Professional Documents
Culture Documents
2019
შინაარსი
შესავალი 3
საერთო კრება 5
მესამე პრინციპის ცვლილება 6
ორგანიზაციული განვითარება 6
ქარტიის პრიზი 2018 7
საბჭოს საქმიანობა 8
მედიის პროფესიონალიზმის გაუმჯობესება 10
ტრენინგები 10
სახელმძღვანელოები 11
ვიდეო მასალები 13
კონსულტაციები 13
მედიაკრიტიკა 14
მედიაწიგნიერება 16
ქარტიის მიერ გაწეული სერვისები 17
ადვოკატირება 18
ქარტიის ორგანიზებული კონფერენციები 20
დანართი - გადაწყვეტილებები 25
3
შესავალი
2009 წელს 137 ჟურნალისტის მიერ დაფუძნებული 2019 წელს სამართლებრივი პრობლემები შეექმნა
ორგანიზაცია, უკვე 360 წევრზე მეტს წევრს რამდენიმე კერძო ტელევიზიის დამფუძნებელსა
ითვლის. დღეს ქარტია ავტორიტეტული, სანდო და დირექტორს.
ორგანიზაციაა და მისი ყოველდღიური საქმია
ნობა საქართველოში მედია გარემოს გაუმჯობე 2019 წლის ივნისში, საპროტესტო აქციების
სებისკენაა მიმართული. გაშუქებისას, ქართული მედიის ისტორიაში ერ
თდროულად მედიის ყველაზე მეტი წარმომა
ქარტიის საბჭო, რომელიც ჟურნალისტური ნამუ დგენელი დაშავდა, ორმოცამდე ჟურნალისტმა,
შევრების ეთიკურობას აფასებს, წლიდან წლამდე ოპერატორმა და ფოტოგრაფმა 20 ივნისის ღა
უფრო და უფრო მეტი ნდობით სარგებლობს. მის აქციის ძალისმიერი დაშლის დროს რეზინის
ტყვიებითა და ცრემლსადენი გაზით, ჯანმრთე
მნიშვნელოვნად გაფართოვდა იმ სუბიექტთა ლობის მნიშვნელოვანი დაზიანებები მიიღო.
წრე, ვინც ქარტიას მომართავს. პოლიტიკოსები,
საჯარო მოხელეები, არასამთავრობო ორგანი სამართალდამცავების მხრიდან მედიის მიმართ
ზაციების წარმომადგენლები, ბიზნესმენები, სა ძალის აშკარა გადამეტების მიუხედავად, 6 თვის
მართალდამცავები, სასულიერო პირები, რიგითი შემდეგაც არავინ დასჯილა, მედიის არც ერთ წარ
მოქალაქეები, - ეს არ არის ამომწურავი ჩამონა მომადგენელს დღემდე არ აქვს დაზარალებულის
თვალი მათი ვინც ბოლო წლებში ქარტიის საბჭოს სტატუსი.
მომართავს და ამა თუ იმ მედია პროდუქტის
ეთიკურობის შეფასებას სთხოვს. უფრო მეტიც, ბოლო კვირების განმავლობაში
მიმდინარე საპროტესტო აქციებისას, მედიას
თუკი 10 წლის წინ ქარტია წლიურად მხოლოდ სამართალდამცავები უკანონოდ უშლიან ხელს
რამდენიმე საქმეს განიხილავდა, წელს შემოსული პროფესიული საქმიანობის განხორციელებაში
განცხადებების რაოდენობამ 100-ს მიაღწია. და ქარტიის არაერთი მოწოდების მიუხედავად,
ქარტია თითქმის ყოველდღიურ რეჟიმში უწევს მსგავს ფაქტებზე ხელისუფლება არ ახდენს ადე
კონსულტირებას მედიის წარმომადგენლებს, ქარ კვატურ რეაგირებას. განსაკუთრებულად შემაშ
ტიის შექმნილი ეთიკური გაშუქების სახელმძღვა ფოთებელია 12 დეკემბერს საპარლამენტო კო
ნელოებით უფრო და უფრო მეტი ჟურნალისტი მიტეტიდან ჟურნალისტების ფიზიკური ძალის
სარგებლობს. გამოყენებით გამოძევება.
ამ დადებითი ტენდეციების ფონზე, ქარტია თი სულ უფრო ხშირად უშლიან ხელს რეგიონებში
თქმის ყოველკვირეულად საჯარო განცხადე მომუშავე ჟურნალისტებს. მაღალი პოლიტიკური
ბებით ეხმაურება მედიის წინაშე წარმოქმნილ თანამდებობის პირები პირდაპირ ეთერებში ახ
პრობლემებს. ხელისუფლების სხვა და სხვა დენენ ჟურნალისტებზე თავდასხმას კრიტიკული
შტოს წარმომადგენლები სულ უფრო ხშირად შეკითხვების პასუხად. ხელისუფლების სხვა
ახდენენ ჟურნალისტების უფლებების შელახვას, დასხვა წარმომადგენლები სულ უფრო ხშირად
ჟურნალისტების ლანძღვას, მათთვის კანონით საუბრობენ მედიის რეგულირების საჭიროებაზე,
გარანტირებული საქმიანობის განხორციელებაში ხელისუფლებასთან დაკავშირებული სუბიექტები
ხელშეშლას. ახმოვანებენ გზავნილებს, რომ ჟურნალისტები
საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია / წლიური ანგარიში 2019
პროფესიული შეცდომის გამო კანონით უნ სუფლების ფარული მონაწილეობის კვალი აშ
და ისჯებოდნენ, პერიოდულად ისმის საუბარი კარაა.
ცილისწამების სისხლის სამართლის წესით დას
ჯაზე, პარლამენტი მსჯელობს მაუწყებლობის ყოველივე ზემოთქმულიდან გამომდინარე, ჟურნა
შესახებ კანონში შესატან ცვლილებებზე, რო ლისტური ეთიკის ქარტია კვლავ მნიშვნელოვანი
მელმაც შესაძლოა შეზღუდოს თვითრეგულირება გამოწვევების წინაშეა, თვითრეგულირების
და გაამკაცროს რეგულირება. უალტერნატივობა კვლავ ბრძოლითაა შესა
ნარჩუნებელი. ქართული სახელმწიფოს უახ
2019 წელს კითხვის ნიშნის ქვეშ დადგა აჭარის ლოეს ისტორიას თუ გადავხედავთ, ყოველ
საზოგადოებრივი მაუწყებლის სარედაქციო საარჩევნო წელს სულ უფრო მეტი პრობლემა
დამოუკიდებლობის შენარჩუნება. აჭარის ტელე აქვთ ჟურნალისტებს და მრავალ ფრონტზე
ვიზიის ახალ დირექტორსა და ჟურნალისტებს მოგვიწევს საკუთარი უფლებების დაცვა. ამი
შორის ერთგვარი შუამავლის როლი სწორედ ტომაც, მნიშვნელოვანია ქარტიის კიდევ უფრო
ქარტიამ იკისრა, რის შედეგადაც პროცესები გაძლიერება, წევრთა აქტიურობა, პრობლემების
დროებით განიმუხტა. თუმცა, არ არსებობს მათი წინაშე გაერთიანებული ძალებით ბრძოლა, მხო
სარედაქციო დამოუკიდებლობის შენარჩუნების ლოდ ასე თუ შევძლებთ უკეთესი მედია გარემოს
მყარი გარანტიები, რადგან პროცესებში ხელი მიღებასა და პროფესიულ განვითარებას.
5
საერთო კრება
საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის ლებსაც ვადა ამოეწურათ. მათ შორისაა ნინო
თვის საიუბილეო, მეათე საერთო კრება 2018 ჯაფიაშვილი თბილისიდან და მაია მამულაშვილი
წლის 22 დეკემბერს, სასტუმრო ფაბრიკის სა და გიორგი სულაძე რეგიონებიდან. თუმცა, საბ
კონფერენციო სივრცეში გაიმართა. კრებას 97 ჭოში კვლავ დარჩა გიორგი სულაძე, მან ჩა
წევრი ჟურნალისტი დაესწრო. კრებაზე აღმასრუ ანაცვლა საბჭოს მოქმედი წევრი თეა ზიბზიბაძე,
ლებელმა დირექტორმა, საბჭოს თავმჯდომარემ რომელმაც დროებით ქვეყანა დატოვა და საბჭოს
და სარევიზიო კომისიის თავმჯდომარემ წლიური საქმიანობაში ვეღარ ახერხებდა ჩართვას.
ანგარიში წარადგინეს.
