay halos maging bulong na
lang. Napakurot na lang ako sa kanyang dibdib nang hindi
pa rin inalis ang kamay roon
10/12
l am still sore... hindi ka ba napapagod, huh?" Aba,
ilang oras ba naman niya akong pinapak. Sino ang hindi
mapapagod doon?
Napahalakhak siya sa aking tainga at pinanggigilan na

humalik sa aking leeg. "Tm kidding, missy. I know you are
tired, so let's sleep"
Inayos niya ang comforter sa aming mga katawan bago
SShopee
Shopee
#1 Online Platform
Free
SHOP NOW
ako muling niyakap. "We can do it tomorrow as our
breakfast, hmm.nang-aasar na aniya pa rin kaya
nahampas ko na lang ang kanyang dibdib.
Kahit kailan ay ang harot ng isang ito! Alam na alam
niyang hindi siya kayang tiisin. Sabagay, kung ganito naman
ka-gwapo at ka-hot ay lug ka pa?
XXXII: He remember
11/12
"Don't think too much, missy. Don't worry, l'm still
here when you wake up." Narinig kong bulong niya bago ko
tuluyang isinara ang mga mata, at doon ay nahanap ko ang
tulog na kanina ko pang hindi matagpuan.
Nakatulog ako nang mahimbing noong mga oras na
iyon sa kanyang mga bisig at nagising lang nang
maramdaman kong may kung anong gumagapang sa
pagitan ng aking mga binti na halos magdulot ng kuryente
sa buo kong katawan na
Namumungay ang mga matang napatingin ako sa
ibaba athalos panawan ng ulirat nang nakitang nandoon si
PhoeniX.
"Phoenix! Oh my gosh! W-what are you d-doing? Ahhh!
Ang tili ay naging ungol nang maramdaman ang dila niya

na gumapang sa aking pagkab"b'e na nagsisimula nang
mabasa.
Nag-angat siya ng tingin sa akin at nakakapanghinang
tumingin sa akin.
"Good morning, missy. Let's have our breakfast!" he
whispered as he started kissing the lips of my womanh "d.
Oh my good god! What a hot and great way to start my
day.
ediIy Brea.
XXXIIl: Steamy Breakfast *SPG*
1/12
Noong nagising ako ay tinotoo nga ni Phoenix na hindi
siya aalis ngunit ako naman ang pinapapak niya ngayong
umaga.. o tanghali na yata. Hindi ko na matingnan kung
anong oras ngayon dahil sa napapapikit ako sa masarap na
sensasyon na ipinadarama ni Phoenix sa akin.
I don't know how long he has been doing it. Kaya pala
ang sarap sa pakiramdam nang magising akOo.
Napadaing ako nang magpatuloy siya sa paglalaro sa
aking hiyas. Pinatitigas niya ang kanyang dila habang
pinapasadahan ang aking hiwa na nagsisimula na namang
mabalot ng katas. Walang kahit anong saplot ang aking
katawan na nakahain sa kanyang harapan.
"Ohh, ahhh..." Pilit kong kinikimkim ang mga ungol na
gustong kumawala sa aking mga labi dulot ng
pagpapaligayaw ni Phoenix gamit ang kanyang pangahas at
mapang-angking bibig
Umangat ang aking balakang at napapaliyad ang
buong katawan sa tuwing sinisipsip niya ang munting

laman sa aking pagkab"b'e. Bukang-buka ang aking mga
hita kaya naman kitang-kita ko ang ginagawa niyang
pagpapaligaya sa aking k"selanan at mas lalong
nakakapag-init ng katawan ang tanawing ilyon. Hindi ko na
mapigilan na mas lalong ipagduldulan ang kanyang mukha
sa aking pagkabb"e habang sinasalubong ang kanyang dila
XXXIII: Steamy Brea.
2/12
na panaka-nakang sumusundot sa bukana ng aking
lagusan.
He looks like a hungry beast as he l"cked and I'cked
my wonmanh""d like there was no tomorrow. His massive
built, wide shoulders, and those abs... look so tempting.
Katulad ko ay hubo't hubad din siya na hindi man lang
nag-abalang magsuot kahit boxer shorts lang. Pwede nang
pang-breakfast!
I feel like l am his woman and he is mine in this room.
Tanging kami lang ang nakakaunawa sa bawat ritmo ng
aming nag-iinit na mga katawan.
"Aaghh.. P-Phoenix, d-damn. Ohhh..." Napaliyad ako
nang kilitiin niya ang aking kunt*l at paulit-ulit na itinaas
baba ang daliri sa aking hiwa, habang abala pa rin ang
kanyang dila sa bukana ng aking hiyas.
Maya-maya ay pinagpalit niya ang pwesto ng kanyang
dila at mga daliri. Ngayon ay sinisipsip niya ang
namamagang t'nggil habang dahan-dahan niyang
ipinapasok ang middle finger sa butas ng aking pagkab*b'e.
Napaliyad agad ako sa sarap ng kahabaan ng kanyang daliri
sa aking loob. Maya-maya pa ay pinilit din niyang ipasok
ang hintuturo kasama ang gitnang daliri, at halos maiyak

ako sa sarap at sakit nang pagpasok ng dalawa niyang dalir
sa loob ko.
"Phoenix, shilit ka! Ang sar-ahhh!" Kumuha ako ng
XXXIII: Steamy Brea..
3/12
unan at itinakip iyon sa mukha para pigilan ang malakas na
pag-ungol sapagkat pakiramdam ko ay hindi ko na
mapipigilan iyon.
God, he is insatiable! Tila walang kapaguran ang
gwapong lalaking ito.
Hindi ko na alam kung ano ang sasabihin nang bumilis
ang paghugot at pagbaon ni Phoenix sa mga daliri niya ssa
loob ng aking hiyas. Napapasalubong ang aking bewangg
para salubungin ang mga daliri niya na basang-basa na rin
ng katas ko.
Inalis ko ang unan na tumatabing sa aking mukha at
kagat-labing napatingin kay Phoenix. Naipulupot ko na lang
ang mga hita sa balikat ni Phoenix na patuloy pa rin sa
pagpapaligaya sa aking basam-basang hiyas. Halos hilahin
ko na siya pasubsob sa aking pagkab be
"T-that's so g-good-ahhh, P-Phoenix... S-sige pa!
Mmm.." Napahalinghing ako sa sarap habang marahas na
napapahablot sa bedsheet sa sobrang sarap ng pagkain ni
Phoenix sa akingk'selanan hanggang sa naramdaman ko
ang pagragasa ng unang org' smo ko sa umagang ito.
Damn! That was freaking mind-blowing and
nerve-racking!
Nanghihinang naibagsak ko ang likod sa malambot na
Kama. Habol ko ang hininga nang maramdamang umalis si

XXXIII: Steamy Brea...
4/12
Phoenix sa pagkakasubsob sa pagitan ng aking mga hita at
dahan-dahang tinanggal ang mga daliri sa loob ng aking
pagkab b°e. Pagtingin ko ay nakaluhod na siya sa kama at
tumambad sa akin ang galit na galit niyang alaga
"He's been waiting for you to wake up, missy...
baritonong saad ni Phoenix, tinutukoy ang naghuhumindig
niyang sandata na handa na namang sumuong sa laban.
Mahina akong napatawa. "So that's how you wake up
your girls, huh?" Pang-aasar ko. Tinaasan ko siya ng kilay
Ilang babae na kaya ang nabaliw dahil sa lalaking 'to?
Natatakot akong baka sa susunod ay kasama na rin ako sa
listahan na iyon.
Nawala ako sa mga iniisipnang dumagan siya sa akin
at pumuwesto sa gitna ng aking mga hita. Niyakap at
pinulupot ko na lang ang mga braso sa leeg niya, habang
mas lalong ibinubuka ang mga hita para salubungin ang
paboritong bisita. Napaliyad ako sa sarap nang
pagkikiskisan ng mga k"selanan namin.
"GOod morning, missy... he whispered as he kissed
me passionately
Kagabi ko lang naramdaman ang mga labi niya pero
pakiramdam ko ay na-miss ko agad ang mga halik niya.
"Ahh.." We both tried catching our breath after sharing
a deep passionate kiss.
XXXII1: Steamy Brea.
5/12
Pinaglandas ko ang mga kamay mula sa batok niya
pababa sa kanyang matipunong likod. Habang ang kamay

naman niya ay kung saan-saan na rin nagpupunta sa
katawan ko. Sobrang tigas na ng mgan pples ko at lalo lang
iyong naninigas sa tuwing napapasadahan ng kanyang
daliri.
Jesu-ohhhh! Hmmp, ahhh!" He l'cked and s"cked
myb bs while starting to hump on my cl't without
inserting his sh"ft yet.
Halos manginig ang aking buong mga hita sa ginagawa
pa lang niyang pagkiskis ng alaga sa ibabaw ng aking
basam-basang pagkab b'e, habang parang bata na
dumedede sa aking mga ut"ng. Halos mapaihi na ako sa
paglabas ng susunod kong org smo.
"Ahhhmmm..." Hinawakan ko ang mukha niya at pilit
na hinuli ang kanyang mga labi. I kissed him gently and he
went on French kissing me. While we are sharing one deep
torrid kiss, he is already knocking the head of his sh'ft on
the entrance of my womanhd.
Bumaba ang kanmay ko sa kanyang pang-upo at pilit na
pinagdidinan iyo sa akingk'selanan. - W-wanna feel you
-inside me, P-Phoenix.. ahhh!" I whispered between our
kisses.
He smirked at my words. "My missy misses it too...
Isang malalim na halik ang ibinigay niya sa akin, at ramdam
XXXIII: Steamy Brea...
6/12
ko ang unti-unting pagdunggol ng ulo ng kanyang sandata
sa bukana ng aking hiyas.
"You are so w t, missy.. so w*t for me" Bumigat ang
paghinga niya nang maramdaman na halos higupin nang

bukana ng aking pagkab" b"e ang ulo ng kanyang alaga.
Hanggang sa tuluyan nang pumasok ang kalahati ng
kanyang pagkallki sa loob ko.
Ad
Shopee
Shopee
Shopee
# 1 Online Platform
Free SHOP NOWN
"Ahhh... f'ck... ang lak-ohhh!" Ibang-iba ang laki ng
kanyang sandata, tila binabanat nito ang paligid ng aking
pagkab'b'e. Ramdam ko pang pumipintig-pintig ito sa loob.
Nakakakiliti. Nakakawala ng malay ang sarapP
"S-shocks.. ohhh! Phoenix! Napanganga akO at
napahawak sa kanyang braso nang pumasok ang kahabaan
nito.
XXXIIT: Steamy Brea..
7/12
Muli niya akong siniil ng halik kasabay nang pag-ulos
ng balakang niya at ibinaon ang buong kahabaan sa loob ng
aking lagusan.
Napasinghap at napaungol ako sa gitna ng mga halik
namin. He grinds slowly on top of me. Pakiramdam ko ay
umiikot-ikot din sa loob ko ang kanyang pagkal"Iki,
palalim nang palalim hanggang sa marating ang
sinapupunan ko.
'm moving, missy..." Ang malumanay na salita niya
ay mas lalong nagpapadagdag ng init at sarap na
nararamdaman ng buo kong katawan.

Ang isa pang gusto ko sa tuwing ginagawa namin ito ay
hindi siya nakalilimot na alamin muna kung okay na ba ang
pakiramdam sa loob ko. He knows that he has massive
manh*"d, alam niyang masasaktan ako kapag binigla niya
kaya parating sa una ay malumanay ang bawat galaw.
Tumango ako at sumubsob sa kanyang leeg nang
magsimula siyang umulos. Dinidilaan niya ang aking tainga
na mas lalong nagpapaungol sa akin, habang mabagal at
banayad na hinuhugot at binabaon ang pagkal""ki sa aking
hiyas, Hindi niya hinahayaang mawala ang
pagkakahugpong ng aming mga ar" at kapag ilang pulgada
na lang ang nasa loob ay saka niya iyon ibabaon ulit.
Hugot. Baon. Mariin. Malalim. Napapanganga na lang
ako sa sobrang sarap ng sensasyon.
XXXIII: Steamy Brea.
8/12
"Ahhh... hmmm... uhmmp! Halos bumaon ang aking
mga kuko sa kanyang likod habang nangigigil na
sinusupsop naman niya ang aking leeeg. Minamarkahan ito
na tila teritoryo niya.
Siguradong marami na namang kissmark ang maiiwan
dito na ilang araw ko na namang tatakpan.
" would trade everything to have this... ahhh. Ang
sikip-sikip mo pa rin, hmm..." Mas nakakadagdag ng init
ang naririnig kong namumutawi sa kanyang bibig kasabay
nang maririin na pagbayo.
Para akong nababaliw sa sensasyon ng matigas niyang
pagkal"lki sa kaloob-looban ko. May hapdi at sakit pero
mas nangingibabaw pa rin ang sarap nang bawat paghagod

ng kahabaan sa aking hiyas.
"Phoenix... harder, yes! Ahhh! F-faster, baby... shiit!"
Halos tumirik ang mga mata ko nang bumayo siya nang
mas mabilis at mas malalim.
"C-come for me, missy.. pabulong niyang ungol at
ang magaspang na boses ay mas lalong nagpapabasa sa
aking pagkab'be.
"Ahh, missy... S-sikip. F*ck!"
Mas bumibilis ang paghugot at pagbaon ng kanyang
kahabaan, halos mag-bounce ang aming mga katawan sa
kama.
XXXII1: Steamy Brea..
9/12
Hindi ko na alam kung gaano ako kaingay sa ginagawa
niyang madiin pero humahagod na bayo. Madali na lang
niyang nahuhugot at naibabaon ang pagkala lki dahil
basam-basa na rin ang aking hiyas. Halos bumabayo na rin
ang aking bewang para salubungin ang kanyang pag-ulos.
Ang isang kamay ay abala sa pagmamasa ng aking mga s'so
at paulit-ulit na pinipindot ang aking naninigas na mga
ut ng
"S-sO g-good. S-sobrang s-sarap, ahhmmm...
Napapaungol ako lalo na sa tuwing may nasasagi sa loob ko
na sensitibong parte at parang maiihi na ako sa sobrang
sarap. Sa sobrang haba at taba ng kanyang pagkal"l"ki ay
nasasagi niya ang G-spot ko.
"Phoenix, ahhh-ohhh... hmmm-ahhh!" Nakakabaliw
ang ginagawa niya sa akin. Tumitirik ang mga mata ko sa
sarap. Hindi niya tinigilan na bayuhin ang aking pagkab"b"e
hanggang sa manginig ang aking buong katawan sa

paglabas ng org smo na kanina pang namumuo.
Hingal na hingal ako habang rumaragasa palabas ang
katas. Ilang minuto pa ay mas lalong bumilis at dumiin ang
pagbaon at hugot ng kanyang alaga sa loob ko. Limang
mabilis na pagbayo at dalawang banayad na paghagod
"Ugh, missy.. -'m coming. Mariing dinakma niya
ang aking mga s so habang napahawak naman ako nang
mahigpit sa kanyang magkabilang braso.
XXXIII Steamy Brea...
10/12
Mabigat ang paghinga niya sa bawat pag-ulos sa loob
ko. Halos manginig ang aking bewang habang si Phoenix ay
nagpapakawala nang maririnig pagbayo. Isang malalim pa
na pagbaon ng kanyang pagkal"tki sa aking loob at
kasabay noon ay ang pagpilantik nang mainit na katas niya
sa loob ng sinapupunan ko.
Kapwa kami naghahabol ng hininga nang magtama
ang aming mga mata, pero hindi pa rin niya hinuhugot ang
alaga. Ramdam kong matigas pa rin ito sa loob.
Hinalikan niya ako at muling nagkatitigan. "Tm sorry,
missy.. but that's how I greet good morning," may ngisi sa
mga labing saad niya bago pinunasan ang pawis ko sa noo.
Namumula ang pisnging napangiti rin ako. "Y-yeah...
W-what a good morning, indeed... namamaos na sagot ko
habang habol pa rin ang hininga. Hinaplos ko ang pisngi niya
pababa sa namumulang leeg.
Maya-maya ay hinugot na rin niya ang pagkal"l"ki sa
loob ko at halos mapanganga ako dahil doon. Fck! Feeling
ko ay bumuka yong pempem ko!

Humiga siya sa aking tabi at niyakap akong muli sa
bewang habang nagsusumiksik sa aking leeg. "Let's sleep,
missy..bulong niya na tumatama ang mainit na hininga sa
aking leeg
Mabilis na hinampas ko ang kanyang braso. "W-What?
XXXII Steamy Brea...
11/12
Kakain pa tayo! 1-l'm hungry!" Ngayong tapos na ang sarap
ay kumukulo na ang tiyan ko.
Aba pinagod niya ako tapos hindi niya ako pakakainin?
Ay hindi pwedel
"Oh, but I just had the sweetest brealkfast, hmmm."
aniya habang hinahalik-halikan na naman ang leeg ko. "You
smell so good, missy."
Wag niya sabihing iisa pa siya?! Bago pa muling
madarang at saan mapunta ito ay bumangon na ako.
Nakapamewang na sinamaan ko siya ng tingin.
Tatayo ka ryan o hinding-hindi ka na talaga
makakaranas nang ganitong almusal?!!" Feeling ko ay
magiging dragon ako sa gutom.
"You've got to be kidding me, missy-"
"Sinasabi ko sa 'yo, Montereal! Walang papasukan
yang malaki mong corndog kapag hindi mo ako pinakain-
Bago ko pa matapos ang sasabihin ay mabilis pa sa
alas-kuwatro na bumangon si Phoenix at nagmamadaling
pinulot ang mga damit.
"Heto na nga, kumikilos na. Oh, f'ck! Muntik pa siyang
madapa sa pagsusuot ng boxer shorts dahil kinukuha rin
niya 'yong polo shirt na nasa paanan ng kama
Nakaupo lang ako sa kama habang pinapanood siya at

lihim na natatawa, lalo na at baliktad ang t-shirt na suot
XXXII Steamy Brea.
12/12
niya na hindi na napansin. Babahagya na ring matakpan ang
galit pa rin niyang pagkal"ki sa manipis na telang suot.
Napahawak ako sa aking tiyan. "That's your daddy,
baby... he is hot right? Manyak lang."bulong ko habang
pinapanood na hindi magkandatuto sa pagbibihis si
PhoeniX.
Wait for me here, missy.I will prepare your breakfast."
Lalabas na sana siya, ngunit muling bumalik para bigyan
ako ng mabilis na halik sa labi.
"Behave, babies... I will be back," saad pa niya bago
pinisil ang nakabuyangyang kong dalawang s"so.
"Ggo!" Natatawang hinampas ko ang kanyang braso,
habang siya ay kumaripas na ng labas ng kuwarto at bago
pa magsara ang pinto ay rinig ko pa ang malakas na
halakhak niya.
XXXIV: "Label"
1/14
XXXIV: "Label"
Bago lumabas ng kuwarto ay niligpit ko na ang aking
kuwarto. Naligo na rin ako dahil nanlalagkit na ang
pakiramdam ko. Nagsuot lang ako ng isang bestida na
presko sa katawan at noong masigurong maayos na ang
itsura ay saka ako nagpasyang lumabas.
Nasa salas pa lang ay naaamoy ko na agad ang
Ad
Shopee
Shopee
#1 Online Platform
Free
SHOP NOW
mabangong niluluto. Pagdating ko sa dining area ay
naabutan kong nag-aayos na nga ng pagkain sa mesa si
Phoenix, habang suot-suot ang kulay pink ko na apron.
Humilig ako sa hamba ng pinto at lihim na napangiti
habang pinapanood siya na maglagay ng pancake sa isang
plato. Maingat din niyang ipinatong sa tabi nito ang isang
baso ng gatas. Sa tapat nito ay mayroon ding isa pang plato
P6,195
XXXIV. "Label"
2/14
at tasa naman ng kape ang nandoon.
Tinotoo nga niya na ipagluto ako ng pagkain
He looks so hot and adorable at the same time while
preparing our breakfast. Yong ang brusko mo, tapos
naka-pink na apron ka lang!
"Pfft!" Nakagat ko rin ang labi para pigilan ang pagtawa
dahil nang tumalikod siya ay tumambad sa akin ang boxer
shorts na tanging siyang Suot niya na pang-ibaba.
Ang sarap kurutin ng pwet, ang tambok kasi
Sobrang gaan ng aking pakiramdam. Parang ang
sarap-sarap gumising sa umaga kapag ganito ang parating
masasaksihan.
"There you are!" Mukha pa siyang nagulat nang
malingunan ako.
Mabilis na hinubad niya ang suot na apron, sasabihin
ko pa naman sana na wag niyang tanggalin.

Lumapit naman ako sa mesa habang siya naman ay
mabilis na pinaghila ako ng upuan,
"Hmm... bango." Nagulat pa ako nang halikan niya ako
sa ibabaw ng ulo na ikinapula ng aking pisng
"Para namang nasa restaurant! natatawang sabi ko
nang lagyan niya ng napkin ang aking hita. Mayroon pang
naka-ready na knife at fork, samantalang pancake at tresh
fruits lang naman ang kakainin namin.
P6195
XXXIV "Label"
3/14
"'m sorry this is the quickest to cook. or you want me
to order something? Tila nag-aalangan pa siya nang
umupo sa katapat kong upuan.
"Tell me, missy..." Hinawakan niya ang kamay ko at
marahang pinisil iyon.
The butterflies inside my stomach were having chaos.
Tila hindi magkamayaw ang mga ito sa pagsasaya sa loob
ng sikmura ko. Ang aga naman akong pakiligin ng isang ito!
"Okay na to! Don't worry" I smiled assuring him that
what he has done was already okay.
"Thank you for this"
Hindi ko nga inaasahan na ipaghahanda talaga niya ako
ng pagkain at susundin ang sinabi ko kahit na binibiro ko
lang naman siya kanina.
Si Phoenix kasi yong tipo ng tao na parang ang hirap
utusan dahil ang initimidating ng aura. Parang kapag
kayong dalawa ang magkasama ay dapat nakatatakna sa
utak mo na susundin mo ang lahat ng gusto niya, na ikaw pa

ang susunod kahit na hindi pa siya nag-uutos
"Which do you want, missy? Honey or this one? itinuro
niya 'yong whipped cream habang hawak naman niya sa
Isang kamay ang honey na nakalagay sa malit na garapon
Napatawa ako at marahang hinampas ang braso niya
na kanina ay hawak ang kamay ko. "Ano ka ba? l'm fine, ako
XXXIV "Label"
4/14
na ang bahala. Kumain ka na lang din diyan."
Phoenix is extra caring and I can't help but to be
amazed. Well, hindi naman kasi ako sanay na ako ang
inaalagaan kaya nagugulat ako sa mga kinikilos niya. Sa
amin ni Dione ay tama na 'yong pinagsisilbihan namin ang
mga sarili namin. Sweet naman kasi si Dione, kaya lang sa
mga simpleng bagay na kapag alam niyang kaya ko namang
gawin ay hindi na siya nag-aabala pa. Sa akin naman ay
wala lang din iyon. Teka nga... bakit ko ba sila
pinagkukumpara? Tsk!
Sumubo ako ng isa. Masarap naman pero
nakukulangan ako sa lasa. May hinahanap pa ang bibig ko
kaya kinuha ko ang whipped cream at naglagay nang kaunti
sa ibabaw ng pancake.
"Ang bait mo ngayon. Ano ba ang nakain mo, ha?" biro
ko sa kanya mahinang natatawa.
"Ikaw lang naman ang kinain ko, walang kaabog-abog
na sabi niya bago sumimsim sa kanyang kape.
Nanlaki naman ang mata ko at nabitin sa ere ang
kinakain. Nagbibiro lang ako pero parang bumalik pa yata
sa akin! Dapat pala ay hindi na ako nagtatanong
Iheard him chuckle, seems like he enjoys teasing me.

Kulang na lang ay ibato ko sa kanya ang hawak kong tinidor.
Nakakahiya!
XXXIV "Label"
5/14
Ang aga-aga, ang harot mo, Montereal Napailing na
lang ako para pagtakpan ang hiya at nagsimula na lang na
kumain.
Tumatawa pa rin siya habang kumakain. Ang sarap
kagatin ng labi!
Tinuloy ko na lang ang pagkain habang lihim na
napapangiti. Inaamin kong sa simpleng gawi lang niya na ito
ay sobrang saya na ng puso ko.
Naku ka, Montereal! Wag mo akong sanayin!
Umayos ako ng upo at excited na nag-angat ng tingin
sa kanya.
"Oo nga pala, you don't have work today? You want us
to-
"Iwill go to our company after this, sagot ni Phoenix
bago mahinahon na ibinababa ang tasa ng kape.
Napaawang ang labi ko na parang may gustong sabihin
ngunit nang hindi maapuhap ito ay itinikom ko na lang ang
bibig
Ang lahat ng saya ko kanina ay parang bula na biglang
nawala, Ramdam ko ang malakas na pagbagsak ng puso ko
at ang biglaang pagtahimik ng mga paru-paro sa aking8
sikmura
"Why, missy?
Agad na nag-iwas ako ng tingin dahil natatakot akong
XXXIV. "Label"
6/14
mapansin niya ang biglaang pagkawala ng kinang sa aking
mga mata.
"A-ah, o-okay... Ingat ka, ah?" Mabilis na kinuha ko ang
tinidor at mabilis na sumubo sa kinakaing pancake na hindi
ko na malasahan.
Inaamin kong nalungkot ako. Yayayain ko sana siyang
manood kami ng movie tapos magpapaturo ako na magluto
sa kanya, pero may pupuntahan naman pala siya. Sayang
lang!
And then I realized, Phoenix has his own life. He is the
boss of his company and he is a very busy person. At the end
of the day, he will be back to his usual life.
"Ano ka ba naman, Astrid! Siyempre may sariling buhay
yang si Phoenix, hindi naman pwedeng itali mo 'yan sa tabi
mo, porket may nangyayari sa inyong dalawa!" Kastigo ko
sa sarili para pigilan ang emosyon na umuusbong sa aking
puso.
Huminga ako ng malalim, kagat-kagat ang dila para
parusahan ang sarili.
"Why? You have something to do, missy? muling
tanong niya, ngayon ang buong atensyon ay nasa akin na.
Nag-angat ako ng tingin at mabilis na umiling. "W-wala
naman. Next week pa uli ang pasok ko, kaya stay muna ako
rito sa unit hanggang sa Linggo." Dinugtungan ko yon ng
XXXIV. "Label"
7/14
mahinang tawa kahit na wala namang nakakatawa.
Pinagpatuloy ko ang pagkain na parang ang goal ko
ngayong araw ay maubos agad ito, kahit na nga ba hirap

akong lunukin dahil halos tunawin ako ng mga titig ni
Phoenix.
Are you going somewhere?I will send you there
before I go to the office."
I shook my head as if my life was depended on it.
Nilunok ko ang kinakain at mabagal na pinunasan ang labi
bago nakangiting nag-angat ng tingin sa kanya.
"Ahm, hindi na. Wala namang pupuntahan, tinatamad
din akong lumabas. Maybe I will just sleep." Uminom ako sa
ng gatas para pagtakpan ang panginginig ng labi.
Napahigpit ako sa hawak na baso. Damn, Astrid! You
are getting too attached to that man! Wala naman kayong
label!
Pareho kaming biglang natahimik,
nagpapakiramdaman sa isa't isa. Noong hindi ko na
matagalan... ang lasa ng pancake ay tumayo na ako.
"Where are you going?" Narinig kong tanong ni Phoenix
pero hindi ko na pinansin iyon, sa halip ay nagtuloy-tuloy
ako sa kusina.
Inabot ko ang bote ng Del Monte ketchup. Ang tabang
ng luto niya! Tsk!
XXXIV "Label"
8/14
"Ay tte ng uwak!" tili ko.
Pakiramdam ko ay lalabas ang puso ko sa sobrang
gulat nang paglingon ko ay nasa harap ko na si Phoenix.
Mabuti na lang mahigpit ang hawak ko sa bote, kung hindi
ay kanina pang napuno ng ketchup ang sahig.
"What's wrong?" tanong niya sa tonong nag-aalala.

"Anong what's wrong? At ano ang ginagawa mo rito?
Hanggang ngayon ay malakas pa rin ang kabog ng dibdib ko
dahil sa gulat. Bakit ba kasi bigla-bigla na lang siyang
sumusulpot? Ni hindi ko narinig na tumunog yong upuan
nlya at sumunod din pala sa akin. May kukunin din ba siya?
"T thought you are mad at me..." Nagtiim ang kanyang
bagang, tila nangungusap ang mga mata.
9/14
Saan nanggaling yon? At bakit ako magagalit sa
kanya?
Napabuntong-hininga ako. "Kinuha ko lang to" Itinaas
ko ang bote at nilampasan na siya bago muling bumalik sa
pagkakaupo
Nakasunod lang naman siya at tumayo sa gilid ko.
"Missy.. galit ka ba?"
Huminga ako ng malalim. "Yong gustong-gusto mo
siyang pigilan at sabihin na kung pwede bang'wag na lang
siyang umalis pero siyempre hindi mo naman masasabi
dahil wala kang karapatan! Itong-ito ang nararamdaman ko
ngayon at naiinis ako sa sarili ko!
"No. Bakit naman ako magagalit? Bakit ba parang
gusto pa niya na magalit ako?
Napailing na nilagyan ko na lang ng ketchup yong
pancake. Tinikman ko ito at agad na napapikit. Damn! Ito
yong lasa na hinahanap ko kanina!
Kahit paano ay naibsan ng pagkain ang nararamdaman
kong puwang sa aking puso.
"Why are you eating that? Hindi ba sasakit ang tiyan

mo Nakangiwing turo niya sa kinakain ko na para bang ito
na ang pinaka-weird na pagkain na nakita niya.
Judgmental!
TNo. Ang sarap-sarap kaya. Gusto mong tikman
doe
10/14
Tinusok ko ng tinidor ang isang maliit na gayat ng pancake
tapos binuhusan ko pa ng ketchup at akmang lilingon sa
kanya nang hawNakan na niya ang kamay ko.
"No, missy. I'm already full
Okay lang kahit ayaw niya. Tumango na lang ako at
nagpatuloy sa kinakain kahit na hirap pa rin akong lunukin
ito.
Something is stirring inside me. May gusto akong
sabihin pero kailangan kong limitahan ang sarili.
"So you are not mad at me?" Maya-maya ay ungot niyaa
ulit na parang bata sa tabi ko.
Napakamot ako sa aking leeg. "Hindi nga! Ang kulit
mo! Gusto mo pa bang magalit ako?!" Tumawa ako kahit na
malapit na ring mainis.
Sa katatanong niya kung nagagalit ako ay baka nga
matuluyan na akong magalit sa kanya!
"I thought you were mad that I-l'm leaving." He heaved
a sigh. Narinig ko pang tumunog ang upuan na
pinapatungan ng kamay niya.
Hindi ko maintindihan. Bakit parang
apektadong-apektado siya? Kung pipigilan ko ba siya ay
magpapapigil siya?
Para kasing kapag ang sinagot ko ay, "Oo, nagagalit

ako! ay parang mas mapapalagay pa siya sa ganoong
11/14
sagot.
Mapinong nginuya ko ang kinakain bago humarap sa
kanya, pero halos umurong ang dila ko at halos
mapasinghap nang magtama ang aming mga mata. May
kung anong kislap ng lungkot sa kanyang mga mata na
hindi ko mawari.
"Wag kang mag-alala, dahil hindi ako galit. Okay?
Muli akong huminga ng malalim. "Wala akong karapatang
magalit, Phoenix. Siyempre alam ko namang b-busy ka at
may trabaho... at ayaw kong pakialaman ang buhay mno
Hindi ko na matagalan ang tingin niya at ibinalik ko na
lang iyon sa kinakain na siguradong hindi ko na magagalaw.
Narinig kong marahas na napabuntong-hininga siya at
sa gilid ng aking mata ay kita kong umalis siya. Umikot para
kunin ang pinagkainan bago nagpunta sa kusina.
Hindi na ako lumingon pero naririnig kong naghuhugas
na siya ng kanyang pinagkainan doon. Ako naman ay
nagpatuloy lang sa pagkain kahit na nakakabingi ang
katahimikan sa pagitan naming dalawa.
May nasabi ba akong masama? Sumobra na ba sa
pagkatabil ang bibig ko? Pero sinabi ko lang naman kung8
ano ang gusto kong sabihin, totoo namang wala akong
pakialam sa kanyang buhay. I mean, gusto ko mang8
magkaroon ng pakialam pero ano ang karapatan ko? Hind
12/14
nga ako pwedeng magtampo dahil ano ba kami?
Napalingon na lang ako nang maramdaman kong
dumaan siya sa ikod ko bago dire-diretsong pumunta sa

kuwarto nang hindi man lang ako pinapansin.
Napabuntong-hininga ako kasabay nang pagkirot ng
aking puso. Napasabunot ako sa aking buhok dahil hindi ko
alam kung ano na ang sunod kong gagawin. Kung tatayo ba
ako at susundan siya roon, pero kapag nandoon na ako ano
ang sasabihin ko?
We hug. We kiss. We slept together. I can't even count
how many times we did it. But what are we? May
matatawag na bang kami pagkatapos ng lahat ng iyon?
Dapat ba ay sinabi ko na lang na manatili siya? Pero
ayaw kong masakal naman siya sa akin.. sa relasyong
walang matatawag na kami.
Pero kung sakali, handa na ba akong muling pumasok
sa isang relasyon matapos 'yong unang bigong relasyon? Ni
hindi ko nga rin alam kung ready ba siyang pumasok sa
isang commitment dahil wala rin naman siyang sinasabi.
Coz to be honest, l am scared. Natatakot akong muling
masaktan, pero ngayon pa lang na wala pa ngang
matatavwag na kami ay nasasaktan na ako sa simpleng
bagay na ito. But what scared me that most. is the
thought that we will be back on being strangers again.
13/14
Hindi ko napansin na napatulala na ako sa kawalan.
Bumalik lang ako sa huwisyo nang marinig ko na muling
nagbukas ang pinto ng kuwarto.
Mabilis na kinuha ko ang tinidor para may
pagkaabalahan habang hinihintay siya na muling
magpakita. llang sandali nga ay natanaw ko siyang
nakatayo malapit sa pinto, maayos nang nakasuot ang mga

damit na ginamit niya kagabi noong nagkita kami. At doon
pa lang ay alam ko na ang susunod niyang sasabihin. Hindi
ko pa naririnig ay parang sinasabuyan na ng malamig na
tubig ang aking sikmura.
Tm leaving," malamig na sabi niya habang nakatingin
sa akin.
At siyempre, alangarn namang umiling ako at pigilan
siya, 'di ba? Kaya tumango na lang ako bilang sagot, na para
bang wala lang na uminom ng gatas. Kahit ang mainit na
likidong ito ay hindi kayang punan ang panlalamig ng aking
sikmura.
Nagtagal pa ang tingin niya sa akin bago tiim-bagang
na tumalikod at nagtungO sa pinto bago tuluyang lumabas.
Napabuga ako ng hangin kasabay nang paglapat ng
pinto. Naisandal ko ang likod sa upuan at mariing pumikit.
Hindi ko alam kung malas ba 'tong dining area ko dahil
Kapag nandito kami ay parating nauuwi sa hindi
14/14
pagkakaintindihan! Pagkatapos nito, ilang araw ko na
naman siyang hindi makikita?! O baka linggo, buwan, o baka
hindi na?
Totoo nga na mahirap pumasok sa sitwasyon na
walang label. Walang kasiguraduhan lahat. Ang dami mong
nararamdaman at gustong sabihin pero pakiramdam mo ay
wala ka namang karapatan.
XXXV: Jealous?
1/13
XXXV: Jealous?
Hindi ko na magawang malasahan o malunok man
lang ang kinakain kaya nagpasya na lang akong ligpitin ito.
Habang naghuhugas ay napatingin ako sa apron na ginamit
ni Phoenix na maayos na nakasabit. Napabuntong-hininga
ako at napailing na lang bago iniwas ang tingin doon.
Pagkatapos uminom ng vitamins ay bumalik na ako sa
kuwarto para magpahinga. Kaso pakiramdam ko ay hindi ko
rin naman magagawa iyon.
My room still smells like him. Kahit saan ako tumingin
ay pakiramdam ko nakikita ko si Phoenix. Noong humiga
naman ako sa kama ay ang kinuha ko rin ay ang unan na
ginamit niya. Napapikit ako nang maamoy ang pabango
niya rito. The longing inside my heart felt so devastating
Every little thing reminds me of him and it is starting to
Scare me. Baka sa mga susunod na araw ay hindi na lang ito
ang bagay na katatakutan ko.
Nakaka-frustrate dahil wala naman akong magawa.
Bawal magtampo o bawal maghangad ng kahit na anong
lalampas pa sa bagay na mayroon kami ngayon. Hindi nga
kami sigurado sa kung ano ang mayroon kami tapos paano
KO pang masasabi ang tungkol sa pagbubuntis ko?
Itried to close my eyes, trying to think of happy
thoughts but what flashes inside my head is Phoenix. Pati
ba naman ngayon ay siya na ang kasiyahan ko?
XXXV Jealous?
2/13
Naiinis na bumangon ako halos sabunutan ang sarili,
pero pagdating sa harap ng salamin ay inayos ko rin naman
ang aking buhok.

Iam wearing a brown sleeveless maxi dress. Naglagay
lang ng tint sa labi para hindi naman sobrang putla,
pagkatapos ay kinuha ko na rin ang bag at cellphone.
Sinigurado kong nasa loob ang wallet dahil ayaw ko nang
maulit ang nakakahiyang pangyayaring yon.
Noong nmasigurong wala na talaga akong naiwan ay
lumabas na ako sa kuwarto at nagmamadaling tinungo ang
pinto palabas ng unit.
"Nakaalis na kay ang isang yon? Alin nga ba ang unit
niya rito?" bulong ko sa sarili habang iniisa-isang tingnan
ang pinto na kahilera ng unit ko.
Ang tagal na pero hindi ko pa rin alam kung saan
tumutuloy ang lalaking 'yon. Nakakainis naman! Sana pala
ay tinanong ko agad sa kanya.
Kung may lakas lang talaga ako ng loob ay kakatukin
ko isa-isa ang mga pintong ito para siguruhin kung saan ang
Kuwart niya pero siyempre, hindi pa naman ako nasisiraan
ng bait para gawin iyon.
Hinawakan ko muna ang aking tiyan na parang
inaalalayan bago naiinis na napapadyak na parang bata. Ang
hirap haluin ng emosyon ng isang yon pati ako ay
XXXV: Jealous?
3/13
nadadamay!
"Kapag talaga akO ang nagtampo, luluha ka ng dugo,
Montereall" Naiinis na napabuga ako ng hangin.
Wag niya sasabihing papasuyo pa siya sa akin?!
Tutal ay nandito na rin akO sa labas, mamamasyal na
lang din ako. Tumalikod akong muli para buksan ang pinto.
Sumilip lang ako at mabilis na ichi-neck ang loob kung

walang maiwang appliances na nakasaksak. Eksaktong
pagsara ko ay narinig kong may nagbukas naman ng pinto
sa kabilang unit.
Where are you going, missy? Nanigas ako sa
kinatatayuan nang marinig ang boses ni Phoenix. Hindi ako
maaaring magkamali. Siya yon!
Tama lang ang paglabas ko. Hindi pa siya umaalis!
Mabilis na lumingon ako at halos mapaatras nang
magkaharap kaming dalawa. Hindi ko na rin napigilan na
pasadahan ng tingin ang kanyang kabuoan.
Nakasuot siya ng formal na damit itim na long
sleeves na itinupi hanggang sa siko, na tinernuhan ng kulay
abuhing pantalon. Ang isang kamay ay may hawak na gray
na suit, Ang itim na sapatos niya ay halatang mamahalin.
Nakasuot din siya ng shades at sa likod noon ay ramdam na
ramdam ko ang mariing titig niya sa akin na sapat na para
magdulot ng pagwawala ng mga kulisap sa aking sikmura.
XXXV: Jealous?
4/13
Sa kinatatayuan ko pa lang ay naaamoy ko na ang
pabango niya. Matikas ang kanyang pagkakatayo.
Nakakapanginig ng buong sistema ang kanyang presensya.
Nakakatakot na baka bigla na lang akong lumuhod at
sambahin siya.
Tngina, ang guwapo! Muntik ko narng makalimutan na
may tampuhan kaming dalawa kanina. Ang sarap kagatin!
O-oh, h-hi! Akala ko kanina ka pa n-nakaalis!?"
nakangiting bati ko sa kanya. Hulin a noong mapansin ko na
nakataas ang kamay ko at kumakaway pa sa kanya kaya

mabilis ko ring ibinaba ito.
"Saan ka pupunta? I thought you will just stay at
home?"
Ahmm." Titingnan ko sana kung nakaalis ka na!
"A-ano, mag-grocery lang. N-naubusan na pala ako ng
stocks sa bahay." Tumawa pa ako kahit na wala namang
nakakatawa
Ang awkward kasi! At mabuti na lang nakaisip agad ako
nang isasagot. Alangan namang sabihin ko sa kanya na
kaya ako lumabas ay para i-check kung nakaalis na siya?
Tumango siya habang nakapamewang na nakatingin
sa akin.
Napalunok ako kunwari ay napatingin pa sa suot na
relong pambisig. Pasado ala una na, ang init pala ng labas
XXXV: Jealous?
5/13
ko!
"Ah, s-sige... una na ako?" Parang hindi pa ako sure sa
lagay na iyon habang itinuturo ang hallway papunta sa
elevator.
Oh, God! Hindi ko na alam ang sasabihin ko!
"B-bye na! 1-ingat ka!" Kumaway pa ako sa kanya at
tumalikod na rin, ngunit ilang hakbang pa lang ay
Ad
Shopee
Shopee
#1 Online Platform
Free
SHOP NOW
naramdaman ko nang naglalakad din kasunod ko si

PhoeniX
Mag assume na sana ako na sinusundan niya ako, kung
hindi ko pa naalalang ang way nga rin pala niya ay papunta
sa elevator!
Assumera ka ng taon, Astrid! Buti pa gamot may label.
XXXV. Jealous?
6/13
Kayong dalawa, wala!
Huminto siya sa tabi ko at ngayon ay pareho kaming
nasa tapat nang nakasarado pang elevator. Ako na ang
pumindot ng down button.
Where are you planning to shop? I will send you there
before I went to my office"
Pasimple akong sumulyap sa kanya bago umiling. "Ha?
H-hindi na. Malapit lang naman. Magdadala rin ako ng
kotse."
Akala ko ay pipilitin pa niya ako pero hindi na siya
sumagot. Ramdam ko ang pag-aalsa ng kaloob-looban ko.
Tsk! Nagpapakipot lang naman ako! Kapag pinilit niya
ako ay papayag naman ako pero ang damuho ay hindi na
ulit nag-alok! Nakakainis!
Ang totoo ay coding ang sasakyan ko. Lintek! Hindi
bale, madali lang naman gawan ng paraan kapag nasa labas
na at hindi na kami magkasama
Maya-maya pa ay nagbukas ang pinto ng elevator.
Nauna akong pumasok at kitang-kita ko ang nakabusangot
na mukha ko sa salamin habang nakasunod naman sa akin
si Phoenix-na kahit nakasuot ng salamin ay alam kong
nakatingin sa akin mula sa repleksyon ng salamin.

Hmp! Inirapan ko lang siya at nagsumiksik sa gilid
habang sIya naman ay pumuwesto sa likuran.
XXXV Jealous?
7/13
Pindindot ko lang ang basement at magsasara na sana
ang pinto ng elevator nang may mga kamay na pumigil
doon.
"Oh, wait! Sorry-oh, Ms. Astrid na maganda? Halos
mapahawak ako sa aking dibdib sa sobrang gulat nang
bumungad sa harapan ko si Jordan. Bahagya pa akong
napaatras dahil akala ko ay madadapa siya sa akin.
"Wow, hil! What a perfect timing!" Ngiting-ngiti siyang
kumaway sa akin habang ang isang kamay ay ipinupunas sa
noo na bahagyang pinawisan. Habol pa niya ang hininga na
halatang tumakbo.
"H-hello..Alanganin din akong bumati dahil
hanggang ngayon ay gulat pa rin ako sa pagsulpot niya.
Bahagya kong inayos ang suot kong salamin at
napahawak na lang sa strap ng aking bag.
"Ang ganda naman ng timing ng labas ko. Saan ka
punta, Ms. Pretty face?"
Kagabi lang kami nagkakilala ng isang 'to, wala pa nga
yatang 24 hours pero feeling niya ay best friend na kami.
Hindi ko na rin alam at mabilang kung ano ang mga
Itinatawag niya sa akin. Feeling ko tuloy ay ilang beses
akong pinanganak sa dami ng tawag niya sa akin.
Grocery lang" Tamang stalk lang sana ako sa lalaking
nasa likod namin kaya lang nauwi ako sa pag grocery.
XXXV: Jealous?
8/13
ceYon! Tamang-tamal" Napasuntok siya sa ere pero
tumama ang kamao niya sa pinto ng elevator
Kasabay nang pagdaing niya ay napatawa na rin ako.
Plano pa niya yata na makasira ng facility.
Ang likot-likot kasil Daig pa niya ang kiti-kiti na
binudburan ng asin at hindi matigil sa isang tabi.
"You look like an angel when you laugh. Ack!"
Napahawak siya sa dibdib, umakto pang nagpapa-cute
habang nakatingin sa akin.
Namula ang aking pisngi sa hiya. "Ang dami mong alam
In fairness, nakakatawa naman talaga si Jordan. He is
naturally friendly. Hindi mahihiyang lapitan o kausapin
dahil maga an lang ang aura niya.
"Ang alam ko lang ay nahulog ako sa 'yo noong una
kitang nakita!" Banat niya at nakuha pang kumindat sa akin.
Sa sobrang lakas ng tawa ko ay kailangan ko pang
takpan ang bibig. He is freaking funny!
Nagtatawanan kaming dalawa nang marinig ko ang
malakas na pagtikhim mula sa likod. Sunud-sunod iyon
Kaya kahit na ayaw kong pansinin ay napalingon na rin ako.
Nilingon ko si Phoenix at kahit nakasuot ng shades ay
ramdam ko ang tumatagos na masasamang titig niya mula
roon. Umigting ang kanyang panga habang mariin ang
XXXV Jealous?
9/13
pagkaka-krus ng dalawang braso sa dibdib. Nagtataas-baba
rin ang kanyang dibdib tanda nang mabibigat na paghinga.
Napairap na lang ako at nag-iwas ng tingin. Bahala ka
r'yan!
"Kailangan ko na rin palang bumili ng stocks. Sabay na
ako sa 'yo, pwede ba?" Muli akong napatingin kay Jordan
nang magsalita siya. Hindi pa rin nawawala ang malaking
ngiti sa labi.
"Huh? P-pwede naman!" Tamang-tama pala wala rin
akong sasakyan. Kukunin ko na ang pagkakataon na ito para
sumabay sa kanya. Oh, 'di ba solved na agad ang problema
ko ro'n!
Nagulat ako nang biglang pumalakpak si Jordan at
muling napasuntok sa ere. "Finally! After my third attempt,
pinagbigyan mo rin ako! Tuwang-tuwa pa siya na daig ang
nanalo sa lotto.
Napaubo muli si Phoenix, at sa halip na itago na
umuubo siya ay mas nilaksan pa. May sakit ba siya? Kanina
lang naman ay okay na okay siya, ah?
Hindi na nakatiis si Jordan at nilingon ang lalaki. "
think you have to see a doctor, dude. Your cough is kind of
bad. Concerned citizen lang.. malumanay na sabi niya
"No, dude. You better tell that to yourself, 'coz you
might be the first one to see a doctor if you don't stop
XXXV: Jealous?
10/13
flirting with my girll" malamig at may halong din na saad ni
Phoenix
Napapaawang ang labi at namimilog ang mga matang
hindi makapaniwalang napatingin ako sa kanya. Pero bago
pa tuluyang makalingon ay nagbukas na ang pinto at
naramdaman ko na lang na hawak ni Phoenix ang kamay ko
at hinihila palabas ng elevator.
Hindi ko na napansin na huminto kami sa tapat ng

isang sasakyan.
"Get in the car! His cold gaze met mine. Wala na
siyang suot na salamin kaya kitang-kita ko ang dilim ng
"Sandali, P-Phoenix. May sasakyan ako-"
"Wait, bro! Where are you going to take her?" Si Jordan
iyon na hindi na namin namalayan na nakasunod din pala sa
amin.
Nag-aalalang naglipat siya ng tingin sa akin.
"Do you know him, Astrid? lf not, I'm gonna call the-"
Bago pa ako makasagot ay hinarap na siya ni Phoenix.
"F cking shut up! You are not needed here! may diin
ngunit may halo ring pagtitimpi na sabi ni Phoenix habang
hindi pa rin tinatanggal ang pagkakahawak sa kamay ko.
Ang kaninang nakangising si Jordan ay naging seryos0
na rin.What's your problem, bro?I am being nice here!
XXXV Jealous?
11/13
"I apologize, but l am not nice. Specially that you kept
on flirting with nmy woman! His cold menacing voice
echoed the whole place. Sa sobrang lamig noon ay hindi
magagawang makasagot nang kahit na sino.
Natigagal ako at hindi magawang maka-entrada sa
usapan nila hanggang samuli akong nilingon ni Phoenix.
"Get in the car, Astrid" ngayon ay mas mariin na sabi
niya at nakita ko na lang ang sarili na sumasakay sa kotse
niya.
Agad niya rin iyong sinarhan nang makitang maayos na
akong nakaupo sa loob. Wala akong nagawa kung hindi

panoorin ang dalawang lalaki sa labas na para bang
nagtatagisan pa ng tingin kung sino ang mas maangas.
Ngayon ko lang napansin na mas mataas ng ilang pulgada si
Phoenix kaysa kanya pero halos pareho lang din ng built ng
katawan.
Umikot si Phoenix papunta sa driver's seat at halos
umalog ang buong sasakyan sa lakas nang pagkakasara
niya sa pinto.
"Balak mo bang sirain 'yong sasakyan mo, ha?! Hindi
Ko na napigilan na tanong. Sabagay, kanya naman 'to
Marami siyang pambili, Bahala na nga siya
Hindi na siya sumagot, sa halip ay pinaandar na niya
ang makina at nagsimulang imaneobra ito. Walang nagawa
XXXV: Jealous?
12/13
si Jordan kung hindi gumilid nang mapansin na wala siyang
balak hintuan ni Phoenix.
"Balak mo pang sagasaan yong tao!" Napakamot ako
sa inis dahil sa kanya
He is so grumpy! Parang ang laki ng galit niya sa
mundo. Galit sa lahat at pati ako ay dinadamay niya!
Who's that boy? And why does he kept on talking to
Ad
Shopee
Shopee
#1 Online Platform
Shopee
Free SHOP NOW
you?! And what's with his f"cking endearment to you!
nagngingitngit na aniya halos gigil na gigil na hinampas pa

ang busina.
Napatingin ako sa harap at mabilis na nagpulasan
yong dalawang aso na naglalampungan sa daan.
Napatapik ako sa noo. Pati 'yong dalawang hayop na
XXXV: Jealous?
13/13
walang kamalay-malay ay dinadamay niya sa init ng ulo.
"You look like an angel... the f"ck with him?! He is
fcking irritating!"He is cursing under his breath. Panay ang
bulong niya nang malulutong na mura.
Nawala ang inis na kanina ay nararamdaman ko at
namamanghangnapatingin sa kanya. Umiigting ang
kanyang panga habang halos maglabasan ang ugat sa braso
sa higpit ng hawak sa manibela.
"Someone's wishing to be on my f"cking d'athlist!"
Panay pa rin ang pagbulong niya habang ako ay kagat-kagat
na ang labi para pigilan ang pagngisi.
Wag mong sabihing... nagseselos ang damuhong to?
Pero, hindi! Bakit naman magseselos ang lalaking to?!
I crossed my legs and shifted from my seat. Seems like
this is going to be an exciting ride.
XXXVI: His Rants
XXXVI: His Rants
1/12
"O-0oyyy! S-sandali, pati 'yong barricade-oh god! Ako
na lang kaya ang mag-drive?" Napahawak ako sa kanyang
braso noong akala ko ay mahahagip ng sasakyan 'yong
barikada sa gilid.
Ramdam ko ang matipuno at matigas na braso niya na

hanggang ngayon ay tensyonado pa rin. Ang mainit na
singaw na ibinubuga ng kanyang katawan ay halos
gumapang sa aking kamay patungo sa bawat himaymay ng
aking katawan, at nagdulot iyon ng kakaibang kiliti kaya
mabilis ko ring tinanggal.
"Hindi na ako magtataka kung mamaya lang ay
padadalhan ka ng sulat sa mga nilabag mong traffic rules!
Kung ako ang magbibigay ng lisensya sa kanya ay hindi ko
siya bibigyan kapag ganito siyang magmaneho. Kanina ay si
Jordan ang muntik na niyang masagasaan, tapos 'yong
dalawang aso, tapos ngayon naman...
Napailing na lang ako at pinagkrus ang mga braso sa
dibdib. "Bahala ka nga! Ayaw ko nang makipag-usap sa yo
Nakaka-stress ka, Montereal
Inirapan ko siya at muling umayos sa pagkakaupo
lang oras pa lang ang nakakalipas pero pakiramdam ko ay
nadagdagan ako ng sampung taon sa stress dahil sa kanya.
Plano ko pa naman siyang asarin pero parang ako ang
tatanda nang wala sa oras kapag magkasama kam
XXXVI: His Rants
2/12
Where did you meet that boy?"
Wala na sana akong planong pansinin si Phoenix pero
hindi ko rin naman napigilan dahil sa narinig.
"Maka-boy ka naman, baka nga kasing edad mo lang
yon!"
Noong nag-search ako ng tungkol kay Phoenix, bukod
sa kung gaano siya kayaman ay nalaman ko rin na 30 years
old na siya. Kaya nga lang hanggang doon lang ang nakita
ko sa internet dahil limitado lang ang mga impormasyon

tungkol sa kanya. He is keeping his life private even he is
one of the youngest billionaires in the world. Hindi pa rin
bukas na libro ang buhay niya sa publiko.
Si Jordan naman ay sa tingin ko hindi rin nalalayo ang
edad kay Phoenix. Formal lang parating magdamit at
kumilos ang huli kaya nagmumukha siyang mas mature,
kumpara kay Jordan na parang happy go lucky type na
lalaki.
"Mukhang totoy ang isang yon! Baka nagtatago pa nga
sa saya ng nanay niya!" saad niya, nahampas ko tuloy ang
kanyang braso.
Grabe ang isang ito kung husgahan yon tao!
"Inaano ka ba ni Jordan? Galit na galit ka ro'n sa tao,
ang bait kaya no'n!" Kahit na hindi pa kami ganoong katagal
na nagkakausap, alam ko naman na mabait 'yong tao. Ako
XXXVI: His Rants
3/12
lang 'yong medyo ilang dahil hindi talaga ako sanay kapag
masyadong feeling close agad ang isang tao.
"Jordan my a's! His name doesn't even sound good!"
He hissed. He even sounds so disgusted with the way he
pronounces his name.
Hindi ko na napigilan ang aking tawa. Napuno ang
kotse nang malakas kong halakhak.
"Why are you so pissed? Pfft. Ano naman ang
kasalanan sa yo noong pangalan ng tao?!" Hawak-hawak
ko ang tiyan dahil tawang-tawa ako.
Pakiramdam ko nga ay hindi si Phoenix ang kasama ko
ngayon. Ang daldal niya at parang bata na galit na galit sa

kalaro. Nakikipag-engage din siya sa usapan, sabagay siya
naman ang nagpasimula nito.
"Ang ganda kaya ng pangalan ni Jordan!" dugtong na
sabi ko pa, pero halos malunok ko rin ang aking tawa nang
balingan niya ako ng masamang tingin
Nakagat ko ang aking labi at parang maamong tupa na
napasiksik sa upuan. Hindi na talaga mawawala ang
pagiging masungit niya. Tsk!
Inilayo rin naman niya ang tingin sa akin at eksaktong
huminto rin ang sasakyan nang abutan ng stoplight.
Nabalot ng katahimikan ang buong sasakyan. Ilang
kilometro lang naman ang layo ng SM mula sa condo pero
XXXVI His Rants
4/12
pakiramdam ko ay ang layo-layo nito ngayong magkasama
kaming dalawa.
Sa gilit ng aking mga mata ay kita ko ang pagsandal ni
Phoenix sa upuan para ipahinga ang kanina pang
tensyonadong katawan. Akala ko rin ay mananatili siyang
walang imik, kaya naman nagulat ako nang siya na rin ang
bumasag sa katahimikan.
"Nakalimutan mong kasama mo ako simula nang
pumasok ang totoy na yon!" sabi niya sa tonong
nagtatampo.
Iunbelievably looked at him. Napakurap pa ako dahil
baka hindi si Phoenix ang kasama ko ngayon.
Diretso ang tingin niya sa kalsada habang umiigting
ang panga. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong
ikomento. Parang bigla aynaumid ang aking dila.
Ano ang ibig niyang sabihin? Paanong nakalimutan? Sa

lagay ba ng dami ng mga nangyari sa amin ay magagawa ko
pa siyang kalimutan? Mawala nga lang siya saglit sa
paningin ko ay hinahanap ko na agad ang presensya niya!
Kung pwede nga lang ay itali ko siya sa akin. Tsk!
"You are even laughing at him as if you two has this...
f'cking mutual connection!" Marahas na napabuga siya ng
hangin.
"He even looked so f"cking whipped while looking at
XXXVI: His Rants
5/12
you. God, baby... why do you have to be so f* cking
beautiful?
His bloodshot eyes met mine and my heart
automatically felt so thrilled. My face flushed and I am
starting to hyperventilate.
H-huh?" Naroroong ibubuka at ititikom ko rin ang
aking bibig.
Did he just compliment me?! Oh my gosh! Wagn'yo
sabihing nananaginip ako dahil mananakit talaga ako!
Hindi ko parating naririnig na maganda ako, tapos
ngayon ay sa isang Phoenix Montereal pa ito nanggaling!
Ano ang isasagot ko?!
Hindi dapat ako kinikilig dahil sobrang seryoso niyang
makipag-usap, pero umi-entrada ang mga kulisap sa aking
sikmura. Nagpapapansin. Nagsasaya. Waring walang
makakapigil sa pagsasaya nila sa loob ko.
Muli siyang napabuga ng hangin at mariing pinindot
ang tungki ng ilong pataas, at mariing minasahe ang gang
magkabilang kilay,
"Why do you have to be so naive, missy? That boy is
freaking flirting with you!" Sumulyap pa siya sa akin na para
bang sinisisi niya ako sa lahat ng bagay na to.
"A-anong fflirt karyan? Judger ka! Nag-uusap lang
k-kami ng tao, e!Depensa ko sa sarili na hindi
XXXVI: His Rants
6/12
magkamayaw dahil nauutal pa ako.
"Hilatsa pa lang ng mukha ng totoy na yon ay hindi na
katiwa-tiwala." Hindi niya pinansin ang sinabi ko at muling
nagkomento.
Nagsimula na ring umandar ang sasakyan, kahit paano
ay may iba na siyang pagkakaabalahan.
Huminga ako ng malalim. "1-ikaw ha, kanina ko pa
Ad
IS Shopee
Shopee
Shopee
# 1 Online Platform
Readu Stock
mother's Gift
Preferred
Free
SHOP NOW
napapansin. Ang laki ng galit mo sa tao, hindi ka naman
inaano! The more you hate, the more you love daw! biro ko
na lang para pagtakpan din ang pagwawala ng mga
paru-paro sa loob kko
Hindi siya sumagot kaya napanguso na lang ako. Ang
hirap niya kausap kapag tahimik siya, pero mas mahirap

XXXVI His Rants
7/12
pala siyang kausap kapag naging madaldal.
Hinawakan ko ang strap ng bag at humarap sa kanya.
Kapag hindi ka pa tumigil, iisipin ko na lang na nagseselos
ka sa aming dalawa!" ani ko sa tonong nagbibiro para hindi
na humaba pa. Baka kung saan pa kami makarating sa halip
na sa SM ang punta.
Why wouldI be jealous?! I am more good-looking
than that fcking shoes!" he confidently said as if he is ready
to throw hands at anyone who's going to disagree with him.
Muntik na akong mapatawa. Kawawa talaga si Jordan
sa kanya. Kanina ay totoy ang tawag niya, ngayon naman ay
naging sapatos na ang binata. Ngayon pa lang ay
nag-so-sorry na rin ako sa taong iyon, baka kanina pa siyang
nasasamid kung nasaan man siya ngayon.
And about what he said, well he is right. I may sound
biased but Phoenix is really on his extreme level. I mean, he
is way, way better than anyone else. May kung ano sa kanya
na hindi kayang sabayan ng kahit na sino dahil palaging
nangunguna siya sa larangan na 'yon. Kumbaga, kapag
pumasok ka sa isang kuwarto na puno ng mga lalaki na
pare-parehong biniyayaan ng mga guwapong mukha, kahit
nasa dulo pa si Phoenix ay siya pa rin ang mapapansin mo.
Tumikhim ako para pigilan ang pag-usbong ng ngisi sa
aking mga labi. "oh, mas gwapo ka naman pala, e! Bakit
galit ka pa rin? Wag na galit ang bebe na yan!" biro ko sa
XXXVI: His Rants
8/12
kanya at nakuha ko pang sundutin ang kanyang tagiliran
pero hindi man lang natinag ang mokong.
Sinamaan lang niya ako ng tingin habang mahinang
napahagikhik na lang ako. Sa lahat ng mga lalaki ay sya ang
pinaka-mainitin ang ulo! Parang pinaglihi lagi sa sama ng
loob! Hmp!
Maya-maya pa ay natatanaw ko na ang malaking
building ng SM na pupuntahan. Sa wakas!
"Itabi mo lang banda ro'n, ah? Para hindi na malayo
ang lalakarin ko." Mando ko sa kanya habang tinuturo yong
gilid malapit sa entrance.
Mamayang pag-uwi siguro ay mag-cab na lang ako.
Malapit lang naman at saka hindi na ako magpapaabot ng
gabi. Hindi naman kasi talaga ako mag-grocery.
Hindi na umimik si Phoenix. Ramdam ko pa rin ang inis
niya hanggang ngayon. Natatawa na lang ako.
Inihinto niya ang sasakyan sa tapat ng entrance ng
mismong mall. Mabilis na tinanggal ko ang suot na seatbelt
at humarap sa kanya.
"Thank you sa free ride, Mister. 'Wag nang
nakasimangot! Nagmumuka kang 70 years old! Sige ka,
magiging mas pogi na sa 'yo si Jordan! asar ko pa sa kanya
habang inaabot ang magkabilang sulok ng kanyang bibig
para iangat iyon.
XXXVI: His Rants
9/12
Ayaw niya kasing ngumitil
Nakatingin lang sa akin si Phoenix. Hindi naman siya
umimiko nagreklamo sa ginagawa ko.
"Bye-bye! Ingat ka sa biyahe, sa akin ka pa rin uuwi ha?l

hyper na sabi ko
Kumaway at kinindatan ko pa. Ang sungit, wala man
lang reaction!
Babush!" Tumalikod na ako at inabot ang lock ng
pinto para buksan ito pero napahinto ako nang hindi ko
magawang mabuksan. Kahit anong pilit ko ay naka-lock pa
rin.
"P-Phoenix, 'yong pinto. H-hoy.." Muli ko siyang
nilingon pero sa paglingon ko ay iba ang sumalubong sa
akin.
Nanlalaki ang aking mga mata nang maramdaman ko
ang malambog na labi niya sa aking mga labi, hanggang sa
naramdaman ko na nagsimula na itong gumalaw.
His lips were brushing mine. They were warm and soft
just like a cotton. Sa pagsinghap ko ay kinuha niya iyong
indikasyon para ipasok ang dila sa loob ng aking bibig. I
could taste our shared breath, feeling the thud of our
combined heartbeats.
"Hmmmpppp. Kinabig niya ang aking batok para
mas palalimin ang halik.
XXXVI: His Rants
10/12
Nakakaliyo. Nakakapanghina. Ang mga paru-paro ay
patuloy na nagsasayaw sa loob ng aking sikmura habang
patuloy si Phoenix sa pag-angkin sa aking labi
Hindi ko na nagawang makahalik pabalik sa gulat.
Nakaawang pa ang aking mga labi at namumungay ang
mga mata nang putulin niya ang halik.
Get ready for the punishment later, little missy.."he

whispered in his most sensual way. Halos manginig ang
pagitan ng aking mga hita dahil doon. Pinunasan pa niya
ang gilid ng aking labi bago binuksan ang pinto sa kanyang
tabi at umibis palabas doon.
Nakatulala lang ako hanggang sa maramdamang
nagbukas ang pinto sa aking tabi.
Inilapit niya ang bibig sa aking tainga. Ramdam ko ang
mainit na hininga niya na tumatama sa aking tainga pababa
sa leeg. "Close your mouth, missy. Baka hindi tayo matuloy
sa pamimili kapag patuloy mo akong inakit. Pareho tayong
uungol sa loob ng sasakyang ito.. bulong niya gamit ang
nakakaakit na baritonong boses
Kakaibang kiliti ang dulot noon lalo na noong kinabig
niya ang aking bewang at halos buhatin ako pababa sa
sasakyan.
Maingat na nakatayo rin ako sa aking mga paa kahit na
ramdam ko ang panghihina ng aking mga binti. Ang aking
XXXVI: His Rants
11/12
dalawang kamay ay nanatili sa kanyang matipunong dibdib.
Halos nakayakap siya sa aking bewang na para bang
pinoprotektahan ako, nang may lumapit sa aming isang
lalaki.
Park my car, Nori. I will meet you all inside," aniya sa
istriktong boses
Napatingin ako sa lalaking kausap niya. Nakasuot ito
ng three-piece suit na kulay black. Naka-sunglasses at
mayroon ding nakakabit na aparato sa tainga. Kinuha niya
ang susi na inaabot ni Phoenix sa kanya at pagkaraan ay
umikot papunta sa sasakyan.

May dalawa pang SUV na nakahinto sa likuran ng
sasakyan ni Phoenix, na pare-parehong lumabas din ang
mga sakay nito nang huminto ang sinasakyan namin
kanina. Katulad sa naunang lalaki ay pare-pareho rin sila ng
unipormeng suot. Anim silang lahat kasama yong Nori na
tinawag ni Phoenix.
Nagbaba lang sila ng ulo kay Phoenix bilang pagbati at
pagkaraan ay pumasok sa loob ng sasakyan ulit ang iba, ang
iba naman ay nanatiling nakatayo ilang metro ang layo sa
amin
"Come on, missylam coming with you. Let's shop
together" Narinig kong bulong niya at nakita ko na lang ang
sarili na inaalalayan niya papasok sa malaking mall.
XXXVII: Kids
Hindi na ako binigyan pa ng pagkakataon ni Phoenix na
makapag-react dahil iginiya na niya ako papasok sa mall.
Pagdating naman namin sa entrance ay nagulat pa ako
nang halos nakahilera ang mga guard sa daraanan namin,
may ilan ding personnel ng mall na hindi naman madalas
na makikita kapag nag-shopping ka sa ordinaryong araw.
"Good morning, Mr. Montereal!" bati ng mga ito bago
sabay-sabay na magbababa ng ulo.
Para kaming mga special guest na kailangan din ng
special treatment. Well, Phoenix seems like an important
no, a very, very important person here. Hindi naman ito
araw-araw nangyari at ito nga lang ang unang beses na
nasaksihan ko ito. Kulang na lang ay maglatag din sila ng

red carpet para siyang lalakaran ni Phoenix, samantalang
itong huli naman ay hindi man lang nagtapon ng tingin sa
mga ito.
Matikas na naglakad at dinaanan lang ang mga tao. N
kaway ay wala man lang ginawa.
"G-good morning din p-po. Kaya tuloy ay
pakiramdam ko obligado akong bumati pabalik dahil hindi
Sumagot itong si Phoenix. Kahit ilang na ilang ako ay hindi
naman ako makalayo dahil nakahawak siya sa bewang ko,
habang nawalan na ng pakialam sa paligid
I feel bad for them. Itinigil pa nila ang mga ginagawa
XXXVIT: Kids
2/14
nila para personal na maghatid ng pagbati kay Phoenix pero
hindi man lang pinansin ng damuhong ito. Tsk! Hindi ko
alam kung ano ang katayuan ni Phoenix dito para maging
ganoon na lang ang trato sa kanya ng mga tao. Para rin
kasing normal na nangyayari na lang ang mga ito sa kanya
araw-araw. Sanay na siyang binibigyan ng espesyal na trato.
Sa likuran namin ay may tatlo pang mga lalaking
naka-uniporme ang nakasunod. Kasama sila sa mga sakay
ng SUV kanina.
Noong medyo malayo na kami sa mga tao roon,
though mayroon pa ring mga iilan na tumitingin, ay saka ko
hinarap si Phoenix.
W-wait lang, P-Phoenix... Sandale! Hinawakan ko
ang kamay niya na nasa bewang ko at pilit na inaalis iyon.
Nagtagumpay naman ako na matanggal ang kamay
niya, kaya lang hindi ko inaasahan ang sunod niyang ginawa
-hinawakan niya ang kamay ko at pinagsalikop niya ang

mga daliri namin. Ginawa niya ang lahat ng iyon habang
diretso pa rin ang tingin sa unahan. Hindi ko tuloy makita
ang reaksyon ng mga mata niya dahil suot na niya ulit yong
shades niya,
Pinalob0 ko ang aking pisngi at nag-iwas na ng tingin.
Magkahawak lang ang kamay namin pero parang
hihimatayin na ako sa sobrang kilig
XXXVII: Kids
3/14
Huminga ako ng malalim at pilit na pinakalma ang
nagwawalang sistema. "H-hindi ba pupunta ka sa opisina?
B-bakit sumama ka pa rito?" tanong ko sa mahinang boses.
"Change of plans, missy"
Naghihintay ako ng kasunod pero wala na siyang sinabi
pa. Wala man lang explanation kung bakit biglang naisipan
niya na sumama. Gusto kong magpapapadyak!
"Kanina lang nagmamadali kang umalis dahil pupunta
ka kamo sa opisina, tapos ngayon sasama ka pala."
Ang bilis lang niyang magdesisyon. Sabagay, ang mga
uri kasi ni Phoenix ay yong walang magiging problema
kung hindi man pumasok sa trabaho dahil walang
magagalit na boss kinabukasan pagpasok niya. Yong hindi
na kailangang magtrabaho dahil may mga empleyado nang
nagtatrabaho para sa kanila. Kahit magdamag na nasa
bahay o magliwaliw sa iba't ibang sulok ng mundo ay may
papasok pa rin na pera sa kanyang mga bank account. Kahit
nga yata tumunganga lang siya ay may pera pa rin sa bulsa.
"Nababaliw ka na yata. Bahala ka nga! Tsk!"
mahinang-mahina lang iyon pero nagulat ako nang narinig

pala niya,
"T'm getting there, missy,.. and that's because of you.
Sumulyap siya sa akin habang marahang pinisil ang aking
kamay.
XXXVII: Kids
4/14
Napamulagat naman ako. "Bakit ako na naman?
Sinisisi mo pa ako!" Inirapan ko siya.
Paanong ako pa ang naging dahilan? Ewan ko na talaga
sa kanya
"So what's your plan, missy? Where do you want to go?
Or you want to eat first?" sunud-sunod na tanong niya na
akala mo talaga ay kasama talaga siya sa plano ko ngayong
araw
Well, kasama naman talaga. Nakaplano na nga kanina
kung hindi niya sinabing may pupuntahan siya. Tapos
ngayon, nagpupumilit siyang sumama. Siyempre wala na
rin akong choice dahil nandito na siya. Paalisin ko man siya,
hindi naman susunod ang isang ito.
Tm still full. Mag-grocery na muna tayo."
Dumiretso nga kami sa supermarket. Kukuha na sana
ako ng maliit na cart pero pagtingin ko ay yong malaking
cart na ang tinutulak ni Phoenix. Sasawayin ko sana siya
nang nauna na siyang maglakad papasok, kaya wala na
akong nagawa kung hindi sumunod na lang. Mabuti na lang
din binitawan na niya ako dahil pareho kaming hindi
makakagalaw nang maayos kung pati rito sa loob ay hawak
pa rin nlya ang kamay ko,
Una naming pinuntahan ay yong sa mga canned
goods. Kaunti lang ang kinuha ko dahil hindi rin naman ako
XXXVIl: Kids
5/14
masyado rito, pang-emergency lang kung sakaling tamarin
sa pagluluto. Kumuha na rin ako ng isang balot lang na
wheat bread at ilang mga palaman. Dinagdagan ko ang
peanut butter dahil ito ang nagugustuhan ko ngayon.
"Oh my gosh! Finally!" Naibulalas ko nang makarating
kami ro'n sa section ng mga preserved products.
Pakiramdam ko ay nagningning ang mga mata ko nang
Ad
Kumu Livestream Community
Meet Pinoy Friends, Livestream, Messenger, Games, Music
and Community Teams
kumuU
Sama AlII!
Where Authentic
Connections Happen.
Watch Follow Send gifts
$O.00 INSTALL
makita ang nakahilerang pickles. Naubos ko na ang ganito
Ko. Kung sakali naman talaga na paninindigan ko ang
pag-grocery ay ito ang kukunin ko. Ngayon pa lang ay
nanunubig na ang bagang ko at parang gusto ko nang
magbukas ng isa at tikman iyon
Kumuha agad ako ng sampu at maayos na inilagay
Iyon sacart. Pag-angat ko ng ulo ay nakita kong nakatingin
XXXVII: Kids
6/14
sa akin si Phoenix.
"Done, missy?" he asks.
Tatango na sana ako nang muli akong mapalingon sa
shelf. Parang nakukulangan pa ako sa mga kinuha.
Dagdagan ko na kaya?
Can Iget two more jars?" Nakangiting tumingin ako sa
kanya.
Marahan naman siyang tumango."Go on. Just get
whatever you want, missy." Naka-lean lang siya sa handle
ng cart habang pinapanood ako.
I clapped my hands in victory
"Thank you, sugar daddy! Kinindatan ko siya at parang
bata na tuwang-tuwa na kumuha pa ng dalawang garapon.
"What the hell?" Narinig ko pang bulong niya.
Napahagikhik na lang ako.
Mukha kasi siyang sugar daddy sa get-up niya. Pormal
na pormal, mabuti na nga lang hindi na niya sinuot yong
Coat niya at tinanggal na rin ang tie. Sugar daddy na
mabango, hot, gvwapo, at yummy! Grrr!
Nagmartsa na ako palayo roon bago ko pa maubos ang
stocks ng pickles, Palapit pa lang kami sa meat section
nang matanaw kO ang pamilyar na bulto ng katawan ng
Isang lalaki, Inilagay niya sa cart ang isang plastic at eksakto
rin namang napalingon siya sa gaWi ko.
XXXVIl: Kids
7/14
"Oh! Hi, Pretty!" Kitang-kita ko ang pagliwanag ng
mukha ni Jordan at agad na kumaway sa akin.
Nagsimulang itulak ni Jordan ang cart palapit sa
direksyon ko pero bago pa tuluyang makalapit ay may

humarang ng isang malaking cart-tulak ni Phoenix.
Agad kong sinulyapan si Phoenix para sawayin pero
kasalukuyan na silang nagtatagisan ng tingin ni Jordan.
Akala mo ay may kuryente sa pagitan nilang dalawa na sila
lang din ang nakakakita. Pagtingin ko sa paligid namin ay
nakatayo lang 'yong ilang men in black ni Phoenix na paraa
bang kapag nagkaroon lang ng maling galaw ang si Jordan
ay siguradong una siyang babagsak.
"Iwill just see you later, Astrid. May asungot e!"
Kinawayan na lang akong muli ni Jordan bago tumulak
palayo.
Noong mawala siya sa paningin ay
napapabuntong-hininga na sinulyapan kong muli si
Phoenix
"That was rude, Phoenix..." malumanay na sabi ko sa
kanya.
Parang laging aawayin niya si Jordan kapag magkikita
sila, Kawawa 'yong tao, gusto lang naman
makipag-kaibigan.
Gustuhin ko man na mainis din sa kanya kaso
XXXVII: Kids
8/14
napapagod na ako. Pagod na akong mainis sa kanya dahil
ang bilis ko lang din lumambot sa mga simpleng aksyon
niya pagkatapos. Hindi ko tuloy mapanindigan 'yong inis ko.
"I didn't do anything, missy." Kinindatan at nginisian
lang niya ako, pagkatapos ay nauna nang pumunta sa meat
section.
Napapailing na pinanood ko na lang siya na

magdesisyon kung ano ang mga bibilhin na karne.
Pagdating naman namin sa cashier, kukuha pa lang ako ng
perang pambayad ay naunahan na niya akong ipa-swippe
yong card niya. And it is a freaking Centurion card or most
known as black card'!
Pakiramdam ko ay kumirot ang ulo ko nang makita
kong iyon ang ginamit niya. He just flexed how wealthy he
is! E di sana all naka-black card!
"Where to go next, missy?" Pagkatapos niyang iutos sa
mga naka-unipormeng lalaki na dalhin ang mga pinamili
namin ay lumapit siya sa akin at hinapit ako sa bewang.
"Paninindigan mo ba talaga ang pagiging sugar daddy
mo? biro ko sa kanya habang kinukurot ang kamay niya na
pumipisil sa bewang ko.
Aba, ang dami ko ng utang sa kanya. 'Wag niya lang
akong sisingilin nang sabay-sabay dahil baka hindi ako
makabayad agad,
XXXVIl: Kids
9/14
"That's fine with me. Just tell me what you want and
we will buy it, seryoso pa na sagot niya.
"Hoy, baliw ka talaga! Joke langl Bahala ka nga r'yan!"
Napatawa ako.
Binibiro ko lang pero ang seryoso niya. Baka kapag
sinabi kong bilhan ako ng house and lot ay hindi siya
mangingiming bigyan ako.
Humiwalay ako sa pagkakayakap niya sa akin at nauna
nang maglakad. Hindi ako yong tipo ng tao na mahilig
mag-shopping ng mga damit sa mga mamahaling brand
kaya ang direksyon ng mga paa ko ay papunta sa

department store. May plano rin akong tingnan doon
ngayon.
Pagpasok sa loob ay agad kong hinanap ang women
section. Nauuna akong maglakad at nakasunod lang si
Phoenix sa akin. Napahinto lang akO sa tapat ng isang
mannequin na may suot na kulay army green na bestida.
Malambot ang tela nito at siguradong masarap sa katawan
kapag isinuot, Hindi ko pa tinitingnan ang presyo ay alam ko
na ring mahihilo ako.
What doI look like when I wear this ? llang buwan na
lang ay sIguradong makakapagsuot na rin ako ng ganito.
The thought of myself wearing a maternity dress excites
me. Parang hindi na ako makapaghintay na makitang8
lumalaki ang tiyan ko.
XXXVII: Kids
10/14
Habang tinitingnan ang bestida ay hindi ko na
namalayan na nakahawak na rin pala ako sa aking tiyan
Don't worry, baby. Kaunting hintay pa, ikaw na rin ang
kasama ni momnmy kapag mamimili.
"You want that?" Muntik na akong mapatalon sa gulat
nang magsalita si Phoenix sa likod ko. Nakikisilip din sa
damit na hawak ko.
Napatikhim ako at biglang kinabahan. Bakit ko nga ba
nakalimutan na kasama ko siya?
"But isn't that too big for you? Let's just ask for your
size, missy. Hinawakan niya rin ang tela nito.
Tama nga naman dahil halos dalawang beses ang laki
nito mula sa size ng sinusuot ko. Pero ilang buwan lang ay

magkakasya na rin sa akin ito.
"Let's get that." Hindi pa ako nakakasagot ay
nakapagdesisyon na siya. Luminga-linga siya sa paligid para
sana magtawag ng saleslady nang pigilan ko
"No! Tiningnan ko lang. Hindi ko pa naman bibilhin.
S-siguro next month na lang! Tinawanan ko siya at
kinakabahang ikinawit ang kamay sa braso niya para ilayo
roon
"Bakit ayaw mo pang bilhin natin kung pwede naman
ngayon?I told you, just get what you want. The sky is the
limit, missy!" Pagpupumilit din niya.
XXXVII: Kids
11/14
Bahagyang kinurot ko na lang ang kanyang braso para
tumigil na. "Next time na lang, sugar daddy! Ang dami ko
nang utang sa yo!
Nagpatianod naman siya sa akin kahit na pakiramdam
ko ay gusto niyang balikan 'yong dress na tinitingnan kop
kanina. Ilang buwan na lang at siguradong hindi naman
mapipigilan ang paglaki ng tiyan ko, pero hindi ko pa
nasasabi kay Phoenix ang lahat.
Pero may plano na ako kung kailan ko sasabihin sa
kanya. Sa Linggo, pagkatapos noong second checkup ko at
una kong ultrasound ay plano ko nang sabihin sa kanya
lahat. Iniisip ko pa lang iyon ay hindi ko na mapigilan ang
hindi masuka sa sobrang kaba. Though excited din ako, pero
mas lamang ang kaba sa kung ano ang magiging reaksyon
ni Phoenix.
Sa paglalakad ay hindi ko na namalayan na napunta
kami sa section na pang-kids at babies. Umalon ang aking

dibdib at hindi ko na napigilan ang excitement habang
tinitingnan isa-isa ang maayos na pagkakahilera ng mga
feeding bottles, bottle basket, may iba't ibang brand din ng
sterilizer para sa mga bote, Yong strollers at cribs na ibat
iba ang size,
Pakiramdam ko ay mailyak ako habang binabaybay
1sa-isa yon, Ngayon pa lang ay pinapangako ko na sa anak
ko na ibibigay ko sa kanya lahat ng mga kailangan niya.
XXXVII: Kids
12/14
Pagbalik ko sa trabaho ay pagbubutihan ko pa para idagdag
sa ipon para sa kanya.
Ngayon pa lang ay na-excite na akong mag-shopping
ng mga gamit niya.
Ramdam kong nakasunod lang si Phoenix sa akin.
Hindi siya nagsasalita o nagtatanong man lang kung bakit
kami nandito. Pareho lang kaming tahimik.
Ad
Shopee
Shopee
#1 Online Platform
Free
SHOP NOW
"Look, it's cute!" May kinuha akong isang maliit na
sapatos, Plain na kulay blue lang, pero na-cute-an ako dahil
ang liit, Halos kayang dakutin ito ng isa kong palad sa
sobrang lit
"Cute 'di ba?" Nginitian ko siya kahit na ang totoo ay

kinakabahan ako habang hinihintay kung ano ang magging
XXXVII: Kids
13/14
komento niya habang ipinakikita ito sa kanya.
Tamad na tamad na tumango siya, na para bang
walang interes. Doon pa lang ay parang may kung ano nang
bumagsak na sa aking dibdib.
"Grabe naman, walang reaksyon!" Dinaan ko na lang
sa pang-aasar ang negatibong emosyon na nagsisimulang
umusbong sa aking dibdib bago ibinalik sa lalagyan ang
sapatos.
Muli ko siyang hinarap habang nakangiti pa rin. "Ang
cute kaya ng mga gamit ng mga bata. Kapag nagkaroon
talaga ako ng anak bibilhan ko ng maraming sapatos!" I
tried so sound normal, as iflam just sharing him my plans
in life. Yon bang hindi naman siya maghihinala ng kung ano
na mayroon na palang nabuong bata.
"Wala ka bang hilig sa bata? Sabagay baka kasi
sungitan mo lang biro ko pa sa kanya at noong hindi
sumagot ay sinundot ko ang tagiliran niya.
Nakakapanibago ang pagiging tahimik niya. I mean,
tahimik naman talaga siya pero sumasagot pa rin naman
siya sa akin minsan. Ngayon ay kakaiba ang pagiging
tahimik niya na para bang ang lalim ng inisip niya.
"oy, ano ang nangyayari sa 'yo? Natatakot ka na ba na
baka may iba kang naanakan na babae, ha?"
Tumatawa-tawa pa ako habang inaasar siya.
XXXVII: Kids
14/14
Kinakabahan ako sa pagiging tahimik niya kaya kung

pwede ko na lang daanin ang lahat sa biro, pero
pakiramdam ko ay nabitin din ang tawa ko sa sumunod na
narinig sa kanya.
1 hate kids," malamig na sagot niya at hiniling ko na
lang na sana ay nanahimik na lang siya o kaya ay sana hindi
na lang pala ako nangulit.
"Kung pwede lang ayokong magkaroon ng anak.
Narinig ko pang sabi niya saka ako tinalikuran.
Kasabay nang pagtalikod niya sa akin ay ang
panlalamig ng buo kong katawan at ang pagpatak ng uha
sa aking mga mata na hindi ko na napigilan.
XXXVIIl: "Twins"
1/14
XXXVII: "Twins"
Lulan kaming dalawa ni Phoenix ng kanyang sasakyan
at ang hirap huminga sa sobrang tahimik. Wala na sana
akong balak na sumabay sa kanya pero siguradong
magtataka siya kung sakali man na sasabihin ko na hindi na
ako sasabay sa kanya sa pag-uwi
Ang lahat ng sigla ko kanina ay nawala na parang bula,
at napalitan iyon ng sakit at pangamba. Nakakapanghina sa
puntong gusto mo na lang mamanhid para wala na lang
maramdaman.
"May gusto ka pa bang puntahan?" Muntik na akong
mapatalon sa gulat nang bigla siyang magsalita.
Ayaw kong dumating sa punto na hihilingin ko na sana
ay manahimik na lang siya dahil sa tuwing nagsasalita siya
ay pakiramdam ko ay mas nasasaktan lang ako.
Tanging pag-iling ang naging sagot ko bago humilig sa

bintana. Sinubukang doon ibaling ang buong atensyon.
Pansamantala namang nakahinto ang sasakyan dahil
inabot ng stoplight
Sana ay bumilis ang oras at makarating na agad kami
sa condo dahil pakiramdam ko ay hindi ko na kayang pigilan
pa ang aking sarili, Gustong-gusto kong sumabog sa
sobrang sakit
"Hindi ka kumain. You want us to eat first, hmm?
Tuluyan na akong napapitlag nang maramdaman ang
XXXVIl: "Twins"
2/14
mainit na kamay niya na humahaplos sa aking braso.
Para akong napapasong umiwas. Kitang-kita ko ang
pagbahid ng pagtataka sa kanyang guwapong mukha pero
hindi ko na lang pinansin iyon.
"B-busog pa ako. Gusto ko na lang u-umuwi...
namamaos ang boses na ani ko habang halos ipagsiksikan
ang sarili sa gilid kahit na walang nang sisiksikan.
Napatikhim siya kasabay ng pagbuntong-hininga. Sa
sobrang lumanay ng kanyang boses ay hindi pa rin ako
makapaniwalang nanggaling sa kanya ang mga salitang
narinig ko kanina.
Phoenix hates kids. He doesn't want to have a child
and... and I am pregnant with his baby.
Hate is such a strong word. For him to say such things
. it is heartbreaking. Naiilyak at nasasaktan ako para sa
anak ko. Masakit para sa akin na hindi pa man niya
nasisilayan ang mundo ay hayagan nang nagpahayag ang
Kanyang ama nang pagkadisgusto.
"Is everything alright, missy?" Bakas ang pag-aalala sa

kanyang boses at muntik na akong mapaiyak doon.
No! Everything is a mess! And my st pidity got me into
this mess!
My mind is screaming but I able to stop myself from
bursting out. Tanging pagtango na lang ang kaya kong
XXXVIll: "Twins"
3/14
gawin dahil kung magsasalita pa ako ay baka tuluyan na
akong mapaiyak
Masakit. Sobrang sakit. Parang kada hugot at buga ko
ng hangin ay sasama yong puso ko sa sobrang sakit. Ang
puwang na pakiramdam sa aking sikmura ay nagdudulot ng
panlalamig sa aking bawat himaymay ng aking katawan.
Narinig ko lang siyang napabuntong-hininga at
tumahimik na. Alam kong naninibago siya sa pagiging
tahimik ko pero mas gugustuhin ko na lang na manahimik
kaysa madulas ako at masabi sa kanya ang totoo, tapos
pagsisisihan ko rin naman bandang huli.
Mabuti na lang at umandar nang muli ang sasakyan.
Ipinikit ko na lang ang aking mga mata. Gusto ko na lang
umuwi at magpahinga. Itulog ang lahat ng sama ng loob at
baka sakaling paggising ko ay hindi pala totoo ang lahat ng
mga narinig ko
Ilang minutong nakakasakal na katahimikan ay sa
wakas narating din namin ang parking lot. Kahihinto pa lang
ng sasakyan, hindi pa naaayos ang pagkakaparada ay
binuksan ko na ang pinto at umibis palabas. Mabuti na lang
hindi katulad noong una na naka-lock pa iyon. Kung pwede
lang liparin ang distansya papunta sa elevator ay ginawa ko

na. Halos dalawarng hakbang ang katumbas ng bawat
hakbang ko.
Nanginginig ang aking mga kamay habang pinipindot
XXXVIll: "Twins"
4/14
ang up button. Nakapasok man akO sa loob ay hindi naman
ako nag-iisa dahil nagawang makahabol ni Phoenix. Habang
pinipindot ko ang numero ng palapag namin ay ramdam ko
ang pagtitig niya sa akin.
"What's happening, missy? Tell me.."Hula ko ayy
tumakbo rin siya dahil halos habol niya ang hininga
pagpasok dito sa loob.
Sumubok siyang abutin muli ang braso ko pero bago
pa niya iyon magawa ay nagbigay na ako ng distansya sa
aming dalawa at pinagkrus na lang ang dalawang braso.
Kung pwede lang ay ayokong magtama ang nmga balat
namin. Kilala ko ang sarili ko, siguradong bibigay lang ako
sa simpleng haploos at hawak niya.
Matinding pagsasaya ang naramdaman ko nang muling
magbukas ang elevator. Nauna na akong lumabas at
katulad kanina ay may halong pagmamadali ang
paglalakad. Nakasunod lang siya sa akin at hindi na
nagsubok pang magsalita, iyon nga lang ay hindi tumagal
ang pananahimik niya nang makarating sa tapat ng unit ko.
Pinipindot ko ang code ng unit nang muli siyang
magsalita,
"What is happening and what's with the cold
treatment, Astrid?" Ramdam ko ang kawalan niya ng
pasensya nang banggitin ang pangalan ko
XXXVIll: "TWins"
5/14
He is pissed but my name still sounds good coming
from his lips, but I won't get lured anymore. Tama na ang
kahibangang ito, Astrid!
"Let's talk.." Hinawakan niya ako sa braso at pilit na
iniharap sa kanya.
Nagtama ang aming mga mata at halos malunod ako
sa lalim ng mga tingin niya sa akin. He looks so confused
Dreame
and pissed at the same time. Nakakakunot ang kanyang
makakapal na kilay at nakakapanghina ang tanawin habang
umigting ang kanyang panga
"Gusto ko nang magpahinga. Bukas na lang tayo
mag-usap ulit, Phoenix." Binuksan ko ang pinto ngunit hindi
rin ako tuluyang nakapasok dahil hinawakan niya ang
hamba noon at kapag tinutulak ko ay hinihila naman niya
XXXVIl: "Twins"
6/14
para hindi mabuksan.
"Ano ba, Phoenix? Pagod na a.. .ko" Halos pabulong at
wala nang lakas nang sabihin ko iyon. Muntik pang
mabasag ang boses ko.
"This isn't funny anymore, missy!
Napatiim-bagang ako. "Sino ba ang nagsabing
nagpapatawa ako? Hindi rin nakakatuwa ang mga sinabi
mo! G"go ka!
Gusto ko siyang sigawan, murahin, at saktan. Pero wala
na akong lakas para gawin iyon. At ano ang sasabihin ko sa
kanya bakit ko ginagawa iyon?I can't even tell him the

truth.
Napasinghap ako nang hinapit niya ang aking bewang
at halos ipinid sa pinto.
"Tell me..Malambot ang ekspresyon ng mukha na
tiningnan niya ako. Napabuntong-hininga rin siya habang
napapailing. "Tell me what's wrong, missy. I can't sleep
knowing that you are pissed at me
And I can't sleep knowing that you indirectly rejected
your child... our child.
"Don't overthink, Phoenix, Everything is okay," sagot
ko habang sinasalubong ang mga tingin niya
Umayos din ako sa pagkakatayo. I tried to put a stoic
expression in my face. Huminga ako ng malalim bago
XXXVI1: "Twins"
7/14
muling nagsalita.
"You have my nunmber right? Paki-send na lang ang
lahat ng mga utang ko. Ise-settle ko sa lalong madaling
panahon. Maraming salamat, Mr. Montereal.dugtong na
saad ko sa pinaka-pormal na tono na para bang
nakikipag-usap sa boss ko.
Mukha siyang nagulat at hindi agad nakahumba kaya
nagawa kong itulak siya palayo sa akin, at walang
lingon-likod na binuksan ang pinto para tuluyang pumasok
-katulad nang pagtalikod niya sa akin kanina noong sinabi
niyang ayaw niyang magkaroon ng anak.
Kasabay nang paglapat ng pinto ay ang paglalaglagan
ng luha sa aking mga mata na kanina ko pang pinipigilan.
Parang nauupos na kandilang napaupo ako sa sahig.
Napahikbi ako pero mabilis ko ring tinutop ang mga kamay

sa aking bibig sa takot na baka marinig niya iyopn.
All I want to do right now is to scream and cry, and let it
all out for it is killing me inside. My heart, my mind, and my
soul were breaking at the same time. It rages like madness.
Knowing the truth is both a blessing and a curse. At
least, hindi ko na kailangang umamin sa kanya pero
masakit pa rin. At alam ko kung bakit ako nasasaktan.
dahil sa kaibuturan ng puso ko umasa ako.,. umasa ako na
matatanggap niya kung sakaling sasabihin ko sa kanya ang
totoo, pero mali ako.
8/14
Parang sasabog ang ulo ko sa daming tumatakbong
mga tanong dito. Ano ang dahilan niya para masabi ang
bagay na iyon? Kung ayaw niya palang magkaroon ng anak,
bakit sa tuwing nmay nangyayari sa amin ay hindi siya
gumagamit ng kahit ano para maprotektahan ang
p'tanginang sp rm cells niya!? Para hindi na
magkapaghasik ang lahi niya, tutal takot naman siyang
magkaroon ng anak!
Tnginang puro pasarap lang yan! Ipapasok lang ang
tte, magpapakasarap tapos ayaw pala ng responsibilidad!
Nasasaktan, naiinis, at nagagalit ako kay Phoenix...
pero higit sa lahat, galit din ako sa sarili ko. Bakit? Kasi
ginusto ko rin ito! Kahit na alam kong kumplikado na sa
una, ipinagpatuloy at ipinagpilitan ko pa rin.
Hindi ko kaya na tuluyang magalit sa kanya dahil wala
naman talaga akong panghahawakan! Akala ko may
patutunguhan ang lahat, pero wala pala. Umasa lang ako.

