ตอนที่ 201 คฤหาสน์บนเขา

https://novel-lucky.com

หลังจากนั้นจิงหวั
้ งเฟยกับฮูหยินฝางก็เริมพู ่ ดคุยกัน ตังแต่
้ มาอยูท ่ ี่
บ ้านพักริมทะเล นางก็แทบไม่ได ้ออกจากบ ้านเลยเพราะสุขภาพ
ของนาง นางฟังฮูหยินฝางพูดถึงหมู่บ ้านตงชานทีล ่ ้อมรอบด ้วย
ภูเขาและทะเล ทิวทัศน์ทน่ ี่ าตืนตาตื
่ ่
นใจ ้ั ได ้เจอพวก
และบางครงก็
สัตว ์ตัวเล็กๆน่ าร ักๆอีกด ้วย หลังจากได ้ฟังคาบรรยายของฮูหยิ
้ งเฟยก็ปรารถนาทีจะได
นฝาง จิงหวั ่ ้เห็นมัน

้ งเฟยก็ครุน
หลังจากส่งฮูหยินฝางกับลูกสาวกลับไปแล ้ว จิงหวั ่ คิด
ว่านี่ จะไม่ใช่การเดินทางทางทะเลครงสุ
้ั ดท ้ายของลูกชายคนเล็ก
ของนาง นางรู ้นิ สยั ลูกชายคนเล็กของนางดี ต่อให ้นางพยายาม
่
ห ้ามเขา เขาก็จะไม่เปลียนใจในเรื ่ ตั
องที ่ ดสินใจไปแล ้ว

‘ เฮ้อ หยางเอ ้อร ์เหมือนใครกันนะ ‘ พ่อของเขาเป็ นคนสุภาพ

เรียบร ้อย ส่วนนางก็ออ ่ ลูกชายคนโตกับคนรองก็
่ นโยนสงบเสงียม
อ่อนโยน มีแค่ลก ่
ู ชายคนเล็กทีแตกต่ าง ตอนยังไม่ถงึ 5 ขวบเขาก็
ดีอยูห่ รอก อ่อนโยนน่ าร ัก แต่หลังจาก 7-8 ขวบไปแล ้วดูเหมือน
 ่
เขาจะเป็ นอัมพาตทีใบหน้ ้ น สายตา
า เขาทาหน้าเย็นชาตลอดทังวั
ของเขาก็ดม ้ อยๆ
ุ ากขึนเรื ่

้
‘ ทังหมดเป็ นความผิดของพ่อเขานั่นแหละ ทาไมถึงต ้องหาครูสอน
การต่อสูให
้ ้ลูกๆด ้วย ? ดูซต ้
ิ อนนี พวกเขาเป็ นยังไง คนหนึ่ งก็เลิก
่
เป็ นบัณฑิตและอยากไปทีชายแดนเพื ่ ้าร่วมกองทัพ ส่วนอีกคน
อเข
ก็ออกเดินทางโดยไม่กลัวอะไรเลย…… ‘

เวลาออกเดินทางก็ใช่วา่ เขาจะได ้กลับมาใน 3-5 เดือนซะหน่ อย

แล ้วนางจะไม่เป็ นห่วงเขาได ้ยังไง ? หมู่บ ้านตงชานอยูใ่ กล ้ทะเล
่
นางจะได ้มองออกไปทีทะเลตอนยื นอยูบ ่
่ นยอดเขาได ้ เวลาทีหยาง
เอ ้อร ์กลับมานางน่ าจะเห็นได ้ทันทีเลยใช่ไหม ?

ดังนั้นจิงหวั
้ งเฟยจึงตัดสินใจสร ้างคฤหาสน์บนภูเขาตะวันตก แม้ว่า
จะไม่มน ้ ร ้อน, ทีเพาะปลู
ี าพุ ่ กดีๆ, หรือสภาพแวดล ้อมทีสวยงามที่ ่
ภูเขาตะวันตก แต่มน ั เป็ นสถานทีที่ ท่ าให ้นางรู ้สึกเหมือนว่าได ้อยู่
ใกล ้กับลูกชายคนเล็กมากขึนซึ ้ งนั
่ ่ นเป็ นสิงเดี
่ ยวทีนางต่ ้องการ ! (
ผูแ้ ต่ง : มิน่าลูกคนรองถึงได ้ไม่พอใจ ในฐานะแม่นางร ักลูกชายคน
เล็กมากกว่าจริงๆ ยิงไปกว่ ่ านั้นนางก็ลาเอียงแบบสุดๆเลยด ้วย ! )
 ่ งหวั
เมือจิ ้ งเฟยตัดสินใจแล ้วก็แทบเป็ นไปไม่ได ้ทีจะเปลี
่ ่
ยนใจนางได ้
ตราบใดทีมั่ นสมเหตุสมผล คนส่วนใหญ่ก็ไม่อยากทาให ้นาง
่ าวไปถึงเมืองหลวง จิงอ๋
ผิดหวัง เมือข่ ้ องก็เห็นด ้วยทันที อย่าว่าแต่
คฤหาสน์หลังเล็กๆสักหนึ่ งหลังเลย ต่อให ้นางต ้องการสร ้าง
คฤหาสน์ 3-5 หลัง ตราบใดทีหวั ่ งเฟยมีความสุข มีหรือทีจิ ่ งอ๋
้ องจะ
ไม่เต็มใจจ่ายเงินสร ้างคฤหาสน์พวกนั้นให ้นาง

้ องระดมภูมส
ผลก็คอื จิงอ๋ ิ ถาปนิ กจานวนหนึ่ งจากกรมโยธา , จ ้าง
สถาปนิ กทีมี ่ ชอเสี
ื่ ยงหลายคนในเมืองหลวง , และส่งทุกคนมาที่
เมืองถังกูพ
่ ร ้อมด ้วยช่างฝี มือ เขาใช ้ประโยชน์จากวันพักผ่อนของ
เขาหยุดงานอีก 10 วันและไปทีเมื ่ องถังกูเ่ พือจั
่ ดการในช่วงเริมต
่ ้น
โครงการด ้วยตัวเอง

้ งเฟยตัดสินใจสร ้างคฤหาสน์บนเนิ นเขาใกล ้กับหมู่บ ้านตง

จิงหวั
่ ไ่ ม่ไกลจากทีพั
ชานซึงอยู ่ กของฮูหยินฝาง หมอทีมากั
่ ้ งเฟย
บจิงหวั
ก็พูดว่ามันดีกบั สุขภาพของหวังเฟยในการปี นภูเขาและออกกาลัง
กายเป็ นประจา
 ้ องย่อมเห็นด ้วยอยูแ่ ล ้ว เขาพาภูมส
จิงอ๋ ิ ถาปนิ กกับช่างไปเลือก
่
สถานทีบนภู เขาตะวันตกทีมี ่ ฮวงจุ ้ยดีเยียมด
่ ้วยตัวเอง มันหันหน้า
ไปทางทิศใต ้และหันหลังไปทางทิศเหนื อ หลังจากนั้นเขาก็จ ้าง
่
คนงานเพิมจากหมู ่บ ้านใกล ้ๆ ภายในไม่กวัี่ นการก่อสร ้างก็เริมต
่ ้น
้
ขึนอย่างเต็มกาลัง

้ องกลัวว่าถนนบนภูเขาทีเป็
ระหว่างทางกลับเมืองถังกู่ จิงอ๋ ่ นหลุม
เป็ นบ่อจะทาให ้หวังเฟยสุดทีร่ ักของเขาต ้องลาบาก เขาจึงสังให
่ ้คน
มาซ่อมถนน ช่างก่อหินถูกจ ้างมาเป็ นพิเศษเพือซ่่ อมแซมส่วนที่
่ ดของถนนบนภูเขา ต่อให ้ต ้องแกะสลักพวกเขาก็ต ้อง
ขรุขระทีสุ
แกะสลักให ้เรียบและได ้ระดับสม่าเสมอ

่ คา่ ตอบแทนมากชายฉกรรจ ์ทังหลายก็

เมือมี ้ พากันมา จิงอ๋้ องมีเงิน
มากมายเหลือเฟื ออยูแ่ ล ้ว พวกเขาจึงสามารถเสนอค่าแรงสูงๆได ้
แม้วา่ จะมีระยะเวลาในการก่อสร ้างทีจ่ ากัด แต่มน
ั ก็ยงั ดึงดูดผูค้ นได ้
อยูด ่
่ ี การก่อสร ้างถนนดาเนิ นไปได ้เร็วมาก ตอนทีแตงโมของ
่
ครอบคร ัวเสียวเฉ่ าหมดไปจากตลาด ก็มถ ่
ี นนเรียบทีตรงจาก
 ่ อง เมือก่
หมู่บ ้านตงชานไปทีเมื ่ อนรถม้าเคยใช ้เวลาเดินทาง
่ั
มากกว่า 1 ชวโมง ้ ้เวลาไม่ถงึ 45 นาที ชาวบ ้านทุก
แต่ตอนนี ใช
คนในละแวกใกล ้เคียงพากันยกย่องจิงอ๋้ องสาหร ับการทาเรืองดี
่ ๆ
เช่นนี ้

่
พูดถึงหมู่บ ้านตงชาน เมือพวกเขาได ้ยินว่ามีทา่ นอ๋องมาสร ้าง
คฤหาสน์ในหมู่บ ้านของพวกเขา พวกเขาก็รู ้สึกทังเป็ ้ นเกียรติทง้ั
กระวนกระวายใจ พวกเขากลัวว่าขุนนางระดับสูงจะเกิดชอบทีดิ ่ น
้
ผืนเล็กๆของพวกเขาขึนมาและยึ ดเอามันไป เมือเห็่ นว่าชนชนสู้ั ง
คนนั้นเลือกทีบนภู
่ เขาตะวันตก พวกชาวบ ้านของหมู่บ ้านตงชานก็
้
ค่อยรู ้สึกโล่งใจขึนมา

้ วหน้าหมู่บ ้านตงชานเดินยืดไปทุกทีเลยที
ตอนนี หั ่ เดียว หมู่บ ้านตง
้ อั
ชานต ้องเป็ นพืนที ่ นมีคา่ ทีมี
่ ฮวงจุ ้ยทียอดเยี
่ ่
ยมแน่ ้ั าไมคน
ไม่งนท
หลายคนของราชวงศ ์ถึงชอบทีนี ่ ่ มากกันล่ะ ?

้ องหลายครง้ั เขา
หัวหน้าหมู่บ ้านติดต่อกับผูด้ แู ลตาหนักของจิงอ๋
้ องค่อนข ้างมีเหตุผลและไม่มน
รู ้สึกว่าคนร ับใช ้ของตาหนักจิงอ๋ ี ิ สยั ที่
ไม่ดอี ย่างคนร ับใช ้ของบ ้านชนชนสู ้ั งอืนๆ
่
หัวหน้าหมู่บ ้านส่งของดีๆมากมายให ้กับผูด้ แู ลเป็ นการส่วนตัวและ
่ ๆเกียวกั
ขอให ้เขาพูดสิงดี ่ บหมู่บ ้านตงชานต่อหน้าเจ ้านายของพวก
เขา ตามคากล่าวทีว่่ า : ‘ ง่ายกว่าทีจะเพลิ
่ ดเพลินไปกับสายลม
่
ขณะทีเอนพิ งต ้นไม้ใหญ่ ‘ ในอนาคตถ ้ามีคนโง่เขลามาก่อปัญหา
ในหมู่บ ้านตงชาน คนในคฤหาสน์บนภูเขาจะไม่สนใจเชียวเหรอ ?

คฤหาสน์บนภูเขาของจิงอ๋ ้ องกาลังอยูร่ ะหว่างการก่อสร ้าง แตงโม

ี่
ของครอบคร ัวหยูทขายมาเดื อนกว่าในทีสุ ่ ดก็ขายออกไปจนหมด
้ คืนนั้นเมือหยู
เกลียง ่ ่
เสียวเฉ่ าเอาสมุดบัญชีออกมาบวกจานวนเงิน
้
ทังหมด ้
ทังครอบคร ัวก็พากันทาสีหน้าตกตะลึง

่ นาหิ
เมือมี ้ นศักดิสิ์ ทธิเป็
์ นไอเทมสุดโกง ไร่แตงโมแต่ละหมู่จงึ ได ้
ผลผลิตมากกว่า 1 หมืนช ่ ง่ ั ดังนั้นทีดิ
่ น 3 หมู่ก็มแี ตงโมมากกว่า 3
หมืน ่ 5 พันชง่ ั ! นอกจากขายในร ้านแตงโมของตัวเองแล ้ว พวก
เขายังขายส่วนหนึ่ งให ้กับหวังเอ ้อร ์โก่วและลุงของเสียวเฉ่ ่ าในราคา
ขายส่งด ้วย พวกเขาขายส่งแตงโมเกือบหมืนช ่ ง่ ั ถ ้าคานวนจาก 1
่ั
ชงราคา ้
150 อีแปะ ทังหมดก็ จะเป็ น 1 พัน 5 ร ้อยตาลึง ส่วนที่
เหลืออีก 2 หมืน ่ 5 พันชงเอาไปขายปลี
่ั กทีร่ ้านแตงโมในราคาทีสู ่ ง
 ่
กว่าเล็กน้อย จากการคานวนอย่างง่ายๆของเสียวเฉ่ า พวกเขาได ้
่ าลึง !!
เงินมาเกือบหมืนต

้
หยูไห่กลืนนาลายและสู ่ านมานี ยุ้ ง่ มาก
ดหายใจเข ้าลึกๆ เดือนทีผ่
แต่เขาไม่เคยคิดว่าการปลูกแตงโมจะทากาไรได ้มากขนาดนี ้ !

่
เสียวเฉ่ ้
าหยิบธนบัตรขึนมาปึ กหนึ่ ง เธอฝากกาไรในแต่ละวันของ
ร ้านไว ้ในธนาคารของเมือง จานวนทีน้ ่ อยทีสุ
่ ดของธนบัตร 1 ใบก็
คือ 100 ตาลึง ขณะทีจ่ านวนทีมากที
่ ่ ดก็คอื 500 ตาลึง เมือ
สุ ่
ครอบคร ัวหยูเห็นธนบัตรปึ กหนาหนักนั่น พวกเขาก็รู ้สึกเหมือนฝัน

่ ทีแล
ครึงปี ่ ้ว พวกเขายังอยูก ่ น
ั แบบยากจนข ้นแค ้น แม้แต่ธญ
ั พืช
้
หยาบก็แทบจะไม่พอกิน ตอนนี พวกเขากลายเป็ นคนรวยทีมี่ เงิน
่ าลึงเงินไปแล ้ว ! แม้แต่ในเมือง เงินหมืนต
เป็ นหมืนต ่ าลึงก็นับว่าเป็ น
่
เงินจานวนมากทีครอบคร ัวหนึ่ งจะมีได ้ !
 ่
หยูเสียวเฉ่ าเห็นสีหน้าตกตะลึงของคนในครอบคร ัวจึงพูดยิมๆว่้ า”
้ คะ ? อยากเก็บไว ้ใน
ท่านพ่อ ท่านแม่ ! จะทายังไงกับเงินนี ดี
ธนาคารหรือใช ้ซือบ ้ ้านกับทีดิ
่ น?“

ิ แล ้วพูดว่า ” เอาบางส่วนไปซ่อมบ ้านเก่า ส่วนเงินที่

หยูไห่คด
เหลือ……เราควรซือที ้ เพาะปลู
่ ่ น 3 หมู่
กดีๆใกล ้เมืองดีไหม ? ทีดิ
้ ดิ
ของครอบคร ัวเรามันเล็กเกินไป ! ถ ้าเราซือที ่ นเพิม
่ เราก็จะปลูก
้
แตงโมได ้มากขึนในปี หน้า…… “

นางหลิวเม้มปาก จากนั้นก็ยมและพู
ิ้ ดว่า ” ถ ้ามีร ้านเหมาะๆ เราก็
้ กสองสามร ้านได ้อีกด ้วย ร ้านค ้า 2 ร ้านของเสียวเฉ่
ซือสั ่ าอยูใ่ น
ทาเลดี ปล่อยให ้เช่าได ้ง่าย ร ้านแตงโมของเราเพิงปิ ่ ดแต่ก็มค ี นมา
ถามแล ้วว่าเราจะให ้เช่ารึเปล่า แค่เก็บเงินค่าเช่าหนึ่ งปี เราก็มี
รายได ้ประมาณ 1 พันกว่าตาลึงต่อ 1 ร ้านแล ้ว ถ ้าลูกๆมีกน ั คนละ
่
2 ร ้าน พวกเขาก็ไม่ต ้องกังวลเรืองการท ามาหากินในอนาคตแล ้ว
ละ ! “

้ ซอร
หยูไห่พยักหน้าช ้าๆอย่างเห็นด ้วย ” อืม ! งันก็ ื ้ ้านเพิมอี
่ กสัก
หน่ อย……ข ้าคิดว่าเราสามารถซือบ ้ ้านในเมืองได ้ด ้วยนะ ใน
อนาคตเราคงจะได ้ใช ้เวลาในเมืองมากขึน้ ถึงตอนนั้นเราจะได ้มีที่
พัก แต่นี่เป็ นบ ้านบรรพบุรษ ่
ุ ของเรา ต่อให ้ฉี โตวสร ้างชือให ้ตัวเอง
ด ้วยการเรียนได ้ เขาก็ยงั ต ้องกลับมาทีบ ่ ้านเกิดเพือเคารพบรรพ
่
บุรษุ อยูด
่ ี ! ” หยูไห่ยงั ยึดติดกับสถานทีที่ เขาเกิ
่ ดและเติบโตขึนมา ้

่
หยูเสียวเฉ่ ้ า ” งันก็
าพูดด ้วยรอยยิมว่ ้ ขยายบ ้านเก่าตอนฤดูใบไม้
ิ่ ส
ร่วง แต่สงที ่ าคัญทีสุ
่ ดตอนนี ก็
้ คอื การไถดินปลูกมันเทศ ! “

้
หยูไห่พยักหน้าซาๆและพู ดว่า ” ใช่แล ้ว ! พ่อมีความสุขมากจน
่ ไปเลย
เกือบลืมเรืองนี ้ ้ ต ้นฤดูร ้อนแล ้ว ถ ้าเราปลูกมันเทศ
! ตอนนี ก็
่
เราก็จะเก็บเกียวพวกมั นได ้ก่อนหิมะตก ! การปลูกแตงโมเป็ น
ความคิดทีดี ่ จริงๆ มันไม่กระทบกับฤดูเพาะปลูกเลย ! “

่
วันต่อมา หยูฮงั ขอให ้เสียวเฉ่ ้
าช่วยร ับซือของทะเลที ่ ้าน ส่วนตัว
บ
เขาไปทางานในไร่กบั พ่อแม่ หลังจากขุดเอาต ้นแตงโมออกแล ้ว
่
พวกเขาก็ใช ้เวลา 2 วันเต็มๆเพือไถที ่ น 3 หมู่ เสียวเฉ่
ดิ ่ าทาหน้าที่
เพาะต ้นกล ้ามันเทศ นี่ เป็ นเพราะเธอต ้องการใช ้นาหิ้ นศักดิสิ์ ทธิ ์
เพาะต ้นกล ้า ดังนั้นการร ับหน้าทีนี
่ จึ
้ งสะดวกต่อเธอในการใช ้ไอเทม
 ่
สุดโกงของเธอมากกว่า ถึงยังไงมันก็สายไปนิ ดหน่ อยทีจะปลู
กต ้น
กล ้าตอนนี ้

่
เสียวเฉ่ าทาการเพาะปลูกทีดิ ่ นใกล ้บ ้านเพือปลู
่ กต ้นกล ้าและ
ขอให ้หยูไห่ล ้อมพืนที ้ ด ่ ้วยรวไม้
้ั ไผ่เพือป้
่ องกันสัตว ์เล็กๆจากภูเขา
มาทาลายพืชผลในตอนกลางคืน เธอเอาเมล็ดมันเทศทีคั ่ ดไว ้อย่าง
ดีมาจัดเรียงไว ้อย่างเรียบร ้อยบนทีดิ ่ นทีไถแล
่ ้ว จากนั้นก็คลุมพวก
มันด ้วยดินอีกชนหนึ้ั ่ ง หลังจากปลูกเมล็ดแล ้ว เสียวเฉ่ ่ าก็รดนาใน้
้ ผสมน
ไร่ด ้วยนาที ่ ้ นศักดิสิ์ ทธิในปริ
าหิ ์ ่
มาณทีเหมาะสม โชคดีที่
้ นช่วงต ้นฤดูร ้อนและอุณหภูมค
ตอนนี เป็ ิ อ่ นข ้างเหมาะสมสาหร ับ
การงอกของเมล็ดมันเทศ ดังนั้นเธอจึงไม่ต ้องทาอะไรเพือร ่ ักษา
ความอบอุน ่ ให ้พวกมัน

่ วยลูกสาวเพาะเมล็ด หยูไห่ก็เอาแต่บ่นจู ้จีเรื

ตอนทีช่ ้ องที
่ พวกเขา
่
่ บการปลูกต ้นกล ้ามันเทศก่อน สงสัยว่านี่ จะทาให ้
ควรจะคิดเกียวกั
่
การเพาะปลูกล่าช ้าไปหรือเปล่า และอืนๆ

โชคดีทเสีี่ ยวเฉ่
่ ิ ศักดิสิ์ ทธิเป็
ามีหน ์ นอาวุธลับ ปกติจะใช ้เวลาเพาะ
ต ้นกล ้ามากกว่า 1 เดือน แต่สาหร ับเธอกลับใช ้เวลาแค่ 10 กว่าวัน
เท่านั้น นอกเหนื อจากการใช ้นาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิแล
์ ้ว ตัวหินศักดิสิ์ ทธิ ์
่
เองก็ชว่ ยได ้มาก เสียวเฉ่ ่ ้มัน ‘ ใช ้พลัง ‘ กับต ้นกล ้าทุกวัน
าสังให
่ งแกร่งช่วยเร่งการเจริญเติบโตของมันเทศ
พลังงานทีแข็

่ อนต่อมา พอหยูไห่ถก
ครึงเดื ู ลูกสาวเร่งให ้ไปรวบรวมต ้นกล ้ามัน
เทศและเอาพวกมันไปปลูกในไร่ เขาถามด ้วยความประหลาดใจว่า
” ต ้นกล ้ามันเทศโตเร็วขนาดนั้นได ้ยังไง ? นี่ มัน 20 วันเองนะ เฉ่ า
เอ ้อร ์ วิธเี พาะต ้นกล ้าของลูกดีจริงๆ มันช่วยประหยัดเวลาได ้เยอะ
เลย ! “

่
หยูเสียวเฉ่ าตอบอย่างคลุมเครือว่า ” น่ าจะเป็ นเพราะว่าอุณหภูมิ
้
กับปริมาณนาฝนช่ ้
วงนี เหมาะสมพอดี น่ะค่ะ อากาศดีสาหร ับพืช
ต ้นกล ้าก็เลยโตเร็ว ดูเหมือนฝนกาลังจะตกเลย รีบทางานเร็วๆ
ดีกว่าค่ะ พยายามปลูกมันเทศให ้หมดก่อนทีฝนจะตก่ !“

่
หยูไห่เลิกคิดเรืองระยะเวลาเติ
บโตของต ้นกล ้ามันเทศ เขารวบรวม
่ ทังครอบคร
ต ้นกล ้ามันเทศชุดแรกทันทีและส่งพวกมันไปปลูกทีไร่ ้ ัว
ช่วยกันทางานจึงหว่านต ้นกล ้ามันเทศเสร็จในเวลาไม่ถงึ 1 วัน คืน
นั้นฝนตก พวกเขาจึงไม่ต ้องรดนาในไร่
้
 ้ ้วยนาหิ
หลังจากได ้ร ับการหล่อเลียงด ้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ ต ้นกล ้ามันเทศไม่
เพียงทนต่อความแห ้งแล ้งและความร ้อนเท่านั้น แต่มน ั ยังทนต่อโรค
และแมลงอีกด ้วย มันเทศในไร่ของครอบคร ัวหยูดแู ตกต่างกันไปทุก
วันและเติบโตได ้ดีมาก ชาวบ ้านทุกคนต่างชมเชยหยูไห่ทเป็ ี่ น
่
เกษตรกรทียอดเยี ่
ยม

่
วันต่อๆมาครอบคร ัวของเสียวเฉ่ าอยูอ ่ ย่างมีความสุข นางจางยังคง
่
มีความกลัวอยู่ เธอจึงไม่กล ้ามาก่อปัญหา แม้วา่ นางหลีจะเข ้ามาตี
สนิ ทกับนางหลิวอย่างหน้าไม่อาย แต่นางก็ไม่กล ้าทาตัวร ้ายกาจ
เนื่ องจากกลัวพ่อแม่บญ ่
ุ ธรรมของเสียวเฉ่ า

ฮูหยินฝางลงหลักปักฐานในหมู่บ ้านตงชานและไม่คอ ่ ยกลับไปที่

้
บ ้านในเมือง ทังสองครอบคร ัวอาศัยอยูใ่ กล ้กัน พวกเขาจึงมี
้ อยๆ
ปฏิสมั พันธ ์กันมากขึนเรื ่ ่
เวลาทีครอบคร ัวหยูทางานยุง่ ฮูหยิ
่
นฝางจะเปลียนเสื ้
อผ้าที ่ หราออกเพือมาช่
หรู ่ วยเก็บผัก ดูแลสวนผัก
และอะไรทานองนั้นด ้วย
หลังจากชีวต ่ ยบสงบผ่านไปเกินหนึ่ งเดือน ฮูหยินฝางก็ตกหลุม
ิ ทีเงี
ร ักวิถช
ี วี ต ่ อนคลายและสบายๆนี ้ ทุกๆวันนางจะปี นขึนภู
ิ ทีผ่ ้ เขา เดิน
เล่นบนชายหาด ไปเก็บอาหารทะเลกับพวกเด็กๆ และจากนั้นก็
่
เปลียนอาหารทะเลที ่
นางเก็ บมาเป็ นอาหารสุดหรูอร่อยๆ……ฮูหยิ
นฝางรู ้สึกผ่อนคลายมากทังร่ ้ างกายและจิตใจ นางมีความสุข
มากกว่าตอนทีต ่ ้องวางท่าเป็ นชนชนสู้ั งเพือให
่ ้คนทุกประเภทใน
เมืองหลวงดูอยู่ทก ุ วันไม่วา่ นางจะชอบหรือไม่ชอบก็ตาม
 ตอนที่ 202 โรคทีพู
่ ดไม่ได้
https://novel-lucky.com

อาจจะเป็ นเพราะสภาพแวดล ้อมหรืออารมณ์ของนาง แต่ด ้วยซุป

่ กสาวบุญธรรมของนางทาให ้ทุกวัน ฮูหยินฝางทีอยู
บารุงทีลู ่ ใ่ น
ึ้
หมู่บ ้านตงชานเป็ นเวลา 3 เดือนก็รู ้สึกว่าสุขภาพของนางดีขนมาก
่
ความเจ็บป่ วยเล็กๆของผูห้ ญิงหลายอย่างทีนางเคยเป็ นในอดีตดู
เหมือนจะหายไปตังแต่้ นางเริมอาศั
่ ยอยูใ่ นหมู่บ ้านตงชาน

้
ผิวของนางดูขาวเนี ยนมากขึนและดู ออ ้
่ นเยาว ์ขึนหลายปี ครง้ั
ล่าสุดภรรยาของผูพ ้ พ
ิ ากษามณฑลพูดว่านางดูไม่เหมือนคนทีอายุ ่
34-35 ปี เลย แต่ดเู หมือนคนอายุนอ้ ยกว่า 30 ปี มากกว่า !
่ ดี
หมู่บ ้านตงชานเป็ นสถานทีที ่ มากในการดูแลร ักษาตัวเอง !

้ อมั
ฝางซือเจินเชื ่ ่นอย่างหนักแน่ นว่าเสียวเฉ่
่ าคือดาวนาโชคของ
พวกเขา นับตังแต่ ้ เขากินอาหารทีเสี่ ยวเฉ่
่ าทา เขาก็รู ้สึกว่าแม้แต่
่ งทีสุ
พ่อคร ัวทีเก่ ่ ดในโลกก็ไม่สามารถสู ้ฝี มือทาอาหารลูกสาวของ
เขาได ้ นอกจากนั้นหลังจากภรรยาของเขามาทีนี ่ ่ ลูกสาวทีกตั
่ ญญู
ของเขาก็เริมท ่ าอาหารยาให ้พวกเขา อาหารยาทีลู ่ กสาวของเขา
 ่
ทามีประสิทธิภาพมากกว่าใบสังยาที
ได่ ้ร ับจากแพทย ์หลวงและหมอ
่ งพวกนั้นซะอีก !
ชือดั

หลังจากอยูใ่ นสนามรบมาหลายปี เขาได ้ร ับบาดเจ็บภายใน

มากมาย เมือก่ ่ อนเขาจะเจ็บปวดไปจนถึงกระดูกในช่วงทีครึ ่ มฟ้
้ า
้
ครึมฝน ่ นหวัด , หรือช่วงทีเหนื
, ช่วงทีเป็ ่ ่ อยมากเกินไป หลังจาก
ได ้ร ับการบารุงจากลูกสาวของเขาแล ้ว แม้แต่ตอนทีอาบน ่ ้ น
าเย็
่
จากสระเย็นๆ เขาก็แค่รู ้สึกสดชืนอย่ ่
างเดียว ไม่ได ้รู ้สึกอย่างอืนเลย
ลูกสาวของเขาบอกว่าถ ้าเขาร ักษาสุขภาพเป็ นระยะเวลาหนึ่ ง
บาดแผลเก่าและอาการเจ็บป่ วยของเขาก็จะหายได ้และบางที……
ฮีๆ่ เขาอาจจะให ้น้องชายกับเธอได ้

่
อะแฮ่ม ! เรืองของการให ้กาเนิ ดลูกนั้นขึนอยู
้ ก
่ บั สวรรค ์ ถึงเขาจะ
้
บอกว่าทุกอย่างขึนอยู ก
่ บั โชคชะตา เขาก็มก ั จะรู ้สึกว่าชีวต ่ มี
ิ ทีไม่
ลูกของตัวเองนั้นไม่ใช่ชวี ต ่
ิ ทีสมบู รณ์แบบ เขาสนใจเรืองนี ่ เป็
้ น
ี่
พิเศษก็เพราะตัวเขาคือสาเหตุทภรรยาของเขาไม่ มลี ก
ู มาฝังนาง
่
ตอนทีนางตายในอนาคต และทาให ้เขาไม่สามารถมองหน้าเพือน ่
ร่วมงานหลายคนของเขาได ้
 ่
หมอดูเคยบอกว่าเขามีความเสือมถอยอยู ม
่ ากมายในชีวต ิ ของเขา
แต่มก ่
ั จะมีคนคอยช่วยเขาเปลียนหายนะให ้เป็ นความโชคดีได ้
ถ ้า……ลูกสาวของเขาสามารถร ักษาโรคทีพู ่ ดไม่ได ้ของเขาได ้ เธอ
่ ้จริงของเขา !
ก็คอื ผู ้มีพระคุณทีแท

่
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่วา่ เขาไม่เชือในตั วลูกสาว เธอเรียนหมอกับ
หมอประจาหมู่บ ้านอยูช ่ ว่ งหนึ่ ง ดังนั้นเธอก็น่าจะมีความสามารถใน
การทาอาหารยาเพือบ ่ ารุงสุขภาพได ้ แม้แต่หมอหลวงก็ยงั ไม่
สามารถร ักษาอาการเป็ นหมันของเขาทีได ่ ้มาหลังจากอยูใ่ นสนาม
รบมาหลายปี ได ้ ลูกสาวของเขาอายุแค่ 10 ขวบ เธอจะเก่งกว่า
พวกหมอหลวงแก่ทมี ี่ ผมและเคราสีขาวได ้ยังไง ?

แต่ลก ่
ู สาวของเขาต ้องการช่วยดูแลสุขภาพให ้เขาเพือแสดงความ
กตัญญูของเธอ เขาต ้องสนับสนุ นและให ้ความร่วมมืออย่างไม่มี
่
เงือนไข ่ ให ้ลูกสาวของเขาต ้อง
และไม่แสดงความสงสัยเพือไม่
เสียใจ

ดังนั้นฝางซือเจินกั
้ บฮูหยินฝางจึงกินอาหารยาทีเสี
่ ยวเฉ่
่ าทาให ้ด ้วย
่ ยวเฉ่
ตัวเองอย่างเอร็ดอร่อยทุกวัน อาหารยาทีเสี ่ าทาไม่ได ้มีรสชาติ
เหมือนยาสมุนไพรเลย มันอร่อยมากจริงๆ พวกเขาจึงกินมันอย่าง
เต็มใจมากๆ

่
หลังจากปลูกมันเทศในไร่ของครอบคร ัวแล ้ว เสียวเฉ่ าก็วา่ งงานไม่
มีอะไรทา ครอบคร ัวของเธอแบ่งงานทีบ ่ ้านกันทา หยูฮงั ยัง
่ ับซืออาหารทะเลให
ร ับผิดชอบเรืองร ้ ่
้กับโรงงานเครืองปรุ งของ
่
ตระกูลโจวกับอาสาม เสียวเหลี ยนไปขายอาหารตุ๋นทีท่ ่ าเรือทุกวัน
่
ขณะทีนางหลิ วก็ร ับผิดชอบดูแลสวนผักและงานบ ้าน หยูไห่พ่อของ
เธอก็ชว่ ยภรรยาดูแลสวนผักหรือออกทะเลไปจับปลาทีมี ่ คา่ ตามคา
่
ชวนของหลิวชวนจู ้เพือนสนิ ทของเขา แม้ว่าครอบคร ัวของเขาจะ
ไม่ได ้ขาดแคลนเงินอีกต่อไปแล ้ว แต่เขาก็ยงั สนุ กกับอาชีพเดิม
ของเขา

่
หยูเสียวเฉ่ ่ มอ
าจึงเป็ นคนเดียวในบ ้านทีไม่ ี ะไรทา ดังนั้นเมือเธอรู
่ ้ว่า
พ่อบุญธรรมของเธอไม่สามารถมีลก ู ได ้เพราะบาดแผลเก่าของเขา
เธอจึงมุ่งความสนใจไปทีสุ ่ ขภาพของพ่อแม่บญ ุ ธรรมของเธอ เธอ
มุ่งมั่นทีจะได
่ ้น้องในปี หน้า
อืม……ฉี โตวก็อายุ 6 ขวบแล ้ว เป็ นความคิดทีไม่ ่ เลวเหมือนกันทีจะ ่
มีเจ ้าก ้อนนุ่ มนิ่ มตัวน้อยๆอีกคนในครอบคร ัวของเธอ เอาล่ะ ! ด ้วย
้
ความคิดนี ของลู กสาวทาให ้หยูไห่กบั นางหลิวถูกบังคับให ้กินซุป
สมุนไพรทุกวันไปด ้วย

่
แม้วา่ หยูเสียวเฉ่ าจะไม่ได ้มั่นใจในความสามารถทางการแพทย ์ของ
ตัวเองมากนัก แต่เธอก็ม่นใจในหิ
ั นศักดิสิ์ ทธิอย่
์ างเต็มเปี่ ยม
่ อนถ ้าไม่ได ้หินศักดิสิ์ ทธิช่
เมือก่ ์ วยเอาไว ้ล่ะก็ การช่วยชีวต ิ พ่อของ
เธอคงเป็ นไปได ้ยากมาก ไม่ต ้องพูดถึงขาของเขาเลย ภาวะมีบุตร
ยากของพ่อบุญธรรมของเธอไม่ได ้มีแต่กาเนิ ด แต่เป็ นเพราะ
อาการบาดเจ็บทีเหลื ่ อทิงเอาไว
้ ่
้จากสนามรบ เมือเปรี ยบเทียบกับ
ตอนทีพ่ ่ อเธอโดนหมีกด ่ ก็
ั เรืองนี ้ เป็ นเรืองง่
่ ายๆเหมือนปอกกล ้วย
เข ้าปาก

ผลก็คอื เธอทุม ่ เทตัวเองทาอาหารยาทุกวันอย่างกระตือรือร ้น แม้วา่

ิ ศักดิสิ์ ทธิเป็
จะมีหน ์ นไอเทมสุดโกง แต่เพือให
่ ้มีประสิทธิภาพและตบ
่
ตาคนอืนๆได ่ พจรของพ่อบุญธรรม
้ เธอจึงเข ้าเมืองไปปรึกษาเรืองชี
 ่ งอย่างหมอซุน พวกเขาทางานร่วมกันเพือคิ
กับหมอชือดั ่ ดหายาที่
ี่ ดสาหร ับร่างกายของเขา
มีประโยชน์ทสุ

หมอซุนมีความประทับใจต่อครอบคร ัวหยูอย่างลึกลา้ โดยเฉพาะ

่ กหญิงตัวเล็กๆทีอยู
อย่างยิงเด็ ่ ต่ รงหน้าของเขา เธอป่ วยมาตังแต่้ อยู่
่ นการร ักษาทียากที
ในครรภ ์ซึงเป็ ่ ่ ด เธอควรจะล ้มป่ วยและต ้องพึง่
สุ
่
ยาเพือความอยู ่ ทสุ
ร่ อด และต่อให ้เป็ นยาทีดี ี่ ดเธอก็จะไม่สามารถมี
ชีวต
ิ อยูเ่ กิน 10 ขวบได ้ แต่ดเู ธอตอนนี ซิ ้ ไม่เพียงเปล่งประกาย
สุขภาพดีและยังมีชวี ต ่ ย่างแข็งแรงเท่านั้น แต่เธอยังเรียนเรือง
ิ อยูอ ่
ยาอย่างจริงจังอีกด ้วย

ถัดมาก็พ่อของเด็กหญิงคนนี ้ ตอนนั้นร่างกายของเขาครึงหนึ ่ ่ง
เกือบถูกหมีทาลาย ต่อให ้ตัดขาก็ยงั ยากทีจะร ่ ักษาชีวต ิ เขาเอาไว ้
้ นยังไงล่ะ ? ไม่เพียงร ักษาชีวต
ได ้ ตอนนี เป็ ิ เอาไว ้ได ้เท่านั้น แต่ขา
ของเขาก็ยงั อยูด ่ อี ก
ี ด ้วย เขาเดินทางระหว่างหมู่บ ้านตงชานกับ
เมืองถังกูท
่ กุ วันด ้วยท่าทางแข็งแรงกระฉับกระเฉง ดูมช ี วี ต
ิ ชีวา
อย่างมาก !
นอกจากนี ยั ้ งมีแม่ของเด็กผูห้ ญิงคนนี ที ้ ป่่ วยเรือร
้ ังเพราะไม่ได ้พัก
ฟื ้นอย่างเหมาะสมในช่วงหลังคลอด นอกจากนี นางยั ้ งเหนื่ อยล ้า
และขาดสารอาหารมาเป็ นเวลาหลายปี จึงมีปัญหาสุขภาพ
มากมาย สิงที ่ ส่ าคัญทีสุ ่ ดคือตามการวินิจฉัยของเขา ภรรยาของ
ครอบคร ัวหยูมอ ี าการเริมต ่ ้นของวัณโรคแล ้ว ในยุคนี การร ้ ักษาวัณ
่ าย นอกจากนั้นมันไม่เพียงเป็ นโรคทีติ
โรคไม่ใช่เรืองง่ ่ ดต่อง่าย
เท่านั้น แต่คนทีเป็ ่ นก็สามารถตายได ้ด ้วย ! แต่ดน ู างตอนนี ซิ ้
หลังจากพักฟื ้นอยูช ่ ว่ งหนึ่ งพร ้อมกับกินยาทีเขาสั
่ ง่ ปัญหาสุขภาพ
้
ทังหมดของนางก็ หายไป ขนาดวัณโรคก็ร ักษาหาย ! เขาเกือบคิด
ว่าความสามารถทางการแพทย ์ของเขาไม่ดแี ละวินิจฉัยผิดพลาด
แล ้ว !

ไม่ได ้อวดตัวนะ แต่ทก

ั ษะทางการแพทย ์ของเขา ซุนจ ้งชิว ถือได ้ว่า
้ั า ถึงจะไม่ถงึ หมืนคน
อยูใ่ นระดับหมอชนน ่ แต่เขาตรวจคนไข ้มา
เป็ นพันๆคนแล ้วอย่างแน่ นอนและไม่เคยผิดพลาดเลย แต่สาหร ับ
คนของครอบคร ัวหยูทง้ั 3 คนนี เขากลั
้ ้
บวินิจฉัยผิดทังหมด

เป็ นไปได ้ไหมว่า……ครอบคร ัวหยูได ้ร ับพรจากเทพเจ ้า ? หรือมีวธิ ี

ทาให ้คนตายฟื ้นคืนชีพ ? แต่ก็น่ ันแหละ ครอบคร ัวหยูเป็ นเพียง
ชาวประมงธรรมดาๆ ถ ้าพวกเขารู ้วิธฟ ี ื ้นคืนชีพจริงๆ จะไม่มข
ี า่ ว
 ่ านมา ? ในกรณี นีอาจกล่
เลยได ้ยังไงตลอดหลายปี ทีผ่ ้ าวได ้ว่า
ครอบคร ัวหยูได ้ร ับพรจากเทพเจ ้า พวกเขาจึงไม่ตาย !

คนสมัยก่อนนั้นเกรงกลัวและนับถือกราบไหว ้ปี ศาจและเทพเจ ้า

่ งเดิ
แม้วา่ หมอซุนจะเป็ นหมอ แต่เขาก็หนี ไม่พน้ ความเชือดั ้ มนี ้ ผล
่
ก็คอื เขาได ้ช่วยเหลือเธออย่างเต็มทีในการให ้คาปรึกษากับหยูเสียว ่
เฉ่ า ในระหว่างการปรึกษาหารือนั้น หมอซุนอดประหลาดใจกับ
่ นเอกลักษณ์ของหยูเสียวเฉ่
มุมมองทีเป็ ่ าในการปฏิบต ั ท
ิ าง
การแพทย ์บางอย่างไม่ได ้

ในชาติกอ ่
่ นเสียวเฉ่ ามีความรู ้ทางการแพทย ์แค่เพียงผิวเผินเท่านั้น
ี ารมากมายในการดูแลร ักษาสุขภาพทางอินเตอร ์เน็ ตซึง่
แต่มวี ธิ ก
่ เธอได
เป็ นสิงที ่ ่ ว่ งหนึ่ ง เทคนิ คการดูแลสุขภาพของคน
้ศึกษาอยูช
่ หลังมากมายคือผลจากการศึกษาเป็ นพันๆปี จึงไม่น่าแปลกใจที่
รุน
หมอซุนซึงเป็ ่ นหมอชือดั ่ งจะชืนชมเธออย่
่ างมาก !
หลังจากปรึกษากันอยูพ ั หนึ่ ง ทัศนคติของหมอซุนทีมี
่ ก ่ ตอ ่
่ เสียวเฉ่ า
่
ก็เปลียนไปโดยไม่ ้ั
รู ้ตัว บางครงแผนการร ่ ยวเฉ่
ักษาทีเสี ่ าแนะนายัง
ไม่สมบูรณ์เท่าไรนัก แต่มน ั ก็สร ้างแรงบันดาลใจให ้กับเขามากมาย
ดังนั้นทุกครงที้ั เสี
่ ยวเฉ่
่ ามา หมอซุนจึงมาต ้อนร ับเธอเองแม้วา่ เขา
จะยุง่ อยูก
่ ็ตาม

่ ท
สิงนี ้ าให ้ลูกศิษย ์ลูกหาของเขางุ นงงเป็ นอย่างมาก ‘ ด ้วย
ความสามารถทางการแพทย ์และชือเสี ่ ยงของอาจารย ์ ( อาจารย ์
ของอาจารย ์ ) ขนาดตอนทีพวกชนช ่ ้ั งและขุนนางจากเมือง
นสู
หลวงมาหา เขายังดูเย็นชาและไม่แยแสเลย แล ้วเด็กผูห้ ญิงคนนี ้
พิเศษยังไงถึงได ้ทาให ้อาจารย ์ ( อาจารย ์ของอาจารย ์ ) ปฏิบตั ต
ิ อ
่
เธอแตกต่างจากคนอืนๆได ่ ้? ‘

่
หยูเสียวเฉ่ าเดินทางไปกลับระหว่างหมู่บ ้านตงชานกับร ้านยาถงเห
่
รินในเมืองบ่อยๆเพือหาทางร ักษาโรคเก่าของพ่อบุญธรรม วันนี ้
่
เสียวเฉ่ ่ งอ๋
าขับเกวียนลาไปตามถนนเรียบกว ้าง การทีจิ ้ องมาสร ้าง
คฤหาสน์บนภูเขาตะวันตกนั้นเป็ นประโยชน์มากจริงๆ เพราะอย่าง
น้อยพวกเขาก็ทาให ้ถนนจากหมู่บ ้านตงชานไปยังเมืองถังกูด ่ กี ว่า
่ อนมาก โดยเฉพาะอย่างยิงในส่
เมือก่ ่ วนของถนนบนภูเขาทีผ่ ่ าน
 ่
ภูเขาตะวันตก เธอไม่รู ้สึกเหมือนจะอ ้วกเอาเครืองในออกมา
เนื่ องจากถนนทีเป็
่ นหลุมเป็ นบ่ออีกต่อไป

่
เสียวเฉ่ ้ั อเดือนบนถนนสายนี ้
าต ้องเดินทางอย่างน้อย 7-8 ครงต่
ดังนั้นเธอจึงคุ ้นเคยกับถนนสายนี มานาน
้ ้
หลังจากถูกเธอเลียงดู
ลาทีชื่ อเจ
่ ้าเทาตัวนี ก็
้ ฉลาดมาก มันไม่ต ้องให ้ใครนาทางก็สามารถ
เดินทางกลับจากเมืองไปถึงบ ้านได ้ด ้วยตัวเอง

่
หยูเสียวเฉ่ ่ ่ งไขว่ห ้างอยูบ
าทีนั ่ นเกวียนลาอดหัวเราะออกมาดังๆ
่ ดถึงสิงที
ไม่ได ้เมือคิ ่ หมอซุ
่ ่
นพูดเกียวกั บเคสของพ่อบุญธรรมของ
เธอ หลังจากทางานหนักมา 3 เดือน ในทีสุ ่ ดร่างกายของพ่อบุญ
ธรรมก็กลับมาแข็งแรงและคึกคัก……แค่กๆ……ขออภัยทีใช ่ ้คาผิด !
แต่มนั เป็ นความจริง หมอซุนพูดว่าโรคเก่าของพ่อบุญธรรมของ
เธอร ักษาหายแล ้ว เขาจะมีลก ู ไม่ช ้าก็เร็ว !

่ านมานี ้ พ่อแม่บญ
ในช่วง 3 เดือนทีผ่ ุ ธรรมของเธอปฏิบต ั ต
ิ อ่ เธอ
่
ดีกว่าทีพวกเขาจะท ากับลูกๆของตัวเองซะอีก พ่อของเธอมักจะบ่น
่ า ” เฒ่าฝางทาทุกอย่างทีพ่
อย่างขมขืนว่ ่ อคนหนึ่ งจะทาได ้แล ้ว พ่อ
่ นพ่อจริงๆกลายเป็ นเครืองประดั
ทีเป็ ่ บไปแล ้ว “
แม่บญุ ธรรมของเธอดูแลเธอในทุกๆทางทีท ่ าได ้ ตังแต่
้ เสือผ้
้ าไป
จนถึงถุงเท ้าและรองเท ้า นางเย็บพวกมันด ้วยตัวเองและไม่เคย
่ วยเลย แม่บญ
ขอให ้คนอืนช่ ุ ธรรมของเธอไม่เพียงกระตือรือร ้นทีจะ่
แต่งตัวให ้เธอเท่านั้น แต่ยงั สอนกฎและมารยาทของหญิงสาวผูส้ งู
์ ้อีกด ้วย…… สามีภรรยาคูน
ศักดิให ้ งว่าพวกเขาจะควักเอาหัวใจ
่ ี หวั
่ ยวทีเธอท
มามอบให ้เธอได ้ สิงเดี ่ าให ้พ่อแม่บญ ุ ธรรมของเธอได ้ก็
คือช่วยฟื ้นสุขภาพของพวกเขา พวกเขาจะได ้ให ้กาเนิ ดลูกของ
่
ตัวเองเพือชดเชยความเสี ยใจในใจของพวกเขาได ้

พ่อแม่บุญธรรมของเธออาจพูดว่าพวกเขาไม่หวังอะไรมาก แต่เธอ
รู ้สึกได ้อย่างช ัดเจนถึงความปรารถนาและความคาดหวังทีจะมี ่ ลก ู
ของพวกเขา เนื่ องจากเธอพูดว่าเธอสามารถร ักษาโรคทีพู ่ ดไม่ได ้
ของพ่อบุญธรรมได ้ พ่อแม่บญ ุ ธรรมของเธอไม่ได ้ไม่ไว ้ใจเธอเพราะ
เป็ นเด็กเลย แต่กลับให ้ความร่วมมือกับเธอแทน พวกเขามีพลังและ
มีชวี ต ้
ิ ชีวาทังการพู ่ อนอีกด ้วย
ดและพฤติกรรมมากกว่าเมือก่
 ่
หยูเสียวเฉ่ ้ อด๋าของพ่อบุญธรรมเมือได
ากาลังคิดถึงรอยยิมเด๋ ่ ้ยินว่า
เขาสามารถมีลก ู ของตัวเองได ้…… ทันใดนั้นเจ ้าเทาก็ร ้องเตือน
ออกมา เกวียนลาสันอย่่ ่
างแรงจนเสียวเฉ่ ้
าเกือบกลิงตกจากเกวี ยน

เจ ้าเทานั้นปกติจะลากเกวียนอย่างราบรืนและมั
่ ่นคงมาก สิงนี
่ ไม่
้
้
เคยเกิดขึนมาก่ ้ ดอะไรขึน้ ? เสียวเฉ่
อน แล ้ววันนี เกิ ่ าเงยหน้าขึน้
และเตรียมพร ้อมจะตรวจสอบสถานการณ์ แต่จๆู่ ก็สมั ผัสได ้ถึง
อันตราย

เงาดาสองร่างพุ่งออกมาจากป่ าใกล ้ๆพร ้อมด ้วยดาบยาวแวววาวใน

่
มือและพุ่งตรงมาหาเธอ หยูเสียวเฉ่ าค่อนข ้างคล่องแคล่วว่องไว
้ วลงจากเกวียนอย่างรวดเร็ว ดาบยาวฟันลงบนเกวียนทิง้
เธอกลิงตั
่ นๆหยดลงจากหน้าผากของเสียวเฉ่
รอยลึกเอาไว ้ 2 รอย เหงือเย็ ่ า
้ กนิ ด ดาบยาวนั่นคงฟันลงบนร่างของเธอแทนทีจะ
ถ ้าเธอช ้ากว่านี สั ่
เป็ นเกวียน พวกเขาพยายามจะฆ่าเธอจริงๆ !

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าใจเต ้นแรงและหน้าเปลียนสี ้ าบนตัวของ
เธอมองดูเสือผ้
เธอ มันเรียบง่ายและธรรมดามาก ! เธอไม่เคยเปิ ดเผยความมั่งคัง่
ของเธอในเมืองเลย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่น่าจะฆ่าเธอเพือเงิ
่ น!
 ตอนที่ 203 แผนฆาตกรรม
https://novel-lucky.com

เธอบังคับตัวเองให ้สงบลงและมองชายคลุมหน้าในชุดดา 2 คน
ตรงหน้าเธอแล ้วถามเสียงดังว่า ” พวกท่านเป็ นใครกัน ? ข ้าเป็ นแค่
เด็กจากครอบคร ัวชาวประมง ไม่มค ี วามแค ้นอะไรกับพวกท่านเลย
ท่านตามล่าผิดคนรึเปล่า ? “

ชายคลุมหน้า 2 คนมองหน้ากัน คนทีตั ่ วเตียกว่

้ าหัวเราะอย่างน่ า
่
กลัวและถามว่า ” เจ ้าคือหยูเสียวเฉ่ าจากหมู่บ ้านตงชานรึเปล่าล่ะ ?
“

่
หัวใจของเสียวเฉ่ ่
าดิงลง ่
ในเมือพวกมั ่
นสามารถพูดชือของเธอได ้
่
ถูกต ้องก็เป็ นไปไม่ได ้ทีพวกมั นจะล่าผิดคน หลังจากมองไปรอบๆ
ในใจของเธอก็เย็นเฉี ยบขึนมา ้ นี่ เป็ นถนนส่วนทีห่
่ างไกลทีสุ
่ ดของ
ถนนบนภูเขาแล ้ว ด ้านหนึ่ งเป็ นหน้าผาทีสู ่ งช ัน ขณะทีอี่ กด ้านเป็ น
ป่ าทึบ เหมาะเป็ นสถานทีที ่ ดี่ ทสุี่ ดในการฆ่าใครสักคนแล ้วทาลาย
ศพเลยทีเดียว !
ชาย 2 คนขวางทางหลบหนี ของเธอเอาไว ้ทังข ้ ้างหน้าและข ้างหลัง
พุ่มไม้ข ้างๆเธอสูงกว่าตัวเธอซะอีก ดังนั้นจึงแทบเป็ นไปไม่ได ้เลยที่
จะกระโดดเข ้าไปทีนั ่ ่ นและซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว หน้าผาอีกด ้านก็ยงิ่
แย่เข ้าไปใหญ่ ถ ้ากระโดดเธอคงตายไม่เหลือซากอย่างแน่ นอน
แล ้วเธอจะทายังไงดี ? เธอจะตายวันนี งั้ นเหรอ
้ ?

่
หยูเสียวเฉ่ าแอบสูดหายใจเข ้าลึกๆและพูดเสียงเบาว่า ” ใช่ ข ้าคือห
่
ยูเสียวเฉ่ าจริงๆ ! แต่ข ้าไม่คด ่
ิ ว่าข ้าจะเคยทาอะไรทีโหดเหี ้
ยมผิ ด
กฎหมายนะ ข ้าจาไม่ได ้ด ้วยว่ามีศต ่ งแกร่ง 2 คน
ั รู ทาไมนักรบทีแข็
ถึงได ้โจมตีข ้าด ้วยอาวุธโดยไม่มเี หตุผลแบบนี ้ ? “

่ งกว่ามีเสียงแหลมกว่าเล็กน้อยซึงฟั
ชายทีสู ่ งระคายหูมาก ”
้ าหัวเจ ้า 200 ตาลึงน่ ะซิ ส่วนจะเป็ นใคร
ฮ่าๆ……มีคนตังค่
นั้น—ไปถามในนรกเอาเองเถอะ ! “

่
[ เสียวทั งหยวนอยูร่ เึ ปล่า? ถ ้าเจ ้าไม่ออกมาตอนนี ้ เจ ้านายของเจ ้า
่
จะตายเอานะ ! ] หยูเสียวเฉ่ าเรียกหินศักดิสิ์ ทธิในใจอย่
์ ้
างสินหวัง
่
เจ ้าเพือนตัวน้อยมักจะมาในเวลาทีไม่ ่ ต ้องการ เพราะงันได
้ ้โปรด
อย่าปล่อยให ้เธอผิดหวังในช่วงวิกฤตแบบนี ้ !
เสียงของหินศักดิสิ์ ทธิดั์ งขึนในใจของเธอ
้ ่ ! อย่าเรียกข ้าว่า
[ ฮึม
่
เสียวทั ่ ๆแบบนั้นคืออะไร? ไม่น่าประทับใจเอาซะเลย
งหยวน ! ชือโง่
่
เปลียนมั ๋
นเดียวนี ้!]

[ นี่ ใช่เวลามากังวลเรืองชื
่ อไหมเนี
่ ่ ย ? เจ ้าอยากให ้ข ้าตายแล ้วจะได ้
่
เปลียนเจ ่
้านายใช่ไหมหา ? ] หยูเสียวเฉ่ าโกรธมากจนลืมกลัว สี
้
หน้าเกรียวกราดของเธอท าให ้สองโจรมองหน้ากันอีกครง้ั พวกเขา
งงมาก—เด็กผูห้ ญิงคนนี กลั ้ วจนกลายเป็ นโง่ไปแล ้วเหรอ
?

หินศักดิสิ์ ทธิพู
์ ดช ้าๆ [ แน่ นอนซิ ข ้าอยากเปลียนเป็
่ นเจ ้านายที่
แข็งแกร่งกว่านี ้ แต่……เฮ้อ ! มันยากทีจะผู่ กพันธะกับคนทีไม่ ่ ได ้อยู่
ในสนามแม่เหล็กเดียวกัน ! หินศักดิสิ์ ทธิผู์ น้ ี ไม่
้ มท ่
ี างเลือกอืน
นอกจากยอมร ับเจ ้าเป็ นเจ ้านาย มันช่วยไม่ได ้จริงๆ ! ]

่
[ ในเมือเปลี ่
ยนเจ ้านายไม่ได ้ เจ ้าก็ควรจะรีบช่วยข ้าไม่ใช่เหรอ ? ]
่
หยูเสียวเฉ่ ากาลังจะตายจากความโกรธเพราะมัน เจ ้าซือบื ่ อนี
้ ่ เวลา
คับขันแบบนี มั ้ นยังช ักช ้าอืดอาดอยูไ่ ด ้ !
หินศักดิสิ์ ทธิตอบแบบสบายๆและไม่
์ รบี ร ้อนว่า [ ไม่ต ้องห่วง ข ้าไม่
จาเป็ นต ้องช่วยหรอก ! เจ ้านี่ โชคดีจริงๆเลยนะ เจ ้าไม่มท ี างตายได ้
หรอก ! ]

ตอนนั้นเอง พวกโจรก็หมดความอดทน พวกเขายกดาบขึนและพุ ้ ่ง

่
เข ้าใส่หยูเสียวเฉ่ ่
า หยูเสียวเฉ่ ากลัวมากและมุดเข ้าไปใต ้เกวียน
ทันที พวกโจรพลาดเป้ าและกาลังจะก ้มลงแทงเธอทีใต ่ ้เกวียน เสียง
้
ฝี เท ้าม้าก็ดงั ขึนพร ้อมเสียงตะโกนว่า ” ปล ้นทาร ้ายคนกลางวัน
แสกๆ คิดว่าแผ่นดินราชวงศ ์หมิงไม่มก ี ฎหมาย

รึยงั ไง ? “

่ ดผูช
ในทีสุ ิ ของเธอก็ปรากฏตัวขึน้ ! หยูเสียวเฉ่
้ ว่ ยชีวต ่ ่
าตืนเต ้น
้
มากจนนาตาไหล ( ผู ้แต่ง : แน่ ใจนะว่าไม่ใช่เพราะเธอกลัวน่ ะ ? )
เธอถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งอกและผ่อนคลายร่างกายที่
เครียดเกร็งอยูใ่ ต ้เกวียนลา
พวกโจรมองไปยังทิศทางของเสียงและเห็นม้าสีขาวควบตรงเข ้ามา
ด ้วยความเร็วเต็มที่ ร่างทีว่่ องไวร่างหนึ่ งกระโดดลงจากหลังม้าไป
ยืนอยูใ่ กล ้ๆเกวียน พวกโจรนั้นเป็ นเพียงนักเลงธรรมดาในเมือง
เท่านั้น เมือคนผู
่ น้ ้ันเข ้าหาพวกเขา พอเห็นเงินพวกเขาก็ยน ิ ดีทา
อาชญากรรมทันที ยิงได ่ ้ยินว่าเป้ าหมายเป็ นเพียงเด็กผูห้ ญิง
อ่อนแอคนเดียว พวกเขาก็ตกลงร ับงานนี ้

แม้วา่ พวกเขาจะดูโหดร ้ายป่ าเถือน ่ แต่จริงๆแล ้วพวกเขาประหม่า

มาก ปกติพวกเขาแค่ทาความผิดเล็กๆอย่างร ังแกคนอ่อนแอ, ต่อสู ้
ระหว่างกลุม ่ นี่ เป็ นครงแรกที
่ , และอืนๆ ้ั ่
พวกเขาถู กจ ้างให ้ฆ่าคน พอ
เห็นว่าการกระทาผิดถูกเปิ ดเผยและคนทีมาก็ ่ ดเู หมือนจะมีวช ิ าต่อสู ้
พวกเขาย่อมไม่กล ้าสู ้ ดังนั้นพวกโจรจึงหยิบดาบและวิงหนี ่ ด ้วย
่ วยิงกว่
ความเร็วทีเร็ ่ ากระต่าย

้ เห็นโจรคลุมหน้า 2 คนในชุดดาเล็งดาบไปทีเด็
จูจวินซี ่ กหญิงจาก
่ ดว่าพวกโจรขวางถนนเพือปล
ระยะไกล เมือคิ ่ ้นเธอ เขาก็เร่งม้าพุ่ง
่ ตธิ รรมแล ้ว แต่ไม่คาดว่าเจ ้าขี ้
เข ้าไป เขาเตรียมต่อสู ้เพือความยุ
ขลาด 2 คนนั้นจะวิงหนี
่ ่
ด ้วยความกลัวก่อนทีเขาจะยื
นทรงตัวได ้ซะ
อีก

่
แต่เมือเขามาเจอแล ้ว เขาจะปล่อยให ้พวกโจรหนี ไปได ้ยังไง ? เขา
่ กก
วิงไม่ ี่ ้าวก็ตามทันพวกโจรแล ้ว เขาคาดหวังว่าจะมีการต่อสู ้ที่
้
ดุเดือด แต่ใครจะรู ้ว่าพวกนี จะเป็ นเหมือนหัวหอกทีเป็ ่ นโลหะผสม
ส่องประกายราวกับเงิน—ดูน่าประทับใจแต่ไร ้ประโยชน์
พวกเขาพ่ายแพ้และถูกจับในไม่กกระบวนท่ ี่ ้ รู ้สึกไม่
า จูจวินซี
พอใจ—พวกนี แพ้ ้ งา่ ยเกินไปรึเปล่า ?

้
นาตาสองสายไหลลงมาตามใบหน้ ่
าของพวกโจร ‘ พีชาย อย่าตี
แรงนักจะได ้ไหม ? ‘

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าออกมาจากข ้างใต ้เกวียน เธอก็เห็นภาพนี ้ : โจร
คนหนึ่ งถูกหนุ่ มหล่อชุดขาวเตะกระเด็นไปกระแทกต ้นไม้ใหญ่และ
เด ้งกลับมา เขานอนกระอักเลือดอยูบ ้
่ นพืนและไม่ ้
สามารถลุกขึนได ้
อยูน ่ าน โจรอีกคนถูกกดคว่าหน้าลงกับพืนพร ้ ่ กบิด
้อมกับแขนทีถู
่
เมือได ้ยินเสียง ‘ กร ๊อบ ‘ เธอก็คด
ิ ว่าแขนของเขาน่ าจะใช ้การไม่ได ้
แล ้ว !
 ้ คนๆ
หลังจากดูดๆี แล ้ว เธอก็รู ้สึกว่าหนุ่ มหล่อชุดขาวคนนี ดู ุ ้ เขาคือ
้ งเฟยไม่ใช่เหรอ ? ใช่แน่ ๆ เขาคือลูกชายของจิงห
ลูกชายของจิงหวั ้
วังเฟย ! เธอไม่คด ิ ว่าคุณชายแห่งตาหนักจิงอ๋ ้ องจะต่อสู ้เก่งแบบนี ้

” อ ้าว เจ ้าคือลูกสาวบุญธรรมของขุนพลฝางไม่ใช่เหรอ ? ไปทาให ้

ใครโกรธเข ้าล่ะ ? นี่ มันอันตรายถึงตายเลยนะ ” หลังจากดูใบหน้า
่
ทีสกปรกของเด็ ่
กหญิงทีคลานออกมาจากใต ้ ก็รู ้สึก
้เกวียน จูจวินซี
ประหลาดใจทีเห็ ่ นว่าเธอคือคนรู ้จัก จึงได ้ถามขึน้

่
หยูเสียวเฉ่ าปัดฝุ่ นออกจากร่างกายและพึมพาว่า ” ข ้าก็ไม่รู ้
เหมือนกันค่ะ ใครจะอยากได ้ชีวต ิ เล็กๆของข ้ากัน ? “

้ ขมวดคิวเล็
จูจวินซี ้ กน้อยและครุน ่ คิดอยูค ่ นึ่ ง ” เจ ้ามาจาก
่ รูห
ครอบคร ัวชาวบ ้านธรรมดา ถ ้าไม่ใช่เพราะเรืองเงิ่ น พวกเขาก็คงไม่
่ วๆนี ไปท
เลือกเจ ้าหรอก คิดให ้ดีๆซิ เมือเร็ ้ าให ้ใครโกรธมารึเปล่า ?
หรือใครทีมี่ ความแค ้นกับครอบคร ัวของเจ ้าบ ้าง ? “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ้ เกาใบหน้
าเอานิ วชี ้ ้
าและทิงรอยสี เทาเอาไว ้หลายรอย
้
เธอขมวดคิวสงสั ่ ยดพวกเขา นางจางก็นับว่า
ย ‘ ถ ้าเป็ นคนทีเกลี
เป็ นคนหนึ่ งในนั้น แต่นางจางเป็ นแค่หญิงชาวบ ้าน ไม่กล ้าพอจะ
่
จ ้างมือสังหารหรอก ยิงไปกว่ านั้นนางจางก็เป็ นคนขีเหนี
้ ยว ไม่มี
่
ทางทีนางจะยอมจ่ ่
ายเงินจ ้างมือสังหารแน่ ส่วนคนอืนๆที ่
มี
ความแค ้นกับพวกเรา……คิดไม่ออกเลยสักคน ‘

่ นว่าเด็กหญิงทีหน้
เมือเห็ ่ าเป็ นลูกแมวน้อยมอมแมมและทาหน้ายุง่
แต่ก็ยงั คิดอะไรไม่ออกอยูน ้ ก็ตด
่ าน จูจวินซี ั สินใจยอมแพ้และพูดว่า
้
” ช่างเถอะ ข ้าว่าเราเอาตัวสองคนนี ไปทีว่่ าการดีกว่า พอโดนโบย
๋
เข ้าเดียวพวกนี ้ พูดความจริงเอง ! “
ก็

้ ้าท่านนี ้ ได ้โปรดไว ้ชีวต

” ผูกล ิ พวกเราด ้วย ! โปรดเมตตาเราด ้วย !
่
” เมือได ้ยินว่าพวกเขาจะถูกส่งไปยังทีว่่ าการ พวกโจรก็ตกใจกลัว
พวกเขาจะถูกตัดหัวฐานฆ่าคนเพือเงิ ่ น!

้ ยงดัง ” ผูน้
โจรตัวสูงสะอืนเสี ้ อยสมควรตาย ข ้าแค่หน้ามืดตามัว
่ั
เพราะเงินไปชวขณะก็ เลยยอมร ับงานนี ้ ผู ้น้อยสาบานว่านี่ เป็ นครง้ั
 ่ ้าทาแบบนี ้ ผูน้ อ้ ยไม่กล ้าทาแบบนี อี
แรกทีข ้ กแล ้ว ท่านผู ้กล ้าได ้
โปรดเมตตาปล่อยผูน้ ้ อยไปเถอะนะคร ับ ! “

้ บคารวะและพูดว่า ” ใช่ๆ ! ผูน้

โจรตัวเตียรี ้ อยจะกลับตัวกลับใจ
้ั ด
อย่างแน่ นอน โปรดเมตตาให ้อภัยผูน้ อ้ ยในครงนี ้ ้วยเถอะ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ่ กมัดเอาไว ้ด ้วยกันเหมือนบะจ่าง
าตะโกนและเตะโจรทีถู
อย่างแรง จากนั้นก็ตะโกนด ้วยความโกรธว่า ” ให ้ปล่อยไปเหรอ ?
ถ ้าไม่ใช่เพราะท่านชายจูมาทันเวลา พวกแกจะไว ้ชีวต ิ ข ้าไหมล่ะ ?
่
พูดมา ใครสังพวกแกมา ?“

้ มองเด็กหญิงตรงหน้าอย่างชืนชมเล็
จูจวินซี ่ กน้อย ถ ้าเป็ น
่ เจอกั
เด็กผูห้ ญิงคนอืนที ่ บสถานการณ์อน ่
ั ตรายอย่างเมือครู น่ ี ้ เธอ
้
คงร ้องไห ้นาตาไหลด ้วยความกลัวไปแล ้ว ไม่มท ่
ี างทีจะเผชิ ญหน้า
กับพวกโจรตรงๆและสอบปากคาพวกมันอย่างสงบได ้หรอก
โจรตัวสูงรีบพูดขึนว่ ้ า ” คนทีเข
่ ้ามาหาพวกเราเป็ นเด็กผูห้ ญิงทีดู่
เหมือนสาวใช ้ นางเสนอเงินให ้เรา 200 ตาลึงและบอกพวกเราให ้
ซุม
่ โจมตีเจ ้าทีนี่ ่ ถ ้าเราโยนเจ ้ากับเกวียนลงจากหน้าผาและทาให ้ดู
เหมือนอุบต ั เิ หตุได ้ เงิน 200 ตาลึงก็จะเป็ นของเรา ! หนู นอ้ ย โปรด
เมตตาเราด ้วย อย่าส่งพวกเราไปทีว่่ าการเลย ! ข ้าไม่กล ้าทาแบบนี ้
อีกแล ้ว ! “

” ทาให ้ดูเหมือนว่าข ้าเกิดอุบต ั เิ หตุตกหน้าผาเหรอ ? พวกแกถือ

่
ดาบเหวียงใส่ ข ้าเหมือนอยากจะหันข ่ ้าให ้เป็ นชินๆเลยนะ
้ ไม่เห็น
ตรงกับสิงที่ พวกแกพู
่ ดเลยนี่ ” หยูเสียวเฉ่
่ ่ าตา
ามองพวกโจรทีหน้
่ มผ
น่ าเกลียดและเจ ้าเล่ห ์ทีไม่ ี ้าคลุมหน้าแล ้วอย่างสงบนิ่ ง

โจรตัวสูงรีบส่ายหน้าและพูดว่า ” ดาบนั่นแค่เอาไว ้ขูใ่ ห ้กลัวเท่านั้น

คมดาบมันทือ่ ! เราคิดว่าเจ ้าเป็ นแค่เด็กผูห้ ญิงตัวเล็กๆไร ้เดียงสา
ถ ้าทาให ้เจ ้าเป็ นลมไปเพราะความกลัวแล ้วค่อยลงมือมันก็จะง่าย
กว่า

ก็เลย…… “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ้
าหยิบดาบขึนมามอง ่ งๆ พวกโจรต ้องการทา
มันทือจริ
่
ฆาตกรรมบนถนนด ้วยดาบทือๆเนี ่ ยนะ

่ าชะมัด ! มิน่าล่ะพวกนี ถึ
งีเง่ ้ งได ้วิงหนี
่ ทน ่ ณชายจูโผล่มา
ั ทีตอนทีคุ
!

่
” พูดมา ! ใครส่งพวกแกมา ? คนทีสารภาพผิ ดจะได ้ร ับการ
ลดหย่อนโทษ ส่วนคนทีไม่ ่ ยอมสารภาพจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง
ถ ้ายอมสารภาพมาดีๆ ข ้าอาจจะใจอ่อนปล่อยพวกแกไปก็ได ้ ” หยู
่
เสียวเฉ่ ่
าอยากรู ้ว่าใครกันทีโหดร ้ายถึงกับต ้องการเอาชีวต ิ เธอ

โจรตัวสูงพูดซาด ้ ้วยสีหน้าหวาดกลัว ” คนทีมาหาเราเป็

่ นสาวใช ้
้ าแล ้วน่ าจะเป็ นสาวใช ้
จริงๆ ข ้าก็ไม่รู ้ว่านางเป็ นใคร แต่ดจู ากเสือผ้
ของครอบคร ัวทีร่ ารวย ่ “

สาวใช ้ของครอบคร ัวทีร่ ารวยเหรอ

่ ? เธอรู ้จักบ ้านรวยๆในเมืองอยู่
ี่ ้าน แต่ก็แทบจะไม่ได ้ติดต่ออะไรกับพวกเขา อย่าว่าแต่จะ
แค่ไม่กบ
มีความแค ้นต่อกันเลย แล ้วใครจะจ ้างคนมาฆ่าเธอ ?
 ่ วเตียกว่
โจรทีตั ้ านั้นเป็ นคนเจ ้าเล่ห ์อย่างเห็นได ้ช ัด ดวงตาของเขา
ล่อกแล่กไปมา จากนั้นก็ถามว่า ” ถ ้าเราบอกว่าใครจ ้างพวกเรามา
พวกท่านจะปล่อยเราไปจริงๆรึเปล่า ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าตาลุกวาวขึนมาและถามว่
า ” แกรู ้เหรอ ? “

้
โจรตัวเตียพยั กหน้าและพูดว่า ” ตอนนั้นสาวใช ้คนนั้นให ้เงินเรามา
่ ยวและพูดว่าจะให ้เงินทีเหลื
ครึงเดี ่ อหลังจากงานเสร็จ ข ้าเป็ นคน
้
รอบคอบและกลัวว่านางจะเบียวหลั ่
งจากทีเราทางานสาเร็จแล ้ว ก็
เลยแอบตามสาวใช ้คนนั้นไป นางเดินวนรอบเมืองอยูห ่ ลายรอบ
จากนั้นก็เข ้าไปในคฤหาสน์หลังหนึ่ ง…… “

่
” เข ้าไปในคฤหาสน์ ? คฤหาสน์ของใคร ? ” หยูเสียวเฉ่ าถาม

้ วเตีย้ เขาต่อรองว่า
มีแววตาเจ ้าเล่ห ์ปรากฏขึนในดวงตาของโจรตั

” ถ ้าพวกท่านปล่อยเราไปข ้าถึงจะบอก ! “
” ปล่อยพวกแกเนี่ ยนะ ? ถ ้าพวกแกโกหกและไม่รู ้ว่าใครจ ้างแกมา
แล ้วข ้าจะไปตามหาใครหลังจากปล่อยพวกแกไปแล ้วกันล่ะ ? ” หยู
่
เสียวเฉ่ าไม่ได ้โง่ แน่ นอนว่าเธอจะไม่ถก ้
ู พวกนี หลอก แต่เธอก็
สัญญาว่า ” ไม่ต ้องห่วง ตราบใดทีหาตั ่ วคนบงการได ้ ข ้าสัญญาว่า
ข ้าจะไม่สง่ พวกแกไปทีว่่ าการ แล ้วก็จะไม่ฆ่าพวกแกด ้วย ! “

้ แค่เสียงโชคดู
โจรตัวเตียก็ ่ ่ ณชายจู
เหมือนกัน เขามองไปทีคุ
หลังจากได ้ร ับคายืนยันแล ้ว เขาก็พูดว่า

” สาวใช ้คนนั้นเข ้าไปทางประตูด ้านข ้าง ดูเหมือนว่ามีคนช่วยนาง

่
อยู่ ประตูเล็กไม่มเี ครืองหมายอะไร ข ้าก็เลยเดินไปทางประตูหน้า
และเห็นตัวอักษรขนาดใหญ่เขียนเอาไว ้ด ้านบนว่า…… “
 ตอนที่ 204 ไล่ล่าคนร ้าย
https://novel-lucky.com

” เลิกลีลาแล ้วพูดออกมาซะที ! นางเข ้าไปในบ ้านของใคร ? ” หยู

่
เสียวเฉ่ าทาเสียงดุ แต่เธอมีรป
ู ร่างเล็กและมองดูพวกเขาด ้วยดวงตา
กลมโตน่ าร ัก มันจึงดูไม่น่ากลัวเลยสักนิ ด

้ งคงต่อรองว่า ” พวกท่านต ้องสัญญาว่าหลังจากทีข

โจรตัวเตียยั ่ ้า
้ั งตีให ้ตายข ้าก็ไม่บอก…… “
บอกไปแล ้วจะปล่อยข ้าไป ! ไม่งนถึ

่
หยูเสียวเฉ่ าโกรธมากจนยิมออกมา้ ้
” ยังไม่ยอมพูดงันเหรอ ? ได ้ !
คุณชายจูคะ ช่วยไปทีว่่ าการกับข ้าหน่ อยค่ะ โจรร ้ายแบบนี ต ้ ้องส่ง
ตัวไปทีว่่ าการ ! ข ้าแน่ ใจว่าคนของทีว่่ าการมีวธิ ท
ี าให ้พวกเขาพูด
ได ้ !! “

้ นว่าเด็กหญิงโกรธจนหน้าแดง
” อย่า ! อย่านะ !! ” โจรตัวเตียเห็
ถ ้าเธอส่งเขาไปทีว่่ าการจริงๆ เขาจะต ้องถูกฆ่าตายแน่ ๆ ! โอกาส
ในการรอดชีวต ิ ของเขาอยูใ่ นมือของเด็กหญิงคนนี กั้ บครอบคร ัว
ของเธอ เขาจึงรีบพูดว่า ” ข ้าจะบอกแล ้ว ! “
 ่ ามองของหยูเสียวเฉ่
ภายใต ้ดวงตาทีเฝ้ ่ ้ อธิบายแต่
า โจรตัวเตียก็
โดยดีวา่ ” สาวใช ้คนนั้นเข ้าไปในบ ้านทีเรี
่ ยกว่า ‘ คฤหาสน์ฝาง ‘
่
มันดูน่าประทับใจเลยทีเดียว น่ าจะเป็ นบ ้านทีรวยจริ งๆ ตอนนั้นข ้า
่ ได ้ขอเงินเพิม
เสียใจทีไม่ ่ !“

คฤหาสน์ฝางเหรอ ? ในเมืองนอกจากบ ้านของพ่อบุญธรรมของ

่ ชื
เธอแล ้ว ก็ไม่น่าจะมีบ ้านอืนที ่ อว่
่ า

‘ คฤหาสน์ฝาง ‘ อีก สาวใช ้จากบ ้านพ่อบุญธรรมอยากฆ่าเธอ

้
อย่างงันเหรอ ่ หรงแล ้วก็ไม่น่าจะมีคนอืนอี
? นอกจากเซียฝู ่ กใช่ไหม
?

่
หยูเสียวเฉ่ ้ น เธอต ้องประเมินเซียฝู
าขมวดคิวแน่ ่ หรงนั่นใหม่ซะแล ้ว
่ หรงไม่ชอบเธอ แต่เธอก็ไม่เคยถือสาหลานสาวของ
เธอรู ้ว่าเซียฝู
ุ ธรรมอย่างจริงจัง เธอรู ้สึกว่ามันก็แค่ความอิจฉาของเด็กที่
แม่บญ
้
ไม่ได ้ร ับความโปรดปรานจากผู ้ใหญ่ ไม่ได ้คาดว่าเด็กคนนี จะใจคอ
โหดร ้ายและต ้องการชีวต ิ ของเธอ !
 ้ ถามอย่างแปลกใจ ” คฤหาสน์ฝาง ? นั่นคือบ ้านในเมือง
จูจวินซี
ของขุนพลฝางไม่ใช่เหรอ ? ขุนพลฝางเป็ นพ่อบุญธรรมของเจ ้านี่
ข ้าได ้ยินจากเสด็จแม่วา่ พ่อบุญธรรมของเจ ้าร ักเจ ้ามาก พวกเขาจะ
้
ให ้สาวใช ้จากบ ้านตัวเองไปทาร ้ายเจ ้าได ้ยังไง ? ชายคนนี โกหก
อย่างแน่ นอน ! “

” คุณชาย ไว ้ชีวต ิ เราด ้วย ! ผูน้

้ อยสาบานต่อสวรรค ์ว่าสาวใช ้คน
นั้นเข ้าไปในบ ้านทีชื
่ อว่
่ า ‘ คฤหาสน์ฝาง ‘ จริงๆ ! ” โจรเตียรี
้ บ
ปกป้ องตัวเอง

” จะเป็ นความจริงหรือไม่ หลังจากพ่อบุญธรรมของข ้าพบคนๆนั้น

และถามแล ้วพวกเราก็จะได ้รู ้เอง คุณชายจู ช่วยข ้าเอาตัวพวกเขา
้
ขึนลาหน่ ้ อบุญธรรมของข ้าน่ าจะกลับหมู่บ ้านตง
อยซิคะ ตอนนี พ่
ชาน

่
แล ้ว ” หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกว่าเธอจาเป็ นจะต ้องสอนบทเรียนให ้กับเซีย่
ฝูหรงซะหน่ อยแล ้ว
 ่ หรงร ้ายกาจมากทังๆที
เซียฝู ้ อายุ
่ นอ้ ยแค่นี ้ นางจ ้างคนให ้มาฆ่าเธอ
แค่เพราะพ่อแม่บุญธรรมของเธอปฏิบต ั ก
ิ บั เธอดีกว่าเล็กน้อย ใน
อนาคตถ ้าแม่บญ ้
ุ ธรรมของเธอตังครรภ ้
์ขึนมาและผู ่ ั ้ายคน
้หญิงชวร
้ าบางอย่างทีท
นี ท ่ าร ้ายแม่บญ
ุ ธรรมของเธอ เธอจะร ้องไห ้เสียใจ
ตอนนั้นก็ไม่มป ี ระโยชน์อะไรแล ้ว !

้ กหญิง 8-9 ขวบเอาไว ้กับพวก

คุณชายจูรู ้สึกเป็ นห่วงถ ้าจะทิงเด็
โจรชว่ ั 2 คนตามลาพัง เขาจึงตัดสินใจเป็ นคนดีจนถึงทีสุ่ ดด ้วย
การคุ ้มกันเด็กหญิงกลับไปทีหมู ่ ่บ ้านตงชานและส่งเธอให ้กับขุนพล
ฝางก่อนจะกลับเข ้าเมือง

หลังจากจบเรือง ่ ท ้องฟ้ าก็มด ี่

ื แล ้ว โชคดีทถนนเรี ยบตลอดทางและ
เธอก็คุ ้นเคยกับมัน ความเร็วของเจ ้าลาน้อยก็ไม่ได ้ลดลงเลย เมือ ่
พวกเขาใกล ้มาถึงทางเข ้าหมู่บ ้าน พวกเขาก็ได ้ยินเสียงฝี เท ้าม้าวิง่
่
เข ้ามา ร่างสูงบนหลังม้าตะโกนว่า ” ใช่เสียวเฉ่ ารึเปล่า ? “

่
เสียวเฉ่ ารีบตอบว่า ” พ่อบุญธรรม ข ้าเองค่ะ !! “
ครูต
่ อ ้ ขี
่ มา ร่างของฝางซือเจินที ่ ม้
่ าตัวสูงก็ปรากฏให ้เห็นได ้ช ัดเจน
ในค่าคืนทีมื ่ ดสลัว เขามาอยูข ่
่ ้างๆเสียวเฉ่ ้
าและมองเธอขึนๆลงๆอยู ่
นานก่อนจะโล่งอกในทีสุ ่ ดและดุเธอว่า ” ทาไมกลับมาช ้าขนาดนี ้ ?
ไม่รู ้เหรอว่าครอบคร ัวเป็ นห่วง ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกผิดอยูใ่ นใจ แต่กอ ่
่ นทีเธอจะได ้ ก็รบี
้พูด จูจวินซี
ประสานมือคารวะและพูดว่า ” ขุนพลฝาง ลูกสาวของท่านเจอโจร
ระหว่างทางกลับและต ้องเจอกับเรืองที ่ น่่ ากลัว ท่านเลิกดุนางเถอะ
คร ับ ! “

่
” อะไรนะ ? โจรทีไหนมั ้
นกล ้ามาปล ้นลูกสาวของฝางซือเจินกลาง
วันแสกๆ ? พวกมันอยากตายเร็วอย่างงันซิ้ นะ !! ” เมือได
่ ้ยินคาพูด
้ โกรธจัดทันที เสียงของเขาซึงฟั
ของคุณชายจู ฝางซือเจินก็ ่ ง
่ า ทาให ้พวกนกกลางคืน
เหมือนระฆังขนาดใหญ่ดงั กังวานไปทัวป่
่
บินหนี ด ้วยความตืนตระหนก

่
” พ่อบุญธรรม…… ” หยูเสียวเฉ่ าไม่เคยเจอสถานการณ์อน ั ตราย
้
แบบนี มาก่
อน การได ้เห็นพ่อบุญธรรมของเธอเป็ นห่วงเธออย่าง
 ่
จริงใจทาให ้ขอบตาของเธอร ้อนผ่าว เสียงของเธอสันราวกั
บว่าเธอ
กาลังจะร ้องไห ้

ฝางซือเจินรี้ บลงจากหลังม้าและกอดลูกสาวเอาไว ้ในอ ้อมแขน เขา

รู ้สึกเหมือนใจจะสลาย และพูดว่า

่ ี่ แล ้ว ! พ่อจะถลกหนังไอ ้โจร
” ลูกพ่อ ไม่ต ้องกลัว พ่อบุญธรรมอยูน
่ั
ชวพวกนั ้นแก ้แค ้นให ้ลูกเอง “

มุมปากของจูจวินซี้ กระตุก ‘ พูดเรืองน่

่ าสยดสยองต่อหน้า
เด็กผูห้ ญิงอายุ 8-9 ขวบแบบนั้นจะดีเหรอ ? ‘

เขามองเด็กหญิงทีเข ่ ้มแข็งในตอนแรกร ้องไห ้อยูใ่ นอ ้อมกอดของ

ขุนพลฝางแล ้วถอนหายใจอยูใ่ นใจ ‘ ถึงยังไงก็เป็ นเด็กผูห้ ญิงล่ะนะ
ไม่วา่ จะดูสงบนิ่ งเข ้มแข็งยังไง นางก็จะแสดงด ้านทีอ่
่ อนแอต่อหน้า
ครอบคร ัวของนางอยูด ่ ี!‘
 ่ นเด็กหญิงร ้องห่มร ้องไห ้จนเริมสะอึ
เมือเห็ ่ ก เขาก็บอกขุนพลฝาง
่ พวกโจรพู
เรืองที ่ ด จากนั้นก็พูดว่า ” ถ ้าโจรไม่โกหก งันก็
้ มห
ี นู อยู่
ในบ ้านของท่านแล ้วล่ะ ขุนพลฝางควรทาการสอบสวนอย่าง
่ องกันไม่ให ้เหตุการณ์พวกนี เกิ
ละเอียดเพือป้ ้ ดขึนอี
้ กในอนาคต “

่
เมือฝางซื ้ ก
อเจินที ่ าลังยุง่ กับการเช็ดนาตาของลู
้ ่ ้
กสาวได ้ฟังเรืองนี
เขาก็ชะงักมือและลุกขึนยื้ นตรงมองไปทางจูจวินซี ้ แล ้วกล่าวอย่าง
เคร่งขรึมว่า ” ขอบคุณมากสาหร ับความช่วยเหลือของท่านในวันนี ้
คุณชายจู หมิงเจ๋อจะไปเยียมท่ ่ ่
านเป็ นการส่วนตัวเพือแสดงความ
ขอบคุณในวันอืน ่ ข ้าจะตรวจสอบเรืองนี ่ อย่
้ างละเอียด จะไม่ให ้ศัตรู
่ ้องการทาร ้ายลูกสาวของข ้ารอดไปได ้แน่ ! “
ทีต

้ คย
จูจวินซี ุ กับเขาอย่างสุภาพอีกสองสามคา จากนั้นก็รบี กล่าวลา
่
เพือกลับเมือง

่
เมือพวกเขากลั ้ เต็
บมาหมู่บ ้านตงชาน ฝางซือเจินที ่ มไปด ้วยเจตนา
้
ฆ่าก็ยกโจรขึนมาด ้วยมือข ้างละคน แล ้วโยนพวกมันลงบนพืน้
อย่างแรง เขาเหยียบขาโจรคนหนึ่ ง แล ้วเสียงกระดูกหักก็ดงั ขึน้
่ กเหยียบกระดูกหักก็ร ้องโหยหวนเหมือนหมูถก
โจรตัวสูงทีถู ู เชือด
 ่ นใบหน้าของฝางซือเจินที
เมือเห็ ้ ดู
่ ดรุ ้ายและเต็มไปด ้วยหนวดเครา
ครึม้ โจรตัวเตียก็ ้ หน้าซีดเผือดด ้วยความกลัว เขาคานับซาๆ ้
จนกระทังศี ่ รษะเริมมี ่ เลือดออก เขาอ ้อนวอนขอความเมตตาซาๆ ้ ”
ใต ้เท ้า ไว ้ชีวต
ิ ข ้าด ้วย ! ใต ้เท ้า ไว ้ชีวต
ิ ข ้าด ้วย ! “

ฝางซือเจินจ ้ ้องเขาด ้วยดวงตาคูโ่ ตทีเหมื

่ อนระฆังและตะโกนว่า ”
่
พูด ! ใครสังพวกแกมา ? ถ ้าอยากทาร ้ายลูกสาวของฝางซือเจิน้
คนนี ้ งันพวกแกก็
้ ต ้องพิจารณาแล ้วว่าชีวติ ของพวกแกแบกร ับมัน
เอาไว ้ได ้ !! “

้ บพูดว่า ” เป็ นเด็กสาวจากคฤหาสน์ฝางคร ับ นางให ้เงิน

โจรเตียรี
้
เราและบอกให ้เราโยนคุณหนู คนนี ลงจากหน้ าผาและทาให ้ดู
เหมือนเป็ นอุบต ่ ่ งหลังจาก
ั เิ หตุ นางบอกว่าจะให ้เงินเราอีกครึงหนึ
เราเสร็จงาน…… ” หลังจากพูดแบบนั้น เขาก็อธิบายลักษณะของ
เด็กสาวอย่างละเอียดอีกครง้ั

่
ฮูหยินฝางทีออกมาหลั ่
งจากได ้ยินเสียงเคลือนไหวยั
งคงกลัวอยู่
่
นางกอดเสียวเฉ่ าเอาไว ้และปลอบเด็กหญิงอย่างอ่อนโยน ในใจ
ของนางรู ้สึกหวาดกลัวอย่างมาก : นางเกือบจะไม่ได ้เห็นลูกสาวที่
แสนฉลาดและมีเหตุผลคนนี อี ้ กแล ้ว…… ฮูหยินฝางกอดเสียวเฉ่
่ า
แน่ นขึน้

่ ข
หลิงหลงทีอยู ่ ้างๆฮูหยินฝางได ้ยินคาบรรยายสาวใช ้ของโจรก็
อุทานด ้วยความประหลาดใจว่า ” มีไฝสีแดงขนาดประมาณเม็ด
่ มปากเหรอ ? นั่นคือจือเซี
ข ้าวทีมุ ่ ยงทีร่ ับใช ้คุณหนู เซียไม่
่ ใช่
เหรอ…… “

ี่ ข
เจินจูทอยู ้
่ ้างๆดึงแขนเสือของนางเบาๆ ่ นสีหน้าของนาย
เมือเห็
หญิงของนาง หลิงหลงก็รบี หุบปากทันที ! ปกติแล ้วคุณหนู เซียเข ่ ้า
กับคุณหนู เฉ่ าเอ ้อร ์ไม่ได ้ แต่นางคงจะไม่ไปไกลขนาดจะต ้องการ
ชีวติ หรอกใช่ไหม ?

ฮูหยินฝางมีสห ี น้าน่ ากลัว พายุรนุ แรงกาลังโหมกระหน่ าอยูใ่ นใจ

เธอ ‘ ไม่เคยคิดเลย ! นี่ ข ้าเลียงหมาป่
้ ่
าทีโหดเหี ้
ยมอ ามหิตเอาไว ้
่ อนตอนทีเธอไม่
ข ้างตัวเองแท ้ๆ ! ‘ เมือก่ ่ มล ี ก
ู เธออยากได ้หลาน
จากครอบคร ัวทางแม่มาเป็ นเพือน ่ ตอนนั้นเซียฝู่ หรงอายุ 7-8
ขวบท่าทางมีเหตุผลและน่ าร ัก นางจึงถูกเลือก เธอรู ้ว่าเด็กคนนี ้
มักจะมีความคิดบางอย่างอยูใ่ นใจ ในสภาพแวดล ้อมอย่างตระกูล
เซีย่ คนทีไม่
่ มแี ผนการอะไรเลยแม้แต่นอ้ ยจะไม่รู ้ด ้วยซาว่
้ าพวกเขา
ตายยังไง

้ ชอบลูกสาวบุญธรรมของเธอ เดิมทีเธอคิด
เธอเองก็รู ้ว่าเด็กคนนี ไม่
ว่ามันเป็ นแค่ความอิจฉาของเด็กผูหญิ ่ ้ายแรงอะไร แต่
้ ง ไม่ใช่เรืองร
ไม่คด ้ จต
ิ เลยว่าเด็กคนนี จะมี ่ วร
ิ ใจทีช ่ ั ้ายและต ้องการเอาชีวต
ิ ของ
ลูกสาวเธอ

จริงๆ……

่
” สาวใช ้ของพีสาวเหรอ ? ข ้าไม่ได ้เป็ นศัตรูกบั นาง ทาไมสาวใช ้
ถึงอยากฆ่าข ้าล่ะคะ ? แล ้วนางเอาเงินมากมายไปจ ้างนักฆ่าจากที่
่
ไหน ? ” หยูเสียวเฉ่ าแกล ้งทาสีหน้าสับสนและถามเสียงเบา

้ ามือแน่ นจนได ้ยินเสียงกรอบ เขาคว ้าคอเสือด

ฝางซือเจินก ้ ้านหน้า
้
ของโจรเตียราวกับถือสุนัขตายเอาไว ้ในมือและตะโกนว่า ” สาวใช ้
คนนั้นไปหาพวกแกตอนไหน ? แล ้วพวกแกตกลงจะไปร ับเงินที่
เหลือกันเวลา
ไหน ? “

้ ถู
โจรเตียที ่ กคว ้าคอเสือเอาไว
้ ่ ดตะกุกตะกักว่า
้ทาตาเหลือกขณะทีพู
่
” ตอน……บ่ายเมือวานคร ้
ับ ! นางบอกว่าคุณหนู คนนี จะเข ้าเมือง
้
คนเดียววันนี และกลั บตอนเย็นซึงเป็ ่ นเวลาทีเหมาะจะลงมื
่ อ เราตก
ลงจะเก็บเงินในวันมะรืนนี ้ นางบอกว่านางต ้องยืนยันว่าเราทา
ภารกิจสาเร็จก่อนจะเอาเงินให ้เรา……

แค่ก แค่ก !! “

โจรคนนั้นเกือบจะหายใจไม่ออกตายกว่าฝางซือเจินจะยอมปล่
้ อย
้
มือ เขาล ้มลงบนพืนและไออย่
างรุนแรง

้
ฝางซือเจินมองฮู หยินฝาง หลังจากใคร่ครวญอยูค ่ นึ่ งเขาก็ถาม
่ รูห
่
ว่า ” หลานของเจ ้าเข ้าเมืองเมือไร ?“
 ่
ฮูหยินฝางมองเขาเศร ้าๆและตอบว่า ” ตอนเช ้าเมือวาน นางบอกว่า
รู ้สึกไม่สบาย อยากไปหาหมอในเมือง จากนั้นนางก็เข ้าเมืองไป
่ อจื
พร ้อมกับสาวใช ้ทีชื ่ อเซี
่ ยง ข ้าจะไปด ้วยแต่นางก็ปฏิเสธ…… “

่
หยูเสียวเฉ่ ารู ้ว่าแม่บญุ ธรรมต ้องรู ้สึกแย่มากแน่ ๆ ดังนั้นเธอจึงรีบ
จับมือแม่เอาไว ้และมองเธออย่างเป็ นห่วง ฮูหยินฝางมองตาลูกสาว
่ สท
ซึงบริ ์
ุ ธิราวกั บท ้องฟ้ ากระจ่างยามค่าคืนและฝื นยิมออกมาเพื
้ ่
อ
แสดงว่าเธอไม่เป็ นไร

ใช่ การเกิดมาในตระกูลแบบนั้น แม้ว่าจะมีทา่ นแม่เฒ่าคอยปกป้ อง

่
อยู่ แต่ก็ใช่วา่ นางจะไม่รู ้อะไรเลยเกียวกั ่
บเรืองสกปรกพวกนี ้ ฮูหยิ
นฝางชินแล ้วทีเห็ ่ นคนในบ ้านฆ่าคนอืนด ่ ้วยวิธกี ารใช ้เล่ห ์เหลียม่
นางจึงปร ับสภาพจิตใจตัวเองได ้อย่างรวดเร็ว ลูกบุญธรรมของนาง
่
เพิงเจอกั ่ ากลัวมา แต่ก็ยงั จะปลอบนางและเป็ นห่วง
บเรืองน่
ความรู ้สึกของนาง—นางไม่ได ้ร ับอุปการะเด็กคนนี อย่ ้ าง
เสียเปล่าเลย !
 ี่
” ไม่ใช่พสาวหรอกใช่ ่
ไหมคะ ? พีสาวยั ่ วร
งเด็กจะทาเรืองช ่ ั ้ายแบบ
นั้นได ้ยังไง? พ่อบุญธรรม แม่บุญธรรม เราอาจจะกล่าวหานางผิด
่
ไปหรือเปล่า ? ” หยูเสียวเฉ่ าทาตาโตและแกล ้งทาสีหน้าสงสัย

้
ฝางซือเจินขมวดคิ ้
วและเย ้ยหยันว่า ” จะใช่หรือไม่ใช่ ทดสอบดูก็รู ้
้ ากลับบ ้านนะ พ่อจะเล่นละครกับพ่อของเจ ้า
แล ้ว เฉ่ าเอ ้อร ์คืนนี อย่
ซะหน่ อย…… “

คืนนั้น ทังหมู
้ ่บ ้านตงชานก็พากันตกตะลึง ! ทาไมน่ ะเหรอ ? ก็ลก ู
สาวของหยูไห่เข ้าเมืองไป แต่ฟ้ามืดสนิ ทแล ้วเธอก็ยงั ไม่กลับมาเลย
 ตอนที่ 205 ล่อเสือออกจากถา้
https://novel-lucky.com

คนในหมู่บ ้านทุกคนถือคบเพลิงออกค ้นหาไปตามถนนทีน ่ าไปสู่

่
เมือง ค ้นหาไปได ้ครึงทางพวกเขาก็ พบซากเกวียนแขวนอยูบ ่ น
หน้าผาและรองเท ้าของเด็กหญิง…… เฮ้อ ! ช่างน่ าสงสาร ! เธอเป็ น
เด็กหญิงทีน่่ าร ักและมีชวี ต
ิ ชีวา ! ต ้องมาเสียชีวต ้ อายุยงั
ิ ตังแต่
น้อย……

ชาวบ ้านหลายคนสอนลูกอย่างเงียบๆว่า : ในอนาคตเวลาเดินทาง

บนถนนสายนั้นต ้องระวังให ้มากเป็ นพิเศษ เพือไม่
่ ให ้หล่นลงมาจาก
หน้าผาเหมือนลูกสาวของครอบคร ัวหยู

่
ในวันทีสอง ่ กคลุมด ้วยผ้าสีขาวนอนอยูใ่ นลานบ ้าน
‘ ศพ ‘ เล็กๆทีถุ
้ั
ของครอบคร ัวหยู ครอบคร ัวหยูทงครอบคร ัวถูกปกคลุมด ้วย
บรรยากาศที่ ‘ โศกเศร ้า ‘ เมือข่
่ าวไปถึงบ ้านตระกูลหยู นางจางก็
้
เลิกคิวและเกือบหัวเราะออกมาดังๆ ‘ สมนาหน้ ้ า ! ยัยเด็กอกตัญญู
นั่นชอบต่อต ้านข ้าดีนัก ดูเหมือนสวรรค ์ก็ทนไม่ได ้แล ้วซินะ ‘
ตรงข ้ามกับเฒ่าหยูทรีี่ บเดินไปทีบ
่ ้านเก่าด ้วยฝี เท ้าทีไม่
่ ม่นคงั ่
เมือ
่ กคลุมด ้วยผ้าสีขาวบนเตียงไม้
เขาเข ้าไปในบ ้านและเห็นร่างทีถู
เขาก็พม ึ พาออกมาว่า ” เกิดอะไรขึน้ ? ถนนก็ซอ่ มแซมแล ้ว ทาไม
ยังตกหน้าผาได ้ ? หลานสาวของข ้า ทาไมถึงมีชวี ต ิ ทีน่่ าสงสาร
อย่างนี ้ ? “

หยูไห่น่ ังยองๆก ้มหน้าอยูข ้

่ ้างเตียงไม้โดยไม่ขยับเขยือนราวกั บเป็ น
รูปปั้น เขาไม่กล ้าเงยหน้าขึนมาด
้ ่
้วยความกลัวว่าคนอืนๆจะมอง
ออก ใต ้ผ้าสีขาวนั้นคือหุน ่
่ ฟางทีเขาท ่ น เฒ่าฝางพูดว่าเขา
าเมือคื
ต ้องแกล ้งทาหน้าเสียใจ แต่จะแกล ้งยังไงล่ะ……

่ นอยูด
หยูฮงั ทียื ้ วเองแรงๆจนแดงก่อนจะเงยหน้าขึน้
่ ้านข ้างขยีตาตั
เรียกเฒ่าหยู ” ท่านปู่ …… “

่
เสียวเหลี ่
ยนร ้องไห ้จริงๆ นางคิดถึงความกลัวเมือวาน ่
เสียวเฉ่ าเจอ
กับพวกโจรและเกือบตายไปจริงๆ น้องสาวของนางทังฉลาด, ้ น่ าร ัก
, และมีความสามารถ ! แต่คนเลวพวกนั้นก็ต ้องการทาร ้ายน้องสาว
่
ของนาง เมือพวกเขาพบคนร ้ายตัวจริง พวกเขาควรปล่อยให ้มัน
้
ได ้ลิมรสการถู กโยนลงหน้าผาบ ้าง !!
 ้ ยงดัง ” พีสาม
ฉี โตวสะอืนเสี ่ ่
พีสาม…… ่ พี่
ฉี โตวไม่ยอมให ้พีไป
้
สาม ลืมตาขึนมองฉี โตวอีกครงซิ้ั …… ” เอ่อ เขาร ้องโหยหวนโดย
ไม่มน ้
ี าตา !

สาหร ับนางหลิวนั้น เนื่ องจากนางไม่รู ้ว่าจะแกล ้งแสดงละครยังไง

คนในครอบคร ัวจึงกลัวว่านางจะทาพลาดและพวกเขาจะไม่
สามารถหาคนร ้ายตัวจริงได ้ พวกเขาจึงบอกให ้นางซ่อนตัวอยูใ่ น
ห ้องและพวกเขาจะบอกกับคนอืนๆว่ ่ านางเสียใจมากและร ้องไห ้จน
เป็ นลม !

้ บฮูหยินฝางก็อยูข
ฝางซือเจินกั ่ ้างๆร่างเล็กๆนั้นเช่นกัน คนหนึ่ งเต็ม
ไปด ้วยความเดือดดาลและสาบานจะแก ้แค ้นให ้ลูกสาวของเขา
ส่วนอีกคนก็ร ้องไห ้เงียบๆและล ้มลงข ้างเตียงอยูห ่ ลายครง้ั คนจาก
ตระกูลใหญ่ทสูี่ งศักดิคนไหนบ
์ ่
้างทีจะไม่ มท
ี ก
ั ษะการแสดง
เล็กๆน้อยๆติดตัว ? การร ้องไห ้ของฮูหยินฝางจริงใจมากจนผูห้ ญิง
หลายคนในหมู่บ ้านก็ร ้องไห ้ตามนางไม่หยุดและปลอบนางซาๆ ้
 ่ นฉากทีเศร
เมือเห็ ่ ้าสลดตรงหน้า เฒ่าหยูก็ถอนหายใจหนักและนั่ง
ยองๆบนพืนพร ้ ้อมกับกุมหัวอยูเ่ งียบๆ แม้วา่ ปกติเขาจะไม่ได ้สนใจ
หลานสาวของเขามากนัก แต่ถ ้าเธอตายไปจริงๆ เขาก็รู ้สึกเสียใจ
มากอยูด ่ ี

่
ตอนเทียงคนที ่
มาช่ วยส่วนใหญ่ก็กลับไป รถม้าทีคุ ่ ้นเคยคันหนึ่ งมา
่ าบ ้านครอบคร ัวหยู และร่างทีเพรี
จอดทีหน้ ่ ยวบางก็ลงจากรถม้า
นางเดินโซเซเข ้าไปในบ ้านและร ้องไห ้อย่างน่ าเศร ้า ” น้องพี่ !
ทาไมถึงจากไปเร็วขนาดนี ้ ? “

ฮูหยินฝางเงยหน้ามองหลานสาวด ้วยดวงตาแดงกา่ สายตาของเธอ

สงบและลึกซึง้ ” ฝูหรง กลับมาแล ้วเหรอ ? รู ้สึกดีขนรึ
ึ ้ ยงั ? แล ้วนี่ รู ้
่ บต
เรืองอุ ั เิ หตุของน้องได ้ยังไง ? “

่
เสียงคราครวญของเซี ่ หรงหยุดชวครู
ยฝู ่ั ก่ อ ่
่ นทีนางจะได ้สติและพูด
อย่างเศร ้าใจว่า ” ท่านป้ าอย่าเศร ้าไปเลย ทันทีทข ี่ ้าเข ้ามาใน
่
หมู่บ ้าน ข ้าก็ได ้ยินคนพูดเรืองของน้ อง…… น่ าสงสารเหลือเกินที่
น้องต ้องมาเจอกับหายนะตังแต่ ้ อายุยงั น้อย…… น้องเสียวเฉ่่ า เจ ้า
ปล่อยให ้ท่านป้ าเห็นลูกตายก่อนตัวเองได ้ยังไง ! “
นางเป็ นนักแสดงทีเก่่ งกาจจริงๆ นาตายั้ งคงไหลอย่างต่อเนื่ องราว
่
กับเป็ นของฟรี เสียวเฉ่ าทีซ่่ อนอยูใ่ นห ้องเก็บของเฝ้ ามองการแสดง
่ หรงด ้วยความชืนชมอย่
ของเซียฝู ่ ่
างมาก แน่ ละ่ คนทีเคยมี
ประสบการณ์การต่อสู ้ของฝ่ ายในในยุคโบราณ ไม่มใี ครทีจั ่ ดการ
ได ้ง่ายๆเลย !

เนื่ องจาก ‘ ผูเ้ สียชีวต ิ ‘ ยังไม่บรรลุนิตภ ิ าวะและเป็ นเด็กผูห้ ญิง จึง

ฝังเอาไว ้ในสุสานบรรพบุรษ ้ งไม่สามารถจัด
ุ ของหมู่บ ้านไม่ได ้ ทังยั
พิธศ ่
ี พให ้ยิงใหญ่ ได ้ด ้วย พวกเขาทาได ้แค่เลือกพืนที ้ ในหลุ
่ มฝังศพ
่
ทัวไปทางด ่
้านใต ้ของภูเขา เอาเสือฟางม้ วนร่างของเธอเอาไว ้ข ้าง
ใน และฝังเธอไว ้ในหลุม เซียฝู ่ หรงมีสว่ นร่วมในกระบวนการ
้
ทังหมด หลังจากทีนางเห็่ น ‘ ศพ ‘ ถูกฝังด ้วยตัวเองแล ้ว นางก็หา
้ เช ้าตรูใ่ นวันรุง่ ขึนและรี
ข ้ออ ้างตังแต่ ้ บเข ้าเมืองไปอย่างรวดเร็ว

้ บครอบคร ัวหยูพา 2 โจรตามเซียฝู

ฝางซือเจินกั ่ หรงเข ้าเมืองไป
้ ดการให ้โจรทังสองซ่
ฝางซือเจินจั ้ ่ ดทีคฤหาสน์
อนตัวอยูใ่ นทีมื ่ หยู
่ ยงทีอยู
พวกเขาได ้ยืนยันว่าจือเซี ่ ข ่ หรงคือคนทีท
่ ้างๆเซียฝู ่ า
ข ้อตกลงกับพวกเขา
จะจับคนร ้ายก็ต ้องหาหลักฐานก่อน เพือป้่ องกันไม่ให ้เซียฝู
่ หรงเล่น
โวหารเอาตัวรอด ฝางซือเจินกั้ บครอบคร ัวหยูจบ ั พวกเขาได ้คา
หนังคาเขาขณะทีจื ่ อเซี
่ ยงเอาเงินทีเหลื
่ อให ้พวกโจร

่ ส
เมือคู
่ ามีภรรยาฝางซือเจิน, ้ หยูเสียวเฉ่
่ ี่ อ
า, กับครอบคร ัวหยูทเหลื
้
พาโจรทังสองคนและจื ่ ยงมาอยูต
อเซี ่ หรง เด็กสาวคนนี ้
่ รงหน้าเซียฝู
่ แค่ 13 ปี ก็ยงั ต ้องการแก ้ตัวต่อไป
ทีอายุ

นางมองจือเซี ่ ยงด ้วยความเจ็บปวดและดุดา่ ด ้วยนาเสี ้ ยงทีราวกั่ บ

นางเกลียดเหล็กทีไม่ ่ ได ้กลายเป็ นเหล็กกล ้า ” จือเซี ่ ยง ทีเจ ่ ้าทามัน
ผิดนะ ! ถึงเราจะสนิ ทกันเหมือนพีน้ ่ อง แต่ข ้าก็ไม่เคยคาดหวังให ้
เจ ้าแก ้แค ้นให ้ข ้าด ้วยวิธแี บบนี ้ ! น้องเสียวเฉ่
่ าไม่ถกู กับข ้าและ
่
ขโมยหลายสิงหลายอย่ ่
างทีเคยเป็ นของข ้าไปก็จริง แต่……ข ้าไม่
เคยคิดจะเอาชีวต ิ นางเลยนะ !! “

้
ฮูหยินฝางมองนางเงียบๆ, ยิมหยั น, และพูดว่า ” ฝูหรง เจ ้าพูดว่า
่
เสียวเฉ่ ่ เคยเป็
าขโมยสิงที ่ ้
นของเจ ้าไปงันเหรอ ? ขอถามหน่ อยเถอะ
 ่
ว่าเสียวเฉ่ าเอาอะไรไปจากเจ ้า ? สมบัตข
ิ องตระกูลฝางเราเป็ นของ
่ งแต่
ตระกูลเซียตั ้ เมือไหร่
่ ?“

เซียฝู่ หรงยังคงเปลียนค
่ าพูดของตัวเองได ้อย่างใจเย็น ” ท่านป้ าคะ
่ เป็
เป็ นความผิดของหลานเอง ! เรืองนี ้ นเพราะจือเซี
่ ยงเห็นว่าน้อง
่
เสียวเฉ่ าเอาความร ักของท่านป้ าไปหมดเลยรู ้สึกโกรธแทนข ้า นาง
จึงทาความผิดเช่นนี ้ ได ้โปรดเถอะค่ะท่านป้ า ให ้นางได ้ตายอย่าง
่
ไม่เจ็บปวดเพือหลานด ้วย ! “

่ ยงลืมตาโตและทาสีหน้าตกตะลึงขณะมองไปทีคุ
จือเซี ่ ณหนู จอม
เห็นแก่ตวั ของเธอ คุณหนู วางแผนจะโยนความผิดทังหมดให ้ ้เธอ
ใส่ความกันช ัดๆ !! ตอนทีคุ ่ ณหนู สงให
่ ั ้เธอทา เธอพยายามเกลีย้
กล่อมคุณหนู แล ้ว แต่ตอนนั้นจิตใจของคุณหนู มด ื บอดไปแล ้วด ้วย
ความเกลียดช ังและความอิจฉาริษยา นางจึงไม่ฟังใครทังนั ้ ้น จื่
้ ้ยังไง นางนาเงินเก็บของ
อเซียงไม่รู ้ว่าคุณหนู เจอนักเลง 2 คนนี ได
นางออกมาและสังให ่ ้

่ ยงไปจ ้างนักเลง 2 คนนี ให

จือเซี ้ ้เป็ นนักฆ่า แล ้วนี่ สาวใช ้กลายมา
่ ณหนู กลับกลายเป็ นผูบ้ ริสท
เป็ นผูบ้ งการได ้ยังไง ขณะทีคุ ุ ธิ ์ ?
เธออยากปกป้ องตัวเองแต่ก็สงั เกตเห็นสายตาเตือนของคุณหนู จื่
อเซียงรู ้สึกเย็นเยือกในหัวใจ เธอเป็ นลูกของคนร ับใช ้ในตระกูลเซีย่
พ่อแม่และน้องๆของเธอทุกคนอยูใ่ นมือของตระกูลเซีย่ ถ ้าเธอบอก
่
ความจริง ไม่ต ้องพูดถึงว่าเธอจะหลบเลียงการถู กลงโทษไปได ้รึ
เปล่า แต่มน ั จะทาให ้ครอบคร ัวของเธอติดร่างแหไปด ้วย……

หัวใจของจือเซี่ ยงเหมือนเถ ้าถ่านทีมอดดั

่ บไปแล ้ว แข ้งขาของเธอ
อ่อนปวกเปี ยกและล ้มลงกับพืน้ เธอตัวสันและพู
่ ดว่า ” บ่าว……บ่าว
สมควรตาย บ่าวทนเห็นคุณหนู ได ้ร ับความอยุตธิ รรมไม่ได ้ จึงทา
่ วร
เรืองช ่ ั ้ายลงไป บ่าวสมควรตาย…… “

” อยุตธิ รรม ? ตระกูลฝางของข ้าเลียงดู ้ ให ้ข ้าวให ้นาเจ

้ ้าอย่างดี ทุก
้ าเครืองประดั
ฤดูเจ ้าจะได ้เสือผ้ ่ บจานวนเท่ากับครอบคร ัวของขุน
่
นาง เมือไรกั นทีข่ ้า ป้ าของเจ ้า ทากับเจ ้าอย่างไม่เป็ นธรรม ? “
ฮูหยินฝางจ ้องเซียฝู ่ หรงเขม็งราวกับไม่ได ้ยินจือเซี
่ ยง ‘ อ ้อนวอน
สารภาพผิด ‘ และรู ้สึกเย็นเยือกอยูใ่ นใจ หลังจากถูกเปิ ดโปงว่าทา
ความผิดแล ้ว นางยังคงโยนความผิดให ้คนอืนได ่ ้อย่างใจเย็นและ
ปล่อยให ้สาวใช ้ทีสนิ ่ ทกับนางเหมือนพีน้ ่ องกลายเป็ นแพะร ับบาป
นางไม่ได ้รู ้สึกสานึ กผิดหรือละอายใจเลยสักนิ ด นี่ ข ้าเลียงคน
้
เนรคุณชวร ่ ั ้ายเอาไว ้เหรอนี่ ! หลายปี ทีผ่่ านมาเธอคงทาดีกบั
หลานสาวคนนี มากเกิ ้ ้
นไปและเลียงให ้เด็กอายุ 13 ปี คนนี ้
กลายเป็ นคนทีมี ่ ความทะเยอทะยานและโลภมากเกินไป !

่ หรงรีบพูดว่า ” ถึงท่านป้ ากับข ้าจะไม่ได ้เป็ นแม่ลก

เซียฝู ู กันจริงๆ
แต่ความรู ้สึกของเราก็เหมือนแม่กบั ลูกจริงๆ หลานรู ้สึกขอบคุณอยู่
ในใจเสมอ…… “

ฮูหยินฝางพูดขัดขึนว่้ า ” เจ ้าพูดถูกเรืองนั
่ ้น เราไม่ใช่แม่ลก ู กัน เจ ้า
แซ่เซีย่ ไม่ใช่ฝาง ! ทุกอย่างทีเป็
่ นของตระกูลฝางไม่ได ้เกียวข ่ ้อง
่ ้!“
อะไรกับเจ ้าในอนาคต ! เจ ้าต ้องเข ้าใจให ้ช ัดเจนในเรืองนี
 ่ ดใบหน้าของเซียฝู
ในทีสุ ่ หรงก็มค ่
ี วามเปลียนแปลง นางหน้าซีดและ
พูดตะกุกตะกักว่า ” ทาไมท่านป้ าพูดอย่างนั้น ? หลานไม่เคยกล ้า
คิดหวังเช่นนั้นเลย…… “

” ก็ดท ี่ ้ารู ้ว่ามันเป็ นแค่ความคิดความหวัง !! เสียวเฉ่

ี เจ ่ าคือคนทีข ่ ้า
ร ับเป็ นลูกบุญธรรม ถ ้าตระกูลฝางไม่มท ี ายาทในอนาคต สมบัติ
้
ทังหมดของตระกู ลฝางจะเป็ นของนาง ! ส่วนเจ ้า เป็ นแค่ญาติจาก
ตระกูลเซียที ่ มาอาศั
่ ่ั
ยบ ้านตระกูลฝางชวคราวก็ แค่น้ัน ! เจ ้ามีสท
ิ ธิ
อะไรไปเปรียบเทียบกับเสียวเฉ่ ่ า ? ” ฮูหยินฝางคุนเคยกั
้ บการต่อสู ้
ของฝ่ ายในเป็ นอย่างดี เธอโจมตีจด ุ อ่อนของคูต่ อ
่ สูโดยตรง
้

ถึงยังไงเซียฝู่ หรงก็เป็ นแค่เด็กวัยรุน ่ นางควบคุมความโกรธในใจ

เอาไว ้ไม่ได ้อีก สีหน้าของนางเปลียนเป็ ่ นดุร ้าย ” ทาไม ! ท่านป้ า
ข ้าติดตามท่านป้ ามาหลายปี ยังไม่ดก ี ว่าเด็กบ ้านนอกทีท่ ่ านป้ าเพิง่
รู ้จักได ้ไม่ถงึ ครึงปี่ อีกเหรอคะ ? ท่านป้ าลองคิดดู หลายปี ทีผ่ ่ านมา
้
นี ใครคื อคนทีอยู ่ ข ่ ้างท่านป้ าเวลาทีท่ ่ านป้ าเหงา ? ใครคือคนทีอยู ่ ่
ข ้างท่านป้ าเวลาทีท่ ่ านป้ าป่ วย ? ใครคือคนทีท ่ าตัวโง่ๆเพือให
่ ้ท่าน
ป้ าอารมณ์ดข ึ้
ี นเวลาเศร ้า ? นังเด็กโง่ชนต ้ั าคนนี
่ ้ นมีอะไรดี ?
มั
ทาไมทุกคนถึงปฏิบต ั ก
ิ บั มันอย่างดีและทาอะไรให ้มันตังมากมาย ้ ?
ข ้ายอมร ับไม่ได ้ !! มันดีกว่าข ้าได ้ยังไง ?? “
หลังจากหลานสาวของเธอเปิ ดเผยธาตุแท ้ของตัวเองออกมา ฮูหยิ
นฝางก็ยงั ดูสงบนิ่ งและเฉยเมย แววตาเฉยเมยของเธอค่อยๆหยุด
อาการโวยวายของเซียฝู ่ หรงลง

ฮูหยินฝางถอนหายใจและพูดว่า ” ฝูหรง ดูเหมือนเจ ้าจะลืมสิงที ่ พ่

่ อ
แม่ของเจ ้าพูดตอนทีข ่ ้าพาเจ ้ามานะ เจ ้าเป็ นแค่ ‘ งานอดิเรก ‘ ที่
พวกเขาให ้ข ้ามา ถ ้าเจ ้าไม่ทาสิงที่ เจ
่ ้าเพิงพู
่ ดไป แล ้วเจ ้าคิดว่าเจ ้า
่
ยังมีคา่ ทีจะอยู
ใ่ นบ ้านฝางอีกเหรอ ? “

่ หรงทาหน้าเหลือเชือ่ นางไม่เคยคิด
” ท่าน……ท่านป้ า ! ” เซียฝู
เลยว่าป้ าทีร่ ักนางจะพูดถ ้อยคาทีท
่ าร ้ายกันอย่างนั้นออกมา

ฮูหยินฝางพูดต่อด ้วยสีหน้าสานึ กผิด ” บางทีในช่วงหลายปี ทีผ่ ่ าน

่
มาข ้าคงใจดีกบั เจ ้ามากจนเจ ้าลืมหน้าทีและตั วตนของตัวเอง เจ ้า
อยากเป็ นคุณหนู ของตระกูลฝางมาตลอดเลยใช่ไหมล่ะ ? คิดดูนะ
่ เจ
ถ ้าข ้าอยากร ับเจ ้ามาเป็ นลูกสาว ข ้าคงทาสิงที ่ ้าปรารถนาไปเมือ่
หลายปี ก่อนแล ้ว ! ทาไมต ้องรอจนถึงตอนนี ด ้ ้วย ? “
ฟองแห่งความหวังในใจของเซียฝู่ หรงแตกกระจาย หัวใจของนาง
้
เต็มไปด ้วยความสินหวั ่
ง นางพุ่งเข ้าใส่เสียวเฉ่ าเหมือนคนบ ้าคลัง่
แต่ก็ถก ้
ู ฝางซือเจินผลักออกไปและล ้มลงกระแทกพืน้ นางร ้องไห ้
้
ด ้วยความสินหวัง ” ทาไม ? ทาไม !! ข ้าด ้อยกว่ามันตรงไหน ? คน
อย่างมันมีอะไรดี…… “

ฮูหยินฝางมองนางอย่างเวทนาและพูดช ้าๆว่า ” เสียวเฉ่ ่ าอาจจะไม่

สวยเท่าเจ ้า ไม่สง่างามและเยือกเย็นอย่างเจ ้า…… แต่มอ ี ย่างหนึ่ งที่
เจ ้าไม่มวี น ่
ั เทียบเสียวเฉ่ าได ้ นั่นคือนางบริสท ์
ุ ธิและจริ
งใจกว่า หัวใจ
่
ของเสียวเฉ่ าสะอาดกว่าเจ ้า !! “

่ หรงคลานเข ้าไปเกาะขาของฮูหยินฝางและตะโกนว่า ” ท่าน

เซียฝู
้
ป้ า ทังหมดเป็ ่ ยง ไม่เกียวอะไรกั
นความคิดของจือเซี ่ บข ้าเลย ท่าน
ป้ า !! “
 ตอนที่ 206 ดำน้ ำ
https://novel-lucky.com

ฮูหยินฝางก ้มมองนางและส่ายหน้าช ้าๆ ” ฝูหรง เจ ้าทาให ้ข ้า

ผิดหวังมาก ! ดูเหมือนว่าหลังจากทีเลี ่ ยงเจ
้ ้ามาหลายปี ข ้าก็ยงั ไม่
สามารถกาจัดสิงที ่ เจ
่ ้าเรียนรู ้จากตระกูลเซียได
่ ้…… ข ้าไม่ควร
่ อยๆเลย ทีบ
ปล่อยให ้เจ ้ากลับตระกูลเซียบ่ ่ ้านเซียพ่่ อแม่ของเจ ้าคง
ปลูกฝังความคิดทีว่่ า ‘ ทุกสิงทุ
่ กอย่างในตระกูลฝางจะเป็ นของเจ ้า
ในอนาคต ‘ ใช่ไหม ? เจ ้าถึงได ้อยากกาจัดอุปสรรคทังหมดที ้ ่
ขัดขวางเส ้นทางสูเ่ ป้ าหมายของเจ ้า “

่ หรงยังคงพยายามดินรนคร
” ท่านป้ า…… ” เซียฝู ้ ้ั ดท ้าย
งสุ

ฮูหยินฝางขวางนางด ้วยคาพูดประโยคเดียว ” ฝูหรง เจ ้าคิดว่าป้ า

โง่นักเหรอ ? สาวใช ้ได ้เงินแค่ไม่กรี่ ้อยอีแปะต่อเดือน นางจะเอา
200 ตาลึงเงินมาช่วยเจ ้านายระบายความโกรธได ้ยังไง ? “

่ หรงหยุดทันที ใบหน้าซีดเผือดอย่างพ่ายแพ้ เซียฝู

เสียงของเซียฝู ่
หรงย่อมลงเอยด ้วยการถูกส่งกลับไปยังตระกูลเซีย่ เมือนางถู
่ ก
ทอดทิง้ นางย่อมไม่สามารถมีความเป็ นอยูท ี่ ได ้ พอโตเป็ นผู ้ใหญ่
่ ดี
นางจะต ้องแต่งงานกับลูกชายโง่ๆของขุนนางระดับสูงคนหนึ่ ง นาง
จะไม่มค
ี วามสุขในชีวติ แต่งงานและตายก่อนอายุ 30

่
เวลาทีนางสิ ้
นหวัง นางมักจะหวนนึ กถึงความผิดพลาดทีนางท ่ าใน
คืนนั้น และในใจจะเต็มไปด ้วยความสานึ กเสียใจอย่างทีสุ ่ ด ถ ้านาง
ไม่ทาอะไรโง่ๆเพราะความอิจฉาริษยา นางก็จะเป็ นหลานสาวทีท่ ่ าน
่
ป้ าร ักต่อไป ตราบใดทีนางท าตัวดี ท่านป้ าก็จะจัดการแต่งงานทีดี ่
ให ้นางและเตรียมสินสอดจานวนมากให ้ นางคงมีสามีทรี่ ักและให ้
เกียรตินาง นางจะให ้กาเนิ ดลูกๆทีน่่ าร ัก…… ในช่วงเวลาแห่งความ
ตายเซียฝู ่ หรงเหมือนจะได ้เห็นชีวต ่ างออกไป……
ิ ทีต่

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ ้ กครงต่
าปรากฏตัวขึนอี ้ั อหน้าชาวบ ้านหมู่บ ้านตง
ชานหลังจากจบเรือง ่ พวกชาวบ ้านก็ทาหน้าเหมือนเจอผี ลูกสาว
คนเล็กของครอบคร ัวหยูถก ู ฝังไปแล ้วไม่ใช่เหรอ ? เธอยังมีชวี ต
ิ อยู่
ได ้ยังไง ? หรือเธอยังมีความแค ้นอยู่ วิญญาณของเธอจึงยังไม่
หายไป ?
หลังจากทาให ้เด็กผูห้ ญิงอีกกลุม ่ ในหมู่บ ้านกลัวจนร ้องห่มร ้องไห ้
้ ไม่มท
หยูไห่กบั ฝางซือเจินก็ ี างเลือกนอกจากไปอธิบาย
สถานการณ์ให ้ฟังทีละบ ้านจนครบทุกบ ้าน พวกเขาอธิบายว่าเสียว ่
เฉ่ าเจอกับพวกโจรและโอรสองค ์รองของจิงอ๋ ้ องช่วยชีวติ เอาไว ้ได ้
่ จะลากเอาตั
เพือที ่ ่ เ่ บืองหลั
วคนร ้ายทีอยู ้ งออกมา เธอจึงต ้องแกล ้ง
ตาย……

พอพวกชาวบ ้านเข ้าใจเรืองที่ เกิ

่ ดขึนแล
้ ้ว ทุกคนก็ถอนหายใจและ
่ ยวเฉ่
ดีใจมากทีเสี ่ าไม่เป็ นอะไร มีเพียงนางจางคนเดียวเท่านั้นที่
่
แอบก่นด่าอยูใ่ นใจและพูดว่าเสียวเฉ่ ่
าคือตัวหายนะทีจะไม่ ตายไป
อีกพันๆปี ……

วันเวลาผ่านไปจนล่วงเข ้ากลางฤดูร ้อน เด็กในหมู่บ ้านชาวประมง

ทีว่่ ายนาไม่
้ เป็ นนั้นมีอยูไ่ ม่มาก ตอนนาลดก็
้ มก ั จะได ้เห็นหัวคน
้
ผลุบๆโผล่ๆอยูใ่ นนาเหมื อนปลาโลมาน้อยทีว่่ องไว

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าเรียนว่ายนามาแล ้วในชาติกอ
่ น มีสระใหญ่อยูใ่ น
หมู่บ ้าน ตอนฤดูร ้อนพวกเด็กๆชอบกระโดดลงไปเล่นในสระขณะที่
พวกผูใ้ หญ่คอยเฝ้ ามองพวกเขา หลังผ่านไปครูห ่ นึ่ งทุกคนก็จะ
ชอบว่ายท่าลูกหมาตกนากั ้ น บางครงพวกผู
้ั ้ใหญ่ก็ชอบว่าย
กลับไปกลับมาอยูใ่ นสระหรือให ้คาแนะนาในการว่ายนากั ้ บลูกๆ
ของพวกเขา ในชาติกอ ่ นของเธอ พ่อของเสียวเฉ่ ่ าเป็ นหนึ่ งในนัก
้ เก่
ว่ายนาที ่ งทีสุ
่ ดตอนทีเขายั
่ ่
งเด็ก เสียวเฉ่ ากับน้องๆของเธอได ้
้
เรียนว่ายนาจากเขา

เวลาผ่านไปโดยไม่รู ้ตัว เธอย ้ายร่างมาอยูท ี่

่ โลกนี ้ ้ 1 ปี แล ้ว ทุก
ได
่ กอย่างในชาติกอ
สิงทุ ่ นของเธอค่อยๆจางหายไปจากใจของเสียว ่
เฉ่ า เหลือเอาไว ้แต่รอยประทับในใจชวนิ ่ ั ร ันดร ์ สิงที
่ ส ่ าคัญทีสุ
่ ดคือ
ร ักษาชีวติ ปัจจุบน ้
ั ของเธอเอาไว ้ เธอควรอยูใ่ นช่วงเวลานี และหวง
แหนสิงต่่ างๆทีอยู
่ เ่ บืองหน้
้ าเธอ

่
” เสียวเหลี ่
ยน เสียวเฉ่ ้
า ! ไปดานาในทะเลแล ้ น
้วจับหอยเป๋ าฮือกั
้ ณภาพสูงได ้ เราจะได ้เงิน 2-3 ตาลึงเลยนะ ! ”
ถ ้าจับหอยเป๋ าฮือคุ
โจวชานหูกระโจนจากด ้านนอกเข ้ามาและเปิ ดเสือช ้ นนอกของนาง
้ั
่
ให ้เสียวเฉ่ ่
ากับพีสาวดู ชด ้ นางใส่
ุ ดานาที ่ อยู่

่ งผล
ราชวงศ ์หมิงได ้ปร ับปรุงสถานะของผูห้ ญิงอย่างมากซึงส่
กระทบต่อหมู่บ ้านชาวประมงเล็กๆอย่างหมู่บ ้านตงชานด ้วย ไม่มี
 ้
ใครว่าอะไรถ ้าเด็กผูห้ ญิงจะสวมชุดดานาไปทะเลก่ ่ งวัย
อนทีจะถึ
ผูใ้ หญ่ ดังนั้นจึงเป็ นเรืองปกติ
่ ี่ กผู ้หญิงอย่างโจวชานหูจะมีชด
ทเด็ ุ
้ นของตัวเอง
ดานาเป็

ชุดดานานั้ ้นคล ้ายกับชุดดานาวั

้ นพีชในชาติกอ ่ นของเธอ มักจะทา
จากหนังปลาทะเล, ผิวแมงกะพรุน, หรือหนังฉลาม ทังกั ้ นนาและให
้ ้
ความอบอุน ่
่ เมืออยู
ใ่ นทะเล แต่วธิ ท
ี าพวกมันได ้หายไปในรุน
่ หลังๆ
่
เสียวเฉ่ าสนใจชุดดานามาก้ เธอแตะมันซาแล้ ้วซาอี้ ก

โจวชานหูพูดอย่างภูมใิ จว่า ” ท่านพ่อของข ้าเพิงซื ่ อชุ

้ ดดานาตั ้ วนี ้
ให ้ปี นี ้ ชุดดานาท
้ ามาจากหนังปลาทะเลเลยราคาไม่กต ี่ าลึงเงิน
อยากรู ้จังว่าชุดทีท ่ าจากผิวแมงกะพรุนหรือหนังฉลามจะราคา
่
เท่าไหร่ ? เสียวเฉ่ ่ ดเลยนี่ ทาไมไม่
า พ่อของเจ ้าล่าฉลามเก่งทีสุ
ขอให ้เขาทาให ้สักชุดล่ะ ? “

่
เสียวเหลี ้
ยนยิมและพู ดว่า ” น้องสาม ท่านพ่อแอบทาชุดดานาหนั้ ง
่ อปี
ฉลามให ้พีเมื ่ ทีแล
่ ้วล่ะ ถ ้าเจ ้าชอบก็ลองใส่ดไู ด ้นะ “
 ่
เมืออากาศร ้อนขึน้ อาหารประเภทเนื อก็
้ เสียง่าย พวกเขาจึงหยุด
ขายอาหารตุ๋น ช่วงสองวันทีผ่ ่ านมาเสียวเหลี
่ ยนจึงอยูบ่ ้านโดยไม่มี
่ นสิงที
อะไรทาซึงเป็ ่ นางไม่
่ ชน ่
ิ เอาซะเลย นางคิดจะขอให ้เสียวเฉ่ า
ช่วยนางคิดหากิจการอืน ่ นางจะได ้หาเงินมาใช ้ได ้

่
เพือปลูกฝังความเป็ นอิสระของลูกๆ หยูไห่จงึ ตัดสินใจให ้ลูกๆของ
้
เขาทาธุรกิจของตัวเอง เงินทังหมดที ่
พวกเขาหามาได ้จะเป็ นของ
่ ฮงั ได ้จากการร ับซืออาหารทะเล
พวกเขา ยกตัวอย่างเช่น เงินทีหยู ้
่ ยวเหลี
และเงินทีเสี ่ ยนได ้จากการขายอาหารตุ๋นจะเป็ นของพวกเขา
้
ทังหมด ้ ก
แม้วา่ พวกเขาจะยังเด็ก แต่พวกเขาทังคู ่ ็มเี งินเก็บจานวน
มากแล ้ว !

้ั
แต่ทงสองคนเคยชิ ่
นกับการเอาเงินทีพวกเขาหามาได ้ให ้น้องสาว
่
ไปแล ้ว เสียวเฉ่ ่
าจึงช่วยเปิ ดบัญชีธนาคารให ้พวกเขา เมือเธอได ้
เงินจากพวกเขา 100 ตาลึง เธอจะฝากเข ้าบัญชีธนาคารของพวก
่
เขา เมือไรก็ ่
ตามทีพวกพี ่ องคุยกันเรืองเงิ
น้ ่ นเก็บ ฉี โตวก็จะบ่นว่า
ทุกคนมีรายได ้กันหมด มีแต่เขาคนเดียวทีเงิ ่ นออกแต่ไม่มเี งินเข ้า
 ่ าตัวเองเป็ นคนทีไม่
เขาอึดอัดคับข ้องใจมากและเชือว่ ่ มปี ระโยชน์
่ ดในหมู่พน้
ทีสุ ี ่ อง !

่
หยูเสียวเฉ่ าปลอบเขาว่า ” ฉี โตว เจ ้าเป็ นคนทีมี ่ โอกาสมากทีสุ ่ ดใน
ครอบคร ัวของเรา ในอนาคตคนทีจะมี ่ รายได ้มากทีสุ ่ ดก็คอื เจ ้า !
คิดดูซ ิ ไม่วา่ พวกเราจะหาเงินได ้มากแค่ไหนก็ตาม เราก็ยงั เป็ นมด
่
ตัวเล็กๆทีบดขยี ้ ้อย่างง่ายดายในสายตาของขุนนางทีมี
ได ่ อทิ ธิพล
พวกนั้น ถ ้าเจ ้าขยันเรียนและเป็ นขุนนางใหญ่ได ้ในอนาคต เจ ้าก็
จะปกป้ องพีๆได ่ ้ ้าอยูใ่ นช่วงลงทุน เจ ้าจะได ้
้ยังไงล่ะ ตอนนี เจ
ผลตอบแทนกลับมาในอนาคตอย่างแน่ นอน ! “

เหตุผลของเธอทาให ้ฉี โตวเลิกคิดทีจะท ่ าธุรกิจเล็กๆหลังเลิกเรียน

่ จะไม่
เพือที ่ ให ้ฉี โตวรู ้สึกว่าถูกทิง้ เสียวเฉ่
่ าจึงช่วยเขาเปิ ดบัญชี
ธนาคารและฝากเงิน 10 ตาลึงเอาไว ้ในบัญชีของเขาทุกเดือน ฉี
่
โตวรู ้ว่าพีสามเป็ ่
นคนทีรวยที ่ ดในครอบคร ัว เธอได ้ส่วนแบ่งจาก
สุ
ร ้านเจินซิวและโรงงานของตระกูลโจว และยังได ้ค่าเช่าจากร ้านค ้า
2 ร ้านในเมืองอีกด ้วย เธอเป็ นเศรษฐีตวั น้อย เขาจึงไม่ปฏิเสธมัน
 ่
หลังจากเสียวเฉ่ าได ้ยินว่ามีชด ้
ุ ดานาหนั งฉลามอยูท ี่ ้าน ในใจของ
่ บ
เธอก็คน ่
ั ยุกยิกและเร่งให ้เสียวเหลี ยนไปเอามาให ้เธอลอง แม้ว่า
่
เสียวเฉ่ ้
าจะโตขึนในช่ ่ านมา ความสูงในปัจจุบน
วงปี ทีผ่ ั ของเธอก็
ไม่ได ้แตกต่างจากความสูงของเสียวเหลี ่ ่ ้ว เธอจึงใส่ชด
ยนในปี ทีแล ุ
้
ดานาของเสี ่
ยวเหลี ยนจากปี ทีแล ่ ้วได ้พอดี

่
เสียวเหลี ยนดูนอ้ งสาวใส่ชด ้ บชุดชนใน
ุ ดานาทั ้ั จากนั้นก็ใส่ชดุ
้ั
ชนนอกทั ่ นว่าน้องสาวกระตือรือร ้นแค่ไหน นางก็รบี ดึง
บ เมือเห็
้
น้องเอาไว ้และพูดว่า ” น้องสาม เจ ้ายังไม่ได ้เรียนว่ายนาเลย แค่ยน
ื
้ พอนะ อย่าลงไปในนา้ ! “
อยูร่ มิ นาก็

่
เสียวเฉ่ ้
ายิมและพู ้ นจะไปยากอะไร ? ข ้าฉลาดออก
ดว่า ” ว่ายนามั
่ บจ๊
เรืองจิ ๊ อยแค่นีจะหยุ
้ ดข ้าได ้ยังไง ? คอยดูนะ “

่
เสียวเหลี ยนรู ้สึกไม่สบายใจเลย หลังจากบอกลาแม่แล ้วนางก็เดิน
่
ตามเสียวเฉ่ ากับชานหูไปขณะทีทั ่ งสองคุ
้ ้
ยกัน เด็กทังสามไปถึง
สถานทีอั ่ นเงียบสงบริมทะเล
โจวชานหูมองไปรอบๆและเห็นว่าไม่มค ่
ี นอืนอยู แ่ ถวนั้น นางจึงถอด
ชุดข ้างนอกออกแล ้วพุ่งลงไปในทะเลและว่ายห่างออกไป ทักษะการ
้
ว่ายนาของนางไม่ ้
เลวเลย หลังจากเช็ดนาออกจากใบหน้ าแล ้ว นาง
่
ก็กวักมือเรียกเสียวเฉ่ ่
าและตะโกนว่า ” เสียวเฉ่ า ไม่ต ้องกลัว! นา้
้ ลก
ตรงนี ไม่ ้
ึ เจ ้าค่อยๆลงนามาที ละนิ ดก็ได ้ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ าถอดชุดข ้างนอกออกและยัดใส่มอ ่
ื ของเสียวเหลี
ยน เธอ
้
ยิมและพู ี ัญหาอะไรหรอก เจ ้าคอยดูข ้าทีริ่ มทะเลก็ได ้
ดว่า ” ไม่มป
้
ถ ้ามีอะไรเกิดขึนจะได ้
้เข ้ามาเอาตัวข ้าขึนจากน ้
าได ้ไง “

่ ยนนั่งลงบนโขดหินริมชายฝั่งอย่างไม่เต็มใจขณะมองดู
เสียวเหลี
น้องสาวลงทะเลไปอย่างช ้าๆ ทะเลตอนนี อ่้ อนโยนมาก มีระลอก
่ กๆบนพืนผิ
คลืนเล็ ้ วทะเลสีฟ้า แม้ว่าจะเป็ นตอนเช ้า แต่เด็กหญิงทัง้
่ ชด
สองก็ไม่ได ้รู ้สึกหนาวขณะทีใส่ ้
ุ ดานาเลย

” น้องสาม อย่าไปไกลกว่านี ้ เจ ้าว่ายนาไม่

้ เป็ น…… ” เมือเสี
่ ยว ่
่
เหลียนเห็นว่ามีแค่หวั ของเสียวเฉ่ ่
าทีปรากฏบนผิ วนา้ นางก็รบี ยืน
้
ขึนตะโกนบอกเสี ่
ยวเฉ่ าเสียงดัง แต่เสียงของนางก็หยุดทันทีและ
 ่ นท่าว่ายนาอย่
ดวงตาของนางก็เบิกกว ้างอย่างประหลาดใจเมือเห็ ้ าง
่
ชานาญของเสียวเฉ่ ้
า น้องสาวของนางเป็ นอัจฉริยะงัน

เหรอ ? เธอเรียนโดยไม่มค
ี รูสอนได ้ยังไง ?

หลังจากว่ายวนเป็ นวงกลมแล ้ว โจวชานหูก็วา่ ยเข ้าไปใกล ้เสียวเฉ่ ่ า

ด ้วยความกลัวว่าอาจจะเกิดอุบต ึ ้ ่ องจากนี่ เป็ นครงแรกที
ั เิ หตุขนเนื ้ั ่
เธอลงนา้ แต่หลังจากเห็นทักษะลูกหมาตกนาของเสี ้ ่
ยวเฉ่ า นางก็
้
ยิมและพู ่
ดว่า ” เสียวเหลี ยนบอกว่าเจ ้าว่ายนาไม่ ้ เป็ น กังวลไป
้ งออกไม่ใช่เหรอ ? ทีนี
เปล่าๆแท ้ๆ ! เจ ้าว่ายนาเก่ ่ ่ มีคนอยูไ่ ม่เยอะ
้ ก
ข ้าคิดว่าเราน่ าจะหาหอยเป๋ าฮือที ่ ้นทะเลได ้ ว่ายไปไกลอีกสัก
หน่ อยแล ้วค่อยดานากั ้ นเถอะ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ าตามโจวชานหูวา่ ยออกไปไกลขึน้ ทันใดนั้นโจวชานหู
ก็โผลงไปในทะเลและไม่มค ่
ี วามเคลือนไหวจากนางอยู น ่
่ าน เสียว
่
เฉ่ าตืนตระหนกและเอาแต่ จมุ่ ศีรษะลงไปในทะเลเพือค ่ ้นหาว่าโจว
ชานหูอยูท ี่
่ ไหน แม้วา่ เธอจะว่ายนาได ้ ้ เป็ น
้ แต่เธอก็ดานาไม่
หลังจากตะกายอยูพ ่ ก ั หนึ่ ง เธอก็ยงั ไม่สามารถดานาได ้ ้
” ฮ่าๆๆ…… ” เสียงหัวเราะดังขึน้ เสียวเฉ่
่ ารีบเงยหน้าขึนมา ้ โจ
วชานหูปรากฏตัวอยูไ่ ม่ไกลจากตรงทีเธออยู่ ่ มือข ้างหนึ่ งของเธอ
ถือปลิงทะเลสีเข ้มตัวหนึ่ ง ขณะทีอี
่ กข ้างชีนิ้ วมาที
้ ่
เธอพลางหั วเราะ
้
จนนาตาไหล

่
หยูเสียวเฉ่ ้ หน้า จากนั้นก็
าว่ายไปด ้านข ้างของนางแล ้วสาดนาใส่
พูดด ้วยความโกรธว่า ” ตลกตรงไหน ? ข ้าแค่ดานาไม่ ้ เป็ น สอน
เร็วๆเข ้าซิ ! “

่ เหมื
” ท่าทางของเจ ้าเมือกี ้ อนเป็ ดจมนาเลย
้ ตลกชะมัด ! ฮ่าๆ…… ”
โจวชานหูระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอีกรอบ

่
หยูเสียวเฉ่ ารอให ้นางหัวเราะจนเสร็จก่อนจะขอร ้องนางให ้สอนวิธ ี
ดานา้ โจวชานหูดานาเก่ ้ งและเป็ นครูตวั เล็กทีมี
่ ความสามารถ หยู
่
เสียวเฉ่ ่
าเองก็เรียนรู ้ได ้เร็ว ไม่นานเธอก็เชียวชาญเคล็ ดลับในการ
ดานา้ ด ้วยโผแค่ครงเดี
้ั ยวเธอก็สามารถลงไปถึงก ้นทะเลได ้

โจวชานหูทาหน้าเหมือนว่านางทาพลาดไปแล ้ว ” เป็ นความจริง

ทีว่่ า ‘ เมือศิ
่ ษย ์เรียนรู ้แล ้ว อาจารย ์ก็จะอดอยาก ‘ ! ถ ้าเจ ้าเก็บหอย
 ้ ณภาพสูงมาได ้ อย่าลืมให ้รางวัลข ้าด ้วยล่ะ ! ” หลังจาก
เป๋ าฮือคุ
้
พูดจบนางก็กลันหายใจและโผลงไปในน า้ ทักษะดานาของ้
้ั นางลงไปได
เด็กหญิงดีมาก ครงนี ้ ้นาน 2-3 นาทีกอ ้ ผ
่ นจะขึนสู ่ วิ นา้
อีกครง้ั

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าโบกมือให ้เสียวเหลี ยนทีอยู่ ร่ มิ ฝั่ง จากนั้นก็สด ู หายใจ
เข ้าลึกๆแล ้วดาลงไป ทะเลใสจนเห็นแนวปะการ ังทีก ่ ้นทะเลได ้อย่าง
้ั
ช ัดเจน บางครงปลาหลากสี ก็จะว่ายผ่านแนวปะการ ัง ปูทะเลตัว
เล็กๆสะดุ ้งตกใจเพราะเธอมุดเข ้าไปในทราย เสียวเฉ่ ่ ่ บ
ารู ้สึกทึงกั
ภาพทีน่่ าสนใจนี ้ เธออ ้อยอิงอยู
่ ท ี่ ้นทะเลจนกลันหายใจต่
่ ก ้ อไม่ไหว
้ ผ
จึงถีบตัวเองขึนสู ่ วิ นา้
 ตอนที่ 207 จมน้ ำ
https://novel-lucky.com

หลังจากนั้นไม่นานหัวเล็กๆของโจวชานหูก็โผล่มา นางตะโกนไป
่
ทางเสียวเฉ่ า ” เป็ นไงบ ้าง ? เก็บอะไรได ้รึเปล่า ? “

่
เสียวเฉ่ าส่ายหน้าและพูดอย่างผิดหวังว่า ” ไม่ได ้เลย ! “

ิ้
โจวชานหูยมและปลอบเธอว่ า ” อาจจะเป็ นเพราะว่าเราอยูใ่ กล ้ทะเล
เกินไปก็เลยไม่มอ ี ะไรดีๆแถวนี ้ คนอืนๆเป็
่ ้ ออาชีพ พวก
นนักดานามื
้
เขาอยูใ่ ต ้นาได ้
้หลายนาทีเลยล่ะ เจ ้าอยากไปดูให ้ไกลกว่านี ไหม ?
“

่
เสียวเหลี ยนรวบรวมเพรียงคอห่านแถวชายฝั่งต่อไปเมือเห็
่ นว่า
้ งมากและมีโจวชานหูคอยดูแลอยูด
น้องสาวว่ายนาเก่ ่ ้วย น้องสามดู
ท่าทางจะชอบกินเพรียงคอห่านกับซุป หลังจากครอบคร ัวของพวก
เขาแยกจากบ ้านใหญ่แล ้ว นางก็ไม่มเี วลามาเก็บอาหารทะเลเลย
ดังนั้นจึงแทบไม่มโี อกาสได ้กินซุปทะเลที่

่
น้องสาวทา ! เสียวเหลี ยนวางชุดของน้องสาวเอาไว ้บนโขดหิน
แห ้งๆ จากนั้นก็มวั แต่ก ้มเก็บของทะเล
 ่
เสียวเฉ่ าค่อยๆว่ายลงไปในทะเลลึก แต่ความสามารถในการกลัน ้
หายใจของเธอไม่ดน ้
ี ัก เธอต ้องขึนมาหายใจบ่ ่ งลงไป
อยๆเวลาทีเพิ ่
ถึงก ้นทะเล เด็กหญิงรู ้สึกท ้อแท ้มากเพราะเธอพยายามอยูน่ านแต่ก็
ยังเก็บอะไรไม่ได ้เลย

เสียงเยาะเย ้ยของหินศักดิสิ์ ทธิดั์ งขึนในใจของเธอ

้ [ ข ้าว่าต่อให ้เจ ้า
้
ดานาแบบนี ้
จนค ่า เจ ้าก็ยงั เก็บอะไรไม่ได ้หรอก อยากให ้หิน
ศักดิสิ์ ทธิผู์ น้ ี ช่
้ วยไหมล่ะ ? ]

่
เสียวเฉ่ าค่อนข ้างเหนื่ อย เธอจึงตีนาและถามอย่
้ างหงุ ดหงิดว่า ”
อย่ามาล ้อเล่นนะ ! ถ ้าช่วยได ้ทาไมไม่พูดให ้เร็วกว่านี ้ มัวแต่ดเู ฉยๆ
อยูไ่ ด ้ “

[ ท่าทางแบบนี คื ้ ออะไร ? หินศักดิสิ์ ทธิผู์ น้ ี ไม่

้ ชอบใจ ไม่ชว่ ยแล ้ว !
] หินศักดิสิ์ ทธิพู
์ ดอย่างหยิงๆและแสดงท่
่ าไม่พอใจ
 ่
” ถ ้าไม่อยากช่วยก็ไม่ต ้องช่วย ! ข ้าไม่สน ! ” เสียวเฉ่ าไม่พยายาม
ทาให ้มันพอใจ ! ใครเป็ นเจ ้านายให ้มันรู ้ซะบ ้าง เธอหายใจเข ้าลึกๆ
และดาลงไปอีกครง้ั

หินศักดิสิ์ ทธิอึ์ งไปนานกั

้ บคาพูดของเธอ มันไม่อยากยุง่ ไม่อยาก
้
สนเธอแล ้ว แต่ตอนนี การฟื ้นฟูพลังวิญญาณของมันติดอยูท ่ ี่
จุดสาคัญ ถ ้ามันช่วยเจ ้านาย มันก็สามารถดูดซ ับพลังวิญญาณ
จากโลกและสวรรค ์เพือฟื ่ ้นฟูพลังทังหมดของมั
้ นได ้ !

แม้วา่ หินศักดิสิ์ ทธิยั์ งคงโกรธอยู่ แต่มน ่

ั ก็ชว่ ยเสียวเฉ่ า มัน
ควบแน่ นม่านพลังป้ องกันรอบๆตัวเสียวเฉ่ ่ า ดูราวกับเธอถูกห่อด ้วย
ฟองอากาศใสๆ นาทะเลไม่้ สามารถเข ้าใกล ้เธอได ้และแรงกดดัน
้
จากนารอบๆก็ หายไปทันที

่
เสียวเฉ่ ้
ากลันลมหายใจและมองดู ่ ดขึนตรงหน้
ภาพมหัศจรรย ์ทีเกิ ้ า
ราวกับว่าเธอได ้เข ้าสูโ่ ลกแห่งจินตนาการ ฟองอากาศโปร่งใส
้
ค่อยๆจมลงช ้าๆ ปลาตัวเล็กน่ าร ักว่ายนามาหาเธอด ้วยความอยาก
รู ้อยากเห็น พวกมันใช ้ปากสัมผัสบาเรียวิญญาณนั้นเบาๆ แต่ราว
กับว่าพวกมันสัมผัสกับฟิ ล ์มโปร่งใส มองเห็นได ้แต่เข ้าไปไม่ได ้

่
เสียวเฉ่ ุ่ หลงกับช่วงเวลานั้นจนลืมหายใจ ใบหน้าเธอ
ามัวแต่ลม
กลายเป็ นสีแดง ขณะทีคิ ่ ดว่าควรจะรีบขึนไปหายใจ
้ เสียงทีน่่ า
ราคาญของหินศักดิสิ์ ทธิก็์ ดงั ขึนอี
้ กครง้ั [ เจ ้าโง่ ! เจ ้าสามารถ
หายใจได ้อย่างอิสระในบาเรียวิญญาณของข ้า โธ่ถงั ……ทาไมข ้า
ถึงมีเจ ้านายโง่เง่าแบบนี ้ ? ช่างเถอะ เชิญหายใจไม่ออกตายไปเลย
!]

่
เสียวเฉ่ ามองบนอยูใ่ นใจและสูดหายใจเข ้า อากาศบริสท ุ ธิเข ์ ้ามา
ในปอดของเธอ เธอยืนมื ่ อออกไปนอกบาเรียวิญญาณรูป
ฟองอากาศนั้นและพบว่าบาเรียไม่ได ้ขวางมือเธอเอาไว ้ เธอมองไป
รอบๆและพยายามใช ้ความคิดควบคุมฟองอากาศให ้ลอยไปทางที่
่ ดเธอไปถึงตัวปลิงทะเลได ้อย่างรวดเร็ว
ปลิงทะเลตัวอ ้วนอยู่ อย่างทีคิ
่ อออกไปเธอก็จบ
พอยืนมื ่ นดุ
ั ปลิงทะเลทีดิ ้ กดิกอยูเ่ อาไว ้ได ้
 ้ อนข ้างใหญ่ เกรดน่ าจะดี ในทีสุ
” ปลิงทะเลตัวนี ค่ ่ ดเราก็เก็บได ้แล ้ว
่
” เสียวเฉ่ ี่ กเอาไว ้รอบเอวแล ้วเดิน
าเอาปลิงทะเลใส่ตะกร ้าไม้ไผ่ทผู
ลึกเข ้าไปในมหาสมุทร

่ ให ้เสียวเหลี
ยังไงก็ตาม เพือไม่ ่ ่ ร่ มิ ฝั่งเป็ นกังวล เธอจะโผล่
ยนทีอยู
้
ขึนจากทะเลเป็ ้ั
นครงคราวเพื ่
อหายใจ จากนั้นก็ลงไปในทะเลอีก
ครง้ั ขอบคุณบาเรียวิญญาณของหินศักดิสิ์ ทธิ ์ ทะเลไม่อาจทาให ้
้
ความเร็วของเธอลดลงได ้อีกแล ้ว ตอนนี เธอคล่ องแคล่วว่องไวมาก

หินศักดิสิ์ ทธิไม่
์ มอ ้
ี ะไรทา มันจึงช่วยชีทางเสี ่
ยวเฉ่ าให ้ไปจับอาหาร
่ คา่ มากๆอย่างปลิงทะเล, หอยเป๋ าฮือ,
ทะเลทีมี ้ และกุ ้งล็อบ
้
สเตอร ์……ทังหมดนี ้
กลายเป็ ่
นของในตะกร ้าของเสียวเฉ่ า

้
พืนทะเลที ่ ยบเสมือนขุมทร ัพย ์ขนาดใหญ่ทยั
เปรี ี่ งไม่ถก ู มนุ ษย ์หา
ประโยชน์ปรากฏอยูต ่
่ รงหน้าเสียวเฉ่ ี่
า ตะกร ้าไม้ไผ่ทเอวของเสี ่
ยว
เฉ่ าค่อนข ้างเล็ก มันจึงใส่ของได ้ไม่มาก เธอเริมเลื ่ อกของบนพืน้
้ั ่ งเธอไม่ชอบปลิงทะเลทีตั
ทะเล ครงหนึ ่ วเล็กเกินไป และอีกครงหนึ ้ั ่ ง
เธอไม่ชอบกุ ้งล็อบสเตอร ์ทีตั ่ วไม่อ ้วนพอ เธอเลือกหยิบเฉพาะ
อาหารทะเลทีคุ ่ ณภาพดีทสุ ี่ ดเท่านั้น ถ ้าคนอืนรู่ ้ว่าสิงที
่ พวกเขา
่
 ่
ต ้องการแต่ไม่สามารถเอามาได ้ถูกเมินเหมือนขยะ เสียวเฉ่ าคงเจอ
่ ่!
สายตาน่ ากลัวไม่รู ้กีคู

ขณะทีตะกร่ ี่
้าไม้ไผ่ทเธอน ามาไม่สามารถใส่อะไรเพิมได ่ ้อีก ก็มี
กลุม ่ เงาดาขนาดใหญ่วา่ ยตรงมาหาเธอ เสียวเฉ่ ่ าตกใจและคิดว่า
เจอกับฉลามฝูงหนึ่ ง เธอกาลังจะหนี ก็ถก ู หินศักดิสิ์ ทธิล์ ้อเลียนเอา
ว่า [ จะหนี ทาไมเนี่ ย ? ขีขลาดจริ
้ งๆ ! มันเป็ นฝูงโลมา พวกมัน
่
เชืองมาก ไม่ทาร ้ายคนหรอกน่ า ! ]

โลมา ? เธอเคยดูการแสดงปลาโลมาในทีวม ี าก่อนและรู ้ว่าพวกมัน

เป็ นสัตว ์ทะเลทีน่่ าร ัก เธอลอยอยูท ี่ ้นทะเลเงียบๆขณะทีมองดู
่ ก ่ เงาที่
อยูห ่
่ า่ งออกไป แน่ นอนว่าเมือกลุ ่ เงาสีดานั้นใกล ้เข ้ามา เธอก็ได ้
ม
เห็นรูปร่างหน้าตามันในทีสุ ่ ด ร่างของพวกมันเป็ นมันวาวและสดใส
่
สง่างาม การเคลือนไหวของพวกมั นเบาและเร็ว ปากเป็ นเส ้นโค ้ง
้
เหมือนกาลังยิมอยู ่

โลมาดูเหมือนจะสนใจเธอมาก พวกมันว่ายวนรอบๆตัวเธอ มีโลมา

่ วชนเธอเบาๆเหมือนเด็กขีอ้ ้อน
สีฟ้าตัวเล็กน่ าร ักทีเอาหั
 ่
หยูเสียวเฉ่ ้
ายิมบางๆและยื ่ อออกไปสัมผัสโลมาน้อยทีไม่
นมื ่ กลัวคน
่ ชวี ต
สิงมี ิ ตัวเล็กไม่ได ้หลบสัมผัสของเธอ มันเอาปากดันฝ่ ามือของ
่
เธอเบาๆ เสียวเฉ่ ๊ จนยิ
าจักจี ้ ้
มออกมา

่
เสียวเฉ่ ่
าเปลียนรู ปร่างของบาเรียวิญญาณ มันติดกับร่างเธอ
เหมือนผิวหนังชนที้ั สอง
่ ่ ้มันส่งออกซิเจนให ้เธอ เธอโอบ
ขณะทีให
แขนรอบตัวปลาโลมาน้อย เจ ้าโลมาน้อยพาเธอไปเทียวตามท ่ ้อง
ทะเลอย่างอิสระ ทิวทัศน์ใต ้ทะเลเปิ ดโล่งให ้เห็นผ่านบาเรียโปร่งใส

มีปะการ ังหลายชนิ ดในแนวปะการ ังใต ้ทะเล บางอันดูเหมือนเขา

กวางสีแดง บางอันเหมือนดอกไม้สช ี มพู และบางอันก็เหมือน
กระบองเพชรสีม่วง…… มีสแี ละรูปร่างทุกชนิ ดทีไม่่ มใี คร
่
จินตนาการได ้ เสียวเฉ่ ่
ารู ้สึกตืนตาตื ่
นใจกับภาพของปะการ ัง
เหล่านั้น

่
ปลาตัวเล็กทุกชนิ ดล ้อมรอบเสียวเฉ่ า ปลาบางตัวมีแถบหลากสี
บางตัวมีหมวกสีแดง บางตัวดูเหมือนธงกองทัพในงิวปั ้ กกิง่ และบาง
ตัวก็ดเู หมือนเม่นตัวกลมๆ…… ทุกตัวมาล ้อมรอบเธอโดยไม่ยอม
จากไป

เธอกลายเป็ นแขกของท ้องทะเลด ้วยความช่วยเหลือของโลมาน้อย

ขณะทีเธอก่ าลังเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ใต ้ทะเล เธอก็หยิบเอาหอย
้ ณภาพสูงจานวนมากมาด ้วย นี่ เป็ นการเก็บเกียวคร
เป๋ าฮือคุ ่ ้ั
งใหญ่
เลยทีเดียว

่
เสียวเฉ่ าเล่นกับปลาโลมาอย่างมีความสุขจนลืมเวลา หลังจาก
่
เสียวเหลี ยนขุดเพรียงคอห่านมาได ้จานวนมากและเตรียมตัวกลับ
บ ้านไปทานอาหารกลางวัน นางก็มองไปทีทะเล ่ นอกจากโจวชาน
หูทลอยขึี่ ้ ผ
นสู ้ นครงคราว
่ วิ นาเป็ ้ั ก็ไม่มก ่
ี ารเคลือนไหวใดๆจาก
น้องสาวของนางเป็ นเวลานาน

่
ตะกร ้าหวายในมือเสียวเหลี ยนหล่นลงบนพืน้ เธอโผลงทะเลโดยที่
ไม่ได ้ใส่ชด ้
ุ ดานาและว่ ายไปในทะเลอย่างบ ้าคลัง่ เสียวเหลี
่ ยนว่าย
้ งทีเดียว ในเวลาสันๆเธอก็
นาเก่ ้ ่
ไปถึงโจวชานหู เมือโจวชานหู โผล่
้
ขึนมาจากน า้ นางก็ถก ่
ู เสียวเหลียนจับเอาไว ้
 ้ั ดท ้ายตอนไหน ? ”
“เจ ้าเห็นน้องสาวของข ้ารึเปล่า ? เห็นครงสุ
่
เสียวเหลี ่
ยนเสียงสันขณะที ่
ถามอย่ างลนลาน

โจวชานหูตกใจ นางมองไปรอบๆและเห็นว่าทะเลสงบ นางคิดและ

้ั ดท ้ายทีเห็
พูดว่า ” คิดว่าครงสุ ่ นน่ าจะประมาณครึงช ่ วโมงก่
่ั อน
ตอนทีข ่ ้าโผล่ขนมาจากน
ึ้ า้ ข ้าคิดว่าเราเพิงคลาดกั
่ น ก็เลยไม่ได ้
สนใจอะไรมาก…… “

่
เสียวเหลี ยนหน้าซีดขาวและพูดเสียงสะอืนว่ ้ า ” ข ้ามองไปรอบๆ 15
นาทีแล ้ว ไม่เห็นน้องสาวของข ้าโผล่ขนมาจากน ึ้ ้
าเลย นาง……ต ้อง
่ นกั
เกิดเรืองขึ ้ บนางแน่ ! ข ้าสมควรตาย ข ้าไม่ควรขุดหาเพรียงคอ
ห่านเลย นี่ เป็ นครงแรกที
้ั ่ องสามลงทะเล ข ้าควรเฝ้ าดูนอ้ ง
น้
ตลอดเวลาเผือมี ่ อะไรเกิดขึนจะได
้ ้ไปค ้นหานางได ้ทันที ตอนนี ข ้ ้า
จะทายังไงดี ? ข ้าไม่รู ้ด ้วยซาว่้ าเกิดอุบต ึ้
ั เิ หตุขนตอนไหน……ไม่ ได ้
ข ้าต ้องไปตามหาน้อง…… “

โจวชานหูเองก็ทาอะไรไม่ถก ู ทะเลนั้นกว ้างใหญ่ พวกนางไม่รู ้ว่า

อุบต ่
ั เิ หตุเกิดทีไหนและเมื ่
อไหร่ แล ้วจะไปค ้นหาเธอได ้ยังไง ? ในแต่
ละปี มีคนทีถู่ กกลืนหายไปในทะเลตังไม่้ รู ้เท่าไหร่
 ่
” เสียวเหลี ยน อย่าเพิงกั่ งวลเกินไป บางทีเสียวเฉ่
่ าอาจจะว่ายไกล
ออกไปก็ได ้…… ดูซ ิ ! มีเงาทีดู่ เหมือนคนอยู่ ไปดูกน ่
ั ว่าใช่เสียวเฉ่ า
่ นหัวเล็กๆโผล่ขนจาก
รึเปล่า ! ” โจวชานหูรู ้สึกประหลาดใจเมือเห็ ึ้
้
นาในระยะไกล ่ นึ่ งก็ดาลงไปในนาอี
ครูห ้ กครง้ั

้
ประกายแห่งความหวังถูกจุดขึนในใจของเสี ่
ยวเหลี
ยน เธอพยายาม
่
ทาให ้ตัวเองสงบลง เธอจะตืนตระหนกไม่ ได ้เพราะน้องสาวของเธอ
ยังรอให ้เธอไปหาอยู่ !

้
ทังสองคนว่ ้
ายนาไปทางที ่
เงานั ้นโผล่ขนมา
ึ้

่
” หือ ? เจ ้าคือเด็กจากหมู่บ ้านตงชานทีขายอาหารตุ ๋นไม่ใช่เหรอ ?
ทาไมไม่ใส่ชด ้ อนลงทะเลล่ะ ? ” เสียวเหลี
ุ ดานาก่ ่ ยนรู ้สึกผิดหวัง
่
เมือพบว่ านั่นคือเด็กวัยรุน
่ ผิวสีเข ้มหน้าตาหล่อเหลา
 ่
เสียวเหลี ้
ยนนาตาไหลทั ้ บ
นที ” น้องสาม ! ต ้องเกิดอะไรขึนกั
้ บนาง ข ้าก็ไม่อยากมีชวี ต
น้องสาวของข ้าแน่ ถ ้าเกิดอะไรขึนกั ิ อยู่
แล ้ว ! โฮ…… “

่ คนนั้นมองเสียวเหลี
วัยรุน ่ ยนอย่างไม่รู ้ว่าจะทายังไงดี เขาพูดอะไร
้ งได ้ร ้องไห ้
ผิดไปเหรอ เด็กผูห้ ญิงคนนี ถึ

่ คนนั้น
” เจ ้า……อย่าร ้องไห ้ซิ ! จะให ้ข ้าช่วยอะไรรึเปล่า ? ” วัยรุน
ถามด ้วยความกังวลพลางขมวดคิว้

้
โจวชานหูสะอืนอยู ข
่ ้างๆเธอ ” น้องสาวของนางดานาอยู ้ ก ่ บั ข ้า แต่
ึ้
นานแล ้วนางก็ยงั ไม่โผล่ขนจากน ้
าเลย เจ ้าเห็นเด็กผูห้ ญิงตัวเล็กๆ
่ าตาคล ้ายนางบ ้างไหม ? “
ทีหน้

วัยรุน ้
่ ผิวคลาแดดคนนั ้นทาหน้าเคร่งเครียด เขาส่ายหัวช ้าๆและพูด
่ ่ ค่อนข ้างไกล มีคนมาทีนี
ว่า ” ทีนี ่ ่ ไม่กคนหรอก
ี่ ข ้าไม่เห็นคนอืน่
นอกจากพวกเจ ้าสองคนเลย แต่……อย่าร ้องไห ้ ข ้าจะช่วยพวกเจ ้า
ตามหาเด็กคนนั้น นางอาจจะว่ายนาไปที ้ ่
ไกลๆกว่ ้ ได ้ ! “
านี ก็
” น้องสาวของข ้า……นี่ เป็ นการดานาคร
้ งแรกของนาง
้ั นางไม่เคย
้
เรียนว่ายนามาก่ อน……ข ้าสมควรตาย ทาไมข ้าไม่อยูข
่ ้างๆนาง
่
คอยเฝ้ านางเอาไว ้ ฮือๆ…… ” เสียวเหลียนอ ้าปากหายใจขณะ
ร ้องไห ้สะอึกสะอืน้

้
เด็กหนุ่ มผิวคลาแดดยิ ่
งใจไม่ ดม ี ากขึน้ ถ ้าเป็ นการดานาคร
้ งแรก้ั
ของนาง นางก็ไม่น่าจะว่ายไปไกลเกินไปอย่างแน่ นอน ถ ้านางไม่
ึ้
โผล่ขนจากน ้
ามาพั กใหญ่แล ้วมันก็เป็ นสัญญาณทีไม่ ่ ดแี ล ้วล่ะ แต่
้
พอเห็นเด็กหญิงทังสองร ้องไห ้ต่อหน้าเขา เด็กหนุ่ มก็ปลอบพวก
เธอว่า ” อย่าร ้องเลย ข ้าจะไปดูรอบๆแถวนี ให ้ ้ อาจจะเจออะไรบ ้างก็
ได ้ พวกเจ ้า……รออยูท ่ นีี่ ่ นะ…… “

เด็กหญิงร ้องไห ้จนตาบวม ถ ้าเธอดานาไปทั ้ ้ างนี ้ คงยากทีจะ

งอย่ ่
ร ับประกันว่าจะไม่เกิดอุบต ั เิ หตุ หลังจากเขาปล่อยให ้เด็กหญิงอีก
่ ายนาออกไป
คนดูแลเธอแล ้ว เขาก็เริมว่ ้ เขาดาลงไปในนาคร้ งแล
้ั ้ว
้ั าเพือมองหาเด็
ครงเล่ ่ กผูห้ ญิงตัวเล็กๆ
 ่ วโมงต่
อีกครึงช ่ั อมา หยูเสียวเฉ่ ่ ้
าก็รู ้ตัวว่าเธออยูใ่ ต ้นานานเกิ
นไป
แล ้ว โลมาน้อยดูเหมือนจะเข ้าใจเจตนาของเธอ มันใช ้หลังของมัน
้ ผ
ช่วยให ้เธอลอยขึนสู ้
่ วิ นาและส่
งเสียง ” อ๊า อ๊า—- ” ดูเหมือนมัน
จะอยากให ้เธออยูต ่ อ
่
 ตอนที่ 208 ประกายแห่งพลังงาน
https://novel-lucky.com

่
เสียวเฉ่ าพบว่าเธอถูกซ ัดไกลออกไปจากตาแหน่ งเดิม เธอยิมให ้ ้
่
เพือนใหม่ ่
แล ้วพูดว่า ” เสียวปู้ ช่วยพาข ้าไปหน่ อยได ้ไหม ? ” ‘
่
เสียวปู้ ่ เธอตั
‘ คือชือที ่ ้ ้โลมาน้อยตัวนั้น
งให

่ หน
เมือมี ิ ศักดิสิ์ ทธิคอยบอกทางและโลมาน้
์ ่ วยเร่งความเร็วให ้
อยทีช่
่
เสียวเฉ่ ้
าก็ปรากฏตัวขึนในสายตาของเสี ่
ยวเหลียนขณะทีเด็่ กหญิง
อีกคนกาลังจะล ้มพับด ้วยความตกใจ

” ดูน่ ัน ! นั่นอะไรน่ ะ ? ไม่ใช่ฉลามใช่ไหม ? ” โจวชานหูตะโกน

ด ้วยความประหลาดใจ นางเป็ นคนแรกทีเห็ ่ นเงาดาๆแล่นเข ้ามา
จากระยะไกล

่
จวงเสียวโม่ ้ งทิศทางนั้น เขาหรีตามอง
เด็กหนุ่ มผิวคลามองไปยั ่
อย่างระมัดระวังแล ้วส่ายหัวพลางตอบว่า
” นั่นไม่เหมือนฉลามเลย ในนาฉลามจะมี
้ ่
ครีบรูปสามเหลียมโผล่
้
ขึนมา เงานั่น……ข ้าว่ามันดูเหมือนคนนะ แต่……ความเร็วกับ
้
ตาแหน่ งของเงาไม่เหมือนคนกาลังว่ายนาเลย แปลกจัง !! “

โจวชานหูรู ้สึกเหมือนสมองกาลังจะระเบิด นางอุทานว่า ” เจ ้ากาลัง

้
จะบอกว่า……มันอาจจะเป็ นนางเงือกงันเหรอ ? ตานานก็บอกไว ้
้
ไม่ใช่เหรอว่านางเงือกว่ายนาในมหาสมุ ทรได ้เร็วมาก ? “

่
จวงเสียวโม่ มองนางราวกับว่านางเป็ นคนบ ้า ” ตานานกล่าวว่านาง
่
เงือกปรากฏตัวเฉพาะในแสงจันทร ์ ร ้องเพลงยัวยวนล่ อหลอกผู ้คน
และทาให ้จิตใจสับสนงงงวย…… “

” น้อง……น้องสาม !! ” เสียวเหลี่ ยนตะโกนอย่างดีใจขัดจังหวะคน

้
ทังสอง ้ ม
่ องไปทีร่่ างซึงตรงเข
ทังคู ่ ้ามาอย่างรวดเร็วด ้วยความ
ประหลาดใจ ใช่แล ้ว นั่นคือหยูเสียวเฉ่ ่ ่
าทีหายไปเมื ่ วโมงที
อช ่ั ่ าน
ผ่
มา เธอยังอยูไ่ กล พวกเขาจึงบอกไม่ได ้ว่าเธอกาลังนอนอยูบ ่ นอะไร
ยังไงก็ตามวัตถุน้ันว่ายนาได
้ ้เร็วมาก
 ่
” เสียวเหลี ่
ยน ! ชานหู—- ” เสียงสะท ้อนมาจากระยะไกล หยูเสียว
เฉ่ าใช ้แขนข ้างหนึ่ งโอบรอบครีบหลังของปลาโลมาขณะทีมื
่ ออีก
ข ้างโบกไปมาในอากาศอย่างแรง

่
โจวชานหูวา่ ยไปข ้างหน้านิ ดนึ งแล ้วร ้องออกมาอย่างตืนเต ้น ” อ ้า !
่
เสียวเฉ่ ่
ากาลังขีปลา ่
!! เสียวเหลียน เจ ้าแน่ ใจนะว่าน้องสาวของเจ ้า
ไม่ใช่ธด
ิ าของพญามังกรเจ ้าสมุทร ?

้ั
ไม่งนปลาจะฟั ่
งคาสังของนางได ้ยังไง ? “

่
จวงเสียวโม่ ่ กหญิงทีก
มองไปทีเด็ ่ าลังขีโลมาฝ่
่ ่
าคลืนเข ้ามา เขาอด
่ นไม่ได ้ โอ ้ สวรรค ์ ! เด็กผูห้ ญิงคนนี ไม่
ตะลึงกับภาพทีเห็ ้ ใช่เด็ก
้ั
ธรรมดาแน่ ๆ ไม่งนเธอจะท าให ้ปลาโลมาเชืองได่ ้ยังไง ?

่
หยูเสียวเหลี ้
ยนนาตาคลอ นางพยายามว่ายนาเข ้ ้าไปหาน้องสาว
ความเร็วของโลมาน้อยน่ าตกใจมาก ภายในเวลาไม่นานมันก็วา่ ย
ไปอยูต ่
่ รงหน้าเด็กคนอืนๆอี
ก 3 คน สัตว ์ตัวน้อยกลัวนิ ดหน่ อย มัน
หยุดอยูน ่
่ อกระยะทีพวกเขาจะเอื ้ ง จากนั้นก็อ ้าปากส่งเสียงร ้อง
อมถึ
เหมือนนกหวีด
 ่
หยูเสียวเฉ่ าลูบหัวมันเบาๆและปลอบว่า ” ไม่ต ้องกลัว พวกเขาไม่
่
ทาร ้ายเจ ้าหรอก ขอบคุณนะเสียวปู้ !“

่
เธอเลือนตั วลงจากหลังปลาโลมาและว่ายเข ้าไปหาเสียวเหลี่ ยน
่
พีสาวของเธอเขกมะเหงกลงบนหั วเธอแล ้วดุวา่ ” ใครบอกให ้เจ ้า
ว่ายไปไกลขนาดนั้น ? ถ ้าเกิดอะไรขึนกั
้ บเจ ้า พีจะบอกพ่
่ อแม่กบั
้
ปู่ ย่าตายายของเราว่ายังไง ? การพาเจ ้ามาว่ายนาในทะเลเป็ น
ความคิดทีแย่่ ทสุ
ี่ ดทีพี
่ เคยมี
่ เลย !! “

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ ่
าสังเกตเห็นเสียวเหลี ยนตาแดงและดูจะโกรธเอา
่
มากๆ เธอก็รบี ปลอบพีสาวว่ ่
า ” เสียวเหลี ยน อย่าโกรธเลยนะ
คราวหน้าข ้าไม่กล ้าทาแบบนี อี ้ กแล ้ว ข ้ามัวแต่เล่นสนุ กกับเสียวปู้
่
จนลืมเวลา ขอสัญญาเลยว่าจะไม่ทาอีก ให ้อภัยข ้าสักครงเถอะนะ ้ั
!“
โจวชานหูมองโลมาน้อยทียั ่ งว่ายกลับไปกลับมาอยูใ่ กล ้ๆอย่างร่า
เริงอีกครง้ั ดวงตาของนางเปล่งประกายด ้วยความตืนเต ่ ้น นางพูด
่
อย่างอิจฉาว่า ” เสียวเฉ่ า โลมาน้อยตัวนั้นชือเสี ่ ยวปู้
่ เหรอ ? น่ าร ัก
จังเลย ! เจ ้านี่ สุดยอดเกินไปแล ้ว รู ้วิธท ่
ี าให ้โลมาตัวเล็กๆเชืองได ้
ด ้วย ! เร็วเข ้า สอนข ้าหน่ อยว่าเจ ้าทายังไง ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าไม่สนใจนางขณะทีปลอบโยนเสี ่
ยวเหลียนต่อ ในทีสุ่ ด
่
เธอก็สามารถทาให ้พีสาวหั ่
วเราะออกมาได ้ เสียวเฉ่ าแอบปาดเหงือ่
่
บนหน้าผาก ปกติแล ้วเสียวเหลี ยนก็อารมณ์ร ้อนอยู่ แต่เธอไม่เคย
ใช ้อารมณ์กบั น้องสาวเลย

้
โจวชานหูยงั คงตือเธอเพื ่
อจะเอาเคล็ ดลับในการทาให ้โลมาน้อย
่ หยูเสียวเฉ่
เชือง ่ าลืมตาโตและมองไปทีนางอย่ ่ างไร ้เดียงสา เธอ
ตอบอย่างคลุมเครือว่า ” อะไรนะ ? เราต ้องทาให ้พวกมันเชืองด ่ ้วย
่
เหรอ ? แต่เสียวปู้ ่
เข ้ามาเล่นกับข ้าเองนะ เสียวปู้ ่
เป็ นโลมาทีชอบคน
่ งและน่ าร ักมาก ! “
มันเชือฟั

้
ทังจวงเสี ่
ยวโม่ กบั โจวชานหูตา่ งทาสีหน้า ‘ เจ ้าโกหก ‘ แปะไว ้บน
ใบหน้าของพวกเขา แม้วา่ ปลาโลมาจะมีนิสยั ทีอ่ ่ อนโยน พวกมันก็
 ่
ระวังตัวมากและคอยเฝ้ าดูเรือในทะเลจากทีไกลๆ คนรุน
่ ก่อนๆเคย
่
เล่าเรืองของปลาโลมาช่ วยชีวต ่
ิ คนทีจมน า้ แต่พวกเขาไม่เคยได ้ยิน
ว่ามีใครได ้เจอกับพวกมันจริงๆ

่ ไม่เป็ นไร ! เสียวปู้

” ถ ้าเจ ้าไม่เชือก็ ่ มานี่ มา มาทักทายทุกคนเร็ว ”
่
หยูเสียวเฉ่ ากวักมือเรียก โลมาน้อยว่ายเข ้ามาหาเธออย่างร่าเริง
มันใช ้ปากสัมผัสกับข ้อมือของเธอเบาๆ ราวกับว่ามันเข ้าใจสิงที ่ เธอ
่
พูด โลมาน้อยยืดตัวขึนในน ้ ้
าและโบกครี บข ้างหนึ่ งให ้โจวชานหูกบั
คนอืนๆ่

่
” ว ้าว ! เสียวปู้ ้ นเป็ นสัตว ์เลียงจั
น่ าร ักจัง !! ข ้าอยากเลียงมั ้ งเลย !! ”
โจวชานหูเข ้าใกล ้โลมาน้อยอย่างระมัดระวัง เมือนางเห็ ่ นว่ามันไม่
ปฏิเสธ นางก็พยายามใช ้มือลูบหลังของมันเบาๆ โลมาน้อยอยู่
่
ข ้างๆเสียวเฉ่ าอย่างฉลาดและยอมให ้เด็กคนอืนแตะตั ่ วของมัน

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าลูบหัวเพือนตั ่ หน
วน้อยอย่างอ่อนโยนด ้วยมือข ้างทีมี ิ
ศักดิสิ์ ทธิ ์ พลังวิญญาณไหลเข ้าไปในร่างของโลมาน้อยอย่างช ้าๆ
ดวงตาของโลมาน้อยเป็ นประกายและเข ้าไปใกล ้กับเสียวเฉ่่ ามาก
ขึน้
 ่
เสียวเหลี ยนมองดูปฏิสมั พันธ ์ระหว่างน้องสาวของนางกับปลาโลมา
้ าน้องสาวของนางไม่ใช่คนธรรมดา เป็ นไป
และรู ้สึกแน่ ใจมากขึนว่
ได ้ไหมว่า……เธอจะเป็ นนางฟ้ ากลับชาติมาเกิด ?

่
จวงเสียวโม่ ่ มผัสผิวมัน
ก็เข ้ามาสัมผัสปลาโลมาเช่นกัน ขณะทีสั
วาวของมันเขาก็พูดกับโจวชานหูวา่

่ ชวี ต
” ปลาโลมาเป็ นสิงมี ิ ในมหาสมุทร พวกมันอาศัยอยู่ได ้แต่ในนา้
ลึกเท่านั้น การเอาโลมามาเป็ นสัตว ์เลียงไม่
้ ิ่ ดี
ใช่สงที ่ สาหร ับมัน……
“

่
เสียวเฉ่ ามองเด็กวัยรุน ้
่ ผิวคลาคนนั ้นอย่างเห็นด ้วย เธอถามด ้วย
่
ความลังเลว่า ” เสียวเหลี ยน เขาคือ…… “

โจวชานหูพูดขึนเป็ ้ นต่อยหอยว่า ” อ๊ะ ! เขาชือจวงเสี

่ ่
ยวโม่ อาศัย
อยูใ่ นหมู่บ ้านอู๋หลิว่ เป็ นหนึ่ งในผูเ้ ชียวชาญการด
่ ้ ข
านาที ่ ้าพูดถึง
ก่อนหน้านี ้ เขากลันหายใจใต
้ ้
้นาได ้ประมาณ 7-8 นาทีเลยและเขา
ค่อนข ้างดังในหมู่บ ้านใกล ้เคียง “

่
จวงเสียวโม่ ิ้
ยมให ้เธออย่างจริงใจและพูดว่า ” ฉันก็รู ้จักเจ ้าสองพี่
น้อง อาหารตุ๋นทีท่ ่ าเรือของพวกเจ ้าดังมาก แต่สองวันมานี ข ้ ้าไม่
เห็นพวกเจ ้าทีท่่ าเรือเลย ไม่ได ้ขายแล ้วเหรอ ? “

่
เมือไรก็ ่ ดถึงกิจการของตัวเอง เสียวเหลี
ตามทีพู ่ ้
ยนก็อดยิมออกมา
้
อย่างภูมใิ จไม่ได ้ ” อากาศมันร ้อนน่ ะ เนื อจะเสี ยง่าย หลังจากวันที่
่ ดของปี ผ่านไปแล ้วค่อยว่ากันใหม่ ! น้องสาวของข ้ากับข ้า
ร ้อนทีสุ
กาลังปรึกษากันว่าเราจะทาอย่างอืนในช่ ่ ้ ้ไหม เรา
วงหน้าร ้อนนี ได
อยากขายบางอย่างทีท ่ าให ้ท ้องอิมไปพร
่ ้อมๆกับทาให ้เย็นได ้
ด ้วย…… “

่ ยวเฉ่
เมือเสี ่ ่
าสังเกตเห็นว่าเสียวเหลียนมีสหี น้าเหนื่ อยล ้าเล็กน้อย
้
เธอก็รบี ยิมและพู ่
ดว่า ” จะคุยอะไรก็ไปคุยกันทีชายฝั ่ งเถอะ จะอยู่
้ นไปทาไมเนี่ ย ? “
ในนากั
 ่ ด
โลมาน้อยยังคงอ ้อยอิงอยู ่
่ ้านหลังของเธอ เสียวเฉ่ าหันกลับไปและ
่
โบกมือให ้มัน ” เสียวปู้

้
กลับบ ้านไปซะ ! วันหน้าข ้าจะลงนามาหาเจ ้าบ่อยๆ !! “

โลมาน้อยเอาหัวถูเธอสองสามครงแล ้ั ้วสะบัดหางว่ายกลับไปทางนา้
ลึกอย่างรวดเร็ว เด็กมนุ ษย ์คนนั้นมีกลินที
่ ไม่
่ อาจต ้านทานได ้ มัน
อยากอยูข ่ ้างๆเธอตลอดไป น่ าเสียดายทีมนุ ่ ษย ์ต ้องอยูบ
่ นบกและ
ึ้
มันก็ขนจากน ้ ได ้ น่ าเศร ้าจริงๆ……
าไม่

่
เมือพวกเขามาถึ ้ าของเสียว
งโขดหินในบริเวณใกล ้เคียง เสือผ้ ่
เหลียนก็เปี ยกโชกไปหมดและแนบติดกับลาตัวของนาง จวงเสียว ่
โม่หน ่
ั หลังกลับไปพร ้อมกับหน้าแดง เสียวเฉ่ ่
าดึงเสียวเหลี ยนไปยัง
่
โขดหินบริเวณใกล ้เคียงเพือปกปิ ดให ้มากขึน้ และให ้พีสาว
่
่
เปลียนไปใส่ ้ าของเธอ จากนั้นเธอก็บด
เสือผ้ ่
ิ ชุดของเสียวเหลี ยนให ้
แห ้งและเอาพวกมันพาดบนชุดดานาของเธอ้
” เอ๋ ? นี่ อะไรน่ ะ ? ” หยูเสียวเฉ่
่ าสังเกตเห็นว่ามีพช ื สีม่วงแดงลอย
้
อยูใ่ นนาแถวโขดหิ นจานวนมาก สาหร ับเธอมันดูเหมือนสาหร่าย
ทะเลชนิ ดหนึ่ งทีเธอเคยกิ
่ นทีร่ ้านอาหารเมือชาติ ่ กอ่ น แต่ก็ไม่น่าจะ
ใช่ สาหร่ายชนิ ดนี จะขึ้ นอยู
้ ่ นโขดหินลึกในมหาสมุทรเท่านั้น
บ
ไม่ใช่เหรอ ? แล ้วมันลอยขึนมาถึ ้ งนี่ ได ้ยังไง ?

่
เสียวเหลี ้
ยนก ้มลงหยิบขึนมาดู ่ ไม่รู ้ว่ามันคืออะไร
แล ้วส่ายหัว ” พีก็
แต่แน่ ใจว่ามันเป็ นพืชทะเลชนิ ดหนึ่ ง ไม่แน่ ใจนะว่ามันกินได ้รึ
เปล่า…… “

่
พวกเธอไม่รู ้ว่าจวงเสียวโม่ ้ั เมือไหร่
เข ้ามาดูตงแต่ ่ แต่เขามองพืช
ชนิ ดนั้นแล ้วก็พูดว่า ” นั่นน่ าจะเป็ นสาหร่ายทะเลแดง มันกินได ้ !
เอาไปปรุงรสด ้วยเกลือกับนาส ้ ้มสายชู อร่อยมากเลยนะ ! แต่ไม่
ค่อยเจอมันทีน ่ าตื
้ นๆหรอก
้ ่
การทีตรงนี ้ อยูเ่ ยอะนี่ มันแปลกอยูน
มี ่ ะ!
“

่
หยูเสียวเฉ่ ้ อ Gelidium
าแน่ ใจแล ้วว่าสาหร่ายสีม่วงเข ้มนี คื
amansii หรือทีเรี ่ ยกว่าสาหร่ายทะเลสีแดง ดวงตาของเธอเป็ น
้
ประกายขึนมา และความคิดอย่างหนึ่ งก็ผุดขึนในหั้ วทันที ชาติกอ
่ น
เธอเคยขายวุนในร
้ ้านของเธอและเคยหาสูตรทาวุนจากแป้
้ งทาง
ออนไลน์ด ้วย

ในบรรดาสูตรทังหมดที้ ่
เธอพบ ู รหนึ่ งทีใช
มีสต ่ ้สาหร่ายทะเลแดง
เป็ นวัตถุดบ ้
ิ ขันตอนของมั นก็คอ ่
่ นข ้างง่าย เอาสาหร่ายไปเคียว
ด ้วยความร ้อนต่าเป็ นเวลาสองสามชวโมงจนสาหร่
่ั ้
ายทังหมด
ละลายเป็ นของเหลว หลังจากเย็นลงแล ้ว ส่วนผสมจะแข็งตัวเป็ นวุน้
่
กึงโปร่ งใส แต่สาหร่ายทะเลแดงนั้นขึนเฉพาะในทะเลลึ
้ ก การเก็บ
่
เกียวค่ อนข ้างยุง่ ยาก ดังนั้นราคาในตลาดจึงสูง เธอจึงล ้มเลิก
ความคิดทีจะท ่ าวุ ้นทะเลและตัดสินใจใช ้แป้ งมันเทศกับแป้ งถัวเขี
่ ยว
เป็ นวัตถุดบ
ิ แทน

้
นอกจากนี เธอยั งรู ้สึกว่ามันค่อนข ้างแปลกทีได ่ ้เห็นสาหร่ายทะเลสี
แดงมากมายแบบนี ้ สาหร่ายนี ขึ ้ นในน
้ ้ ก มันจะมาปรากฏอยูใ่ กล ้
าลึ
ชายฝั่งได ้ยังไง ? เธอไม่เคยเห็นปรากฏการณ์แบบนี มาก่ ้ อน แต่ก็
ช่างมันเถอะ สาหร่ายทังหมดนี ้ ้ อวัตถุดบ
คื ่
ิ ทีเธอจะท าเงินได ้
้
มากมายและทังหมดก็ ฟรีด ้วย ถ ้าเธอไม่ใช ้ประโยชน์จากมัน เธอก็
โง่แล ้ว !
 ่
” เสียวเหลียน ข ้ามีวธิ ใี ช ้สาหร่ายทะเลสีแดงพวกนี ้ เก็บพวกมันให ้
มากทีสุ่ ดก่อนทีเราจะกลั
่ บบ ้าน ! ชานหู เจ ้าช่วยเอาตะกร ้าให ้เรา
สักสองสามใบได ้ไหม ? ” หยูเสียวเฉ่ ่ าตาเป็ นประกายขณะมองไปที่
สาหร่ายทะเลสีแดง

่
โจวชานหูตกลงทันทีและวิงออกไปอย่ างรวดเร็ว เนื่ องจากเสียวเฉ่
่ า
พูดว่ามีวธิ ใี ช ้สาหร่ายทะเลแดง เธอคงคิดวิธสี ร ้างของกินใหม่ๆได ้
่
แน่ ๆ ถ ้านางช่วยเสียวเฉ่ ้ ้เยอะๆ เสียวเฉ่
าเก็บพวกนี ให ่ าก็จะปฏิบต
ั ิ
ต่อนางอย่างยุตธิ รรมอย่างแน่ นอน เพราะเธอเป็ นคนใจกว ้าง พอ
คิดถึงของกินอร่อยๆแบบใหม่ โจวชานหูก็วงเร็ ิ่ วขึนไปอี
้ ก

การเก็บสาหร่ายทะเลสีแดงไม่ได ้ยากอะไรเลย นั่นเป็ นเพราะในนา้

้ ้นแยกแยะออกได ้ง่าย ทีพวกเขาต
ตืนนั ่ ้
้องทาก็แค่ก ้มเก็บมันขึนมา
เท่านั้น สาหร่ายทะเลสีแดงมีสม ี ่วงเข ้มแวววาว ถึงมันจะเป็ น ‘ ผัก ‘
แต่มน ั ก็ดเู หมือนปะการ ังแสนสวยมากกว่า นอกจากนี ยั ้ งคล ้ายกับ
่ั
พุ่มไม้เวอร ์ชนหดตั ่ ้านเล็กๆของมันพันเข ้าด ้วยกัน ลวดลาย
ว กิงก
่ ดขึนไม่
ทีเกิ ้ ได ้ดูยงุ่ เหยิงเลย ตรงกันข ้ามมันกลับคล ้ายแผงคออัน
สวยงามแทน
 ่
เมือใครสั กคนหยิบมันขึนมาก ้ ามือหนึ่ ง มันก็ดเู หมือนจะส่อง
ประกายอ่อนๆออกมา สาหร่ายมีความยืดหยุน ่ แต่แข็งแรง ถ ้าตัด ‘
กิง่ ‘ มันออกจะรู ้สึกนุ่ มมาก ส่วนทีตั
่ ดออกข ้างในจะเป็ นสีขาว
้
นานม ่ คณ
สารทีมี ุ ค่าทางโภชนาการของสาหร่ายทะเลสีแดงนั้น
ซ่อนอยูใ่ นแกนสีขาวนานมนั ้ ้น

่
เมือโจวชานหู กลับมาพร ้อมตะกร ้าอีกสองสามใบ ฝางซือเจินกั ้ บห
้
ยูฮงั ก็ตามนางมาด ้วย ฝางซือเจินกลั บมาจากท่าเรือและสังเกตเห็น
ว่าลูกสาวบุญธรรมของเขาไม่อยูบ ่ ้าน เขากาลังจะออกไปตามหา
ี่
เธอก็เจอเข ้ากับชานหูทแบกตะกร ้าจากบ ้านมาพอดี ส่วนหยูฮงั นั้น
่
ตอนเทียงเป็ ่
นช่วงเวลาทีสบายที ่ ดของกิจการร ับซืออาหารทะเล
สุ ้
่
เขาจึงตามมาด ้วยเพือเอาตะกร ้ามาให ้น้องสาวของเขา
 ตอนที่ 209 วุน
้
https://novel-lucky.com

่ อมาถึง สองฝาแฝดกับจวงเสียวโม่
ตอนคนทีเหลื ่ ี่ นแรงงานฟรีก็
ทเป็
เก็บสาหร่ายทะเลสีแดงได ้กองใหญ่แล ้ว

ฝางซือเจินกั้ บหยูฮงั มักจะทาตามคาสังของเสี

่ ่
ยวเฉ่ าโดยไม่ลงั เลอยู่
้
เสมอ ทังสองคนเอาสาหร่ ่
ายทีรวบรวมไว ้ใส่ลงในตะกร ้าแล ้วลาก
กลับบ ้าน จากนั้นก็วงกลั
ิ่ บมาช่วยเด็กๆเก็บสาหร่ายเพิม ่ หยูเสียว
่
่
เฉ่ าตืนเต ่ ้เก็บสาหร่ายจนลืมกินอาหารกลางวันไปเลย
้นมากทีได

้ มากเลยทีเดียว ! ในใจเสียวเฉ่
การเก็บรวบรวมในวันนี ดี ่ ารู ้สึกพอใจ
ี่ มไปด ้วยสาหร่ายซึงเรี
เป็ นอย่างมาก เธอมองตะกร ้าไม้ไผ่ทเต็ ่ ยง
รายอย่างเป็ นระเบียบในลานบ ้าน ถ ้าเพียงแต่สาหร่ายทะเลสีแดง
่
สามารถเก็บได ้ทัวไปล่ะก็ เธอคงหาเงินได ้เป็ นกอบเป็ นกาแล ้ว

้ วนอยูก
ฝางซือเจินง่ ่ บั การยัดยาสาหร่ายทะเลสีแดงแสนอร่อยเข ้า
ปาก เขามองตะกร ้าทีมี่ สาหร่ายอยูเ่ ต็มแล ้วถามว่า ” ลูกพ่อ
สาหร่ายทะเลสีแดงอร่อยก็จริงนะ แต่พ่อไม่คดิ ว่าเราจะกินได ้หมดนี่
้
! ต่อให ้กินทุกวันทุกมือไปอี
กสองเดือน เราก็ยงั กินไม่หมดเลย ! “

่
เสียวเฉ่ าเข ้าคร ัวไปเติมฟื น เธอเหลียวมองออกมาจากห ้องและยิม้
อย่างมีเลศนัยให ้ฝางซือเจิน้ ” พ่อบุญธรรมเก็บท ้องเอาไว ้ก่อนนะ
๋
คะ อีกเดียวจะมี ของอร่อยๆออกมาให ้ลอง ! “

้ บท ้องแล ้วยิมกว
ฝางซือเจินลู ้ ้าง ” ท ้องพ่อยืดหดได ้ตามต ้องการ ถึง
่
จะอิมแล ้วก็ยงั กินได ้อีกสองสามชาม ไม่ต ้องห่วง พ่อชิมอาหาร
ชนิ ดใหม่ของเจ ้าได ้แน่ “

้
ความจริงขันตอนในการท าวุ ้นนั้นง่ายมาก ส่วนทีส ่ าคัญก็คอื การ
ควบคุมความร ้อนของเตาเอาไว ้ให ้ดีเพือเคี ่ ยวส่
่ วนผสมอย่างช ้าๆ
อย่างน้อย 4 ชวโมง ่ั จากนั้นเมือสาหร่
่ ายทะเลสีแดงละลายจน
หมดแล ้ว สิงที ่ ต
่ ้องทาก็คอื กรองสิงตกค ่ ้างออกแล ้วปล่อยให ้มัน
่ าจากสาหร่ายมีความใสและเย็นกว่าวุ ้นทีท
แข็งตัวเป็ นวุ ้น วุ ้นทีท ่ า
จากแป้ งมันเทศหรือแป้ งถัวเขี ่ ยว หลังจากทาวุ ้นสาหร่ายทะเลแล ้ว
่
เสียวเฉ่ าก็วางแผนจะคลุกเคล ้ามันด ้วยกระเทียม, นามั ้ นพริก, ผัก
้ นงาและเครืองเทศอื
ดอง, นามั ่ ่ มันจะต ้องน่ ากินมากแน่ ๆ
นๆ
 ่
หยูเสียวเฉ่ าไม่เพียงแต่พยายามทาวุ ้นทะเลเท่านั้น แต่เธอยัง
่ ยวขณะทีสาหร่
พยายามทาวุ ้นแป้ งมันเทศกับวุ ้นแป้ งถัวเขี ่ ายถูก
่
เคียวอยูบ
่ นเตาอีกด ้วย

่ ยวนั้นไม่สะดวกนิ ดหน่ อย ก่อนอืนต

การใช ้แป้ งถัวเขี ่ ้องแช่ถวเขี
่ ั ยว
้
ในนาจนมั นพองตัว จากนั้นก็บดให ้เป็ นครีมถัวเขี
่ ยวข ้นๆและใช ้ผ้า
้
ขาวบางกรอง แม้วา่ ขันตอนเหล่ ้ งา่ ย แต่การลงมือทาจริงๆ
านี จะดู
นั้นมันคนละเรืองเลย
่ การกรองนั้นต ้องทาหลายสิบครงจนแป้
้ั งจับ
ตัว หลังจากนั้นก็รน ้
ิ นาออกให ้มากทีสุ่ ดก่อนจะเอาแป้ งถัวเขี
่ ยวไป
ตากแดดให ้แห ้ง พอแป้ งแห ้งสนิ ทแล ้วถึงจะเอาไปใช ้ได ้

่ ยวจาเป็ นต ้องใช ้สัดส่วนแป้ งกับนาที

การทาวุ ้นแป้ งถัวเขี ้ ถู
่ กต ้อง
้ น
เอานาอุ ้
่ ผสมกับแป้ งจนข ้นหนื ด ต ้มนาสะอาดหนึ ่ งหม้อ จากนั้นก็
่
เอาแป้ งทีผสมแล ้วใส่ลงไปก่อนจะกวนแรงๆเพือไม่่ ให ้มันติดกับหม้อ
่
แล ้วไหม้ เมือแป้ งสุกแล ้วก็เทลงแม่พม ่ ้ายกับทีใช
ิ พ ์ทีคล ่ ้ในการทา
เต ้าหู ้ จากนั้นก็ปล่อยให ้มันเย็นจนจับตัวเป็ นรูปร่าง
ความยุง่ ยากในการทาวุ ้นแป้ งถัวเขี่ ยวนั้นมาจากขันตอนการกรอง
้
อย่างต่อเนื่ องในการทาแป้ งถัวเขี
่ ยวนั่นเอง ดังนั้นวุ ้นแป้ งมันจึงทา
ง่ายกว่ามาก ถึงยังไงพวกเขาก็มแี ป้ งมันทาเอาไว ้พร ้อมแล ้ว ไม่วา่
จะเป็ นทีบ ่ ้านของเสียวเฉ่
่ ่
าหรือทีโรงงานวุ ้นเส ้นของตระกูลโจว เมือ ่
้
มีแป้ งมันอยูแ่ ล ้ว ขันตอนที ่ อในการทาวุ ้นก็เหมือนๆกับการทา
เหลื
่ ยว
วุ ้นแป้ งถัวเขี

วุนแป้
้ งมันมีสแี ดงโปร่งใสคล ้ายกับหยกแดงเย็นแวววาว ตรงกัน
่ ยวทีมี
ข ้ามกับวุ ้นแป้ งถัวเขี ่ สข ี าวสว่างและนุ่ มเหมือนเจลาติน แต่ไม่
ว่าจะเป็ นวุนชนิ
้ ดไหนล ้วนนุ่ มและอร่อยและช่วยในการดับร ้อนดับ
กระหายได ้ดีมาก

่
เมือราดน ้ าสูตรลับของเสียวเฉ่
าย ่ าลงบนวุ ้นใสแวววาวแล ้วกิน
่
ในช่วงฤดูร ้อนจะทาให ้รู ้สึกสดชืนได ้อย่างไม่น่าเชือ่ รสชาติของมัน
ทาให ้คนอยากกินต่อไปเรือยๆ ่ เย็นวันนั้นทุกคนในครอบคร ัวหยูได ้
กินวุ ้นนุ่ มๆคนละชาม ลมทะเลทีพั ่ ดโชยมาเล็กน้อยทาให ้พวกเขา
รู ้สึกพอใจมาก
 ่
เสียวเหลี ยนเติมอีกชามและราดนาย ้ าลงไปพร ้อมกับยิม้ ” น้องสาม
้
วุ ้นนี เหมาะมากส าหร ับกินในหน้า

้
ร ้อน ! พรุง่ นี เอาไปขายที
ท่่ าเรือกันเถอะ มันจะต ้องขายดีมากๆ
แน่ นอน ! “

้
ฝางซือเจินลงเอยด ้วยการไม่ทานอาหารเย็นเนื่ องจากกินไปเยอะ
จนท ้องป่ อง เขาพูดขึนว่้ า ” ในหัวลูกมันมีอะไรอยูบ
่ ้างนะ ?
้
ความคิดแปลกๆพวกนี มาจากไหนเยอะแยะ ? พ่อไม่เคยคิดเลยว่า
่ บจากชายหาดจะใช ้ทาของอร่อยขนาดนี ได
แป้ งมันกับสาหร่ายทีเก็ ้ ้
! ฮ่าๆ ชาติกอ ่ นพ่อต ้องทาบุญเอาไว ้เยอะแน่ ๆถึงได ้มีลก
ู สาวเก่ง
้
อย่างเจ ้า ! ลูกทาให ้พ่อภูมใิ จมากจริงๆ……เมียจ๋า พรุง่ นี ตอนเข ้า
เมืองเอาไปถวายหวังเฟยกับโอรสของท่านด ้วยซิ พวกท่านจะได ้
ลองชิมอาหารของลูกสาวของเราด ้วย ! “

้ นคนหยาบกระด ้างอยูแ่ ล ้ว พอเจออิทธิพลของ

ฝางซือเจินเป็
บรรยากาศในหมู่บ ้านตงชาน เขาก็ไม่ใช ้คาเรียกทีสุ ่ ภาพกับฮูหยิ
่ ไห่กบั ชาวบ ้าน
นฝางอีกเลย แต่กลับใช ้คาว่า ‘ เมีย ‘ เหมือนทีหยู
 ่
คนอืนๆใช ้แทน หลังจากคุ ้นเคยกับมันแล ้ว มันก็ฟังดูเป็ นกันเองดี
เหมือนกัน

้ พยายาม
วุ ้นอร่อยมาก ฮูหยินฝางจึงกินไปถึง 2 ชามใหญ่ๆทังๆที ่
ห ้ามตัวเองแล ้ว นางจาใจวางช ้อนลงและหัวเราะเบาๆ ” ท่านนี่ ละก็ !
แค่อยากจะอวดหวังเฟยว่ามีลก ู สาวเก่งใช่ไหมล่ะ ? ข ้ารู ้หรอกน่ า “

้ วเราะเบาๆและไม่สนใจจะซ่อนเป้ าหมายทีแท
ฝางซือเจินหั ่ ้จริงของ
่ เขามี
ตัวเองเลย จะพยายามปกปิ ดเรืองที ่ ลก
ู สาวเก่งและมีพรสวรรค ์
ไปทาไมกันล่ะ ? เขาอยากให ้ทุกคนรู ้ว่าเขา ฝางซือเจิน้ มีลกู สาวที่
้
ฉลาดและทาอาหารเก่งขันเทพ !

่
เสียวเฉ่ ้ างสดใสให ้พ่อบุญธรรมของเธอ จากนั้นก็คย
ายิมอย่ ่
ุ เรือง
่
การขายวุ ้นกับเสียวเหลี
ยนต่อ

เนื่ องจากพวกเขากาลังวางแผนจะขายวุ ้น จึงต ้องเตรียมถ ้วยกับ

ช ้อนให ้ลูกค ้าด ้วย พวกเขายังต ้องหาโต๊ะกับเก ้าอีอี้ กเนื่ องจากจะ
ปล่อยให ้ลูกค ้านั่งยองๆกินอาหารไม่ได ้ ! พวกเขายังต ้องมีเต็นท ์อีก
 ้ นช่วงร ้อนจัดของฤดูร ้อนและทีท่
ด ้วย ตอนนี เป็ ่ าเรือก็ไม่มรี ม
่ เงาอยู่
เลย

ใครจะไปอยากกินอาหารภายใต ้แสงแดดร ้อนๆกัน ? !

หยูไห่ทฟั ี่ งลูกสาวปรึกษากันอยูเ่ งียบๆก็ตด

ั สินใจพูดแทรกขึนมา ้ ”
้ อจะเอาวัสดุมาสร ้างเพิงหญ ้าให ้ ส่วนตะเกียบ, ถ ้วย, กับ
พรุง่ นี พ่
ช ้อน ทีท่ ่ าเรือมีขายของพวกนี อยู
้ ่ มีแค่โต๊ะกับเก ้าอีนี้ ่ ล่ะทียาก
่ มัน
ฉุ กละหุกไปหน่ อย “

ทันใดนั้นเสียวเหลี
่ ยนก็นึกบางอย่างออก นางตบมือและพูดว่า ” ใช่
แล ้ว ! ตาหลิวบอกว่าลูกชายของเขาทาเงินได ้เป็ นจานวนมากจาก
การทาธุรกิจและวางแผนจะให ้เขาย ้ายไปอยูด ่ ้วยจะได ้คอยดูแลพ่อ
ของเขาได ้ พวกเขาต ้องการขายแผงบะหมีให ่ ้ใครสักคน ถ ้าเราร ับ
่
ช่วงต่อก็จะแก ้ปัญหาเรืองโต๊ ้ ้“
ะกับเก ้าอีได

่
เสียวเฉ่ าคิดนิ ดนึ งแล ้วก็พยักหน้า ” ตกลง ! นอกจากวุนเราก็
้ ขาย
่ นได ้อีกด ้วย ข ้ารู ้วิธท
บะหมีเย็ ่ นอยูส
ี าบะหมีเย็ ่ องสามอย่าง พวกมัน
น่ าจะอร่อยอยูน ้ านพ่อสร ้างทีบั
่ ะ พรุง่ นี ท่ ่ งแดดก่อนนะคะ เพิงหญ ้า
ของ

่ สาหร ับฤดูหนาว แต่ฤดูร ้อนแบบ

ท่านตาหลิวลมพัดผ่านไม่ได ้ซึงดี
้ นอบอ ้าวไปหน่ อย “
นี มั

้
” ได ้ ! ตอนนี พระอาทิ ้ อจะไปตัดไม้ไผ่มาก่อน ”
ตย ์ยังไม่ตก งันพ่
หยูไห่เป็ นคนประเภททาตามคาพูด เขาลุกขึนยื ้ นทันที

หยูฮงั เดินตามหลังเขาและพูดว่า ” ข ้าจะไปตัดหญ ้า “

่ วธิ ห
เมือมี ่
ี าเงินอีกทางหยูเสียวเหลี ้
ยนก็รา่ เริงขึนมาก นางพูดอย่าง
่
ตืนเต ้
้นว่า ” พรุง่ นี เอาทุ
กอย่างทีต ่ ้องใช ้ไปทีท่
่ าเรือแล ้วเปิ ดร ้านก่อน
เทียงกั่ น !! ใช่แล ้ว ! พรุง่ นี เราน่
้ าจะไปท่าเรือกันตังแต่ ้ เช ้า พีต ่ ้อง
ซือถ้ ้วย, ตะเกียบ, และช ้อนจากร ้านค ้า เจ ้าจะได ้เริมท ่ าวุ ้นได ้ ! ใน
เมือธุ่ รกิจนี เป็
้ นการร่วมมือกันระหว่างเรา 2 คน งันแบ่ ้ งเงินกัน 50-
50 ตกลงไหม ? “
 ่
ตามปกติเสียวเฉ่ าคงไม่ปฏิเสธข ้อเสนอ แต่ดเู หมือนว่าเธอกับเสียว ่
เหลียนจะไม่สามารถร ับมือการทาทังวุ ้ ้นและบะหมีเย็่ นได ้ ถ ้าให ้ป้ า
สะใภ ้ใหญ่มาร่วมด ้วยก็คงไม่ใช่ความคิดทีแย่ ่ นักหรอก ตังแต่
้ ร ้าน
่
แตงโมปิ ด ป้ าใหญ่ก็ไม่สามารถหางานทีเหมาะๆท าได ้เลย ดังนั้น
นางจึงได ้แต่ไปขายอาหารทีท่่ าเรือเป็ นครงคราว
้ั

้
แต่ตอนนี ครอบคร ัวของนางพอจะหายใจหายคอได ้มากขึนอี ้ ก
่
หน่ อย ตอนทีนางไปช่ วยงานทีร่ ้านแตงโม นางพบว่ามันมีงานมาก
่
เกินกว่าทีนางจะจั ดการได ้ ดังนั้นนางจึงพาลูกสาวคนโตมา
่
ช่วยงานด ้วย เมือจบงาน ่
เสียวเฉ่ าก็ยด
ั เงิน 50 ตาลึงใส่มอ
ื ของนาง
่
เพือแสดงความขอบคุ ่
ณทีนางมาช่ วย

ผูช
้ ายแข็งแรงๆทางานใช ้แรงงานหนักในเมืองยังไม่สามารถหาเงิน
ได ้ถึง 1 ตาลึงสาหร ับการทางาน 1 เดือนเลย นางฮันรู ้สึกว่านาง
ไม่ได ้ทางานหนักอะไรเลยทีร่ ้านแตงโม ทังหมดที
้ ่ ้องทาก็คอื ย ้าย
ต
แตงโมไปทีช ่ นวางและเก็
้ั บรวบรวมเงินเท่านั้น พอเสียวเฉ่
่ าเอาเงิน
50 ตาลึงให ้นางเป็ นค่าจ ้าง นางจึงกลัวและตกใจ นางจะร ับเงินมาก
้
ขนาดนี มาได ้ยังไง ?
อย่างทีกล่่ าวไปแล ้ว ลุงใหญ่ของเสียวเฉ่
่ าก็ทาเงินได ้มากมายจาก
การขายแตงโมทีเมื ่ องประจาจังหวัด ทังหมดนี
้ ้ นผลจากความใจ
เป็
ดีมน ้
ี าใจของเสี ่
ยวเฉ่ ่
าแท ้ๆ ขณะทีฐานะความเป็ นอยูข
่ องครอบคร ัว
ของเธอดีขน ึ ้ เธอก็ไม่เคยลืมทีจะช่
่ วยเหลือพวกเขาด ้วย หลิวเป่ ย
กับน้องชายได ้เดินทางไปกลับเมืองประจาจังหวัดอย่างน้อย 10
้ั
ครงในเดื ่ านมา
อนทีผ่

้ั
ครงแรกที ่
พวกเขาไปที ่ องประจาจังหวัด พวกเขาเกือบโดนเจ ้า
เมื
่ นงานเอาแล ้ว โชคดีทฝางซื
ถินเล่ ี่ ้
อเจินมาช่ วยพวกเขาได ้ทันเวลา
และจับนักเลงกับพวกลูกน้องของเขาไป คนร ้ายถูกส่งให ้เจ ้าหน้าที่
และฝางซือเจินก็้ พาสองพีน้ ่ องไปพบผูพ ้ พ
ิ ากษาจังหวัด ข่าวแพร่ไป
ในหมู่ครอบคร ัวทีร่ ารวยและมี
่ อานาจของเมืองประจาจังหวัดอย่าง
้
รวดเร็วไม่วา่ จะตังใจหรื ้ั
อไม่ตงใจก็ ่ อง
ตาม ไม่นานทุกคนก็รู ้ว่าพีน้
่
หลิวทีขายแตงโมอยู ภ
่ ายใต ้ความคุ ้มครองของผูต้ รวจการจากราช
สานัก ขุนพลฝาง ตังแต่ ้ น้ันมาก็ไม่มใี ครไปข่มเหงสองพีน้ ่ องด ้วย
ความมังคั่ งหรื
่ อสถานะของพวกเขาอีกเลย
 ่
เมืองประจาจังหวัดมีคนรารวยอยู ี่ ยน
เ่ ป็ นจานวนมาก ! ทันทีทเกวี
ขนแตงโมมาถึงประตูเมือง แตงโมทังหมดจะถู ้ กขายให ้กับคนร ับใช ้
ของตระกูลเศรษฐีจนหมดอย่างรวดเร็ว แม้วา่ แตงโมจะมีราคาสูง
่
กว่าทีขายในเมืองถังกูถ
่ งึ 2 เท่า ยอดขายของพวกเขาก็ไม่เคย
ชะลอตัวลงเลย

ภายใน 1 เดือน สองพีน้ ่ องได ้เงินกันคนละ 7-8 ร ้อยตาลึง ก่อน

้
หน้านี ขนาดเงิ น 7-8 ตาลึงครอบคร ัวหลิวยังไม่คอ ่ ยมี ไม่ต ้องพูด
ถึงเงิน 7-8 ร ้อยตาลึงเลย พอพวกเขามีเงิน ‘ จานวนมหาศาล ‘ อยู่
ในมือ พวกเขาก็ไม่รู ้ว่าจะทายังไงกับมันดี

่
ต่อมาเสียวเฉ่ าก็ให ้คาแนะนาทางการเงินกับพวกเขา สองพีน้ ่ องจึง
่ าลังจะสร ้างทีท่
ตัดสินใจใช ้เงินลงทุนกับร ้านค ้าทีก ่ าเรือใหม่ ตอนนี ้
้ อยๆ
มีผูค้ นเดินทางผ่านท่าเรือมากขึนเรื ่ พอสร ้างท่าเรือใหม่เสร็จ
ราคาของอสังหาริมทร ัพย ์จะพุ่งสูงขึนอย่ ้ างแน่ นอน !

่
มีพ่อบุญธรรมของเสียวเฉ่ าอยู่ พวกเขาก็ไม่จาเป็ นต ้องกังวลว่าจะ
้ ้านค ้าทีมี
ซือร ่ ทาเลดีๆได ้หรือไม่ เดิมทีเสียวเฉ่
่ าต ้องการขอให ้
คุณชายสามโจวช่วยเรืองซื่ อร ้ ้าน แต่เธอก็นึกขึนได
้ ้ว่าเธอมอบงาน
 ้ ้กับพ่อบุญธรรมของเธอได ้ กระบวนการคิดของเธอนั้นเรียบ
นี ให
้
ง่าย ‘ ด ้วยรายได ้ในตอนนี ของข ้ ้านสัก 10 ร ้านก็ไม่ใช่
้า จะซือร
ปัญหา ! ‘

่ นดีกว่า ! เสียวเฉ่
กลับเข ้าเรืองกั ่ ารวมเงินของเธอกับเงินทีเหลื ่ อของ
ครอบคร ัวของเธอและในวันรุง่ ขึนหยู ้ ไห่ก็พาลูกสาวทังสองพร ้ ้อม
ด ้วยเกวียน 2 คันไปทีท่ ่ าเรือ ! ฟางซือเจินขี ้ ม้่ าตามหลังพวกเขาไป
แบบสบายๆ หยูไห่ขบ ั เกวียนม้าทีมี ่ วสั ดุกอ ่ สร ้างทีจ่ าเป็ นในการ
สร ้างเพิงกองอยูส ่
่ งู เสียวเฉ่ ่
ากับพีสาวอยู บ
่ นเกวียนลาทีขนหม้ ่ อ,
ถ ้วย, ช ้อน, และกะละมัง ตะกร ้าทีเต็ ่ มไปด ้วยสาหร่ายก็วางอยูบ ่ น
เกวียนด ้วย

ใช่แล ้ว พวกเขาวางแผนจะทาวุนทะเลก่ ้ อน ถึงยังไงพวกเขาก็ไม่

้ ตถุดบ
ต ้องเสียเงินซือวั ่
ิ เมือสาหร่ ายหมดแล ้วค่อยพิจารณาเรืองท่ า
วุนจากแป้
้ ่ ยวนั้นผลิตในปริมาณมากๆได ้ยาก
งมัน วุ ้นแป้ งถัวเขี
เกินไปและเป็ นวิธท ี่
ี แพงที ่ ดด ้วย ดังนั้นสองพีน้
สุ ่ องจึงตัดสินใจไม่ใช ้
่ ยว !
ถัวเขี
ก่อนพวกเขาจะออกเดินทางในเช ้าวันนี ้ เสียวเฉ่่ าได ้ไปทีบ่ ้านโจว
่
เพือให ้โจวชานหูชว่ ยกระจายข่าวให ้เด็กๆในหมู่บ ้านรู ้ว่า
้
ครอบคร ัวหยูร ับซือสาหร่ ายทะเลสีแดงจานวนมากในระยะยาว พวก
เขากาหนดราคาสาหร่าย 1 อีแปะต่อ 1 ชง่ ั และร ับซือไม่ ้ จากัด
่
จานวน เมือวานพวกเขารวบรวมสาหร่ ายได ้ 10 กว่าตะกร ้าจากที่
เดียว ดังนั้นก็น่าจะเป็ นไปได ้ว่าส่วนอืนๆของหาดทรายที
่ ่
ทอดยาว
นั้นจะมีอกี เยอะ

้ กๆในหมู่บ ้านมักไม่มอ
ในฤดูนีเด็ ี ะไรทา ถ ้าพวกเขาขยันเก็บ
สาหร่าย ต่อให ้เป็ นเด็กก็สามารถรวบรวมสาหร่ายได ้มากกว่า 12
่ ั อวัน
ชงต่

้
ทุกวันนี คนในหมู ่บ ้านตงชานไม่ได ้ยากจนเหมือนหนู ในโบสถ ์ที่
ต ้องคอยประหยัดและเก็บออมเงินทุกๆอีแปะอีกต่อไปแล ้ว ดังนั้น
พวกผูใ้ หญ่จงึ สามารถให ้ลูกๆของพวกเขาสะสมเงินเอาไว ้สัก 10
่
กว่าอีแปะเป็ นเงินค่าขนมได ้ พวกเด็กๆในหมู่บ ้านจึงยิงกระตื
อรือร ้น
่
ทีจะเก็ ่
บสาหร่ายเพือหาเงิ นส่วนตัวให ้มากขึน้ !
 ตอนที่ 210 ขายดิบขายดี
https://novel-lucky.com

่
” เอ๋ ? เสียวเฉ่ ่
า เสียวเหลี
ยน พวกเจ ้าเอาข ้าวของมาเยอะแยะ จะ
ทาอะไรเหรอ ? ” พีหกก ่ าลังเดินเล่นอยูก ่ องกาลังยุง่
่ ็เห็นสองพีน้
เขาแต่งตัวในชุดหน้าร ้อนและใช ้แขนเสือพั ้ ดตัวเอง

้
หลังจากได ้ร ับคาชีแนะจากเสี ่
ยวเฉ่ า สานักงานธุรกิจของเขาที่
้ มต
ท่าเรือก็อยูใ่ นขันเริ ่ ้นแล ้ว เขามีคนงานอยูภ ่ ายใต ้การ
ควบคุมดูแลของเขาเกือบร ้อยคนและธุรกิจทีท่ ่ าเรือเกือบทังหมดก็
้
อยูใ่ นการปกครองของเขา หัวหน้าคนงานซุนเป็ นมือขวาของเขา
่
เพือนอี กสองสามคนของเขาทีอยู ่ ก ้ เมือก่
่ บั เขามาตังแต่ ่ อนก็ได ้
่
เลือนต าแหน่ งเป็ นผู ้บริหาร ตอนนี สิ ้ งเดี
่ ยวทีพี
่ หกต่ ้องทาก็คอื
ควบคุมดูแลสถานการณ์โดยรวม ไม่จาเป็ นต ้องเข ้าไปยุง่ กับเรือง ่
เล็กๆน้อยๆทุกอย่าง ดังนั้นคนทีมี ่ เวลาว่างมากทีสุ ่ ดทีท่
่ าเรือก็ต ้อง
เป็ นเขา !

