Kolos Rolne

Prawo rolne kolokwium opracowanie zagadnień
1. Umowa z następcą
rolnik będący właścicielem (współwłaścicielem) gospodarstwa rolnego zobowiązuje się
- przenieść na osobę młodszą od niego co najmniej o 15 lat (następcę) własność (udział we

współwłasności) i posiadanie tego gospodarstwa z chwilą nabycia prawa do emerytury lub renty
inwalidzkiej,
jeżeli następca do tego czasu będzie pracować w tym gospodarstwie.
Ponadto umowa z następcą może zawierać inne postanowienia,
powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.
Warunek pracy w gospodarstwie uważa się za spełniony także w przypadku usprawiedliwionych lub
uzgodnionych przerw w pracy.
Art. 87. [Rozwiązanie umowy z następcą]
Na żądanie rolnika sąd może rozwiązać umowę z następcą, jeżeli
 następca bez usprawiedliwionych powodów nie podjął albo zaprzestał pracy w gospodarstwie
rolnika,
 nie wywiązuje się z obowiązków przyjętych w umowie lub
 postępuje w taki sposób, że nie można wymagać od rolnika, aby spełnił obowiązki względem
następcy.
Art. 88. [Dodatkowe świadczenia następcy na rzecz rolnika]
1. Jeżeli w umowie z następcą albo w umowie zawartej w celu wykonania tej umowy nie
postanowiono inaczej, rolnik po przeniesieniu własności gospodarstwa rolnego na następcę może
żądać od niego świadczeń przewidzianych w art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego, w zakresie
uzasadnionym potrzebami rolnika i członków jego rodziny oraz warunkami majątkowymi i osobistymi
następcy, z uwzględnieniem jego nakładu pracy w gospodarstwie rolnika i korzyści uzyskanych od
rolnika przed objęciem gospodarstwa.
2. Jeżeli rolnik przeniósł własność gospodarstwa rolnego na następcę przed nabyciem prawa do
emerytury lub renty, może żądać od następcy świadczeń pieniężnych w wysokości nieprzekraczającej
połowy emerytury do czasu nabycia prawa do emerytury lub renty.
Art. 89. [Rozwiązanie umowy w wykonaniu umowy z następcą]
Na żądanie rolnika sąd, po rozważeniu interesów stron zgodnie z zasadami współżycia społecznego,
może rozwiązać umowę przenoszącą własność gospodarstwa rolnego, zawartą w celu wykonania
umowy z następcą, jeżeli następca:
1) uporczywie postępuje wobec rolnika w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego lub
2) dopuścił się względem rolnika albo jednej z najbliższych mu osób rażącej obrazy czci bądź
umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu albo wolności, lub
3) uporczywie nie wywiązuje się ze swych obowiązków względem rolnika wynikających z umowy lub z
przepisów prawa.
Art. 90. [Żądanie wykonania umowy z następcą po śmierci rolnika]
Jeżeli rolnik zmarł przed wykonaniem umowy z następcą, który pracował w jego gospodarstwie co
najmniej 5 lat, następca może żądać wykonania tej umowy przez spadkobierców rolnika. Roszczenie
następcy ma pierwszeństwo przed roszczeniami z tytułu zapisów.
Art. 91. [Stosowanie przepisów o umowie przedwstępnej]
Jeżeli z umowy z następcą nie wynika co innego, do umowy tej stosuje się odpowiednio
przepisy Kodeksu cywilnego o umowie przedwstępnej, z wyjątkiem art. 390 § 1.
2. Umowa kontraktacji
producent rolny zobowiązuje się
 wytworzyć
 dostarczyć kontraktującemu oznaczoną ilość produktów
kontraktujący zobowiązuje się
 odebrać te produkty w terminie umówionym,

 zapłacić umówioną cenę
 spełnić określone świadczenie dodatkowe
Art. 613.
§ 1. Przez umowę kontraktacji producent rolny zobowiązuje się wytworzyć i dostarczyć
kontraktującemu oznaczoną ilość produktów rolnych określonego rodzaju, a kontraktujący
zobowiązuje się te produkty odebrać w terminie umówionym, zapłacić umówioną cenę oraz spełnić
określone świadczenie dodatkowe, jeżeli umowa lub przepisy szczególne przewidują obowiązek
spełnienia takiego świadczenia.
§ 4. Przez producenta rolnego rozumie się również grupę producentów rolnych lub ich związek oraz
spółdzielnię rolników
Art. 614.
Jeżeli przedmiot kontraktacji ma być wytworzony w gospodarstwie prowadzonym przez kilka osób
wspólnie, odpowiedzialność tych osób względem kontraktującego jest solidarna.
Art. 615.
Świadczeniami dodatkowymi ze strony kontraktującego mogą być w szczególności:
1) zapewnienie producentowi możności nabycia określonych środków produkcji i uzyskania pomocy
finansowej;
2) pomoc agrotechniczna i zootechniczna;
3) premie pieniężne;
4) premie rzeczowe.
Art. 616.
Umowa kontraktacyjna powinna być zawarta na piśmie.
Art. 617. Kontraktujący jest uprawniony do nadzoru i kontroli nad wykonywaniem umowy
kontraktacji przez producenta.
Art. 618. Świadczenie producenta powinno być spełnione w miejscu wytworzenia

zakontraktowanych produktów, chyba że co innego wynika z umowy.
Art. 620. Jeżeli przedmiot kontraktacji jest podzielny, kontraktujący nie może odmówić przyjęcia
świadczenia częściowego, chyba że inaczej zastrzeżono.
Art. 621. Do rękojmi za wady fizyczne i prawne przedmiotu kontraktacji oraz środków produkcji
dostarczonych producentowi przez kontraktującego stosuje się odpowiednio przepisy o rękojmi przy
sprzedaży z tą zmianą, że prawo odstąpienia od umowy z powodu wad fizycznych przedmiotu
kontraktacji przysługuje kontraktującemu tylko wtedy, gdy wady są istotne.
Art. 622.
§ 1. Jeżeli wskutek okoliczności, za które żadna ze stron odpowiedzialności nie ponosi, producent nie
może dostarczyć przedmiotu kontraktacji, obowiązany jest on tylko do zwrotu pobranych zaliczek i
kredytów bankowych.
§ 2. W umowie strony mogą zastrzec warunki zwrotu zaliczek i kredytu korzystniejsze dla producenta.
Art. 623. Jeżeli umowa kontraktacji wkłada na producenta obowiązek zgłoszenia w określonym
terminie niemożności dostarczenia przedmiotu kontraktacji wskutek okoliczności, za które producent
odpowiedzialności nie ponosi, niedopełnienie tego obowiązku z winy producenta wyłącza możność
powoływania się na te okoliczności. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy kontraktujący o powyższych
okolicznościach wiedział albo gdy były one powszechnie znane.
Art. 624. § 1. Wzajemne roszczenia producenta i kontraktującego przedawniają się z upływem 2 lat
od dnia spełnienia świadczenia przez producenta, a jeżeli świadczenie producenta nie zostało
spełnione – od dnia, w którym powinno było być spełnione.
§ 2. Jeżeli świadczenie producenta było spełniane częściami, przedawnienie biegnie od dnia, w
którym zostało spełnione ostatnie świadczenie częściowe.
Art. 625. Jeżeli po zawarciu umowy kontraktacji gospodarstwo producenta przeszło w posiadanie
innej osoby, prawa i obowiązki z tej umowy wynikające przechodzą na nowego posiadacza. Nie
dotyczy to jednak wypadku, gdy przejście posiadania było następstwem odpłatnego nabycia
gospodarstwa, a nabywca nie wiedział i mimo zachowania należytej staranności nie mógł się
dowiedzieć o istnieniu umowy kontraktacji.
Art. 626. § 1. Jeżeli po zawarciu umowy kontraktacji producent wniósł posiadane gospodarstwo jako
wkład do rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielnia ta wstępuje w prawa i obowiązki
producenta, chyba że stan wniesionego gospodarstwa stoi temu na przeszkodzie.
§ 2. Jeżeli stan gospodarstwa nie pozwala na wykonanie umowy kontraktacji -> umowa wygasa, a
producent obowiązany jest zwrócić pobrane zaliczki i kredyty bankowe; inne korzyści wynikające z tej
umowy obowiązany jest zwrócić w takim zakresie, w jakim ich nie zużył w celu wykonania umowy.
Na czym polega kontraktacja?
Umowa kontraktacji należy do umów o charakterze cywilnoprawnym. Uregulowana jest w art. 613-
626 Kodeksu cywilnego. Stronami umowy kontraktacji są producent rolny oraz kontraktujący.
W roli producenta rolnego może występować każdy podmiot (osoba fizyczna, osoba prawna, jak
również grupa producentów rolnych lub ich związek). Warunkiem jest, aby producent rolny zajmował
się działalnością wytwórczą w rolnictwie. Chodzi tu np. o produkcję roślinną, zwierzęcą, ogrodniczą,
czy też sadowniczą.
Również kontraktującym może być osoba fizyczna i prawna. Zwykle w roli kontraktującego występuje

osoba prowadząca przedsiębiorstwo przetwórcze lub handlowe, a także osoba zainteresowana
pozyskaniem określonych produktów dla celów gospodarczych.
Umowa kontraktacji składa się z dwóch istotnych elementów:
 zobowiązania się producenta do wytworzenia i dostarczenia oznaczonej ilości produktów

rolnych określonego rodzaju;
 zobowiązania się kontraktującego do odebrania tych produktów w umówionym terminie i

zapłacenia umówionej ceny.
Oprócz tego kontraktujący zobowiązuje się spełnić określone świadczenie dodatkowe, jeśli umowa
lub przepisy szczególne przewidują obowiązek spełnienia takiego świadczenia. Świadczeniami
dodatkowymi mogą być:
 zapewnienie producentowi możliwości nabycia określonych środków produkcji i uzyskania

pomocy finansowej
 pomoc agrotechniczna oraz zootechniczna
 premie pieniężne
 premie rzeczowe
W jaki sposób zawiera się umowę kontraktacji?
powinna być zawarta na piśmie. Forma ta ma charakter formy zastrzeżonej dla celów dowodowych.
Oznacza to, że w zasadzie umowa kontraktacji może być zawarta w dowolnej formie.
Prawa i obowiązki producenta z umowy kontraktacji
Głównym obowiązkiem producenta rolnego jest wytworzenie i dostarczenie kontraktującemu