Nag-assume na may ibig sabihin ang mga ipinakikita niya.
Siguro may espesyal na nagaganap sa pagitan naming
dalawa.. pero hanggang doon na lang iyon. Hindi na
kayang dalhin sa susunod na lebel, dahil siguro. siguro
hindi naman ako ang nakikita niyang kasama sa sitwasyon
na iyon
Hindi ko alam kung paano akong nakarating sa
kuwarto, kung paano kong nakuha ang tulog ko. Paggising
9/14
ko ay inaasahan ko na ang senaryo nang pagduduwal sa
banyo. Marunong din magtago itong anak ko dahil noong
nandito si Phoenix ay wala akong kahit na anong morning
sickness.
Pagharap ko sa salamin ay namumugto ang mga mata
ko pero hindi ko na lang pinansin iyon dahil kumakalam na
ang sikmura ko. Wala sana akong planong lumabas sa
kuwarto pero kailangan kong pakainin ang sarili ko at ang
anak ko. Pagdating ko sa kusina ay nandoon ang mga
pinamili namin kahapon. Pinadala na ito ni Phoenix sa mga
tauhan niya kahapon din. Hindi ko alam kung paano
naipasok, marami naman kasi siyang koneksyon.
Kahapon ay kitang-kita ko ang pagkakaiba naming
dalawa. Ang estado niya kumpara sa akinmahirap abutin.
Kaya siguro dapat lang talaga na matigil na kung ano ang
namamagitan sa aming dalawa.
Inaamin kong sa ikli lang ng panahon ay nagkaroon
ako ng espesyal na nararamdaman para kay Phoenix. Hindi
rin naman ako masasaktan nang ganito kung hindi, 'di ba?
Halos masanay ako sa presensya niya, pero kailangang

tanggapin na hindi lahat ay nagtatagal. Happiness never
lasts and why the hell do we have to get attached to
temporary things?
Hindi ko nga alam kung ano ba ang espesyal na nakita
niya sa akin para bigyan din ng espesyal na trato? Sa
XXXVIIl: "Twins"
10/14
sobrang yaman yata ni Phoenix ay tao na ang gusto niyang
paglaruan.. malas ko lang at nakasali ako sa listahan niya.
Gumawa lang ako ng sandwich para sa almusal ko
Pagkatapos ay nag-general cleaning kahit na hindi naman
makalat dahil may naglilinis sa unit once a week. I have this
habit na kaysa magmukmok ay kailangan kong libangin ang
sarili sa ibang bagay para makalimot.
Kahit kapapalit ko lang din ngmga punda at cover
noong isang araW ay iyon ulit ang ginawa ko ngayon.
Pakiramdam ko kasi sa lahat ng sulok ay nakadikit na ang
amoy ni Phoenix at ayokong may matira na kahit isang
bagay na makakapag-paalala sa akin tungkol sa kanya. Sa
kahibangan ko dati nang hindi siya nakikita ay bumili pa ako
ng gamit sa pampaligo na katulad noong sa kanya, pero
ngayon ay itatapon ko na lang
"Tm sorry, baby. Your daddy doesn't want us, butI
promise.. I will love you nmore than anyone else can do."
Nandito ako sa kuwarto at pinaglulubag ang sarili sa
pamamagitan nang pakikipag-usap sa aking anak.
Bukas ang unang beses na makikita ko siya. Bukas din
Kasi ang balik ko kay Dra. Marasigan. Bukas din sana ang
plano ko na sasabihin kay Phoenix ang tungkol kay baby

pero gumawa na yata ang tadhana para hindi matuloy iyon.
Mas maaga akong nasaktan at na-disappoint, mas madal
rin akong makakalimot.
XXXVIlI: "TWins"
11/14
Kinabukasan ay maaga akong umalis para sa
appointment ko sa aking OB-GYN. Mabuti na lang wala rin
akong naging problema dahil hindi ko nakasalubong si
Phoenix sa hallway. Siguro ay umuwi na sa totoong bahay
niya.
May kung anong ipinasok sa aking pwerta para makita
ang katayuan ng anak ko sa loob. It was kind of
uncomfortable at first, but it wasn't painful. Ang sabi ay
transv ginal talaga ang kapag unang ultrasound.
"Look at your little beans, hija... they are so cute.
Hindi ko agad naintindihan noong una ang ibig sabihin ni
doktora.
Beans? They? Hindi ako makampante habang nakahiga
at sumisilip din sa monitoor.
Noong mapansin ni Dra. Marasigan na litong-lito ako ay
napangiti siya.
"Congratulations, hija. You have multiple pregnancy
means... you are havinga twin." Ang ningning sa mga mata
ng doktora ay naghatid sa akin ng kakaibang kasiyahan
Natutop ko ang bibig nang tuluyang mag-sink in sa
akin ang sinabi niya at nagsisimula nang magtubigang
aking mga mata.
Oh my god! I am having twins! Parang gusto kong
XXXVIl: "Twins"
12/14
bumangon para ilapit ang mga mata sa monitor para
tingnan kung totoo ba talaga ang mga nangyayari.
Look at that, hija... that's one of your little beans, and
here is your other baby" Hindi ko na halos marinig ang
sinasabi niya dahil ang buong atensyon ko ay nasa monitor
na ulit.
Mayroong dalawang medyo malaking bilog, tapos may
Dreamne
tig-isang mas maliit na bilog sa loob noon na hula ko ay
nasa dalawang sentimetro lang halos ang laki ng mga ito.
Tila ini-enjoy lang nila ang oras sa loob. Naghihintay nang
tamang panahon kung kailan nila masisilayan ang mundo.
Napahikbi na ako. Naiiyak ako dahil alam kong hindi
lang isang bata ang mapagkakaitan ng ama, kung hindi
dalawa
XXXVI: "Twins"
13/14
Mabilis ko ring ipinilig ang aking ulo para pawiin ang
isipin na iyon. Hindi makakabuti na isipin ko iyon ngayon!
"1-'m sorry, h-hindi ko lang po talaga mapigilan."
Natatawa ako habang humihikbi at humihingi ng
paumanhin kay doktora dahil para akong baliw na umiyak
habang pinapanood ang nasa monitor.
Nag-uumapaw sa tuwa ang puso ko. Hindi lang isa,
kung hindi dalawang anghel ang dadating sa buhay ko.
"No, hija. That's fine. Ganyan din ako sa una kong
pinagbubuntis. Pakiramdam ko nga ay ako na ang
pinakamasayang babae noon, at kulang na lang ay hilahin
ko ang mga araw para mayakap ko na siya...nakangiting

kwento ni Dra. Marasigan habang ipinagpapatuloy ang
ginagawa.
"Good job, mommy... your babies have good fetal
heartbeats. Mukhang inaalagaan mo silang mabuti, ha?
Very good. Sa lahat ng mga nangyayari, ngayong araw ay sa
wakas nakarinig din ako nang magandang balita.
Nagpatuloy lang siya sa pagbibigay ng impormasyon sa
akin at ilan pang paalala tungkol sa pagbubuntis ko, at
pakiramdam ko ay daig pa ang nakahawak ulit ng diploma
nang ibigay niya sa akin ang copy ng unang ultrasound ko.
Kung sakali lang na nasa panig namin ang tadhana.
baka sakali na hindi lang ako ang mag-isang nagsasaya
14/14
XXXVIll: "Twins"
habang tinitingnan ang unang litrato ng mga magiging anak
ko.
XXXIX: Let's stop
Nasa loob ako ng kotse habang hindi ko namamalayan
na napapatagal na pala ang pagkakatitig ko sa hawak na
sonogram, nang bigla namang tumunog ang aking
cellphone. Pagtingin ko ay may isang mensahe galing sa
isang hindi nakarehistrong numero.
Unregistered number:
Where are you?
Pagbukas at pagkabasa ko pa lang nito ay kumabog na
agad ang aking dibdib. Hindi ko alam pero parang may
hinala na ako kung kanino galing ito. Kaunti lang ang
naka-save sa contacts ko at nakakaalam ng aking numero,
at nitong nakaraang araw ay iisang tao lang naman ang
pinagbigyan ko.
Ayokong mag-assume pero sa tingin ko ay si Phoenix
iyon, kaya naman sa halip na mag-reply ay agad ko na lang
na binura ang text niya. Eksaktong ibabalik ko na sana ito sa
bag nang biglang mag-ring ang aking cellphone. Ngayon ay
tumatawag na ang parehong numero
"Hindi ka na magpapakatanga, Astrid. Tama na!
Paalala ko sa sarili at bago ko pa maisipang sagutin yon ay
pinatay ko na lang ang tawag at tuluyang isinilid sa bag
Kung sakaling tutunog man ito ay hindi ko na papansin.
Sa nagdaang isang araw ay wala akong naging balita sa
kanya. Hindi rin siya nangulit, hindi katulad noong mga
nakaraang araw na bigla na lang siyang kakatok sa pinto ko.
Sana lang mamaya pag-uwi ko ay hindi kami magkita.
Muling ibinalik ko ang atensyon sa hawak na
sonogram. Bumalik ang ngiti sa aking mga labi nang
mapagmasdan muli ang unang litrato ng dalawang mga
anghel ko. Sa susunod na mga buwan ay hindi na lang
kapirasong papel ang hawak ko, mayayakap ko rin sila sa
bisig ko at mahahagkan.
Sa side ng tatay ko ay mayroon silang lahing kambal
kaya hindi na rin nakakapagtaka, kaya lang hindi ko akalain
na kambal ang magiging anak ko. Kanina ay walang
mapagsidlan ang saya na nararamdaman ko. Katulad noong
sinabi ni doktora ay kung pwede lang na hilahin ang
panahon para masilayan at mahawakan ko sila.
Hindi bale, ilang buwan na lang naman ang hihintayin
ko. Kapag maraming pinagkakaabalahan ay hindi na
mapapansin ang pagdaan ng mga araw.
Habang nagmamaneho pag-uwi ay may nadaanan

akong nagtitinda ng santol kaya huminto ako para bumili
dahil bigla akong natakam. Plano kong kainin mamaya
pagdating ko sa unit. Smooth lang ang naging biyahe ko
halos isang oras din ang layo nitong clinic mula sa
Condominium, Hindi ko na naisip na maghanap nang mas
malapit pa dahil kahit naman malayo ay maganda ang
reviews niya online kaya ito na ang pinili ko.
XXXIX: Let's stop
3/16
Pagdating naman sa parking lot ay maayos kong
ipinarada ang aking sasakyan. Tumingin muna ako sa
paligid, hinanap ang pamilyar na sasakyan ni Phoenix pero
hindi ko nakita na naka-park. Siguro ay wala siya ngayon
dito sa building. Sana lang talaga dahil ayokong makita
muna siya ngayon.
Maingat akong bumaba sa sasakyan, sinigurado
munang maayos na naka-lock ito bago tuluyang nagtungo
sa elevator. Noong nasa loob na ako ay agad ko ring
pinindot ang close button. Pakiramdam ko ay nadala na ako
sa mga senaryo na kung kailan magsasara na ay saka
naman mayroong pipigil.
Bigla kong naalala si Phoenix doon. Lagi kasi siyang
ganoon, at siyempre hindi ko naman siya pwedeng
ipagtabuyan dahil hindi ko naman pag-aari ang kahit na
anong pasilidad sa building na ito.
Pagbukas ng elevator ay eksakto ring may nakatayo
roon sa labas at naghihintay. Naabutan ko pang nakatingala
si Jordan na hindi ko alam kung ano ang sinisipat doon,
pero agad ding nagbaba ng tingin nang magbukas ang
sinasakyan kong elevator.

Bahagya pa akong napahiya nang mahuli niya akong
nakatingin sa kanya dahil huli na rin para mag-lwas ng8
tingin. Pero mukhang wala lang naman iyon sa kanya dahil
bago pa ako umibis palabas ay nakangiti na agad siya sa
XXXIX: Let's stop
4/16
akin.
"Ibang klase, paganda ka nang paganda!" bungad na
bati niya na nagpangisi sa akin.
Umusog siya ng bahagya habang ako naman ay
lumabas na at tumayo sa harap niya.
Kahit paano ay nasasanay na ako sa mga pasakalye
niya. Noong una ay nailang ako, pero ngayon ay natatawa
na lang ako. Iniisip ko na lang na ganoon talaga siya kahit na
kanino, at wala namang masama kung gusto niyang
makipag-kaibigan.
"Pang-ilan na ba ako sa sinabihan mo nang ganyan, ha?
naiiling na sagot ko.
Napakamot siya sa ulo na para bang nag-iisip. "So far,
pangatlo ka pa lang!"
Nagtawanan kaming dalawa, katulad dati ay nawawala
na naman ang kanyang mga mata. Sa tuwing ngumingiti
siya ay parang mayroon siyang kamukha, hindi ko nga lang
matukoy kung sino. Parang nasa sulok ng utak ko yon kaya
hindi ko maalala,
"Saan ka galing?" tanong niya habang inaayos ang
dalang gym bag na nakasukbit sa balikat. Hindi naman
halatang pupunta ulit siya sa gym dahil na rin sa outfit niya.
Sana lahat ay maraming time mag-work out

"Ah... may inasikaso lang" Ngumiti ako. Hindi ko
XXXIX: Let's stop
5/16
naman masabi sa kanya kung saan talaga ako nagpunta.
Tumango-tango siya.
"Oh, nagsara na yong elevator. Hindi ka ba sasakay?"
Napaturo ako sa lift na kasasara lang kaya napalingon din
siya rito.
"Okay lang. Hindi naman ako nagmamadali. Feeling ko
nga ay nakatadhana tayong magkita lagi! Timing ang
Dreanme
paglabas ko!" Nagtaas-baba pa ang kanyang dalawang kilay
habang nakangiti.
Ang galing nga ng timing dahil sa tuwing lalabas ako
kung hindi rin siya lalabas ay pauwi naman kaya
nagkakasalubong kami. Sabagay hindi naman talaga
maiiwasan iyon dahil nasa iisang floor lang kaming dalawa.
XXXIX: Let's stop
6/16
Kaya nga lang hindi ko talaga siya napapansin dati, siguro ay
bagong lipat lang siya.
"Baka nakakaabala ako sa yo, ah? Mauuna na ako sa
loob para makaalis-"Magpapaalam na sana ako para
makapunta na rin siya sa pupuntahan niya, nang hawakan
niya ako sa braso para pigilan.
"Ah, no! It's okay... basta kapag ikaw, okay lang!"
Humalakhak siya.
"Ahm..." Napatingin naman ako sa kamay niya na
nakahawak sa braso ko kaya mabilis na inalis niya iyon.
"Tm sorry.. a-ano, umiigkas yong k-kamay

Napapahiyang napakamot siya sa ulo at itinago ang kamay
sa likod pagkatapos
"Okay lang... Napatango-tango ako bago bigyan siya
ng tipid na ngiti. lf you don't mind pala... what do you do
for a living?" Huli na noong mapagtanto ko na baka
nakaka-offend ang tanong ko.
"Uh, sorry. I mean, o-okay lang naman kung hindi mo
sasagutin." Bawi ko rin agad sa tanong dahil baka na-offend
ko siya,
Imean, wala naman akong ibig sabihin sa naging
tanong ko, Wala rin kasi akong maisip na itatanong sa
Kanya, Gusto ko rin sanang magpaalam na kaya lan8
nahihiya naman ako kung parati ko siyang iniiwasan na
XXXIX: Let's stop
7/16
akala mo ay may nakakahawang sakit ang tao, kaya iyon na
lang ang naisip ko na pagsimulan ng pag-uusap namin.
Kahit na nga ba talagang sa hallway pa namin naisipan na
magkuwentuhan.
"No worries, pretty." Kinindatan niya ako na akala mo
ay daig niya pa yong nasusumpit ng hangin. "T'm a gymm
instructor. Kaya maluwag lang naman ang schedule ko.
Kung sakali man na yayain mo akong lumabas...I can
re-arrange my schedule to fit yours."
Muli na naman siyang kumindat, dahil doon ay
napalakas na ang pagtawa ko. Ang dami nya talagang baon
na pakulo sa tuwing magkakasalubong kami ng landas.
"Tawang-tawa naman! Baka ma-in love ka niyan sa
akin! Wag kang mag-alala, sasaluhin naman kita!"

"Hay naku! Binobola mo na naman ako, pero wala
kang mauuto rito, Jordan.sagot ko agad, natatawa pa rin.
Kahit na pakiramdam ko ay may talagang ipinupunto
siya ay hindi ko magawang seryosohin iyon. Kaya naman
tinatawanan ko na lang. Well, he is naturally funny naman.
Hindi pilit
"Grabe naman.. ang sexy naman ng pangalan ko. Isa
pa nga, gandal Itinaas pa niya ang hintuturo na akala mo
ay genie ako na pwede nilyang hingan ng wIsh.
"Ewan ko sa 'yo! Sige na, umalis ka na. Puro ka
XXXIX: Let's stop
8/16
kalokohan!" biro kong taboy sa kanya habang kunwari ay
tinutulak siya sa braso.
"Don't touch mel" Nagulat ako nang bigla siyang
lumayo at seryosong tinitigan ako.
Nawala tuloy ang ngisi sa aking labi at biglang
kinabahan. Masakit ba ang pagkakatulak ko sa kanya?
"Baka mas lalo akong mahulog tapos hindi mo naman
ako sasaluhin... maya-maya ay sabi niya at napahawak pa
sa dibdib.
Napapikit naman ako at hindi ko na napigilan na
mahampas siya sa braso. "Walanghiya ka! Akala ko'y kung
ano na!
Legit na kinabahan ako dahil doon, pero kahit paano ay
kumalma rin naman ako sa kaalamang nagbibiro lang siya.
Maya-maya ay muli siyang sumeryoso.
"Oo nga pala... mukhang wala ang buntot mo?
Hindi ko na-gets noong una ang ibig niyang sabihin.
Napalingon pa ako sa likod para tingnan baka tinubuan na

pala ako ng buntot hanggang sa napahalakhak siya.
"Ang ibig kong sabihin ay 'yong lalaki na pinaglihi sa
sama ng loob na grabe kung makabakod sa yo!
Napatikhim siya para pigilan ang pagtawa.
Natigilan naman ako sa narinig. Nakilala ko agad kung
sino ang tinutukoy niya-si Phoenlx.
XXXIX: Let's stop
9/16
"Ahh... hin"
Bago ko pa matuloy ang sasabihin ay muling tumunog
ang elevator hudyat na mayroong sumakay rito at bababa
sa palapag namin. Pareho pa kaming napatingin ni Jordan
sa elevator at noong bumukas iyon ay pakiramdam ko
humiwalay ang kaluluwa sa katawan ko nang makita kung
sino ang lulan nito at nang magtama ang aming mga mata
Sa loob ay kita ko ang malamig na ekspresyon ng
mukha ni Phoenix at kitang-kita ko rin kung paano walang
buhay na tiningnan niya ang lalaki sa aking tabi.
Pakiramdam ko ay nanginig ako sa sobrang lamig ng
kanyang aura.
"T-that's your boyfriend, right? Narinig kong bulong ni
Jordan sa tabi ko na parang bigla ring napipilan sa aura na
nagmumula kay Phoenix.
Pareho kaming napaatras sa gilid para bigyan siya ng
daan, at kinabahan din ako bigla dahil baka kung ano ang
gawin niya kay Jordan. Parati pa naman silang hindi
nagkakasundo kaya naman napahawak ako sa braso ni
Jordan, kung sakali man na biglang sapakin siya ni Phoenix
ay mahihila ko siya agad,

Pero lahat ng mga tumatakbo sa utak ko ay unti-unting
lumabo nang daanan at lampasan lang niya kaming8
dalawa. Halos dalhin ng hangin ang kanyang pabango
patungo sa akin. Nahigit ko ang aking hininga nang para
XXXIX: Let's stop
10/16
siyang walang nakita at dire-diretsong nilampasan lang ang
kinaroroonan ko. Nagkaroon ng kung anong malaking
puwang sa aking sikmura at isang malaking bagay ang
dumagan sa aking dibdib dahil doon.
Akala ko ay hihilahin niya ako palayo kay Jordan..
kukulitin... itatanong kung ano ang nangyayari... pero hindi
iyon ang nangyari. Ako na ang nahiya sa sarili ko na
nag-assume na naman ng mga mangyayari. Mapait akong
napalunok kasabay nang pagsikdo ng aking lalamunan.
Pero hindi ba at ito naman ang gusto ko? Ang mag-iwasan
kaming dalawa?
"Hindi ka pinansin?" Patuloy pa rin na bumubulong si
Jordan, habang nakatanaw sa papalayong bulto ni Phoenix.
Isa pa itong lalaking ito, ipinapamukha pa niya sa akin
ang obvious na mga nangyayari.
Nag-iwas na lang ako ng tingin kay Phoenix. Ayokong
i-entertain ang kirot na namumuo sa aking dibdib. Hindi
pwede, Hindi ba at sabi ko nga ay tama na?
"May LQ ba kayong dalawa? Uyy.. Naramdanman ko
ang pagsundot ni Jordan sa aking braso.
Huminga ako ng malalim bago nag-angat ng tingin sa
Kanya,"Walang ganoon, dahil wala namang kami."
Kitang-kita ko ang pag awang ng kanyang labi. Bakas

ang gulat sa kanyang mukha
XXXIX: Let's stop
11/16
"Hindi kayo pero bakit parang lagi akong bubugbugin
ng isang iyon? Ang sama pang tumingin-Bago pa niya
matapos ang sasabihin ay pinutol ko na iyon
"Sige, Jordan.I gotta go! Magpapahinga na rin ako.
Ingat ka sa pupuntahan mo Ngumiti ako sa kanya at
kumaway na, bago tumalikod. Hindi ko na hinintay ang
kanyang isasagot.
Nawalan na naman ako ng gana. Basta tungkol kay
Phoenix ay parating hindi ko maiwasang hindi mag-iba ang
mood.
Hawak ko ang strap ng bag ay napapabuntong-hininga
ako na naglakad pabalik sa aking unit. Sa bawat hakbang ng
aking mga paa ay kumakabog ang aking dibdib. Pagliko ko
sa pasilyo ay napasinghap ako nang makitang nasa labas pa
siya ng unit, nagbubukas ng kanyang pinto.
Tahimik lang ako at hindi na siya sinulyapan pa. Pinilit
kong hindi makagawa nang kahit anong ingay sa aking
paghakbang hanggang sa makarating ako sa tapat ng pinto.
"Why are you with him?"
Hawak ko ang seradura ng pinto nang bigla siyang
magsalita,
"You two had a date? Great." His cold accusing voicee
sent shivers through my spine
Napalunok ako. Wala akong planong pansinin ang mga
XXXIX: Let's stop
12/16
tanong niya, pero bago ko pa mapigilan ang sarili ay nakita
ko na lang ang sarili na sumasagot sa tanong niya.
"Nagkita lang kami sa hallway ni Jordan. Hindi ko alam
kung saan galing yang sinasabi mo! Depensa ko sa sarili
sa akusasyon niya.
Nanginig ang aking labi habang hindi na maintindihan
ang ini-input na passcode kaya nag-error lang iyon. At mas
Dreanme
lalo pa akong na-pressure nang maramdaman ko na siya sa
aking likod.
Sh't! Bakit kailangan pang lumapit?! Bakit ayaw na
lang nlyang pumasok agad sa unit niya para manahimik na
lang kaming dalawa?! D'mn it!
Do we have a problem, missy?" Halos mapaiktad ako
XXXIX: Let's stop
13/16
nang maramdaman ko ang mainit na haplos niya sa aking
braso. " will never ever believe you if ever you tell me that
we don't have a problem"
Nagtatas-baba ang aking dibdib nang iharap niya ako
sa kanya at nang mahuli ng kanyang tingin ang akingmga
mata. Mas lalong nanginig ang aking labi dahil inaamin ko
sa sarili na nangungulila ako sa kanya, pero hindi ko na
pwedeng pagbigyan ang sarili.
"Malapit na akong mabaliw kaiisip kung ano ba ang
nagawa kong mali para maging ganito ka sa akin," malalim
at mababa ang boses na sabi niya at halos mapasinghap
ako nang ipaglapat niya ang aming mga noo.
Ngayon ay ilang pulgada na lang ang layo namin sa
isa't isa. Ang kanyang mabangong hininga ay halos manuot

sa aking ilong. Ngayon ay marahan ding humahaplos ang
kanyang kamay sa aking pisngi.
Ramdam ko ang pagwawala ng aking buong sistema.
Malapit nang matibag ang pader na bago ko pa lang
sinisimulan na itayo sa pagitan namin... kaya bago pa iyon
tuluyang mabuwag ay itinulak ko na siya palayo. Hindi
naman ako nahirapan dahil ramdam ko ang panghihina niya
kaya kung dati ay kahit anong tulak ko hindi ko siya
nagagaWang ilayo sa akin, ngayon ay kahit wala ring halos
lakas ang mga bisig ay ilang hakbang din ang naging
distansya naming dalawa.
14/16
XXXIX: Let's stop
Mabilis na inayos ko ang suot kong bestida bago
umayos sa pagkakatayo at hinarap siya. Huminga ako ng
malalim habang pilit na nilalabanan ang mga titig niya na
kaunting kalabit na lang sa akin ay baka bumigay na naman
ako.
He looks so f'cking sad and it f'cking breaks my heart!
Gusto kong isigaW sa kanya na magkakaanak na kami,
hindi lang isa kung hindi dalawa. Dalawang anghel ang
dadating sa buhay namin pero ano pa ang purpose kung
sasabihin ko sa kanya ganoong iisang sagot lang din naman
ang maririnig ko. Siguradong aayawan niya ang mga bata at
hindi ko kayang marinig iyon ulit mismo sa mga bibig niya.
Hindi ko na kakayanin iyon.
"Wala naman tayong problema, Phoenix..." Panimula
ko habang kumakabog ng malakas ang aking puso.
Naikuyom ko ang kamao sa suot na bestida para kumuha

ng lakas doon.
"Pero sa tingin ko... kailangan na nating itigil ang lahat
ng ito. Muntik na akong mapamura nang makita ang
pagbahid ng sakit sa kanyang guwapong mukha. Kulang na
lang ay yakapin ko siya at bawiin ang mga sinabi.
"W-what do you mean, missy?" That was so weak that
almost not able to hear it, Sinubukan niya akong muling
hawakan pero itinaas ko ang kamay at mabilis na umiling.
XXXIX: Let's stop
15/16
Lumunok ako ng isang beses dahil ramdam ko ang
pagguhit ng sakit sa aking lalamunan.
"Let's... S-stop seeing each o-other, P-Phoenix"
Nanginig ang aking labi at halos hindi ko maituloy ang
sinasabi dahil pakiramdam ko ay bigla na lang akong iyak,
dito mismo sa harapan niya.
His face went blank with what I have said. Pero iba ang
pinakikita nang nangingislap niyang mga mata.
T-tapusin na natin kung ano man ang n-namamagitan
sa a-ating dalawa. Wag na tayong mag...kita pang... muli.
Napasinghap ako at kailangan ko pang kagatin ang aking
dila para hindi kumawala ang hikbi roon.
Pakiramdam ko ay dahan-dahan akong pinapatay
habang sinasabi iyon. Hindi ko rin alam kung saan ako
kumuha ng lakas para titigan siya sa mga mata habang
nag-iinit na rin ang sulok ng mga mata ko.
Nakakabinging katahimikan ang namayani sa pagitan
naming dalawa, hanggang sa hindi ko na makayanan kaya
ako na rin ang nag-iwas ng tingin. Hinawakan ko ang
seradura ng pinto at binuksan iyon, pero bago tuluyanng

makapasok sa loob ay narinig ko ang huli niyang sinabi.
"Yeah, right. I think that's the best thing we should do."
Sa sobrang lamig ng boses niya ay mahihiya ang Antarctica
sa lamignito. "You will never be the reason why I will go
XXXIX: Let's stop
16/16
crazy. Let's stop this"
And with that, something inside my heart died.
XL: Lost
1/15
XL: Lost
Alas otso, araw ng Lunes, ay maaga akong pumasok sa
trabaho. Pagkatapos ng mahigit halos isang linggo rin na
bakasyon ay ngayon na lang ulit ako makakabalik sa
trabaho, at hindi ko inaasahan ang bubungad sa akin sa
store
Welcome back, Ma'am Astrid!"
Napahawak ako sa sandalan ng upuan sa sobrang
gulat dahil pagtapak ko pa lang sa pinto ng store ay
sinalubong agad ako ng malakas na pagbati mula sa mga
staff ko, kasabay nang pagsabog ng makukulay na confetti.
Mayrooon pa nga akong nakain na isang papel kaya mabilis
kong inalis iyon.
"B-bakit may pa-ganito? nahihiyang tanong ko habang
hindi pa rin ako makapaniwalang nakatingin sa kanila.
Nakahilera sila sa harap ko at pare-parehong malalaki
ang ngiti na iginagawad sa akin. Sina Alvin at Philip ay
mayroon pang hawak na isang cartolina na mayroong
nakalagay na "Welcome back, Ms. Beautiful Manager

Pinagdugtong din nila ang dalawang mesa para lagyan ng
mga pagkain. Sa sahig ay mayroon din na ilang nakakalat na
mga lob0. 1sa pa ay kumpleto rin silang lahat nang ganito
kaaga
Pa-welcome, Ma'am. Na-miss ka namin, e Lumapit
sa akin si Lharm at hinawakan ako sa braso bago igiya
XL: Lost
2/15
papunta sa isang upuan.
Ingat na ingat na pinaupo niya ako roon habang ang
mga kasama niya ay pumalibot sa akin.
"Oy, nakakahiya! Hindi ko pa birthday, ah?
natatawang ani ko habang inililibot ang mga pagkain na
in-order pa nila ro'n sa paborito naming binibilhan kapag
mayro'n ding nagbi-birthday na isa sa mga katrabaho
"Sa birthday mo siyempre, ma'am... ikaw na ang
maghahanda! Si Gerry naman iyon na masama na ang
tingin sa shanghai kaya naman matapos ang batian ay
nagkani-kaniya na rin silang upo para masimulan na namin
ang kumain.
Nag-lead lang ng prayer si Rommel, pagkatapos ay
kumain na kami. Tinapay at gatas lang ang kinain ko
kaninang almusal, eksakto rin pala na may ganito.
"Paano to? Dagdag pa tuloy sa lilinisin n'yo? biro ko
sa mga nakakalat na confetti sa sahig.
"Madali na lang yan, ma'am. Ang mahalaga ay busog
tayo! ani naman ni Aaron na parang wala nang bukas sa
pagsubo ng spaghetti.
Sumang ayon naman ang mga kasama niya na kahit
abala sa pagkain ay nakikisali rin sa asaran. Alas diyes pa

naman ang talagang bukas ng store kaya may oras pa kami
para ligpitin ito. Nakakatuwa na pinaghandaan pala talaga
XL: Lost
3/15
nila tong pagbabalik ko, na akala mo ay halos isang taon
nila akong hindi nakita. May group chat kasi kami kaya alam
nila na ngayon ang balik ko sa trabaho.
"Sino pala pang-night shift ngayon?Nagtaas naman
ng kamay si Gerry at Rommel.
"Over-time na lang, ma'am. Dagdag din sa sahod"
Nagtataas-baba ang kilay ni Gerry bago nakipag-appear kay
Dreanme
Rommel
Sasabihin ko pa naman sana na magpahinga na lang
sila para mamayang shift nila ay pare-parehong may energy.
Pero sabagay, sanay na naman sila. Sa break-time naman
ay nakakapaghinga o nakakaidlip kahit sandali. Ang parati
Ko kasing sinasabi sa kanila ay sulitin ang isang oras na
break dahil hindi naman sila babayaran kapag ganoon.
XL: Lost
4/15
Unahin nila ang sarili, dahil kapag nagkasakit ay hindi
naman sila sasagutin ng kompanya. Depende na lang kung
talagang dinudumog ng tao at kailangang-kailangan ng
tulong nila.
"Blooming ka nga ngayon, ma'am. Grabe siya, oh.
nagbakasyon yata para magpaganda! Pang-aasar ni Alvin
sa akin, at dahil doon ay nakigaya ang ilan sa panunudyo sa
akin.
Kumikinang ang kutis! Share naman sa skin care
routine, ma'am!" Kinindatan ako ni Lharm na para bang
may laman ang ibig sabihin.
Napangisi ako. Oo nga pala, siya lang ang nakakaalam
tungkol sa pagbubuntis ko. Plano ko rin sabihin sa mga
kasama namin para kung sakali ay makakapag-ingat din
sila. Medyo mahaharot kasi ang mga ito.
"Naku, tigil-tigilan n'yo ako. Baka akalan'yo galing
akong ibang bansa? Walang pasalubong para utu-utuin n'yo
ako ng ganyan! Muli kaming nagtawanan.
Na-miss ko ring kasama ang mga ito. Nakaka-miss din
pala ang kaingayan nila at magandang simula ito para sa
plano kong pagkalimot sa mga bagay-bagay na nangyart
nitong mga nakaraang aravw
Minsan ay makakatulong talaga ang maingay na
paligid. Kahit paano ay may iba akong pagkakaabalahan.
XL: Lost
5/15
have to make myself busy. Ayokong isipin ang nangyaring
pag-uusap namin kagabi ni Phoenix.
Iwas deeply hurt. Hindi ko alam kung gaano ake
katagal umiyak kagabi, kanina paggising ko ay namamaga
pa ang mata ko pero mabuti na lang nagawan ko rin ng
remedyo kahit paano. Iniisip ko na lang din na sa mga sinabi
ni Phoenix ay makakatulong iyon para mas mapadali ang
kagustuhan ko na matapos ang lahat sa amin. Hanggang
ngayon ay iniinda ko ang sakit pero siyempre sa pagpasok
sa trabaho ay hindi ko pwedeng dalhin ang personal na
problema ko sa buhay.
Kailangan ko na ring mas kumayod ngayon dahil sa

mga susunod na buwan at mga taon ay hindi na lang ako
ang mag-isang pakakainin ko. Sa isiping dalawang anghel
ang madadagdag sa buhay ko ay hindi ko na napigilan ang
pagngiti. Nawala lang ako sa iniisip nang marinig ang
pagkakantiyawan nila.
"Ngumingiti na lang bigla... naku, parang alam ko ang
ibig sabihin niyan! Ang parating malakas na boses ni Gerry
ang bumulabog sa akin.
Pagtingin ko sa kanila ay pare-pareho silang nakangisi
sa akin.
"Mukhang may nagpapangiti na sa yo niyan, maam
ah?" Kahit si Philip na tatahi-tahimik ay nakikisali rin sa
pang-aasar.
XL: Lost
6/15
Napailing ako. "Lahat na lang talaga napapansin n'yo!
Tsk!" Inubos ko ang laman na tubig ng aking baso bago
isinukbit ang bag at tumayo na.
"Bilisan n'yo na lang diyan para makapagligpit na. At
umpisahan n'yo na ring mag-ipon dahil seven months mula
ngayon ay kukunin ko kayong mga ninong at ninang."
Iniwan ko silang naguguluhan doon at pare-parehong
natahimik. Bahala silang intindihin ang ibig kong sabihin o
kung mabait si Lharm ay ipapaliwanag sila. Habang ako
naman ay natatawang nagmartsa papunta sa opisina para
tingnan ang mga naiwan kong trabaho.
Naging maayos naman ang unang araw nang
pagbabalik ko sa trabaho. Naging abala ako maghapon at
pagdating nang uwian ay dumiretso lang din agad ako sa

condo para magpahinga. Nakakapagod. Pakiramdam ko ay
nanibago ang katawan ko pero kailangan ko ulit ipamilyar
ang sarili sa trabaho. Iyon nga lang ay kailangang doble
ingat dahil ngayon ay may mga anak akong nakasalalay sa
akin ang kaligtasan at kalusugan dahil wala pa silang
kakayahan na alagaan ang mga sarili.
Kinabukasan naman, araw ng Martes, alas diyes na ako
umalis sa unit pero hindi sa store ang duty ko ngayon kung
hindi sa main office para sa meeting kasama ang mga
Kapwa ko manager at ang mga head namin. Tungkol sa mga
bagong branch na itatayo sa iba't ibang panig ng bansa.
XL: Lost
7/15
Medyo natuwa nga ako dahil mayroong branch na itatayo sa
mall malapit sa condo na tinutuluyan ko. Pagkatapos ng
meeting ay umuvwi na rin agad ako at hindi na dumuty sa
store, alas tres na rin kasi natapos iyon.
Noong Miyerkules naman ay nag-umpisa na kami nang
paunti-unting pag-aayos ng store dahil malapit na ulit
mag-audit. Sa mga sumunod na araw ay halos ganoon lang
ulit ang senaryo. Sunud-sunod na mga araw na naging
abala ako sa trabaho at pabor iyon sa akin.
"Heto na po yong mangga na walang buto, ma'am!
Pinapasok ko sa opisina si Aaron na nautusan ko pang
bumili ng mangga sa labas dahil bigla akong natakam doon.
Napalunok ako at nahihiyang napatingin sa kanya.
Pasensya ka na, Aaron. Nakakahiya, naabala ka pa tuloy!
ani ko at itinigil ang ginagawang pag-ta-type ng report
"Naku, ma'am. Wala po 'yon! Basta kapag may gusto
kayong kainin ay sabihin n'yo lang sa amin! Nginitian niya

ako at pagkatapos ay nagpaalam na rin.
Nakakahiya man at pakiramdam ko ay nakakaabala
ako sa mga kasamahan ko na halos nag-adjust sa akin
noong malaman nila na buntis ak0, ay nagpapasalamat din
ako. Wala akong narinig na kahit anong negatibo sa kanila
noong nalaman na nagdadalang-tao ako kahit na alam
naman nilang nauna na ang issue sa amin ni Dione. Nalipat
din pala ako sa puro morning shift na duty dahil ayon sa
XL: Lost
8/15
kanila ay para hindi masyadong mapagod at hindi mapuyat.
Ramdam ko ang pag-aalaga at pag-aalala nila sa akin.
Feeling ko nga ay may special treatment ang lahat sa akin.
Sa mga cravings ko ay sila ang halos nag-aasikaso, kung
pwede nga lang ay hindi na nila ako pagalawin sa
kinauupuan ko.
The attention and care thatI am getting were so
overwhelming... but I am still missing something.
Pakiramdam ko ay may kulang pa rin at alam na alam ko
kung ano yon.
Napabuntong-hininga ako nang maalala si Phoenix.
Mapait na napangiti nang muling mag-echo ang mga huling
sinabi niya sa akin.
He agreed that we will stop seeing each other andI
thought that would help, but instead of having peace of
mind,I got pain and heartache. Kung gaano ako ka-busy sa
umaga, ay ganoon naman kalungkot kapag mag-isa na lang.
Gabi-gabi ay umiyak pa rin ako at iniisip na sana ay
nasa tabi ko siya at nayayakap. Malapit ko nang pagsisihan

ang mga desisyon ko dahil sa halip na matahimik ako ay
pakiramdam ko mas lalong gumugulo lang ang buhay ko.
Ginawa ko lang naman iyon para iligtas ang sarili kO pero
parang mas lalo lang akong nalulunod.
HIs unit seems so lonely, Hindi na yata siya umuuw
XL: Lost
9/15
roon. Magkatapat lang ang aming mga pinto pero
pakiramdam ko ay ang taas ng pader na humaharang doon.
Sa tuwing lumalabas ako ng unit at mag-isang
naglalakad sa hallway ay umaasa pa rin akong bigla na lang
magbubukas ang unit niya at makikita ko siya, o kaya
naman magkakasalubong na lang kami nang hindi
inaasahan sa hallway. Kahit na makita ko lang siya at
walang usapang maganap ay okay lang sa akin, pero kahit
isang beses sa loob ng isang linggo ay hindi nangyari iyon
Simula noong mangyari ang huli naming pag-uusap.
Sa halip ay si Jordan ang parati kong nakikita at
ramdam ko ang pagkadismaya sa tuwing ganoon ang
senaryo. Alam kong unfair iyon para kay Jordan pero hindi
ko naman mapigilan. Ilang beses na rin niya akong niyayaya
na magkape o kumain sa labas pero ilang beses ko na ring
hindi pinauunlakan iyon. Bukod sa busy at pagod na kapag
umuuwi, ay wala rin akong balak na lumabas at
makipagkita kahit kanino.
"Ano kaya ang magandang gawin para makuha ko na
ang matamis mong oo?"
"Huh?" Napatiim-bagang ako sa sinabing iyon ni
Jordan, maulang hapon araw ng Lingeo.
Nagkasabay kaming maglakad sa lobby ng

condominium. Kauuwi ko lang galing sa trabaho, dumaan
din ako ng siopao asado sa labas. Dalawa na nga ang binill
10/15
XL: Lost
ko dahil feeling ko ay kulang kapag isa lang. Bigla kasi
akong nag-crave doon, mabuti na lang malalapit ang
convenience store dito sa building. Nasa parking lot na ako
noong bigla kong nasintahan na kumain nito.
As usual, si Jordan naman ay galing sa gym. Medyo
basa pa ang buhok, umuulan kasi sa labas. May bagyo pa
nga yata.
Dreame
"Imean, yong pag-oo mo na sumama nanman sa akin
sa labas." Nahihiyang napangisi siya at nag-iwas ng tingin
habang marahan niyang pinupunasan ng tuwalya ans
basang buhok
Pinigilan ko ang mapabuga ng hangin. Nandito na
naman kami. "Pasensya ka na, medyo bus
XL: Lost
11/15
"Yeah, busy! I know" Siya na ang nagtuloy nang
sasabihin ko at bahagyang humalakhak.
Tumango na lang ako at hindi na nagkomento pa
bagkus ay itinuon ko na lang ang atensyon sa elevator at
hinihintay itong magbukas.
"Sino ba naman ako para bigyan ng oras?" Narinig kong
bulong niya kaya napasulyap ako sa kanya na noon ay
nakatingin din sa nakasaradong pinto ng elevator.
Napakunot ang noo ko. Kinokonsensya ba ako ng isang

ito? Ang hirap kapag ang daldal ng kasama mo tapos wala
ka sa mood makipag-usap, lalo na kapag tungkol sa mga
bagay na ito.
Napabuntong-hininga na lang ako. "Sorry talaga,
Jordan. Next time na lang, kapag hindi na masyadong
maraming trabaho... sagot ko na lang bago naunang
pumasok sa loob ng elevator, agad naman siyang sumunod
sa akin.
Siya na rin ang pumindot sa palapag namin. Agad din
namang nagsara iyon dahil walang ibang sasakay.
"Biro lang, Astrid, Wag ka sanang mailang. Pinatatawa
lang kita, ang lungkot mo kasi" Nilingon niya ako at
nginisian
Napangisi na lang din ako kahit ang totoo ay gusto ko
na lang na maiwang mag-isa. Matagal pa ba 'tong elevator
XL: Lost
12/15
na to? Gusto ko nang kainin yong siopao tapos may mainit
na gatas.
"Alam mo minsan, kailangan mo ring lumabas.
Mag-unwind" Maya-maya ay muli siyang nagsalita. "Bigyan
mo nang oras ang sarili mo para naman hindi ka stress na
stress."
"Ganoon ba? Siguro next time na lang din," naisatinig
ko na lanng
Hanggang sa natahimik na lang din siya nang
mapansin na tinatamad akong makipag-usap. Hindi na ako
nakahingi ng paumanhin dahil hindi ko naman kayang
depensahan ang sarili ko. Halata naman na hindi ako
makakausap nang matino.

"Nasaan na ba kasi yong mokong na 'yon nang maging
masaya ka na ulit? Narinig ko pa siyang bumubulong pero
hindi ko na naintindihan dahil eksaktong nagbukas ang
pinto.
"Ladies first.." aniya bago bahagyang gumilid para
bigyan ako ng daan.
Nagbaba ako ng ulo at nagpasalamat sa kanya bago
nagtuloy-tuloy lumabas. Magkasabay kaming naglalakad sa
hallway, parehong tahimik. Siguro ay napagod na rin slyang
makipag-usap sa tuod na hindi naman sumasagot.
Tm really sorry, Jordan. Pagod lang talaga ako." Tipid
XL: Lost
13/15
na ngumiti ako sa kanya nang huminto kami sa tapat ng
pinto ng kanyang unit. Unang sasapitin ang sa kanya kapag
galing sa elevator
"No, I'm fine. You don't have to be sorry... pasensya na
rin kung makulit ako. Gusto ko lang na mas makilala ka pa
Muling sumilay ang ngiti sa kanyang labi at dahil doon ay
hindi ko na napigilan ang hindi makonsensya.
I know he is just trying to be friendly, pero heto akoat
walang ganang nakikipag-usap.
"Thank you" That was all I can say before I bid
goodbye to him.
Tumalikod na ako at naglakad na rin papunta naman
sa unit ko, pero bago pa ako pumasok ay malungkot na
sumulyap akong muli sa nakasaradong pinto ng unit ni
Phoenix. Walang kahit na anong bakas na nandoon siya.
Kahit ilaw sa loob ay wala akong maaninag mula sa siwang

ng pinto.
Iniwan na ba niya nang tuluyan ang unit na yon? Hindi
na ba siya babalik kahit kailan? Kahit kasi sa parking lot ay
hindi ko napapansin ang sasakyan nlya.
Noong mag-umpisang kumirot na naman ang puso ko
ay nagpasya na lang akong pumasok na rin sa loob. Walang
magandang patutunguhan ang pag-lisip na ito.
Habang inilalapat ko ang pinto ay kinapa ko rin ang
XL: Lost
14/15
switch ng ilaw. Noong sumabog ang liwanag sa loob ng
madilim na unit at pagtalikod ko sa pinto ay ganoon na lang
ang pagkagulat ko nang makitang may nauna na sa akin
dito sa loob
"Oh my g-gosh!" pasinghap na bulong ko habang tutop
ang bibig
Mabilis na humataw ang aking puso sa loob ng aking
dibdib habang gumagawa ng malilit na hakbang palapit
para siguruhin na hindi nga ako namamalik-mata lang
Oh, god. N-no!" impit na tili ko nang mapagtanto na
hindi ako nagkakamali sa nakikita.
Sino ba naman ang hindi magugulat kung makikita
mong natutulog sa sota sa loob ng unit mo ang lalaking
ilang araw nang laman ng isip mo?! Oo, si Phoenix
Montereal nga na ayaw magkaroon ng anak pero walang
kaalam-alam na nakadalawa na agad siya sa akin, ay
mahimbing na natutulog na akala mo ay pag-aari niya ang
lugar na ito.
Akala ko ba ay pumayag na siya sa set-up na hindi na
kami magkikita kahit kailan at titigilan na ang lahat?! Ano

pa ang ginagawa niya rito? Is he lost?
XLI: Drunk People Do..
1/14
XLI: Drunk People Don't Lie
"P-Phoenix... h-hey!" Nakatayo ako halos dalawang
dangkal ang layo sa sofa na hinihigaan ni Phoenix, habang
sinusubukan kong tawagin ang pangalan niya sa pagbabaka
sakali na magising siya.
Huminga ako ng malalim dahil habang
pinagmamasdan siyang mahimbing na natutulog ay
patuloy naman sa paghuhuramentado ang aking puso.
Halos pinagkasya lang niya ang sarili sa sofa dahil lampasan
ang dalawang paa niya na hindi na nagawang tanggalin ang
suot na sapatos. Pakiramdam ko ay ako ang nahihirapan sa
posisyon niya roon.
Bukas ang unang tatlong butones ng suot niyang
puting polo, habang nakapatong naman ang kanyang
kaliwang braso sa noo kaya natatakpan nito ang kanyang
mga mata, ang kanang kamay naman ay nakalaylay sa
ibaba. Gusto kong itaas iyon at ayusin pero ayokong
dumampi man lang ang balat niya sa akin kaya nagkasya na
lang ako sa paninitig sa kanya.
"Phoenix!" tawag kO sa pangalan niya, mas malakas
kaysa kanina. "Wake up! What are you doing here?
Ang daming tanong na tumatakbo ngayon sa isip ko
tulad na lang nang kung paano ba slya nakapasok dito sa
unit ko? Kaunti na lang ay maniniwala na akong may lahing
ninja itong si Phoenix. Kanina pa ba siya rito sa loob? Baka

2/14
naman naliligaw siya ng pintong pinasukan?!
Akala ko ang sasalubong sa akin ay ang tahimik na
apat na sulok ng aking unit, ngunit hindi ko naman
inaasahan na muli siyang magpapakita matapos ang isang
linggo. Akala ko ba ay maliwanag na sa amin ang usapan na
hindi na magkikita? Puro akala... puro tanong na hindi
magawang masagot.
"Ano ba, Phoenix!? Hindi ako nakikipagbiruan!
Bumangon ka na! Hindi rito ang unit mo!" Napapadyak ako
ng aking paa habang patuloy na nagsasalita na para bang
hangin ang kausap dahil makalipas ang ilang minuto ay
wala akong narinig na sagot sa kanya.
"Phoenix, kase! Nakakainis ka na ha! Sa sobrang inis
ko ay naibato ko sa kanya ang aking bag
Tumama iyon sa kanyang hita at agad akong
nakonsensya dahil doon. Bahagya pa siyang gumalaw kaya
napaatras ako, dahil akala ko ay tuluyan na siyang nagising
pero tanging pagbuntong-hininga ko lang ang narinig kong
tugon pagkatapos, Natutulog na siyang muli, hindi man
lang natinag
Imposibleng hindi siya nagigising sa lakas ng boses ko?
Pinag-ti-trip-an ba ako ng lalaking 'too?
Muli akong humugot ng malalim na hangin bago
dahan-dahang lumapit sa kanya. Ibinaba ko muna ang
XLI Drunk People Do...
3/14
supot nang binili kong siopao sa center table bago
nagpasyang silipin ang natutulog na gwapong 'to este g'go
pala! Kahit gaano ko siya ka-miss ay g'go pa rin siya sa

paningin kol
"Phoenix, isa!" Nauubos na ang pasensya ko dahil mas
lalo lang niyang pinagugulo ang sitwasyon.
Pinakukumplikado pa niya, gusto pa niyang pareho kaming
reame
nahihirapan
Yes, I do miss him, pero sinasanay ko na ang sarili na
wala na siya sa tabi ko, Mahirap ang isang linggo na hindi
Slya nakikita pero masasanay rin naman ako pagdaan ng
panahon, pero bakit sa tuwing ganoon na ang nangyayarl ay
bigla na lang siyang susulpot?
"Phoenix, please.. get up!" Tuluyan ko nang
XLI: Drunk People Do...
4/14
hinawakan ang kanyang braso, ramdam ko ang init na
ibinubuga noon at ang kuryente na agarang kumalat sa
aking katawan.
Ngayon ay nakatayo na ako sa gilid niya at bahagyang
naka-lean sa ibabaw ng mukha niya, pero malayo pa rin ang
distansya na ibinibigay ko sa pagitan naming dalawa.
Sinundot-sundot ko ang kanyang braso habang tinatawag
ang pangalan, noong hindi masiyahan ay inalis ko ang
kamay na nakatakip sa kanyang mga mata. Bago pa ako
mahipnotismo sa mahahaba niyang mga pilik-mata ay muli
ko siyang ginising
T'm telling you, Phoenix! This isn't fun...ny a-anymore
Napasinghap akO nang unti-unting magbukas ang
kanyang mga mata kaya napapalunok na napaatras akoat
mabilis din na umayos ng tayo.

"Mm-hmmm..
Pakiramdam ko ay nanghina ako ngayong nakatitig
siya sa akin pero pakiramdam ko ay may mali ro'n. He
doesn't look sober. Namumungay ang kanyang mga mata
habang mabibigat ang paghinga. Uminom ba siya?
"Alis nal! Gising ka na!" saad ko na akala mo ay
nagpapaalis lang ng naligaw na as0 sa bakuran.
Hindi siya umimik man lang at muling gumalaw, ngunit
sa puntong ito ay tuluyan na siyang bumangon. Pahilig na
5/14
umupo siya at parang banas na banas na tinanggal pa ang
ilang butones ng kanyang suot na polo.
"H-hoy... a-ano ang ginagawa mo? Wag kang
m-maghubad dito sa unit ko!" Bigla akong nataranta, hindi
alam kung panonoorin ba siya sa ginagawa o mag-iwas ng
tingin.
"So h...ot! tiim-bagang na aniya habang itinutukod
ang siko sa armrest at siya namang pinatungan ng kanyang
ulo
Bahagya siyang nakatungo ngayon. Bukas na ang lahat
ng butones ng kanyang polo at ngayon ay nakahantad ang
matipunong dibdib pati na rin ang kanyang namumukol na
abs. Parang ang gusto ko ng kainin ngayon ay pandesal sa
halip na siopao.
Sunod-sunod na ang ginawa kong paglunok at mabilis
na tumalikod. Nanginginig ang kamay na kinuha ko ang
remote na nasa center table lang para buksan ang air-con
dahil pakiramdam ko ay bigla rin akong nainitan kahit na
ang lakas ng ulan sa labas.

I composed myself before facing him once again.
Ngayon ay mas tinatagan ko na ang sarili, kailangan kong
mapaalis siya sa unit ko sa lalong madaling panahon.
"Phoenix, sige na., umalis ka na!" Hinawakan ko siya
sa braso para hilahin, ngunit muntik na akong mabuwal sa
6/14
kanyang katawan nang malakas na bawiin niya ang brasong
aking hawak.
"Don't.. don't touch me!" tila galit na saad niya at
halos mapasinghap ako nang tingnan niya ako ng masama.
Pakiramdam ko ay sumama rin ang pakiramdam ko roon.
"Kung ayaw mo palang magpahawak, e di sana hindi
ka rito sa unit ko pumunta!" hindi ko na napigilang bulyaw
sa kanya sa kabila ng kumikirot na puso.
Ayaw niyang magpahawak sa akin, bakit dati ba ay
pinagbawalan ko siya kahit nga nga lahat ng parte ng
katawan ko ay nahawakan na niya?!
Nagpupuyos ang damdamin at nagtatampong
tiningnan ko siya. Pakiramdam ko ay maiiyak ako.
Nakakainis talaga ang lalaking ito. Ngayon ay nakapikit
na ulit siya habang nakasandal sa sofa. Ang kanyang
nakadepinang mga panga ay tila nagngangalit pa rin.
"1...I h-hate y-"ani ko sa humihikbing boses pero
hindi ko na natuloy iyon,
"Missy.., where's my missy?" bulong niya na hindi
nakatakas sa aking pandinig.
Nangunot ang aking noo, What the hell is he talking
about?
"S-she's m-mad at me.,. I-I didn't do a-anything... Hee
Is murmuring something, hindi ko na lang pinansin iyon.
7/14
"This isn't your unit, Phoenix. Nasa kabilang room lang
yong sa 'yo!" Ipinilig ko ang ulo at muling lumapit. Ngayon
ay desidido na akong mapaalis siya nang tuluyan dito.
"Kapag hindi ka pa umalis-ay!"
Sa paglapit ko ay napatid naman ako sa nakaharang
niyang binti. Halos mapasubsob ang mukha ko sa kanyang
matipunong dibdib, ramdam ko ang init noon. At halos
mapapikit ako nang maamoy ang alak sa kanya.
He is drunk! Kaya naman pala kung ano-ano na ang
sinasabi niya.
Ang kamay ko ay napahawak naman sa kanyang polo
para sana tulungan ang sarili na tumayo, pero hindi ko alam
kung bakit parang bumigat ang katawan ko at hindi na
magawang humiwalay sa kanya. At ngayon ko lang
napagtanto na medyo basa pala ito, na parang halos natuyo
na lang sa katawan niya. Nagpaulan ba siya sa labas?!
Ilooked up and almost catch my breath when our
gazes met. "P-Phoe...nix.
Parang naging slow motion ang lahat sa paligid at ang
tanging mahalaga lang ngayon ay kaming dalawa. Ngayon
ay halos nakakalong ako sa kanya at ang buong bigat ay
nakadepende sa kanyang katawan, habang ang dalawang
kamay niya ay nakaalalay naman sa aking bewang
My m-missy is... mad at me." Nagulat ako nang muli

8/14
siyang magsalita habang nakatitig sa akin. Halos mapapikit
ako nang tumama ang kanyang hininga na ngayon ay
naghahalo ang amoy ng mint at alak.
"S-she doesn't want to s-see me anymore..dugtong
na wika pa niya na akala nmo ay nagsusumbong
"And it.. hurts like f'cking hell!" Kahit lasing na ay
nakukuha pa niyang magmura.
Sa bawat bigkas niya ng mga salita ay ramdam ko ang
sobrang kalungkutan sa kanyang boses. Kasabay nang
pag-alon ng aking sikmura ay ang pagkirot ng aking puso.
Naghahalo ang mga emosyon sa aking dibdib.
Huminga ako ng malalim. "Lasing ka, Phoenix! Sige na,
umuwi ka na muna!"
Pilit kong pinagtibay ang boses dahil alam konng
matitibag na naman 'yong binitawan kong prinsipyo.
Mahina ako pagdating sa kanya, hindi ko naman kayang
panindigan ang mga sinasabi ko kapag nandiyan na siya sa
harap ko kaya kung pwede lang ay unahan ko na ang sarili
ko. At tuluyan nga iyong nabuwag sa sunod na narinig sa
kanya,
"-I miss h-her so much. Nangingislap ang kanyang
mga mata at halos mapasinghap ako nang pumatak ang
luha roon bago pa siya pumikit.
Nanginginig ang mga daliring pinalis ko ang luha roon.
XLI Drunk People Do.
9/14
He is really crying... he is crying for me. Oh, god..

"M-masakit dito..Akala ko ay nakatulog na siya kaya
nagulat ako nang muli siyang magsalita. Nakahawak siya
ngayon sa dibdib habang mabigat ang paghinga.
"H-hindi ko alam k-kung ano ang k-kasalanan ko
tngina!'" Ngayon ay wala nang kontrol ang kanyang bibig
dahil na rin siguro sa alak.
Hinayaan ko lang siyang magsalita habang ako naman
ay hindi na napigilan na hindi rin mapaiyak. Tahimik akong
humihikbi habang pinapanood at pinakikinggan siya.
"Hindi ko alam. l'm sorry, baby..." bulong ko sa sarili
habang marahang hinahaplos ang kanyang mukha.
Akala ko ako lang ang nasasaktan. Hindi ko alam na
pati rin pala siya. Sa aming dalawa kasi ay mas magaling
siyang magtago ng emosyon, kaya akala ko ay wala lang sa
kanya ang nangyayari. I was hurt by my decision, but it hurts
even more when he agreed.
"Isang linggo! P"tanginang isang linggo! Ayoko na!
Hindi ko na kayang hindi pa siya makikita! F"ck!
Sunud-sunod ang naging mura niya habang mariing
nakapikit at nakatingala.
Tuloy-tuloy lang din ang pagpalis ko sa mga luha na
Walang humpay sa pagtulo, Parag may kung anong bagay
na sumasakal sa puso ko dahil sa naririnig mula sa kanya.
10/14
Na-guilty ako. Akala ko ang desisyon na ginawa ko ay
para sa ikabubuti ng lahat, pero hindi ko alam na pati pala
siya ay nahihirapan. Pinaniwala ko na ang sarili ko na wala
siyang pakialam. Na wala naman sa kanyang halaga ang
lahat, pero ngayon na naririnig ko ito sa kanya ay alam kong

nagkamali ako.
"D-do you wanna know why s-she's m-mad at you?"
Dreame
Ngayon ko lang ulit natagpuan ang aking boses.
Para akong t'nga na nakikipag-usap sa isang lasing.
pero alam ko ring kapag hindi sya nakainom ay hindi ko
maririnig sa kanya ang mga bagay na ito. Kaya kung pwede
lang ay kukunin ko na ang pagkakataon na ito kahit na
walang kasiguraduhan kung makakausap ko ba siya nang
matino.
XLI: Drunk People Do.
11/14
Nagpilit akong umalis sa kandungan niya at lumipat sa
kanyang tabi. Inabot ko muna ang pisngi niya at pinunasan
ang luha roon. Hanggang ngayon ay nagugulat pa rin ako na
makita siyang umiiyak.
F'ck! The mighty Phoenix Montereal is crying and it
feels so illegal to see him this devastated! Para kasing lagi
siyang malakas, malamig, at matigas ang aura na pinakikita.
And ljust fcking made him cry! Pakiramdam ko ay ang
laki ng kasalanan na nagawa ko!
Napabuga ako ng hangin bago muling nagpatuloy sa
pagsasalita. "K-kase... iba yong pinakikita at mga sinasabi
mo. Hindi na niya a-alam yong paniniwalaan niya. Ayaw
niyang humawak sa isang bagay na walang kasiguruhan..
dahil bandang huli alam niyang iwan mo rin naman siya."
Nagsasalita ako para sa sarili ko. Siguro ay ito na ang
pagkakataon na sabihin ko sa kanya ang lahat, dahil wala
akong lakas na masabi sa kanya ito kapag hindi na siya

nakainom. Kung sakali man na hindi na niya matandaan
kinabukasan.. okay lang.
"F"ck! Who told her I'm gonna leave her?! Kung pwedee
nga lang na iposas ko siya sa tabi ko! Marahas siyang
napabangon na para bang may kaaway, Marahas na
Ikinuyom niya ang mga kamao, pero agad ding napasandal
sa sofa.
12/14
"Ptangina, gusto kong durugin sa mga palad ko ang
lahat ng umaaligid sa kanya. Nakakaselos... p-pero wala
akong karapatan." Pahina nang pahina ang bawat bigkas
niya ng salita na para ring nauupos na kandila.
Pinalis ko ang luha at mariing kinagat ang labi. G'go,
kanino siya magseselos? Sa hangin?! May nakikita ba siyang
umaaligid sa akin, e halos bumakod na nga siya? At hindi
nga ako lumalabas dahil wala naman akong pasok noong
nakaraan.
"Paano 'yon? Ayaw mo namang magkaanak sa kanya?
Pero kapag nakikipag-s"x ka sa kanya ay hindi ka naman
gumagamit ng c"ndom? This is what I want to ask him, but
I know I couldn't if he is sober.
Ang cute din palang malasing ng isang ito. Hindi ko na
kailangang itanong sa kanyang kung pwede ba akong
magtanong. Nasasagot niya ang lahat ng tanong.
"That's not how you fcking call that! That's not just a
fcking plain s"x!" tila gigil na sagot niya.
Nangunot naman ang no0 ko. E ano pala tawag doon?
Kwentuhan ganoon lang? Food trip? Tutal hilig niya
mag-mukbang ng ng p'mpem
"1.'m making love with my missy." Pagkatapos ay
nakita kO ang pag angat ng kanyang labi na para bang8
kinikilig.
13/14
I felt the butterflies inside my stomach doing some
flips. Pati yata 'yong little beans namin ay bahagyang
kumislot sa narinig.
Baka pwedeng lasing na lang parati si Phoenix?
Sa hindi ko mabilang na pagkakataon ay muli kong
pagbibigyan ang sarili, kahit alam kong limot na niya ang
mga sinabi niya kinabukasan. Baka bumalik na ulit siya sa
pagiging malamig niya. Baka kaya niya lang nasasabi ang
mga ito dahil lasing siya. The thought of it scares me, but
isn't there is a saying that drunk people do not lie?
Nawawala kasi raw ang inhibisyon nila kapag
nakakainom at iyon lang ang tanging paraan para masabi
nila ang lahat... pero hindi naman lahat ay ganoon. Hindi ko
nga lang alam dito kay Phoenix.
Pero ayaw mongang magkaroon ng anak sa kanya!
Gusto ko ring malaman kung bakit ayaw niya sa bata. Does
he have some painful history about it? Or he is just plainj"rk
and irresponsible?
Kumakabog ang aking dibdib habang hinihintay ang
sagot nilya pero matagal na namayani ang katahimikan sa
pagitan naming dalawa. Napabuga ako ng hangin, siguro
ang tanong lang talaga na ito ang hinding-hindi na
magagawang masagot
Mapait akong napangiti bago marahang napatango.

14/14
Siguro kailangan ko na ring iwan ang tanong na ito
Akmang tatayo na ako para sana ikuha siya ng tubig
nang marinig ko ang sagot niya na siyang nagpatigil sa akin.
"B-because I don't want her to die.. " Sa sobrang hina
noon ay siguradong hindi mo maririnig kapag hindi mo
pinagtuuanan ng pansin.
Napabalik ako sa pagkakaupo at napatingin kay
Phoenix. Bahagya siyang tumagilid paharap sa akin, sa
namumungay na mga mata ay tiningnan niya ako.
Kinukurot ang puso ko dahil sobrang lungkot ng mga
mata niya, pero pakiramdam ko ay nadurog ako sa sunod
niyang sinabi.
"1-. don't want my missy to die, just like hoW my
m-mom died when she was pregnant with my sister." And
with that, a sorrowful tear fell from his eye.
Napasinghap ako at nakita ko na lang ang sarili na
niyayakap siya habang umiiyak sa aking mga bisig.
XLI Pamilya
XLII: Pamilya
1/14
"Sandali nga! You have to change clothes-Phoenix
naman!" Pakiramdam ko ay mapapaanak ako kahit na hindi
pa nga ako nakakatuntong sa second trimester dahil sa
lalaking ito.
Oh, God!" Napabuntong-hininga ako at napahilot sa
sentido nang hawiin ni Phoenix ang aking kamay sa hindi ko
na malaman kung ilang beses ito.
"No! 1-I said don't touch me! My m-missy would be

mad at me.. Napasinok pa siya habang pilit na
nagsusumiksik sa gilid ng sofa kahit na wala nang
sisiksikan.
Kanina pa kaming nagtatalo dahil gusto kong hubarin
niya 'yong polo niya para makapagpalit ng ibang damit dahil
basa nga yong suot niya, pero ayaw naman niya akong
pahawakin sa kanya.
Akala mo naman ay pagtatangkaan ko ang puri niya!
Aba, sa aming dalawa ay siya lang naman itong manyak
"Leave me alone! I want my missy! Supladong
tinalikuran niya ako sa pagkakaupo.
Napabuga ako ng hangin. Ako pa ang sinusungitan niya
samantalang tinutulungan ko na nga lang siya
Gaano ba kase karami ang nainom niya at hanggan8
ngayon ay hindi pa niya napapagtanto na ang tinutukoy
niyang babae ay ang nasa harapan niya? Missy nang missy,
XLII: Pamilya
2/14
maliban na lang kung hindi lang ako ang tinatawag niya
nang ganoon!
"'m telling you... she... she is scary when she is mad..
Bumubulong pa siya roon na animo ay nananakot.
Lintek to! Ginawa pa akong nakakatakot!
Nakahalukipkip siya habang nakatalikod sa akin at
patuloy na bumubulong na akala mo ay may lahing
bubuyog
"She will s-strangle your neck and pull all your h-hair if
she saw you touching m-me... dagdag na saad pa ni
Phoenix.
Hindi ko na napigilan ang pagtawa. Well, that might
happen if I really saw someone undressing him. Siyempre,
ang inisyal na papasok sa utak ko ay may kung ano silang
ginagawa lalo na at hinuhubaran siya! Well, sabihin na natin
na wala naman akong karapatan pero magagalit at
magseselos pa rin ako kung sakaling ibang babae nga ang
makikita ko sa posisyon ko ngayon.
"Pero bago mangyari yon, ikaw muna ang kakalbuhin
ko dahil ang hirap mong bihisan! Dali na kasi! Hinawakan
ko siya sa braso at balikat at pilit na iniharap sa akin.
Kanina ay umilyak lang siya sa balikat ko hanggang sa
bigla rin siyang umalis sa pagkakayakap ko dahil nga raw
baka magalit ang missy which is ako rin. Tapos ngayon
XLII: Pamilya
3/14
naman ay para siyang bata kapag lasing. Daig ko pa ang
nag-aalaga ng limang taon na bata.
"But you know w-what?" Naningkit ang kanyang mga
matang nakatingin sa aking bago napasinok.
You... you look like my missy. Pagkatapos ay ngumisi
siya sa akin.
Inangat ni Phoenix ang kanyarng kamay at marahang
Dreame
dinala iyon sa aking pisngi. Napasinghap ako nang
maramdaman ang init noon, hanggang sa nagsimula siyang
paglandasin ang mga daliri sa aking pisngi pababa sa aking
leeg
Napalunok ako at ramdam ko ang biglang pagbigat ng
aking hininga.
XLII: Pamilya
4/14
"Beautiful... my very innocent missy." Malalim ang
kanyang boses at bahagyang gumagaralgal ngunit ramdam
doon ang lambing.
Napanguso naman ako sa kanyang tinuran. Inosente?
Kung dati, oo! Ngayon ay hindi na! At dahil din iyon sa kanya
kaya nabahiran nang pagiging berde ang utak ko.
Pakiramdam ko nga ay naadik na ako sa kanya!
Wag mo akong binobola, Montereal!" Tinampal ko
ang kamay niya.
Ayokong magpatalo sa kilig. Magpapaalipin na naman
ako sa lasing na to!
"Magbihis ka na! Ang kulit-kulit mo kase! Bilis na, baka
magkasakit ka pa!
Ano ba kase ang naisipan niya at nagpaulan siya? Ang
ganda-ganda ng sasakyan niya tapos hindi niya ginagamit
nang tama.
Habang nagsasalita ako ay nakatitig lang siya sa akin
habang nakaangat ang isang sulok ng labi.
Nakakahipnotismo ang mga ngisi niya habang
namumungay ang mga mata.
"S-stop staring, Montereal! Nautal pa ako sa
pagsaway sa kanya
Sino ba naman kasing makakapagsalita nang maayos
kapag ganito kaguwapo ang nasa harapan mo?
XLII: Pamilya
5/14
"Iniinis mo na naman ako! Ang sabi ko ay mag...hubad
k-ka n-na..." Akala ko ay kailangan ko na namang gamitin

ang malakas na boses ko para lang sumunod siya pero
mukhang ako rin ang nagsisi sa huli dahil sa mga sinabi.
Mabilis siyang tumayo na akala mo ay isang magiting
na sundalo... kahit na nga ba yong nasa ibaba niya yong
sumasaludo.
Oh... m-my... 8-gosh.
Muntik na akong kulangin sa hangin nang walang
habas niyang hinubad ang kanyang polo na kanina ay
pahirapan pa akong ipahubad sa kanya.
Pagkatapos ay humarap siya sa akin at humakbang pa
nang isang beses, at ngayon nga ay halos maduling ako
dahil nasa tapat ng mismong mukha ko yong abs niya.
My eyes trailed on his Adonis belt or the two V-shaped
muscular grooves on the abdominal muscles alongside the
hips. Yong nakikita sa mga modelo na v-shape sa bandang
puson. Basta yon na yon
Pakiramdam ko rin ay tutulo ang laway ko lalo na
noong bumaba pa ang mga mata ko sa nakaumbok na parte
sa pagitan ng kanyang mga hita na natatakpan pa ng
pantalon.
"Keep your eyes on the prize, Astrid!" hiyaw ng utak ko.
Gusto kong sumigaw ng, "tubig" Bigla yata akong
XLII: Pamilya
6/14
nauhaw.
Pag-angat ko ng ulo ay pakiramdam ko nasuko ako sa
isang krimen na walang kabayaran, nang nakangising
tumambad sa akin si Phoenix.
Napaka-makasalanan ng mga ngising iyon dahil

ramdam ko ang pagririgodon ng aking puso. He is extra
sweet, extra gentle, and... super-duper to the highest level
of flirtiness when he is drunk!
Bago pa ako malinlang ng gwapong nilalang na ito ay
tumayo na ako at mabilis na lumayo. Halos isang metro rin
ang layo ko sa kanya at napapagitnaan kami ng center
table. Wala akong tiwala sa sarili ko kapag ganito na ang
sitwasyon.
"Bilisan mo na lang diyan! K-kukuha lang ako ng damit
mo. S-sa banyo na magbihis ha?!" sabi ko pa bago
nagmamadaling pumunta sa kuwarto at mabilis na isinara
ang pinto.
Napasandal ako sa pinto at napahawak sa aking
dibdib. Ang puso ko sa loob ay walang humpay sa
paghataw.
Huminga muna ako ng malalim bago nagtungo sa
closet, Binuksan ko iyon at bumungad agad sa akin ang
Ilang piraso ng mga damit ni Phoenix na maayos na
nakatupi sa tabi ng aking mga damit.
XLII: Pamilya
7/14
Kinuha ko lang 'yong puting t-shirt, kaso ngayon ko
lang napagtanto na wala pala siyang pajama or boxer shorts
man lang dito. Kaya naman naghanap na lang ako ng
maluwag na shorts ko pambahay. Ang tanging nakita ko
lang ay yong kulay pink kaya kinuha ko na rin.
Naglalakad na ako papunta sa pinto nang biglang
bumukas iyon at iniluwa si Phoenix.
"Phoenix! A-anong ginag

Napanganga na lang ako nang dire-diretso siyang
pumasok sa loob ng kuwarto. Wala pa ring suot na
pang-itaas at tanging pantalon na lamang. Nakayapak na
lang din siya at wala na yong kaninang suot na sapatos.
Mabuti na lang sa halip na lumapit sa akin ay
dumiretso siya sa kama. Yakap-yakap ko ang kanyang
susuoting damit habang pinapanood na magtungo sa kama.
Umupo siya roon at pabagsak na humiga. Halos kalahati
lang ng katawan ang nakahiga sa kama, ang hita at binti ay
nakatapak sa carpet.
"Hay naku talaga!" Napapailing na naglakad na lang
ako at huminto sa harap nilya.
"Magdamit ka muna. Malamig." I poked his right thigh.
Nakapikit siya habang tumataas-baba ang dibdib. Para
SIyang masarap na pagkain na nakahain sa harap, kulang na
lang ay kanin pagkatapos ay sobra pa sa solve pagkatapos.
OX
XLIT: Pamilya
8/14
"But I'm feeling hot, baby." gargal na aniya.
Bago ko pa siya patulan ay naipilig ko na ang ulo.
Lasing ang isang ito, kailangan pa nang mahaba-habang
pasensya
"Phoenix.."Lumundo ang kama nang umupo ako sa
tabi niya. Marahan kong tinapik ang kanyang braso.
"Magbibihis ka pa nga!" Noong hindi matinag ay
hinampas ko ang matipunong dibdib.
Sa halip na pakinggan ako ay itinaas pa niya ang braso
para itakip sa mga mata. Ang kulit niya talaga kapag lasing!
"Kung ganyan ka kakulit ay bumalik ka na lang sa unit

mo! naiinis na sabi ko at naibato na lang sa kanya ang
damit. Tumama iyon sa kanyang mukha.
Pasalamat nga siya dahil hindi ko na siya
pinagtatabuyan, ngayon naman ay ang hirap niyang kausap.
Tutal ay walang mag-aalaga sa kanya dhail mag-isa lang
naman siya sa unit niya, kaya hahayaan ko muna siya rito
hanggang sa maging okay ang pakiramdam niya
"Isa, Phoenix! Sinasabi ko-
Bago ko pa matapos ang sasabihin ay mabilis siyang
tumayo at muntik pang matumba sa pagmamadall.
Nahulog din 'yong t-shirt na ibinato ko sa kanya kanina.
"Aye, aye, missy!" Ipinihit niya ang katawan paharap sa
akin at halos mamilog ang mga mata ko nang nagsimula rin
XLII: Pamilya
9/14
siyang hubarin ang natitirang saplot. Sa mismong harapan
ko!
He started unbuttoning his pants and was about to pull
down the zipper when I shrieked.
"H-hoy, M-Montereal! S-sa b-banyo ka! Hindi rito!"
Naitakip ko ang dalawang mga kamay sa aking mata, pero
hindi ko rin alam kung bakit may naiwang siwang para
silipin ang ginagawa niya.
Wala talaga siyang pakialam na naghubad ng pantalon
at ang tanging natira na lang ay yong boxer briefs niya.
Pakiramdam ko ay papanawan ako ng ulirat nang makita ko
ang malaki at naghuhumindig na pagkal"l"ki niya sa loob
na para bang nagpipilit na kumawala.

Mabilis na gumapang ako paakyat sa kama at kumuha
ng isang unan nang makitang hawak na niya ang garter ng
natitirang saplot sa katawan.
"Ano ba, Montereal! 'Wag kang mag-live show rito!
hiyaw ko sa kanya kasabay nang pagtapon ng unan na hindi
man lang umabot sa kinatatayuan niya.
"Relax, missy... I won't do anything that's against your
will" Kinindatan pa niya ako na dahilan ng pag-iinit ng aking
magkabilang pisngi, bago pinulot na rin niya yong nahulog
na damit na pinasusuot ko sa kanya
Saka lang ako nakahinga ng maluwag nang tumalikod
OX
XLII: Pamilya
10/14
na siya sa akin para magtungo sa bathroom
Pinanood ko siyang pinipilit na straight pa rin ang lakad
kahit na halos mag-ekis ang kanyang hakbang. Nabangga
pa nga niya yong drum stool resin.
Napatawa na lang ako pero napakagat labi rin nang
bumaba ang tingin sa pw t niya na mas matambok pa sa
akin. Tsk!
Dreane
"Kalmahan mo, Astrid. Masyado kang
napaghahalataan na sabik!" kastigo ko sa sarili bago
tumayo na rin sa kama
Mukhang matatagalan pa ang isang iyon kaya
nagpasya na lang muna akong lumabas ng kuwarto
Nagtungo ako sa kusina para maghanap ng pwedeng iluto
OX
XLII: Pamilya
11/14
para mahimasmasan ang isang iyon, pero sa huli ay nagluto
na lang ako ng instant ramen para mas madali.
Mainitan lang ang sikmura ng isang iyon ay siguradongg
mahihinmasmasan dahil kung ano-ano na ang mga sinasabi
ng isang iyon.
Habang nagpapainit ng tubig ay nagpasya na rin akong
mag-half bath dahil parang nanlalagkit na ang pakiramdam
ko. Kanina ko pang suot ang mga ito sa trabaho.
Sa spare na bathroom dito sa labas ang ginamit ko.
Mabuti na lang din may damit na ako rito. Hindi ko alam
pero simula noong nangyari iyong noong unang gabi na
nagkita kami ni Phoenix at dinala niya ako sa Penthouse
niya, tapos wala akong maisuot kung hindi 'yong bathrobe
niya dahil basa ang mga damit ko, ay natuto na akong
maglagay ng mga spare na damit sa banyo--dito man o
yong nasa mismong kuwarto ko. Lalo na at bigla-bigla ring
Sumusulpot ang isang yon.
Binilisan ko lang dahil may nakasalang ako. Eksaktong
kumukulo na ang tubig kaya nilagay ko na rin iyong
noodles. Naghintay pa ako ng ilang minuto at noong maluto
ay saka ko inilipat iyon sa bowl.
Inayos ko lang ito at inilagay sa tray, pero hindi ko
muna dinala sa kuwarto, Iniwan ko muna ito sa mesa, bago
binalikan si Phoenix doon kung tapos na ba slyang
magbihis.
XLII: Pamilya
12/14
Pagbukas ko ng pinto ay sumalubong sa aking mukha

ang malamig na simoy sa loob, bukas na bukas pa rin ang
ilaw at napailing na lang nang makitang natutulog na sa
kama si Phoenix
Para siyang batang nakayakap sa unan habang
nakatihaya.
"Ay sinuot nga!"
Mahina akong napatawa nang makitang ang suot
niyang short ay yong pink na short ko. Kung sa akin ay
maluwag iyon at halos hanggang tuhod na, sa kanya ay sa
kalahati lang ng hita. Ang sexy naman ni Montereal
Akala ko pa naman ay hindi niya susuotin iyon. Siguro
kung hindi siya nakainom ngayon ay siguradong
hinding-hindi niya susuotin iyon.
Maingat na isinara ko na lang ang pinto bago bumalik
sa kusina. Tinakpan ko na lang muna ang pagkain, siguro
mamaya kapag nagising na lang siya ay saka ko pakakainin.
Mabuti na lang din pala at kumain na ako kanina bago
umuwi, Kinuha ko lang 'yong siopao para ilagay sa ret,
nawala tuloy yong cravings ko rito
Ini-off ko lang din ang lahat dito sa kusina pati sa living
area, at dala-dala ang bag na naglakad akong muli pabalik
sa kuwarto
Mahimbing na mahimbing na ang tulog ni Phoenix na
XLII Pamilya
13/14
akala mo ay hindi nangungulit kanina. Pinapanood ko lang
siya na animo ay hindi makabasag pinggan nang makaisip
ako ng kalokohan.
Click
Tunog ng camera ng aking cellphone matapos kunan

ng picture ang tulog na si Phoenix.
Napapahagikhik na sinilip ko ang kuhang litrato, bago
itinago na ang cellphone.
Nakaupo ako sa tabi ni Phoenix habang
pinagmamasdan siya. Nakakapagod siyang alagaan kapag
lasing, pero ngayon ko lang napagtanto na sa kabila nang
malamig na ekspresyon niya aymay nagtatago pala roong
masakit na kwento.
I was so guilty that I judged him too early. Ngayon ay
alam ko na ang dahilan niya kung bakit ayaw niyang
magkaroon ng anak. He was traumatized. Pinagbubuntis ng
mommy niya noon ang kanyang kapatid, pero hindi na niya
nagawa man lang na mayakap ang kapatid at ang ina dahil
parehong nawala ang mga ito sa kanya sa magkasabay na
pagkakataon.
Nakaramdam ako ng awa kay Phoenix. Sino na ang
kasama niya ngayon? May daddy pa ba siya? Sino ang
pamilya niya?
Sa isipin na mag-isa na lang siya ay nandoon ang
OX
XLII: Pamilya
14/14
matinding kagustuhan ko na alagaan siya. Pwede bang ako
na lang ang maging pamilya niya? Kami ng mga anak niya?
"Good night, Phoenix... sana paggising nating dalawa
ay umayon na ang tadhana sa atin." Hinagkan ko ang
kanyang noo bago nagpasyang mahiga sa tabi niya.
l am planning to tell him about the babies tomorrow.
Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya ngayon na wala

siya sa tamang huwisyo.
Buo na ang desisyon ko at wala nang
makakapagpabago noon. Sana lang ay magbago pa ang
paniniwala niya kapag sinabi ko na sa kanya ang totoo. I
know it would be hard especially because of his past about
it, but I will try my best to help him understand the
situation. Hindi naman lahat ay pare-pareho ng tinadhana
at sisiguraduhin kong hindi kaming mga anak niya ang
magdadagdag sa trauma niya.
XLII: Baby SPG
1/18
XLIII: Baby *SPG*
I woke up from soft, hot, and ticklish sensations that
were brushing my cheek down to my jaw. Nakakakiliti
ngunit mas lalo lang akong inaantok dahil doon.
Hindi agad ako nagmulat ng mga mata, sa halip ay
niyakap ko na lang ang mabangong unan na nasa aking tabi.
Nakakapagtaka na medyo matigas nga lang ito, pero hindi
ko na lang iyon pinansin sa sobrang antok. Huminga ako ng
malalim para samyuin ang bango nito at saka iniyakap pati
ang aking mga binti.
Medyo malamig ngayon kaya mas masarap matulog.
Sabayan pa nang mabangong unan at kuwarto. In my
instinct, I just hugged tightly the pillow and decided to
continue my sleep
"Agh..."I heard someone grunt as if he were in pain.
Nangunot ang aking noo at bahagya akong natigilan
dahil doon. Nanatiling nakapikit ang aking mga mata
habang kinakapa ng aking mga kamay ang isang matigas na
bagay. Ikinikiskis ko rin ang aking binti, pero nagulat ako

nang maramdaman nam edyo mabalahibo iyon.
"You better stop while I can still control myselt, missy
Or else, we will have our steamy breakfast right here in
your bed"
Tuluyan na akong napamulat nang marinig ang
baritonong boses na iyon. Kasabay nang pagliwanag ng
XLIII: Baby SPG
2/18
paligid ay ang guwapong mukha ni Phoenix ang
sumalubong sa akin.
Ang mas lalo pang ikinabilog ng aking mga mata ay
nang makita ang ayos ko-nakayakap ako sa kanyang braso
habang ang aking binti ay mahigpit din na nakapalupot sa
kanyang hita. Ramdam ko ang init na ibinubuga ng kanyang
katawan sa sobrang lapit namin sa isa't isa
"Oh my god! Bastos!" Mabilis na itinulak ko siya palayo
sa akin at nagmamadaling umusog palayo.
Siguro ay kulang ang naging lakas ng pagtulak ko dahil
hindi naman siya nahulog, sa halip ay parang wala lang na
napatihaya siya sa pagkakahiga.
Kanina pa ba siyang gising? Ang sabi ko pa naman ay
dapat ako ang maunang magising sa kanya!
"Ano ang ginawa mo sa akin, ha?!" Iniyakap ko ang mga
braso sa aking dibdib habang napapaupong sumiksik sa
gilid.
"Don't put all the blame on me! You better ask
yourself, missy. ." kunot-noong aniya.
Missy... my heart skipped a beat when I heard that.
miss him calling me that name.

"Huh? Paanong sa akin na naman ang naging sisi? Siya
nga itong nakalingkis sa akin paggising ko. Nakalimutan
kong nandito nga pala siya sa kuwarto ko.
XLII: Baby SPG
3/18
Hindi ko agad naintindihan ang ibig niyang sabihin
nang magbaba ang tingin niya kaya napatingin na rin ako
ro'n.
"Holy Moly! Bakit ganyan 'yan?!" Napapatiling
napaturo ako sa kanyang pagkal"l"ki na grabe ang
pagkakaumbok ngayon sa pink na short na kanyang suot.
Gusto ko mang matawa pero nakaka-distract ang alaga
Dreame
niya na galit na galit doon sa loob. Parang gusto nitong
manuklaw.
"You are to be blamed, missy!" nang-aakusang sagot
nlya
Napapalunok na nag-iwas ako ng tingin. Nag-iinit ang
aking mukha sa kahihiyan. Bakit naman ang aga-aga ay
XLIII Baby SPG:
4/18
nagwawala yong alaga niya?
Napatampal ako sa aking pisngi nang magliwaliw na
naman ito sa kung saan. Hindi ako nag-iingat, bakit ba kasi
hindi agad pumasok sa isip ko na hindi lang ako mag-isa rito
sa kuwarto. Oo nga pala at dito natulog ang gwapong
lasenggo na to.
"B-bakit nakayakap ka sa akin, ha? Nasaan 'yong mga
unan? Pag-iiba ko ng usapan.

Sa pagkakatanda ko ay naglagay ako ng mga unan sa
pagitan naming dalawa bago matulog.
Nagkibit-balikat lang ang mokong, hanggang sa
nahapyawan ng aking tingin ang mga nagkalat na unan sa
baba ng kama!
Sinamaan ko siya ng tingin. "lkaw ang maglaba ng
Cover niyan, ha?!
Ang aga niyang mambwisit!
Napailing na lang ako at hinila pababa ang nighties na
suot nang mapansin na lumilis na ito sa aking hita.
Tumikhim ako bago muling tumingin sa kanya. "Okay
ka na ba?"
Mabilis naman slyang tumango na parang maamong
tupa,
"All right! You can now go back to your unit.
Okay naman na siya kaya pwede na siyang bumalik
OX
XLII: Baby *SPG*
5/18
doon. Ako naman ay mag-aasikaso na ng sarili dahil plano
kong maging productive ang araw ng off ko.
Tinalikuran ko na siya at tumayo na pero bago pa ako
makahakbang palayo ay may humigit na sa aking bewang,
at mabilis na inihiga ako pabalik sa kama.
"Goodness gracious, Montereal!" Napatili ako sa
sobrang gulat.
Nakaalalay ang kamay niya sa ilalim ng ulo ko at ang
isa pa ay nasa aking bewang, habang nakakubabaw siya sa
akin.
Nagkatitigan kaming dalawa. Kumakabog ang aking
dibdib habang tumatama ang mainit na hininga niya sa
aking mukha. Hindi na rin siya amoy alak, bagkus ay
naaamoy ko 'yong mouthwash na ginagamit ko sa banyo.
Wala na ring bakas ng pagkalasing si Phoenix ngayon. He is
sober now. Totally fine.
Hindi ko lang alam kung natatandaan niya ang mga
sinabi niya kahapon habang lasing.
"What do you think you are doing, Montereal?
mahinga ngunit may diin na saad kO sa kanya.
Pinanlakihan ko pa siya ng mga mata na para bang
ipinababatid na kailangan niyang umalis sa ibabaw ko.
"Bati na ba tayo?" mahinahon at mababang tanong
niya.
OX
XLII: Baby SPG
6/18
"H-huh?" Ang nagwawala kong sistema ay biglaang
naguluhan.
"Gusto mo na ba ulit akong makita? Pagpapatuloy
niya.
Malamlam ang kanyang mga matang nakatingin sa
akin. Ang pinagkaiba lang ay lasing siya kahapon, ngayon ay
hindi na. Pero bakas ang lungkot at pangungulila sa itim sa
guwapo niyang mukha. I witnessed his fragile and
vulnerable side last night.
Ifelt my heart crumple and my eyes begin to mist.
"Pumayag ka naman, hindi ba?" sagot ko sa mas
mababang tono.
"You didn't understand, missy..

"Then make me understand. Pero sa halip na isagot
iyon ay nag-iwas na lang ako ng tingin sa kanya. Tumingin
ako sa lampshade na hanggang ngayon ay bukas pa kahit
maliwanag na sa labas.
Akala ko katulad sa mga normal na araw ay hindi na
naman siya sasagot. Akala ko ay mananahimik na lang siya
at mas pipiliin na maiwan ako na puno ng tanong ang utak
Ko.
"I was d'mn clueless that day... hindi ko alam kung
may nagawa ba akong kag'guhan para umakto ka nang
ganoon. Coz as far as I can remember, we were okay... until
OX
XLIII: Baby SPG
7/18
you act cold." Nagsimula siyang magsalita.
Nanatili lang siya sa ibabaw ko na para bang walang
planong umalis, na anim sa ganitong posisyon ay mas
maiintindihan ko ang nais niyang sabihin.
"Parang kumurap lang ako ay bigla nang nag-iba ang
ihip ng hangin. Daig ko pa ang manghuhula para timplahin
ang mood mo at bakit bigla ka na lang nagalit sa akin"
That was impossible. Hindi naman ako magagalit sa
kanya nang walang dahilan. At hindi ko naman masasabi na
galit ako sa kanya. Siguro aynagtampo at na-disappoint
lang ako sa narinig kong sinabi niya. Pagkatapos naisip ko
na wala namang patutunguhan ang lahat, so bakit hindi pa
ihinto? Naghalo-halo na ang mga iniisip ko kaya
nakapagdesisyon ako nang hindi ko pa nalalaman ang
totoong rason.
"I felt like everything stopped the moment you told me
about your decision. Daig ko pa ang sinuntok nang direkta
sa puso. He laughed but with no humor.
"Pero agdesisyon ka na, ano pa ba ang magagawa ko?
The only choice left for me is to agree with you, because
thought that would make you happy!
Napatingin ako sa kanya. Hindi ko na napansin na
nagsisimula na palang mamuo ang luha sa aking mga mata.
"Because that was the best decision that I could make for
OX
XLIII: Baby *SPG
8/18
us!" I still tried to defend myself even I knowI was wrong.
"No, baby." His voice became rugged. "I was never
happy
I don't believe you! Isang linggo ka nga na hindi
nagpakita! Tila nanunumbat pa ang aking tono kahit na
saang tingnang anggulo ay kasalanan ko naman.
Alam kong mahirap akong intindihin. Gusto kong hindi
na kami mag-usap para hindi na magkaroon pa ng kahit na
anong ugnayan, pero akala ko kasi ay makikita ko pa rin siya
dahil nasa iisang building lang naman kami. Hindi ko
naman akalain na aalis talaga siya at hindi na magpapakita.
It is just so hard, to be honest with our feelings and
admit them when we know that we want someone we cant
have. We can only desperately wish to have them.
"You told me to leave, baby. Tila hirap na hirap na rin
siyang intindihin ako.
Parte ba 'to nang pagbubuntis? Yong ang hirap mong
intindihin?
"Kapag sinabi ko sa'yo na umalis ka, kabaliktaran ang
ibig sabihin noon! Napahikbi ako kaya mabilis kong kinagat
ang aking labi. Huminga ako ng malalim bago buong
tapang na tiningnan slya,
"1-I didn't know that it should be like that. I'm sorry,
missy.Nangunot ang n0o niya na para bang napapaisip din.
XLII1: Baby *SPG*
9/18
"Dapat alam mo yon." Napanguso ako pero isang mali
ring desisyon dahil mabilis na nakanakaw siya ng halik sa
akin.
That's why I'm here. Hindi ko rin pala kayang
panindigan ang isang linggo na hindi kita kasama at
nakikita. I miss you so much, missy. A week without you is
inferno!" Habang tinitingnan niya ako ay ramdam ko rin ang
sinseridad ng kanyang mga sinasabi.
Maling-mali ang mga desisyon ko at tinatanggap ko
ang pagkakamaling iyon.
And 1-l'm sorry...h-hindi ko rin kayang panindigan ang
desisyon ko" Nanginig ang aking mga labi habang
hinahaplos ang kanyang mukha.
IW-won't push you away anymore. P-please... don't
leave me, Phoenix. Tumulo ang luha sa aking mga mata
habang sinasambit ang mga katagang iyon
"Shush.Masuyong pinunasan niya ang luha sa akingg
pisngi. Buong suyo niya akong tiningnan habang
nangingislap ang kanyang mga mata.
"Ipromise, missy. Hinding-hindi ako mawawala sa tabi
mo"
will hold on to that promise.
Nagtama ang aming mga mata hanggang sa
unti-unting lumapit ang mukha niya sa akin, at sa isang
XLIII: Baby SPG
10/18
iglap lang ay magkalapat na ang aming mga labi. Sa
puntong ito ay hindi ko na kayang pigilan ang aking sarili.
Nakakapagod siyang ipagtulakan palayo kahit na ang
talagang gusto naman ng puso ko ay ang manatili siya sa
tabi ko.
kissed him back with no inhibitions. I was starting to
feel hot, my body tingles in anticipation. Tanging si Phoenix
Dreame
lang ang may epekto sa akin nang ganito.
I could feel the passion in our kisses. Mapusok. Halos
nilulukumos ng bawat halik niya ang aking labi. I could feel
the burning desire, hunger, and I'st between our kisses.s
and deep inside my heart, I am hoping that another
four-letter word is involved in this kiss.
"Mm-hmmm." Nakikipag-espadahan ang aking dila sa
SAtasuNO
XLIII: Baby SPG
11/18
kanyang dila habang napapasabunot sa kanyang buhok.
Ang mapusok na halikan at ang paglalapat ng aming
mga katawan ay sapat na para mabuhay ang init sa pagitan
naming dalawa.
Ahh... y-yeah..." After kissing me passionately, his lips
moved down to my neck.
Napakagat ako ng labi nang sensuwal na sinipsip niya

ang munting balat sa aking leeg. Pinaghalong sarap, sakit,
at kiliti ang dulot noon. Muli niyang ibinalik ang halik sa
aking mga labi.
Nang-aangkit at nanunudyo ang bawat galaw ng
kanyang labi. Napasinghap ako nang kagatin niya ang ibaba
kong labi saka sinipsip ang dila, habang nagsisimula nang
gumalaW ang kanyang kamay sa aking bewang pababa sa
aking hita.
Ahhh.. P-Phoenix."I moaned his name when the tip
of his finger reached my cl 't.
Nasa ibabaw na ng pagkab"b"e ko na natatakpan pa rin
ng suot na lace panty ang kanyang kamay. Napakagat ako
sa labi para pigilan ang pag-ungol nang masuyong
pinaglandas ang malaking daliri sa aking hiwa na
nagsisimula nang mabasa
"Let's remove this, baby." Bahagyang lumayo lang siya
para hubarin ang suot kong bestida. Hindi na ako nagsusuot
XLIII: Baby SPG
12/18
ng bra sa gabi kapag matutulog, kaya mabilis lang na
narating ng kanyang labi ang aking mayayamang dibdib.
Napaliyad ako sa kiliting hatid ng kanyang labi at dila
sa aking naninigas na mga ut"ng. Hindi ko na napigilan ang
hindi mapaungol.
Habang abala ang labi sa dibdib, ay abala rin ang
kanyang kamay sa ibaba at narinig ko na lang ang tunog
nang napunit na bagay-yong panty ko.
"Ang impatient mo talaga! Sana ay hinubad mo na

lang!" Natatawang tinampal ko ang kanyang braso pero ang
tawa ay napalitan ng ungol nang mamalayan na ang daliri
niya ay nagsisimula nang sumundot sa bukana ng aking
basam-basang lagusan.
Hahhhaahhh.. unghhmm..." Hindi ko na alam kung
saan ipapaling ang ulo sa sarap ng sensasyon na ibinigay sa
akin ni Phoenix.
Napahawak na lang ako sa balikat niya nang ipasok
niya sa loob ng aking pagkab"b"e ang isang daliri habang
ang isang kamay ay minamasahe ang aking dibdib at
pinipindot ang tayong-tayong n pple
"Y-yes.1H love itttt! Ohhh!" Ang malakas na ungol ko
ang pumuno sa apat na sulok ng aking kuwarto.
Ang kanina lang na nakababad na daliri niya sa loob ng
aking lagusan ay nagsimula nang gumalaw. Mabagal sa una
UL UN
XLII: Baby SPG
13/18
hanggang sa pabilis nang pabilis ang pagdadaliri niya sa
akin.
"Ohhhhh... hunghhhh."
Maya-maya ay pinagpapala na rig ng kanyang labi at
dila ang aking namumulang pagkab"b'e. Sinimulan niyang
paglandasin ang dila sa aking hiwa habang patuloy sa
paglabas-masok ang malaking daliri sa loob ko.
Nakakahibang ang sarap ng sensasyon. Hanggang sa
maya-maya ay ramdam ko na ang pamumuo ng katas sa
aking puson.
Halos tumirik ang aking mga mata habang sinusundot
ng kanyang dila ang sensitibong laman ng aking hiyas bago

marahang kakagatin. Hanggang sa maya-maya ay nanginig
ang aking katawan hudyat sa pagsabog ng aking unang
katas.
Hummm...g-gosh..."
Sa halip na lumayo ay nanatili si Phoenix sa pagitan ng
aking mga hita.
"Still sweet as ever, my missy. bulong niya bago
pinagpatuloy ang ginagawa.
Namula ang aking mukha habang pinapanood siyang
halos simutin ang aking katas. Halos pulang-pula ang aking
pagkab'b'e na halatang sarap na sarap sa pagpapalang
tinatamo.
SAasuNO
XLIII: Baby *SPG*
14/18
"W-what are y..ou-ahhhhmmm.. Mahaba ang naging
pag-ungol ko nang ipaikot ni Phoenix ang dila sa aking
hamamagang kunt"l.
Napaliyad ang aking bewang at halos masabunutan ko
ang buhok niya habang mas lalong pinagduduldulan ito sa
aking pagkab b*e.
Ang sensuwal na tunog ng kanyang dila habang
sinisipsip ang aking hiyas ay nakakapagdagdag sa init na
nararamdaman ko ngayon. Napaawang ang aking labi nang
maramdaman na muling pumasok ang isa... dalawang
daliri sa loob ko.
"Ohhh g-goodness, hahhhh.." Mas lalo ko pang
ibinuka ang dalawang hita para mas mabigyan ng access
ang lalaki.
Napapaigtad ang aking katawan, naninigas ang puson
habang nilalasap ang magaspang at mainit na dila na
humahagod sa aking hiyas.
"Ungghhhhmm..." Tumitirik ang aking mga mata
habang halos maikuyom ang dalawang kamay sa cover ng
kama dahil hindi ko na alam kung saan hahawak.
Sa ikalawang pagkakataon ay naranmdaman ko ang
pagsabog ng aking org' smo
Habol ko ang aking hininga habang pinagmamasdan
SIyang hubarin ang pang-itaas na damit at kung saan lang
SS UNO
XLIII Baby SPG*
15/18
iyon itinapon. Pagod na napangisi pa ako nang hinawakan
niya ang garter ng suot na pink short.
"Cute! Pang-aasar ko pa.
It's just cute because it yours, missy" Napahagikhik
ako sa kilig pero agad ding natahimik nang tuluyan na
niyang hinubad iyon, at halos bumulaga ang malaki niyang
kargada na tila tuluyang nakahinga pagkatapos nang
matagal na pagkakasakal.
Halos pumipintig-pintig ang nagngangalit na malaki,
mataba, at mahaba niyang pagkal"l"ki.
Ramdanm ko ang pagkabog ng aking puso sa
antisipasyon nang gumapang siya palapit sa akin at
pumuwesto sa gitna ng aking mga hita.
Halos kiligin ang aking buong katawan lalong-lalo na
ang aking pagkab"b"e nang sumayad ang malaki niyang
sandata sa ibabaw ng aking hiyas.
Muli niya akong hinalikan. I could even taste my juice

from his lips.
"Aacck, uhhhmmm... Sa gitna ng aming halikan ay
napaungol ako nang simulan niyang ikiskis ang pagkal"lki
sa aking kumakatas na hiyas.
Maya-maya pa ay hinawakan niya ako sa bewang at
ipinihit paangat. Ngayon ay siya na ang nakahiga sa kama
habang ako ang nasa ibabaw. Ramdam ko ang malaki
SS uNG
XLIII: Baby *SPG
16/18
niyang sandata na tumatama hanggang sa tiyan ko.
Inalalayan niya akong umupo sa ibabaw ng kanyang
tiyan na puno ng abs.
"You know how to ride, baby? nakangising tanong niya
habang humahaplos sa aking hubad na katawan.
Namumula ang mukha na napailing ako. Kotse lang
ang alam kong sakyan, ni bike nga ay hindi ako marunong.
His soft chuckle warmed my heart. "1 will guide you,
missy.
Naitukod ko ang dalawang kamay sa matipuno niyang
dibdib at akmang iaangat niya ang aking bewang nang
natigilan ako at nang may maalala.
Kita ko ang pagtataka sa mukha niya.
"Y-you W-won't use... cndom?
Unang beses sa ilang beses nang may nangyari sa amin
ay itinanong ko ito. Nag-aalangan pa ako noong una pero
gusto ko lang subukan.
Alam kong hindi naman na makakatulong iyon dahil
may nabuo na kung sakali man siyang magdesisyon na

gusto niyang magsuot nito,
"Let's have a baby, missy" Mabilis lang ang naging
sagot niya na para bang matagal na niyang pinag-isipan ito.
Napaawang pa ang aking labi sa gulat. I thought... he
doesn't want?
sAmsuNG
XLIII: Baby SPG
17/18
I don't want to have a child... but if you will be the
mother of my children, I can forget all the fear that I have in
this world, baby..." he told me without breaking our eye
Contact
Sa gitna nang init ngmga katawan na nararamdaman
namin ay hindi ko na napigilan ang mapaluha. Napahikbi
ako sa sobrang galak. Pakiramdam ko ay ito na ang
Dreame
pinakamagandang sagot na narinig ko.
Inalalayan niya ang bewang ko para hindi ako
matumba nang umupo siya. Masuyo niyang pinalis ang luha
sa aking pisng
"Let's build our family, missy.," bulong pa nilya habang
nangingislap ang mga matang nakatingin sa akin.
SLmSUNO
XLIIl: Baby SPG*
18/18
Yumakap ako sa kanyang balikat habang humihikbing
napatango. "I want you in this lifetime, Phoenix"
Ako na ang humalik sa kanyang mga labi. Pakiramdam
ko ay sasabog ang puso ko sa sobrang galak.
Ang takot ko para sa mga anak ko na lalabas sa

mundong ito nang walang kikilalaning ama ay tuluyan nang
naglaho. I can now tell him that we are already on our first
step to have our own family.
Me, him, and our two little beans.
🔥XLlV LOLLIPOP*SPG*
XLIV: Lollipop "SPG
Nanlalabo pa ang aking mga mata mula sa pag-iyak
dahil sa magandang balitang narinig mula kay Phoenix
nang muli niyang angkinin ang aking mga labi. Nagsimula
sa banayad na paghagod ng labi hanggang sa unti-unting
lumalim ang bawat halik niya. Nananatili pa rin akong
nakakandong sa kanya.
Ikissed him back wholeheartedly. Ibinuhos kong lahat
sa halik na iyon ang lahat ng nararamdaman kong saya. Ibig
sabihin ay hindi na magiging problema kung aaminin ko sa
kanya na buntis ako dahil ang sabi naman niya ay handa na
siyang magkaroong ng anak. At higit sa lahat, ang
nagpasikdo sa aking puso ay ang kaalaman na kaya niyang
harapin ang lahat ng kanyang takot kung kung ako ang
magiging ina ng kanyang magiging anak.
"Uhhmmppp..." Napaungol ako sa gitna ng halikan
namin nang maramdaman ko ang mga kamay niya na
bahagyang pinisil ang aking magkabilang pw"t at pilit na
hinahapit pa iyon palapit sa kanya
Ang mainit at malaki niyang pagkalalaki ay bahagyang
naiipit ng aking puson at ramdam ko pa ang pagpintig nito.