่
เสียวเฉ่ าได ้ทาวุ ้นจากทีบ ่ ้านมาแล ้วหนึ่ งชุด และเตรียมเครืองปรุ
่ ง
้
ทังหมดเอาไว ่
้แล ้วด ้วย เมือเธอเห็ ่
นพีหกเดิ นเข ้ามา เธอก็ตด ั สินใจ
 ้
ให ้เขาเป็ นหนู ทดลองคนแรก เธอเอาวุ ้นเปรียวๆเผ็ ดๆใส่ถ ้วย
้ ้วยหนึ่ งแล ้วส่งให ้เขาพร ้อมกับยิม้
กระเบืองถ

่
พีหกร ่ มไปด ้วยวุนใสๆ
ับมาและมองดูถ ้วยทีเต็ ้ วุนสี
้ ขาวใสตัดกับ
้ นพริกสีแดงสดดูน่ากิน
แตงกวาสีเขียวและนามั

้
หลังจากแอบกลืนนาลายลงไปแล ่
้ว พีหกก็ ตก
ั วุ ้นใส่ปากทันทีอย่าง
้
ใจร ้อน รสชาติเผ็ดเปรียวรวมกั บความนุ่ มสดชืนช่ ่ วยกระตุ ้นต่อม
ร ับรสของเขา อากาศร ้อนทาให ้เขารู ้สึกเซืองซึ ่ มและไม่คอ ่ ยสบาย
ิ เลยว่าวุ ้นช ้อนเดียวจะฟื ้นความอยากอาหารของ
นิ ดหน่ อย ไม่คด
้
เขาขึนมาได ้

่
หลังจากเขมือบวุ ้นถ ้วยใหญ่ลงไปแล ้ว พีหกก็ ยงั อยากจะกินอีก เขา
ถอนหายใจยาวออกมาและยิม้ ” เสียวเฉ่ ่ า เจ ้าวางแผนจะขายไอ ้นี่ ที่
ท่าเรือเหรอ ? ดีเลย มันช่วยกระตุนความอยากอาหารได
้ ้ เป็ น
่
อาหารทีเหมาะกั ่ งถ ้าเจ ้าใช ้นาจากบ่
บหน้าร ้อนจริงๆ ! ทีจริ ้ อนา้
่ นอี
เย็นๆได ้ มันคงสดชืนขึ ้ กมากเลย ! “
 ้
ปี นี ความร ้อนของฤดูร ้อนนั้นร ้อนแรงเป็ นพิเศษ เพิงผ่
่ านช่วงต ้นฤดู
ร ้อนมาแท ้ๆ แต่อณ ุ หภูมริ ้อนจนเหมือนอยูต ่ ด ่ าลัง
ิ กับภูเขาไฟทีก
ปะทุ ร ังสีทรี่ ้อนแรงจากดวงอาทิตย ์ทาให ้ทรายบนชายหาดร ้อนระอุ
แม้แต่ลมทะเลทีพั ่ ดมาก็ยงั ร ้อนและเหนี ยวเหนอะหนะ

สถานการณ์พวกนี ท ้ าให ้พวกคนงานท่าเรืออยูย ่ ากขึน้ ภายใต ้ดวง

่
อาทิตย ์ทีแผดเผา พวกคนงานทีใช ่ ้แรงงานกันอย่างเหน็ ดเหนื่ อยก็
่
เหงือหยดราวกั บสายฝน คนทีมี ่ รา่ งกายอ่อนแอกว่าคนอืนหน่
่ อยก็
ไม่สามารถทนได ้และเป็ นลมจากความร ้อนอยูบ ่ ่อยครง้ั ปกติแล ้ว
ความร ้อนจะมีผลต่อความอยากอาหารของทุกคน มีคนน้อยมากที่
้ วยเตียวน
ไปเข ้าแถวซือก๋ ๋ ้ ้อนๆตอนเทียงและคนขายหมั
าร ่ ่นโถวกับ
พวกของว่างก็มล ี ก
ู ค ้าไม่มากเช่นกัน อาหารทีท่ ่ าเรือไม่มอ ี ะไรที่
สามารถกระตุนความอยากอาหารของคนงานได
้ ้เลย

ทุกวันจะมีคนทีท่ างานกับพีหกมาขอวั
่ ่ องนี
นหยุดซึงเรื ่ ส่
้ งผลกระทบ
กับงานของสานักงาน ตอนนี มี ้ สงที
ิ่ ช่
่ วยกระตุ ้นความอยากอาหาร
่ ดี
และช่วยดับร ้อนให ้ด ้วย มันเป็ นสิงที ่ สาหร ับพวกเขาอย่างแน่ นอน
!
 ้ นจากบ่อเหรอ ? ท่าเรืออยูบ
นาเย็ ้ ที
่ นพืนที ่ ไม่
่ เหมาะกับการขุดบ่อ
นา้ ใครก็ตามทีต ่ ้องการนาจื ้ ดจะต ้องไปแบกมาจากทีไกลๆ ่ ดังนั้น
เธอจะไปหานาจากบ่ ้ ่
อได ้จากทีไหน ? แต่อป ้ ได ้ทาให ้หยู
ุ สรรคนี ไม่
่
เสียวเฉ่ าจนปัญญา เธอครุน ่ คิดแล ้วก็ตด ่
ั สินใจไปทีโรงงานซอส
หอยนางรมซึงอยู ่ ต ่ ด
ิ กับท่าเรือ เธอต ้องการยืมดินประสิวจากทีนั ่ ่น
แม้วา่ จะไม่มบ ้ ท่
ี ่อนาที ่ าเรือ เธอก็มวี ธิ กี ารทานาแข็้ งก ้อน ! วุ ้นใส่
้
นาแข็ งจะเย็นและสดชืนกว่ ่ ้
านาจากบ่ อนา้ !

่
ความจริงพีหกก็ ี่ าเรือดีอยูแ่ ล ้ว เขาแค่พูดไปโดย
รู ้สถานการณ์ทท่
ไม่ได ้คิดอะไรมากเท่านั้น แต่เขาไม่ได ้คาดว่าประโยคเดียวของเขา
่
จะไปจุดประกายความคิดให ้เสียวเฉ่ าและทาให ้คนงานท่าเรือทุกคน
้
มีโอกาสได ้กินวุ ้นใส่นาแข็ ง

่ าเรือ พวกคนงานทีอยู
ทีท่ ่ แ่ ถวนั้นต่างเหงือออกชุ
่ ม
่ โชกขณะขน
่
สินค ้าลงจากเรือ ครอบคร ัวของเสียวเฉ่ าทางานกันวุน ่
่ เพือเตรี
ยม
ของให ้เสร็จทันเวลาอาหารกลางวัน

่
เสียวเหลี ่
ยนขับเกวียนลาไปทีตลาดท่ ่ อถ
าเรือเพือซื ้ ้วย, ช ้อน,
่
ตะเกียบและของใช ้จาเป็ นอืนๆโดยใช ้เงินเก็บส่วนตัวของนาง
ขณะเดียวกันหยูไห่ก็กาลังสร ้างเพิงหญ ้าฟาง ตอนนี สิ ้ งที
่ พวกเขา
่
่ งแดดทีให
ต ้องการก็คอื ทีบั ่ ้ร่มเงาได ้ มันจึงสร ้างได ้ง่าย เขาแค่ต ้อง
ี่ ม สร ้างหลังคา และโครงสร ้างก็จะพร ้อมใช ้งาน
ยึดเสาไม้ไผ่ทมุ
หลังจากฝางซือเจินเดิ ้ นตรวจตราท่าเรือเสร็จแล ้ว เขาก็มาช่วยหยู
ไห่สร ้างเพิง

่
หยูเสียวเฉ่ ่ าตัวโปรดของพ่อบุญธรรมไปทางโรงงานเครืองปรุ
าขีม้ ่ ง
ตอนนี คุ้ ณชายสามโจวไปเมืองหลวงและกาลังยุง่ อยูก ่ บั การเปิ ดร ้าน
่
เจินซิวสาขาทีสองรวมทั ้ ้านขายเครืองปรุ
งร ่ งด ้วย ผูท้ รี่ ับผิดชอบ
โรงงานในตอนนี ก็ ้ คอื หัวหน้าพ่อบ ้านโจว

่
พ่อบ ้านโจวรู ้ถึงความสัมพันธ ์ของเสียวเฉ่ ากับเจ ้านายของเขาดี
ดังนั้นเมือเขารู
่ ้ว่าเธอต ้องการดินประสิว เขาก็ไม่ได ้พูดอะไรให ้มาก
ความและเอาให ้เธอมากพอทีจะใช ่ ่
้ไปได ้เกิน 1 เดือน เสียวเฉ่ า
ขอบคุณเขาอย่างสุภาพ จากนั้นก็ขม้ ี่ ากลับไปทีท่
่ าเรือ

่
เมือฝางซื ้ บลูกน้อง 2 คนของเขามาช่วย ทีบั
อเจินกั ่ งแดดก็เกือบจะ
้ ดจากเพิงก๋วยเตียวของเฒ่
เสร็จสมบูรณ์ มันถูกสร ้างขึนถั ๋ าหลิว
 ้ นวันสุดท ้ายของเฒ่าหลิวทีท่
วันนี เป็ ่ าเรือ เขาตังใจจะเลิ
้ กขาย
๋
ก๋วยเตียวที ่ าเรือไม่วา่ จะเซ ้งต่อร ้านได ้หรือไม่ก็ตาม
ท่

ในช่วงฤดูร ้อนไม่เหมาะกับการขายก๋วยเตียว ๋ นอกจากนั้นลูกชาย

่ ้วย ดังนั้นเมือ
ของเขาก็เร่งให ้เขาไปอยูด ่

้ ้านจากเขา เฒ่าหลิวก็ขายให ้ในราคาถูกๆอย่าง

หยูไห่เสนอจะซือร
่
ง่ายดายและเรียกเงินแค่พอเป็ นค่าเครืองปรุ
งและพวกถ ้วยชาม
ช ้อนส ้อม

่ ยวเฉ่
เมือเสี ่ ากลับไปถึงท่าเรือ เธอก็เห็นว่าร ้านก๋วยเตียวได ๋ ่
้เปลียน
เจ ้าของแล ้ว ดังนั้นเธอจึงจัดโต๊ะและเก ้าอีทั
้ งหมด
้ แล ้วย ้ายวุ ้นกับ
่
เครืองปรุ งไปยังสถานทีที ่ เหมาะสม
่ ๋
ข ้างๆร ้านก๋วยเตียวเฒ่ าหลิวมี
โอ่งขนาดใหญ่ใส่นาที ้ เขาใช
่ ๋
้ทาเส ้นก๋วยเตียวอยู ้ งคงมีนา้
่ โอ่งนายั
่ อจากเมือ
ทีเหลื ่ 2 วันก่อนอยู่

่
เสียวเฉ่ าใส่ดน ่ กต ้องลงไปในโอ่งนา้ ไม่นาน
ิ ประสิวในสัดส่วนทีถู
้ั าแข็
ชนน ้ ่ ยๆก่อตัวขึน้ เสียวเฉ่
งบางๆก็คอ ่ ่
ารีบวางถังเหล็กทีเธอเอา
 ่ วุ ้นเอาไว ้ลงไป เหล็กนาความเย็นได ้เร็ว วุ ้นจึง
มาจากบ ้านซึงใส่
้
กลายเป็ นนาแข็ งอย่างรวดเร็ว

้ บหยูไห่ เพิงสร
ชายสองคน ฝางซือเจินกั ่ ้างเพิงเสร็จ พวกเขาเช็ด
่
เหงือออกจากใบหน้ ้
าก่อนจะหยิบวุ ้นนาแข็ ่ กสาวส่งให ้ การกิน
งทีลู
้ หวั จรดเท ้า ! ในวันแบบนี มั
ของเย็นๆช่วยให ้พวกเขาเย็นลงตังแต่ ้ น
่
สดชืนมากจริ งๆ !!

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ ่
าเห็นว่าวุ ้นทีเธอน ามาลดน้อยลง เธอก็ให ้หยูไห่จด ุ
่
ไฟทีเตาของร ่
้านบะหมีและต ้มสาหร่ายอีกหม้อ พวกคนงานต ้อง
ทางานหนักภายใต ้ดวงอาทิตย ์ทีร่ ้อนแรง เธอคิดว่ามันไม่ง่าย
สาหร ับพวกเขาเลย เธอจึงใส่นาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไปในน
์ ้
าสองสาม
หยด อย่าดูถก ้
ู นาสองสามหยดนั ้นนะ มันมากพอทีจะให ่ ้ความชุม ่
้ บผูใ้ ช ้แรงงานหนักและทาให ้ร่างกายแข็งแรงขึนได
ชืนกั ้ ้ นอกจากนี ้
้ นศักดิสิ์ ทธิก็์ มผ
นาหิ ่
ี ลทีคาดไม่ ถงึ กับสาหร่ายทีก ่ าลังเคียวอยู
่ ่ด ้วย
เดิมทีการทาวุ ้นด ้วยสาหร่ายจะใช ้เวลาประมาณ 4 ชวโมง ่ั แต่
หลังจากเติมนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไป์ สาหร่ายก็ดเู หมือนจะละลายได ้
้
ง่ายขึนและละลายจนหมดได ่ั
้ก่อน 2 ชวโมง วุ ้นจึงเสร็จเร็วขึนมาก ้
 ่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าเห็นว่ายังมีเวลาเหลืออยูอ่ ก
ี เยอะ เธอจึงให ้พ่อบุญ
ธรรมนาแป้ งทีเหลื่ อจากร ้านก๋วยเตียวมาผสมให
๋ ้เป็ นแป้ งก ้อนใหญ่
หยูไห่นวดแป้ งเก่งมากเพราะเขาเป็ นคนทีคุ ่ ้นเคยกับการทางาน
หนัก เขาแข็งแรงมาก เส ้นบะหมีที ่ เขาท
่ าจึงยืดหยุน ่ มากกว่าปกติ
่
สองพ่อของเสียวเฉ่ ่ น
าวิงวุ ่
่ ทาตามคาสังของเธอด ้วยความยินดี แม้
่
เหงือจะไหลชุ ม่ ก็ไม่ได ้ทาให ้ความสุขของพวกเขาลดลงแม้แต่นอ้ ย

ไม่นานเส ้นบะหมี่ 1 หม้อก็เสร็จ ! เสียวเฉ่

่ ้ นจากโอ่งนาใส่
าเอานาเย็ ้
กะละมังและจุม ่ เสร็
่ เส ้นบะหมีที ่ จแล ้วลงไปในนาเย็้ นจัด

ตอนนี เอง้ เสียวเหลี

่ ึ่
ยนก็บงเกวี ่ ข ้าวของเครืองใช
ยนลาทีมี ่ ่ อ้
้ทีนางซื
่
ทีตลาดกลั บมา ทุกคนในครอบคร ัวหยูเริมล ่ ้างถ ้วยชามและของใช ้
่
อืนๆทั ้
งหมด ่ จึ
สิงนี ้ งดึงดูดความสนใจให ้คนเข ้ามา

คนแรกทีมาคื ่ ่ ้เลือนต
อเฒ่าห่าวทีได ่ าแหน่ งเป็ นหัวหน้างาน เขาได ้ที่
่ งแดดและใช ้คอเสือด
พักใต ้ทีบั ้ ้านในเพือเช็
่ ดเหงือ่ เขายิมให
้ ่
้เสียว
่
เฉ่ า ” เสียวเหลี ้
ยน วันนี เอาของอร่ อยอะไรมาขายล่ะ ? แต่ไม่เอา
 ้ วหมูต๋น
เนื อหั ่ นไปสาหร ับอากาศแบบนี ้ ข ้าไม่อยาก
ุ นะ มันเลียนเกิ
อาหารด ้วย “

่
เสียวเฉ่ ้
ายิมหวานให ้เขาและตอบว่า ” ลุงห่าวคะ ลุงจาผิดคนแล ้ว !
่
ข ้าไม่ใช่เสียวเหลี ้
ยน…… ลุงห่าว วันนี เราไม่ ได ้เอาอาหารตุ๋นมา
ขายหรอกค่ะ มันร ้อนเกินไป อาหารประเภทเนื ออยู ้ ไ่ ด ้ไม่นาน แต่
้
วันนี เราท ่ น ทังสองอย่
าวุ ้นกับบะหมีเย็ ้ างเป็ นอาหารทีเพิ ่ มความ
่
อยากอาหารในหน้าร ้อนได ้ดีมากเลยค่ะ ท่านลุงอยากลองสักถ ้วย
ไหมคะ ? “

เฒ่าห่าวเป็ นลูกค ้าคนแรกของเสียวเฉ่ ่ ่ ่นในฝี มือ

า เขามีความเชือมั
การทาอาหารของเสียวเฉ่ ่ าอย่างมาก เขาพยักหน้าและยิม้ ” โอ ้
่
เสียวเฉ่ านี่ เอง ! ข ้านี่ จริงๆเลย ไม่เคยแยกพวกเจ ้าสองพีน้่ องออก
่ ว่้ ายังไงนะ ? มีอาหารทีกระตุ
สักที ! เมือกี ่ ้นความอยากอาหารด ้วย
เหรอ ? เอามาให ้ลุงห่าวสักชามซิ…… ช่วงนี มั ้ นโคตรร ้อนเลยจริงๆ
จะถูกย่างสดตายอยูแ่ ล ้ว “

่
เสียวเหลี ่ งล
ยนทีเพิ ่ ้างชามกับของใช ้อืนๆเสร็
่ จก็รบี ไปทีถั ่ งขนาด
ใหญ่ นางเหยียบบนม้านั่งและเอาวุ ้นขึนมาก
้ ้อนหนึ่ ง จากนั้นก็หน
่ั
 ่ ยมผื
วุ ้นเป็ นสีเหลี ่ นผ้าเล็กๆและใส่ลงไปในถ ้วย โรยแตงกวาลงไป
ด ้านบนและปรุงรสด ้วยซอสทีเสี ่ ยวเฉ่
่ าทาเอาไว ้แล ้ว จากนั้นก็เอา
ไปวางตรงหน้าเฒ่าห่าวและยิม้ ” ลุงห่าวลองชิมดูซค ิ ะว่าเป็ นยังไง
ถ ้าชอบรสจัดๆก็มน ้ ้มสายชูกบั นามั
ี าส ้ นพริกบนโต๊ะให ้เติมเองได ้ค่ะ
“

่
เฒ่าห่าวรู ้สึกประหลาดใจเมือพบว่
าวุ ้นตรงหน้าเขาดูเหมือนจะมีไอ
เย็นลอยออกมาบางๆ อาการเซืองซึ่ มไม่มช ี วี ต ้
ิ ชีวาก่อนหน้านี ของ
เขาหายไปทันทีอย่างไม่คาดคิด เขาไม่สนใจจะใช ้ช ้อนและยกถ ้วย
่
ซดแทน ความเย็นทีแสนสบายค่ อยๆกระจายไปตามลาคอและเข ้าสู่
ร่างกายของเขา

ชายชราทาท่าราวกับว่าเขาคือตือโป๊ ยก่ายทีได ่ ้กินผลเหรินเซินกัว่

ี่ าเขาก็กวาดวุ ้นจนเกลียงชาม
เข ้าไป ภายในไม่กค ้ หลังจากนั้นเขา
ก็ระบายลมหายใจออกมาช ้าๆ รู ้สึกราวกับว่ารูขม ุ ขนของเขาเปิ ด
้ กครง้ั ความเย็นเข ้าสูร่ า่ งกายของเขา รสชาติน้ันสดชืนมาก
ขึนอี ่
จริงๆ !!
 ่
” เสียวเหลี ่
ยน เอามาให ้ลุงห่าวอีกถ ้วย ! ” เมือคนอื ่ อยู
นที ่ ใ่ นร่มเห็น
เฒ่าห่าวกินอย่างมีความสุข พวกเขาก็พากันถามราคา จากนั้นก็
่ ้ตัวเองคนละถ ้วย เฒ่าห่าวรีบโบกมือให ้เสียวเหลี
สังให ่ ยนทียุ่ ง่ ขึนมา
้
่ งอี
กระทันหันเพือสั่ กชาม

่
เสียวเหลี ยนร ับคาแล ้วรีบทาวุ ้นอีกหลายถ ้วยอย่างรวดเร็ว นางส่ง
่ าเสร็จแล ้วให ้พ่อ หยูไห่กบั ฝางซือเจินถู
ถ ้วยทีท ้ กลดขันเป็
้ นเด็ก
เสิร ์ฟทันที แต่จะทายังไงได ้ล่ะ กิจการของพวกเขาดีขนเรื ึ ้ อยๆทุ
่ ก
่ น
วัน ! สองพ่อวิงวุ ่
่ ไปทัวพลางคิ ดอย่างมีความสุขว่า ‘ ลูกสาวเรานี่
่
ยอดเยียมจริ งๆ ไม่วา่ จะทาอะไรก็ขายดีตลอด ! ‘

่ นของเสียวเฉ่
บะหมีเย็ ่ ่
าก็เริมขายได ้แล ้วเหมือนกัน เทียบกับวุ ้นแล ้ว
บะหมีเย็่ นเหนื อกว่าอยูอ ่ ย่างหนึ่ ง พวกมันระงับความหิวได ้ดีกว่า
ส่วนรสชาติน้ัน เมือเสี่ ยวเฉ่
่ าเป็ นคนทามันก็ต ้องอร่อยแน่ อยูแ่ ล ้ว !
เธอผสมบะหมีเย็ ่ นกับแตงกวาทีหั ่ นเป็
่ นชินเล็ ้ กๆ, ต ้นหอมซอย,
กระเทียมสับ, นาส ้ ้มสายชูหอม, และนามั ้ นพริก มันกระตุ ้นความ
อยากอาหารได ้มากจริงๆ ! แต่เทียบกับวุนที ่
้ แปลกใหม่ แล ้ว บะหมี่
เย็นจึงมีลกู ค ้าน้อยกว่า
อย่างไรก็ตาม วุ ้นชุดแรกขายหมดเกลียงอย่้ างรวดเร็วก่อนวุ ้นหม้อ
่
ทีสองจะเสร็จซะอีก ดังนั้นบะหมีเย็่ นจึงกลายเป็ นของโปรดชนิ ด
ใหม่ของพวกคนงาน ทังๆที ้ ไม่
่ อยากอาหาร แต่พอกินบะหมีเย็ ่ นที่
่ ้าไป ทุกคนก็รู ้สึกมีชวี ต
สดชืนเข ้
ิ ชีวาและกระฉับกระเฉงขึนมาก

่ ้ร ับความนิ ยมอย่างร ้อนแรงทาให ้ครอบคร ัวหยูวงวุ

ธุรกิจทีได ิ่ น
่ ไม่
หยุด หยูไห่นวดแป้ งต่อขณะทีเสี่ ยวเฉ่
่ าก็ยนื อยูข ่
่ ้างๆเตา เหงือหยด
่
มาจากร่างเธอขณะทีลวกบะหมี ่
และตั ้
กขึนมาแช่ ้ นจัด เสียว
นาเย็ ่
เหลียนให ้บริการลูกค ้าหลังจากลูกค ้าเข ้าแถวแล ้ว

ี่
โชคดีทคนงานท่ าเรือพักกินอาหารกลางวันไม่พร ้อมกัน ไม่งนพวก ้ั
เขาคงทาไม่ทน ั ต่อให ้มีหวั งอกออกมาอีก 2 หัวและแขนอีก 4 ข ้าง
ก็ตาม คนงานทุกคนทีก ่ าลังขนสินค ้ารีบฉวยเวลาพักกินข ้าว ไม่
นานคนทังท่ ้ าเรือก็รู ้ว่าสองพีน้
่ องตระกูลหยูมาพร ้อมกับอาหารชนิ ด
ใหม่ อาหารใหม่นีไม่้ เพียงแต่อร่อยเท่านั้น มันยังช่วยคลายร ้อนได ้
อีกด ้วย !
 ตอนที่ 211 เปลียนแปลง
่
https://novel-lucky.com

ความต ้องการวุนของครอบคร
้ ัวหยูมมี ากจนไม่พอขาย แม้แต่
ผูโ้ ดยสารบนเรือก็มาร่วมด ้วยและซือกลั ้ บไปลองชิมหนึ่ งถ ้วย แน่
อยูแ่ ล ้วว่าถ ้วยเดียวไม่พอสนองความต ้องการของคนทังครอบคร ้ ัว
ดังนั้นพวกเขาจะส่งคนร ับใช ้มาซือเพิ ้ มอี่ ก แต่วุ ้นของครอบคร ัวหยู
ขายดีเกินไป พอคนร ับใช ้มาซือรอบสอง ้ พวกเขาก็ต ้องกลับไปมือ
เปล่า บางคนก็ตอ ่ แถวอยูน ่
่ านเพียงเพือจะได ้
้ลิมรสวุ ้น !

สาหร่ายทะเลสีแดงทีหยู ่ เสียวเฉ่
่ านามาถูกต ้มให ้กลายเป็ นวุ ้นอย่าง
่ ก ยิงกว่
รวดเร็ว และก็ยงั มีคนร ้องขอเพิมอี ่ านั้นวุ ้นก็ไม่ใช่อาหารที่
่ ดังนั้นหลังจากกินไป 1 ถ ้วยแล ้ว ไม่นานก็จะหิวอีก พวก
ทาให ้อิม
คนงานทุกคนจึงกลับมาตอนช่วงพักครงต่ ้ั อไปเพือกิ
่ นอีกถ ้วยสนอง
ความต ้องการของตัวเองและคลายร ้อน

่ นของเสียวเฉ่
บะหมีเย็ ่ ่ ยมเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิง่
าก็เป็ นทีนิ
ในช่วงทีวุ่ ้นขายหมดไปหนึ่ งหม้อและอีกหม้อกาลังต ้มอยู่ พวก
่
คนงานทีรอไม่ ่ ่
ไหวก็ทาได ้แค่เลือกตัวเลือกอืนและสั
งบะหมี ่ นมา
เย็
กิน 1 ชาม แต่พวกเขาไม่คด ่ นจะอร่อยอย่างไม่น่าเชือ่
ิ ว่าบะหมีเย็
ทุกคนจึงพากันประหลาดใจและพอใจมาก แป้ งทีเหลื ่ อทังหมดใน
้
๋ ไม่วา่ จะเป็ นแป้ งธัญพืชหยาบหรือแป้ งสาลี ล ้วนหมด
ร ้านก๋วยเตียว
้
เกลียงเมื ่ งตอนเย็น
อถึ

ตอนเย็นร ้านอาหารของครอบคร ัวหยูจงึ ไม่เหลืออะไรมาขายให ้กับ

่
พวกคนงานทีแวะมาแล ้ว หลังจากส่งกลุม ่ ดหวังกลับไป
่ คนงานทีผิ
่
เสียวเฉ่ ากับครอบคร ัวของเธอก็ชว่ ยกันทาความสะอาดร ้านเพือ ่
เตรียมตัวกลับบ ้าน

ตอนนั้นเองก็มเี ด็กวัยรุน
่ ผิวดาคนหนึ่ งทีตั
่ วไม่สงู มากนักแต่มม
ี ด
ั
กล ้ามแข็งแรงมาแวะทีร่ ้าน เขายิมจนเห็
้ นฟันขาวเรียงกัน ” ท่านอา
่
รอง เสียวเฉ่ า เก็บของกันแล ้วเหรอคร ับ ? ให ้ผมช่วยอะไรไหม ? “

่
เสียวเฉ่ าต ้องใช ้เวลาครูห่ นึ่ งถึงจาหนุ่ มน้อยผิวดาบึกบึนตรงหน้า
่ ้ก็เป็ นไห่สอื ลูกพีลู
เธอได ้ ทีแท ่ กน้องทีไม่
่ ได ้เกียวข
่ ้องทางสายเลือด
กับเธอนั่นเอง แม้วา่ หยูไห่จะไม่ไปเจอกับพวกบ ้านใหญ่แล ้วก็ตาม
่
แต่เขาก็ยงั เป็ นมิตรกับไห่สอื ทีแทบจะไม่ ่
ได ้เกียวข ่
้องกับเรือง
ความสัมพันธ ์ทีซ ่ ับซ ้อนของพวกเขา ” ไห่สอื ! เจ ้าต ้องหิวแล ้วแน่
่ ยวเฉ่
เลย ยังมีวุ ้นเหลืออยูใ่ นถังทีเสี ่ าเก็บไว ้ให ้อา เอาไปกินซิ “

่
อาจกล่าวได ้ว่าหยูไห่สอื เปลียนแปลงไปอย่ างตกใจในช่วงไม่ก ี่
่ านมานี ้ ไม่เพียงแต่เขาจะอดทนต่อการทางานหนักจน
เดือนทีผ่
หลังแทบหักได ้เท่านั้น แต่เขายังได ้กลายเป็ นคนงานประจาอย่าง
เป็ นทางการของพีหก ่ คนงานประจาจะได ้ร ับเงินเดือนทุกเดือน
นอกจากนี ยั ้ งได ้วันลา 2 วันทีได
่ ้ค่าจ ้างทุกเดือนและถ ้าทางานได ้ดี
ก็จะได ้โบนัสอีกด ้วย การได ้เป็ นพนักงานประจาหมายความว่าไม่
ต ้องกลัวว่าจะไม่มงี านอีกต่อไป

่ างานหนักในช่วงสองสามเดือนทีผ่
ไห่สอื ทีท ่ านมานั้นได ้เปลียนร่ ่ าง
่ มไปด ้วยไขมันให ้กลายเป็ นกล ้ามเนื อ้ ถึงเขาจะเตียแต่
ทีเต็ ้ ก็ดู
แข็งแรงล่าบึกขึ ้ นมาก
้ ความจริงในกลุม ่
่ เพือนร่วมงานของเขามีคน
ถามเขาอยูบ ่ ้างเหมือนกันว่าเขาแต่งงานหรือมีคห ้
ู่ มันแล ้วรึยงั ถ ้ายัง
พวกเขาอยากแนะนาลูกสาวของตัวเองให ้เผือว่ ่ าจะจับคูก ่ บั เพือน่
ร่วมงานทีมี ่ ความสามารถคนนี ได ้ ้ ไห่สอื ตรวจสอบครอบคร ัว
เหล่านั้นอย่างรอบคอบและจบลงด ้วยการเลือกเด็กผูห้ ญิงหน้าตา
ธรรมดาแต่ใจดีและขยัน จากนั้นเขาก็ให ้พ่อแม่ไปทาการสูข ่ อกับ
ครอบคร ัวของเด็กคนนั้น
เดิมทีนางหลีต ่ ้องการจับคูล ่ ก ่
ู ชายของนางกับผูห้ ญิงทีครอบคร ัวมี
ฐานะดีในเมือง คนแรกทีนางนึ ่ กถึงก็คอื หลานสาวของนาง พีชาย ่
คนรองของนางมีร ้านขายของชาในเมือง หลังจากหลานสาวของ
นางเกิดมา พีรองก็่ ประสบกับอุบต ี่ คาดคิด เขาจึงไม่
ั เิ หตุทไม่
สามารถมีลก ่
ู เพิมได ่
้อีก ถึงจะร ับลูกชายจากครอบคร ัวพีชายมา
เป็ นบุตรบุญธรรมเพือสื ่ บตระกูล แต่อย่างน้อยหลานสาวของนางก็
ต ้องได ้มรดกครึงหนึ ่ ่ งของพีรองมา่ ่
นางหลีวางแผนจะใช ้การ
่
แต่งงานเพือความร ่
ารวย !

่ กน้องทีอายุ
อย่างไรก็ตาม ไห่สอื รู ้ว่าลูกพีลู ่ มากกว่าเขา 1 ปี นั้นเป็ น
คนยังไง ว่ากันว่าหลานสาวจะเหมือนกับป้ าหรือน้าของพวกเขา
และมันก็เป็ นความจริงซะด ้วยสาหร ับลูกพีลู ่ กน้องของเขา นาง
เหมือนแม่ของเขาจริงๆ ชอบกินแต่ไม่พร ้อมทางานอะไรเลย แถม
ยังอ ้วนเหมือนหมู ใบหน้าของนางอ ้วนเหมือนใบหน้าของศพขึนอื ้ ด
นอกจากนี ลุ ้ งรองก็ตามใจลูกพีลู ่ กน้องของเขาซะจนเสียคน นาง
่
หยิงยโสอวดดี และเอาแต่ใจขนาดตะโกนใส่และออกคาสังพ่ ่ อของ
ตัวเองอีกด ้วย
 ่
ถ ้าไห่สอื ไม่เปลียนไป เขาก็คงฟังแผนของแม่และยอมตกลง
แต่งงานอย่างเชือฟั ่ งเพือทร
่ ัพย ์สมบัตข ี ่ อน
ิ องลุงรอง แต่เวลาไม่กเดื
่
ทีเขาท างานทีท่่ าเรือนั้นไม่เพียงแต่จะทาให ้ร่างกายของเขา
้ านั้น แต่มน
แข็งแกร่งขึนเท่ ่
ั ยังเปลียนค่ านิ ยมของเขาอีกด ้วย พวก
คนงานท่าเรือทีซื ่ อสั
่ ตย ์และใจดีได ้ปร ับเปลียนวิ
่ ธค
ี ด
ิ ของไห่สอื

้
ตอนนี เขามี ความสามารถในการหาเลียงตั ้ วเองได ้แล ้ว แม้วา่ ตอนนี ้
จะเป็ นแค่คนงานต่าต ้อย แต่เงินเดือนก็คอ่ นข ้างดีทเี ดียว หนึ่ งตาลึง
ต่อเดือนนั้นมากพอทีจะเลี
่ ้ ครอบคร ัว 4 คนได ้โดยไม่มป
ยงดู ี ัญหา
ในอนาคตถ ้าเขายังขยันทางานและทาได ้ดี เขาก็อาจจะได ้เลือน ่
่
ตาแหน่ งและมีรายได ้ 2 ตาลึงต่อเดือน ถ ้าพีหกชื ่
นชมผลงานของ
เขามากขึน้ เขาก็อาจจะได ้เลือนต
่ าแหน่ งเป็ นหัวหน้าคนงานก็ได ้
เงินเดือนของหัวหน้าคนงานคือ 5 ตาลึง ตอนนี เขาเก็้ บเงินส่วนตัว
ได ้ 5-6 ตาลึงแล ้วหลังจากทางานแค่ไม่กเดื ี่ อน แล ้วทาไมเขา
จะต ้องสละความสุขในอนาคตเพือเงิ ่ นด ้วย ?
ไห่สอื แก ้ไขปร ับปรุงความคิดของตัวเองใหม่ในช่วงสองสามเดือนที่
ผ่านมา เขาต ้องการแต่งงานกับภรรยาทีเหมื ่ อนอาสะใภ ้รองของ
เขา ผูห้ ญิงทีทั ่ งเก่
้ งและใจดี นางจะต ้องมีความสามารถจัดการได ้
้ องในบ
ทังเรื ่ ้านและนอกบ ้าน ความจริงเขาก็มองๆครอบคร ัวของอา
รองอยู่ แต่พวกเขาทุกคนรารวยด ่ ้วยความพยายามของตัวเองและ
ึ ้ กวัน ส่วนครอบคร ัวของเขา พ่อของเขาไม่คอ
ทาได ้ดีขนทุ ่ ยเก่งและ
แม่ของเขาก็เป็ นคนขีเกี ้ ยจทีไม่่ มป ่ านั้นย่าของเขา
ี ระโยชน์ ยิงไปกว่
้
ก็เก็บเงินทังหมดเอาไว ้ ้านจึงไม่
้กับตัวอย่างแน่ นหนา คนทังบ
สามารถกินจนอิมท ่ ้องได ้แม้วา่ จะเป็ นธัญพืชหยาบก็ตาม

ดังนั้นเมือพิ
่ จารณาลูกสาวของเพือนร่ ่ วมงานของเขาแล ้ว เขาจึง
่
เลือกเด็กผูห้ ญิงทีครอบคร ่ ดในจานวนนั้น แม่ของ
ัวยากจนทีสุ
ผูห้ ญิงคนนี ป่้ วยตายไปเมือ่ 2 ปี ก่อน ครอบคร ัวของนางได ้ขาย
่ นเพือเอาเงิ
ทีดิ ่ นมาร ักษาแม่ของนางก่อนทีแม่่ ของนางจะเสียชีวติ
ไป ตอนนี ทั ้ งบ
้ ้านพึงพาเงิ
่ นเดือนของเพือนร่่ วมงานของไห่สอื เพือ่
ความอยู่รอด

้ นลูกคนโตของครอบคร ัวนี ้ หลังจากแม่เสียไป นางก็

ผูห้ ญิงคนนี เป็
่
ทาหน้าทีเพาะปลู กและดูแลน้องๆทัง้ 4 คน เห็นได ้ช ัดว่าผูห้ ญิงคนนี ้
ขยันมากเนื่ องจากสามารถจัดการงานบ ้านได ้ดีมากขนาดยังเป็ น
แค่เด็กวัยรุน ่ เท่านั้น น้องๆของนางสวมใส่เสือผ้
้ าทีสะอาดสะอ
่ ้าน
และปะชุนอย่างเรียบร ้อย มองทีเดียวเขาก็บอกได ้ว่าเด็กผูห้ ญิงคน
นี รู้ ้วิธใี ช ้ชีวติ อย่างดี ! เขาต ้องเลือกภรรยาอย่างนางอยูแ่ ล ้ว !

ในตอนแรกนางหลีไม่ ่ อยากยอมร ับการเลือกของเขา แต่ไห่สอื พูด

บางอย่างทีท ่ าให ้เธอเปลียนใจ
่ ” ท่านแม่ ข ้าจะแต่งเมียนะ ไม่ใช่
่
ผูห้ ญิงหยิงยโสอวดดี ่ ่ ท่านแม่คด
! ท่านแม่ก็รู ้จักท่านพีนี ิ ว่าจะ
สามารถสังให ่ ้นางทางานได ้เหรอ ? คิดว่านางจะดูแลท่านแม่ตอน
ท่านแม่แก่ตวั ลงได ้เหรอ ? นางกล ้าพูดจาร ้ายกาจกับลุงรองและป้ า
รองด ้วยนะ ท่านแม่วา่ ท่านแม่จะทนนิ สยั ร ้ายๆของนางได ้เหรอ ? “

นางหลีคิ ่ ดเล็กน้อยและตัดสินใจว่าเขาพูดถูก ! หลานสาวของนาง

นิ สยั แย่จริงๆ ในอนาคตถ ้าพวกเขาอยู่ด ้วยกัน ใครจะเป็ นคนร ับใช ้
ใครกันแน่ ? ลูกชายของนางช่างกตัญญูจริงๆรู ้จักจะหาเมียมาดูแล
นางอีกด ้วย !

นางหลีเจ ่ ้าคิดมากเกินไปแล ้ว ลูกชายของเจ ้าไม่เหมือนอารองของ

่ ญญูจนโง่งมหรอก เขารู ้จักการดูแลภรรยาของเขา
เจ ้าทีกตั
นอกจากนั้นผู ้หญิงทีเขาอยากแต่
่ ่
งงานด ้วยก็ไม่ใช่คนทีใครจะร ังแก
ได ้ง่ายๆเหมือนนางหลิว นางรู ้ว่าควรจะต ้องทางานอะไร และยังรู ้
ด ้วยว่าต ้องพูดอะไร ส่วนใหญ่ลก ู ชายของเจ ้าก็จะเข ้าข ้างภรรยา
ของเขาด ้วย อย่าคิดว่าจะใช ้ประโยชน์จากความสัมพันธ ์ของแม่
สะใภ ้กับลูกสะใภ ้ได ้เลย !

แต่นี่คือสิงที
่ จะเกิ
่ ้
ดขึนในอนาคตล่ ้ ท่
ะนะ ตอนนี ที ่ าเรือมี 2 กะ
กลางวันกับกลางคืน หยูไห่สอื อยูก ้
่ ะกลางวันและเวลานี เขาก็ กาลัง
เลิกงาน เขาเห็นอารองและลูกพีลู ่ กน้องของเขากาลังเก็บกวาด
ร ้านอาหาร เขาก็เข ้ามาดูวา่ มีงานอะไรให ้เขาช่วยได ้บ ้าง

่
หลังจากช่วยเสียวเฉ่ ่ มไปด ้วยข ้าวของเครืองใช
าแบกตะกร ้าทีเต็ ่ ้ขึน้
้
เกวียนลาแล ้ว ไห่สอื ก็ไม่สามารถต ้านทานความมีนาใจของอารอง
่ นสดชืนเข
ได ้และกินวุ ้นทีเย็ ่ ้าไป ก่อนหน้านี เขาได
้ ่
้ยินเรืองอารอง
ของเขาขายวุ ้นจากเพือนร่่ วมงานของเขาแล ้ว แต่เขากลัวว่าคนอืน ่
จะกล่าวหาเขาว่าใช ้ความสัมพันธ ์ในครอบคร ัวขออาหารจากพวก
เขา ดังนั้นปกติแล ้วตอนทีเสี่ ยวเหลี
่ ยนมาขายอาหารตุ๋น เขาจะ
ขอให ้คนไปซือให ้ ้ หรือไม่งนก็
้ั จะเลือกอดทนต่อความอยากกินและ
ไม่เคยไปซือด ้ ้วยตัวเองเลย
 ้ เหมือนกัน แม้ว่าเพือนร่
วันนี ก็ ่ วมงานทุกคนของเขาจะชืนชมวุ ่ ้นกัน
มากแค่ไหน เขาก็ตอ ่ ต ้านความอยากกินและไม่ยอมมาซือ้ เมือเขา ่
เห็นว่าครอบคร ัวของอารองเก็บของแล ้วนั่นแหละถึงได ้เข ้ามา แต่
เขาไม่คด ิ ว่าอารองจะเก็บเอาไว ้ส่วนหนึ่ ง เขาก็เลยได ้กินในทีสุ
่ ด

หลังจากกินวุนหมด้ ไห่สอื ก็จะเอาเงินออกมาแต่ก็ถกู หยูไห่ห ้าม

เอาไว ้ หยูไห่บอกเขาว่าไม่จาเป็ นต ้องใจแคบกับคนในครอบคร ัว
มันเป็ นแค่วุ ้นถ ้วยเดียว ถ ้าเขายังยืนกรานต่อไป อารองก็จะ
โกรธ…… อาของเขายังบอกอีกว่าวันหน้าถ ้าหิวก็ให ้เขามากินวุน้
่ นทีร่ ้านได ้ ไม่มป
หรือบะหมีเย็ ี่ ากับคนในครอบคร ัว
ี ระโยชน์ทจะท
เหมือนคนแปลกหน้า ในอนาคตลูกพีลู ่ กน้องของเขาต ้องการให ้
เขาคอยช่วยเหลือ !

การสนทนานี ท ้ าให ้ไห่สอื ไม่สะดวกใจทีจะพู่ ดถึงเรืองเงิ

่ นขึนมาอี
้ ก
่ สอื มีเวลา เขาก็มก
ต่อมาเวลาทีไห่ ั จะมาช่วยเสิร ์ฟหรือล ้างชาม
นอกจากนั้นเมือไหร่
่ ่ ยวเฉ่
ก็ตามทีเสี ่ ่ นให ้เขา
าเอาวุ ้นหรือบะหมีเย็
่ ายเงินอีกเลย สิงที
เขาก็ไม่พูดถึงเรืองจ่ ่ เขาท
่ าก็คอื ช่วยพวกเขาทุก
้ั เขาสามารถท
ครงที ่ าได ้ !
หลังจากขนของขึนเกวี ้ ยนของอารองเสร็จแล ้ว ไห่สอื ก็กลับ
หมู่บ ้านพร ้อมครอบคร ัวของอารอง ทีทางเข่ ้าหมู่บ ้านมีเด็กๆกลุม่
หนึ่ งทีกิ
่ นข ้าวเย็นเสร็จแล ้วกาลังเล่นกันอยู่ เมือพวกเขาเห็
่ ่ อง
นพีน้
แซ่หยูกลับมาก็พากันมาล ้อมถามคาถาม ” เสียวเฉ่ ่ า ชานหูบอก
เราว่าเจ ้าต ้องการรวบรวมสาหร่ายทะเล เป็ นความจริงเหรอ ? “

่
” เสียวเหลี ยน สาหร่ายดูเหมือนหญ ้ามากเลยนะ เราขายให ้พวก
เจ ้าได ้จริงๆเหรอ ? ชานหูไม่ได ้หลอกเราใช่ไหม ? “

่
” เสียวเฉ่ ้ ้าเก็บสาหร่ายมาเต็มตะกร ้าเลย อย่าบอกเรานะว่า
า วันนี ข
เจ ้าไม่เอาน่ ะ “

” ใช่ๆ ข ้ามัวแต่ไปเก็บสาหร่ายจนลืมตัดหญ ้าเลยโดนท่านแม่ดเุ ลย

! อย่าให ้ข ้าทางานฟรีนะ…… “
 ่
เสียวเฉ่ ารู ้สึกเหมือนหัวจะระเบิดจากเสียงดังเอะอะพวกนี ้ ในทีสุ ่ ด
เธอก็สามารถหาช่องพูดได ้ เธอสัญญาว่า ” ไม่ต ้องห่วง ข ้าเป็ นคน
ให ้ชานหูไปบอกพวกเจ ้าเอง พวกเจ ้าไม่ได ้ทางานฟรีหรอก ! ทุก
คนเอาสาหร่ายไปทีบ ่ ้านของข ้าทีร่ ับซืออาหารทะเลนะ
้ ให ้ข ้ากลับ
บ ้านไปพักสักครู ่ หลังจากนั้นข ้าจะชงสาหร่
่ั ายและจ่ายเงินให ้พวก
เจ ้าเอง ! “

กลุม ่
่ เด็กๆทีรอสองพี ่ องอยูท
น้ ี่
่ ทางเข ้าหมู่บ ้านพากันแยกย ้ายกัน
่
กลับบ ้านหลังจากได ้ยินคาพูดของเสียวเฉ่ ิ่
า พวกเขาก็วงเหมื
อนกับ
้
กลัวว่าครอบคร ัวหยูอาจจะเลิกซือสาหร่ ายถ ้าพวกเขากลับมาช ้า
เกินไป

หยูไห่ร ักลูกสาวอย่างทีสุ ่ ด เขาให ้เธอนั่งอยูข ่ วเองไปร ับ

่ ้างๆขณะทีตั
้
สาหร่ายทังหมด ไม่น่าแปลกใจทีมี ่ คากล่าวว่า ‘ หลายมือช่วยกัน
ทาให ้งานเบาขึน้ ‘ แม้วา่ เด็กแต่ละคนจะมีสาหร่ายสีแดงในตะกร ้า
กันคนละสิบกว่าชง่ ั แต่ก็มเี ด็กอยูห ่ ลายคน ! หลังจากรวบรวม
้
สาหร่ายทังหมดแล ่ ั เดียว ตะกร ้าทีบ
้วก็ได ้ถึง 3-4 ร ้อยชงที ่ ้านเกือบ
้
ไม่พอใส่สาหร่ายทังหมด
โจวชานหูแกว่งพวงเหรียญอีแปะในมืออย่างพอใจ วันนี แม้แต่ ้ ี่
พสาว
ของนางทีก ่ าลังเย็บสินสอดอยูก
่ ็ออกมาเก็บสาหร่ายด ้วย ! พวก
นางเก็บได ้เยอะเลยและได ้เงินมา 40 กว่าอีแปะ ! ครอบคร ัวของ
นางฐานะดีขนเนืึ ้ ่ องจากขายไก่ได ้เยอะเงิน40อีแปะนี จึ ้ งไม่ได ้
มากมายอะไรแต่นี่เป็ นเงินทีนางหามาได
่ ้ด ้วยตัวเอง นอกจากนี แม่ ้
ของนางก็บอกว่าเงินนี เป็้ นของนางคนเดียว ตอนนี นางมี ้ เงินเก็บ
ส่วนตัวแล ้ว ! ในอนาคตนางต ้องเก็บสาหร่ายให ้มากกว่านี อี ้ กจะได ้
มีเงินเก็บมากขึน้ !

นางหลิวยืนอยูก ่ ลางลานบ ้านและมองตะกร ้าทีเต็ ่ มไปด ้วยสาหร่าย

อย่างกังวล จากประสบการณ์ของนาง นางรู ้ว่าเมือไรก็ ่ ่ ก
ตามทีลู
สาวของนางเกิดความคิดใหม่ๆขึนมา ้ สามวันแรกพวกเขาจะมีงาน
่ วั ขึน้ วันนี กิ
ล ้นมือก่อนจะค่อยๆอยูต ้ จการของพวกเขาไปได ้
ค่อนข ้างดี แต่พวกเขาใช ้สาหร่ายไปแค่ 20-30 ชงเท่ ่ ั านั้น ตอนนี ้
พวกเขามีสาหร่ายอยูใ่ นลานบ ้านเป็ นร ้อยๆชง่ ั ช่วงนี อากาศก็
้ ร ้อน
้ าเสียขึนมา
มาก ถ ้าสาหร่ายพวกนี เน่ ้ พวกเขาจะทายังไง ? !
 ตอนที่ 212 ตงครรภ
้ั ์
https://novel-lucky.com

่
เสียวเฉ่ ้
ารู ้ว่านางหลิวกาลังกังวล เธอจึงยิมและพู ดว่า ” ท่านแม่ไม่
้
ต ้องกังวลหรอกค่ะ สาหร่ายพวกนี เอาไปตากแห ้งเก็บไว ้ได ้เป็ นปี
เราไม่รู ้ว่าเราจะมีสาหร่ายสีแดงสดๆอยูน ่ านแค่ไหน เก็บเอาไว ้เยอะๆ
ก็ไม่ใช่ความคิดทีแย่ ่ หรอกค่ะ “

่
เมือนางหลิ ่ ้ นางก็ผ่อนคลายทันที นางกับลูกสาวทัง้
วได ้ยินเรืองนี
สองคนช่วยกันล ้างสาหร่ายอย่างพิถพ ี ถ
ิ น
ั ก่อนจะเอาสาหร่ายไปวาง
่
บนเสือหญ ่
้าเพือตากแดดให ่ ั งใช ้เวลา
้แห ้ง มีสาหร่ายเป็ นร ้อยๆชงจึ
ทาค่อนข ้างนาน โชคดีทไม่ ี่ นานฮูหยินฝางก็มาพร ้อมกับสาวใช ้ 2
่
คนของนาง เมือนางเห็ นลูกสาวของนางกาลังเหงือออกจากการ่
ทางาน นางก็ทนนั่งเฉยๆไม่ได ้และเริมลงมื ่ อช่วยพวกเขา

นี่ ไม่ใช่ครงแรกที
้ั ฮู่ หยินฝางช่วยพวกเขา นางทนดูลก ู สาวทางาน
่
หนักไม่ได ้ และเสียวเฉ่ ่ ่ งกระดิกนิ วอยู
าก็ไม่ใช่คนทีจะนั ้ เ่ ฉยๆ ดังนั้น
ฮูหยินฝางจึงทาโน่ นทานี่ ตลอดทุกครงที ้ั ลู
่ กสาวของนางกาลังทา
้
อะไรบางอย่าง ส่วนสาวใช ้ทังสองก็ ่
ทนอยูเ่ ฉยๆขณะทีนายหญิ ง
กาลังทางานไม่ได ้ ดังนั้นครอบคร ัวหยูจงึ มีคนช่วยงานเพิมขึ
่ น้ 3
คนฟรีๆ

สาหร่ายทีล ่ ้างใหม่ๆมีกลินคาวเล็
่ กน้อย ฮูหยินฝางก ้มลงร ับสาหร่าย
่ งล
ทีเพิ ่ ้างและวางพวกมันลงบนเสือหญ ่ ้า ทันใดนั้นกลินคาวก็
่ โชย
่
เข ้ามาและนางก็รู ้สึกคลืนไส ้
้ขึนมาทันที

่ ข
” ฮูหยิน เป็ นอะไรคะ ? ” หลิงหลงทีอยู
่ ้างๆนางรีบเข ้ามาพยุงนาย
หญิงให ้นั่งลงเมือเห็
่ นนางอาเจียน จากนั้นนางก็เทนาอุ้ น ่ จาก
่ นลงไป
เหยือกดินเผา 1 แก ้วและช่วยให ้นายหญิงดืมมั

ฮูหยินฝางรู ้สึกว่าท ้องไส ้เลิกปั่นป่ วนหลังจากได ้ลิมรสน้ ้ น

าอุ ่
่ ทีมี
รสชาติหวานเล็กน้อย นางยิมให ้ ่
้เสียวเฉ่ ่ ้ามาด ้วยความเป็ น
าทีเข
ห่วงและพูดว่า ” ไม่เป็ นไร ไม่ต ้องห่วงเหมือนหลิงหลงหรอก อาจ
เป็ นไปได ้ว่าแม่ยงั ไม่ชน ่
ิ กับกลินสาหร่ าย ! เฉ่ าเอ ้อร ์ พักสักหน่ อย
แม่ก็ไม่เป็ นอะไรแล ้ว “
นางหลิวยิม้ ” ตอนทีข ่ ้าแต่งงานมาอยูท ี่ ่บ ้านตงชานแรกๆ ข ้าก็
่ หมู
ไม่ชน ่
ิ กับกลินอาหารทะเลเหมื ่
อนกัน ได ้กลินคาวที ไรก็อยากจะ
อ ้วกทุกที ต ้าไห่ยงั คิดว่าข ้าท ้องเลย ! “

่
หยูเสียวเฉ่ าดมสาหร่ายทะเลสีแดงเบาๆ กลินคาวนั่ ้นจางมากและ
เหมือนกับกลินโจ๊่ กทะเลทีเธอท
่ าให ้แม่บญ
ุ ธรรมตามปกติ ในช่วง
ี่ อนทีผ่
ไม่กเดื ่ านมา แม่บญ
ุ ธรรมของเธอลองกินอาหารทะเลทุก
ชนิ ดทีมี่ โดยไม่มป
ี ัญหาอะไร นอกจากนั้นเธอก็สามารถช่วย
จัดการปลาได ้โดยทีไม่ ่ อ ้วก แล ้วทาไมถึงมามีปัญหาเอาตอนนี ้ ?

พอเธอได ้ยินแม่พูดคาว่า ‘ ท ้อง ‘ ตาของเธอก็เป็ นประกายทันที แม่

บุญธรรมกับพ่อบุญธรรมของเธอกินอาหารยาของเธอทีใส่ ่ นาหิ
้ น
ศักดิสิ์ ทธิลงไป
์ ตอนนี ร่้ างกายของพวกเขาแข็งแรงแล ้ว แม่บญ ุ
ธรรมของเธออยูใ่ นวัย 30 ต ้นๆ ส่วนพ่อของเธอก็อายุประมาณ 40
ปี พวกเขามีความสัมพันธ ์ทีดี ่ ดังนั้นถ ้าแม่บญ
ุ ธรรมของเธอจะท ้อง
่
ก็ไม่ใช่เรืองแปลกอะไรเลย

่
เสียวเฉ่ ่
าวางสาหร่ายในมือลงและล ้างกลินคาวออกจากมื อให ้หมด
จากนั้นก็เข ้าไปอยูข
่ ้างๆฮูหยินฝางและดึงมือของนางมาจับชีพจร
ฮูหยินฝางดูลก
ู สาวบุญธรรมจับชีพจรของนางอย่างเคร่งขรึม
ใบหน้าเล็กๆนั่นดูจริงจังจนนางอดล ้อไม่ได ้

” โอ ้ ! หมอเทวดาตัวน้อยของครอบคร ัวเรากาลังแสดงฝี มือแล ้ว

ผลเป็ นยังไง ? บอกแม่บุญธรรมเร็ว ! “

ตอนนั้นเองฝางซือเจินก็ ้ เข ้ามาจากสนามด ้านหลังพร ้อมตะกร ้า

่ งล
สาหร่ายทีเพิ ่ ้าง เมือเขาเห็
่ นลูกสาวบุญธรรมกาลังจับชีพจรของ
ภรรยา เขาก็ยมกว ิ้ ้าง ” ทีร่ ัก เชือลู
่ กเถอะ ! ลูกสาวของเรามี
่
พรสวรรค ์เรืองการแพทย ้ั าสุดทีข
์ ครงล่ ่ ้าไปเจอหมอซุนจากร ้าน
ยาถงเหริน เขายังชมลูกเราเลยว่าเรียนรู ้ได ้เร็ว ถ ้าลูกอยากเรียน
แพทย ์จริงๆ ข ้าว่านางจะเข ้าวังไปเป็ นหมอหลวงหญิงได ้อย่างไม่มี
ปัญหาเลย ! “

หมอหญิงอยูใ่ นสถาบันแพทย ์หลวง ทาหน้าทีร่ ักษาไทเฮากับเหล่า

นางสนมในวัง ส่วนใหญ่พวกนางจะวินิจฉัยและร ักษาโรคส่วนตัว
บางอย่าง
 ้ ‘ หมอหญิง ‘ ตัวน้อยของเราคิดว่าแม่บญ
” เอาล่ะ งัน ุ ธรรมเป็ น
้
อะไรงันเหรอ ้ อยๆตั
? ” ฮูหยินฝางรู ้สึกเหมือนนางแข็งแรงขึนเรื ่ ้
งแต่
่
มาอยูใ่ นหมู่บ ้านตงชาน การเปลียนแปลงช ัดเจนเป็ นพิเศษหลังจาก
่
ทีนางเริ ่ นอาหารยาทีลู
มกิ ่ กสาวทาให ้ ตอนนี นางแข็
้ งแรงมากจน
แน่ ใจว่าสามารถฆ่าวัวได ้ด ้วยตัวเอง แต่นางรู ้ว่าลูกสาวของนางเป็ น
่
ห่วงนางหลังจากทีนางอาเจี ยนออกมาสองสามครง้ั

่ วมกัน เสียวเฉ่
ความรู ้สึกของมนุ ษย ์เป็ นสิงร่ ่ าห่วงใยนางอย่าง
ช ัดเจน ดังนั้นฮูหยินฝางจึงปฏิบต ั ก
ิ บั เธอเหมือนเป็ นลูกสาวแท ้ๆ
ของตัวเอง

่
แม้วา่ หยูเสียวเฉ่ าจะมีความรู ้ด ้านการแพทย ์แบบมือสมัครเล่น แต่
เธอค่อนข ้างมีพรสวรรค ์ในการวินิจฉัยด ้วยการจับชีพจร สีหน้า
กังวลของเธอคลายลงอย่างรวดเร็ว ยังเร็วไปหน่ อยแต่เธอก็แน่ ใจว่า
่ ( ลักษณะชีพจรทีเต
รู ้สึกได ้ถึงชีพจรลืน ่ ้นราบรืนไม่
่ ตด ่
ิ ขัด เมือใช ้
้ มผัสจะรู ้สึกเหมือนสัมผัสไข่มุก ) นอกจากนี เธอก็
นิ วสั ้ สามารถ
 ุ ธรรมนั้นดีทเี ดียว แต่ผูห้ ญิงตังครรภ
บอกได ้ว่าสุขภาพของแม่บญ ้ ์ก็
้
ควรดูแลให ้มากขึนและทางานหนักให ้น้อยลง

้ ้สึกผ่อนคลายเมือเห็
ฝางซือเจินรู ่ นสีหน้าของลูกสาว แต่เขาก็ยงั
ถามว่า ” ลูกพ่อ แม่ไม่เป็ นไรใช่ไหม ? “

” ไม่มป ี ัญหาค่ะ ท่านแม่แข็งแรงดี ! ถ ้าข ้าตรวจไม่ผด

ิ ข ้าค่อนข ้าง
แน่ ใจว่าอีก 8 เดือนข ้าจะมีนอ้ งชายหรือน้องสาวตัวเล็กๆแล ้ว ! ”
่
หยูเสียวเฉ่ าค่อนข ้างมั่นใจในความสามารถในการวินิจฉัยของ
้ ้ายให ้พ่อบุญธรรมของเธอ
ตัวเอง เธอจึงส่งยิมร

้ มอ่
ฝางซือเจินยิ ้ อนโยนพร ้อมพยักหน้า ” ไม่เป็ นไรก็ด ี
แล ้ว—ว่าอะไรนะ ? หมายความว่ายังไงน้องชายหรือ
่ อคิดรึเปล่า…… “
น้องสาว ? ใช่อย่างทีพ่

ต ้องใช ้เวลาสักครูก ้
่ ว่าฝางซือเจินจะรู ้ตัว เขาเบิกตากว ้าง พยายาม
จะระงับท่าทีเอาไว ้ เขาก ้าวไปจับแขนลูกสาวบุญธรรมแล ้วพูดซาๆ ้
 ่ งนั่งอยูก
ฮูหยินฝางทียั ่ ็ตะลึงค ้างจนดูเหมือนรูปปั้น นางจ ้องมองลูก
สาวราวกับพยายามค ้นหาว่าเด็กหญิงตัวน้อยล ้อนางเล่นหรือเปล่า

่
หยูเสียวเฉ่ าไม่เคยเห็นพ่อบุญธรรมของเธอเป็ นแบบนี มาก่ ้ อน
แม้วา่ เขาจะตืนเต่ ้นกระวนกระวายอย่างช ัดเจน แต่มอ ่
ื ทีเขาใช ้จับ
แขนของเธอก็ปร ับแรงให ้พอเหมาะพอดี เธอไม่รู ้สึกอึดอัดไม่สบาย
่
เลยสักนิ ด เสียวเฉ่ ารู ้สึกขอบคุณอยูใ่ นใจ เดิมทีเธออยากล ้อพ่อ
บุญธรรมอีกสักหน่ อย แต่ความคิดนั้นก็หายไปหมด เธอพยักหน้า
อย่างเคร่งขรึม ” พ่อบุญธรรมได ้ยินไม่ผด ิ หรอกค่ะ ! ข ้าสัมผัสชีพ
่
จรลืนได ้ เลยค่อนข ้างแน่ ใจว่าแม่บญ
ุ ธรรมมีนอ้ ง ! “

” มีนอ้ ง? ฮ่าๆๆ ! ข ้าจะเป็ นพ่อแล ้ว ชุย่ หยุน เรากาลังจะมีลกู ของ

้
เราเองแล ้ว !! ” ฝางซือเจินกระโดดโลดเต ้นอย่างยินดีราวกับเป็ น
เด็กอีกครง้ั เขาดึงภรรยาไปกอดทังๆที ้ ยั ่ งมีคนของครอบคร ัวหยูอยู่
แถวนั้นด ้วย

ฮูหยินฝางไม่เคยถูกสามีกอดต่อหน้าผูค้ นมากมายมาก่อน นาง

หน้าแดงและผลักเขาเบาๆพร ้อมกับดุวา่
” ทาอะไรเนี่ ย ? ท่านบ ้ารึเปล่า ? เราจะคุยเรืองนี
่ อี ้ กทีหลังจากไปหา
้ อยื
หมอซุนพรุง่ นี เพื ่ นยัน “

ฮูหยินฝางเองก็ตนเตื่ ้นมากเช่นกัน นางแต่งงานตอนอายุ 14 กับ

ขุนพลฝางทีอายุ ่ มากกว่านางเป็ นสิบปี 20 ปี ผ่านมาก็ไม่มอ ี ะไร
เกิดขึน้ แม้วา่ หมอหลวงจะพบว่ามันไม่ใช่ความผิดของนางทีพวก ่
เขาไม่มล ี ก
ู แต่นางก็ยงั รู ้สึกเสียใจอยูเ่ ล็กน้อย แม้ว่าสามีของนางจะ
หาลูกสาวบุญธรรมทีน่่ าพอใจมาให ้พวกเขา แต่ก็ยงั เติมเต็ม
ช่องว่างในใจของนางไม่ได ้อยูด ่ ี

สามีของนางรู ้ว่านางรู ้สึกเสียใจอยูบ่ ้าง เขาจึงไม่สนใจศักดิศรี ์ ของ

ผูช้ ายและค ้นหาหมอกับยาอย่างแข็งขัน ทันทีทเขาได ี่ ้ยินว่ามีหมอ
่ งในการร ักษาภาวะมีบต
ทีเก่ ุ รยาก เขาก็จะขอให ้หมอช่วยร ักษาให ้
้ั พยายามขนาดนั
แต่ทงๆที ่ ้น สวรรค ์ก็ยงั ไม่เห็นใจพวกเขา 20 ปี
ผ่านไปโดยไม่มวี แววว่ ี่ าจะท ้องเลย นางไม่มค ี วามหวังอะไรอีกต่อไป
แล ้ว แต่แล ้วจูๆ่ ลูกสาวบุญธรรมของนางก็บอกนางว่านางอาจจะมี
ลูก ! ฮูหยินฝางนึ กถึงอาการคลืนไส ่ ้ของนางแล ้ว ความหวังเล็กๆก็
้
ส่องสว่างขึนในใจของนางทั นที
 ้
ก่อนหน้านี ครอบคร ่
ัวหยูเคยพูดติดตลกว่าเสียวเฉ่ ้
าได ้ร ับคาชีแนะ
้
จากเทพเจ ้า ตอนนี นางอยากให ่
้เรืองตลกเป็ ่
นเรืองจริ
งเอามากๆ
่
บางทีเสียวเฉ่ าอาจจะเป็ นดาวนาโชคของนางจริงๆและสามารถให ้
่
อนาคตทีแตกต่ างกับนางได ้……

ฝางซือเจินท ้ าราวกับว่าเขากาลังจับเครืองเคลื ่ อบดินเผาที่

ละเอียดอ่อนบอบบางและต ้องระมัดระวังอย่างหาทีเปรี ่ ยบไม่ได ้
ขณะทีเขาก ่ าลังกอดภรรยาของเขา เขายิมจนปากจะฉี ้ กถึงรูหู
พลางหัวเราะเบาๆ ” เมียจ๋า ถึงไม่มก ี ารยืนยันแต่ข ้าก็รู ้สึกว่าเจ ้า
กาลังท ้องจริงๆ ข ้าสังเกตเห็นว่ารสนิ ยมของเจ ้าเปลียนไปเมื ่ ่ อน
อเดื
่ ้ว ก่อนหน้านี เจ
ทีแล ้ ้าไม่ชอบกินของเปรียวๆ ้ อาหารทุกจานทีบ ่ ้าน
ถึงใส่นาส ้ ้มสายชูนอ้ ย แต่ชว่ งนี เจ
้ ้าอยากกินของเปรียวเหมื ้ อนมัน
เป็ นของอร่อยอย่างเดียวบนโลกนี ้ ถึงขนาดต ้องใส่นาส ้ ้มสายชูลง
ในซุปทะเลเพิมอี ่ กด ้วย ส่วนปลาเปรียวหวานกั
้ บหมูสบ ้
ั เปรียวหวาน
ของลูกเรา เจ ้ากินเข ้าไปอย่างน้อยครึงจานใหญ่ ่ ๆเลย แถมยังนอน
้ เมื
เยอะทังๆที ่ อก่
่ อนตืนเช ่ ้าตลอด……เจ ้าต ้องท ้องแน่ ๆ ลูกของเรา
้ ยจทีชอบกิ
ต ้องเป็ นเจ ้าขีเกี ่ นของเปรียวแน่ ้ ๆเลย ! “
 ่
เมือนางหลิ ่ ้ นางก็รบี แสดงความยินดีกบั พวกเขา ”
วได ้ยินเรืองนี
จากทีขุ ่ นพลฝางพูดก็แน่ ใจได ้ 80-90% แล ้วว่าเจ ้าท ้อง ! ตอนข ้า
ท ้องฉี โตวข ้าก็ชอบกินของเปรียว ้ ความจริงข ้าชอบกินแอปริคอท
่
ดิบๆจากต ้นซึงเปรี ้
ยวมากจนคนส่ วนใหญ่กน ิ กันไม่ได ้เลย อาหาร
้
เปรียวเป็ นเด็กผูช้ าย อาหารเผ็ดเป็ นเด็กผูห้ ญิง เจ ้าต ้องมีเจ ้าหนู
น้อยตัวอ ้วนอยูใ่ นท ้องแน่ ๆ ! “

้
นางหลิวตังครรภ ์ 3 ครง้ั ให ้กาเนิ ดลูก 4 คน ดังนั้นจึงถือได ้ว่ามี
ประสบการณ์ เมือฮู ่ หยินฝางได ้ยินคาพูดของนาง ความกระวน
กระวายในใจของนางก็สงบลง นางใช ้มือลูบท ้องเบาๆและยิมอย่ ้ าง
น่ าร ัก ” ไม่สาคัญหรอกว่าเด็กคนนี จะเป็ ้ นผู ้ชายหรือผูห้ ญิง ยังไงก็
เป็ นของขวัญทีดี ่ ทสุ ี่ ดทีสวรรค
่ ์มอบให ้แล ้ว “

่
หยูเสียวเฉ่ าอิงแอบอยูก่ บั แม่บญุ ธรรมและหัวเราะเสียงใส ” แม่บุญ
้ ้าจะให ้พ่อบุญธรรมพาท่านแม่เข ้าเมืองนะ เราจะได ้
ธรรมคะ พรุง่ นี ข
ให ้หมอซุนบอกเราว่ามีอะไรทีผู ่ ห้ ญิงตังครรภ
้ ่
์ต ้องหลีกเลียงบ ้างและ
้
ซือยาบ ารุงมาด ้วย เราจะละเลยน้องชายของข ้าไม่ได ้เด็ดขาด ! “
 ้ มกว
ฝางซือเจินยิ ้ ้ ” ได ้ๆ ! เราจะซือยาบ
้างแล ้วตอบตกลงซาๆ ้ ารุงมา
เยอะๆเลย ! คนท ้องจะต ้องลาบากแน่ ๆ เราต ้องดูแลเจ ้าให ้ดีๆ ! “

้
ทังครอบคร ่
ัวของหยูเสียวเฉ่ ้
ายินดีกบั ฝางซือเจินและภรรยาของเขา
้
อย่างจริงใจ ทังสองคนแต่ ้
งงานกันมา 20 กว่าปี และฝางซือเจินก็
อายุ 40 แล ้ว ในทีสุ่ ดเขาก็สามารถมีลก ่ บสายเลือดของเขาเอง
ู ทีสื
แล ้ว จะมีอะไรทีท่ าให ้เขามีความสุขมากกว่านี ได ้ ้อีก ?

่ ขา่ วดีทก
เมือมี ุ คนก็ทางานกันอย่างรวดเร็วและร่าเริง ไม่นาน
สาหร่ายหลายร ้อยชงก็ ่ ั ถกู ล ้างจนหมดและถูกนามาตากให ้แห ้ง ฮู
่
หยินฝางทีอยากช่ วยถูกสังให่ ้นั่งเฉยๆ หลังจากดืมน ่ าที
้ เสริ
่ มด ้วย
้ นศักดิสิ์ ทธิลงไป
นาหิ ์ ่
นางก็ไม่รู ้สึกคลืนไส ้อีก ความจริงเย็นวันนั้น
นางกินอาหารได ้มากกว่าเดิมอีกครึงชาม ่ !

เช ้าวันรุง่ ขึน้ ฝางซือเจินพาภรรยาของเขาเข

้ ้าเมืองอย่างระมัดระวัง
ส่วนหยูไห่กบั ลูกสาวก็ขเกวี ี่ ยนไปทีท่
่ าเรือ

่ นเสียวเหลี
เมือคื ่ ่
ยนโชว ์ให ้คนในครอบคร ัวดูจานวนเงินทีพวกนาง
หาได ้ในวันนั้นอย่างภูมใิ จ เนื่ องจากท่าเรือเจริญมากขึน้ ราคาก็
ค่อยๆสูงขึนเช่้ นกัน ก๋วยเตียวธั
๋ ญพืชหยาบธรรมดาๆ 1 ชามเคย
ราคาชามละ 1 อีแปะ แต่ตอนนี ชามละ ้ ๋
2 อีแปะแล ้ว ก๋วยเตียวแป้ ง
ึ ้ นชามละ 3 อีแปะ พวกเขาตังราคาบะหมี
สาลีก็ขนเป็ ้ ่ นทีชามละ
เย็ ่ 4
อีแปะ วุ ้นชามละ 5 อีแปะ ดังนั้นใน 1 วันพวกเขาจึงขายได ้
ประมาณ 2 ตาลึงซึงก็ ่ คอื 2 พันอีแปะ ! จากเงินทีได
่ ้จะเห็นได ้ว่าใน
1 วันพวกเขาสามารถขายวุ ้นกับบะหมีเย็ ่ นได ้กีชาม
่ !

สาหร ับครอบคร ัวหยู เงิน 2 ตาลึงไม่ใช่เงินมากมายอะไรอีกแล ้ว แต่

่
สาหร ับเสียวเหลียนมันก็ยงั ถือว่ามากอยูด ่ อนตอนทีนางขาย
่ ี เมือก่ ่
้
อาหารตุ๋น แม้ว่าจะขึนราคาไปเป็ นห่อละ 2 อีแปะแล ้วก็ตาม แต่นาง
ก็ขายได ้แค่สองสามร ้อยอีแปะใน 1 วันเท่านั้น หลังจากแบ่งให ้
่ อนอยูด
น้องสาว 1 ตาลึงแล ้ว นางก็ยงั มีเงินมากกว่าเมือก่ ่ ี

่ าคัญทีสุ
ทีส ่ ดก็คอื เงินทังหมดนี
้ ้ นของนางคนเดียว ! เมือก่
เป็ ่ อน
่
ก่อนทีพวกเขาจะแยกออกจากบ ้านใหญ่ นางคิดว่าการมีเงินสอง
สามอีแปะก็นับว่าเป็ นเงินก ้อนใหญ่แล ้ว ตอนนี นางมี้ เงินเก็บส่วนตัว
มากกว่า 100 ตาลึง แต่ก็ยงั นับว่านางเป็ นคนทีจนที ่ ่ ดของ
สุ
ครอบคร ัว ฉี โตวทีก ่ าลังเรียนอยูใ่ นเมืองมีหลายคนคอยให ้เงินเขา
ดังนั้นเงินเก็บส่วนตัวของเขาจึงมากกว่าของนาง ! แต่ดจ ู าก
 ่ นก่อน อีกไม่นานเงินเก็บของนางจะ
ความเร็วในการได ้เงินเมือวั
่ นสองเท่า ! หยูเสียวเหลี
เพิมเป็ ่ ้
ยนรู ้สึกมีแรงจูงใจขึนมาทั
นที !
 ตอนที่ 213 น้ ำใส่น้ ำแข็ง
https://novel-lucky.com

่ าเรือทาให ้เสียวเฉ่
กิจการขายวุ ้นทีท่ ่ ายุง่ เล็กน้อย ในช่วงไม่กวัี่ นที่
่
ผ่านมา เธอตืนแต่ เช ้าตรู ่ เดินงัวเงียออกจากประตูไปพร ้อมกับหม้อ
่
วุ ้นทีนางหลิวทาเอาไว ้ และขีเกวี ่ ยนลาไปกับเสียวเหลี ่ ยน ระหว่าง
ทางเธอก็งบ ี หลับไปบนเกวียน เมือถึ ่ งท่าเรือพวกเขาก็เคียวน ่ ้ น
ามั
่
พริก, เตรียมเครืองปรุ ง, นวดแป้ ง, และทักทายลูกค ้ากลุม ่ แรกในวัน
นั้นของพวกเขา

่
สาหร ับคนขายอาหารเจ ้าอืนๆที ่ าเรือ ฤดูร ้อนเป็ นช่วงทีขายไม่
ท่ ่ ดี
่ องตระกูลหยูกลับขายดิบขายดีทา่ มกลาง
แต่กจิ การขายวุ ้นของพีน้
ความร ้อนแบบนี ้ คนอืนๆพยายามหาวิ
่ ธที าวุ ้น แม้วา่ วุ ้นจะทาง่าย
แต่สว่ นผสมนั้นหายาก

่
ผลก็คอื เสียวเฉ่ ่
ากับพีสาวของเธอต ่ สาหร่าย
้องคลุมตะกร ้าทีใส่
เอาไว ้ให ้มิดชิด พวกเธอยังต ้องแยกส่วนหนึ่ งของร ้านก๋วยเตียวให
๋ ้
้ เก็
เป็ นพืนที ่ บของ คนมาทีร่ ้านเพือกิ
่ นวุ ้นได ้ แต่พวกเขาไม่สามารถ
เข ้าไปในพืนที ้ เก็
่ บของได ้ ! นอกจากนั้นหม้อทีต ่ ้มสาหร่ายก็ถก
ู
 ่ เพียงป้ องกันคนแอบเปิ ดดูเท่านั้น
คลุมเอาไว ้ด ้วยผ้าคลุมหนาซึงไม่
แต่ยงั ช่วยเร่งความเร็วในการต ้มอีกด ้วย

้ ายทะเลสีแดงได ้ไหลไปยังชายฝั่งหลังจากนาลด
ฤดูร ้อนปี นี สาหร่ ้
่
ด ้วยเหตุผลบางอย่าง เสียวเฉ่ ้ ่
าอดคิดไม่ได ้ว่าเกิดแผ่นดินไหวขึนที
ใต ้ทะเล ทาให ้สาหร่ายทีขึ ่ นอยู
้ ่ ้นทะเลหลุดออกมาและลอยมาที่
ก
ชายฝั่งด ้วยกระแสนาที
้ เปลี
่ ยนแปลง ่ คนทีต่ ้องการทราบสูตรวุ ้นไม่
่
เคยคิดเลยว่าสาหร่ายทีลอยอยู ใ่ นทะเลคือวัตถุดบิ สาคัญ

หลังจากนั้นไม่กวัี่ นกิจการก็เริมอยู
่ ต ้ ้องการการปรุง
่ วั แต่กจิ การนี ต
อาหาร, การเตรียมส่วนผสม, และการดูแลลูกค ้า เสียวเฉ่ ่ าไม่
สามารถทาคนเดียวได ้ และพ่อบุญธรรมของเสียวเฉ่ ่ าก็ขอเธอเป็ น
การส่วนตัวมากกว่าหนึ่ งครงว่้ั าให ้หาเวลาว่างไปดูแลแม่บญ ุ ธรรม
ด ้วย

้
หมอยืนยันว่าฮูหยินฝางตังครรภ ่
์ตอนทีพวกเขาเข ้ั าสุด
้าเมืองครงล่
้ าเหมือนนางเป็ นไข่นกฟี นิ กซ ์ เอาอกเอาใจไปซะทุก
ฝางซือเจินท
้ นเพือปกป้
อย่าง เขาปรารถนาว่าจะได ้อยูเ่ คียงข ้างภรรยาทังวั ่ อง
้ คนสาคัญมาตรวจสอบท่าเรือ
นางไม่ให ้ล ้มหรือสะดุด เร็วๆนี จะมี
 ่
เขาไม่สามารถหลีกเลียงได ้ ดังนั้นจึงขอร ้องให ้ลูกบุญธรรมช่วย
ลูกบุญธรรมของเขามีทก ั ษะทางการแพทย ์ทีดี ่ เธอรู ้จักยาทีมี
่
ประโยชน์ตอ
่ สุขภาพ เขาจะรู ้สึกโล่งอกก็ตอ ่ กสาวคอยเฝ้ าดู
่ เมือลู
ภรรยาของเขาให ้

ดังนั้นเสียวเฉ่
่ าจึงฝากให ้ลุงใหญ่ทท ี่ างานอยูท ี่ าเรือส่งข ้อความ
่ ท่
ให ้กับป้ าใหญ่ ตอนนี ป้้ าของเธออยูว่ า่ งๆทีบ
่ ้านและเสียวเฉ่่ าก็อยาก
่
ให ้ป้ ากับเสียวเหลียนทาธุรกิจนี ด ้ ้วยกัน แม้ว่าร ้านขายวุ ้นกับบะหมี่
เย็นจะเป็ นธุรกิจเล็กๆ แต่หลังจากหักค่าวัตถุดบ ่ ้นั้นดี
ิ แล ้ว กาไรทีได
ทีเดียว สองครอบคร ัวสามารถแบ่งรายได ้กันคนละ 1 ตาลึงซึงรวม ่
เป็ น 30 ตาลึงต่อเดือน ทีท่ ่ าเรือมีคนน้อยมากทีสามารถเหนื
่ อกว่า
พวกเขาได ้

้ าสะใภ ้ใหญ่มาพร ้อมลูกสาวคนเล็กของนาง หลิวเฟยเฟิ่ ง

วันรุง่ ขึนป้
ลูกสาวคนโตของนางอายุเกือบ 17 ปี และหมันมา ้ 2 ปี แล ้ว เธอ
กาลังจะแต่งงานตอนสินปี ้ นี ้ จึงต ้องอยูบ
่ ้านเตรียมงานแต่งงานของ
เธอ ! นางฮันวางแผนจะใช ้เงิน 50 ตาลึงทีนางได ่ ้จากการช่วยเสียว ่
เฉ่ าดูแลร ้านให ้เป็ นสินสอดของลูกสาวคนโต
 ่
หลิวเฟยอิงลูกสาวคนทีสองอายุ ่
14 ปี และเพิงหมั ้
นไปเมื ่ วๆนี ้
อเร็
่
นางฮันได ้ยินจากเสียวเฉ่ ่ ดี
าว่าการแต่งงานเร็วใช่วา่ จะเป็ นเรืองที ่ จงึ
่ กเขยรอจนลูกสาวของนางอายุ 16 หรือ 17 ปี ค่อย
บอกให ้ว่าทีลู
แต่งงาน

ทางครอบคร ัวว่าทีลู ่ กเขยก็ตกลง พวกเขาไม่ตกลงไม่ได ้หรอก พี่

น้องหลิวหาเงินได ้มากมายจากการขายแตงโม ทุกคนในหมู่บ ้านซี
่ ้ ลูกชายคนโตของตระกูลหลิวไม่มล
ชานต่างรู ้เรืองนี ี กู ชาย ดังนั้น
เขาจึงนาเงินทีได ่ ้ไปซือร ้ ้านทีท่
่ าเรือทีก
่ าลังสร ้างใหม่ให ้ลูกสาวของ
เขาคนละร ้านเป็ นสินสอดของพวกเธอ ลูกสาวคนโตของเขายังมี
เงินอีก 50 ตาลึงเพิมเข ่ ้ามาเป็ นสินสอดอีกด ้วย นี่ เป็ นจานวนเงินที่
มากโข อย่าว่าแต่คนในหมู่บ ้านซีชานเลย ไม่มใี ครในหมู่บ ้าน
ใกล ้เคียงอีก 10 กว่าหมู่บ ้านจะเต็มใจให ้สินสอดจานวนมากขนาด
้ บลูกสาว ดังนั้นธรณี ประตูของบ ้านหลิวจึงเกือบจะแบนจาก
นี กั
จานวนแม่สอแม่ื่ ่
ช ักทีพาเหรดกั นเข ้ามา
หลังจากเลือกแล ้วเลือกอีก นางฮันก็เลือกครอบคร ัวทีอาศั ่ ยอยูใ่ น
่
เขตชานเมืองให ้กับลูกสาวคนทีสองของนาง ้ ใ่ น
ถ ้าครอบคร ัวนี อยู
หมู่บ ้านซีชาน พวกเขาก็ถอื ได ้ว่าเป็ นครอบคร ัวทีร่ ารวย
่ ครอบคร ัว
้ ทดิ
นี มี ี่ นอุดมสมบูรณ์อยู่ 30 กว่าหมู่ และพวกเขามีความสัมพันธ ์ที่
ค่อนข ้างเรียบง่าย คูส่ ามีภรรยาเฒ่าเป็ นคนอารมณ์ดี พีชาย ่
แต่งงานและมีลก ่ องชายแต่งงาน สองสามีภรรยาวางแผน
ู แล ้ว เมือน้
จะแยกครอบคร ัวและอยูก ่
่ บั พีชาย ่ นและทร ัพย ์สินของครอบคร ัว
ทีดิ
จะถูกแบ่งเท่าๆกันระหว่างพีน้ ่ อง และน้องชายจะต ้องให ้ข ้าวกับคู่
สามีภรรยาเฒ่าเพือช่ ่ วยเหลือพวกเขาทุกเดือน นี่ คือเหตุผลทีนาง ่
ฮันเลือกครอบคร ัวนี ให ้ ้ลูกสาวคนทีสองของนาง
่ แม้ว่าครอบคร ัวนี ้
จะไม่ใช่ครอบคร ัวทีร่ ารวยที
่ ่ ดจากบรรดาคนทีมาสู
สุ ่ ข
่ อก็ตาม

คุณค่าของตระกูลหลิวเพิมขึ ่ นทุ
้ กทาง ลูกสาวคนรองของนางฮัน
ไม่ใช่คนเดียวทีได ่ ้คาขอแต่งงานมากมาย แม้แต่ลก ู สาวคนเล็กที่
อายุ 12 ปี ก็ยงั มีคนเข ้ามาทาบทามด ้วย แต่นางฮันรู ้สึกว่าลูกสาว
ของนางยังเด็กเกินไปและอยากให ้เธอมีชวี ต ิ อย่างสนุ กสนานไปอีก
้
2 ปี นอกจากนี นางยั ่ าตราบใดทีครอบคร
งเชือว่ ่ ัวของนางยังคง
ทางานกับน้องสามีตอ ่ ไปอีกสองสามปี พวกเขาก็จะเจริญรุง่ เรือง
่
ต่อไปเรือยๆ ตอนทีนางต ่ ้องหาสามีให ้ลูกสาวคนเล็กก็จะมีตวั เลือก
มากขึน้
ลูกชายคนโตของตระกูลหลิวและนางฮันภรรยาของเขาเป็ นคนทีไม่ ่
ชอบอยูเ่ ฉยๆ หลังจากหมดหน้าแตงโม หลิวเป่ ยก็ไปทางานใช ้
แรงงานทีท่่ าเรือ พีหกพบเขาและถามว่
่ าเขาอยากเป็ นพนักงาน
่
อย่างเป็ นทางการรึเปล่า หลิวเป่ ยทีวางแผนจะขายแตงโมช่ วงปลาย
ฤดูใบไม้ผลิทก ุ ปี ก็ปฏิเสธข ้อเสนอนี ้ คนงานชวคราวที
่ั ่ าเรือมักจะ
ท่
ไม่ได ้งานทุกวัน แต่เนื่ องจากความสัมพันธ ์ของพีหกกั
่ ่
บเสียวเฉ่ า
เขาจึงให ้งานหลิวเป่ ยทุกวันและถึงขนาดจ่ายค่าแรงเท่ากับที่
พนักงานประจาได ้

นางฮันอยูบ่ ้านว่างๆมาหลายวัน นางกาลังคิดว่าจะทาธุรกิจอะไร

่
เพือหาเงิ ่
นดี ก่อนทีนางจะตั
ดสินใจได ้ สามีของนางก็กลับบ ้านมา
พร ้อมกับข่าวดี

่
” เสียวเฉ่ า ลุงใหญ่ของเจ ้าบอกว่าเจ ้าคิดอาหารใหม่ได ้เหรอ ? เขา
บอกว่าเจ ้าสองคนพีน้ ่ องยุง่ มากจนจัดการงานในร ้านได ้ไม่หมด ให ้
่
ป้ าช่วยนะ ถ ้ามีอะไรทีอยากให ้ป้ าทาก็บอกมาได ้เลย ! ” นางฮันไม่
เคยสงสัยฝี มือการทาอาหารของหลานสาวตัวน้อยของนาง
นางฮันเคยชินกับการทาอาหารทีบ ่ ้าน การนวดแป้ งทาบะหมีจึ ่ งไม่
ยากสาหร ับนาง เสียวเฉ่่ าจึงให ้สูตรทาบะหมีเย็ ่ นกับนาง ส่วนหลิว
่
เฟยเยียนลู ่ กน้องของเธอนั้นคล่องแคล่วว่องไวเหมือนแม่ เสียว
กพีลู ่
เฉ่ าจึงให ้นางเสิร ์ฟบะหมีเย็ ่ นกับวุ ้นให ้ลูกค ้า แบบนี เสี
้ ยวเหลี
่ ยนก็แค่
่
ต ้องดูแลเรืองการท าวุ ้นกับปรุงรสบะหมีเย็ ่ นกับวุ ้นเท่านั้น !

่
นางฮันกับหลิวเฟยเยียนเป็ ่ ทงคู
นคนงานทีดี ้ั ่ หลังจากลุกลีลุ้ กลนใน
ตอนแรก ไม่ช ้าพวกนางก็จด ั การงานของตัวเองได ้

” เฮ้ ! เป็ นไงบ ้าง ? เจ ้าสองคนช่วยได ้รึเปล่า ? ” หลิวเป่ ยกับ

้
หลิวจือเหว่ ยหลานชายคนโตของเขาเช็ดเหงือออกจากตั่ วขณะที่
ก ้าวยาวๆเข ้ามาหลังจากขนสินค ้าเสร็จ หลิวจือเหว่ ้ ยเองก็เป็ น
พนักงานประจาของพีหกแล ่ ้ว

นางฮันเอาเส ้นบะหมีที่ สุ
่ กแล ้วใส่ลงในนาเย็
้ นโดยไม่ลม
ื กรอกตาใส่
เขา นางยิม้ ” คิดว่าเราสองคนกินฟรีเหรอ ? กะอีแค่ทาบะหมีมั
่ นจะ
ไปยากอะไร “
 ่
หลิวเฟยเยียนเทน ้ น 2 ถ ้วยให ้พ่อกับลูกพีลู
าเย็ ่ กน้องของนางแล ้ว
้
ยิมอย่ ่ าให
างมีเลศนัยให ้พวกเขาพร ้อมกับพูดว่า ” ท่านพ่อคะ ดืมน ้ ้
้ อนซิคะ ! “
หายหิวนาก่

้
หลิวเป่ ยหิวนาอยูน ่ าเข
่ านแล ้ว เขาจึงดืมน ้ ้าไปอึกใหญ่ ความเย็น
กระจายไปทัวร่่ างของเขา มันสดชืนกว่
่ ่ าเย็
าการดืมน ้ นจากบ่อนา้
ในฤดูร ้อนซะอีก

่
หลังจากดืมหมดรวดเดี ยว หลิวเป่ ยก็ถอนหายใจยาวและอุทาน
ออกมาอย่างสดชืน่ ” เยียนเอ
่ ่
้อร ์ เอามาให ้พ่ออีกถ ้วย ! เสียวเฉ่ า
้ อเย็นๆแบบนี มาจากไหนน่
ไปเอานาบ่ ้ ะ?“

่
หลิวเฟยเยียนเอาน ้
ามาอี ่
กถ ้วยและพูดว่า ” ท่านพ่อ น้องเสียวเฉ่ า
่
เยียมมากๆเลยล่ ้ งทานาแข็
ะค่ะ ในวันร ้อนๆแบบนี ยั ้ ้
งขึนมาได ้ นา้
้ นเพราะนาแข็
เย็นนี เย็ ้ งพวกนั้นล่ะ ! “
 ้
” วันร ้อนๆแบบนี จะเอาน ้
าแข็ งมาจากไหน ? เจ ้าจะบอกว่าเสียวเฉ่ ่ า
เป็ นนางฟ้ าแปลงกายมาเลยเสกนาให ้ ้
้เป็ นนาแข็ งได ้รึไง ? ” เฒ่า
ห่าวนั่งลงใต ้ทีบั
่ งแดดแล ้วคว ้าพัดในร ้านมาพัดแรงๆให ้ตัวเอง พอ
ได ้ยินบทสนทนาของพวกเขา เขาก็พูดแทรกติดตลกขึนมา ้

่
เสียวเฉ่ ้ นให ้เขาหนึ่ งถ ้วย มีก ้อนนาแข็
าเทนาเย็ ้ งลอยอยู่ 2 ก ้อน
๋
โอ่งดินเหนี ยวขนาดใหญ่ในร ้านก๋วยเตียวกลายเป็ ่ อผลิต
นเครืองมื
้
นาแข็ ่ นถูกแช่ในนาเย็
งของเธอ วุ ้นกับบะหมีเย็ ้ นทีถู
่ กทาให ้เย็นด ้วย
้
ก ้อนนาแข็ ง ทาให ้พวกมันสดชืนยิ ่ งขึ
่ น้

้
เฒ่าห่าวทาตาโตมองก ้อนนาแข็ ่
งทีขนาดเท่ าไข่นกพิราบ เขาหยิบ
้
มันขึนมาและเดาะลิ ้
นพลางมองดู
อก ่ นึ่ งก่อนจะเอามันใส่ปาก
ี ครูห
้
เคียวเสี
ยงดังกร ้วม !

่ เข
คนอืนที ่ ้ามากินอาหารกลางวันเห็นเข ้าก็อยากได ้นาใส่ ้ นาแข็
้ ง
่
บ ้าง เสียวเหลี ้
ยนพูดด ้วยรอยยิมขณะปรุ ่ นว่า ” เรามี
งบะหมีเย็
้
นาแข็ งอยูแ่ ค่โอ่งเดียว ถ ้าเอาให ้พวกท่านเราก็จะไม่สามารถทา
่ นกับวุ ้นได ้นะคะ พวกท่านอยากกินวุ ้นกับบะหมีอุ
บะหมีเย็ ่ น
่ ๆเหรอ ?
“
 ่
เมือได ้
้ยินแบบนี คนงานท่ ่ อสั
าเรือทีซื ่ ตย ์ทุกคนก็หวั เราะและล ้มเลิก
ความคิดนี ้ ชายคนหนึ่ งทีมี ่ ไหวพริบกว่าคนอืนก็ ่ พูดเสียงดังว่า ”
่
เสียวเหลี ้ นาแข็
ยน เรารู ้ว่านาใส่ ้ ้ ้มาไม่งา่ ย งันเราจะไม่
งนี ได ้ ื่
ดมฟรีๆ
้ นาแข็
นาใส่ ้ ง 1 ถ ้วยต่อ 1 อีแปะ เจ ้าคิดว่าไง ? “

่ คนเอาเงินมาให ้ถึงหน้าประตู มีหรือทีพวกเขาจะยอมปล่

เมือมี ่ อยไป
่
เสียวเฉ่ ่ าลังทานาแข็
าทีก ้ งอยูข ่
่ ้างในก็ออกมาเมือได ่ และ
้ยินเรืองนี ้
รีบพูดว่า ” ในเมือท่ ่ านลุงพูดถึงขนาดนี แล
้ ้ว เราก็คงปฏิเสธต่อไป
่ ก 1 อย่างนั่นคือ—
ไม่ได ้ ! ได ้ค่ะ วันหน้าเราจะขายเพิมอี
้ นาแข็
นาใส่ ้ ง!“

่
เสียวเหลี ้
ยนถามอย่างกังวล ” น้องสาม การทานาแข็ ่
งไม่ใช่เรือง
้
ง่ายๆ เรามีคนไม่มาก จะสามารถจัดการงานทังหมดได ้เหรอ ? ”
่
เสียวเหลี ้
ยนพยายามบอกเป็ นนัยว่าพวกเขามีนาแข็ งอยูแ่ ค่โอ่ง
เดียวเท่านั้น จะมีพอขายเหรอ ?
 ่
เสียวเฉ่ ้
ายิมและพู ดเสียงดังว่า ” ถ ้าเราทาให ้สะดวกสาหร ับทุกคน
้ กนิ ดก็ไม่เป็ นไรหรอก ! ไม่ต ้องห่วง ก็แค่ต ้องทา
ได ้ จะยุง่ ขึนอี
้
นาแข็ ้ กวันก็เท่านั้น ! “
งให ้มากขึนทุ

่
ความหมายของเสียวเฉ่ าคือให ้พ่อของเธอขยายร ้านสร ้างห ้องเก็บ
้
ของขึนมาและวางถั ้
งนาขนาดใหญ่ เอาไว ้ข ้างใน 2 ถัง ถ ้าใส่ดน
ิ ประ
้
สิวกับนาในสั ่ กต ้องและเอานาใส่
ดส่วนทีถู ้ ในถังเหล็กก็จะไม่มี
ปัญหาแล ้ว

้
แต่ในอนาคตการบริโภคนาของพวกเขาจะเพิ ่ นอย่
มขึ ้ างมาก และ
้
จะต ้องนานามาจากหมู ่บ ้านใกล ้เคียงทาให ้ไม่สะดวก แต่ก็น่ ันแหละ
ถ ้ามีเงินล่ะก็จะให ้ผีทางานให ้ก็ยงั ได ้ พวกเขาจ ้างคนมาช่วยขนนา้
้ มๆ 1 เกวียนราคาไม่กอี
ให ้ได ้ ! นาเต็ ี่ แปะ แต่ก็ยงั มีคนยินดีทางาน
นี ้ !

่
หลังจากเพิมบริ ้ นเข ้ามา กิจการของพีน้
การขายนาเย็ ่ องตระกูลหยู
ิ่ ญรุง่ เรืองมากขึน้ ในวันทีอากาศร
ก็ยงเจริ ่ ้อนจัดทุกคนต่างก็มเี หงือ่
่ มน
ออก เมือดื ่ าเย็
้ นเข ้าไปมันจะช่วยดับกระหายคลายร ้อนได ้ เมือ ่
 ่ น้ วุ ้นกับบะหมีเย็
หายร ้อนความอยากอาหารก็เพิมขึ ่ นสักถ ้วยก็ทา
้
ให ้รู ้สึกสบายขึนมาก !

่ กน้องคอยช่วย เสียวเฉ่
มีป้าสะใภ ้ใหญ่กบั ลูกพีลู ่ าก็หาเวลามาดูแล
แม่บุญธรรมของเธอได ้ มีต ้นไม้บนภูเขาอยู่มากมายและ
สภาพแวดล ้อมรอบๆบ ้านก็เย็นกว่า ฮูหยินฝางไม่มอ ี าการแพ้ท ้อง
เลย ทุกวันนางจะเดินเล่นไปรอบๆในตอนเช ้าและตอนเย็น
เพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์อน ั งดงามเช่นปกติ

้
การตังครรภ ์ของฮูหยินฝางคงทีแล ่ ้ว เสียวเฉ่
่ าจับชีพจรให ้นางทุก
้ ยวเฉ่
วัน นอกจากนี เสี ่ ่ าฮูหยินฝางไม่ควรทางานหนัก
าก็เชือว่
ในช่วงสามเดือนแรกของการตังครรภ ้ ์ แต่การออกกาลังกายที่
เหมาะสมก็ยงั จาเป็ น ในด ้านโภชนาการ เสียวเฉ่ ่ าทาอาหารอร่อยๆ
หลากหลายชนิ ดให ้แม่บุญธรรมกินทุกวัน เมือเจอกั ่ บ
่
สภาพแวดล ้อมทีสวยงามของภู เขาตะวันตกบวกกับลูกสาวที่
กตัญญูของนาง ฮูหยินฝางจึงกินอาหารได ้ตามปกติ ยกเว ้นแต่ไม่
่
สามารถทนกลินอาหารทะเลได ้เท่านั้น
 ่
เสียวเฉ่ ากล่าวอย่างซุกซนว่า ” น้องชายของข ้าต ้องฉลาดและ
้
กตัญญูแน่ ๆ เขารู ้ด ้วยว่าการตังครรภ ่
์เป็ นเรืองยากส าหร ับแม่บญ
ุ
ธรรม เขาเลยไม่อยากทาให ้ท่านแม่ต ้องลาบาก “

้ ของนางจิ
ฮูหยินฝางใช ้นิ วชี ้ ้
มหน้ ่
าผากของเสียวเฉ่ า นางประคอง
่ าลังโตขึนและเผยให
ท ้องทีก ้ ้เห็นความร ักของแม่
 ตอนที่ 214 ล่าฉลาม
https://novel-lucky.com

แสงยามเช ้าตัดผ่านท ้องฟ้ าสีคราม ลมทะเลพัดพาเอาสายลมเย็นๆ

่ ้นวันทางานอันแสนยุง่ ของพวก
เข ้ามา ครอบคร ัวของหยูไห่เริมต
เขา

่ ้าไห่ พร ้อมรึยงั ? ” อาชวนจู ้ทีอยู

” พีต ่ ห
่ มู่บ ้านเดียวกันกาลังถือ
ฉมวกเหล็กแหลมคม เขาเปิ ดประตูบ ้านหยูและเร่งหยูไห่อย่าง
่
ตืนเต ้น

่
เสียวเฉ่ ามองไปที่ ‘ อาวุธ ‘ ในมือของอาชวนจูและถามอย่
้ าง
่ เขาเหรอคะ ? งัน
ประหลาดใจว่า ” ท่านอาชวนจู ้จะไปล่าสัตว ์ทีภู ้
ท่านอาจะผิดหวังแน่ ท่านแม่ของข ้าไม่ยอมให ้ท่านพ่อไปล่าสัตว ์บน
ภูเขาหรอก “

นางหลิวมีอาการกลัวเชือกหลังถูกงู กด ั หลังจากหยูไห่ถก ู หมีกด

ั
้ั แล
ครงที ่ ้ว นางก็หวาดกลัวอย่างหนัก ไม่วา่ ยังไงนางก็จะไม่ยอม
ให ้หยูไห่ไปล่าสัตว ์บนภูเขาอีก หยูไห่เป็ นคนทีร่ ักภรรยามาก
 ่
เพือให ่ เขาอีกหลังจากเกิดเหตุการณ์
้นางสบายใจเขาจึงไม่ไปทีภู
นั้น

หลิวชวนจูโบกฉมวกในมื
้ ออย่างมีความสุขและพูดว่า ” นี่ ไม่ได ้
เอาไว ้ล่าสัตว ์ ! เอาไว ้ล่าฉลามต่างหาก ! ร ้านขายของแห ้งในเมือง
ประจาจังหวัดกาลังร ับซือครี ้ บฉลามในราคาสูง พ่อของเจ ้าเป็ นนัก
ล่าฉลามทีมี ่ ชอเสี
ื่ ยงทีสุ่ ดในละแวกหมู่บ ้านแถบนี ้ เมือก่
่ อนก่อนทีปู่่
้ อใหม่ พ่อของเจ ้ากับอาเป็ นคูห
ของเจ ้าจะซือเรื ่ ล ่ งทีสุ
ู า่ ฉลามทีเก่ ่ ด”

” จับฉลามเหรอคะ ? ดูอน ั ตรายจัง ท่านพ่อของข ้าจะจัดการมันได ้

่
เหรอคะ ? ” หยูเสียวเฉ่ ่ อออกจากปาก
าล ้างเกลือทะเลสาบทีเหลื
ของเธอและถามอย่างกังวล

หยูไห่เอาตาข่ายทีท ่ าเป็ นพิเศษจากสนามหลังบ ้านมาและพูดกับ

ลูกสาวของเขาว่า ” พ่อวางแผนจะออกทะเลวันนี กั ้ บอาชวนจู ้ตังแต่
้
่ 2 วันก่อนแล ้ว ลูกอยูบ
เมือ ่
่ ้าน อย่าเทียวเล่นไปไหนล่ะ ! พอพ่อจับ
ฉลามได ้แล ้วพ่อจะทาชุดดานาตั ้ วใหม่ให ้ลูกเอง ! “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ากระพริบตาและพูดอย่างน่ าร ักว่า ” ท่านพ่อคะ ตอนนี ้
่
เสียวเหลี ้
ยนยุง่ อยู่ ไม่มเี วลาไปทะเลหรอก ข ้าใช ้ชุดดานาของนางก็
ได ้ ท่านพ่อ ข ้าไม่เคยเห็นการล่าฉลามมาก่อนเลย พาข ้าไปด ้วยนะ
ข ้าจะอยูบ
่ นเรือ จะไม่สร ้างปัญหาให ้ท่านพ่อเลย ! “

ทะเลนั้นต่างจากบนบก อาจมีอน ั ตรายได ้ทุกเมือ ่ นอกจากนี ฉลาม

้
ยังเป็ นสัตว ์ดุร ้าย พวกมันไม่ใช่สต ้ บลูก
ั ว ์กินพืช ถ ้าเกิดอะไรขึนกั
สาวของเขา แม่กบั ปู่ ย่าตายายของเธอจะไม่ฉีกเขาเป็ นชินๆเลย ้
หรือ ?

่
หยูไห่ปฏิเสธเสียวเฉ่ าอย่างหนักแน่ น ” ไม่ได ้ ! ถ ้าอยากไปทะเล
พ่อจะพาไปวันอืน ่ การล่าฉลามไม่ใช่เรืองเล่
่ นๆ ลูกอยูท ี่ ้านจะ
่ บ
ดีกว่า ! “

่ ้ว่าการทาท่าน่ าร ักใช ้ไม่ได ้ผล หยูเสียวเฉ่

เมือรู ่ ่ ้องคร ัวและ
าก็ไปทีห
กินอาหารเช ้าของเธอ ทันใดนั้นเธอก็กรอกตาไปรอบๆแล ้วกัดริม
ฝี ปากคิดว่า ‘ ถึงพ่อจะไม่พาไปก็ไม่ได ้หมายความว่าข ้าไปไม่ได ้นี่
ิ ศักดิสิ์ ทธิอยู
นา ข ้ายังมีหน ์ น ้
่ ะ ก็แค่ต ้องดานาตามไปก็ ได ้แล ้วใช่
ไหมล่ะ ? ‘
พอคิดแบบนั้น เสียวเฉ่
่ ่
าทีหงอยอยูก
่ อ ้ รบี กินอาหารให ้
่ นหน้านี ก็
่ อหาปลาลาใหม่ของ
เสร็จอย่างรวดเร็วและส่งพ่อกับอาชวนจู ้ไปทีเรื
บ ้านหลิว

่
หยูไห่มองลูกสาวคนเล็กทีโบกมื ออย่างมีความสุขให ้พวกเขาแล ้ว
้ั า
รู ้สึกไม่สบายใจ เขาเตือนเธออีกครงว่

้ วา่ ยตรงนาตื
” เฉ่ าเอ ้อร ์ ถ ้าลูกอยากว่ายนาก็ ้ นใกล
้ ้ๆนะ อย่าว่าย
ออกไปไกล ร่างกายลูกไม่ได ้แข็งแรง เพราะงันต ้ ้องแน่ ใจว่าจะว่าย
กลับไปได ้เข ้าใจไหม ! “

” ข ้ารู ้ค่ะท่านพ่อ ! เลิกพูดอะไรยืดยาวเถอะค่ะ ท่านอาชวนจูจะรอ ้

่
ไม่ไหวแล ้ว ! ” หยูเสียวเฉ่ ่
าสัญญา เมือหยู ไห่กบั หลิวชวนจู ้จากไป
เธอก็วงกลัิ่ บบ ้านและเปลียนเป็
่ นชุดดานา้ เลือกสถานทีที่ ไม่
่ มค ี น
แล ้วกระโดดลงไปในทะเล
 ้ ้องฟ้ าแจ่มใส พระอาทิตย ์สาดแสงร ้อนแรงลงบนทรายสี
วันนี ท
เหลือง ไม่มเี มฆให ้เห็นหรือสายลมให ้สัมผัสได ้ ไกลออกไปทะเล
และท ้องฟ้ ารวมกันเป็ นหนึ่ งเดียว ทีเส
่ ้นขอบฟ้ าสีฟ้าค่อยๆกระจาย
่
ไปทีชายหาด ้
นาทะเลใสและเป็ นสีฟ้าเหมือนท ้องฟ้ า เปล่งประกาย
งดงามเหมือนผ้าไหม

่
หยูเสียวเฉ่ าว่ายอยูใ่ นทะเลสักพักและลอยตัวอยูใ่ นทะเลด ้วยความ
ช่วยเหลือจากพลังวิญญาณของหินศักดิสิ์ ทธิ ์ เธอเอามือป้ องปาก
ตะโกนไปยังส่วนลึกของทะเล ” เสียวปู้่ ่
—เสียวปู้ —- “

หินศักดิสิ์ ทธิเตื
์ อนเธออย่างเกียจคร ้านว่า [ เก็บแรงเอาไว ้เถอะ !
หินศักดิสิ์ ทธิผู์ น้ ี สั
้ งเจ
่ ้าลูกโลมานั่นไว ้แล ้ว ทันทีทเจ
ี่ ้าลงไปในทะเล
มันจะมาหาเจ ้าเอง ! ]

เจ ้าโลมาน่ าร ักและแสนรู ้ก็ปรากฏตัวตรงหน้าเสียวเฉ่ ่ าราวกับตอบ

ร ับคาพูดของหินศักดิสิ์ ทธิ ์ ทุกวันนี เสี
้ ยวเฉ่
่ ่ าเรือ
ายุง่ กับธุรกิจทีท่
พอกลับถึงบ ้านก็มด ื แล ้ว เธอจะมีเวลาไปเล่นกับโลมาในทะเลได ้
ยังไง ?
 ้ างมีความสุขรอบๆเสียวเฉ่
โลมาตัวน้อยว่ายนาอย่ ่ ้ั
าและบางครงก็
่ อยปละ
เอาหัวมาถูกบั แขนของเธอ เหมือนมันกาลังต่อว่าเธอทีปล่
ละเลยมัน มันส่งเสียงร ้อง ” อ๊า……อ๊า—- “

่
เสียวเฉ่ าลูบหัวโลมาน้อยอย่างอ่อนโยนและพูดว่า ” ข ้ารู ้ ! ข ้าก็อยู่
่ ่ แล ้วไง ตอนหน้าร ้อนข ้าจะมาเล่นกับเจ ้าให ้บ่อยขึนนะ
ทีนี ้ ! ตอนนี ้
ข ้าจะมอบหน้าทีให ่ ้เจ ้าอย่างหนึ่ ง พาข ้าไปหาเรือหาปลา ทาได ้ไหม
?“

โลมาน้อยดูเหมือนจะเข ้าใจคาพูดของเธอและพยักหน้า จากนั้น

่
มันก็ให ้เสียวเฉ่ ้ งของมันและว่ายไปยังทิศทางหนึ่ งอย่าง
าขึนหลั
รวดเร็ว

่
เสียวเฉ่ ่ บ
าทีอยู
่ นหลังปลาโลมารู ้สึกเหมือนว่าเธอกาลังเล่นเจ็ทสกี
่
ฝ่ าคลืนและสายลม ี่ มเี รือหาปลาลาอืนอยู
โชคดีทไม่ ่ ้ั
ใ่ กล ้ๆ ไม่งน
พวกเขาคงคิดว่าเธอเป็ นสัตว ์ประหลาดแน่ !
 ้ อหาปลาส่วนใหญ่จะขับเคลือนด
ในยุคนี เรื ่ ้วยกาลังคนหรือแรงลม
แม้วา่ การหาเรือลาหนึ่ งในทะเลอันกว ้างใหญ่จะเป็ นเรืองยาก
่ แต่มนั
่ ้ว่ายนาไปกั
ก็สนุ กทีได ้ บสายลม โชคดีทหิ ี่ นศักดิสิ์ ทธิบอกทางเธอ
์
่
เป็ นระยะ ไม่นานเสียวเฉ่ าก็ตามทันเรือของพ่อเธอ

่
เสียวเฉ่ ากลัวว่าพ่อของเธอจะเห็นเธอเข ้า เธอจึงสังให่ ้โลมาน้อยดา
ลงไปในทะเลและเข ้าไปใกล ้เรืออย่างช ้าๆ เรือแล่นไปตามลมไกล
ออกไปในทะเล เสียวเฉ่่ ่ น
าว่ายไปใต ้เรือพร ้อมด ้วยบาเรียทีหิ
ศักดิสิ์ ทธิใช
์ ้พลังสร ้างขึนมา
้ เธอดาลึกลงไปในทะเลเป็ นครงคราว ้ั
่
เพือหยอกล ่
้อกับปลาน้อยทีอยากรู ้อยากเห็น

่ั
ประมาณ 2 ชวโมงต่ ่
อมา เสียวเฉ่ ารู ้สึกเหมือนเธอกาลังจะ
่ ดเรือหาปลาก็หยุด
กลายเป็ นปลาทะเลแล ้ว ในทีสุ

่ อทีใช
เครืองมื ่ ้จับฉลามนั้นง่ายมาก ทีต ่ ้องการก็แค่ตาข่ายจับปลา
และฉมวกเหล็ก หยูไห่เอาเหยือที ่ เขาน
่ ้
ามา—เนื อปลาที ่ ม
ชุ่
เลือดไก่—และหย่อนเอาไว ้รอบๆเรือ จากนั้นเขาก็ใช ้ไม้
ท่อนหนึ่ งเคาะเรือเบาๆเพือใช
่ ้เสียงดึงดูดฉลาม
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่ อปลาอย่
าลงจากหลังปลาโลมาแล ้วว่ายไปทีเนื ้ างเงียบๆ
้ นเบาๆ โลมาน้อยทีอยู
และใช ้มือจิมมั ่ ข ้
่ ้างๆเธอมองเนื อแสนอร่อย
ด ้วยความอยากรู ้ มันอ ้าปากและทาท่าจะงับมันเข ้าไป

่
เสียวเฉ่ ารีบห ้ามมัน นั่นเป็ นเหยือส
่ าหร ับฉลาม จึงมีตะขอเกียวอยู
่ ่
ถ ้าโลมาน้อยกินมันเข ้าไป มันจะต ้องตายอย่างแน่ นอน !

่ สามารถกินอาหารอร่อยๆทีอยู
การทีไม่ ่ ต่ รงหน้าได ้ทาให ้เจ ้าโลมา
่ ไ่ ม่ไกลและร ้องเสียงดังไปทีเรื
น้อยหัวเสีย มันว่ายไปยังจุดทีอยู ่ อสอง
้ั อนจะกระโจนขึนจากน
สามครงก่ ้ ้ อระบายความไม่
าเพื ่ พอใจ

่ ไ่ ม่ไกลแล ้วหัวเราะ ” ฮ่า ! แทนทีจะล่

หลิวชวนจู ้มองโลมาทีอยู ่ อ
ฉลามมา ดันล่อโลมามาแทน พีต ่ ้าไห่ ถ ้าวันนี เราโชคไม่
้ ดี ล่อ
ฉลามมาไม่ได ้สักตัว จับโลมาน้อยตัวนั้นแทนก็ไม่เลวเหมือนกันนะ
!“
หยูไห่มองโลมาทีก ่ าลังว่ายไปรอบๆพวกเขา โลมาตัวนี เหมื
้ อนยัง
เป็ นเด็กอยูเ่ ลย ยังไม่น่าจะแยกออกจากฝูงของมัน แถมยังดูเหมือน
จะไม่กลัวคนอีกด ้วย

ต ้องใช ้ความอดทนในการรอฉลามเข ้ามางับเหยือ่ ทังสองคนที ้ ่ ่

อยู
บนเรือเอาอาหารเช ้าออกมากินไปพลางคุยกันไปพลางอย่างสบาย
อารมณ์ แต่มน ั เป็ นความขมขืนส ่ าหร ับเสียวเฉ่
่ ่ ใ่ นนา้ เธอ
าทีอยู
เหมือนปลา ว่ายไปมาอยูท ี่ ้นทะเลเพือมองหาสมบั
่ ก ่ ่
ติ น่ าเศร ้าทีเธอ
่ ออะไรมาด ้วยเลย ไม่งนเธอคงได
ไม่ได ้เอาเครืองมื ้ั ้กาไรมหาศาล ดู
เหมือนจะมีทร ัพยากรมากมายอยูท ี่ ้ทะเลลึก
่ ใต

่
” เมือไรฉลามจะมาเนี ่ ย ! ” หยูเสียวเฉ่
่ ารู ้สึกเหมือนเธอกาลังจะ
หลับ เธอขอให ้หินศักดิสิ์ ทธิท์ าฟองอากาศพลังวิญญาณและนอน
อยูใ่ นนั้นอย่างสบาย

[ เจ ้าอยากให ้ข ้าช่วยล่อฉลามมาให ้พ่อของเจ ้าไหมล่ะ ? ] หิน

ศักดิสิ์ ทธิถามอย่
์ ่
างหยิงผยอง
” อยากสิ อยาก ! เร็วเข ้า ถ ้าพ่อของข ้าจับฉลามได ้เร็ว เขาก็จะ
่
กลับบ ้านทันเวลาอาหารกลางวัน ! ” หยูเสียวเฉ่ าอารมณ์ดข ึ้
ี น
่
ทันทีเมือได ้ยินว่าหินศักดิสิ์ ทธิสามารถล่
์ อฉลามมาได ้

หินศักดิสิ์ ทธิปล่
์ อยพลังวิญญาณเงียบๆ กลินที
่ มั่ นปล่อยออกมา
เลียนแบบรสชาติของอาหารสุดโปรดของฉลาม และมันสามารถส่ง
่
กลินออกไปได ้ไกลมาก……

่
ไม่นานเสียวเฉ่ าก็เห็นฉลามว่ายเข ้ามาจากระยะไกล เธอรีบเรียก
่
โลมาน้อยเพืออพยพออกไปจากบริ เวณนี ้ ถ ้าพวกเขาไม่ไปตอนนี ้
พวกเขาคงต ้องกลายเป็ นอาหารฉลาม

๋ ! เกิดอะไรขึน้ ? ทาไมข ้าถูกฉลามล ้อม ? ‘ เจ ้าหินศักดิสิ์ ทธิ ์

‘ เดียว
ไว ้ใจไม่ได ้นี่ มันล่อฉลามมาทังฝู
้ งเลยเหรอ ? เธอจะกลายเป็ น
อาหารฉลามไหม ?
[ เจ ้าจะต ้องกังวลอะไร ? มีหน ิ ศักดิสิ์ ทธิผู์ น้ ี อยู
้ ่ ทาไมจะต ้องกลัวเป็ น
อาหารฉลามด ้วย ? เจ ้าขีขลาด ้ ! ] ฟองอากาศทีหิ ่ นศักดิสิ์ ทธิสร
์ ้าง
้
ขึนสามารถแยกกลิ ่
นได ้ ดังนั้นพวกฉลามจึงไม่รู ้ว่าเสียวเฉ่ ่ าอยูท่ ี่
นั่น ! หินศักดิสิ์ ทธิเองก็
์ ใจดีทาฟองอากาศเผือให ่ ้โลมาน้อยด ้วย
่
โลมาน้อยเป็ นเพือนเล่ ่
นและเพือนเดิ นทางของเสียวเฉ่ ่ า มันจึงถูก
รวมเข ้าไปในเขตป้ องกันโดยอัตโนมัติ

่ ยวเฉ่
ขณะทีเสี ่ ากาลังถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอก็ได ้ยินอาชวนจู ้
ตะโกนอยูบ ่ นเรือว่า

่ ้าไห่ ทายังไงดี ? พวกเราถูกฉลามล ้อมแล ้ว ! “

” พีต

นักล่าฉลามทีมี ่ ประสบการณ์ทก ุ คนรู ้ว่าพวกเขาไม่ต ้องกลัวฉลามที่

อยูต ้ งนั้นน่ ากลัวมาก ! ถ ้าฉลามโกรธ พวก
่ วั เดียว แต่ฉลามทังฝู
มันจะพลิกเรือทังล ้ าได ้อย่างง่ายดาย

่
เสียวเฉ่ ้
าขมวดคิวขณะดู ่
ฉลามเคลือนที ่ ้าไปใกล ้เรือหาปลาอย่าง
เข
่ อและก
ช ้าๆ ฉลามตัวแรกเข ้าไปทีเหยื ่ ่ บเหยือ……
าลังอ ้าปากเพืองั ่
 ่
‘ ไม่ ท่านพ่ออยูใ่ นอันตราย ! ข ้าต ้องหาทางล่อฉลามตัวอืนออกไป
!‘

้
เธอปี นขึนไปบนหลั งโลมาน้อยและปลอบเจ ้าโลมาทีก ่ าลัง
หวาดกลัวให ้สงบลง สิงที ่ อยู
่ ใ่ นใจโลมาน้อยทีเสี
่ ยวเฉ่
่ ้ อให
าตังชื ่ ้ว่า
่
เสียวปู้ นั้นมีอยูแ่ ค่อย่างเดียวคือ ‘ หนี !! ‘

ตอนนั้นเองเสียวเฉ่
่ ี้
าก็ชไปทางหนึ ่ ง และโลมาน้อยก็พุ่งไปตามทาง
นั้นโดยไม่คด
ิ อะไร โลมาน้อยค่อยๆตระหนักว่าพวกฉลามไม่ได ้
้ เข
สังเกตเห็นมันทังๆที ่ ้ามาใกล ้มาก เจ ้าโลมาดูเหมือนจะสงบลงและ
ลดความเร็วลงด ้วย

้
ในขณะนี ฉลามได ้ล ้อมรอบเรือหาปลาของหยูไห่เอาไว ้และฉลาม
ตัวทีงั่ บเหยือก็
่ ดนรนอย่
ิ้ ้
างสินหวั ี่ อเบ็ดตกปลาทีเกี
ง หยูไห่ทถื ่ ยว่
่ นนั้นไว ้ก็เกือบถูกลากลงไปในทะเลหลายครง้ั
เหยืออั

่
หลิวชวนจู ้ถือฉมวกเหล็กเล็งไปทีฉลาม ่
แต่เขาลังเลทีจะขว ้าง
ออกไป เขารู ้ว่าถ ้าเขาทาให ้ฉลามบาดเจ็บ กลินเลื่ อดจะทาให ้
่
ฉลามตัวอืนโจมตี ถึงตอนนั้นเขาก็ไม่แน่ ใจว่าเรือจะสามารถลอย
อยูไ่ ด ้รึเปล่า ถ ้าพวกเขาสองคนตกลงไปในนา้ ฉลามทีดุ
่ ร ้ายพวก
นั้นจะยอมปล่อยพวกเขาไปเหรอ ?

่
หยูเสียวเฉ่ าหันหน้ากลับมามองและเห็นว่าเรือหาปลากาลังตกอยู่
ในภาวะวิกฤต เธอรีบขอให ้หินศักดิสิ์ ทธิปล่
์ อยพลังวิญญาณทีล่ ่ อ
พวกฉลามเมือกี ่ ้ ส่วนตัวเธอก็ขโลมาน้
ี่ อยหนี ไปด ้วยความเร็วสูงสุด

่
เรือหาปลาสันอย่ ่
างรุนแรงเพราะฉลามทีพยายามดิ ้
นให ้หลุดจาก
้
ตะขอ ถ ้าทังสองคนไม่ ่ านาญแล ้วล่ะก็ เรือคงพลิก
ใช่นักเดินเรือทีช
คว่าไปแล ้ว พวกเขาจะทายังไงดี ? พวกเขาจะจบชีวต ่ ่ วันนี เหรอ
ิ ทีนี ้
้
? หยูไห่กบั หลิวชวนจู ้ตกอยูใ่ นความสินหวั ง……
 ตอนที่ 215 โชคดี
https://novel-lucky.com

่ ้าไห่ ฝูงฉลามกระจายออกไปแล ้ว ! เร็วเข ้า ดึงเบ็ดเร็ว ! ”

” พีต
หลิวชวนจู ้เป็ นคนแรกทีสั ่ งเกตเห็นว่าพวกฉลามจากไปแล ้ว แม้วา่
จะรู ้สึกงุ นงงอยูใ่ นใจว่าทาไมจูๆ่ ฝูงฉลามถึงพากันไปเป็ นทาง
เดียวกัน แต่เขาไม่ได ้คิดอะไรมาก

้
ตอนนี ฉลามที ่ กตะขอเกียวปากเอาไว
ถู ่ ้
้กาลังดินรนอย่ ้
างสินหวั ง
ลาตัวของมันยาว 1.5 เมตรบิดตัวไปมาอย่างแรงในนา้ โชคดีทหยู ี่
่ บคันเบ็ดเหล็กเอาไว ้แน่ นและป้ องกันไม่ให ้
ไห่แข็งแรงพอทีจะจั
ฉลามหลุดไปได ้

่ ไห่กาลังดึงเบ็ด หลิวชวนจู ้ก็แทงฉมวกใส่ฉลาม แต่แทง

ขณะทีหยู
ไปหลายทีก็ยงั ไม่สามารถปราบฉลามตัวนั้นได ้ อาจจะเป็ นเพราะว่า
เขายังมึนงงหรือประหม่าอยูเ่ ล็กน้อย
 ่ นว่าเลือดของฉลามทีได
เมือเห็ ่ ้ร ับบาดเจ็บค่อยๆกระจายไปในนา้
ทะเล หยูไห่ก็กลัวว่ามันจะดึงดูดฝูงฉลามเมือครู ่ น ้ เขาจึงพูดว่า ”
่ ี มา
ชวนจู ้ มาดึงเบ็ดแล ้วให ้ข ้าลองหน่ อย “

ี วามมแม่นยามากกว่าเขา ดังนั้นเขาจึงร ับ
หลิวชวนจู ้รู ้ว่าหยูไห่มค
เบ็ดในมือหยูไห่มา ตอนนั้นเองฉลามทีบาดเจ็
่ บก็ดเู หมือนจะรู ้สึกได ้
ว่าความตายกาลังจะมาเยือน มันจึงสะบัดตัวด ้วยพละกาลังทังหมด้
จนเกือบจะดึงเอาหลิวชวนจูหล่ ้ นลงไปในทะเล

้
หยูไห่รบี หยิบฉมวกเหล็กขึนมาและแทงไปที ่ วของฉลามที่
หั
่
พยายามจะหนี เขาไม่เข ้าใจเรืองการหั ้
กเหแสงของนาทะเล แต่เขา
รู ้จากประสบการณ์การตกปลามาเป็ นเวลานานว่าเขาไม่สามารถ
่
เล็งเป้ าหมายตรงๆได ้ จาเป็ นจะต ้องมีการเบียงเบนเล็ กน้อย แน่ นอน
ว่าฉมวกพุ่งเข ้าเป้ าเป๊ ะ ! ฉลามทีน่่ าสงสารสะบัดตัวสองสามครง้ั
ก่อนจะหยุดนิ่ ง

้
ทังสองช่ ้ อ จากนั้นก็ตด
วยกันดึงฉลามขึนไปบนเรื ั ครีบอย่าง
้
ชานาญ เนื อฉลามมี ่ น คนส่วนใหญ่จงึ ไม่กน
กลินฉุ ิ แต่หยูไห่
 ้
สัญญาไว ้ว่าจะทาชุดดานาจากหนั งฉลามให ้ลูกสาวคนเล็ก ดังนั้น
เขาจึงเตรียมถลกหนังหลังจากเอาฉลามกลับไป

่
เสียวเฉ่ าทีว่่ ายห่างออกไปบอกหินศักดิสิ์ ทธิให
์ ้หยุดปล่อยพลัง
วิญญาณ หลังจากฝูงฉลามสูญเสียเป้ าหมาย พวกมันก็คอ ่ ยๆแยก
ย ้ายกันไป โลมาน้อยว่ายหนี ไปอย่างรวดเร็วอยูร่ ะยะหนึ่ งพร ้อม
่
เสียวเฉ่ ่ บ
าทีอยู ้ างพวกฉลามไว ้ข ้าง
่ นหลัง มันทาได ้ดีมากจริงๆ ทิงห่
หลังซะไกลเลย แน่ นอนว่าหินศักดิสิ์ ทธิได ์ ้ใช ้พลังช่วยเสริมกาลัง
ของโลมาน้อยและเร่งความเร็วให ้ด ้วย

่
” เสียวปู้ ี่ ่ นกัน ” เสียวเฉ่
กลับไปดูทนั ่ ายังคงกังวลอยูเ่ ล็กน้อยและ
ตัดสินใจกลับไปดูเพือยื่ นยันว่าพ่อของเธอและหลิวชวนจู ้ปลอดภัย
ดี

โลมาน้อยส่ายหัว ‘ มันน่ ากลัวเกินไป มีฉลามตังเยอะ้ ้

! หม่ามีบอก
ว่าต ้องอยูห ่
่ ่างๆจากสัตว ์อันตราย เสียวปู้ ไม่อยากไป ! ‘
 ่
โลมาน้อยจาใจต ้องตกลงหลังจากเสียวเฉ่ ้
าเกลียกล่ อมมันอยูน
่ าน
้ อยๆให ้มันด ้วย ( เนื อที
และสัญญาว่าจะเอาเนื ออร่ ้ จุ่ ม ้ น
่ นาหิ
ศักดิสิ์ ทธิ ์ )

ระหว่างทางกลับพวกเขาเจอกับฉลามทีกระจายกั ่ นไปหลายตัว แต่

หินศักดิสิ์ ทธิร์ ับรู ้ถึงพวกมันได ้ล่วงหน้า พวกเขาจึงหลบหลีกไปได ้
่ ยวเฉ่
เมือเสี ่ าเห็นเรือของครอบคร ัวหลิวอีกครง้ั พวกเขาก็เริมวาง
่
่
เหยือรอบที ่
สองแล ้ว

่
” เสียวทั ่ ้
งหยวน เจ ้าล่อฉลามมาทีละตัวได ้ไหม ? รู ้รึเปล่าว่าเมือกี
้ ยงของเสียวเฉ่
พ่อของข ้าเกือบตายเพราะเจ ้าแล ้วนะ ? ” นาเสี ่ าแฝง
่
แววตาหนิ เหตุการณ์เมือครูอ่ น
ั ตรายมากจนเธอขวัญหายไป
หมดแล ้ว

หินศักดิสิ์ ทธิตั์ ดสินใจทาความดีไถ่บาป [ ไม่มปี ัญหา ! แต่ข ้า

ต ้องการให ้เจ ้าเข ้าไปใกล ้ฉลาม ทาได ้ไหมล่ะ ? ]

่
” เจ ้าร ับประกันความปลอดภัยให ้ข ้ากับเสียวปู้ ่
ได ้ไหมล่ะ ? ” เสียว
เฉ่ าไม่อยากสละชีวต ่ ฉลามหรอก
ิ ตัวเองเพือหู
หินศักดิสิ์ ทธิตบหน้
์ าอกและร ับปากว่า [ วางใจได ้เลย หินศักดิสิ์ ทธิ ์
ซะอย่าง ! ฉลามธรรมดาจะฝ่ าบาเรียวิญญาณของข ้าเข ้ามาได ้
ยังไง ? เจ ้ากาลังดูถก
ู ข ้าอยูน
่ ะ!]

จะว่าไปแล ้วหินศักดิสิ์ ทธิก็์ พงได

ึ่ ้อยูเ่ สมอและไม่เคยล ้มเหลวในช่วง
่
วิกฤตเลย เสียวเฉ่ าจึงเลือกทีจะเชื่ ่ น
อมั

่
เสียวเฉ่ ากระตุ ้นให ้โลมาน้อยว่ายนาไปทางที้ ่
เจอกั ่
บฉลามเมือครู ่ ี้
น
ไม่นานฉลามทีไม่ ่ รู ้ว่าเป็ นสายพันธุ ์อะไร ลาตัวยาว 2 เมตร ก็วา่ ย
มาทางพวกเขา ดูเหมือนจะเป็ นเวลาอาหารของฉลามตัวนี ้ เมือเห็ ่ น
โลมาน้อยแสนอร่อยกับสิงมี ่ ชวี ต ่ รู ้จัก มันก็พุ่งเข ้ามาอย่างบ ้า
ิ ทีไม่
คลัง่

โลมาน้อยตะลึงงันไปกับความดุร ้ายของฉลาม ไม่วา่ เสียวเฉ่ ่ าจะ

กระตุ ้นยังไง มันก็เอาแต่นิ่งอยูท ี่ มและลืมว่ายหนี ฉลามตัวใหญ่
่ เดิ
ว่ายมาถึงตัวพวกเขาอย่างรวดเร็ว มันอ ้าปากกว ้างเผยให ้เห็นฟัน
อันแหลมคมสองแถวทีงั่ บลงมาทีเสี ่ ยวเฉ่
่ ากับโลมาน้อย
หินศักดิสิ์ ทธิขยายบาเรี
์ ่
ยวิญญาณหุ ้มเสียวเฉ่ ากับโลมาน้อยเอาไว ้
ภายในอย่างแน่ นหนา ฉลามตัวใหญ่กด ั ลงบนบาเรียวิญญาณแต่
บาเรียก็ยงั ไม่บุบสลาย ปากของฉลามถูกง ้างเอาไว ้โดยมีบาเรียคา
อยู่ มันไม่สามารถคายออกมาได ้ และมันก็ไม่สามารถกลืนลงไปได ้
เช่นกัน อ๊า น่ าอายชะมัดเลย !

จูๆ่ หินศักดิสิ์ ทธิก็์ หดบาเรียและใช ้พลังวิญญาณของมันช่วยเสียว ่

เฉ่ ากับโลมาน้อยหนี ออกจากปากฉลาม ในทีสุ ่ ดโลมาน้อยก็
ตอบสนองและหนี ไปอย่างตืนตระหนก ่ ่
แม้ว่ามันจะแบกเสียวเฉ่ า
เอาไว ้บนหลัง แต่มน ่
ั ก็ยงั เคลือนที ่
ไปได ้อย่างว่องไว ฉลามตามหลัง
พวกเขามา เห็นได ้ช ัดว่ามันไม่ต ้องการปล่อยให ้เหยือหนี ่ ไปได ้
ฝ่ ายหนึ่ งไล่ตาม อีกฝ่ ายหลบหนี โลมาน้อยและฉลามไปถึงเรือ
ของหยูไห่อย่างรวดเร็ว

้
ตอนนี เองหิ นศักดิสิ์ ทธิก็์ ชว่ ยเร่งความเร็วให ้พวกเขาทันที ฉลามตัว
ใหญ่สญ ู เสียเป้ าหมายตรงหน้า มันไม่ยอมแพ้และยังค ้นหาต่อไป
่
เรือยๆ ทันใดนั้นมันก็สงั เกตเห็นเหยือที ่ หยู
่ ไห่กบั หลิวชวนจู ้วาง
 ้ นเล็
เอาไว ้ มันเป็ นเนื อชิ ้ กๆ แต่ไม่สาคัญหรอกว่ายุงจะตัวเล็กแค่
ไหน ยังไงมันก็คอื เนื อ้ ดังนั้นมันจึงตัดสินใจกินมันก่อน !

่ ้องจ่าย ฉลามตัวนี ตายเพราะอาหารแท

ความโลภย่อมมีราคาทีต ้ ้ๆ !

” พีต่ ้าไห่ วันนี เราโชคดี

้ ่ั
จงั แค่ 2 ชวโมงเอง เราจับฉลามได ้ 2 ตัว
้ อไปเรือยๆ
แล ้ว ! ถ ้าเป็ นแบบนี ต่ ่ เราอาจจะจับฉลามได ้ 4-5 ตัว
ก่อนค่าก็ได ้นะ ! ” หลิวชวนจู ้โพล่งออกมาอย่างดีใจขณะทีมอง ่
ฉลามตัวใหญ่ 2 ตัวบนเรือ ! ดังคากล่าวทีว่่ า ‘ ครีบฉลาม 50 กร ัม
คือ 1 ตาลึงทอง ‘ ครีบฉลาม 2 ตัวนี ต ้ ้องหนักอย่างน้อย 2 หรือ 3
่ั
ชงแน่ เขากาลังจะรวยแล ้ว !!

่ หน้
หยูไห่เช็ดเหงือที ่ า เขากาลังอารมณ์ดี เมือก่ ่ อนตอนทีเขามาล่
่ า
ฉลาม ถ ้าล่าได ้ 1 ตัวก็ถอื ว่าโชคดีแล ้ว ! เวลามาล่าฉลามส่วน
ใหญ่เขาจะกลับบ ้านมือเปล่า เขาไม่ได ้คาดหวังว่าพวกเขาจะจับ
ฉลาม 2 ตัวได ้ง่ายขนาดนี ้ แต่เขาก็ไม่คด ิ ว่าพวกเขาจะโชคดีอย่าง
้
นี ไปเรื ่
อยๆ ” ใครจะไปรู ้ ! แต่นี่ก็มากเกินพอแล ้วสาหร ับวันนี ้ ต่อให ้
ช่วงบ่ายจับไม่ได ้เลยก็เถอะ ! “
” ก็จริงนะ…… โอ ้ โอ ้ ! มาอีกตัวแล ้ว ดูเร็ว ! มันตรงมาหาเราเลย
้ ยกว่า ‘ ส่งตัวเองมาให ้เราด ้วยความยินยอมพร ้อมใจของ
แบบนี เรี
ตัวเอง ‘ เลยใช่ไหมเนี่ ย ? ” หลิวชวนจู ้ไม่อยากจะเชือสายตาของ
่
้ ้องขอบคุณสวรรค ์จริงๆ พวกเขาล่าได ้เยอะเลย !
ตัวเองเลย วันนี ต

่ าหิ
หยูไห่พร ้อมแล ้ว หลังจากดืมน ้ นศักดิสิ์ ทธิมาเป็
์ นเวลานาน
สายตาของเขาก็ดก ่ นว่าดูเหมือนจะมี
ี ว่าคนส่วนใหญ่ เมือเห็
บางอย่างล่อฉลามเข ้ามา เขาก็ถามอย่างประหลาดใจว่า ” ชวนจู ้
เห็นนั่นไหม ? ดูเหมือนฉลามกาลังไล่ตามอะไรอยู่ ให ้ข ้าดูใกล ้ๆ
ซิ…… ดูเหมือนจะเป็ นมนุ ษย ์…… ไม่สิ ดูเหมือนปลา…… “

้
หลิวชวนจู ้กาลังตังสมาธิ ่ นเบ็ดในมือและพูดว่า ” พีต
จ ้องไปทีคั ่ ้าไห่
แน่ ใจเหรอว่ามองไม่ผด ิ ? มันจะเป็ นคนไปได ้ยังไง ? ฮ่าๆ……พีต ่ ้า
ไห่ พีต่ ้องฟังตานานมามากเกินไปแน่ ๆ…… ติดเบ็ดแล ้ว มันติดเบ็ด
่ ้าไห่มาช่วยเร็ว !! “
แล ้ว !! ตัวใหญ่ด ้วย !! พีต

่ อยู
หยูไห่หยุดคิดถึงสิงที ่ ใ่ นทะเลและหันไปตังสมาธิ
้ กบั การร ับมือ
ฉลามตัวใหญ่ มันใหญ่มากจริงๆ ฉลาม 2 ตัวเมือกี ่ ไม่
้ น่าจะหนัก
มากกว่า 2-3 ร ้อยชง่ ั เจ ้าตัวนี ใหญ่
้ และยาวอย่างน้อย 4 เมตร มัน
่ ั างแน่ นอน !
ต ้องหนักเกินพันชงอย่

เขาขว ้างฉมวกอย่างแรง แต่ฉลามก็ยงั ไม่ตาย จินตนาการได ้ไม่

่
ยากเลยว่าฉลามทีบาดเจ็ ้
บจะดินรนรุ นแรงแค่ไหน มันเกือบทาเรือ
หาปลาของพวกเขาพลิกควา่ หยูไห่รบี หยิบฉมวกและใช ้แรง
้
ทังหมดขว ้างมันไปทีจุ่ ดตายของฉลาม โชคดีทชี ี่ วต
ิ ของฉลาม
ใหญ่ถงึ จุดจบในการแทงครงที ้ั ่ 3 ถ ้าใช ้เวลามากกว่านี ้ ทังสองคน
้
อาจจะถูกลากลงทะเลไปก็ได ้ !

ี่ อบใหญ่กว่าเรือพวกเขาซะอีก เป็ นไป

มันเป็ นฉลามตัวใหญ่ทเกื
่
ไม่ได ้ทีจะขนมั ้ าชนนอกของเขาออก
นกลับไปด ้วย หยูไห่ถอดเสือผ้ ้ั
แล ้วกระโดดลงไปในทะเล จากนั้นก็วา่ ยไปทีซากฉลาม
่ เขาตัดครีบ
้
ฉลามด ้วยมีดคมแล ้วโยนมันขึนไปบนเรื อ
 ่ นกลับขึนไปบนเรื
เมือปี ้ อ เขาก็พูดกับหลิวชวนจูว่้ า ” ไปทีอื่ นกั
่ น
่ อด ข ้ากลัวว่าเลือดรอบๆทีนี
เถอะ ! ฉลามมันไวต่อกลินเลื ่ ่ จะดึงดูด
ฝูงฉลามเข ้ามา “

่
หลิวชวนจู ้รีบแล่นเรือไปอีกทาง เสียวเฉ่ าว่ายเข ้าไปคว ้าเชือกที่
่ ่ อยเล็กน้อย
ท ้ายเรือและให ้เรือลากเธอไปข ้างหน้า โลมาน้อยทีเหนื
ก็ตามหลังมาอย่างอ่อนแรง

่ ้าไห่ มาดูเร็ว ! มีปลาโลมาตามเรือเรามาด ้วย ! เจ ้าตัว

” โอ ้ ? พีต
เล็กดูไม่มค ี วามสุขเลยนะ

่
สงสัยจะหิว ! ” หลิวชวนจู ้เห็นเสียวปู้ จึงแกล ้งมันด ้วยฉมวก

่
อาจจะเป็ นเพราะเสียวเฉ่ า แต่โลมาตัวน้อยก็ไม่กลัวเขา ตรงกัน
้
ข ้ามมันโผล่หวั ขึนจากน ้
าและมองไปที ่ วชวนจูด้ ้วยดวงตากลม
หลิ
่ อจากฉลามบนเรื
โตใสแจ๋ว หลิวชวนจู ้หันเนื ้ อแล ้วโยนให ้โลมาน้อย
้
โลมาน้อยหิวเล็กน้อย มันจึงกลืนเนื อและยื ่ วเพือขอเพิ
นหั ่ ่
ม
 ้ าได ้เยอะ เขาเริมคุ
หลิวชวนจู ้กาลังอารมณ์ดเี พราะวันนี ล่ ่ ยกับโลมา
่
น้อย ” เพือนตัวน้อย เจ ้าแยกจากฝูงมาเหรอ ? น่ าสงสารจัง ! เอ ้า
้
กินเนื อฉลามอี ้ ! วันนี เจ
กชินซิ ้ ้าโชคดีมากเลยนะ ไม่เคยกินเนื อ้
ฉลามมาก่อนใช่ไหมล่ะ ? ” ขณะทีพู ่ ดเขาก็โยนเนื อชิ
้ นเล็
้ กๆให ้อีก
ชิน้

หลังกินอีกสองสามชิน้ เรียวแรงของโลมาน้
่ อยก็ฟื้นกลับมา ตอนนี ้
่
เองหยูไห่กบั หลิวชวนจู ้ก็ได ้ทีวางเหยื ่ กแห่ง
ออี

่
” ได ้เวลาทางานแล ้วเสียวปู้ ่
!! กินของคนอืนไปแล ้วก็อย่าบ่นล่ะ ไป
่
ล่อฉลามมาเร็ว ! ” หยูเสียวเฉ่ าคิดว่าพวกเขาควรรีบลงมือ
หลังจากจับฉลามอีก 3-5 ตัว พ่อของเธอก็น่าจะแล่นเรือกลับบ ้าน
แล ้ว !

ด ้วยความช่วยเหลือของเสียวเฉ่ ่ า หยูไห่รู ้สึกเหมือนทุกอย่างเข ้า

ทางเขาไปหมด ฉลามมางับเหยือของเขาเรื ่ ่
อยๆ นอกจากนั้นเขายัง
เห็นบางอย่างในทะเลล่อฉลามมาอยูเ่ ป็ นระยะ พอเขาบอกหลิวชวน
่ ้ เขาก็ถก
จู ้เรืองนี ู ล ้อว่า ” พีต่ ้าไห่เคยช่วยธิดาของพญามังกรทะเล
เอาไว ้รึเปล่า ? นางอาจจะล่อฉลามพวกนี มาให ้ ่
้เพือตอบแทน
บุญคุณก็ได ้ ? ฮ่าๆๆๆ ! ” พูดจบเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
่ ดเรืองที
ราวกับเพิงพู ่ ตลกมากๆ
่

่
เมือพระอาทิ ่
ตย ์เริมตก พวกเขาก็จบ ั ฉลามได ้ถึง 8 ตัว พวกเขาทิง้
ซากฉลามส่วนใหญ่เอาไว ้ในทะเลและเอากลับมาแค่ 2 ตัวเท่านั้น
คนเราไม่ควรโลภเกินไป หยูไห่จงึ ตัดสินใจแล่นเรือกลับบ ้าน

่ นว่าเรือเตรียมจะกลับแล ้ว เสียวเฉ่
เมือเห็ ่ าก็วา่ ยกลับไปก่อนและรอ
พวกเขาอยูท ี่
่ โขดหิ ี่
นริมทะเล โชคดีทการเดิ นทางกลับนั้นราบรืน ่
่
มาก ไม่ช ้าเธอก็เห็นโครงร่างของเรือประมงทีชายฝั ่ ง เสียวเฉ่
่ า
กระโดดกลับลงไปในทะเลและว่ายตรงไปทีเรื ่ อ

” โอ ้ ! นั่นเสียวเฉ่
่ าไม่ใช่เหรอ ? ! สมกับเป็ นลูกสาวของพีต ่ ้าไห่
จริงๆ ว่ายนาเก่้ งมากๆเลย ! เสียวเฉ่
่ ่
าเป็ นคนใจดีและซือตรง นางคง
เป็ นห่วงพีล่่ ะมังถึ
้ งได ้มารออยูท ี่
่ ชายหาดแบบนี ้ ! ” หลิวชวนจูเห็
้ น
ร่างทีว่่ องไวในทะเลก็อดชืนชมไม่
่ ได ้
หยูไห่เผยรอยยิมภู้ มใิ จ ลูกสาวของเขาเก่งทีสุ ่ ดจริงๆ นางมาที่
ชายทะเลกับชานหูและคนอืนๆแค่ ่ ี่ งก็
ไม่กคร ้ั วา่ ยนาเป็
้ นแล ้ว แถมยัง
ว่ายเก่งซะด ้วย ‘ อืม ! นางต ้องสืบทอดมันมาจากข ้าแน่ ๆ ! ‘

่
เขายกตัวเสียวเฉ่ ้
าขึนมาบนเรื ้ างภูมใิ จ
อและอวดผลงานในวันนี อย่
่
เสียวเฉ่ าแกล ้งทาเป็ นประหลาดใจและชมพ่อของเธอเป็ นชุด ทา
ให ้หยูไห่หวั เราะไม่หยุด……
 ตอนที่ 216 สร ้างบ้าน
https://novel-lucky.com

ครีบหลัง ครีบอก และครีบหางของฉลามสามารถเอาไปทาครีบ

ฉลามแห ้งได ้ ดังนั้นฉลามแต่ละตัวจะสามารถตัดครีบออกมาได ้
อย่างน้อย 20-30 ชง่ ั แน่ นอนว่าเพือเปลี
่ ่
ยนพวกมั
นให ้เป็ นครีบ
้
ฉลามแห ้งก็เอาพวกมันไปตากให ้แห ้งให ้นาออกให ้หมด ดังนั้น
ฉลามแต่ละตัวจะผลิตครีบฉลามแห ้งได ้ประมาณ 10 ชงเท่ ่ ั านั้น

้
หยูไห่กบั หลิวชวนจู ้รู ้สึกว่าวันนี พวกเขาต ้องโชคดีมากๆอย่าง
แน่ นอน พวกเขาจับฉลามได ้ถึง 8 ตัวในวันเดียว แค่ครีบฉลาม
อย่างเดียวก็หนักเกิน 200 ชงไปแล ่ั ้ว ครีบฉลามถูกแบ่งเท่าๆกัน
ระหว่าง 2 ครอบคร ัว หลังจากทาครีบฉลามแห ้งแล ้ว พวกเขาจะเอา
มันไปขายทีเมื่ องประจาจังหวัดซึงจะขายได่ ้ในราคาสูงอย่างแน่ นอน
หยูไห่เตรียมครีบฉลามเก่งมาก หลิวชวนจู ้จึงทิงครี ้ บฉลามส่วนของ
เขาเอาไว ้กับหยูไห่และขอให ้เขาช่วยทาเป็ นครีบฉลามแห ้งให ้เขา
ด ้วย เป็ นผลให ้หยูไห่ยุ่งมากๆในช่วงสองวันต่อมา
 ่
หยูเสียวเฉ่ าตกหลุมร ักความรู ้สึกของการสารวจใต ้นา้ โดยเฉพาะ
่
อย่างยิงในทะเลลึ ่ นพืนที
กทีเป็ ้ ลึ ่ กลับ มีสงมี
ิ่ ชวี ต
ิ ทะเลมากมายทีก่ ้น
ทะเล สิงที ่ เธอเก็
่ บได ้จากการดานาหนึ ้ ่ งครงมากกว่
้ั าการรวบรวม
ของทะเลทีริ่ มทะเลซะอีก ! ช่วงนี เธอไม่
้ มไี อเดียดีๆในการหาเงินเลย
ดังนั้นเธอจึงคิดจะทาอะไรบางอย่างกับอาหารทะเลคุณภาพสูงอย่าง
ปลิงทะเล, หอยเป๋ าฮือ, ้ และกุ ้งล็อบสเตอร ์ หอยเป๋ าฮือ, ้ ปลิงทะเล, หู
ฉลาม, และกระเพาะปลาเป็ นของโปรดของพวกคนรวยใช่ไหมล่ะ ?

เธอได ้ร ับการสนับสนุ นจากร ้านเจินซิว จึงไม่กงั วลว่าจะไม่สามารถ

่
ขายอาหารทีหามาได ้จากการสารวจใต ้นา้ ตรงกันข ้ามเมือเสี
่ ยว่
้ และกุ ้งล็อบสเตอร ์สดๆทียาวครึ
เฉ่ าเอาปลิงทะเล, หอยเป๋ าฮือ, ่ ง่
เมตรออกมา ผูจ้ ด ั การร ้านเจินซิวก็ตกตะลึง หลังจากนั้นเขาก็ยน ิ ดี
่ ด!
อย่างทีสุ

ร ้านเจินซิวเปิ ดตัวอาหารจานใหม่มานานแล ้ว ในฤดูร ้อนอาหาร

มันๆอย่างไก่ย่างและอาหารตุ๋นก็ไม่ได ้ร ับความนิ ยมอย่างเคย พวก
่ ัวหลังร ้านทุกคนต่างพยายามคิดหาอาหารจานใหม่ที่
พ่อคร ัวทีคร
สร ้างความสดชืน ่
 ่ อาหารทะเลคุณภาพสูงพวกนี ้ พวกเขายังจะต ้องกังวลว่าจะไม่
เมือมี
สามารถร ักษาลูกค ้าของพวกเขาเอาไว ้ได ้อีกเหรอ ? หลังจาก
ั การร ้านแสดงความขอบคุณอีกครง้ั พวกเขาก็ตกลงกันว่า
ผูจ้ ด
ถ ้าหยูไห่จบ ้ ้อีก เขาต ้องขายให ้กับ
ั อาหารทะเลคุณภาพสูงพวกนี ได
ร ้านเจินซิว ราคานั้นต่อรองได ้ !

่
เสียวเฉ่ าบอกเขาไม่ได ้ว่าเธอได ้อาหารทะเลคุณภาพสูงพวกนี จาก ้
การดานา้ ดังนั้นเธอจึงยกให ้เป็ นฝี มือของพ่อเธอทังหมด ้ โชคดีที่
ผูจ้ ด ่ งอย่างเดียว
ั การร ้านเจินซิวรู ้ว่าหยูไห่ไม่ได ้เป็ นแค่พรานทีเก่
เท่านั้น แต่ยงั เป็ นชาวประมงทีเก่ ่ งมากๆอีกด ้วย ดังนั้นเขาจึงไม่
้
สงสัยอะไรเลย ! หอยเป๋ าฮือสองสามตั ว, ปลิงทะเลหลายตัว, และ
กุ ้งล็อบสเตอร ์ตัวใหญ่ 1 ตัวขายได ้ 200 ตาลึง เสียวเฉ่ ่ าคิดว่า
ธุรกิจนี ก ้ าไรดีและทาได ้จริง !

ทุกวันนอกจากการดูแลแม่บญ ่
ุ ธรรมของเธอ เสียวเฉ่ าจะใช ้เวลาอยู่
่ น ครอบคร ัวหยูเองก็สงั เกตเห็นว่าเสียวเฉ่
ใต ้ทะเลอย่างน้อยครึงวั ่ าดู
เหมือนจะไปทะเลบ่อย ด ้วยความคิดทีว่่ า ‘ ลูกสาวคนเล็กของเขา
่ ายนาเป็
เพิงว่ ้ น เธอจึงยังสนใจเรืองนี
่ อยู
้ ม ่ าก ‘ หยูไห่ไม่ได ้ขัดขวาง
เธอจากการไปเล่นทีริ่ มทะเล แต่คนในครอบคร ัวก็มก ั จะเตือนเธอ
้
เสมอว่าอย่าว่ายนาไกลเกิ นไป ให ้ระวังตัว และอืนๆ่
 ่ งกลางฤดูร ้อนก็ได ้เวลาปลูกมันเทศชุดใหม่ ช่วงนี เป็
เมือถึ ้ น
ช่วงเวลาทีว่่ างทีสุ
่ ดของเกษตรกร หลังจากเจอกับพายุฝนหลาย
ครง้ั ครอบคร ัวหยูก็รู ้สึกว่าการสร ้างบ ้านเป็ นสิงที
่ ส ่ าคัญทีสุ่ ด
ในตอนนี ้ บ ้านเก่านั้นเก่าเกินไป ทุกครงที ้ั ฝนตกจะมี
่ ฝนตกหนัก
ข ้างนอกและฝนเบาๆในบ ้าน ข ้าวของเครืองใช ่ ้
้ในบ ้านเกือบทังหมด
ถูกเอามาใช ้รองนาฝน ้ ่
โดยเฉพาะอย่างยิงครอบคร ัวหยูกงั วลว่า
ห ้องตะวันตกของบ ้านเก่าจะพังลงมาถ ้ามีพายุฝนเข ้ามา

หลังจากขายครีบฉลามแล ้ว หยูไห่ก็ตด ั สินใจสร ้างห ้องหลังคา

้
กระเบืองขนาด 3 ห ้องข ้างๆบ ้านเก่า หลังจากย ้ายเข ้าไปในห ้อง
พวกนั้นแล ้ว พวกเขาก็รอบ ื ้ ้านเก่าและสร ้างใหม่ พวกเขาจะมีบ ้าน
้
อิฐสีดาหลังคากระเบืองขนาด 5 ห ้อง แถมยังมีห ้องปี กตะวันออก
ื ้ มากพอให
และปี กตะวันตกด ้วย มีพนที ่ ้
้คนทังครอบคร ัวอาศัยอยู่ !

่ องประจาจังหวัดหลายครงเพื
หยูไห่ไปทีเมื ้ั อติ
่ ดต่อเตาเผาอิฐและสัง่
้ 30,000 แผ่น กระเบืองกั
อิฐสีดา 150,000 ก ้อนกับกระเบือง ้ บอิฐ
 ้
พวกนี รวมกั บค่าส่งแล ้วเป็ นเงินเกือบ 200 ตาลึง สาหร ับหินทีใช่ ้ใน
การวางฐานนั้น หมู่บ ้านตงชานอยูต ิ กับภูเขา ดังนั้นพวกเขาก็แค่
่ ด
่ งแรงจากหมู่บ ้านหลายๆคน และก็จะสามารถได ้
ต ้องหาคนงานทีแข็
่ ยงพอภายใน 2-3 วัน
ก ้อนหินทีเพี

เนื่ องจากหยูไห่มค ่ กบั ร ้านเจินซิว โรงงาน 2 แห่ง

ี วามสัมพันธ ์ทีดี
ของตระกูลโจวจึงพิจารณาร ับคนงานจากหมู่บ ้านตงชานก่อนและ
ให ้สิทธิประโยชน์ทดี ี่ กบั พวกเขา นอกจากนั้นหยูไห่ก็เป็ นคนที่
อบอุน ่ ้องการความช่วยเหลือ เขาไม่เคย
่ จริงใจ ถ ้าครอบคร ัวอืนต
ปฏิเสธเลยตราบใดทีสามารถช่่ วยได ้ ทาให ้นอกจากหัวหน้า
หมู่บ ้านแล ้วหยูไห่กลายเป็ นคนทีน่่ าเคารพนับถือทีสุ ่ ดทีมี
่
ความสัมพันธ ์ระหว่างบุคคลทีดี ่ ทสุ
ี่ ดในหมู่บ ้านตงชาน

เดิมทีหยูไห่วางแผนจะจ ้างคนราวๆหนึ่ งโหลจากในเมืองมาช่วย

สร ้างบ ้าน ค่าจ ้างรายวันจะเป็ น 50 อีแปะและอาหาร 2 มือ้ แต่ไม่
่
คิดเลยว่าเมือครอบคร ่ ความสัมพันธ ์ทีดี
ัวทีมี ่ กบั ครอบคร ัวของหยู
ไห่ได ้รู ้ว่าพวกเขาจะสร ้างบ ้านใหม่ คนพวกนั้นก็วางงานของตัวเอง
เอาไว ้ก่อนและรีบมาช่วยทันที
 ่
คนแรกทีมาคื ่ ทกับหยูไห่มาก ทันทีทเดิ
อหลิวชวนจู ้ทีสนิ ี่ นเข ้าประตู
มาเขาก็ตะโกนว่า ” พีต ่ ้าไห่ ท่านพีดู
่ ถก
ู พวกเราเหรอ ? หรือกลัว
้ บอิฐทีท่
ว่าเราไม่เก่งพอจะสร ้างบ ้านแล ้วจะทาให ้กระเบืองกั ่ านพีซื
่ อ้
มาต ้องเสียไปเปล่าๆ ? “

หยูไห่ชกไหล่ของเขาเบาๆและพูดว่า ” ดูเจ ้าสิ พูดอะไรออกมาน่ ะ ?

ข ้าก็แค่กลัวว่าจะทาให ้งานของเจ ้าล่าช ้าต่างหาก ! “

หมู่บ ้านตงชานในปัจจุบน ั ไม่เหมือนในอดีต ยกเว ้นคนแก่, คน

อ่อนแอ, ผูห้ ญิงและเด็ก คนทีอยู ่ ว่ า่ งๆไม่ได ้ทางานนั้นมีนอ้ ยมาก
่ างานในโรงงานของตระกูลหยู แต่พวกเขายัง
ไม่ต ้องพูดถึงคนทีท
สามารถหาเงินได ้สองสามร ้อยอีแปะต่อวันจากการหาหนอนช ้อน
และหอยนางรมในช่วงนาลง ้ ! ถ ้านั่นยังไม่พอ พวกเขายังไปทางาน
่ าเรือและหาเงินได ้หลายสิบอีแปะต่อวันอีกด ้วย
ทีท่

ตามปกติของหมู่บ ้านตงชาน ถ ้ามีคนต ้องการสร ้างบ ้าน พวก

่ งแรงของหมู่บ ้านก็จะมาช่วย และเจ ้าบ ้านก็แค่
คนงานหนุ่ มสาวทีแข็
้
ต ้องจัดหาอาหาร 2 มือให ้กับพวกเขา ! หยูไห่จงึ กลัวว่าจะเป็ นการ
ขัดขวางพวกชาวบ ้านไม่ให ้มีรายได ้ !
หลิวชวนจูมองเขาและพู
้ ่
ดอย่างโกรธเคืองว่า ” พีชายข ้ากาลังสร ้าง
่
บ ้าน ต่อให ้หาทองได ้เป็ นภูเขาในวันเดียว ข ้าก็ต ้องมาช่วยพีชาย
ก่อนซิ ! “

” น้องชวนจูพู ้ ดถูก ! น้องต ้าไห่พูดเหมือนเราเป็ นคนแปลกหน้า !

อย่างทีว่่ ากันว่า ‘ เพือนบ
่ ี่ างไกล ‘ เจ ้าจะ
้านใกล ้ย่อมดีกว่าญาติทห่
่
วางฐานเมือไหร่ ่
ละ่ ? ข ้าจะบอกให ้พีโจวกั บหลานชายคนโตของ
เขามาช่วย ! ” นางฟางถือตะกร ้าใส่ไข่เดินเข ้าประตูมาและพูดขึน้

่ นนางฟางเดินเข ้าประตูบ ้านหยูไป นางเหมาก็ครุน

เมือเห็ ่ คิดและ
่ วๆนี อิ
เดินเข ้าไปด ้วย เมือเร็ ้ ฐกับกระเบืองที
้ หยู่ ไห่สงเอาไว
่ั ้ถูกนามา
ส่งทีละอย่าง ครอบคร ัวเฉี ยนอาศัยอยูใ่ กล ้มาก จึงเป็ นไปไม่ได ้ที่
้ ต ้นฤดูใบไม้
พวกเขาจะไม่รู ้ว่าครอบคร ัวหยูกาลังจะสร ้างบ ้าน ตังแต่
ผลิก็มค ี วามต ้องการเป็ ดและไข่เป็ ดของครอบคร ัวเฉี ยนจานวนมาก
พวกเขาจึงมีโชคเล็กๆเข ้ามา นางเหมารู ้สึกขอบคุณในความเป็ น
มิตรของครอบคร ัวหยู นางจึงไม่สามารถนั่งอยูเ่ ฉยๆได ้
 ่
” เมียบ ้านโจวพูดถูก ! ถ ้าไม่ใช่เพราะเสียวเฉ่ าของครอบคร ัวเจ ้า
เป็ ดของบ ้านของข ้ากับไก่ของนางฟางก็ไม่รู ้ว่าจะขายได ้ไหม ตา
่ าเรือได ้ไม่มากทังๆที
แก่เฉี ยนก็หาเงินทีท่ ้ ท ่ างานเหนื่ อยแทบตาย
้ ้
ข ้าอยากให ้เขาเลิกมานานแล ้ว ! พอดีเลย ข ้าจะได ้ใช ้โอกาสนี ให
เขาได ้พักสักสองสามวันและมาช่วยพวกเจ ้า ” นางเหมาเป็ นคนที่
พูดเก่งมากๆ

ี่ ดไม่เก่งเอาซะเลย เขาพึมพาว่า ” นั่นจะ

ตรงข ้ามกับหยูไห่ทพู
ไม่…… “

เสียงของหลิวชวนจู ้ก็ดงั ขึนอี้ กครง้ั ” ทาไมจะไม่ได ้ล่ะ ! ช่วงนี พวก้

้
เด็กๆโตขึนและน่ ่
าจะเริมหาเมี ยในอีก 2 ปี ข ้ากาลังคิดจะสร ้างบ ้าน
หลังใหม่ขนาด 3 ห ้องในปี หน้า เวลาลูกชายของข ้าแต่งงานมันจะ
ได ้ง่ายขึน้ อย่างทีท่
่ านพีก็
่ รู ้ ข ้าไม่มค
ี วามรู ้อะไรมากและไม่เข ้าใจ
อะไรอีกเยอะแยะ ข ้าหวังพึงพี ่ ต ่ ้าไห่คอยให ้คาแนะนาข ้าในตอนนั้น
อยูน ่ ้าไห่ ท่านพีคงไม่
่ ะ พีต ่ ปฏิเสธใช่ไหมล่ะ ? ! “
” ไม่อยูแ่ ล ้ว ! ไม่มอ ่ องหรอก !! ” หยูไห่ให ้
ี ะไรสาคัญเท่าพีน้
ความสาคัญกับมิตรภาพเป็ นอย่างมาก เขาจึงมีเพือนดี ่ ๆอยูห
่ ลาย
คนในหมู่บ ้าน !

หลิวชวนจูตบมื
้ ่ องคืออะไรล่ะ ? ถ ้าเพือน
อและพูดว่า ” ใช่แล ้ว ! พีน้ ่
ต ้องการความช่วยเหลือ พวกเขาจะแทงซีโครง ่ 2 ข ้าง…… “

่
หยูเสียวเฉ่ ่ บมาจากข ้างนอกหัวเราะเบาๆ ” ท่านอาชวนจู ้
าทีกลั
่ อนต
ต ้องเป็ น ‘ เมือเพื ่ ้องการความช่วยเหลือ ก็จะยอมถูกแทงทัง้
่ อน
สองข ้างเพือเพื ่ ‘ ต่างหาก ! หมายความว่าจะยอมเสียสละทุก
่ อนรวมถึ
อย่างเพือเพื ่ งชีวต ิ ด ้วย ! “

” แหะๆ หลานสาวของอานี่ รอบรู ้จริงๆ อาหมายความว่าอย่างนั้น

แหละ ! พีต ่ ้าไห่ ขนาดชีวต ิ ของข ้า ข ้าก็ให ้ท่านพีได ่ ้ อย่าว่าแต่เงิน
ี่ แปะเลย ตกลงตามนี นะ
ไม่กอี ้ ข ้าได ้ยินว่าหลานของข ้าทาอาหาร
้
เก่ง งันตอนนั ้นข ้าก็จะได ้กินอาหารอร่อยๆแล ้ว ! ” พูดจบเขาก็เดิน
ออกจากประตูไปและเตรียมไปหาเพือนสนิ ่ ่
ทคนอืนๆเพื ่ กษา
อปรึ
่
เรืองการท างานร่วมกันเพือช่ ่ วยพีต ่ ้าไห่สร ้างบ ้าน
หยูเจียงทีร่ ับซืออาหารทะเลอยู
้ แ่ ถวนั้นได ้ยินเสียงตะโกนของหลิว
ื่
ชวนจู ้ เขาก็ยนหน้ าเข ้ามาข ้างในและตะโกนว่า ” พีรอง ่ ่ วย
! เรืองช่
่
สร ้างบ ้านน่ ะ นับข ้ากับพีใหญ่ รวมไปด ้วยนะ ! “

่ ไห่จะได ้ตอบ หัวของเขาก็หดกลับไป ยังมีคนหลายคนรอ

ก่อนทีหยู
ขายของทะเลอยู่ ! อากาศร ้อนในฤดูร ้อน อาหารทะเลจึงเน่ าเสียได ้
่
ง่าย เขาต ้องตรวจสอบอย่างระมัดระวัง ถ ้าสีไม่ใช่หรือมีกลินแปลกๆ
่
เขาก็จะไม่ร ับเด็ดขาด ! โรงงานของตระกูลโจวไว ้ใจพีรองของเขา
และมอบธุรกิจนี ให้ ้กับเขา ดังนั้นเขาจะทาลายชือเสี
่ ยงของพีรอง ่
ไม่ได ้ !!

่
มีคนประมาณ 20 คนมาในวันทีพวกเขาวางฐาน ส่วนใหญ่เป็ น
พวกชาวบ ้านทีมี่ ความสัมพันธ ์ทีดี่ กบั ครอบคร ัวหยู นอกจากนี ยั
้ งมี
่
คนทีอยากพั ฒนาความสัมพันธ ์กับครอบคร ัวหยูด ้วยความคิดทีว่่ า
ถ ้ามีอะไรดีๆในอนาคต หยูไห่จะดูแลพวกเขา คนของครอบคร ัว
หลิวมา 4 คนซึงก็่ คอื ตายาย, ลุงใหญ่, และลุงรองของเสียวเฉ่
่ า
 ่
หลิวฉวินจิน ตาของเสียวเฉ่ าอายุมากกว่า 50 ปี แล ้ว แต่เขาทางาน
ตลอดทังปี้ จึงแข็งแรงและสุขภาพดีมาก เด็กวัยรุน ่
่ ทัวๆไปอาจจะแพ้
้
เขาด ้วยซาในเรื ่
องของการใช ้แรงงานหนัก ครอบคร ัวของลูกสาว
คนเดียวของเขากาลังสร ้างบ ้าน ไม่วา่ ยังไงเขาก็ต ้องมาและทาให ้
แน่ ใจว่าทุกอย่างจะเป็ นไปอย่างราบรืน่

่ ลุงรองของเสียวเฉ่
หลิวฮัน ่ าไม่ได ้ออกไปทางานและอยูบ ่ ้านคอย
้
ดูแลไร่ ตอนนี ในไร่ ี ะไรให ้ทา ดังนั้นเขาต ้องมาช่วยอยูแ่ ล ้ว
ไม่มอ
่ าเรือเพือมาช่
แม้แต่ลงุ ใหญ่ก็หยุดงานทีท่ ่ วยน้องสาวกับน้องเขย
ของเขา

ในระหว่างการสร ้างบ ้านจาเป็ นจะต ้องจัดหาอาหารให ้กับคนงาน

ยายของนางเป็ นห่วงลูกสาว เธอจึงเก็บกระเป๋ าเตรียมมาอยูบ่ ้าน
่ วยทาอาหาร
ของลูกสาวสักพักเพือช่

่
เมือมองไปที ่ อนและญาติ
เพื ่ ้
ๆเหล่านี และเห็ ้ จริ
นรอยยิมที ่ งใจบน
่
ใบหน้าของพวกเขา เสียวเฉ่ าก็รู ้สึกอบอุน
่ ในหัวใจ ความเรียบง่าย,
ใจดีมน ้
ี าใจ, และความกุลก
ี จ
ุ อช่วยเหลือกันของคนโบราณทาให ้
 ่ ่ เป็ นบ ้านมากขึน้ บางทีเธอคงเหมาะกับวิถช
เธอรู ้สึกว่าทีนี ิ แบบนี ้
ี วี ต
มากกว่า !

หลายมือช่วยกันงานก็เบาขึน้ เมือมี
่ คนงานหนุ่ มๆแข็งแรงเกินสิบ
คน ฐานของห ้องหลัก 3 ห ้องและห ้องด ้านข ้าง 2 ห ้องของ
ครอบคร ัวหยูก็เกือบจะเสร็จสมบูรณ์ในวันเดียว !

่
มันเป็ นวันทีแดดร ้ ้นเคย
้อนแรงในกลางฤดูร ้อน แม้วา่ คนพวกนี จะคุ
่
กับการทางานภายใต ้แดดร ้อน เสียวเฉ่ าก็ยงั กลัวว่าพวกเขาจะเป็ น
ลมแดด เธอจึงเอาถัวเขี ่ ยวทีเก็
่ บเอาไว ้ทีบ
่ ้านออกมาทาถัวเขี
่ ยวต ้ม
้
นาตาล 1 หม้อ เธอเอามันวางในนาเย็้ นๆของบ่อนา้ จากนั้นก็ใส่
้
นาตาลกรวดลงไป ่ ่ อยและร ้อนมากๆมันจะช่วยทาให ้สด
เวลาทีเหนื
ชืนได ่ ้

มันเป็ นภาพทีน่่ าดูทเี ดียวเมือเห็

่ นชายหนุ่ มทีแข็
่ งแรง 17-18 คน
กาลังกินอาหาร แค่ข ้าวอย่างเดียวพวกเขาก็ต ้องหุงถึง 2 หม้อ
ใหญ่ๆ ด ้วยความกลัวว่าจะไม่พอกิน ครอบคร ัวหยูจงึ นึ่ งหมั่นโถวสี
่
ขาวอวบอ ้วนเอาไว ้เยอะ ข ้าวก็เป็ นข ้าวขาว ส่วนหมันโถวก็ ทาจาก
แป้ งสาลี แม้วา่ ฐานะความเป็ นอยูใ่ นปัจจุบนั ของหมู่บ ้านตงชานจะ
่ อนมาก แต่ก็ยงั มีครอบคร ัวทีกิ
ดีกว่าเมือก่ ่ นธัญพืชหยาบทุกมืออยู
้ ่

่
ไม่ต ้องพูดถึงอาหารทีครอบคร ัวหยูกน ่ นอาหารทีมี
ิ ซึงเป็ ่ คณ
ุ ภาพสูง
้
ทังหมด ! ไก่ต๋น
ุ เห็ด, เป็ ดเค็ม, หมูต๋น
ุ วุนเส ้ วหมูต๋น
้ ้น, และเนื อหั ุ ถูก
เสิร ์ฟมาเป็ นหม้อๆเลยทีเดียว ! ผักผัดกับซอสหอยนางรมและผงชู
รสซึงว่่ ากันว่ามีเฉพาะในร ้านอาหารชือดั ่ งในเมืองเท่านั้น ! ระหว่าง
อาหาร 2 มือเสี้ ยวเฉ่
่ าก็เตรียมวุ ้นอร่อยๆไว ้คลายร ้อนด ้วย !

่
พวกเขาต ้องทางานหนักเพือจะได ้ งดี
้กินอาหารพวกนี ซึ ่ กว่าอาหาร
่
ทีพวกเขากิ ้ั
นกันตอนปี ใหม่ซะอีก ! ไม่งนพวกเขาจะควรค่ ากับ
้
อาหารอร่อยๆทังหมดนั่ นได ้ยังไง ?

่
เดิมทีหยูเสียวเฉ่ ากับพ่อแม่ของเธอต ้องการจ่ายเงินให ้พวกเขาทุก
วัน แต่ทน ี่ ดขึนมา
ั ทีทพู ้ พวกเขาก็ถก ่
ู พวกเพือนๆของพ่ อเธอว่าเอา
่
พวกเพือนๆของพ่ อถามว่าพวกเขาดูถก ่
ู เพือนเก่ ่
าหลังจากทีรวย
้
แล ้วอย่างงันเหรอ ่ นกับเพือนจะเป็
การพูดเรืองเงิ ่ นการทาร ้าย
ความสัมพันธ ์ !
พวกเขาล ้มเลิกความคิดนี หลั ้ งจากได ้ยินคาพูดของตาของเสียว ่
เฉ่ า ” เรารู ้ว่าพวกลูกเจตนาดี แต่พอลูกเริมท่ าแบบนี ้ แล ้วพวก
ชาวบ ้านจะขอความช่วยเหลือกันยังไงเวลาสร ้างบ ้านในอนาคต ?
ญาติกบั เพือนบ ่ ้านเข ้ากันได ้เพราะความชอบพอกันนะ ! ” คาพูด
ฉลาดๆของผูอ้ าวุโสทาให ้พวกเขาคิดได ้ หลังจากนั้นครอบคร ัวหยู
่ นอีกเลย !
ก็ไม่พูดเรืองเงิ
 ตอนที่ 217 ความน่ ากลัวของหุบเขา
https://novel-lucky.com

ช่วงนี ฮู้ หยินฝางไม่คอ ่ ยอยากกินอาหาร นอกจากผักทีเสี ่ ยวเฉ่

่ ารด
้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ นางก็จะอาเจียนทุกอย่างทีกิ
ด ้วยนาหิ ่ นเข ้าไปทันที
โดยเฉพาะอย่างยิงเนื ่ อและอาหารทะเลคื
้ ่
ออาหารทีนางแตะต ้อง
่
ไม่ได ้เลย เสียวเฉ่ าเข ้าใจความสาคัญของการกินอาหารทีสมดุ ่ ล
สาหร ับทารกในครรภ ์ กินแค่ผก ่
ั มันไม่พออยูแ่ ล ้ว เสียวเฉ่ าจึงเค ้น
สมองคิดเพือท ่ าอาหารประเภทเนื อให ้ ้แม่บญ
ุ ธรรม

ฉี โตวอยูท ี่ ้านเพราะเป็ นช่วงปิ ดเทอมฤดูร ้อนของโรงเรียนหรงซวน

่ บ
่
เมืออาทิ ตย ์ทีแล่ ้วเขาได ้ร ับจดหมายจากพีฮั ่ นทีอยู ่ เ่ มืองหลวงส่งไปที่
โรงเรียน ในจดหมายเขียนเล่าคร่าวๆถึงชีวต ิ ในเมืองหลวงของเขา
่
ปู่ ของเขาไปทีชายแดนเพื ่ าหน้าทีแม่
อท ่ ทพั ผูบ้ ญ ั ชาการกองทัพ
้
แล ้ว ตอนนี เขากั ่
บพ่อเตรียมพร ้อมเผือกรณี ฉุกเฉิ นอยูท ี่ องหลวง
่ เมื
้
เนื อหาในจดหมายส่ ่
วนใหญ่เป็ นเรืองความทรงจ ่
าเกียวกั บชีวติ ใน
หมู่บ ้านตงชานของเขา รวมถึงเหตุการณ์ทเขาไปล่ ี่ ้
าสัตว ์, ย่างเนื อ,
และทาแกงปลากับสองพีน้ ่ อง……
 ่ โตวได ้ยินพีสามพู
เมือฉี ่ ุ ธรรมของเธอกินไม่ได ้เลยทัง้
ดว่าแม่บญ
้
เนื อและปลา เขาก็ปิ๊งไอเดียขึนมาทั
้ ้ า ” พีสาม
นทีและพูดขึนว่ ่ จา
่ ฮั
ฐานลับทีพี ่ นพาเราไปได ้รึเปล่า ? ” ฐานลับเป็ นชือที
่ พี่ สามเรี
่ ยก
หุบเขานั้น ฉี โตวคิดว่ามันช ัดเจนดี เขาก็เลยเรียกหุบเขาแบบนั้น
มาตลอด

่
เสียวเฉ่ ากาลังครุน ้
่ คิดว่าเธอจะลองทาอาหารรสเปรียวเผ็ ่
ดทีกระตุ ้น
ความอยากอาหารดีรเึ ปล่า ปลาต ้มผักกาดดองก็น่าจะดี ครอบคร ัว
เธอไม่ได ้ทาผักกาดดองเอาไว ้เลย แต่ยายของเธอน่ าจะมี แม่บุญ
ธรรมชอบกินของเปรียวๆ ้ ปลาต ้มผักกาดดองน่ าจะถูกปากเธอ ถ ้า
่
หันปลาเป็ ้
นชินบางๆแล ้ กพักก็น่าจะไม่มก
้วแช่นาสั ่
ี ลินคาวแล ้ว……

่
เมือได ้ยินคาพูดของฉี โตว เธอก็ตอบอย่างเฉยเมยว่า ” อะไร ?
่
อยากไปเล่นในหุบเขาเหรอ ? เอาไว ้ตอนพีสามว่ างๆจะพาไป
นะ…… เจ ้าไปเรียนหนังสือก่อนเถอะ ! “

” ข ้าไม่ได ้อยากไปเล่น ! ท่านพียั่ งจาปลาขาวตัวเล็กๆทีล

่ าธารใน
้ นนุ่ มมากจนละลายในปากเลย ท่านป้ า
หุบเขาได ้รึเปล่า ? เนื อมั
ฝางอาจจะกินได ้ ! ” ฉี โตวรู ้สึกว่าเขาโดนดูถก
ู
 ้
เขาไม่ใช่ฉีโตวน้อยในอดีตอีกแล ้วเข ้าใจไหม ? ตอนนี เขาคื อ
นักเรียนชนต ้ั ้นของโรงเรียนหรงซวน จะคิดแต่เรืองเล่
่ นอย่างเดียว
ได ้ยังไง ? แต่เขาก็ไม่อยากยอมร ับว่าเขาคิดถึงหุบเขานั่นจริงๆ
รสชาติของเนื อย่้ างในตอนนั้นและปลาขาวแสนอร่อย……

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าได ้ยินเช่นนั้น เธอก็หน
ั ไปมองฉี โตวทันทีพร ้อมกับ
้ งให ้เขา ” ความคิดเจ๋ง ! สมกับทีเรี
ยกนิ วโป้ ่ ยนมาครึงปี่ คิดได ้เร็ว
กว่าพีอี ่ ก ! มาเร็ว ไปฐานลับจับปลาขาวกลับมาให ้เยอะๆเลย ช่วงนี ้
ร ้อนมาก ท่านพ่อท่านแม่ของเราก็สนใจแต่เรืองสร ่ ้างบ ้านจนผอม
้
ลงตังเยอะ ปลาขาวตัวเล็กทังอร่้ อยและมีประโยชน์ ไปจับมาทาแกง
ปลาให ้เยอะๆเลย ! “

่ ไม่
เรืองนี ้ ควรล่าช ้า ถ ้าพวกเขาออกไปตอนนี ก็ ้ สามารถกลับมา
ทันเวลาทาอาหารกลางวันให ้แม่บญ ่
ุ ธรรมของเธอ ! เสียวเฉ่ าแบก
ไหดินเผามุ่งหน้าไปทีป่่ าบนภูเขาพร ้อมกับฉี โตวทีก่ าลังตืนเต
่ ้น

สายลมเย็นพัดมาในตอนเช ้า ช่วงหน้าร ้อนภูเขาตะวันตกเต็มไป

่ นในป่ าทึบก็จะไม่รู ้สึก
ด ้วยใบไม้สเี ขียวขจีและอุดมสมบูรณ์ เมือเดิ
ถึงความร ้อนอบอ ้าวของฤดูร ้อนเลย สองพีน้ ่ องเดินผ่านป่ าไปถึง
่
กาแพงภูเขาทีปกคลุ ่
มไปด ้วยเถาวัลย ์สีเขียว ใช่แล ้ว ฐานลับทีสอง
่ องพูดถึงอยูห
พีน้ ่ ลังเถาวัลย ์สีเขียวพวกนั้น

่
เมือผลั กเถาวัลย ์สีเขียวหนาทึบออก ถาที ้ สู่ งประมาณครึงตั่ วคนก็
ปรากฏตรงหน้าสองพีน้ ่ อง ยิงเดิ
่ นลึกเข ้าไปในถามั
้ นก็ยงกว
ิ่ ้างขึน้
่
เรือยๆ แม้วา่ ผู ้ใหญ่จะยืนขึน้ หัวของพวกเขาก็แตะไม่ถงึ กาแพงหิน
ด ้านบนถา้ หลังจากเดินอยูป ่ ระมาณ 15 นาที ก็มเี ส ้นทางปรากฏ
ขึน้ 3 ทาง พวกเขาเลือกเส ้นทางด ้านขวาสุด หลังจากเดินอยูส ่ ก
ั
พัก แสงสว่างก็ปรากฏขึนตรงหน้้ าพวกเขา ให ้ความรู ้สึกเหมือนได ้
เห็นแสงสว่างทีปลายอุ่ โมงค ์

นี่ คือหุบเขาทีจ่ ้าวฮันเคยพาเสียวเฉ่ ่ ้

ากับน้องชายมา สายนาไหล
ี่
และดอกไม้ทบานสะพร ง่ ั เนื่ องจากภูมป ่
ิ ระเทศทีแปลกประหลาด
ของมันซึงถู่ กล ้อมรอบด ้วยภูเขา อุณหภูมภ ้ งต่ากว่าข ้าง
ิ ายในถาจึ
นอกเล็กน้อย นี่ เป็ นสถานทีที ่ ดี
่ ในการหลีกเลียงความร
่ ้อนในหน้า
ร ้อน
 ้ แคบและผ่านยากขนาดนั้น ข ้าก็อยากจะพาแม่
” ถ ้าทางเข ้าถาไม่
บุญธรรมมาทีนี ่ ่ เพือหลบร
่ ้อนจริงๆ !

แม่บญ ี่ ่ แน่ ! ” หยูเสียวเฉ่

ุ ธรรมต ้องชอบทิวทัศน์ทนี ่ ารู ้สึกมีความสุข
้
และปลอดโปร่งใจมากขึนเพราะดอกไม้ ี่
ทสวยงามตรงหน้ าของเธอ

กระต่ายสีขาวราวหิมะหยุดอยูไ่ ม่หา่ งจากสองพีน้่ อง ดวงตาสีแดง

ราวทับทิมจ ้องมองผูบ้ ก ้
ุ รุกแปลกหน้าทังสองด ้วยความอยากรู ้อยาก
้ ้อบังคับทังหมดของโรงเรี
เห็น ฉี โตวทิงข ้ ยนและกลับสูธ่ รรมชาติที่
่ ตามกระต่าย เสียงหัวเราะของ
แท ้จริงของเขา เขาโห่ร ้องและวิงไล่
่ บเขา
เขาดังก ้องไปทัวหุ

่
หยูเสียวเฉ่ าขอให ้หินศักดิสิ์ ทธิช่
์ วยตรวจสอบบริเวณใกล ้เคียง มัน
่ าร ้ายคนเลยสักตัว เธอจึงอนุ ญาตให ้น้องชาย
ไม่พบสัตว ์ดุร ้ายทีท
เล่นซนในหุบเขาได ้ เธอไปทีล ่ าธารและก ้มลงหาปลาในช่องว่าง
ระหว่างก ้อนหิน

ปลาสีขาวตัวเล็กนี ดู้ เหมือนจะเป็ นชนิ ดพิเศษทีมี

่ แต่ในหุบเขานี ้
่
เสียวเฉ่ ่ นเลย
าไม่เคยเห็นมันทีอื ่ ปลาสีขาวตัวเล็กยาวประมาณ
6.6-9.9 ซม. มันผอมมากและลาตัวเป็ นสีขาวเหมือนหิมะ มันว่าย
้
นาได ้อย่างคล่องแคล่วว่องไวมาก คนส่วนใหญ่จงึ ไม่สามารถจับ
พวกมันได ้

่
เสียวเฉ่ ่ นาหิ
าวางไหทีใส่ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไปในล
์ าธารและรอให ้ปลาสี
ขาวเข ้ามาในไห ไม่นานปลาสีขาวทีอยู ่ ใ่ กล ้ๆก็ร ับรู ้ถึงพลัง
วิญญาณในไหได ้และค่อยรวมตัวกันเข ้ามา เสียวเฉ่ ่ าสังเกตเห็นว่า
หุบเขานั้นเต็มไปด ้วยดอกไม้แปลกๆทุกชนิ ด แม่บญ ุ ธรรมของเธอ
่
ทีมาจากครอบคร ้ั งจะต ้องชอบมันแน่ ๆ เธอจึงตัดสินใจ
ัวชนชนสู
เก็บกลับมาใส่แจกันแล ้วจะเอาไปวางไว ้ในห ้องของแม่บุญธรรม
่
เธอยังวางแผนจะขุดรากของต ้นทีเธอชอบและลองปลู ่ ้าน
กมันทีบ
ด ้วย !

่
ถึงเสียวเฉ่ าจะไม่คอ ่
่ ยรู ้เรืองดอกไม้ มากนัก แต่เธอก็ยงั มีทก
ั ษะการ
่
ชืนชมพื ้
นฐานอยู ่ เธอขุดต ้นทีน่่ าจะเป็ นดอกคาเมลเลียมา 1 ต ้น
และทีดู ่ เหมือนกล ้วยไม้ 2 ต ้น เธอพรมนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงบนราก
์
่ มอั
เพือเพิ ่ ตราการรอดชีวต ิ ของพวกมัน
 ่
เมือเธอกลับไปทีล ่ าธาร ไหก็เต็มไปด ้วยปลาขาวตัวเล็กมากมาย
้
หลังจากเทนาออกก็ น่าจะมีอย่างน้อย 2-3 ชง่ ั ! เธอไม่รู ้ว่าแม่บญ ุ
ธรรมจะกินมันได ้รึเปล่า ดังนั้นตอนนี แค่
้ นีก็
้ น่าจะพอแล ้ว ! เมือ ่
มองดูท ้องฟ้ าก็พบว่าพวกเขาออกมาประมาณ 2 ชวโมงแล ่ั ้ว เมือ่
คิดถึงการเดินทางกลับแล ้ว พวกเขาก็น่าจะกลับถึงบ ้านทันเวลา
ทาอาหารกลางวัน

ขณะทีเสี ่ ยวเฉ่
่ าจะเรียกน้องชายทีก ่ าลังเล่นซนอย่างมีความสุขให ้
กลับมา ก็เหมือนพวกเขามีพลังจิตเทเลพาธี ฉี โตววิงออกมาจาก ่
ทุง่ หญ ้าสูงพร ้อมกับกระต่ายสีขาวทีดู ่ เหมือนไม่กลัวมนุ ษย ์ เขายิม้
่
” พีสามดู ้ บพวกกระต่าย
ซ ิ ! ข ้าจับกระต่ายได ้ล่ะ ! เอามันไปเลียงกั
ทีบ ่ ้านกันเถอะ ดูขนสีขาวของกระต่ายตัวนี ซิ ้ เวลาเอามาถักเป็ น
้ กมั
เสือกั ๊ นต ้องอุน ่ และสวยมากแน่ ๆ “

เด็กน้อยยังจาสิงที่ เสี
่ ยวเฉ่
่ ่
าพูดเมือฤดู ่ ้วได ้ ! ตอนนั้น
หนาวปี ทีแล
พวกเขายังไม่ได ้แยกจากบ ้านใหญ่และยังใส่เสือผ้ ้ าโทรมๆทีช่ ่ วยกัน
หนาวไม่ได ้ ฉี โตวโดนความเย็นกัดทีมื ่ อและเท ้า เสียวเฉ่
่ าต ้องใช ้
้ ้อนอุน
นาร ้ ้วซาอี
่ เท ้าของเขาซาแล ้ ก เธอยังพูดด ้วยว่าปี หน้าพวก
้
เขาควรจะเลียงกระต่ ายและเอาขนกระต่ายมาถักถุงมือถุงเท ้าและ
เสือ้ เธอไม่คด ้ ผ่
ิ ว่าเด็กน้อยจะยังจาได ้ทังๆที ่ านมากว่าครึงปี่ แล ้ว !
 ้ อนข ้างหนา เอามันไปเลียงดี
” ได ้สิ ! ขนกระต่ายตัวนี ค่ ้ ๆ พอถึงฤดู
หนาวเราก็เอาขนกระต่ายมาถักเสือกั ้ บถุงเท ้า ” เสียวเฉ่
่ าถือไหดิน
เผาเดินนาออกจากหุบเขา

ทันใดนั้นก็มเี สียงกรอบแกรบดังมาจากหญ ้าใกล ้ๆ ฉี โตวอุทาน

๋
อย่างดีใจ ” กระต่ายอีกตัวรึเปล่า ? เดียวข ้าไปดู……”

” กลับมา !! ” เสียงของเสียวเฉ่ ่ ้ นที นี่ เป็ นเพราะหิน

าเข ้มงวดขึนทั
ศักดิสิ์ ทธิเตื
์ อนเธอว่ามันรู ้สึกได ้ว่ามีหมาป่ าสีเทาอยูใ่ กล ้ๆ เธอไม่ได ้
คาดคิดว่าจะมีสต ั ว ์ดุร ้ายอยูใ่ นหุบเขานี ้ พวกเขาโชคดีทเมื ี่ อก่
่ อน
ไม่เจอพวกมันเข ้า

่
ฉี โตวไม่เคยได ้ยินพีสามพู ดด ้วยเสียงเข ้มงวดแบบนั้นมาก่อน เขา
่
หยุดและหันกลับมามองพีสามของเขาอย่ ่ ้านหลังของ
างสับสน ทีด
 ่
เขาการเคลือนไหวในพงหญ ่
้าก็เข ้ามาใกล ้ เสียวเฉ่ าพุ่งไปข ้างหน้า
่
จับมือน้องชายของเธอแล ้ววิงไปที ่
ทางออกของหุ บเขา

่ องแล ้วและวิงไล่
หมาป่ าสีเทาสังเกตเห็นสองพีน้ ่ ตามพวกเขาไป
อย่างรวดเร็ว หุบเขามีวช ้
ั พืชขึนรกเต็ ้ ที
มไปหมด พืนที ่ ไม่
่ มหี ญ ้าก็
ปกคลุมด ้วยก ้อนหิน ไม่มถ
ี นนอยูเ่ ลย

่ องจะเร็วกว่าหมาป่ าสีขาไปได
สองพีน้ ่ ้ยังไง ? หมาป่ าสีเทาตามพวก
เขาทันได ้เร็วมาก

ทันใดนั้นหมาป่ าสีเทาก็กระโจนข ้ามหัวสองพีน้

่ องและลงมายืน
ตรงหน้าพวกเขา มันสังเกตสองพีน้ ่ องด ้วยดวงตาวาววับ

่
หยูเสียวเฉ่ าปกป้ องน้องชายเอาไว ้ด ้านหลังของเธอและมองหมาป่ า
สีเทาตัวใหญ่อย่างกังวล หมาป่ าไม่ได ้มีท่าทางดุร ้ายมากนักและดู
้
เหมือนหมาพันธุ ์ไซบีเรียนฮัสกีจากขนสี เทาและหน้าสีขาวของมัน
ในสายตาของมันไม่ได ้มีความมุ่งร ้ายใดๆ มันยืนอยูข ่ ้างหน้าพวก
เขาและมองดูพวกเขาอย่างเงียบๆ
[ ไม่ต ้องกลัว ! พวกเจ ้ามีพลังวิญญาณของข ้าอยูบ ่ นร่าง สัตว ์มี
ประสาทสัมผัสไว มันน่ าจะตามพลังมา เจ ้าอาจจะสังเกตเห็นอยูแ่ ล ้ว
ว่าพลังวิญญาณของข ้าทาให ้สัตว ์รู ้สึกดีตอ ่ เจ ้าและไว ้วางใจเจ ้า
หลักฐานทีดี่ ทสุี่ ดก็คอื เจ ้ากวางโรโง่เง่ากับเจ ้าเทาทีบ่ ้านของเจ ้านั่น
ไง ! หมาป่ าสีเทาไม่โจมตีเจ ้าหรอก แต่ก็บอกยากเหมือนกันว่ามัน
จะปล่อยเจ ้าไปรึเปล่า ! ] นาเสี ้ ยงของหินศักดิสิ์ ทธิเหมื
์ อนจะแฝง
ความสุขในความโชคร ้ายของพวกเขา

่
หมาป่ ามองเสียวเฉ่ าเงียบๆราวกับกาลังยืนยันว่าความรู ้สึกเป็ นมิตร
่ งดูดมันอยูน
ทีดึ ่ ้ันถูกปล่อยออกมาจากเธอ มันเดินไปข ้างหน้าสอง
สามก ้าวและอยูห ่
่ า่ งจากเสียวเฉ่ าไม่ถงึ 2 เมตร

ฉี โตวกอดกระต่ายในมือด ้วยความกลัว แต่เขายังจาได ้ว่าเขาคือ

ลูกผูช ่
้ ายทีควรปกป้ องพีสาว ่ เขาก ้าวไปข ้างหน้าและอยากจะ
่
ปกป้ องเสียวเฉ่ ่
าเอาไว ้ด ้านหลัง แต่น่าเสียดายทีเขาตัวสูงไม่พอ ‘
่
ทายังไงดี ? หรือจะปล่อยให ้หมาป่ ากินข ้าซะเพือให ่
้พีสามมีโอกาส
่
วิงหนี ‘
 ่ า ” พีสาม
ฉี โตวกระซิบเสียงสันว่ ่ ข ้าจะขวางมันเอาไว ้ให ้ ท่าน
่
พี……ท่ านพีรี่ บหนี ไป…… “

่
หยูเสียวเฉ่ ้ นใจ ฉี โตวอายุแค่ 6 ขวบ แต่ก็กล ้าหาญถึง
ารู ้สึกตืนตั
เพียงนี ้ ควรค่าทีจะเป็
่ ่
นน้องชายของเธอจริงๆ เสียวเฉ่ าสังเกตหมา
ป่ าสีเทาอย่างละเอียดรอบคอบ ดูเหมือนมันไม่ได ้มีเจตนาจะโจมตี
พวกเขาจริงๆ แต่มน ั ขวางเส ้นทางกลับบ ้านเพียงทางเดียวของพวก
เขาและเอาแต่จ ้องมองพวกเขาโดยไม่ขยับเขยือน ้

” เอ่อ……ท่านหมาป่ า ถ ้าท่านเข ้าใจสิงที ่ ข่ ้าพูด ท่านช่วยขยับ

นิ ดนึ งได ้ไหม ? เราต ้องกลับบ ้านน่ ะ…… ” จากประสบการณ์ใน
่
อดีตทาให ้หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกว่าหมาป่ าตัวนี น่้ าจะเข ้าใจคาพูดของ
เธอ

่
” พีสาม มันไม่เข ้าใจคาพูดของท่านพีหรอก่ ! ข ้าจะขวางมันเอาไว ้
่ ไป……เราจะตายทังคู
เอง ท่านพีหนี ้ ไ่ ม่ได ้…… ” ฉี โตวรวบรวม
้
ความกล ้าทังหมดในฐานะลู กผูช้ ายคนหนึ่ งและเสียสละตัวเองเพือ่
่
ปกป้ องพีสาวของเขาเอาไว ้อีกครง้ั
 ้
[ ถ ้าเจ ้าเอานาอาบของข ้าให ้มันกินสักสองสามหยด มันก็จะเป็ น
เหมือนเจ ้ากวางโรโง่เง่าและมันจะชอบเจ ้ายิงขึ ่ น้ ถึงเจ ้าจะจากไปมัน
ก็จะไม่โจมตีเจ ้า ! ] หินศักดิสิ์ ทธิอดเตื
์ อนเธอไม่ได ้ มันมีเจ ้านายที่
โง่ขนาดนี ได ้ ้ยังไง ? โง่เหมือนเจ ้ากวางโง่น้ันเลย !

่
เสียวเฉ่ ้ นศักดิสิ์ ทธิออกจากกระเป๋
าคิดแล ้วก็เอานาหิ ์ ้
าเสือของเธอ
เธอหยดลงบนฝ่ ามือสองสามหยด จากนั้นก็เดินเข ้าไปหาหมาป่ าสี
เทาอย่างช ้าๆ

้ กดิสิ์ ทธิให
[ จุๆ๊ ……กล ้าใช ้มือตัวเองป้ อนนาศั ์ ้มันซะด ้วย ไม่กลัวเจ ้า
หมาป่ ากัดมือขาดหรือยังไง ? ]

หินศักดิสิ์ ทธิพู
์ ดด ้วยนาเสี
้ ยงล ้อเลียน
” เจ ้าก็อยูไ่ ม่ใช่เหรอ ? เจ ้าจะนั่งอยูเ่ ฉยๆดูเจ ้านายของตัวเองได ้ร ับ
่
อันตรายได ้หรือยังไง ? ” แม้วา่ เสียวเฉ่ าจะพูดอย่างนั้น แต่จริงๆเธอ
ก็รู ้สึกกังวลอยูใ่ นใจ

หินศักดิสิ์ ทธิกรอกตา
์ ่ ดเจ ้านายก็ฉลาดซะที ! ‘ ถูกแล ้ว
‘ ในทีสุ
่ นจะกลับคืนสูค
ก่อนทีมั ่ วามรุง่ เรือง มันเป็ นหนึ่ งเดียวกับเธอ ดังนั้น
มันย่อมไม่ปล่อยให ้เจ ้านายของมันได ้ร ับอันตรายอยูแ่ ล ้ว

่ อไปดึงพีสาวกลั
ฉี โตวอยากจะยืนมื ่ ่
บมา แต่เขาก็ประหลาดใจเมือ
่
เห็นว่าหมาป่ าสีเทาเลียมือพีสามของเขาอย่ างอ่อนโยนเหมือนสุนัข
่ ยงเอาไว
ปู่ ใหญ่ของเขาทีเลี ้ ่
้ มันหรีตาราวกั บกาลังเพลิดเพลินอย่าง
มาก

*ปลาต ้มผักกาดดอง*
 ตอนที่ 218 ลำค่
้ ำ
https://novel-lucky.com

ดอกไม้สีสนั สดใส ขณะทีหญ ่ ้าดูเหมือนพรมสีเขียว สองพีน้

่ องกับ
หมาป่ าตัวหนึ่ งอยูท
่ า่ มกลางสีสน
ั มากมาย แต่บรรยากาศก็ดู
กลมกลืนและเป็ นธรรมชาติ

หลังจากหมาป่ าเลียนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิบนมื

์ ่
อของเสียวเฉ่ าจนหมด มัน
่
ก็ยงั ไม่พอใจและอยากจะเลียมือขาวนุ่ มของเสียวเฉ่ ้
าด ้วยลินสากๆ
ของมันต่อไป แต่ดเู หมือนมันจะรู ้ว่าคนตรงหน้ามันมีนาหิ้ น
ศักดิสิ์ ทธิอยู
์ แ่ ค่สองสามหยดเท่านั้นในตอนนี ้ มันจึงไม่เรียกร ้องขอ
่
เพิม

่
ความกลัวในใจของฉี โตวค่อยๆจางหายไป เขามองหมาป่ าสีเทาทีมี
ขนหนาสะอาดและดวงตาอ่อนโยนด ้วยความสงสัย เขากระซิบกับ
่
เสียวเฉ่ ่
าว่า ” พีสาม นี่ คือหมาเหรอ ?

ถ ้าเป็ นหมาป่ ามันก็คงกินพวกเราไปแล ้ว ! “

 ่
เสียวเฉ่ าก็รู ้สึกโล่งใจเช่นกันและมีอารมณ์หยอกล ้อฉี โตว ” เจ ้าเคย
เห็นหมาทีสู่ งและทรงพลังแบบนี รึ้ ไง ?

่ ท
ก็เห็นช ัดๆว่ามันเป็ นหมาป่ าไม่ใช่เหรอ ? ส่วนเรืองที ่ าไมมันถึงไม่
กินเรา อาจจะเป็ นเพราะว่ามันเพิงกิ่ นอิมมาก็
่ ได ้ ก็เลยไม่หวิ ! “

ฉี โตวทาหน้าเศร ้ามองหมาป่ าสีเทาแล ้วพูดเสียงเบาๆว่า

้
” งัน……มั
นจะเก็บเราไว ้เป็ นอาหารสารองรึเปล่า ? “

่
เสียวเฉ่ ้ นาและหญ
าเขกหัวเขาแล ้วหัวเราะ ” หุบเขานี มี ้ ้าอุดม
สมบูรณ์ มันจะขาดแคลนเหยือไหมล่่ ะ?

้ วเองอร่อยนักเหรอ ? เนื อคนมี

คิดว่าเนื อตั ้ ้ มันไม่อยากกิน
รสเปรียว
หรอก ! “

่
ฉี โตวหลุดออกนอกประเด็นทันที ” พีสามรู ้
้ได ้ยังไงว่าเนื อคนมี
รส
้ ? ไม่เคยกินซะหน่ อย ! “
เปรียว
” ใครบอกว่าข ้าไม่เคยกิน ? ข ้าคือสัตว ์ประหลาดจากภูเขา พีสาม ่
่
ของเจ ้าถูกข ้ากินไปแล ้ว…… ” เสียวเฉ่ าทาเสียงน่ าสยดสยอง มุม
้ นรอยยิมแปลกๆ
ปากโค ้งขึนเป็ ้ สีหน้าชวร่ ั ้ายน่ ากลัว…… ถ ้าเป็ น
่
ตอนกลางคืน เสียวเฉ่ าคงทาให ้ผู ้คนหวาดกลัวมากแน่ ๆ

่
ฉี โตวยืนเซ่อมองดูเธอราวกับกาลังกลัว เสียวเฉ่ ้
านึ กขึนได ้ว่าเด็ก
น้อยอายุแค่ 6 ขวบเท่านั้น เขาต ้องกลัวแน่ ๆ

ขณะทีเธอก่ าลังคิดจะปลอบเด็กน้อย มุมปากของฉี โตวก็คอ ่ ยๆ

ยกขึน้ เขาพูดด ้วยเสียงทีเต็
่ มไปด ้วยความมั่นใจว่า ” พีสาม ่ ! ถึง
่
นิ สยั และอารมณ์ของท่านพีจะไม่ เหมือนเดิม แต่ข ้าก็ม่นใจว่
ั าท่านพี่
จะไม่ทาร ้ายพวกเรา ท่านพีคื่ อพีสามของข
่ ่
้า เป็ นพีสามที ่ และมี
ใจดี
ความสามารถของข ้า ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าขยีผมเด็ ่ กว่าเจ ้าเชือจริ
กน้อยแล ้วหัวเราะเบาๆ ” พีนึ ่ งๆ
ซะอีก ! จะมีผปี ี ศาจมากมายอย่างนั้นอยูใ่ นโลกได ้ยังไง ? ตราบใด
่ ได ้ทาบาป ก็ไม่ต ้องกลัวผีมาเคาะประตูกลางดึก ส่วนใหญ่แล ้ว
ทีไม่
 ่ อนเจตนาร ้ายเอาไว ้คือคนทีจะมี
คนทีซ่ ่ แต่ความหวาดระแวง ! ฉี
่ ตย ์สุจริตนะ ! “
โตวของเราต ้องเป็ นคนซือสั

่
ฉี โตวพยักหน้าอย่างเคร่งขรึมและพูดว่า ” พีสาม ข ้าจะจาไว ้ !!
้
……แต่ เราควรกลับตอนนี เลยไหม ?

มีหมาป่ าอยูท ี่ ่ เราจะกลับไปยังไง ? “

่ นี

” เราจะกลับไปได ้ยังไง ? ก็แค่กลับไป ! คิดว่าหมาป่ าตัวนี จะแบก ้

้
เราขึนหลั ่
งไหมล่ะ ? ” หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกได ้ถึงความปรารถนาดีของ
่
หมาป่ า และเธอยังได ้ความมันใจจากหิ นศักดิสิ์ ทธิอี์ กด ้วย จึงไม่มี
อะไรให ้เธอต ้องกลัว

เธอหยิบดอกไม้ททิ ี่ งไปตอนพยายามหนี
้ โชคดีทไม่ี่ ได ้ขว ้างไหใน
้ั
มือไปด ้วย ไม่งนพวกเขาคงมาเสี ่
ยเทียวเปล่ ่
า ! เสียวเฉ่ าให ้ฉี โตว
ถือดอกไม้ขณะทีตั ่ วเองถือไหดินเผา มืออีกข ้างทีว่่ างตบหัวหมาป่ า
เบาๆ
 ่
” เราจะไปแล ้ว วันหน้าเราจะกลับมาเยียมนะ !“

หมาป่ าสีเทากระดิกหางทีห ่ ้อยอยูด

่ ้านหลัง ฉี โตวหัวเราะและพูดว่า
” เป็ นไปได ้ไหมว่ามันเป็ นลูกของหมากับหมาป่ า ? มันดูคล ้ายต ้า
หวงของปู่ ใหญ่จริงๆนะ ! “

่ องเดินอ ้อมหมาป่ าและมุ่งหน้าไปยังถา้ หมาป่ าสีเทาเดิน

สองพีน้
ตามพวกเขาอยูค ่ นึ่ งและมองพวกเขาเข ้าไปในถาก่
่ รูห ้ อนจะจากไป
อย่างไม่เต็มใจ

่
ตอนทีพวกเขามาถึ ่
งบ ้านก็เกือบเทียงแล ่ อง
้ว ฮูหยินฝางรู ้ว่าสองพีน้
่ นว่านานแล ้วยังไม่กลับมา นางก็เป็ นห่วงมาก
เข ้าไปในป่ า เมือเห็
และขอให ้เจินจูไปทีป่่ าหลายครง้ั

” โอ๊ย ! คุณหนู ของบ่าว กลับมากันซะที ! ถ ้ากลับมาช ้ากว่านี ้ ฮู

หยินจะส่งคนเข ้าป่ าไปตามหาแล ้ว
นะคะ ! ” หลังจากรออยูน ่ ดเจินจูก็เห็นเสียวเฉ่
่ าน ในทีสุ ่ าซะที นาง
่
รีบเดินเข ้าไปหาและเอาไหในมือเสียวเฉ่ ามาถือไว ้เอง นางมอง
อย่างสงสัยและถามว่า ” ปลาอะไรคะนี่ ? ข ้าไม่เคยเห็นมาก่อนเลย
!“

่
เสียวเฉ่ าหัวเราะคิกคักและพูดว่า ” เราเรียกมันว่าปลาขาวตัวเล็ก
้ นนุ่ มมากและไม่มก
เนื อมั ่
ี ลินแปลกๆเลย แม่บญ
ุ ธรรมน่ าจะกินได ้ ! “

ึ้
เจินจูซงใจจนน ้
าตาคลอ ช่วงนี ฮู้ หยินไม่อยากอาหารเลยและผอม
ลงมาก แน่ นอนว่านางทีเป็ ่ นสาวใช ้ต ้องเป็ นห่วงเจ ้านายอยูแ่ ล ้ว
่
เสียวเฉ่ าพยายามหลายวิธเี พือท ่ าอาหารให ้ฮูหยินของนางกินได ้
้ กสักนิ ด นี่ คือสิงที
มากขึนอี ่ เจิ
่ นจูเห็นได ้อย่างช ัดเจน นางพูดอย่าง
จริงใจว่า

” คุณหนู บ่าวขอขอบคุณแทนฮูหยินด ้วยนะคะ ! “

” ทาไมต ้องขอบคุณด ้วย ? ฮูหยินของท่านก็คอื แม่บุญธรรมของ

่
ข ้านะคะ ข ้าต ้องทาดีกบั ท่านแม่อยูแ่ ล ้ว ! ” หยูเสียวเฉ่ ามองนาง
ด ้วยรอยยิม้
 ้ า ” ใช่คะ่ ใช่ ! บ่าวผิดเอง ! “
เจินจูรบี พูดยิมๆว่

้
ทังสามคนหั วเราะและพูดคุยกัน ไม่นานก็ไปถึงบ ้านตระกูลจ ้าวที่
่ งหลงประคองยืนมองมาทาง
ไหล่เขา พวกเขาเห็นฮูหยินฝางทีหลิ
พวกเขาอยูต่ รงทางเข ้าบ ้าน

่
หัวใจของเสียวเฉ่ ารู ้สึกอบอุน ้
่ ขึนมา ี่ ดมาวิงไป
เธอถือดอกไม้ทขุ ่
หาฮูหยินฝาง ในทีสุ ่ ดฮูหยินฝางก็ยมอย่
ิ้ างโล่งอกออกมาได ้และพูด
ว่า ” ช ้าๆหน่ อย ดูทางด ้วย ระวังก ้อนหิน ! “

่
ใบหน้าแดงเล็กๆตรงหน้าของเธอมีเหงือออกเป็ ้ั
นชนบางๆเหมือน
ดอกกุหลาบทีมี ่ นาค
้ ้างปกคลุม ฮูหยินฝางดึงผ้าเช็ดหน้าออกมา
่
เช็ดเหงือให ้อย่างอ่อนโยน จากนั้นก็พูดเบาๆว่า ” ทาไมไปนานจัง
? วันหน้าถ ้าอยากไปเล่นในป่ า พาพ่อบุญธรรมของเจ ้าไปด ้วยนะ
ด ้วยความสามารถของพ่อบุญธรรม ต่อให ้เจอเสือก็ไม่ต ้องกลัว ! “
 ่
หยูเสียวเฉ่ าพยักหน้าร ัวๆแต่เธอก็คด ้
ิ ในใจว่า ‘ คราวนี เราไม่ เจอ
เสือแต่ก็เจอหมาป่ าสีเทาตัวใหญ่เชียวนะ ! แต่มห ิ ศักดิสิ์ ทธิอยู
ี น ์ ่
ด ้วย ต่อให ้เจอเสือตัวใหญ่ก็ไม่มป
ี ัญหา ! ‘ ยังไงก็ตาม เธอกลัวว่า
แม่บญุ ธรรมจะกลัวและทาให ้น้องในท ้องสะดุ ้งตกใจไปด ้วย ดังนั้น
เธอจึงไม่พูดอะไรถึงหมาป่ าสีเทาเลย

่
เมือสายตาของฮู ่
หยินฝางเลือนไปที ่ อของเสียวเฉ่
มื ่ า นางก็มแี ววตา
ประหลาดใจขึนมาทั ้ ่
นที นางคว ้าแขนเสียวเฉ่ าและหยิบดอกไม้จาก
มือของเธอไปอย่างเบามือ แล ้วถามขึนว่ ้ า ” นี่ ……นี่ คือกล ้วยไม้
่ ชอเสี
พันธุ ์ทีมี ื่ ยง—นางฟ้ าในแดนเหมันต ์ใช่ไหม ? แม่เคย
เห็นแค่ครงเดี ้ั ยวในห ้องพระบรรทมของฮองเฮา ได ้ยินว่ามันคือ
่
เครืองบรรณาการจากถู ่ าน (ธิเบต) ตายแล ้ว รากมันถูกตัดนี่
ฟ
แบบนี มั้ นจะรอดรึเปล่า ! “

่ าเป็ นคนร ักกล ้วยไม้ หลังจากฝางซือเจินรู

ฮูหยินฝางได ้ชือว่ ้ ้เรืองนี
่ ้
่
เข ้า เขาก็ไม่เคยลืมทีจะหากล ้วยไม้ชนิ ดต่างๆมากมายมาให ้นางไม่
่
ว่าเขาจะไปทีไหนก็ ตาม เขาจ ้างคนทาสวนทีเชี ่ ยวชาญในการปลู
่ ก
่ แลกล ้วยไม้หลากหลายสายพันธุ ์ทีบ
กล ้วยไม้เพือดู ่ ้านด ้วยค่าจ ้างที่
สูง
 ้ นางได ้เห็น ‘ นางฟ้ าในแดนเหมันต ์ ‘ ในวังหลวง ฮูหยิ
นับตังแต่
นฝางก็คด ิ ถึงมันอยูเ่ สมอ หลังจากค ้นหาอยูห่ ลายครงแต่้ั ไม่สาเร็จ
ฝางซือเจินก็ ้ ทาหน้าด ้านไปทีวั่ งหลวงเพือขอกล
่ ้วยไม้จากฮ่องเต ้
้
แต่เขากลับถูกฮ่องเต ้เจียนเหวิ นเตะออกมา ‘ คิดว่าตัวเองเป็ นคน
เดียวทีร่ ักเมียหรือไง กล ้ามากนะคิดอยากจะได ้ของทีเป็ ่ นของมเหสี
่ นรากทีเสี
ของเรา ! ‘ เมือเห็ ่ ยวเฉ่
่ าตัดไปเพราะร ้อนใจ ฮูหยินฝางก็
รู ้สึกเหมือนหัวใจถูกควักไปส่วนหนึ่ งด ้วย มันเจ็บมาก !

” เอ่อ……แม่บญ ุ ธรรมคะ ลองปลูกดอกไม้พวกนี ก่ ้ อนเถอะค่ะ ถ ้า

่
ช ักช ้ามันอาจจะเหียวได ่ นสีหน้าไม่สบายใจของแม่
้นะคะ ! ” เมือเห็
บุญธรรม ก็ดเู หมือนว่าเธอได ้ขุดเอากล ้วยไม้พน ั ธุ ์หายากมาโดย
้
ไม่ได ้ตังใจซะแล ่ เพราะจริ
้ว ! นางฟ้ าในแดนเหมันต ์เป็ นชือที ่ งๆ !!
้
งันแม่ บญ ้ั าเธอจะได ้ขุดมาเยอะๆ
ุ ธรรมก็ชอบกล ้วยไม้น่ะซิ ครงหน้
บางทีแม่บญ ุ ธรรมอาจจะอยากอาหารมากขึนเวลาที ้ ่
นางอารมณ์ ดี
ฮูหยินฝางถือดอกกล ้วยไม้อย่างระมัดระวังราวกับกาลังถือสมบัตห ิ า
ยาก นางสังให ่ ้หลิงหลงไปเอากระถางดอกไม้มา จากนั้นก็ลงมือ
ปลูกกล ้วยไม้ด ้วยตัวเอง เนื่ องจากความร ักกล ้วยไม้ของนาง นางจึง
ค่อนข ้างมีประสบการณ์ในการปลูกกล ้วยไม้ หลังจากปลูกแล ้วก็
ต ้องรดนา้ เสียวเฉ่่ ่
าทีคอยช่
วยอยูข ่
่ ้างๆได ้เปลียนน ้ นนาหิ
าเป็ ้ น
ศักดิสิ์ ทธิที์ เจื
่ อจางแล ้ว

่ ดอกตูมเล็กๆอยูแ่ ล ้ว ฮูหยิ
พืชอีกสองต ้นเป็ นดอกคาเมลเลียทีมี
นฝางไม่ได ้ชอบดอกคาเมลเลียมากเท่ากล ้วยไม้ แต่สายตาทีแหลม ่
้ อนข ้างพิเศษ
คมของนางสามารถบอกได ้ว่าคาเมลเลีย 2 ต ้นนี ค่

่
” พีสาม ้ แจกันนะ……” ฉี โตวไม่สนใจเรือง
ข ้าเอาดอกไม้พวกนี ใส่ ่
้
ปลูกดอกไม้ เขาตังใจจะไปช่ ่
วยพีใหญ่ ้
ร ับซืออาหารทะเลหลั
งจาก
เอาดอกไม้ใส่แจกันแล ้ว

่ หยินฝางหันหน้ามาเห็นดอกคาเมลเลียในมือฉี โตว นางก็แทบ

เมือฮู
เป็ นลมด ้วยความปวดใจ ” ตายแล ้ว สวรรค ์ ! สิบแปดบัณฑิต !!
พวกเจ ้าเด็ดสิบแปดบัณฑิตมาและจะเอามันไปใส่แจกันได ้ยังไง ?
ข ้า……ข ้าไม่รู ้ว่าจะพูดยังไงดีเลย…… “
 ่ นสีหน้าเจ็บปวดของแม่บญ
เมือเห็ ่
ุ ธรรม เสียวเฉ่ าก็รบี พูดว่า ” แม่
บุญธรรม นั่นต ้องเป็ นหนึ่ งในดอกไม้ 2 อย่างนี แน่
้ ถ ้าท่านแม่ชอบ
้ ้าจะขุดมาให ้อีกนะคะ……ว่าแต่แม่บญ
พรุง่ นี ข ุ ธรรม ทาไมมันถึงชือ่
สิบแปดบัณฑิตเหรอคะ ? “

่ หยินฝางได ้ยินว่ายังมีดอกคาเมลเลียชนิ ดนี อยู

เมือฮู ้ บ่ นภูเขาอีก
ความเจ็บปวดในใจของนางก็คอ ่ ยๆดีขน ึ ้ นางเดินเข ้าบ ้านไปช ้าๆ
โดยมีลกู สาวบุญธรรมคอยประคอง เมือเห็ ่ นดอกคาเมลเลียสิบแปด
่
บัณฑิตทีสวยงามในแจกั น นางก็คด ้ งเฟยร ักฉาฮวา
ิ ว่า ‘ จิงหวั
(ดอกคาเมลเลีย) มากทีสุ ่ ด ถ ้าท่านรู ้ว่าข ้ามี ‘ สิบแปดบัณฑิต ‘ อยู่
ในแจกันล่ะก็ สงสัยจริงๆว่าจะทรงอิจฉาหรือจะทรงเอ็ดข ้าทีท ่ า
ของขวัญของพระเจ ้าให ้เสียเปล่าแบบนั้น ? ‘

” หลายคนคิดว่าสิบแปดบัณฑิตเกิดจากดอกไม้ทมี ี ่ สต
ี า่ งกัน 18
ดอก แต่ไม่ใช่แบบนั้น สิบแปดหมายถึงกลีบดอก 18 แถวไม่ใช่ส ี
สิบแปดบัณฑิตส่วนใหญ่จะมีกลีบ 18 ชน้ั ลาต ้นของมันก็มรี ป ู ร่าง
่ างาม ดังนั้นมันจึงเป็ นทีต
ทีสง่ ่ ้องการอย่างสูงจากคนทัวไป่ สิบแปด
บัณฑิตมีอยู่ 3 ชนิ ด : สิบแปดบัณฑิตสีชมพู, สิบแปดบัณฑิตสีแดง
, และสิบแปดบัณฑิตสีขาว ดอกไม้ทลู ี่ กเก็บมาดูเหมือนจะรวมทุกสี
เลย แม่ไม่รู ้ว่าลูกจะย ้ายชนิ ดไหนมาปลูก ? ” ฮูหยินฝางแตะดอก
ตูมดอกหนึ่ งและอธิบายให ้เสียวเฉ่
่ าฟังอย่างนุ่ มนวล

่
เสียวเฉ่ าพยักหน้า จากนั้นก็สา่ ยหน้าแล ้วพูดว่า ” ข ้าก็ไม่รู ้
่
เหมือนกันค่ะ ลูกไม่รู ้อะไรเกียวกั บดอกไม้เลย เราต ้องรอให ้มันบาน
จะได ้รู ้ว่ามันเป็ นชนิ ดไหน ! แต่ไม่เป็ นไร ข ้าไปกลับหลายรอบได ้
เราจะได ้ขนฉาฮวาทัง้ 3 สีมาทีนี ่ ่ ให ้หมด คราวหน้าข ้าจะเอาเสียม
ไปด ้วย ใช ้ไม้แล ้วไม่สะดวกเลย แถมยังทารากหักไปตังเยอะ ้ !“

ฮูหยินฝางตบบ่าเธอเบาๆพลางถอนหายใจและพูดว่า ” แม่ไม่คด ิ
เลยว่าภูเขาตะวันตกจะมีดอกไม้พน ั ธุ ์หายากแบบนี ้ ลูกรู ้ไหม ? แค่
ฉาฮวานี่ อย่างเดียวก็หายากแล ้วถึงจะมีทองคานับพันก็เถอะ แต่
สาหร ับลูกมันก็ยงั เหมือนหัวไชเท ้ากับผักกาดขาว นี่ ลูกพยายาม
ทาให ้คนร ักดอกไม้โกรธใช่ไหมเนี่ ย ? “
 ่
เสียวเฉ่ ้ อๆว่า ” แม่บุญ
าแตะหลังหัวตัวเองแล ้วพูดพร ้อมกับยิมเอ๋
่
ธรรม มีใครมีความรู ้เรืองดอกไม้ ้ ้
รอบๆตัวท่านแม่บ ้างคะ ? พรุง่ นี ให
คนๆนั้นไปกับข ้า จะได ้ดูวา่ มีดอกไม้พันธุ ์หายากชนิ ดอืนอี
่ กรึเปล่า
เราขุดกลับมาเยอะๆ แม่บญ ่
ุ ธรรมจะได ้เอาไปให ้เพือนๆของท่ านแม่
่ บไปเมืองหลวง และไม่ต ้องเสียเงินซือด
ตอนทีกลั ้ ้วย ! “

้ ่ ! ดอกไม้ลาค่
” เด็กงกคนนี นี ้ าพวกนั้นพบได ้แต่ตามหาไม่ได ้ มัน
่ อได
ไม่ใช่ของทีจะซื ้ ้ด ้วยเงิน ! แม่คด
ิ ว่าลูกจะพูดว่าให ้ขุดกลับมา
เยอะๆจะได ้เอาไปขายหาเงินซะอีก ! แม่บญ ุ ธรรมไม่ได ้ร ักเจ ้า

แบบเสียเปล่าจริงๆ ! ” ฮูหยินฝางหยิกแก ้มขาวเนี ยนนุ่ มเบาๆและ

้
ยิมอย่ ้ นใจ
างตืนตั
 ตอนที่ 219 ติดหนี ้
https://novel-lucky.com

แกงปลาขาวตัวเล็กนาข ้ ้นทีดู ่ เหมือนนานมสี

้ ขาวกาลังต ้มอยูใ่ น
่
หม้อส่งกลินหอมสดชื ่ นาหิ
น ้ นศักดิสิ์ ทธิถู์ กใส่ลงนาแกงสองสาม
้
่
หยด เครืองปรุ งอย่างเดียวทีใช ่ ้ก็คอื เกลือ แกงปลานี เดิ้ มทีก็สดชืน
่
่
มากอยูแ่ ล ้ว ไม่จาเป็ นต ้องใส่เครืองปรุ ่ มเติ
งอย่างอืนเพิ ่ ม ก่อนเสิร ์ฟ
ก็แค่โรยผักชีบดและนามั ้ นงาสองหยดไว ้ด ้านบน กลินหอมจะช่ ่ วย
่
เพิมความอยากอาหารได ้

่
เสียวเฉ่ ้
ากับสาวใช ้ทังสองมองฮู หยินฝางลองชิมแกงด ้วยสายตา
่
คาดหวัง กลินหอมรุ นแรงดูเหมือนจะกระตุ ้น ‘ แมลงจอมตะกละ ‘ ที่
้
อยูใ่ นท ้องของเธอ นาแกงอร่ อยสดชืน ่ เนื อปลาก็
้ เนี ยนนุ่ ม ฮูหยิ
นฝางกินนาแกง้ ้
1 ชามกับเนื อปลาครึ ่
งชามจนหมดเกลี ้
ยงโดยไม่
รู ้ตัว

้
เจินจูกบั หลิงหลงจับมือกันนาตาไหลด ่
้วยความตืนเต ้น อาการไม่
อยากทานอาหารของฮูหยินในช่วงนี ท ้ าให ้พวกนางเป็ นกังวลมาก
้
แต่ละมือเธอกิ นน้อยกว่าแมวซะอีก ถ ้าฝื นกินก็จะเกิดผลตรงกัน
ข ้าม—เธอจะอาเจียนอาหารทีใช ่ ้ความพยายามอย่างมาก
ในการกินเข ้าไปออกมาจนหมด นานแล ้วทีฮู ่ หยินไม่ได ้กินจนหมด
้
ชามแบบนี โดยเฉพาะอย่ ่
างยิงอาหารที
มี่ เนื อหรื
้ อปลา สาวใช ้ที่
้ั
จงร ักภักดีทงสองจึ
งมีความสุขมากกว่าได ้กินอาหารเองซะอีก

ฮูหยินฝางใช ้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดมุมปากของเธออย่างนุ่ มนวลขณะที่

้
ลิมรสอาหารแสนอร่ อยในปากเธอ แม้วา่ เธอจะอยากกินอีกสองสาม
คา แต่เธอก็ห ้ามตัวเองเอาไว ้ เธอรู ้ว่าไม่วา่ อาหารจะอร่อยแค่ไหน
แต่เธอก็ยงั ต ้องควบคุมตัวเอง จะได ้ไม่เป็ นการตามใจปาก

่ นเสียวเฉ่
เมือเห็ ่ ้
ายิมออกมาอย่ างจริงใจ ฮูหยินฝางก็ลบู ผมเรียบลืน ่
และเงางามของลูกสาวเบาๆ แล ้วพูดด ้วยนาเสี ้ ยงอ่อนโยนว่า ” ลูก
ต ้องลาบากมากเลยซินะ ! ช่วงนี เพื ้ อท
่ าให ้แม่กน
ิ อาหารได ้มากขึน้
เจ ้าต ้องเหนื่ อยจนผอมลงอีก ! แถมช่วงนี ครอบคร
้ ัวของเจ ้าก็กาลัง
้
ยุง่ กับการสร ้างบ ้าน เพราะงันหลั งจากทาอาหารให ้แม่แล ้วเจ ้าก็ต ้อง
กลับไปช่วยแม่ของเจ ้าอีก แม่ไม่รู ้จริงๆว่าจะขอบคุณลูกยังไงดี……
“
” แม่บญ ุ ธรรมคะ ! เราเป็ นครอบคร ัวเดียวกัน อย่าทาเหมือนเป็ น
คนละครอบคร ัวซิคะ ท่านแม่เป็ นแม่บุญธรรมของข ้า ก็เหมือนเป็ น
ี่ ้กาเนิ ดข ้า ตอนนี เป็
แม่ทให ้ นช่วงเวลาพิเศษ จะให ้ข ้าไปดูแลใคร
ก่อนล่ะคะ ? ท่านแม่ของข ้ามีป้าโจว, ป้ าใหญ่, กับยายของข ้าคอย
ช่วยอยู่ ถึงไปก็ไม่มอ ี ะไรให ้ข ้าทาอยู่ดี ! แม่บญ
ุ ธรรม ถ ้าท่านแม่ยงั
ทาเหมือนข ้าเป็ นคนแปลกหน้าอยูอ ่ ก
ี ข ้าจะโกรธแล ้วนะคะ ! ”
่
เสียวเฉ่ าแกล ้งโกรธและทาแก ้มป่ องเหมือนคางคก !