რაც შეეხება ქარტიის სარევიზიო კომისიას, კო
საერთო კრებაზე ქარტიის ხელმომწერმა ჟურნა მისიის წევრებად აირჩიეს: ნათია კუპრაშვილი,
ლისტებმა ქარტიის საბჭოს სამი ახალი წევრი და ნინო ხელაძე და ალეკო ცქიტიშვილი. კომისიის
ქარტიის სარევიზიო კომისიის განახლებული შე თავმჯდომარედ ახალარჩეულმა შემადგენლობამ
მადგენლობა აირჩიეს. ალეკო ცქიტიშვილი დაასახელა. სარევიზიო
კომისია აკონტროლებს ქარტიის თავმჯდომარის,
საბჭოს ახალი წევრები გახდნენ: საბჭოს, აღმასრულებელი დირექტორისა და მათ
თბილისის კვოტით - ნანა ბიგანიშვილი, სტუდია მიერ დანიშნული თანამდებობის პირების მიერ
მონიტორი; რეგიონების კვოტით - კამილა მამე ქარტიის წესდების შესრულებასა და ფინანსური
დოვა, რადიო მარნეული და ირმა ზოიძე, სტუდია სახსრების თუ სხვა ქონების საწესდებო მიზნების
REC. შესაბამისად გამოყენებას.
საბჭოს წევრებმა თავმჯდომარედ ერთი წლის ვა იმის გამო, რომ ნათია კუპრაშვილი ჩართული
დით ნანა ბიგანიშვილი აირჩიეს. ქარტიის საბჭო იყო ქარტიის მედიაწიგნიერების პროექტში,
9 წევრისაგან შედგება, მათგან სამი თბილისის, ქმნიდა ინტერესთა კონფლიქტს სარევიზიო
6 კი რეგიონულ მედიას წარმოადგენს. საბჭოს კომისიის წევრობასთან. ამიტომაც მან 2019
წევრებს სამი წლის ვადით ირჩევენ. ახალმა წლის ბოლოს დატოვა სარევიზიო კომისია. მისი
წევრებმა ჩაანაცვლეს საბჭოს ის წევრები, რომ ჩანაცვლება ვერ მოხერხდა, ვინაიდან სულხან
საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია / წლიური ანგარიში 2019
ორგანიზაციული განვითარება
2019 წელს ქარტიამ დაამტკიცა მომდევნო ებებს ფარავს. არც ერთ მათგანს ხარვეზები
3 წლის სტრატეგიული განვითარების გეგმა, არ გამოუვლენია. თუმცა შემდგომი განვითა
აგრეთვე შეიმუშავა 2019 წლის სამოქმედო გეგმა რებისთვის USAID-ის რეკომენდაციის საფუძ
და სამივლინებო ხარჯების ანაზღაურების წესი. ველზე და IREX-ის დახმარებით ქარტიამ დაამტკი
ცა რამდენიმე დოკუმენტი:
ქარტიამ პირველად მოახერხა და დაიქირავა
გარე აუდიტი, რომელმაც UNDP-ს ფარგლებ ► სამუშაო დროის აღრიცხვის ფორმა
ში დაფინანსებული მედიამონიტორინგის 2 ► ქარტიაში დასაქმებულთა სამივლინებო ხარ
პროექტი შეამოწმა, აგრეთვე თავად დონორი ჯების ანაზღაურების წესი
ორგანიზაციების აუდიტი გაიარა NED-ის მიერ ► ქარტიის მიერ თბილისში ორგანიზებულ ღო
დაფინანსებულმა „მედიაჩეკერის“ პროექტმა ნისძიებებში მონაწილეთა მგზავრობის და
და USAID/IREX-ის მიერ მხარდაჭერილმა პრო ცხოვრების ხარჯების ანაზღაურების წესი
ექტმა, რომელიც ქარტიის ძირითად საჭირო
7
საბჭოს საქმიანობა
2019 წელს ქარტიის საბჭომ ქარტიის არსებობის 10 წლის განმავლობაში ყველაზე მეტი განცხადება
განიხილა.
75
2019 88
7
55
2018 53
6
56
2017 63
6
28
2016 41
9
35
2015 34
0
0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100
60
49
50
40
30 27
19
20
11
10 3 4 5
0
)
)
)
)
)
)
(
1
(
3
(
7
(
8
(
10
(
11
10
12
მედიაწიგნირების სახელმძღვანელო
XXI საუკუნეში 14-18 წლის ახალგაზრდები ინფორ
მაციას იმ მოცულობითა და სიხშირით იღებენ, რაც
წლების წინ წარმოუდგენელიც კი იყო. სწორედ
ეს ინფორმაცია აყალიბებს მათ რწმენებს, მო
საზრებებს, ცოდნას და განსაზღვრავს ქცევას
საზოგადოებაში. მნიშვნელოვანია, მოზარდებს
შეეძლოთ მიღებული ინფორმაციის შეფასება და
კრიტიკული გააზრება.
14
მედიაკრიტიკა
მედიაჩეკერი რჩება ქარტიის მნიშვნელოვან საკითხი გააშუქა უთითებდა, რომ პირველად ამ
პროექტად და ერთადერთ მედიაკრიტიკის თემის შესახებ მედიაჩეკერმა დაწერა. საბოლოოდ
პლატფორმად საქართველოში. 2019 წელსაც ამ ამბის გამო რამდენიმე ადამიანმა დატოვა
ჟურნალისტები ატარებდნენ ყოველდღიურ მე ტელეკომპანია, საინფორმაციო სამსახურის ჟურ
დიამონიტორინგს ქართულ ცენტრალურ არ ნალისტები კი საჯაროდ გაემიჯნენ ფილმს.
ხებსა და ონლაინ მედიაზე. აკვირდებოდნენ მათ
მიერ მომზადებული კონტენტი რამდენად იყო ამასთან მედიაჩეკერის მიერ მომზადებული მა
შესაბამისობაში ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის სალები ციტირებული იყო სხვადასხვა ანგარი
პრინციპებთან, მაუწყებელთა ქცევის კოდექსთან შებში, მაგალითად IREX-ის მედია მდგრადობის
და სხვა საერთაშორისო სტანდარტებთან. ინდექსში იმის საილუსტრაციოდ თუ როგორი
პოლარიზებულია მედიაგარემო, როგორ აჩვენებს
არაერთი შემთხვევა იყო, როდესაც მედიაჩეკერი ორი მთავარი სატელევიზიო არხი პარალელურ
გახდა სხვა მედიასაშუალებებისთვის მასალების რეალობებს. საერთაშორისო გამჭვირვალობა
მომზადების წყარო. ამის კარგი მაგალითია საქართველომ კი საკუთარ ანგარიშში „ვის ეკუ
ტელეკომპანია „იმედის“ მიერ აგვისტოს ომზე თვნის ქართული მედია“ მედიაჩეკერის მასა
შექმნილი დოკუმენტური ფილმის შესახებ მასალა. ლა მოიხმო ტელეკომპანია იბერიაში განვი
მას შემდეგ, რაც მედიაჩეკერმა გააკრიტიკა და თარებული მოვლენების საილუსტრაციოდ.
დაწერა ამ ფილმის ანალიზი, საზოგადოების ამავე ორგანიზაციამ მედიაჩეკერის სტატია ცი
ფართო ფენებმა გაიგეს მის შესახებ, მოჰყვა ლისწამების გამკაცრების შესახებ ინიციატივაზე
დიდი კრიტიკა მათგანაც, ფილმს გამოეხმაურა წყაროდ მიუთითა სტატიაშიც, რომელიც ქვეყანაში
ოპოზიციაც. მედიის ნაწილი, რომელმაც ეს გამოხატვის თავისუფლების სტანდარტს ეხება.
15
16
მედიაწიგნიერება
2019 წელს, საქართველოს ჟურნალისტური ეთი ► ქუთაისი;
კის ქარტიისა და გაეროს ბავშვთა ფონდის (UNI ► მარნეული;
CEF) თანამშრომლობის ფარგლებში, ქარტია ► წნორი.
აქტიურად მუშაობდა ახალგაზრდებთან მედია
წიგნიერების თემაზე. ხუთივე ქალაქის მასშტაბით, სემინარებში ჯამ
ში 94 ახალგაზრდა მონაწილეობდა. აღსანი
წელს დასრულდა და ქართული მაგალითებით შნავია, რომ ეს ახალგაზრდები არიან ამ ქა
შეივსო მედიაწიგნიერების სახელმძღვანელო, ლაქებში მცხოვრები აქტიური, თემის ლიდერი
რომელიც მომზადებულია UNICEF-ის კოსოვოს ახალგაზრდები, რომელთაც ერთგვარი თანა
ოფისის მიერ შედგენილი პროგრამის, PONDER- ტოლ-განმანათლებლების როლი აქვთ.
ის ადაპტირების შედეგად. ეს სახელმძღვანელო
ეხმარება ახალგაზრდებს აიმაღლონ ცოდნის სწავლება მთლიანად დაფუძნებული იყო რო
დონე მასობრივი კომუნიკაციის და ახალი ლურ თამაშებზე, დავალებებსა და კონკრეტული
ტექნოლოგიების შესახებ, აძლიერებს მათ უნარს მასალების ანალიზზე. ტრენინგის მონაწილეები
კრიტიკულად გააანალიზონ რა კავშირი არსებობს აქტიურად იყვნენ ჩართული დავალებების შეს
მედიას, აუდიტორიას და ინფორმაციას შორის. რულების პროცესში, ინტერაქციაში სპიკერებთან
და მონაწილეობდნენ დისკუსიებში.