oznaczonej ilości produktów rolnych określonego rodzaju. Rodzaj dostarczanych produktów rolnych
określa umowa kontraktacji. Umowa powinna też określać ile należy ich wytworzyć i jakim powinny
odpowiadać cechom (np. poziom wilgotności lub zanieczyszczeń zboża).
Ilość produktów może być oznaczona w konkretnej liczbie lub wadze. Najczęściej jednak oznacza się
ją według obszaru, z którego produkty te mają być zebrane (art. 613 § 2 Kodeksu cywilnego) – np.
umowa kontraktacji może nakładać na producenta rolnego obowiązek dostarczenia pszenicy z
obszaru 50 ha w ilości nie mniejszej niż określona z góry liczba ton z jednego ha.
Termin „wytworzenie” nie oznacza tylko wyprodukowania zupełnie nowych dóbr. Może też polegać
na uzyskaniu produktu finalnego w wyniku istotnego przekształcenia materiału „wyjściowego”
pochodzącego z innego gospodarstwa. Jako przykład można podać dostarczenie przez
kontraktującego piskląt do dalszej hodowli lub sadzonek drzew.
W okresie wytwarzania produktu producent ma obowiązek umożliwić kontraktującemu nadzór oraz
kontrolę nad przebiegiem prac, które zmierzają do wykonania umowy.
Kolejnym obowiązkiem producenta jest dostarczenie produktów rolnych kontraktującemu. Zgodnie

z art. 618 Kodeksu cywilnego świadczenie producenta powinno być spełnione w miejscu wytworzenia
zakontraktowanych produktów, chyba że co innego wynika z umowy. Oczywiście strony w umowie
mogą inaczej oznaczyć miejsce spełnienia świadczenia. Muszą wtedy określić, kto ponosi koszty
transportu produktów do miejsca ich odbioru.
Producent powinien dostarczyć kontraktującemu produkty w ustalonym w umowie terminie. Jednak

zgodnie z art. 620 Kodeksu cywilnego kontraktujący nie może odmówić przyjęcia świadczenia
częściowego, gdy przedmiot kontraktacji jest podzielny. Strony mogą jednak tę kwestie uregulować
inaczej.
Prawa i obowiązki kontraktującego
Podstawowym obowiązkiem kontraktującego jest odbiór zakontraktowanych produktów w

umówionym terminie oraz zapłata umówionej ceny.
Ponadto kontraktujący może być zobowiązany do spełnienia tzw. świadczeń dodatkowych. W

szczególności chodzi tu o:
 zapewnienie producentowi możności nabycia określonych środków produkcji i uzyskania

pomocy finansowej,
 pomoc agrotechniczną i zootechniczną.
Na mocy art. 617 Kodeksu cywilnego kontraktujący uprawniony jest do nadzoru i kontroli nad

wykonywaniem umowy kontraktacji przez producenta.
Odpowiedzialność producenta rolnego za wykonanie kontraktacji
Jeśli producent rolny nie wykona zobowiązania lub wykona je nienależycie obowiązany jest
do naprawienia szkody.
Producent rolny nie jest jednak zobowiązany do naprawienia szkody poniesionej przez
kontraktującego jeżeli niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za
które producent nie ponosi odpowiedzialności. Zgodnie z art. 623 Kodeksu cywilnego jeżeli umowa
kontraktacji wkłada na producenta obowiązek zgłoszenia w określonym terminie niemożności
dostarczenia przedmiotu kontraktacji wskutek okoliczności, za które producent odpowiedzialności
nie ponosi, to niedopełnienie tego obowiązku z winy producenta wyłącza możność powoływania się
na te okoliczności. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy kontraktujący o powyższych okolicznościach
wiedział albo gdy były one powszechnie znane. Przykładem może tu być klęska żywiołowa.
Z niemożliwością świadczenia producenta, za którą żadna ze stron nie ponosi

odpowiedzialności (np. na skutek anormalnych warunków pogodowych lub pożaru będącego
zdarzeniem losowym) wiąże się obowiązek zwrotu przez producenta pobranych zaliczek i kredytów
bankowych (art. 622 § 1 Kodeksu cywilnego). Co prawda przepis każe zwrócić tylko zaliczki i kredyty
bankowe, a więc inne świadczenia lub ich wartość nie ulegają zwrotowi. Chodzi tu np. o wartość
pomocy agrotechnicznej i zootechnicznej. Jednak wspomnianą pomoc finansową producent
powinien zwrócić w całości, chociażby zużył ją na cele produkcji, która bez jego winy się nie powiodła.
Art. 622 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że strony w umowie mogą zastrzec korzystniejsze dla
producenta warunki zwrotu zaliczek i kredytu.
Odpowiedzialność za wady fizyczne i prawne

Odpowiedzialność za wady fizyczne i prawne ponosi zarówno producent, jak i kontraktujący. Ten
pierwszy odpowiada, jeśli przedmiot umowy kontraktacji ma wady. Natomiast kontraktujący ponosi
odpowiedzialność z tytułu rękojmi, jeśli wady mają środki produkcji dostarczone producentowi.
Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy będącej przedmiotem umowy kontraktacji z umową.
Natomiast rzecz ma wadę prawną, jeśli stanowi własność osoby trzeciej, a także jeśli ograniczenie w
korzystaniu lub rozporządzaniu rzeczą wynika z decyzji lub orzeczenia właściwego organu.
Do rękojmi za wady fizyczne i prawne przedmiotu kontraktacji oraz środków produkcji dostarczonych
producentowi przez kontraktującego stosuje się odpowiednio przepisy o rękojmi przy
sprzedaży (art. 556-576 Kodeksu cywilnego).
Odpowiednie stosowanie tych przepisów oznacza odesłanie do następujących przepisów Kodeksu

cywilnego:
 558 § 1 dotyczącego możliwości rozszerzenia, ograniczenia bądź wyłączenia

odpowiedzialności za wady fizyczne lub prawne przez strony,
 563 regulującego obowiązek zawiadomienia o wadach,
 568 ustalającego terminy zawite przy wykonywaniu uprawnień z tytułu rękojmi,
 564 dotyczącego podstępnego zatajenia wady.
Art. 621 Kodeksu cywilnego wprowadza jednak pewną modyfikację polegającą na tym, że prawo
odstąpienia od umowy z powodu wad fizycznych przedmiotu kontraktacji przysługuje
kontraktującemu tylko wtedy, gdy wady są istotne. Z wadą istotną mamy do czynienia, gdy
przedmiot kontraktacji nie nadaje się do użytku określonego w umowie lub wynikającego z
przeznaczenia produktu.
Bez względu na to, czy wady są istotne, czy nie kontraktujący może korzystać z innych uprawnień
przysługujących z tytułu rękojmi. Może np. żądać wymiany dostarczonych przedmiotów lub
niezwłocznego usunięcia wady.
Oprócz uprawnień z tytułu rękojmi osoba uprawniona może żądać również naprawienia szkody,
którą poniosła wskutek istnienia wady.
Przedawnienie roszczeń
Art. 624 Kodeksu cywilnego przewiduje krótki, 2 letni termin przedawnienia roszczeń producenta
oraz kontraktującego.
Termin ten zaczyna biec od dnia spełnienia świadczenia przez producenta, a więc od dostarczenia
zakontraktowanego produktu kontraktującemu, a jeśli świadczenie było spełniane częściami od dnia
spełnienia ostatniego świadczenia częściowego.
Natomiast w przypadku niespełnienia świadczenia przez producenta bieg terminu przedawnienia

rozpoczyna się od dnia, w którym producent powinien był wykonać świadczenie.
3. Odstępstwo rolne
Ochrona prawna odmian roślin regulowana jest przez
 Ustawa o ochronie prawnej odmian roślin

 Rozporządzenia Rady (WE) w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin
Hodowca, który opracował nową odmianę rośliny uprawnej, może objąć ją ochroną prawną na swoją
rzecz - w efekcie tylko ten hodowca ma prawo wytwarzać, rozmnażać, przygotowywać do
rozmnażania, oferować do sprzedaży, sprzedawać lub zbywać w inny sposób, eksportować,
importować i przechowywać materiał siewny tej odmiany chronionej.
Osoby, które chcą zarobkowo wykonywać którekolwiek z wymienionych działań na materiale

odmiany chronionej, muszą pod rygorem popełnienia przestępstwa, posiadać pisemną zgodę
hodowcy w formie umowy licencyjnej.
Umowa taka może określać obowiązek uregulowania opłaty licencyjnej, którą Licencjobiorca
zobowiązuje się uiścić w zamian za np. rozmnożenie odmiany.
Rolnikowi wolno zatem wysiewać odmianę chronioną tylko jako materiał licencjonowany.
Odstępstwo rolne jest wyjątkiem od powyższej zasady, mającym na celu zabezpieczenie interesów
rolnika.
Przepisy przewidują dla niektórych gatunków roślin możliwość siewu bez pisemnej zgody hodowcy,
pod warunkiem uiszczenia opłaty, której wysokość odnoszona jest do wysokości opłaty licencyjnej
obowiązującej dla danej odmiany w danym roku.
Gospodarstwo, w którego skład wchodzi produkcja roślinna i zwierzęca, co do zasady jest

działalnością zarobkową, a więc siew odmiany chronionej w ramach odstępstwa zobowiązuje do
uiszczenia opłaty, bez względu na efekt i dalsze przeznaczenie zbioru (towar, pasza, nawóz zielony).
Rolnik musi znać nazwy odmian, których materiał z własnego zbioru wykorzystuje do siewu, aby mógł
ustalić, czy powstał obowiązek opłaty, czy nie.
Ochrona prawna odmian roślin a obowiązek udzielenia pisemnej informacji
Każdy posiadacz gruntów rolnych o powierzchni 10 ha i więcej, który otrzymał od Agencji Nasiennej
Sp. z o.o. wniosek z zapytaniem o wykorzystanie materiału z własnego zbioru odmian chronionych do
ponownego siewu lub sadzenia, ma ustawowy obowiązek udzielenia pisemnej informacji, dotyczącej
upraw ziemniaka.
Posiadający 25 ha i więcej, oprócz informacji o korzystaniu z sadzeniaków, wykazują również

