Masaż leczniczy: wchodzi w zakres mechanoterapii, będącej działem fizykoterapii.
Przeprowadza się go ręcznie albo za pomocą specjalnych aparatów, aby zapobiec lub zlikwidować patologiczne zmiany w tkankach i narządach, będące następstwem choroby. Masaż wykonywany specjalnymi aparatami nosi nazwę masażu specjalnego. Do masażu leczniczego zalicza się następujące rodzaje masaży: klasyczny, segmentarny, limfatyczny, łącznotkankowy, okostnowy, punktowy (akupresura), stref refleksyjnych stóp i rąk oraz małżowiny usznej, izometryczny, kontralateralny, aromaterapeutyczny, relaksacyjny, wodny przyrządowy, wibracyjny przyrządowy, podciśnieniowy, pneumatyczny, próżniowy, synkardialny, energetyczny oraz masaże regionalne (np. polinezyjski, tybetański itp.).
Masaż klasyczny; wchodzi w zakres zabiegów fizjoterapeutycznych. Należy do najstarszych
metod leczenia. Jest to zespół technik (chwytów, rękoczynów) stosowanych w odpowiedniej kolejności, które wywierają wpływ na ustrój człowieka, powodując wystąpienie odczynu w tkankach i narządach. W masażu klasycznym stosuje się następujące techniki główne: głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie i wibrację oraz kilka pochodnych technik, jak: wyciskanie, wałkowanie, rolowanie czy roztrząsanie (roztrzepywanie). W zależności od celu jaki chce się osiągnąć, masaż klasyczny może być stosowany jako: leczniczy, sportowy, kosmetyczno-higieniczny oraz profilaktyczny.
Masaż (z polskiego mięsienie, mieszanie); pochodzi z greckiego massein (ugniatać) lub z
arabskiego mass (dotykać) albo z hebrajskiego machach (dotykać, macać) a przyjęte z francuskiego massage (nacierać) jest formą oddziaływania na organizm człowieka za pomocą, której wykorzystuje się bodźce mechaniczne (ręczne lub nożne, wywołane specjalnymi aparatami albo przy użyciu różnych przedmiotów lub substancji) głównie w postaci ucisków, uderzeń lub wibracji na tkanki, w celu wywołania odczynów fizjologicznych w organizmie, działających leczniczo, profilaktycznie, relaksująco lub kosmetycznie. Termin massage po raz pierwszy ukazał się w druku w słowniku francusko – niemieckim w 1812 roku, jednak znaczenie tego słowa nie oznacza masować ale nacierać. Istnieją dowody, iż słowo massage było używane w USA w latach 30-tych XIX wieku o czym świadczą zachowane w Muzeum Masażu w Spokane, w stanie Waszyngton plakaty pochodzące z 1837 roku przedstawiające dr Swift’a masującego w domu. Angielski lekarz William Murrell twierdzi, że po raz pierwszy znalazł słowo massage w 1839 roku we francuskojęzycznej edycji gazety Lancet. Zgodnie ze Słownikiem Oxfordzkim z 1993 roku, słowo massage po raz pierwszy pojawiło się w języku angielskim w 1876 roku. W Polsce w 1906 roku została wydana po raz pierwszy w języku polskim książka pt. Masaż (Mięsienie) niemieckiego lekarza Carla Wernera w tłumaczeniu Zygmunta Stankiewicza W Polsce terminy mieszanie czy mięsienie zostały zastąpione słowem masaż dopiero po II wojnie światowej. W 1946 roku została wydana książka Wacława Sidorowicza pt. Masaż sportowy.