My cl'toris is pulsating as if it can't wait for her huge guest
Pakiramdam ko nga ay mas lalo pang lumaki ito, e halos
isang linggo lang noong huli kaming nagkita.
Pagkaraan ay pinutol din niya ang halikan namin at
2/16
XLIV Lollipop SPG*
bumaba naman ang labi sa aking leeg, pababa sa aking
dibdib. My n pples hardened as his lips touch my crown.
Ipinasok niya ang kaliwang ut"ng sa mainit niyang labi at
sinipsip iyon habang pinapaikot ang dila sa loob. Habang
ang isang kamay ay ang siyang nagsimula namang
masahehin ang kabila kong s"so sa takot na baka pati ito ay
magtanmpo
Muntik na akong mapahigang muli sa sobrang sarap ng
ginagawa niyang pagpapala sa aking dibdib. Naitukod ko
ang isang kamay sa kama habang ang isa ay nanatiling
nakayakap sa kanyang batok para hindi tuluyang bumagsak
ang likod sa malambot na kutson.
Y-yeah, b-baby... that feels so d-damn... uhm, g-good
Panay ang ungol at halinghing ko sa ginagawa pa lang
niyang palalaro sa dalawang uttng ko. Pakiramdam ko ay
mahal na mahal niya ang dalawang iyon at binibigyan ngg
pantay na atensyon
Never in my life I felt this kind of pleasure from a man
just by kissing and touching. Damn this hot and grumpy guy
for making my body burn. Pakiramdam ko ay mapupugto
ang hininga ko sa sarap nang hagod ng kanyang labi at dila.
Ang aking pagkab b*e naman ay halos maglawa na sa
sobrang pamamasa, hindi pa man pumapasok ang
malaking bisita. Tila hindi na ito makapaghintay na

mapasok at muling maramdaman ang kahab*n sa loob.
XLIV Lollipop SPG*
3/16
"Go on, b-baby... Hmmm. Hinayaan ko siyang
magsawa sa aking dibdib, Napasilip ako sa aking pikit pa rin
na hiwa at sa kanyang kahab" n na tila dalawang bagay na
hindi pwedeng maghiwalay.
Hinigpitan ko ang pagkakahawak sa kanyang balikat at
bahagyang isinentro ang aking hiyas sa kanyang malaking
sandata, bago nagsimulang gumalaw. Napatirik ang aking
mga mata at nakagat ko ang labi sa unang paghagod pa
lang ng kanyang pagkal"l"ki sa aking hiyas
"Ahhh, g-god! Ang sa...raap! Unghh!" Napahalinghing
ako habang ikinikiskis ang kanyang kahab**n sa aking
basam-basang hiwa.
l am writhing, moaning, and panting in pleasure as I
started humping on his sh@ft. Napakasarap ng pakiramdam
ng kanyang malaking sandata sa aking basam-basang
pagkab"b*e. Nararamdaman ko na na naman ang
pamumuo ng aking ikatlong org"smo. Hinawakan ko ang
kanyang pisngi at nilukumos ng halik ang kanyang mga labi
We kissed hungrily and passionately as I reached the
peak of my mind-blowing climax. Parehong habol namin
ang hininga mula sa mapusok na halikan nang bumagsak
ang likod niya sa kama habang ako naman ay nasa kanyang
ibabaw
Hinintay ko lang na maging steady ang aking paghinga
bago bumangon at umalis mula sa pagkakakubabaw sa
XLIV Lollipop *SPG

4/16
kanya. Nagtatanong ang mga mata niyang sinundan ako ng
tingin nang bahagya akong bumaba at lumuhod sa pagitan
ng kanyang hita.
W-what a-are y-you gonna do, m-missy? Nanginig
ang kanyang boses sa magkahalong antisipasyon at
pagkalito.
"Shush."Ijust smiled sweetly at him as he looked so
Contused.
Bahagya akong dumukwang at nagsimulang
pasadahan ng halik ang kanyang matipunong dibdib.
Ramdam ko ang bahagyang pagiging tensyonado ng
kanyang katawan at ang pinakakawalan na mabigat na
paghinga.
Maliliit. Magaan. Nakakakiliting halik ang ginawa ko
pababa sa kanyang namumutok na abs hanggang sa
dumako ako sa galit na galit na alaga niya na kulang na lang
ay sumampal sa maliit kong mukha.
"M-missy.
Mabilis na hinawakan ko ang kanyang dibdib at
bahagyang itinulak pabalik sa kama nang akma siyang
babangon,
"Just relax, baby,.."ani ko at mabilis na inilwas ang
tingin sa kanya para pagtuunan ng pansin ang malaki niyang
pagkallki.
XLIV. Lollipop *SPG
5/16
Napalunok ako at pakiramdam ko ay ako ang
kailangang mag-relax. I just came face to face with his huge,
long, and massive c"ck. Parang mas mahaba pa ito sa

buong nmukha ko
God... his length got bigger and longer than before.
Nanginig pa ang aking mga kamay nang hawakan ito.
Maingat na pinalibot ko ang mga daliri sa paligid nito sa
takot na baka masaktan ko siya.
Matigas. Mainit. Nakakapaso. Nakakapanakit.
"Fck, missy! I told you, you don't-" He growled as if
he is fighting a demon on this bed.
I hushed him. Let me return the favor, Phoenix...
mahinang ani ko habang ang mga mata ay parang
naka-magnet na sa mahaba at malaki niyang sandata na
napapalibutan ng aking mga daliri. Pakiramdam ko ay ang
liit-liit ng daliri ko kumpara rito.
Matagal ko na itong gustong gawin. Feeling ko kasi ay
ang unfair ko sa kanya dahil parating ilarng beses na niyang
pinalasap sa akin ang langit bago niya makuha iyong sa
kanya,
Tayong-tayo ang kanyang t"ti. Tigas na tigas. Mukhang
matagal-tagal din ang ginawa nitong pagtitiis. Sa malamig
na umaga ay kay tagal ding naghanap ng kalinga.
Ready? nang-aasar ko pang tanong at tanging
XLIV Lollipop SPG*
6/16
tiim-bagang lang ang naging sagot niya. Tila naglalaban pa
ang demonyo at anghel sa kanyang magkabilang balikat
kung papayag ba siyang ituloy ko ang ginagawa
Inilapit ko ang mukha sa kanyang malaking alaga.
Habang tumatama ang aking hininga ay ramdam ko ang
pagpintig nito at tila lalong nagagalit. Kasabay nang

paglapat ng aking labi sa malaking ulo ng kanyang
Ad
Mag Tisyu Para Iwas Isyu
Tisyu
May mga kwentong hindi dapat kinikimkim. Kuha na ng Tisyu
para sa lahat ng isyu!
TRsyu
JEsyu
Vsyu
CONTACT US
pagkal"1ki ay ang pamumutawi nang malulutong na mura
mula sa kanyang bibig.
"Fck, baby. Godd'mn, it! F*ck!" Sa halip na intindihin
yon ay dalawang magkasunod na halik pa ang iginawad ko
rito habang marahan lang ang pagkakasakal sa mahabang
katawan nito.
"You don't have ahhh, baby..p-please..." Nag-angat
XLIV Lollipop SPG
7/16
ako ng tingin at kita ko ang hirap sa kanyang guwapong
mukha.
Namumula ang buo niyang mukha pababa sa leeg at
nagtataas-baba ang dibdib tanda nang mabibigat na
paghinga.
Tumingin siya sa kisame."T ngina, isang malaking
parusa! bulong niya na hindi naman nakatakas sa aking
pandinig
Hindi ko akalain na masisiyahan akong makita siya sa
ganitong kalagayan naghihirap at tila hindi alam kung
dapat na ba siyang pumayago ano.

"Y-you sure a-about this?" Malalim ang kanyang boses
habang puno ng intensidad ang mga matang nakatingin sa
akin-na para bang ang pinahihiwatig ay hindi na ako
pwedeng umatras pa sa oras na simulan ko ito.
Mabilis naman akong tumango at sa sobrang
excitement ay napiga ko ang kanyang pagkal"l"ki.
"Aw, baby! Fck, don't squeeze. Sh't!"
"Oww,sorry." Napapangusong tumingin ako sa kanya
bago muling tumingin sa kanyang alaga na nasaktan.
Istarted petting his long sh@ft
"Im sorry, ha?" bulong ko sa pagkal"|"ki niya habang
marahang hinahaplos ito na para bang nagpapaamo lang ng
aso
XLIV Lollipop SPG
8/16
"F ck, missy! Stop doing that! That's not a f"cking dog!
Ugh!"
Napahagikhik ako. "Sorry naman!" Itinigil ko rin ang
ginagawa at binitiwan ko na rin yong alaga niya dahil
nangangalay na ang kamay ko. Ang laki kasi!
Umupo ako paharap kay Phoenix habang siya naman
ay nagtataas-baba pa rin ang dibdib, pilit na pinakakalma
ang sarili.
Tbit my lips when he looked at me. Hindi kayang
ipagkaila ng kanyang mga mata ang matinding pagnanasa
roon kahit na nga ba ramdam ko pa rin ang hati niyang
desisyon.
"Turuan mo ako..." maya-maya ay ani ko. Nakuha ko
pang ngumiti matapos sabihin iyon.

Nangunot ang kanyang noo. "What?
Huminga ako ng malalim. "Hindi ako marunong."
Napanguso ako habang parang maamong tupa na
nakatingin sa kanya
Halos mapahilot siya sa kanyang sentido sa narinig.
You want to do it, without knowing how to aww!
Naputol ang sasabihin niya nang paluin ko ang
Kanyang hita. Pasalamat siya hindi yong tti niya yong
hinampas ko.
It's my first time! Of course, I don't know what I'm
XLIV Lollipop SPG
9/16
going to do!" Umikot ang aking mata.
Oo, sabi ko gusto kong gawin para sa kanya pero
siyempre hindi ako marunong. Ano pa bang inaasahan niya?
Alam ko na agad step by step?!
"Ang alam ko lang isusubo yan!" Turo ko sa pagkalI"ki
niya na nakaturo rin sa akin.
"Pagkatapos isubo, ano na ang gagawin? masungit na
tanong ko.
Ako na yata 'yong nagpapaturo na nga lang ay siya
pang may ganang mag-attitude.
"F"ck! You are unbelievable, missy!" Mariin niyang
naipikit ang mga mata bago humalakhak.
Napanguso ako. Talagang tinawanan pa niya ako. E sa
hindi nga ako marunong!
Napapailing na bumangon siya. Inayos ang mga unan
sa likod bago sumandal sa headboard ng kama.
"Come here, baby..." halos pabulong na tawag niya sa
akin.
Excited na gumapang naman ako palapit at muling
pumuwesto sa pagitan ng kanyang mga hita, sa harap ng
kanyang nagngangalit nang sandata.
He tooka deep breath, "1 want you to know that you
don't have to do this, missy" Seryoso niya akong tiningnan
na para bang malaking problema ang susuungin naming
XLIV Lollipop SPG
10/16
dalawa. Well, baka ako lang kasi ang laki nang papasok sa
bibig ko.
"Desisyon ko nga to! Tama na kasi ang seremonyas,
Montereal!" Ako pa ang naiinip sa dami niyang sinasabi.
"Okay... okay!" Muli siyang napahilot sa sentido bago
tumango.
"First, you have to hold the base.."Sinunod ko agad
ang sinasabi niya. "H-hindi ganyan kahigpit, aww! Just
gentle, baby. Para kang sumasakal nang kaaway!"
Napapangisi lang ako. Ngayon ay nakapalibot muli ang
aking sampung mga daliri sa mahaba at mataba niyang
kargada. Nakakamangha pa rin na ganito ito kalaki. Pero
ang mas nakakamangha ay nakabuo agad ito ng dalawa.
Damn,I am excited to tell him about the news! But let me
do this first.
"This is the first and the last time that you will gonna
do this, missy. Naiintindihan ko kung hindi mo kaya-FCK!"
Malakas ang naging mura niya nang bigla kong isubo
ang ulo hanggang sa unang dalawang pulgada ng kanyang
pagkal1ki. Ang dami kasing sinasabi ni Montereal, ako na
nga lang! Sa pagkakaalam ko ay parang lollipop lang dawe.

I fisted my hand on the base of his c'ck as sucked on
the tip. Nilaro-laro ng aking dila yong dulo
Sht, missy! F ck! Ang in.it!" halos habol niya ang
XLIV Lollipop SPG
11/16
hininga habang nagmumura.
I smiled when I caught his legs shaking. I guess I'm
doing good. Mukhang kaya namang kapain ang steps.
"Am I doing fine?" tanong ko habang subo pa rin ang
kanyang pagkal"l"ki. Nahirapan pa akong magsalita dahil
punong-puno ang bibig ko kahit na dalawang pulgada pa
lang halos ang nasa loob. Pakiramdam ko nga rin ay mas
lalong tumigas iyon.
"Manners, baby... manners. Umigting ang kanyang
panga na tila ba hirap na hirap.
"Huh?
"Don't talk when your mouth is full, missy... f" ck! He
is panting and grunting. Ang itsura ni Phoenix ngayonay
para bang dumadaan siya sa isang matinding pagsubok.
"The vibration from your mouth makes it... ah!
Masakit, missy. There, yeah.. gently... You are doing good,
ah!" Para kaming mayroong tutoring session habang
ginagawa ito
Hindi na ako nagsalita at itinuon na lang ang atensyon
sa ginagawa. Feeling ko ay magpapaka-professional ako sa
trabahong ito
am noW going on to my instinct. Mabagal na
tinaas-baba ko ang aking kamay sa kanyang pagkal"|ki,
habang mas pinapalalim ang pagsubo sa kahabn nito.
XLIV Lollipop SPG*

12/16
Subo. Higop. Mabagal. Maingat.
His legs were shaking so hard while suppressing his
moan. Lalaking-lalaki ang mahina at pigil niyang pag-ungol.
I looked at his handsome face. He was looking at me-no, at
least he is trying to look at me. Parang malapit nang
pumikit ang mga mata niya na tila nasasarapan.
"Damn, missy.. you are just so d"mn good. Ang sarap!
Ang init sa loob!"
I smiled in victory. I feel like l am doing my job really
well. Kahit na nga ba alam kong kulang ang ginagawa ko
dahil hanggang kulang na kalahati lang talaga ang kaya
kong ipasok sa loob. Masyadong malaki at mahaba iyong sa
kanya, hindi na ako makakahinga kapag pinilit ko pa.
"W-wait.Inilabas ko ang pagkal"l"ki niya sa loob ng
bibig ko. Nagngangalit ang mga ugat nito.
Nangangalay na yong panga ko pero gusto ko rin
siyang labasan. I really want to satisfy him.
He took a deep breath. "That's enough, baby. You are
tired"
Ngumiti ako at umiling sa kanya. "No, l'm okay. Kaya
pa"
Isucked again the tip of his c'ck using just my lip, but
he instantly pulled me up and made me lie in bed when
was about to put his sh@ft inside once again. He went on
XLIV Lollipop SPG*
13/16
top of me, pinning me to the bed.
Tama na, missy. That's okay. You already satisfy me.."

he said as if assuring me.
"Talaga ba?" Napalabi ako. Hindi pa rin kumbinsido.
Nakangiting tumango siya bago hinalikan ako sa noo."
Of course, missy. You did a great job. At ayokong labasan sa
bibig mo, ayokong mabigla ka"
Ad
SAMsUNG Samsung Galaxy Tab S8+ 5G
Samsung PH
Samsung PH
SHOP NoW
Pakiramdam ko ay may humaplos sa aking puso nang
marinig iyon pero agad ding napaawang ang labi at
napasinghap nang maramdaman ang ulo ng kanyang
pagkal laki sa bukana ng aking hiyas na kanina lang ay nasa
aking bibig. Tila kumakatokito na para bang nagtatanong
pa kung pwede nang pumasok.
XLIV Lollipop SPG*
14/16
He knelt between my widely spread legs, and
eventually started stroking his d!ck up and down.
Nakasentro ang tingin niya sa aking basam-basang hiwa.
Nanginging na ang aking binti. Pumipintig ang aking
pagkab b'e sa kanina pa inaasahan na bisita.
"Ahhh!" moaned when he slapped his c"ck on my
p'ssy. Tila nang-aasar iyon. Nangbibitin.
Napahawak ako sa cover ng kama habang
nagmamakaawang tiningnan siya na ipasok na niya.
Hinawakan naman niya ako sa balakang at tinulak palapit
sa kanya hanggang sa bumaon ang ulo sa loob ng aking
hiyas.
"Oooohhhh, P-Phoeeenix! Mahaba akong napaungol
nang tuluyang pumasok ang kanyang buong kahab*"n.
Baon na baon. Sobrang laki. Sobrang tigas.
Dumagan siya sa akin at niyakap ako bago hinalikan ng
mariin. Kasabay noon ay ang pag-ulos niya nang
dahan-dahan. Nakakahibang ang init na sumasakop sa
aking buong sistema. Maya-maya ay umulos siya nang
malakas at mabilis. Halos umalog ang aking dibdib.
"Ang S-sikip-sikip mo pa rin, missy. Nanginginig ang
kanyang boses habang abala sa pagpasok sa kaloob-looban
ko. Ang kanyang labi ay kinakagat-kagat ang aking
naninigas nan'pple.
XLIV. Lollipop SPG
15/16
Hindi ko na alam kung saan ibabaling ang ulo.
Napakapit ako sa bed sheet habang sinasabayan ang bawat
pagbayo ni Phoenix sa aking pagkab'b'e.
"Oh, Phoenix... that feels so damn good. Oh, yeah..
good, harder!" Pabilis nang pabilis ang ulos niya sa aking
loob habang palakas na rin nang palakas ang aking ungol at
halinghing. Nakakasira ng ulo ang sarap ng sensasyon
nararamdaman ng aking sistema.
Itinaas ni Phoenix ang aking binti at ipinatong iyon sa
kanyang balikat habang mabilis pa rin ang paglabas-masok
ng kanyang malaking kargada sa loob ng aking hiyas.
Tumitirik na aking mga mata sa sobrang sarap lalo na
noong pinaglaruan pa ng kanyang daliri ang aking cl"toris
habang umuulos papasok.
Malalim. Mariin. Sagad na sagad hanggang loob.

"Ahh, shtt! Shiit! Ohhmmm-mmm!" Halos desperado
ko na ring sinasalubong ang bawat pagpasok ng kahab"n
niya sa loob. I moved my hips to deepen his sh@ft inside.
Nakakabaliw. Hingal na hingal at pawis na paWis
kaming dalawa kahit na todo ang air-con sa loob.
"Good heavens! So tight, baby!" Phoenix grunted as he
thrust deep and hard, Sobrang sarap nang pagkakahagod
ng kanyang pagkalTki sa loob.
I could feel in every fiber of my being that I am about to
XLIV Lollipop SPG
16/16
explode. Nagbabadya na ang hindi ko mabilang na org"smo
para ngayong araw. Mahigpit ang yakap ko sa kanyang braso
at mariin ang pagkakapikit ng mga mata habang nilalasap
ang sarap.
Isa, dalawa, tatlong ulos pa ay tuluyan kong narating
ang langit. Bagsak ang aking ulo sa kama habang habol ang
hininga.
"Ohhh, Astrid!" And when it was Phoenix's turn, he
moaned my name as I felt his s"men spurting inside me
"More babies to come, missy" Narinig ko pang bulong
niya bago bumagsak sa tabi ko at mahigpit na niyakap ako.
Nakapikit na napangiti ako habang yumayakap din
pabalik sa kanya. Yes, baby.. the first two is on their way
🔥XLV: Promise
1/16
XLV: Promise
"okay na ba? Akin na.." Inilahad ko ang palad kay

Phoenix na nasa tabi ko lang
Pinapanood ko ang mga sitaw na tila sumasayaw sa
kumukulong tubig na nakalagay sa kaserola nang
maramdaman kong may humawak sa kamay ko. Nagbaba
ako ng tingin at nakita ang magkasiklop na mga daliri
namin ni Phoenix. Nang mag-angat ako ng ulo ay naabutan
ko pang nakangisi siya sa akin.
Mariin akong napapikit at saka napahagalpak ng tawa.
"Baliw! Hindi ko sinabing yong kamay mo! Akin na'yong
ginayat mo na kamatis!" Halos umalog ang tiyan ko sa
pagtawa dahil sa kanya.
Ang inefficient naman nitong assistant ko. Tsk!
Nagluluto kasi ako ng sinigang, tapos nakikisali ang
isang ito. Well, my rest day started in a very very productive
way! Alam na naming dalawa kung ano ang ibig sabihin ko
ro'n.
"Gusto mo bang isahog 'yang kamay mo rito sa
Sinigang? Tawang-tawa pa rin ako habang siya namar
nakangusong kinuha ang bowl na nilalagyan ng kamatis.
Kinuha ko naman agad iyon at saka inihalo na sa mga
naunang sangkap. Kinuha ko na rin pala yong karne na
nauna ko nang pinalambot. Tinakpan ko rin agad ang
kaserola at kasabay noon ay ang pagpalibot ng matipuno
XLV. Promise
2/16
niyang braso sa aking bewang. Ipinihit niya ako paharap sa
kanya at niyakap. Awtomatiko namang yumakap ang aking
mga braso sa kanyang batok.
"Are you hungry, hmm? malambing na tanong ko

habang nakatitig sa kanya.
Humagod ang kanyang kamay sa aking likod bago
umiling. I feel like l am melting the way he looks at me. My
heart is so full right now. Para bang hindi mahirap ang
nagdaang isang linggo ngayon na magkasama na ulit
kaming dalawa.
"Bakit kasi nagluluto pa? Ikaw rin naman ang kakainin
ko mamaya..." saad pa niya sa seryosong tono.
Nag-init ang aking mukha pero nakisakay rin sa
panunudyo niya. "Hmm... that's for dessert, baby.
Napahagikhik ako.
This man is insatiable! Tila walang kapaguran!
"All right, missy... Save the best for the last, huh?" He
chuckled as he planted a kiss on my lips.
instantly smiled at the taste of his lips and then stare
at him like he is the only one I see.
am looking at the man who can make my heart beat
faster and slower at the same time. I have never expected
to be in this kind of relationship with him. He could sweep
me off my feet and he challenge every view I have ever had
XLV. Promise
3/16
in my life, but still found myself falling in love with him.
Yes, I am in love with Phoenix Montereal! It was never
easy to admit my true feelings for l am still scared.. pero
nakakapagod din palang matakot, ano? Walang nagagawa
kapag puro takot kaya plano ko ring umamin sa kanya
mamaya kapag nasabi ko na rin sa kanya ang tungkol sa
kambal na pinagbubuntis ko.
I am excited to see his reaction. I know that would

shock the hell out of him, but l am here to guide him. We
will face this journey together!
"Yan ha, naliligaw na naman ang kamay mo!
Natatawang pinalo ko ang kanyang braso nang
maramdaman kong pinisil niya ang aking pang-upo. Kanina
lang ay nasa bewang ko 'yon, pero dahil nga may lahing
ninja ang isang ito ay hindi ko na namalayan na nakababa
na pala sa aking pw't.
Napalabi siya na parang bata nang umalis ako mula saa
pagkakayakap niya. Muli kong hinarap ang niluluto habang
Siya naman ay sumandal sa counter at pinanood ang
ginagawa ko.
"Can we have the dessert, first? Kahit mamaya na yan?
"Para siyang bata na umuungot lang ng bagong laruan sa
akin.
Sinamaan ko siya ng tingin. "Yan na muna ang dessert
XLV: Promise
4/16
mo!"
Isinubo ko sa kanya ang isang slice ng mansanas bago
kinuha ang iba. Binuksan kong muli ang takip pero bago ko
pa maihulog ang ilang piraso ng mga ginayat na mansanas
ay may pumigil na sa kamay ko.
"Fck, baby! What was that?" Mukha siyang
nahintakutan habang mariin ang pagkakatitig sa sliced
Ad
Samsung Galaxy Tab S8+ 5G
Samsung PH
ShmsUNG
Samsung PH
SHOP NOW
apples na akala mo ay may ginawang masama ito sa kanya.
"Huh? Ano pa ba? Siyempre, mansanas. Sa English,
apple. A-P-P
"God, baby! Of course, I fcking know!" Kinuha niya ang
bowl sa kamay ko at muli iyong pinatong sa counter.
umunog pa ang babasaging mangkok nang tumama sa
XLV Promise
5/16
marmol na counter
"Mansanas 'yan, missy at sinigang naman ang niluluto
natin." May tutoring session ba ulit kami? Akala ko sa
pag-blow lang sa birdie niya?
"Alam ko rin. Ginawa mo naman akong b bo..
Napalabi ako at umurong palayo sa kanya. Nagtatampo
Ano ba ang akala niya sa akin hindi marunong
mag-distinguish ng mga bagay? Ako nga ang nagluluto
siyempre alam ko rin ang ginagawa ko. Mukhang masarap
kasi ang mansanas sa sinigang. Kaysa labanos ang ilagay ay
itong apple na lang.
He let out a deep breath. "I'm sorry, baby.. Okay?
Hinapit niya ang bewang ko palapit sa kanya at agad na
kinintalan ng halik ang aking noo.
"Nagulat lang ako... mas mahinahon na sabi pa niya.
Tumango-tango ako habang lihim na napapangiti.
Forgiven, Now, please give me the apples."
Ramdam ko pa ang pag-aalangan niya pero sa huli ay
inabot din niya sa akin. Nanatiling nakayakap siya sa aking
bewang habang pinapanood ako na ilagay ang pangalawa

sa huling sangkap. Sa bawat paghulog ng isang slice ng
mansanas ay ramdam ko rin ang pagbuga niya ng hangin.
"Hindi kaya sumakit ang tiyan natin diyan, missy?" He
SOunds so worried.
XLV Promise
6/16
Napasimangot ako. "Sinasabi mo ba na hindi masarap
ang luto ko?l"
"What? No, baby! Of course, l am f"cking sure that's the
best sinigang in the whole world! Ramsay could never!"
Para siyang nag-re-report sa terror professor sa bilis nang
pagkakasabi niya.
Humarap ako sa kanya. Naabutan ko pa ang
sunud-sunod na pagbuntong-hininga niya pero agad ding
ngumiti nang makitang nakatingin ako sa kanya.
"Thank you, baby.Ubusin mo ito mamaya ha? Kung
hindi, wala kang dessert..." malambing na saad ko.
"Noted, baby." He then let out a deep sigh.
Napangiti naman ako nang matamis at bago siya
talikuran ay kinintalan ko muna ng mabilis na halik sa labi.
"Oh, f ck! This is torture, baby... Narinig ko pang
bulong niya habang ako naman ay lihim na napahagikhik.
"Ano ba, Montereal? Hindi ka pa ba tapos diyan?!
sigaw ko mula rito sa living room para marinig ni Phoenix na
nasa loob ng restroom kanina pa
Katatapos lang naming kumain at niyaya ko siyang
manood, kaya lang bago pa lang kami nakakaupo rito sa
salas ay mabilis pa kay Flash na tumakbo siya papunta sa
restroom. Nakailang episode na ako kay Mr. Bean tapos

XLV Promise
7/16
hindi pa rin siya lumalabas sa banyo. Malapit na akong
magtampo dahil mukhang mas gusto na niyang makasama
yong toilet bowl at sink kaysa akin.
Mabilis na napalingon ako nang marinig na magbukas
ang pinto.
"F ck! This is hell!" He cursed under his breath. "This is
beyond crazy! Damn it!"
Pagtingin ko ay kitang-kita ko ang lugong-lugo na
itsura ni Phoenix. Mukha siyang nakipagsapalaran sa ilang
halimaw sa loob, pero in fairness, ang guwapo pa rin ng
loko. Basa ang ilang hibla ng buhok niya at tumutulo pa ang
tubig. Wala na rin siyang suot pang-itaas, pero may boxer
shorts na siya. Kumuha siya kanina sa unit niya at nagdala
na nga nang ilang pares ng damit. Balak na niya yatang
tumira rito.
"You okay?" nag-aalalang tanong ko.
Nag-angat siya ng tingin at napapabuntong-hininga na
tumango, "Yes, baby ah, f'ck! Wait, I have to go back
Hindi pa man nakakalayo sa restroom ay nagmamadali
na ulit niyang binuksan iyon at pumasok sa loob. Napalabi
ako. Siguro ay masama talaga ang tiyan niya, pero ang sarap
kaya ng kinain namin. Inubos pa kasi niya yong ulam,
binibiro ko lang siya kanina noong sinabi ko na kailangang
ubusin niya. Kaso pinilit pa niya kahit na sabi ko ay 'wag na.
XLV: Promise
8/16
Masyadong masunurin si Montereal.
Itinuon ko na lang ang atensyon sa pinapanood kahit

na panay ang tingin ko sa tuwing naririnig na nag-flush ang
toilet. Pero maya-maya rin ay naengganyo ako sa
pinapanood. Mr. Bean has a date and I am eager to know
what he is going to do. Baka sakaling makakuha ako ng idea
mamaya kapag sinurprise ko si Phoenix.
Kaso nga lang habang tumatagal ay nagkaroon ng
struggle si Mr. Bean habang niluluto 'yong pasta. I feel so
sorry for him. Kung pwede lang na nandoon ako para
tulungan siya.
Sa sobrang focus sa panonood ay hindi ko na
namalayan na nasa tabi ko na pala si Phoenix.
"Fck!I felt so f'cking drained!" mahinang mura niya
habang niyayakap ako pero wala sa kanya ang atensyon ko
ngayon.
Sumasakit ang puso ko sa pinapanood at unti-unti na
ring namamasa ang paligid ng aking mga mata. God! It is
comedy d"ll clip butI am crying like a lunatic!
Narinig yata ni Phoenix na napasinghot ako kaya
mabilis na iniharap niya ako sa kanya. "Damn, baby! What
happened? Why are you crying?" Bigla ay nataranta siya at
hindi alam ang gagawin habang pinupunasan ang luha sa
aking pisngi.
XLV Promise
9/16
"K-kase..." Muli akong napasinghot. "Nakakaawa si M.
Bean.. Napahikbi ako habang tinuturo ang malaking
Screen
"What the hell, missyy? That's just a f'cking cartoon!
Why are you crying?" Hinawi niya ang buhok ko bago

niyakap.
"No! You don't understand!" Mabilis na tinulak ko siya
at tiningnan ng masama.
Hindi yon basta cartoon lang! Pinagtuunan ng oras ng
writer ang pagbuo niyan!
"God, baby! We won't argue just because of some
st*pid cartoon character." Napailing-iling siya habang pilit
na inaabot ang aking braso para muli akong yakapin, pero
nagmatigas ako at hindi lumapit sa kanya.
"Hindi mo naiintindihan. Nagpakahirap siya sa
pagluluto ng pasta tapos... t-tapos nahulog lang sa sink."
Muli akong napahikbi. "Mapapahiya siya ro'n sa ka-date
niya. Nakakaawa..
Mabilis na pinunasan ko ang luha na muling pumatak
sa aking mata, God,I can't handle this pregnancy
hormones! Bakit ba kasi ganito ang pinapanood ko?
"Because he is d'mb!" He pinched the temple of his
nose as he let out a deep sigh.
"Don't waste your time for some st"pid video clips,
XLV: Promise
10/16
baby. Please..." Masama ang loob na tumingin siya sa TV
Screen
Pinalo ko ang kanyang braso. "No! Wag kang ganiyan
kay Mr. Bean! At least he tried! He just want to impress his
date. Nag-panic siya kasi naipit 'yong bird, tapos hindi na
niya napansin na nabitawan na niya 'yong bowl sa sink
Pagtatanggol ko sa walang kamuwang-muwang na cartoon
character.
Litong-lito naman siyang nakatingin sa akin hanggang

sa kinuha na niya ang remote at ini-off ang TV.
Nagtaas-baba ang kanyang dibdib na pilit pinakakalma ang
sarili. Siya na rin ang umusog palapit sa akin at saka ako
niyakap.
"Okay, baby.. don't cry anymore. Oo na, tama ka na.
Nakakaawa talaga si Mr. Bean..." aniya sa mababang boses
bago pinunasan ang aking luha.
"Hindi ba nakakaawa siya? Tumingala pa ako para
silipin siya.
Noong makitang nakatingin ako sa kanya ay pikit-mata
Siyang tumango bago ako niyakap. "F*ck! I pity him.
really. Siya na ang pinaka-nakakaawa sa lahat! Damn it!"
Kahit paano ay gumaan ang loob ko. At least, hindi na
lang ako ang nakikisimpatya sa kanya.
Tahimik lang kaming magkayakap habang nandito sa
XLV: Promise
11/16
salas. Nakasiksik ang aking mukha sa kanyang hubad na
dibdib habang nararamdaman ko ang pagdampi ng kanyang
labi sa aking ulo.
Ang sarap sa pakiramdam na marinig ang bawat tibok
ng kanyang puso habang dinadama ang init na kanyang
katawan.
"PhoeniX...maya-maya ay naglakas na ako ng loob na
Ad
SnmsoRe Samsung Galaxy Tab S8+ 5G
Samsung PH
Samsung PH
SHOP NOW
magsalita at putulin ang katahimikan.
"Hmmm, missy? Mas humigpit lang ang yakap niya sa
akin.
Huminga ako ng malalim. "1-I... I have something to
tell you"
Unti-unti ay nakakaramdam na ako ng kaba. Kanina ay
XLV Promise
12/16
hindi naman ako kinakabahan dahil alam kong gusto na rin
niya kaso hindi ko pa rin nmapigilan.
"I hope this is not about you telling me to leave, missy
because I f cking cannot grant you that wish. Ramdam
ko ang takot at kaba sa kanyang boses.
Mabilis akong umiling. "No! Hindi yon. Ayokong umalis
ka sa tabi ko!" Mahigpit na yumakap ako sa kanyang
bewang
"God, that's a f'cking relief!" Kasabay noon ay ang
pagluwag ng kanyang paghinga.
"Pwede mong hilingin lahat sa akin, basta 'wag lang
ang bagay na yon. Hindi ko kaya, missy..." mababa ang
boses niya tila nagmamakaawa.
"Huli na 'yon. Hinding-hindi na kita itutulak palayo.
Pangako... Sumulyap ako sa kanya at nginitian siya.
That's a promise. At pangako ko rin na magkakaroon
kaming dalawa nang malaki at masayang pamilya.
Mabilis naman na nahagkan niya ang aking labi dahil
doon. Natatawang napailing na lang ako.
"Go on, missy. Tell me what is it." He smiled at me as
he caressed my cheek.
Umayos ako ng up0 at humarap sa kanya para makita

nang buo ang magiging reaksyon niya.
"Phoenix.." Humugot ako ng malalim na hangin.
XLV: Promise
13/16
1-'m pregn-"
Bago ko pa matapos ang sasabihin ay pareho kaming
napaiktad nang tumunog ang doorbell. Magkasabay rin
kaming napatingin sa gawi noon lalo na noong hindi
nasiyahan kung sino man ang nasa labas ay kumatok pa ito.
"Fck! Just go on, missy. Let him be." Sa halip ay ako
muli ang tiningnan ni Phoenix.
Umiling ako. "No. Buksan mo na muna yong pinto.
Makakapaghintay naman ang sasabihin ko." Ngumiti ako sa
kanya.
Nagtagal pa ang tingin niya bago napabuga ng hangin.
Hinalikan muna niya ako sa noo bago tumayo. At saka
mabilis na hinagilap ang suot na shirt at habang naglalakad
papunta sa pinto ay sinusuot din niya iyon.
Naghintay lang ako rito sa sofa at sinundan siya ng
tingin. Pagbukas ng pinto ay hindi ko agad napansin kung
sino ang nasa labas dahil nakaharang ang malaking
katawan ni Phoenix.
Tatayo na sana ako para sundan siya nang nilingon ako
ng lalaki. "Wait up, baby. Kausapin ko lang si Nori."
Napatango naman ako nang mapagtanto kung sino
ang tinutukoy niya. Siya 'yong isa sa mga lalaking naka-itim
na uniporme noong isang linggo. Lumabas si Phoenix at
sinarhan iyong pinto. Naiwan ulit akong mag-isa rito sa unit.
XLV: Promise
14/16
Akala ko ay magtatagal pa silang dalawa sa labas kaya
muli kong kinuha ang remote, pero bago ko pa mabuksan
ang TV ay muling bumukas pinto. Pagtingin ko kay Phoenix
ay parang biglang nag-iba ang aura niya
"Bakit daw? May problema ba? Nag-aalalang tumayo
ako at sinalubong siya na palapit sa akin.
Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat. "Tm sorry,
missy... but I have to l-leave." Tila nag-aalangan pa siyang
sabihin iyon.
Nagulat naman ako sa narinig kaya hindi agad ako
nakapagkomento. Hindi iyon ang inaasahan ko dahil akala
ko ay buong araw na magkasama kaming dalawa ngayon.
Bahagya na namang lumamig ang aking sikmura, parang
nakikinita ko na ang kalalabasan nito.
"There's an emergency andl am badly needed there."
Huminga siya ng malalim at ramdam ko ang hirap sa kanya
na magdesisyon na iwan ako.
Marahan akong tumango. "O-okay..." mahinang ani ko.
"Ano nga 'yong sinasabi mo kanina? I will listen to it
first, missy.
Mabilis akong umiling. "Unahin mo m-muna 'yan. Okay
lang, makakapaghintay naman" Pilit akong ngumiti.
Naiintindihan ko naman ang rason niya. Emergency
nga, ibig sabihin ay kahit ano pang mangyari kailangan
XLV: Promise
15/16
niyang makarating doon.
Nagtagal pa ang tingin niya sa akin na tila sinusuri ang
aking reaksyon kaya ngumiti pa ako ng matamis sa kanya

"'m fine here. Ayusin mo muna 'yan" Marahan kong
pinisil ang kanyang pisngi.
"I will be back later. I promise. Uuwi ako sa 'yo..." he
said giving me an assurance.
Tumango-tango ako. "P-promise? Babalik ka mamaya?
"Nanginig ang aking labi habang pilit na hindi iniinda ang
paghapdi ng sulok ng aking mga mata.
Damn, Astrid! 'Wag kang umiyak. Babalik naman pala!
Tumango siya at saka ako mahigpit na niyakap. "1
promise, missy. Pangako...
Sapat na iyon para panghawakan ko.
Muli lang akong tumango bago siya pinakawalan.
Pinanood ko lang siyang bumalik sa kuwarto para kunin ang
pantalon niya saka muli akong binalikan na nakatayo pa rin
dito sa salas.
He hugged me once again as if he doesn't want to let
go."Please, wait for me. Babalik ako sa yo, pangako... he
whispered before sealing his promise with a quick kiss but a
passionate one,
🔥XLVI: Wala na
1/13
XLVI: Wala na
Iprepared a candlelit dinner as a part of my surprise
for Phoenix. Nagluto ako ng chicken pasta at grilled steak
Hindi naman sinabi ni Phoenix kung anong oras siya uuwi
pero in-expect ko nang aabutin ng gabi kaya nagkaroon ako
ng mahabang oras para makapaghanda.

Pinagtuunan ko pa ng buong atensyon ang pag-design
ng mesa. Kailangan ko pa ngang magpabili kanina ng
kandila dahil wala pala akong ganoon dito sa unit. This is
my first time doing this and I felt like a teenager being so
giddy because of excitement.
Noong maayos na ang mesa ay mabilis na bumalik ako
sa kuwarto para naman asikasuhin ang sarili. Mabilis lang
akong naligo dahil baka biglang dumating si Phoenix. I am
wearinga maroon silk sling dress. Lampas hanggang tuhod
ito na mayroong mahabang slit hanggang sa kaliwang hita.
Nag-apply lang ako ng kaunting face powder at lip tint
para naman hindi ako mukhang maputla pagharap ko kay
PhoeniX mamaya.
Humarap ako sa salamin para tingnan ang kabuuan ng
aking itsura, Medyo hapit sa aking katawan ang suot kaya
naman mahahalata ang maliit na baby bump na siyang
nagpangiti sa akin.
"Makikilala na kayo ng daddyn'yo mamaya.
Kinakabahan si mommy pero alam kong kasama ko kayo,
XLVI: Wala na
2/13
bulong ko habang hinahaplos ang aking tiyan.
Mahal na mahal kayo ni mommy..."
Isa pang muling sulyap sa sarili sa salamin at bago
lumabas ay kinuha ko na rin ang isang katamtamang laki ng
kahon. Nandito sa loob ang tatlong PT kits at ang
kauna-unahang sonogram ng kambal. Alahas ang laman
nito dati pero siya munang gagamitin ko ngayon.
Inilagay ko lang ito sa gilid ng mesa kung saan uupo si
Phoenix mamaya para makikita niya agad. I could noW

imagine his shocked expression. Ang cute pa naman niya
kapag nagugulat, parang batang nawawala.
Alas siyete ng gabi ay ready na ang lahat-ang mga
pagkain, pati ang wine na para lang kay Phoenix dahil hindi
pa ako pwedeng uminom noon kaya fresh juice ang
inihanda ko para sa akin. Hindi ko pa lang sinindihan ang
mga kandila mamaya na lang kapag tumawag siya na
malapit na siya.
Si Phoenix na lang talaga ang kulang
Bumalik ako sa salas at nagpasyang dito na lang siya
hintayin. Hawak ko ang cellphone dahil baka sakaling
tumawag slya,
Ano kaya 'yong emergency na tinutukoy ni Phoenix
kanina? Pero kahit ano pa 'yon, sana ay maayos niya para
hindi na siya magkaroon pa ng problema.
3/13
XLVI: Wala na
Hindi na rin kasi nakatawag sa akin si Phoenix kanina
kung nakarating na ba sila roon. . inisip ko na lang na siguro
ay nandoon na sila.
Alas otso. Tumunog ang cellphone ko mula sa mga
chat galing sa group chat sa trabaho, pero ni isang tawag o
text galing kay Phoenix ay wala akong natanggap.
Alas nueve. Wala pa ring naging balita. Maybe he is
Dreame
busy
"Where are you? Anong oras ka makakarating? Ingat ka.
Tinitigan ko ang cellphone matapos i-compose ang8
message na para sa kanya at agad din inyong sinend. Mabuti

na lang noong naging okay kaming dalawa ay pinilit niyang
XLVI: Wala na
4/13
i-save ang number niya rito sa cellphone ko. Noong unang
beses kasi siyang nag-meSsage sa akin ay binura ko lahat
yon-ito yong panahon na niloloko ko pa ang sarili na
kailangan ko na siyang layuan.
Nakita ko pa ang mga nauna kong text sa kanya kanina,
na tinatanong kung nakarating na ba sila roon. Kung ano
ang balita, pero wala akong nakuhang reply.
I just hope that they are okay, that he is okay. Malakas
pa naman ang ulan sa labas kanina pa.
Unti-unti na namang sumisibol ang kakaibang
pakiramdam sa aking dibdib na kanina ko pang hindi na
lang pinagtutuunan ng pansin dahil ayokong masira ang
gabi. Nangako sa akin si Phoenix at alam kong tutuparin
niya iyon.
Lumipas pa ang ilang minuto, sinubukan ko na rin
siyang tawagan pero cannot be reached ang telepono niya.
Mayroon nga akong number niya pero wala naman akong
makuhang sagot
"Please, Phoenix.. don't break your promise
bulong ko sa hangin sa pag-asang dadalhin niya iyon sa
binata sa kung nasaan man siya ngayon
Hindi ko na namalayan ang oras na lumipas. Ang sabi
ko ay iidlip lang ako kanina sa sobrang antok, pero
mukhang napasarap ang tulog ko rito sa sofa.
XLVI: Wala na
5/13
Napapitlag ako at mabilis na inilibot ang paningin sa

paligid pero sinalubong lang ako ng katahimikan. Ganoon
pa rin ang ayos ng paligid. Wala pa rin si Phoenix.
11.49
Sumulyap ako sa cellphone pero nakakaparnlamig ng
pakiramdam na wala man lang isang mensahe mula sa
kanya.
"Hindi pa naman tapos ang araw, Astrid. Hindi ba't
nangako si Phoenix na dadating siya?" Pagpapalubag ko ng
loob kahit na nagsisimula na akong mag-alala.
Naghintay pa ako ng ilang minuto hanggang sa
mag-alarm ang cellphone ko nang eksaktong alas dose.
Naka-set talaga ang alarm nito sa ganitong oras dahil parati
akong kumakain.
Napalingon ako sa mesa na hindi man lang nagalaw
ang pagkain bago malungkot na napangiti.
"Maybe he is not coming..." Napabuga ako ng hangin.
Hirap na hirap pa akong tumayo papunta sa kuwarto.
Nagpalit na rin ako ng damit dahil nilalamig na ako sa suot
ko, Pagkatapos ay kumuha na ako ng unan at kumot para
dalhin sa labas. Sa salas ko na lang itutuloy ang pagtulog
Alam kong late na pero umaasa pa rin ako na darating
SI Phoenix.. pero hanggang sa mag-umaga na ay ni anino
niya wala akong nakita.
XLVI: Wala na
6/13
It's an emergency. Siguro ay marami siyang
inaasikaso. Tama." Pagpapaintindi ko sa sarili.
Hindi ako nakakaramdam ng pagtatampo na hindi siya
sumipot kagabi, sa halip ay nag-aalala ako para sa kanya

Wala naman akong hiling bukod sa sana ay ligtas siya kung
nasaan man siya ngayon.
Kaya siguro hindi rin siya nakatawag o naka-text man
lang ay dahil sobrang busy niya at maraming kailangang
asikasuhin. I am still being optimistic despite of what
happened.
Bumangon na rin ako para ligpitin ang mga hinandang
pagkain kagabi. Nagtira lang ako ng chicken pasta para sa
almusal ko ngayong umaga
T'm sorry, my babies. Maybe it is not yet the right time.
"Hawak ko ang kahon na dapat ay siyang surpresa ko para
kay Phoenix kagabi.
Pagkatapos kumain at magligpit ay pumasok na ako sa
kuwarto. Itinago ko muna sa closet yong kahon bago
naligo na rin dahil may pasok na ulit ako ngayon.
"T'm going to work now. Please call me if you have
time"I sent this message to him before starting my day at
Work.
Kahit paano ay natuon sa iba ang atensyon ko dahil
naging busy kami sa pagdalaw ng mga executive para
XLVI Wala na
7/13
i-check ang store, pero hindi rin naman ako nakakalimot na
tingnan ang cellphone para tingnan kung tumawago
nag-reply man lang si Phoenix
Hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa na i-contact
niya ako hanggang sa hindi na lang oras ang lumipas.
Tatlong araw na ang nagdaan simula noong nangako si
Phoenix na uuwi siya. Tatlong araw na rin akong
naghihintay sa kanya.
"Alam kong ang hirap mong hagilapin dahil busy ka...
pero sana man lang kahit isang paramdam ay magawa mo.
Para akong tanga na kinakausap 'yong picture niya na kuha
ko sa cellphone noong lasing siya at tulog na tulog sa kama.
Wala naman akong magawa kung hindi ang umiyak sa
tuwing naaalala ko siya dahil hanggang doon lang naman
ang kaya ko. I can't go to him. Hindi ko naman alam kung
nasaan siya.
Pang-apat na aravw na simula noong umasa ako at
ngayon nga ay nakasakay ako sa kotse. Pauwi na ako sa
condo nang tumungo ang cellphone ko.
Isang unregistered number ang nag-flash sa screen at
sa pagbabaka sakali na si Phoenix iyon ay mabilis pa sa alas
kuwatro na sinagot ko ito
"Hello?"
"Missy."
XLVI Wala na
8/13
Oh, god mn! Finally!
Kasabay nang pagluwag ng aking dibdib ay ang
pagtutubig ng aking mga mata. "Bakit ngayon ka lang
tumawag?! Alalang-alala ako sa yo dahil akala ko... akala
ko kung ano na ang nangyari sa 'yo! Okay lang na hindi ka
nakarating noong gabi pero sana nag-text ka o tumawag
man lang kung ano na ang nangyari sa 'yo!"
Halos habulin ko ang hininga pagkatapos iyon dahil
napaiyak na rin ako. Hindi ko na napigilan na ibulalas ang
lahat ng gusto kong sabihin sa kanya sa ilang araw na
pinag-alala niya ako!

Hindi na ako makatulog kaiisip sa 'yo! Sana... S-sana
nagpasabi ka man -lang!" Napahikbi ako.
Marinig lang ang boses niya ay okay na ako. At least,
alam kong safe siya.
"Miss na kita..." Naputol ang lahat ng sasabihin ko
nang marinig ang mababa at baritonong boses niya. Mas
lalo lang akong napahikbi dahil doon.
"G go ka! Miss na miss na rin kita!" Pinunasan ko ang
luha sa aking pisng
God, thank you! I am more than thankful to him that
Phoenix is okay, Malapit na akong mag-isip nang kung
ano-ano kapag tumagal pa na hindi ko nakausap ang
lalaking to!
XLVI: Wala na
9/13
"Shush... I'm sorry, missy. F"ck! Things don't go well
according to our plan. Dapat sa Batangas lang kami dahil
doon naka-admit si Lolo, but his health deteriorated so we
have to go to U.S. to have the best assistance for him. Then
my phone got lost when we are on our way to the airport,
kaya hindi na kita natawagan-
It's okay... Hindi mo kailangang magpaliwanag
Pinutol ko na ang sasabihin niya dahil mas lalo ko lang
siyang nami-miss. Kahit paano ay natutuwa rin ako dahil
nagpapaliwanag siya ngayon kahit na hindi naman ako
nagtanong. Ang pinakamahalaga naman sa akin ay ang
malaman na okay siya.
That's my very first priority.
"How's your grandfather? So that was the emergency
he was talking about. Sana ay maging okay ang lolo niya.

It's hard to lose our loved ones.
So he still has his grandfather. Siya na lang kaya ang
pamilya niya? Or may lola pa siya? Ang daddy niya?
Kahit ito lang din ang narinig ko tungkol sa pamilya
niya, kahit paano ay nagpapasalamat na ako sa kakaunting
impormasyon na nadagdag tungkol sa kanya.
"He is doing well"
"That's a good news." Huminga ako ng malalim bago
napatango. "Okay lang din naman kahit na mag-stay ka pa
XLVI: Wala na
10/13
ro'n. Baka hanapin ka ng lolo mo"
Family is still important... kahit nami-miss ko na siya
ay hindi ko naman siya pwedeng ipagdamot sa pamilya niya
lalo na at kailangan siya ng lolo niya.
Medyo natagalan pa siya bago sumagod. "No. I want to
see you now, missy. I miss you so much. Pagkatapos ay
narinig ko ang malalim na pagbuga niya ng hangin.
Ad
THE KING OF FIGHTERS ARENA
netmarble
Here Comes the New KOF Show off your fighting skills in the
new KOF ARENA!
kaFENA
THEKINGDF FIGHTERS ARENA
ghter Skilse
AGAM-
Google Play MAG-PRE-REGISTER

Nanginig ang aking labi at nakakainis na talagang
lumakas pa ang hikbi ko. God, what's with this hormones?
"Sshh... don't cry. It makes me misS you even more,
baby" Ramdam ko ang lungkot sa boses niya at kailangan
ko pang takpan ang aking bibig para pigilan ang paghikbi.
"Tm not there to wipe your tears. I can't wait to hug
ALMI VVaa na
11/13
and kiss you..."
Mas lalo akong napahikbi. Me too, baby. Me too.
U-uuwi ka na b-ba?" My lips quiver in anticipation.
"Yes, baby" Pakiramdam ko ay nabuhay lahat sa aking
dibdib sa naging sagot niya na iyon. Muntik na akong
mapatalon sa aking kinauupuan.
T'm on the plane now. I'm coming home to you. Kung
pwede lang na mag-teleport papunta sa yo para mayakap
na kita."
Napangiti ako lalo na noong marinig ang ilang
mahihinang tawanan sa kabilang linya.
Damn! This brute knows how to be cheesy!
"Fck, Nori! Shut up!" Narinig kong mura niya habang
sinasaway 'yong butler niya.
"Susunduin pa ba kita sa airport?"
"You know where to fetch me, baby?" I heard him
chuckle
Napanguso ako. E di siya na may private airport! Tsk!
"Siyempre sasabihin mo kung saan! Napairap ako sa
ere, mabuti na lang hindi niya nakikita.
Muli siyang napatawa nang mahina, "No need, baby
Late na rin ako makakauwi. Nasa tabi mo na ako paggising

mo.
Muntik nang pumalakpak ang dalawang tainga ko sa
XLVI: Wala na
12/13
narinig. "Hihintayin kita. Mag-iingat ka, Phoenix
Lumulundag ang puso ko sa saya.
" will, baby... for you. I will see you later"
Hindi na mapuknat ang ngiti sa labi ko nang ibaba ang
cellphone. Hindi katulad noong mga nakaraang araw na
parang pinagsakluban lagi ng langit at lupa, ngayon ay
masaya akong umuwi sa unit.
Hi, Jordan! Have a nice day!" Sa sobrang saya ko ay
ako pa ang unang bumati kay Jordan na nakasalubong ko
sa hallway
Mukha pa siyang nagulat at akmang kakausapin ako
nang mauna ko na siyang kawayan. Not to be rude but I still
have things to do. Kailangan kong maghanda dahil dadating
na si Phoenix.
Naglinis ako ng unit kahit na hindi na man makalat.
Nagluto rin ako ng sinigang na baboy na mayroong sahogg
na gabi at labanos. Pagkatapos ay naligo na rin para
pagdatingni Phoenix ay hindi nakakahiya ang amoy ko na
amoy sinigang
Pagdating ng gabi ay muli kong nakita ang sarili na
naghihintay sa salas kahit na ang bilin ni Phoenix ay
matulog na ako dahil late naman siyang makakarating.
can't just sleep knowing that he will come home to me.
But like what they have said, promises are just made to
XLVI: Wala na
13/13
be broken... dahil noong gabi ring iyon ay hindi muling
sumipot si Phoenix. At sa mga susunod pang mga araw ay
hindi ko na siya nakita.
Isang buwan mahigit nang makasagap ako ng balita-
balitang hindi ko aakalain na susugat sa puso ko na matagal
nang nagdurugo.
"Ikakasal na nga raw! Ang swerte ng babae! Ang gwapo
tapos ang hot pa naman ni Mr. Montereal!"
Nasa bookstore ako nang hindi sinasadyang marinig
ang pag-uusap ng dalawang kabataang babae.
"Phoenix Montereal ba? P*tangina! Seryoso ba?
"Oo, girl! Shocks! Crush na crush ko pa naman yon!
Pakiramdam ko ay para akong nauupos na kandila na
napasandal sa isang shelf.
Phoenix is getting married.. while l'm still here,
waiting for him to come home to me as he promised.
Naghihintay pa ako... wala naman na palang uuwi.
Wala nang babalik.
🔥XLVII: He is Getting..
1/15
XLVII: He is Getting Married
Sa mahigit isang buwan na wala akong balita tungkol
sa kanya, ito pa talaga ang unang-unang bubungad sa akin
na hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba?
He is getting married. Hindi ko alam kung kanino. Hindi
ko alam kung paanong nangyari dahil sa pagkakatanda ko,
nangako pa siya na uuwi sa akin.

"Grabeng news 'yon! Hindi lang dito sa Pilipinas, pati
na sa ibang bansa! Well, that's a very big scoop! Hindi na
ako magugulat kung magiging 'talk of the town' 'yon!" Si
Lharm na bidang-bida habang nagkukuwento sa balita na
sana ay hindi ko na lang narinig.
Ayokong maniwala sa mga kabataan na narinig kong
nag-uusap kahapon. Kaya naman pag-uwi na pag-uwi ko sa
unit ay hindi ako nagbukas ng TV, hindi na rin ako
nag-cellphone. Natakot akong baka iyon nga ang makikita
ko sa oras na nagbukas ako ng kahit na anong social media
accounts. Kahit nga yata yong operator ay napagod na sa
pagsagot sa akin na unable to reached' ang number niya.
Kahit na nga ba noong mga unang araw at linggo
Simula noong nangako siya ay halos tambay na ako sa
internet baka sakali na may makuhang balita tungkol sa
kanya. Phoenix is one of the mostinfluential people not just
in our country, so I am hopingI will get some news about
him, but days passed and I heard nothing.
2/15
XLVII He is Getting
l am still in denial. Ayokong maniwala. Gusto ko pang
pagbigyan ang sarili ko. Ayaw kong pag-isipan ng masama si
Phoenix pero ngayong ito rin ang naririnig ko mula ssa
usapan ng mga katrabaho ko ay baka kailangan ko nang
tuluyang maniwala?
"Mismo! Isang Phoenix Montereal yon! Kahit nga yata
umutot lang ay pag-uusapan siya, ngayon pa kaya na
ikakasal siya!" sagot naman ni Darlene na ang buong
atensyon ay nasa topic.

Nandito kami sa pantry at mukhang wrong timing ang
pagsabay ko sa kanila sa pagkain. Hindi ko halos maisubo
ang pagkain na kanina pang nasa kutsara ko.
Nanlalamig ang aking pakiramdam at ayaw ko mang
pakinggan ang pag-uusap nila at hilingin na sana ay
pansamantalang mabingi ako ay alam kong malabong
mangyayari.
Nakatuon lang ang buong atensyon ko sa nanlalamig
na patatas at manok na may sarsa sa plato ko, hindi
ipinahahalata sa mga kasama na nakikinig ako kahit na ang
totoo ay kanina pa akong parang pinapatay Sa
pinag-uusapan nila.
"Hindi ba matagal naman na talaga silang ikakasal?
Hindi lang natuloy dahil hindi pa yata ready 'yong girl!"
sabat ni Alvin sa usapan at doon na ako tuluyang nag-angat
ng tingin.
3/15
XLVII: He is Getting
Ano angibig niyang sabihin doon? Matagal nang
ikakasal?I mean, paanong nangyari yon? Bakit hindi ko
alam na may ganoong pangyayari?
E, p'tangina, ano pa nga ba ang pinagtataka ko? Wala
naman akong alam tungkol kay Phoenix! Mukhang may
mas alam pa nga ang mga katrabaho ko kaysa akin na
nakasama siya! Damn it!
"S-sino 'yong babae?" Huli na bago ko mapigil ang
sarili na magtanong.
Magkakasabay silang tatlo na napatingin sa akin.
Mukha pa silang nagulat nang magsalita ako. Kita ko pa ang
nanunudyong pagngisi ni Lharm sa akin.

"Oy si ma'am. nakiki-chismis din!" Pang-aasar pa niya
pero hindi ko pinansin iyon, hindi ko kayang makipagbiruan
sa kanila.
"K-kanino ikakasal si P-Phoe I mean, ano angg
pangalan noong babae, Alvin?" I tried to f'cking sound
normal, even though I feel like I will f'cking cry any
moment from now.
Ang hirap makipag-usap ng kaswal na akala mo
normal na nakikibalita ka lang, kahit na ang totoo ay parang
sasabog na ang utak mo sa dami ng tanong
Napapag-iiwanan ka. Parang ikaw lang ang walang
kaalam-alam sa nangyayarl.
4/15
XLVII He is Getting
"Ano nga ang pangalan, Ma'am Darla? Mer...merlion?
Joke! Nakalimutan ko." Napapakamot na nilingon naman ni
Alvin ang co-manager ko para humingi ng tulong sa
chismis' na tinutukoy nila.
"Loko! Ginawa mo namang lion 'yong tao! Napatawa
pa sina Lharm at Darlene pero hindi ko magawang
makisabay.
"Meredith kasi! Ang ganda-ganda ng pangalan,
binab boy mo!" Binato ni Lharm ng walang laman na paper
cup ang lalaki.
Meredith? Who the hell is she? Bakit ba kasi wala akong
kilala? Bakit wala akong alam?! At kahit isang beses ay
wala akong narinig na ganoong pangalan mula kay Phoenix.
Kaya pala hindi na siya nagparamdam. Kaya hindi na
niya ako binalikan, dahil nakakita na siya ng ibang babae na

bubuuin 'yong pamilyang pinaplano niya.
"At heto pa nga.. " Umayos ng upo si Lharm at iniusog
na ang plato na pinagkakainan bago humarap sa aming
lahat na para bang may malaking scoop siya na ishe-share.
"Hindi ba may rumor pa nga na nag-propose na si Mr.
Montereal sa kanya pero hindi yata tinanggapni Ms.
Meredith? Ang tagal na rin nila, kaya nga nakakagulat na
hindi siya pumayag!
Mariing napahawak ako sa kutsara na kanina pang
5/15
XLVII: He is Getting.
nasa kamay ko. Kulang na lang ay mabuwal ako sa
kinauupuan ko.
Kailan yon? Noong mga panahon ba na magkasamna
na kami? O noong panahon na hindi na siya
nagpaparamdam?
Ang bilis naman kung ganoon. Ilan ba kaming
pinangakuan niya? Ang kaibahan nga lang, hindi naman siya
Ad
Time warp scan Funny filters
Trending face scan app Troll friends with funny warp filter
Expectation
LIBRE Google Play 1-INSTALL
nangako sa akin na pakakasalan niya ako. Nangako lang na
babalik, pero hindi sinabi na tutuparin niya.
Ineed answers. Kung sana... sana sinabi agad ni
Phoenix sa akin para hindi na ako umasa. Mahigit isang
buwan akong nagmukhangt'nga sa kahihintay sa kanya.
"Kaya nga! Aba, kung ako 'yon 'yes' agad-agad!
6/15
XLVIL He is Getting
Phoenix Montereal na 'yon! Pagsisilbihan. Luluhuran.
Mamahalin. Aalagaan!" sagot naman agad ni Darlene at
kapagkuwan ay nagtawanan sila
Siguro kung normal na mga araw at wala akong
kinalaman sa lalaking tinutukoy nila ay baka kanina pa rin
akong bumubunghalit ng tawa kasama sila... pero sa mga
oras na ito, pigil na pigil ko lang ang mga luha na wag
pumatak. Ayokong bigla akong mag-breakdown sa harap
nila.
"Sa pagkakatanda ko... wait, September ngayon di
ba? Nagsitanguan naman ang dalawa sa tanong ni Lharm.
"Ang alam ko last May nag-propose si Mr. Montereal,
pero na-reject. Tapos naghiwalay sila ni Ms. Meredith, after a
month, dugtong na sabi pa niya
Mapait akong napangiti. Ang tagal na rin pala... at base
nga sa usapan nila, matagal na ring magkakilala ang
dalawa. Ano nga naman ang panama ko sa babaeng yon
Kumpara sa akin na kailan lang niya nakilala?
Kahit masakit ang realisasyon, unti-unti kong
napagtanto ang mga pangyayari. Kung after a month sila
naghiwalay ni Meredith, ibig sabihin June noon-kung
kallan una rin kaming nagkita. Kaya ba siya umiinom din
noong gabing iyon dahil heartbroken siya tulad ko?
Then unexpected thing happened between us that
7/15
XLVI: He is Getting.
night. Okay naman na sana, pwede na lang naming
kalimutan... pero pumasok pa siya sa buhay ko. Nagpakita

pa siya ulit. Ginulo-gulo niya 'yong plano kong tahimik na
mundo.
Hindi naman ako mahuhulog sa kanya kung hindi siya
parang kabute na bigla na lang susulpot kapag kailangan
ko. Kahit anong taboy ko, ayaw niyang umalis e. Sinanay pa
niya akong nasa tabi ko siya. Tapos ngayon... iiwan niya
lang ako nang ganoon-ganoon lang
May ganoon na palang pangyayari, sana hindi na lang
siya nagpakita ngp tanginang motibo sa akin para hindi ako
umasa! Yes, he cares and that's it! akala ko may iba pang
ibig sabihin yon, kaya kahit wala pa siyang sinasabi na
mahal niya ako, okay lang sa akin. Dahil akala ko may
patutunguhan yong mga nangyayari sa pagitan namin.
Pinangakuan lang nang uuwi at babalik ay
tuwang-tuwa na! Kaya kahit isang buwan at mahigit nang
walang paramdam ay asang-asa pa rin si t"nga!
Noong okay na ulit sa kanilang dalawa ng babae,
na-echapwera na ako sa buhay niya. Siguro noong mga
panahon na bored siya sa buhay, ay ako ang napili niyang
pag-aksayahan ng oras. Kung naghahanap lang pala siya
hang magpapa-init ng katawan niya ay sana humanap na
lang siya ng iba. Hindi na lang sana ako ang ginulo niya.
Noong mga panahon na halos mamatay ako sa pag-aalala
8/15
sa kanya ay may inaalok na pala siya ng kasal.
Bakit naman ang daya-daya mo, Phoenix? Ipapakilala
pa kita sa mga anak natin, el our twins are waiting for you..
naghintay kami sa yo. Tapos bakit ganito?
llang beses mo na ba akong pinaasa? llang beses ko na

ring niloko ang sarili ko na magiging maayos ang lahat?
Bakit ba hindi ako nasasanay?
Masakit. Daig ko pa ang may kadenang nakabalot sa
puso at sa bawat paghinga ko ay mas lalo lang humigpit
yon kaya mas lalong sumasakit.
Hala, si Ma'am! Umiiyak!" Ang malakas na boses ni
Alvin ang pumutol sa aking mga iniisip.
Nagulat na lang ako nang may humawak sa braso ko.
Pag-angat ko ng ulo ay ang naguguluhang mukha ng mga
katrabaho ko ang bumungad sa akin.
"Bakit ka naman umiiyak, ma'am? Hindi ka naman
namin pinaiyak, di ba?" nag-aalalang sabi ni Lharm na kahit
nasa dulo siya ay mabilis na lumipat ng upuan sa aking tabi.
Umiling ako at mabilis na pinunasan ang pisngi. Ang
sabi ko ay hindi ako iiyak sa harap nila, pero hindi ko na
napigilan, Hindi ko napansin na umiiyak na pala ako.
"O-okay ka lang, ma'am?" Panay ang hagod nila sa
likod ko kaya mas lalo akong napaiyak.
Pinilit kong tumango. "O-oo. Yong ulam ko kasi..
9/15
a-ang I-lamig na.
Yes, it was just a lame excuse but that's the only thing
can say. Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanila na
umilyak ako dahil yong lalaking mahal ko ay ikakasal na sa
iba!
Bukod sa naririnig na mahinang pag-iyak ko ay hindi
agad sila nakapagsalita. Naramdaman ko na lang na
niyakap ako ni Lharm

"Naiintindihan ka namin, ma'am. Ganyan talaga ang
hormones ng buntis. Bigla ka na lang maiiyak..."ani pa niya.
Tumango-tango na lang ako dahil mas lalo lang akong
naiyak. Alam kong ang yakap na ibinibigay niya sa akin ay
hindi para sa totoong nararamdaman ko, pero okay na yon.
I badly need someone to hug right now. Kasi ang bigat-bigat
na. Ang sakit-sakit na.
"Makikisuyo na lang, Alvin... paki-init na lang ang food
ni Ma'am." Narinig kong sabi naman ni Darlene sa kasama
namin.
"Excuse me... r-restroom lang." Noong hindi ko na
matagalan ay nagpaalam na rin ako sa kanila.
Pagdating sa loob ng C.R. ay inilabas ko roon ang lahat
ng sakit na nararamdaman ko. The name itself indeed bring
Comfort to its user comfort room.
Tcried my heart out while cursing the man inside my
10/15
head. He knows I just came from a failed relationship, from
a heartbreak... and here he is, bringing too much pain that I
don't know if I can handle alone.
"Sigurado ka ba na hindi ka na sasabay sa amin,
ma'am?" Kanina pa ako kinukulit ni Lharm na sumabay na
raw paglabas ng mall dahil pare-pareho naman na tapos na
ang shift namin.
Ngumiti ako at tumango sa kanya. "Okay na ako. 'Wag
na kayong mag-alala. Medyo naging emosyonal lang
kanina. Pasensya na.
Napakamot ako sa ulo at bahagyang nahiya nang
maalala yong kanina. Kahit na alam kong naiintindihan

naman nila ay ngayon ako nakaramdam ng hiya.
"Okay lang, ma'am. Ganyan po talaga kapag buntis!
She sympathetically smiled at me. At noong mapagtanto na
hindi na niya ako mayayaya ay nagpaalam na rin siya.
Pauwi na rin naman ako, inaayos ko lang ang gamit ko.
Saka baka dumaan din ako saglit ng ilang grocery dahil
ubos na ang prutas ko sa fridge. Nitong nakakaraan kasi ay
mabuti na lang kahit hindi ako masyadong nakakakain ng
mga heavy meal ay may prutas naman akong nakakakain.
Kaya nga kailangan ko na ulit mag-stock.
Nagpaalam lang ako sa mga staff na naiwan para sa
11/15
night shift, at dumaan na rin sa Supermarket dito sa loob ng
mall.
Tulak ko ang cart at papunta sana sa dairy section
nang may aksidenteng bumangga sa cart ko
Nag-angat ako ng tingin at palalampasin na lang sana
ang nangyari nang makita ko kung sino ang pangahas na to.
Oh, please. Not now!
Oops! Sorry, I didn't see you kase!" maarteng sabi ni
Nikita, my ex-best friend.
May tulak din siyang cart habang nakatingin sa akin,
suot ang nakakalokong ngisi sa kanyang labi. Hindi lang din
iyon ang napansin ko ang may kalakihan na niyang tiyan
na halatang-halata sa suot na pink na dress, ang siyang
pumukaw ng aking pansin.
She's pregnant! Wow! What a news! At sino ang ama, si
Dione
"Long time no see, best-I mean, ex-bf! Sorry, nadulas!
Tinakpan pa niya ang bibig noong tumawa.
Napabuntong-hininga ako. "Hello, Nikita. I hope you
are doing good. If you don't mind... I am in a hurry." Tipid
akong ngumiti sa kanya at iniliko na ang cart pero may
angking kakulitan ang isang ito, talagang iniharang pa niya
ang cart sa harap para hindi ako tuluyang makaalis.
Wala akong planong makipagplastikan sa kanya
12/15
XLVII: He is Getting...
ngayong may pinoproblema pa akong iba. Damn! Ano ba
ang plano ng isang to? Wala na nga akong pakialam sa
kanya, sa kanila!
"Kung hindi mo nalalaman... I'm six months pregnant.
"Hinahaplos-haplos niya ang kanyang tiyan.
Ginawa pa niya akong bulag. Kanina ko pa napansin.
"Dione is the father," dugtong na sabi pa niya.
Dreame
Napatakip ako sa aking bibig at nagkunwaring nagulat
pa. "Oh? Congrats to the both of you. Alagaan n'yo yong
anak n'yo," sabi ko na lang at tumalikod na.
Hindi sa bitter ako pero ayokong magkaroon pa ng
ugnayan o pag-uusap man lang sa mga taong parte na lang
ng nakaraan ko. Hindi ko nga alam kung paano pa niya
13/15
XLVII He is Getting...
nagagavwa na humarap sa akin matapos ang kataksilan nila
-once again, I am not bitter here. Nagtataka lang ako kung
saan niya nakukuha 'yong kakapalan ng mukha at umnakto
na para bang wala lang ang mga nangyari.

At tama lang pala talaga na nalaman ko ang lahat ng
tungkol sa kanila bago pa ang kasal, ngayon na
magkakaanak na sila. Well, I didn't regret that decision of
mine. Mas mahirap naman kung kailan kasal na kami ay
saka ko malalaman na may iba palang naanakan yong
mapapangasawa ko.
Astrid! Napahinto ako sa paglalakad nang marinig na
muli akong tinawag ni Nikita. Huminga ako ng malalim
bago nilingon ang babae na kahit paano ay naging kaibigan
ko rin naman.
Pinanood ko siya na itulak ang cart na wala pa halos
laman papalapit sa akin.
"Magkakaroon na kami ng anak ni Dione, kaya 'wag na
wag mo na kaming guguluhin!" mahinang sabi niya pero
bakas doon ang pagbabanta.
Muntik na akong mapatawa. "God, why are you so
bothered, Nikita? Sa yo na nanggaling, magkakaroon na
kayo ng anak. Nasa 'yo na nga 'di ba? At kailan mo ba
nabalitaan na ginulo ko kayo? Kahit magpakasal pa kay0 sa
lahat ng simbahan, wala akong pakialam!" Muntik na akong
mapairap sa ere.
14/15
Kita ko ang pagtatagis ng bagang niya habang
matatalim ang mga matang nakatingin sa akin. Napangisi
na lang ako. Hindi ako makapaniwala na siya pa ang may
lakas ng loob na ganito ang maging reaksyon sa akin.
Parang noong nahuli ko sila ay iiyak-iyak pa siya
"Siguro ang dapat sabihan mo ay yong boyfriend mo

na wag na akong guluhin, kung ayaw niyang mabulok
talaga siya sa kulungan! Itali mo sa tabi mo para hindi
pakalat-kalat. Sige na. Hanapin mo muna, baka iwan ka.
Napatawa pa ako nang makita ko ang pamumutla ng
kanyang mukha.
Hindi ko na hinintay kung ano ang isasagot niya at
iniwan na siyang mag-isa roon. Bakit ba kasi ang liit ng
mundo at nakita ko pa siya rito? Mabuti na nga lang hindi ko
nakita si Dione.
Well, about that man... wala na rin naman akong balita
sa kanya. Isang buwan na rin simula noong iurong ko ang
reklamo sa kanya kaya nakalabas na siya. Mabuti na nga
lang din hindi na siya nangungulit pa.
Sana lang ay 'wag na talaga. dahil 'yong lalaking
tutulong sa akin ay wala na. Wala nang magtatanggol sa
akin. Nakahanapna kasi siya ng ibang babae na
ipagtatanggol at aalagaan.
Just wait, Phoenix.. makakalimutan din kita.
🔥XLVIII: Meredith Bel..
1/14
XLVIII: Meredith Belmonte
Exclusive: Meredith Belmonte reportedly engaged to
long-time boyfriend Phoenix Montereal.
"Meredith Belmonte shared the news on Instagram,
where she posted photos of herself and the Montereal
Group of Companies owner Mr. Phoenix Montereal, holding
glasses of champagne and showing the big diamond
engagement ring on her."

Hindi ko alam kung ilang beses ko na itong
napakinggan sa buong linggo simula noong marinig ko ang
balita na ikakasal na si Phoenix sa ibang babae-no, hindi
nga basta babae lang e. Long-time girlfriend. Nakakatawa
lang na wala akong kaalam-alam na sumingit pa pala ako sa
relasyon nang may relasyon. Damn!
Pakiramdam ko ay ang baba kong babae. Kung alam ko
lang, hindi sana ako nagpadala sa pambobola ni Phoenix.
Ang isa pang nakakatawa ay todo sumpa ako sa mga
lalaking manloloko dahil sa ginawa ni Dione sa akin, pero
noong dumating si PhoenixX ay para bang nagkaroon ng
exemption.
"Damn, Astrid! Yan ang napapalang pagiging marupok
mo!" kastigo ko sa sarili, dahil ang tangi ko na lang naman
magagawa ngayon ay ang sisihin ang sarili sa mga maling
desisyon na patuloy kong ginagawa sa buhay. Kailan ba ako
nagkaroon ng tamang desisyon na nagkaroon ng taman8
2/14
XLVII: Meredith Bel..
dulot?
"God, this is the second to the last tissue boxI have!"
bulalas ko nang makuha ang huling ply ng tissue sa box na
hawak ko habang nakaupo rito sa salas at pinapanood nang
walang kapaguran ang balitang iyon.
Mariing pinunasan ko ang mata bago inilabas ang ilang
naipon na sipon na bumabara sa aking ilong mula sa
pag-iyak. Yes, I am still crying. Masakit pa rin e. Kahit naman
anong sabi ko sa sarili ko na tigilan ko na, na wag nangg
umiyak ay hindi ko kaya. Ipinagluluksa ko pa rin 'yong puso

ko na nasawi na naman sa ikalawang pagkakataon.
"Last night the love of my life got down on one knee
andI said... VES!" the 28-year-old young CEO and model
captioned the sweet moment on her social media account
celebrating her engagement to the young billionaire. The
happy announcement was met with hundreds of supportive
comments on Instagram, where fans and celebrities shared
their well-wishes for the couple..." tuwang-tuwa at tila
kinikilig pa ang reporter habang binabalita iyon,
samantalang ako ay parang namatayan na iniiyakan ang
ekslusibo at pinakamalaking balita para sa lahat
"Oe 'di, Congrats sa inyo! Mabuhay kayo hangga't
gusto n'yo! mapait na sabi ko habang nakatingin sa
litratong naka-flash sa malaking screen, pero kasabay rin
noon ay ang muling pagtulo ng luha sa aking mga mata.
XLVIII: Meredith Bel.
3/14
It's Phoenix, looking so dashingly handsome in his
tuxedo while on his left is a very beautiful, sophisticated,
and elegant lady-hugging him as if she is showing to the
whole world that the guy belongs to her and her only.
Hindi katulad ni Phoenix na wala man lang kangiti-ngiti
sa labi, ang babae ay halos ipakita ang mapuputing mga
ngipin sa laki ng pagkakangiti habang nakatingin sa camera.
Nakataas din ang kamay niya kaya kitang-kita roon ang
kumikinang na diyamante sa kanyang singsing. Siguradong
hindi rin basta-basta ang presyo ng engagement ring na
iyon. Phoenix can even buy the world for her.
Habang tinitingnan ko ang babae, alam kong
walang-wala akong binatbat sa kanya. Mukha rin siyang

may ibang lahi, maybe Chinese or Taiwanese? She is way
prettier than me, richer, and probably smarter. Siguradong
mas marami na rin siyang na-achieve sa buhay kumpara sa
akin, kaya hindi nakakahiya na itabi siya kay Phoenix.
Kumbaga, nasa level na siya ni Phoenix.
Pagkatapos ay muling nagbalik ang tingin ko kay
Phoenix at malungkot na napangiti. He grew some stubbles
but it made him manlier and hotter. Feeling ko nga rin ay
mas tumangkad siya sa picture. I can only miss him and
love him from afar
Mapait akong napangiti habang tumatango. Kahit na
ilang beses ko nang napanood ay pareho pa rin ang
XLVIII Meredith Bel...
4/14
reaksyon ko. The hollow feeling inside my chest and
stomach is eating me up. It chokes the breath out of my
body and short-circuits my thoughts at calm periods,
feeling just like death and bereave ment. My peace turned
into emptiness, and what was once whole is now shattered.
Gusto kong pakinggan nang paulit-ulit. Gusto kong
sanayin ang sarili para kung sakali na maririnig ko muli sa
ibang tao ay hindi na ako magugulat. Baka kapag paulit-ulit
kong pinanood ay hindi na ako masasaktan. Baka kapag
sobrang sakit na ay pwede na rin akong tumigil. Kapag hindi
ko na kaya, ay madali ko na lang din siya na
makakalimutan.
"Five months to go, mommy. Kaunti na lang" And
when you feel like there is no hope, there is one remaining
thing that will always remind you not to give up. And the
hope I have right now is my babies.
"Just continue your vitamins, and please.. please
avoid stress. Kahit na nasa second trimester ka na,
kailangan mo pa ring mag-ingat lalo pa nga na kailangang
mag-ingat. Hindi makakabuti kung parating stress at puyat,
ha? Keep that in mind, mommy. Paalala ni Dra. Marasigan
na para bang nalalaman niya kung ano ang pinagdadaanan
kong sitwasyon ngayon.
Hindi agad ako makasagot dahil I somehow felt guilty.
Hindi ko maiwasan ang ma-stress lalo na sa mga nangyayarl
5/14
XLVIII Meredith Bel
sa paligid ko. Napahawak ako sa baby bump ko na medyo
may kalakihan kumpara sa normal na pagbubuntis dahil sa
kambal ang dinadala ko ngayon.
Noong nmatapos ang appointment sa kanya ay
dumiretso naman ako sa mall para magsimula nang
tumingin ng mga gamit pambata. Hindi ko pa alam kung
ano ang gender nila, pero ang wish ko sana ay isang babae
Dreame
at isang lalaki. Pero kung anuman ang ibigay sa akin
parehong babae man o parehong lalaki, parehong
pagmamahal pa rin naman ang ibibigay ko sa kanila.
have a scheduled ultrasound next month to check myy
babies' gender. Sabi ni doktora ay mga ganoong buwan
daw para hundred percent accurate ang gender nila. Naiisip
ko nga paano kung hindi ko muna itanong kung ano ang
6/14
XLVII: Meredith Bel..
gender nila, tapos surprise na lang kapag manganganak

ako? Kaso paano naman ang mga gamit nila? Baka mali ang
mga mabili ko kapag ganoon.
"Total of 1,899 po, Ma'am..Narinig kong sabi ng
cashier, napatingin pa ako sa maliit na screen kung saan
nag-flash ang total na presyo ng mga pinamili ko.
Yong plano ko na window shopping lang ay nauwi sa
pagbili ng bagong bed sheet and pillow cases. Nahihilig kasi
ako ngayon sa medyo dark na theme, I mean yong moon
and stars na design na kulay ng gabi. Nakakita ako kaninna
kaya bago ko pa mapigil ang sarili ay nabili ko na iyon.
Pagkatapos magbayad ay nag-ikot na muli ako sa mall
hanggang sa makaramdam ng gutom. My babies and I were
craving for some soup and dumplings so I went to a
Taiwanese restaurant.
Table for one lang po." Sinalubong ako ng isang staff
at tinanong ako kung may kasama raw ba ako. Sa ngayon
wala pa, pero wait lang sila ng ilang taon may dalawa na
akong bulinggit na isasama rito.
Napahagikhik ako sa isipin na iyon. Na-imagine ko na
ang sarili na may hawak sa magkabilang kamay na
dalawang cute na cute na mga bata.I can't wait to spoil
them but in a good way.
giniya niya ako sa isang pwesto na pwede pang may
7/14
XLVIII: Meredith Bel...
makisalong tatlo. Binigay lang niya sa akin ang menu at
habang hinihintay na makapagdesisyon ako ng order ay
nag-entertain muna ng ibang customer na papasok din sa
restaurant.
1just ordered solo servings of fried egg rice, beef
noodle soup, sweet and sour chicken, and pork
xiaolongbao. For these past few weeks, I am treating myself
as a queen. Kung hindi kaya ng iba, kaya ko ring gawin sa
sarili ko yon. God, I sound so bitter but who cares
Pakiramdam ko ay na-excite agad ang kambal sa tiyan
ko na para bang naamoy nila agad ang mga nakahaing
pagkain. Nanubig ang aking bagang habang nakatingin sa
mga nakakatakam na pagkain sa harap.Ijust offered a
simple and short prayer before devouring the foods.
"God, she eats like a pig!"
Busy ako sa pagkain ng xiaolongbao na ingat na ingat
pa nga ako para hindi mapaso nang marinig ko iyon. Hindi
ko na lang pinansin, sa halip ay tinuloy ko lang ang pagkain.
The foods they served were incredibly delicious. Okay rin
ang service nila, approachable ang mga crew.
Bilang kabilang ako sa nagtatrabaho sa hospitality
industry, una kong pinapansin ang attitude ng mga staft. I
mean, kapag welcoming at friendly ang aura nila, kahit
hindi masarap ang pagkain ay babalik at babalik ka. Pero
kung hindi naman at kahit gaano pa kasarap ang pagkalin,
XLVIII: Meredith Bel..
8/14
nakakawalang gana na kumain, 'di ba?
Hmm... this tastes good! Napatango-tango ako dahil
sobrang lambot lang ng manok. Nagtatalo talaga yong
tamis at asim.
"Gluttony is a mere sin... she eats as if she is not a lady.
"Nakarinig muli ako ng mahinang hagikhikan.
Napatigil ako sa pagkain at napakunot ang noo sa

narinig. Kanina pa yon!
Napatingin ako sa katabing table. Maliit na aisle ang
pagitan pagkatapos ay ang table na nila. Naabutan ko pa
ang makahulugang tingin nila sa akin bago nagtawanan. At
dahil doon ay saka ko napagtanto na ako ang
pinag-uusapan nila. Tatlo silang babae, pero yong
dalawang nasa bukana ang panay ang sulyap sa kinakain ko
at sa akin. Bago magtitinginan at saka tatawa.
"She eats like a freaking deprived b'tch!" sabi pa ng
babaeng naka-full bangs na kinukurtinahan ang kanyang
malapad na noo.
God, what is their problem?!
Nagbaba rin ang tingin ko sa mga pagkain na nakahain
sa harap ko. Napakunot ang noo ko dahil wala akong
makitang mali rito. I am eating in peace, and there is Some
piece of sh"ts around this very cozy place. Muntik ko nang
makalimutan na nasa restaurant ako, akala ko kasi ay nasa
9/14
dumpsite ako dahil may mga naligaw na basura.
Huminga ako ng malalim at napapatiim ang bagang na
nag-iwas na lang ng tingin. Ang daming problema sa mundo
dumagdag pa sila, at sa halip na ang problemahin nila ay
ang mga problema nila sa buhay talagang inuna pa nilang
problemahin ang pagkain ko.
Sa halip na ubusin ang oras sa kanila ay ibinalik ko na
lang ang atensyon sa kinakain. At para mas asarin pa sila ay
nilakihan ko pa ang bibig pagsubo ng kanin at manok. Mga
echuserang 'to!
What is so funny, girls?" Narinig kong ani ng isa pang
malamyos na boses.
"Nothing. Bored lang si Trixie, nakakita nang
pagtatawanan.. sagot agad ng isa.
Napairap ako sa ere. Inangyan! Bakit ba trip ako ng
mga bored na tao? Kung bored sila sa buhay, bilangin nila
yong butil ng bigas sa isang sako para may magawa sila sa
buhay!
"Anong ako? Si Carrie kaya!" Tawang-tawa yong Trixie
na tinutukoy pagkatapos ay bumulong pa kahit na rinig
naman, "Look at the woman beside us... wag kang
papahalata. She is hilarious! Mukhang ngayon lang
nakakain dito!"
"Shush.. don't be like that, Carrie!" Buti pa'yong isa
10/14
mabait. "She might hear you.
Kanina ko pa nga naririnig. Mukha kasi talagang
pinaririnig ng mga 'to. Bakit ba kasi ang tagal dumating ng
pagkain nila para hindi ako yong pinapansin nila rito!
"Okay lang marinig! Totoo naman!
"Geez! You are a b tch, Trix!" pabirong sabi ng huling
babae bago sila nagtawanan. "Well, I can't blame you. She
looks... plain and poor."
Nalaglag ang panga ko ro'n.I mean, hindi ako
na-offend na sinabihan niya akong plain at mahirap. That's
fine! Hindi ko naman kinokonsidera na mayaman ako. Tama
nang nakakaraos at nabibili ang gusto ko mula sa sarili
kong pera! Pero ang nakakainis ay ang pang-iinsulto nila sa
mahihirap. God! They may have the money, but they don't
have fcking class!
Akala ko lang pala mabait yong isa... may sungay rin
pala ni satanas.
At ano ba ang pakialam nila kung marami akong
kumain? May lamang dalawang bata yong tiyan ko, at hindi
naman nila problema yon dahil hindi ako hihingi sa kanila
nang ipapambayad ko! Bwiset na mga 'to! Ang sarap ng kain
ko, sinisira nila 'yong araw ko!
"Ang bad mo talaga, Meredith! Ang yabang mo!
Tonong pabiro iyon at mukhang hindi na-offend ang babae
XLVIII: Meredith Bel..
11/14
na tinawag na Meredith dahil nagtawanan pa sila.
" have all the rights to be freaking bossy. I will be Mrs.
Montereal in just few months! I will be untouchable!
Btches like her can't even reach my levell" buong
pagmamalaki na sabi pa ng babae na halos iparinig iyon sa
lahat.
Wala sana akong planong tingnan sila o pag-aksayahan
ng oras pero sa narinig ay parang mababali ang leeg kO sa
pagsulyap sa gawi nila. Ang unang nahuli ng aking mga
mata ay iyong babaeng hindi ko napansin karnina dahil abala
sa cellphone niya, pero ngayon na nakikipag-usap na siya
sa mga kasama ay saka ko nakilala ang mukha niya.
The familiar face of a woman greeted me which make
my heart almost skip a beat. Her perfectly sculpted
beautiful face can almost lure every man and woman in the
vicinity. Her fair complexion glows the most among all the
other girls in this area. Her aura screams superiority and she
is right, no one's on her level.
Hirap na hirap akong napalunok at pakiramdam ko ay
nanlit ako sa mga mata ng isang Meredith Belmonte
Phoenix Montereal's fiancée. Ngayon na nakita ko siya sa
personal ay paulit-ulit na sinampal ako ng katotohanang
walang-wala ako sa kumpara sa kanya.
Bakit naman sa dami ng pwede nilang kainan at
puntahan, ay kung saan nandoon pa ako? Bakit ang liit ng
12/14
mundo para sa mga taong ayaw mong makita?
"God, she looks so effing pathetic!" Hindi ko na alam
kung 'yong Trixie O Carrie ba ang nagsabi noon dahil
nag-iwas na ako ng tingin.
Ramdam na ramdam ko ang pagkatalo sa lahat ng
aspeto. Nanginginig na itinaas ko ang kamay para hingin
ang bill at makapagbayad na. Ang nagpatuwa lang sa akin
Dreame
ay mabilis silang kumilos kaya nakapagbayad din agad ako.
Hindi ko pa man nauubos ang kinakain ay umalis na
ako. Hindi ako makakatagal sa isang lugar na nandoon ang
babaeng pakakasalan ng lalaking mahal ko.
God, kung makapagsalita ako ay akala mo may
namamagitan talaga sa amin ni Phoenix!
13/14
"Ay sayang, umalis na ang clown natin!" Narinig kong
sabi pa nila bago nagtawanan.
Ayoko mang pansinin pero ang laking impact noon sa
akin. The words were not hurtful at all.. it is the person

where it is coming from. Ramdam ko ang pag-uulap ng
aking mga mata habang mabilis na nililisan ang lugar na
iyon. I was excited when I entered here and left with a heavy
heart.
Sa pagmamadali ko ay hindi ko na napansin na
tumama ako sa isang matigas na bagay. Halos mapahawak
ako sa aking noo na siyang unang tumama, pero bago pa
ako makadaing ay nauna nang kumabog ang aking dibdib
nang manuot sa aking ilong ang pamilyar na pabango.
The scent that I can't just forget that easily. Ang amoy
na halos kaadikan ko at kahit anong pilit kong pagkalimot
ay nakatatak na yata sa memorya ko.
Look where you are going!" ani ng isang matigas at
malamig na boses ng lalaki na halos ikayanig ng mundo ko.
Kahit na hindi ko pa nakikita ang mukha niya ay
kilalang-kilala ko kung sino ang lalaking nasa harap ko
ngayon,
Kasabay nang malakas na pagkabog ng aking dibdib ay
ang tuluyang pagbagsak ng luha sa aking mga mata, at huli
na noong makita ko ang sarili na niyayakap ang lalaking ito.
🔥XLIX: Goodbye
1/13
XLIX: Goodbye
Malakas ang kabog ng aking puso na para bang lalabas
ito sa aking dibdib anumang oras. I just missed him so much
that I can't help myself from hugging him. Sa sobrang
higpit ng yakap ko ay para bang ayaw ko nang pakawalan

siya.
Sa isang iglap din ay tila nakalimutan ko ang lahat ng
kasalanan niya sa akin. Sa isang kisap-mata ay bumalik na
naman ako sa pagiging t"nga para sa lalaking ito. It still
feels like home inside his arms.
"What the fck are you doing, woman? Who the hell are
you?!
Pero lahat ng emosyon na nagsisimulang sumibol sa
aking dibdib ay isa-isang nagbagsakan nang marinig angg
malamig at galit na boses ni Phoenix. Napalitan ito ng sakit
na mas masakit pa sa pagkakahaklitng kanyang malaking
kamay sa aking braso para mabilisang ilayo sa kanya.
"A-aaraay!" Para lang akong papel na basta lang niyang
hinawi para mapahiwalay sa pagkakayakap sa kanya.
Ang luha na kaninang parang gripo na walang tigil sa
pagpatak ay para bang nabitin sa ere nang magtama ang
aming mga mata. I felt like my world change as our eyes
met. Halos humiwalay ang aking kaluluwa nang makita ang
walang buhay niyang mga mata na nakatitig sa akin na para
bang isa akong malaking tandang pananong sa buhay niya.
2/13
XLIX: Goodbye
"p-Phoenix?" I even chanted his name, natatakot
akong baka ibang tao pala ang kaharap ko pero hindi ako
nagkakamali. Hindi ako maaaring magkamali. lisa pa rin
namang lalaki ang nangakO sa akin dalawang buwan na ang
nakakalipas at itong kaharap ko ngayon. He is just the same
man who makes me believe in love again.
"Who the f"ck are you and why the f'ck you are
hugging me?" Halos marinig ko ang pagtatagis ng kanyang

bagang. Nakakasugat ang bawat lumalabas sa kanyangg
bibig na mas lalong nagpapasikip sa aking dibdib, kasabay
pa nang malalamig na titig niya sa akin.
Malapit na akong maniwala na hindi si Phoenix ang
nasa harapan ko ngayon. Magkapareho lang sila ng mukha
pero magkaibang tao ang kaharap ko. Gone the playful and
flirty yet gentle Phoenix when he was with me two months
ago. His eyes were lifeless, but it could bleed.
"P-please..h-hindi ka nakakatuwa. B-bakit ka ganyan?
Nanginig ang aking mga labi.
Ifelt like l have seen this scenario-him asking whol
am. Magkaibang pagkakataon at lugar lang pero parehong
pangyayari at parehong pakiramdam ang dulot.
Nasa lalamunan ko ang hapdi at kirot pero hindi ako
makahikbi sa sobrang gulat sa mga pangyayarl.
Nagtatakang napatingin ako sa kanya habang siya naman
ay umiigting ang panga na tila galit na galit sa aking
3/13
XLIX: Goodbye
presensya.
What is he talking about? Alam kong may kasalanan
siya sa akin pero hindi niya kailangang umakto na hindi niya
ako kilala. God! This is not funny! Dalawang buwan lang
kaming hindi nagkita tapos kung makaakto siya ay para
bang hindi kami magkakilala!
"1-it's not fun...ny, Phoenix. A-ano ba?!" Napailing ako
habang unti-unti na namang nangingilid ang luha sa mata.
Gusto ko siyang sampalin dahil parang wala pa siya sa
huwisyo! Baka sakaling magising siya sa kalokohang

palabas na ito!
Who the fck told you that I'm being funny here?! I
have no time for some lunatic woman like you! walang
preno na sabi niya. Walang pakialam kung makakasakit
man ng damdaming.
Daig ko pa ang sinasaksak nang paulit-ulit. His words
hurt like hell... pero p tangina, kahit gaano kasakit ay
ramdam ko pa rin ang pagtibok ng puso ko para sa kanya
Akmang tatalikuran na niya ako nang mahawakan ko
ang coat na nakatupi sa kanyang braso. Marahas na nilingon
niya ako at kulang na lang ay makahiwa ang talim ng
pagkakatingin niya sa akin.
"Don't f'cking touch me, woman!" Marahas na inilayo
niya ang braso sa akin na para bang may nakakahawa akong
4/13
XLIX Goodbye
sakit.
My breathing hitched as my lips quivered. Bakit ganito
ang nangyayari? Ijust want to see him. Gusto ko lang
naman malaman kung ano ang dahilan kung bakit hindi na
siya muling nagpakita sa akin? Pero parang binibitay ako
ngayon na nasa mismong harapan ko na ang lalaking
matagal ko nang inaasam na makita
You promised me, right? You p-promised me that you
will be back. A-ang sabi mo uuwi ka sa akin... 1-I waited for
you. S-sabi mo k-kasi hintayin kita... h-hanggang ngayon
naghihintay pa rin ako sa 'yo, pero bakit sa iba ka na
ikakasal?" Tuluyan na akong napahagulgol.
Sobrang sakit na malaman na ikakasal na siya sa iba..
at ang tangi ko lang magagawa ay ang mag-isip kung ano

ang p"tanginang dahilan at sa isang iglap ay ganoon ang
nangyari!
Hindi ko na makayanan ang sakít. Ipinangako ko sa
sarili ko na hindi ako iyak sa harap niya kapag nagkita kami
. pero hindi ko na kayang pigilan. Gustong-gusto ko man
siyang yakapin pero parang ang layo-layo niya kahit na
halos dalawang dangkal lang ang pagitan namin. I want to
feel his embrace, but instead I was welcomed by his cold
gaze.
"Please, Phoenix.. ang sakit-sakit n-na. T-tama na,
please." Halos magmakaawa ako sa kanya. Kung pwede
5/13
XLIX: Goodbye
lang akong lumuhod sa harapan niya para matigil lang ang
sakit ay gagawin ko.
"F*ck, don't cry! Baka sabihin ng iba ay kung ano pa
ang ginawa ko sa 'yol" Hindi na ako nakahuma nang hilahin
niya ako papunta sa isang gilid kung saan natatakpan ng
malaking artificial na puno. Sa parteng ito ay walang halos
makakapansin sa amin.
Napaawang na lang ang aking bibig at hindi halos
makadaing nang humigpit ang pagkakahawak ng kanyanng
kamay sa aking braso. Siguradong bukas makalawa ay
mag-iiwan ito ng pasa, pero hindi ko na iindahin iyon dahil
mas masakit 'yong puso ko sa mga oras na ito.
"Stop this st pidity, woman! Wala akong panahon na
makipag-gag"han sa yo! Sino ka ba?!" mahina ngunit
ramdam ko ang diin sa bawat pagbato niya ng salita.
Sino ba ang nagsabing nakikipag-gag'han ako? Kung

yon lang pala ang tingin niya rito ay, p"tangina isang
malakingjoke time!
Buong lakas na inalis ko ang kamay niya sa aking braso
at mabilis na pinalis ang luha sa aking mga mata.
"Ggo katalaga kahit kailan, Montereal! Yan ba ang
sinasabi mo sa lahat ng mga naikama mong babae sa oras
na nagsawa ka na, ha?!" Nakagat ko ang labi para pigilan
ang napipintong paghikbi.
XLIX: Goodbye
"Pagkatapos mong magpasarap, magpapanggap kang
hindi mo ako kilalal" Nagngingitngit ang aking kalooban sa
magkahalong galit at sakit.
Kahit isang eksplanasyon lang na marinig ko mula sa
kanya kung bakit niya nagawa 'yon, maiintindihan ko agad!
Hindi ako magdadalawang-isip na intindihin siya nang
paulit-ulit! Tutal t"nga naman ako pagdating sa kanya. Pero
Dreame
hindi niya kailangan umakto na parang walang alam! Damn
it!
Marahas na niluwagan niya ang necktie na suot habang
mabibigat na ang paghinga tanda na nagtitimpi lang siya ng
inis sa akin.
"Look, I don't f'cking understand you, woman!
Ptangina, ilang beses ko bang sasabihin na hindi kita
XLIX: Goodbye
kilala?!" Sa lutong ng mura niya ay hindi na ako magtataka
kung bigla na lang niya akong masampal.
Halos mapaatras ako nang dumagundong ang boses
niya. Nakakatakot. Pero mas lamang ang sakit.
"You better stop this nonsense, or else l will make your

life a living hell! My fiancée is waiting for me, and you are
just wasting my time!"
His words could cut deeper than a f'cking knife. Mas
pipiliin ko na lang na masaksak kaysa pakinggan ang lahat
ng mga sinasabi niya. Kung mas mahina pa ang loob ko,
baka kanina pa akong hindi makausap nang maayos dahil
iiyak lang ako at magmamakaawa sa kanya.
Pagak akong napatawa habang pinapanood siyang
talikuran ako. All I can do is watch him leave... to watch the
love of my life drift away from me. At ang mas nakakatakot
sa puntong ito, alam kong hinding-hindi na siya babalik sa
akin.
"Sige na! Umalis ka na! Diyan ka naman magaling.
parating iiwan ako. S-sana sinabi mo agad na wala ka
palang planong bumalik, para hindi na ako naghintay sa 'yo.
Ang daya-daya mo, Phoenix!" Napansin ko na bahagyang
bumagal ang paglakad niya kaya muli akong nagpatuloy sa
pagsasalita,
"Hinihintay lang naman kitang bumalik d-dahil hindi ko
8/13
XLIX: Goodbye
pa nasasabi sa yo ang lahat. 1-1 promised to our little beans
that... that I wil introduce them to you, once you get
b-back. Pero ang tagal-tagal mo kasing bumalik" Napahikbi
ako.
F'ck! Don't cry, Astrid! Hindi tayo magpapaawa
ngayon!
Mariing itinutop ko ang kamay sa aking bibig para hindi
mapahikbi. Napalunok ako ng ilang beses at ilang malalim

na pagbuga ng hangin dahil ramdam ko na ang paninikip ng
aking dibdib. Sa puntong ito ay tuluyan na rin siyang tumigil
sa paglalakad.
"B-but please, b-bago ka umalis... hayaan mo munang
tuparin ko ang pangako ko sa kanila. Huminga ako ng
malalim bago nagsimulang maglakad palapit sa kanya.
Ramdam ko ang malakas na pagkabog ng aking puso
habang tinatawid ang distansya namin. Tumigil ako sa
kanyang harap at pinakatitigan siya sa mga mata.
"What are you doing? mahinang tanong niya nang
kunin ko ang kamay niya.
"Shush... just this once. Promise, huli na 'to." Ngumiti
ako sa kanya-isang matamis na ngiti. Baka ito na ang
huling ngiti na kaya kong ibigay sa kanya.
Bago pa niya makitang pumatak ang luha ko ay
nagbaba na ako ng tingin. I looked at his hand... until now,
9/13
XLIX: Goodbye
his hand is still bigger than mine. Napangiti ako nang
makita ang pagkakaiba nito, halos masakop niya ang maliit
kong kamay.
I caressed the back of his hand, his fingers, his palm...
this is the last time that I can hold him like this.
"Noong gabi bago ka umalis, hindi ba't may sasabihin
ako sa yo? Sorry kung medyo natagalan bago ko masabi sa
yo, ha?" Nakangiting sumulyap ako sa kanya. He looks
puzzled.. that's fine, alam kong mahirap talaga akong
maintindihan minsan.
Dahan-dahan kong dinala ang kamay niya sa aking
baby bump. Ramdam ko ang pagiging tensyonado ng braso

niya at halos manigas sa kinatatayuan nang lumapat iyon sa
aking tiyan.
The warmth of his hand somehow bring peace inside
me. Napahikbi ako nang maramdaman ang bahagyang
paggalaw nila sa loob na tila ba nakilala nila ang presensya
ng daddy nila.
"M-meet our little beans, Phoenix.. Nakagat ko ang8
labi kasabay nang sunod-sunod na pagpatak ng aking luha
pero mabilis ko ring pinalis iyon.
This is not what I imagine when I planned on telling
him my pregnancy. Hindi dapat ganito 'yon e. Dapat nasa
isang romantic place kami, kaso hindi na mangyayari yon.
10/13
XLIX Goodbye
"Hi, babies. H-he is your daddy. P-please say hi to him
for m-mommy...namamaos na ani ko. Halos pabulong na
lang iyon dahil alam kong mababasag lang ang boses ko
kapag nagpilit pa ako.
Pareho kaming napatigil nang muling gumalaw ang
kambal sa loob. Nagkatinginan pa kaming dalawa, kita ko
ang gulat sa kanyang guwapong mukha at ang bahagyang
pagkinang ng kanyang mga mata. Mula kanina ay parang
ngayon ko lang nakakitaan ng buhay ang mga malalamig na
matang iyon.
Nakaawang lang ang labi niya na tila hinihimay pa ang
mga nangyayari at naririnig sa akin. "T-they are now on their
fourth month. F-five months na lang ang hihintayin... pero
sa mga panahon na yon ay siguro hindi ka na nila
m-makikita." Huminga ako ng malalim.