ქარტიისა და გაეროს ბავშვთა ფონდის ერთო
ბლივი პროექტის ფარგლებში, ამ სახელმძღვა სწავლების შემდეგ ახალგაზრდებმა განივითა
ნელოს გამოყენებით, 2019 წელს გაიმართა რეს შემდეგი უნარები:
სემინარი უფროსკლასელებისთვის საქართველოს
ხუთ ქალაქში: ► მედიის როლის და მის მიერ გავრცელებული
ინფორმაციის ანალიზი;
► თბილისი; ► ტექსტის, ვიდეო და ფოტო მასალის აღქმა,
► ბათუმი; ინტერპრეტაცია და ანალიზი.
17
18
ადვოკატირება
ქარტია აქტიურად იყო ჩართული ადვოკატირების ასევე მყისიერად ნეგატიურად შეაფასა პრე
პროცესში და იყენებდა ყველა პლატფორმას, რა ზიდენტის ინიციატივა სიძულვილის ენის რეგუ
თა საკუთარი პოზიცია წარმოეჩინა. ორგანიზაციის ლირების გაძლიერებასთან დაკავშირებით,
წარმომადგენლები მონაწილეობდნენ როგორც ორგანიზაციის პოზიცია წარმოჩენილი იყო პრე
ქვეყნის შიგნით, ისე ქვეყნის გარეთ გამართულ ზიდენტთან შეხვედრის დროსაც და სხვა დროს
კონფერენციებში, ღია და დახურულ შეხვედრებში, გამართულ შეხვედრებზეც.
სადაც განიხილებოდა ის საკითხები, რაც გავ
ლენას ახდენს ქართულ მედიაგარემოზე. ფაქ ასევე მკვეთრად უარყოფითი პოზიცია ჰქონდა
ტობრივად ქარტია წარმოდგენილი იყო ყველა ქარტიას მმართველის პარტიის ინიციატივაზე -
იმ ღონისძიებაზე, რომელიც მედიას ეხებოდა. მაუწყებლებს დაკისრებოდათ პასუხისმგებლობა
ამასთან აქტიურად იყენებდა მედიასაშუალებების საარჩევნო რეკლამის შინაარსსა და მის კანონ
ტრიბუნას მოსაზრებების წარმოსაჩენად და სა მდებლობასთან შესაბამისობაში.
ზოგადოების ყურადღების მისაქცევად.
საბედნიეროდ მოხერხდა, რომ კანონმდებლებს
ქარტია მუშაობდა და ჩართული იყო საკანონ ეს რეგულაციები არ დაუმტკიცებიათ, შესაბამისად
მდებლო საქმიანობაში. მოამზადა ანალიზი სა ადვოკატირებამ შედეგი გამოიღო.
კანონმდებლო ცვლილებებისა, რომელიც კომუ
ნიკაციების ეროვნული კომისიის მიერ არის ქარტიამ წლის განმავლობაში 40-მდე საჯარო
ინიცირებული და რომელიც ქარტიის შეფასებით, განცხადება გაავრცელა, მედიის წარმომადგენ
აზიანებს და ასუსტებს მედიის თვითრეგულირებას. ლებისთვის პროფესიულ სსაქმიანობაში ხელშე
ამ თემაზე შეხვდა როგორც დეპუტატებს, ასევე შლის ფაქტებზე.
მაუწყებლებს, ადგილობრივ და საერთაშორისო
ორგანიზაციებს, საელჩოებს.
19
ქარტია პირველი ორგანიზაცია იყო, რომელმაც ქარტია მთელი წლის განმავლობაში აქტიურად
2019 წლის 20 ივნისის აქციების ძალისმიერად აკვირდებოდა და სწავლობდა აჭარის საზო
დაშლის შედეგად დაზარალებული, დაშავებული გადოებრივი მაუწყებლის ირგვლივ მიმდინარე
მედიის წარმომადგენლების იდენტიფიცირება, მოვლენებს, საბჭომ ამ პროცესის შეფასების და
აღწერა და მათი სიის საჯაროდ გავრცელება რისკების შესახებ არაერთი მწვავე განცხადება
მოახდინა. ქარტიამ უზრუნველყო თბილისსა გააკეთა.
და საქართველოს რამდენიმე რეგიონში ხე
ლისუფლების მიმართ საპროტესტო აქციების ახალი დირექტორის არჩევისა და სიტუაციის
ორგანიზება. აქციებში, სახელწოდებით “ნუ გამწვავების დროს, ქარტიის წარმომადგენლები
გვესვრი” მთელი ქვეყნის მასშტაბით ათეულობით უშუალოდ მონაწილეობდნენ ტელევიზიის თა
ადამიანმა მიიღო მონაწილეობა. ქარტიის ეს ნამშრომლებსა და მის ხელმძღვანელ რგოლებს
ქტივობა ფართოდ გაშუქდა. ქარტიამ უზრუნველყო შორის მოლაპარაკებებში. ვინაიდან ტელევიზიის
მედიის წარმომადგენლების სახელით შინაგან დაახლოებით 50 თანამშრომელი ქარტიის წევრია,
საქმეთა სამინისტროსთვის ოფიციალური წე ქარტიის ხელმძღვანელები შეხვდნენ როგორც
რილით მიმართვა სადაც სამართალდამცავების ტელევიზიის თანამშრომლებს, ასევე მრჩეველთა
მიერ მედიის წარმომადგენლების მიმართ გა საბჭოს წევრებსა და ახალ დირექტორს. ვინაიდან
დამეტებული ძალის ფაქტების შესწავლა იყო სამივე მხარე ნდობას უცხადებს ჟურნალისტური
მოთხოვნილი. ეთიკის ქარტიას, მხარეები შეთანხმდნენ, რომ
შინაარსობრივ ნაწილში არ მოხდება მმართველი
რგოლების ჩარევა ქარტიის პროფესიული მო
საზრებების და შეფასებების გათვალისწინების
გარეშე.
საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია / წლიური ანგარიში 2019
20
22
23
24
25
დანართი I
საბჭოს მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები
“ჩაიხანა ნინუცა კახნიაურის წინააღმდეგ”
საბჭოს წევრები: გიორგი მგელაძე, კამილა მამედოვა, ლიკა ზაკაშვილი, გიორგი სულაძე, გელა
მთივლიშვილი, ირმა ზოიძე.
განმცხადებელი: ჩაიხანა
აღწერილობითი ნაწილი
საქმის განხილვის თავისებურება - საქმის ზეპირი განხილვა გაიმართა 2019 წლის 28 მარტს, სადაც
თავისი პოზიცია დააფიქსირა განმცხადებლის წარმომადგენელმა, მოპასუხე ჟურნალისტი სხდომას არ
დასწრებია და არც შეპასუხება წარმოუდგენია. საქმის სირთულიდან გამომდინარე ქარტიის საბჭომ
გადაწყვეტილება საბოლოოდ მიიღო 2019 წლის 24 აპრილს.
სამოტივაციო ნაწილი:
ქარტიის მე-11 პრინციპის თანახმად „ჟურნალისტმა უმძიმეს პროფესიულ დანაშაულად უნდა მიიჩნიოს
შემდეგი ქმედებები - პლაგიატი“.
ქარტიის საბჭო გაეცნო განცხადებას, მოუსმინა განმცხადებელს, ასევე საქმის მომზადებისას გამოკითხა
სიუჟეტების გმირი - ირა ძირკვაძე.
ორივე სიუჟეტი [როგორც ჩაიხანას, ისე საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის მიერ
მომზადებული] ეხებოდა ირა ძირკვაძეს, რომლის ოჯახი ეკომიგრანტია და აჭარიდან გადმოსახლდნენ
წალკის რაიონის სოფელ გუმბათში. ირა ძირკვაძე უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ დაბრუნდა
დანართი 1 / გადაწყვეტილებები
26
თავის სოფელში და სკოლაში ბავშვებს ქართულს და ინგლისურს ასწავლის. ორივე სიუჟეტში ნაჩვენებია
მისი დამოკიდებულება ბავშვებისადმი, სიყვარული მშობლიური სოფლის მიმართ და ის ძალისხმევა,
რომელსაც პედაგოგიურ საქმიანობაში და ზოგადად სოფელში სოციუმის განვითარებაში დებს.
მსგავსი თემები უდავოდ იწვევს საზოგადოების განსაკუთრებულ ინტერესს. მეორეს მხრივ, მასალა არ
ასახავდა მიმდინარე ახალ ამბავს, რომელმაც აქტუალურობა მხოლოდ 2019 წლის იანვარში შეიძინა.
არამედ ცალსახა იყო, რომ ირა ძირკვაძის საქმიანობის შესახებ შეიტყო ჟურნალისტმა, თემა მიიჩნია
საინტერესოდ და მოამზადა სიუჟეტი.