pozostałe gatunki roślin uprawnych, np. zboża, rzepak, strączkowe.
Informacja musi zawierać odpowiedź tak lub nie na pytanie czy w danym roku rolnik skorzystał z
odstępstwa rolnego (wysiał wyprodukowany przez siebie materiał odmiany chronionej).
Jeśli tak, to ma on obowiązek wymienić użyte odmiany, powierzchnię obsianą każdą z użytych
odmian, a także podać, jaką ilość materiału każdej z odmian użył do siewu.
Na udzielenie informacji ustawodawca daje rolnikowi 30 dni od daty otrzymania wniosku od Agencji
Nasiennej, a za nieudzielenie informacji przewiduje karę grzywny.
4. Ustawa o podatku rolnym
Art. 1. Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i

budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej
innej niż działalność rolnicza.
gospodarstwo rolne - obszar gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1ha lub 1ha
przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby
prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.
działalność rolnicza - produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego,
szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych,
grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i
owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę
ryb.
Za grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza nie uważa
się gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne
 przez które przebiegają urządzenia działalność telekomunikacyjną, dystrybucji płynów, pary,

gazów lub energii elektrycznej
 zajętych na pasy technologiczne
Podatnikami podatku rolnego są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym
spółki, nieposiadające osobowości prawnej, będące:
1) właścicielami gruntów, z zastrzeżeniem ust. 2;
2) posiadaczami samoistnymi gruntów;
3) użytkownikami wieczystymi gruntów;
4) posiadaczami gruntów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu

terytorialnego
Podatek rolny nie dotyczy Skarbu Państwa i gmin.
2. Jeżeli grunty znajdują się w posiadaniu samoistnym, obowiązek podatkowy w zakresie podatku
rolnego ciąży na posiadaczu samoistnym.
3. Jeżeli grunty gospodarstwa rolnego zostały w całości lub w częściwydzierżawione na podstawie

umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników lub przepisów
dotyczących uzyskiwania rent strukturalnych, podatnikiem podatku rolnego jest dzierżawca.
4.Jeżeli grunty gospodarstwa rolnego zostały wniesione do spółdzielni produkcyjnej jako wkład
gruntowy, podatnikiem podatku rolnego jest spółdzielnia produkcyjna.
5. Jeżeli grunty, o których mowa w art. 1, stanowią współwłasność lub znajdują się w posiadaniu
dwóch lub więcej podmiotów, to stanowią odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem rolnym, a
obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach (posiadaczach), z
zastrzeżeniem ust. 6 i 7.
6. Jeżeli grunty, o których mowa w ust. 5, stanowią gospodarstwo rolne, obowiązek podatkowy ciąży
na tej osobie będącej współwłaścicielem (posiadaczem), która to gospodarstwo prowadzi w całości.
Zasady odpowiedzialności solidarnej nie stosuje się, jeżeli jeden lub kilku współwłaścicieli jest
zwolnionych od podatku -> obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na współwłaścicielach, którzy
podlegają podatkowi rolnemu w zakresie odpowiadającym ich łącznemu udziałowi
Podstawę opodatkowania podatkiem rolnym stanowi:
 dla gruntów gospodarstw rolnych – liczba hektarów przeliczeniowych ustalana na podstawie

powierzchni, rodzajów i klas użytków rolnych wynikających z ewidencji gruntów i budynków
oraz zaliczenia do okręgu podatkowego;
 dla pozostałych gruntów – liczba hektarów wynikająca z ewidencji gruntów i budynków.
Ustala się 4 okręgi podatkowe, do których zalicza się gminy oraz miasta w zależności od warunków
ekonomicznych i produkcyjno-klimatycznych.
przeliczniki powierzchni użytków rolnych:
Sady – wg gruntów ornych, klasy IIIa i IVa
Grunty pod stawami, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, grunty pod rowami oraz
grunty rolne zabudowane – bez względu na zaliczenie do okręgu podatkowego:
 1 ha gruntów pod stawami –> 1 ha przeliczeniowy, zarybionymi łososiem, trocią, głowacicą,

palią i pstrągiem oraz gruntów rolnych zabudowanych
 1 ha gruntów pod stawami –> 0,2 ha przeliczeniowego., zarybionymi innymi gatunkami ryb,
gruntów pod stawami niezarybionymi, gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach
rolnych oraz gruntów pod rowami
Zaliczenia gmin i miast do okręgów podatkowych dokonuje w drodze rozporządzenia Minister

właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa
i ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi oraz po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych
Sejmik województwa na wniosek rady gminy może, po zasięgnięciu opinii izby rolniczej, w
szczególnych, gospodarczo uzasadnionych wypadkach zaliczyć niektóre gminy do innego okręgu
podatkowego niż określony w rozporządzeniu, ale nie może to spowodować zmniejszenia liczby
hektarów przeliczeniowych dla tego województwa o więcej niż 1,5%.
Rada gminy, po zasięgnięciu opinii izby rolniczej też może zaliczyć niektóre gminy do innego okręgu
podatkowego niż określony w rozporządzeniu, ale nie może to spowodować zmniejszenia liczby
hektarów przeliczeniowych dla tego województwa o więcej niż 1,5%.
Podatek rolny za rok podatkowy wynosi:
1) od 1 ha przeliczeniowego gruntów – równowartość pieniężną 2,5 q żyta,
2) od 1 ha gruntów – równowartość pieniężną 5 q żyta
Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym

zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.
Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności
uzasadniające ten obowiązek.
Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek rolny za ten rok ustala się
proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał ten obowiązek.
jeżeli w ciągu roku podatkowego grunty gospodarstwa rolnego zostały zajęte na prowadzenie innej
działalności gospodarczej niż działalność rolnicza lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności
przywrócono na tych gruntach działalność rolniczą albo z innych powodów ich powierzchnia uległa
zmniejszeniu lub zwiększeniu, kwota należnego podatku rolnego ulega obniżeniu lub podwyższeniu,
poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana.
Organem podatkowym właściwym w sprawach podatku rolnego jest wójt (burmistrz, prezydent
miasta).
Osoby fizyczne, są obowiązane złożyć właściwemu organowi podatkowemu informacje o gruntach, w

terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie
obowiązku podatkowego
podatek jest płatny w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego w

terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego
Osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej,

jednostki organizacyjne Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, a także jednostki organizacyjne
Lasów Państwowych są obowiązane:
 składać, w terminie do dnia 15 stycznia deklaracje na podatek rolny na dany rok podatkowy,
jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia zaistnienia
okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku
 korygować deklaracje, w razie zaistnienia zmian
 wpłacać ́ w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego obliczony w
deklaracji podatek
Obowiązek składania informacji o gruntach oraz deklaracji na podatek rolny dotyczy również
podatników korzystających ze zwolnień i ulg na podstawie przepisów ustawy.
osoby fizyczne składają deklarację na podatek rolny oraz opłacają podatek na zasadach
obowiązujących osoby prawne gdy grunty stanowią współwłasność lub znajdują się w posiadaniu
osób fizycznych oraz osób prawnych,
Rada gminy może zarządzać pobór podatku rolnego od osób fizycznych w drodze inkasa oraz określać
inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.
Osobom fizycznym, na których ciąży obowiązek podatku rolnego oraz jednocześnie podatku od
nieruchomości lub leśnego, od rzeczy na terenie tej samej gminy, wysokość łącznego należnego
zobowiązania podatkowego ustala organ podatkowy w jednej decyzji (nakazie płatniczym)
Zwolnienia i ulgi podatkowe

Okres zwolnienia wynosi 5 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w
którym zawarto umowę sprzedaży gruntów, do powierzchni łącznie nieprzekraczającej 100 ha.
Po upływie okresu zwolnienia, stosuje się ulgę w podatku rolnym, polegającą na obniżeniu podatku w
pierwszym roku o 75% i w drugim roku o 50%.
Rada gminy określa, w drodze uchwały, tryb i szczegółowe warunki zwolnienia. Z tytułu zwolnienia
jednostkom samorządu terytorialnego przysługuje z budżetu państwa zwrot utraconych dochodów.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb
zwrotu utraconych dochodów.
Zwolnione podmioty:
1) użytki rolne klasy V, VI i VIz oraz grunty zadrzewione i zakrzewione ustanowione na użytkach
rolnych;
2) grunty położone w pasie drogi granicznej;
3) grunty orne, łąki i pastwiska objęte melioracją – w roku, w którym uprawy zostały zniszczone
wskutek robót drenarskich;
4) grunty przeznaczone na utworzenie nowego gospodarstwa rolnego lub powiększenie już
istniejącego do powierzchni nieprzekraczającej 100 ha
5) grunty gospodarstw rolnych powstałe z zagospodarowania nieużytków – na okres 5 lat, licząc od
roku następnego po zakończeniu zagospodarowania;
6) grunty gospodarstw rolnych otrzymane w drodze wymiany lub scalenia – na 1rok następujący po
roku, w którym dokonano wymiany lub scalenia gruntów;
7) grunty gospodarstw rolnych, na których zaprzestano produkcji rolnej, z tym że zwolnienie może
dotyczyć nie więcej niż 20% powierzchni użytków rolnych gospodarstwa rolnego, lecz nie więcej niż
10 ha – na okres nie dłuższy niż 3 lata, w stosunku do tych samych gruntów;
8) użytki ekologiczne;
9) grunty zajęte przez zbiorniki wody służące do zaopatrzenia ludności w wodę;
10) grunty pod wałami przeciwpowodziowymi i grunty położone w międzywałach;
11) grunty wpisane do rejestru zabytków, pod warunkiem ich zagospodarowania i utrzymania
zgodnie z przepisami o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
12) grunty stanowiące działki przyzagrodowe członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, którzy:
a) osiągnęli wiek emerytalny,
b) są inwalidami zaliczonymi do I albo II grupy,
c) są niepełnosprawnymi
13) grunty położone na terenie rodzinnego ogrodu działkowego
14) uczelnie; federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, publiczne i niepubliczne
jednostki organizacyjne objęte systemem oświaty
15) instytuty naukowe i pomocnicze jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk
16) instytuty badawcze;
17) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego, Centrum Łukasiewicz i instytuty
działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz.
Ulga inwestycyjna
Podatnikom podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna z tytułu wydatków poniesionych na:
1) budowę lub modernizację budynków inwentarskich służących do chowu, hodowli i utrzymywania
zwierząt gospodarskich oraz obiektów służących ochronie środowiska,
2) zakup i zainstalowanie:
a) deszczowni,
b) urządzeń melioracyjnych i urządzeń zaopatrzenia gospodarstwa w wodę,
c) urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru,
biogazu, słońca, spadku wód)
– jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane w całości lub w części z udziałem środków publicznych.
2. Ulga inwestycyjna przyznawana jest po zakończeniu inwestycji i polega na odliczeniu od należnego
podatku rolnego od gruntów położonych na terenie gminy, w której została dokonana inwestycja – w
wysokości 25% udokumentowanych rachunkami nakładów inwestycyjnych.
3. Ulga z tytułu tej samej inwestycji nie może być stosowana dłużej niż przez 15 lat.
3a. Kwota ulgi inwestycyjnej jest odliczana z urzędu w decyzji ustalającej wysokość zobowiązania
podatkowego. Podatnicy obowiązani do składania deklaracji na podatek rolny odliczają, określoną w
decyzji w sprawie ulgi inwestycyjnej, kwotę przyznanej ulgi od należnego podatku rolnego.
Podatnik traci prawo do odliczenia od podatku rolnego niewykorzystanej kwoty ulgi inwestycyjnej w
przypadku sprzedaży obiektów i urządzeń
Podatek rolny od gruntów położonych na terenach podgórskich i górskich obniża się o 30% dla
gruntów klas I, II, IIIa, III i IIIb, a o 60% dla gruntów klas IVa, IV i IVb.
2. Za miejscowości położone na terenach podgórskich i górskich uważa się miejscowości, w których
co najmniej 50%u żytków rolnych jest położonych powyżej 350m nad poziomem morza
W przypadku wprowadzenia stanu klęski żywiołowej, organ podatkowy może przyznać podatnikowi
ulgę w podatku rolnym przez zaniechanie jego ustalenia albo poboru w całości lub w części, w
wysokości zależnej od rozmiarów strat spowodowanych klęską w gospodarstwie rolnym.
2. Przy przyznawaniu ulg i ustalaniu ich wysokości uwzględnia się wysokość otrzymanego
odszkodowania z tytułu ubezpieczenia ustawowego.
3. Ulgę przyznaje się za ten rok podatkowy, w którym został wprowadzony stan klęski żywiołowej.
Jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzony został po zapłaceniu podatku za dany rok, ulgę stosuje się
w następnym roku podatkowym.
2. Do wniosku o przyznanie ulgi należy dołączyć zestawienie poniesionych wydatków inwestycyjnych