God, I am crying again. Gabi-gabi na lang po akong
umilyak, hindi po ba mauubos ang luha ko?
"S-sinabi ko lang sa 'yo 'to dahil gusto kong tuparin ang
pangako sa kanila, pero pangako. Naitaas ko pa ang
kanang kamay habang nakatingin sa kanya.
Nakatitig lang si Phoenix sa akin at walang
namumutawing salita sa mga labi. I prefer that way..
masasaktan lang ulit ako kapag nagsalita siya. Mas
mami-miss ko lang siya kapag wala na siya sa harap ko. Mas
hahanapin ko lang ang boses niya
11/13
XLIX Goodbye
"Pangako, h-hindi kami m-manggugulo sa 'yo
W-walang makakaalam na magkakaroon ka ng a-anak sa
ibang babae, I-lalo na ngayong... F-ikakasal ka na:" Kasabay
noon ay ang malayang pagpatak ng luha ko na mabilis ko
ring pinunasan.
T'ngina, ang sakit! Nakakamatay ang sakit! So this is
the price we have to pay for deeply loving someone we
weren't supposed to keep?
Itinaas ko ang aking kamay at dinala iyon sa kanyang
pisngi.I tried memorizing his perfectly sculpted face for I
know I will never have a chance like this after this one.
"Congratulations on your wedding, Phoenix! Please be
happy. L-lagi mong alagaan ang sarili mo. Y-you can now
b-build your own f-family." Without me. Pumapatak ang
luha sa aking pisngi pero nananatili ang ngiti sa aking labi.
Humugot ng malalim na hangin bago nagpatuloy. "You
gave me f-forever within the numbered days, and I...I will
always be grateful. Thank you, Phoenix." Kahit sandali ay

hindi ko inilayo ang tingin sa kanya dahil alam kong ito na
ang huli.
Ang araw na ito ang unang pagkikita namin matapos
ang ilang buwan at siya na ring huli.
"Last na. Ccan Ih-hug you?" Hindi pa siya sumasagot
ay niyakap ko na siya. It would always feel like home inside
12/13
XLIX: Goodbye
his arms... but we have tO say goodbye for the things that
weren't for us.
Huli na, Astrid. Pagkatapos nito, tama na.
"I think it is time to l-let you go... kahit nga hindi ka
naman naging akin." Pagak akong napatawa kahit naa
lumuluha naman ang mata. Hinigpitan ko ang
pagkakayakap sa kanya dahil wala nang pangalawang
chance pagkatapos nito.
My clock is ticking. Kailangan kong magmadali bago ppa
may makakita sa amin. At sa sandaling oras na
pinagbibigyan ako ng pagkakataon ay sasabihin ko na sa
kanya lahat.
11-love you, baby... but I have to let you go. And that's
hard to do because a part of me will be in love with you for
the rest of my life. I-It's not healthy anymore... kapag
nagpatuloy ako sa pagkapit sa yo, baka hindi lang ikaw ang
mawala sa akin... baka pati na rin ang mga anak ko" I am
always thinking of him, and I forgot to think of myself and
our babies. Pakiramdam ko nga kahit hindi sinasadya ay
napapabayaan ko sila.
Our love-no matter how strong, or how real... was

destructive.
"You will have your own life now and we both deserve
peace.I wish you nothing but happiness, Phoenix."
13/13
XLIX: Goodbye
Unti-unti ay bumitaw na ako sa pagkakayakap sa
kanya. That's enough. Okay na ako ro'n kahit na nga ba
gusto ko siyang yakapin habang-buhay, pero hindi pabor sa
atin ang tadhana. Hindi pwede.
Dreame
"Go on, your fiancée is waiting for you." IfI can just kiss
him... I will do that, but he is already committed. I can't
inflict pain on the woman who loves him as well
"Goodbye, my love." And for the last time, I smiled at
him before turning my back... and leaving his life.
🔥1/13
L: Breather
L:Breather
Kitang-kita ko ang gulat na ekspresyon ng aking tatay
na napatayo pa mula sa tahimik na pagkakape nang
huminto ang aking sasakyan sa tapat ng aming bakuran.
Alas tres ako umalis at nagbiyahe mula Manila, at hindi pa
sumisikat ang araw ay nakarating na ako rito sa bahay
namin sa probinsya. Bukas na ang ilaw sa aming terasa rito
sa baba, at nandoon nga ang aking tatay na naghihintay na
lang na mag-umaga.
Hindi pa ako nakakababa ng sasakyan ay nasa gilid na
ang aking tatay at hinihintay ako. Kinuha ko lang ang
nag-iisang bag na dala at umibis na palabas.
Diyos ko, anak. Akala ko ay ako'y nagkakamali
lamang. Naisaad niya nang tuluyan akong makita.
Mabilis na lumapit ako at nagmano.Tay, mano po.
'Kaawaan ka ng Diyos." Pagkatapos iabot ang kanyang
kamay ay niyakap ako.
Mariin akong napalunok at kaagad ding yumakap
pabalik sa kanya. Sa simpleng yakap na iyon ay
pakiramdam ko maiiyak ako kaya naman mariin kong
kinagat ang labi para pigilan ang sarili sa pagiging
emosyonal,
Ang aga mo naman, anak. Hindi ka nagpasabi na ikaw
ay uuwi." Marahan niyang hinaplos ang likod ko habang ako
ay niyayakap siya nang mahigpit.
Breather
Matagal na rin simula noong huli ko silang makita at
mayakap.
"May problema ka ba?" maya-maya ay tanong niya.
Tila nakikiramdam sa akin.
Hindi ako sumagot sa halip ay umalis ako sa
pagkakayakap sa kanya at ngumiti na lang para pagtakpan
ang lahat ng bigat na dinadala ng dibdib ko nitong mga
nakaraang buwan pa hanggang sa ngayon.
Nagtagal pa ang tingin niya sa akin na tila
pinag-aaralan ako hangang sa napapabuntong-hininga na
tumango siya.
"Oh siya, tara na nga muna sa loob." Kinuha niya sa

aking kabilang kamay ang bag na dala ko, habang ako
naman ay yumakap sa kanyang braso. Kipit ko angjacket na
suot dahil kapag ganitong buwan nang malapit magpasko
ay malamig na rito.
"Ang nanay po? Binaybay namin ang terrace papunta
sa loob. Narinig ko pang umaandar ang kanyang radio para
sa pang-umagang balita na iniwan na niya roon sa labas
para samahan ako rito sa loob.
"Nasa kuwarto pa. Medyo masama raw ang
pakiramdam"
"Napapa-ano po ang nanay?" Agad ay dinaluhong ako
ng pag-aalala. Kaya pala hindi ko naabutan sa labas.
3/13
LBreather
Madalas kasi ay silang dalawa ang nagtatambay sa terrace
at magkasabay na makikinig ng balita at pang-umagang
misa.
"Anla, naambunan kahapon noong nagwawalis diyan
sa bakuran. Aayaw titigil, e. Ang sabi ko ay ipagpabukas na
at masama nga ang panahon." Magkasabay kaming
napabuntong-hininga. Minsan nga ay may katigasan na rin
ang ulo ng nanay ko.
Nakabukas ang pinto pero may nakaharang na kurtina
na hinawi naman ng tatay. Naabutan namin ang nanay ko
na kasalukuyang inaayos ang kama at nakatalikod sa gawi
namin.
"Carmen.. Sa gulat ay muntik nang mapatalon ang
nanay ko.
"Tkaw nga Aurelio ay umayos! Papatayin mo pa ako sa
gulat-"Lumingon ang aking nanay at handa na sanang

kastiguhin ang tatay ko nang ako ang unang mahagip ng
kanyang paningin. Kitang-kita ko ang pagbabago ng
ekspresyon ng kanyang mukha-mula sa pagkainis ay
napalitan iyon ng blangkong ekspresyon.
"Oh, bakit 'yan nandito? Akala ko ay naghanap na ng
ibang ina"Bago pa niya matapos ang sasabihin ay
dinaluhong ko na siya ng yakap
Ramdam ko ang pagkagulat niya pero sa halip na
L:Breather
4/13
umalis sa pagkakayakap ay mas hinigpitan ko lang ito.
"Wag ka ngang ganyan sa anak mo, Carmen. Noong
nakaraan ay panay ang sabi mo gusto mong makita ang
anak natin, ngayong nandito na ay ganyan ang isasalubong
mo. Umayos ka nga!" kastigo ng tatay ko sa kanya.
"liwan ko muna kayong dalawang mag-ina ryan.
Magtitimpla lang ako ng kape." Maya-maya pa ay iniwan
niya nga kaming dalawa rito sa kuwarto.
Ilang sandali pang natahimik ang nanay ko hanggang
sa wakas ay nagsalita rin siya. "Ano ang nangyayari sayong
bata ka?" medyo may kalakasan pa na sabi niya at akmang
aalis mula sa pagkakayakap ko.
"Sorry po, 'nay. Patawarin n'yo po a-ako.At doon ay
tuluyan na akong napahagulhol. Hindi ko na napigil ang
kanina pang napipintong pag-iyak mula noong makita ko
ang tatay ko.
Pagod na pagod na ako. Sobrang bigat ng dibdib ko,
daig ko pa ang pasan ang mundo sa mga nakalipas na
linggo. Pakiramdam ko ay unti-unti akong kinakain ng

lungkot kahit anong pilit kong ngumiti at ibaling sa iba ang
atensyon, Wala akong mapagsabihan dahil pakiramdam ko
ay wala naman akong karamay. Kaya makalipas ang may
apat na buwan na hindi ko pag-uwi rito at hindi sila nakita
ay napilitan na akong umuwi.
LBreather
5/13
Alam kong galit pa rin sa akin ang nanay ko pero
naglakas-loob na ako na humarap sa kanya. Sa huli ay ang
mga magulang ko lang din naman ang magiging karamay
ko. Kung sakali man na salubungin pa rin ako ng galit niya,
ay hindi pa rin ako aalis dito.
Ngayon lang ako nagkaroon ng mayayakap at ng
maiiyakan. Natahimik ang buong paligid na tanging
pag-iyak ko lang ang maririnig. I cried like a child on her
mother's shoulder. I cried like there is no tomorrow and the
bill were overdue.
Hanggang sa narinig ko na rin ang impit na paghikbi ng
nanay ko at saka ako niyakap pabalik.
"Patawarin mo rin ako, anak. P-pasenya ka na sa
nanay, ha? mahinang sabi niya na sinasabayan ang
paghagulhol ko. Marahan niyang hinaplos ang aking likod at
inalalayan niya rin akong umupo sa kama.
And suddenly, I feel like everything is okay. Sa
simpleng yakap niya pabalik sa akin ay ramdam kong may
karamay na ulit ako. Nanatili akong umiiyak sa kanyang
balikat. Gusto ko nang ilyak ngayon lahat, para pagkatapos
ay wala na. Tapos na ako sa phase ng buhay ko na ito kapag
nasabi at naiiyak ko na lahat sa kanila.
Sa ganitong sitwasyon kami naabutan ng aking ama.

Diyos ko kayong dalawa! Akala ko ay kung ano na ang
nangyayari!" aniya na pumasok na rin sa loob hanggang sa
L:Breather
6/13
naramdaman ko ang paglundo ng kama sa aking kabilang
gilid
"Patawarin mo ako sa lahat ng mga nasabi ko, anak.
G-gusto ko lang naman na mapabuti ka... pero n-nagkamali
ako. Hindi ko akalain na nasasaktan na pala k-kita"
Gumaralgal ang boses niya habang nagsasalita.
Mabilis akong umiling. Hindi naman ako nagtanim ng
galit sa kanya. Tampo oo. Pakiramdam ko kasi ay mas
kinakampihan pa niya at mas pinapaniwalaan pa niya si
Dione kumpara sa akin. Pero ang tampong iyon ay mabilis
namang nawala. I am always thinking of them. I am alwayys
missing them.
"N-natakot lang ako na walang mag-aalaga sa yo,
k-kapag n-nawala na kami ng tatay mo..
Marahas akong umiling. Ayoko. Ayokong mawala sila.
Gusto kong lagi lang silang nasa tabi ko. O kaya kahit hindi
ko nakakasama, basta naririnig ko lang ang boses nila ay
okay na sa akin.
"A-alam mong hindi habang-buhay ay k-kasama mo
kami ng t-tatay mo. Kkailangan mo rin ng pamilya at nang
mag-aalaga sa yo. K-kaya naman sumama pa ang loob ko
na pinalampas mo pa ang pagkakataon ninyo ni Dione.
Naiintindihan ko ang ipinupunto niya. Ngayon lang din
naman kami nagkausap na dalawa nang hindi siya galit o
kaya ay pinuputol ang mga sinasabi ko.

7/13
LBreather
Pinunasan ko ang luha ko at panaka-naka ay humihikbi
pa rin. "Nasaktan din naman po ako sa desisyon ko para sa
aming dalawa... pero hinding-hindi na po talaga puwedeng
ituloy kung ano yong nasimulan namin ni Dione"
Tumango-tango siya. "H-hindi ko akalain na ganoon na
pala ang nangyayari. Patawarin mo ako sa halip na
paniwalaan ka ay pinagdudahan pa kita. Patawarin mo ako,
Dreame
anak. Sa lahat-lahat."
Bukod sa ilang buwan na lang ang hihintayin ko para sa
paglabas ng mga anak ko, ay isa ito sa magagandang
nangyari sa buhay ko-itong maayos na pag-uusap sa
pagitan naming dalawa ng nanay ko,
"Tama na nga 'yan. Kayong dalawa kayo, pati ako ay
pinapaiyak n'yo." Narinig naming sabi ng tatay ko na kanina
L: Breather
8/13
pang nakikinig lang sa amin pero kanina kO pa rin naririnig
ang panay singhot niya.
Umalis ako sa pagkakayakap ng nanay ko para siya
naman ang yakapin. "Salamat po... salamat sa inyong
dalawa. H-hindi n'yo alam kung gaano ko ito kailangan
ngayon." Halos magbara na ang ilong ko sa matinding
pag-iyak kanina kaya ngayon ay muntik nang hindi makilala
ang boses ko. Dahil doon ay pare-pareho kaming napatawa.
Pinunasan ko na ang aking luha. Humarap din ako sa
nanay ko na panay ang singhot. Inabot ko ang kanyang
pisngi para punasan iyon.

"Tama na yan, ha?" Maya-maya ay tumayo na an8
aking tatay. Pumunta sa maliit na lamesita na nasa gilid ng
kama, at doon ay nakita ko ang dalawang tasa ng kape.
Humilig ako sa balikat ng aking nanay at yumakap sa
kanyang bewang habang pinapanood namin ang tatay ko.
"Uminom muna kayo ng kape." Iniusog niya lang
palapit sa amin ang lamesita para mas maabot iyon.
"Uminom ka na muna para mainitan ang sikmura mo,
anak.." Marahang tinapik ng nanay ko ang aking likod.
Marahan akong umiling. "H-hindi po muna ako
umiinom ng kape ngayon.
Pareho silang napatingin sa akin. "Naks! Mukhang
nagbabagong-buhay na ang anak natin. Dati ay halos
9/13
LBreather
makaubos ng tatlong tasa ng kape sa isang araw. Tama nga
yan, analk. Hindi rin maganda ang purong kape sa katawan"
sabi ng aking ama na napapangisi pa. Narinig ko rin ang
mahinang tawa ng aking nanay.
Umayos ako ng up0 at huminga ng malalim. Ilang
buwan ko ring itinago sa kanila ito at ngayon lang ako
magkakaroon ng pagkakataon na sabihin sa kanila.
Kinakabahan na ako ngayon pa lang.
"M-may s-sasabihin din nga po pala ako sa inyong
dalawa..." ani ko sa pinakamaliit na boses. Muntik na akong
pumiyok sa sobrang kaba.
"Ayoko sa ganyan. Ako ay parating kinakabahan." Hindi
ko alam kung matatawa ba ako o ano sa aking ama na
mabilis pa sa alas kuwatro na aalis sana sa kuwarto nang

nahawakan ko ang braso niya.
"Saglit lang to, tay. Upo ho muna kayo." Hinila ko siya
para bumalik sa pagkakaupo sa aking tabi.
"Umayos ka nga, Aurelio! Umupo ka muna at
pakinggan ang anak natin!" saway sa kanya ng nanay ko
Pakiramdam ko ay nagkapalit sila ng katauhan.
"Ayoko! Baka may malubhang sakit ang anak ko! Hindi
ko makakayang malaman yon!" Marahas ang nagingB
pag-iling ng tatay ko habang hindi halos makatingin sa akin.
Tila maiiyak na siya anumang oras.
L: Breather
10/13
Doon ay tuluyan na akong napahalakhak. Muntik pa
akong mapaiyak dahil sa pagtawa. "Tatay naman! Ang OAI"
For the first time, after a while... I finally had a good
laugh. Thanks to my parents. Akala ko ay nakalimutan ko
nang tumawa nang malakas.
"Makinig po muna kayo... wala hong ganoon, tay!
Napakamot ako sa ulo habang mahina pa ring napapatawa.
"Kakapanood niya 'yan ng teleserye. Mas OA pa sa akin
yang ama mo!" Napapailing naman ang nanay ko na
napahigop na lang ng kape.
"Sige na, anak. Sabihin mo kung ano yan at baka
naman ako ang mapaihi sa tagal niyan... dugtong na sabi
pa niya na bahagyang tinapik ang aking hita.
Muli akong bumuntong-hininga dahil para akong
kakapusin ng hangin sa sobrang kaba.Saglit lang po pala
Napaghandaan ko na ang bagay na ito kung hindi ko
masasabi nang diretso sa kanila.
Kinuha ko ang bag na ipinatong ng tatay ko sa kama.

Binuksan ko lang iyon at kinuha ang dalawang nakabalot na
bagay. Iniabot ko tig-isa iyon sa kanila. May kinuha rin
akong isang papel na hindi ko pa agad ipinakita sa kanila.
"Mamaya na dapat ito, anak. Ano nmuna ang sasabihin
mo?" Ngayon ay hindi na rin makapaghintay ang tatay ko
Napangisi ako. "Buksan n'yo po muna 'yan. Tumayo
L:Breather
11/13
ako at pilit na iniusog ang nanay ko sa tabi ng tatay, at ako
naman ang umupo sa kaninang puwesto niya.
Pareho silang clueless habang pinupunit ang gift wrap.
Sa sobrang bagal nila ay parang gusto ko nang tulungan
sila. Unang nabuksan ng nanay ko 'yong kanya, pero hindi
agad kinuha ang nasa loob dahil tinulungan pa niya ang
asawa na hindi magkaintindihan sa pagbubukas.
"Pupunitin lang, hirap na hirap ka pa!" Tinampal ng
nanay ko ang nanginginig na kamay ng tatay ko.
Napakamot na lang ako sa kilay habang natatawang
pinapanood sila. Hanggang sa pareho na nga nilang hawak
ang tig-isang mug na kulay puti.
"Tasa, anak? Ano to?" Naipilig ng aking nanay ang ulo
habang binabasa ang nakasulat.
It is a mug with a print on it, saying Grandma? Est.
20*. Nakasulat ang susunod na taon pagkatapos ng taon
na ito. Sa tatay ko naman ay ganoon din pero Grandpa ang
nakalagay
Iplanned about this. Hirap akong sabihin sa kanila
dahil kinakabahan ako kaya nakaisip na agad ako ng paraan
para masabi sa kanila sa ibang paraan.

Ang tatay ko naman ay nakakunot pa ang noo
hanggang sa nagkatinginan silang dalawa, bago gulat na
gulat na humarap sa akin.
L Breather
12/13
"B-buntis ka a-anak?" Hindi makapaniwalang
nakatingin sa akin ang aking nanay. Namimilog ang
kanyang mga mata bago nagbaba ang tingin sa aking tiyan
na ngayon ay hindi pa halos makita dahil natatakpan ng
jacket.
Naiiyak na tumango ako bago inabot sa kanila ang
latest na kopya ng ginawang ultrasound sa akin noong
nakaraan. Hindi ko akalain na sila pa ang unang makakakita
ng bagay na ito. Nanginginig pa ang kamay na kinuha iyon
ng aking nanay bago tiningnan nilang dalawa.
"Magkaka-apo na kami?" Naluluhang sumulyap sa akin
ang tatay ko.
Noong tumango ako ay daig pa niya ang nanalo sa
lotto nang biglang tumalon. Ang nanay ko naman ay
niyakap ako nang mahigpit habang umiiyak na naman.
"C-congratulations, a-anak.. m-masaya kami para sa
yo..." umiiyak na bulong niya na nagpaiyak na naman sa
akin.
Finally... finally, someone is happy knowing about my
pregnancy. Hindi na lang ako ang masaya. Hindi na lang ako
ang nagdidiwang para sa pagdating ng mga anak ko. Hindi
ko man nakita ang hinahanap na reaksyon mula sa daddy
nila, nandito naman ang mga magulang ko na tanggap na
tanggap ako. At alam kong hindi ako iwan.
L:Breather
13/13
Umuwi ako rito sa probinsya para rito na ituloy ang
pagbubuntis at plano ko rin na hanggang sa manganak ako.
I want to breathe. Hindi na ako makakahinga kapag nasa
siyudad pa ako at patuloy ko lang na maaalala ang tatay ng
mga anak ko na hinding-hindi na naman babalik. Dito sa
probinsya kung saan ako lumaki plano kong palakihin din
ang mga anak ko.
Magsisimula ako ng panibagong buhay. Unti-unti
umaasa ako na makakalimutan ko ang sakit na naranasan
ko sa siyudad. Makakalimutan ko rin si Phoenix... katulad
nang pagkalimot niya sa akin. Magiging masaya rin ako
kasama ang mga anak ko at ang magulang ko.
🔥LI JORDAN'S OFFER
LI: Jordan's Offer
1/22
LI: Jordan's Offer
Three months has passed. Sa bilis ng pagdaan ng
panahon ay hindi ko namamalayan na pitong buwan na ang
aking tiyan. Nasasabik ako sa bawat araw na nagdaraan sa
kaalamang ilan pang buwan ay mayroon na akong
dalawang supling na mayayakap paggising sa umaga at
bago matulog sa gabi
Tatlong buwan na rin pala akong nandito sa probinsya
Kahit paano ay ramdam kong nakakahinga ako nang
maayos. Malaya sa stress. Tahimik pero maraming kausap.I

mean, tahimik ang lugar dahil walang masyadong sasakyan,
malayo sa polusyon, at may sariwang hangin. Maraming
kausap dahil nandito halos ang lahat ng mga kamag-anak
namin.
Tatlong buwan na rin noong nagdesisyon ako na
umalis sa trabaho. Hindi lang ang isang tao ang pinalaya ko,
binitiwan ko rin ang trabaho ko na natutunan kong mahalin
sa ilang taon na pananatili roon. Hindi naman ako
magkakaroon ng tahimik na buhay rito sa probinsya kung
may trabaho akong maiiwan doon, siguradong babalik at
babalik ako kaya napilitan akong iwanan ang trabaho.
Hindi naman mauubusan ng pagkakaabalahan dito sa
probinsya, Kung dati ay wala akong kahilig-hilig sa
pagtatanim, nitong mga nagdaang buwan ay lyon ang isa sa
mga pinag-uubusan ko ng oras. Natuto rin akong
LI: Jordan's Offer
2/22
mag-gantsilyo. Sa katunayan ay may mga nagawa na ako
tulad ng bibs, beanies, at diaper bag. Lahat ay halos puro sa
kambal.
"Tita Astrid! Tita!"
Nasa likod-bahay ako isang umaga nang dumating ang
humahangos na pamangkin ko na si Ashley, anak ng aking
pinsan. Nagdidilig ako ng mga tinanim ko na gulay at inaalis
na rin ang mga natuyong dahon sa paligid.
I didn't even expect that I have green fingers.
Sinubukan ko lang na magtanim para malibang. Akala ko
nga ay mamamatay lang ang mga tinanim ko kaya naman
noong unang beses na may tumubo ay laking tuwa ko na.
Sa likod-bahay namin ay may ilang mga gulay na

nakatanim tulad ng lettuce, talong, at okra. May kalamansi
rin saka sili na kapag bibil hin sa grocery store ay magkano
rin ang presyo. Mas maganda ring magtanim dito sa
probinsya dahil mataba ang lupa.
"Dahan-dahan, Ashley. Pwede namang 'wag tumakbo
" malumanay na sabi ko sa kanya hanggang sa makalapit
sa akin.
Hawak ng bata ang magkabilang tuhod habang habol
ang hininga.
"Sorry po, Tita." Napatawa siya habang pinupunasan
ang pawÍisang noo.
LI: Jordan's Offer
3/22
"May naghahanap po sa yo sa labas. De-kotse!"
Namilog ang kanyang mata habang nagkukuwento.
"Ha? Sino?" Ako naman ay hindi ko na napigilan ang
hindi mangunot ang noo. Wala naman akong inaasahang
bisita.
"Hindi ko po kilala, Tita. Basta pogi po
Doon pa lang ay dinaluhong na agad ako ng kaba. Hindi
kaya.. pero wag naman sana. Nagpakalayo-layo na nga
ako para matahimik.
Pero agad ko ring naipilig ang ulo nang mapagtango na
imposible nga naman niya akong hanapin. Imposibleng siya
ang tinutukoy ni Ashley.
"Nandoon nga po sina Paul at Hector. Kinikilatis si pogi.
"Napahagikhik siya habang tinutukoy ang iba pang mga
pinsan niya.
"Tara na, Tita! Bilis po!" Maya-maya ay hinihila na niya

ang braso ko.
"Wait lang, Ashley. Maghuhugas muna ako ng kamay,
ani ko habang inaalalayan niya akong makatayo mula sa
pagkakaupo
Nakaalalay rin ang isa kong kamay sa aking tiyan.
Medyo mahirap na rin sa akin tumayo at umupo lalo na
kapag mababa, dahil may kalakihan na ang aking tiyan lalo
na't kambal ang dinadala ko.
LI: Jordan's Offer
4/22
"Dahan-dahan po, tita. Sa edad na sampu ay
malaking tulong na si Ashley sa mama at papa niya, lalo na
rin sa akin. Simula noong umuwi ako rito ay isa siya sa mga
laging nakaalalay sa akin.
Ihave this overwhelming and heartwarming feeling
when I arrived here. Nakakataba ng puso ang ginagawang
pag-asikaso sa akin ng mga kamag-anak ko noong nalaman
nilang buntis ako.
Akala ko nga noong una ay may maririnig akong kung
ano-na hindi naman talaga maiiwasan sa mga relative
natin, lalo na nga noong may issue pa sa akin na hindi
natuloy ang kasal pero kabaliktaran ang nakuha ko mula sa
kanila. Ramdam ko ang nag-uumapaw na pagsuporta at
pag-alalay nila ng mga kamag-anak ko sa amin, sa akin.
"Dito, tita... wag po ryan at baka madulas kayo."
Hawak niya ang kamay ko kahit na may lupa pa ito at
iniiwas niya ako sa basang lupa dahil nga nagdilig ako
kanina
Naghuhugas ako ng kamay sa lababo nang dumating si
Thea, pamangkin ko rin na mas bata nang isang taon kay

Ashley. Hinawakan naman niya ako sa kabilang kamay at
magkasabay silang inalalayan ako papunta sa harap ng
bahay,
Dito kami sa gilid dumaan at habang naglalakad ay
panay ang kabog ng aking dibdib. Maya-maya pa ay
LI: Jordan's Offer
5/22
napansin ko ang kulay pulang sasakyan. May nakatayo roon
sa gilid habang sinisilip ng mga bata.
Marami kasing mga bata rito-puro mga pamangkin ko
sa pinsan. Hiyawan, tawanan, at kung minsan ay iyakan nila
ang maririnig sa buong compound lalo na sa mga araw na
walang pasok tulad nga ngayon.
Ilan pa ngang sandali ay magkakaroon na rin ako ng
Ad
Samsung Q990B Q-Series Soun...
Samsung PH
SAmsUNG
Samsung PH
SHOP NOw
mga batang nagtatakbuhan, pupunasan ng pawis, at
paliliguan. Masaya ako at kahit hindi pa man sila lumalabas
ay lagay na ang loob ko dahil alam kong maraming
magmamahal sa mga anak ko, Hindi sila malulungkot dito.
Hindi ko kajilangang mag-alala dahil mabubuting tao ang
nakapaligid sa amin.
Kumakabog ang aking dibdib sa hindi malamang
LI: Jordan's Offer
6/22
dahilan, pero napangiti na lang ako nang tuluyang makita
kung sino ang nandoon.
"Jordan!" masiglang bati kahit na may halong
pagtataka kung bakit siya nandito. Masaya ako kahit na
paano ay nandito ang kaibigan ko.
Lihim akong napangiti nang mapait. Oo nga naman.
Bakit ko ba kasi naisip na siya' ang pupunta rito? Higit sa
lahat ay siya pa rin ang unang-unang pumapasok sa utak
ko.
I admit that I am still thinkingof Phoenix and some
what-ifs in life. What if we are together now? What if fate is
in our favor? Paano kung natuloy ang sa aming dalawa.
These were just some of my what ifs, but I am okay
now... at least I am. Naiisip ko pa rin si Phoenix, pero
unti-unti ay nakakasanayan ko na. After all, we could just
get used to anything because there is no choice left for us.
"Hello, Astrid! Long time no see!" Agad na umayos ng
tayo ang lalaki at kinawayan ako.
Napangiti naman ako at nang makalapit ay tinapik ko
ang kanyang braso. Nakakatuwa na naging magkaiban kami
nitong mga nakaraang buwan. Noong huling uwi ko sa unit
para ayusin ang mga gamit ay nagkausap kami.
Nagkaka-chat din kami minsan noong makauwi na ako rito
sa probinsya, nagkakamustahan. lyon nga lang ay hindi ako
LI: Jordan's Offer
7/22
madalas nakaka-reply dahil nililimitahan ko ang sarili sa
social media.
"Bili ka muna kay Mamay ng softdrinks" Binigyan ko ng
pera si Ashley. Agad namang tumalima ang bata,

nagtakbuhan pa ang iba para samahan ang pinsan.
"Halika, tuloy ka.. " anyaya ko kay Jordan.
Bago sumama ay binuksan niya muna ang pinto ang
sasakyan at may kung anong kinuha roon. Pagtingin ko ay
isang basket ng prutas ang bitbit niya sa kabilang kamay
bago naman ako alalayan sa braso pagpanhik sa terasa
namin
Maingat na inalalayan niya ako hanggang sa makaupo
sa kawayang upuan, habang siya naman ay umupo sa tabi
ko. Malamig dito sa terrace kaya napagpasyahan ko na rito
na lang kami tumambay.
"Nag-abala ka pa rito. Maraming salamat..
Pagpapasalamat ko nang ipatong ang prutas sa mesa.
"You are always welcome, pretty. Napangisi at
napailing na lang ako
"Napasyal ka? Paano mo nga pala nalaman itong sa
amin?"
"Galing akong Lucena. May training kami ro'n, tapos
naisipan ko na pasyalan ka na rin... nakangiti pa rin na
sagot niya.
LI: Jordan's Offer
8/22
"Paano mo pala nalaman itong sa amin? Buti hindi ka
naligaw muling tanong ko pero bago makasagot ay narinig
na namin ang mabibilis na takbuhan ng mga bata na tila
nagpapaunahan.
"Sandali lang. Kukuha lang ako ng baso" Pagpapaalam
ko kay Jordan at akmang tatayo na nang pigilan ako ng
mga panmangkin ko.

"Kami na po, tita. Para hindi ka mahirapan" Hindi na
hinintay ni Ashley ang sagot ko at matapos ipatong ang
nagmo-moist pa na 1.5 na soft drinks sa mesa ay pumasok
na sa loob.
Nakasunod naman sa kanya ang mga pinsan niya. may
mga isip na rin kasi ang mga batang ito. Sa murang edad
kahit na mahilig maglaro ay responsible na. Sila rin ang
nakakatulong at kasama ko rito sa bahay kapag wala ang
nanay at tatay ko.
Dahil nga wala naman na akong trabaho, kumuha ako
sa naipon ko nang pang-negosyo. Naisipan ko na
magpundar ng isang puwesto sa palengke para kahit paano
ay may pumapasok na kita sa amin. Nag-aangkat ng tilapia
ang mga magulang ko mula sa Batangas at iyon ang
ftinitinda sa palengke. Malakas ang kita ro'n, at para may
pagkaabalahan daw ay ang mga magulang ko na ang
nagbabantay. Maya-maya lang ay nandito na sila dahil
madali lang din maubos ang paninda.
LI: Jordan's Offer
9/22
Muli akong napatingin kay Jordan nang marinig itong
tumikhim. "Who are they? Your siblings$?
"No, mga pamangkin ko"
Napatapik naman siya sa noo. "Sorry, my bad. Tita nga
pala ang tawag sa 'yo"
Napatawa na lang ako.
"Your place is quite good. Peaceful"
Tumango-tango naman ako bilang pagsang-ayon. That
is why settling here is one of the best decisions I have made
in life.
"How are you? How's your.." Nagbaba ang tingin niya
sa bilog na bilog na tiyan ko.
Awtomatiko namang hinaplos ko ang tiyan at
matinding kaginhawaan ang dulot noon. Ramdam ko pa
ang panaka-nakang paggalaw nila sa loob at ito ang lubos
na nagdudulot sa akin ng saya.
"We are all doing great. Medyo nagkakaroon lang ng
back pain, pero so far, so good. Hindi naman ako
pinahihirapan ng mga anak ko." Muli kaming nagtawanan
na dalaW.a
Naaalala ko pa kung gaano siya kagulat nang makita
yong koPya nang ultrasound ko. Tinulungan niya kasi akong
maglipit ng mga gamit sa unit at nakita niya iyon. lyon din
ang huli naming pagkikita sa Maynila.
LI: Jordan's Offer
10/22
Sinabi ko na rin sa kanya na buntis ako. Hindi naman
siya nagtanong kung sino ang daddy dahil mukhang may
alam naman siya kahit paano. Hindi rin niya hinanap o
tinanong man lang si Phoenix kahit na ilang beses silang
muntik nang magkainitan ng ulo.
Maya-maya pa ay bumalik na ang mga pamangkin ko
na may dalang dalawang baso at pistel. Tulong-tulong sila
sa paghahanda na siyang nagpangiti sa akin. Si Paul ay
nakasunod at siya naman ang may hawak ng isang box ng
donut na galing sa ref.
Inihain nila ang mga iyon sa mesa bago nagpaalam na
para maglaro, at sinabi na tawagin ko na lang daw sila
kapag may kailangan ako

Pasensya ka na, yan lang ang maiihain ko sa yo. Hindi
pa kasi nagluluto ng meryenda si Mama Myrna." Tukoy ko
sa tiyahin na siyang nagluluto ng meryenda tapos itinitinda
rito sa compound.
Mabilis siyang umiling. "No, l'm good with this. Busog
pa nga ako."
Pinagsalin ko na lang siya ng softdrinks bago
nagpatuloy kami sa pagkukuwentuhan. Hindi ko nga
napansin ang oras at maya-maya lang ay may humintong
tricycle sa tapat ng aming bahay, Bumaba mula roon ang
mga magulang ko, kasunod ang mga pamangkin ko na
tinulungan sila sa pagbaba ng mga gamit at kani-kanyang
LI: Jordan's Offer
11/22
dala sa likod-bahay.
"May bisita pala tayo.."nakangiting bungad ng aking
nanay habang nagtatanggal ng sombrero.
Tumayo ako at agad namang nakaalalay si Jordan sa
akin. Nagmano ako sa nanay at tatay ko, na ginaya rin niya.
Napatawa pa ako dahil mukhang hindi pa niya alam ang
gagawin kaya gumaya na lang sa akin.
"Magandang umaga po, Sir, Ma'am... Ako po si Jordan,
k-kaibigan ni Astrid." Naipilig ko na lang ang ulo at lihim na
napangisi sa sobrang pormal nang pagpapakilala ng
kaibigan ko.
"Kaguwapong bata naman nire, anak." Sumulyap sa
akin ang nanay habang nakangisi sa bisita.
"Thank you, ma'am" Napakamot sa ulo si Jorda at
nahihiyang napasulyap sa gawi ko.
Napangisi na lang ako. Kung alam ko lang,

gustong-gusto niyang marinig iyon.
"Naku, tita at tito na lang, hijo! Ako si Carmen, nanay ni
Astrid. Ito naman ang asawa kong si Aurelio." Nakangiti ang
aking ina habang si tatay naman ay tumango pero alam
kong sa isip niya ay pinag-aaralan na niya ang lalaki.
"Upo ka muna, hijo, Sandali lamang at kami ay
magbibihis. Galing pa kaming palengke kaya medyo
malansa. Pagpasensyahan mo na..." Nagpaalam din silang
LI: Jordan's Offer
12/22
dalawa para pumasok sa loob.
"Your mother is pretty and kind like you.."usal agad ni
Jordan. "Pero kinakabahan ako sa tatay mo"
Halos pabulong lang iyon kaya natakpan nang malakas
na tawa ko.
"Ganoon talaga ang tatay ko. Tahimik lang 'yon,
pasensya ka na" Natatawang napahaplos ako sa aking
tiyan, Isinandal ko rin ang likod dahil nakakaramdam na ako
ng pangangalay
Maya-maya ay naunang bumalik ang nanay ko.
Nakaligo at nakapagpalit na ng damit
"Kain lang, hijo. Wag kang mahihiya. Sayang at hindi
nabanggit ni Astrid na may bisita, nakadaan sana kami ng
reewretyyyyyrrvyreyk
LI: Jordan's Offer
13/22
lomi" Agad na inestima ng aking ina ang kaibigan ko.
Oo nga, 'no. Masarap pa naman ang lomi na tinitinda sa

kanto. Nawala na rin naman sa isip ko na sabihin.
"Okay na po ito, tita. Maraming salamat po sa
pagpapatuloy"
"Naku, wala 'yon! Basta kaibigan nitong si Astrid
namin. Siya nga pala, taga-saan ka?"
"Manila po, pero galing po akong Lucena."
Kulang na isang oras lang naman ang biyahe mula
Lucena papunta rito, at madadaanan nga itong sa amin
bago bumalik sa Maynila.
"Mabuti naman at naisipan mong dalawin ang anak ko.
Salamat, hijo. Ako nga ay nag-aalala at baka naiinip na rito."
Sinulyapan ako ni nanay at agad akong nginitian.
Parati kasi nilang tinatanong sa akin kung hindi raw ba
ako nababagot o kung hindi ko hinahanap ang Maynila.
Na-mi-miss ko rin magtrabaho pero nakapagdesisyon
naman na ako.
"Naalala ko nga po na madadaanan itong probinsya
n'yo kaya naisipan ko na rin na pasyalan si Astrid. Matagal
na rin po noong huli kaming nagkita." Kahit paano ay
mabilis na nagkapalagayan ng loob ang dalawa. Marunong
kasing makisama si Jordan kaya siguradong hindi naman
siya mahihirapan kahit na bago pa lang na kakilala ang
LI: Jordan's Offer
14/22
kausap
Hindi na nga pala niya nasagot kung paano nalaman
ang bahay namin. Ang nabanggit ko lang ay sa Tiaong ang
probinsya namin, pero ang mismong barangay ay hindi kob
yata nasabi sa kanya. Pero sabagay, madali lang naamn
ipagtanong itong compound namin dahil puro angkan ang

nandito.
Maya-maya pa ay lumabas na rin ang tatay ko na may
dalang dalawang beer. Naku, napakaaga naman!
"Ikaw ba ay umiinom ng beer?" Umupo siya sa tabi ng
nanay ko.
Napakamot na lang ako sa ulo nang abutan niya si
Jordan, nahihiya namang kinuha ito ng huli.
"Ang aga naman niyan, tay!" saway ko sa kanya.
"Okay lang" Nginitian ako ni Jordan para ipaalam na
ayos lang at saka lumagok din ng isa dahil nakatingin sa
kanya ang tatay ko. Tsk!
"Pakainin mo man lang si Jordan bago uminom.
Napalling ang nanay ko. Samantalang ang tatay ko naman
ay hindi na umimik at panay na lang ang lagok sa hawak na
inumin,
"It's fine, tita, Minsan lang naman po. Muling ipinakita
ng lalaki ang magandang ngiti kaya muli na namang
sumilay ang cute na biloy sa pisngi.
LI: Jordan's Offer
15/22
"Dito ka na kumain ng tanghalian. Magluluto ako ng
pritong tilapia, siguradong magugustuhan mo iyon,"
masiglang anyaya ng nanay ko.
She is too excited, hindi naman kasi ako laginng
nagdadala ng kaibigan dito kahit noong una pa.
"Ang sabi nga po ay masarap daw rito ang tilapia"
Napapalakpak ang nanay ko. "Oo naman! Pagbalik mo
sa Maynila ay magbaon ka"
Kwento nang kwento ang nanay ko tungkol sa lugar

namin, binibida niya kung gaano kasasarap ang pagkain dito
nang ilan pang saglit ay naputol iyon nang magsalita ang
tatay ko.
"Ako ay may tanong lang sa iyo, hijo... Pareho-pareho
kaming napatingin sa kanya. Kanina pa kasing thaim ik ang
isang ito na panay ang inom. Namumula na nga ang pisngi.
"Ano po iyon, tito?" Umayos naman ng up0 si Jordan,
at kahit hindi niya sabihin ay alam ko na kinakabahan siya.
Kahit ako man ay kinakabahan din. Sa tingin pa lang ng
ama ko sa bisita ay mukhang may ipinahihiwatig na.
"Tkaw ba ay nanliligaw sa anak ko?" Pare-pareho
kaming nagulat, bukod sa tatay ko na wala lang na lumagok
ng beer.
Nag-init naman ang aking pisngi at agad na humihingi
ng pasensya na tumingin kay Jordan. God, this is awkward!
LI: Jordan's Offer
16/22
"Ikaw nga ay magtigil. Nakakahiya ka, Aurelio!"
Hinampas ng nanay ko ang braso ni tatay. Mukhang
ginigising dahil nananaginip yata ng gising ang asawa.
"Gusto ko lang nang diretsahan, Carmen. Ayoko nang
maraming paligoy-ligoy! Napasinok pa si tatay.
My god, lasing na yata!
Tatay naman! Magkaibigan lang po kami. Nakakahiya
po kay Jordan!" saway ko sa kanya bago hiyang-hiya na
sumulyap sa kaibigan.
"Pasensya ka na, ha?" Nakakahiya talaga. Ang hirap sa
mga magulang ko ay ang bilis nilang bigyan ng meaning ang
lahat. Tsk! Ganoon yata talaga kapag sinaunang
henerasyon.
Kaya nga hindi ako nagdadala talaga ng kaibigan dito
kahit noong hindi pa kami ni Dione noon. Alam kong baka
mag-conclude na naman sila.
Napatikhim si Jordan at pare-pareho kaming
napatingin sa kanya. "Like what you have said, no more
sugarcoating Ilike your daughter.
Nanlaki ang mga mata ko at kulang na lang ay
malaglag ang panga ko sa sahig. Ano raw?! No way!
"J-Jordan.."
Mas lalong naging seryoso ang hilatsa ng mukha ng
aking ama. "Pitong buwan nang buntis ang anak ko. Alam
LI: Jordan's Offer
17/22
kong hindi rin ikaw ang ama ng dinadala niya. Ginugusto mo
pa rin? dire-diretsong tanong niya.
Malakas ang loob dahil may inom na. Mahina kasi ang
alcohol tolerance ng isang ito, kahit beer lang. Bakit kasi
iinom-inom pa? Ang aga-agae
Pakiramdam ko ay pumipintig ang ulo ko sa stress."
Nay, isama n'yo nga ho muna ang tatay sa loob"
Napapakamot ako sa ulo, hindi malaman kung tatayo o ano.
Pagpasensyahan mo na itong asawa ko, hijo. Minsan
na nga lang magsalita ay wala pang preno." Nahihiya ring
napatingin ang nanay ko sa bisita bago pinilit na hinawakan
sa braso si tatay at hinila papasok sa loob.
Mabuti na lang hindi na nagmatigas pa ito. Ang kulit!
Noong maiwan kaming dalawa rito sa terasa ay
hiyang-hiya pa akong napatingin kay Jordan. Biglang naging
awkward ang paligid dahil sa huling pinag-usapan.

"Pasensya ka na talaga sa tatay ko. Nakainom kasi."
lyon lang ang tanging nasabi ko sa sobrang hiya para sa
bisita
Napabuga ako ng hangin at napahaplos na lang sa
tiyan sa pagbabaka-sakali na gumaan ang pakiramdam.
Inilingan naman ako ni Jordan. "That's okay, Astrid. No
problem"
He smiled at me, but it wasn't like his usual boyish and
LI: Jordan's Offer
18/22
playful smile. Mukhang kinakabahan pa siya habang
nakatingin sa akin kaya naman hindi ko na rin mapigilan na
hindi kabahan. Wag naman sana..
Muli siyang napabuntong-hininga. "But what I have
said is t-true.. I like you, Astrid" Nahihiya pa siyang
napakamot sa ulo habang hindi halos makatingin sa akin.
Buntong-hininga ang una kong naging sagot, na sa
sobrang lalim ay daig pa ang galing sa balon.
Nagpapahangin na siya noong una pa lang pero ayaw
kong bigyan ng kahulugan. Subalit ngayon na mismong
narinig ko na sa bibig niya ay hindi ko alam ang sasabihin.
"Binibiro ka lang ni tatay. Wag mo masyadong
seryosohin-"
"Seryoso ako, Astrid." Mababakas nga ang
kaseryosohan sa kanyang boses habang nangungusap ang
mga matang nakatingin sa akin.
Napalunok ako at agad na napailing. No.
"Gusto kita... kung hahayaan mo lang na manligaw
ako, ipakikita ko na seryoso ako sa mga sinabi ko at
hangarin ko"
God! Akala ko ay normal lang na kamustahan. Bakit
naman napunta sa ganito?
Humugot ako ng malalim na hangin bago mabagal na
napailing. "Nakikita mo ba ang kalagayan ko, Jordan? I am
LI Jordan's Offer
19/22
seven months pregnant. llang buwan na lang manganganak
na ako tapos gusto mo pa akong ligawan?" Sa lahat ng
paraan ay pinilit kong maging malumanay.
Hindi ko alam ang magiging reaksyon. Gusto kong
matawa, pero hindi naman siya nagbibiro.
"So what? Wala akong pakialam kung buntis ka."
I unbelievably looked at him. "Hindi mo naiintindihan,
Jordan! You could have chosen any other girls. Marami pang
iba ryan, 'yong yong walang sabit."
Bakit ako ang pinipilli niya? Isang babaae na hindi
pinanaguttaan ng ama ng mga aanak niya, Gusto rin ba niya
ng thrill sa buhay dahil p'wes ako, ayoko!
Iflinched when he holds my hand. "I am sincere, Astrid
LI Jordan's Offer
20/22
..Iwill love you. Aalagaan kita at ipadarama ang mga
bagay na hindi naibigay ni Phoenix!"
Pakiramdam ko ay sinuntok ang puso ko sa narinig
kasabay nang pagpait ng kalooban.
Mabilis na binawi ko ang kamay. "Walang
patutunguhan ang pag-uusap natin, Jordan. At isa pa, hindi
ako handa na pumasok sa kahit na anong relasyon ngayon.

Kaya nga ako nagpakalayo-layo dahil plano kong
pagtuunan lang ng pansin ang mga anak ko.
Ayaw ko na ng problema... hindi sa itinuturing kong
problema si Jordan, pero ayoko lang mag-isip pa ng iba
bukod sa mga anak ko.
"Hayaan mo na tulungan kita. Damayan. Kaya kong
magpaka-tatay sa mga anak mo na hindi nagawa ng g'gong
tatay nila."
Hindi ko lang ipinahalata pero nasaktan ako sa para sa
sarili ko, para kay Phoenix, at higit sa lahat para sa mga
anak ko. Masakit ang katotohanan na naririnig sa kanya.
Hindi nagawang panindigan ni Phoenix ang mga anak
ko, at heto may isang lalaki na nag-aalok na umako ng
responsibilidad na akala mo ay nag-apply lang ng trabaho.
heaved a sigh as I carefully held his hand."
Magkaibigan tayo, Jordan... pero sana maintindihan mno
ako. Ayokong ikulongka sa isang responsibilidad na hindi
LI: Jordan's Offer
21/22
mo naman dapat panagutan. Kaya ko na ito.
Nagpapapasalamat ako na nandiyan ka bilang kaibigan ko
"Kaibigan? Hanggang kaibigan na lang ba talaga ang
tingin mo sa akin?" mapait na sabi niya at ramdam ko ang
sakit sa bawat pagbitaw niya ng salita
Naaawa naman akong napatingin sa kanya. Kahit
paano ay naging mabuti siya sa akin pero hanggang doon na
lang talaga. Hindi na pwedeng humigit pa. Wala akong
romantikong nararamdaman para sa kanya, dahil alam
kong hanggang ngayon ay okupado pa rin ng isang tao ang
puso ko. Aminadong laman pa rin ito ang lalaki na pilit ko

nang kinalilimutan.
"M-mabait ka, Jordan. Nagpapasalamat ako sa
pagkakaibigan na nabuo sa ating dalawaw... pero pasensya
na. Hindi talaga..." Malungkot akong napailing sa kanya."
My main priority is my babies. Wala nang iba pa."
Bahagya kong pinisil ang kamay niya habang patuloy
na humihingi ng pasensya. Ayokong saktan ang damdamin
niya pero kailangan din niyang malaman ang tototo.
"Umaasa ka pa rin ba na babalik si Phoenix?
lakas-loob na tanong niya.
Natigilan ako. Hindi agad nakaimik. Hindi ko alam kung
ano ang isasagot...dahil alam kong mas masasaktan siya
LI: Jordan's Offer
22/22
roon
You don't have to answer, Astrid. Alam ko na ang
sagot" Ngumiti siya sa akin pero hindi man lang iyon
umabot sa kanyang mga mata.
Ayokong masira ang pagkakaibigan namin dahil lang
dito... pero sa huling tanong niya ay alam na alam ng puso
ko ang sagot. Hanggang ngayon ay umaasa pa rin ako na
magkaroon ng himala at bigla na lang magpakita sa pintuan
ko si Phoenix, katulad na lang nang parati niyang
pagsulpot-sulpot dati.
He is getting married, Astrid. Wala ka nang aasahan sa
E'gong lalaking yon. Let me be your babies' daddy. I will
take the full responsibility.I promise,I will take care the
three of you. Hinding-hindi ka masasaktan sa akin."
His offer sounds unrealistic but convincing... pero nasa

matino pa rin naman akong pag-iisip. Hindi. Ayoko.
"T'm so sorry, Jordan... but it is still a no.
🔥LII: Salamin
1/15
LIl: Salamin
"Ako na ang mag-aayos niyang mga damit namin ng
tatay mo, anak. Magpahinga ka na ro'n sa loob"
Kasalukuyan akong nagtutupi ng mga natuyong damit
na nilabhan kahapon. Hindi ko na kasi nagawa pa kahapon
dahil naglambing ang mga pamangkin ko na turuan ko raw
sila sa mga assignment nila.
Maayos na isinalansan ko ang mga damit sa mesa,
habang ang nanay ko naman ay iniha-hanger ang huling
pantalon na pinlantsa niya.
Sila itong maaga pa lang ay nasa palengke na. Kaso
balisando nga rin ang katawan nila na walangginagawa.
Pero ang tatay naman ay tulog na dahil nalasing sa ilang
boteng ininom kanina. Pinagalitan din siya ng nanay ko
dahil sa padalos-dalos na pagtatanong kay Jordan kanina.
Si Jordan naman ay kanina pang nakaalis. Matapos
kumain at magpahinga nang ilang saglit ay tumulak na rin
para lumuwas pa-Maynila. Mabuti na nga rin iyon para hindi
siya gabihin sa daan.
Nagkausap naman kami nang maayos bago siya
umalis. Sabi naman niya ay naiintindihan niya ako, pero
siyempre na-guilty pa rin ako. I feel sorry for him. Ramdam
ko ang lungkot niya na pilit na tinatakpan ng ngiti hanggang
sa nakauwi.
"Okay lang po, 'nay. Dapat nga ay kayo angs
LII: Salamin
2/15
nagpapahinga na. Tabihan n'yo na po ang tatay ro'n"
"Hay naku! Nayayamot ako sa tatay mol" aniya na
biglang nainis.
Napatawa na lang ako habang pinapanood siyang
papasok sa kanilang kuwarto habang bitbit ang ilang piraso
ng mga damit na pinlantsa.
Maya-maya pa ay lumabas na rin siya at ang inayos
naman ay iyong ironing board. Ako naman ay tapos na rin sa
pagtitiklop.
Ipinatong ko ang aking mga binti sa sofa para iunat ito.
Bahagya ko ring minamasahe nang maya-maya ay nilapitan
ako ng aking nanay.
"Tulungan na kita r'yan, anak."
Inalis ko naman ang aking binti para makaupo siya sa
tabi ko kaya lang ay kinuha ulit niya iyon at ipinatong sa
kanyang hita.
"Nangangalay na naman ba?" nakangiting aniya bago
sinimulang masahehin ang aking binti at paa.
Ang sabi kasi ay makakatutulong daw ang
pagmamasahe at pag-uunat ng binti para mabawasan ang
mga pulikat sa binti. Ang sakit pa naman noon.
"Thank you po, 'nay," Isinandal ko lang ang likod sa
arm rest habang hinahaplos ang aking bilog na bilog na
tiyan.
LII Salamin
3/15
"Mukhang mababait naman ang mga apo ko. Hindi ka
masyadong pinahihirapan. Bahagya rin niyang hinaplos ang
tiyan ko pagkatapos ay muling ibinalik ang atensyon sa
ginagawa.
Mabuti nga wala na rin ako masyadong cravings
ngayon. Ang hirap pa naman maghanap-hanap dito sa
probinsya. Hindi naman kumpleto halos dito sa barangay
namin, medyo malayo rin ang mall kung sakaling may
maibigang bilhin. Mabuti na nga lang mayroon namang
masasakyan kung sakali, kaso hassle din kung minsan dahil
nakakahiyang mag-utos.
Pansamantala ay nagkaroon ng katahimikan sa
pagitan naming dalawa na ang tanging maririnig lang ay
ang mahihinang kuliglig sa labas at ang umaandar na
electric fan.
Oo nga pala, anak... Nagtaas ako ng tingin nang
basagin niya ang katahimikan.
"Po?" Umayos na ako ng upo dahil baka nabibigatan na
siya sa mga binti ko. Hindi ko naman pagtatakpan pero
nadagdagan talaga ako ng ilang timbang
"Hindi ko sinasadyang narinig ang pag-uusap ny
kanina ng kaibigan mo" Natigilan ako dahil doon.
Napatingin ako sa kanya na pinapanood din pala ang
reaksyon ko.
LIl Salamin
4/15
"Wag mo sanang mamasamain, anak... pero gusto ko
lang malaman. Kahit paano ay nanay mo pa rin ako at hindi
ko maiwas an na mag-alala sa yo, anak." Sa mga sinasabi pa
lang niya ay mukhang alam ko na kung saan patungo ang

usapan na ito at kahit paano ay unti-unti ko nang
inihahanda ang sarili.
Humugot siya ng malalim na hangin bago kinuha ang
Ad
ShmsUNe Samsung Q930B Q-Series Soun..
Samsung PH
Samsung PH
SHOP NOW
aking kamay. "M-maaari ko bang malaman kung sino si
Phoenix sa buhay mo, anak?" nananantiyang saad niya.
Hindi katulad dati na padalos-dalos siyang magsalita,
ngayon ay puno na ng pag-ilngat iyon
Huminga ako ng malalim at nagbaba ng tingin saa
kamay ko na hawak niya. Muli akong napabuga ng hangin
dahil ramdam ko ang bigat ng aking dibdib.
LIL: Salamin
5/15
"Siya ba ang tatay ng mga apo ko? tanong pa niya
Simula noong sinabi ko ang tungkol sa pagbubuntis ko,
kahit kailan ay hindi sila nagtanong ni tatay tungkol sa kung
sino ang daddy ng kambal. Tahimik lang sila tungkol doon,
at wala rin naman akong binanggit sa kanila tungkol kay
Phoenix. Wala na rin naman akong balita kung natuloy na
ba ang kasal niya.
My mother patiently waited for my response. Mabagal
na tumango ako at pilit na pinigilan para hindi umiyak.
Mabanggit lang ang pangalan ng lalaking iyon ay
nasasaktan pa rin ako. Hindi pa naman ako nakaka-move on
dahil hindi naman madali. But at least, I am trying... trying

to live with the pain caused by what happened between us.
"S-siya nga po..." ani ko sa maliit na boses na sapat na
para marinig niya.
Naramdaman ko ang pagpisil niya sa aking kamay. "
lyon lang naman ang gusto kong marinig, anak. Hindi na
ako magtatanong pa kung nasaan siya at"
"He is getting married." Naunahan ko nang tapusin ang
sinasabi ng aking ina. Deserve din naman nilang malaman
kahit na hindi na nila makilala ang lalaking tinutukoy ko.
Kahit hindi nila sabihin ay ramdam ko na nasasaktan
sila para sa akin. At alam kong hindi mawawala ang awa
roon. Siguro ay iniisip nila kung bakit ganito ang naging
LIl Salamin
6/15
kapalaran ko? Hindi pinanagutan ng tatay ng mga anak niya.
Napasinghap siya at kulang na lang ay hindi niya
pakawalan ang kamay ko sa pagpisil na may halong gulat.
"H-hindi ka naman s-siguro n-nakiapid, anak?" Tila
naluluha siya habang nakatingin sa akin.
Mabilis na umiling ako. "Hindi po, 'nay. I wouldn't do
that. Ayokong iparanas sa iba ang naranasan ko"
Pagsisiguro ko sa kanya at tila naman nakahinga siya nang
maluwag sa sinabi ko.
Basically, Phoenix and his fiancée, Meredith, weren't
together when we met. Nag-break sila noon. Wala nang sila
noong may nangyayari sa amin. Kaya hindi pa rin ako kabit.
Hindi ako patutulugin ng konsensya ko kung ganoon ang
hangyari!
"P-pasensya na po, 'nay ha? Ang dami kong maling
desisyon sa buhay. K-kung kailan tumanda na ako ay parang

saka naman ako hindi natututo." Nabasag ang boses ko
pero pinilit kong hindi umiyak.
Ang nakakainis kasi ay ang emosyonal ng mga buntis!
"Shush... shush..." Pinigilan niya ako at agad na
niyakap. Marahang hinaplos ang likod para aluin ako.
Wag mong sabihin 'yan. Parte ng buhay natin ang
matuto sa lahat ng mga hamon na dumarating. Wag kang
mag-alala, anak. Wala man ang lalaking yan, nandito
LII: Salamin
7/15
naman kami ng tatay mo. Ang mahalaga ay kasama kaa
namin. Hindi ka namin pababayaan. Maraming
magmamahal sa inyo ng mga bata.." malumanay na sabi
niya at doon ay tuluyan na akong napaluha
Minsan lang kami magkaroon ng masinsinang
pag-uusap dahil iniiwasan ko rin iyon sapagkat alam kong
iiyak lang talaga ako at heto na nga.
"Salamat po sa pagtanggap, 'nay" Napahikbi ako. Ang
dami kong problemang ibinibigay sa kanila.
"Anak kita. Higit sa lahat ay kaming mga magulang mo
ang dapat na makaintindi sa yo. Sumablay nga lang ako sa
ibang bagay noong nakaraan dahil naging sarado ang isip
ko. Pero babawi ako, anak. Aalagaan kita at ang mga apo ko.
Somehow, some things became a little lighter if we
have the support from our parents
"You okay?" Napatingin ako kay Jordan na siyang
nagmamaneho.
Ngumiti ako at tumango.
Hindi ko akalain na sa unang checkup ko ngayong nasa

third trimester na ako ay si Jordan pa ang makakasama ko.
Hindi naman talaga dapat kaya lang ay ang bilis ng mga
pangyayari na hindi ko na rin namalayan.
LIl: Salamin
8/15
Bago kasi umuwi si Jordan noong nakaraang pumasyal
siya sa aming bahay ay nabanggit ng nanay ko ang checkup
ko ngayong araw-tatlong araw makalipas 'yong
surpresang pagbisita ng kaibigan ko.
Ito namang lalaking ito ay nag-volunteer agad na
sasamahan daw niya ako. Sa Manila pa rin kasi ang checkup
ako kay Dra. Miranda. Ayaw ko pang magpalit ng OBGYN
dahil kasundo ko na si doktora. Mas palagay ang loob ko sa
kanya. Saka isang beses lang naman kada buwan ako
lumuluwas ng Maynila.
Noong unang buwan ay ang pinsan ko ang kasama ko,
ngayon naman aysi Jordan. Ayoko sanang pumayag na siya
ang sasama sa akin dahil ang hassle para sa kanya.
Malaking-malaking abala. Babiyahe siya papunta rito sa
Quezon nang mahigit tatlong oras, tapos babalik na naman
sa Maynila. Nakakapagod yon lalo na at hindi naman niya
kailangang obligahin ang sarili. Nakakahiya sa kanya kahit
na sabihin niyang wala lang yon.
Masyadong mapilit si Jordan, kahit ang mga magulang
ko ay napilit niya. Nag-aalala kasi sila na wala akong
Kasama sa pagluwas kaya pumayag na rin sila na si Jordan
ang sasama sa akin.
Pagkatapos kong i-turn down ang offer niya ay nandito
pa rin siya para sa akin. Sabi niya ay magkaibigan pa rin
kami kaya kahit paano ay lumuwag ang dibdib ko dahil

LII: Salamin
9/15
doon.
"Thank you nga pala. Naabala ka pa tuloy" Umayos
ako sa pagkakaupo dahil medyo nangangalay na ang likod
ko.
Mabuti na lang nasa skyway na kami. Medyo malapit
na sa pupuntahan.
"No worries, pretty! It is my pleasure helping you.
Basta may maitutulong ako!" Nakangiting sumulyap siya sa
akin bago muling ibinalik ang tingin sa kalsada.
Mabuti na lang talaga abumalik na siya pagiging joker.
Ang awkward kasi kapag ang seryoso niya tapos ang
pag-uusapan ay ang tungkol doon sa huli.
Wala namang traffic dahil Linggo. Nakarating kami sa
clinic mga bandang alas diyes ngg umaga. May
appointment naman na ako kaya pagdating ko roon ay
eksaktong gkatattapos lang ng unang pasyente.
1 will just wait you here." Inalalayan ako ni Jordan
hanggang sa loob ng building bago siya umupo sa lobby.
lyong assistant naman ni doktora ang nag-estima sa
akin papunta sa loob ng clinic.
"Hello, mommy! Ang pretty at blooming naman
ngayon!" masiglang bati ni Dra. Marasigan sa akin.
Agad na napangiti ako habang komportable nang
nakaupo. Sa ilang beses ko nang bumalik dito ay close na
LII Salamin
10/15
kaming dalawa.
Thank you sa compliment, doc!" Nagtawanan kaming
dalawa habang inaabot ko sa kanya ang isang may
katamtamang laki na paper bag.
Naglalaman lang iyon ng ilang kakanin galing sa
probinsya namin. May tamales saka puto. Mayroon ding
Lucban longganisa na paborito ni Doktora. It is just a simple
token of appreciation because she deserves it. Inaalagaan
niya kaming mabuti ng mga kambal.
"Naku! May pasalubong na naman ako. Kaya excited
ako lagig kapag ikaw na ang pasyente ko e! Muli kaming
nagtawanan bago nagsimula na niya akong i-check.
I did urine and blood tests. My blood pressure got
checked and also my babies' heartbeat. These were the
usual routine check-up, para masiguro kung wala bang
anemia o kung ano pa man.
So far, okay naman lahat kaya nagpapasalamat ako.
"Your baby girl and baby boy are very healthy
Manang-mana sa mommy, sabi pa ni doktora.
Napangiti ako. Yes, I am having a baby girl and baby
boy, Sabi ko ay dapat surprise na lang kapag nanganak ako,
pero hindi rin ako nakatiis. Last month ko nalaman ang
gender nila
Wala pang mapaglagyan ang saya ko noon dahil
LII: Salamin
11/15
pinagbigyan ako ng langit sa wish ko. Una pa lang kasi ay
gusto ko talaga ay isang babae at isang lalaki.
Nagkuwentuhan pa kami saglit at kasama na roon ang
ilang paalala, pagkatapos ay nagpaalam na rin ako.
Agad na tumayo si Jordan nang matanaw niya ako.

Hinawakan niya ako sa braso at bewang para alalayan.
"HoW was it? How was your babies?" tanong niya agad,
na mas excited pa.
"They are very healthy! Thank God!"
Siguro kung hindi niya ako haway ay baka pumalakpak
na siya, "That's good to hear! Basta ninong ako ha? Kahit
hindi na daddy!" biro pa niya na dinugtungan agad ng
malakas na tawa.
LII: Salamin
12/15
"Oo naman. Ninong ka talagal"
"Ouch, sakit! Ninong lang!" Umakto pa siya na
kunwaring nasasaktang talaga.
Tinawanan ko na lang siya at bahagyang pinalo 5a
braso. At least ngayon, medyo light na lang. Hindi rin kasi
ako sanay na hindi siya playful at jolly kausap.
"Be careful. Your dress.."Inalalayan niya ako na
makasakay sa sasakyan at muntik pa ngang maipit yong
bestida ko. Geez! Ang hirap kasi gumalaw na.
Pwede bang dumaan muna tayo sa mall? May bibilhin
lang ako tapos kain na rin tayo ro'n...sabi ko nang
paandarin niya ang sasakyan.
"Sure! Baka gutom na rin ang mga inaanak ko.
Napangisi siya.
Ijust know Jordan will be a very responsible father to
his own kids. He is gentlemanly and kind. Swerte ang
magiging asawa niya.
Pagdating sa mall ay kumain muna kami at

nagpahinga dahil pagod sa biyahe lalo na siya na
nagmaneho, Pagkatapos ay bumili lang ako ng ilang baby
essentials.
Halos kumpleto na rin ang mga gamit ng kambal, pero
hindi ako ang bumili lahat noon. Marami kasing nagbibigay
sa kanila kahit hindi pa nakakalabas sa tiyan ko. Ang mga
LIl: Salamin
13/15
gamit ay bigay ng mga pinsan ko, ng tito at tita ko na mas
excited pa sa akin. Halos lahat ng nasa compound ay
hinihintay ang paglabas ng kambal. Mayroon pa nga na
nagpresinta na sila raw ang mag-aalaga.
Tinatawanan ko lang at siyempre nagpapasalamat ako
dahil wala pa man ay ramdam ko na ang pagmamahal nila.
But l'm sure, I would be a very hands-on mother.
Bottle sterilizer lang ang binili ko at ilang mga damit
ulit, pagkatapos ay nagyaya na rin akong umuwi.
Kinakabahan kasi ako kapag nagtatagal dito sa Maynila.
"Just wait me here, Astrid. Kukunin ko lang ang
sasakyan..." Paalam ni Jordan nang makarating kami rito sa
exit, sa may parking area.
Tumango naman ako habang halos takbuhin ni Jordan
ang pwesto kung saan siya nag-park ng sasakyan. Hindi na
niya ako pinasama dahil medyo malayo. Linggo kasi kaya
pahirapan mag-park sa malapit sa entrance.
Matiyaga naman akong naghintay rito sa labas. Dala na
niya 'yong mga binili ko kaya wala naman akong ibang
bitbit bukod sa bag ko
Sa tapat ko ay may nakahintong itim na magarang
sasakyan. Sana all VIP, pwedeng dito lang ihinto sa tapat.

Sa tinted na salamin nito ay kitang-kita ko ang
kabuuan ko. Parating kapag nakikita ko ang bilog na bilog
LIl: Salamin
14/15
kong tiyan ay hindi ko mapigilan ang hindi matuwa.
Nag-angat pa ang tingin ko papunta sa mukha ko at
halos mapanguso. Ngayon ko lang napansin na magulo pala
ang buhok ko. Maingat na naglakad ako palapit sa gilid ng
sasakyan at nanalamin doon.
Inayos ko ang salamin at bahagya ring sinuklay ang
buhok gamit ang daliri. Pinaglapat ko pa ang aking labi,
medyo nabura na pala ang aking lipstick.
Agad na kinuha ko ang lipstick sa loob ng bag at muling
nag-angat ng ulo. Nakalapat na ang dulo ng lipstick sa labi
ko nang mabitawan ko rin agad iyon dahil biglang nagbukas
ang bintana ng sasakyan.
"Oh my goodness! pikit-matang napatili ako habang
nakahawak sa aking dibdib.
"M-may t-tao pala.bulong ko sa sarili sa sobrang
kahihiyan.
Mabagal na nagbukas ako ng mata ngunit muntik nang
lumipad ang kaluluwa ko paalis sa katawan at halos
mag-ugat ang aking paa sa semento nang makita kung sino
ang tao sa loob ng sasakyan.
Bakit sa dinami-rami ng tao na pwedeng maging sakay
ng kotseng ito ay bakit siya pa?!
LIL: Salamin
15/15
🔥LII: This isn't the las..
1/16
LIl: This isn't the last time
"What a cheap b"tch!" ani ng babaeng lulan ng
sasakyan.
Kahit nakasuot ng makapal at itim na itim na shades
ang babae ay makikilala ko pa rin siya. Pakiramdam ko nga
ay naakukit na rin ang mukha niya kahit sa pinakamaliit na
ugat sa aking utak.
It is none other than Meredith Belmonte, Phoenix's
fiancée. Magara lang ang sasakyan pero daig pa ang basura
sa ugaling sakay nito.
Napatikhim ako. "T'm sorry. Akala ko ay walang sakay..
sagot ko na lang at bahagyang umatras.
Inayos ko ang suot na bestida at pasimple pa akong
tumingin sa loob ng sasakyan, at kahit paano ay nakahinga
ako nang maluwag nang hindi makita si Phoenix doon. He is
not in the vicinity. I am safe.
Ibinababa naman ng babae ang shades na suot at
kitang-kita ko kung paano niya hagurin nang mapanghusga
niyang mga mata ang aking kabuuan-mula ulo hanggangs
paa, bago pataas muli sa aking mukha.
Nag-iwas na lang ako ng tingin at sa halip ay inilibot
ang paningin sa paligid. Nagbabaka sakali na biglang
dumatingsi Jordan para makaalis na rin kami. Bakit kaya
siya natagalan?
"Hmm...the b"tch is pregnant, huh?"Theard her
169%
Con1
LIII: This isn't the las.
2/16
murmur in her disgusted tone.
Muntik na akong mapairap sa hangin. "Hindi, joke lang
to! Naglagay lang ako ng fake baby bumpl!" ani ko sa utak.
She is stating the obvious! Hindi ko na lang siya
pinansin na mukhang walang mapagkaabalahan. Ginawa
pa akong taga-aliw ng isang ito.
Bakit kasi kailangan pang magkrus ang landas namin
ng babaeng to? Siya ang pinakahuling pumasok sa utak ko
na makikita ko kapag lumuwas ako rito sa Maynila.
"Don't you have a car.. oh, simpleng salamin nga ay
hindi mo kayang bilhin. Sasakyan pa kaya?" sabi pa niya sa
pinakamaarteng tono ng salitang Tagalog, pagkatapos ay
nangungutyang tumawa.
Can she just keep her opinion to herself? Hindi ba siya
nasasayangan sa laway niya? Ang nonsense kasi!
Huminga ako ng malalim sumulyap sa kanya. Mukha
kasing gustong-gusto niya ng atensyon ko.
"Look... I have already apologized. You don't have to
insult me, Ms. Meredith..." ani ko sa pinakamalumanay
kong boses
Napahawak ako sa aking tiyan. Natatakot na baka
marinig ng mga anak ko. Ayaw kong mahawa sila sa
kasamaan ng ugali ng isang ito.
Para naman kasing krimen ang nagawa ko kung
LIll: This isn't the las..
3/16
maka-react ang isang ito. Hindi naman siya nasaktan o

naabala sa simpleng pananalamin ko sa bintana ng
sasakyan niya.
Nakahinto naman yon at nandito ako sa labas.
Mag-b'tchesa siya kung nagasgasan ko ang sasakyan niya o
baka gusto niyang sampolan ko ang mukha niya?
Geez! That's bad, Astrid! Mukha na nga lang ang
maganda, ipagkakait mo pa.
"Oh, you knew me!" Muli akong napatingin sa kanya.
Kunwari ay nagulat pa siyang napatakip sa bibig. "Well, I'm
relevant... that says all."
Napaismid ako. Sino ba ang may gustong kilalanin siya
sa sama ng ugali niya? Wala lang akong choice dahil siya
yong pakakasalan ni Phoenix.
"So, who's the unlucky guy? Sino na ang napili mong
mag-aahon sa 'yo sa kahirapan? Nanghuhusgang ngumisi
siya sa akin bago parang diring-direi na tumingin sa tiyan ko.
Napatagilid naman ako na akala mo ay maitatago
noon ang malaki kong tiyan. Hinawakan ko ito na animo ay
pinoprotektahan sa masamang kampon ng kadiliman na
babaeng 'to,
Jesus! What's with her mindset? Ang babaeng nasa
harapan ko ngayon ay isa sa mga depinisyon ng mga tao na
sa halip na suportahan ang kapwa niya ay mas lalo pa itong
LIII: This isn't the las..
4/16
ibababa. Hindi niya ba alam kung paano maging mabait?
She is just too full of herself. Totoo bang CEO at
nag-aral sa isang prestigious school ang isang ito? Because
she doesn't act like one.
Kung tutuusin ay pangalawang beses pa lang naman

namin na nagkita ngayon, pero parang ang bigat-bigat ng
loob niya sa akin. Pinalampas ko na yong una dahil
Ad
Craftsman: Building Craft
Build everything Exploration
11-
LIBRE Google Play -INSTALL
ayokong mag-aksaya ng oras sa kanya. Hindi ko alam kung
saan ba niya hinuhugot ang attitude na ipinapakita sa akin
gayong hindi naman niya ako kilala... o hindi nga ba?
Napabuga ako ng hangin. "Having beauty and brains is
nice. But do you know what is nicer? Manners. Manners,
sweetie." Tinitigan ko sya sa mata kaya kitang-kita ko ang
pagbabago ng ekspresyon ng kanyang mukha. Matatalim
LIII: This isn't the las...
5/16
ang mga mata na binalingan niya ako ng tingin.
"Sa mga lumalabas diyan sa bibig mo, pinapatunayan
mo lang na mas bagay sa yo ang mga sinasabi mo, Sayang
ang ganda, ang cheap naman ng ugalit mol" dire-diretsong
sabi ko, wala nang pakialam kung may masagasaan.
Kaya ayaw kong ibubuka ang bibig ko dahil alam kong
hindi na ako makakapagtimpe. Hindi ko na mapipigilan pa
kung ano ang masasabi ko.
Tumalikod na ako at nagpasyang pumasok na lang ulit
sa mall. Dito ko na lang hihintayin si Jordan. Pakiramdam
ko kasi ay hindi na ako safe sa labas kapag nagtagal pa ako
roon
Nag-umpisa na akong maglakad nang marinig ko ang

pagbukas at ang pagsara ng pinto. Bago pa ako makapasok
sa loob ay may humaklit na sa braso ko at pilit na iniharap
sa kanya.
"M-Meredith..." My heart is pounding so hard asI met
Meredith's raging face. Tila handang manakmal ang aura
niya ngayon kaya hindi ko maiwasan ang hindi
makaramdam ng takot. Hindi para sa akin... kung hindi para
sa mga anak ko.
"How dare you turned your back at me, b"tch?! We are
not yet done!" nanggigigil na sabi niya na halos pamulahan
na ng mukha.
LII: This isn't the las.
6/16
Huminga ako ng malalim. Pilit na kinakalma ang puso
na kinakain ng takot. Sana pala ay hindi ko na lang talaga
siya pinansin. Sana ay kanina pa ako pumasok sa loob.
"N-nasasaktan ako, M-Meredith. A-ano ba?" Bumabaon
ang mahahaba niyang kuko sa braso ko at ramdam ko na
ang hapdi ng aking balat.
Wala kang karapatan na pagtaasan ako dahil isang
hamak na dukha ka lang! Isa ka lang hampaslupa kumpara
sa akin, kaya tingnan mo muna kung saan ka dapat
lumugar!" Umalingawngaw ang nanggagalaiti niyang boses
sa buong parking area.
Nailibot ko ang paningin sa paligid pero wala akong
makitang kahit na sino na pwedeng tumulong sa akin, o
umawat man lang sa babaeng ito. Bakit kasi ngayon pa
walang dumadaan man lang at nasaan na ba kasi si Jordan?
Bakit ang tagal-tagal niya.
"Bitawan mo ako, M-Meredith." Hawak ko ang aking

tiyan habang pilit na kumakawala sa mahigpit na
pagkakasakal niya sa braso ko.
Pakiramdam ko ay maiiyak na ako. I feel so hopeless.
Limitado lang ang galaw ko sa takot na baka bigla siyang
magalit, kapag itinulak niya ako ay siguradong ang sahig
ang sasalo sa akin. Hindi pwedeng may mangyaring
masama sa akin!
LII: This isn't the las..
7/16
"Please, M-Meredith... L-let nme go-"
"What is the commotion heWhat the f'ck, Meredith!
D'mn it! Let go of her! F*ck!"
Pareho kaming napatalong dalawa nang marinig ang
pagdagundong ng malakas na boses na nanggagaling sa
likod. Sinundan iyon ng mga nagmamadaling yabag.
"B-babe..."Malinaw sa aking tainga ang panginginig ng
boses ni Meredith habang nakatingin sa aking likod at
ramdam ko ang pagluwag ng hawak niya sa akin.
Bago ko pa magawang lumingon ay parang halos papel
na napalayo sa akin si Meredith nang may humaklit sa
braso at tuluyan na rin niyang nabitawan ang braso ko. At
doon ay tumambad sa akin ang madilim na mukha ni
Phoenix.
Nakapalibot din ang mga pamilyar na mukha ng mga
unipormadong lalaki sa paligid.
"What do you think you are f'cking doing?!" Tila kulog
iyon sa sobrang lakas habang matalim ang tingin kay
Meredith,
Ang babae naman ay napatalon na lang sa takot at kita

ko na halos mawalan ng kulay ang braso niya tanda nang
mahigpit na pagkakahawak ni Phoenix sa kanya.
"Babe..you are h-hurting me." Ang kaninang mataray
na mukha ni Meredith ay napalitan ng takot at sakit.
LII: This isn't the las...
8/16
Habang ako naman ay hindi alam ang magiging
reaksyon habang pinapanood sila. Bakit galit na galit si
Phoenix sa fiancée niya?
Pilit inaalis ni Meredith ang kamay ni Phoenix sa
kanyang braso. Nahirapan pa siya bago matanggal iyon.
Mabigat naman ang paghinga ng binata bago napahilot sa
kanyang sentido.
"Get in the f'cking car!" Turo niya sasakyan sa likod
habang masama pa rin ang tingin sa babae.
Pinapanood ko lang silang dalawa at tila inugat na ang
aking mga paa sa semento. Hindi ko mapigilang hindi titigan
si Phoenix na kahit galit ay kumakabog pa rin ang dibdib ko
para sa kanya. It's been months without seeing him nor any
news about him.
Ako naman ang muntik nang mapatalon nang bigla
niya akong nilingon. Kulang na lang ay lumabas ang puso ko
sa sobrang lakas ng hataw nito. Inihanda ko na ang sarili sa
galit niya rin sa akin, pero nagulat ako sa sumunod na
narinig
"Are you okay?" Mas mahinahon at umambot din ang
ekspresyon ng kanyang mukha habang nakasulyap sa akin,
at unti-unti ay nagbaba ang tingin niya sa aking tiyan.
Napanganga ako sa gulat, Why is he asking me that?
Bakit ngayon pa niya ako tatanungin kung okay lang ba ako

LIIL: This isn't the las...
9/16
pagkatapos ng lahat ng sakit na naramdaman ko sa kanya?
Napansin ko ang pagkislap ng mga mata niya nang
muling mag-angat ng tingin sa akin.
Huminga siya ng malalim. "1-l'm sorry. 1-1'm late.."
aniya sa mahinang boses.
Hindi ako nagsalita hanggang sa narinig ko ang
malutong na mura niya nang dumako ang tingin niya sa
aking braso.
"D mn it! Fcking helll" Kitang-kita ko ang pagtalim ng
kanyang mga mata at ang pagtatas-baba ng dibdib.
Pakiramdam ko ay nakuryente ako nang lumapat ang
kamay niya sa aking balat. Masuyong hinawakan niya ang
braso ko, pero mabilis ko ring iniiwas iyon. Nagtagis ang
bagang niya na tila hindi nasiyahan sa nakikita.
"Do you know that woman, babe? Muling pagsingit ni
Meredith.
"Does it hurt?" Sa halip na pansinin ang sinabi ng
fiancée ay nanatili sa akin ang atensyon niya.
You have no right to be mad, Phoenix! Mas masakit pa
ryan ang naging dulot mo sa akin!
Huminga ako ng malalim. Hindi ko maintindihan ang
mga nangyayari. Why he cares all of a sudden? Sa
pagkakatanda ko ay hindi niya nga ako halos kilalanin
noong huli kaming nagkita.
LII: This isn't the las..
10/16
Muli niyang sinulyapan ang aking tiyan. Pinag-aaralan

ko ang bawat reaksyon niya kaya naman nakita ko ang
bahagyang panginginig ng kanyang labi.
Akmang lalapit sana sa akin si Phoenix nang may
tumulak na sa kanya palayo.
"Don't touch her, assh"le!" Nagulat na lang ako nang
nandito na rin sa harap ko si Jordan na halos takpan at itago
ako mula kay Phoenix.
"Move. Ang mapanganib at malamig na boses ni
Phoenix ay pilit na sumisingit.
Pero sa halip na makinig si Jordan ay hinakawan pa
niya ako sa bewang at maingat na inalalayan papunta sa
kanyang tabi. "Stay away from my girlfriend, dude!"
Sa gulat ay wala akong nasabi. Sa halip ay hindi ako
makapaniwalang napatingin kay Jordan. Girlfriend? Am
missing something here?
Pagtingin kong muli kay Phoenix ay hindi ko na halos
maipaliwanag ang ekspresyon ng kanyang mukha
Umiigting ang kanyang panga habang madilim ang tingin
kay Jordan lalo na nga nang magbaba ang tingin niya sa
kamay nito na nasa aking bewang. Kung pwede lang
makasugat ang tingin ay baka kanina pang duguan si
Jordan.
Sa biglaang pagtahimik ng paligid ay rinig na rinig ko
11/16
ang mabibigat na paghinga nila. Nangingibabaw ang
tensyon.
"Girlfriend, huh?" Pagak na napatawa si Phoenix. "Do
you even know that l am the father of her children? Ffck off
kid!
Mas nagulat ako ro'n. He just freaking acknowledge my
babies as his kids! Bakit ngayon pa?! Bakit ang lakas ng
Dreame
loob niya ngayon?
Hindi man lang nakaramdam ng pag-iimbot na sabihin
iyon kahit na nandiyan ang fiancée niya. Walang pakialam
kung masaktan ito. Sabagay, g'go nga pala siya!
Sarkastiko namang napatawa rin si Jordan. "You are
just the father. Pero hindi mo kayang magpakatatay dahil
LIII: This isn't the las.
12/16
wala ka namang b yag! You left her, remember?!"
Namilog ang aking mga mata. Kanina pa ako napipilan
pero ngayon ay kailangan na naming umalis dahil baka
kung saan pa ito mapunta.
"A-alis na tayo, J-JJordan. Baka gabihin tayo sa daan."
Kinakabahang hinarap ko si Jordan na nakikipagtagisan pa
ng tingin kay Phoenix.
Pilit na kinuha ko ang braso niya, mabuti na lang hindi
na siya nagmatigas pa.
Yeah. We better leave..." aniya bago ako hinawakan sa
kamay at nagpatiuna nang maglakad.
Pero sa bilis ng pangyayari ay hindi ko na halos
nasundan iyon. Ang narinig ko na lang ay ang pagtili naming
dalawa ni Meredith nang sa isang iglap ay nakahandusay na
sa sahig si Jordan dahil sa natamong suntok mula kay
Phoenix.
"Oh my god! Jordan! Phoenix!" tili ko.
"Being almighty, huh?" Marahas na hinawakan ni

Phoenix ang kuwelyong suot ni Jordan at pilit na itinayo
bago muling inundayan ng suntok.
Napasinghap na napatakip ako sa aking bibig.
"Ano ba, Phoenix?! Tigilan mo 'yan! Jordan!
Pakiramdam ko ay mapapaos ako sa lakas ng sigaw kona
umalingawngaw na sa parking lot.
13/16
"Babe, stop it! Oh my goshl Halos manggalaiti rin si
Meredith sa isang tabi.
Ako naman ay hindi ko na alam ang gagawin kung
aawatin ko ba sila o ano.
Mabilis na nakatayo si Jordan at umunday ng suntok
pero walang kahirap-hirap na naiwasan iyon ni Phoenix.
Halos mapapikit na lang ako nang muling tumama ang
kamao niya sa pisngi ni Jordan.
Damn it! Phoenix is f"cking good at fighting!
Napatingin ako sa mga naka-itim na unipormeng mga
lalaki na sa paligid nakatingin na para bang binabantayan
pa ang lugar, kaysa awatin yong boss nila. Lintek!
Ano ba?! Awatin n'yo sila! Yong boss n'yo, patigilin
n'yo!" sigaw ko sa mga walang pakialam na body guards ni
Phoenix.
Napahawak ako sa aking tiyan. Mga bwiset na to!
"Fck, Nori! Hold my woman... fcking carefully!
Nakuha pang mag-utos ng damuhong si Phoenix sa
kanyang butler
Napatingin naman ako kay Meredith na panay ang
pindot sa kanyang cellphone na parang may tatawagan
habang panay rin ang tawag sa pangalan ni Phoenix.