้
ฮูหยินฝางยิมและพู ดว่า ” เอาล่ะๆๆ ! แม่บญ
ุ ธรรมผิดเอง เจ ้าพูดถูก
แล ้ว ไม่จาเป็ นต ้องเกรงใจคนในครอบคร ัว ! ลูกยุง่ มาตลอดทังเช้ ้า
แล ้ว กลับบ ้านไปพักเถอะ แม่เองก็เหนื่ อยเหมือนกัน จะเข ้าไปงีบใน
ห ้องแล ้ว…… “

่
หยูเสียวเฉ่ าช่วยประคองแม่บญุ ธรรมให ้นอนลงบนเตียง จากนั้นก็
่ นว่าแม่บญ
คลุมผ้าห่มผืนบางให ้นาง เมือเห็ ุ ธรรมหลับตาแล ้ว เธอก็
่
ออกจากห ้องด ้านในไปเงียบๆ เสียวเฉ่ าพูดกับหลิงหลงเสียงเบาว่า

” ดูเวลาด ้วยนะคะ อย่าให ้แม่บญ ้ั

ุ ธรรมหลับนานเกินไป ไม่งนตอน
กลางคืนท่านแม่จะนอนไม่หลับ ! “
หลิงหลงร ับคาและส่งเธอออกจากห ้อง พอกลับมานางก็เห็นนาย
หญิงของนางลืมตาขึนอี้ กครง้ั นางจึงพูดยิมๆว่
้ า ” ฮูหยินเป็ นคนมี
บุญจริงๆนะคะ คุณหนู เป็ นคนกตัญญูมากๆเลย “

ฮูหยินฝางยิม้ พยักหน้า และพูดว่า ” สิงที ่ ดี

่ ทสุี่ ดในชีวต ่ าน
ิ ทีท่
่
ขุนพลของเจ ้าได ้ทาก็คอื ร ับเสียวเฉ่ าเป็ นลูกสาวนี่ แหละ ! เด็กคนนี ้
นาความสุขมาให ้ แม้แต่หมอซุนก็ชมว่าอาหารยาของนางมี
ประโยชน์ตอ่ สุขภาพของท่านขุนพล ! ถ ้าไม่ใช่เพราะนางไม่สนใจ
ความลาบากยุง่ ยากในการดัดแปลงทาอาหารยาทุกวันเพือช่ ่ วย
บารุงสุขภาพของเรา ข ้ากลัวว่าตลอดชีวต ้ ้าคงไม่ได ้มีลก
ิ นี ข ู เป็ น
ของตัวเอง ! “

หลิงหลงรีบพูดว่า ” คุณหนู เป็ นคนดีจริงๆ และนางก็ได ้มาพบกับฮู

หยินและท่านขุนพล เป็ นโชควาสนาจริงๆนะคะ “

้
ฮูหยินฝางพยักหน้าช ้าๆ เธอวางมือทังสองลงบนท ้
้องและยิมออกมา
้
อย่างจริงใจ ‘ เด็กคนนี เองก็ มโี ชคเหมือนกันนะ ยังไม่ทนั เกิดก็มี
่
พีสาวคอยห่ ้
วงใยใส่ใจเขาแล ้ว ‘ บางทีเด็กคนนี อาจเป็ นลูกคนเดียว
 ิ นี ้ ดังนั้นเธอจึงโล่งอกทีเขาจะมี
ของเธอในชีวต ่ ี่
พสาวที ่ , มี
ใจดี
คุณธรรม, และมีความสามารถอย่างเสียวเฉ่ ่ า!

่ ยวเฉ่
เมือเสี ่ ากลับมาถึงบ ้าน เธอก็เห็นพวกลุงๆทีมาช่ ่ วยกาลังกิน
อาหารกลางวันกันอยู่ หลังจากทางานหนักมาหลายวัน กาแพงอิฐ
่ งถัดจากพวกเขาก็สงู กว่าตัวคนแล ้ว มันดูแข็งแรงและสง่า
ในทีโล่
งาม ในหมู่บ ้านตงชาน นอกจากครอบคร ัวของหัวหน้าหมู่บ ้านแล ้ว
ก็ไม่มค ่ กทียอมสร
ี รอบคร ัวอืนอี ่ ้ พวก
้างบ ้านด ้วยอิฐและกระเบือง
่ ดถึงเรืองนี
ชาวบ ้านเริมพู ่ ตั้ งแต่
้ อฐิ ดาชุดแรกทีหยู ่ ไห่สงมาถึ
่ั ง

่
มีบางคนพูดว่าหลังจากหยูไห่แยกออกจากบ ้านใหญ่ เขาก็เริมขาย
่
อาหารตุ๋น, ปลูกผักทีโตเร็ วและทาการค ้าแตงโมขนาดใหญ่ ดู
เหมือนเขาจะได ้เงินจานวนมาก ไม่อย่างนั้นเขาจะสามารถใช ้เงิน
มากขนาดนี สร้ ้างบ ้านด ้วยอิฐและกระเบืองได
้ ้ยังไง ?

หลังอาหารกลางวัน เฒ่าหยูทกี่ าลังจะไปช่วยทีบ ่ ้านเก่าก็เจอกับ

ชายชราคนหนึ่ งทีมี
่ ความสัมพันธ ์ทีดี
่ กบั เขา เมือชายชราคนนั
่ ้น
 ้
เห็นเขายิมจนตี ้ มหน้า เขาก็พูดขึนว่
นกาขึนเต็ ้ า ” เฒ่าหยู จะไป
ช่วยลูกชายคนรองอีกแล ้วเหรอ ? ลูกชายเจ ้านี่ เก่งจริงๆเลยนะ ล่า
สัตว ์บนภูเขาก็ได ้, ตกปลาในทะเลก็ได ้, ทาไร่ทาธุรกิจก็ได ้ ไม่มี
อะไรทีท่ าไม่ได ้เลย ! เฒ่าหยู เจ ้ารอใช ้ชีวต
ิ สบายๆและมีความสุข
ในอนาคตได ้เลยนะเนี่ ย ! “

เฒ่าหยูชอบฟังคาพูดพวกนี ้ ลูกรองกาลังสร ้างบ ้านใหม่ เขาเองก็ดี

ใจไปกับลูกชายของเขา บ ้านอิฐดาหลังคากระเบืองขนาด ้ 5 ห ้อง
้
และยังมีห ้องปี กข ้างๆด ้วย แม้วา่ จะยังไม่ได ้สร ้างโครงขึนมา แต่ก็
้
ช ัดเจนว่าบ ้านหลังนี จะโอ่ อา่ งดงามแน่ ๆ ! เขาไม่ได ้อาศัยอยูใ่ นบ ้าน
เก่า แต่เวลาทีพู ่ ดถึงลูกรองของเขา มีใครบ ้างทีไม่ ่ ได ้ยกนิ วโป้
้ งให ้
? นี่ เป็ นเกียรติยศสาหร ับตระกูลหยูของเขาเลย !

่
” ใช่แล ้ว ! ตอนทีแยกบ ้าน มันก็ระบุเอาไว ้อย่างช ัดเจนในสัญญา
่
แล ้วว่าเขาต ้องให ้ธัญพืชหยาบกับเราทุกเดือนเพือแสดงความ
กตัญญูแค่น้ัน แต่ลก ู รองเป็ นคนใจดีมค ี ณุ ธรรม เขาไม่ลม ื แสดง
ความกตัญญูตอ ่ ญาติผู ้ใหญ่แม้วา่ เขาจะรวยขึนแล้ ่
้ว เขาเปลียน
ธัญพืชหยาบเป็ นธัญพืชอย่างดีทก ุ เดือน แถมยังให ้เราอีก 5 ตาลึง
ด ้วย ! ชาวบ ้านหมู่บ ้านตงชานกินผักทีปลู ่ กเองกับจับปลาในทะเล
เราจะต ้องการเงินไปทาไมมากมาย ? ข ้าอยากคืนเงินให ้เขา แต่ลก ู
 ่ าอยากซืออะไรใน
รองก็ปฏิเสธ เขาบอกให ้เราเก็บมันเอาไว ้ เผือว่ ้
อนาคตจะได ้มีเงินซือ้ ! ” เห็นชัดเลยว่าเฒ่าหยูกาลังอวด

เดิมทีเฒ่าหยูคดิ ว่าหลังจากเหตุการณ์น้ัน ครอบคร ัวของลูกรองจะ

หมางเมินเขา แต่เขาไม่คด ิ เลยว่าครอบคร ัวของลูกรองจะยังปฏิบต
ั ิ
กับเขาด ้วยความเคารพและยังแอบให ้เงินเขา 5 ตาลึงทุกเดือน
หลังจากเขาเห็นธาตุแท ้ของนางจาง เขาก็ยงั คงอยู่กบั นางด ้วย
่ เหมือนจะสามัคคีกน
ท่าทางทีดู ่ นแก่ลก
ั ดีเพือเห็ ู สามกับลูกสาวคน
เล็กของเขา

อย่างไรก็ตาม เขาปล่อยให ้นางจางเป็ นคนควบคุมครอบคร ัวเพียง

่ งเวลาต ้องตัดสินใจ เขาจะไม่ลงั เลอีก
คนเดียวไม่ได ้อีกแล ้ว เมือถึ
้
ต่อไป เขาแอบเก็บเงินทังหมดที ่ กรองให ้ เขาไม่ได ้มีลก
ลู ู แค่ลก
ู สาม
กับลูกสาวคนเล็กเท่านั้น เขายังมีลก ่ งงานไปอยูใ่ นที่
ู สาวคนโตทีแต่
ห่างไกลอีกคน !

ลูกสาวคนโตยังโกรธเขาอยู่ !! มันผ่านมาเกิน 10 ปี แล ้ว นอกจาก

่ กรองแต่งงานครงนั
กลับมาตอนทีลู ้ั ้นครงเดี
้ั ยว นางก็ไม่เคยกลับมา
 ่ ้านอีกเลยตลอดหลายปี มานี ้ ตอนนั้นนางก็พูดกับลูกรองคน
ทีบ
่
เดียวและเมินเฉยคนอืนๆทุ
กคน !

มันก็เข ้าใจได ้อยูห ่ รอก ลูกสาวคนโตของเขาเป็ นคนเข ้มแข็ง นาง

จางได ้จับนางแต่งงานออกไปอยูใ่ นทีๆห่ ่ างไกลและยากจน ยิงไป่
กว่านั้นคนทีนางแต่
่ ่ กว่านางมาก ตอน
งงานด ้วยก็เป็ นพ่อม่ายทีแก่
นั้นเขาเองก็โง่ ทาไมเขาถึงได ้ฟังคาพูดของนางจางและไม่ได ้
่
สอบถามเรืองคนผู น้ ้ันอย่างรอบคอบ ? เมือถึ
่ งเวลาทีเกี
่ ยวเจ
้ ้าสาว
มาถึงประตู มันก็สายเกินไปแล ้ว…… เฮ้อ พอมาคิดดูตอนนี ้ เขาก็
้
รู ้สึกเสียใจต่อชุย่ หยุนอย่างมากและรู ้สึกผิดต่อลูกๆทังสองคนของ
ชุย่ หยุนด ้วย……

่ ดถึงภาคตะวันออกเฉี ยงเหนื อ ตอนทีเขาเข

เมือพู ่ ้าเมืองไปครง้ั
ล่าสุด เขาได ้ยินนักธุรกิจคนหนึ่ งทีมาจากที
่ ่ ่ นพูดว่า ฤดูใบไม้ผลิ
นั
้ ภาคตะวั
และฤดูร ้อนปี นี ที ่ นออกเฉี ยงเหนื อไม่มฝ ี นตกลงมาเลย ซึง่
นั่นเป็ นลางบอกเหตุวา่ จะมีภยั แล ้งทีรุ่ นแรง ! เขาไม่รู ้ว่าลูกสาวคน
โตของเขาจะเป็ นยังไงบ ้างในตอนนี …… ้ ไม่ได ้ เขาต ้องขอให ้คน
ช่วยส่งข ้อความไปถามสถานการณ์ทนั ี่ ่ น ถ ้าเกิดภัยแล ้งขึนจริ
้ งๆ
เขาจะบอกลูกสาวของเขาว่า
‘ ถึงแม่ของลูกจะเสียไปแล ้ว แต่ลก
ู ก็ยงั มีครอบคร ัวอยูท ้ ‘
่ างนี นะ

เฒ่าหยูทก ่
ั ทายเพือนชาวบ ้านของเขาไปตลอดทางจนมาถึงบ ้าน
่
เก่า สิงแรกที ่
เขาเห็ นคือหยูเจียงกับหยูฮงั หลานชายคนโตของเขา
กาลังยุง่ กับการชงน ่ ั าหนั
้ กอาหารทะเล มีแถวยาวมากอยูข ่ ้างหน้า
พวกเขา นอกจากชาวบ ้านของหมู่บ ้านตงชานแล ้ว ยังมีคนทีไม่ ่
คุนเคยจากหมู
้ ่บ ้านชาวประมงในละแวกใกล ้เคียงอีกด ้วย

คนทีท่ าหน้าทีร่ ับซืออาหารทะเลในหมู

้ ่ นราคาตามใจชอบ
่บ ้านอืนขึ ้
และร ับอาหารทะเลทีไม่ ่ ได ้มาตรฐาน อาหารทะเลไม่ได ้ร ับการเก็บ
ร ักษาอย่างเหมาะสม มันจึงเหม็นและเน่ าเสียอยูบ ่ ่อยๆ ทาให ้
้
พนักงานจัดซือของโรงงานตระกู ลโจวยกเลิกจุดร ับซือ้ พวก
ชาวบ ้านจากหมู่บ ้านอืนจึ่ งต ้องเดินทางกว่า 5 กม.เพือมาขาย
่
่ ่บ ้านตงชาน
อาหารทะเลทีหมู
 ้
สาหร ับการร ับซืออาหารทะเลนั ้น พวกเขาได ้เงินแค่หลายสิบอีแปะ
่ ั านั้น แต่พวกเขาสามารถร ับซือเป็
ต่อชงเท่ ้ นจานวนมากได ้ ! เขา
้
คานวนคร่าวๆในใจแล ้ว แค่ร ับซืออาหารทะเลอย่ างเดียว ครอบคร ัว
ของลูกรองก็มรี ายได ้หลายตาลึงต่อวัน หยูเจียงก็น่าจะได ้อย่างน้อย
วันละ 1 ตาลึงกว่าๆใช่ไหม ?

เฮ้อ ! ถ ้านางจางไม่ได ้วางอานาจและทาเกินไป ลูกรองก็น่าจะ

คิดถึงครอบคร ัวและให ้งานของหยูเจียงกับต ้าชานซึงมั ่ นดีกว่าการ
ตกปลามาก ! ต ้าชานมีแรงเยอะ แต่ทก ั ษะการตกปลาของเขายังไม่
ดีเท่าเขา หลังจากทางานหนักและเหน็ ดเหนื่ อยมาทังวั ้ น พวกเขาก็
่ ตอนนี
ยังหาเงินได ้ไม่มาก…… แต่พูดเรืองนี ้ ้ ้วจะได ้อะไรขึนมา
แล ้ ?
่ นางจางท
สิงที ่ านั้น การทีลู
่ กรองไม่โทษเขาก็นับว่าโชคดีแล ้ว ไม่
่ วยต ้าชานเลย !
ต ้องพูดถึงเรืองช่

เฒ่าหยูเห็นว่าคนในสนามกาลังกินอาหารกลางวันกันอยู่ กลิน ่
้
หอมของเนื อลอยไปตามสายลม มุมปากของเฒ่าหยูกระตุก เขา
คิดว่า ‘ ลูกรองกาลังสร ้างบ ้าน แต่อาหารทีจั ่ ดหามาให ้มันดีเกินไปรึ
้ กมือ้ แต่ยงั มีถวเขี
เปล่า ? ไม่เพียงแต่จะมีเนื อทุ ่ ั ยวต ้มนาตาลให
้ ้กิน
ุ ่ สุรา่ ยแบบนี ้ ครงหน้
อีกด ้วย ต่อให ้มีเงินก็ไม่ควรใช ้สุรย ้ั าข ้าจะต ้อง
เตือนเขาหน่ อยแล ้ว ! ‘ เฒ่าหยูไม่ได ้เข ้าไปในบ ้าน หลังจากพยัก
 ่ กทายเขา เขาก็หยิบพลัวขึ
หน้าให ้หยูฮงั ทีทั ่ นมาและเริ
้ มต่ ้นขุด
โคลน !

้ งไม่มค
ตอนนี ยั ี อนกรีต อิฐทาจากโคลนเหลืองมีการยึดเกาะที่
เหนี ยวแน่ น เอาไปผสมกับฟางข ้าว บ ้านทีสร ่ ้างด ้วยสิงนี
่ จะมี
้ ความ
ทนทานมาก เฒ่าหยูรู ้สึกว่าติดหนี ลู ้ กรองอยู่ จึงมาช่วยตังแต่
้ วน ั
แรกของการสร ้างบ ้าน นอกจากนี เขาก็ ้ ไม่เคยกินอาหารทีบ ่ ้านเก่า
เลย ราวกับว่านี่ เป็ นวิธเี ดียวทีจะบรรเทาความรู
่ ้สึกผิดในใจของเขา

หลังจากกินข ้าวกลางวันเสร็จ หยูไห่ก็ออกมาพร ้อมพวกชาวบ ้าน

่
ทีมาช่ ่ ายใต ้ดวงอาทิตย ์ที่
วยและเห็นเฒ่าหยูกาลังทางานอยูภ
ร ้อนแรง หยูไห่รบี ใส่หมวกฟางไว ้บนหัวของเฒ่าหยูและพูดว่า ”
ท่านพ่อ ทาไมมาเร็วจัง ? แดดยังแรงอยูเ่ ลย ค่อยมาทาตอนไม่ร ้อน
ก็ได ้นี่ ! “

่
” หน้าร ้อนบอกยากว่าฝนจะตกเมือไหร่ สร ้างบ ้านให ้เร็วๆตอนที่
อากาศดีๆจะดีกว่า ลูกยังต ้องรีบสร ้างห ้อง 2 ห ้องข ้างๆบ ้านก่อนจะ
่
ถึงช่วงเก็บเกียวในฤดู
ใบไม้ร่วงไม่ใช่เหรอ ? สวรรค ์ไม่รอใครหรอก
นะ พวกเราชาวประมงเคยชินกับการทางานใต ้ดวงอาทิตย ์อยูแ่ ล ้ว
่
ไม่เป็ นไรหรอก ” เฒ่าหยูเช็ดเหงือและทางานต่อ

่
เมือคนอื ่ นเข ้าก็รู ้สึกละอายใจทีจะพั
นเห็ ่ กผ่อน หลิวเป่ ยปี นขึนไป้
บนนั่งร ้านทีท
่ าจากเสาไม้ไผ่และพูดขณะทีป้่ ายโคลนลงบนก ้อนอิฐ
้
ว่า ” ท่านลุงหยู วางใจได ้ ! วันนี พวกเราจะกลั บกันช ้าหน่ อย
้
กาแพงบ ้านเกือบจะเสร็จแล ้ว ! พรุง่ นี เราน่ าจะวางคานได ้แล ้ว ! “

เฒ่าหยูถม ้
่ นาลายลงบนฝ่ ามือแล ้วจับพลัว่ จากนั้นก็ตก
ั โคลนใส่
ตะกร ้าไม้ไผ่ เขาพยักหน้าและพูดว่า

้
” อืม ! พรุง่ นี มาวางคานกัน ! ลูกรอง การวางคานเป็ นเรืองส่ าคัญ
้ ตถุดบ
ลูกเตรียมประทัดเอาไว ้รึยงั ? แล ้วซือวั ิ ทีจ่ าเป็ นสาหร ับเลียง
้
แขกเอาไว ้พร ้อมไหม ? “
 ตอนที่ 220 เสร็จสมบู รณ์
https://novel-lucky.com

หยูไห่แบกโคลนเดินไปทีก ่ ำแพงอิฐ เขำหันหน้ำมำพูดด ้วยรอยยิม้

ว่ำ ” ท่ำนพ่อไม่ต ้องห่วงหรอก มันเตรียมเอำไว ้หมดแล ้ว ข ้ำแขวน
่ อนำหลั
เอำไว ้ทีบ่ ้ ่
งบ ้ำน ! เสียวเฉ่ ่ เอำไว
ำเตรียมเป็ ดหอมหมืนลี ้ ้
้ตังแต่
่
เมือวำน ้ น่ำจะพร ้อมแล ้ว “
บ่ำยนี ก็

หลิวชวนจูเลี ้ ยปำกและทำหน้ำตะกละพลำงพูดว่ำ ” พวกเรำโชคดี

แล ้ว ! เป็ ดหอมหมืนลี ่ เป็้ นอำหำรจำนเด็ดของร ้ำนเจินซิว ขนำดไป
ต่อแถวซือก็ ้ อำจจะซือไม่ ้ ได ้ แถมยังแพงมำกอีกด ้วย ! ในหมู่บ ้ำน
ของเรำจะมีสก ่
ั กีคนที ่
สำมำรถจ่ ่ อเป็
ำยเงินเกิน 10 ตำลึงเพือซื ้ ดตัว
่
เดียว ? มีเสียวเฉ่ ำพวกเรำก็พลอยอิมหมี ่ พม
ี น
ั กันไปด ้วย ฝี มือ
ทำอำหำรของเสียวเฉ่ ่ ำดีเท่ำกับพ่อคร ัวของร ้ำนเจินซิวเลย “

้
ตอนนี เองเสี ่
ยวเฉ่ ่ ยวต ้มนำตำลออกมำพอดี
ำก็ถอื ถัวเขี ้ ่
เมือได ้ยิน
ิ้
คำสนทนำของพวกเขำ เธอก็ยมหวำนและพู ดว่ำ ” อำชวนจู ้
่
ขอบคุณทีชมนะคะ หลำนดีใจมำกทีได ่ ้ยิน ! แต่เรำต ้องถ่อมตัวเพือ ่
่
ไม่ให ้คนนอกมองว่ำเรำหยิงผยองด ่ นแก่คำชมของท่ำน
้วย เพือเห็
 ้ ้ำจะแสดงฝี มือให ้เต็มที่ อำชวนจู ้จะได ้คำดหวังถึงมือ้
อำ พรุง่ นี ข
้
ต่อไปหลังจำกกินมือแรกไปแล ้ว “

้ งร่ำและพูดว่ำ ” แบบนั้นไม่ได ้ซิ ! ถ ้ำเจ ้ำสนับสนุ น

หลิวชวนจู ้ยิมเริ
ควำมอยำกอำหำรของข ้ำแบบนั้น พอบ ้ำนสร ้ำงเสร็จแล ้วข ้ำจะหำ
่ ้ำนของเจ ้ำล่ะ ถึงตอนนั้นจะให ้กิน
ข ้ออ ้ำงอะไรมำกินข ้ำวเย็นทีบ
อำหำรหมูของอำหญิงของเจ ้ำก็ไม่ไหวแล ้ว “

่
ภรรยำของชวนจู ้ทีมำเพื ่ วำ่ มีอะไรให ้นำงช่วยบ ้ำงไหมได ้ยิน
อดู
คำพูดของสำมีเข ้ำก็วำงกำนำชำทั ้ นทีและชีนิ้ วไปที
้ ่ วชวนจู ้และ
หลิ
พูดร ัวว่ำ ” หลิวชวนจู ้ เจ ้ำพูดว่ำอำหำรทีข่ ้ำทำเหมือนอำหำรหมู
้ อไปก็ไม่ต ้องกิน ! “
เหรอ ? งันต่

หลิวชวนจูหดคอ
้ เขำเข ้ำไปหำภรรยำและถำมเสียงเบำว่ำ ” เมียจ๋ำ
ทำไมมำอยูท ี่ ่ ได ้ ? “
่ นี

” ทำไมมำอยูท ี่ ่ น่ ะเหรอ ? ถ ้ำข ้ำไม่มำจะรู ้ไหมว่ำเจ ้ำดูถก

่ นี ู ข ้ำลับ
หลัง ? ” ภรรยำของชวนจู ้เหลือบมองสำมี เมือเห็ ่ นว่ำเขำทำท่ำ
ประจบประแจงและขอโทษ นำงก็พูดว่ำ ” ช่วงนี ท่ ้ ำนพ่อของเรำไม่
ค่อยอยำกอำหำรเพรำะอำกำศร ้อน เขำอยำกกินไข่เยียวม้ ่ ำ เป็ น
่
ควำมจริงรึเปล่ำทีครอบคร ่
ัวของเสียวเฉ่ ่
ำมีไข่เยียวม้ ่ งมำจำก
ำทีส่
้
โรงงำนของตระกูลโจว ? ข ้ำอยำกจะซือไปให ้ท่ำนพ่อของเรำ เขำ
้
จะได ้อยำกกินอำหำรขึนมำบ ้ำง “

ภรรยำของชวนจู ้พูดถึงพ่อของหลิวชวนจู ้ทีล ่ ้มป่ วยเมือหลำยวั

่ น
ึ ้ กน้อยแต่ก็ยงั ไม่คอ
ก่อน เขำอำกำรดีขนเล็ ่ ยยอมกินข ้ำว หำยำกที่
้
เขำจะอยำกกินอะไร และตอนนี ฐำนะควำมเป็ นอยูข ่ องครอบคร ัวก็ดี
้
ขึนแล ้ว ภรรยำของชวนจู ้จึงมำพร ้อมกับเงิน

” ทีร่ ัก เจ ้ำแสนดีเหลือเกิน ! เป็ นบุญทีถึ

่ งสำมชำติเลยทีหลิ ่ วชวนจู ้
้ ้แต่งงำนกับเจ ้ำ ” ภรรยำของหลิวชวนจูเป็
ผูน้ ี ได ้ นคนดีมำก นำง
ปฏิบต ั ต
ิ อ
่ พ่อแม่สำมีเหมือนเป็ นพ่อแม่แท ้ๆของนำงเอง พ่อแม่ของ
หลิวชวนจู ้จึงชมควำมกตัญญูของลูกสะใภ ้ไปทัวทุ ่ กทีที
่ พวกเขำไป
่

่
เมือภรรยำของชวนจู ิ้
้ได ้ยินเข ้ำ นำงก็ยมและพู ดว่ำ ” ท่ำนพ่อท่ำน
แม่ของข ้ำจำกไปเร็ว ข ้ำไม่สำมำรถทำดีกบั พวกเขำได ้ พ่อแม่สำมี
ทำเหมือนข ้ำเป็ นลูกสำวแท ้ๆ ถ ้ำข ้ำไม่ปฏิบต ั ต
ิ อ
่ พวกเขำเหมือน
เป็ นพ่อแม่ ข ้ำจะยังเป็ นคนอยูอ ่ กี เหรอ ? “
แม้วำ่ คนโบรำณจะให ้ควำมสำคัญกับควำมกตัญญูเป็ นอย่ำงมำก
ี่ กสะใภ ้ปฏิบต
แต่ก็ยงั มีกรณี ทลู ั ก
ิ บั พ่อแม่สำมีไม่ดอี ยู่ มีลก
ู สะใภ ้ไม่
่ อนลูกสะใภ ้ของตระกูลหลิวทีเข
มำกทีเหมื ่ ้ำกันได ้ดีกบั พ่อแม่ของ
สำมี

้ เยียวม้
ภรรยำของชวนจู ้ซือไข่ ่ ่
ำจำกเสียวเฉ่ ำ 10 ฟองในรำคำ
่
ตลำด เสียวเฉ่ ำไม่ได ้คิดจะเอำเงินของนำง แต่ภรรยำของชวนจู ้ก็
่
ยืนกรำนและพูดว่ำถ ้ำเสียวเฉ่ ้
ำไม่ร ับเงิน งันนำงก็ จะไม่เอำไข่ !

่ ดถึงไข่เยียวม้
เมือพู ่ ำของตระกูลโจว แน่ นอนว่ำควำมต ้องกำรซือ้
ย่อมมำกกว่ำปริมำณของทีมี ่ ขำย ร ้ำนทีขำยไข่
่ ่
เยียวม้
ำในเมืองมี
คนต่อแถวยำวทุกวัน พวกเขำต ้องจำกัดปริมำณกำรซือด ้ ้วย แม้วำ่
่
โรงงำนไข่เยียวม้ ำจะเปิ ดในเมืองประจำจังหวัดและเมืองหลวงด ้วย
แต่ของก็ยงั ไม่พอขำยอยูด ่ ท ้ั
ี งในเมืองหลวงและเมืองประจำจังหวัด
ในหมู่บ ้ำนตงชำนมีครอบคร ัวของเสียวเฉ่ ่ ำบ ้ำนเดียวเท่ำนั้นทีไม่
่
เคยขำดแคลนไข่เยียวม้ ่ ำ คนอืนๆถ่ ้ำไม่มเี วลำไปต่อแถวก็ไม่อยำก
ซือ้ ก็นะ ไข่เยียวม้
่ ำมันแพงกว่ำไข่เป็ ดหรือไข่ไก่มำกเลยนี่
ต ้องขอบคุณควำมเป็ นทีชื ่ นชอบของหยู
่ ่ อำหำร
ไห่และเรืองที ่ 2 มือ้
่ ร ์ฟในแต่ละวันนั้นเป็ นอำหำรทีแม้
ทีเสิ ่ แต่พวกเศรษฐีก็ไม่สำมำรถ
้ ้ทีร่ ้ำนเจินซิว คนมำกมำยจึงหลังไหลกั
ซือได ่ นมำช่วย กำรก่อสร ้ำง
่
จึงดำเนิ นไปได ้เร็วกว่ำทีคำดเอำไว ้มำก !

” หลังคำมีคำนก็จะมีอำหำรอยูใ่ นบ ้ำน ถ ้ำหลังคำไม่มคี ำนแม้แต่

้ ไม่เจริญ ” เวลำสร ้ำงบ ้ำน กำรวำงคำนเป็ นพิธท
สัตว ์เลียงก็ ี่
ี ใหญ่
้
เท่ำกับงำนแต่งงำน ในวันนี ชำวบ ้ำนเกือบทุกคนของหมู่บ ้ำนตง
ชำนได ้มำร่วมฉลองกัน

กำรเลือกคำนหลักสำหร ับหลังคำเป็ นเรืองส ่ ำคัญมำก อย่ำงแรก

้
เลย เวลำเลือกไม้จะต ้องเป็ นไม้เนื อแข็ งและทนทำน และเป็ นเรือง ่
สำคัญทีต ่ ้นไม้ทเลื
ี่ อกจะต ้องมีควำมหนำเท่ำกันตังแต่
้ บนลงล่ำงและ
้
จะต ้องตังตรง ถ ้ำต ้นไม้งอแม้จะเล็กน้อย มันก็จะใช ้กำรไม่ได ้
้ หยูไห่ตด
ตังแต่ ่ นสำรวจป่ ำทึบของภูเขำ
ั สินใจสร ้ำงบ ้ำน เขำก็เริมเดิ
ตะวันตกและเลือกต ้นไม้เอำไว ้สำหร ับทำคำนเป็ นจำนวนมำก
 ่ ้ร ับควำมเคำรพนับถืออย่ำงสูงเป็ นประธำนใน
หัวหน้ำหมู่บ ้ำนทีได
่
พิธวี ำงคำน ก่อนอืนหยู ่
ไห่กบั ครอบคร ัวของเขำจะถวำยเครืองเซ่ น,
จุดธูป, และอธิษฐำนขอให ้กำรวำงคำนเป็ นไปอย่ำงรำบรืนและ ่
ปลอดภัย บนคำนหลักจะมีคำพูดทีเป็ ่ นมงคลอย่ำงเช่น ‘ ขอให ้
่
ครอบคร ัวเจริญรุง่ เรืองก ้ำวหน้ำ ‘ ยันต ์แปดเหลียมถู
กวำดลงบน
่
คำนเพือให ้ครอบคร ัวเจริญรุง่ เรืองและปลอดภัย

หยูเจียงนำกลุม ่ เด็กๆไปจุดประทัดเสียงดังและสร ้ำงบรรยำกำศงำน

่ ง คำนถูกยกขึนพร
รืนเริ ้ ้อมเสียงร ้องว่ำ ‘ คำนนำควำมเจริญรุง่ เรือง
่ งแรงในหมู่บ ้ำนช่วยกันแบกคำนไปไว ้บนหลังคำและ
‘ คนหนุ่ มทีแข็
้
เชือกดึงมันขึนไป ่ ำกัน ไม่งน
เวลำดึงพวกเขำต ้องดึงด ้วยแรงทีเท่ ้ั
คำนจะไม่สม่ำเสมอซึงจะหมำยถึ
่ งโชคร ้ำยอย่ำงมำก

กำรวำงคำนเป็ นพิธท ี่ ำคัญมำก เพือนและญำติ

ี ส ่ ี่
ทมำแสดงควำม
ยินดีกบั พวกเขำทุกคนจะได ้ร ับของขวัญอย่ำงเช่นหมั่นโถว,
้ และขนมเปี ๊ ยะ หลังจำกวำงคำนแล ้ว คนทียื
ซำลำเปำเนื อ, ่ นบน
หลังคำจะโยนหมั่นโถวกับซำลำเปำเนื อลงมำซึ
้ ่ ยกว่ำ ‘ โปรย
งเรี
ดอกไม้บนคำน ‘ พวกชำวบ ้ำนจะกรูกน ั เข ้ำไปเก็บหมั่นโถวและ
ซำลำเปำพวกนี ้ ขณะทีเก็ ่ บก็มค
ี นแสดงควำมเห็นว่ำ ” มีแค่
ครอบคร ัวหยูนี่แหละทียอมใช
่ ้หมั่นโถวแป้ งสำลีกบั ซำลำเปำไส ้เนื อ้
ในพิธวี ำงคำน “

่ ชวี ต
หยูไห่หวั เรำะอย่ำงมีควำมสุขกับภำพทีมี ิ ชีวำตรงหน้ำของเขำ
่ คนมำมำกเท่ำไหร่ เงินก็จะยิงเข
เพรำะมันหมำยถึงว่ำยิงมี ่ ้ำมำมำก
เท่ำนั้น

ญำติของครอบคร ัวหยูและครอบคร ัวหลิวกำลังยุง่ อยูก ่ บั กำร

่
ทักทำยแขกทีมำงำน ่ วยทำอำหำร
พวกผู ้หญิงเข ้ำไปในคร ัวเพือช่
ครอบคร ัวหยูเตรียมโต๊ะเอำไว ้มำกกว่ำ 12 โต๊ะสำหร ับงำนเลียง ้
้ น ทุกคนทีมำวั
ตลอดทังวั ่ นนี สำมำรถนั
้ ่ งทีโต๊
่ ะได ้ไม่วำ่ จะเด็กหรือแก่
, ชำยหรือหญิง, และถึงแม้จะไม่ได ้เอำของขวัญมำก็ตำม เดิมทีพธิ ี
้ั
วำงคำนก็ตงใจให ้เป็ นพิธม ่
ี งคลสนุ กสนำนร่ำเริงเพือแสดงถึ งควำม
ปรำรถนำชีวต ่ ขน
ิ ทีดี ึ้

หลำยปี ต่อมำ ชำวบ ้ำนของหมู่บ ้ำนตงชำนยังคงพูดถึงงำนเลียงทั้ ง้

วันของครอบคร ัวหยูอย่ำงปลำบปลืม้ แม้แต่ครอบคร ัวหยูก็ไม่ได ้
่ น
คำดคิดว่ำหัวหน้ำพ่อคร ัวหวังพ่อคร ัวใหญ่ของร ้ำนเจินซิวทีเป็
หนึ่ งในพ่อคร ัวทีเก่
่ งทีสุ
่ ดในแผ่นดินรำชวงศ ์หมิงจะมำเสนอตัว
ทำอำหำรให ้พวกเขำด ้วยตัวเอง

หัวหน้ำบ ้ำนสองของตระกูลโจว คุณชำยสำมโจว หนุ่ มน้อยอำยุ

15 ปี ไม่เพียงมำแสดงควำมยินดีด ้วยตัวเองเท่ำนั้น แต่เขำยังนำ
อำหำรมำ 2 เกวียนเต็มๆ ในบรรดำอำหำรพวกนั้นมีไก่ยำ่ ง 50 ตัว,
่ ้ 50 ตัว, และไข่เยียวม้
เป็ ดหอมหมืนลี ่ ำอีกนับไม่ถ ้วน

่
เมือคนที ่
มำแสดงควำมยิ ่
นดีได ้กลินหอมอร่ อยของอำหำรก็อดกลืน
้
นำลำยกั นไม่ได ้ เด็กหลำยคนทีไม่่ มคี วำมอดทนก็จะเอำแต่เกำหู
่ ำนฝูงชนเหมือนลิง พวกเขำจะเงียบลงก็ตอ
เกำแก ้มและวิงผ่ ่
่ เมือ
โดนผูใหญ่
้ ในครอบคร ัวเตะก ้นเอำและขูว่ ำ่ จะส่งพวกเขำกลับบ ้ำน
ไปกินหมั่นโถวทีเหลื
่ อถ ้ำพวกเขำไม่ทำตัวดีๆ

้ นที
ไม่มงี ำนเลียงอื ่ หรู
่ หรำและอร่อยมำกกว่ำนี อี ้ กแล ้วในหมู่บ ้ำนตง
ชำน หลำยสิบปี ต่อมำ งำนเลียงทั้ งวั
้ นของครอบคร ัวหยูก็แทบจะ
กลำยเป็ นตำนำนและเป็ นทีรู่ ้จักอย่ำงกว ้ำงขวำงในรุน่ ต่อๆมำ
รู ้ไหมว่ำอำหำรหนึ่ งโต๊ะของร ้ำนเจินซิวรำคำเท่ำไหร่ ? มีไก่ย่ำงกับ
่ ด้ ้วยทำให ้อำหำรหนึ่ งโต๊ะรำคำอย่ำงน้อย 100
เป็ ดหอมหมืนลี
้
ตำลึง งำนเลียงมี 50 โต๊ะก็หมำยควำมว่ำอย่ำงน้อยๆก็รำคำ 5,000
ตำลึง !! ชำวบ ้ำนของหมู่บ ้ำนตงชำนนั่งอยูบ ่
่ นเสือและมองอำหำร
รสเลิศอย่ำงมึนงง พวกเขำรู ้สึกเหมือนอยูใ่ นควำมฝันและไม่ขยับ
ตะเกียบอยูเ่ ป็ นเวลำนำน

เฒ่ำหยูน่ ังอยูท ี่ ะใหญ่ถด

่ โต๊ ่ ำลังประหม่ำ
ั จำกหัวหน้ำหมู่บ ้ำนทีก
่
เพรำะโจวซือชูว่ ำ่ ทีประมุ ขของตระกูล

โจวนั่งอยูด่ ้วย ! แล ้วยังมีตำกับพวกลุงๆทีเป็ ่ นญำติทำงแม่ของเสียว ่

เฉ่ ำ หยูไห่กบั ฝำงซือเจินนั ้ ่ งอยูท ี่ ะในฐำนะเจ ้ำภำพ พวกเขำไปที่
่ โต๊
่
โต๊ะอืนๆเป็ นระยะเพือดื่ มอวยพรกั
่ บแขกและดูแลให ้แน่ ใจว่ำพวก
เขำได ้กินกันอย่ำงเอร็ดอร่อย ฝำงซือเจินจั ้ ดหำเหล ้ำซึงน่ ำมำจำก
เมืองประจำจังหวัดมำทังหมด ้ พวกชำวบ ้ำนในหมู่บ ้ำนตงชำนนั้น
้ั
แค่ได ้จิบเหล ้ำชนเลวก็ มค ี วำมสุขแล ้ว ดังนั้นเมือเจอกั
่ ้ั
บเหล ้ำชนดี
รำคำหลำยสิบตำลึง พวกเขำก็พำกันเมำมำยก่อนจะได ้จิบเข ้ำไป
ซะอีก
ชำวบ ้ำนหมู่บ ้ำนตงชำนไม่เคยได ้กินอำหำรอร่อยๆแบบนี มำก่ ้ อน
พวกเขำหวังว่ำจะสำมำรถเคียวกระดู ้ ้
กทังหมดของเป็ ดย่ำงและกลืน
มันเข ้ำไปได ้ แม้แต่ผด ้ ตว ์สมกับเป็ นพ่อคร ัว
ั ผักก็ยงั อร่อยกว่ำเนื อสั
่ งจริงๆ ! อำหำรเลิศรสทังหมดถู
ชือดั ้ กกวำดจนเกลียง ้ แม้แต่หวั
หอมกับขิงในจำนก็ถก ู กินเข ้ำไปด ้วย ไม่ใช่วำ่ เตรียมอำหำรมำไม่
พอหรอก แต่ทก ุ คนกำลังกุมท ้องป่ องๆของตัวเองพลำงร ้องโอดโอย
มันยำกมำกทีจะได่ ้กินอำหำรอร่อยๆแบบนี เป็ ้ นครงที้ั สองในชี
่ ิ นี ้
วต
ถ ้ำพวกเขำไม่กน ิ ให ้เต็มครำบพวกเขำจะต ้องเสียใจในภำยหลังแน่
!!

้ งวั
งำนเลียงทั ้ นจัดโต๊ะเอำไว ้สิบโต๊ะ เสิร ์ฟอำหำรทังหมด
้ 5 รอบ
้ เทียงจนตะวั
ตังแต่ ่ นตกดิน

่
หลังจำกวำงคำนแล ้ว บ ้ำนก็จะเสร็จในไม่ช ้ำ เสียวเฉ่ ำได ้ขอให ้ช่ำง
้
ทำชำยหลังคำให ้โค ้งขึนเหมื ่
อนหำงหงส ์เพือควำมสวยงำม
ช่ำงฝี มือถูกขอตัวมำจำกคฤหำสน์บนภูเขำของจิงหวั ้ งเฟย แต่เธอ
ไม่ได ้ขอให ้พวกเขำมำฟรีๆหรอกนะ ฮูหยินฝำงได ้ส่งดอกคำเมล
้ งเฟยหนึ่ งกระถำง
เลียสิบแปดบัณฑิตให ้กับจิงหวั
 ่
หลิงหลงสำวใช ้ของฮูหยินฝำงมีควำมรู ้เรืองดอกไม้ ่
เสียวเฉ่ ำพำ
่
นำงไปทีฐำนลั บและขนดอกไม้มค ี ำ่ มำกมำยกลับมำปลูก แค่
ี่ หยินฝำงร ักก็มอ
กล ้วยไม้ทฮู ่
ี ยู่ 3-4 ชนิ ดทีนำงเคยได ้ยินแต่ไม่เคย
่
เห็นมำก่อน พวกมันเป็ นสำยพันธุ ์ทีหำยำกทั ้ น้ !
งสิ

ี่ หยินฝำงอำรมณ์ดี ควำมอยำกอำหำรของนำงก็เพิมขึ
ทันทีทฮู ่ น้
และกินอำหำรได ้มำกขึน้ ถึงเสียวเฉ่
่ ำจะรู ้สึกดีใจแต่เธอก็ไม่ลม
ื บอก
่
แม่บุญธรรมไม่ให ้กินเยอะเกินไปเพือหลี ่ ญหำเรืองเด็
กเลียงปั ่ กจะตัว
ใหญ่

้
เกินไป ! ฮูหยินฝำงอำยุ 35 ปี แล ้ว ในยุคนี นำงคื ี่ ไข่มุก
อหญิงแก่ทมี
อยูใ่ นท ้อง ! ถ ้ำเด็กตัวใหญ่เกินไปจะทำให ้คลอดลำบำก ด ้วยระดับ
้
กำรแพทย ์ในสมัยนี และไม่ มก
ี ำรผ่ำตัดคลอด ถ ้ำคลอดยำกขึนมำก็้
เท่ำกับเข ้ำใกล ้ควำมตำยเลยทีเดียว ! ฝำงซือเจินฟั ้ งคำพูดของลูก
สำวบุญธรรมแล ้วก็วต ้
ิ กกังวลขึนมำ เขำควบคุมปริมำณอำหำร
ของภรรยำอย่ำงเข ้มงวดและคอยใส่ใจเรืองนี ่ อยู
้ ต ่ ลอด อ่ำ มันน่ ำ
กังวลมำกจริงๆ ! พอภรรยำของเขำไม่อยำกกินอำหำรเขำก็กงั วล
แล ้วตอนนี ก็้ ต ้องกังวลอีกว่ำนำงจะกินเยอะเกินไป !
วันเวลำผ่ำนไปอย่ำงเงียบๆ ด ้วยควำมช่วยเหลือจำกสวรรค ์ ฤดูร ้อน
้ งไม่มฝ
ปี นี จึ ่
ี นมำกนัก ก่อนช่วงเก็บเกียวในฤดู ่ ด
ใบไม้รว่ งในทีสุ
้
บ ้ำนอิฐหลังคำกระเบืองขนำด 5 ห ้องของครอบคร ัวหยูก็เสร็จ
สมบูรณ์ !

กำแพงสูงสร ้ำงด ้วยหินและแข็งมำก จึงไม่ต ้องกลัวสัตว ์ป่ ำบนภูเขำ

จะลงมำ บ ้ำนเก่ำของครอบคร ัวหยูอยู่ใกล ้ภูเขำตะวันตกมำกเกินไป
เฒ่ำหยูบอกว่ำตอนเขำยังเด็ก พวกสัตว ์ป่ ำลงมำจำกภูเขำอยูบ ่ ่อยๆ
หมำป่ ำทีหิ่ วโหยตัวหนึ่ งกระโดดเข ้ำไปในบ ้ำนของพวกเขำและกัด
ลุงรองของเขำทีก ่ ำลังหลับอยูจ
่ นตำย คนทังบ้ ้ำนตืนขึ
่ นเพรำะเสี
้ ยง
่
ร ้องด ้วยควำมเจ็บปวด ตอนทีเขำถื อไม้ออกมำ ลุงรองของเขำก็ถก ู
กัดจนหมดสติไปแล ้ว และหลังจำกนั้นไม่นำนเขำก็เสียชีวต ิ ตอนที่
พวกเขำแยกจำกบ ้ำนใหญ่มำตอนแรกๆ หยูไห่ก็กงั วลเรืองควำม ่
ปลอดภัยของครอบคร ัวของเขำ ! ตอนนี มี ้ กำแพงหินสูงแล ้ว สัตว ์
ป่ ำพวกนั้นจะไม่สำมำรถกระโดดเข ้ำมำในบ ้ำนของเขำได ้เว ้นแต่วำ่
มันจะมีปีก !
 ตอนที่ 221 เพิมสิ
่ นสอด
https://novel-lucky.com

ลานบ ้านแบ่งออกเป็ นลานด ้านหน้าและด ้านหลัง สนามหน้าบ ้าน

เก่าของบ ้านเก่ามีขนาดเกือบ 2 เท่า ด ้านหน้าของห ้องใหม่ 3 ห ้อง
นั้นเป็ นสนามทีมี่ พนที
ื ้ ่ 3-4 หมู่ซงเยอะมาก
ึ่ ! สนามด ้านหลังยังคง
อยูใ่ กล ้กับทะเลสาบและไม่เล็กไปกว่าสนามหน้าบ ้านเลย ในฤดู
่
ใบไม้ร่วงและฤดูหนาวเมือทะเลสาบตื ้ น้ พืนดิ
นขึ ้ นทีอุ
่ ดมสมบูรณ์ก็
จะปรากฏขึน้ !

่ ไห่จะขยายขนาดของสนาม เขาได ้ปรึกษากับหัวหน้า

ก่อนทีหยู
่ ายค่าทีดิ
หมู่บ ้านและเสนอทีจะจ่ ่ นเพิม
่ เพือป้
่ องกันไม่ให ้คนอืนมา
่
กล่าวหาในภายหลัง

้ ไห่มเี ส ้นสายกว ้างไกลเกินกว่าหัวหน้าหมู่บ ้านแล ้ว

ตอนนี หยู
หัวหน้าหมู่บ ้านเองก็มค ่ อยู
ี วามคิดในเรืองนี ้ เ่ หมือนกัน หยูไห่ไม่
เพียงเป็ นญาติกบั ขุนพลเท่านั้น แต่กระทังว่่ าทีประมุ
่ ขตระกูลโจวก็
ยังปฏิบต ั ก ่ มีรายงานว่าจิงหวั
ิ บั เขาต่างจากคนอืน ้ งเฟยทีสร
่ ้างบ ้าน
อยูใ่ นภูเขาตะวันตกก็ชอบลูกสาวของหยูไห่เหมือนกัน การเป็ น
 ่ บคนเช่นนี ย่้ อมมีประโยชน์ไม่มโี ทษ วันนึ งเขาอาจจะได ้ใช ้
เพือนกั
ความช่วยเหลือจากหยูไห่ก็ได ้

ในตอนแรกเขาก็ไม่อยากร ับเงินทีหยู ่ ไห่จะใช ้ซือที

้ ดิ่ น ต่อมา
หลังจากหยูไห่ได ้อธิบายเหตุผลกับเขา เขาจึงร ับมานิ ดหน่ อยพอ
่ นสาหร ับทีอยู
เป็ นพิธ ี ราคาทีดิ ่ อ
่ าศัยในหมู่บ ้านนั้นตามาตั
่ ้ ต ้น
งแต่
แล ้ว แถมหัวหน้าหมู่บ ้านก็จงใจลดราคามากขึน้ มันจึงเกือบ
เหมือนได ้เปล่าเลย หยูไห่บอกว่าเขาจะจาความเอือเฟื ้ ้อครงนี
้ั เอาไว
้ ้

เวลาผ่านไป ทันทีทช่ ี่ วงเก็บเกียวในฤดู

่ ใบไม้รว่ งผ่านพ้นไปและฤดู
หนาวก็มาเยือนอย่างเงียบๆ ทุกคนในหมู่บ ้านตงชานเริมกั ่ กตุน
อาหารและฟื นสาหร ับฤดูหนาว เนื่ องจากภัยแล ้งทีรุ่ นแรงในภาค
ตะวันออกเฉี ยงเหนื อและการทีไม่ ่ สามารถเก็บเกียวธั
่ ญพืชได ้ ทา
ให ้ส่งผลกระทบต่อราคาของธัญพืชในภาคเหนื อ ราคาของข ้าวขัด
่ งขึน้ ขนาดราคาของธัญพืชหยาบ
สีแล ้วกับแป้ งขาวก็เอาแต่เพิมสู
่ นเล็
ก็ยงั เพิมขึ ้ กน้อยเมือเที
่ ยบกับปี ทีแล่ ้ว

่ าธุรกิจอยูท
ลูกชายคนโตของหัวหน้าหมู่บ ้านทีท ี่ นมั
่ อื ่ กจะส่งข่าว
กลับมาว่าภัยแล ้งส่งผลกระทบต่อภาคตะวันออกเฉี ยงเหนื อมาก
 ่ ด แม้วา่ ฮ่องเต ้จะทรงจัดสรรเงินมาบรรเทาภัยพิบต
ทีสุ ั แิ ล ้วก็ตาม
ิ่ พวกชาวบ
แต่สงที ่ ้านได ้ร ับจริงๆนั้นไม่เพียงพอทีจะช่่ วยให ้พวกเขา
ผ่านฤดูหนาวอันแสนขมขืนไปได ่ ้ คนในภาคตะวันออกเฉี ยงเหนื อ
กับญาติทอื ี่ นเก็
่ บข ้าวของและหนี ไป ผูล้ ภั ี ้ ยเริมปรากฏตั
่ ้ กหน
วขึนทุ
ทุกแห่ง

สถานการณ์ในหมู่บ ้านตงชานยังดีอยู่ แม้วา่ จะมีฝนตกน้อยในช่วง

ั ก็สม่าเสมอกว่าและมีผลกระทบต่อพืชน้อยกว่า
ฤดูร ้อน แต่มน

่ ไซตีอาเล็
วันทีหยู ้ ่
กของเสียวเฉ่ าแต่งงานมาถึงโดยไม่รู ้ตัว วันก่อน
แต่งงานญาติและเพือนทุ ่ กคนของนางมาเพือเพิ่ มสิ่ นสอดของนาง
่
แม้วา่ หยูไห่จะเกลียดนางจาง แต่ยงั ไงเขาก็เป็ นพีชายของหยู ไซตี ้
ดังนั้นเขาจึงไม่สร ้างปัญหาในวันแต่งงานของนาง

่ นก่อนหยูไห่พาลูกสาวคนเล็กเข ้าเมือง เขาอยากซือก

เมือวั ้ าไลเงิน
่
ให ้น้องสาวของเขา แต่เขาไม่เชือความสามารถในการเลื อกของดีๆ
่
ของตัวเอง จึงได ้พาเสียวเฉ่ าไปกับเขาด ้วย
 ่
เสียวเฉ่ าไม่ได ้รู ้สึกไม่ดต
ี อ ่ อาเล็กผู ้อ่อนแอและใจดีของเธอ พูดกัน
่
ว่าครอบคร ัวทีอาของเธอก าลังจะแต่งงานเข ้าไปนั้นมีฐานะความ
เป็ นอยูท ี่ และนางจางทีในใจมี
่ ดี ่ แต่ลก ู ชายคนเล็กก็ไม่ได ้เตรียม
สินสอดมีคา่ เอาไว ้ให ้นางอย่างแน่ นอน ตอนทีผู ่ ห้ ญิงโบราณ
แต่งงาน สินสอดของพวกนางจะแสดงถึงระดับความสาคัญทีพวก ่
เขามีให ้นาง มันยังแสดงถึงทียื ่ นของนางในครอบคร ัวของสามีด ้วย

นอกเหนื อจากกาไลคูม ่
่ งั กรและหงส ์เพลิงแล ้ว เสียวเฉ่ าก็ยงั เลือก
ปิ่ นปักผม 1 คูแ่ ละต่างหูปะการ ังแดงอีก 1 คูด ่ ้วย แม้วา่ เมืองถังกูจ่ ะ
่
อยูใ่ กล ้ทะเลแต่เครืองประดั บปะการ ังก็ยงั มีราคาแพงอยูด ่ ี ต่างหู
ปะการ ังแดง 1 คูร่ าคามากกว่ากาไลมังกรและหงส ์เพลิงกับปิ่ นปัก
ผมรวมกันซะอีก แต่เงินไม่กสิ ี่ บตาลึงก็ไม่สะเทือนฐานะการเงินของ
ครอบคร ัวหยูในตอนนี ้

หลังจากคิดแล ้วพวกเขาก็ไปทีร่ ้านข ้างๆร ้านทีเคยเป็

่ นร ้านแตงโม
้ ทชาวไร่
และเลือกผ้าอีกหลายผืน ทุกผืนเป็ นผ้าเนื อดี ี่ ชาวนาไม่
กล ้าสวมใส่ แม่บญุ ธรรมของเธอพูดว่าผูห้ ญิงทีแต่ ่ งงานแล ้วควรมี
่ ้นหีบสินสอดของพวกนาง
ผ้าเก็บเอาไว ้หลายๆผืนทีก
 ่
ขณะทีพวกเขาอยู ใ่ นเมืองถังกู่ หยูไห่กบั ลูกสาวของเขาก็ได ้พบกับ
้ ยทีดู
พวกผู ้ลีภั ่ กระเซอะกระเซิงบางคน ผู ้พิพากษาเขตคนใหม่ได ้
สร ้างเพิงง่ายๆไว ้นอกเมืองให ้พวกเขา พวกเขากินข ้าวต ้มทีได ่ ้ร ับ
บริจาคมา ฤดูหนาวในภาคเหนื อนั้นยาวนาน เสียวเฉ่ ่ าจึงสงสัยว่า
พวกเขาจะมีชวี ต ่
ิ รอดผ่านฤดูหนาวทียาวนานไปได ้รึเปล่า

หยูไห่ยน ื อยูท ี่ ายผูล้ ภั

่ ค่ ี ้ ยเป็ นเวลานาน เขามองดูคนพวกนั้นอย่าง
ละเอียด ดูเหมือนกาลังค ้นหาอะไรบางอย่าง เสียวเฉ่ ่ าคิดว่าพ่อของ
เธอรู ้สึกสงสารเห็นใจพวกผู ้ลีภั ้ ย เธอจึงซือหมั
้ ่นโถวธัญพืชหยาบ
และขอให ้ร ้านหมั่นโถวเอามาส่งให ้ ไม่ใช่วา่ เธอไม่สามารถซือหมั ้ ่น
โถวแป้ งสาลีได ้ แต่เธอเข ้าใจว่าการให ้อาหารทีหรู ่ หราเกินไปอาจ
ก่อให ้เกิดผลกระทบตามมาได ้

้ ผู ้ลีภั
ในเวลานี มี ้ ยอยูน ื่
่ อกเมืองถังกูไ่ ม่มากนัก หยูไห่ยนหมั่นโถว
ให ้กับทุกคนและได ้ร ับคาขอบคุณมากมาย เสียวเฉ่ ่ าสังเกตเห็นว่า
พ่อของเธอจะถามถึงหลิวหูเ่ ป็ นระยะ หลิวหูเ่ ป็ นใคร ? ทาไมพ่อของ
เธอถึงสนใจคนๆนี มากนั ้ ก?
ระหว่างกินอาหารเย็นทีบ ่ ้าน หยูไห่ก็ถอนหายใจและพูดถึงพีสาว ่
ของเขาทีแต่่ งงานออกไปอยูท ี่
่ ภาคตะวั ่
นออกเฉี ยงเหนื อ ” พีสาวที ่
โชคร ้ายของข ้าไม่ได ้ส่งจดหมายมาหาข ้าหลายวันแล ้ว ข ้าไม่รู ้ว่า
สถานการณ์ทหมู ี่ ่บ ้านท่านพีเป็
่ นยังไงบ ้าง จะเป็ นเหมือนผู ้ลีภั
้ ยพวก
นั้นทีไม่
่ มท ี่ เปล่า…… “
ี ไปรึ

นางหลิวปลอบเขาอย่างอ่อนโยน ” อย่าห่วงเลย ผู ้ลีภั ้ ยพวกนั้นไม่มี

ญาติพาพวกเขาไป หมู่บ ้านตงชานเป็ นบ ้านเกิดของพีสาวของ ่
่
ท่าน ท่านพีเองก็ เป็ นน้องชายของนาง ถ ้านางอยูไ่ ม่ได ้จริงๆ นางก็
จะกลับมาเอง “

่
หยูไห่สา่ ยหน้าช ้าๆและพูดว่า ” เจ ้าก็รู ้ว่าพีสาวของข ้าเกลียดนาง
จางจนเข ้ากระดูกดา ต่อให ้ต ้องขอทานอยูข ่ ้างนอก ท่านพีก็่ จะไม่
กลับบ ้านหรอก ถึงข ้าจะส่งจดหมายไปบอกท่านพีว่่ าเราแยกบ ้าน
่ ภั
กับพวกเขาแล ้ว แต่ข ้าก็กลัวว่าท่านพีจะลี ้ ยไปทีอื
่ นเพื
่ อจะได
่ ้ไม่
สร ้างให ้ปัญหาให ้กับข ้า…… “
” ไม่น่าจะเป็ นอย่างนั้นนะ ถ ้าเป็ นข ้า ข ้าจะเลือกไปทีๆคุ
่ ้นเคย
่
เพือให ี่
้ลูกๆลาบากน้อยลง บางทีพสาวของท่ ่
านพีอาจจะก าลัง
่
เดินทางมาก็ได ้ ! ” พีสาวของสามี มล ี ก
ู 3 คนและคนเล็กก็อายุ
มากกว่าฉี โตวแค่ปีเดียวเท่านั้น นางจะไม่เพิกเฉยต่อลูกๆเพือ ่
์ ของตัวเองหรอก
ศักดิศรี

่
เสียวเฉ่ ่
าคิดและถามว่า ” ท่านพ่อคะ สามีของท่านป้ าชือหลิ
วหู่
เหรอคะ ? “

้ ค่
หยูไห่พยักหน้า เธอเดาถูก วันนี ที ่ ายผูล้ ภั
ี ้ ยพ่อของเธอตามหา
ข่าวของครอบคร ัวป้ าของเธอนี่ เอง

ค่าคืนทีไม่
่ มก ี ารพูดคุยสนทนาได ้ผ่านไป วันต่อมาเป็ นวันเพิม ่
สินสอดของหยูไซตี ้ เดิมทีหยูไห่ตงใจจะให
้ั ้ของแล ้วกลับบ ้าน แต่
ผูค้ นมากมายมาเพิมสิ ่ นสอดให ้แค่เพราะความสัมพันธ ์ของเขา
กับหยูไซตี ้ เมือเขาเจอคนนึ
่ งเขาก็ต ้องคุยด ้วยสักหนึ่ งนาที และเมือ
่
เจออีกคนเขาก็ต ้องคุยด ้วยอีก เขาก็เลยไม่อาจหนี ไปไหนได ้
ผ้าเช็ดหน้าของหยูไซตีถู้ กมอบให ้กับผูห้ ญิงทีแต่
่ งงานแล ้วของ
หมู่บ ้าน ทุกคนมารวมตัวกันรอบๆห ้องทางด ้านตะวันออกของบ ้าน
และแสดงความยินดีกบั นาง หยูไซตีหน้ ้ าแดง นางก ้มหน้าลงอย่าง
้
เขินอายและยิมอายๆออกมาเป็ ้ั
นครงคราว

สินสอดของนางอยูใ่ นห ้องใหญ่ และมีทงหมด ้ั 6 หีบ สาหร ับ

หมู่บ ้านชาวประมงแล ้วนี่ ค่อนข ้างดีเลยทีเดียว แม้วา่ นางจางจะร ัก
เงิน แต่ยงั ไงนี่ ก็เป็ นลูกสาวของนาง นางจึงไม่งกกับสินสอด
นอกเหนื อจากของหมันที ้ ครอบคร
่ ัวผู ้ชายให ้มากับสินสอด 6 หีบ
่ น 10 ตาลึงและซ่อนเงิน 6 ตาลึง 6 เฉี ยนเอาไว ้
แล ้ว นางยังเพิมเงิ
เป็ นเงินมงคลในสินสอดอีกด ้วย

ตอนทีหยู ่ ไห่มาเพิมสิ่ นสอดนางจางก็ไม่ได ้ออกไป พอเขากลับไปที่

ลานบ ้าน ทังหญิ้ ่ งงานแล ้วทุกคนก็รบี เข ้ามา
งสาวและผูห้ ญิงทีแต่
่ ยวเมิ
หลีเสี ่ ่ อนสนิ
งเพื ่ ทของหยูไซตีพู ้ ดติดตลกด ้วยรอยยิมว่
้ า ” ไซตี ้
ดูของทีพี ่ รองของเจ
่ ้าเอามาให ้ซิ ห่อใหญ่มากๆ ! “

่ งงานแล ้วซึงมี
ผูห้ ญิงทีแต่ ่ ใบหน้ากลมอีกคนพูดขึนว่ ้ า ” ข ้าแน่ ใจว่า
่ บ
มันต ้องไม่แย่แน่ ๆ มีแค่ 2 ครอบคร ัวในหมู่บ ้านตงชานทีอยู ่ ้านอิฐ
 ่ ้าไห่ก็เป็ นหนึ่ งในนั้น ! บ ้านของพวกเขาเหมือนบ ้านเศรษฐี
และพีต
ในเมืองเลย มีขอบโค ้งทังสี ้ มุ่ มเลยด ้วย ! ดูไปแล ้วสวยมากๆ ! “

่ ยวเมิ
หลีเสี ่ ่
งพยั ้ า ” ใช่ ! ใช่ ! เขาว่าแค่บริเวณ
กหน้าและพูดยิมๆว่
่
สนามก็เป็ นทีหลายหมู ่ ้าไห่ทาเงินได ้เยอะจากการขายผักที่
่แล ้ว พีต
ปลูกในสวนของเขา ปี หน้าเขาต ้องมีรายได ้มากกว่าปี ทีแล ่ ้วแน่ ๆ ! “

่ งงานแล ้วคนหนึ่ งซึงอิ

ผูห้ ญิงทีแต่ ่ จฉาความสาเร็จของพวกเขา
อย่างเห็นได ้ช ัดก็เบะปากและพูดว่า ” มีเงินก็ไม่ได ้หมายความว่าจะ
เต็มใจยกให ้คนอืนนะ่ ่ ผ้าเก่าๆนั่นซิ ไม่รู ้ด ้วยซาว่
! เฮ้ ดูหอ ้ าผ้าเก่า
แค่ไหน ! ขนาดห่อผ้ายังไม่อยากจะเสียเงินซือเลย ้ แล ้วของข ้างใน
จะดีขนาดไหนเชียว ? “

นางจางยืนเงียบอยูข
่ ้างหลังฝูงชนโดยไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา
ทันใดนั้นสีหน้าของนางก็เปลียนเป็
่ ้
นร ้ายกาจ นางก ้าวเข ้ามายิมให ้
่ ต
พวกผู ้หญิงทุกคนทีอยู ่ รงนั้นและพูดเสียงดังว่า ” ไซตี ้ ดูของทีพี
่ ่
รองของลูกเอามาให ้กันเถอะ !! “
เสียงของนางสะเทือนแก ้วหูของคนทีอยู ่ ใ่ นห ้อง ขนาดพวกผู ้ชาย
ในลานบ ้านก็ยงั ได ้ยินอย่างชัดเจน ตอนแรกนางจางคิดว่าหยูไห่
จะต ้องเกลียดนางอย่างทีสุ่ ดจากสิงที
่ นางท
่ า ดังนั้นเขาจะไม่สง่ ของ
ดีมาให ้อย่างแน่ นอน นางอยากให ้พวกชาวบ ้านรู ้ว่าหยูไห่รารวย ่
แล ้วดูถก
ู ครอบคร ัวของตัวเอง มาดูกน ้
ั ซิวา่ หลังจากนี เขาจะท าตัว
ยังไง

นางเปิ ดผ้าเก่าๆนั่นออกอย่างรวดเร็ว และผ้าทอสีแดง, สีฟ้า, และ

ลายดอกไม้ข ้างในก็ถก ู เผยออกมา มันมีอย่างน้อย 5-6 ผืนที่
่ งงานแล ้วคนหนึ่ งอุทานออกมาและหยิบผ้า
แตกต่างกัน ผู ้หญิงทีแต่
้ พนสี
ฝ้ ายเนื อดี ื ้ ฟ้าลายดอกไม้สแี ดงขึนมาและพู
้ ดว่า ” ว ้าว ! นี่ มัน
ผ้าพิมพ ์ลายนี่ ! “

่ ยวเมิ
” ให ้ข ้าดูหน่ อยสิ ให ้ข ้าดูหน่ อย !! ” หลีเสี ่ ่ ยดเข ้ามาและ
งเบี
เอามือแตะ นางพูดโดยไม่มค ี วามอิจฉาเลยว่า ” ของจริงด ้วย !
สัมผัสแบบนี ้ ลวดลายแบบนี …… ้ ้ั แล
ครงที ่ ้วทีข
่ ้าอยูใ่ นร ้านขายผ้า
และเจอผ้าฝ้ ายเนื อดี้ สัมผัสมันยังไม่ดเี ท่าอันนี เลย้ ! ผ้า 1 ฉื่ อ
(ราวๆ 1 ฟุต) ราคา 50 อีแปะ ! ผ้าผืนนี อย่ ้ างน้อยก็ 6 ฉื่ อ ถ ้าทา
ดีๆเจ ้าจะตัดชุดได ้ 1 ชุด แถมยังเหลืออีกด ้วย “
 ้ 6 ผืน ทุกผืนยาว 6 ฉื่ อ…… อย่างน้อยก็ 4-5
” จุๆ๊ ! ผ้าฝ้ ายเนื อดี
ตาลึง พีต ่ ้าไห่ใจกว ้างมากๆ ! ” ผูห้ ญิงหน้ากลมลูบผ้าผืนหนึ่ งอย่าง
เบามือและไม่อยากจะปล่อยมันเลย

หยูไซตียั้ งคงมองจากด ้านข ้างและยิมพร ้ ้

้อมมีนาตาคลอ นางหัน
้
หลังให ้พวกผู ้หญิงและใช ้ผ้าเช็ดหน้าซ ับนาตาเบาๆพร ้อมกับคิดว่า
่
‘ พีรองยั ่
งคงเป็ นพีรองที
ห่่ วงใยข ้าอยู…่ …‘

หลีเสี่ ยวเมิ
่ ่
งมองผ่ ้
านผ้าทุกชินและทั นใดนั้นกล่องไม้ทประณี
ี่ ต
สวยงามก็หล่นลงมาจากผ้าชินในสุ ้ ่
ด ด ้วยสายตาทีแหลมคมและมื อ
ทีว่่ องไว นางจับมันเอาไว ้ได ้อย่างรวดเร็ว เมือมองไปที
่ ่ อง
กล่
่
แกะสลักทีสวยงามนี ้ นางก็รู ้ว่าของข ้างในจะต ้องเป็ นของมีคา่ ถ ้า
พวกมันแตกหักขึนมา ้ นางไม่มป ี ัญญาจ่ายแน่ ๆ !
” นี่ อะไรน่ ะ ? ” พวกผู ้หญิงทุกคนเข ้ามามุงดูกล่องในมือของหลี่
่
เสียวเมิ ่ ้วยความอยากรู ้
งด

้ั แล
” ข ้ารู ้ ! ครงที ่ ้วข ้าเข ้าไปในเมืองและเดินแยกกับครอบคร ัว ข ้า
่
เดินไปทีเขตตงเฉิ ่ บ ้านหรูๆสวยๆน่ ะ ทีนั
งทีมี ่ ่ นมีร ้านขาย
่
เครืองประดั ่
บทีใหญ่ ทสุ ี่ ดและหรูหราทีสุ
่ ดอยู่ ผูห้ ญิงคนหนึ่ งสวมชุด
ผ้าไหมกับผ้าแพรออกมาจากข ้างใน และสาวใช ้ของนางก็ถอื กล่อง
้
แบบนี ออกมากล่ ี่
องนึ ง ข ้าแอบถามถึงต่างหูทราคาถู ่ ดในร ้าน
กทีสุ
ราคามันตังหลายต้ ่ ดคือลูกสาวคนเล็กของ
าลึงแน่ ะ !! ” คนทีพู
หัวหน้าหมู่บ ้าน นางอ่อนกว่าหยูไซตี ้ 1 ปี และกาลังจะแต่งงานใน
เดือนหน้า

่ ยวเมิ
มือของหลีเสี ่ ่ ถื
งที ่ อกล่องอยูส ่ ั กน้อย เกือบไปแล ้ว ! โชคดี
่ นเล็
่ ตก !
ทีไม่

่
” เสียวเมิง่ เปิ ดดูเร็ว ! ” ลูกสาวคนเล็กของหัวหน้าหมู่บ ้านเร่งอย่าง
่
ตืนเต ้น
 ู่ นึ่ งราคาไม่กเงิ
” จะดูอะไรกัน ? ก็แค่ตา่ งหูคห ี่ น มีอะไรให ้พูดถึง
่ นว่าหยูไห่ไม่เสือมเสี
นักหนา ! ” เมือเห็ ่ ย นางจางก็ทาหน้างอ
เหมือนม้าหมากรุก นางเอือมมื้ อดึงกล่องออกจากมือของหลีเสี ่ ยว่
เมิง่
 ตอนที่ 222 ฤดู ใบไม้ผลิ
https://novel-lucky.com

ลูกสาวคนเล็กของหัวหน้าหมู่บ ้านคว ้ากล่องเอาไว ้อย่างรวดเร็วและ

เปิ ดมันออก นางร ้องออกมาว่า

” ว ้าว ! กาไลคูม
่ งั กรหงส ์เพลิง ! ดูรายละเอียดบนมังกรกับหงส ์
เพลิงสิ เกือบเหมือนของจริงแน่ ะ ! “

นางจางคว ้ากาไลมาและชงน ่ ั าหนั

้ กบนมือของนาง พวกมันแข็งและ
่ ้ทากาไลคูน
หนักพอสมควร เงินทีใช ้ ้องประมาณ 3-4 ชงแน่
่ ีต ่ั !
ของขวัญราคาแพงแบบนี ต ้ ้องถูกนาออกไปอย่างระมัดระวังเพือ ่
่
ไม่ให ้คนอืนขโมยมั
นไปได ้โดยสะดวก

่ ยวเมิ
หลีเสี ่ ่ บเอาปิ่ นเงินคูห
งหยิ ่ นึ่ งออกมาจากกล่องเครืองประดั่ บ
แล ้วพูดกับหยูไซตีว่้ า ” ดูนี่สิ ปิ่ นนี มี
้ ดอกบัวคูท ี่ ้านบนด ้วย
่ ด
ดอกไม้บานเต็มที่ หมายความถึงบุปผางามพระจันทร ์เต็มดวง เป็ น
คาอวยพรให ้มีชวี ต ่
ิ แต่งงานทีงดงามดั ่
งดอกไม้ และกลมเกลียว
เหมือนพระจันทร ์เต็มดวง ปิ่ นอันนี หนั ้ กพอควรเลยนะ ต ้องทาจาก
เงินแข็งแน่ ๆ โอ๊ย……ข ้าล่ะอิจฉาเจ ้าจริงๆ ข ้าไม่โชคดีเหมือนเจ ้าที่
ี่
มีพรองใจดี แบบนี ้ “
” ต่างหูคน ้ สดใสเหมาะกับงานรืนเริ
ู่ ี ดู ่ งนะ สีแดงเหมาะกับเวลานี ้
พอดีเลย ไซตี ้ พรุง่ นี เจ
้ ้าควรใส่ตา่ งหูคน ้
ู่ ี ในงานแต่
งงานนะ ! ”
แม่บ ้านคนหนึ่ งทีมี่ ใบหน้ากลมเอาต่างหูปะการ ังแดงไปเทียบกับ
ใบหน้าของหยูไซตีเพื ้ อดู
่ วา่ มันดูเป็ นยังไง เจ ้าสาวคนใหม่แต่งตัว
ด ้วยชุดเจ ้าสาวสีแดงตังแต่้ หวั จรดเท ้าทังชุ ้ ดและคลุมด ้วยผ้าคลุม
หน้าสีแดง รวมกับต่างหูสแี ดงคูน ้ ้วจะดูน่าร ักและเป็ นมงคลมาก
่ ี แล
ในวันพรุง่ นี ้ !

ลูกสาวคนเล็กของหัวหน้าหมู่บ ้านยิมและพู ้ ดอวดประสบการณ์และ

ความรู ้ของตัวเองว่า ” สะใภ ้ตระกูลหวัง เจ ้ารู ้อะไรบ ้างเนี่ ย ? ! นี่ ทา
่
จากปะการ ังแดง พีสะใภ ่
้สีของข ้าก็มต ี า่ งหูคน ่ าจากปะการ ังแดง
ู่ ึ งทีท
เหมือนกัน แต่มน ้
ั ไม่ได ้ใช ้วัสดุมากเท่านี และสี ก็ไม่ดเี ท่านี ้ แต่ถงึ
อย่างนั้นมันก็ราคาประมาณ 10 ตาลึงแล ้ว ! ต่างหูปะการ ังแดงคูน ่ ี้
ต ้องราคามากกว่าอย่างน้อย 2 เท่าของพีสะใภ ่ ้ของข ้าแน่ นอน ! “
 ้
ใครจะคิดว่าเด็กสาวคนนี จะสายตาแหลมคม ี่
แต่พชายคนโตของ
่
นางรารวยขณะที ่ ชายอี
พี ่ กคนก็เป็ นเลขาของผูพ ้ พ ิ ากษาเขต !
จากอิทธิพลของพวกเขาจะเห็นได ้ว่านางมีโลกทีกว ่ ้างกว่าเมือ ่
เทียบกับเด็กสาวชาวบ ้านคนอืนๆ ่ ! เมือนางจางได
่ ้ยินเข ้า นางก็รบี
่
เก็บเครืองประดั ้
บทังหมดลงไปในกล่ องเล็กและอุมมั ้ นไว ้แนบอกราว
กับกลัวคนจะเอามันไปจากนาง นางพูดกับลูกสาวคนเล็กว่า ” ไซตี ้
้
ของพวกนี แพงมาก ้ นวันงาน เราจะ
แม่จะเก็บเอาไว ้ให ้เอง พรุง่ นี เป็
้ นสินสอดลูก มีเครืองประดั
ใช ้ของพวกนี เป็ ่ บพวกนี ้ สามีของลูก
ึ้
จะต ้องมองลูกดีขนแน่ ๆ!“

ี่ กโกงกลับคืนมาแล ้ว แต่ใน
แม้วา่ พวกเขาจะได ้เงินส่วนใหญ่ทถู
อนาคตก็จะมีการใช ้เงินอีกมาก ไม่วา่ นางจะร ักลูกสาวมากแค่ไหน
นางก็ไม่สามารถให ้เงินลูกถึงสิบกว่าตาลึงเป็ นค่าสินสอดได ้หรอก
ลูกชายคนรองของตระกูลหยูยงั มีจต ิ สานึ กและไม่ลมื น้องสาวของ
เขา

่ เงี
นางหลีที ่ ยบอยูต ่ ลอดแอบออกจากห ้องตะวันออกและดึงหยูต ้า
ชานไปบริเวณทีเงี ่ ยบสงบของลานบ ้าน นางบ่นเบาๆว่า ” ทาไมต ้า
ไห่ทาแบบนี ้ ? เขาพยายามแย่งความสนใจจากเจ ้าในฐานะพีชาย่
้
งันเหรอ ?
ส่งของขวัญราคาหลายสิบตาลึงมาให ้ลูกสาวของศัตรูงา่ ยๆเลยเนี่ ย
นะ นี่ มันบ ้าหรือโง่เนี่ ย ? “

หยูต ้าชานก็ได ้ยินเสียงในห ้องขณะทีอยู ่ ใ่ นลานบ ้านเหมือนกัน เขา

้
ทังโกรธและรู ้สึกไม่ดเี อามากๆ พอได ้ยินคาพูดของนางหลีเขาก็ ่ ตบ
หน้านางแรงๆไปหนึ่ งที ” เจ ้าหมายความว่ายังไง ‘ ลูกสาวของศัตรู
‘ ? ไซตีคื้ อน้องสาวแท ้ๆของเขานะ แล ้วก็เป็ นน้องสาวของข ้าด ้วย !
เจ ้านี่ มันปากเสียจริงๆ ถ ้าไม่มอ
ี ะไรดีๆจะพูดก็ไม่ต ้องพูด เย็บปากไป
ซะ !! พวกเขาจะส่งของขวัญอะไรมาให ้ก็ไม่ใช่ธรุ ะกงการอะไรของ
่
เจ ้า ! เราไม่ได ้แยกครอบคร ัว เงินทีหามาได ้ก็อยูท ี่ านแม่หมด ไม่
่ ท่
มีใครกล่าวหาเราทีให ่ ้แค่ดอกติงเซียงเงินคูเ่ ดียวหรอก ! “

นางหลีไม่่ ใช่คนทีถู ่ กตีแล ้วจะนั่งเฉยๆ นางจึงระเบิดลงทันที นางหลี่

่ มไปด ้วยไขมันของนางและโวยวายเสียงแหลมปรีดโดย
เท ้าเอวทีเต็ ๊
้
ไม่สนใจว่าจะทาเสียงดังแค่ไหน ” หยูต ้าชาน ไอ ้คนขีขลาดตาขาว
!! ถ ้ามีแรงมากนักก็ไประบายออกตอนออกไปข ้างนอก ตบตีเมีย
มันไม่ใช่ลก ู ผูชาย
้ !! ถ ้าอับอายมากก็ไปหาเงินมาเยอะๆซิ ! เจ ้ามัน
ทาเป็ นอยูอ ่ ย่างเดียวนั่นแหละ คือใช ้ไอ ้เรือประมงโทรมๆนั่น แต่ก็ยงั
 ่ างานอยูท
หาเงินได ้ไม่เยอะ เก่งสู ้ลูกชายเราทีท ี่ าเรือไม่ได ้ด ้วยซา้
่ ท่
!“

หญิงชาวบ ้านสองสามคนรีบเข ้าไปไกล่เกลีย่ แต่นางหลีไม่่ ใช่คนที่

จะฟังคนอืน่ ยิงกรี
่ ดร ้องนางก็ยงมี
ิ่ พลัง แต่หลังจากนางจางออกมา
จากห ้องและจ ้องนางเท่านั้นแหละ นางหลีก็
่ หยุดทันที นางกลัวแม่
ี่ ความกล ้าขนาดฆ่าคนได ้อย่างมาก
สามีทมี

่
นอกจากเรืองเล็ กๆนั่นแล ้ว งานแต่งงานของหยูไซตีในวั ้ นต่อมาก็
่ ครอบคร ัวของสามีของนางล ้วนเคยได ้ยินชือของหยู
ราบรืนดี ่ ไห่
ทุกคนรู ้ว่าเขามีความสัมพันธ ์กับท่านผูต้ รวจการจากราชสานัก
และยังทางานกับตระกูลโจวทีเป็ ่ นตระกูลพ่อค ้าหลวง ด ้วยเหตุนีทาง
้
ฝ่ ายสามีของหยูไซตีที ้ เคยดู
่ ถกู ตระกูลหยูก็ทาตัวสุภาพกับพวกเขา
มาก โดยเฉพาะอย่างยิงกั ่ บหยูไห่ทเป็ี่ นพีชายรองของนาง
่ เจ ้าบ่าว
่
ยังเรียกเขาว่า ” พีรอง ่
” ด ้วยท่าทางทีเคารพมากกว่ าตอนพูดกับ
่
พีชายตั วเองซะอีก

้ งงาน หิมะแรกของปี ก็ตกลงมาอย่างไม่

ไม่นานหลังจากหยูไซตีแต่
่ ยๆโตขึน้ การอาศัยอยูใ่ น
คาดคิด ลูกในท ้องของฮูหยินฝางก็คอ
 ่ บ
บ ้านทีอยู ่
่ นครึงทางขึ ้ เขาทีมี
นภู ่ หม
ิ ะทาให ้นางเดินทางเข ้าออกได ้
ยาก ดังนั้นเสียวเฉ่
่ ่
าจึงเจรจากับพ่อแม่ของตัวเองเพือให ้แม่บญ
ุ
ธรรมอยูใ่ นบ ้านของพวกเขาได ้ในช่วงนี ้

ในตอนนี บ ้ ้านของพวกเขามีพนที ื ้ กว
่ ้างขวางขึนมาก
้ มีห ้อง 5 ห ้อง
่ ้างด ้วยอิฐซึงล
ทีสร ่ ้อมรอบด ้วยกาแพงแบ่งพืนที ้ ออกเป็
่ น 2 ส่วนคือ
ตะวันออกกับตะวันตก ตรงกลางเป็ นประตูรป ู พระจันทร ์ ทัง้
ครอบคร ัวอาศัยอยูใ่ นฝั่งตะวันออกทีมี ่ 3 ห ้อง ฝั่งตะวันออกนั้นมี 2
ปี ก ส่วนฝั่งตะวันตกจะมีห ้องคร ัวและห ้องขยะ ด ้านตะวันตกมี 2
ห ้องทีว่่ างอยูต่ ลอดในช่วงนี ้ แผนคือเก็บห ้องพวกนี เอาไว
้ ้ให ้หยูฮงั
ตอนแต่งงานมีครอบคร ัวของตัวเอง

่ ยวเฉ่
เมือเสี ่ าเสนอความคิดนี กั ้ บพ่อแม่ของเธอ ทังสองคนก็
้ ไม่มี
ปัญหาอะไร หลังจากติดต่อกันมาหลายเดือน ทังสองครอบคร ้ ัวก็
่ าครอบคร ัวทีสายเลื
สนิ ทกันยิงกว่ ่ ้ บ
อดเดียวกันซะอีก ฝางซือเจินกั
ภรรยาปฏิบต ั ก
ิ บั ลูกสาวคนเล็กของพวกเขาเหมือนเป็ นลูกสาวแท ้ๆ
ของตัวเอง แม้วา่ ตอนนี ฮู้ หยินฝางจะมีลก ู ของตัวเองแล ้ว นางก็
่
ไม่ได ้เปลียนท่ าทีทมีี่ ตอ ่
่ เสียวเฉ่ าเลยแม้แต่นอ้ ย
ทุกครงที้ั ฝางซื
่ ้
อเจินกลับมาจากเมืองหลวง เขามักจะมีของขวัญ
มากมายมาให ้พวกเขา ของขวัญพวกนี ไม่ ้ สามารถหาได ้แม้แต่ใน
เมืองประจาจังหวัด แต่ถงึ อย่างนั้นพวกมันก็ไม่ได ้มีคา่ มากมายอะไร
นัก แค่แปลกใหม่กว่าเท่านั้น เหตุผลก็งา่ ยมาก ฝางซือเจินรู ้ ้ว่าถ ้า
้
เขาซือของแพงๆมา ครอบคร ัวหยูจะไม่ยอมร ับพวกมันน่ ะซิ

่ อบุญธรรมของเธอเดินทางไปกลับจากเมือง
ตามปกติแล ้วยิงพ่
หลวง, เมืองประจาจังหวัด, และหมู่บ ้านตงชานมากเท่าไหร่
่
เครืองประดั ่
บของเสียวเฉ่ ิ่
าก็ยงมากขึ ้ านั้น กล่องเครืองประดั
นเท่ ่ บ
ของเธอจากหนึ่ งกล่องตอนนี เป็้ นสองกล่องแล ้ว และมีแนวโน้มจะ
กลายเป็ นสามกล่องในไม่ช ้า เธอทาอะไรไม่ได ้เลยเพราะพ่อบุญ
ธรรมของเธอคิดแต่จะเอาของขวัญกลับมาให ้เธอทุกครงที ้ั เขา
่
ออกไปข ้างนอก แล ้วเด็กผูห้ ญิงจะชอบอะไรล่ะ ? ถ ้าไม่ใช่
่
เครืองประดั ่ ้ทาเสือผ้
บก็ต ้องเป็ นของสวยๆทีใช ้ าใช่ไหม ?

่
เธอค่อนข ้างแน่ ใจว่าร ้านขายเครืองประดั
บทุกร ้านในเมืองหลวงและ
เมืองประจาจังหวัดจะต ้องคุ ้นเคยกับขุนพลฝางซือเจิน้ เกือบทุกๆ 2
เดือนชายร่างใหญ่คนนี จะเข ้ ่
้าไปในร ้านเครืองประดับและทาผูห้ ญิง
่ ใ่ นร ้านหวาดกลัว หลังจากนั้นเขาจะขอให ้ผู ้ช่วยร ้าน
ทุกคนทีอยู
่
แสดงเครืองประดั ่
บทีใหม่ ี่ ดเหมาะกับเด็กผูห้ ญิงอายุประมาณ 10
ทสุ
ขวบมากทีสุ่ ดให ้เขาดู แล ้วเขาก็จะซือของทั้ ้
งหมดกลั
บมาโดยไม่
ถามราคาเลยสักคา ผูช ้ ว่ ย 2 คนของเขาตอนนี กลายเป็้ นคนใช ้ที่
คอยจ่ายเงินให ้เท่านั้น……

หยูไห่เองก็ชอบเอาใจลูกสาวและมีความคิดคล ้ายๆกับฝางซือเจิน้
โชคดีทเสีี่ ยวเฉ่
่ าไม่ใช่เด็กผูห้ ญิงอายุ 10 ขวบจริงๆ ไม่งนทั ้ั งพ่
้ อ
แท ้ๆและพ่อบุญธรรมของเธอคงทาให ้เธอเสียคนจนไม่รู ้ผิดรู ้ถูกกัน
่
เลยทีเดียว ! เมือฝางซื อเจินกั้ บภรรยาได ้ฟังความคิดของเสียวเฉ่ ่ า
่
ทีจะให ้พวกเขาไปอยูท ่ บี่ ้านด ้วยกัน หลังจากคิดนิ ดนึ งทังคู
้ ก ่ ็ตอบ
ตกลง บ ้านครึงทางขึ่ ้ เขาไม่ใช่สถานทีที
นภู ่ ดี
่ ทจะให
ี่ ้ผูห้ ญิงท ้องอยู่
อาศัยในช่วงฤดูหนาว โดยเฉพาะอย่างยิงหลั ่ งจากหิมะตกลงมา
ถนนก็ลน ื่ เมือวานลู
่ กสาวของพวกเขาก็สะดุดล ้มลงไปในหิมะ โชค
ี่
ดีทเธอแต่ งชุดหนาๆเลยไม่เจ็บ ไม่งนฮู ้ั หยินฝางคงโทษตัวเองจน
ตาย

สองสามีภรรยามีคฤหาสน์อยูใ่ นเมือง แต่ถ ้าพวกเขาย ้ายเข ้าไปใน

เมือง พวกเขาก็จะอยูห
่ ่างจากลูกสาวของพวกเขาแล ้วก็จะมาหา
เธอไม่สะดวก ถ ้าพายุหม ่ ได ้ไปสองสามวัน แค่
ิ ะเข ้า รถม้าก็จะวิงไม่
ไม่ได ้เจอหน้าลูกสาววันเดียวก็คด ิ ถึงจะแย่แล ้ว อย่าพูดถึงสองสาม
วันเลย

้
ทังสองคนไม่ ใช่คนบอบบาง มันก็แค่ไปพักทีบ ่ ้านของครอบคร ัวหยู
ตอนฤดูหนาวก็เท่านั้น ถ ้าพวกเขากลัวคนนอกนิ นทา พวกเขาก็
ประกาศไปก็ได ้ว่าพวกเขาเช่าห ้องอยู่ ถ ้าฝางซือเจินพู ้ ดว่าเขา
อยากเช่าทีอยู่ อ่ าศัย แม้แต่หวั หน้าหมู่บ ้านก็ต ้องให ้เขาเช่าบ ้านของ
ตัวเองแม้วา่ ตัวเองจะไม่มท ี่ นให
ี อื ่ ้ไปก็ตาม

พวกเขาทาอย่างทีตกลงกั ่ น วันต่อมาสองสามีภรรยาพร ้อมด ้วยคน

ร ับใช ้ก็ย ้ายเข ้าไปอยูท ี่ ่ งตะวันตกของบ ้านหยู ฝั่งตะวันตกถูก
่ ฝั
ออกแบบให ้เป็ นพืนที ้ อยู่ อ ่
่ าศัยของครอบคร ัวเดียวที ่ นอิสระ มีปีก
เป็
2 ปี ก, ห ้องคร ัว 1 ห ้อง, และห ้องเก็บของ 1 ห ้อง ฝางซือเจินไม่ ้ มี
คนใช ้มาอยูท ี่ ่บ ้านตงชานกับเขามากนัก ดังนั้นพวกคนใช ้จึงได ้
่ หมู
ไปอยูท่ ปีี่ กตะวันตก ส่วนผู ้ช่วยสองคนของเขาก็ให ้อยูท ี่ ้องหนึ่ ง
่ ห
จากปี กตะวันออก
 ่ กั
หลีลี ่ บอูอ ๋
่ วินจะมาเป็ ้ั
นครงคราวในช่ ่
วงบ่ายเพือรายงานเรื ่
องของ
ท่าเรือให ้เขาทราบ ทาไมพวกเขาถึงเลือกช่วงบ่ายน่ ะเหรอ ? ก็
เพราะพวกเขาอยากมาชนกับช่วงอาหารเย็นและอาหารเช ้าของ
้ งไงล่ะ ฝางซือเจิน,
วันรุง่ ขึนยั ้ ภรรยาของเขา, และคนร ับใช ้ทีเหลื
่ อ
ต่างเคยชินกับการทีสองคนนี่ ้ กอยูด
พั ่ ้วย ดังนั้นตอนทีพวกเขาย
่ ้าย
มาจึงไม่ลม ่ ้ให ้พวกเขาด ้วย
ื เหลือทีไว

ฤดูหนาวเป็ นช่วงทีว่่ างสาหร ับหมู่บ ้าน โดยทัวไปทุ

่ กคนก็จะ
พักผ่อนอยูท่ บี่ ้านกัน นอกจากนี ในช่้ ้
วงนี ของปี ี ะไรให ้ทาที่
ก็ไม่มอ
ท่าเรือมากนัก ดังนั้นคนงานชวคราวทุ่ั กคนจึงพากันกลับบ ้าน ส่วน
คนงานประจา ( คนทีได ่ ้เงินเดือน ) ก็จะผลัดกันกลับไปพักผ่อนที่
บ ้าน การมีวนั หยุดพักผ่อนทีบ ่ ้านประมาณ 12 วันต่อเดือนนี่ มันดี
จริงๆ !

ครอบคร ัวหยูชอบชุมนุ มกันบนเตียงในช่วงฤดูหนาว ปี นี ก็ ้

เหมือนกัน พวกเขาไม่ได ้ทาเช่นนี เพื ้ อประหยั
่ ดฟื น เพราะทุกห ้องก็
่ ยงทังนั
ก่อไฟไว ้ทีเตี ้ ้น ทาไมพวกเขาทาเช่นนี ในห้ ่ มค
้องทีไม่ ี นอยูน
่ ่ะ
หรือ ? นั่นก็เพราะเสียวเฉ่
่ าให ้พ่อของเธอนาหีบไม้ 20 กว่าใบมาไว ้
 ิ ลงไป จากนั้นก็นาหีบใส่ดน
ในห ้องและใส่ดน ิ ไปไว ้บนเตียงแล ้วเพาะ
เมล็ดผักบางอย่าง เช่น ผักกาดหอม, โหยวมั่ยช่าย, กระเทียม,
่
กุยช่ายและอืนๆ…… ่
ถูกต ้องแล ้ว เสียวเฉ่ ากาลังพยายามปลูกผัก
นอกฤดู !

เตียงของครอบคร ัวหยูล ้วนหันหน้าเข ้าหาหน้าต่าง และหน้าต่างทุก

บานก็เป็ นกระจก ดังนั้นการปลูกผักบนเตียงจึงมีแสงสว่างเพียงพอ
่ อณ
เมือมี ุ หภูมท ี่
ิ เหมาะสม, ่ ยงพอ และเสียวเฉ่
แสงทีเพี ่ ้ ่
ายังใส่นาที
เจือจางนาหิ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไปด
์ ้ งเติบโตอย่าง
้วย ผักนอกฤดูพวกนี จึ
ดี ครอบคร ัวหยูไม่เคยขาดผักใบเขียวกินในช่วงฤดูหนาวทีเป็ ่ น
่
เวลาทีคนอื ่
นๆได ้แต่กลายร่างเป็ นกระต่ายแทะผักกาดขาวและหัว
ไชเท ้าเท่านั้น

ฮูหยินฝางทีได ่ ้ร ับการปกป้ องเอาอกเอาใจในทุกๆย่างก ้าวเนื่ องจาก

้
การตังครรภ ์ก็มผ ั ใบเขียวมากมายให ้กิน ดังนั้นฤดูหนาวทีนาง
ี ก ่
มักจะรู ้สึกว่ามันยาวนานและลาบากก็ผ่านไปโดยไม่ทน ั ได ้รู ้ตัว

หลังจากฉลองปี ใหม่กน ่
ั แล ้ว ครอบคร ัวหยูก็เริมสานเสื ่ อนที่
อฟางก่
้ นจะละลาย ปี ทีแล
พืนดิ ่ ้วพวกเขาสามารถขายผักได ้ราคาดีเพราะ
สามารถนาพวกมันออกไปสูต ่ 1 เดือน ปี นี เมื
่ ลาดได ้ก่อนคนอืนๆ ้ อ ่
มีประสบการณ์แล ้ว ครอบคร ัวหยูก็เตรียมสวนทังด ้ ้านหน้าและ
ด ้านหลังเอาไว ้ล่วงหน้าอย่างระมัดระวัง

้
สนามปี นี ใหญ่ ึ้
ขนกว่ ่ ้วหลายเท่า พืนที
าปี ทีแล ้ ด ่ ้านหน้ารวมกัน
ประมาณ 3-4 หมู่ ด ้านหลังก็ไม่ได ้เล็กไปกว่ากันเลย

่
ก่อนทีลมหายใจแรกของฤดู ่
ใบไม้ผลิจะมาถึง เสียวเฉ่ าก็ได ้โปรย
เมล็ดผักชนิ ดต่างๆลงบนพืน้ สาหร ับมะเขือเทศ, แตงกวา, และพริก
่
เธอได ้เริมเพาะพวกมันบนเตียงในปี กข ้างหนึ่ ง

สมาชิกทุกคนในครอบคร ัวหยูรวมทังฉี ้ โตวทีได

่ ้หยุดฤดูหนาวก็มี
ภารกิจเดียวทุกๆเช ้าเมือมี ่ แสงแดดมากๆ นั่นคือต ้องยกเสือฟางขึ
่ น้
้
ทังหมดและให ้ผักงอกใหม่ได ้อาบแสงอาทิตย ์ยามเช ้าอันอบอุน ่ เมือ่
่
พระอาทิตย ์เคลือนไปทางตะวั ่
นตกและอุณหภูมเิ ริมลดลง ทุกคนก็
่
ต ้องเอาเสือฟางมาคลุ มต ้นกล ้าพวกนั้นอย่างระมัดระวังอีกครง้ั ทุก
ครงที้ั เธอต
่ ้องทาเช่นนี ้ เสียวเฉ่
่ าก็ถอนหายใจออกมาอย่างเสียใจที่
้ มแี ผ่นพลาสติกบางๆให ้ใช ้ ไม่อย่างงันเธอจะสร
ยุคนี ไม่ ้ ้างเรือน
กระจกขนาดใหญ่ซงใช ึ่ ้งานง่ายกว่าเสือฟางมาก
่ !
แปลงผักของสวนตะวันตกแทบไม่ต ้องให ้คนของครอบคร ัวหยูไปที่
นั่นเลย สาวใช ้คนเก่งทังสองคนของ
้

ฮูหยินฝางรวมกับคนร ับใช ้คนอืนๆได ่ ้ร ับหน้าทีดู ่ แลแปลงผักทีนั่ ่น

เจินจูกบั หลิงหลงเกิดในตระกูลเซีย่ พวกนางจึงเก่งมากในการเป็ น
คนร ับใช ้ส่วนตัว แต่พวกนางไม่เคยดูแลแปลงผักมาก่อน อย่างไรก็
้ ต
ตาม ทังคู ่ า่ งก็เป็ นมือดีในการยกและคลุมเสือฟาง ่ ่
เมือพวกนาง
เห็นต ้นกล ้าเล็กๆงอกผ่านพืนดิ ้ นขึนมาคร
้ ้ั
งแรก ้
สาวใช ้ทังสองก็ ดี
ใจมากจนเอาไปคุยกับนายหญิงของพวกนางถึงครึงวั ่ น ทุกวันที่
้
ผ่านไป ต ้นกล ้าก็เติบโตสูงขึนและใหญ่ ึ ้ ความสุขในใจของพวก
ขน
นางก็มากขึนเช่ ้ นกัน…..
 ตอนที่ 223 การกลับมา
https://novel-lucky.com

่
เมือความอบอุ น
่ ของฤดูใบไม้ผลิมาถึง ผักใบเขียวของครอบคร ัวหยู
้
ก็พร ้อมขายแล ้ว เวลานี คนอื ่
นๆยังไม่ได ้หว่านเมล็ดผักลงบนดิน
ด ้วยซา้ ทีดิ
่ น 4 หมู่ในสนามด ้านหน้ามีผก ่ ระยะเวลา
ั ใบเขียวซึงมี
้
การเติบโตสันปลู ่
กเอาไว ้ โดยทัวไปผักใบเขียวส่วนใหญ่ต ้องใช ้
เวลา 20-40 วันในการเจริญเติบโต แต่ผลผลิตของครอบคร ัว

่
หยูใช ้เวลาแค่ 20 วันก็พร ้อมเก็บเกียวแล ้ว และนี่ อยูใ่ นช่วงหิมะตก
สองครง้ั

ในขณะทีส่่ วนทีเหลื
่ อของโลกกาลังฟื ้นจากความเงียบงันของฤดู
้
หนาว สนามทังหมดก็ ่ มันเป็ นภาพที่
เต็มไปด ้วยผักสีเขียวชอุม
ปลอบประโลมจิตใจของผูค้ น ฮูหยินฝางทีตอนนี ่ ้ ้องได ้ 8 เดือน
ท
และใกล ้คลอดแล ้วเดินเล่นในแปลงผักทุกวันโดยมือข ้างหนึ่ งหนุ น
หลังเอาไว ้และอีกข ้างก็ประคองทอ้ ง นางไม่เพียงแต่สามารถออก
กาลังกายได ้เท่านั้นแต่นางยังรู ้สึกมีชวี ต ้ อไหร่
ิ ชีวามากขึนเมื ่ ก็
่
ตามทีมองดู ต ้นไม้ทกี่ าลังเติบโต
ทุกเช ้าจะมีเกวียนหลายคันมาซือผั ้ กทีบ่ ้านตระกูลหยู ลูกค ้าส่วน
ใหญ่เป็ นครอบคร ัวทีร่ ารวยในเมื
่ อง ฤดูหนาวปี ทีแล ่ ้วร ้านเจินซิว
กาจัดคูแ่ ข่งได ้ด ้วยผักใบเขียวราดซอสหอยนางรมซึงราคาจานละ ่
5 ตาลึง เพราะตระกูลเหยามีผก ่ ทีแล
ั สดเมือปี ่ ้ว ชือเสี
่ ยงของพวก
เขาในเมืองจึงเพิมขึ ่ น้ ปี นี คนบางคนได
้ ้
้ค ้นพบว่าพวกเขาซืออาหาร
่
จากทีไหนและได ้เซ็นสัญญากับครอบคร ัวหยูเอาไว ้ล่วงหน้าแล ้ว
พวกเขากลัวว่าถ ้าพวกเขาไม่มาทาข ้อตกลงตังแต่ ้ เนิ่ นๆ ก็จะไม่มที ี่
เหลือให ้พวกเขาเป็ นลูกค ้า

ผักของครอบคร ัวหยูเจริญเติบโตได ้ดีมาก แต่ละต ้นแข็งแรงและ

งอกงาม พวกมันดูนุ่ มจนเหมือนจะบีบนาออกมาได้ ้ แต่ราคามันก็
ไม่ได ้ถูกเลย นอกจากร ้านเจินซิวกับตระกูลเหยาทีได ่ ้ราคาของปี ที่
่ นถึ
แล ้วในฐานะลูกค ้าเก่า ลูกค ้าใหม่ต ้องจ่ายเพิมขึ ้ ง 1 ใน 3 เพือ่
ผักพวกนี ้

แม้วา่ แปลงผัก 4 หมู่ของครอบคร ัวหยู แต่ละแปลงจะสามารถผลิต

ผักได ้ประมาณ 3 พัน 5 ร ้อยชง่ ั มันก็ยงั ไม่เพียงพอทีจะสนองความ
่
ต ้องการผักสดของเมืองได ้ ตามกฎของ ‘ มาก่อนได ้ก่อน ‘
 ่ ้าหาพวกเขาในฐานะ
ครอบคร ัวหยูได ้เลือกสิบครอบคร ัวแรกทีเข
ี่ ละครอบคร ัวไม่ได ้ซือผั
ลูกค ้าของปี โชคดีทแต่ ้ กมากเกินไปในทุกๆ
วัน ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถจัดหามาให ้ได ้ทังหมด
้

ลูกชายคนโตของตระกูลหลิวทีเป็ ่ นลุงของเสียวเฉ่ ่ าได ้แรงบันดาล

ใจจากการขายแตงโม เขาได ้ซือลากั ้ บเกวียนเป็ นของตัวเองและใช ้
เกวียนของเขาขนผักสดจากบ ้านน้องสาวของเขาไปทีเมื ่ องประจา
จังหวัดทุกๆสองสามวัน เนื่ องจากได ้ร ับความช่วยเหลือจากขุนพล
ฝาง เขาจึงสามารถหาลูกค ้าจากร ้านขายของชาของเมืองได ้
่
เมือไหร่ ่
ก็ตามทีเขาขี ่ ยนทีมี
เกวี ่ ผก ั อยูเ่ ต็มเข ้าไปในเมือง เขาก็ไม่
้ กต่อไป ทีเขาต
ต ้องรอให ้ลูกค ้ามาซืออี ่ ้องทาก็มแี ค่ไปทีร่ ้านขาย
ของชา ชงผั ่ ั กทังหมด
้ แล ้วร ับเงินก่อนทีจะเดิ่ นทางกลับ แม้วา่ เขา
จะได ้กาไรน้อยกว่าการขายในราคาตลาด แต่เขาก็ไม่ต ้องเหนื่ อย

่
หลิวเป่ ยไม่ใช่คนทีจะเอาเปรียบน้องสาวกับน้องเขยของตัวเอง ทัง้
่
สามคนโต ้แย ้งเรืองราคาขายส่ งอยูค ่ นจนในทีสุ
่ รึงวั ่ ดก็ตกลงราคา
กันได ้ พวกเขาจะขายผักให ้เขาในราคาเดียวกับทีขายให่ ้ร ้านเจิน
ซิว เดิมทีหลิวเป่ ยพยายามให ้พวกเขาขายผักให ้เขาในราคาทีสู ่ ง
กว่าอีก 8 ครอบคร ัวต ้องจ่าย แต่หยูไห่ปฏิเสธความคิดนั้นอย่าง
เด็ดขาด โชคดีทเขาเป็ี่ นแหล่งผักสดเดียวในเมืองประจาจังหวัด
 ้
แม้วา่ เขาจะขายทังหมดในราคาขายส่ งให ้กับร ้านขายของชา แต่
่
ราคาก็ยงั สูงกว่าราคาทีเขาจ่
ายไปมาก หลิวเป่ ยจึงสามารถทากาไร
ได ้หลายสิบตาลึงในแต่ละรอบ

่
สาหร ับการเก็บเกียวผักนั้น ครอบคร ัวหยูมงี านล ้นมือมากกว่าที่
พวกเขาจะทาได ้อีกครง้ั ดังนั้นพวกเขาจึงจ ้างหญิงสาวและแม่บ ้าน
่ ความละเอียดพิถพ
ทีมี ี ถ
ิ น ั มาช่วย ทุกวันพวกเขาจะได ้ค่าจ ้าง 20
อีแปะสาหร ับการทางาน 4 ชวโมง ่ั ่ อนเงิน 20 อีแปะนั้นชายที่
เมือก่
ร่างกายแข็งแรงกายาทีท ่ างานใช ้แรงงานหนักๆเท่านั้นจึงจะ
สามารถหาได ้ในหนึ่ งวัน

้ การก่อสร ้างท่าเรือเริมต
ตังแต่ ่ ้นขึน้ ความต ้องการแรงงานก็เพิมขึ ่ น้
อย่างต่อเนื่ อง เป็ นธรรมดาทีค่
่ าแรงก็จะค่อยๆเพิมสู ่ งขึน้ ผูใ้ หญ่คน
หนึ่ งสามารถหาเงินได ้ปะมาณ 30-50 อีแปะต่อวัน แต่คนพวกนี ้
ล ้วนทางานหนักจนหลังแทบหักเพือจะได ่ ้ มันจะเทียบกับ
้เงินนี มา
การทางานเก็บผัก 4 ชวโมงให่ั ้ครอบคร ัวหยูได ้ยังไง ?
 ่
ทุกคนในหมู่บ ้านทีสามารถติ ดต่อกับครอบคร ัวหยูได ้พยายามสร ้าง
สัมพันธ ์กับพวกเขาอย่างเต็มที่ มีคนหลายคนทีเข ่ ้ามา แต่
ครอบคร ัวหยูต ้องการคนช่วยงานแค่โหลเดียวเท่านั้น และเนื่ องจาก
่ ้ามาล ้วนรู ้จักกับพวกเขา ทาให ้นางหลิวเป็ นกังวล
ผูห้ ญิงทุกคนทีเข
มาก นางไม่รู ้จะปฏิเสธคนเหล่านั้นได ้ยังไง

่
เสียวเฉ่ ารู ้นิ สยั แม่ของตัวเองดี เธอจึงให ้ของขวัญแม่สองสามชิน้
และให ้แม่กลับไปหาครอบคร ัวแม่สก ้ นางแต่งงาน
ั สองสามวัน ตังแต่
่
เข ้ามาทีตระกู ลหยู นางก็ไม่เคยกลับไปทีบ ่ ้านเกิดของตัวเองเลย
เนื่ องจากกลัวว่านางจางจะไม่พอใจ หลังจากแยกบ ้านมาแล ้ว พวก
เขาก็ยงุ่ มากจนไม่มเี วลาพักผ่อน นางจึงมีโอกาสกลับไปน้อยมาก
้ ยวเฉ่
ตอนนี เสี ่ ้ ้แม่กลับบ ้านเกิดไปพักผ่อนสักสอง
าจึงใช ้โอกาสนี ให
สามวันและใช ้เวลากับพ่อแม่ของนาง

สาหร ับงานจ ้างคนทีเป็่ นปัญหานั้นถูกทิงให ้ ้เป็ นหน้าทีของสองสาว

่
ใช ้แม่บญ ่
ุ ธรรมของเธอ คนทีสามารถเป็ นสาวใช ้มือหนึ่ งของฮูหยิน
่
ทีปกครองคนทั ้ ้านได ้นั้นย่อมไม่ธรรมดา สาวใช ้ 2 คนนี รู้ ้ว่า
งบ
่
เมือไหร่ ่
จะต ้องระวังและเมือไหร่ จะต ้องเผยความร ้ายกาจออกมาเพือ ่
้
ประโยชน์ของผูเ้ ป็ นนาย นอกจากนี พวกนางยั งได ้ร ับการสนับสนุ น
 ่
จากท่านขุนพลและภรรยาของเขา แม้วา่ พวกผูห้ ญิงทีมาของานจะ
ถูกปฏิเสธ พวกนั้นก็ไม่สามารถพูดหรือทาอะไรได ้

้
สาวใช ้ทังสองเองก็ ฉลาดไม่เบา พวกนางเขียนรายละเอียดของทุก
่
คนทีมาของานลงในสมุ ดเล่มเล็กๆ ด ้วยการทาเช่นนั้น พวกนางก็
สามารถวิเคราะห ์ความสัมพันธ ์ทีผู ่ ้สมัครแต่ละคนมีได ้ และพวกนาง
่ ้นเลือกคนมา 12 คนจากในกลุม
ก็ใช ้สิงนั ่ นั้น หลังจากส่งข ้อความ
ถึงทุกคน พวกนางก็สงให ่ ั ้คนงานใหม่มาถึงตอน 5 โมงเช ้าทุกวัน
่
คนทีมาสายจะถู ่
กหักเงิน สาหร ับคนอืนๆนั ้นสาวใช ้ทังสองมองพวก
้
เขาด ้วยสีหน้าสงบนิ่ งและพูดเพียงว่า ” หากมีงานเพิมขึ ่ นอี
้ กใน
อนาคต เราจะพิจารณาพวกท่านก่อนนะคะ ” แล ้วก็สง่ คนพวกนั้น
กลับไป

พวกคนงานทีร่ ับมาก็มี : ภรรยาของชวนจู ้, ภรรยาของเอ ้อร ์โก่ว,

อาหญิง 2 คนของเสียวเฉ่่ า (ภรรยาของหยูซก ี บั หยูเจียง),
ลูกพีลู่ กน้องของเสียวเฉ่
่ า (ลูกสาวคนโตของหยูซ)ี , โจวชานหูที่
พยายามหาเงินเก็บส่วนตัวและผูห้ ญิงคนอืนที ่ มี ่ ความสัมพันธ ์ทีดี
่
กับครอบคร ัวหยู คนพวกนี ทุ ้ กคนรู ้ว่าเจินจูกบั หลิงหลงเลือกพวก
นางก็เพราะพวกนางเป็ นเพือนที ่ ่ กบั ครอบคร ัวหยู ดังนั้นพวกนาง
ดี
้
จึงตังใจท างานกันเป็ นพิเศษ
ทุกคนล ้วนเคยทางานในหมู่บ ้าน ดังนั้นหน้าทีเก็่ บผักจึงไม่ถอื ว่า
่
เป็ นเรืองยาก ทุกวันพวกนางสามารถทางาน 4 ชวโมงให ่ั ้เสร็จได ้
ใน 2 ชวโมง่ั นอกจากนั้นผักก็ไม่สกปรกเลยสักจุดเดียว ทังหมด ้
่
กองเอาไว ้อย่างเป็ นระเบียบเรียบร ้อย คนร ับใช ้ทุกคนทีมาซื ้ กพา
อผั
กันชมพวกนางทีขยั ่ นทางานและทาได ้ไว

่ บ
เมือที ่ ้านแทบไม่เหลืองานให ้ทา เสียวเฉ่
่ าก็อยากพักผ่อนสัก 2
่
วัน ก่อนจะถูกเสียวเหลี ยนเรียกตัวไปช่วยทีท่ ่ าเรือ กิจการทีท่
่ าเรือ
่
ของเสียวเหลี ยนเติบโตอย่างต่อเนื่ อง ตอนนี เป็
้ นช่วงฤดูใบไม้ผลิ
่ ยบสงบในตอนฤดูหนาวก็กลับมายุง่ มากขึนเรื
ท่าเรือทีเงี ้ อยๆ
่

ท่าเทียบเรือมีคนงานก็หมายความว่ามีคนขายอาหารด ้วย อากาศ

ในตอนเช ้าและตอนเย็นของต ้นฤดูใบไม้ผลิน้ันหนาวเย็นเล็กน้อย
พวกเขาจึงหยุดขายวุ ้นตอนสินฤดู ้ ้ ยวเหลี
ใบไม้รว่ ง ตอนนี เสี ่ ยนกับ
่
ป้ าใหญ่กาลังยุง่ กับร ้านบะหมีและอาหารตุ ๋นของพวกนาง มีงานให ้
ทาเยอะจนทาไม่ทน ั กันเลยทีเดียว
 ่
ร ้านบะหมีในตอนนี ้ ความหลากหลายมากกว่าตอนทีเฒ่
มี ่ าหลิวทา
ซะอีก เฒ่าหลิวเคยขายแต่กว๋ ยเตียวที ๋ ่ ้มในนา้ เสียวเฉ่
ต ่ ่ า
าได ้เพิมจ๋
้
เจียงเมี ่ (เกาหลีเรียก จาจังมยอน), บะหมีคลุ
ยน ่ กนามั ้ นหอม, บะหมี่
ผักดองหมูเส ้น, และบะหมีหมู ่ ต๋น ุ ลงในเมนู เธอสอนทังหมดนี ้ ้ ้กับ
ให
่
เสียวเหลี ยนและป้ าใหญ่เพือที ่ จะท
่ าให ้ร ้านก๋วยเตียวดู
๋ สดใหม่
นอกจากนี เธอยั้ งทาบะหมีเอาไว่ ่ าบะหมีผั
้เพือท ่ ดไข่กบั บะหมีผั ่ ดหมู
เส ้น ทัง้ 2 จานนี ใช
้ ้เครืองปรุ
่ ่
งหนักกว่าอย่างอืนและเหมาะกั บ
รสนิ ยมของคนเหนื อ ดังนั้นแม้วา่ ราคาของบะหมีจะสู ่ งกว่าอย่างอืน ่
่ ยมอยูด
พวกมันก็ยงั เป็ นทีนิ ่ ี

่
สาหร ับอาหารตุ๋น เสียวเหลี ยนไม่ต ้องทางานหนักในการห่อเนื อตุ ้ ๋น
ด ้วยกระดาษมันอีกต่อไป แต่นางนาซอสตุ๋นกับถุงเครืองเทศที ่ ่ ยว
เสี ่
้
เฉ่ าทาขึนจากสู ตรลับของเธอไปจากบ ้านแทน ตอนนี นางสามารถ ้
่ าเรือได ้เลย เตาทีร่ ้านมีความสูงพอเหมาะพอดี มันสูง
ตุ๋นอาหารทีท่
่
ถึงเอวของเสียวเหลี ยน ถ่านเผาไหม้อยูใ่ นเตาทาให ้ซอสตุ๋นเดือด
ปุดๆอย่างต่อเนื่ องขณะทีส่่ วนผสมถูกเคียวอยู
่ ้ ขาว
ใ่ นหม้อ ไอนาสี
่
ลอยออกจากหม้อและกลินหอมของอาหารตุ ๋นก็โชยไปทัวบริ่ เวณ
ถ ้ามีลมพัดรอบๆ กลินที ่ เย
่ ้ายวนนี ก็้ จะปกคลุมไปทัวท่
่ าเรือ
 ่
บะหมีธรรมดา 1 ชามกับอาหารตุ๋นราคา 2 อีแปะก็เพียงพอสาหร ับ
่
ผูใ้ หญ่แล ้ว เวลาอาหารทุกวันร ้านบะหมีของครอบคร ัวหยูจะเต็มไป
ด ้วยผูค้ นมากมายจนทีนั่ ่ งไม่พอ บางคนจึงต ้องนั่งยองๆกินกับพืน้
ถึงกระนั้นคนพวกนั้นก็ไม่เคยไปกินทีอื ่ น
่

คนขายอาหารเจ ้าอืนๆที ่ ่ าเรือทุกคนทาได ้แต่มองดูครอบคร ัวหยู

ท่
โกยเงินอย่างจนปัญญา ในจานวนนั้นรวมถึงผูห้ ญิงทีร่ ้านก๋วยเตียว ๋
่
อีกแห่งซึงเคยไล่ ่
เสียวเฉ่ ่
ากับพีสาวออกไปตอนที ่
พวกเธออยาก
ขายอาหารตุ๋นข ้างๆร ้านของนาง กิจการของนางชะลอตัวลงจน
่ งจุดคุ ้มทุน ตอนนี ผู
ยากทีจะถึ ้ ห้ ญิงคนนั้นรู ้สึกเสียใจกับการกระทา
ของตัวเองอย่างทีสุ ่ ด ถ ้านางไม่ตด ั สินใจแย่ๆในตอนนั้น ก็เป็ นไปได ้
ทีร่ ้านก๋วยเตียวของนางจะเป็
๋ ่ คนมาต่อแถวไม่หยุด !
นร ้านทีมี

้ ยวเฉ่
วันนี เสี ่ ่
าถูกเสียวเหลี ยนลากตัวมาเป็ นแรงงานฟรี เธอไม่ต ้อง
ทา ‘ งานหนัก ‘ อย่างเช่นการนวดแป้ ง, ต ้มบะหมี,่ และหันอาหาร
่
่ ร ์ฟอาหารให ้ลูกค ้า แม้จะเป็ นงานง่ายๆ
ตุ๋น แต่เธอต ้องทาหน้าทีเสิ
แต่เธอก็ยงุ่ มากจนไม่มเี วลาพักหายใจกันเลยทีเดียว
 ่
หลังจากเวลายุง่ ๆจบลงแล ้ว เสียวเฉ่ าก็กาลังจะนั่งลงพักผ่อน ทันใด
นั้นเธอก็ได ้ยินเสียงเอะอะทีท่
่ าเรือ

‘ เอ๋ ? เกิดอะไรขึน้ ? ทาไมตอนนี ถึ

้ งมีคนแปลกๆทีท่
่ าเรือเยอะจัง ?
่ นเหรอ
มีคนก่อเรืองงั ้ ? อย่าบอกนะว่าพวกนักเลงมาสร ้างปัญหาทีนี่ ่
่
หรือเพราะมีคนอิจฉาความสาเร็จของพีหกและอยากขั ดแข ้งขัดขา
เขา ? ‘

่
เสียวเฉ่ าเดินไปทางท่าเทียบเรือด ้วยความอยากรู ้อยากเห็นและ
พบว่ามีคนกลุม ่ ใหญ่อยูท ี่ ่ น พวกเขาดูไม่เหมือนกลุม
่ นั ่ อันธพาล
เลย ตรงกันข ้ามพวกเขาดูคล ้ายคนในตระกูลทีได ่ ้ร ับอบรมฝึ กฝน
่
มาอย่างดี เธออดรู ้สึกเป็ นห่วงพีหกไม่ ได ้—คนพวกนี ดู ้
ร ับมือไม่ได ้ง่ายๆเลย !

่
พีหกเป็ นคนเจนโลก เขาอยูท ่ ท่ี่ าเรือมาตลอดหลายปี มีคนแบบ
่
ไหนทีเขาไม่ ่
เคยเจอบ ้าง ? เมือเขาเห็ นกลุม
่ คนตรงหน้า เขาก็เข ้า
ไปทักทายอย่างใจเย็น เขาเดินเข ้าไปหาคนทีดู ่ เหมือนจะเป็ นคนคุม
ทุกคนแล ้วคานับ ” ขออภัย ไม่ทราบว่าท่านมาทาอะไรทีท่ ่ าเรือถังกู่
เหรอคร ับ ? “
แม้วา่ คนทีน่่ าจะเป็ นหัวหน้ากลุม
่ แต่งตัวสบายๆ มันก็ซอ่ นความสูง
์
ศักดิของเขาไม่ ่
ได ้ เขามองพีหกแล ้วถามว่า ” เจ ้าคือคนคุมท่าเรือ
้
นี เหรอ ?“

้ อหรือขนลงจาก
” ใช่แล ้วคร ับ ! ใต ้เท ้าต ้องการจะขนสินค ้าขึนเรื
เรือล่ะคร ับ ? เชิญไปลงทะเบียนทีส ่ านักงานของเราได ้เลยคร ับ ข ้า
่
จะดูแลให ้ท่านก่อนแน่ นอนคร ับ ! ” พีหกไม่ รู ้สึกถึงเจตนาร ้ายใดๆ
จากคนแปลกหน้าคนนี ้ เขาจึงสอบถามอย่างระมัดระวัง

ชายคนนั้นพูดเป็ นนัยกับพีหกและพาเขาไปยั
่ ่ ยบๆ เขาลดเสียง
งทีเงี
ลงและพูดว่า ” ข ้าคือผูบ้ ญ
ั ชาการทหารองคร ักษ ์จากเมืองหลวง
และถือราชโองการลับจากฮ่องเต ้มาด ้วย เรามาทีนี ่ ่ เพือต
่ ้อนร ับจวิน้
่ บมาจากการเดินเรือ หยางจวินอ๋
อ๋องทีกลั ้ องได ้แจ ้งพวกเรา
ล่วงหน้าแล ้วว่าท่านมีเรือบรรทุกสินค ้าเกือบ 100 ลาทีต ่ ้องเทียบท่า
ทุกลามีของมีคา่ จากทะเลตะวันออกเฉี ยงใต ้และซีกโลกตะวันตก
ดังนั้น……เจ ้าต ้องเตรียมตัวล่วงหน้า ! “
 ่
ตอนทีหยางจวิ ้ องออกเดินทางเมือปี
นอ๋ ่ ทีแล
่ ้วเกิดเรืองวุ
่ น ่ วายขึน้
่
แม้วา่ พีหกจะอยากลื มเหตุการณ์น้ันเขาก็ลม ื ไม่ได ้ หนึ่ งปี ครึงผ่
่ าน
ไป หยางจวินอ๋ ้ องก็ยงั ไม่ได ้กลับบ ้าน ดังนั้นจึงจาเป็ นทีจะท ่ าให ้
่
ยิงใหญ่ ่ ยกตัวเองว่าผู ้บัญชาการทหารองคร ักษ ์คน
อลังการ คนทีเรี
้ ้นาทหารอย่างน้อย 50-60 คนมากับเขาด ้วย จากนี ไปดู
นี ได ้
เหมือนว่าเขาวางแผนจะคุมกั ้ นท่าเรืออย่างแน่ นหนา

ว่ากันว่าก่อนทีฮ่่ องเต ้องค ์ปัจจุบน ้

ั จะขึนครองราชย ์ เขาแนะนาให ้
สารวจทะเลทีอยู ่ ไ่ กลออกไปเพือค ่ ้นหาสายพันธุ ์ใหม่ โดยเฉพาะ
่ ชทีให
อย่างยิงพื ่ ้ผลผลิตสูง ความจริงหลังจากทีมั ่ นเทศได ้ร ับการ
แนะนาให ้คนในประเทศได ้รู ้จัก มันก็สร ้างประโยชน์ให ้ชาวบ ้าน
แผ่นดินราชวงศ ์หมิงนับหมืนนั ่ บแสน ฮ่องเต ้องค ์ปัจจุบน ่ ้
ั พูดเรืองนี
่
ในท ้องพระโรงว่า ” เมือเราขึ ้
นครองบั ้ าหมายสิบปี
ลลังก ์ เราได ้ตังเป้
เอาไว ้เช่นนี ้ : เราอยากให ้ประชาชนของแผ่นดินราชวงศ ์หมิงมี
อาหารกินและได ้กินกันจนอิมท ่ ้องทุกคน ! “

่ ้นหาพืชทีให
เพือค ่ ้ผลผลิตสูง ฮ่องเต ้ทีร่ ักประชาชนของเขาได ้ส่งห
้ องทีเพิ
ยางจวินอ๋ ่ งอายุ
่ 15 ปี ไปทาภารกิจสาคัญ เขาต ้องเดินทาง
ไปยังซีกโลกตะวันตก ครงนี้ั หยางจวิ
้ ้ องกลับมาอย่างประสบ
นอ๋
ความสาเร็จ ฮ่องเต ้ย่อมให ้ความสาคัญกับเขามาก
 ่
พีหกรู ่
้ว่าเรืองใหญ่ แบบนี จ้ าเป็ นต ้องวางแผนอย่างรอบคอบ ความ
ผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อยอาจทาให ้เขาถึงตายได ้เลย แต่ถ ้าเขาทา
ทุกอย่างได ้ดีและสามารถแสดงตัวต่อหน้าหยางจวินอ๋ ้ องได ้ ใน
อนาคตตาแหน่ งทีท่ ่ าเรือของเขาก็จะมั่นคง หากคนอืนพยายามจะ
่
เอาตาแหน่ งของเขา พวกเขาจะต ้องพิจารณาถึงคนหนุ นหลังของ
เขาซะก่อน การก่อสร ้างท่าเรือจะเสร็จในอีก 2 ปี ข ้างหน้า ถ ้า
้
ท่าเรือทังหมดอยู ใ่ นกามือของเขา เขาก็จะเป็ นคนสาคัญของเมือง
ถังกูอ
่ ย่างแท ้จริง !

ไม่มอ ่ ้มาฟรีๆ เขาต ้องทางานนี ให

ี ะไรทีได ้ ้ได ้ !!

้
*จ๋าเจียงเมี ่
ยน* ่ ้งคลุกซอสผัด
บะหมีแห
่ กนามั
*บะหมีคลุ ้ นหอม* ชงโหยวเมียน
่
่ กดองหมูเส ้น*
*บะหมีผั
 ตอนที่ 224 การพบก ันอีกครง้ั
https://novel-lucky.com

ในทะเล ท ้องฟ้ าสีครามดูเหมือนไม่มท ี่ นสุ

ี สิ ้ ดขณะทีเมฆลอยผ่
่ านไป
อย่างช ้าๆ นกนางนวลสองสามตัวบินวนอยูใ่ นอากาศ กองเรือที่
่
ยิงใหญ่ แล่นอยูท ี่ ้นขอบฟ้ า เรือทีเป็
่ เส ่ นผูน้ าคือเรือโดยสารขนาด
ใหญ่ 3 ชน้ั แม้ว่ามันจะถูกออกแบบมาอย่างเรียบง่าย แต่ก็ดู
่
ยิงใหญ่ สง่างาม ใบเรือขนาดใหญ่ถก ู ลมพัดผลักเรือไปด ้านหน้า ที่
ด ้านบนมีธงสีทองทีปั ่ กลายมังกรม้วนตัวอยูบ ่ นนั้น ธงนี ได
้ ้ร ับ
พระราชทานจากฮ่องเต ้ การเห็นธงก็เหมือนการเห็นองค ์ฮ่องเต ้เอง
่ กคนจะต ้องทาความเคารพเมือเห็
เจ ้าหน้าทีทุ ่ นมัน

่ วเรือมีเด็กหนุ่ มคนหนึ่ งท่าทางสง่างามในชุดคลุมสีม่วงเข ้มเรียบ

ทีหั
่
ง่าย ทีคาดอยู ร่ อบเอวของเขาคือผ้าสีเงินปักด ้วยด ้ายสีชาดและสี
ทอง ผมของเขาถูกมัดเอาไว ้ ลมทะเลทีพั ่ ดมาทาให ้เส ้นผมของเขา
หลุดรุย่ ไม่เป็ นระเบียบและเกาะติดกับแก ้มของเขา เขามีดวงตาทีใส ่
กระจ่างทรงอานาจและดูเยือกเย็น ดวงตาของเขาดุมากจนทาให ้
่ งกับสันไม่
คนอืนถึ ่ กล ้ามองดูตรงๆ ร่างของเขาสูงตรงราวกับเป็ น
ดาบทีก ่ าลังจะถูกดึงออกจากฝัก
 ่
เมือเขาเห็ นท่าเรือถังกูท ี่ ไ่ กลกาลังใกล ้เข ้ามาอย่างรวดเร็ว สี
่ อยู
หน้าเย็นชาของจูจวินหยางก็ออ ่ นลงเล็กน้อย ในทีสุ่ ดเขาก็กลับ
้ั
มาแล ้ว ! การเดินเรือเป็ นระยะทางไกลอันยาวนานครงแรกของเขา
ประสบความสาเร็จและเขากาลังจะกลับบ ้าน การเดินทางในทะเล 1
่ าให ้เขาได ้ประสบการณ์และสิงต่
ปี ครึงท ่ างๆมากมาย

การเดินทางไปกลับไม่ได ้ราบรืนที ่ เดียวนัก พวกเขาเจอกับโจรสลัด

่
ทีพยายามปล ้นและพายุทเกิี่ ดขึนอย่
้ ่ คนนับพัน
างกะทันหัน แต่เมือมี
ทางานหนักร่วมกันบนเรือ พวกเขาก็ได ้กลับบ ้านกันอย่างปลอดภัย
่ ่นว่าประสบการณ์ทได
เขาเชือมั ี่ ้ร ับมาอย่างยากลาบากเหล่านี จะ
้
กลายเป็ นสมบัตใิ นชีวต
ิ ของเขา พวกมันจะหล่อหลอมเขาให ้
กลายเป็ นคนทีดี่ ขนและเป็
ึ้ นความรุง่ โรจน์ในอนาคตของเขา !

้
แม้วา่ เด็กหนุ่ มคนนี จะอายุ
เกือบ 16 ปี และมีใบหน้าทีดู ่ ออ
่ นเยาว ์ แต่
ดวงตาของเขาทอแววฉลาดและมีความเป็ นผูใหญ่ ้ ใบหน้าหล่อ
่
เหลาเย็นชาไม่เปลียนไปจากเมื ่ 1 ปี ครึง่ แต่รา่ งของเขาดูสง่ามาก
อ
้
ขึนราวกั บถูกคลุมเอาไว ้ด ้วยท่าทางทีท ่ าให ้คนเข ้าใจถึงอานาจของ
เขา
” ข ้า จูจวินหยาง……กลับมาแล ้ว ! ” เด็กหนุ่ มถอนหายใจเบาๆ

ข ้างหลังของเขาเป็ นชายผมขาวทีก ่ ้าวออกมาข ้างหน้า 1 ก ้าว เขา

่ อนข ้างแหลมพูดว่า ” หยางจวินอ๋
ใช ้เสียงทีค่ ้ อง การเดินทางจาก
ตะวันตกครงนี ้ั ของเราถื
้ ่ เดียวนะพะย่ะค่ะ เรา
อว่าค่อนข ้างราบรืนที
ประสบความสาเร็จในการนาเมล็ดพืชทีฮ่ ่ องเต ้ร ับสังเอาไว
่ ้กลับมา
้
ได ้ทังหมด แต่ไม่รู ้ว่าราชวงศ ์หมิงของเราจะสามารถปลูกพืชพวกนี ้
ได ้หรือเปล่า “

จูจวินหยางมองสารวจพืนดิ้ นทีใกล
่ ้เข ้ามาอย่างเย็นชา อารมณ์
กระตือรือร ้นในตอนแรกของเขาค่อยๆสงบลง เขาตอบช ้าๆว่า ” นั่น
่
เป็ นเรืองของกระทรวง ่
เกียวอะไรกั
บเรา ? “

้
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวฝูเชิงยิมกว ้ าจนรอยตีนกาขึน้ ” ท่าน
้างทังหน้
่
อ๋องน้อย อย่าร ับสังนะพะย่ ่ ้มาอย่าง
ะค่ะว่าไม่อยากปลูกเมล็ดทีได
ยากลาบากด ้วยตัวเอง ดูมน ั งอกออกมา, มีใบ, ออกดอก, และออก
ผล…… “
สีหน้าของจูจวินหยางกลายเป็ นเย็นชาขณะทีมองหลิ ่ วฝูเชิง ทาให ้
ผูด้ แู ลรู ้สึกถึงแรงกดดันมหาศาลทันที หลิวฝูเชิงถือได ้ว่าเป็ นหนึ่ ง
ในยอดฝี มือของประเทศ แต่ความนิ่ งเงียบทีคุ ่ กคามนั้นทาให ้เขา
่
เหงือออกจนชุ ม ้ นทีและกล่าวขอโทษ ”
่ เขาคุกเข่าลงบนพืนทั
กระหม่อมพูดไม่คด ิ ได ้โปรดลงโทษกระหม่อมด ้วยพะย่ะค่ะ ! “

หลังการเดินทางในทะเลอันยาวนานนี ้ จูจวินหยางทีอายุ ่ ยงั ไม่ถงึ

16 ปี ก็รู ้สึกว่าตัวเองเป็ นวีรบุรษ ่
ุ ผู ้กล ้าทีสามารถแบกฟ้ ้
าคาพสุ ธาได ้
ดังนั้นเขาจึงห ้ามไม่ให ้คนอืนเรี
่ ยกเขาว่า ‘ ท่านอ๋องน้อย ‘ หรือชือ่
่ คล
อย่างอืนที ่ ้ายๆกัน ครงสุ้ั ดท ้ายทีองคร
่ ักษ ์คนหนึ่ งทาความ
ผิดพลาดนั้นขึนมา ้ หยางจวินอ๋้ องทีโกรธจั
่ ดก็โยนทหารเคราะห ์
ร ้ายคนนั้นลงทะเลเพือเป็ ่ นอาหารฉลาม หลังจากนั้นคนนับพันที่
ติดตามเขามาก็ได ้รู ้ว่าชือ่ ‘ ท่านอ๋องน้อย ‘ เป็ นชือต ่ ้องห ้ามทีเอ่
่ ย
ถึงไม่ได ้เด็ดขาด

หลิวฝูเชิงใจเต ้นร ัว เขาแอบเหลือบตามองสีหน้าเย็นชาของเจ ้านาย

หลิวฝูเชิงอยูข ่ ้างกายหยางจวินอ๋้ องมาตังแต่
้ วน ่
ั ทีเขาเกิด หัวหน้า
ผูด้ แู ลได ้เห็นเด็กน้อยน่ าร ักเดินเตาะแตะและเฝ้ ามองเด็กน้อยคนนั้น
้ นหนุ่ มหล่อสง่างาม หยางจวินอ๋
เติบโตขึนเป็ ้ องเรียนศิลปะการต่อสู ้
ส่วนใหญ่มาจากเขา หลังจากติดตามกันมานานกว่า 10 ปี ทังสอง ้
 ่
ก็สร ้างความสัมพันธ ์ระหว่างศิษย ์อาจารย ์, ความเป็ นเพือนแท ้,
้
รวมทังความสั มพันธ ์ระหว่างเจ ้านายและคนร ับใช ้ อย่างไรก็ตาม
ี อ่ งว่างระหว่างพวกเขา แม้แต่เขาก็มเี ส ้นที่
เจ ้านายและคนร ับใช ้ก็มช
ไม่อาจข ้ามไปได ้

จูจวินหยางจ ้องผูด้ แู ลหลิวทีก ่ ้มหัวขออภัยโทษอย่างเฉยชา พวก

เขาอยู่ด ้วยกันมาเกิน 10 ปี แม้แต่สต ั ว ์เล็กๆก็ยงั มีความรู ้สึก เขาไม่
อาจปฏิบต ิ บั ผูด้ แู ลหลิวเหมือนเป็ นผักปลาได ้ นั่นจะทาให ้คนอืนๆ
ั ก ่
เอาใจออกห่างจากเขา ถ ้าเขาอยากได ้ความจงร ักภักดีของคนร ับ
่
ใช ้ เขาจาเป็ นต ้องรู ้ว่าเมือไรจึ ่
งควรให ้รางวัลและเมือไรควรต าหนิ นี่
เป็ นกฎทีผู่ ด้ แู ลหลิวสอนเขาเอง

่ ้ตัวว่าผิด งันพอกลั
” ในเมือรู ้ บไปเมืองหลวงท่านก็ลงโทษตัวเองก็
แล ้วกัน ! ” อารมณ์ดข ่
ี องจูจวินหยางเมือครู ถ
่ ก ่
ู ขัดจังหวะด ้วยเรือง
เล็กๆนี ้ แววตาของเขากลับมาเย็นชาอีกครง้ั องคร ักษ ์ทีอยู ่ ข
่ ้างหลัง
ของเขามองผู ้ดูแลหลิวทีแอบใช ่ ้ ดเหงือ่ ในความเห็นของ
้แขนเสือเช็
่ ดน้อยเท่าไหร่ก็ยงผิ
เขายิงพู ิ่ ดพลาดน้อยลงเท่านั้น เขาจึงปิ ดปาก
เงียบและแกล ้งทาตัวเป็ นเสากระโดงเรือ
” มาแล ้ว ! พวกเขามาแล ้ว ! ” เมือผู่ ้คนบนท่าเรือเห็นกองเรืออัน
่
ยิงใหญ่ นับร ้อยลาใกล ้เข ้ามา พวกเขาก็เอะอะคึกคักกันทันที พืนที ้ ่
้
ทังหมดถู ่
กปิ ดด ้วยกฎอัยการศึกภายใต ้คาสังขององคร ่ น
ักษ ์ทีเป็
องคร ักษ ์ประจาตัวของฮ่องเต ้ ผู ้บัญชาการทหารองคร ักษ ์ทีท ่ า
่ ้มกันหยางจวินอ๋
หน้าทีคุ ้ องอยูใ่ นระดับเดียวกับผู ้บัญชาการทหาร
องคร ักษ ์หลวง ฮ่องเต ้โปรดปรานจวินอ๋ ้ องน้อยผูน้ ี มากอย่
้ างเห็นได ้
ช ัด เขามอบหมายให ้องคร ักษ ์ส่วนหนึ่ งของเขามาต ้อนร ับการ
กลับมาของเด็กหนุ่ มนี ้

่ าเรือและเห็นการเตรียมการ เขาพูดอย่างรู ้สึก

ผูด้ แู ลหลิวมองไปทีท่
ขอบคุณว่า ” จวินอ๋้ อง ฮ่องเต ้ทรงส่งคนมาร ับท่านด ้วย ! ดู
เหมือน……พวกเขาจะเป็ นทหารส่วนพระองค ์ของฮ่องเต ้ “

ผูบ้ ญ
ั ชาการทหารองคร ักษ ์เหลือบเห็น ‘ ศัตรูตวั ฉกาจ ‘ ของเขา
เปาฉิ นหมิง ริมฝี ปากของเขาก็กระตุกขณะตอบว่า ” เป็ นทหาร
ส่วนพระองค ์ของฮ่องเต ้จริงๆ ! เจ ้านั่น เปาฉิ นหมิง ก็มาด ้วย !! “
สีหน้าของจูจวินหยางยังคงสงบนิ่ งราวกับฝูงชนบนฝั่งไม่เกียวข่ ้อง
อะไรกับเขา เขาเงียบอยูค
่ รูห่ นึ่ งก่อนจะถามว่า ” เสด็จแม่……
้ จแม่ประทับอยูท
ตอนนี เสด็ ี่ องถังกูด
่ เมื ่ ้วยเหรอ ? “

่
ผูด้ แู ลหลิวตอบทันทีวา่ ” ใช่แล ้วพะย่ะค่ะ ! เราได ้ร ับจดหมายทีบอก
้ งเฟยประทับอยูท
ว่าจิงหวั ี่ องถังกูอ
่ เมื ่ ย่างดี ตอนช่วงต ้นฤดูใบไม้ร่วง
ท่านอ๋องทรงพาหวังเฟยกลับไปทีเมื ่ องหลวงด ้วยพระองค ์เอง ตอนนี ้
เป็ นฤดูใบไม้ผลิและอากาศก็กาลังอุน ่ หวังเฟยจึงเสด็จกลับมาที่
เมืองถังกูอ่ ก ้
ี ตอนนี ประทั ่
บอยูใ่ นบ ้านทีปกติ จะเป็ นของลูกชายคน
เล็กของผูพ ้ พ
ิ ากษาอู๋พะย่ะค่ะ “

จูจวินหยางขมวดคิว้ ” เสด็จแม่ทรงดืออี
้ กแล ้ว ! ฤดูใบไม้ผลิ
อากาศเย็น เมืองถังกูก
่ ็อยูต
่ ด ้ ้วย สภาพ
ิ ทะเลทาให ้อากาศชืนด
้ ดต
อากาศแบบนี ไม่ ี อ
่ ร่างกายของเสด็จแม่เลย “

” จดหมายฉบับนั้นยังบอกอีกว่าตังแต่้ หวังเฟยมาประทับในเมืองถัง
กูก
่ ็ทรงใช ้เวลากับฮูหยินฝางเยอะทีเดียว ลูกสาวบุญธรรมของฮูหยิ
นฝางทาอาหารยาเก่งมากและร ักษาโรคเก่าของขุนพลฝางได ้อย่าง
่ าฮูหยินฝางจะคลอดลูกในเดือนหน้า
ปาฏิหาริย ์ กระหม่อมเชือว่
หวังเฟยทรงพบกับเด็กผูห้ ญิงคนนั้นเป็ นครงคราวและได
้ั ้เสวย
อาหารยาของนางหลายครง้ั ตังแต่
้ น้ันมาหวังเฟยก็ไม่ประชวรอีก
ี่ านมาพะย่ะค่ะ “
เลยใน 3 ฤดูทผ่

” เหลวไหล ! หมอหลวงดูแลเสด็จแม่อยูแ่ ล ้ว พวกนั้นปล่อยให ้

้
เด็กผูห้ ญิงมายุง่ ได ้ยังไง ? ถ ้าเกิดอะไรขึน……ใครจะร ับผิดชอบ ?
เสด็จแม่ก็เหลือเกินจริงๆ ทรงไว ้ใจคนมั่วๆได ้ยังไง ? ” จูจวินหยาง
เป็ นคนทีสนิ ่ ทกับแม่ทสุ ี่ ดในบรรดา 3 พีน้่ อง เขาอดขมวดคิวไม่
้ ได ้
่
เมือได ้ยินข่าวนี ้ ดวงตาของเขาฉายแววกังวล

ผูด้ แู ลหลิวรีบปลอบเขา ” ทรงไม่ผด ่ นห่วง แต่อาหารยาของ

ิ ทีเป็
เด็กผูห้ ญิงคนนั้นได ้ร ับการร ับรองจากหมอหลวงทีติ ่ ดตามไปด ้วย
แล ้วพะย่ะค่ะ เขาดูจนแน่ ใจแล ้วว่าไม่มอ ่ าให ้เกิดปัญหา
ี าหารทีจะท
กับพระวรกายของหวังเฟย นอกจากนั้นตอนทาอาหารก็มค ี นคอย
เฝ้ าดูทก ้
ุ ขันตอนอย่างเข ้มงวด หวังเฟยทรงแข็งแรงขึนจริ ้ งๆหลังกิน
อาหารพวกนั้นพะย่ะค่ะ จวินอ๋ ้ องอย่าได ้ทรงกังวลไปเลย “

หลังจากได ้ฟัง สีหน้าตึงเครียดของจูจวินหยางก็ผ่อนคลายลง

่ ามา เด็กผูห้ ญิงคน
เล็กน้อย เขาคิดนิ ดนึ งก่อนจะพูดว่า ” จากทีเล่
 ้ ความสามารถไม่นอ้ ยเลย ! ทาไมเราไม่พานางกลับไปทีเมื
นี มี ่ อง
ิ่ จะท
หลวงด ้วยล่ะ ? การบารุงร่างกายไม่ใช่สงที ่ าได ้ในระยะเวลาสันๆ
้
!“

ผูด้ แู ลหลิวคานับและอธิบายว่า ” เด็กผูห้ ญิงคนนั้นอาศัยอยูใ่ น

หมู่บ ้านตงชาน พ่อแม่ของนางไม่อยากให ้นางจากพวกเขาไป
้ อายุนอ้ ยๆ หวังเฟยทรงมีนาพระทั
ตังแต่ ้ ยเมตตา ไม่อยากแยกพวก
เขาออกจากกัน แถมเด็กผูห้ ญิงคนนั้นก็เป็ นลูกสาวบุญธรรมของ
่ นแก่ทา่ นขุนพลกับฮูหยินของเขา การบังคับ
ขุนพลฝางด ้วย เพือเห็
พวกเขาไม่ใช่ความคิดทีดี ่ พะย่ะค่ะ “

หมู่บ ้านตงชาน ? เมือได ่ ่ จู้ จวินหยางก็ขมวดคิวอี

้ยินชือนี ้ กครง้ั เขา
มีความทรงจาทีไม่ ่ ดน ี ักในหมู่บ ้านนั้น สถานการณ์ทน่ ี่ าอับอายและ
ลาบากทีสุ ่ ดของเขาเกิดขึนที ้ หมู
่ ่บ ้านตงชาน ภาพของนาทะเลที ้ ่
้
ล ้อมรอบตัว, การดินรนอย่ ้
างสินหวั ้ และถูก
ง, การสาลักนา,
ช่วยชีวต ่
ิ เอาไว ้ในสภาพกึงหมดสติ ้
ผุดขึนมาตรงหน้ าเขาอีก
้ั
ครง……เขาเคยคิ ่
ดว่าตัวเองลืมเรืองพวกนี ้
ไปนานแล ้ว แต่พวกมัน
ยังชัดเจนอยูใ่ นความทรงจาของเขา
 ้ อง เคยพบกับเด็กหญิงคนนี แล
” ใช่แล ้ว ! จวินอ๋ ้ ้วพะย่ะค่ะ ! ”
ผูด้ แู ลหลิวแอบมองไปทีจวิ่ นอ๋
้ องก่อนจะพูดต่อว่า ” จะบอกว่านาง
คือหนึ่ งในคนทีช่่ วยชีวต
ิ ของท่านเอาไว ้ก็ได ้ ! “

่ วยชีวต
‘ คนทีช่ ิ ข ้าเอาไว ้เหรอ ? ใช่นางจริงๆ ! ‘ จูจวินหยางไม่
่ ้ เด็กหญิงตัวเล็กๆผอมบางทีมี
แน่ ใจว่าเขารู ้สึกอย่างไรในเรืองนี ่
ดวงตามีชวี ติ ชีวาคนนั้นไม่เพียงแต่จะช่วยชีวต ิ เขาเอาไว ้ แต่เธอยัง
ช่วยให ้แม่ของเขาหายจากอาการป่ วยอีกด ้วย…… เขาจาได ้อย่าง
่
ช ัดเจนว่าก่อนทีเขาจะออกเดิ นทาง เขาได ้ให ้เงินหนึ่ งถุงกับเธอเพือ
่
แสดงความขอบคุณ แค่กๆ……เห็นได ้ช ัดเลยว่าเขาเป็ นคนทีใจ ่
ร ้อนและหยาบคาย

ในขณะทีเขาก ่ าลังครุน ่ ้ัน กองเรือก็แล่นเกือบถึงฝั่งแล ้ว เรือ

่ คิดอยูน
หลวงมีลาดับสูงกว่า ดังนั้นเรืออืนๆทั่ ้
งหมดในบริ เวณนั้นจึง
่
หลีกเลียงพวกเขา เพราะฉะนั้นนอกจากกองเรือนี ก็ ้ ไม่มเี รือลาอืนๆ
่
่ าเรือเลย
ให ้เห็นทีท่
พอเรือจอดเทียบท่าแล ้ว จูจวินหยางก็ลงจากเรือเป็ นคนแรก
หลังจากลอยอยูใ่ นทะเลนานกว่า 1 ปี เขาก็ไม่อยากอยูบ ่ นเรือต่อ
อีกแม้วน ่ ้าได ้อยูบ
ิ าทีเดียว ความรู ้สึกของการทีเท ้ นนี่ มันดี
่ นพืนดิ
จริงๆ !

ผูบ้ ญ
ั ชาการเปารีบเข ้ามาต ้อนร ับพวกเขา เขาและคนหลายร ้อยคน
่ ใ่ ต ้บัญชาของเขาคานับให ้กับหยางจวินอ๋
ทีอยู ้ อง ภาพนั้นน่ า
ประทับใจจริงๆ

่
หยูเสียวเฉ่ ้ั
ามองเหตุการณ์ทงหมดจากที ่
ไกลๆพร ้อมกับถอนหายใจ
้ งชนชนกั
อยูใ่ นใจ ‘ สังคมนี แบ่ ้ั นช ัดเจน ! มีอานาจนี่ มันดีจริงๆ ! ดู
้ าผูช
เสือผ้ ้ สายตาทุกคนจับจ ้องอยูท
้ ายคนนี สิ ี่
่ เขา !‘

แม้วา่ กฎอัยการศึกจะถูกกาหนดเอาไว ้ทีท่ ่ าเรือ แต่พวกทหารก็

้ ออกไป
ไม่ได ้ไล่พ่อค ้าแม่ค ้าในพืนที ่ หลังจากผ่านการสอบถาม
่
อย่างเข ้มงวด ครอบคร ัวหยูก็ได ้ร ับอนุ ญาตให ้ขายบะหมีและอาหาร
้ ้องใช ้เวลานาน
ตุ๋นต่อไป เห็นได ้ช ัดว่ากองเรือขนาดใหญ่เช่นนี จะต
ในการขนสินค ้า ถ ้าท่าเทียบเรือไม่มใี ครขายอาหาร พวกคนงานก็
ต ้องทางานกันทังที้ ท่ ้องว่าง
 ้ การหยุดพักเล็กน้อย ผูบ้ ญ
ในระหว่างนี มี ั ชาการเปาแห่งองคร ักษ ์
หลวงก็ถก ่
ู กลินอาหารตุ ่
๋นของเสียวเฉ่ ่ าเจียง
าล่อลวงมาและได ้สังจ๋ ้
่ 1 ชามกับเนื อหั
เมียน ้ วหมูต๋น ุ 1 จาน เขากินอย่างเอร็ดอร่อยมาก
ผูบ้ ญ ่
ั ชาการเปาเป็ นเพือนที ่ กบั องคร ักษ ์ประจาพระองค ์ของไท่
ดี
ช่างหวง ดังนั้นเขาจึงได ้ยินเพือนของเขาโม้
่ ้
นาไหลไฟดับถึงอาหาร
ตุ๋นของครอบคร ัวหยูมานานแล ้ว ไท่ชา่ งหวงก็ต ้องเสวยอาหารของ
พวกเขาทุกครงที ้ั มาที
่ ่ องถังกู่ มันเป็ นอาหารทีเพื
เมื ่ อนของเขาไม่
่
สามารถลืมได ้เลยสักคน

ผูบ้ ญั ชาการเปามาจากตระกูลของขุนพลคนสาคัญและได ้ลอง

อาหารอร่อยๆทุกอย่างทีมี ่ มาแล ้ว ร ้านอาหารหยาบๆทีขายอาหาร ่
ห่อละ 1 อีแปะจะยอดเยียมจนเป็ ่ นทีจั่ บตามองจากไท่ชา่ งหวงและยัง
ฝังอยูใ่ นความทรงจาของเพือนๆเขาได ่ ้ยังไง ? ดังนั้นเมือเขาได
่ ้ร ับ
ภารกิจนี ้ เขาก็ตด ั สินใจว่าเขาต ้องมาลองอาหารตุ๋นทีท่ ่ าเรือขณะที่
อยูท ี่ ่ นให ้ได ้ เขาต ้องรู ้ให ้ได ้ว่าเพือนของเขาพู
่ นั ่ ดเกินจริงหรือเปล่า

ร ้อยคาพูดไม่เท่าหนึ่ งคาทีกิ
่ นเข ้าไป เนื อหั
้ วหมูนุ่ มและรสชาติ
่ อร่อยกาลังดี สาหร ับชายชาติทหารทีร่ ัก
เข ้มข ้น มันแต่ไม่เลียน
 ่
การดืมแอลกอฮอล ้
์และกินเนื อมากนั ้น อาหารตุ๋นนี คู
้ ก ่ าง
่ บั บะหมีช่
ถูกใจเขาจริงๆ ! เดิมทีผูบ้ ญ
ั ชาการเปาไม่ได ้หิวมากนัก แต่เขาก็
ยัดบะหมี่ 2 ชามใหญ่ๆกับเนื อตุ
้ ๋นจานยักษ ์ 1 จานลงไปจนหมด
่
ก่อนจะจากไปพร ้อมพุงป่ องๆ เขาตัดสินใจทันทีวา่ ก่อนทีเขาจะจาก
้ เขาต ้องซืออาหารตุ
เมืองนี ไป ้ ๋นห่อใหญ่กลับไปด ้วย ปู่ ของเขา
จะต ้องชอบมันแน่ ๆ !
 ตอนที่ 225 ข้าวโพด ?
https://novel-lucky.com

พระอาทิตย ์ลอยต่าแตะเส ้นขอบฟ้ า ย ้อมผืนนาให

้ ้กลายเป็ นสีแดง
แผ่นดินดูเหมือนถูกคลุมด ้วยผ้าคลุมสีแดงเข ้ม โดยปกติแล ้ว
้
ช่วงเวลานี ของวั ้ งคงทางานกัน
นท่าเรือจะเงียบมาก แต่ตอนนี ยั
คึกคัก พวกคนงานขนสินค ้าขึนบนหลั้ งและไหล่ เกวียนแล ้วเกวียน
เล่ามีสน
ิ ค ้าจากเรือเดินทะเลกองสูง

ชายร่างกายากลุม ่ หนึ่ งในชุดสีดาเดินลาดตระเวนรอบๆท่าเรือ

ดวงตาของทุกคนระแวดระวังสังเกตรอบด ้านอย่างตังใจ ้ ในการ
่ เรือนับร ้อยลานั้นมีเมล็ดพืชทีไม่
ขนส่งสินค ้าทีมี ่ คุ ้นเคยรวมถึง
้ าจากซีกโลกตะวันตกและทะเลทางใต ้
สินค ้าลาค่

่
ของยิงหายากยิ ่ มูลค่ามาก ผ้าไหมและเครืองลายครามซึ
งมี ่ ่ น
งเป็
่
สินค ้าทีพบเห็ ่
นได ้ทัวไปในสมัยราชวงศ ์ต ้าหมิงสามารถขายได ้เป็ น
10 เท่าหรือแม้แต่ 100 เท่าของมูลค่าพวกมันทีดิ ่ นแดนตะวันตก
ในทางกลับกันสินค ้าทีเห็่ นว่าเป็ นของทัวๆไปในตะวั
่ นตกก็มคี า่
้
มากกว่าทองในแผ่นดินต ้าหมิง ฮ่องเต ้เคยตร ัสเอาไว ้ว่าของทังหมด
จากการเดินทางนอกจากทีทรงระบุ ่ ่ อ
เอาไว ้ในรายการแล ้ว ทีเหลื
้ อง การเดินทางครงนี
เป็ นทร ัพย ์สินของหยางจวินอ๋ ้ั หยางจวิ
้ ้ องจะ
นอ๋
มั่งคังเพิ
่ มขึ ่ นอี
้ กร ้อยเท่าอย่างแน่ นอน ! มีของมีคา่ มากมาย ดังนั้น
่ั
พวกเขาจึงต ้องป้ องกันไม่ให ้คนชวมาเห็ นเข ้า

้ องเองก็ถอื ว่าสินค ้าเหล่านี มี

หยางจวินอ๋ ้ ความสาคัญมากและปฏิเสธ
ข ้อเสนอของผู ้บัญชาการเปาทีจะคุ่ ้มกันเขาเข ้าเมืองไปก่อน เขานั่ง
่ าเรือและมองดูถงุ สินค ้าถูกขนขึนไปบนเกวี
อยูใ่ นสานักงานทีท่ ้ ยน
สีหน้าของเขาสงบนิ่ ง ปากเม้มเป็ นเส ้นตรง ดวงตาทอประกายเย็น
ชาและเปล่งออร่าทีท ่ าให ้คนไม่กล ้าเข ้าใกล ้

” โครก…… ” คนทัง้ 4 ทีนั

่ ่ งเงียบกันอยูพ
่ ลันได ้ยินเสียงเล็กๆนี ้ มัน
่
ฟังช ัดซะจนยากทีจะเพิ
กเฉย

ผูบ้ ญั ชาการเปาแอบมองหยางจวินอ๋ ้ องทางหางตา สีหน้าของจวิน้

อ๋องยังนิ่ งเหมือนเดิมราวกับว่าเสียงคารามในท ้องของเขาไม่
่
เกียวข ้องอะไรกับเขาเลย
ผูด้ แู ลหลิวจับสายตาของผูบ้ ญ ั ชาการเปาได ้และกระแอมเล็กน้อย
่ ยกความสนใจของชายอีกคน จากนั้นเขาก็กอดท ้องตัวเอง
เพือเรี
และสารภาพเบาๆว่า ” จวินอ๋ ้ องโปรดอภัย เมือเช
่ ้ากระหม่อมกิน
ข ้าวไม่คอ่ ยลง นี่ ยังไม่ได ้เวลาอาหารเย็นเลย ท ้องกระหม่อมก็ร ้อง
หาอาหารซะแล ้ว “

้ องรู ้ว่าหัวหน้าผู ้ดูแลกาลังร ับผิดแทนเขา แต่ผูด้ แู ลหลิว

หยางจวินอ๋
คิดว่าเขายังเป็ นเด็กอยูห
่ รือไง ? โลกนี กว ้ ้างใหญ่ แต่การกินก็เป็ น
่ าคัญ หิวข ้าวมันผิดตรงไหน ? เขากรอกตาเล็กน้อยและมอง
เรืองส
สบตาผูดู้ แลหลิวก่อนจะพูดว่า ” ผูบ้ ญ ั ชาการเปา ทีท่ ่ าเรือนี มี
้ ท ี่
่
ไหนทีเราจะไปกิ นอาหารได ้บ ้าง ? “

้ าให ้ผูบ้ ญ
คาถามนี ท ั ชาการเปารู ้สึกไม่สบายใจนัก ท่าเรือถังกูเ่ รียบ
่
ง่ายมาก คนทีขายอาหารก็ มแี ต่พวกชาวบ ้านในละแวกใกล ้เคียงซึง่
เป็ นพวกชาวนาชาวไร่ อาหารก็คอ ่ นข ้างหยาบ ไม่มใี ครรู ้ว่ามันถูก
สุขลักษณะหรือเปล่า ว่ากันว่าหยางจวินอ๋ ้ องเป็ นคนทีร่ ักความ
สะอาด เขาจะกินอาหารทีนี ่ ่ ได ้เหรอ ?
 ่
เมือหยางจวิ ้ องสังเกตเห็นว่าผูบ้ ญ
นอ๋ ั ชาการเปานิ่ งเงียบพร ้อมมีส ี
หน้าไม่สบายใจ เขาก็พูดเสียงขุน่ เล็กน้อยว่า ” อะไร ? ผู ้
บัญชาการเปามีปัญหาเหรอ ? “

น้อยคนนักทีจะรู ่ ้ว่าจูจวินหยางมีอาการป่ วยตอนทีเขายั ่ งเด็กมาก

เขาเคยเป็ นลมเนื่ องจากโรคโลหิตจางด ้วย ร่างกายของเขาแข็งแรง
้
ขึนอย่ ่
างช ้าๆเมือเขาโตขึ ้
นและด ้วยการร ักษาของหมอหลวง
หลังจากเริมฝึ ่ กการต่อสู ้ ก็แทบไม่มใี ครรู ้เกียวกั
่ บอดีตทีผ่่ านมาเลย
แต่เพราะอาการป่ วยก่อนหน้านี ท ้ าให ้จูจวินหยางไม่สามารถทนหิว
่
ได ้ เมือเขารู ้สึกแสบท ้อง เขาก็จะอารมณ์เสียทันที ดังนั้นนาเสี้ ยงที่
เขาใช ้พูดกับผูบ้ ญ ั ชาการเปาจึงฟังดูหงุ ดหงิดอยูบ ่ ้าง

ผูบ้ ญ ้
ั ชาการเปารีบลุกขึนจากเก ้
้าอีและคุกเข่าลงก ้มหน้าประสาน
้ อง สภาพแวดล ้อมทีท่
มือ ” หยางจวินอ๋ ่ าเรือมันแย่เกินไป
กระหม่อมเกรงว่า……กระหม่อมเกรงว่าท่านจะทนอาหารทีนี ่ ่ ไม่ได ้ !
“

” ทาไมข ้าจะทนอาหารทีนี ่ ่ ไม่ได ้ ? ข ้าเคยกินปลาดิบกับดืมน

่ าฝน
้
บนเรือมาแล ้ว ถ ้านั่นยังไม่นับว่าแย่ แล ้วจะเป็ นอะไรได ้อีก ? ” ท ้อง
ว่างทาให ้จูจวินหยางรู ้สึกหงุ ดหงิด ประโยคสุดท ้ายยังแฝงคาตาหนิ
เอาไว ้ด ้วย

่ ้าใจจวินอ๋
คนทีเข ้ องน้อยมากทีสุ ่ ดก็ต ้องเป็ นผูด้ แู ลหลิวทีเฝ้
่ ามอง
้
เขาเติบโตขึนมา ้ องน้อยกาลังหิวมาก ถ ้าเขาไม่ได ้
เขารู ้ว่าจวินอ๋
กินอาหารตอนนี ้ จะต ้องมีคนเดือดร ้อนแน่ ๆ ผู ้ดูแลหลิวรีบพูดกับผู ้
บัญชาการเปาว่า

” ผูบ้ ญ ่ นได ้ทีท่

ั ชาการเปา หาอาหารทีกิ ่ าเรือมาเถอะ ข ้าหิวจนจะ
เป็ นลมอยูแ่ ล ้ว ! “

ผูบ้ ญ
ั ชาการเปาบอกได ้ว่าดวงตาของหยางจวินอ๋ ้ องกาลังวาววับ
้ องผูน้ ี จะยั
อย่างหงุ ดหงิด เขาเองก็รู ้ว่าแม้จวินอ๋ ้ งเด็ก แต่ก็ไม่ใช่คนที่
สุภาพอ่อนโยนและใจอ่อน ดังนั้นเขาจึงรีบลุกขึนและพู ้ ดว่า ”
กระหม่อมขอเรียนว่าอาหารอร่อยของทีนี ่ ่ มีแค่ทรี่ ้านบะหมีของพี
่ ่
้ องโปรดรอสักครูพ
น้องตระกูลหยู จวินอ๋ ่ ะย่ะค่ะ ! “

ี่
ทันทีทหยางจวิ ้ องโบกมืออย่างหงุ ดหงิดให ้เขา ผูบ้ ญ
นอ๋ ั ชาการเปา
ก็รบี ไปทีร่ ้านบะหมีของหยู
่ ่
เสียวเฉ่ ้
า ในตอนนี คนงานทุ กคนกาลัง
 ่ รี่ ้านเลยสักคน นางฮันกาลังเคียวซอสจ๋
ทางานยุง่ จึงไม่มใี ครอยูท ่ า
้
เจียงแสนอร่ อยอยู่ ในซอสนอกจากเต ้าเจียวแล ้ ้ นเป็
่ น
้วก็ยงั มีเนื อหั
ลูกเต๋าผัดกับเต ้าหูแห
้ ้งด ้วยทาให ้รสชาติอร่อยมากทีเดียว

้
โดยปกติแล ้วในเวลานี สองสาวพี ่ องตระกูลหยูจะทาความสะอาด
น้
ร ้านและกลับบ ้านแล ้ว แต่เพราะวันนี มี ้ สถานการณ์พเิ ศษ พวกนาง
จึงทางานล่วงเวลาเหมือนพวกคนงานท่าเรือตามคาขอของพีหก ่
ตอนนี หยู้ เสียวเฉ่
่ ่
าเบือจะแย่ อยูแ่ ล ้ว เธอนั่งเล่นมือตัวเองอยูบ
่ นเก ้าอี ้
่
ไม้ เมือเงยหน้ ้
าขึนมาก็ เห็นผู ้บัญชาการเปารีบวิงเข ่ ้ามาราวกับถูก
ปี ศาจสุนัขจากนรกไล่ลา่

” ท่านทางานมาเหนื่ อยๆ เชิญนั่งก่อนค่ะ จะร ับจ๋าเจียงเมี

้ ่
ยนหรื อชง
่
โหยวเมียนดี ่
คะ ? ” หยูเสียวเฉ่ าจาได ้ว่าสุภาพบุรษ ้
ุ ท่านนี ชอบ
่ งสองอย่
บะหมีทั ้ ้
างนี มาก เธอไม่แน่ ใจว่าครงนี้ั เขาอยากกิ
้ น
เหมือนเดิมหรือลองของใหม่
ผูบ้ ญ
ั ชาการเปาทิงตั ้ วลงนั่งเก ้าอีใกล
้ ่
้ๆแล ้วสังอาหารก่ ่
อนทีจะได ้
หายใจซะอีก ” เอาบะหมีอะไรก็่ ่ มา 3 ชาม ด่วนเลยนะ ! แล ้ว
ได ้ทีมี
้ วหมูต๋น
เอาเนื อหั ้ นพริก, ไส ้ทอด, กับสาหร่ายเต ้าหู ้แห ้ง
ุ , หูหมูนามั
ด ้วย ! เร็วๆนะ ! อาหารชุดนี ต ้ ้องด่วนมากๆ !! “

ตอนเทียงผู่ ช ้ นจนพุงป่ องแล ้ว ถ ้าเขาเป็ นคนกินอาหารชุด

้ ายคนนี กิ
่ งนี
ทีสั ่ ้ เขาคงไม่รบี แบบนี ้ ดูจากความกระวนกระวายและความร ้อน
ใจวิตกกังวลทีเห็่ นได ้ช ัดของเขาแล ้ว เขาต ้องสังอาหารให
่ ้ อง
้จวินอ๋
่ งเดิ
ทีเพิ ่ นทางกลับจากทะเลมาแน่ มีเพียงคนทีเกิ ่ ดมาในราชวงศ ์
เท่านั้นทีสามารถท
่ ่
าให ้คนร ับใช ้ของเขาวิงจนขาหลุ ดได ้ !

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าสาปแช่งความเย่อหยิงของผู ม้ อ
ี ท
ิ ธิพลพวกนี อยู้ เ่ งียบๆ
แต่ยงั คงสีหน้าเอาจริงเอาจังไว ้ขณะตอบว่า ” บะหมีที ่ เร็
่ วทีสุ
่ ดคือจ๋า
้
เจียงเมี ่
ยนค่ะ ซอสทาเสร็จแล ้ว พอเส ้นบะหมีสุ ่ กแค่ราดซอสลงไปก็
กินได ้เลย ! รอสักครูน ๋
่ ะคะ เดียวก็ เสร็จแล ้ว ! “

่
เสียวเฉ่ ้
าเรียกป้ าใหญ่ ” ท่านป้ าใหญ่คะ จ๋าเจียงเมี
ยน่ 3 ชาม ! เอา
้ ้อนลวกชามกับตะเกียบฆ่าเชือโรคก่
นาร ้ อนด ้วยนะคะ ! “
ผูบ้ ญ
ั ชาการเปามองเด็กหญิงตรงหน้าเขาอย่างชืนชม ่ เธอเป็ นเด็ก
่
ทีฉลาดจริ ่
งๆทีสามารถรู ้ได ้จากคาพูดและท่าทางของเขาว่าเขาสัง่
อาหารไปให ้ผู ้สูงศักดิ ์ เธอบอกให ้ป้ าของเธอฆ่าเชือชามกั
้ บ
ตะเกียบให ้เป็ นพิเศษอีกด ้วย ช่างเอาใส่ใจดีมากจริงๆ !

่
หยูเสียวเฉ่ าล ้างมืออย่างพิถพ ี ถ ั จากนั้นก็ใช ้นาเดื
ิ น ้ อดล ้างมีดกับ
่
เขียง เสร็จแล ้วเธอจึงหันอาหารตุ ้ น
๋นใส่จานอย่างระวัง เธอใช ้นามั
พริกปรุงรสหูหมูและกระเทียมสับกับต ้นหอมซอยใส่จาน ทาแบบนี ้
์
แล ้วผูส้ งู ศักดิคนนั ้นก็จะสามารถเลือกได ้ว่าต ้องการรสจัดขึนรึ้ เปล่า
หลังจากนั้นเธอก็ทาไส ้หมูทอดอย่างรวดเร็ว พอทุกอย่างเสร็จ นาง
้
ฮันก็ทาจ๋าเจียงเมี ่
ยนเสร็ จเหมือนกัน

เดิมทีนางฮันก็เป็ นมือดีในการทาอาหารอยูแ่ ล ้ว หลังจากได ้ร ับ

คาแนะนาจากเสียวเฉ่ ่ า นางก็รู ้วิธท ่ กรายการในเมนู เป็ น
ี าบะหมีทุ
อย่างดี อาหารทีนางท่ าได ้อร่อยทีสุ่ ดก็คอื จ๋าเจียงเมี
้ ยน่ ศิษย ์เก่ง
กว่าครูน้ันคือเรืองจริ
่ ง นางฮันควบคุมความร ้อนเวลาทาซอสได ้เก่ง
่
กว่าเสียวเฉ่ า
 ้
จ๋าเจียงเมี ่
ยนพู นชาม 3 ชามกับอาหารตุ๋นอันเป็ นเอกลักษณ์ของ
ครอบคร ัวหยู 4 จานถือได ้ว่าเป็ นอาหารมือหรู้ ทท่ ี่ าเรือ สาหร ับเรือง
่
รสชาติน้ันก็เป็ นทีช
่ ัดเจนว่าไม่มรี ้านไหนทีท่
่ าเรือสามารถเอาชนะ
้
อาหารตุ๋นและจ๋าเจียงเมี ่
ยนของครอบคร ัวหยูได ้ !

อาหารตุ๋น 4 จานถูกเรียงลงในตะกร ้าอย่างระมัดระวัง ผูบ้ ญ ั ชาการ

่
เปาคว ้าตะกร ้าเดินนาพร ้อมกับเร่งเสียวเฉ่ ากับนางฮัน ” เร็วเข ้า !
่
เอาบะหมีตามมาเร็ ว !! “

่
เสียวเฉ่ ้ กน้อยพร ้อมกับบ่นอยูใ่ นใจ ‘ รู ้ดีเชียวนะว่า
าทาหน้าบึงเล็
งานไหนง่ายกว่า บะหมีเพิ่ งออกจากหม้
่ ่
อ ชามบะหมีพวกนี ้ งร ้อน
ถึ
มากพอจะลวกมือคนได ้ ตัวเองเป็ นผูชายถึ
้ กๆมือก็ด ้าน ยังจะให ้
ผูห้ ญิงกับเด็กถือชามบะหมีร่ ้อนๆ ไม่มคี วามละอายใจบ ้างเลย ! ‘

โชคดีทผูี่ บ้ ญ ่
ั ชาการเปาส่งลูกน้องมาร ับชามบะหมีตอนที ่
พวกเธอ
ยังเดินไปได ้ไม่ไกลนัก จากนั้นพอจ่ายเงินแล ้วเขาก็ไล่พวกเธอ
กลับมา
องคร ักษ ์ 3 คนนั้นยุง่ กันตลอดทังบ่้ าย ท ้องของพวกเขาร ้อง
โครกครากอยูน ่
่ านแล ้ว เมือกลิ ่
นหอมน่ ้
าอร่อยของจ๋าเจียงเมี ่
ยนแตะ
้
จมูกของพวกเขา พวกเขาก็กลืนนาลายและมองหน้ ากันก่อนจะพูด
่
กับเสียวเฉ่ าเบาๆว่า ” เก็บเงินทอนไว ้เป็ นรางวัลจากผูบ้ ญ ั ชาการ
เถอะ…… แม่หนู นอ้ ย เรากาลังจะลาดตระเวนไปตรงนั้น อีกเดียวเจ ๋ ้า
่ งทีนั
เอาบะหมีไปส่ ่ ่ นได ้ไหม ? ร ับรองว่าเจ ้าจะไม่ผด
ิ หวัง ! “

ทหารทัง้ 3 คนตระหนักดีถงึ ความร ับผิดชอบของพวกเขา ตราบใด

่
ทีพวกเขาไม่ ได ้ปล่อยให ้มีชอ่ งว่างในการลาดตระเวน พวกเขาก็
่
สามารถกินบะหมีในระหว่ ่
างกะของพวกเขาได ้ บะหมีพวกนี ้ น
กลิ ่
หอมน่ าอร่อยมาก แม้แต่กว๋ ยเตียวตี๋ นไก่หนวดมังกรของ
่ ทสุ
ร ้านอาหารทีดี ี่ ดในเมืองหลวงก็ยงั ไม่หอมน่ ากินเท่านี ้ !

องคร ักษ ์ทัง้ 3 ได ้ร ับมอบหมายให ้ดูแลบริเวณทีต ่ ้องเข ้มงวดทีสุ

่ ด
และพลุก่ พล่านมากทีสุ ่ ดของท่าเรือ บริเวณนั้นอยูใ่ กล ้กับทะเลและ
สามารถมองเห็นแถวกองเรือได ้อย่างง่ายดาย พวกคนงานท่าเรือที่
ทางานกันวุน ่ วายอยูแ่ ถวนั้นพากันสันด
่ ้วยความกลัวขณะที่
องคร ักษ ์หลวงเฝ้ าสังเกตพวกเขา
 ่
เพือให ้
้แน่ ใจว่างานสาคัญนี จะเป็ ่ พีหกจึ
นไปอย่างราบรืน ่ งหยุดทุก
อย่าง ในทีมของเขามีคนงานประจาอยูเ่ ป็ นจานวนมากและเขา
้
ยังให ้ลูกน้องของเขาเรียกพนักงานรายวันทังหมดมาช่ วยด ้วย สรุป
แล ้วมีคนหลายร ้อยคนช่วยกันทางานขนสินค ้าลงจากเรือด ้วย
ความเร็วทีเหนื ่ อมนุ ษย ์ ภายในบ่ายวันเดียว สินค ้ามากกว่าครึงก็
่
ถูกขนลงจากเรือไปทีรถม้ ่ ่
าเพือขนเข ้าเมือง……

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าใช ้แผ่นไม้เป็ นถาดเอาจ๋าเจียงเมี
ยน่ 3 ชามไปส่งด ้วย
ความระมัดระวังอย่างยิง่ เธอค่อยๆเหยียบลงบนทรายทีชายหาดและ
่
่ ้ทหารทัง้ 3 คนนั้น ในแต่ละหมู่น้ันมีทหาร 10 คนรวม
เอาบะหมีให
หัวหน้าหมู่

่
เมือพวกผู ่
้ชายได ้กลินหอมของบะหมี ่ พวกเขาก็อดมองไปทีอาหาร
่
ไม่ได ้ ทหารทัง้ 3 จาหยูเสียวเฉ่
่ าได ้ พวกเขาจึงแจ ้งหัวหน้าหมู่กอ่ น
่
จะต ้อนร ับเสียวเฉ่ ้
าด ้วยความยินดี ทังสามคนคว ้าชามโดยไม่สนว่า
ความร ้อนจะลวกมือและรีบหลบไปกินบะหมีราวกั ่ บกลัวว่าจะมีคน
ขโมยอาหารของพวกเขา
หลังจากหัวหน้าหมู่จด ั เวรยามใหม่ เขาก็เดินเข ้ามาและยิม้ ” พวก
เจ ้านี่ เหลือเกินจริงๆ ! แอบหลบมากินกันเอง ! พูดมาสิวา่ จะให ้ข ้า
ลงโทษพวกเจ ้ายังไง ? “

ทหารคนหนึ่ งสูงมากและมีรา่ งกายแข็งแรงกายา เขายิมพร ้ ้อมกับ

พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า ” ได ้คร ับ ! เราจะยอมร ับการลงโทษ ! ข ้า
้
จะเลียงบะหมี ่ กคนเอง ! ใครจะคิดว่าท่าเรือเล็กๆนี จะซ่
ทุ ้ อนอัญมณี
่ อร่
เอาไว ้ บะหมีนี ้ อยกว่าบะหมีที
่ ข ่ ้าเคยกินในเมืองหลวงซะอีก
่
ร ้านอาหารทีไหนก็ เทียบไม่ได ้ ! “

่
องคร ักษ ์หลวงคนอืนๆต่
างก็คด ่
ิ ว่าทีเขาคิ ่ อยมากก็
ดว่าบะหมีอร่
่
เพราะเขาหิวมากเกินไป แต่เมือพวกเขาได ้
้ชิมจ๋าเจียงเมี
ยน่ พวก
เขาก็พบว่ามันอร่อยมากจริงๆ !

่
หลังจากหยูเสียวเฉ่ าส่งอาหารให ้คนพวกนี แล ้ ้ว เธอก็ยนื เงียบอยู่
่
ข ้างๆเพือรอเก็ บชามกับตะเกียบตอนทีพวกเขากิ่ นเสร็จแล ้ว ดวงตา
กลมโตอยากรู ้อยากเห็นของเธอเบิกกว ้างขณะสังเกตเรือลาใหญ่
้
เธอวิเคราะห ์อิทธิพลในโลกนี ของผู ท้ ยี่ ้ายร่างมาคนนี อยู
้ เ่ งียบๆ เธอ
่
ค่อนข ้างแน่ ใจว่าเพือนเธอคนนี ้ ้องเคยเป็ นช่างต่อเรือก่อนทีเขาจะ
ต ่
มาทีนี่ ่ แน่ ๆ ! เขาสามารถออกแบบและสร ้างเรือทีมี ่ ทงใบเรื
้ั อและ
พลังงานไอนาได ้ ้ พวกเขาจึงสามารถเดินทางสารวจทะเลทีห่ ่ างไกล
ได ้ ! ในเวลานี เสี ้ ยวเฉ่
่ าไม่ได ้รู ้ตัวเลยว่าเธอเจอความจริงเข ้าโดย
้
ไม่ได ้ตังใจซะแล ้ว !

่
เสียวเฉ่ ่ าลังเพลิดเพลินกับทิวทัศน์นีพลั
าทีก ้ นเห็นลุงใหญ่ของเธอ
กาลังทางานทีท่ ่ าเทียบเรือ ลุงของเธอเป็ นคนขยันอย่างแท ้จริง !
่ งผักไปกลับเมืองประจาจังหวัดก็น่าจะมีรายได ้มาก
เขาวิงส่
้
พอสมควรแล ้ว แต่เขาก็ยงั ไม่อยากทิงงานที ่ าเรือ
ท่

๋
เดียว……นั ่ นอะไรน่ ะ ? ถุงกระสอบบนหลังลุงใหญ่ของเธอมีรเู ล็กๆ
อยู่ เมล็ดสีทองเม็ดหนึ่ งหล่นลงมา นั่นมัน……ข ้าวโพดงันเหรอ
้ ?
 ตอนที่ 226 ช่วยยกเท้าอ ันมีคา ้
่ ขึนหน่ อยค่ะ
https://novel-lucky.com

เมล็ดข ้าวโพดสีทองสองสามเม็ดนอนนิ่ งอยูบ ่ นทราย ทันใดนั้นเท ้า

่
ใหญ่ๆทีสวมรองเท ่ นไปทางเมล็ดสีทองนั้น ปาก
้าแตะฟางก็เริมเดิ
่
ของหยูเสียวเฉ่ ่
าอ ้าและหุบ แต่คาพูดทีจะหยุดชายคนนั้นก็ไม่หลุด
ออกมา เท ้ายักษ ์นั่นกดเมล็ดพวกนั้นลงไปในทรายแล ้ว

่
หยูเสียวเฉ่ าไม่สนใจอีกต่อไปว่าท่าเรืออยูภ
่ ายใต ้กฎอัยการศึกและ
่ ้าไป เธอนั่งลงข ้างๆรอยเท ้าอันใหญ่น้ัน เฒ่าห่าวทีเดิ
รีบวิงเข ่ นมา
ทางด ้านหลังเธอพร ้อมด ้วยถุงกระสอบขนาดใหญ่เกือบเปลียนทาง ่
ไม่ทน ่
ั และเลียงการสะดุดเธอได ้อย่างหวุดหวิด

่ าหนั
อันตราย ! ถ ้าเฒ่าห่าวทีน ้ กประมาณ 80 กิโลกร ัมและมีถงุ
กระสอบหนักประมาณ 100 กิโลกร ัมอยูด ่ ้วยล ้มทับเธอเข ้าล่ะก็ เธอ
อาจจะตายหรืออย่างน้อยก็บาดเจ็บสาหัสได ้ เฒ่าห่าวเดินโซเซไป
สองสามก ้าวแล ้วก็ทรงตัวได ้ พอเขาจะหันไปตะคอกใส่คนผิด เขา
ก็เห็นว่าร่างเล็กๆตรงหน้าของเขาว่าเป็ นใคร เขากลืนคาสบถ
 ่
หยาบคายลงไปและพูดด ้วยความเป็ นห่วงว่า ” แม่หนู เสียวเฉ่ า นี่
ี่ นนะ ตรงนี มั
ไม่ใช่ทเล่ ้ นไม่ปลอดภัย รีบออกไปเร็วเข ้า ! “

่ ข
คนทีอยู่ ้างหลังเฒ่าห่าวก็เกือบชนเขาเช่นกัน คนงานคนนั้นเงย
หน้ามองเฒ่าห่าวจากนั้นก็เดินอ ้อมผ่านคนทังสองไป
้ คนงานคน
่ ้านหลังก็เดินตามรอยเท ้าเขาไป พวกเขาทางานขนสินค ้ากัน
อืนด
อย่างหนัก

้ ้านายบอกพวกเขาว่าหลังขนสินค ้าทังหมดลงจากเรื
วันนี เจ ้ อเสร็จ
่ นสองเท่า แม้วา่ พวกเขาจะกลับ
เรียบร ้อย พวกเขาจะได ้เงินเพิมเป็
บ ้านช ้ากว่าปกติแต่ก็คม
ุ้ !

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าเงยหน้าขึนและยิ ้
มให ้เฒ่าห่าว เธอใช ้มือเล็กๆคุยทราย
้
ตรงรอยเท ้าจนกระทังเมล็ ่ ดข ้าวโพดสองสามเมล็ดนั้นปรากฏขึน้ !
่
เสียวเฉ่ ่
ารู ้สึกตืนเต ้นมาก ‘ ข ้าวโพดเป็ นพืชทีให่ ้ผลผลิตสูง ! มัน
ไม่เหมือนมันเทศทีท ่ าให ้เสียดท ้องเวลากินมากเกินไป ข ้าวโพด
สามารถเป็ นอาหารหลักทีกิ ่ นทุกวันได ้เลย ! ‘ ความทรงจาวัยเด็กที่
ได ้กินเค ้กข ้าวโพดอบกรอบสีทองและโจ๊กข ้าวโพดทีนุ่ ่ มอร่อยผ่าน
เข ้ามาในความคิดของเธอ……หยูเสียวเฉ่ ่ ้
ากลืนนาลายทั นที
 ้ เฒ่
ทังๆที ่ าห่าวก็เตือนแล ้ว แต่เธอก็ยงั เดินตามรอยลุงใหญ่ของเธอ
่
เพือมองหาข ี่
้าวโพด รูทกระสอบนั ่ นต ้องเล็กมากแน่ ๆ เธอเดินไป
หลายก ้าวกว่าจะพบเมล็ดข ้าวโพดอีกเมล็ด

หลังจากดืมน ่ าหิ
้ นศักดิสิ์ ทธิทุ์ กวัน ประสาทสัมผัสทังห ้ ้าของหยู
่
เสียวเฉ่ ้
าก็แหลมคมขึนมาก แม้วา่ สีของเมล็ดข ้าวโพดแทบจะ
เหมือนกับเม็ดทราย แต่เธอก็ยงั หาเมล็ดส่วนใหญ่ทอยู ี่ บ ้
่ นพืนเจอ
้ั
บางครงเธอก็ มองข ้ามมันไป แต่หน ิ ศักดิสิ์ ทธิก็์ จะเตือนเธอ

ความคิดของหินศักดิสิ์ ทธิเชื ์ อมต่

่ อกับเจ ้านายของมัน ดังนั้นมันจึง
รู ้ว่าเมล็ดข ้าวโพดพวกนี ส้ าคัญต่อเสียวเฉ่
่ ายังไง

่
เมือองคร ักษ ์หลวงกลุม ่ นั้นกินจ๋าเจียงเมี
้ ่
ยนกั ้ วหมูต๋น
บเนื อหั ุ
หมดแล ้ว พวกเขาก็อยากคืนชามกับตะเกียบ แต่เด็กหญิงคนนั้น
ไปแล ้วและพวกเขาไม่รู ้ว่าเธอไปทีไหน ่ พวกองคร ักษ ์ไม่ได ้กังวล
่
เรืองการหายตั วไปของเธอ พ่อค ้าแม่ค ้าทุกคนทีท่ ่ าเรือถูก
ตรวจสอบภูมห ้ ้ว คนบริสท
ิ ลังก่อนหน้านี แล ุ ธิทุ์ กคนจะขายของต่อ
 ่ ยงั ไม่ถงึ 10 ขวบและไม่มแี รง
ได ้ พูดได ้ว่าเด็กผูห้ ญิงตัวเล็กๆทีอายุ
แม้แต่จะจับไก่เอาไว ้ได ้จะสร ้างปัญหาได ้มากแค่ไหนกัน ?

่
หยูเสียวเฉ่ าเดินก ้มหน้าหาข ้าวโพดต่อไป ทันใดนั้นเธอก็ตาเป็ น
ประกาย ข ้างหน้าไม่ไกลจากเธอมีเมล็ดข ้าวโพด 4-5 เมล็ด ! ถ ้า
รวมกับทีมี ่ ในมือ เธอก็มป ี ระมาณ 20 กว่าเมล็ดแล ้ว อากาศก็เริมดี ่
้
ขึนแล ้ว เธอสามารถปลูกข ้าวโพดทีสวนหลั่ ่
งบ ้านได ้เพือจะได ้เมล็ด
มาจานวนมาก ปี หน้าเธอก็มเี มล็ดข ้าวโพดมากทีจะปลู ่ กได ้ 2-3
หมู่ ถ ้าอีก 2 ปี ผ่านไป เธอก็จะกลายเป็ นเศรษฐีข ้าวโพด ! เพือ ่
ปลูกข ้าวโพดเธอต ้องซือที ้ ดิ่ นทีอุ
่ ดมสมบูรณ์เพิมอี
่ กสองสามหมู่ !

่
มือเล็กๆทีขาวและบอบบางของเธอรี ้
บเอือมมื ่ ดข ้าวโพด
อไปทีเมล็
เหล่านั้น ทันใดนั้นเท ้าทีสวมรองเท
่ ่ าจากผ้าปัก
้าหุ ้มข ้อสีดาทีท
ลวดลายก ้อนเมฆก็เหยียบลงบนข ้าวโพดทีพื ่ น้ ก่อนทีเสี
่ ยวเฉ่
่ าจะ
่ ้วน มือเล็กๆของเธอก็คว ้าเท ้าข ้างนั้นเพือจะยก
ทันได ้คิดให ้ถีถ ่
้
ออกไปให ้พ้นทางและทิงรอยเปื ้อนทรายบนรองเท ้าสีดานั้นเอาไว ้
อย่างชัดเจน
 ้
จูจวินหยางทาหน้าบึงมองรอยเปื ้อนบนรองเท ้าของเขา บรรยากาศ
่ ดอัดขึนทั
เริมอึ ้ นที ทังผู
้ ด้ แู ลหลิวและผูบ้ ญ ่ ข
ั ชาการฟางทีอยู ่ ้างหลัง
้ องรู ้สึกเหมือนมีเมฆพายุพุ่งเข ้ามาหาพวกเขา ! แต่รา่ งเล็กๆที่
จวินอ๋
หมอบอยูบ ้ ได ้รู ้สึกถึงการเปลียนแปลงนี
่ นพืนไม่ ่ ้
เลยสักนิ ด เธอยังคง
พยายามขยับเท ้าของจวินอ๋ ้ องออกไปด ้วยแรงทังหมดที
้ ่
มี

” เจ ้า—รู ้ไหมว่ากาลังทาอะไรอยู่ ? ” จูจวินหยางถาม เสียง

ของเขาเบาราวกับกาลังกัดฟันด ้วยความโกรธ

่
หยูเสียวเฉ่ ้ ้วยซาขณะที
าไม่ได ้เงยหน้าขึนด ้ ่
ตอบว่
า ” ขอโทษค่ะ
้
ช่วยยกเท ้าอันมีคา่ ของท่านขึนหน่ อยค่ะ ท่านกาลังเหยียบของๆข ้า
อยู่ ! “

ไม่วา่ เธอพยายามออกแรงเท่าไหร่ เท ้าของจูจวินหยางก็ยงั ปักหลัก

อยูท ี่ นอย่
่ พื ้ างมั่นคง เด็กหนุ่ มโกรธมากจนอยากจะหัวเราะ ใบหน้า
หล่อเหลาของเขาทีแต่ ่ เดิมมีสห ้
ี น้าเย็นชาก็เผยรอยยิมบางๆออกมา
ผูบ้ ญั ชาการฟางรู ้สึกขนลุกซูข ึ้
่ นมาทั ่ นรอยยิมที
นทีเมือเห็ ้ ดู่
 ้ องและอยากอยูใ่ ห ้ห่างจากชาย
ผิดปกติบนใบหน้าของหยางจวินอ๋
คนนี ้

้ ข
” ข ้าอยากรู ้ว่าทาไมเมล็ดพวกนี ที ่ ้า จวินอ๋
้ องผู ้นี ้ เดินทางข ้าม
ทะเลไปเอามาถึงกลายเป็ นของเจ ้าไปได ้

หืม ? ” จูจวินหยางกอดอกเอียงคอ 45 องศามองเด็กน้อยทีไม่ ่ ได ้

หันมาพูดกับเขาด ้วยซา้ นี่ เป็ นครงแรกในชี
้ั วต ่ คนกล ้าทากับเขา
ิ ทีมี
อย่างไม่สภ ุ าพแบบนี ้ จูจวินหยางรู ้สึกอยากจะเล่นเกมแมวจับหนู
้
ขึนมาแล ้ว

้ องผูน้ ี ้ ? อย่าบอกนะว่าคนทีก
‘ จวินอ๋ ่ าลังพูดกับข ้าคือจวินอ๋
้ องที่
่
เพิงจะกลับมาจากการเดินเรือ ข ้าคงไม่โชคร ้ายขนาดนั้นหรอกใช่
่
ไหม ? ‘ มือเล็กๆของหยูเสียวเฉ่ ่
าหยุดดึงเท ้าทีสวมรองเท ้าสีดา
ตรงหน้าทันที

้ ้ว ถึงจะไม่รู ้เรืองวั
‘ อ่า ! ดูจากวัสดุทารองเท ้านี แล ่ สดุทารองเท ้ามาก
นัก แต่ก็บอกได ้ล่ะว่ามันแพงมาก คนทัวไปที ่ ่
ไหนจะมี ปัญญาใช ้
ของแบบนี ท ้ ารองเท ้าได ้ ? ซวยแล ้วไง มัวแต่สนใจจะเก็บเมล็ด
 ่ า
ข ้าวโพด ไม่ได ้สังเกตรองเท ้าเลย ทายังไงดี ? หวังเฟยเคยร ับสังว่
อารมณ์ของลูกชายท่านไม่ดเี อามากๆ ข ้าจะถูกโบยรึเปล่า ? ไม่ได ้
้ กและอ่อนแอ ข ้าทนการทรมานนั้นไม่ได ้
นะ ร่างกายของข ้าทังเล็
่ เอาไว
แน่ นอน ต ้องหาทางดึงเรืองนี ้ ้จนกว่าพ่อบุญธรรมจะมาหาเพือ ่
พาข ้ากลับบ ้าน…… ‘

้
เธอยิมอย่ ่ ดว่าเป็ นยิมที
างทีคิ ้ ดู่ บริสท ์ ้เดียงสาทีสุ
ุ ธิไร ่ ดและทาตาแป๋ ว
้
ก่อนจะเงยหน้าขึนมองคนที ่ นเจ ้าของรองเท ้าหุ ้มข ้อสีดานั้น
เป็

‘ นางนี่ เอง ? ! ‘ ความโกรธและหงุ ดหงิดของจูจวินหยางหายไป

เขารู ้สึกว่าอารมณ์ของเขาค่อยๆเย็นลงอย่างช ้าๆ ดวงตากลมโตไร ้
เดียงสาตรงหน้าของเขาซ ้อนทับกับดวงตาคูท ี่ ใ่ นความฝันของ
่ อยู
เขา

่
‘ เป็ นนาง ! เด็กผูห้ ญิงทีเจอข ่ ่าทีสุ
้าในจุดทีต ่ ดและพ่อของนางก็
ช่วยชีวติ ข ้าเอาไว ้ ‘ ความทรงจาทีถู ่ กช่วยเอาไว ้ค่อนข ้างเลือนราง
่ ยวทีเขาจ
ไปแล ้ว สิงเดี ่ าได ้อย่างช ัดเจนหลังจากผ่านมาเกือบ 2 ปี ก็
คือดวงตาคูน ่ ้ันทีดู
่ เหมือนจะมองลึกเข ้าไปถึงจิตวิญญาณของผูค้ น
ได ้
รอยยิมที้ เธอใช
่ ้ั อให
้เป็ นร ้อยๆครงเพื ่ ้หลุดพ้นจากปัญหาดูเหมือน
้
วันนี จะไม่ ่
ได ้ผล ! หยูเสียวเฉ่ ามองใบหน้าหล่อเหลาไร ้อารมณ์
ตรงหน้าและลูบจมูกตัวเองอย่างอับอาย ยังไงก็ตามตอนนี เธอเป็ ้ น
แค่เด็กผูห้ ญิงตัวเล็กๆทีแกล ่ ้ องจะ
้งทาเป็ นไร ้เดียงสา แม้ว่าจวินอ๋
เย็นชา แต่เขาก็ดไู ม่เหมือนคนชวร ่ ั ้าย เขาคงจะไม่ลดตัวมาอยู่
ระดับเดียวกับเด็กหรอก……ใช่ไหม ?

” อ่า……คารวะจวินอ๋้ องน้อยเพคะ ขอจวินอ๋

้ องน้อยทรงพระเจริญ ”
่
หยูเสียวเฉ่ ้
ารีบตะกายขึนมาจากพื ้
นและท าการคารวะไปแบบมั่วๆ

้ ้เช่นกัน เขาอดเสียววาบ
ผูด้ แู ลหลิวฝูเชิงก็จาเด็กผูห้ ญิงคนนี ได
แทนเด็กคนนี ไม่ ้ ได ้ ก่อนหน้านี เขาเผลอพู
้ ด

้ องน้อย ‘ ไปและได ้ร ับโทษสถานเบาทีสุ

‘ จวินอ๋ ่ ดคือถูกโบย 20 ครง้ั
้ เพียงทารองเท ้าของจวินอ๋
เป็ น ‘ รางวัล ‘ เด็กผูห้ ญิงคนนี ไม่ ้ องผู ้ร ัก
ความสะอาดสกปรกเท่านั้น แต่ยงั เรียกเขาว่า ‘ จวินอ๋ ้ องน้อย ‘ ด ้วย
! ถ ้าเจ ้านายของเขาเกิดประหารเด็กคนนี ไป ้ คนจานวนมากจะไม่
้
กล่าวหาว่าเขา ‘ กินบนเรือขีบนหลั งคา ‘ หรือไง ?
ขณะทีผู ่ ด้ แู ลหลิวฝูเชิงกาลังครุน
่ คิดว่าเขาควรจะวิงวอนขอความ
เมตตาให ้กับเด็กผูห้ ญิงคนนี ดี ้ รเึ ปล่า เจ ้านายของเขาก็ตอบว่า ”
้ าร ังเกียจนั่นซะที ! แกล ้งทาช ัดๆ !! พูดมา ทาไมเมล็ดที่
หยุดยิมน่
้ องผูน้ ี น
จวินอ๋ ้ ากลับมาถึงกลายเป็ นของเจ ้าไปได ้ ? “

แม้วา่ เสียงของเจ ้านายของเขาจะเย็นชาเหมือนปกติ แต่ผดู ู ้ แลหลิว

้ องจะไม่ได ้โกรธ ! ดูเถอะคนเรา
มีความรู ้สึกว่า ‘ เหมือนจวินอ๋
่
เปลียนไปได ้จริงๆ ! ‘

” อ่า…… ” รอยยิมของข ้ ้าน่ าร ังเกียจจริงดิ ? ทุกคนบอกข ้าไม่ใช่

้
เหรอว่าข ้ายิมหวานและยิ ้
มสวยมากและท ่ ความสุขได ้
าให ้คนอืนมี
้ องน้อยนี่ ไม่เหมือนชาวบ ้านชาวช่องจริงๆ รสนิ ยมช่าง
จวินอ๋
แตกต่างจากคนทัวไป ่ แต่ตอนนี ไม่ ้ ใช่เวลามาเถียงว่ารอยยิมของ้
่ ง่ ยากนี ให
ข ้าน่ าร ังเกียจหรือน่ าร ัก ข ้าต ้องหลุดจากเรืองยุ ้ ้เร็วทีสุ
่ ด!

่ บ
” ก็……หม่อมฉันไม่รู ้ว่าของทีอยู ้ นของจวินอ๋
่ นพืนเป็ ้ องน้อยนี่ เพ
่
คะ คิดว่าเป็ นของทีตกพื ้ ไม่
นที ่ มเี จ ้าของ ในเมือไม่
่ มเี จ ้าของ คนที่
 ่
หาเจอก็เป็ นเจ ้าของซิเพคะ ! ” หยูเสียวเฉ่ าอธิบายโดยใช ้เหตุผล
ของเด็กๆ

่
” คนทีหาเจอเป็ ้
นเจ ้าของงันเหรอ ? หืม ? ใครสอนเหตุผลนี ให ้ ้เจ ้า
? ขุนพลฝางเหรอ ? ” จูจวินหยางได ้ข ้อมูลมาบ ้างนิ ดหน่ อยในช่วง
้
ระยะเวลาสันๆที ่ บ
อยู่ นบก แต่เขาเองก็ไม่คอ ่ ยแน่ ใจว่าทาไมเขาถึง
่ ได
จาข ้อมูลเรืองนี ้ ้ ต ้องเป็ นเพราะว่ามันเกียวข
่ ้องกับขุนพลฝางแน่
ต ้องเป็ นเช่นนั้นแน่ ๆ !

่
ดวงตาของหยูเสียวเฉ่ ่ ยบกับหน้าแล ้วก็มข
าเมือเที ี นาดใหญ่
่
เล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิงเวลาที ่ าตาโต มันทาให ้เธอดูคล ้าย
ท
กับกระรอกบินตัวเล็กๆ เนื่ องจากพืนที ้ บนใบหน้
่ าส่วนใหญ่ของเธอ
้
ถูกดวงตาทังสองข ้างยึดเอาไป เธอเบะปากอย่างน่ าสงสาร ” ทาไม
ต ้องโทษพ่อบุญธรรมในความผิดของหม่อมฉันด ้วย ? หม่อมฉัน
้ นอยูบ
เห็นเมล็ดพวกนี หล่ ่ นพืน้ ถ ้าหม่อมฉันไม่เก็บมันขึนมา
้ มันก็
จะถูกฝังอยูใ่ นทราย น่ าเสียดายออกเพคะ ! “
จูจวินหยางมองเธอเงียบๆ แม้วา่ สีหน้าของเขาจะไม่ดรุ ้าย แต่ก็ยงั
้
ทาให ้เธอหน้าชาได ้ และทาให ้คงรอยยิมเอาไว ้อย่างยากลาบาก

้ องน้อยดูเหมือนจะสัมผัสความไม่สบายใจของเธอได ้ เขาก ้ม
จวินอ๋
้
ตัวลงไปหยิบเมล็ดข ้าวโพดจากใต ้เท ้าของเขาขึนมาและท าลาย
้ า ” เจ ้า……ถ ้าบอกชือเมล็
ความเงียบขึนว่ ่ ้ ้ ข ้าจะให ้อภัย
ดพวกนี ได
เจ ้าในความผิดฐานไม่เคารพ “

่
” จริงเหรอ ? ” เสียวเฉ่ ้
ารู ้สึกดีใจมาก รอยยิมสดใสปรากฏขึ ้
นบน
ใบหน้าของเธอ เธอเกือบโพล่งคาว่า

‘ ข ้าวโพด ‘ ออกไป แต่ในวินาทีสด ุ ท ้ายเธอก็สามารถสงบท่าที

้ งถู
เอาไว ้ได ้ ข ้าวโพดนี เพิ ่ กนากลับมาจากทะเลทีห่ ่ างไกล ถ ้าเธอ
สามารถบอกชือมั ่ นได ้ก็แปลกน่ ะซิ

เธอแกล ้งทาเป็ นคิดอยูค ่ นึ่ งก่อนจะพูดอย่างระมัดระวังว่า ” จวิน้

่ รูห
อ๋องน้อย เมล็ดพวกนี คล ้ ้ายกับก ้อนหยก หม่อมฉันคิดว่ามันน่ าจะ
่ มี่ ‘ ดีไหมเพคะ ? “
เรียกว่า ‘ ยูห
 ่ มี่ ซึงมาจากตั
( ภาษาจีนคาว่า ข ้าวโพด คือ ยูห ่ วอักษร 2 ตัวที่
หมายความว่า ‘ ข ้าวหยก ‘ )

่ มี่ ? คาเดียวกับทีฮ่
ยูห ่ องเต ้ทรงใช ้เรียกพืชชนิ ดนี ้ จากสีหน้าของ
่
เด็กหญิงเมือครู ่ จูจวินหยางมั่นใจว่านี่ ไม่ใช่ชอที
ื่ อยู
่ ๆ่ ก็คด ้
ิ ขึนมา
้ ออะไร !!
ตรงกันข ้าม……เธอรู ้อยูแ่ ล ้วว่าพืชชนิ ดนี คื

่ นในซี
อย่างไรก็ตาม ลูกสาวของชาวไร่ในชนบทจะรู ้จักพืชทีขึ ้ ก
่ างไกลได ้อย่างไร ?
โลกตะวันตกทีห่

จูจวินหยางมองเด็กหญิงร่างเล็กตรงหน้าเขาด ้วยสีหน้าทีไม่ ่ อาจ

เข ้าใจได ้ ความสงสัยในใจเขาทวีมากขึน้ เห็นได ้ช ัดว่าเด็กผูห้ ญิง
้ ความลับทีไม่
คนนี มี ่ มใี ครรู ้ !

่ มี่ ? ” จูจวินหยางพูดคานี ออกมาราวกั

” ยูห ้ ่ ้ยินมันเป็ นครง้ั
บเพิงได
แรก เขาพยักหน้าช ้าๆและพูดว่า ” ชือนี ่ ไม่
้ เลว ตอนกราบทูล
่ ด
รายงานต่อฮ่องเต ้ ข ้าจะใช ้ชือนี ้ ้วย…… “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่
าตืนตระหนกและรี
บห ้ามเขาทันที ” อย่านะคะ !! “

ั ก็เป็ นผู ้ทีย่ ้ายร่างมา

เธอค่อนข ้างแน่ ใจแล ้วว่าฮ่องเต ้องค ์ปัจจุบน
่
เช่นเดียวกับเธอ เมือชาติ กอ
่ นเธอได ้อ่านนิ ยายมามาก บางเรืองคน ่
ทีย่ ้ายไปอยูใ่ นตาแหน่ งสูงๆจะจัดการกับคนทีย่ ้ายร่างคนอืนๆเพื ่ ่
อ
ร ักษาความลับของตัวเองเอาไว ้ ใครจะบอกได ้ว่าเรืองแบบนั่ ้นจะ
้ บเธอด ้วยรึเปล่า !
เกิดขึนกั
 ตอนที่ 227 ของขวัญ
https://novel-lucky.com

่
เพือนผู ้ย ้ายร่างของเธอคือฮ่องเต ้องค ์ปัจจุบน ้ ้อหาเธอ
ั ถ ้าเขาตังข
้
ขึนมาสั กข ้อหา ชีวต ้
ิ เธอได ้จบสินแน่ ! จะให ้เป็ นอย่างนั้นไม่ได ้ ถ ้า
ฮ่องเต ้ได ้ยินชือ่ ‘ ยูห
่ มี่ ‘ ล่ะก็ ตัวตนของเธอต ้องถูกเปิ ดเผยออกมา
แน่ ! ไม่ได ้ เธอจะปล่อยให ้เป็ นแบบนั้นไม่ได ้ !

” เอ่อ…… ” ภายใต ้สายตาสงสัยของจวินอ๋ ้ องและสีหน้าหวาดกลัว

่
ของทุกคน เสียวเฉ่ าพึมพาว่า ” จวินอ๋้ องน้อย หม่อมฉันเป็ นเพียง
ลูกชาวประมงจากภูเขา จะมีคณ ุ สมบัตต ้ั อพื
ิ งชื ่ ชสายพันธุ ์ใหม่ที่
้ องทรงนากลับมาได ้ยังไงเพคะ ? จวินอ๋
จวินอ๋ ้ องน้อย หม่อมฉันคิด
้ องควรเป็ นผูต้ งชื
ว่าฮ่องเต ้หรือจวินอ๋ ้ั อให
่ ่ คา่ เช่นนี เพคะ
้กับพืชทีมี ้ !
“

จูจวินหยางเห็นการกระทาและสีหน้าของเด็กหญิงทีเค ่ ้นสมองคิด
หาเหตุผลอย่างช ัดเจน เขารู ้สึกว่าเด็กหญิงตรงหน้าเขานั้น
เหมือนกับสัตว ์ตัวเล็กๆมาก—เป็ นกระรอกตัวน้อยที่
น่ าสนใจ, ระแวดระวัง, และความรู ้สึกไว ความเฉยเมยในแววตาของ
 ่ คุ ้นเคยเกิดขึนในใจ
เขาค่อยๆหายไปโดยไม่รู ้ตัว ความรู ้สึกทีไม่ ้
ของเขา

่
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวฝูเชิงสังเกตเห็นการเปลียนแปลงเล็ กน้อยในตัว
เจ ้านายของเขา ในขณะทีรู่ ้สึกประหลาดใจ เขาก็รู ้สึกว่าควรจะพูด
อะไรสักคาเพือผู ่ ม้ พ
ี ระคุณของเจ ้านายของเขา ” คาพูดของแม่หนู
น้อยคนนี มี้ เหตุผล เรืองชื
่ อของพื
่ ้
ชชนิ ดใหม่นีเอาไว ้เรากลับไปคุย
่ องหลวงเถอะพะย่ะค่ะ ! จวินอ๋
กันทีเมื ้ อง ถ ้าทิงบะหมี
้ ่
เอาไว ้นาน
๋
เกินไปเดียวมั นจะอืดหมดนะพะย่ะค่ะ ! “

แต่จจู วินหยางไม่อยากปล่อยเด็กหญิงทีเหมื ่ อนกระรอกน้อยคนนี ้

ไป เขาสังหรณ์ใจว่าเด็กผูห้ ญิงคนนี รู้ ้วิธป ี ลูกข ้าวโพดอย่างแน่ นอน
่
ก่อนทีเขาจะออกเดิ นทาง ฮ่องเต ้ได ้ตร ัสกับเขาว่าจะเป็ นการดีทสุ ี่ ด
ถ ้าเขาสามารถพาคนทีรู่ ้วิธป ี ลูกข ้าวโพดกลับมาด ้วยได ้ น่ า
่
เสียดายทีชาวพื ้ องพวกนั้นไม่อยากจากบ ้านเกิดเมืองนอนของ
นเมื
พวกเขา ทาให ้เขาไม่สามารถทางานทีฮ่ ่ องเต ้ทรงมอบหมายให ้เขา
ได ้สาเร็จลุลว่ ง แต่เด็กหญิงตรงหน้าของเขาอาจจะสร ้างความ
ประหลาดใจให ้เขาได ้ !
หลิวฝูเชิงเห็นว่าเจ ้านายของเขาดูเหมือนจะเอาคาพูดของเขาไป
คิด เขาหันหลังกลับและเดินไปยังทีพั ่ กชวคราวของพวกเขา
่ั
หลังจากเดินไปสองสามก ้าว จูจวินหยางก็หยุดอีกครงและหั ้ั น
่
กลับไปมองเด็กหญิงทีแอบถอนหายใจอย่ างโล่งอกพร ้อมกับตบ
่ นเช่นนั้นเขาก็แทบจะกลันหั
หน้าอกตัวเอง เมือเห็ ้ วเราะเอาไว ้ไม่ได ้
ทาไมเด็กผูห้ ญิงคนนี มี ้ หลายสีหน้าจัง ? เทียบกับพวกคุณหนู สงู
์
ศักดิในเมืองหลวงทีไม่ ่ บอบบางก็น่าเบือแล
่ ้ว นางก็เป็ นเด็ก
ประหลาด แต่เป็ นเด็กประหลาดตัวเล็กๆน่ าร ัก

เขาสูดหายใจเข ้าลึกๆ ทาหน้านิ่ งแล ้วพูดกับเสียวเฉ่

่ ่ บมาทา
าทีกลั
หน้าไร ้เดียงสาทันทีวา่ ” ถ ้า……ข ้าให ้เมล็ดข ้าวโพดกับเจ ้า เจ ้า
ร ับประกันได ้ไหมว่าเจ ้าจะปลูกมันได ้ ? “

้ น้
หลิวฝูเชิงแอบมองเจ ้านายของเขาและรู ้สึกประหลาดใจ ‘ วันนี จวิ
่
อ๋องเปลียนไปจริ ่ ดกับคนอืนก่
งๆ ไม่เพียงเริมพู ่ อน แต่ยงั พูดคุยกัน
่
อย่างมีความสุขมากๆอีกต่างหาก ( หยูเสียวเฉ่ า : เจ ้าเอาตาไหน
มองถึงเห็นว่าเราพูดคุยกันอย่างมีความสุข ? ) สงสัยจังว่าจิง้
่ ้?‘
หวังเฟยจะทาพระพักตร ์ยังไงถ ้าทรงทราบเรืองนี
 ้ งเฟยคอยกวนใจเจ ้านายของเขาอยู่เสมอ ถึงขัน
ควรรู ้ไว ้ว่าจิงหวั ้
แกล ้งประชวรเพือเรี ่ ยกความสงสารเห็นใจจากเขา เขาจะได ้พูดกับ
่ นอี
นางเพิมขึ ้ กสักสองสามคา จิงหวั
้ งเฟยทรงกังวลอยูเ่ สมอว่าโอรส
องค ์เล็กจะสูญเสียความสามารถในการพูดไปหรือเปล่า ดู
เหมือนว่าจิงหวั้ งเฟยจะทรงกังวลโดยไม่จาเป็ นซะแล ้ว

่
หยูเสียวเฉ่ าสังเกตเห็นว่าวิกฤตได ้ผ่านพ้นไปแล ้ว เธอจึงรีบยิม้
ประจบและพูดว่า ” ได ้เพคะ ! จวินอ๋ ้ องน้อยทรงถามคนอืนๆดู ่ ได ้เลย
่
ครอบคร ัวของหม่อมฉันเชียวชาญในการเพาะปลู ก ในฤดูนี ้
นอกจากบ ้านทีมี ่ นาพุ
้ ร ้อนแล ้ว มีเพียงบ ้านของหม่อมฉันเท่านั้นที่
สามารถปลูกผักสดได ้ ! นอกจากนั้นยังมีแตงโมทีเริ ่ มเพาะเมล็
่ ด
แล ้ว อีก 2 เดือนกว่าๆถ ้าจวินอ๋ ้ องเสด็จมาทีเมื่ องถังกูอ ่ ก
ี ก็จะได ้
เสวยแตงโมของบ ้านหม่อมฉัน…… หม่อมฉันสามารถพูดได ้อย่าง
มั่นใจเลยว่าถ ้าครอบคร ัวของหม่อมฉันไม่สามารถปลูกเมล็ด
ข ้าวโพดพวกนี ได ้ ้แล ้วล่ะก็ ก็ไม่มใี ครอืนอี
่ กแล ้วทีจะปลู
่ กได ้ ! “

จูจวินหยางมองดูเด็กหญิงตบหน้าอกตัวเองและร ับปากอย่างมั่นใจ
แต่เขาก็ไม่รู ้สึกว่านางกาลังโม้เลยแม้แต่นอ้ ย ดูเหมือนว่าเด็กคนนี ้
จะมั่นใจในความสามารถด ้านการปลูกพืชของครอบคร ัวของนาง
จริงๆ บางที……เขาอาจจะเชือนางสั่ กครง้ั ถ ้านางปลูกเมล็ดพืชที่
เขานากลับมาได ้จริงๆ นั่นก็จะสามารถชดเชยความเสียใจของเขา
้ั ได
จากการเดินทางครงนี ้ ้

” หัวหน้าผูด้ แู ลหลิว ไปจัดการเอาเมล็ดข ้าวโพด 50 ชงกั ่ ั บเมล็ด

มันฝรง่ ั 50 ชงมาให
่ั ้ ” หลังจากคิดอยูค
้เด็กคนนี ที ่ นึ่ ง จูจวินห
่ รูห
ยางก็ตด ่
ั สินใจเอาเมล็ดพืช 2 ชนิ ดทีเขาน ากลับมามากทีสุ ่ ดแบ่ง
่
ให ้กับเด็กหญิงเพือเอาไปลองปลู ก ต่อให ้นางล ้มเหลว มันก็ไม่ใช่
ปัญหาใหญ่

่
หยูเสียวเฉ่ ่ั
าดีใจมาก เมล็ดข ้าวโพด 50 ชงมากพอส ่ น
าหร ับทีดิ
่ั
อย่างน้อย 10 หมู่ ! แต่ดเู หมือนเมล็ดมันฝรงจะไม่ พอ เธอมองจวิน้
อ๋องด ้วยดวงตาสดใสและถามเสียงอ่อนว่า ” จวินอ๋ ้ องน้อยเพคะ ขอ
่ ั มอี
เมล็ดมันฝรงเพิ ่ กหน่ อยได ้ไหมเพคะ ? “

่
จูจวินหยางมองหยูเสียวเฉ่ ้ ้าก็รู ้ว่ามันฝรงคื
าด ้วยสีหน้า ‘ งันเจ ่ ั ออะไร
่
ซินะ ‘ หยูเสียวเฉ่ าตัดสินใจเทหมดหน้าตัก เธอมองสบตาทีน่่ ากลัว
้ องต่อไปด ้วยแววตาคาดหวัง
ของจวินอ๋
” ต ้องการเท่าไหร่ละ่ ? ” จูจวินหยางเลิกค ้นหาว่าเด็กหญิงคนนี ได ้ ้
่
ยินเรืองข ่ั
้าวโพดและมันฝรงมาจากไหน ่
ในเมือนางเคยได ่
้ยินเรือง
่
ของพวกมัน ก็หมายความว่ามีความเป็ นไปได ้สูงทีนางจะปลู กพวก
มันได ้

่
หยูเสียวเฉ่ าครุน ่ ั ้ไหมเพคะ
่ คิดและตอบว่า ” อย่างน้อยก็ 100 ชงได
? มากพอสาหร ับทีดิ ่ นครึงหมู
่ ่…… “

่ั
” ข ้าจะให ้เจ ้า 200 ชงเลย ่
! เจ ้ากล ้าลงชือในหมายกองทั พไหมล่ะ
ว่าเจ ้าปลูกมันฝรงได่ ั ้จริงๆ ? ” ลางสังหรณ์ของจูจวินหยางชัดเจน
่ น—เด็
ยิงขึ ้ ้
กผูห้ ญิงคนนี อาจสร ้างปาฏิหาริย ์ได ้ !
สัญชาตญาณของเขาไม่เคยผิดตังแต่ ้ เขาเป็ นเด็กแล ้ว !

่
” กล ้าค่ะ ! ” หยูเสียวเฉ่ าตอบอย่างหนักแน่ นปราศจากความลังเล

หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวฝูเชิงไออยูข
่ ้างๆและพยายามให ้ช่องทางกับ
เด็กหญิง เขาอธิบายอย่างนุ่ มนวลว่า
” แม่หนู นอ้ ยตระกูลหยู รู ้ไหมว่าถ ้าไม่สามารถทาตามหมายของ
กองทัพได ้ เจ ้าจะถูกตัดหัว “

จูจวินหยางกวาดสายตาคมกริบมองเขา แต่ก็ไม่ได ้ตาหนิ ทเขาพู ี่ ด

่ หน้
มาก หลิวฝูเชิงแอบปาดเหงือที ่ าผาก ‘ โธ่ จวินอ๋
้ อง กระหม่อม
แค่คด ี่ กคนนี มี
ิ ถึงความใจดีทเด็ ้ ให ้ท่านนะพะย่ะค่ะ ‘ เป็ นคนร ับใช ้นี่
มันยากจริงๆ !