wraz z rachunkami lub ich uwierzytelnionymi odpisami, stwierdzającymi wysokość tych wydatków.
3. Zwolnienia i ulgi podatkowe udzielone na wniosek podatnika stosuje się od pierwszego dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek.
4. W przypadku zbiegu prawa do zwolnień i ulg z różnych tytułów, przy ustalaniu zobowiązania
podatkowego w zakresie podatku rolnego za dany rok podatkowy w pierwszej kolejności stosuje się
ulgi określone w art. 13b, następnie w art. 12 i w art. 13. Podstawę obliczenia ulgi z danego tytułu
stanowi należny podatek po zastosowaniu ulgi z tytułu poprzedzającego.
5. Kwota ulgi inwestycyjnej niewykorzystana przez podatnika przechodzi na jego następców, jeżeli
gospodarstwo rolne zostało nabyte stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników
lub w drodze dziedziczenia.
Art. 13e. Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia i ulgi przedmiotowe niż
określone w ustawie, z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej.
1) pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne I prawne w
gospodarstwach rolnych powiązane z produkcją podstawową produktów rolnych
2) pomoc w ramach programu pomocowego notyfikowanego Komisji Europejskiej.
5. dzierżawa gruntów rolnych – na podstawie KC i z Zasobów Skarbu państwa (38-40)
przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy grunt rolny do używania
i pobierania pożytków, natomiast dzierżawca zobowiązuje się do zapłaty czynszu dzierżawnego.
Forma umowy - Umowa dzierżawy powinna mieć formę pisemną, gdy jest zawarta na okres dłuższy
niż rok, nie musimy sporządzać u notariusza ani też nie ma obowiązku uzyskania potwierdzenia jej
zawarcia. Dzierżawa dłuższa – na okres roku lub okres wieloletni – wymaga już umowy w formie
pisemnej.
umowa dzierżawy gruntów rolnych powinna zostać wpisana do ewidencji gruntów i budynków, nie
trzeba natomiast zgłaszać w urzędzie skarbowym.
Czynsz dzierżawny
może być oznaczony zarówno w pieniądzach jak i w innych świadczeniach czy ułamkowej części
pożytków.
Warto w umowie dzierżawy określić termin płatności czynszu - jeśli umowa nie zawiera tego terminu,
to zgodnie z przepisami, czynsz jest płatny z dołu, w terminie zwyczajowo przyjętym - okres po
żniwach. Jeśli jednak w naszej okolicy nie utrwalił się żaden konkretny zwyczaj związany z terminem
zapłaty czynszu dzierżawnego, wtedy czynsz jest płatny półrocznie z dołu.
Jeśli wskutek okoliczności, za które dzierżawca nie ponosi odpowiedzialności i które nie dotyczą jego
osoby, zwykły przychód z przedmiotu dzierżawy uległ znacznemu zmniejszeniu, dzierżawca może
żądać obniżenia czynszu przypadającego za dany okres gospodarczy.
Dotyczy np. klęski i suszy, ale już w przypadku nagłego zachorowania dzierżawcy uprawnienie to nie
przysługuje.
Dzierżawca ma obowiązek wykonywać swoje prawo zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki

oraz bez zgody wydzierżawiającego nie może zmieniać przeznaczenia przedmiotu dzierżawy.
Oznacza to, że w przypadku gdy wydzierżawiamy grunt z przeznaczeniem do celów rolniczych, to

dzierżawca nie może wykorzystać tego gruntu do innych celów, chyba, że umowa dzierżawy mu na to
pozwala, bądź uzyska zgodę wydzierżawiającego.
Ponadto, jeśli umowa tego nie przewiduje, dzierżawca nie może bez zgody wydzierżawiającego oddać
dzierżawionego gruntu do używania i pobierania pożytków osobom trzecim (w tak zwaną
poddzierżawę).
Może ona być zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony, dzierżawę zawartą na dłużej niż
trzydzieści lat, po upływie tego terminu poczytuje się za zawartą na czas nieoznaczony.
umowę dzierżawy gruntów rolnych można wypowiedzieć na jeden rok naprzód pod koniec roku
dzierżawnego (dot. umów zawartych na czas nieoznaczony)
Wypowiedzenie umowy dzierżawy
Umów dzierżawy zawartych na czas oznaczony, nie można wypowiedzieć przed upływem
oznaczonego terminu. -> można wypowiedzieć jedynie w wypadkach określonych w umowie.
Przepisy Kodeksu cywilnego pozwalają wydzierżawiającemu na wypowiedzenie umowy dzierżawy

bez zachowania okresu wypowiedzenia w przypadku:
 zwłoki z zapłata czynszu za dwa pełne okresy płatności (czynsze miesięczne, kwartalne itd.)
 ponad trzymiesięcznej zwłoki (czynsze roczne)
Istnieje obowiązek powiadomienia dzierżawcy o zamiarze wypowiedzenia poprzez udzielenie mu

dodatkowego trzymiesięcznego terminu do zapłaty czynszu.
jeżeli przy zakończeniu dzierżawy dzierżawca gruntu rolnego pozostawia zgodnie ze swym
obowiązkiem zasiewy, może on żądać zwrotu poczynionych na te zasiewy nakładów o tyle, o ile
wbrew wymaganiom prawidłowej gospodarki nie otrzymał odpowiednich zasiewów przy rozpoczęciu
dzierżawy.
W razie zbycia rzeczy wydzierżawionej w czasie trwania dzierżawy nabywca wstępuje w stosunek
dzierżawy w miejsce zbywcy. Czyli krótko mówiąc wydzierżawiający sprzedaje grunt „z dzierżawcą”.
Nowy nabywca może wypowiedzieć umowę dzierżawy z zachowaniem ustawowych terminów, chyba,
że jest to umowa zawarta na czas oznaczony, w formie pisemnej z datą pewną. Wtedy
przedterminowe wypowiedzenie nie jest możliwe.
Stronami umowy dzierżawy są: wydzierżawiający (oddający posiadany grunt w użytkowanie) oraz

dzierżawca (osoba biorąca grunt w użytkowanie i płacąca za to umówiony czynsz).
Umowa dzierżawy powinna zawierać:
 dokładnie określone strony umowy (dane wydzierżawiającego i dzierżawcy),

 datę zawarcia,
 okres obowiązywania,
 wysokość czynszu i termin jego uiszczania
 podstawowe prawa i obowiązki stron umowy.
Prawo pierwokupu przy dzierżawie gruntu rolnego
W sytuacji, gdy właściciel wydzierżawionych gruntów rolnych zamierza te grunty sprzedać,

dzierżawca (pod pewnymi warunkami) ma pierwszeństwo zakupu. Mówi o tym art. 3 ust. 1 ustawy z
dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.
Aby dzierżawca mógł skorzystać z prawa pierwokupu muszą być spełnione dwa podstawowe
warunki. Po pierwsze umowa dzierżawy musi być zawarta w formie pisemnej, mieć datę pewną oraz
być wykonywana co najmniej przez 3 lata (licząc od daty pewnej). Po drugie nabywana nieruchomość
rolna musi wchodzić w skład gospodarstwa rodzinnego dzierżawcy.
6. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych – 2 pierwsze rozdziały
Art. 1c. Organem podatkowym właściwym w sprawach podatków i opłat unormowanych w niniejszej
ustawie jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Art. 2. 1. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości
podlegają:
 grunty;
 budynki lub ich części;
 budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
nie podlegają
 użytki rolne i lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej

 nieruchomości będące własnością państw obcych lub organizacji międzynarodowych albo
przekazane im - pod warunkiem wzajemności
 grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, z wyjątkiem gruntów pod wodami jezior lub
zbiorników sztucznych;
 grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi;
 nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jednostek samorządu terytorialnego, w
tym urzędów gmin, starostw powiatowych, urzędów związków metropolitalnych i urzędów
marszałkowskich;
 grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych
 nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, które wchodzą w skład Zasobu
Nieruchomości
Podatnikami podatku od nieruchomości są
 osoby fizyczne,
 osoby prawne,
 jednostki organizacyjne, tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
o właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych
o posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;
o użytkownikami wieczystymi gruntów;
o posiadaczami nieruchomości lub obiektów budowlanych, stanowiących własność
Skarbu Państwa
Jeżeli przedmiot opodatkowania znajduje się w posiadaniu samoistnym, obowiązek podatkowy w