Nawala ang atensyon ko sa kanya nang may humawak
sa akin. Pagtingin ko ay nasa harap ko na si Nori.
LIll: This isn't the las.
14/16
"Let me bring you to a safer place, my lady.."aniya sa
mababang boses
Napatanga naman ako. Bakit ako? "Hala! Nagkamali
po kayol Hindi ako ang tinutukoy ni Phoenix. Nandoon po
ang fiancée niyal Tinuro ko pa si Meredith. Imposibleng
hindi naman nila kilala ang babae?
This way, my lady." Sa halip na pansinin ang sinabi ko
ay maingat na hinawakan niya ako sa aking kamay at
akmang hahawakan sa bewang nang marinig naming may
sumigaW.
Not on the f"cking waist, Nori! Damn it!" Napatingin
kami kay Phoenix na nakuha pang lumingon sa amin
habang masama na rin ang tingin sa katabi ko. At dahil nasa
amin nga ang atensyon niya ay nagkaroon ng pagkakataon
na masuntok siya ni Jordan.
Pakiramdam ko ay sinuntok din ang puso ko sa
tanawing iyon, kahit na parang wala lang na napahawak sa
panga si Phoenix.
"Why are you so fcking mad?!" Napatingin naman ako
kay Jordan na pinupunasan din ang gilid ng labi na
dumudugo
"Jordan, tama na! Please!" Tawag ko sa kanya pero sa
halip na pansinin ako ay sinugod pa niya si Phoenix pero sa
puntong yon ay nakaiwas na siya. Sinipa niya sa sikmura si

15/16
Jordan kaya halos mapasadsad ito sa semento.
Halos magmakaawa ako para tigilan na nila ang
pagbubugbugan. Sakit ba ng katawan ang hanap nila? Sana
nagpagulong-gulong na lang sila sa escalator. Lintek!
"Stop it, Phoenix! Tigilan n'yo na 'yan! T ngina naman!
Pati tuloy ako ay napapamura na dahil sa kanila.
"Kapag napaanak ako nang wala sa oras at kapag may
nangyaring masama sa mga anak ko, isusumpa ko ang
buong angkan n'yong dalawa! Mga tinamaan kayo ng
magagaling!"
lyon naman ang naging hudyat para tumigil sila at
bitiwan ang isa't isa. Hinihingal na napahawak ako sa aking
tiyan.
Matalim ang mga matang tiningnan ko ang dalawa na
tapos nang magpatayan!
Naunang maglakad palapit sa akin si Phoenix. "Tm
sorry, mis"Akmang hahawakan niya ako nang hawiin ko
ang kamay niya.
Napaiyak na ako sa frustration, sa kaba, sa galit dahil
sa kanila. "Hindi kita mapapatawad kapag may nangyaring
masama sa mga anak ko, Montereal. Tama na ang sakit na
ibinigay mo sa akin. Wag mo nang dagdagan pal
dire-diretsong sabi ko habang nagpupuyos ang dibdib.
Kita ko ang pagguhit ng sakit sa kanyang guwapong
LII: This isn't the las.
16/16
mukha pero panandalian lang iyon at bumalik muli sa
pagiging malamig ang mga mata.
"Do me a favor and just leave. Isama mo na yong

fiancée nmo! Sana.. Sana ito na ang huling beses na
magkukrus ang mga landas natin!" mapait na sabi ko at
nilampasan na siya.
Nilapitan ko si Jordan at tinulungan na makatayo.
Sobrang tahimik ng paligid na ang tanging maririnig lang ay
ang mga yabag namin habang papunta sa sasakyan.
Pero bago pa kami makapasok ay narinig ko pa ang
huling sinabi ni Phoenix na nagpakabog ng aking dibdib.
Tm sorry, missy. But it isn't the last time that you will
be going to see me.
🔥LIV Apelyido
1/14
LIV: Apelyido
What does he mean when he said that it wasn't the last
day thatl am going to see him? May plano pa ba siyang
sumulpot sa buhay ko pagkatapos ng mga ginawa niya?
Ano ba kase ang nangyari at bakit parang biglang
nagbago ang ihip ng hangin? lbang-iba ang Phoenix na
nakaharap ko kanina sa huling pagkikita namin noong
nakaraan. He was cold, distant, and almost lifeless the last
time we saw each other and that was almost four months
ago. Pakiramdam ko nga ay bumalik kami sa pinaka-una
naming pagkikita noong araw na 'yon, tapos kanina..
ramdam ko ang pagpipigillang niya na yakapin ako.
God, he was so freaking unpredictable. Sa tuwing
magkikita kami ay parating may nag-iiba sa kanya. Kung
nababaliw na ako ay baka isipin ko na lang na na-possess

siya sa.
Ang sabi ko sa kanya noong huli kaming nag-usap ay
hindi malalaman ni Meredith na magkakaroon siya ng anak
sa ibang babae dahil ikakasal na sila. Ako na nga ang
gumawa ng paraan para sa kanila, para sa ikatatahimik
naming lahat pero kanina lang ay halos ipagsigawan niya
yon sa mismong harap ng fiancée niya yong tungkol sa
pagiging ama ng pinagbubuntis ko.
Nasaktan ba ang ego niya noong sinabi ni Jordan na
girlfriend niya ako-ngayon ko lang napagtanto na sinabi
LIV Apelyido
2/14
niya iyon para rin sa akin.
Ang kapal-kapal ng mukha niya! Sinaktan na nga niya
ako ay may plano pa rin siyang saktan si Meredith!
"Aa...aww.A-aray Nawala ako sa iniisip nang marinig
ang mahinang pagdaing at ang paghawak sa aking
pulsuhan
"Gentle, pretty... mahapdi 'yan!"
Namilog ang mata ko nang makita ang maluha-luhang
mata ni Jordan at halos makusot ang guwapong mukha.
Mabilis na nailayo ko ang kamay na may hawak na bulak
palayo sa kanyang labi,
"Oh my gosh! S-sorry!" Napasapo ako sa aking noo.
Humihingi ng paumanhin na sumulyap sa kanya.
LIV Apelyido
3/14
Kasalukuyan kaming nandito sa loob ng kotse niya at
nagmagandang-loob na rin akong linisin ang sugat niya sa

labi bago kami umuwi. Siguradong magtataka ang mga
magulang ko kapag nakita nilang basag ang mukha ni
Jordan. Umalis kaming makinis pa ang isang ito at uuwing
may pasa at sugat ang labi. At kung hindi pa sila tumigil ay
siguradong hindi lang ito ang matatamo niya.
Mabuti na lang may nadaanan kaming pharmacy para
bumili ng ilang gagamitin. Na-guilty ako dahil kasalanan ko
naman kung bakit siya napunta sa ganitong sitwasyon.
"Mukhang malalim ang iniisip mo.." pabirong sabi niya
habang napapahawak sa pumutok na labi.
T'm sorry. Pasensya ka na, Jordan. M-may naisip lang."
Nahihiyang napangiti ako sa kanya bago niligpit na ang mga
ginamit.
"Mukha nga... at kahit hindi ko itanong ay alam ko na
kung ano-sino." Napangisi siya habang dahan-dahang
inilalapat ang cold compress sa pisngi na namumula.
Siguradong mamaya lang ay magpapasa iyon kung hindi
agad naagapan,
"You want to go to the hospital to get yourself check?
Pag-iiba ko ng usapan.
Mabilis na umiling. "No, I'm okay. Mas magaling ang
nurse ko ngayon.
LIV Apelyido
4/14
Napangisi na lang ako. Nakuha pa talagang mambola.
"Ang yabang ng ex mol Napuno ang kotse ng malakas
na halakhak niya. "Takot na takot masapawan, e walla
naman siyang b yag!"
Kumuyom ang kanyang kamao na nakahawak sa

steering wheel.
"Hindi mo na sana pinatulan. Umalis na lang sana tayo
agad. Kahit na ang totoo ay ako ang naging puno't dulo ng
lahat. Nakipag-usap pa kasi ako sa fiancée niya hanggang sa
naabutan kami. Malay ko ba kase na nandoon pala si
Phoenix?
"Hayaan mo na. Nakasuntok naman ng isa. Kahit
paano nakabawi ka sa panggag go niya sa 'yo!" sabi niya,
sumulyap pa sa akin para tingnan ang reaksyon ko.
Nakagat ko ang labi. Nagi-guilty ako dahil nasaktan din
ako kanina noong tumama ang kamao niya sa mukha ni
Phoenix. Nag-alala rin naman ako para kay Jordan kanina
dahil kaibigan ko siya.. but it will always be a different
thing when it comes to Phoenix, and l know I am being
unfair to Jordan for feeling this way.
"You missed him... I saw it in your eyes a while ago,
maya-maya ay saad niya.
Natigilan ako sa kanyang sinabi. Pakiramdam ko ay
nasuko ako dahil tama naman ang sinabi niya. Our meeting
LIV. Apelyido
5/14
was unexpected-butI could feel the longing for him that I
should not f'cking feel at the first place!
Kung hindi ko napigilan ang sarili ay baka nayakap ko
siya sa harap ng mga taong nandoon! Oh 'di ba, parang
nawalan din ng saysay ang ilang buwan na paglayo sa
kanya? Pero siyempre... ang lahat ng ito ay mananatili na
lang sa isip ko at kikimkimin ng puso ko.
"Hindi ko alam ang sinasabi mo.. " sagot ko na lang at
kinuha ang cellphone para magtipa ng text sa aking mga

magulang na baka matagalan kami. Ang sabi ko na lang ay
may inasikaso kaming ibang bagay.
"You can't always deny everything, Astrid. You have to
face it if you want to move on, seryosong sabi niya.
Ramdam ko ang paninitig niya sa akin habang ang mga
mata ko naman aynasa cellphone ko.
"or you don't really want to move on." That was not
even a question. Siguradong-sigurado pa siya.
Napatiim-bagang ako. Sapul na sapul yata ako roon.
Hindi man lang nakailag.
"Wag na nating pag-usapan ang tungkol dito, Jordan.
Please lang!" Nakikiusap na sumulyap ako sa kanya.
Gusto ko nang matahimik. Hindi naman mauungkat
ang tungkol dito kung hindi kami nagkita-kita kanina... at
pwede namang hindi na ungkatin! Hindi ko alam kung bakit
LIV. Apelyido
6/14
gusto pa niyang pag-usapan!
"You can't just always run away fronm your problems,
Astrid-
"But that was the only thing that I can do!" Pagputol ko
sa sasabihin niya. "Duwag ako, e! Kaya yon lang ang kaya
kong gawin! So please! Let's stop talking about him
Marahas na napatingin ako sa kanya habang
nagtataas-baba ang aking dibdib.
Huminga siya ng malalim at sumusukong itinaas ang
kamay. "1'm sorry, okay?" He looks apologetic as he looked
at me.
Agad na humingi rin ako ng paumanhin. Hindi ko na

napigilan ang bugso ng damdamin at muntik nang
maibaling pa sa kanya ang frustration na dapat ay para sa
sarili.
"1-'m just worried about you. Alam kong hanggang
ngayon ay hindi mo pa rin siya nakakalimutan..." mas
malumanay na sabi niya.
Natahimik na napasandal na lang ako sa upuan at
pinagkasya ang sarili sa paghaplos sa aking tiyan. Wag
naman sana papunta ulit doon ang usapang ito.
"You can't have peace if you keep doing this."
"Ano ang gusto mong gawin ko?" Muli ko siyang
tiningnan. "Kausapin siya?! Makipag-ayos?! Magmakaawa
LIV Apelyido
7/14
na ako na lang ang pilin niya, huh? Yon ba?"
Alam kong tinutulungan lang niya ako bilang kaibigan
pero hindi ko alam ang pinupunto niya
"No, whatI mean is let me help you to have your
peace. Hayaan mong tulungan kita na makalimutan siyal"
Napabuga ako ng hangin. So this is what he mean?
Akala ko tapos na kami rito. Akala ko naintindihan na niya.
"No, Jordan!" I looked him straight in the eyes. "
Phoenix and I together with our kids and having our best
moments in life are what peace means to me, diretsong
sagot kO.
And that was the truth! Alam ko rin na malabo ang
bagay na iyon.
Kita ko ang pagguhit ng sakit sa kanyang mukha bago
nag-iwas ng tingin sa akin. I know that was rude specially he
just confessed his feelings for me, butI have to say that to
stop this conversation. Kung kailangang diretsahin siya ng
katotohanan ay gagawin ko para 'wag na itong pag-usapan
pa,
"Pero naka-move on ka agad sa ex mo nang tatlong
taon. Bakit kay Montereal na kakilala mo lang ay hirap na
hirap ka?!" wala ring preno na sabi niya habang nakatingin
nang diretso sa harap.
Nangunot ang noo ko. Pilit na iniintindi ang sinabi niya.
LIV Apelyido
8/14
Well, he has a point. Hindi ako ganito noong naghiwalay
kami ni Dione... pero ang nakakapagtaka ay kung paano
nalaman ni Jordan ang tungkol doon? As far as I can
remember, we haven't met yet when Dione and I broke up.
Napatikhim ako. "How did you know about mny
ex-boyfriend?" seryosong tanong ko habang naniningkit ang
mga matang nakatitig sa kanya.
Sa pagkakaalam ko ay wala akong nabanggit sa kanya
tungkol doon. Hindi ko alam pero biglang may sumibol na
mumunting kaba sa aking dibdib at hindi ko alam kung saan
nanggaling iyon.
"Huh? Mabilis na napaayos siya ng upo. Biglang hindi
mapakali na para bang hindi rin inaasahan ang naging
tanong ko. Humarap siya sa akin pero hindi rin halos
makatitig sa mga mata ko, kaya muli lang itinuon ang
atensyon sa harap.
"Nakikita ko k-kayo na magkasama. I m-mean, we are
neighbors, right? So, siyempre nakikita ko yong
ex-boyfriend mo na pinapasyalan ka. H-hindi mo lang ako

n-nakikita dahil sa iba pa naka-focus ang atensyon mo.
Dinugtungan niya iyon ng hilaw na tawa habang
napapakamot sa batok.
Hindi maalis ang tingin ko sa kanya habang patuloy pa
rin ang pagkabog ng aking puso. I could sense that
something is not right as of the moment. May mali talaga.
LIV Apelyido
9/14
Sabagay, kailan nga lang kita nakilala" Kunwari ay
tumawa rin ako
Hindi pa rin ako kumbinsido pero hindi ko na lang
ipinahalata iyon sa kanya.
"O, 'di ba? Ang tagal ko na nga na gustong
makipag-kaibigan sa 'yo, kaya lang nahihiya ako" Muli
siyang tumawa pero may mali. Alam ko kapag tuwang-tuwa
reame
siya. He looks nervous. Ayokong isipin na may itinatago
siya.
Tumang0-tango na lang ako at nakikitawa kahit na
parang nanlalamig ang mga kamay ko. Hindi niya binanggit
ang pangalan ni Dione pero pakiramdam ko ay kilala niya
ang lalaki. Kahit nga kung ilang taon naging kami ni Dione
ay alam din ni Jordan.
LIV Apelyido
10/14
"So, alis na ba tayo? maya-maya ay tanong niya.
"Yup!" Nakangiting tumango ako kahit na ang totoo ay
nangangati na ako na umalis sasakyan.
My instinct says something doesn't sit right here. I
don't agree with the fact that he knows something about

my personal life.
Habang nag-drive siya ay muli kong binuksan ang
cellphone at nagtipa ng mensahe sa group chat namin. Sa
sobrang close ng mga kamag-anak ko, kahit na
magkakasama sa isang compound ay may group chat pa.
Sabagay kasi, may mga nagtatrabaho rito sa Maynila at sa
abroad.
Ako: Hello, kapamilya! Sino po ang nasa Manila
ngayon?
Nanginginig ang aking daliri pero hindi ko pinahalata
iyon kay Jordan. Nakikipag-usap pa rin ako sa kanya na para
bang walang nangyari. Nakikitawa sa kuwento niya.
Marami agad nag-seen sa chat ko at pakiramdam ko ay
pinagbigyan ako ng pagkakataon nang sumagot ang ilan sa
mga pinsan ko.
Jane: Si Kuya Marvin nasa Manila ngayon. Mamaya rin
ang balik dito.
Marvin: Ako, pinsan. Nandito ako sa SM.
Binanggit lang niya kung saang mall iyon at saktong
LIV Apelyido
11/14
madadaanan namin bago pa tumawid pa-skyway.
Nagpasalamat lang ako sa group chat bago nag-pm sa
pinsan ko na tinutukoy nila. Nasa SM daw siya ngayon dahil
nagpapa-renew ng passport. Tinanong ko kung pwede ba
akong sumabay sa kanya at matinding pasasalamat ko sa
nasa Itaas nang pumayag siya.
Maya-maya ay tumunog ang cellphone ko, tumatawag
ang aking pinsan. Eksaktong malapit na kami kung saan

siya naroroon.
"Hello, kuya? Ha? Nandito kami ngayon sa... pauwi ka
na ba? Opo, tapos na ang checkup. Ay sige, pwede naman.
Para hindi na rin mahirapan si Jordan. Oo... sige-sige,
sasabihin ko na lang sa kanya. Nandiyan ka na ba? Okay sige
" lbinaba ko ang aking cellphone at humarap kay Jordan.
"Who's that? May problema ba?" Sumusulyap-sulyap
siya sa akin at sa daan.
I tried acting normal. "Nag-offer 'yong pinsan ko na sa
kanya na lang daw ako sumabay tutal pauwi na rin siya sa
Quezon. Naisip ko na pwede naman, para hindi ka na
mapagod magpabalikbalik." Kinausap ko siya na parang
normal lang, na walang kung anong tumatakbo sa utak ko.
"Ha? Okay lang naman na ihatid kita sa inyo. And your
parents know that you are with me." Huminto ang sasakyan
nang abutan ng stoplight. Ilang kanto pa ay mararating na
LIV Apelyido
12/14
namin 'yong mall kung saan nandoon ang pinsan ko at
naghihintay
Nangungunot ang noo na sumulyap siya sa akin.
Napahawak naman ako ng mahigpit sa aking bag at
cellphone.
"Nakakahiya na, Jordan. Ang dami ko nang utang sa
yo." Napanguso ako habang siya naman ay mahinang
napatavwa.
Sa isip-isip ko ay nagdadasal na ako na sana ay
pumayag na siya. Kaya naman kulang na lang ay
mapahiyaw ako noong tumango siya.
"Okay, sige. Inisip ko tuloy na na-awkward ka sa sinabi

ko kanina"
Mabilis na umiling ako. "No! Imean, napag-usapan na
natin 'yon, di ba?" Muli ko siyang nginitian. "Nagkataon lang
talaga na nandiyan din ang pinsan ko. Pabor naman sa
ating dalawa 'yon."
Wala na nga siyang nagawa kung hindi ang ihinto ako
sa sinabing tagpuan ng aking pinsan. Nandoon na si Kuya
Marvin, naghihintay sa labas ng sasakyan niya.
"Salamat ha? Pasensya ka na sa malaking abala na
ibinigay ko sa 'yo ngayon. Babawi ako sa s-susunod.
Nginitian ko siya.
Nasa tabi ko ang pinsan habang siya ay nasa harap
LIV Apelyido
13/14
namin. Kahit na may iba akong nararamdaman ay nanatili
pa rin ang normal na pag-akto ko sa harap niya. Nasa loob
na ang mga pinamili namin sa mall kanina.
"Walang problemal Malakas ka sa akin!" aniya at pigil
na pigil na hindi ko iiwas ang ulo nang bahagya niyang
guluhin ang aking buhok.
"Thank you, bro!" sabi naman ng pinsan ko.
Napatingin naman siya rito na bahagyang tinapik ang
kanyang balikat, bago ako pinagbuksan ng pinto.
Kumaway lang ako sa kanya bago pumasok na sa loob.
Sinarhan na rin ng aking pinsan ang pinto ng sasakyan at
pakiramdam ko ay natahimik ako dahil doon. Nakahinga na
rin ako ng maluwag.
Sa katunayan ay sinabihan ko lang ang pinsan ko ng
mga gagawin kanina. Simula sa pagtawag kanina para

marinig ni Jordan ang pag-uusap namin. Ayokong
magsuspetsya siya ng iba pa.
Hindi ako mapalagay habang binabalikan ang usapan
naming dalawa kanina. Nakaramdam agad ako ng kaiba
noong nalamang may alam siya sa akin. Gaano na niya ako
kakilala? Akala ko talaga ay bagong lipat lang siya sa
building.
Jordan... ano nga ba ang apelyido niya? Sa social
media account niya kasi ay pangalan lang ang nakalagay
LIV Apelyido
14/14
tapos apelyido ng isang Hollywood action star. Feeling niya
raw kasi ay anak siya noon.
Iknow it is bad thinking ill about someone... pero iba
yong kabog ng dibdib ko kanina-na para bang pinararating
sa akin na may mali.
God, sumasakit ang ulo ko. Nagkaroon na naman ako
ng bagong iisipin!
🔥LV Hindi Kilala
1/13
LV: Hindi Kilala
"Oh, bakit hindin'yo na kasama si Jordan? Kaawaan ng
Diyos." Nagmano agad ako sa mga magulang ko na
sinalubong kami rito pa lang sa terasa ng bahay. Ang pinsan
ko naman na siyang kasabay ko pag-uwi ay ipinasok na ang
ilang pinamili sa loob.
Alas singko na kami nakarating dito sa bahay. Wala
naman nang traffic kapag nakalampas ng Maynila kaya

mabilis lang ang naging biyahe.
"M-may aasikasuhin pa pong iba, 'nay. Eksakto naman
na lumuwas din ng Maynila ang Kuya Marvin." Wala na
akong planong sabihin pa sa kanila ang totoong dahilan.
Paano pala kung nagkamali ako. Idadamay ko pa ang mga
magulang ko sa maling paghusga ro'n sa tao. At ang
kakaibang kutob ko ay sasarilinin ko na lang.
"Akin na ito para makapagpahinga ka ro'n sa loob.
Kinuha naman ng aking tatay ang tatlong box ng pizza na
hawak ko.
"Makikisuyo na lang po, tay. Pahain na lang po para
makain ng mga bata." Dumaan na rin kami kanina ng ilang
pasalubong para sa mga pamangkin ko. Siguradong
maghahanap ang mga iyon ng pasalubong.
"Uuwi ho muna ako, Nanay Carmen." Papasok kami sa
bahay nang makasalubong naman namin ang pinsan ko na
palabas na. Agad naman itong nagmano sa nanay Ko.
LV Hindi Kilala
2/13
"Salamat, 'toy. Nagluto ako ng tinola, kumuha ka rine
mamaya."
Nagpasalamat na rin ako sa kanya dahil kung hindi ay
baka hanggang ngayon ay hindi ako mapakali sa pag-iisip
habang kasama si Jordan.
"Magpalit ka na ng damit. liinit ko ang ulam para
makakain ka na." Inalalayan ako ng nanay ko hanggang sa
Ad
ShBune Samsung Galaxy Watch5 Bluet...
Samsung PH
Samsung PH
SHOP NOW
aking kuwarto. Parang gusto ko na agad humiga at matulog
sa pagod sa dami ng mga nangyari ngayong araw pa lang
Pakiramdam ko ay pang-isang linggo na ang lahat ng iyon.
"Maya-maya na po, 'nay. Magpapahinga na lang po
muna ako. Magmeryenda na rin ho kayo ro'n sa labas.
Umupo ako sa kama at ipinatong lang sa tabi ang aking bag
LV. Hindi Kilala
3/13
"Sige. Tawagin mo na lang ako, anak. Wag ka nang
matulog at siguradong magiging alangan ang tulog mo
mamaya." Marahang tinapik lang niya ako sa balikat bago
lumabas sa kuwarto at agad ding sinarhan ang pinto.
Noong maiwang mag-isa rito sa loob ay naging
sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin. Pabagsak na
humiga ako sa kama at napatitig na lang sa kisame ng aking
kuwarto habang isa-isang sumiksik sa utak ko ang mga
nangyari ngayong araw at ang mga taong kasama ro'n.
Meredith... what's with her that she seems to hate me
so much? Hindi ko alam kung ganoon lang talaga siya sa
lahat ng mga ordinaryong tao na nakakasalamuha niya o
bukod tangi na mainit lang talaga ang dugo niya sa akin?
Well that was before... ngayon kasi ay mayroon na siyang
karapatang magalit sa akin sa lahat ng narinig niya kanina.
May mapaghuhugutan na siya ng galit.
Jordan... I know something is off. Ayokong pag-isipan
siya ng masama dahil naging mabait naman siya sa akin. He
is a good friend.. pero hindi ba nga, lahat ay handang
magpanggap para lang sa masamang binabalak? Ang ibig

kong sabihin ay hindi ko naman iniisip na may masamna
Siyang plano o kung ano pa man, ang pinupunto ko lang ay
mayroon siyang tinatago sa akin. Gusto kong alamin kung
anuman 'yon para sa ikatatahimik ko, pero ang isang parte
ng pagkatao ko ay gusto na lang na iwasan iyon dahil
LV Hindi Kilala
4/13
pakiramdam ko ay masasaktan lang ako.
And the last one, Phoenix Montereal... nakakapagod
mag-isip ng mga bagay tungkol sa kanya. Bago pa kasi
magkaroon ng kasagutan sa naunang tanong, malalaman
mong dalawa na agad ang dumagdag doon. At wala naman
siya para magbigay ng sagot sa lahat ng mga tanong na
iyon.
And I hate how myself reacted when I saw him.
Nakakatawa na nakakabaliw na sa isang iglap ay nawala
yong ilang buwan ko na pinaghirapan para lang maka-move
on sa kanya. I mean, I am slowly getting used to his
absence. Trying to accept the fact that he is getting married
with somebody else and there is no more chance for the
both of us to happen. But then, he will just show up acting
like he is about to win me back. Ang dali-dali lang sa kanya
na umakto na para bang walang ibang nangyari.
Bago pa ako masiraan ng bait sa kaiisip ay nagpasya na
akong bumangon. Nag-half bath lang ako at nagpalit ng
damit para makapagpahinga na. Busog pa naman ako dahil
habang nasa daan kanina ay nag-drive thru kami. Takot lang
akong magutom ang kambal sa loob. Maya't maya na nga
ang kain ko kaya ang bigat-bigat na ng katawan.

*
"Adjectives are words that describe a noun. Sa Tagalog
ay pang-uri-mga salitang naglalarawan sa isang bagay, tao,
LV. Hindi Kilala
5/13
o lugar
Araw ng Miyerkules, nandito ako sa ilalim ng puno ng
rambutan kasama ang ilan sa mga pamangkin ko na
nagpapaturo sa akin ng kanilang homeworks. This is one of
the few things that I love while I am here. Ang mga bata kasi
ang isa sa mga nakakatulong sa akin para mabaling ang
atensyon sa iba.
"Halimbawa, maganda si Ashley. Ang pang-uring
tinutukoy ay ang salitang maganda. Naiintindihan n'yo ba?
Sunod-sunod naman na nagsitanguan ang mga bata. Halos
magkakasing-edad lang kasi sila kaya may mga
magkakaklase kaya pare-pareho lang ang kailangang
talakayin.
Tuwing Miyerkules ay wala silang pasok, ito rin ang
araw na pwede silang magpaturo sa akin bukod sa Sabado.
Tuwing Linggo naman ay ang araw ng pahinga nila,
pwedeng maglaro lang kahit maghapon. Marami ring puno
na masisilungan dito, presko kaya mas nakakagana para sa
mga bata ang mag-aral.
"E, hindi naman maganda si Ashley, Tita Astrid! Dapat
sinabi mo po, madungis si Ashley!" Napatingin ako kay Paul
na siyang nagkomento. Ang pinsan na tinutukoy naman niya
ay masama ang tingin sa kanya habang ang ibang mga
pinsan ay nagtawanan.
"Tapos ikaw naman, mabaho!" ganting sagot naman ni

LV. Hindi Kilala
6/13
Ashley.
"Sshh.sshh.."Agad na saway ko sa kanila bago pa
kung saan makarating ang asaran. "Oh siya, magbigay na
lang ng adjectives. Ang pinakamarami ang masusulat, may
premyo sa akin.
Excited na naghiyawan sila bago nagsimula sa sinasabi
ko. Kani-kaniya sila ng pwesto sa ibabaw ng malapad na
papag, habang ako naman ay nakaupo rito sa isang folding
chair na may kutson. Nakakatuwa pa nga dahil isa sa mga
tita ko ang bumili nito para sa akin, para raw hindi sumakit
ang likod kapag umuupo.
Habang hinihintay silang matapos ay napatingin
naman ako sa cellphone ko nang mag-vibrate ito. Nag-flash
ang pangalan ni Jordan na tumatawag sa messenger, pero
sa halip na sagutin iyon ay ini-off ko lang ang screen.
Dalawang araw na ang nakalilipas simula noong araw
na yon. Pagkatapos magpasalamat kay Jordan ay
nilimitahan ko na ang pakikipag-usap sa kanya. Sanay na rin
naman siya roon dahil alam niyang hindi naman ako laging
gumagamit ng cellphone. Noong isang gabi ay sumubok
lang akong pasyalan ang profile niya baka sakaling may
makitang kung ano na pwedeng sumagot sa pagdududa ko,
pero puro about fitness lang ang post niya pati na rin shared
post. Sa Instagram naman niya ay ganoon din. Wala akong
nakitang pamilyar sa akin.
LV Hindi Kilala
7/13
Well, I dropped everything about it alre ady. I don't
want to dig deeper, I still have other things to deal with.
"Okay, time is up!" Ipinalakpak ko ang kamay ko para
patigilin sila sa pagsusulat. Natawa pa ako nang marinig
ang ilang reklamo nila pero binigay rin naman sa akin ang
mga papel.
"Ano ang premyo, tita? tanong ni Hector.
Nagkumpulan sila malapit sa akin habang sinisilip ang
pag-che-check ko sa kanilang mga papel.
Secret." Napatawa ako dahil mas lalo lang silang
na-excite doon.
Masyado kong kina-career ang pagiging tutor ng mga
bata nang marinig ang ilang mabibilis na yabag ng mga paa
papunta sa amin. Dahil lupa lang ay maririnig agad.
"Ate Astrid!" Pag-angat ko ng ulo ay si Jason iyon,
pinsan ko rin. Nakababatang kapatid ng aking tatay ang
kanyang mama.
"May naghahanap yata sa 'yo sa labas. Sa gate! Hindi
pa pinapasok ng Tatay Mario." Hindi ko pa man tinatanong
Kung ano ang nangyayari ay sumagot na siya. Ang lalaking
tinutukoy niya ay ang tito namin at panganay ssa
magkakapatid.
Bahagya akong nagtaka. Sino naman kaya ang
naghahanap sa akin ngayon? Kung si Jordan iyon ay
LV: Hindi Kilala
8/13
papapasukin sa gate dahil kilala na nila, Ibig sabihin ay
ibang tao, pero wala akong aasahan na bisita.
"Pweden'yong dagdagan 'yong mga isinulat n'yo.
Hintayin n'yo ako rito." Paalala ko sa mga bata dahil baka

sumunod pa ang mga ito sa amin.
Inalalayan naman ako ng aking pinsan. Mas bata sa
akin ito ng siguro ay apat na taon.
"Nagpakilala ba?" tanong ko sa kanya habang
naglalakad kami.
Hindi. Ang Tatay Mario ang kausap. Ang gagara ng mga
sasakyan! Tila natutuwa pa siya habang nagkukuwento.
Mga? lbig sabihin ay hindi lang isa ang bisita ko? Ay
wow! Ang dami naman na yatang nakakaalam ng probinsya
namin, pero wala naman akong maraming kaibigan na
nagpasabi na pupunta rito.
Malayo pa lang ay natatanaw ko na ang ilang itim na
mga sasakyan na nakalinya nang sunud-sunod. Halos
makaharang ang mga iyon sa makitid na daan. Kung may
dadaan pa na ibang sasakyan ay hindi makakalampas.
Nakita ko rin ang iba pang mga kamag-anak namin na
nakatayo rin doon, hindi ko nga lang mamukhaan isa-isa
dahil wala akong suot na salamin. +
"l am looking for Astrid Miranda." Ilang metro ang layo
ay maririnig ang malamig na boses na lyon.
LV Hindi Kilala
9/13
Namilog ang aking mga mata kasabay nang pagkabog
ng aking dibdib. Parang gusto kong hilahin ang mga paa
para makarating agad doon. Oh my god! What is he doing
here?! Paano niyang nalaman itong lugar ko?!
"Sino ka ba? Walang Astrid Miranda rito, hijo!"
Sinundan ng pamilyar na boses ng aking tiyuhin.
"Ano ang kailangan mo? Naliligaw ka yata, 'toy!" Ang

ilan sa mga kamag-anak ko ang nakikipag-usap.
"Bilis, Jason!" Ako na ang halos humila sa braso nang
pinsan. Ang hirap magmadali dahil madulas ang daan!
Habang palapit ay lumilinaw rin sa akin ang sitwasyon
at kung sino ang mga nandoon. Sa labas ng gate ay
nakahilera roon ang ilang pamilyar na mga lalaking
LV: Hindi Kilala
10/13
naka-uniporme ng itim habang nakatayo ng diretso na daig
mo pa ang may binabantayang rebulto.
Napasinghap ako nang makita kung sino ang tinutukoy
na bisita. Sh't! Bakit naliligaw na naman ang is ang ito?
P'patayin siya ng tatay ko kapag nalaman niyang nandito
ang lalaking bumuntis sa anak niya! Oh, god! Mabuti na lang
pala talaga wala pa rito ang mga magulang ko at nasa
palengke pal
There she is!"
Ibinaba ni Phoenix ang suot na shades at kita ko ang
agad na pagliwanag ng mukha niya nang magtama ang
aming mga mata. Akmang lalapitan niya ako nang biglang
humarang sa daan ang apat sa mga tito ko. Pare-pareho
pang walang suot na pang-itaas ang mga ito habang
masama ang tingin sa lalaki.
Pakiramdam ko ay lalabas ang puso ko sa sobrang
kaba ko. Hindi ko na nga maramdaman ang suot kong
tsinelas dahil bigla yatang namanhid ang mga paa ko.
"Kilala mo, ate? In fairness, pogi, ha? Mas pogi sa
naunang bisita m0." Bumubulong ang aking pinsan na daig
pa ang bubuyog pero hindi ko magawang makasagot dahil

pakiramdam ko ay pinanuyuan ako ng lalamunan.
Hindi ako makahuma agad sa kaalamang nandito si
Phoenix sa lugar namin. He looks freaking majestic and
LV Hindi Kilala
11/13
neat. Ang suot niyang puting polo shirt at khaki pants ay
malayong-malayo sa maputik na daan dahil katatapos lang
umulan. Bago pa siya makauwi ay siguradong puno na ng
putik ang mamahalin niyang sapatos.
lisa lang ang tanong na tumatakbo sa utak ko ngayon,
ano ang nangyayari at napadpad siya rito?!
"Kilala mo ba ang lalaking ito, Astrid?" Nilingon ako
nang pinakamatanda naming tito.
Napalunok ako nang mabaling din sa akin ang tingin ng
lahat na para bang nasa isa akong paglilitis. Humigpit ang
hawak ko sa braso ni Jason habang ang tingin ay nasa kay
Phoenix na ngayon ay unti-unti nang tumitiim ang panga
habang nakatingin naman sa katabi ko.
Huminga ako ng malalim bago maliit ang naging
pag-iling ng ulo, eksakto rin namang naglipat ng tingin sa
akin si Phoenix.
"Missy, let's talk..."aniya sa matatas na ingles. "Let me
explain everything. I promise, I will tell you everyth
Mabilis ang naging pag-iling ko. "Hindi kita k-kilala."
Pagputol ko sa dapat ay sasabihin niya.
"Pasensya ka na, 'toy, Hindi ka raw kilala ng pamangkin
ko. Makakaalis ka na!" sabi ni Ninong Pong na isangs
retiradong pulis.
"No. I came here for my woman, not for anybody else

LV Hindi Kilala
12/13
so why would I listen to you?" Muntik na akong
mapamura sa pabalang na sagot ni Phoenix, habang wala
ring takot na nakikipagtitigan sa mga tiyuhin ko.
Kung hindi siya g'go at kalahati, nasa lugar namin siya.
Paano kung pagtulungan siya ng mga ito?!
"Aba! Bastos ka, batal" Aamba sana ng suntok ang Tito
Benito ko nang awatin siya ng panganay na kapatid, bago pa
magkagulo ay nagsalita na ako.
"Makakaalis ka na. Wala rito ang hinahanap mo!" Muli
kong nakuha ang atensyon ni Phoenix.
His jaw tightened, but his eyes tell otherwise. Kita ko
ang pagkislap habang nangungusap ang mga matang
nakatingin sa akin.
"M-missy..That was like music in my ears. I miss him
calling me that name. Sinanay niya ako kaya parati kong
hinahanap ang pagtawag niya sa akin ng ganito. At
kailangan ko ring sanayin ang sarili na wag nang hanapin
pa ito.
Huminga ako ng malalim at diretsong tiningnan siya sa
mga mata. I made sure that my face is blank just like on
how he looked at me the day he broke my heart. Sinigurado
Kong maipararating at maipaparamdam ko sa sa kanya
kung paano niya ako tinrato noong araw na iyon. Umuwi
akong durog na durog, hindi ako papayag na hindi siya
LV. Hindi Kilala
13/13
uuwing hindi nasasaktan.
"1 don't even know you, Mister... so please, for the

peace of everyone.. leave."
just denied him in front of my family, just like how he
acted like he doesn't know me few months ago. Kung kaya
niya akong hindi kilalanin, kaya ko rin iyon.
"Pasensya na, tito. Hindi ko po kilala ang lalaking yan.
Pwede n'yo na pong paalisin!" Bago ko pa makita kung
paano ang gagawin nilang pagpapaalis kay Phoenix ay
tumalikod na ako.
🔥 1/17
LVI:Babalik
"Sinabi sa akin ng mga tito mo na may naligaw raw na
hambog dito kanina at hinahanap ka"
Napatigil ako sa pagkain nang magsalita ang aking
ama. Sabagay, inaasahan ko na naman na ito. Hindi ako
nag-expect na itatago ng mga kamag-anak namin ang
nangyari kanina.
Ang lakas ng loob ng g'gong yon!" Sa tono pa lang ng
pananalita niya ay kinakabahan na ako kaya hindi ko na
nagawang makasagot pa.
Mabuti na lang talaga hindi naabutan ng mga
magulang ko si Phoenix. Kanina noong bumalik ako rito sa
bahay at iwan sila roon ay umalis din daw naman agad ang
binata ayon sa mga pinsan ko. Hindi na rin ako pinuntahan
dito ng mga tito ko para usisain tungkol doon, iyon nga lang
ay sila na rin ang nagsabi sa mga magulang ko. At heto nga,
binubuksan ang usapan tungkol doon ngayong kumakain
kami ng hapunan.
"Mamaya na 'yan, Aurelio. Kumakain tayo.. saway sa
kanya ng nanay ko na ipinagsasalin siyang muli ng sabaw ng
sinigang na baboy sa kanyang mangkok.
Napainom na lang ako ng tubig at napatitig sa aking
plato na akala mo ay may interesanteng bagay na makikita
roon bukod sa gulay at karne. Hindi ko kayang salubungin
ang galit na tingin ng aking tatay kahit na alam kong hindi
1/17
LVI:Babalik
"Sinabi sa akin ng mga tito mo na may naligaw raw na
hambog dito kanina at hinahanap ka"
Napatigil ako sa pagkain nang magsalita ang aking
ama. Sabagay, inaasahan ko na naman na ito. Hindi ako
nag-expect na itatago ng mga kamag-anak namin ang
nangyari kanina.
Ang lakas ng loob ng g'gong yon!" Sa tono pa lang ng
pananalita niya ay kinakabahan na ako kaya hindi ko na
nagawang makasagot pa.
Mabuti na lang talaga hindi naabutan ng mga
magulang ko si Phoenix. Kanina noong bumalik ako rito sa
bahay at iwan sila roon ay umalis din daw naman agad ang
binata ayon sa mga pinsan ko. Hindi na rin ako pinuntahan
dito ng mga tito ko para usisain tungkol doon, iyon nga lang
ay sila na rin ang nagsabi sa mga magulang ko. At heto nga,
binubuksan ang usapan tungkol doon ngayong kumakain
kami ng hapunan.
"Mamaya na 'yan, Aurelio. Kumakain tayo.. saway sa
kanya ng nanay ko na ipinagsasalin siyang muli ng sabaw ng
sinigang na baboy sa kanyang mangkok.
Napainom na lang ako ng tubig at napatitig sa aking

plato na akala mo ay may interesanteng bagay na makikita
roon bukod sa gulay at karne. Hindi ko kayang salubungin
ang galit na tingin ng aking tatay kahit na alam kong hindi
LVI. dOdll
2/17
naman ito para sa akin.
"Ang hambog na iyon ba ang tatay ng mga apo ko?" Sa
halip na tumigil ay nagpatuloy lang ang aking tatay.
Mapait akong napangiti. Nasasaktan ako sa mga
naririnig kung paano nila ilarawan si Phoenix, pero hindi ko
naman hawak ang pag-iisip nila. Nagagalit din naman ako
kay Phoenix dahil sa mga ginawa niya, pero masakit para sa
akin na mapagsalitaan siya ng masasakit na salita mula sa
mga kamag-anak ko.
Hindi man ako sumagot ay alam kong alam na niya angg
sagot.
"Tumigil ka sabi, Aurelio. Kung kailan nasa harap tayo
ng hapag-kainan!" Malakas na bumagsak ang mga
kubyertos sa plato dahil naiinis na rin ang nanay ko.
"pagpaliban mo muna 'yan at tapusin ang kinakain!"
Napalatak ang aking ama. "Hindi ako makakapayag na
basta-basta na lang siya pupunta rito sa lugar natin!
Humarap sana siya sa atin noong una pa lang, hindi
ngayong kung kailan manganganak na itong si Astrid!
Walang b"yag ang g'go!" Sa bawat bitaw ng salita ng tatay
ko ay ramdam ko ang galit niya roon.
"Wag lang talaga niyang tatangkain na kunin ang mga
bata, magkakaubusan talaga kami ng lahi!" Kumabog ang
aking dibdib doon at hindi maiwasan na hindi matakot.

LVI Babalik
3/17
God, no! Kahit isa roon ay ayokong mangyari.
"Aurelio, ano ba? Tama na nga yan.."Pilit na
binababaan ng aking nanay ang tono ng kanyang boses
dahil kung hindi ay pareho silang sasabog.
"Busog na ako!"
Napaangat na lang ako ng ulo nang bigla siyang
tumayo. Dala ang isang saging at tubig niya ay naglakad
reanme
papunta sa pinto pero bago tuluyang makalabas ay tumigil
muna ito0.
"Sabihan mo ang lalaking iyon na 'wag na 'wag nang
magpapakita rito dahil talagang tatamaan siya sa akin!
Uuwi siya sa kanila nang may taga!" may pagbabantang sabi
pa niya bago umibis papunta sa terasa ng bahay.
LVI: Babalik
4/17
Natahimik ang hapag nang makalabas ang aking ama.
Nagkatinginan naman kami ng nanay ko at sabay na
napabuga ng hangin.
Wag mong pansinin ang tatay mo. Sige, kumain ka
r'yan..." Nginitian niya ako at akmang ipaglalagay muli ako
ng kanin sa plato nang pigilan ko siya.
Okay na po, 'nay. Busog na rin po ako. Magpapahinga
po muna ako sa loob ng kuwarto." Tipid na nginitian ko siya
bago tunmayo at mabagal na nagtungo sa aking silid.
Nawalan na rin naman ako ng gana. Hindi ko na kayang
lunukin kahit ang mainit na sabaw dahil sa mga nangyayari.
Hinihiling ko lang naman dati na sana ay bigla na lang

magpakita si Phoenix sa bahay namin kahit na nangako ako
sa kanya noon na hindi na magpapakita, kumbaga suntok sa
buwan ang mga kahilingan na iyon. Hindi ko naman akalain
na isang araw nga ay bigla na lang siyang susulpot dito sa
compound.
Hindi ko na tatanungin kung paano niya nahanap itong
lugar namin. Of course, he has connections. He has a lot of
ways to know everything. Sana ay ganoon din ako. Sana ay
may kakayahan din ako na malaman kung ano ba ang
nangyari sa kanya para naman maintindihan ko. Hindi yong
naiiwan lagi akong gulong-gulo,
Gusto ko siyang umalis at 'wag nang babalik.. pero
gusto ko rin siyang makita. Gusto ko siyang yakapin pero
5/17
gusto ko rin siyang itulak palayo. This is how hard and
complicated the situation is. Malalaman mo na mahirap na
ang sitwasyon kapag hindi ka na makapili sa dalawang
bagay na pareho mong nararamdaman at gustong gawin.
lyon nga lang, sa oras na tumapak pa siya rito,
siguradong tototohanin ng ama ko ang banta niya. But
doubt that he will be back. Madali kasing sumuko ang isang
iyon.
"Ano ba, Aurelio?! Maghunos-dili ka! Diyos ko!"
Naalimpungatan ako nang marinig na parang may
nagsisigawan sa labas na sinasabayan nang sunud-sunod
na pagtahol ng mga aso.
Napakusot pa ako sa aking mga mata bago kinapa ang
salamin sa cabinet na nasa gilid bago iyon isinuot. 4:48 pa
lang nang umaga, hindi pa sumisikat ang araw pero parang

ang ingay na sa labas.
Uminom lang ako ng tubig sa tumbler na parati kong
dala rito sa kuwarto. Maingat akong tumayo at nagpasya na
ring lumabas.
"Jason, pakipuntahan muna si Astrid sa loob ng
kuwarto at pakisamahan" Pagbukas ko ng pinto ng kuwarto
ay mas malinaw kong narinig ang lahat
That's my mother.
"Wag mo munang palalabasin!" mariing utos pa nito.
BabalIK
6/17
Maya-maya pa ay humahangos nga na pumasok ang
pinsan ko na nanlalaki pa ang mga mata nang makita ako.
"A-ate...
"Ano ang nangyayari sa labas? Bakit ang ingay-"
"Ilayo n'yo sa akin ang p tanginang 'yan! Makakap tay
talaga ako!" Ako naman ang halos manlaki ang mga mata at
pakiramdam ko ay nawala ang antok ko nang marinig ang
pamilyar at galit na boses ng tatay ko.
Nagmanmadaling lumapit sa akin si Jason. Hinawakan
ako sa braso at akmang aalalayan pabalik sa kuwarto
ngunit nagmatigas ako para hindi madala papasok.
"S-sa loob ka raw muna, ate. Bakas ang kaba roon
habang panay ang tingin sa likod.
"Ano ang mayro'n sa labas? Sino ang nandoon? Sino
ang kaaway ng tatay?" sunud-sunod na tanong ko pero
dahil sa inip ko lalo na mukhang walang balak sumagot ang
pinsan ko ay ako na ang humila sa braso niya para
makalabas kami.
"Samahan mo ako, Sisilip lang tayo..." ani ko sa

mahinang boses kahit na ang totoo ay abot-abot na ang
tahip ng aking dibdib
Napapabuntong-hininga na nawalan na rin nang
magagawa ang aking pinsan kung hindi ang alalayan ako
papunta sa pintoO.
LVI: Babalik
7/17
"Ang kapal-kapal ng mukha ng k' pal na'yan! Bitawan
n'yo ako at nang makatikim 'yan sa akin!" Malapit na kami
sa pinto kaya mas malinaw ang boses ng aking ama.
"Kumalnma ka nga, Aurelio! Kapag tinaga mo ang
lalaking yan, ano ang sasabihin ng anak mo? Boses iyon ng
Tito Mario, panganay na kapatid ni tatay.
I don't mean any harm, Sir. I just want to talk to your
daughter, mas malumanay ngunit puno ng diksyon na sabi
ng kausap
At doon ko tuluyang napagtanto kung sino nga ang
nasa labas. Pagsilip ko sa pinto ay saka tumambad sa akin
ang senanyo. Ang aking tatay na may hawak na itak ay
hawak-hawak ni Tito Mario at Ninong Pong sa magkabilang
braso para pigilan. Ang nanay ko naman ay nasa gilid
habang hawak ng aking Tita Bella.
Hindi rin kalayuan ay nandoon si Phoenix na hawak
naman Tito Benito na hindi man lang natitinag kahit na nga
ba may hawak na itak ang ama ko. He is looking at my
father with no hint of fear.
"Astrid!" Nagsilingunan ang lahat sa akin nang tawagin
ako ng isa ko pang tiyahin na siyang unang nakapansin sa
akin.
Mabilis na umalis ang nanay ko mula sa pagkakahawak
ng kanyang hipag para daluhan ako.
LVI: Babalik
8/17
"S-sa loob ka muna, anak..." aniya sa maliit na boses
pero nagmatigas ako.
Sa halip ay naglakad ako palapit sa kanila roon at pilit
na kinakalma ang puso kahit na parang lalabas na ito sa
sobrang kaba ko. Napayakap ako sa suot na robe dahil
malamig dito sa labas lalo na tuwing madaling-araw.
"Balik sa loob, Astrid!" matigas na utos ng aking ama
pero hindi ko pinakinggan iyon sa halip ay tinitigan ko si
Phoenix na noon ay hindi na rin natarnggal ang tingin sa
akin, bago nagbaba sa aking tiyan.
Sa kakarampot na oras sa tuwing nagkikita kaming
dalawa sa mga hindi inaasahang pagkakataon ay hindi siya
nakakalimot na sumulyap sa aking umbok na tiyan.
"Ano pa ang ginagawa mo rito? Hindi ba at sinabi ko na
sa 'yo na umalis ka na?" mariing ani ko.
Ano ang iniisip niya para pumunta rito nang ganito
kaaga? Nagkagulo pa tuloy dahil sa pagsulpot-sulpot niya.
Hindi ba talaga siya natatakot na baka bigla na lang siyang
bugbugin nitong mga tiyuhin ko lalo na ng tatay ko na
matindi ang galit sa kanya?
Ito ba ang ibig niyang sabihin noong nagkita kami sa
mall, na hindi iyon ang huling beses na pagkikita namin?
"Narinig mo ang sinabi ng anak ko? Umalis ka na!
Pagsingit ng tatay ko pero narinig ko lang ang pagpapatigi
LVI: Babalik
9/17
sa kanya ng kanyang mga kapatid
"Can we talk now, baby? Even just a minute.. "Tila ba
nawalan na siya ng pakialam sa lahat at ang tanging
nakikita lang ay ako. Kung wala lang ang tiyuhin ko roon
para pigilan siya ay baka kanina pa siyang nakalapit sa akin.
Walang pag-uusap na magaganap! Ano 'to, lokohan?
Saan mo nahanap ang b yag mo?! Pagkatapos mong
magpakasarap at kung kailan malapit nang lumabas ang
mga bata ay saka ka lang magpapakitang animal ka?! Hindi
ako makakapayag na kukunin mo ang mga apo ko! Kung
sino ka mang poncio pilato ka!" tuloy-tuloy na sabi ng ama
ko na halos ilabas ang lahat ng galit para sa lalaking ito.
"Lumayas ka na rito bago pa magdilim ang paningin
ko!" Kahit pakalmahin ang aking tatay ay hindi ko magawa.
Ang bigat ng ulo ko dahil punong-puno ito sa mga
nangyayari ngayon.
"Wala po akong planong ganoon, Sir. Ang gusto ko lang
po ay makausap ang anak n'yo.. seryosong sagot naman
ni Phoenix
"Tama na muna, ha? Ganito na lang" Maya-maya ay
pumagitna si Tito Mario, hawak na rin niya ang itak na
kanina lang ay nasa tatay ko pa. Inabot niya rin iyon sa isa sa
mga pinsan ko na nandito para ipatago
Nakahinga naman ako ng maluwag dahil doon.
LVI Babalik
10/17
Salamat naman!
"Bilang pinakamatanda rito, hayaan n'yo muna akong
magsalita. Gusto kong kumalma kayong lahat!" aniya sa

pinaka-istriktong tono ng boses.
Inilibot niya ang paningin sa aming lahat. Nasa tabi ko
na ang aking nanay na inaalalayan ako. Ang tatay ko naman
ay nagtataas-baba ang dibdib tanda nang pagpupuyos
Dreame
kanina, pero ngayon ay napili rin naman na tumahimik kahit
na nga ba halos patayin na niya talim ng tingin si Phoenix
na nakatayo hindi kalayuan pero ang tingin naman ay nasa
akin.
"Aurelio, Carmen.."Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa
mga magulang ko. "Hayaan n'yong mag-usap ang anak nyo
at itong lalaki para matapos na ang lahat. Kapag natapos
11/17
mag-usap ay saka ninyo kakausapin. Kung ano man ang
magiging desisyon ninyong mag-anak ay iyon ang igagalang.
Paunti-unti ay kumakalma ang lahat.
"Pamangkin..." Pagkatapos ay seryoso rin niya akong
tiningnan.
Alam kong sinabi mo na sa amin na hindi mo kilala
ang lalaking ito, pero hindi babalik nang ganito kaaga ang
kumag na yan kung totoo 'yon. Kung sa akin lamang ay
makakatikim din ang isang ito pero sa ikatatahimik ng ating
pamilya ay walang mangyayari kapag puro dahas. Ang hiling
ko lang ay kausapin mo nang maayos para matapos na.
Hindi naman ako papayag na magkagulo pa rito sa lugar
natin mas malumanay na sabi niya.
Pinagsiklop ko ang aking mga daliri at nagbaba na lang
ng ulo. Am I ready to talk to him? Paano kung puro
kasinungalingan lang ang sasabihin niya? Aasa na naman
ako. Masasaktan.
Ikaw naman ayusin mo ang buhay mo! Alam naming
mayaman ka pero 'wag mong dalhin dito ang kahambugan
mol" Narinig kong sabi ng aking tiyuhin kay Phoenix na para
bang bata itong sinesermonan.
"Lumayo ka nang sampung metro habang nag-uusapP
kayo!" lyon lang ang narinig kong sabi ng tatay ko bago
LVI: Babalik
12/17
nagpagiya sa kanyang mga kapatid papunta sa kubo hindi
kalayuan dito sa aming bahay.
Mula roon ay matatanaw pa rin itong terasa.
"Hindi ko gusto ang ginawa mong pag-iwan sa anak ko,
pero kung ano man ang desisyon niya ay sana igalang mo
rin." Bago ako iwan ng aking nanay ay nagulat pa ako nang
kausapin niya si Phoenix.
'm sorry, Ma'am.Ihave no intentions on hurting your
daughter, magalang na sagot naman ni Phoenix bago
sumulyap sa akin.
lan pang sandali ay kaming dalawa na lang ni Phoenix
ang naiwan. Nandito ako sa terrace habang siya naman ay
nasa labas. Ramdam ko ang kagustuhan niyang pumasok at
lumapit pero pinagkasya na lang ang sarili na manatili sa
labas.
"Tm sorry, missy
"Stop, Phoenix!" Maring tinitigan ko siya sa mga mata
"Para saan ka nag-so-sorry? Sa mga bagay na paulit-ulit
mong ginagawa? So please, just stop. Nakakapagod nang
marinig ang paghingi mo ng tawad.
Wala naman akong planong sumbatan siya pero baka

hindi na magkaroon pa ng pagkakataon ulit kaya dapat
marinig na niya
Bakit ka ba nagpunta at nagpakita pa rito? Aren't you
LVI: Babalik
13/17
happy with your life now, huh? Naiinip ka na naman ba sa
buhay mo kaya ako na naman ang ginugulo mo?" Ifelt the
lump on my throat, but I don't want to cry anymore.
Nakakapagod umiyak nang siya lagi ang dahilan.
"No, baby. Don't think like that. I have my reasons why
What reasons, huh? Ano ang mga p'tanginang dahilan
na yan? Gusto kong malaman! Kung deserve ko ba ang
masaktan at madurog dahil sa mga rason mo sa buhay!
Napapabuga ng hangin na nag-iwas ako ng tingin nang
makita ang pagguhit ng sakit sa kanyang mukha.
It's just that... I-I can't tell you right now"
"Kung wala kang planong sabihin, makakaalis ka na!
Para saan pa ang pag-uusap na ito kung hindi mo rin
sasabihin? And don't expect that I will forgive you even
heard everything! N-no! Don't you dare go near me! Diyan
ka lang!" Agad na pinigilan ko siya nang akmang lalapit sa
akin.
Bigla akong kinabahan doon. Kapag lumapit siya at
nahawakan na naman ako ay siguradong mapupunta na
naman sa wala. Palibhasa alam na alam niya kung paanoo
ako kukunin.
Marahas na napabuga siya ng hangin. "Tm sorry, baby.
But t-this is not the right time to tell you everything. Pero
LVI: Babalik
14/17
ang gusto kong malaman mo ay kaya ko lang ginawa ang
lahat ng iyon para protektahan ka
"Protektahan saan?! Mas matindi ba 'yan sa zombie
apocalypse para gawin niya ang lahat ng iyon?
Kung alam niya lang kung gaano ko katagal na ininda
ang sakit na iniwan niya sa puso ko na hanggang ngayon ay
nandito pa rin kahit nasa harap ko siya ngayon. Kasama ba
sa pagprotekta na yon ang pagpapakasal niya sa ibang
babae?!
"Give me another chance, missy. I will prove to you
that my intentions are pure. Babawi ako. Please, baby...
Ilang chance na ba ang binigay ko sa 'yo? Lahat yon
sinayang mo lang, P-Phoenix..." Pareho kaming nagulat
nang mabasag ang aking boses.
Isa, dalawa, tatlo... kaya ko siyang bigyan ng ilang
libong pagkakataon pero ang ibig sabihin din noon ay ang
walang katumbas na sakit.
"Tama na, Phoenix. Pagod na tayong dalawa. Tigilan na
natin.. Pagod akong ngumiti sa kanya bago nanghihinang
napaupo sa katabing upuan. Nagbaba ako ng tingin sa aking
tiyan sapagkat sa mga anak ko na lang ako kumukuha ng
lakas.
Nagulat na lang ako nang nakaluhod na siya sa harap
ko at pilit na inaabot ang kamay ko. Hindi na ako nagkaroon
LVI: Babalik
15/17
pa ng lakas para itulak siya palayo.
"1-1 didn't want to hurt you, baby... but I was left no
choice. K-kailangan kong gawin ang lahat ng iyon para lang

hindi ka m-masaktan" Kasabay nang pagkabasag ng
kanyang boses ay ang pagkirot ng aking puso
"Pero nasaktan nmo pa rin a-ako.."
Mabagal siyang tumango at marahang pinisil ang aking
kamay."At ilang libong beses din akong nasasaktan pabalik
habang pinapanood kang umiiyak nang dahil sa akin.
Araw-araw akong pinapatay sa isipin na hindi lang ikaw ang
iniwan ko... pati na ang magiging mga anak natin.
Mariing kinagat ko ang aking labi para pigilan ang
napipintong paghikbi. Nag-uulap na ang aking mga mata at
ang hirap-hirap huminga habang pinipigilan ang pagluha.
"U-umuwi ka na, P-Phoenix. B-baka.. baka hinihintay
ka na ni M-Meredith," mapait na sabi ko.
I don't want to spoil myself and get my hopes up.
Bali-baliktarin man ang mundo ay nakatakda na si Phoenix
na ikasal sa ibang babae, kaya hindi ko pa rin maintindihan
kung bakit bumalik pa siya rito. Hindi ba siya hinahanap ng
fiancée niya? Ayokong sa susunod naman ay ang babaeng
iyon ang susugod sa akin. Nahihiya na ako sa problemang
ibinibigay ko sa pamilya ko.
"P-Phoenix..."Nagulat ako nang yumakap sa aking
LVI: Babalik
16/17
bewang si Phoenix at inilapat ang kaliwang tainga sa aking
tiyan na tila pinakikinggan at pinakikiramdaman ang bawat
galaw ng kambal sa loob.
"Daddy is so sorry, my babies." Napasinghap na lang
ako nang maramdaman ang mainit at basang bagay sa
aking damit. Pagsulyap ko muli sa kanya ay kita ko ang
pangingintab ng kanyang pisngi. He is crying.

Sa tanawing iyon ay tuluyan na akong napaiyak pero
mabilis ko ring pinalis iyon bago pa niya makita.
Tm sorry, baby. I always dreamt of building a family
with you... babawi pa lang ako sa yo. Uuwi naman talaga
ako sa 'yo, p-pero. Pakiramdam ko ay nasa dulo ng
bangin ang isa kong paa habang hinihintay ang magiging
kasunod ng sasabihin niya, pero bago pa niya maituloy iyon
ay dumating na ang ama ko.
"Tama na yan. Magpapahinga na ang anak ko.
Makakauwi ka na!" matigas na saad ng tatay ko na hindi
pwedeng mabali.
Bago ko pa matanong si Phoenix kung ano ang ibig
niyang sabihin ay tumayo na siya. Mabilis na pinalis niya ang
kumawalang luha kanina, Hindi ko naman na magawang
pigilan lalo na at nakamasid ang aking tatay.
"Babalik ako, missy. Pangako. Sa puntong ito ay
hinding-hindi na kita bibiguin." Ngunit bago tuluyang umalis
🔥LVII: Manugang
1/11
LVIl: Manugang
Kinabukasan, maaga pa lang ay nasa tapat na kami ng
gate ng buong compound. Kasama ko ang aking nanay at
tatay, ang ibang mga kamag-anak na maagang nagising ay
nandito rin. Pasado alas sais pa lang yata ito ng umaga.
Sino ba naman kasi ang hindi maagang titiplag kung
biglang may kakatok sa pinto mo at sasabihin na mayroon
kang delivery sa labas. At hindi lang basta parcel ito na

na-order noong nag-online shopping ka kung hindi..
Ano ga't ang pag sa dami niyan! Daig pa ang may
kasalan na paghahandaan, e!" Narinig kong bulalas ng
aking mga tito.
"Ay saan naman yan ilalagay? Sikip na sa compound.
Tayo'y pagagalitan ni Kapitan! Kani-kanya silang komento
habang nakamasid sa labas ng gate.
Paano ba naman ay ilang malalaking pick-up truck ang
sunod-sunod na nakaparada sa labas. Hindi naman iyon ang
nakakagulat kung hindi ang mga laman nito. Ang aga-aga
pero pakiramdam ko ay sumasakit ang ulo ko sa
magkakasabay na tunog ng mga hayop na lulan ng mga
truck na ito
"Sino ang nagsabi sa 'yo na pababalikin pa kita? H'wag
ka nang umasa, bata." Natatandaan ko pa kung ano ang
huling mga sinabi ng aking ama kay Phoenix bago ito umalis
kahapon.
LVII: Manugang
2/11
Phoenix was so determined when he told me that he
will come back to me, but my father will not allow him on
whatever he is planning to do. Ako naman ay hindi na
umaasa dahil ilang beses naman na niyang hindi tinupad
ang mga pangakO niya.
"Isang-daang inahing manok at bibe. Limampung baka
at baboy. Dagdagan mo na rin ng animnapung kambing at
dalawampung kalabaw!" Akala ko noong una ay kung ano
na ang nire-recite ng tatay ko.
"Saka ka na bumalik dito kapag kaya mo nang ibigay
ang mga yan! Sige na, layas!" Parang isang bata lang na
tinaboy ng aking ama si Phoenix na mayroon pang
pagkumpas ng kamay.
"Nagdidilim ang paningin ko kapag nakikita kita!
yamot na dugtong pa niya, pero hindi katulad kanina ay mas
kalmado na siya. Sana lang ay naitagong mabuti ng aking
tiyahin 'yong itak.
"Kapag po ba nakumpleto ko ang lahat ng yan ay
papayagan n'yo akong makita ulit ang anakn'yo? sagot
naman ni Phoenix na hindi pinansin ang pagtataboy sa
kanya ng tatay ko. Kitang-kita ko ang unti-unting pag-angat
ng sulok ng kanyang labi.
Diyos ko, 'tay! Anong hamon ang binibigay mo sa
lalaking yan?!
LVIl: Manugang
3/11
Napatingin ako sa aking ama na sarkastikong
napatawa. "Asa ka, bata! Alam kong hindi mo kaya. Sige na,
alis na!"
Malapit nang mayamot ang aking tatay at alam kong
ramdam ni Phoenix iyon kaya nagpasya na rin siyang
umalis. Pero bago iyon ay nilingon muna niya ako at kita ko
pa ang pagngisi niya bago tuluyang umalis.
"Binebenta n'yo yata ako sa lalaking yon, tay!" saad
ko sa aking ama nang kaming dalawa na lang ang naiwan
dito sa terasa.
Napaismid naman ang aking tatay. "Kaya nga yon ang
sinabi ko para hindi niya kayang ibigay! Ano siya,
sinusuwerte?!" aniya bago ako tuluyang iwan dito sa
terrace.
"Sana man lang ho ay pinahirapan n'yo pa, sabi ko
pero hindi na niya iyon narinig.
Marahas na napabuga ako ng hangin bago napailing.
That's Phoenix Montereal. Mani lang sa kanya yong mga
bagay na yon. Hindi nga man lang yata na-challenge ang
damuho sa binigay niya kaya confident pa ang g'go bago
umalis
"Mukhang palaban ang mamanugangin mo, kuya!
Napabalik ako sa huwisyo nang marinig ang panunudyo ng
mga kapatid ng tatay ko sa kanilang dalawa ni nanay.
LVIL: Manugang
4/11
"Anong manugang?I Sino ang may sabing tatanggapin
ko ang lintek na yon? Puputi muna ang uwak at maiiga ang
tubig sa dagat!" sagot ng tatay ko na ngayon ay
nakapamewang na habang masama ang tingin sa mga
truck sa labas.
Napabuntong-hininga ako habang pinapanood siyang
napapailing. Siguro ay pinagsisisihan na niyang'yon ang
sinabi kay Phoenix. Tsk! Bakit kasi may pa-ganoon pa ang
tatay ko? At bakit naman kasi pinatulan din ng lintek na
Montereal yon?
Ang lahat ng mga sinabi ng aking tatay ay nasa harapan
niya lahat ngayon at malayang natatanaw. Halos
bente-kuwatro oras pa lang ang nakalilipas ay kahit hindi ko
bilangin ang bawat laman ng truck ay alam kong kung hindi
sakto ay sobra pa yon.
Hindi ko ma-imagine kung paanong malayang
nakapasok din ito sa kanto nang walang sumisita. Pati tuloy
yong mga pinsan ko na papasok sa trabaho ay hindi

makadaan ang sasakyan sa gate dahil nakarahang sa daan
ang mga truck,
Saan naman dadalhin ang mga hayop na yan? May
plano ba ang Montereal na 'yon na gawing farm iton8
Compound namin?
Napahaplos ako sa aking malaking tiyan. "Your daddy
is crazy, my babies... bulong ko at napagawi na lang ang
LVII: Manugang
5/11
tingin sa lalaking ngayon ay matipunong naglalakad palapit
sa amin.
"Good morning, Sir, Ma'am.I hope you like my gifts
Nagbaba ng ulo si Phoenix habang bumabati sa aking mga
magulang.
He came. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman
ngayon na nandito ulit siya. Tinupad niya ang pangako na
babalik...pero hanggang kailan?
Mukhang out of place siya sa lugar namin. Paano ba
naman ang suot niya ay kulay puting long sleeves at itim na
pantalon, na para bang may business meeting siya na
pupuntahan dito sa amin. Hay naku talaga, Montereal!
Ano ang ginagawa mo rito?! Napapaismid ang aking
tatay habang mahinang tumatawa ang mga kapatid niya.
Ang aking nanay naman ay kanina pang tahinmik at panay
ang buntong-hininga sa tabi ng asawa.
Pinapanood ko ang bawat reaksyon nilang lahat, lalo
na si Phoenix na ngayon ay inililibot ang paningin na tila
may hinahanap. Tumigil lang iyon nang magawi ang tingin
sa aking banda. Nandito ako sa tuklong o' yong maliit na

chapel kung saan nag-ro-rosary kaming lahat bago
mag-alas sais.
Agad na sumilay ang nakakapanghinang ngiti ng
damuho pero inirapan ko lang siya. May pangiti-ngiti pa si
LVII: Manugang
6/11
g'go! Hindi porke 't pogi siya ay kalilimutan ko na ang mga
nagawa niyang kasalanan sa akin. Akala ba niya ay okay na
kami?l
"Ano ang gagawin ko sa mga 'yan? Ibalik mo 'yan
isa-isa sa pinanggalingan ng mga 'yan!" Narinig ko ang
malakas na saad ng tatay kO sa kausap.
Parating kalmado ang aking ama sa lahat ng bagay, sa
kanilang dalawa nga ay ang nanay ko pa ang mas
bungangero. Pero simula yata nang sumulpot si Phoenix ay
parating high blood ang aking ama.
"But you told me that I should-ang ibig kong sabihin
po ay ang sabi n'yo sa akin ay dalhin ko ang mga 'yan, so I
can... para makausap ko ulit ang anak n'yo.:" Hindi ko alam
kung matatawa ba ako o ano na pinipilit pa niyang
makipag-usap ng Tagalog sa tatay ko. Kulang na lang ay
pumilipit ang dila niya.
"Oo nga naman, tol! Narinig nga namin 'yon!" sabi
naman ng ninong Pong ko na kanina pang nangangantiyaw
habang panay rin ang higop sa kape.
"Pasensya ka na, bata! Mahirap talagang kausap ang
kapatid namin! ani naman ni Tito Benito na panay ang8
halakhak na daig pa ang nanonood ng comedy,
Ay tinamaan ng magaling ang isang ito! Malay ko ba
na seseryosohin?!" Napakamot sa ulo ang aking ama.

LVII Manugang
7/11
"Tama na nga muna yan. Painumin n'yo muna ng kape
yong tao." Saka ko lang narinig ang boses ng nanay ko na
kanina pang napipilan at nagugulat din.
Same,'nay! Puro kalokohan kasi yang asawa mo tapos
sinamahan pa ng damuhong yan!
"balik mo muna yan, bata! Bago magbago ang isip ko
at palayasin ulit kita!"
Dreame
"There is nothing to worry, Sir. I already bought a place
for you to put all of those. Dinala ko lang po rito para makita
n'yo at malamann'yong tumutupad ako sa usapan,"
seryosong sabi ni Phoenix na nagpatahimik sa lahat.
"Pwede n'yo pong alagaan doon sa farm dahil sa inyo
naman na lahat 'yan"
LVI: Manugang
8/11
Bumagsak ang aking panga, hindi lang ako pati ang
mga nagtatawanan kong mga tiyuhin ay natahimik. He isn't
serious, right?!
Pero kung titingnan ko ay seryoso ang g'go! Parang
namigay lang ng barya! My god!
"Napasubo ka talaga, utol! Bahala ka na r'yan!"
Napapakamot na umalis na si Tito Mario.
Ang kaninang nagbibiruan pa na mga tito ko ay
natatahimik din na isa-isang umalis. Ang akala kasi nila
kanina ay nagbibiro lang si Phoenix kaya panay rin ang
kantiyaw nila sa kapatid. Sa gulat ay napabalik na lang sa

kani-kanyang bahay ang mga ito.
"C-can Italk to your daughter now, sir? Ngayon ay
mas mahinahon na sabi ni Phoenix nang silang tatlo na lang
ang nandoon, well pang-apat pala ako. Pero hindi naman
ako lumalapit sa kanila at hindi nakikisali sa usap
"Sino may sabi sa 'yo na papakausap ko sa yo ang
anak ko? Wala tayong usapan na ganoon, seryosong sabi
ng tatay ko.
Parang kinurot ang puso ko nang bumagsak ang
magkabilang balikat ni Phoenix tanda nang pagkabigo, pero
pilit na itinatago sa seryosong ekspresyon ng mukha.
"It's all right, sir. Naiintindihan ko po, pero hindi ako
titigil hangga't hindi n'yo ako pinapayagan na kausapin ang
LVIL: Manugang
10/11
"P'wes, sumunod ka sa akin at simulan mo nang
maghirapl" sabi ng tatay ko na walang mababakas na kahit
anong ngiti sa labi bago talikuran ang lalaki.
Sumulyap pa sa akin ang aking ama nang madaanan
niya ang kinaroroonan ko bago wala nang lingon-likod na
tinungo ang bahay namin.
"Halina't magkape ka muna sa bahay, Phoenix.
Pagpasensyahan mo na ang asawa ko.. nasaktan lang iyon
sa ginawa mo sa anak namin" Napatingin akong muli sa
gawi nila nang marinig na nagsalita ang nanay ko.
Mapait akong napangiti. Paano nagagawang humarap
ni Phoenix sa pamilya ko na para bang wala siyang
nagawang kasalanan sa akin? Is it a sign of bravery?
Acceptance to all of his mistakes? Orjust plain st" pidity?
Ano ang totoong intensyon niya para gawin ang lahat

ng ito? Para mag-aksaya pa ulit ng oras hindi lang oras
niya, pati na rin oras naming lahat dito. Sa mga ginagawa
niya ngayon ay para bang pinararamdam niya na espesyal
ako para pagtuunan ng oras at atensyon. Tapos ano, kapag
nakuha na niya ulit ang loob at tiwala ko ay sasaktan niya
ulit ako?
Natatakot na akong magtiwala... pero sa tuwing
nakikita ko siya ay lumalabo bigla lahat, at natatakot ako sa
magiging desisyon ko sa mga araw na magdaraan kapag
nagpatuloy pa siya sa ganito.
LVII: Manugang
11/11
"T'm sorry, Ma'am. Marami po akong kasalanan sa anak
nyo pero handa po akong pagbayaran ang lahat ng iyon"
Nagpasya na akong umalis at bumalik na lang din sa
bahay. Ayoko nang marinig pa ang sasabihin niya. Titiklop
lang ulit ako pero kung gusto niyang manatili ay kailangan
niyang paghirapan din muna lahat.
1 still have a lot of explanations to do, Ma'am. Pero
higit sa lahat, ayoko pong pagsisihan at maging huli ang
lahat na hindi ko naalagaan ang mag-iina ko." Narinig ko
pang sabi niya bago ako tuluyang makalayo.
🔥LVIII: Day 1
1/11
LVII1: Day 1
"Oh, bloody hell! What the f'ck is this?
Nandito ako sa loob ng kuwarto at mula rito ay

matatanaw kung ano ang nagaganap sa labas lalo na sa
terrace ng aming bahay-kung saan nandoon si Phoenix at
hindi ko alam kung matatawa o kung ano ba ang magiging
reaksyon ko habang pinapanood siya na halos makusot ang
guwapong mukha sa unang tikim pa lang sa kape.
My mother let her in in our house. Pinaghanda pa siya
ng kapeng barako at iyon nga ang iniinom ni Phoenix
ngayon. Pasalamat nga siya at kalmado ang nanay ko dahil
kung hindi, dapat na mas matakot siya ro'n, hindi sa tatay
ko. Mag-isa lang siya sa terrace pero abot hanggang dito sa
kuwarto ang malulutong na mura niya dahil sa iniinom na
hanggang ngayon ay hindi niya yata mawari kung ano.
Hindi pa ba siya nakakatikim ng kapeng barako?!
"Kamusta ka? Kumain ka lang diyan. Maya-maya ay
lumabas muli ang nanay ko na may dalang tray at ipinatong
iyon sa mesa. Mabilis namang napaupo nang tuwid si
Phoenix,
"I'm okay, Madam. Don't worry." Ibababa na sana niya
ang tasa sa mesa pero agad ding kinuha ulit iyon nang
makitang dumating naman ang aking tatay
Tuluyan na akong napatawa nang kunwari pa siyang
sumimsim sa kape at pilit na pilit na hindi makusot ang
LVIIl: Day 1
2/11
mukha sa harap ng mga magulang ko. Kulang na lang ay
tawagin niya ang ilang santo para tulungan siyang ubusin
yon.
Serves you right, a" "hole! Pagtiisan mo kung gaano
kapait yan!
Ako nga ay hindi mapainom niyan kahit na ang kapeng

yan ang madalas na iniinom dito. Yan 'yong kape na
kayang-kaya ka talagang ipaglaban sa sobrang pait, pero
hinding-hindi na ulit ako iinom niyan. Natatandaan ko pa na
sumama ang tiyan ko noong una akong uminom ng kapeng
barako.
"H wag nmo masyadong estimahin, Carmen. Maraming
trabahong gagawinyan ngayon! saad ng tatay ko habang
inaayos ang pagkakatali ng kaluban ng itak sa kanyang
bewang.
"Hayaan mo munang magkaroon ng laman ang tiyan.
Ikaw rin, uminom ka muna ng kape."Lumapit naman ang
nanay ko sa kanya para iabot sa kanya ang isang tasa.
Hindi katulad ni Phoenix ay walang pag-aatubili na
ininom niya iyon. Sa isang saglit lang ay ibinaba niya iyon sa
mesa-wala nang laman. Naunahan pa niyang maubos ang
kape kaysa kay Phoenix na hanggangngayon ay natatanaw
Ko pa ang itim na itim na tubig na abot hanggang labi ng
tasa
LVIIT: Day 1
3/11
"Siguraduhin mong wala kang ititira sa iniinom mo.
Hindi uso rito ang nagsasayang ng pagkain dahil hindi kami
mayaman," istriktong sabi ng tatay ko. "Bilisan mo! Marami
ka pang gagawin!
Phoenix was left no choice but to finish his coffee.
Punong-puno ng tawa ang buong kuwarto ko habang
pinapapanood siyang nahihirapan. Sayang, hindi ko
Dreame
nakuhanan ng video!
Maya-maya pa ay umalis silang dalawa ng tatay ko.
Hindi ko lang alam kung saan sila pupunta. Ang tatay ko ay
nakasuot ng kupas na kamiseta at malambot na pantalon,
habang si Phoenix naman ay puting long sleeves na tinupi
na niya kanina hanggang sa siko, Iniabot sa kanya ng aking
ama ang isang kaing (basket) at siya ang nagbitbit nito
LVIII: Day 1
4/11
hanggang sa mawala sila sa aking paningin
Noong makaalis ang dalawa ay agad na lumabas ako
sa kuwarto. Nakasalubong ko pa ang nanay ko na papasok
sa bahay habang dala ang tray na naglalaman ng
pinagkapehan ng dalawang lalaki kanina.
"Nakaalis na yong dalawa," aniya kahit na hindi naman
ako nagtatanong.
"S-saan daw po pupunta?" Hindi naman siguro ililigaw
ng tatay ko si Phoenix, 'no?
"Mangunguha raw ng kahoy" sagot niya bago
dire-diretsong nagtungo sa kusina.
Nangunot ang noo ko. "Para saan daw po, 'nay?"
Aanhin naman ng tatay ko ang kahoy? Hindi naman
kami gumagamit na noon dahil may stove naman.
"Malay ko sa tatay mo. Puro kalokohan ang isang iyon.
Maya-maya ay naririnig ko na ang lagaslas ng tubig at tunog
ng mga tasa.
Nagtungo na lang ako sa labas para tingnan kunng
mayroon pang liligpitin. Noong makitang wala ay sumunod
lang ako sa kusina. Naghain na rin ako dahil kaming dalawa
na lang ang hindi pa kumakain.
Pagdating naman ng alas nueve ay nakatambay lang

ako sa balkonahe. Nagpapahangin at itinutuloy yong
ginagantsilyo ko noong nakaraang araw pa na hindi
LVII: Day 1
5/11
matuloy-tuloy dahil sa biglaang pagsulpot ni Phoenix.
"Nagpapahangin o may hinihintay? Napaismid ako
nang nag-uumpisa na namang kumatok ang bahagi ng utak
ko-na hindi ko alam kung kakampi ko ba o ano.
"Aba! Ayos nga ang nakuha mong apprentice, utoll"
Napaayos ako sa pagkakaupo nang marinig ang
pamilyar na boses ng mga tiyuhin ko. Hindi ko pa man
nakikita dahil natatakpan ng aking sasakyan ang tanawin
mula sa gate ng compound ay alam ko na agad kung sino
ang pinagkakantiyawan nila.
"Kamusta, bata? Ayos ba?"
"That was hard, butl enjoyed it a lot." Narinig ko ang
pamilyar na boses ni Phoenix.
Bigla tuloy ay hindi na ako mapakali habang palapit
nang palapit ang mga pag-uusap. Pakiramdam ko ay
pinamugaran ng ilang daga ang aking dibdib sa sobrang bilis
at lakas ng kabogng aking puso.
"You.ano.. do a very very good job, totoy! Ang Tito
Benito iyon na napapa-English na rin kahit na magkanda
pilipit na ang dila.
Sanay ang mga tito ko na tinatawag na 'totoyo toy
kahit na bata o binatang pamangkin, pero bakit naman
ganoon din ang tawag nila kay Phoenix? Feeling ko tuloy ay

naging paslit yong tao. Kung alam lang nila kung gaano
LVIIT: Day 1
6/11
kayaman ang isang iyon. Jusko!
Nakatuon ang mga mata ko sa daraanan nila kaya
kitang-kita ko ang pagdating ng aking tatay. Nauuna siyang
maglakad habang tinatanggal ang suot na salakot.
Mukhang hindi man lang napagod.
Kasunod niya ay ang pamilyar na bulto at halos
mapasinghap ako nang makita nang tuluyan ang kabuuan
ni Phoenix. Hindi katulad ng tatay ko ay mukhang galing sa
giyera ang isang ito. Gulo-gulo ang buhok, namumula ang
mukha tanda na nabilad sa araw. Sa kaliwang balikat ay
nakapatong doon ang kaing na kanina ay wala pang laman,
sa kabila naman ay ang isang bungkos ng mga kahoy. Hindi
lang iyon, halos maligo na rin siya sa sariling pawis.
Umalis siya kanina nang malinis, ngayon namanay
hindi ko na makilala ang puting long sleeves niya na halos
magkulay tsokolate na. Nakabukas ang ilang butones kaya
kita ko rin ang pamumula ng kanyang dibdib.
Noong magtama ang aming mga mata ay halos
mapatiim-bagang ako nang ngumiti pa siya sa akin, na para
bang hindi man lang siya nakakaramdam ng hirap at pagod.
"Diyos ko naman, Aurelio! Ano naman ang pinagawa
mo sa bata?!" Lumabas ang nanay ko na may dalang pitsel
na may lamang malamig na tubig at ilang kakanin. Inihain
niya iyon sa mesa at agad na dumalo sa dalawa.
LVIII: Day 1
7/11
"Hayaan mo siya. Ginusto n'ya 'yan! sagot naman ng

tatay ko na pumasok naunang pumasok sa loob. Sumulyap
lang siya sa akin bago ipinatong ang gulok sa upuan.
Nagtungo sa mesa at uminom ng tubig.
"1 am doing it for your daughter, Madam."ani Phoenix
bago sumulyap sa akin.
Napairap ako. Bahala ka r'yan! Hinding-hindi kita
kakausapin! Mula pa kanina ay hindi ko siya kinakausap,
hindi rin naman siya nagkakaroon ng pagkakataon na
lumapit sa akin dahil laging nakabantay ang aking tatay.
Pagod na rin akong paalisin siya, ayaw rin naman
niyang sumunod! Wag lang manggugulo rito si Meredith
dahil sa hinahanap siya. Wala na akong kasalanan doon!
"Galingan mo. Baka sakaling magbago ang isip ng anak
ko," sarkastikong sagot naman ng tatay ko.
Napailing na lang ako. Kung ano man ang
pinagkasunduan nilang dalawa, bahala na sila roon.
"Tigilan n'yo nga munang dalawa 'yan. Ibaba mo muna
yan, hijo, Diyan na lang sa gilid..." Mando ng nanay ko at
agad namang sinunod iyon ng binata
Muli akong nag-angat ng ulo. Bahagyang nakatalikod
sa gawi ko si Phoenix at halos mapamura ako nang makita
ang llang punit at putik sa suot niyang mamahaling damit.
But he doesn't seem to care at all. Para siyang masunuring
LVII: Day 1
8/11
tupa na ibinaba ang kaing na may laman na mga mais at
halos makalag sa tali ang mga kahoy nang ibaba rin niya
iyon.
"Magpahinga ka muna at magmeryenda. Sabayan mo

ang Tito Aurelio nmo,' mahinahon na saad ng nanay ko.
"Anong tito?! Hindi niya ako tito!" yamot na sabi agad
ng aking ama.
Pagpasok sa bahay ay hindi nakalimutang sumulyap sa
akin si Phoenix at sa aking tiyan, bago umupo sa katabing
upuan ng aking tatay, halos tapat lang kung saan ako
nakapuwesto
"H-have you eaten, missy?" mahina at nananantiyang
tanong niya habang nakatingin pa rin sa akin. Kinuha niya
ang pitsel, nilagyan ang isang baso at akmang tatayo-hindi
ko alam kung papunta sa akin, nang biglang iharang ng
tatay ko ang paa niya.
"Pinakakakain ka lang. Wala akong sinabi sa yong
kausapin o lapitan mo na ang anak ko," masungit na putol
ng tatay ko sa kanya.
"1-'m sorry, sir, I can wait." Muling bumalik langsi
Phoenix sa kinauupuan, hindi pa rin inaalis ang tingin sa
akin
Inirapan ko lang siya. Nanatili akong walang imik at
hindi na lang sumulyap sa susunod nilang gagawin. Naiinis
LVIII: Day 1
9/11
ako! Naiinis ako kay Phoenix!
My father is determined to give him a hard time, at
naiinis ako kay Phoenix dahil sobrang tiyaga niya. Ang haba
ng pasensya niya-na hindi ko nakita kapag ibang tao ang
kaharap niyal
Kung sana ay hindi siya pumunta-punta rito, e di sana
hindi siya nahihirapan ng ganyan?! Hindi naman siya sanay
gumawa ng mga mahihirap na trabaho, dahil hindi naman

niya kailangan at kayang-kaya niyang magbayad ng kahit na
ilan pang tao para magtrabaho sa kanya, pero heto siya at
ginagawa ang mga bagay na hindi naman nakasanayan. Na
pwede namang hindi rin niya gawin... kung aalis siya!
"Suman tamales yan, hijo. Isa sa mga kilalang kakanin
dito sa Quezon. Tikman mo..." Kung anong init ng ulo ng
aking tatay ay siya namang hinahon ng aking ina. Iniabot
niya kay Phoenix ang dalawang piraso ng kakanin na
nakabalot sa dahon ng saging
"Isasawsaw mo rito... Kasunod na iniabot ang
caramel sauce na sawsawan ng suman.
"Mayaman 'yan. Walang ganyan sa kanila." Pasaring ng
tatay ko na abala na sa pagbabasa ng diyaryo pero kita ko
naman na sumusulyap din kay Phoenix.
"A-alam ko po." Siyempre 'yong isa naman ay hindi rin
patatalo kaya kumuha ng isang tamales.
LVIIl: Day 1
10/11
"Sige lang, hijo. Kain lang nang kain" Pinapanood din
siya ng nanay ko kahit na kunwari ay umiinom ng juice.
Hawak ko ang ginagantsilyo pero nakatingin din ako
kay Phoenix. Matagal niyang pinagmasdan ang kakanin na
para bang gagalaw ito kahit titigan niya lang
"Ay bwiset!" bulong ko noong sumulyap siya sa akin.
Mabilis na nag-iwas ako ng tingin at nagpasyang ituloy
Dreame
na lang ang ginagantsilyo nang maya-maya lang ay narinig
ko ang malakas na halakhak ng aking ama
"Ano'ng ginagawa mo, bata?! Lintek ka!"

Nag-angat ako ng ulo at doon ko naabutan ang halos
mapaiyak na sa tuwa na tatay ko. Naglipat din agad ang
tingin ko kay Phoenix at napatapik na lang akO sa aking noo
LVII: Day 1
11/11
nang makitang nasa bibig niya 'yong kanin na hindi pa
nababalatan! Kinain niya 'yong suman nang may dahon pa
ng saging
Lintek ka talaga, Montereal! Akala ko ba alam mo?!
"That's fine, Sir. At least, I have made you laugh...canI
talk to your daughter now?" Maya-maya ay segue ni
Phoenix na parang walang ginawang kag"guhan
kani-kanina lang. lyon din ang naging hudyat para tumigil sa
pagtawa ang aking ama.
"No, idit! sagot naman ng aking tatay at mabilis na
tumayoO.
"Napa-English mo yong asawa ko, hijo!" Ngayon
naman ay ang nanay ko ang napatawa habang tinatanaw
ang tatay ko na pumasok na sa loob ng kabahayan.
Napailing na lang ako. Mauubusan yata ng English ang
pamilya ko kapag nagtagal pa rito si Phoenix. Hindi lang
iyon, hindi ko rin alam kung hanggang kailan ako
makakatiis na hindi siya kausapin.
🔥1/14
LIX: Kasal
LIX: Kasal
"Aba, hijo! Napaka-aga niyan! Sumilong ka muna at
umuulan!" Mula sa labas ay naririnig ko na ang boses ni Tita

Bella.
Kausap niya si Phoenix na kasalukuyang nagsisibak ng
kahoy. Tinamaan yata ng sobrang kasipagan ang lintek kaya
kahit umuulan ay ginagawa iyon. Gusto ko siyang sawayin
at sabihin na itigil muna ang ginagawa at pwede namang
magpatila muna ng ulan, pero pinapanindigan ko rin sa
sarili ko na hindi siya kausapin.
Noong una ay akala ko hindi tatagal si Phoenix dito sa
probinsya. Of course, he is damn wealthy! All his life, he
lives in luxury. He used to have someone working for him,
but here he is, trying to do things he is not used to.
Sa sobrang bilis ng mga araw ay isang linggo na siya
rito sa amin na pinagtatrabahuhan ang tiwala at
kapatawaran ng mga magulang ko. Sa buong pananatili
niya rito, kahit isang beses ay walang pag-uusap na nangyari
sa aming dalawa. Ako na ang gumagawa ng paraan para
hindi kami magkasalubong nang kaming dalawa lang.
Kapag nandiyan naman ang tatay ko ay parating
nagpapasaring sa kanya na 'wag na 'wag lalapit sa akin
dahil hindi pa naman niya pinapahintulutan.
"Okay lang po, Tita. Baka po dumatingsi Tatay Aurelio
ay pagalitan ako." Narinig ko namang sagot ni Phoenix na
2/14
LIX: Kasal
dinugtungan ng tawa.
Napanguso ako at napairap sa ere. Nakiki-tatay na ang
loko sa tatay kol Hindi ko alam kung paano at kailan
nagsimula iyon, isang araw ay narinig kong tatay na rin ang
tawag niya sa ama ko. Ang huli naman ay galit na galit sa

kanya dahil hindi raw naman siya nagpapatawag ng ganoon,
kahit daw Manong ay ayos na sa kanya pero dahil may
angkin kakulitan din si Phoenix ay hindi rin patatalo ang
isang 'yon.
"Hayaan mo at pasasaan ba ay lalambot din ang kuya.
Pati ang aking tiyahin ay napatawa na rin.
Sa pagnguso ko ay pigil na pigil ang pag-usbong ng
ngiti roon. Ang isa pa sa hindi ko inaasahan ay mabilis na
nakuha niya ang loob ng mga tiyuhin at tiyahin ko, pati na
rin mga pinsan at pamangkin ko. Kung minsan ay nakikita
ko na lang na nakikipagkuwentuhan at tawanan siya sa mga
ito.
"Tita naman, hindi na po tayo nakatapos! At baka
matunaw na rin si Tito Pogi kakatingin mo sa kanya!
Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang malakas na
boses ni Thea.
"Shush, shush, wag kang maingay Napalingon ako
sa aking pamangkin at mabilis na tinakpan ang kanyang8
bibig
3/14
LIX: Kasal
Muntik ko nang makalimutan na may kasama nga pala
ako rito sa terrace. Paano ba naman ay agang-aga
nagpapaturo sa akin, minsan ay ako na ang sumusuko sa
sipag nilang mag-aral. Charot!
""Wag kang sisigawW... tatanggalin ko ang kamay ko.."
mahinang ani ko sa pamangkin ko.
Tumango naman ito at nakonsensya ako nang habol
niya ang hininga pagtanggal ng aking kamay. Napahilot ako
sa sentido ko at mabilis na hinalikan siya sa ulo.

"I'm sorry, Thea. Ikaw kasi, 'wag kang maingay"
Paninisi ko pa kahit na alam kong hindi naman kasalanan
ng bata.
Pag-angat ko ng ulo ay nahagip ng mga mata ko ang
direksyon ni Phoenix na nakatingin na rin dito sa gawi
namin. Kitang-kita ko ang pagliwanag ng mga mata niya
nang magtama ang aming mga mata.
"Hi, baby..." He mouthed but I just rolled my eyes.
Bago pa ako makaiwas ng tingin ay kita ko pa ang pag-angat
ng sulok ng labi niya.
"Naku si Tita, nagnanakaw tingin pa. Puntahan mo
kaya muna si Tito Pogi tapos mamaya na ang natin ito
tapusin?" madaldal na saad ni Thea, pero mas mahina na
ngayon ang kanyang boses.
Mabuti pa nga! Bago pa ako makatango ay kinuha ko
4/14
LIX: Kasal
na ang kanyang papel. "Ikaw ha, gusto mo lang tumakas at
kung ano-ano 'yang natututunan mo. Nakaw-tingin ka
r'yan!" Kunwari ay sermon ko sa kanya para pagtakpan ang
pagkapahiya.
"Eh kasi naman, tita... kanina pa ako nagtatanong po
sa yo, pero ang tingin mo po ay nasa kay Tito. Kulang na
lang ay tunawin mo siya sa tingin mo. Nakahulikipkip si
Thea na parang Siya pa ang nagsesermon sa akin.
Nag-init ang aking pisngi. "T-talaga ba?
Hindi ko napansin na napatagal na pala ang tingin ko
kay Phoenix kanina. Naiinis kasi ako sa kanya! Hindi muna
sumilong. Paano kung magkasipon at magkaubo siya?

Paano kung magkasakit? Hindi ba niya naiisip yon?!
Teka nga, bakit ba ako nag-aalala-No, I am not
worried! Tama! Iniisip ko lang na paano kung mahawaan
niya ako, siyempre buntis ako, "di ba? Hindi kasi nag-iingat
ang isang 'yon!
"Sige paniwalain natin ang sarili natin na hindi ka
nag-aalala, Astrid..Pagkatok ng konsensya ko na mabilis
ko ring isinantabi.
Hinanap ko na lang ulit ang page kung saan yong
binabasa ko kanina. Nawala na kasi, katulad nang paglipad
ng utak ko sa kung saan,
Ayaw mo pa po kasing kausapin, Tita. Alam mo ba sabi
ni Tito Pogi, miss na miss ka na raw po niya." Napasinghap
ako at pakiramdam ko ay naghalo-halo na ang mga letra na
hindi ko na magawang mabasa dahil sa narinig.
"Parati niyang tinatanong sa amin nina Ate Ashley kung
kamusta ka na? Kung nararamdaman din daw po ba namin
na nag-move ang twins sa tummy mo, kase gusto rin daw
niyang maramdaman 'yon" dire-diretsong kuwento niya.
Dreame
Para sa bata ay sinasabi lang naman niya ang narinig
pero sa iba ang impact noon sa akin. Bigla ay parang
nanubig ang aking mga mata at gusto kong humagulhol ng
iyak.
"B-bakit bawal kayo mag-talk, tita?" kuryosong tanong
pa niya habang namimilog ang mga matang nakatingin sa
akin.
Mariin akong lumunok dahil ramdam ko ang paghapdi
ng aking lalamunan. "1-ikaw ha, dinadaan mo ako sa
kuwento. N-nasaan na nga tayo? Ah dito, number 4-

Sinubukan kong ibahin ang usapan dahil siguradong
maiiyak ako nang wala sa oras habang kausap ang paslit na
ito.
"Nandito pa rin po tayo sa bahay n'yo, tita. Tsk!
Nawawala ka na talaga sa focus." Mariin akong napapikit
dahil sa pamimilosopo ng batang ito. Ang hirap kapag may
madaldal na pamangkin.
Wait nga lang po, tita! Uwi po muna ako sa bahay,
kuha lang ako donut. Ikukuha ko na rin po kayo ni Tito Pogi
Hindi pa niya ako naririnig na sumagot ay mabilis na
nakababa na siya sa kawayan naming upuan.
Napapailing na pinanood ko na lang siya na kunin ang
payong bago maingat na naglakad palabas ng bahay.
Kumaway pa siya sa akin bago nagdire-diretso na paalis.
Malapit lang naman ang sa kanila rito kaya kahit na hindi ko
na samahan pa.
Naiwan akong mag-isa rito sa terrace
Napapabuntong-hininga. Muli akong sumulyap sa gawi n
Phoenix na noon ay abala na ulit sa pagsisibak ng kahoy
Papatal-patak na lang ang ulan pero basa na ang suot
niyang short. Ni hindi nga man lang yata nakakaramdam ng8
lamig ang isang iyon na hindi na nagsuot pa ng pang-itaas
LIX: Kasal
7/14
na danmit.
Alam kong malaki ang katawan niya, batak na batak
ang muscle niya, at halos mamaga ang tiyan sa namumukol
na mga abs pero umuulan kaya! Sana man lang ay
nagdamit siya. Tsk!

Napansin yata ni Phoenix na may nakatingin sa kanya
kaya napatigil siya sa ginagawa. Hindi na rin ako nakaiwas
pa ng tingin nang lingunin niya ang gawi ko. Hindi ko tuloy
alam ang gagawin ko kung mag-iwas ba ng tingin o
magpapanggap na walang nakita. Sa huli ay sinimangutan
ko lang siya pero halos manghina lang ako nang ngumiti
siya sa akin at nakuha pa akong kindatan.
"Letse! Irap ko kahit na hindi naman niya naririnig,
bago tumayo at nagpasya na ring punmasok sa loob.
Nagpapa-cute pa ang lintek!
Mabagal na nagmartsa ako papunta sa kusina.
Uminom lang ako ng tubig at plano ko na sanang bumalik
sa terrace nang ipihit ko ang katawan pabalik at natagpuan
na lang ang sarili na nagtitimpla ng kape.
Hindi ko alam kung nakailang buga na ako ng hangin
habang hawak ang isang tasa at tinatanaw si Phoenix sa
labas. Ngayon ay paano ko ito iaabot sa kanya nang hindi
kami nag-uusap?
Bago pa tuluyang lumamig ang kape ay nagtungo na
LIX: Kasal
8/14
ako sa likod bahay. Mayroon pa kaming dirty kitchen sa
likod-bahay at doon ako nagdaan dahil mas malapit ito sa
kung nasaan si Phoenix.
Nakatalikod siya sa gawi ko at ang matipuno niyang
likod ang ngayon ay natatanaw ko. Isang linggo pa lang si
Phoenix dito pero medyo nag-tan na rin ang balat niya. And
it suits him very well. Wala naman yatang hindi babagay sa
kanya. Lalaking-lalaki ang kanyang aura.
Tumikhim ako para makuha ang atensyon niya pero

sumabay lang iyon sa pagtama ng palakol sa kahoy kaya
hindi rin niya narinig. Sa muling pagtikhim ko ay tumahol
naman ang aso. Lintek!
"M-Montereal!" Sa huli ay tinawag ko na lang din siya.
Mabilis pa sa alas-kuwatro na nilingon niya ako. "Missy!
What are you doing here?"
Mabilis na binitawan niya ang palakol at
nagpalinga-linga pa sa paligid bago nagmamadaling
lumapit sa akin. May nakaharang na sementong upuan kaya
hindi rin naman siya nakalapit nang tuluyan.
"Nandiyan na si tatay? tanong niya agad.
Nangunot ang noo ko. "Bakit mo tinatanong?! At bakit
nakiki-tatay ka? Tatay ko yon!" mataray na ani ko pero
nginisian lang ako ng loko.
Nasa palengke pa ang mga magulang ko, pero
LIX: Kasal
9/14
maya-maya lang ay siguradong nandito na rin ang mga 'yon.
Kapag nakita ng tatay ko na aali-aligid na parang bubuyog
ang isang ito ay siguradong malilintikan siya. Malakas ang
loob dahil wala 'yong isa, pero kapag nandiyan ay parang
pamaypay na ang bilis tumiklop.
"He will be my father-in-law soon, baby..."he
confidently answered, still with a wide smile on his face.
"Asa ka, Montereal!
Napaingos ako at nagbaba ng tingin dahil
nakaka-distract ang mukha niya, pero mali rin yata ang
nilipatan ng mga mata ko dahil bumagsak iyon sa basa
niyang katawan. Tumutulo ang tubig-ulan sa kanyang

dibdib pababa sa kanyang abs.
Bigla akong nauhaw at bago pa mainom ang hawak na
kape ay mabilis na iniabot iyon sa kanya. "Oh, kape!" sabi ko
na parang masama pa ang loob.
"Is this for me, missy? Ramdam ko ang saya sa boses
niya,
Muli na naman akong napairap. "Hindi! Painom mo sa
manok!
Napahalakhak naman siya sa naging sagot ko at bago
ko pa mailayo ang tasa ay kinuha na niya iyon sa akin. Hindi
pala kinuha dahil ipinatong lang niya ang kamay sa aking
kamay, ngayon ay pareho na kaming may hawak sa tasa.
LIX: Kasal
10/14
Napatiim-bagang ako at masama ang tingin na
sinulyapan siya. "Bitaw, Montereall" matigas na ani ko.
Ramdam ko ang pagwawala ng aking puso habang
dumadampi ang mainit na palad niya sa akin. Walang
panama ang mainit na kape sa init na dulot ng presensya ni
Phoenix. Sa ilang araw na naglagi siya rito ay ngayon lang
kami nagkalapit nang ganito.
Ayokong ibaba ang depensa ko dahil hindi pa ako
tuluyang nagtitiwala. Natatakot pa rin ako kahit na sa
araw-araw ay pinakikita rin naman ni Phoenix ang
pagsisikap niya. Araw-araw rin akong nahihirapang umiwas
sa kanya lalo na at nararamdaman ko ang kagustuhan
niyang lapitan at kausapin ako.
Nandoon pa rin ang takot na masasaktan ulit ako.
Kapag naging maayos na ang lahat ay aalis at iwan niya ulit
ako kaya kung pwede lang ay ayokong sanayin na nandito

siya sa bahay namin-alam ko na kasi kung saan ito
patungo. Nakita ko na ang pangyayari na to at sa huli ay
umiyak lang din ako.
Ni hindi ko nga alam kung hanggang kailan niya
makakaya ang lahat ng ito. Sabagay, sino nga ba naman ang
magtitiis kung puro pahirap ang nararanasan mo na
pwedeng-pwede ka namang mamili na hindi na ituloy.
"C-can we t-talk now, missy? I m-miss you so much.
and it's killing me knowing you are right beside me but I
LIX: Kasal
11/14
can't even hold you." His voice is on the verge of breaking
but he is trying to remain composed. Naramdaman ko ang
marahang pagpisil niya sa aking kamay.
Hindi ko maalis ang tingin sa mga mata niya-na
ngayon ay halo-halo na ang emosyon na pinakikita. I miss
having him this close to me, if I can just hug him and forget
everything, but I have to protect myself from another
heartbreak that this man will cause me.
Iheaved a sigh to calm my pounding heart. "Kukunin
mo ba ang kape o itatapon ko na lang ito? seryosong
tanong ko, hindi pinansin ang una niyang sinabi kahit na nga
ba halos mayanig noon ang pader na nakaharang sa aming
dalawa.
Bumuntong-hininga siya at laglag ang balikat na
kinuha niya ang tasa mula sa aking kamay. "T-thanks for
t-this.."Isang maliit na ngiti ang ibinigay niya sa akin.
Agad na naramdaman ko na parang may maliliit na
karayom na tumutusok sa puso ko habang nakikita ang

malungkot at nasaktang reaksyon ni Phoenix.
"Ccareful, baby... p-please," natatarantang aniya nang
umatras ako, Akmang hahawakan niya ako pero nabitin
lang din sa ere ang kamay niya.
Hinaplos ko ang aking tiyan bago walang emosyon na
tumunghay sa kanya. "Hanggang kailan ka magtitiis dito0?
LIX: Kasal
12/14
Kailan ka aalis?"
Gusto kong malaman para maihanda ko ang sarili ko.
Pagkatapos ay hindi na ako aasa na babalik ulit siya. Siguro
ay ganoon na lang ang cycle namin lagi. Magpapakita saglit
aalis, at mawawala ulit.
"Do you want me to leave?" mahinang tanong niya
habang sinasalubong ang aking mga mata.
Dreame
Gusto ko na nga ba siyang umalis? Hindi ko alam.
"Baka hinahanap ka na ng fiancée mo" Sa halip na
sagutin iyon ay nagbukas ako ng ibang usapan
Simula noong dumating si Phoenix dito ay hindi naman
niya nabanggit ang tungkol kay Meredith. Alam din ng
nanay ko na ikakasal na si Phoenix dahil nasabi ko iyon sa
LX: Flower
1/12
LX: Flowwer
Isang mabilis na halik lang iyon pero pakiramdam ko
ay napunta sa kalawakan ang kaluluwa ko, nanghina ang
mga tuhod at binti ko, nakakabingi ang malakas na kabog
ng aking puso, at tila nagbuhol-buhol ang mga salita sa
aking utak.
1have always wish for this day to come, baby..
Pinaglapat niya ang aming mga noo habang sapo niya ang
magkabila kong pisngi.
Hindi ko alam ang sasabihin ko. Dapat ay tinutulak ko
na siya sa mga oras na ito. Hindi ba at ang sabi ko ay hindi
na ako magpapadala sa matatamis niyang mga salita?
"Where l can finally hold you inside my arms," dugtong
na saad pa niya sa pinakamasuyong tono ng boses.
Ang mainit at mabango niyang hininga na tumatama sa
aking mukha ay sapat na para pawiin ang dulot ng malamig
na panahon. Nakuha ko pang pumikit na tila mas dinadamna
ang bawat sandali. Ni hindi ko maiangat ang aking mga
kamay para sampalin o kaya itulak siya palayo.
"Imiss you so much, missy..." Ang boses niya ay tila
hinehele ako. "Please, let me take care of you and our
babies."
Malapit ko nang makalimutan ang lahat nang bigla
kong marinig ang ugong ng tricycle sa labas. Parang iyon din
ang naging hudyat sa akin para magising sa tila panaginip
LX: Flower
2/12
na tagpong ito.
Nagmulat ako ng mga mata at mula pa kanina ay
ngayon lang ako nagkaroon ng lakas na itulak si Phoenix
palayo sa akin. Humahataw ang aking puso at parang
umiikot ang paligid ko sa sobrang kaba.
Napaatras naman si Phoenix at bahagya pang
tumunog ang mesa na tinamaan niya.
"A-ano ba, P-Phoenix?! 'Wag mo na u-ulit gagawin 'yon!

galit na saad ko pero kulang pa ito sa riin kaya hindi mo
alam kung masasabi mo bang galit o ano.
Alam kong huli na ang naging reaksyon ko. Kung hindi
ko pa narinig ang tricycle namin sa labas ay baka kung saan
na naman mapunta ito.
Namumungay ang mga mata niyang nakatingin sa akin
na tila ba hindi pa siya bumabalik sa huwisyo. Mahinang
napalo ko ang kanyang dibdib baka sakaling magtino ang
isang ito dahil baka bigla siyang madatnan na ganito ng
tatay ko, lagot kaming dalawa.
Huminga ako ng malalim. "H'wag ka nang lalapit sa
a-akin. K-kapag nalaman nila ang g-ginawa mo, l-lagot ka sa
tatay ko!" Pananakot ko pa sa kanya kahit na halos
magbuhol na ang aking dila.
Humakbang na ako palayo at nagpasyang bumalik na
sa kusina pero bago tuluyang umalis ay nilingon ko siyang
LX: Flower
3/12
muli.
"H'wag kang basta halik nang halik, Montereal! Hindi
pa kita napapatawad! sabi ko pa bago tuluyan siyang iwan
sa likod-bahay.
Tanging ang nakakapanghinang mga ngisi lang niya
ang nakuha kong sagot, at alam kong sa mga oras na ito ay
pakiramdam ko natalo na ako.
Nagmartsa ako papasok sa bahay at sa bawat hakbang
ko ay kumakabog ang aking puso. Piping nagdadasal din
ako na sana ay nakaalis na roon si Phoenix para hindi
maabutan ng nanay at tatay ko, at sana rin ay nakapasok na
ako sa kuwarto bago pa nila ako makita.