่
ดวงตาของหยูเสียวเฉ่ าขยับเล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดว่า ” ข ้าปลูก
่ มภ
มันได ้แน่ ตราบใดทีไม่ ่ ษย ์สร ้างขึน้ ! “
ี ยั ธรรมชาติหรือภัยทีมนุ

ภัยธรรมชาติหรือภัยทีมนุ่ ษย ์สร ้างขึน้ ? จูจวินหยางแอบชมความ

รอบคอบของเด็กคนนี อยู ้ ใ่ นใจ เขาไม่สามารถควบคุมภัย
ธรรมชาติได ้ แต่ภยั จากมนุ ษย ์ แค่เขาพูดคาเดียวก็จะได ้ร ับการ
ดูแลแล ้วไม่ใช่เหรอ ?
” วางใจเถอะ ! ข ้าจะขอให ้ผูพิ ้ พากษาเขตบอกหัวหน้าหมู่บ ้านของ
เจ ้าให ้ความร่วมมือกับการปลูกพืชพวกนี อย่ ้ างเต็มที่ ส่วนเรืองภั
่ ย
ธรรมชาติ มันไม่ใช่สงที ิ่ คนจะควบคุ
่ มได ้ ดังนั้นจะไม่ถก
ู พิจารณา
ในขอบเขตของคาสังกองทั่ พ ! ” การตัดสินใจของจูจวินหยาง
่
ค่อนข ้างมีมนุ ษยธรรม เสียวเฉ่ าจึงพอใจมาก

่ นว่าเด็กหญิงเต็มไปด ้วยความมั่นใจ หลิวฝูเชิงก็เลิกเกลีย้

เมือเห็
่
กล่อมเธอ เขาร ับคาสังและน าองคร ักษ ์หลวงไปขนเมล็ดข ้าวโพด
่ั
กับเมล็ดมันฝรงจากรถม้ าใกล ้ๆ

่
ตรงกันข ้ามกับหยูเสียวเฉ่ ่
าทีตามจวิ ้ องไปยังทีพั
นอ๋ ่ กชวคราวของ
่ั
่ ใ่ กล ้ๆ เธอเห็นว่ามีชามบะหมีที
เขาทีอยู ่ อื
่ ดแล ้วอยูบ
่ นโต๊ะหนึ่ งชาม
รวมถึงอาหารตุ๋นของครอบคร ัวของเธอด ้วย เธอลังเลเล็กน้อยและ
้ องน้อยเพคะ บะหมีเย็
พูดว่า ” จวินอ๋ ่ นแล ้วจะไม่อร่อย หม่อมฉันเอา
ชามใหม่มาให ้ดีไหมเพคะ ? “

จูจวินหยางมองบะหมีที่ เขากิ
่ นไปได ้ไม่กคี่ า มันอร่อยทีเดียว ส่วน
่
อาหารตุ๋น ก่อนทีเขาจะมี โอกาสได ้ชิม เขาก็เห็นเด็กผูห้ ญิงคนนี ้
่ ้างหลังพวกคนงานพร ้อมกับก ้มหยิบอะไรบางอย่างจากพืน้
เดินอยูข
 ้ั
เป็ นครงคราว หลังจากกินบะหมีเข่ ้าไปบ ้างแล ้ว เขาก็ไม่รู ้สึกอึดอัด
อีก ด ้วยความอยากรู ้อยากเห็นเขาจึงเดินเข ้าไปดูวา่ เธอกาลังเก็บ
อะไร แล ้วเขาก็พบสมบัตโิ ดยไม่คาดคิดเนื่ องจากความอยากรู ้
อยากเห็นของเขา !

่ ้ขันทีคนหนึ่ งไปซือบะหมี
จูจวินหยางสังให ้ ที่ ร่ ้าน แล ้วสังให
่ ้คนนาสิง่
้ าทัง้ 4 ในห ้องหนังสือมาให ้เขา
ลาค่

่ า—สิงล
(เหวินฝางซือเป่ ่ าค่
้ าทังสี
้ ในห
่ ้องหนังสือ ได ้แก่
กระดาษ, หมึก, พู่กนั , และแท่นฝนหมึก) จากนั้นเขาก็เขียนคาสัง่
กองทัพด ้วยลายมือประณี ตงดงาม เขากลัวว่าเด็กหญิงคนนี จะอ่ ้ าน
ไม่ออกจึงอ่านให ้เธอฟัง

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าเห็นว่าในคาสังกองทัพนั้นไม่มอ ี ะไรยากจนทาไม่ได ้
่ั
อย่าว่าแต่เธอเคยปลูกข ้าวโพดกับมันฝรงมาแล ่
้วเมือชาติ กอ
่ นเลย
ต่อให ้เธอไม่เคยปลูกพวกมันมาก่อน เธอก็ยงั มีนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิเป็์ น
ไอเทมสุดโกงอยู่ เธอสามารถชุบชีวต ่
ิ พืชทีตายแล ้วได ้ ดังนั้นเธอ
จะต ้องกลัวอะไร ! เธอหยิบพู่กน ่
ั มาลงชือโดยไม่ ลงั เล หลังจากฝึ ก
เขียนกับน้องชายมาระยะหนึ่ งแล ้ว เธอก็สามารถเขียนชือตั
่ วเองได ้
ค่อนข ้างดีเลยทีเดียว

ลูกสาวของครอบคร ัวชาวนาชาวไร่อา่ นเขียนหนังสือได ้ด ้วยเหรอ

? จูจวินหยางไม่ได ้แสดงความสับสนในใจของเขาออกมาและมอบ
่
คาสังกองทั ่ งกลั
พให ้กับหัวหน้าผู ้ดูแลหลิวทีเพิ ่ บมาพร ้อมเมล็ดพืช
หลังจากนั้นเขาก็น่ ังลงหยิบตะเกียบและคีบ ‘ หูหมูในนามั
้ นพริก ‘
้
ขึนมากิ น หูหมูกรุบกรอบ เผ็ดเล็กน้อย และกระตุนความอยาก
้
อาหารมาก

ตอนทีจ๋่ าเจียงเมี
้ ่
ยนร ้อนๆถูกนาเข ้ามา เขาก็กน ิ หูหมูหมดไปครึง่
่
จานแล ้ว เสียวเฉ่ ้ ไส
าชีไปที ่ ้หมูทอดแล ้วพูดว่า ” จวินอ๋
้ องน้อยเพคะ
ไส ้หมูนี่เย็นแล ้ว เอามันใส่ในบะหมีให ่ ้ร ้อนก่อนก็ได ้นะเพคะ หรือจะ
ให ้เอากลับไปอุน ่ ทีร่ ้านของเราก็ได ้…… “

่ จวินหยางได ้ยินเธอเรียกเขาว่า ‘ จวินอ๋

เมือจู ้ องน้อย ‘ เขาก็ชะงักไป
ครูห่ นึ่ ง แต่ก็ไม่ได ้พูดอะไรออกมาและโบกมือไล่หยูเสียวเฉ่
่ า
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวรีบก ้าวเข ้ามากระซิบว่า ” แม่หนู นอ้ ยแซ่หยู จวิน้
่ ้กลับแล ้ว ! มา ข ้าจะเอาเมล็ดพืชไปส่งให ้ ! “
อ๋องสังให
หลังจากส่งคนออกไปแล ้ว จูจวินหยางก็มองไปทีจานไส ่ ้หมูทอด
้ ลงไปในบะหมีร่ ้อนๆ สักพักก็
เขาคิดนิ ดนึ งแล ้วเอาไส ้หมู 2 ชินใส่
คีบออกมาใส่ปาก เขาเคียวอย่ ้ ่ มรสชาติ
างละเอียดเพือลิ ้ ของมัน ‘
ไส ้หมูทอด ‘ เป็ นอาหารทีดี ่ ทสุ
ี่ ดของเสียวเฉ่
่ ่ งออกจาก
า ตอนทีเพิ ่
กะทะมันจะมีสท ี อง กรอบนอกนุ่ มใน รสชาติเข ้มข ้นและมีกลินหอม ่
เหมาะกับทุกเพศทุกวัย กินได ้ไม่มเี บือ่

่ ดในราชวงศ ์ไม่เคยลองกินอาหารทีท
จูจวินหยางทีเกิ ่ าจากเครืองใน
่
สัตว ์มาก่อน ถ ้าเขาไม่ประสบกับความลาบากในการเดินทางใน
ทะเล เขาก็คงไม่แตะต ้องอาหารตรงหน้า แต่หลังจากกินไส ้หมูเข ้า
ไปหนึ่ งชิน้

จูจวินหยางก็คด ่ กสองสามชิน้
ิ ว่ามันอร่อยดี จึงเอาใส่บะหมีไปอี
ผูบ้ ญ ่
ั ชาการฟางทีรออยู ้ องกินไส ้หมูทอดชิน้
เ่ งียบๆมองหยางจวินอ๋
้ า เขาอยากรู ้อยากเห็นอย่างมากถึงอาหารชนิ ด
แล ้วชินเล่
้
นี —ถึ ่
งเวลาเปลียนเวรเมื ่
อไหร่ ้
เขาต ้องไปซือมาลองชิมให ้
ได ้ !

่ ยวเฉ่
เมือเสี ่ ากลับมาทีร่ ้านของเธอ เธอขอบคุณหัวหน้าผูดู้ แลหลิว
่ั
และร ับเมล็ดข ้าวโพดกับเมล็ดมันฝรงมาอย่ างมีความสุข เธอ
วางแผนจะกินข ้าวโพดย่างอร่อยๆกับผัดมันฝรงเส่ ั ้นเปรียวเผ็
้ ดที่
เธอคิดถึงมากๆ ในฤดูใบไม้ร่วง…… นั่นจะเป็ นความรู ้สึกทีมี
่
ความสุขมาก !!

่ ต้ รวจการฝางมาถึง ทีร่ ้านก็กาลังเสิร ์ฟอาหารค่ากันยุง่ ทีเดียว

เมือผู
่ นลูกสาวยุง่ มากจนไม่มเี วลาพัก ใต ้เท ้าฝางก็ทนนั่งเฉยๆ
เมือเห็
้
ไม่ได ้และลุกขึนมาร ับตาแหน่ งเด็กเสิร ์ฟ คนงานท่าเรือทุกคนรู ้ว่า
เขาเป็ นใคร ผูตรวจการเป็
้ นคนตรงไปตรงมาและถ่อมตัวไม่อวดดี
พวกคนงานจึงชอบเขามากและพูดติดตลกว่า

่ ้กินบะหมีที
” เป็ นวาสนาสามชาติเลยจริงๆทีได ่ ท่
่ านผูต้ รวจการยก
มาให ้ด ้วยตัวเองแบบนี ้ ! “
 ้ วเราะดังลันและพู
ฝางซือเจินหั ่ ่
ดว่า ” กินเยอะๆเลย ! พออิมแล ้ว
พวกเจ ้าต ้องใช ้แรงทางานกันอีก !!

ในอนาคตตอนทีท่ ่ าเรือสร ้างเสร็จแล ้ว พวกเจ ้ายังจะต ้องกังวลเรือง

่
ไม่ได ้ผลประโยชน์อก
ี เหรอ ? “

คนงานพวกนี ส่ ้ วนใหญ่เป็ นคนงานประจาของสานักงานจัดการ

ท่าเรือใหม่ซงอยูึ่ ไ่ ม่ไกลจากท่าเรือเก่าเริมเป็
่ นรูปเป็ นร่างและมี
ขนาดใหญ่กว่าท่าเรือเก่า 2 เท่า มีถนนการค ้าอยูไ่ ม่ไกลจาก
ท่าเรือ แม้วา่ จะยังไม่ได ้สร ้างร ้านค ้า แต่ก็สามารถเห็นรูปแบบของ
ร ้านค ้าได ้แล ้ว ใต ้เท ้าฝางพูดถูกต ้อง ท่าเรือขนาดใหญ่เช่นนี ้ พวก
่
เขายังต ้องกังวลเรืองจะหางานไม่ ได ้อีกเหรอ ? ค่าจ ้างของคนงาน
่ นสองเท่าเมือเที
ท่าเรือก็เพิมเป็ ่ ยบกับเมือก่ ่ อน และมันจะดีขนอี
ึ ้ กใน
อนาคต !

่ ั ้นเปรียวเผ็
*ผัดมันฝรงเส ้ ด*
 ตอนที่ 228 หว่านเมล็ด
https://novel-lucky.com

โดยปกติกอ ่
่ นทีพระอาทิ ตย ์จะลับหายไปทางด ้านหลังของภูเขา
ตะวันตก สองสาวพีน้ ่ องหยูจะกลับถึงบ ้านแล ้ว วันนี ท
้ ้องฟ้ ามืด
ี่
แล ้วแต่ก็ยงั ไม่มวี แววของพวกเธอ หยูไห่ไม่สามารถนั่งนิ่ งๆได ้อีก
ต่อไปและได ้นาม้าออกมาจากคอกม้า พอวางอานม้าแล ้วเขาก็ข ี่
มันออกจากหมู่บ ้าน

่
พอไปได ้ครึงทางเขาก็ ้
เจอกับคนทังสามที ่ บมาจากท่าเรือ ฝาง
กลั
้ ขี
ซือเจินที ่ ม้
่ าตัวสูงถือคบไฟนาทางอยูด ่
่ ้านหน้า ขณะทีสองพี ่ อง
น้
นั่งอยูบ
่ นเกวียนลาด ้านหลัง

่ นสองพีน้
เมือเห็ ่ องปลอดภัย หยูไห่ก็โล่งอกและถามด ้วยความเป็ น
้ กถึงกลับช ้าขนาดนี ้ ? “
ห่วงว่า ” ทาไมวันนี พวกลู

่
เสียวเหลี ่
ยนพูดอย่างตืนเต ้ องที่
้นว่า ” ท่านพ่อคะ ! หยางจวินอ๋
่ มใี นแผ่นดินต ้า
เดินเรือไปตะวันตกกลับมาแล ้วค่ะ ท่านเอาของทีไม่
หมิงกลับมาเยอะแยะเลย แถมยังให ้เมล็ดพืชกับน้องสามและบอก
ให ้น้องสามช่วยปลูกให ้เขาอีกด ้วย ! “

ครอบคร ัวหยูกบั ครอบคร ัวฝางอาศัยอยูใ่ กล ้กัน พวกเขาจึงมักจะ

กินข ้าวด ้วยกัน ฮูหยินฝางสนิ ทกับ

้ งเฟย พวกเขาจึงรู ้ดีวา่ จิงหวั

จิงหวั ้ งเฟยปรารถนาให ้ลูกชายคนเล็ก
ของนางกลับมาอย่างปลอดภัยมากแค่ไหน เมือหยู ่ ไห่ได ้ยินแบบนั้น
่ านเสด็จกลับมาอย่าง
เขาก็พยักหน้าและพูดว่า ” ดีแล ้วทีท่
ปลอดภัย !

้ งเฟยไม่ต ้องทรงกังวลอีกแล ้ว ! แล ้วการทีจวิ

จิงหวั ่ นอ๋
้ องกลับมา
่
เกียวอะไรกั ่
บทีพวกลู กกลับบ ้านช ้า ? แถมยัง……ประทานเมล็ดพืช
่ ้ช่วยปลูกให ้ด ้วยงันเหรอ
ให ้เฉ่ าเอ ้อร ์และยังร ับสังให ้ ? เมล็ดอะไร ?
พวกเราจะปลูกมันได ้รึเปล่า ? “

่
เสียวเหลียนชาเลืองมองไปทางหยางจวินอ๋ ้ องทีอยู่ ไ่ กลๆ นางยังคง
่
ตืนเต ่ ้เห็นคนในราชวงศ ์ตัวเป็ นๆ เมือได
้นทีได ่ ้ยินคาถามนางก็ตอบ
้ องทรงนาของกลับมาจากตะวันตกมากเกินไป
ว่า ” หยางจวินอ๋
พวกคนงานท่าเรือกว่าจะขนของกันเสร็จก็เย็นมากแล ้ว เพือ ่
ประหยัดเวลาพวกเขาเลยผลัดเปลียนกั ่ นมากินข ้าวเย็น พวกเขาจะ
ทางานกันโดยไม่กน ิ ข ้าวได ้ยังไง ? เรารอจนคนงานชุดสุดท ้ายกิน
เสร็จถึงได ้ปิ ดร ้านค่ะ “

่
หลังจากหยุดหายใจ เสียวเหลี ้ อง
ยนก็พูดต่อว่า ” หยางจวินอ๋
่
ประทานเมล็ดพืชทีเราไม่ เคยเห็นในแผ่นดินต ้าหมิงให ้น้องสาม อัน
่ อนถัวสี
ทีเหมื ่ ทองเรียก ‘ ข ้าวโพด ‘ อันกลมๆเรียก ‘ มันฝรง่ ั ‘ ที่
คล ้ายกับมันเทศ ! น้องสามสามารถปลูกผักใบเขียวได ้ล่วงหน้า 2
่
เดือน ยังจะมีอะไรทีนางปลูกไม่ได ้อีก ? “

พืชชนิ ดใหม่ทไม่ ี่ มใี นแผ่นดินต ้าหมิงเป็ นสิงที

่ แม้
่ แต่ฮ่องเต ้ก็ให ้
ความสาคัญเป็ นอย่างมาก ถ ้าลูกสาวของเขาไม่สามารถปลูกมัน
่
ได ้มันก็คงไม่ใช่เรืองเล็ กๆแน่ หยูไห่เป็ นกังวลเล็กน้อยและถามว่า ”
เฉ่ าเอ ้อร ์ ว่ายังไง ? ลูกคิดว่าปลูกได ้รึเปล่า ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ี่ ้าเห็นเมล็ดพืช
าพูดสบายๆว่า ” ไม่ต ้องห่วงค่ะ ทันทีทข
พวกนี ้ วิธป
ี ลูกก็ผุดเข ้ามาในหัวเลย มันก็เหมือนๆกับวิธป ี กติน่ ัน
แหละ ! ไม่มป ้ องน้อย
ี ัญหาแน่ นอนค่ะ ! แต่ทา่ นพ่อคะ ! จวินอ๋
ประทานเมล็ดให ้ข ้ามาปลูกถึง 10 หมู่เลย ครอบคร ัวของเราไม่ได ้มี
่ นมากขนาดนั้น ! “
ทีดิ

” ทีดิ ่ นไม่พอเหรอ ? งันก็้ ซอเพิ

ื ้ มซิ
่ ! พ่อได ้ยินว่ามีหลายครอบคร ัว
่
ในหมู่บ ้านทีอยากขายที ่ น……แต่ทดิ
ดิ ี่ นรอบๆหมู่บ ้านของเราเป็ น
ดินทราย ไม่ใช่ดน ่ ดมสมบูรณ์ พ่อไม่รู ้ว่าพวกมันจะเหมาะกับ
ิ ทีอุ
การปลูกพืชทีมี ่ คา่ พวกนี หรื
้ อเปล่า ! ถ ้าเราซือที
้ ดิ่ นในเมือง มันก็จะ
อยูไ่ กล ไม่สะดวกในการดูแล…… ” ขณะทีพู ่ ดหยูไห่ก็ขมวดคิวและ
้
รู ้สึกลาบากใจพอสมควร

่
เสียวเฉ่ าครุน ่ คิดและพูดว่า ” งันก็ ้ ซอทีื ้ ดิ
่ นในหมู่บ ้านกันก่อนเถอะ
่ นเชือมต่
ค่ะ แล ้วดูวา่ มันเป็ นยังไง ถ ้าทีดิ ่ อกันก็จะดีทสุี่ ด ไม่งนมั
้ั นจะ
ดูแลยาก สาหร ับการซือที ้ ดิ
่ นในเมืองก็ให ้ใครสักคนช่วยดูๆให ้ ถ ้ามี
่ นเหมาะๆก็ซอื ้ ถึงเราจะไม่ได ้ปลูกพืชเอง เราก็สามารถให ้คนอืน
ทีดิ ่
้
เช่าได ้ ! พืชทังสองอย่ ้ นพืชทีให
างนี เป็ ่ ้ผลผลิตสูง ยิงไปกว่
่ านั้น
พวกมันยังเหมาะทีจะปลู ่ กในดินทุกประเภท หลังการเก็บเกียวใน ่
ฤดูใบไม้รว่ ง เราสามารถเพาะพวกมันในพืนที ้ ขนาดใหญ่
่ ได ้ในปี
หน้า ! “
 ่
เมือได ่ กแน่ นของลูกสาว หยูไห่ก็ไม่ลงั เลอีก เธอ
้ยินเสียงทีหนั
สามารถทาธุรกิจและทาไร่ได ้ ดูเหมือนว่าไม่มอี ะไรทีลู่ กสาวคนเล็ก
ของเขาทาไม่ได ้ ครอบคร ัวของเขาไม่เคยปลูกแตงโมมาก่อน แต่
พวกมันก็ออกมาดีไม่ใช่เหรอ ?

วันต่อมาหยูไห่ไปหา 2 ครอบคร ัวทีก ่ าลังขายทีดิ

่ น เขาขอให ้
้ ดิ
หัวหน้าหมู่บ ้านเป็ นคนร ับรองให ้และใช ้เงิน 36 ตาลึงซือที ่ น 12
้
หมู่ของทังสองครอบคร ัว หมู่บ ้านตงชานส่วนใหญ่เป็ นดินทรายแห ้ง
แล ้ง ดังนั้นนอกจากพืชราคาถูกอย่างมันเทศแล ้ว ธัญพืชชนิ ดอืน ่
่
เก็บเกียวได ้น้อยมาก ส่งผลให ้ราคาทีดิ ่ นถูกมาก หยูไห่จา่ ยให ้พวก
เขา 3 ตาลึงต่อหมู่ก็นับว่าใจกว ้างมากแล ้ว !

่ น 2 ผืนถูกแบ่งด ้วยทีดิ
ทีดิ ่ นของหวังเอ ้อร ์โก่วเท่านั้น เมือหวั
่ งเอ ้อร ์
่
โก่วได ้ยินเรืองการซื ้ ดิ
อที ่ นของหยูไห่ เขาก็มาหาและฉี กยิมให ้ ้”
พีต ่ ้าไห่ ท่านพีก
่ าลังขยายการปลูกแตงโมเหรอ ? บ ้านท่านพีมี ่
่ นไม่พอใช่ไหมล่ะ ? ถ ้าอยากได ้ทีดิ
ทีดิ ่ นเพิม ่ ข ้าให ้ท่านพียื
่ มทีดิ
่ น
ของเราฟรีๆเลย แต่……แหะๆ แตงโมปี นี ท่ ้ านพีต
่ ้องให ้ข ้าก่อน
นะ…… ข ้าต ้องหาเงินเอาไว ้ให ้ลูกเยอะๆ ! “

ภรรยาของหวังเอ ้อร ์โก่วคลอดลูกชายตัวอ ้วนจาม ้ ่าในเดือนหนึ่ ง

่ อนเขาจะไปดืมและใช
เขารู ้สึกดีใจมาก เมือก่ ่ ้
้เงินสินเปลื องไปกับ
่
เพือนเลวๆหลายคนในหมู ้ั เขามีลก
่บ ้าน แต่ตงแต่ ู ชาย เขาก็
กลายเป็ นพ่อทีร่ ับผิดชอบในหน้าทีอย่ ่ างยิงและอยู
่ ก
่ บั ภรรยาและลูก
ของเขาทุกวัน เขามาทีบ ่ ้านหยูหลายครงเพื ้ั อขอค
่ ่
าแนะนาเรือง
อาหารการกินในช่วงหลังคลอด เขายังคอยดูแลบริการภรรยาของ
เขาในช่วงหลังคลอด, บารุงร่างกายนางให ้อวบอ ้วน และเนื่ องจาก
้
นางมีนานมมาก เจ ้าหนู นอ้ ยจึงกินจนท ้องป่ องทุกวัน

่
หยูเสียวเฉ่ ่ นของอาให ้เรา
าแซวเขาว่า ” ทาไมท่านอาไม่ขายทีดิ
ด ้วยล่ะคะ ? ! “

” ไม่ละ่ อาขายไม่ได ้หรอก !! อาจะเก็บทีดิ ่ นเอาไว ้ให ้ลูกชายของ

อาน่ ะ ! ” หวังเอ ้อร ์โก่วโบกมือและปฏิเสธอย่างหนักแน่ น
 ่
หยูเสียวเฉ่ าพูดต่อว่า ” ลูกชายของท่านอาสนใจทีดิ ่ นเพาะปลูกแค่
้
2 หมู่ด ้วยเหรอคะ ? ปี นี หาเงิ ้ ดิ
นไว ้เยอะๆดีกว่าค่ะ แล ้วซือที ่ นดีๆที่
อุดมสมบูรณ์ในหมู่บ ้านแถวนี ให ้ ้ลูกชายของท่านอา ถ ้าอยากทาไร่
เองก็ทา ถ ้าไม่อยากทาก็ให ้เช่าและเก็บค่าเช่าเอาก็ได ้ ! “

่ ดได ้แล ้วตบต ้นขาพลางพูดว่า ”

หวังเอ ้อร ์โก่วทาหน้าเหมือนเพิงคิ
ใช่แล ้ว ! ทาไมคิดไม่ออกนะ ? หมู่บ ้านของเมียอามีทดิ ี่ นดีๆอยูเ่ ยอะ
่ นบ ้างรึเปล่า อาไปขอให ้น้องเมียช่วยถาม
เลย ไม่รู ้ว่ามีใครขายทีดิ
ให ้ดีกว่า……”

พ่อแม่ของหวังเอ ้อร ์โก่วเสียชีวต ้ ่ เหลือเขาอยูค

ิ แล ้วทังคู ่ นเดียวใน
ครอบคร ัว ภรรยาของเขาเป็ นลูกคนโตและมีนอ้ ง 4 คนซึงนางเป็ ่ น
คนเลียงดู้ มาทังหมด ้ น้องสาวของนางแต่งงานกันหมดแล ้ว
น้องชายคนหนึ่ งของนางทางานอยูท ี่ าเรือ ส่วนอีกคนอยูบ
่ ท่ ่ ้านทา
ไร่และดูแลพ่อแม่ทแก่ ี่ ชรา เมือดู
่ จากบุคลิกทีแข็ ่ งแกร่งของภรรยา
ของหวังเอ ้อร ์โก่วก็บอกได ้ว่าครอบคร ัวของนางแม้วา่ จะยากจนแต่
ก็เป็ นคนทีมี ่ ความซือสั
่ ตย ์ หลังจากเอ ้อร ์โก่วเปลียนไปเป็
่ นดีขน ึ้
ญาติพน้ ี่ องทางฝั่งภรรยาของเขาก็เปลียนมุ ่ ่ ตอ
มมองทีมี ่ เขาและ
ปฏิบต ั ติ อ ่ เขาเหมือนเป็ นลูกชายไปแล ้วครึงตั ่ ว หวังเอ ้อร ์โก่วรู ้สึกถึง
ความอบอุน ่ ของครอบคร ัวจากพวกเขา ดังนั้นเขาจึงคิดถึงญาติพี่
น้องฝั่งภรรยาของเขาเสมอเวลาทีมี
่ อะไรดีๆ

่ ้าไห่ ข ้าจะกลับไปคุยกับเมียก่อนนะ ถ ้านางเห็นด ้วย เราก็จะ

” พีต
ขายให ้ท่านพี่ ! พีต่ ้าไห่ ถ ้าต ้องการให ้ช่วยก็บอกนะ ไม่ต ้องเกรงใจ
! ” หลังจากถูกภรรยาสอน หวังเอ ้อร ์โก่วก็ไม่ใช่คนทีไม่ ่ คด ิ ถึงคน
่
อืนอย่ ่
างทีเคยเป็ นอีกต่อไปแล ้ว

หยูไห่เลิกเกรงใจเขาและพูดว่า ” ได ้ ! ช่วงสองวันมานี หิ ้ มะก็ละลาย

แล ้ว ข ้าวางแผนจะไถดิน ! ถ ้าน้องเอ ้อร ์โก่วว่างก็มาช่วยกันไถดิน
หน่ อยนะ ! ” มีสต ้
ั ว ์เลียงอยู
ท ี่ ้าน พวกเขาไม่ต ้องไถดินด ้วยมือแล ้ว
่ บ

้ งแต่
หวังเอ ้อร ์โก่วตอบอย่างร่าเริงว่า ” ได ้เลย ! ข ้าจะมาพรุง่ นี ตั ้ เช ้า
เลย ! “
อีกไม่กวัี่ นต่อมาหยูไห่กบั หวังเอ ้อร ์โก่วก็ไถดิน 17 หมู่ซงรวมที
ึ่ ่ น
ดิ
่ งเอ ้อร ์โก่วขายให ้พวกเขาด ้วย หยูเสียวเฉ่
ทีหวั ่ าก็หยุดช่วยทีท่ ่ าเรือ
เพราะเธอต ้องปลูกแตงโม, ข ้าวโพด, และมันฝรง่ ั แม้วา่ ทีท่ ่ าเรือจะ
ยุง่ มาก แต่นางฮันกับลูกสาวคนเล็กของนางจะช่วยเสิร ์ฟอาหารและ
ล ้างจานทุกวัน

่ นอยูบ
หลายวันผ่านไป อีกไม่นานก็จะเข ้าฤดูใบไม้ผลิ เมือยื ่ นเนิ น
เขาจะสามารถเห็นผูค้ นกาลังทางานยุง่ กันอยูท ่ ั กแห่ง ชาวบ ้าน
่ วทุ
หมู่บ ้านตงชานส่วนใหญ่ปลูกมันเทศ ทีดิ่ น 10 กว่าหมู่ของ
ครอบคร ัวหยูจงึ ดึงดูดสายตาอยากรู ้อยากเห็นเป็ นระยะ

เหตุผลนั้นง่ายมาก ผู ้พิพากษาเขตได ้มาพบกับหัวหน้าหมู่บ ้านตง

ชานด ้วยตัวเองและแจ ้งกับเขาอย่างเคร่งขรึมว่าครอบคร ัวหยูกาลัง
้ องทดลองปลูกพืชชนิ ดใหม่ ดังนั้นพวกเขาต ้องให ้
ช่วยหยางจวินอ๋
ความร่วมมือ, ช่วยเหลือพวกเขาปกป้ องพืชพวกนั้น, และหยุดยัง้
การโจรกรรมทุกอย่าง

่ วหน้าหมู่บ ้านกลับบ ้าน เขาก็จด

เมือหั ่
ั การประชุมทัวหมู่บ ้าน ให ้
ความคุมครอง
้ ่ าคัญทีสุ
‘ ไร่ทดลอง ‘ เป็ นสิงส ่ ดของทังหมู
้ ่บ ้านอย่าง
 ่
แน่ นหนา หัวหน้าหมู่บ ้านยังคงกังวลอยู่ เขาจึงขูว่ า่ ” ถ ้ามีเรือง
้ บพืชผลในไร่ของครอบคร ัวหยูและทาให ้งาน
ผิดพลาดเกิดขึนกั
้ องล่าช ้า ชีวต
ของจวินอ๋ ้ ่บ ้านก็คงไม่เพียงพอจะ
ิ ของคนทังหมู
ชดเชย ! “

่ ่ เป็ นเรืองที
ได ้ผล ! ในเมือนี ่ เกี
่ ยวข
่ ้องกับชีวต ้ ่บ ้าน จึง
ิ ของคนทังหมู
ไม่น่าแปลกใจทีชาวบ่ ้านจะเป็ นห่วงมาก แต่พวกเขาได ้แต่ดจ ู าก
ระยะไกลด ้วยความกลัวว่าจะมีผลกระทบกับการปลูกพืชของ
ครอบคร ัวหยู เพือป้ ่ องกันไม่ให ้พืชผลเสียหาย พวกชาวบ ้านจึง
้
จัดตังหน่ วยลาดตระเวนกลางคืน ในตอนกลางคืนพวกเขาจะ
ปกป้ องไร่ของครอบคร ัวหยูชนิ ดทียุ่ งก็ไม่อาจบินผ่านเข ้าไปได ้
ด ้วยวิธน ้ งทาให ้เรืองต่
ี ี จึ ่ างๆง่ายขึนมากส
้ าหร ับครอบคร ัวหยู

้
ปี นี ครอบคร ่ นเป็
ัวหยูปลูกแตงโมเพิมขึ ้ นสองเท่า นอกจากทีดิ ่ น 11
หมู่ทใช ี่ ้เป็ น ‘ ไร่ทดลอง ‘ แล ้ว ทีดิ
่ นทีเหลื
่ อใช ้ปลูกแตงโมทังหมด
้
การปลูกแตงโมนั้นค่อนข ้างง่าย เพียงแค่ฝังเมล็ดลงในดินเท่านั้น
่ มอั
เพือเพิ ่ ตราการงอกของต ้นกล ้า เสียวเฉ่ ่ าได ้แช่เมล็ดในนาหิ้ น
ศักดิสิ์ ทธิก่์ อนจะปลูก สาหร ับแตงโม 6 หมู่น้ัน ครอบคร ัวหยูกบั
แรงงานฟรี—หวังเอ ้อร ์โก่ว—ได ้หว่านเมล็ดเป็ น
เวลา 2 วันกว่าจะเสร็จ
วิธกี ารเตรียมเมล็ดนั้นก็ใช ้กับการปลูกข ้าวโพดด ้วย ตอนปลูก
ข ้าวโพดต ้องคานึ งถึงระยะห่างระหว่างต ้น ถ ้าปลูกแน่ นเกินไปมันจะ
ขาดแสงแดดและข ้าวโพดจะไม่สามารถเติบโตได ้อย่างเหมาะสม
ถ ้าปลูกหลวมเกินไป ผลผลิตก็จะลดลง โชคดีทเสี ี่ ยวเฉ่
่ ามี
ประสบการณ์ในการปลูกข ้าวโพดมาแล ้วในชาติกอ ่ นของเธอ

ไร่ถก
ู ไถพรวนและใส่ปย ่
ุ๋ เสียวเฉ่ ้
าเอาจอบมาขุดหลุมตืนๆในดิ
น
่
ขณะทีนางหลิ วก็เดินตามหลัง นางวางเมล็ดลงไปทีละหลุม จากนั้น
่ นมากลบหลุม หยูไห่แบกถังนาและรดน
ก็ใช ้เท ้าเขียดิ ้ ้
าหลุมพวก
นั้น…… สมาชิกทัง้ 3 คนในครอบคร ัวร่วมมือกันเป็ นอย่างดี

เนื่ องจากทังสามต
้ ่ น 10 หมู่ มันจึงต ้องใช ้เวลา
้องร ับผิดชอบทีดิ
หลายวันกว่าจะเสร็จ นี่ เป็ นครงแรกที
้ั ่
พวกเขาลองปลู กข ้าวโพด
ดังนั้นทังครอบคร
้ ัวจึงทาทุกอย่างด ้วยตัวเอง งานขุดหลุมดูงา่ ย แต่
ความจริงแล ้วมันเป็ นงานหนักทีเดียว เธอต ้องก ้มตัวอยูต ่ ลอดและ
ต ้องกาจอบเอาไว ้แน่ น หลังจากผ่านไปหนึ่ งวัน เสียวเฉ่
่ าก็เหนื่ อย
 ้ งมีแผลพุพองทีฝ่่ า
มากจนไม่สามารถยืนตัวตรงได ้ นอกจากนี เธอยั
มือด ้วย ความเจ็บปวดจากแผลพุพองพวกนั้นทาให ้เธอร ้องไม่หยุด

่ านการฆ่าเชือด
นางหลิวใช ้เข็มทีผ่ ้ ้วยไฟและจิมไปที้ ่
แผลพุ พองบน
มือของลูกสาวอย่างระมัดระวัง หยูไห่ปวดใจมากจนอ ้าปากพะงาบๆ
อยูต ้
่ ลอด ฝางซือเจินเอายาร ักษาแผลทีดี ่ ทสุ
ี่ ดมาทาบางๆให ้กับลูก
สาวบุญธรรมของเขา เขาพันมือเสียวเฉ่่ าด ้วยผ้าพันแผลจน
เหมือนเท ้าหมู ตอนกินข ้าวเย็นเจินจูต ้องป้ อนเธอเหมือนเป็ นคนที่
ได ้ร ับบาดเจ็บสาหัส

นางหลิวมองไปทีลู ่ กสาวคนเล็กผู ้บอบบางของนางและพูดขึนว่ ้ า”

้ กไม่ต ้องไปทางาน
แม่จาระยะห่างระหว่างหลุมได ้ เฉ่ าเอ ้อร ์ พรุง่ นี ลู
ในไร่แล ้ว อยูบ
่ ้านพักผ่อนเถอะ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าส่ายหน้าซาๆและพู ดว่า ” ไม่คะ่ ! มีแค่ท่านแม่กบั ท่าน
่
พ่อสองคน เมือไหร่ ่
เราจะได ้เก็บเกียวข ้
้าวโพดทังหมดกั นล่ะคะ? !
มือของข ้าแค่ไม่ชนิ กับการใช ้แรงหนักๆเท่านั้น อีกสองสามวันมันก็
จะดีเอง ! “
 ้ เห็นด ้วยและพูดว่า ” แผลทีมื
ฝางซือเจินไม่ ่ อเพิงถู
่ กทาให ้แตก ถ ้า
้
พรุง่ นี โดนครู
ดอีก หนังได ้ลอกออกแน่ ๆ พ่อจะหยุด 2 วันมา
ช่วยงานในไร่เอง ! “
 ตอนที่ 229 แรงงานทีรอคอย
่
https://novel-lucky.com

” ไม่ได ้นะคะ ! การสร ้างท่าเรืออยูใ่ นช่วงสาคัญ จะมีปัญหาไม่ได ้

พ่อบุญธรรมต ้องไปดูแลท่าเรือค่ะ ! แถมท่านพ่อยังไม่เคยทาไร่มา
่
ก่อน ถ ้ามาก็อาจจะเป็ นตัวถ่วงได ้ ! ” หยูเสียวเฉ่ าปฏิเสธคาแนะนา
ของพ่อบุญธรรมของเธอแล ้วพูดว่า ” บางที……พรุง่ นี ท่ ้ านแม่ขด
ุ
หลุมแล ้วข ้าหว่านเมล็ดก็ได ้ แบบนั้นได ้ไหมคะ ? “

้
ฝางซือเจินปฏิ เสธต่อไปว่า ” มือของลูกบาดเจ็บ ถ ้าเกิดมันสกปรก
้ นมาจะเป็
และติดเชือขึ ้ นยังไง ? ถึงตอนนั้นลูกจะสร ้างปัญหา
มากกว่าจะได ้ช่วยนะ ! “

” เอาล่ะ ! ทุกคนเลิกพูดได ้แล ้ว !! มันก็แค่ทดิ ี่ น 10 กว่าหมู่ แต่ทก ุ

คนก็กงั วลกันมากขนาดนี แล ้ ้ว ในอนาคตถ ้าเราซือที ้ ดิ
่ นดีๆ 100
กว่าหมู่ ทุกคนจะไม่กงั วลกันจนกินไม่ได ้นอนไม่หลับเลยเหรอ ?
้ กบั พ่อแล ้วก็เฉ่ าเอ ้อร ์จะทางานในไร่กน
ตัดสินใจแล ้ว พรุง่ นี แม่ ั ต่อ
เฉ่ าเอ ้อร ์จะคอยดูอยูข ่
่ ้างๆเพือให ้แน่ ใจว่าไม่มอ ี ะไรผิดพลาดและไม่
ต ้องทาอะไรเลย !! คนอืนๆก็ ่ ่ ตั
ทาสิงที ่ วเองต ้องทาไป ! ” หยูไห่ทา
การตัดสินใจขันสุ ้ ดท ้ายในฐานะหัวหน้าครอบคร ัว
 ่
ก่อนนอนเสียวเฉ่ าเดินไปทีฝั่ ่ งตะวันตกตามปกติและตรวจชีพจร
ของแม่บญ ุ ธรรมด ้วยมือทีพั่ นผ้าพันแผลเอาไว ้ แม้ว่าแม่บญ ุ ธรรม
้
ของเธอจะกาลังตังครรภ ่
์อยู่ แต่การควบคุมอาหารทีเหมาะสมและ
้ นศักดิสิ์ ทธิท์ าให ้สุขภาพของนางดีกว่าตอนทีมา
การบารุงด ้วยนาหิ ่
่ องถังกูแ่ รกๆมาก หยูเสียวเฉ่
ทีเมื ่ าเอามือออกด ้วยความรู ้สึกโล่งอก

ฮูหยินฝางจับมือเล็กๆของเธอทีถู่ กพันเอาไว ้จนเหมือนเท ้าหมูอย่าง

่
อ่อนโยน นางรู ้สึกปวดใจเล็กน้อยขณะทีแกล ้งล ้อว่า ” โอ ้ ! คุณหนู
ใหญ่ของเราทางานได ้แค่วน ้
ั เดียว มือกลายเป็ นแบบนี ไปซะแล ้ว
เหรอ ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าทาปากยืนและบ่ ่
นพึมพาว่า ” พ่อบุญธรรมทาเรืองเล็ ก
่
ให ้เป็ นเรืองใหญ่ ตา่ งหากค่ะ ข ้าแค่มอ
ื พองนิ ดๆหน่ อยๆ แต่ทา่ นพ่อ
พันผ้าซะยังกับกระดูกแตก “

้ นเข ้ามาแตะท ้องของภรรยา เขามองมือของเสียวเฉ่

ฝางซือเจินเดิ ่ า
และพูดกับฮูหยินฝางว่า ” เจ ้าไม่เห็นนี่ มือนุ่ มๆของลูกมีแผลพอง
 ่ สงหลายจุดเลย พอเจาะให ้แตกเลือดก็ไหลออกมา
ขนาดเท่าถัวลิ
เยอะมาก นี่ แค่ทดิ
ี่ น 10 กว่าหมู่เองนะ ยังกับว่าเราไม่มป
ี ัญญาจ ้าง
คนมาทา ! อย่างแย่ทสุ ี่ ดเราก็เลือกเอาคนทีแข็
่ งแรงสองสามคน
้ ยแล ้วจ ้างพวกนั้นมาก็ได ้ ทาไมต ้องทาทุกอย่างด ้วย
จากพวกผู ้ลีภั
ตัวเอง ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ้ ดิ
าหัวเราะ ” แค่เราซือที ่ น 10 กว่าหมู่ก็ดงึ ดูดความ
สนใจในหมู่บ ้านมากเกินไปแล ้วค่ะ ถ ้าเราจ ้างคนมาทางานในไร่
ด ้วย ผูคนจะไม่
้ นินทาเราลับหลังกันเหรอคะ ? “

ื ้ ดิ
” ก็ให ้พูดไป ถ ้าเก่งนักก็ซอที ่ นกับจ ้างคนงานเองซิ ! ” ฝางซือ
้ ดด ้วยความโกรธ
เจินพู

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ารู ้ว่าพ่อบุญธรรมของเธอเป็ นห่วงเธอ เธอจึงยิมและ
่
เปลียนเรื ่ ” พ่อบุญธรรมคะ แม่บญ
อง ุ ธรรมน่ าจะคลอดเดือนหน้า
เป็ นอย่างช ้า สภาพความเป็ นอยูท ี่
่ ชนบทมั นไม่ดี หมอตาแยก็ไม่ใช่
้ านแม่ควรกลับไปรอคลอดทีในเมื
มืออาชีพ ข ้าว่าพรุง่ นี ท่ ่ องนะคะ “
พอพูดถึงลูกทียั่ งไม่เกิด ฝางซือเจินก็
้ ยมออกมาทั
ิ้ นทีและหัวเราะคิก
่ กั
คัก ” พ่อคุยเรืองนี ้ บแม่บญ
ุ ธรรมของเจ ้าแล ้ว เราจะกลับเข ้าเมือง
่
ตอนทีครอบคร ่ั
ัวของลูกปลูกข ้าวโพดกับมันฝรงเสร็ จแล ้ว “

้
ตอนนี ฝางซื ้ อมั
อเจินเชื ่ ่นในทักษะทางการแพทย ์ของลูกสาวบุญ
ธรรมของเขา ภรรยาของเขาไม่ใช่สาวๆอีกแล ้ว นี่ เป็ นลูกคนแรก
ของนาง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มป ี ระสบการณ์อะไรมาก่อนเลย ถ ้าไม่
มีลก ู สาวบุญธรรมของเขาอยูใ่ กล ้ๆล่ะก็ เขาก็คงไม่สบายใจ ! แต่
ลูกสาวของเขาลงชือในค ่ ่
าสังกองทั พกับหยางจวินอ๋้ องไปแล ้วใน
่
เรืองการปลู กข ้าวโพดกับมันฝรง่ ั ดังนั้นจะให ้ล่าช ้าไม่ได ้ โชคดีที่
ยังมีเวลาอีกเดือนก่อนจะถึงกาหนดคลอด ไอ ้คาว่า ‘ กาหนดคลอด
‘ นี่ เขาก็ได ้ยินมาจากเสียวเฉ่
่ า!

่
หลิงหลงมองท ้องทีกลมโตของนายหญิ งของนางแล ้วก็คด ิ ว่ามันจะ
ปลอดภัยกว่าถ ้ากลับเข ้าเมืองไปเร็วๆ นางพูดเสียงเบาว่า ” ฮูหยิน
คะ ให ้เจินจูอยูท ี่ ้านเป็ นเพือนฮู
่ บ ่ หยินพรุง่ นี ้ ส่วนบ่าวจะไปช่วยในไร่
นะคะ มีคนงานเพิมจะได ่ ้เสร็จเร็วขึน้ ! “
 ้
ฮูหยินฝางมองด ้วยแววตายิมๆไปที ่
สาวใช ่
้ทีนางไว ่ ด นางยิม้
้ใจทีสุ
้
ให ้ฝางซือเจินและพู ดว่า ” หลิงหลงกับเจินจูสองคนนี ล้ าบากมา
้ เรามาถึงเมืองถังกู่ ! ปกติสาวใช ้อย่างพวกนางก็เหมือน
มากตังแต่
ลูกสาวของครอบคร ัวทีไม่ ่ จาเป็ นต ้องทางานบ ้านอะไร พวกนางจะมี
คนใช ้ทีท่ างานภายใต ้คาสังของพวกนางอยู
่ ห ้ั มาที่
่ ลายคน แต่ตงแต่
หมู่บ ้านตงชาน พวกนางต ้องก่อไฟทาอาหาร, ปลูกผัก, และเก็บผัก
พวกนางต ้องลาบากจริงๆ ! “

เจินจูรบี พูดว่า ” ฮูหยินชมเชยพวกเราเกินไปแล ้ว ! ฮูหยินทังใจ ้

กว ้าง ใจดี มีเมตตา เวลาทีข ่ ้ากลับไปทีบ่ ้านเซีย่ พีน้
่ องของข ้าทุก
คนพากันอิจฉาทีข ่ ้ามีเจ ้านายทีดี
่ เช่นนี ้ ! “

หลิงหลงนวดไหล่ฮูหยินฝางเบาๆและพูดด ้วยรอยยิมบางๆว่ ้ า ” ใช่

แล ้วค่ะ ! อยูเ่ มืองหลวงก็มข
ี ้อดีอยูห
่ รอก แต่อยูใ่ นหมู่บ ้านตงชานก็
ี่
มีข ้อดีเหมือนกัน หมู่บ ้านตงชานของเรามีทวิ ทัศน์ทสวยงามเหมื อน
ภาพวาด เพียงแค่มองก็ทาให ้รู ้สึกผ่อนคลายได ้ เราได ้กินอาหาร
อร่อยๆจากพืนดิ ้ นและทะเลทุกวันจนหน้ากลมไปหมดแล ้ว ใน
ความคิดของข ้า แม้วา่ เมืองหลวงจะใหญ่ แต่อยูท ี่ ่บ ้านตงชานนี่
่ หมู
สบายกว่านะคะ ! “
ฮูหยินฝางตบไปทีมื ่ อของหลิงหลงเบาๆและพูดด ้วยรอยยิมว่ ้ า ” เจ ้า
้
สองคนทังฉลาดและน่ ่ นเจ ้านายของพวกเจ ้ารู ้ข ้อนี ้
าร ัก ข ้าทีเป็
้ งหลงพาวังฝู
อย่างช ัดเจน ! เอาล่ะ พรุง่ นี หลิ ่ กบั เมียของเขาไปดูวา่ มี
่
อะไรทีพวกนางจะช่ วยงานในไร่ได ้บ ้าง “

ั รุง่ ขึน้ สมาชิกทังสามของครอบคร

เช ้าตรูว่ น ้ ่ พร ้อมกับห
ัวหยูไปทีไร่
ลิงหลงและคนใช ้ของบ ้านฝาง 2 คน หลังจากทางานเมือวานทั ่ ้ น
งวั
่
พวกเขาก็ปลูกพืชได ้เกือบ 2 หมู่แล ้ว นางหลิวเกือบเชียวชาญ
เทคนิ คการขุดหลุมแล ้ว พอมีลก ู สาวคอยแนะนานางก็คนเคยกัุ้ บ
มันได ้อย่างรวดเร็ว

่ มาจากคฤหาสน์ในเมือง ก่อนทีจะขายตั
วังฝู ่ วเองให ้กับบ ้านฝาง
เขาเคยเป็ นชาวนาชาวไร่มาก่อน คูส ่ จงึ ทางานในไร่
่ ามีภรรยาวังฝู
ได ้เร็วกว่าคูข
่ องหยูไห่ จอบในมือของเขาขุดอย่างรวดเร็วและดีราว
กับมันมีชวี ต ่ เดินตามหลังสามีและหว่านเมล็ดและ
ิ ภรรยาของวังฝู
กลบหน้าดินอย่างชานาญ ทังสองท ้ างานร่วมกันได ้เป็ นอย่างดี
 ่
หลิงหลงเป็ นลูกของคนร ับใช ้ในตระกูลเซียและเติ ้
บโตขึนมาในบ ้าน
ของครอบคร ัวทีร่ ารวย
่ นางจึงไม่เคยทางานในไร่มาก่อน โชคดีที่
่
การขุดหลุมเล็กๆไม่ใช่เรืองยาก ตอนแรกนางยังไม่คอ
่ ยคุ ้นเคยกับ
วิธก
ี ารทา แต่นางก็คอ่ ยๆเรียนรู ้มันจนได ้

้
หยูไห่แบกถังนาตามหลั ้
งพวกเขาและพรมนาลงไปบนดิ ่ งเมล็ด
นทีฝั
้
เอาไว ้ จะรดนาลงไปมากเกิ นไปไม่ได ้ เพราะเมล็ดอาจจะเน่ าจาก
้
การแช่นาเยอะเกิ ้ อยเกินไปก็ไม่ดี เพราะอาจจะลด
นไปได ้ แต่นาน้
อัตราการงอกได ้ แต่เมล็ดทีล ่ ้างด ้วยนาหิ
้ นศักดิสิ์ ทธินั์ ้นไม่ต ้อง
่
กังวลเรืองพวกนี ้

่
เมือคนงานที ่ ความสามารถเพิมอี
มี ่ ก 3 คน วันนี พวกเขาจึ
้ งทางาน
ได ้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึน้ ! พอถึงตอนเย็นจึงเหลือทีดิ
่ นอีกแค่
2 หมู่ทตี่ ้องทาจากทีดิ
่ น 8 หมู่ทเหลื
ี่ อ

้ า ” เราน่ าจะปลูก
ระหว่างทางกลับ นางหลิวพูดด ้วยรอยยิมว่
้ จในวันพรุง่ นี ้
ข ้าวโพดทังหมดเสร็
ขอบคุณหลิงหลง, ท่านพีวั่ งฝู
่ , แล ้วก็เมียพีวั่ งฝู
่ มากเลยนะ ไม่งน
้ั
พวกเราคงต ้องทางานกันอีกหลายวัน “

่ ยมอย่
วังฝู ิ้ ่
างใจดี ขณะทีภรรยาของเขาก็ พูดอย่างมีไหวพริบว่า ”
เราไม่สมควรถูกฮูหยินหยูเรียกแบบนั้นหรอกค่ะ ฮูหยินหยูเป็ นญาติ
่ ่ ง แค่เรียกชือเรา
ของท่านขุนพล ก็ถอื ว่าเป็ นเจ ้านายของเราครึงหนึ ่
ตรงๆก็ไว ้หน้าพวกเรามากแล ้วค่ะ ! “

หลิงหลงเห็นว่านางหลิวยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง นางจึงรีบ
่
เปลียนเรื ่ า ” พรุง่ นี เราคงปลู
องว่ ้ ้ เช ้า แล ้วเรา
กข ้าวโพดเสร็จตังแต่
่ ั เหลื
จะปลูกมันฝรงที ่ ออีก 1 หมู่เมือไหร่
่ เหรอคะ ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ่ั
าตอบว่า ” เมล็ดมันฝรงงอกแล ้ สามารถปลูก
้ว มะรืนนี ก็
่ งหลง วันนี ท่
ได ้เลย พีหลิ ้ านพีต
่ ้องเหนื่ อยแน่ เลยใช่ไหม ? พอ
กลับไปก็อาบนาอุ ้ น่ และพักผ่อนเยอะๆนะคะ พรุง่ นี มื ้ อของข ้าน่ าจะดี
้
ขึนแล ้
้ว เพราะงันแค่ข ้ากับท่านพ่อท่านแม่ก็พอแล ้วคะ ! “

่ นว่าหลิงหลงต ้องการจะพูดอะไรบางอย่าง เธอก็พูดต่อว่า ” ที่

เมือเห็
คฤหาสน์ในเมืองไม่มค ี นอยูน
่ านแล ้ว คนร ับใช ้หลายคนกลับไปเฝ้ า
บ ้านแล ้ว แต่ถ ้าพวกท่านพีย่ ้ายกลับไปก็จะมีคนทาความสะอาดที่
นั่นอย่างถูกต ้องนะคะ แล ้วก็พวกท่านพีควรจะหาหมอต
่ าแยเอาไว ้
ล่วงหน้าด ้วย…… พีหลิ ่ งหลงเป็ นคนทีคอยร
่ ุ ธรรม ตอนนี ้
ับใช ้แม่บญ
แม่บญ ้
ุ ธรรมกาลังตังครรภ ่ ้องคอยอยูข
์ ท่านพีต ่ ้างๆท่านแม่นะคะ ! “

่ พูดด ้วยท่าทางประจบประแจงเล็กน้อย ” พรุง่ นี ้

ภรรยาของวังฝู
ท่านหลิงหลงไม่ต ้องมาหรอกค่ะ ข ้ากับสามีจะมาช่วยเอง น่ าจะไม่
เป็ นไร ! “

่
หลังจากคิดแล ้ว หลิงหลงก็รู ้สึกว่าคุณหนู เสียวเฉ่ าพูดถูก พรุง่ นี ้
นางควรเข ้าเมืองและดูให ้แน่ ใจว่าทุกอย่างจะดาเนิ นไปอย่างราบรืน ่
นายหญิงกับลูกน้อยในครรภ ์ของเธอคือสิงที ่ ส ่ าคัญทีสุ
่ ด!

พวกเขาทางานยุง่ กันอีก 2 วัน ในทีสุ ่ ดก็ปลูกพืชในทีดิ

่ น 10 กว่า
่
หมู่จนเสร็จ เสียวเฉ่ ้ บภรรยาของเขาพาเข ้าเมือง
าถูกฝางซือเจินกั
่ มโี อกาสได ้พัก หลิงหลงเองก็เป็ นคนทีเก่
ไปโดยทีไม่ ่ งมาก ภายใน
2 วันนางจัดการทุกอย่างในคฤหาสน์ฝางได ้อย่างเรียบร ้อย และยัง
เชิญหมอตาแยทีมี ่ ชอเสี
ื่ ยงในเมือง 2 คนมาทีคฤหาสน์
่ รวมทัง้
่ มอย่
เสิร ์ฟอาหารและเครืองดื ่ างดีให ้อีกด ้วย
หมอตาแย 2 คนนี ส่้ วนใหญ่ได ้ช่วยทาคลอดให ้กับครอบคร ัวที่
่
รารวยในเมือง ดังนั้นขุนนางระดับสูงทีสุ
่ ดทีพวกนางเคยเจอก็
่ คอื
่
ขุนนางระดับตาอย่ ่
างหัวหน้าเจ ้าหน้าทีจากที ว่่ าการเขตและเลขา
ของผูพ
้ พ
ิ ากษา ขาของพวกนางอ่อนปวกเปี ยกทันทีทได ี่ ้ยินคา
เชิญของท่านผูต้ รวจการจากราชสานัก พวกนางไม่กล ้าแม้แต่จะ
ผายลมและเดินตามคนร ับใช ้ของคฤหาสน์ฝางอย่างเชือฟั ่ ง

หลังจากพักอยูใ่ นคฤหาสน์เป็ นเวลาหนึ่ งวัน พวกนางก็คอ ่ ยๆฟื ้น

่
เรียวแรงขึ ้
นมาและก็ รู ้สึกปิ ติยน ้ั
ิ ดีอยูใ่ นใจ : เป็ นครงแรกที ่
พวกนาง
จะได ้ทาคลอดให ้กับภรรยาของผูต้ รวจการจากราชสานัก ! ถ ้าทุก
อย่างราบรืนดี ่ ละ่ ก็ พวกนางจะไม่ได ้แค่ชอเสี ื่ ยง แต่จะรวยอีกด ้วย !
พวกนางได ้ยินว่าผูต้ รวจการเพิงมี ่ ลก ู ตอนอายุมากแล ้ว ดังนั้นเขา
จะให ้เงินกับพวกนางเป็ นจานวนมากอย่างแน่ นอน !

่ ยวเฉ่
เมือเสี ่ ่ อง เธอก็ไม่ได ้อยูว่ า่ งๆ หลังจากสอบถามแล ้ว
ามาถึงทีเมื
เธอก็พบนายหน้าทีมี่ ชอเสี
ื่ ยงในเมืองพอสมควร หลีต๋ ่ า
หลีต๋่ ารู ้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยเมือถู
่ กพาตัวมาทีคฤหาสน์
่ ฝาง ด ้วย
เส ้นสายทางสังคมของเขา เขาจะไม่รู ้จักบ ้านของท่านผูตรวจการ
้
ได ้ยังไง ? ทาไมผูต้ รวจการถึงตามหาเขาล่ะ ? เป็ นไปได ้ไหมว่าเขา
อยากซือคนร ้ ่ ?
ับใช ้เพิม

่ ไม่ถงึ 10 ขวบเป็ นคนออกมาร ับเขา แม้วา่

เด็กผูห้ ญิงตัวเล็กๆทีอายุ
เธอจะแต่งตัวเรียบๆ แต่เธอก็ดส ู บายๆและงดงามในทุกด ้าน
้ น่าจะเป็ นสาวใช ้ในคฤหาสน์ บางที……เธอ
เด็กผูห้ ญิงแบบนี ไม่
อาจจะเป็ นลูกสาวบุญธรรมของท่านผูต้ รวจการ ?

หลีต๋่ าไม่กล ้าดูถก

ู เธอและก ้าวเข ้าไปทักทายเธออย่างเคร่งขรึม หยู
่
เสียวเฉ่ ้
ายิมและพู ่ จาเป็ นต ้องสุภาพมากนักก็
ดว่า ” นายหน้าหลีไม่
ได ้ค่ะ นั่งลงคุยกันเถอะ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าได ้ร ับอิทธิพลจากฮูหยินฝางทีมาจากตระกู ลชนสู้ั ง เธอ
จึงมีบค ุ ลิกท่าทางทีค่ ่ อนข ้างสง่างามเวลาทีต ่ ้องร ับมือกับผู ้คน เธอ
รอให ้หลีต๋่ านั่งลงและยิมอย่
้ างนุ่ มนวลพร ้อมกับพูดว่า ” นายหน้าห
ลี่ ข ้าได ้ยินว่าท่านมีธรุ กิจนายหน้าส่วนใหญ่ของเมืองถังกูอ
่ ยูใ่ นมือ
! มีทดิ ี่ นเพาะปลูกขนาดใหญ่ในละแวกนี ขายรึ้ เปล่าคะ ? “

่ ายืดตัวขึนอย่
หลีต๋ ้ างรวดเร็ว เขาคิดอยูค ่ นึ่ งก่อนถามว่า ” เรียน
่ รูห
้ ใหญ่หรือแค่ไร่นาธรรมดาล่ะคร ับ ? “
คุณหนู คุณหนู อยากซือไร่

่
” ไร่ใหญ่ ? มีไร่ใหญ่ขายด ้วยเหรอคะ ? ” หยูเสียวเฉ่ าได ้เรียนรู ้ว่า
ไร่ใหญ่น้ันปกติแล ้วจะเป็ นของพวกเศรษฐี มันไม่ใช่แค่ทดิ ี่ น
่ ดมสมบูรณ์ขนาดใหญ่เท่านั้น แต่มน
เพาะปลูกทีอุ ั ยังถูกขายพร ้อม
กับพวกชาวนาชาวไร่ทเช่ ี่ าทีอี
่ กด ้วย ถ ้าเธอสามารถซือไร่้ ใหญ่ได ้
มันก็จะช่วยเธอได ้มากทีเดียว !

่ ารีบพูดว่า ” ในเมืองมีตระกูลเศรษฐีแซ่หม่าทีท
หลีต๋ ่ าธุรกิจล ้มเหลว
และต ้องการเงินอย่างเร่งด่วนอยู่คร ับ ตระกูลหม่าได ้ตัดสินใจขายไร่
ใหญ่แห่งหนึ่ งของพวกเขาทีมี ่ พนที
ื ้ เพาะปลู
่ กอย่างดี 60 หมู่, อย่าง
ธรรมดา 30 หมู่, และอย่างแย่ 80 หมู่ ไร่ใหญ่นีตั้ งอยู
้ ท ่ าง
ตะวันออกของเมือง ห่างจากตัวเมืองไม่ถงึ 10 กิโลเมตรคร ับ “
 ้
ทังหมดก็ ้ ร่ ะหว่างเมืองถังกูก
เป็ น 170 หมู่ และตังอยู ่ บั หมู่บ ้านตง
ชาน นี่ แหละคือสิงที
่ เสี
่ ยวเฉ่
่ าต ้องการ ถ ้าราคาไม่โหดร ้าย
่
จนเกินไป เสียวเฉ่ ่ อ้ !
าก็พร ้อมทีจะซื

” ไม่ทราบว่าราคาเท่าไรคะ…… “
 ตอนที่ 230 หนี จากภัยพิบต
ั ิ
https://novel-lucky.com

่ าย่อมไม่กล ้าให ้ตัวเลขเท็จแก่ลก

หลีต๋ ู สาวบุญธรรมของผูต้ รวจการ
จากราชสานัก ” ครอบคร ัวนั้นต ้องการเงินอย่างเร่งด่วน ราคาจึง
ื้
ไม่ได ้สูงมาก ถ ้าคุณหนู ซอแยก ่ นชนดี
ทีดิ ้ั ราคาหมู่ละ 12 ตาลึง,
่ นธรรมดาหมู่ละ 10 ตาลึง, ทีดิ
ทีดิ ่ นอย่างแย่ก็หมู่ละ 7 ตาลึง ถ ้าซือ้
รวมกันก็ราคา 1,500 ตาลึงคร ับ “

่
ราคาค่อนข ้างสมเหตุสมผล หยูเสียวเฉ่ ้ นที วันต่อมา
าจึงตกลงซือทั
หัวหน้าพ่อบ ้านคฤหาสน์ฝางและนายหน้าหลีก็ ่ ไปทีว่่ าการเพือท
่ า
ตามระเบียบราชการ

้ นเวลาไถดินในช่วงฤดูใบไม้ผลิ เนื่ องจากตระกูลหม่ารีบ

เวลานี เป็
ขายไร่ พวกเขาจึงยังไม่ได ้ให ้พวกเกษตรกรเช่าที่ ดังนั้นเกษตรกร
่ ใหญ่จงึ รู ้สึกวิตกกังวลกันอย่างมาก
ทีไร่

่
โดยทัวไปพวกเกษตรกรผู เ้ ช่านั้นไม่มพ ื ้ เพาะปลู
ี นที ่ กของตัวเองและ
่ ามาหากิน ในช่วงต ้นฤดูใบไม้ร่วงควรส่งมอบ
ต ้องเช่าไร่นาเพือท
 ่ ่ งของทีผลิ
ธัญพืชอย่างน้อยครึงหนึ ่ ตในไร่ให ้กับเจ ้านาย ถ ้าพวก
่ ้ายคิดค่าเช่าพวกเขา 60 % หรือมากกว่านั้น
เขามีเจ ้านายทีใจร
่
และพวกเขาเก็บเกียวได ้แค่พอสมควร พวกเขาก็อาจจะมีไม่พอกิน
่
ได ้ แต่ชาวนาชาวไร่ผูเ้ ช่าทีพวกนี ้ มค
ไม่ ี วามสามารถอย่างอืน ่
นอกจากการเพาะปลูก พวกเขาจึงไม่มท ี างเลือกนอกจากต ้องเช่า
่ น ถ ้าพวกเขาไม่ทาไร่ไถนา ทังครอบคร
ทีดิ ้ ัวก็คงต ้องนั่งรอกินลม
ตะวันตกเฉี ยงเหนื อแทนแล ้ว

ไร่ใหญ่ของตระกูลหม่านี มี ้ ผูเ้ ช่าทีก

่ าลังรอการมาถึงของเจ ้าของ
ใหม่อยูด่ ้วยความรู ้สึกไม่สบายใจ ตระกูลหม่าถือได ้ว่าเป็ นเจ ้านาย
่ ทคิ
ทีใจดี ี่ ดค่าเช่าแค่ 50% เท่านั้น พวกเขากังวลว่าเจ ้าของคนใหม่
จะเป็ นคนแบบไหน จะขึนค่ ้ าเช่ารึเปล่า ? จะให ้พวกเขาเช่าทีดิ ่ น
ไหม ? มีครอบคร ัวมากกว่าหนึ่ งโหลในไร่ใหญ่ทต ี่ ้องพึงที
่ ดิ่ นพวกนี ้
ทามาหากิน !

หยูไห่สวมชุดคลุมผ้ามัสลินสีนาเงิ ้ นเข ้มทีมี ่ การเย็บปักอย่าง

ประณี ตทีเอว,่ คอเสือ, ้ และข ้อมือ เขาไม่เคยใส่ชด ่ นทางการ
ุ ทีเป็
้
แบบนี มาก่ อนจึงรู ้สึกไม่เหมาะกับตัวเองเอามากๆ หยูไห่มก ั จะใส่ชด
ุ
ทางานทีทั ่ งเบาและสะดวกสบายเพื
้ ่
อให ้สะดวกในการทางาน พอ
ต ้องอยูใ่ นชุดคลุมแบบนี เขาก็ ้ รู ้สึกเหมือนจะเดินไม่ถนัด
 ่
หยูเสียวเฉ่ ามองสีหน้าไม่สบายใจพ่อของเธอแล ้วพูดยิมๆว่ ้ า”
แต่งตัวแบบนี แล ้ ้วท่านพ่อดูหล่อมากๆเลย ! ดูสง่ากว่าพวกขุนนาง
่ วผอมๆเตียๆซะอี
ทีตั ้ ก ! นี่ เป็ นครงแรกของเราในการไปตรวจดู
้ั ไร่
ใหญ่ เพราะงันต้ ้องแสดงท่าทางสง่างามของเจ ้าของออกมาเพือ ่
ไม่ให ้ถูกพวกคนใช ้ร ังแกเอานะคะ ! “

พอถูกลูกสาวชม หยูไห่ก็ยด ื อก เดิมทีเขาก็ตวั สูงรูปร่างดีและมีผวิ สี

แทนอยูแ่ ล ้ว ดังนั้นเขาจึงมีเสน่ ห ์ของชนชนสู
้ั งผูร้ ารวยอยู
่ จ
่ ริงๆ

คนทีขั ่ บรถม้าให ้พวกเขาคือหัวหน้าพ่อบ ้านของตระกูลฝาง

เนื่ องจากพวกเขากาลังจะแสดงอานาจในฐานะเจ ้าของ พวกเขาจะ
ไม่มค ่ าธุระให ้พวกเขาได ้ยังไง ? ดังนั้นฮูหยินฝางจึงส่ง
ี นคอยวิงท
หัวหน้าพ่อบ ้านมาช่วย

่ พวกผูเ้ ช่าทีได
ไม่นานรถม้าก็ไปถึงทีไร่ ่ ้ข่าวนานแล ้วก็กาลังรอ
พวกเขาอยู่ เมือก่่ อนตระกูลหม่ามักจะมาสาย พวกผูเ้ ช่าไม่คนเคย
ุ้
กับนิ สยั ของเจ ้าของใหม่ พวกเขาจึงอยากสร ้างความประทับใจทีดี ่
ด ้วยการมาเร็ว ตอนแรกพวกเขาคิดว่าจะต ้องรอกันนาน ไม่คด ิ เลย
 ่ ตงแต่
ว่ารถม้าจะมาถึงทีไร่ ้ั 7 โมงเช ้า พวกผูเ้ ช่ามองหน้ากันและดี
่ วเองมาเร็ว !
ใจทีตั

หัวหน้าพ่อบ ้านหยุดรถม้า หยูไห่กระโดดลงจากรถม้าอย่าง

คล่องแคล่ว จากนั้นก็หน ั กลับไปอุ ้มลูกสาวของเขาลงจากรถม้า
่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าเห็นพวกชาวนามารอกันด ้วยความเคารพ เธอก็
รู ้สึกพอใจ

พวกผูเ้ ช่าจะไม่เคารพได ้ยังไง ? ตังแต่ ้ ฤดูใบไม้รว่ งปี ทีแล ่ ้ว มีผูล้ ภั ี้ ย

มาทีเมื่ องถังกูก ่ ลุม
่ แล ้วกลุม ี ้ ยกลุม
่ เล่า แม้วา่ ผูล้ ภั ่ หนึ่ งจะปักหลักกัน
อยูท
่ ท่ ี่ าเรือ แต่ก็ยงั มีอก ่
ี มากมายทีมองหางานท ี ้ ยมาทีไร่
า มีผูล้ ภั ่
ใหญ่เพือแนะน ่ าตัวเองในฐานะเกษตรกรผูเ้ ช่า ตาแหน่ งของผูเ้ ช่า
เดิมทีไร่ ่ ใหญ่กาลังถูกคุกคาม ถ ้าพวกเขาไม่ขยันทางาน จะให ้พวก
เขารอให ้เจ ้านายหาคนมาแทนทีพวกเขาอย่ ่ ้
างงันเหรอ ? นี่ ไม่ใช่สงิ่
่ เคยเกิดขึนมาก่
ทีไม่ ้ อน ผูเ้ ช่าหลายคนทีไร่ ่ ตระกูลโจวข ้างๆถูก
่
เปลียนไปแล ้วไม่ใช่รไึ ง ?

หยูไห่ยน
ื อยูข
่ ้างหน้าพวกเกษตรกรผูเช่
้ า เขาไม่เคยพูดท่ามกลาง
สายตาจ ้องมองของผูค้ นมากมายขนาดนี ้ มือของเขาทีอยู
่ ด่ ้านหลัง
 ่ นเล็
่ กน้อย เมือเห็
เริมสั ่ นแบบนี ้ เสียวเฉ่
่ ่ อไปจับมือพ่อของ
าจึงยืนมื
่
เธอเพือให ้กาลังใจ

อนาคตของครอบคร ัวหยูจะยิงใหญ่ ่ ้ างแน่ นอน ดังนั้นใน

กว่านี อย่
ฐานะหัวหน้าครอบคร ัวหยูไห่ต ้องทาได ้ ! หยูไห่แอบสูดหายใจเข ้า
ลึกๆ กวาดสายตามองพวกผูเช่ ้ า 10 กว่าคนอย่างผ่าเผยและพูด
้
เสียงดังว่า ” การไถดินในช่วงฤดูใบไม้ผลิปีนี ใกล ่
้เข ้ามาแล ้ว เพือ
ไม่ให ้การเพาะปลูกล่าช ้า ทุกอย่างจะเหมือนเดิม ! ใครคือหัวหน้า
งานของเกษตรกรผูเ้ ช่า ? ออกมารายงานสถานการณ์ของไร่ซ ิ ! “

่
เมือได ้ยินว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิม พวกผู ้เช่าก็พากันโล่งอกอย่าง
เห็นได ้ช ัด ในสายตาของทุกคนมีประกายยินดี ชายชราวัย 50 ที่
แข็งแรงคนหนึ่ งก ้าวออกมาและพูดว่า ” เรียนนายท่าน ข ้าชือหวั
่ ง
เม่าไฉ เป็ นหัวหน้างานของไร่คร ับ ! “

่ นว่าชายชราอายุเกือบเท่ากับพ่อของเขา ใบหน้าของหยูไห่ก็
เมือเห็
แสดงความเมตตาออกมา เขาพูดว่า

ี่ นีเป็
” สถานการณ์ทไร่ ้ นยังไงบ ้าง ? เล่ามาซิ ! “
 ่
หวังเม่าไฉไม่ได ้เปลียนเพี ยงเพราะเจ ้านายใจดีกบั เขา เขาตอบ
อย่างสุภาพว่า ” เรียนนายท่าน ในไร่มท ้ั
ี งหมด 16 ครอบคร ัว ใน
จานวนนั้นมีคนงานทียั ่ งหนุ่ มและแข็งแรง 43 คน ปี ทีแล
่ ้วทีดิ
่ นจะ
ถูกแบ่งให ้ตามจานวนคนงานในครอบคร ัวนั้นๆคร ับ “

แบ่งตามจานวนคนงานทีเป็ ่ นผูใ้ หญ่เหรอ ? หยูเสียวเฉ่

่ าคิดแล ้ว
่ ยกว่าคนงานนี่ หมายถึงแรงงานผูช
ถามว่า ” ผูเ้ ฒ่า ทีเรี ่ น
้ ายทีเป็
ผูใ้ หญ่ใช่ไหมคะ ? “

หวังเม่าไฉไม่ได ้ดูถก
ู เธอเพราะเธอยังเด็กและรีบตอบว่า ” เรียน
คุณหนู ใช่แล ้วคร ับ ! “

้
” งัน……ถ ่ นผู ้ใหญ่ในครอบคร ัวเกิดอุบต
้าผู ้ชายทีเป็ ั เิ หตุละ่ ? ”
ความกังวลของหยูเสียวเฉ่่ าไม่ใช่ไม่มเี หตุผล ถ ้ามีอะไรเกิดขึนกั้ บ
ผูช
้ ายในครอบคร ัว แล ้วแม่ทเป็ ี่ นม่ายและเด็กกาพร ้าก็จะไม่ได ้ร ับ
่ น แล ้วพวกเขาจะอยูก
การแบ่งทีดิ ่ น
ั ยังไง ?
หวังเม่าไฉเงียบไปครูห ่ นึ่ งก่อนจะพูดว่า ” ข ้ากาลังจะรายงานเรืองนี
่ ้
ให ้นายท่านทราบ หลิวต ้าจ ้วงทีท ่ างานทีไร่
่ ตกภูเขาขาหัก เขาเป็ น
แรงงานคนเดียวในครอบคร ัว ปี ทีแล ่ ้วเขาได ้ร ับการแบ่งทีดิ
่ นไป 4
้
หมู่ ปี นี เราจะทายังไงดีคร ับ ? “

หยูไห่ขมวดคิวเล็้ กน้อย ตามนโยบายเก่า ครอบคร ัวก็ไม่น่าได ้แบ่ง

่ นถ ้าแรงงานคนเดียวในครอบคร ัวล ้มหมอนนอนเสือ่ แต่ถ ้าพวก
ทีดิ
เขาสูญเสียทีดิ่ นไปเมือเสาหลั
่ กของครอบคร ัวล ้ม ก็จะทาให ้
สถานการณ์ของพวกเขายิงแย่ ่ ไปกว่าเดิม ครอบคร ัวจะช่วยเหลือ
ตัวเองได ้ยังไง ?

้ เด็กชายอายุ 12-13 ปี ก็วงออกมาจากกลุ

ตอนนี เอง ิ่ ม
่ คน เขากา
้
หมัดคุกเข่าลงตรงหน้าหยูไห่พร ้อมกับมีนาตาคลอและพู ดเสียงดัง
ว่า ” ข ้าอายุ 13 ปี แล ้ว ข ้าสามารถทางานได ้เหมือนผูใหญ่
้ นะคร ับ
! นายท่าน ได ้โปรดอย่าเอาทีดิ ่ นของพวกเราไปเลย “
” ชานจือ่ กลับมาเร็ว ! ” ผูห้ ญิงทีดู
่ ซบ
ู ผอมคนหนึ่ งเบียดออกมา
จากกลุม ่ คนและตะโกนอย่างร ้อนใจไปทีเด็ ่ กชายทีก่ าลังคุกเข่าอยู่
บนพืนด้ ้วยความกลัวว่าลูกชายของนางจะถูกลงโทษทีไปล่ ่ วงเกิน
เจ ้านาย

่ ใ่ นวัยเดียวกับลูกชายคนโตของเขา
หยูไห่ก ้มหน้ามองเด็กชายทีอยู
่
ด ้วยความรู ้สึกทีผสมปนเปกั ่
นอยูใ่ นใจ เขานึ กถึงตอนทีเขาถู
กหมี
กัดและนอนใกล ้ตายอยูบ ่ นเตียง สถานการณ์ในตอนนั้นก็
เหมือนกับสถานการณ์ของครอบคร ัวตรงหน้าของเขามาก ในเวลา
นั้นเขาหวังจริงๆว่าจะมีใครสักคนช่วยเหลือครอบคร ัวของเขา

หลังจากครุน
่ คิดอยูค ่ นึ่ ง หยูเสียวเฉ่
่ รูห ่ าก็ทาการตัดสินใจและพูดว่า
” ท่านพ่อของข ้าได ้พูดไปแล ้วเมือกี่ ว่้ าการแบ่งทีดิ
่ นของปี นี จะ
้
่ ้วจนกว่าจะมีการตัดสินใจใหม่ “
เหมือนกับปี ทีแล

เด็กชายทีคุ ่ กเข่าอยูบ ้
่ นพืนเงยหน้ ้
าขึนอย่างมีความหวังและถามว่า
” ครอบคร ัวของข ้าได ้ทีดิ่ น 4 หมู่เมือปี
่ ทีแล
่ ้ว ปี นี เราก็
้ ่ น4
ยงั ได ้ทีดิ
หมู่อยูเ่ หรอคร ับ ? “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่ นเท่ากับเมือปี
าพยักหน้าและพูดว่า ” ใช่ เจ ้าจะได ้ทีดิ ่ ที่
แล ้ว ในอนาคตไม่เพียงแต่แรงงานผูใ้ หญ่ทจะได ี่ ่ น แต่เด็กผู ้ชาย
้ทีดิ
่ มากกว่า 10 ปี และผูห้ ญิงทีอายุ
ทีอายุ ่ ระหว่าง 16-40 ปี ก็จะได ้แบ่ง
่ นด ้วย ตราบใดทีสามารถท
ทีดิ ่ างานได ้ ทีดิ่ นก็จะถูกแบ่งให ้ทัง้
ผูช ้ ายและผูห้ ญิงตามสถานการณ์ของพวกเขา “

อะไร ? ผูห้ ญิงจะได ้แบ่งทีดิ ่ นด ้วยเหรอ ? สีหน้ามีความสุขปรากฏ

้
ขึนบนใบหน้ าของคนทีมี ่ ผูห้ ญิงและเด็กๆทีมี
่ คณ
ุ สมบัตใิ น
ครอบคร ัวของพวกเขา ตรงกันข ้ามมีความเปลียนแปลงเล็ ่ กน้อยใน
สีหน้าของคนทีมี ่ แรงงานชายผู ้ใหญ่ในครอบคร ัวมากกว่า ทีดิ ่ นใน
ี ยูเ่ ท่านั้น ถ ้าถูกแบ่งให ้กับพวกผูห้ ญิงและเด็กด ้วย พวกเขา
ไร่ก็มอ
ก็จะได ้ทีดิ่ นน้อยลงอย่างแน่ นอน คนพวกนี รู้ ้สึกไม่พอใจอยูบ ่ ้าง แต่
พวกเขาก็ไม่กล ้าพูดอะไร เจ ้าของใหม่มก ี ฎใหม่ ถ ้าพวกเขาแสดง
ความไม่พอใจออกมาและเจ ้านายไม่แจกจ่ายทีดิ ่ นให ้พวกเขา พวก
เขาก็ทาได ้แค่เฝ้ ามองอยูข ่ ้างๆเท่านั้น !

หยูไห่พูดอย่างเป็ นทางการอีกเล็กน้อย ส่งเสริมให ้ทุกคนขยัน

ทางานในไร่ และสุดท ้ายก็พูดว่า ” ฤดูเพาะปลูกไม่รอใคร ดังนั้นทุก
คนควรใช ้ประโยชน์จากสภาพอากาศทีดี ่ ในวันนี รี้ บลงมือทางาน
กันเลย ! เอาล่ะ ทุกคนไปได ้แล ้ว ! “
 ้
หลังออกจากไร่ใหญ่ สองพ่อลูกก็จะไปซือของใช ้ประจาวันในเมือง
่
เมือรถม้ าไปถึงนอกประตูเมือง พวกเขาก็สงั เกตเห็นว่ามีจานวนผู ้ลี ้
่
ภัยเพิมมากขึ น้ ตอนนี เป็
้ นเวลาทีมี
่ การขาดแคลนอาหาร ผูคน ้
มากมายในภาคตะวันออกเฉี ยงเหนื อทีไม่ ่ อยากจากบ ้านเกิดของ
ตัวเองนั้นอาหารหมดหลังรอดชีวต ิ จากฤดูหนาวอันโหดร ้าย พวก
เขาจึงไม่มที างเลือกนอกจากหนี ไปทางใต ้

ี่
หยูไห่ทอารมณ์ ดห ้ ใหญ่ก็น่ ังคุยกับหัวหน้าพ่อบ ้านอยู่
ี ลังจากซือไร่
นอกรถม้า ทันใดนั้นร่างผอมแห ้งร่างหนึ่ งท่ามกลางผูล้ ภั ี ้ ยก็ดงึ
ความสนใจของเขา เขาจ ้องด ้านหลังของคนๆนั้นเขม็งพร ้อมกับกา
มือแน่ น นางใช่ไหม? ถ ้าใช่นาง ทาไมนางไม่มาหาเขาทีหมู ่ ่บ ้านตง
ี ้ ยนอกเมืองแทน ?
ชานแต่กลับอยูใ่ นค่ายผูล้ ภั

ร่างผอมนั้นหันกลับมามองราวกับรู ้สึกถึงสายตาของเขา เมือหยู

่ ไห่
เห็นใบหน้าซูบผอมแต่คุ ้นเคยนั้น เขาก็ร ้องออกมาเสียงเบาว่า ”
่
ท่านพี…… “
บางทีมนั อาจจะไกลเกินไป แต่คนผู ้นั้นจาเขาไม่ได ้ นางเดินต่อไป
และนั่งลงในเพิงง่ายๆทีท
่ าจากกิงไม้
่ แห ้ง ความจริงต่อให ้พวกเขา
เผชิญหน้ากันจังๆ หยูไฉ่ เฟิ่ งก็อาจจะจาเขาไม่ได ้

้ หยูไห่แต่งงาน พีสาวของเขาก็
ตังแต่ ่ ้ั ยวและก็ผ่าน
กลับมาแค่ครงเดี
่
ไปนานกว่า 10 ปี แล ้ว แม้วา่ ใบหน้าของหยูไห่จะไม่ได ้เปลียนไป
ึ้
มากนัก แต่เขาก็เป็ นผู ้ใหญ่ขนมาก แถมยังอยูด
่ ก
ี น
ิ ดีและมี
ความสุขมามากกว่า 1 ปี ดังนั้นร่างกายทีเคยผอมสู
่ งก็กลายเป็ น
แข็งแรงกายาและทรงพลัง

้
วันนี เขาสวมเสื ้ าชุดใหม่และขีรถม้
อผ้ ่ าของคฤหาสน์ฝางเหมือน
่
เจ ้านายผูร้ ารวยในเมื อง แม้วา่ หยูไฉ่ เฟิ่ งเห็นเขา นางก็แค่รู ้สึกว่า
เขาดูคุ ้นๆเท่านั้น แต่ไม่กล ้ายอมร ับว่าเป็ นเขาหรอก !

” หยุดรถ หยุดรถเร็ว ! ” หยูไห่คว ้าสายบังเหียนจากมือหัวหน้า

พ่อบ ้านและดึงอย่างแรง ม้าทีวิ่ งเหยาะๆไปข
่ ่
้างหน้าเรือยๆก็ สง่ เสียง
ร ้องยาวและหยุดลงพร ้อมกับกระทืบเท ้าอย่างหงุ ดหงิด โชคดีทม้ ี่ า
ของคฤหาสน์ฝางถูกฝึ กมาดี ถ ้าเป็ นม้าตัวอืนมั่ นคงตกใจไปแล ้ว !
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่ บอยูใ่ นรถม้าแทบจะกระเด็นออกจากรถ เธอโผล่
าทีหลั
หัวออกมาอย่างงุ นงง และเห็นพ่อของเธอกระโจนลงจากรถม้าที่
่
กาลังเคลือนที ่
และพุ ่ รู่ ้กันว่าเป็ นค่ายผูล้ ภั
่งไปยังสถานทีที ี้ ย

่
” ท่านพ่อ ! ท่านพ่อจะทาอะไร ? รอข ้าด ้วย ! ” หยูเสียวเฉ่ าลงจาก
รถม้าด ้วยความช่วยเหลือของหัวหน้าพ่อบ ้าน เธอถกกระโปรงวิง่
ไปทางทีพ่ ่ อของเธอวิงไป
่ ่
เธอแค่มาเป็ นเพือนพ่ อของเธอทีไร่่ ใหญ่
เท่านั้น แต่แม่บญ
ุ ธรรมก็ยน ่
ื กรานทีจะให ้เธอแต่งตัวอย่างเป็ น
ทางการมากขึน้ มันวิงไม่่ สะดวกเอาซะเลย ถ ้าเธอไม่ระวัง เธอก็จะ
เหยียบชายกระโปรงโดยไม่ได ้ตังใจ้
 ตอนที่ 231 ป้ าใหญ่
https://novel-lucky.com

้ ยใน ‘ ค่ายผูล้ ภั
เหล่าผู ้ลีภั ี ้ ย ‘ เห็นชายทีดู่ รารวยเดิ
่ นมาทางพวก
เขาด ้วยท่าทางตืนเต่ ้นโดยมีเด็กหญิงน่ าร ักวิงไล่่ ตาม พวกผู ้ลีภั
้ ย
กลัวว่าจะไปขวางทางพวกชนชนสู ้ั งเข ้าจึงพากันหลีกทางให ้
หลังจากสองพ่อลูกผ่านไป พวกเขาก็กระซิบกระซาบถึงเรืองที ่ ่
เกิดขึน้

่
เมือได ้ยินเสียงของลูกสาว หยูไห่ก็ชะงักฝี เท ้าแล ้วหันกลับมาจับมือ
ลูกสาวคนเล็กของเขาทีวิ่ งตามมา
่ หลังจากนั้นเขาก็เดินต่อไปยัง
่ ้นเคยนั้น
ร่างทีคุ

” ท่านพ่อคะ ? เจอใครเข ้าเหรอคะ ? ใช่ป้าใหญ่ของข ้ารึเปล่า ? ”

้ ต ้นฤดูหนาวพ่อของเธอเป็ นห่วงป้ าใหญ่ทอาศั
ตังแต่ ี่ ้ ่
ยอยูใ่ นพืนที
ภัยพิบต ั ท
ิ างตะวันออกเฉี ยงเหนื อ พวกเขาไม่รู ้สถานการณ์ของป้ า
้ ยมาทีเมื
ใหญ่ของเธอเลย มีผู ้ลีภั ่ องถังกูน
่ านแล ้ว แต่พวกเขาก็ยงั
ไม่ได ้ข่าวคราวจากป้ าใหญ่ของเธอเลย
หยูไห่จบั มือเล็กๆของลูกสาวเอาไว ้ เขารู ้สึกร ้อนใจมาก แต่ก็ยงั
ผ่อนฝี เท ้าให ้ช ้าลงเพือให่ ่ ้าไปใกล ้ร่างผอม
้ลูกสาวตามทัน เมือเข
มากขึน้ เสียวเฉ่
่ ่ กน้อย
าก็รู ้สึกว่ามือของพ่อสันเล็

” ท่านพี่ กินโจ๊กหน่ อยนะ โจ๊กทีเมื

่ องถังกูข ่ นมาก
่ ้นกว่าทีอื ่ มีข ้าว
อยูข่ ้างในเยอะเลยล่ะ ! ” หยูไฉ่ เฟิ่ งยิมอย่
้ างอบอุน ่ และค่อยๆยกชาย
่
ทีนอนอยู บ ่
่ นกองฟางซึงผอมจนแทบจะดู ไม่เหมือนมนุ ษย ์

ชายคนนั้นไออย่างรุนแรง ใบหน้าซูบผอมของเขาเป็ นสีแดงราวกับ

่ พวกผู ้ลีภั
จะหยุดหายใจได ้ทุกเมือ ้ ยรอบๆพวกเขาต่างกลัวว่าเขา
จะเป็ นวัณโรค จึงพากันย ้ายหนี ออกไปหมด

่ ดชายคนนั้นก็สงบลงเล็กน้อย เขาหายใจแรงๆสองสามครง้ั
ในทีสุ
จากนั้นก็พูดอย่างหมดแรงว่า ” ข ้าไม่หวิ เจ ้ากับลูกกินไปเถอะ ! “

หยูไฉ่ เฟิ่ งส่ายหน้าอย่างเด็ดเดียวและพู

่ ดเสียงนุ่ มว่า ” ลูกๆกาลัง
เข ้าแถวร ับโจ๊กกันอยู่ ! เรามาถึงเมืองถังกูแ่ ล ้วก็ถอื ได ้ว่าเรามาถึง
บ ้านแล ้ว หลังจากทีท่่ านพีกิ
่ นโจ๊กนี และมี
้ ้
แรงขึนแล ้
้ว พรุง่ นี เราจะ
่ ่บ ้านตงชานกัน “
ไปทีหมู
ชายคนนั้นเลียริมฝี ปากทีแห ่ ้งแตกจนเลือดไหลแล ้วถอนหายใจ
พลางพูดว่า ” ข ้าเป็ นภาระให ้เจ ้ากับลูก ถ ้าไม่ใช่เพราะต ้องร ักษา
โรคให ้กับข ้า พวกเจ ้าก็คงไม่ต ้องลาบาก ข ้าว่าข ้าคงไม่รอดจาก
้
โรคนี หรอก ้ ้าไปก็เสียของเปล่าๆ เจ ้าเอาไปกินยังจะ
กินโจ๊กนี เข
ดีกว่า ลูกๆยังเล็ก เจ ้าจะล ้มป่ วยไม่ได…
้ …“

” พูดอะไรออกมา ! ท่านพีแค่ ่ เป็ นหวัด ทียั่ งไม่หายก็เพราะสภาพ

บนถนนมันไม่ด ี พอเรากลับหมู่บ ้านตงชาน ข ้าจะยืมเงินจากท่าน
พ่อและพาหมอจากร ้านยาถงเหรินมาร ักษาท่านพี…… ่ หมอซุนที่
ร ้านยาถงเหรินในเมืองเก่งมากเลยนะ ทุกคนพูดว่าถ ้าเขาคิดจะทา
ล่ะก็ เขาก็สามารถเป็ นหมอหลวงได ้อย่างแน่ นอนจาก
ความสามารถของเขา เขาจะต ้องร ักษาท่านพีได ่ ้แน่ ! เอ ้า กินโจ๊ก
เร็วๆเข ้า !! ” หยูไฉ่ เฟิ่ งแกล ้งทาเป็ นดุทงๆที
้ั มี่ นาตาคลอ
้

ชายคนนี แก่ ้ กว่านางหลายปี และเขาก็ยงั เป็ นพ่อม่ายอีกด ้วย ตอน

่
ทีนางแต่ งงานกับเขาแรกๆ นางมีอารมณ์รน ุ แรงและมองเขาอย่างดู
้
ถูกอยูเ่ ป็ นเวลานาน แต่ชายคนนี อารมณ์ เย็นมาก เขาทนอารมณ์
เล็กๆน้อยๆของนางและเอาอกเอาใจนางในฐานะหญิงสาว แม้วา่
ตอนแรกนางจะไม่พอใจกับการแต่งงานนี ้ แต่ความจริงใจของเขาก็
ทาให ้นางประทับใจและเต็มใจอยูก ่
่ บั เขา หลังจากพึงพากั นมา 15
่
ปี มันก็กลายเป็ นนิ สยั ของนางไปแล ้วทีจะคอยพึ ่ งและเชือใจเขา
งพิ ่
้
ตอนนี นางไม่ อาจจินตนาการได ้จริงๆว่านางจะอยูต ่ อ
่ ไปโดยไม่มเี ขา
ได ้ยังไง……

่
เมือมองไปที ่
ดวงตาหมดสิ ้
นหนทางของภรรยา เขาก็รู ้สึกเจ็บปวด
ในใจ เป็ นความเจ็บทีไม่ ่ อาจทนได ้ยิงกว่
่ าอาการป่ วยของเขา เขา
้
ฝื นยิมออกมาและพู ดว่า ” ตกลง ! ข ้าจะกินโจ๊ก ! ข ้าพยายามบาก
่
บันมาจนถึ ่ ่ แล ้ว ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึนก็
งทีนี ้ ต ้องไปต่อให ้ได ้ ! ข ้ายัง
เป็ นห่วงเจ ้ากับลูกๆทัง้ 3 คนของเรามาก…… “

้
” อย่าพูดอีกเลย กินโจ๊กเถอะ…… ” หลังจากเช็ดนาตาแล ้ว หยูไฉ่
เฟิ่ งตักโจ๊กขึนมาเป่
้ ่
าเบาๆและยืนไปที ่
ปากของชายคนนั ้น ชายคน
นั้นอมโจ๊กไว ้ในปากและกลืนมันลงไปอย่างยากลาบาก

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ากับพ่อของเธอเห็นเหตุการณ์นีจากที ่
ไกลๆและมี
ความรู ้สึกผสมปนเปกัน ตอนนั้นเองเด็ก 3 คนก็ถอื โจ๊กเดินผ่าน
่
พวกเขาไป เด็กชายทีโตที ่ ดพูดขึนว่
สุ ้ า ” ท่านพ่อ ท่านแม่ ! คน
 ่ ่ ดีจงั เลย เด็กๆอย่างเรายังได ้มาเต็มชาม ! 3 ชามนี มาก
แจกโจ๊กทีนี ้
้
พอให ้เรากินทังครอบคร ัวเลย !! “

่ ใ่ นวัยเดียวกับเสียวเฉ่
ในหมู่พวกเขามีเด็กผูห้ ญิงทีอยู ่ ่ นหนึ่ ง
าอยูค
นางดูชายคนนั้นกินโจ๊กไปครึงชามแล
่ ้
้วยิมออกมาอย่ างมีความสุข
้ านพ่อดูมก
” วันนี ท่ ี าลังใจดีนะคะ ! กินอาหารได ้เยอะขึนอี้ กด ้วย !
ท่านแม่คะ ท่านพ่อใกล ้จะหายแล ้วใช่ไหมคะ ? “

หยูไฉ่ เฟิ่ งป้ อนโจ๊กให ้ชายคนนั้นและพูดว่า ” ตอนทีเราไปพบน้

่ า
ของลูกพรุง่ นี ้ พ่อก็จะได ้ร ับการร ักษาในเมือง หมอในเมืองเก่งมาก
เลยนะ พ่อของลูกจะต ้องหายอย่างแน่ นอน ! “

่ นอ้ ยทีสุ
เด็กทีอายุ ่ ดใน 3 คนนั้นถามขึนอย่้ างไร ้เดียงสาว่า ” ท่าน
ึ้
แม่ พอท่านพ่อดีขนแล ้ว เราก็ไม่ต ้องไปขออาหารอีกแล ้วใช่ไหม ?
“

หยูไฉ่ เฟิ่ งนาตาคลอ

้ นางพยักหน้าแรงๆและพูดว่า ” พอพ่อหาย
้
แล ้วก็จะไปหางานในเมือง พ่อของลูกเก่งมากนะ เขาหาเลียง
ครอบคร ัวของเราทัง้ 5 คนได ้อย่างไม่มป
ี ัญหาแน่ ! “
 ่
” เย ้ ! คนอืนจะได ้ไม่เรียกเราว่า ‘ ขอทานน้อย ‘ อีกแล ้ว ! ท่านแม่
่
เสียวผิ งไม่อยากถูกเรียกว่าขอทานน้อย ไม่อยากขออาหารกินแล ้ว
่
พีใหญ่ บอกว่าเราจะลาบากแค่ตอนนี ้ ในอนาคตมันจะดีขน ึ ้ ! ” เด็ก
น้อยทีมี ่ ดวงตาโตคล ้ายกับหยูไฉ่ เฟิ่ งร ้องออกมาด ้วยท่าทางไร ้
เดียงสาและจริงจัง

่ นภาพนี หยู
เมือเห็ ้ ไห่ก็เร่งฝี เท ้าก ้าวเข ้าไปและตะโกนเรียกหยูไฉ่ เฟิ่ ง
ว่า ” ท่านพี่ !! “

มือหยูไฉ่ เฟิ่ งทีถื

่ อชามโจ๊กอยูส ่ั
่ นอย่
างฉับพลันราวกับนางไม่
อยากจะเชือ่ นางหันหน้าไปช ้าๆ พอเห็นหยูไห่รมิ ฝี ปากของนางก็
่
สันและไม่ สามารถพูดอะไรออกมาได ้

” ท่านพี่ ! ” หยูไห่วงเข
ิ่ ้าไปกอดหยูไฉ่ เฟิ่ งทีผอมมากจนเหลื
่ อแต่
้
กระดูก นาตาที ่ อล ้นอยูเ่ ป็ นเวลานานก็ไหลลงมาตามใบหน้าของ
เอ่
เขา
 ่
” เสียวไห่ ่ เหรอ ? ” หยูไฉ่ เฟิ่ งยังไม่อยากจะเชือด
? เสียวไห่ ่ ้วย
ความกลัวว่านางจะอยูใ่ นความฝัน แรงจูงใจในการเดินทางของนาง
นอกจากเพือลู่ กๆแล ้วก็คอื น้องชายของนางทีไม่ ่ ได ้เจอกันมานาน
กว่า 10 ปี

” ท่านพี่ นี่ ข ้าเอง ! เสียวไห่

่ ่ !! ท่านพีต
ของท่านพีไง ่ ้องลาบาก
้
ขนาดนี เลย ่
!! ” หยูไห่กอดพีสาวและร ้องไห ้เหมือนเด็ก

่
พีสาวของเขาอายุ มากกว่าเขาแค่ 3 ปี ตอนทีแม่ ่ เสียชีวต ่
ิ พีสาว
้
ของเขาก็อดกลันความเศร ้าเสียใจเอาไว ้และกอดเขาเอาไว ้เหมือน
่ ไห่กาลังกอดนางอยูต
ทีหยู ้
่ อนนี และปลอบโยนเขา ่
ตอนทีนางจาง
หวงอาหารด ้วยข ้ออ ้างว่าขาดแคลนอาหาร พีสาวของเขาก็ ่ มก ั จะ
แบ่งปันอาหารอันน้อยนิ ดทีนางมี ่ ให ้กับเขา นางถูกนางจางตีและดุ
อยูบ ่
่ ่อยๆเพือปกป้ ้
องเขา แม้ว่าตอนนี เขาจะอายุ เกือบ 30 ปี แล ้ว แต่
่
เขาก็ยงั เป็ น ‘ เสียวไห่ ่ งพาพี
‘ ทีพึ ่ ่
สาวของเขาอยู ่

หยูไฉ่ เฟิ่ งจับหน้าของหยูไห่และตรวจสอบอย่างละเอียด นางยิมด ้ ้วย

่
ความโล่งอก ” เสียวไห่ ่ งอกทีเห็
พีโล่ ่ นเจ ้ามีชวี ต
ิ ความเป็ นอยูท ี่ “
่ ดี
 ่
หยูไห่เห็นพีสาวของเขาและเด็ ้
กๆสวมเสือผ้าขาดวิ ่ อนผ้าขีริ้ ว้
นเหมื
่
ทีแทบจะคลุ ้
มร่างกายเอาไว ้ไม่ได ้ เขาก็ขมวดคิวและถามว่ า ” ท่าน
พี่ ! ตอนฤดูใบไม้รว่ งข ้าให ้คนส่งข ้อความไปบอกให ้ท่านพีกลั ่ บ
่
บ ้าน ทาไมเพิงจะมาถึ งตอนนี ้ ? ข ้าส่งค่าเดินทางไปให ้ด ้วยไม่ใช่
่
เหรอ ? พวกท่านพีกลายเป็ ้
นแบบนี ไปได ้ยังไง ? “

่ ดหยูไฉ่ เฟิ่ งก็สงั เกตเห็นเสือคลุ

ในทีสุ ้ ้ ราคาแพงบนตัวของ
มเนื อดี
่
น้องชายของนาง แม้วา่ นางจะแปลกใจทีนางจางยอมให ้น้องชาย
ของนางสวมเสือผ้ ้ าดีๆแบบนี ้ แต่นางก็ไม่ได ้ถาม นางแค่ถอน
หายใจและพูดว่า

่ นยาวน่ ะ ! “
” เฮ้อ……เรืองมั

จากคาพูดของหยูไฉ่ เฟิ่ ง หยูไห่ก็ได ้รู ้ว่าพีสาวของเขากั

่ ่
บพีเขยได ้
ทางานอย่างหนักและประหยัดอดออมทาให ้ครอบคร ัวของพวกเขา
มีธญ ่
ั พืชเหลือกินเหลือใช ้ ทีภาคตะวั นออกเฉี ยงเหนื อเกิดความ
้ั
แห ้งแล ้งครงใหญ่ ้ ไ่ ด ้ร ับจดหมายและเงินของหยูไห่แต่พวกเขา
ทังคู
ไม่อยากปล่อยทร ัพย ์สมบัตท ี่
ิ หามาได ้อย่างยากลาบาก พวกเขาจึง
เอาเงิน 20 ตาลึงออกจากเงินทีหยู ่ ไห่สง่ มาให ้และกักตุนธัญพืช
่ วา่ พวกเขาจะสามารถอยูร่ อดจนถึง
เอาไว ้บางส่วนอย่างลับๆเพือดู
การไถดินในฤดูใบไม้ผลิได ้รึเปล่า

พวกเขาไม่ได ้คาดหวังว่าหลังจากรอดชีวต ิ ผ่านฤดูหนาวมาได ้

่
เหยือจากความอดอยากพวกนั ้นไปรู ้จากทีไหนก็
่ ไม่รู ้ว่าครอบคร ัว
ของพวกเขามีธญ ั พืชอยูม่ ากมายและรีบมาทีบ ่ ้านของพวกเขา คน
พวกนั้นทาลายข ้าวของของพวกเขา, ขโมยธัญพืช, และยังทาร ้าย
สามีของนางด ้วย โชคดีทหยู ี่ ไฉ่ เฟิ่ งซ่อนเงิน 30 ตาลึงทีเหลื ่ อเอาไว ้
อย่างปลอดภัย มันจึงไม่ถก ู ค ้นพบ

อาหารของพวกเขาถูกขโมย สิงของมี ่ ่ ้านก็ถก

คา่ ทีบ ู เอาไปด ้วย
่ มท
เมือไม่ ่ หยูไฉ่ เฟิ่ งกับสามีของนางก็เก็บข ้าวของพา
ี างเลือกอืน
้ ย
ลูกๆไปรวมกับพวกผู ้ลีภั

ระหว่างทางกลุม ี ้ ยต ้องเจอกับฤดูใบไม้ผลิทหนาวเย็
่ ผูล้ ภั ี่ นอย่าง
ี ้ ยจานวนมากล ้มป่ วย หลิวหูพ
กะทันหัน ผูล้ ภั ี่
่ เขยของหยู ไห่คด
ิ ว่า
 ่ งแรงสุขภาพดีจงึ เอาเสือผ้
ตัวเองมีรา่ งกายทีแข็ ้ าของเขาให ้กับ
ภรรยาและลูกๆแล ้วก็ล ้มป่ วยไป

ตอนแรกหลิวหูก ่ อนเขาก็
่ ็ไม่ได ้ใส่ใจอาการป่ วยของตัวเอง เมือก่
หายป่ วยเร็วไม่ใช่รไึ ง ? เขาไม่อยากให ้การเดินทางล่าช ้าเพราะตัว
เขา ดังนั้นแม้วา่ เขาจะมีไข ้ขึนสู
้ ง เขาก็ไม่พูดอะไรเลยและอดทน
เดินทางต่อไป ผลก็คอื หลังออกจากเมืองเล็กๆทาง
ตะวันออกเฉี ยงเหนื อเขาก็ล ้มป่ วยในทันที

อาการหวัดเล็กๆในตอนแรกได ้กลายเป็ นโรคปอดบวม เมืองเล็กๆมี

มาตรฐานทางการแพทย ์ทีไม่ ่ ดแี ละมีหมอเท ้าเปล่าอยูแ่ ค่ 1 คน
้
พวกเขาได ้ใช ้เงินซือยามาให ้เขา แต่อาการป่ วยของหลิวหูก ่ ็
กลับมาอยูต
่ ลอดและไม่สามารถร ักษาให ้หายขาดได ้

่ นแบบนี พวกเขาจึ
เมือเป็ ้ งต ้องหาทีพั่ กและร ักษาอาการป่ วยของเขา
หนึ่ งเดือนกว่าต่อมาเงินทีหยู่ ไฉ่ เฟิ่ งนาติดตัวมาด ้วยก็ถก
ู ใช ้จนหมด
หลิวหูร่ ู ้สึกว่าอาการป่ วยของเขาไม่สามารถร ักษาได ้ เขาจึงไม่
ยอมร ับการร ักษาและยืนกรานจะเดินทางต่อไป หยูไฉ่ เฟิ่ งไม่อาจ
 ่
เปลียนใจเขาได ่ จาเป็ น, เช่า
้ พวกเขาจึงต ้องจานาข ้าวของทีไม่
เกวียนวัว, และเดินทางต่อ

ระหว่างเดินทางอาการป่ วยของหลิวหูก ึ้
่ ็ขนๆลงๆ ค่าใช ้จ่ายในการ
เดินทางของพวกเขาถูกใช ้ไปจนหมด แม้แต่อาหารก็ไม่พอกิน
้
อย่าว่าแต่จะเช่าเกวียนเลย ทังครอบคร ัวประคับประคองกันและกัน
เดินทางต่อไปและขออาหารกิน ถ ้าไม่มค ่
ี วามเชือในหั วใจ หลิวหูค
่ ง
ล ้มลงไปนานแล ้ว—ก่อนตายเขาต ้องเห็นเมียกับลูกๆของ
เขากลับไปถึงบ ้านเกิดและรวมตัวกับญาติของพวกเขาให ้ได ้ ไม่งน ้ั
เขาคงตายตาไม่หลับ !

่ แรงศร ัทธาผูค้ นก็มก

เมือมี ่ ากร่างที่
ั จะสร ้างปาฏิหาริย ์ได ้ หลิวหูล
่ นเมียของเขากอด
ป่ วยของเขาไปจนถึงประตูเมืองถังกูจ่ นได ้ เมือเห็
กับน้องชายของนาง ความอ่อนล ้าอย่างหนักก็ถาโถมใส่
เขา—บางทีนี่อาจเป็ นช่วงเวลาทีเขาสามารถจากไปได
่ ้
อย่างสบายใจแล ้ว
” ท่านพ่อ……ท่านพ่อ ! ท่านแม่ ท่านพ่อเป็ นลมไปอีกแล ้ว !! ”
้ ง ลูกชายคนโตของหยูไฉ่ เฟิ่ งเขย่าตัวพ่อของเขาเบาๆ
หลิวจวินผิ
้
แต่ไม่ได ้ร ับการตอบสนองใดๆ เขาจึงตะโกนขึนอย่ ่
างตืนตระหนก
เล็กน้อย

หยูไฉ่ เฟิ่ งหันหลังกลับไปและเห็นผิวทีซี

่ ดเผือดของสามี นางตกใจ
และรีบพุ่งเข ้าไปหาเขา จากนั้นก็ยนนิ
ื่ วที
้ สั
่ นเทาไปอั
่ ่ กของ
งทีจมู
สามีของนาง หลังจากทดสอบ สีหน้าของนางก็เปลียนไปทั ่ นที นาง
ตะโกนว่า

” พ่อ ! ” หลังจากนั้นนางก็เป็ นลมไปตรงหน้าหยูไห่

่ น้ เขามองไปทีหลิ
หยูไห่รบี อุ ้มพีสาวขึ ่ วหูท ี่
่ นอนอยู
บ
่ นกองฟางและ
ดวงตาปิ ดสนิ ท แล ้วก็รู ้สึกปวดใจ

” ท่านพ่อ ! ท่านพ่อ !! ” เด็ก 3 คนทีดู ่ จะตระหนักได ้ถึงบางอย่างก็

เขย่าร่างของหลิวหูพ ่ ้ยินเสียงของพวกเขาก็
่ ร ้อมกับร ้องไห ้ คนทีได
รู ้สึกเหมือนใจจะสลาย และคนทีเห็ ่ นพวกเขาก็จะหลังน ่ าตา
้
 ตอนที่ 232 ฟื ้ นจากความตาย
https://novel-lucky.com

[ เจ ้านาย คนๆนั้นยังไม่ตาย วิญญาณยังไม่ออกจากร่าง นาอาบ ้

ของข ้าสามารถช่วยคนผูน้ ้ันได ้ ! ] หินศักดิสิ์ ทธิสั์ มผัสได ้ถึงความ
่
เศร ้าของเสียวเฉ่ ่
า มันจึงรีบเปลียนร่
างเป็ นลูกแมวสีทองและเตือน
่ อนเด็ก
เธอด ้วยเสียงทีเหมื

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าได ้ยินแบบนั้น เธอก็นึกได ้ว่าหินศักดิสิ์ ทธิเคยพู
์ ดว่า
ตอนทีพลั่ งมันถึงจุดสูงสุด มันสามารถทาให ้คนตายฟื ้นขึนมาได ้ ้
้ นศักดิสิ์ ทธิฟื์ ้นพลังวิญญาณของมันได ้มากแล ้ว ในเมือมั
ช่วงนี หิ ่ น
พูดว่าสามารถช่วยลุงของเธอได ้ งันก็ ้ ไม่มปี ัญหา !

่
เสียวเฉ่ ้
าเช็ดนาตาที ่ ้มและก ้าวไปข ้างหน้า ดึงเด็กๆ 3 คนที่
แก
ร ้องไห ้อยูอ
่ อกไปและพูดว่า

” เขยิบไปหน่ อย ! ข ้าเคยเรียนหมอ ให ้ข ้าดูหน่ อย ! “

พูดจบเธอก็จบ ั ชีพจรของหลิวหูเ่ งียบๆอยูพ ั หนึ่ ง และได ้รู ้ว่าชีพจร
่ ก
ของเขายังเต ้นอยูอ ่
่ ย่างแผ่วเบา อืม ! เขายังรอดได ้ ! เสียวเฉ่ ารีบ
หยิบขวดหยกขนาดเล็กและบอบบางจากถุงผ้าปักลายของเธอ เธอ
บีบปากของหลิวหูแ่ ละเทนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิใส่
์ ปากของเขาอย่าง
ระมัดระวัง

” ท่านพ่อ ! เอาถุงนามา้ ! หลิวหูส

่ ญ
ู เสียความสามารถในการกลืน
้ อให
ไปแล ้ว เธอต ้องใช ้นาเพื ่ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไป
้เขากลืนนาหิ ์

ตอนนั้นเองหยูไฉ่ เฟิ่ งก็คอ่ ยๆฟื ้นขึนมาในอ

้ ้อมแขนของหยูไห่ นาง
้
ลุกพรวดขึนมาและก ่
าลังจะวิงไปหาสามี ของนาง แต่หยูไห่ก็รบี ดึง
่
นางกลับและปลอบว่า ” พีเขยอาจจะยั งช่วยได ้อยู่ เฉ่ าเอ ้อร ์กาลัง
ร ักษาเขาแล ้ว “

” หนู นอ้ ย ขอร ้องล่ะ เจ ้าต ้องช่วยสามีของข ้าให ้ได ้นะ ! ถ ้าเขาตาย
ข ้า……ข ้าก็คงมีชวี ต
ิ อยูไ่ ม่ได ้เหมือนกัน ! ขอร ้องล่ะ ช่วยเขาด ้วย !
” แสงแห่งความหวังสุดท ้ายส่องประกายอยูใ่ นดวงตาของหยูไฉ่ เฟิ่ ง
่ ดหายใจจะกลับมามีชวี ต
คนทีหยุ ิ ได ้เหรอ ? นางไม่กล ้าคิดและได ้
้ บพวกเขาอีกครง้ั
แต่หวังว่าเทพเจ ้าจะสร ้างปาฏิหาริย ์ให ้เกิดขึนกั
 ่
หยูเสียวเฉ่ าขอให ้พ่อของเธอช่วยง ้างปากของหลิวหู่ ในทีสุ ่ ดเธอก็
้
รู ้สึกโล่งอกหลังจากป้ อนนาเขาไปได ้ 2 อึก เธอนึ กถึงวิธท
ี า CPR
ในชาติกอ ้
่ นขึนมาได ้

เธอวางมือซ ้ายลงบนหน้าอกของเขาประมาณหนึ่ งในสามใต ้กระดูก

หน้าอก จากนั้นก็วางมือขวาทับมือซ ้าย เหยียดแขนตรง แล ้วกดลง
้ั
30 ครงโดยใช ่
้แรงจากร่างกายส่วนบน ขณะทีเธอท าแบบนั้น เธอก็
พูดกับพ่อของเธอว่า ” ท่านพ่อคะ ทาตามทีข ่ ้าบอกนะ : บีบจมูก
ของลุงแล ้วเป่ าลมเข ้าปากเขา—เป่ า…… “

” ไม่ใช่อย่างนั้น ! ปากท่านพ่อต ้องปิ ดปากท่านลุงตอนทีเป่

่ าลมเข ้า
ไปในปากด ้วย ! ” เสียวเฉ่่ าเห็นว่าพ่ออยูห
่ า่ งจากปากของคนไข ้
ขณะทีเป่่ าลมใส่ปากของลุง แม้จะเห็นว่าภาพนั้นค่อนข ้างตลก แต่
เธอก็รบี แก ้ให ้ถูกต ้อง

้
หยูไห่เงยหน้าขึนมองริ ่
มฝี ปากของพีเขยอย่
างกระอักกระอ่วน ไม่วา่
เขาจะพยายามเท่าไหร่ เขาก็ไม่สามารถทาได ้
 ่ ดหยูไฉ่ เฟิ่ งก็พบความหวังท่ามกลางความสิน้
” ข ้าทาเอง ! ” ในทีสุ
้ อเสี
หวัง นางเขวียงชื ่ ยงและหน้าตาของตัวเองทิงตราบใดที
้ ่
สามารถ
ช่วยชีวต ิ สามีของนางได ้ ! ภายใต ้สายตาเฝ้ ามองจากคนอืนๆ ่ นาง
ก ้มลงเอาปากตัวเองปิ ดปากเขาแล ้วเป่ าลมให ้เขาตามคาแนะนา
่
ของเสียวเฉ่ า

ไม่รู ้ว่าเป็ นเพราะการทา CPR ของเสียวเฉ่ ่ าหรือเพราะนาหิ ้ น

ศักดิสิ์ ทธิได ์ ้ผล แต่หลิวหูก ่ ็สามารถหายใจได ้ด ้วยตัวเองหลังจาก
ผ่านไป 2 นาที เมือเห็ ่ นหน้าอกของสามีขยับขึนลงอย่ ้ างอ่อนแรง
หยูไฉ่ เฟิ่ งก็เอามือปิ ดหน้าและร ้องไห ้เงียบๆ—นี่ เป็ นนาตา้
แห่งความยินดีทได ี่ ้สิงที
่ เสี
่ ยไปกลับคืนมา !

หลิวหูล
่ ม ้ ้าๆและเห็นภรรยากับลูกๆของเขากาลังร ้องไห ้ เขา
ื ตาขึนช
ยกมือทีซู่ บผอมขึนมาจั
้ ่ เขารู
บมือของภรรยา เมือกี ้ ้สึกว่าเขากาลัง
ถึงวาระสุดท ้ายของชีวต ี่ บตาลง หัวใจของเขาก็เต็มไป
ิ ทันทีทหลั
ด ้วยความไม่ยน ิ ยอมพร ้อมใจและความคิดถึง
 ่ มเี ขาคอยดูแล ลูกๆ
เขาไม่รู ้ว่าภรรยาของเขาจะอยูไ่ ด ้ไหมโดยทีไม่
้
ของเขาจะโตขึนไปเป็ นยังไง ครอบคร ัวของเขาจะอยูร่ อดได ้ยังไง
ี่
โดยไม่มเี ขา ? แต่โชคดีทเขาเอาชนะอุ ้ ้อีกครง้ั ร่างกาย
ปสรรคนี ได
ของเขาเหมือนลูกธนู ทบิ ี่ นมาถึงจุดสินสุ
้ ดจนกระทังเขารู
่ ้สึกได ้ถึง
พลังชีวต ่
ิ เล็กๆทีไหลเวียนอยูใ่ นร่างกาย อวัยวะทีอ่่ อนล ้าของเขาดู
เหมือนจะเปล่งประกายด ้วยพลังชีวต ิ

้
” ท่านป้ าใหญ่คะ เอานาให ่
้ท่านลุงดืมหน่ อยค่ะ ! คนป่ วยต ้องการ
นา้ ! ” เสียวเฉ่
่ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไปในน
าแอบหยดนาหิ ์ า้ 2 หยด
ร่างกายของคนป่ วยยังอ่อนแอมาก การดืมน ่ าหิ
้ นศักดิสิ์ ทธิจะเป็
์ น
ประโยชน์อย่างมากสาหร ับการฟื ้นฟูในอนาคต

หยูไฉ่ เฟิ่ งร ับถุงนาไป

้ แววตาของนางเต็มไปด ้วยความรู ้สึกขอบคุณ
สามีของนางหยุดหายใจไปแล ้วอย่างช ัดเจน ต ้องขอบคุณ
หลานสาวของนางทีให ่ ้ยาวิเศษกับเขาและสอนนางให ้รู ้วิธท ี่
ี จะให ้
อากาศหายใจกับสามีของนาง ทาให ้สามีของนางกลับมาจากประตู
นรกได ้ นางนึ กไม่ออกและไม่อยากนึ กเลยว่าจะเกิดอะไรขึนถ ้ ้านาง
ไม่ได ้พบกับหลานสาวตัวน้อยของนาง หรือถ ้าน้องชายและ
หลานสาวของนางมาถึงช ้าไปกว่านี สั ้ กก ้าวเดียว ! นางรู ้แค่วา่
น้องชายและหลานสาวของนางได ้ช่วยชีวต
ิ สามีของนางและ
ครอบคร ัวของนางเอาไว ้ !

” ดี……เด็กดีจริงๆ ! ป้ าไม่รู ้จะขอบคุณยังไงดี…… ” หยูไฉ่ เฟิ่ งไม่รู ้

จะพูดยังไง คาพูดไม่อาจอธิบายความรู ้สึกขอบคุณของนางทีมี ่ ตอ
่
หลานสาวได ้ ในอนาคตแม้วา่ นางจะต ้องทางานเหมือนวัวหรือม้า
นางก็ต ้องตอบแทนครอบคร ัวของน้องชายนางให ้ได ้

่
หยูไห่รู ้สึกดีใจแทนพีสาวของเขามาก ่ ใจอย่างทีสุ
และยิงดี ่ ดทีลู
่ ก
สาวของเขาได ้เรียนหมอจากหมอโหยวมา เขาถอนหายใจแรงๆ
และพูดว่า ” ท่านพี่ เราเป็ นครอบคร ัวเดียวกัน ไม่ต ้องขอบคุณ
หรอก เอานาให ้ ่
้พีเขยกินเถอะ แล ้วเก็บของเข ้าเมืองไปให ้หมอซุนดู
อาการของพีเขยกั ่ น“

” ท่านพ่อ ! นี่ ท่านพ่อไม่เชือความสามารถในการร

่ ักษาของข ้า
่
เหรอ ? หมอซุนยังชมข ้าไม่หยุดเลยว่าข ้ามีพรสวรรค ์ในเรืองการ
่
เรียนหมอมากๆ ! ” หยูเสียวเฉ่ ่
าทาปากยืนและแสดงท่ าทาง ‘ ข ้า
โกรธแล ้วนะ ‘ ออกมา
 ้
หยูไห่ขยีผมสี ้ า ” พ่อเชือเจ
ดาเป็ นมันเงาของลูกสาวและพูดยิมๆว่ ่ ้า
ซิ พ่อเชือ่ ! เสียวเฉ่
่ ่ ้าได ้ยังไง ?
าของเราเก่งมากๆ พ่อจะไม่เชือเจ
ลุงของเจ ้าป่ วยมาก เราถึงต ้องไปทีร่ ้านยาถงเหรินเพือซื
่ อยาไป
้
บารุงสุขภาพของเขา ไหนๆก็ไปแล ้วเราก็ให ้หมอซุนตรวจชีพจร
ของเขาด ้วยเลยไง ! “

หลิวฟางผิงลูกชายคนเล็กของหยูไฉ่ เฟิ่ งเพิงอายุ

่ ครบ 6 ขวบในปี นี ้
้ ยงไร ้เดียงสาว่า
เขาพูดด ้วยนาเสี

่ ย ( พีสาว
” เจียเจี ่ ่ านพีเหมื
) ข ้าก็เชือท่ ่ อนกัน ! ท่านพีร่ ักษาท่าน
่ นหมอเทวดา ! “
พ่อของข ้า ท่านพีเป็

หลิวฟางผิงอายุนอ้ ยกว่าฉี โตว 1 ปี ใครๆก็สามารถบอกได ้ว่าเขา

ลาบากมามาก เขาผอมมากเหมือนฉี โตวตอนทีเสี ่ ยวเฉ่
่ ่
ามาทีโลก
้
นี ใหม่ ่
ๆ เสียวเฉ่ าลูบหัวเขาอย่างอ่อนโยนและพูดด ้วยรอยยิมว่ ้ า”
เจ ้าต ้องเรียกพีว่่ าเปี๋ ยวเจีย่ (ลูกพีลู
่ กน้องผูห้ ญิงทีอายุ
่ มากกว่า)
เข ้าใจไหม ? พีไม่ ่ ใช่หมอเทวดาหรอก แค่รู ้วิธป ี ฐมพยาบาลอยูบ ่ ้าง
พ่อของเจ ้ายังต ้องไปหาหมอซุนเพือให ่ ่
้เขาสังยาให ้และร ักษาเขาให ้
กลับมาแข็งแรง ไม่ต ้องห่วงนะ พ่อของเจ ้าจะไม่เป็ นไร ! “
หลิวฟางผิงอิงแอบอยูข ่
่ ้างกายของเสียวเฉ่ าพร ้อมด ้วยรอยยิมน่้ าร ัก
ระหว่างการเดินทางเขามักจะอาศัยรอยยิมบริ ้ สท ์
ุ ธิและน่ าร ักของ
่
เขาเพือกระตุ ่ งงานแล ้วกับหญิงสาวทีร่ ักเด็ก
้นให ้พวกผูห้ ญิงทีแต่
่
เอาอาหารให ้เขา เสียวเฉ่ าอดบีบแก ้มเขาเบาๆไม่ได ้

่
หลิวเยียนเอ ่ มากกว่าเสียวเฉ่
้อร ์ทีอายุ ่ า 1 ปี เห็นว่าน้องชายของนาง
กาลังขายความน่ าร ักอีกแล ้ว นางก็อดเผาเขาไม่ได ้ ” พีใหญ่ ่ ดน
ู อ้ ง
เราซิ แกล ้งทาตัวน่ าร ักอีกแล ้ว ! ตอนอยูข ่ ้างนอกก็ทาเป็ นเด็กน้อย
น่ าร ักว่านอนสอนง่าย แต่พออยูบ ้ ดๆเลย ! “
่ ้านดือสุ

้ งลูกคนโตยิมและพาน้
หลิวจวินผิ ้ องสาวกับน้องชายไปทักทายน้า
่
ของพวกเขา ตอนทีเขาอยู ใ่ นภาคตะวันออกเฉี ยงเหนื อ เขาได ้ยิน
่ งจั
แม่พูดถึงน้าคนเก่งทีทั ้ บปลาและล่าสัตว ์ได ้อยูบ ่ อ
่ ยๆ ความ
ประทับใจในการพบกันครงแรกกั ้ั บน้าของเขาก็คอื เขาตัวสูงและ
แข็งแรงมาก ร่างกายของเขากายาบึกบึนกว่าพ่อของเขาก่อนทีจะ ่
ล ้มป่ วยซะอีก
แม่ของเขาเล่าให ้ฟังบ่อยๆว่าน้าทีซื ่ อสั
่ ตย ์และมีนาใจของเขาถู
้ กแม่
้ ังแกยังไงบ ้าง แต่จากเสือผ้
เลียงร ้ าทีน้ ่ ากับลูกพีลู
่ กน้องของเขาสวม
ใส่ พวกเขาดูดก ้
ี ว่าพวกใต ้เท ้าทังหลายในหมู ่ น
่บ ้านของเขาทีเป็
่ น 100 กว่าหมู่ซะอีก ไม่วา่ จะมองยังไงพวกเขาก็ดไู ม่
เจ ้าของทีดิ
เหมือนคนทีถู ่ กกระทาอย่างโหดร ้ายเลยสักนิ ด แม้ว่าหลิวจวินผิ ้ งจะ
สงสัย แต่เขาก็ไม่ได ้เปิ ดเผยความคิดของเขาออกมา

หลิวหูด ื่ าไปอี
่ มน ้ ่
กสองสามอึกและรู ้สึกว่าเรียวแรงได ้กลับคืนมา
้ งและเร่งให ้เขาเก็บของใช ้
บางส่วนแล ้ว หยูไห่ตบบ่าหลิวจวินผิ
จาเป็ น จากนั้นก็พาพวกเขาไปทีรถม้าที
่ ่ ใ่ กล ้ๆ
อยู

่ ่ ครอบคร ัวหลิวได ้จานาสิงของมี

ระหว่างการเดินทางมาทีนี ่ คา่ ส่วน
ใหญ่ไปเพือร่ ักษาอาการป่ วยของหลิวหู่ พวกเขาจึงมีของให ้เก็บไม่
่ นไปทีรถม้า
มากนัก หยูไห่แบกหลิวหูเ่ อาไว ้บนหลังขณะทีเดิ ่ หยูไฉ่
เฟิ่ งพาลูกๆของนางเดินตามเขาไปเงียบๆ

้ ยรอบๆมองครอบคร ัวหลิวด ้วยความอิจฉา ตอนที่

พวกผู ้ลีภั
้ งมาถึ
ครอบคร ัวนี เพิ ่ ่ ายนี ้ มีคนทีได
งทีค่ ่ ้ติดต่อพูดคุยกับพวกเขา
น้อยมากเพราะพวกเขาถูกสงสัยว่าจะมีโรคติดต่อ แต่พวกเขาโชค
ี่ ้พบกับญาติทรี่ ารวยและสามารถหนี
ดีทได ่ ออกจากความทุกข ์
ทรมานได ้ หลายคนแอบเสียใจทีไม่ ่ ได ้ช่วยเหลือพวกเขาในช่วงที่
ลาบากทีสุ ่ ด แม้วา่ จะอยากขอร ้องพวกเขาในตอนนี ก็้ ไม่มท
ี างทาได ้
แล ้ว !

” ว ้าว ! เปี๋ ยวเจีย่ รถม้าของครอบคร ัวท่านพีสวยจั

่ ่
งเลย ! ” เมือ
หลิวฟางผิงเห็นรถม้าทีแข็ ่ งแรงและตกแต่งอย่างสวยงาม เขาก็
อุทานออกมาด ้วยความชืนชม ่

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าช ้อนตรงร ักแร ้ของเด็กน้อยและช่วยให ้เขาขึนไปบนรถ
้
ม้า เธอยิมและอธิ ้
บายว่า ” รถม้าคันนี เรายืมมาจากพ่อบุญธรรม
ของพีน่ ่ ะ ! รถม้าของบ ้านพีไม่
่ สวยแบบนี หรอก
้ !“

หลิวฟางผิงแตะของในรถม้าอย่างตืนเต ่ ้น เขาอยากรู ้ไปซะหมดทุก

้
อย่าง เด็กน้อยเคยขึนแต่เกวียนวัวมาตังแต่้ เล็กๆ เขาไม่เคยมี
่ ทนั
โอกาสได ้สัมผัสกับรถม้าทีมี ี่ ่ งแบบนี เลย
้
รถม้านี กว ้ ้างขวางมาก หลิวหูก ึ่ ่ งกึงนอนอยู
่ งนั ่ ่ ไฉ่
ใ่ นรถม้าขณะทีหยู
เฟิ่ งนั่งอยูข
่ ้างๆคอยดูแลเขา พวกเด็กๆนั่งอยูใ่ นรถม้าด ้วยความ
อยากรู ้อยากเห็นและตืนเต ่ ่
้น เมือรถม้ าออกเดินทาง หลิวฟางผิงก็
ตบมือและพูดว่า ” นั่งรถม้ามันสบายกว่าจริงๆด ้วย ไม่รู ้สึกถึงแรง
กระแทกตอนวิงเลย ่ ตอนทีข่ ้าอยูใ่ นเกวียนวัวนะ ข ้ารู ้สึกเหมือนก ้น
จะกลายเป็ นสามส่วนแล ้วเพราะแรงกระแทกของเกวียน ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ่ ตอ
าเข ้าใจความรู ้สึกของหลิวฟางผิงทีมี ่ เกวียนวัวและ
เกวียนลาได ้อย่างลึกซึง้ เมือก่
่ อนตอนทีล
่ ้อของเกวียนลาของเธอยัง
ไม่ถก ่ แรงกระแทกของเกวียนขณะทีวิ่ งก็
ู เปลียน ่ เกือบทาให ้เธอ
ขย ้อนเอาอาหารเย็นออกมา นั่นเป็ นความรู ้สึกที่ ‘ สุดยอด ‘ จริงๆ !

่
รถม้าหยุดทีประตู ่ นของพวกผู
เมือง การเพิมขึ ้ ี ้ ยนอกเมืองถังกู่
ล้ ภั
่
ทาให ้มีทหารมาเฝ้ าทีประตูเมืองมากขึน้ เธอได ้ยินว่าทหารพวกนั้น
ย ้ายมาจากเมืองจินเหว่ย !

่
หลิวเยียนเอ ่ าลังมองออกไปนอกหน้าต่างรถม้าก็รบี ดึงม่าน
้อร ์ทีก
หน้าต่างลงมา นางมองเสียวเฉ่่ าแล ้วถามว่า ” พวกทหารจะไม่ให ้
เราเข ้าไปในเมืองรึเปล่า ? “
 ่
ตอนทีพวกเขามาถึ ้ั
งครงแรก ี ้ ยหลายคนถูกจับเพราะพยายาม
ผูล้ ภั
เข ้าไปในเมืองโดยไม่ได ้ร ับอนุ ญาตและเกิดโต ้แย ้งกับพวกทหาร
แต่น่ ันไม่ใช่กรณี ทรี่ ้ายแรงทีสุ่ ด ในระหว่างทีพวกเขาเดิ
่ ่ ่
นทางมาทีนี
หลายแห่งโดยเฉพาะเมืองใหญ่ๆไม่ต ้อนร ับและไม่เป็ นมิตรกับพวก
ี ้ ยเลย สิงนี
ผูล้ ภั ่ ได้ ้สร ้างเงามืดเอาไว ้ในใจของหลิวเยียนเอ
่ ้อร ์

่
หยูเสียวเฉ่ ่ องถังกูน
าปลอบเธอว่า ” ไม่เป็ นไรหรอก ! ทีเมื ่ ่ ะตราบใด
่ ญาติให ้การร ับรอง พวกพีก็
ทีมี ่ เข ้าออกเมืองถังกูไ่ ด ้อย่างอิสระแล ้ว
“

่ อบ ้านของคฤหาสน์ฝางแสดงเหรียญประจาตัวของเขาให ้
เมือพ่
ทหารดู พวกทหารก็ปล่อยพวกเขาเข ้าไปในเมืองอย่างเป็ นมิตร
้
พร ้อมกับยิมให ้อีกด ้วย

ขณะทีผ่ ่ านประตูเมือง หลิวฟางผิงก็ยนหั

ื่ วเล็กๆของเขาออกไปนอก
หน้าต่างและถูกพวกทหารเห็นเข ้า แต่ก็ไม่มใี ครถูกคุมตัวอย่างที่
่
หลิวเยียนเอ ้อร ์กังวล
 ้ งทีนั
หลิวจวินผิ ่ ่ งเงียบอยูใ่ นรถม้าเฝ้ าสังเกตทุกอย่างนี ้ และคิดสงสัย
อยูใ่ นใจว่าพ่อบุญธรรมของลูกพีลู ่ กน้องของเขาคนนี ต ้ ้องมีสถานะ
่ ธรรมดา ไม่งนพวกทหารที
ทีไม่ ้ั ่ ตาอยูท
มี ี่ าผากพวกนั้นคงไม่
่ หน้
ยอมปล่อยให ้พวกเขาเข ้ามาในเมืองง่ายๆแน่ ทหารพวกนั้นเป็ น
มิตรและมีทา่ ทางกุลก ี จุ อแม้แต่กบั คนทีดู ่ เหมือนเป็ นลูกน้อง เป็ นไป
ได ้ไหมว่าพ่อบุญธรรมของลูกพีลู ่ กน้องของเขาคือขุนนาง ?

สภาพแวดล ้อมได ้ทาให ้เขาเติบโตขึน้ การเดินทางทาให ้หลิวจวิน้

่ เคยมีความกังวลในโลกมาก่อนได ้เติบโตขึนอย่
ผิงทีไม่ ้ าง
รวดเร็ว……
 ตอนที่ 233 ปั กหลัก
https://novel-lucky.com

่ านถนนทีคึ
รถม้าวิงผ่ ่ กคักจอแจไปทีบ ่ ้านทีครอบคร
่ ื้
ัวหยูซอเอาไว ้
ในเมือง ถนนในเมืองถังกูเ่ รียบง่ายแต่ก็เจริญรุง่ เรือง ในเวลานี มี ้
พ่อค ้าแม่ค ้าอยูข ่
่ ้างถนนกันเยอะมาก ผูค้ นหลังไหลไปตามท ้อง
้ั
ถนน มีทงผลไม้ ทอด, ต ้มจับฉ่ าย, ซาลาเปา, หมั่นโถวและอืนๆ ่
เสียงของพ่อค ้าแม่ค ้าร ้องขายสินค ้าของตัวเองดังให ้ได ้ยินเป็ นระยะ

คนส่วนใหญ่ทเดิ ี่ นถนนเป็ นชาวบ ้านธรรมดาทีแต่ ่ งกายด ้วยชุดผ้า

ฝ้ ายธรรมดาและใบหน้ามีรอ่ งรอยของความลาบากทีพวกเขา ่
เผชิญมา นอกจากนี ยั ้ งมีบณ ่ งกายด ้วยชุดคลุมยาวและมี
ั ฑิตทีแต่
่ างาม แน่ นอนว่ามีคนรารวยที
ออร่าทีสง่ ่ ่ งกายด ้วยเสือผ้าที
แต่ ้ ปั่ ก
ลวดลายสวยงามอยูด ้ั มห
่ ้วย บางครงก็ ี ญิงสาวสวมผ้าคลุมหน้าตาม
ด ้วยคนร ับใช ้อาวุโสและสาวใช ้เดินผ่านรถม้าของพวกเขาไปพลาง
หัวเราะเบาๆ……

่
ดูราวกับว่าใบหน้าของหลิวเยียนเอ ้อร ์กับน้องชายของนางถูกฝัง
่ าต่างรถม้าขณะทีพวกเขามองดู
เอาไว ้ทีหน้ ่ ่ กคักจอแจ
ถนนทีคึ
ภาพพวกนี ดู้ เหมือนจะช่วยปลอบโยนจิตใจทีหลงทางจากการเดิ
่ น
ทางไกลของพวกเขา นี่ เป็ นครงแรกที
้ั ่
พวกเขาสามารถเพลิ ดเพลิน
ไปกับความงดงามของถนนได ้อย่างสบายๆแบบนี ้ พวกเขาไม่ต ้อง
้ งไง
กังวลว่าจะถูกด่า, ถูกขับไล่, หรือแม้แต่ไม่ต ้องคิดว่าควรยิมยั
่
และควรทาอะไรเพือจะได ้ร ับความเมตตากรุณาจากคนอืน…… ่

ประสบการณ์ในช่วงไม่กเดื ี่ อนทีผ่
่ านมาเรียกได ้ว่าเป็ นฝันร ้าย
สาหร ับทุกคนในตระกูลหลิว หยูไฉ่ เฟิ่ งก ้มลงมองชายทีหลั ่ บอยู่
ตราบใดทีมี่ เขาอยู่ ไม่วา่ นางจะต ้องเผชิญกับความยากลาบากแค่
ไหน นางก็ไม่กลัว ในอนาคตไม่วา่ ชีวต ิ ของพวกเขาจะลาบาก
เพียงใด มันก็คงไม่ลาบากไปกว่าการเป็ นผูล้ ภั ี ้ ยและต ้องขอทานคน
่ น!
อืนกิ

” ท่านพี่ ! เรามาถึงแล ้ว ! ลงกันเถอะ ! ” รถม้ามาถึงด ้านหน้าของ

ลานแห่งหนึ่ ง หยูไห่กระโดดลงจากรถม้า ดึงม่านไปด ้านข ้าง และ
้
ส่งยิมสดใสให ่ ข
้คนทีอยู
่ ้างใน

้ งปฏิเสธความปรารถนาดีของน้าทีจะช่
หลิวจวินผิ ่ วยเขาลงจากรถ
่ อออกไปเพือจะช่
เขากระโดดลงจากรถม้าด ้วยตัวเองและยืนมื ่ วย
น้องชายกับน้องสาวของเขาลงจากรถม้า แต่เขาก็พบว่าน้าของ
เขาช่วยน้องๆของเขาลงจากรถแล ้ว หลิวฟางผิงหัวเราะคิกคักอย่าง
มีความสุข

่
เพือนบ ่ บมาจากการซือผั
้านข ้างๆเพิงกลั ้ กและเห็นหยูไห่พากลุม ่ ผูล้ ี ้
้ าขาดวินมอมแมมส่
ภัยในเสือผ้ ่ ่
งกลินแปลกๆมา นางก็ขมวดคิวและ ้
ี่
พูดว่า ” น้องหยู เคยมีครอบคร ัวใจดีทพาครอบคร ี ้ ยเข ้าบ ้าน
ัวผูล้ ภั
แต่ถกู ขโมยเงินมาแล ้วนะ ! เจ ้าต ้องระวังให ้ดี ! “

่ ไห่ซอบ
ตอนทีหยู ื ้ ้านหลังนี ้ เขาได ้ไปเยียมเพื
่ ่
อนบ ้ ้ายและขวา
้านทังซ
มาแล ้ว ดังนั้นแม้วา่ เขาจะไม่ได ้มาทีนี ่ ่ บ่อยนัก แต่เพือนบ
่ ้านของ
เขาก็รู ้ว่าเขาคือเจ ้าของบ ้านหลังนี ้

หยูไห่พยักหน้าให ้นางและพูดอย่างเฉยเมยว่า ” ขอบคุณทีเตื ่ อนนะ

คร ับ นี่ คือพีสาวของข
่ ้าเอง นางได ้ร ับผลกระทบจากภัยพิบต
ั ใิ น
ระหว่างเดินทางมาทีนี ่ ่ นางไม่ใช่ผูล้ ภั
ี้ ย ! “
 ่ งงานแล ้วคนนั้นมองหยูไฉ่ เฟิ่ งกับครอบคร ัวของเธอ
ผูห้ ญิงทีแต่
้
ขึนๆลงๆแล ้วเบะปากถามว่า ” เจ ้าจะให ้พวกเขาอยูท ี่ ่ สักพักเหรอ
่ นี
่
? ดูเหมือนว่าข ้าต ้องเปลียนกุญแจล็อคประตูบ ้านซะแล ้ว ! “

่
เมือหยู ไฉ่ เฟิ่ งได ้ยินคาพูดพวกนั้น นางก็มองผูห้ ญิงคนนั้นด ้วย
ความอัปยศอดสู เล็บของนางจิกเข ้าไปในฝ่ ามือ หยูเสียวเฉ่ ่ ามอง
ผักเน่ าๆในตะกร ้าของผูห้ ญิงคนนั้นแล ้วร ้องหึออกมาอย่างเย็นชา ”
ดูจากบ ้านของท่านแล ้ว ล็อคหรือไม่ล็อคประตูมน ั ต่างกันด ้วยกัน
เหรอ ? “

สีหน้าของผูห้ ญิงคนนั้นก็เปลียนไปทั
่ นที นางตะโกนว่า ”
หมายความว่ายังไง ? ! “

” หมายความว่ายังไง ? ยังจะต ้องให ้อธิบายอีกเหรอคะ ? ก็

หมายความว่า—บ ้านของท่านน่ ะยากจนมาก ต่อให ้เปิ ด
ิ้
ประตูทงเอาไว ้กว ้างๆ พวกโจรก็ไม่สนใจจะเข ้าไปหรอก ! ” ในเมือ ่
่
อีกฝ่ ายไม่อยากไว ้หน้ากัน แล ้วทาไมหยูเสียวเฉ่ าจะต ้องไว ้หน้านาง
ด ้วย ?
 ่ งงานแล ้วคนนั้นอยากจะพูดอะไรบางอย่าง
” เจ ้า…… ” ผู ้หญิงทีแต่
แต่นางก็ถกู ขัดจังหวะด ้วยเสียงคนเมาจากในบ ้านของนาง

้
” นางสารเลว ! ไปซือของตั ้
งนาน อยากจะให ้ข ้าอดตายรึไง ?
่ รงนั้นอีก ? ยังไม่รบี มาทากับข ้าวให ้
ทาไมยังเถลไถลอืดอาดอยูต
ข ้าอีกเหรอ ? ! “

่
ความเย่อหยิงหยาบคายทั ้
งหมดของผู ห้ ญิงคนนั้นหายวับไปทันที
่
นางตัวสันอยู ค ่ นึ่ งก่อนจะเดินเข ้าไปในบ ้านอย่างว่าง่าย ไม่นาน
่ รูห
เสียงกรีดร ้องด ้วยความเจ็บปวดก็ดงั ขึน้ ตามมาด ้วยเสียงตะคอก
ของผูช้ าย

่
” เหล ้าอยูไ่ หน ? ไหนเหล ้าทีแกไปซื ้
อมาให ้ ง
้ข ้า ? ของง่ายๆแค่นียั
ทาไม่ได ้ ข ้าจะเอามึงไว ้เป็ นเมียทาไม ? ” ไม่นานก็มเี สียงเตะต่อย
ดังออกมาให ้ได ้ยิน

่
หยูเสียวเฉ่ าคว ้าตัวพ่อของเธอทีก่ าลังจะไปเกลียกล่
้ อมชายคนนั้น
และกระซิบว่า ” ท่านพ่อคะ เราไม่คนเคยกั
ุ้ บพวกเขา ไม่ไปยุง่ กับ
่
เรืองของคนอื ่
นจะเป็ ี่ ดนะ ไม่งนคนจะพู
นการดีทสุ ้ั ดได ้ว่าพวกเรายุง่
วุน
่ วายมากเกินไป ท่านพ่อ ข ้าจะพาท่านป้ ากับท่านลุงเข ้าไปใน
้ อผ้าจากร
บ ้านก่อน ท่านพ่อไปซือเสื ้ ้
้านขายเสือมานะคะ !“

หยูไฉ่ เฟิ่ งรีบห ้ามพวกเขา ” ไม่……ไม่ต ้อง ! เสือผ้ ้ าของพวกเราเอา

้
ไปซ ักแล ้วเย็บใหม่ก็ยงั ใส่ได ้อยู่ ไม่จาเป็ นต ้องสินเปลื
องเงินหรอก “

หยูไห่รบี พยักหน้าและพูดว่า ” ไม่เปลืองเลย ไม่เปลือง ! ท่านพีเข่ ้า

ไปพักข ้างในก่อนเถอะ พอข ้ากลับมาค่อยออกไปกินข ้าวด ้วยกัน !
” หลังจากพูดจบเขาก็รบี ออกไปโดยไม่เปิ ดช่องว่างให ้หยูไฉ่ เฟิ่ งได ้
พูดอะไร

่
เสียวเฉ่ ่
าเคาะประตู และคนทีมาเปิ ดประตูก็คอื ชายชราผมสีเทา
ชายชราคนนั้นแซ่ถงั ลูกชายคนเดียวของเขาถูกพายุกลืนไป
่
ขณะทีไปตกปลา สองสามีภรรยาไม่มใี ครให ้พึงพิ่ ง หยูไห่เห็นว่า
พวกเขาน่ าสงสาร เขาจึงให ้พวกเขาอาศัยอยูใ่ นห ้องด ้านข ้าง
ครอบคร ัวหยูจะมาพักทีบ ่ ้านในเมืองหลังนี เป็
้ นครงคราว
้ั หรือไม่ก็
มาใช ้คร ัวทีนี่ ่ ทาอาหารส่งไปให ้ฉี โตว ดังนั้นมันจึงเหมือนกับการให ้
้ ช
ทังคู่ ว่ ยเฝ้ าบ ้านของพวกเขาเป็ นการแลกเปลียนกั ่ บค่าเช่า !
 ่
ชายชราจาเสียวเฉ่ ่
าได ้เพราะเสียวเฉ่ าจะมาทีนี่ ่ เมือมี
่ เวลาว่างเพือ
่
่ ยนอยูใ่ นเมือง อาหารทีเด็
ทาอาหารให ้น้องชายทีเรี ่ กหญิงคนนี ท้ ามี
่
กลินหอมมากจนเขาอดน ้
าลายไหลทุ ้ั ได
กครงที ่ ้กลินไม่่ ได ้

้ อ…… ” ชายชรามองสมาชิกทัง้ 5 คนของ

” คุณหนู หยู คนพวกนี คื
ตระกูลหลิวโดยไม่มส
ี ายตาดูถก
ู เลย

” นี่ คือครอบคร ัวของป้ าใหญ่ของข ้าค่ะ พวกเขาเพิงมาถึ

่ งเมืองถังกู่
่
” หยูเสียวเฉ่ าอธิบาย เธอเชิญหยูไฉ่ เฟิ่ งกับครอบคร ัวเข ้าไปใน
บ ้าน ลานบ ้านไม่ใหญ่และแบ่งออกเป็ น 2 แห่ง ; ลานด ้านหน้ากับ
ลานด ้านหลัง มีห ้องใหญ่ 3 ห ้อง, ห ้องด ้านข ้าง 2 ห ้อง, ห ้องคร ัว 1
ห ้อง, และห ้องขยะในลานด ้านหลัง 1 ห ้อง

สาหร ับครอบคร ัวหลิวทีอาศั่ ยอยูใ่ นชนบททางภาค

ตะวันออกเฉี ยงเหนื อนั้น ภาพของบ ้านอิฐและลานทีเรี ่ ยบร ้อยเป็ น
ระเบียบนั้นอยูเ่ หนื อจินตนาการของพวกเขา หยูไฉ่ เฟิ่ งแอบสงสัย
ว่าน้องชายของนางรวยขนาดซือบ ้ ้านในเมืองได ้ตังแต่
้ เมือไหร่
่ ?
 ้ วเองเอาไว ้ได ้แล ้ว นางก็ยงั อดถามไม่ได ้อยูด
หลังจากยังตั ่ วี า่ ”
่
เสียวเฉ่ ้ ้านในเมืองน่ ะ ? “
า ท่านย่ารู ้รึเปล่าว่าพวกเจ ้าซือบ

่
” ทาไมต ้องให ้รู ้ด ้วยล่ะคะ ? ” เสียวเฉ่ ากระพริบตาอย่างงุ นงงใน
ตอนแรก จากนั้นก็ถามขึนว่ ้ า ” ป้ าใหญ่ยงั ไม่รู ้ใช่ไหมคะ ? พวก
เราแยกบ ้านออกมาแล ้ว เพราะงันการซื ้ ้ ้านทีนี
อบ ่ ่ เป็ นความคิดของ
พวกเราเอง ! “

่ ้
พวกเขาแยกบ ้านแล ้ว ! มิน่าล่ะ ! นางก็สงสัยอยูว่ า่ นางจางทีขี
เหนี ยวขนาดนั้นจะยอมให ้น้องชายกับหลานสาวของนางแต่งตัวดีๆ
และยอมให ้พวกเขาซือบ ้ ้านในเมืองได ้ยังไง ทีแท
่ ้พวกเขาก็แยก
บ ้านออกมาแล ้วนี่ เอง ! ความกังวลสุดท ้ายในใจของหยูไฉ่ เฟิ่ งจึง
หายไปราวกับควันในอากาศ

่
เดิมทีนางกังวลว่านางจางทีใจไม้ ไส ้ระกาจะไม่ยอมให ้นางเข ้าบ ้าน
่
เมือนางกลั ่ นคนกลาง
บไปถึงบ ้าน และทาให ้น้องชายของนางทีเป็
ต ้องตกอยู่ในสถานะลาบาก นางคิดว่าถ ้านางจางไม่ให ้พวกเขาเข ้า
บ ้าน นางก็จะอาศัยอยูใ่ นบ ้านเก่าตระกูลหยูไปก่อนและให ้สามีของ
 ้ เขาไปเรียนวิธลี า่ สัตว ์กับน้องชายของนาง บนภูเขา
นางขึนภู
ตะวันตกมีผก ่ นได ้อยูม
ั ป่ าทีกิ ่ นหมั่นเพียรก็
่ ากมาย ตราบใดทีขยั
่
เป็ นไปไม่ได ้ทีจะอดตาย

่ องชายของนางแยกบ ้านออกมาแล ้ว ก็คงไม่มเี รืองให

ในเมือน้ ่ ้ต ้อง
วิตกกังวลมากมายอะไรอีกแล ้ว !

ดูเหมือนว่าครอบคร ัวของน้องชายของนางจะทาได ้ดี น้องของนาง

่ มน
เป็ นคนเก่งอยูแ่ ล ้ว เมือไม่ ี างจางคอยเป็ นปลิงดูดเลือด มันก็ใช ้
เวลาไม่นานทีชี ่ วติ ของน้องชายของนางจะดีขน ึ ้ ! ดูจากนิ สยั ของ
น้องชายนางแล ้ว เขาจะไม่ทอดทิงนางอย่้ างแน่ นอน

ยังไงก็ตาม ในฐานะพีสาว ่ นางไม่สามารถพึงพาน้่ องชายไปซะ

้
ทังหมดได ่ าช่วงเวลาลาบากครงนี
้ นางเชือว่ ้ั จะเป็
้ ่ั
นเพียงชวคราว
เท่านั้น เมือสามี
่ ของนางหายป่ วย เขาจะสามารถทางานชวคราวใน ่ั
เมืองได ้ ในฤดูใบไม้ผลิปีหน้า พวกเขาก็จะสามาถเช่าทีดิ ่ น
เพาะปลูกสัก 2-3 หมู่ได ้ ในครอบคร ัวของสามีนางเหลือคนอยูไ่ ม่
่
มาก ไม่จาเป็ นทีพวกเขาจะต ้องกลับไปยังสถานทีที ่ เย็
่ นชาขมขืน ่
ในชนบทภาคตะวันออกเฉี ยงเหนื ออีกแล ้ว
” ป้ าใหญ่ควรพักผ่อนสักหน่ อยนะคะ ข ้าจะไปต ้มนา้ อีกเดียวท่
๋ าน
ป้ าจะได ้อาบนาล้ ้างเนื อล
้ ้างตัว ! ” เสียงอันไพเราะสดใสของหยู
่
เสียวเฉ่ าดังขัดจังหวะความคิดของนาง

หยูไฉ่ เฟิ่ งช่วยพยุงสามีไปนั่งบนเก ้าอีในห

้ ่ ่
้อง พอนางได ้ยินสิงที
่
เสียวเฉ่ ๋
าพูด นางก็รบี บอกว่า ” เดียวป้ าทาเอง ! “

่
เสียวเฉ่ าหัวเราะและพูดว่า ” ป้ าใหญ่ทาไมต ้องเกรงใจข ้าด ้วยล่ะคะ
? ท่านลุงไม่สบาย ท่านป้ าก็ควรช่วยพาท่านลุงไปพักผ่อนทีเตี ่ ยงนะ
คะ “

” ท่านแม่ดแู ลท่านพ่อเถอะ เดียวข ๋ ้

้าไปช่วยน้องต ้มนาเอง ! ” หลิว
่
เยียนเอ ่
้อร ์จับมือเสียวเฉ่ ่ ัว
าเดินไปทีคร

่ าเริ
เมือน ้ มร่ ้อน หยูไห่ก็แบกห่อของเข ้ามาในบ ้าน เขาหลีกทางให ้
หมอซุนแห่งร ้านยาถงเหรินเข ้ามาข ้างใน และมีเด็กฝึ กงานถือกล่อง
ยาเดินตามหลังพวกเขาเข ้ามา
 ่ งสองเข
เมือทั ้ ้ามาในห ้อง พวกเขาก็พบว่าหยูไฉ่ เฟิ่ งกาลังนั่งอยูท
่ ริี่ ม
เตียง และสามีของนางกาลังหลับตาพิงไหล่ของนางอยู่ หยูไห่พูดว่า
” ท่านพีท่ าไมไม่ปล่อยให ้พีเขยนอนลงล่
่ ะ?“

หยูไฉ่ เฟิ่ งดูคอ ่

่ นข ้างอายขณะทีกระซิ ่
บว่า ” พีเขยของเจ ้าบอกว่า
ตัวเขาสกปรก เขากลัวว่าจะทาให ้เตียงของเจ ้าสกปรกไปด ้วย ! “

หยูไห่ทาสีหน้าไม่ชอบใจขณะทีพู ่ ดอย่างไม่พอใจว่า ” ถ ้าสกปรกก็

ซ ักซิ ! เอาเขานอนลงแล ้วให ้หมอซุนดูอาการเขาได ้แล ้ว ! “

หลังจากหมอซุนจับชีพจรแล ้ว เขาก็ครุน ่ คิดอยูค่ รูห่ นึ่ งก่อนจะพูด

ว่า ” คนไข ้เป็ นโรคปอดเพราะไม่ร ักษาหวัดให ้ทันเวลา แต่อาการ
ื้
ป่ วยไม่ได ้หนักหนาอะไร ! ร่างกายของคนไข ้มีพนฐานที ่ อยูแ่ ล ้ว
ดี
กินยาสักหน่ อยก็น่าจะหาย ! “
 ่ หมอซุ
สิงที ่ นวินิจฉัยนั้นเป็ นอาการหลังจากทีเสี
่ ยวเฉ่
่ าให ้เขากินนา้
ศักดิสิ์ ทธิเข
์ ้าไปแล ้ว ถ ้าไม่ใช่เพราะนาหิ
้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ หลิวหูค่ งป่ วย
่
หนักและตายไปแล ้ว เป็ นไปไม่ได ้ทีเขาจะสามารถอยู ร่ อดจนหมอ
ซุนมาถึงได ้

หมอซุนผสมยา 2 ชุดจากกล่องยาของเขาและบอกให ้พวกเขาเอา

้ ้คนป่ วยกินก่อน แล ้วค่อยไปเอายาทีร่ ้านยาถงเหรินเพิมอี
ยานี ให ่ ก
หลังจากกินยา 3-5 วัน คนป่ วยก็น่าจะหายได ้โดยไม่มป ี ัญหาอะไร

หลังจากส่งหมอซุนกลับไป หยูไห่กบั หลิวจวินผิ ้ งก็ชว่ ยกันอาบนา้

่
ให ้หลิวหู่ เปลียนเสื ้
อผ้าสะอาดๆให ้เขา และให ้เขานอนลงบนเตียง
หยูไฉ่ เฟิ่ งต ้มยาให ้สามีของนางทีลานบ
่ ้
้าน เงินทังหมดที ่ ไห่ให ้
หยู
นางมาเป็ นค่าเดินทางถูกใช ้เป็ นค่ายาจนเกือบหมด หยูไฉ่ เฟิ่ งจึง
่
เชียวชาญการต ้มยาด ้วยเหตุนี ้

หลังจากหลิวหูด ื่
่ มยาและนอนหลั บไป หยูไฉ่ เฟิ่ งกับลูกๆของนางก็
้
อาบนาเปลี ่
ยนไปใส่ ้ าสะอาดๆ เสือผ้
เสือผ้ ้ าทาจากวัสดุทวไปและมี
่ั
่
รูปแบบกับลวดลายแบบธรรมดาทัวไปเพราะซื ้
อมาจากร ้านค ้า
สาเร็จรูป
 ้
แต่เด็กทังสามก็ ่ นดูเหมือนเป็ นวันปี ใหม่
ยงั ดีใจมากทีมั

ก่อนเกิดภัยพิบต ั ิ ครอบคร ัวของหลิวหูแ่ ทบไม่คอ ่ ยมีอาหารเหลือ

พวกเขาไม่ได ้นับว่ามีฐานะดี ดังนั้นปี นึ งก็อาจจะไม่ได ้เสือผ้าชุ
้ ด
ใหม่แม้แต่ชด ุ เดียว ในระหว่างการเดินทาง เสือผ้ ้ าทีเหลื
่ อของพวก
เขาก็ถก ้ าทีเหลื
ู ใช ้แลกยาให ้กับพ่อ เสือผ้ ่ อก็ถก ู เย็บแล ้วเย็บอีก มี
รอยปะชุนตรงโน้นตรงนี เต็ ้ มไปหมด มันโทรมมากจนดูไม่ได ้เลย
้
ตอนนี พวกเขาจึ ่ ้ใส่เสือผ้
งรู ้สึกพอใจมากทีได ้ าชุดใหม่

” ท่านพ่อ ! ทีบ ่ ้านไม่มอี ะไรเหลือเลยนอกจากข ้าว ออกไปกินข ้าว

่
เทียงข ้างนอกกันเถอะ ! ” เพราะบ ้านในเมืองนั้นแทบจะไม่คอ ่ ยได ้
เข ้ามาอยูก ่ น
ั นอกจากข ้าวกับเส ้นบะหมีแล ่ ้วก็แทบไม่มวี ต
ั ถุดบ
ิ
่
อย่างอืนเลย ่
เสียวเฉ่ าคิดจะออกไปกินข ้างนอกเพราะมีร ้านอาหาร
ในเมืองร ้านหนึ่ งทีอาหารค่
่ อนข ้างอร่อยอยู่

หยูไฉ่ เฟิ่ งรีบพูดขึนว่

้ า ” เรากินโจ๊กกันไปแล ้วตอนอยูท ี่
่ นอกประตู
เมือง เราทาอะไรกินทีบ ่ ้านก็ได ้ ถ ้าออกไปกินข ้าวข ้างนอกก็ต ้อง
เสียเงินอีก ! “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่ ้านมีแค่พอทาโจ๊กให ้ลุง 1 ชามเท่า
าพูดว่า ” ข ้าวทีบ
นั้นเองค่ะ ! ท่านพ่อกับข ้าออกจากบ ้านมาตังแต่้ เช ้าตรู ่ ตอนนี พวก
้
เราหิวกันแล ้ว เราจะต ้องออกไปซือวั ้ ตถุดบ
ิ แล ้วกลับมาทาอาหาร
ิ ว่าเราจะทนรอนานขนาดนั้นได ้ ! ไปกินข ้าวข ้างนอกกัน
ข ้าไม่คด
เถอะค่ะ มันไม่เสียเงินเยอะเท่าไหร่หรอก ! “
 ตอนที่ 234 ตะลึง
https://novel-lucky.com

หลังจากพยายามอยูน ่ านในทีสุ่ ดพวกเขาก็โน้มน้าวหยูไฉ่ เฟิ่ งได ้

้ งเป็ นคนมีเหตุผลมาก เขาอยูบ
หลิวจวินผิ ่ แลพ่อ แม้วา่
่ ้านเพือดู
่
หมอจะร ับรองแล ้วว่าอาการของหลิวหูไ่ ม่ใช่เรืองใหญ่ อก
ี ต่อไปแล ้ว
เขาก็ยงั ต ้องมีคนคอยอยูข ้ งจึงอาสาทาหน้าทีนั
่ ้างๆ หลิวจวินผิ ่ ้น

่
หยูไห่พาครอบคร ัวของพีสาวไปที ร่ ้านอาหารเล็กๆทีอยู่ ใ่ กล ้ๆและสัง่
อาหารมาสองสามอย่าง อาหารส่วนใหญ่เป็ นผัก เมือหยู ่ ไฉ่ เฟิ่ งเห็น
ว่าอาหารส่วนใหญ่ปรุงด ้วยนามั้ น นางก็รู ้สึกแย่เมือคิ
่ ดถึงจานวน
่ ้องใช ้ไปกับค่าอาหารมือนี
เงินทีต ้ ้

่
หยูเสียวเฉ่ ่ โจ๊กข ้นๆอยูค
าส่งชามทีมี ่ งให ้กับหลิวเยียนเอ
่ รึงนึ ่ ้อร ์และ
้
ฟางผิง แล ้วยิมให ่ ยนเอ
้ ” พีเยี ่ ้
้อร ์ ฟางผิง กินโจ๊กพวกนี รองท ้อง
ก่อนนะ พอเรากลับไปทีหมู ่ ่บ ้านตงชาน ข ้าจะทาอาหารทีอร่ ่ อยกว่า
้ ้กิน “
นี ให
 ่
โจ๊กข ้นๆส่งกลินหอมท ่ ฟางผิงน้อยกินโจ๊กหนึ่ งคาสลับ
าให ้ท ้องอุน
กับไข่อก ี หนึ่ งคา เขารู ้สึกประหลาดใจว่าไม่น่าจะมีอาหารทีอร่ ่ อย
้ ้แล ้ว เขาพูดด ้วยสีหน้าพอใจว่า ” เปี๋ ยวเจีย่ อาหารนี ก็
กว่านี ได ้
อร่อยมากแล ้วนะ อาหารทีท่ ่ านพีท ่ ายังจะอร่อยกว่านี อี
้ กเหรอ ? “

หยูไห่ไม่ได ้กินอาหารมากนักเพราะเขามัวแต่เอาอาหารใส่จานให ้
่
พีสาว ่
เมือได ่
้ยินคาถามของเด็กน้อย เขาก็หวั เราะ ” เสียวผิ งไม่รู ้
เหรอ ? ฝี มือทาอาหารของพีเสี ่ ยวเฉ่
่ ื่ ยงทีนี
าของเจ ้ามีชอเสี ่ ่ มากนะ
แม้แต่หวั หน้าพ่อคร ัวของร ้านเจินซิวก็ยงั ชมเลย ! “

่ นเจ ้าของร ้านอาหารเล็กๆแห่งนี ยิ

ผูห้ ญิงทีเป็ ้ มเยาะเมื
้ ่
อได ้ยินคาพูด
ของหยูไห่ นางคิดในใจว่า ‘ ครอบคร ัวนี ขี ้ โม้ชะมั
้ ด หัวหน้าพ่อคร ัว
ร ้านเจินซิวมีมาตรฐานนะ เขาจะไปให ้ค่าความสามารถในการ
ทาอาหารของเด็กตัวเล็กๆแบบนี ได ้ ้ยังไง ? ถ ้าต ้องโม้ ทาไมไม่
เลือกอะไรทีบ ่ ้าบอกว่านี ไปเลยล่
้ ะ อย่างอ ้างว่าครอบคร ัวของเจ ้า
คิดค ้นสูตรไก่ยา่ งกับเป็ ดหอมหมืนลี่ ของร
้ ้านเจินซิวเป็ นไง ? ‘

คุณผูห้ ญิง ท่านว่าได ้ตรงความจริงเป๊ ะเลย !

หยูไฉ่ เฟิ่ งมองโต๊ะทีเต็ ่ มไปด ้วยอาหารและพูดด ้วยนาเสี ้ ยงอับอายว่า
่
” เสียวไห่ ่
เจ ้าใช ้เงินมากเกินไปแล ้ว ทาไมจะต ้องสังอาหารมา
มากมายขนาดนี ทั ้ งๆที
้ เราก็
่ มค ้ ? ถ ้ากินไม่หมดก็เสีย
ี นอยูแ่ ค่นีเอง
ของแย่ ! “

่
หยูไห่มองพีสาวของเขาที ่
ผอมจนหน้ าเหมือนจะหายไปแล ้ว
้ ดเต ้าหู ้ให ้พีสาวอี
ความรู ้สึกเศร ้าก็ถาโถมมาใส่เขา เขาคีบเนื อผั ่ ก
คา ” ท่านพี่ กินเข ้าไปอีก ! พอกลับบ ้าน หลานสาวของท่านพีจะ ่
่ “
ช่วยบารุงร่างกายให ้ท่านพีเอง

่
เสียวเฉ่ ้ บายว่า ” ป้ าใหญ่คะ ตอนนี มั
าคว ้าโอกาสนี อธิ ้ นไม่ใช่
ความคิดทีดี่ ทท่ี่ านป้ ากับลูกพีลู
่ กน้องของข ้าจะกินของมันมาก
เกินไป เราเลยสังแค่่ อาหารเบาๆมา ตอนนี กิ ้ นพวกนี ไปก่
้ อนนะคะ
พอท ้องแข็งแรงขึนแล ้ ้ว พวกท่านป้ าอยากกินอะไรข ้าทาได ้ทุก
อย่างเลย ! “

เจ ้าของร ้านอาหารหัวเราะเยาะและพึมพาเสียงเบาว่า ” เด็กคนนี ้

ชอบคุยโวซะจริง ! พ่อก็ไม่มห ่ กอ ้างว่าทาได ้ทุกอย่าง
ี ้ามเลยตอนทีลู
 ่
ทีอยากกิ ่ อี้ ก ? อาหาร
น นางทาไก่ยา่ งได ้ไหมล่ะ? เป็ ดหอมหมืนลี
้ งไม่มป
จานเนื อยั ี ัญญาสัง่ ยังจะมาพูดให ้ดูด”ี

แม้วา่ เสียงของผูห้ ญิงคนนั้นจะเบามาก แต่หยูเสียวเฉ่ ่ าได ้บารุง

ร่างกายด ้วยนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิมาปี
์ กว่า ประสาทสัมผัสทัง้ 5 ของเธอ
จึงเฉี ยบคมกว่าคนทัวไป ่ เธอจึงได ้ยินเสียงพึมพาของเจ ้าของร ้าน
่
เสียวเฉ่ ้ นข
าเลิกคิวขึ ้ ้างหนึ่ งและมองสบตาหญิงทีสู ่ งวัยกว่าอย่าง
รู ้ทัน ผู ้หญิงคนนั้นสะดุ ้งและหดตัวลงเล็กน้อยพลางคิดว่า ‘ เด็กคน
้ ้ยินทีข
นี ได ่ ้าพูดทังๆที
้ พู ่ ดเบาขนาดนั้นเนี่ ยนะ แต่ได ้ยินแล ้วจะทาไม
? ทุกอย่างทีข ่ ้าพูดก็เป็ นความจริงทังนั
้ ้น ! ‘

่
หยูเสียวเฉ่ าย่อมไม่ลดตัวลงมาเถียงกับผูห้ ญิงคนนี ้ คนทังกลุ
้ ม่ กิน
ื ้ บบ ้านไปฝากหลิวจวินผิ
อาหารเสร็จก็ซอกลั ้ งด ้วย นอกจากนี พวก
้
้ ้าวขาว, ผัก, เนื อ,
เขายังซือข ้ และไก่ตวั อ ้วน 1 ตัวทีตลาดก่
่ อนจะ
กลับไปทีบ่ ้านในเมืองของครอบคร ัวหยู

หลังจากกินยาไปแล ้ว หลิวหูก ่
่ ็หลับไปอย่างรวดเร็ว หยูเสียวเฉ่ าเอา
้ งกินก่อนทีเธอจะเข
อาหารให ้หลิวจวินผิ ่ ่ าโจ๊กไก่
้าไปในคร ัวเพือท
่
ข ้นๆ 1 หม้อ กลินหอมน่ ่
ากินของโจ๊กไก่ลอยไปทัวลานบ ้านและไป
 ่ าลายฟางผิ
ยัวน ้ ่ งกิ
งน้อยทีเพิ ่ นจนอิมเข่ ้า เด็กน้อยกลืนนาลาย
้
่
ขณะทีสายตาคอยมองไปที ่ ัวเป็ นครงคราว
คร ้ั

่
เมือหลิวหูต ื่ น้ โจ๊กไก่ 1 ชามก็ถก
่ นขึ ู วางลงตรงหน้าของเขา ข ้าว
ถูกต ้มจนเปื่ อยละลายเป็ นโจ๊กข ้น เนื อไก่
้ หนเป็
่ ั นเส ้นๆอยูใ่ นชาม
โรยหน้าด ้วยต ้นหอมซอย ดูน่ากินอย่างเหลือเชือ่ เมือรวมกั ่ บกลิน่
หอมน่ ากินแล ้วก็กระตุนความอยากอาหารได
้ ้แม้วา่ จะไม่หวิ ก็ตาม

หยูไฉ่ เฟิ่ งกลืนนาลายเงี

้ ยบๆและร ับถ ้วยโจ๊กจากมือของหลานสาว
้
นางตักขึนมาเป่ าให ้เย็นก่อนจะป้ อนให ้สามี ฟางผิงคลานขึนไปบน ้
เตียงและมองไปทีถ ่ ้วยโจ๊กอย่างน่ าสงสาร หลิวเยียนเอ
่ ้อร ์ก ้มหน้าลง
พยายามจะเพิกเฉยต่อความอยากกิน มีเพียงหลิวจวินผิ ้ งทีเพิ ่ งกิ
่ น
ไปเท่านั้นทีสามารถมองพ่
่ ้
อกินโจ๊กด ้วยรอยยิมได ้

หลังจากกินโจ๊กไก่แสนอร่อยไปอีกสองสามคา หลิวหูก ่ ็มองลูกชาย

คนเล็กทีก่ าลังจ ้องถ ้วยโจ๊กด ้วยแววตาน่ าสงสาร เขายกมือขึนลู
้ บ
หัวเด็กน้อยและพูดว่า ” พ่อกินพอแล ้วล่ะ พวกลูกเอาทีเหลื่ อไปกิน
เถอะ…… “
หลิวฟางผิงรีบส่ายหน้าร ัวๆ ” ท่านพ่อควรกินให ้หมดจะได ้หายเร็วๆ
ข ้ากินไข่กวนกับโจ๊กชามใหญ่เป็ นอาหารกลางวันมาแล ้ว ข ้าอิม่
มากเลยล่ะ ! ท่านพ่อรีบกินอีกเยอะๆเลย ! “

หลิวหูม ่ จี ติ ใจทีอ่่ อนโยน นับตังแต่้ หยูไฉ่ เฟิ่ งแต่งงานเข ้ามา เขาก็

มักจะเก็บอาหารทีดี ่ ทสุ
ี่ ดเอาไว ้ให ้ภรรยาของเขากิน หลังจากมีลก ู
เขาก็เก็บอาหารและสิงของที ่ ่ ทสุ
ดี ี่ ดเอาไว ้ให ้ภรรยาและลูกๆของเขา
อยูเ่ สมอ ส่วนตัวเขาเองก็ยน ิ ดีจะกินอาหารธรรมดาๆ นี่ ก็เป็ น
เหตุผลทีหยู ่ ไฉ่ เฟิ่ งลงเอยด ้วยการร ักเขาสุดหัวใจ เป็ นเรืองธรรมดา
่
่ อมี
ทีเมื ่ โจ๊กไก่อร่อยๆอยูต ่ รงหน้าของเขาแบบนี แล ้ ้ว ไม่วา่ ใครจะพูด
ยังไงเขาก็ไม่ยอมกินคนเดียวแน่ ๆ

่ ดหยูเสียวเฉ่
ในทีสุ ่ าก็จบการถกเถียงกันครงนี ้ั ด้ ้วยคาพูดว่า ” ข ้า
ทาโจ๊กเอาไว ้ 1 หม้อเต็มๆ มีมากพอให ้พวกเรากินกันทังบ ้ ้านเลย !
่
เสียวผิ ่ ยนเอ
ง, พีเยี ่ ่ ัวแล ้วตักมาให ้ทุกคนได ้กินเถอะ ! “
้อร ์ ไปทีคร

หลิวฟางผิงกระโดดลงจากเตียงอย่างร่าเริงหลังได ้ยินคาแนะนาของ
่
เสียวเฉ่ า เขาใส่รองเท ้าแบบลวกๆและกระโดดโลดเต ้นตามหลัง
่
เสียวเฉ่ าออกจากห ้องราวกับเป็ นหางเล็กๆของเธอ
หลิวหูย ่ อมกินอาหารของตัวเองก็ตอ ่ โจ๊ก 6 ชามมาอยู่
่ เมือมี
ตรงหน้าของเขา เสียวเฉ่ ่ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไปในโจ๊
าได ้ใส่นาหิ ์ กสอง
สามหยด ดังนั้นหลังจากทีหลิ ่ วหูก ่ น ่ างกายของเขา
ิ โจ๊กไปแล ้ว ทัวร่
ก็รู ้สึกอุน
่ สบาย ความหนักอึงทั้ งหมดได
้ ้หายไป ร่างกายของเขาเบา
้
ขึนและมี ้
กาลังวังชาขึนมา

่
ขณะทีครอบคร ัวหยูกาลังมีความสุขกับการมาอยูด ่ ้วยกันอีกครง้ั
้ องน้อยจูจวินหยางไม่สามารถใช ้เวลากับแม่ของเขาที่
แต่จวินอ๋
่ อง
คาดหวังให ้เขากลับมาถึงเมืองถังกูไ่ ด ้ ตรงกันข ้ามเขาไปทีเมื
หลวงพร ้อมด ้วยขบวนเกวียน 100 กว่าคันทีมี ่ สนิ ค ้ากองสูงและถูก
ปกคลุมไปด ้วยฝุ่ นจากการเดินทาง

่ ้เขาเข ้าเฝ้ าในท ้องพระโรง จวินอ๋

ฮ่องเต ้ร ับสังให ้ องน้อยทีอายุ
่ 17 ปี
่
ได ้อธิบายเกียวกั บการเดินทางของเขาและสิงที ่ เขาพบเห็
่ นมา
ขณะทีอยู่ ใ่ นท ้องพระโรงซึงมี
่ ขน ้ แ๊ ละบุ๋นอยูเ่ ต็มไปหมด
ุ นางทังบู
พวกขุนนางตังใจฟั ้ ่
งเรืองราวที
ดู่ น่าอัศจรรย ์ของเขา บางคนก็สง่
 ่ องเต ้ทรงเรียก
เสียงร ้องออกมาอย่างประหลาดใจเป็ นระยะ เมือฮ่
ี่ นอ๋
ช่างฝี มือต่างชาติทจวิ ้ องพากลับมาเข ้ามาในท ้องพระโรง ขุน
นางทุกคนก็พากันมองคนทีมี ่ ผมสีทองตาสีฟ้าพวกนั้นราวกับพวก
เขาคือสัตว ์ประหลาด ทุกคนพากันปากอ ้าตาค ้างด ้วยความตกใจ

้
แม้วา่ ฮ่องเต ้เจียนเหวิ
นจะเดินทางไปในทะเลและนามันเทศกลับมา
้
ก่อนจะขึนครองราชย ี่ ผมสีแดงตา
์ แต่เขาไม่เคยพาคนต่างชาติทมี
สีเขียวกลับมาด ้วย ไม่น่าแปลกใจทีขุ ่ นนางทุกคนจะพากันตกใจ

” จวินหยาง ! เราบอกให ้เจ ้าหาพืชใหม่ๆมาด ้วยนี่ ได ้เรืองยั

่ งไงบ ้าง
้ ดภัยแล ้งขึนที
ล่ะ ? ” ปี นี เกิ ้ ภาคเหนื
่ ่
อและมีผูอ้ พยพทีอดอยาก
เร่รอ่ นไปทัวทุ่ กหนทุกแห่ง ฮ่องเต ้เจียนเหวิ
้ นเป็ นกังวลอย่างมาก ถ ้า
พวกเขาได ้ข ้าวโพดกับมันฝรง่ ั พืชผลผลิตสูงสองอย่างกลับมา
ด ้วย ทุกคนก็จะมีอาหารกินอย่างเพียงพอ หากเกิดภัยพิบต ั ข ึ้
ิ นใน
อนาคตก็จะได ้ไม่ย่าแย่นัก !

ต่อหน้าฮ่องเต ้ จูจวินหยางยังคงมีสห
ี น้าเย็นชาตามปกติ เขาตอบ
อย่างมั่นใจว่า ” กราบทูลฝ่ าบาท กระหม่อมประสบความสาเร็จพะ
ย่ะค่ะ ! “
ดวงตาของฮ่องเต ้เป็ นประกาย เขาโน้มตัวมาข ้างหน้าบนบัลลังก ์
้ เอามันมาทีนี
มังกรแล ้วพูดอย่างใจร ้อนว่า ” อ่า ? งันก็ ่ ่ ซิ เรา
ต ้องการเห็น ! “

ไม่นานนักถุงเล็กๆใส่ข ้าวโพดกับมันฝรงก็ ่ ั ถก ู นาเสนอต่อองค ์

้
ฮ่องเต ้ ฮ่องเต ้เจียนเหวิ นลงจากบัลลังก ์มังกรและหยิบข ้าวโพดสี
ทองหนึ่ งกามือขึนมา ้ เขาสัมผัสเมล็ดข ้าวโพดเบาๆ จากนั้นก็หยิบ
่ั
มันฝรงมาตรวจสอบ ้
สีหน้าระลึกถึงปรากฏขึนบนใบหน้ าของเขา
อาหารจานโปรดของเขาในมหาวิทยาลัยก็คอื ผัดมันฝรงเผ็ ่ ั ดเปรียว ้
เขาไม่ได ้กินมันมา 20-30 ปี แล ้วและเขาคิดถึงมันมากๆ ! เขาใช ้
ความมุ่งมั่นทังหมดระงั
้ บความปรารถนาทีจะส่ ่ งมันฝรงพวกนี
่ั ้
ไปที ่
คร ัวของวัง มันฝรงพวกนี ่ั ้ นเมล็ด ตอนนี เขาต
เป็ ้ ้องทนเพือที ่ ว่่ าใน
อนาคตเขาจะได ้มีมน ่ั
ั ฝรงมากเกิ ่
นกว่าทีเขาจะกิ นได ้หมด !

” ดีมาก ! ดีมาก ! ” ฮ่องเต ้พอใจมากและเอ่ยชมซะเยอะทีเดียว ”

้
เอาทังหมดนี ้
ไปที ่
กระทรวงคร ่
ัวเรือนเร็ว พวกเขาต ้องเริมปลู
ก
่ั
ข ้าวโพดกับมันฝรงโดยเร็ ่ ด…… “
วทีสุ
เสนาบดีกระทรวงคร ัวเรือนทีถู่ กเรียกมองพืชต่างประเทศทังสอง ้
ตรงหน้าของเขาแล ้วลังเลอยูค ่ ่ งก่อนจะพูดขึนว่
่ รึงหนึ ้ า ” ฝ่ าบาท
เรามีวธิ ป ้ างถูกต ้องรึเปล่าพะย่ะค่ะ ? “
ี ลูกพืชพวกนี อย่

ควรปลูกข ้าวโพดกับมันฝรงยั ่ ั งไงน่ ะหรือ ? ฮ่องเต ้เจียนเหวิ

้ นเป็ น
นักศึกษาวิศวกรรมทีมี ่ ความเชียวชาญด
่ ่
้านการต่อเรือเมือชาติ
ก่อน เขาโตในเมือง คาถามนี จึ ้ งทาให ้เขานิ่ งงันไป จูจวินฝานมอง
จูจวินหยางคนทีน่ าพืช 2 ชนิ ดนี มา ้ จูจวินหยางตากระตุก
ข ้อตกลงเดิมระบุไว ้แค่วา่ เขาต ้องหาพืช 2 ชนิ ดและไม่ได ้พูดถึงว่า
เขาจะต ้องปลูกมันด ้วย เขาทาสีหน้านิ่ งลึกลับซึงขั ่ ดกับอายุของเขา
และตอบอย่างเฉยเมยว่า ” กระหม่อมก็จนปัญญาเช่นกันพะย่ะค่ะ !
“

่
จูจวินฝานรู ้สึกห่อเหียวจากค าตอบของลูกพีลู ่ กน้องของเขา ทาไม
เจ ้าเด็กนี่ ถึงได ้มั่นใจในตัวเองนัก ? มันจะเดินทางอย่างยากลาบาก
ไปหาพืชมาทาไมถ ้าไม่รู ้วิธป ี ลูกพวกมันเลย ?
จูจวินฝานมองเขาและครุน ้ ้าเล่ห ์ปรากฏขึน้
่ คิดเล็กน้อย รอยยิมเจ
ี่ ด ี
บนใบหน้าของเขาทาให ้จูจวินหยางมีลางสังหรณ์ทไม่

่ ้าเป็ นคนทีเดิ
” จวินหยาง ในเมือเจ ่ นทางไกล เจ ้าจึงเป็ นคนทีมี ่
่
ประสบการณ์เรืองข ่ั
้าวโพดกับมันฝรงมากที ่ ด น่ าจะรู ้มากกว่า
สุ
พวกขุนนางในกระทรวงคร ัวเรือน เราตัดสินใจแล ้วว่าเจ ้าจะช่วยขุน
้ กพืช 2 ชนิ ดนี ้ ! มีข ้อโต ้แย ้งอะไรไหม ? “
นางพวกนี ปลู

ในทีสุ่ ดฮ่องเต ้ก็ทาให ้จูจวินหยางมีการแสดงออกบนใบหน้าได ้

้ องขมวดคิวเล็
จวินอ๋ ้ กน้อยแต่เสียงของเขายังคงนิ่ งสงบขณะทีตอบ
่
ว่า ” ฝ่ าบาท นี่ เป็ นพระราชโองการหรือทรงถามความเห็นของ
กระหม่อม

พะย่ะค่ะ ? “

จูจวินฝานย่อมไม่เปิ ดโอกาสให ้เขาหลบเลียงหน้ ่ ่ ้ ฮ่องเต ้ร ับสัง่

าทีนี
อย่างเคร่งขรึมว่า ” นี่ เป็ นคาสังของเรา
่ ! เราหวังว่าเจ ้าจะร ับหน้า
่ อย่
ทีนี ้ างเต็มใจ คิดถึงวันทีประชาชนทุ
่ กคนจะได ้กินจนอิมท ่ ้องซิ
พวกเขาจะสานึ กในบุญคุณของเจ ้า…… “
 ่
‘ สานึ กในบุญคุณ ? ใครอยากได ้ก็เอาไปซิ ! ท่านร ับสังแล ้วนี่ ว่า
เป็ นคาสัง่ กระหม่อมจะปฏิเสธได ้ยังไง ? ‘ จูจวินหยางมองฮ่องเต ้
นิ่ งๆ แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ แต่เขาก็ต ้องทาหน้าทีนี
่ ้!

หลังออกจากวัง จูจวินหยางก็ถก ่
ู เชิญไปทีกระทรวงคร ัวเรือน ขุน
นางทุกคนมองจวินอ๋ ้ องด ้วยสายตาคาดหวัง เสนาบดีกระทรวง
่
คร ัวเรือนทีเคราและผมเป็ นสีขาวมานานแล ้วก็พอจะบอกได ้ว่าจวิน้
อ๋องกาลังไม่พอใจ เขาถูมอ ่
ื เข ้าด ้วยกันก่อนจะเปิ ดเรืองอย่ าง
้ อง ตอนนี เป็
ระมัดระวังว่า ” หยางจวินอ๋ ้ นฤดูทเหมาะกั
ี่ บการ
เพาะปลูก ทรงคิดว่าวิธใี ดคือวิธท ี่ ทสุ
ี ดี ี่ ดในการปลูกข ้าวโพดกับมัน
่ั
ฝรงพะย่ ะค่ะ ? “

‘ ถามข ้าแล ้วข ้าจะไปถามใครล่ะโว ้ย ? บ ้าเอ๊ย !! ‘ จูจวินหยางไม่รู ้

ว่าจะต ้องทายังไงดี เขาเงยหน้ามองกลุม ่ ขุนนางและตอบอย่างเย็น
ชาว่า ” การปลูกพืชก็น่าจะเหมือนๆกันนั่นแหละ ! ทุกคนก็……ทา
่ เห็
ในสิงที ่ นว่าเหมาะสมก็แล ้วกัน ! “
พูดจบ ท่ามกลางสายตาของขุนนางในกระทรวงคร ัวเรือนทุกคน
้ องผูห้ ล่อเหลาและโหดเหียมก็
จวินอ๋ ้ หน
ั หลังกลับ……เขาเดินจาก
ไป……ไปเฉยเลย……

้
* ปู้ (กระทรวง) ทังหกเป็ นหน่ วยงานบริหารร ัฐกิจโดยตรง
ประกอบด ้วย กงปู้ (กระทรวงโยธาธิการ), ปิ งปู้ (กระทรวงยุทธนา
การ), ลีปู้่ (กระทรวงขุนนาง), สิงปู้ (กระทรวงราชทัณฑ ์), หลีปู้่
(กระทรวงพิธก ี าร), และฮู่ปู้ (กระทรวงคร ัวเรือน)
 ตอนที่ 235 การพบก ันระหว่างแม่กบ
ั ลู ก
https://novel-lucky.com

ขุนนางทุกคนของกระทรวงคร ัวเรือนมองหน้ากันด ้วยสีหน้าตก

้ อง ท่านได ้ร ับพระราชโองการมานะ จะยืนอยูเ่ ฉยๆ
ตะลึง หยางจวินอ๋
่ ั ได ้ ฮ่องเต ้
ไม่ทาอะไรไม่ได ้ ! ถ ้าพวกเราปลูกข ้าวโพดกับมันฝรงไม่
้ นมา
ทรงกริวขึ ้ ทุกคนจะโดนกันหมด !

จวินอ๋้ องอาจจะไม่ยงุ่ กับเรืองนี

่ ได ้ ้ แต่พวกเขาทีเป็ ่ นขุนนางของ
กระทรวงคร ัวเรือนเลิกทาไม่ได ้ ! พวกเขาพากันไปหาเกษตรกรผูม้ ี
ประสบการณ์และเคลียร ์พืนที ้ ในที
่ ่ นเพาะปลูกหลวงเพือท
ดิ ่ าการ
ทดลอง พวกเขาตัดสินใจเลือกวิธก ่
ี ารสองอย่างเพือทดลองปลู ก
ข ้าวโพด เมล็ดบางส่วนถูกปลูกลงดินโดยตรง ขณะทีเมล็ ่ ดอืนๆถู
่ ก
้
ทิงเอาไว ่
้เพือเพาะพันธุ ์ สาหร ับมันฝรงนั่ ั ้น เหล่าเกษตรกรคิดว่ามัน
ค่อนข ้างคล ้ายกับมันเทศ จึงตัดสินใจใช ้วิธก ี ารปลูกมันเทศมา
ทดลองปลูกไป 1 แปลง พวกขุนนางก็ปลูกมันฝรงอี ่ ั กแปลงด ้วย
วิธก ี ารฝังลงไปในดินตรงๆ
 ้
ในระหว่างขันตอนพวกนี ้ หยางจวินอ๋
้ องมาตรวจสอบกระบวนการ
แค่ครงเดี้ั ยวและไม่ได ้มาอีกเป็ นครงที
้ั สอง
่ ่
เมือกระทรวงคร ัวเรือน
เขียนรายงานวิธก ่
ี ารต่างๆทีพวกเขาใช ้ปลูกพืชชนิ ดใหม่สง่ ให ้จวิน้
อ๋องเสร็จ พวกเขาก็ไม่สามารถติดต่อจวินอ๋ ้ องได ้ หัวหน้าผู ้ดูแล
ตาหนักของจิงอ๋ ้ องบอกพวกเขาว่าตอนนี จวิ ้ นอ๋
้ องน้อยอยูใ่ นเมือง
ถังกูท ี่ างไกลและไม่สามารถร ับรายงานได ้
่ ห่

หลังจากทางานในเมืองหลวงเป็ นเวลาครึงเดื่ อน ฮ่องเต ้ก็ทรงเมตตา

่ กของแม่ใน
ให ้วันหยุดเขา 10 วัน จูจวินหยางจึงเดินทางไปทีพั
เมืองถังกูท
่ น ้ องยังสร ้างไม่เสร็จ
ั ที บ ้านบนภูเขาตะวันตกของจิงอ๋
ดังนั้น

้ งเฟยจึงยังอาศัยอยูใ่ นคฤหาสน์ของภรรยาผู ้พิพากษาเขตคน

จิงหวั
่ องหลวงเมือฤดู
ก่อน ผู ้พิพากษาอู๋กลับไปทีเมื ่ ่ ้ว
ใบไม้ร่วงปี ทีแล
หลังจากหมดวาระของเขา ครอบคร ัวอู๋ได ้จัดตาแหน่ งการสอนขุน
นางระดับ 5 ให ้เขา ในอนาคตหลังจากโรงเรียนหลวงให ้ข ้อเสนอ
เกษียณอายุกบั เขา เขาจะไปถึงระดับสูงทีสุ่ ดทีเขาจะสามารถไปถึ
่ ง
ได ้
จูจวินหยางอยากทาให ้แม่ประหลาดใจจึงไม่ได ้ส่งคนร ับใช ้ไปบอก
นางว่าเขากาลังจะมา เขาพาองคร ักษ ์ส่วนตัวควบม้าไปด ้วย
ความเร็วสูงสุดตลอดการเดินทางจนมาถึงคฤหาสน์ เมือมาถึ่ งเขาก็
ถามคนเฝ้ าประตูวา่ ” เสด็จแม่เสด็จออกไปข ้างนอกในช่วงสอง
่ านมาบ ้างรึเปล่า ? “
สามวันทีผ่

้ อง สองสามวันมานี หวั
คนเฝ้ าประตูคานับและตอบว่า ” จวินอ๋ ้ งเฟย
ไม่ได ้เสด็จออกไปไหนเลยพะย่ะค่ะ แต่ทรงเชิญฮูหยินฝางกับคุณ
หยูลกู สาวบุญธรรมของนางมาสนทนากันวันนี ้ “

‘ คุณหยู ? ‘ ดวงตาเย็นชาตามปกติของจูจวินหยางมีระลอกไหว
เล็กน้อย ‘ เด็กผูห้ ญิงทีร่ ับปากว่านางสามารถปลูกข ้าวโพดกับมัน
่ ั ้นี่ นา ! ‘ ตอนนั้นเด็กคนนั้นมันใจมากจนเขาเกื
ฝรงได ่ ่
อบจะเชือนาง
้
บางทีเด็กคนนี อาจจะสร ้างความประหลาดใจให ้เขาได ้ ‘

จูจวินหยางรู ้สึกถึงความคาดหวังเล็กๆเมือคิ ่ ดว่าจะได ้พบกับ

่ ชวี ต
เด็กผูห้ ญิงทีมี ิ ชีวาและดวงตากลมโตคนนั้น เขาไม่ได ้สังเกต
เลยว่าฝี เท ้าของเขาทีก ่ ้าวเข ้าสูล ้
่ านบ ้านเร็วขึนกว่
าเดิมเล็กน้อย
 ี่
มันเป็ นวันฤดูใบไม้ผลิทสวยงามและทั ้
งลานบ ้านก็เต็มไปด ้วย
้ งเฟยเอนหลังบนเก ้าอียาวในสวนขณะที
ดอกไม้สีแดงและม่วง จิงหวั ้ ่
คุยกับฮูหยินฝางเบาๆ ” ฮูหยินฝางใกล ้จะคลอดแล ้วใช่ไหม ? “

่
หยูเสียวเฉ่ าตอบด ้วยความยินดีวา่ ” ใช่เพคะ ! กาหนดคลอดท่าน
แม่ของหม่อมฉันจะถึงในอีกไม่กวัี่ นข ้างหน้าแล ้ว แม่บญุ ธรรมเดิน
รอบสวนทุกวันเพือน้ ่ องชายของหม่อมฉันทังที
้ ตอนนี
่ ้ ้องหนักมาก
ท
้
แล ้ว วันนี หมอซุ นตรวจชีพจรของท่านแม่แล ้วบอกว่าร่างกายของ
ท่านแม่แข็งแรงดี แต่ขาแม่บญ ุ ธรรมค่อนข ้างบวม ก็เลยใส่รองเท ้า
คูเ่ ก่าไม่ได ้แล ้วเพคะ ! “

้ งเฟยถอนหายใจเบาๆ ” ลูกก็คอื เจ ้าหนี เราจากชาติ

จิงหวั ้ กอ
่ น!
ี่
พ่อแม่ทไหนบ ้างจะไม่ทมุ่ เทเอาใจใส่และคอยห่วงใยลูกๆของตัวเอง
? แต่ลก ู ๆก็ไม่เคยเห็นใจพ่อแม่เลย อย่างลูกชายคนทีสามของข ่ ้าก็
ไม่ได ้พูดคุยปรึกษาข ้ากับพ่อของเขาก่อนจะออกทะเลไปเงียบๆ
หลังจากรออยูห ่ ลายเดือนในทีสุ ่ ดเขาก็กลับมาใช่ไหม ? เขารู ้อยู่
ช ัดๆว่าแม่ของเขากาลังรอเขาอยูท ี่ ่ แต่เขาก็ยงั ตัดสินใจเอาอย่าง
่ นี
่
พระเจ ้าอวีและไม่ ่
มาเยียมข ้า บอกข ้าหน่ อยซิ เจ ้าคิดว่าเขายังมีข ้าที่
เป็ นแม่ของเขาอยูใ่ นใจของเขาอีกรึเปล่า ? “
 ่
จูจวินหยางทีแอบฟั ่ ลังต ้นไม้รู ้สึกเหมือนปากกระตุก ตอนนี ้
งอยูห
เขาไม่แน่ ใจว่าเขาควรจะออกไปทักทายแม่ของเขาดีรเึ ปล่า จาก
ประสบการณ์ทผ่ ี่ านมาเขามีความรู ้สึกว่าแม่จะร ้องไห ้และบ่นเท่านั้น
ถ ้าเขาออกไปตอนนี ้ เขาไม่กลัวอะไรทังนั ้ ้นไม่วา่ จะบนโลกหรือ
้
สวรรค ์ แต่เขากลัวนาตาของแม่

่
ขณะทีเขาก าลังลังเลอยูน่ ้ัน เขาก็ได ้ยินเสียงอันอ่อนโยน
ละมุนละไมของหยูเสียวเฉ่ ่ าปลอบโยนแม่ของเขา ” ท่านหวังเฟยเพ
คะ ชายทุกคนต่างมุ่งมั่นพยายามพัฒนาตัวเองและแม่ทก ุ คนก็หวัง
ว่าลูกชายของนางจะประสบความสาเร็จใช่ไหมเพคะ ? แต่นับตังแต่ ้
่
อดีตมา มันยากทีจะประสบความส าเร็จและกตัญญูได ้ในเวลา
้ องน้อยเสด็จมาพบท่านหวังเฟยก่อน ในสายตา
เดียวกัน ถ ้าจวินอ๋
่ ่ นเป็ นสิงที
คนอืนนั ่ น่่ าตาหนิ ไม่ใช่เหรอคะ ? ท่านหวังเฟยคงไม่
้ องถูกกล่าวหาว่าไม่สนใจหน้าทีทั
อยากให ้จวินอ๋ ่ นทีทเสด็
ี่ จกลับ
บ ้านจากการเดินทางอันยาวนานใช่ไหมเพคะ ? หม่อมฉันเชือว่ ่ า
้ องน้อยทรงระลึกถึงท่านหวังเฟยตลอดเวลา ! พอจวินอ๋
จวินอ๋ ้ อง
น้อยเสร็จธุระในเมืองหลวงแล ้วก็คงรีบเสด็จมาหาท่านหวังเฟยทีนี ่ ่
ทันทีแน่ เพคะ ! “
 ่
เสียงของเสียวเฉ่ าดูเหมือนจะมีคณ ุ สมบัตป ิ ลอบโยนจิตใจ จิง้
หวังเฟยไม่ใช่คนเดียวทีได ่ ้ร ับผลกระทบจากเธอ แม้แต่จจู วินหยาง
่ นอยูห
ทียื ่ ลังต ้นไม้ก็ตกใจกับความเข ้าอกเข ้าใจจิตใจคนอืนของ ่
้
เธอด ้วย เขาเงยหน้าขึนมองไปที ่
รอยยิ ้ อนโยนเหมือนฤดูใบไม้
มอ่
ผลิน้ัน ความอบอุน ่ ได ้ละลายหัวใจอันเย็นชาของเขาขณะทีฟั ่ งเธอ
พูดคุยอยูเ่ งียบๆ มันรู ้สึกราวกับว่ามีลมฤดูใบไม้ผลิพด ั เข ้ามาใน
หัวใจของเขา……

้ั
เขาก ้มลงอีกครงและสงบจิ ่
ตใจลง เมืออารมณ์ ม่นคงแล
ั ้ว จูจวินห
่ วออกไปเบาๆและก ้าวเข ้าไปพร ้อมกับพูดว่า ”
ยางก็ผลักกิงหลิ
เสด็จแม่…… “

้ งเฟยกาลังจับมือเล็กๆของเสียวเฉ่
จิงหวั ่ าอยู่ นางชะงักไปและ
รอยยิมเย้ ้ยหยันตัวเองก็ปรากฏขึนบนใบหน้
้ าของนาง ” อ่า ดูข ้าซิ
ข ้าต ้องคิดถึงลูกสามมากจนเห็นภาพหลอนแล ้ว ! “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่
าขยับออกไปด ้านข ้างขณะทีมองไปที ร่่ างอันหล่อเหลา
้
สง่างามในสวน รอยยิมของเธอสดใสยิ ่ น้ ” ท่านหวังเฟยเพคะ
งขึ
ไม่ใช่ภาพหลอนเพคะ ! จวินอ๋้ องน้อยเสด็จมาหาท่านหวังเฟยจริงๆ
!“

้ ยงของจูจวินหยางแฝงความรู ้สึกหมดหนทางขณะทีเขาพู
นาเสี ่ ด
้ า ” เสด็จแม่ ลูกอตัญญู ทาให ้เสด็จแม่ทรงกังวล
เสียงดังขึนว่
พระทัย ! “

้ งเฟยรีบลุกขึนยื
จิงหวั ้ น และเนื่ องจากลุกเร็วเกินไปจึงตาพร่าและ
ร่างโอนเอนเล็กน้อย นางเกือบล ้มลงบนเก ้าอี ้ สีหน้าของจูจวินห
่
ยางเปลียนไปทั ่
นที เขาก ้าวเข ้ามาเพือจะจั
บมือแม่ของเขาเอาไว ้
่ ยวเฉ่
ขณะทีเสี ่ าก็จบ ่ ให ้ล ้ม
ั มืออีกข ้างของหวังเฟยเพือไม่

” เสด็จแม่ ไม่สบายตรงไหนหรือพะย่ะค่ะ ? ไปตามหมอมา ! เร็ว ! ”

จูจวินหยางสูญเสียความเยือกเย็นเฉพาะตอนทีอยู ่ ก่ บั แม่ของเขา
เท่านั้น ในช่วงเวลาทีมื
่ ดมนทีสุ
่ ดในวัยเด็กของเขา แม่คอื แสงสว่าง
่ กทีสุ
เดียวในมุมทีลึ ่ ดของหัวใจ ให ้ความอบอุน
่ กับเขาแม้อยูใ่ น
สภาพแวดล ้อมทีเย็่ นชา แม้วา่ แม่ของเขาจะชอบหยอกล ้อและแกล ้ง
เขาในบางครง้ั แต่นางก็ยงั ดูแลเขาอย่างสุดความสามารถ เขารู ้สึก
่
ว่าเขาสามารถพึงพานางได ้เท่านั้น

่
หยูเสียวเฉ่ าจับชีพจรของจิงหวั้ งเฟยและรู ้สึกโล่งอก เธอพูดว่า ” ไม่
ต ้องห่วงหรอกเพคะ จวินอ๋้ องน้อย ท่านหวังเฟยทรงลุกขึนเร็ ้ วไป
หน่ อยเท่านั้น เลยทาให ้เลือดไปเลียงสมองไม่
้ พอ เป็ นสาเหตุให ้
หน้ามืดเป็ นลมได ้ พักสักหน่ อยก็ไม่เป็ นไรแล ้วเพคะ ” ดวงตาเย็น
ยะเยือกราวนาแข็้ งของจูจวินหยางจ ้องไปทีเธอ่ สายตาของเขาทา
่
ให ้เสียวเฉ่ ่
าตัวสันอย่
างไม่รู ้ตัว—ตาของจวินอ๋ ้ องคนนี น่้ า
กลัวเกินไปแล ้ว !

” รออะไรอยูเ่ ล่า ? ทาไมไม่มใี ครไปเรียกหมอหลวงมา ? ! ” เห็นได ้

่ าพูดของเด็กอายุ 10 ขวบ เขาดุดา่ เหม
ช ัดว่าจูจวินหยางไม่เชือค
่ นนางกานัลของหวังเฟย ” ถ ้าชักช ้าจนทาให ้เกิดปัญหา
ยเซียงทีเป็
กับพระพลานามัยของเสด็จแม่ละ่ ก็ เตรียมหัวขาดได ้เลย ! “

ใบหน้าของเหมยเซียงซีดขาวปราศจากสีเลือดทันที เมือถู ่ กสายตา

้
เกรียวกราดของจู ่
จวินหยางจ ้องเอา นางก็ตวั สันจนแข ้งขาอ่อน
้ องไม่ใช่เรืองเล็
ความโกรธของจวินอ๋ ่ ่
กน้อยเลย ตอนทีนางยั งเป็ น
นางกานัลธรรมดาๆทีต ่ าหนัก นางได ้ยินว่าตอนจวินอ๋
้ องอายุ 9 ปี
่ นนางกานัลคนโปรดของจิงหวั
ได ้ตัดมือของชุนเถาทีเป็ ้ งเฟย

หลังจากนั้นก็สอบสวนพบว่าชุนเถาร ับเงินจากครอบคร ัวของพระ

สนมของท่านอ๋อง นางใส่ยาพิษทีออกฤทธิ ่ ช์ ้าลงไปในขนมของจิงห ้
วังเฟย แต่ใครจะคิดว่าจวินอ๋ ้ องน้อยทีตอนนั
่ ้นยังเป็ นเด็กอยูจ
่ ะรู ้เข ้า
? โชคดีทรูี่ ้เร็ว หวังเฟยจึงไม่ได ้ร ับอันตรายอย่างเต็มทีนั ่ ก อย่างไรก็
ตาม ร่างกายของนางก็ได ้ร ับความเสียหายจากเหตุการณ์ครงนี ้ั อยู
้ ่
ดี……

้ งเฟยปลอบลูกชายของนางด ้วยการตบทีมื
จิงหวั ่ อเขาเบาๆและยิม้
่
ให ้ ” ไม่ต ้องห่วง แม่ไม่เป็ นไร ! เสียวเฉ่ าทาอาหารยาได ้เก่งมากนะ
หลังจากกินเข ้าไปแล ้วสุขภาพของแม่ก็ดข ึ้
ี นมาก ้ กว่า
ลูกไปตังปี
แต่แม่ก็ไม่ป่วยเลยตลอดช่วงนี ้ ทังหมดนี
้ ้ ้องขอบคุณการทางาน
ต
อย่างหนักของเสียวเฉ่่ ่
า ! เมือนางบอกว่ าแม่ไม่เป็ นไร แม่ก็น่าจะไม่
่
เป็ นไรนะ อย่าทาให ้เป็ นเรืองใหญ่ เลย ! ลูกสาม เข ้ามาให ้แม่ดู
ใกล ้ๆซิ—ลูกคลาขึ ้ นและผอมลงนะ—ปี
้ ่ านมานี ้
ทีผ่
ลูกลาบากมากเลยใช่ไหม ? “
ขณะทีพู ่ ด ดวงตาของหวังเฟยก็มน ้
ี าตาคลอเมื ่ ดว่าลูกชายของ
อคิ
นางต ้องทนลาบากลาบน จูจวินหยางสังเกตเห็นว่าแม่ของเขารู ้สึก
่
แย่และตืนตระหนกขึ ้
นมา เขาก็รบี พูดว่า ” เสด็จแม่ ลูกแค่ผวิ คลา้
้
ขึนเพราะอยู บ ้
่ นดาดฟ้ าเยอะ ต ้องเจอทังแดดทั ้
งลม ้ นก็
ผิวคลาขึ ้ ดู
ผอมขึน้ ทรงจับแขนลูกซิ มีกล ้ามขึนตั ้ งเยอะ
้ ! ลูกเคยบอกแล ้ว
่ อมีอาหารมากเกินพอซะอีก แถมลูกยังจับ
ไม่ใช่หรือพะย่ะค่ะ ? ทีเรื
้
อาหารทะเลได ้ตังเยอะแยะ แล ้วยังมีคนร ับใช ้มากมายคอยช่วย จะ
ลาบากได ้ยังไง ? เสด็จแม่ ลูกรู ้สึกว่าเสด็จแม่ผอมลงนะพะย่ะค่ะ
ต ้องเป็ นเพราะทรงเป็ นห่วงลูกแน่ เลย ! ลูกช่างอกตัญญูจริงๆ…… “

่ กจะเย็นชาและเงียบขรึมเหมือนรูปปั้นนาแข็
จูจวินหยางทีมั ้ งอยู่
่
เสมอ เมืออยู
ต
่ อ ้ งเฟยเขาก็ทาท่าเหมือนคนปกติทวไปได
่ หน้าจิงหวั ่ั ้
ซะที เขาแสดงอารมณ์ออกมาและพูดกับนางอย่างเต็มใจ

้ งเฟยเช็ดนาตา
จิงหวั ้ ลูกชายของนางมักจะมีสห ี น้าเย็นชาไร ้
้
อารมณ์อยูเ่ สมอ แต่ตอนนี เขาดู ้
เป็ นห่วงนางมาก รอยยิมบางๆ
้
ปรากฏขึนบนริ มฝี ปากของนาง ” ลูกว่าแม่ผอมลงเหรอ ? ไม่จริง
 ้ ้วยซา้ ! เสือผ้าทุ
สักหน่ อย แม่รู ้สึกว่าตัวเองอ ้วนขึนด ้ ่
กตัวทีเอามาก็
้
คับมาก ! ทังหมดนี ้ เพราะความช่วยเหลือของเฉ่ าเอ ้อร ์ นางมา
ก็
่
เยียมแม่ และทาอาหารยากับอาหารอร่อยๆอย่างอืนให ่ ้แม่กน
ิ อยู่
่ มีนางอยูแ่ ม่กน
เรือย ้
ิ อาหารได ้เยอะขึนมาก !“

จูจวินหยางตรวจสอบใบหน้าของแม่และพบว่าผิวพรรณของนางดี
้
ขึนมาก ้ ้มของนางซูบตอบ แต่ตอนนี ดู
ก่อนหน้านี แก ้ สข
ุ ภาพดีและ
อวบอิม่ ความซีดเซียวอย่างทีเคยเป็
่ นตามปกติก็หายไปด ้วย
้ วของนางเป็ นสีชมพูจางๆ ทังหมดนี
ตอนนี ผิ ้ ้ าให ้นางดูออ
ท ่ นเยาว ์
ขึน้ แววตาของเขาทีมองเสี
่ ่
ยวเฉ่ าก็ออ ่ นโยนโดยไม่รู ้ตัว เขาพยัก
หน้าเล็กน้อยและพูดว่า ” ขอบคุณมากคุณหยู ทีคอยดู ่ แลเสด็จแม่
ของข ้าอย่างดี ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ้ องน้อยสุภาพเกินไปแล ้ว ! ท่าน
ารีบโบกมือ ” จวินอ๋
หวังเฟยทรงเป็ นสหายของแม่บุญธรรมของหม่อมฉันและทรงปฏิบต ั ิ
กับหม่อมฉันเหมือนเป็ นหลานสาวของตัวเอง หม่อมฉันมีความสุข
มากทีได ่ ้ช่วยบารุงและร ักษาพระพลานามัยของหวังเฟยเพคะ ! “
 ้ งเฟยดึงมือเล็กๆทีขาวนุ
จิงหวั ่ ่
่ มของเสียวเฉ่ าเข ้ามาจับเอาไว ้
้
รอยยิมของนางเต็ มไปด ้วยความร ักทีจริ่ งใจขณะทีพู ่ ดว่า ” เสียว
่
่ าให ้จิตใจของผูค้ นอบอุน
เฉ่ าเป็ นเด็กทีท ่ จริงๆ ! ทุกคนมักพูดว่าลูก
สาวคือเสือบุ้ นวมของแม่ ข ้ามีลก ู ชาย 3 คนและเสือบุ ้ นวมเพียงคน
เดียวของข ้าก็เหมือนเด็กผูชายด
้ ้วย นางไม่หวานน่ าร ักเอาซะเลย
แล ้วยังถูกใครบางคนขโมยไปอีก ! เสียวเฉ่ ่ า เจ ้ามาเป็ นลูกสาวของ
ข ้าดีไหม…… “

จูจวินหยางตากระตุกราวกับอยากพูดแทรกขึนมา ้ แต่เขาก็ไม่รู ้ว่า

ควรจะพูดอะไรดี ด ้วยเหตุผลบางอย่างทาให ้เขาเกลียดความคิด
ทีว่่ าหยูเสียวเฉ่
่ าจะกลายเป็ นน้องสาวของเขา—เป็ นเพราะ
้
เขากลัวว่าเด็กหญิงคนนี จะขโมยความร ้
ักของแม่ของเขาไปงันหรื อ
่
? ไม่ใช่หรอก เขาอายุเกือบ 17 ปี แล ้วนะ ผ่านวัยทีจะแย่งความร ัก
ของแม่แล ้ว

่
หยูเสียวเฉ่ าทาสีหน้าอับจนหนทาง ทาไมทุกคนถึงอยากจะเป็ นพ่อ
แม่บุญธรรมของเธอกันนัก ? ไม่ต ้องพูดถึงพ่อแม่บุญธรรม
้
ในตอนนี ของเธอเลย แต่ดเู หมือนแม้แต่ไท่ชา่ งหวงก็ยงั อยากร ับเธอ
เป็ นหลานสาวบุญธรรม นอกจากนั้นอาจารย ์ใหญ่ของโรงเรียนหรง
ซวนก็เคยพูดเป็ นนัยๆว่าเธอควรจะเป็ นหลานสาวของเขา ตอนนี ้
 ้ งเฟยก็เข ้ามาร่วมวงด ้วยอีกคน เป็ นเพราะเธอน่ าร ักเกินไป
จิงหวั
่
และคนอืนๆไม่ ้
อาจต ้านทานเสน่ ห ์ของเธอได ้งันเหรอ ?

” ท่านหวังเฟยเพคะ ถ ้าแม่บญ ุ ธรรมของหม่อมฉันได ้ยินเข ้า ท่าน

แม่ต ้องไม่เห็นด ้วยและกล่าวหาว่า

ท่านหวังเฟยพยายามแย่งลูกสาวของท่านแน่ เลยเพคะ ! ” คาพูด

่
ติดตลกของหยูเสียวเฉ่ ายังบอกเป็ นนัยถึงความคิดส่วนตัวของเธอ
่ อี
ในเรืองนี ้ กด ้วย

้ งเฟยกาลังจะตอบ ลูกชายของนางก็แทรกเข ้ามา จูจวินหยาง

จิงหวั
่
เปลียนเรื ่
องไปเป็ ่ เขาพบเจอมาในระหว่
นสิงที ่ างการเดินทาง เขาเล่า
่
เรืองให ่
้แม่ของเขาฟังไปเรือยๆ ่ นว่าแม่ของเขาไม่ได ้เสนอ
เมือเห็
ความคิดทีจะร่ ับลูกสาวบุญธรรมอีก เขาก็โล่งอกได ้ในทีสุ
่ ด
 ตอนที่ 236 ความสามารถ
https://novel-lucky.com

จูจวินหยางมีตาแหน่ งในราชสานักทีไม่ ่ ได ้ต ้องการตัวเขามากนัก

ดังนั้นเกือบทุกวันเมือไม่
่ มอ ี ะไรพิเศษเกิดขึน้ เขาก็ไม่จาเป็ นต ้องไป
่
เพือชดเชยให ้แม่ของเขาทีท ่ าให ้นางต ้องเป็ นห่วงอยูป
่ ี กว่า เขาจึง
ตัดสินใจพักอยูท ี่ องถังกู่ นอกจากการฝึ กฝนการต่อสู ้ เขาใช ้
่ เมื
เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเล่นหมากรุกกับแม่และทาให ้นางสนุ กใน
สวนดอกไม้

ในสวนมีต ้นคาเมลเลียทีหายากและมี่ ื่ ยงสองสามต ้นกาลังบาน

ชอเสี
อยู่ ดอกคาเมลเลียสีแดงสดใสเพิงผลิ ่ ดอกออกมาดูคล ้ายกับกระดิง่
อันเล็กๆ ดอกสีแดงเข ้มเป็ นประกายระยิบระยับด ้วยหยดนาค ้ ้างที่
เกาะอยูท ่ ริี่ มกลีบ ภายใต ้แสงอาทิตย ์ดอกตูมพวกนั้นดูน่าร ักและมี
เสน่ ห ์มากขึน้ สิงที่ ท ่ าให ้คนทึงมากที
่ ่ ดคือดอกคาเมลเลียสีแดงสด
สุ
่ ้ร ับการเพาะพันธุ ์เป็ นพิเศษและเรียกว่า ‘ มงกุฎหงส ์เพลิง ‘
ทีได
ดอกของมันสวยงามและอวบอิม, ่ สง่างาม, นุ่ มนวลและยืดหยุน ่ , มี
กลีบสีแดงหลายชนล ้ั ้อมรอบตรงกลาง ดอกไม้นีมี ้ ลก
ั ษณะเหมือน
ร ัศมีสแี ดงของเมฆรอบดวงอาทิตย ์ขณะทีแตะเส ่ ้นขอบฟ้ า แม้วา่ จะ
ไม่ได ้ฉู ดฉาดมากนัก แต่มน ั ก็ดช ้ั งและงดงามมาก
ู นสู
 ่ งหวั
เมือจิ ้ งเฟยเห็นว่าลูกชายของนางกาลังสนใจดอกคาเมลเลียที่
่
นางชืนชอบ นางก็ทาสีหน้าเบิกบาน

” ฉาฮวาของแม่สวยใช่ไหมล่ะ ? ฮึม ่ ! ฮูหยินฝางเพิงได

่ ้ฉาฮวาสี
่ วๆนี ้ แล ้วยังจัดงานชมดอกไม้เพืออวดมั
แดงมาเมือเร็ ่ นด ้วย คอยดู
เถอะฉาฮวาของแม่ก็จะเอาไปอวดแข่งกับฉาฮวาของนางได ้สักวัน !
“

่
จูจวินหยางเข ้าใจได ้ว่าแม่ของเขารู ้สึกภูมใิ จและหยิงในศั ์
กดิศรี
เขารู ้สึกจนปัญญาเล็กน้อยกับการกระทาแบบเด็กๆของแม่เขา ฮู
หยินฝางเป็ นภรรยาของอาจารย ์คนปัจจุบน ่
ั ทีราชสานักและยังเป็ น
่ งไคล
คนทีคลั ่ ้ งเฟยร ักดอกฉาฮวา
้ดอกไม้ด ้วย ฮูหยินฝางกับจิงหวั
้ เด็กทังคู
มาตังแต่ ้ ่ บางครงพวกนางจะแข่
้ั ่
งกันเรืองดอกฉาฮวาที ่ า้
ล
ื่ ยง
ค่าและมีชอเสี

่ งหวั
ตอนทีจิ ้ งเฟยรู ้ว่าฮูหยินฝางบังเอิญไปได ้สายพันธุ ์สีแดงสดใส
ื้
มา นางก็ตอให ้ฮูหยินฝางมอบมันให ้กับนางอยูห ่ ลายครง้ั แต่ฮูหยิ
 ่
นฝางผู ้คลังไคล ้ดอกคาเมลเลียจะทนมอบมันให ้กับนางได ้ยังไง ?
ดังนั้น

้ งเฟยจึงทาได ้แค่กลับทีประทั
จิงหวั ่ บอย่างหดหูเ่ ศร ้าซึม และจะนา
่ ขึ
เรืองนี ้ นมาบ่
้ ้ั นางเพิ
นอยูเ่ ป็ นระยะ ครงนี ้ ่
งจะได ้ดอกพันธุ ์หายาก
และมีคา่ มาอยูใ่ นมือ นางจะไม่เอามันออกมาอวดสักหน่ อยได ้ยังไง
?