zakresie podatku od nieruchomości ciąży na posiadaczu samoistnym.
Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu
dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek
podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich
współwłaścicieli.
Art. 4. 1. Podstawę opodatkowania stanowi:
 dla gruntów – powierzchnia;

 dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa;
 dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, wartość
ustalona na dzień 1 stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o
odpisy amortyzacyjne, całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w
którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
o Jeżeli obowiązek podatkowy powstał w ciągu roku podatkowego – podstawą
opodatkowania jest wartość stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji na dzień
powstania obowiązku podatkowego.
o przedmiotem umowy leasingu i odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w
przypadku jej przejęcia przez właściciela, do celów określenia podstawy opodatkowania
przyjmuje się wartość początkową przed zawarciem pierwszej umowy leasingu,
o nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – podstawę opodatkowania stanowi ich
wartość rynkowa, określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku
podatkowego.
o Ulepszone, nowa wycena - wartość rynkowa ustalona na dzień 1 stycznia roku
podatkowego następującego po roku, w którym dokonano ulepszenia lub aktualizacji
wyceny środków trwałych.
o podatnik nie określił wartości budowli - organ podatkowy powoła biegłego, , który ustali
tę wartość.
Powierzchnię pomieszczeń o wysokości 1,40 - 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w
50%, a jeżeli jest mniejsza niż 1,40 m - pomija się.
Wysokość stawek podatku od nieruchomości

Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, nie mogą
przekroczyć rocznie:
od gruntów:
1,03 zł / 1 związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób

m2 zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków
5,17 zł /1 ha pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi
płynącymi jezior i zbiorników sztucznych
0,54 zł / 1 Pozostałych, zajętych na prowadzenie działalności pożytku publicznego
m2
3,4 zł / 1 m2 niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji
Od budynków lub ich części:
0,89 zł / 1 m2 powierzchni mieszkalnych

użytkowej
25,74 zł / 1 m2 powierzchni związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej
użytkowej
12,04 zł /1 m2 powierzchni prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu
użytkowej kwalifikowanym materiałem siewnym
5,25 zł / 1 m2 powierzchni związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych
użytkowej
- 8,68 zł 13 od 1 m2 powierzchni Pozostałych, zajętych na prowadzenie działalności pożytku
użytkowej publicznego
2% ich wartości budowle
określa gminy, w drodze uchwały. może różnicować ich wysokość uwzględniając w szczególności
lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie itp.
Stawki maksymalne rocznie:
od gruntów:
a) zw. z prowadzeniem działalności gospodarczej – 0,62 zł / 1 m2
b) pod wodami powierzchniowymi – 4,58 zł / 1
c) pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku
publicznego – 0,30 zł/ 1 m2
d) niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji, plan zagospodarowania przestrzennego
przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową - 3 zł /1 m2
od budynków lub ich części:
 mieszkalnych – 0,51 zł / 1 m2 powierzchni użytkowej,

 związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - 17,31 zł od 1 m2 powierzchni
użytkowej
 w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym – 8,06 zł / 1 m2 powierzchni użytk.
 udzielaniem świadczeń zdrowotnych – 4,27 zł/ 1 m2
 pozostałych – 5,78/m2
Art. 6. 1. Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu,

w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.
2. Jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli
powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo
w którym rozpoczęto użytkowanie budowli
Jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania
podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie.
Wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek. podatek za
ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek. Należy złożyc
informację w terminie 14dni od dnia wystąpienia okoliczności.
Podatek od nieruchomości na rok podatkowy od osób fizycznych ustala w drodze decyzji organ
podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania. Płatny w ratach:
do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.
jeżeli nieruchomość stanowi współwłasność osób fizycznych oraz osób prawnych to osoby fizyczne
składają deklarację oraz opłacają podatek na zasadach obowiązujących osoby prawne.
gdy kwota podatku nie przekracza 100 zł, podatek jest płatny jednorazowo w terminie płatności
pierwszej raty.
Zwalnia się od podatku od nieruchomości:
 grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej lub pozostałe po

likwidacji linii kolejowych
 budowle infrastruktury portowej, zapewniające dostęp do portów i przystani morskich oraz
zajęte pod nie grunty, ora te znajdują się w posiadaniu podmiotu zarządzającego portem lub
przystanią morską
 budynki i budowle na obszarze części lotniczych lotnisk użytku publicznego
 budynki służące działalności leśnej lub rybackiej,
 służące wyłącznie działalności rolniczej,
 zajęte na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej
 zajęte wyłącznie na potrzeby prowadzenia przez stowarzyszenia statutowej działalności
wśród dzieci i młodzieży w zakresie oświaty, wychowania, nauki i techniki, kultury fizycznej i
sportu, obozowiska i bazy wypoczynkowe
 wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji
 grunty i budynki we władaniu muzeów rejestrowanych
 znajdujące się w parkach narodowych lub rezerwatach przyrody
 będące własnością Skarbu Państwa
 budowle wałów ochronnych, grunty pod wałami ochronnymi i położone w międzywałach
 nieużytki, użytki ekologiczne, grunty zadrzewione i zakrzewione
 działki przyzagrodowe członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych (wiek emerytalny,
inwalidzi)
 położone na terenie rodzinnego ogrodu działkowego: grunty, altany do 35 m2
 zajęte na prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego
 stanowiące własność gminy,
 uczelnie, federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki
 żłobki i kluby dziecięce oraz prowadzące je podmioty
 instytuty naukowe i pomocnicze jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk
7. pojęcie gospodarstwa rolnego na gruncie różnych ustaw
Ustawa o prawie rolnym:
gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha
przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby
prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.
Ustawa KC
Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami,
urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą,
oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników
każde gospodarstwo służące prowadzeniu działalności rolniczej
8. pojęcie przedsiębiorstwa rolnego
jednostka gospodarcza wyodrębniona pod względem prawnym i ekonomicznym, której głównym

celem jest wytwarzanie i zbyt produktów rolnych;
w Polsce pojęcie „przedsiębiorstwo rolne” było stosowane w odniesieniu do przedsiębiorstw

państwowych lub spółdzielczych, dla odróżnienia od indywidualnego gospodarstwa chłopskiego (nie
będącego przedsiębiorstwem rolnym); obecnie istnieją także prywatne przedsiębiorstwa rolne
mające formę jednostek jednoosobowych bądź spółek.
Przedsiębiorstwo rolne a gospodarstwo rolne – przedsiębiorstwo rolne produkuje na rynek,

gospodarstwo na własny użytek.
Rolnik może być przedsiębiorcą, ale nie stosuje się do niego USDG.
9. pojęcie działalności rolniczej
KC: Art. 2. [Pojęcie gospodarstwa rolnego i działalności rolniczej]
2. Za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję
materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą,
roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego
zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz
chów i hodowlę ryb.
ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników
działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym produkcji ogrodniczej, sadowniczej,
pszczelarskiej i rybnej
USTAWA o podatkach i opłatach lokalnych1)
Rozdział 1
Art. 1. Ustawa normuje:

1. 1) podatek od nieruchomości;
2. 2) podatek od środków transportowych;
3. 3) (uchylony)
4. 4) opłatę targową;
5. 5) opłatę miejscową;
1. 5a) opłatę uzdrowiskową;

2. 5b) opłatę reklamową;
Art. 1a. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) budynek – obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest

trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz
posiada fundamenty i dach;
2)2) budowla – obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący

budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu
przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość
użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem;
3)3) grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej – grunty,

budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego
działalność gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 2a;
3a) reklama, tablica reklamowa, urządzenie reklamowe, szyld – odpowiednio reklamę, tablicę
reklamową, urządzenie reklamowe, szyld w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 marca
2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 oraz z
2019 r. poz. 60, 235 i 730); działalność gospodarcza – działalność, o której mowa w ustawie z
dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212);
4)
5)
powierzchnia użytkowa budynku lub jego części – powierzchnię mierzoną po wewnętrznej

długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych
oraz szybów dźwigowych; za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice,
sutereny i poddasza użytkowe;
6. 6) działalność rolnicza – produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję

materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję
warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwo, hodowlę i
produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa iowadów użytkowych, produkcję
zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb;
7. 7) działalność leśna – działalność właścicieli, posiadaczy lub zarządców lasów w
zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymywania i powiększania
zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem
skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa
leśnego, atakże sprzedaż tych produktów w stanie nieprzerobionym.
2. Za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy nie uważa się:
1. 1) działalności rolniczej lub leśnej;

2. 2) wynajmu turystom pokoi gościnnych wbudynkach mieszkalnych
znajdujących się na obszarach wiejskich przez osoby ze stałym miejscem pobytu w

gminie położonej na tym terenie, jeżeli liczba pokoi przeznaczonych do wynajęcia nie
przekracza 5;
3. 3) działalności, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –
Prawo przedsiębiorców.
2a. Do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem
działalności gospodarczej nie zalicza się:
1. 1) budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami;

2. 2) gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b i d;
3. 3) budynków, budowli lub ich części, w odniesieniu do których została wydana
decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ust. 1

ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, z późn.
zm.4)), lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale
wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania;
4. 4) gruntów:
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1276, 1496, 1669 i
4)
2245 oraz z 2019 r. poz. 51, 630, 695 i 730.
1. a) przez które przebiegają urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 ustawy z dnia 23

kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, 1104, 1629, 2073 i
2244 oraz z 2019 r. poz. 80), wchodzące w skład przedsiębiorstwa przedsiębiorcy
prowadzącego działalność telekomunikacyjną, działalność w zakresie przesyłania lub
dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej lub zajmującego się
transportem wydobytego gazu ziemnego lub ropy naftowej,
2. b) zajętych na pasy technologiczne stanowiące grunt w otoczeniu urządzeń, o których
mowa w lit. a, konieczny dla zapewnienia właściwej eksploatacji tych urządzeń,
3. c) zajętych na strefy bezpieczeństwa oraz strefy kontrolowane urządzeń, o których
mowa w lit. a, służących do przesyłania lub dystrybucji ropy naftowej, paliw ciekłych
lub paliw gazowych, lub transportu wydobytego gazu ziemnego lub ropy naftowej,
które zostały określone w odrębnych przepisach
– chyba że grunty te są jednocześnie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej

innej niż działalność, o której mowa w lit. a.
2b. Przepisu ust. 2a pkt 4 nie stosuje się do gruntów będących w posiadaniu
samoistnym, użytkowaniu wieczystym lub będących własnością przedsiębiorcy, o którym

mowa w ust. 2a pkt 4 lit. a.
3. Przez użyte w ustawie określenia:

1. 1) użytki rolne,
2. 2) lasy,
3. 3) nieużytki,
[4) użytki ekologiczne,]
5. 5) grunty zadrzewione i zakrzewione,

6. 6) (uchylony)
7. 7) grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi oraz grunty pod wodami
powierzchniowymi płynącymi,
8. 8) grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi
– rozumie się grunty sklasyfikowane w ten sposób w ewidencji gruntów i budynków.
Art. 1b. 1. Ulgi i zwolnienia podatkowe w zakresie podatków i opłat lokalnych przyznane
kościołom izwiązkom wyznaniowym regulują odrębne ustawy.
2. Zwolnienia z podatku od nieruchomości przyznane z tytułu prowadzenia działalności

gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych regulują przepisy ustawy z dnia 2
października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych
ustaw (Dz. U. poz. 1840, z późn. zm.5)).
3. Zwolnienie z podatku od nieruchomości gruntów i budynków wchodzących wskład

nieruchomości przeznaczonych na budowę dróg publicznych, nabytych odpowiednio na
własność lub w trwały zarząd:
1. 1) Skarbu Państwa oraz przekazanych Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych
i Autostrad,
2. 2) właściwych jednostek samorządu terytorialnego
– regulują przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach

przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz.
1474).
Art. 1c. Organem podatkowym właściwym w sprawach podatków i opłat unormowanych w

niniejszej ustawie jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Rozdział 2
Podatek od nieruchomości
Art. 2. 1. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości

lub obiekty budowlane:
1. 1) grunty;
2. 2) budynki lub ich części;
3. 3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
2. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne lub
lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
1)
3. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają również:

pod warunkiem wzajemności – nieruchomości będące własnością państw obcych lub
organizacji międzynarodowych albo przekazane im
w użytkowanie wieczyste, dyplomatycznych, urzędów

z przywilejów i immunitetów na mocy międzynarodowych;
na siedziby przedstawicielstw i innych misji korzystających ustaw, umów lub zwyczajów
przeznaczone konsularnych
2) grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, z wyjątkiem gruntów pod wodami

jezior lub zbiorników sztucznych;
2a) grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi;
3. 3) nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jednostek
samorządu terytorialnego, w tym urzędów gmin, starostw powiatowych,
urzędów związków metropolitalnych i urzędów marszałkowskich;
4. 4) grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o

drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle – z wyjątkiem związanych z
prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż utrzymanie
dróg publicznych lub eksploatacja autostrad płatnych.
4.Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają również
nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, które wchodzą w skład Zasobu

Nieruchomości, o którym mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie
Nieruchomości (Dz. U. z 2018 r. poz. 2363).
5. Przepis ust. 3 pkt 4 stosuje się z uwzględnieniem przepisów o pomocy publicznej lub
pomocy de minimis.
Art. 3. 1. Podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki
organizacyjne, wtym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
1. 1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem

ust. 3;
2. 2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

3. 3) użytkownikami wieczystymi gruntów;
4. 4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub
ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu

terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem
Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby
fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,
b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Obowiązek podatkowy dotyczący przedmiotów opodatkowania
wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących wzarządzie
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe – ciąży odpowiednio na jednostkach
organizacyjnych Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i jednostkach organizacyjnych
Lasów Państwowych, faktycznie władających nieruchomościami lub obiektami budowlanymi.
3. Jeżeli przedmiot opodatkowania znajduje się w posiadaniu samoistnym, obowiązek

podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości ciąży na posiadaczu samoistnym.
4. Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w
posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a
obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na
wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach, z zastrzeżeniem ust. 4a–6.
4a. Zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie podatkowe, o której mowa w ust. 4,

nie stosuje się przy współwłasności w częściach ułamkowych lokalu użytkowego – garażu
wielostanowiskowego wbudynku mieszkalnym wraz z gruntem stanowiących odrębny
przedmiot własności. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy ciąży na współwłaścicielach
wzakresie odpowiadającym ich udziałowi w prawie własności. Przepisu art. 6 ust. 11 nie
stosuje się.
5. Jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od

nieruchomości od gruntu oraz od części budynku stanowiących nieruchomość wspólną w
rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2019 r. poz.
737) ciąży na właścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w nieruchomości
wspólnej.
6. Zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie podatkowe, o której mowa w ust. 4,

nie stosuje się, jeżeli jeden lub kilku współwłaścicieli lub posiadaczy jest zwolnionych od
podatku od nieruchomości albo nie podlega temu podatkowi. W takiej sytuacji obowiązek
podatkowy ciąży solidarnie na współwłaścicielach lub posiadaczach, którzy podlegają
podatkowi od nieruchomości oraz nie są zwolnieni od tego podatku, w zakresie
odpowiadającym ich łącznemu udziałowi w prawie własności lub posiadaniu.
Art. 4. 1. Podstawę opodatkowania stanowi:
1. 1) dla gruntów – powierzchnia;

2. 2) dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa;
3. 3) dla budowli lub ich części związanych zprowadzeniem działalności
gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 4–6 – wartość, o której mowa w przepisach o

podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca
podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy
amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z
dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
2.Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji
o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w

50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.
3. Jeżeli obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od budowli, o których

mowa w ust. 1 pkt 3, powstał w ciągu roku podatkowego – podstawą opodatkowania jest
wartość stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku
podatkowego.
4. Jeżeli budowla, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest przedmiotem umowy leasingu iodpisów
amortyzacyjnych dokonuje korzystający, wprzypadku jej przejęcia przez właściciela, do
celów określenia podstawy opodatkowania przyjmuje się wartość początkową przed
zawarciem pierwszej umowy leasingu, zaktualizowaną i powiększoną o dokonane ulepszenia
oraz niepomniejszoną o spłatę wartości początkowej.
5. Jeżeli od budowli lub ich części, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie dokonuje się odpisów
amortyzacyjnych – podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa, określona przez
podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego.
6. Jeżeli budowle lub ich części, o których mowa w ust. 5, zostały ulepszone lub zgodnie z
przepisami o podatkach dochodowych nastąpiła aktualizacja wyceny środków trwałych –
podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa ustalona na dzień 1 stycznia roku
podatkowego następującego po roku, w którym dokonano ulepszenia lub aktualizacji wyceny
środków trwałych.
7. Jeżeli podatnik nie określił wartości budowli, o których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 5,
lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy powoła biegłego,
zzastrzeżeniem ust.8, który ustali tę wartość. W przypadku gdy podatnik nie określił wartości
budowli, o których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 5, lub wartość ustalona przez biegłego jest
wyższa co najmniej o 33% od wartości określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości
przez biegłego ponosi podatnik.
8. Organ podatkowy powołuje biegłego spośród rzeczoznawców majątkowych, o których

mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r.
poz. 2204 i 2348 oraz z 2019 r. poz. 270, 492 i 801).
9. Wartość części budowli położonych w danej gminie, w przypadku budowli usytuowanych
na obszarze dwóch lub więcej gmin, określa się proporcjonalnie do długości odcinka budowli
położonego na terenie danej gminy.
Art. 5. 1. Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od

nieruchomości, z tym że stawki nie mogą przekroczyć rocznie:
1) od gruntów:
1. a) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób

zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków – 0,62 zł 6) od 1 m2 powierzchni,
2. b) pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi
płynącymi jezior i zbiorników sztucznych – 4,58 zł 6) od 1 ha powierzchni,
3. c) pozostałych, wtym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności
pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego – 0,30 zł 6) od 1 m2
powierzchni,
4. d) niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji, októrym mowa w ustawie z
dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1398 oraz z 2019 r. poz. 730), i położonych na terenach, dla których miejscowy plan
zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową,
usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje
zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął
okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego
– 3 zł 6) od 1 m2 powierzchni;
2. 2) od budynków lub ich części:

1. a) mieszkalnych – 0,51 zł 6) od 1 m2 powierzchni użytkowej,
2. b) związanych zprowadzeniem działalności gospodarczej oraz od
budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie
działalności gospodarczej – 17,31 zł 6) od 1 m2 powierzchni użytkowej,
3. c) zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu

kwalifikowanym materiałem siewnym – 8,06 zł 6) od 1 m2 powierzchni
użytkowej,
4. d) związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu
przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające
tych świadczeń – 4,27 zł 6) od 1 m2 powierzchni użytkowej,
5. e) pozostałych, wtym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej

działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego
– 5,78 zł 6) od 1 m2 powierzchni użytkowej;

3. 3) od budowli – 2% ich wartości określonej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3
i ust. 3–7.
2. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rada
gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów

opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności,
rodzaj zabudowy, przeznaczenie i sposób wykorzystywania gruntu.
3. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rada gminy może
różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania,
uwzględniając w szczególności lokalizację, sposób wykorzystywania, rodzaj zabudowy, stan
techniczny oraz wiek budynków.
4. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b–e oraz w ust. 1 pkt
3, rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów
opodatkowania, uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności.
Art. 6. 1. Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po

miesiącu, wktórym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.
2. Jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie

budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje zdniem 1stycznia roku
następującego po roku, wktórym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto
użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.
3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość

opodatkowania w tym roku, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu
opodatkowania lub jego części, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od
pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie.
4.Obowiązek podatkowy wygasa zupływem miesiąca, wktórym ustały okoliczności

uzasadniające ten obowiązek.
5. Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się
proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek. 6. Osoby fizyczne, z
zastrzeżeniem ust. 11, są obowiązane złożyć właściwemu organowi podatkowemu informację
o nieruchomościach i obiektach budowlanych, sporządzoną na formularzu według ustalonego
wzoru, w terminie 14dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie albo
wygaśnięcie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości lub od
dnia zaistnienia zdarzenia, o którym mowa w ust. 3.