ქარტიის საბჭომ დაადგინა, რომ წალკიდან 20 კილომეტრის დაშორებით, სოფელ გუმბათში, ირა
ძირკვაძე ჩაიხანას ჟურნალისტმა აღმოაჩინა და მასზე სიუჟეტიც მოამზადა, მეტიც, საზოგადოებრივი
მაუწყებლის პირველი არხის ჟურნალისტმა ირა ძირკვაძის საქმიანობის შესახებ სწორედ „ჩაიხანას“
მიერ მომზადებული სიუჟეტიდან შეიტყო. აღნიშნულის მიუხედავად, საზოგადოებრივი მაუწყებლის
პირველი არხის, გადაცემა “ახალი კვირის” წამყვანმა სიუჟეტი წარადგინა ისე, თითქოს მათ აღმოაჩინეს
გმირიც და თემაც. კერძოდ, საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის ეთერში გასული სიუჟეტის,
სახელწოდებით “გოგონა მზის ჩასვლის სოფლიდან” წამყვანმა ამ ტექსტით წარადგინა:
„ვის წარმოგვიდგენს დღეს ნინუცა კახნიაური, ტაქსისტი მერიკო გვახსოვს, 15 წლის გიდი უშგულიდან
გვახსოვს, გიგის ფორთოხლის წვენები, ეს რეპორტაჟები ყველაფერი გვახსოვს, თიკა დუღაშვილის
ბიზნესად ქცეული სოფელი ესეც გვახსოვს, რეპორტაჟები მარტოხელა მამაზე და 90 წლის ელიკო
მასწავლებელზე ხომ გვახსოვს და გვახსოვს, კიდევ ბევრი კარგი და საინტერესო ადამიანი გავიცანით
ნინუცა კახნიაურის რეპორტაჟებიდან „ახალ კვირაში“ და ყოველ კვირას ძალიან მაინტერესებს ვინ
იქნება მისი შემდეგი რეპორტაჟის გმირი, რომელსაც მთელი საქართველო გაიცნობს „ახალი კვირის“
ეთერით, ასეთი ადამიანები საბედნიეროდ ქვეყანაში ბევრია, ამჯერად ჩვენი ჟურნალისტი ნინუცა
კახნიაური და ვახტანგ ლეკიაშვილი გასულ კვირაში წალკაში გაემგზავრნენ იმისთვის, რომ დღეს თქვენ
გაიცნოთ, გოგონა მზის ჩასვლის სოფლიდან. 23 წლის ქართულის მასწავლებელი ირა, საოცრად ლაღი
და ძალიან ახალგაზრდა პედაგოგია, რომელიც მშვენივრად თამაშობს ფეხბურთს მოსწავლეებთან
ერთად და ბურთის ჩაწოდების პარალელურად, ინგლისურსაც ასწავლის ბავშვებს, მაშ ასე, ამჯერად
ახალ კვირაში, თქვენ გაიცნობთ გოგონას მზის ჩასვლის სოფლიდან“.
წარდგენის ტექსტის მიხედვით, რჩებოდა შთაბეჭდილება, რომ გმირი - ირა ძირკვაძე, “ახალი კვირის”
ჟურნალისტის, ნინუცა კახნიაურის „აღმოჩენილი“ იყო, არც თავად წარდგენის ტექსტში და არც შემდგომ
რეპორტაჟში არ ახსენეს, რომ ამბავი დაახლოებით სამი კვირის წინ პირველად “ ჩაიხანამ“ გააშუქა.
ქარტიის საბჭო ხაზს უსვამს, რომ შესაძლოა განსახილველი შემთხვევა პირდაპირ არ შეესაბამება
27
წინამდებარე შემთხვევაში ქარტიის საბჭოს მიერ მე-11 პრინციპის დარღვევის დადგენა არც ერთ
შემთხვევაში არ უნდა იქნას გაგებული იმგვარად, თითქოს ქარტიის საბჭო ადგენს „თემის პლაგიატს“,
საბჭო დასაშვებად და ეთიკურ ჟურნალისტიკასთან შესაბამისად მიიჩნევს სხვადასხვა მედიასაშუალების
მიერ ერთი და იმავე თემის გაშუქებას. განსახილველ შემთხვევაში მე-11 პრინციპის დარღვევა გამოიწვია
სხვა გარემოებების ერთობლიობამ, რომელიც აღწერილია წინამდებარე გადაწყვეტილებაში.
სარეზოლუციო ნაწილი:
ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:
ნინუცა კახნიაურმა დაარღვია ქარტიის მე-11 პრინციპი - პლაგიატი.
საქმის მასალები:
ჩაიხანას ვიდეო
პირველი არხის ვიდეო
საქმეში “გიგი თევზაძე ნიკა გვარამიას წინააღმდეგ” ქარტიის საბჭომ პირველი პრინციპის, (სიზუსტის)
დარღვევა დაადგინა, ამ გადაწყვეტილებაში საბჭო კიდევ ერთხელ ხაზგასმით აღწერს, რომ
ე.წ. საავტორო გადაცემებზეც (ამ შემთხვევაში “კვირის აქცენტები”) ისევე ვრცელდება ეთიკური
სტანდარტები, როგორც სტანდარტულ საინფორმაციო ან საზოგადოებრივ პოლიტიკურ გადაცემებზე.
საბჭოს წევრები: გელა მთივლიშვილი, კამილა მამედოვა, ლიკა ზაკაშვილი, ირმა ზოიძე, გიორგი
სულაძე.
აღწერილობითი ნაწილი
საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა გიგი თევზაძემ, რომელიც
მიიჩნევდა რომ 2019 წლის 03 თებერვალს, ტელეკომპანია „რუსთავი2-ის“ ეთერში, გადაცემა „კვირის
აქცენტებში“, ამავე გადაცემის წამყვანმა ნიკა გვარამიამ დაარღვია ქარტიის პირველი პრინციპი.
საქმის განხილვას დაესწრო განმცხადებელი, მოპასუხე ჟურნალისტი სხდომას არ დასწრებია და არც
შეპასუხება არ წარმოუდგენია.
დანართი 1 / გადაწყვეტილებები
28
სამოტივაციო ნაწილი
ქარტიის პირველი პრინციპის თანახმად “ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების
უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია”.
აღნიშნული ეპიზოდიდან ცალსახაა, რომ ნიკა გვარამია ერთიანი ინტერესების მქონე ჯგუფად მოიხსენიებს
სიკო ჯანაშიას, გიგი თევზაძეს, სოფო გორგაძეს და განათლების მინისტრს. მთლიანად ნიკა გვარამიას
მსჯელობიდან კი იკვეთება რომ განათლების სისტემაში განხორციელებულ/დაგეგმილ ცვლილებებს იგი
სწორედ ამ ჯგუფს უკავშირებს. განმცხადებელი აპელირებდა, რომ იგი თავს არ უკავშირებს არავითარ
გავლენის ცენტრს და ნიკა გვარამიას მიერ გავრცელებული ინფორმაცია არ შეესაბამება სიმართლეს.
განმცხადებლის თქმით, არ სურს რომ მას აკავშირებდნენ განათლების სფეროში განხორციელებულ/
დაგეგმილ ცვლილებებთან.
საბჭომ ასევე იმსჯელა, ნიკა გვარამია განცხადება, რომ სიკო ჯანაშია, გიგი თევზაძე, სოფო გორგაძეს
და განათლების მინისტრი ერთი გავლენის ცენტრია იყო მისი სუბიექტური შეფასება თუ ეს ინფორმაცია
ფაქტად გაავრცელა. ამ შემთხვევაში საბჭო დაეყრდნო თავად ნიკა გვარამიას განცხადებას, სადაც
აღნიშნავს რომ ეს არის „ფაქტი“, ხოლო იმის გასამყარებლად, რომ ნიკა გვარამია სწორედ ის
პერსონაა, რომელმაც შეიძლება ეს ფაქტი იცოდეს, ხაზი გაუსვა რომ „მე განათლების მინისტრი ვიყავი
და ვიცი გავლენის ცენტრები როგორ არის გადანაწილებული განათლებაში“.
გადაცემაში საშუალება არ მისცემია არც ერთ დასახელებულ პირს, რომ კომენტარი გაეკეთებინა
ნიკა გვარამიას პოზიციაზე, თავად ნიკა გვარამიას არ აღუნიშნავს რამე მტკიცებულება ან გარემოება,
რომელიც „ფაქტს“ გაამყარებდა. ყოველივე აღნიშნულიდან გამომდინარე საბჭო მიიჩნევს, რომ ნიკა
გვარამიამ პატივი არ სცა საზოგადოების უფლებას, მიეღო ზუსტი ინფორმაცია და შესაბამისად დაარღვია
ქარტიის პირველი პრინციპი.