้ งเฟยจะทะเลาะกับฮูหยินฝางเรืองดอกไม้
แม้วา่ จิงหวั ่ ้ นครง้ั
พวกนี เป็
คราว แต่พวกนางก็ไม่เคยเป็ นศัตรูกน ้ั คนใดคนหนึ
ั จริงๆ ทุกครงที ่ ่ง
้
มีงานเลียงหรื องานชมดอกไม้ทบ ี่ ้าน นางก็ไม่เคยลืมส่งคาเชิญไป
ให ้ แม้วา่ พวกนางจะเปรียบเทียบและคุยอวดดอกคาเมลเลียของ
ตัวเอง แต่พวกนางก็ไม่เคยทะเลาะกันจริงๆ

จูจวินหยางบอกได ้ว่าแม่ของเขามีความรู ้สึกค่อนข ้างซ ับซ ้อนต่อฮู

หยินฝาง เขาจึงไม่อยากให ้คาแนะนานาง บางทีหญิงสูงศักดิสอง ์
้
คนนี อาจจะพบสิ ่ ท
งที ่ าให ้พวกนางมีความสุขในชีวติ ทีน่่ าเบือของ
่
พวกนางแล ้วก็ได ้
” หยางเอ ้อร ์ ความสามารถของลูกอยูใ่ นสภาพทีมั ่ ่นคงขึนรึ
้ ยงั ? ”
้ งเฟยรดนาดอกคาเมลเลี
หลังจากจิงหวั ้ ยทีร่ ักของนางแล ้ว นางก็
ถามลูกชายของนางด ้วยคาถามนี ้

ดวงตาของจูจวินหยางหม่นลง เขาส่ายหน้าเบาๆ ” บางครงลู ้ั กก็ยงั

ได ้ร ับอิทธิพลจากอารมณ์ของคนอืนอยู่ ่ แต่ลก
ู ควบคุมความรู ้สึก
่ ให ้ร ับอิทธิพลมามากเกินไปได ้ดีขนแล
ของตัวเองเพือไม่ ึ้ ้ว “

หวังเฟยมองลูกชายของนางด ้วยแววตาสงสาร ตอนทีลู ่ กชายของ

นางยังไม่ถงึ 5 ขวบ เขาน่ าร ักมากจนผูค้ นอดดึงเขาเข ้ามากอด
้ เขาตกลงไปในนาตอน
ไม่ได ้ ตังแต่ ้ 5 ขวบและอยูใ่ นอาการโคม่า
เป็ นเวลา 10 วัน เขาก็มค
ี วามสามารถในการร ับรู ้ความคิดและ
ความรู ้สึกของคนอืน่

ตอนนั้นจิงอ๋
้ องเพิงได
่ ้ร ับตาแหน่ งเป็ นอ๋องและฮ่องเต ้ก็มอบ
่ หนั
ภาระหน้าทีที ่ กหน่ วงให ้แก่เขา ส่วนตัวนางเองก็สข ุ ภาพไม่ดี
นางจึงหย่อนการดูแลตาหนักลงเล็กน้อย สายลับได ้เข ้ามาที่
ตาหนักของพวกเขาเป็ นจานวนมาก และนางสงสัยว่าอุบต ี่ ก
ั เิ หตุทลู
ชายของนางตกลงไปในนานั ้ ้นจะไม่ใช่อบ ุ ต
ั เิ หตุจริงๆ
ลูกชายวัย 5 ขวบของนางรู ้สึกสับสนและหวาดกลัวความสามารถ
่
ใหม่ของเขา เมือเวลาผ่ ิ่ ยบขรึมและต่อต ้านสังคม
านไปเขาก็ยงเงี
มากขึน้ ตอนนั้นจิงอ๋้ องเพิงเข
่ ้าดารงตาแหน่ งและยุง่ อยูก ่ บั งานใน
ราชสานัก บางครงก็ ้ั ไม่ได ้เจอเขาหลายวันติดๆกัน ตัวนางเองก็ไม่
่
สบายจนต ้องล ้มหมอนนอนเสือและไม่ สามารถร ับรู ้ถึงการ
่
เปลียนแปลงในตั วจูจวินหยางได ้ พอนางหายป่ วย ลูกชายคนเล็ก
ของนางก็เอาตัวเองไปฝึ กฝนการต่อสู ้และมีบค ุ ลิกทีตึ ่ งเครียดเจ ้า
่
อารมณ์ ราวกับเขาเป็ นลูกโป่ งทีพองตั วจนถึงขีดสุดและจะระเบิด
่
ออกเมือไหร่ก็ได ้

นางเคยคิดว่าลูกชายของนางเปลียนไปเป็ ่ นเพราะนางป่ วยและไม่

สามารถดูแลเขาได ้ หลังจากหายป่ วยนางจึงทุ่มเทเวลาและ
้
พลังงานทังหมดของนางให ้กับลูกชายคนเล็ก แต่ความพยายาม
้
ทังหมดของนางก็ ่
ไร ้ค่า เขาไม่ได ้เปลียนแปลงอะไรมากมาย แต่ลก
ู
่
ชายคนทีสองของนางเริ ่ อว่
มเชื ่ านางลาเอียง ความอิจฉาเข ้ามาใน
หัวใจของเขา และเขาก็ตต ี วั ออกห่างจากน้องชายคนเล็ก ดังนั้น
อารมณ์ของลูกชายคนเล็กของนางจึงยิงไม่ ่ ม่นคงและแปรปรวน
ั
มากขึน้
 ่ กชายคนเล็กของนางอายุ 9 ขวบ สนมระดับสูงคนหนึ่ งใน
ในปี ทีลู
ตาหนักก็ตด ่ อเข ้ามายุง่ กับนาง นางกานัลส่วนตัวของ
ั สินใจยืนมื
้ งเฟยร ับสินบนและเริมวางยาพิ
จิงหวั ่ ่
ษทีออกฤทธิ ช์ ้าให ้กับนาง
สุขภาพของนางทรุดลงทุกวัน ลูกชายคนเล็กของนางทีอาศั ่ ยอยูใ่ น
่
ตาหนักของตัวเองแล ้วได ้มาเยียมนางตอนที ่
นางป่ วยในวันหนึ่ ง
่
ขณะทีเขาเดิ นผ่านนางกานัลส่วนตัวของนางทีถื ่ อถ ้วยยาอยูใ่ นมือ
จูๆ่ เขาก็ช ักมีดออกมาจากเอวและตัดมือของเธอออกด ้วยความ
โกรธ เขาสอบปากคานางกานัลผูโ้ ชคร ้ายอย่างต่อเนื่ องเพือหาว่ ่ า
ใครส่งเธอมา

หญิงสาวสลบไปด ้วยความเจ็บปวดอย่างทีสุ ่ ด แต่เธอยังราร

่ ้องว่า
ตัวเองบริสท ์ ต
ุ ธิอยู่ ลอด ทุกคนรอบตัวนางเข ้าใจลูกชายคนเล็กของ
นางผิดกันหมด ไม่มใี ครสัมผัสได ้ว่ามีเรืองผิ ่ ดปกติ พวกเขาพากัน
กล่าวเขาว่าโหดเหียม, ้ ดุร ้าย, และไม่มเี มตตา นับตังแต่
้ น้ันมาหยาง
่
เอ ้อร ์ของนางก็เปลียนมาเป็ นอย่างปัจจุบน ั —เย็นชาราวกับ
้
นาแข็ ง เฉยเมยไร ้อารมณ์อยูต ่ ลอดเวลา ราวกับเขาปิ ดผนึ กตัวเอง
เอาไว ้ในธารนาแข็ ้ งขนาดยักษ ์

่ ดจิงอ๋
ในทีสุ ้ องก็เข ้าสอบสวนเรืองนี
่ หลั้ งจากได ้ยินสิงที
่ เกิ
่ ดขึน้
จากนั้นพวกเขาก็ค ้นพบสิงที
่ นางก
่ านัลคนนั้นได ้ทาเอาไว ้ พวกเขา
ตามเบาะแสนั้นไปจนในทีสุ ่ ดก็พบและจับตัวการร ้ายทีอยู
่ เ่ บืองหลั
้ ง
ได ้ สนมคนนั้นถูกตัดสินลงโทษให ้ตายด ้วยยาพิษ ขณะทีคนอื ่ ่
นๆ
ในโลกรู ้เพียงว่าเธอเสียชีวติ กระทันหันด ้วยอาการป่ วยฉับพลัน
ตอนนั้นเองจิงหวั
้ งเฟยจึงได ้รู ้ว่านางเข ้าใจลูกชายของนางผิดมา
ตลอด แต่มน ั ก็สายเกินกว่าจะแก ้ไขความผิดพลาดได ้แล ้ว

้ เพือดู
นางใช ้เวลาตลอดทังปี ่ แลลูกชายคนเล็ก จากนั้นนางก็
สามารถกระเทาะเปลือกนอกของเขาออกและย่องผ่านรูเล็กๆเข ้า
่ วามคิดและจิตใจของเขาได ้ นั่นเป็ นตอนทีนางได
ไปสูค ่ ้รู ้ถึง
่
ความลับทีเขาปกปิ ดมาเป็ นเวลา 5 ปี

นางค่อนข ้างหวาดกลัวอย่างแท ้จริงในตอนทีรู่ ้ความลับของเขาครง้ั

่
แรก ! แต่เมือนางเห็ นความเจ็บปวดในแววตาของลูกชายคนเล็ก
ของนาง นางก็รู ้ทันทีวา่ ถ ้านางผลักเขาออกไปอีกครง้ั นางจะ
สูญเสียลูกชายไปตลอดกาล

เพราะนางกลัวว่าคนจะมองเขาเป็ นสัตว ์ประหลาด นางจึงไม่พูด

่ กั
เรืองนี ้ บจิงอ๋
้ องสามีของนาง แม้วา่ ร่างกายของนางจะอ่อนแอและ
บอบบาง แต่นางก็มอบความร ักและความเสียสละของแม่ให ้กับลูก
 ้
ชายคนเล็กทังหมด ่ อโน้
นางทาอย่างเต็มทีเพื ่ มน้าวให ้ลูกชายเชือ่
่
ว่าความสามารถของเขาไม่จาเป็ นต ้องเป็ นสิงเลวร ้าย แต่มน
ั ต ้องใช ้
เวลาอยูห ้
่ ลายปี กว่าความคิดนี จะเข ้าไปอยูใ่ นหัวของเขาได ้

ทุกคนมักพูดว่าหัวใจของคนนั้นไม่อาจหยังรู ่ ้ได ้ ความสามารถนี ท้ า

ให ้ความคิดและความรู ้สึกของคนอืนถู ่ กนามาวางต่อหน้าจูจวินห
ยาง คนทีท ่ าดีตอ ่ เขา เขาจะจดจาเอาไว ้ตลอดชีวต ิ และยอมให ้พวก
่
เขาเป็ นเพือนที ่ อสั
ซื ่ ตย ์และภักดีทสุ
ี่ ดของเขา ส่วนคนทีมี่ เจตนาไม่
่
ดี เขาจะล่วงรู ้การเคลือนไหวทุ กอย่างและสามารถเตรียมร ับมือหรือ
โจมตีได ้เมือจ่ าเป็ น

ตอนทีจู่ จวินหยางอายุนอ้ ยกว่านี ้ เขาจะร ับอิทธิพลจากความรู ้สึก

อันรุนแรงของคนอืนได่ ่
้ง่าย ยิงความสามารถของเขาแข็ งแกร่งขึน้
ิ่
บุคลิกลักษณะของเขาก็ยงแปลกมากขึ ้ อยๆ
นเรื ่ และเขาก็ตอบโต ้
่ าเดิม…… ขณะทีเขาค่
ด ้วยการเป็ นคนเย็นชายิงกว่ ่ อยๆเติบโตขึน้
เขาก็ชานาญในการจัดการควบคุมความรู ้สึกของตัวเองมากขึน้
่
เพือลดอิ ทธิพลจากคนอืนให ่ ่ ด แต่นิสยั เย็นชาก็ฝังแน่ นใน
้มากทีสุ
ตัวเขาไปแล ้ว บุคลิกเช่นนี ท ้ าให ้เขาสูญเสียเพือนไปมากมาย
่
ดังนั้นเขาจึงยิงต่
่ อต ้านสังคมและเย็นชามากขึน้
 ่ กชายของนางสบายดีและอยู่
ไม่วา่ จะยังไงก็ตาม นางก็ดใี จทีลู
ตรงหน้านาง แม้วา่ เขาจะพูดน้อยแต่สายตาของเขาก็มค ี วามอบอุน
่
แฝงอยู่

” เสด็จแม่ สวนในบ ้านบนภูเขาตะวันตก……เอ๋ ? น้องสีก็ ่ อยูด่ ้วย ”

้ ลก
จูจวินซี ่
ู ชายคนทีสองของจิ ้ งเฟยเดินผ่านสวนดอกไม้และต ้น
งหวั
หลิวมาทางศาลา เมือเห็่ นร่างทีไม่
่ คุ ้นเคย เขาก็ลงั เลสักครูก
่ อ
่ นจะ
เอ่ยคาทักทาย

ดวงตาดาขลับของจูจวินหยางแฝงความรู ้สึกสูญเสีย ดูเหมือนว่าพี่

รองของเขาจะไม่มวี น
ั ปฏิบต
ั ก ่
ิ บั เขาอย่างทีเคยท ่
าเมือตอนที ่
เขาอายุ
5 ขวบ……

้ มาถึงศาลาและนิ่ งเงียบไปนิ ดนึ งก่อนจะยิมออกมา

จูจวินซี ้ ” น้องสี่
่
มาถึงเมือไหร่ ? ทาไมไม่บอกเราล่วงหน้าล่ะ ? “
 ่ ่ เมือเช
” ข ้ามาถึงทีนี ่ ้าวานนี ้ อยากทาให ้เสด็จแม่ประหลาดใจ…… ”
จูจวินหยางมักจะเงียบขรึมอยูเ่ สมอ การสนทนาระหว่างพีน้ ่ องทัง้
สองเผยให ้เห็นความรู ้สึกไม่คุ ้นเคยทีน่่ าอึดอัด

้ งเฟยไม่รู ้จะทายังไง นางยิมอย่

จิงหวั ้ ่
างอ่อนโยน ” หยางเอ ้อร ์ พีรอง
ของลูกทางานเยอะมากเพือให ่ ้แน่ ใจว่าบ ้านบนภูเขาตะวันตกจะ
เสร็จสมบูรณ์ เขาใช ้เวลาส่วนใหญ่อยูท ี่ ่ นและทางานหนักมาก !
่ นั
ซีเอ ้อร ์ น้องชายของลูกเอาของฝากทีได ่ ้มาจากโลกตะวันตกมาให ้
่
ลูกด ้วยนะ มีแต่ของทีเราไม่ เคยเห็นมาก่อนทังนั ้ ้นเลย—
หยางเอ ้อร ์ ทาไมไม่เอาออกมาให ้พีล่ ่ ะ?“

จูจวินหยางเอานาฬก ่
ิ าพกแกะสลักทีทาสีทองแดงสดใสออกจาก
้
กระเป๋ าเสือและวางมั ่
นลงในมือของพีชาย ิ าพก
เขาอธิบายว่านาฬก
ทางานยังไงและบอกเวลาได ้ยังไง

้ เห็นว่านาฬก
จูจวินซี ิ าพกนั้นเล็กและสวยงาม แถมความสามารถ
ในการบอกเวลาก็แม่นยา เขาชอบของชินนี ้ ทั
้ นที ก่อนหน้านี เขา
้
ได ้พูดเปิ ดใจกับเสด็จแม่ของเขาและได ้ตัดสินใจจากไปทันทีทการ ี่
ก่อสร ้างบ ้านใหม่เสร็จสมบูรณ์ เขาวางแผนจะสมัครเข ้ากองทัพและ
ใช ้กาลังและความสามารถของตัวเองดูวา่ เขาจะไปได ้ไกลแค่ไหน
่ โลกอยูข
เมือมี ่ ้างหน้า เขาก็ไม่คด ่
ิ ถึงเรืองความไม่ ยต
ุ ธิ รรมในอดีต
อีกต่อไป ความอิจฉาและความคิดเล็กคิดน้อยทังหมดก็ ้ ระเหย
กลายเป็ นควัน

จูจวินหยางบอกได ้อย่างช ัดเจนว่าอารมณ์ของพีรองเปลี ่ ่

ยนไป
ในทางทีดี ่ ขน ึ ้ ความอบอุน่ วาบผ่านหัวใจทีเย็่ นชาของเขา เขามี
ความทรงจามากมายกับพีชายที ่ ่ กแต่งแต ้มด ้วยความรู ้สึกต่างๆ
ถู
ตอนเด็กๆเสด็จพ่อยุง่ กับงานในราชสานักและร่างกายของเสด็จแม่
ก็ออ ่
่ นแอ พีชายคนโตที ่ นผูส้ บ
เป็ ื ทอดก็ยงุ่ กับการเรียนของตัวเอง
ดังนั้นจูจวินหยางจึงมีเพียงพีรองที ่ ่ มากกว่าเขา 5 ปี เท่านั้นที่
อายุ
คอยอยูก ่ บั เขาและร ักเขา ตอนนั้นเขาเชือใจพี่ ่
รองอย่ างสุด
หัวใจ…… แต่ด ้วยเหตุผลบางอย่างและเขาก็ไม่รู ้ว่าเมือไหร่ ่ ี่ รอง
ทพี ่
ของเขาเปลียนไป ่ เขาตีตวั ออกห่าง กลายเป็ นศัตรู และหลบเลียง ่
เขา……
ต่อมาเขาได ้ร ับความสามารถในการล่วงรู ้ความคิดของคนอืนและ ่
่
เข ้าใจว่าทาไมพีรองของเขาถึ ่
งเปลียนไป แต่มน ่ เขา
ั เป็ นสิงที ่
ควบคุมไม่ได ้ ในตอนนั้นแม่ของเขาเป็ นทียึ ่ ดเหนี่ ยวเพียงหนึ่ งเดียว
ในชีวต ิ ของเขา ถ ้าไม่มน
ี าง เขาก็คงติดอยูใ่ นเหวลึกตลอดไป
ดังนั้นเขาจึงปล ้นเอาความใส่ใจของแม่ทควรจะอยู
ี่ ก ่
่ บั พีรองไปอย่ าง
้ าให ้หัวใจของเขาเจ็บปวด แต่
เห็นแก่ตวั แม้ว่าความรู ้สึกผิดนี จะท
่
เขาก็ทนไม่ได ้ทีจะปล่ อยวางมันไป

่ ดพีรองก็
ถึงเขาจะไม่รู ้เหตุผล แต่เขาก็บอกได ้ว่าในทีสุ ่ ปล่อยวาง
่
สาหร ับเขา เขาไม่ใช่เด็กเล็กๆทีโหยหาความร ักอีกแล ้ว บางที เขา
่
เองก็รู ้ว่าหวังมากเกินไป แต่ความสัมพันธ ์ระหว่างเขากับพีรองจะ
กลับมาเป็ นปกติได ้ใช่ไหม ?

้ ยมอย่
จูจวินซี ิ้ างอบอุน
่ เหมือนพระอาทิตย ์ในฤดูใบไม้ผลิและตบบ่า
น้องชายเบาๆ เขาพูดอย่างจริงใจว่า

่
” ขอบคุณสาหร ับของฝาก พีชอบมั
นมากเลย ! “
มุมปากของจูจวินหยางโค ้งขึนเป็้ นรอยยิมเล็
้ กๆทีแทบจะมองไม่
่ เห็น
้ งเฟยเห็นภาพทังหมดนี
จิงหวั ้ ้
และรู ้
้สึกปลืมใจรวมทั ้
งเศร ้าเล็กน้อย
ในเวลาเดียวกัน—ลูกชายคนเล็กของนางยิมแล ้ ้ว หลังจาก
้
ไม่ได ้ยิมมา ่ ดนางก็ได ้เห็นรอยยิมของหยางเอ
11 ปี ในทีสุ ้ ้อร ์อีก
ครง้ั !

้
สมาชิกทังสามในครอบคร ัวพูดคุยกันอย่างอบอุน
่ ภายใต ้ดวง
ี่ างสดใส จิงหวั
อาทิตย ์ฤดูใบไม้ผลิทสว่ ้ งเฟยกับจูจวินซี
้ เป็ นคนทีคุ
่ ย
่ ด ขณะทีจู่ จวินหยางฟังพวกเขาคุยกันอยูเ่ งียบๆ แต่
มากทีสุ
บรรยากาศเย็นชารอบๆตัวจูจวินหยางดูเหมือนจะค่อยๆละลาย
อย่างช ้าๆภายใต ้สภาพแวดล ้อมเช่นนี ……้

่
ตรงกันข ้ามกับทีคฤหาสน์
ฝาง ความสับสนวุน
่ วายกาลังบังเกิด

้
ฮูหยินฝางกาลังเดินเล่นอยูร่ อบๆสวน จูๆ่ นางก็รู ้สึกปวดท ้องขึนมา
ใบหน้าของนางซีดขาวทันที นางเอามือกุมท ้องและส่งเสียงร ้อง
่ าลังประคองนางอยูก
หลิงหลงทีก ่ นแบบนั้น เธอประคอง
่ ็ตกใจเมือเห็
นายหญิงด ้วยมือข ้างหนึ่ งพร ้อมกับกรีดร ้องว่า ” ใครก็ได ้มาเร็ว ! ฮู
หยินกาลังจะคลอดแล ้ว !! “
ทันใดนั้น สาวใช ้ทังบ
้ ้านก็อลหม่านทันที บางคนไปเรียกหมอตาแย
ิ่
บางคนก็วงไปหาหมอ ิ่
บางคนก็วงไปรอบๆเหมื อนแมลงวันหัว
ขาด…… พวกสาวใช ้วิงไปทั่ ่ างตืนตระหนกและบางคนก็
วอย่ ่ ชน
กันเองก็มี !
 ตอนที่ 237 ทำคลอด
https://novel-lucky.com

” เกิดอะไรขึน้ ? ! ” หยูเสียวเฉ่
่ ่ าลังทาอาหารยาอยูใ่ นคร ัวได ้
าทีก
ยินเสียงอึกทึกครึกโครมเข ้าก็ออกมา เธอขมวดคิวอย่ ้ างดุๆและต่อ
้
ว่าพวกคนใช ้ทังหมด เสียงของเธอดูเหมือนจะทาให ้ทุกคนสงบลง
้ ้านเงียบลงแทบจะทันที
ทังบ

่
หยูเสียวเฉ่ ารีบออกมาจึงมีทพั พีอยูใ่ นมือด ้วย คนใช ้ทุกคนยืนเรียง
แถวกันเงียบๆขณะทีเธอสั่ ่
งพวกเขาที ละคน ” ท่าน ไปทีหน้ ่ าบ ้าน
่ ้ใจได ้เข ้ามา ท่านกับท่าน ไปทีคร
พาคนร ับใช ้อาวุโสทีไว ่ ัวแล ้วต ้ม
นา้ ท่าน ไปลานด ้านนอกและส่งคนไปพาพ่อบุญธรรมกลับบ ้าน
่ งหลง พาแม่บญ
พีหลิ ุ ธรรมไปทีห ่ ้องคลอด…… นี่ เป็ นลูกคนแรก
ของแม่บญ ุ ธรรม มันน่ าจะใช ้เวลาสักพักจากตอนทีเริ ่ มปวดคร
่ ง้ั
แรกจนถึงตอนที่

พร ้อมเบ่งคลอด ! “
 ้
สาวใช ้ทุกคนดูเหมือนจะรู ้แล ้วว่าตอนนี พวกนางต ้องทาอะไร พวก
่
นางจึงออกไปทาหน้าทีของตั วเองทันที หลิงหลงยิมอย่้ างขอบคุณ
่
ให ้เสียวเฉ่ ี่ ณหนู เสียวเฉ่
า พวกเขาโชคดีทคุ ่ าอยูท ี่ ่ วันนี ้
่ นี

” แม่บญ ุ ธรรม น้องคงอยากออกมาเจอพวกเราทุกคนจะแย่แล ้ว มา

ค่ะ ข ้าจะช่วยประคอง ท่านแม่เดินช ้าๆนะ ไม่ต ้องรีบ ! ” เสียงหวาน
่
ไพเราะของเสียวเฉ่ าดูเหมือนจะมีความสามารถทาให ้จิตใจสงบได ้

ฮูหยินฝางทีตื ่ นตระหนกก็
่ คอ่ ยๆใจเย็นลง อาการปวดท ้องก็คอ ่ ยๆ
่
บรรเทา สีผวิ ของนางเริมกลั บมาเป็ นปกติอก ี ครง้ั นางยิมให
้ ้พวก
สาวใช ้ทีท่ าเหมือนพวกเขากาลังเผชิญหน้ากับศัตรูทเลวร ี่ ่ ด
้ายทีสุ
้ ้าไม่รู ้สึกปวดแล ้ว ไม่ต ้องกังวลไปหรอก ! “
” ไม่เป็ นไร ตอนนี ข

่
เสียวเฉ่ าประคองแม่บญ
ุ ธรรมของเธอไปยังห ้องคลอดทีเตรี ่ ยม
ุ ธรรมนั่งลงบนเตียง เธอก็พูด
เอาไว ้แล ้ว หลังจากช่วยให ้แม่บญ
่
เบาๆว่า ” ผูห้ ญิงทุกคนจะปวดท ้องก่อนทีจะคลอด แม่บญ ุ ธรรมคะ
นี่ เป็ นลูกคนแรกของท่านแม่ อาการปวดจึงเหมือนจะนานกว่าปกติ
แต่นี่เป็ นเรืองธรรมดาค่
่ ะ ไม่จาเป็ นต ้องตกใจ ข ้าจะเข ้าคร ัวไป
ตรวจดูอะไรหน่ อย อาหารยาน่ าจะใกล ้เสร็จแล ้ว ท่านแม่ควรกิน
อะไรสักหน่ อยและเก็บแรงเอาไว ้ก่อน “

ฮูหยินฝางประคองท ้องและเอนตัวลงบนหมอนแข็งทีหั ่ วเตียง นาง

้
ยิมและพยักหน้า ” เจ ้านี่ นะ ! ยังเป็ นเด็กเป็ นเล็กอยูแ่ ท ้ๆ แต่อธิบาย
้
ขันตอนการคลอดได ้ดี มีร ัศมีของความเป็ นหมอตัวน้อยจริงๆ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าเม้มปากและพูดว่า ” แม่บุญธรรม ข ้าก็ถามไปทัวแหละ
้ ข ้าจะไม่จริงจังกับเรืองนี
ค่ะ ท่านแม่จะคลอดน้องทังที ่ ได ้ ้ยังไง ? ข ้า
จะไปเอาอาหารยา ท่านแม่ก็พก ั ผ่อนก่อนนะคะ…… “

่
หลังจากวางอาหารลงบนถาดแล ้ว เสียวเฉ่ าก็ออกจากห ้องคร ัว เธอ
้ อบุญธรรมของเธอกาลังรีบเดินเข ้าประตูมา เหงือ่
เห็นฝางซือเจินพ่
่
ออกเต็มหน้าผากของเขาขณะทีเขาก ้าวเร็วๆเข ้ามาในห ้อง

้ ได ้มาง่ายๆ หลังจากวิงวอนต่อสวรรค ์มาหลายปี ในทีสุ

ลูกคนนี ไม่ ่ ด
พวกเขาก็ได ้ร ับพรนี ้ ฝางซือเจินวิ
้ ตกกังวลตังแต่
้ รู ้ว่าภรรยาของเขา
้
ท ้อง วันนี ตอนที ่
เขาออกจากบ ้าน เขาก็รู ้สึกไม่สบายใจ ความไม่
สบายใจนั้นไม่ได ้ลดลงเลย เขามีความรู ้สึกว่าวันนี จะมี้ เรืองส
่ าคัญ
เกิดขึน้ เขากาพร ้ามาตังแต่
้ เด็ก แม่นมของภรรยาเขาก็ถก ้ ้ที่
ู ทิงไว
่ ดการเรืองที
เมืองหลวงเพือจั ่ บ ่ ้าน เมือไม่
่ มค ่ ประสบการณ์อยูท
ี นทีมี ่ ี่
บ ้านคอยดูแล มันก็ทาให ้เขาเป็ นกังวลเล็กน้อย ! เขาน่ าจะอยูบ่ ้าน
อีกสักสองสามวัน

่
เมือเขาไปถึ ่ าเรือ เขาก็เดินตรวจรอบๆไปอย่างนั้น เปลือกตา
งทีท่
ของเขากระตุกอย่างต่อเนื่ องขณะทีในใจก็ ่ คอยกังวลถึงภรรยาที่
่ ท
ใกล ้คลอดทีอยู ี่ ้าน หลังจากนั้นฝางซือเจินก็
่ บ ้ รบี กระตุ ้นม้ากลับ
เข ้าเมือง เขาเจอกับพ่อบ ้านตอนทีผ่ ่ านประตูเมืองเข ้ามาซึงแจ
่ ้งกับ
เขาว่าฮูหยินกาลังจะคลอด

ฝางซือเจินรู้ ้สึกเหมือนหัวใจของเขาบีบตัว เขาเร่งม้าไปด ้วย

ความเร็วสูงสุด ตลอดทางเขาเกือบจะวิงข ่ ้ามคนเดินเท ้าหลายคน
่ ด
พ่อบ ้านทีอยู ่ ้านหลังของเขาต ้องคอยขอโทษคนโชคร ้ายพวกนั้น
ขณะทีมุ่ ่งหน้ากลับบ ้าน

ขณะทีรี่ บกลับ ฝางซือเจินก็

้ ปรารถนาจะมีปีกงอกออกมาและบิน
กลับไปอยู่ข ้างกายภรรยาของเขาได ้ หมอบอกเขาว่าภรรยาของ
เขาอายุมากแล ้ว นางอาจจะมีอน ้
ั ตรายตอนคลอดลูกได ้ ตอนนี เขา
ไม่ได ้อยูข
่ ้างๆนาง นางต ้องกลัวแน่ เลยใช่ไหม ? แม้วา่ พวกเขาจะมี
ลูกสาวบุญธรรมทีปกติ ่ จะทาตัวเหมือนผู ้ใหญ่ตวั เล็กๆ แต่เธอก็ยงั
่
เป็ นเด็กอายุไม่ถงึ 10 ขวบ ใครจะรู ้ว่าเธอจะตืนตระหนกมากแค่
ไหนในเวลานี ้ !

่
ขณะทีความคิ ่
ดวิงวนอยู
ใ่ นหัวของเขา เท ้าของเขาก็ก ้าวไป
ข ้างหน้าอย่างใจร ้อนจนเกือบจะกลายเป็ นวิง่ และเพราะความรีบ
ร ้อนนั้นเอง เขาเกือบจะชนเสียวเฉ่
่ ่ าลังถือถาดทีเต็
าทีก ่ มไปด ้วย
อาหารยาอยู่

่
” พ่อบุญธรรม ” หยูเสียวเฉ่ าหลบชายร่างใหญ่ได ้อย่างหวุดหวิด
และร ักษาอาหารในมือเอาไว ้ได ้ เธอกรอกตาใส่พ่อบุญธรรมแล ้ว
พูดว่า ” ไม่ต ้องห่วงหรอกค่ะ หมอตาแยอยูท ี่ ่ แล ้ว ! ทังสองคนเป็
่ นี ้ น
่
ผูเ้ ชียวชาญที ่ ชอเสี
มี ื่ ยงในเมือง ร่างกายของแม่บญ ุ ธรรมก็แข็งแรง
่
ดี การคลอดจะต ้องเป็ นไปอย่างราบรืนแน่ นอนค่ะ ! “

้
ฝางซือเจินหยุดและหยิบอาหารจากมือของลูกสาวบุญธรรม เขา
ลูบหัวเธอและจับมือเธอพร ้อมกับพูดเบาๆว่า ” ลูกพ่อ กลัวมากเลย
ใช่ไหม ? ไม่ต ้องกลัวนะ การคลอดลูกน่ ะ…… “
 ่
หยูเสียวเฉ่ าเหล่ตามองเขาแล ้วแซวว่า ” พ่อบุญธรรมเคยเห็นการ
คลอดลูกมากีคร ่ งเหรอคะ
้ั ? รู ้ได ้ยังไงว่าการคลอดมันเป็ นแบบไหน
?“

่
” เอ่อ……พ่อแค่เป็ นห่วงว่าลูกจะกลัวเลยพยายามปลอบน่ ะ ! ” เมือ
้ งเกตเห็นว่าเธอมองการกระทาของเขาออก เขาก็ผ่อน
ฝางซือเจินสั
คลายลงเล็กน้อยและรู ้สึกว่าความตระหนกในใจของเขาสงบลงมาก
แล ้ว

ไม่นานทัง้ 2 คนก็มาถึงทีห
่ ้องคลอด ฮูหยินฝางกาลังปวดท ้อง
คลอดอีกรอบ นางประคองท ้องตัวเองและส่งเสียงร ้องออกมา สีหน้า
้
ของฝางซือเจินเปลี ่
ยนไปทั ่ นแบบนั้น เขารีบเข ้าไปในห ้อง
นทีเมือเห็
แม้วา่ หมอตาแยกับสาวใช ้พยายามห ้ามเขาเอาไว ้แล ้ว เขากุมมือ
ภรรยาพร ้อมกับถามอย่างห่วงใยว่า ” ทีร่ ัก เจ็บไหม ? ให ้ข ้าช่วย
ลูบท ้องให ้นะ…… “

่
” ใต ้เท ้าคะ ได ้โปรดอย่าเพิมความวุ
น
่ วายเลยค่ะ !! ” หมอตาแยทา
้
ใจกล ้าผลักมือของฝางซือเจินออกและพู ดต่อว่า ” เด็กยังไม่ถงึ ช่อง
คลอด ถ ้าลูบท ้องก็อาจจะทาให ้เด็กอยูผ
่ ด
ิ ท่าได ้นะคะ ! ผูชายห
้ ้าม
เข ้ามาในห ้องคลอด โปรดออกไปด ้วยค่ะ ! “

” ทาไมผูช ้ ายเข ้าห ้องคลอดไม่ได ้ ? เมียของข ้ากาลังคลอดลูกของ

เรา ข ้าจะอยูข
่ ้างๆนางมันผิดตรงไหน ? ” ฝางซือเจินค ้ ารามเบาๆ
่
เขาจ ้องดุๆไปทีหมอต าแยคนนั้นด ้วยดวงตาขนาดใหญ่ทท ี่ าให ้ศัตรู
่ ้วยความกลัวได ้
ตัวสันด

หลังจากได ้ยินคาตาหนิ ของเขา หมอตาแยคนแรกก็ตวั สัน ่ ผูห้ ญิง

้ า ” ใต ้เท ้าคะ ว่ากันว่ากลินเลื
อีกคนรีบพูดขัดขึนว่ ่ อดจากห ้อง
คลอดเป็ นลางไม่ดนี ะคะ ท่านอยูท ี่ ่ ก็ชว่ ยอะไรไม่ได ้และจะสร ้าง
่ นี
ปัญหาให ้ภรรยาของท่านเท่านั้น ดังนั้นโปรดไปรออยูข ่ ้างนอกได ้
ไหมคะ ? “

ความดือร ้ นฝั
้ั งหัวของฝางซือเจินท ้ าให ้เขาเชิดหน้าประกาศว่า ”
้ วและนี่ เป็ นครงแรกที
ไม่ ! เมียของข ้าขีกลั ้ั ่
นางคลอดลู ้
ก ตอนนี นาง
่ ่!“
ต ้องกลัวมากแน่ ๆ ข ้าต ้องอยูใ่ ห ้กาลังใจนางทีนี
 ้ นขุนพลและน่ าจะกลับเข ้าสูส
ฝางซือเจินเป็ ่ นามรบอีกในอนาคต
่ หยินฝางได ้ยินว่าการอยูท
เมือฮู ี่ ่ เป็ นลางไม่ดส
่ นี ี าหร ับเขา นางก็รบี
ไล่เขาออกไป ” อยูท ี่ ่ ท่านจะทาอะไรได ้ ? ท่านปวดท ้องแทนหรือ
่ นี
คลอดแทนข ้าได ้รึเปล่า ? ถ ้าท่านยังยืนอยูท ี่ ่ ก็จะมีผลต่ออารมณ์
่ นี
ของข ้าเปล่าๆ ! “

” ทีร่ ัก ไม่ต ้องกลัวนะ ! ข ้าอยูท ี่ ่ แล ้ว !! ” ฝางซือเจินแกล

่ นี ้ ้งทาเป็ น
ไม่ได ้ยิน เขาจับมือทีค่่ อนข ้างเย็นของภรรยาของเขาและพูดว่า ”
ถ ้าข ้าช่วยคลอดแทนได ้ ข ้าไม่ปล่อยให ้เจ ้าทาหน้าทีนี ่ หรอก
้ ! ทีร่ ัก
เจ็บรึเปล่า ? ถ ้าเจ็บก็กด ั มือของข ้าได ้เลยนะ หนังของข ้าหนา เนื อ้
ก็เยอะ ข ้าไม่กลัวเจ็บหรอก ! “

มีสามีสด ุ ทีร่ ักอยูข

่ ้างๆ ฮูหยินฝางก็สงบใจลงได ้อย่างเต็มที่ นางมอง
สามีหน้าไม่อายของนางอย่างหงุ ดหงิดและพูดว่า ” คิดว่ากัดท่าน
แล ้วข ้าจะหายเจ็บเหรอ ? ท่าน……อ๊า…… ” อาการปวดโจมตีนาง
อีกระลอก นางกัดฟันแน่ น !
ในช่วงระหว่างอาการปวดนั้น ฝางซือเจินได
้ ้ป้ อนอาหารยา 1 ชาม
่
กับไข่หวานสองสามฟองให ้ภรรยาของเขาด ้วยตัวเอง หยูเสียวเฉ่ า
ให ้พ่อบุญธรรมประคองแม่บุญธรรมเดินรอบห ้องสองสามรอบ เธอ
่ กต ้อง
บอกพวกเขาว่ามันจะช่วยให ้เด็กขยับไปอยูใ่ นตาแหน่ งทีถู

่ นในทีสุ
จนกระทังเย็ ่ ดนางก็มอ ้ น ฝางซือเจินเช็
ี าการนาเดิ ้ ดเหงือที่ ่
หน้าผากของภรรยาและพูดอย่างอ่อนโยนว่า ” ทาไมไอ ้หนู นี่ยังไม่
ออกมาอีก ? สร ้างปัญหาให ้เมียของข ้าขนาดนี ้ คอยดูเถอะข ้าจะตี
ให ้ก ้นลายเลย ! “

่ าลังกัดฟันเพือทนความเจ็
ฮูหยินฝางทีก ่ บปวดอีกรอบก็จ ้องเขาและ
ตวาดว่า ” ลองตีเขาดูสิ ข ้าก็จะตีทา่ นเหมือนกัน !! “

” ได ้ๆ ! คลอดเจ ้าเด็กตัวเหม็นนี่ มาเร็วๆซิ แล ้วจะตีข ้าเท่าไหร่ก็ได ้ที่

อยากตีเลย ! ” ฝางซือเจินรู ้ ้สึกได ้ว่าภรรยาของเขาบีบมือเขาแน่ น
เห็นได ้ช ัดว่าภรรยาของเขาเจ็บปวดมากจนบีบมือเขาเอาไว ้ซะแน่ น
คิดแล ้วเขาก็เจ็บปวดใจ
” ปากมดลูกเปิ ดแล ้ว ! ฮูหยิน พอข ้าบอกให ้เบ่ง ก็เบ่งเลยนะคะ ! ”
้
หมอตาแยทังสองแนะน านางอย่างดีใจ

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ ่
าเห็นว่าจะเริมคลอดแล ้ว เธอก็รบี บอกฝางซือเจินว่้ า
” พ่อบุญธรรมออกไปก่อนเถอะค่ะ ! ถ ้าพ่ออยูท ี่ ่ เวลาแม่บญ
่ นี ุ ธรรม
เจ็บก็จะงอแงแล ้วจะเบ่งไม่แรง แบบนั้นจะทาให ้แม่ทรมานนานขึนนะ ้
คะ ! “

่ หยินฝางได ้ยิน นางก็พูดงอนๆว่า ” งอแง ? เจ ้าพูดถึงใคร ?

เมือฮู
ใครจะงอแงกับเขากัน ?? แต่ลก ู ก็พูดถูกนะ ถ ้าท่านยังอยูท ี่ ่ ต่อ
่ นี
มันจะน่ าราคาญและทาข ้าเสียสมาธิ ! “

การคลอดเป็ นกระบวนการทีโหดร ่ ้าย เห็นได ้ช ัดว่าการเบ่งเด็ก

ออกมาจะทาให ้นางดูดรุ ้าย นางไม่อยากให ้สามีเห็นนางในสภาพ
นั้น ดังนั้นฮูหยินฝางจึงอยากไล่เขาออกไปก่อนทีจะเกิ ่ ดขึน้

่
แม้วา่ เขาจะไม่เต็มใจออกไป แต่เมือได ้ยินว่าตัวเขาจะส่งผลไม่ดต
ี อ
่
ภรรยา ฝางซือเจินก็้ ออกจากห ้องคลอดไปช ้าๆ หลิงหลงปิ ดประตู
อย่างระมัดระวังตรงหน้าเจ ้านายของนาง
 ี่
” อ๊า—- ” ทันทีทฝางซื ้
อเจินออกจากห ้องคลอด เขาก็ได ้ยินเสียง
กรีดร ้องจากข ้างใน เขาเกือบจะเตะประตูให ้เปิ ดออกและพุ่งกลับ
เข ้าไปข ้างในอีกครง้ั

” ทีร่ ัก ทีร่ ักจ๋า เป็ นอะไรรึเปล่า ? ทนอีกหน่ อยนะ พอคลอดลูกคนนี ้

แล ้ว เราจะไม่มล ี ก ่ กแล ้ว ! ” ฝางซือเจินแนบตั
ู เพิมอี ้ วเองกับรอย
่
แตกทีประตู ่
พร ้อมกับตะโกนเข ้าไปข ้างใน เส ้นเลือดทีคอของเขา
ปูดออกมาและสีหน้าของเขาก็ดท ู รมานมากกว่าหน้าของภรรยา
ของเขาซะอีก

” ฝางหมิงเจ๋อ หุบปาก !! ” ฮูหยินฝางสูญเสียความสง่างามนุ่ มนวล

ตามปกติของนางไปแล ้วเนื่ องจากความเจ็บปวด นางกรีดร ้องด ้วย
ความโกรธ ” ท่านไม่อยากได ้ แต่ข ้าจะเอา ! ข ้าจะคลอดลูกอีกสัก
่
โหลให ้ท่านคลังไปเลย !“

้ วเราะ สามีภรรยาคูน
ทุกคนในห ้องก ้มหน้ากลันหั ้
่ ี ตลกจริ
งๆ !
แต่บรรยากาศผ่อนคลายในห ้องก็ถก ู แทนทีด ่ ้วยความเคร่งเครียด
จริงจังอย่างรวดเร็ว หลังจากปากมดลูกเปิ ดกว ้างมากขึน้ เด็กทีอยู
่ ่
่
ในมดลูกก็ยงั ไม่ลงมาทีปากมดลู ก ฮูหยินฝางรู ้สึกเหมือนถูกรถม้า
่
ชนและความรู ้สึกเดียวทีนางมี ้ คอื —เจ็บ !
ตอนนี ก็

่
หยูเสียวเฉ่ าเองก็บอกได ้ว่ามีบางอย่างไม่ถก
ู ต ้อง เธอจึงถามหมอ
้
ตาแยว่า ” เกิดอะไรขึนคะ ?!“

้
หมอตาแยทังสองหน้ าซีดไม่เหลือสีเลือดเลย หนึ่ งในนั้นตอบด ้วย
่ า ” ฮูหยิน……ดูเหมือนเด็กจะอยู่ในตาแหน่ งทีไม่
เสียงสันๆว่ ่ ถก
ู ต ้อง
ค่ะ…… “

” ดูเหมือน ? ! ข ้าไม่ต ้องการคาตอบทีไม่ ่ แน่ นอนแบบนี ้ ! เจ ้าต ้อง

บอกข ้าว่าเกิดอะไรขึน้ ! ถ ้ามัวแต่ช ักช ้าแล ้วเกิดอะไรขึนล่
้ ะก็ เจ ้า
่
คิดว่าเจ ้าจะร ับผิดชอบผลของมันได ้เหรอ ? ” แม้วา่ หยูเสียวเฉ่ าจะ
ไม่ได ้สูงสง่าและหน้าเด็ก แต่เธอก็ดนู ่ ากลัวมากจริงๆในตอนนี ้

หมอตาแยอีกคนสูดหายใจเข ้าลึกและพูดว่า ” เท ้าของเด็ก……คือ

เด็กคลอดท่าก ้นค่ะ ! “
 ่
” มีวธิ แี ก ้ไขไหม ? ” หยูเสียวเฉ่ าตกใจแต่ก็ยงั บังคับตัวเองให ้ใจ
่
เย็นๆเอาไว ้ขณะทีถามอย่ างเคร่งขรึม

หมอตาแยคนนั้นคิดอย่างรวดเร็วแล ้วตอบว่า ” สิงเดี

่ ยวทีท ่ าได ้คือ
ี ี้
ดันเด็กกลับเข ้าไปในมดลูกแล ้วค่อยๆหมุนเด็กอย่างช ้าๆ แต่วธิ น
อาจจะทาให ้ฮูหยินบาดเจ็บ…… “

่
หยูเสียวเฉ่ ่ หยาบและหนาของหมอตาแย ถ ้าผู ้หญิงคน
ามองมือทีดู
นั้นใช ้มือของนางหมุนตัวเด็ก แม่บญ ุ ธรรมของนางจะต ้องได ้ร ับ
้ นาที ” บอก
บาดเจ็บอย่างแน่ นอน เธอกัดฟันแล ้วตัดสินใจในเสียววิ
มาว่าต ้องทายังไง ข ้าจะทาเอง !! “
 ตอนที่ 238 พิธส
ี รงสาม
https://novel-lucky.com

้
หมอตำแยทังสองมองมื ่
อเล็กๆบอบบำงของคุณหนู เสียวเฉ่ ำแล ้วตำ
ของพวกนำงก็เป็ นประกำยขึนมำ ้ หมอตำแยทีพู ่ ดว่ำเด็กคลอดท่ำ
ิ้
ก ้นก็ยมออกมำและพู ดว่ำ ” คุณหนู ถ ้ำท่ำนเป็ นคนทำ ฮูหยินก็
่
น่ ำจะรอด ! ไม่ต ้องกลัวนะคะ แค่ทำตำมทีเรำบอกแล ้วทุกอย่ำงจะดี
เอง ! “

ฮูหยินฝำงเจ็บปวดทรมำนอย่ำงมำกจนไม่คอ ่
่ ยรู ้สึกตัวแล ้ว หยูเสียว
้ นศักดิสิ์ ทธิให
เฉ่ ำป้ อนนำหิ ์ ้นำงสองสำมหยดอย่ำงระมัดระวังและกด
ควำมวิตกกังวลในตัวของเธอลง เธอล ้ำงมือซำแล ้ ้วซำอี ้ กและถึงขัน ้
เอำนำหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิมำล
์ ้ำงด ้วย พร ้อมกับบังคับตัวเองให ้เชือว่่ ำแม่
บุญธรรมของเธอจะรอดชีวต ิ ไปได ้โดยไม่บำดเจ็บ

ปำกมดลูกขยำยจนถึง 7 นิ วแล ้ ่
้ว มือของเสียวเฉ่ ำก็เล็กและนุ่ ม เธอ
สอดมือเข ้ำไปเบำๆและสัมผัสเท ้ำเล็กๆทีอยู่ ไ่ ม่ไกล เท ้ำนั้นดูเหมือน
จะรู ้ว่ำมีบำงอย่ำงสัมผัสมัน มันจึงดันลงไปเล็กน้อย
 ่
เสียวเฉ่ ำจับเท ้ำเอำไว ้และดันอย่ำงระมัดระวัง ขณะทีดั่ นเธอก็
่ เกิ
อธิบำยสิงที ่ ดขึนให
้ ้หมอตำแยฟัง อำจจะเป็ นเพรำะว่ำเธอนิ่ งและ
ใจเย็น หมอตำแยทังสองจึ้ ่ ออกเต็
งใจเย็นลงได ้หลังจำกเช็ดเหงือที ่ ม
หน้ำแล ้ว พวกนำงค่อยๆให ้คำแนะนำเสียวเฉ่ ่ ำว่ำจะต ้องทำยังไง

ด ้วยควำมช่วยเหลือของหมอตำแยทังสอง ้ ไม่นำนเด็กทำรกก็ถกู
่ กต ้อง เสียวเฉ่
ดันไปอยูใ่ นตำแหน่ งทีถู ่ ำแตะหัวของเด็กน้อยและ
รู ้สึกสงบใจลงได ้อีกครง้ั

เห็นได ้ช ัดว่ำเด็กน้อยใจร ้อนอยำกจะออกมำแล ้ว ทันทีทปร ี่ ับ

ตำแหน่ งแล ้ว หัวของเด็กก็เบียดออกมำทำงช่องคลอดแม้วำ่ ฮูหยิ
นฝำงจะไม่คอ ่ ยมีแรงเบ่งแล ้วเนื่ องจำกควำมอ่อนเพลีย เขำร ้องเสียง
่
ดังขณะทีตกลงไปในฝ่ ่
ำมือของเสียวเฉ่ ำ

่ ดหมอตำแยทังสองก็
ในทีสุ ้ โล่งอกได ้ซะที พวกนำงช่วยตัดสำย
สะดือ จำกนั้นก็ใช ้ผ้ำนุ่ มๆเช็ดเลือดบนตัวเด็กออกให ้สะอำด หมอ
้
ตำแยยิมกว ้ำงอย่ำงดีใจขณะทีอุ ่ ้มทำรกน้อยส่งให ้เสียวเฉ่
่ ำ ” ตบ
เบำๆให ้เขำร ้องค่ะ ! “
 ่
เสียวเฉ่ ำอุ ้มเด็กน้อยเอำไว ้ในอ ้อมแขน เขำตัวเล็กและนุ่ มมำก เด็ก
่
ทำรกเพิงคลอดตั ้ วและผิวของเขำก็นุ่ มมำกจนเกือบ
วสีแดงไปทังตั
ใส เด็กน้อยหลับตำ ใบหน้ำของเขำเหียวย่ ่ น ยำกจะบอกได ้ว่ำเขำ
่
เหมือนใคร ขณะทีเขำนอนอยู ่
ใ่ นมือของเสียวเฉ่ ำ เขำรู ้สึกไม่สบำย
ตัวเล็กน้อยจึงทำหน้ำยูย ี่
่ และเตะขำเล็ กๆของเขำ เด็กน้อยน่ ำร ัก
้ ยวเฉ่
แบบนี เสี ่ ำจะตีเขำลงได ้ยังไง ?

่
เมือหมอต ำแยเห็นเข ้ำ นำงก็หวั เรำะและร ับตัวเด็กมำพลิกอย่ำง
ชำนำญ บำงทีกำรย ้ำยจำกอ ้อมกอดนุ่ มๆมำอยูใ่ นมือทีหยำบกว่่ ำ
่ ้องไห ้เสียงดังก่อนทีหมอ
ทำให ้เขำรู ้สึกไม่สบำยตัว เด็กน้อยเริมร ่
ตำแยจะตบก ้นเขำซะอีก

ฝำงซือเจินก้ ำลังรออย่ำงกระวนกระวำยอยูท ี่
่ ลำนบ ่
้ำน เมือได ้ยิน
่
เสียงร ้องไห ้ดังลันของเด็ ้
กทำรกเขำก็รู ้สึกโล่งอก เขำยิมออกมำและ
พึมพำว่ำ ” เจ ้ำเด็กตัวเหม็น ร ้องซะดังเลยนะ แข็งแรงเหมือนพ่อไม่
มีผดิ !! “

่
เสียวเฉ่ ำจัดกำรใส่ผำ้ อ ้อมให ้เด็กน้อยได ้ด ้วยควำมช่วยเหลือของ
หมอตำแยคนหนึ่ ง เธอมองปิ กำจูนอ้ ยของเด็กชำยแล ้วคิดว่ำ ‘ ถ ้ำ
เจ ้ำหนู นี่โตขึนแล
้ ้วรู ้ว่ำตัวเองเคยแก ้ผ้ำต่อหน้ำข ้ำล่ะก็ ไม่รู ้ว่ำเขำจะ
ทำหน้ำยังไง ‘

้
รอยยิมปรำกฏขึ ้ ริ่ มฝี ปำกของเธอขณะทีห่
นที ่ อตัวเด็กน้อยเอำไว ้
อย่ำงเรียบร ้อย เธออุมเขำไปตรงหน้
้ ำแม่บญุ ธรรมของเธอและ
กระซิบว่ำ ” แม่บญ ุ ธรรมคะ นี่ น้องชำยค่ะ ! ดูซค
ิ ะ เขำน่ ำร ักและมี
ชีวต
ิ ชีวำมำกๆเลย “

ฮูหยินฝำงลืมตำขึนอย่้ ำงอ่อนล ้ำ นำงมองใบหน้ำแดงๆของเด็ก

น้อยขณะทีร่ ้องไห ้แล ้วยิมออกมำอย่
้ ำงร ักใคร่—นี่ คือเด็กที่
มีสำยเลือดเดียวกับนำง เพือเด็ ่ กคนนี นำงต ้ ้องรออยูน ่ ำนมำกๆ นำง
้
เกือบล ้มเลิกควำมฝันนี ไปแล ้ว ในทีสุ่ ดนำงก็คด ิ ว่ำตัวเองพอใจแล ้ว
้
หลังจำกถูกเด็กคนนี ทรมำนอยู ท ้ั น ฮูหยินฝำงก็หลับไปหลังจำก
่ งวั
้
ได ้เห็นลูกแล ้ว รอยยิมของนำงยั งคงอยูท ่ ริี่ มฝี ปำก

้ ได
” เมียจ๋ำ……เมียของข ้ำเป็ นยังไงบ ้ำง ? ” ฝำงซือเจินที ่ ้ร ับ
อนุ ญำตให ้เข ้ำมำในห ้องถำมหำภรรยำของเขำก่อนเป็ นอันดับแรก
ไม่ได ้ห่วงกังวลถึงลูกเลยสักนิ ด หลิงหลงกำลังถืออ่ำงนำที้ มี
่ นำ้
สกปรกอยูใ่ นนั้นและกระซิบเสียงเบำว่ำ ” ชูว่ ……ฮูหยินเหนื่ อยมำก
ื่ นมำ
เลยหลับไปแล ้วค่ะ เงียบๆหน่ อยนะคะ นำงจะได ้ไม่ตนขึ ้ “

้ ลดเสียงลงทันที เขำกระซิบว่ำ ” นำย

หลังจำกได ้ยินฝำงซือเจินก็
หญิงนำงไม่เป็ นอะไรใช่ไหม ? “

” ไม่มป ้ ทงลู
ี ัญหำค่ะ ! ทังแม่ ้ั กปลอดภัยดี ! ” หมอตำแยทังสองพำ
้
้
กันยิมแฉ่ งรำวกับเห็นประกำยแวววำวของเงินอยูต ่ รงหน้ำ

้ ่ งลงข ้ำงเตียงและไม่ได ้เหลือบมองลูกชำยเลย ควำม

ฝำงซือเจินนั
้
สนใจทังหมดของเขำอยู ท ี่
่ ใบหน้ ่
ำซีดขำวของภรรยำ เขำเขียปอย
่ ดรุย่ ออกจำกใบหน้ำของนำง และพูดเบำๆเพรำะกลัวว่ำจะ
ผมทีหลุ
่
ทำให ้นำงตืน

” ทีร่ ัก เจ ้ำต ้องลำบำกจริงๆ ! “

่
แววตำของหยูเสียวเฉ่ ่
ำเต็มไปด ้วยควำมชืนชมและอิ จฉำขณะทีอุ่ ้ม
่ กลืมไว ้ในอ ้อมแขน ในสังคมนี ที
เด็กน้อยทีถู ้ ผู
่ ช้ ำยถูกมองว่ำมี
ควำมสำคัญมำกกว่ำผูห้ ญิงและภรรยำต ้องอยูร่ ว่ มกับเมียน้อย
ผูช้ ำยทีร่ ักผูห้ ญิงคนเดียวอย่ำงสุดหัวใจนั้นหำยำก เธอไม่ได ้
ต ้องกำรคนทีพู ่ ดจำหวำนๆเพรำะๆหรือทำเรืองโรแมนติ
่ ่ ยวที่
ก สิงเดี
เธอต ้องกำรก็คอื ชำยทีจะร ่ ักแต่เธอและมีเธอเพียงคนเดียวเท่ำนั้น

จำกมุมมองของเธอ ถ ้ำเธอมีทำงเลือกในมือ เธอยอมเป็ นโสด

ิ ดีกว่ำถ ้ำหำคนทีร่ ักเธอสุดหัวใจไม่ได ้……
ตลอดชีวต

่ ้ชือว่
เด็กน้อยทีได ่ ำฝำงฮ่ำวหลินดูเหมือนจะไม่ถก ู กับพ่อของเขำ
้ แรก ทันทีทฝำงซื
ตังแต่ ี่ ้ ้มเขำ เขำก็จะแหกปำกร ้องไห ้ไม่หยุด
อเจินอุ
้ อยำกให ้ภรรยำของเขำลำบำก เขำจึงมองเด็กน้อยที่
ฝำงซือเจินไม่
เขำรอมำจนอำยุ 40 กว่ำปี ด ้วยสำยตำทีไม่ ่ ประทับใจ ฮูหยินฝำง
้ ้องเป็ นศัตรูกน
หัวเรำะและพูดว่ำสองคนนี ต ้ ชำติทแล
ั มำตังแต่ ี่ ้วแน่ ๆ

แม้วำ่ ฝำงฮ่ำวหลินน้อยจะเจ ้ำอำรมณ์ไปนิ ด แต่ยำมปกติเขำก็

น่ ำร ักมำกจริงๆ นอกจำกร ้องไห ้เวลำผ้ำอ ้อมเปื ้อนหรือตอนหิวนม
แล ้ว เขำจะใช ้เวลำส่วนใหญ่ไปกับกำรนอนอย่ำงสงบสุข
 ่
ฮูหยินฝำงได ้ยินจำกเสียวเฉ่ ำว่ำกำรให ้นมลูกนั้นดีตอ ่ แม่และเด็ก
ดังนั้นแม้วำ่ พวกเขำจะจ ้ำงแม่นมเอำไว ้แล ้วก็ตำม แต่ฮูหยินฝำงก็
ยังให ้นมหลินหลินน้อยด ้วยตัวเอง นี่ ทำให ้ฝำงซือเจินรู ้ ้สึกไม่พอใจ
่
เด็กน้อยทีขโมยควำมสนใจของภรรยำไปจำกเขำมำกขึ ้
นไปอี ก
หลังจำกลูกชำยเกิดมำ สถำนะของเขำในใจภรรยำก็ตกตำลงไป ่
มำก มำเลย ! ฮึม ่ ! เจ ้ำเด็กเหลือขอ คอยดูเถอะว่ำในอนำคตข ้ำจะ
ทรมำนแกยังไงบ ้ำง !! รอยยิมช ้ วร่ ั ้ำยปรำกฏขึนที
้ ริ่ มฝี ปำกของฝำง
ซือเจิน้

่ งกิ
เด็กน้อยทีเพิ ่ นนมเสร็จเป่ ำฟองจำกปำกอย่ำงมีควำมสุขในอ ้อม
่
แขนของพีสำวบุ ้ ำงไม่สบำยใจ
ญธรรม จูๆ่ เขำก็จำมและขมวดคิวอย่

ฮูหยินฝำงมองดูอย่ำงกังวลและถำมว่ำ ” เกิดอะไรขึน้ ? เขำเป็ น

้ อตอน
หวัดเพรำะอำบนำเมื ่

กลำงวันรึเปล่ำ ? “
 ่ กน้อยเกิดมำ หยูเสียวเฉ่
หลังจำกทีเด็ ่ ้ นศักดิสิ์ ทธิเจื
ำก็ป้อนนำหิ ์ อ
จำงให ้เขำสองสำมหยด ดังนั้นเธอย่อมรู ้ว่ำร่ำงกำยของเขำแข็งแรง
กว่ำลูกวัวซะอีก เธอยิม้ ” กำรจำมมีหลำยสำเหตุ ไม่จำเป็ นว่ำต ้อง
ป่ วยหรอกค่ะ แม่บุญธรรม ร่ำงกำยของน้องแข็งแรงมำกนะคะ ไม่
ต ้องห่วงเลย ! “

ฮูหยินฝำงหัวเรำะอำยๆและตอบว่ำ ” แม่หวังแล ้วก็สวดอ ้อนวอนมำ

เกือบ 20 ปี กว่ำจะได ้มีเจ ้ำตัวเล็กนี ้ แม่ก็เลยกังวลนิ ดหน่ อย ! เฉ่ ำ
เอ ้อร ์ ในอนำคตลูกต ้องเตือนแม่ด ้วยนะว่ำจะตำมใจเด็กคนนี จนเสี ้ ย
คนไม่ได ้เด็ดขำด ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ่
ำวำงเสียวหลิ ่ บไปแล ้วลงบนเตียงข ้ำงๆแม่บญ
นหลินทีหลั ุ
ธรรมและกระซิบว่ำ ” มีคำกล่ำวว่ำ

‘ พ่อเข ้มงวดแม่ร ักสุดหัวใจ ‘ แม่ยงั มีพ่อบุญธรรมอยูไ่ ม่ใช่เหรอคะ

?“
ฮูหยินฝำงคิดนิ ดนึ งแล ้วก็หวั เรำะเบำๆ ” ถ ้ำพูดถึงนิ สยั ของพ่อบุญ
ธรรมของเจ ้ำล่ะก็ ถึงเขำจะดูดม ุ ำกๆก็เถอะ แต่ข ้ำงในเขำยังเหมือน
เด็กอยูเ่ ลย เขำอยำกแย่งควำมร ักกับลูกตัวเอง เกินไปจริงๆ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ำพูดติดตลกว่ำ ” นั่นก็แสดงว่ำพ่อบุญธรรมร ักและใส่ใจ
ท่ำนแม่มำกเลยน่ ะซิคะ ท่ำนแม่จะทุม ้
่ เทควำมสนใจทังหมดให ้น้อง
คนเดียวแล ้วละเลยพ่อบุญธรรมไม่ได ้นะคะ “

้
” ใช่ๆ ! ลูกสำวเรำพูดถูก !! ” ฝำงซือเจินผลั กประตูเปิ ดออกมำ
้
พร ้อมกับยิมกว ้
้ำง เขำขยีผมของเสี ่
ยวเฉ่ ำและชมเธอว่ำ ” เด็กดี
สมกับทีพ่่ อร ักเจ ้ำจริงๆ ! “

่
ฮูหยินฝำงรู ้สึกอำยอยูใ่ นใจ แต่นำงทำเป็ นกรอกตำเพือปกปิ ด
ควำมสุขและควำมอำยของนำง……

หลังจำกทำรกเกิดมำ พิธก ี รรมทีส ่ ำคัญทีสุ

่ ดก็คอื พิธสี รงสำม ใน
่
วันทีสำมหลังจำกทำรกเกิด พวกเขำต ้องจัดพิธอี ำบนำขึ ้ น้ เพือน
่
และญำติทกุ คนได ้ร ับเชิญให ้เข ้ำร่วม จุดประสงค ์ของ ‘ พิธสี รงสำม
 ้ คอื ชำระล ้ำงควำมสกปรกและควำมไม่ดท
‘ นี ก็ ้ั
ี งหมดออกไปและ
อธิษฐำนขอพรให ้ทำรกน้อยโชคดีด ้วย

เนื่ องจำกเพือนและครอบคร
่ ัวส่วนใหญ่ของพวกเขำอยูใ่ นเมือง
หลวง พิธสี รงสำมของฝำงฮ่ำวหลินจึงถูกจัดอย่ำงเรียบง่ำยและ
่
ยิงใหญ่ ่
มันเรียบง่ำยเพรำะมีคนมำไม่มำกนัก แม้ว่ำเพือนและญำติ
หลำยคนในเมืองหลวงจะได ้ร ับกำรแจ ้งแล ้ว แต่พวกเขำก็ไม่
สำมำรถมำได ้ ส่วนทียิ ่ งใหญ่
่ ก็เพรำะพ่อแม่บญ
ุ ธรรมของเธอกับคน
รอบๆตัวพวกเขำล ้วนแต่ให ้ควำมสำคัญกับพิธน ้
ี ี มำกและไม่ ยอม
ปล่อยรำยละเอียดให ้หลุดไปแม้แต่จด ุ เดียว

่
ในวันทีสำมหลั
งจำกฝำงฮ่ำวหลินเกิด ครอบคร ัวของหยูเสียวเฉ่่ ำก็
้
มำในช่วงบ่ำยกันทังครอบคร ่
ัว นำงหลิวกับป้ ำใหญ่ของเสียวเฉ่ ำ
ช่วยงำนหลำยอย่ำงให ้กับพิธค ้ั ้
ี รงนี

้
หมอตำแยทังสองคนยิ ้
มจนปำกจะฉี ้ ่
กถึงหู โต๊ะบูชำถูกจัดขึนที
บริเวณร ับรองด ้ำนนอกห ้องคลอดด ้วยควำมช่วยเหลือของพวกคน
ร ับใช ้ บนโต๊ะมีภำพของเทพธิดำแห่งกำรให ้กำเนิ ด, เทพธิดำแห่ง
่
ไข ้ทรพิษ, และเทพอืนๆอี ก 13 องค ์ มีกำรวำงข ้ำวเอำไว ้ในกระถำง
 ่ วเตียงของฮูหยินฝำงมีรป
ธูป ทีหั ู ของเทพและเทพธิดำแห่งเตียง
้
นอน ด ้ำนหน้ำภำพมีขนมกุ ้ยฮวำ 5 ชำมตังถวำยอยู ่

สำวใช ้วำงอ่ำงทองแดงทีใส่ ่ นำซึ ้ งสกั

่ ดจำกกิงของต่ ้นไหวกับใบโกฐ
จุฬำลัมพำลงบนโต๊ะเพือใช ่ ้
้ประกอบพิธ ี ตอนนี เองเจ ่ กคน
้ำหน้ำทีทุ
่ ำเรือรวมทังผู
ในเมืองถังกูแ่ ละทีท่ ้ ช ้ เข ้ำ
้ ว่ ยส่วนตัวของฝำงซือเจินก็
มำพร ้อมของขวัญ แม้แต่จงหวั ิ ้ งเฟยก็มำพร ้อมลูกชำย 2 คนเพือ ่
แสดงควำมยินดี

้
หมอตำแยทังสองอุ ่
้มเสียวหลิ นหลินและพิธสี รงสำมก็เริมขึ่ น้ ฝำง
้ ำพร ้ำมำตังแต่
ซือเจินก ้ เด็ก และอำจำรย ์ของเขำก็ถก ู ส่งไป
่
ประจำกำรทีชำยแดน ดังนั้นตระกูลหยูจงึ เป็ นตัวแทนครอบคร ัวของ
เขำ หยูไห่ตก
ั นำใส่้ ลงไปในอ่ำงทองแดง 1 ทัพพีและวำงของขวัญ
ลงตรงนั้น ขันตอนนี
้ ้ ยกว่ำ ‘ เทียนผิน ‘
เรี

หยูไห่กบั ภรรยำของเขำได ้ให ้กำไลเงินคูห ่ นึ่ งทีสลั

่ กคำว่ำ ‘ โชค
ลำภ ‘ และ ‘ อำยุยนื ยำว ‘ หยูฮงั ใช ้เงินเก็บส่วนตัวของเขำซือ้
่
สร ้อยคอเงินทีประณี ่
ตสวยงำมให ้เสียวหลิ ่
นหลิน 1 เส ้น เสียว
่ กระดิงเล็
เหลียนให ้กำไลข ้อเท ้ำทีมี ่ กๆ 1 คู่ แม้แต่ฉีโตวทียั ่ งไม่ถงึ 7
 ่
ขวบก็ให ้โซ่เงิน 9 ห่วง 1 เส ้น ส่วนเสียวเฉ่ ่
ำพีสำวของหลิ นหลินนั้น
เธอเตรียมของขวัญเอำไว ้นำนแล ้ว เป็ นชุดเครืองประดั่ บมงคล
่ ำจำกทองคำบริสท
สำหร ับเด็กทีท ์
ุ ธิและฝั ่
งด ้วยหยก เครืองประดับนี ้
้
ทำขึนอย่ ำงประณี ต, มีเอกลักษณ์, และเต็มไปด ้วยควำมหมำยที่
เป็ นมงคล

ของขวัญของจิงหวั ้ งเฟยเป็ นคทำหยก 1 คูท ี่ ำจำกหยกเนื อแกะที

่ ท ้ ่
ี่ ด ลูกชำยทังสองของนำงก็
ดีทสุ ้ ให ้ของขวัญทีมี่ คำ่ มำกเช่นกัน
โดยเฉพำะหยำงจวินอ๋ ้ อง ของขวัญของเขำไม่เพียงมีรำคำแพง
เท่ำนั้น แต่ยงั หำยำกอีกด ้วย เนื่ องจำกมันมำจำกกำรเดินทำงไปยัง
โลกตะวันตกของเขำ มันเป็ นเครืองประดั่ บเข็มขัดขนำดเล็กที่
แกะสลักจำกงำช ้ำง

พวกขุนนำงของเมืองถังกูแ่ ละผูช ้ ใส่

้ ว่ ยส่วนตัวของฝำงซือเจินก็
ของขวัญลงไปในอ่ำงทองแดงกันทีละคน พวกสำวใช ้และคนร ับใช ้
อำวุโสก็ใส่ลำไย, พุทรำ, เกำลัด และผลไม้อนๆทีื่ ่ ควำมหมำย
มี
มงคลลงไปด ้วย
หมอตำแยสองคนท่องบทอวยพรอย่ำงต่อเนื่ อง เช่น ตอนทีคนตั ่ ก
้ พวกนำงก็จะพูดว่ำ ‘ สำยนำไหลน
นำใส่ ้ ำพำควำมฉลำดหลัก
่ พุทรำ, เกำลัด, และลำไย พวกนำงก็จะพูดว่ำ ‘ เมล็ด
แหลม ‘ เมือใส่
พุทรำนำพำลูกหลำนสืบสกุลไม่มจี บสิน้ ลำไยจะได ้เป็ นทีหนึ
่ ่ งใน
้
กำรสอบทังสำม ‘……

หลังจำกพิธเี ติมของขวัญลงในอ่ำงจบลง หมอตำแยก็หยิบไม้ขนมำ ึ้

กวนของข ้ำงในและท่องว่ำ ” กวน 1 ครง,้ั กวน 2 ครง, ้ั กวน 3 ครง้ั
่
พีชำยจะพำน้ ่ น ลูกชำย 70 คน, ลูกชำย 80 คน,
องชำยไปวิงเล่
่
ลูกชำยโง่, ลูกชำยซน, ทุกคนจะรีบมำ ! ” เสียวเฉ่ ำฟังบทอวยพร
่
ด ้วยควำมตืนเต ่ ด เธอคิดว่ำทังหมดนี
้นอย่ำงทีสุ ้ ้ นน่ ำสนใจมำก !
มั
 ตอนที่ 239 กลับบ้าน
https://novel-lucky.com

หลังจากนั้น หมอตาแยก็เริมอาบน ่ ้
าให ้เด็กทารก หลังจากผ่าน
้
ขันตอนต่ างๆในพิธม ้
ี า นาในอ่ ่
างจึงเย็นลงแล ้ว เสียวหลินหลินทีน่่ า
้
สงสารถูกถอดเสือผ้าออกหมด จากนั้นก็ถก ู วางลงไปในนา้ เสียว่
้
เฉ่ าอาบนาให ้เด็กน้อยเกือบทุกวัน เขาจึงเคยชินกับการอาบนาวั ้ น
ละครง้ั ดังนั้นเมือถู
่ กถอดเสือผ้ ้ าเขาก็ยงั เงียบและว่าง่ายอยู่ แต่พอ
เด็กน้อยถูกวางลงไปในนาเย็ ้ นเล็กน้อย เขาก็ตกใจและเริมร ่ ้องไห ้
เสียงดัง

้
หมอตาแยยิมและพู ี่ ้ร ับพรแน่ แล ้ว
ดว่า ” คุณชายน้อยเป็ นผูท้ ได
่ ‘ อ่างดังกังวาน ‘ จะได ้ร ับโชคลาภและความสุข “
เมือ

จากนั้นนางก็เริมอาบน
่ ้
าให ้เด็กน้อย ขณะทีอาบก็ ่ ทอ่ งบทอวยพรไป
้
ด ้วย ” ขันแรกสระผมและเป็ นผูส้ งู ศักดิ ์ ต่อมาล ้างเอวและแต่ละรุน่
จะมีตาแหน่ งสูงขึน้ ล ้างด ้านล่างและเป็ นผูพ ้ พ
ิ ากษาเขต ล ้างร ักแร ้
และเป็ นขุนนางอาวุโสของจังหวัด “
หมอตาแยอีกคนวางลูกใบโกฐจุฬาลัมพากับขิงชินหนึ ้ ่ งไว ้เป็ นฐาน
บนหน้าผากของเด็กทารกและเผามันพอเป็ นพิธ ี หลังจากนั้นนางก็
หวีผมแต่งตัวให ้เด็กน้อยพร ้อมกับพูดว่า ” หวี 3 เล่ม หวีซถี ี่ ่ 2 เล่ม
โตไปใส่หมวกสีแดง (หมายถึง ได ้เข ้าร ับราชการ) ซ ้ายเขียนคิว้
ขวาทาผม หาลูกสะใภ ้สักคน แปรงฟันล ้างปาก เป็ นผูม้ ค ี ารมคม
คาย “

หลังจากนั้นก็นาไข่มากลิงบนใบหน้
้ าของเด็กน้อยและท่องบทอวย
้ บนหน้า หน้าจะเหมือนเปลือกไข่ ผิวขาวสุขภาพดี
พรว่า ” กลิงไข่
เป็ นคนน่ าร ัก ” จากนั้นก็ใช ้ต ้นหอมตบเบาๆทีหน้
่ าผากของเด็ก
้ั
น้อย 3 ครงและพู ดว่า ” ตีหนึ่ งครงเพื
้ั อความฉลาด
่ ้ั อ
ตีสองครงเพื ่
ปัญญา “

………………

่
ฝางฮ่าวหลินไม่ใช่คนทีจะยอมให ่
้คนอืนควบคุ มเขา เขาจึงไม่ให ้
้
ความร่วมมือเอาซะเลยในระหว่างขันตอนในพิ ธท ้ั
ี งหมด เขาเอาแต่
้
เตะนาและหลั บตาร ้องไห ้ ฮูหยินฝางรู ้สึกปวดใจเมือได่ ้ยินเสียงร ้อง
ของลูก แต่นี่เป็ นประเพณี ทสื
ี่ บทอดกันมาเพือสวดอธิ
่ ษฐานให ้กับ
เด็ก ดังนั้นนางจึงทาได ้แค่ระงับตัวเองไม่ให ้ขึนไปหยุ
้ ดพิธ ี

ในทีสุ ่ ด ‘ พิธสี รงสาม ‘ ก็เสร็จสินทั ้ งสามขั

้ ้
นตอน ่
หยูเสียวเฉ่ ารีบ
่
อุ ้มเสียวหลิ นหลินมาและส่งเขาเข ้าสูอ ่
่ ้อมกอดของฮูหยินฝางทีนอน
อยูบ ่ นเตียง เด็กน้อยทีเหนื ่ ่ อยล ้าอย่างมากก็หยุดร ้องไห ้และหลับไป
ทันทีทได ี่ ้กลับเข ้าสูอ ่
่ ้อมกอดทีอบอุ น
่ และคุ ้นเคย

่
หยูเสียวเฉ่ าแสดงความไม่พอใจอย่างมากทีทรมานเด็ ่ กทารกอายุ
3 วันแบบนี ้ มิน่าอัตรารอดชีวต ิ ของเด็กทารกในสมัยโบราณถึงได ้
ต่ามาก ไม่แปลกเลยทีเด็ ่ กทารกซึงมี ่ รา่ งกายอ่อนแอจะป่ วย
หลังจากถูกทรมานด ้วยวิธน ี ี ้ ! เมือคื
่ นนี เสี ้ ยวเฉ่
่ ้
าอาบนาให ้เด็กน้อย
่ อาการคัดจมูกด ้วยนาหิ
ทีมี ้ นศักดิสิ์ ทธิและหยดน
์ ้ นศักดิสิ์ ทธิสอง
าหิ ์
สามหยดลงไปในนาที ้ เขาดื
่ ่ ดังนั้นเสียวหลิ
ม ่ นหลินจึงรอดพ้นจาก
การป่ วยไปได ้

ฤดูใบไม้ผลิปีนี ้ หยูเสียวเฉ่
่ าใช ้ชีวต ่
ิ อย่างเต็มทีและยุ ง่ มาก เธอคอย
ดูแลแม่บุญธรรมในช่วงหลังคลอดและคิดหาวิธท ี าอาหารเพือบ่ ารุง
ร่างกายของแม่ เธอช่วยแม่บญ ุ ธรรมดูแลเจ ้าหนู นอ้ ยฝางฮ่าวหลิน
 ่
นอกจากแม่แล ้ว หลินหลินน้อยสนิ ทกับพีสาวบุ ่ ด
ญธรรมมากทีสุ
้
เธอยังต ้องกลับไปรดนาและใส่
ปยแตงโม,
ุ๋ ข ้าวโพด, และมันฝรง่ ั
ทุกๆสองสามวันอีกด ้วย……

้ ่
แน่ นอนว่าเธอไม่จาเป็ นต ้องทางานด ้วยตัวเอง สาหร ับพืนที
เพาะปลูกสิบกว่าหมู่ของครอบคร ัวเธอนั้น พ่อแม่และครอบคร ัวของ
่
ป้ าทีหายดี ่ เรี
แล ้วจะช่วยกันดูแลไร่ เธอแค่ร ับผิดชอบทาสิงที ่ ยกว่า ‘
ปุ๋ ย ‘ เท่านั้น

่
ตอนทีพวกเขาปลู ่ ทีแล
กแตงโมและผักเมือปี ่ ้ว หยูไห่ยงั ไม่เชือว่
่ าไอ ้
่ ยกว่า ‘ ปุ๋ ย ‘ ของเธอจะสามารถเร่งการเจริญเติบโตของพืชได ้
ทีเรี
้
จริงๆ ก็นะ มันดูไม่แตกต่างจากนาใสๆเลยนี ่ นา มันไม่มส ี แี ละไม่มี
รสชาติ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าลูกสาวของเขาพูดเล่นไปอย่างนั้นเอง

แต่ตอ ่ มาสวนผักและแตงโมของครอบคร ัวก็เติบโตได ้ดีมาก แตงโม

นั้นไม่มอี ะไรเปรียบเทียบจึงไม่ต ้องพูดถึง แต่สวนผัก 2-3 หมู่ของ
ครอบคร ัวนั้นจากการประมาณการคร่าวๆมันเก็บเกียวได ่ ้มากกว่า
่ น 7-8 หมู่ของบ ้านอืนซะอี
ทีดิ ่ ่ นเทศ
ก ไม่ต ้องพูดถึงการเก็บเกียวมั
ในฤดูใบไม้รว่ งนั้นมากกว่าทีครอบคร
่ ่
ัวของเอ ้อร ์โก่วเก็บเกียวได ้ถึง
3 เท่า 3 เท่าเชียวนะ !!

้
หยูไห่เคยดูกระบวนการทังหมดที ่ กสาวคนเล็กของเขาทา ‘ ปุ๋ ย ‘
ลู
เธอแค่ใส่นา้ 2-3 หยดจากขวดเล็กๆลงไปในถัง เขาเคยแอบลอง
ชิมดูด ้วย และมันก็ไม่ได ้แตกต่างไปจากนาที ้ พวกเขาใช
่ ่ น
้ดืมกั
้
ตามปกติ แต่นาธรรมดานี ่ แหละทีแสดงผลได
่ ่
้อย่างยอดเยียมแบบ
นั้น แล ้วเขาจะไม่แปลกใจได ้ยังไง ?

เขาจาได ้ว่าลูกสาวคนเล็กของเขาเคยพูดว่าวิญญาณของเธอได ้
่
ไปทีปรโลกมา และเธอได ้พบกับเทพเจ ้าด ้วย เป็ นไปได ้ไหมว่าเธอ
ได ้ร ับความรู ้จากเทพเจ ้า ? ดังนั้นเธอจึงมีความสามารถทางเวท
มนตร ์ในการเปลียนน ่ ้
าธรรมดาให ่
้เป็ นปุ๋ ยทีสามารถเร่
งการ
เจริญเติบโตให ้พืชได ้ หยูไห่คด ิ อยูใ่ นใจ แต่เขาไม่กล ้าพูดอะไร
่
เกียวกั ่ เพราะกลั
บเรืองนี ้ วว่าคนทีมี่ เจตนาซ่อนเร ้นจะได ้ยินเข ้าและ
ทากับลูกสาวคนสาคัญของเขาเหมือนเป็ นสัตว ์ประหลาด !
 ้ น้ันมา เพือปกปิ
ตังแต่ ่ ดความลับให ้กับลูกสาวของเขา เขาจึงขุด
หลุมปุ๋ ยคอกขนาดใหญ่ทเชิ ี่ งเขาด ้านหลัง มูลสัตว ์, ของเสียจาก
่ าจากใบไม้แห ้งจากภูเขาถูกเก็บเอาไว ้ทีนั
มนุ ษย ์, และปุ๋ ยทีท ่ ่น
้
ทังหมด ่ งเวลาให ้ปุ๋ ยในไร่ เขาจะมาเอาปุ๋ ยจากทีนี
เมือถึ ่ ่ เพือปกปิ
่ ด
ให ้ลูกสาวของเขา

่
เมือชาวบ ้านเห็นพืชของครอบคร ัวหยูเจริญเติบโตได ้ดี ทุกคนก็จะ
ชมเชยหยูไห่ทท ี่ างานหนักและมีความสามารถ และว่าเขาใช ้ปุ๋ ยได ้
่
ในปริมาณทีเหมาะสม……ไม่ ่
มใี ครสงสัยเสียวเฉ่ าเลยสักนิ ด

่
ครอบคร ัวของป้ าใหญ่ของเสียวเฉ่ าพักอยูใ่ นเมืองหลายวัน พอ
สุขภาพของหลิวหูด ่ ข ึ ้ กน้อย พวกเขาก็รบี เก็บของกลับหมู่บ ้าน
ี นเล็
ตงชานกับหยูไห่ ในความเห็นของพวกเขา แม้วา่ การอาศัยอยูใ่ น
่
เมืองจะสะดวก แต่พวกเขาก็ต ้องใช ้เงินกับทุกอย่าง ผักป่ าทีพบได ้
ทุกหนทุกแห่งในชนบทต ้องซือด ้ ้วยเงินในเมือง ตอนนี น้
้ องชายของ
่
นางร ับผิดชอบเรืองอาหารและที ่ กของพวกเขาทังหมด
พั ้ ในฐานะ
่
พีสาวของเขา นางไม่เพียงแต่ดแู ลน้องไม่ได ้เท่านั้น แต่นางยังต ้อง
ให ้เขาช่วยเหลือนางอีกด ้วย แล ้วนางจะสามารถอยูใ่ นเมืองได ้อย่าง
สบายใจได ้ยังไง ?
โชคดีทหลิี่ วหูห่ ายเร็ว แถมเขายังได ้กินข ้าวและแป้ งสาลีทก ุ มือ้ และ
้ั มไี ก่, ปลา, และเนื อด
บางครงก็ ้ ้วย ทุกมือที
้ กิ่ นเหมือนเป็ นมืออาหาร ้
ในวันปี ใหม่เลย เด็กทัง้ 3 อ ้วนขึนอย่
้ างเห็นได ้ช ัด ใบหน้าก็มส ี ี
ชมพูระเรือ่ และยังมีชวี ต ้ กด ้วย หยูไฉ่ เฟิ่ งรู ้สึกว่าร่างกาย
ิ ชีวาขึนอี
ของนางแข็งแรงขึนกว่ ้ ่ อนทีจะกลายเป็
าเมือก่ ่ ้ ยซะอีก
นผู ้ลีภั

ี่
ทันทีทสามี ของนางสามารถเดินได ้ หยูไฉ่ เฟิ่ งก็เก็บของทีมี
่ และ
่ ่บ ้านตงชานด ้วยรถม้าของน้องชาย
กลับไปทีหมู

หลังจากแต่งงาน หยูไฉ่ เฟิ่ งก็กลับมาแค่ครงเดี ้ั ยวเท่านั้น 10 กว่าปี

้ ทนางจากหมู
แล ้วนับตังแต่ ี่ ่
่บ ้านตงชานไป เมือนางเห็ นต ้นเอล ์มเก่า
่
ทีทางเข ้าหมู่บ ้าน นางก็รู ้สึกกระวนกระวายเมือมาถึ ่ งบ ้านเกิด
หลังจากไปหลายปี นางจัดแจงเสือผ้ ้ าทีน้
่ องชายของนางซือให้ ้แล ้ว
ิ้
ก็ยมให ้กับคนทีคุ ่ ้นเคยหรือไม่คุ ้นเคยในความทรงจาของนาง

” อ ้าว ! นี่ มันไฉ่ เฟิ่ งของครอบคร ัวเฒ่าหยูไม่ใช่เหรอ !! ไม่ได ้เจอ

มา 10 กว่าปี เลยนะ ลูกๆโตขนาดนี แล ้ ้วเหรอ ? ” ใต ้ต ้นเอล ์มเก่า มี
คนชราหลายคนกาลังเล่นหมากรุกและพูดคุยกันอยู่ หัวหน้า
 ้
หมู่บ ้านเงยหน้าขึนและเห็ นครอบคร ัวของหยูไฉ่ เฟิ่ งลงมาจากรถม้า
เขางงงันไป แต่ก็จานางได ้

ี่ น ลุงใหญ่ของหยูไห่ได ้ยินเข ้าก็รบี ลุกขึน้ เขาเดินเข ้าไปใกล ้

หยูลชุ
และมองดูหยูไฉ่ เฟิ่ งอย่างละเอียด จากนั้นก็พูดขึนพร ้ ้อมดวงตาที่
้ กน้อย ” ไฉ่ เฟิ่ ง ไฉ่ เฟิ่ งจริงๆด ้วย ! ผอมไปเยอะเลยนะ ต ้อง
ชืนเล็
ลาบากอยูห ่ ลายปี เลยใช่ไหม ? “

” หัวหน้าหมู่บ ้าน ลุงใหญ่……” หยูไฉ่ เฟิ่ งนาตาคลอ

้ แต่ไม่รู ้ว่า
เพราะนางนึ กถึงโชคชะตาทีไม่่ อาจควบคุมได ้ในอดีตหรือเพราะ
ี่ ้พบกันอีกครง้ั
ความยินดีทได

่ บมา ดีแล ้วทีกลั

” ดีแล ้วทีกลั ่ บมา !! ” หยูลชุ ี่ นเช็ดนาตาและพู
้ ด
้
พร ้อมกับยิมกว ้าง ” พ่อของเจ ้าเป็ นห่วงเจ ้ามากๆเลยนะ ตังแต่ ้ เจ ้า
ไปอยูซ่ ะไกลทางตะวันออกเฉี ยงเหนื อ แล ้วก็ตงแต่ ้ั เขาได ้ยินเรืองภั
่ ย
่ ทีแล
แล ้งทางตะวันออกเฉี ยงเหนื อเมือปี ่ ้วด ้วย เด็กคนนี นี
้ ่ มันดือ้
จริงๆ ทาไมถึงไม่กลับมาให ้เร็วกว่านี ้ ? ต ้องลาบากมากเลยล่ะซิใช่
ไหม ? “
 ้ า ” หัวหน้าหมู่บ ้าน ลุงใหญ่ พีสาวของข
หยูไห่รบี พูดขัดขึนว่ ่ ้าเพิง่
กลับมา ให ้นางได ้เข ้าบ ้านก่อนเถอะคร ับ “

ี่ นทีตาม
” ไปซิไป ! ” หัวหน้าหมู่บ ้านโบกมือให ้ ตรงข ้ามกับหยูลชุ ่
พวกเขาไปทีบ ่ ้านเก่าของตระกูลหยู

พวกเขาตรงไปตามเส ้นทางในความทรงจาของนางจนมาถึงบ ้าน

เก่า แม้ว่านางจะเตรียมใจเอาไว ้แล ้ว แต่เมือเห็่ นบ ้านอิฐสีดาหลังคา
้
กระเบืองและก าแพงหินสูง หยูไฉ่ เฟิ่ งก็ยงั รู ้สึกตกใจอยูด ่ &
ี mdash;
น้องชายของนางหาเงินได ้เยอะมากจริงๆ ทังหมู ้ ่บ ้านนี นอกจาก
้
่
บ ้านของหัวหน้าหมู่บ ้านแล ้ว ก็เป็ นไปไม่ได ้ทีจะหาบ ้านทีโอ่่ อา่ สง่า
งามแบบนี ได้ ้อีก !

ี่ นเข ้าประตูไป พวกเขาก็เห็นผักสีเขียวละลานตาทีเติ

ทันทีทเดิ ่ บโต
อยูภ
่ ายใต ้ดวงอาทิตย ์ แม่บ ้านบางคนทีช่ ่ วยเก็บผักเป็ นเพือนสนิ
่ ท
สมัยเด็กของหยูไฉ่ เฟิ่ ง ดังนั้นจึงมีการพูดคุยกันอีกรอบ

หยูไฉ่ เฟิ่ งได ้พักอยูเ่ ขตสองห ้องทางด ้านข ้างแบบงงๆ นานเลย

ทีเดียวกว่านางจะรู ้ว่านี่ ไม่ใช่ความฝัน เดิมทีสามพีน้
่ องตระกูลหลิว
คิดว่าบ ้านในชนบทจะเป็ นแบบเดียวกับบ ้านของพวกเขาทีภาค ่
ตะวันออกเฉี ยงเหนื อ พวกเขาจึงไม่ได ้คาดคิดว่ามันจะหรูหราโอ่อา่
กว่าบ ้านในเมือง

ี านกว ้างและห ้องด ้านข ้างทัง้

แม้วา่ จะมีห ้องใหญ่แค่ 2 ห ้อง แต่ก็มล
สองฝั่งของบ ้าน มันมากเกินพอสาหร ับครอบคร ัว 5 คน สามพีน้ ่ อง
มีห ้องของตัวเองกันทุกคน พวกเขาดีใจมากจนไม่รู ้ว่าควรจะทา
อะไรดี !

่
ก่อนทีพวกเขาจะมี ความสุขกันได ้นาน หลิวหูก ่ ็เรียกลูกๆมารวมกัน
ในเย็นวันนั้นและบอกพวกเขาอย่างเคร่งขรึมว่า ” พวกลูกต ้องจาไว ้
ว่าเราแค่มาอาศัยอยูท ่ บี่ ้านน้าของลูกแค่ชวคราว
่ั พอพ่อหายดีแล ้ว
พ่อจะไปพบหัวหน้าหมู่บ ้านเพือดู ่ วา่ เขาสามารถอนุ มต ั ท ี่ นให ้เรา
ิ ดิ
สักผืนได ้รึเปล่า เราจะสร ้างกระท่อมฟางแบบสองห ้องและย ้ายไปอยู่
่ ่ น ! มันไม่เหมาะทีจะอยู
ทีนั ่ ท ี่ ้านน้าของลูกนานเกินไป ! “
่ บ

้ งพยักหน้าอย่างมีเหตุผลและพูดว่า ” ข ้าได ้ยินว่าตอนนี ้

หลิวจวินผิ
่ าเรือหางานง่ายกว่าและได ้ค่าจ ้างสูงด ้วย พรุง่ นี ข
ทีท่ ้ ้าจะไปดูที่
ท่าเรือ “
 ่
หลิวเยียนเอ ้อร ์กัดริมฝี ปากและพูดเสียงเบาว่า ” ข ้าเย็บกระเป๋ าหา
เงินได ้…… “

่ แค่ 6 ปี อ ้าปาก แต่แล ้วก็ก ้มหน้าพึมพาว่า ”

หลิวฟางผิงทีอายุ
ข ้า……ข ้าหาเงินไม่ได ้ ข ้าจะทายังไงดี ? “

่
หลิวเยียนเอ ่ ้านได ้นะ อย่างเก็บ
้อร ์ปลอบเขาว่า ” เจ ้าช่วยงานทีบ
ฟื น, ก่อไฟ, และอืนๆ่ ในอนาคตบ ้านเราจะเลียงไก่้ กบั หมู เจ ้าก็ชว่ ย
ให ้อาหารลูกไก่กบั หมูก็ได ้ ! “

้ นที เขาพยักหน้าซาๆและพู
หลิวฟางผิงร่าเริงขึนทั ้ ่
ดว่า ” อืม ! เสียว
้
ผิงช่วยจับแมลงไปเลียงไก่ ได ้ พอไก่โตและออกไข่ ข ้าก็จะเอาไป
ขายหาเงิน ! “

หยูไฉ่ เฟิ่ งมองดูลก ่ เหตุผลและเป็ นเด็กดีของนางแล ้วกอดพวก

ู ๆทีมี
้
เขาด ้วยความรู ้สึกทังขมขื ่
นและภูมใิ จ
 ่
เมือได ้ งอยากไปทางานทีท่
้ยินว่าหลิวจวินผิ ่ าเรือ หยูไห่ก็มอง
ร่างกายทีก ่ าลังโตของเด็กน้อยและแขนผอมๆทีอ่่ อนแอนั้น เขาคิด
และพูดว่า ” อีกไม่นานแตงโมของเราก็จะสุก ตอนนั้นเราจะ
้ งไม่อยูช
ต ้องการความช่วยเหลืออย่างแน่ นอน ทาไมจวินผิ ่ ว่ ยน้าล่ะ
?“

้
ตอนนี สมาชิ กทัง้ 5 ของครอบคร ัวหลิวพึงพาครอบคร
่ ัวหยูทง้ั
อาหารและทีพั ่ ก ดังนั้นพวกเขาย่อมไม่ปฏิเสธทีจะช่ ่ วย หลิวหูท ี่ ง่
่ เพิ
หาย, หยูไฉ่ เฟิ่ งทีทนอยู
่ ว่ า่ งๆไม่ได ้, และหลิวจวินผิ้ งทีคิ
่ ดว่าตัวเอง
เป็ นผูใหญ่
้ แล ้วก็ตามหยูไห่ไปทางานในไร่ทก ุ เช ้า พวกเขาทุกคน
เป็ นคนงานทีมี่ ความสามารถ จึงรดนา, ้ ใส่ปย, ุ๋ และกาจัดวัชพืชใน
่ นสิบกว่าหมู่เสร็จได ้อย่างรวดเร็ว
ทีดิ

่
ควรกล่าวถึงหวังเอ ้อรโก่วทีกลายเป็ นคนขยันมากขึนตั ้ งแต่
้ ลก ู ชาย
คลอดออกมา เขาให ้หยูไห่เช่าทีดิ ่ นของเขาปลูกแตงโม และเขาก็
คอยเอาใจใส่ไร่แตงโมมากกว่าตอนทีเขาปลู ่ กมันเทศในอดีตซะอีก
เขาต ้องมาตรวจไร่หลายครงต่ ้ั อวัน เขาค ้นหาวัชพืชในไร่วนั ละ
หลายๆครง้ั ดังนั้นเขาจึงถอนวัชพืชออกทังหมดแล้ ้ว
 ่
เมือมองดู ้ กวัน ก็ดเู หมือนเขาจะสามารถ
แตงโมลูกเล็กๆโตขึนทุ
มองเห็นก ้อนเงินบินมาหาเขาอย่างต่อเนื่ อง ราวกับว่าเขาได ้เห็น
้ และลูกชายของเขา
บ ้านของตัวเองสร ้างด ้วยอิฐดาและกระเบือง
้
เติบโตขึนและไปโรงเรี ยน……
 ตอนที่ 240 การพบปะ
https://novel-lucky.com

้ ปลูกเมล็ดลงไป ชาวบ ้านใกล ้เคียงจะมาทีไร่

ตังแต่ ่ ข ้าวโพดของ
่ พช
ครอบคร ัวหยูเพือดู ื หายาก เนื่ องจากจวินอ๋้ องแจ ้งมาเป็ นพิเศษ
ผูพ้ พ ่ มากและส่
ิ ากษาเขตจึงให ้ความสาคัญกับเรืองนี ้ ่
งเจ ้าหน้าทีมา
ลาดตระเวนทีไร่่ เป็ นครงคราว
้ั หัวหน้าหมู่บ ้านตงชานถือเป็ นเกียรติ
่
อย่างยิงและจั ้ มลาดตระเวน ทุกวันตังแต่
ดตังที ้ เช ้าจรดค่าจะมีคนมา
้
คอยเฝ้ าไร่ ทาให ้ทุกอย่างง่ายขึนมากส าหร ับครอบคร ัวหยู

ชาวบ ้านส่วนใหญ่มองหยูไห่ด ้วยความนับถือ หัวหน้าหมู่บ ้านเองก็

่ กชายทีประสบ
ไม่กล ้าวางท่าเป็ นหัวหน้าหมู่บ ้านต่อหน้าเขา เมือลู ่
ความสาเร็จของหัวหน้าหมู่บ ้านกลับมาทีหมู ่ ่บ ้าน พวกเขาก็เป็ น
่ นมิตรกับหยูไห่กอ
ฝ่ ายเริมเป็ ่ นอีกด ้วย

นี่ ไม่ใช่เรืองตลกนะเพราะครอบคร
่ ่ อน
ัวของหยูไห่แตกต่างจากเมือก่
่
แล ้ว ! อย่างแรกพวกเขาเป็ นเพือนกั บนายน้อยของร ้านอาหารเจิน
่
ซิวและทาให ้ว่าทีประมุ ขตระกูลโจวนับถือพวกเขาเป็ นพิเศษได ้
ต่อมาก็ยงั เป็ นญาติบญุ ธรรมของขุนพลอีก แต่ยงั ไม่หมดแค่น้ัน
 ้
ตอนนี พวกเขายั ้ องทีมาจากเมื
งคุ ้นเคยกับจวินอ๋ ่ องหลวงด ้วย ! นั่น
คือคนของราชวงศ ์ตัวจริงเลยนะ !

่
การทีสามารถท างานให ้กับจวินอ๋้ องได ้ มันไม่ใช่แค่ความภูมใิ จของ
ครอบคร ัวหยูเท่านั้น แต่ยงั เป็ นของหมู่บ ้านตงชานทังหมดด ้ ้วย ใน
อนาคตถ ้ามีคนอยากมาสร ้างปัญหาทีหมู ่ ่บ ้านตงชาน เขาจะต ้อง
พิจารณาก่อนว่ามีความสามารถทาได ้ไหม ต ้องรู ้ว่าใครเป็ น
เจ ้านายก่อนทีจะตี่ สน ้ องสร ้างคฤหาสน์บนภูเขาในหมู่บ ้าน
ุ ัข ! จิงอ๋
ตงชาน ดังนั้นเขาจะปกป้ องหมู่บ ้านตงชานอย่างแน่ นอน หัวหน้า
้
หมู่บ ้านรู ้สึกยืดขึนมาที เดียว ต่อหน้าหัวหน้าหมู่บ ้านอืนๆ่ เขารู ้สึก
ภาคภูมใิ จในความเหนื อกว่านี ้

้ อง
ไม่มใี ครในหมู่บ ้านรอบๆไม่รู ้ว่าหยูไห่ได ้ร ับการปกป้ องจากจวินอ๋
ดังนั้นแม้วา่ จะมีคนมากมายมาดูพช ื หายาก แต่ก็ไม่มใี ครกล ้ามี
เจตนาร ้าย

” จุๆ๊ นี่ เหรอข ้าวโพดทีเอากลั

่ บมาจากโลกตะวันตก ? ทาไมดู
เหมือนต ้นข ้าวฟ่ างเลย ? พวกเขาไม่ได ้ปลูกผิดใช่ไหมน่ ะ ? ” คน
บางคนก็พูดเยาะเย ้ย
ข ้าวโพดของครอบคร ัวหยูปลูกได ้ไม่ถงึ ครึงเดื ่ อนก็โตขึนแล ้ ้ว ด ้วย
ลาต ้นสีเขียวและใบกว ้าง มันจึงดูเหมือนธงสีเขียวสะบัดพริวอยู ้ ใ่ น
สายลม เทียบกับข ้าวโพดในชาติกอ ่
่ นของเธอแล ้ว หยูเสียวเฉ่ าได ้
่ าหิ
พึงน ้ นศักดิสิ์ ทธิไอเทมสุ
์ ดโกงของเธอและหว่านเมล็ดก่อนเวลา
่
อย่างทีคาด ่
ข ้าวโพดทีรดด ้ นศักดิสิ์ ทธินั์ ้นโตเร็วมาก โดย
้วยนาหิ
ปกติแล ้วข ้าวโพดจะใช ้เวลาเติบโตประมาณ 1 เดือน แต่ระยะเวลา
เติบโตนั้นสันลงครึ
้ ่ ่ ง ยิงไปกว่
งหนึ ่ านั้นมันยังงอกงามดีมาก

่ ถ
เหมือนมันแข่งขันกัน ไร่แตงโมทีอยู ่ ด
ั ไปก็เติบโตอย่างรวดเร็ว
่ กในเดือน 3 หรือเดือน 4 จะพร ้อมเก็บ
โดยปกติแล ้วแตงโมทีปลู
่
เกียวในเดื อน 7 หรือ 8 สาหร ับครอบคร ัวหยูน้ัน รูปแบบการเติบโต
้ ้ถูกทาลายลงไปแล ้ว เมือต
นี ได ่ ้นเดือน 3 ตอนทีหิ ่ มะเริมละลาย
่ ต ้น
กล ้าแตงโมของครอบคร ัวหยูก็งอกออกมาและถูกปลูกลงในไร่แล ้ว

่
พวกเขาย ้ายเสือฟางมาที ่ แตงโมเพือป้
ไร่ ่ องกันการแข็งตัว พอ
อุณหภูมติ ่าลงในตอนกลางคืน พวกมันก็จะถูกใช ้เป็ น ‘ ผ้าห่ม ‘
สาหร ับต ้นกล ้าพวกนี ้ ตอนเทียงเมื
่ ่
ออากาศอุ ่ ขึน้ ก็จะให ้ต ้นกล ้า
น
แตงโมได ้ร ับแสงแดด แม้วา่ ช่วงต ้นฤดูใบไม้ผลิจะอากาศเย็น ต ้น
กล ้าแตงโมก็ยงั เติบโตได ้ดี

ปัจจุบน ั ยังคงเป็ นช่วงปลายเดือน 4 แต่แตงโมในไร่ก็มข ี นาดเกือบ

เท่าลูกบอลยางแล ้ว แตงโมสีเขียวเข ้มในใบไม้สเี ขียวคล ้ายกับเด็ก
ซนๆโผล่หวั ออกมาดูด ้วยความสงสัย หยูไห่เดินไปรอบๆไร่แตงโม
และเลือกแตงโมทีสุ ่ กเร็วมาหลายลูกเพือเอาไปให
่ ้ลูกสาวของเขาที่
้
อยูใ่ นเมือง เขาตังใจจะเข ้
้าเมืองพรุง่ นี และน าแตงโมไปให ้เธอชิม 2
ลูก

้
หวังเอ ้อร ์โก่วเดินเข ้ามาพร ้อมกับยิมกว ่ กเด็ด
้างและมองดูแตงโมทีถู
ออกมา ดวงตาของเขาเป็ นประกายและพูดยิมๆว่ ้ า ” พีต
่ ้าไห่
่
แตงโมสุกแล ้วเหรอ ? เยียมไปเลย ! อีกไม่นานเราก็จะเก็บแตงโม
ได ้มากๆแล ้วใช่ไหม ? “

่
หยูไห่หยิบแตงโมทีใหญ่ ี่ ดและเอามันยัดใส่มอ
ทสุ ื ของเอ ้อร ์โก่ว
จากนั้นก็ตบไหล่ของเขาและพูดว่า ” น้องเอ ้อร ์โก่ว ช่วง 2 เดือนมา
 ้ ้าทางานหนักมาก ! เอาแตงโมนี กลั
นี เจ ้ บไปกินนะ !! ร ับรองว่าเรา
้ อนเป็ นคนแรกเลย !! “
จะให ้เจ ้าได ้แตงโมในปี นี ก่

้
ปี นี พวกเขาปลู ่ ้ว พวกเขาน่ าจะ
กแตงโม 6 หมู่ จากผลของปี ทีแล
ได ้ผลผลิตแตงโมประมาณ 1 แสนชง่ ั เมือเห็่ นว่าครอบคร ัวหยูและ
่ ทีแล
หวังเอ ้อร ์โก่วทาเงินได ้มากจากการขายแตงโมเมือปี ่ ้ว พวก
้
ชาวบ ้านหมู่บ ้านตงชานก็ได ้ความคิดขึนมาบ ้าง พวกเขาเข ้าหาหยู
ไห่อย่างเงียบๆโดยหวังว่าจะได ้โควต ้าขายส่งมา

ปริมาณแตงโมสุกในแต่ละวันนั้นมีจากัด ดังนั้นเขาจึงไม่อาจให ้
สัญญากับทุกคนได ้ หลังจากกลุมอกกลุ
้ มใจอยู
้ พ
่ กั นึ ง หยูไห่ก็
่
เลือกทางานกับครอบคร ัวทีเขาสนิ ทสนมมากกว่าและปฏิเสธคน
่
อืนๆอย่
างสุภาพ คนทีถู ่ กปฏิเสธย่อมรู ้สึกไม่พอใจแต่ตอนนี หยู ้ ไห่
่
รารวยและมีผูม้ อ ิ ธิพลหนุ นหลังอยู่ ดังนั้นต่อให ้ไม่พอใจแล ้วพวก
ี ท
เขาจะทาอะไรได ้ ?

่
หยูเสียวเฉ่ ่ าลังดูแลแม่บญ
าทีก ุ ธรรมกับน้องชายอยูใ่ นเมืองไม่
สามารถกลับไปหมู่บ ้านตงชานทุกวันได ้ แต่เธอก็เป็ นห่วงไร่แตงโม
อยูต ้ ท
่ ลอด ! เธอนับนิ วอยู ่ ก
ุ วัน อีกไม่นานแตงโมก็จะวางขายใน
ตลาด ในใจเธอครุน ่
่ คิดอยูว่ า่ เธอควรเช่าร ้านในเมืองเพือขาย
้ หรือไม่
แตงโมในปี นี ดี

่ ใ่ กล ้ร ้านอาหารเจินซิวอยูต
แม้วา่ ร ้านค ้า 2 ร ้านทีอยู ้ั
่ งในท ่
าเลทีดี
แต่พวกมันก็ถก ู เช่าไปแล ้วและเซ็นสัญญาเช่า 3 ปี ถ ้าพวกเขาเช่า
ร ้านแบบสุม ่
่ ๆก็อาจเป็ นเรืองยากส าหร ับธุรกิจของพวกเขาทีจะ ่
ได ้ร ับความนิ ยมเช่นเดียวกับปี ทีแล ่ ้ว ในขณะทีเธอมี
่ ่
ปัญหากับเรือง
นี ้ หยูไห่พ่อของเธอก็มาเยียมลู ่ กสาวสุดทีร่ ักพร ้อมแตงโมสุกหลาย
ลูก

้
ฝางซือเจินไปที ่ าเรือ ดังนั้นหัวหน้าพ่อบ ้านจึงเชิญหยูไห่ไปทีห
ท่ ่ ้อง
หนังสือในลานด ้านหน้าและส่งคนไปทีลานด ่ ่
้านในเพือแจ ้งคุณหนู
ใหญ่ หัวหน้าพ่อบ ้านไม่กล ้าดูถก ู ญาติบญ ่ น
ุ ธรรมของเจ ้านายทีเป็
คนบ ้านนอก ไม่ต ้องพูดถึงทัศนคติของเจ ้านายทีมี ่ ตอ
่ ญาติบญุ
่ ว่่ าลูกสาวของเขามีความสาคัญมากกว่า
ธรรมของเขา แต่แค่เรืองที
ลูกของเจ ้านายเองก็ไม่มใี ครกล ้าดูถกู เขาแล ้ว
หัวหน้าพ่อบ ้านทางานให ้ฝางซือเจินมาตั ้ ้ ตอนทีเขาได
งแต่ ่ ้ร ับ
ตาแหน่ งขุนพล เนื่ องจากความภักดีและความสามารถของเขาทา
ให ้เขาได ้ร ับมอบแซ่เดียวกับเจ ้านายของเขา สาหร ับคนร ับใช ้แล ้ว
นี่ เป็ นเกียรติอน ่
ั ยิงใหญ่ ี่ ้ใช ้แซ่เดียวกับเจ ้านายของพวกเขา !
ทได
ไม่วา่ จะเป็ นในคฤหาสน์ขน ่ องถังกู่
ุ พลในเมืองหลวงหรือบ ้านทีเมื
หัวหน้าพ่อบ ้านฝางก็เป็ นรองแค่บรรดาเจ ้านายเท่านั้น

่ ตย ์และจริงใจ แต่เขาไม่ได ้โง่ เขารู ้ว่าการจะให ้

หยูไห่เป็ นคนซือสั
ลูกสาวของเขาอยูอ ่ ย่างสบายในคฤหาสน์ฝางได ้นั้น เขาจะทาให ้
หัวหน้าพ่อบ ้านฝางโกรธไม่ได ้ เขาหยิบแตงโมจากทีเขาน ่ ามาหนึ่ ง
ลูกและส่งให ้หัวหน้าพ่อบ ้าน จากนั้นก็พูดด ้วยรอยยิมว่
้ า ” แตงโม
ปลูกเองคร ับ ไม่ได ้มีราคาค่างวดสักเท่าไหร่ ท่านหัวหน้าพ่อบ ้าน
ฝางร ับไปลองชิมดูนะคร ับ ! “

้
ช่วงนี ของปี มีแตงโมด ้วยเหรอ ? ในฐานะหัวหน้าพ่อบ ้านของ
คฤหาสน์ฝาง เขาย่อมไม่ใช่คนทีไม่ ่ มคี วามรู ้และประสบการณ์อยู่
่
แล ้ว เจ ้านายของเขาเป็ นทีโปรดปรานและไว ้ใจขององค ์ฮ่องเต ้
ดังนั้นเขาจึงได ้ร ับพระราชทานรางวัลเป็ นแตงโมทุกปี เจ ้านายของ
เขาใจดีกบั คนร ับใช ้มาก ดังนั้นเขาจึงได ้ลองกินบ ้างเป็ นครงคราว
้ั
แต่แตงโมใช ้บรรเทาความร ้อนในฤดูร ้อนไม่ใช่เหรอ ? นี่ ยังไม่ถงึ
ฤดูร ้อนเลย ทาไมแตงโมถึงสุกแล ้วล่ะ ?

แม้วา่ ในใจจะสงสัย แต่หวั หน้าพ่อบ ้านฝางก็ร ับของขวัญมาอย่างมี

ความสุขและขอบคุณเขาอย่างจริงใจ เมือเห็ ่ นคุณหนู ใหญ่ออกมา
จากด ้านในแล ้ว เขาก็ขอตัวจากไป หัวหน้าพ่อบ ้านฝางมาทีเมื ่ อง
ถังกูพ ้
่ ร ้อมครอบคร ัวของเขาทังหมด ่
เมือเขาน าแตงโมไปยังทีอยู ่ ่
้
ของตัวเอง ลูกชายทังสองคนของเขาก็ ต ้อนร ับเขาด ้วยความดีใจ ”
แตงโมเหรอ ? นี่ ท่านพ่อยอมซือของแพงแบบนี
้ ้
มาให ้เรากินด ้วย
เหรอ ? “

มุมปากของหัวหน้าพ่อบ ้านกระตุก เขาตบก ้นลูกชายคนเล็กและ

้ า ” พ่อไม่อยากซือของให
พูดยิมๆว่ ้ ่
้พวกลูกเมือไหร่
กนั ? นี่ เป็ น
่ ้จากญาติบญ
แตงโมทีได ้
ุ ธรรมของท่านขุนพล มันหาซือในช่ วงนี ้
ของปี ไม่ได ้

หรอกนะ ! “
” พวกเขาน่ าจะปลูกเองใช่ไหมท่านพ่อ ? ปี ทีแล่ ้วข ้าได ้ยินคนร ับใช ้
่ ข
ของบ ้านจางทีอยู ่ ้างๆพูดว่าแตงโมของครอบคร ัวหยูทงใหญ่้ั ทง้ั
หวาน แถมราคายังถูกกว่าในเมืองหลวงมาก ! ตอนนั้นใต ้เท ้าก็ไป
อยูท ี่ ่บ ้านตงชานบ่อยๆ เขาต ้องได ้กินแตงโมไปเยอะแน่ ๆเลย ! ”
่ หมู
ลูกชายคนโตของหัวหน้าพ่อบ ้านทีอายุ่ 15 ปี ร ับแตงโมมาด ้วย
้
รอยยิมและพู ่ นไปหามีดอย่างกระตือรือร ้น
ดขณะทีเดิ

ภรรยาของหัวหน้าพ่อบ ้านทีร่ ับผิดชอบงานในคร ัวของบ ้านไม่ได ้

อยูใ่ นห ้องด ้วยในตอนนั้น ลูกชายคนโตพาน้องชายสองคนของเขา
่
และหันแตงโมอย่ ้
างชานาญ เนื อแตงโมสี ้
แดงมีนาหยดลงมาขณะที ่
่ านมัน กลินอั
มีดหันผ่ ่ นหอมหวานโชยขึนแตะจมู
้ กของพวกเขา ลูก
ชายคนเล็กทีอายุ ่ แค่ 6 ขวบกลืนนาลายและจ
้ ้องแตงโมตาไม่
กระพริบราวกับมีกาวติดอยูท ี่
่ ตา

หัวหน้าพ่อบ ้านอดหัวเราะออกมาไม่ได ้และตบก ้นเด็กน้อยอีกครง้ั

ในใจของเขาคิดถึงอายุของลูกชายคนเล็กของเขาและความเป็ นไป
่ กชายคนเล็กของเขาจะกลายเป็ นคนร ับใช ้ส่วนตัวของนาย
ได ้ทีลู
น้อยในอนาคต อายุของพวกเขาห่างกันไม่มากนักใช่ไหม ? ทุก
อย่างในบ้านของท่านขุนพลจะเป็ นของนายน้อยในอนาคตอย่าง
แน่ นอน……ดูเหมือนว่าเขาต ้องสอนลูกชายคนเล็กด ้วยตัวเองซะ
แล ้ว !

่ นเต
” พ่อบ ้าน หัวหน้าพ่อบ ้าน…… ” เสียงทีตื ่ ้นเล็กน้อยดังเข ้าหู
ของหัวหน้าพ่อบ ้านฝาง มันเป็ นเสียงของเฒ่าโจวคนเฝ้ าประตู เกิด
้ ทางเข
อะไรขึนที ่ ้
้างันเหรอ ?

หัวหน้าพ่อบ ้านฝางไม่มเี วลาเพลิดเพลินไปกับแตงโมแสนอร่อยกับ

่
ลูกชาย เขารีบวิงออกไปนอกห ่
้องและเห็นเฒ่าโจววิงเหยาะๆเข ้ามา
แต่เขาไม่สามารถบอกได ้ว่าสีหน้าของเขาดูตนเต ื่ ่
้นหรือตืน
ตระหนก

้ อง……หยางจวิน้
” หัวหน้าพ่อบ ้าน……หยาง……หยางจวินอ๋
อ๋อง…… ” เนื่ องจากเขารีบวิงเข
่ ้ามา

เฒ่าโจวจึงหายใจไม่ทน
ั และพูดติดอ่างทาให ้หัวหน้าพ่อบ ้านฝาง
ร ้อนใจมาก
” หยางจวินอ๋้ อง ? หยางจวินอ๋ ้ องเสด็จมาเหรอ ? ฮูหยินมีความ
่ กบั จิงหวั
สัมพันธ ์ทีดี ้ งเฟย หรือหวังเฟยทรงให ้หยางจวินอ๋ ้ องเสด็จ
่
มาเยียมฮู หยินของเรา ? ” เจ ้านายของเขาไม่ได ้มีความสัมพันธ ์
ใดๆกับทางตาหนักจิงอ๋ ้ อง ไม่ต ้องพูดถึงหยางจวินอ๋
้ องผูส้ น
ั โดษและ
่
หยิงผยองเลย นอกจากเหตุผลนี หั ้ วหน้าพ่อบ ้านฝางก็คดิ ความ
่
เป็ นไปได ้อย่างอืนไม่ ออกแล ้ว

เฒ่าโจวพยักหน้าในตอนแรก จากนั้นก็สา่ ยหน้าไม่หยุด เขาตบ

้ั
หน้าอกหลายครงและในที ่ ดก็หยุดหอบซะที จากนั้นเขาก็พูดเสียง
สุ
้ องเสด็จมาพบคุณหนู ใหญ่ของเรา !! “
ดังว่า ” หยางจวินอ๋

หลังจากนายน้อยเกิด สองสามีภรรยาฝางก็สงให ่ ั ้คนร ับใช ้เรียกลูก

สาวบุญธรรมของพวกเขาว่า ‘ คุณหนู ใหญ่ ‘ นี่ เป็ นการแสดงให ้
่
เห็นว่าหยูเสียวเฉ่ ่ งมากในหัวใจของคนทังคู
ายังคงมีสถานะทีสู ้ แ่ ละ
เปรียบได ้กับลูกแท ้ๆของตัวเอง

หยางจวินอ๋ ้ องอยากพบคุณหนู ใหญ่ ? คุณหนู ใหญ่ไปรู ้จักกับจวิน้

้ งแต่
อ๋องผูเ้ ย็นชาคนนี ตั ้ เมือไหร่
่ ? แม้วา่ หัวหน้าพ่อบ ้านฝางจะสงสัย
 ้ องด ้วยตัวเองและเชิญจวินอ๋
แต่เขาก็รบี ไปต ้อนร ับจวินอ๋ ้ องเข ้าไปใน
บ ้าน

้ อง ตอนนี คุ
” จวินอ๋ ้ ณหนู ใหญ่ของเราอยูใ่ นห ้องร ับรองแขกทีด
่ ้าน
้ ะค่ะ…… ” หัวหน้าพ่อบ ้านฝางสุภาพและ
นอก เชิญเสด็จทางนี พะย่
ให ้ความเคารพแต่ก็ไม่ได ้ขลาดกลัว

‘ เด็กนั่นอยูใ่ นห ้องร ับรองแขกเหรอ ? เด็กผูหญิ

้ งได ้ร ับอนุ ญาตให ้
ร ับรองแขกทีบ ่ ้านฝางตังแต่
้ เมือไหร่
่ กน ้
ั ? ดูเหมือนว่าเด็กคนนี จะมี
ความสาคัญสาหร ับขุนพลฝางและภรรยาของเขามาก ! ‘ ดวงตาที่
้
ลึกลาของ

้
จูจวินหยางทอประกายสนใจขึ ้
นมา

่
หยูเสียวเฉ่ ่ ้ข่าวจากห ้องร ับแขกเห็นเด็กหนุ่ มทีดู
าทีได ่ เหมือนจะ
แยกตัวออกจากความร ้อนทังหมดทั้ ้ อยู
งๆที ่ ก
่ ลางแดด เด็กหนุ่ ม
เปล่งประกายออร่าเฉยเมยออกมาจางๆข ้างๆต ้นไผ่สงู สีเขียว
ภายใต ้แสงอาทิตย ์ฤดูใบไม้ผลิทอบอุี่ น
่ แสงร ัศมีวงกลมสะท ้อนอยู่
่
บนผมทีกระจายอยู บ
่ นไหล่ของเขา……
 ตอนที่ 241 อบอุน
่
https://novel-lucky.com

่
เขามีสายตาเย็นชาและหยิงผยอง ดวงตาของเขาเรียวยาวและสวย
จมูกโด่งเหมือนรูปสลัก ริมฝี ปากบางเม้มเป็ นเส ้นตรง สายตาแหลม
คมและสีหน้าเย็นชาของเด็กหนุ่ มแสดงให ้เห็นถึงความเฉลียว
ฉลาดไหวพริบและความดือดึ ้ งไม่ฟังใคร

่
แต่ด ้วยเหตุผลบางอย่าง หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกได ้อย่างช ัดเจนว่าความ
เย็นชาเหินห่างของเขาเป็ นแค่เปลือกแข็งทีเอาไว ่ ้ปกป้ องหัวใจที่
อ่อนนุ่ มของเขา ทาเฉยเมยอยูต ่ ลอดเวลาแบบนั้น เขาต ้องเหนื่ อย
มากเลยใช่ไหม ? เธอรู ้สึกเศร ้าเล็กน้อยโดยไม่มเี หตุผล……

่
กลินหอมจางๆของชาลอยอ ่ ใ่ นห ้องร ับรองแขก จูจวินหยาง
้อยอิงอยู
นั่งอยูบ ่ นเก ้าอีร้ ับแขกและหยิบถ ้วยชาขึนช ้ ้าๆ และใช ้ฝาถ ้วยชาดัน
ดอกสีเขียวทีลอยอยู่ บ ้
่ นผิวนาชาออก จากนั้นก็จบ ิ ชาด ้วยริมฝี ปาก
สีทบ ั ทิมของเขา—ชาซีหห ู ลงจิง่ มันไม่ได ้เป็ นชาทีมี
่ คา่
มากนัก แต่มก ่
ี ลินหอมที ่ ัดเจนและรสหวานกลมกล่อมทีเขาไม่
ช ่ เคย
ลองมาก่อน จูจวินหยางมองใบชาในถ ้วย ขนตาหนาเป็ นแพโค ้ง
 ้ าลังกระพือ เขาก ้มหน้าจิบชาหอมๆนั้น
ของเขาดูเหมือนปี กผีเสือก
อีกครง้ั

หยูไห่น่ ังอยูบ ้
่ นเก ้าอีทางขวาของหยางจวิ ้ องด ้วยท่าทางสารวม
นอ๋
่
เล็กน้อย เขาเคยเห็นและได ้ยินเรืองของตั วละครอย่างท่านอ๋องหรือ
้
หวังเฟยแค่ในงิวและหนั งสือนิ ทานเท่านั้น มันเป็ นประสบการณ์ใหม่
ของเขาเลยทีได ่ ้อยูใ่ นพืนที
้ เดี
่ ยวกับจวินอ๋
้ อง หยูไห่มองไปทีลู่ กสาว
คนเล็กของเขาทีร่ ับมือกับสถานการณ์นีได ้ ้อย่างง่ายดาย และรู ้สึก
ว่าในฐานะพ่อของเธอ เขาต ้องไม่ทาให ้เธอขายหน้าแม้วา่ เขาจะไม่
สามารถช่วยเธอได ้ก็ตาม ด ้วยความคิดนี เขาจึ ้ งยืดหลังตรงและทา
้ กเล็กน้อย
สีหน้าจริงจังขึนอี

้ องน้อยเข ้ามาด ้วยตัวเองแล ้ว เขาก็ไม่ได ้พูดอะไรเลย

หลังจากจวินอ๋
ื่
สักคาและเอาแต่ดมชา ่
หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกว่าเธอมีเส ้นสีดาใน
้
จินตนาการขึนบนหน้ าผากของเธอหลายเส ้น—ผูช ้ ายคน
้ ได ้มาทีคฤหาสน์
นี ไม่ ่ ่ มชาหรอกใช่
ฝางเพือดื ่ ไหม ?

่ นว่าจวินอ๋
เมือเห็ ้ องไม่คด ่
ิ จะพูด หยูเสียวเฉ่ ่ ดหงิดขึนมา
าก็เริมหงุ ้
่
บ ้าง เธอเทชาเพิมให ้ องด ้วยตัวเองและพูดด ้วยรอยยิมว่
้จวินอ๋ ้ า ” ไม่
 ้ องน้อยเสด็จมาทีนี
ทราบว่าจวินอ๋ ่ ่ ทาไมหรือเพคะ ? ” บทสนทนาที่
้ อบจะทาให ้เธอกัดลินตั
ฟังดูน่าอึดอัดนี เกื ้ วเอง หยูเสียวเฉ่
่ ากรอกตา
อยูใ่ นใจ—คุยกับพวกราชวงศ ์นี่ มันเหนื่ อยจริงๆ !

จูจวินหยางรู ้สึกได ้อย่างช ัดเจนถึงความรู ้สึกไม่สบายใจของหยูไห่

เขารู ้ว่าชายทีดู ่ เรียบง่ายและซือสั
่ ตย ์คนนี เป็
้ นพ่อของเด็กหญิง เขา
มองดูแตงโมสดบนโต๊ะในห ้องรบั รองแขก ดูเหมือนมีหยดนาค ้ ้างอยู่
บนใบไม้ด ้วย เขาต ้องเอามันมาให ้ลูกสาวของเขาทันทีทเด็ ี่ ดมาเมือ
่
เช ้านี ้ ช่างเป็ นพ่อทีร่ ักลูกสาวมากจริงๆ !

่ ทีแล
เขารู ้ว่าแตงโมของครอบคร ัวหยูขายดีมากเมือปี ่ ้ว แต่เขาไม่คด ิ
ว่าแตงโมจะโตเร็วขนาดนี ้ ถ ้าเขาจาไม่ผด ่
ิ แม้แต่ในภาคใต ้ทีอบอุ น
่
่ กเร็วขนาดนี ้
ก็เป็ นไปไม่ได ้ทีแตงโมจะสุ

” แตงโมนี่ …… ” หลังจากครุน
่ คิดอยูส
่ ก ้
ั ครู ่ จูจวินหยางก็พูดขึนมา
2 คาแล ้วเงียบไปอีก
‘ อะไรของเขาเนี่ ย ! ไม่ได ้แค่มาดืมชา
่ ้ งอยากจะกินแตงโม
ตอนนี ยั
ด ้วย ? นี่ ข ้าไม่ได ้เจอกับจวินอ๋
้ องตัวปลอมหรอกใช่ไหม ? ‘ หยู
่
เสียวเฉ่ าอดมองบนไม่ได ้

จูจวินหยางจับสีหน้าของเด็กหญิงได ้จากทางหางตาของเขา และ

รู ้สึกได ้ทันทีวา่ มีบางอย่างผิดปกติ ทาไมเขาไม่รู ้สึกถึงความคิดและ
อารมณ์ของเด็กผูห้ ญิงคนนี เลย ้ ?

ความสามารถของจูจวินหยางทีจะมองเข ่ ้าไปในความคิดของคน
่
อืนไม่ ใช่ความสามารถในการอ่านใจ แต่เขาสามารถร ับรู ้ความรู ้สึก
ของคนอืนได่ ้อย่างช ัดเจน เช่น ความสุข, ความเศร ้า, ความ
โหดร ้าย, และความไม่ชอบ ตัวอย่างเช่นความไม่สบายใจของหยู
ไห่ในตอนนี ้ ยิงความรู
่ ้สึกรุนแรงเท่าไหร่ก็ยงส่ิ่ งผลกระทบต่อเขา
มากเท่านั้น ตอนทีความรู
่ ้
้สึกเชิงลบทังหมดเข ้ามาหาเขา มันจะ
ครอบงาเขาจนเขาอยากหาวิธรี ะบาย เขาใช ้ความรุนแรงระบาย
ออกอยูช ่ ว่ งหนึ่ ง แต่น่ ันเป็ นการเพิมชื่ อเสี
่ ยงทีไม่
่ ดใี ห ้กับเขาเท่านั้น

เป็ นเวลา 10 กว่าปี แล ้ว ไม่มอ ่

ี ารมณ์ความรู ้สึกไหนทีเขาสั
มผัส
ไม่ได ้ แต่วน ้
ั นี เขาจั ่
บการเปลียนแปลงทางอารมณ์ ของเด็กผูห้ ญิง
 ้
ตรงหน้าของเขาไม่ได ้เลยสักนิ ด มันจึงทาให ้เขาทังประหลาดใจ
และกวนใจมาก

่
ขณะทีเขาก าลังงงอยู่น้ัน หยูเสียวเฉ่
่ ่ ั ้คนไปเอามีดมาแล ้ว
าก็สงให
่
เธอหันแตงโมอย่ างรวดเร็ว วางมันลงบนถาดและส่งให ้จวินอ๋้ อง
้
ดวงตาโตของเธอโค ้งเป็ นพระจันทร ์เสียวและลั ้ ปรากฏขึนที
กยิมก็ ้ ่
มุมปากทีก ่ าลังยิม้ เธอพูดเสียงแจ่มใสว่า ” จวินอ๋้ องน้อยเพคะ
้ นหนึ่ งในลูกทีสุ
แตงโมนี เป็ ่ กเร็วทีสุ
่ ดในไร่ของเรา ลองเสวยดูนะเพ
คะ ! “

้
จูจวินหยางมองใบหน้ายิมแย ่ อนดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ
้มสดใสทีเหมื
แล ้วสงสัยในความหมายทีแท ่ ้จริงเบืองหลั
้ ้
งรอยยิมของเธอ ้ ้
รอยยิมนี
จริงใจหรือไม่ ? นางวางแผนอะไรบางอย่างทีเขาไม่ ่ รู ้อยูร่ เึ ปล่า ?
ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได ้ว่าเมือไม่
่ มค ี วามสามารถในการร ับรู ้ที่
เขาจงเกลียดจงช ัง เขาก็ไม่รู ้สึกไม่ปลอดภัยอีกต่อไป……

้ ้องเขม็งไปทีเด็
เขามองแตงโมสีแดงสดแล ้วเงยหน้าขึนจ ่ กหญิงทีถื
่ อ
ถาดอยูร่ าวกับอยากมองลึกเข ้าไปในหัวใจของเธอ
 ้ องน้อยอยากกินแตงโมไม่ใช่เหรอ ? ทาไมหันให
‘ เอ๋ ? จวินอ๋ ่ ้แล ้ว
ไม่กน ิ ล่ะ ? ไหงมาจ ้องกันแบบนั้น ? มีอะไรเปื ้อนหน้าข ้าอยูเ่ หรอ ?
่
‘ หยูเสียวเฉ่ าอดปล่อยมือข ้างหนึ่ งทีถื
่ อถาดมาแตะใบหน้าทีสะอาด ่
้
อยูแ่ ล ้วของเธอไม่ได ้ นาแตงโมที ่ อจึงเปื ้อนหน้าและทิงรอยสี
มื ้ แดง
้
เอาไว ้โดยไม่ได ้ตังใจ

ดวงตากระจ่างใสคูโ่ ตตรงหน้าของเขากระพริบปริบๆ ว่ากันว่า

ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ ดวงตาคูน ้ ได ้หลบสายตาเย็นชา
่ ี ไม่
ของเขา ดวงตาใสบริสท ์
ุ ธิของนางค่ ่
อยๆคลายหัวใจทีระแวดระวั ง
ของเขา นางเป็ นแค่เด็กหญิงจากชนบททีอายุ ่ ยงั ไม่ถงึ 10 ขวบ จะ
มีเจตนาซ่อนเร ้นอะไรมากมายได ้ยังไง ? เขากังวลมากเกินไปและ
ทาเหมือนทุกคนเป็ นศัตรูมากไปหน่ อยหรือเปล่า ?

้
เขาหยิบแตงโมขึนมาหนึ ่ งชินและเอาใส่
้ ปากช ้าๆ ความหวานเย็น
้
เล็กน้อยกระจายอยูใ่ นปาก รสชาติของแตงโมนี ……หวานและ
้
อร่อยกว่าแตงโมทังหมดที ่
เขาเคยกิ นมา ราวกับว่าความหวานที่
้ ้กาจัดความรู ้สึกทีไม่
อธิบายไม่ได ้นี ได ่ ดท ้ั
ี งหมดไป ้ เพียงคา
ตอนนี มี
เดียวในใจของเขา—เพลิดเพลิน
” เป็ นยังไงบ ้างเพคะ ? ” ใบหน้าเล็กๆนั้นเต็มไปด ้วยความคาดหวัง
การชมเชยอย่างเห็นได ้ช ัด ดูราวกับว่าเขาจะถูกประณามว่าเป็ น
คนบาปถ ้าเขาไม่เอ่ยคาชมออกมา

หลังจากกินแตงโมหมดชิน้ จูจวินหยางก็หยิบขึนมาอี
้ ้
กชินและเอ่
ย
่
คาชมทีหายากว่า ” อร่อยดี ! “

่
” ใช่ไหมล่ะเพคะ ? ! ” ดวงตาคูโ่ ตของหยูเสียวเฉ่ ่
าหรีลงเหมื
อน
่
แมวทีพอใจกั บการกอดร ัดของเจ ้าของ

่
” หม่อมฉันบอกแล ้ว ! แตงโมธรรมดาอร่อยสู ้แตงโมทีครอบคร ัว
หม่อมฉันปลูกไม่ได ้หรอก แค่ขนาดอย่างเดียวก็ใหญ่กว่าแตงโม
่
อืนๆทั ้
งหมดในแผ่ นดินต ้าหมิงแล ้ว…… “

่
เมือได ้ยินแบบนี ้ หยูไห่ก็รู ้ว่าอาการชอบโม้ของลูกสาวกาเริบอีก
แล ้ว แต่พวกเขาอยูต ่ อ
่ หน้าจวินอ๋้ อง จึงต ้องระมัดระวังไม่ไปทาให ้
เขาโกรธ เขารีบพูดว่า ” ลูกพ่อ เราควรถ่อมตัวสักหน่ อยไหม ? “
 ่
ความร ักอันยิงใหญ่ ของพ่อลูกส่งตรงไปทีจู่ จวินหยาง เขามองชาย
่
บ ้านนอกทีในใจเต็ ่
มไปด ้วยความขลาดกลัว แต่ก็ยงั เสียงพู ดขึน้
่ วยลูกสาว เทียบกับพวกขุนนางทีขายลู
เพือช่ ่ ่
กสาวเพือแสวงหา
เกียรติยศแล ้ว นี่ เป็ นความร ักของพ่อทีแท
่ ้จริง !

โซ่ตรวนในหัวใจของจูจวินหยางดูเหมือนจะคลายลงเล็กน้อย คน
ในชนบทมีแง่มุมทีดี่ อยู่ ความเรียบง่าย, ความบริสท ุ ธิ,์ และความใจ
่ ชนช
ดีของพวกเขาเป็ นสิงที ่ ้ั งพวกนั้นซึงเจอกั
นสู ่ บระบบราชการมา
เป็ นเวลานานได ้ลืมไปแล ้ว ด ้วยเหตุนีร่้ างกายและจิตใจของเขาจึง
ค่อยๆผ่อนคลายลง

” ลูกสาวของท่านพูดถูก ! แตงโมของครอบคร ัวของท่านเติบโตได ้

ดีมาก ! อีกสองสามวันข ้าจะกลับไปทีเมื ่ องหลวง ขนขึนเกวี
้ ยนให ้
ข ้าเกวียนนึ ง ข ้าจะเอากลับไปเป็ นของฝาก ! ” จูจวินหยางพูดด ้วย
่ อนเป็ นเรืองปกติ
ท่าทางทีเหมื ่
‘ เกวียนนึ ง ? จ่ายเงินรึเปล่าเนี่ ย ? ‘ ไม่ต ้องใช ้ความสามารถในการ
ร ับรู ้ของเขา จูจวินหยางก็อา่ นความคิดของเด็กหญิงได ้อย่าง
ง่ายดายจากสีหน้าทีช ่ ัดเจนของเธอ ‘ คิดว่าจวินอ๋ ้ องผูน้ ี เป็
้ นใครกัน
? ข ้าจะไม่มป ้
ี ัญญาซือแตงโม 1 เกวียนรึยงั ไง ? ของทีข ่ ้าเอา
กลับมาจากโลกตะวันตกน่ ะ แค่สม ้ กๆมาสักชินก็
ุ่ หยิบชินเล็ ้ มค
ี า่
มากกว่าแตงโม 1 เกวียนแล ้ว ! เห็นจวินอ๋ ้ องผูน้ ี เป็
้ นอะไร ? พวก
กดขีชาวบ ่ ่
้านทีเอาของไปโดยไม่ จา่ ยเงินเหรอ ? ‘ จูจวินหยางโกรธ
มากจนกลายเป็ นขา !

้ อง กระหม่อมขอบังอาจทูลถาม อีกกีวั่ นจะเสด็จกลับเมือง

” จวินอ๋
หลวงพะย่ะค่ะ ? ” ใช ้แตงโมของพวกเขาเป็ นของฝากเหรอ ? เป็ น
่ ได
เกียรติอย่างยิงที ่ ้ร ับการยกย่องจากจวินอ๋
้ อง หยูไห่รู ้สึกตืนเต
่ ้น
กับความคิดทีว่่ าพวกชนชนสู ้ั งในเมืองหลวงจะได ้กินแตงโม
ครอบคร ัวของเขาและได ้รู ้ว่าครอบคร ัวหยูแห่งเมืองถังกูผ ่ ลิตแตงโม
่
แสนอร่อย แต่พวกเขาไม่สามารถเก็บเกียวแตงโมจ านวนมากได ้ใน
้ องต ้องการพวกมันในวันพรุง่ นี ้ เขาจะไปหา
อีก 2 วัน ถ ้าจวินอ๋
แตงโม 1 เกวียนให ้เขาได ้ทีไหน่ ?
 ่
จูจวินหยางไม่อยากคิดมากเรืองอารมณ์ ื่
ตนเต ่ ดแย ้ง
้นกับกลุ ้มใจทีขั
ของหยูไห่และพูดว่า ” เราจะออกเดินทางในอีก 5 วัน ! มีปัญหา
อะไรรึเปล่า ? “

่ ด ” อีก 5 วันแตงโมส่วน
” ไม่พะย่ะค่ะ ไม่มี ! ” หยูไห่โล่งอกในทีสุ
ใหญ่ในไร่น่าจะสุกแล ้ว แตงโม 1 เกวียนไม่น่ามีปัญหาพะย่ะค่ะ ! “

่
‘ เงินล่ะ แล ้วเงินล่ะ ? น่ าจะวางมัดจาหน่ อยไม่ใช่เหรอ ? ‘ หยูเสียว
เฉ่ ากระพริบตาและมองจวินอ๋ ้ องน้อยอย่างคาดหวัง

มุมปากของจูจวินหยางกระตุกสองสามครง้ั เด็กคนนี คิ ้ ดแต่เรืองเงิ

่ น
เหรอเนี่ ย ? นางแค่ไม่ยนมื
ื่ อมาขอเงินตรงๆแค่น้ัน ! เขาหยิบถุงผ้าที่
ผูกไว ้รอบเอวและโยนมันลงบนถาดในมือของเสียวเฉ่่ า

่
หยูเสียวเฉ่ ามองถุงผ้าปักลายงดงาม มันดูเหมือนมีเงินอยูข ่ ้างในไม่
มากนัก จวินอ๋้ องไม่น่าจะยากจนนี่ นา ข ้างใน—คงเป็ น
ก ้อนทองล่ะมัง้ ? นั่นเป็ นเรืองปกติ
่ ่
ในนิ ยายทุกเรืองไม่ ใช่เหรอ ?
พวกขุนนางระดับสูงกับชนชนสู ้ั งล ้วนใช ้ก ้อนทองกัน ทองคา
ก ้อนนึ งมีคา่ เท่ากับก ้อนเงิน 10 ก ้อน น่ าจะพอเป็ นเงินมัดจาใช่ไหม
?

สายตาของเด็กคนนี คื ้ ออะไร ? นางคิดว่าเขาให ้เงินน้อยเกินไปงัน ้

เหรอ ? แตงโม 1 เกวียนจะแพงสักเท่าไหร่กน ั ? อย่างมากก็ 1 พัน
้
ตาลึงเงิน ในถุงเงินของเขาคือจีหยกไขมั นแพะคุณภาพสูงทีมี ่
่
มูลค่าอย่างน้อย 5 พันตาลึงเงิน ! ช่างไม่รู ้เรืองอะไรเอาซะเลย !

้ องคนนี จนชะมั
” ไอ ้หยา ! จวินอ๋ ้ ่
ด !! แต่ไม่เป็ นไร ตอนไปเยียม
่ และขอให
หวังเฟยค่อยพูดเรืองนี ้ ่ นเบียเลี
้ท่านเพิมเงิ ้ ยงให
้ ้ลูกชายคน
เล็กของท่านก็ได ้ แหม ข ้านี่ ใจดีมคี ณ
ุ ธรรมจริงๆ ! ทาความดีแบบ
ปิ ดทองหลังพระด ้วย…… ‘

่ ดถึงแม่ทรี่ ารวยของจวิ
เมือคิ ่ ้ องน้อย หยูเสียวเฉ่
นอ๋ ่ าก็เลิกกังวลว่าจะ
มีเงินมากพอเป็ นเงินมัดจาหรือเปล่า เมือเห็ ่ นว่าจวินอ๋
้ องน้อยกิน
แตงโมไปอีกสองสามชินแล ้ ้วหยุด เธอก็สงให่ ั ้สาวใช ้ทีท
่ างานใน
ลานด ้านนอกเอาแตงโมไปให ้พวกองคร ักษ ์ได ้ลองชิมด ้วย ในเมือ ่
่
แตงโมถูกหันไปแล ้
้ว ทิงเอาไว ้บนโต๊ะก็เสียของเปล่าๆ พวกองคร ักษ ์
ก็ทางานหนักมากเหมือนกัน !
เด็กหญิงวางตัวได ้ค่อนข ้างดีทเี ดียว ควรรู ้ไว ้ว่าผูคนจะปฏิ
้ บตั ก
ิ บั
พวกองคร ักษ ์ของตาหนักจิงอ๋้ องด ้วยท่าทีสภ ุ าพและประจบประแจง
พวกเขา สถานะของพวกเขาสูงกว่าพวกขุนนางระดับต่าในเมือง
หลวงซะอีก !

่ ดจูจวินหยางก็
” เมล็ดข ้าวโพด……เจ ้าปลูกพวกมันรึยงั ? ” ในทีสุ
่
นึ กเหตุผลทีเขามาที
นี่ ่ ออกและถามขึน้

่ ้เมล็ดพวกนั้นกับเธอ
เมล็ดข ้าวโพด ? คงไม่ใช่วา่ เขานึ กเสียใจทีให
่
แล ้วอยากได ้มันคือหรอกนะ หยูเสียวเฉ่ ้ องน้อยด ้วยสี
ามองจวินอ๋
หน้าตะลึงงัน

จูจวินหยางพูดอย่างบึงตึ ้ งว่า ” สีหน้าแบบนั้นคืออะไร ? จวินอ๋ ้ องผู ้

้ มท
นี ไม่ ี างเอาของทีให ่ ้ไปแล ้วคืนหรอกน่ า เสนาบดีกระทรวง
คร ัวเรือนไม่รู ้วิธป
ี ลูกข ้าวโพด ข ้าเลยมาทีนี่ ่ เพือถามว่
่ าเจ ้าปลูกมัน
แล ้วรึยงั แล ้วก็จะถามวิธห ี ว่านเมล็ดด ้วย !! “
 ตอนที่ 242 ตรวจสอบ
https://novel-lucky.com

‘ เขาอ่านใจได ้รึไง ? ทาไมรู ้ว่าข ้าคิดอะไรอยูล

่ ะ่ ข ้ายังไม่ได ้พูด
่
อะไรเลยนะ ‘ หยูเสียวเฉ่ าเปิ ดเผยความจริงโดยไม่ได ้ตังใจ ้ !

จูจวินหยาง ‘ ก็มคี าพูดเขียนแปะอยูท ี่ าแบบนั้น ใครบ ้างจะไม่รู ้

่ หน้
ว่าเจ ้าคิดอะไรอยู่ ‘

้ ้าอยูใ่ นเมืองนี่ ถ ้าการเพาะปลูกล่าช ้า เจ ้าจะถูกลงโทษนะ

” ช่วงนี เจ
่
! อย่าลืมว่าเจ ้าลงชือในค ่
าสังกองทั พแล ้ว !! ” จูจวินหยางอดเตือน
เธอไม่ได ้ ‘ เอ๋ ? ทาไมวันนี ข ้ ้าพูดมากจัง ? เกิดอะไรขึน้ ? ‘

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าเลิกคิวและพู ้ เต็
ดด ้วยรอยยิมที ่ มไปด ้วยความมันใจว่
่ า”
ทรงวางพระทัยได ้เลยเพคะ ! ข ้าวโพดถูกปลูกมาเกินครึงเดื ่ อนแล ้ว
้
มันโตขึนจนเกื อบถึงน่ องแล ้วไม่ใช่เหรอคะท่านพ่อ ? “
หยูไห่ต ้องเดินรอบๆไร่ทกุ วัน ดังนั้นเขาย่อมรู ้ถึงความก ้าวหน้าของ
ข ้าวโพดดีเหมือนเป็ นหลังมือของตัวเอง เมือได่ ้ยินคาถามของเธอ
เขาก็รบี พยักหน้าและพูดว่า ” อืม ! ใบของข ้าวโพดกว ้างถึง 2 นิ ว้
แล ้ว ข ้าวโพดแต่ละต ้นมีใบอย่างน้อย 6-7 ใบ ไม่ต ้องกังวลหรอก
ลูก มีพ่อคอยดูแลให ้อยู่ ไม่มปี ัญหาหรอก ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ายิมอย่างสดใสให ้พ่อของเธอ จากนั้นก็หน ั ไปทางจูจ
วินหยางและพูดว่า ” ทรงได ้ยินแล ้วใช่ไหมเพคะ ? ขอไม่ถอ ่ มตัวนะ
เพคะ หม่อมฉันจะบอกว่าไม่มอ ่
ี ะไรทีครอบคร ัวหม่อมฉันปลูกไม่ได ้
!! ว่าแต่วา่ ท่านพ่อคะ ! ข ้าขอให ้ท่านพ่อช่วยย ้ายต ้นแอปเปิ ้ลกับ
ต ้นพลับให ้ข ้า ท่านพ่อย ้ายมันรึยงั คะ ? “

” ย ้ายแล ้วๆ ! ต ้นแอปเปิ ้ล, ต ้นพลับ, กับต ้นองุ ่น ย ้ายให ้หมดแล ้ว !

่ คโครีบนภู
พ่อเจอต ้นถัวฮิ ่ เขาและย ้ายมันมาอยูข ่ ้างๆสวนของเรา
แล ้ว ” หยูไห่ไม่เคยปฏิเสธคาขอของลูกสาวคนเล็กของเขาเลย

” ยอดเลย ! ในอนาคตตอนทีเราต ่ ้องอยูใ่ นบ ้านช่วงฤดูหนาว เราจะ

ได ้นั่งบนเตียงและกินถัวฮิ
่ คโครีคั่ วอร่
่ อยๆกัน ! ท่านพ่อนี่ เยียมที
่ ่ ด
สุ
่
เลย !! ” หยูเสียวเฉ่ าดึงมือพ่อไปเขย่าๆ
หยูไห่ลบ ้ นกาขึน้
ู หัวเล็กๆของลูกสาวอย่างอ่อนโยนและยิมจนตี

‘ เออ เอา พ่อลูกคูน ้ มคุ

่ ี เริ ่ ยกันเองแล ้ว ทิงแขกผู
้ ้มีเกียรติอย่างข ้าไว ้
แบบนี ้ มันดีจริงๆเหรอ ? ‘ เมือรู
่ ้สึกได ้ถึงความร ักอันลึกซึงระหว่
้ าง
พ่อกับลูกสาวและได ้เห็นการโต ้ตอบทีน่่ าสนใจของพวกเขา จูจ
วินหยางก็ไม่อยากจะขัดจังหวะภาพทีอบอุ ่ ่ นี ้
น

่ คโครีเหรอ
” คุณหนู หยูชอบกินถัวฮิ ่ ้ ต ้องชอบเมล็ด
? งันก็
ทานตะวันด ้วยใช่ไหม ? ” จูจวินหยางไม่อยากเป็ นเพียงผูช้ มจึงอด
้
พูดแทรกขึนมาไม่ ได ้

้ เมล็ดทานตะวันแล ้วเหรอ ? เยียมไปเลย

‘ เมล็ดทานตะวัน ? ยุคนี มี ่
่ ข
! กินเมล็ดทานตะวันเป็ นสิงที ่ ้าชอบทามากๆในเวลาว่าง !! ‘

้ องทรงมีเมล็ดทานตะวันด ้วยเหรอเพคะ ?
” เมล็ดทานตะวัน ? จวินอ๋
่
” หยูเสียวเฉ่ าถามอย่างกระตือรือร ้น
‘ นางรู ้จักเมล็ดทานตะวันจริงๆด ้วย ! เด็กผูหญิ
้ งจากครอบคร ัวหยู
้ ้องมีความลับบางอย่าง เหมือน……ฮ่องเต ้เองก็ทรงมีความลับ
คนนี ต
เหมือนกัน ‘

เสียงของจูจวินหยางเย็นชาแต่ไม่กระด ้าง เขาพยักหน้าช ้าๆและพูด

ว่า ” ใช่แล ้ว ! เมล็ดทีข่ ้าเอากลับมาจากตะวันตกมีเมล็ดทานตะวัน
่ งสุกแล ้วสามารถกินได ้ ! เจ ้า
ด ้วย ข ้าได ้ยินว่าเมล็ดทานตะวันทีปรุ
ลองดูได ้นะ ! “

” ตกลงเพคะ ตกลง !! ประทานเมล็ดให ้หม่อมฉัน แล ้วหม่อมฉันจะ

่
ลองปลูกเอง ! ” หยูเสียวเฉ่ าอดโห่ร ้องในใจไม่ได ้ ฮ่าๆ ! โชคดีที่
เธอย ้ายร่างมาในยุคแผ่นดินต ้าหมิงและมีผูย้ ้ายร่างรุน ่ ชอบ
่ พีที ่
่
เดินทางข ้ามทะเลเพือหาสมบั ตใิ นโลกตะวันตก ในอนาคตเธอจะได ้
กินเมล็ดทานตะวันแล ้ว ดีใจชะมัด !

จูจวินหยางมองสีหน้าทีเหมื ่ อนลูกแมวน้อยทีแอบกิ่ นปลาของ

เด็กหญิงแล ้วก็อารมณ์ดข ึ้
ี นอย่ ่ จริ
างอธิบายไม่ได ้ สิงที ่ งใจทีสุ
่ ดย่อม
น่ าประทับใจมากทีสุ ่ ด บางทีเขาอาจจะผ่อนคลายได ้อย่างเต็มทีใน ่
เมืองถังกูโ่ ดยไม่ต ้องอยูใ่ ห ้ห่างจากผูคน
้
 ่ กอย่าง
เขาไม่จาเป็ นต ้องระวังตัวตลอดเวลา ไม่ต ้องสงสัยในทุกสิงทุ
ชีวต ้
ิ แบบนี อาจจะเหมาะกั ้ น
บเขาก็ได ้…… มุมปากของเขาโค ้งขึนเป็
้ มี
รอยยิมที ่ เสน่ ห ์โดยไม่รู ้ตัว—หลังจากผ่านไปหลายปี ใน
่ ดเขาก็หารอยยิมเจออี
ทีสุ ้ กครง้ั

” ตอนกลับไปทีเมื ่ องหลวง ข ้าจะให ้คนส่งเมล็ดมาให ้นะ ! คงไม่ช ้า

เกินไปหรอกใช่ไหม ? ” ถ ้าจิงหวั้ งเฟยเห็นเขาเป็ นฝ่ ายเริมพู
่ ดมาก
ด ้วยตัวเองเข ้าล่ะก็ นางจะดีใจหรืออิจฉากันนะ ?

้ นศักดิสิ์ ทธิอยู
” ไม่เพคะ ไม่ช ้าเกินไปหรอก ! ” มีนาหิ ์ ่ เธอย่อม
สามารถปลูกดอกทานตะวันได ้ต่อให ้ได ้มันมาช ้าเกินไปก็ตาม จวิน้
อ๋องน้อยจะให ้เมล็ดเธอมาเท่าไรกันนะ ? จะพอกินไหม ? หยูเสียว ่
้
เฉ่ ายิมกว ้
้างจนเห็นฟันขาวทังสองแถวและดวงตาของเธอก็ หายไป
!

” ข ้าอยากเห็นการเจริญเติบโตของข ้าวโพดและทาบันทึกง่ายๆ ”
่ เขาทิ
จูจวินหยางคิดเรืองที ่ ้
งกระทรวงคร ่ าลังมีปัญหา
ัวเรือนทีก
 ่ องหลวงและมาทีเมื
เอาไว ้ทีเมื ่ องถังกูเ่ พือพั
่ กผ่อน ถ ้าฮ่องเต ้ทรงถาม
่ ้ เขาก็จะมีข ้อแก ้ตัว
ถึงเรืองนี

่
หยูเสียวเฉ่ ่ าลังอารมณ์ดพ
าทีก ี ยักหน้าร ัวๆและพูดว่า ” ได ้เพคะ !
้ อมฉันจะพาจวินอ๋
พรุง่ นี หม่ ้ องน้อยไปทีไร่
่ ทรงวางพระทัยได ้เลยว่า
การให ้พวกเราปลูกข ้าวโพดนี่ จะไม่มปี ัญหาอะไรอย่างแน่ นอน ! “

หลังจากกาหนดเวลานัดพบและกลับไปทีหมู ่ ่บ ้านตงชานในวัน
พรุง่ นี ้ จูจวินหยางก็ยน ้
ื ขึนและกล่
าวลา

” ถ ้าเจ ้าสามารถสรุปวิธป ่ ั ้ ข ้าจะกราบทูล

ี ลูกข ้าวโพดกับมันฝรงได
ความดีความชอบของเจ ้าให ้ เจ ้าจะได ้ร ับพระราชทานรางวัล ! “

แม้เธอจะกลัวว่าตัวตนของเธอทีเป็ ่ นผูม้ าจากอีกโลกนึ งจะถูก

เปิ ดเผยโดยฮ่องเต ้ทีเป็่ นผู ้มาจากอีกโลกเหมือนกัน แต่รางวัลที่
่
ได ้ร ับจากฮ่องเต ้ต ้องไม่ธรรมดาแน่ หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกลาบากใจ เธอ
ควรจะร ับความดีความชอบในเรืองนี ่ ดี
้ รเึ ปล่า ?
 ้ องจะมาทีหมู
วันต่อมา ข่าวว่าจวินอ๋ ่ ่บ ้านตงชานได ้แพร่กระจายไป
่
ทัวหมู่บ ้านด ้วยความเร็วราวกับจรวด หลังจากหัวหน้าหมู่บ ้านได ้ร ับ
่ น เขาก็ตนเต
ข่าวจากหยูไห่เมือคื ื่ ้นมากจนนอนไม่หลับตลอดทัง้
่
คืน เขาเริมเตรี ยมการต ้อนร ับพร ้อมด ้วยรอยคลาใต ้ ้ตาขนาดใหญ่
สองดวง หัวหน้าหมู่บ ้านรวบรวมชาวบ ้านทังหมู ้ ่บ ้านตังแต่
้ เช ้าและ
จัดการประชุม ประเด็นหลักในการประชุมคือเพือเตื ่ อนพวก
้
ชาวบ ้านให ้ระมัดระวังให ้มากขึนและคอยจั บตาดูลก ู ๆของตัวเอง
่ ให ้พวกเขาไปล่วงเกินจวินอ๋
เพือไม่ ้ องเข ้า นอกจากนั้นพวกเขายัง
ฆ่าหมูกบั แกะและรวบรวมพ่อคร ัวทีมี ่ ชอเสี
ื่ ยงทังหมดในหมู
้ ่
่บ ้านเพือ
ระดมสมองเตรียมอาหารสาหร ับแขกผูส้ งู ศักดิ…… ์

่ จวินหยางมาถึงหมู่บ ้านตงชานพร ้อมด ้วยผูพ

เมือจู ้ พ
ิ ากษาเขต เขา
้
ก็เห็นแต่ไกลเลยว่าพวกชาวบ ้านของหมู่บ ้านตงชานมาตังแถวรอ
ต ้อนร ับแขกกันอย่างกระตือรือร ้น

่
หยูเสียวเฉ่ ่ าสีแดงตัวเล็กๆทีพ่
าขีม้ ่ อบุญธรรมให ้เธอมาและตามหลัง
้ องน้อยกับพวกขุนนางไปด ้วยท่าทางสบายๆไร ้กังวล ทันทีที่
จวินอ๋
พวกเขาไปถึงทางเข ้าหมู่บ ้าน เธอก็เห็นปู่ หัวหน้าหมู่บ ้านกับพวก
ชาวบ ้านคุกเข่าลงทันที เธอสะดุงตกใจและรี
้ บกระตุนม้
้ าให ้ออกห่าง
จากพวกเขา ชาวบ ้านหลายคนเป็ นญาติผใหญ่ ู้ ของเธอ ถ ้าเธอไม่
หลบ ชีวต ้
ิ ของเธอคงหดสันลงแน่

่ นสายตาของเจ ้านาย อู๋เต๋อชุนองคร ักษ ์ส่วนตัวของจูจวินห

เมือเห็
ยางก็รบี ลงจากหลังม้าและช่วยประคองหัวหมู่บ ้านทีมี ่ ผมสีขาวให ้
้
ลุกขึนและพู ้ องกาลังเดินทางแบบไม่เปิ ดเผยตัว ไม่
ดว่า ” จวินอ๋
จาเป็ นต ้องมากพิธก ้ ว“
ี าร ชาวบ ้านทุกคนรีบลุกขึนเร็

หัวหน้าหมู่บ ้านทีได่ ้ร ับความช่วยเหลือรู ้สึกตืนเต

่ ้นมากจนร ้องไห ้
้
นาตาไหลและพู ดปากสันว่่ า ” ฝ่ าบาทเสด็จมาเยียม่ กระหม่อมไม่
บังอาจ นี่ เป็ นสิงที
่ พวกกระหม่
่ อมสมควรทา ! “

่ ้ร ับการศึกษามานั้นแตกต่างอย่างแท ้จริง เขาพูดฟังดู

คนทีได
่
สมเหตุสมผล หยูเสียวเฉ่ าลงจากหลังม้าของเธอและเดินไปตามหา
ครอบคร ัวของเธอในฝูงชน แต่นอกจากปู่ ใหญ่ของเธอ, นางจาง,
และคูส
่ ามีภรรยา
หยูต ้าชานแล ้ว เธอก็ไม่เห็นพ่อแม่ของตัวเองเลย

เธอเข ้าไปหาปู่ ใหญ่และถามเสียงเบาว่า ” ท่านปู่ ใหญ่คะ เห็นท่าน

พ่อของข ้าไหม ? “

ี่ นมองไปทางหยางจวินอ๋
หยูลชุ ้ องและเห็นว่าไม่มใี ครสนใจ เขาก็
กระซิบว่า ” พ่อแม่หลานกาลังรออยูท ่ บี่ ้าน—หลานต ้อง
ระวังให ้ดีนะ อย่าไปล่วงเกินท่านเข ้า “

จูจวินหยางเห็นเด็กหญิงเข ้าไปในฝูงชนเหมือนกระรอกน้อยและ
กระซิบกระซาบราวกับเป็ นลูกแมวทีก ่ าลังจะขโมยปลา สีหน้าของ
คนจะมีชวี ต ่
ิ ชีวาและเปลียนแปลงได ้มากขนาดนั้นได ้ยังไง ?
่
น่ าสนใจจริงๆ ! เขาไม่รู ้ตัวเลยว่าหากมีเสียวเฉ่ าอยูใ่ กล ้ๆล่ะก็
ดวงตาของเขาจะมองตามเธอไปอยูเ่ สมอ

่
หยูเสียวเฉ่ าเบียดออกจากฝูงชนและมาทีข ่ ้างๆปู่ หัวหน้าหมู่บ ้านซึง่
กาลังแสดงท่าทางเคารพอย่างมาก เธอมองจูจวินหยางพร ้อมกับ
้
ยิมกว ้ ยงร่าเริงเล็กน้อยว่า ” จวินอ๋
้างและพูดด ้วยนาเสี ้ องน้อยเพคะ
 ่ เลยหรือจะพักผ่อนทีบ
จะเสด็จไปทีไร่ ่ ้านของหม่อมฉันก่อนเพคะ ?
“

่
อู๋เต๋อชุนมองดูดวงอาทิตย ์ เขาไม่ได ้รบกวนเจ ้านายด ้วยเรือง
้ อนปกติและตอบแทนเขาว่า ” ในเมือตอนนี
เล็กๆน้อยๆพวกนี เหมื ่ ้
้ ไปทีไร่
อากาศกาลังดี งันก็ ่ กอ ่ นเลย…… “

่ ามาไกล ข ้าเหนื่ อยแล ้ว…… ” จูๆ่ จูจวินหยางก็อยากเห็นว่า

” ขีม้
ครอบคร ัวแบบไหนทีเลี่ ยงเด็
้ ่
กหญิงทีแปลกประหลาดคนนี ้
มา

อู๋เต๋อชุนรีบแก ้คาพูดตัวเองและบอกว่า ” คุณหนู หยู โปรดนาทาง !

“

่
หยูเสียวเฉ่ าเดินไปข ้างหน้าอย่างว่าง่าย ด ้านหลังเธอมีลกู ม้าสีแดง
่ งไม่โตเต็มทีเดิ
ทียั ่ นตามเธอไปทีละก ้าว จูจวินหยางสังเกตเห็นว่า
่
บังเหียนของลูกม้าไม่ได ้อยูใ่ นมือของเสียวเฉ่ า แต่มน
ั ก็ยงั ตามเธอ
่ ง เป็ นม้าทีฉลาดและเชื
ไปอย่างเชือฟั ่ ่
องมาก เหมาะกับเด็กผูห้ ญิง
อย่างเธอพอดี
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่
าเดินไปข ้างหน้า ขณะทีหยางจวิ ้ องกับผูต้ ด
นอ๋ ิ ตามของ
เขาเดินตามหลัง ด ้านหลังของเขาคือผูพ ้ พ
ิ ากษาเขตคนใหม่ของ
่
เมืองถังกูแ่ ละพวกเจ ้าหน้าทีของที ว่่ าการเขต และสุดท ้ายก็หวั หน้า
่ นเคารพนับถือในหมู่บ ้านอีกหลายคน
หมู่บ ้านกับพวกผู ้อาวุโสทีเป็
คนกลุม ่ ใหญ่มาถึงบ ้านเก่าของตระกูลหยูอย่างรวดเร็ว

จูจวินหยางมองบ ้านอิฐใหม่เอียมที่ ่ ยบง่ายอย่างมากเมือเที

เรี ่ ยบกับ
คฤหาสน์ทมีี่ ประตูสงู ในเมืองหลวง มันเป็ นบ ้านทีเรี
่ ยบง่ายพร ้อม
ด ้วยสนามขนาดใหญ่ มีผก ั สีเขียวอยูท ้ั
่ งสองข ้างทางเดินอิฐขนาด
เล็กในสนาม

ไม่มส ิ่ กสร ้างทีซ

ี งปลู ่ ับซ ้อน, ศาลาและระเบียง และดอกไม้ต ้นไม้ที่
้ า แต่มค
ลาค่ ี วามสงบและอบอุน ่ าให ้ผูค้ น
่ อยูใ่ นความเรียบง่ายซึงท
เปิ ดใจได ้ง่ายขึน้ วางความซ ับซ ้อนทังหมดลง
้ และกลับไปสูช
่ นบท
และธรรมชาติอก ้ั
ี ครง……

่
ด ้านหน้าห ้องใหญ่ในลานบ ้าน ใต ้ต ้นท ้อทีดอกก าลังบาน มีเก ้าอี ้
หินรูปทรงต่างๆอยูข ่ กแกะสลักตามรูปร่างของหิน มี
่ ้างๆโต๊ะหินซึงถู
 ้ งแสดงให
หมอนอิงผ้าฝ้ ายหลากสีบนเก ้าอีซึ ่ ้เห็นถึงความอบอุน
่ ใน
ความเย็น

่
หยูเสียวเฉ่ ามองคนกลุม ี่
่ ใหญ่ทมาและย ้ บม้านั่งในบ ้าน
้ายเก ้าอีกั
้
ทังหมดออกมา ี่ ่ งไม่พอ เธอเกาหัวและพูดอย่างลาบาก
แต่ก็ยงั มีทนั
ใจว่า ” ทาไม……ข ้าจะไปยืมเก ้าอีจากบ ้ ้านท่านป้ าโจว ? “

” ไม่ต ้องๆ ! พวกเรายืนได ้ ! ” จ ้าวจือซวนผูพิ้ พากษาเขตคนใหม่

ของเมืองถังกูร่ บี พูดขึน้ ตลกน่ า ! จะมีใครทีนี
่ ่ นั่งเทียบเท่ากับจวิน้
อ๋องได ้กันเล่า ?

สุดท ้ายนอกจากหยางจวินอ๋ ้ องแล ้ว ทุกคนพากันยืนอยูร่ อบๆเขา

่
ราวกับถูกลงโทษ หยูเสียวเฉ่ าคิดว่ามันดูกระอักกระอ่วนอยู่ แต่
แนวคิดโบราณของลาดับชนทางสั ้ั ิ่ เด็
งคมไม่ใช่สงที ่ กผูห้ ญิงตัว
่
เล็กๆอย่างเธอจะเปลียนได ้ เธอหยิบจานใส่มะเขือเทศสุกและ
แตงกวากรอบๆหลายลูกจากสวนหลังบ ้าน จากนั้นก็หนแตงโมลู ่ั ก
ี่
ใหญ่ทพวกเขามี อยูท
่ บี่ ้าน แล ้ววางทังหมดลงบนโต๊
้ ะหินและเลิกคิว้
้ ้วยความพอใจ—นี่ เป็ นวิธรี ับแขกทีถู
ขึนด ่ กต ้อง !
ผูพ
้ พ ้
ิ ากษาจ ้าวมองแตงกวาแล ้วแทบสาลักนาลาย—นาง
้ องจริงๆ มันไม่แปลกไปหน่ อยเหรอ ?
เสิร ์ฟแตงกวาให ้จวินอ๋

” เสด็จมาไกล เสวยแตงโมเพือดั ่ บกระหายหน่ อยไหมเพคะ ? ” หยู

่
เสียวเฉ่ ้
าหยิบแตงโมขึนมาหนึ ่ งชินและส่
้ ้ องอย่างอบอุน
งให ้จวินอ๋ ่
่
เมือวานที ่ ้านพ่อบุญธรรมของเธอ จวินอ๋
บ ้ องกินแตงโมไปเยอะและ
่ กตัง้ 1 เกวียน เขาต ้องชอบกินมันแน่ ๆใช่ไหมล่ะ ?
ยังสังอี
 ตอนที่ 243 อารมณ์ด ี
https://novel-lucky.com

่
อย่างไรก็ตาม เมือวานเธอเข ้ องน้อยผิดไป แม้วา่ จีหยกใน
้าใจจวินอ๋ ้
่ รู ้เรืองหยกมากนั
ถุงจะไม่ใช่ทองหรือเงิน แม้แต่เธอทีไม่ ่ กยังบอกได ้
่
ว่ามันไม่ใช่หยกทัวไปจากพื ้ วของมัน เธอเอามันให ้แม่บญ
นผิ ุ ธรรม
ของเธอดูในตอนเย็น มันมีคา่ อย่างน้อยหลายพันตาลึงเงิน ! ซือ้
แตงโม 1 เกวียนด ้วยเงินหลายพันตาลึง สมกับเป็ นคนในราชวงศ ์
ตัวจริงเสียงจริง รวยโคตร !

่
แตงโมทีเธอหั ่ นนี มี
นวั ้ ขนาดค่อนข ้างใหญ่ นาหนั
้ กก็ประมาณ 20
กว่าชง่ ั จวินอ๋
้ องกินคนเดียวไม่หมดอย่างแน่ นอน หยูเสียวเฉ่
่ าหยิบ
แตงโมขึนมาหนึ้ ่ งชินและเริ
้ ่
มแจกจ่าย

ผูพ
้ พ ่
ิ ากษาจ ้าวมองไปทีแตงโมที ่ กลินหอมหวานตรงหน้
มี ่ า แล ้ว
ชาเลืองมองไปทีหยางจวิ่ ้ องอย่างลังเลและไม่กล ้าหยิบแตงโม
นอ๋
้
ขึนมาจนกว่ าเขาจะอนุ ญาต จ ้าวจือซวนเกิดในครอบคร ัวยากจน
และไม่มใี ครทีมี่ สถานะสูงส่งคอยหนุ นหลัง ดังนั้นเขาจึงได ้ตาแหน่ ง
ผูพ้ พ ิ ากษาเขตตอนอายุ 40 ปี ในทีสุ ่ ดเขาก็มโี อกาสทีหายากนี
่ ้ ้
ได
พบปะกับชนชนสู ้ั งจากเมืองหลวง ดังนั้นเขาย่อมไม่กล ้าทา
ผิดพลาด
 ่ นผูพ
เมือเห็ ้ พ
ิ ากษาเขตร ับแตงโม เจ ้าหน้าทีคนอื ่ ่
นๆของที ว่่ าการที่
พาตัวเองมาให ้แขกผูส้ งู ศักดิรู์ ้จักก็ร ับแตงโมและขอบคุณเด็กหญิง
่
ไม่เพียงแต่เจ ้าหน้าทีของเมื องถังกูเ่ ท่านั้น แต่คนร ับใช ้และองคร ักษ ์
ของหยางจวินอ๋ ้ องก็ได ้ร ับแตงโมเช่นกัน แน่ นอนว่าพวกผู ้อาวุโสใน
หมู่บ ้านก็ได ้กันคนละชินด้ ้วย

ภาพความสนุ กสนานในสนามทาให ้จูจวินหยางรู ้สึกว่าแตงโมวันนี ้

่
หวานกว่าเมือวาน ความหวานกระจายไปทัวหั ่ วใจของเขา เขาหยิบ
้
แตงกวาขึนมาอย่ างอารมณ์ดี และมองมันด ้วยความอยากรู ้อยาก
่ ยวมั
เห็น และเริมเคี ้ น ‘ อืม รสชาติดี กรอบและฉ่ า ถึงจะไม่หวาน
ี่ นเอกลักษณ์ ‘
เท่าแตงโม แต่ก็มรี สชาติทเป็

เด็กทีน่่ าสงสารไม่เคยเห็นแตงกวาทีเพิ ่ งเด็

่ ดมาสดๆ ตอนทีเขากิ
่ น
่ อนมันถูกพ่อคร ัวแกะสลักเอาไว ้อย่างพิถพ
เมือก่ ี ถ ั ดังนั้นเขาจึงไม่
ิ น
้ อแตงกวาในสภาพดังเดิ
รู ้ว่าไอ ้ของอร่อยสีเขียวมันวาวนี คื ้ มของมัน
!
 ่ นว่าจวินอ๋
เมือเห็ ้ องกาลังเพลิดเพลินกับแตงกวา ผูพ ้ พิ ากษาจ ้าวก็
้
หยิบแตงกวาขึนมาเคี ้
ยวเหมื ้ อง เขาอดชมไม่ได ้ว่า ”
อนจวินอ๋
่
แตงกวาทีครอบคร ัวคุณหนู หยูปลูกนี่ อร่อยกว่าทีขายกั
่ นในตลาด
ซะอีก ! ทุกคนพูดกันว่าครอบคร ัวของคุณหนู มวี ธิ ก ี ารลับในการ
่
ปลูก เป็ นเรืองจริ งรึเปล่า ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าเอามะเขือเทศมากัดคาเล็กๆแล ้วดูดนาของมั นอย่าง
่
เอร็ดอร่อย เมือได ้ยินแบบนั้นเธอก็พูดยิมๆว่
้ า ” จะมีวธิ ก
ี ารลับอะไร
ได ้ล่ะคะ ? เราก็แค่ดแู ลพืชอย่างใส่ใจมากๆเท่านั้น ! อาจเป็ นไปได ้
ว่าผักของเราโตเร็วและทุกคนกาลังเบือกั ่ บการกินผักกาดขาวและ
หัวไชเท ้าในช่วงฤดูหนาว พวกเขาก็เลยคิดว่ามันเป็ นประสบการณ์
่
ทีแปลกใหม่ !“

่
พอจูจวินหยางกินแตงกวาเสร็จ เขาก็เห็นเสียวเฉ่ ากินมะเขือเทศ
ึ้
อย่างเอร็ดอร่อย เขาหยิบมะเขือเทศสีแดงลูกใหญ่ขนมาและ
้
เลียนแบบเธอด ้วยการกัดคาเล็กๆแล ้วดูดนามะเขื อเทศรสหวานและ
้
เปรียวเข ้าไป
” นี่ ……นี่ คืออะไร ? ” จูจวินหยางถามด ้วยความอยากรู ้

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าแนะนาอย่างตืนเต ้นว่า ” นี่ เรียกว่ามะเขือเทศเพคะ เป็ น
ทีรู่ ้จักกันในชือลู
่ กท ้อหมาป่ า ! ดูเหมือนจะถูกนาเข ้าจาก
ต่างประเทศและถูกใช ้เป็ นไม้ประดับ อันทีจริ ่ งมันเป็ นผักทีมี
่ คณ
ุ ค่า
ทางโภชนาการสูง ไม่ได ้มีพษ ่ อกันหรอกเพคะ—
ิ อย่างทีลื
่ งไม่สก
อ ้อ ใช่ ! มะเขือเทศสีเขียวทียั ุ จะมีสารพิษอยูบ ่ ้าง…… “

” อะไรนะ ? มีพษิ เหรอ ?? ” พวกผูติ

้ ดตามพากันตกใจ อู๋เต๋อชุน
้ องและทาสีหน้าน่ ากลัว
คว ้ามะเขือเทศในมือหยางจวินอ๋

ผูพ ิ ากษาจ ้าวหน้าซีด เขาตะโกนว่า ” บังอาจ !! กล ้าวางยาจวิน้

้ พ
อ๋อง รู ้ไหมว่ามันเป็ นความผิดสถาน

ใด ? ! เร็วเข ้า จับนางเร็ว !! “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่ าลังเล็มเนื อข
าทีก ้ ้างในมะเขือเทศถูกองคร ักษ ์ของหยาง
้ องจับตรึงเอาไว ้ทันที มะเขือเทศในมือของเธอหล่นลงบนพืน้
จวินอ๋
้
และกลิงไปที ่ ้าของจูจวินหยาง
เท

จูจวินหยางขมวดคิวเล็ ้ กน้อยขณะทีมองรอยฟั
่ นเล็กๆบนมะเขือเทศ
่ นไปแล ้วครึงลู
ทีกิ ่ ก เมือเห็
่ นสีหน้าเจ็บปวดของเสียวเฉ่
่ า สายตา
้
ของเขาก็เข ้มขึนและเม้ ่ างานร ับใช ้เขามาหลาย
มปาก อู๋เต๋อชุนทีท
ปี รู ้ว่าเจ ้านายโกรธมากจริงๆ เขาจึงรีบยอมร ับผิด ” กระหม่อม
สังเกตเห็นช ้าเกินไป โปรดอภัยด ้วยพะย่ะค่ะ ! “

” พวกท่านมาจับข ้าทาไมเนี่ ย ? ปล่อยนะ ! ปล่อยซิ !! ” แขนของห

่
ยูเสียวเฉ่ าถูกบิดไปไว ้ด ้านหลัง ความแข็งแกร่งของพวกเขาทาให ้
้
เธอรู ้สึกไม่สบายอย่างมาก เธอดินรนเล็ กน้อยและกรีดร ้องพร ้อม
กับนิ่ วหน้า

ี่ นทีตามมาด
หยูลชุ ่ ้วยก็รบี คุกเข่าลงตรงหน้าหยางจวินอ๋้ องผูม้ ี
ใบหน้าเย็นชาและอ ้อนวอนเสียงสัน ่ ” ฝ่ าบาท กระหม่อมกินมะเขือ
เทศมาหลายครงแล้ั ้ว มันไม่มพ ี ษ ้ อง โปรด
ิ แน่ นอนพะย่ะค่ะ ! จวินอ๋
ตัดสินอย่างรอบคอบด ้วย !! “
 ่
หัวหน้าหมู่บ ้านเองก็เคยกินมะเขือเทศทีครอบคร ัวหยูปลูกเช่นกัน
่
เขาจึงคุกเข่าอ ้อนวอนแทนหยูเสียวเฉ่ าด ้วย ” มะเขือเทศไม่มพ ี ษ
ิ
จริงๆพะย่ะค่ะ กระหม่อมกินไป 2 ลูกเมือเช่ ้า ! ต ้อง……ต ้องมีการ
เข ้าใจผิดอะไรบางอย่างแน่ พะย่ะค่ะ !! “

ในทีสุ่ ดหยูเสียวเฉ่
่ าก็เข ้าใจว่าทาไมเธอถึงถูกจับ เธอไม่รู ้ว่าจะ
หัวเราะหรือร ้องไห ้ดีขณะทีพู ่ ดว่า ” ถ ้ามะเขือเทศมีพษ ิ ข ้าเองก็กนิ
เข ้าไปนะ ข ้าคงไม่ได ้จะฆ่าตัวตายเพราะเบือจะมี ่ ชวี ต
ิ อยูแ่ ล ้วหรอก
้ อง วางยาท่านแล ้วข ้าจะได ้อะไร ?? ข ้า
? ข ้าไม่ได ้เป็ นศัตรูกบั จวินอ๋
ว่าพวกท่านวิตกกังวลกันมากเกินไปแล ้ว นี่ มีอาการประสาทหลอน
กันรึเปล่าเนี่ ย ? “

่
” ประสาทหลอน ? คืออะไร ? ” เมือได ้ยินคาใหม่ จูจวินหยางก็ทา
ท่าทางบอกให ้ลูกน้องของเขาปล่อยตัวเธอ ดูเหมือนว่าเขาเคยได ้
้
ยินคาแปลกๆใหม่ๆพวกนี จากฮ่ องเต ้อยูบ ้
่ ่อยๆ ! เด็กผูห้ ญิงคนนี คง
ไม่ใช่ลก ่
ู นอกสมรสทีหายไปของฮ่ องเต ้หรอกใช่ไหม ? จวินอ๋ ้ อง
น้อย ความคิดนั้นมันบ ้าบอคอแตกเกินไปรึเปล่า ?
 ่
หยูเสียวเฉ่ ้ วลงนั่งบนเก ้าอีหิ
าทิงตั ้ นตรงหน้าของเขาและหยิบมะเขือ
้
เทศอีกลูกขึนมาด ้วยความโกรธ เธอโบกมันให ้พวกองคร ักษ ์หยาบ
คายราวกับกาลังจะพิสจ ู น์ให ้พวกเขาดู จากนั้นก็กด
ั คาใหญ่ราวกับ
มะเขือเทศลูกนั้นเป็ นเนื อของพวกองคร
้ ักษ ์

้
เธอพูดเสียงอู ้อีเพราะมี
มะเขือเทศอยูเ่ ต็มปากว่า ” พิษเหรอ ?
มะเขือเทศสุกไม่มพ ี ษ
ิ !! โง่เง่าไม่รู ้เรือง่ !! อาการประสาทหลอนก็
คืออาการป่ วยทางจิตเพคะ อาการทีคอยแต่ ่ จะคิดว่ามีคนจะทาร ้าย
ตัวเอง ! “

่ ดเธอก็ใช ้นิ วชี

ขณะทีพู ้ ชี้ ไปที
้ หั ่ วของเธอเอง

จูจวินหยางหยิบมะเขือเทศสีแดงสดและเอามันใส่ปากเช่นกัน แต่
เขาก็ถกู องคร ักษ ์ผูภั ้ องพะย่ะค่ะ……
้ กดีของเขาห ้ามเอาไว ้ ” จวินอ๋
“
” อย่าโวยวายนักเลย ! ไม่มใี ครจะทาร ้ายข ้าหรอกน่ า ! ผ่อนคลาย
้ั ยวก็
๋
บ ้าง ไม่งนเดี ป่วยด ้วยโรคประสาทหลอนเข ้าจริงๆหรอก ! ” จูจ
้ น้ เขาอารมณ์ดอี ย่างเห็นได ้ช ัด มะเขือเทศในปาก
วินหยางเลิกคิวขึ
ของเขาดูเหมือนจะอร่อยมากขึน้

หลังจากกินผลไม้จนอิมก็่ ดเู หมือนจะได ้เวลาลุกขึนแล

้ ้ว จูจวินห
้
ยางยืนขึนและหยิ บมะเขือเทศมาด ้วยหนึ่ งลูก จากนั้นก็เดินช ้าๆ
ออกไปจากสนามพร ้อมกับพูดว่า ” ไปกันเถอะ ได ้เวลาไปดูไร่
ข ้าวโพดแล ้ว ! “

่
เมือคนทั ้ ม
งกลุ ่ มาถึงไร่ข ้าวโพด คูส
่ ามีภรรยาหยูไห่และครอบคร ัว
่
ของหลิวหูเ่ พิงจะรดน ้ ดิ
าที ่ น 10 กว่าหมู่เสร็จ ฤดูใบไม้ผลิปีนี มี
้ ฝน
ตกไม่มากนัก โชคดีทไร่ ี่ ของครอบคร ัวหยูอยูใ่ กล ้กับลาธารภูเขา
้ ชในไร่ได ้สะดวก
จึงรดนาพื

่
จูจวินหยางโบกมือห ้ามหยูไห่กบั คนอืนๆไม่ ให ้คุกเข่าลงทาความ
เคารพ เขาเดินไปทีริ่ มไร่และก ้มลงมองต ้นกล ้าข ้าวโพดทีสู
่ งเกือบ
ถึงเข่าของเขา เขากลับมายังไม่ถงึ 20 วันเลยแต่ข ้าวโพดสูงถึง
้ ้ว ดูเหมือนว่าข ้าวโพดนี่ โตเร็วจริงๆ !
ขนาดนี แล
 ้
เขายืดตัวขึนและมองไปรอบๆ ข ้าวโพดในไร่ 10 กว่าหมู่ชใู บอยู่
ภายใต ้ดวงอาทิตย ์ ดูราวกับจะมีภตู ตัวน้อยกระโดดอยูบ
่ นใบไม้แต่
ละใบอย่างร่าเริง

” ไม่เลว ! พวกเจ ้าปลูกข ้าวโพดได ้ดีมาก ! ” จูจวินหยางไม่งกคา

ชมและยกย่องพวกเขาอย่างจริงใจ

หยูไห่กาลังจะตอบอย่างถ่อมตัว แต่ลก ่ เขลาและใจ

ู สาวของเขาทีโง่
้
กล ้าก็พูดขึนอย่
างภูมใิ จว่า

่ แน่ ใจหรอก ถ ้าเราปลูก

” แน่ นอนเพคะ ! เราไม่สู ้ในการต่อสู ้ทีไม่
่
พวกมันไม่ได ้ดี เราจะกล ้าลงชือในค ่
าสังกองทั พได ้ยังไงล่ะเพคะ ? “

จูจวินหยางมองสีหน้าพึงพอใจของเด็กหญิงแล ้วรู ้สึกว่าพระอาทิตย ์

้
ในวันนี ยอดเยี ่
ยมมาก ้
ทังอบอุน
่ และเจิดจ ้า ทิวทัศน์ของภูเขา
ตะวันตกก็สวยมาก มันเขียวชอุม่ และสดชืน ่ แม้แต่ไร่ทมี
ี่ กลินดิ
่ นก็
ดูน่าร ักมาก……
 ่ บไปทีบ
เขาอารมณ์ดจี นกระทังกลั ่ ้านทีจิ
่ งหวั
้ งเฟยประทับอยู่
่ั
ชวคราว ้ งเฟยมองลูกชายทีเดิ
จิงหวั ่ นเข ้ามา แม้วา่ เขาจะยังทาหน้า
เฉยเมยไร ้อารมณ์และเม้มปาก ดวงตาก็มแี ววเย็นชา แต่นางรู ้สึกได ้
อย่างชัดเจนว่าลูกชายของนางกาลังอารมณ์ดี

จวินหยางน้อยของนางออกไปตังแต่ ้ เช ้าตรูแ่ ละไม่กลับมาเลย

่ น มีเรืองดี
จนกระทังเย็ ่ ๆทีท ่ าให ้เขาเปลียนจากสถานะ
่ ‘
่
เครืองปร ้ นเหรอ
ับอากาศเดินได ้ ‘ เกิดขึนงั ้ ? อ่า นางเผลอใช ้
่ องเต ้ทรงใช ้ประเมินลูกชายของนางซะแล ้ว แต่มน
คาพูดทีฮ่ ั ก็เป็ น
คาอธิบายทีค่่ อนข ้างช ัดเจน !

่
จากความเข ้าใจทีนางมี ตอ
่ ลูกชาย นางรู ้ว่าถ ้านางถามเขาตรงๆ
นางจะไม่ได ้คาตอบอะไรเลย นางจึงได ้แต่ถามลูกน้องของเขาแทน
หวังเฟยชาเลืองมองลูกชายทีก ่ าลังดืมชาอยู
่ ่ น
่ แล ้วถามอู๋เต๋อชุนทียื
ตรงอยูข ้ ้าไปไหนกับจวินอ๋
่ ้างๆนางว่า ” วันนี เจ ้ องงันเหรอ
้ ?“

อู๋เต๋อชุนมองเจ ้านายของเขาและเห็นว่าอีกฝ่ ายไม่ได ้ว่าอะไร เขาจึง

้
รีบตอบว่า ” ทูลหวังเฟย วันนี กระหม่ ่ ่บ ้านตงชานกับจวิน้
อมไปทีหมู
 ่
อ๋องเพือไปตรวจดู ่ั
การเติบโตของข ้าวโพดกับมันฝรงของ
ครอบคร ัวหยูพะย่ะค่ะ “

” อ๋อ ไปหมู่บ ้านตงชานนี่ เอง ! ข ้าได ้ยินจากฮูหยินฝางบอกว่า

สภาพแวดล ้อมทีนั ่ ่ นดีมาก มันล ้อมรอบไปด ้วยภูเขาและทะเล หยาง
้ งเฟยได ้ยินฮูหยินฝางชมหมู่บ ้านตงชาน
เอ ้อร ์คิดว่ายังไง ? ” จิงหวั
หลายครง้ั นางจึงปรารถนาทีจะได ่ ่
้ไปเยียมชมสถานที ่ งนี ้ แต่
แห่
้
ตอนนี นางอยากรู ่ ๆทีลู
้เรืองดี ่ กชายของนางเจอทีหมู่ ่บ ้านตงชาน
มากกว่า

่
” อืม ก็ไม่เลวพะย่ะค่ะ !! ” อ่า นางไม่น่าถามลูกชายทีหวงค าพูด
่
เหมือนกับทองเลย ดูส ิ เขาพูดแค่ 4 คาเหมือนได ้ช่วยคนอืนอย่ าง
่
ยิงใหญ่ แล ้ว !

อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ได ้ส่งผลต่อการสือสารระหว่

่ างแม่กบั ลูก จิง้
หวังเฟยคุนเคยกั
้ บการสนทนาแบบพูดกับตัวเองไปแล ้ว ” แม่ได ้ยิน
้
เฉ่ าเอ ้อร ์พูดว่าตอนนี อากาศอุ
น ้
่ ขึนแล ้ว มันจึงเหมาะกับการขึน้
ภูเขาไปขุดสมุนไพรป่ า แล ้ววางกับดักจับไก่ฟ้ากับกระต่ายป่ ามา
้
เป็ นอาหาร นอกจากนี ตอนน ้
าลงก็ ยงั สามารถไปเก็บอาหารทะเลที่
ชายหาดได ้อีกด ้วย หอยกาบ, หอยแครง, หอยนางรม…… ถ ้าโชค
ดีก็อาจจะเจอปลิงทะเลทีถู ่ กพัดขึนมาบนชายฝั
้ ่ งก็ได ้ ! ครงที้ั แล
่ ้ว
เด็กคนนั้นเอาอาหารทะเลมาทาหอยผัดเผ็ด, หอยแครงนึ่ ง
กระเทียม, หอยนางรมย่าง…… แค่คด ้
ิ ก็นาลายไหลแล ้ว ! ลูกว่าไหม
่
ว่าทาไมแม่ไม่ได ้เจอเสียวเฉ่ ้ั
าก่อน ? ไม่งนนะต าแหน่ งแม่บญ ุ ธรรม
ของนางไม่ได ้เป็ นของฮูหยินฝางหรอก ! “

้ งเฟยพูดไปเรือยๆ
จิงหวั ่ แต่ไม่ได ้สังเกตเห็นเลยว่าลูกชายคนเล็ก
้
ของนางกาลังฟังอย่างตังใจ

จูจวินหยางลูบคาง หอยผัดเผ็ดเหรอ ? หอยแครงนึ่ งกระเทียม ? ฟัง

่
ดูน่ากินดีแฮะ ! อาหารทีเขากิ ่ ้านเก่าตระกูลหยูตอนบ่ายวันนี ้
นทีบ
เด็กผูห้ ญิงคนนั้นก็เป็ นคนทาตามคาสังของเขา
่ รสชาติไม่ธรรมดา
้
เลย แม้ว่าทังหมดจะเป็ นอาหารบ ้านๆธรรมดา แต่รสชาติน้ัน
แตกต่างและถูกปากของเขามากกว่าอาหารในร ้านอาหารทีมี ่
่ ยงในเมืองหลวงซะอีก เขาครุน
ชือเสี ่ คิดเงียบๆว่าจะหาเหตุผลไป
ลองกินอาหารทะเลทีเด็ ่ กผูห้ ญิงคนนั้นทายังไงดี
 ่
” ฮัดเช ้ย ! ” หยูเสียวเฉ่ ่ าลังนอนกางแขนกางขาอยูบ
าทีก ่ นเตียง
หลังจากส่งหยางจวินอ๋ ้ องผูย้ งใหญ่
ิ่ กลับไปแล ้วจูๆ่ ก็รู ้สึกคันจมูกและ
จามออกมา

่
” ใคร ? ใครแอบวางแผนอะไรลับหลังข ้า ? ” หยูเสียวเฉ่ าถูจมูก
และบ่นพึมพา
 ตอนที่ 244 เถียงกันอีกแล้ว
https://novel-lucky.com

นางหลิวจัดอาหารเย็นบนโต๊ะคัง่ ( โต๊ะขนาดเล็กขาสันที ้ ใช่ ้บน

เตียงคัง่ ) แล ้วโผล่หวั มาพูดยิมๆว่
้ า ” คนอืนจะวางแผนกั
่ บลูกไป
ทาไม ? เป็ นหวัดเพราะลมเย็นทีไร่ ่ รเึ ปล่า ? พรุง่ นี เข
้ ้าเมืองก็อย่าลืม
้
ไปซือยาจากร ้านยาถงเหรินล่ะ “

นางหลิวเป็ นห่วงสุขภาพของลูกสาวคนเล็กอยูเ่ สมอ ตอนเธอเกิด

มา หมอทุกคนต่างบอกว่าเธอจะไม่รอด แม้ว่าจะไม่มป ี ัญหาอะไร
่ านมา แต่ใครจะทานายอาการป่ วยทีมี
ในช่วง 2 ปี ทีผ่ ่ มาตังแต่
้ เธอ
เป็ นทารกในครรภ ์ได ้อย่างแม่นยากันล่ะ ?

หลายครงที ้ั ลู
่ กสาวคนเล็กของนางใกล ้จะตายจากอาการป่ วย นาง
หลิวจะโทษตัวเองเสมอ นางคิดว่าร่างกายของนางเป็ นสาเหตุให ้
่
เสียวเฉ่ ้ เด็กๆ ทาให ้เธอได ้ร ับความทุกข ์
าต ้องกินยาทุกวันตังแต่
ทรมานมาหลายปี ดังนั้นนางหลิวจึงชอบตามใจลูกสาวคนนี ้
กลายเป็ นว่าการตามใจของพวกเขาไม่ได ้ทาให ้ลูกสาวคนเล็กเสีย
คนเลย แต่กลับทาให ้ครอบคร ัวของพวกเขาได ้ประโยชน์มากขึน้
่
เรือยๆ
 ่ นว่
่ าลูกสาวคนเล็กของนางต ้องเป็ นสมบัตท
นางหลิวเชือมั ี่
ิ สวรรค ์
มอบให ้กับพวกเขา !

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าพลิกตัวและลุกขึนจากโต๊ ะคัง่ จากนั้นก็เดินไปช่วยแม่
จัดจานและตะเกียบ ตังแต่ ้ แม่บญ ุ ธรรมของเธอย ้ายกลับไปอยูใ่ น
เมืองเนื่ องจากกาหนดคลอดทีใกล ่ ่
้จะถึง เสียวเฉ่ าก็คอยอยูข
่ ้างกาย
แม่บุญธรรมตลอด แม้วา่ เธอจะกลับหมู่บ ้านตงชานเป็ นระยะ แต่
่
เวลาทีเธออยู ท ี่ ้านนั้นสันมาก
่ บ ้

ทุกครงที้ั เธอไป
่ ่ นสายตาไม่เต็มใจของพ่อแม่
เธอจะรู ้สึกแย่เมือเห็
หลังจากย ้ายมายังโลกแปลกๆใบนี ้ ก็เป็ นพ่อแม่ของเธอทีให ่ ้ความ
่ ยสละอย่างทีสุ
ร ักทีเสี ่ ดกับเธอ สิงนี
่ ท้ าให ้เธอรู ้สึกซาบซึงและท
้ าให ้
เธอรู ้สึกว่าตัวเองเป็ นสมาชิกของครอบคร ัวนี ้

้ นพ่อบุญธรรมของเธอนั้น เหตุผลหนึ่ งก็

การยอมร ับฝางซือเจินเป็
้ กบั เธอ อีกเหตุผลก็คอื เขามีประโยชน์ ยังไงซะ
เพราะฝางซือเจินดี
้ เป็ นสังคมแบ่งชนชนที
โลกใบนี ก็ ้ั โหดร
่ ้าย ถ ้าเธออยากทาอะไร
อย่างเปิ ดเผยและไม่มค ่ งแกร่ง เธอจะกลายเป็ น
ี นหนุ นหลังทีแข็
่ อานาจและสุดท ้ายก็จะกลายเป็ นทาสของพวก
เป้ าหมายของคนทีมี
เขา

ฝางซือเจินที้ เป็
่ นขุนพลระดับสามมาปรากฏตัวได ้ถูกเวลาพอดี
หลังจากยอมร ับเขาเป็ นพ่อบุญธรรมของเธอแล ้ว ฝางซือเจินก็ ้
อยากให ้สิงที่ ดี
่ ทสุ
ี่ ดในโลกกับเธอและปฏิบต ั ก
ิ บั เธออย่างดีจากก ้น
้
บึงของหั วใจของเขา แม่บญ ุ ธรรมของเธอก็ทากับเธอเหมือนเป็ น
ลูกสาวทีมี่ สายเลือดเดียวกัน มนุ ษย ์เป็ นสิงมี
่ ชวี ต ่ ความรู ้สึก หยู
ิ ทีมี
่
เสียวเฉ่ าย่อมตอบแทนพวกเขากลับคืนด ้วยความจริงใจ ผลของนา้
หินศักดิสิ์ ทธิช่์ วยร ักษาปัญหายุง่ ยากของพ่อบุญธรรมและทาให ้
เธอได ้น้องชายคนใหม่เป็ นผลสาเร็จ

พ่อแม่บญ ่
ุ ธรรมของเธอบอกว่าเธอคือนางฟ้ าทีสวรรค ์ประทานมา
่ วยพวกเขา แต่พูดให ้ถูกก็คอื ความร ักแลกความจริงใจ เธอ
เพือช่
ปฏิบตั ก ่
ิ บั พวกเขาอย่างจริงใจเพราะความร ักทีพวกเขามีให ้เธอ
สองสามีภรรยาเข ้ามาอยูใ่ นหัวใจของเธอและกลายเป็ น ‘
ครอบคร ัว ‘ ของเธอ
 ้
ตอนนี พวกเขามี ลก
ู ของตัวเองแล ้ว เธออาจจะได ้ถอนตัวออกมา
เงียบๆ หลังจากแม่บญุ ธรรมหมดช่วงเก็บตัวหลังคลอดแล ้ว เธอก็
กลับหมู่บ ้านตงชานได ้และจะอยู่กบั พ่อแม่ จะไม่จากไปไหนอีก
เลย……

่
วันต่อมา หยูเสียวเฉ่ ่ าสีแดงตัวเล็กของเธอ เด็กหญิงมัดแตงโม
าขีม้
ลูกใหญ่หลายลูกเอาไว ้บนหลังทังสองข ้ ้างของม้าน้อย เธอยังถือ
่ กเร็วเอาไว ้ด ้วย ปี นี เสี
แตงไทยทีสุ ้ ยวเฉ่
่ าได ้เมล็ดแตงมาเยอะและ
ปลูกพวกมันในไร่แตงโมทีเริ ่ มสุ
่ กอย่างช ้าๆ

่ กถึงต ้นผลไม้หลายต ้นทีมุ

เมือนึ ่ มสวนหลังบ ้าน หยูเสียวเฉ่
่ าก็
อารมณ์ดข ึ้
ี น—วั นหน้าเธอจะไม่ขาดแคลนผลไม้กน ิ แล ้ว
เดิมทียค ้ ผลไม้ไม่มากนัก และส่วนน้อยมากทีเหมาะจะปลู
ุ นี มี ่ กใน
ภาคเหนื อ ผลไม้เป็ นของหรูหราทีมี ่ เพียงคนรวยเท่านั้นทีกิ
่ น แม้วา่
ฐานะทางการเงินครอบคร ัวของเธอในตอนนี จะสามารถซื ้ ้
อผลไม้ได ้
่
แต่เสียวเฉ่ ้
าก็รู ้สึกว่ามันเป็ นการสินเปลื ่ อผลไม้
องเงินทองทีจะซื ้ ี่
ทไม่
อร่อยและยังแพงมากๆอีกด ้วย
 ่
ในเมือพวกเขามี ี่ นของตัวเอง ตราบใดทีพวกเขาสามารถหา
ทดิ ่
เมล็ดหรือต ้นกล ้าของผลไม้ได ้ และมีหนิ ศักดิสิ์ ทธิอยู
์ ด
่ ้วย ไม่มอ
ี ะไร
่
ทีพวกเขาจะปลู กไม่ได ้ เธอพบว่ารสชาติของผลไม้กบั ผักทีรดด ่ ้วย
้ นศักดิสิ์ ทธิจะดี
นาหิ ์ ขนเล็
ึ ้ กน้อย เพราะงันท
้ าไมจะไม่ทาล่ะ ?

พวกชาวบ ้านหมู่บ ้านตงชานทีเข ่ ้าเมืองในตอนเช ้าตรูเ่ พือไปตลาด

่
เช ้าจะเห็นเด็กหญิงคนหนึ่ งในชุดขีม้
่ าอันสง่างามกาลังขีม้ ่ าสีแดง
่
ตัวเล็กวิงเหยาะๆบนถนนหลวง มีแตงโมหนักๆผูกอยูบ ่ นหลัง
ม้า—นี่ คือหยูเสียวเฉ่
่ ่ ดสินใจเข ้าเมืองตังแต่
าทีตั ้ เช ้าตรู ่

่
เมือเจอชาวบ ้านทีคุ่ ้นเคยเสียวเฉ่
่ ้
าก็จะยิมหวานและทั กทายพวกเขา
พวกชาวบ ้านของหมู่บ ้านตงชานคิดถึงเหตุการณ์เมือวานที ่ ต่ ้อนร ับ
้ องและเรืองที
จวินอ๋ ่ ครอบคร
่ ัวของเธอคุ ้นเคยกับหวังเฟย พวกเขา
ย่อมไม่กล ้าดูถก ู เธอ ดังนั้นทุกคนจึงยิมตอบด
้ ้วยความจริงใจ
ิ้
หรือไม่ก็ยมประจบประแจง

นางจางกาลังจะเข ้าเมืองไปหาลูกชายของนาง มุมปากของนางคว่า

ี่ นคนกับม้า นางมองตรงไปข ้างหน้าและเดินต่อไป
ลงทันทีทเห็
หลังจากคดีความครงนั ้ั ้น ชือเสี
่ ยงในเมืองของหยูป่อก็ดงลง
ิ่ ชว่ ั
ชีวต ้
ิ นี เขาจะไม่ มวี น
ั ได ้เข ้าโรงเรียนหรงซวน ด ้วยความประพฤติ
ทางศีลธรรมของเขา แม้แต่โรงเรียนเดิมของเขาก็ยงั ไล่เขาออก
อย่าว่าแต่โรงเรียนหรงซวนทีร่ ับคนจากความสามารถและคุณธรรม
เลย

เขาถูกปลูกฝังความคิดทีว่่ าในอนาคตเขาจะได ้ร ับชือเสี ่ ยงและ

กลายเป็ นขุนนางระดับสูงมาตังแต่ ้ เด็ก เขาย่อมไม่ล ้มเลิกความคิด
่
ทีจะเรียน แต่ในเมืองถังกูไ่ ม่มโี รงเรียนไหนทีไม่่ รู ้ชือเสี
่ ยงของเขา
ใครจะร ับเขาเข ้าเรียน ? ปัจจุบน ั หยูป่อได ้แต่ตด ิ ตามพ่อตาของเขา
่ นขุนนางเขตและทบทวนความรู ้ทีเขาได
ทีเป็ ่ ้เรียนมา

นางจางไม่เรียนรู ้จากการกระทาของนางเลย นางเชือว่ ่ าครอบคร ัว

ของหยูไห่ทาให ้โอกาสในอนาคตลูกชายของนางล่าช ้าลง ถ ้าไม่ใช่
่
เพราะยัยเด็กเสียวเฉ่ านั่น พวกเขาก็แค่เสียเงินไปบ ้าง เงินน่ ะ
่ ยงของบัณฑิตถูกทาลายลงไปแล ้ว
สามารถหาใหม่ได ้ แต่ถ ้าชือเสี
ล่ะก็ เขาก็จะสูญเสียทุกอย่าง ไม่ได ้ นางจะปล่อยให ้การทางาน
หนักตลอดสิบปี ของนางถูกทิงขว ้ ้างไปกับสายลมไม่ได ้ !
 ่ ยงและสถานะในปัจจุบน
ด ้วยชือเสี ั ของครอบคร ัวหยูไห่ในหมู่บ ้าน
่
ตงชาน พวกเขาไม่ใช่คนทีเธอจะข่ มเหงและควบคุมได ้อีกแล ้ว
นอกจากนั้นพวกเขายังมีบางอย่างทีท ่ าให ้นางจางไม่สามารถทา
อะไรบุม ้ั นางจะเข
่ บ่ามได ้ ครงนี ้ ่
้าไปในเมืองเพืออนาคตของลู กชาย
ของนาง !

เนื่ องจากโรงเรียนในเมืองไม่ต ้อนร ับลูกชายของนาง พวกเขาก็จะ

ไปทีเมื่ องประจาจังหวัด เมืองประจาจังหวัดอยูห ่ า่ งจากเมืองถังกู่
่ อเสี
ด ้วยระยะการเดินทาง 2 วัน เป็ นไปไม่ได ้ทีชื ่ ยงของลูกชายของ
นางจะไปถึงทุกโรงเรียนในเมืองประจาจังหวัดใช่ไหม ? เพือ ่
การศึกษาของลูกชายของนาง นางจางไม่สนใจเรืองเงิ ่ น ตราบใดที่
ลูกชายของนางสามารถสอบผ่านเป็ นขุนนางได ้ ต่อให ้ต ้องอยูอ ่ ย่าง
ลาบากขัดสน มันก็ยงั คุมค่
้ า

่
หยูเสียวเฉ่ าเข ้าใจดีวา่ คนยุคโบราณให ้ความสาคัญกับความ
กตัญญู แม้ว่าครอบคร ัวของเธอและครอบคร ัวของป้ าใหญ่จะรู ้เรือง ่
ชวร่ ั ้ายของนางจาง แต่พวกชาวบ ้านในหมู่บ ้านตงชานไม่รู ้ สิงที
่ ่
ต ้องเก็บก็ยงั ต ้องเก็บเอาไว ้อยู่
 ้
” ท่านย่าจะเข ้าเมืองไปหาอาสามเหรอคะ ? ทางตังไกลท าไมไม่
้
บอกเราล่ะคะ ท่านพ่อจะได ้พาท่านย่าขึนเกวี
ยนไปด ้วย ! ” หยู
่
เสียวเฉ่ ่ ภาพมากๆ
าลงจากหลังม้าและทาท่าเหมือนเด็กหญิงทีสุ

้
นางจางอยากจะฉี กรอยยิมออกจากใบหน้ าของนางเต็มแก่และตอบ
แบบกากวมไปว่า ” ครอบคร ัวของเจ ้าขึนที ้ สู่ งแล ้วนี่ ทาไมยังสนใจ
ยายแก่คนนี ว่้ าจะเป็ นหรือตายด ้วย ? ให ้พวกเจ ้าร ับข ้าขึนเกวี
้ ยน
เหรอ ? ข ้าไม่โชคดีขนาดนั้นหรอก ? “

ชาวบ ้านหลายคนทีก่ าลังเข ้าเมืองพร ้อมนางจางทาสีหน้าไม่พอใจ

ในใจของพวกเขาคิดว่า ‘ นางจางนี่ ไม่รู ้เลยว่าตัวเองโชคดีขนาด
ไหน มีลกู ชายดีขนาดนั้น ต่อให ้ไม่ใช่ลกู แท ้ๆก็เถอะ นางก็ควร
พยายามเอาชนะใจเขาซิ แล ้วนี่ นางทาอะไรเนี่ ย ? ‘

่
หยูเสียวเฉ่ าเห็นสีหน้าของพวกชาวบ ้านอย่างช ัดเจนทางหางตา
้
เธอยิมสดใสมากขึ น้ ” ท่านย่าพูดอะไรคะนั่น ? คนทีรู่ ้ก็จะพูดว่า
ท่านย่าเข ้าใจว่าครอบคร ัวของเรายุง่ มากและไม่มเี วลา คนทีไม่ ่ รู ้ก็
จะคิดว่าท่านย่ามีปัญหากับเรานะคะ ! เอาแบบนี ้ ท่านย่าขีม้
่ าของ
๋
ข ้าก็ได ้ เดียวข ้าเดินไป ว่าไงคะ ? “

่
” หยูเสียวเฉ่ ่ าไม่เป็ น ยังจะให ้ข ้าขึนขี
า เจ ้าก็รู ้ดีวา่ ข ้าขีม้ ้ ม้่ าอีก คิด
้ น
ว่ายัยแก่คนนี อยู ่ านเกินไปเลยจะให ้ข ้าตกม้าตายรึยงั ไง ? ” นาง
จางเหยียดยิม้

่
หยูเสียวเฉ่ าคอตกและทาหน้าเศร ้า เธอพูดว่า ” ท่านย่าพูดอย่าง
นั้นได ้ยังไงคะ ? ข ้าแนะนาก็เพราะหวังดี…… “

นางเหมาทีมากั ่ บนางจางทนดูหญิงชราใช ้อายุเป็ นข ้อได ้เปรียบ

ไม่ได ้อีกต่อไป นางก ้าวเข ้ามากันเสียวเฉ่ ่ าเอาไว ้ด ้านหลังของนาง
และพูดว่า ” ข ้าได ้ยินว่าเจ ้าทาไม่ดก ่
ี บั เสียวเฉ่ ้ ยงั ไม่แยก
ามาตังแต่
้ ้าได ้เห็นแล ้ว ! เสียวเฉ่
บ ้าน วันนี ข ่ าก็แค่กลัวว่าเจ ้าจะเหนื่ อยเลย
เสนอให ้เจ ้าขีม้่ า เจ ้าไม่เห็นค่าก็มากพอแล ้ว ยังจะบิดเบือน
ความหวังดีของนางอีก เป็ นย่าประสาอะไร ? โชคดีทครอบคร ี่ ัว
ของหยูไห่แยกบ ้านเร็ว ไม่งนก็ ้ั ไม่รู ้ว่าเสียวเฉ่
่ าจะถูกเจ ้าทาอะไรบ ้าง
่
ว่ากันว่าเสียวเฉ่ ้
าอ่อนแอและขีโรคมาตั ้ เกิด นี่ อาจจะเป็ นเพราะ
งแต่
ย่าใจร ้ายอย่างเจ ้าก็ได ้ “
ปากของนางเหมาเป็ นทีกล่ ่ าวขานกันทังหมู
้ ่บ ้าน แต่เสียวเฉ่
่ ารู ้ว่า
นางคือตัวอย่างของคนปากร ้ายใจดี ดังนั้นความสัมพันธ ์ระหว่าง 2
ครอบคร ัวจึงค่อนข ้างดี

นางจางหน้าแดงไปหมดทังหน้ ้ าจากคาพูดของนางเหมา แต่นางก็

ไม่สามารถหาคาพูดมาหักล ้างได ้ ฤดูหนาวทีรุ่ นแรงก่อนสินปี ้ หยู
่
เสียวเฉ่ าป่ วย และนางทีเป็ ่ นย่าก็ไม่ยอมให ้เงินเพือให
่ ้เธอไปหาหมอ
่ อของเสียวเฉ่
เมือพ่ ่ าไปขอยืมเงินจากลุงใหญ่ของเขา ทุกคนใน
่ ้ ไม่วา่ นางจะเถียงยังไงก็คงไม่มใี ครเชือ่ !
หมู่บ ้านต่างก็รู ้เรืองนี

นางจางไม่ใช่คนมีเมตตา นางชีหน้ ้ านางเหมาและพูดด ้วยความ

่
โกรธว่า ” ข ้าพูดกับหลานของข ้า เกียวอะไรกั บเจ ้า ? เจ ้านี่ มัน
่
ชอบยุง่ เรืองชาวบ ้านจริงๆ ! อ๋อ……ข ้ารู ้แล ้ว ครอบคร ัวเฉี ยนของ
่
เจ ้าใช ้ความสาเร็จของต ้าไห่เพือให ่ ้านเจินซิวและได ้
้ช่วยเรืองร
ผลประโยชน์ไปเยอะ เจ ้าได ้ร ับความช่วยเหลือจากพวกนั้นก็เลย
้ ถึงได ้ออกหน้ามาร ับคาด่าแทนใช่ไหม ? “
ต ้องพูดให ้งันซิ
 ่
ในเรืองการทะเลาะกั น นางเหมาไม่เคยกลัวใคร นางไม่พอใจนาง
่
จางทีคอยแต่ จะสร ้างปัญหาตลอดเวลามานานแล ้ว ดังนั้นวันนี นาง ้
จะไม่ไว ้หน้ายัยแก่นี่แน่ นอน ” โอ ้ ! ทาไมข ้าได ้ยินความอิจฉาอยู่
ในประโยคพวกนี กั ้ นนะ ? น้องต ้าไห่เป็ นคนใจดี เขาไม่เคยปฏิเสธ
่
เวลาทีคนในหมู ่บ ้านไปขอให ้ช่วยหรอก เวลาพูดถึงเขา คนใน
หมู่บ ้านจะไม่ชมเขาได ้ยังไง ? คนบางคนมีวาสนาแต่ก็ไม่รู ้ตัว
ในช่วงทีเขาล่ าบากอย่างทีสุ ่ ด คนพวกนั้นก็แยกบ ้านกับเขา แถม
่
ยังซ่อนเงินทีเขาใช ้ชีวต ่ องกันแต่
ิ ของเขาให ้ได ้มาอีก จุๆ๊ ๆ เป็ นพีน้
่
ยังใช ้เงินของพีชายที ่ ยงชี
เสี ่ วต ่
ิ หามาเพือใช ้เส ้นสาย สมควรถูกโกง
แล ้ว ! สวรรค ์มีตา พวกเขากาลังมองเรา ! คนทาผิด ไม่ช ้าหรือเร็ว
ก็จะถูกลงโทษ ! “

ทุกคนในหมู่บ ้านรู ้ว่าหยูไห่ถก ู หมีกด ่ วยขุนพลจ ้าว ขุนพล

ั ขณะทีช่
่
จ ้าวให ้เงินทีเขาได ้จากการขายหมีให ้กับนางจางและขอให ้นางใช ้
มันร ักษาอาการบาดเจ็บของหยูไห่ ผลเป็ นไงน่ ะเหรอ ? ถ ้าเฒ่าหยู
ไม่อยูล ้ ้นอนบาดเจ็บอยูแ่ บบนั้น
่ ะ่ ก็ หยูไห่คงถูกทิงให
นางจางคนนี ใจร ้ ้ายจริงๆ ตอนทีครอบคร
่ ัวของหยูไห่บาดเจ็บ, ป่ วย,
และอ่อนแอ นางอยากจะแยกครอบคร ัวกับเขา หลังจากได ้เงิน 300
ตาลึงทีน่่ าจะเอาไปใช ้ช่วยชีวติ คน นางก็ปล่อยให ้พวกเขาออกจาก
บ ้านแบบไม่มอ ี ะไรติดตัวเลย

นางยังพูดอีกด ้วยว่าหยูไห่ขอแยกครอบคร ัวออกไปเอง หยูไห่ก็ใจ

่ เปิ ดโปงคาโกหกของนาง มีใครบ ้างทีไม่
กว ้างเหลือเกินทีไม่ ่ รู ้ความ
จริง ? ในสถานการณ์น้ันเขาไม่อาสาแยกครอบคร ัวออกไปเองแน่ ๆ
่ ยและลูกๆของเขาก็ตาม
แม้วา่ จะเพือเมี
 ตอนที่ 245 พ่อค้าหลวง
https://novel-lucky.com

่ ใ่ กล ้ๆจินตนาการถึงสิงที
พวกชาวบ ้านทีอยู ่ เกิ
่ ดขึนหลั
้ งจากนั้นได ้
่
โดยอัตโนมัติ สายตาทีมองตรงไปที ่
นางจางล ้วนมองเธอเหมือนคน
่ ้ยางอาย
ทีไร

่ ดถึงลูกชายคนเล็กแบบนั้นได ้ยังไง ? นาง

นางจางจะทนฟังคนอืนพู
่ ้าใส่นางเหมาทันที
วิงเข

นางเหมาอายุนอ้ ยกว่านางจางมาก นางค่อนข ้างคล่องแคล่วว่องไว

ดังนั้นนางจางจะจับตัวนางได ้ยังไง ? นางเหมาหลบกรงเล็บของนาง
จางขณะทีพู ่ ดว่า ” อะไร ? ข ้าพูดถูกใช่ไหมล่ะเจ ้าเลยโกรธเพราะ
้
อาย สวรรค ์เห็นการกระทาทังหมดของเรานั ่ นแหละ ! เจ ้าควรเลิก
่ าร ังเกียจพวกนั้นซะ อุบ๊ ! เจ ้าก็แก่แล ้วนะ น่ าจะใจเย็นๆ
ทาเรืองน่
บ ้าง อย่ามาโทษว่าข ้าผลักเจ ้าล่ะ ! ทุกคนก็ดอ ู ยูใ่ ช่ไหม ? ข ้าไม่ได ้
แตะเส ้นผมของนางเลยสักเส ้น ถ ้านางล ้มหรือกระแทกอะไรเข ้า มัน
่
ก็ไม่เกียวกั ่ วโมโหต่
บข ้านะ !…… ในเมือยั ่ ้ ้าไป
อไม่ได ้แล ้ว งันข
ล่ะ…… “
นางเหมาก ้าวยาวๆจากไปเหมือนสายลม นางจางแก่แล ้ว แม้วา่ นาง
จะพยายามข่วนอีกฝ่ าย แต่นางก็ไม่สามารถแตะต ้องแม้แต่เสือผ้า ้
ของนางเหมาได ้ และยังทาให ้ตัวเองเหนื่ อยอีกด ้วย นางจางที่
เหนื่ อยหอบจะไปไล่จบ ่
ั นางเหมาทีสาวกว่ าทันได ้ยังไง ? นางจึงทา
่
ได ้แต่จ ้องมองด ้านหลังทีจากไป !

่
นางจางเห็นหยูเสียวเฉ่ ่ าลังยืนอยูด
าทีก ่ ้านหนึ่ ง และรู ้สึกว่ายิงมอง
่
่
นานเท่าไหร่ หยูเสียวเฉ่ ิ่ ขด
าก็ยงดู ั หูขดั ตามากเท่านั้น นางจางพูด
่
ด ้วยความโกรธว่า ” รีบไปซิ ยืนดูเรืองตลกอยู ร่ ยึ งั ไง ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ่ านย่าไม่ชอบข ้า งันข
าบรรลุเป้ าหมายแล ้ว ” ในเมือท่ ้ ้าก็
ไม่อยูใ่ ห ้ขัดหูขด
ั ตาท่านย่าแล ้วค่ะ ท่านลุงท่านป้ า มีของหนักๆให ้
ข ้าช่วยขนไหมคะ ? ” เธอพูดด ้วยรอยยิม้

่
เมือได ้ยินคาพูดของเธอ ทุกคนก็พากันส่ายหน้าและพูดว่า ” ไม่มี
ไม่ต ้องหรอก ! ฮูหยินฝางกาลังรอเจ ้าไปดูแลอยูน
่ ะ ไปก่อนเถอะ ! ”
่ อฟั
ชาวบ ้านทุกคนเห็นเด็กทีเชื ่ งและฉลาดเช่นนี ้ นางจางไม่ชอบ
นางมากขนาดนั้นได ้ยังไง ?
” ใช่ๆ ! เราเอาของไปไม่เยอะหรอก ถือกันเองได ้ ! “

๋
” ม้าของเจ ้าแบกของเยอะแล ้ว เดียวมั ้
นไม่โตขึนมา เจ ้าจะเสียใจ
่ ทกับเสียวเฉ่
เอานะ ” คนทีสนิ ่ าก็แกล ้งพูดตลก

่
เสียวเฉ่ าบอกลาพวกชาวบ ้านด ้วยรอยยิมและขึ ้ ้ าสีแดงทียื
นม้ ่ นนิ่ ง
ี่ ยวเฉ่
อยู่ ม้าสีแดงดูเหมือนจะใจร ้อน ทันทีทเสี ่ านั่งลง มันก็วงไป
ิ่
ข ้างหน้าโดยไม่ต ้องกระตุนใดๆ
้ ‘ ม้าตัวนี แข็้ งแรงนะ ! ‘ ดูเหมือนมัน
กาลังบอกพวกชาวบ ้านแบบนี ้

่
เมือเธอไล่ ทน ่
ั นางเหมา เสียวเฉ่ าก็พูดกับนางสองสามคาก่อนจะมุ่ง
หน้าเข ้าเมืองโดยไม่หยุด พอเหลืออีก 1 กม.จะถึงเมืองถังกู่ เธอก็
เจอเข ้ากับคุณชายสามโจวทีก ่ าลังควบม้าตรงมาด ้วยความเร็ว
เต็มที่

่ านมา ตาแหน่ งของคุณชายสามโจวในตระกูลโจวสูงขึน้

ในปี ทีผ่
ประมุขของตระกูลโจวกาลังฝึ กเขาให ้เป็ นประมุขของตระกูลคน
ต่อไป คุณชายสามโจวจึงยุง่ มากขึน้ เขาไม่เพียงต ้องดูแลธุรกิจ
ของลูกน้องของเขาเท่านั้น แต่ยงั ต ้องเรียนรู ้วิธจี ด
ั การธุรกิจของ
ตระกูลด ้วย ตระกูลโจวเป็ นพ่อค ้าหลวงทีร่ ับผิดชอบด ้านการซือ้
วัตถุดบ ิ ให ้ราชสานัก เขาย่อมไม่สามารถละเลยได ้ หยูเสียวเฉ่่ าจึง
ไม่ได ้เจอคุณชายสามโจวมาหลายวันแล ้ว

” คุณชายสามโจว จะรีบไปไหนคะ ? ” หลังถนนจากเมืองถังกูถ ่ งึ

หมู่บ ้านตงชานสร ้างเสร็จสมบูรณ์ นอกจากคุณชายรองและผูด้ แู ล
้ องแล ้ว ก็ไม่มค
ของตาหนักจิงอ๋ ่
ี นทีสามารถขี
ม้่ าหรือขับรถม้า
่
ได ้มากนัก หยูเสียวเฉ่ ้ อยู่
ากับคุณชายสามโจวจึงจากันได ้ตังแต่
ไกลๆ

คุณชายสามโจวจัดผมตัวเองทีถู ่ กลมพัดให ้เรียบร ้อยและพูดเคืองๆ

้
ว่า ” ถนนนี ตรงไปหมู ่
่บ ้านตงชาน เจ ้าคิดว่าข ้าจะไปทีไหนได ้ล่ะ ? “

” โอ ้ ! คุณชายสามโจวทีแสนยุ่ ง่ ให ้เกียรติมาหมู่บ ้านตงชานของ

่
เราด ้วย ! ” หยูเสียวเฉ่ ายังแซวต่อ
โจวซือชูก ่ รอกตาแล ้วพูดว่า ” เจ ้านี่ พูดอะไรดีๆไม่เป็ นเหรอ ? ข ้า
้
ไม่ได ้เจอเจ ้ามาตังนาน ้ ก!“
เจ ้ายังพูดจิกกัดข ้าแบบนี อี

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ายิมและพู ดว่า ” ก็ได ้ มาพูดแบบจริงจังกัน ท่านอยาก
เจอข ้าไปทาไม ? เดินทางไปคุยไปกันเถอะ ! “

โจวซือชูม ้
่ องเธอพร ้อมกับยิมและพู ดว่า ” ทาไมเจ ้ามั่นใจนักว่าข ้า
กาลังไปหาเจ ้า ? ข ้าไปหาท่านอาหยูไม่ได ้เหรอ ? “

พูดจบเขาก็หน ั ม้ากลับ ดังนั้นเขาจึงอยูข ่

่ ้างๆม้าสีแดงเข ้มของเสียว
่ าสีดาตัวใหญ่ของโจวซือชูส่ งู กว่า
เฉ่ า เจ ้าม้าน้อยรู ้สึกหงุ ดหงิดทีม้
มันมาก มันจึงหันหน้าไปกัดม้าสีดาอย่างทีไม่ ่ ใช่นิสยั ปกติของมัน

โจวซือชูเ่ ห็นเข ้าก็รบี ดึงบังเหียนม้าตัวโปรดของเขาเพือให่ ้เดินไป

อีกสองสามก ้าว ไม่ให ้เจ ้าตัวเล็กกัดสาเร็จ ” โย่ ! เจ ้าของเป็ นยังไง
้ งๆเลย เจ ้าตัวเล็กนี่ กล ้ามาหาเรืองเมฆด
ม้าก็เป็ นยังงันจริ ่ าของข ้า
มันบ ้าไปแล ้ว ! “
 ่
หยูเสียวเฉ่ าลูบแผงคอของม้าแดงอย่างอ่อนโยนและปลอบให ้มัน
สงบลง ” ใครบอกให ้เจ ้ายักษ ์ดาของท่านมาอวดหัวใหญ่ๆของมัน
่
ตรงหน้าเสียวหงของข ้าล่ะ คนโง่เท่านั้นล่ะทีไม่
่ ตอ่ ต ้านเวลาถูก
ร ังแก ! “

โจวซือชูห่ วั เราะแล ้วชีนิ้ วไปที

้ ่
เธอ ” เจ ้า ! บิดเบือนตลอด ! เมฆดา
มันไม่ผด
ิ สักหน่ อยทีตั ่ วสูง ! เจ ้าตัวเล็กนี่ มันอิจฉา ! ตัวเล็กแล ้วยัง
อารมณ์ร ้ายอีก !—ต ้องเป็ นเพราะเจ ้านั่นแหละทีสอนมั ่ น!
“

่
หยูเสียวเฉ่ ากรอกตาใส่เขาและพูดว่า ” เจ ้าตัวเล็กอยูท ี่ ้าน ! คราว
่ บ
่ ้วไม่รู ้ใครทีมี
ทีแล ่ ความคิดแย่ๆเรืองกวางโรน้
่ อยของเรา ฮึม ่ !“

พอโจวซือชูย่ งุ่ เขาก็กลัวว่าแม่ของเขาจะเหงา ดังนั้นเขาจึง

วางแผนสาหร ับกวางโรน้อยทีบ ่ ้านของเสียวเฉ่
่ า เขาอยากให ้เจ ้าตัว
เล็กทีน่่ าสนใจนี ไปอยู
้ ก
่ บั แม่ของเขา นางจะได ้ไม่เหงา
ใครจะรู ้ว่าก่อนทีเสี ่ ยวเฉ่
่ าจะทันได ้อ ้าปากปฏิเสธ เจ ้ากวางโรน้อยก็
่
วิงหนี เข ้าป่ าบนภูเขาตะวันตกจนกว่าโจวซือชูจ่ ะกลับไป หลังจาก
นั้นทุกครงที้ั เขาไปบ
่ ้านหยู เจ ้ากวางโรน้อยจะฉี่ ใส่เท ้าของเขา, ถู
หญ ้าลงบนเสือผ้ ้ าใหม่ของเขา หรือหนี ไปให ้ไกลจนเขาไม่ได ้เห็น
แม้แต่เงา……โจวซือชูพ ่ ูดติดตลกว่าเจ ้าตัวเล็กเป็ นพวกผูกใจเจ็บ
่
ไปหาเรืองไม่ ได ้เด็ดขาดเหมือนเจ ้านายของมัน !

