La

Lasgush Poradeci
Vd
Vdekja e nositit
(n vëllimi “Vallja e yjeve”)
(nga

Mee zzjarr ju flas..., me zjarr.

Nëë ggjirin t’im kam hapur varr...
Qëë tt’i jap shpresë-edhe t’j-a mar...

Un’’ ik liqerit zemërak

Fatlu
atlum dh’i pastër si zëmbak,
Po
o zzemra ime kullon gjak:

See v
vijnë-urtuar zoqtë-e mi,
Dh’’u jap ushqim me dashuri —
Njëjë dashuri për llaftari:

Paa n
nis ah! gjirin t’a godas...
Dh’’e hap ah! — gjirin më një ças...,
Dh’’i nginj ah! zoqtë-e vdes me gas!...

Ahe
here-helmohet e buçet
Pas
as mallit t’im liqeri-i shkret.
E rit tallazin posi det.

Ay
y e tund, ay e shkund,
Ay
y e hap sa me të mund,
Gjer
jer mun në gjit, gjer mun në fund,

E sh
shpirtin dyke m’a përcjellë,
Mëë tthotë ah! shih sesa ’sht ’i fellë
Ky
yggjir’ i em që të pat pjellë...

...Me
.Me zjarr ju flas, me zjarr.