Początkowo były one bardziej uproszczone czego przykładem może być definicja

L.Razowskiego „Rozłożenie cyfr bilansu na elementy celem poznania ich charakteru i

znaczenia, a następnie zgrupowanie ich tak, by martwe cyfry ożyły, odkrywając słabe strony
przedsiębiorstwa, a oświetlając dodatnie – zowie się analizą bilansu”. W.Skalski w
odpowiedzi na tę definicję stwierdził, iż „… należy ją uzupełnić w kierunku, że chodzi tu nie
tylko o bilans jako zestawienie majątkowe z pewnego dnia, lecz również o rachunek strat i
zysków, ponieważ winny być brane w rachubę przy ocenie działalności przedsiębiorstwa
bezwzględnie obydwa te zestawienia. Mówiąc o analizie bilansu, należy więc mieć zawsze na
myśli analizę zamknięć rachunkowych, tj. bilansu i rachunku strat i zysków”. Bardziej
wyczerpującą definicję przedstawił J.Szczepaniak twierdząc, że „Analiza finansowa zajmuje
się badaniem zagadnień ogólnych dotyczących całokształtu działalności gospodarczej
przedsiębiorstwa. Przedmiotem tej analizy są wielkości syntetyczne, które dają ogólny obraz
efektów ekonomicznych działalności gospodarczej przedsiębiorstwa jako całości oraz
efektów ekonomicznych osiągniętych na różnych odcinkach jego działalności, a także
wyposażenie przedsiębiorstwa w składniki majątkowe i sposób ich finansowania, osiągnięta
nadwyżka i jej podział, rozliczenia finansowe z innymi przedsiębiorstwami, instytucjami,
organem założycielskim i z budżetem państwa. Analiza finansowa zajmuje się zatem
finansową stroną działalności, a więc takimi zagadnieniami, jak koszty, dochody, wyniki
finansowe oraz gospodarka i sytuacja finansowa jednostki gospodarczej’ (walczak)

L.Perridon i M.Steiner twierdzą, że podstawowymi celami analizy finansowej

skupionej na potrzebach kierownictwa powinny być:

 inwestycje (struktura majątku, polityka inwestycyjna czy obrót środków)

 finansowanie (pochodzenie kapitału, terminowość wywiązywania się ze zobowiązań,
strukturę pasywów, bezpieczeństwo finansowe czy zmiany kapitału)
 zysk (analizę rentowności) (walczak)