საბჭო ქარტიის პირველ პრინციპთან ასევე შეუსაბამოდ მიიჩნევს ნიკა გვარამიას განცხადებას, რომ
“საქართველოში, საუნივერსიტეტო კორუფცია არა თუ არ შეიძლება რომ დაბრუნდეს, ის ჯერჯერობით
არსებობს კიდევაც“ არც ამ შემთხვევაში მიუთითებია თუ რის საფუძველზე თვლიდა, რომ კორუფცია
არსებობს, ახდენდა რომელიმე კონკრეტული ფაქტის განზოგადებას თუ გულისხმობდა კორუფციას,
როგორც საუნივერსიტეტო სფეროსათვის დამახასიათებელ მოვლენას. ასეთი ზოგადი, ფაქტებზე
მითითების გარეშე განცხადების გაკეთება კორუფციაში ეჭვმიტანილად მოიაზრებს ყველა იმ პირს
რომელიც დასაქმებული ან/და დაკავშირებულია საუნივერსიტეტო სფეროსთან.
საბჭომ ერთხელ უკვე განიხილა განცხადება გადაცემა „კვირის აქცენტებთან“ დაკავშირებით [საქმე
დაჩი ცაგურია ნიკა გვარამიას წინააღმდეგ] სადაც მონაწილეობდა ნიკა გვარამია, რომელი საქმის
29
განხილვის დროსაც მან აღნიშნა, რომ “კვირის აქცენტები” საავტორო გადაცემაა, რომლის ფორმატი
განსხვავდება საინფორმაციო გამოშვების ფორმატისაგან და საავტორო გადაცემას არ შეიძლება
ისეთივე სტანდარტები შეეფარდოს, როგორც საინფორმაციო გამოშვებას. საბჭო მიზანშეწონილად
მიიჩნევს წინამდებარე გადაწყვეტილებაშიც გაიმეოროს ის არგუმენტაცია, რის საფუძველზეც არ
დაეთანხმა ნიკა გვარამიას პოზიციას: „საავტორო გადაცემა, რა თქმა უნდა, განსხვავდება საინფორმაციო
გამოშვებისაგან, მაგრამ არა ფაქტების სიზუსტის ნაწილში. საავტორო გადაცემის დროს მის ავტორს/
წამყვანს აქვს უფრო მეტი თავისუფლება დააფიქსიროს თავისი პოზიცია, შეფასება, მხარი დაუჭიროს
ამა თუ პირს/მოსაზრებას, პოლიტიკურ თუ ეკონომიკურ მიმდინარეობას, მაგრამ ვინაიდან საავტორო
გადაცემის წაყვანა სრულად ჯდება ჟურნალისტურ საქმიანობაში, მის წამყვან ჟურნალისტს ეკისრება
ეთიკური პასუხისმგებლობა, რომ გამიჯნოს ფაქტი და გადაუმოწმებელი ინფორმაცია ერთმანეთისაგან,
ფაქტის სახით გაავრცელოს მხოლოდ გადამოწმებული ინფორმაცია, ანუ პატივი სცეს საზოგადოების
უფლებას, მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია“.
სარეზოლუციო ნაწილი
ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:
საქმის მასალები:
სადავო გადაცემა
განცხადება
საქმეში “მამია ფხაკაძე ნოდარ მელაძის და ქეთი ნადიბაიძის” საბჭომ მნიშვნელოვანი განმარტებები
გააკეთა. საბჭომ ამ შემთხვევაში ერთობლიობაში განიხილა სადავო სიუჟეტი და ამ სიუჟეტის ვიდეო
ანონსი, რომელიც ეთერში სიუჟეტის გასვლამდე ერთი დღით ადრე ტრიალებდა. საბჭომ აღნიშნა, რომ
ამ ანონსიდან შექმნილ “ლეგენდაში” არ ჯდებოდა განმცხადებლის, მოსამართლე მამია ფხაკაძის
ქონების შესახებ სიუჟეტში ჩასმული ეპიზოდი. საბჭომ ამ გადაწყვეტილებაში კიდევ ერთხელ მკვეთრად
აღწერა რა განსხვავებაა ჟურნალისტის რიგით შეცდომას და სიზუსტის უპატივცემულობასა და ფაქტის
მიჩქმალვაში.
საბჭოს წევრები: გიორგი სულაძე, გელა მთივლიშვილი, კამილა მამედოვა, ლიკა ზაკაშვილი, გიორგი
მგელაძე, თამარ უჩიძე.
აღწერილობითი ნაწილი
საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭოს განცხადებით მომართა მოსამართლე მამია
ფხაკაძემ, რომელიც მიიჩნევდა, რომ 2019 წლის 16 თებერვალს, ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ის”
ეთერში, გადაცემა „შაბათის კურიერში“ გასულ სიუჟეტში, რომელიც ეხებოდა მოსამართლეთა ქონებებს,
დაირღვა ქარტიის პირველი და მე-3 პრინციპი. მოპასუხე ჟურნალისტებად განისაზღვრნენ გადაცემის
წამყვანი და რუსთავი 2-ის საინფორმაციო სამსახურის ხელმძღვანელი ნოდარ მელაძე და უშუალოდ
სიუჟეტის ავტორი ქეთი ნადიბაიძე.
დანართი 1 / გადაწყვეტილებები
30
საქმის განხილვას დაესწრო როგორც განმცხადებელი, ისე მოპასუხე ჟურნალისტი ნოდარ მელაძე,
ხოლო ქეთი ნადიბაიძემ შეპასუხება წერილობითი ფორმით წარმოადგინა.
მამია ფხაკაძე მოპასუხე ჟურნალისტების მხრიდან ქარტიის პირველი პრინციპის დარღვევას შემდეგ
მონაკვეთებში მიიჩნევდა:
„მათ [იგულისხმება მამია ფხაკაძე და მისი მეუღლე] 400 კვადრატული 12000 დოლარად 2011 წელს
იყიდეს, სახლი კი ერთი წლის შემდეგ ააშენეს, რომელიც 87000 ლარი დაუჯდათ“.
“მისი ოჯახის [იგულსხმება მამია ფხაკაძე] საკუთრებაა - 3 წლის წინ ბაკურიანში 30 000 დოლარად
ნაყიდი საცხოვრებელი“.
მამია ფხაკაძის აზრით, მესამე პრინციპი დარღვეული იყო ვინაიდან როცა ჟურნალისტებმა სიუჟეტში
მაყურებელს უთხრეს, რომ მამია ფხაკაძის ოჯახს ჰქონდა საბურთალოზე მდებარე 2 ბინა და იქვე არ
აღნიშნეს რომ ეს ბინები მამია ფხაკაძის მოსამართლეობამდე, მისი და მისი მეუღლის მშობლების მიერ
იყო შეძენილი და მათ მემკვიდრეობით მიიღეს.
სამოტივაციო ნაწილი
ქარტიის პირველი პრინციპის თანახმად “ჟურნალისტმა პატივი უნდა სცეს სიმართლეს და საზოგადოების
უფლებას – მიიღოს ზუსტი ინფორმაცია”. ქარტიის საბჭო წინამდებარე გადაწყვეტილებაში აფასებს და
მსჯელობს სადავო სიუჟეტის მხოლოდ იმ ნაწილზე, რომელიც ეხებოდა უშუალოდ განმცხადებელ მამია
ფხაკაძეს, რომელიც ამავდროულად არის რუსთავის საქალაქო სასამართლოს თავმჯდომარე.
საბჭომ არ გაიზიარა განმცხადებლის პრეტენზია, რომ მის მიერ ბაკურიანში შეძენილი სახლის
ღირებულება სიუჟეტში არაზუსტი იყო და ნაცვლად 29 260 დოლარისა, დასახელდა 30 000 დოლარი.
საბჭო განმარტავს, რომ ჟურნალისტიკა ყოველთვის არ მოითხოვს მათემატიკურ სიზუსტეს და სახლის
ღირებულების ასე დამრგვალება ამ კონკრეტულ შემთხვევაში არ წარმოადგენდა სიზუსტის არსებით
დარღვევას.
მამია ფხაკაძე აცხადებდა, რომ სიზუსტე დაირღვა მისი კერძო სახლის ზუსტი ფართის/კვადრატულობის
სიუჟეტში არ დასახელებით. საბჭომ არც ეს პრეტენზია გაიზიარა. სიუჟეტში ითქვა, რომ ფხაკაძის სახლი
იყო მცირე ზომის, 1 სართულიანი. სიუჟეტში დასახელებულია აშენების ღირებულება 87 ათასი ლარი,
სიუჟეტში ნაჩვენები იყო სახლის არაერთი ვიდეო კადრი, რითიც მაყურებელი სახლის მოცულობის
შესახებ ამომწურავ ინფორმაციას იღებდა და ზუსტი ფართის არ დასახელება არ შეიძლება ამ
შემთხვევაში სიზუსტის არსებით დარღვევად მივიჩნიოთ.