"Ay palakang nag-asawa ng kambing! Gulat na gulat
ako at napahawak pa sa aking dibdib nang makasalubong
ko ang aking tatay na papasok naman sa kusina.
Nangungunot ang kanyang noo na bahagya ring
nagulat dahil sa akin.
"S-sorry, 'tay. N-nagulat lang po." Hilaw akong
napangisi bago kabadong nagpakawala ng tawa.
Bakas pa rin ang pagtataka sa kanyang mukha habang
ibinababa ang suot na sombrero sa mesang kainan. Para
naman makawala sa mga tingin niya ay kunwaring
nagtungo ako sa ref namin para kunin ang pitsel ng tubig
"Ano ba ang nangyayari sa iyo? tanong niya na siya na
LX: Flower
4/12
rin ang kumuha ng dalawang baso
"Ho?I Wala pol" Napalakas pa yata ang pagkakasagot
ko. Nagpresinta na rin akong maglagay ng tubig sa baso
pero muntik ko nang tampalin ang sariling kamay dahil sa
panginginig nito.
"Ako na, anak." Sa huli ay kinuha na rin ng tatay ko ang
pitsel na hawak ko at siya na ang nagsalin ng tubig sa
kanyang baso.
"Anong kaguluhan ang-"
"Ay kabayong naging dragon!" Napapitlag ako sa gulat
nang biglang sumilip ang nanay ko mula sa aking likod.
God! Hindi dapat magsususpetsa ang mga magulang
ko pero sa kada reaksyon ko ay ako na rin ang naglalaglag
sa sarili ko! Lintek!
"Ano ang nangyayari sa batang 'to?' Matawa-tawa na

sinulyapan ako ng aking nanay bago ininom ang isinalin na
tubig ng tatay ko.
"Hindi ko nga alam sa anak mong 'yan. Hindi naman
nagkakape ay napaka-nerbiyosa!" Napatawa na rin ang
tatay ko habang ako ay namamawis na ang mga kamay.
Umiling lang ako at kunwari ay napatawa rin. "Maiwan
ko po muna kayo, P-papasok po muna ako sa kuwarto.
Tumalikod na ako at akala ako ay nakatakas na ako
nang marinig kong nagsalita muli ang aking tatay.
LX: Flower
5/12
"Nasaan pala si Phoenix? Tapos na bang magsibak ng
kahoy?" Kaswal na tanong lang iyon pero parang sinisilaban
ako at nililitis sa korte sa sobrang kaba.
"Kapag talaga may ginagawang kalokohan, asahan
mong hindi ka matatahimik!" kastigo pa ng utak ko.
Naipilig ko na lang ang aking ulo. Wala akong balak
ipahamak ang sarili ko.
"H-hindi ko po alam! Hindi pa naman kami nagkikita!
Uminom lang po ako ng tubig diyan. Sige po, sa kuwarto
muna ako!" mabilis na sagot ko bago tuluyan nang umalis,
desididong hindi magpapaawat kahit na ano pa ang marinig
sa kanila.
Napabuga ako ng hangin pagpasok ko sa kuwarto.
Abot-abot ang tahip ng aking dibdib habang mahinang
iniuuntog ang ulo sa pinto.
"Angt'nga mo kasi, Astrid! May paabot-abot ka pa ng
kape, sana hinayaan mo na lang! Gusto mo ring lumapit e!"
sermon ko sa sarili na para bang maibabalik pa nito ang
nangyari.
"Hinalikan ka lang ay limot mo na ang lahat!"
Nanghihinang napahiga ako sa kama at napapatulala na
lang sa kisame. Maya-maya ay napahawak ako sa aking labi
na hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin ang mainit
na labi niya rito.
LX: Flower
6/12
"Lintek, Astrid! Paano ka makakalimot kung isa kang
dakilangt'ngal" Marahas na nagulo ko rin ang aking buhok
sa frustration para sa sarili.
Lord naman, noong nagpa-ulan po yata kayo ng
karupukan ay ginising n'yo pa ako para saluhin lahat!
Ito ang dahilan kung bakit ayaw kong maglalapit
kaming dalawa. Sinasabi ko na nga ba... wala rin kase
Dreame
akong tiwala sa sarili ko. Puro salita lang, pero kapag
nandiyan na ay hindi naman kayang panindigan.
"Mga anak naman, 'di ba sabi ko help mommy? Kapag
alam n'yong nakakalimot na si mommy, sisipa kayo sa loob.
Paglabas n'yo na sakan'yo sipain ang daddy n'yo..." bulong
ko pa habang hinahaplos ang tiyan. Naghahanap ng
kakampi sa katauhan ng mga anak na nasa loob pa ng aking
LX: Flower
7/12
tiyan.
Geez! Paano ko naman mapapanindigan ang mga
pangaral ko sa sarili ko kung presensya pa lang ni Montereal
ay nanginginig na ang buong sistema ko.
No, hindi na mauulit yon. Baka lumaki ang ulo ng isang

yon, akalain niyang napatawad ko na siya. Kahit ano pang
mangyari, hinding-hindi na ako magkakaroon ng simpatya
para sa kanya.
Kaya naman sa mga sumunod na araw ay bumalik ako
sa pag-iwas kay Phoenix. Baka sakaling sa puntong ito ay
mapapanindigan ko na ang lahat ng mga sinasabi ko sa
sarili ko.
"Tawagin mo na si Phoenix para makakain na tayo."
Isang araw ay sabi ng tatay ko nang pumasok sa dining area.
Naghahain kami ni nanay sa mesa ng aming pananghalian.
"Bakit po ako, tay?! Akala ko po ba ayaw n'yong
makausap ko ang lalaking yon, bakit sa akin n'yo pa
ipatatawag? Baka nakakalimutan n'yo na po ang sinabi
ninyo!" sunod-sunod na sabi ko habang halos
magkalansingan na ang mga kutsara at tinidor na inilalagay
ko sa bawat plato.
"Pinatatawag ko lang, hindi ko sinabing kausapin mo.
Ang dami mo agad sinabing bata ka," sagot naman niya na
napapakamot sa ulo.
108
LX: Flower
8/12
"Nag-explain lang po" Depensa ko sa sarili kahit na
huli na nga noong na-realize ko na ang defensive ng sagot
ko.
Sa huli ay siya na rin ang lumabas para tawagin si
Phoenix na noon ay nag-igib ng gagamitin na panghugas sa
mga plato. May gripo naamn kami pero gusto ng tatay ko na
pag-igibin pa yong isa. Tsk!
Ramdam ko na ang kaba ko nang magkasabay na

pumasok ang dalawa sa komedor pero kahit kailan ay hindi
ako sumulyap sa gawi ni Phoenix. Nakaupo na kaming apat
sa hapag-kainan.
Hinintay ko munang makakuha ng kanin ang mga
magulang ko bago sana kukunin ang serving ng kanin nang
may nauna nang kumuha roon. Akala ko ay aasikasuhin na
ni Phoenix ang sarili pero nagulat ako sa sunod niyang
ginawa.
Nakagat ko ang aking labi at naitiklop ang mga daliri sa
paa nang lagyan nilya ng kanin ang plato ko.
"0-okay na yan..ani ko sa malit na tinig para
patigilin si Phoenix sa paglalagay ng kanin sa akin.
Pinaasimang manok ang ulam namin ngayon. Kukuha
na sana ako ng sabaw at maglalagay sa mangkok ko nang
maunahan din niya akong kunin 'yon at siya na rin ang8
naglagay ng laman dito, bago maingat na ibinaba sa tabi ng
100
LX: Flower
9/12
aking plato.
"T-thanks..."Hindi na halos marinig ang boses ko sa
sobrang hina
"You are welcome." Napatiim-bagang ako nang nakuha
pa niyang sumagot.
Saka lang niya pinagsilbihan ang sarili matapos
masigurong ayos na ang pagkain ko. Hindi agad ako
nakakain dahil pasimpleng sumulyap pa ako sa mga
magulang ko na abala lang sa pagkain, lalo na ang tatay ko
na parang walang napapansin sa paligid.

Gusto kong sabihin, "Hello, tay! Kita mo ba 'yon?
Hinahayaan mo na lang ba ang isang to? Akala ko ba hindi
ka rin okay sa kanya?
Kaya noong tanghalian na 'yon kahit na masarap ang
ulam ay kaunti lang ang nakain ko dahil bawat subo ko yata
ay tutunawin ako sa tingin ng damuhong yon. Walang
pakialam kung makita man siya ng tatay ko.
Lintek, lumalakas yata ang loob ni Montereal sa harap
ng tatay ko. Ano ang nangyayari? Bakit parang okay na lang
din sa ama ko?
Pagkatapos kumain ay hindi na nila ako pinatulong sa
pagliligpit ng pinagkainan. Hindi na rin ako nagpilit dahil
nandoon si Phoenix, Sa mga sumunod na araw ay patuloy
lang ang hindi ko pagpansin sa kanya, katulad noong
100
LX: Flower
11/12
kani-kanilang mga labi.
Aba, mas marami pang alone time ang dalawang'yon
ah? I mean, nitong mga nakakaraang araw ay pansin ko na
naging malapit ang tatay ko at si Phoenix. Kung dati ay
parating galit ang aking ama sa kanya pero nitong
nakakaraan lang ay hindi ko na naririnig na pinag-iinitan
niya ng ulo si Phoenix. Kung minsan pa ay nakikita kong
nagtatawanan ang dalawa na parang ang tagal na nilang
magkakilala. Halos mag-tatlong linggo na rin pala si
Phoenix dito sa amin.
Sanay na sanay na rin si Phoenix sa mga gawain dito.
Nakakasama na siya sa palengke, kahit nga sa bukid kapag
kukuha ng kahoy at ilang pananim ay nakakasama rin siya

ng tatay ko. At kahit kailan ay hindi humingi ng tulong si
Phoenix sa kahit kanino lalo na sa mga tauhan n'ya. Hindi
ko na rin pala nakikita sina Nori, hindi katulad noong unang
punta rito ni Phoenix na halos lahat ng mga tauhan niya ay
kasama niya.
"Puro kalokohan... sige, tuloy n'yo na 'yang ginagawa
n'yo. Dinadaan n'yo ako sa biro ha?" kunwari ay pagalit na
ani ko sa kanila pero tinawanan lang nila ako at nagsulat na
muli.
Nagbaba ang tingin ko sa bulaklak na hawak. It is just a
simple flower Jasmine, but this one symbolizes love,
beauty, and purity.
10%
LX: Flower
11/12
kani-kanilang mga labi.
Aba, mas marami pang alone time ang dalawang'yon
ah? I mean, nitong mga nakakaraang araw ay pansin ko na
naging malapit ang tatay ko at si Phoenix. Kung dati ay
parating galit ang aking ama sa kanya pero nitong
nakakaraan lang ay hindi ko na naririnig na pinag-iinitan
niya ng ulo si Phoenix. Kung minsan pa ay nakikita kong
nagtatawanan ang dalawa na parang ang tagal na nilang
magkakilala. Halos mag-tatlong linggo na rin pala si
Phoenix dito sa amin.
Sanay na sanay na rin si Phoenix sa mga gawain dito.
Nakakasama na siya sa palengke, kahit nga sa bukid kapag
kukuha ng kahoy at ilang pananim ay nakakasama rin siya
ng tatay ko. At kahit kailan ay hindi humingi ng tulong si

Phoenix sa kahit kanino lalo na sa mga tauhan n'ya. Hindi
ko na rin pala nakikita sina Nori, hindi katulad noong unang
punta rito ni Phoenix na halos lahat ng mga tauhan niya ay
kasama niya.
"Puro kalokohan... sige, tuloy n'yo na 'yang ginagawa
n'yo. Dinadaan n'yo ako sa biro ha?" kunwari ay pagalit na
ani ko sa kanila pero tinawanan lang nila ako at nagsulat na
muli.
Nagbaba ang tingin ko sa bulaklak na hawak. It is just a
simple flower Jasmine, but this one symbolizes love,
beauty, and purity.
10%
LX. Flower
12/12
Inilapit ko ito sa aking ilong para samyuin ang bango
nito at natagpuan ko na lang ang aking sarili na ngumingiti.
Alam kaya ni Phoenix na ito ang kauna-unahang bulaklak
na ibinigay niya sa akin?
🔥LXI: Selos
1/14
LXI: Selos
"Tiya Carmen? Tiya Carmen!" Kasalukuyan akong
nagpapahinga sa kuwarto nang marinig kong may
tumatawag sa labas.
Dahan-dahan akong lumabas ng kuwarto at
katahimikan ang sumalubong sa akin. Mag-isa lang ako rito
sa bahay, ang nanay ko ay nasa kanyang kumare at
maagang umalis kanina. Sa kalapit na bayan lang din

naman iyon at doon din daw siya matutulog mamaya dahil
dumating ang isa nilang kaibigan kaya may mini reunion
silang magkukumare.
Sina Phoenix naman at ang tatay ko ay wala pa
hanggang ngayon na ang sabi ay bibili lang ng karne.
Magtatanghalian na ay hindi pa rin sumusulpot. Saan
kayang lupalop nakarating ang dalawang iyon?
"Tiya Carmen? Tao po!" ani muli ng boses babae sa
labas.
Pagsilip ko sa pinto ay isang hindi pamilyar na babae
ang bumungad sa akin. Sa tingin ko ay hindi nagkakalayo
ang edad naming dalawa. Bahagya pa kaming
nagkagulatan, mukhang kinikilala rin niya ako.
"Magandang umaga po. Ang Tiya Carmen po?"
magalang na tanong niya habang may maliit na ngiti sa
kanyanglabi. Bahagya pa siyang sumulyap sa likod ko na
parang may hinahanap pero noong makalapit ako ay agad
LXI: Selos
2/14
din namang ibinalik ang tingin sa akin at muling ngumiti.
"Ano po 'yon? Nasa Dolores po ang nanay." Nginitian ko
rin siya pabalik kahit na papaano.
Nakaka-distract ang namumula niyang pisngi dahil sa
blush on at ang labi na akala mo ay ilang patong ng lipstick
ang nilagay, pero kahit na ganoon ay pinanatili ko pa rin ang
ngiti sa labi.
Anak po ako ni Carmen, ano po ang kailangan nila?"
Kahit na mukhang kakilala naman siya ng nanay ko ay hindi
ko naman pwedeng basta-basta na lang siya papasukin dito

sa loob lalo na at hindi ko pa siya gaanong kilala.
"Ako nga pala si Teresa, taga-Ilaya lang ako... tukoy
niya sa kabilang barangay lang Unang sasapitin ang kanila
bago itong compound namin. "M-may dala po akong
dinuguan, pinadadala ng nanay.
Iniabot niya sa akin ang isang plastic sa loob ay
nandoon ang Tupperware.
"Anak po ako ni Lita," dugtong na sabi pa niya at doon
ay saka ko natukoy kung sino ang sinasabi niya.
Kumare rin pala ng nanay ko. Hindi kasi ako
masyadong naglalagi rito kaya hindi ko masyadong kilala
halos ang mga taga-rito bukod siyempre sa mga
kamag-anak namin.
Maraming salamat po rito. Sasabihin ko po sa nanay.
LXI: Selos
3/14
Ahm..." Napatikhim ako. "P-pasok ka muna?
Napapahiya rin ako baka sabihin ay hindi ko man lang
inalok na pumasok.
Agad na umiling siya. "H-hindi na po. D-dumaan lang
ako para dalhin yang ulam." Muli siyang sumulyap sa likod
ko na halos mabali na ang leeg.
Bahagya akong nagtaka. Kanina pa siya patingin-tingin
sa loob ng bahay namin na para bang may hinihintay na
lumabas o ano. Malapit na akong matakot na baka may
nakikita siyang hindi ko nakikita.
"Alis na rin ako. Maraming salamat." Kumaway siya sa
akin at akmang tatalikod na nang pareho kaming matigilan
kung sino ang parating
Naglalakad palapit sa amin si Phoenix na kahit

simpleng t-shirt na kulay abo at itim na short ang suot ay
naghuhumiyaw pa rin ang pagiging matikas. Nakasuot nga
lang siya ng tsinelas na binili lang yata sa kanto pero
mukhang naging mamahalin noong siya ang nagsuot.
Guwapong-guwapo ang dating, lalaking-lalaki,
Napaayos ako sa pagkakatayo at mahigpit na
napahawak sa plastic. Bigla ay naalala ko ang bulaklak na
Kaninang pinabigay niya sa mga bata para sa akin. Ramdam
ko ang paglilikot ng mga paru-paro sa aking sikmura at ang
pag-iinit ng aking magkabilang pisngi nang mahuli niya
LXI: Selos
4/14
agad ang aking mga mata.
"H-hil" Napatingin ako kay Teresa na nauna pang
bumati. Malaki ang ngiti na kumakaway pa kay Phoenix,
pero nawala ang atensyon ko sa babae nang tuluyang
makalapit sa akin si Phoenix.
"Hi, baby. l'm sorry, we are late." Hindi na ako
nakahuma nang halikan niya ang ibabaw ng aking ulo.
"Nakasalubong namin 'yong kumpare ni tatay, medyo
napatagal ang pag-uusap. Nauna lang akong umuwi dahil
wala kang kasama rito, paliwanag pa niya kahit na hindi pa
naman ako nagtatanong
Hindi pa ako nakakasagot ay nagbaba naman ang
tingin niya sa aking tiyan. Agad na kumalat ang init nang
haplusin niya iyon at bahagyang yumuko. "You okay there,
my babies? Hindi n'yo ba pinahirapan ang mommy n'yo?
Please, don't make it too hard for her, hmmm? masuyong
bulong niya bago bigyan nang dalawang magkasunod na

halik ang ibabaw ng aking tiyan.
Sa bilis ng mga pangyayari ay hindi ko halos
masundan. Hindi ko na rin siya nagawang itulak habang
nakikipag-usap sa mga anak ko. Ang tanawing iyon ay sapat
na para haplusin ang aking puso
Nag-angat siya ng tingin sa akin at agad na ngumiti. His
smile was enough to bring havoc inside me
LXI: Sel0s
5/14
"Ahem!" Pareho lang kaming napatigil nang may
tumikhim mula sa likod niya, at doon ko lang din naalala na
mayroon nga pala akong kausap.
Humarap ako sa babae. Naramdaman ko naman ang
pag-alalay ni Phoenix sa aking bewang.
"Ohh... s-sorry, Teresal" Agad na hingi ko ng
paumanhin.
Dreame
Bakit ko ba nakalimutan na may bisita nga pala ako?
Kapag nandiyan na ang Montereal na 'to, ay hindi ko na
namamalayan na hindi ko na pala napapansin ang nasa
paligid. Para bang nag nag-ma-matter na lang ay ang
presensya ng lalaking ito
Pero hindi man lang ako tinapunan ng tingin ng babae.
LXI: Selos
6/14
Ang kanyang mga mata ay tila naka-magnet na sa lalaking
nasa aking tabi. Ang mapupulang labi ay muling kumorte sa
isang magandang ngiti.
"H-hi, P-Phoenix!" magiliw na bati pa niya. "N-nagdala
nga pala ako ng ulam. M-masarapyan, b-baka gusto mo

akong tikman... este, yong ulam. Pagkatapos ay
humagikhik pa siya.
Nangunot ang noo ko habang pinapanood ang babae.
Iniipit pa niya ang takas ng buhok sa tainga habang paranng
naiihi sa kinatatayuan dahil hindi matigil. At anong tikman?!
Bigla yata ay nag-init ang magkabila kong tainga. Ang dugo
ay nagsimulang umangat hanggang sa aking ulo.
She is obviously making pa-cute to Phoenix! Kaya ba
kanina pang halos parang mabali na ang leeg niya katitingin
sa likod ay si Phoenix ang hinihintay niyang lumabas?! At
teka nga, paano niyang nakilala si Montereal?
Sumulyap ako kay Phoenix na ngayon ay walang
emosyon na nakatingin sa babae, malayo sa kaninang
nakangiting ekspresyon noong humarap sa akin. "Thank
you' he said in a cold tone but that was enough to make
the woman shriek in happiness.
Parang sinisilihan ang pwet na napapadyak. "Hindi ka
magsisisi kapag natikman mo. Siguradong makakalimutan
mo ang pangalan mo!" ani pa ng babae na mas lalo pang
pinalalantik ang mga pilik-mata.
LXI: Sel0s
7/14
Narinig ko naman ang mahinang pagtawa ni Phoenix,
Nanlalaki ang mga matang tiningnan ko siya.
"Funny," he said with a straight face.
Hindi na maipinta ang mukha ko. Naiinis ako. Kanina ay
ang ayos ng pag-uusap naming dalawa, ngayon ay parang
inipit na lata sa sobrang tinis ang boses ni Teresa. Hindi na
rin niya napansin ang presensya ko dahil todo pa-cute na

kay Phoenix.
Sa inis ko ay muli kong hinarap si Phoenix. "Oh, 'yan
daw ulam! Tikman mo!" Padaskol na inilapit ko ang plastic
sa kanyang dibdib at agad na binitawan iyon, walang
pakealam kung hindi man niya masalo. Sayang nga lang
dahil nahawakan niya agad. Sana ay natapon na lang!
Sinamaan ko ng tingin si Phoenix na mukhang nagulat
at nagtataka pa sa akin. Plano kong ibuhos lahat sa kanya
ang inis ko.
Ubusin mo lahat! Baka sakaling makalimutan mo ang
pangalan mo! Marahas na inalis ko ang kamay niya sa
bewang ko at nagmartsa na papasok sa loob.
"Galit ba siya?" Narinig ko pa ang malanding boses ni
Teresa na mas lalong nagpainit ng ulo ko
Kung saan-saan kasi dinadala ng tatay ko si Phoenix,
yan tuloy kung sino-sino na lang ang nakakakilala sa kanya
Halata namang may gusto yong babaeng 'yon! Hindi ba
LXI: Selos
8/14
niya narinig ang sinabi ni Phoenix o nakita man lang na
hinalikan 'yong ulo at tiyan ko! Kita niyang buntis ako at ang
ama ng kambal na dinadala ko ay yong lalaking
pinagpapa-cute-an niya! Hindi makaramdam ang lintek!
Nagpupuyos ang dibdib ko habang dire-diretsong
naglalakad papunta sa kuwarto ko, pero bago ko pa maisara
ang pinto ay may pumigil na roon. Agad na sinamaan ko ng
tingin si Phoenix na nakasunod pala agad sa akin.
"Ano ang ginagawa mo rito?! Alis!" gigil na ani ko, pilit
na sinasara ang pinto pero nakaharang ang braso niya
hanggang sa tuluyan nang makapasok ang buong katawan

sa kuwarto ko kaya napaatras na lang ako para hindi
tuluyang mapadikit sa kanya.
"What didI do, baby? Why are you mad? tila
naguguluhan na tanong niya.
Nakahalukipkip na umirap ako sa kanya. Tuluyan ko
nang binitawan ang seradura dahil hindi ko rin naman
masasara iyon dahil ang laking harang ng isang ito.
"Bakit sumunod ka pa rito?! Hindi pa rin naaalis ang
inis ko.
Marahas na napabuga siya ng hangin habang
nakatingin sa akin at pilit iniintindi ang pagbabago bigla ng
mood ko.
"We are okay a minute ago, right baby? What
LXI: Selos
9/14
happened? Ano ang nagawa ko? Hinawakan niya ang aking
kamay.
"At kailan pa tayo naging okay, aber?" Tinaasan ko siya
ng kilay.
Aba, nakakalimot yata ang isang ito. Yes, he gave me
flower and accepted it but we are not yet okay. Hindi ko pa
nakakalimutan ang kasalanan niya at hanggang ngayon ay
hindi pa siya nagpapaliwanag.
Dinagdagan pa niya nang patawa-tawa niya ro'n sa
babae!
"Naiinis ako sa pagmumukha mo!" dugtong na saad ko
pa.
"Why? Is there something wrong with me? He looks
bothered but I just sneered at him

"Dapat ba ay may dahilan para mainis ako sa yo! Basta
naiinis ako kapag nakikita kita!"
Napakamot na lang siya sa ulo na tila hindi na alam
ang gagawin.
"'m sorry, okay? Kung anuman ang nagawa ko, I'm
really sorry, baby" Hinaplos niya ang braso ko at akmang
hihilahin para yakapin nang itulak ko siya palayo.
"Labas na! Matutulog ako! Kumain ka na, ulamin mo
na'yong dinuguan. Sabihin mo na lang sa akin kung hindi
mo na naaalala ang pangalan mo." Pilit ko siyang itinulak
LXI: Selos
10/14
palabas.
"A-anong dinuguan? lbinalik ko sa babae," sagot niya
na nagpatigil sa akin.
Mas lalo namang nangunot ang noo ko. "Bakit mo
ibinalik?! Para nga raw sa yo 'yon!" sarkastiko ko pang sabi.
Hindi ko naman sinabing ibalik niya, pero hayaan mo
na nga. Baka kung ano pa ang nilagay ng isang yon doon!
Tsk!
"Are you jealous, missy?" maya-maya ay saad niya.
Laglag ang panga na tiningnan ko siya na nakangisi
naman sa akin.
"Anong nagseselos?! Asa ka, Montereal!" Bakit ako
magseselos sa payaso na yon, e 'di hamak na mas maganda
ako sa kanya!
Humalakhak siya na mas lalong nagpainis sa akin. "Alis
na nga. 'Wag mo nang dagdagan ang inis ko sa 'yo dahil
sasabihin ko talaga sa tatay ko na pauwiin ka na
"Tatay Aurelio won't let me leave, baby. confident na

sagot niya.
Tumikwas ang aking kilay. At ano ang ibig niyang
sabihin doon, aber?
Napangisi lang slya, Nakuha pang mang-asar. Nakakita
lang ng pagkakataon ay nagiging kampante na ang
Montereal na 'to!
LXI: Selos
11/14
"T'm sorry." He is still chuckling. "Anyway, baby...I
bought you mangoes with some bagoong. Narinig ko kanina
na naghahanap ka." Kinuha niya ang kamay ko at saka
isinabit sa daliri ko ang plastic na ngayon ko lang napansin
na may dala pala siyang ganoon.
"Pahinga ka na. Maghahanda lang ako ng pagkain
natin" Mabilis na hinagkan niya ako sa noo bago dali-daling
lumabas sa kuwarto.
Naiwan akong mag-isa na napapatingin na lang sa
nakakapaglaway na mangga at bagoong alamang.
Maya-maya ay narinig ko ring dumating na ang tatay
ko, pero hindi na ako lumabas sa kuwarto. Nabusog na ako
sa kinain kong mangga kaya silang dalawa na lang ang
nagtanghalian. Pagdating naman ng hapon ay nagtambay
lang ako sa salas at nanood ng balita.
"Inom daw po kami, baby." Maya-maya ay nilapitan ako
ni Phoenix na nagpapaalam na parang bata.
"Bahala ka! Wala naman sa akin ang baso at tubig!"
pilosopong sagot ko habang hindi pa rin inaalis ang
atensyon sa telebisyon. Ni hindi ko nga siya tinapunan ng
tingin dahil natatakot ako na kapag nagtama ang aming

mga mata ay makita niya ang tunay na nararamdaman ko.
Ang ayos nang pagkakaupo ko, nakapatong pa ang
dalawa kong binti sa pang-dalawahang sofa na siyang
LXI: Selos
12/14
kinauupuan ko rin habang maya't maya ang haplos ko sa
aking tiyan nang dumating siya. Sa gilid ng aking mga mata
ay kita kong umupo siya sa armrest ng single sofa na nasa
tabi ko.
"No, baby. I mean, tatay and your titos want me to join
them. Kaunti lang naman ang inumin ko," sabi pa niya na
parang bata na nagpapaalam sa magulang niya.
reamne
Napaismid ako. "Bahala ka nga. Bakit ba nagpapaalam
ka pa sa 'kin?" Para kasi siyang bata na umuungot sa tabi ko.
Padabog na sumulyap pa ako sa kanya pero mabilis
lang din akong nag-iwas ng tingin lalo na noong nakitang
nakatingin din siya sa akin. Nawala na ang inis ko kanina
pero naalala ko na naman.
LXI: Selos
13/14
"Baka hanapin mo ako-
"Bakit kita hahanapin? Kahit nga umuwi ka na sa inyo,
hindi kita hahanapin!" tuloy-tuloy na sabi ko.
Bigla ay pareho kaming natahimik. Tanging iyong news
anchor na lang sa TV ang maririnig.
Kulang na lang ay sabunutan ko ang sarili. That's foul,
Astrid! Ang dalas kasi ng bibig mo!
Alam ko rin naman na hindi totoo ang sinabi ko pero
minsan kasi ay hindi ko na mapigil ang bibig ko lalo na

kapag naiinis ako.
Napatikhim ako. "Kay T-Teresa ka magpaalam, hindi sa
a-akin! Yan tuloy, hindi ko na naintindihan ang pinapanood
ko!" Paninisi ko pa sa kanya, pilit iniiba ang usapan.
Hinihintay ko pa naman kung kailan 'yong concert ng
K-pop group na sinusubaybayan ko, ani ko pa pero ang
totoo ay na-guilty ako sa sinabi.
Okay,I dont want him to leave. Siguradong hahanapin
ko siya kapag umalis.
"Why would I ask permission from that woman? I don't
even know her, he asks confused.
Napalkot na lang ang mata ko sa ere pero kahit paano
ay nakahinga rin ako nang maluwag.
"Sige na! Pumunta ka na ro'n! Bahala ka kapag
nalasing ka, walang mag-aalaga sa 'yo!" Ang kulit pa naman
LXI: Selos
14/14
niya kapag nalalasing, parang bata. Bahala na nga siya sa
buhay niya!
"Nandiyan ka naman..." bulong pa niya bago tumayo
na, pero bago tuluyang umalis ay muli niya akong hinalikan
sa ulo.
"Hmm, bango..." Isang mabilis na haplos sa aking tiyan
at bago ko pa siya mahampas ay nakalayo na siya sa akin.
"Montereal!" Tanging ang matinis na boses ko na lang
ang narinig sa buong kabahayan.
Nasaan ba kasi ang tatay ko? Dati ay laging nakabantay
ang isang iyon, ngayon ay parang wala nang pakialam.
Masyado na ring kampante kay Phoenix, feeling ko nga ay

mas kinakampihan na niya ang isang iyon kumpara sa akin.
Wala yong pusa kaya pagala-gala ang daga! Tsk!
🔥LXII: Mahal
1/18
LXII: Mahal
"Naku naman! Napaka-pogi talaga ng boyfriend mo,
Astrid!" Nangingibabaw ang boses ni Tita Bella habang
nagkukuwentuhan kami.
Nandito kami sa ngayon sa terrace kasama ang iba ko
pang tiyahin at mga pinsang babae na dumayo ng
kuwentuhan. Mayroon ding nakahaing ilang maiinom pero
sila lang ang umiinom, nakikisali lang ako sa usapan at kung
minsan ay nakikidampot ng pulutan.
"Naku, tita. Hindi poBago pa ako makasagot ay
nagkantiyawan na silang lahat.
"Magaling pumili itong si pinsan. Aba, napakagandang
lalaki ba ga naman nang nabingwit e!" saad agad naman ni
Ate Myla, pinsan ko.
Pulang-pula na ang mga mukha nila habang panay ang
bungisngis at maiingay na rin tanda na pare-pareho nang
nakainom. Dito kasi sa amin ay kahit mga babae umiinom
din, mas malalakas pa ngang uminom kaysa ibang mga
lalaki. Kumbaga, ito na rin ang naging bonding ng mga
Kamag-anak ko.
"Siguradong maganda at guwapo itong kambal
paglabas, Sabihin na nating maganda ang lahi natin...
sambit naman ng Ninang Pacing na marahang hinahaplos
ang aking tiyan.

"Ay dagdagan pa ng lahi ni Phoenix, siguradong may
LXII: Mahal
2/18
pangdayo tayo sa contest, dugtong pa niya.
Napapailing na lang ako habang mahinang
napapatawa. Sanay na ako kapag ganito silang kaiingay,
may inom man at wala ay lagi namang high volume ang
mga boses. Nasa lahi na rin yata namin 'yon. Minsan nga ay
napagkakamalan pang galit, pero ang totoo ay 'yon na ang
normal na boses.
"Happy, happy, happy birthday! Sa'yo ang pagkain! Sa
yo ang inumin! Happy, happy, happy birthday! Sana ay
malasing mo kami!" Pare-pareho kaming napatingin sa
bahay-kubo na hindi kalayuan sa amin, kung saan naman
nag-iinom ang mga lalaki.
ldagdag pa ang mga yon na mga nakainom na rin.
Aba't lasing na ang mga loko!" Narinig kong sabi ng
mga tita ko.
Agad na hinanap ng mga mata ko si Phoenix na kasama
roon, at aga din akong napangiti nang makita ang malaking
ngiti sa kanyang labi habang nakikipalakpak. Nakikisaliw
ang ulo niya dahil hindi naman alam ang lyrics ng kinakanta
ng mga tiyuhin ko.
"Happy, happy, happy birthday! Sa'yo ang inumin! Sa
yo ang pulutan! Happy, happy, happy birthday! Sana ay 'di
tayo malasing!" Patuloy sa pagkanta ang mga tito ko.
Napapakamot na lang ako sa ulo dahil wala namang
LXI: Mahal
3/18
may birthday pero 'yon ang kinakanta. Si Phoenix naman ay
tawa lang ang ambag.
Habang tinitingnan ko siya ay hindi ko rin mapigilang
hindi mapangiti. Ang aura niya ngayon ay malayong-malayo
sa masungit at hindi pala-kaibigan na lalaki na una kong
nakilala. Nakikita ko na lang siyang nakikipagtawanan sa
mga kamag-anak namin, kahit sa mga pamangkin ko ay
nakikipaglaro rin siya. Tapos kung minsan, naririnig ko rin
siyang kumakanta ng old songs na siguradong natutunan sa
mga tito ko. Puro jologs kasi ang tito at tatay ko kaya kung
ano-ano ang tinuturo kay Phoenix.
"Tingnan mo ang tatay mo.." Inakbayan ako ni Ninang
Pacing. "Noong una ay hahabulin pa ng itak ang boyfriend
mo. Ngayon ay parang tuko kung maka-akbay e!"
Turo pa niya kahit na nakikita ko rin naman. Napatango
ako. Totoo naman ang sinabi niya.
Everything was still vivid. Phoenix is my father's mortal
enemy when they first met, but now? Para silang matalik
na magkaibigan na hindi na mapaghiwalay. Nakaakbay pa
ang aking tatay sa kanya, hindi rin naman nagkakalayo ang
height nila dahil kung hindi ay siguradong hirap na hirap
abutin ng aking tatay ang balikat ni Phoenix
Si Phoenix naman ay namumula na ang mukha at leeg,
habang ang tatay ko ay panay ang bungisngis na nawawala
na ang mga mata.
LXI1: Mahal
4/18
Kitang-kita ko rin kung paano siya walang arte na
nakikisalo sa shot glass at nakikisubo sa pulutan gamit ang
tinidor na gamit na ng iba. Alam ko namang laki sa yaman si

Phoenix at hindi katulad nang kung anong klaseng
pamumuhay ang mayroon kami pero kitang-kita ko kung
paano siya nakikibagay sa lahat.
Natigilan ako nang biglang sumulyap sa gawi namin si
PhoenixX.
I miss you..." Gumalaw lang ang bibig niya pero sapat
na iyon para maintindihan ko kung ano ang sinabi at iyon
ang naging dahilan para muli akong pagkantiyawan na mga
tiyahin ko.
Agad na namula ang aking mukha at kahit pigilan ay
umuusbong pa rin ang ngiti sa labi.
"Nakakakilig naman ang mga batang ire!
Ganyangganyan ang inyong Kuya Mario noong nanliligaw
sa akin e!" tila kilig na kilig na sabi ni Tita Mercy pagkatapos
ay nilagok ang shot na para sa kanya, hindi na napansin na
mataas ang inilagay na alak.
Nagtawanan kaming lahat.
"Gusto yatang bumalik sa pagkadalaga. Baka mamaya
ay masundan si Cristina ha?" Pangangantiyaw nila habang
tinutukoy ang bunsong anak ng aking tiyahin na nasa
college na.
LXII: Mahal
5/18
Maya't maya ang sulyap ni Phoenix sa gawi namin,
kada limang minuto yata iyon ay parating hahanapin ang
mga mata ko. Kapag nagtama na ang aming mga tingin ay
ngingiti lang bago babalik sa pakikipag-kuwentuhan sa mga
lasing kong tiyuhin.
Ang mga tita ko naman kahit kailan ay hindi na

nagtanong kung bakit noong una ay halos itulak ko palayo
Dreame
si Phoenix. Bukod sa nang-aasar lang at nakikipagbiruan ay
hindi nila binubuksan ang sensitibong pag-uusap na alam
nilang ayoko ring pag-usapan. Maayos ang naging
pakikitungo nila kay Phoenix, nadaan yata sa gandang
lalaki. Tsk!
Well, I can't blame them though. You will just know this
man smells good, just by looking at him. Ang lakas lang
LXIl: Mahal
6/18
makahatak ni Phoenix sa kahit na kanino, kaya nga may
naliligaw rin na payaso rito sa bahay namin. Tsk!
Bago pa ako mawala sa mood dahil naalala ko iyon ay
nakitawa na lang ako sa mga kasamahan.
Bandang alas nueve ng gabi ay nagpasya nang
mag-agwatan ang mga babae. Niligpit lang nila ang mga
pinag-inuman bago nagpaalam na sa akin na uuwi na sa
kani-kanilang mga bahay. Ang mga lalaki naman ay
nandoon pa rin, maiingay at malakas ang tawanan.
Bago ako pumasok sa loob ng bahay ay lumingon
muna ulit ako sa gawi nila. Nagtama ang mga mata namin
ni Phoenix, tinanguan ko lang siya bago umibis na papasok.
Nanlalagkit ang aking katawan dahil medyo
maalinsangan ang gabi kaya nagpasya na akong mag-half
bath para mamay ay masarap ang tulog.
"Sabihin mo na nilalaman ng puso mo. At
nararamdaman nito, hmmm..." Kumakanta-kata pa ako sa
loob ng banyo habang sinasabon ang katawan.
Marahan kong ikinekembot ang bewang pero pag-ikot

ko ng katawan ay para akong aatakehin sa puso nang
makitang papasara na ang kabubukas lang na pinto at hindi
na lang ako ang mag-isa rito sa banyo
Nakatayo sa harap ko si Phoenix Montereal at
kitang-kita niya ang hubad kong katawan!
LXI1: Mahal
7/18
Nakatulala lang siya sa harap ko na parang hiniwalayan
ng kaluluwa. Pulang-pula ang magkabilang pisngi at leeg,
habang mabibigat ang paghinga.
llang minuto yata kaming natulala lang sa isa't isa
bago nabulabog ng malakas kong tili.
"Oh, f'ck! I'm sorry, baby! I didn't know! Damn it! Shit!
"Saka lang din siya natauhan habang sunod-sunod ang
paglabas ng malulutong na mura.
Aligaga siya sa loob na nagpaikot-ikot na hindi
malaman kung ano ang gagawin.
"G go ka! Bakit ka biglang pumapasok? Hindi ka ba
marunong kumatok?!" Hindi ko alam kung saan ko ilalagay
ang mga braso at kamay, kung sa hubad ko bang dibdib o sa
aking perlas ng silanganan na nakabuyangyang din.
Alam kong ilang beses na niyang nakita ito... pero
kahit na! Para akong hubad na but"te sa harap niya. Lintek!
"Bastos ka talaga kahit kailan!" Kalaunan ay hinagilap
ko rina ng tuwalya at itinakip iyon sa katawan kahit na may
sabon pa ako.
"Hindi ko a-alam, mahal ko! I swear! S-sorry! 1just
want to p-pee, Hindi ko naman-" Kulang na lang ay
magbuhol ang dila niya kapapaliwanag

"H'wag ka nang magpaliwanag! Labas, Montereal!
Tutusukin ko 'yang mata mo! Nakukuha pa niyang humagod
LXI1: Mahal
8/18
ng tingin!" Paano ba naman ay kahit nag-so-Sorry ay todo
gala rin ang mata niya sa katawan ko sa halip na lumabas na
lang agad o kaya nagtakip man lang siya muna ng mata
sana.
Huminga siya ng malalim. "Tm really sorry, baby.
Please, be careful. B-baka madulas ka. H'wag ka nang
mataranta. It's my fault, I'm really sorry" Nag-aalalangg
tumingin pa siya sa akin bago lumabas.
Huwag daw mataranta pero siya itong aligaga ro'n!
Napapabuga na lang ako ng hangin. Habol ko rin ang
hininga at lahat yata ng duto ko ay napunta sa buong
mukha.
Nakakahiya! Pero lintek.. kahit hiyang-hiya ay may
sumisibol na kakaibang kiliti sa aking katawan habang
naaalala ang malagkit na tingin ni Phoenix sa akin.
Bakit ba kasi nakalimutan kong i-lock angp into? Hindi
ko rin naman kasi alam na talagang timing pa yong
paggamit niya ng C.R. Hindi man lang din ba niya
naramdaman na may tao rito sa loob?
Hindi kasi tulad sa kanila na maraming banyo, dito sa
probinsya namin ay isa lang at magkasama na ang paliguan
at ang toilet bowl,
Marahas akong napailing at pilit na kinalimutan na
lang ang nangyari. Binilisan ko na lang ang paglilinis ng
LXI1: Mahal
9/18
katawan. Pagkatapos ay sinuto ang bathrobe. Malapit na
nga magsikip ito sa akin dahil sa laki ng tiyan ko.
Nakahawak ako sa ilalim ng aking tiyan habang ang
isang kamay ay umaalalay sa pwede kong hawakan habang
dahan-dahang naglalakad. Pabukas ko ng pinto ay muli
akong napahawak sa dibdib nang makitang nakatayo sa
labas si Phoenix habang nakayuko.
Akala ko nga noong una ay nakatulog na siya pero agad
din namang nag-angat ng ulo noong marinig na nagbukas
ang pinto. Agad na nagtama ang aming mga mata.
"A-ano pa ang g-ginagawa mo rito?" Akala ko ay
nakaalis na siya at bumalik doon sa nag-iinuman.
"Are you okay, baby?
Nag-init ang aking pisngi. "Pagkatapos mo akong
silipan, sa tingin mo ay okay ako?!" Pagsusungit ko para
pagtakpan ang kahihiyan.
"1 promise, baby. Hindi ko po talaga sinasadya! Itinaas
pa niya ang kanang kamay at parang bata na
dinedepensahan ang sarili.
"Oo na. Nangyari na!" Sinimangutan ko na lang siya
pero ang totoo ay nahihiya pa rin ako.
Siguro ay na-turn off na siya dahil ang laki-laki na ng
katawan ko. Aba, baka akala niya mga anak niya 'tong
dinadala ko. Teka nga, bakit ko ba iniisip 'yon?E ano naman
LXII: Mahal
10/18
kung ma-turn off siya?!
"Magbibihis na ako. Alis diyanl" Nakaharang kasi siya
sa dadaanan ko.
Hahawiin ko sana ang braso niya para makadaan pero
mas lalo lang siyang humarang.
Masama ang tingin na nag-angat akong muli ng ulo
pero sa huli ay napasinghap na lang ako nang hawakan niya
ako sa bewang at maingat na isinandal sa pader sa gilid.
Amoy na amoy ko ang alak na dumikit na sa katawan
niya pero alam mong mabango pa rin. Ang isa pang
nagpapakabog ng aking dibdib ay ang mainit na singaw na
binubuga ng katawan niya. Kalilinis ko lang pero parang ang
init at ang alinsangan bigla ng paligid.
"W-what do you think you are doing, M-Montereal?
K-kaag naabutan tayo ng tatay ko, l-lagot ka na naman sa
k-kanya!" Pananakot ko kahit na ang totoo ay hindi ko na
alam kung ako pa ang kinakampihan ng tatay ko. Tsk!
"Tatay is already sleeping, baby. Inihatid ko na siya sa
kuwarto." Napasinok pa siya.
"Kaya ang lakas ng loob mo? Ganoon ba?" Sumisilip
ako sa likod niya kung saan maaaring biglang sumulpot ang
tatay ko.
Paano siya nakakasigurong tulog na? Paano kung
bumangon? Malilintikan talaga kaming dalawa. Pati ako ay
LXI1: Mahal
11/18
idinadamay niya!
Natigilan ako sa pagsilip nang hawakan niya ang aking
baba at pilit na iniharap sa kanya. Nakayuko siya sa akin
para magpantay ang aming mga mukha.
"Galit ka pa rin ba sa akin, missy?" halos bulong lang
iyon pero rinig na rinig ko.
Amoy toothpaste na ang kanyang hininga.

Nakapag-toothbrush na ang loko. Mabuti na lang dahil
sasabunutan ko talaga siya nang amoy alak ang hininga
niya. Ang baho kaya!
"Alam kong ang dami kong kasala-"
"Mabuti alam mo!" Pagpuputol ko sa dapat na
sasabihin niya. Marahas akong napabuga ng hangin habang
sinasalubong ang kanyang mga tingin.
"Hindi lang ako ngayon nagagalit sa yo. Marami pa
akong bagay na ikinagagalit at alam mo ang dahilan
Phoenix!" ngayonay seryoso nang saad ko.
"Yes, baby. I know..." Nakaliliyo ang malambing niyang
boses habang marahang hinahaplos ang aking pisngi na
nagdudulot ng kuryente at kiliti sa aking buong katawan.
"Araw-araw kailangan kong tiisin na makita kang
umiiyak at nasasaktan, kaysa makita kitang mapahamak.
Mas hindi ko kaya kung tuluyan kang mawawala sa 'kin,
maya-maya ay sabi niya na muling nagpagulo lang ng utak
LXII: Mahal
12/18
ko.
"Hanggang ngayon ay hindi kita maintindihan,
Phoenix. Bakit mapapahamak? Kanino? Na kailangan pa
nating m-masaktan pareho?" Hindi ko na napigilan na
mabasag ang boses lalo na nang maalala kung gaano
kasakit ang mga naging desisyon namin sa isa't isa.
llang beses na niya sinabi ito pero hindi naman niya
rearme
ipinaliliwanag nang maayos. Para sana maintindihan ko rin,
di ba?
"Sa totoo lang, galit pa rin ako sa yo! Pero mas
nagagalit ako sa sarili ko. Alam mo kung bakit?! Nakatitig
lang siya sa akin. He is always like this. He will just look at
you and will let you tell everything, but he will not explain
his side or defend himself.
LXI: Mahal
13/18
"Kahit ilang beses mo na akong pinagmukhangt'nga.
Kahit na gaano pa ako nasaktan sa mga ginawa mo sa akin
.. hindi pa rin kita kayang itulak palayo, dahil.." Mariin
akong napalunok habang nagsisimula nang mamuo ang
luha sa mga mata.
Parehong mabigat ang aming paghinga. Ramdam ko
ang tensyon sa kanya.
"Dahil.. m-mahal na mahal kita!" Kulang na lang ay
ipagsigawan ko sa harap niya iyon.
"T*ngina, ang galing mong magpa-fall e! Tapos kung
kailan hulog na hulog na sa 'yo, saka ka naman mawawala
na parang bula na g'go ka!"
Hindi ko na napigilan, tuluyan na akong napaiyak.I
punched his chest using my trembling hands. Sa
pamamagitan lang nito saka ko mailalabas ang lahat ng
pinagsama-samang sama ng loob at pagmamahal para sa
kanya.
Ang tagal ko ring kinimkim ito. Sa galit at inis sa kanya
ay napaamin tuloy ako!
Namayani ang katahimikan sa amin. Wala akong
narinig na sagot sa kanya kaya nag-iwas na lang ako ng
tingin. Mabilis na pinalis ko ang luha at muli siyang tinulak
palayo,
"B-bwiset ka t-talaga.." humihikbing sabi ko.
LXII: Mahal
14/18
Wala akong narinig na reaksyon sa kanay. Alam ko
naman na hindi pareho ang nararamdaman namin pero
masakit pa rin pala talaga. Baka nga kaya nagtitis lang si
Phoenix ay para kapag lumabas na ang mga bata ay
mayroon siyang dahilan para kunin sila sa akin.
That would be the death of me. Kapag iniwan ako ni
Phoenix kasama ang mga anak namin ay siguradong
hinding-hindi ko na kakayanin.
Tuloy-tuloy ang paghikbi ko sa isiping iyon. Ako rin ang
nagpunas sa luha ko. Nagbaba na lang ako ng tingin dahil
siguradong mas masasaktan lang ako kapag tiningnan ko si
Phoenix.
"A-alis na nga! Narinig mo naman na siguro ang gusto
mong marinig. M-matutulog na ako!" Muli ko siyang
itinulak. Gusto ko na lang umalis dahil bigla akong nahiya sa
ginawa kong pag-amin.
Pero sa halip na bitawan ako ng hudyong ito ay mas
lalo lang niyang idinikit ang katawan sa akin. He held my
chin and make me look at him.
Pinanuyuan lang ako ng lalamunan sa intensidad ng
mga tingin niya sa akin.
"A-ano ba, Phoenix? Ang init-init! Bitawan mo nga
a-ako!" Pilit kong pinatatag ang boses at umakto na parang
wala lang ang sinabi tutal wala rin naman akong sagot na
LXII: Mahal
15/18
nakuha sa kanya
"C-can you say it once again, baby?" sa halip ay sabi
niya.
Napatim ang aking bagang. Parang gusto ko siyang
bulyawan at saktan. "No! Para ano?! Para p-pagtawanan mo
a-ako dahil hanggang ngayon t"nga pa rin ako pagdating sa
yo?!" Sumakit lalo ang aking dibdib.
Ang sakit-sakit mong mahalin, Montereal!
"What?! No! Why would I, baby?" tila nagugulantang na
sagot niya.
"Totoo naman, di ba? Siguro pinagtatawanan mo na
ako sa utak mo dahil nagawa mo akong paibigin. Alam na
alam mo kung paano ako k-kukunin. Pagkatapos ay iiwan-
Naiiyak na naman sana ako pero naputol ang lahat ng
sasabihin ko nang dumampi ang labi niya sa akin.
Nanlaki ang aking mga mata nang magsimulang
gumalaw iyon. Sa pagsinghap ko ay nagawa niyang kagatin
ang ibabang labi ko. Ang halik na iyon ay sapat na para
buhayin ang lahat sa sistema ko. Bago pa man ako
makahalik pabalik ay nakalayo na siya sa akin.
"Mahal din kita, missy. Mahal na mahal..." mahina at
buong sabi niya pero tila kulog iyon na dumagundong sa
aking tainga patungo sa aking dibdib. Daig pa ang tambol sa
lakas ng paghataw ng aking puso
LXI1: Mahal
16/18
"L-lasing ka lang, Montereal. T-tigilan mo akol" nauutal
na ani ko habang napapailing.
Totoo ba ang sinabi niya? Paano kung pinapaasa niya

lang ako? Paano kung dala lang ng alak ito?l
"No, baby. I am still sober. Uminom lang ako pero hindi
ako lasing. Walang mag-aalaga sa 'yo kapag nalasing ako.
but enough of that." Hinawakan niya ang magkabila kong
pisngi
"What I have said is true. I love you, and it feels like my
heart would burst into too much emotion knowing that you
love me too, baby.." Habol pa niya ang hininga matapos
sabihin ang lahatng iyon.
Bahagya siyang napalayo at napasabunot sa buhok na
medyo humahaba na. "Fck! You love me, baby! Damn!
Tumawa siya pero muli ring napamura na tila hindi
makapaniwala.
Kumikislap ang mga matang tumingin siya sa akin na
hindi alam kung tatawa bao iyak.
Kahit ako ay nagugulat din, hindi makapagsalita.
Seeing his genuine reaction and hearing the three words
have been waiting for him to tell me feels so surreal. Parang
nasa alapaap ang pakiramdam ko. Sobrang saya.
Lahat ng sakit at pagdududa ay tila parang bula na
nawala sa kalawakan. Napunan lang iyon nang
LXII: Mahal
17/18
nag-uumapaw na pagmamahal para sa lalaking nasa
harapan ko ngayon.
"S-shush.. 'wag kang maingay. B-baka marinig ka ni
tatay.." Sa dami nang sinabi niya ay ito na lang ang nasabi
ko.
Sa huli ay napapangiti na lang ako habang nakatingin

kay Phoenix.
"Please say it again, baby." Humarap siya sa akin at
itinaas pa ang hintuturo na parang batang humihiling na isa
pang laruan.
Tila mapupunit ang labi ko sa pagngiti habang walang
kapaguran sa pagkabog ang aking puso.
I hold his cheek and caressed his soft red lips while
looking straightly into his eyes. "llove you, Phoenix. Mula
noon, hanggang ngayon...mahal na mahal."
Agad na sumilay ang ngiti sa kanyang labi na hanggang
ngayon ay sobra-sobra pa rin ang epekto sa akin.
Pinaglapat niya ang aming mga noo. There is no onel
would rather be with right now than you, missy..
masuyong bulong niya at napapikit na lang ako nang
hagkan niya ang aking magkabilang mga mata na kanina
lang ay umiiyak dahil akala ko ay mabibigo na naman ako.
"You complete me, baby" He kissed the tip of my nose.
"T love you, missy. Ikaw pa rin ang parating pipiliin ko.
LXII: Mahal
18/18
Mahal na mahal kita.."And he sealed it with a
mind-blowing kiss.
🔥LXIII: Safe SPG
1/15
LXIII: Safe "SPG
"S-sandale, P-Phoenix! Ano b-ba?" Mapinong kinurot
ko ang braso niya na nakayakap sa aking bewang.
"Umusog ka kase nang k-konti.. palayo, hindi pasiksik

lalo sa 'kin!" mariing saad ko pero pinanatili pa rin ang
mahinang boses dahil baka marinig kami ng tatay ko.
Nandito na ako sa kuwarto ko, nakahiga sa kama, at
handa nang matulog pero hindi ako payagan makatulog
nitong si Phoenix dahil kanina pang umaandar ang
kapilyuhan. Kanina ko pa siyang pinapausog palayo dahil
malaki naman ang kama, kasya kaming dalawa kahit hindi
magsiksikan pero ang gusto ng lalaking 'to ay isiksik ang
sarili sa akin. Tumalikod na nga ako sa kanya para hindi
kung ano-ano ang pumapasok sa utak niya.
"Why, baby? I just want to hug you.. bulong din niya.
Naipilig ko pa ang ulo nang maramdaman ang mainit at
nakakakiliti niyang hininga sa aking leeg.
"Alas onse na, Montereal! Kung ayaw mong matulog ay
magpatulog hmm, ahhh..." Nakagat ko ang labi nang
walang pag-iimbot na lumabas ang mahinang ungol doon.
Paano ba naman ay bigla niyang dinilaan ang aking
leeg at pinasadahan nang maliliit na halik ang aking balikat.
Agad na kumalat ang init at kuryente sa aking buong
katawan pababa sa pagitan ng aking mga hita.
How can I sleep if there's a beautiful woman, lying
LXII: Safe SPG
2/15
beside me, hmm?" ani pa niya bago mas lalong
ipinagsiksikan ang sarili sa akin. "At gising na gising, mahal
ko.."
"Anong gising" Bago ko pa matapos ang sasabihin ay
naramdaman ko na ang matigas at galit na galit na bagay na
tumatama sa aking pang-upo. Hindi ko man nakikita ay

alam na alam ko na kung ano yon.
"P-Phoenix, h-ha! P-pakalmahin mo yan!" kunwari ay
matigas na saad ko kahit na ang totoo ay napapasinghapp
ako dahil sa tuwing nagsasalita ako ay mas lalo niyang
pinagduduldulan ang kanyang pagkal"Tki sa aking
pang-upo.
Napayakap ako sa unan na nasa aking unahan. Lintek
na Montereal ito, idadamay pa ako!
"How, baby? He misses you so much..." he sensually
whispered just right in my ears as he started humping
behind me.
Ang kanyang kamay na kanina ay marahang
humahaplos sa aking malaking tiyan ay dahan-dahan nang
tumataas hanggang sa umabot iyon sa aking sensitibong
mga dibdib, Dinig na dinig ko ang mabibigat na paghinga
niya na mas lalong nagdadagdag ng init sa paligid. Ang pisi
ng aking pagpipigil ay kaunting-kaunti na lang.
"M-matulog na t-tayo, Phoenix..." kulang sa diin na
LXII: Safe SPG
3/15
saad ko.
Mariin akong napapikit at sunud-sunod na napalunok
ng laway. Pakiramdam ko ay pangangapusan din ako ng
hininga habang unti-unti ko nang nararamdaman ang
pamamasa ng maselang bahagi ng aking katawan, habang
patuloy rin si Phoenix sa ginagawang pang-aakit sa likod ko.
"Off mo 'yong a-aircon, M-Montereal. M-malamig na.."
sabi ko na lang para lumayo siya sa akin dahil kapag hindi
huminto ang isang ito ay siguradong kung saan kami
hahantong na dalawa. Kahit na ang totoo ay parang

tutupukin ako ng apoy sa sobrang init ng nararamdaman.
Pero may sarili ring paraan ang isang ito. "I will warm
you, baby. What do you think?" tila nakakalokong sagot ppa
niya.
Bahagya pa niyang inangat ang ulo para silipin ang
reaksyon ko mabilis naman akong pumikit. Dalawang
magkasunod na hinalikan niya ang aking pisngi pagkatapos
ay ang aking panga.
Muli akong napalunok at marahas na napabuga ng
hangin, "A-ang pilyo mo, ha? P-pinayagan na nga k-kita na
matulog dito... baka g-gusto mong palabasin kita? ani ko
na may halong banta pero hindi siya basta-bastang
nadadala sa simpleng pananakot.
Kinuha nga lang din niya ang pagkakataon na ito dahil
LXIII: Safe SPG
4/15
alam niyang lasing at tulog na tulog ang tatay ko. Mautak
ang isang ito! Feeling ko tuloy ay nilasing niya talaga 'yong
isa para rito. Tsk!
"Iba yata ang lalabas, mahal ko... pero papasok muna,"
makahulugang saad niya.
Mabilis na nag-init naman ang aking pisngi. Hindi ko
alam kung nabahiran lang talaga ng pagka-berde ang utak
ko pero iba yata ang pagkakaintindi ko sa sinabi niya.
Tumawa pa siya nang mahina, nanunudyo pa lalo.
"Ang kulit mo!" Kinurot ko ang braso niya para maialis
ang pagkakayakap sa akin, mahina ko rin siyang siniko bago
ako na ang umusog palayo.
Sa huli ay bumangon din ako at umalis sa pagkakahiga

sa kama. Inayos ko ang bestidang suot na bahagya nang
lumilis sa kakulitan ng isang ito. Namewang ako at
tiningnan siya nang masama, habang ang maharot na
lalaking ito ay nanatiling nakahiga. Nakatukod pa ang
kanyang siko habang nakaharap sa akin.
"Matulog na tayo, Phoenix! Sa labas ka talaga
matutulog kapag hindi ka pa tumigil!"
Noong mga unang araw niya kasi rito ay sa terrace siya
natutulog. Kahit na sabihin na galit ako sa kanya noon ay
hindi ko rin maiwasan na hindi mag-alala dahil malamig sa
labas, malamok din. Kaya naman kada umaga ay puno ng
LXIII Safe SPG
5/15
pantal ang kanyang braso. Noong medyo nagiging okay na
sila ng tatay ko ay na-promote siya sa salas, doon na siya
natutulog.
"ButI can't sleep anymore, baby... ginising mo kase"
Napanguso siya na parang bata habang minumuwestra ang
nasa ibaba.
Naglipat din naman ang tingin ko roon at muntik nang
lumuwa ang mga mata ko nang makita ang malaking
umbok sa suot niyang short. Parang may nagtayo ng tent
doon! Jusko naman!
Pulang-pula ang mukha na nag-angat ulit ako ng tingin
papunta sa mukha niya. Naabutan ko pa ang nakalolokong
ngisi ng lalaking ito na parang proud na proud pa siya.
LXIII: Safe SPG:
6/15
"Puro kapilyuhan 'yang t-tumatakbo sa isip mo, ha?!
Magsuot ka nga ng d-damit, ang lamig-lamigl" Kalat na ang

lamig dito sa kuwarto pero hindi man lang yata nilalamig
ang isang ito na walang suot na kamiseta man lang.
Sabagay, kanina pa nga rin kasi ang init-init.
Pabalikwas siyang bumangon, nakaharap at
namumungay ang mga matang nakatingin sa akin. "Five
months, baby... no, it's almost 6 months.." Nagtaka pa ako
nang inangat niya ang kamay. "Halos anim na buwan na
akong tigang!"
Nalaglag ang aking panga. Ano raw?!
Siguro kung hindi ko lang napigilan ang sarili ay kanina
pa akong napabunghalit ng tawa. Para kasing bata si
Phoenix na akala mo ay napakasimple ng hinihingi.
Nakagat ko ang labi. "B-bakit? H-hindi ka ba
napagbigyan ng Meredith mo, ha?!" tanong ko na plano lang
siyang asarin pero ako yata ang naasar sa sarili kong
tanong.
Isipin pa lang na may nangyari sa kanila ay sumasakit
na ang dibdib ko.
Marahas siyang napatayo nang tuluyan sa kama at
mabilis na nakarating sa harap ko. "No, baby! Of course not!
Thave been loyal to you even we are not together. Kahit na
tamaan pa ako ng kidlat sa kinatatayuan ko, pangako
LXIII: Safe SPG
7/15
nagsasabi ako ng totoo, mahal ko! Si Mariang-palad nga
lang ang kasa-kasama kol dire-diretsong sabi niya na akala
mo ay sundalong nanunumpa.
Doon ay tuluyan na akong napatawa. Naniniwala
naman ako. Sa sinabi niyang mga buwan na nagdaan ay

ganoon kami katagal na hindi nagkita, kasama na yong
halos tatlong linggo niya rito sa amin.
Hinawakan niya ako sa bewang at kunwari ay napairap
ako.
Mga galawan mo, Montereal! lisa ka pa, hetong
nakadalawa ka na nga!" Nguso ko sa malaki kong tiyan.
Nagbaba ang tingin niya roon at agad na napangiti.
Ang galing ko pala, missy!
Napapatawang hinampas ko ang braso niya. "Proud na
proud kang lintek ka!"
"Aba, siyempre! You are the mother of my children and
that is something I should be proud of!" Nangingislap ang
mga matang nakatingin sa akin habang may ngiti sa mga
labi.
Hinawakan ko ang kanyang pisngi pababa sa kanyang
prominenteng panga, "Thank you for this wonderful gift,
Phoenix,.masuyong saad ko bago mabilis na kinintalan
ng halik ang kanyang labi.
Muntik na akong napatawa nang habulin ng labi niya
LXIII: Safe SPG
8/15
ang papalayo kong labi.
"Pero bawal nang umisa dahil buntis ako... kaya
matutulog na tayo." Patawa-tawang tinulak ko ang kanyang
dibdib palayo pero napasinghap lang ako nang kabigin niya
lang lalo ang aking bewang palapit.
Tm sorry, baby... pero pwede pa raw mag-make love
kahit buntis!" sagot niya agad.
Tinaasan ko siya ng kilay. Aba't mukhang
desididong-desidido talaga siya.

"At saan mo naman nakita 'yan, aber?!"
"Nag-research ako, missy! And according to what
have found, making love improves our sleep and a
mood-booster. It's great for our physical health and also can
ease pain and discomfort. Pwede rin daw makatulong
kapag nag-labor ka na!" Para lang siyang nag-re-report at
kailangang kumbinsihin ang panel sa ni-research niya.
Damn, Montereal! You are just too good to be true!
Ang daldal mo talaga kapag nakaka-inom ka!"
Tuluyan na akong napatawa. Ilan kayang lambanog ang
nalaklak ng isang ito0?
"Geez! At bakit nag-re-research ka nang ganoon? May
plano ka talaga, ano?!" Pang-aasar ko pa sa kanya.
Kinindatan lang niya ako bago tuluyan nang siniil ng
halik ang aking labi. Napapahagikhik na lang ako at
LXII: Safe SPG
9/15
napayakap sa kanyang balikat. Alam ko namang hindi
papayag ang isang ito na hindi talaga ilisa ngayong gabi.
Well, the feeling is mutual. Gusto ko lang asarin at bitinin
ang isang ito. He is just so adorable!
Nakagat ko na lang ang labi habang pigil ang pag-ungol
nang hubarin ni Phoenix ang aking suot na bestida. The
way he undressed me feels so hot and seductive. Tinanggal
lang niya ang tali ng aking bestida sa balikat at hinayaan na
iyong bumagsak sa sahig. I am not wearing any brassiere
when I am sleeping, because it is more comfortable without
it.
Marahang hinalikan niya ang aking balikat.

Nagtataasan ang balahibo ko dahil sa lamig nang mahubad
ni Phoenix ang aking damit. Ngayon ay ang p nty na lang
ang natitirang saplot sa aking katawan.
Tahimik na pinasadahan niya ng tingin ang kabuuan ko.
Hindi ko tuloy maiwasan na hindi makaramdam ng hiya at
karampot na pag-aalala.
"I'm sorry. I am not sexy anymore mahinang ani ko
pero agad niyang pinutol yon.
"Shush, baby.." He put his thumb on my lips as he
pressed our forehead together. "Don't you ever feel sorry
for that, my love. You are the sexiest and most beautiful
Woman in my eyes. That would never ever change...
masuyong saad niya na sapat na para pawiin ang pangamba
LXI1: Safe SPG
10/15
sa aking puso sa isipin na baka hindi niya nagugustuhan ang
nakikitang pagbabago sa katawan ko
T-talaga?" tila nanunubig ang mga matang tanong ko.
He nodded his head. "You, carrying our babies is the
sexiest thing on Earth, missy."
Sa sobrang saya ko ay ako na ang humalik sa kanyang
labi. Walang makakasukat nang pagmamahal ko para sa
kanya.
Lay in bed, missy..." maya-maya ay saad niya bago
ako inalalayang makabalik sa kama.
Kumakabog ang aking dibdib sa antisipasyon habang
pinapanood si Phoenix na gumapang paakyat sa kama. The
fire of desire could clearly see on his eyes
Kagat-labing napatingala ako nang maramdaman ang
mainit na labi niya sa aking mga hita. Inalalayan niya ako sa

pag-angat ng balakang para tuluyang matanggal ang
natitirang saplot sa aking katawan.
"Beautiful."paanas na sabi niya habang nakatingin sa
aking k"selanan.
Phoenix's lips traveled up, from my thigh up to my wet
flésh., Pigil na pigil ang aking halinghing nang sipsipin niya
ang balat doon at ang pinaka-sensitibong laman ng aking
pagkab b'e.
"buka mo ang hita mo, mahal.
And so I did.
"Phoenix, ohh..."I cradled his head as he continued
lápping, licking, and súcking my womanhóód.
Naitakip ko ang isang kamay sa bibig para pigilan ang
pagdaing nang maramdaman ang isang daliri niya na
pumasok sa aking pagkabábáe. His finger inside me started
moving in and out. Ramdam ko nang basang-basa ako.
"Ohh, God! P-Phoenix!" Napaliyad ako nang dalawang
daliri ang ngayon ay pumapasok na sa aking loob. Para
akong mahihibang sa sobrang sarap ng sensasyon na
bumabalot sa buo kong pagkatao. Hindi ako makaungol
nang malakas sa takot na mabulahaw ang buong
kabahayan.
Pakiramdam ko ay hindi ko na makakayanan lalo pa
nang diinan ni Phoenix ang aking hiyás gamit ang hinlalaki.
Para akong bulkang sasabog sa sobrang sarap at tindi ng
pagnanasa sa mga oras na ito.
"P-Phoenix... 1-... I'm coming!" Mabilis na kinuha ko
ang unan na kaninang yakap ko at isinubsob ang mukha
roon nang maramdaman ko ang pagsabog ng una kong

orgasmo
Habol ko ang hininga nang maramdamang may
nag-alis ng unan sa aking mukha. Namumungay pa ang
aking mga mata nang hulihin ni Phoenix ang aking mga labi
LXIII: Safe SPG
12/15
habang marahang minamasahe ang aking magkabilang
dibdib
"You will ride on top, missy.I don't want you to get hurt
.."bulong niya sa pagitan ng aming mga halik
Maya-maya ay humiga siya sa aking tabi bago ako
alalayan papunta sa kanyang ibabaw. Ngayon ko lang
napansin na wala na pala siyang saplot sa ibaba kaya
Dreame
kitang-kita ang naghuhumindig niyang pagkaláláki. May
lahing ninja talaga ang isang ito, hindi ko man lang
namalayan na nakapaghubad na.
Tila nanubig ang aking bagang nang makita ang malaki
at sobrang tigas niyang sandata na mukhang kanina pang
handang-handa nang sumabak sa laban.
LXII1: Safe SPG
13/15
Inalalayan niya ang aking bewang paupo sa kanyang
kahabáán. Kagat ang aking labi habang dahan-dahang
pumasok ang kanyang pagkaláláki sa aking basang-basang
hiyás.
"God, baby!" He grunted as he fully entered my
wétness.
Baon na baon ang kanyang pagkaláláki sa aking loob.
Sagad na sagad ang kahabáán nito. Tila mapupugto ang
aking hininga sa sobrang sarap lalo na noong magsimula
akong gumawa nang mababagal na paggiling sa itaas niya.
Habang magkahugpong ang aming mga káselanan ay
hindi rin naghihiwalay ang aming mga mata. Parehong
tinutupok ng pagmamahal at pagnanasa. Maingat at
mabagal na sinasalubong niya ang aking pag-angat at
pagbaba sa kanyang pagkaláláki. Ang isang kamay ay
nakahawak sa aking bewang habang ang isa ay nilalapirot
ang aking naninigas na nipple.
"Phoenix, hmm... ahh, God!" mahihina at pigil ang
ungol at halinghing. Sa sobrang hirap magpigil ay parang
kakapusin ako ng hininga.
Alalay lang ang bawat pag-ulos pero sapat na para
magbigay nang nakakahibang na sarap. Mabagal. Malalim.
Sagad na sagad.
"Nangangalay na a-ako..." mahinang ani ko.
LXIII: Safe SPG
14/15
"Let me, missy..Nararamdaman ko na ang pamumuo
ng aking susunod na orgásmo nang alalayan niya ulit ako sa
bewang. Inihiga niya ako patalikod sa kanya at muling
niyakap. Like a spóóning position.
Napaawang ang aking bibig nang maramdaman ang
muling pagpasok ng kanyang sandata sa akin loob.
"F ck, baby! So tight! Ang sarap mo.he moaned in
my ears as he slowly thrústing in and out.
Yakap ko ang kanyang braso na nakayakap sa akin

habang umuulos siya papasok. Nagdedeliryo na ako sa
sarap. Something was building up inside me and it was
about to explode.
Gusto kong umungol nang malakas pero ang tanging
nagawa ko na lang ay ipikit ang mga mata habang kagat ang
labi. Nakakahibang ang bawat pag-ulos ni Phoenix sa aking
likod. Ang sensuwal na tunog na naririnig mula sa
magkahugpong naming mga káselanan ay mas
nakakadagdag ng pagnanasa at init sa paligid.
"m coming-ohh! God!" Hingal na hingal ako habang
dinadama ang pagsabog ng aking orgásmo. Napapapikit sa
sobrang pagod habang patuloy pa rin sa pag-ulos si Phoenix
sa aking likod.
Alam kong malapit na rin siya dahil bahagya nang
bumibilis ang kanyang pagbayo pero nandoon pa rin ang
LXII Safe SPG
15/15
pag-iingat. Mas nadagdagan pa ang sensasyon nang
maramdaman ang pagpuno ng katas ni Phoenix sa loob ng
aking hiyás.
"1 love you so much, missy..Theard him say before
planting a kiss on my shoulder blades.
Isang matamis na ngiti ang pumaskil sa aking labi. "
Mahal na mahal din kita.." bulong ko pabalik bago ginapi
ng antok.
🔥LXIV Binugbog
1/15
LXIV: Binugbog
"Tatay, kakain na po munal
Mula rito sa labas ay narinig ko ang boses ni Phoenix na
nanggagaling sa loob. Maya-maya pa ay lumabas din siya sa
main door, may dalang isang tray bago dahan-dahang
lumapit sa akin. Naaamoy ko ang bango ng pagkain na
hinanda niya. Ibinaba muna niya sa mesa ang tray na hawak
bago lumapit sa akin at mabilis na hinagkan ako sa labi
Nanlalaki ang mga matang pinalo ko siya sa braso."
Ano'ng ginagawa mo? Makita ka ng tatay!" may halong gigil
na bulong ko dahil sa kapilyuhan niya.
Sumulyap ako sa likod niya dahil baka biglang
dumating ang tatay ko at makita siya, pero walang
katakot-takot ang isang ito.
"Hmm... sarap, baby." Patawa-tawang lumayo lang si
Phoenix habang malagkit ang tingin sa akin.
He even licked his upper lip and then flirtatiously bit
the lower lip.
Isa pa nga?" Hirit pa niya, pagkatapos ay nakuha pang
kumindat sa akin.
"Magtigil ka nga! Ipapalo ko sa yo to!" Itinaas ko ang
hanger na hawak, pero ang bruto sa halip na tumigil ay mas
lalo lang tumawa. Umaalog ang balikat at naniningkit ang
mga mata habang tumatawa.
LXIV Binugbog
2/15
Napapailing na lang ako. Ang aga-aga pero tinatamaan
na naman siya ng kaharutan.
Just continue it later, baby. Kakain muna aniya
habang pasimpleng umupo sa tabi ko at kumuha ng isang

damit mula sa mga tinitiklop ko na akala niya ay
palalampasin ko.
"H'wag ka nga! Nakikialam ka pa, hindi ganyan!" Pinalo
ko ang kamay niya at kinuha ulit ang damit na hawak dahil
kung an0-anong tupi ang ginagawa. "Tawagin mo na lang
ang tatay"
Pero sa halip na sundin ako ay yumakap lang siya sa
bewang ko bago mabilis na hinalikan ang aking tiyan.
Ramdam ko ang pagkislot sa loob na tila nasiyahan nang
maramdaman ang kanilang daddy
"Payakap muna, kapag nandito na ang tatay hindi na
kita mayayakap..." mahinang saad niya.
"At kapag nahuli ka niya, hinding-hindi ka na
makakayakap!" sagot ko naman.
Napanguso siya na parang bata. "Ang damot kasi ng
tatay. Ang bait ko na nga."
"May mabait bang nanggagapang sa gabi?" Pang-aasar
ko sa kanya,
Kunwari ay ang bait at masunurin niya sa harap ng
tatay ko pero kapag kaming dalawa na lang ay bumabalik
LXIV Binugbog
3/15
na naman sa pagiging pilyo. Tsk!
Humarap naman siya sa akin. "Hindi naman kita
ginapang, mahal. Ikaw nga tong umibabaw sa akin"
dire-diretsong sagot niya na agad na nagpapula ng mukha
ko.
Sinamaan ko siya ng tingin at sa gulat ay nahampas ko
tuloy nang hawak na bestida na kasalukuyan kong
tinitiklop. "Bastos yang bibig mo, ah?!

Humalakhak lang siya. "Why, baby? It is true, though."
Aasarin ko lang naman siya pero parang nag-backfire
sa akin.
"Ilove you, missy..."he then said out of nowhere.
Parang bigla ay gusto kong magpapadyak at tumalon
sa kilig! Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala
na pareho kami ng nararamdaman. Minsan pala ay may
nagagawa talaga kapag naglalakas ng loob, hindi na baleng
ma-reject pero ikaw na ang pinaka-Swerte kapag pareho
pala kayo ng laman ng pusso.
"You are blushing, baby" Napahalakhak siyang muli,
tila nag-enjoy na sa pang-aasar sa akin.
Napapangisi na rin ako dahil ang lakas ng tawa niya
kaso bigla kong natanaw ang papalapit na bulto ng aking
ama. Unmayos ako sa pagkakaupo at umakto ng normal.
Itinuloy ko na lang ang tinitiklop na ilang pirasong damit.
LXIV Binugbog
4/15
"Tuwang-tuwa, ah?" Napatigil lang si Phoenix sa
pagtawa nang biglang sumulpot ang tatay ko galing sa likod
bahay. Nagpupunas ng kamay sa magkabilang gilid ng
short na suot habang naglalakad palapit sa gawi namin.
"Nandiyan na po pala kayo, tay! Kakain na po!" Mabilis
na tumayo si Phoenix palayo sa akin bago mabilis na
dinaluhan ang tatay ko. Hahawakan niya sana ang kamay
para alalayan pero tinampal lang ng huli ang kamay niya.
"Ano akala mo sa akin, baldado? masungit na saad ng
aking ama
Mahina akong napahagikhik nang napakamot na lang
sa ulo si Phoenix, Sa likod ng aking tatay ay nagtama ang
aming mga mata ni Phoenix. I just stuck my tongue out,
teasing him. Serves him right, ang aga-aga kasi ay ang
LXIV Binugbog
5/15
harot!
"Baka lang po madapa kayo, mahinang sagot ni
Phoenix. G'go talaga!
Nangingisi rin namang bumalik si Phoenix sa gawi
namin bago inihanda na ang pagkain na nasa mesa. Maingat
na kinuha niya ang isang mangkok bago iniabot iyon sa
tatay ko na nakaupo sa monoblock chair hindi kalayuan sa
kinauupuan ko. Kaming tatlo lang ang mag-aalmusal dahil
mamaya pang hapon ang uwi ng nanay.
Pagkatapos ay kinuha naman niya ang isang adjustable
table na nakapirme na sa gilid at inilapit sa akin. Binilhan
niya ako ng ganito dahil kung minsan ay sa terrace kami
kumakain kapag mainit sa loob. Mababa ang mesa rito sa
labas kaya mahirap kumain.
Kinuha naman niya ang isa pang mangkok at inalis ang
takip noon. Agad na natakam ako sa bango ng ramen.
Mayroon pang boiled egg sa ibabaw na hinati sa gitna, may
ilan ding piraso ng karne, tapos mga gulay na. May
chopstick pang naka-ready, pero mayro'n ding namang
kutsara at tinidor sa gilid.
"You want some chili powder? Hindi ko nilagyan, baka
kasi hindi mo gusto." tanong niya habang pinapatong din
sa mesa ang tumbler na pinaglalagyan ko ng tubig.
Umiling ako. "Okay na 'to. Thank you. Kumain ka na rin,

LXIV. Binugbog
6/15
mahinang sabi ko sa pinaka-kaswal na tono ng boses.
"Just tell me if you want something.
Tumango na lang ako bago tinikman ang sabaw. Agad
na kumalat sa sikmura ang init. Masarap! Mas magaling
talaga na cook si Phoenix kaysa akin.
Kakain na sana akong muli nang umusog palapit sa
akin si Phoenix, sinalikop ang buhok ko na bahagyang
tumatabing sa aking pisngi.
Natigilan naman ako at pasimpleng sinisenyas ang
gilid ko kung saan nandoon ang tatay ko, pero hindi niya
yata naintindihan dahil abala sa ginagawa. Mahina ko pang
tinapakan ang paa niya pero hindi makaramdam ang isang
ito. Sa halip ay kinuha niya ang kamay ko kung saan
nandoon ang tali sa buhok bago niya tinali ang buhok ko,
maluwag pero sapat na para hindi makasagabal sa aking
pagkain.
Napapapikit na lang na sumubo akong muli sa
kinakain. Jusko ka, Montereal!
"Sana all, caring..." Muntik ko nang maibuga ang
kinakain nang marinig ang pasaring ng aking tatay sa gilid.
Pasimple namang lumayo si Phoenix sa akin. "Inayos
ko lang, tay, Para naman hindi makain yong buhok.."
sagot niya agad bago inasikaso na ang sariling pagkain.
Naririnig ko ang mahinang tawa niya. Nakagat ko na
LXIV Binugbog
7/15
lang ang labi. Pasaway talaga kahit kailan!

"Baka nalingat lang ako ng tingin, pinapapak mo na
ang anak ko ha?!" maya-maya ay saad ng tatay ko.
Kung alam mo lang, tay... jusko! Yong binabantayan
mo kung saan-saan na nakarating!
Napatigil naman sa pagsubo ng noodles ang lalaki sa
tabi ko. "Walang gano'n, tay. Home base lang po.." Pero
pabulong lang 'yong huli niyang sinabi
Kinurot ko lang siya sa gilid para patigilin. Ang sarap
pagbuhulin ng dalawang to! Tsk!
"Oh siya, bilisan mo r'yan at mangunguha tayo ng
rambutan! sabi ng tatay ko.
Sumagot lang ng, opo' si Phoenix bago muling
bumaling sa akin at kinindatan ako. Iningusan ko lang siya
pero mas lalo lang napangisi itong katabi ko. Para kaming
teenager na nagtatago lang dahil hindi legal sa magulang
Pero masaya ako sa nabubuong samahan sa pagitan ni
Phoenix at ng tatay ko. Sana lang ay magtuloy-tuloy lahat
ng magagandang bagay sa amin.
"Keyboard ka ba? Kasi type kita.
Malakas na tawanan ng mga bata ang pumailanlang sa
loob ng bahay dahil doon. Nangungunot ang noo na
binalingan ko ng tingin si Phoenix, kung saan pinapalibutan
LXIV Binugbog
8/15
siya ng mga pamangkin ko. Nakaupo pa sa hita niya si Thea
habang nakayakap ang malit na braso sa leeg, ang mga
lalaking pamangkin ay nakasampa naman sa upuan na
nasa likod para maabot siya
Ano pa? Narinig kong sabi ni Phoenix.
Pinapanood ko naman si Paul na bumulong sa kanya

habang ang lalaki naman ay matamang nakikinig.
Pagkatapos ay muling tumingin sa akin, tumikhim
muna bago nagsalita. "Hindi lahat ng buhay ay buhay.
Tingnan mo 'ko-buhay nga pero patay na patay naman sa
yo!
"Boom! Ume-echo pa ang mga pamangkin ko na
nakikisali at nakikipalakpak.
"Ang corny mo, Montereal!" Kunwari ay naiinis pero sa
huli ay napatawa rin ako nang mahina.
Makulimlim na Sabado, walang pasok ang mga bata
kaya nagtatambay rito sa bahay. Wala namang lakad ang
tatay ko at si Phoenix kaya nandito rin siya sa bahay, habang
ang tatay ko naman ay tumutulong sa pagkakatay ng baboy
sa kabilang baryo sa malapit na kumpare niya na may anak
na ikakasal kinabukasan. Hindi na nila isinama si Phoenix
para may kasama ako rito dahil ang nanay ko ay nandoon
din at tumutulong.
At kanina pang nagkukulitan ang mga bata at si
LXIV Binugbog
9/15
Phoenix, hanggang sa maisipan nilang ako naman ang
pag-trip-an. Wala sa hinuha ko na maririnig si Phoenix na
magbabato ng kung ano-anong pick -up lines, na
siguradong hindi rin naman niya malalaman kung nasa loob
lang siya ng opisina niya.
Ang nakakatawa pa ay sinasabi niya yong lines nang
parang wala lang. Imean, yong parang normallang na
nakikipag-usap hindi katulad kapag napapanood sa TV na
may tono pa yong pagkakabitaw ng salita. Kaya kahit na

anong pigil ko ay natatawa pa rin ako sa huli.
"Mayro'n pa, tito!" excited naman na sabi ni Hector.
Inilapit naman ni Phoenix ang tainga sa bata at kunwang
nakikinig habang nakatingin sa akin.
"Go pa! Kilig na kilig si Tita! Napatingin naman ako
kay Ashley na nakaupo sa bandang unahan ko dahil inaayos
ko ang buhok niya. Tapos ko nang i-braid yong kay Thea
kaya sa kanya naman.
"H'wag ka nang sumali sa kanila, wala na nga akong
kakampi.sabi ko sa pamangkin na tinawanan lang ako.
"Missy!" tawag muli sa akin ni Phoenix.
"oh? Ano na naman?" Tinapunan ko siya ng tingin na
malaki ang ngisi sa labi.
"Apoy ka ba? Kasi 'alab' you!" Kinindatan niya ako
kasabay nang tilian ng aking mga pamangkin.
LXIV Binugbog
10/15
"1 love you.." He then mouthed at me.
Naintindihan ko agad iyon kaya halos mapunit na ang
labi ko sa pagngiti at mangalay ang leeg sa kailing. Mahirap
turuan nang kung ano-ano si Phoenix dahil nadadagdagan
lang ang kalokohan niya.
Napatigil lang sila nang marinig namin ang pamilyar na
tunog na parang bell.
"Binatog!" Magkakasabay na hiyawan ng mga bata
pagkatapos ay nagpulasan palayo kay Phoenix. Pati si
Ashley na inaayusan ko nang buhok ay napapitlag din, kung
hindi ko nahawakan ang ulo ay siguradong tatayo rin. Kaya
binilisan ko na rin para makasunod sa mga pinsan niya.
"What's that, baby?" takang tanong naman ni Phoenix

na nakatayo na palapit sa akin.
Kami na lang ang naiwan dito sa terrace.
Napangisi ako. "Dumaan yong nagbebenta ng binatog.
Favorite ng mga bata yon," sagot ko bago isinandal ang
likod na nakakaramdam ng pangangalay.
Parati kasing nauubusan, kapag dadaan na rito sa
compound ay wala nang tinda. Kaya kapag dumadaan na si
Manong ay paunahan ang mga bata.
"You want some? maya-maya ay tanong niya.
Nag-angat ako ng ulo at agad na tumango. "Bibilhan
mo ako? malambing na tanong ko.
LXIV Binugbog
11/15
Bigla ay natakam din tuloy ako. Matagal na rin noong
huli akong nakatikim.
"Of course, love." Napahagikhik ako nang hagkan niya
ako sa ulo. "Can you wait for me here?"
Nakangiting tumango ako. Hinalikan lang niya ako sa
labi bago lumabas na at sumunod din sa mga bata.
Habang tinatanaw siya palayo ay hindi ko maiwasang
Dreamne
hindi mapangiti. Parati namang maalaga si Phoenix, pero
naging triple yata iyon simula noong gabi na umamin kami
sa isa't isa. Biruin mo 'yon, nauna muna ang pagbuo ng bata
bago ang pag-amin.
Simula rin noon ay hindi na niya pinipigilan ang sarili sa
pag-asikaso sa akin kahit na nandiyan ang mga magulang
LXIV Binugbog
12/15
ko. Kung minsan ay nagpapasaring pa rin sa kanya ang ama
ko pero alam ko namang okay lang din sa kanya. Ang
hinihintay na nga lang namin ay ang paglabas ng kambal
Maya-maya pa ay natanaw ko nang pabalik si Phoenix.
May hawak na plastic na kulay asul. Kasunod niya ang mga
bata.
"Thank you, Tito Pogi" Narinig kong sabi ng mga ito sa
kanya.
Sige na, kainin n'yo na yan!" sagot naman ni Phoenix
sa kanila.
"Balik kami ro'n, tito. Kainin lang kami!" Kinawayan
lang siya ng mga pamangkin ko bago nagtakbuhan palayo.
Narinig ko pang sinasaway sila ni Phoenix na 'wag tumakbo.
Ang mga bata pa naman ay hindi yata uso ang lakad sa
kanila, kung hindi takbo.
Maya-maya pa ay nandito na rin si Phoenix.
"Here's your binugbog, baby, I will just transfer it
Papasok na sana siya sa loob nang matigilan.
"Your what?" Ano raw ang sabi niya?
"Huh? Lipat ko sa bowl.."takang tanong din niya.
Umiling ako, "No, baby. Ano tawag mo ryan?
Itinaas niya ang plastic, "Ah! Binugbog? patanong na
sagot niya.
Akala ko ay mali lang ang dinig ko kanina, pero noong
LXIV. Binugbog
13/15
inulit niya ay tuluyan na akong napabunghalit ng tawa.
Hawak ko ang tiyan habang halos mapaiyak sa sobrang
lakas ng tawa ko. Halos umalog ang buo kong katawan
habang hindi na halos makahinga katatawa.

Bakit naman binugbog?!
"Hey, why? What's funny, love?" Nagtatakang lumapit
siya sa akin.
Tiningnan ko siya, pinunasan muna ang takas na luha
sa mga mata pero bago pa ako makasagot ay muli lang
akong napatawa
God, that was so funny! Mas natawa pa ako rito kaysa
pick-up ines niya kanina!
"Care to tell me what's happening, baby?" Narinig ko
pang aniya.
Umiling-iling lang ako. "B-bakit kasi g-gano'n ang
t-tawag mo? Sa pagitan ng salita ay tumatawa ako kaya
hindi halos maintindihan 'yon.
"Why? What's wrong? Tuluyan na siyang umup0 sa
tabi ko. Ipinatong ang plastic sa mesa bago marahan akong
hinawakan sa pisngi. Seryoso siyang nakatingin sa akin,
pero hindi ko magawang magseryoso dahil nakakatawa
talaga
"I will kiss and make love to you all day if you don't
stop laughing, my love" Banta niya pero parang pabor sa
LXIV Binugbog
14/15
akin 'yon.
Huminga ako ng malalim. llang minuto pa ay
unti-unting kumakalma kahit na panaka-nakang tumatawa
nang mahina.
"Tumigil nga! parang nalugi na sabi niya.
"You don't call it like that, Montereal Kinagat ko ang
labi.
His forehead knotted. "What? Sabi mo binugbog"
Napanguso siya.
Kailangan ko pang bumuga ng hangin para hindi ulit
mapatawa. Sa tuwing sinasabi niya kasi 'yong word ay
natatawa ako.
"Binatog kase! Anong binugbog? Ginawa mo namang
punching b-bag yong pagkain." Hiningal pa ako sa
pagpipigil ng tawa.
Ang sosyal kasi ng isang ito, hindi alam ang binatog!
"What? Kaya pala kung tingnan ako ni Manong ay para
akong tinubuan ng isa pang ulo kanina! Nakalabing
napakamot siya sa ulo
Napapangisi naman ako. "Mabuti na lang guwapo ka,
Montereal. Kung hindi... itatakwil talaga kita." Pang-aasar
ko pa bago halikan siya sa pisng.
"Mahal na mahal kita, kahit hindi mo alam ang
binatog..Iwhispered to him and then giggled.
🔥1/14
LXV Cal
LXV: Cal
"1 can't sleep.." bulong ko kay Phoenix na alam kong
hindi pa rin natutulog.
"You need something, baby? I will get it for you.."
malambing na turan naman niya.
He is nuzzling my hair while caressing my tummy.
Nakaunan naman ako sa kanyang braso habang nakasiksik
sa kanyang mabangong kili-kili. Nakakainis nga dahil nitong
nakakaraang mga araw ay naaadik ako sa amoy ng kili-kili

niya. It smells so freaking good.
And yes, he is here inside my room. Tuluyan na nga na
na-promote si Phoenix at dito na sa loob natutulog, may
apat na gabi na rin ang nagdaan bukod doon sa unang gabi
na tumakas lang siya pagtulog dito.
Ang nanay ko rin naman ang nag-suggest para raw may
kasama ako rito sa kuwarto, kapag may kailangan ay may
aalalay lalo na at malaki na ang tiyan ko. Mahirap na nga rin
bumangon at magkikilos, hindi naman parating matatawag
ang mga magulang ko dahil pagod din naman sila sa
maghapon na trabaho. Pabor na pabor naman iyon kay
Phoenix kahit na ang ibig sabihin noon ay may posibilidad
na mapuyat siya, lalo na noong mga unang gabi ay parati ko
siyang ginagising para masahehin ang binti ko.
Samantalang ang tatay ko naman ay hindi pumayag,
pero hindi rin naman tumutol. Ayaw pa kasing aminin na
2/14
LXV: Call
approved na approved na sa kanya si Phoenix.
"Wala naman. Hindi lang talaga ako makatulog"
Pasado alas diyes na pero gising na gising pa rin ang diwa
ko.
May mga oras kasi na ang sarap ng tulog ko, pero may
pagkakataon din na kapag biglang may pumasok sa isip ko
na hindi naman dapat isipin masyado ay napapaisip ako
nang matagal.
"Hindi pa rin naman ako inaantok. Sasamahan kita...
aniya bago mas lalo akong niyakap at hinapit palapit sa
katawan niya.
Agad naman akong napangiti sa kanyang tinuran. This
is one of the things that I miss when we were apart,
cuddling, kissing, and hugging each other.
"Phoenix?
Hmm..."
"Can you.."Nag-aalangan pa ako noong una kung
dapat ko bang ituloy ang itatanong ko pero siguro deserve
ko rin naman na may malaman kahit paano 'di ba?
"Can you tell me something about your family?
pikit-matang ani ko, inihahanda na ang sarili kung sakalin8
biglang mag-iba ang mood niya.
Alam kong nakakalungkot ang ilang parte ng kuwento
tungkol sa kanyang pamilya pero gusto kong magkaroon
3/14
LXV Cal
din ng inmpormasyon para mas makilala ko pa siya nang
lubusan. All T knew was his mother died while giving birth to
his younger sister.
"H'wag kang magagalit, please! Pero okay lang din
kung ayaw mong pag-usapan natin. I can wait, baby-"
Magpapaliwanag pa sana ako nang bigla siyang tumagilid
paharap sa akin. Marahang hinaplos ang pisngi para
pakalmahin.
"Shush, baby. You have nothing to worry about, hmm
He gave a peck on my lips and then met my gaze. "1
wouldn't get mad. Hindi ko nga kayang magalit sa yo.
And that was enough to calm me.
Ikaw lang naman ang parating mainit ang ulo sa akin,
pagkaraan ay saad niya nanagpabungisngis sa akin.
"Kasalanan mo rin naman dahil pasaway ka!" Kinurot

ko nang pino ang kaunting balat sa kanyang dibdib. Hindi ko
alam kung tinitiis lang ba niya o kung hindi talaga siya
nasasaktan dahil hindi man lang dumaing
Muli kong naramdaman ang pagdampi ng kanyang labi
sa ibabaw ng aking ulo. Panandalian kaming natahimik na
ang tanging maririnig lang ay ang mga paghinga namin at
ang bawat tibok ng puso na tila ay nasa isang ritmo.
"My mother had me on her early age, she was only
twenty years old when she gave birth to me. Solong anak
4/14
LXV Call
lang ako sa loob ng labing-dalawang taon hanggang sa
nabuntis ulit ang mom ko. That was unexpected, since she
was already thirty-two years old that time. Akala namin
hindi na ulit siya mabubuntis since medyo maselan nga rin
ang naging pagbubuntis niya sa akin noong una" Phoenix
started sharing one of the most sensitive parts of his life.
I love and admire him even more for being brave to tel
Dreame
his story.
"We are all excited! I wanted so bad to have a sibling,
may it be a younger sister or a brother. Kaya noong nalaman
ko na babae ang dinadala ni mommy, kasa-kasama pa ako
para bumili ng mga gamit niya. I even help on fixing and
arranging her nursery room." Huminga siya ng malalim pati
ako ay napabuga rin ng hangin.
5/14
LXV Call
Humigpit ang yakap niya sa akin at ganoon din ako sa

kanya. I know it still hurts, kahit na ipakita niyang hindi siya
nasasaktan, kasama na sa parte ng pagkatao natin ang
masakit na nakaraan. You want to forget it, but you also
want to reminisce it at the same time.
"l could still remember how we waited for hours
starting from my mother's labor, until the time of her
delivery. Naghihintay kaming lahat sa labas ng pinto
umaasa na sa pagbukas noon ay nmaririnig na namin ang
iyak ng bagong panganak na sanggol, pero sa halip..." He
paused trying to gather himself.
Mahigpit na naikuyom ko ang kamay sa suot niyang
kamiseta. Ramdam ko ang pagsundot ng kirot sa aking
puso. Hindi ko pa man naririnig ay alam ko na ang kasunod
at nasasaktan na ako para sa kanya. Mukhang maling
desisyon na nagtanong pa ako.
"But instead, we got welcomed by my mother's cold
and lifeless body. Hindi niya kinaya ang panganganak, ang
masakit pa pati ang kapatid ko ay hindi man lang nagawang
masilayan ang mundo. Pagpapatuloy niya sa
pinaka-normal na boses na tila ba wala lang iyon sa kanya,
pero alam kong sa kaibuturan ng puso niya ay sariwa pa rin
ang sugat,
"Though the doctor already discussed my mother's
situation and the consequences beforehand, umasa lang
6/14
LXV: Call
kami na kahit isa ay may makaka-survive sa kanilang
dalawa.
Isinubsob ko ang mukha sa kanyang dibdib bago
mahigpit na niyakap siya. Tila naiiyak sa usapan na ako

naman ang nagpasimula. "Tm so sorry to hear that,
P-Phoenix. Sana hindi na pala ako nagtanong
I felt him caressed my hair. "No, baby. Wala ka namang
dapat na ihingi ng sorry. At alam kong maraming tanong na
tumatakbo sa utak mo na kailangan din ng kasagutan.
wasn't just ready to talk about it that time."
Napatango-tango ako. Nakakaramdam pa rin ng guilt.
And two days after the incident, my father died."
Napapasinghap na napahiwalay ako sa pagkakayakap sa
kanya. Nag-angat ako ng tingin para lang salubungin ng
isang ngiti na nakapaskil sa kanyang labi-na para bang
sinasabi niya na tanggap na naman niya dahil matagal nang
nangyari. Pero ang mga ngiting iyon ay hindi naman umabot
sa kanyang mga mata.
"He just loves my mother so much that he is so much
willing to go after her... kahit sa kabilang buhay pa. He died
because of a broken-heart, Hindi niya nakayanan ang sakit
nang pagkawala ng mommy at kapatid ko" Mapakla siyang
napataWa,
"Oh, G-God... Tuluyan nang pumatak ang ilang butil
7/14
LXV Call
ng luha sa aking mga mata
Hindi ko magawang tumingin sa kanya dahil
siguradong mas masasaktan ako para sa kanya kaya sa huli
ay niyakap ko na lang si Phoenix. Isang mahigpit na yakap
na hindi niya mararamdaman na nag-iisa lang siya at
walang kadamay. What hurts me even more is the fact that
he is trying so hard to smile and act like he is tough and

okay, but hurting and breaking deep inside.
"1know it's been so long, but I'm so sorry for your loss,
Phoenix..." halos pabulong na saad ko.
I don't know what to say. Baka magkamali lang ako ay
mas lalo lang akong makadagdag sa bigat ng
nararanmdaman niya.
"Don't cry, my love." Ngayon ay ako ang inaalo niya na
dapat ay ako ang gumagawa sa kanya. "This is also one of
the reasons why I don't want to share this... I know you will
just cry."
Mahina siyang tumawa habang ako naman ay
napapailing.
"Ang bad ko. Nagpakuwento pa ako sa 'yo..."I guiltily
said
"No, baby, That's inevitable and that's okay. Wala kang
kasalanan, hmm? Sunod-sunod na binigyan niya ng halik
ang aking ulo. "And I am fine now. My grandfather took care
LXV: Cal
8/14
of me after that, so hindi pa rin naman ako naiwang mag-isa.
Kaya naiintindihan ko noong nagmamadali siyang
umalis noong magkaroon ng emergency ang lolo niya.
Phoenix is so brave. Nagawa niyang harapin ang lahat ng
iyon. Kung ako ay siguradong hindi ko makakaya, hindi ko
alam kung saan ako pupulutin.
Sana ay magkaroon ako ng pagkakataon na
makadalaw kahit man lang sa puntod nila. Gusto kong
sabihin sa kanila na hindi na nila kailangan pang mag-alala
para kay Phoenix, dahil nandito na naman ako at aalagaan
ko ang anak nila.