7.Podatek od nieruchomości na rok podatkowy od osób fizycznych,
z zastrzeżeniem ust. 11, ustala w drodze decyzji organ podatkowy właściwy ze względu na
miejsce położenia przedmiotów opodatkowania. Podatek jest płatny wratach
proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminach: do dnia 15 marca,
15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.
8. Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku podatkowego w
zakresie podatku od nieruchomości lub zaistniało zdarzenie, o którym mowa wust.3, organ
podatkowy dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten podatek.
8a. Nie wszczyna się postępowania, a postępowanie wszczęte umarza, jeżeli wysokość
zobowiązania podatkowego na dany rok podatkowy nie przekraczałaby, określonych na dzień
1stycznia roku podatkowego, najniższych kosztów doręczenia w obrocie krajowym przesyłki
poleconej za potwierdzeniem odbioru przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z
dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz.U. z2018 r. poz. 2188). Wtakim przypadku
decyzję umarzającą postępowanie pozostawia się waktach sprawy, aorgan jest nią związany
od chwili wydania. Do zmiany decyzji umarzającej postępowanie przepis art. 254 ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.7))
stosuje się odpowiednio.
9. Osoby prawne, jednostki organizacyjne oraz spółki niemające osobowości prawnej,

jednostki organizacyjne Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, a także jednostki
organizacyjne Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe są obowiązane:
1) składać, w terminie do dnia 31 stycznia, organowi podatkowemu właściwemu
ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania, deklaracje na podatek od

nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru,
a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia zaistnienia
okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku;
2. 2) odpowiednio skorygować deklaracje w razie zaistnienia zdarzenia, o którym mowa

w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tego zdarzenia;
3. 3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości – bez wezwania – na
rachunek właściwej gminy, w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku
podatkowego, w terminie do dnia 15. każdego miesiąca, a za styczeń do dnia 31
stycznia.
9a. Informacje o nieruchomościach i obiektach budowlanych oraz deklaracje na podatek od

nieruchomości mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
10. Obowiązek składania informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych oraz

deklaracji na podatek od nieruchomości, o którym mowa w ust. 6 i w ust. 9 pkt 1, dotyczy
również podatników korzystających ze zwolnień na mocy przepisów niniejszej ustawy.
11. Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się
wposiadaniu osób fizycznych oraz osób prawnych, jednostek organizacyjnych
nieposiadających osobowości prawnej lub spółek nieposiadających osobowości prawnej, z
wyjątkiem osób tworzących wspólnotę mieszkaniową, osoby fizyczne składają deklarację na
podatek od nieruchomości oraz opłacają podatek na zasadach obowiązujących osoby prawne.
11a. W przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 100 zł, podatek jest płatny jednorazowo
w terminie płatności pierwszej raty.
12. Rada gminy może zarządzać pobór podatku od nieruchomości od osób fizycznych w
drodze inkasa oraz wyznaczać inkasentów i określać wysokość wynagrodzenia za inkaso.
13. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
wzory formularzy, o których mowa w ust. 6 i ust. 9 pkt 1, wraz z załącznikami, oraz
szczegółowy zakres zawartych w nich danych niezbędnych do wymiaru i poboru podatku od
nieruchomości, z uwzględnieniem możliwości różnicowania przez rady gmin wysokości
stawek tego podatku oraz wprowadzania zwolnień od tego podatku, wraz z objaśnieniami co
do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania oraz niezbędnymi pouczeniami,
mając na uwadze prawidłowe obliczenie podatku.
14. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem

właściwym do spraw informatyzacji, określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób przesyłania
informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych
oraz deklaracji na podatek od nieruchomości za pomocą środków komunikacji elektronicznej,
2) rodzaje podpisu elektronicznego, którym powinny być opatrzone informacje o

nieruchomościach i obiektach budowlanych oraz deklaracje na podatek od nieruchomości
– uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności

danych zawartych w tych informacjach i deklaracjach oraz potrzebę ich ochrony przed
nieuprawnionym dostępem.
15. (uchylony)
16. Poświadczenie przez organ podatkowy złożenia informacji o nieruchomościach i

obiektach budowlanych lub deklaracji na podatek od nieruchomości za pomocą środków
komunikacji elektronicznej odbywa się zgodnie z przepisami o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne.
Art. 7. 1. Zwalnia się od podatku od nieruchomości:

[1) grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej
w rozumieniu przepisów o transporcie kolejowym, która:
1. a) jest udostępniana przewoźnikom kolejowym lub

2. b) jest wykorzystywana do przewozu osób, lub
3. c) tworzy linie kolejowe o szerokości torów większej niż 1435 mm;]
<1) grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej w rozumieniu art.
4 pkt 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1984)
lub obiektu infrastruktury usługowej w rozumieniu art. 4 pkt 51 tej ustawy, w części zajętej
wyłącznie do wykonywania zadań zarządcy infrastruktury, o których mowa w art. 5 ust. 1 tej
ustawy, lub świadczenia usług przez operatora obiektu infrastruktury usługowej, o których
mowa w ust. 2 i 3 załącznika nr 2 do tej ustawy, jeżeli:
a) ta infrastruktura kolejowa lub ten obiekt infrastruktury usługowej są:
 – udostępniane przewoźnikom kolejowym w rozumieniu art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 28

marca 2003 r. o transporcie kolejowym zgodnie z przepisami rozdziałów 6–6b tej
ustawy lub
 – wykorzystywane do przewozu osób, lub b) ta infrastruktura kolejowa:
 – tworzy linie kolejowe o szerokości torów większej niż 1435 mm lub
 – stanowi infrastrukturę nieczynną w rozumieniu art. 4 pkt 1b ustawy z dnia 28 marca
2003 r. o transporcie kolejowym;>
1a) grunty, budynki i budowle pozostałe po likwidacji linii kolejowych lub ich odcinków – do
czasu przeniesienia ich własności lub prawa użytkowania wieczystego – nie dłużej jednak niż
przez 3 lata od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym stała się
ostateczna decyzja lub weszło wżycie rozporządzenie, wyrażające zgodę na likwidację linii
lub ich odcinków, wydane w trybie przewidzianym w przepisach o transporcie kolejowym – z
wyjątkiem zajętych na działalność inną niż działalność, o której mowa w przepisach o
transporcie kolejowym;
<1b) grunty, budynki i budowle w części przeznaczonej do świadczenia przez przewoźnika

kolejowego w rozumieniu art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie
kolejowym albo operatora stacji pasażerskiej w rozumieniu art. 4 pkt 54 tej ustawy usług
bezpośrednio związanych z obsługą podróżnych;
1c) grunty inne niż określone w pkt 1–1b, stanowiące obszar kolejowy w rozumieniu art. 4
pkt 8 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, oraz położone na nich
budynki i budowle – z wyjątkiem grun- tów, budynków i budowli zajętych na prowadzenie
działalności innej niż wykonywanie zadań zarządcy infrastruktury, o których mowa w art. 5
ust. 1 tej ustawy, lub świadczenie usług przez operatora obiektu infrastruktury usługowej, o
których mowa w ust. 2 i 3 załącznika nr 2 do tej ustawy;>
2) budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i

przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty;
2a) grunty, które znajdują się w posiadaniu podmiotu zarządzającego portem lub przystanią
morską, pozyskane na potrzeby rozwoju portu lub przystani morskiej, zajęte na działalność
określoną w statucie tego podmiotu, położone w granicach portów i przystani morskich – od
pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot ten wszedł w ich
posiadanie – nie dłużej niż przez okres 5 lat, z wyjątkiem gruntów zajętych przez podmiot
inny niż podmiot zarządzający portem lub przystanią morską;
[3) budynki, budowle i zajęte pod nie grunty na obszarze części lotniczych lotnisk użytku
publicznego;]
<3) grunty, budynki i budowle na obszarze części lotniczych lotnisk użytku publicznego;>
4. 4) budynki gospodarcze lub ich części:

1. a) służące działalności leśnej lub rybackiej,
2. b) położone na gruntach gospodarstw rolnych, służące wyłącznie
działalności rolniczej,
3. c) zajęte na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej;

5. 5) grunty, budynki lub ich części zajęte wyłącznie na potrzeby prowadzenia przez
stowarzyszenia statutowej działalności wśród dzieci imłodzieży w zakresie oświaty,
wychowania, nauki i techniki, kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem
wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, oraz grunty zajęte
trwale na obozowiska i bazy wypoczynkowe dzieci i młodzieży;
6. 6) grunty ibudynki wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich
utrzymania i konserwacji, zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, zwyjątkiem
części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej;
7. 7) grunty i budynki we władaniu muzeów rejestrowanych;
8. 8) znajdujące się w parkach narodowych lub rezerwatach przyrody i służące
bezpośrednio i wyłącznie osiąganiu celów z zakresu ochrony przyrody:
1. a) grunty położone na obszarach objętych ochroną ścisłą, czynną lub
krajobrazową,
2. b) budynki i budowle trwale związane z gruntem;
8a) będące własnością Skarbu Państwa:
1. a) grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi jezior,