31
მამია ფხაკაძე სადავოდ ხდიდა ჟურნალისტის მიერ მის სახლზე გისოსების მონტაჟისთვის მერიიდან
მიღებული ნებართვის “სპეცნებართვად” მოხსენიებას. განმცხადებელი მიუთითებდა, რომ ამით
ჟურნალისტი ცდილობდა ხაზგასმას, თითქოს მოსამართლემ პრივილეგიით ისარგებლა და სპეც
ნებართვა მიიღო. საბჭო არ იზიარებს განმცხადებლის ამ მსჯელობას და განმარტავს, რომ უკვე
დასრულებულ სახლზე, მართლაც მოგვიანებით მოხდა მერიისთვის, სპეციალური განცხადებით
მიმართვა და გისოსების მოწყობაზე თანხმობის მიღება, ეს ფაქტი კი შესაძლებელია ჟურნალისტმა
მოიხსენიოს სპეც ნებართვად [მიუხედავად იმისა, რომ სამართლებრივად აღნიშნული ნებართვის
დასახელებაში “სპეც” თავსართი არ არის] და ეს არ შეიძლება გაგებული იქნას სიზუსტის პრინციპის
არსებით დარღვევად.
განმცხადებელი ასევე სადავოდ ხდიდა სიუჟეტის შემდეგ ფრაზას: “მათ 400 კვადრატული 12000
დოლარად 2011 წელს იყიდეს, სახლი კი ერთი წლის შემდეგ ააშენეს, რომელიც 87000 ლარი დაუჯდათ“
- ამ შემთხვევაში განმცხადებელი ამბობდა, რომ მან სახლი 2012 წელს დაასრულა, სიუჟეტიდან კი
შთაბეჭდილება რჩება, რომ სახლი უფრო გვიან 2013 წელს დასრულდა. საბჭომ არც ეს არგუმენტაცია
გაიზიარა, აღნიშნულ ფრაზაში სიზუსტის არსებითი დარღვევა, რაც მაყურებელს მნიშვნელოვან
ინფორმაციას აკლებდა, საბჭომ ვერ დაინახა.
რაც შეეხება სიუჟეტში დაფიქსირებულ ეთიკურ პრობლემებს. საბჭო კიდევ ერთხელ აფიქსირებს, რომ
სიუჟეტში სიზუსტის პრინციპის დარღვევა მხოლოდ მამია ფხაკაძის ეპიზოდში მოყვანილი ფაქტების
ნაწილში შეფასდა და არსებითად არ უმსჯელია ამავე სიუჟეტში ნახსენები სხვა მოსამართლეების
საკუთრებაში არსებული ქონების შესახებ ინფორმაციის სიზუსტეზე.
სადავო სიუჟეტის ანონსი მაყურებელს წინასწარ უყალიბებს მოსაზრებას, რომ სიუჟეტში ნახავს მო
სამართლეების მდიდრული და ფეშენებელური უძრავი ქონების შესახებ ინფორმაციას და იქვე
გაუჩნდებათ ეჭვი ამ ქონებების ლეგალური და დეკლარირებული გზით შეძენის შეუძლებლობის შესახებ.
ამ განწყობას ამძაფრებს ჟურნალისტის ფრაზები, მაგალითად წარდგენის ტექსტში ხაზგასმულია,
რომ “დღეს შემოგთავაზებთ დაახლოებით 10 მდე ფეშენებელურ საცხოვრებელ სახლს და ბინას”.
ჟურნალისტი ანონსში უსვამს ხაზს რომ ასეთი ფეშენებელური სახლების მფლობელი მოსამართლეების
ხელფასები დაახლოებით 4 ათასი ლარია.
დანართი 1 / გადაწყვეტილებები
32
ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი მახასიათებლით, საბჭო მიიჩნევს, რომ მაყურებელს მამია ფხაკაძის
შემთხვევაშიც გაუჩნდებოდა მოსაზრება მისი ქონების “მდიდრულობის” და ქონების საეჭვო შემოსავლებით
დაგროვების შესახებ. ამას ამძაფრებდა სიუჟეტში მამია ფხაკაძის ეპიზოდის დასაწყისიც: „დიღომში,
ქართველი მილიონერების უბანში ცხოვრობს რუსთავის საქალაქო სასამართლოს თავმჯდომარე“.
სიუჟეტში მოყვანილი ფაქტების დიდი ნაწილი მართლაც აჩენდა ეჭვებს ზოგიერთი მოსამართლის
შესაძლო კორუმპირებულობაზე, მათ მიერ დაუსაბუთებელი ქონების ფლობაზე, მოულოდნელ
გამდიდრებაზე. თუმცა, ჩამოთვლილ კრიტერიუმებში ვერ ჯდებოდა მოსამართლე მამია ფხაკაძის
ქონება. ამ აზრს ამყარებს ნოდარ მელაძის პასუხი საბჭოს წევრების არაერთგზის დასმულ კითხვაზე, თუ
რომელი კრიტერიუმით შეარჩია ფხაკაძის ქონება სიუჟეტში მოსახვედრად. მელაძემ საბჭოს უპასუხა, რომ
სიუჟეტის წარდგენა და ანონსი, სადაც მოსამართლეთა ქონების საეჭვო წარმომავლობაზე იყო საუბარი,
დიდწილად არ ეხებოდა მამია ფხაკაძეს და ის მხოლოდ რუსთავის სასამართლოს თავმჯდომარეობის
გამო მოხვდა აღნიშნულ სიუჟეტში. საბჭო ვერ გაიზიარებს მოპასუხის ამ განმარტებას, ვინაიდან სიუჟეტის
ანონსიდან დაწყებული თემის მომდევნო დღეებში გაშლით გაგრძელებული, სიუჟეტში მოხსენიებული
ყველა მოსამართლის, მათ შორის მამია ფხაკაძის მიმართ შეიქმნა უარყოფითი კონოტაცია და ისიც
საზოგადოების წინაშე, როგორც “ეჭვმიტანილი” გახდა ფეშენებელური სახლების და დიდძალი ქონების
საეჭვოდ [არალეგალური შემოსავლებით] დაგროვებაში.
საბჭო მიიჩნევს, რომ ნოდარ მელაძის განმარტებას მამია ფხაკაძესთან მიმართებაში მისაღებს გახდიდა
ის ფაქტი, თუ გადაცემის წამყვანი ან ჟურნალისტი სიუჟეტში ცალსახად იტყოდა, რომ მოსამართლე
ფხაკაძის ქონება მდიდრული არ არის, მისი სახლიც არ აკმაყოფილებს ფეშენებელური სახლის
კრიტერიუმებს, რომ მას ქონება არ დაუგროვებია ხელისუფლებაში “ქართული ოცნების” მოსვლის
შემდეგ გაძლიერებული “მოსამართლეთა კლანის” პირობებში.
ნაცვლად ამისა, ამ თემის მრავალმხრივი გაშუქებისას ფხაკაძის ქონებაც სიუჟეტში მოყვანილი მოსა
მართლეების დიდი ნაწილის მართლაც მდიდრული უძრავი ქონების მსგავსად, გახდა მაყურებლისთვის
საეჭვო და განხილვის საგანი.
განხილვისას მოპასუხე ნოდარ მელაძემ საბჭოს განუმარტა, რომ გაშუქებისას გამოყენებული ფრაზები:
“მილიონერების უბანი” “მთა ჩამოიტანა ბარში” - მოსამართლე ფხაკაძის სახლს ეხებოდა. თუმცა,
ნოდარ მელაძემ საბჭო ვერ დაარწმუნა თუ რატომ მოიხსენია სოფელ დიღომში (ზურგოვანი) არსებული
ადგილი, სადაც ერთი კვ.მ. მიწა მოსამართლეს 30$-ად ჰქონდა შეძენილი, ქართველი მილიონერების
უბნად. ნოდარ მელაძემ საბჭოს ვერ მიუთითა ორი ერთმანეთისგან დამოუკიდებელი წყარო, რაც
დაადასტურებდა, რომ ფხაკაძის სახლი მართლაც მილიონერების უბანში მდებარეობდა. ამ ფაქტს
საეჭვოს ხდიდა სახლის ზუსტი მდებარეობა, სოფელი დიღომი, ზურგოვანი, რაც ფხაკაძეს ქონებრივ
დეკლარაციებში ჰქონდა მითითებული და მისი განთავსების ადგილი ჟურნალისტებისთვისაც ცნობილი
იყო.
საბჭოს მიერ მოკვლეული ინფორმაციით, ფხაკაძის საცხოვრებელი ადგილი არსად არაა მოხსენიებული
ქართველი მილიონერების უბნად და ვერც ჟურნალისტებმა წარმოგვიდგინეს ამის დამადასტურებელი
წყაროები. საბჭო მიიჩნევს, რომ მართლაც რომ “მილიონერების” უბანში ყოფილიყო ფხაკაძის სახლი,
ეს მის სიმდიდრეზე არ მიუთითებდა, რადგანაც დოკუმენტაციით დასტურდება, რომ აღნიშნული მიწის
ნაკვეთი 1 კვ.მ. 30 დოლარად ჰქონდა შეძენილი და სახლის ასაშენებლად 87 ათასი ლარი ჰქონდა
დახარჯული, ეს იმ ფონზე, როცა ქონებრივი დეკლარაციის თანახმად, ფხაკაძის და მისი მეუღლის
შემოსავალი ყოველწლიურად ოფიციალურად 100 ათას ლარს აჭარბებს [ეს მონაცემები მოპასუხე
ჟურნალისტებისთვისაც იყო ცნობილი და საბჭოს წინაშეც დააფიქსირეს, რომ დოკუმენტებს, სადაც ეს
ინფორმაციაა ასახული, საეჭვოდ არ მიიჩნევენ].