่
เมือเธอพู ดถึงความอับอายในอดีต โจวซือชูก ้
่ ็ถจู มูก พอนึ กขึนได ้
่ นานมานี ท่
ว่าตัวเองมาทาไม เขาก็รบี พูดว่า ” เมือไม่ ้ านปู่ กับข ้ายุง่
กับการคัดเลือกพ่อค ้าหลวงคนใหม่ ฮ่องเต ้ทรงไว ้ใจเรา พวกเรา
เลยร ักษาธุรกิจจัดหาไม้เอาไว ้ได ้แม้วา่ จะมีการแข่งขันสูง แต่ไท่ชา่ ง
่ ้ร ้านเจินซิวของเราร ับผิดชอบในการจัดซือเครื
หวงสังให ้ ่
องปรุ ง
อาหารตุ๋นและอาหารทะเลแห ้งให ้ทางห ้องเครือง ่ “

” นั่นเป็ นเรืองดี
่ นี่ ! ขอแสดงความยินดีกบั ความสาเร็จของท่าน
ด ้วยนะ คุณชายสามโจว ท่านได ้สิทธิจั์ ดซือวั
้ ตถุดบ ิ 2 อย่างในครง้ั
่
เดียวเลย ตาแหน่ งพ่อค ้าหลวงของตระกูลโจวจะมันคงมากแล ้ว ! ”
 ่
หยูเสียวเฉ่ ารู ้ว่าพ่อค ้าหลวงได ้กาไรมากและการแข่งขันก็ดเุ ดือด
มาก

หัวหน้าสาขาแรกของตระกูลโจวคือลุงของคุณชายสามโจวแต่
เพียงในนามเท่านั้น แต่จริงๆแล ้วเขาคือพ่อแท ้ๆของคุณชายสาม
โจวและมีความสามารถทางธุรกิจแค่ระดับธรรมดาทัวไปเท่ ่ านั้น
ปัจจุบนั ตระกูลโจวมีทา่ นผูเ้ ฒ่าคอยจัดการทุกอย่าง ดังนั้นพวกเขา
จึงยังสามารถร ักษาจุดยืนเอาไว ้ได ้ แต่ท่านผูเ้ ฒ่านั้นแก่ลงทุกปี
เขาจะทนไปได ้อีกนานแค่ไหนกัน ? นี่ เป็ นเหตุผลว่าทาไมท่านผู ้
เฒ่าจึงรีบสอนทุกอย่างให ้กับคุณชายสามโจว

ี่
โชคดีทโจวซื อชูแ่ สดงความสามารถทางธุรกิจได ้อย่างยอดเยียม ่
้ ยงั เด็ก ครงนี
ตังแต่ ้ั เขาสามารถได
้ ่
้ส่วนในการจัดหาเครืองปรุ ง
อาหารตุ๋นและอาหารทะเลแห ้งมา ทังหมดนี ้ ้ ดขึนเพราะ
เกิ ้
ร ้านอาหารเจินซิวได ้ร ับความนิ ยมในเมืองหลวง ทุกคนรู ้จักเป็ ด
หอมหมืนลี ่ กั
้ บไก่ยา่ งจากร ้านเจินซิว แม้แต่ไท่ชา่ งหวงก็มก
ั จะออก
จากวังไปกินอยูบ ่ ่อยๆและยังนากลับวังไปอีกด ้วย ว่ากันว่าเขานา
กลับไปให ้หลานชายสุดทีร่ ักของเขา—ฮ่องเต ้องค ์
ปัจจุบนั —เพือเป็ ่ นรางวัล
 ่ ้ว หยูเสียวเฉ่
ฤดูร ้อนปี ทีแล ่ ้ั
าลงทะเลไปเป็ นครงคราวเพื ่
อหาหอย
้ นเลิ
เป๋ าฮือช ้ั ศ, ปลิงทะเล, และอืนๆ ่ อาหารทะเลทังหมดนี
้ ้ กขายให ้
ถู
คุณชายสามโจว คุณชายสามโจวได ้ประโยชน์สงู สุดจากอาหาร
้
ทะเลรสเลิศนี โดยท าการประมูลอาหารทะเลทีร่ ้านเจินซิวในเมือง
หลวง

่ งจากนั้นเขาก็ไปทีร่ ้านเจิน
ใช่แล ้ว ! แม้แต่ฮ่องเต ้ยังได ้ร ับแจ ้งซึงหลั
ซิวเป็ นการส่วนตัว จากนั้นเขาก็พบกับไท่ชา่ งหวงจอมตะกละและ
้
ทังสองคนก็ เข ้าร่วมการประมูลอาหารทะเลด ้วย อันทีจริ ่ งแล ้วไท่
ช่างหวงได ้เปิ ดเผยตัวตนของเขา ทาให ้พวกคูแ่ ข่งยอมแพ้ไปโดย
ไม่ได ้ประมูลอะไรเลย แม้วา่ การประมูลอาหารทะเลจะไม่ได ้ราคาที่
โจวซือชูต ่ ้องการ แต่เป้ าหมายของเขาก็สาเร็จ

พวกขุนนาง, นักธุรกิจทีร่ ารวย,

่ และลูกๆของตระกูลทีสู ่ งศักดิทุ์ ก
คนพากันแห่มาทีร่ ้านเจินซิว ไท่ชา่ งหวงไม่ได ้สนุ กกับงานเลียง
้
อาหารทะเลเพียงลาพัง เขาเชิญพวกขุนนางทีสู ่ งกว่าระดับ 3 ไป
้ ้วย อาหารทะเลส่วนใหญ่ทรี่ ้านเจินซิวถูกส่งมาใน
ร่วมงานเลียงด
 ้
นาแข็ ่
ง แต่อาหารทะเลทีเกรดดี ี่ ดคืออาหารทะเลทีจั
ทสุ ่ บมาสดๆที่
ยังมีชวี ต
ิ อยู่

ทุกคนรู ้ว่าการขนส่งอาหารทะเลสดเป็ นเรืองที ่ ยากมาก

่ ในระหว่าง
การขนส่งอาหารทะเลปกติจะตายหรือมีกลินเหม็ ่ น แต่หอยเป๋ าฮือ้
และปลิงทะเลพวกนี ได้ ้ร ับนาหิ
้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ พวกมันจึงมีพลังชีวต
ิ ที่
่
แข็งแกร่ง ตอนทีพวกมั นมาถึงเมืองหลวง พวกมันยังมีชวี ต ิ อยูแ่ ละ
กระโดดไปรอบๆ รสชาติของพวกมันย่อมดีกว่าพวกทีถู ่ กส่งมาด ้วย
้
นาแข็ งหรือพวกของแห ้ง ทันทีทไท่ ี่ ชา่ งหวงจอมตะกละได ้กิน เขาก็
สังเกตเห็นถึงความแตกต่าง ดังนั้นตระกูลโจวจึงกลายเป็ นพ่อค ้า
่ ้ผูกขาดสินค ้าอย่างทีสองไปอย่
หลวงทีได ่ างง่ายดาย

การจัดหาเครืองปรุ่ งอาหารตุ๋นนั้นง่ายมาก หัวหน้าพ่อคร ัวหวังที่

ย ้ายมาทีร่ ้านเจินซิวในเมืองหลวงสามารถทาส่งไปทีวั่ งได ้ด ้วย
ตัวเอง แต่อาหารทะเลไม่ใช่ของทีจั ่ ดหามาได ้ง่ายๆ แม้วา่ ไท่ชา่ ง
หวงจะกรุณาและบอกให ้พวกเขาจัดหาอาหารทะเลแห ้งมาเท่านั้น
้
แต่หอยเป๋ าฮือและปลิ งทะเลคุณภาพสูงส่วนใหญ่อาศัยอยูใ่ นทะเล
ลึก แม้แต่ชาวประมงทีมี ่ ประสบการณ์มากทีสุ่ ดก็ยงั ได ้มาโดย
บังเอิญเท่านั้น
 ้
หอยเป๋ าฮือและปลิ ่
งทะเลทัวไปจะเข ้าตาไท่ชา่ งหวงได ้หรือ ? ถ ้า
พวกเขาลดคุณภาพสินค ้าให ้ต่าลง ตระกูลโจวจะมีทางรอดเหรอ ?
่ มท
เมือไม่ ี างเลือกอืน่ คุณชายสามโจวจึงได ้แต่ไปทีหมู
่ ่บ ้านตงชาน
่
เพือหาก าลังเสริม

หลังจากได ้ฟังเหตุผลทีคุ ่ ณชายสามโจวมาหา หยูเสียวเฉ่

่ าก็ขมวด
้ ค
คิวอยู ่ นึ่ ง ” หอยเป๋ าฮือกั
่ รูห ้ บปลิงทะเลคุณภาพสูงอย่างทีท่
่ านพูด
จะพบได ้โดยบังเอิญเท่านั้น……มีการกาหนดปริมาณทีทางวั ่ ง
ต ้องการรึเปล่า ? “

” ไท่ชา่ งหวงก็ทรงรู ้ว่าอาหารทะเลคุณภาพสูงมันหายาก จึงให ้

จัดหามาแค่เดือนละครึงช ่ งเท่
่ ั านั้น อาหารทะเลธรรมดาทัวไปก็
่ 5
่ั
ชง…… ” คุณชายสามโจวพูดด ้วยสีหน้าหม่นหมอง
สมบัตท ิ ะเล 4 อย่างล ้วนเป็ นอาหารทะเลแยกประเภทกัน เนื่ องจาก
ความหายากทาให ้ราคาของมันแพงมาก ราคาทีทางวั ่ งหลวงให ้มา
ก็ยตุ ธิ รรมดี ด ้วยเส ้นสายของตระกูลโจวย่อมหาอาหารทะเลทัวไป ่
่
ได ้ไม่ยาก แต่อาหารทะเลระดับสูงโดยเฉพาะอย่างยิงหอยเป๋ าฮือ้
และปลิงทะเลสร ้างปัญหาให ้ตระกูลโจวเล็กน้อย

หยูเสียวเฉ่ ่ าคานวนในใจอย่างรวดเร็ว ต ้องใช ้อาหารทะเลสด 2-3

่ ั อท
ชงเพื ่ าอาหารทะเลแห ้ง 1 ชง่ ั ทางวังหลวงต ้องการเดือนละครึง่
ชง่ ั งัน
้ 1 ปี พวกเขาจะต ้องให ้อาหารทะเลแห ้ง 6 ชง่ ั นั่นก็แปลว่า
้
ต ้องใช ้หอยเป๋ าฮือและปลิ งทะเลสด 18 ชงเป็ ่ ั นอย่างมาก หอย
้
เป๋ าฮือและปลิ งทะเลคุณภาพสูง 18 ชงส ่ ั าหร ับคนอืนนั ่ ้นเป็ นเรือง
่
ยากเหมือนการขึนสู ้ ส ่
่ วรรค ์ แต่สาหร ับเสียวเฉ่ ่ สต
าทีมี ู รโกงอยูน่ ้ัน
สามารถหาได ้ง่ายๆในเวลาแค่ไม่กวัี่ น

้
” ไท่ชา่ งหวงตร ัสว่าหอยเป๋ าฮือและปลิ งทะเลสดควรจัดหามาอย่าง
้ั
น้อยเดือนละครงในฤดู ร ้อน และต ้องเป็ นของคุณภาพสูงด ้วย ! ”
คุณชายสามโจวร ้องไห ้แบบไม่มน ้
ี าตา ไท่ชา่ งหวงต ้องอยากบังคับ
ให ้ตระกูลโจวตายอย่างแน่ นอน ! มิน่าพวกพ่อค ้าหลวงคนอืนๆที ่ ่
เคยจัดหาอาหารทะเลให ้ราชสานักถึงมองตระกูลโจวราวกับกาลัง
 ่
รอดูเรืองตลก คุณชายสามโจวมารู ้ว่าอาหารทะเลคุณภาพสูงได ้มา
ยากแค่ไหนก็ตอนทีปู่่ บอกเขาตอนทีกลั
่ บมาแล ้ว

่ อนครอบคร ัวหยูสง่ อาหารทะเลชนเลิ

เมือก่ ้ั ศให ้เขาทุกสองสามวัน
้ บปลิงทะเลนั้นหาง่าย ฮือๆๆ เขาเข ้าใจผิด
เขาจึงคิดว่าหอยเป๋ าฮือกั
่
ไปมากเลย เขาจะทายังไงดี ? ช่วยด ้วย ท่านอาหยู, เสียวเฉ่ า……
 ตอนที่ 246 เสียการควบคุม
https://novel-lucky.com

” เอาล่ะ ! เลิกทาท่าน่ าสงสารซะที มันดูปอดแหกยังไงไม่รู ้ ! ” หยู

่
เสียวเฉ่ าเหล่ตามองคุณชายสามโจวทีกั ่ ดผ้าเช็ดหน้าสะอึกสะอืน้
้ั ได ้
อย่างน่ าสงสาร เธออดล ้อเขาอีกครงไม่

คุณชายสามโจววางมือบนหัวใจพลางนาตาคลอ ้ สีหน้าของเขา
่
โศกเศร ้าดูราวกับกาลังกล่าวหาเสียวเฉ่ ่ ้าย !
าทีใจร

่
หยูเสียวเฉ่ ่ ต
าคานวนสิงที ่ ้องการได ้อย่างรวดเร็วแล ้วโบกมือให ้เขา
” หยุดเสแสร ้งซะที ! ก็แค่อาหารทะเลแห ้งครึงช่ งทุ
่ ั กเดือนไม่ใช่
เหรอ ? ! ข ้าจะคุยกับท่านพ่อให ้ตอนกลับบ ้าน ท่านก็รู ้ว่าท่านพ่อ
ของข ้าเป็ นมือดีในการหาอาหารทะเล ไม่มอ ี ะไรยากเกินไปสาหร ับ
เขาหรอก ! “

้
นาตาในดวงตาของคุ ณชายสามโจวหายไปทันที สีหน้าน่ าสงสารก็
หายไปด ้วย เขามองเธอด ้วยแววตาเชือมั ่ นและพยั
่ กหน้า ” ได ้ยิน
้ ้าก็สบายใจ ตอนนี ข
เจ ้าพูดอย่างนี ข ้ ้ามีแผนแล ้ว ! เสียวเฉ่
่ า
 ิ ของข ้าจริงๆ นี่ คือดาวนาโชคของ
ครอบคร ัวของเจ ้าคือผู ้ช่วยชีวต
ข ้า…… “

” พอแล ้ว พอ ! ข ้ากลับบ ้านล่ะ ท่านจะทาอะไรก็ไปทา

เถอะ—เออ ใช่ เราต ้องเริมจั ่ ดหาอาหารทะเลแห ้งเมือไหร่
่ ?
่
” หยูเสียวเฉ่ าถามถึงรายละเอียดสาคัญ

คุณชายสามโจวทาหน้ากังวลอีกครง้ั เขาพูดว่า ” ฮ่องเต ้

พระราชทานตาแหน่ งนี ให้ ้พวกเรามาเกือบเดือนแล ้ว การจัดหา
่ อนหน้า…… ตอนนี น
อาหารทะเลแห ้งเริมเดื ้ าทะเลก็
้ เย็น ไม่ใช่เวลา
่
เหมาะทีจะออกทะเล แล ้วเจ ้าจะ…… “

่
หยูเสียวเฉ่ ายืนยันกับหินศักดิสิ์ ทธิเงี ์ ยบๆก่อน จากนั้นก็โบกมือไล่
เด็กหนุ่ ม ” เอาล่ะ รู ้แล ้ว ! ต ้นเดือนหน้ามาร ับอาหารทะเลแห ้งที่
บ ้านของข ้าได ้…… “

คุณชายสามโจวถามอย่างลังเล ” ช่วงเวลานี ของปี ้ ท่านอาหยูทาได ้

่
จริงๆเหรอ ? เสียวเฉ่ ้ บท่านอาหยูกบั
า ข ้าไม่อยากให ้เกิดอะไรขึนกั
ครอบคร ัวของเจ ้าเพราะสถานการณ์ครอบคร ัวของข ้าหรอกนะ……
“

่
หยูเสียวเฉ่ ้ ใ่ นใจอย่างมากแต่ก็ยงั ทาหน้านิ่ งขณะที่
ารู ้สึกซาบซึงอยู
ตอบอย่างอ่อนโยนว่า ” ครอบคร ัวของข ้ายังมีอาหารทะเลแห ้งอยูท ่ ี่
้
บ ้าน เดิมทีเราตังใจจะกิ นเอง แต่ทา่ นพ่อท่านแม่ของข ้าคิดว่ากิน
ของแพงแบบนั้นมันเป็ นการสินเปลื ้ องเกินไป เราเลยกินแค่ครง้ั
่
เดียวตอนฉลองปี ใหม่ แต่ในเมือพวกเขาทนกิ นมันไม่ได ้อีก ข ้าก็
คิดว่าเราน่ าจะยังมีอยูร่ าวๆ 1 ชง……่ั “

่
” เสียวเฉ่ า เจ ้าคือผู ้ช่วยชีวต
ิ ของข ้าจริงๆ !! ” ถ ้าคุณชายสามโจว
่ าอยู่ เขาคงวิงเข
ไม่ได ้ขีม้ ่ ้าไปจับมือเธอขอบคุณอย่างสุดซึง้
แล ้ว…… อะแฮ่มๆ ชายหญิงไม่ควรแตะเนื อต ้ ้องตัวกันเวลาให ้หรือ
ร ับของ ในเมือทั่ งคู
้ อ่ ยูบ ่ นหลังม้า เขาจึงทาได ้แค่ใช ้หน้าต่างของ
หัวใจ—ดวงตาของเขาเพือแสดงความรู ่ ้สึกขอบคุณและ
นับถือ

่
หยูเสียวเฉ่ ามองเขาอย่างไม่ชอบใจและพูดว่า ” หยุดทาสีหน้าน่ า
ขยะแขยงแบบนั้นนะ ขนลุก ! “
หลังจัดการกับปัญหาของเดือนหน้าได ้ คุณชายสามโจวก็อารมณ์
ดีแบบสุดๆ เขาสังเกตเห็นว่าพวกเขาทังคู ้ ก
่ าลังจะผ่านประตูเมืองถัง
กูเ่ ข ้าไป ดังนั้นเขาจึงเชิญเสียวเฉ่
่ าไปกินข ้าวอย่างกระตือรือร ้น

่
หยูเสียวเฉ่ ากรอกตา เมือเช่ ้
้านี เธอออกจากหมู ้
่บ ้านตงชานตังแต่
่
เช ้าตรู ่ แม้วา่ เสียวหงจะยั งเด็กและตัวเล็ก แต่มน ้ ้วยนาหิ
ั ถูกเลียงด ้ น
ศักดิสิ์ ทธิ ์ ดังนั้นมันจึงไม่ช ้าไปกว่าม้าทีโตแล
่ ้วเลย ตอนนี ยั้ งไม่ 8
โมงเช ้าไม่ใช่เหรอ ? เขาจะเลียงเธอมื ้ ้
อไหนกันล่ะ ? เธอกินอาหาร
เช ้ามาแล ้ว และมันก็ยงั ไม่ถงึ เวลาอาหารกลางวัน เห็นได ้ช ัดเลยว่า
่
เขาไม่จริงใจทีอยากจะเลี ้
ยงข ้าวเธอตอนนี ้

” พอได ้ของแล ้วข ้าต ้องกลับไปทาอาหารยาบารุงร่างกายให ้แม่บญ ุ

ธรรม มือนี้ ผลั
้ ดเอาไว ้ก่อนก็แล ้วกัน ! แต่ก็นะ ข ้าหาโต๊ะกินข ้าวที่
้ เมือไหร่
ร ้านเจินซิวไม่ได ้ตังแต่ ่ ? ก็ท่านเตรียมโต๊ะส่วนตัวเอาไว ้ให ้
ข ้าแล ้วนี่ ข ้าจะไปใช ้เมือไหร่
่ ่ ้องการ เพราะงันที
ก็ได ้ทีต ้ ท่
่ านจะเลียง
้
ข ้าวข ้าก็ไม่ได ้มีความหมายอะไรมากเลย ! ” หยูเสียวเฉ่ ่ าไม่พอใจ
เล็กน้อยแต่ก็ยงั มีสห ี น้าอ่อนหวานน่ าร ัก
บนถนนอีกฝั่ง จูจวินหยางออกมาช่วยแม่ของเขาซือเครื ้ ่
องเคียง
้ เช ้า และบังเอิญมาเห็นภาพนั้นเข ้าพอดี เขามองใบหน้าเล็กๆ
ตังแต่
่ ผวิ เหมือนกระเบืองเคลื
ทีมี ้ อบซึงยั ่ งมี baby fat อยู่ ภายใต ้
แสงอาทิตย ์อันอบอุน ่ ของยามเช ้าอันสวยงามทีมี ่ เมฆลอยอยู่
ด ้านบน ใบหน้าของเธอดูมช ิ ชีวาอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิง่
ี วี ต
่
ดวงตาทีสดใสเหมื อนตากวางคูน ่ ้ัน ดวงตาทีดู
่ เหมือนจะพูดได ้และ
เต็มไปด ้วยพลังวิญญาณทีลึ ่ กลับ เขาไม่เคยเห็นเด็กผูห้ ญิงทีจริ ่ งใจ
และน่ าร ักมากไปกว่าเธอ เธอดูเหมือนจะมีแรงดึงดูดบางอย่าง ไม่วา่
จะอยูไ่ กลแค่ไหนก็สามารถดึงดูดความสนใจเขาได ้เสมอ……

ราวกับรู ้สึกได ้ถึงสายตาของเขาทีจ่ ้องมองเธออยู่ หยูเสียวเฉ่

่ าจึง
้
มองมาทางเขา ทังสองคนสบตากั นท่ามกลางผูค้ นทีพลุ่ ก ่ พล่าน

่
ผูค้ นเดินไปมาบนท ้องถนน คนรารวยที ่ งตัวด ้วยเสือผ้
แต่ ้ าดีๆก็มอี ยู่
้ องก็เป็ นคนเดียวทีโดดเด่
ไม่นอ้ ย แต่หยางจวินอ๋ ่ นออกมา คนอืนๆ ่
ในบริเวณนั้นกลายเป็ นพืนหลั
้ ่
งให ้เขาขณะทีเขาดู เหมือนจะเปล่ง
ประกายออกมา แค่เขายืนอยูก ่ ็ดงึ ดูดสายตาของหญิงสาวและหญิง
วัยกลางคนแถวนั้นได ้ทังหมด
้

่
หยูเสียวเฉ่ ามองจูจวินหยางทียื ่ นอยูไ่ ม่ไกลอย่างสงบนิ่ ง แม้แต่พวก
ดาราไอดอลวัยรุน ่ อๆและมีเสน่ ห ์ทีสุ
่ ทีหล่ ่ ดเมือชาติ
่ กอ
่ นของเธอก็ยงั
่
เทียบกับหยางจวินอ๋องไม่ได ้ เขามีจมูกทีสวยเหมื อนศัลยกรรม
พลาสติกมาอย่างดีทสุ ี่ ด และริมฝี ปากบางสีชมพูออ ่ นๆทีน่่ า
หลงใหลอย่างมาก คิวเหมื ้ อนดาบของเขาเต็มและโค ้งอย่าง
สมบูรณ์แบบ ไม่มส ี ว่ นไหนในร่างกายของเขาทีไม่ ่ สมบูรณ์แบบเลย
!

ส่วนทีน่่ าดึงดูดทีสุ
่ ดของเขาคือบรรยากาศเฉยเมยไร ้อารมณ์ที่
ออกมาจากตัวเขา เป็ นคนสันโดษในโลกกว ้าง ยิงใหญ่ ่ และเป็ น
อิสระเหมือนขุนเขา ในดวงตาเย็นชาของเขามีความโดดเดียวที ่ ่
สามารถดึงคนอืนให ่ ่ ้ันได ้
้จมลงในดวงตาคูน

่
เมือชาติ
กอ ่
่ นหยูเสียวเฉ่ ่
าเป็ นคนทีชอบคนหน้ าตาดี พวกดาราคน
โปรดของเธอเป็ นไอดอลวัยรุน ่ ใบหน้าสวยและหล่อ ดังนั้นเธอจึง
่ ทีมี
่
อดชืนชมคนที ่ าตาดีมากๆไม่ได ้
หน้
 ้ จจู วินหยางอายุถงึ 12-13 ปี เขาก็ได ้ร ับสายตาชืนชมจาก
ตังแต่ ่
หญิงสาวอยูเ่ สมอ ประมาณ 4-5 ปี ทีแล ่ ้วเขาพบว่ามันยากมากขึน้
่
เรือยๆที ่
จะทนต่ ่
อสายตาชืนชมแต่ มแี ผนพวกนั้น ความสามารถ
่ ตอ
พิเศษของเขาทาให ้เขารู ้สึกถึงความสนใจแม้จะเล็กๆน้อยๆทีมี ่
้
เขาได ้ทังหมด

หญิงสาวทีร่ ารวยทุ
่ กคนแกล ้งทาเป็ นเขินอายภายนอก แต่ทงหมด ้ั
ล ้วนเป็ นการแสดง แม้วา่ ภายนอกจะอ่อนหวานสุภาพ แต่ทก ุ คน
ต่างซ่อนแผนการเอาไว ้ในใจ บางคนชอบเขาเพราะหน้าตาของ
เขา บางคนก็ชอบเพราะเขาเป็ นคุณชายสามแห่งตาหนักจิงอ๋ ้ อง
และก็มบ ่
ี างคนทีอยากเข ์
้าใกล ้เขาเพราะอานาจและยศศักดิของ
เสด็จพ่อของเขา……

เขาไม่เคยเจอคนอย่างเด็กผู ้หญิงตรงหน้าของเขาคนนี ที ้ ชื
่ นชมเขา
่
จากตัวตนของเขาอย่างบริสท ุ ธิ ์ มันทาให ้เขารู ้สึกเหมือนตัวเองเป็ น
่ ้ทีติ
หยกทีไร ่ ทสุ
ี่ ด เป็ นทิวทัศน์ทน่
ี่ าประทับใจทีสุ ่ ด การชืนชมของ
่
เธอไม่มเี จตนาแอบแฝงซ่อนเร ้นใดๆ ภายในใจทีเย็ ่ นชาและมืดมน
ของเขามีแสงสว่างปรากฏขึน้ ตัดผ่านความมืดทึบและทาให ้
ร่างกายของเขาอบอุน ้ าง
่ ไปทังร่

่
หยูเสียวเฉ่ ้ องมีไหผักดองอยูห
าสังเกตเห็นว่าจวินอ๋ ่ นึ่ งไห เธอลง
้ าเริง เธอทักทาย
จากหลังม้าและเดินเข ้าไปหาเขาพร ้อมรอยยิมร่
้ องน้อย เสด็จมาช่วยหวังเฟยซือเครื
เขาว่า ” จวินอ๋ ้ ่
องเคี ้
ยงตังแต่
เช ้าเลยนะ

เพคะ ! “

หวังเฟยชอบกินผักดองจากร ้านทีเสี ่ ยวเฉ่

่ าลงทุน โดยเฉพาะอย่าง
่ วไชเท ้ากรอบรสเปรียวหวาน
ยิงหั ้ ทุกวันตอนกินข ้าวต ้ม นางจะต ้อง
่
กินผักดองช่วยเพือให ้ั
้กินข ้าวได ้จนหมด ไม่งนนางจะกิ นได ้ไม่มาก
่
เสียวเฉ่ าคานวนจานวนวันทีผ่ ่ านไปนับตังแต่
้ ครงสุ้ั ดท ้ายทีเธอน
่ า
่
หัวไชเท ้าทีเธอดองด ้วยตัวเองมาให ้ มันได ้เวลาซือเพิ้ มแล
่ ้ว ช่วงนี ้
เธอยุง่ กับการช่วยแม่บญุ ธรรมและน้องชายจึงไม่มเี วลาส่งผักดอง
ไปให ้หวังเฟย
จูจวินหยางมองเธอเงียบๆโดยไม่ได ้พยักหน้าหรือส่ายหน้า ดู
เหมือนเขาไม่คด ่
ิ ทีจะตอบเธอ ่
หยูเสียวเฉ่ ่
ารู ้จากเรืองเล่
าของ
หวังเฟยว่าลูกชายคนเล็กของนางมีนิสยั ประหลาดและไม่ชอบ
พูดคุย ดังนั้นเธอจึงไม่คาดหวังว่าเขาจะพูดกับเธอ

่
ขณะทีเธอก ่
าลังจะหาคาพูดเพือบอกลา ้ องก็เอ่ยปากพูดโดย
จวินอ๋
้ อยกว่าของในเมืองหลวงซะอีก
ไม่คาดคิดว่า ” อืม ! สินค ้าร ้านนี อร่
!“

่
แหม ของมันแน่ อยูแ่ ล ้ว ก็พวกเขาได ้สูตรจากใครล่ะ ! เสียวเฉ่ าคิด
่
ตลกๆอยูใ่ นใจและทาสีหน้าหยิงผยอง ร ้านผักดองของครอบคร ัว
่
เสียวเจี ่ างไกลไร ้ผูค้ นนั่นอีกแล ้ว
ยงไม่ได ้อยูใ่ นตลาดอาหารทีห่
พวกเขาไม่เพียงย ้ายเข ้ามาอยูใ่ นตลาดอาหารใหญ่เท่านั้นแต่ยงั
้ ขนาดใหญ่
เช่าพืนที ่ ึ ้ อขายสิ
ขนเพื ่ นค ้าของพวกเขา

่ นานมานี เสี
เมือไม่ ้ ยวเฉ่
่ ่ กสองสามอย่าง
าได ้เขียนสูตรผักดองเพิมอี
่
ให ้พวกเขา เสียวเจี ยงมีพรสวรรค ์ในการทาผักดองมาก ผักดองที่
เขาทาหลังจากทาตามสูตรของเธอเกือบจะอยู่ในระดับเดียวกับเธอ
แล ้ว ดังนั้นชือเสี
่ ยงของร ้านผักดองของครอบคร ัวเจียงจึง
แพร่กระจายไปทัวเมื ่ องถังกู่ นอกจากนั้นผักดองของพวกเขายัง
อร่อยและราคาย่อมเยา ไม่วา่ จะรวยหรือจนแค่ไหน ทุกคนก็
สามารถซือสิ ้ นค ้าของพวกเขาได ้และได ้กินพวกมันอย่าง
เอร็ดอร่อย ทุกวันแถวคนทีรอซื ่ ้ กดองทีร่ ้านเกือบแข่งกับแถวคน
อผั
่
ทีรอซื ้ ดหอมหมืนลี
อเป็ ่ กั
้ บไก่ยา่ งทีร่ ้านเจินซิวได ้เลย เงินปันผลของ
่
เสียวเฉ่ ่ นทุ
าจึงเพิมขึ ้ กเดือน เงินเก็บส่วนตัวของเด็กหญิงจึงทวีคณ ู
้
ขึนไปอี ก!

่ งเกตเห็นสีหน้าภูมใิ จของเสียวเฉ่
จูจวินหยางรู ้สึกงงเมือสั ่ า ทันใด
นั้นเขาก็นึกได ้ว่าเสด็จแม่ของเขาบอกเขาว่าผักดองทีพวกเขากิ
่ น
มาตลอดในช่วงไม่กวัี่ นทีผ่่ านมานั้นเด็กหญิงคนนี เป็
้ นคนทาด ้วย
ตัวเอง บางที……

” ครอบคร ัวของเจ ้าเป็ นเจ ้าของร ้านผักดองบ ้านเจียงเหรอ ? ”

ไม่ใช่ซ ิ ถ ้าครอบคร ัวของเจ ้าเป็ นเจ ้าของ ทาไมมันถึงไม่เรียกว่า
ร ้านผักดองบ ้านหยูแทนล่ะ ? จูจวินหยางเริมสั ่ บสนมากขึน้
 ่
เมือเธอเห็ นใบหน้าสับสนงุ นงงของจวินอ๋ ้ องน้อย หยูเสียวเฉ่
่ าก็ยงิ่
ภูมใิ จมากขึน้ มุมปากของเธอโค ้งขึน้ เธอเชิดหน้าสูงแล ้วพูดว่า ”
ถึงร ้านผักดองจะไม่ได ้เป็ นของครอบคร ัวของหม่อมฉัน แต่มน ั ก็
เกียวข่ ่
้องกับหม่อมฉันอยูเ่ พคะ ! ผักดองมากมายทีพวกเขาขายอยู ่
้
หม่อมฉันเป็ นคนคิดขึนมาเอง ้
หัวไชเท ้ากรอบรสเปรียวหวานกั บ
่
ถัวดองเหล ่ นอ๋
้าทีจวิ ้ องทรงถืออยูก
่ ็เป็ นผลงานของหม่อมฉัน ! “

่
ถัวดองเหล ่
้ารสชาติเข ้มข ้นและเผ็ดและมีกลินหอมของเหล ้า จูจ
วินหยางชอบถัวดองนี่ ้ นทีทได
ทั ี่ ้กินเข ้าไปในครงแรก
้ั หัวไชเท ้า
้
กรอบรสเปรียวหวานที ่
กรอบอร่ อยนั้นเป็ นของโปรดของเสด็จแม่
้
ทังสองอย่ ้ กคิดค ้นขึนมาโดยเด็
างนี ถู ้ ่ ต
กหญิงตัวเล็กๆทีอยู
่ รงหน้า
่
ของเขาซึงอายุ ยงั ไม่ถงึ 10 ขวบด ้วยซา้ พูดยากว่าผูค้ นควรจะชม
่ พรสวรรค ์หรือเตือนสติเธอทีปราดเปรื
เธอทีมี ่ ่
องแพรวพราว
จนเกินไป

” ข ้าอยากเปิ ดกะโหลกเล็กๆของเจ ้าออกมาดูจริงๆว่ามีความคิด

แปลกประหลาดอยูใ่ นนั้นมากแค่ไหน…… ” จวินอ๋ ้ องน้อย ท่านคิด
่ ดเรืองน่
ว่ามันดีจริงๆเหรอทีพู ่ ากลัวแบบนั้นด ้วยนาเสี
้ ยงชืนชมแบบ
่
นี ้ ?
 ่
หยูเสียวเฉ่ าเอามือข ้างหนึ่ งกุมหัวทันทีและแกล ้งทาเป็ นตกใจว่า ”
มาเปิ ดหัวหม่อมฉันไม่ได ้นะ ! ถ ้าจวินอ๋้ องน้อยไม่เปิ ดหัวหม่อมฉัน
ก็จะทรงมีโอกาสได ้รู ้ว่าหม่อมฉันรู ้อะไรอีกบ ้าง แต่ถ ้าทรงเปิ ดหัว
่ ยวทีจะทรงได
หม่อมฉันล่ะก็ สิงเดี ่ ้เห็นก็คอื ก ้อนสมองสีขาวนะเพ
คะ…… “

่
จูจวินหยางไม่ใช่ไม่คุ ้นเคยกับการนองเลือด ช่วงก่อนทีเขาจะ
ควบคุมตัวเองได ้ เขามีอารมณ์รน ุ แรงและจบลงด ้วยการทาร ้าย
ผูค้ นจานวนมาก แต่คนพวกนั้นทุกคนสมควรได ้ร ับความเจ็บปวด !
โดยไม่คานึ งถึงว่าเขาเคยเห็นผลพวงจากความรุนแรงของเขามา
่
ก่อน แต่พอเขาคิดว่าเกิดเรืองแบบนั ้นขึนกั
้ บเด็กหญิงทีมี่ ชวี ต
ิ ชีวา
และแปลกประหลาดตรงหน้าของเขาคนนี ้ จูจวินหยางก็รู ้สึกปวดใจ
้
ขึนมา !

” มีข ้าอยู่ใครจะกล ้าทาร ้ายเจ ้า ? ! ” ร ังสีความโหดร ้ายพุ่งออกมา

จากตัวของจูจวินหยาง ดวงตาเย็นชาของเขาเหมือนถูกครอบงา
่ ข
ด ้วยทะเลสีแดง ทีอยู ่ ก
่ ้างๆเขาคืออู๋เต๋อชุนองคร ักษ ์ทีอยู ่ บั เขามา
หลายปี ชายผู ้นั้นใจหายวาบพลางคิดอย่างสินหวั ้ ง ‘ ฉิ บหายแล ้ว !
 ้ องทรงควบคุมอารมณ์ตวั เองไม่ได ้อีกแล ้ว ! มีคนอยูบ
จวินอ๋ ่ นถนน
้
ตังเยอะแยะ ้ นอ๋
ใครจะรู ้ว่าจะมีคนบาดเจ็บเท่าไหร่ ? วันนี จวิ ้ องทรง
้ั
พาข ้ามาด ้วยตอนออกมาข ้างนอก แต่ข ้าไม่สามารถรงเขาเอาไว ้
ได ้ !! ‘

้ องร ับสังเองว่
” เอ๋ ? ก็จวินอ๋ ่ าอยากจะเปิ ดดูหวั ของหม่อมฉันไม่ใช่
เหรอเพคะ ? ทาไมจูๆ่ ทรงลืมซะล่ะ ? ” เสียงของเสียวเฉ่่ าใสเหมือน
หยดนาฝน้ มันไหลเข ้าสูจ ิ สานึ กของจูจวินหยาง ทันใดนั้นความ
่ ต
เดือดดาลในใจของเขาก็ถก ู ชะล ้างออกไปจนหมด

เสียงสวรรค ์ของเธอปลอบโยนเขาและดึงเอาสติของเขากลับมา
่
เหตุผลค่อยๆเข ้ามาในแววตาของเขาและกลินอายความโหดเหี ้
ยม
่
ทีออกจากร่ างของเขาก็คอ ่ ยๆหายไปกลายเป็ นหมอกควัน อู๋เต๋อ
ชุนรู ้สึกประหลาดใจมาก ปากของเขาอ ้าค ้างจนยัดไข่ไก่เข ้าไปได ้
้ องทรงควบคุมตัวเองได ้ ! ไม่เคยเห็น
ถึง 2 ฟอง ‘ สวรรค ์ ! จวินอ๋
้
อะไรแบบนี มาก่ อนเลย ทรงดึงตัวเองกลับมาจากเหวนรกนั่นได ้ !
นี่ ……นี่ จะเกียวข
่ ้องกับเด็กผูห้ ญิงตรงหน้าของข ้ารึเปล่า ? ‘
 ตอนที่ 247 การต ัดสินใจเบืองหลั
้ ง
https://novel-lucky.com

อู๋เต๋อชุนรู ้ว่าคุณหนู หยูคอื ใคร เธอเป็ นเด็กผูห้ ญิงธรรมดาจาก

ครอบคร ัวเกษตรกรและมีฝีมือในการทาอาหาร เธอกล ้าหาญกว่า
่
เด็กผูห้ ญิงคนอืนๆและยั งฉลาดกว่าอีกด ้วย ไม่มอี ะไรมากไปกว่า
นั้น……และนั่นเป็ นความประทับใจครงก่ ้ั อนของเขา ตอนนี เขาเห็
้ น
เธอในมุมมองทีแตกต่ ่ ้ ง แค่ประโยคเดียวเด็กหญิง
างไปอย่างสินเชิ
คนนี ก็้ สามารถพาเจ ้านายของเขากลับจากความโหดเหียมมามี ้
เหตุผลได ้ นี่ เป็ นสิงที
่ ่

หวังเฟยเพียงผูเ้ ดียวเท่านั้นทีท
่ าได ้ ! บางทีเด็กผู ้หญิงคนนี อาจจะ
้
เป็ นคนพิเศษในใจเจ ้านายของเขา อาจจะพิเศษเกือบเท่าหวังเฟย
เลยก็ได ้

ี่
ทันทีทความคิ ดนั้นผุดขึนมา
้ อู๋เต๋อชุนก็รู ้สึกตกใจ ! เจ ้านายของ
้ ไม่กคร
เขาเจอกับเด็กผูห้ ญิงคนนี แค่ ี่ งเท่
้ั านั้น หรือนี่ จะเป็ น ‘ ร ักแรก
พบ ‘ ในตานาน ? เป็ นไปไม่ได ้ เด็กคนนี อายุ ้ ประมาณ 10 ขวบ
เท่านั้น เจ ้านายของเขามีรสนิ ยมชอบเด็กเหรอ ?
 ่
สาหร ับหยูเสียวเฉ่ านั้น เธอไม่ได ้เยือกเย็นและไม่รู ้อะไรอย่างทีเธอ
่
แสดงออกภายนอก หัวใจของเธอเต ้นร ัวอยูใ่ นอกราวกับจะกระโดด
ออกมา เธอคิดจริงๆว่าตัวเองได ้ก ้าวขาข ้างหนึ่ งเข ้าสูค ่ วามตายไป
่
แล ้วจากเหตุการณ์เมือครู ่
่ ร ังสีฆ่าฟันทีออกจากจวิ ้ องเหมือน
นอ๋
่ โหดเหี
เป็ นคลืนที ่ ้
ยมไร ่
้ความปรานี ดวงตาแดงกาของเขาดู ไม่
เหมือนดวงตาของมนุ ษย ์ พวกมันดูคล ้ายดวงตาของสัตว ์ร ้าย
มากกว่า !

เนื่ องจากเธอไม่ใช่เด็กอายุ 10 ขวบจริงๆ ชีวต ่

ิ เมือชาติ กอ่ นของ
่
เธอลาบากและเธอเชียวชาญในการร ับมือกับสถานการณ์ยากๆ
ดังนั้นเธอจึงรู ้ว่าเป็ นเรืองส
่ าคัญทีจะท่ าใจเย็นและนิ่ งสงบเอาไว ้
ในช่วงทีทุ ่ กอย่างกาลังจะทาให ้เธอหายใจไม่ออก เธอดินรนอย่ ้ าง
่
มากทีจะคงน ้ ยงไว ้ให ้เป็ นธรรมชาติทสุ
าเสี ี่ ดเท่าทีเป็
่ นไปได ้ เธอทา
แบบนั้นเพราะเธอมีความรู ้สึกว่าเสียงของเธอมีความสามารถใน
การปลอบโยนหัวใจคน โชคดีทเธอพนั ี่ นถูกต ้องและไม่เพียงแต่
ช่วยชีวต ิ ตัวเองเอาไว ้ได ้ แต่เธอยังช่วยชีวต ่ ร่ อบๆพวกเขา
ิ ผู ้คนทีอยู
ได ้อีกด ้วย !
ดวงตาดุร ้ายคูน ่ ้ันทียั
่ งคงมีร ังสีความบ ้าคลังอยู
่ จ ่ างๆจับจ ้องไปที่
่
ใบหน้าเล็กๆทีขาวซี ่
ดเล็กน้อยของเสียวเฉ่ ่ ดขึนมาบน
า เหงือผุ ้
หน้าผากของเขา เขาเกือบควบคุมตัวเองไม่ได ้ต่อหน้าเธองันเหรอ ้
? เขาไม่ได ้ต ้องการทาร ้ายเธอจริงๆแต่ผลตรงกันข ้ามก็ยงั เกิดขึน้

เขาพยายามนึ กถึงสิงที ่ เกิ

่ ดขึนตอนที
้ ่ อบจะเสียการควบคุม เขา
เกื
มักจะคิดว่าความสามารถทีเขาเกลี ่ ยดแต่ต ้องยอมร ับอย่างไม่มี
ทางเลือกนั้นไม่ควรมีอยูใ่ นโลกนี ้ บางทีเขาอาจคิดผิด สิงที ่ ไม่่ ควร
มีอยูบ ้
่ นโลกนี อาจจะเป็ ่
นตัวเขาเองก็ได ้ ยิงเขาพยายามเข ้าใกล ้คน
่
อืนมากเท่ ิ่ ายขึนที
าไหร่ มันก็ยงง่ ้ เขาจะท
่ าร ้ายคนๆนั้น เด็กผูห้ ญิง
คนนั้นให ้ช่วงเวลาแห่งแสงสว่างและเป็ นอิสระกับเขา เขาไม่อยาก
ทาลายเธอด ้วยความบ ้าคลังเสี ่ ยสติ บางทีทางเลือกทีถู ่ กต ้องก็คอื
อยูใ่ ห ้ห่างจากเธอเอาไว ้ !

่ ดเขาก็เจอคนอีกคนทีเขาอยาก
จูจวินหยางยังไม่รู ้ตัวว่าในทีสุ ่
ปกป้ องนอกจากพ่อแม่พน้ ี่ องของเขาแล ้ว บางทีหวั ใจของเขาทีไม่่
รู ้จักว่าความร ักคืออะไรแค่อยากปกป้ องเด็กหญิงทีมี ่ คา่ และจริงใจ
คนนั้น……
อู๋เต๋อชุนสังเกตเห็นว่าเจ ้านายของเขาไม่ได ้พูดอะไร ดังนั้นเขาจึง
แอบเช็ดหน้าผากทีมี ่ เหงือออกเต็
่ ่
มและกระซิบว่า ” คุณหนู หยู เมือ
้ องแค่ล ้อเล่นกับคุณหนู น่ะคร ับ…… “
ครูจ่ วินอ๋

เอ๋ ? คนน่ ากลัวไร ้ความรู ้สึกอย่างนั้นล ้อเล่นเป็ นด ้วยเหรอ ? นั่น

มัน……ไม่น่าจะใช่นะ !

” เจ ้า……ควรจะรีบไปซะ ! ” จูจวินหยางกลับมาแสดงท่าทางเย็นชา
และเฉยเมยตามปกติของเขา ดวงตาเย็นชาของเขาไม่กล ้ามองสบ
่ เหมือนจะมองทะลุจต
ดวงตาใสกระจ่างทีดู ่ ้ัน
ิ วิญญาณของผูค้ นคูน

่
หยูเสียวเฉ่ ี่
าคิดในใจ ‘ ถึงไม่ไล่ข ้าก็จะไปอยูแ่ ล ้ว ! อารมณ์ทคาด
เดาไม่ได ้ของเจ ้าแบบนั้น ยิงอยู
่ ด่ ้วยนานเท่าไหร่ก็ยงมี ิ่ แววจะเจ็บตัว
มากเท่านั้น ! เมือกี
่ ข้ ้ากลัวจะตายอยูแ่ ล ้วนะ !! ‘

” เอาล่ะ ! หม่อมฉันยังต ้องทาอาหารยาให ้แม่บุญธรรมอีก ไปก่อน

้
นะเพคะ ! ซือของให ่
้สนุ กนะเพคะ ” หยูเสียวเฉ่ าพยายามคงรอยยิม้
ี่ ดขณะทีคุ
ให ้ดูเป็ นธรรมชาติทสุ ่ ยกับจวินอ๋
้ องก่อนทีเธอจะไป
่ แม้วา่
 ่
การเคลือนไหวของเธอดู ไม่เร่งรีบ แต่เธอกาลังคิดอยูว่ า่ ‘ ข ้าต ้อง
ไปให ้พ้นจากไดโนเสาร ์บ ้าตัวนี ้ ! ‘

จูจวินหยางมองดูรา่ งเล็กๆบนม้าตัวเล็กค่อยๆลับไปอย่างช ้าๆ หัวใจ

ของเขารู ้สึกเหมือนมันจะมีรอ ู ยูใ่ นนั้น เขาไม่แน่ ใจว่าทาไมเขาถึง
่
รู ้สึกหงุ ดหงิด เมือความรู ้สึกไม่สบายใจผุดขึนมาอี้ กครง้ั จูจวินห
ยางก็ไม่กล ้าอยูบ ่ นถนนอีกต่อไปและรีบตรงกลับบ ้านไปทันที

คืนนั้นจิงหวั
้ งเฟยได ้รู ้ว่าเกิดอะไรขึนจากอู
้ ๋เต๋อชุน ลูกชายคนเล็ก
ของนางเกือบจะเสียการควบคุมตัวเองบนถนน นางรู ้สึกทังเป็ ้ นห่วง
และดีใจในเวลาเดียวกัน ตอนทีนางรู ่ ่
้ว่าหยูเสียวเฉ่ าสามารถทาให ้
ลูกชายของนางสงบลงได ้ด ้วยคาพูดแค่ประโยคเดียว มือของนางก็
ชะงักนิ่ งไปทันที

ในช่วง 10 ปี ทีผ่่ านมา นางรู ้ดีวา่ ลูกชายคนเล็กของนางเป็ นยังไง

่
เวลาทีเขาเสี ยการควบคุมตัวเองและตกอยูภ ่ ายใต ้อิทธิพลของ
่
ความรู ้สึกด ้านลบ นอกจากตัวนางเองแล ้ว ก็ไม่มใี ครทีสามารถท า
ให ้เขากลับมามีสติได ้
 ้ ลก
ตังแต่ ู ชายคนเล็กของนางเริมเรี ่ ยนการต่อสู ้กับอาจารย ์ส่วนตัว
ของตาหนัก เขาก็ก ้าวหน้าอย่างรวดเร็ว จูจวินหยางมีพรสวรรค ์แต่
่ และยั
กาเนิ ดในเรืองนี ้ งได ้ผูด้ แู ลหลิวสอนเป็ นการส่วนตัวอีกด ้วย
่
ตอนทีเขาอายุ 12-13 ปี เขาก็สามารถต่อสูกั ้ บอาจารย ์สอนการ
่ ม
ต่อสู ้ของเขาทีทุ ่ สุดตัวแล ้วก็ยงั เสมอ

เนื่ องจากเขาเป็ นยอดฝี มือ เมือไหร่่ ่

ก็ตามทีเขาเสี ยการควบคุม เขา
ก็จะทาให ้เกิดทะเลเลือดไหลนอง แม้วา่ ทุกคนทีจู่ จวินหยางทาร ้าย
จะสมควรโดนในสายตาของเขา เพราะว่าพวกเขาล ้วนแล ้วแต่มี
่ ้นนี่ ถ ้าไม่ใช่เพราะคนในตาหนักจิง้
เจตนาร ้าย แต่ไม่มใี ครรู ้เรืองนั
อ๋องทาทุกอย่างทีท ่ าได ้เพือระงั
่ ่ ยงทีไม่
บข่าวลือเอาไว ้ ชือเสี ่ ดใี นการ
ใช ้ความรุนแรงตามอาเภอใจของเขาคงแพร่สะพัดไปทัวเมื ่ องหลวง
นานแล ้ว ยังไงก็ตามในโลกนี ไม่ ้ มก ่
ี าแพงทีลมผ่ านเข ้ามาไม่ได ้ นาง
ไม่รู ้จริงๆว่าจะลูกชายของนางจะต ้องเผชิญกับอะไรบ้างถ ้า
่
สาธารณชนรู ้เรืองพวกนี ้ ้า
เข

่ ยเรือง
ลูกชายคนเล็กของนางอายุเกือบ 17 ปี แล ้ว เขาถึงวัยทีคุ ่
้
หมันและการแต่ ่ ้ร ับการอบรม
งงานได ้แล ้ว นางมองหญิงสาวทีได
อย่างดีในเมืองหลวงเอาไว ้สองสามคน แต่นางก็ไม่กล ้าพูดเรือง ่
แต่งงานกับครอบคร ัวของใคร เพราะอารมณ์ของลูกชายคนเล็ก
ของนางนั้นเป็ นเหมือนระเบิดทีพร
่ ้อมจะระเบิดได ้ทุกเมือ
่ ในฐานะแม่
นางไม่สามารถอยูเ่ คียงข ้างเขาได ้ตลอดเวลา ถ ้าหาก……นางไม่
่ อาจจะเกิ
อยากจะคิดถึงสิงที ่ ้
ดขึนเลย !

นอกจากนี ลู้ กชายคนเล็กของนางก็ดไู ม่สนใจผูห้ ญิงทีมี ่ คณุ สมบัติ

เหมาะสมในเมืองหลวงคนไหนเลย หญิงสาวใจกล ้าบางคน
พยายามเข ้าหาเขา แต่เขาก็ไม่เคยมีอารมณ์ทมั ี่ ่นคงในช่วงเวลา
เหล่านั้นเลย ถ ้าขืนยังเป็ นแบบนี ต่
้ อไป จะทายังไงดี ? โอกาสใน
การแต่งงานในอนาคตของจูจวินหยางเป็ นปัญหาทีจิ ่ งหวั
้ งเฟยรู ้สึก
กังวลเป็ นอย่างมาก !

้
อย่างไรก็ตาม วันนี นางได ้ยินจากองคร ักษ ์ส่วนตัวของลูกชายของ
นางว่าเด็กหญิงตระกูลหยูสามารถทาให ้ลูกชายของนางกลับมามี
้ งเฟยตาเป็ นประกายขึนมา
สติได ้ด ้วยคาพูดแค่ประโยคเดียว จิงหวั ้
่
ราวกับว่านางเป็ นคนทีหลงทางอยู ใ่ นเขาวงกตแต่ตอนนี รู้ ้ทางออก
แล ้ว
ลูกสาวของครอบคร ัวหยูเหรอ ? อาฮ่า ! เด็กคนนั้นน่ าร ักทีเดียว !
แม้วา่ เธอจะเกิดในครอบคร ัวชาวนาชาวไร่ แต่เธอไม่ได ้ให ้
ความรู ้สึกว่าเป็ นคนทีมี่ ชาติกาเนิ ดต่าต ้อยเลย เวลาทีหวั ่ งเฟยได ้
พบปะพูดคุยกับเด็กหญิงคนนั้น เธอก็ไม่ได ้ประจบประแจงหรือหยิง่
ยโสใดๆ ท่าทางของเธอเป็ นมิตรและจริงใจ และทาให ้ผูค้ นรู ้สึก
สบายใจ เธอยังมีพรสวรรค ์ในการทาอาหารยาอีกด ้วย…… สิงที ่ ่
สาคัญทีสุ ่ ดก็คอื เด็กผูห้ ญิงคนนี คื
้ อคนทีสามารถท
่ าให ้ลูกชายคน
เล็กของนางสงบลงได ้ ! จิงหวั ้ งเฟยยิงคิ่ ดก็ยงรู
ิ่ ้สึกว่าเด็กผูห้ ญิงคน
้ นคนทีเหมาะสมที
นี เป็ ่ ่ ดทีจะเป็
สุ ่ นภรรยาในอนาคตของลูกชายของ
นาง

่
เรืองสถานะของเธอน่ ะเหรอ ? นั่นไม่เป็ นปัญหาหรอก !! ทาง
ตาหนักจิงอ๋้ องไม่ใช่ครอบคร ัวทีเคร่
่ งธรรมเนี ยมและยืนกรานจะหา
่ ตาแหน่ งสูงๆเท่านั้น !! แล ้วจะว่าไปเด็กผู ้หญิงคนนี ก็
เจ ้าสาวทีมี ้ เป็ น
ลูกบุญธรรมของขุนพลฝางไม่ใช่เหรอ ? ฮ่องเต ้เองก็ไว ้วางใจและ
ให ้ความสาคัญกับขุนพลฝางอย่างมาก เมือการก่ ่ อสร ้างท่าเรือถังกู่
เสร็จสิน้ ขุนพลฝางก็จะได ้ร ับการเลือนต
่ าแหน่ ง แล ้วเด็กหญิงคนนี ้
ก็จะมีสถานะสูงขึนด้ ้วย เธอจะกลายเป็ นลูกสาวของขุนนางระดับ
สาม ในสายตาของคนนอก นั่นมากเกินพอทีจะจั ่ บคูก ่ บั ลูกชาย
ของนาง และยังเป็ นคูท ี่
่ เหมาะสมกั นมากๆอีกด ้วย !
 ่
แล ้วเรืองอายุ ละ่ ? ผูช
้ ายอายุมากกว่าภรรยาของเขา 5-6 ปี ไม่ถอื
ว่ามากเกินไปใช่ไหม ? มีคส ่ หา่ งกัน
ู่ ามีภรรยาในเมืองหลวงทีอายุ
20-30 ปี ! นอกจากนี ขุ ้ นพลฝางก็อายุมากกว่าภรรยาของเขา
เกือบ 10 ปี เลยไม่ใช่เหรอ ? ทังสองคนมี ้ ่ และเป็ น
ความสัมพันธ ์ทีดี
่ ้คนมากมายต่างอิจฉา ว่ากันว่าการทีผู
คูร่ ักทีผู ่ ช
้ ายอายุมากกว่า
นั้นเป็ นสิงที
่ ดี
่ เขาจะรู ้วิธดี แู ลภรรยาของเขา !

ยังไงก็ตามเด็กหญิงคนนั้นอายุแค่ 10 ปี เท่านั้น ถ ้าลูกชายของนาง

อยากได ้เจ ้าสาวคนนี ้ เขาก็ต ้องรอไปอีกสองสามปี การรอนั้นไม่
เป็ นอะไรหรอกตราบใดทีมี ่ เป้ าหมาย มันยังดีกว่าการรออย่างสิน้
หวังโดยไม่มเี ป้ าหมายมาก !

้
ตอนนี นางมี ่
วธิ แี ก ้ปัญหาเรืองการแต่
งงานของลูกชายคนเล็กแล ้ว
้ งเฟยรู ้สึกเหมือนได ้ยกภูเขาออกจากอก นางรู ้สึกเบาๆหวิวๆ
จิงหวั
อยูข ้
่ ้างใน นางไม่กงั วลว่าทังสองมี ความรู ้สึกต่อกันรึเปล่า นางรู ้
นิ สยั ของลูกชายดี ถ ้าเขาไม่สนใจเด็กคนนั้นจริงๆ ทาไมถึงได ้สติ
กลับมาหลังจากได ้ยินเธอพูดแค่ประโยคเดียว ?
 ่
ส่วนหยูเสียวเฉ่ าจะอยากแต่งงานกับลูกชายของนางรึเปล่านั้น จิง้
หวังเฟยไม่ได ้คิดว่านี่ จะเป็ นปัญหาใหญ่เช่นกัน ความใกล ้ชิดสนิ ท
สนมก่อให ้เกิดความร ัก ในอนาคตนางจะสร ้างโอกาสให ้พวกเขา
พบกันบ่อยขึน้ ลูกชายของนางมีหน้าตาคล ้ายกับนาง เขาถึงได ้
หล่อมากไงล่ะ ! นางค่อนข ้างมั่นใจว่าไม่มใี ครในโลกนี สามารถ
้
ต ้านทานใบหน้าหล่อเหลาชวนตะลึงของเขาได ้ !

หวังเฟย นั่นเรียกว่าความมั่นใจในตัวเองหรือหลงตัวเองกันแน่ ?

ก่อนทีจิ ่ งหวั
้ งเฟยจะสร ้างโอกาสให ้ลูกชายคนเล็กได ้พบกับ
เด็กหญิงอีกครง้ั จูจวินหยางก็รบี กลับไปทีเมื่ องหลวงพร ้อม
้ าทีที
องคร ักษ ์ของเขา เขาละทิงหน้ ่ เมื
่ องหลวงเพือหยุ
่ ่
ดพักไปเยียม
เสด็จแม่ของเขา ถ ้ามีคนอยากเอาเรือง ่ เขาก็จะมีปัญหามากมาย
่
แน่ ๆ แม้แต่การเป็ นญาติกบั ฮ่องเต ้ก็ไม่อาจจะช่วยเขาจากเรืองแบบ
นั้นได ้
 ี่
โชคดีทการเดิ นทางไปเมืองถังกูข ่ องเขานั้นมีความคืบหน้าเพิมเติ ่ ม
ความสามารถทีน่่ าอัศจรรย ์ของครอบคร ัวหยูในการปลูกพืชชนิ ด
ใหม่น้ันมากเกินพอทีจะช่ ่ วยเขาให ้พ้นจากปัญหานี ้ จูจวินหยางก ้ม
หน้ามองต ้นกล ้าข ้าวโพดทีห่่ อด ้วยผ้าทีด
่ ้านล่างของราก เขานาสิง่
้
นี มาจากไร่ของครอบคร ัวหยู ตอนทีเด็ ่ กหญิงคนนั้นรู ้ว่าเขาจะนา
่ องหลวง นางก็ให ้ขวดนาเขามา
มันกลับไปทีเมื ้ 1 ขวดเป็ นพิเศษ
้
และเตือนเขาซาๆให ้
้รดนารากสองสามหยดเป็ นระยะ ต ้นกล ้า
ข ้าวโพดจะได ้ไม่แห ้งตาย

จูจวินหยางอดยิมไม่้ ได ้เวลาทีนึ
่ กถึงตอนทีเด็ ่ กผูห้ ญิงคนนั้นเตือน
เขา ใบหน้าเล็กๆของนางทาสีหน้าเหมือนผูใ้ หญ่ เอ๋ ? ทาไมเขา
คิดถึงเด็กผูห้ ญิงคนนั้นอีกแล ้วล่ะ ? เขาตัดสินใจแล ้วไม่ใช่เหรอว่า
่ ดี
จะอยูใ่ ห ้ห่างจากนาง ? และสิงที ่ ทสุ
ี่ ดทีต
่ ้องทาก็คอื หยุดคิดถึงนาง
ซะ จูจวินหยางขมวดคิว้ เกิดอะไรขึนกั ้ บความรู ้สึกของเขา ?

เนื่ องจากเขากลัวว่าต ้นกล ้าข ้าวโพดจะไม่รอดจากการเดินทาง จูจ

้
วินหยางจึงใช ้เวลาทังหมดในการเดิ นทาง กิน และพักผ่อนบนถนน
่
เส ้นทางทีปกติ จะใช ้เวลาเดินทาง 3 วันจึงจบลงด ้วยการใช ้เวลาไม่
ถึง 2 วันเท่านั้น เขาเพิงกลั
่ บมาถึงบ ้าน ล ้างหน้าล ้างตา และเปลียน
่
้ า ฮ่องเต ้ก็เรียกเขาเข ้าวังแล ้ว
เสือผ้
 ้
ในห ้องทรงพระอักษร ฮ่องเต ้เจียนเหวิ ้ โต๊
นชีไปที ่ ะซึงเต็
่ มไปด ้วย
สมุดบันทึกทีกล่ ่ าวหาจวินอ๋
้ องว่าประพฤติตนไม่เหมาะสม รอยยิม้
จางๆปรากฏบนใบหน้าของฮ่องเต ้ขณะทีกล่ ่ าวว่า ” จวินหยาง ดูนี่
่ อนเจ ้าก็สร ้างปัญหาให ้ข ้ามากขนาดนี แล
ซิ ! ไม่ถงึ ครึงเดื ้ ้ว ! บาง
้ าวหาว่าเจ ้าใช ้ประโยชน์จากความโปรดปรานของข ้า
คนในนี กล่
ส่วนคนอืนๆก็่ ้ าที่ บางคนถึงขนาดกล่าวหา
กล่าวหาว่าเจ ้าละทิงหน้
่ นฮ่องเต ้…… เจ ้ามีคาอธิบายให ้ข ้าไหม ? “
ว่าเจ ้าไม่เคารพข ้าทีเป็

่
จูจวินหยางไม่รู ้สึกถึงความไม่พอใจทีออกมาจากฮ่ องเต ้เลย เขา
มองไปรอบๆห ้องทรงพระอักษรอย่างใจเย็น ท่ามกลางผูช ้ ว่ ยและขุน
่ ้ใจไม่กคนนั
นางทีไว ี่ ้น มีเสนาบดีกระทรวงคร ัวเรือนทีดู
่ กงั วลมาก
จูจวินหยางยังคงทาสีหน้าไร ้ความรู ้สึกท่ามกลางบรรยากาศทีมี ่
่
กลินของความประสงค ์ร ้ายจางๆ เขาวางกระถางดอกไม้ในมือของ
เขาลงบนโต๊ะตรงหน้าฮ่องเต ้

ฮ่องเต ้มองต ้นไม้ในกระถางแล ้วพูดติดตลกว่า ” อะไรล่ะนี่ ? เจ ้าเอา

ของขวัญให ้ข ้าต่อหน้าพวกขุนนางเลยเหรอ ? แถมยังมีท่าทาง
่
ยิงใหญ่ ม่นใจขนาดนั
ั ้นซะด ้วย คงไม่มใี ครใจกล ้าเท่าเจ ้าอีกแล ้ว จูจ
 ้ านี ้
วินหยาง ถ ้าเจ ้าอยากติดสินบนเรา เจ ้าก็ต ้องบอกเราว่าพืชลาค่
คืออะไร “

่
” ข ้าวโพดพะย่ะค่ะ ! ” จูจวินหยางหวงคาพูดทุกคาทีออกจากปาก
่
ของเขาเหมือนมันมีคา่ ดังทอง ความเงียบของเขาทาให ้ฮ่องเต ้
อยากตีเขาสักสองสามครงจริ ้ั งๆ กล ้าพูดห ้วนๆมากกว่านี ไหมล่
้ ะ?

ดวงตาของเสนาบดีกระทรวงคร ัวเรือนลุกวาว เขารีบเข ้ามาดูต ้น

้ อง ท่านจะบอกว่าเจ ้าก ้านนี คื
พืชใกล ้ๆ ” หยางจวินอ๋ ้ อต ้นกล ้า
้ องทรงปลูกข ้าวโพดได ้หรือพะ
ข ้าวโพดหรือพะย่ะค่ะ ? หยางจวินอ๋
ย่ะค่ะ ? “

่ นไม่กหมู
ทีดิ ี่ ่ทตัี่ งอยู
้ ใ่ นไร่หลวงได ้ผลการทดลองทีไม่ ่ ดน ี ัก บาง
้
แปลงต ้นกล ้าข ้าวโพดขึนโหรงเหรงกระจั ดกระจาย ไร่พวกนั้นได ้
ผลผลิตทีต ่ ่ามาก ทีดิ
่ นแปลงอืนก็ ่ ผลิตได ้ต ้นกล ้าข ้าวโพดจานวน
มาก แต่พวกมันไม่ได ้แข็งแรงและมีชวี ต ิ ชีวา ทุกต ้นเป็ นสีเหลืองราว
กับไม่ได ้ร ับสารอาหารทีเพี ่ ยงพอ เกษตรกรทีมี ่ ประสบการณ์บาง
คนถอนหายใจเมือเห็ ่ นสิงนี ่ และพู
้ ดว่าดูเหมือนพวกเขาจะผลิต
ข ้าวโพดได ้ไม่มากพอทีจะได ่ ่ ้ไปกลับคืน
้เมล็ดทีใช
 ตอนที่ 248 นิ สย
ั เสีย
https://novel-lucky.com

่ ้ผลผลิตสูงทีไม่
ฮ่องเต ้เองก็บอกว่าข ้าวโพดเป็ นพืชทีให ่ ได ้เรืองมาก
่
่ นทีปลู
เรืองดิ ่ ก แต่ทาไมพอมันมาอยูใ่ นมือของกระทรวงคร ัวเรือน
พวกมันจึงโตไม่มากพอทีจะคื ่ นเมล็ดทีพวกเขาใช
่ ้ไปกันล่ะ ?
่ วเนื่ องจากความ
เสนาบดีเองก็รู ้สึกเหมือนผมหงอกไปแล ้วเกินครึงหั
กังวล !

ฮ่องเต ้ทรงห่วงใยประเทศและประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิงเรื่ องการ

่
ดารงชีวต ่ ้ผลผลิตสูงถูกทาลาย
ิ ของประชาชน ถ ้าข ้าวโพดพืชทีให
ในมือของพวกเขา พวกเขาก็ไม่รู ้ว่าจะสามารถร ักษาตาแหน่ งของ
ตัวเองเอาไว ้ได ้รึเปล่า !

่ ดวันนี เสนาบดี
ในทีสุ ้ กระทรวงคร ัวเรือนก็มองเห็นความหวังจากต ้น
กล ้าข ้าวโพดนี ้ แม้วา่ มันจะเป็ นต ้นข ้าวโพดแค่ต ้นเดียว แต่มน
ั ก็มส
ี ี
เขียวสดดูแข็งแรงและเจริญเติบโตได ้ดีมาก เห็นได ้ช ัดว่าไม่ใช่
เพราะข ้าวโพดไม่สามารถปลูกในประเทศของพวกเขาได ้ แต่เป็ น
เพราะพวกเขาใช ้วิธก ่ ด!
ี ารปลูกทีผิ
 ้ อง กระหม่อมขอทูลถามได ้ไหมพะย่ะค่ะว่าทรงปลูก
” หยางจวินอ๋
้ งไง ? ” ความขุน
ข ้าวโพดนี ยั ้
่ เคืองทังหมดที ่
เสนาบดี
กระทรวง
คร ัวเรือนมีตอ ้ องได ้หายวับไปทันที
่ หยางจวินอ๋

ชายชราในวัย 50 ทีมี ่ รอยเหียวย่

่ นทัวใบหน้
่ ามองหยางจวินอ๋้ อง
่
อย่างชืนชม ถ ้าจิตใจของเด็กหนุ่ มไม่แข็งแกร่ง คืนนั้นเขาคงฝัน
ร ้ายแน่ ๆ !

่ นนางทีมี
เขาขยับไปด ้านข ้างเล็กน้อยและมองไปทีขุ ่ คลืนแห่
่ งความ
ประสงค ์ร ้าย—นี่ คือสมุหราชเลขาธิการ

หยาง จูจวินหยางสงสัยว่าเขาไปทาให ้สมุหราชเลขาธิการคนนี ้

้ เมือไหร่
โกรธตังแต่ ่ เขาไม่คด ู ชายของคนๆนี ้
ิ ว่าตัวเองเคยทุบตีลก
เลยนะ ใช่ไหม ?
” หยางจวินอ๋้ อง ต ้นข ้าวโพดนี ดู
้ แข็งแรงดีนะพะย่ะค่ะ คงใช ้ความ
พยายามไปมากเลยใช่ไหมพะย่ะค่ะ ? ” คนทีพู ่ ดคือใต ้เท ้าตู ้แม่ทพ
ั
ฝ่ ายซ ้าย เขามีความสัมพันธ ์ทีดี่ กบั จิงอ๋
้ อง

่ กน้องของเขาทีก
จูจวินหยางมองฮ่องเต ้ลูกพีลู ่ าลังนั่งดูเหตุการณ์
้
ทังหมดอยู ห ่ าวหาเขา เด็กหนุ่ มตอบด ้วยสีหน้า
่ ลังสมุดบันทึกทีกล่
เรียบเฉย ” ทูลฝ่ าบาท กระหม่อมไม่ได ้เป็ นคนปลูกต ้นข ้าวโพดนี ้
หรอกพะย่ะค่ะ วิธก ี ารปลูกกระหม่อมก็รู ้แค่เล็กน้อยเท่านั้น “

้ ้นข ้าวโพดนี มาจากไหนกั

” เอ๋ ? เจ ้าไม่ใช่คนปลูกเหรอ ? งันต ้ นล่ะ
? อย่าบอกนะว่ามาจากเมล็ดทีหล่ ่ นพืนโดยไม่
้ ้
ได ้ตังใจและงอก
้
ขึนมาเองน่ ้
ะ ! ” จูจวินฝานหรือฮ่องเต ้เจียนเหวิ ้ นข
นเลิกคิวขึ ้ ้าง
หนึ่ งและเอามือทีเท ่ ้าคางออกขณะทีมองลู
่ ่ กน้องของเขาด ้วย
กพีลู
ดวงตาเป็ นประกายตืนเต ่ ้น

ลูกพีลู ่ กน้องทีมั
่ กจะดูเหมือนผูใ้ หญ่ตวั เล็กๆมาตังแต่
้ เด็ก ใบหน้า
ของเขาจะดูจริงจังและเหินห่างอยูเ่ สมอ ใครจะรู ้ว่าหน้าตาหล่อเหลา
่
อ่อนเยาว ์ของเขาเมือรวมกั บสีหน้าเหมือนคนท ้องผูกแล ้วมันจะดู
น่ าร ัก จูจวินฝานอายุมากกว่าลูกพีลู ่ กน้องของเขาเกือบ 10 ปี
ดังนั้นเขาจึงชอบหยอกล ้อน้องมาตังแต่้ เด็ก การได ้เห็นเขาโกรธ
และสีหน้า ‘ ข ้าจะไม่ลดตัวไปอยูร่ ะดับเดียวกับเจ ้า ‘ นั้นมันตลกและ
น่ าสนใจมากจริงๆ !

จูจวินหยางคุนเคยกั
้ บความคิดแปลกๆของฮ่องเต ้มานานแล ้วจึงรู ้วิธ ี
้ ยงเย็นชาว่า ” กระหม่อมพบเด็กผูห้ ญิง
จัดการ เขาตอบด ้วยนาเสี
คนหนึ่ งจากครอบคร ัวเกษตรกรทีท่
่ าเรือ และได ้ให ้เมล็ดพวกเขาไป
้ กปลูกโดยครอบคร ัวของเด็กผูห้ ญิงคน
ทดลองปลูก ข ้าวโพดนี ถู
นั้นพะย่ะค่ะ ! “

” เด็กผูหญิ
้ งจากครอบคร ัวเกษตรกรเหรอ ? อายุเท่าไหร่ ? สวย
ไหม ? ” ดวงตาของจูจวินฝานเป็ นประกาย ลูกพีลู ่ กน้องของเขามี
่
สาวๆในเมืองหลวงมาชืนชอบมากมายเนื ่ องจากรูปร่างหน้าตาของ
เขา แต่เขาเป็ นพวกหัวทึบและไม่เข ้าใจเพศหญิง ไม่วา่ เขาจะมี
ปฏิสมั พันธ ์กับใคร เขาก็จะมองพวกนางด ้วยสีหน้าเย็นชาและเหิน
ห่าง ใครจะรู ้ว่าเขาหักอกหญิงสาวไปมากเท่าไหร่แล ้ว ! ผูช้ ายคนนี ้
้
เกิดสนใจเด็กผูห้ ญิงจากครอบคร ัวเกษตรกรขึนมาอย่ างไม่คาดคิด
แถมยังให ้ของขวัญนางอีกด ้วย ในทีสุ่ ดฤดูใบไม้ผลิก็มาถึง
่ กน้องของเขาแล ้วเหรอ ?
ลูกพีลู
 ้
‘ ฮ่องเต ้ ตอนนี เราก าลังปรึกษางานราชการกันอยูน ่ ะ ทาไมดู
เหมือนท่านสนใจเรืองซุ่ บซิบนิ นทามากกว่าล่ะ คิดจะทาอะไรเนี่ ย ?
้ นช
‘ จูจวินหยางเลิกคิวขึ ้ ้าๆและพูดเสียงแข็งว่า ” ทูลฝ่ าบาท
เด็กผูห้ ญิงจากครอบคร ัวเกษตรกรคนนั้นอายุยงั ไม่ถงึ 10 ปี เลยพะ
่
ย่ะค่ะ ส่วนเรืองสวยรึ เปล่านั้น……กระหม่อมไม่ทราบว่าฝ่ าบาทใช ้
มาตรฐานอะไรตัดสินความงามพะย่ะค่ะ ! “

‘ ยังไม่ถงึ 10 ขวบเหรอ ?? ใครจะคิดว่าลูกพีลู ่ กน้องของเขาจะเป็ น

พวกร ักเด็ก !! ‘ ฮ่องเต ้ลูบคางและพูดต่อว่า ” มาตรฐานความสวย
ของข ้าเหรอ ? ตราบใดทีเจ ่ ้าไม่คด
ิ ว่าเด็กคนนั้นน่ าเกลียดหรือน่ า
ราคาญ นั่นก็นับว่าสวยแล ้ว ! “

ภาพใบหน้าเล็กๆทีอ่ ่ อนโยน, ดวงตาโตมีชวี ต ่

ิ ชีวา, ริมฝี ปากทีชอบ
้ และสีหน้าหลากหลายของเธอทีดึ
ยิม, ่ งดูดสายตาคนปรากฏขึนใน ้
ใจของเขา สีหน้าเย็นชาของจูจวินหยางเปลียนเป็ ่ นอ่อนโยนขณะที่
พยักหน้า ” ก็ไม่น่าเกลียดแล ้วก็ไม่น่าราคาญพะย่ะค่ะ ! “
เสนาบดีกระทรวงคร ัวเรือนร ้อนใจมากขึนเรื ้ อยๆที
่ ่ องเต ้พูดนอก
ฮ่
ประเด็น ! เขาถูมอ ่ ดก็อดขัดขึนไม่
ื ไม่หยุดและในทีสุ ้ ได ้ว่า ” หยาง
้ อง ข ้าวโพดนี ครอบคร
จวินอ๋ ้ ัวของเด็กผูห้ ญิงคนนั้นเป็ นคนปลูก
หรือพะย่ะค่ะ ? “

่
จูจวินหยางไม่ได ้มีเจตนาร ้ายต่อเสนาบดีหลิวทีพยายามท าภารกิจ
่ านั้น เขามองสบตาชายคนนั้นและพยักหน้า
ให ้สาเร็จอย่างเต็มทีเท่
” ครอบคร ัวของเด็กผู ้หญิงคนนี มี ้ ชอเสี
ื่ ยงในด ้านการเป็ น
่
ผูเ้ ชียวชาญในการปลู กพืช ผักของครอบคร ัวนี สุ ้ กนอกฤดูทงหมด
้ั
พวกเขาจึงได ้ขายนาหน้าพวกชาวนาคนอืนๆ ่ ! ตอนนี แตงโมของ
้
ครอบคร ัวพวกเขาก็สก ุ แล ้วเหมือนกัน แถมยังอร่อยกว่าแตงโมใน
เมืองหลวง ! ตอนทีข ่ ้าไปทีเมื
่ องถังกู่ ข ้าอยากไปดูวา่ ครอบคร ัวนี ้
สามารถปลูกข ้าวโพดทีเรามี ่ ปัญหากันมากได ้หรือเปล่า แล ้วพวก
เขาก็ไม่ทาให ้ข ้าผิดหวัง…… “

้
‘ เอ๋ ? ต ้องมีบางอย่างเกิดขึน……แน่ ่ กน้องของเขาที่
ๆ ‘ ลูกพีลู
มักจะหวงคาพูดเหมือนทองเกิดพูดมากขึนมาอย่ ้ างไม่คาดคิดเมือ ่
อธิบายถึงเด็กหญิงชาวไร่คนนั้น ! ( จูจวินหยางคิด : ฮ่องเต ้ ทาไม
ี่
ทรงเลือกฟังแต่ทกระหม่ อมพูดถึงเด็กผูห้ ญิงคนนั้นล่ะพะย่ะค่ะ ?
กระหม่อมกาลังอธิบายว่าครอบคร ัวของนางรู ้วิธป
ี ลูกพืชยังไงอยู่นะ
!)

‘ เป็ นไปไม่ได ้ ! ‘ ฤดูใบไม้ผลิในภาคเหนื อนั้นเย็นกว่า ตอนต ้นฤดู

ใบไม้ผลิจะยังมีนาค ้ ้างแข็งในตอนเช ้าและตอนกลางคืน แล ้วพวก
เขาปลูกผักใบเขียวได ้ยังไง ? แล ้วแตงโมอีก มันเป็ นพืชฤดูร ้อน
ไม่ใช่เหรอ ? นี่ มันเพิงจะกลางฤดู
่ ใบไม้ผลิแต่แตงโมของพวกเขา
กลับสุกแล ้ว……หรือว่าครอบคร ัวของเด็กหญิงชาวไร่คนนั้นจะมีคน
ทีย่ ้ายร่างมาและรู ้วิธสี ร ้างเรือนกระจก ? นั่นก็ไม่น่าจะใช่เหมือนกัน
้
! ยุคนี ตอนนี ้ มเี ทคโนโลยีพลาสติก พวกเขาจะสร ้างเรือนกระจก
ไม่
ได ้ยังไง ? หรือว่าครอบคร ัวของเด็กหญิงชาวไร่คนนั้นจะมีคนทีมี ่
มิตเิ วทมนตร ์พิเศษทาให ้สามารถปลูกพืชได ้ ? ในนิ ยายก็เขียนอยู่
บ่อยๆไม่ใช่เหรอว่าคนทีย่ ้ายมิตม ิ ามักจะมีมต ้ ้วย
ิ เิ วทมนตร ์พวกนี ด
?!

่ ่นว่านอกจากเขากับเสด็จปู่ ของเขาแล ้วยังมีคนอืน

จูจวินฝานเชือมั ่
ทีย่ ้ายมายังโลกนี อี
้ ก เขาคอยจับตาดูและมองหาผู ้ทีย่ ้ายร่างคนอืนๆ
่
่ ดก็พบแล ้วคนนึ ง
อยูเ่ สมอ ในทีสุ
” จวินหยาง ในครอบคร ัวของเด็กผู ้หญิงคนนั้น ใครทีปลู
่ กพืชเก่ง
่ ดเหรอ ? พวกเขาทาให ้พืชโตและสุกนอกฤดูได ้ยังไง ? ” จูจวิน
ทีสุ
่ ม
ฝานถามรายละเอียดเพิมเติ

จูจวินหยางคิดเล็กน้อย หยูเสียวเฉ่่ ามองแวบเดียวก็จาข ้าวโพดได ้

่ ธก
และรู ้กระทังวิ ี ารปลูก มีความเป็ นไปได ้ 2 อย่าง อย่างแรกคือนาง
เหมือนกับฮ่องเต ้ลูกพีลู ่ กน้องของเขาและรู ้เรืองข่ ้าวโพดแม้วา่ จะไม่
่ ้ ! เห็นได ้ช ัดว่าเสียวเฉ่
มีใครในประเทศรู ้เรืองนี ่ าไม่อยากให ้ฮ่องเต ้รู ้
่
ว่านางมีบางอย่างทีแตกต่ าง แม้วา่ เขาจะไม่แน่ ใจว่าทาไม เขาก็ไม่
อยากให ้ฮ่องเต ้สนใจในตัวเด็กผูห้ ญิงคนนี เหมื ้ อนกัน เขาส่ายหน้า
” กระหม่อมเองก็ไม่ทราบพะย่ะค่ะ รู ้แต่วา่ แม่ของนางเป็ นคนดูแล
้
ผักทังหมด ส่วนนางก็ดแู ลแตงโมพร ้อมกับพ่อของนาง “

” เอ๋ ? จวินหยาง ดูเหมือนเจ ้าจะรู ้รายละเอียดของครอบคร ัว

เด็กผูห้ ญิงคนนั้นเยอะเลยนะ ! ” ลูกพีลู่ กน้องของเขาเป็ นเด็กหนุ่ ม
่ นสาวงามอันดับหนึ่ งในเมืองหลวง แต่เขากลับรู ้เรือง
ประเภททีเมิ ่
 ้
ของเด็กผูห้ ญิงชาวไร่คนนี เยอะที
เดียว ถ ้าอ ้างว่าไม่มอ
ี ะไรมากล่ะก็
่
แม้แต่คนโง่ยงั ไม่เชือเลย !

จูจวินหยางพยักหน้าอย่างมั่นใจ ” เด็กคนนั้นเป็ นลูกสาวบุญธรรม

ของขุนพลฝางด ้วยพะย่ะค่ะ ! ตอนที่

ฮูหยินฝางอยูใ่ นเมืองถังกู่ นางไปคุยกับเสด็จแม่ของกระหม่อมอยู่

บ่อยๆ “

แม้วา่ คาพูดของจูจวินหยางจะให ้เหตุผลว่าทาไมเขาถึงรู ้เรือง ่

้
ครอบคร ัวของเด็กผูห้ ญิงคนนี มากนั ก จูจวินฝานก็ยงั รู ้สึกว่า
ลูกพีลู่ กน้องของเขามีทศ ั นคติตอ ่
่ นางทีแตกต่ างไป แต่ความรู ้สึก
และอารมณ์ไม่ใช่สงทีิ่ เร่
่ งรีบได ้ เด็กผู ้หญิงคนนั้นก็อายุแค่ 10 ขวบ
ดูจากสีหน้าของลูกพีลู ่ กน้องของเขา เขาค่อนข ้างแน่ ใจว่ายัง
ห่างไกลจากบทสรุป ‘ ตามสบายเลย ในอนาคตทุกอย่างจะชัดเจน
้
ขึนเอง !‘

” ฝ่ าบาท กระหม่อมอยากไปเมืองถังกูพ
่ ะย่ะค่ะ ขอฝ่ าบาททรง
อนุ ญาตด ้วย ! ” เสนาบดีหลิวอดทนต่อไปไม่ได ้แล ้ว เขาคุกเข่าลง
ตรงหน้าโต๊ะทันที มีคนปลูกข ้าวโพดได ้และทาได ้ดีมากด ้วย
เสนาบดีหลิวอยากจะมีปีกงอกออกมาและบินไปหาคนๆนั้นตอนนี ้
เลย เขาต ้องหาวิธป ่ กต ้องและจดรายละเอียด
ี ลูกข ้าวโพดทีถู
้
ทังหมดเอาไว ้!

่ วงใยประเทศและ
ทุกคนต ้องยอมร ับว่าเสนาบดีหลิวเป็ นขุนนางทีห่
่ เคยยอมล ้มเลิก
ประชาชนอย่างแท ้จริง เขาเป็ นคนประเภททีไม่
่ าให ้โลกดีขน
เป้ าหมายทีจะท ึ้

” เสนาบดีหลิว ท่านพยายามแย่งหน้าทีนี ่ ไปจากข

้ ้าเหรอ ? ” ด ้วย
เหตุผลบางอย่างทาให ้จูจวินหยางไม่ต ้องการให ้เสนาบดีหลิวไปที่
นั่น เขาไม่แน่ ใจว่าทาไมถึงได ้รู ้สึกแบบนี ้ แต่เขาคิดว่ามันเป็ น
เพราะว่าถ ้าเสนาบดีหลิวไปทีนั ่ ่ น เขาจะแย่งหน้าทีนี่ ไปจากเขา
้
่ ดเขาก็มข
ไม่ได ้นะ ! ในทีสุ ่
ี ้ออ ้างดีๆทีจะไปที ่ องถังกูเ่ พือไปอยู
เมื ่ ก
่ บั
เสด็จแม่ของเขา เขาจะยอมให ้คนอืนขโมยมั ่ นไปจากเขาไม่ได ้ !

่ อนอยูใ่ นมุมหนึ่ งของหัวใจของเขา ความลับทีแม้

มีความลับอืนซ่ ่ แต่
่ ยั
ตัวเขาเองก็ยงั ไม่รู ้—ถ ้าหน้าทีนี ้ งเป็ นของเขาอยู่ เขาก็จะ
ได ้ใช ้เวลาอยูก ้
่ บั นางได ้มากขึนภายใต ่
้ข ้ออ ้างทีเหมาะสม
เจ ้าบอกว่าเจ ้าจะอยูห
่ ่างๆจากนางไม่ใช่เหรอ ? ความคิดกับหัวใจ
มักจะมีความต ้องการตรงข ้ามกันใช่ไหมล่ะ ?

เสนาบดีหลิวทาเสียงตกใจอยูค ่ รูก
่ อ ้ า ” หยางจวินอ๋
่ นจะพูดขึนว่ ้ อง
กระหม่อมไม่ได ้พยายามแย่งความสาเร็จของท่านนะ กระหม่อมแค่
อยากรู ้วิธป ่ กต ้องให ้เร็วทีสุ
ี ลูกข ้าวโพดทีถู ่ ด…… “

้
” พอแล ้ว ! ทังสองคนหยุ ดเถียงกันได ้แล ้ว !! เสนาบดีหลิว เรารู ้ว่า
เจ ้าสนใจแต่ผลประโยชน์ทดี ี่ ทสุ
ี่ ดของประชาชน แต่หน้าทีนี ่ เป็
้ น
ของหยางจวินอ๋้ องแต่แรกแล ้ว เด็กผู ้หญิงคนนั้นกับครอบคร ัวของ
่
นางก็คุ ้นเคยกับเขาแล ้ว ปล่อยให ้เป็ นหน้าทีของเขาจะดี กว่า “

่ กพีลู
ในเมือลู ่ กน้องของเขาสนใจเด็กผูห้ ญิงคนนั้น จูจวินฝานก็
ต ้องสร ้างโอกาสให ้เขาซิ ! คนมักพูดกันว่า ‘ ความใกล ้ชิดสนิ ท
่ กพีลู
สนมก่อเกิดความร ัก ‘ ยิงลู ่ กน้องของเขาใช ้เวลาอยูก ่ บั
เด็กผูห้ ญิงคนนั้นมากเท่าไหร่ เขาก็ยงเข
ิ่ ้าใจความรู ้สึกของตัวเอง
มากเท่านั้น แต่ตอนนี เด็
้ กผู ้หญิงคนนั้นยังเด็กเกินไป ลูกพีลู ่ กน้อง
ของเขาต ้องรออย่างน้อย 5-6 ปี กว่าจะทาอะไรได ้ ! เขาต ้องรอ !
่
ฮ่องเต ้ จะดีหรือทีจะเล่ ่ กน้องของท่าน ?
นสนุ กกับปัญหาของลูกพีลู

เสนาบดีหลิวรู ้สึกเหมือนมีแมวข่วนอยู่ในใจของเขา เขาอยากเห็น

กับตาตัวเองจริงๆว่าข ้าวโพดปลูกยังไง เขาขออนุ ญาตต่ออย่างดือ้
ดึง ” ฝ่ าบาท ทรงให ้กระหม่อมไปกับหยางจวินอ๋้ องตอนทีจะเสด็
่ จ
ไปเมืองถังกูค่ ราวหน้าด ้วยเถอะพะย่ะค่ะ ! “

้ น้ั
” ก็ได ้ ! อนุ ญาตให ้ไปก็ได ้ !! ” จูจวินฝานเข ้าใจดีถงึ นิ สยั ดือร
ของเสนาบดีกระทรวงคร ัวเรือน ถ ้าไม่ยอมให ้เขาไป ชายชราคนนี ้
อาจจะกระวนกระวายจนป่ วยเลยก็ได ้ การทีเสนาบดี ่ หลิวเข ้มงวด
่
กับหน้าทีของเขาก็ ่
ไม่ใช่เรืองไม่ ดี !

ข ้าวโพดทีจู่ จวินหยางนากลับมาจากเมืองถังกูเ่ ป็ นอาวุธทีสามารถ

่
ต่อต ้านพวกขุนนางทีกล่่ าวหาว่าเขาประพฤติตนไม่เหมาะสมได ้
อย่างชะงัด—จวินอ๋ ้ องผูน้ ี ไม่
้ ได ้ละเลยหน้าทีเพื
่ อไปหาเสด็
่ จ
แม่ แต่กาลังทางานราชการอยูต ้ องผูน้ ี ไปที
่ า่ งหาก ! จวินอ๋ ้ ่ องถังกู่
เมื
่
เพือหาวิ ี ลูกข ้าวโพดเท่านั้น การได ้เจอเสด็จแม่ก็แค่ผลพลอยได ้
ธป
ก็แค่น้ัน……
 ้ อง เจ ้าไม่รู ้สึกละอายใจสักนิ ดเลยเหรอทีพู
หยางจวินอ๋ ่ ดเรืองโกหก
่
แบบนั้น ? !

ขณะทีจู่ จวินหยางกาลังจะออกจากห ้องทรงพระอักษร ฮ่องเต ้

่ กน้องของเขาก็พูดขึนมาว่
ลูกพีลู ้ า

” จวินหยาง ! เจ ้าพูดว่าแตงโมของเด็กผูห้ ญิงคนนั้นสุกแล ้วเหรอ ?

ได ้เอากลับมาด ้วยรึเปล่า ? “

่
จูจวินหยางและขุนนางคนอืนๆในห ้องทรงพระอักษรรู ้สึกเหมือนมี
้ หน้
เส ้นสีดาขึนที ่ าผากของพวกเขา

่ านจะเรียกร ้องเอาของจากขุน
: ฮ่องเต ้ จะไม่เป็ นไรจริงๆเหรอทีท่
นางของตัวเองแบบเปิ ดเผยขนาดนี ้ ?

จูจวินหยางพูดอย่างเคร่งขรึมว่า ” กระหม่อมรีบกลับมาทีนี ่ ่ อย่างเร็ว

่ ด ก็เลยเอามามากไม่ได ้ พวกองคร ักษ ์ทีก
ทีสุ ่ าลังเดินทางมาจะเอา
แตงโมมาด ้วย พอแตงโมมาถึงเมืองหลวง กระหม่อมจะนามาถวาย
ด ้วยตัวเองพะย่ะค่ะ “

รออีกสองสามวันนั้นไม่เป็ นไรหรอกตราบใดทีได
่ ้แตงโมมากิน ! จูจ
้
วินฝานยิมกว ้างอย่างพอใจ จากนั้นก็โบกมือเป็ นสัญญาณให ้จวิน้
อ๋องออกไปได ้

่
ขณะทีออกจากวั งหลวง จูจวินหยางมีสห ี น้าดุร ้ายทีท่ าให ้ผู ้คน
อยากอยูห ่ ่างๆจากเขา ตามปกติก็ไม่มข ี น ่
ุ นางคนอืนอยากลองเสี ่
ยง
โชคอยูแ่ ล ้ว แต่เสนาบดีหลิวไม่อาจนับว่าเป็ นชายทีไปตามฝู ่ งชน
เขารีบวิงเข ่ ้ามาถามว่า ” หยางจวินอ๋ ้ อง เป็ นความจริงรึเปล่าพะย่ะ
ค่ะทีร่ ับสังว่
่ าครอบคร ัวนั้นปลูกผักตอนเริมฤดู ่ ใบไม้ผลิและตอนนี ้
แตงโมของพวกเขาก็กน ิ ได ้แล ้ว ? “

” ใครจะกล ้าโกหกต่อหน้าฮ่องเต ้ ? การหลอกลวงฮ่องเต ้เป็ น

้ ้ายแรง ! ” จูจวินหยางตอบกลับอย่างอารมณ์ไม่ดี
ความผิดขันร
 ตอนที่ 249 องค ์ชาย
https://novel-lucky.com

่
เสนาบดีหลิวยังคงพูดต่อว่า ” ตอนทีแตงโมมาถึ ง ช่วยประทานให ้
กระหม่อมสักลูกได ้ไหมพะย่ะค่ะ ? อย่าเข ้าพระทัยกระหม่อมผิด
่
กระหม่อมไม่ได ้ขอเพราะอยากกิน กระหม่อมอยากค ้นคว ้าเพือหา
ว่าพวกเขาทาให ้แตงโมสุกนอกฤดูได ้ยังไง หรือมันจะเป็ นสายพันธุ ์
ใหม่…… “

่ ดหงิดกับคาถามทีเสนาบดี
จูจวินหยางเริมหงุ ่ หลิวระดมมาไม่หยุด
้
เขาขมวดคิวมองชายชราแล ้วพูดว่า

้
” ท่านจะได ้คาตอบของคาถามทังหมดนี ้
ตอนที ่
ไปถึงเมืองถังกูแ่ ละ
พบกับครอบคร ัวหยูไม่ใช่เหรอ ? “

พูดจบเขาก็หน ั กลับและปล่อยให ้เสนาบดีหลิวมองด ้านหลังทีสู ่ งตรง

่
ของเขา ถ ้าเป็ นคนอืนเจอแบบนี ้ คนๆนั้นคงเกลียดจวินอ๋
้ องไปแล ้ว
แต่เสนาบดีหลิวกลับตอบสนองได ้แตกต่างออกไป เขาตบหมวก
่
ตัวเองราวกับว่าเพิงตระหนั กบางอย่างได ้และพึมพากับตัวเองว่า ”
้ องพูดถูก พอไปถึงเมืองถังกู่ ข ้าก็จะรู ้ทุกอย่าง
จริงด ้วย หยางจวินอ๋
เอง “
ใต ้เท ้าตู ้ แม่ทพ ่
ั ฝ่ ายซ ้ายหัวเราะลันและพู ดว่า ” ยินดีด ้วย ใต ้เท ้า
หลิว ในทีสุ ่ ดท่านก็แก ้ปัญหาใหญ่ได ้ คืนนี ไปดื
้ มฉลองกั
่ นหน่ อย
ไหม ? “

่
” ไว ้วันอืนเถอะ ข ้าต ้องกลับไปรวบรวมคาถามเกียวกั ่ บการปลูก
ข ้าวโพด พอถึงเวลาครอบคร ัวหยูอาจจะช่วยให ้ข ้าเข ้าใจปัญหา
่
อืนๆได ่ กต ้องแล ้ว—ผูเ้ ชียวชาญล
้ ! ฮ่องเต ้ร ับสังถู ่ ้วนซ่อน
ตัวอยูใ่ นผูค้ น ! ” เสนาบดีหลิวปัดความกังวลเมือ ่ 10 กว่าวันทีแล
่ ้ว
ออกไปและยิมกว ้ ้างพลางลูบเครา เขาประสานมือไว ้ด ้านหลังและ
เดินไปยังทางออกของวังหลวง

่ บสายตาไปอย่างช ้าๆและหัวเราะเบาๆพลาง
ใต ้เท ้าตู ้มองด ้านหลังทีลั
ส่ายหน้า ตรงกันข ้ามสมุหราชเลขา

่ ้มหน้าก ้มตาคิดอะไรอยูแ่ ละเดินออกไป

หยางทีก
 ้ จู่ จวินหยางใช ้หยกไขมันแพะซือก็
วันรุง่ ขึนแตงโมที ้ มาถึงเมือง
หลวง เขาทาตามสัญญาของเขาและเข ้าวังหลวงไปถวายแตงโม
ขนาดใหญ่ 6 ลูก ลูกพีลู ่ กน้องของเขาทีมี
่ นิสยั ไร ้ยางอายก็จป
ุ ๊ าก
่ นแตงโม
เมือเห็

” ขอพูดหน่ อยนะ จวินหยาง เจ ้าขนแตงโมมา 1 เกวียนใหญ่ๆ แต่

เอามาให ้เราแค่ 6 ลูกเนี่ ยนะ ขีเหนี
้ ยวเกินไปหน่ อยรึเปล่า ? “

้
กล ้ามเนื อบนใบหน้ าของจูจวินหยางกระตุกขณะทีบ่ ่ นอยูใ่ นใจ ‘ นี่
ยังคิดว่าน้อยเกินไปอีกเหรอ ? งันก็้ อย่าขอซิ ! ถ ้าอยากได ้เพิมก็
่ สง่
คนไปซือ้ ! ใช่วา่ ท่านจะไม่มเี งินซะหน่ อย ! ‘

” จูจวินหยาง ! เจินเป่ าเก๋อ (ศาลาสมบัต)ิ ร ้านใหม่น่ ันเจ ้าเป็ นคน

เปิ ดใช่ไหม ? ขุนนางบางคนกล่าวหาเจ ้าว่าใช ้ตาแหน่ งในทางทีผิ ่ ด
่
เพือผลประโยชน์ ่ ้าออกทะเลเพือ
สว่ นตัว พวกเขาอ ้างว่าตอนทีเจ ่
ช่วยเราหาพืชชนิ ดใหม่ เจ ้าได ้ลักลอบเอาสมบัตจิ านวนมากจาก
ดินแดนทีห่่ างไกลมาด ้วย คิดว่ายังไงล่ะ ? ” จูจวินฝานให ้ขันที
ส่วนตัวคนหนึ่ งหันแตงโมออกเป็
่ นชินๆ้ เมือเขาเห็
่ นว่าแตงโมดู
 ่
เหมือนแตงโมเมือชาติ ่ นของเขาเป๊ ะ จูจวินฝานก็รู ้สึกปลาบปลืม้
กอ
้
มากจนเกือบร ้องไห ้นาตาไหล

แตงโมของโลกนี ห่ ้ วยแตกชะมัด แม้ว่าพวกมันจะหวานและรสชาติ

่ ยบกับแตงโมเมือชาติ
ไม่ได ้ด ้อยกว่าเมือเที ่ กอ่ นของเขา แต่พวกมัน
เล็กเกินไปจริงๆ เนื อสี้ แดงทีกิ
่ นได ้ก็นอ้ ยนิ ด เนื่ องจากเนื อข
้ ้างใน
้ แดงและสีขาวไขว ้กัน มันทาให ้คนทีมี
เป็ นเนื อสี ่ อาการยาคิ
้ ดยาท ้ า
อย่างเขารู ้สึกไม่สบายใจเวลามองด ้านในของแตงโม สาหร ับเขา
แล ้วแตงโมควรมีลก ั ษณะเหมือนทีลู่ กทีอยู
่ ข ่ ้างหน้าของเขาเท่านั้น
้ แดงแสนอร่อยและเมล็ดสีดา !
มีแต่เนื อสี

่ กพีลู
ก่อนทีลู ่ กน้องของเขาจะทันได ้ตอบ ฮ่องเต ้ก็หยิบแตงโมขึนมา
้
้
1 ชินและกัดคาใหญ่ ทันใดนั้นในปากของเขาก็เต็มไปด ้วยนา้
แตงโมหวานสดชืนที ่ ท
่ าให ้ร่างกายของเขาเย็นลง มันทาให ้เขา
่
ระลึกถึงความทรงจาเมือชาติ กอ
่ นของเขาอยูช ่ั
่ วขณะหนึ ่ง

่
เมือชาติ
กอ่ นเขาเป็ นบุคคลตัวอย่างของนักศึกษาสาขา
วิทยาศาสตร ์และวิศวกรรม รูปร่างหน้าตาของเขาไม่มอ ี ะไรพิเศษ
่
และสวมแว่นตาทีเลนส ์หนามาก วิชาหลักของเขาก็คอื การต่อเรือ
หลังจากเรียนจบ เขาก็หางานทีให ่ ้ค่าจ ้างมากพอทีจะท
่ าให ้เขาไม่
อดตายแต่ก็ไม่มากพอทีจะท ่ าให ้รวย ตอนทีเขาอยู ่ ใ่ นวัยสามสิบ
และยังไม่มแี ฟน ก็เกิดอุบต ึ้
ั เิ หตุขนโดยไม่ ่
คาดคิดขณะทีเขาก าลัง
ทดสอบเรือลาหนึ่ งและลงเอยด ้วยการย ้ายร่างมาอยูใ่ นโลกใบนี ้ และ
ได ้กลายเป็ นหลานชายของฮ่องเต ้

่
ทีแปลกไปกว่านั้นก็คอื เสด็จปู่ ของเขาก็เป็ นคนทีย่ ้ายร่างมา
เหมือนกัน ความจริงก่อนจะมาทีโลกนี่ ้

‘ เสด็จปู่ ‘ ของเขาก็เป็ นผู ้บัญชาการทหารทียิ ่ งใหญ่

่ และเป็ นทีรู่ ้จัก
กันดีในประเทศของเขา เสด็จปู่ ของเขามาแทนทีจู่ หยวนจางคนเดิม
และได ้ล ้มล ้างราชวงศ ์หยวนในโลกนี ้ เรืองตลกก็
่ คอื เขาตัดสินใจ
เรียกราชวงศ ์นี ว่้ า ‘ ราชวงศ ์ต ้าหมิง ‘ และอ ้างด ้วยว่าเขาแซ่จเู พราะ
่
เขา ‘ ไม่อยากเปลียนประวั ตศิ าสตร ์ ‘ แต่ชายชราคนนี ไม่้ ได ้คิดว่า
่
การทีเขาย ้ายมาทีนี่ ่ เขาก็ได ้เปลียนประวั
่ ตศ
ิ าสตร ์ไปแล ้ว

หือ ? บางทีความคิดของเขาก็ออกนอกประเด็นไปบ ้าง ! รสชาติ

้ อยมาก !! คนทีปลู
ของแตงโมนี อร่ ่ กแตงโมนี น่้ าจะเป็ นคนทีย่ ้ายมา
 ้
จากโลกเก่าของเขา ! งันเขาควรจะให ้รางวัลเขา (หรือนาง) ยังไงดี
?

” ฝ่ าบาท กระหม่อมไม่คด
ิ ว่ากระหม่อมกาลังใช ้ตาแหน่ งของตัวเอง
หาผลประโยชน์สว่ นตัวพะย่ะค่ะ !

่
ฝ่ าบาททรงลืมไปแล ้วหรือพะย่ะค่ะว่าร ับสังอะไรเอาไว ้ก่อนที่
กระหม่อมจะออกเดินทาง ? ” สัญชาตญาณของจูจวินหยางบอก
่ าวหาว่าเขาประพฤติตวั ไม่เหมาะสมน่ าจะเป็ นสมุหรา
เขาว่าคนทีกล่
้
ชเลขาหยาง เขาขมวดคิวและไม่ สนใจจะอธิบายอะไรมากเกินไป

่
ก่อนเริมการเดินทางไปยังโลกตะวันตก ฮ่องเต ้ได ้สัญญาเอาไว ้เป็ น
การส่วนตัวว่า นอกจากสินค ้าทีฮ่ ่ องเต ้ต ้องการเป็ นพิเศษแล ้ว อย่าง
่ อว่าเป็ นของเขา ! เงินทังหมดที
อืนถื ้ ่ ้ซือสิ
ใช ้ นค ้าพวกนี ก็
้ มาจากเงิน
้
ส่วนตัวของจูจวินหยางเอง เขาซือของเฉพาะอั ่
นทีเขาสนใจเท่ านั้น
่
มันกลายเป็ นการใช ้ตาแหน่ งเพือผลประโยชน์ สว่ นตัวได ้ยังไง ?
จูจวินฝานย่อมไม่ลม ่ เขาเคยพู
ื สิงที ่ ด แต่คาพูดพวกนี เป็ ้ นการพูด
กันส่วนตัวระหว่างพวกเขาสองคน คนอืนๆไม่ ่ ่ ้ สินค ้าของ
รู ้เรืองนี
ร ้านเจินเป่ าเก๋อไม่เพียงแปลกใหม่แต่ยงั แพงอีกด ้วย มันจึงดึงดูด
ธุรกิจจานวนมาก ไม่ต ้องสงสัยเลยว่าทาไมถึงมีคนอิจฉาและอยาก
ได ้มัน

่ ้นเลย ! บอกเราเพิมเติ
” อย่าไปพูดถึงเรืองนั ่ มเกียวกั
่ ่
บเรืองของ
ครอบคร ัวเด็กหญิงชาวไร่คนนั้นมาซิ มีใครในครอบคร ัวของนางที่
เกือบตายแล ้วรอดชีวต ิ มาได ้ไหม จากนั้นบุคลิกนิ สยั ก็แตกต่างไป
จากเดิมมาก

่
รึเปล่า ? ” ตราบใดทีคนๆนั ้นไม่ได ้ย ้ายมาอยูใ่ นร่างของเด็กทารก
้ องรอยเอาไว ้เสมอ สมาชิกคนไหนใน
การย ้ายร่างมักจะทิงร่
ี่ นเพือนผู
ครอบคร ัวหยูทเป็ ่ ข
้ ้ามมิตข
ิ องเขากัน ?

จูจวินหยางคิดนิ ดนึ งก่อนจะพูดว่า ” ใครก็บอกได ้ว่าครอบคร ัวหยู

่ โชคชะตาทียากล
เป็ นคนทีมี ่ ่
าบากและโชคร ้าย ก่อนทีพวกเขาจะ
แยกออกจากบ ้านใหญ่ พวกเขาโดนแม่เลียง/ย่ ้ ้ มเหงร ังแก
าเลียงข่
 ่
เสียวเฉ่ ากับแม่ของนางมีรา่ งกายทีอ่ ่ อนแอมาตลอด พ่อของเสียว ่
เฉ่ าถูกหมีกด ั ตอนไปล่าสัตว ์บนภูเขาและเกือบตาย ! โชคดี
่
หลังจากทีพวกเขาแยกบ ้านแล ้ว สถานการณ์ของพวกเขาก็ม่นคง ั
้
ขึนจากการท างานหนักของพวกเขาเอง ถ ้าต ้องเดาว่าใครที่
่
เปลียนแปลงไปมาก ่
พ่อของเสียวเฉ่ าไม่ได ้กตัญญูแบบหน้ามืดตา
้
มัวกับแม่เลียงของเขาอี กแล ้ว นั่นนับไหมพะย่ะค่ะ ? “

‘ เป็ นไปได ้ไหมว่าพ่อของเสียวเฉ่ ่ าคือผูท้ ยี่ ้ายร่างมา ? ทีสามารถ

่
ปลูกพืชได ้ดีก็เป็ นไปได ้ว่าเขาคือเกษตรกรเมือชาติ ่ กอ ๋
่ น เดียวนะ
ลูกพีลู ่ กน้องของข ้าดูไม่เงียบเหมือนปกติเวลาพูดถึงครอบคร ัวของ
เด็กผูห้ ญิงคนนี ้ ! เขาไปทีเมื ่ องถังกูม่ าไม่กวัี่ นแต่รู ้เรืองของ
่
ครอบคร ัวเด็กผูห้ ญิงเกือบทุกอย่างแล ้ว ถ ้ามีคนมาบอกว่าเรืองนี ่ ไม่
้
่
มีกลินทะแม่ ่
งๆล่ะก็ คงไม่มใี ครเชือคนๆนั ้นหรอก ! ‘

่
” จวินหยาง เจ ้ารู ้เรืองครอบคร ัวหยูเยอะดีนะ ! ” จูจวินฝานไม่ลม
ื
่ กน้องของเขาขณะทีกิ
แซวลูกพีลู ่ นแตงโมต่อ

้ ดจังหวะเขา ไม่
จูจวินหยางกาลังจะอธิบายก็มเี สียงฝี เท ้าดังขึนขั
้ า
นานก็มเี สียงเด็กเล็กๆพูดขึนว่
” เสด็จพ่อ เสด็จพ่อ เสวยอะไรอยูพ
่ ะย่ะค่ะ ? “

หลังจากนั้นร่างเล็กๆก็พุ่งผ่านพุ่มดอกไม้และปี นขันบั
้ นไดสูงด ้วย
ความพยายามอย่างมาก เด็กคนนั้นรีบวิงเข ่ ้าไปในศาลาทรงแปด
่
เหลียมและกอดขาของจู ่
จวินฝานเอาไว ้ เมือมองใกล ้ๆก็พบว่านี่ คือ
ี่ งอายุ
องค ์ชายใหญ่ทเพิ ่ ครบ 3 ปี

” มารยาทลูกอยูไ่ หน ? ทักทายเสด็จพ่ออย่างเหมาะสมหรือยัง ? ”
หลังจากนั้นไม่นาน พระมารดาขององค ์ชายใหญ่—
้ ยงของนางแฝงแววตาหนิ อย่างอ่อนโยน
ฮองเฮาก็เสด็จเข ้ามา นาเสี

องค ์ชายใหญ่ทปีี่ นขึนไปบนเข่

้ าของเสด็จพ่อของเขากาลังมอง
แตงโมบนโต๊ะด ้วยดวงตากลมโต เขาพูดเบาๆว่า ” ถวายบังคม
เสด็จพ่อพะย่ะค่ะ เสด็จพ่อทรงงานหนัก—เสด็จพ่อ นี่ อะไร
หรือพะย่ะค่ะ ? มันอร่อยรึเปล่า ? “
 ่ ้ว เด็กน้อยยังเด็กมาก แตงโมเป็ นอาหารธาตุเย็น
ฤดูร ้อนปี ทีแล
้
ฮองเฮาจึงไม่กล ้าเอาให ้เขากิน เพราะงันเขาถึ งได ้ไม่รู ้จักแตงโม

” นี่ คือแตงโม เสด็จอาของลูกเอามันกลับมาจากเมืองถังกู่ ! อยาก

ลองไหม ? ” จูจวินฝานเชือว่่ าเขาเป็ นพ่อทีใจดี
่ มค ี วามเห็นอกเห็น
่ กน้อยปี นขึนไปบนเข่
ใจ เห็นได ้จากการทีเด็ ้ าของเขาโดยอัตโนมัติ
ในสายตาของเขา ความคิดของคนโบราณเรือง ่ ‘ กอดหลานชาย
ไม่กอดลูกชาย ‘ นั้นไร ้สาระโดยสินเชิ
้ ง ! เมือเขาเห็
่ นสีหน้าน่ า
่
สงสารของลูกชายของเขาทีมองไปยั ้
งแตงโม เขาก็ใจอ่อนขึนมา
โดยไม่รู ้ตัว

้ นช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิและยังเย็นอยูเ่ ล็กน้อยในตอนเช ้า
ตอนนี เป็
้ า
และตอนเย็น ฮองเฮาจึงรีบพูดขึนว่

” ฝ่ าบาทเพคะ เหวินเอ ้อร ์ยังเด็ก ระบบย่อยอาหารยังไม่แข็งแรง

หม่อมฉันเกรงว่าการกินอาหารธาตุเย็นจะไม่ดต ี อ
่ เขาเพคะ…… “
 ่ั
จูฮนเหวินกลัวว่าเสด็จพ่อของเขาจะเชือค ่ าพูดของเสด็จแม่ เขาจึง
รีบอ ้อนทันที ” เสด็จพ่อ เหวินเอ ้อร ์แค่อยากลองกินคาเล็กๆเอง แค่
คาเดียวนะพะย่ะค่ะ……เหวินเอ ้อร ์ 3 ขวบแล ้วแต่ยงั ไม่เคยกินแตงโม
เลย

เหวินเอ ้อร ์น่ าสงสารมากนะพะย่ะค่ะ…… “

จูจวินฝานชอบใจมากกับท่าทางตลกๆของเขาและหยิกแก ้มของ
เด็กน้อย เขามองฮองเฮาแล ้วหัวเราะ

” เจ ้าหนู นี่ไปเรียนท่าทางแบบนี มาจากไหน

้ ? เขารู ้วิธท
ี าตัวน่ า
สงสารเรียกความเห็นใจด ้วย ! “

ฮองเฮาตอบพร ้อมทาสีหน้าจนปัญญา ” หม่อมฉันเองก็ไม่ทราบเพ

่ อนหม่อมฉันก็ไม่เคยเห็นเขาทา
คะว่าเขาเรียนมาจากไหน เมือก่
้
แบบนี เลย !“
” ฉลาดจริงนะ ! เอามาจากพ่อของเขาอย่างข ้านี่ เอง ! ” จูจวินฝาน
่
ใช ้มีดเล็กๆหันแตงโมเป็ ้
นชินขนาดหั ื จากนั้นก็เอามันใส่
วแม่มอ
ปากลูกชาย เขายาเตื้ อนว่า ” อมมันเอาไว ้นิ ดนึ ง พอมันอุน
่ แล ้ว
ิ ้ ยวนะ ถ ้ากินมากเกินไปแล ้วท ้องเสียขึนมา
ค่อยกลืน กินได ้แค่ชนเดี ้
ก็จะไม่ได ้กินแตงโมอีกเลยในอนาคตนะ ! “

่ั
จูฮนเหวิ ่
นพยักหน้าอย่างฉลาดและอ ้าปากกว ้างเพือให ้เสด็จพ่อ
ของเขาเอาแตงโมใส่ปาก เขาอมเอาไว ้ในปากอย่างเชือฟั่ งขณะที่
้
ปลายลินของเขาลิ ้
มรสความหวาน มันทาให ้เขามีความสุขมากจน
หลับตาลงอย่างพอใจ

เด็กน้อยอมแตงโมเอาไว ้ในปากอยูน ้
่ านก่อนจะเคียวช ้าๆแล ้วกลืน
มันลงไป เขาอดชมแตงโมไม่ได ้

” เสด็จพ่อ แตงโมอร่อยมากเลย เหวินเอ ้อร ์อยากกินอีก ทายังไงดี

พะย่ะค่ะ ? “

จูจวินฝานเป็ นคนทีร่ ักษาคาพูด เขาส่ายหน้าและกล่าวว่า ” วันนี ้

่ พ่
ลูกกินได ้แค่ 1 คา เมือกี ้ อก็บอกแล ้วไม่ใช่เหรอ ? “
 ่ั
จูฮนเหวิ นไม่ได ้โวยวายและพยักหน้าอย่างเชือฟั ่ ง แต่ถงึ ยังไงเขาก็
ยังเป็ นเด็ก จึงยังคงจ ้องมองแตงโมบนโต๊ะและถามอย่างระมัดระวัง
้
ว่า ” งัน……พรุ ้ นเอ ้อร ์จะได ้กินอีกคาใช่ไหมพะย่ะค่ะ ? “
ง่ นี เหวิ

จูจวินฝานบีบจมูกเล็กๆของเขาแล ้วหัวเราะ ” เหวินเอ ้อร ์เด็กดี

้ กจะได ้กินแตงโมอีกคาเป็ นรางวัล ! “
พรุง่ นี ลู

” ขอบพระทัยพะย่ะค่ะเสด็จพ่อ เสด็จพ่อใจดีทสุ ี่ ด เหวินเอ ้อร ์ร ัก

่ั
เสด็จพ่อมากๆ…… ” จูฮนเหวิ นมีชวี ต ้ ออยู
ิ ชีวามากขึนเมื ่ ต
่ อ่ หน้า
ี่
เสด็จพ่อ เทียบกับเสด็จแม่ทคอยห ้ามเขาไปซะทุกอย่าง เขาชอบ
เสด็จพ่อของเขามากกว่าเยอะ

จูจวินหยางมองดูอยูด ่ ้านข ้างและเฝ้ าสังเกตปฏิกริ ยิ าของครอบคร ัว

่
ทีอบอุ น
่ ระหว่างคนทังสาม ้ ทันใดนั้นความคิดของเขาก็ย ้อนกลับไป
ทีหมู่ ่บ ้านเล็กๆใกล ้เมืองถังกู่ โต๊ะหินทีเรี่ ยบง่าย อาหารอร่อยๆ และ
บ ้านทีเต็่ มไปด ้วยความร ักความอบอุน ่ ……ถ ้าชีวติ ของเขาจะเรียบ
ง่ายและบริสท ์ นนั้นได ้บ ้าง เขาก็คงยินดีละทิงทุ
ุ ธิเช่ ้ กอย่างทีเขามี
่
ในตอนนี เพื ้ อมั
่ น
นอกจากส่งแตงโมให ้วังหลวงแล ้ว จูจวินหยางก็มอบแตงโมทีเหลื ่ อ
ให ้กับเสด็จพ่อของเขา เขาไม่เคยเป็ นคนประเภททีใช ่ ้อารมณ์
่
ความรู ้สึกของมนุ ษย ์และเส ้นสายเพือผลประโยชน์ ของตัวเอง ทุก
่ ความสัมพันธ ์ทีดี
ครอบคร ัวทีมี ่ กบั ทางตาหนักจิงอ๋ ้ องล ้วนได ้ร ับ
ของขวัญจากพวกเขา—แตงโมลูกกลมๆใหญ่ๆ 2 ลูก ใน
จานวนคนทีได ่ ้ร ับนั้นมีใต ้เท ้าตู ้แม่ทพ ่ ดให ้กับจูจวินห
ั ฝ่ ายซ ้ายทีพู
ยางในห ้องทรงพระอักษรด ้วย

เสนาบดีหลิวเองก็ได ้ของขวัญจากตาหนักจิงอ๋ ้ องเช่นกัน แตงโม

พวกนี จู้ จวินหยางเลือกมาเป็ นพิเศษด ้วยตัวเอง ทังครอบคร
้ ัวของ
เสนาบดีหลิวกินแตงโมหวานทีน่่ าทึงนี ่ ้ ทุกคนต่างประหลาดใจทีพ่ ่ อ
(สามี) ของพวกเขาซึงปกติ่ ไม่เคยพยายามประจบสอพลอมี
่ กบั จิงอ๋
ความสัมพันธ ์ทีดี ้ อง ในทีสุ
่ ดเขาก็เข ้าใจวิถข ี องโลกหลังจาก
้
เป็ นขุนนางมาหลายสิบปี งันเหรอ ?

จูจวินหยางอยูใ่ นเมืองหลวงอีก 2 วันก่อนจะได ้ร ับพระราชโองการ

จากฮ่องเต ้ให ้ไปได ้ เสนาบดีหลิวจากกระทรวงคร ัวเรือนจัดการทุก
่
อย่างเอาไว ้แล ้วอย่างใจร ้อนและกาลังรอทีจะออกจากเมื องหลวง
เนื่ องจากพวกเขามีขน ุ นางในราชสานักทีไม่ ่ รู ้วิธข ี่ ามาด ้วย คนทัง้
ี ม้
กลุม ่ จึงใช ้เวลาเดินทางไปยังเมืองถังกูถ
่ งึ 3 วันเต็มๆ

่
เมือพวกเขาเข ิ้
้าไปในเมืองถังกู่ จูจวินหยางก็ทงเสนาบดี
เอาไว ้กับผู ้
่
พิพากษาเขตของเมืองถังกู่ ส่วนตัวเขาก็กลับไปทีคฤหาสน์ ของแม่
่ ใ่ นเมือง
ทีอยู

้ งเฟยทีชมดอกไม้
จิงหวั ่ อยูใ่ นสวนแกล ้งทาเป็ นอ่อนแอและไม่สบาย
ี่
ทันทีทคนของนางบอกว่ าลูกชายคนเล็กของนางมาถึงแล ้ว นางทา
่
สีหน้ากังวล เหมยเซียงทีออกไปชงชากลิ ่
นดอกไม้ก็ สงั เกตเห็น
่
ความเปลียนแปลงที ่ ัดเจนของนายหญิงตอนทีกลั
ช ่ บเข ้ามา นางงง
่ ก็้ ยงั ดีๆอยูเ่ ลย ทาไมจูๆ่ เป็ นแบบนี ไปแล
มาก ‘ เมือกี ้ ้วล่ะ ? ‘
 ตอนที่ 250 สร ้างโอกาส
https://novel-lucky.com

้
นางเงยหน้าขึนและเห็ ้ องเดินเข ้ามาก็รู ้ได ้ทันที—
นจวินอ๋
่
หวังเฟยต ้องมีแผนการอะไรอีกแล ้วเพือทรมานจวิ ้ องน้อยด ้วย
นอ๋
เหตุผลบางอย่าง

” ถวายบังคมเสด็จแม่พะย่ะค่ะ ! เสด็จแม่ทรงประชวรตรงไหนหรือ
พะย่ะค่ะ ? ” จูจวินหยางเงยหน้าและสังเกตเห็นว่าแม่ของเขาดูไม่
ค่อยสบาย เขาจึงถามด ้วยความเป็ นห่วง

้ งเฟยกอดอกและส่ายหน้าเบาๆ ” หยางเอ ้อร ์ ไม่ต ้องห่วงหรอก

จิงหวั
ลูก แม่ไม่ได ้ป่ วย แต่แม่แค่อารมณ์ไม่ดี ! “

ก่อนหน้านี ที้ จู่ จวินหยางพักอยูท ี่ องถังกูส

่ เมื ่ องสามวัน เขาค ้นพบว่า
สุขภาพของเสด็จแม่ของเขาดีขนแล ึ้ ่
้วจริงๆ เขากับพีรองจะอยูก
่ บั
นางทุกวัน เสด็จแม่จงึ มีความสุขมากและมีแต่รอยยิม้ เขาไปแค่
ไม่กวัี่ น ทาไมเสด็จแม่ของเขาถึงดูไม่สบายอีกแล ้ว ? เป็ นเพราะ
้
นางอยากให ้เขาอยูเ่ คียงข ้างนางเลยแกล ้งทาเป็ นป่ วยอีกงันเหรอ ?
” เสด็จแม่ ลูกมาทีเมื ่ องถังกูต
่ ามพระราชโองการของฮ่องเต ้ เพราะ
้ กสามารถอยูก
งันลู ่ บั เสด็จแม่ได ้อีกสองสามเดือนเลยพะย่ะค่ะ ถ ้า
่ นี
เสด็จแม่เบือที ่ ่ ลูกจะพาเสด็จแม่ไปดูพระอาทิตย ์ขึนที้ ชายหาด
่ ไป
ดูความคืบหน้าการสร ้างบ ้านบนภูเขาตะวันตกของเราทีหมู ่ ่บ ้านตง
ชาน หรือถ ้าพระวรกายของเสด็จแม่พร ้อม ลูกก็พาเสด็จแม่ไปล่า
สัตว ์ในภูเขาตะวันตกเพือผ่ ่ อนคลายอารมณ์ได ้พะย่ะค่ะ ” จูจวินห
ยางห่วงใยเสด็จแม่ของเขาทีทุ ่ ม ้ วใจและจิตวิญญาณ
่ เทให ้เขาทังหั
เป็ นอย่างมาก

้ งเฟยเป็ นประกาย นางเกือบลืมแสดงท่าเป็ นแม่ที่

ดวงตาของจิงหวั
้ ก
กาลังกังวลต่อ นางถามอย่างมีความสุขว่า ” จริงเหรอ ? ตอนนี ลู
สามารถอยูใ่ นเมืองถังกูน
่ านๆได ้แล ้วใช่ไหม ? “

่ จวินหยางพยักหน้า จิงหวั
เมือจู ้ งเฟยก็จาภารกิจของตัวเองได ้ทันที
้
นางหุบยิมแล ่
้วคราครวญพลางถอนหายใจกั บดอกคาเมลเลียทีอยู่ ่
ข ้างๆนาง
ตอนนี จู้ จวินหยางรู ้แล ้วว่าทาไมเสด็จแม่ของเขาจึงไม่มค ี วามสุข
เห็นช ัดๆเลยว่าเสด็จแม่ของเขาเกือบทาลายดอกคาเมลเลียทีมี ่ คา่
อีกแล ้ว เสด็จแม่ของเขาไม่มพ ี รสวรรค ์ในการปลูกดอกไม้เอาซะ
เลย แต่นางก็ยงั ยืนกรานจะให ้เสด็จพ่อของเขาช่วยหาต ้นไม้และ
ดอกไม้มีคา่ มาให ้นางมาดูแล แต่ต ้นไม้ทก ่
ุ ต ้นทีนางดู แลจะเจอ
ผลลัพธ ์เดียวกัน—นั่นคือ ตาย แม้แต่ชาวสวนทีมี ่
ประสบการณ์มากทีสุ ่ ดก็ไม่สามารถทาให ้ดอกไม้ต ้นนั้นกลับมามี
ชีวต
ิ ได ้ เสด็จแม่ของเขาได ้หลังน ่ าตามามากมายตอนที
้ ่
ดอกไม้
พวกนั้นตายอย่างหลีกเลียงไม่ ่ ได ้ เห็นได ้ช ัดว่าคาเมลเลียต ้นโปรด
ของเสด็จแม่ก็หนี ไม่พน้ คาสาปของนาง

่
” เสด็จแม่ อย่าเสียพระทัยไปเลย ลูกจะให ้คนช่วยหาต ้นฉาฮวาทีมี
้
ค่ามากกว่านี มาถวาย…… “

จูจวินหยางก ้มลงมองต ้นคาเมลเลียพวกนั้น หนึ่ งในนั้นอยูใ่ นสภาพ

่ ดน
ทีไม่ ี ัก ใบของมันส่วนใหญ่แห ้งและเป็ นสีเหลือง เขาไม่แน่ ใจว่า
่
ต ้นอืนๆจะยั งพอช่วยเอาไว ้ได ้หรือเปล่า
 ้ งเฟยถอนหายใจอีกครง้ั ” ฉาฮวาพวกนี เสี
จิงหวั ้ ยวเฉ่
่ าเป็ นคนให ้
แม่มา นางเจอพวกมันทีหุ ่ บเขาในภูเขาตะวันตก แม่เป็ นนักฆ่า
ต ้นไม้จริงๆ นี่ ยังทาร ้ายฉาฮวาป่ าพวกนี ได
้ ้……เออ ใช่ เสียวเฉ่
่ าเคย
บอกว่าถ ้า

ฉาฮวาพวกนี ป่้ วยก็ไปหานางให ้ช่วยได ้ หยางเอ ้อร ์ ฉาฮวาพวกนี ้

คือสมบัตข ่
ิ องแม่ ลูกช่วยไปทีคฤหาสน์ ฝางและเชิญเสียวเฉ่่ ามา
ช่วยดูพวกมันให ้แม่ทนี ะ บางทีพวกมันอาจจะรอดก็ได ้ “

‘ ฉาฮวาเป็ นสมบัตข ิ องเสด็จแม่ แล ้วลูกชายของเสด็จแม่ละ่ เป็ น

อะไร ? ‘ มุมปากของจูจวินหยางกระตุกขณะทีนึ ่ กถึงสิงที
่ เสด็
่ จแม่
่
ของเขาพูดตอนทีนางพยายามห ้ามไม่ให ้เขาออกทะเล นางยาซ ้ าๆ
้
ว่าเขาเป็ นสมบัตข ิ องนาง เป็ นลูกชายสุดทีร่ ักของนาง จะให ้เกิด
อุบต ้ บเขาไม่ได ้ ตอนนั้นคาพูดพวกนั้นฟังดูฟูมฟาย
ั เิ หตุอะไรขึนกั
้
ไปหน่ อย แต่ตอนนี สถานะของเขาในใจเสด็ ่ าฉาฮวาพวก
จแม่ตากว่
้
นี ไปตั ้ เมือไหร่
งแต่ ่ ?

ภาพของแม่ทก ี่ ้มหน้านาตาไหลท
้ าให ้จูจวินหยางใจอ่อน เขาให ้
่
ความมันใจกั
บนางซาๆว่ ้ า ” เสด็จแม่ อย่าเสียพระทัยไปเลย ลูกจะ
 ่
ไปเชิญเสียวเฉ่ ๋
ามาเดียวนี ้ คนในครอบคร ัวของนางเป็ น
่
ผูเ้ ชียวชาญในการปลู ้ ้ ทรง
กต ้นไม้ นางอาจจะช่วยต ้นไม้พวกนี ได
รอสักครูน ่ ด“
่ ะพะย่ะค่ะ ลูกจะกลับมาพร ้อมนางให ้เร็วทีสุ

หลังจากจูจวินหยางออกจากสวนไป จิงหวั ้ งเฟยก็เงยหน้าขึน้ ไม่มี

่
วีแววของความวิ ตกกังวลและความเสียใจบนใบหน้าของนางเลย ‘
่ ร ักมากทีสุ
เด็กโง่ แม่ถงึ กับทาร ้ายฉาฮวาทีแม่ ่ ดเพือสร
่ ้างโอกาสให ้
่
ลูกเชียวนะ ดูซวิ า่ แม่ทาเพืออนาคตของลู กขนาดไหน ! ลูกต ้องไม่
ทาให ้แม่ผดิ หวัง ใช ้เวลากับเด็กคนนั้นให ้เยอะๆและทาให ้นาง
ประทับใจให ้ได ้ล่ะ ‘

่ ยวเฉ่
แต่นางต ้องยอมร ับว่าฉาฮวาทีเสี ่ าให ้นางมานั้นทนมากจริงๆ
้
นางทิงพวกมั ้
นเอาไว ้หลายวัน ไม่รดนาให ้เลย แต่พวกมันก็ยงั ดู
เขียวชอุม่ และบานอย่างสวยงาม ทาให ้นางไม่มท ี างเลือกนอกจาก
้
กัดฟันเทนาชาร ้อนๆรดพวกมัน……นางไม่แน่ ใจว่าฉาฮวาทีน่่ าร ัก
้ งสามารถช่วยเอาไว ้ได ้รึเปล่า นางยังอยากจัด
และมีคา่ พวกนี จะยั
งานชมดอกไม้ตอนทีกลั ่ บไปยังเมืองหลวงและอวดดอกไม้พวกนี ต่ ้ อ
หน้าฮูหยินฝางนั่น !
 ่ จวินหยางมาถึงคฤหาสน์ฝาง หยูเสียวเฉ่
เมือจู ่ ากาลังเล่นอยูก
่ บั
่
ทารกแรกเกิดทีนอนอยู บ
่ นเตียง ! เด็กน้อยอายุแค่ 2 สัปดาห ์
เท่านั้นแต่รา่ งกายแข็งแรงทีเดียว ตอนตืนเขามั
่ กจะเตะขาไม่หยุด
่ นสนุ ก บางครงเขาก็
เพือเล่ ้ั จะส่งเสียงชอบใจออกมาด ้วย

่
” พีสาม ่
เสียวหลิ
นหลินอ ้วนจาม้ ่าจังเลย น่ าร ักสุดๆ แถมยังอารมณ์
ดีด ้วย ไม่เหมือนน้องสาวของเจ ้าอ ้วนทีร่ ้องไห ้ตลอดเวลา ร ้องทัง้
ตอนเช ้าตอนกลางคืนเลย อุมก็ ้ ร ้องไม่อมก็
ุ ้ ร ้อง เจ ้าอ ้วนราคาญจะ
ตายแล ้ว เขาพยายามอยูห ่ า่ งๆน้องสาวให ้มากทีสุ ่ ดเลยล่ะ ” วันนี ้
เป็ นวันหยุดประจาของฉี โตว เขาไม่ได ้กลับไปทีหมู ่ ่บ ้านตงชานแต่
่
ไปหาพีสามของเขาที ่
คฤหาสน์ ฝางแทนและไปดูเด็กน้อยทีเพิ ่ งเกิ
่ ด
ด ้วย

ผิวของเด็กน้อยนุ่ มมาก มือก็เล็ก เขามีลก ้ กๆสองข ้างด ้วย

ั ยิมเล็
ดวงตาสีดาสดใสเบิกกว ้างมองไปรอบๆ เด็กน้อยน่ าร ักเกินไป ฉี
่ กทีสุ
โตวไม่ใช่คนทีเด็ ่ ดในครอบคร ัวอีกต่อไปแล ้ว เขารู ้สึกถึงความ
่ อเด็กน้อยคนนั้นขณะทีอุ
เป็ นพีชายต่ ่ ้มทารกน้อยเอาไว ้ในอ ้อม
แขนและไม่อยากจะวางเขาลงเลย
 ่
หยูเสียวเฉ่ ามองน้องชายของเธออุมทารกน้
้ อยเอาไว ้และรู ้สึกว่า
ภาพนั้นมันน่ าร ักมากๆ ! ถ ้าตอนนี เธอมี
้ กล ้องอยูล
่ ะ่ ก็ เธอก็อยากจะ
เก็บภาพตรงหน้าเอาไว ้จริงๆ

้ องมาขอพบคุณหนู คะ่
” คุณหนู ใหญ่ คุณชายสามแห่งตาหนักจิงอ๋
่ อคนที่
” หลิงจือสาวใช ้ทีมาบอกคื

ฮูหยินฝางจัดเอาไว ้ให ้คอยร ับใช ้ลูกสาวบุญธรรมของนาง เธออายุ

ประมาณ 12-13 ปี แม้วา่ จะไม่สวยมาก แต่เธอก็คอ ่ นข ้างฉลาด
ทีเดียว

‘ คุณชายสามแห่งตาหนักจิงอ๋ ้ อง ? จวินอ๋
้ องน้อยเหรอ ? เขา
กลับไปรายงานภารกิจทีเมื ่ องหลวงแล ้วไม่ใช่เหรอ ? กลับมาตังแต่้
่
เมือไหร่ ่
? แล ้วทาไมถึงมาหาข ้าแทนทีจะใช ้เวลาอยูก
่ บั หวังเฟยให ้
มากขึน้ ? ‘

่
หยูเสียวเฉ่ ่ ้แม่นมคอยดูนอ้ งชายทังสองคนของเธอให
าสังให ้ ้ดี
จากนั้นก็ไปแจ ้งแม่บญ ่ ้องของนาง หลังจากเดินผ่านซอย
ุ ธรรมทีห
่ มไปด ้วยดอกไม้ เธอก็ไปถึงโถงร ับรองแขกทีลาน
ข ้างๆสวนทีเต็ ่
 ่
ด ้านนอก พอเธอเข ้ามาสิงแรกที ่
เธอเห็ นก็คอื หยางจวินอ๋ ้ องกาลัง
จิบชาอย่างละเมียดละไมราวกับเขาชืนชอบชาที ่ ่
คฤหาสน์ ฝางเป็ น
พิเศษ ชาทีเตรี ่ ยมเอาไว ้สาหร ับลานด ้านนอกใช ้นาพุ ้ ทผสมนี่ ้ น
าหิ
ศักดิสิ์ ทธิเข
์ ้าไป รสชาติของชาทีต ่ ้มด ้วยนาชนิ
้ ดนี ย่้ อมอร่อยกว่า
ชาทีต่ ้มด ้วยนาธรรมดา
้ ้
ชายคนนี มาที ่ ่ เพือดื
นี ่ มชาของเธองั
่ ้
นเหรอ
?

้ องน้อย ขอประทานอภัย
” หม่อมฉันไม่ทราบว่าท่านเสด็จมา จวินอ๋
่ อมฉันไม่ได ้ออกมาต ้อนร ับด ้วยเพคะ……. ” ทาไมคาพูด
ทีหม่
่
สุภาพทีออกจากปากของหยู ่
เสียวเฉ่ าถึงฟังดูแปลกๆ ?

่
จูจวินหยางรู ้สึกไม่ชอบใจเล็กน้อยเมือได ้ยินคาพูดพวกนี ้ เขาวาง
่
ถ ้วยชาลงและเหลือบมองหยูเสียวเฉ่ า เขาสังเกตุเห็นว่าเธอสวม
้ าสบายๆราวกับไม่ได ้เห็นเขาเป็ นคนนอก อารมณ์ของเขา
เสือผ้
สดใสขึนทั้ นที เขาพูดเบาๆว่า ” ข ้ามาทีนี
่ ่ ตามพระราชโองการของ
ฮ่องเต ้ ข ้าจะต ้องตรวจสอบและสังเกตการเจริญเติบโตของ
ข ้าวโพด เราจะมีโอกาสพบหน้ากันอีกหลายครง้ั ไม่จาเป็ นต ้อง
สุภาพมากนักหรอก ! “
‘ เขามาเพราะพระราชโองการเหรอ ? ฮ่องเต ้ทรงรู ้แล ้วเหรอว่า
ครอบคร ัวของข ้ารู ้วิธปี ลูกข ้าวโพด ? เป็ นไปได ้ว่าตอนนี ฮ่้ องเต ้จะ
สงสัยว่าข ้าเป็ นคนทีย่ ้ายร่างมาหลังจากได ้ข ้อมูลบางอย่างจากจวิน้
อ๋องน้อย จบเห่กน ั แล ้ว ถ ้ารู ้ก่อนว่านี่ จะสร ้างปัญหา ข ้าจะพยายาม
ปลูกข ้าวโพดหรือมันฝรงไปท ่ั าไม ? ข ้าเดินเข ้าสูก
่ บั ดักด ้วยตัวเอง
เลยนะเนี่ ย ! ‘

่
หยูเสียวเฉ่ าถามอย่างระมัดระวังว่า ” ฮ่องเต ้ ? ฮ่องเต ้ตร ัสว่า
อะไรบ ้างเพคะ ? ท่านไม่ได ้เอาคาพูดโอ ้อวดของหม่อมฉันไปเล่าให ้
ฮ่องเต ้ฟังแบบคาต่อคาใช่ไหมเพคะ ? “

่
” คาพูดโอ ้อวด ? เรืองอะไร ? ” ดูเหมือนจูจวินหยางจะงงกับ
คาถามของเธอ

” ก็ทว่ี่ าหม่อมฉันรู ้วิธป ่ กต ้องไงเพคะ ! จวินอ๋

ี ลูกข ้าวโพดทีถู ้ องน้อย
ลองคิดดูซสิ ก ั นิ ดซิเพคะ ทรงนาข ้าวโพดนี กลั ้ บมาจากต่างแดน
ประเทศของเราไม่เคยมีพช ้
ื แบบนี มาก่อน หม่อมฉันแค่คด ิ ว่า
ครอบคร ัวของหม่อมฉันทาการเพาะปลูกได ้เก่ง ก็เลยโม้ไปเล็กน้อย
้
เพคะ ถ ้าทรงเล่าให ้ฮ่องเต ้ฟังทังหมด ฮ่องเต ้จะไม่กล่าวหาว่าหม่อม
 ่
ฉันมีความผิดฐานหลอกลวงหรือเพคะ ? ” หยูเสียวเฉ่ ากลัวว่า
่
เพือนผู ้ข ้ามมิตข ้
ิ องเธอจะบดขยีเธออย่
างง่ายดายเหมือนมดปลวก
เพือร่ ักษาอานาจของเขาเอาไว ้ เธอควรจะทายังไงดี ? จะทายังไงดี
? !!

จูจวินหยางสังเกตเห็นว่าเธอหน้าซีดด ้วยความกลัว ดวงตาทีมี ่

ชีวต ่ ้ันก็เต็มไปด ้วยความหวาดกลัวและไม่สบายใจ เขาจึง
ิ ชีวาคูน
ิ้
รีบปลอบเธอว่า ” เจ ้าดูงวมากไปรึ เปล่า ? ถึงเจ ้าจะโม้อยูบ
่ ้าง แต่
เจ ้าก็ยงั ปลูกข ้าวโพดได ้ ปลูกได ้ดีซะด ้วย ฮ่องเต ้พอพระทัยมาก !
ไม่ต ้องกังวลไปหรอก ฮ่องเต ้ไม่เอาผิดเจ ้าฐานหลอกลวงเบืองสู ้ งใน
่
เรืองเล็ ้
กๆแบบนี หรอกน่ า!“

้ องน้อย ทรงเล่าให ้ฮ่องเต ้ฟังว่ายังไงบ ้างหรือเพคะ ? เล่าให ้

” จวินอ๋
หม่อมฉันฟังอีกรอบได ้ไหมเพคะ ? ” หยูเสียวเฉ่ ่ านั่งลงบนเก ้าอีที
้ ่
สร ้างด ้วยไม้หนานมู่และมองไปทางจูจวินหยางอย่างสอบถาม

่
เมือเขาเห็ นสีหน้าคาดหวังของเธอ จูจวินหยางก็สญ ู เสียความ
่
ต ้านทาน เขาเล่าทุกอย่างทีเขากั
บฮ่องเต ้พูดคุยกันตอนอยูใ่ นห ้อง
ทรงพระอักษรโดยไม่มต ี กหล่นแม้แต่คาเดียว
 ่
หยูเสียวเฉ่ าฟังอย่างตังใจ ้ ้ องน้อยหนักแน่ นมากและไม่ได ้ทา
จวินอ๋
ให ้เธอเป็ นจุดสนใจ เธอบอกได ้จากคาพูดของฮ่องเต ้ว่าเขาสงสัย
อยูบ่ ้าง แต่เขาไม่รู ้ว่าคนไหนในครอบคร ัวเธอทีน่่ าสงสัย ในอนาคต
เธอต ้องเพลาๆลงกว่านี เพื ้ อหลี
่ ่
กเลียงการพาเอาหายนะมาสู่
ครอบคร ัวของเธอแล ้ว

” ขอบพระทัยจวินอ๋้ องน้อยมากเพคะ พอได ้ฟังเรืองทั

่ งหมดแล
้ ้ว
หม่อมฉันก็สบายใจขึนมาก ้ ้ องน้อยโปรดอย่ากังวลไปเลย
! จวินอ๋
เพคะ ท่านพ่อกับครอบของท่านลุงหม่อมฉันเฝ้ าไร่ข ้าวโพดทีบ ่ ้าน
อยู่ จะไม่มอ ่
ี ะไรผิดปกติกบั พวกมันแน่ ถ ้าทรงมีเวลาเมือไหร่ ก็เสด็จ
ไปทอดพระเนตรได ้เพคะ ถ ้าไม่มเี วลา พวกเราเองก็ไม่ได ้อูเลยเพ
้
่
คะ ! ” หยูเสียวเฉ่ ่ าจวินอ๋
าเชือว่ ้ องน้อยมาทีเมื
่ องถังกูด
่ ้วยเรือง่
ราชการเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เธอจึงพูดเพือปลอบโยนเขา
่

ทันใดนั้นจวินอ๋
้ องน้อยก็นึกขึนได
้ ้
้ว่าตอนนี เสนาบดี
หลิวอยูก
่ บั ผู ้
้ า ” เสนาบดีหลิวแห่งกระทรวงคร ัวเรือนก็
พิพากษาเขต จึงพูดขึนว่
ได ้ร ับพระราชโองการให ้มาทีนี ่ ่ เหมือนกัน เขาเป็ นคนทีร่ ับมือได ้ง่าย
มาก ตราบใดทีเจ ่ ้าให ้วิธป
ี ลูกข ้าวโพดกับเขา แบบละเอียดๆนะ เขา
ก็พอใจแล ้ว ! “

เสนาบดีกระทรวงคร ัวเรือน ? เขามาทีนี ่ ่ ด ้วยตัวเองเพือเรี

่ ยนรู ้วิธ ี
ปลูกข ้าวโพดงันเหรอ ้ ? เห็นได ้ช ัดว่าตัวอย่างความขยันของผูท้ ี่
ข ้ามมิตม ิ าจะส่งผลต่อขุนนางของเขา ทุกคนพากันขยันหมดเลย
่
หยูเสียวเฉ่ าพยักหน้าและพูดว่า ” พรุง่ นี หม่ ้ อมฉันจะกลับไปที่
หมู่บ ้านตงชานและช่วยจัดการทุกอย่างกับพ่อของหม่อมฉัน เราจะ
เขียนวิธป ้
ี ลูกข ้าวโพดให ้ด ้วย แบบนี ตอนเราเอาให ้ท่านเสนาบดี
่
หลิว เรืองจะได ้
้ง่ายขึนมาก “

้ั
” ดีมากเลย ! ” จูจวินหยางจิบชาอีกครงและถามว่ ้
า ” ชานี มี
รสชาติของชาปี ้หลัวชุน แต่ดเู หมือนจะกลมกล่อมกว่าปี ้หลัวชุน นี่
้
เป็ นชาชนิ ดใดงันเหรอ ?“

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ายืดตัวตรงบนเก ้าอีและยิ ม้ ” จวินอ๋
้ องน้อยทรงเดา
ถูกต ้องแล ้วเพคะ นี่ คือชาปี ้หลัวชุน แต่นาที
้ ใช่ ้ต ้มชานี เอามาจาก
้
้ บนภูเขาทีอยู
นาพุ ่ ล่ กึ เข ้าไปในป่ าไผ่บนภูเขาตะวันตก เพราะอย่าง
 ้ งได ้ทรงรู ้สึกว่ารสชาติแตกต่างออกไป ถ ้าโปรดก็ทรงนากลับไป
นี ถึ
สักถังนึ งได ้นะเพคะ…… “

อ่า……เขาเป็ นจวินอ๋้ องผูส้ งู ศักดิและสง่

์ างามจากตาหนักจิงอ๋้ องนะ
้ จากบ ้านเจ ้าภาพกลับไปด ้วยล่ะก็ เขาไม่
ถ ้ามีขา่ วว่าเขาเอานาพุ
กลายเป็ นตัวตลกให ้คนอืนหั ่ วเราะเอาหรอกรึ ? อย่าว่าแต่คนอืน ่
่ ไปเป็
เลย แม้แต่เสด็จแม่ก็คงล ้อเขาเรืองนี ้ นชาติแน่ จูจวินหยางส่าย
หน้าโดยเร็วพร ้อมกับบอกว่าเขาไม่ต ้องการ !

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าสังเกตเห็นว่าเขาเสร็จธุระแล ้ว เธอก็คด ้ อง
ิ ว่าจวินอ๋
น้อยกาลังจะกลับ เธอนั่งอยูก ่ บั เขาอีกพักนึ งและพบว่าจวินอ๋ ้ อง
ไม่ได ้มีทท
ี า่ อยากจะกลับเลย เธอหยิบถ ้วยทีมี ่ นาชาอยู
้ เ่ ต็มของเธอ
และถามว่า

้ องน้อย……ทรงต ้องการอะไรอีกไหมเพคะ ? “
” จวินอ๋
 ตอนที่ 251 ความงามทีไม่
่ เหมือนใคร
https://novel-lucky.com

เห็นได ้ช ัดว่าจูจวินหยางไม่คด ้
ิ ว่าเด็กหญิงคนนี จะพยายามไล่ เขา
กลับไป ใครให ้นางกล ้าทาขนาดนี กั ้ น ? แต่ก็ดเู หมือนไม่มค
ี วาม
่
จาเป็ นทีเขาจะนั ่ งอยูท ี่ ่ ต่อ เสด็จแม่ของเขายังคงรอให ้เขาเชิญใคร
่ นี
บางคนกลับไป

จูจวินหยางวางถ ้วยชาลงและพูดว่า ” ทีจริ่ งข ้ามาคราวนี ก็

้ เพราะ
่
เป็ นร ับสังของเสด็ จแม่ ! ดูเหมือนว่า

ฉาฮวาทีเจ่ ้าให ้เสด็จแม่ไปจะมีปัญหา เสด็จแม่อยากให ้เจ ้าไปดู

หน่ อย ! “

่
ต ้นคาเมลเลียทีเธอให ้ งเฟยเหรอ ? ทุกต ้นถูกบารุงด ้วยนาหิ
้จิงหวั ้ น
ศักดิสิ์ ทธิ ์ พลังชีวต
ิ ของพวกมันน่ าจะแข็งแรงกว่าวัชพืชด ้วยซา้
ทาไมถึงมีปัญหาได ้ล่ะ ?

้
” งันไปกั ่
นเถอะเพคะ ! ” หยูเสียวเฉ่ าวางถ ้วยชาลงบนโต๊ะ ยืนขึน้
และเดินออกไป
 ่ นนางแต่งตัวแบบสบายๆซะ
จูจวินหยางประหลาดใจเล็กน้อยทีเห็
ขนาดนั้น เขากระแอมสองสามทีแล ้วพูดว่า ” เจ ้า……เจ ้าไม่ต ้อง
่
เปลียนเสื ้ าเหรอ ? “
อผ้

่ เสียวเฉ่
โดยปกติเวลาทีหยู ่ ่
าไปยังทีประทั
บของหวังเฟย ถ ้าไม่ไป
ช่วยทาอาหารยาก็ไปดูแลดอกไม้ต ้นไม้ทหวั ี่ งเฟย ‘ ทาลาย ‘ ดังนั้น
เธอจึงแต่งตัวตามสบายมากๆ จิงหวั้ งเฟยก็ปฏิบต ั ก
ิ บั เธอเหมือนเป็ น
่
ลูกหลานในครอบคร ัว เธอจึงไม่เคยรู ้สึกว่าการไปเยียมหวั งเฟย
้
ด ้วยชุดสบายๆแบบนี จะเป็ นความผิด

่
เมือได ้
้ยินคาพูดของจูจวินหยาง เธอก็ก ้มดูเสือผ้าของตั ่
วเองซึงก็
พอใช ้ได ้ เธอไม่คด ่
ิ ว่าตัวเองต ้องเปลียนเสื ้ า จึงตอบทันทีวา่ ”
อผ้
หม่อมฉันจะไปช่วยดูดอกไม้กับต ้นไม้ไม่ใช่เหรอเพคะ ? มันก็จะมี
่
ดินกับโคลนอีก ถึงเปลียนเสื ้ าไปก็ต ้องสกปรกอยูด
อผ้ ้ แล ้ว
่ ี แบบนี ดี
เพคะ ! “
จูจวินหยางมองเสือผ้ ้ าของเธอให ้ดีๆ เธอสวมกระโปรงสีทบ ั ทิม เสือ้
นอกสีเหลืองอ่อนปักลายผีเสือกั ้ บดอกไม้ และมีรบิ บินสี
้ ชากุหลาบ
อยูท ี่
่ เอวหลายเส ้น ผมสีดาเงางามของเธอทาเป็ นทรงซาลาเปาคู่
่
น่ าร ักและประดับด ้วยเครืองประดั ้
บผมไข่มุกสีชมพู รอยยิมบางๆบน
ใบหน้าทีอ่ ่ อนโยนและดวงตาใสกระจ่างราวสายนาที ้ ปกคลุ
่ มด ้วย
้
นาแข็ ง ไม่แปดเปื ้อนฝุ่ นจากโลกใบนี ……
้

่
แม้วา่ จะเป็ นชุดลาลองทีธรรมดามากๆ ั กลับดูมเี สน่ ห ์มากขึน้
แต่มน
่
เมืออยู บ
่ นร่างของเด็กหญิงทียั ่ งไม่โต เด็กผูห้ ญิงตัวเล็กๆทีเกิ
่ ดใน
ครอบคร ัวชนบท แต่กลับสง่างามกว่าหญิงสาวสูงศักดิในเมื ์ อง
หลวง ดูเหมือนเธอไม่ได ้สวมชุดอยูบ ่ ้าน แต่กลับสงบนิ่ งเยือกเย็น
ราวกับแต่งตัวอย่างพิถพ ี ถ ิ น
ั

จูจวินหยางเกิดในราชวงศ ์ ดังนั้นเขาจะหลีกเลียงการเข
่ ้าร่วมงาน
้
เลียงได ์
้ยังไง ? หญิงสาวสูงศักดิในเมื องหลวงพวกนั้นเห็นงานเลียง
้
่
เป็ นเวทีโชว ์ตัว พวกนางปรารถนาจะสวมชุดทีงดงามที ่ ดและ
สุ
่
เครืองประดั ่
บทีแพงที ่ ด กลินของเครื
สุ ่ ่
องแต่
งหน้าแทบจะทาให ้คน
เป็ นลมได ้เลย พวกนางไม่ได ้สนใจว่ามันจะเหมาะกับตัวเองหรือไม่
ตราบใดทีเป็ ่ นทีนิ่ ยม พวกนางก็จะทาไว ้บนหน้า ใบหน้าเดิมทีสวยๆ
่
 ่
น่ าร ักก็น่าตะลึงเหมือนหน้าผี พวกนางไม่กลัวว่าจะทาให ้คนอืน
กลัวบ้างรึไง ? !

ตรงกันข ้ามกับเด็กหญิงตรงหน้าเขาคนนี ที ้ ไม่

่ แต่งหน้าและดูสะอาด
่ รูปลักษณ์ทแท
สดชืน ี่ ้จริงและบริสท
ุ ธิดู์ สบายตากว่า !

้ องน้อย ? ไปกันรึยงั เพคะ ? ตอนเย็นหม่อมฉันต ้องรีบ

” จวินอ๋
กลับมาทาอาหารหลังคลอดให ้

่ นว่าจูจวินหยางยังยืนอยูท
แม่บุญธรรม ! ” เมือเห็ ี่ มและไม่มท
่ เดิ ี ท
ี า่
่
จะขยับ หยูเสียวเฉ่ าก็เร่งเขา

นอกจากนั้น เด็กหญิงก็ไม่ได ้กลัวท่าทางเย็นชาเฉยเมยของเขา

่
เธอค่อนข ้างกล ้าทีเดียว ตอนทีเขาไปเยี ่
ยมคนอื ่ ไม่มใี ครกล ้า
นๆ
บอกให ้เขากลับไปหลังเสิร ์ฟชา และไม่มใี ครกล ้าเร่งเขาด ้วยสีหน้า
หงุ ดหงิดอีกด ้วย อืม……เขาถูกเธอทาแบบนั้นแต่ก็ไม่รู ้สึกราคาญ
่ องเต ้พูด ?
เลยสักนิ ด หรือเขาเป็ น ‘ มาโซคิสต ์ ‘ อย่างทีฮ่
 ่ นว่าหยูเสียวเฉ่
เมือเห็ ่ าหันกลับมามองเขาอย่างใจร ้อน จูจวินหยาง
ก็แตะจมูกและเดินตามเธอไปอย่างเชือฟั ่ ง เขาออกมาพร ้อมรถม้า
้ องเพือมาร
ของตาหนักจิงอ๋ ่ ับแขก ครงนี ้ั เสด็
้ จแม่ของเขาออกมา
แบบเงียบๆ รถม้าจึงหรูหรามากกว่าครอบคร ัวอืนเล็ ่ กน้อยเท่านั้น
่
แต่ในสายตาของเสียวเฉ่ า มันก็ยงั ดูหรูหราโดดเด่น

อยูด
่ ี!

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าก ้าวขึนไปบนม้านั ่ งตัวเล็กๆทีคนร
่ ้ อง
ับใช ้ตาหนักจิงอ๋
้
วางให ้และปี นขึนไปบนรถม้ าอย่างรวดเร็ว ทันทีทนั ี่ ่ งลง รถม้าก็
่
เคลือนที ่
ไปข ่
้างหน้าอย่างช ้าๆ มันเคลือนที ่ ้มั่นคงสมกับเป็ นรถ
ได
ม้าของตาหนักจิงอ๋ ้ อง เบาะทีนั
่ ่ งในรถม้าบุด ้วยผ้านวมหนาและ
หมอนนุ่ มทีด ่ ้านหลัง หยูเสียวเฉ่
่ าอดถอนหายใจออกมา
ไม่ได ้—คนรวยนี่ มันดีกว่าจริงๆ !

คฤหาสน์ทจิ ี่ งหวั
้ งเฟยประทับอยูน
่ ้ันอยูไ่ ม่ไกลจากคฤหาสน์ฝาง
มากนัก สักพักรถม้าก็หยุดตรงหน้าคฤหาสน์ หยูเสียวเฉ่ ่ าไม่รอให ้
คนร ับใช ้วางม้านั่งและกระโดดลงจากรถ นี่ จึงสร ้างความกลัวให ้กับ
 ่ ร่ อบๆ คุณหนู หยูเป็ นแขกคนสาคัญของจิงห
พวกคนร ับใช ้ทีอยู ้
วังเฟย ถ ้าเธอได ้ร ับบาดเจ็บ พวกเขาคงร ับผิดชอบไม่ไหว !

่
เสียวเฉ่ ากระโดดลงจากรถม้าเหมือนลิงน้อยทีแคล่่ วคล่องว่องไว
์ องหลวงพวกนั้น จูจวินหยางคงจะคิด
ถ ้าเป็ นหญิงสาวสูงศักดิในเมื
ว่าเธอหยาบคายและขาดการอบรมอย่างแน่ นอน แต่พอเป็ น
เด็กหญิงอายุ 10 ขวบคนนี ้ เขากลับรู ้สึกว่าเธอมีชวี ต
ิ ชีวาและ
น่ าร ักมาก !

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าเดินไปทีสวนด ้ งเฟย
้านหลังอย่างคุ ้นเคย และเห็นจิงหวั
นั่งยองๆอยูบ ้
่ นพืนและเอาเสี ยมขุดอยูท ี่ ้นคาเมลเลียราวกับกาลัง
่ ต
พยายามพรวนดินรอบๆต ้น แต่นางขุดใกล ้ต ้นมากเกินไป ต ้องทา
่
ร ้ายรากต ้นไม้ไปเยอะแน่ ๆ เสียวเฉ่ าถอนหายใจแรงๆอยูใ่ นใจ การที่
้ ร่ อดมาได ้จนถึงตอนนี ้ พลังชีวต
ต ้นคาเมลเลียพวกนี อยู ิ ของพวก
มันแข็งแกร่งมากจริงๆ

่
หยูเสียวเฉ่ ้ งเฟยโดยไม่พูดอะไรและนั่งลงข ้างๆ เธอ
าเดินไปหาจิงหวั
้ งเฟยมาและพูดพร ้อมสาธิตให ้ดู ”
หยิบเสียมในมือของจิงหวั
หวังเฟยเพคะ ตอนพรวนดินต ้องระวังไม่ให ้ไปโดนรากต ้นไม้เพคะ
 ่ นดอกไม้หรือต ้นไม้มค
ยิงเป็ ิ่
ี า่ ก็ยงบอบบาง ถ ้ารากบาดเจ็บ พวกมัน
่
ก็จะเหียวเฉาและตาย “

้ งเฟยเงยหน้าทีแฝงความกั
จิงหวั ่ ้
งวลและทุกข ์ใจ นางขมวดคิวและ
่
ถามอย่างเสียงอ่อนว่า ” เสียวเฉ่ า

้
ฉาฮวาพวกนี จะรอดไหม ?“

ขณะทีเสี่ ยวเฉ่
่ ่
าพรวนดินให ้ต ้นคาเมลเลีย เธอก็เห็นคราบชาทีราก
ของต ้นคาเมลเลียแต่ละต ้นได ้อย่างชัดเจน เธอคุยดิ
้ นออกอย่างเบา
มือ แน่ นอนแล ้ว เธอพบความเสียหายทีช ่ ัดเจนกับรากของต ้นคา
เมลเลีย

่
เมือเผชิ ้ งเฟยผูร้ ักดอกไม้แต่ไม่รู ้วิธด
ญหน้ากับจิงหวั ี แู ลและยังดือ้
่
อยากจะดูแลพวกมันด ้วยตัวเอง หยูเสียวเฉ่ าไม่อยากจะพูดอะไร
้ งเฟยก็เป็ นคนร ักดอกไม้เช่นกัน เธอถอน
รุนแรง ถึงยังไงจิงหวั
หายใจและพูดอย่างสุภาพว่า ” หวังเฟยเพคะ จะเป็ นการดีทสุ ี่ ดถ ้า
จะไม่ทรงใช ้ชารดดอกไม้ในคราวหน้านะเพคะ หรือถ ้าโปรดใช ้ชา
รดดอกไม้จริงๆ ก็อย่าใช ้ชาร ้อนเลยเพคะ “
พอถูกอ่านออก ใบหน้าของจิงหวั ้ งเฟยซึงดู่ ออ่ นกว่าอายุจริงมากก็
้
แดงขึนมา ่
นางมองลูกชายคนเล็กทีมองนางอย่ างประหลาดใจและ
้
พึมพาอธิบายว่า ” ข ้าลืมรดนาดอกไม้ ้
น่ะ ก็เลยหยิบกานาชาบน
โต๊ะมารดดอกไม้ ข ้า……ข ้าไม่ได ้สังเกตจริงๆว่าชามันร ้อน…… “

้ งเฟยเป็ นหญิงสูงศักดิที์ ถู
จิงหวั ่ กสามีและลูกชายทัง้ 3 คนตามใจ
จนเสียคน นางอายุเกือบ 40 แล ้ว แต่ยงั ดูเหมือนหญิงสาวอยู่ หยู
่
เสียวเฉ่ าถอนหายใจอีกครง้ั ‘ ชาติกอ ้ งเฟยต ้องทาบุญเอาไว ้
่ นจิงหวั
้ งได ้โชคดีและมีความสุขมากขนาดนี ้ ‘
มากแน่ ๆ ชาตินีถึ

่ นเสด็จแม่ของเขาหน้าแดงและมีสห
เมือเห็ ี น้าหมดหนทาง จูจวินห
้
ยางก็ชว่ ยพูดให ้ ” เสด็จแม่ เรารู ้ว่าเสด็จแม่ไม่ได ้ตังใจทา คราว
้
หน้าก็แค่ระวังให ้มากขึนนะพะย่ ะค่ะ ! คุณหนู หยู คิดว่าจะช่วยฉาฮ
้ ้ไหม ? “
วาพวกนี ได

ขณะทีพู่ ดเขาก็ขยิบตาให ้เสียวเฉ่

่ า ส่งสัญญาณบอกให ้เธอโกหก
เสด็จแม่ของเขาว่าสามารถช่วยฉาฮวาพวกนี ได ้ ้ ถ ้าพวกมันไม่รอด
่
เสียวเฉ่ ้
าเจอฉาฮวาบนภูเขาไม่ใช่เหรอ ? พรุง่ นี เขาหาเวลาไปที ่
 ่ วา่ จะหาพวกมันเจอได ้รึเปล่า ในเมือนาง
ภูเขากับนางเพือดู ่
่
สามารถหาพวกมันได ้ ก็ไม่มเี หตุผลอะไรทีเขาจะท าไม่ได ้

่
หยูเสียวเฉ่ ้ องทีมั
ามองจวินอ๋ ่ กจะไร ้อารมณ์อยูเ่ สมอยักคิวหลิ
้ วตาให
่ ้
เธอด ้วยใบหน้าหล่อเหลาอย่างร ้ายกาจ ถ ้าเธอไม่รู ้ล่ะก็ เธอคงคิด
ว่าเขาพยายามอ่อยเธอแน่ ๆ เฮ้อ ! เวลาคนหน้าตาดีทาหน้าตาน่ า
่
เกลียดก็ยงั มีคนชืนชมอยู ด
่ ี

่
หยูเสียวเฉ่ ้ งเฟยด ้วยสีหน้าจริงจังว่า ” หวังเฟยวาง
าพูดกับจิงหวั
พระทัยเถอะเพคะ ! โชคดีทไม่ี่ ได ้รดพวกมันด ้วยชาร ้อน ไม่งนถึ
้ั ง
เป็ นเทพดอกไม้ก็คงไม่สามารถช่วยพวกมันได ้ รากของฉาฮวา
้ ยหายไปส่วนนึ ง แต่ถ ้าดูแลอย่างระมัดระวังก็ไม่น่าจะมี
พวกนี เสี
ปัญหาใหญ่เพคะ “

่ งหวั
เมือจิ ้ งเฟยได ้ยินแบบนั้น นางก็โล่งอกได ้ในทีสุ่ ด แม้วา่ คาพูด
่
ของเสียวเฉ่ ้ั
าจะไม่น่าฟัง แต่นางก็ตงใจทาร ้ายฉาฮวาพวกนี จริ ้ งๆ
นางกาลังรู ้สึกผิด, ละอายใจ, และเสียใจ จึงไม่ได ้สังเกตเห็นความ
ไม่เคารพในคาพูดของเด็กหญิง
ตรงกันข ้ามกับจูจวินหยางทีเลิ่ กคิวอยู
้ ใ่ นใจ ดูเหมือนเด็กผูห้ ญิงคน
้
นี จะกล ่ ถึงกับกล ้าล ้อจิงหวั
้าหาญเอาเรือง ้ งเฟยด ้วย นางเป็ น
่ ้ราวทีเกิ
เด็กหญิงชาวไร่ไม่รู ้เรืองรู ่ ดจากครอบคร ัวต่าต ้อยยากจน
จริงๆเหรอ ? ใครให ้ความกล ้านางมากัน ?

่
หยูเสียวเฉ่ าไม่ได ้สังเกตเห็นดวงตาสงสัยทีอยู ่ ข ่ ้างหลังของเธอ
้
หลังจากพรวนดิน เธอก็ร ับถังนาจากสาวใช ่ าลังรออยูด
้ทีก ่ ้านข ้าง
ขณะทีไม่ ่ มใี ครมอง เธอก็หยดนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไป์ 2 หยด เธอตัก
้ นมาครึ
นาขึ ้ ่
งกระบวยและเทลงบนรากที ่ ยหายของต ้นคาเมลเลีย
เสี

จูจวินหยางไม่รู ้ว่าเป็ นภาพลวงตาของเขาหรือเปล่า หรือเขามอง

ผิดไป แต่เขารู ้สึกว่าฉาฮวาพวกนั้นดูมช ี วี ติ ชีวามากขึน้ ใบทีม้
่ วน
่ ยหายมากทีสุ
งอของต ้นทีเสี ่ ดดูเหมือนจะยืดออกเล็กน้อย จูจวินห
ยางแตะคางด ้วยสีหน้าสงสัย ‘ นี่ ไม่มเี หตุผลเลย ดอกไม้พวกนี ้
แตกต่างไปอย่างเห็นได ้ช ัดทันทีทหยู ี่ เสียวเฉ่
่ าจัดการกับพวกมันได ้
้ นเทพดอกไม้งนเหรอ
ยังไง ? เด็กผูห้ ญิงคนนี เป็ ้ั ?‘
จูจวินหยางขากับความคิดแปลกๆของเขา ! เทพดอกไม้น่าจะ
่
งดงามและมีกลินหอมไม่ ้
ใช่เหรอ ? แล ้วจะเป็ นเด็กผูห้ ญิงตัวเตียและ
้ ้ยังไง ?
ผอมแบบนี ได

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ายังรดนาดอกไม้ ี่ ใ่ กล ้ๆไปด ้วย หลังจากนั้นก็ร ับ
ทอยู
่
ผ้าเช็ดหน้าทีเหมยเซี ้ มื
ยงส่งมาให ้และเช็ดนาที ่ อเบาๆ เธอลังเลทีจะ
่
พูดขณะมองไปทีจิ ่ งหวั
้ งเฟย

จูจวินหยางเห็นว่าเสด็จแม่ของเขากาลังสนใจดอกคาเมลเลียและ
่
ไม่ได ้สังเกตเห็นสีหน้าและการกระทาของเสียวเฉ่ า เขาจึงรีบพูด
แทนเสด็จแม่ของเขา ” คุณหนู หยู มีอะไรจะพูดก็พูดเถอะ “

้ งเฟยก็มองหยูเสียวเฉ่
จิงหวั ่ ่
าและถามว่า ” เรืองฉาฮวาพวกนี ้ มี
อะไรทีข่ ้าต ้องใส่ใจในอนาคตหรือเปล่า ? “

” หวังเฟยโปรดประทานอภัยทีหม่่ อมฉันจะพูดตรงๆด ้วยเพคะ

้
หวังเฟยควรทิงงานดู แลดอกไม้ต ้นไม้ให ้พวกคนสวนทานะเพคะ ! ”
่
หยูเสียวเฉ่ ่
าตัดสินใจพูดตามตรงเพือดอกไม้ ี่ าสงสารพวกนั้น
ทน่
 ้ าหนักจิงอ๋
คนทังต ้ องใจดีกบั หวังเฟยมากเกินไป เธอต ้องเป็ นคน
่ งใจนี แม้
บอกคาแนะนาทีจริ ้ วา่ มันอาจทาให ้ระคายหูก็ตาม

้ งเฟยเหมือนดวงตาของหลินไต ้อวี ้ (ตัวละครใน

ดวงตาของจิงหวั
่
เรืองความฝั นในหอแดง) ทีมี ่ หมอกพร่ามัวทาให ้ผูค้ นรู ้สึกสงสาร
่
เมือมองดู ่
หยูเสียวเฉ่ ่ งเฟยเป็ นคนละเอียดอ่อน
ารู ้สึกโล่งอกทีหวั
ไม่ใช่พวกดอกบัวขาวน่ าราคาญพวกนั้น

( ดอกบัวขาว เป็ นคาสแลงทีใช ่ ้ในหมู่วยั รุน

่ จีน ใช ้ล ้อเลียนหรือ
่ าตัวภายนอกดูซอใสบริ
เปรียบเปรยผูห้ ญิงทีท ื่ สท ์ อนดอกบัว
ุ ธิเหมื
ี่ งแอบร ้ายกาจและมีแผนการอยูใ่ นใจ )
แต่ทจริ

่
” เสียวเฉ่ า เจ ้าก็คด ่ กดอกไม้เหรอ ? ” จิง้
ิ ว่าข ้าไม่เหมาะทีจะปลู
หวังเฟยขมวดคิวเล็ ้ กน้อย ใบหน้าของนางโศกเศร ้า ทาให ้ผูค้ นไม่
อยากพูดความจริงกับนาง

่
หยูเสียวเฉ่ าถอนหายใจและพูดว่า ” ความร ักไม่ใช่แค่การให ้ แต่
่ เหมาะสมที
เป็ นการให ้สิงที ่ สุ่ ด
 ่ งเฟยประทับอยูใ่ นห ้องดอกไม้ทุกวันและ
หวังเฟยเพคะ ตราบใดทีหวั
่
ชืนชมดอกไม้พวกนั ้น นั่นก็เป็ นการชืนชมดอกไม้ที
่ ่ งใจทีสุ
จริ ่ ด
แล ้วเพคะ “

้ งเฟยไม่คด
จิงหวั ิ ว่าเด็กธรรมดาๆจากชนบทจะสามารถพูดได ้ดีกว่า
้ าหญิงสาวทีได
และซาบซึงกว่ ่ ้ร ับการอบรมพวกนั้น นางเคลิบเคลิม้
่
ไปกับคาอธิบายทีสวยงามของเสี ่
ยวเฉ่ าโดยไม่รู ้ตัว
 ตอนที่ 252 แผน
https://novel-lucky.com

่
อาจจะเป็ นคาอธิบายทีสวยงามของหยู ่
เสียวเฉ่ ่ าให ้หวังเฟย
าทีท
ประทับใจ หรืออาจจะเป็ นเพราะในทีสุ ่ ดหวังเฟยก็ล ้มเลิกความคิดที่
้ั อมาทีจิ
จะดูแลดอกไม้ด ้วยตัวเองแล ้ว ครงต่ ่ งอ๋
้ องมาทีเมื ่ องถังกู่ เขา
่ งทีสุ
จึงมาพร ้อมกับคนสวนทีเก่ ่ ดสองคนในตาหนักจิงอ๋ ้ อง

้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ ต ้นคาเมลเลียก็รอดตาย เมือคน

หลังจากได ้ร ับนาหิ ่
สวน 2 คนมาถึง พวกเขาก็เห็นว่าหวังเฟยได ้ปลูกต ้นคาเมลเลียที่
่
หายากซึงจะท าให ้โลกตะลึงเอาไว ้ทีมุ่ มหนึ่ งของสวน

การปลูกต ้นคาเมลเลียให ้ดีจะต ้องมีดน ่

ิ ทีเหมาะสม, อุณหภูมทิ ี่
เหมาะสม, ปริมาณนาที ้ เหมาะสม,
่ การใส่ปยใหุ๋ ้เพียงพอ, และการ
่ างสม่าเสมอ แต่เมือดู
ตัดแต่งกิงอย่ ่ ต ้นคาเมลเลียทีหวั ่ งเฟยทรงปลูก
เองแล ้ว ปุ๋ ยในดินมีไม่เพียงพอ ช่วงนี อุ้ ณหภูมต ิ อนเช ้าและตอน
กลางคืนก็คอ ่ นข ้างเย็น การปลูกคาเมลเลียในกระถางและย ้ายมัน
้
เข ้าไปไว ้ในบ ้านทังตอนเช ้าและตอนกลางคืนจะเป็ นการดีกว่า แล ้ว
้
วันนี ใครรดน ้
าดอกไม้กั นล่ะนี่ ? อยากให ้รากแช่นาจนเน่
้ ารึไง ?
ิ่ ้านทียุ่ ง่ เหยิงพวกนั้นซิ ดูเหมือนไม่ได ้ถูกตัดแต่งเลย
แล ้วดูกงก
้ ย ้ายพวกมันมา……
ตังแต่
แต่ดอกคาเมลเลียทีถู่ ก ‘ ทารุณกรรม ‘ พวกนี กลั
้ บเบ่งบานอย่าง
งดงาม ในความสวยงามของพวกมันมีความดิบเถือนดื ่ ้ ้านอยู่
อด
่ น ‘ นักฆ่าดอกไม้ ‘
แม้วา่ จะไม่สมเหตุสมผล แต่ดเู หมือนว่าชือเล่
้ งเฟยจะเอาออกไปได ้แล ้ว
ของจิงหวั

้
หลังจากคนสวนทังสองมา ถ ้าต ้นคาเมลเลียแสดงออกได ้ พวกมัน
คงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่อย่าง

โล่งอก—ในทีสุ ่ ดการทรมานก็จบลงซะที ! ด ้วยการดูแล

อย่างระมัดระวังของคนสวน ในทีสุ ่ ดดอกคาเมลเลียก็แสดงความ
งดงามของพวกมันออกมาให ้ทุกคนได ้เห็นอย่างเต็มที่ จิงหวั้ งเฟย
่ ใ่ นสวนทุกวัน บ่อยครงที
อ ้อยอิงอยู ้ั นางจะอยู
่ ใ่ นห ้องดอกไม้ตลอด
้ ้าจนลืมกินลืมพักผ่อน…… ความลุม
ทังเช ้ งกับทาให ้จิง้
่ หลงระดับนี ถึ
่ ้วันหยุดมาหาถึงกับหึงมาก เขาเอาแต่แอบบ่นกับลูกชาย
อ๋องทีได
้
ทังสองว่ า ‘ หาโอกาสแอบทาลายดอกไม้พวกนั้นซะ พวกมันเอา
ความสนใจจากภรรยาสุดทีร่ ักของข ้าไปมากเกินไปแล ้ว ! ‘
 ่ จะส่
เพือที ่ งเสนาบดีหลิวทีมาจากเมื
่ ่ ด วัน
องหลวงกลับไปโดยเร็วทีสุ
่
ต่อมาหลังจากเสียวเฉ่ าดูแลดอกไม้ของจิงหวั ้ งเฟย เธอก็กลับไปที่
หมู่บ ้านตงชาน ฉี โตวก็ตามเธอไปด ้วย แลว้ เขาก็เขียนตามคาบอก
่
ของเสียวเฉ่ ่ มอีกด ้วย พวกเขาสรุป
า และหยูไห่ก็ให ้ข ้อมูลเพิมเติ
วิธกี ารปลูกข ้าวโพดและมันฝรงอย่ ่ ั างรวดเร็ว

วันนั้นเสนาบดีหลิวทีทนรอต่
่ ่ ่บ ้านตงชานพร ้อม
อไปไม่ไหวก็ไปทีหมู
้ อง หลังจากผูกกระดาษที่
ด ้วยผู ้พิพากษาเขตโดยไม่ได ้แจ ้งจวินอ๋
จดวิธก ่
ี ารปลูกให ้เป็ นหนังสือเล่มบางแล ้ว ครอบคร ัวของหยูเสียว
เฉ่ าก็ต ้องต ้อนร ับขุนนางระดับสูงจากเมืองหลวง—
เสนาบดีหลิว ขุนนางระดับ 2

ี่
โชคดีทเสนาบดี ไม่มอ
ี านาจของขุนนาง เขาเป็ นแค่ชายชรา
ธรรมดาทีแต่่ งตัวด ้วยเสือผ้
้ าเรียบง่าย ครอบคร ัวของหยูไห่นาเขา
ไปตรวจสอบสภาพแวดล ้อมของข ้าวโพด เขาไม่อยากจะเชือเลยว่ ่ า
่ ญเติบโตได ้ดีจะถูกปลูกในดินทรายทีแห
ข ้าวโพดทีเจริ ่ ้งแล ้งอย่างนี ้
ในเมืองหลวงเขาใช ้พืนที ้ เพาะปลู
่ ่ ดมสมบูรณ์ทสุ
กทีอุ ี่ ด, ปุ๋ ยที่
เหมาะสมทีสุ ่ ด, และการดูแลอย่างพิถพ ี ถ
ิ น
ั แต่ก็ยงั ไม่ดเี ท่าทีดิ่ นที่
เป็ นดินทรายของพวกเขางันหรื ้ อ?
 ่ นคาถามในสายตาของเสนาบดีหลิว หยูเสียวเฉ่
เมือเห็ ่ าก็พูดเสียง
นุ่ มนวลว่า ” หลังจากทดลองปลูกแล ้ว ก็พส ิ จู น์ได ้ว่าข ้าวโพดเป็ น
่ เลือกประเภทดินทีปลู
พืชทีไม่ ่ ก และมันก็ไม่ได ้ต ้องการการดูแล
อย่างพิถพี ถิ น ่ านดูให ้แน่ ใจว่ามันไม่ได ้ขาดนาและ
ั ตราบใดทีท่ ้
กาจัดวัชพืชกับใส่ปุ๋ยอย่างดี มันก็เจริญเติบโตได ้ดีคะ่ ! “

เสนาบดีหลิวมองช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างต ้นกล ้าและอดถามขึน้

้ ะ ? แบบนั้นก็ไม่ได ้
ไม่ได ้ว่า ” ทาไมไม่หว่านเมล็ดให ้แน่ นกว่านี ล่
ผลผลิตเยอะน่ ะซิ ? “

เขามองไปทีหยู ่ ไห่ซงเป็
ึ่ นหัวหน้าครอบคร ัว ขณะทีหยู ่ ไห่ก็มองไปที่
ลูกสาวคนเล็กของเขา เสนาบดีหลิวเบนสายตามาทันที หยูเสียว ่
ี่ ้นข ้าวโพดนี ซิ
เฉ่ าคิดแล ้วก็พูดว่า ” ใต ้เท ้าดูทต ้ คะ มันเหมือนกับ
่
ต ้นข ้าวฟ่ างทีเรากินเลย มันก็น่าจะโตได ้สูงมาก ถ ้าปลูกหนาทึบ
เกินไป พวกมันก็จะส่งผลกระทบต่อกัน ถ ้าไม่ได ้ร ับแสงแดดที่
เพียงพอ มันก็จะเจริญเติบโตได ้ไม่ดี ! “
 ่ นว่าเสนาบดีหลิวเหมือนเด็กทีอยากรู
เมือเห็ ่ ่
้อยากเห็นซึงอยากจะ
พูดอะไรบางอย่าง หยูเสียวเฉ่ ่ ้ า ” ใต ้เท ้าคะ นี่ เป็ น
าก็รบี พูดขัดขึนว่
้ั
ครงแรกที ่
เราได ้เห็นและได ้ปลูกข ้าวโพด ดังนั้นพวกเราเองก็กาลัง
ทดลองอยูเ่ ช่นกัน ก็แค่เรามีประสบการณ์ในการเพาะปลูกมากกว่า
ส่วนใหญ่เราก็ใช ้ประสบการณ์เดิมของเราน่ ะค่ะ เราจึงไม่สามารถ
อธิบายเหตุผลได ้จริงๆ อย่างมันฝรงพวกนี ่ั ้ พวกมันดูเหมือนมันเทศ
และยังมีดน
ิ ติดอยูด ่ ้วย เราก็เลยลองทาให ้มันงอกขึนมา ้ จากนั้นก็
แบ่งมันฝรงที่ ั งอกออกมาเป็
่ ้
นชินๆและฝั งพวกมันลงในดิน เราลอง
ปลูกพวกมันด ้วยวิธป ี ลูกมันเทศด ้วยเหมือนกัน แต่ก็ล ้มเหลว ! “

เสนาบดีหลิวถูกเธอขัดจังหวะ แต่เขาก็ไม่ได ้โกรธและพยักหน้า

้
ซาๆหลั งจากฟังเธอพูด พวกเขาเองก็ใช ้วิธป ี ลูกมันเทศมาปลูกมัน
่ั
ฝรงเหมื อนกัน แต่ต ้นกล ้าก็ตายอย่างรวดเร็ว กลายเป็ นว่าพวกเขา
่ นฝรงเป็
ต ้องหันมั ่ ั นชินๆและฝั
้ งพวกมันเอาไว ้ในดิน !

่
” แม่หนู นอ้ ย ช่วยบอกรายละเอียดเกียวกั บวิธปี ลูกข ้าวโพดกับมัน
่ ั อยได ้ไหม ? ” เมือเห็
ฝรงหน่ ่ นว่าหยูเสียวเฉ่
่ ามีกระบวนความคิดที่
ช ัดเจน พูดจาช ัดถ ้อยชัดคา และไม่ได ้มีทท
ี ่าขลาดกลัวต่อหน้า
พวกขุนนาง เสนาบดีหลิวก็มองเธอด ้วยความนับถือมากขึน้
ตอนนั้นเอง หยูเสียวเฉ่
่ ่ ยมเอาไว ้ออกมาซึงมี
าก็หยิบหนังสือทีเตรี ่ คา
ว่า แผนการทดลองปลูกข ้าวโพดและมันฝรง่ ั เขียนเอาไว ้ทีหน้
่ า
แรก เสนาบดีหลิวมองแล ้วหยิบหนังสือเล่มนั้นมาไว ้ในมือทันที และ
่ านมันอย่างละเอียด
เริมอ่

่
เพือลดความยุ ่
ง่ ยาก หยูเสียวเฉ่ าได ้เขียนรายละเอียดเกือบทุกอย่าง
ในการปลูกข ้าวโพดกับมันฝรง่ ั เดิมทีการปลูกข ้าวโพดกับมันฝรง่ ั
่
ก็ไม่ได ้ยากอยูแ่ ล ้ว ตราบใดทีพวกเขาไม่ โง่จนเกินไป พวกเขาก็
น่ าจะปลูกพวกมันได ้

่ นว่าเสนาบดีหลิวเพ่งความสนใจทังหมดอยู
เมือเห็ ้ ท ี่ งสือ หยู
่ หนั
่
เสียวเฉ่ ่
าก็อดพูดเสริมไม่ได ้ว่า ” พืชฤดูใบไม้ผลิเพิงจะถู กหว่าน
เพราะงันก็้ น่าจะยังไม่สายเกินไปทีจะปลู
่ กข ้าวโพดกับมันฝรง่ ั
ตอนนี ……้ “

่
ก่อนทีเธอจะพู ดจบ เสนาบดีหลิวก็ม ้วนหนังสือและเก็บมันอย่าง
ระมัดระวัง จากนั้นก็พูดกับครอบคร ัวหยูวา่ ” ข ้าจะกลับไปทีเมื
่ อง
หลวงเลย จะได ้ไม่ทาให ้การปลูกพืชล่าช ้า ! ถ ้าข ้าวโพดกับมันฝรง่ ั
สามารถปลูกได ้จริงๆและได ้ผลผลิตสูงอย่างทีฮ่่ องเต ้ทรงตร ัสเอาไว ้
้ั งใหญ่
ครอบคร ัวของเจ ้าจะทาความดีครงยิ ่ ให ้กับโลกใบนี ้ ! วางใจ
เถอะ ถึงตอนนั้นข ้าจะพูดถึงพวกเจ ้าต่อพระพักตร ์ฮ่องเต ้ให ้อย่างดี
เลย ! “

พูดจบเขาก็หน ่
ั ไปพูดกับผู ้พิพากษาจ ้าวทีมากับเขาว่า ” ผู ้
่
พิพากษาจ ้าว ขอข ้ายืมรถม้ากับเจ ้าหน้าทีของท่านหน่ อย ข ้าจะไม่
่ องถังกู่ ! ช่วยทูลลาหยางจวินอ๋
กลับไปทีเมื ้ องให ้ข ้าด ้วย ! “

ขณะทีพู ่ ดเขาก็เข ้าไปในรถม้าทีนั

่ ่ งมาและเร่งให ้เจ ้าหน้าทีขั ่ บตรง
ไปยังเมืองหลวง ผูพ ้ พ ่ กทิงเอาไว
ิ ากษาจ ้าวทีถู ้ ้ในหมู่บ ้านตงชาน
่ ด เขานารถม้ามาแค่คน
รู ้สึกงงงวยอย่างทีสุ ่ มโอกาส
ั เดียวเพือเพิ ่
พูดคุยกับเสนาบดีกระทรวงคร ัวเรือน และตอนนี รถม้าคั ้ นนั้นก็ถก
ู
เสนาบดีหลิวเอาไปแล ้ว หมู่บ ้านตงชานอยูห ่ ่างเมืองถังกูม ่ ากกว่า
12 กม. แล ้วนี่ ……เขาจะกลับเข ้าเมืองยังไง !

” ใต ้เท ้าจ ้าว ถ ้าไม่ร ังเกียจ นั่งรถม้าของข ้ากลับได ้นะคร ับ ! ” เมือ

่
เห็นสถานการณ์ของขุนนางจ ้าว คนใจดีอย่างหยูไห่จงึ เสนอจะไป
ส่งให ้ ไหวพริบของเขาทาให ้ผูพ
้ พ
ิ ากษาจ ้าวรู ้สึกประทับใจ
ครอบคร ัวหยูมากขึน้

่
เขามองหยูเสียวเฉ่ ่
าด ้วยความชืนชมและถามว่ า ” พวกเจ ้ารู ้ว่า
เสนาบดีหลิวจะมาถามเรืองวิ่ ธกี ารปลูกได ้ยังไง ถึงได ้เตรียมตัว
เอาไว ้พร ้อมเลย “

่
หยูเสียวเฉ่ ้ า ” เมือวานตอนที
าพูดยิมๆว่ ่ ่ ้าไปทีประทั
ข ่ บของจิงห ้
้ องน้อยค่ะ ท่านตร ัสกับข ้านิ ดหน่ อยและ
วังเฟย ข ้าได ้เจอกับจวินอ๋
่ งเหตุผลทีเสนาบดี
ร ับสังถึ ่ ่ องถังกูด
หลิวมาทีเมื ่ ้วย “

สีหน้าผ่อนคลายเล็กน้อยของผูพ ิ ากษาจ ้าวเคร่งขรึมขึน้ นาง

้ พ
่
สามารถเข ้านอกออกในทีประทั บของ

้ งเฟยได ้อย่างอิสระและพุดคุยกับหยางจวินอ๋
จิงหวั ้ องทีหวงค
่ าพูด
ราวกับหวงทองและมองคนอืนๆด ่ ้วยสีหน้าเย็นชา ดูเหมือนว่า
้
เด็กผูห้ ญิงคนนี จะไม่ ใช่แค่ลก
ู สาวบุญธรรมของขุนนางฝาง
ธรรมดาๆซะแล ้ว
 ้ ถก
ดูเหมือนว่าครอบคร ัวหยูนีจะดู ู ไม่ได ้เลย !

่
หยูเสียวเฉ่ าไม่ได ้คิดว่าคาพูดแบบไม่ใส่ใจของเธอจะทาให ้ขุนนาง
ของเมืองถังกูม่ องครอบคร ัวของเธอในมุมมองใหม่ นับว่าเป็ นผล
่ คาดคิดเลยทีเดียว !
กาไรทีไม่

ขณะทีพ่ ่ อของเธอไปส่งผูพ ้ พ ่
ิ ากษาจ ้าวกลับเมือง หยูเสียวเฉ่ าก็
กลับไปทีห ่ ้องของเธอเงียบๆและเอาชุดดานาหนั ้ งฉลามทีท ่ าขึนใหม่
้
้
ของเธอขึนมาจากก ้นหีบ หลังจากครุน ่ คิดแล ้วเธอก็เอามันห่อใน
ผ้า ถือเอาไว ้และเดินออกไปข ้างนอก นางหลิวทีดู ่ แลสวนอยูก ่ ็เรียก
เธอจากระยะไกลว่า ” เฉ่ าเอ ้อร ์ ? วันนี ไม่ ้ กลับเข ้าเมืองเหรอ ? จะ
พักอยูท่ บี่ ้านกีวั่ น ? “

่
เมือได ้ ยงของนางหลิว หยูเสียวเฉ่
้ยินความคาดหวังในนาเสี ่ าก็รู ้สึก
้ นขึนมา
ตืนตั ้ ้ ้าจะอยูบ
เธอตอบเสียงดังว่า ” ท่านแม่ คราวนี ข ่ ้านสัก
สองสามวัน ! ข ้าจะอยูบ
่ ้านใช ้เวลากับท่านพ่อกับท่านแม่ ! “
 ่
เมือได ้ยินแบบนั้น นางหลิวก็รู ้สึกปลาบปลืมอยู
้ ใ่ นใจ แต่นางต ้อง
่ กสาวของนางด ้วย ” เฉ่ าเอ ้อร ์ เราเป็ นพ่อแม่ของลูก ไม่
คิดเผือลู
จาเป็ นต ้องใช ้เวลากับพวกเราเป็ นพิเศษก็ได ้ ! แม่บุญธรรมของเจ ้า
จาเป็ นต ้องมีคนคอยดูแล แม่วา่ ลูกควรกลับไปเร็วๆ “

่
หยูเสียวเฉ่ ายืนอยูท ี่
่ ประตูรป ่ อมระหว่
ู พระจันทร ์ซึงเชื ่ ้
างลานทังสอง
เธอซ่อนถุงผ้าทีห่่ อชุดดานาเอาไว
้ ่
้ด ้านหลังแล ้วมองไปทีนางหลิ วซึง่
กาลังทางานหนักอยูใ่ นแปลงผัก เธอยิมและพู ้ ดว่า ” ท่านแม่ไม่ต ้อง
เป็ นห่วงหรอกค่ะ ข ้าเตรียมอาหารยาเอาไว ้แล ้ว หลันเซียงก็เกือบจะ
่
เชียวชาญวิ ธท
ี าอาหารยาแล ้ว แม่บุญธรรมเป็ นคนบอกให ้ข ้ามาอยู่
่ ้านสักสองสามวันค่ะ ! “
ทีบ

” เอาล่ะ ถ ้าไม่ทาให ้ธุระล่าช ้าก็อยูท ี่ ้านสักสองสามวัน ! ชานหู

่ บ
ถามแม่หลายครงแล ้ั ้วว่าเมือไรลู
่ กจะกลับ ถ ้าลูกว่างก็ไปเล่นกับนาง
หน่ อย ! หลิงหลงจะแต่งงานในฤดูหนาว ในอนาคตก็จะเจอกัน
ไม่ได ้ง่ายๆแล ้ว ! “

่ ้ว วัน
เวลาผ่านไปเร็วมาก พวกเขาแยกจากบ ้านใหญ่ได ้ 1 ปี ครึงแล
่ นมานานก็
แต่งงานของหลิงหลงทีหมั ้ กาลังใกล ้เข ้ามาอย่างรวดเร็ว
 ้
ทุกวันนี ภรรยาของตระกู ลโจวจะมีสห
ี น้าไม่เต็มใจอยูเ่ ป็ นระยะ ลูก
่ ยงมา
สาวทีเลี ้ 10 กว่าปี กาลังจะไปอยูก ่ วๆนี ้ จึงเลียงไม่
่ บั คนอืนเร็ ่ ได ้
่
ทีคนเป็ นแม่จะรู ้สึกไม่อยากแยกจากกัน

โชคดีทลู ี่ กสาวของนางยังเด็ก ยังอีกหลายปี กว่าทีพวกเธอจะต

่ ้อง
หาสามี ! แต่พอคิดดูแล ้วก็เหลือเวลาอีกแค่ 5-6 ปี เท่านั้น ถ ้าลูก
้
สาวทังสองคนของนางแต่ งงานพร ้อมกัน นางจะมีชวี ต ิ อยูย
่ งั ไง ! ลูก
่
สาวทีโตแล ้วจะไม่แต่งงานได ้ยังไง ? ผูค้ นจะได ้นิ นทาลับหลังกันน่ ะ
ซิ เฮ้อ ! ถ ้าเลือกได ้นางจะมีแต่ลก ู ชาย ไม่ขอมีลก ู สาวเลย !

่
หยูเสียวเฉ่ าไม่เข ้าใจความรู ้สึกของนางหลิวเลย เธอพูดกับนาง
หลิวสันๆ้ จากนั้นก็ขอตัวออกไปข ้างนอก เธอเลือกทางทีไม่ ่ คอ่ ยมี
คนเดินและมาถึงพืนที ้ ที
่ ดี
่ ทสุ
ี่ ดในการเก็บอาหารทะเลซึงมี
่ แต่
ครอบคร ัวหยูทรูี่ ้จัก มันเป็ นแนวโขดหินทีพวกเขาได
่ ิ จวิน้
้ช่วยชีวต
อ๋องน้อยเอาไว ้
เธอพบสถานทีปกปิ่ ดแห่งหนึ่ งและเปลียนเป็
่ นชุดดานาหนั ้ งฉลาม
้
แล ้วเอาผมทังหมดใส่ ่ ท
ข ้างในสิงที ่ าจากหนังฉลามและคล ้ายกับ
หมวกว่ายนา้ ชุดดานาที ้ ท ่ าจากหนังฉลามนั้นกันนาได ้ ้ดีมาก และ
ร ักษาความอบอุน ่ ได ้ในระดับหนึ่ ง แต่ถงึ ยังไงนี่ ก็เป็ นเดือน 4 นา้
ทะเลยังค่อนข ้างเย็นแม้จะเป็ นตอนบ่ายก็ตาม

่
หลังจากหยูเสียวเฉ่ ่
าเปลียนเป็ ้ โขดหิ
นชุดดานาที ่ นแล ้ว เธอก็เอา
เท ้าลงไปในทะเลอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็ช ักเท ้ากลับทันที นา้
ทะเลเย็นมากจริงๆ ! เธอจะทายังไงดี ?
 ตอนที่ 253 ออกทะเล
https://novel-lucky.com

หินหลากสีบนข ้อมือของเธอ เปล่งแสงสีทองนุ่ มนวลออกมา และ

ค่อยๆกลายเป็ นแมวสีทองทีมี ่ ทา่ ทางหยิงยโส
่ มันเหยียดหยามว่า
[ถ ้าเจ ้ากลัวหนาว ก็มองหาหินศักดิสิ์ ทธิผู์ ย้ งใหญ่
ิ่ นี่ซะสิ ! ข ้าช่วย
้
แยกนาทะเลให ้เจ ้าได ้ ยังไม่รบี ขอบคุณข ้าอีก ?]

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ ้
าได ้ยิน เธอก็รู ้สึกร่าเริงขึนมา เธอไม่ต ้องทรมานแล ้ว
่
‘ ท่านเสียวทั ่
งหยวนผู ้ยิงใหญ่ ่
! เสียวทังหยวนทรงพระเจริญยิงยื่ น
นาน ! ‘

หินศักดิสิ์ ทธิเชื
์ อมต่
่ ่
อจิตกับเธออยู่ เมือได ้ยินเธอยกย่องจากใจจริง
เช่นนั้น มันก็รู ้สึกพอใจมาก มันปล่อยควันสีทองจางๆออกมาจาก
หินศักดิสิ์ ทธิและเข
์ ่
้าไปห่อหุ ้มร่างของหยูเสียวเฉ่ าเอาไว ้ข ้างใน
ี่
โชคดีทคนอื ่
นมองไม่ ้ั
เห็น ไม่งนพวกเขาคงคิ ดว่าตัวเองได ้เจอกับร ัง
ไหมทองขนาดยักษ ์แน่ !
 ่
หยูเสียวเฉ่ ้ กครง้ั ! โอ ้ ! อย่างทีคาด
าลองเอาเท ้าแหย่นาอี ่ เธอไม่
รู ้สึกเย็นเลยสักนิ ด พอเอาเท ้าออกก็ไม่มห ้
ี ยดนาเลยสั กหยด หยู
่
เสียวเฉ่ ารู ้สึกดีใจ เธอชมหินศักดิสิ์ ทธิไม่
์ หยุด ลูกแมวน้อยสีทองที่
เป็ นร่างแปลงของหินศักดิสิ์ ทธิยิ์ งวางท่
่ ่
าหยิงมากขึ น้ มันเชิดหน้าสูง
จนเกือบถึงท ้องฟ้ า !

่
” เสียวปู้ ่
—เสียวปู้ ่
— ” หยูเสียวเฉ่ ่
าเรียกเพือน
สัตว ์ทะเลของเธอ โลมาน้อยตัวนี ดู ้ เหมือนจะเห็นเธอเป็ นเพือนของ
่
ี่
มัน ทันทีทเธอมาที ่
ทะเล มันก็วา่ ยมาหาจากทะเลลึกอย่างรวดเร็ว
มันส่ายหัวและแกว่งหางทักทายเธอ ในบางครงมั ้ั นจะแสดงการ ‘
กระโดดในนา้ ‘ และ ‘ ร ้องเพลง ‘ ให ้เธอด ้วย

่
แน่ นอนว่า หยูเสียวเฉ่ ่
าไม่ต ้องรอเจ ้าเพือนตั
วน้อยแสนน่ าร ักนาน
เธอไม่ได ้เจอมันตลอดทังฤดู ้ หนาว และโลมาน้อยก็ตวั โตขึนกว่้ าปี
่ ้วมาก ถ ้าปี ทีแล
ทีแล ่ ้วมันมีขนาดเท่าหมาตัวใหญ่ ตอนนี มั ้ นก็ใหญ่
ประมาณลูกวัวได ้

่ ้เจอเพือนเก่
โลมาน้อยดูกระตือรือร ้นมากทีได ่ ่
า มันว่ายมาทีแนว
โขดหินอย่างมีความสุขและทิง้ ‘ รอยจูบ ‘ เอาไว ้บนใบหน้าของ
 ่
เสียวเฉ่ ่
าด ้วยจมูกยาวๆของมัน หยูเสียวเฉ่ าเอาของขวัญทีเธอ ่
นามา—ปลากับกุ ้งทีเลี ่ ยงด
้ ้วยนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิป้์ อนเจ ้า
โลมาน้อย มันกินอย่างเอร็ดอร่อย ‘ เพือนคนนี่ ้ จงั เอาอาหาร
ดี
อร่อยๆมาให ้ข ้าทุกครง้ั ปลากับกุ ้งทีนางเอามาอร่
่ อยกว่าทุกอย่าง
ในมหาสมุทรเลย !

่ ้นทะเลกับเสียวเฉ่
หลังจากกินจนพอใจแล ้ว โลมาน้อยก็วา่ ยไปทีก ่ า
่
ทีกระโดดขึ ้
นหลั
งของมัน

้ บอาหารทะเลแต่เช ้าเลยเหรอ ? ” จวงเสียวโม่

” เอ๋ ? มีคนดานาเก็ ่ ท ี่
้ ใ่ นทะเลเห็นร่างทีอยู
กาลังดานาอยู ่ ใ่ นทะเลก็พม ึ พากับตัวเอง เขา
เฝ้ าดูจากระยะไกลและพบว่าคนทีด ่ านาอยู
้ ึ้
ไ่ ม่ได ้โผล่ขนมานาน
้ ได ้ ‘ มีอะไรผิดปกติรเึ ปล่า ? ‘
แล ้ว จึงอดขมวดคิวไม่

่
จวงเสียวโม่ ้
รบี ทิงของที ่
เขาเก็ ้ นอย่าง
บได ้และกระโดดลงนาเย็
รวดเร็ว ในหมู่บ ้านใกล ้ๆมีคนทีว่่ ายนาเก่
้ งกว่าเขาไม่กคนเท่
ี่ านั้น
แต่การอดทนว่ายนาในน ้ ้ นก็ยงั ยากสาหร ับเขา
าเย็
 ่
เมือเขาไปถึ ่ นคน จวงเสียวโม่
งบริเวณทีเห็ ่ ก็โผลงไปในนาและ ้
ึ้
ค ้นหาไปรอบๆ หลังจากโผล่ขนมาหายใจหลายคร ง้ั เขาก็ยงั ไม่พบ
้
ใคร เขามองผิดไปงันเหรอ ? หรือคนๆนั้นติดอยูใ่ ต ้ทะเลลึก ?

่
จวงเสียวโม่ ไม่ยอมแพ้ เขาค ้นหาอยูน ่ านจนร่างกายของเขาทน
ต่อไปไม่ไหวและต ้องยอมแพ้ เขากลับไปทีชายฝั ่ ่ ง หยิบเครืองมื
่ อ
และอาหารทะเลทีเขาเก็่ ้
บได ้ขึนมาจากทะเล จากนั้นก็วงกลัิ่ บบ ้าน
่
ไปเปลียนเสื ้ า ระหว่างทางเขาเจอพวกชาวบ ้านและคนพวกนั้นก็
อผ้
้
คิดว่าเด็กคนนี อยากได ้
้เงินจนบ ้าไปแล ้ว ไปดานาโดยไม่ มช
ี ดุ ดานา้
้
ในช่วงนี ของปี นั่นเกือบเหมือนการรนหาทีตายเลยนะ
่ !

่
จวงเสียวโม่ ้ มา ตอน
อาศัยอยูใ่ นหมู่บ ้านหนานหยวนและถูกปู่ เลียงดู
เขา 9 ขวบ ปู่ ของเขาเสียชีวต ิ และเขาก็กลายเป็ นเด็กกาพร ้า โชค
ี่
ดีทเขาว่ ้ ง จึงสามารถเลียงตั
ายนาเก่ ้ วเองได ้ด ้วยการเก็บอาหาร
่
ทะเลทีชายหาดและการตกปลา

่
หยูเสียวเฉ่ าทีด ่ านาอยู
้ ใ่ นทะเลลึกด ้วยความช่วยเหลือของโลมา
้ ใ่ นทะเลเพือค
น้อยไม่ได ้รู ้เลยว่ามีคนดานาอยู ่ ้นหาเธอด ้วยความ
 ้
เป็ นห่วง ในตอนนี เธอได ้มาถึงกลุม ่ หอยเป๋ าฮืออยู
่ แนวปะการ ังทีมี ้ ่
เป็ นจานวนมาก

่
หยูเสียวเฉ่ าลงจากหลังโลมา ว่ายเข ้าไปใกล ้แนวปะการ ัง และใช ้มือ
ของเธอวัดขนาดพวกมัน เธอไม่พอใจกับขนาดของหอยเป๋ าฮือ้
และส่ายหน้าด ้วยความผิดหวัง ขณะทีเธอก่ าลังจะจากไปมองหา
แนวปะการ ังอืน่ ทันใดนั้นเธอก็เห็นหอยเป๋ าฮือขนาดเท่
้ าฝ่ ามือซึง่
ยาวกว่า 20 ซม.จากทางหางตา !

เทียบแล ้วหอยเป๋ าฮือ้ 1 หัวกับหอยเป๋ าฮือ้ 2 หัวยังด ้อยกว่าไม่ใช่

เหรอ ? (หอยเป๋ าฮือ้ 1 หัวคือหอยเป๋ าฮือที
้ หนั
่ ก 1 ชงและหอย
่ั
เป๋ าฮือ้ 2 หัวหมายถึงหอยเป๋ าฮือ้ 2 ตัวต่อ 1 ชง่ ั ทังสองอย่
้ างเป็ น
้ หายากและมี
หอยเป๋ าฮือที ่ คณุ ภาพสูง) มันคือทีสุ ่ ดของทีสุ
่ ด!

่
หยูเสียวเฉ่ ่ อ (พลัวทื
าใช ้เครืองมื ่ อ)่ แซะหอยเป๋ าฮือออกมาจากแนว
้
ี่ จากนั้นก็
ปะการ ังอย่างระมัดระวัง เธอเอามันใส่ตะกร ้าไม้ไผ่ทเอว
้ั
ผูกปากตะกร ้าเอาไว ้อย่างดี เธอค ้นหาอย่างละเอียดอีกครงและพบ
หอยเป๋ าฮือ้ 1 หัวอีก 1 ตัว
 ่
เมือออกจากกลุ ม ่
่ แนวปะการ ัง หยูเสียวเฉ่ าก็วา่ ยช ้าๆไปทีก่ ้นทะเล
่
เธอเก็บเอาปลิงทะเลทีกระดื บอย่างเชืองช ่ ้
้าขึนมาเป็ ้ั
นครงคราว
ปลิงทะเลเองก็ตวั ใหญ่กว่าดีกว่าด ้วยเหมือนกัน ปลิงทะเลแห ้งใน
่
30 หัวจัดว่ายอดเยียมซึ ่
งหมายความว่ าปลิงทะเลแห ้ง 30 กว่าตัวนี ้
้
มีนาหนั ก 1 ชง่ ั

เทคนิ คการตกปลาสมัยโบราณยังล ้าหลัง ก ้นทะเลจึงเหมือน

ดินแดนบริสท ุ ธิที์ ยั
่ งไม่ถก
ู บุกเบิกและมีสงมีิ่ ชวี ต
ิ ทางทะเลอยู่
่ กแห่ง หยูเสียวเฉ่
มากมายทัวทุ ่ ารู ้สึกราวกับเธอมาถึงตลาดอาหาร
ทะเลขนาดใหญ่ เธอมี ‘ สินค ้า ‘ มากมายหลากหลายให ้เลือกและ
พวกมันเป็ นของฟรี !

่ ้นทะเล หยูเสียวเฉ่
ทีก ่ ่
าเลือกอาหารทะเลทีเธอต ้องการ และไม่นาน
่ ได ้เอากระสอบใบ
ตะกร ้าไม้ไผ่รอบเอวของเธอก็เต็ม เธอเสียใจทีไม่
้
ใหญ่มาใส่หอยเป๋ าฮือและปลิ งทะเล

ทันใดนั้นโลมาน้อยทีว่่ ายนาอยู
้ ข ่
่ ้างๆเสียวเฉ่ าอย่างมีความสุขก็สง่
เสียงร ้องเตือน เสียงนั้นเต็มไปด ้วยความไม่สบายใจและหวาดกลัว
” เกิดอะไรขึน้ ? มีอน ่
ั ตรายเหรอ ? ” หยูเสียวเฉ่ าว่ายตรงไปหา
่
โลมาน้อย เธอเชือในสั ญชาตญาณของสัตว ์

[ ก็ไม่เชิง แค่ฉลามตัวใหญ่กาลังมาน่ ะ ! ] เสียงเกียจคร ้านของหิน

ศักดิสิ์ ทธิดั์ งขึนในใจของเสี
้ ่
ยวเฉ่ ่
า หยูเสียวเฉ่ าเห็นร่างสีทองจาก
ทางหางตา เมือดู ่ ดๆี แล ้วเธอก็ไม่รู ้ว่าควรจะหัวเราะหรือร ้องไห ้ดี เธอ
เคยเห็นหมาว่ายนานะ ้ แต่ไม่เคยเห็นแมวว่ายนา้ ‘ หินศักดิสิ์ ทธิ ์ เจ ้า
กาลังทาอะไรอยูน ่ ่ะ ? ‘

ฉลามขาวเป็ นสัตว ์ทะเลทีดุ่ ร ้าย แต่เนื่ องจากหินศักดิสิ์ ทธิไม่

์ เร่งรีบ
เธอจึงไม่จาเป็ นต ้องกังวลอะไร

แต่น่ ันไม่ใช่สงที
ิ่ โลมาน้
่ ่
อยคิด มันรีบว่ายไปหาเสียวเฉ่ า ตอน
นั้นเองร่างอันใหญ่โตของฉลามขาวก็ปรากฏขึน้ ปากของมันอ ้า
กว ้างเผยให ้เห็นฟันอันแหลมคม 2 แถว

่ ง้
โลมาน้อยร ้องด ้วยความหวาดกลัวและวิตกกังวล แต่แทนทีจะทิ
่ มันว่ายตรงไปหาเธอเร็วขึน้ ฉลามสังเกตเห็น ‘ เหยือ่ ‘ ของ
เพือน
มันแล ้วและว่ายตรงไปหาพวกเขาด ้วยท่าทางคุกคามราวกับเป็ น
นักเลงประจาโรงเรียน

่
โลมาน้อยมาถึงข ้างตัวเสียวเฉ่ าแล ้ว มันเอาหลังดันตัวเธอและสะบัด
้
หางว่ายหนี ไปอย่างสินหวั ้ วมาก และโลมา
ง ฉลามขาวว่ายนาเร็
่ น
น้อยก็ต ้องพาคนไปด ้วย มันจะว่ายหนี ฉลามพ้นได ้ยังไง ? เมือเห็
ว่าฉลามกาลังจะตามทัน โลมาน้อยก็ร ้องอย่างสินหวั ้ ง แต่ไม่ยอมละ
้ ยวเฉ่
ทิงเสี ่ า ต ้องยอมร ับว่าความจงร ักภักดีของสัตว ์นั้นบางครงก็
้ั สงู
กว่าคนซะอีก !

ในช่วงเวลาวิกฤตนี เอง้ เจ ้าลูกแมวสีทองตัวขนาดเท่ากาปั้นก็

ขวางทางฉลามตัวนั้น สีหน้าหยิงยโสและขนที
่ ่
สวยงามของมั น เห็น
ได ้ช ัดเลยว่ามันคือหินศักดิสิ์ ทธิ ์ !

ดูเหมือนว่าฉลามขาวไม่เคยพบสิงมี ่ ชวี ต ้
ิ เช่นนี ในทะเล ตอนแรกมัน
ชะงักและว่ายไปรอบๆลูกแมวสีทองอยูพ ่ กั นึ ง มันจ ้องลูกแมวสีทอง
ตัวเล็กด ้วยดวงตาดุร ้าย ดูราวกับว่ามันอยากรู ้ว่าสิงมี่ ชวี ต
ิ ตรงหน้า
ของมันคืออะไรและกินได ้รึเปล่า !
 ่ ดรุ ้ายออกกว ้าง และเขมือบ
สุดท ้ายมันก็เลิกตรวจสอบ อ ้าปากทีดู
ลูกแมวสีทองลงไป สายตาของมันทอแววดูถก ่ วนี เล็
ู ‘ เหยือตั ้ กจน
ไม่พอแหย่ขฟัี ้ นเลย ! ‘

่ นลูกแมวสีทองถูกฉลามกลืนเข ้าไป หยูเสียวเฉ่

เมือเห็ ่ าก็ปลอบ
โลมาน้อยด ้วยการตบเบาๆ—ไม่ต ้องห่วง พวกเรา
ปลอดภัยแล ้ว !

ฉลามตัวนั้นน่ าสงสารมาก ! ครูต

่ อ ่ มาท ้องของมันก็ถก
ู ฉี กออกเป็ น
รูขนาดใหญ่และลูกแมวเปื ้อนเลือดก็เดินนวยนาดออกมา มันเดิน
่
ไปหาหยูเสียวเฉ่ าและขอให ้เธอล ้างเลือดออกจากขนของมัน

่
หยูเสียวเฉ่ ามองฉลามทีพลิ่ กกลับและตายสนิ ทก็รู ้สึกว่าจะปล่อยให ้
้
มันเสียเปล่าไม่ได ้ เธอจึงใช ้มีดตัดครีบทังหมด ฉลามตัวใหญ่มาก
เหมือนเรือดานา้ ถ ้าตัดครีบมาทังหมดก็
้ จะได ้อย่างน้อย 10 กว่าชง่ ั
!
 ่ งเวลาทีหยู
เมือถึ ่ เสียวเฉ่
่ ้ ่ ง มันก็เป็ นตอนเย็นแล ้ว หลังจาก
าขึนฝั
ช่วงเวลานาลง ้ ่
คนทีหาอาหารทะเลอยู ท ี่
่ ชายหาดก็ กลับบ ้านกันไป
แล ้ว ดังนั้นจึงไม่มใี ครเห็นหยูเสียวเฉ่
่ ่
าตอนทีเธอขึ ้ ่ ง เธอกลับไป
นฝั
ตรงบริเวณโขดหินกาบังเพือเปลี ่ ่
ยนเสื ้ า
อผ้

การรวบรวมอาหารทะเลวันนี ค่ ้ อนข ้างดีเลยทีเดียว เธอได ้หอย

้ างน้อย 5 ชงและปลิ
เป๋ าฮืออย่ ่ั งทะเลมากกว่านั้น หลังจากทาให ้
พวกมันเป็ นอาหารแห ้งแล ้ว ก็น่าจะมากพอให ้ตระกูลโจวนาไปให ้
ทางราชสานักเดือนหน้าได ้ ! ครีบฉลามกับกระเพาะปลาเป็ นสิงที ่ ่
ี ระสบการณ์เท่านั้นถึงจะจับได ้ ดังนั้นหยูเสียวเฉ่
ชาวประมงผูม้ ป ่ าจึง
ไม่ร ับผิดชอบจัดหาให ้

่
หยูเสียวเฉ่ าย่องเข ้าไปในสนามพร ้อมด ้วยมือข ้างหนึ่ งถือครีบ
้ บปลิงทะเล ในใจคิดว่า
ฉลามและมืออีกข ้างถือตะกร ้าหอยเป๋ าฮือกั
จะอธิบายให ้พ่อแม่ฟังยังไงดี……

้ ายเลย ไปทาอะไรมา
” เฉ่ าเอ ้อร ์ ? แม่บอกว่าลูกออกไปตลอดทังบ่
? ” หยูไห่กลับมาจากในเมืองแล ้วและกาลังช่วยภรรยาทาอาหาร
อยูใ่ นคร ัว ! เขาเป็ นคนทีร่ ักภรรยาอย่างทีสุ ่ ด จึงไม่ได ้สนใจเรือง
่
ความคิดผิดๆทีว่่ า ‘ ผูชายควรอยู
้ ใ่ ห ้ห่างๆจากคร ัว ‘ !

่
หยูเสียวเฉ่ าทาตาล่อกแล่ก จากนั้นเธอก็โชว ์ให ้หยูไห่ดอ
ู าหารทะเล
่
ทีเธอรวบรวมมาได ้พร ้อมรอยยิม้ เธอทาสีหน้า ‘ ทายซิวา่ ข ้าไปได ้
้
พวกนี มาจากไหน ?‘

หยไูหช ่ ว่ยลก ู สาวเทหอยเป๋ าฮอ ื ้ กบัปลงิทะเลในตะกรา้ไมไ้ผ่ลง

กะละมงั เมอ ื่ เห็นของในกะละมงัเขาก็ตกใจ ! หยไูหเ่ป็ นผูเ้ชยี่วชาญ
การหาปลาทม ี่ ช
ี อื่เสยีงในหมู่บา้นละแวกนี ้ ดงันั้นเขาจงึเป็ นนักดานา้
ทเี่กง่ดว้ย แตเ่ขาไม่คด ิ วา่เขาจะจบ ั อาหารทะเลชน้ั เลศ
ิ ได ้
มากมายขนาดนี ใ้นครง้ั เดยีว ลก ู สาวของเขาไปเอาของพวกนี ม ้ า
จากไหน ?

” เฉ่ าเออ้ร ์ หยด ู ไปเอาของพวกนี ้

ุ ทาตวัน่ าสงสยัแลว้บอกพ่อมา ลก
มาจากไหน ? ” หยไูห่อดถามไม่ได ้

หยเูสยี่วเฉ่ ากระพรบิตาแลว้ยม
ิ ้ ขณะทโี่กหกอยา่งชานาญ ” ขา้เจอ
ลก
ู นอ้งของคณ ุ ชายสามโจวทท ี่ างเขา้หมู่บา้น พวกเขาบอกใหข้า้
 ้ บมาและขอให ้ท่านพ่อช่วยทาเป็ นอาหารแห ้งให ้
เอาของพวกนี กลั
หน่ อยนะค่ะ “

่ ตระกู
เรืองที ่ ลโจวได ้เป็ นพ่อค ้าหลวงทีต ่ ้องจัดหาอาหารทะเลแห ้งให ้
ราชสานักเป็ นทีรู่ ้กันไปทัวเมื
่ องถังกู่ หยูไห่เป็ นหนึ่ งในคนที่
ทาอาหารทะเลแห ้งทีเก่ ่ งทีสุ
่ ดในหมู่บ ้านตงชาน เมือคิ่ ดว่าตระกูล
โจวได ้เก็บรวบรวมอาหารทะเลในบริเวณใกล ้เคียงและนามาขอให ้
เขาช่วยทาเป็ นอาหารแห ้งให ้ เขาก็ไม่ได ้สอบถามอะไรเพิมเติ ่ มอีก

่
แต่หยูไห่ก็แอบสงสัยอยูใ่ นใจ ‘ ใครกันทีสามารถจั
บปลิงทะเลกับ
หอยเป๋ าฮือคุ้ ณภาพสูงมาได ้มากมายขนาดนี ้ ? ทาไมข ้าไม่เคยได ้
่
ยินว่ามีผูเ้ ชียวชาญแบบนี ้ แ่ ถวนี เลยล่
อยู ้ ะ?‘
 ตอนที่ 254 โต้เถียง
https://novel-lucky.com

่
หยูเสียวเฉ่ ่ งงานแปรรูปหอยเป๋ าฮือ้ ปลิงทะเล และครีบฉลามให ้
าทีส่
่
พ่อก็ได ้ครอบครองแม่พร ้อมกับเสียวเหลี ยนในตอนกลางคืน หยูไห่
ทาได ้แค่นอนบนเตียงเดียวกับหยูฮงั ลูกชายคนโตอย่างเศร ้าใจ !
ตอนลูกสาวคนเล็กเขาไม่อยูบ ่ ้าน เขาก็คดิ ถึงเธอ แต่พอเธออยู่
บ ้าน เธอก็ขโมยภรรยาของเขาไปจากเขา หยูไห่รู ้สึกขัดแย ้งในใจ
เป็ นอย่างมาก !

วันรุง่ ขึน้ หยูเสียวเฉ่

่ ่ เวลาพักผ่อนอยูบ
าทีมี ่ ้านสองสามวันก็ทนอยู่
เฉยๆไม่ได ้ เธอตามพ่อไปช่วยงานในไร่แตงโมตังแต่ ้ เช ้า

แตงโมชุดแรกของครอบคร ัวหยูมท ี่ กแล ้วไม่มากนัก ทุกๆวันจะมี

ี สุ
ประมาณ 3-5 พันชง่ ั เนื่ องจากหวังเอ ้อร ์โก่วมาช่วยดูแลแตงโม
่ บ
อย่างเต็มทีอยู ่ ยๆ เขากับลุงทัง้ 2 ของเธอย่อมได ้แตงโมไปก่อน !
่ อ

่ ทีแล
หวังเอ ้อร ์โก่วได ้ร ับเงินจานวนมากจากการขายแตงโมเมือปี ่ ้ว
้
ปี นี เขาจึ ้
งซือเกวี ้
ยนวัวมา 1 คัน ทาไมเขาซือเกวี
ยนวัวไม่ใช่รถ
ม้าน่ ะเหรอ ? มันประหยัดกว่าไงล่ะ ! คิดดูซ ิ เขาสามารถขาย
แตงโมได ้ปี ละเดือนกว่าเท่านั้น ถ ้าเขาซือเกวี
้ ยนวัว เขาก็สามารถ
่
พาคนเข ้าเมืองได ้ และเมือเขายุ ง่ กับการทาไร่ เขาก็สามารถให ้เช่า
่
เกวียนเพือหาเงิ นได ้

้ ่ องจากโรงงานของตระกูลโจว หมู่บ ้านรอบๆหมู่บ ้านตง

ตอนนี เนื
้
ชานจึงรวยขึนมากกว่ ่ อน คนทีต
าเมือก่ ่ ้องการไปตลาดในเมืองจึง
่
ไม่ร ังเกียจทีจะใช ่ ่ งเกวียนเข ้าเมือง
้เงินสักสองสามอีแปะเพือนั
เกวียนของเฒ่าหม่าหมู่บ ้านใกล ้เคียงมีคนขึนเต็้ มทุกวัน เขาหาเงิน
ได ้เร็วกว่าทางานทีท่ ่ าเรือซะอีก !