"H-how about your lolo? Hindi ka ba niya hinahanap
ngayon? Uhm, sa company n'yo? I mean, mag-isang buwan
ka nang wala sa Manila." Ito nga rin pala ang isa sa mga
itatanong ko sa kanya. Nag-aalala ako dahil baka
naaapektuhan ang trabaho na naiwan niya sa siyudad dahil
nandito siya sa amin.
"Nasa States si Lolo. Nagpapagaling. And about the
company, they can operate without me. Kahit naman
nandito ako ay na-mo-monitor ko pa rin kung ano ang
nangyayari sa mga naiwan ko. I have my eyes, ears, and
brains inside my companies even I am not physically
present, so you have nothing to worry, my love." Hinawakan
niya ako sa baba at inangat ang tingin sa kanya. Marahang
LXV Call
9/14
pinalis ang naiwan pang luha sa pisngi
"Kaya ang kailangan mo lang gawin ay ang mahalin
ako, missy..." nakangising ani pa niya.
Tuluyan na akong napangiti. "Basta dapat good boy ka
lagi" biro ko.
Napahalakhak naman siya pero agad ding itinikom ang
bibig nang mapagtanto na tulog na ang mga magulang ko
sa kabilang kuwato.
If you don't mind, what is your sister's name, baby?
maya-maya ay tanong ko.
"Seraphina." He smiled at me as he chanted his late
sister's name.
"Wow." That's a very beautiful name.
"It means "fire spirit'. Hindi ko nga rin alam sa nanay

ko kung bakit may obsesyon yata sa mga pangalan na may
kinalaman sa apoy." Mahina siyang napatawa, ganoon din
naman ako.
Oo nga, pangalan pa lang niya ay ang hot na ng dating!
"Seraphina Raye.. that would be our baby girl's name.
"Nakangiting tumitig ako sa kanyang mga mata.I noticed
how it sparkled as if he is about to cry.
Ang totoo niyan ay matagal ko nang pinag-iisipan ang
bagay na ito. Marami na akong naiisip na ipapangalan sa
kambal, pero hindi ako nasisiyahan. Kanina noong narinig
LXV Call
10/14
ko ang pangalan ng kapatid niya ay iba ang naging dating
noon sa akin, mas personal at mas makahulugan.
"Kahit man lang sa pangalan ay maalala nila ang Tita
nila kahit na hindi nila personal na nakilala." Hindi agad siya
nakapagsalita hanggang sa niyakap niya ako
"You don't know how much this means a lot to me,
baby.I love you and thank you for giving me the best gift in
my life.." bulong niya kasabay nang marahang paghaplos
sa aking bilugang tiyan.
Napangiti ako. Ang pagdating niya at ng kambal ssa
buhay ko ay ang pinakamaganda ring regalo na natanggap
ko.
"And our baby boy will be named, Skye Blaze..."
dagdag na aniya.
Hindi na nabura ang ngiti sa aking labi. Nakakatuwa
lang na nakabuo kami ng mga pangalan dahil lang hindi
makatulog, pero kahit na ganoon ay iyon na yata ang
pinakamagandang mga pangalan na narinig ko. Our babies

will surely bring sparks and lights in our lives.
Simula noong maging maayos ang lahat sa amin ni
Phoenix ay akala ko ganoon din ang mangyayari sa paligid
namin. I thought everything is perfect, that our boat will
always sails smoothly. Pero sabi nga nila, 'wag dapat
mapalagay ang loob hanggang alam mong hindi pa tapos.
LXV Cal
11/14
Lunes ng umaga, tahimik ang compound dahil
pare-parehong nasa school ang mga bata. Simula na rin ng
trabaho ng mga pinsan ko sa Manila kaya kaunti lang ang
natitira rito sa compound kapag wee kdays na.
"Nasa gate na raw 'yong nag-deliver, baby. Kukunin ko
lang saglit." Phoenix kissed me in my lips before walking
away. Kahit sa malapit lang, kahit nga lang sa loob ng bahay
Ad
Ixreachn Connect to the Cloud
IX Reach
Direct connection to all major clouds from a trusted premium
partner
OPEN
na kailangan niyang lumayo sa akin panandalian ay hindi
siya nakakalimot na humalik.
That's sweet, pero pabor na pabor kay Montereal yon.
Hmp!
Nag-crave ako sa halo-halo dahil medyo mainit ang
panahon ngayon kaya nag-order si Phoenix. Ang sabi ko
lang ay parang masarap ang malamig na kakanin ngayon,
LXV Call
12/14
maya-maya lang ay narinig ko siyang tumatawag para
magpa-deliver. Wala yatang oras na hindi nababakante ang
bibig at sikmura ko dahil parati akong busog, masipag
kasing magluto si Phoenix.
Sino ba naman ang hindi lalong mahuhulog kung
ganito kaalaga ang taong mahal mo, 'di ba? Geez, l'm so
lucky!
Kinuha ko lang 'yong cellphone ko habang hinihintay
siya, pero bago ko pa iangat iyon ay umilaw rin at tumunog
ang isa pang cellphone katabi lang ng sa akin. It's Phoenix's
phone and someone is calling. Parati niyang iniiwan ang
cellphone sa akin nandito man sa bahay o kung umaaalis
sila ng tatay ko.
Numero lang ang tumatawag kaya hindi ko alam kung
sino. Tinitigan ko lang ito, walang planong pakialaman dahil
hindi naman akin. Kaso baka kasi importante. Baka tungkol
sa kompanya ni Phoenix. Pero hanggang sa maputol ang
tawag ay hindi ko man lang ito hinawakan.
"Love!" Mabilis na nag-angat ako ng tingin nang
marinig si Phoenix. Nakatayo siya hindi kalayuan habang
hawak sa magkabilang kamay ang ilang mga plastic.
"Dalhin ko lang ito sa mga bahay-bahay." Hindi lan8
kasi kaming dalawa ang binilhan niya, pati na rin ang mga
nandito sa compound. Isa ito sa mga bagay na hindi siya
nakakalimot na gawin. Kahit na ano pa ang bilhin niya ay
LXV Call
13/14
parating kasama ang buong angkan ko.
"May tumawag sa phone mo"

"Answer it, baby..."walang pagdadalawang-isip na sabi
niya, hindi man lang tinanong kung sino ang tumatawag.
Doon pa lang ay ramdam na ramdam ko ang tiwala niya saa
akin.
Wait, I will be quick! I love you" Pagkatapos ay
malalaki ang hakbang na umalis siyang muli. Magkakalapit
lang naman ang mga bahay pero medyo madami-dami rin
kasi rito.
Muli akong naiwan dito sa bahay. Tiningnan ko lang
ang cellphone niya. Hindi na siguro tatawag-oh,
tumatawag na ulit.
Dahil binigyan naman ako ng karapatan ni Phoenix na
pakialaman ang cellphone niya ay sinagot ko na ang tawag.
Kalalapat pa lang sa aking tainga ay narinig ko na agad ang
boses mula sa kabilang linya.
"Oh, God, babe! Finally!" saad ng boses mula sa
kabilang linya
Agad na kinutuban ako. Pamilyar ang boses kahit na
hindi ko pa itanong kung sino ang kausap. Nanlalamig ang
kamay ko habang mabilis na ang kabog ng puso.
"Babe, hello? Are you there? Phoenix?!" Ang maarteng
boses pa lang na iyon ay kilalang-kilala ko na.
LXV: Cal
14/14
Who's this?" Pero sa huli ay gusto ko pa ring masigurop
na tama ako.
"Oh, b tch! Bakit nasa yo ang phone ni Phoenix?1"
Ramdam ko na agad ang panggagalaiti ng nasa kabilang
linya.
"And hello? It's Meredith, his fiancée!" she proudly said
as if saying to me to f"ck off
🔥LXVI His Reasons
1/17
LXVI: His Reasons
"Why do you have his phone, b'tch? Give it to him!"
Meredith said trying to intimidate me.
It has been a while since we two had a talk and it
wasn't turn good. Sabagay, dalawang beses pa nga lang
kami nagkikita pero wala nang maayos na usapan sa
pagitan namin ni Meredith.
Alam kong maayos na sa amin ni Phoenix, alam kong
totoo rin siya sa lahat ng mga sinabi at pinakikita niya, na
muntik ko nang makalimutan na may iniwan pa nga pala
kaming problema sa Maynila.
"Phoenix is not here. May pinuntahan saglit,"
mahinahong sagot ko.
Meredith let out an exasperated sigh. "Then call him!
Tell him that his fiancée is calling and want to talk to him!
Magkausap lang kami sa cellphone pero daig pa niya ang
nasa kabilang isla ang kausap
"I'm sorry, but I am not your maid to just follow your
orders." Kung dati ay nakukuha niya ako sa laging pagtaas
ng boses niya, ngayon ay hindi na. Kapag kasi parating
pinaparamdam mo na na-intimidate ka sa kanya ay mas
lalo ka lang niyang mamatahin.
"And your so-called fiancée is treating me like his
queen here and doesn't want me to do heavy work. You

know.. I'm giving birth to our twins in less than two
LXVI His Reasons
2/17
months," 1 said in my very sweet and humble voice.
Napapangiti na lang ako sa naririnig na mabibigat na
paghinga na nagmumula sa kausap.
"So it is either you will wait for him to come back or
just drop the call. You choose, Ms. Meredith..."dagdag na
sabi ko pa.
And that's it. That was enough to trigger her. more.
"How dare you, b'tch?! You just didn't.. talk to me like
that!" Tila hindi pa siya makapaniwala, nagpupuyos ang
kalooban mula sa kabilang linya.
"Surprise, I did." Still in my sweetest voice.
Ijust love being sarcastic to her. Ang bilis niya kasing
mapikon.
Hindi ko man nakikita ay na-imagine ko na ang itsura ni
Meredith ngayon. Siguradong namumula na naman angg
buong mukha niya, halos lumabas ang litid ng mga ugat sa
leeg, at parang bulkang sasabog sa galit.
"Proud mistress, huh? Alam kong alam mo na ikakasal
na si Phoenix sa akin! I am his fiancée, b"tch! Naanakan ka
lang, pero ako ang binigyan ng singsing at ako ang
pakakasalan!" she yelled and I felt like my eardrums got
slightly damaged because of that.
Nailayo ko pa ang cellphone sa aking tainga sa sobrang
lakas. Pwede naman kasing hindi sumigaw.
LXVI His Reasons
3/17
Marahas na napabuga ako ng hangin. "At alam kong
alam mo rin na walang kasal na magaganap, 'di ba?" sagot
ko naman at doon ay napuno ng katahimikan ang kabilang
linya na para bang mayroon akong nasaging sensitibong
topic na hindi dapat pag-usapan.
"You... b tch!" Tanging naisagot niya pagkaraan ng
ilang minutong katahimikan. "Makakarating ito sa lolo ni
Phoenix!"
Napangisi na lang ako. "So what now? Are you going to
wait for Phoenix or-"
Pero bago ko pa matapos ang sasabihin ay naputol na
ang linya. Sayang naman, nawala na 'yong kausap ko.
Natatawang napatingin na lang ako sa cellphone ni
Phoenix bago iyon ibabang muli sa tabi ng phone ko. Nakita
ko pa na litrato ko ang lock screen niya. Stolen picture ko na
nakatanaw sa labas habang nakahawak sa aking bilugang
tiyan.
Napapailing na lang ako. Meredith sounds so mighty
when she learned about that I am the one she is talking to,
but later on acted like a scaredy cat when l opened up
about their cancelled wedding. I like that sudden transition
of mood. Kahit na ang ganda-ganda ng mood ko kanina
tapos sinira lang niya sa pagtawag niya.
Sinabi naman ni Phoenix na hindi na matutuloy ang
LXVI: His Reasons
A/17
kasal nila ni Meredith, pinaniwalaan ko yon at mas
pinaniwalaan ko pa ngayon lalo na sa naging reaksyon ni
Meredith.
Maya-maya pa ay natatanaw ko na si Phoenix na

naglalakad pabalik dito sa bahay. lisang plastic na lang ang
dala niya mula sa ilang bitbit kanina. He is already smiling at
me when he arrived at the doorsteps. Inalis niya ang
sombrero bago lumapit sa akin.
Tm sorry, baby. Did it take too long for me to get back?
"nag-aalalang tanong niya at akmang hahalikan ako nang
umiwas ako at itulak ko ang kanyang dibdib palayo.
Nagtatakang tiningnan naman niya ako habang
ibinababa ang dalang halo-halo.
"Sorry na, mahal ko. Si Ninong Pong kasi"
Magpapaliwanag na sana siya nang putulin ko iyon.
"May tumawag sa yo," walang emosyong sagot ko
habang iminumuwestra ang cellphone niya na nananahimik
sa ibabaw ng mesa.
"Okay lang naman kahit sagutin mo, baby. Pwede rin
naman kahit hindi" He even chuckled as he sits beside me.
Tinatanggal na niya ang halo-halo sa loob ng plastic. Kinuha
niya ang isa at hinalo muna iyon bago iabot sa akin pero sa
halip na kunin ay humalukipkip lang ako.
"Hindi mo man lang itatanong kung sino?" Pagsusungit
LXVI His Reasons
5/17
ko.
Nagkibit lang siya ng balikat. "It doesn't matter who it
is. Wala naman akong pakialam sa kanila. Ikaw lang naman
8 pinakamahalaga sa lahat at nandito ka sa tabi ko"
Mahina pa siyang humalakhak na para bang
nakikipagbiruan ako.
pinatong muna niya sa mesa ang hawak na baso bago

Ad
Connect to the Cloud
IX Reach
IXreach
Direct connection to all major clouds froma trusted premium
partner
OPEN
akmang yayakap sa akin nang tapikin ko ang kamay niya.
"Why are you suddenly grumpy, my love? May nagawNa
na naman ba ako? Nagkukulit ba ang dalawang chikiting
natin? Hinaplos niya ang aking tiyan at malambing na
humilig doon habang nakatingin sa akin.
He is smiling at me but still looks worried.
LXVI: His Reasons
6/17
"Please don't make it too hard for mommy, my babies
Ako kasi ang inaaway niya.." bulong niya na parang
nagsusumbong sa mga anak namin, pagkaraan ay tumawa
bago sumulyap sa akin.
That was a cute and lovely sight, but we still have
unsettled business here.
"Meredith called" sagot ko habang hindi rin inaalis ang
tingin sa kanya para makita ang reaksyon niya.
Akala ko pa noong una ay matataranta si Phoenix
kapag sinabi ko, pero mukhang wala lang sa kanya ang
narinig. He doesn't looked surprise. He didn't even flinch.
"Hmm, okay." Yon lang ang sinabi niya pagkatapos ay
muli nang ibinaling ang atensyon sa aking tiyan. He
showered my big tummy soft and ticklish kisses.
Bumuntong-hininga ako. Gusto kong matuwa sa

kawalan niya ng pakialam kahit na sinabi kong si Meredith
ang tumawag pero sa halip ay nainis lang ako.
"Your fiancée called, Phoenix! Tapos wala kang
pakialam?!" Hindi ko na napigilan ang pagtaas ng aking
boses
"Hindi mo man lang itatanong kung ano ang
pinag-usapan namin?!" Bakas na sa boses ko ang inis.
Saka lang siya tumigil sa paghalik-halik sa tiyan ko
nang mapagtanto na galit na ako.
LXVI His Reasons
7/17
"She is not my fiancée, baby. We have already talked
about it.." malumanay na sagot niya habang sinasalubong
ang mga tingin ko.
"No, Montereal! You know too well that we didn't. We
haven't talked about it yet." Totoo naman. Sinabi lang niya
sa akin na hindi na sila ikakasal ni Meredith pero hindi niya
ipinaliwanag kung paano nagsimula at bakit humantong
doon.
Huminga siya ng malalim. Kinuha ang aking kamay at
marahang hinaplos iyon. "Please, don't be mad at me, love.
Calm down first, mhmm..." He planted a kiss on the back of
my hand.
What do you want me to do, baby?" ani pa niya.
Ang hirap kasi kay Phoenix, kulang siya sa paliwanag.
Kapag sinabi niyang hindi o wala, hindi talaga. Pero minsan
ay naghahanap din naman ako ng paliwanag para mas
maintindihan ko nang mabuti.
"Ewan ko sa 'yo?" Bakit ako ang tinatanong niya?

"Kunin mo ang cellphone mo at tawagan si Meredith?
Hindi ko alam, Bahala ka na!" naiinis na sabi ko.
Binawi ko ang kamay at pagkatapos ay nag-iwas ng
tingin. Gusto kong tumayo at iwan siya pero ang hirap
maglakad dahil siguradong masusundan lang din niya ako.
Ang lakas-lakas ko mang-asar pabalik kay Meredith kanina,
LXVI: His Reasons
8/17
pero ngayon ay naaasar naman ako kay Phoenix
Huminga siya ng malalim bago bahagyang inilayo ang
katawan sa akin. "Tm sorry, baby. It is just that I don't want
to talk about it, because there is nothing to discuss
anymore. Tapos na ang sa amin ni Meredith at hindi ko alam
kung bakit tumatawag pa siya. I didn't even know her
number!"
And that explains why the number is unregistered on
his phone.
"Ang naka-save lang na number diyan ay sa yo, kay
lolo, kay nanay at tatay, pati na rin kay Nori! You can even
check it, missy..paliwanag pa niya bago kinuha ang
cellphone at iaabot sana sa akin pero pinalis ko lang ang
kamay niya.
"Ewan ko sa inyong dalawa! Baka may unfinished
business pa kayo!" Sarkastiko akong napatawa.
"Tapos na. Wala na. Believe me, baby." Marahas siyang
napabuga ng hangin. "What am lgoing to do for you to
believe me?
Tumahimik na lang ako at hindi na sumagot. Tumanaw
sa labas at hindi na siya tiningnan pa.
Hindi ko rin alam. Maybe l am just waiting for him to

tell me the story between him and Meredith. Bakit niya
inalok ng kasal tapos biglang hindi na matutuloy, tapos
LXVI: His Reasons
9/17
nandito na siya sa akin.
Natahimik din siya sa tabi ko hanggang sa narinig ko na
lang na may kausap na siya.
"Just f'ck off! Stop meddling with our lives!"
Napatingin ako sa kanya. Nakatiim ang bagang, seryoso at
tila galit ang mukha nang magtama ang mga mata namin.
"This is my final warning, Meredith! Stop pestering our
lives or I will be the one who will pester yours. You choose!"
Saka ko lang napagtanto na si Meredith ang kausap nang
banggitin ang pangalan.
Tuluyang babagsak ang pinaghirapan n'yo kapag hindi
mo pa ako tinigilan at ang pamilya ko.I am warning you,
Meredith!" Pagkatapos ay pinatay na niya ang tawag at
pakiramdam ko ay mababasag ang mamahalin niyang
cellphone nang ibagsak iyon sa mesa.
Nagkatitigan lang kaming dalawa. Seryoso ang
Tapos na ang lahat sa amin ni Meredith. Everything
was for a show and we both benefited from it." Nangunot
ang noo ko, hindi ko maintindihan.
Paanong nag-benefit? Sa s"x? Ginag"go ba niya ako?!
"And whatever you are currently thinking... that's not
it." Tila nabasa niya yata ang nasa utak ko.
Nag-iwas na lang ako ng tingin, bahagyang napapahiya.
LXVI His Reasons

10/17
"Meredith and I dated for years, but there were no
romantic feelings involved.. at least in my side" He
started. Hindi ko alam pero kumakabog ang dibdib ko,
masasagot na yata ang lahat ng mga tanong ko
"We dated because that was what my grandfather
wants. Magkasosyo ang ilang business namin at ng pamilya
niya, at gusto ni Lolo na pakasalan ko si Meredith para mas
tumibay pa ang relasyon ng dalawang pamilya. And that's
why I asked her hand for marriage...that was months ago
before I have met you in my club." Seryosong nakatingin
lang siya sa akin habang nagpapalíwanag.
Narinig ko rin ang balitang ito. Kung ano-ano pa nga
ang pumasok sa isip ko nang marinig ko ang tungkol doon.
Akala ko ay ginamit lang niya ako para pampalipas ng oras.
"But the lass was too ambitious that she didn't want to
get married to me. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa
kokote niya para hindi tanggapin ang kasal, siguro
nakahanap nang mas mayaman. At wala naman akong
pakialam doon dahil nasa iisang relasyon lang naman kami
dahil sa lolo ko." Sarkastiko siyang napatawa.
So ibig sabihin, pure business lang ang naging relasyon
nila? Ganoon ba talaga kapag mayaman? Pumapasok sa
relasyon kahit walang pagmamahal?
"Tapos na ang lahat sa amin ni Meredith, bago pa tayo
magkakilala at may mangyari sa atin... maya-maya ay
LXVI His Reasons
11/17
saad niya na nagpa-init ng aking pisngi.
"So paano nga nangyari na nagkaroon ulit ng balita na

ikakasal kayo? Sa pagkakaalala ko noon, uuwi ka dapat sa
akin pero sa halip ay ang balitang 'yon ang sumalubong sa
akin" The memory was still vivid in my mind.
Huminga siya ng malalim. Hindi ko nakakayanan ang
biglaang pagiging sobrang seryoso niya, na pakiramdam ko
ay nagkaroon ng tensyon sa paligid.
I told you that my grandfather had a heart attack and
that I need to left right away, right?" Oo, dahil 'yon ang sabi
niya.
"The truth is, he learned about the threat in our family
that's why he felt sick." Bigla ay kinutuban na ako sa
tinatakbo ng pagpapaliwanag niya.
"Hindi naman bago ang banta sa buhay namin, pero
noong mga nakaraang buwan na 'yon ay masyadong
seryoso ang naging banta sa pamilya. One of our biggest
cargo ships exploded. Mabuti na lang hindi bumabiyahe at
walang lamang goods at materyales. Bukod sa ilang sugat
na natamo ng ilang crew, wala namang malaking pinsala na
naidulot"
Nakikinig lang ako pero sobra na ang kabog ng dibdib
ko. Nakahinga lang ako ng maluwag noong malaman na
wala namang nasawio ano pa man. Geez! That would be a
LXVI: His Reasons
12/17
very big burden for them, pero siguradong mas malaking
kawalan sa pamilyang maiiwan.
"At first, we thought that was just an accident since it
was unavoidable... but it turned out that it was intentional
according to the investigations. Hindi lang natapos doon

dahil yong private plane na dapat sasakyan ni lolo, ay
sumabog din sa mismong araw nang pag-alis niya. Mabuti
Dreanme
na lang nagkaroon ng delay dahil umatake naman 'yong
rayuma niya." He sighed in relief.
Pati ako ay nakahinga rin nang maluwag doon
Kakakuwento lang sa akin ni Phoenix na ang lolo na ngaa
lang niya ang natirang pamilya niya, mabuti na lang talaga
hindi siya nadamay roon. My God!
"The dayI called you that I am coming home...
LXVI His Reasons
13/17
Bahagya siyang huminto, nagtama ang aming mga mata at
sa hindi malamang dahilan ay kita ko ang pagbahid ng takot
doon.
Huminga siya ng malalim bago nagpatuloy. "1 got shot,
right here.."Walang kahit na anong emosyon ang kanyang
mukha nang ituro niya ang parte ng kanyang dibdib kung
nasaan ang puso natin.
"Oh my God!" Nanlaki ang mga mata ko, napasinghap,
at pakiramdam ko ay lalabas ang kaluluwa ko dahil sa
narinig
Hindi ko maalis ang tingin sa kanya. Pakiramdam ko ay
maiiyak ako nang wala sa oras.
"Hindi ako takot mamatay dahil lahat naman ay yon
ang pupuntahan" Napailing ako. No. Hindi ko kaya kapag
siya ang nawala! Nanlamig bigla ang mga kamay ko. Parang
sa akin nalipat ang takot noong mga oras na nagyari iyon.
"Pero iba na ngayon, may uuwian na ako." Tumiim ang
kanyang bagang habang hindi pa rin inaalis ang

pagkakahinang ng aming mga mata.
"I was so Scared that time... hindi ako natatakot para
sa sarili ko, natatakot ako na hindi ko matutupad ang
pangako ko sa 'yo, I have so many what ifs that time. What if
Tdie? Sino ang magsasabi sa 'yo? Sino ang mag-aalaga sa
yo? Ang dami ko pang plano para sa ating dalawa tapos
LXVI His Reasons
14/17
mamamatay lang ako nang ganoon lang?l" Mapakla siyang
napatawa habang ako naman ay tuluyan nang napaiyak.
"Natatakot akong isipin mo na hindi ko tinupad ang
pangako ko sa 'yo! P*tangina, takot na takot ako noong oras
na iyon! Hindi ko pa nga nasasabi sa yo na mahal na mahal
kita tapos mamamatay lang ako. Natatakot akong sa iba mo
na tutuparin ang pangako natin sa isa't isa."
God, hindi ko alam! Tngina! I was so guilty! Kung
ano-ano na ang iniisip ko noong hindi na naman niya
tinupad ang pangako niya sa akin. Galit ako dahil pinaasa
lang niya ako. Hindi ko alam na nakikipaglaban na pala siya
kay Kamatayan!
1-I'm sorry, b-baby. H-hindi ko alam." Tuloy-tuloy
ang luha sa aking mga mata habang kinukuha ang kanyang
kamay. Mahigpit kong hinawakan iyon na para bang
mawawala siya kapag binitawan ko.
"Kalahating buwan na nasa ospital ako at walang
pumapasok sa isip ko noong mga oras na iyon kung hindi
ikaw lang. Gusto kitang puntahan. Gusto kitang makita.
Gusto kitang yakapin.pero hindi pwede." Muli siyang
bumuntong-hininga.
"Hindi pa natutukoy kung sino ang gumawa kaya
kailangan kong mag-ingat. Kapag pinuntahan kita at
nakipagkita ako, siguradong madadamay ka. Hindi
mangingimi ang kung sinong may gawa nito na saktan ka, at
LXVI His Reasons
15/17
hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa'
yo."
Patuloy ang paghikbi ko. Ngayon ay mas naiintindihan
ko ang mga rason niya kung bakit kailangang gawin iyon
Pakiramdam ko tuloy ang napakawalang kuwenta ng
naging galit ko sa kanya.
Kung kailangan kong gumamit ng ibang tao para
maging ligtas ka, gagawin ko!" he dangerously said.
Namilog ang mga mata ko, 'wag mong sabihin..
"Yes, we have to show to the media that I am going to
marry Meredith. Kung sinuman ang may galit sa akin, ibang
tao ang idadamay nila. I dont care anymore, as long as youu
are safe. Walang p"tanginang makakagalaw sa yo dahil
malayo ka sa akin.
I feel like my heart is going to burst. Ngayon ay mas
napatunayan ko ang pagmamahal ng isang Phoenix
Montereal para sa akin, na noong una ay pinagdududahan
ko pa. Ang daming masasamang bagay na tumatakbo sa isip
ko, samantalang siya ay kaligtasan ko lang pala ang inisip
noong mga oras na iyon.
"You don't know how f"cking happy I am when Il saw
you.. atp tangina, pakiramdam ko rin ay lalabas ang puso
ko noong sinabi mong magkakaroon na tayo ng mga anak.
Dinala niya ang kamay ko sa kanyang dibdib. Ramdam ko

LXVI His Reasons
16/17
ang mabilis na kabog ng kanyang puso.
At noong mga oras na yon, napagtanto ko na tama
lang ang desisyon ko. Mahirap umakto na hindi kita kilala,
dahil para akong pinapatay noong mga oras naMasakit man
na hindi ko kayo mayakap, pero ang mahalaga ligtas kayo
ng mga magiging anak natin" Pinunasan niya ang luha sa
aking pisngi na kanina pang walang tigil sa pag-alpas
kapagkuwan ay pinaglapat ang aming mga noo.
"lkaw ang dahilan kung bakit nakalimutan ko ang lahat
ng takot ko. Handa akong harapin ang lahat para sa 'yo, at
para sa mga anak natin... pero pakiramdam ko ay kulang pa
rin ang pagmamahal na ipinaparamdam ko sa yo.."
Bahagyang nabasag ang kanyang boses.
Bago ko pa siya mayakap ay binitawan na niya ako at
lumayo sa akin. Bigla ay pinanlamigan ako dahil doon.
"Kasalanan ko naman dahil hindi ko sinabi agad sa y0,
pero hindi pala talaga pwede na paniwalaan mo ang mga
nauna kong sinabi. It hurts that after all this time, you still
doubt my love for you," mahinang sabi pa niya. Bakas ang
magkahalong sakit at lungkot sa guwapong mukha.
Noong tumayo siya ay bigla akong kinabahan. "W-wait,
Phoenix!" Kinuha ko ang kamay niya.
Namamasa ang mga matang tiningnan siya. "S-saan ka
pupunta?" nanginginig ang boses natanong ko.
LXVI His Reasons
17/17
am scared. Napagod na yata siya sa akin. Tuluyan na

niya yata akong iwan.
Lumapit siya at napapikit na lang ako nang marahang
hagkan ang aking noo. "I promise, I will be back. I just have
to breathe, baby.. ." bulong niya bago inalis ang
pagkakahawak ng kamay ko sa kanya.
Bago ko pa siya matawag ulit ay tinalikuran na niya ako
at naglakad paalis.
🔥LOVE
LXVII: Love
1/13
LXVII: Love
Nay, bakit kayo lang po? Nasaan po ang tatay?" Nasa
terrace lang ako buong umaga dahil hinihintay ko na
bumalik si Phoenix, kaya naman naabutan ko ang
pagparada ng tricycle sa tapat ng aming buhay. Tatlumpung
minuto ang nakalilipas simula noong umalis si Phoenix.
Umibis palabas ang aking nanay na may nakasukbit
pang bag sa bewang. Ang pinsan ko naman na si Anthony na
siyang nagmamaneho ng tricycle at katu-katulong ng mga
magulang ko sa palengke ay dinala lang sa likod-bahay ang
mga gamit, pagkatapos ay nagpaalam na rin sa amin.
"Mano po. Bakit po pala tinanghali na kayo?" Hindi na
ako hinayaan ng nanay ko na tumayo at siya na ang lumapit
sa akin.Umupo siya sa upuang kawayan na nasa tapat ko.
Alas onse na ngayon, kadalasan ay alas diyes pa.lang
ay nandito na sila sa bahayo hindi kaya kapag napaaga ay
mga alas nueve pa lamang ay nasa garahe na rin ang

tricycle namin.
"Dumaan ako kina kumareng Lydia, dinalhan ko ng
tilapia at ilang prutas. Hindi raw nagkakakain simula noong
umalis si Pareng Jasper!" kuwento ng nanay ko habang
ipinaypay sa sarili ang suot na buntal hat kahit naman may
nakabukas na electric fan,
"Aba'y siya namang hindi kumain at magpapakamatay
dahil sa lalaki! Ay kung sumamana sa iba e! Hayaan at may
LXVII: Love
2/13
anak pa naman sila!" dugtong na sabi pa niya habang
napapailing at nanghihinayang sa nangyayari sa kaibigan
Ako naman ay natahimik at biglang kinabahan kasabay
nang pagsigid ng pag-aalala kung nasaan na ba si Phoenix.
Saglit pa lang siyang umaalis ay hindi na ako mapalagay
Paano kung tuluyan na siyang umalis at bumalik sa
Maynila? Sa isipin pa lang na hindi na siya babalik ay para
bang maiiyak na naman akko.
Kapag nagtanong ang nanay ay hindi ko rin alam kung
ano ang sasabihin ko kung saan pumunta si Phoenix dahil
kahit ako ay hindi ko rin alam. Hindi ko naman siya
matatawagan dahil iniwan niya sa akin ang cellphone.
Napabuntong-hininga ako at dahil yata sa lakas noon
ay napatingin sa akin ang nanay ko.
"H-hindi na po ako nagluto ng pagkain dahil may
dinala pong ulam ang Tito Mario. K-kain na po kayo o
hihintayin n'yo po ang tatay?" Pagbubukas ko agad ng
Usapan bago pa siya magtanong
Ngayon ko lang din napagtanto na hindi pala sinagot

ng nanay kung nasaan ang tatay dahil hindi sila
magkasabay, Siguro ay napadaan na naman ng kuwento sa
kumpare niya at siyemre hindi lang kuwento yon, may
kasama na ring inom.
Nagtagal pa ang tingin sa akin ng aking nanay pero
LXVII: Love
3/13
napapaiwas na lang ako ng tingin habang humahaplos sa
aking tiyan.
"Magkasama si Phoenix at ang tatay mo"
Napaayos ako sa pagkakaupo at muling napatingin sa
kanya na noon ay pinapanood din pala ako. Siya naman ang
napabuntong-hininga ngayon.
"Akala ko ay pinapunta mo," ani pa niya pero napailing
na lang ako.
Hindi ko masabi sa nanay ko na nagkaroon kami ng
hindi pagkakaintindihan. Nakakahiya na sa kanila dahil pati
iyon ay idadagdag ko pa sa isipin nila.
"Bago kami umuwi ng tatay mo ay nakaparada na ang
kotse ni Phoenix sa tabi ng tricycle kaya nakita agad namin,"
pagpapatuloy niya habang ako ay mas lalo lang na
natahimik kahit na gusto kong magtanong.
"Nauna lang akong umalis dahil may pupuntahan pa
ako. Siguro mamaya ay nandito na rin ang dalawang 'yon.
Sa gitna ng pananahimik ay kahit paano ay gumaan
nang kaunti ang aking dibdib, Matinding relief ang
naramdaman ko sa kaalamang ang tatay ko naman ang
kasama at pinuntahan niya, At least, I know he is safe..

hindi pa niya ako tuluyang iniwan
"Wala akong uungkatin na kahit pero payo ko lang
bilang magulang mo, at isang ina na rin kay Phoenix...
LXVII: Love
4/13
Hindi ako nag-angat ng tingin pero bukas naman ang
magkabila kong tainga para pakinggang mabuti ang
sasabihin niya.
Bakit ko nga ba naisip na hindi malalaman ng nanay na
may problema kami ni Phoenix? Siguradong mahahalata at
mahahalata niya 'yon!
"Marami pang pagsubok ang kakaharapin ninyong
dalawa. Nagsisimula pa lang kayo kaya mas tatagan n'yo pa
ang tiwala at pagmamahal sa bawat isa," malumanay na
aniya.
Saka lang akong muli nag-angat ng ulo nang
maramdaman ko ang paghaplos sa aking buhok.
Sinalubong ako ng mapang-unawa niyang tingin habang
nakangiti sa akin.
"Alam kong matatanda na kayo, pero nandito pa rin
ako para makinig kapag kailangan mo ng kausap, anak.
H'wag ka na rin masyadong mag-isip, mahal na mahal ka ni
Phoenix,nakangiting sabi ng nanay ko habang marahang
pinisil ang pisngi ko,
"Oh siya, sige at ako ay maglilinis muna ng katawan.
Baka pabalik na rin ang dalawa kaya maghahain na rin ako
pagkatapos, Wag nang isipin 'yon masyado, ha?" huling
paalala pa niya bago ako iwan.
Napabuga ako ng hangin bago malungkot na napangiti

LXVII: Love
5/13
nang maiwan muling mag-isa. Madali lang sana sabihin na "
wag isipin iyon, kaso paano nga sa mga tulad kong lahat na
lang yata ay gustong isipin.
Nalulunod ako sa pag-iisip nang maya-maya ay
matanaw ang pamilyar na kulay ng sasakyan na huminto sa
garahe. Mabilis akong napatayo ngunit nang maalala ang
nangyari kanina ay nanghihinang napabalik lang ulit ako sa
Ad
Samsung Book Cover Keyboard..
Samsung PH
SAMSUNG
Enhance the shape of your tablet with the slim and light Book
Cover Keyboard Slim. It i.
SHOP NOW
pagkakaupo. Bigla ay nahiya ako na salubungin ang mga
bagong dating. Napatingin ako sa suot kong relo, wala pang
halos isang oras noong umalis siya.
Unang nagbukas ang pinto sa passenger's seat at
iniluwa noon ang tatay ko. Pagkatapos ay mabilis na
naglipat ang tingin ko sa kabila pang pintuan nang
magbukas iyon. Pigil ko ang hininga nang makitang
VI: Love
g6/13
EXAM RESULTS
Complete list of passers
pinamili." Narinig kong sabi ng tatay ko bago pumasok sa
kabahayan.
Sa huli ay tumayo rin ako at mabagal na naglakad

papunta sa tatay ko para nmagmano. "S-saan po kayo galing,
tay?" tanong ko sa maliit na boses habang nakatingin kay
Phoenix na may kung ano pang kinukuha sa back seat.
"Kaawaan ka ng Diyos, anak..." aniya bago umupo sa
monoblock chair. "Bumili kami ng mga pakain sa hayop.
Ang sabi ko nga kay Phoenix ay hindi pa naman ubos yong
mga pagkain pero makulit ang isang yan."
Napatango-tango ako habang hindi pa rin inaalis ang
tingin kay Phoenix.
"Mamaya paglamig-lamig ay dadalhin namin sa farm,"
ani pa ng aking amna.
Yong mga hayop kasi na dinala ni Phoenix dito noong
nakaraan pa ay inilipat sa isang malaking lugar na si
Phoenix din ang nag-asikaso, dahil hindi naman
magkakasya rito sa compound lahat iyon, Kumuha na lang8
kami ng mga tao na mag-aalaga ng mga hayop dahil hindi
na kaya ng tatay ko dahil masyadong matrabaho, idagdag
pa nga na may pwesto na sa palengke.
VII: Love
7/13
EXAM RESULTS
Completelist of passers
mga brown paper bag na hindi man lang ininda kung
mabibigat ba iyon.
Mabilis ang pintig ng puso ko habang papalapit siya
nang papalapit. Magsugpong ang mga kamay ko habang
pinipindot ang mga daliri sa sobrang kaba.
Should I say sorry? Ano ang sasabihin ko? Paano ko
siya sasalubungin? O mananahimik na lang ako?

Damn! Hindi naman problema sana ito kung hindi
dahil sa nangyari kanina, pero ngayon ay hirap na hirap ako.
Pero napunta lang sa wala ang pagtatalo sa aking
sistema nang lampasan niya lang ako at ang aking tatay ang
kinausap.
pasok ko lang po ito sa loob, 'tay... Narinig kong sabi
ni Phoenix bago tuluyang pumasok sa loob nang hindi man
lang ako tinatapunan ng tingin.
Pakiramdam ko ay may malamig na tubig na sumaboy
sa aking sikmura kasabay nang pagbagsak ng aking puso
Imposibleng hindi niya ako napansin? Nasa tabi lang ako ng
tatay ko at ang laki-laki ko, tapos hindi man lang niya ako
nakita?!
Mabagal at bagsak ang balikat na naglakad akong8
LXVII: Love
8/13
pabalik sa kinauupuan ko kanina. Kumikirot ang puso ko.
Nakagat ko ang nanginginig na labi. Muntik na akong
mapahikbi.
"Kasalukuyan ba kayong nakakaranas ng Lovers
quarrel o LQ na tinatawag sa isang relasyon?" Nangungunot
ang noong napatingin ako sa tatay ko na kasalukuyang
nag-ce-cellphone. Nakadekwatro pa siya habang prenteng
nakahawak sa gadget.
"Naririto ang limang paraan para-
"Tay!" tawag ko sa kanya.
Kung ano-ano ang pinapanood!
"Oh? sagot niya nang hindi man lang ako tinatapunan
ng tingin, sa halip ay nilaksan pa ang volume ng cellphone.
Hindi ko alam kung coincidence lang ba o nananadya

ang tatay ko? Hindi naman siguro sinabi ni Phoenix sa kanya
ang nangyari, dahil malabong mag-open ang isang iyon.
"Rule number 1, komunikasyon. Bukas dapat lagi ang
komunikasyon ninyong dalawa at direktang pinag-uusapan
ang nangyayari. sabi pa ng boses babae na nagsasalita sa
pinapan0od ng aking ama,
"Tay naman, ang ingay!" naiinis na sabi ko at saka lang
SIya nag-angat ng tingin sa akin. Inayos pa niya ang Suot na
salamin.
"Oh, ano nangyayari sa 'yo?
LXVII: Love
9/13
Naiinis na naipadyak ko ang paa. "Ang ingay po.
Nakakarindil" Tukoy ko sa cellphone niya na panay pa rin
ang daldal ng kung sinumang pinapanood niya! Pwede
namang hinaan na lang niya.
"Ay siya, nanonood lang ako rito. Bakit sa akin ka
naiinis? Napakamot siya sa ulo bago tuluyan nang pinatay
ang cellphone.
Napairap na lang ako at kalaunan ay tumayo na rin. Sa
kwarto na nga lang ako dahil baka kung ano pa ang marinig
ko. Tsk!
"Saan ka pupunta? tanong pa ng aking amna.
"Sa kuwarto ho. Magpapahinga." Kahit na kanina pa
akong nakaupo, pero kapag umaga naman ay sinasamahan
ako ni Phoenix na maglakad-lakad. Hindi ko lang alam kung
kailan ulit mauulit iyon dahil hindi pa kami okay.
"Bakit aalis ka pa? Hindi naman na ako nanonood."
Kababakasan ang pang-aasar sa kanyang boses.

Okay na sila ni Phoenix kaya ako naman na anak niya
ang aasarin niya. Nakakainis!
Napasimangot na lang ako pero napahinto na ako sa
paglalakad papasok sa loob nang makitang nakatayo si
Phoenix sa hamba ng pinto, Agad na nagliwanag ang mukha
ko, bigla ay nakalimutan ko ang pang-aasar ng aking ama
Malaking ngiti ang isinalubong ko sa kanya pero
LXVII: Love
10/13
napawi lang iyon nang diretso ang tingin niya sa aking ama,
Simula pa kanina ay hindi man lang niya ako sinusulyapan.
"Kakain na raw po muna. Naghain na po ang nanay
sabi niya at halata naman na ang tatay ko lang ang kausap
niya.
Nag-init ang magkabilang sulok ng aking mga mata.
Nandito nga siya. Umuwi. Pero parang hindi ako nakikita
kung umasta. Parang sila lang dalawa ng tatay ko ang
nandito sa terrace. He is giving me silent treatment and it is
killing mne.
Naikuyom ko ang kamay habang napapatiim-bagang
Naiinis ako sa lahat ng tao ngayon!
Hindi ko na hinintay na mapansin ako ni Phoenix at
nagtuloy na lang sa pagpasok sa loob.
"P-padaan... ani ko sa pinakamaliit na boses para lang
makadaan dahil nakaharang siya sa daraanan.
Wala akong narinig na sagot sa kanya na para bang
wala rin siyang narinig sa akin. Matagal pa bago siya
umusog sa gilid.
Mabigat ang loob ko na nagdire-diretso ako papasok.
Feeling ko ay pinagkakaisahan ako ng lahat. Malapit nang

malaglag ang mga luha sa aking mga mata pero pinigilan ko
Iyon hanggang hindi pa ako nakakapasok sa aking kuwarto.
"Inasar n'yo pa yata, 'tay! Puntahan ko lang po.
LXVII: Love
11/13
Siguradong ilyak 'yon!" Narinig ko pang sabi ni Phoenix pero
hindi ko na masyadong naintindihan dahil isinara ko na ang
pinto.
Kasabay nang paglapat ng pinto ay ang pagbagsak ng
luha sa aking mga mata. Napahawak ako sa aking bibig para
pigilan ang paghikbi.
"Inaaway nila a-ako..." humikbing bulong ko habang
hinahaplos ang tiyan na para bang nagsusumbong sa mga
anak ko, dahil pakiramdam ko ay sila na lang ang kakampi
ko ngayon.
Umupo ako sa kama pero agad ding napatayo nang
maramdamang may naupuan ako. Hilam ang luha sa mga
mata nang makita ko ang palumpon ng mapupulang rosas
na nasa ibabaw ng kama.
Pakiramdam ko ay nabitin sa ere ang aking iyak nang
makita iyon. Hindi ko agad napansin kanina dahil mas inuna
ko ang pag-iyak.
Galing ba 'to kay Phoenix? Wala namang ibang
papasok dito sa kuwarto kung hindi siya at wala pa ito rito
kanina.
Kinuha ko ang bouquet at kasabay naman noon ay ang
pagbukas ng pinto na nakalimutan kong -lock, Paglingon
Ko ay nagtama ang mga mata namin ni Phoenix at hindi na
nag-aksaya pa ng oras, mabilis na ikinulong niya ako sa

LXVII: Love
12/13
kanyang matitipunong mga bisig. At sapat na iyon para
makalimutan ko lahat.
Doon ay tuluyan na akong napahikbi.
"T'm sorry, baby" "I'm sorry, my love.
Magkasabay pa kami habang niyayakap ko rin siya
pabalik.
"H-hindi mo ako pinapansin. A-akala ko galit ka pa rin
sa akin.," humihikbing ani ko habang nakasubsob ang
mukha sa dibdib. Para akong batang nagsusumbong sa
kanya.
"Shush.. I'm sorry, baby" He kissed my head as he
started caressing my hair and back. "That was not my idea,
missy. I swear... Sabi ng tatay ay 'wag daw kitang pansinin,
LXVII: Love
13/13
minsan ay kailangan din daw ng lalaki na magpalambing..
but f'ck, hindi ko kaya nang matagal na hindi ka pansinin.
T'm sorry for making you cry again, love"
Humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin. Maingat na
ikinulong ang mukha ko habang marahang pinupunasan
ang patak ng mga luha.
Huminga siya ng malalim habang tinititigan ako sa
mga mata. "Nagtatampo lang ako, pero hindi ko kayang
magalit sa yo..." Napapikit ako nang lumapat ang labi niya
sa labi kko.
"I love you so much, more than just to the moon and
back..." he whispered and that was enough to forget

everything.
🔥LXVIll: Copy
1/17
LXVIIl: Copy
"Mag-ingat kayong dalawa. Dahan-dahan ang
pagmamaneho, Phoenix ha? 'Wag na makipagsabayan sa
mga sugapang driver!" sabi ni Mama at hindi ko na
mabilang kung ilang beses niya itong pinaalala kanina
habang nasa loob pa lang kami ng bahay at ngayon na
nandito na sa labas, sa tapat ng sasakyan.
"Tumawag kayo kapag nakarating na kayo ro'n,
dugtong na saad pa niya.
Napapangising pinisil ko ang braso ng aking ina kung
saan nakaabrisyete ako. "Maynila lang naman ang
pupuntahan namin, 'nay. At uuwi rin po mamaya"
Sa dami ng paalala ay akala mo naman ay kung saang
lupalop kami pupunta at hindi na uuwi.
Pumalatak lang ang aking nanay. "Ah, basta. Mag-chat
o tumawag kayo rito.
Napangisi na lang ako at nag-angat ng tingin kay
Phoenix na napapangiti rin. Lumapit siya sa akin at
hinawakan ako sa bewang, bago hinarap ang aking ina.
"Wag po kayong mag-alala, 'nay. Ako na po ang
bahala, Hindi ko po pababayaan ang mag-iina ko..saad
naman ni Phoenix bago marahang hinaplos ang aking tiyan
at sapat na iyon para kumalma ang aking naaaligagang ina.
"Sige, 'nay. Baka po tanghaliin, aalis na po muna kami

Nagman0 at yumakap ako sa kanya, ganoon din si Phoenix.
LXVIll: Copy
2/17
Bago naman tinanguan kami ng aking ama matapos
magmano sa kanya.
Inalalayan ako ni Phoenix hanggang sa makasakay sa
loob ng sasakyan bago umikot papunta sa driver's seat.
Nakatanaw pa sa amin ang mga magulang ko na
kumakaway sa amin habang minamaneobra ni Phoenix ang
sasakyan.
"Ang kulit ng nanay. Pasensya ka na..natatawang ani
ko kay Phoenix habang kumakaway rin sa mga magulang
"That's fine, baby. Kanino ka pa ba magmamana?
nanunudyong aniya.
Kunwari ay naiinis na tumingin ako sa kanya. "Ano?
May sinasabi ka ha, Montereal?
Napuno ang sasakyan ng halakhak niya. "Nothing,
baby." Bago dumukwang palapit sa akin napasiksik pa ako
sa upuan dahil akala ko ay kung ano ang gagawin niya
hanggang sa marinig ko ang pag-click sa aking gilid.
"Seatbelt po." He is smirking at me. Hindi pa nakakaalis
ay nang-aasar na.
"Ay thank you po, boss!" Nakangusong ani ko bago
itinulak ang kanyang dibdib, pero dahil may angking
kapilyuhan ay mabilis na kinintalan ng halik ang aking labi
bago tuluyang lumayo
"Hmmm... what a great way to start my day.
LXVIII: Copy
3/17
Kinindatan niya ako bago mahinang humalakhak. Napairap

naman ang aking mata ngunit may ngiti rin sa labi.
He intertwined our hands and I can't help but to put a
bigger smile on my lips. Gustong-gusto kong tanawin kung
gaano kalaki ang pagkakaiba ng malaki at mahahaba
niyang daliri kumpara sa akin, na para rin bang hinulma ito
para protektahan ako.
Paluwas kami ng Maynila dahil ngayon ang schedule
ko sa OB-GYN ko. Eight months na ang aking tiyan. Paranng
kailan lang ay ga-munggo pa ang dalawang chikiting sa
aking tiyan, akalain mo yong sa susunod na buwan ay
lalabas na sila at hindi na ako makapaghintay.
Napasulyap ako kay Phoenix na nananatili ang ngisi sa
mga labi. Noong nakaraan na sinabi ko sa kanya na may
schedule ulit ako kay Dra. Marasigan ay hindi na mapakali
ang loko. Ang aga pa ng gising niya kanina, alas tres pa langg
yata ay nararamdaman ko nang naglilikot siya sa tabi ko
kahit na alas siyete pa ang tulak namin paalis.
"Baka naman mapunit ang labi mo kangingisi!"
Pang-aasar ko sa kanya,
Natatawang sumulyap naman siya sa akin bago
inangat ang kamay ko na hawak at dinala sa kanyang labi. "1
am just excited, missy, I can't wait to see our little beans."
Kahit hindi naman niya sabihing excited ay alam ko.
LXVIII: Copy
4/17
Sapat na ang pagkinang-kinang ng mga mata niya at ang
hindi mapuknat na ngiti sa labi. Excited din ako na makita
ang reaksyon niya kapag kaharap na niya 'yong aparato
kung saan makikita ang lagay ng kambal.

I always longed for this. Una pa lang noong nalaman ko
na buntis ako at nagpaplano pa lang na sabihin sa kanya ay
nakikinita ko na kung ano ba ang magiging reaksyon ni
Phoenix. Akala ko ay hindi na kami mabibigyan pa ng
pagkakataon na ganito. We are still not late. I believe that
this moment happens just right on time.
Pasado alas diyes na nang makarating kami sa clinic
dahil medyo traffic sa bandang San Pablo kaya napatagal
kami, pero paglampas naman hanggang sa Maynila ay
maayos na ang daloy ng trapiko.
Natatanaw ko na ulit ang pamilyar na kulay at tayo ng
building.
"Wag mo kalimutan 'yong mga ibibigay natin kay
doktora, baby." Paalala ko sa kanya. Inayos ko ang suot
kong bestida na bahagyang nakusot sa pagkakaupo.
Tinutulungan niya akong alisin ang seatbelt nang may
mapagtanto ako, Napaipilig ko ang aking ulo at bahagyang
nangunot ang noo, pagkatapos ay tiningnan si Phoenix na
nililingon ang mga dalang pasalubong para sa mabait na
doktor.
LXVIII: Copy
5/17
Napahawak ako sa labi hanggang sa mag-sink in ang
mga bagay-bagay sa utak bago pinalo ang katabi sa braso. "
Montereall"
Napapitlag siya sa gulat. "God, baby!" Gulat siyang
napatingin sa akin habang ako ay hindi naaalis ang
pagkakakunot ng noo.
"How did you know the address?"
Dreame
"Huh?" Mukha siyang naguguluhan kaya kinurot ko ang
braso niya
"Paano mo nalaman 'tong clinic? Wala pa akong
nababanggit sa 'yo kung saan 'to!" Nakapamewang na
humarap sa ako sa kanya, kahit hirap na dahil parang ang
sikip-sikip ng kotse sa laki ng tiyan ko.
LXVIII: Copy
6/17
Sa sobrang kadaldalan ko kanina habang kinukuwento
sa kanya ang kung ano-ano ay nakalimutan ko nang ituro sa
kanya ang direksyon kung saan kami pupunta. Plano ko na
saka sasabihin kapag nandito na sa Maynila pero nawala rin
sa isip ko. Hindi rin naman nakabukas ang cellphone niya
dahil nasa akin 'yon. Masyado yata akong na-excite sa mga
mangyayari mamaya pero hindi ko nabanggit sa kanya ang
pangalan ng clinicC, bukod sa pangalan ng aking doktor.
Umawang ang kanyang labi na para bang Kitang-kita
ko ang pagguhit ng ngisi sa kanyang labi.
"Secret, baby." Bago ako kinindatan at mabilis na
dumukwang para magnakaw ng halik sa aking labi. Bago ko
pa siya mahila ay nagmamadali nang lumabas ng sasakyan.
Naiwan ako sa loob habang nangungunot pa rin ang
noo na pinapanood siyang umikot papunta sa aking gawi.
Binuksan niya iyon bago naglahad ng kamay sa akin.
"Don't think too much. I will tell you later, baby.
Nakangisi pa rin siya bago ako inalalayan na bumaba ng
sasakyan,
"Puro ka kalokohan! Just make sure you will explain
later!" Kinurot ko ang braso niya bago umabrisyete rito0

"Yes, boss"At kahit nasa labas na ay nakuha pang
humalik sa aking pisngi
"W-wait, yong ibibigay natin." Napatigil ako noong
LXVIIl Copy
7/17
maalala 'yon. Sabi ko ay ayusin na niya at 'wag kalilimutan
pero wala ring bitbit paglabas ng sasakyan bukod sa akin
"Relax. Si Nori na ang bahala ro'n, baby" At saka ko
lang napansin ang sasakyan na nauna pang pumarada sa
amin, kasabay nga noon ay ang paglabas ng isang pamilyar
na mukha.
Okay.
Maingat na inalalayan ako ni Phoenix hanggang sa
makarating kami sa loob. Agad na inestima ng secretary ni
doktora na kilala ko na rin. Akala ko ay tapos na sa alam ni
Phoenix kung saan ang clinic pero hindi pa pala, dahil
pagpasok namin sa loob ng silid ni Dra. Marasigan ay
nagulat pa ako sa naging bati niya.
"Oh... long time no see, mommy!" magiliw na bati niya
sa akin bago naglipat ng tingin sa aking katabi.
"You too, Mr. Montereal!" She is smiling from ear to ear
as if she didn't say anything mind-blowing
I mean, kung sa iba ay hindi na magtataka dahil alam
ko namang kilala ang lalaking ito pero sa kaalamang hindi
man lang nagulat ang aking doktora nang makita na
kasama ko si Phoenix ay nakakasuspetsa.
Tiningnan ko ang aking katabi na agad na ngumiti sa
akin. Dinadaan ako sa pa-charm-charm niya. Tiningnan ko
siya na para bang sinasabi na magpapalliwanag siya sa akin
LXVIIl: Copy
8/17
mamaya!
Nagkaroon lang ng ilang kamustahan para
makapagpahinga mula sa mahabang biyahe. Pagkatapos ay
nagsimula na ulit sa routine tests na parating ginagawa
kapag bumibisita rito. Blood and urine tests to check my
urine for protein and sugar. Kung mayroon ding signs of
infection. Siyempre ang pinaka-iniiwasan din ay ang
eclampsia kung may signs ba, na pinaka-common daw
kapag last week na ng pregnancy kaya pareho kami ni
Phoenix na nakatuon sa pakikinig.
Hawak niya ang kamay ko at kung minsan ay
humihigpit-higpit pa iyon at humahaplos. Nakikinig ako kay
doktora pero kung minsan ay na-di-distract dahil ang lamig
ng kamay ni Phoenix, parang gusto ko tuloy tumawa muna.
So, dito na sa Maynila ang plano mo na manganak?"
Tumango ako.
Ang plano ko ay dapat sa private hospital sa Quezon
province ako manganganak noong mga panahon na
nagtatago pa ako kay Phoenix. Pero ngayon ay nagbago ang
mga plano at ngayon ay kasama ko na rin sa pagdedesisyon
si Phoenix,
Noong nag-uusap kami tungkol sa nalalapit kong
panganganak ay nasabi niya na sa Maynila na lang. He told
me that he could already arrange everything para wala
nang magiging problema sa mismong araw. Ang iniisip ko
LXVIII Copy
9/17
lang ay ang maayos na paglabas ng kambal kaya walang

pagdadalawang isip na pumayag ako. Kaya naayos na rin
niya ang bagay na yon.
Nagpatuloy naman sa pagtatanong si Dra. Marasigan,
habang ako ay sinusubukan masagot lahat. She is just
asking ifl am experiencing symptoms of preterm labor,
such as contractions, vaginal spotting, and abdominal
cramps. So far, wala namang ganoon, basta kapag
nakakaramdam daw ay sabihan agad siya.
Since it is my 32nd week, mayroon ulit ultrasound.
Nakahiga ako sa bed habang nasa tabi ko si Phoenix, hawak
ang kamay ko at tutok na tutok ang mata sa aparato0.
"T-that's our babies.."Palipat-lipat ang tingin ko kay
Phoenix at sa kung saan makikita ang kambal na tila
naglalaro lang sa loob ng aking tiyan.
Naiiyak ako sa reaksyon ni Phoenix na maluha-luha
habang hindi matanggal ang tingin sa aparato at kahit
kailan ay hindi binitawan ang kamay ko. We could hear their
heartbeats loud and clear
Namumula ang mga mata ni Phoenix na tumingin sa
akin na parang kaunting kalabit na lang ay iyak na siya."
Damn, baby! 1-I'm in f'cking bliss!" That's all he can say for
his voice was about to break.
Pinunasan niya ang pisngi ko na hindi ko napansin na
LXVIll Copy
10/17
tuluyan na pala akong napalyak. "T love you, baby. You make
me so f'cking happy.. bulong niya bago hinagkan ang
aking noo at muling inilipat ang tingin sa aparato
The sight of him looking very excited and genuinely
happy for our babies, is enough to bring pure bliss within

me. Parang panaginip pa rin ang lahat na nasa tabi ko siya at
ngayon ay nasasaksihan ang mga bagay na noong una ay
ako lang mag-isa ang humaharap. Everything is lighter and
happier this time that he is with me.
"Your twins are doing a very great job, so you both have
nothing to worry. Just continue monitoring their
movements and update me from time to time. Kapagg
nakaranmdam ng unnecessary ay 'wag babalewalain.
Matapos ang mga test ay ilang paalala ang muling ginawa ni
doktora hindi lang sa akin pati na rin kay Phoenix.
"Dapat good boy rin si Mr. Montereal para hindi
na-stress si Misis." Sinulyapan niya ang lalaki sa tabi ko.
"1 am," he proudly said.
Napangisi naman ako pero agad ding nawala nang
marinig ang sunod na naging sagot ni Phoenix.
"Can we still make love?" walang prenong tanong niya.
Nanlalaki ang mga matang binalingan ko siya ng tingin
at agad na hinampas sa braso para patigilin, pero sa halip ay
hinapit lang niya ang bewang ko.
LXVIII: Copy
11/17
"Of course. In fact, it would help a lot for your wife to
have a normal delivery. It can help soften the cervix to
prepare for dilation. Pero siyempre, dahan-dahanin mo lang
"Namumula ang mukha ko kahit na normal lang naman na
usapan iyon.
Is there a required waiting period before we can make
love again?" tanong pa niya.
Pasimpleng sinamaan ko ng tingin si Phoenix at

kinurot sa tagiliran pero hindi man lang natitinag ang loko.
It is recommended to wait four to six weeks after
delivery." Natatawa rin si Dra. Marasigan.
Hear that, baby? Baka ma-miss mo ako, hintay na lang
tayo..ani pa ni Phoenix.
Pulang-pula na ang mukha ko. God, nasaan na yong
tahimik na Phoenix? Minsan ay gusto kong bumalik yon
kapag ganitong mga pagkakataon. Nagiging walanghiya na
rin, natutunan sa mga kamag-anak namin.
"Mukhang may plano yatang sundan agad ang kambal
pagkatapos lumabas, ah? Sinulyapan naman akoni
doktora habang may nanunudyong ngisi sa labi
Hiyang-hiya na napatawa na lang ako habang pasimple
ang kurot sa tagiliran ni Phoenix.
Hindi na rin naman kami nagtagal sa clinic at
nagpaalam na rin sa kanya.
LXVIll: Copy
12/17
"Puro ka kalokohan! 1-diet talaga kita nang isang taon.
Sinasabi ko sa 'yo, Montereall sermon ko sa kanya
pagpasok namin sa sasakyan
That's too much, baby. Kaya mo akong tiisin noon?
Nagmamakaawang sumulyap siya sa akin pero umirap lang
ako.
Subukan niya! Talagang isang taon na walang pasok at
Dreame
tigang siya kapag hindi tumigil sa pagiging pilyo ang isang
ito.
"Baka naman m'matay ako sa sobrang tagal, mahal?"
saad pa niya
Sinamaan ko siya ng tingin. Hindi lang naging madaldal
ang isang ito, 'yong pagiging OA ng nanay at tatay ko ay
LXVIII Copy
13/17
nakuha rin niya. Baka siya na talaga ang anak, hindi na ako?
"Arte mo! Drive ka na, gutom na ako. Kung ayaw mong
ikaw ang kainin ko!" Pero parang pinagsisihan ko agad ang
sinabi.
That sounds great, baby... butI don't want to burden
you. Ako na lang ang kakain sa 'yo.." Namula ang mukha ko
nang marinig ang sagot niya at parang biglang nag-init ang
paligid dahil doon.
Inangyan! Nagkaroon pa nga nang ibang ibig sabihin.
"AnongBago ko pa siya mabugbog ay nahawakan
na niya ang kamay ko at ikinulong ako sa isang mahigpit na
yakap.
"I can't thank you enough for all the chances you have
given me, baby.." marahang bulong niya na nagpatigil sa
akin.
"Ang dami kong pagkukulang pero hindi mo pa rin ako
binitawan. Ibinigay mo pa sa akin ang pinakamagandang
regalo, Ngayong magkakaanak na tayo.. pangakong
gagawin ko ang lahat para maprotektahan kayo. Para
maibigay ang magandang buhay para sa inyo. Mahal na
mahal ko kayong tatlo. Kayo ang buhay ko..." Phoenix
really changed a lot, Hindi na siya natatakot sabihin lahat ng
nararamdaman niya,
Kumalas ako sa yakap niya. Hinawakan ko ang pisng
LXVIIl Copy
14/17
niya at pinakatitigan sa mga mata. "Kahit ilang libong
pagkakataon pa 'yan, hindi ako mapapagod na bigyan ka.
Mahal na mahal ka rin namin.." emosyonal naman na
sagot ko.
Awtomatikong pumikit ang mga mata ko nang ilapit ko
ang aking labi sa kanya. Agad na gumanti rin siya ng halik sa
akin. Hinawakan ang aking batok para mas palalimin pa
ang halik.
Hindi matatapos ang pagmamahal ko para sa lalaking
ito. Baka nga kahit sa susunod na mga buhay namin ay siya
pa rin ang hahanapin ko.
"S-sandale..." Bago pa malunod sa mainit na
paghihinang ng mga labi ay naitulak ko na siya nang may
maalala.
"Hindi ka pa nagpapaliwanag sa akin!" Bago ko pa
makalimutan ay dapat na pag-usapan namin kung paano
niya nalaman ang lahat tungkol dito.
"My missy won't let it pass, huh?" Humalakhak siya.
Aba siyempre, hindi talaga!
Umayos siya ng upo at kinuha ang aking kamay para
muling ipaghugpong iyon sa kanya.
"I may not be physically present beside you, but I have
always ensured thatI still know everything about you. I'm
sorry if I will only tell this to you now, baby..." Marahan
LXVIll Copy
15/17
niyang hinahaplos-haplos ang aking kamay, hindi
makatingin nang diretso sa akin.
"1 can't afford to lose you and our babies so I have my

men around you, to check and guard your whole family. To
watch the vicinity. Hindi mo lang napapansin dahil
naka-civilian sila." Napakamot siya ng ulo. Napapalunok na
tumingin sa akin. Kinakabahan.
No.I am not mad. Bakit ako magagalit kung lahat ng
ginawa niya ay para lang maging ligtas kami? Sa sobrang
tahimik niya kasi ay hindi na niya sinasabi ang mga
magagandang bagay na ginagawa niya para sa amin.
So, yon din pala ang dahilan kung bakit alam niya kung
saan kami nakatira? Naniniwala na ako na may lahing ninja
si Phoenix. Gumagalaw nang hindi nalalaman.
"In fact... nandoon din ako sa bawat check-up mo. As
much asI want to show myself up and hug you, butI can't
so I just have to bear watching you from afar." Dito ay mas
nagulat ako at parang maiiyak na naman ako.
God,I have always thought that I love him more, more
than he loves me. At hindi 'yon negative sa part ko, dahil
alam ko namang mahal na mahal ko talaga si Phoenix..
pero sa naririnig ngayon, ay parang halos sumabog ang
puso ko sa kung gaano niya ako kamahal at inaalagaan
nang hindi ko nalalaman.
LXVIII: Copy
16/17
"Kaya gustong-gusto kong bangasin ang mukha ng
feelingerong Jordan na 'yon na akala mo kung sinong
umastal Kanina ay malumanay pa ang pagkukuwento niya
pero ngayon ay parang biglang mananapak.
Naiiyak na napatawa ako. "Ano ka ba? Jordan helps me
a lot."
Ang laki kaya nang naitulong ng taong 'yon. Na-guilty
lang ako na hindi na ako masyadong nagpaparamdamn
ngayon sa kanya, dahil ayoko lang na umasa siya sa wala.
Nabanggit ko rin naman sa kanya na maayos na kamini
Phoenix, pero kung minsan ay nangangamusta pa rin siya.
"Tsk! Ang sarap patulugin nang isang taon, kapag
naaalala ko kung paano ka hawak-hawakan ng isang totoy
na 'yon! Nag-igting ang kanyang panga. Bakas ang inis para
sa taong wala naman sa harap namin.
"Shush, tigil nga!" Marahang hinampas ko ang kanyang
braso. Nananahimik na 'yong tao e.
Huminga siya ng malalim at tumigil na rin. Maya-maya
ay binitawan niya ang kamay ko para may kung anong kunin
sa glove compartment. May inilabas siya roon na isang8
katamtaman na laki ng box na kasya siguro ang mga
notebook.
"What's this?" takang tanong ko nang iabot niya sa
akin.
LXVIII: Copy
17/17
"My favorite collection, baby. At siguro ay pwede ko
nang idagdag ulit ito..." aniya bago ko nakita ang hawak na
copy ng ultrasound kani-kanina lang.
Mabilis na binuksan ko ang box para tingnan anng
laman. Napasinghap ako nang makita ang mga kopya nang
nauna ko pang ultrasound simula noong unang beses na
nagpunta ako para magpa-checkup hanggang sa ika-pito. At
itong inaabot ni Phoenix ang aniya ay idadagdag sa
koleksyon.
Naiiyak na nabitawan ko ang kahon bago mabilis na

kinabig si Phoenix para yakapin. "Thank you... I love you so
much."
This man is full of surprises. Hindi ko akalain na sa mga
panahon na akala ko ay mag-isa lang ako, nandoon din pala
siya at tinatanaw ako sa malayo.
🔥LXIX: Nori
LXIX: Nori
1/11
Sa bawat araw at linggo na lumilipas ay ramdam ko na
ang mga pinaghalong emosyon-kaba, pag-aalala, at
excitement. Parang gusto kong hilahin ang oras, na parang
gusto ko rin itong patigilin saglit.
As a first time mom, nangangati na ang kamay ko na
mag-search kung paano ang panganganak. Gusto kO sanang
manood ng clips para sana kapag nandoon na ay hindi ako
kakabahan at alam ko na kung ano ang gagawin, pero
kabilin-bilinan ng mga kamag-anak ko na 'wag na 'wag daw
gagawin dahil mas lalo lang akong matatakot kapag
ganoon. Siyempre sinunod ko iyon dahil mas may
karanasan sila kumpara sa akin.
Nasa loob ako ng kuwarto at kasalukuyang nakahiga sa
kama nang magbukas ang pinto. Agad na naramdaman ko
ang pamamasa ng sulok ng aking mga mata nang makita si
PhoeniX na pumasok.
"B-bakit ngayon ka lang?" Napasinghot ako habang
napapanguso.
Pinapanood ko siya na mabilis na inaalis ang suot na

sombrero, Isinabit lang niya iyon sa likod ng pinto, an8
hawak naman na isang plastic ay ipinatong niya sa mesa
bago maingat na sumampa sa kama at tumabi sa akin.
"T'm sorry, love..." bulong niya bago hinagkan ang
aking noo at saka hinaplos ang aking tiyan. "Naghanap pa
LXIX: Nori
2/11
ako hanggang sa kabilang bayan dahil wala akong mabilhan
ng gusto mong saging. Nagkakaubusan daw dahil marami
talagang bumibili."
Yumakap lang akO sa kanyang braso bago humilig sa
kanyang balikat at sininghot-singhot siya na para bang may
balak na ubusin ang amoy niya. I became clingier and
dependent to him. Ayokong mawawalay siya sa tingin ko,
pero kung minsan ay kailangan din niyang umalis para
bilhin ang mga nagugustuhan kong kainin.
Kung kailan pa nasa third trimester na ako ay kung
ano-ano pa ang hinahanap ng bibig ko, at ang gusto ko ay si
Phoenix din ang bibili. Kanina lang ay nagsabi ako sa kanya
na gusto ko ng señorita na saging. Yong maliit na saging na
kulang dalawang pulgada lang siguro ang haba.
Kaya siya umalis ay para bumili noon, tapos ilang
minuto pa lang ang nakakalipas ay gusto ko na siyang
bumalik para makita ulit.
I didn't know that the third trimester can be this
physically and emotionally challenging. Nakakapagod,
Kung ano-ano na ang nararamdaman kong sakit sa
katawan, Sa kaunting lakad ay sumasakit na ang aking likod
at balakang kaya hindi na ako nakakalabas ng bahay.
I could also feel the discomfort inside my tummy.

Panay na ang kislot ng kambal sa loob na parang hindi na
makapaghintay na makalabas. Three weeks from now ang
LXIX: Nori
3/11
expected namin na due date
Yong emosyon ko rin ay talagang nakikisabay sa lahat.
I have been crying a lot even for the simplest things, tulad
na nga lang kanina na ang tagal ni Phoenix na bumalik kahit
na ako rin naman ang nag-utos. And thank God, Phoenix
has been so extra patient with me.
Nakakapagod ang hormonal shifts pero sabi ko nga,
na-survive ko nga yong una at ikalawa, ito pa kayang last
trimester na at ilang paghihintay na lang ay lalabas na ang
kambal?
You want to eat some banana?" maya-maya ay tanong
niya.
"Mamaya na lang...Umiling lang ako habang
nakapikit ang mga mata. Hindi naman akoinaantok pero
gusto ko lang humiga at yakapin siya
"All right, baby. Just tell me if you needed something"
He just kissed my forehead and let me hug him.
Sana ay wag mapagod si Phoenix sa akin. Kapag hindi
ako makatulog sa gabi, ay awtomatiko rin siyang gising para
samahan ako at damayan ako. Naaawa na rin ako sa kanya
dahil alam kong may trabaho rin siyang inaasikaso bukod sa
akin.
Bahagya siyang gumalaw sa aking tabi. Pagmulat ko ng
mga mata ay nakitang nakapatog ang kanyang tainga sa
LXIX: Nori
4/11
aking tiyan.
"Please, let's don't make it too hard for mommy, mga
mahal ko.."Narinig kong bulong ni Phoenix habang
marahang hinahaplos ang tiyan ko.
"Behave lang kayo sa loob, ha? Kakatok lang kayo
kapag gusto n'yo nang lumabas pero 'wag n'yong
pahihirapan si mommy, okay? saad pa niya na nagpatawa
sa akin.
"Tinuturuan mo na agad ng kalokohan ang mga anak
mo. Natatawang hinila ko ang ilang hibla ng kanyang
buhok.
Hindi pa lumalabas ay baka makuha na ang kapilyuhan
ng kanilang ama. Tsk!
Nilingon niya ako at napanguso bago bumalik na ulit ssa
pagkakayakap sa akin. "1am just telling our babies that
don't make it hard for you, my love.. masuyong aniya
Napangiti ako. Kasama na yon sa pagbubuntis."
Bumuntong-hininga siya habang humihigpit ang yakap
sa akin, "It hurts me seeing you in pain, baby, Kung pwede
lang ak muna ang pumalit sa yo para hindi ka nahihirapan,
" marahang saad niya
My heart melted as I heard that. "Sapat nang nasa tabi
kita, Kayang-kaya ko 'to para sa 'yo at para sa kambal
siniksik ko pa ang mukha sa kanyang dibdib.
LXIX: Nori
5/11
Walang araw na hindi niya pinaramdam sa akin na
mahal niya ako, na mahalaga ako. Ang tanging hiling ko lang
ay sana malampasan namin nang magkasama ang kahit na

anong pagsubok na kakaharapin namin.
Pagdating naman ng mga bandang alas tres ng hapon
ay tumambay lang kaming dalawa sa balkonahe. Hindi na
siya nakisali sa tatay at mga tiyuhin ko na maagang
Dreamne
nagsimula sa pag-linuman para samahan ako rito.
"Hindi ganyan! Ganito kasi, ipapasok mo rito sa
kabilang butas...Tinuturuan ko siyang mag-crochet kahit
na mas maiksi pa ang pasensya niya rito kaysa akin.
"Damn! This is hard, baby!" He heaved a deep sigh as
he is impatiently looking at what he is holding
LXIX: Nori
6/11
"Tingnan mo kasi ang ginagawa ko, hindi kung
saan-saan ka nakatingin!" sermon ko sa kanya at bahagya
pang pinalo ang kamay niya dahil ang tigas pa ng hawak
niya sa hook
"It is my fault that you are beautiful andI can't take my
eyes off you? sagot naman niya pagkaraan
Sinamaan ko siya ng tingin kahit na ang totoo ay
ngiting-ngiti ang kalooban ko. Ngumisi lang sa akin ang loko
at kinindatan ako. Nakukuha pa niya talagang isingit 'yang
mga pa-ganyan niya.
"Tama ka na nga, Montereal!" Pabirong inirapan ko siya
bago itinaas ulit ang ginagawa para ipakita sa kanya."
Uulitin ko ha? Manood ka kasing mabuti!"
Nauubos na rin ang pasensya ko dahil kanina pa kami
rito.
"Sino ba ang gustong ipag-crochet ang mga anak niya?

Hindi ba ikaw? Hindi ba ginusto mo 'to? Kaya sumunod ka
sa akin!" masungit na sabi ko pa bago nagsimula sa
mabagal na pag-demonstrate sa ginagawa, kahit na ilang
beses na kami na hanggang sa simula lang
Ang sabi niya kasi ay gusto raw niyang matutunan para
gagawan daw niya ang kambal. Wala namang problema sa
akin, at least alam kong nag-effort siya para sa mga anak
namin. Natuwa pa nga ako... noong una, pero kung ganitO
LXIX: Nori
7/11
lang pala kahirap turuan ay parang mapapaanak ako nang
wala sa oras.
"1 didn't know that it was hard, because it looks so
simple while you are doing it, missy. Bibilhan ko na lang ang
mga anak natin para hindi na tayo magpakahirap diyan.
Kahit ilan pa!" Tuluyan na niyang ibinaba ang mga gamit sa
mesa.
Napapabuntong-hininga na tiningnan ko siya nang
masama. "Ewan ko sa yo! "Wag mo akong kausapin
Pagkatapos ay umusog ako palayo sa inis sa kanya pero
mabilis din siyang sumiksik sa akin at niyakap ang bewang
ko.
"Ano ba? Alis nga!" Siniko ko siya pero hindi man lang
natinag.
"Sorry na, baby. Ang dami kasing butas na kailangang
pasukan. Nakakalito! Ikaw lang naman ang alam kong
pasukan.." tuloy-tuloy na aniya na hindi man lang
pumreno.
Namilog ang mga mata ko at kung hindi ako
nakapagpigil ay baka natusok ko siya ng hook na hawak.

Namumula ang mukha na napatingin ako sa paligid sa takot
na baka may nakarinig bago siya tiningnan, pero ang lintek
ay nagsumiksik na sa leeg ko.
Kahit kailan talaga ay walang preno ang bibig ng isang
LXIX: Nori
8/11
ito! My god!
"Tigilan na nga natin 'to. Naiinis lang ako!" Ibinaba ko
na rin sa mesa ang mga hawak na gamit pagkatapos ay
humalukipkip.
"Let's just go to our room, baby?" bulong niya sa akin
at halos magtaasan ang balahibo ko sa katawan nang
tumama ang mainit na hininga sa aking leeg.
"Masakit ang balakang ko, Montereal. Tumigil ka nga!"
sagot ko agad.
Kung ano-ano na naman naiisip gawin ng isang ito. Tsk!
"What were you saying, baby? Mahihiga lang para
makapagpahinga ka," paliwanag pa niya.
Tinulak ko siya at napaingos. "Wala kang malokoko
rito, Montereal. Alam ko na likaw ng bituka mo at alam kong
gusto mo lang magbahay-bahayan doon sa loob. Lulusot ka
pa! Inirapan ko siya pero ang totoo ay natatawa ako sa
pang-aasar sa kanya
His forehead knotted. "What? Anong bahay-bahayan,
missy? he asks clueless.
Tuluyan na akong napatawa. Ay akala ko pa naman
natutunan na rin niya ang mga ganoong term? Kulang pa
pala.
"You want me to build a house? Don't worry, baby..

maya-maya ay sabi niya na ako naman ang nangunot ang
9/11
noo. "I already bought one for you so it won't be a problem
anymore. Dapat ay surprise ko sa 'yo pagbalik natin sa
Manila, pero gusto mo na bang makita?"
Nakagat ko ang labi nang tuluyang mapagtanto ang
sinasabi niya. Napakamot ako sa noo bago hinila na lang
siya para yakapin. Phoenix willingly obliged and hug me
tightly
Phoenix is sometimes playful and flirty, and also
innocent and sweet most of the time.
Kasalukuyan kong sinusuklay ang buhok niya dahil
nagpapa-baby sa akin nang matanaw ko ang pamilyar na
bulto na papalapit dito sa aming bahay. Nagbaba ito ng ulo
nang makita ako, tinanguan ko naman siya at nginitian
"Phoenix..." Marahan kong tinapik ang braso ni
Phoenix na hindi agad napansin ang dumating.
Si Nori,' sabi ko pa nang hindi tuminag sa
pagkakasubsob sa dibdib ko.
"Boss. tawag ng tauhan ni Phoenix.
Ako na rin ang nagtulak kay Phoenix palayo para
asikasuhin muna si Nori. Hindi naman na nagtataka ang
mga kamag anak ko sa lalaki dahil pinakilala na sila ni
Phoenix sa kanila noong nakaraan. Iyon nga lang ay ngayon
lang sila mismong lumapit sa amin.
Habang nakikita ang seryosong mukha ng tauhan ni
LXIX: Nori
10/11
Phoenix ay hindi ko mapigilang hindi kabahan, kahit na
parati namang seryoso ang lalaki. Feeling ko kasi ay may

problema siyang dala kapag ganoon. Geez! Bakit ba ang
negative ko?
"What is it, Nori?" Naka-dekwatrong hinarap ni Phoenix
ang tauhan habang nakaakbay pa rin sa akin.
"Can I talk to you for a while, Sir?" seryosong saad nito
Hindi ko pa yata nakikitang ngumiti man lang si Nori o
kahit na sinong mga tauhan ni Phoenix. Sabagay, ganoon
din kasi ang boss nila noong una.
"We can talk here now, Nori."
Natahimik naman ang huli at nakita ko ang pagtingin
niya sa akin bago ibinalik ang mga mata kay Phoenix.
Na-gets ko agad kung ano ang nangyayari at naiintindihan
ko.
Hinawakan ko sa braso si Phoenix at hinarap. "Sige na,
baby. Sumama ka na muna kay Nori. Mag-usap muna kayo.
Dito lang naman ako
Nginitian ko siya para ipaalam na okay lang sa akin
Nag-aatubili pa siya noong una at pinagpipilitan na pwede
naman dito sila mag-usap, pero pakiramdam ko ay ayaw
ipaalam ng tauhan niya kung ano 'yon. Siguro ay
confidential na bagay at ginagalang ko kung anuman yon.
Go on. Hindi naman kayo magtatagal, 'di ba?
LXIX: Nori
11/11
nakangiti pa rin na sabi ko para hindi na siya mag-alala.
Marahan ko pang tinapik ang kanyang pisngi.
Napabuntong-hininga na tumango siya at saka
tumayo. Nauna na namang umalis si Nori.
"I will be quick, baby. Kakausapin ko lang saglit"

Hinagkan niya ako ng mabilis sa labi bago tumalikod na.
Kumaway pa ako sa kanya at noong makalayo na ay
kinuha ko na lang ang ginagawa kanina para may
pagkaabalahan. Iyon nga lang ay wala sa pag-crochet ang
aking isip dahil lumilipad iyon sa kung ano ang
kasalukuyang pinag-uusapan nilang dalawa.
H'wag naman sanang kung ano na namang problema
yon. Naaawa na ako kay Phoenix na hindi na
nakakapagpahinga.
🔥LXX: Consequences
1/12
LXX: Consequences
Sa malayo pa lang ay natatanaw ko na si Phoenix na
naglalakad pabalik dito sa bahay. His hands were on his
pockets and he looks so serious as if he is in deep thoughts,
but his expressions softened when our gazes met. Tila ba
nakalimutan niyang may iniisip siya nang makita akong
nakatingin sa kanya. Wala na rin si Nori, siguro ay bumalik
Dreame
na sa kanyang puwesto
Bago pa man siya makalapit ay nakahanda na ang ngiti
sa aking mga labi, Tumigil siya sa harap ko, inilahad ko
naman ang dalawang kamay ko at agad niya iyong
hinawakan para alalayan akong tumayo. Pagkatapos ay
malambing na iniyakap ko ang mga braso sa kanyang batOK.
"You okay?I asked still smiling
LXX: Consequences
2/12
Naririnig ko ang nmga halakhakan ng mga tiyuhin ko na
nasa kabilang kubo lang, na ang bangka na naman sa
kuwentuhan ay ang aking ama pero ang buong atensyon ko
ay nasa kay Phoenix lang.
Nagtagal pa ang tingin niya sa akin bago nakangiting
tumango.
"You want to rest?" tanong ko pa saka inilipat ang
pagkakayakap ng mga braso sa kanyang kanang braso.
Hindi pa man sumasagot ay nagsimula na rin akong hilahin
siya papasok sa bahay.
Tara na. Alam kong nakaka-stress mag-crochet' saad
ko pa bago mahinang tumawa.
He chuckled a bit before picking up all the materials
that we used a while ago. Dala niya sa kabilang kamay ang
bag na pinaglalagyan, habang hindi ko naman inaalis ang
pagkakayakap ng mga kamay ko sa kabila.
Mabagal na naglakad kami papasok sa loob.
Nakasalubong pa namin ang nanay ko na may dalang
Tupperware
"Punta lang ako sa Ninang Pacing n'yo. Babalik ko lang
to" aniya bago iniwan din kaming dalawa.
Pagpasok namin sa loob ng kuwarto ay maingat na
isinara ni Phoenix ang pinto bago ako inalalayan na
makaupo sa kama. Inayos niya muna ang mga unan sa
LXX: Consequences
3/12
likuran ko para maayos na makakasandal ang likod ko,
pagkatapos ay umupo sa tabi ko. Hinawakan ang aking
kamay at agad na ngumiti noong nagtama ang mga mata

namin.
Iknow something is bothering him and it is regarding
to what they have talked about. And I won't ask about it.
ginagalang ko ang privacy nila at kung anumang
pinag-usapan na kaya nga kailangan nilang lumayo ay para
hindi ko marinig o ng iba pa.
"Mukhang ikaw naman ang napagod, mahal.."
nanunudyong saad niya.
Mahina akong napatawa. Yeah, kind of.
"Sino ba naman ang hindi mapapagod kung ang hirap
mong turuan? Napanguso ako na ikinahalakhak niya
pagkatapos ay masuyong hinagkan ang aking kamay na
hawak niya.
"Tm sorry, love. Sabi ko naman sa yo, iisang butas lang
ang alam kong pasukan aww, baby! Bago pa niya
matapos ang sasabihin ay nakurot ko na ang kanyang
tagiliran,
Pasimpleng umaandar na naman ang kanyang
pagiging pilyo, Mukhang mali na niyaya ko siya rito sa
kuwarto, ah?
"Just kidding, baby." Nakangising nagbaba siya ng ulo
LXX: Consequences
4/12
bago pinanood ang pagsasalikop ng aming mga kamay. He
caressed my fingers particularly the ring finger
"Missy...
"Hmm?" Nanatili akong nakangiti.
Huminga siya ng malalim bago namumungay ang mga
matang nag-angat ng tingin sa akin. "Won't you ask me
something, baby?
Phoenix looks troubled and bothered. Kahit anong pilit
niyang itago ang tunay na emosyon ay nababasa at
nababasa ko pa rin iyon. Siguro ay isa ito sa mga bagay na
natutunan ko sa mga araw na magkasama kami parati.
Nakangiting umiling ako. "You don't have to worry, my
love. Hindi ako magtatanong. Nirerespeto ko kung anuman
ang pinag-usapan n'yo, malumanay na sagot ko na
ikinabuntong-hininga niya.
Inangat ko ang kamay at dinala iyon hanggang sa
pisngi niya bago marahang hinaplos ito.
"And my plan is not to tell you about it. Simula niya.
Tumango naman ako bilang pag-intindi sa ibig niyang
sabihin. Minsan kasi ay may mga bagay na gusto natin8
alamin, pero mayroon din tayong limitasyon kung
hanggang saan lang ang pwede nating malaman.
I dont want to stress you, especially in your current
situation... he continued and I patiently listened. "Buti
LXX: Consequences
5/12
don't want to keep secrets from you as well, baby"
Napaawang ang labi ko pero mabilis ding umiling. "No,
baby. It's okay. Hindi mo kailangang sabihin at
magpalivwanag. Naiintindihan ko naman" sagot ko agad.
He shook his head as he heaved a sigh. "It's about
Meredith
Gulat ang inisyal na naging reaksyon ko. Umawang ang
aking bibig pero agad ko ring itinikom iyon nang hindi
malaman kung ano ang magiging sagot ko tungkol dito.
Bahagyang humigpit ang hawak niya sa kamay ko.

Nagulat lang ako pero wala naman akong ibang
naramdaman na kung ano, tulad na lang kung nagselos ba
ako o ano. May tiwala ako sa pagmamahal ni Phoenix sa
akin at alam kong may dahilan lahat, at mas tumibay lang
iyon lalo na ngayon na sinasabi niya sa akin ito kahit na sa
una pa lang ay ipinaliwanag ko nang hindi naman niya
kailangang sabihin sa akin.
"My grandfather called Nori since I am not answering
my phone.Geez, siguro kasi kasalukuyan kaming nasa
terrace noon at pinagtitiyagaan ko siyang turuan kanina
noong tumatawag ang lolo niya.
Kapag magkasama kasi kami rito sa bahay ay ugali na
naming hindi humawak ng cellphone. Nasa kuwarto lang
iyon dahil wala naman kaming tatawagan, well ako wala.
LXX: Consequences
6/12
Sabi ko nga ay ilan lang naman ang nakakaalam ng numer
ko, pero si Phoenix ay bibihira ko lang makita na hawak niya
ang cellphone. Kapag hawak pa niya ay tungkol sa trabaho
ang pinag-uusapan na ipinaririnig din niya sa akin.
"He said that Meredith is in the hospital. She got shot,
at ang suspetsya na gumawa ay ang mga tao rin sa likod ng
panggugulo sa pamilya namin" Umigting ang kanyang
panga habang ako naman ay kung hindi lang buntis ay baka
kanina pang napabalikwas sa pagkakabangon.
Napasinghap ako at naitutop ang mga kamay sa bibig
sa sobrang gulat. Oh my gosh!
"H-how is s-she? O-okay lang ba siya? I mean,
malamang hindi nabaril nga! Ang ibig kong sabihin..."
Nagsimula akong mataranta kaya mabilis na hinawakan

niya ang kamay ko at marahang pinisil iyon.
"shush, baby. It's okay, calm down.. he said trying to
calm me down. "God, this is why I don't want to tell this to
you. Ayokong mag-isip ka."
So this is what keeps on troubling him? Kahit ako ay
hindi rin mapapalagay kapag ganito.
Napabuga ako ng hangin at pilit na kinalma ang sarili.
God, I know Meredith and I were not in good terms. Wala
siyang ginawa kung hindi perwisyuhin at matahin ako.
Matapobre man at masama ang ugali ni Meredith sa
LXX: Consequences
7/12
paningin ko ay kahit kailan hindi ko naman hiniling na
sapitin niya ang kung anumang nangyari sa kanya ngayon.
God, I hope she is all right!
"She is still under observation and our men are already
running an investigation. May mga nagbabantay na rin sa
kanya, but..." He gritted his teeth as he hardly massaged his
temple. "My grandfather wants me to visit her"
"Then go, Phoenix." Hindi na ako nagdalawang-isip sa
isinagot ko.
He must go.
"No. Ayoko. Hindi kita iiwan dito." Matindi ang naging
pag-iling niya.
Listen, baby... Hinawakan ko ang kamay niya at
marahang pinisil iyon. "You must go. Dalawin at puntahan
mo si Meredith, hindi dahil gusto mong sundin lang ang
utos ng lolo mo."
Binawi niya ang kamay na hawak ko at mabilis na

tumayo. "Pinamimigay mo ako," sagot niya at ramdam ko
ang bigat ng loob niya,
Muli akong napabuga ng hangin bago marahang
umiling Umayos din ako sa pagkakaupo at muling hinagap
ko ang kamay niya. "Look at me and listen, baby..."
Hindi ko itinuloy ang sasabihin hangga't hindi niya ako
tinitingnan. Mabigat pa ang loob niya na sumunod nang
LXXI: 'Anniversary'
3/17
His kisses were hot and passionate. Tila naghahanap
pa iyon kasabay nang nakakakiliting paghagod niya sa aking
likod, pero bago pa kung saan mapunta ang lahat ay
marahan ko na siyang itinutulak palayo0.
"P-Phoenix, w-wait.."Iwhispered between our kisses
as I started pushing his shoulders away from me.
Naramdaman ko pang halos habulin niya ang aking
Dreame
labi noong mahiwalay ito sa kanya. Nagtama ang
namumungay naming mga mata. Tila nalalasing agad sa
halik na iyon
"Ayoko nang umalis." Pinaglapat niya ang aming mga
noo, "C-can we just kiss and cuddle, missy?" he sensually
whispers his hot breath fanning my face.
LXX: Consequences
9/12
na ito." Napalunok ako. Ramdam ko ang paghapdi ng aking
lalamunan at ang pag-iinit ng sulok ng aking mga mata
Hindi ko mapigilan na hindi ma-guilty lalo na at si
Meredith ang nadamay. Ngayon kasi ay alam ko na ang
naging rason ni Phoenix kaya siya ang pinakilala.

"K-kung itinuloy natin ang kung anuman ang mayroon
sa atin noon, b-baka ako ang nasa sitwasyon ni Mere-He
cuts me off even before I finished what I am saying.
"No, baby. Don't even continue saying it. F*ck!"
Marahas na napasuklay siya sa kanyang buhok. "
Hinding-hindi ka madadamay sa kahit na ano! Kung
kailangan kong mandamay ng iba, maprotektahan ka lang
at ang mga anak natin, gagawin ko!"
Huminga ako ng malalim. "Sa pagprotekta mo sa akin,
iba ang nadamay.. "malungkot na ani ko. Nalulungkot para
kay Meredith.
That was the consequence of the action that we made.
"Ayoko man na umalis ka... pero kailangan mo siyang
puntahan. Please, Phoenix.. " Hinawakan ko ang magkabila
niyang pisngi at marahang inangat ang ulo para tumingin
siya sa akin.
"Do it for me, please? H-hindi ako patutulugin ng
konsensya ko k-kapag may nangyaring masama sa kanya.
Tuluyan na akong napahikbi.
LXX: Consequences
10/12
God, I am so scared and worried for her. Kumakabog
din ang dibdib ko dahil paano kung ako ang nasa sitwasyon
niya? It seems like Meredith was my accidental hero. Siya
ang sumalo ng mga bagay na dapat ay para sa akin. I am
thankful and sorry at the same time. Hindi ko man gusto
ang nangyari sa kanya, pero hindi ko rin alam ang gagawin
ko kung sa sitwasyon ko ngayon saka naman may
nangyaring ganoon sa akin. Hindi ko kayang may

mangyaring masama sa mga anak ko.
Bakit ba kasi may mga taong gahaman masyado sa
kapangyarihan na wala nang pakialam kung mayroon man
silang masaktan na inosenteng tao?!
"Shush, I'm sorry. Don't cry, baby.' Masuyong
pinunasan niya ang luha sa aking pisngi
"Fck! I thought those fcking m'rons were already
buried six-feet under the ground! Hindi talaga sila titigil
hangga't hindi kami napapabagsak!" His face darkened and
I could hear the gritting of his teeth.
He was torn between staying and leaving. Alam ko at
ramdam ko naman na ayaw niyang umalis at iwan ako rito
kahit na hindi na siya magpaliwanag pa, pero katulad nga
noong sinabi ko, kailangan niyang harapin yong iniwang
problema
"Just check on her, okay? Siguradong matutuwa si
Meredith kapag nalaman niyang dinalaw mo siya. K-kahit
LXX: Consequences
11/12
doon man lang ay maibsan ang sakit na nararamdaman
niya..
I was also torn between wanting him to stay beside me
and needing him to leave to check on other people. Alam
ko namang babalik siya sa akin.
1 will just go there because you told me so, baby. Wala
nang iba pang dahilan," pinal at seryosong sagot niya
habang nakatitig sa akin.
Tumango na lang ako. Kahit ano pang rason 'yan, basta
mapuntahan lang niya si Meredith. Hindi naman ibig
sabihin na pupuntahan niya ay doon na siya. Babalik at

babalik pa rin siya sa akin.
Thank you, love. Thank you so much." Niyakap ko siya
ng mahigpit, kahit paano ay naibsan ang bigat ng aking
dibdib.
Maya-maya pa ay kumalas siya ng yakap sa akin. He
tucked me first in the bed before getting his phone. Umupo
siya sa tabi ko bago nagtipa sa kanyang cellphone.
"Get ready the car, Nori. We will be leaving tonight..
seryosong saad ni Phoenix bago mabilis na ibinaba ang
cellphone, Narinig ko pa ang malakas na pagbagsak noon sa
mesa na kulang na lang ay masira.
He then looked at me. "Ngayong gabi kami aalis para
makabalik agad ako kinabukasan," sagot niya
LXX: Consequences
12/12
Ang bilis naman. Paano kung hindi pa gising si Meredith
noon?
"No buts, baby. Napagbigyan na kita sa gusto mo.
Pagbigyan mo rin ako. Gusto kitang makasama kaya babalik
agad ako," dugtong na ani pa niya bago pa ako
makapagsalita.
Nakagat ko na lang ang labi bago marahang tumango.
This was enough to calm me down.
Humiga siya sa tabi ko at niyakap ako. "Don't think of
anything, my love. Magiging maayos din ang lahat. Babalik
agad ako...
And I am here, holding onto that promise once again.
At sa puntong ito, alam kong tutuparin niya iyon kahit na
ano pang mangyari.