33
ყოველივე ზემოთ აღწერილიდან გამომდინარე, ქარტიის საბჭომ მიიჩნია, რომ სადავო სიუჟეტში, მამია
ფხაკაძესთან მიმართებით დაირღვა ქარტიის პირველი პრინციპი, ვინაიდან მოპასუხე ჟურნალისტებმა
არ სცეს პატივი საზოგადოებას მიეღო ზუსტი ინფორმაცია. ამისთვის არ მიმართეს ყველა გზას, მათ შორის
არც სადავო სიუჟეტის მომზადებისას და არც შემდგომი გაშუქებისას არ დაუკავშირდნენ თავად მამია
ფხაკაძეს, რომლის პოზიციის სიუჟეტში ასახვაც გაცილებით ინფორმირებულს გახდიდა მაყურებელს და
მთლიანად საზოგადოებას.
მამია ფხაკაძემ “შაბათის კურიერის” სიუჟეტში სადავოდ გახადა ქარტიის მე-3 პრინციპის დარღვევაც.
ქარტიის მესამე პრინციპის თანახმად “ჟურნალისტმა უნდა გადასცეს ინფორმაცია მხოლოდ იმ ფაქტებზე
დაყრდნობით, რომელთა წყარო დადასტურებულია. ჟურნალისტმა არ უნდა მიჩქმალოს მნიშვნელოვანი
ფაქტები, არ უნდა გააყალბოს დოკუმენტები და ინფორმაცია”.
ფხაკაძე მიიჩნევდა, რომ მისი და მისი მეუღლის მიერ მშობლებისგან მემკვიდრეობით მიღებული ბინების
შესახებ მნიშვნელოვანი ინფორმაცია მიჩქმალული იყო სიუჟეტში, რის გამოც მაყურებელს არასწორი
წარმოდგენა შეექმნა მისი ოჯახის ქონების შესახებ.
სიუჟეტში მითითებული იყო ინფორმაცია მამია ფხაკაძის ოჯახის საკუთრებაში არსებული სხვა ბინების
შესახებ, რომლებიც მას აქვს თბილისში, საბურთალოზე. დოკუმენტაციის თანახმად, აღნიშნული
ბინებიდან ერთი 2000 წელს არის შეძენილი, ხოლო მეორე 2002 წელს, იმ დროს, როცა მამია ფხაკაძე
მოსამართლე არ იყო.
როგორც განმცხადებელმა აღნიშნა, ეს ბინები შეიძინეს მისმა და მისი მეუღლის ოჯახებმა, როცა თავად
ჯერ კიდევ სტუდენტები იყვნენ. ეს ინფორმაცია [შეძენის წლები] ასახულია ქონებრივ დეკლარაციაში,
რომელიც რამდენიმე წამის განმავლობაში ჩანს სიუჟეტში, მაგრამ იმ ფორმით, რომ მაყურებლისთვის
არ არის აღქმადი მათი შეძენის წლები, მით უფრო რომ ქონებრივი დეკლარაცია არ არის იმ ტიპის
დოკუმენტი, რომელსაც ადვილად წაიკითხავს და აღიქვამს მაყურებელთა უმრავლესობა.
ამ ბინების შეძენის დროის და წარმომავლობის ცხადად მითითება სიუჟეტში აუცილებელი იყო იმ ფონზე,
რომ სიუჟეტის ანონსში მაყურებელს ჟურნალისტმა ხაზგასმით უთხრა, “ნახეთ მოსამართლეების ბინები
თბილისის შუაგულში სასამართლოს კლანის ბოსებს ხიბლავთ ვერა და ვაკე, დუპლექსები, პენტჰაუზები
ყველაზე ძვირიან კორპუსებში”. მართალია, ნოდარ მელაძემ საბჭოს სხდომაზე განმარტა, რომ
ანონსში არ იგულისხმებოდა მამია ფხაკაძის ქონება, თუმცა საბჭო აღნიშნავს, რომ მსგავსი განმარტება
აუცილებელი იყო სიუჟეტში, რათა აუდიტორიას ზუსტი ინფორმაცია მიეღო.
საბჭომ მიიჩნია, რომ ვინაიდან სიუჟეტი ეხებოდა ქონებრივ მდგომარეობას და შესაძლო საეჭვო
“გამდიდრებას”, საბურთალოზე არსებული ბინების შეძენის წლები არსებითი იყო მაყურებლისთვის,
თანაც მაშინ, როდესაც ჟურნალისტს არ უხსენებია, რომ ბინები მემკვიდრეობით იყო მიღებული. ამის
შესახებ ხაზგასმით უნდა მიენიშნებინა ჟურნალისტს, რადგან ასე არ მოხდა - ამით დაირღვა ქარტიის
მე-3 პრინციპი შემდეგ ნაწილში - ჟურნალისტმა არ უნდა მიჩქმალოს მნიშვნელოვანი ფაქტები.
სარეზოლუციო ნაწილი:
ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:
ნოდარ მელაძემ და ქეთი ნადიბაიძემ დაარღვიეს ქარტიის პირველი და მე-3 პრინციპი.
საქმის მასალები:
• განცხადება
• სადავო მასალა
• ანონსი 1
• ანონსი
დანართი 1 / გადაწყვეტილებები
34
საქმეში “ღია საზოგადოების ფონდი ნოდარ ჩაჩუას წინააღმდეგ” ქარტიის საბჭო მე-11 პრინციპის
(ფაქტის განზრახ დამახინჯება) დარღვევის დასაბუთებაზე საინტერესოდ მსჯელობს, ეს საქმე ნათელი
მაგალითია როცა ჟურნალისტი განგრძობითად აშუქებს მოვლენას, შეიტყო რომ მის მიერ გადაცემული
ინფორმაცია არაზუსტია, თუმცა კვლავ განაგრძობს არაზუსტი ინფორმაციის გავრცელებას.
საბჭოს წევრები: გიორგი მგელაძე, გელა მთივლიშვილი, ლიკა ზაკაშვილი, კამილა მამედოვა, ლაურა
გოგოლაძე.
აღწერილობითი ნაწილი
სამოტივაციო ნაწილი:
• ტექსტი 1: „ჩვენ სრულიად შემთხვევით რამდენიმე წუთის წინ სანამ ჩართვაზე დავდგებოდით,
აღმოვაჩინეთ, რომ კვლევაში საუბარია მედიაზე და მედიის ნაწილში საზოგადოებრივ მაუწყებელთან
დაკავშირებითაც. თუმცა, კვლევის ეს შედეგები ფონდმა „ღია საზოგადოებამ“ დამალა და იგი არც
ჩვენ, მედიის წარმომადგენლებს მოგვაწოდა ისე, როგორც კვლევის სხვა შედეგები, მაგალითად
როგორც ჯანდაცვაზე, განათლებაზე, კორუფციაზე და ასე შემდეგ და არც თავად ტელევიზიის
წარმომადგენლებს ტელევიზიებში ელექტრონული ფოსტის საშუალებით გადააგზავნა“.
35
• ტექსტი 2: „თუმცა, ჯერჯერობით პასუხი კითხვაზე ვერ მივიღეთ თუ რატომ გადაწყვიტა ფონდმა
„ღია საზოგადოებამ“ დაემალა აღნიშნული კვლევა. “
• ტექსტი 4: წამყვანი: „პირველი არხის ჟურნალისტს პრეზენტაციაზე, სადაც კვლევის სხვა შედეგებთან
ერთად ეს მონაცემებიც იყო წარმოდგენილი არ მიეცა საშუალება გამოკითხვის ამ ნაწილზე მეტი
ინფორმაცია მიეღო“
• ტექსტი 6: ნოდარ ჩაჩუა: „სწორედ ამ მოთხოვნის შემდეგ გაჩნდა უკვე აღნიშნულ კვლევაში მედიის
ნაწილი და კერძოდ, საზოგადოებრივ მაუწყებელთან დაკავშირებული ნაწილი და გახდა საჯარო
სწორედ ის შედეგები რომელიც გამოაქვეყნეს“
1. შემთხვევით გაიგო, რომ კვლევა რომ მედიას და მედიის ნაწილში საზოგადოებრივ მაუწყებელს
[ტექსტი 1].
2. კვლევის ნაწილი, რომელიც ეხებოდა საზოგადოებრივ მაუწყებელს, კვლევის წარმდგენმა დამალა
[ტექსტი 1, 2,3].
3. კვლევის ნაწილი, რომელიც ეხებოდა მედიას, კვლევის წარმდგენმა მედიის წარმომადგენლებს არ
მიაწოდა [ტექსტი 1, 5].