2. b) grunty zajęte pod sztuczne zbiorniki wodne, z wyjątkiem gruntów
przekazanych w posiadanie innym podmiotom niż wymienione w art. 212 ust. 1 oraz
art. 213 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz.
2268 oraz z 2019 r. poz. 125 i 534);
9. 9) budowle wałów ochronnych, grunty pod wałami ochronnymi i położone w

międzywalach, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej przez
inne podmioty niż spółki wodne, ich związki oraz związki wałowe;
10. 10) grunty stanowiące nieużytki, użytki ekologiczne, grunty zadrzewione i
zakrzewione, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej;
11. 11) grunty stanowiące działki przyzagrodowe członków rolniczych spółdzielni
produkcyjnych, którzy spełniają jeden z warunków:
1. a) osiągnęli wiek emerytalny,
2. b) są inwalidami zaliczonymi do I8) albo II grupy9),
3. c) są niepełnosprawnymi oznacznym lub umiarkowanym stopniu
niepełnosprawności,
4. d) są osobami całkowicie niezdolnymi do pracy w gospodarstwie rolnym albo
niezdolnymi do samodzielnej egzystencji;
12. 12) położone na terenie rodzinnego ogrodu działkowego: grunty, altany działkowe i
obiekty gospodarcze o powierzchni zabudowy do 35 m2 oraz budynki stanowiące
infrastrukturę ogrodową, w rozumieniu ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych
ogrodach działkowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2176), z wyjątkiem zajętych na
prowadzenie działalności gospodarczej;
13. 13) budynki i budowle zajęte przez grupę producentów rolnych wpisaną do rejestru
tych grup, wykorzystywane wyłącznie na prowadzenie działalności wzakresie
sprzedaży produktów lub grup produktów wytworzonych w gospodarstwach członków
grupy lub w zakresie określonym w art. 4 ust. 2 ustawy zdnia 15września 2000r.
ogrupach producentów rolnych iich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z
2018 r. poz. 1026), zgodnie z jej aktem założycielskim;
14. 14) nieruchomości lub ich części zajęte na prowadzenie nieodpłatnej statutowej
działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego;
8. 8)
Obecnie osobami o całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji,
na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o
zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. poz. 461), która weszła w życie z
dniem 1 września 1997 r.
9. 9)
Obecnie osobami o całkowitej niezdolności do pracy, na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy, o
której mowa w odnośniku 8.
15. 15) grunty i budynki lub ich części, stanowiące własność gminy, z wyjątkiem
zajętych na działalność gospodarczą lub będących w posiadaniu innych niż gmina
jednostek sektora finansów publicznych oraz pozostałych podmiotów;
16. 16) budynki i budowle lub ich części oraz zajęte pod nie grunty, wykorzystywane
przez spółdzielnię rolników lub związek spółdzielni rolników na działalność określoną
w art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o spółdzielniach rolników (Dz.
U. poz. 2073), stanowiące własność albo będące w wieczystym użytkowaniu
spółdzielni rolników lub związku spółdzielni rolników, które prowadzą działalność
jako mikroprzedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji
(UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za
zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE
L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.10)).
2. Od podatku od nieruchomości zwalnia się również:
1) uczelnie, zwolnienie nie dotyczy przedmiotów opodatkowania zajętych na
działalność gospodarczą;
1a) federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki; zwolnienie nie
dotyczy przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą; 2) publiczne i

niepubliczne jednostki organizacyjne objęte systemem oświaty oraz prowadzące je organy, w
zakresie nieruchomości zajętych na działalność
oświatową;
2a) żłobki i kluby dziecięce oraz prowadzące je podmioty, w zakresie
3)
nieruchomości zajętych na prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego; instytuty naukowe i

pomocnicze jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk, w odniesieniu do nieruchomości lub
ich części, które są niezbędne do realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 30
kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2018 r. poz. 1475 i 1669 oraz z 2019 r.
poz. 534); zwolnienie nie dotyczy przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność
gospodarczą;
4. 4) prowadzących zakłady pracy chronionej spełniające warunek, o którym mowa w

art. 28 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i
społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 511, z
późn. zm.11)), lub zakłady aktywności zawodowej wzakresie przedmiotów
opodatkowania zgłoszonych wojewodzie, jeżeli zgłoszenie zostało potwierdzone
decyzją wsprawie przyznania statusu zakładu pracy chronionej lub zakładu
aktywności zawodowej albo zaświadczeniem – zajętych na prowadzenie tego zakładu,
zwyjątkiem przedmiotów opodatkowania znajdujących się w posiadaniu zależnym
podmiotów niebędących prowadzącymi zakłady pracy chronionej spełniające
warunek, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r.
o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych lub
zakłady aktywności zawodowej;
5. 5) instytuty badawcze, z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania zajętych na
działalność gospodarczą;
1. 5a) przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego uzyskanym na

zasadach określonych w przepisach o niektórych formach wspierania działalności
innowacyjnej, w odniesieniu do przedmiotów opodatkowania zajętych na cele
prowadzonych badań i prac rozwojowych;
2. 5b) Centrum Łukasiewicz i instytuty działające w ramach Sieci Badawczej
Łukasiewicz, z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność
gospodarczą.
6) (uchylony)
3.Rada gminy, wdrodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia
przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003
r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.
4.Ztytułu zwolnień, októrych mowa wust.1 pkt8 oraz ust.2 pkt5a, jednostkom samorządu
terytorialnego przysługuje zbudżetu państwa zwrot utraconych dochodów za przedmioty
opodatkowania, które podlegają
11)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1000, 1076, 1925,
opodatkowaniu inie są zniego zwolnione na podstawie innych przepisów niniejszej ustawy.
5.Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, wdrodze rozporządzenia, zasady

i tryb zwrotu utraconych dochodów, o których mowa wust.4, kierując się potrzebą
zabezpieczenia budżetów gmin przed utratą dochodów z tytułu zwolnień w opłatach i
podatkach.
6. Z tytułu zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8a, gminom przysługuje zwrot utraconych
dochodów ze środków Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.
6a. Zwolnienie od podatku od nieruchomości, o którym mowa w ust. 2 pkt 5a, stanowi pomoc
de minimis, októrej mowa wrozporządzeniu Komisji (UE) nr1407/2013 zdnia 18grudnia
2013r. wsprawie stosowania art.107 i108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do
pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1).
6b. (uchylony)
7. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb zwrotu
utraconych dochodów, o których mowa w ust. 6, oraz wzór wniosku o zwrot tych dochodów,
kierując się potrzebą zabezpieczenia gmin przed zmniejszeniem dochodów z tytułu
zwolnienia z podatku od nieruchomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 8a.

Kolos Rolne

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Kolos Rolne

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Prawo rolne kolokwium opracowanie zagadnień

rolnik będący właścicielem (współwłaścicielem) gospodarstwa rolnego zobowiązuje się

- przenieść na osobę młodszą od niego co najmniej o 15 lat (następcę) własność (udział we

jeżeli następca do tego czasu będzie pracować w tym gospodarstwie.

Ponadto umowa z następcą może zawierać inne postanowienia,

powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Art. 87. [Rozwiązanie umowy z następcą]

Na żądanie rolnika sąd może rozwiązać umowę z następcą, jeżeli

Art. 88. [Dodatkowe świadczenia następcy na rzecz rolnika]

Art. 89. [Rozwiązanie umowy w wykonaniu umowy z następcą]

Art. 90. [Żądanie wykonania umowy z następcą po śmierci rolnika]

Art. 91. [Stosowanie przepisów o umowie przedwstępnej]

producent rolny zobowiązuje się

kontraktujący zobowiązuje się

 odebrać te produkty w terminie umówionym,

Art. 618. Świadczenie producenta powinno być spełnione w miejscu wytworzenia

Również kontraktującym może być osoba fizyczna i prawna. Zwykle w roli kontraktującego występuje

Umowa kontraktacji składa się z dwóch istotnych elementów:

 zobowiązania się producenta do wytworzenia i dostarczenia oznaczonej ilości produktów

 zobowiązania się kontraktującego do odebrania tych produktów w umówionym terminie i

 zapewnienie producentowi możliwości nabycia określonych środków produkcji i uzyskania

W jaki sposób zawiera się umowę kontraktacji?

Prawa i obowiązki producenta z umowy kontraktacji

Głównym obowiązkiem producenta rolnego jest wytworzenie i dostarczenie kontraktującemu

Kolejnym obowiązkiem producenta jest dostarczenie produktów rolnych kontraktującemu. Zgodnie

Producent powinien dostarczyć kontraktującemu produkty w ustalonym w umowie terminie. Jednak

Prawa i obowiązki kontraktującego

Podstawowym obowiązkiem kontraktującego jest odbiór zakontraktowanych produktów w

Ponadto kontraktujący może być zobowiązany do spełnienia tzw. świadczeń dodatkowych. W

 zapewnienie producentowi możności nabycia określonych środków produkcji i uzyskania

 pomoc agrotechniczną i zootechniczną.

Na mocy art. 617 Kodeksu cywilnego kontraktujący uprawniony jest do nadzoru i kontroli nad

Odpowiedzialność producenta rolnego za wykonanie kontraktacji

Z niemożliwością świadczenia producenta, za którą żadna ze stron nie ponosi

Odpowiedzialność za wady fizyczne i prawne

Odpowiednie stosowanie tych przepisów oznacza odesłanie do następujących przepisów Kodeksu

 558 § 1 dotyczącego możliwości rozszerzenia, ograniczenia bądź wyłączenia

 563 regulującego obowiązek zawiadomienia o wadach,

 568 ustalającego terminy zawite przy wykonywaniu uprawnień z tytułu rękojmi,

 564 dotyczącego podstępnego zatajenia wady.

Natomiast w przypadku niespełnienia świadczenia przez producenta bieg terminu przedawnienia

Ochrona prawna odmian roślin regulowana jest przez

 Ustawa o ochronie prawnej odmian roślin

Osoby, które chcą zarobkowo wykonywać którekolwiek z wymienionych działań na materiale

Gospodarstwo, w którego skład wchodzi produkcja roślinna i zwierzęca, co do zasady jest

Ochrona prawna odmian roślin a obowiązek udzielenia pisemnej informacji

Posiadający 25 ha i więcej, oprócz informacji o korzystaniu z sadzeniaków, wykazują również

Art. 1. Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i

 przez które przebiegają urządzenia działalność telekomunikacyjną, dystrybucji płynów, pary,

1) właścicielami gruntów, z zastrzeżeniem ust. 2;

2) posiadaczami samoistnymi gruntów;

3) użytkownikami wieczystymi gruntów;

4) posiadaczami gruntów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu

Podatek rolny nie dotyczy Skarbu Państwa i gmin.

3. Jeżeli grunty gospodarstwa rolnego zostały w całości lub w częściwydzierżawione na podstawie

Podstawę opodatkowania podatkiem rolnym stanowi:

 dla gruntów gospodarstw rolnych – liczba hektarów przeliczeniowych ustalana na podstawie

przeliczniki powierzchni użytków rolnych:

Sady – wg gruntów ornych, klasy IIIa i IVa

 1 ha gruntów pod stawami –> 1 ha przeliczeniowy, zarybionymi łososiem, trocią, głowacicą,

Zaliczenia gmin i miast do okręgów podatkowych dokonuje w drodze rozporządzenia Minister

Podatek rolny za rok podatkowy wynosi:

1) od 1 ha przeliczeniowego gruntów – równowartość pieniężną 2,5 q żyta,