้
ไม่มใี ครในหมู่บ ้านซือเกวี ยนวัวยกเว ้นหัวหน้าหมู่บ ้าน ! พวก
ชาวบ ้านหมู่บ ้านตงชานพากันต่อคิวเช่าวัวของหัวหน้าหมู่บ ้านเมือ ่
ถึงเวลาไถดิน ราคาคือ 10 อีแปะต่อทีดิ ่ น 1 หมู่ ถ ้าไถดิน 1 วันจะ
ไถได ้ 10 กว่าหมู่ เขาจะได ้เงินมากกว่า 100 อีแปะ ! ต ้องพูดเลย
่ งเอ ้อร ์โก่วใช ้สมองในทางทีถู
ว่าเวลาทีหวั ่ ก เขาค่อนข ้างฉลาดใน
่
เรืองเล็ กๆน้อยๆแบบนี ้
 ่
เมือพวกเขามาถึ ่
งไร่แตงโม ครอบคร ัวของป้ าใหญ่ของหยูเสียวเฉ่ า
่ างานแล ้ว ! หลิวหูก
ก็เริมท ่ บั ลูกชายคนโตของป้ าใหญ่เลือกแตงโม
่
ทีโตเต็ ่ ้ชานาญมากแล ้ว สองพ่อลูกทาหน้าทีเก็
มทีได ่ บแตงโมสุก
ขณะทีป้่ าใหญ่ของเสียวเฉ่
่ ่
ากับลูกสาวร ับหน้าทีเอาแตงโมไปทีริ่ ม
ไร่ ฟางผิงน้อยนั่งเฝ้ าแตงโมอย่างเชือฟั
่ ง

่ และเริมท
หวังเอ ้อร ์โก่วนาเกวียนของเขาไปทีไร่ ่ างานในไร่ตงแต่้ั
่ นหยูไห่เขาก็ทก
เช ้าตรู ่ เมือเห็ ่ รอยยิม้ ” พีต
ั ทายด ้วยใบหน้าทีมี ่ ้าไห่
ขอบคุณนะ ข ้าจะหาเงินให ้ได ้เยอะๆเลย ! “

อาจจะเพราะเขามีลก ู ชายแล ้ว เขามีโอกาสในชีวต

ิ เอ ้อร ์โก่วอ ้วน
้
ขึนกว่ ่ ทีแล
าเมือปี ่ ้วมาก ปากทีเคยยื ่ ่
นและคางที ่ อนลิงก็
เหมื
่
เปลียนไป เขาดูดข ึ้
ี นมากเมื ่ ใบหน้ากลม !
อมี

ิ้
หยูไห่ยมและพู ดว่า ” เจ ้าขยันทางานหาเงิน มาขอบคุณข ้าได ้ยังไง
? เจ ้าทางานหนักและหาเงินเยอะๆให ้ลูกชายกับเมียของเจ ้าไม่ใช่
เหรอ “
 ้
หวังเอ ้อร ์โก่วยิมจนตาปิ ้
ด เขาพยักหน้าซาๆและพู ่ ้าไห่
ดว่า ” พีต
่
พูดถูก ! ข ้าวางแผนจะสร ้างบ ้านด ้วยเงินทีหาได ้จากการขาย
แตงโมปี นี ้ สร ้างบ ้านขนาด 5 ห ้องพร ้อมสนามขนาดใหญ่สก ั หลัง “

หยูไห่ตบบ่าเขาและพูดว่า ” ไม่เลว ไม่เลว ! ข ้ามั่นใจในตัวเจ ้านะ !!

“

ตอนนั้นเองลุงทังสองคนของเสี
้ ่
ยวเฉ่ าก็ขบ
ั รถม้ากันมาคนละคัน
่ ชอเสี
พวกเขาร่วมมือกับร ้านผลไม้ทีมี ื่ ยงในเมืองประจาจังหวัด
พวกเขาต ้องส่งแตงโม 2 เกวียนไปให ้ทุกๆสองสามวัน และได ้ร ับ
เงินจานวนมากจากส่วนต่างของราคา

่
หยูไห่และเสียวเฉ่ ่
าก็ลงไปในไร่เพือหาแตงโมสุ กเช่นกัน เนื่ องจาก
เวลาทีจ่ ากัดและงานทีหนั
่ ก เสียวเฉ่
่ าจึงขอให ้หินศักดิสิ์ ทธิแปลงร่
์ าง
เป็ นลูกแมวมาช่วยเธอ หินศักดิสิ์ ทธิสามารถร
์ ับรู ้ภายในแตงโมได ้
อย่างช ัดเจน พลังของมันยังไม่ฟื้นคืนมามากพอ ไม่งนมั ้ั นจะแบ่งสิง่
่ นเห็นและได ้ยินให ้กับเสียวเฉ่
ทีมั ่ าได ้ กล่าวอีกนัยหนึ่ ง มันสามารถ
มองเห็นด ้านในแตงโมได ้ ถ ้าพวกเขาสามารถแบ่งปันการร ับรู ้ได ้
่
เสียวเฉ่ าก็จะมีความสามารถในการมองเช่นกัน !
หินศักดิสิ์ ทธิที์ อยู
่ ห
่ า่ งออกไปเพียงไม่กกี่ ้าวไม่มท
ี างเลือกนอกจาก
จะขยับขาเล็กๆของมันและพุ่งผ่านกลุม ่ แตงโม ขณะทีเสี ่ ยวเฉ่
่ าก็
ตามหลังของมันไป เมือมั ่ นพบแตงโมสุก ลูกแมวสีทองจะกระโดด
้
ขึนไปข ่
้างบนและร ้องเหมียว เสียวเฉ่ าก ้มลงแกล ้งทาเป็ นเคาะ
แตงโมและเด็ดมันออกมา

การร่วมมือกันของหนึ่ งคนหนึ่ งแมวยิงรู ่ ้ใจกันมากขึนเรื

้ อยๆ่ และใน
่
ไม่ช ้าเสียวเฉ่ ิ ้ างพ่อของเธอ เพือเลี
าก็ทงห่ ่ ยงการท
่ างานซากั้ นตอน
เก็บแตงโม แต่ละคนจะแบ่งทีดิ ่ นกันทางาน หยูเสียวเฉ่
่ าเจอแตงโมที่
้
สุกแล ้วทังหมดในส่ ่
วนทีเธอร ับผิดชอบอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็
ไปทางานตรงทีดิ ่ นอีกส่วน

่ นความเร็วในการเก็บของลูกสาวคนเล็ก หยูไห่ก็กลัวว่าเธอ
เมือเห็
่
จะเก็บเอาแตงโมดิบมา เขาเดินไปตรวจสอบแตงโมทีเธอเก็ บมา
่
อย่างกังวล และก็ต ้องประหลาดใจทีพบว่
าลูกสาวของเขาไม่เพียง
เก็บได ้มีประสิทธิภาพมากกว่าเขาเท่านั้น แต่ยงั ไม่มล
ี ก ่ สก
ู ไหนทีไม่ ุ
เลยสักลูก เขาจึงรู ้สึกโล่งใจได ้อย่างเต็มที่

มีลก ่
ู แมวสีทองเป็ นผู ้ช่วยโกง หยูเสียวเฉ่ ่ น3
าก็เก็บแตงโมในทีดิ
้ งก็กลัวว่าด ้วยความเร็วขนาดนี ้
หมู่เสร็จด ้วยตัวคนเดียว หลิวจวินผิ
เธอจะทาพลาด เขาจึงเดินตามเธอและตรวจสอบแตงโมอีกครง้ั
อย่างรอบคอบ และได ้รู ้ว่าไม่มแี ตงโมสุกสักลูกเหลืออยูใ่ นบริเวณที่
่ กน้องของเขาเดินผ่าน
ลูกพีลู

่
ความชืนชมและความสงสั ยในใจของเขาถูกลืมไปเนื่ องจากงาน
หนักในการขนแตงโมขึนเกวี ้ ยน หลังจากขนขึนเกวี ้ ยนของหวัง
่ องตระกูลหลิวเสร็จแล ้ว ก็ยงั มีแตงโมเหลืออยูอ
เอ ้อร ์โก่วกับพีน้ ่ ก
ี
มาก หลิวหูเ่ สนอว่าเขากับลูกชายคนโตจะขับรถม้าเข ้าเมืองไป
ขายแตงโมให ้

หยูไห่อยากขายแตงโมให ้เขาตามราคาขายส่งและให ้พีเขยของเขา่

่
เก็บเงินทีขายได ้เอาไว ้ แต่หลิวหูป่ ฏิเสธ ! ในความเห็นของเขา
ครอบคร ัวของเขากินอยูท ี่ ้านของครอบคร ัวหยู และเขายังเป็ นหนี ้
่ บ
ค่าร ักษาพวกเขาอีกเป็ นจานวนมาก ถ ้าเขาเอาเปรียบครอบคร ัวหยู
และหาเงินด ้วยรถม้าและแตงโมของครอบคร ัวหยูอก
ี ล่ะก็ เขาก็คง
่ าหมูหรือหมาซะอีก !
เลวร ้ายยิงกว่

หลิวหูต ้ั
่ งใจช่ วยครอบคร ัวหยูขายแตงโมและเอาเงินทีขายได ่ ้
้
ทังหมดให ่
้กับครอบคร ัวหยู หยูไห่รู ้ว่าพีสาวและพี ่
เขยของเขาก าลัง
่
ลาบาก แล ้วเขาจะเอาเปรียบพีเขยของเขาได ่ มใี คร
้ยังไง ? เมือไม่
่
ฟังใคร หยูเสียวเฉ่ ้ า ” ท่านพ่อคะ ท่านลุงคะ ! ถ ้ายัง
าจึงพูดขึนว่
เถียงกันอยูแ่ บบนี ้ แตงโมได ้เน่ าคาพืนแน่
้ ๆค่ะ “

หยูไฉ่ เฟิ่ งทาหน้าบึงมองหยู

้ ไห่และพูดด ้วยความโกรธว่า ” เสียวไห่่
! เจ ้าทาเหมือนพีเป็ ่ นคนแปลกหน้า ! พีรู่ ้ว่าเจ ้าอยากช่วยพี่ แต่ใน
่
ฐานะพีสาวกั ่
บพีเขยของเจ ้ ช่
้า ถ ้าเราเอาเปรียบเจ ้าทังๆที ่ วยอะไรเจ ้า
้ อไปได ้ยังไง ? ถ ้าเจ ้ายัง
ไม่ได ้เลย เราจะยังมีหน้าอยูใ่ นหมู่บ ้านนี ต่
้ ่ เราก็จะย ้ายออก…… “
เป็ นแบบนี อยู

่ นสีหน้าไม่ชอบใจของพีสาว
เมือเห็ ่ หยูไห่ก็รบี อธิบายว่า ” ท่านพี่
ข ้าไม่ได ้หมายความว่าอย่างนั้น ข ้า…… “
” ท่านพ่อ ท่านป้ าใหญ่ ข ้ามีข ้อเสนอ ลองฟังข ้าพูดดูกอ
่ นดีไหมคะ
่
” หยูเสียวเฉ่ ้
าเห็นว่าทังสองฝ่ ้
ายต่างดือมากและไม่ คด
ิ จะถอยกัน
้
เลยสักก ้าว เธอจึงคิดไอเดียขึนมาอย่ างหนึ่ ง

หยูไห่รู ้ว่าลูกสาวของเขาเป็ นเด็กฉลาด และเธอต ้องหาทางออกทีดี ่

่ ดสาหร ับทังสองฝ่
ทีสุ ้ ายได ้ เขาจึงพยักหน้าและพูดว่า ” เฉ่ าเอ ้อร ์
ลูกมีข ้อเสนออะไร ? ไหนว่ามาซิ “

” ท่านพ่อ ท่านป้ าใหญ่ ! คนนึ งก็คด ิ ว่าครอบคร ัวของป้ าใหญ่

ช่วยงานเยอะมากและรู ้สึกเสียใจทีให ่ ้ท่านป้ าทางานฟรี ส่วนอีกคน
ก็รู ้สึกว่าท่านพ่อช่วยพวกท่านป้ ามามากแล ้ว ก็เลยรู ้สึกสบายใจ
กว่าทีได ่ ้ทางานให ้…… ” หยูเสียวเฉ่
่ ้
าวิเคราะห ์จิตใจของทังสองฝ่ าย
ก่อน

่
เมือได ้ยินอย่างนั้น หยูไห่กบั หยูไฉ่ เฟิ่ งก็พยักหน้าเห็นด ้วย !

่
” ท่านป้ าใหญ่ ท่านลุงใหญ่ มีแผนอะไรในอนาคตคะ ? ” หยูเสียว
เฉ่ าถามขึน้
หลิวหูค่ ด
ิ อย่างจริงจังอยูค ่ นึ่ งก็พูดว่า ” ลุงปรึกษากับป้ าแล ้ว
่ รูห
หลังจากทีช่ ่ วงยุง่ ๆของครอบคร ัวหลานผ่านไป เราจะไปขอทีดิ ่ นกับ
หัวหน้าหมู่บ ้านสักผืน สร ้างกระท่อม และย ้ายออก…… ต ้าไห่ ฟัง
ก่อน ! ข ้าเองก็เป็ นลูกผู ้ชายทีซื ่ อตรงและกล
่ ้าหาญเหมือนกัน ข ้า
่ องเมียเพืออยู
จะพึงน้ ่ ร่ อดไม่ได ้ ! ถ ้าทาอย่างนั้น ผู ้คนจะได ้นิ นทา
ข ้าลับหลังน่ ะซิ “

เขาพูดต่อโดยไม่รอให ้หยูไห่คด ั ค ้าน ” ไม่ต ้องห่วง ในฐานะทีเป็ ่ น

ผูช ้ กเลียงเมี
้ ายข ้าจะเลียงลู ้ ยไม่ได ้เชียวเหรอ ? ตอนทีอยู ่ ภ ่ าค
ตะวันออกเฉี ยงเหนื อ ข ้าก็ขนภู ึ ้ เขาไปล่าสัตว ์อยูบ ่ อ ่ ยๆ ตราบใดที่
ไม่ได ้เข ้าป่ าภูเขาตะวันตกไปลึกเกินไป ก็ยงั มีเหยือให ่ ้ล่าอยู่
เยอะแยะ แถมร่างกายของข ้าแบบนี ้ ก็ไม่ต ้องกังวลเรืองหางานท ่ าที่
ท่าเรือไม่ได ้ ! ข ้าอาจไม่ได ้เก่งเหมือนเจ ้า แต่ข ้าก็จะไม่ทาให ้พีสาว ่
ของเจ ้ากับพวกเด็กๆต ้องอดอยากหรอก ! “

หลังจากพักผ่อนอยูห่ ลายวัน ร่างกายของหลิวหูก ่ ็หายดี เขาเป็ น

คนจากภาคตะวันออกเฉี ยงเหนื อทีมี่ รา่ งกายกายา ตัวสูง และ
ี่ นหัวหน้าครอบคร ัวเหมือนกันลองคิดเอา
แข็งแรงมาก ! หยูไห่ทเป็
 ่ เขย
ตัวเองไปแทนทีพี ่ แล ้วก็คดิ ว่าเขาพูดถูก ในฐานะผู ้ชายคนหนึ่ ง
นั้นคงไม่สามารถพึงพาคนอื
่ ่
นได ้ตลอดเวลา !

” ท่านป้ าใหญ่ ท่านลุงใหญ่ ! ข ้าเข ้าใจว่าพวกท่านป้ าไม่อยากเป็ น

ภาระท่านพ่อของข ้า แต่เราก็ให ้พวกท่านป้ าทางานโดยไม่ได ้อะไร
ไม่ได ้เหมือนกัน ดูสค ่
ิ ะ คนทีมาช่วยเก็บผักทุกวันยังได ้เงินวันละ 20
อีแปะเลย พวกท่านป้ าช่วยปลูกข ้าวโพดดูแลไร่แตงโม ทางานยุง่
กันตลอดทังวั้ น ถ ้าเราไม่ทาอะไรเลย เรากลัวว่าพวกชาวบ ้านจะพูด
ว่าเราเอาพวกท่านป้ ามาใช ้แรงงานฟรีและให ้ทางานจนตายน่ ะซิคะ
่
! ” หยูเสียวเฉ่ าแสดงความกังวลของพ่อเธอออกมา เหตุผลหนึ่ งหยู
่
ไห่ก็อยากช่วยพีสาวกั ่
บพีเขย แต่อก
ี เหตุผลเขาก็กลัวว่าคนจะ
นิ นทาลับหลังพวกเขา

่
หยูเสียวเฉ่ ่ นึ่ งแล ้วพูดว่า ” พูดกันว่า ‘ แม้แต่พน้
าหยุดครูห ี ่ อง
สายเลือดเดียวกันก็ต ้องจัดการบัญชีไม่ให ้มีความคลุมเครือ ‘ ท่าน
ป้ าใหญ่ ท่านลุงใหญ่ เอาแบบนี เป็ ้ นไงคะ ? เมือก่
่ อนเราขายแตงโม
กันเป็ นลูก ลูกใหญ่ราคา 5 ตาลึง ลูกเล็ก 4 ตาลึง สุดท ้ายเราก็
 ่ อในราคา 2-3 ตาลึง ! พวกท่านป้ าขับรถม้าไปที่
ขายแตงโมทีเหลื
ข ้างร ้านอาหารเจินซิวและบอกผูจ้ ดั การว่าเป็ นแตงโมของ
ครอบคร ัวเราและพวกท่านป้ าอยากตังร ้ ้านตรงนั้น เขาจะไม่ห ้าม
่
อย่างแน่ นอน ! ในเมือพวกท่ านป้ าช่วยเราขายแตงโม เราก็ให ้พวก
่
ท่านป้ าทาฟรีไม่ได ้ แตงโมทุกลูกทีพวกท่ านป้ าขายได ้ เราจะให ้ลูก
ละ 20 อีแปะ คิดว่ายังไงคะ ? “

่
หยูเสียวเฉ่ าไม่อยากเอาเปรียบญาติของเธอ แต่เธอรู ้ว่าถ ้าให ้ค่า
นายหน้าสูงเกินไป ป้ ากับลุงของเธอก็จะไม่ยอมร ับอย่างแน่ นอน
แตงโมลูกละ 20 อีแปะ หนึ่ งเกวียนมีแตงโมอย่างน้อย 30-40 ลูก
ถ ้าพวกเขาเอาไปขายทีเมื่ องวันละ 2 เกวียน ครอบคร ัวของป้ า
ใหญ่จะได ้เงินอย่างน้อยมากกว่า 1 ตาลึงนิ ดๆ

ผลผลิตแตงโมของครอบคร ัวเธอมีมากพอทีจะขายไปได ่ ้อย่างน้อย

1 เดือน ตอนนั้นครอบคร ัวของป้ าใหญ่จะได ้ใช ้เงินทีได
่ ้จากการ
ขายแตงโมสร ้างบ ้านดีๆสักหลัง ป้ าใหญ่ตด ั สินใจลงหลักปักฐานใน
หมู่บ ้านตงชานแล ้ว นางจาเป็ นต ้องมีบ ้านของตัวเอง ! ลุงใหญ่
่ คงดีในฤดูร ้อนและฤดูใบไม้ร่วง แต่
อยากสร ้างกระท่อมซึงก็
อุณหภูมใิ นหน้าหนาวของภาคเหนื อนั้นจะทาให ้พวกเขาแข็งตาย !
หยูไฉ่ เฟิ่ งอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ลก ู ชายคนโตของนางก็ดงึ
ชายเสือห้ ้ามนางเอาไว ้ หลิวจวินผิ้ งกระซิบข ้างหูของแม่ ” ท่านแม่
ทาตามทีน้ ่ องเสียวเฉ่
่ ้
าพูดเถอะ ! ตอนนี เราทาอะไรไม่ได ้หรอก เรา
้
ยังมีเวลาตอบแทนนาใจของพวกเขาไปอี กนาน ! ถ ้าเรายังเถียงกัน
ต่อไปจนเย็นก็ไม่ได ้ผลสรุปหรอก ! “

หยูไฉ่ เฟิ่ งรู ้สึกขัดแย ้งในใจอยูพ ่ กั หนึ่ ง นางรู ้ว่าเมือน้

่ องชายของนาง
ตัดสินใจแล ้ว แม้แต่มา้ 8 ตัวก็ไม่สามารถลากเขากลับมาได ้
คาแนะนาของเสียวเฉ่ ่ าน่ าจะเป็ นการประนี ประนอมทีน้ ่ องชายของ
นางยอมได ้มากทีสุ ่ ดแล ้ว อย่างทีลู่ กชายคนโตของนางพูด พวก
เขายังมีเวลาอีกมาก ถ ้าครอบคร ัวของน้องชายของนางต ้องการ
ความช่วยเหลือ นางจะช่วยพวกเขาทางานให ้มากขึน้ ในฤดู
เพาะปลูกทุกคนในครอบคร ัวก็สามารถช่วยได ้ พวกเขาจะค่อยๆ
้
ตอบแทนนาใจครอบคร ัวน้องชายของนางไปเรือยๆ ่ !
 ตอนที่ 255 จำกัดกำรขำย
https://novel-lucky.com

่ ดทังสองฝ่
ในทีสุ ้ ายก็ยอมถอยกันคนละก ้าวและยอมร ับแผนการที่
่
เสียวเฉ่ าเสนอมา มันสายแล ้ว หลิวหูก ่ บั ลูกชายของเขาจึงขน
้
แตงโมขึนเกวี ่ องถังกู่ ตอนแรกสองพ่อลูกคิด
ยนและมุ่งหน้าไปทีเมื
ว่าพวกเขาจะขายแตงโมราคา 5 ตาลึงได ้ไม่มากนัก แต่ใครจะคิด
ี่
ว่าทันทีทพวกเขาเข ่ มไปด ้วยแตงโม พวก
้าเมืองพร ้อมเกวียนทีเต็
เขาจะถูกถามอย่างต่อเนื่ องว่าแตงโมนี่ สาหร ับขายหรือเปล่า นี่ ใช่
แตงโมของครอบคร ัวหยูจากหมู่บ ้านตงชานไหม ? พวกเขาจะไป
ขายแตงโมทีไหน ่ ?

ไม่นานรถม้าก็มาถึงใกล ้ๆร ้านอาหารเจินซิว หลิวหูเ่ ข ้าไปข ้างใน

่ ยวเฉ่
และบอกกับผู ้จัดการร ้านอย่างทีเสี ่ าสอนเขามา ผูจ้ ด ั การร ้าน
ไม่เพียงตกลงเท่านั้น แต่เขายังส่งคนงานมาช่วยตังแผงขายของอี
้ ก
ด ้วย หลังจากนั้นเขาก็สงแตงโม
่ั 10 ลูกเอาไว ้เป็ นถาดผลไม้ฟรี
ของวันนี ้ !
 ้ ทน
แผงขายของยังตังไม่ ั เสร็จ แต่แตงโม 1 ใน 3 บนเกวียนก็ถก ู
ขายออกไปแล ้ว หลิวหูถ ่ คา่ ก ้อนละ 10 ตาลึง
่ อื ก ้อนเงิน 5 ก ้อนซึงมี
และรู ้สึกราวกับอยูใ่ นความฝัน

ความจริงเขาไม่มเี วลายืนงงด ้วยซา้ เมือลู

่ กค ้าของปี ทีแล
่ ้วได ้ข่าว
้
พวกเขาก็รบี ส่งคนร ับใช ้มาซือแตงโมด ้วยความกลัวว่าจะมาช ้า
เกินไปและต ้องกลับไปมือเปล่า ด ้านหน้าแผงขายของทีหลิ ่ วหูก ่ บั
ลูกชายของเขาเพิงตั่ งจึ
้ งมีคนมารุมล ้อมอยูม ่ ากกว่า 10 คน บาง
คนตะโกนซือ้ 2 ลูก อีกคนก็อยากซือ้ 5 ลูก นี่ เป็ นภาพทีวุ่ น
่ วาย
มาก !

หลิวหูก
่ บั ลูกชายปกป้ องแตงโมด ้วยความกลัวว่าพวกมันจะโดนคน
กระแทกเอา พร ้อมกันนั้นพวกเขาก็ตะโกนสุดเสียงว่า ” อย่าผลัก !
อย่าผลัก ! ทุกคนหยุดผลักกันก่อน !! “

ผูจ้ ด
ั การของร ้านเจินซิวทนยืนเฉยต่อไปไม่ได ้และรีบเข ้ามาช่วย
้
เขาพูดว่า ” โปรดต่อแถวซือแตงโมด ้วยคร ับ ! มีแตงโมมากพอ
้
สาหร ับทุกคน ! ถ ้าเกวียนนี ขายหมด ทุกคนก็ทาการจองเอาไว ้
ก่อนก็ได ้ แล ้วตอนบ่ายก็จะมีแตงโมส่งมาอีกเกวียน ! “
 ่
เมือหลิ วหูก่ บั ลูกชายได ้ยินแบบนั้น พวกเขาก็พูดทันที ” ใช่ ! ใช่
แล ้ว ! เข ้าแถวกันก่อนนะคร ับ ช่วยเข ้าแถวด ้วยคร ับ ! เราจะไม่ขาย
่ เข ้าแถว !! “
ให ้คนทีไม่

ี่
คนส่วนใหญ่ทมาซื ้
อแตงโมเป็ นคนร ับใช ้ของคนทีเป็ ่ นทีนั่ บหน้าถือ
่
ตาในเมือง บางคนก็รู ้จักกัน เมือได ้ยินผูจ้ ด
ั การร ้านเจินซิวพูดว่ามี
แตงโมมากพอสาหร ับทุกคน และสุดท ้ายพวกเขาก็ยงั สามารถซือ้
้ งกันอย่างเมือกี
ในตอนบ่ายได ้ ทุกคนจึงเลิกยือแย่ ่ ทั ้ นที

้
ไม่นานก็มแี ถวโค ้งเกิดขึนตรงหน้ าแผงขายของ ถนนสายนี ถู ้ กมอง
่
ว่าเป็ นถนนทีขายสิ นค ้าฟุ่ มเฟื อยหรูหราในเมืองถังกูซ ึ่
่ งคนที ่
มา
บ่อยๆก็คอื พวกคนรวย นอกจากนั้นร ้านค ้าทังหมดก็
้ ตกแต่งกัน
อย่างหรูหรา คนจึงไม่คอ ่ ยสนใจแผงขายของทีตั ่ งบนกระดานไม้
้
้ างของหลิวหูก
หลายชินอย่ ่ บั ลูกชาย

คนเดินถนนมองไปทางนั้นด ้วยสายตาอยากรู ้อยากเห็น ทันใดนั้นก็

้
มีเสียงผูห้ ญิงร ้องขึนอย่ ่
างตืนเต ้นว่า
 ่
” ว ้าว ! แตงโม แตงโม !! พีสาวแซ่จวง ข ้าบอกแล ้วว่าได ้เวลาที่
่
ครอบคร ัวหยูจะเริมขายแตงโมแล ้ ่ คุ ้มจริงๆ !!
้ว ! ออกมาเดินวันนี นี
“

คุณหนู ใหญ่จวงขยับไปด ้านข ้างพร ้อมด ้วยคนร ับใช ้ของนางด ้วย

่
ความกลัวว่าคนอืนจะรู ่ านี่ มันก็แค่แตงโม
้ว่านางมากับยัยคนงีเง่
ไม่ใช่เหรอ ? ทายังกับว่าพวกนางไม่เคยกินมาก่อน จาเป็ นต ้อง
่
ตืนเต ้
้นขนาดนี เลยเหรอ ?

คุณหนู ใหญ่จวงจะไม่มวี น ่ ชายของนางซื

ั ยอมร ับว่าแตงโมทีพี ่ ้
อมา
จากเมืองหลวงเทียบกับแตงโมของครอบคร ัวหยูไม่ได ้ พวกมันไม่
้ ้างในทีกิ
อร่อยและเนื อข ่ นได ้ก็มไี ม่มาก แถมยังลูกเล็กมากและราคา
ก็แพงเกินไป !

้
” ชิวเอ ้อร ์ ไปถามซิวา่ แตงโมพวกนี มาจากครอบคร ัวหยูรเึ ปล่า แล ้ว
ราคาของปี นี อยู ้ ท ี่ าไหร่ ? ” แม้วา่ คุณหนู ใหญ่จวงจะไม่ชอบแผง
่ เท่
ขายแตงโมทีไม่ ่ น่ามอง แต่นางก็คด ิ ถึงรสชาติของแตงโม
ครอบคร ัวหยู ดังนั้นนางจึงไม่อยากจากไป
 ่
สาวใช ้ในชุดสีเขียวข ้างๆคุณหนู ใหญ่จวงรีบร ับคาและวิงไป
สอบถามทีร่ ้าน ทีอยู
่ ข
่ ้างๆของนางคือพ่อบ ้านของคฤหาสน์เหยาที่
ถึงคิวเขาเลือกแตงโมแล ้ว เขามองนางและพูดว่า ” ถ ้าอยากซือ้
แตงโมก็ไปต่อแถวข ้างหลัง ! พวกเขาจะไม่ขายให ้ถ ้าไม่เข ้าแถว !
“

ชิวเอ ้อร ์ไม่สนใจเขาและถามคาถามทีคุ ่ ณหนู ของนางสังให

่ ้ถาม
นางมองแตงโมทีเหลื ่ ออยูไ่ ม่กลู
ี่ กและกลับไปหาคุณหนู ด ้วยสีหน้า
่
เป็ นกังวล นางพูดว่า ” คุณหนู คะ แตงโมทีขายเป็ นของครอบคร ัวห
้
ยูจริงๆค่ะ แต่……วันนี เราอาจจะซื ้ ได ้ ! “
อไม่

แม่นางหวังถือกระเป๋ าเงินมองจานวนแตงโมทีลดลง ่ นางเก็บเงินมา

่ เพือที
นานกว่าครึงปี ่ ปี่ นี นางจะได
้ ้กินแตงโมจนพอใจ ทุกวันนี นาง้
หาเหตุผลออกมาเดินบนถนนสายนี ทุ ้ กวันเพือดู
่ วา่ แตงโมของ
ครอบคร ัวหยูออกวางขายแล ้วรึยงั นางเดินจนพืนรองเท้ ้าจะสึก
หมดแล ้ว

่ ดแตงโมของครอบคร ัวหยูก็มา แต่ข ้ากลับซือไม่

‘ ในทีสุ ้ ได ้ น่ า
่ ้วครอบคร ัวหยูร ับจองแตงโมไม่ใช่
เสียดายจริงๆ ! เออ ใช่ ! ปี ทีแล
เหรอ ? ถ ้าวันนี ข ้ ้าสัง่ 2 ลูก พรุง่ นี ข
้ ้าก็จะได ้กินแตงโมอร่อยๆหวาน
ฉ่ าแล ้ว ข ้าต ้องรีบไปเข ้าแถวเดียวนี
๋ ้ !! ‘

แม่นางหวังไม่ได ้ไปเข ้าแถวกับพวกคนร ับใช ้ด ้วยตัวเอง นางมอบ

่ ้รีบไปต่อแถว
เงินให ้สาวใช ้ของนางและสังให

่ นว่าแถวนั้นยาวขึนเรื
เมือเห็ ้ อยๆ
่ ผู ้จัดการร ้านก็แนะนาให ้หลิวหูก
่ บั
ลูกชายใช ้แผน ‘ จากัดการซือ้ ‘—แต่ละคนสามารถซือ้
่ ด 2 ลูก ถึงอย่างนั้นแตงโม 40 กว่าลูกบนรถม้าก็
แตงโมได ้มากทีสุ
ขายหมดอย่างรวดเร็ว

่
ยิงไปกว่ านั้นพวกเขาก็ไม่มเี วลาแยกขนาดอีกด ้วย ทันทีทแตงโม ี่
ถูกวางลงบนแผงขายของ พวกมันก็จะมีคนซือไปทั ้ นที พวกลูกค ้า
ทาราวกับกลัวว่าแตงโมจะถูกคนอืนที ่ อยู
่ ข
่ ้างหลังเอาไปถ ้าพวกเขา
มัวแต่ช ักช ้า หลิวหูแ่ ค่ต ้องเก็บเงินอย่างเดียวเท่านั้น !

่ อไม่
คนทีซื ้ ได ้ก็รอต่อแถวเพือท ่ าการจอง หลิวหูก ่ บั ลูกชายเขียน
หนังสือไม่เป็ น ผูจ้ ด
ั การร ้านจึงให ้พนักงานในร ้านมาช่วยจดคา
 ่ อ้ ในระหว่างการจองหลิวหูบ
สังซื ่ ่น
่ อกให ้ลูกชายของเขารอทีนั
่
ขณะทีเขารี ่ ่บ ้านตงชาน
บขับรถม้ากลับไปทีหมู

่ บเมือเช
แตงโมทีเก็ ่ ้ายังมีอยูอ ี อย่างน้อย 2 เกวียน หยูไฉ่ เฟิ่ งที่
่ ก
กาลังกาจัดวัชพืชในไร่ข ้าวโพดใกล ้เคียงเห็นว่าผ่านไปแค่ครึงวั ่ น
สามีของนางก็กลับมาแล ้วจึงถามด ้วยความสงสัย เมือนางรู่ ้ว่า
แตงโม 5 ตาลึงเป็ นทีนิ่ ยมอย่างมากในเมือง นางก็อดตะลึงไม่ได ้ ‘
พวกชาวเมืองนี่ รวยจริงๆ ในหมู่บ ้านตงชานต่อให ้คนทังครอบคร
้ ัว
ทางานหนักเป็ นเวลา 1 เดือน พวกเขาก็อาจจะมีเงินไม่พอซือ้
แตงโมเลยด ้วยซา้ ขนาดข ้าวขาวกับแป้ งสาลีพวกเขายังไม่เต็มใจ
จะกินเลย ไม่ต ้องพูดถึงของแพงๆพวกนั้นเลย ! ‘

หลิวหูเ่ ร่งจนหยูไฉ่ เฟิ่ งไม่มเี วลายืนงงและต ้องรีบช่วยขนแตงโมขึน้

้
เกวียน มีแตงโมทังหมด ่
50 กว่าลูกบนเกวียน เมือเกวี ยนขน
่
แตงโมรอบทีสองมาถึ งในเมือง มันก็เป็ นเวลาบ่ายแล ้ว คนร ับใช ้
่
หลายคนทีจองแตงโมเอาไว ้กลัวว่าพวกเขาจะไม่ได ้สินค ้าในตอน
บ่าย พวกเขาจึงรออยูท ี่ ่ นโดยไม่ได ้กินข ้าว
่ นั
 ่
เกวียนขนแตงโมรอบทีสองของหลิ วหูม่ แี ตงโมแค่พอสาหร ับคา
่ อในตอนเช
สังซื ้ ่ ้ข่าวทีหลังจึงทาได ้แค่จองเอาไว ้สาหร ับ
้า คนทีได
วันพรุง่ นี ้ !

่
เมือแตงโมรอบสองขายหมด ึ ้ งเหนื อหัวแล ้ว !
พระอาทิตย ์ก็ขนสู
่
สองพ่อลูกทาตามคาแนะนาของหยูเสียวเฉ่ ่
า เอาเงินไปทีธนาคาร
ของตระกูลโจวและแลกเป็ นตั๋วแลกเงิน หลังจากนั้นพวกเขาก็ขบ ั
รถม้ากลับบ ้าน

สองพ่อลูกตืนเต ่ ้
้นมาก ! พวกเขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี เลย !!
้
แตงโม 2 เกวียนขายได ้เงินทังหมด ี่
485 ตาลึง ! โชคดีทธนาคาร
้ั
ไม่ได ้อยูไ่ กลมาก ไม่งนพวกเขาได ้แบกเงินจนหมดแรงแน่ !

้
” ท่านพ่อ วันนี เราขายแตงโม ่
97 ลูก น้องเสียวเฉ่ าบอกว่าจะให ้เรา
ลูกละ 20 อีแปะ ก็หมายความว่าเราจะได ้เงินประมาณ 2 ตาลึง
้ งกาหมัดอย่างตืนเต
เลยน่ ะสิ ” หลิวจวินผิ ่ ้นเล็กน้อย
หลิวหูเ่ งียบอยูพ
่ ก ั ใหญ่กอ
่ นจะถอนหายใจและพูดว่า ” จวินผิ ้ ง ลูก
้
ต ้องจาความมีนาใจของน้ าลูกเอาไว ้ให ้ดีนะ ! ในอนาคตต ้องให ้
่
ความสาคัญกับเรืองของครอบคร ัวพวกเขาให ้มากๆ เราเป็ นหนี ้
บุญคุณพวกเขามากจริงๆ ! “

ในความเห็นของหลิวหู่ แรงงานผู ้ใหญ่ทท ี่ างานหนักตลอดทังวั้ นยัง

ได ้เงินแค่ 35 อีแปะเท่านั้น สองพ่อลูกแค่เดินทางเข ้าเมือง 2 รอบ
และไม่ได ้ทางานหนักอะไรเลย แต่พวกเขาก็หาเงินได ้เกือบ 2 ตาลึง
เงิน นี่ เป็ นเพราะครอบคร ัวของน้องเมียเขาช่วยพวกเขาเอาไว ้แท ้ๆ
!!

่
เมือพวกเขากลั บบ ้าน หลิวหูก ่ บั ลูกชายก็วางตั๋วแลกเงิน 100
ตาลึง 4 ใบ, 50 ตาลึง 1 ใบ, และเงินก ้อน 35 ตาลึงเงินลงตรงหน้า
่
ครอบคร ัวของหยูไห่ เมือหยู ่
ไห่ให ้ส่วนแบ่งทีพวกเขาควรได ้ หลิวหู่
ก็ไม่ได ้ปฏิเสธอีก ครอบคร ัวของเขาจดจาความมีนาใจนี ้ ้
เอาไว ้ใน
ใจอย่างลึกซึง้ เมืออี
่ กฝ่ ายต ้องการพวกเขา คนทังครอบคร ้ ัวของ
เขาจะทาทุกอย่างทีท ่ าได ้เพือตอบแทนอย่
่ างแน่ นอน
 ่
ด ้วยความช่วยเหลือของครอบคร ัวของป้ าใหญ่ หยูเสียวเฉ่ าจึงไม่
้
ยุง่ จนเท ้าแทบไม่แตะพืนเหมื ่ ทีแล
อนเมือปี ่ ้ว เมือแตงโมออกวางขาย
่
่
พวกพ่อค ้าแม่ค ้าและชาวบ ้านทีเคยท ่
าข ้อตกลงกันมาก่อนก็เริมมา
้
ซือแตงโมขายส่ งจากครอบคร ัวหยู

คฤหาสน์จงอ๋ิ ้ องส่งแตงโมเป็ นของขวัญและช่วยคนบางคนหา

่
โอกาสทางธุรกิจ พวกเขาสอบถามหาทีมาของแตงโมและเดิ นทาง
่ ่บ ้านตงชานเพือค
มาทีหมู ่ ้นหาครอบคร ัวหยู พวกเขาอยากใช ้
สถานะของพวกเขาข่มครอบคร ัวหยูเพือที ่ จะให
่ ้ครอบคร ัวหยูขาย
แตงโมให ้พวกเขาเพียงผูเ้ ดียวเท่านั้น

้ ความสัมพันธ ์ใกล ้ชิดกับท่านอ๋องทีเฉื

พ่อค ้าคนนี มี ่ ่ อยชาคนหนึ่ ง
ของราชวงศ ์ ด ้วยถือว่าสถานะของเขาเหนื อกว่าพวกเขามาก การ
ควบคุมครอบคร ัวชาวไร่เล็กๆมันง่ายจะตายไม่ใช่เหรอ ?

้
พ่อค ้าคนนี โชคไม่ ่
ดเี อาซะเลย ตอนทีเขาไปข่มขูค่ รอบคร ัวหยู
้ องก็บงั เอิญมาทีหมู
หยางจวินอ๋ ่ ่บ ้านตงชานและจับเขาได ้คาหนังคา
เขาพอดี
 ้ องรู ้ว่าคนในราชวงศ ์ทีใกล
หยางจวินอ๋ ่ ้ชิดกับพ่อค ้าคนนี คื ้ อเสด็จลุง
่ สนใจอะไรเลยและหมกมุ่นอยูก
ของเขาทีไม่ ่ บั การฝึ กเต๋า เขามี
่ กบั ทางตาหนักจิงอ๋
ความสัมพันธ ์ทีดี ้ อง พ่อค ้าคนนี เป็
้ นน้องชาย
ของนางสนมคนหนึ่ งของเขา เขามักจะใช ้ชือของท่ ่ านอ๋องคนนี เพื้ อ
่
ครอบครองตลาดและเลือกข่มเฉพาะนักธุรกิจทีไม่ ่ มภ ี ม
ู ห
ิ ลังหรือคน
หนุ นหลัง ไม่คด ้ ้าพ่อค ้าคนนี จะมาข่
ิ เลยว่าวันนี เจ ้ มเหงคนของเขา !

จูจวินหยางไม่ได ้สังเกตเลยว่าเขาเอาครอบคร ัวหยูมาอยูใ่ นความ

คุมครองของเขาโดยอั
้ ตโนมัติ ในความเห็นของเขาครอบคร ัวหยู
กาลังทางานให ้เขาและช่วยเหลือราชสานัก พ่อค ้าเป็ นเพียง
น้องชายของนางสนมคนหนึ่ ง ใครให ้เขาบังอาจทาเรืองเลวร
่ ่ ่
้ายทีนี
?

ด ้วยอารมณ์ทรุี่ นแรงของจูจวินหยาง เขาสังให ่ ้องคร ักษ ์ของเขาจับ

้
ชายโง่เขลาคนนี และคุ มตัวไปหาเสด็จลุงของเขาและอธิบาย
่
เรืองราวให ้ฟัง เฉิ งอ๋องไม่พอใจเจ ้าโง่นี่มานานแล ้ว เขามักจะใช ้
ฐานะน้องเมียของเฉิ งอ๋องสร ้างปัญหาข ้างนอกและนาความเสือม ่
่
เสียมาให ้เฉิ งอ๋องอยูเ่ สมอ ! เฉิ งอ๋องจึงสังโบยเขาทันที จากนั้นก็ไล่
่
เขากับพีสาวออกไปจากต าหนัก
จูจวินหยางเห็นว่าครอบคร ัวหยูเก็บแตงโมได ้มากเกินพอทุกวันและ
่
ได ้ยินจากเสียวเฉ่ ่ อน
าว่าแตงโมสามารถเก็บไว ้ได ้อย่างน้อยครึงเดื
เขาจึงให ้ลูกน้องของเขาขนแตงโมกลับไปหลายเกวียนและขาย
่
พวกมันในร ้านผลไม้ภายใต ้ชือของเสด็ จแม่ของเขา ไม่ต ้องพูดถึง
เลยว่านี่ ไม่ใช่ชว่ งทีแตงโมจะออกสู
่ ต ่
่ ลาด แม้วา่ จะเป็ นเวลาทีแตงโม
วางขาย ราคาในเมืองหลวงก็สงู กว่าเมืองถังกูห ่ ลายเท่า

การกักตุนสินค ้าหายากและขายในราคาสูง ! เมืองหลวงไม่ได ้ขาด

้
แคลนพวกเชือพระวงศ ์ทีร่ ารวย,
่ ขุนนางระดับสูง, และพวกชน
้ั งทังหลาย
ชนสู ้ มักจะพูดกันว่าบนถนนในเมืองหลวงนั้นขว ้างไม้ไป
ตรงไหนก็โดนขุนนางระดับ 5 ได ้ อย่าว่าแต่พวกพ่อค ้าทีร่ ารวยเลย
่
้
ธุรกิจร ้านขายผลไม้และผลไม้เคลือบนาตาลของ

้ งเฟยจึงเฟื่ องฟูขนมาทั
จิงหวั ึ้ นที

้ เป็ นนักธุรกิจทียอดเยี
เจ ้าของร ้านนี ก็ ่ ่
ยมเช่ ่ งมานั้นมี
นกัน แตงโมทีส่
ปริมาณจากัด ดังนั้นเขาจึงใช ้กลยุทธ ์กระตุ ้นความอยาก ของคน
รุน
่ หลังโดยไม่รู ้ตัวและได ้นามาตรการจากัดจานวนขายมาใช ้ ใน
แต่ละวันจะขายแตงโมแค่ 20 ลูกเท่านั้น และแต่ละคนจะซือแตงโม
้
ได ้แค่ 1 ลูกต่อวันเท่านั้น
 ตอนที่ 256 เรืองยาก
่
https://novel-lucky.com

มีคนเข ้าแถวหน้าร ้านผลไม้ทก ้ ใช่ควิ ของข ้า พรุง่ นี ก็

ุ วัน วันนี ไม่ ้
ไม่ใช่ แต่มน ่
ั จะถึงคิวของข ้าในวันมะรืนใช่ไหม ? เป็ นเรืองยากที ่
จะ
ได ้แตงโมในเมืองหลวง

คนทีมี ่ ความสัมพันธ ์ทีดี ่ กบั ทางตาหนักจิงอ๋ ้ องก็พยายามทุกทางที่

ทาได ้เพือซื ่ อแตงโม
้ โชคดีทจิ ี่ งหวั
้ งเฟยไม่ได ้อยูใ่ นเมืองหลวง ไม่งน ้ั
่
คงมีเรืองเดื อดร ้อนให ้นางเยอะทีเดียว นางซ่อนตัวอยูใ่ นเมืองถังกู่
่
เพือหลี ่
กเลียงความวุ น
่ วาย แต่สาหร ับจิงอ๋ ้ องนั้น มันเป็ นความขม
่
ขืนโดยแท ้ ลองจินตนาการถึงการถูกขวางทางทีทางเข ่ ้าท ้องพระ
โรงตอนจะออกจากท ้องพระโรงทุกวันซิ แม้แต่คนรู ้จักโดยบังเอิญก็
พากันหาช่องทางติดต่อกับเขาด ้วยการทาตัวเป็ นมิตร ทังหมดก็ ้
่
เพือพวกเขาจะได ้
้ซือแตงโมโง่ ๆนั่นได ้ ! เพือนร่
่ วมงานของเขา
หลายคนเป็ นพวกเห็นแก่กน ้ เมือไหร่
ิ ตังแต่ ่ กนั ?
 ้ องพะย่ะค่ะ ได ้โปรด…… ” จิงอ๋
” จิงอ๋ ้ องทีก
่ าลังดีใจว่าไม่มใี ครมารอ
เขาหน้าท ้องพระโรงก็ตด ่
ั สินใจออกไปก่อนทีคนด ้านหลังจะพากัน
่ ้นเคยทาให ้เขาหยุดโดยไม่คาดคิด
ออกมา เสียงทีคุ

่
เมือมองกลับไปก็เห็นมหาเสนาบดีหยวนมู่ฝาน ทังสองไม่ ้ ได ้มี
ความสัมพันธ ์กันในอดีต เนื่ องจากความคิดเห็นทางการเมืองที่
แตกต่างกันอย่างมาก พวกเขาจึงมักจะแข่งขันกันในท ้องพระโรง
่
จนหน้าหูแดงไปหมด เมือเจอกั นนอกท ้องพระโรง พวกเขาก็แสร ้ง
ทาเป็ นคนคุ ้นเคยกัน ปกติแล ้วมหาเสนาบดีหยวนไม่ใช่คนทีสนใจ่
่
เรืองอาหาร แล ้วทาไมถึงได ้เรียกเขาเอาไว ้กัน ?

ใบหน้าของหยวนมู่ฝานแดงเล็กน้อยจากสายตางุ นงงของจิงอ๋ ้ องที่

มองมา เขากระแอมเพือปกปิ่ ดความอาย ถ ้าเป็ นไปได ้ เขาไม่ได ้
อยากขอความช่วยเหลือจากคนอืนเลย ่ ่
ยิงไปกว่ านั้นมันก็เป็ น
่ ดไม่ได ้ด ้วย แต่เขาก็ไม่มท
เหตุผลทีพู ี างเลือกเนื่ องจากความ
กตัญญูน้ันยิงใหญ่
่ ่
กว่าสวรรค ์ เพือให ้พ่อของเขาพักอยูใ่ นเมือง
หลวงอีกสักสองสามวัน และตัวเขาเองในฐานะลูกชายก็จะได ้แสดง
ความกตัญญู เขาจึงยอมเสียงอั ่ บอายขายหน้าเช่นนี ้ !
 ่ ยบๆกว่านี กั
” ไปคุยทีเงี ้ นเถอะพะย่ะค่ะ ! ” มหาเสนาบดีหยวนพาจิง้
้
อ๋องไปยังโรงนาชาที ่ ใ่ กล ้ๆ เขาขอห ้องส่วนตัวและสังชาช
อยู ่ ้ั มา
นดี

้ องจิบชาและไล่พนักงานชงชาออกไป เมือเห็
จิงอ๋ ่ นมหาเสนาบดีไม่
พูด เขาก็ถามตรงๆว่า ” ท่านมหาเสนาบดีหยวนมีปัญหาอะไรเหรอ
่ ้าพอจะช่วยได ้ ข ้าจะช่วยอย่างแน่ นอน ! “
? ถ ้ามีอะไรทีข

้ องสืบทอดนิ สยั ตรงไปตรงมาของไท่ชา่ งหวงมาและเกลียดนิ สยั

จิงอ๋
้ วมทุง่ ของพวกบัณฑิต
ช่างพูดแบบนาท่

มหาเสนาบดีหยวนกัดฟันและพูดสิงที ่ ต ่ ้องการออกมารวดเดียว ที่

แท ้พ่อของมหาเสนาบดี มหาบัณฑิตหยวนซือเหนี ยนก็กลับมาที่
เมืองหลวงแล ้ว หลังจากอยูบ ่ ้านลูกชายสักพัก เขาก็ยน ื กรานจะ
่
กลับเมืองถังกูเ่ มือได ้ยินว่าในเมืองหลวงไม่มแี ตงโมขาย เขาเอาแต่
พูดว่า ” แตงโมของแม่หนู เสียวเฉ่ ่ านั่นน่ าจะสุกแล ้ว ข ้าไม่ได ้กิน
้ วหมูต๋น
เนื อหั ุ ของแม่หนู น่ ันมานานแล ้ว สงสัยจังว่าอาทิตย ์นี นางจะ้
ทาอาหารพิเศษอะไรให ้น้องชายของนาง…… ” สิงเดี ่ ยวทีเขาคิ่ ดก็
คืออาหาร !
หยวนหยุน ่ ซี ลูกชายคนเล็กของมหาเสนาบดีกลับมาทีเมื ่ องหลวง
่
เพือเตรียมสอบฤดูใบไม้รว่ ง เดิมทีอาจารย ์ใหญ่หยวนของเราจะรอ
จนกว่าหลานชายจะสอบเสร็จค่อยกลับไปทีเมื ่ องถังกู่ ถึงอย่างนั้น
เขาก็ไม่สามารถนั่งอยูเ่ ฉยๆได ้ทันทีทเขาได
ี่ ่
้ยินเรืองแตงโม เขาส่ง
่ องถังกูเ่ พือซื
คนไปทีเมื ่ อแตงโมแล
้ ้ว แต่มน
ั ต ้องใช ้เวลาในการ
เดินทางอย่างน้อย 5-6 วัน แต่พ่อของเขาเริมไม่ ่ อดทนมากขึน้
่
เรือยๆ ไม่สงสัยเลยว่าทาไมถึงมักจะพูดกันว่าคนยิงแก่ ่ ยงเหมื
ิ่ อน
เด็ก

” ฝ่ าบาท โปรด……ประทานแตงโมจากร ้านผลไม้ของฝ่ าบาทให ้

กระหม่อม 2 ลูกได ้ไหมพะย่ะค่ะ ? ” ใบหน้าของเขาแดงด ้วยความ
่
อับอาย มีอย่างทีไหน ่
ทีมหาเสนาบดี ่
ต ้องมาขอแตงโมจากคนอืน

่ ้านผลไม้ของภรรยาสุดทีร่ ักของเขา ช่วงนี จิ

เพือร ้ งอ๋
้ องจึงเหนื่ อย
แบบสุดๆ ในความเห็นของเขา ถ ้าเขารีบขายแตงโมเจ ้าปัญหาพวก
นั้นให ้หมดเร็วๆ เขาก็คงไม่ต ้องคิดเรืองมั
่ นแล ้วก็ไม่ต ้องโกรธใคร
่
อีก ปกติแล ้วมหาเสนาบดีหยวนเป็ นคนซือตรงมากและความ
กตัญญูตอ
่ พ่อของเขาก็น่ายกย่อง จิงอ๋ ้ องจึงไม่อาจปฏิเสธเขาได ้
และตอบตกลงทันที แตงโม 2 ลูกทาให ้มหาเสนาบดีเป็ นหนี ้
บุญคุณเขา นี่ เป็ นข ้อตกลงทีดี
่ จริงๆ !

” ไปทีร่ ้านผลไม้ของหวังเฟยและเอาแตงโม 2 ลูกไปทีบ ่ ้านของมหา

เสนาบดี จาเอาไว ้ อย่าเข ้าทางหน้าร ้าน ให ้เข ้าทางหลังร ้าน บอก
ว่านี่ เป็ นคาสังของข
่ ่
้า ! ” เขาสังองคร ักษ ์ของเขาทันที

้ องก ้ม
มหาเสนาบดีหยวนประสานมือคารวะเขาอย่างขอบคุณ จิงอ๋
หน้าจิบชา เขาวางถ ้วยลงและพูดว่า

่
” พีหยวน ถ ้าไม่มอ
ี ะไรแล ้ว…… “

” ขอบพระทัยมากพะย่ะค่ะฝ่ าบาท กระหม่อมจะเตรียมสุราชนดี ้ั

้ องมาร่วมดืมกั
เอาไว ้ เชิญจิงอ๋ ่ นสักวันนะพะย่ะค่ะ ” เสนาบดีหยวนก็
รีบเช่นกัน เขาอยากกลับบ ้านไปดูพ่อของเขาว่ายังงอแงอาละวาด
่ องถังกูอ
จะกลับไปทีเมื ่ ยูอ
่ ก
ี รึเปล่า
 ้ องจากไป มหาเสนาบดีหยวนก็ไม่ได ้อยูน
หลังจิงอ๋ ่ านและรีบกลับไป
่ ้านของเขา อย่างทีคาด
ทีบ ่ อาจารย ์ใหญ่หยวนของเราถือกระเป๋ า
ใบเล็กเอาไว ้ในมือและให ้คนเตรียมรถม้าพาเขากลับเมืองถังกูแ่ ล ้ว
่
โดยไม่สนใจว่าคนอืนจะพยายามห ้ามเขายังไง

่ นว่าปู่ ของเขาเกิดอาการดือขึ
เมือเห็ ้ นอี
้ ก หยวนหยุน ่ ซีก็ไม่กล ้า
ห ้ามเขามากเกินไป เขาแค่พูดว่า ” ท่านปู่ คร ับ ข ้าให ้คนไปเข ้าแถว
้
ซือแตงโมแล ้ว ถ ้าท่านปู่ ไปวันนี ้ ท่านปู่ ก็จะไม่ได ้กินแตงโมนะ ! “

่
” พอถึงเมืองถังกู่ ปู่ ก็ไปบอกแม่หนู เสียวเฉ่ าก็ได ้ แค่น้ันก็ได ้กิน
่
แตงโมมากเท่าทีอยากกิ นแล ้ว ทาไมต ้องเข ้าแถวรอ 2 วันเพือ ่
แตงโมลูกเดียวด ้วย ? แถมยังไม่ถงึ ตาของข ้าอีก ! ” หยวน
ซือเหนี ยนได ้ยินว่ามีแตงโมจากเมืองถังกูถ ่ ก ่ องหลวงเมือ
ู ส่งมาทีเมื ่
2 วันก่อน เขาจึงส่งคนไปซือพวกมั้ นอย่างดีใจ แต่เนื่ องจากร ้าน
ิ ้ องหนุ นหลังอยู่ พวกเขาจึงไม่ต ้องเกรงใจทางบ ้านของ
ผลไม้มจี งอ๋
เสนาบดีหยวน หลังจากรออยู่ 2 วันและยังไม่ได ้แม้แต่เปลือก
แตงโม หยวนซือเหนี ยนก็โกรธสุดขีด พอเขากลับไปทีเมื ่ องถังกู่
้
เขาจะซือแตงโมมาเยอะๆ เอาไว ้กินลูกนึ ง เอาไว ้ขว ้างเล่นลูกนึ ง อีก
ลูกจะเอามาเตะเป็ นลูกบอลเลย !
” ท่านปู่ ถึงตาเราได ้กินข ้าวทีห่ ้องส่วนตัวของร ้านเจินซิวแล ้วนะ ถ ้า
ไปก็จะไม่ได ้กินอาหารทีนั ่ ่ นนะ ! ” หยวนหยุน ี่
่ ซีทโตมากั บปู่ ย่อม
เข ้าใจนิ สยั เห็นแก่กน
ิ ของปู่ ของเขาดี ถ ้าเขาอยากให ้ปู่ อยู่ เขาก็
ต ้องใช ้อาหารมาล่อ !

หยวนซือเหนี ยนยิงโกรธเข่ ่ ดถึงร ้านอาหารเจินซิว

้าไปใหญ่เมือพู
ของเมืองหลวง เคราของเขาถึงกับกระพือขณะทีเขาพู ่ ดว่า ” เจ ้า
เด็กตระกูลโจวงีเง่ ่ านั่น ! ไปซะไกลแต่ไม่ทงห ิ ้ ้องส่วนตัวไว ้ให ้ข ้าเลย
ข ้าต ้องต่อแถวรอเพือกิ ่ นทีห ่ ้องส่วนตัวเนี่ ยนะ !! ทีเมื
่ องถังกูแ่ ค่แม่
่
หนู เสียวเฉ่ ่
าพูดให ้ ข ้าไปกินเมือไหร่ ่
ก็ได ้ทีอยากกิ นเลย จาเป็ น
อะไรทีข ่ ้าจะต ้องมาต่อแถวด ้วย ? “

ตาแหน่ งของหยูเสียวเฉ่ ่ าในร ้านอาหารเจินซิวของเมืองถังกูน ่ ้ัน

เทียบเท่ากับเป็ นเจ ้านายครึงหนึ ่ ่ งเลย ดังนั้นเธอจึงมีห ้องส่วนตัวเป็ น
ของตัวเอง เธอไม่ต ้องรอต่อคิวเพือกิ ่ นหรือร ับรองแขก แต่ก็มี
่
โอกาสทีเธอจะไปกิ ่
นน้อยมาก และเธอเองก็ไม่มเี พือนมากมายที ่
จะ
ให ้เธอเลียงข ้ ้าวทีร่ ้านเจินซิว ดังนั้นห ้องจึงมักจะถูกทิงเอาไว
้ ้และ
ไม่ได ้ใช ้
 ่ เสียวเฉ่
เวลาทีหยู ่ าไปส่งอาหารให ้น้องชาย เธอก็มก ั จะแบ่งให ้
อาจารย ์ใหญ่หยวนด ้วยเสมอ พอเธอได ้ยินชายชรานักกินผูน้ ่ าร ัก
บ่นว่าเขาไม่สามารถหาทีกิ ่ นในร ้านเจินซิวได ้ เธอก็ให ้เขายืมห ้อง
ส่วนตัวของเธออย่างใจดี

พูดอีกอย่างก็คอื อาจารย ์ใหญ่หยวนสามารถใช ้ห ้องส่วนตัวของ

่
เสียวเฉ่ าทีร่ ้านเจินซิวได ้ตามใจชอบทุกเมือที
่ เสี
่ ยวเฉ่
่ าไม่ได ้ใช ้ ซึง่
ก็เท่ากับว่าอาจารย ์ใหญ่หยวนมีหอ้ งส่วนตัวทีไม่ ่ ต ้องจองในร ้าน
่
เจินซิว ทาให ้ชายชราได ้อวดเพือนๆของเขาอยู พ
่ กั นึ ง

ทีร่ ้านอาหารเจินซิวนอกจากตระกูลโจวแล ้วมีเพียงเสียวเฉ่

่ าเท่านั้น
ทีมี่ ห ้องส่วนตัวแบบผูกขาด มันน่ าอิจฉามากขนาดไหนทีได ่ ้กิน
ข ้าวทีร่ ้านเจินซิวโดยไม่ต ้องรอคิวและไม่ต ้องจอง ? อาจารย ์ใหญ่
หยวนได ้ยืดอกอยูพ ่ ก ่
ั นึ งจากสายตาอิจฉาของเพือนๆ
หลังจากมาถึงเมืองหลวง อภิสท ์ งหมดก็
ิ ธิทั ้ หายไป อาจารย ์ใหญ่
หยวนจึงรู ้สึกผิดหวัง……

่
ขณะทีหยวนซื อเหนี ยนยืนกรานจะไป เสนาบดีหยวนก็มาถึงพร ้อม
่
กับคนทีมาส่
งแตงโม

้
” ท่านพ่อ ! ข ้าซือแตงโมมาแล ้ว ! ข ้าต ้องขอลองแตงโมทีท่่ านพ่อ
ชมซะหน่ อย ดูซวิ า่ มันรสชาติเป็ นยังไง ? ” เสนาบดีหยวนยิมอย่้ าง
อ่อนโยน ดูเหมือนจะไม่เห็นกระเป๋ าใบเล็กทีอยู ่ ใ่ นมือพ่อของเขา
แล ้ว เขาให ้คนแบกแตงโมเข ้าไปในโถงร ับรองของลานด ้านนอก

หยวนซือเหนี ยนมองแวบเดียวก็จาแตงโมทีอยู ่ ใ่ นมือของคนร ับ

่
ใช ้ได ้ว่าเป็ นแตงโมทีครอบคร ้ ก
ัวหยูปลูก แตงโมในเมืองหลวงทังเล็
และไม่อร่อย สาหร ับแตงโมนั้น ยังไงๆเขาก็ต ้องกินของครอบคร ัวห
ยูแห่งเมืองถังกู่

่ นแตงโมก็ดเู หมือนเขาจะลืมไปแล ้วว่าตัวเองกาลังจะกลับ

เมือเห็
เมืองถังกู่ เท ้าของเขาก ้าวเข ้าไปหาแตงโมโดยอัตโนมัติ
 ่
เมือหยวนซื อเหนี ยนได ้ยินคาพูดของลูกชาย เขาก็พูดว่า ” กินแล ้ว
จะเข ้าใจ ! ถึงตอนนั้นจะมาแย่งพ่อกินไม่ได ้นะ ! “

มหาเสนาบดีหยวนไม่รู ้ว่าจะหัวเราะหรือร ้องไห ้ดี ” คิดว่าข ้าเหมือน

ท่านพ่อรึไง ! “

ในเมืองหลวงนั้นแตงโมจะถูกหันครึ ่ ่
งและใช ้ช ้อนตักกิน หยวน
่
ซือเหนี ยนสอนคนร ับใช ้ว่าจะหันแตงโมเป็ ้
นชินสามเหลี ่
ยมได ้ยังไง
เขาไม่สามารถรงตั้ั วเองเอาไว ้ได ้อีกและหยิบแตงโม 1 ชินขึ ้ นมากั
้ ด
้
‘ ใช่ รสชาตินีแหละ ่
! หวานชืนใจ !‘

เขาเห็นสีหน้าประหลาดใจของลูกชายจากทางหางตา จึงพูดขึน้
่
หน้าตาเฉยว่า ” โชคร ้ายทีแตงโมไม่ ่ บมาสดๆล่ะก็
สด ! ถ ้าเพิงเก็
มันจะกรอบหวานกว่านี อี้ ก“
หลังจากกินหมดหนึ่ งชิน้ เขาก็เห็นว่าลูกชายของเขากาลังจะหยิบ
้ งรีบห ้ามเอาไว ้ ” ไหนว่าจะไม่แย่งของพ่อไง ? ลองชิมชิน้
อีกชินจึ
เดียวก็พอแล ้ว ติดแล ้วรึไง ? “

เสนาบดีหยวนมองแตงโมทีหนั ่ กอย่างน้อย 15-16 ชงและตอบด

่ั ้วย
ท่าทีหมดหนทาง ” ท่านพ่อจะกินแตงโมลูกใหญ่แบบนี คนเดี ้ ยว
่ กหันทิ
ไม่ได ้นะ ! ถ ้ากินแตงโมทีถู ่ งไว
้ ้นานๆจะปวดท ้องเอานะ ! “

หยวนซือเหนี ยนมองเขาและพูดกับหยวนหยุน ่ ซีวา่ ” หยุน

่ ซี ส่ง
่ ่ งไปให ้แม่กบั พวกพีสะใภ
แตงโมครึงหนึ ่ ้ของหลานทีหลั่ งบ ้านให ้
พวกเขาลองชิมซิ แตงโมเป็ นอาหารธาตุเย็น บอกพวกพีสะใภ ่ ้ให ้
ระวัง อย่าให ้เด็กๆกินมากเกินไป “

หยวนหยุน ่ ซีเป็ นลูกชายคนเล็กของครอบคร ัว เขาเพิงอายุ ่ 17 ใน

ปี นี ้ เขามีพชาย
ี่ 2 คนและพีสาว ่ ่
2 คน พีชายทั ง้ 2 คนของเขา
แต่งงานมีลก ่
ู แล ้ว และพีสาวทั ง้ 2 ของเขาก็แต่งงานแล ้วเช่นกัน ลูก
่
ของพีชายคนโตเพิ ่
งอายุ 3 ขวบและกาลังน่ าร ักเป็ นพิเศษ อาจารย ์
ใหญ่หยวนทีเป็ ่ นปู่ ทวดจึงคิดถึงหลานตัวน้อยทุกครงที ้ั เขามี
่ อาหาร
อร่อยๆ
 ่
พีชายของหยวนหยุ น ้ านั้นที่
่ ซีพูดติดตลกว่ามีเพียงเด็กน้อยคนนี เท่
คว ้าเอาอาหารจาก’ ปากของสิงโต ‘ ได ้ !

เนื่ องจากแตงโม 2 ลูกทาให ้ทางบ ้านของมหาเสนาบดีเก็บตาเฒ่า

เกเรทีร่ าร
่ ้องจะกลับเมืองถังกูเ่ อาไว ้ไม่ให ้กลับไปได ้

แต่หยางจวินอ๋้ องทีอยู
่ ใ่ นเมืองถังกูไ่ ม่ได ้รู ้ถึงปัญหาทีตั
่ วเองสร ้าง
เอาไว ้ให ้เสด็จพ่อของเขาเพราะความอยากหาเงินเข ้ากระเป๋ าตัวเอง
แบบสะดวกๆเลย ต่อมาจิงอ๋ ้ องจึงเขียนจดหมายบ่นเรืองลู ่ กชายคน
เล็กถึง

้ งเฟย
จิงหวั

้
ตอนนี หยางจวิ ้ องกาลังนั่งจิบชาอยูใ่ นสวนผักและเพลิดเพลินกับ
นอ๋
การชมธรรมชาติอน ่
ั เขียวขจี ตรงกันข ้ามกับหยูเสียวเฉ่ าทีก่ าลัง
ทางานหนักอยูใ่ นคร ัวเนื่ องจาก ‘ พระพุทธรูปองค ์ใหญ่ ‘ ทีอยู
่ ใ่ น
สนาม
 ่
” หยูเสียวเฉ่ า ข ้าอยากกินมะเขือเทศ ! ” ตอนปลายฤดูใบไม้ผลิไม่
้
มีผลไม้ให ้กินมากนัก มะเขือเทศของครอบคร ัวหยูมรี สเปรียวและ
หวานฉ่ า มันอร่อยกว่าผลไม้หลายอย่างทีจู่ จวินหยางเคยกินซะอีก

ทุกวันนี จู้ จวินหยางใช ้ข ้ออ ้างเรืองงานราชการมากิ

่ ่ ้านหยู
นข ้าวทีบ
ทุกวัน ผูช ้ อกกินมาก ถ ้าหยูเสียวเฉ่
้ ายคนนี เลื ่ าไม่ได ้ทาอาหารด ้วย
ตัวเอง เขาก็จะหาข ้อไม่ดข ี องอาหารอยู่เสมอ หัวหน้าหมู่บ ้านเองก็
ขอร ้องเธอซาๆให ้ ้ปฏิบตั ก ้ องให ้ดีๆ
ิ บั จวินอ๋
 ตอนที่ 257 พระพุทธรู ปองค ์ใหญ่
https://novel-lucky.com

่
หยูเสียวเฉ่ ่ าลังทา ‘ หอยเป๋ าฮือราดน
าทีก ้ ้ ง้ ‘ ก็ตะโกนออกมา
าผึ
ด ้วยความโกรธ ” ถ ้าอยากเสวยก็ไปเก็บเองซิเพคะ “

้
วันนี หยางจวิ ้ องเห็นหอยเป๋ าฮือที
นอ๋ ้ ก ่ าลังตากแห ้งอยูใ่ นสนาม เขา
่ ้ทา ‘ หอยเป๋ าฮือราดน
จึงสังให ้ ้ ง้ ‘ หยูเสียวเฉ่
าผึ ่ ามีโอกาสลงไปใน
่ วยคุณชายสามโจวเตรียมวัตถุดบ
ทะเลเพือช่ ่ ้องส่งเข ้าวังใน
ิ ทีต
้
เดือนหน้า การทางานหนักทังหมดถู กทาลายด ้วยคาพูดเดียวของ
้ั
เขา…… ดูเหมือนว่าเธอจะต ้องลงไปในทะเลอีกครงในสองสามวั นนี ้
!

นางหลิวทีท ่ าหน้าทีเป็
่ นผู ้ช่วยเหลือบมองเธอแล ้วกระซิบว่า ” อีก
้ องทีเป็
ฝ่ ายคือจวินอ๋ ่ นเชือพระวงศ
้ ์นะ แค่เพราะท่านอารมณ์ดไี ม่ได ้
หมายความว่าลูกจะใช ้ประโยชน์จากมันได ้ ต่อให ้ไม่สนว่าท่านเป็ น
ใคร แต่ยงั ไงท่านก็เป็ นแขก ถ ้าแขกขออะไร เจ ้าบ ้านก็ควร
พยายามทาให ้พวกเขาพอใจ นั่นคือการต ้อนร ับขับสู ้ “
หลังจากดุลก ู สาวแล ้ว นางหลิวก็ใส่ฟืนเข ้าไปในเตาและยืนขึน้ นาง
่
เดินไปทีประตู คร ัวและพูดว่า ” เฉ่ าเอ ้อร ์ของเรายังมีนิสยั เป็ นเด็กๆ
อยู่ อย่าถือโทษโกรธเคืองเลยนะเพคะ หม่อมฉันจะไปช่วยเก็บ……
“

่
จูจวินหยางเองก็อยากรู ้อยากเห็นเกียวกั ่
บแปลงผักทีสวนหลั งบ ้าน
้ นช ้าๆ และพูดกับนางหลิวว่า ” ไม่ต ้อง
เขาวางถ ้วยชาลง ลุกขึนยื
หรอก ตอนนี ข้ ้าว่างไม่มอ ี่
ี ะไรทา ข ้าจะไปดูทสนามหลั งบ ้านเอง ไป
ทางานของท่านต่อเถอะ ! “

ครงนี้ั จู้ จวินหยางออกจากเมืองหลวงตามพระราชโองการของ

ฮ่องเต ้ เขาสามารถอยูไ่ ด ้จนถึงตอนข ้างโพดกับมันฝรงสุ ่ ั ก หัวหน้า
ผูด้ แู ลตาหนักหลิวทีร่ ับใช ้ใกล ้ชิดเขาจึงมาด ้วย ร ับใช ้ใกล ้ชิด
หมายความว่ายังไงน่ ะเหรอ ? ก็ต ้องหมายความว่าเขาจะไปทุกทีที ่ ่
เจ ้านายไปไงล่ะ

” ฝ่ าบาท ให ้กระหม่อมไปเก็บมาถวายเถอะพะย่ะค่ะ ! ” แม้วา่ จวิน้

อ๋องจะยังแสดงออกทางสีหน้าแบบเดียว—นั่นคือไม่
 ่
แสดงออกอะไรเลย แต่หวั หน้าผูด้ แู ลหลิวก็ได ้ยินความสุภาพทีแฝง
้ ยงของเจ ้านายของเขาเวลาทีพู
อยูใ่ นนาเสี ่ ดกับนางหลิว

เจ ้านายของเขาไม่เคยพูดคาเท็จกับใคร แม้แต่พวกผู ้หญิงสูงศักดิ ์

ในเมืองหลวงก็ไม่มขี ้อยกเว ้น แล ้วทาไมนางหลิวทีเป็ ่ นแค่หญิงบ ้าน
นอกจึงได ้ร ับการยกเว ้น ? ในช่วงไม่กวัี่ นทีผ่
่ านมานี ้ หัวหน้าผูด้ แู ล
หลิวสังเกตเห็นว่าไม่ใช่แค่นางหลิวเท่านั้นทีเจ ่ ้านายของเขาปฏิบต ั ิ
แตกต่างไปจากคนอืน ่ ครอบคร ัวหยูมอ ้ องให ้
ี ะไรให ้จวินอ๋
้
ความสาคัญเป็ นพิเศษงันเหรอ ?

หรือจะเป็ นเพราะหยูไห่ชว่ ยชีวต ้ องเอาไว ้ ? ก็ไม่น่าใช่ ! ก่อน

ิ จวินอ๋
่ นอ๋
ทีจวิ ้ องออกทะเล เขาได ้พบกับครอบคร ัวหยูทท่ ี่ าเรือแล ้ว ตอน
นั้นเขายังมีทา่ ทางเย็นชาและไม่ได ้สนใจพวกเขาเลย หรือเป็ น
เพราะครอบคร ัวหยูชว่ ยจวินอ๋ ้ องจัดการปัญหาและสามารถปลูก
ข ้าวโพดกับมันฝรงได ่ ั ้ ? แต่คนทีอยู
่ ใ่ ต ้บังคับบัญชาของเจ ้านายก็
เก่งกว่าและทาประโยชน์ได ้อย่างโดดเด่น แต่เจ ้านายของเขาก็ไม่
เคยชมเชยทีท ่ างานดีเลย ครอบคร ัวหยูให ้ยาวิเศษอะไรกับเจ ้านาย
้
ของเขางันเหรอ ?
ขณะทีหั ่ วหน้าผูด้ แู ลหลิวกาลังสับสนงุ นงง เจ ้านายของเขาก็เดิน
ผ่านประตูกลมเข ้าไปในสวนหลังบ ้านแล ้ว และเดินไปทีแปลงผั่ กซึง่
เปิ ดโล่ง

่
ผักทีสนามหลั งบ ้านต่างจากผักใบเขียวทีปลู่ กเอาไว ้หน้าบ ้าน พวก
มันมีมากกว่า บนกาแพงทีล ่ ้อมรอบมีบวบทีมี่ ดอกสีเหลืองอยู่
มากมาย บนนั่งร ้านไม้ไผ่มถ ่ ั กยาว, แตงกวาสีเขียวหยก, นาเต
ี วฝั ้ ้า
่ อนนุ่ ม, และฟักทองสีทอง……ในแปลงผักทีปลู
สดทีอ่ ่ กอย่างดีมี
่ นเงาวาวภายใต ้แสงอาทิตย ์ พริกชีฟ้้ าสีแดงและเขียว
มะเขือม่วงทีเป็
่ อนโคมไฟเล็กๆยืนออกมาจากใบไม้
เต็มต ้น และมะเขือเทศทีเหมื ่
่
ทัวสนามหลั งบ ้านเต็มไปด ้วยพืชผลทีดู่ น่ากิน

่ นว่านิ สยั เย็นชาของเจ ้านายเขาค่อยๆกลายเป็ นอบอุน

เมือเห็ ่ ขึน้
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวก็รู ้สึกโล่งอก ดูเหมือนว่าเจ ้านายของเขาจะชอบ
ทิวทัศน์ในชนบท หลังจากอยูท ี่ ่ สักพัก เจ ้านายของเขาอาจจะ
่ นี
ค่อยๆกลับไปเป็ นเด็กน้อยทีไร ่ ้ความกังวลอย่างทีเคยเป็
่ นในตอน
เด็ก……
 ่ วหน้าผูด้ แู ลหลิวปลืมใจจนน
ขณะทีหั ้ ้
าตาคลอ จูจวินหยางก็เก็บ
แตงกวามาใส่ปากเคียว ้

ี่ วหน้าผูด้ แู ลหลิวเห็นเข ้า เขาก็รบี ก ้าวเข ้ามา ” ฝ่ าบาท ให ้

ทันทีทหั
กระหม่อมเอาไปล ้างก่อนจะเสวยเถอะพะย่ะค่ะ ! “

่
” ไม่ต ้อง ข ้าเห็นหยูเสียวเฉ่ ้ อคร
ากินมันแบบนี เมื ่ ้ั แล
งที ่ ้ว ! ” จูจวินห
ยางกัดอีกคา แตงกวากรอบและนุ่ มฉ่ านา้ สดชืนและดั ่ บกระหาย

‘ เด็กนั่นคุ ้นเคยกับชีวต
ิ ในชนบท ถ ้านางกินอาหารไม่สะอาดก็ไม่
เป็ นไรหรอก แต่ฝ่าบาทถูกทะนุ ถนอมมาในวัง ถ ้าทรงปวดพระอุทร
้
ขึนมา เราจะทายังไง ? ‘ หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวคิดในใจ

จูจวินหยางเดินมาถึงแปลงมะเขือเทศ เขาค ้นหาอย่างละเอียดและ

่ ดก็พบมะเขือเทศสีแดงสดใสอยูภ
ในทีสุ ่ ายใต ้ใบไม้หนา
ครอบคร ัวหยูไม่ต ้องกังวลกับการขายผัก มีรถม้ามากมายมาซือ้
้ บๆหรือปรุงสุก พวกมันเป็ น
พวกมันทุกวัน มะเขือเทศกินได ้ทังดิ
หนึ่ งในผักยอดนิ ยมสาหร ับพวกคนรวยในเมือง การหาเจอลูกหรือ
สองลูกทียั่ งไม่ได ้ขายถือว่าโชคดีแล ้ว

่ งรดน
จูจวินหยางไม่สนใจว่ารองเท ้าใหม่ของเขาจะเลอะดินทีเพิ ่ ้
าไป
เขาหามะเขือเทศสุกเจอ 5 ลูกในแปลงมะเขือเทศ จากนั้นก็กลับ
่ อก็เอาใส่
จากสวนหลังบ ้านพร ้อมมะเขือเทศ 1 ลูกในปากและทีเหลื
ไว ้ในกระเป๋ า เขาดูสบายๆและผ่อนคลายมาก

่ ดอยูอ
เขากระทืบเท ้าเอาดินทีติ ่ ้องคร ัวแทนทีจะนั
่ อกและเดินไปทีห ่ ่ง
อยูท ี่ ะหิน เขาเข ้าไปข ้างในและรีบพูดกับหยูเสียวเฉ่
่ โต๊ ่ าทียุ่ ง่ อยูว่ า่ ”
่
หยูเสียวเฉ่ า ข ้าอยากกินไข่กวนมะเขือเทศ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ่ าลังรบกับหอยเป๋ าฮือราดน
าทีก ้ ้ งอยู
าผึ ้ ด
่ เู หมือนจะไม่ได ้
ยินเขาพูด เธอพยายามผสมซอสซาแล ้ ้วซาอี
้ ก หยูเสียวเฉ่
่ าไม่ได ้รู ้
วิธที าอาหารทุกอย่างหรอก ชาติกอ ่ นเธอทาอาหารแบบบ ้านๆมา
มากมาย และเธอก็มพ ี รสวรรค ์ในการทาอาหาร รสชาติของอาหาร
ย่อมออกมาดี แต่ยงั ไงก็ตาม หอยเป๋ าฮือเป็ ้ นของลาค่ ้ ามาก และ
บ ้านของเธอก็ไม่ได ้อยูต ิ ทะเล ดังนั้นเธอจึงไม่ได ้เห็นหอยเป๋ าฮือ้
่ ด
มากนัก อย่าว่าแต่เคยทาเลย
โชคดีทหั ี่ วหน้าพ่อคร ัวคนปัจจุบน ่
ั ของร ้านเจินซิว หยางเฟิ ง ทีเคย
้
เป็ นเด็กฝึ กของหัวหน้าพ่อคร ัวหวัง เคยทาหอยเป๋ าฮือราดน ้ งต่
าผึ ้ อ
หน้าเธอ ตอนเธอเห็นเขาทามันก็ดเู หมือนไม่ยาก แต่ทาไมพอเธอ
มาทาเองมันถึงได ้ยากอย่างนี ล่้ ะ?

่
” หยูเสียวเฉ่ า ข ้ากาลังพูดกับเจ ้าอยูน่ ะ หูหนวกหรือเป็ นใบ ้รึไง ? ”
่
ยิงเขาติ ดต่อกับครอบคร ัวหยูมากเท่าไหร่ จูจวินหยางก็ยงไม่ ิ ่ สภุ าพ
่
กับหยูเสียวเฉ่ ้ อยๆ
ามากขึนเรื ่ เขาเคยเรียกเธออย่างสุภาพว่า ‘ หยู
้
กูเหนี ยง ‘ ตอนนี เขาไม่ ่
เพียงแต่เรียกชือเธอตรงๆเท่ านั้น แต่เขายัง
่
สังเธอเหมื ่ ้เธอทาโน่ น
อนเธอเป็ นคนร ับใช ้เขาด ้วย เขามักจะสังให
ทานี่ อยูต ่
่ ลอด หยูเสียวเฉ่ าราคาญเขาจะแย่อยูแ่ ล ้ว !

้ ้นแหละ ! แม่คร ัวจะเสียสมาธิขณะ

” ไม่ได ้หูหนวกหรือเป็ นใบ ้ทังนั
้ั
ทาอาหารไม่ได ้เพคะ ไม่งนอาหารที ่ าออกมาก็จะกินไม่ได ้ ! จวิน้
ท
่
อ๋องน้อย ไปประทับตรงทีควรประทั ่
บเถอะเพคะ ” หยูเสียวเฉ่ าเองก็
่
ค ้นพบความจริงเกียวกั บอารมณ์ของจวินอ๋ ้ องน้อย เขาดูโหดเหียม้
แต่ไม่ได ้ทาตัวเหินห่างจริงๆและไม่ได ้อารมณ์ร ้ายขนาดนั้น อย่าง
น้อยหลังจากทีได ่ ้พูดคุยกับเขามากๆ เธอก็ไม่เคยเห็นเขาอารมณ์
 ่
เสียจริงๆเลย หยูเสียวเฉ่ ่ มส
าทีไม่ ่
ี านึ กของคนทีชนช ้ั ่ากว่าจึงพูด
นต
กับเขาอย่างไม่สภ ้
ุ าพมากขึนเวลาที ่
เธอหงุ ดหงิดมากๆ

่
นางหลิวกับคนอืนๆในครอบคร ่
ัวถึงกับเหงือแตกจากการกระท า
้ องดูหนุ่ มแต่ก็ใช่วา่ จะเข ้าหาได ้ง่ายๆ ถ ้า
ของเธออยูเ่ ป็ นระยะ จวินอ๋
้ องโกรธขึนมา
เธอทาให ้จวินอ๋ ้ การถูกโบยถือเป็ นโทษสถานเบา
่ ดแล ้ว ขณะทีโทษหนั
ทีสุ ่ กสุดคือประหาร งิวก็ ้ เล่นให ้ดูอยูบ
่ อ
่ ยๆ
ไม่ใช่เหรอ ? ลูกสาวของพวกเขากล ้าท ้าทายขีดจากัดของจวิน้
้ั ้วครงเล่
อ๋องครงแล ้ั า

่ ดี
” ข ้าคิดว่าห ้องคร ัวก็เป็ นสถานทีที ่ อยูน
่ ะ อยูต ้ ไม่เลวนัก
่ รงนี ก็
หรอก ! ” จูจวินหยางไม่ได ้โกรธ แถมยังพูดตลกทีหาดู ่ ได ้ยากอีก !

หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวประหลาดใจจนอ ้าปากค ้างคางหล่นไปกระแทก

เท ้า นี่ ……นี่ ใช่จวินอ๋
้ องผูม้ ใี บหน้าเย็นชาซึงท
่ าให ้เด็กๆกลัวจน
ร ้องไห ้และเป็ นคนทีไม่่ ยอมให ้คนแปลกหน้าเข ้าใกล ้เขาจริงๆเหรอ
่
? นิ สยั เขาเปลียนไปตั ้ เมือไหร่
งแต่ ่ ?
 ่
หยูเสียวเฉ่ าพูดอะไรไม่ออกอยูค ่ นึ่ ง ” ก็ได ้ ถ ้าไม่กลัวหายใจเอา
่ รูห
ควันเข ้าไป ก็เชิญอยูต
่ ามใจชอบเลยเพคะ ! “

จูจวินหยางมองเธอเทซอสเป็ นครงที ้ั สามแล

่ ้วก็อดพูดไม่ได ้ ” มี
อาหารทีเจ่ ้าทาไม่เป็ นด ้วย ! ทีจริ
่ งข ้าก็ไม่ได ้เรืองมากนะ
่ ตอนอยู่
่
บนเรือข ้ากินกระทังปลาดิ บ ไม่ต ้องกังวลหรอก แค่ทาให ้มันไม่ดบ ิ ก็
พอ ข ้าจะไม่วา่ เจ ้าทาออกมาแย่หรอก ! “

่
ความจริงเขาพูดก็เพราะไม่อยากให ้เธอทดลองทาไปเรือยๆเพียง
่
เพือจะเผชิ ้ ้วซาอี
ญความล ้มเหลวซาแล ้ ก แต่คาพูดทีออกมาจาก
่
ปากของเขาทาให ้เธออยากตีเขาจริงๆ !

่
หยูเสียวเฉ่ าไม่สนใจเขาและในทีสุ ่ ดก็ผสมจนได ้รสชาติทเธอ ี่
ต ้องการ จากนั้นเธอก็แกะหอยเป๋ าฮือออกมาล
้ ้างและบากมันให ้เป็ น
เส ้นกากบาททีด ่ ้านบน จากนั้นเธอก็วางพวกมันลงในชามและใส่
ไข่ขาวและแป้ งลงไปก่อนจะผสมให ้เข ้ากัน แล ้วเธอก็เอาหอย
้
เป๋ าฮือลงไปนึ ่ งในหม้อไม่กนาที
ี่ ้ เธอจั
หอยเป๋ าฮือที ่ บมาตัวใหญ่จงึ
ต ้องนึ่ งนานกว่าพวกมันจะสุกทัวทุ่ กด ้าน
 ่
เธอทาความสะอาดเห็ดสดทีเธอพบจากปะการ ่
ัง หันพวกมั นเป็ นชิน้
เล็กๆ และลวกในนาเดื ้ อดก่อนจะนาขึน้ จากนั้นเธอก็ผด ั ในนามั ้ น
พร ้อมด ้วยขิง, ต ้นหอม, และกระเทียม ต่อมาเธอก็เติมเครืองปรุ ่ งที่
่
เพิงผสมโดยใช ้ ป, เกลือ, พริกไทย, ผงชูรส, และนามั
้นาซุ ้ นงา แล ้ว
่ วนผสมทังหมดลงในซอสข
เคียวส่ ้ ้น หลังจากนึ่ งหอยเป๋ าฮือเสร็
้ จ
เธอก็ราดซอสด ้านบน แล ้วหอยเป๋ าฮือราดน้ ้ งกลิ
าผึ ้ นหอมหวานก็
่
เสร็จสมบูรณ์ !

่
” กลินหอมจริ
งๆ สงสัยจังว่ามันจะรสชาติเป็ นยังไง ? ” จูจวินหยาง
่
สูดกลินหอมที ่
ลอยอยู
ใ่ นอากาศเบาๆและเอ่ยปากชม

่
หยูเสียวเฉ่ าเดินมาหาเขาและหยิบมะเขือเทศไปจากมือของเขา
เธอกรอกตาและพูดว่า ” หม่อมฉันทาเป็ นครงแรก้ั เพราะฉะนั้นไม่
้ องน้อย ครอบคร ัวของเรา
ร ับรองนะเพคะว่าจะอร่อยรึเปล่า จวินอ๋
่
เป็ นเพียงครอบคร ัวชาวบ ้านธรรมดา คราวหน้าโปรดอย่าสังอาหาร
ทีท่ าจากหอยเป๋ าฮือหรื
้ อปลิงทะเลได ้ไหมเพคะ ? “
” โอ ้ ! เจ ้าบ่นข ้าเหรอ ? ครอบคร ัวของเจ ้าเป็ นแค่ชาวไร่ธรรมดา
แต่ขายผัก 10 เกวียนกับแตงโม 7-8 เกวียนทุกวัน ต่อให ้ธุรกิจใน
เมืองกาลังเฟื่ องฟู แต่รายได ้ต่อเดือนของพวกเขายังเทียบกับเงินที่
ครอบคร ัวของเจ ้าทาใน 1 วันไม่ได ้เลย ข ้าแค่กน ้
ิ หอยเป๋ าฮือของ
้ ยว ! ” ต่อหน้าหยู
เจ ้าหน่ อยเดียว เจ ้าก็ปวดใจแล ้วเหรอ ? ขีเหนี
่
เสียวเฉ่ ้ องผูม้ ใี บหน้าเย็นชาและพูดไม่กค
า จูจวินหยางไม่ใช่จวินอ๋ ี่ า
อีกต่อไป พลาดทีเดียวเขาก็กลายเป็ นคนพูดมากทันที ! หัวหน้า
ผูด้ แู ลหลิวทาหน้าสะพรึง—เขาไม่ได ้ติดตามจวินอ๋ ้ องตัว
ปลอมอยูใ่ ช่ไหม ?

่
หยูเสียวเฉ่ าเป็ นคนพูดเก่ง แน่ นอนว่าเธอย่อมไม่แพ้เขา ” จวินอ๋ ้ อง
น้อย เราหาเงินได ้แค่ไม่กวัี่ นเท่านั้นเพคะ ช่วงฤดูแตงโมอย่างมาก
่ ดก็อก
ทีสุ ี 1 เดือนเท่านั้น แค่ผก ั จะทาเงินให ้เราได ้มากเท่าไหร่กน ั
่
? ชาวบ ้านธรรมดาอย่างเราต ้องพึงพาอากาศในการหาอาหาร
่
ตอนมีเงินเราต ้องคิดถึงวันทีเราจะไม่ มด ้ องนี่ เพ
ี ้วย ไม่เหมือนจวินอ๋
คะ เดินไปเดินมากินอาหารฟรีจากชาวบ้าน เงินเดือนก็ยงั ไม่ลด
้
ท่านเป็ นเชือพระวงศ ่
์ จะรู ้ถึงความทุกข ์ของชาวบ ้านทัวไปได ้ยังไง !
“
จูจวินหยางรู ้ถึงสถานการณ์ของครอบคร ัวหยู ตอนทีพวกเขายั่ ง
ไม่ได ้แยกจากบ ้านใหญ่ พวกเขามีข ้าวไม่พอกินไม่มเี สือผ้ ้ าดีๆใส่
ต ้องทางานหนักและถูกดุดา่ …… เมือคิ ่ ดถึงว่าเด็กผูห้ ญิงคนนี เกื
้ อบ
ตายอยูห ่ ลายครงเนื้ั ่ องจากอาการป่ วยทีรุ่ นแรง ความรู ้สึกอยาก
่ นในหั
ดูแลปกป้ องก็เพิมขึ ้ วใจของเขา

จูจวินหยางพูดเบาๆว่า ” ไม่ต ้องห่วง ! ตราบใดทีข ่ ้าวโพดกับมัน

่ ั บโตได ้ดี ทางราชสานักย่อมไม่ทาแย่ๆกับพวกเจ ้าอยูแ่ ล ้ว !
ฝรงเติ
ด ้วยพรสวรรค ์ในการเพาะปลูกของครอบคร ัวของเจ ้า ข ้าจะช่วย
กราบทูลฮ่องเต ้ให ้ได ้ พระองค ์อาจจะพระราชทานให ้เจ ้าเป็ น
่
เจ ้าหน้าทีการเกษตรก็ ได ้ ถึงตอนนั้นพวกเจ ้าก็สามารถกินอาหาร
หลวงและได ้ร ับเงินเดือนจากหลวงอีกด ้วย ! “

่
” ไม่ อย่านะเพคะ ! ” หยูเสียวเฉ่ ามีสหี น้าหวาดกลัวราวกับเห็นเขา
เป็ นสัตว ์ประหลาด เธอก ้าวไปด ้านข ้างเล็กน้อยและพูดต่อว่า ” จวิน้
อ๋องน้อย หม่อมฉันรู ้ว่าทรงเมตตาแต่คนธรรมดาอย่างเราไม่มี
รากฐานอะไรในราชสานัก ถึงเราจะได ้เป็ นขุนนาง แต่ในราชสานัก
เราก็ยงั เป็ นตัวประกอบอยูด ้
่ ี ทรงอย่าทาเช่นนี เลย ได ้ไหมเพคะ ? “
 ตอนที่ 258 เปลียนแปลง
่
https://novel-lucky.com

” ใครบอกว่าพวกเจ ้าไม่มรี ากฐาน ? ข ้าเป็ นคนหนุ นหลังพวกเจ ้า

ใครจะกล ้าแตะต ้องคนของข ้า ? “

่
จูจวินหยางเริมเปล่ งออร่าเย็นยะเยือกพร ้อมด ้วยใบหน้าเย็นชา แต่
เขาสนใจคาว่า ‘ ตัวประกอบ ‘ เขาอยากถามว่ามันหมายความว่า
้ ดว่าเขาโง่ก็เลยไม่ถาม
ยังไง แต่เขากลัวว่าเด็กคนนี จะพู

” เพคะๆๆ ! ทรงมีอานาจ ! แต่ไม่วา่ จะมีอานาจแค่ไหน ก็ยงั ต ้อง

เสวยอยูด่ ี นี่ เพคะ ไข่กวนมะเขือเทศ ! ” ขณะทีคุ
่ ยกัน หยูเสียวเฉ่
่ า
ก็ทาอาหารจานสุดท ้ายเสร็จอย่างรวดเร็ว ขณะทีเธอก ่ าลังจะนามัน
่ ะหินในลานบ ้าน เทพประตูจจู วินหยางก็ขวางทางอยู่ เธอจึง
ไปทีโต๊
ส่งจานอาหารใส่มอ ื เขา

จูจวินหยางก ้มลงมอง ‘ ไข่กวนมะเขือเทศ ‘ สีทองและสีแดงสดใส

จากนั้นก็มองเสียวเฉ่
่ ่ นกลับไปตักข ้าว ‘ หมายความว่ายังไง ?
าทีหั
นี่ นางสังให
่ ้ข ้าเอาอาหารออกไปให ้นางเหรอ ? นับวันเด็กผูหญิ
้ งคน
้ งกล
นี ยิ ่ ้ กวัน ถึงขันสั
้าขึนทุ ้ งงานจวิ
่ ้ องผู ้นี แล
นอ๋ ้ ้ว ! ‘

่ วหน้าผู ้ดูแลหลิวเห็นเข ้า สีหน้าของเขาก็เปลียนไปทั

เมือหั ่ นที เขา
่ ้ามาเพือจะร
รีบวิงเข ่ ับจานไปจากมือเจ ้านาย หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวใจ
่
สันและคิ ดว่า ‘ แม่ทน ่ นอ๋
ู หัว เจ ้าสังจวิ ้ องให ้เอาอาหารไปวางเหรอ ?
นี่ คือจะให ้ตาเฒ่าคนนี ไปแขวนคอตายใช่
้ ไหม ? ‘

ไม่คด ื่
ิ ว่าเจ ้านายของเขาจะไม่ชนชมการกระท าของเขาแถมยังหลบ
มือของเขาอีก เขาถือจานด ้วยมือข ้างหนึ่ ง ส่วนมืออีกข ้างไขว ้หลัง
เอาไว ้และเดินออกจากห ้องคร ัวไปอย่างสง่างาม

่
” ออกไปให ้พ้นทาง ! ข ้าวมาแล ้ว ! ” เสียงของหยูเสียวเฉ่ าดังขึน้
ขณะทีจู่ จวินหยางวางจานไข่กวนมะเขือเทศลงบนโต๊ะ

พอเขาหันกลับมา เขาก็เห็นว่าเด็กผูห้ ญิงคนนั้นทาเหมือนกาลัง

เล่นกายกรรม เธอถือข ้าวชามใหญ่ในมือข ้างหนึ่ งและมีจาน 1 ใบ
อยูด ่ อออกไปโดย
่ ้านบนชาม 2 ใบในมืออีกข ้าง จูจวินหยางยืนมื
่ ด
ไม่ได ้คิดและร ับเอาจาน ‘ หนอนช ้อนผัดกุยช่าย ‘ ทีอยู
่ ้านบนมา
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวทาตาถลนจนเกือบหลุดออกนอกเบ ้าราวกับเห็น
่ มหั
สิงที ่ ศจรรย ์เอามากๆ อาหารจานเมือกี ่ ยั้ งพูดได ้ว่าคุณหนู หยูให ้
มา เจ ้านายของเขาจึงเอามันออกมา แต่นี่เจ ้านายของเขาเป็ นฝ่ าย
่ อไปช่วยคุณหนู หยูกอ
ยืนมื ่ น นี่ ……นี่ ……พวกเขาควรตรวจสอบดู
ว่าเจ ้านายถูกใครบางคนมาแทนทีรึ่ เปล่าไหม ?

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าเดินผ่านหัวหน้าผูด้ แู ลหลิว เขาก็คว ้าตัวเธอมา
กระซิบว่า ” คุณหนู หยู ถ ้ามีงานอะไรบอกข ้ามาได ้เลยนะ ไม่ต ้อง
เกรงใจ…… “

่
หยูเสียวเฉ่ าเห็นว่าอาหารส่วนใหญ่ถก ู นาออกมาแล ้ว เธอจึงโบก
มือและพูดด ้วยรอยยิมว่้ า ” ไม่มอ
ี ะไรให ้ทาแล ้วค่ะ ท่านไปนั่งรอกิน
ข ้าวเถอะ ! “

คนร ับใช ้จะนั่งรอกินขณะทีเจ

่ ้านายเสิร ์ฟอาหารได ้ยังไง ? เขายัง
อยากมีชวี ติ อยูน่ ะ
” จวินอ๋้ องน้อย โปรดเสวยหมันโถวหรื
่ อข ้าวเพคะ ? ” หัวหน้า
ผูด้ แู ลหลิวอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ถก ู ขัดจังหวะด ้วย
่
เสียงทีไพเราะแจ่ ่
มใสของหยูเสียวเฉ่ ่ นว่าเจ ้านายของเขา
า เมือเห็
่
มองมาและจ ้องมาทีเขาเขม็ ง หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวก็หบุ ปากทันที

่
จูจวินหยางไม่เพียงไม่โกรธเสียวเฉ่ ่ ้เขาเอาอาหารออกมา แต่
าทีให
เขายังคิดว่ามันเป็ นประสบการณ์ใหม่ด ้วย ตอนกินข ้าวทีบ ่ ้าน ปกติ
จะมีคนคอยร ับใช ้พวกเขา มันจึงดูสะดวกสบายและผ่อนคลาย แต่
ความจริงมันขาดบรรยากาศ ไม่เหมือนครอบคร ัวของเขา แม้แต่ห
ี่ บมาจากไร่ก็ยงั ช่วยแจกจ่ายชามกับตะเกียบ ความรู ้สึกที่
ยูไห่ทกลั
้
คนทังครอบคร ัวทางานร่วมกันทาให ้เขารู ้สึกอบอุน
่ มาก

หลังจากช่วยนาอาหาร 2 อย่างออกมา จูจวินหยางก็รู ้สึกว่าเขา

้ องผูส้ งู ศักดิหรื
ไม่ใช่จวินอ๋ ์ อโอรสองค ์ที่ 3 ผูน้ ่ าอิจฉาของจิงอ๋
้ องอีก
่
ต่อไป แต่เขาได ้รวมเข ้ากับครอบคร ัวทีอบอุ น ้
่ นี และกลายเป็ นส่วน
หนึ่ งของพวกเขา

” พวกท่านไม่จาเป็ นต ้องแยกโต๊ะหรอก กินด ้วยกันนี่ แหละ ! ” จูจ

่ าหร ับพวกท่านแล ้วที่
วินหยางแสดงท่าทาง ‘ เป็ นเกียรติอย่างยิงส
 ่ งเขาปรารถนาบรรยากาศทียิ
ได ้กินข ้าวเย็นกับข ้า ‘ ทีจริ ่ มแย
้ ้ม
แจ่มใสและได ้พูดคุยกันขณะทีกิ ่ นข ้าวไปด ้วยเหมือนกับ
ครอบคร ัวหยู

่
หยูไห่กาลังจะปฏิเสธ แต่หยูเสียวเฉ่ าก็ไม่ได ้แสดงท่าทางเกรงใจกับ
้ างรวดเร็ว จูจ
เขา เธอรวมโต๊ะ 2 โต๊ะเข ้าด ้วยกันและวางเก ้าอีอย่
วินหยางมองหยูไห่และปิ ดกันค้ าพูดปฏิเสธของเขาด ้วยประโยค
ง่ายๆ ” นั่งลง “

้ มาทีหมู
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวมึนไปแล ้ว ตังแต่ ่ ่บ ้านตงชาน เจ ้านาย
ของเขาก็ไม่เหมือนตัวเองมากขึนทุ ้ กที เมือมองดู
่ ่
เจ ้านายทีเขา
้
เฝ้ าดูเขาเติบโตขึนมา ่
เขาก็รู ้สึกว่าเมืออยู ก
่ บั ครอบคร ัวหยู เจ ้านาย
ของเขาก็รู ้สึกเหมือนมนุ ษย ์มากขึนเรื้ อยๆ ่ ่ จะไม่
ดูเหมือนว่าเรืองนี ้
เลวเลย

” ไม่ต ้องรอข ้าอยูต ้

่ รงนี หรอก ไปกินเถอะ ! ” จูจวินหยางเห็น
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวยืนอยูข ่ ้างหลังเขา พร ้อมกับถือตะเกียบเตรียมที่
่
จะลองชิมอาหารเพือทดสอบพิ ษ ดังนั้นเขาจึงส่งผูด้ แู ลหลิวออกไป
 ้
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวนาตาไหลพราก ่ ดเขาก็ได ้กินอาหารร ้อนๆ
ในทีสุ
ซะที อาหารของครอบคร ัวหยูทงหมดปรุ ้ั งในหม้อเดียว อาหารทุก
่
อย่างมีสว่ นทีแยกไว ่
้สาหร ับเขา หัวหน้าผู ้ดูแลหลิวมักจะยืนยันทีจะ
ร ับใช ้เจ ้านายด ้วยตัวเอง ดังนั้นเมือถึ
่ งตาเขากิน อาหารก็เย็น
หมดแล ้ว หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวแก่แล ้วและท ้องก็ไม่ดเี ท่าตอนหนุ่ มๆ
หลังจากกินอาหารเย็นๆเข ้าไป เขาก็มก ั จะปวดท ้องเสมอ

่
ตอนทีเขาอยู ใ่ นตาหนัก มันก็ไม่เลวนักหรอก ในฐานะหัวหน้า
ผูด้ แู ลตาหนัก เขามีลก ู ศิษย ์และผูต้ ด ่ วยอุน
ิ ตามทีจะช่ ่ อาหารเอาไว ้
่
ให ้เขา แต่เมือเขามาที ่ ่บ ้านตงชาน เจ ้านายไม่ได ้อยากพาเขา
หมู
มาด ้วยซา้ ไม่ต ้องไปพูดถึงคนอืนเลย่ หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวจึงได ้แต่
ทน

เขามองเจ ้านายของเขาทีก ่ าลังนั่งกินอยูท

่ า่ มกลางครอบคร ัวหยู
ด ้วยความเป็ นห่วงและพบว่าเจ ้านายของเขาสามารถทาตามทีพวก ่
เขาทาและกินอย่างมีความสุข หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวรู ้สึกโล่งอกและนั่ง
่ ะไม้ด ้านข ้างและค่อยๆกินอย่างช ้าๆ
ลงทีโต๊
” ท่านพ่อคะ คุณชายสามโจวต ้องจัดหาอาหารทะเลแห ้งให ้วังหลวง
ไม่ใช่เหรอคะ ? เขาอยากทาสัญญากับเรา หอยเป๋ าฮือและ ้
้
ปลิงทะเลคุณภาพสูงทังหมดที ่
เราจั
บได ้ในอนาคตจะถูกขายให ้
้
ตระกูลโจว ! พวกเขาจะซือในราคาสู งอีกด ้วย ! ” ครอบคร ัวหยู
่
ไม่ได ้มีกฎว่าห ้ามพูดคุยขณะกินข ้าว ปกติพวกเขามักจะยุง่ กับเรือง
ของตัวเอง ดังนั้นพวกเขาจะได ้อยูด่ ้วยกันก็แค่ตอนกินข ้าว พวก
เขาจึงมักจะพูดคุยกันทีโต๊่ ะอาหารอยูเ่ สมอ

้ องทีกิ
หยูไห่เหลือบมองจวินอ๋ ่ นอาหารอย่างจริงจังและพูดอย่าง
ี่
ระมัดระวังว่า ” ต่อให ้ไม่ได ้ทาสัญญากับตระกูลโจว แต่ทพวกเขา
ดูแลเรา เราก็ต ้องขายอาหารทะเลคุณภาพสูงให ้ตระกูลของเขาอยู่
แล ้ว ! “

ในความเห็นของหยูไห่ ตระกูลโจวปฏิบต ั ต
ิ อ
่ พวกเขาอย่างดีจริงๆ
่
ตอนทีพวกเขายั ื้
งไม่ได ้แยกบ ้าน ตระกูลโจวก็ซอเหยื ่
อของพวกเขา
ในราคาสูง ตอนทีเปิ่ ดโรงงานและจ ้างคนงาน ตระกูลโจวก็ไว ้ใจให ้
พวกเขาช่วย นอกจากนี ธุ้ รกิจร ับซือหนอนช
้ ้อนกับหอยนางรมก็ทา
รายได ้ให ้พวกเขาพอสมควรในหนึ่ งปี ตามความเห็นทีซื ่ อตรงของ
่
เขา ถ ้าตระกูลโจวดูแลครอบคร ัวของเขาแบบนี ้ หากมีอะไรดีๆเขา
ย่อมคิดถึงพวกเขาเช่นกัน

้ บปลิงทะเลคุณภาพสูงไม่ใช่จะเจอได ้ง่ายๆ !
” ก็แค่วา่ หอยเป๋ าฮือกั
่ ครอบคร ัวของเราไม่ได ้…… ” หยูไห่คด
ตระกูลโจวจะพึงแต่ ิ ว่าตัว
เขาว่ายนาค่้ อนข ้างเก่ง แต่เขายังไม่แน่ ใจว่าจะจับหอยเป๋ าฮือและ
้
ปลิงทะเลได ้รึเปล่า

่ เราอยูแ่ ล ้ว ! เราก็แค่ลองทาให ้
” ไม่ต ้องห่วงค่ะ พวกเขาไม่ได ้พึงแค่
เต็มที่ ! ท่านพ่อคะ ตอนนี ข
้ ้าว่ายนาเก่
้ งแล ้วนะ ข ้าไปช่วยท่านพ่อ
ได ้ ! “

” ลูกเหรอ ? ไม่มท ่ งกั

ี าง ! ลูกเคยลงทะเลกีคร ้ั น ? ทะเลลึกมี
อันตรายอยูม ้ งอย่างเดียว แต่ต ้องมี
่ ากมาย ไม่ใช่แค่ต ้องว่ายนาเก่
พละกาลังทีดี่ ด ้วย ถ ้าเกิดหมดแรงระหว่างดานาก็้ จะไม่มใี ครช่วยลูก
ได ้ มันอันตรายเกินไป ! ” หยูไห่ยน ื กรานปฏิเสธ

่
จูจวินหยางเหลือบมองเสียวเฉ่ าและอดช่วยพูดไม่ได ้ ” ทะเลไม่ได ้มี
ไว ้เล่นสนุ ก คราวหน้าอย่าลงไปในทะเลบ่อยนัก ! “
 ่
หยูเสียวเฉ่ าจ ้องหน้าเขาแล ้วคีบกุยช่ายให ้ด ้วยเจตนาร ้าย เธอยิม้
้ องน้อย ลองเสวยหนอนช ้อนผัด
และพูดอย่างไร ้เดียงสาว่า ” จวินอ๋
กุยช่ายดูซเิ พคะ อร่อยนะ ! “

ในช่วงไม่กวัี่ นทีผ่
่ านมา หยูเสียวเฉ่
่ ้ องน้อยผู ้
าสังเกตเห็นว่าจวินอ๋
เย็นชาเลือกกินมาก เขาไม่แตะต ้องผักอย่างกุยช่าย, หัวหอม, และ
กระเทียมเลย

่ นว่าจวินอ๋
เมือเห็ ้ องขมวดคิวมองกุ
้ ่
ยช่ายในชาม เสียวเฉ่ าก็รู ้สึก
่
ภูมใิ จในตัวเองมาก ‘ ฮึ ! เรากาลังคุยเรืองของครอบคร ัวอยูแ่ ท ้ๆ จะ
พูดแทรกมาทาไม ? ฮ่า สมควรแล ้ว ! ‘

จูจวินหยางมองกุยช่ายในชามราวกับกาลังจะทาสงครามกับมัน
หลังจากมองอยูน ่ ด เขายัดกุยช่ายทังหมดเข
่ านเขาก็ขยับในทีสุ ้ ้า
ปากแล ้วซดซุปเข ้าไปคาใหญ่ จากนั้นก็กลืนลงไปโดยไม่ได ้เคียว
้
 ่ ! เด็กนี่ จงใจทา ! ‘ จูจวินหยางจ ้องหน้าเสียวเฉ่
‘ ฮึม ่ า ‘ ตอบแทน
้
นาใจนางล่ ะนะ ‘ เขาคีบขิงซอยวางลงในชามของหยูเสียวเฉ่ ่ า จูจ
วินหยางก็สงั เกตมานานแล ้วว่าทุกครงที ้ั เด็
่ กผูห้ ญิงคนนี กิ
้ นข ้าว
นางมักจะเลือกเอาขิงออกและวางมันลงบนโต๊ะ

่ นว่าเด็กหญิงกาลังจะเลือกเอาขิงออก จูจวินหยางก็พูดด ้วย

เมือเห็
์ อน
ศักดิศรี ่
ั ยิงใหญ่ วา่ ” นี่ เป็ นครงแรกที
้ั ข ่ ้าคีบอาหารให ้คนอืน่
นับเป็ นเกียรติอย่างยิงส่ าหร ับเจ ้าเลยนะ เพราะฉะนั้นเจ ้าต ้องกิน
้ ดขาด ! ไม่งน……ฮึ
ห ้ามทิงเด็ ้ั อย่าโทษทีข ่ ้าจะลงโทษเจ ้าก็แล ้วกัน
!“

่ ! เรืองเล็
‘ ฮึม ่ ้ ต ้องแก ้แค ้นกันด ้วย ! ‘ หยูเสียวเฉ่
กๆแค่นีก็ ่ าบ่นอยูใ่ น
ใจ เธอผสมขิงซอยกับข ้าวและกินด ้วยใบหน้าทีขมขื ่ ่ ยกนี จู้ จวินห
น
่
ยางกับหยูเสียวเฉ่ าเสมอกัน !

หยูฮงั มองสีหน้าไม่พอใจของน้องสาวทีดู ่ เหมือนอยากจะยัวยุ

่ เขา
ต่อ เขาจึงรีบใช ้เท ้าสะกิดเธอทีใต ่ ้โต๊ะ น้องสาวของเขาช ักจะกล ้า
เกินไปแล ้ว คนทีนั่ ่ งตรงข ้ามเป็ นใครกัน ? หยางจวินอ๋
้ องแห่ง
 ่
ราชวงศ ์ต ้าหมิงเลยนะ คนธรรมดาอย่างเรารอไม่ไหวทีจะถวายสิ ง่
่
ต่างๆให ้หรือไม่ก็ซอ่ นตัวจากเขา แต่ทาไมเธอถึงหาเรืองเดื
อดร ้อน
ไม่หยุด ?

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าได ้ร ับการเตือนจากพีชายก็ ้
ทาหน้าบึงและคี
บข ้าวใส่
ปาก ปากเล็กๆของเธอเหมือนกบพองลม จูจวินหยางมองไปที่
้
เด็กหญิงพร ้อมกับยิมบางๆ

หยางจวินอ๋้ องมา ‘ ตรวจสอบ ‘ หมู่บ ้านตงชานทุก 3-5 วัน บอกว่า

มันเป็ นการบันทึกข ้อมูลการเติบโตของข ้าวโพดและมันฝรง่ ั ความ
จริงแล ้วเจตนาแฝงเร ้นของเขาก็คอื อาหารและบรรยากาศทีอบอุ่ น
่
ของครอบคร ัวหยู

้ งเฟยเองก็รู ้ถึงการเปลียนแปลงของลู
จิงหวั ่ กชายคนเล็ก เขาเคย
่
เฉยชาต่อทุกสิงยกเว ้นนางทีเป็ ่ นแม่ของเขา เหมือนว่าเขาแยกตัว
เองออกและเลือกความโดดเดียวไม่ ่ ่
รู ้จบเป็ นเพือนของเขา จิง้
หวังเฟยรู ้สึกอยูเ่ สมอว่าถ ้าเป็ นแบบนี ต่้ อไป นางคงจะสูญเสียลูก
ชายไปสักวัน……
 ้ กชายของนางดูยงุ่ มากและขยันวิงไปที
ทุกวันนี ลู ่ ่ ่บ ้านตงชาน
หมู
ทุกวันเขาจะออกไปตังแต่ ้ เช ้าและกลับมาในตอนกลางคืน เขาไป
กินข ้าวกลางวันทีไหน่ ? นางจาเป็ นต ้องถามด ้วยเหรอ ? ลูกชาย
คนเล็กของนางจู ้จีเรื ้ องอาหารการกิ
่ ้ เด็ก เขาจะไม่กน
นมาตังแต่ ิ
่ ถก
อะไรทีไม่ ู ปาก นอกจากเด็กผูห้ ญิงของครอบคร ัวหยูคนนั้นแล ้ว
จะมีใครทีมี ่ พรสวรรค ์แบบนั้นอีก ?

หลังจากผ่านไปไม่กวัี่ น ลูกชายของนางก็เริมมี ่ แก ้มขึนทุ

้ กวัน
แม้วา่ เขาจะยังดูเย็นชาและเฉยเมย แต่บรรยากาศทีน่่ าอึดอัดของ
เขาก็คอ ่ ยๆหายไป ทาให ้เขาดูเป็ น ‘ มนุ ษย ์ ‘ มากขึน้

นางไม่ได ้บอกว่าลูกชายของนางไม่ใช่มนุ ษย ์ แต่เหมือนเหล็กเย็น

่ ลูกชายคนเล็กของนางเคยเป็ นนาแข็
อายุหมืนปี ้ งก ้อนใหญ่ ทาให ้
้
ผูค้ นเข ้าใกล ้ได ้ยาก ตอนนี เขามีความร ักและช่างพูดมากขึน้ เขา
่
พูดเรืองของเด็ ้ อยๆ……
กผูห้ ญิงครอบคร ัวหยูบ่อยขึนเรื ่
 ตอนที่ 259 ไม่ชอบกัน
https://novel-lucky.com

่
วันเวลาผ่านไปเรือยๆ ฤดูใบไม้ผลิคอ่ ยๆผ่านไปจนถึงปลายฤดู
หน้าร ้อนกาลังใกล ้เข ้ามา ไร่ข ้าวโพดของครอบคร ัวหยูมต ี ้น
ข ้าวโพดยืนตรงเหมือนทหาร แต่ละใบจากก ้านข ้าวโพดดูเหมือน
ดาบอันแหลมคมทีสร ่ ้างขึนอย่
้ างประณี ตจากหินโมราสีเขียวทีดี ่
ทีสุ่ ด ทุกอย่างสมบูรณ์แบบมากจนดูเหมือนมันมาจากสวรรค ์ ตรง
ปลายยอดมีดอกตัวผู ้ช่อหนึ่ ง พวกมันรวมกลุม ่ กันจนดูเหมือนผม
ยุง่ ๆของพวกองคร ักษ ์

ในเดือนทีผ่ ่ านมา เนื่ องจากหยางจวินอ๋้ องขยันมาบ่อยๆเป็ นพิเศษ

่
เสียวเฉ่ าจึงลดปริมาณนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิที์ เธอใช
่ ่
้เพือหลี ่
กเลียงความ
สงสัยของเขา ข ้าวโพดเป็ นพืชทีทนแล ่ ่ วนาท่
้งซึงกลั ้ วมอยูแ่ ล ้ว ต่อ
้ ฝนตกน้อย มันก็ไม่ได ้มีผลต่อการเจริญเติบโตของ
ให ้ปี นี มี
ข ้าวโพดเลย

่ งเท่าคนและให ้หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวที่

จูจวินหยางมองต ้นข ้าวโพดทีสู
ติดตามเขามาบันทึกลักษณะของดอกตัวผู ้และช่วงเวลาทีพวกมั ่ น
ปรากฏในช่วงการเจริญเติบโต
แตงโมของครอบคร ัวหยูวางขายมาเกือบเดือนแล ้ว ดังนั้นในไร่ 6
หมู่จงึ มีเหลืออยูไ่ ม่มาก แตงโมทีเหลื่ อก็ไม่ได ้ใหญ่มาก แต่รสชาติ
ของพวกมันไม่ได ้อร่อยน้อยลง จูจวินหยางเดินเข ้าไปในไร่แตงโม
และก ้มลงหยิบแตงโมทีเหลื ่ ออยูข ึ้
่ นมาหนึ ่ งลูก เขาให ้ผูด้ แู ลหลิวถือ
มันเอาไว ้ขณะทีมุ ่ ่งหน้ากลับบ ้านเพือไปกิ
่ นมัน

่
หยูเสียวเฉ่ าทีท ่ าตัวเป็ นผู ้ช่วยตัวน้อยอยูข
่ ้างหลังก็เบะปาก จวิน้
้ คด
อ๋องน้อยผูน้ ี ไม่ ิ ว่าตัวเองเป็ นคนนอกอีกต่อไปแล ้วจริงๆ เขาหยิบ
แตงโมราวกับว่ามันเป็ นของเขาเอง

่
” เสียวเฉ่ ่
า ดอกตัวผู ้ทีงอกขึ ้
นมาตรงยอดต ้นข ้าวโพดสามารถออก
่ ้จากเมืองหลวง
ผลได ้รึเปล่า ? ” จูจวินหยางนึ กถึงข่าวทีได
กระทรวงคร ัวเรือนได ้ทาตามวิธก ่
ี ารทีครอบคร ัวหยูคด ้ อปลู
ิ ขึนเพื ่ ก
ข ้าวโพด เป็ นเวลาประมาณ 1 เดือนแล ้วแต่พวกมันก็เพิงจะติ ่ ดช่อ
เท่านั้น เขามองตัวอย่างทีส่่ งมา แม้วา่ พวกมันจะดูดี แต่ก็ยงั ด ้อย
่
กว่าทีครอบคร ่
ัวหยูปลูก เป็ นความจริงหรือทีครอบคร ัวหยูมี
พรสวรรค ์ในการเพาะปลูกพืชมากกว่าคนอืน ่ ?
 ่
หยูเสียวเฉ่ ากรอกตาใส่เขาและตอบอย่างหยาบคายว่า ” พวกโง่
เขลานี่ น่ ากลัวมากจริงๆ ! คนแบ่งเป็ นผู ้ชายผูห้ ญิง ดอกไม้ก็
่ ดอกตัวผู ้ แล ้วพวกมันจะออกผลได ้ยังไง ? “
เหมือนกัน ในเมือมี

่ !
พลัก

้ ยงของเขา
จูจวินหยางใช ้ฝ่ ามือตบหลังหัวของเด็กหญิงเบาๆ นาเสี
ี่
ก็ไม่ได ้มีวแววข่
มขูค่ ก ่ ดว่า
ุ คามขณะทีพู

” เจ ้านี่ กล ้าจริงนะ หาว่าใครโง่ ? ดูเหมือนข ้าจะตามใจเจ ้ามาก

เกินไปแล ้ว เดียวนี๋ ้ ักจะทะเล ้นใหญ่ ! เจ ้าโชคดีนะทีข
ช ่ ้าเป็ นคนใจ
่ ้าคงตายไปแล ้ว ! “
กว ้าง ถ ้าเป็ นคนอืนเจ

ผูด้ แู ลหลิวทียื ่ นถือสมุดบันทึกกับแตงโมอยูข ่ ้างๆมองรอยยิมบางๆ ้

บนใบหน้าของเจ ้านายเขา เขารู ้สึกสบายใจขึนอย่ ้ างมาก ‘ สวรรค ์
มีตาทีให ่ ้เจ ้านายของข ้าได ้เจอกับคุณหนู หยูทน่ ี่ าร ักและเข ้ากันได ้
คนๆเดียวทีกล ่ ้าล ้อเล่นกับเขา ‘ เขาเฝ้ าดูคนทังสองตลอดเดื
้ อนที่
ผ่านมา และเห็นว่าเจ ้านายของเขาสามารถผ่อนคลายได ้อย่าง
่
เต็มทีเวลาที ่ ก
อยู ่ บั คุณหนู หยู นี่ เป็ นเวลาเดียวทีเจ ่ ้านายของเขาจะ
แสดงลักษณะท่าทางของเด็กหนุ่ มอายุ 17 ปี ออกมาเป็ นครงคราว ้ั
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่
ากุมหัวตัวเองขณะทีมองเขาด ้วยความโกรธ เธอโวยวาย
ว่า ” ทรงตีหวั หม่อมฉันอีกแล ้วนะ ! ถ ้าหม่อมฉันโง่ลงแล ้ว
กลายเป็ นคนงีเง่่ าเพราะเรืองนี
่ ล่ ้ ะก็ หม่อมฉันจะให ้ท่านร ับผิดชอบ !
ท่านจะต ้องดูแลหม่อมฉันไปตลอดชีวต ิ เลย !! “

้
ร ับผิดชอบเด็กผูห้ ญิงคนนี ไปตลอดชี วต
ิ เหรอ ? ดวงตาของจูจวินห
ยางมีแววหัวเราะ เขาส่งเกาลัดทีแกะเปลื่ อกออกแล ้วให ้เธอพร ้อม
่ ” เลิกกล่าวหาข ้าผิดๆได ้แล ้ว ! เจ ้าน่ ะมันงีเง่
หัวเราะลัน ่ าอยูต
่ ลอด
แหละ จะมาโทษข ้าเรืองนี ่ ได
้ ้ยังไง ? อยากให ้ข ้าร ับผิดชอบเหรอ ?
้ องผูน้ ี ก็
จวินอ๋ ้ ไม่ใช่คนขีเหนี
้ ยว เจ ้าตัวเล็กนิ ดเดียว กินทีก็เท่ากับ
ลูกแมว ให ้เลียงเจ้ ้าสักโหลนึ งยังได ้เลย ! “

” นี่ ทรงคิดว่ากาลังเลียงหมู
้ ้ เป็ นโหล…… ”
อยูเ่ หรอ ? ถึงจะเลียงที
่
หยูเสียวเฉ่ าดูถกู ตัวเองโดยไม่ได ้ตังใจ้ มารู ้ตัวเอาตอนทีพู่ ดออกไป
้ ้ยังไง ? เธอกลายเป็ นคนงีเง่
แล ้ว ไอ ้หยา มันเป็ นแบบนี ได ่ าจริงๆ
หลังจากโดนหมอนี่ ตีเอางันเหรอ
้ ?
 ้
รอยยิมบนใบหน้ าของจูจวินหยางกว ้างขึน้ เขามองเธอตังแต่ ้ หวั
จรดเท ้าแล ้วทาสีหน้าดูถก ้ กทังผอม
ู ” หมู ? ตัวเจ ้าทังเล็ ้ ไม่มเี นื อ้
เลยสักนิ ด ถ ้าเจ ้าเป็ นหมูก็เป็ นลูกหมูผอมกะหร่อง ข ้าแน่ ใจว่าไม่มี
ใครอยากเอาลูกหมูผอมๆกลับบ ้านไปเลียงหรอก ้ ๋
เดียวจวิ ้ องผู ้นี ้
นอ๋
จะเมตตาจัดการงานยากๆอย่างการเลียงลู ้ กหมูผอมกะหร่องนี เอง ้
้ อไหร่
พอเจ ้าอ ้วนกว่านี เมื ่ ้
ค่อยฆ่าเอาเนื อ…… “

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ากระโดดขึนลงด ่
้วยความโกรธขณะทีตะโกนว่ า ” กินๆๆ
! กินจนพุงแตกไปเลย !! แล ้วนี่ ยังอยากจะกินเนื ออี
้ ก ระวังอย่ากิน
เยอะจนกลายเป็ นหมูอ ้วนตัวใหญ่แล ้วจะเดินไม่ไหวเอานะ !! “

” ข ้าออกกาลังกายทุกวัน ต่อใหก้ น ้
ิ เนื อไปมากขนาดไหนก็ ไม่อ ้วน
่
หรอก ไม่ต ้องกังวล ! ” ยิงเขามองหยู ่
เสียวเฉ่ ้
ากระโดดขึนลงอย่างมี
ชีวต
ิ ชีวาเท่าไหร่ เขาก็อารมณ์ดมี ากขึนเท่้ านั้น

้
ดูเหมือนการโต ้เถียงนี จะไม่ ่
ไปไหนเลย หยูเสียวเฉ่ าจึงตัดสินใจว่า
่ จะไม่ทะเลาะกับผู ้ชาย เธอเดินเข ้าไปในไร่แตงโมเพือหา
ผูห้ ญิงทีดี ่
แตงโมสุก ทันใดนั้นเงาดาก็วงหนี
ิ่ เท ้าของเธอ มันทาให ้เธอตกใจ
จนส่งเสียงร ้องออกมาและกระโดดไปด ้านข ้างสองสามฟุต

” เกิดอะไรขึน้ ? มีอะไร ? ! เกิดอะไรขึน้ ? ” จูจวินหยางก ้าวยาวๆ

เข ้าไปหาและมาถึงตัวเธออย่างรวดเร็ว เขาเผลอเหยียบแตงโมทียั ่ ง
ไม่สกุ แตกไป 2 ลูกเนื่ องจากความรีบร ้อน

” มันดูเหมือนตัวหมาหริง่ ! ” หมาหริงที ่ หยู

่ เสียวเฉ่
่ าพูดถึงเป็ น
่ ชวี ต
สิงมี ่ ้ายหมาหริงที
ิ ทีคล ่ หลู
่ ซ ่ ยนเอาไว ้ มันขุดเก่งและอาศัย
่ วินเขี
้
อยูใ่ นถาในภู เขาและทุง่ นา มันชอบกินพืชและเถาวัลย ์ แต่ก็กน ิ
แมลงและสัตว ์เล็กๆอย่างอืนด่ ้วย

จูจวินหยางค ้นหาทัวไร่ ่ แตงโมและไม่นานก็พบสิงมี่ ชวี ต

ิ ตัวเล็กที่
คล่องแคล่ว มือของเขาสะบัดวูบอย่างรวดเร็วและเจ ้าหมาหริงที ่ รี่ บ
้
หนี ก็สง่ เสียงร ้องสันๆก่ ้ ่ งไม่ขยับเขยือน
อนจะล ้มลงบนพืนนิ ้

ว ้าว ! อาวุธลับประเภทไหนเนี่ ย? หยูเสียวเฉ่

่ าจับชายกระโปรงขึน้
และก ้าวข ้ามแตงโมก่อนจะไปถึงตัวเจ ้าหมาหริงที ่ นอนตายอยู
่ ่ หมา
่ วนั้นไม่มรี อ่ งรอยบาดแผลขนาดใหญ่บนตัวมัน แต่กลับมี
หริงตั
เพียงรอยโดนกระแทกทีหั ่ วรอยเดียว เธอมองไปรอบๆอย่างละเอียด
่ ดก็พบเจ ้าสิงที
และในทีสุ ่ เรี
่ ยกว่าอาวุธลับ มันเป็ นแหวนประดับ
้ วแม่มอ
นิ วหั ่ าจากกระดองเต่า
ื ทีท

เขาสามารถซ ัดหมาหริงได ่ ้แรงมากจนมันตายจากระยะไกลขนาด

นั้น นอกจากนั้นแหวนกระดองเต่าก็ดไู ม่ได ้เสียหายอะไรเลย ความ
แข็งแกร่งและความชานาญของเขาไม่ใช่สงที ิ่ คนทั
่ ่
วไปจะเทียบได ้
่
หยูเสียวเฉ่ าถือแหวนกระดองเต่าไว ้ในมือนึ ง ส่วนอีกมือยกหมาหริง่
ทีก่ ้าวเข ้าสูห ิ่ านขึนมา
่ ายนะเพียงแต่วงผ่ ้ เธอเดินกลับไปหาจูจวินห
ยางและยกย่องเขาพร ้อมด ้วยดวงตาทีเปล่ ่ งประกายชืนชม ่ ” จวิน้
อ๋องน้อยรู ้วิชาต่อสูด้ ้วยเหรอเพคะ ? นี่ ใช่พลังภายในในตานานรึ
เปล่า ? “

่
เมือเจอกั ่
บสายตาชืนชมโดยไม่ ่ อนอัญมณี
ปิดบังจากดวงตาทีเหมื
่ ้ัน
อันเปล่งประกายระยิบระยับคูน

้
จูจวินหยางก็หรู ้อนขึนมา เขาแกล ้งทาเป็ นนิ่ งและเยือกเย็นขณะที่
้ เด็ก แปลกตรงไหนทีจะรู
ตอบว่า ” ข ้าเรียนวิชาต่อสู ้มาตังแต่ ่ ้จัก
่ วเดียว มีอะไรน่ าภูมใิ จกัน “
การต่อสู ้ ? ก็แค่ฆ่าหมาหริงตั
” ฮีๆ่ ! จวินอ๋
้ องน้อย ถ ้าอนาคตทรงตกงานล่ะก็ ทรงเปลียนอาชี
่ พ
่
เป็ นพรานได ้เลยเพคะ ไม่อดตายแน่ นอน !! ” หยูเสียวเฉ่ าหยิบหมา
่ วอวบอ ้วนขึนมาโบกตรงหน้
หริงตั ้ ้
าจูจวินหยาง แล ้วยิมโชว ์ฟันขาว

้
” วันนี เราจะกิ ่ วนี เป็
นหมาหริงตั ้ นอาหารกลางวัน ! ” จูจวินหยาง
้
ขมวดคิวมองหมาหริ ่ วสีดาด ้วยสีหน้าไม่ชอบใจแล ้วเบะปาก ” ไอ ้
งตั
ตัวน่ าเกลียดแถมยังสกปรกแบบนี ้ กินได ้ด ้วยเหรอ ? “

่
ราวกับความชืนชมบู ชาในดวงตาของเธอเป็ นเพียงการเข ้าใจผิด
่
หยูเสียวเฉ่ ามองเขาอย่างไม่ชอบใจอีกครง้ั ” อ่อนหัดไม่รู ้เรืองรู
่ ้ราว
้
! จะบอกให ้นะเพคะ เนื อหมาหริ ่ ประโยชน์มาก ถ ้ากินบ่อยๆก็จะ
งมี
ช่วยเสริมสร ้างความแข็งแรงให ้ร่างกายได ้ ! “

ดูเหมือนจูจวินหยางจะสนุ กกับการปะทะคารมกับหยูเสียวเฉ่ ่ า”
่ วเหม็นๆยังทาให ้เจ ้ามีความสุขได ้แบบนี ้ ! พวกเจ ้ามีสต
หมาหริงตั ั ว์
ให ้ล่าในภูเขาตะวันตกเยอะเลยไม่ใช่เหรอ ? วันหน้าข ้าจะให ้เจ ้าได ้
เจอกับความสามารถในการล่าทีน่่ าตืนตะลึ
่ งของข ้า ถึงตอนนั้น
๋
อย่าลืมบอกล่ะว่าอยากกินอะไร เดียวข ้าจะจัดการหามาให ้ ! “

่
ดวงตาของหยูเสียวเฉ่ าเปล่งประกายระยิบระยับทันที ” จริงเหรอเพ
คะ ? ไม่ได ้ล ้อหม่อมฉันเล่นใช่ไหมเพคะ ? หม่อมฉันอยากกินอะไร
จะทรงหามาให ้ใช่ไหมเพคะ ? “

จูจวินหยางมองรอยยิมเจ ้ ้าเล่ห ์ของหยูเสียวเฉ่

่ าแล ้วรู ้สึกสังหรณ์ไม่
ู ผู ้ชายพูดคาไหนคานั้น เขาจึงได ้แต่แบ่งร ับแบ่งสู ้ว่า ”
ดี แต่ลก
ตราบใดทีมั่ นมีอยูใ่ นภูเขาตะวันตก ข ้าก็สามารถล่ามันมาได ้อย่าง
แน่ นอน ! “

” หม่อมฉันอยากกินเนื อเสื้ อ, อุงเท

้ ้าหมี, หางเสือดาว, เนื อ้
ฉลาม…… หม่อมฉันไม่เคยกินของพวกนี เลยเพคะ ้ ก็เลยอยากลอง
่
บ ้าง ! ” หยูเสียวเฉ่ าแสร ้งทาสีหน้าไร ้เดียงสา แต่ทาไมดูเหมือนเธอ
กาลังร ้องขอการตีก ้นซะงัน ้ ?
 ้
กล ้ามเนื อบนใบหน้ าของจูจวินหยางกระตุกอย่างแรงขณะทียิ ่ ม้
ออกมาอย่างตึงเครียด ” ข ้าว่าเจ ้าทาอะไรทีเกิ ่ นตัวไปหน่ อยไหม ?
้
บังอาจยุยงให ้ข ้าไปล่าสัตว ์ร ้ายงันเหรอ ้
? ตังใจจะท าอะไร ? แล ้วนี่ มี
ฉลามอยู่บนภูเขาตะวันตกด ้วยรึไง ? อย่าว่าแต่ฉลาม หาปลาทีนั ่ ่น
ด ้วยก็ไม่เลวนะ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ าทาหน้าตลกใส่เขา เธอแค่พูดไปอย่างนั้นเอง จะให ้เขา
่ นตรายอย่างนั้นได ้ยังไงกันล่ะ ?
ไปเสียงอั

่
” หยูเสียวเฉ่ า ภูเขาตะวันตกมีเสือกับเสือดาวจริงๆเหรอ ? ” ผูช ้ าย
่ น จูจวินหยางทาพลาดในการล่าฤดูใบไม้ร่วง
ดูจะชอบเสียงกั
ประจาปี และเขาได ้ยินว่าขุนพลคนหนึ่ งในบังคับบัญชาของเขาแย่ง
ซีนเขาไปหมด เขาก็เลยรู ้สึกอึดอัด ว่ากันว่าขุนพลคนนั้นโชคดีที่
ได ้เจอเสือบาดเจ็บ แมวตาบอดตีหนู ตายแท ้ๆ แต่มน ั ก็ทาให ้ขุนพล
คนนั้นชนะ ! ถ ้าภูเขาตะวันตกมีเสือ เขาก็อยากล่ามันให ้พวก
้
ขุนพลใต ้บังคับบัญชาของเขาทังหมดเห็ นถึงความสามารถที่
เหนื อกว่าของเขา !
 ่
หยูเสียวเฉ่ าคิดเล็กน้อยแล ้วส่ายหัว ” หม่อมฉันก็ไม่แน่ ใจเพคะ ได ้
ยินคนรุน ่ เก่าๆพูดว่าพวกเขาเคยได ้ยินเสียงเสือคาราม สัตว ์ดุร ้าย
ส่วนใหญ่อาศัยอยูใ่ นภูเขาลึก และคนส่วนใหญ่ก็ไม่กล ้าเข ้าไปที่
นั่น ก็เลยไม่มใี ครเคยเห็นเพคะ ! แต่หม่อมฉันรู ้ว่ามีหมีอยูใ่ นนั้น
ท่านพ่อของหม่อมฉันเคยเจอตัวนึ ง…… ” เขาเกือบตายเพราะหมี
ตัวนั้นด ้วย !

่
หยูเสียวเฉ่ ่ กถึงเหตุการณ์น้ันอีกครง้ั พ่อของ
ากาหมัดแน่ นเมือนึ
เธอนอนอยูบ ่ นเตียงและหมอก็วนิ ิ จฉัยว่าเขาไม่รอด ทุกคนรอบตัว
ต่างมีสห ้
ี น้าสินหวัง เธอกามือแน่ นจนแหวนกระดองเต่าบาดมือ

่
หยูเสียวเฉ่ ามองของในมือและพูดว่า ” นี่ เพคะแหวนของจวินอ๋
้ อง !
่ นไปตรงหน้าจูจวินหยาง
” เธอยืนมั

จูจวินหยางมองรอยบนมือของหยูเสียวเฉ่่ าและนึ กถึงความโชคร ้าย

้ ไห่ ตอนนั้นหยูเสียวเฉ่
ก่อนหน้านี ของหยู ่ าอายุแค่ 8 ขวบ คงต ้อง
รู ้สึกหมดหนทางและวิตกกังวลมาก เขาอยากพูดอะไรบางอย่างเพือ ่
ปลอบโยนเธอ แต่ก็ไม่รู ้จะพูดอะไรดี เขาคิดนิ ดนึ งและพูดว่า ”
แหวนมันสกปรกแล ้ว เจ ้าร ับมันไว ้เป็ นรางวัลแล ้วกัน ! อยากกินอุง้
ตีนหมีใช่ไหม ? วันหน้าข ้าจะหามาให ้ เจ ้ารู ้วิธท
ี ามันรึเปล่าล่ะ ? “

” ไม่ทราบเพคะ……แต่ หัวหน้าพ่อคร ัวทีร่ ้านเจินซิวน่ าจะทาเป็ น !

พอถึงตอนนั้นเราไปกินทีร่ ้านและให ้พี่

่
หยางเฟิ งทาให ้เราก็ได ้เพคะ จะได ้สังอาหารจานเด็ ดของพวกเขา
้ แม่
ด ้วย แล ้วจะได ้กินข ้าวด ้วยกันอย่างมีความสุขเพคะ !! ” ตังแต่
บุญธรรมของเธอพ้นระยะเก็บตัวหลังคลอดหนึ่ งเดือน หยูเสียวเฉ่ ่ า
ก็ใช ้เวลาในเมืองน้อยลง แม่บุญธรรมของเธอบอกว่าอีกไม่นานจะ
กลับไปทีเมื่ องหลวงเพือเตรี
่ ยมพิธค ่
ี รบร ้อยวันของเสียวหลินหลิน

พิธสี รงสามกับพิธค
ี รบเดือนล ้วนทาในเมืองถังกู่ ถ ้าไม่ทาพิธรี ้อย
่
วันของเขาในเมืองหลวง บรรดาเพือนๆของแม่ บญ ่
ุ ธรรม, เพือน
้
สนิ ทของพ่อบุญธรรม, รวมทังตระกู ่ อยากจะประจบขุ
ลเซียที ่ นพล
ฝาง……จะมาร่วมแสดงความยินดีกน ั ได ้ยังไง
 ้
ดวงตาของจูจวินหยางมีแววยิมขณะมองใบหน้ าเล็กๆน่ าร ักนั้น เธอ
อธิบายทุกอย่างอย่างมีความสุขราวกับอุงเท ้ ้าหมีอยูใ่ นกามือของ
่ เธอต
เธอแล ้ว และสิงที ่ ้องตัดสินใจก็คอื จะกินมันยังไง ! อืม ! ถ ้าเขา
่
มีโอกาสเมือไหร่ ้
เขาจะลองขึนไปดู บนภูเขา บางทีเขาอาจจะมีโชค
โดยไม่คาดคิดก็ได ้ !

ในทีสุ ่ ดหยูเสียวเฉ่
่ าก็คด ิ เสร็จว่าจะกินอุ ้งเท ้าหมียงั ไง เธอโบกหมา
่
หริงในมื ้
อ แสงอาทิตย ์สว่างจ ้าทาให ้รอยยิมของเธอสดใสเป็ นพิเศษ
ขณะทีพู ่ ดว่า ” ไม่มอ ้ นเจ ้านี่ ก่อนนะเพคะ ! โปรดเสวย
ี ุ ้งเท ้าหมี งันกิ
้
เนื อหมาหริ ่ ๋นหรือเนื อหมาหริ
งตุ ้ ่ าแดงเพคะ
งน ้ ?“

่
” เจ ้าชอบแบบไหนล่ะ ? ” จูจวินหยางแทบไม่ใส่ใจว่าคนอืนชอบ
หรือไม่ชอบอะไร ถ ้าเขาอยู่ในอารมณ์ปกติของเขาล่ะก็ เขาจะพูด
้
ว่า ‘ นาแดง ‘ โดยไม่คด ่
ิ ถึงความรู ้สึกของคนอืนเลย

” แบบตุ๋นจะมีคณ ุ ค่าทางโภชนาการ ขณะทีแบบน ่ ้

าแดงจะมี
รสชาติ
่ ้มข ้นกว่า ! ทังสองอย่
ทีเข ้ างมีข ้อดีของมัน ! “
 ้
” ข ้าอยากลองทังสองอย่
าง ! “

้
” งันหม่ ่ าแดงครึ
อมฉันจะตุ๋นครึงน ้ ่
งนะเพคะ…… “

………………………..

ร่างสองร่างค่อยๆลับหายไปภายใต ้แสงอาทิตย ์ ร่างหนึ่ งสูง ร่างหนึ่ ง

เตีย้ คนหนึ่ งกายาแข็งแรง อีกคนบอบบางอ่อนแอ……
 ตอนที่ 260 สัญชาตญาณ
https://novel-lucky.com

่
เวลาทีดอกตั ้
วผูเ้ ติบโตขึนบนต ่ าคัญทีสุ
้นข ้าวโพดก็คอื ช่วงทีส ่ ด
้
ในตอนนี ใบข ้
้าวโพดทังหมดจะคลายออกและมี ขนาดใหญ่ ลาต ้น
หนาและแข็งแรง แบบนั้นเท่านั้นทีจะท ่ าให ้เมล็ดข ้าวโพดเติบโตได ้
่ ด และนาไปสูก
มากทีสุ ่
่ ารเก็บเกียวที ่ ในภายหลัง
ดี

่
หยูเสียวเฉ่ ามีหนิ ศักดิสิ์ ทธิเป็
์ นเครืองมื
่ อเอาไว ้โกง เรืองพวกนี
่ ้ งไม่
จึ
เป็ นปัญหาสาหร ับเธอ ไร่ของครอบคร ัวหยูเต็มไปด ้วยต ้นข ้าวโพด
่ งแรงและโตเต็มที่ ไม่มป
ทีแข็ ่
ี ัญหาเรืองโรคและการขาดสารอาหาร
่ ยวทีพวกเขาต
เลย สิงเดี ่ ้องรอในตอนนี ก็ ้ คอื รอให ้ดอกตัวเมียถอย
ห่างและดอกตัวผูโ้ ตเต็มทีและปล่่ อยละอองเกสรออกมา

แตงโม 5 หมู่ของครอบคร ัวหยูเสียวเฉ่่ ้

าขายหมดเกลียงแล ้ว รวมทัง้
หมดแล ้วพวกเขาได ้เงินมากกว่า 1 หมืน ่ 5 พันตาลึงจากไร่พวก
นั้น ผูค้ ้าส่งแตงโมส่วนใหญ่เป็ นครอบคร ัวไม่กครอบครี่ ่
ัวทีมี
ความสัมพันธ ์ทีดี ่ กบั พวกเขา มีผูค้ ้าส่งอืนๆที
่ ่
มาจากส่ ่
วนอืนๆของ
ประเทศเนื่ องจากชือเสี ่ ยงของครอบคร ัวหยู แต่เนื่ องจากแตงโมสุก
ใน 1 วันมีจานวนจากัด พวกเขาจึงเอาแตงโมไปได ้แค่ 1-2 เกวียน
เท่านั้น

หยางจวินอ๋ ้ องจะส่งเกวียนกลับมาทุกๆ 10 วันเพือเก็ ่ บแตงโม เขา

้
ไม่ได ้เอาเปรียบครอบคร ัวหยูและซือแตงโมตามราคาขายส่ งปกติ
ของพวกเขา : ลูกใหญ่ราคา 5 ตาลึง และลูกเล็กราคา 3 ตาลึง
จากนั้นเขาก็สง่ เกวียนกลับไปทีเมื ่ องหลวง ซึงพวกมั
่ นจะถูกขายใน
ราคาทีเพิ่ มขึ
่ น้ 2 เท่าโดยมีผู ้คนมากมายต่อแถวรอซือ้ จิงอ๋ ้ องถูก
่
เพือนร่ ่
วมงานทีพยายามใช ้
้เส ้นสายซือแตงโมจู โ่ จมทุกฝี ก ้าว เขา
่ องถังกูเ่ พือ
จึงลาป่ วยและไปทีเมื ่ ‘ พักฟื ้น ‘

่ องเต ้ได ้ยินเรืองนี

เมือฮ่ ่ ้ เขาก็เบะปากและแอบด่าอีกฝ่ ายว่า ‘
ราคาญคนอืนงั ่ นเรอะ
้ ? คิดถึงเมียมากกว่าล่ะมัง้ ‘

้ นฐานส่
หลังจากทางานมานานกว่า 1 ปี การก่อสร ้างขันพื ้ วนใหญ่
ในคฤหาสน์ของจิงอ๋ ้ องบนภูเขาตะวันตกก็เสร็จสินลงแล
้ ้ว ทางด ้าน
่
ตะวันตกของหมู่บ ้านตงชานและบริเวณใกล ้เคียงกับบ ้านของเสียว
เฉ่ ามีบน ้ นไปบนภู
ั ไดหินยาวเหยียดคดเคียวขึ ้ เขาตะวันตก
 ้
ด ้านหลังต ้นไม้ในป่ าจะสามารถเห็นโครงร่างของหลังคากระเบืองสี
แดงและเขียวส่องประกายภายใต ้แสงอาทิตย ์

ร่างสูงสง่าค่อยๆเดินลงไปตามขันบั ้ นได รูปร่างหน้าตาของคนผู ้นั้น

ค่อยๆช ัดเจนขึน้ : ใบหน้าทีดู่ เหมือนถูกแกะสลักเอาไว ้อย่าง
สมบูรณ์แบบ ความหล่อทีเหนื ่ อคนธรรมดา และคิวเข ้ ้มเหนื อ
ดวงตาเย็นชาทีปล่่ อยความเยือกเย็นจากยุคนาแข็ ้ งออกมาเป็ น
ระยะ สายลมจากภูเขาพัดเอาเส ้นผมสีดาและชุดคลุมสีฟ้าของเขา
้
สะบัดพริวเบาๆ ราวกับเป็ นเทพแห่งสงครามลงมาจากสวรรค ์

คนทีอยู่ ต ่
่ รงเชิงเขาคือเสียวเฉ่ ่ ้มีเวลาว่างซะที โจวชานหูกบั
าทีได
่
เด็กผูห้ ญิงคนอืนๆในหมู ่ รน
่บ ้านทีอายุ ้
ุ ่ ราวคราวเดียวกันได ้ตือเธอ
ให ้มาเก็บเห็ดป่ าด ้วยกันจนสาเร็จ มีฝนตกเมือคื ่ นก่อนและเห็ดป่ าที่
อยูใ่ นดินก็งอกทะลุดน ิ ออกมา พวกมันดูคล ้ายกับร่มคันจิว๋

้
โจวชานหูเงยหน้าขึนและเห็ นร่างในชุดคลุมสีฟ้าเดินลงมา นางจึง
อดร ้องอุทานออกมาเบาๆไม่ได ้ว่า

้ องเสด็จลงจากภูเขา !! หล่อสุดๆเลย !! “
” โห ดูซ ิ ! จวินอ๋
 ้ ยวชุ
เจิงเสี ่ ย่ เด็กหญิงในหมู่บ ้านอีกคนเอามือปิ ดปากหัวเราะคิกคัก
นางล ้อเด็กหญิงอีกคนว่า ” ข ้าได ้ยินว่าจวินอ๋้ องยังไม่ได ้อภิเษกแล ้ว
ก็ยงั ไม่มน
ี างสนมล่ะ ถ ้าเจ ้าชอบท่านก็ให ้ป้ าโจวส่งเจ ้าไปเป็ นนาง
สนมของท่านซิ…… “

๋
” บ ้า ระวังเถอะ เดียวก็ ฉีกปากแหกซะหรอก !! ” โจวชานหูแก่กว่า
่
เสียวเฉ่ า 1 ปี และอายุ 11 ปี แล ้ว อีกไม่กปีี่ นางก็หมันได
้ ้แล ้ว คาพูด
่
ของเสียวชุ ้ั
ย่ ทาให ้ชานหูทงอายและโกรธ ่ กจี
นางจึงเริมจั ๊ อี้ กฝ่ าย

่ นลูกสาวของหลิวชวนจู ้เพือนสนิ
หลิวอิงจือทีเป็ ่ ทครอบคร ัวหยูก็
่
กระซิบข ้างหูเสียวเฉ่ ้ องคนนั้นดูน่ากลัวเนอะ เขา
าว่า ” จวินอ๋
เหมือนมีมด ่ กที ! ใครทีได
ี อยูใ่ นดวงตาเลย เห็นทีไรข ้าตัวสันทุ ่ ้เป็ น
ชายาหรือนางสนมของท่านต ้องมองใบหน้าเยือกแข็งนั่นทังวั ้ น ถ ้า
ไม่กลัวจนตายก็คงแข็งตายแหงๆ ! “
” มีข ้อดีอยูอ
่ ย่างนึ งนะ ตอนฤดูร ้อนเขาจะช่วยลดอุณหภูมริ อบๆตัว
เจ ้าและทาให ้อากาศเย็นลงได ้ไง ! ” เฉี ยนหย่าฟางน้องสาวของ
เฉี ยนเหวินกับเฉี ยนหวูพ ้
่ ูดแลบลินพร ้
้อมกับยิมกว ้าง

่
หยูเสียวเฉ่ าเอามือปิ ดปากพร ้อมกับหลุดหัวเราะออกมาโดยไม่ได ้
้
ตังใจ ในสายตาของเธอจวินอ๋ ้ องน้อยเป็ นเพียงเสือกระดาษ เขาดูดุ
่ บั เธอเท่านั้นแหละที่
ร ้ายแต่ไม่ได ้น่ ากลัวเลย ยังไงก็ตาม มีแค่อยูก
จูจวินหยางสามารถผ่อนคลายและทนต่อความทะลึงทะเล ่ ้น
เล็กๆน้อยๆของเธอได ้

่ รงนั้นพะย่ะค่ะ…… ” หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวมี

” ฝ่ าบาท คุณหนู หยูอยูต
สายตาแหลมคมและสามารถมองเห็น

่
หยูเสียวเฉ่ ่ ใ่ นกลุม
าทีอยู ่ รน
่ เด็กผูห้ ญิงทีอายุ ุ ่ เดียวกันพวกนั้นได ้
่ กั
เขาจึงบอกเรืองนี ้ บเจ ้านายของเขา

้ จจู วินหยางได ้ร ับหน้าทีตรวจสอบพื

ตังแต่ ่ ่
ชในหมู่บ ้านตงชาน พีรอง
่ ้หัวใจของเขาก็หนี ไป เขาไม่พูดอะไรสักคาก่อนจะหนี ไปสมัคร
ทีไร
่
เข ้ากองทัพของขุนพลจ ้าวทีชายแดน ้ าทีดู
ด ้วยเหตุนีหน้ ่ แล
ตรวจสอบการก่อสร ้างคฤหาสน์บนภูเขาตะวันตกจึงตกเป็ นของจูจ
วินหยาง

นอกจากนี ้ หวังเฟยก็ราไห
่ ้
้สะอึกสะอืนและบ่ นกับลูกชายคนเล็ก
ของนางว่าพวกเขาทุกคนไม่เคยใส่ใจความรู ้สึกของพ่อแม่เลย
สนใจแต่ตวั เองเท่านั้น คาบ่นของนางครอบคลุมพีรองที ่ ่
แอบไป
้
สมัครเข ้ากองทัพรวมทังเขาที ่
ออกเดิ ้
นทางไปในทะเล ทังหมดนี ้ า
ท
ให ้นางเจ็บปวดทรมานมาก……

จูจวินหยางทีเป็่ นผู ้ร ับเคราะห ์รู ้สึกทรุดโทรมจากคาบ่นของเสด็จแม่

เขาจึงใช ้ข ้ออ ้างในการทางานราชการและออกจากบ ้านตังแต่ ้
่
เช ้าตรูเ่ พือหนี ่ ่บ ้านตงชาน หลังจากขีม้
มาทีหมู ่ าขึนภู
้ เขาตะวันตก
่
แล ้ว เขาก็มองไปรอบๆอย่างรวดเร็วเพือตรวจสอบความคื บหน้า
ของการก่อสร ้างคฤหาสน์แล ้วก็ลงมา ขณะทีลงมาเขาก็ ่ วางแผน
และพยายามคิดหาอาหารยากๆทีเขาจะสั ่ ่ ้เด็กหญิงทีมั
งให ่ กจะ
วางท่าต่อหน้าเขาคนนั้นทาเป็ นอาหารกลางวัน
หลังจากได ้ยินคาบอกของผูด้ แู ลหลิว เขาก็มองไปทางเสียงหัวเราะ
คิกคักไกลๆนั่น ใช่แล ้ว ร่างผอมทีดู
่ ออ
่ นแอและคุ ้นเคยนั่นกาลังก ้ม
หาอะไรบางอย่างในพงหญ ้า

” เจ ้ากาลังหาอะไร ? ” จูจวินหยางข ้ามบันไดหินทีเหลื ่ ออย่าง

ง่ายดาย พวกเด็กผูห้ ญิงทีก่ าลังคุยกันไม่ได ้สังเกตว่าคนทีเป็
่ น
หัวข ้อการสนทนาของพวกนาง จวินอ๋ ้ องน้อยอยูห ่ า่ งจากพวกนาง
ี่ ตเท่านั้น
แค่ไม่กฟุ

่
เมือพวกนางได ่ กแน่ นและเย็นชา พวกเด็กผู ้หญิงก็
้ยินเสียงทีหนั
่ พวกนางถึงกับลืมตะกร ้าของตัวเองขณะทีพากั
กลัวจนตัวสัน ่ น
ถอยหนี

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ายืดตัวขึนและมองจวิ ้ องน้อยทีแอบเข
นอ๋ ่ ้ามาทางด ้าน
่
หลังของเธอแล ้วหัวเราะ ” คิดว่าสัตว ์ร ้ายทีไหนย่ ่ ้ก็จวิน้
องมา ทีแท
อ๋องน้อยนี่ เอง ! ดูซ ิ ทาเอาคนอืนๆกลั
่ วกันหมดแล ้ว “

จูจวินหยางเห็นกลุม ่ อนตัวอยูจ
่ เด็กผูห้ ญิงทีซ่ ่ ากทางหางตา แล ้ว
้
รู ้สึกไม่พอใจขึนมา ่
เขาเรียกหยูเสียวเฉ่ ่ นเขาและเก็บเห็ดต่อ ”
าทีเมิ
 ้ ้น้อยลง คนใจแคบไม่คุ ้มค่ากับ
วันหน้าใช ้เวลากับคนพวกนี ให
ความพยายาม ! “

่
หยูเสียวเฉ่ าเกือบขว ้างเห็ดใส่หน้าเขา เธอมองเขาอย่างไม่พอใจ
้ องน้อย ท่านมีสถานะและตาแหน่ งทีสู
และพูดว่า ” จวินอ๋ ่ งส่ง
ชาวบ ้านอย่างเราย่อมไม่มค ี วามหมายอะไรกับท่าน โปรดร ักษา
่
ระยะห่างเพือหลี ่
กเลียงความใจแคบของชาวบ ้ ให ้ไปติด
้านคนนี ไม่
ร่างกายท่านเถอะเพคะ “

ต่อให ้จูจวินหยางไม่มค ี วามสามารถพิเศษ เขาก็บอกได ้ว่าหยูเสียว ่

เฉ่ าโกรธมาก เขาถามด ้วยเสียงงุ นงงว่า ” ข ้าไม่ได ้พูดถึงเจ ้า ทาไม
เจ ้ามาโกรธข ้าล่ะ ? “

่
” ทุกคนเป็ นเพือนของข ้า ถ ้าท่านไม่ให ้เกียรติพวกนาง ก็เหมือน
ไม่ให ้เกียรติข ้านั่นแหละ ! ” หยูเสียวเฉ่
่ าทาแก ้มป่ องและจ ้องมอง
เขาด ้วยความโกรธก่อนทีจะหั ่ นกลับไปให ้เขาดูแค่ด ้านหลังของเธอ
 ้
จูจวินหยางขมวดคิวและมองไปทางกลุ ่ เด็กผูห้ ญิงอีกครง้ั
ม
ความสามารถของเขาบอกเขาว่าในกลุม ่ เด็กพวกนั้นมีอย่างน้อย
หนึ่ งคนทีมี
่ เจตนาไม่บริสท
ุ ธิ ์ เขากลัวว่าเด็กผูห้ ญิงคนนั้นจะมี
่
อิทธิพลหรือทาร ้ายเสียวเฉ่ า เขาจึงอยากเตือนเธอแต่ไม่รู ้ว่าจะ
อธิบายยังไงดี

เกิดความเงียบทีน่่ าอึดอัดขึน้ แล ้วในทีสุ

่ ดเขาก็พูดว่า ” เจ ้าต ้อง
ระวังเวลาเลือกเพือน่ ! ไม่อย่างนั้นเจ ้าอาจจะทาร ้ายตัวเองได ้ และ
อาจจะก่อปัญหาให ้คนอืนด ่ ้วย…… “

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าเห็นว่าเขาค่อนข ้างจริงจัง เธอก็วางเห็ดลงใน
ตะกร ้าและมองสบตาเขา

่ นั้นต ้องการทาร ้ายหม่อมฉัน

” ทรงทราบอะไรมา ? มีคนในกลุม
เหรอเพคะ ? “
” ตอนนี ข้ ้ายังบอกไม่ได ้ว่าเขาจะทาร ้ายเจ ้ารึเปล่า แต่บางคนใน
่ นั้นมีเจตนาทีไม่
กลุม ่ บริสท ุ ธิ ์ เจ ้าต ้องระวัง…… ” จูจวินหยางกลัวว่า
เธอจะได ้ร ับบาดเจ็บ เขาจึงเตือนเธอ

” พวกนั้นเหรอ ? หนึ่ งในนั้นมีเจตนาทีไม่ ่ บริสท ุ ธิ ์ ? ” ในกลุม ่

เด็กผูห้ ญิง 4 คน 3 คนเป็ นเพือนสนิ ่ ่
ทของเสียวเฉ่ า โจวชานหูมี
่ เฉี ยนหย่าฟางเป็ นน้องเล็ก
นิ สยั ร่าเริงเปิ ดเผยและไม่มเี ล่ห ์เหลียม
่ ดในกลุม
ทีสุ ่ นางอ่อนหวานน่ าร ัก หลิวอิงจือมีนิสยั ตรงไปตรงมา
่
และทาตัวเหมือนเป็ นพีสาวของพวกนาง นางดูแลคนอืนๆดี ่ มาก
่
เด็กผูห้ ญิงคนเดียวทีนางไม่ ้ ยวชุ
รู ้จักดีคอื เจิงเสี ่ ่ เธอรู
ย่ สิงที ่ ้ก็คอื เธอ
่
เป็ นเพือนบ ้านของหลิวอิงจือและขอตามมาด ้วยเมือรู ่ ้ว่าหลิวอิงจืออ
ยากไปเก็บเห็ดป่ า ทุกคนเป็ นเด็กผูห้ ญิงตัวเล็กๆอายุประมาณ 10
ขวบ ใครในหมู่พวกนางจะมีเจตนาแอบแฝงจนถึงขนาดเรืองไปเข ่ ้า
หูของจวินอ๋ ้ องน้อยได ้กัน ?

่
หยูเสียวเฉ่ าเขยิบเข ้าไปใกล ้จูจวินหยางและกวักมือให ้เขาเอียงหู
เข ้ามาใกล ้ เธอกระซิบข ้างหูเขาว่า

่
” ทรงได ้ยินอะไรมาจากทีไหนเหรอเพคะ ?“
” ไม่ใช่ ! ” จูจวินหยางรู ้สึกเหมือนคันหูและรีบยืดตัวขึน้ เขาขยับ
ออกไปเล็กน้อยและทาสีหน้าเย็นชา แต่ถ ้าดูใหด้ ๆี แล ้วล่ะก็ จะเห็น
้ นสีแดงเล็กน้อย
ได ้ว่าปลายหูของเด็กหนุ่ มรูปหล่อคนนี เป็

่
หยูเสียวเฉ่ าจ ้องมองเขาและพูดว่า ” ถ ้าไม่มใี ครบอกอะไร แล ้วทรง
ทราบได ้ยังไงว่าคนหนึ่ งในนั้นมีเจตนาไม่บริสท ุ ธิ ์ ? “

่
จูจวินหยางไม่สามารถบอกเธอเรืองความสามารถแปลกๆของ
ตัวเองได ้ เนื่ องจากกลัวว่าเธอจะมองเขาเป็ นคนบ ้า เขาจึงได ้แต่พูด
อย่างจริงจังว่า ” สัญชาตญาณ ! “

่
” พรืด—- ” หยูเสียวเฉ่ ้
าเกือบสาลักนาลาย ่ ด
เธอหัวเราะขณะทีพู
้ องน้อย ท่านเปลียนเพศตั
ว่า ” จวินอ๋ ่ ้ เมือไหร่
งแต่ ่ ?“

่
” เปลียนเพศ ? หมายความว่ายังไง ? ” จูจวินหยางรู ้สึกว่านี่ ไม่ใช่
่ แน่ เขาจึงมองเธออย่างระแวง
คาทีดี
” สัญชาตญาณผูห้ ญิงไงเพคะ ปกติมแี ต่ผูห้ ญิงเท่านั้นทีเชื ่ อ่
สัญชาตญาณตัวเอง จวินอ๋ ้ องน้อย ท่านกลายเป็ นคนไม่มเี หตุผล
้ เมือไหร่
ไปตังแต่ ่ ่
? ” หยูเสียวเฉ่ าไม่รู ้ว่าจะพูดอะไรดีแล ้ว

่ จวินหยางเห็นว่าเธอไม่ได ้ใส่ใจ เขาก็ไม่ได ้ถามต่อเรือง

เมือจู ่
ความรู ้สึกของผูห้ ญิง เขาเตือนเธออย่างระมัดระวังว่า ” ถ ้าเจ ้าไม่ใส่
่ ้ ข ้าก็ต ้องบอกเจ ้าว่าสัญชาตญาณของจวินอ๋
ใจเรืองนี ้ องผู ้นี ดี
้ มาก
่
มาตลอด สัญชาตญาณของข ้าทาให ้ข ้าหลบเลียงแผนการร ่
้ายทีจะ
ึ้
เล่นงานข ้าได ้มากมาย ! ข ้าเตือนเจ ้าด ้วยความหวังดี มันก็ขนอยู ่
่ ้ารึเปล่า ! “
กับเจ ้าแล ้วว่าจะเชือข

จูจวินหยางมองกลุม ่ ไ่ ม่ไกล เขาไม่รู ้ว่าเด็กพวกนั้น

่ เด็กผูห้ ญิงทีอยู
กาลังทาอะไร แต่เขาบอกได ้ว่าพวกนางกาลังทาท่าทางและคุยอะไร
กันบางอย่าง ! ใครเป็ นคนทีต ่ ้องการวางแผนร ้ายกับเสียวเฉ่่ า?
เขาต ้องคอยจับตาดูเด็กเหลือขอคนนั้นเอาไว ้ ! แต่เขาไม่เคย
คาดคิดเลยว่าเป้ าหมายของเด็กผูห้ ญิงคนนั้นไม่ใช่หยูเสียวเฉ่ ่ า แต่
เป็ นตัวเขาต่างหาก……
 ่
หยูเสียวเฉ่ าไม่คด ่
ิ ว่าเธอจะมีอะไรให ้คนอืนมาวางแผนร ้ายกับเธอ
่
เมือเธอสั ้ องน้อยดูจะอารมณ์ไม่คอ
งเกตเห็นว่าจวินอ๋ ่ ยดี เธอก็รบี
พูดว่า ” อีกสักพักหม่อมฉันจะไปซือไก่้ จากบ ้านท่านป้ าโจว แล ้วจะ
ทาไก่ต๋นุ เห็ดกินกับแผ่นแป้ งเป็ นอาหารกลางวัน ถึงอาหารพวกนี จะ ้
เป็ นอาหารบ ้านๆ แต่พวกมันก็อร่อยนะเพคะ ! “

้ บวุ ้นเส ้น ‘ ด ้วย ! ” จูจวินห

” ได ้ ! ข ้าอยากกิน ‘ ไส ้หมูเผ็ดเปรียวกั
ยางชอบอาหารรสจัด ครงที ้ั แล
่ ้วเขาได ้กินไส ้หมูเผ็ดเปรียวกั
้ บวุ ้น
เส ้น อาหารจานนี มี้ รสชาติเผ็ด, ชา, เข ้มข ้น, กลินหอม,
่ ้
เปรียว,
และมันแต่ไม่เลียน่ มันใช่ไปซะทุกอย่าง เป็ นรสชาติทเขาชื ี่ ่
นชอบ
้ น้ันมาเขาก็ไม่สามารถลืมอาหารจานนี ได
มาก ตังแต่ ้ ้

้
ก่อนหน้านี เขาได ้เตือนเด็กหญิงคนนี ด้ ้วยความหวังดีแล ้ว แต่เธอก็
หัวเราะใส่เขา ดังนั้นเขาต ้องสร ้างความลาบากให ้เธอสาหร ับ
่
อาหารกลางวัน เขาจึงสังอาหารจานเด็ ดของร ้านเจินซิว ‘ ไส ้หมู
้ บวุ ้นเส ้น ‘ เวลาเธอทาไม่ได ้เขาจะได ้หัวเราะเยาะเธอ
เผ็ดเปรียวกั
บ ้าง
แต่เขาไม่คด ้ บวุ ้นเส ้นเป็ นอาหารทีร่ ้านเจินซิว
ิ ว่าไส ้หมูเผ็ดเปรียวกั
้ ตรมา และมันก็มาจากหยูเสียวเฉ่
ใช ้เงิน 500 ตาลึงซือสู ่ าเองนี่
แหละ !

้ บวุ ้นเส ้นของแท ้ที่

ตอนอาหารกลางวัน เขาได ้กินไส ้หมูเผ็ดเปรียวกั
อร่อยอย่างไม่น่าเชือ่ จากนั้นความคิดหนึ่ งก็ผุดขึนมา
้ ้
‘ เด็กคนนี มี
ความสัมพันธ ์แบบไหนกับร ้านเจินซิว ? ทาไมนางถึงรู ้วิธท ี าอาหาร
้
จานพิเศษของพวกเขาเกือบทังหมดเลย แถมยังทาได ้อร่อยกว่าซะ
อีก ‘

จูจวินหยางทีไม่ ่ สามารถสร ้างปัญหาให ้หยูเสียวเฉ่่ ่ ้จีอี้ ก

าได ้ก็เริมจู
ครง้ั ” ไก่ต๋น ้ นธรรมดาไป ถ ้าเจ ้าเปลียนเป็
ุ เห็ดนี มั ่ นไก่ฟ้าแทน ข ้า
้
แน่ ใจว่ามันจะอร่อยกว่านี เยอะ ้ ้าจะไปล่าสัตว ์อร่อยๆมาให ้
พรุง่ นี ข
เจ ้าทาอาหารเอง ! “

่
เมือหยู ่ เข
ไห่ได ้ยินเรืองนี ้ ้า เขาจะปล่อยให ้จวินอ๋
้ องไปเจอกับ
้
อันตรายได ้ยังไง ? ถ ้าเกิดอะไรขึนหยางจวิ ้ องในบริเวณหมู่บ ้าน
นอ๋
้
ตงชานขึนมาล่ ะ ? นอกจากตัวเขา คนทังหมู้ ่บ ้านตงชานก็จะโดน
ไปด ้วย!
 ตอนที่ 261 ยัวโมโห
่
https://novel-lucky.com

้
หยูไห่กำลังพยำยำมคิดหำวิธเี กลียกล่ ้ องไม่ให ้ไป ลูก
อมหยำงจวินอ๋
้
สำวคนเล็กของเขำก็พูดแทรกขึนมำว่ ่ นมีฝนตกหนัก
ำ ” เมือคื
ต ้นไม้บนภูเขำหนำทึบ ถ ้ำไม่โปรดให ้ขำเปี ยก หม่อมฉันแนะนำให ้
รออีกหลำยๆวันก่อนจะเสด็จออกล่ำเพคะ “

่ ม่
ไม่มใี ครรู ้ว่ำอำกำศในอีกหลำยวันถัดไปจะเป็ นยังไง ฤดูร ้อนเพิงเริ
่
และฝนก็เริมตกมำกขึ น้ บำงทีอก
ี สองสำมวันฝนอำจจะตกลงมำอีก
้ องน้อยล่ำสัตว ์เก่ง แต่บนภูเขำมีปัจจัยทีไม่
ถึงจะดูเหมือนว่ำจวินอ๋ ่
่
แน่ นอนมำกเกินไป หลีกเลียงสถำนกำรณ์ อน
ั ตรำยเอำไว ้จะดีกว่ำ !

่
แต่ทำ่ ทำงสวรรค ์จะไม่ได ้ยินคำอธิษฐำนของหยูเสียวเฉ่ ำ ไม่กวัี่ น
ถัดมำอำกำศดีมำก ช่วงนี กระแสน ้ ้
ำลดในตอนเช ่
้ำ เพือนๆของหยู
่
เสียวเฉ่ ำรู ้ว่ำเธอมีเวลำว่ำงมำกขึน้ พวกเขำจึงชวนเธอไปเก็บ
อำหำรทะเลด ้วยกัน
ในกลุม ่ 3 คนนั้น โจวชำนหู, เฉี ยนหย่ำฟำง, และหลิวอิงจือ จะมี
้ ยวชุ
เจิงเสี ่ ่
ย่ เพิมเข ้ำมำเป็ นคนที่ 4 ด ้วย โดยรวมหยูเสียวเฉ่่ ำเข ้ำไป
อีกคน ทุกคนมีอำยุรน ุ ่ รำวครำวเดียวกันและครอบคร ัวของทุกคนก็
มีฐำนะดีพอสมควร แม้วำ่ จะไม่มใี ครสวมเสือผ้ ้ ำใหม่ได ้บ่อยๆ แต่ก็
ไม่มใี ครสวมเสือที ้ มี
่ รอยปะชุนเหมือนเมือสองสำมปี
่ ก่อน กลุม
่
เด็กหญิงทัง้ 5 คนนับได ้ว่ำเป็ นคนหน้ำตำดีในหมู่บ ้ำนทุกคน เวลำ
่
ทีพวกนำงอยู ด
่ ้วยกัน จึงดูออ ่ นเยำว ์น่ ำร ักและน่ ำมองมำก

่
เมือไหร่ ่
ก็ตำมทีพวกนำงมำหำหยู ่
เสียวเฉ่ ำ โจวชำนหูกบั อีก 3 คน
จะแต่งตัวในชุดทำงำนธรรมดำ ยกเว ้นเจิงเสี ้ ยวชุ
่ ย่ คนเดียวเท่ำนั้น
นำงมักจะสวมชุดใหม่ซงเป็ ึ่ นชุดทีตั
่ ดจำกผ้ำสีฟ้ำปักลำยดอกไม้ส ี
เหลืองอยูเ่ สมอ ทีริ่ มทะเลนำงกลัวว่ำเสือผ้ำของนำงจะเปี
้ ยกและ
สกปรก นำงจึงเก็บอำหำรทะเลได ้น้อยทีสุ ่ ดในบรรดำพวกของนำง
้
ทังหมด

โจวชำนหูเคยพยำยำมเกลียกล่ ้ ่
อมนำงว่ำ ” เสียวชุ
ย่ เวลำทำงำน
ไม่สวมกระโปรงมำจะดีทสุ ี่ ดนะ นี่ มันไม่สะดวกมำกๆเลย ! ” เจิง้
่
เสียวชุ
ย่ ไม่รู ้สึกขอบคุณสักนิ ด นำงถือผ้ำเช็ดหน้ำและตอบอย่ำง
อำยๆว่ำ ” ท่ำนพ่อของข ้ำบอกว่ำเด็กผูห้ ญิงควรทำตัวแบบ
 ่ ดสำยตำ
เด็กผูห้ ญิง……สวมกระโปรงข ้ำก็ยงั ทำงำนได ้ ! ” ขณะทีพู
ของนำงก็มองไปทำงบ ้ำนของครอบคร ัวหยู

้ ยวชุ
เจิงเสี ่ ย่ อำยุมำกกว่ำอีก 4 คนเล็กน้อย นำงอำยุ 13 ปี แล ้ว
ร่ำงกำยของนำงค่อยๆเติบโตขึน้ รูปร่ำงทีเพรี่ ยวบำงของนำงเมือ ่
้
สวมชุดสีฟ้ำนำทะเลดู บอบบำงน่ ำร ัก แต่นำงก็ยงั คงเป็ นลูกสำวของ
ชำวประมง ลมทะเลพัดมำทีนำงทุ่ กวัน ผิวของนำงจึงเป็ นสีแทนและ
หยำบกร ้ำน ถ ้ำนำงขำวกว่ำนี ้ ด ้วยหน้ำตำทีสวยงำมของนำงจะท
่ ำ
ให ้นำงสวยเหมือนเด็กสำวในเมืองทีเติ ่ บโตมำในครอบคร ัวทีดี ่ เลย !

่
หยูเสียวเฉ่ ่
ำรีบวิงออกไปจำกลำนบ ้ำน นี่ ไม่ใช่ครงแรกที
้ั ่
เธอสั
มผัส
้ ยวชุ
ได ้ว่ำเจิงเสี ่ ่ ้ำนของเธอ เธอมองหำอะไร ? บ ้ำน
ย่ แอบมองไปทีบ
ของครอบคร ัวเธอมีอะไรดี ?

่ งเสี
เมือเจิ ้ ยวชุ
่ ่
ย่ ไม่เห็นคนทีเธอต ้องกำรเห็น เธอก็อดทำสีหน้ำ
ผิดหวังไม่ได ้
 ่
” หยูเสียวเฉ่ ้ ้ำจะขึนภู
ำ วันนี ข ้ เขำไปล่ำสัตว ์ ไม่วำ่ เจ ้ำจะอยำกได ้ตัว
้
อะไร ข ้ำจะจับมำให ้ได ้ ! ” เสียงของจูจวินหยำงดังขึนจำกทำง
ตะวันตก

้ ยวชุ
เจิงเสี ่ ย่ รู ้สึกประหลำดใจและชะเง ้อคอมอง วันนี จู้ จวินหยำงสวม
้ ำสีดำทังชุ
เสือผ้ ้ ดปักลวดลำยจืดชืด ขำกำงเกงยัดเข ้ำไปในรองเท ้ำ
บูทสูงทีท ่ ำจำกหนังกวำง ผมของเขำถูกมัดเอำไว ้อย่ำงแน่ นหนำที่
ด ้ำนบน เส ้นผมบำงเส ้นหลุดออกมำระใบหน้ำ เขำดูคล่องแคล่วและ
แข็งแรง

หลังจำกได ้เห็นสำยตำของเจิงเสี ้ ยวชุ

่ ย่ ในทีสุ ่ ดหยูเสียวเฉ่
่ ำก็เข ้ำใจ
้ งมำใช ้เวลำกับเธอทุกวัน เธอเหลือบ
แล ้วว่ำทำไมเด็กผูห้ ญิงคนนี ถึ
มองไปทีร่่ ำงอันหล่อเหลำของจูจวินหยำงแวบนึ งแล ้วอดถอนหำยใจ
ไม่ได ้—หนุ่ มหล่อนี่ เป็ นภัยพิบต ั อิ ย่ำงหนึ่ งแท ้ๆ !

่
อย่ำงไรก็ตำม เมือเธอนึ ่ จวิ
กถึงสิงที ่ นอ๋
้ องเคยบอกเธอวันนั้น หยู
่
เสียวเฉ่ ่
ำก็อดชืนชมสั ญชำตญำณของเขำไม่ได ้ ตอนนั้นเจิงเสี ้ ยว
่
ชุย่ อยูห
่ ำ่ งจำกเขำ และพวกเขำก็ไม่ได ้มีปฏิสมั พันธ ์อะไรด ้วยกัน
้ เจตนำไม่บริสท
เลย เขำจับได ้ยังไงว่ำเด็กผูห้ ญิงคนนี มี ุ ธิ ์ ?
 ่
หยูเสียวเฉ่ ำยังสังเกตเด็กหญิงอีกสำมคนทีเป็ ่ นเพือนสนิ
่ ทของเธอ
อย่ำงระมัดระวัง เธอดีใจทีคนที ่ ่
หลงร ้ องไม่ใช่พวกเธอทัง้
ักจวินอ๋
้ ยวชุ
สำมคน เจิงเสี ่ ่
ย่ เป็ นเพียงเพือนบ ้ำนของพีอิ ่ งจือและมำเข ้ำกลุม ่
เล็กๆของพวกนำงโดยไม่ได ้ร ับเชิญ เธอไม่ได ้สนิ ทสนมกับเด็กคน
้ อนเด็กคนอืนๆ
นี เหมื ่ ไม่ต ้องพูดถึงกำรเป็ นเพือนที ่ ่ เลย แต่วำ่
ดี
้
เด็กผูห้ ญิงคนนี เอำควำมมั ่นใจมำจำกไหนทีมำหลงร
่ ักหยำงจวิน้
่ นพระญำติของฮ่องเต ้ ?
อ๋องซึงเป็

พวกชนชนสู ้ั งในเมืองหลวงล ้วนห่วงเรืองกำรแต่

่ ่ ี่
งงำนกับคูท
เหมำะสมกันทำงสถำนะสังคม เจิงเสี ้ ยวชุ
่ ย่ เป็ นเพียงเด็กชำวไร่จำก
้ องสนใจนำง นำงก็เป็ นได ้แค่นำง
หมู่บ ้ำนตงชำน ต่อให ้หยำงจวินอ๋
สนมของเขำ นำงคิดว่ำมันง่ำยเหรอทีจะใช ่ ้ชีวต ่ อในเขตของ
ิ ทีเหลื
พวกคนรวย ? บำงทีจด ุ จบสุดท ้ำยของนำงอำจเป็ นกองกระดูกทีไม่ ่
มีใครสนใจ !
 ่
พอหยูเสียวเฉ่ ่ ้ เธอก็อดตัวสันเล็
ำคิดถึงเรืองนี ่ กน้อยไม่ได ้ ถ ้ำเป็ น
เธอ เธอจะหำครอบคร ัวจนๆทีไม่ ่ คอ่ ยมีกนิ ดีกว่ำไปเป็ นเมียน้อยของ
คนรวย ในอนำคตสำมีของเธอจะมีเธอเป็ นภรรยำได ้เพียงคนเดียว
เท่ำนั้น ถ ้ำเขำมีควำมคิดอืนขึ
่ นมำ
้ เธอยอมหย่ำดีกว่ำยอมแบ่งสำมี
กับคนอืน ่ ต่อให ้เขำเลิศเลออย่ำงทีสุ่ ดและเธอก็ร ักเขำสุดหัวใจ แต่
เธอก็จะยึดหลักกำรของเธออยู่ดี !

” คิดอะไรอยู่ ? ข ้ำกำลังพูดกับเจ ้ำอยู่นะ ! ” จูจวินหยำงใช ้คันธนู

ในมือเคำะหน้ำผำกของหยูเสียวเฉ่่ ำเบำๆขัดจังหวะควำมคิดของ
เธอ

่
หยูเสียวเฉ่ ำเอำมือกุมหัวและโต ้กลับด ้วยควำมโกรธ ” ถ ้ำอยำก
่ ร ับสังมำซิ
ร ับสังก็ ่ ทำไมต ้องเคำะหัวด ้วย ? ถ ้ำทรงตีหวั หม่อมฉันอีก
หม่อมฉันจะไม่สภ ุ ำพด ้วยแล ้วนะ ! “

่
จูจวินหยำงมองรูปร่ำงบอบบำงทีแบนเหมื อนไม้กระดำนของเธอ
แล ้วจุป๊ ำกอย่ำงดูถก
ู ” จะไม่สภ ้
ุ ำพด ้วยแล ้วงันเหรอ ? เจ ้ำจะทำ
อะไรข ้ำได ้ ? “
” ระวังเถอะ หม่อมฉันอำจจะใส่ยำถ่ำยลงในอำหำรของท่ำนก็ได ้ !
้
ให ้อยูใ่ นห ้องนำไป ่
3 วัน 3 คืนเลย !! ” หยูเสียวเฉ่ ำทำสีหน้ำชว่ ั
ร ้ำย

่ ำเธอจะทำเรืองเช่
จูจวินหยำงไม่เชือว่ ่ นนั้น ” อย่ำลืมซิ ตอนนี เรำกิ
้ น
อำหำรจำกจำนเดียว อย่ำบอกนะว่ำเธออยำกวำงยำครอบคร ัว
ตัวเองน่ ะ ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ำกรอกตำแล ้วตอบว่ำ ” อย่ำทรงลืมซิเพคะว่ำหม่อมฉัน
่
ค่อนข ้ำงเชียวชำญเรื ่
องยำ แค่ให ้คนในครอบคร ัวหม่อมฉันกินยำ
แก ้เอำไว ้ก่อนกินข ้ำวก็ไม่เป็ นไรแล ้ว !! “

จูจวินหยำงคิดในใจว่ำ ‘ ข ้ำเองก็มย ี ำแก ้พิษติดตัวเหมือนกัน ยำ

พิษแรงๆยังไม่กลัว ไม่ต ้องพูดถึงยำฤทธิอ่์ อนๆอย่ำงยำถ่ำยเลย ! ข ้ำ
รู ้ว่ำเจ ้ำเป็ นพวกเห่ำแต่ไม่กด
ั ถึงมีคนมำขู่ ข ้ำก็ไม่คด
ิ ว่ำเจ ้ำจะ
พยำยำมวำงยำข ้ำหรอก ! ‘

” เจ ้ำนี่ กล ้ำมำกนะ ! ถึงขันจะวำงยำข

้ ้ำแบบโจ่งแจ ้งเลย ไปเอำ
ควำมกล ้ำมำจำกไหน ? หืม ? “
จูจวินหยำงเหล่ตำมองเล็กน้อยทำให ้ใบหน้ำหล่อเหลำของเขำดูมี
่ น้
เสน่ ห ์ยิงขึ

้
” จวิน……จวิ ้ องเพคะ เสียวเฉ่
นอ๋ ่ ำแค่พูดเล่น ไม่ได ้มีเจตนำร ้ำย
้
จริงๆหรอกเพคะ…… ” จูๆ่ ทังสองก็ ้
ได ้ยินเสียงขลำดกลัวดังขึนจำก
ด ้ำนข ้ำง

่
หยูเสียวเฉ่ ำหันไปทำงเสียงนั้นและไม่สำมำรถระงับควำมประหลำด
้ ยวชุ
ใจของเธอได ้ ‘ เจิงเสี ่ ย่ นี่ นำงอยำกได ้ควำมสนใจจำกจวินอ๋
้ อง
้
มำกขนำดนี เลยเหรอ ? ! นี่ พยำยำมขอควำมเมตตำให ้ข ้ำแน่ เหรอ
่
? ถ ้ำอยำกทำให ้ถูก อย่ำงแรกเจ ้ำต ้องซ่อนแววตำยัวยวนของเจ ้ำ
ไปก่อนและปกปิ ดควำมทะเยอทะยำนของเจ ้ำเอำไว ้ด ้วยเข ้ำใจไหม
?‘

สีหน้ำของจูจวินหยำงเปลียนเป็ ่ ่
นเย็นชำทันทีขณะทีมองร่ ำงในชุดสี
ฟ้ ำจำกทำงหำงตำ ควำมหงุ ดหงิดในใจทำให ้เขำขมวดคิวโดยไม่ ้
่ อท
รู ้ตัว น่ ำร ังเกียจ ! ทำไมเขำต ้องเจอคนทีมี ิ ธิพลต่อควำมรู ้สึก
ของเขำอีกคน
ด ้วย ?

หัวหน้ำผูด้ แู ลหลิวเข ้ำใจสีหน้ำของเจ ้ำนำยและรีบตะคอกว่ำ ”

บังอำจ ! กล ้ำดียงั ไงมำขัดจังหวะตอนทีจวิ ่ นอ๋
้ องร ับสังอยู
่ ่ ? ทหำร !
เอำตัวนำงออกไป ! “

่ เพี
คำสังนี ้ ยงเพือให
่ ้เอำตัวนำงออกไป พวกเขำผ่อนผันให ้ขนำดนี ้
่ นแก่คณ
เพือเห็ ่
ุ หนู หยู ถ ้ำเป็ นคนอืนในสถำนกำรณ์ ื่ พวกเขำคง
อน
ลำกตัวนำงไปเฆียนด่ ้วยแส ้แล ้ว ! ฮึม่ ! เด็กสำมหำวจำกครอบคร ัว
ชำวประมงบังอำจมำทำตัวตีสนิ ทกับจวินอ๋ ้ องผูส้ งู ศักดิและสง่
์ ำงำม
้
งันเรอะ ่
ไปเอำควำมมันใจมำจำกไหน ?

้ ยวชุ
เจิงเสี ่ ย่ กลัวมำกจนแทบสินสติ้ ่ นองคร ักษ ์ร่ำงใหญ่กำยำ
เมือเห็
สองคนเดินเข ้ำมำหำนำง นำงเข่ำอ่อนขณะทีพวกเขำพำนำง่
ออกไป โจวชำนหูกบั เด็กผูห้ ญิงอีก 3 คนได ้เห็นอำรมณ์แปรปรวน
ของชนชนสู ้ั งแล ้ว เมือกี
่ จวิ
้ นอ๋
้ องยังดีๆอยูเ่ ลย แค่ทะเลำะกับเสียว
่
เฉ่ ำนิ ดๆหน่ อยๆเท่ำนั้นเอง จูๆ่ เขำโกรธได ้ยังไง ?
 ่
หยูเสียวเฉ่ ้ ยวชุ
ำไม่ได ้พยำยำมจะขอร ้องให ้เจิงเสี ่ ่ เจตนำแอบ
ย่ ทีมี
แฝง คนเรำต ้องร ับผิดชอบกำรกระทำของตัวเอง เสียวเฉ่ ่ ำแค่มอง
สบตำจูจวินหยำงอย่ำงสีหน้ำสงบนิ่ งและพูดว่ำ ” ทำไมต ้องใจร ้ำย
ขนำดนั้นด ้วย

เพคะ ? ทรงทำเด็กคนนั้นกลัวจะแย่แล ้ว ! “

หลังจำกเจิงเสี ้ ยวชุ
่ ย่ ถูกพำตัวออกไป จูจวินหยำงก็รู ้สึกเหมือน
อำกำศสดชืนขึ ่ นมำก
้ เขำจึงอดเตือนหยูเสียวเฉ่ ่ ้ั ได ้ ” ใจ
ำอีกครงไม่
ของเด็กผูห้ ญิงคนนั้นไม่บริสท ุ ธิ ์ เจ ้ำต ้องเลิกใช ้เวลำกับเด็กคนนั้น
ได ้แล ้ว !! “

‘ นี่ ท่ำนกำลังบอกว่ำคนทีชอบท่
่ ำนเป็ นคนทีมี่ จติ ใจไม่บริสท ์
ุ ธิเหรอ
่ อ
? ท่ำนจะโทษผูห้ ญิงฝ่ ำยเดียวไม่ได ้ซิ ท่ำนต ้องดูใบหน้ำทีหล่
่
เหลำของตัวเองด ้วย ‘ หยูเสียวเฉ่ ำแอบด่ำจวินอ๋้ องอยูใ่ นใจก่อนจะ
ตอบว่ำ

” เด็กผูหญิ
้ งอำยุ 12-13 ปี จะเลวร ้ำยได ้ขนำดไหนกัน ? อย่ำทรง
่ ับซ ้อนกว่ำทีพวกเขำเป็
ทำให ้คนอืนซ ่ นจริงๆซิเพคะ ! “
‘ เด็กผูหญิ
้ งอำยุ 12-13 ปี จะเลวร ้ำยได ้ขนำดไหนงันเหรอ ้ ? รอ
่ กอบรมมำอย่ำงดีในเมืองหลวงต่อสู ้และวำงแผน
เจอพวกผูห้ ญิงทีถู
่ อนเถอะ ! เพือผลประโยชน์
เล่นงำนคนอืนก่ ่ สว่ นตัว คนพวกนั้น
ยินดีวำงแผนเล่นงำนพีน้่ องตัวเอง เหยียบเพือนที่ ่ ทสนั
ดี ี่ บสนุ นพวก
้
นำง แถมยังแสร ้งทำเป็ นมีนำใจและร ักพวกเขำขณะทีแทงข ่ ้ำงหลัง
พวกเขำด ้วย เห็นแล ้วจะได ้เข ้ำใจว่ำเด็กผูห้ ญิงอำยุ 12-13 ปี
สำมำรถ ‘ เลวร ้ำย ‘ ได ้ถึงขนำดไหน ! ‘

่ เถอะ!
” พอแล ้ว เลิกพูดเรืองนี ้ ้
ข ้ำจะขึนเขำแล ้ว…… ” จูจวินหยำง
่
โบกคันธนู ในมือให ้หยูเสียวเฉ่ ำและหันหลังเดินจำกไป

่
หยูเสียวเฉ่ ่ เวลำแล ้วแนะนำเขำว่ำ ” จวินอ๋
ำเงยหน้ำมองฟ้ ำเพือดู ้ อง
น้อยควรเสวยอำหำรกลำงวันก่อนไปนะเพคะ ! ไม่งนเดี ้ั ยวจะไม่
๋ ได ้
เสวย “
จูจวินหยำงลังเลนิ ดนึ งก่อนจะพยักหน้ำ ” ตกลง ! เอำอย่ำงทีเจ่ ้ำ
่
พูดก็ได ้ !! ข ้ำจะไปลองเสียงโชคที
พุ่ ่มไม้ตรงตีนเขำ อำจจะล่ำ
่
ไก่ฟ้ำหรือกระต่ำยป่ ำได ้สักสองสำมตัวมำเพิมในมื ้
อกลำงวันของ
เรำ ! “

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ ำเห็นว่ำหัวหน้ำผูด้ แู ลหลิวไปด ้วย เธอก็คด ิ ว่ำทุก
อย่ำงน่ ำจะเรียบร ้อยดี เธอสอบถำมเกียวกั ่ บหัวหน้ำผูด้ แู ลหลิว
่
มำแล ้ว เห็นได ้ช ัดว่ำเขำเชียวชำญวิ ชำกำรต่อสู ้มำกและเป็ น
เหมือน ‘ บอส ‘ ตัวใหญ่ยก ่ ำสถำนทีในละครเมื
ั ษ ์ทีเฝ้ ่ ่
อชำติ กอ
่ น
ของเธอ ละครทีวม ี ำกมำยมีหวั หน้ำขันทีทต่ ี่ อสู ้เก่งมำก หรือว่ำพวก
เขำจะฝึ กจำกคัมภีร ์ทำนตะวันกัน ?

่
เมือพวกนำงเห็ นจูจวินหยำงเดินจำกไป โจวชำนหูกบั เด็กผูห้ ญิง
่
อีก 3 คนทีหวำดกลั ่
วจำกเหตุกำรณ์เมือครู ก ิ่ ้ำมำหำหยูเสียว
่ ็วงเข ่
้ ยวชุ
เฉ่ ำและอุทำนว่ำ ” น่ ำกลัวสุดๆเลย ! เจิงเสี ่ ย่ ไม่ได ้พูดอะไรมำก
เลยนะ กลำยเป็ นว่ำนำงทำให ้จวินอ๋้ องพิโรธขนำดนั้นได ้ยังไง ? “

้ั งทีมี
” พวกชนชนสู ่ อำนำจและสถำนะสูงๆก็เจ ้ำอำรมณ์ทงนั ้ั ้นไม่ใช่
้ นเป็ นยังไง นำงจึงดูเหมือนจะ
เหรอ ? ” หลิวอิงจือเข ้ำใจดีวำ่ โลกนี มั
 ้ ยวชุ
ร ับรู ้บำงอย่ำงได ้มำกกว่ำ นำงกำลังรู ้สึกไม่พอใจเจิงเสี ่ ย่ อยูน
่ ิด
หน่ อย

้ ยวชุ
มิน่ำเล่ำ เจิงเสี ่ ่
ย่ ทีปกติ
ไม่เคยใช ้เวลำกับนำงมำกอย่ำงนี ถึ ้ งได ้
เกำะติดนำงอยูต ่
่ ลอดเวลำทีนำงมำหำครอบคร ัวหยู นำงอยำกเข ้ำ
้ องนี่ เอง ! หลิวอิงจือไม่รู ้ว่ำลุงเจิงรู
ใกล ้จวินอ๋ ้ ้ถึงควำมคิดของเสียว่
ชุย่ รึเปล่ำ แต่นำงต ้องบอกพ่อของนำงตอนทีกลั ่ บไปถึงบ ้ำนและให ้
เขำสอบถำมอย่ำงละเอียด

่
หยูเสียวเฉ่ ำยิม้ ” เอำล่ะ ไปหำอำหำรทะเลกันเถอะ ถ ้ำไปถึงทีนั
่ ่น
ช ้ำ ทีดี่ ๆจะถูกคนอืนเอำไปหมดนะ
่ !“

่
เฉี ยนหย่ำฟำงมองหยูเสียวเฉ่ ่ มไปด ้วยควำมชืน
ำด ้วยสำยตำทีเต็ ่
่ ยวเฉ่
ชม ” พีเสี ่ ำสุดยอดจริงๆ ไม่กลัวจวินอ๋้ องทีเจ
่ ้ำอำรมณ์คนนั้น
เลยสักนิ ด และยังกล ้ำเถียงกับเขำด ้วย “

่
หยูเสียวเฉ่ ำหยิกแก ้มยุ ้ยๆของอีกฝ่ ำยแล ้วยิม้ ” เสียวฟำง
่ เจ ้ำคิด
้ องจริงๆ
ผิดแล ้ว ! ข ้ำก็แค่เด็กชำวไร่ตวั เล็กๆ จะไปกล ้ำเถียงจวินอ๋
ได ้ยังไง ? ข ้ำก็แค่เข ้ำใจนิ สยั ของท่ำนเพรำะใช ้เวลำกับท่ำนมำก
เท่ำนั้นเอง ตรำบใดทีข ่ ้ำไม่ลำเส
้ ้นท่ำนก็ไม่มป
ี ัญหำหรอก ! “

เฉี ยนหย่ำฟำงพยักหน้ำแล ้วก็สำ่ ยหน้ำ ” ท่ำนแม่บอกว่ำข ้ำดูสห

ี น้ำ
่
คนอืนได ้ อง ! “
้แย่มำก วันหน้ำข ้ำจะอยูใ่ ห ้ห่ำงๆจำกจวินอ๋

โจวชำนหูก็พยักหน้ำเห็นด ้วยแบบร ัวๆเช่นกัน

 ตอนที่ 262 ไปล่าสัตว ์ด้วยกน
ั
https://novel-lucky.com

ประมาณเทียงจู่ จวินหยางก็กลับมาพร ้อมด ้วยกระต่ายป่ า 2 ตัวและ

ไก่ฟ้า 1 ตัว มีคนเข ้าไปเก็บฟื นเก็บพืชป่ าในป่ าใกล ้ๆมากมาย แถว
นั้นจึงมีสต ่ าได ้ใน
ั ว ์ให ้ล่าอยูไ่ ม่มากนัก การกลับมาพร ้อมสัตว ์ทีล่
ระยะเวลาอันสัน ้ แสดงให ้เห็นว่าฝี มือการล่าของจวินอ๋
้ องน้อยนั้นดี
มากทีเดียว

้
สาหร ับมือกลางวั ่
น หยูเสียวเฉ่ ้
าได ้ทา ‘ เนื อกระต่ ายทอดพริกเกลือ
‘, ‘ ไก่ฟ้าผัดเผ็ด ‘, ‘ ไข่ต๋น ุ ทะเลห ้าสี ‘, ‘ หอยเชลล ์ย่างกระเทียม ‘,
‘ หนอนทรายรสเด็ด ‘, ‘ ผัดมะเขือยาวหมูสบ ั ‘, และ ‘ แกงจืดเต ้าหู ้
หอยนางรม ‘ มีทงหมด้ั 6 จานและแกงอีก 1 อย่าง เป็ นมืออาหารที ้ ่
้ั
มีทงอาหารทะเลและสั ตว ์ป่ า ทุกคนกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย

ึ้
หลังจากกินเสร็จ จูจวินหยางก็หยิบคันธนู และลูกธนู ขนมา
่
เตรียมพร ้อมทีจะเข ้าไปในภูเขา
เนื่ องจากภูเขาตะวันตกนั้นใหญ่มาก ครอบคร ัวหยูจงึ กลัวว่าเขาไม่
ิ ระเทศและอาจจะหลงทาง นอกจากนั้นก็เป็ นไปได ้
คุ ้นเคยกับภูมป
ว่าเขาอาจจะก ้าวเข ้าสูพ ื ้ ที
่ นที ่ ไม่
่ ควรเข ้าไปโดยไม่ได ้ตังใจและเจอ
้
กับอันตรายเข ้า พวกเขาจึงใหห้ ยูไห่พรานทีมี ่ ประสบการณ์ทา
หน้าทีน ่ าทางให ้

่
หยูเสียวเฉ่ ายังรู ้สึกไม่สบายใจ เธอจึงหาข ้ออ ้างออกจากบ ้านและ
แอบตามพวกเขาเข ้าไปในภูเขา

วันนี จู้ จวินหยางนาหัวหน้าผู ้ดูแลหลิวไปกับเขาแค่คนเดียวเท่านั้น

หยูไห่ในฐานะคนนาทางได ้ตัดสินใจพาคนแก่กบั เด็กหนุ่ มอ ้อมรอบ
นอกภูเขาตะวันตก พวกเขาจะได ้ล่ากวางป่ า, กวางโร, และสัตว ์
่
อืนๆเพื ่
อสนองความต ้องการของจวินอ๋้ อง แต่จจู วินหยางเดาได ้อยู่
แล ้วว่าอีกฝ่ ายกาลังคิดอะไร หลังจากเจอเหยือเล็ ่ กๆไปบ ้าง เขาก็
ย ้ายที่ จุดประสงค ์ของเขาในวันนี ก็
้ คอื ล่าสัตว ์ร ้ายในภูเขา

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าทีตามคนทั ้
งสามอยู ด ่
่ ้านหลังเริมพบว่ าการไล่ตามพวก
เขาให ้ทันนั้นยากขึนทุ้ กทีขณะทีพวกเขาเดิ
่ นต่อไปยังเส ้นทางขึน้
ภูเขา ตอนนี ต ้ ้นไม้และวัชพืชรอบตัวเธอสูงเท่าเอวแล ้ว และเธอต ้อง
ใช ้พลังงานอย่างมากในแต่ละก ้าว เธอมองระยะห่างระหว่างพวกเขา
่
ทีมากขึ ้ อยๆแล
นเรื ่ ้วก็กลัวว่าตัวเองจะหลงทาง

้ องน้อย รอด ้วย !! ” ขณะทีร่่ างทังสามตรงหน้

” ท่านพ่อ จวินอ๋ ้ า
่
กาลังจะหายไป หยูเสียวเฉ่ าก็ทนไม่ไหวและตะโกนออกมา ในภูเขา
้ ้องฟ้ าและพืนดิ
ลึกมีแต่ต ้นไม้เต็มไปหมด คลุมทังท ้ น ถ ้าเธอไม่ระวัง
่
เธอจะหลงอยูใ่ นป่ าอย่างรวดเร็ว หยูเสียวเฉ่ ายังเป็ นเด็กผู ้หญิงตัว
่ มป
เล็กๆทีไม่ ่ ้ ถ ้าเธอหลงกับคนอืน
ี ระสบการณ์ในเรืองนี ่ เธอคง
หาทางกลับบ ้านด ้วยตัวเองได ้ยาก

ถนนด ้านหน้าพวกเขาเริมช ่ ันขึนทุ

้ กที และป่ ารอบๆก็หนาทึบ
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวคอยระวังตัวและสังเกตสภาพแวดล ้อมอยู่
ตลอดเวลา เขาจะปล่อยให ้เกิดเรืองร ่ ้ายๆขึนกั
้ บเจ ้านายของเขา
ไม่ได ้ ทันใดนั้นหูของเขาก็กระดิก เขาหยุดเพือฟั่ งเสียงให ้ช ัดๆ
จากนั้นก็พูดกับหยางจวินอ๋้ องทีอยู
่ ข ้ องทรง
่ ้างหน้าเบาๆว่า ” จวินอ๋
ได ้ยินเสียงนั่นไหมพะย่ะค่ะ…… “

จูจวินหยางคิดว่าหัวหน้าผูด้ แู ลหลิวได ้ยินเสียงสัตว ์ป่ า จึงหยุดและ

้
กลันใจฟั งทันที……
” ท่านพ่อ—ท่านพ่อ— “

้ องน้อย—รอด ้วย— “
” จวินอ๋

้ และเสี
ป่ าทึบทาให ้เสียงก ้องสะท ้อนอยูใ่ นพืนที ่ ยงของเด็กหญิงถูก
ลมพัดพาไปเข ้าหูของคนทัง้ 3 สีหน้าของหยูไห่เปลียนไปทั
่ นที เขา
่ บไปพร ้อมกับพูดว่า ” เสียงเหมือนเฉ่ าเอ ้อร ์ เด็กนั่นสนใจ
รีบวิงกลั
้ เล็กๆ นางต ้องแอบตามเรามาแน่ !! “
การล่าสัตว ์มาตังแต่

จูจวินหยางเองก็ดเู คร่งขรึมมากขึน้ เขาพยายามหาทิศทางของ

เสียงอย่างเต็มทีว่่ ามาจากทางไหนและเดินไปทางนั้น

” ท่านพ่อ……จวินอ๋ ้ องน้อย—ไปไหนกันแล ้ว…… ” หยู

่
เสียวเฉ่ ่
าเริมโกรธหลั งจากตะโกนตลอดเวลา เธอไม่รู ้ว่าพ่อหรือ
จวินอ๋้ องน้อยได ้ยินเธอรึเปล่า เธอก ้มหน้ามองรอยเท ้าทีพวกผู ่ ช
้ าย
้
ทิงเอาไว ่
้อย่างระมัดระวัง แต่เธอก็ยงั ไม่รู ้ตัวว่ายิงเธอเดิ
นเท่าไหร่เธอ
ก็ออกห่างจากพวกเขามากเท่านั้น
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่ งกว ้างและนั่งลงบนก ้อนหิน เธอหยิบเอาขวด
าพบทีโล่
้
กระเบืองเคลื อบเล็กๆออกมาจากกระเป๋ าตรงหน้าอกและหยดนาหิ ้ น
ศักดิสิ์ ทธิลงไปในปากหนึ
์ ่ งหยด ลาคอของเธอรู ้สึกดีขนทั
ึ ้ นที
ร่างกายทีอ่ ่ อนล ้าก็เริมมี
่ พลังขึนมาอี
้ กครง้ั

” ท่านพ่อ—จวินอ๋ ้ องน้อย……ไปอยูไ่ หนกัน ? เสียวเฉ่

่ าอยู่
นี่ …… ” หยูเสียวเฉ่
่ ้
าปี นขึนไปบนต ้นไม้คดงอต ้นหนึ่ งและนั่งทีกิ
่ ง่
่
ล่างสุด เธอเอามือป้ องปากเหมือนโทรโข่งและเริมตะโกนดั งๆอีก
ครง้ั

จูจวินหยางตามเสียงของเธอมาและมองไปรอบๆ เขาไม่เห็นเสียว ่
่
เฉ่ าทีไหนเลย พอหันกลับและเงยหน้าขึน้ หน้าผากของเขาก็เกือบ
่ นึ่ ง โชคดีที่
ชนเข ้ากับรองเท ้าหุ ้มข ้อหนังกวางสกปรกเลอะเทอะคูห
ปฏิกริ ยิ าของเขาค่อนข ้างไวจึงถอยหลังหลบการถูกประทับตราไป
ได ้
” เจ ้าปี นต ้นไม้เป็ นด ้วยเหรอ ? ดูชานาญดีนี่ !! ” จูจวินหยางเงย
่
หน้ามองหยูเสียวเฉ่ าทีก่ าลังนั่งคร่อมอยูบ่ นต ้นไม้ ผมของเธอพันยุง่
่
เหยิงกับกิงไม้และมี ใบไม้แห ้งติดอยูด ้
่ ้วย เขาไม่รู ้ว่าหน้าเธอชืนจาก
่
เหงือหรื ้
อจากนาตาแต่ เธอดูเหมือนลูกแมวตัวน้อยสกปรกเลย มีรท ู ี่
้ าของเธอซึงฉี
เสือผ้ ่ กขาดด ้วย ถ ้าเขาไม่ดใู ห ้ดีๆล่ะก็ เขาคงนึ กว่า
เธอเป็ นขอทานตัวน้อยไปแล ้ว !

้ องน้อย ! ” หยูเสียวเฉ่
” จวินอ๋ ่ าเกือบร ้องไห ้ออกมาด ้วยความดีใจ ”
่ ดข ้าก็เจอทุกคน ! “
ดีจงั เลย !! ในทีสุ

จูจวินหยางมองเด็กหญิงปี นลงต ้นไม้อย่างเก ้ๆกังๆ เธอค่อยๆลงมา

ช ้าๆเพราะรองเท ้าของเธอเต็มไปด ้วยโคลนจึงทรงตัวได ้ไม่ดนี ัก เธอ
ทาได ้แค่กอดต ้นไม้เอาไว ้แน่ นและค่อยๆไต่ลงมาช ้าๆ

้
จูจวินหยางทนดูอยูไ่ ม่ได ้จึงกระโดดขึนไปและคว ้
้าเอาคอเสือของ
เด็กหญิงแล ้วกระโดดกลับลงมาขณะทีเด็ ่ กหญิงกรีดร ้องจนสุดเสียง

้
ความรู ้สึกไร ้นาหนั ่
กแบบฉับพลันทาให ้หยูเสียวเฉ่ าคิดว่าเธอกาลัง
่
ตกลงมา เธอคราครวญขณะกั ดฟันเตรียมร ับความเจ็บปวดทีก ่ าลัง
จะกระทบก ้นของเธอ แม้วา่ เธอจะอยูบ ้
่ นพืนโดยมี ้ อง
หยางจวินอ๋
่ ย่างนั้น
พยุงเอาไว ้อยู่ แต่เธอก็ยงั คงหลับตากรีดร ้องอยูอ

จูจวินหยางใช ้มืออีกข ้างอุดหูตวั เอง เขารู ้สึกเหมือนหูกาลังจะ

ระเบิดจากเสียงร ้องของเด็กคนนี ้ เขาปล่อยมือจากหยูเสียวเฉ่่ า
เด็กหญิงขาอ่อนและล ้มก ้นจาเบ้ ้าลงไปในพุ่มไม้ ตอนนั้นเองเสียง
ร ้องทาลายล ้างแก ้วหูของเธอจึงได ้หยุดลง

‘ เอ๋ ? ไม่เจ็บ ? ทาไมตกต ้นไม้แล ้วไม่เจ็บเลยล่ะ ? เพราะหญ ้าหนา

มากเหรอหรือเพราะมีไขมันทีก ่ ้นเยอะเกินไป ? ‘ หยูเสียวเฉ่
่ าลูบก ้น
ี ครง้ั
แล ้วเงยหน้ามองต ้นไม้อก

” เฉ่ าเอ ้อร ์ ? ! ทาไมถึงตามพวกเรามา ? ” หยูไห่ได ้ยินเสียงกรีด

่
ร ้องของเสียวเฉ่ ่ แ่ ละคิดว่าเธอเจอกับอันตราย เขาจึงรีบวิง่
าเมือครู
มา หอบแฮ่กๆ และตรวจสอบเธอตังแต่ ้ หวั จรดเท ้าอย่างละเอียด
หลังจากพบว่าเธอไม่ได ้ร ับบาดเจ็บอะไรเขาถึงค่อยโล่งใจขึนมาได ้ ้
” ข ้า……ข ้ากลัวว่าพวกท่านพ่ออาจจะมีปัญหา ก็เลยตามมา…… ”
่
หยูเสียวเฉ่ าบอกได ้ว่าพ่อของเธอโกรธมาก เธอจึงก ้มหน้าดึงหญ ้า
ขณะตอบแบบตะกุกตะกัก

จูจวินหยางหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา ” เจ ้าเป็ นห่วงพวกเรา ? ก็เลย

ตามมาเนี่ ยนะ ? ตัวเล็กแค่นี ้ ถ ้าพวกเราเจอสัตว ์ร ้าย เจ ้าจะช่วยเรา
เอาชนะมันได ้เหรอ ? หรือเจ ้าจะปกป้ องเราด ้วยร่างกายของเจ ้าได ้
่
? ฮึ ! ข ้ารู ้แล ้ว เจ ้าวางแผนจะส่งตัวเองเข ้าปากสัตว ์ร ้ายเพือให ้พวก
เรามีโอกาสวิงหนี ่ ้ พอแหย่ขฟั
ใช่ไหม ? ตัวเล็กขนาดนี ไม่ ี ้ นพวกมัน
หรอก ! “

่
หยูเสียวเฉ่ ิ ศักดิสิ์ ทธิ ์ เธอจึงก ้มหน้าฟังเขา
าอธิบายไม่ได ้ว่าเธอมีหน
่ ง
เทศน์อย่างเชือฟั

หยูไห่สงั เกตเห็นว่าพวกเขาอยูใ่ นบริเวณทีไม่ ่ คอ่ ยมีคนเหยียบย่าง

เข ้ามา ถ ้าเขาบอกลูกสาวให ้กลับไปเอง เธอก็จะหลงทางและอาจจะ
ตกอยูใ่ นสถานการณ์ทเลวร ี่ ้ายได ้ แต่เขาไม่สามารถทาลาย
อารมณ์การล่าสัตว ์ของจวินอ๋ ้ องเพือลู ่ กสาวคนเล็กของเขาได ้ เขา
้ั วเองไว ้พร ้อมกับพูดว่า ” จวินอ๋
จึงรงตั ้ อง ลูกสาวของกระหม่อมไม่มี
เหตุผลและสร ้างปัญหาให ้ท่าน……ท่านจะว่ายังไงถ ้าจะให ้ลูกสาว
ของกระหม่อมตามพวกเราไปด ้วย…… “

ระหว่างทางมาทีนี่ ่ พวกเขาได ้เดินผ่านเนิ นเขาและป่ าเข ้ามา

เส ้นทางเดินค่อนข ้างลาบาก จูจวินหยางมองเด็กหญิงทีดู ่
้
กระเซอะกระเซิง เขาไม่รู ้ว่าเด็กคนนี มาไกลถึ งขนาดนี ได้ ้ยังไง พอ
้
คิดว่าเด็กหญิงคนนี อาจจะขาหั กหรือเจอกับสัตว ์ร ้ายในระหว่างทาง
กลับ จูจวินหยางก็อยากจะจับตัวเธอมาตีก ้นนัก

เขามองไปรอบๆ พวกเขาถูกล ้อมรอบด ้วยป่ าหนาทึบและภูเขาสูง

ตระหง่าน ใครจะรู ้ว่ามีสต
ั ว ์ร ้ายอะไรดักซุม ่ อยูใ่ นบริเวณนี บ ้ ้าง พวก
้ ท
เขาปล่อยให ้เด็กผูห้ ญิงตัวเล็กๆคนนี อยู ่ นีี่ ่ เองคนเดียวไม่ได ้
เด็ดขาด แต่พวกเขาก็เดินกันมาจนถึงนี่ แล ้ว จะกลับไปมือเปล่าก็
ไม่ได ้ พวกเขาคงทาได ้แค่พาเด็กคนนี ไปด ้ ้วยและหวังว่าเธอจะไม่
เกะกะขวางทางพวกเขา !
 ้ั ้าไม่รอหรอกนะ !! ” จูจวินหยางมอง
” ตามมาให ้ทันแล ้วกัน ไม่งนข
เด็กหญิงด ้วยสายตาดุๆ จากนั้นก็หน ั หลังกลับแล ้วเดินลึกเข ้าไปใน
ป่ าบนภูเขา

หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวพบว่าความเร็วในการเดินของเจ ้านายเขาลดลง

่ ยบกับก่อนหน้านี ้ เขามองกลับไปทีหยู
มากเมือเที ่ เสียวเฉ่
่ าที่
พยายามไล่ตามทุกคนอย่างเต็มที่ เจ ้านายของเขาคิดถึงคนอืน ่
้ เมือไหร่
ตังแต่ ่ กน ้
ั ? พระอาทิตย ์จะขึนทางทิ ้
ศตะวันตกงันเหรอ ?!

่ คนติดสอยห ้อยตามทีไร
เมือมี ่ ้ประโยชน์อยูข
่ ้างหลัง จูจวินหยางก็มี
ลางสังหรณ์วา่ โอกาสในการล่าสัตว ์ร ้ายได ้ลดน้อยลงมาก เขาไม่
รีบไปข ้างหน้าอีกต่อไปและพยายามอย่างทีสุ ่ ดทีจะยิ
่ งใส่สต ั ว ์อะไรก็
่
ตามทีปรากฏตั วขึน้ ไม่นานหยูเสียวเฉ่
่ าก็พบว่าทักษะการยิงธนู
ของจวินอ๋้ องไม่ใช่แค่ดเี ท่านั้น แต่ดม
ี ากจนน่ าตกใจ เขายิงแทบไม่
เคยพลาดเลยและลูกธนู ทก ุ ดอกก็เข ้าจุดสาคัญ ไม่จาเป็ นต ้องยิง
่
ลูกทีสองเพื ่ ้มสัตว ์เลย
อล

่ น่่ าประทับใจทีสุ
กวางแดง, แพะป่ า, กวางโร, ไก่ป่า…… สิงที ่ ดก็คอื
่ กกว่า 300 ชงด
จูจวินหยางฆ่าหมูป่ายักษ ์ทีหนั ่ ั ้วยการยิงเข ้าทีหั
่ ว
 ่
อย่างแม่นยา สัตว ์ป่ าทีปกติ
คอ่ นข ้างดุร ้ายไม่ทน
ั ได ้ส่งเสียงก็ถก
ู จูจ
วินหยางฆ่าตายในทันที

่
หยูเสียวเฉ่ ่
ามองพ่อของเธอทีแบกกวางแดงและแพะป่ าอยูบ ่ นหลัง
่
ขณะทีเอวของเขาก็ แขวนไก่ฟ้า, หมาหริง, ่ และสัตว ์เล็กอืนๆ
่
่
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวสร ้างเลือนจากกิ ่ แบบง่ายๆและลากหมูป่า,
งไม้
่
กวางโร, และสัตว ์อืนๆไปด ้วย แม้แต่เธอก็ถอื กระต่ายป่ า 2 ตัวด ้วย
ถึงขนาดนี แล้ ้วจวินอ๋
้ องก็ยงั เดินลึกเข ้าไปในป่ าอย่างกระตือรือร ้น

้ องน้อย ถ ้าเรายังล่าจนถึงบ่าย เราจะเอาสัตว ์ทีล่

” จวินอ๋ ่ ากลับไปได ้
ไม่หมดนะเพคะ ! เรากลับบ ้านก่อนแล ้วค่อยกลับมาวันอืนดี ่ ไหมเพ
่
คะ ? ” หยูเสียวเฉ่ านั่งลงบนก ้อนหินใกล ้ๆ เธอไม่อยากลุกขึนจริ้ งๆ
้ นศักดิสิ์ ทธิจะช่
แม้วา่ นาหิ ์ วยฟื ้นฟูพลังให ้เธอ แต่เธอก็ยงั เหนื่ อย
มากอยูด ่ ี

จูจวินหยางสังเกตภูมป ิ ระเทศและสภาพแวดล ้อมใกล ้เคียงของพวก

เขาอย่างตังใจ้ จากนั้นก็หน ั กลับมามองตาเธอ ” เจ ้านี่ มันตัวถ่วง
จริงๆ ! ถ ้าเหนื่ อยก็อยูเ่ ฝ้ าสัตว ์ทีล่
่ าได ้อยูต
่ รงนี ้ ข ้าจะเข ้าไปดูให ้ลึก
กว่านี ้ ถ ้าโชคดีอาจจะเจอหมีดา เจ ้าพูดไม่ใช่เหรอว่าอยากลองกิน
อุงเท
้ ้าหมี ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ่ งกลินคาวเลื
ามองกองสัตว ์ทีส่ ่ ้
อด เธอแน่ ใจว่าทังหมดนี ้
่ สมบู
เป็ นเหยือที ่ รณ์แบบในการดึงดูดสัตว ์กินเนื อ้ ถ ้าเธอร ับหน้าที่
เฝ้ าพวกมันล่ะก็ เขาอยากให ้เธอกลายเป็ นของว่างของสัตว ์ป่ ารึไง
?

้ องน้อย ท่านเกลียดหม่อมฉันเหรอ ? ‘
‘ จวินอ๋

่
‘ เสียวทั ่
งหยวน อยูร่ เึ ปล่า ? ‘ หยูเสียวเฉ่ าเรียกหินศักดิสิ์ ทธิในใจ
์
้ นอยูใ่ นหินหลากสีทข
เบาๆ ตอนนี มั ี่ ้อมือของเธอ

้
ลูกแมวสีทองตัวเล็กโผล่มาข ้างหลังเธอและกระโดดขึนไปบนไหล่
่
ของเธอ มันถามอย่างหยิงผยองว่ า

[ เรียกข ้าทาไม ? คงไม่ได ้อยากให ้ข ้าช่วยเจ ้าล่าสัตว ์หรอกนะ ]

 ่
จูๆ่ หยูเสียวเฉ่ าก็คดิ ว่าหินศักดิสิ์ ทธินั์ ้นค่อนข ้างคล ้ายกับจูจวินห
้
ยาง ทังสองชอบมองเหยี ยดทุกคน เวลาพูดก็ทาให ้ผูค้ นรู ้สึกเหมือน
พวกเขาสมควรถูกตีก ้นทันที แต่สว่ นทีพวกเขาคล ่ ่ ด
้ายกันมากทีสุ
ก็คอื ทังคู้ ต่ า่ งน่ าราคาญ แต่พอถึงเรืองส ่ าคัญพวกเขาก็ไม่เคยทา
ให ้เธอผิดหวัง !