4. კვლევის ნაწილი, რომელიც ეხებოდა მედიას, მხოლოდ მას შემდეგ გასაჯაროვდა, რაც ნოდარ
ჩაჩუამ მოითხოვა [ტექსტი 6].
1. როცა 12:00 საათიან გამოშვებაში, პირდაპირი ჩართვის დროს ნოდარ ჩაჩუა აცხადებს რომ
კვლევის მედიის ნაწილი „დამალულია“, კვლევის პრეზენტაცია ჯერ დასრულებული არ არის.
დანართი 1 / გადაწყვეტილებები
36
მტკიცებულება: თავად ნოდარ ჩაჩუას განცხადება პირდაპირი ჩართვის დროს 12:00 საათიან
გამოშვებაში - „კვლევის პრეზენტაცია ჯერაც არ დასრულებულა სასტუმრო რუმსში“.
მტკიცებულება: ტექსტი 6.
3. კვლევის პრეზენტაციის თარიღამდე ერთი დღით ადრე, 02 აპრილს, მედიასაშუალებებს [მათ შორის
საზოგადოებრივ მაუწყებელს] გაეგზავნათ ანონსი, იმის შესახებ, რომ 03 აპრილს გამოქვეყნდებოდა
კვლევა, რომელიც სწავლობს „მოსახლეობის ნდობას სახელმწიფო უწყებების მიმართ და განწყობას
პოლიტიკური პარტიების, კორუფციის, მედიის, სოციალური სამართლიანობის, რელიგიური
გაერთიანებების და სხვა საკითხების შესახებ“ .
მტკიცებულება: ა[ა]იპ საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის წარმომადგენლის, ანა
ტოკლიკიშვილის მიერ გაგზავნილ ელ. ფოსტის შეტყობინება 2019 წლის 02 აპრილი, 13:52 საათი.
მტკიცებულება: პრესრელიზი
6. კვლევის პრეზენტაციის ფაილი [სადაც მითითებული იყო მედიის ნაწილი] უშუალოდ ნოდარ ჩაჩუას
გაეგზავნა 03 აპრლს, 11:57 საათზე.
ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე საბჭო მიიჩნევს, რომ ნოდარ ჩაჩუას მიერ დაირღვა
ქარტიის პირველი პრინციპი, კერძოდ გავრცელდა არასწორი ინფორმაცია:
2. მაშინ, როცა კვლევის პრეზენტაცია ჯერ კიდევ არ იყო დასრულებული, შეუსაბამო იყო ნოდარ
ჩაჩუას განცხადება, რომ მედიასთან დაკავშირებული კვლევის ნაწილი დამალულია.
37
არაზუსტია ნოდარ ჩაჩუას განცხადება, თითქოს „შემთხვევით გაიგო“ რომ კვლევა მედიის ნაწილს
ეხებოდა.
ქარტიის საბჭოს მიერ დადგენილი იქნა, რომ ნოდარ ჩაჩუას მიერ გავრცელდა არასწორი ინფორმაცია.
ასევე დადასტურებული ფაქტია, რომ ამის შესახებ განმცხადებელმა მიმართა მედიასაშუალებას -
საზოგადოებრივ მაუწყებელს, კერძოდ, შეიტანა განაცხადება თვითრეგულირების ორგანოში, სადაც
უთითებდა არასწორი ინფორმაციის შესახებ. მიუხედავად ამისა, საბჭოს მიერ განცხადების განხილვის
მომენტისათვის არასწორი ინფორმაცია არ იყო უარყოფილი, შესაბამისად დარღვეული იქნა ქარტიის
მე-5 პრინციპი.
38
სარეზოლუციო ნაწილი:
საქმის მასალები
განცხადება
საზოგადოებრივი მაუწყებლის თვითრეგულირების ორგანოს/კომისიის დასკვნა
მედიარელიზი
პრეზენტაცია
საქმეში “ასოციაცია ჰერა XXI -ე მაესტროს ჟურნალისტების წინააღმდეგ” ქარტიის საბჭოს ვრცლად
აქვს ნამსჯელი მედიის მხრიდან დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხესა და კონკრეტულ ფაქტებზე.
გადაცემაში, რომელსაც რამდენიმე წამყვანი და სტუმარი ყავდა, ასევე წინასწარი კონსულტაცია
ჰქონდათ სპეციალისტებთან მაინც დაფიქსირდა კონკრეტული ჯგუფის მიმართ დისკრიმინაციული
მოპყრობა.
საბჭოს წევრები: გიორგი მგელაძე, კამილა მამედოვა, ლიკა ზაკაშვილი, გელა მთივლიშვილი, გიორგი
სულაძე.
აღწერილობითი ნაწილი
სამოტივაციო ნაწილი
გადაცემის ქუდში გამოყენებულია კადრები რომელიც ასახავს ემბრიონის გულის ფეთქვას, ახალ
დაბადებულ ბავშვებს, მათ ტირილს, რითაც მძაფრდება განწყობა, რომ აბორტი ამას „კლავს“.
გადაცემა ასევე შეიცავს რეპორტაჟს აბორტის თემაზე, სადაც გამოყენებულია კადრები, რომელიც
ასახავს პათოლოგიის გამო დედის სხეულიდან გამოდევნილ ემბრიონებს, რომლებიც ცალსახად
12 კვირაზე მეტის არიან, ჩამოყალიბებული აქვთ სხეულის კიდურები და ა.შ. ეს კადრები არავითარ
კავშირში არ არის აბორტთან, არის მხოლოდ სასწავლო მასალა, და აქვს მხოლოდ ემოციური
დატვირთვა და აძლიერებს ნეგატიურ დამოკიდებულებას აბორტის მიმართ. არასწორი აქცენტი
გრძელდება როცა ჟურნალისტი რესპონდენტის, ექიმ გივი მაყაშვილის, პერიფრაზს გვთავაზობს „ამ
ნიმუშმა [იგულისხმება პათოლოგიის გამო, დედის სხეულიდან გამოდევნილი 12 კვირაზე მეტი ხნის
ემბრიონი] ბევრი სიცოცხლე გადაარჩინა“, ფრაზა რამდენიმე კუთხით არის პრობლემური, თუ საუბარი
პათოლოგიის გამო გამოდევნილ ემბრიონზეა, რა კავშირი აქვს მას სიცოცხლის გადარჩენასთან და
მეორე, - კიდევ ერთხელ ხაზი გაესვა ჟურნალისტის უნებლიე თუ გაზრახ მცდელობას, რომ მსგავსი
კადრებით იმოქმედოს იმ ადამიანებზე, რომლებმაც მიიღეს ან უნდა მიიღონ გადაწყვეტილება აბორტის
შესახებ.
შეუსაბამოა ქუჩის გამოკითხვაც, როცა გამვლელებს ეკითხებიან, საიდან იწყება ადამიანის სიცოცხლე.
მაშინ როცა საუბარია სამედიცინო/ქირურგიულ ჩარევაზე - აბორტზე, ამ დროს ქუჩაში გამვლელების
შეფასება იმის შესახებ თუ რა არის სიცოცხლე და როდის იწყება ის, არარელევანტურია და მხოლოდ
დამატებითი საზოგადოებრივი წნეხის შექმნას ემსახურება.
სიუჟეტში ნაჩვენებია ანიმაცია, როგორც აბორტის მოდელირება. კერძოდ, კადრებში ჩანს საშვილოსნოში
სრულად ჩამოყალიბებული ემბრიონი, ამ დროს საშვილოსნოში ხდება სამედიცინო იარაღით შეღწევა
და ემბრიონისათვის ჯერ ფეხის, შემდეგ კი „სხეულის სხვა ნაწილების მოგლეჯვა“. როცა საუბარია
დანართი 1 / გადაწყვეტილებები
40
ქარტიის საბჭოს შეფასებით, იმის გათვალისწინებით, რომ საქართველოს აქვს ერთ - ერთი ყველაზე
პროგრესული კანონმდებლობა აბორტის კუთხით, როგორც არასამთავრობო, ისე სახელმწიფო
სექტორი ზრუნავს აბორტის შესახებ ცნობიერების ამაღლებაზე, მსგავსი არასწორი და მანიპულაციური
ინფორმაციის გავრცელებით ირღვევა ქარტიის პირველი პრინციპი.
მე-7 პრინციპი “ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხე;
ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის,
სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული
ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით”.
თემის ამგვარად გაშუქება და დასათაურება აძლიერებს სტიგმას, რომ ასეთი ქმედება „მკვლელობაა“
და ემსახურება მათზე ფსიქოლოგიურ ზეწოლას. საქართველოში მართლაც აბორტის მაღალი
მაჩვენებელია, განსაკუთრებით სელექციური აბორტის. ამ დროს მნიშვნელოვანია ქალების გაკიცხვის
ნაცვლად მიაწოდონ ინფორმაცია თუ როგორ არ მივიდნენ აბორტამდე.
სარეზოლუციო ნაწილი
ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე:
42