🔥LXXI: 'Anniversary
1/17
LXXI: 'Anniversary'
"Please, update me once you get there Ako na ang
nag-zipper ng kaisa-isahang dalang bag ni Phoenix. Wala
namang laman ito kung hindi 'yong laptop niya at ilang
piraso lang ng damit.
Nandito kaming dalawa sa kuwarto. Alas otso ang
plano nilang tumulak papunta sa Maynila, pero alas siyete
pasado na ay nandito pa sa bahay.
Saktong kasasara ko lang ng kanyang bag nang hilahin
ako ni Phoenix paupo sa kanyang hita. Naiyakap ko naman
ang mga braso sa kanyang balikat habang mahigpit na
yumayakap naman ang kaliwang braso niya sa aking
bewang at hinaplos ang aking tiyan.
"Wag na kaya akong umalis, hmm? bulong niya
habang isinisiksik ang mukha sa aking dibdib.
Marahang isinuklay ko ang mga daliri sa kanyang
buhok. "Napag-usapan na natin 'to.
"Yeah, yeah. I know, baby" Napabuntong-hininga siya
at mabagal na napatango. "It's just that I don't want to be
away from you
Napalunok ako nang maramdaman ko ang paghalik
niya sa aking dibdib at ang marahang paggalaw ng kanyang
daliri sa aking likod na gumagawa ng ilang mga guhit
"Hindi ka naman magtatagal. You will just v-visit her."
Sinusubukan pa niya na makipag-negotiate, umaasa na
LXX1: 'Anniversary'
2/17
baka magbago ang isip ko.
Hindi ko rin naman gustong magkita sila ni Meredith-
kung sa ibang pagkakataon ito, pero iba ngayon. Kahit
saang tingnan na anggulo ay may parte kami kung bakit
napahamak si Meredith kaya kahit paano ay kailangang
bisitahin siya ni Phoenix. Magkaiba naman ang gusto, sa
kailangan.
"Sa akin ka pa rin babalik. Hihintayin kita," mariing sabi
ko pa.
Nag-angat siya ng tingin. Nagkatitigan kami pero sa
puntong ito ay nakangisi na siya. "l just love how you claim
me, baby." He chuckled a bit.
"Bakit? Sa akin ka naman talaga!" masungit na saad,
pilit na itinatago ang pag-usbong ng ngisi sa mga labi.
His eyes glistened. He looks flabbergasted. "Yeah. I am
all yours, my love.
He pulled my nape onto him as he fully claimed my
lips, not giving me a chance to respond. Napayakap naman
ako sa kanyang ulo kasabay nang pagragasa ng kuryente sa
aking buong katawan. Ramdam ko ang paggalaw ng
kanyang labi at ang pagkatok ng kanyang dila na tila
Kumakatok para makapasok sa loob. He sensually bit my
lower lip that made me gasped and he took that chance to
slip his tongue inside.
LXXI: 'Anniversary'
3/17
His kisses were hot and passionate. Tila naghahanap
pa iyon kasabay nang nakakakiliting paghagod niya sa aking

likod, pero bago pa kung saan mapunta ang lahat ay
marahan ko na siyang itinutulak palayo0.
"P-Phoenix, w-wait.."Iwhispered between our kisses
as I started pushing his shoulders away from me.
Naramdaman ko pang halos habulin niya ang aking
Dreame
labi noong mahiwalay ito sa kanya. Nagtama ang
namumungay naming mga mata. Tila nalalasing agad sa
halik na iyon
"Ayoko nang umalis." Pinaglapat niya ang aming mga
noo, "C-can we just kiss and cuddle, missy?" he sensually
whispers his hot breath fanning my face.
LXXI: 'Anniversary
4/17
Muntik na akong madala sa sobrang lambing ngg
kanyang boses sabayan pa ng sobrang bango ng hininga,
nang marinig namin na biglang may kumatok sa pinto.
Napapitlag ako kasabay nang paglayo kay Phoenix.
"Astrid, anak. Anong oras aalis si Phoenix?" Narinig
namin ang boses ng nanay ko sa labas.
Napatikhim ako. "M-may inaayos lang po. P-palabas na
rin po.
Wala na kaming narinig na sagot mula sa aking nanay.
Napatingin ako kay Phoenix at natatawang pinalo siya sa
balikat.
"Ikaw kasi, puro ka harot!' Tumayo na ako mula sa
pagkakaupo sa kanyang hita.
Napalatak siya. "Akala ko pa naman makaka-segue."
Napakamot siya sa batok.
Napailing ako. Kahit kailan talaga..

"Masyado na kayong gagabihin sa daan. Sige na..
Hinawakan ko na siya sa braso para hilahin patayo. Buti na
lang hindi na siya nagmatigas pa.
Marahas na napapabuga siya ng hangin habang
Kinukuha ang bag at isinukbit iyon sa kanyang balikat bago
pinagsalikop naman ang aming mga daliri.
Magkahawak-kamay na lumabas kami sa kUwarto.
Pagdating namin sa terasa ay nandoon na ang aking mga
LXXI: 'Anniversary'
5/17
magulang
"Mag-iingat sa biyahe, Phoenix. May mga sandwich
dito. I bigay mo sa mga tauhan mo para makain ninyo
habang nasa biyahe" Iniabot ng aking nanay ang isang asul
na eco bag.
Nakangiting tinanggap naman iyon ni Phoenix at agad
na nagpasalamat.
Hindi na dapat ako sasama paglabas hanggang ssa
sasakyan pero hindi rin ako nagpapigil. Bago lumabas ng
bahay ay inayos muna ni Phoenix ang hood ng suot kong
jacket at saka kami naglakad papunta sa kotse niya. May
ilang mga tauhan na niya ang nakapaligid, ang iba ko ring
mga kamag-anak ay nandito.
"Ingat sila sa yo, pinsan... este ingat pala!" Narinig
kong sabi ni Kuya Marvin na pinsan ko na siyang nagpangisi
kay Phoenix.
"Kamina ang bahala ro'n sa a-ano..Napatingin ako
kay Tito Mario na naabutan kong nakasulyap sa akin bago
napapatawang tumingin ulit kay Phoenix. Basta yon na

yon, bata, Wala ka nang iisipin."
Naghalakhakan ang mga kamag-anak ko na para bang
may nakakatawa sa sinabi ng pinaka-matandang tiyuhin
namin, at tanging sila lang ang nagkakaintindihan.
Napangiti naman ako. It just made me so happy hoW
LXXI:'Anniversary
6/17
my relatives treat Phoenix as if he is really a part of our
family.
Nagkani-kaniya nang paalam ang mga tito at tita ko sa
kanya na akala mo naman ay hindi babalik din kinabukasan.
"Kayo na po muna ang bahala kay Astrid, 'nay..."tay"
Nagmano siya sa mga magulang ko na tinatanguan naman
siya.
Oo, mag-iingat ka. Tumawag o kaya mag-text ka kay
Astrid" sagot naman ng aking ama.
Huminga ako ng malalim, nakangiti pa rin kahit na ang
totoo ay ngayon pa lang na hindi pa umaalis si Phoenix ay
na-mi-miss ko na agad siya. Pagkatapos ng ilang pag-uusap
ay hinarap naman niya ako.
"Wait for me, my love. Babalik agad ako..." bulong niya
bago mabilis na hinalikan ako sa labi kahit na alam na
nakatingin lang ang mga kamag-anak namin.
Napatikhim ang aking ama sa likod, habang
nagkakantiyawan ang iba. Nakangisi lang si Phoenix sa
kanila habang ako ay namumula ang mukha, mabuti na
lang madilim na rito,
He then leaned on my tummy. "Daddy will be back,
babies. Please, behave while I am away, Take care of
mommy." Hindi ko na mabilang kung ilang halik ang

sunud-sunod na ibinigay niya sa aking tiyan bago mul
LXXI: 'Anniversary
7/17
akong hinalikan sa noo.
Magkasabay pa kaming napabuga ng hangin nang
maghiwalay ang aming mga kamay. Pansamantala lang
naman ito... bukas ay nandito na ulit siya. Alam ko.
Bagsak ang balikat niyang ngumiti sa akin. Kumaway
na lang ako hanggang sa makapasok siya sa sasakyan. Ilan
pang saglit ay umandar na rin iyon at mabagal na umibis
palabas ng compound. Natanaw ko pa ang ilang sasakyan
na nakahinto sa labas kung saan nakasakay ang mga
tauhan niya, at saka lang umandar para sundan si Phoenix.
Alam kong desisyon ko naman na papuntahin si
Phoenix, pero hindi ko pa rin mapigilan na hindi malungkot
pag-alis niya. Oras lang naman ang hihintayin ko, alam kong
babalik din siya agad katulad nang ipinangako niya.
Okay ka na rito, anak? masuyong tanong ng aking
ina. Siya ang naghatid sa akin hanggang dito sa kuwarto.
Agad na tumango ako. "Opo, 'nay. Wag po kayong
mag-alala."
"O gusto mong samahan muna kita rito? ani pa niya.
"Hindi na po, Baka hindi makatulog ang tatay dahil
hindi n'yo katabi" tudyo ko na nagpatawa sa kanya
"Oh, siya. Maiwan na kita para makapagpahinga ka.
lawagan mo lang ako kapag may kailangan ka." Hinagkan
lang niya ako sa noo bago tuluyang nagpaalam.
LXXI: 'Anniversary
8/17
Napapabuntong-hininga na hinubad ko angjacket na
suot bago maingat na umupo sa kama. Napalingon pa ako
sa gawi kung saan madalas na naka-puwesto si Phoenix.
Kinuha ko ang unan na ginagamit niya at mahigpit na
niyakap iyon. Napapikit ako nang maamoy ang natural na
bango niya rito.
Wala pang ilang minuto na nakakaalis sina Phoenix ay
tumunog ang aking cellphone. Agad na kinuha ko iyon at
napangiti nang makita kung sino ang nag-message.
My Hot Loverboy:
Miss na agad kita, mahal ko.
Halos mapunit ang labi ko sa laki ng ngiti, lalo na sa
pangalan niya na naka-save sa contact ko. Ang cute kasi!
Kapag wala akong magawa ay pinapalitan ko lang nang
pinapalitan ang pangalan ni Phoenix sa cellphone ko.
Ako:
I miss you too. Behave ka ro'n.
Napahagikhik ako na parang teenager na kinikilig dahil
nag-chat ang crush, nang wala pang isang segundo ay
muling nag-beep ang cellphone ko.
My Hot Loverboy
Sleep early, missy. 'Wag ka nang magpuyat.I will just
update you.
My Hot Loverboy:
LXXI: 'Anniversary'
9/17
Sorry if I can't sleep with you tonight, baby. Just hug
my pillow and think of it as me-kahit na mas masarap ako
r'yan.
Tuluyan nang napalakas ang halakhak ko pero agad

ding napatakip sa bibig dahil baka kung ano ang isipin ng
mga magulang ko at tumatawa ako rito mag-isa
Ako:
Ikaw ang matulog muna habang nasa biyahe. Baka
mapuyat ka.
Akala mo ay hindi kami nag-uusap buong araw, dahil
kahit kakaalis lang niya ay magkausap pa rin kami sa
cellphone. Akala ko ay hindi na siya mag-reply nang biglang
mag-flash ang pangalan niya sa screen, tumatawag.
Nakailang tikhim pa ako bago sinagot iyon.
"I love you. This was the first thing he say as I
answered the line.
My heart jumped from my rib cage. Feeling ko nga ay
mamamaga na ang aking labi sa riin ng pagkakakagat ko
rito para lang hindi mapatili.
"Alam ko," kunwari ay sagot ko.
heard him grunt from the other line. "No, Ilove you
too, baby? That's unfair"
Mahina akong napatawa. Ang sarap asarin.
Nagtatampo agad.
LXXI: 'Anniversary'
10/17
Of course, I love you too. Kahit pilyo ka, mahal na
mahal kita, nangingising ani ko pero wala akong nakuhang
sagot.
Biglang natahimik ang kabilang linya. Tiningnan ko pa
ang cellphone ko dahil akala ko ay naputol na ang tawag,
pero hindi naman.
"Damn, baby! You just made my heart skipped a bit

Dreame
Nagulat pa ako nang bigla siyang magsalita pero napatawa
rin kalaunan. Akala ko ay kung ano na ang nangyari
"You are just making me miss you even more, missy.I
Just want to went back there and cuddle you." And l miss
him even more. Siguro kung wala nga lang dito ang unan
niya ay baka umiiyak na ako dahil nangungulila ako sa
Kanya. At least, something is reminding me of him, while he
LXXI: 'Anniversary
11/17
is away.
Ilang minuto pa kaming nag-usap bago ako na ang
nagpasyang pumutol ng tawag para makapagpahinga rin
siya habang hasa sasakyan.
"Good night, baby. Hihintayin ko ang pagbalik mo
bukas." Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong sinabi
na hihintayin ko siya. "Please update me from time to time"
Tlove you, missy. Mahal na mahal ko kayo ng mga
anak natin. Sleep tight and dream of me."I heard him
smooch from the other line as if he is kissing me.
Sa kaibuturan ng puso ko ay nandoon ang maliit na
takot na baka hindi na naman siya bumalik, pero
pinanghahawakan ko pa rin ang pangako niya sa akin. Alam
kong sa puntong ito ay hindi niya ako bibiguin.
So I slept that night holding onto his promise that he
would come back.
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Pagtingin ko sa
orasan sa gilid ko ay mag-alas singko pa lang ng umaga
pero parang abala na agad ang lahat sa labas. Naririnig kong
may nagsisibak ng kahoy, may mahihinang usapan at

tawanan
Kinuha ko agad ang cellphone ko, umaasa na may
mababasang mensahe ni Phoenix doon at hindi nga ako
nabigo. Sunod-sunod ang mga text niya kahit na alam
LXXI: "Anniversary
12/17
niyang hindi ako makaka-reply dahil nakatulog na ako.
"Nori said I look Iike a fool. He just caught me looking
at your pictures, baby:"
1 ate the sandwich nanay made. It's delicious"
"Umiinom ako ng tubig, missy. Miss na kita"
Napatawa ako nang mabasa ito. Pati ba naman to?
Sa sobrang masunurin ng mahal ko ay literal na
ina-update niya nga ako sa lahat ng ginagawa niya.
Iwill just take a nap, baby."
I am awake and still missing you, my love
Marami pa siyang text na halos ang pagitan lang sa
bawat isa ay tig-sampung minuto. Kaya bigla tuloy dumami
ang conversation namin.
Nagtipa lang ako ng reply sa kanya na kagigising ko
lang, pero siguro dahil busy siya kaya hindi na
nakapag-reply. Ang huling text niya ay iyong sinabi na
nakarating na sila sa ospital. Mga bandang mag-alas dose
yata iyon,
Hindi ko alam kung ilang minuto rin akong nakatingin
lang sa kisame nang magpasya akong bumangon. Paglabas
ko pa ng kuwarto ay nakasalubong ko ang nanay ko na
nagulat dahil bakit ang aga ko raw. Ang sabi ko lang ay hindi
na ako makatulog.
Nag-toothbrush at hilamos lang ako ng mukha.
LXXI: 'Anniversary
13/17
Nagsuklay at nag-ayos bago lumabas. Medyo may liwanag
na sa labas at halos gising na rin ang mga kamag-anak ko.
Anong mayro'n? Bakit ang aga yata nilang lahat?
Kita ko ring may usok na nagmumula sa kung
anumang niluluto.
Ano pong okasyon, 'nay?" takang tanong ko nang
lumapit ang nanay ko. May dala siyang isang baso ng gatas
at bibingka para sa akin.
Mukha pa siyang nataranta sa biglaang tanong ko na
biglang ikakunot ng noo ko.
"Ha? A-ano, 50th wedding anniversary ng Tito Benito at
Tita Bella mo, di ga? M-may kaunting handaan daw!
"Ngayon na po pala yon? Akala ko po ay sa Linggo pa?
Narinig ko kay Tita Bella iyon noong nagtambay rito sa
amin at nakipagkuwentuhan. Apat na araw iyon mula
ngayon sana at sakto rin na hihintayin nila ang panganay
nilang anak na uuwi galing sa ibang bansa.
Nakakatuwa nga dahil umabot sila sa ganoong katagal.
Sabagay, lahat naman ng mga kamag-anak namin ay
healthy ang relasyon. Kahit na may mga edad na ay alam
mong nandoon pa rin ang paggalang at pagmamahal sa
bawat isa, Sana,Sana ganoon din kami ni PhoeniX.
"Ha? A-ay, ewan ko nga ba sa mga 'yon! Pinaaga yata!
Pagak na lang siyang napatawa habang napapakamot sa
LXXI: 'Anniversary
14/17
batok. Pagkatapos ayusin ang pagkain ko ay nagpaalam na

ang nanay ko para tumulong din daw sa mga ginagawa. Ang
tatay ko raw ay kasama naman sa pagkakatay ng mga
baboy.
"Happy Anniversary, Tita!" Sakto namang dumaan sa
harap ng bahay ang tiyahin ko na nagdidiwang ng
anniversary kaya agad kong binati.
Ha? Sa Ling ay salamat, hija!" Napasuklay siya sa
buhok habang alanganing ngingiti o tatawa.
May sinasabi ba siya noong una?
Bakit ang weird ng mga tao yata ngayon? Para silang
mga gulat kapag kinakausap ko. Ano'ng nangyayari?
"Pasensya na po, hindi po ako makatulong." Paghingi
ko ng paumanhin habang napapahawak sa tiyan ko.
Ikinaway niya ang kamay habang napapailing.
"Naku, hija! Walang problema. Dapat nga ay
magpahinga ka lang dahil para sa 'yo este, kako ay
mahirap nang gumalaw kaya pahinga ka lang diyan! Oh siya,
sige! Alis muna ako at dadalhin ko ito!" Itinaas niya an
hawak na kawa bago nagmartsa palayo. Muntik pang
matisod sa bato dahil sa pagmamadali.
Tahimik lang akong kumain habang nagtataka pa rin sa
kakaibang kinikilos ng mga kamag-anak ko. Hindi naman
ako makatulong kaya wala akong magawa kung hindi
LXXI: 'Anniversary
15/17
pagkasyahin ang sarili sa panonood sa paroon at parito ng
mga tao
Salitan lang ang tingin ko sa labas at sa cellphone dahil
baka biglang tumawag si Phoenix, pero sumikat na ang

araw ay wala akong nakuhang tawago text man lang sa
kanya. I tried calling him but the line is busy. Hindi ko alam
kung may kausap ba siya o ano.
Nagsisimula nang manlamig ang aking sikmura. I felt
like I have seen this before. Nangyari na yata ito. Damn!
Ayokong mag-isip nang kahit na anong negatibo, baka may
inaasikaso lang kaya naman para magkaroon ng ibang
pagkakaabalahan ay pumunta ako sa kubo at nakisali sa iba
pa naming mga kamag-anak.
Ayaw sana nila akong patulungin pero hindi na rin ako
nagpapapigil. Kahit magbabalat lang ng bawang at ilang
mga gulay ay tumulong na ako.
"Mukhang marami po yata kayong handa, tita?" Hindi
ko alam kung ano ang mali sa tanong ko dahil biglang
natahimik ang mga kasamahan ko rito sa kubo.
"Ha? O-oo. Medyo naparami nga yata.. llang minuto
pa slya bago nakasagot bago tumawa, sinabayan din naman
yon ng Iba pero alam mo naman ang totoong tawa Sa
hindi.
Ang weird ng lahat! Kanina pa lalo kapag nakikita ko
LXXI: 'Anniversary'
16/17
ang kakaibang ngiti ng mga kamag-anak ko sa akin, pero
kapag magsasalita na ako tungkol sa kung ano ang okasyon
ngayon ay biglang parang tinatamaan ng kidlat at
namumutla. Bago biglang mag-iiwas na ng usapan na para
bang may gustong takasan. Feeling ko ay may mali talaga!
Hindi ko na lang pinansin iyon dahil baka kung ano-ano
lang talaga ang napapansin ko dahil sa pagka-miss ko kay
Phoenix. Pagdating ng hapon ay halos patapos na ang

venue.
Malawak ang garahe sa harap namin kaya yata rito na
rin nila napagpasyahang ayusin ang mga kailangang
gamitin. Tatlong mahahabang mesa ang nakaayos na
parang letrang 'U, sa ibabaw ay may mga bulaklak. Sa
pinaka-harapan naman ay may malit na stage. Ang arc na
nakapalibot dito ay gawa sa puting bulaklak. May din couch
sa gitna ng stage na may hagod ng puti at gold
Puro gold at puti ang nakikita ko, malamang dahil 50th
anniversary nga! Pero may kulang, wala pa 'yong nakalagay
na Happy 50th Wedding Anniversary na lettering sa likod
Ang mga upuan ay temang gold din kahit na ang mga
nasa ibabaw ng mesa ay ganoon din. Hindi ko alam kung
saan na kumuha ang mga kamag-anak ko nito. Mukhang
magarbo ang okasyon ngayon, kaya lang bakit hapon na ay
hindi pa nag-start? Buong araw nang nag-aayos ang mga
kamag-anak ko.
LXXI: 'Anniversary'
17/17
Kung gaano kaabala ang mga tao sa paligid ko ay
kasabay noon ang hindi mapalagay na pintig ng puso ko.
Nangangalay na ako kahahawak sa cellphone ko pero hindi
man lang iyon tumutunog sa kahit isa man lang na text
Dreane
mula kay Phoenix. Kung gaano siya kasipag mag-update
kagabi, ay kabaliktaran ngayon. Hindi ko rin alam kung ilang
beses ko na siyang tinawagan.
Makakauwi pa ba siya?
LXXII: Who's the cele..

1/14
LXXI1: Who's the celebrant?
"Bakit nandito ka pa, anak? Hindi ka pa nag-aasikaso!
Bahagya pa akong nagulat sa nanay ko nang humahangos
na dumating sa bahay.
"Nanay naman! Nakakagulat po. Akala ko ay kung ano
na ang nangyari! Napapailing na napahawak ako sa aking
dibdib.
Nandito na ako sa loob dahil medyo malamig na sa
labas. Nanonood ako ng TV para lang ibaling sa iba ang
atensyon ko kahit na hindi ko rin naman halos marinig dahil
ang lakas ng speaker na tumutugtog sa lahat. Pero okay na
rin ito, kaysa isipin kung ano na ang nangyayari kay Phoenix
na nakalimot na namang may naghihintay sa kanya.
Alas singko na ng hapon pero ni ha, ni ho mula kay
Phoenix ay wala akong narinig. He said that he will update
me from time to time, but there was a dead silence.
Umaasa na naman ba ako sa wala? Dapat na ba akong
magsisi na pinapunta ko pa siya ro'n2
"Maligo ka na at magbihis. Sige na, anak!"
Lumapit ang nanay ko sa akin at hinawakan pa ako sa
braso na para bang siya pa ang gustong magtayo sa akin.
Kinuha pa niya ang remote at siya na rin ang nag-oft ng
telebisyon kahit nanonood pa ako. Layon talaga na
pakilusin na ako.
Mabagal akong umiling. "Hindi na po siguro ako
LXXII: Who's the cele.
2/14
makakasali ro'n, 'nay. Pwede naman pong nandito lang sa
"Anong hindi? Hindi pwedel" Tila nataranta siya, bigla

na namang lumalabas ang pagka-istrikta.
Napasimangot ako. Minsan talaga ay pala-desisyon ang
mga magulang natin. Hmp.
"Nakakahiya sa t-tita at tito mo. Sasabihin ay nandito
ka naman, hindi pa nakisali ro'n sa kasiyahan!" Pilit na
kinukumbinse para magbago ang aking isip.
Napabuntong-hininga ako habang napapasulyap sa
aking tahimik na cellphone na nakapatong sa mesa.
Hinihintay ko pa po ang t-tawag ni Phoenix. B-baka biglang
tumawag, hindi ko makita."
Napalatak siya. "Wag mong isipin yon. Dalhin mo ang
cellphone doon, problema ba yon?" Kalaunan ay nagawa
rin niya akong itayo at iginiya papunta sa kuwarto ko.
"Mag-white dress ka na lang. White and gold ang
theme." My mother looks so agitated. "lkaw na ang
maghanap ng damit mo, ha? Ihanda ko lang yong heater
para hindi masyadong malamig ang ipaliligo mo.
Nagtungo na siyang muli sa pinto habang ako ay
nalwan dito sa kuwarto na naguguluhan pa rin sa ikinikilos
niya. Daig pang kami ang may pakana ng selebrasyon
ngayong gabi sa pagka-aligaga niya.
3/14
"Kilos na, anak. Lalabas na ako!" Binuksan na niya angg
pinto at hindi na ako hinintay pang makasagot kung payag
na ba akong makisali sa kasiyahan sa labas. I mean,
maiintindihan naman nina Tita Bella kung hindi ako
makakasama lalo na sa sitwasyon ko.
"Diyos ko! Para nga sa 'yo ang araw na to, muntik pang
hindi dumalo!" Narinig ko pang bumubulong siya pero hindi
ko na naintindihan dahil tuluyan na niyang isinara ang
pinto.
Napailing-iling na lang ako. Hahagilapin ko sana ang
cellphone ko pero saka ko lang naalala na naiwan sa salas,
kaya para hindi na mag-alburuto ang aking nanay ay
kumilos na rin ako tulad ng gusto niya. Hindi naman ako
nagtagal sa pagpili ng susuotin, pagkatapos ay lumabas na
rin ako ng kuwarto para maligo.
Hindi kayang magmadali dahil limitado na rin ang kilos
ko kaya inabot din siguro ako ng kinse minutos sa paliligo
lang. Mabilis pa nga iyon dahil madalas ay kalahating oras
ako kapag naliligo. Hindi ko na naririnig ang nanay ko0,
siguro ay lumabas na ulit. Siya pa yong mas hindi mapakali
kaysa mga celebrant. Tsk! Hirap magkaroon ng OA na ina
Nag-ayos lang ako ng sarili kahit na panay ang
buntong-hininga ko. Hindi ako mapakali sa isipin na Wala pa
si Phoenix. Ayokong isipin na nakalimutan na naman niya
ako dahil mas nalulungkot ako. Gusto ko na lang isipin na
LXXII: Who's the cele...
4/14
siguro ay marami lang siyang inaasikaso.
Mula rito sa loob ng kuwarto ay rinig na rinig ko na ang
malakas na tugtugan sa labas. Nagsusuklay na lang ako
nang binlower ko na buhok nang biglang may kumatok sa
pinto. Pakiramdam ko pa ay pumitlag ang puso ko roon
dahil akala ko si Phoenix na ang nasa labas, ngunit nang
marinig ko ang boses ng aking ama ay pilit kong kinalma
ang aking puso.
"Pasok po, tay..." medyo may kalakasan na sabi ko

para marinig niya.
Maya-maya nga ay nagbukas ang pinto at iniluwa noon
ang aking ama. Nagulat pa ako dahil medyo naka-formal
ang aking tatay. Nakasuot siya ng kulay navy blue na polo
shirt tapos naka-tuck in ito sa kanyang pantalon.
Nangingintab pa ang kanyang buhok mula sa kung anong
ipinahid dito.
"Pogi natin, 'tay ah?'" biro ko pa sa kanya na naupo sa
kama pagkatapos ay muling ibinalik ang atensyon sa aking
ginagawa
Ramdam ko na pinapanood niya ako at mula sa likod
ay rinig ko ang panay buntong-hininga niya
"Ready ka na ba, anak?" mahinang tanong niya.
Bigla akong nataranta. "Ha? Mag-start na po ba?
Sandali lang po. Baka sumunod na lang po ako. Jusko!
5/14
Wala naman kasi talaga sa plano na sasali pa ako, ngayon
tuloy ay kailangan kong magmadali. Kailangan bang
kumpleto muna ro'n bago mag-start?
Naglagay na lang ako ng white pearl clip sa aking
buhok, pagkatapos ay nagmamadaling hinagilap ang
lipstick. Sa pagmamadali ko ay muntik pang mahulog ang
lahat ng laman ng aking pouch bag.
Ang mahinang pagtawa ng aking ama ang
nakapagpatigil sa akin. Nilingon ko siya na naniningkit anng
mga mata sa paghalakhak.
"Kalma, anak. Hindi pa naman. Hinihintay ka pa, este
hinihintay pa lahat
Napabuntong-hininga ako. Akala ko ay pinagmamadali
na ako!
Muli kong kinalma ang likod sa pagkakaupo.
Napahaplos pa ako sa aking tiyan na bahagyang
nag-contract dahil sa pagmamadali. Maya-maya ay itinuloy
ko na lang ang paglalagay ng lipstick. Hindi na ako naglagay
pa ng kung anong kolorete sa mukha, tama na ang lipstick
para hindi naman ako mukhang maputla ro'n.
"Tay,.." Noong makatapos ako ay muli ko slyang
nilingon.
May maliit na ngiti sa kanyang labi habang nakataas
ang dalawang kilay na nakatingin sa akin.
6/14
Bumuga ako ng hangin. "W-wala pa po ba si Phoenix?"
Hindi ko na naitago ang pagkabahala sa aking boses.
Nandoon din sila noong sinabi ni Phoenix na babalik
din kinabukasan. Buong araw ay hindi rin naman sila
nagtanong sa akin tungkol kay Phoenix, siguro ay naging
abala na sa ginagawa sa labas.
"A-ang sabi niya ay uuwi siya agad... pero hindi pa ho
tumatawag. Hindi po ba nag-text sa inyo? dugtong na
tanong ko pa, umaasa na makakuha ng positibong sagot.
Nakatingin ako sa kanya kaya kitang-kita ko ang
pagiging malikot ng kanyang mga mata sa hindi malamang
dahilan at hindi nagawang makatingin nang diretso sa akin.
"Ha? A-ano, hindi pa nga rin tumatawag sa akin. Oo nga
pala, h-hindi pa umuuwi ang isang iyon?!" Napakamot siya
sa ulo.
Late na ho ninyo na-realize. Gusto ko sanang sabihin

iyon pero naiintindihan ko naman na busy sila kaya hindi na
napansin kanina.
Bagsak ang balikat na napatango ako. "B-baka hindi na
ho ulit ako uuwian... Nabasag ang aking boses kasabay
nang pag-usbong ng takot sa aking dibdib na pinipilit ko
namang pigilan pero hindi pa rin nagpapatalo
Biglang napatayo ang aking ama. Naramdaman ko na
lang na nasa likod ko siya at marahang tinatapik ang aking
OX
7/14
balikat.
"Wag kang mag-isip nang kung ano. Uuwi 'yon, b-baka
ano... baka na-traffic lang." Pilit niyang pagpapalubag ng
aking loob.
Malungkot na napangiti ako bago marahang tumango.
Siguro nga. Ganoon na lang ang isipin ko para hindi na
madamay ang mga magulang ko sa biglaang pagbabago ng
Ad
Lazerli Makinalar ile işlem
Cep Ekran Arslandogmuşlar
Usküdar Vapur iskelesi ve Marmaraya Cok Yakın Mesafedeyiz
AC
aking mood. Ayaw ko na rin silang mag-alala pa sa akin.
"At saka, subukan lang hindi umuwi ng Montereal na
yon! Siguradong mawawalan siya ng tiyansa pang
magparami ng lahi!" Kunwaring pinaputok pa niya ang mga
daliri kaya tuluyan na akong napatawa. Kahit kailan talaga

8/14
"Oh siya, wag ka nang mamroblema r'yan. Tapos ka
na ba? At nang makalabas na tayo...makaraan ay aniyang
muli.
Tumayo na rin ako. Kinuha ko lang ang scarf na nasa
kama at pagkatapos ay ibinalabal iyon sa aking likod.
Nakaabrisyete ako sa aking ama nang lumabas kami sa
kuwarto.
Noong dumaan kami sa salas ay kinuha ko na rin ang
cellphone ko na walang kahit na isang bagong mensahe
mula kay Phoenix. Hindi ko na lang pinahalata sa aking ama
ang biglang pangangasim ng aking ekspresyon.
"Masaya ako para sa yo, anak. Deserve n'yo ng mga
apo ko ang lahat ng pagmamahal sa mundo.." Tila ay
mapapaiyak pa ako sa sinabi ng aking ama bago pa kami
tuluyang makalabas ng bahay.
"S-salamat po, 'tay... Magsasalita pa sana ako kaso
kinakain na ng lakas ng speaker mula sa garahe ang
sasabihin ko kaya tiyak na hindi na kami magkakarinigan.
Inalalayan ako ng aking ama habang naglalakad
papunta sa kasiyahan. Halos mapuno na ang mga upuan
dahil nakapwesto na roon angmga kamag-anak namin
pero wala pa yata ang mga celebrant sa stage dahil wala
pang nakaupo ro'n
Nakakasilaw ang makulay na paligid, maingay na
OX
9/14
nagtatawanan ang lahat na sinasabayan ang malakas na
tugtog. Ganito naman lagi rito kapag mayroong

selebrasyon. Sama-samang isine-celebrate ng buong
angkan hamin.
"Sa wakas, nandiyan nal" Hindi ko alam kung sino ang
sumigaw noon pero tila nagkaroon ng katahimikan dahil
doon.
Hindi ko alam kung nag-practice ba sila at sabay-sabay
pa silang lumingon sa amin ng aking tatay. Bigla ay
nakaramdam ako ng hiya. Baka sabihin ay pa-importante
ako, hindi naman ako ang main event.
Nahihiyang napangisi ako bilang paghingi ng
paumanhin. Igigiya ko na sana ang aking tatay patungo sa
isa sa mga bakanteng upuan na nasa bandang likuran, pero
nagulat ako nang dire-diretso lang siya at dahil nakakipit
ang kamay ko sa braso niya ay nadadala rin ako0.
"Doon na kayo sa gitna, Astrid!" sabi pa ni Tita Mercy na
agad sinegundahan ng mga kamag-anak namin.
Walang kahihiyan na nagpunta nga ang tatay ko sa
bandang unahan at sa gitna pa talaga kami dumaan, sa
pinaka-bulwagan. At teka nga, akala ko ba ay white and
gold ang theme kaya nga pinag-white dress ako ng aking
nanay? Pero bakit wala man lang akong nakitang naka-puti
na akala mo ay takot sa kulay na 'yon!
LXXII: Who's the cele....
10/14
Naka-letrang 'U' ang mga mesa, tapos sa bandang
labas ang mga upuan kung saan nakaupo ang mga
kamag-anak ko. Dito ako giniya ng aking ama sa mga upuan
na nasa loob ng bulwagan. May mga nakahilera pang upuan
sa tabi ko pero wala namang nakaupo bukod sa akin

Nasaan kaya ang nanay?
"Agaw-eksena tayo rito, 'tay. Hindi naman tay ang
celebrant!" kunwari ay biro ko kahit na ang totoo ay
hiyang-hiya na ako.
Naupo sa aking tabi ang tatay ko na tahimik lang, hindi
yata ako narinig. Mukha siyang matatae nang malingunan
ko. Panay ang kislot sa upuan habang panay rin ang lingon
sa kung saan.
"Magandang, magandang gabi sa ating lahat, mga
kapamilya!" Napatingin lang ako sa unahan nang magsalita
si Jayson, ang pinsan ko na siyang madalas na MC sa mga
ganitong pam-pamilyang selebrasyon. Bahagyang humina
ang tugtugin para marinig ang kanyang sasabihin.
Inilinga niya ang paningin sa paligid at bahagyang
inilagay pa ang kamay sa ibabaw ng mga mata para hindi
masilaw. Tumigil pa ang tingin niya sa akin bago nag-thumb
up.
"Ngayong kumpleto na ang lahat-ay, hindi pa pala
dahil may kulang pa! Nagtatago pa!" Napahalakhak siyya.
Nakitawa na lang ako kahit na hindi ko alam kung ano ang
Ox
11/14
nakakatawa dahil halos ay nakikisabay sa tawa niya.
"Kuha lang kayo ng pagkain diyan. Marami tayong
handa dahil galante ang financer! Ang gusto pa ay
mamahaling catering ang kunin, hindi niya alam na angkan
tayo nang magagaling magluto!" Hyper na hyper sa harapan
si Jayson, todo suporta naman ang mga kamag-anak
namin. Pumapalakpak at tumatawa.

Oh? Catering pa ang plano nina tita?
"Oh siya, bago magkalimutan at antukin ang lahat
dahil medyo hindi agad na-gets ng celebrant ang gabing ito,
simulan na natin ang kasiyahan! Bukas ang bulwagan, at
pangungunahan ng mga may asaWa ang unang tugtugin!
Bahagya akong naguguluhan dahil parang may mga hidden
meaning yata ang mga sinasabi ni Jayson, pero nawala rin
agad iyon nang magsimula nang mapuno ang gitna.
Pumailanlang sa paligid ang isang tradisyunal na
tugtugin tuwing may kasiyahan na ganito.
Masiglang-masigla ang paligid habang umiindak ang mga
tao sa gitna. Hindi ko na nga napansin na umalis pala sa tabi
ko ang aking ama, kung hindi ko pa nakita na nagsasayaw
na sila ng aking nanay ro'n sa gitna.
Sunud-sunod ang pag-play ng mga tugtugin kaya hind
rin agad nakaupo ang mga nagsasayaw
Napapangiti at nakikipalakpak ako. Masayang makita
OX
LXXII: Who's the cele....
12/14
ang malalaking ngiti ng mga kamag-anak ko. Sayang lang at
wala si Phoenix para masaksihan ito. Nagbaba ako ng tingin
sa hawak kong cellphone at mapait na napangiti habang
nakita ang picture ni Phoenix doon na nakahalik sa aking
tiyan.
Hindi ko na namalayan ang pagbabago ng tugtog. Mula
sa masigla at pang-disco na sawayan kanina ay napalitan
iyon ng medyo mabaga at pang-romantic na sayaw.
"Ang susunod na tugtugin ay para naman sa medyo

mga bata. Pahinga muna ang matatanda at baka lumutong
ang mga buto sa tuhod!" Napatawa naman ako dahil doon.
Biniyayaan yata talaga ang angkan namin nang angking
kalokohan.
Luminga ako sa paligid dahil hindi na bumalik ang
aking ama sa tabi ko, wala rin ang nanay ko. Wag nila
sabihin na hahabol pa sa magiging kapatid ko!
Isa-isa nang nagpuntahan ang mga pinsan ko at ang
kani-kanilang mga asawa. Hindi man makapagsayaw ay
nawiwili rin ako kahjit paano sa panonood. Napuno ang
paningin ko nang salimbayan ng mga tao.
Nawala ang atensyon ko sa harapan nang mag-vibrate
ang aking cellphone. Akala ko ay si Phoenix na ang nag-text,
pero ang lintek na SIM Network lang iyon at sinasabin8
paubos na ang load ko, Lintek!
OX
13/14
Ramdam ko ang gigil nang pagpindot ng aking daliri
habang binubura ang mensahe. Anong pake ko kung
maubos ang load? Hindi na rin naman kailangan!
Ramdam ko ang pait sa kaloob-looban ko nang biglang
may maglahad ng kamay sa aking harapan. Tila nag-slow
motion ang paligid sa pag-angat ko ng ulo at awtomatikong
nagtubig ang gilid ng aking mga mata nang makita kung
sino ang nakatayo sa harap ko.
"P-Phoenix...Igasped at the realization that he is
really here!
Ang lalaking kanina pang tumatakbo sa isip ko ay nasa
harapan ko na ngayon habang may nakakapanghinang ngiti

sa mga labi. He looks so dashing on his white polo long
sleeves. Nakabukas ang unang dalawang butones at mukha
pa siyang bagong gupit dahil wala nang tumatabing sa
kanyang noo na ilang hibla ng buhok.
Napapasinghap na lang ako habang hindi pa rin
makapaniwala na nandito na siya
He leaned towards my ears and whispered, "Pwede ka
bang isayaw, binibini?
Hindi ko na matandaan kung sumagot ba ako, dahil
naramdaman ko na lang ang paghawak niya sa kanan kong
kamay habang nakaalalay naman ang isang braso sa aking
bewang it is true to his promise... He came back!
🔥LXXIII: YES!
l am gaping at Phoenix who is smiling at me, showing
his perfect set of white teeth. Pilit ko pa ring pinag-si-sink in
sa utak ang nangyayari. Kanina lang ay halos mamuti na
ang mata ko kahihintay ng update sa kanya, tapos ngayon
ay bigla na lang susulpot. Hindi ko alam kung maiinis ako o
matutuwa sa mga pinaggagagawa niya!
Nandito kami sa gitna ang bulwagan pinalilibutan ng
iba pang nagsasayaw pero tila malabo ang lahat sa akin
ngayon bukod sa lalaking nasa harapan ko. Ang malakas na
tugtog kanina ay tila ba bigla ring humina na ang naririnig
ko na lang ay ang pagtibok ng aking puso para sa taong
mahal ko.
"N-nakakainis ka!" Gumaralgal ang aking boses
habang mariing naikuyom ang mga daliri sa bahagyang

nakabukas na suot niyang polo shirt.
Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa kanyang labi na
parang natutuwa pa na makitang naiinis ako ng dahil sa
kanya. Nangingislap ang kanyang mga mata na tila may iba
pang kahulugan ang saya niya ngayong gabi. At isang gabi
lang isang gabi lang ang nagdaan pero lalo yatang
gumwapo ang damuhong itot!
"Did I make you worry, missy? The playfulness in his
voice is visible. Naglalaro ang kanyang mga daliri sa aking
likod.
LXXII: YES!
2/15
Nakukuha pa talaga niyang magtanongl Alam niyang
naiinis ako kaya mas ginagalingan pa niya ang pang-aasar.
"Nol"I gritted my teeth. "You are pissing me off,
Montereal! Naiinis ako sa 'yo. Gusto kitang saktan. Gusto
kitang sabunutan!" mahina ngunit mariin kong sabi.
Gusto kong iparating sa kanya na hindi nakakatuwa
ang ginawa niya na hindi man lang nagpapasabi. Alam
Ad
Lazerli Makinalar ile işlem
1 Saatte Lazerli Makina lle Değişim Kusursuz hizmet ve
Garanti
AC
naman niyang may naghihintay sa kanya
"That's wild, baby" He chuckled before pulling me into
a tight hug. Maingat na isinandal niya ang ulo ko sa kanyang
dibdib habang isinasayaw niya ang mga katawan namin sa
saliw ng malamyos na musika.

"You scared me! You are always making me worryY.
LXXII: YES!
3/15
Hindi ka nakakatuwa, Montereall" bulong ko at sa inis ay
kinurot ko ang kaunting balat sa kanyang dibdib.
"I called you countless of times and you didn't even
bother to answer. H-hindi mo alam kung g-gaano ako
nag-alalal" Tuluyang nabasag ang aking boses at iyon din
ang hudyat para tumigil siya sa pagtawa.
Maya-maya ay nakagat ko rin ang aking labi hanggang
sa hindi ko na napigilan ang pag-alpas nang mahinang
paghikbi. Naiinis ako sa kanya pero matinding relief din ang
nararamdaman ng puso ko. Parati akong natatakot sa
tuwing aalis siya dahil baka hindi na naman siya bumalik.
T'm sorry, missy. -I...ljust run some errands. May
inayos lang ako at para rin naman sa ating dalawa 'yon...
malambing na sagot niya.
Nag-angat ako ng ulo para sulyapan siya. Sana mar
lang nagpasabi ka! Gustong-gusto mo munang pinag-aalala
ako-hmpp..." Plano ko siyang sermunan para malaman
niyang mali ang ginawa niya pero hindi ko na natapos ang
sasabihin dahil hinalikan niya ako sa labi.
Namimilog ang mga matang nakatingin ako kay
Phoenix habang hinahalikan ako, habang siya naman ay
nakapikit at tila dinadama pa ang aking labi
Noon lang din bumalik sa akin na hindi nga lang pala
kaming dalawa ang tao rito, napalilibutan kami ng mga
LXXIII: YES!
4/15
kamag-anak ko na ngayon ay naghihiyawan at
nagpapalakpakan. Mayroon pa akong naririnig na sumisipol
na akala mo ay nakalunok ng pito.
"Ayon, Kuya! Tinuka na ang iyong anak!" Hindi ko alam
kung sinong tiyuhin ko ang sumigaw kaya naitulak ko si
Phoenix palayo.
Ikinawit lang ni Phoenix ang braso sa aking bewang
pagkatapos ay humarap kami sa mga kamag-anak namin.
Ramdam ko ang pamumula ng aking mukha sa sobrang
hiya. Bakit ba kasi hindi man lang tinubuan ng kahihiyan
itong kasama ko? Kahit saan ay nanghahalikna lang,
walang pakialam kahit na mayroong makakita.
Ngayon ko lang din napansin na kami na lang pala ang
nandito sa bulwagan. Nawala na ang mga pinsan ko na
kanina lang ay nakapalibot sa amin.
Nakakahiya! Inaagawan pa namin ng spotlight yong
mga celebrant!
"B-balik na nga tayo ro'n! N-nakakahiya!" Hinila ko si
Phoenix papunta sa direksyon na kinauupuan ko kanina
pero hindi man lang nagpatinag ang mokong. Sa halip ay
nakikipag-ngisian pa siya mga relative ko.
"Bahala ka nga!" Noong ayaw niyang sumama ay
nagmartsa na ako palayo sa kanya pero nakakailang8
hakbang pa lang ako ay naramdaman ko na lang na
LXXII1: YES!
5/15
umangat ako sa ere.
"Phoenix! Oh my god!" Nahampas ko ang dibdib niya
sa sobrang gulat nang buhatin niya ako.
Naghihiyawan na ang mga kasama namin at tila

gustong-gusto pa ni Phoenix dahil ngising-ngisi ito.
"Put me down! Isa, Montereal!" Pero sa halip na sundin
ako ay naglakad siya papunta sa opposite na direksyon
habang ingat na ingat na buhat ako. Hindi man lang
kababakasan ng hirap habang buhat ako na akala mo ay
hindi dalawang tao ang katumbas ng aking bigat ngayon.
Naitakip ko na lang ang aking mga kamay sa mukha sa
sobrang hiya. This man really loves the spotlight! This is
embarrassing!
"You don't have to be shy, baby. This night is ours..." Sa
kabila nang malakas na hiyawan ay narinig kong aniya.
Nangunot ang noo ko pero bago pa ako
makapagtanong kung ano ang ibig niyang sabihin doon ay
naramdaman ko na lang na maingat na ibinababa niya ako
paupo sa couch na nasa mini stage.
"Ano'ng ginagawa mo, Montereal?" Nahampas ko siya
sa braso pero sa halipP ay kinuha lang niya ang kamay ko at
mahigpit na hinawakan iyon na para bang ayaw na niyang
bitawan. Nakatayo siya sa gilid ko at humarap sa mga tao na
nakapaligid sa amin ngayon.
LXXII1: YES!
6/15
Napatingin din ako sa kanila at hindi ko alam kung
bakit pare-pareho silang malalaki ang ngiti sa labi. Nahagip
ng mga mata ko ang aking mga magulang. Ang tatay ko ay
hindi ko alam kung malungkot ba o masaya, habang ang
nanay ko ay nakayakap sa kanya na tila naiiyak habang
nakatanaw sa gawi namin.
Unti-unti ay kinakabahan na ako kahit na hindi ko alam

kung ano ba talaga ang nangyayari. Para bang alam nilang
lahat kung ano ang itatakbo ng sitwasyon at ako lang ang
hindi nakakaalam.
"Finally... the long wait is over!" Napatingin ako sa
baba sa gilid ng entablado kung saan nandoon si Jayson.
Bahagya pa akong kinabahan dahil nakatayo siya sa ibabaw
ng monoblock chair habang tumatalon-talon pa.
I looked at Phoenix, still clueless. Kung kanina ay
nakangiti pa siya, ngayon ay hindi ko na maipinta ang
kanyang guwapong mukha. Nakailang lunok siya ng laway,
panay ang buntong-hininga, at kanina pa rin niya pinipisil
ang kamay ko. Nangunot pa ang noo ko dahil ang lamig ng
palad niya,
"H-hey., are you okay? mahinang tanong ko sa
Kanya, bahagyang iginalaw ang magkahawak naming
kamay.
Nagbaba siya ng tingin sa akin bago ngumiti pero hindi
umabot iyon sa mga mata. Halata sa guwapo niyang mukha
LXXIII: YES!
7/15
na maraming tumatakbo ngayon sa isip niya. I wonder what
is it.
"Pero bago iyon ay pakinggan muna natin ang
mensahe ng mga magulang. Unahin natin ang Tiya Carmen
na isang balde na ang nailuha mula kagabi pal" Ibinalik ko
lang ang atensyon kay Jayson nang mabanggit niya angg
pangalan ng aking ina.
Kasabay nga noon ay nakita ko nang magkahawak ang
kamay na naglalakad ang aking mga magulang papunta sa
gitna. Huminto lang sila sa tapat ng entablado. Iniabot ni

Jayson ang mic sa nanay ko na panay ang punas ng tissue
sa mata.
Bakit ba siya umiiyak? Pati tuloy ako ay hindi mapakali.
Kinakabahan ako sa hindi malamang dahilan.
"Ate, message daw muna bago ang iyak!" kantiyaw ni
Ate Bella na nasa gilid lang katabi ang asawa. Sila dapat ang
nandito sa gitna pero bakit bigla yatang nalipat sa amin ang
espesyal na gabing ito.
Tumikhim at suminghot sa tapat ng mic ang aking
nanay kaya nagtawanan ang lahat. Hindi ko magawang
makasali dahil pakiramdam ko ay nahuhuli ako sa mga
ganap. Paano ako tatawa kung hindi ko alam kung ano ang
nangyayari? Kahit si Phoenix ay hindi man lang sabihin sa
akin dahil mukhang mas may alam pa siya kaysa akin.
LXXIII: YES!
8/15
Bakit may message? Hindi ko naman birthday ngayon.
"A-anak..."Wala pang sinasabi ay napahikbi na ang
aking nanay kaya panay ang hagod ng tatay ko sa kanyang
likod.
"Siyam na buwan kitang dinala sa aking sinapupunan.
Karugtong ka ng aking bituka kaya alam na alam ko kapag
nasasaktan ka. Kahit na pilit mo mang itago sa amin ng
iyong tatay na wala kang pinagdadaanang problema,
malalaman at malalaman ko pa rin yan." Muli siyang
suminghot, kahit ako ay napapaiyak na rin.
Alam kong nakahingi na ako ng tawad sa kanya dahil
minsan ko nang kinuwestiyon ang pagmamahal niya sa akin
noong nagkaroon ako ng problema sa una kong naging

relasyon.
Ngumiti sa akin ang nanay nang magtama ang mga
mata namin.
"Marami akong pangarap sa yo at masaya ako na
malayo na ang nararating mo. Lagi mong tatandaan na
kahit na magkakaroon ka na ng sariling pamilya ay nandito
pa rin ang nanay, handa kang gabayan. Matatakbuhan mo
pa rin akO kapag may problema ka dahil ako ang
unang-unang nasasaktan kapag nakikita kitang nasasaktan.
Mahal na mahal kita, anak. Congratulations! Sa kabila ng
pag-lyak ay nagawa rin naman ng aking ina na tapusin ang
kanyang sinasabi.
LXXIII: YES!
9/15
Pinunasan ko ang ilang takas na luha sa mga mata
dahil naiyak ako sa mensahe ng aking ina para sa akin.
"phoenix, anak..."Akala ko ay tapos na siya.
"Maraming-maraming salamat sa pagmamahal sa
anak ko. Sana ay hindi ka magsawang mahalin at alagaan si
Astrid at ang mga magiging anak ninyo. Magsama kayo
nang masaya at puno ng pagmamahal.
Ad
Lazerli Makinalar ile Işlem
Usküdar Vapur iskelesi ve Marmaraya Çok Yakın Mesafedeyiz
AG
Nabibingi na rin ako sa lakas ng kabog ng aking puso.
May hinuhang umuusbong sa aking dibdib pero ayaw kong
mag-conclude agad dahil baka mali lang ako. Napasulyap
ako kay Phoenix na nakatitig naman sa mga magulang ko

na tila iniintinding mabuti ang mga sinasabi nila
Pagkatapos ng aking nanay ay ibinigay niya ang mic sa
LXXII1: YES!
10/15
tatay ko. Wala akong naririnig na kahit na anong komento
mula sa mga kamag-anak namin, maliban na lang sa ilang
mga pagsinghot na nakikilyak din.
"Astrid, anak... nagpapasalamat ako na napalaki ka
namin nang maayos. Hindi mo kami pinabayaan kahit na
pakiramdam ko ay marami kaming pagkukulang sa i-iyo.."
Nabasag ang boses ng aking ama at sapat na iyon para
mapaiyak akong mul.
Mabilis akong umiling. Kahit kailan ay hindi sila
nagkulang sa akin. Sobra-sobra pa ang suporta at
pagmamahal na binigay nila sa akin.
"Katulad nang sinabi ko, anak... deserve mo ang lahat
ng pagmamahal sa mundo dahil napakabuti ng iyong puso.
Mahal na mahal ka namin ng nanay mo. Wag kang
matatakot na harapin ang lahat dahil marami kaming
nagmamahal sa yo." Pinunasan niya ang luha at ngayon ay
ang nanay ko naman ang humahagod sa likod niya.
"Tkaw naman, totoy!" Bumaling siya kay Phoenix sa
tabi ko.
"Mawawala talaga ang pototoy mo kapag sinaktan mo
ang anak ko! Pumayag ako dahil kita ko naman na mahal na
mahal mo ang anak ko... pero kapag gumawa ka ng bagay
na ikasasakit niya ay hindi lang ako ang bubugbog sa yo.
Buong angkan ko ay babalatan ka ng buhay." Dahil doon ay
napuno ng halakhakan sa paligid, kahit ako ay napatawa

LXXI1: YES!
11/15
rin. Naiisingit pa talaga ng tatay ko ang mga bagay na 'yon.
Tsk!
"Akalain mo nga 'yon, naka-shoot ka agad ng dalawa.
Matindi ang kamandag mo!" Patuloy ang tawanan ng mga
tiyo at tiyuhin ko. Napatawa rin si Phoenix sa tabi ko. Proud
din siguro dahil naka-kambal agad ang loko!
Hindi.. pero malaki ang pasasalamat ko sa 'yo, anak"
Marahan siyang tumango at ngayon ay nakita kong
nakangiti na siya kay Phoenix.
"Nakita kong naging masaya muli ang anak ko dahil sa
yo. Ang masasabi ko lang sa inyong dalawa ay magmahalan
kayo. Igalang ninyo ang isa't isa at pag-usapan nang
maayos ultimo maliliit na bagay para hindi kayo magkaroon
ng problema. Nandito lang kami ng inyong nanay para
gabayan kayo. Yon lang."Ibinigay na niya ang mic kay
Jayson at pasimple pang nagpunas ng luha kahit na kanina
ko pa naman nakikita na umiiyak siya.
Panay na rin ang singhot ko. Basa na ang long sleeves
ni Phoenix na siyang ginagamit ko na pampunas sa luha.
Hindi rin naman siya nagrereklamo
"B-bakit ba kasi may pa ganito.parang ipinamimigay
n'yo na ako" Pagkatapos ay nakuha ko pang magbiro para
pagaanin naman ang paligid. "Ni hindi pa nga ako inaalok ng
kasal nitong katabi ko, tapos parang ibinibigay n'yo na agad
ang kamay ko sa kanya."
LXXIII: YES!
12/15
Mahina akong tumawa pero ang daya dahil ako lang

ang tumawa. Hindi man lang sila nakisabay.
"Ay, hindi pa rin aware si ateng!" Narinig kong sabi ni
Jayson.
Nangunot naman ang noo ko habang nakatingin sa
kanya pero agad ding nawala ang atensyon ko nang
tumikhim ang katabi ko na kanina pang nananahimik. Akala
ko nga ay nalunok na niya ang dila niya.
"Missy..." mahinang aniya habang hinahagilap ang isa
ko pang kamay.
He is now holding my hands, gently caressing it while
trying to catch my eyes. Noong magtama ang mga tingin
namin ay para bang may sumabog na fireworks sa loob ng
aking sikmura.
"Araw-araw ay ipinagpapasalamat kO sa ltaas na
nakilala kita. Na sa dami ng lalaki sa mundo ay ako ang
minahal mo kahit na alam mong g'go ako." Simula niya,
tumango ako dahil totoo naman na mahal na mahal ko siya
at totoo rin na g'go siya... minsan.
"1 found the reason to smile, the day I met you. You
make me feel all the emotions I thought I am not capable of
feeling anymore. In you, my life becomes whole. You
complete me, baby.
Nakagat ko ang aking labi para pigilan ang napipintong
LXXII1: YES!
13/15
paghikbi. Bakit ba kasi may pa-ganito? Bumabawi ba siya
dahil alam niyang may nagawa siyang kasalanan?
Akala ko rin noong una ay hindi ko na kayang
magmahal dahil nag-fail ang unang pinakamatagal kong

relasyon. Pero simula noong dumating siya sa buhay ko ay
parang lumabo ang lahat at kung ano ba ang dahilan kung
bakit ako nasasaktan noon.
T'm so in love with you, baby. You are the only thing
will ever see. In my eyes, in my words, and in everythingl
do, your sight is the only sight that will ever bring me peace
and love. Gumaralgal ang kanyang boses, pilit na iniiwasan
na hindi tuluyang mapaiyak.
Ako naman ay hinayaan ko lang na tumulo ang luha sa
aking pisngi. Punong-puno ang puso ko sa pagmamahal
para sa lalaking ito. Nagpapasalamat din ako sa Diyos na
siya ang ibinigay sa akin.
Iwant to spend my whole life with you and with our
kids, baby.."Unti-unti niyang binitiwan ang aking mga
kamay at ang kasunod noon ay ang malakas na pagsinghap
na nanggagaling sa akin nang bigla siyang lumuhod sa aking
harapan,
"Do you want to spend your lifetime with me? Will you
marry me, missy?
Natutop ko ang aking bibig habang nanlalaki ang mga
LXXII: YES!
14/15
mata nang ilabas niya ang isang malit na red velvet na
kahon. Kasabay nang pagkislap ng mga mata ko dahil sa
luha ay ang pagkislap din ng diyamante sa loob ng kahon na
iyon.
Umiiyak na napatango ako. "Of course, it's a yes!"
Kulang na lang ay isigaw ko iyon sa kabila nang pag-iyak at
tuwa.
Damn! Ngayon pa ba ako tatanggi, magkakaanak na

nga kami?
"Yes, baby. Yes, I will m-marry you!" Napatayo ako ako
at hinawakan siya sa magkabilang balikat para paalisin na
rin sa pagkakaluhod pero bago iyon ay kinuha muna niya
ang kaliwa kong kamay at maingat na isinuot ang singsing
doon.
He jumped out of glee and I thought he will hit the arc.
Naiiyak na sinaway ko siya habang ang mga kamag-anak
namin ay nagpapalakpakan at naghihiyawan na.
"Thank you, baby. You just made me the happiest man
alive" He gently cupped my face. Kitang-kita ko ang
pamumula ng kanyang mata at ang pag-alpas ng ilang butil
ng luha sa gilid habang may malaking ngiti sa labi
"T love you to infinity and beyond, my love. Habang
buhay kang mamahalin.." madamdaming aniya bago
pinaglapat ang aming mga labi.
🔥LXXIV: The Night
1/12
LXXIV: The Night
Akala ko ay narating ko na 'yong pinakamataas na
lebel ng kasiyahan noong nakapagtapos ako ng pag-aaral.
Isang malaking achievement din at sobrang saya ko noong
natanggap ako sa kauna-unahan kong trabaho. I also
thought l am already the happiest when I got promoted and
could now provide every single needs of my parents.
Akala ko hanggang doon lang, masaya na ako ro'n peroo
laging sinisiguro ng nasa Itaas na may mas malaking bagay

pa siya na ibibigay sa atin, na siguradong magbibigay rin sa
atin ng lubos pa na kasiyahan.
Life may not be perfect but God made sure that he wil
give us people that will make our life extra meaningful,
people who would teach us life lessons, and those who
would bring extreme happiness to our hearts.
He let my heart break for me to realize that he just
saved me from the wrong one and he is just preparing me
for the best. And now, he gave me the greatest one-it's
Phoenix.
Walang tigil ang pagtulo ng luha ko habang nakatingin
sa kumikinang na diyamante sa aking ring finger
Tamang tama lang ang sukat nito sa aking daliri, Sa
magkabilang gilid ay mayroon pang tig-isang malilit na
diamond. Wala akong hinuha kung magkano ito pero
SIguradong nakakalula ang presyo nito. Pero kahit na
LXXIV. The Night
2/12
ganoon ay walang kahit na anong katumbas na halaga ang
kasiyahan na nararamdaman ko ngayon.
"Stop crying, baby" Nawala lang ang tingin ko rito
nang may kumuha sa kamay ko at hinaplos ang aking daliri
kung saan nandoon ang singsing. Pag-angat ko ng ulo ay
nakangiting nakatingin sa akin si Phoenix.
He is now my fiancée... oh God, it feels like everything
Ad
Lazerli Makinalar ile Işlem
Üsküdar Vapur iskelesi ve Marmaraya Çok Yakın Mesafedeyiz
A
is just a dream.
Kahit kailan talaga ay hindi nauubusan ng sorpresa si
Phoenix. Kaso nga lang, tatakutin ka muna niya bago
busugin ng pagmamahal, Parang kanina lang ay naiinis ako
sa kanya dahil ang hilig niya akong pag-alalahanin, tapos sa
Isang iglap ay biglang may singsing na sa daliri ko dahil
inalok na niya ako ng kasal.
LXXIV The Night
3/12
"Please, don't cry, my love. Baka bigla akong tumumba
rito dahil isipin ng tatay ay pinapaiyak agad kita..
Napasulyap naman ako sa likod niya at nakita ko roon ang
mga magulang ko na kasalukuyang kinakausap ang ilan sa
mga kamag-anak namin.
"Kaunti na lang ay iisipin ko rin na baka napilitan ka
lang na mag-yes sa akin.. " nakangusong sabi niya habang
magaang pinupunasan ang aking pisngi.
Hindi ko tuloy napigilan ang hindi mapatawa habang
mahinang nahampas ang kanyang dibdib. Hindi na
mawawala sa kanya ang pagsingit ng mga ganito kahit na sa
seryosong pag-uusap
Hinapit niyang muli ang aking bewang at niyakap iyon.
"Ngayon pa ako hindi papayag, e lalabas na nga tong
dalawang tinanim mo?" Nguso ko pababa sa aking
malaking tiyan.
Pangarap ko lang na makasal sa kanya. Hindi naman
ako nagmamadali dahil alam kong may tamang oras para
sa lahat, at saka ang pinagtutuunan ng pansin naming
dalawa ay ang paglabas ng kambal, Hindi rin naman namin

pinag-uusapan ang tungkol dito, wala siyang nababanggit
na kahit ano kaya sino ba ang hindi magugulat kapag ganito
ang sasalubong sa yo? Hindi ko akalain na sa hindi ko
ine-expect na araW ay ganito ang mangyayari.
HTOL
LXXIV. The Night
4/12
Humalakhak siya bago yumuko at hinalikan din ang
aking tiyan. "Your mommy said yes, my sweethearts"
Hinaplos ko ang kanyang ulo habang malambing na
nakikipag-usap si Phoenix sa kambal. Ramdam ko ang
bahagyang pagkislot nila sa loob, ganitong-ganito sila sa
tuwing kinakausap sila ng kanilang daddy. Tila ba ngayon
pa lang ay may paborito na agad sila.
"big bang sabihin ay ikaw ang nagplano ng lahat ng
ito? Hindi talaga celebration ng anniversary nina Tita?
Ngayon ko lang naintindihan ang lahat. Kaya naman pala
kanina pa aligaga ang nanay ko noong malamang hindi
sana ako pupunta.
Umayos siya ng tayo pagkatapos ay marahangg
tumango. "Yes, baby. It was all planned before l went to
Manila." He smirked at me. He lookS so proud.
Ako lang ang walang alam sa mga nangyayari. Feeling
ko tuloy ay alien ako.."I pouted.
He chuckled a bit. "Coz it's a surprise, my love. Hindi
na magiging surprise kapag sinabi agad sa yo." He caressed
the small of my back,
He has a point. Tama nga naman!
"Ibig sabihin nakikita mo naman talaga yong mga
tawag at text ko pero hindi mo lang sinasagot," mahinahong

saad ko. Hindi na ako galit. Nandito naman na siya, kaya
LXXIV: The Night
5/12
wala nang dapat na ikagalit pa. At bawing-bawi naman sa
surprise.
"1'm sorry but yes, missy. I intentionally ignored it all.
and it was f'cking hard. Iyon ang pinakamahirap na parte ng
plano. But it was all worth it, right? I got your sweetest yes,
my love." Ngumiti siya sa akin.
"So, kailan ka pa dumating?
"Six o'clock sharp, baby." Nagtaas-baba ang kanyang
dalawang kilay habang ako ay namimilog ang mga mata.
Ganoong kaaga?! Ibig sabihin ay mabilis lang talaga
siya sa hospital? Akala ko talaga ay mga bandang hapon o
gabi pa ang uwi niya
I can't be away for too long. Miss na miss na agad kita
..masuyong aniya.
Sh t! Ramdam kong tumalon ang puso ko ro'n! l'm
speechless!
"Hindi ako magsasawang magpasalamat sa yo, mahal
ko. Did I save the world in my past life to deserve all of this?
dugtong na wika pa niya
Nag-iinit na naman ang aking mga mata, Hindi ko
ma-express nang maayos ang nararamdaman ko sa mga
oras na ito, Feeling ko ay nasa alapaap ako.
"YOu deserve peace, love, happiness, and all that your
heart desires, my love.. ani ko habang marahang
LXXIV The Night
6/12
hinahaplos ang kanyang pisngi.
He is the best man for me. Walang kahit na sinong
makakapagpabago ng isip ko tungkol sa bagay na iyon. At
hindi pa man lumalabas ang mga anak namin ay siguradong
magiging isang mabuting daddy siya sa kanila. He is such a
beautiful soul. He deserves all of the love that exists in the
universe.
Phoenix and our twins are the biggest blessings that
God gave to me. And to share my life with them is a gift.
"And you as well, baby.." Umayos siya ng tayo at
pinaglapat ang aming mga noo. "Deeply, inexplicably,
irrevocably... that's how you deserve to be loved," he
whispered before planting a soft kiss on my lips.
Sa una ay padampi-dampi lang iyon hanggang sa
tuluyan na niyang inangkin ang aking mga labi. Napayakap
ako sa kanyang balikat habang tinutugon pabalik ang
kanyang malalim na halik.
Nakapikit ang aking mga mata, dinadama ang bawat
sandali nang biglang may sunod-sunod na tumikhim sa
aming gilid. Walang planong humiwalay si Phoenix kaya ako
na ang pumutol sa halikan naming dalawa. Naitulak ko siya
sa dibdib habang nahihiyang tumingi sa mga bagong
dating. Ang nanay ko ay nakangiti sa aming dalawa ni
Phoenix, bakas pa rin ang natuyong luha sa kanyang pisng.
Habang sa tabi niya ay ang tatay na nakasimangot sa
LXXIV. The Night
7/12
lalaking katabi ko.
Unang lumapit sa amin ang aking nanay. Mahigpit na
niyakap niya ako.

"Congrats, anak ko. Masaya ako para sa 'yo. Ngayonay
sigurado na akong nasa mabuti kang kamay. Alam kong
aalagaan ka ni Phoenix..." mahinang sabi niya sa akin na
tila ba maiiyak na naman.
Hinaplos ko ang kanyang likod. "Salamat po, nay. Wag
na po kayong umiyak.Pag-aalo ko sa kanya bago pa
mapaiyak na rin ako.
Humiwalay rin siya agad sa akin. "Masayangmasaya
lang ako para sa yo, anak" Nakangiting tinapik niya nang
marahan ang aking pisngi bago humarap kay Phoenix.
Ikaw na ang bahala sa anak namin, Phoenix. Malaki
ang tiwala namin sa iyo ng inyong tatay." Narinig kong sabi
niya bago niyakap din si Phoenix.
Hindi ko tuloy maiwasan na hindi ulit maging
emosyonal. Wala na akong mahihiling pa habang nakikita
kong maayos ang mga mahal ko sa buhay
Muling nagbalik ang tingin ko sa harap kung saan
nakatayo ang aking ama. Ako na ang lumapit at yumakap sa
kanya.
"Salamat po, 'tay, Salamat sa pagtanggap kay Phoenix.
"Akala ko talaga noong una ay hindi rin sila magkakaayos
HTCIFun Tastio
LXXIV. The Night
8/12
lalo na at matinding paghihirap din ang pinagdaanan ni
Phoenix. Lahat ng iyon ay nalampasan niya nang walang
reklamo.
"Lumuhod sa akin at umiyak, ang sabi ay payagan ko
raw siya na pakasalan ka. Gusto ko nga sana ay sa monggo

at asin lumuhod-"
"Tatay naman!" Napahiwalay ako sa kanya at
mahinang napalo ang kanyang braso. Napanguso ako.
"Bakit n'yo naman ho paluluhurin sa asin?"
Napakamot ako sa aking ulo. Maya-maya ay naramdaman
ko ang paghapit ni Phoenix sa aking bewang.
1 can do that for you. Kung isa iyon sa kailangan kong
lampasan para mapapayag sila ay gagawin ko, sagot niya
na nagpakislot sa aking pus0.
Sa tuwing tumitingin ako kay Phoenix ay ako dapat
yata ang magtanong kung ano ang nagawa ko noong
nakaraang buhay ko para makuha ang pagmamahal ng
lalaking ito. Napakaswerte ko!
"Pwede mo namang gawin ngayon kahit nag-oo na ang
anak ko. Narinig kong sagot ng tatay ko. Pagtingin ko sa
kanya ay seryoso siya,
"Nanay, oh! Ang tatay nga po!" Pagsusumbong ko sa
aking ina. Mahirap na baka biglang totohanan ng aking ama.
Tumigil ka nga, Aurelio!" Kinurot siya ng asawa sa
LXXIV The Night
9/12
tagiliran pero umirap lang ang aking ama kay Phoenix.
Napanguso ako. Ayaw pang aminin, e bestfriend na nga
sila ni Phoenix!
"Ehem! Ehem!" Nawala ang atensyon naming
mag-anak sa isa't isa nang marinig ang pagtikhim na
nag-echo pa dahil itinapat ang bibig sa microphone.
Pagtingin namin ay naka-peace sign na agad si Jayson sa
Ad
Healthy skin is a must

E9U Jadi Life Solutions
Get fantastic discounts on essentials this 10.10 sale
Shopee
BIG SALE
UP TO 50% OFF
SHOP NOW
amin.
Sorry na agad, mga kapamilya! Gawa baka
nagkakalimutan tayo Tumawa siya nang mahina.
Papunta pa lang tayo sa exciting part!
Pagkatapos ay tumili siya at muling nagtatalon.
Nangungunot ang noo ko na napatingin kay Phoenix.
10/12
LXXIV The Night
Nagtama agad ang mga mata namin dahil hindi naman yata
niya inalis ang tingin sa akin kanina pa.
"May pinaplano ka pa ba?" tanong ko habang unti-unti
na namang kinakabahan.
Sa halip ay ngumiti siya sa akin. Hinagilap ang aking
kaliwang kamay at pinagsiklop ang aming mga daliri.
"Balik na po sa pwesto ang lahat. Pakibilisan!"
Pumalakpak nang ilang beses si Jayson habang
minamanduhan ang mga kamag-anak namin na hindi ko
alam kung ano ang nilaklak ngayon dahil lahat sila ay
masunurin.
"Let's go, baby..." Muli akong napalingon kay Phoenix.
Ha? Saan?"
He just winked at me as a response. Maingat na
inalalayan niya ako pababa sa stage at nagulat ako dahil

biglang nagbago yong ayos ng mga mesa. Nawala 'yongg
dalawang mahabang mesa sa gitna at sa gilid kaya
nagkaroon nang madaraanan. Mayroon ding nakalatag na
red carpet at mga puting petals na nakakalat sa lapag, kung
saan iyon ang binabaybay naming dalawa.
Habang naglalakad ay tumutugtog ang malamyos na
kanta. It's Beautiful in White by Shane Filan. One of the most
requested song when there's a. Wedding
"P-Phoenix. a-ano 'to?" Pakiramdam ko ay mabibing
11/12
LXXIV The Night
ako sa lakas ng tibok ng aking puso.
Nanlalabo ang mga mata ko dahil sa namumuong luha
sa mga mata habang palipat-lipat ang tingin kay Phoenix at
sa mga tao sa paligid namin. Huminto kami sa pinakadulo
ng pulang carpet. Nasa tabi ko na rin ang mga magulang ko.
Ang mga kamag-anak namin ay nakahilera sa
magkabilang gilid na pare-parehong may hawak na mga
bulaklak. Lord, salamat po! Ang swerte-swerte ko na
binigyan mo ako ng mapagmahal at supportive na pamilya.
Sa kabilang dulo ng carpet ay nandoon ang mini
chapel namin na ngayon ay parang bagong bihis sa ayos
nito. May naghihintay na rin na pari roon.
"I know it's not the biggest nor the luxurious wedding
that you expected, missy. But I promise..." Nakatingin sa
akin nang diretso si Phoenix at sa bawat bigkas niya ng mga
salita ay ramdam ko ang sinseridad at ang nag-uumapaw na
pagmamahal niya para sa akin.
"Once e verything gets better, I promise that I will
marry you again in the largest church in the world. I will give
you the grandest wedding, my l-love." Bahagyang8
gumaralgal ang kanyang boses
Nanginginig ang labing hinawakan ko ang magkabila
niyang pisngi. Marahan akong napailing
LXXIV The Night
12/12
"N-no, baby. Kahit na hindi na magarbo. Kahit na sa
pinakamalit pang simbahan 'yan. W-wala akong pakialam
..pakakasalan pa rin kita. Ikaw lang. Paulit-ulit na ikaw ang
pipiliin," humihikbing ani ko bago inilapat ang labi sa kanya.
Paulit-ulit din akong magpapasalamat sa nasa Itaas sa
lahat ng mga ibinibigay niya sa akin... pero pwede bang
lubus-lubusin ko na? Sana... sana hindi na matapos ang
masasayang araw naming dalawa.
I can't believe it! Yong'yes' na sagot ko kanina ay
mapapalitan din agad ng 1 do. Tonight is my wedding day!
At ang swerte ko dahil kasama ko ang buong pamilya ko
para saksihan ang isa sa pinaka-importanteng araw sa
buong buhay ko.
🔥Phoenix's POV END.
1/17
Phoenix's POV *END OF B0OK 1*
"So here comes the groom! Congratulations, brother!"
"Ready to tie the knot, buddy? Your under-standing era
is about to start!"
Pagpasok ko pa lang ng pinto ng VIP room ay ang
maingay na halakhakan agad ng dalawa kong kaibigan ang

sumalubong sa akin. They are Theon and Winston. Bilang
lang sa aking daliri ang mga tinuturing kong kaibigan.
Nandito ako sa PM's Hideout, isa sa mga bar na
pagmamay-ari ko. Wala naman akong planong lumabas
ngayon dahil marami pa akong ginagawa pero hindi rin
naman ako magkaroon ng katahimikan sa penthouse dahil
maya't maya ang pagtawag ng mga kaibigan ko. They area
pain in the aśs!
"Shut up! F*ck wedding! Fck those women! F"ck
everything!" Pabagsak akong umupo sa couch habang
inaabutan ng cold beer ng nakangising si Theon. Mabilis na
binuksan ko iyon at lumagok.
"Oh, that's sad! The great Phoenix Montereal was
rejected! Imagine that?" Si Winston ang pinakamaingay at
mapang-asar, Ikaw na lang ang mapapagod sa kaingayan
niya, He is such a pússy! Daig pa niya ang mayroong
dalawang bibig!
want to commend Meredith for making the best
decision in her life! tumatawang ani pa niya bago inilapat
Phoenix's POV END
2/17
ang hawak na baso sa lata ng beer na nasa kamay ko.
He is drunk! Bakit ba nagpunta pa ako rito?
"Kung ako kay Meredith, ganoon din ang gagawin ko.
Ano ang mapapala sa tuod na gaya mo?" Humalakhak si
Theon bago ako inakbayan.
"Cheers, bro! Your sad boy era has just started! He
teased me and he sounds like a dying cow while laughing
his aśs out.
Siniko ko siya para matanggal ang pagkaka-akbay sa

akin. Sa huli ay natatawang lumayo rin siya bago silang
dalawa ang umakbay sa isa't isa habang kumakanta.
Napailing na lang ako at tahimik na inubos ang laman
ng beer. Hindi ko rin alam kung paano ko naging kaibigan
ang dalawang maingay na 'to. Hindi yata sila mabubuhay
kapag hindi nagsalita.
Tonight was supposedly my bachelors party, even
though they know that the wedding is off. Well, they f'cking
love to annoy mel
The woman they are talking about is Meredith, my
ex-girlfriend. She rejected me when I proposed to her, and
don't f'cking care. Pumayag man siya o hindi ay wala akon8
pakialam. After all, what we have is just about business.
Kung hindi naman sa mga gusto ni lolo ay hindi ko aalukin
ng kasal ang apo ng kaibigan niya.
3/17
Phoenix's POV END...
Wala akong planong magpakasal. Girls are just a pain
in the aśs. Puro pagpapaganda at kaartehan lang ang alam.
Maya-maya pa ay tumayo na rin ako. Agad na nag-react
ang dalawa kong kasama.
"Oh, saan ka pupunta? 'Wag mong sabihing
magmumukmok ka?" Si Winston na kahihimigan ngg
pang-aasar ang boses.
Hayaan mo na. Brokenhearted ang kaibigan natin!"
sagot naman ni Theon na akala mo ay totoong concern.
ljust raised my middle finger to them and I heard them
almost dying from laughing before I head out. Why do I
have crazy fcking friends?

Paglabas ng VIP room ay ang nakakabinging tugtog
naman ang sumalubong sa akin. Napabuntong-hininga ako,
nagsisimulang magsisi kung bakit pumunta pa ako rito.
Loud music, noisy people, flashy surrounding were not my
thing, and I don't even know why I started a business like
this
lam planning to leave when my gaze went to the bar
COunter and caught by a drunkard Woman. Nangunot ang
noo ko habang pinapanood siyang sunud-sunod ang
paglagok sa tequila,
Hindi ko alam kung bakit sa halip na sa exit ang tungo
ko ay natagpuan ko na lang ang sarili na naglalakad din
Phoenix's POV END
4/17
papunta sa bar counter. Umupo ako sa kanyang tabi at
nanuot sa aking ilong ang matamis niyang pabango. Halos
mapamura ako dahil parang may kung anong pumitik sa
sistema ko.
"One Vodka Martini" Nakatingin ako sa bartender pero
ang gilid ng mga mata ko ay tinitingnan kung ano ang
ginagawa ng babae sa aking tabi.
She seems oblivious of her surroundings. Wala siyang
pakialam basta maubos lang niya ang alak na iniinom. Hindi
niya alam na kanina pa siyang pinagtitinginan ng mga lalaki
sa likod na kulang na lang ay hubaran siya.
This woman beside me showing too much of her skin.
She has a body to die for and it is not her fault that she is
wearing clothes that she is comfortable with, but the world
is a scary place. Maraming masama ang takbo ng utak.
"Mga walanghiya talaga!" Something stirs inside me

when I heard her voice she sounds mad but still sweet.
F"ck! There is a f'cking urge inside me, wanting to see
her face. Natatakpan kasi ng buhok niya at halos
nakasubsob na siya sa counter
Nagkaroon nga ako ng pagkakataong makita ang
mukha niya, pero parang gusto ko yatang pagsisihan na
hiniling iyon dahil hindi ko na alam kung paano hihilahin
ang kamalayan pabalik nang tumingin na siya sa akin.
5/17
Phoenix's POV END
I almost catch my breath. F"ck! sh*t! l am not drunk,
right? Or am 1? CozI am seeing a freaking goddess in front
of mel
p'tangina, Phoenix! Kailan ka pa naging corny?
For a second, I got lost when our gazes met. Her hazel
brown eyes, framed by long velvety lashes, seemed to
brighten the world. She looks annoyed with creased
Her pointed
nose is slightly crunched and she looks freaking adorable!
And her lips her red plump lips look so soft. I wonder
how it would taste and feel against mine?
Napatikhim ako at umayos sa pagkakaupo. NababaliW
na yata ako sa iniisip ko. Gusto ko na lang humilig sa
6/17
Phoenix's POV END.
COunter at pagmasdan Siya.
This is not you, Montereal! Get a hold of yourself before
the beautiful woman takes you as af'cking weirdo!
Napag-alaman ko na niloko pala siya ng p' tanginang

boyfriend niya, kaya pati ako ay nadadamay sa p'tanginang
manloloko na yon. She cried and I felt something is also
twitching inside me.
She looks so drunk. Hindi ko rin maaatim na iwan siya
at pag-fiesta-han ng mga d monyo roon sa loob dahil baka
madukot ko lang ang mga mata nila isa-isa. Kaya ayaw man
niya at sa gusto ay binuhat ko siya palabas.
She smells the nicest and the sweetest, and it is
fcking turning me on. Damn it!
Iniiwas ko nga siya sa mga d monyo ro'n sa loob pero
ang mgad monyo sa loob ko naman ang hindi ko
mapigilan. For a moment, she was inside my car. The next
second, she was in my penthouse this was the first timel
let a woman in my property. And for the next few minutes..
am inside her.
l am her first. She is lovely and innocent, and I felt so
guilty for taking advantage of her state. Pero halos
makalimutan ko rin iyon dahil alam kong nagustuhan din
naman nilya ang nangyar.
I felt like I was just a rebound. Ginamit lang para
7/17
Phoenix's POV *END
makalinmutan ang hunghang na ex-boyfriend niya na
nanloko sa kanya pero p tangina wala na akong pakialam.
Nakakapanghina ang bawat halinghing at pag-ungol niya
habang inaangkin ko ang bawat sulok ng kanyang katawan.
And she was nowhere to be found the next day... but
what makes me smile is seeing the red stain on my bed
sheet-the only reminder that I was her first. She is mine.
Astrid Miranda, I will see you again...

"Hey, lunatic!" Someone snapped his fingers in front of
me.
Masamang binalingan ko ng tingin si Winston na pagak
na napatawa habang ilang hakbang na napaatras palayo sa
akin.
"What? asik ko sa kanya.
Napakamot siya sa batok. "Para ka kasing baliw na
nakangisir'yan! Kanina pa kita kinakausap
Napatiim-bagang ako. It's been a month since that
happened, but everything is still vivid. Araw at gabi ay parati
akong hina-hunting ng maganda niyang mukha. I felt like I
am f'cking bewitched!
"Ayan, ngumingisi ka na naman! Pcha! Nakakatakot
na 'yan, buddy! Nahihintakutang itinuro ako ni Winston
Mabilis na kinuha ko ang ballpen na nasa ibabaw ng
mesa at ibinato yon sa kanya. Hindi siya agad nakaiwaS
8/17
Phoenix's POV END.
kaya tinamaan sa noo.
"shut up! Why are you even here? Wala ka bang
trabaho?" inis na tanong ko sa kanya.
Hindi na ako nagkaroon ng katahimikan sa sarili kong
opisina. Kapag hindi siya ang nandito ay si Theon naman.
Malala kapag silang dalawa pa ang nagsanib-pwersa. May
mga sarili silang kompanya pero ako ang ginugulo!
"I think you have to see a doctor, buddy. Aren't you
going insane? Naipilig niya ang ulo habang nagtatakang
tiningnan ako.
Binigyan pa agad ako ng sakit! Napapabuga ng hangin

na tumayo ako. Kinuha ko lang ang cellphone at car keys at
pagkatapos ay naglakad na patungo sa pinto.
"Where are you going, brother? Are you going to leave
me here? Nakasunod agad siya sa likod ko.
"Papakamatay, sama ka?" Pinihit ko ang seradura ng
pinto at bago tuluyang lumabas ay narinig ko pa siyang
Sumagot ng hindi.
Damn Baka sa aming dalawa ay siya ang dapat na
pumunta sa doktor
Napapailing na pumunta ako sa parking lot. I can't do
this anymore! Ihave to see her again!
For the past month, I never imagine that I will become
af cking stalker!am already living at one of the luxurious
9/17
Phoenix's POV END.
penthouses in the country, but still chose to move into a
small condominium unit just to see her every day!
Wala naman akong balak na magpakita sa kanya, gusto
ko lang nakikita siyang safe, pero 'yong p'tanginang
ex-boyfriend niya ay hindi pa rin tumitigil hanggang ngayon.
Siya na nga itong ul"I na nanloko, siya pa 'tong feeling sad
boy, ayon sa term na ginagamit ng g'gong si Theon.
I thought moving into the same building as her was the
last thingl would do for her, pero hindi ko aakalain na
mauuwi rin ako sa pagbili ng kompanya na
pinagtatrabahuhan ng ex niya. Gusto kong makita kung
paano maghirap ang lalaking nanloko sa kanya. He already
got a gem, but still chose to exchange it to a trash.
lyon din ang dahilan kung bakit kilala ako ni Dione.
Gusto kong basagin ang pagmumukha niya para sa

pagpapaiyak sa inosenteng babae na katulad ni Astrid. My
missy is the sweetest and he chose to hurt her
Kaso iyon din ang ginawa ko noong araw na yon. I have
to act as if I didn't recognize her so she won't be scared of
me. Akala ko kasi ay matatakot siya sa akin, pero parang8
sinuntok ang puso ko nang makita ang pagguhit ng sakit sa
maganda niyang mukha. Huli na bago ko pa mabawi ang
sinabi
T hurt her too, ano ang pinagkaiba ko sa g'go niyang
ex-boyfriend? But one thing is for sure, she does remember
10/17
Phoenix's POV END
me. My heart jumped when I heard my name slips from her
lips.
Ano pa nga ba ang ginawa ko para lang mapalapit sa
kanya? She looks so thin to me as if she is not eating so
ordered food for her. How do I wish I could ask her on a
date?
Damn, man! You are quick!
I also have to even ask for a f'cking toothpaste so we
can have an interaction. I just love seeing her confused
every time she is seeing me. Parati ay parang nasa ulap ako
kapag nasa akin ang atensyon siya. I love how she talks, and
how she immediately gets annoyed by the simplest things.
I love her sweet scent and most especially, I love how she
makes me complete every time we are together.
T love everything about her... and I f'cking love her.
Hindi ko alam kung paano at kailan nagsimula... siguro nga
ay noong unang gabi kong nakita siya sa bar ay nakuha na

agad niya ako. Love at f'cking first sight is f"cking gay, but I
got caught by it to0.
Akala ko tuloy-tuloy na ang sa amin pero nagkagulo
noong nagsimulang may manggulo rin sa kompanya namin.
That was supposed to be a special night for the both of us.
My missy looks so excited when she told me that she has
something to tell, but If"cking need to leave because my
grandfather is in the verge of dying. Thankfully, he survived.
11/17
Phoenix's POV END
Hindi pa siya pwedeng mamatay dahil ipakikilala ko pa sa
kanya ang babaeng mahal ko.
I promised my missy that I will be back, but things get
fcked up. Hindi ako takot mamatay, ang iniisip ko ay
makakasama ko na sina mommy at daddy, pati na si
Seraphina. ang kapatid ko kung sakaling mamamatay man
ako pero p tangina, noong oras na nabaril ako ay wala
akong naiisip kung hindi kailangan kong mabuhay.
Nagkaroon ulit ako ng rason para mabuhay at ngumiti
noong nakilala ko si Astrid. I can't just leave her. We still
have plans. Noong nakilala ko siya ay buo na ang desisyon
ko na siya lang ang pakakasalan ko, pero paulit-ulit na
nanggag go ang tadhana.
I promised that I won't hurt he.. but for a meantime, I
have to break that promise to protect her. Meredith's family
ask for a favor to help their business that is on the verge of
falling andI took that as a chance. Magpapanggap lang siya
na magpapakasal kami pero ang totoo ay vwalang kasal na
magaganap hanggang hindi natatapos ang gulo. Alam din
niya na maaari siyang mapahamak, kailangang-kailangan

nila ng tulong namin kaya wala siyang pagpipilian.
was selfish at that time, but I don't care anymore. ALLT
care about is my missy, As long as she is safe from all the
harm,Iam fine. I can't bear to see her crying, but I can't
take even more if I will lose her forever
12/17
Phoenix's POV END..
"Hi, babies. He is your daddy. Please say hello to him"
Pakiramdam ko ay sasabog ang mundo ko noong marinig
iyon. Umiiyak siya at pigil na pigil ko ang sarili na hindi
pawiin ang mga luhang iyon.
Gusto ko siyang yakapin. Gusto ko siyang halikan. I
miss her.I miss my missy.
I am going to be a dad! Magkahalong sakit at saya.
Dneecame
Sobrang saya ko na magkakaroon na kami ng anak,
unti-unti ay nagkakaroon ng katuparan ang pangarap na
binuo naming dalawa. Gusto ko ring maiyak dahil sa
p 'tanginang sitwasyon!
F"ck!I hate kids! don't want them for they only make
me remember my painful past, but everything changed
when Astrid came into my life. She taught me how to love
13/17
Phoenix's POV END.
and embrace everything. Masakit man o hindi.
Ptangina! T'ngina talaga! P"tangina ng lahat ng
dahilan kung bakit kailangan naming masaktan ng ganito!
"1 am her husband
1 am sorry, Mr. Montereal but I can't disclose to you

about my patient."
Hindi ko alam kung gaano ako katagal na
nakikipag-usap sa doktor ni Astrid. She is her OB GYN and I
am here to ask how is she. How's her pregnancy. Kanina ay
bumisita siya rito para magpa-checkup. Gusto ko man
siyang samahan ay hanggang tanaw lang ako sa malayo.
Sa huli ay ibinigay rin niya sa akin ang kopya ng mga
ultrasound ng kambal namin. I cried my heart out that day
when I was all alone, how I wish I am with my kids and the
love of my life. Nakakapagod at nakakamatay na tinatanaw
ko lang sila sa malayo. Gusto ko rin siyang alagaan at
masakit para sa akin na ibang lalaki ang gumagawa noon
para sa kanya na dapat ay ako
All I can do is watch and love her from afar.
"What are you even thinking, grandson? This is not you!
"Kausap ko si Lolo at ramdam ko ang pagkadisgusto niya sa
mga plano ko sa buhay
Ano ba ako dati? Robot na sunud-sunuran sa mga
gusto niya. Napagbigyan ko na siya noon at tapos na iyon
14/17
Phoenix's POV «END..
ngayon. May iba na akong responsibilidad na kailangang
harapin ngayon.
I am old enough to decide on my own.
"Mahal ko si Astrid, Lolo! Hindi ko pababayaan ang
kumpanya, kung yon lang ang pinag-aalala n'yo"
Napatiim-bagang ako. Wala akong planong bastusin dahil
malaki ang respeto ko sa kanya pero ayaw kong marinig na
hindi siya pabor kay Astrid para sa akin.
"Hindi pababayaan? So, that explain why some of our

investors were pulling out?" Sarkastiko siyang napatawa.
Wala na akong pakialam. Mawala na ang lahat, 'wag
lang ang mag-iina ko.
Eventually, things get better so no one can stop me
from pursuing her again. Gagawin ko ang lahat para lang
mapatawad niya ako. That was a very difficult one for me,
especially when her father didn't approve of me for her
daughte
Naiintindihan ko naman kung bakit parang lagi niya
akong papatayin sa tingin. Inaamin kong nasaktan ko ang
anak niya, kaya handa akong gawin ang lahat kahit na ilang
kahoy pa ang sibakin ko, ilang balde ng tubig ang igibin ko.
want to win her trust again. Hindi lang sa kanya pati
na rin sa magulang at mga kamag-anak niya. It was a long
process but everything is all worth it. Hard work always
15/17
Phoenix's POV END
pays off.
"Astrid, do you take this man to be your husband, to
live together in (holy) matrimony, to love him, to honor him,
to comfort him, and to keep him in sickness and in health,
forsaking all others, for as long as you both shall live?"
"I do."
I don't cry, but when I met Astrid, I suddenly became
soft. Siya ang nagpaalala sa akin na tao rin ako at may
pakiramdam. Wala akong plano na umiyak sa maraming tao
pero sa mga oras na ito ay para akong tanga na umilyat at
ngumingiti.
Right in front of me is the love of my life, my beautiful

bride. This day won't be successful without the help of her
whole family, who became my family as well. Itinuring nila
akong kapamilya at masasabi kong swerte kaming
mag-asawa dahil napapaligiran kami ng mga taong tulad
nila.
can't believe that we are married. That she is my wife
now. lyon lang naman ang hinihintay naming dalawa,
pagkatapos ay ang pagdating na ng kambal
"We will travel the world, my love. I give everything the
kids wanted. Mahal na mahal ko kayong tatlo." Araw-araw
ay pinaparamdam ko sa kanya kung gaano ko siya kamahal.
Pakiramdam ko kasi ay kulang ang araw ko kapag hindi ko
16/17
Phoenix's POV END
nasasabi iyon sa kanya.
"Don't spoil them too much, mister. I love you. We love
you so muchl" She let out a soft giggle whenI kissed her
neck.
They are my life. Ang hinihiling ko lang naman ay ang
masaya at kumpletong pamilya kasama ang asawa ko at
ang mga anak namin. Hindi ko alam kung mahirap bang
pagbigyan iyon?
The weather is not that good butI have to went home.
Kailangan kong makauwi bago pa makapanganak si Astrid,
para mapadali ay nag-chopper na lang kami pauwi sa
Quezon.I was excited to hug and kiss her. My responsibility
outside the house is done, sila naman ang kailangan kong
pagtuunan ng pansin.
"Sir.. ffck! Hold on!"
l am holding my phone and was about to call my wife

when I heard our pilot. He looks struggling from
maneuvering the chopper. Ramdam ko na hindi na rin
maayos ang lipad ng chopper
"What's happening? takang tanong ko. Nabitawan ko
ang cellphone nang bahagyang umuga ang sinasakyan.
Habang inaabot ko ang cellphone ay naririnig ko sa tabi
SI Nori na tumatawag na ng emergency landing. Hindi ko na
halos maabutan ang mga nangyayari dahil ang sunmunod na
17/17
Phoenix's POV END
senaryo ay nakita ko na lang ang mabilis na pagbulusok ng
chopper na sinasakyan namin.
Everything happened in just a blink of an eye. AllI can
think of is my wife and my kids. Isa-isang nag-flash ang mga
pangyayari sa utak ko bago unti-unting lumalabo rin ang
lahat ng iyon. Unti-unti ay parang nauubusan ako ng
hininga, sumisikip ang aking dibdib, at nabablangko ang
aking utak.
Sayang, mahal ko. Sayang..
A tear fell from my eye before I got consumed by
darkness.
END OF BOOK 1

Orca Share Media1667725405550 6994947339402397671

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Orca Share Media1667725405550 6994947339402397671

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

PREGNANT BY HIM BOOK 1 By Imdixiepixie

I: Fiancé and Best friend SPG

Ngiting-ngiti ako habang bumabati sa dalawang matanda na pumasok sa store

“Hi, Ma’am Astrid!” bati sa akin ni Gerry na may dalang tray.

Nginitian ko siya at tinanguan bagotuluyang pumasok sa kitchen. Nasa bungad

-For table number 6! Naabutan ko si Philip na inilalagay ang tray na may

Magkakasabay silang lumingon sa gawi ko.

■•Kaya pa, ma’am. Basic!” Kinindatan ako ni Aaron na siyang naka-assign sa

-Naku si,ma'am .. madidiligan

mamaya! pang-aasar ni Alvin na dinugtungan ng malakas na tawa, kahit ako ay

"Hoy, g’go! Hindi 'no!”

Mahigit limang taon na kaming magkakasama sa trabaho kaya naman kilalang-

Staff dito sa trabaho.

I am a manager in one of the leading fast-food chains in the Philippines-

Napapailing na binuksan ko ang freezer. Hawak ko sa kabilangkamay

“Kumusta pala ang quality ng product? Any comments of suggestion?" Habang

" Yong patty lang natin, ma'am. Medyo

nag-shi-shrink, ani naman ni Aaron.

Tumango-tango ako at nagsimulang isulat 'yong

mga sinabi nila. I'll just report this to the purchasing

manager, tapos sila na ang bahala na mag-report sa

ncé and Bestfriend SPG

Pagkatapos ng ginagawa ay pumasok naman ako

sa office para tapusin itong report at maipasa na rin. I

have to double my time today because I won't have all

Pagdating ng mag-alas dos ng tanghali ay

dumating namansi Ma am Darlene, yong manager na

kapalitan ko ngayong araw.

Ikaw na muna ang bahala rito, ma'anm. Thank

you! Nagpaalam lang ako sa kanya at sa iba pa

"Imiss you, babe. Sana magkasama tayo ngayon.

"Napangiti ako sa malambing na boses ni Dione, ang

Tatlong taon na kaming magkasintahan, at sa

isang buwan nga ay ikakasal na kami. Noong isang

taon ay nag propose siya sa akin, hindi naman namin

minamadali ang pagpaplano. Gusto kong nasa

ncé and Bestfriend SPG

maayos ang lahat dahil isang beses lang darating ito

sa buhay natin kaya kung puwede ay walang magiging

problema sa espesyal na araw para sa aming dalawa.

T'm sorry, babe. I miss you too.I promise, babawi

ako sa yo. Medyo busy lang talaga sa work ngayon..

Nilungkutan ko pa ang boses para mas maging

Ang totoo niyan kaya ako nag-half day ngayong

araw ay para puntahan siya. Isang linggo na kaming

hindi nagkikita, busy rin kasi siya sa trabaho.

Dione is working as a real estate agent. Isa siya sa

pinakamasipag at responsableng tao na kilala ko.

Hindi lang iyon, mabait at gentleman din si Dione kaya

naman hindi siya mahirap mahalin. Sa loob ng tationg

taon ay ipinaramdam niya sa akin ang pagmamahal

1 love you, babe. I wish you were here Sadness

is visible in his voice, and I can't help but get sad.

This weekends, promise I will make it up to you. I

love you too, babe. Nakangiting ini-off ko ang tawag

at pinaandar na ang makina ng sasakyan

Hindi naman natatapos ang araw nang hindi kami

nag-uusap sa cellphone, iyon nga lang hindi kami

nagkikita sa personal. Pero hindi bale, babawi naman

ako sa kanya. Kaya nga sosorpresahin ko siya ngayon

dahil ang alam niya ay nasa trabaho ako.

Naka-base kasi siya sa Laguna, habang ako

naman ay sa Metro Manila. Halos tatlong oras din ang