่
‘ เสียวทั ่ งไม่โต
งหยวน ช่วยดึงเอาสัตว ์ร ้ายมาตัวนึ งซิ เอาตัวทียั
่
เต็มทีและจั ดการง่ายๆนะ ! จะเสือหรือหมีก็ได ้ ! ถ ้าไม่มี เอาหมาป่ า
สักตัวก็ได ้เหมือนกัน ! ‘

่ องันเหรอ
[ ชิ ! เจ ้าเอาข ้าเป็ นเหยือล่ ้ ่ ้
? แล ้วข ้าจะได ้อะไรจากเรืองนี
? ถ ้าไม่ได ้อะไร ข ้าก็ไม่ชว่ ย !! ]

หินศักดิสิ์ ทธิรู์ ้สึกหยิงผยองอี

่ กครง้ั ทุกครงที
้ั เธอขอให
่ ้มันช่วยเธอ
มันจะทาเหมือนว่ามันไม่เต็มใจมากและทาให ้หยูเสียวเฉ่ ่ าไม่พอใจ
เสมอ
 ตอนที่ 263 สถานการณ์อ ันตราย
https://novel-lucky.com

่
หยูเสียวเฉ่ าดึงลูกแมวสีทองออกจากไหล่และถือมันโดยจับต ้นคอ
เอาไว ้ เธอเขย่าตัวมันและแกล ้งทาเป็ นดุร ้ายมาก เธอขมวดคิวจ ้ ้อง
มัน ” เราสองคนใครคือเจ ้านายกันแน่ ? ขอให ้เจ ้าทาอะไรสักอย่าง
นี่ เหมือนอ ้อนวอนเทพเจ ้าเลย !! ข ้าทนเจ ้ามานานแล ้ว ! เจ ้าจะขัด
ความต ้องการของเจ ้านาย ไม่กลัวถูกลงโทษรึไง ? “

่
หยูเสียวเฉ่ าเดาได ้ถูกต ้อง เทพีแห่งวิญญาณคุ ้นเคยกับนิ สยั ของ
หินศักดิสิ์ ทธิดี์ ดังนั้นตอนทีสร
่ ้างมิตน
ิ ี ้ เธอจึงเพิมบางอย่
่ างลงไป
่ องกันไม่ให ้หินศักดิสิ์ ทธิกลื
เพือป้ ์ นเจ ้านายของมัน ถ ้ามันขัดความ
ต ้องการของเจ ้านาย พลังวิญญาณของมันจะถูกสูบออกไป 1%
ถ ้ามันช่วยเจ ้านายของมัน พลังวิญญาณของมันจะฟื ้นคืนกลับมา
0.1% เป็ นกฎทีไม่ ่ เท่าเทียมกันอย่างมาก

ดังนั้นแม้วา่ หินศักดิสิ์ ทธิจะไม่

์ ่
ชอบหยูเสียวเฉ่ ่ นเจ ้านายของ
าทีเป็
้
มัน มันก็ทาได ้แค่ทาตามคาขอทังหมดของเธออย่ ่
างไม่มเี งือนไข
มันหวังแต่เพียงว่าจะสามารถฟื ้นฟูพลังของมันได ้เร็วๆ แล ้วหนี ออก
 ้
จากคุกของมัน ทิงโลกที
ไร่ ้พลังวิญญาณซึงไม่
่ เหมาะกับการฝึ กตน
้
นี ไปซะ

๋ อเหียวลงเหมื
ลูกแมวสีทองตัวจิวห่ ่ อนลูกโป่ งถูกปล่อยลม มันทาหู
้
ตกอย่างสินหวั ่
ง แม้แต่ดวงตาสีทองทีปกติจะสดใสเป็ นประกายก็
่ อน เจ ้าแมวตัวนี เรี
ไม่ได ้เปล่งประกายระยิบระยับเหมือนเมือก่ ้ ยนรู ้วิธ ี
่ ยกร ้องความเห็นใจได ้อย่างไม่คาดคิด
แกล ้งทาตัวน่ าสงสารเพือเรี

่
หยูเสียวเฉ่ าเอามือลูบหูนุ่ มๆของมันและถอนหายใจ ” ในเมือท ่ า
พันธะสัญญาไปแล ้ว ก็หมายความว่าเรามีชะตาทีจะอยู ่ ด
่ ้วยกัน เจ ้า
ไม่ควรรีบเกินไป สวรรค ์ไม่ได ้มีหนทางเดียว จะต ้องมีวธิ กี ลับไปเป็ น
อย่างเดิมอย่างแน่ นอน เมือถึ่ งเวลา ชะตาทีเราจะได
่ ้อยูด
่ ้วยกันก็จะ
้
จบสินลง ่
! ทาไมไม่ให ้ความสาคัญกับเวลาทีพวกเราได ้อยูด
่ ้วยกัน
้ ะ?“
ในตอนนี ล่

่
[ หยุดพูดจาไร ้สาระคราครวญพวกนี ้
ซะที ฮึ ! แค่ดงึ สัตว ์ร ้ายมาตัว
เดียวใช่ไหม ? สาหร ับหินศักดิสิ์ ทธิอย่ ์ างข ้า มันง่ายเหมือนปอก
กล ้วย ! ] ดูเหมือนหินศักดิสิ์ ทธิจะไม่
์ ชน ิ กับคาพูดสะเทือนอารมณ์
่
ทีออกมาจากปากของเธอแบบนี ้ มันจึงกระโดดออกจากมือเธอและ
สะบัดตัวเองทาให ้ขนสีทองเปล่งประกายเงางาม จากนั้นแปลงร่าง
เป็ นแสงสีทองพุ่งเข ้าไปในป่ า

จูจวินหยางเดินลึกเข ้าไปในป่ าไม่นานก็พบว่าไม่มอ ี ะไรน่ าสนใจ

ี่ ข
เขารู ้สึกผิดหวังเล็กน้อย หยูไห่ทอยู่ ้างๆเขามองกลับไปยังทิศทาง
่
ทีพวกเขาจากมาเป็ นระยะเพราะเป็ นห่วงลูกสาว จูจวินหยางรู ้สึกว่า
อารมณ์ของเขาก็ได ้ร ับอิทธิพลจากอารมณ์ของอีกฝ่ ายและเริมเป็ ่ น
ห่วงเด็กผูห้ ญิงคนนั้นด ้วย

” ไปอีกหน่ อยเถอะ ถ ้าไม่เจออะไรค่อยกลับบ ้านกัน ! ” จูจวินหยาง

รู ้สึกถึงความกระวนกระวายใจทีไม่ ่ คุ ้นเคย เขาหมดอารมณ์จะล่า
สัตว ์ต่อแล ้ว เขาก ้าวไปข ้างหน้าอย่างไร ้จุดหมาย

ทันใดนั้น หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวทีคอยระวั

่ งอยูก
่ ็รู ้สึกเหมือนหูกระตุก
่
เขาหยุดเคลือนไหวทั ้ อง มีบางอย่างกาลังวิงเข
นที ” จวินอ๋ ่ ้ามาหา
เรา……ระวังพะย่ะค่ะ ! “
 ่
จูจวินหยางเห็นบางอย่างกาลังเคลือนที ่ ้วยความเร็วมาก ธนู ในมือ
ด
ของเขาขยับโดยไม่ทนั คิดด ้วยซา้ ลูกธนู ถก
ู ยิงเข ้าใส่รา่ งนั้น

หินศักดิสิ์ ทธิเกื
์ อบจะหลบลูกธนู ทพุ
ี่ ่งเข ้าใส่มน
ั ไม่ได ้ มันเอาอุ ้งเท ้า
่ อนมนุ ษย ์
ตบหน้าอกด ้วยท่าทางทีเหมื

[ อันตรายชะมัด เกือบโดนยิงซะแล ้ว ! เจ ้านี่ ยิงธนู เก่งไม่ใช่เล่น ถึง

้ งตามความรู ้สึกได ้อย่างแม่นยาแล ้ว ! ]
ขันยิ

้ นเพียงสิงที
แม้วา่ ร่างลูกแมวนี เป็ ่ มั
่ นใช ้พลังวิญญาณสร ้างขึนมา ้ แต่
การได ้ร ับบาดเจ็บก็ยงั ต ้องใช ้พลังวิญญาณทีได ่ ้มาอย่าง
ยากลาบากเพือฟื ่ ้นฟูอยูด ่ ี ! หินศักดิสิ์ ทธิส่์ งเสียงร ้องเหมียวออกมา
เนื่ องจากมันกลัวว่าจูจวินหยางจะยิงมาอีก

จูจวินหยางเองก็รู ้สึกประหลาดใจมาก เขารู ้ว่าลูกธนู ของเขาเร็วแค่

ไหน แต่มสี ต ่
ั ว ์ทีหลบลู ้
กธนู สวรรค ์ของเขาได ้งันเหรอ ่
? ขณะทีเขา
กาลังจะเอาธนู อก
ี ลูกพาดสาย เขาก็ได ้ยินเสียงเหมียวดังขึนจาก้
้ ้ยังไง ?
พุ่มไม้ พวกเขาอยูใ่ นป่ าลึกบนภูเขา จะมีแมวอยูแ่ ถวนี ได

่
หยูไห่จาสัตว ์ตัวเล็กๆทีบอบบางน่ ่ ใ่ นพุ่มไม้ได ้ เขารีบ
าอัศจรรย ์ทีอยู
ร ้องขอว่า ” ดูเหมือนนั่นจะเป็ นลูกแมวสีเหลือง สัตว ์เลียงของเฉ่
้ า
่ อ่ ‘ เสียวทั
เอ ้อร ์ทีชื ่ งหยวน ‘ พะย่ะค่ะ “

หยูไห่แหวกหญ ้ายาวออกอย่างระมัดระวัง ลูกแมวสีทองตัวจิวขนาด ๋

เท่ากาปั้นของเขาปรากฏขึนตรงหน้
้ าชายทังสาม้ ดูเหมือนลูกแมว
่
สีทองจะรู ้ว่าใครเกือบทาร ้ายมันเมือครู ่ จึงส่งเสียงร ้อง ‘ เหมียว ‘
อย่างไม่พอใจไปทางจูจวินหยาง !

จูจวินหยางก ้มลงจับตรงหลังคอลูกแมวขึนมาอยู ้ ใ่ นระดับสายตา

เขากะขนาดเจ ้าแมวน้อยทีก ่ าลังเดือดดาลแล ้วหัวเราะออกมาเบาๆ
้ เป็ นยังงัน
” เจ ้านายเป็ นยังไงสัตว ์เลียงก็ ้ เจ ้าลูกแมวตัวนี เหมื
้ อน
เจ ้าของมันมาก กล ้าเกินขนาดตัวทังคู ้ เ่ ลย “
 ่ ดเขาก็โยนลูกแมวไปให ้หยูไห่ เจ ้าแมวตัวน้อยม้วน
ขณะทีพู
ตัวกลางอากาศและลงบนไหล่ของหยูไห่อย่างแม่นยา มันพองขน
้
แยกเขียวใส่จจู วินหยางอย่างไม่พอใจ

้
หยูไห่รบี จับแมวเอาไว ้ในมือและลูบมันเบาๆ เขารู ้ว่าสัตว ์เลียงของ
ลูกสาวนั้นรู ้มากและถามมันว่า

่
” เสียวทั ่ ่ ได ้ยังไง ? ตามเจ ้านายของแกมาเหรอ ? “
งหยวน มาทีนี

๋
[ ข ้าถูกลูกสาวตัวร ้ายของเจ ้าบังคับมาน่ ะซิ อีกเดียวพอหมี ดาตัว
ใหญ่โผล่มา เจ ้าอยูห ่ า่ งๆเอาไว ้จะดีกว่า ถ ้าเจ ้าได ้ร ับบาดเจ็บ ข ้าก็
ต ้องใช ้พลังวิญญาณของข ้าอีก ! ] ลูกแมวสีทองร ้องเหมียวใส่พ่อ
ของเจ ้านายและไม่ได ้สนใจว่าชายคนนั้นเข ้าใจมันรึเปล่า

จูจวินหยางหัวเราะ ” ดูเจ ้านี่ ซิ มันต ้องนิ นทาข ้าอยูแ่ น่ ๆ เหมือน

เจ ้านายมันเปี ๊ ยบเลย !! ” หัวหน้าผู ้ดูแลหลิวสูดกลินในอากาศแล
่ ้ว
ขมวดคิว้ ” จวินอ๋ ้ องพะย่ะค่ะ กระหม่อมได ้กลินสั
่ ตว ์ ต ้องเป็ นตัว
่ าลังมา ระวังตัวด ้วยพะย่ะค่ะ ! “
ใหญ่แน่ ๆทีก
 ่
ขณะทีดวงอาทิ ตย ์ค่อยๆตกทางทิศตะวันตก ป่ าก็มด ื ลงอย่างช ้าๆ
นอกจากเสียงลมทีพั ่ ดอยูร่ อบๆ ทีเหลื
่ อก็เงียบสนิ ท มีบางอย่าง
ผิดปกติ แม้วา่ ก่อนหน้านี ป่้ าจะเงียบ แต่ก็ยงั มีเสียงนกร ้องอยูเ่ ป็ น
้ นเงียบเกินไป เงียบจนทาให ้รู ้สึกกดดัน
ระยะ ตอนนี มั

หลังจากได ้ยินเสียงนกแถวนั้นร ้องอย่างตกใจ จูจวินหยางจึงสังให

่ ้ห
ยูไห่รบี ๆไปแอบ ” ตรงนี ้ ! มาซ่อนหลังต ้นไม้นี่ ! “

้
หยูไห่กาลังจะตอบผู ้ดูแลหลิวก็เกลียกล่
อมเขาว่า ” ไปซ่อนก่อน
ถ ้าเรามีปัญหา ท่านค่อยออกมาก็ได ้ “

พอพูดจบหมีดาตัวใหญ่ทสู ี่ งเท่าคนทีโตแล
่ ้วและมีขนหนาก็ปรากฏ
ตัวตรงหน้าพวกเขา มันอ ้าปากกว ้างและดูเหมือนจะโกรธมาก มัน
้ั
พุ่งเข ้าหาพวกเขาและใช ้อุ ้งเท ้าปัดใบไม้ทงหมดที ่ ต
อยู่ รงหน้ามัน
มันหักต ้นไม้เล็กๆต ้นหนึ่ งทีล่ าต ้นมีขนาดเท่าชามใบเล็กอย่าง
้ ดรุ ้ายมากอย่างไม่น่าเชือ่
ง่ายดาย หมีตวั นี ดู
จูจวินหยางเล็งธนู และน้าวสายอย่างใจเย็น ธนู พ่งุ เข ้าใส่หวั หมี แต่ดู
เหมือนหมีตวั นั้นจะมีปฏิกริ ยิ าตอบสนองเหนื อธรรมชาติและตบ
ลูกศรอย่างแม่นยาด ้วยอุ ้งมือข ้างหนึ่ ง หมีตวั นั้นวิงเข
่ ้าไปด ้วย
ความเร็วเท่าเดิม

” หลบเร็ว ! ” จูจวินหยางยิงธนู อก ่ ไม่ได ้สร ้างความเสียหาย

ี ลูกซึงก็
ใดๆเลย เขาตะกายขึนก ้ ้อนหินใกล ้ๆแล ้วเล็งหมีจากทีสู่ ง ขณะที่
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวก็ตามหลังเขาไปติดๆ

ู ที่ 3 ของจูจวินหยางทิงบาดแผลเอาไว
ลูกธนู ลก ้ ้บนขาหน้าของหมี
ตัวนั้น ความเจ็บปวดทาให ้มันโกรธ มันจึงพุ่งเข ้ามาอย่างบ ้าคลัง่
กว่าเดิม

่
แปลก เจ ้าสัตว ์ร ้ายทีโกรธแค ่ าร ้ายมัน แต่
้นไม่ได ้ไล่ตามผูร้ ้ายทีท
กลับพุ่งเข ้าใส่หยูไห่ทซ่ี่ อนอยูห
่ ลังต ้นไม้ใหญ่แทน สีหน้าของจูจ
วินหยางเครียดขึนทั ้ นที ความสามารถในการล่าสัตว ์ทีน่่ าเวทนา
ของหยูไห่เทียบไม่ได ้กับหมีดาทีโตเต็่ ่ งก
มทีซึ ่ าลังโกรธแค ้น
 ้ องดึงธนู ของเขากลับมาอีกครงและยิ
จวินอ๋ ้ั ่ งของหมีตวั นั้น
งไปทีหลั
้
ลูกธนู เจาะทะลุหนังหนาของหมีดาและฝังลึกเข ้าไปในเนื อของมั
น
แต่มนั ไม่ถก
ู อวัยวะสาคัญ

หยูไห่ย่อมไม่อยูน ่ ิ่ งๆกับทีอยู
่ แ่ ล ้วเมือเห็
่ นหมีวงเข
ิ่ ้ามา เขาไม่ได ้
พยายามปะทะกับมันโดยตรง แต่วงไปรอบๆต ิ่ ี่ ่
้นไม้ใหญ่ทอยู
ใกล ้เคียงแทน แม้วา่ หมีตวั นั้นจะมีรา่ งกายทีใหญ่
่ โตแต่มนั ก็ไม่ได ้
เงอะงะงุ ่มง่ามเลยแม้แต่นอ้ ย ดูเหมือนมันจะยึดเอาหยูไห่เป็ นเหยือ่
ของมันและไล่ตามเขาอย่างจริงจัง

้
หยูไห่ร ้องอย่างเกรียวกราดอยู ใ่ นใจ ‘ แผลนั่นข ้าไม่ได ้ทาสักหน่ อย
้ นง่ายกว่า
ถ ้าอยากแก ้แค ้นก็อย่ามาไล่ตามข ้าซิว ้อย เป้ าหมายนี มั
ใช่ไหมล่ะ ? ‘

” ล่อหมีมาตรงนี ้ แล ้วปี นขึนต

้ ้นไม้น่ ัน !! ” จูจวินหยางชีไปที
้ ต ่ ้นไม้
่ ลาต ้นขนาดเท่าคน 2 คนซึงอยู
ทีมี ่ ไ่ ม่หา่ งจากเขาและตะโกน
เรียกหยูไห่
 ี่ ้ยินคาสังของจวิ
หยูไห่ทได ่ ้ องก็วงรอบต
นอ๋ ิ่ ่ ดชีวต
้นไม้แล ้ววิงสุ ิ ไป
ตามทางทีถู่ กชี ้ จูจวินหยางจะยิงธนู เพือเบี
่ ยงเบนความสนใจเจ
่ ้าหมี
ดาและทาให ้มันช ้าลงเป็ นระยะ หยูไห่ยด ั ลูกแมวใส่กระเป๋ าหน้าอก
และตะกายขึนต ้ ้นไม้ใหญ่อย่างรวดเร็ว

ี่ ไห่แข็งแรง
จูจวินหยางถอนหายใจโล่งอกอย่างเงียบๆ โชคดีทหยู
กว่าลูกสาวโง่ๆของเขา อย่างน้อยความสามารถในการปี นต ้นไม้
ของเขาก็ดกี ว่ามาก !

หมียก ่ นเล็
ั ษ ์ได ้แผลเพิมขึ ้ กน้อยขณะทีไล่ ่ ตามเหยือ่ มันแค่ทาให ้เจ ้า
หมีโกรธและดุร ้ายมากขึน้ มันใช ้ร่างกายอันใหญ่โตกระแทกต ้นไม้
่ ไห่ปีนขึนไป
ทีหยู ้ ้
อุ ้งเท ้าทังสองข่ ้ ทิงรอย
วนต ้นไม้อย่างโหดเหียม ้
ขนาดใหญ่เอาไว ้ทีล ่ าต ้น

หยูไห่เกาะต ้นไม้เอาไว ้สุดชีวต

ิ ด ้วยความกลัวว่าหมีจะกระแทกแรง
จนเขาตกจากต ้นไม้

จูจวินหยางสังเกตเห็นว่าหมีตวั นั้นได ้ทาความเสียหายให ้ต ้นไม้ไป

้ อไป อีกไม่นานหยูไห่คงถูกจับฉี ก
1 ใน 3 แล ้ว ถ ้ายังเป็ นแบบนี ต่
 ้
เป็ นชินๆแน่ จูจวินหยางสูดหายใจเข ้าลึกๆและเอาสายธนู พเิ ศษ
ออกมาจากเป้ หลังของเขา จากนั้นก็เปลียนสายธนู
่ อย่างรวดเร็ว

เขาถือธนู เอาไว ้ในมือซ ้ายอย่างมั่นคง มือขวาค่อยๆน้าวสายอย่าง

้ แขนของเขาเหยี
ช ้าๆ กล ้ามเนื อที ่ ยดตึงจนฉี กขาด เส ้นเลือดดาที่
่
คอปูดออกมา และหน้าผากมีเหงือออกเต็ ม

สายธนู นีสร้ ้างขึนจากเหล็

้ ่
กชนิ ดพิเศษโดยช่างผูเ้ ชียวชาญที ่ กลับ
ลึ
เนื่ องจากมันถูกสร ้างขึนจากโลหะ
้ ่ ั อน้
จึงต ้องใช ้แรง 90 ชงเพื ่ าว
สาย ปกติในระหว่างการฝึ ก จูจวินหยางดึงได ้แค่ 70 ชงเท่ ่ ั านั้น
้
วันนี เขาต ้
้องวางเดิมพันทังหมดลงบนลู กธนู ดอกนี ให้ ้โดนเป้ าหมาย
ให ้ได ้ !

สายธนู เหยียดออกอย่างช ้าๆขณะทีใบหน้่ าของจูจวินหยาง

่
เปลียนเป็ ้
นสีม่วงเข ้ม เขาหายใจเข ้าลึกๆและตังสมาธิ ใส่พลัง
้
ทังหมดลงไปที ่
แขน ่ ทาลายต ้นไม้ไปได ้ครึงหนึ
ขณะทีหมี ่ ่ ง จวินอ๋้ อง
ี่ าวสายออกจนสุด ลูกธนู พุ่งเข ้าใส่สต
ก็ปล่อยธนู ทน้ ่ าลังบ ้าคลัง่
ั ว ์ทีก
ลูกธนู สง่ เสียงหวีดแหลมแสบแก ้วหูขณะทีพุ ่ ่งเข ้าใส่หมีดา เจ ้าสัตว ์
ร ้ายมัวแต่จะทาลายต ้นไม้เพือที ่ จะเอาตั
่ ่
วเหยือให ้ได ้ มันสัมผัสถึง
อันตรายทีใกล ่ ้เข ้ามาได ้และอยากจะหลบ แต่ก็สายเกินไป !

่ งหัวของมันและทะลุออกตาขวาก่อนจะฝังลึก
ลูกธนู เสียบเข ้าทีหลั
ี่ ไห่ซอ่ นตัวอยู่ สิงเดี
เข ้าไปในลาต ้นไม้ทหยู ่ ยวทีมองเห็
่ นจาก
ด ้านหลังคือขนนก

ผูด้ แู ลหลิวเข ้าใจดีถงึ ความแข็งแกร่งในตอนนี ของเจ ้ ้านายของเขา

่ ต
และรู ้ว่าการดึงสิงที ่ ้องใช ้แรงถึง 90 ชงนั ่ ั ้นเป็ นเรืองยากส
่ าหร ับ
้ อง จวินอ๋
จวินอ๋ ้ องทาเพือช่ ่ วยชีวต ิ คน แต่ก็มแี นวโน้มว่าเอ็นและ
้
กล ้ามเนื อของเขาจะได ้ร ับบาดเจ็บ ผู ้ดูแลหลิวรีบเข ้าไปตรวจสอบ
แขนของเจ ้านายและพบว่าเจ ้านายของเขาไม่สามารถจับคันธนู ที่
้
ร ักได ้อีกต่อไป แขนทังสองข ้างของเขาสันไม่ ่ หยุด

้ อง ท่าน……ทาไมทรงทาเช่นนี ้ ? ” ผูด้ แู ลหลิวรีบเอาครีม

” จวินอ๋
ร ักษากระดูกออกมาทาให ้เขา
 ตอนที่ 264 ชดใช้หนี บุ
้ ญคุณ
https://novel-lucky.com

จูจวินหยางยอมร ับว่าเขาไม่ใช่คนใจดี แต่พอเขาเห็นว่าหยูไห่กาลัง

้
จะถูกหมีฆ่าตาย ก็ดเู หมือนจะมีเสียงตะโกนขึนในใจเขาว่า ‘ ช่วย
เขา ต ้องช่วยเขาให ้ได ้ !! ‘

่
ตอนทีเขาอยากจะยอมแพ้ ่
หลังจากทีแขนเจ็ ่
บขณะทีพยายามดึ ง
่
สายธนู ภาพหยูเสียวเฉ่ าร ้องไห ้ด ้วยความเสียใจก็ผุดขึนมาในใจ้
ของเขา เขาไม่อยากให ้รอยยิมที ้ ท ่ าให ้เขารู ้สึกอบอุน ่ ต ้องหายไป
เขาไม่อยากให ้ดวงตาสดใสของเธอเต็มไปด ้วยนาตาและความ ้
่
โศกเศร ้า ในขณะทีเขาทนความเจ็ ่
บปวดทีแขน ่
เรียวแรงที ่ บาย
อธิ
้
ไม่ได ้ก็พุ่งขึนมาและช่ วยให ้เขาเหนี่ ยวสายได ้อย่างทีเขาไม่ ่ เคยทา
ได ้มาก่อน

่ นว่าหมีดาตายแล ้ว หยูไห่ก็กระโดดลงมาจากต ้นไม้พร ้อม

เมือเห็
่ ชุ
เหงือที ่ ม
่ ตัว ต ้นไม้ด ้านหลังของเขาถูกกัดไปมากกว่าครึง่ และ
เหมือนมันทนไม่ไหวแล ้วจึงได ้หักสะบันลง้
 ้ ดเหงือบนหน้
หยูไห่ใช ้แขนเสือเช็ ่ ่ มั้ นอันตรายมาก เขา
าผาก เมือกี
เกือบจะยอมแพ้และรอความตายแล ้ว เขาต ้องอับโชคกับสัตว ์
้ั
ประเภทหมีแน่ เลย ไม่งนหมี บาดเจ็บก็ต ้องมองหาคนทีท ่ าให ้มัน
่
บาดเจ็บแทนทีจะไล่ ลา่ เขาเหมือนเป็ นศัตรูคอ ู่ าฆาต มันเหมือนครง้ั
่ ้วทีเขาเกื
ทีแล ่ อบถูกหมีฆ่าตาย ! หยูไห่เตือนตัวเองให ้อยูห ่ า่ งๆจาก
หมีในอนาคต วันดีๆเพิงเริ ่ มต่ ้น เขายังมีความสุขไม่พอ !!

่ ้นไม้ล ้มลง ลูกแมวสีทองก็กระโดดลงมาบนพืนหญ

เมือต ้ ้าข ้างๆเท ้า
่ มั้ นอยูบ
ของหยูไห่ และเลียอุ ้งเท ้าของมัน เมือกี ่ เหนื อหัวหยู
่ นกิงไม้
ไห่ เหตุผลหนึ่ งคือมันต ้องการดึงดูดความสนใจของหมีตวั นั้น และ
่
อีกเหตุผลก็คอื มันอยากอยูใ่ กล ้ๆเพือคอยปกป้ องพ่อเจ ้านายของ
มัน

ใช่แล ้ว หินศักดิสิ์ ทธิคื์ อผู ้ร ้ายตัวหลักทีท

่ าให ้หมีดาไล่ลา่ หยูไห่ หยู
่
เสียวเฉ่ ่ ออยูต
าใช ้มันเป็ นเหยือล่ ่ ลอดเลยไม่ใช่เหรอ ? หินศักดิสิ์ ทธิ ์
่
ทีใจแคบจึ งตัดสินใจแก ้แค ้นเล็กๆน้อยๆด ้วยการให ้พ่อของเธอได ้
้
ลิมรสการเป็ ่ อบ ้าง
นเหยือล่
หินศักดิสิ์ ทธิปล่
์ อยกลินที
่ ดึ่ งดูดความสนใจหมีดาและค่อยๆล่อมัน
มาในระยะการล่าของหยางจวินอ๋ ้ อง นอกจากนั้นมันยังเกาะติดอยู่
กับหยูไห่ ในสายตาของหมีดา หยูไห่จงึ เหมือนหมูต๋น ้
ุ นาแดงแสน
อร่อย มันอยากจะเขมือบเขาลงไปในคาเดียว

่
เพือความปลอดภั ยของพ่อเจ ้านาย หินศักดิสิ์ ทธิจึ์ งให ้ความสนใจ
่
ในทุกๆการเคลือนไหวของหมี ดา พอต ้นไม้ล ้มมันก็พ่งุ ไปข ้างหน้า
่
ทันทีโดยไม่ลงั เล ล ้อเล่นน่ า ! แก ้แค ้นก็เรืองหนึ ่ ง แต่ถ ้าพ่อเจ ้านาย
ของมันได ้ร ับบาดเจ็บจริงๆ พลัง 1 ใน 5 ของมันทีพยายามอย่ ่ าง
่ ้นฟูก็อาจจะกลับสูส
หนักเพือฟื ่ ภาพเดิมเป็ นการลงโทษ

หยูไห่เดินไปรอบๆซากหมีและมาอยูต ้ องกับคน
่ รงหน้าหยางจวินอ๋
่ นว่าหัวหน้าผูด้ แู ลหลิวกาลังทายาให ้จวินอ๋
ร ับใช ้ของเขา เมือเห็ ้ อง
้ องได ้ร ับบาดเจ็บเหรอคร ับ ? หนัก
เขาก็ถามอย่างร ้อนใจว่า ” จวินอ๋
รึเปล่า ? “

้
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวฝื นยิมและพู ี ะไร ทรงใช ้แรงเหนี่ ยว
ดว่า ” ไม่มอ
สายธนู มากเกินไปน่ ะ พักสักสองสามวันก็น่าจะดีขน…… ึ้ “
ความจริงเขาเองก็ไม่แน่ ใจเหมือนกัน การบาดเจ็บกล ้ามเนื อ, ้
่
กระดูก, และเส ้นชีพจรไม่ใช่เรืองเล็ กๆ ถ ้ามันเป็ นอาการบาดเจ็บ
เล็กๆ จวินอ๋้ องจะหายในไม่กวัี่ นอย่างทีเขาพู
่ ด ในกรณี ร ้ายแรงเขา
ก็อาจจะใช ้ธนู อกี ไม่ได ้ไปตลอดชีวติ …… เขาไม่เข ้าใจว่าจวินอ๋้ อง
่ วยชีวต
กาลังคิดอะไรอยู่ ทาร ้ายตัวเองเพือช่ ิ สามัญชนตาต ่ ้อย มัน
้
คุ ้มค่างันเหรอ ?

้ องได ้ร ับบาดเจ็บเพือช่
หลังจากจวินอ๋ ่ วยเขา หยูไห่ก็รู ้สึกผิดมาก
เขาถูมอ ่
ื และพูดว่า ” เฉ่ าเอ ้อร ์ของครอบคร ัวเรารู ้เรืองยานิ ดหน่ อย
พอกลับไปกระหม่อมจะให ้นางทายามาถวายนะพะย่ะค่ะ ท่านจะได ้
หายเร็วขึน้ ขาของกระหม่อมเคยถูกหมีกด ั หมอทุกคนทีร่ ้านยาถง
เหรินบอกว่าต ้องตัดขากระหม่อมเพราะกล ้ามเนื อกั ้ บเส ้นเลือดขาด
หมดแล ้ว แต่เฉ่ าเอ ้อร ์ของเราก็ร ักษาขาของกระหม่อมจนหาย ! “

ตอนแรกหัวหน้าผูด้ แู ลหลิวไม่ได ้ใส่ใจคาพูดของเขา เด็กผูห้ ญิง

่
อายุ 10 ปี จะเก่งเรืองยาได ้สักเท่าไหร่กน
ั ? ยาสมุนไพรจะดีเท่ายา
่ ชอเสี
ร ักษากระดูกทีมี ื่ ยงของวังหลวงได ้ยังไง ? แต่พอเขาได ้ยินหยู
 ่
ไห่พูดว่าเส ้นเลือดทีขาของเขาซึ ่
งเคยขาดหายดี
แล ้ว และก็ไม่ได ้
ส่งผลกระทบกับการเดินของเขา เขาเพ่งความสนใจไปทีหยู ่ ไห่
ทันที

้
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวช่วยหยิบธนู ของเจ ้านายขึนมา จากนั้นเขาก็พูด
กับหยูไห่วา่ ” ก่อนอืนข่ ้าต ้องขอบคุณท่าน เราจะต ้องรบกวน
คุณหนู หยูในอนาคตอย่างแน่ นอน ! “

่ นอ๋
หยูไห่รู ้ว่าหัวหน้าผูด้ แู ลหลิวเป็ นคนทีจวิ ้ องโปรดปรานและ
ติดตามเขามาตังแต่ ้ เด็ก เมือเห็
่ นเขาขอบคุณอย่างจริงจัง หยูไห่ก็
โบกมืออย่างอึดอัดใจเล็กน้อยและพูดว่า ” ไม่รบกวนเลยคร ับ ไม่
รบกวนเลย ! จวินอ๋ ้ องได ้ร ับบาดเจ็บก็เพราะข ้า นี่ เป็ นสิงที
่ ข ่ ้าควร
ทาอยูแ่ ล ้ว…… “

จูจวินหยางเตะเหยือ่ หมีดาตัวนี หนั

้ กอย่างน้อย 3-4 ร ้อยชง่ ั ดังนั้น
การขนมันกลับจึงเป็ นปัญหาใหญ่ เขาควรตัดเอาแต่องเท ุ ้ ้ามัน
กลับไปดีไหม ?
สุดท ้ายหยูไห่ก็ตด ่ มาทาแคร่หามแบบง่ายๆ เขากับหัวหน้า
ั กิงไม้
่ เสี
ผูด้ แู ลหลิวช่วยกันแบกหมีดากลับไปยังทีที ่ ยวเฉ่
่ าเฝ้ าสัตว ์อยู่

่ ดลง สายลม
พระอาทิตย ์ค่อยๆตกเหนื อภูเขาตะวันตกและป่ าก็เริมมื
พัดผ่านพุ่มไม้ทาให ้เกิดเสียง

กรอบแกรบ นกทีก ่ าลังบินกลับร ังส่งเสียงร ้องเป็ นระยะ หยูเสียวเฉ่

่ า
กาลังกังวลว่าพวกเขาจะออกจากป่ าก่อนมืดได ้รึเปล่า เงาพ่อของ
่ าลังลากหมีก็ปรากฏขึนในสายตาเธอ
เธอทีก ้

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ าเห็นขนาดของหมีดา เธอก็ดา่ หินศักดิสิ์ ทธิอยู
์ ใ่ นใจ
้ ดรุ ้ายมาก ถ ้าเกิดอะไรขึนกั
หมีตวั นี ดู ้ บพ่อของเธอหรือจวินอ๋้ อง
น้อย เธอจะโยนหินศักดิสิ์ ทธิลงหลุ
์ มปุ๋ ยอย่างแน่ นอน !

[ มีข ้าอยูด ๋
่ ้วย ใครจะทาร ้ายพวกเขาได ้ ? ] ลูกแมวตัวจิวกระโดด
้
ขึนไปบนไหล่ ของเธอและมองเหมือนพร ้อมจะทะเลาะด ้วย เจ ้ากล ้า
ขูห
่ นิ ศักดิสิ์ ทธิผู์ น้ ี และคิ
้ ดจะโยนข ้าลงหลุมโสโครกสกปรกและ
เหม็นหึง่
 ้ ได ้แสดงพลัง นางก็ขข
‘ แค่เพราะเสือตัวนี ไม่ ่ ู ้าเหมือนเป็ นลูกแมว
้
ป่ วยงันเรอะ ?‘

่ ามาได ้ถูกมัดติดอยูบ
สัตว ์ทีล่ ่ ไห่กบั หัวหน้าผูด้ แู ล
่ นแคร่ 2 อันซึงหยู
หลิวเป็ นคนลาก โชคดีททั ี่ งสองคนนั
้ ้น คนหนึ่ งเคยชินกับการใช ้
แรงงาน ส่วนอีกคนก็รู ้วิชาการต่อสู ้ พวกเขาจึงสามารถจัดการ
่ ามาได ้ทังหมดอย่
สัตว ์ทีล่ ้ างง่ายดาย

่
ตอนทีพวกเขาเดิ นออกมาจากป่ า ท ้องฟ้ าก็มด ื สนิ ทแล ้ว นางหลิว
้
กับลูกทังสองของนางรออยู ท ี่ นเขาตะวันตกอย่างกระวนกระวาย
่ ตี
้ หยูไห่ได ้ร ับบาดเจ็บ นางหลิวก็เห็นภูเขาตะวันตกเป็ นสถานที่
ตังแต่
อันตราย นางห ้ามสามีและลูกๆไปล่าสัตว ์บนภูเขาอย่างเข ้มงวดและ
กาหนดให ้พวกเขาเก็บเห็ดและขุดสมุนไพรป่ ารอบๆตีนเขาได ้
เท่านั้น สามีของนางออกไปกับจวินอ๋ ้ องตอนเทียง ่ แต่พวกเขาก็ยงั
่
ไม่กลับมา จึงช่วยไม่ได ้ทีนางหลิ วจะคิดนู่ นคิดนี่ ไปสารพัด

” ท่านแม่ นั่นใช่ทา่ นพ่อกับคนอืนๆรึ

่ เปล่า ? ” หยูฮงั ตาดี เขาเห็น
คนกลุม่ หนึ่ งออกมาจากป่ า
 ่
นางหลิวมองดูอย่างระมัดระวัง ขณะทีนางถอนหายใจด ้วยความโล่
งอก นางก็ถามด ้วยความสับสนว่า

” นั่นพวกเขา ! แต่ทาไมถึงมีเด็กอีกคนล่ะ ? “

่
เสียวเหลี
ยนอุทานอย่างประหลาดใจ ” ท่านแม่ ข ้าไม่เห็นน้องสาม
่ บมาตอนเย็น คงไม่ใช่นางหรอกใช่ไหม ? “
ตอนทีกลั

นางหลิวขมวดคิวครุ ้ น่ คิด จากนั้นก็พูดด ้วยความโกรธเล็กน้อยว่า

” ใช่เด็กนั่นแน่ แม่ไม่เห็นนางมาตังแต่
้ เทียง
่ ! เด็กนั่นกล ้าเกินไป
แล ้ว แอบตามพวกเขาขึนภู ้ เขาไปโดยไม่ได ้บอกใครเลย ! “

่
แสงจันทร ์ทาให ้หยูเสียวเฉ่ ามองเห็นนางหลิวกับเด็ก 2 คน เธอวิง่
เข ้าไปหาอย่างมีความสุขและพูดว่า

้
” ท่านแม่ วันนี เราล่ ้ องน้อยล่าหมีได ้ตัวนึ งด ้วย !
าได ้เยอะเลย จวินอ๋
มันหนักเกิน 400 ชงแน่ ่ั ะ ! “
นางหลิวบิดหูลกู สาวคนเล็กเบาๆและพูดด ้วยความโกรธว่า ” ใคร
อนุ ญาตให ้ตามพวกเขาไป ? บนภูเขาอันตรายจะตาย ถ ้าเกิดอะไร
้ บลูก แล ้วแม่จะมีชวี ต
ขึนกั ิ อยูไ่ ด ้ยังไง ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกผิดเล็กน้อย เธอกุมหูตวั เองและร ้องว่า ” ท่านแม่
ึ้
ข ้าผิดไปแล ้ว คราวหน้าข ้าจะไม่ขนไปบนภู เขาโดยไม่บอกท่านแม่
อีก ! อย่าโกรธเลยนะคะ ถ ้าท่านแม่ป่วยเพราะโกรธ ท่านพ่อกับข ้า
จะเสียใจนะ ! “

่
จูจวินหยางทีแขนห ้อยอยูด
่ ้านข ้างพยายามอดทนต่อความเจ็บปวด
อย่างเต็มที่ เมือเขาเห็
่ นใบหน้ายิมแย้ ้มประจบประแจงของเด็กหญิง
้ มปากไม่ได ้ ‘ เด็กคนนี มี
เขาก็อดยิมมุ ้ สหี น้าเยอะจริงๆ ! ‘

หลังจากลากสัตว ์ทีล่ ่ าได ้ไปทีบ

่ ้านหยู หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวทีเป็
่ นห่วง
อาการบาดเจ็บของเจ ้านายก็ได ้โอกาสเรียกหยูเสียวเฉ่ ่ ามากระซิบ
่
” คุณหนู หยู ข ้าได ้ยินว่าคุณหนู ร ักษาเส ้นเอ็นกับเส ้นเลือดทีขาพ่ อ
ของคุณหนู ได ้ จริงรึเปล่า ? “
 ่
เมือเผชิญหน้ากับหัวหน้าผู ้ดูแลหลิวทีจงร ่ ักภักดี, โหดเหียม,้ และ
่
ชอบดุดา่ หยูเสียวเฉ่ าก็ระวังตัวมากขึน้ เธอส่ายหน้าอย่างเด็ดขาด
่
และพูดว่า ” เรืองขาของท่ านพ่อ หมอซุนแห่งร ้านยาถงเหรินสัง่
จ่ายยาทีได ่ ้ผลดีมาค่ะ แล ้วเดิมทีทา่ นพ่อของข ้าก็แข็งแรงอยูแ่ ล ้ว
ด ้วย บวกกับยาสมุนไพรทีข ่ ้าทาก็ใช ้ได ้ผล 3 อย่างนี เป็
้ นเรือง
่
่
สาคัญทีขาดไม่ ได ้ ทาไมเหรอคะ ? มีใครได ้ร ับบาดเจ็บเหรอ ? “

หยูไห่เดินผ่านมาและได ้ยินเข ้าพอดี เขาจึงรีบพูดว่า ” เฉ่ าเอ ้อร ์

้ องได ้ร ับบาดเจ็บเพราะช่วยชีวต
จวินอ๋ ิ พ่อ ถ ้ายาสมุนไพรของลูกใช ้
้ องให ้ดี ถ ้าไม่ใช่
ได ้ผล ลูกต ้องร ักษาอาการบาดเจ็บของจวินอ๋
เพราะท่าน พ่ออาจจะตายหรือบาดเจ็บหนักไปแล ้วก็ได ้ ! “

่
หยูเสียวเฉ่ าด่าหินศักดิสิ์ ทธิในใจอี
์ ้ั
กครงและพู ดว่า ” ท่านพ่อไม่
ต ้องห่วงค่ะ ! ยาสมุนไพรของข ้าไม่มผ ี ลข ้างเคียงอะไร มันล ้างจุด
่
ฝังเข็ม, เพิมการไหลเวี ยนโลหิต, และบรรเทาอาการปวดได ้ ข ้าจะ
๋
ทาให ้เดียวนี ้
แหละ แต่เราต ้องดูกอ ้ องอยากใช ้มันรึ
่ นนะคะว่าจวินอ๋
เปล่า ! “
 ้ องผูส้ งู ศักดิและเป็
เขาเป็ นจวินอ๋ ์ นพระญาติของฮ่องเต ้ ปกติหมอ
หลวงจะเป็ นคนถวายการร ักษาให ้เขา แล ้วเขาจะอยากใช ้ยาบ ้านๆ
จากชนบทเหรอ ?

่
หยูเสียวเฉ่ าเอายาสมุนไพรเสริมการไหลเวียนเลือดและแก ้ฟกชา้
ออกมาจากกล่องยาเล็กๆทีบ ่ ้าน เธอบดมันให ้แหลกและต ้มจนเป็ น
้ นศักดิสิ์ ทธิชนิ
ครีมข ้นๆด ้วยนาหิ ์ ดเข ้มข ้น ยาสมุนไพรมีสด
ี าคลา้
และไม่ได ้ดูดมี ากนัก แต่มน ่
ั ส่งกลินหอมของสมุ นไพรจางๆทีท ่ าให ้
คนรู ้สึกสดชืน ่

่
เมือหยู ่
เสียวเฉ่ ้ อง เธอไม่ได ้คาดว่า
านาสมุนไพรทาเองมาให ้จวินอ๋
่
เขาจะเลือกเชือใจเธอโดยไม่ ลงั เล

” ไม่กลัวเหรอเพคะว่าหม่อมฉันจะเอาอะไรใส่ลงไปในยาสมุนไพร ?
หรือว่ายาสมุนไพรนี่ จะทาขึนมาแบบมั
้ ่วๆรึเปล่า ? ” หยูเสียวเฉ่
่ า
ถามขณะทายาสมุนไพรให ้จวินอ๋ ้ องน้อย
จูจวินหยางพูดอย่างหนักแน่ นว่า ” เจ ้าไม่ทาหรอก ! “

่
” ทาไมทรงแน่ พระทัยนัก ? ” หยูเสียวเฉ่ าป้ ายแขนของจูจวินหยาง
ี่ กไฟไหม้
จนเป็ นสีดาสนิ ทเหมือนเสาไม้ทถู

่
จูจวินหยางรู ้สึกถึงความเย็นทีออกมาจากยาสมุ นไพร และความ
่
เจ็บปวดทีแขนก็ บรรเทาลงทันที เขาไม่รู ้ว่ารู ้สึกไปเองรึเปล่า แต่ดู
้ เส ้นเอ็น, และเส ้นเลือดของ
เหมือนว่าเขาจะรู ้สึกได ้ว่ากล ้ามเนื อ,
เขาฟื ้นตัวอย่างรวดเร็ว

” สัญชาตญาณ ! สัญชาตญาณของข ้าบอกว่าเจ ้าจะไม่ทาร ้ายข ้า

สัญชาตญาณของข ้าบอกว่ายาสมุนไพรของเจ ้าจะใช ้ได ้ผลกับ
อาการบาดเจ็บของข ้าอย่างแน่ นอน ! “

้ องน้อยมี
‘ สัญชาตญาณอีกแล ้วเหรอ ? เป็ นไปได ้ไหมว่าจวินอ๋
สัมผัสที่ 6 ทีแม่
่ นยามาก ? เขาคงไม่ได ้มีพลังวิเศษหรอกใช่ไหม ?
่
‘ จินตนาการของหยูเสียวเฉ่ ่
าเริมไปไกล
 ้
แขนทังสองข ้างของจูจวินหยางถูกป้ ายด ้วยยาสมุนไพรหนา พอถึง
่
เวลากินเขาก็ได ้แต่รอให ้คนอืนมาร ับใช ้เขาเท่านั้น และหน้าที่
้ ตกเป็ นของหยูเสียวเฉ่
สาคัญนี ก็ ่ า

่
หยูเสียวเฉ่ ารู ้สึกอับจนหนทาง ‘ โอ๊ย จวินอ๋้ องน้อย ! ท่านก็มี
หัวหน้าขันทีคอยร ับใช ้อยูก่ บั ตัวแลว้ ไม่ใช่เหรอ ? ทาไมต ้องทาให ้
่ นยุง่ ยากด ้วย ? ‘
เรืองมั

” มะเขือยาว ! ” จูจวินหยางนั่งมองผัดมะเขือยาวหมูสบ ่ ยว
ั และสังเสี ่
เฉ่ าว่าจะอยากกินอะไรอย่างไม่ละอายใจ

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าทียอมร ับชะตากรรมแล ้วก็คบ ้
ี มะเขือยาวขึนมายั
ดใส่
้ องน้อยพลางคิดว่า ‘ ข ้าจะถือซะว่าช่วยท่านพ่อชดใช ้หนี ้
ปากจวินอ๋
บุญคุณก็แล ้วกัน ! ‘
 ตอนที่ 265 คอยร ับใช้
https://novel-lucky.com

้ องทีบาดเจ็
วันต่อมาหยูไห่ได ้ส่งหยางจวินอ๋ ่ บกลับเข ้าเมืองด ้วยรถ
่
ม้า หยูเสียวเฉ่ าตามหลังไปบนเกวียนลาทีเต็่ มไปด ้วยสัตว ์ทีล่
่ าได ้
่
เมือวาน เจ ้าเทาอ ้วนและแข็งแรงมากจนม้าธรรมดาเทียบมันไม่ได ้
เคยมีคนเสนอจะซือเจ ้ ้าเทาในราคาสูง แต่เสียวเฉ่
่ าก็ปฏิเสธไปอย่าง
หนักแน่ น

่
เมือพวกเขามาถึ งในเมือง หยูไห่ก็ไปส่งสัตว ์ทีร่ ้านเจินซิว หมีดาตัว
ใหญ่บนเกวียนดึงดูดความสนใจผูค้ นในเมือง ก่อนทีเกวี ่ ยนจะหยุด
่ าร ้านเจินซิว มีผู ้คนมากมายมาเพือจองงานเลี
ทีหน้ ่ ้ ตว ์ป่ า
ยงสั
โดยเฉพาะอุ ้งตีนหมีทมี ี่ ผูค้ นหลังไหลมาสอบถามราคากั
่ นไม่หยุด
แม้วา่ เมืองถังกูจ่ ะไม่ใหญ่ แต่ก็มค ่
ี นรารวยอยู ม
่ ากมาย

่
เมือพวกเขาได ้ องเก็บอุ ้งตีนหมีเอาไว ้ พวกเขาก็
้ยินว่าหยางจวินอ๋
ไม่มท ้
ี างเลือกนอกจากเลือกจองเนื อหมี สว่ นทีดี่ ทสุ
ี่ ดอันต่อมา เนื อ้
หมีมส ้
ี รรพคุณช่วยบารุงร่างกาย, เสริมสร ้างกล ้ามเนื อและกระดู ก,
ร ักษาความผิดปกติ เช่น โรคไขข ้อ, ข ้อต่อแขนขาเคลือน, ่ และ
 ้
กล ้ามเนื อกระตุ ก แถมยังอร่อยมากด ้วย ทีส ่ าคัญทีสุ
่ ดก็คอื เนื อหมี
้
ไม่ใช่สงทีิ่ ใครอยากกิ
่ นก็กน ้ั ดท ้ายทีมี
ิ ได ้ ครงสุ ่ คนจับหมีได ้คือเมือ
่
หนึ่ งปี ครึงที ่ ผ่
่ านมา พวกเขาจึงไม่ต ้องกังวลว่าจะไม่สามารถขาย
อาหารทีหายากชนิ่ ้ ้
ดนี ได

้
เนื อหมี มากกว่า 300 ชงถู ่ ั กจองหมดในเวลาไม่ถงึ 2 วัน สัตว ์ที่
เหลืออย่างกวาง, แกะภูเขา, กวางโร ถูกเก็บเอาไว ้ในโรงนาแข็ ้ ง
สัตว ์ป่ าพวกนี ท้ าให ้กิจการของร ้านเจินซิวถึงจุดพีคใหม่ซงท ึ่ าให ้
่
ร ้านอาหารอืนๆในเมื องอิจฉาเป็ นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิง่
ผูจ้ ด ั การของร ้านฝูหลินทีรู่ ้สึกเสียใจกับการกระทาในอดีตของเขา
ถ ้าเขาไม่โลภเอาเปรียบเล็กๆน้อยๆและกดราคา ร ้านทีกิ ่ จการ
รุง่ เรืองในตอนนี ก็้ คงเป็ นร ้านฝูหลินแล ้ว…… โลกนี ไม่
้ มส ิ่
ี งใดเป็ นยา
ร ักษาความเสียใจได ้ ทุกคนต ้องร ับผิดชอบการตัดสินใจของตัวเอง

่
หยูเสียวเฉ่ ากับพ่อของเธอแยกกันไปคนละทางเพือให ่ ้เสร็จงาน หยู
ไห่ไปทีร่ ้านเจินซิว ส่วนเสียวเฉ่
่ ้ องกลับไป
าขับรถม้าพาหยางจวินอ๋
่
ทีคฤหาสน์ ี่ งหวั
ทจิ ้ งเฟยประทับอยู่
 ่ งหวั
เมือจิ ้ งเฟยได ้ยินว่าลูกชายคนเล็กของนางได ้ร ับบาดเจ็บ นางก็
แทบล ้มป่ วยด ้วยความกลัว นางรีบเรียกหมอหลวงมาร ักษาจูจวินห
้
ยางและได ้ข ้อสรุปว่าแขนทังสองของเขาไม่ สามารถออกแรงได ้อีก
ต่อไป ลูกชายคนเล็กของนางฝึ กฝนวิชาต่อสู ้อย่างหนักมาตังแต่ ้
เด็ก ถ ้าเขาไม่สามารถใช ้แรงได ้แล ้ว ก็นับว่าเขาเป็ นคนพิการไม่ใช่
้ งเฟยไม่ยอมเชือและเรี
เหรอ ? จิงหวั ่ ยกหมอซุนแห่งร ้านยาถงเหริน
่ ได ้ผลแบบเดียวกัน เมือจิ
มาซึงก็ ่ งหวั
้ งเฟยได ้ยินเข ้า นางก็กมุ
หน้าอกและเป็ นลมไปทันที

้ งเฟย โชคดีทสุ
หมอซุนรีบไปช่วยจิงหวั ี่ ขภาพของจิงหวั
้ งเฟยได ้ร ับ
่ านมานี ้ นางแค่เป็ นลม
การบารุงอย่างดีมากในช่วง 2 ปี ทีผ่
เนื่ องจากเสียใจมากเกินไป หมอซุนแทงเข็มตรงจุดร่องริมฝี ปากบน
ของนางแล ้ว

้ งเฟยก็ฟื้นขึนมา
จิงหวั ้

พอคิดว่าลูกชายคนเล็กของนางจะกลายเป็ นคนพิการเพราะการล่า
้ งเฟยก็เสียใจอย่างทีสุ
สัตว ์ จิงหวั ่ ด นางร ้องห่มร ้องไห ้ซะน่ าสงสาร
้
แขนทังสองข ้างของจูจวินหยางได ้ร ับบาดเจ็บ แต่เขาก็ยงั ปลอบ
 ้ บกระดูกของลูกแค่ตงึ นิ ด
เสด็จแม่ของเขา ” เสด็จแม่ กล ้ามเนื อกั
่
หน่ อยเอง ไม่ได ้หนักหนาอย่างทีหมอพวกนั ้นพูดหรอก พักสัก
หน่ อยก็ไม่เป็ นไรแล ้ว “

้
” ทังหมอหลวงกั บหมอซุนก็บอกว่าในอนาคตลูกจะยกถังนาไม่ ้ ได ้
ด ้วยซา้ แล ้วลูกจะทายังไง ? ฮือ…… ทาไมถึงไปล่าสัตว ์ ? โชคดีที่
เจ็บแค่แขน ถ ้าสัตว ์ป่ า…… แล ้วแม่จะมีชวี ต
ิ อยูต
่ อ
่ ไปได ้ยังไง ! “

้ งเฟยร ้องไห ้จนต ้องอ ้าปากหายใจ ในใจนางอดตาหนิ

จิงหวั
ี่
ครอบคร ัวหยูทพาหยางเอ ่ นตรายเช่นนั้น
้อร ์ของนางไปสถานทีอั
ไม่ได ้

้ งเฟยร ้องไห ้ไม่หยุดและไม่มใี ครสามารถปลอบนางได ้

จิงหวั

หมอซุนลังเลอยูค่ รูห่ นึ่ ง ในทีสุ่ ดก็พูดขึนว่

้ า ” หวังเฟยพะย่ะค่ะ
ความจริงก็ไม่ใช่วา่ ไม่มค ่
ี นทีหายจากอาการกล ้
้ามเนื อและกระดู
ก
บาดเจ็บหรอกพะย่ะค่ะ…… “
 ้ งเฟยรีบถามด ้วย
” แขนลูกชายของข ้าจะหายได ้เหรอ ? ” จิงหวั
้
นาตานองหน้ า สายตาเต็มไปด ้วยความคาดหวัง

” มีชาวบ ้านในหมู่บ ้านตงชานคนหนึ่ งทีขาได่ ้ร ับบาดเจ็บจากหมี

่ ้นเอ็นกับกล ้ามเนื อของเขาหนั
ความเสียหายทีเส ้ กกว่าแขนของห
้ องมาก แต่ตอนนี เขาก็
ยางจวินอ๋ ้ หายดีแล ้ว แถมเขายังสามารถเดิน
่ และกระโดดได ้เหมือนคนปกติ และเขายังแบกของหนักๆและ
, วิง,
ทางานหนักได ้อีกด ้วย…… ” ทุกครงที ้ั หมอซุ
่ นนึ กถึงอาการ
บาดเจ็บของหยูไห่ เขาก็คด ิ ว่ามันเป็ นปาฏิหาริย ์อยู่เสมอ

้ งเฟยจึงถามซาๆว่
ราวกับนางคว ้าฟางเส ้นสุดท ้ายเอาไว ้ได ้ จิงหวั ้ า”
้
ใคร ? ครอบคร ัวของเขามียาลับงันเหรอ ? เร็วเข ้า ไปพบเขาเร็ว
้
แล ้วซือยาลับของเขามา ไม่วา่ มันจะราคาเท่าไหร่เราก็ยน ิ ดีจา่ ย
่
ตราบใดทีสามารถร ักษาแขนของลูกชายข ้าได ้……”

จูจวินหยางรู ้สึกได ้ถึงความห่วงใยและความร ักอันมากมายของแม่

่ งใหญ่
มันเป็ นความร ักทียิ ่ ่ งความอบอุ
และเสียสละทีทิ ้ น ่ ม
่ เอาไว ้ทีมุ
หนึ่ งของหัวใจทีเย็
่ นชาและมืดมนของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได ้หลงอยู่
ในอารมณ์ความรู ้สึกในแง่ลบ
 ่
เขากอดแม่ด ้วยแขนทีบาดเจ็ บของเขา ความเจ็บปวดมากมายที่
แขนไม่สามารถปกคลุมความอบอุน ่ ในใจของเขาได ้ เขาพูดเบาๆ
่
ว่า ” ลูกรู ้จักคนทีหมอซุนพูดถึง เสด็จแม่เองก็รู ้จักเหมือนกัน “

” ปล่อยเร็ว ระวังแขนลูก…… ” จิงหวั ้ งเฟยทีถู

่ กลูกชายกอดตัวแข็ง
่
ทือและไม่ กล ้าขยับด ้วยความกลัวว่านางจะทาเขาเจ็บ ” ลูกบอกว่า
แม่ก็รู ้จักคนๆนั้นด ้วยเหรอ ? ใครกัน ?? “

้
จูจวินหยางเอาแขนออกและยิมอย่ ้ กเล็กน้อย ” หยู
างนุ่ มนวลขึนอี
่
เสียวเฉ่ ่ จแม่ทรงกริวและถู
าทีเสด็ ้ กลงโทษให ้ยืนอยูข ่ ้างนอกไงพะย่ะ
ค่ะ ขาพ่อของนางเคยถูกหมีกด ้
ั ตอนนี ปกติ ดแี ล ้วใช่ไหมล่ะพะย่ะค่ะ
?“

่ ้ จิงหวั
พอพูดถึงเรืองนี ้ งเฟยก็อดโกรธไม่ได ้ ” แล ้วพ่อของหยูเสียว่
เฉ่ านั่นเป็ นบ ้าอะไร ? เคยถูกหมีกด ั มาก่อนแต่ก็ยงั พาลูกไปล่าสัตว ์
ในภูเขาตะวันตกเนี่ ยนะ ? เขาคิดจะทาอะไร ? ถ ้าไม่ใช่เพราะเขา
่
เป็ นพ่อของเสียวเฉ่ าล่ะก็ แม่ลงโทษเขาแน่ !! “
” เสด็จแม่ ลูกบอกแล ้วนี่ ว่าลูกเป็ นคนยืนกรานจะไปล่าสัตว ์ใน
ภูเขาเอง เขาใจดีและกลัวว่าลูกจะหลงทางในป่ าบนภูเขาก็เลยมา
นาทางให ้ ! ถ ้าไม่ได ้ประสบการณ์ลา่ สัตว ์ของเขา ลูกอาจจะยังเดิน
อยูใ่ นภูเขาก็ได ้นะพะย่ะค่ะ ! ” จูจวินหยางพูดถึงหยูไห่ในแง่ดี

่
เมือได ้ยินเขาพูดเช่นนี ้ จิงหวั
้ งเฟยก็เริมร
่ ้องไห ้อีกครง้ั ” หยางเอ ้อร ์
ห ้ามทาให ้แม่กลัวอีกนะ! ถ ้าเกิดอะไรขึนกั ้ บลูกจริงๆ แม่ก็ไม่อยากมี
ชีวต ิ อยูแ่ ล ้ว…… “

้ กก็ไม่ได ้เป็ นอะไรนี่ พะย่ะค่ะ ” เมือเจอกั

” ตอนนี ลู ่ ้
บนาตาของจิ
งห้
วังเฟย จูจวินหยางก็รู ้สึกจนปัญญาขึนมา ้

” นี่ เรียกว่าไม่เป็ นไรเหรอ ? แขนเป็ นแบบนี ลู

้ กยังคิดว่าไม่เป็ นอะไร
อีกเหรอ ? ต ้องให ้ถูกหมีกด ั จนมีแผลเต็มตัวก่อนถึงจะคิดว่าเป็ น
ปัญหาใช่ไหม ? ” จิงหวั ้ งเฟยอยากตีลก ู ชายของนางซะจริงๆ แต่
่
นางก็ยงั กังวลเรืองแขนที ่
บวมของเขาด ้วย
 ่
จูจวินหยางรีบพูดว่า ” เสด็จแม่ ทาไมไม่เรียกหยูเสียวเฉ่ าเข ้ามา
ถามล่ะพะย่ะค่ะว่าขาพ่อของนางร ักษาหายได ้ยังไง ? “

่
เมือได ้ยินเช่นนี ้ จิงหวั
้ งเฟยก็เช็ดนาตาและรี
้ บพยักหน้าพูดว่า ” ใช่
่
ใช่แล ้ว ! ไปบอกให ้เสียวเฉ่ าเข ้ามาเร็ว ข ้าต ้องถามว่าครอบคร ัว
นางมียาดีทช่ ี่ วยร ักษาอาการบาดเจ็บของกล ้ามเนื อและเส
้ ้นเอ็นรึ
เปล่า “

เหมยเซียงรีบเดินออกไปตามคาสังทั ่ นที นางพูดกับเสียวเฉ่

่ าที่
่
กาลังเบือแทบตายอยู ่ นเตะก ้อนอิฐอยูต
แ่ ล ้วขณะทียื ่ รงระเบียง
ทางเดิน ” คุณหนู หยู หวังเฟยให ้ท่านเข ้าเฝ้ า ! “

่
เสียวเฉ่ าเดินตามเหมยเซียงผ่านประตูเข ้าไปพร ้อมถือยาสมุนไพรที่
่ น
เธอเพิงอุ ่
่ ให ้ร ้อนเมือเช ้านี ้ จากนั้นก็คานับจิงหวั
้ งเฟยซึงดวงตา
่
แดงกา่

้ งเฟยทียั
จิงหวั ่ งโกรธอยูพ
่ ูดอย่างเฉยเมยว่า ” ยืนขึน้ ! “
 ่
หยูเสียวเฉ่ ้ งเฟยโกรธเธอ จวินอ๋
ารู ้ว่าจิงหวั ้ องน้อยได ้ร ับบาดเจ็บ
เพราะพ่อของเธอ ถึงจะถูกตีเธอก็ยอม อย่าว่าแต่ถก ู ทาเย็นชาใส่
่ นว่าหวังเฟยไม่คด
เลย เมือเห็ ิ จะพูด เธอจึงรวบรวมความกล ้า
กระซิบว่า

้ องน้อย……ได ้เวลาเปลียนยาแล
” หวังเฟยเพคะ แขนของจวินอ๋ ่ ้วเพ
คะ…… “

ี่
ทันทีทเธอพู ้ งเฟยก็ถามอย่างกระวนกระวายว่า ” เจ ้า
ดจบ จิงหวั
่
ทายาทีแขนของหยางเอ ้อร ์เหรอ ? ใช่ยาทีร่ ักษาขาพ่อของเจ ้ารึ
เปล่า ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ารีบพยักหน้าและพูดว่า ” ทูลหวังเฟย ขาของพ่อหม่อม
่
ฉันหายได ้หลังจากกินยาทีหมอซุ ่ ้และทายาสมุนไพรนี ้
นสังให
้
ร ักษาทังภายนอกภายในผสมกั นจะดีกว่าเพคะ ! “
หมอซุนและหมอหลวงดูเหมือนจะสนใจยาสมุนไพรในมือของเธอ
มาก หมอซุนพยายามควบคุมตัวเองเอาไว ้ แต่สด ุ ท ้ายเขาก็อดถาม
ไม่ได ้ว่า ” คุณหนู หยู ขอข ้าดูยาสมุนไพรในมือเจ ้าหน่ อยได ้ไหม ?
“

่
หยูเสียวเฉ่ าไม่กลัวจะถูกค ้นพบเพราะยาทีเธอต ่ ้มนั้นทาเพือร
่ ักษา
้
อาการบาดเจ็บของกล ้ามเนื อและกระดู กจริงๆ แต่ถ ้าไม่มี
ส่วนประกอบทีส ่ าคัญทีสุ่ ด นาหิ
้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ มันก็จะเป็ นยาร ักษา
้
กล ้ามเนื อและกระดู ่
กทีธรรมดาที ่ ดในตลาด
สุ

หมอซุนกับหมอหลวงเอายามาศึกษาคุณสมบัตด ิ ้วยกัน หลังจาก

่
ปรึกษากันแล ้ว พวกเขาก็ได ้รู ้ว่ามันทามาจากส่วนผสมทีธรรมดา
่
ทัวไปมากๆ

แต่หมอซุนสังเกตเห็นว่ามีสว่ นผสมตัวหนึ่ งในนั้นทีท่ าให ้คุณสมบัติ

่ ด บางทีคงเป็ นเพราะ
ของยาใช ้ได ้ผลอย่างเต็มประสิทธิภาพทีสุ
้ ท
ส่วนผสมตัวนี ที ่ าให ้ยาธรรมดาๆกลายเป็ นยาทีมี่ ประสิทธิภาพ
่ ักษาขาของหยูไห่ได ้
เพียงพอทีจะร
หมอซุนอยากถามว่าส่วนผสมนี คื ้ ออะไร แต่คดิ อีกทีนี่เป็ นยาลับ
่
ของพวกเขา ดีเท่าไหร่แล ้วทีพวกเขาให ้เขาดูยา ถ ้าเขาถามว่ายา
้ ายังไง ก็เท่ากับสร ้างความสาบากใจให ้พวกเขาน่ ะซิ
สมุนไพรนี ท

่ นว่าหมอหลวงกับหมอซุนศึกษาตัวยาอยูน
เมือเห็ ้ งเฟยก็
่ าน จิงหวั
้ ้ได ้ไหม ? มันร ักษา
ถามอย่างร ้อนใจว่า ” เป็ นยังไงบ ้าง ? ยานี ใช
อาการบาดเจ็บของหยางเอ ้อร ์ได ้รึเปล่า ? “

่
หมอซุนส่งยาสมุนไพรคืนให ้หยูเสียวเฉ่ าและพยักหน้า ” ยา
้ ตอ
สมุนไพรตัวนี ดี ่ อาการบาดเจ็บของหยางจวินอ๋้ องพะย่ะค่ะ ถ ้าใช ้
่
ร่วมกับยาคลายจุดฝังเข็มก็มโี อกาส 80% ทีอาการบาดเจ็ บของห
้ องจะหายเป็ นปกติ “
ยางจวินอ๋

้ งเฟยจะไม่พอใจเต็มทีนั
80% เหรอ ? แม้วา่ จิงหวั ่ ก แต่ก็นับว่าดี
่ ยบกับผลวินิจฉัยตอนแรกทีหมอหลวงกั
แล ้วเมือเที ่ บหมอซุนบอก
ว่าแขนลูกชายของนางจะใช ้การไม่ได ้ !

่
” เสียวเฉ่ ้ ยงของจิงหวั
า รีบทาให ้หยางเอ ้อร ์เร็ว ! ” นาเสี ้ งเฟยอ่อน
ลงมาก นางไม่ใช่คนไม่มเี หตุผล แต่ความเป็ นห่วงทาให ้จิตใจของ
 ่
นางสับสน จึงช่วยไม่ได ้ทีนางจะระบายความโกรธใส่ ่ อได
คนอืนเมื ่ ้
ยินว่าแขนของลูกชายคนเล็กกาลังจะพิการ เข ้าใจได ้ว่านี่ เป็ น
ี่ ตอ
เพราะความร ักของแม่ทมี ่ ลูกชาย

่
หยูเสียวเฉ่ ้ น
าขอให ้เหมยเซียงนานาอุ ่
่ มาให ้ เมือเธอหั นหลังให ้กับ
ทุกคนเธอก็วางหินศักดิสิ์ ทธิลงในน
์ ้ น
าอุ ่ หินศักดิสิ์ ทธิก็์ ให ้ความ
ร่วมมือปล่อยพลังวิญญาณลงไปในนาซึ ้ งเปลี
่ ่
ยนน ้ น
าอุ
่ ให ้
กลายเป็ นนาหิ้ นศักดิสิ์ ทธิ ์

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าแบกอ่างนาไปที ่ ะข ้างๆหยางจวินอ๋
โต๊ ้ องและพูดเสียงนุ่ ม
้ าออกเพคะ ! “
ว่า ” ถอดเสือผ้

่ วหน้าผู ้ดูแลหลิวถอดเสือช
เมือหั ้ นนอกออก
้ั ้ มแี ขนอยู่
เหลือเสือไม่
้
ข ้างใน สาวใช ้ทังสอง เหมยเซียงกับ

หลันเซียงก็หน้าแดงและหันหลังกลับ ในฐานะทีเป็ ่ นคนในศตวรรษ

ที่ 21 หยูเสียวเฉ่
่ ่ สวมอะไรนอกจากกางเกง
าเคยชินกับผู ้ชายทีไม่
้
ขาสันในฤดู ้
ร ้อนแล ้ว นับประสาอะไรกับ ‘ เสือกล ้ามตัวใหญ่ ‘ !
 ่
หยูเสียวเฉ่ าทาหน้านิ่ งพร ้อมกับล ้างยาสมุนไพรออกจากแขนของ
้ อง จากนั้นก็ทายาสมุนไพรลงบนแขนของเขาแบบหนาๆ
จวินอ๋

้
” ต ้องพันผ้าพันแผลไหม ? ถ ้าเผลอถูยาออกแบบไม่ได ้ตังใจยาจะ
้ งเฟย
ยังใช ้ได ้ผลรึเปล่า ? ” จิงหวั

ถามด ้วยความกังวล

่
‘ แน่ นอน พันได ้อยูแ่ ล ้ว ! ‘ ในเมือครอบคร ัวของคนไข ้ต ้องการ หยู
่
เสียวเฉ่ าย่อมไม่ปฏิเสธ เธอพันแขนจวินอ๋ ้ องซะเหมือนกับมัมมี่ ถึง
ขนาดงอข ้อศอกไม่ได ้เลย หยูเสียวเฉ่ ่ ่
ามองจูจวินหยางทีแขนสอง
ข ้างห ้อยเหยียดตรงอยูข ้
่ ้างลาตัวแล ้วก็เกือบหัวเราะกลิงไปกั บพืน้
 ตอนที่ 266 สาวใช้ส่วนต ัว
https://novel-lucky.com

จูจวินหยางก ้มลงมองแขนทีถู ่ กพันซะแน่ นจนงอไม่ได ้ เขาเห็นหยู

่
เสียวเฉ่ าแอบหัวเราะคิกคักจากทางหางตา จึงถามเบาๆว่า ” นาน
แค่ไหนกว่าแขนของข ้าจะขยับได ้อย่างอิสระ ? “

่
หยูเสียวเฉ่ ารีบระงับเสียงหัวเราะแล ้วพูดด ้วยท่าทางจริงจัง ” อาการ
บาดเจ็บหนักต ้องใช ้เวลา 100 วันถึงจะหายเพคะ ไม่วา่ ยาของ
หม่อมฉันจะได ้ผลดีแค่ไหน มันก็ยงั ต ้องใช ้เวลาอย่างน้อย 1-2
เดือนกว่าจะหาย

เพคะ “

้
” งัน……ข ้าจะต ้องรบกวนเจ ้าสักพักล่ะนะ ! ” จูจวินหยาง
่
สังเกตเห็นบางอย่างจากสีหน้าของเสียวเฉ่ า แต่เขาไม่ได ้เปิ ดโปง
่ นธรรมชาติมากๆ
เธอและตอบด ้วยท่าทางทีเป็
ทันใดนั้นหยูเสียวเฉ่
่ าก็รู ้สึกเหมือนเธอขุดหลุมฝังตัวเอง เธอมองจูจ
วินหยางเหมือนลูกแมวทีก ่ าลังโกรธและถามว่า ” ทรงหมายความ
ว่ายังไงเพคะ ? “

จูจวินหยางเหลือบมองและพูดว่า ” ก็หมายความตามนั้น ! เจ ้าเป็ น

คนทายาสมุนไพร แล ้วก็เป็ นคนเดียวทีรู่ ้วิธท ่
ี าด ้วย เจ ้าต ้องรู ้เรืองยา
่ ดแล ้ว ดังนั้นเพือแขนของข
มากทีสุ ่ ้า ข ้าก็ต ้องรบกวนเจ ้าใน
อนาคตไง ! “

่ ดว่าจวินอ๋
เมือคิ ้ องน้อยจะสังเธอให
่ ้ทานู่ นทานี่ เหมือนสาวใช ้ในบ ้าน
่
หยูเสียวเฉ่ าก็รู ้สึกเหมือนมีเมฆดามารวมตัวกันอยูเ่ หนื อหัวเธอทันที
้
เธอพยายามดินรนเฮื ่ งการทายาสมุนไพรของ
อกสุดท ้าย ” ทีจริ
หม่อมฉันก็ไม่ได ้มีเคล็ดลับอะไรเป็ นพิเศษ ก็แค่ทายาทีแขนให ่ ้เรียบ
เสมอกัน หม่อมฉันทาเสร็จแล ้วส่งมาถวายทุกวันก็ได ้เพคะ แล ้ว
ท่านก็ให ้สาวใช ้หรือคนร ับใช ้ทาให ้ก็ได ้ “

้ งเฟยเข ้าใจความหมายของลูกชายคนเล็ก อาการบาดเจ็บ

จิงหวั
้
ของกล ้ามเนื อและเส ่ ้ายแรง ถ ้าเขาไม่ระวัง แขนทัง้
้นเอ็นเป็ นเรืองร
สองข ้างอาจจะพิการได ้ ดังนั้นพวกเขาต ้องระมัดระวังให ้มากขึน้ จิง้
 ่
หวังเฟยจับมือเสียวเฉ่ าและพูดอย่างจริงจังว่า ” เสียวเฉ่่ า เด็กดี
ช่วยเข ้าใจความรู ้สึกของแม่ทลู ี่ กได ้ร ับบาดเจ็บด ้วยเถอะ หยาง
เอ ้อร ์อายุแค่ 17 ปี เอง เขายังไม่ได ้หาภรรยาด ้วยซา้ เขาจะไม่หาย
ไม่ได ้นะ ! เด็กคนนี มี้ ชวี ต ่
ิ ทียากล าบาก ตอนเป็ นเด็ก…… “

้
” เสด็จแม่ ! ” จูจวินหยางรีบพูดขัดขึนมา ่ อง
‘ ทาไมต ้องร ับสังเรื ่
พวกนี ด้ ้วย ? ตรงเข ้าประเด็นเลยแล ้วเอาตัวนางไว ้ทีนี
่ ่ ซิ ! ‘

ขณะทีพู ่ ด ดวงตาของจิงหวั ้ งเฟยทีเหมื

่ อนโดนต่อว่าจากลูกชาย
คนเล็กนั้นก็มน ้
ี าตาคลออี กครง้ั นางเอาผ้าเช็ดหน้าซ ับหางตาและ
่
มองเสียวเฉ่ าอย่างจริงใจพร ้อมกับพูดว่า ” เห็นแก่อาการบาดเจ็บที่
่
แขนของหยางเอ ้อร ์ ข ้าหวังว่าเสียวเฉ่ าจะพักอยูท ี่ ่ ได ้สักพัก ข ้าจะ
่ นี
วางใจได ้ก็ตอ ่ ้าเป็ นคนจัดการกับยาสมุนไพรด ้วยตัวเอง ! “
่ เมือเจ

้ เสียวเฉ่
ตอนนี หยู ่ ่ รงหน้าหวังเฟยผูส้ งู ศักดิ ์ แต่เป็ นแม่ที่
าไม่ได ้อยูต
่
ร ักและห่วงใยลูก แล ้วเธอจะปฏิเสธได ้ยังไง ? หยูเสียวเฉ่ ากัดริม
ฝี ปากแล ้วพยักหน้าพูดว่า ” หม่อมฉันจะกลับไปบอกท่านพ่อท่าน
แม่บุญธรรม
 ่ ่บ ้านตงชานด ้วย…… “
เพคะ แล ้วก็ต ้องส่งข ้อความกลับไปทีหมู

้ งเฟยถอนหายใจอย่างโล่งอก นางให ้คนไปส่งข ้อความที่

จิงหวั
หมู่บ ้านตงชาน จากนั้นก็ให ้รถม้าไปส่งหยูเสียวเฉ่
่ ่
าทีคฤหาสน์
ฝาง
ในเมือง

่ หยินฝางทีก
เมือฮู ่ าลังเก็บข ้าวของเตรียมจะกลับเมืองหลวงได ้ยินว่า
ลูกสาวบุญธรรมของนางกลับมาด ้วยรถม้าของจิงหวั ้ งเฟย นางก็
้ งเฟยมากขึนตั
สงสัยอยูใ่ นใจว่า ‘ ข ้าสนิ ทกับจิงหวั ้ งแต่
้ มาทีหมู่ ่บ ้าน
ตงชาน และหวังเฟยก็ชอบเสียวเฉ่ ่ าด ้วยเหมือนกัน แต่หายากมาก
่
ทีใครในเมื องหลวงจะได ้ร ับเกียรติถก ู ส่งกลับมาในรถม้าของจิงห ้
่
วังเฟย ไม่ต ้องพูดถึงในเมืองถังกูเ่ ลย เสียวเฉ่ ้ งเฟย
าทาอะไรให ้จิงหวั
โปรดปรานเป็ น ‘ พิเศษ ‘ อีกแล ้วเหรอ ? ‘

่
หลังจากหยูเสียวเฉ่ ่ เกิ
าเข ้ามา เธอก็เล่าเรืองที ่ ดขึนให
้ ้ฟัง ฮูหยิ
่ ้พวกเขาก็สนใจยาสูตรลับทีใช
นฝางถึงได ้รู ้ว่า ‘ ทีแท ่ ้ร ักษากระดูก
และคลายจุดฝังเข็มของครอบคร ัวเสียวเฉ่ ่ า ! ‘ ไม่ต ้องพูดถึงว่าห
ยางจวินอ๋้ องได ้ร ับบาดเจ็บเพราะช่วยพ่อของเสียวเฉ่
่ าเลย แค่ตวั ตน
ของหยางจวินอ๋้ องกับจิงหวั
้ งเฟย เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธพวกเขา
ได ้แล ้ว

เมือได่ ่
้ยินว่าต ้องใช ้เวลาอย่างน้อย 1 เดือนเพือให ้แขนของหยาง
จวินอ๋ ้ องฟื ้นตัว ฮูหยินฝางก็พูดอย่างผิดหวังเล็กน้อย ” เฉ่ าเอ ้อร ์
้
งันคร ้ั ลู
งนี ้ กก็กลับไปเมืองหลวงกับพ่อบุญธรรมและแม่บญ ุ ธรรม
่
ไม่ได ้น่ ะซิ แม่จะแนะนาลูกให ้รู ้จักกับญาติและเพือนๆของเราใน
่
เมืองหลวงตอนพิธรี ้อยวันของหลินเอ ้อร ์ ใครจะรู ้ว่าจะเกิดเรืองแบบ
้
นี …… “

่
หยูเสียวเฉ่ ่
ามองเสียวหลิ
นหลินทีก่ าลังนอนหลับตาสนิ ทอยูบ
่ นเตียง
ใบหน้าขาวนุ่ มของเขาบอบบางเหมือนไข่ทถู ี่ กปอกเปลือกแล ้ว เขา
น่ าจะกาลังฝันว่ากินนมอยู่ ปากเล็กๆของเขาจึงขยับอยูส
่ องสาม
้ั
ครงและยิ ้
มออกมาอย่ างพอใจ

้
น้องชายคนนี เธอได ่
้เห็นการเจริญเติบโตและการเปลียนแปลงของ
่
เขาเกือบทุกวัน จากตัวแดงๆเหียวๆเหมื อนลิงจนมาเป็ นทารกน้อย
่
น่ าร ักเหมือนเทวดาตัวน้อย แม้วา่ พวกเขาจะไม่ได ้เกียวข ้องกันทาง
 ่
สายเลือด แต่ความรู ้สึกทีเธอมี
ตอ ่ องที่
่ เขาก็ไม่ได ้น้อยไปกว่าพีน้
แท ้จริงเลย

่ าคัญหรอกค่ะ ข ้าแค่รู ้สึกเสียดายทีไปร่

” การแนะนาไม่ใช่เรืองส ่ วม
่
พิธรี ้อยวันของหลินหลินไม่ได ้ ! ” หยูเสียวเฉ่ าลูบหัวของเด็กน้อย
่ กรบกวนการนอนเขาก็ทาหน้ายูย
อย่างอ่อนโยน เมือถู ี่ างไม่สบ
่ อย่
อารมณ์ราวกับกาลังพูดว่า ‘ ถ ้ายังกวนข ้าอยู่ ข ้าจะร ้องไห ้ให ้ดูนะ !
‘

่
หยูเสียวเฉ่ าดึงมือกลับและมองหน้าตาน่ าร ักของเด็กน้อยด ้วย
รอยยิม้ เธอพูดกับเขาว่า ” ถึงพีจะไม่
่ ได ้เข ้าร่วมพิธรี ้อยวันของ
่
เสียวหลินหลิน แต่พก็ ี่ เตรียมของขวัญไว ้ให ้แล ้วนะ ! “

ฮูหยินฝางรู ้ว่าถึงครอบคร ัวหยูจะหาเงินได ้ แต่มน ่

ั ก็เป็ นเงินทีพวก
เขาทางานหนักตังแต่ ้ เช ้าจรดค่าเพือให
่ ้
้ได ้มา นางยิมและพู ดว่า ”
เราเป็ นครอบคร ัวเดียวกันจะต ้องพูดถึงของขวัญทาไม ? ลูกเองก็
ยังเป็ นเด็กอยูน่ ะ!“
 ่
หยูเสียวเฉ่ ่
าหยิบกล่องไม้เล็กๆทีแกะสลั กอย่างงดงามและเรียบง่าย
ออกมาจากกระเป๋ าเสือ้ หลังจากเปิ ดออก ไข่มุกทีเปล่
่ งประกายแวว
วาวขนาดเท่าไข่นกกระทาก็ปรากฏขึนตรงหน้้ าฮูหยินฝาง แม้แต่ฮู
หยินฝางก็ไม่คอ ่ ยได ้เห็นไข่มุกขนาดใหญ่และสวยงามอย่างนี ้ คงมี
เพียงไข่มุกตะวันออกบนมงกุฎของฮองเฮาเท่านั้นทีพอจะทั
่ ดเทียม
กันได ้

้
” เฉ่ าเอ ้อร ์ ลูก……ลูกไปเอาไข่มุกเม็ดใหญ่แบบนี มาจากไหน ? มัน
มีคา่ มากเกินไป เอาคืนไปเร็ว ! ไข่มุกนี เป็ ้ นสมบัตห ่
ิ ายากทีไม่
สามารถซือด ้ ้วยเงินได ้ง่ายๆ เก็บเอาไว ้เป็ นสินสอดของลูกเถอะ ! ”
ฮูหยินฝางดันกล่องไม้กลับไปด ้วยท่าทางหนักแน่ น

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ายิมและพู ้
ดว่า ” ข ้าบังเอิญเจอไข่มุกนี ตอนด ้ ะค่ะ
านาน่
ตอนนี ข ้ ้าว่ายนาเก่้ งมากเลยนะ ถ ้าข ้าอยากได ้ไข่มุก ข ้าจะไปเอา
่
เมือไหร่ ก็ได ้ทีต่ ้องการ อันนี ข
้ ้าให ้น้องหลินของข ้า พอโตอีกหน่ อย
ก็เอามาเล่นดีดลูกหินได ้ “
เอาไข่มุกมีคา่ มาเล่นเป็ นของเล่นเนี่ ยนะ ? จะไม่เป็ นการอวดรวยไป
หน่ อยเหรอ ? ฮูหยินฝางยังยืนกรานปฏิเสธของขวัญ แต่หยูเสียว ่
เฉ่ าก็ยด
ั มันใส่มอ
ื ของนาง

่
หยูเสียวเฉ่ าทาหน้ามุ่ยและพูดก่อนทีแม่ ่ บญ
ุ ธรรมของเธอจะได ้พูด
อะไร ” แม่บญ ้
ุ ธรรมคะ ถ ้าแม่ไม่ร ับ งันแม่ ก็ทาเหมือนข ้าไม่ใช่คน
ในครอบคร ัวน่ ะซิคะ ! “

” ทีร่ ัก ลูกสาวเราพูดขนาดนั้นแล ้ว เจ ้าก็ร ับไว ้เถอะ ! ถ ้าเจ ้ารู ้สึก

เสียใจก็เตรียมสินสอดให ้ลูกสาวเรามากๆซิ ถึงตอนนั้นเตรียม
สินสอดให ้ยาว 5 กม.ไปเลย ไอ ้หมอนั่นทีตอนนี่ ้ ท
อยู ี่
่ ไหนก็ ไม่รู ้จะ
ได ้ไม่ทาแย่ๆกับลูกสาวเรา ! ” ฝางซือเจินที้ เข ่ ้ามาในห ้องโดยไม่มี
ใครทันสังเกตเห็นได ้ยินบทสนทนาระหว่างแม่ลก ู เข ้า

่ นว่าฮูหยินฝางเก็บไข่มุกไปอย่างระมัดระวัง หยูเสียวเฉ่
เมือเห็ ่ าก็
มองพ่อบุญธรรมของเธอและพูดอย่างไม่อายว่า ” ใช่แล ้วค่ะ ! มี
ท่านขุนพลเป็ นพ่อ ข ้าอยากดูวา่ ใครจะกล ้าร ังแกข ้า !! หมัดของ
พ่อบุญธรรมไม่ใช่แค่เอาไว ้อวดเฉยๆ !! “
จูจวินหยางทีถู่ กจิงหวั
้ งเฟยสังให่ ้พักอยูบ ่ นเตียงจามติดกัน 2 ครง้ั
้
เขาขมวดคิวและกระซิ ่
บว่า ” ไม่ต ้องบอกก็รู ้ว่าต ้องเป็ นหยูเสียวเฉ่ า
ี่ นทาลับหลังข ้า ! “
แน่ ทนิ

้ งเฟยทีอยู
จิงหวั ่ ข
่ ้างๆเขาสังให่ ้คนเพิมผ้่ าห่มให ้เขาอีกผืนด ้วยกลัว
ว่าเขาจะป่ วย แม้วา่ ช่วงต ้นฤดูร ้อนจะไม่ได ้ร ้อนมาก แต่การห่มผ้า
ห่มหลายผืนก็ไม่สบายตัวอยูด ่ ี จูจวินหยางรีบใช ้ข ้ออ ้างว่า ‘ เหงือ่
ออกจะมีผลกระทบต่อการร ักษาแผล ‘ มาปฏิเสธความหวังดีของ
เสด็จแม่

่
หยูเสียวเฉ่ ่
าอาศัยอยูใ่ นทีประทั ่ั
บชวคราวของจิ ้ งเฟยในอีก
งหวั
หลายวันต่อมา เธอได ้ร ับการต ้อนร ับเหมือนแขกคนสาคัญ จิง้
หวังเฟยเตรียมทีพั่ กทีหรู
่ หรางดงามเอาไว ้ให ้เธอ ทีพั
่ กนี อยู
้ ไ่ ม่ไกล
จากทีพั ่ กของจูจวิน

หยางและเดินไปหาได ้ภายใน 2 นาที หวังเฟยยังส่งสาวใช ้กับคนร ับ

้
ใช ้ไปคอยร ับใช ้เธอเป็ นพิเศษอีกด ้วย การจัดการทังหมดนี ้ ได ้
ไม่
์
ด ้อยไปกว่าหญิงสาวสูงศักดิในเมื องหลวงเลยแม้แต่นอ้ ย
แต่นอกจากการปรุงยาและเปลียนยาให่ ้ องแล ้ว เธอต ้องคอย
้จวินอ๋
้ องวันละ 3 มือด
ร ับใช ้จวินอ๋ ้ ้วย เกิดอะไรขึนน่
้ ะเหรอ ? เธอมาเป็ น
หมอไม่ใช่เหรอ ? ทาไมถึงกลายเป็ นสาวใช ้ส่วนตัวของจวินอ๋ ้ อง
น้อยไปได ้ ?

่
หยูเสียวเฉ่ ายืนอยูข ้ อง
่ ้างโต๊ะพร ้อมตะเกียบในมือ เธอมองจวินอ๋
น้อยทีก ่ าลังอ ้าปากกว ้างรอให ้เธอป้ อนราวกับเป็ นนกนางแอ่นที่
กาลังหิว

่ นว่าเขาไม่ได ้อาหารทีขอหลั
” ฮะเก๋ากุ ้ง ” เมือเห็ ่ งจากรออยูน
่ าน
้ องก็พูดยาอี
จวินอ๋ ้ กครง้ั ดวงตาของเขากวาดมองหยูเสียวเฉ่
่ าที่
หน้าขาวซีดแล ้วก็รู ้สึกอารมณ์ดอี ย่างแปลกประหลาด

่
หยูเสียวเฉ่ าเหลือบมองสาวใช ้ทีมั่ กจะร ับใช ้จวินอ๋
้ องใน
ชีวต ้ องน้อย
ิ ประจาวันอยู่แล ้วและพูดด ้วยความไม่พอใจว่า ” จวินอ๋
หม่อมฉันไม่ใช่สาวใช ้ของท่านนะ มันไม่ใช่หน้าทีของหม่ ่ อมฉันที่
ต ้องมาร ับใช ้ท่านตอนเสวยไม่ใช่เหรอเพคะ ? “
สายตาเย็นยะเยือกของจูจวินหยางกวาดมองพวกสาวใช ้ในห ้อง
่
บรรดาสาวใช ้พากันตัวสันและเดิ นออกจากห ้องไปทีละคน เขาถอน
สายตากลับมาอย่างพอใจ แล ้วเขย่าแขนทีพั ่ นผ้าเอาไว ้จนเหมือน
่
มัมมีตรงหน้ ่
าหยูเสียวเฉ่ า จากนั้นก็พูดว่า ” เอาล่ะ เหลือแค่ข ้ากับ
เจ ้าในห ้องแล ้ว แขนของข ้าเจ็บเพราะช่วยชีวต ิ พ่อของเจ ้า แค่
ขอให ้เจ ้ามาคอยร ับใช ้ข ้าตอนกิน มันคงไม่มากเกินไปไม่ใช่เหรอ ?
“

‘ สุภาพบุรษ ้
ุ ควรแสดงนาใจโดยไม่ ่
หวังสิงตอบแทนไม่ ใช่เหรอ ?
้ องน้อย ท่านเล่นอ ้างว่าได ้ร ับบาดเจ็บเพราะช่วยชีวต
จวินอ๋ ิ พ่อของ
้ั ่ ดีแล ้วแน่ เหรอ ? แบบนี มั
ข ้าวันละ 8 ครงนี ้ นทาดีหวังผลช ัดๆ !! ‘

่
หยูเสียวเฉ่ ้
าคีบฮะเก๋ากุ ้งขึนมาอย่
างโกรธๆและพยายามทาให ้เขา
สาลักตายด ้วยการยัดเข ้าปากเขาไปทังอั ้ น

้
จูจวินหยางพยายามเคียวอาหารในปากอย่ ่
างเต็มทีและในที
สุ่ ดก็
้
กลืนมันลงไปได ้หลังจากเคียวอยู
น
่ าน
” นี่ พยายามจะฆ่าข ้าเหรอ ! โจ๊ก ! ข ้าเกือบสาลักตายแล ้วนะ !! “

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ากระแทกตะเกียบลงบนโต๊ะแล ้วหยิบชามโจ๊กขึนมาตั ก
้ อง โจ๊กในช ้อนหยดลงบนเสือผ้
โจ๊กยัดเข ้าปากจวินอ๋ ้ าทีจู่ จวินหยาง
่
เพิงเปลี ่
ยนเมื ่
อเช ้านี ้

” เจ ้านี่ ไม่ได ้เรืองเลย

่ ้ ก ! ” จูจวินหยางดุ
ต ้องฝึ กฝนให ้มากขึนอี
ด ้วยท่าทางโกรธเคือง

หลังจากเธอดูแลป้ อนอาหารเช ้าให ้นายท่านผูย้ งใหญ่ ิ่ ด ้วยความ

ยากลาบากเสร็จแล ้ว จวินอ๋ ้ องก็อ ้าแขนออกและพูดกับสาวใช ้ตัว
น้อยของเขาว่า ” ดูซวิ า่ เจ ้าป้ อนโจ๊กให ้ข ้ายังไง หกไปทัวเลย่ ถ ้า
่ ้าคงสังโบยไปแล
เป็ นคนอืนข ่ ่
้ว ! มาช่วยเปลียนเสื ้ าให ้ข ้าซะดีๆ !
อผ้
“

่
หยูเสียวเฉ่ าทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตะโกนออกไปข ้างนอก ” ใคร
อยูข ้ องน้อยเปลียนเสื
่ ้างนอก ? เข ้ามาช่วยจวินอ๋ ่ ้ าหน่ อย !! “
อผ้
 ่
เมือคนที ่ ข
อยู ่ วาย จากนั้นก็
่ ้างนอกได ้ยินเข ้า ก็มเี สียงฝี เท ้าดังวุน
่
เงียบกริบ หยูเสียวเฉ่ ่
าเปิ ดประตูและวิงออกไปมองข ้างนอก ไม่มี
่
วีแววของผู ่
ค้ นทีควรจะคอยร ับใช ้อยูข ่ ้างนอกให ้เห็นเลย

่ มท
เมือไม่ ี างเลือกอืน่ หยูเสียวเฉ่
่ ่
าก็หยิบเอาชุดทีเธอคิ ดว่าน่ า
่ ดจากตู ้เสือผ้
เกลียดทีสุ ้ าและช่วยเปลียนให
่ ้ องน้อย จูจ
้กับจวินอ๋
วินหยางเองก็ไม่ชอบเสือผ้ ้ าชุดนี และไม่
้ เคยใส่มน ่
ั เมือเขาปรากฏ
ตัวตรงหน้าหวังเฟยด ้วยชุดสีม่วงแดงเข ้มนี ้ นางก็อดทาหน้า
ประหลาดใจไม่ได ้
 ตอนที่ 267 การพบก ันทีโรแมนติ
่ ก
https://novel-lucky.com

่
” หยูเสียวเฉา ่
มาช่วยข ้าเปลียนเสื ้ า ข ้าต ้องออกไปข ้างนอก ! “
อผ้

่
” ทาไมหม่อมฉันต ้องช่วยเปลียนเสื ้ าให ้ท่านด ้วย ? ทีนี
อผ้ ่ ่ ก็มส
ี าว
้
ใช ้ตังเยอะตั ้
งแยะไม่ ใช่เหรอเพคะ ? “

่
หยูเสียวเฉาหงุ ดหงิด เธอต ้องล ้างหน้า, หวีผม, และป้ อนอาหารให ้
้ั
เขา บางครงเธอต ่
้องทาอาหารตามทีเขาขอในห ้องคร ัวเล็กๆด ้วย
้
ตอนนี เธอต ่
้องช่วยเขาเปลียนเสื ้
อผ้าอีก นี่ เขาเอาเธอมาเป็ นสาวใช ้
้
ของเขาจริงๆงันเหรอ ?

่ จแม่ของเขาจัดหามาให ้ด ้วยความ
จูจวินหยางมองพวกสาวใช ้ทีเสด็
ร ังเกียจ สายตาของเขาเย็นชาเหมือนหิมะขณะทีพู ่ ดว่า ” ข ้า
่
เกลียดทีจะให ่ เจตนาไม่บริสท
้คนทีมี ์ ับใช ้ มันน่ าร ังเกียจ ! “
ุ ธิมาร
 ่
เมือพวกสาวใช ้ได ้ยิน ใบหน้าของพวกนางก็ซด ่
ี ขาวและมีเหงือออก
พวกนางคุกเข่าลงกับพืนพร ้ ่
้อมกับตัวสันเทา หวังเฟยคัดเลือกสาว
้
ใช ้พวกนี มาอย่ างดี รูปร่างหน้าตาของพวกนางถือได ้ว่าโดดเด่น จิง้
หวังเฟยเห็นว่าลูกชายคนเล็กของนางอายุ 17 ปี แล ้วและคิดว่าถึง
่
เวลาทีเขาจะเข ้าใจอะไรบางอย่างได ้แล ้ว ดังนั้นนางจึงเลือกสาวใช ้
่
ทีจะมาคอยร ่ จะ
ับใช ้บนเตียงมาให ้ลูกชายของนาง แม้ว่าเรืองนี ้
ไม่ได ้พูดออกมาอย่างช ัดเจน พวกสาวใช ้ทุกคนต่างก็รู ้ดีอยู่แก่ใจ

้ องทังเย็
จวินอ๋ ้ นชาและเฉยเมย แต่เขาหล่อ, มีสถานะสูง, และได ้ร ับ
ความไว ้วางใจจากฮ่องเต ้ ดังนั้นเขาจะมีอนาคตทีสดใสอย่
่ าง
แน่ นอน การทีได่ ้ร ับใช ้บนเตียงให ้เขา ถ ้าพวกนางสามารถให ้
้
กาเนิ ดทายาท 1-2 คน ตาแหน่ งของแม่ก็จะสูงขึนเพราะลู ก ถึงจะ
ไม่มคี วามหวังเป็ นนางสนมทีมี ่ อนั ดับของเขา แต่แค่ได ้เป็ นนางสนม
้ องก็ดท
ของจวินอ๋ ี่ ดแล ้วสาหร ับสาวใช ้
ี สุ

สาหร ับตาแหน่ งสาวใช ้บนเตียงนี ้ ไม่เพียงทาให ้พวกสาวใช ้ต่อสู ้กัน

้
ทังแบบเปิ ดเผยและลับๆแล ้ว พวกนางยังพยายามเข ้าใกล ้จูจวินห
่
ยางอยูเ่ ป็ นระยะ พวกนางอยากเอาหน้ามาให ้เห็นเพือจะได ้สร ้าง
ความประทับใจให ้มากขึน้ ไม่ได ้รู ้เลยว่าความสามารถพิเศษของจูจ
วินหยางทาให ้เขาตรวจจับความต ้องการทีแรงกล ่ ้าของพวกนางได ้
 ่ าให ้เขารู ้สึกร ังเกียจ เขาจะทาอะไรๆด ้วยตัวเอง
อย่างช ัดเจนซึงท
้ั ให ้หัวหน้าผู ้ดูแลหลิวมาร ับใช ้เขาดีกว่าจะให ้สาว
มากกว่า ไม่งนก็
่ เจตนาแอบแฝงพวกนั้นเข ้าใกล ้เขา
ใช ้ทีมี

หลังจากบาดเจ็บทีแขน ่ ่ งให
จูจวินหยางก็เริมสั่ ้หยูเสียวเฉาท
่ าโน่ น
ทานี่ ด ้วยท่าทางมั่นใจในตัวเอง แม้วา่ เขาจะตรวจจับความรู ้สึก
่
ของหยูเสียวเฉาไม่ ่
ได ้ แต่กลินอายจากตั วเธอทาให ้เขารู ้สึกสงบ
และอยากเข ้าใกล ้เธอมากขึน้

่
หยูเสียวเฉาที น่่ าสงสารถูกใช ้เป็ นคนงานชวคราวและถู
่ั ่
กสังจนเธอ
กรีดร ้องและตะโกน ท่าทางกระฉับกระเฉงของเธอทาให ้จูจวินหยาง
่ อนบึงนานิ
ทีเหมื ้ ่ งเกิดระลอกคลืนเล็่ กๆขึนมา
้ หลังจากพบกับ

่
หยูเสียวเฉา ่ งหวั
คนรอบๆตัวจูจวินหยางโดยเฉพาะอย่างยิงจิ ้ งเฟยก็
่ วลูกชายของนาง นี่
รู ้สึกได ้อย่างช ัดเจนถึงความเปลียนแปลงในตั
เป็ นสิงที่ นางมี
่ ความสุขมากทีได่ ้เห็น
ตอนนี หยู้ เสียวเฉาก
่ ่ อให
าลังพยายามอย่างเต็มทีเพื ่ ้พ้นจาก
สถานการณ์นี ้ ” ไม่โปรดให ้สาวใช ้มาร ับใช ้ แต่ก็ทรงมีหวั หน้า
ผูด้ แู ลหลิวอยูไ่ ม่ใช่เหรอเพคะ ? “

่ นดูอยูข
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวทียื ่
่ ้างๆถูกลากเข ้ามาเอียวด ้วยอย่าง
กะทันหัน เขาย่อมไม่ทาลาย ‘ ความสุข ‘ ของเจ ้านายอยูแ่ ล ้ว เขา
้
จึงยิมและพู ดอย่างเคร่งขรึมทันทีวา่ ” จวินอ๋้ อง กระหม่อมจะไป
่
ทางานทีทรงมอบหมายให ่
้เมือเช ้ ะค่ะ ! ” พูดจบเขาก็รบี
้านี พะย่
ออกไปจากห ้องราวกับคนข ้างหลังพยายามไล่เขาออกไป

่ ้ร ับมอบหมายเมือเช
‘ ไปทางานทีได ่ ้ ่ ยนะ ? ล ้อเล่นรึไง
้าเอาตอนนี เนี
!! อยากเล่นกับข ้านักใช่ไหม ? ‘

่
หยูเสียวเฉาปฏิ ่ างาน ” หม่อมฉันถูกเชิญมาช่วยร ักษา
เสธทีจะท
อาการบาดเจ็บของจวินอ๋ ้ อง งันก็
้ ควรจะถือได ้ว่าหม่อมฉันเป็ นหมอ
่ ่ งใช่ไหมเพคะ ? นี่ คือวิธท
ครึงหนึ ี่
ี พวกท่
านปฏิบต ั ก ่ วย
ิ บั หมอทีช่
ร ักษาคนไข ้, ร ักษาบาดแผล, และช่วยชีวต ิ คนทีก ่ าลังจะตายงัน ้
้ นีไปหม่
เหรอ ? ตังแต่ ้ อมฉันจะไม่ทาอะไรนอกเหนื อจากหน้าทีหมอ ่
 ่ ้หม่อมฉันทาเรืองอย่
อีก !! อย่าคิดจะสังให ่ ่
างช่วยท่านเปลียนเสื ้ า
อผ้
เลยเพคะ หม่อมฉันไม่ใช่คนร ับใช ้ในตาหนักของท่าน ! “

่ นว่าลูกแมวน้อยโกรธแล ้ว จูจวินหยางก็แสร ้งทาตัวน่ าสงสาร

เมือเห็
่
” ก็ได ้ ! ข ้าจะเปลียนเสื ้ าเองก็ได ้…… “
อผ้

ื่
พูดแล ้วเขาก็ยนแขนไปหยิ ้ าจากตู ้แล ้วเอามากางบนเตียง
บเสือผ้
จากนั้นก็หมุนตัวและพยายามจะแหย่แขนขวาทีเหยี ่ ยดตรงของเขา
้ อยู
เข ้าไปในแขนเสือที ่ บ
่ นเตียง หนึ่ งครง้ั สองครง……
้ั ราวกับ
้ าจงใจต่อต ้านเขา ไม่วา่ จะทายังไงแขนของเขาก็ใส่เข ้าไป
เสือผ้
ไม่ได ้

่
หยูเสียวเฉามองใบหน้ ่ เหงือชุ
าทีมี ่ ม ้ องน้อยแล ้วรู ้สึกใจ
่ ของจวินอ๋
้
อ่อนขึนมา เธอหยิบเสือบนเตี้ ้
ยงขึนมาใส่ ้
ให ้เขา รอยยิมอย่ างพึง
้
พอใจปรากฏขึนในแววตาของจู ้ นพวก
จวินหยาง ‘ เด็กคนนี เป็
ปากร ้ายแต่ใจดี ข ้ารู ้ว่าเจ ้าจะยอมให ้อยูแ่ ล ้ว ‘

้ องสวมเสือผ้
หลังจากช่วยจวินอ๋ ้ าแล ้ว หยูเสียวเฉาก็
่ ้ น้
หน้าบึงมากขึ
อีกและพูดอย่างขุน
่ เคืองว่า ” เสร็จแล ้ว รีบไปซิเพคะ ! “
” ข ้าอยูบ ่
่ ้านจนเบือแล ่
้ว อยากออกไปเดินเทียวรอบๆเมื
องถังกู่ แต่
ข ้าไม่คุ ้นกับเมืองนี ้ อยากได ้คนนาทาง…… ” จูจวินหยางเหลือบ
มองเธอแล ้วพูดช ้าๆ

่
หยูเสียวเฉายอมแพ้ต่
อโชคชะตาแล ้ว ผูช ้ ายคนนี รู้ ้วิธสี ร ้างปัญหา
่ งๆ เธอได ้แต่หวังว่าแขนของเขาจะหายเร็วๆ เธอจะได ้
ให ้คนอืนจริ
้
รอดจากการถูกทรมานนี ซะที

่
” อยากเสด็จไปทีไหนล่ ่
ะเพคะ ? ร ับสังมาซิ ่
! ” หยูเสียวเฉาถาม
่
อย่างห่อเหียว

จูจวินหยางทนเห็นเธอเซืองซึ ่ มแบบนี ไม่ ้ ได ้ แต่เขารู ้สึกว่าหยูเสียว่

เฉาติดอยูใ่ นบ ้านมา 2 วันแล ้ว เธอไม่เคยอยูใ่ นบ ้านนานขนาดนี ้
่
มาก่อน เขากลัวว่าเธอจะรู ้สึกเบือและอุ ดอู ้ เขาจึงใช ้วิธใี ห ้เธอทา
โน่ นทานี่ แต่ดเู หมือนว่าอีกฝ่ ายไม่เข ้าใจเจตนาดีของเขา !
” ก็แค่ไปเดินเล่นบนถนนให ้ผ่อนคลายน่ ะ ! ” จูจวินหยางหันหลัง
่
กลับแล ้วเดินออกไป หยูเสียวเฉารี ่
บตามเขาไป ขณะทีพวกเขา
กาลังจะไปถึงประตูใหญ่ หัวหน้าผูดู้ แลหลิวก็โผล่ออกมาจากไหน
ไม่รู ้และเดินตามพวกเขาไปเงียบๆ

ี่
ทันทีทพวกเขาออกไปนอกบ ่ กคักเรียงรายไป
้าน ก็เจอกับถนนทีคึ
ด ้วยร ้านค ้าต่างๆมากมาย จูจวินหยางเดินไปตามถนนอย่างสบายๆ
แขนสองข ้างห ้อยอยูข ่ ้างลาตัวโดยไม่ขยับเลยแม้แต่นอ้ ย มันดู
ค่อนข ้างตลกแต่ก็ไม่ได ้กระทบต่อจานวนความสนใจทีเขาดึ ่ งดูดมา
่ อเหลามีเสน่ ห ์มากขนาดนี กั
ได ้เลย ใครให ้เขามีใบหน้าทีหล่ ้ นล่ะ ?

่
” พีสาวจวง ดูคนนั้นซิ ! หล่อจังเลย !! สงสัยจังว่าเป็ นลูกใคร ? ”
พอแม่นางหวังเห็นจูจวินหยาง ดวงตาของนางก็เป็ นประกาย นาง
กระซิบกับคุณหนู ใหญ่จวง

คุณหนู ใหญ่จวงมองนางอย่างดูถก ้ สง่ ั

ู และคิดว่าตระกูลหวังเลียงดู
สอนนางมายังไง หญิงสาวพูดถึงรูปร่างหน้าตาของผูช ้ ายบนถนน
เนี่ ยนะ หล่องันเหรอ
้ ่
? จะหล่อได ้สักแค่ไหนกันเชียว ? พีรองของ
 ่ อทีสุ
ข ้าได ้ร ับการยอมร ับว่าเป็ นผู ้ชายทีหล่ ่ ดในเมืองถังกู่ และพี่
่
ใหญ่กบั พีสามของข ้าก็หล่อมากเช่นกัน ข ้าได ้มองผูช
้ ายหล่อจน
่
เบือแล ้ว เข ้าใจไหม ?

่ นางหวังชี ้ แล ้วเธอก็ไม่อาจละ
คุณหนู ใหญ่จวงมองไปทางทีแม่
สายตาไปได ้ราวกับถูกทากาวติดเอาไว ้

เขาเป็ นเหมือนอัญมณี ทอยู ี่ ท่ า่ มกลางเศษอิฐเศษหิน ช่างเป็ น

่
ใบหน้าทีงดงามแต่ ก็เฉยเมยซะจริงๆ เขามีใบหน้าทีหล่ ่ อเหลา ขน
ตายาวเป็ นแพ ดวงตาสีเข ้มทีดู ่ เหมือนจะมองทะลุได ้ทุกสิงทุ
่ กอย่าง
และปล่อยบรรยากาศทีเย็ ่ นชาเหมือนนาในบึ ้ งลึก สันจมูกตรง ริม
ฝี ปากบางแดง และรูปหน้าทีคมเหมื ่ ้ าสีดาของเขาช่วย
อนมีด เสือผ้
่ งสง่าให ้ดูดข
ส่งเสริมรูปร่างทีสู ึ้
ี นไปอี ก เทียบกับบัณฑิตทีมี่ รา่ งกาย
อ่อนแอพวกนั้นแล ้ว คุณหนู ใหญ่จวงชอบรูปร่างสูงและปราศจาก
้
ไขมันแบบนี มากกว่ า

่ ข
แม่นางหวังทีอยู ่ ้างๆนางพูดขัดจังหวะสายตาหลงใหลของเธอว่า ”
่
พีสาวจวง ่ ข
ทีอยู่ ้างหลังคนหล่อๆนั่นคือเด็กแซ่หยูทขายแตงโม
ี่
้
ไม่ใช่เหรอ ? นางหยุดขายแตงโมไปเป็ นสาวใช ้งันเหรอ ?“
ในทีสุ่ ดคุณหนู ใหญ่จวงก็หน ่
ั ความสนใจไปทีคนอื ่ ด ้วยรูปลักษณ์
น
่ โดดเด่นของหยูเสียวเฉาและท่
ทีไม่ ่ าทางสุภาพอ่อนน้อมของ
้
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิว เธอจึงจัดทังสองคนเป็ นคนร ับใช ้ของชายหนุ่ มที่
โดดเด่นคนนั้น

คุณหนู ใหญ่จวงอวดตัวว่ามีภม ู ห ่ และมีรป

ิ ลังครอบคร ัวทีดี ู ลักษณ์ที่
โดดเด่น เธอยังคุนเคยกั
้ บบทกวีและหนังสืออีกด ้วย ในบรรดาพวก
ผูช
้ ายหยาบคายในเมือง คุณชายสามโจวเป็ นคนเดียวทีเข ่ ้าท่า แต่
เขาก็เด็กเกินไปนิ ด อายุของเธอนั้นได ้เวลาทีจะหาสามี
่ แล ้ว พ่อแม่
ของคุณหนู ใหญ่จวงเป็ นกังวลมากกับความช่างเลือกของเธอ

แต่คณ ุ หนู ใหญ่จวงต ้องการหาคนทีทั ่ ดเทียมกับเธอ เมืองถังกูก่ ็

ใหญ่เท่านี ้ ครอบคร ัวทีมี
่ สถานะทางสังคมทัดเทียมกับเธอซึง่
่
เหมาะสมทีจะแต่ ี ยูแ่ ค่น้ัน หลังจากเลือกแล ้วเลือกอีก
งงานด ้วยก็มอ
ก็ยงั ไม่มค ่
ี นทีเธอพอใจ

้ นางหวังบังเอิญมาหาคุณหนู ใหญ่จวงทีก
วันนี แม่ ่ าลังหดหูจ
่ ากการ
้
ถูกครอบคร ัวเร่งร ัด เธอจึงใช ้โอกาสนี ออกมาผ่ อนคลาย ครงนี ้ั พวก
้
 ่
เธอออกมาไม่เสียเทียวจริ ่ ดเธอก็พบชายทีดี
งๆ ในทีสุ ่ พอจะแต่งงาน
กับเธอแล ้ว !

คุณหนู ใหญ่จวงเอาพัดปิ ดหน้าครึงหนึ่ ่ ง ดวงตาคูส่ วยของเธอเฝ้ า

สังเกตเขาอยูด ้ าทีไม่
่ ้านหลังพัดอย่างระมัดระวัง ดูจากเสือผ้ ่ โดด
เด่นแต่หรูหราและบรรยากาศทีเขาปล่่ อยออกมาแล ้ว เขาต ้องเกิด
ในตระกูลทีร่ ารวยและเป็
่ ่ บถืออย่างแน่ นอน
นทีนั

คนแปลกหน้าในเมืองซึงเป็ ่ นชนชนสู ้ั งและรู ้จักเด็กหญิงจาก

ครอบคร ัวหยูแห่งหมู่บ ้านตงชาน เขาน่ าจะเป็ นหยางจวินอ๋ ้ องที่
่ องถังกู่ หยางจวินอ๋
ได ้ร ับพระราชโองการจากฮ่องเต ้ให ้มาทีเมื ้ อง
้ องและเป็ นคนในราชวงศ ์อย่างแท ้จริง
เป็ นโอรสองค ์สุดท ้องของจิงอ๋
ถ ้าหากได ้ร ับความสนใจจากเขาล่ะก็…… แก ้มของคุณหนู ใหญ่จวง
้
เป็ นสีแดงขึนมา ่
สายตาของเธอทีมองเขามี แววเสน่ หา

่
” คุณหนู หยู ! ข ้ากาลังจะไปหาทีคฤหาสน์ ฝางแต่บงั เอิญเจอ
คุณหนู ทนีี่ ่ พอดี ช่างเป็ นโชคชะตาจริงๆ ! ” คุณหนู ใหญ่จวงเรียก
่
เสียวเฉ่ าทีก่ าลังเดินคอตกตามหลังหยางจวินอ๋ ้ องอยูแ่ ละเดินเข ้ามา
 ่ ดผ่านต ้น
หาด ้วยท่าทางสบายๆ ท่าทางของนางเหมือนสายลมทีพั
หลิว ดูสง่างามมาก

่
หยูเสียวเฉาเงยหน้ ามองคุณหนู ใหญ่จวงด ้วยสายตาแปลกๆ เธอไป
่
เป็ นเพือนกั ่ อนนกยูงทีหยิ
บคุณหนู ใหญ่จวงทีเหมื ่ งผยองตั
่ ้
งแต่
่
เมือไหร่ กน
ั ?

่ นว่าสายตาของนางทีเอาแต่
เมือเห็ ่ ้ อง เธอก็
มองไปทางหยางจวินอ๋
เข ้าใจในทันทีและนึ กด่าอยูใ่ นใจ

้ องน้อยนี่ ทาไมต ้องเกิดมาหน้าตาดีและดึงดูดคนมาชอบได ้

‘ จวินอ๋
ตลอดเลยนะ ! ‘

” ไม่ทราบว่าคุณหนู ใหญ่จวงตามหาข ้าทาไมเหรอคะ ? ” หยูเสียว ่

้
เฉามองคุณหนู ใหญ่จวงด ้วยรอยยิมและคิ ดในใจว่า ‘ ผู ้หญิงคนนี ้
หน้าตาดี รูปร่างก็ดี นางเหมือนลูกท ้อสุก แค่เจ ้าอารมณ์เท่านั้นเอง
้ องจะทนได ้ไหม ! ‘
ไม่รู ้ว่าจวินอ๋
คุณหนู ใหญ่จวงแอบชาเลืองมองหยางจวินอ๋ ้ อง เมือเห็
่ นว่าเขา
ไม่ได ้มองนางราวกับว่าไม่เห็นนางเลย นางก็รู ้สึกโกรธอยูใ่ นใจ แต่
้
ก็ฝืนยิมและพู ้ แขกมาทีบ
ดว่า ” เร็วๆนี จะมี ่ ้านของข ้า ก็เลยอยาก
ถามว่าบ้านของเจ ้ายังมีแตงโมเหลืออีกรึเปล่า ? “

แตงโมหยุดขายในเมืองมาได ้ครึงเดื่ อนแล ้ว ถ ้ายังมีแตงโมอยูท ่ บี่ ้าน

่
ใครจะเก็บเอาไว ้แทนทีจะเอามาขายกั นล่ะ ? นั่นเป็ นข ้ออ ้างทีแย่
่
่
จริงๆ หยูเสียวเฉาเบะปากอยู ใ่ นใจและพูดว่า ” ขอโทษจริงๆค่ะ แต่
แตงโมของบ ้านเราขายหมดไปนานแล ้ว เราถอนต ้นกล ้าในไร่ออก
และปลูกมันเทศลงไปแทน เมืองถังกูเ่ รามีของพิเศษๆหลายอย่าง
้ วงหน้าทีร่ ้านเจินซิวเพือร
ท่านจองงานเลียงล่ ่ ับรองแขกก็ได ้นะ
คะ…… “

่
คุณหนู ใหญ่จวงจ ้องเธอและคิดว่า ‘ ข ้ามาคุยกับเจ ้าเพือหาข ้ออ ้าง
้ องเท่านั้นแหละ คิดว่าตัวเองพิเศษมากนักรึไง
เข ้าใกล ้หยางจวินอ๋
พูดจ ้อไม่หยุด ‘

่
หยูเสียวเฉาที ่ กจ ้องหลังจากแนะนาอย่างมีนาใจก็
ถู ้ แตะจมูกตัวเอง
และคิดว่า ‘ ทาคุณบูชาโทษแท ้ๆ ‘
 ้ องมองกลับมาทีเธอ
” ไปกันเถอะ ! มัวเสียเวลาอยูไ่ ด ้ ” หยางจวินอ๋ ่
อย่างหงุ ดหงิดเล็กน้อย แต่เขาก็ยงั ไม่ยอมมองคุณหนู ใหญ่จวงเลย
้ั อนจะเดินจากไป
สักครงก่

่
หยูเสียวเฉายิ ้
มขอโทษคุ ่
ณหนู ใหญ่จวงแล ้ววิงเหยาะๆตามหลั งเขา
ไป จูจวินหยางพูดกับเธอด ้วยความโกรธว่า ” ลืมตาดูซะบ ้าง อย่า
่ วยคนอืนนั
เป็ นคนทีช่ ่ บเงินหลังจากถูกขายซิ ! “

่
หยูเสียวเฉาหั ้ องน้อยก็ทรง
วเราะคิกคักและแซวว่า ” จวินอ๋
สังเกตเห็นว่าคุณหนู ใหญ่จวงมีเจตนาแอบแฝงเหมือนกันใช่ไหมเพ
คะ ? จุๆ๊ ! ไม่คด ่ นชอบทั
ิ เลยว่าจะทรงเป็ นทีชื ่ ้ ทรงท
งๆที ่ าพระพักต ์
้
บึงตลอดเวลา แค่เสด็จไปตามถนนก็เจอความร ักได ้แล ้ว ! “
 ตอนที่ 268 คนร ับใช้
https://novel-lucky.com

” เจ ้าพูดอะไร ! ” ถ ้าจูจวินหยางขยับแขนได ้ เขาคงเขกหน้าผาก

เธอไปแล ้ว ” เจอความร ักบ ้าอะไร ? ก็แค่คางคกน่ าร ังเกียจ ! “

” แหม ! คนบางคนนี่ หน้าหนาเอาเรือง ่ เทียบตัวเองเป็ นหงส ์ขาวซะ

่
ด ้วย ! ” หยูเสียวเฉายั
งแกล ้งแซวไม่หยุด ( อ ้างจากสานวนว่า
คางคกอยากกินเนื อหงส้ ์ สานวนไทยก็ประมาณ ดอกฟ้ ากับหมา
วัด )

้ั จู้ จวินหยางยกแขนทีงอไม่
ครงนี ่ ้
ได ้ขึนมาจริ ่ ว
งๆและเขกเบาๆทีหั
้ แก่แดดแก่ลมซะจริง เอ ้า
ของเธอ เขาพูดเคืองๆว่า ” อายุแค่นีแต่
่ !“
อยากไปไหนล่ะ ? ข ้าจะไปเป็ นเพือน

่
หยูเสียวเฉากุ ่ ้องไปเป็ น
มหัวและทาหน้าตลกๆใส่เขา ใครเป็ นคนทีต
่
เพือนกั นแน่ ! เธอคิดแล ้วพูดว่า

้ ยา่ งกับเป็ ดหอมหมืนลี

” ไปซือไก่ ่ ที้ ร่ ้านเจินซิวก่อน แล ้วไปที่
โรงเรียนหรงซวนกันเพคะ ! “
 ้ อาจารย ์ใหญ่หยวนบอกว่าฉี โตวสามารถลองสอบระดับเขต
ตังแต่
ได ้ในปี หน้า น้องชายของเธอก็ใช ้โรงเรียนหรงซวนเป็ นบ ้าน แม้แต่
วันหยุดเขาก็ยงั ไม่คอ
่ ยกลับบ ้าน เขาบอกว่าอยากมีเวลาเรียนให ้
มากขึน้ แม้วา่ อาจารย ์ใหญ่หยวนจะไม่อยูท ี่
่ โรงเรี
ยน เขาก็ได ้
มอบหมายให ้ผูด้ แู ลและหัวหน้าอาจารย ์คอยดูแลลูกศิษย ์ของเขา
เขายังให ้คาถามข ้อสอบระดับเขตของครงก่ ้ั อนๆมาด ้วยและบอก
ให ้หยูฝานทาในเวลาว่าง แล ้วเขาจะให ้คาแนะนาตอนทีกลั ่ บมา

้ ยวเฉา
เธอไม่ได ้เจอฉี โตวมาพักนึ งแล ้วจึงคิดถึงเขามาก ช่วงนี เสี ่
่
ไม่ได ้ไปเยียมน้ องชายบ่อยๆแบบเมือก่่ อนเพือไม่
่ ให ้รบกวนการ
เรียนของน้องชาย ‘ น้องของข ้าผอมลงรึเปล่า ? ‘

่
เดิมทีจจู วินหยางออกมาเดินเล่นเพราะเบืออยู บ
่ ้าน เขาไม่สนหรอ
กว่าจะไปทีไหน่ ดังนั้นการไปตรวจโรงเรียนชือดั
่ งของราชวงศ ์ต ้า
่
หมิงก็ไม่ใช่ความคิดทีเลวร ้าย !
 ่
หยูเสียวเฉาตรงไปที ่ ัวหลังร ้านเจินซิวและทักทายหยางเฟิ ง
คร
จากนั้นเธอก็หยิบไก่ยา่ งกับเป็ ดหอมหมืนลี
่ มาหั
้ นและห่
่ อด ้วย
กระดาษมัน แล ้วก็เอามันไป

” ช ักดาบเหรอ ? ไม่จา่ ยเงินรึไง ? ” จูจวินหยางไม่รู ้ถึง

่
ความสัมพันธ ์ของหยูเสียวเฉากั บร ้านเจินซิว เขามองทุกอย่างที่
้
เกิดขึนอย่ ้
างเงียบๆแล ้วอดถามขึนมาไม่ ได ้

” หม่อมฉันไม่จาเป็ นต ้องจ่ายเงินเวลากินทีร่ ้านเจินซิวเพคะ !

่
แปลกพระทัยล่ะซิ ” หยูเสียวเฉาโบกไก่ ยา่ งตรงหน้าเขาและยิม้
อย่างโอ ้อวด

จูจวินหยางรู ้ว่าจะกินอาหารทีร่ ้านเจินซิวต ้องทาการจองล่วงหน้า

โดยเฉพาะอย่างยิงกิ ่ นทีห่ ้องส่วนตัว ตอนกิจการดีๆต่อให ้จอง
่ นสีหน้าของหยูเสียว
ล่วงหน้าเกิน 1 เดือนก็อาจจะไม่ได ้กิน เมือเห็ ่
เฉา เขาก็อยากแกล ้งเธอขึนมา ้ ” มีหน้ามีตามากนักใช่ไหม ? งัน้
กินข ้าวกลางวันทีร่ ้านเจินซิวกัน เจ ้าเลียงนะ
้ !“
 ่
ตอนแรกเขาคิดว่าจะได ้เห็นหยูเสียวเฉาอาย แต่เขาไม่คด
ิ ว่าเธอจะ
ื ้ ยวเอง สบายมาก !! “
พยักหน้าง่ายๆ ” ได ้เพคะ ! แค่มอเดี

่ ้วแค่เงินปันผลปลายปี จากไก่ยา่ งกับเป็ ดหอมหมืนลี

ปี ทีแล ่ ้ หยูเสียว
่
เฉาได ้มากกว่า 3 หมืนต ่ าลึง เธอแบ่งเงินเป็ น 5 ส่วนและฝากเอาไว ้
ในธนาคารของตระกูลโจวในเมือง สีพี ่ น้
่ องได ้ส่วนแบ่งกันทุกคน
อีกหนึ่ งส่วนเก็บไว ้ให ้หยูไห่กบั ภรรยาของเขา

่
ตอนแรกหยูไห่, หยูฮงั , และคนอืนๆรู ้สึกว่ามันเป็ นเงินทีลู่ กสาว (
น้องสาว ) เขาหามาได ้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ยอมร ับเงินกันอย่าง
่
หนักแน่ น แต่ทา่ ทางของหยูเสียวเฉาก็ แน่ วแน่ มาก เธอพูดว่าเธอ
่
เป็ นคนในครอบคร ัว แน่ นอนว่าเงินทีเธอหามาได ้ก็ถอื ว่าเป็ นเงิน
ของครอบคร ัว ถ ้าพวกเขาไม่ยอมร ับมัน ก็แสดงว่าพวกเขาทา
เหมือนเธอไม่ใช่คนในครอบคร ัว !

่ นว่าเสียวเฉาโกรธจริ
เมือเห็ ่ งๆ พวกเขาก็ยอมร ับเงินอย่างไม่เต็มใจ
่
และตัดสินใจเก็บมันไว ้เป็ นสินสอดของเธอ เสียวเหลี ยนก็เสนอจะ
่
ให ้เอาเงินทีนางหาได ้ใส่ในบัญชีของครอบคร ัวด ้วยเนื่ องจากนางก็
เป็ นคนในครอบคร ัวเช่นกัน แต่ข ้อเสนอของนางก็ถก ู ปฏิเสธด ้วย
 ่
คาพูดเดียวจากเสียวเฉ่ า ” เงินเล็กน้อยทีเจ่ ้าได ้มาไม่พอแหย่ขฟั
ี้ น
ด ้วยซา้ สาคัญด ้วยเหรอว่าเจ ้าจะให ้เงินมารึเปล่า ? “

่
เสียวเหลี ยนไม่ยอมร ับอยูใ่ นใจ ‘ ตอนนี ร้ ้านของข ้าขายดีออกจะ
ตาย รายได ้หลายสิบตาลึงต่อเดือน ปี นึ งก็หลายร ้อยตาลึง ถึงจะ
เทียบกับความเร็วในการหาเงินทีผิ ่ ดปกติของน้องสามไม่ได ้ แต่ข ้า
ก็ยงั เป็ นหนึ่ งในไม่กคนของหมู
ี่ ่
่บ ้านตงชานทีหาเงิ นได ้มากขนาดนี ้
! ‘ แต่นางก็รู ้แก่ใจอยูว่ า่ น้องสาวของนางกาลังเข ้าข ้างนางและให ้
นางเก็บเงินส่วนตัวได ้มากขึน้ !

่ หยู
สาหร ับเรืองนี ้ เสียวเฉาเรี
่ ้
ยกรวมคนทังครอบคร ัวมาประชุมกัน
่
ในอนาคตเงินทีครอบคร ัวได ้มาจะถูกแบ่งเป็ น 5 ส่วน และแต่ละคน
สามารถตัดสินใจได ้อย่างอิสระว่าอยากจะทาอะไรกับเงินส่วนของ
ตัวเอง ในอนาคตสีพี ่ น้
่ องจะร ับผิดชอบค่าใช ้จ่ายทังหมดในงาน
้
แต่งงานของตัวเอง สาหร ับส่วนแบ่งของพ่อแม่น้ันพวกเขาสามารถ
่
ช่วยเหลือใครก็ได ้ทีพวกเขาอยากช่ ่
วยและคนอืนๆก็ ห ้ามบ่น !

้ ทพวกเขาแยกออกจากบ
ตังแต่ ี่ ้านใหญ่ วิธห ่
ี าเงินอันไหนบ ้างทีไม่
่
ได ้มาจากหยูเสียวเฉา ่ ากาไรมากทีสุ
? ธุรกิจทีท ่ ดก็มาจากหยูเสียว่
 ่
เฉา ในเมือเธอตั ดสินใจแบบนี ้ คนอืนจะพู
่ ่ องทุกคน
ดอะไรได ้ ? พีน้
่
รู ้สึกว่าพวกเขาเอาเปรียบน้องสาว ( พีสาม ) และรู ้สึกละอายใจมาก

อะแฮ่ม ดูเหมือนจะออกนอกประเด็นไปแล ้ว ! ย ้อนกลับมาทีปั ่ จจุบน

ั
่
หยูเสียวเฉาที ่ ไก่ยา่ งกับเป็ ดหอมหมืนลี
มี ่ ในมื
้ อก็ซอขนมที
ื้ ่ กๆ
เด็
ชอบจากร ้านขนมชือดั ่ งบนถนน หลังจากนั้นเธอก็มุ่งหน้าไปทาง
โรงเรียนหรงซวนด ้วยท่าทางฮึกเหิมและมีชวี ต ิ ชีวา

จูจวินหยางวิจารณ์ขนมในร ้าน ” นี่ เหรอร ้านขนมทีโด่ ่ งดังทีสุ

่ ด?
ี่ าง ดูไม่เห็นน่ ากิน ไม่น่าจะอร่อยด ้วย ! พอข ้า
ขนมก็มไี ม่กอย่
่ องหลวง ข ้าจะพาเจ ้าไปกิน ‘ ขนมเปี ๊ ยะดอกไม้สด ‘, ‘
กลับไปทีเมื
้
ขนมผึงหยก ‘, ‘ ฝูหรงเกา ‘ แล ้วก็ขนมงาตัดหลายๆรส ร ับรองว่า
พอได ้ลองแล ้วเจ ้าจะอยากกินอีกแน่ และ

ไม่มวี น ่ ้วย ! “
ั เบือด

้ องพูดแบบนี ในร
หยางจวินอ๋ ้ ้านขนม คนงานในร ้านได ้ยินเข ้าจึงจ ้อง
เขาเขม็ง แต่เขาก็ยงั ไม่สงั เกตเห็นและพูดพล่ามไม่หยุด หลังจากห
่
ยูเสียวเฉาจ่ ่
ายเงินแล ้ว เธอก็แทบจะวิงหนี ่ ่ น ถ ้าเธออยู่
ออกจากทีนั
นานกว่านั้น เธอกลัวว่าคนงานจะทุบตีพวกเขาและไล่พวกเขาออก
จากร ้าน

้ องน้อย วันนี ร้ ับสังเยอะจั

” จวินอ๋ ่ ่
งนะเพคะ ! ” หยูเสียวเฉาเตื
อนเป็ น
นัยๆ

จูจวินหยางคิดว่าเธอด่าเขาว่าพูดมากเกินไป เขาจึงจ ้องเธอและพูด

่ ้าขีเกี
ว่า ” เจ ้าคิดว่าข ้าพูดมากไปเหรอ ? ถ ้าเป็ นคนอืนข ้ ยจจะพูด
ด ้วยซา้ ! “

จูจวินหยางเองก็ไม่รู ้เหตุผล แต่ตอ ่

่ หน้าหยูเสียวเฉาเขาไม่ ต ้องอยู่
ในสภาวะวิตกกังวลและระวังตัวอยูต ่ ลอดเวลาอีกต่อไป ในทีสุ ่ ดเขา
ก็ผ่อนคลายได ้อย่างสนิ ทใจ ดังนั้นเขาเลยช่างพูดมากขึน้ !

่
หยูเสียวเฉามองบนใส่ ่ งซื
เขา เธอเอาขนมทีเพิ ่ อมาวางบนมื
้ อเขา
แล ้วเดินต่อไปทางโรงเรียนหรงซวน
จูจวินหยางมองขนมในมือและไม่รู ้ว่าจะหัวเราะหรือร ้องไห ้ดี ‘ นี่ ใคร
เป็ นคนร ับใช ้กันแน่ ละ่ เนี่ ย ? ‘

หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวไม่กล ้าปล่อยให ้เจ ้านายแบกของ เขาจึงรีบเอา

ขนมมาจากมือของจวินอ๋ ้ องและบ่น

่
หยูเสียวเฉาอยู ้ องยังไม่หาย นางยังจะให ้ท่าน
ใ่ นใจ ‘ แขนของจวินอ๋
้ านจะทายังไง ? ‘
ถือของอีก ถ ้ากระทบกล ้ามเนื อท่

่
ถ ้าหยูเสียวเฉาอ่ านใจได ้ เธอคงมองบนใส่เขาอีกคน ‘ ก็แค่ขนม
หนัก 1 ชงนิ ่ ั ดๆเอง จะไปทาให ้เจ ้านายของท่านแขนล ้าได ้ยังไง ?
เปราะบางเกินไปแล ้ว ! ‘

โรงเรียนหรงซวนกับทีประทั่ ่ั
บชวคราวของจิ ้ งเฟยอยูค
งหวั ่ นละทิศ
กันเลย ฝั่งหนึ่ งอยูท
่ างตะวันออกของเมือง อีกฝั่งอยูท
่ างตะวันตก
พวกเขาจึงต ้องเดินทางข ้ามเมืองกันเลยทีเดียว
 ่
เสียวเฉาดู ่ กทานอาหารกลางวัน ดังนั้น
เวลา มันยังเร็วเกินไปทีจะพั
พวกเขาจึงเดินกันไปตามสบายและมาถึงทางเข ้าโรงเรียนหรงซวน
่
ตอนเทียงพอดี

่
สาหร ับคนเฝ้ าประตูโรงเรียนแล ้ว หยูเสียวเฉานั บได ้ว่าเป็ นคน
่
คุ ้นเคยแล ้ว หลังจากทักทายลุงคนเฝ้ าประตูแล ้ว หยูเสียวเฉาก็ เข ้า
ไปในประตูเล็กของโรงเรียนพร ้อม ‘ ผูต้ ด ้
ิ ตาม ‘ ทังสอง

ตอนนั้นเองเสียงกระดิงก็
่ ดงั ขึนและนั
้ ่ งกายด ้วยเสือผ้า
กเรียนทีแต่ ้
หลากสีก็ออกมาจากห ้องเรียนของพวกเขา แม้วา่ ความสูงและ
รูปร่างจะแตกต่างกัน แต่ทก
ุ คนล ้วนมีบรรยากาศของบัณฑิต ใน
กลุม ่
่ สองคนหรือสามคน พวกเขาต่างคุยกันเรืองการสอนของ
อาจารย ์เสียงเบา

่
” พีสาม ่
พีสาม !! ” เจ ้าอ ้วนตะโกนเสียงดังดึงดูดความสนใจของ
พวกนักเรียนรอบตัวเขา หลังจากเห็นคลืนเครื ่ ่
องแบบสี ้
ฟ้านาทะเล
้ั นฐาน
ของชนพื ้ ิ้
พวกเขาก็ยมและหั ่ พี่
นกลับ พวกนักเรียนรุน
ค่อนข ้างใจกว ้างยอมให ้กับรุน ่ น้องของพวกเขา
” นี่ คือน้องชายของเจ ้าเหรอ ? ” จูจวินหยางมองซุนหรุน
่ เจ๋อทีอ่ ้วน
้ ่าตรงหน้าเขาและพยายามหาความคล ้ายคลึงกับหยูเสียวเฉา
จาม ่
จากใบหน้าของเขา แต่ก็หาไม่เจอ เป็ นไปได ้ไหมว่าเขาอ ้วนมาก
้ ยด ก็เลยหน้าตาไม่เหมือนพีน้
จนรูปหน้าถูกเนื อเบี ่ อง

ฉี โตวผลักร่างอ ้วนๆของซุนหรุน ่ เจ๋อออกไปและพูดว่า ” บอกกีคร ่ ง้ั

แล ้ว ? นี่ พีสามของข
่ ี่
้า ไม่ใช่พสามของเจ ่
้า !! เจ ้าเปลียนแซ่
เป็ น
้ั เมือไหร่
แซ่หยูตงแต่ ่ ?“

ซุนหรุน ่
่ เจ๋อมองห่อกระดาษในมือของหยูเสียวเฉาแล ้วทาจมูกฟุด
่
ฟิ ด พอได ้กลินไก่ ิ้
ยา่ งเขาก็ยมแฉ่ งและเอาแขนโอบรอบคอของฉี
่
โตวพร ้อมกับพูดว่า ” หยูฝาน เราเป็ นอะไรกันล่ะ ? พีสามของเจ ้าก็
่
คือพีสามของข ่
้าแหละ พีสามคร ับ ไม่ได ้มาซะนานเลย เอาอะไรมา
ให ้น้องๆเหรอคร ับ ? “

สายตาของฉี โตวหันไปทางชายทีดู ่ เย็นชาข ้างหลังพีสามของเขา

่
้ ดว่า ” พีสาม
แล ้วขมวดคิวพู ่ ใครเหรอ ? “
 ่ ดหยูเสียวเฉาก็
ในทีสุ ่ ่
นึกได ้ว่ามีคนอืนอยู ข ้
่ ้างหลัง เธอยิมและพู ดว่า
” เขาเหรอ ? หยางจวินอ๋้ องไง !! เคยเจอทีท่ ่ าเรือตอนท่านเสด็จ
ออกทะเลไม่ใช่เหรอ ? ทีเจ่ ้าเกือบร ้องไห ้เพราะกลัวท่านไง ! “

่
พอได ้ยินคาพูดของหยูเสียวเฉา ้ องก็รู ้สึกว่าเคยมีเรือง
หยางจวินอ๋ ่
แบบนั้นเกิดขึนมาก่
้ ่ อนเขาน่ ากลัวมากจนเกือบทาให ้เด็ก
อน เมือก่
ร ้องไห ้เลยเหรอ ?

ฉี โตวก็จาเหตุการณ์ตอนนั้นได ้เช่นกัน เขาไม่เหมือนกับเมือก่

่ อน
แล ้ว ฉี โตวคานับหยางจวินอ๋้ องอย่างสุภาพเรียบร ้อย เพือนร่
่ วมชน้ั
ของเขาก็ทงท่ิ ้ าทางล ้อเล่นตามปกติและคานับหยางจวินอ๋้ องด ้วย

่ นว่าเด็กๆต ้องระงับตัวเองเอาไว ้ต่อหน้าจวินอ๋

เมือเห็ ้ อง หยูเสียวเฉา
่
ก็หนั หน้าไปพูดกับจูจวินหยางว่า

้ องน้อยเพคะ ร ับสังว่
” จวินอ๋ ่ าอยากทอดพระเนตรว่าโรงเรียนหรง
้ นเวลาพักทานอาหาร
ซวนเป็ นยังไงไม่ใช่เหรอเพคะ ? ตอนนี เป็
กลางวัน ท่านเสด็จรอบๆโรงเรียนได ้ตามสบายเลย อย่าเสด็จไกล
๋
นักนะเพคะ เดียวหม่ อมฉันจะไปหาท่านทีหลัง ! “
‘ ข ้าบอกตอนไหนว่าอยากเดินรอบๆโรงเรียนหรงซวน ? นี่ เจ ้าไล่
้
กันง่ายๆแบบนี เลย ข ้าต ้องเชือดเด็กนี่ ให ้เจ ้าเลือดไหลซะบ ้างแล ้ว !
่
‘ จูจวินหยางมองหยูเสียวเฉาแล ้วก็เดินออกไปพร ้อมหัวหน้าผูด้ แู ล
หลิวอย่างช ้าๆ

ก่อนหัวหน้าผูดู้ แลหลิวจะจากไป เขาก็สง่ ขนมให ้ฉี โตวแล ้วตบไหล่

เขาเบาๆ จากนั้นก็มองหยูเสียวเฉาพร
่ ้
้อมรอยยิมบางๆ เด็กคนนี ้
้ องเหมือนเป็ นสิงที
กล ้าจริงๆ ไม่มใี ครทากับจวินอ๋ ่ ขั่ ดหูขด
ั ตาอย่าง
้
ช ัดเจนแล ้วไล่เขาไปแบบนี เลย !

่ นอ๋
เมือจวิ ้ องจากไป พวกเด็กๆก็กลับมามีชวี ต ิ ชีวาอีกครง้ั เจ ้าอ ้วน
่ องจะได ้มีเวลาคุยกันส่วนตัว
อาสาไปเอาข ้าวให ้ฉี โตว พีน้

้ นยังไงบ ้าง ? การบ ้านเยอะรึเปล่า ? อย่ากดดันตัวเอง

” ช่วงนี เป็
่
มากเกินไปนะ ปี หน้าเจ ้าก็แค่ 8 ขวบเอง เร็วเกินไปรึเปล่าทีจะเข ้า
่
สอบระดับเขต ? ” หยูเสียวเฉาไม่ อยากให ้น้องชายกลายเป็ น
่
หนอนหนังสือทีสนใจแต่ ่
เรืองเรี
ยนอย่างเดียว เธอไม่เคยปล่อยให ้
น้องชายแตะหนังสือในช่วงวันหยุดจากโรงเรียนเลย ตรงกันข ้าม
 ่ เขาและทะเลโดยหวังว่าเขาจะมีวยั เด็กทีน่่ า
เธอพาเขาไปเล่นทีภู
จดจาและความสุข

*ขนมเปี ๊ ยะดอกไม้สด*

*ฝูหรงเกา*

*ขนมงาตัด*
 ตอนที่ 269 การแข่งขัน
https://novel-lucky.com

ฉี โตวตอบอย่างมั่นใจว่า ” พีสามไม่
่ ต ้องห่วง ! อาจารย ์ใหญ่บอกว่า
่
ข ้ามีพรสวรรค ์เรืองเรี
ยน ท่านยังพูดอีกว่าถึงจะร ับรองไม่ได ้ว่าข ้าจะ
ได ้ตาแหน่ งในการสอบปี หน้า แต่ข ้าจะสอบผ่านแน่ นอน ! พีสามรอ่
่
เป็ นพีสาวของบั ่
ณฑิตทีสอบผ่ านระดับเขตได ้เลย ! “

่ แค่ 7 ขวบมีแผนของตัวเองแล ้ว เขารู ้ว่าครอบคร ัวของ

ฉี โตวทีอายุ
เขาซือที้ ดิ่ นเพาะปลูกทีเมื
่ องไว ้จานวนหนึ่ ง และพวกเขาก็ให ้พวก
เกษตรกรเช่า ดูจากความเร็วของความสามารถในการหาเงินของ
่
พีสาม ในอนาคตพวกเขาคงซือที ้ ดิ่ นทาการเกษตรเพิมและสร
่ ้าง
่ กแน่ ตอนนี เขายั
ธุรกิจเพิมอี ้ ่ นบัณฑิตอยู่
งเด็กและกาลังเรียนเพือเป็
เขาจึงช่วยอะไรไม่ได ้มาก แต่ถ ้าเขาสอบผ่านระดับเขต ทุกอย่างก็
จะต่างออกไป ทีดิ ่ นเกษตรและธุรกิจการค ้าอืนๆของครอบคร
่ ัวของ
้
เขาทังหมดก็ จะไม่ต ้องเสียภาษีอก ี ต่อไป พวกเขาก็จะประหยัดเงิน
ไปได ้มาก !
 ่ อเสี
เขาไม่ได ้ทาเพือชื ่ ยงหรือเพราะได ้เป็ นผู ้ทีได่ ้ทีหนึ
่ ่ งในการสอบ
่
แล ้วเขาก็ไม่ได ้สนใจทีจะเป็ ่ ้ทีหนึ
นคนทีได ่ ่ งในการสอบทัง้ 3 ระดับ
ด ้วย เขาแค่อยากผ่านการสอบระดับเขตให ้เร็วๆ จะได ้ช่วย
ครอบคร ัวของเขาได ้ ในอนาคตพอรากฐานของเขามั่นคงแล ้ว เขา
้ อให
จะขยันให ้มากขึนเพื ่ ่ ขน
้ได ้ผลการสอบทีดี ึ้

ไก่ยา่ งหนึ่ งตัวกับเป็ ดหอมหมืนลี ่ หนึ

้ ่ งตัวมากเกินพอทีจะเลี
่ ้
ยงเด็ ก
กาลังโต 4 คน ฉี โตวชวนเพือนมากิ ่ ่
นด ้วยอีก 2-3 คน หยูเสียวเฉา
รู ้สึกพอใจอย่างมากทีได ่ ้เห็นเด็กน้อยกะโปโลทีวิ่ งเล่
่ นเลอะโคลนใน
่
ตอนทีเธอมาที ่
โลกนี ้
ตอนแรกได ้เติบโตเป็ นบัณฑิตน้อยและมี
ปฏิสมั พันธ ์กับกลุม ่
่ เพือนๆของเขาอย่ างสนุ กสนาน

่
เด็กๆกินกันอย่างร่าเริงและชมอาหารไม่หยุด จ ้าวต๋าทงเพือนสนิ ท
คนหนึ่ งของหยูฝานเกิดในครอบคร ัวพ่อค ้าเกลือ เขาจึงคุ ้นเคยกับ
เงินมาก เขาถามฉี โตวเสียงเบาว่า ” หยูฝาน ครอบคร ัวของเจ ้าจอง
ไก่ย่างกับเป็ ดล่วงหน้าเหรอ ? ท่านพ่อของข ้าคิดว่ามันไม่สะดวก
เลย นานๆเขาถึงจะจองสักที ข ้าก็เลยไม่ได ้กินมันทุกเดือน ! “
 ่
ฉี โตวคิดนิ ดนึ งแล ้วตัดสินใจว่าเขาควรจะใจกว ้างกับเพือนๆเขาจึ ง
อธิบายว่า ” ความสัมพันธ ์ของครอบคร ัวของข ้ากับร ้านเจินซิวของ
คุณชายสามโจวดีพอสมควร พวกเราเลยไม่ต ้องจองเพือซื ่ อไก่
้
ย่างน่ ะ ! “

เจ ้าอ ้วนซุนตะโกนด ้วยเสียงอิจฉาริษยา ” อะไรนะ ? พวกเจ ้าสุด

ยอดขนาดนั้นเลยเหรอ ?? งันในอนาคตถ
้ ้าเราอยากกินไก่ยา่ ง เรา
่
ก็แค่ขอเจ ้าหรือพีสามช่ วยซือให้ ้ก็ได ้ใช่ไหม ? “

ฉี โตวตอบอย่างลังเลว่า ” นานๆทีก็ได ้อยู่ แต่ถงึ ยังไงไก่ย่างกับเป็ ด

่ ของร
หอมหมืนลี ้ ่ ยมมากในตอนนี ้ พวกเขามี
้านเจินซิวก็เป็ นทีนิ
จานวนจากัดในแต่ละวันและยังต ้องจองล่วงหน้าทังหมดนั ้ ่ นด ้วย ถ ้า
้
เราซือมากเกินไป ข ้ากลัวว่าเราจะรบกวนการขายของพวกเขา “

หลิวจินเย่อายุมากกว่าคนอืนๆ่ 2 ปี เขาย่อมหนักแน่ นมากกว่านิ ด

่
หน่ อย เมือได ้ยินแบบนั้นเขาก็พยักหน้า ” หยูฝานพูดถูก ! เราใช ้
ประโยชน์จากเรืองนี่ ได
้ ้แค่นานๆทีเท่านั้น ไม่งนความสั
้ั มพันธ ์ที่
พวกเขามีให ้ครอบคร ัวของเจ ้าจะถูกลบออกไปแน่ ! “
 ่ ้าได ้
” แหะๆ ! พวกเจ ้าไม่ต ้องพูดข ้าก็รู ้อยูแ่ ล ้วล่ะน่ า ! ตราบใดทีข
่ อนข ้าก็พอใจแล ้ว ถ ้ากินบ่อยเกินไปแล ้ว
กินทุกๆ 10 วันถึงครึงเดื
้ กล่ะก็ ท่านแม่ได ้ลงโทษให ้ข ้า
ท่านแม่ของข ้าเห็นว่าข ้าอ ้วนขึนอี
ออกไปวิงข ่ ้างนอกแน่ ๆ เหนื่ อยจะตายช ัก !! ” แม่ของซุนหรุน ่ เจ๋อ
่
ไม่ชอบทีเขาอ ้วนและคิดหาวิธลี ดนาหนั้ กให ้เขาอยูต ่ ลอด ทาให ้
เขารู ้สึกจนปัญญาเป็ นอย่างมาก !

ซือตูชิ
้ งยังเด็กจึงปกปิ ดความอยากรู ้อยากเห็นไม่เป็ น เขาแทะปี ก
ไก่แล ้วถามอย่างสงสัยว่า ” หยูฝาน ครอบคร ัวของเจ ้าเป็ นชาวไร่
ไม่ใช่เหรอ ? แล ้วพวกเขาไปสนิ ทสนมกับคุณชายสามของตระกูล
โจว

ได ้ยังไง ? “

่
เด็กคนอืนๆก็ อยากรู ้เหมือนกัน แต่พวกเขากลัวว่าถ ้าถามไปแล ้วจะ
ทาให ้หยูฝานอารมณ์เสีย พวกเขาจึงอดทนเอาไว ้ไม่ถามออกไป
่
เมือพวกเขาได ้ และเป็ ดในมือ คน
้ยินคาถาม ทุกคนก็หยุดกินเนื อไก่
้ ม
ทังกลุ่ ก็หน
ั มามองหยูฝานด ้วยสายตาอยากรู ้อยากเห็น
 ่
พีสามบอกเขาอยู บ
่ ่อยๆว่าสถานะและตาแหน่ งในชีวต ิ สามารถ
่
เปลียนแปลงได ้จากความขยันของตัวเอง แม้วา่ เขาจะเกิดใน
ครอบคร ัวยากจน แต่เขาก็จะดูถก ู ตัวเองไม่ไดเ้ ด็ดขาด
สภาพแวดล ้อมเป็ นเพียงสถานทีให ่ ้คนเติบโตขึนมาเท่
้ านั้น แม้วา่
้
ตอนนี ครอบคร ัวของเขาจะเป็ นชาวไร่ แต่เขาก็เชือมั ่ ่นว่าด ้วยการ
ทางานหนักของพวกเขา พวกเขาจะกลายเป็ นทีอิ ่ จฉาและ
่
เป้ าหมายของคนอืนในอนาคต ! ในประวัตศิ าสตร ์ก็มต ี วั อย่างของ
่ ดจากครอบคร ัวตาต
บัณฑิตทีเกิ ่ ้อยได ้ทีหนึ
่ ่ งในการสอบของราช
สานักไม่ใช่เหรอ ? และก็มอ ี ยู่หลายคนด ้วยใช่ไหมล่ะ ?

หยูฝานยิมอย่ ้ างใจเย็น ” ท่านพ่อของข ้าจับปลาล่าสัตว ์เก่ง

่ อนเวลาทีท่
เมือก่ ่ านพ่อจับสัตว ์หรืออาหารทะเลคุณภาพสูงมาได ้
ท่านพ่อจะขายให ้ร ้านเจินซิวตลอด พวกเขาเลยค่อยๆรู ้จักกันทีละ
นิ ด หลังจากนั้นร ้านของพวกเขาก็ใช ้แต่ผก ั นอกฤดูของครอบคร ัว
ของข ้า พวกเขาอาจจะยกเว ้นให ้ครอบคร ัวของข ้าเพราะเรืองพวก่
้ ะมัง้ “
นี ล่
 ่
ฉี โตวรู ้มานานแล ้วว่าพีสามของเขามี ่
สว่ นช่วยเรืองอาหารจาน
พิเศษของร ้านเจินซิวหลายอย่าง แต่เหตุผลทีพี ่ สามรู
่ ้วิธท ี าอาหาร
้ นลึกลับซ ับซ ้อนเกินไป เขาไม่อยากให ้ผู ้คนรู ้เรืองนี
พวกนี มั ่ มากนั
้ ก
และก่อให ้เกิดปัญหาในภายหลัง

คาอธิบายของเขาไม่ได ้กระตุ ้นความสงสัยของเพือนๆ ่ ยังไงซะ

่
ในช่วงต ้นฤดูใบไม้ผลิก็มเี พียงร ้านเจินซิวทีสามารถขายอาหาร
่
ประเภทผักใบเขียวทีราคาแพงได ้ร ้านเดียวเท่านั้น สาหร ับคนทีอยู ่ ่
ในสมัยโบราณนั้น หลังจากกินหัวไชเท ้า, ผักกาดขาว, และเนื อมา ้
้ หนาว ทุกคนก็อยากได ้อะไรทีสดใหม่
ตลอดทังฤดู ่ ผักใบเขียวแต่
ละจานราคาอย่างน้อย 2-3 ตาลึง แต่ถ ้าไปช ้าก็จะถูกขายจนหมด
เกลียง้ คงเป็ นเพราะความสัมพันธ ์แต่กอ ่ นของพวกเขา ครอบคร ัวห
ยูจงึ ขายผักให ้กับร ้านเจินซิวเท่านั้น ไม่ขายให ้ร ้านอืนเลย
่ ใช่ไหม
?

่
หยูเสียวเฉาไม่ ได ้รู ้เลยว่าน้องชายของเธอกาลังคิดหาวิธป ี กป้ อง
้
เธอ ตอนนี เธอก าลังนั่งอยูใ่ นห ้องส่วนตัวทีร่ ้านเจินซิว นอกจาก
้ องยังมีคณ
จวินอ๋ ุ ชายสามโจวทีก ่ าลังมองเธออย่างใจจดใจจ่ออยูใ่ น
ห ้องด ้วย
สถานการณ์นีเรี้ ยบง่ายไม่มอ ่
ี ะไรซ ับซ ้อน หลังจากทีเธอออกมา
จากโรงเรียนหรงซวน มันก็เกือบเทียงแล่ ่
้ว หยูเสียวเฉาพาจวิ ้ อง
นอ๋
กับคนร ับใช ้ของเขาไปเดินเล่นและจบลงทีร่ ้านเจินซิว โชคดีทวัี่ นนี ้
คุณชาย

สามโจวหาเวลาว่างมานั่งพักดืมชาในห
่ ่
้องส่วนตัวได ้ เมือเขาได ้ยิน
่
ว่าหยูเสียวเฉามา เขาก็ดใี จจนเกินคาด เขามีบางอย่างทีอยาก ่
่
ปรึกษากับหยูเสียวเฉา !

่
หลังจากเชิญหยูเสียวเฉากั บกลุม ่ ของเธอเข ้าไปในห ้องส่วนตัว
คุณชายสามโจวก็พบว่าหยางจวินอ๋ ้ องผูท้ ก
ี่ าลังเป็ นประเด็นร ้อนใน
เมืองหลวงตอนนี ก็ ้ อยูท ี่ ่ นด ้วย ทาไมหยางจวินอ๋
่ นั ้ องถึงเป็ นที่
กล่าวถึงอย่างร ้อนแรงในตอนนี น่้ ะเหรอ ? ก็มอ ี ยูห
่ ลายเหตุผล อย่าง
แรกเลยเสียงซุบซิบนิ นทาจากราชสานักต่างกล่าวว่าหยางจวินอ๋ ้ อง
นาข ้าวโพดกับมันฝรงซึ ่ ั งเป็
่ นพืชทีให ่ ้ผลผลิตสูงทีทนทานต่
่ อความ
แห ้งแล ้งกลับมาได ้ตามความคาดหวัง ฮ่องเต ้พระราชทานรางวัล
ให ้แก่เด็กหนุ่ มด ้วยพระองค ์เองเลยทีเดียว
 ่
อย่างทีสอง เขานาของมีคา่ งดงามทีไม่ ่ เคยเห็นมาก่อนกลับมาด ้วย
ตัวอย่างเช่น นาฬก ้ ะทีบอกเวลาได
ิ าตังโต๊ ่ ้อย่างแม่นยา, เครือง ่
่
เคลือบทีสวยงาม, ่
งาช ้างแกะสลักทีประณี ตงดงาม…… และทังหมด ้
ก็ถกู ขายทีร่ ้านเจินเป่ าเก๋อซึงอยู
่ ภ ่
่ ายใต ้ชือของเขา ้ นที่
ร ้านนี เป็
นิ ยมอย่างมาก อย่างทีสาม ่ หยางจวินอ๋ ้ องได ้จัดหาแตงโมทีสุ ่ กนอก
่
ฤดูจากทีไหนก็ ไม่มใี ครรู ้มาได ้ แตงโมพวกนี ถู ้ กรุมซืออย่
้ างบ ้าคลัง่
ในเมืองหลวง ไม่นานทุกคนในเมืองหลวงก็พูดกันถึงเรืองหยางจวิ ่ น้
อ๋องยอดบุรษ ุ ในตอนนี ้

้
หลังจากทักทายกันแล ้ว ทังสามคนก็ น่ ังลง หยูเสียวเฉาเริ
่ ่ ้นบท
มต
สนทนา ” ข ้ายังประทับใจอยูเ่ ลยนะ คุณชายสามโจว ทีเมื ่ องหลวง
่ องถังกูไ่ ด ้ยังไง ? “
ท่านยุง่ ยังกับอะไรดี แล ้วท่านมีเวลากลับมาทีเมื

” ในช่วงไม่กปีี่ ทีผ่
่ านมา ทางราชวงศ ์ไม่ได ้มีโครงการก่อสร ้าง
ใหญ่ๆ พวกเขาเลยไม่ได ้ต ้องการไม้มากนัก ตระกูลโจวมีการ
้
จัดการไม้ของตัวเองจึงไม่ต ้องกังวลอะไร นอกจากนี เราก็ หาอาหาร
ทะเลแห ้งได ้ครบจนถึงสองเดือนหน้า ร ้านค ้าสาขาสองของร ้านเจิน
ซิวในเมืองหลวงก็เปิ ดอย่างเป็ นทางการแล ้วด ้วย…… ” คุณชาย
สามโจวมีบางอย่างจะถามเธอ เขาจึงอธิบายทุกอย่างอย่างชัดเจน
ออกมา

จูจวินหยางรู ้สึกประหลาดใจมาก เขาเงยหน้ามองว่าทีผู ่ น้ าตระกูล

้
โจวและคิดว่า ‘ เจ ้าคนนี พยายามจะท าอะไรถึงได ้บอกทุกอย่างกับห
่
ยูเสียวเฉาถึ งขนาดนี ้ ? ‘ แต่เขาไม่รู ้สึกถึงเจตนาร ้ายอะไรจากโจว
ซือชูเ่ ลย เขาก ้มหน้ามองถ ้วยชาตรงหน้าก่อนจะสังห ่ ้วนๆว่า ” ชา !
“

่
หยูเสียวเฉาเข ้
้าใจคาขอของเขาและยกถ ้วยชาขึนเอาไว ้ใกล ้ปาก
ของเขา จูจวินหยางเป่ าฟองในถ ้วยแล ้วจิบเบาๆ จากนั้นก็พยัก
่
หน้าเป็ นสัญญาณให ้หยูเสียวเฉา

โจวซือชูม ่
่ องเสียวเฉาช่ วยป้ อนชาให ้หยางจวินอ๋้ องอย่างชานาญ
พอเธอวางถ ้วยชาลงเขาก็มองเธอด ้วยความประหลาดใจ
้ เคยสุภาพเลยเวลาทีพู
เด็กผูห้ ญิงคนนี ไม่ ่ ดกับเขา แล ้วจูๆ่ กลายเป็ น
่ งได ้ขนาดนี เลยเหรอ
ว่าง่ายเชือฟั ้ ? นี่ ใช่หยูเสียวเฉาคนเดี
่ ยวกับที่
 ้ องจะ
อารมณ์แปรปรวนตลอดเวลารึเปล่า ? หรือว่า……หยางจวินอ๋
ใช ้อานาจข่มเหงนาง ?

่ น้ าตระกูลโจวมองเขาด ้วยสายตาสงสัย
จูจวินหยางบอกได ้ว่าว่าทีผู
เขาจึงนั่งเงียบๆทาตัวเป็ นแขกผู ้ลึกลับต่อไป

่
หยูเสียวเฉาหั
วเราะและแกล ้งทาเป็ นไม่เห็นสีหน้าประหลาดใจของ
คุณชายสามโจว เธอพูดว่า ” คุณชายสาม ไม่ต ้องรายงานธุรกิจ
ของตระกูลโจวให ้ข ้าฟังก็ได ้ มันไม่ได ้มีผลอะไรกับข ้า ! “

คุณชายสามโจวพยักหน้า ” ธุรกิจของตระกูลโจวไม่เกียวกั ่ บเจ ้า

แต่เจ ้ามีสว่ นได ้ส่วนเสียกับร ้านเจินซิวนี่ ร ้านเจินซิวในเมืองหลวง
เจอปัญหายุง่ ยากบางอย่าง ข ้าเลยต ้องการให ้เจ ้าช่วย “

้ เสียวเฉาเป็
คราวนี หยู ่ นฝ่ ายประหลาดใจบ ้าง ” ร ้านเจินซิวในเมือง
หลวงเหรอ ? ข ้าเคยไปไกลทีสุ ่ ดก็เมืองประจาจังหวัด ไม่รู ้อะไร
่
เกียวกั
บเมืองหลวงเลย คงทาอะไรไม่ได ้มาก คุณชายสามมองหา
้
ผิดคนแล ้วละมังคะ ?“
จูจวินหยางเงยหน้ามองคุณชายสามโจวอีกครง้ั ทาไมต ้องมาหา
เด็กผูห้ ญิงในหมู่บ ้านชนบทเล็กๆเพือให ่ ้ช่วยตอนทีร่ ้านเจินซิวใน
เมืองหลวงมีปัญหาด ้วย ? ถ ้าต ้องหาคนช่วย คุณชายสามก็ควรหา
คนอย่างเขา, คนทีมี ่ สถานะเป็ นผู ้อุปถัมภ ์คาชู
้ ซิ !

” ข ้าจะพูดตรงๆก็แล ้วกันนะ ! ” คุณชายสามโจวมองหยางจวินอ๋ ้ อง

และขบกราม ” เป็ ดหอมหมืนลี ่ ของเรามี
้ คแู่ ข่งแล ้ว ! ‘ เต๋อเฟิ ง ‘
ร ้านอาหารเก่าแก่ในเมืองหลวงคิดอาหารใหม่ออกมาชือว่ ่ า ‘ เป็ ด
้ ขาวสวย, รสชาติอร่อย
ย่างเตาถ่าน ‘ หนังกรอบเป็ นมันเงา, เนื อสี
่
จนน่ าตกใจ, และไม่เลียนด ้
้วย นอกจากนี พวกเขายั งลอกกลยุทธ ์ ‘
กระตุนความอยาก
้ ‘ ของเราและจากัดปริมาณการขายในแต่ละวัน
ราคาของพวกเขาแพงกว่าเป็ ดหอมหมืนลี ่ ของเรานิ
้ ดหน่ อย แต่ก็ยงั
ไม่พอขายอยูด ่ ี พวกเขาดึงเอาลูกค ้าไปจากร ้านเจินซิวและ
ยอดขายเป็ ดหอมหมืนลี ่ ของเราก็
้ ลดลงเรือยๆ่ !“
เห็นได ้ช ัดว่าพวกเขาเจอคูแ่ ข่งทางธุรกิจแล ้ว ! เธอจาได ้ว่าชาติ
ก่อนคนขาย ‘ เป็ ดปักกิง่ ‘ อ ้างว่ามันมีมานานนับพันปี แล ้ว นี่ คือ
่ ้นของมันใช่ไหม ? ‘ เป็ ดย่างเตาถ่าน ‘ นี น่้ าจะเป็ นบรรพ
จุดเริมต
บุรษ
ุ ของ

‘ เป็ ดปักกิง่ ‘

่
เธอก็ทาเป็ ดย่างเก่งนะ เมือชาติ ่ นทีร่ ้านอาหารตุ๋นของเธอ เธอ
กอ
ได ้เรียนวิธท ่
ี า ‘ เป็ ดย่างกลินผลไม้ ่ ทาไม่ยาก สิงที
‘ ซึงก็ ่ ต ่ ้องใช ้ก็มี
แค่เตาอบ, การควบคุมความร ้อนทีแม่ ่ นยา, และเครืองเทศที
่ ่
ผสม
้ นพิเศษ เป็ ดย่างกลินผลไม้
ขึนเป็ ่ ถอื เป็ นเป็ ดย่างชนิ ดหนึ่ งทีปรุ
่ งขึน้
ด ้วยการแขวนในเตาอบ มันมีข ้อดีข ้อเสียเหนื อเป็ ดย่างเตาถ่าน

่
เป็ ดย่างทีแขวนในเตาอบท ่ ไขมันใต ้หนังน้อยกว่า
าให ้ได ้เป็ ดย่างทีมี
หนังจึงกรอบและเนื อก็ ้ นุ่ ม นอกจากนี ยั ้ งมีกลินผลไม้
่ ด ้วย ในทาง
กลับกันเป็ ดย่างเตาถ่านจะมีไขมันและความชืนมากกว่ ้ ้ งนุ่ ม
า เนื อจึ
่
กว่า เป็ ดทีออกมาจากเตาถ่ านจะดูเหมือนหมั่นโถว : ยืดหยุน ่ และ
นุ่ ม เธอไม่ได ้รู ้แค่วธิ ท ่
ี าเป็ ดย่างกลินผลไม้ เท่านั้น แต่ยงั รู ้วิธท
ี าเป็ ด
ย่างทีมี่ กลินหอมดอกไม้
่ และเป็ ดย่างผักด ้วย เธอไม่เชือว่ ่ าอาหาร
 ่
ทีมาจากการทดลองกว่ าพันปี ในชาติกอ ่ นของเธอจะไม่สามารถ
่ งได
เอาชนะเป็ ดย่างเตาถ่านทีเพิ ่ ้ร ับความนิ ยมได ้

คุณชายสามโจวก ้มหน้ากระสับกระส่ายอยูบ ้
่ นเก ้าอีขณะที ่ เสียว
หยู ่
เฉากาลังครุน ่ คิด เขาขยับไปข ้างหน้าเล็กน้อยและพูดว่า ” เสียว ่
เฉา เจ ้ามีสต ี่
ู รอาหารใหม่ทสามารถแข่ งกับเป็ ดย่างแบบใหม่นีได ้ ้
ไหม ? เราทาเหมือนทีท ่ ากับสูตรเป็ ดหอมหมืนลี
่ ก็้ ได ้ ข ้าจะให ้ส่วน
แบ่งเจ ้าไปอีก 20 ปี เป็ นยังไง ? “

ดูจากยอดขายในปัจจุบน ่ ของเธอมี
ั ของเป็ ดหอมหมืนลี ้ รายได ้ 2-3
พันตาลึงต่อเดือน นั่นหมายความว่าในหนึ่ งปี เธอจะได ้เงิน 3 หมืน ่
ตาลึงจากการขาย ถ ้าเป็ นเป็ ดย่าง ยอดขายก็คงไม่ต่าไปกว่านี มาก
้
นัก คุณชายสามโจวเป็ นคนทีมี ่ ความจริงใจอย่างมากและได ้ขยาย
่
เงือนไขสัญญาออกไปอีก 10 ปี กาไรทีจะได่ ่ ม
้จากอีก 10 ปี ทีเพิ ่
มานั้นไม่ใช่จานวนเงินทีเล็
่ กน้อยเลย !

่
” ข ้ารู ้สูตรเป็ ดย่างกลินผลไม้ ่
สิงแรกที ่
เราต ้องการก็คอื สร ้างเตาไฟ
ขนาดใหญ่และความร ้อนในเตาอบก็จะต ้องเท่ากัน ” ขณะทีพู ่ ดเธอ
ก็วาดและเขียนรายละเอียดของเตาทีต ่ ้องการลงบนกระดาษ
 ตอนที่ 270 เป็ ดย่าง
https://novel-lucky.com

่ งเป็ ดย่างกลินผลไม้
” ทีจริ ่ ่ ยงปล่
ต ้องใช ้เป็ ดทีเลี ้ อยอย่างอิสระและ
้
ต ้องผอม ถ ้าอ ้วนเกินไปก็จะมันเยิมและเลี ่
ยนมาก ้ มี
นอกจากนี ก็
อัตราส่วนของไม้จากต ้นพุทรา, ต ้นสาลี,่ ต ้นแอปเปิ ้ล, และต ้น
ื่
ผลไม้อนๆที ่ ้องใช ้ ข ้าจะเขียนสัดส่วนให ้ท่านทีหลัง ! “
ต

่
” เป็ ดย่างกลินผลไม้ น้ันต ้องหมักเป็ ดด ้วยเครืองเทศ
่ 28 ชนิ ด ขาด
่
ไปแม้แต่อย่างเดียวก็ไม่ได ้ ข ้าจะส่งสัดส่วนของเครืองเทศให ้ทีหลัง
ความแตกต่างระหว่างเตาแบบแขวนกับเตาแบบตังก็ ้ คอื เตาแบบตัง้
ท่านสามารถตรวจดูเป็ ดได ้ตลอดเวลาขณะย่าง หลังจากใส่เป็ ดเข ้า
ไปในเตา ตาแหน่ งของเป็ ดควรจะเปลียนอย่ ่ างสม่าเสมอเพือให
่ ้
่ งกัน ! “
แน่ ใจว่าเป็ ดจะสุกทัวถึ

ความแตกต่างในวิชาชีพทาให ้รู ้สึกเหมือนอยูค

่ นละโลก คุณชาย
สามโจวฟังไปก็รู ้สึกสับสนงงงวยไป เขาเก็บแนวทางและข ้อควร
่ เสียวเฉาเขี
ระวังทีหยู ่ ยนลงไปอย่างระมัดระวัง หลังจากคิดแล ้วเขาก็
ถามว่า
 ้
” งัน……ข ่ ้
้าจะให ้หัวหน้าพ่อคร ัวหวังกลับมาปรึกษากับเจ ้าเรืองนี
ด ้วยตัวเองดีไหม ? “

่
หยูเสียวเฉาส่ ายหน้าและพูดว่า ” ตอนนี ร้ ้านเจินซิวของเมืองหลวง
กาลังอยูใ่ นช่วงวุน ่ วาย ถ ้าท่านลุงหวังถูกเรียกกลับมาอีก ข ้ากลัวว่า
ธุรกิจจะแย่ลงนะ ท่านลุงหวังมีลก ู ศิษย ์ 2 คนทีอยู่ ใ่ นเมืองถังกูไ่ ม่ใช่
้
เหรอ ? ตอนนี ตลาดที ่ องถังกูม
เมื ่ ่นคงแล
ั ้ว ถึงมันจะยุง่ สาหร ับคนๆ
หนึ่ ง แต่ถ ้ามีผู ้ช่วยเพิมมาสั
่ ่
กคนเขาก็น่าจะร ับมือได ้ ให ้พีหยางหรื อ
่ วเรียนวิธท
พีหลิ ้ ได ้ ! “
ี าเป็ ดย่างนี ก็

หยางเฟิ งและหลิวปี ้ลูกศิษย ์ 2 คนของหัวหน้าพ่อคร ัวหวังเสร็จสิน้

การฝึ กแล ้ว ทักษะในการทาไก่ย่างกับเป็ ดเค็มของพวกเขาไม่ด ้อย
ไปกว่าของอาจารย ์พวกเขาเลย ระหว่างคนทังสองนั ้ ้น หยางเฟิ งมี
พรสวรรค ์และสามารถร ับสิงใหม่่ ่
ๆได ้เร็วกว่า เสียวเฉาจึงเลือกเขา
ให ้เรียนวิธท ่
ี าเป็ ดย่างกลินผลไม้

ิ่ เร่
แต่สงที ่ งด่วนทีสุ
่ ดคือการสร ้างเตาอบ คุณชายสามโจวเห็นว่า
้ องก็ไม่คด
อาหารถูกนามาเสิร ์ฟแล ้วและหยางจวินอ๋ ่
ิ ทีจะให ้เขาอยู่
กินอาหารด ้วย ดังนั้นเขาจึงลุกขึนเพื
้ อที่ จะออกไป
่ ่
” เสียวเฉา เจ ้า
่ ดจริงๆ ! ข ้าจะเลียงขอบคุ
ไม่ทาให ้ข ้าผิดหวังอย่างทีคิ ้ ่
ณเจ ้าวันอืน
๋
นะ ! เดียวข ่ ้คนทาเตาอบทีคร
้าไปสังให ่ ัวหลังก่อน กินให ้อร่อยล่ะ !
“

่
หลังจากคุณชายสามโจวออกไป จูจวินหยางก็มองหยูเสียวเฉาและ
รอให ้เธออธิบาย

่
หยูเสียวเฉ่ าแตะหน้าตัวเองและถามเขาอย่างแปลกใจว่า ” มีอะไร
ติดหน้าหม่อมฉันหรือเพคะ ? ทาไมทอดพระเนตรหม่อมฉันแบบ
นั้น ? “

่ กั
” เจ ้าเป็ นคนให ้สูตรเป็ ดหอมหมืนลี ้ บร ้านเจินซิวเหรอ ? ” จูจวินห
ยางถามเบาๆ แต่เขาไม่ลม ื อาหารอร่อยๆบนโต๊ะและสังว่่ า ” เนื อเป็
้ ด
!“

่
หยูเสียวเฉาที
ก ่ าลังรอและเดินเล่นตลอดทังเช
้ ้านั้นหิวข ้าวอยูน
่ าน
่ ดก็จะได ้กินอาหารกลางวันอย่างสงบสุข
มากแล ้ว เธอคิดว่าในทีสุ
้ พวกเขาเข ้ามาในห ้องส่วนตัว หัวหน้าผู ้ดูแลหลิวก็เล่น
ซะที ตังแต่
 ่
เกมหายตัวอีกแล ้ว และเธอไม่เห็นวีแววของเขาเลย แขนของจวิน้
อ๋องก็งอไม่ได ้ เธอจึงต ้องรอเขาในระหว่างกินข ้าว

้
เฮ้อ……เธอถอนหายใจเงียบๆแล ้วลากเก ้าอีมาอยูข ้ อง
่ ้างๆจวินอ๋
จากนั้นก็หยิบตะเกียบตรงหน้าเขาขึนมา
้ เธอคีบเป็ ดหอมหมืนลี่ มา
้
เลาะเอากระดูกออกอย่างระมัดระวังและเอาใส่ปากของจูจวินหยาง

่
เสียวเฉาฉวยโอกาสตอนที ่ นอ๋
จวิ ้ องเคียวอาหารรี
้ บกินผักไปสอง
สามคาราวกับหิวมา 800 ปี แล ้ว

้ ดแสนอร่อยอย่างช ้าๆ
” ข ้าถามเจ ้าอยู่นะ ! ” จูจวินหยางกลืนเนื อเป็
้
และเตะเก ้าอีของหยู ่
เสียวเฉาเบาๆพร ่ พู
้อมคุยเรืองที ่ ดอยูเ่ มือกี
่ ้

่
หยูเสียวเฉาดื ่
มชาเข ้าไปอึกใหญ่พร ้อมกลืนอาหารในปากแล ้ว
พยักหน้า ” เพคะ ! ทรงมีปัญหาเหรอ ? “
 ้ ดทีร่ ้านเจินซิว ! แต่เจ ้าได ้สูตรเป็ ด
” มิน่าล่ะเจ ้าถึงไม่ต ้องรอซือเป็
หอมหมืนลี่ มาได
้ ้ยังไง ? ” จูจวินหยางถามพร ้อมกับชีไปที ้ ไก่ ่ ยา่ ง
ใกล ้มือของเขา

่
หยูเสียวเฉาลื ่
มเปลียนตะเกี ยบและใช ้ตะเกียบของตัวเองคีบขาไก่
้
ขึนมาชิ ้ ง ขณะทีเธอก
นนึ ่ ้ อง จูจวินห
าลังจะเอามันใส่ปากของจวินอ๋
ยางก็หน ่
ั หน้าหนี และพูดอย่างไม่ชอบใจว่า ” เปลียนตะเกียบด ้วย
้
ใครจะไปอยากกินนาลายของเจ ้า ? “

่
หยูเสียวเฉาเบะปากแล ้วบ่นในใจ ‘ ไอ ้คนบ ้าความสะอาด ! ถึงเจ ้า
จะอยากกิน ข ้าก็ไม่อยากให ้เจ ้ากินหรอกย่ะ ! นั่นมันจูบทางอ ้อม
ไม่ใช่รไึ ง ? ชาติกอ
่ นข ้าเป็ นสาวบริสท ์ ชาตินีก็
ุ ธินะ ้ ยงั ไม่เคยเสียจูบ
้ ลงในชามตัวเองแล ้วเปลียนตะเกี
แรกเลย ‘ เธอวางเนื อไก่ ่ ยบคีบเนื อ้
ไก่อก ้ อนเขา พอจูจวินหยางกินเข ้าไปแล ้วเธอก็หวั เราะและตบ
ี ชินป้
มือ ” ทรงทราบไหมเพคะว่าเสวยอะไรเข ้าไป ? ตูดไก่—- “
พอโดนมองแรงจากจวินอ๋ ้ อง หยูเสียวเฉาก็
่ หวั หดทันที ” ก็ได ้
หม่อมฉันโกหกเพคะ ! อย่าทรงเครียดนักซิ แค่เรืองตลกนิ่ ดๆ
หน่ อยๆเอง ! อยากเสวยหนังไก่ไหมเพคะ ? รสชาติทเข ี่ ้มข ้นทีสุ
่ ด
่ าคัญทีสุ
และส่วนทีส ่ ดของไก่ยา่ งอยูต่ รงนี ้ หนังไก่…… “

จูจวินหยางไม่ฟังเธอพล่าม เขามองน่ องไก่อก

ี อันบนจานและพูดว่า
” น่ องไก่ ! “

่ ต่้ อ ” เป็ ดหอมหมืนลี

หลังจากได ้กินน่ องไก่ เขาก็พูดประเด็นเมือกี ่ ้
่
เป็ ดย่างกลินผลไม้ ้
เจ ้าไปเอาสูตรพวกนี มาจากไหน ?“

่
หยูเสียวเฉ่ าทาตาล่อกแล่ก แล ้วตอบด ้วยท่าทางทีดู ่ เหมือนจริงจัง ”
ถ ้าหม่อมฉันทูลว่าหม่อมฉันมีพรสวรรค ์ทีติ ่ ดตัวมาแต่กาเนิ ดและ
อาหารอร่อยๆพวกนี ก็ ้ รู ้เองโดยไม่ได ้ใช ้ความพยายามอะไร จะทรง
่
เชือหม่ อมฉันไหมเพคะ ? “

้ ใน
” บอกความจริงมา ! ” จูจวินหยางแยกกระดูกออกจากเนื อไก่
้ ยงทีออกค
ปากของเขาแล ้วเหลือบมองเธอพร ้อมพูดด ้วยนาเสี ่ าสัง่
 ่
หยูเสียวเฉาจงใจถอนหายใจแรงๆและส่ ายหน้า ” อา……ความเสือม ่
ถอยทางศีลธรรมของโลกใบนี เลวร ้ ้ายลงทุกวัน ใจคนก็ไม่ได ้เป็ น
่
อย่างทีเคยเป็ ้ มใี ครเชือความจริ
นอีกต่อไป ทุกวันนี ไม่ ่ งกันแล ้ว……
“

่ ค้ นเขาพูดกันซิ ! ” จูจวินหยางมองการแสดงที่
” ใช ้คาพูดอย่างทีผู
่
เกินจริงของหยูเสียวเฉาแล ้วแอบรู ้สึกว่ามันตลกดี แต่เขาก็ไม่ได ้
แสดงออกมา

่
หยูเสียวเฉากรอกตาและพู ่
ดว่า ” แล ้วใครไม่ได ้ใช ้คาพูดอย่างทีคน
่
พูดล่ะเพคะ ? ทรงเรียกชือหม่ อมฉันได ้ยังไงล่ะ ? “

่
” ก็ได ้ๆ ! บอกก็ได ้เพคะ ! ” หยูเสียวเฉาเจอสายตาอั นแหลมคม
ของจูจวินหยางเข ้าไปก็ยอมจานนอีกครง้ั “เมือ ่ 2 ปี ก่อนหม่อมฉัน
เข ้าไปจับกระต่ายในภูเขาพร ้อมกับจ ้าวฮันหลานชายของขุนพล
จ ้าวเพคะ เราบังเอิญแยกกันแล ้วหม่อมฉันก็เจอชายชราผมขาวที่
ได ้ร ับบาดเจ็บ หม่อมฉันเห็นว่าเขาน่ าสงสารมากก็เลยใช ้วิชา
แพทย ์แบบงู ๆปลาๆของหม่อมฉันช่วยเขา ชายชราคนนั้นรู ้สึกว่า
 ้
เขาไม่สามารถตอบแทนนาใจของหม่ อมฉันได ้ เขาก็เลยเอา
ชินส่้ วนหนังสือสูตรอาหารให ้หม่อมฉัน อาหารทุกอย่างทีหม่
่ อมฉัน
รู ้จักก็มาจากหนังสือเล่มนั้นเพคะ “

้ านควรจะเชือนะ
พูดจบเธอก็ทาสีหน้า ‘ คราวนี ท่ ่ ‘

่
ลูกน้องของจูจวินหยางทีเขาส่ ่
งมาสืบเรืองของเธอไม่ ได ้พูดถึง
เหตุการณ์นี ้ เขาขมวดคิวเล็
้ กน้อย อาจเป็ นเพราะเรืองเกิ
่ ดในภูเขา
่ บมา มันก็เลยไม่ได ้ถูก
ลึกและเด็กหญิงไม่ได ้บอกใครตอนทีกลั
กล่าวถึง

้ วนพวกนั้นอยูไ่ หน ? ” จูจวินหยางถามหลังจากสังให
” ชินส่ ่ ้เสียว
่
เฉาป้ อนเขาอีกคา

่
หยูเสียวเฉาชี ที้ หั
่ วตัวเองและทาหน้าราวกับเป็ นผู ้ชนะ ” อยูใ่ นนี เพ
้
คะ ! อาวุธวิเศษทีจะช่่ วยหาเงินให ้ครอบคร ัวของหม่อมฉัน เก็บไว ้
ในหัวหม่อมฉันย่อมปลอดภัยกว่าอยูแ่ ล ้ว อย่าทรงกังวลไปเลยเพคะ
หม่อมฉันความจาดี ไม่มวี น ั ลืมหรอกเพคะ ! “
จูจวินหยางมองสีหน้าภูมใิ จของเด็กหญิงและไม่ถามอะไรอีก เขา
่ เสียวเฉาให
สนใจอยูแ่ ต่การสังหยู ่ ้ป้ อนอาหารให ้เขา

่ ดก็คด
‘ ในทีสุ ิ หาคาอธิบายทีน่่ าเชือถื
่ อได ้ซะที ! ‘ หยูเสียวเฉาถอน
่
่ ค่
ใจอยูใ่ นใจเงียบๆ เรืองนี ้ อนข ้างดีเลยทีเดียว ในอนาคตถ ้ามีคน
ถามว่าทาไมเธอรู ้วิธท ี าอาหารเยอะจัง เธอจะได ้ใช ้มันเป็ นคาตอบ
ใครจะสนว่าพวกเขาจะเชือรึ ่ เปล่า ถ ้าพวกเขามีความสามารถก็ไป
สืบเอาซิ !

่ จะเปิ
เพือที ่ ่
ดตัวเป็ ดย่างกลินผลไม้ มาแข่งกับร ้านอาหารเต๋อเฟิ งให ้
่ ด คุณชายสามโจวจึงสร ้างเตาอบตามข ้อกาหนดทีเสี
เร็วทีสุ ่ ยวเฉา
่
ให ้มาตลอดทังคื้ น นอกจากนี เขายั้ ่ ทถู
งหากิงไม้ ี่ กตัดในช่วงฤดู
่ กต ้นผลไม้ด ้วย เมือทุ
ใบไม้ผลิจากบ ้านใกล ้ๆทีปลู ่ กอย่างพร ้อม เขา
่
ก็เชิญหยูเสียวเฉามาในวั นรุง่ ขึน้ !

้ องบอกว่าเขาไม่มอ
หยางจวินอ๋ ่
ี ะไรทาและตามมาด ้วย หยูเสียวเฉา
้
แสดงขันตอนการหมั ่
กเครืองเทศ, การหมุนขณะทีย่่ าง, และการ
ควบคุมไฟไปทีละขัน ้ ขณะทีแสดงให
่ ้หยางเฟิ งดู เธอก็อธิบายให ้
เขาฟังอย่างละเอียดไปด ้วย

่ ดย่างชุดแรกเสร็จออกมา มันส่งกลินหอมน่
เมือเป็ ่ าอร่อย แม้แต่
่ าลังกินอาหารอยูด
ลูกค ้าทีก ่ ดย่าง ทุกคนพา
่ ้านหน้าก็ยงั ได ้กลินเป็
กันถามว่าร ้านเจินซิวเปิ ดตัวอาหารอะไรทีมี ่ กลินหอมมากขนาดนี
่ ้
ผูจ้ ด ่
ั การร ้านฉวยโอกาสโฆษณาเป็ ดย่างกลินผลไม้ในร ้านอาหาร
่
เขายังบอกอีกว่าตอนเทียงไม่ วา่ พวกเขาจะกินอาหารในห ้อง
ส่วนตัวหรือทีห ่ ้องอาหาร เขาจะเสนอเป็ ดย่างให ้หนึ่ งจานเป็ น
ตัวอย่าง

ในช่วงเวลาอาหารกลางวัน มีโต๊ะในห ้องอาหารและห ้องส่วนตัว

มากกว่า 50 โต๊ะ แน่ นอนว่าพวกเขาไม่สามารถส่งเป็ ดทังตั ้ วให ้ทุก
่ ว เป็ ดทีถู
โต๊ะได ้ แต่ละโต๊ะจะได ้เป็ ดครึงตั ่ กนาไปย่างจึงมีทงหมด
้ั
25 ตัว หยางเฟิ งเป็ นคนทีมี ่ พรสวรรค ์มากจริงๆ เขาเชียวชาญวิ
่ ธี
ทาเป็ ดย่างอย่างรวดเร็ว
 ่
หยูเสียวเฉาย่ างเป็ ดมากกว่า 10 ตัวด ้วยตัวเองก่อนจะให ้หยางเฟิ ง
่ อขณะทีเธอคอยให
จัดการทีเหลื ่ ้คาแนะนาอยูด ่ งตอน
่ ้านข ้าง เมือถึ
่
เทียงเป็ ่
ดย่าง 30 ตัวก็เสร็จ หยูเสียวเฉาจึ ่ อท
งใช ้เวลาเพิมเพื ่ าซอส
่
ถัวหวานอี ก 1 หม้อด ้วย

เป็ ดย่างอย่างเดียวไม่สามารถแสดงความพิเศษของร ้านเจินซิวได ้

่
หยูเสียวเฉาจึ งเปิ ดตัวเมนู ‘ หนึ่ งเป็ ดสามจาน ‘ ออกมาด ้วย จาน
แรกนั้นหันและวางหนั
่ ้ ดบางๆลงบนจาน เสิร ์ฟ
งเป็ ดกรอบกับเนื อเป็
พร ้อมแตงกวา, ต ้นหอม, และเครืองเคี ่ ยงอืนๆ่ ตอนกินก็ใส่ซอสถัว่
หวานและห่อด ้วยแป้ งบางๆ จานถัดมาก็หนเนื ่ ั อเป็
้ ดเป็ นเส ้นบางๆ
เอามาทา ‘ ผัดเป็ ด ‘ จานสุดท ้ายใช ้กระดูกทาซุปกระดูกเป็ ดแสน
อร่อย

่ ดย่างกลินผลไม้ถู
เมือเป็ ่ ่ ะก็ได ้ร ับคาชมเชยอย่าง
กนาไปเสิร ์ฟทีโต๊
่
มากมาย หยูเสียวเฉา, ้ อง, และคุณชายสามโจวนั่งอยู่
หยางจวินอ๋
ในห ้องส่วนตัวสุดพิเศษของพวกเขาพลางกิน ‘ หนึ่ งเป็ ดสามจาน ‘
่ ‘ คนนอก ‘ อยูใ่ นห ้อง หยางจวินอ๋
อย่างเอร็ดอร่อย เมือมี ้ องก็ชว่ ย
่ ยงของหยูเสียวเฉาและไม่
ร ักษาชือเสี ่ ่
ได ้ให ้เธอร ับใช ้เขา หยูเสียว
เฉาถอนหายใจอย่างโล่งอก—ในทีสุ ่ ดเธอก็ได ้กินข ้าว
อย่างสงบสุขซะที !
 ่
หยูเสียวเฉาวางเนื ้ ดกับหนังเป็ ด, ซอสถัวหวาน,
อเป็ ่ ต ้นหอม, และ
แตงกวาลงบนแผ่นแป้ งแล ้วม้วน เธออ ้าปากกว ้างและกินเข ้าไปใน
คาเดียว จากนั้นก็หลับตาเคียวด
้ ่ อนแมวกาลังกิน
้วยสีหน้าทีเหมื
ปลา

้ ดชินหั
พ่อคร ัวของร ้านเจินซิวใช ้มีดได ้เก่งจริงๆ เนื อเป็ ้ นได
่ ้บาง
้ ดทีหั
เสมอกัน เนื อเป็ ่ นเป็
่ นเส ้นก็ยาวและบาง ซุปกระดูกก็อร่อย หยู
่
เสียวเฉาไม่ ้
ได ้กินเป็ ดย่างอร่อยๆแบบนี มานาน มือของเธอง่วนอยู่
กับการห่อแป้ ง และเธอก็กน ิ อย่างเอร็ดอร่อยไม่หยุด

หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวเจอสายตาของเจ ้านายมองมาก็รบี เรียนรู ้จาก

่
การกระทาของหยูเสียวเฉาและม้ ้ ด จูจวินหยางมองเขา
วนเนื อเป็
และพูดเบาๆว่า ” ข ้าไม่กนิ ต ้นหอม ! “

หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวรีบขอโทษ ทาไมเขาถึงทาพลาดง่ายๆแบบนี ้ ?

เขาวางเป็ ดม้วนในมือลงและทาใหม่อก ี อันโดยไม่ใส่ต ้นหอมแล ้ว
เอาใส่ปากของเจ ้านาย จูจวินหยางกัดด ้วยท่าทางผูด้ ี หนังเป็ ด
 ้ ดนุ่ มมีกลินผลไม้
กรอบ เนื อเป็ ่ ออ ่ บคูก
่ นๆ เมือจั ี่ น
่ บั รสชาติทเป็
่
เอกลักษณ์ของซอสถัวหวาน มันก็ทาให ้หยุดกินไม่ได ้

้ ่ ม รสชาติเข ้มข ้น ไม่เลวเลย ! ” จูจวินหยางให ้ความเห็นใน

” เนื อนุ
เชิงบวกหลังจากกินไปหนึ่ งอัน

คุณชายสามโจวพยักหน้าและพูดว่า ” ของทีเสี ่ ยวเฉาท

่ าคุณภาพ
้ั
ชนยอดทุ กอย่างเลย ! ข ้าเคยกินเป็ ดย่างเตาถ่านของร ้านเต๋อเฟิ ง
่
แล ้ว รสชาติเทียบกับเป็ ดย่างกลินผลไม้ ของเราไม่ได ้เลย ! ร ้านเจิน
ซิวในเมืองหลวงรอดแล ้ว ! “
 ตอนที่ 271 ปะทะคารม
https://novel-lucky.com

” อย่าพูดเกินไปซะขนาดนั้นได ้ไหม ถ ้าร ้านเจินซิวล ้มเพราะอาหาร

้ ปิดมันไปซะเลยดีกว่า ! ” หยูเสียวเฉาก็
จานเดียว งันก็ ่ ยงั ไม่เข ้าใจ
เขาอยูด่ ี พูดซะจากหนึ่ งไปสิบ ก็แค่ได ้สูตรอาหารจากเธอเท่านั้น
ไม่ใช่เหรอ ?

คุณชายสามโจวหัวเราะแล ้วยิม้ ” ร ้านเก่าแก่บางร ้านในเมืองหลวง

่ บมือกันต่อต ้านร ้านเจินซิว ถ ้าเราไม่แสดงความคิดสร ้างสรรค ์
เริมจั
ซะบ ้าง สักวันเราก็จะถูกร ้านเก่าแก่พวกนั้นลากลงมา ! เสียวเฉา่
เจ ้าบอกว่ารู ้วิธท ่ กบั เป็ ดย่างผักนี่ สอนหยาง
ี าเป็ ดย่างกลินดอกไม้
เฟิ งทาพวกมันด ้วยซิ ! “

่
หยูเสียวเฉาลั ้ งอะไร เธอสอนหยางเฟิ ง
งเลเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได ้ดือดึ
้
ทาเป็ ดย่างทังสองชนิ ด และเตือนคุณชายสามโจวให ้เปิ ดตัวพวก
่ ักษาความรู ้สึกแปลกใหม่และดึงดูดลูกค ้าเอาไว ้
มันทีหลังเพือร
คุณชายสามโจวมีพรสวรรค ์ในการทาธุรกิจเหนื อกว่าผูค้ นจานวน
่
มาก ถึงเสียวเฉาจะไม่ ่
เตือน เขาก็ทาอย่างทีเธอพู ดอยูแ่ ล ้ว
 ่
ในตอนทีพวกเขาจะออกจากร ่ ่ งเงียบและ
้านเจินซิว จูจวินหยางทีนิ
แกล ้งวางมาดเท่มาตลอดก็พูดกับคุณชายสามโจวว่า ” ยังมีเป็ ด
่ เสียวเฉาท
ย่างทีหยู ่ าเหลืออยูใ่ นคร ัวอีกสองสามตัวนี่ ห่อทังหมดนั
้ ่น
่
เอามาให ้พวกเรา แล ้วลงบัญชีของเสียวเฉา !“

่
หยูเสียวเฉาโวยวายอยู ด ้ องน้อย ไม่ยต
่ ้านข ้าง ” จวินอ๋ ุ ธิ รรมนี่ เพคะ
้
เราจะไม่พูดถึงว่า 2 วันนี ทรงให ้
้หม่อมฉันเลียงนะ แต่ทาไมทรงให ้
ห่อเป็ ดย่างกลับบ ้านแล ้วให ้หม่อมฉันเป็ นคนจ่ายเงินด ้วย ? โอรส
องค ์ที่ 3 ของจิงอ๋
้ องผูเ้ ป็ นคนโปรดของฮ่องเต ้ หยางจวินอ๋ ้ อง จะไม่
มีเงินเชียวเหรอเพคะ ? “

คุณชายสามโจวประหลาดใจกับลักษณะการพูดของหยูเสียวเฉา ่
ต่อหน้าหยางจวินอ๋้ อง ถึงจวินอ๋
้ องผูม้ ใี บหน้าเย็นชาจะยังหนุ่ มแต่
เขาก็มบ ่
ี รรยากาศทีทรงอ ่
านาจ แม้แต่ตวั เขาเองเมืออยู ต ่ หน้าจวิน้
่ อ
อ๋องก็ต ้องระมัดระวังด ้วยความกลัวว่าจะพูดอะไรผิดพลาด แค่อก ี
ฝ่ ายเหลือบมอง เขาก็เงียบกริบเหมือนจักจั ๊ นในฤดู
่ หนาวทันที เด็ก
้ ้ามาก ทากับจวินอ๋
คนนี กล ้ องผูเ้ ย็นชาเหมือนทีเธอท
่ ากับเขา อยาก
่
โกรธเมือไหร่ ก็โกรธ อยากโวยวายเมือไหร่ ่ ก็ทา
 ่ ท
สิงที ่ าให ้เขาประหลาดใจมากทีสุ ่ ดก็คอื ถึงแม้วา่ เสียงของจวินอ๋
้ อง
ยังเย็นชาอยู่ แต่ดเู หมือนเขาจะไม่ได ้โกรธ เขาแค่มองหยูเสียวเฉา ่
่
ทีกระโดดไปรอบๆแล ้วพูดอย่างไร ้อารมณ์วา่ ” คิดซะว่าเป็ นการ
ตอบแทนทีข ่ ้ามาเป็ นเพือนเจ
่ ้ !“
้าวันนี ซิ

่
หยูเสียวเฉามองบนทั นทีด ้วยท่าทางโอเว่อร ์เกินจริง ‘ ใครให ้ท่าน
ตามข ้ามาล่ะ ? คนทีเบื ่ ออยู
่ บ
่ ้านแล ้วยืนกรานจะตามข ้ามาก็ทา่ น
เองไม่ใช่เหรอ ? แล ้วนี่ กินอาหารทีร่ ้านเจินซิวไปแล ้ว แถมท่านนั่น
แหละทีกิ ่ นเป็ ดย่างไปเยอะทีสุ ่ ด มาเป็ นเพือนอะไรกั
่ ้ อง
น ? จวินอ๋
น้อยนี่ ท่านจะไม่รู ้ผิดถูกแล ้วยังหน้าไม่อายได ้อีกเหรอ ? ‘

” ก็ได ้ ! หม่อมฉันจ่ายก็ได ้เพคะ จะคิดซะว่าเป็ นการแสดงความ

กตัญญูตอ ่
่ หวังเฟย ! ” หยูเสียวเฉารู ้ งเฟยโปรดเป็ ดหอม
้ว่าจิงหวั
่ ้ เป็ ดย่างกลินผลไม้
หมืนลี ่ มมี น ่
ั แต่ไม่เลียน, กรอบและอร่อย จิง้
หวังเฟยก็น่าจะโปรดด ้วยเหมือนกัน ใช่ไหม ?
หลังแยกจากคุณชายสามโจวแล ้ว ระหว่างทางกลับบ ้านจูจวินหยาง
่ มอ
ทีไม่ ่
ี ะไรทาก็ทะเลาะกับหยูเสียวเฉา ้ ดย่างอยูใ่ นมือข ้า
” ตอนนี เป็
่
ถ ้าจะมีคนแสดงความกตัญญู มันก็คอื ข ้า เกียวอะไรกับเจ ้า ? “

่
หยูเสียวเฉามองบนอี กรอบและพูดว่า ” ถ ้าหม่อมฉันไม่ทาเป็ ดย่าง
่
กลินผลไม้ ้ องจะทรงใช ้อะไรแสดงความกตัญญูตอ
แล ้วจวินอ๋ ่
หวังเฟยล่ะเพคะ ? “

่
” เจ ้าไม่ได ้ทาเป็ ดย่างกลินผลไม้ ่
เพือเสด็ จแม่ของข ้านี่ ! แล ้ว
อยากจะให ้เสด็จแม่ยอมร ับความร ักของเจ ้างันเหรอ ้ ? ไม่มท ี าง ! ”
้ องผูเ้ ย็นชาไปอยูท
จวินอ๋ ี่
่ ไหนแล ่
้ว ? ถ ้าหนุ่ มเจ ้าสาราญผู ้รารวยคน
ไหนมาเห็น

้ ้า พวกเขาคงอ ้าปากค ้างจนคางหล่นลงพืน้

จูจวินหยางในตอนนี เข
กันเลย

่ อเป็ ดย่างอยูข
หัวหน้าผูด้ แู ลหลิวทีถื ่ ด
่ ้างหลังรู ้สึกพอใจมาก ในทีสุ
เจ ้านายของเขาก็ทาตัวเหมือนเด็กหนุ่ มอายุ 17 ปี ซะที มีเพียงตอน
 ่ ต
ทีอยู ่ หน้าคุณหนู หยูเท่านั้นทีเขาจะถอดเกราะป้
่ อ ่ องกันออกและ
่ นมนุ ษย ์ออกมา
แสดงด ้านทีเป็

เย็นวันนั้น จิงหวั
้ งเฟยทีได ่ ้กินหนึ่ งเป็ ดสามจานก็รู ้สึกดีใจและ
่
ตืนเต ่
้นมากเมือได ้ยินรายงานของหัวหน้าผู ้ดูแลหลิว นางตัดสินใจ
่ ้เด็กหญิงจากครอบคร ัวหยูพก
ถูกแล ้วทีให ั อยูท ี่ ่ หยูเสียวเฉาเป็
่ นี ่ น
่ ้ความสุขและความอบอุน
เด็กทีให ้ งเฟยเชือว่
่ กับผูค้ นได ้ จิงหวั ่ าเมือ่
มีเธออยูด ่ นชาของลูกชายของนางจะค่อยๆ
่ ้วย ท่าทางและหัวใจทีเย็
หลุดออกไปทีละชน้ั

เวลาผ่านไปอย่างช ้าๆกับการปะทะคารมและการต่อสูชิ ้ งไหวพริบ

่
กันระหว่างจูจวินหยางกับหยูเสียวเฉา พริบตาเดียวก็เป็ นช่วง
กลางเดือน 6 และเป็ นช่วงกลางฤดูร ้อนแล ้ว ข ้าวโพดถูกปลูกมาได ้
3 เดือน แต่ละต ้นมีข ้าวโพดอย่างน้อย 2 ฝัก บา้ งก็มี 3 ฝักแต่ไม่
่ 4 ฝักก็ยงน้
มากนัก และทีมี ิ่ อย

นี่ คือดีมากแล ้ว ต ้นข ้าวโพดธรรมดาทัวไปมี่ ข ้าวโพดแค่ 1-2 ฝัก

เท่านั้น ตราบใดทีไม่ ่ มอ ี บ
ุ ต ี่
ั เิ หตุทคาดไม่ ถงึ ผลผลิตข ้าวโพดของไร่
ครอบคร ัวหยูจะได ้มากกว่า 1,500 ชงต่ ่ ั อหมู่ ประมาณการแบบ
ต่าๆเอาไว ้ก่อนก็น่าจะได ้ถึง 2,000 ชงแบบไม่
่ั มป
ี ัญหา

้ งเฟยรู ้สึกโล่งอกทีแขนของลู
จิงหวั ่ กชายของนางเกือบจะหายแล ้ว
แค่เดือนกว่าๆเท่านั้น หลังจากหมอหลวงมาตรวจแล ้ว เขาก็ยกย่อง
่
ชมเชยยาของหยูเสียวเฉายกใหญ่

แขนของจูจวินหยางในตอนนี นั ้ ้น นอกจากการทีไม่
่ สามารถใช ้วิชา
ต่อสูได
้ ้แล ้ว มันก็ไม่ได ้แตกต่างจากแขนของคนทัวไป ่ ตอนแรก
่
ต ้องเปลียนยาวั นละ 3 ครง้ั ตอนนี เปลี
้ ยนแค่
่ วน ้ั านั้น หยู
ั ละครงเท่
่
เสียวเฉาจะใช ้ยานวดให ้เขาทุกวันและใช ้พลังของหินศักดิสิ์ ทธิช่
์ วย
้
ร ักษากล ้ามเนื อและเส ่ าอีกไม่นานเขาก็จะ
้นเอ็นของเขา เธอเชือว่
หายเป็ นปกติเหมือนเดิม !

ขณะทีจู่ จวินหยางกาลังใช ้ชีวต ่

ิ สบายๆอยูใ่ นเมืองถังกู่ เดินเทียวซื อ้
ของ, กินอาหารอร่อยๆ, และปะทะคารมกับหยูเสียวเฉา ่ ฮ่องเต ้ก็
่
ตัดสินใจเรียกเขากลับเมืองหลวง หยูเสียวเฉาเป็ นคนทีมี่ ความสุข
มากทีสุ ่ ด วันเวลาแห่งการเป็ นทาสและถูกกดขีสิ
่ นสุ
้ ดลงแล ้ว !
้
วันรุง่ ขึนหลั ้ องออกจากเมืองถังกู่ เธอก็กล่าวลาจิง้
งจากจวินอ๋
หวังเฟยและกลับไปทีหมู ่ ่บ ้านตงชานอย่างมีความสุข

่ ดลูกสาวทีอยู
ในทีสุ ่ ใ่ นเมืองนานกว่าหนึ่ งเดือนก็กลับบ ้านแล ้ว นาง
หลิวกับหยูไห่ดใี จมาก พวกเขาฆ่าไก่และห่านเพือเลี ่ ยงฉลองให
้ ้เธอ

่
” ลูกร ักของแม่ ทีประทั ้ งเฟยจะสบายกว่าอยูบ
บของจิงหวั ่ ้านได ้ยังไง
้
? ดูซ ิ ลูกผอมจะแย่แล ้ว ! ” นางหลิวเช็ดนาตาและกอดลู กสาว
เอาไว ้ในอ ้อมแขน เธออายุแค่ 10 ปี เท่านั้นและต ้องไปอยูล ่ าพังกับ
ครอบคร ัวทีไม่ ่ คุ ้นเคยและมีอท ้ องนั่นก็ดไู ม่น่าจะเป็ น
ิ ธิพล จวินอ๋
เจ ้านายทีร่ ับใช ้ได ้ง่ายๆเลย ลูกสาวจองนางต ้องทุกข ์ทรมานมาก
แน่ ๆ

่
หยูเสียวเฉาเช็ ้
ดนาตาให ้ า ” ท่านแม่คะ
้แม่ เธออธิบายด ้วยรอยยิมว่
้ งเฟยทรงขอให ้ข ้าช่วยร ักษาแขนของจวินอ๋
จิงหวั ้ องน้อยนะ มัน
ไม่ใช่งานหนักซะหน่ อย ทรงให ้จัดอาหารและเครืองดื ่ มอร่
่ อยๆให ้
ทุกวัน ข ้ามีคนร ับใช ้ด ้วยนะ ตรงส่วนทีข่ ้าพักก็ใหญ่กว่าลาน
ตะวันออกของบ ้านเราซะอีก ข ้าไม่ต ้องทาอะไรเลยยกเว ้นทายา จับ
้
เอวข ้าดูซ ิ กลมขึนแล ้วเนี่ ย ! “

นางหลิวหยุดร ้องไห ้แล ้วยิม้ นางหยิกลูกสาวและพูดว่า ” ลูกเป็ น

เด็ก จะมีเอวได ้ยังไง ? “

่
หยูเสียวเฉาใช ้ทักษะสร ้างความบันเทิงของเหล่าหลายจือ่ ( หนึ่ งใน
่ ยีสิ
ตัวละครจากเรือง ่ บสีกตั
่ ญญู เหล่าหลายจือผู
่ ท้ หยอกล
ี่ ้อให ้บิดา
้
มารดาเบิกบานใจ ) และชีไปเอวด ้านข ้างของเธอ ” ใครบอกว่าเด็ก
ไม่มเี อว

คะ ? แล ้วนี่ อะไร ? “

” นั่นท ้อง ! ” นางหลิวกล่าวยิมๆ

้

่
หยูเสียวเฉาตบที
ด ่ ้านหลังและพูดว่า ” แล ้วนี่ ล่ะคะ ? ไม่ใช่เอวเหรอ
?“
” นั่นหลัง ! ” นางหลิวพูดต่อ

่
หยูเสียวเฉาท ่ ” แล ้วเอวของข ้าอยูไ่ หน ? “
าปากยืน

” เด็กไม่มเี อว ! ” นางหลิวหัวเราะเบาๆ

หยูไห่มองใบหน้าทีไม่ ่ มค
ี วามสุขของเด็กหญิงแล ้วพูดว่า ” เอาล่ะ
้ ้อนร ับลูก
เลิกแกล ้งลูกได ้แล ้ว ทาอาหารกลางวันอร่อยๆมาเลียงต
ดีกว่า ! “

้
” เฉาเอ ้อร ์อยากกินอะไร ? แม่จะทาให ้ ! ” นางหลิวยิมขณะมองลู
ก
สาวราวกับมองเท่าไหร่ก็ไม่พอ

่
เมือเช ่
้าหยูเสียวเฉาไปที ร่ ้านเจินซิวและเอาเป็ ดย่างกลินผลไม้
่ จาก
เป็ ดย่างชุดแรกมาด ้วย เธอพูดด ้วยรอยยิมว่ ้ า ” มือกลางวั
้ นข ้าจะ
ทาหนึ่ งเป็ ดสามจานให ้ทุกคนกิน ข ้าเห็นมีหอยอยูใ่ นอ่างนาด ้ ้วย
้ มหอยผั
งันเพิ ่ ดเผ็ดกับผักอีกสองอย่างก็แล ้วกันค่ะ “
ตอนนี ธุ้ รกิจร ับซือหนอนช
้ ้อนกับหอยนางรมไม่ได ้ยุง่ หยูเจียง
สามารถจัดการด ้วยตัวเองได ้ หยูฮงั จึงเข ้ามาและมองน้องสาวของ
เขาด ้วยรอยยิม้ เขาดูเธอเอาเป็ ดย่างออกมาจากห่อกระดาษ และ
่
กลินหอมก็ ลอยออกมา

่
” กลินหอมจั ง ! นี่ เป็ ดย่างกลินผลไม้
่ จากร ้านเจินซิวใช่ไหม ? มี
ข่าวลือว่ามันได ้ร ับความนิ ยมมากกว่าตอนทีไก่ ่ ยา่ งออกสูต่ ลาด
ตอนแรกซะอีก จนตอนนี เป็ ้ ดหายากแล ้วเนี่ ย น้องสาม เป็ ดย่าง
่
กลินผลไม้ นี่เป็ นสูตรของเจ ้าอีกแล ้วเหรอ ? ” หยูฮงั สูดกลินแล ่ ้วพูด
อย่างประหลาดใจ

่
หยูเสียวเฉายกนิ ้ ้เขาและพูดด ้วยสีหน้าภูมใิ จว่า ” พีใหญ่
วให ่ นี่ตา
แหลมจริงๆ ! ใช่แล ้ว ข ้าสอนวิธท ่
ี าเป็ ดย่างกลินผลไม้ ให ้พวกเขา
่
เอง เราจะได ้ 5 ตาลึงสาหร ับเป็ ดแต่ละตัวทีขายได ้ ! คอยดูเงินส่วน
้ เถอะ ! “
แบ่งสินปี

้ า ” น้องสามนี่ เหมือนแม่ไก่ทออกไข่
หยูฮงั ลูบหัวเธอและพูดยิมๆว่ ี่
ทองคาในนิ ทานเลย พีล่ ่ ะอยากเปิ ดหัวเจ ้าออกดูวา่ มีอะไรอยูใ่ นนั้น
จริงๆ “
 ่
หยูเสียวเฉาปั ่
ดมือพีใหญ่ ออก เธอกรอกตาและพูดว่า ” ผลก็
เหมือนในนิ ทานน่ ะซิ ได ้ไม่คมเสี
ุ ้ ยหรอก !! เอ๋ ? ท่านป้ าใหญ่กบั ลุง
ใหญ่อยูไ่ หนล่ะ ? “

่
หยูเสียวเฉากลั บมาสักพักแล ้ว ข ้างบ ้านก็ยงั เงียบเหมือนไม่มใี คร
่
อยู่ ไม่ต ้องถามเรืองข ้
้าวโพดตอนนี เลย ในไร่แตงโมเดิมก็ปลูกมัน
้ มงี านในไร่ แล ้วครอบคร ัวของป้ าใหญ่ทาอะไรกัน
เทศอยู่ ตอนนี ไม่
?

หยูไห่เอาเป็ ดย่างไปจากลูกสาวและนาไปทีห ่ ้องคร ัว เมือได

่ ้ยิน
คาถามของเธอเขาก็พูดว่า ” หัวหน้าหมู่บ ้านอนุ มต ั ท ี่ ใ่ ห ้ป้ าของ
ิ อยู
ลูกแล ้ว ลุงได ้คนจากหมู่บ ้านไปช่วย พวกเขากาลังขุดฐานและทา
่
อิฐโคลนตากแห ้งให ้พร ้อมสร ้างบ ้านก่อนการเก็บเกียวในฤดู ใบไม้
ร่วงน่ ะ “

หลังจากขายแตงโมอยูเ่ ดือนกว่า หลิวหูก

่ ็ได ้เงินไปหลายสิบตาลึง
เงิน หลังจากคิดทบทวนดูแล ้ว พวกเขาก็ตด ั สินใจสร ้างบ ้านอิฐดิน
่
เหนี ยวขนาด 2 ห ้องเพืออยู
อ ่ อถูกเก็บเอาไว ้
่ าศัยไปก่อน เงินทีเหลื
 ่ วา่ พวกเขาสามารถเช่าร ้านในเมืองและทาธุรกิจเล็กๆได ้รึ
เพือดู
เปล่า หลิวหูไ่ ปทางานจิปาถะเล็กๆน้อยๆอีกครง้ั รายได ้ต่อปี ของเขา
่
เพียงพอทีจะครอบคลุ มค่าอาหารและค่าใช ้จ่ายประจาวันของ
ครอบคร ัว

หลังจากอยูท ี่ ้านของน้องเขยมาสองสามเดือน ก็มข

่ บ ี า่ วลือไม่ดี
แพร่กระจายโดยคนในหมู่บ ้าน ลือกันว่าครอบคร ัวของหลิวหูพ ึ่
่ งพา
้
น้องเขยและหยูไห่ก็กาลังเลียงครอบคร ่
ัวของพีสาวของเขา ้ ่
ทังๆที
ต่างแซ่กนั แต่เขาก็ไม่ได ้ถามผูใ้ หญ่ในตระกูลเลย เห็นได ้ช ัดโดย
ไม่ต ้องถามเลยว่าใครเป็ นคนแพร่ขา่ วลือนี ้ !

ี่ เงินเขาก็ตด
หลิวหูไ่ ม่อยากสร ้างปัญหาให ้น้องเขย ทันทีทมี ั สินใจ
สร ้างบ ้านอย่างรวดเร็ว

่
หยูเสียวเฉาได ้ฟังก็พูดด ้วยความโกรธว่า ” ไม่นางจางก็หลีกุ่ ้ยฮวา
ี่ นคนแพร่ขา่ วลือพวกนั้น นอกจาก 2 คนนี จะมี
แน่ ทเป็ ้ ใครอีกทีว่่ าง
่
นิ นทาเรืองของครอบคร ัวของเรา ? พวกนั้นนี่ ความจาสันกั
้ นจริงๆ
ข ้าว่าเราต ้องเตือนนางจางหน่ อยแล ้วนะคะ เรายังมีเอกสาร
ความผิดของนางอยู่ในมือ ! “
หยูไห่ถอนหายใจและพูดว่า ” ช่างเถอะ ! สองคนนั้นก็แก่แล ้ว เห็น
แก่ปของลู
ู่ ก อย่าลดตัวลงไปอยูร่ ะดับเดียวกับนางจางเลย…… เออนี่
่
ปู่ ของลูกป่ วยอยู่ เอาเป็ ดย่างไปเยียมปู่ หน่ อยซิ ! “

่
หยูเสียวเฉาไม่ ชอบใจ ปู่ ป่ วย ไม่ควรกินของมันๆอย่างเป็ ดย่าง ถ ้า
เธอเอามันไปเยียม ่ มันก็จะถูกให ้กับนางจาง เธอทาหน้าบึงและถาม
้
ว่า ” ท่านปู่ ป่ วยเป็ นอะไรคะ ? หนักรึเปล่า ? “
 ตอนที่ 272 รอความตาย
https://novel-lucky.com

่ นานมานี แล
” หยูต ้าชานกับปู่ ออกเรือกันเมือไม่ ้ ้วเจอพายุ หยู
ต ้าชานโดนซ ัดตกทะเล ปู่ ลงไปช่วยแล ้วสาลักนา้ พอกลับมาก็เริม่
ไอ ต่อมาก็มไี ข ้ นี่ ก็ผ่านไปครึงเดื
่ อนแล ้วยังไม่ดข ึ้
ี นเลย ! ” หยูไห่
้ ยงกังวล
พูดด ้วยนาเสี

หยูฮงั ร ้องฮึแล ้วพูดว่า ” ตอนแรกอาการป่ วยของท่านปู่ ก็ไม่หนัก

หรอก ทีแย่ ่ ลงก็เพราะนางจางไม่ยอมเสียเงินร ักษาท่านปู่ น่ ะซิ ท่าน
่
พ่อไม่ควรให ้เงินนาง 10 ตาลึงเมือคร ้ั แล
งที ่ ้วเลย น่ าจะใช ้มันพา
หมอมาร ักษาปู่ แทน เงินนั่นไม่มวี น ั ได ้คืนแล ้วล่ะ ! “

่ านมา ความงกของนางจางยิงเลวร
ในปี ทีผ่ ่ ้ายลงอีก อาหารจาน
หลักคือแผ่นแป้ งธัญพืชหยาบทีไม่ ่ มธี ญั พืชละเอียดผสมอยูเ่ ลย ยัง
้
ไม่พอ ผักทังหมดในสวนที ่
นางปลู ้ นในการปรุงอาหาร
กก็ไม่ใช ้นามั
ตอนนี ลู ้ กชายของนางหลีสามารถท
่ างานได ้แล ้ว นางจึงบ่นหลาย
้ั าอยากอยูเ่ อง แต่พอได ้ยินว่านางต ้องทิงสมบั
ครงว่ ้ ตท ้ั
ิ งหมดเอาไว ้
รวมทังบ้ ้านด ้วย นางก็หยุดบ่น
 ่
แต่นางหลีปากมากย่ อมห ้ามตัวเองไม่ให ้นิ นทาลับหลังนางจางผู ้
เป็ นแม่สามีไม่ได ้ นางพูดว่านางจางร ักลูกชายคนเล็กมากกว่าและ
้
เอาเงินทังหมดของครอบคร ัวไปสนับสนุ นการเรียนในเมืองประจา
จังหวัดของเขา ไม่เพียงเท่านั้น นางยังพูดอีกว่านางจางปฏิบต ั ก
ิ บั
ครอบคร ัวของนางได ้แย่มาก ลูกชายของนางหลีอายุ ่ 15 ปี แล ้ว แต่
นางจางก็ยงั ไม่ชว่ ยจัดการเรืองแต่่ งงานของเขา นางจางแค่สบ ู
้
เลือดสูบเนื อคนทั ้
งครอบคร ่
ัวเพือไปป้ อนให ้กับเจ ้าหลุมไร ้ก ้น หยูป่อ

่
หยูเสียวเฉากลั บมาคราวนี ้ เธอเอาเป็ ดย่างมาฝากพวกเขา 3 ตัว
เพราะ 1 ตัวไม่พอสาหร ับทุกคนแน่ ๆ เป็ ดย่าง 1 ตัวราคา 5-6
่
ตาลึงเงิน ถ ้าเธอเอามันไปเยียมปู่ พวกเขาไม่น่าจะได ้กิน นางจาง
คงจะเอาไปขายเป็ นเงินแทน !

่
หยูเสียวเฉาซื ้ อ ้วน 1 ตัวและไข่ 50 ฟองจากครอบคร ัวโจ
อไก่
่
วเพือนบ ้าน จากนั้นก็ไปเยียมปู่
่ ่
พร ้อมกับหยูฮงั พีชายของเธอ

่
เมือพวกเขาผลักประตูไม้เก่าๆเปิ ดออก ไม่มใี ครอยูใ่ นบ ้านเลย มัน
เงียบมาก อาสามกาลังเรียนอยูใ่ นเมือง อาหญิงกับโต ้วโต่วจึง
กลับไปอาศัยอยูท ี่ ้านพ่อแม่ หลังจากอาเล็กแต่งงานออกไปแล ้ว ก็
่ บ
มีเพียงปู่ ของเธอ, นางจาง, และครอบคร ัวของหยูต ้าชานอาศัยอยู่
่ ่
ทีนี

้ ต ้าชานน่ าจะกลับจากทะเลและกาลังขายปลาอยูใ่ นตลาด

ตอนนี หยู
่ าเรือ นางหลีไปเที
ปลาทีท่ ่ ่
ยวนิ ่
นทาชาวบ ้านทีไหนสั ่
กแห่งเพือหลบ
่
งาน นางจางไปทีชายหาดในช่ ้
วงนาลดเพื ่ ดหนอนช ้อนเพือหา
อขุ ่
เงินมาจ่ายค่าเล่าเรียนของลูกชายคนเล็ก นอกจากเสียงของหมูหวิ
่ ก
ในคอกแล ้วก็ไม่มเี สียงอย่างอืนอี

ทันใดนั้น เสียงไออย่างรุนแรงก็ดงั ออกมาจากห ้องตะวันตก นี่ เป็ น

่
ทีๆหยู ไห่กบั ครอบคร ัวของเขาเคยอาศัยอยู่ ไอแล ้วก็ไออีกราวกับ
จะไอให ้ปอดหลุดออกมา ทาให ้ทุกคนกังวลว่าเขาอาจจะเป็ นลม
เนื่ องจากหายใจไม่ออกเอาได ้

่ องสบตากันและรีบวิงไปทางห
” ท่านปู่ ? ” สองพีน้ ่ ้องตะวันตก อาจ
เป็ นเพราะไม่มใี ครอยูใ่ นห ้องนั้นมานานมันจึงทรุดโทรมมากขึน้ บน
หลังคามีหญ ้าแห ้งอยูเ่ ป็ นหย่อมๆเท่านั้น ไม่รู ้ว่าห ้องไม่ได ้ซ่อมแซม
มานานเท่าไหร่ ถ ้าฝนตกนาฝนคงร ้ ่ ั ้ามาอย่างแน่ นอน
วเข
 ้ ครอบคร ัวของหยูไห่ย ้ายออกไป ห ้องนี ก็
ตังแต่ ้ ถก
ู ใช ้เป็ นห ้องเก็บ
ของ แล ้วปู่ มาอยูท ี่ ่ ได ้ยังไง ?
่ นี

่ ดประตูทใกล
เมือเปิ ี่ ้จะล ้มออก ความมืดในห ้องทาให ้สองพีน้่ องมอง
อะไรไม่เห็น ทาให ้พวกเขามองสถานการณ์ในห ้องได ้ไม่ช ัดเจน ครู ่
หนึ่ งพวกเขาก็เห็นร่างทีผอมมากนอนคุ
่ ดคู ้อยูบ
่ นเตียงโทรมๆพร ้อม
กับไออีกครง้ั

่
” ท่านปู่ ! ” หยูเสียวเฉาวางของในมือลงและวิงเข่ ้าไปในห ้อง เธอ
้ ่ งและตบหลังเขาเพือให
ประคองเฒ่าหยูให ้ลุกขึนนั ่ ึ้
้รู ้สึกดีขน

่ น่่ าร ังเกียจอยูใ่ นห ้องจนอดรู ้สึกผะอืดผะอมไม่ได ้ กลิน

มีกลินที ่
เหม็นอันรุนแรงนั้นมาจากร่างอันซูบผอมของปู่ เธอ รวมกับกลิน ่
คอกหมูทอยู ี่ ถ่ ด
ั ไปด ้วย
ในทีสุ ่ ดเฒ่าหยูก็หยุดไอ เขารีบผลักหยูเสียวเฉาออกไปและพู
่ ด
ด ้วยความพยายามอย่างมาก ” เสียวเฉา ่ อยูห ่ า่ งๆปู่ ทุกคนบอกว่า
่ นโรคติดต่อ ทังสองคนต
ปู่ เป็ นวัณโรคทีเป็ ้ ้องรีบออกไปจากทีนี ่ ่ เพือ
่
่
หลีกเลียงการติ ดเชือ้ “

่
หยูเสียวเฉาเห็ ้ าของปู่ เต็มไปด ้วยปัสสาวะและคราบเหงือ่
นว่าเสือผ้
่
ไคล เห็นได ้ช ัดว่าไม่ได ้เปลียนเสื ้
อผ้ามานานแล ่
้ว เมือมองดู ปที ู่ ่
นอนช่วยเหลือตัวเองไม่ได ้บนเตียง เธอก็นาตารื ้ ้ นมา
นขึ ้ เด็กหญิง
พยายามกลันน ้ าตาเอาไว
้ ่
้และพูดกับหยูฮงั ว่า ” พีใหญ่ ไปหา
้ าสะอาดๆมาให ้ปู่ ชุดนึ งและช่วยเปลียนเสื
เสือผ้ ่ ้
อผ้าให ้ปู่ ด ้วย ข ้าจะ
้
ไปต ้มนาเอามาช่ วยเช็ดตัวให ้ท่านปู่ “

” ไม่ต ้อง พวกหลานต ้องกลับไป ! โรคของปู่ ไม่มท ี างร ักษา รีบไป

เร็ว อย่าให ้ติดโรคไปด ้วย มันไม่มท
ี างร ักษา ! ” เฒ่าหยูร ้อนรนจน
อยากจะลุกขึนนั ้ ่ งตรงๆ แต่แขนผอมๆของเขาไม่มแี รงเลย เขาหอบ
อย่างหนักอยูบ ่ นเตียง

่
หยูเสียวเฉาจั
บชีพจรของปู่ มันไม่ใช่วณ
ั โรคสักหน่ อย แต่เป็ นแค่
โรคปอดบวมทีเกิ่ ดจากไข ้อย่างรุนแรง เธอคิดว่าปู่ ไม่ได ้ใส่ใจร ักษา
อาการไข ้อย่างจริงจังในตอนแรก มันจึงกลายเป็ นโรคปอดบวม
้
นางจางขีงกมากเกิ นกว่าจะพาเขาไปหาหมอและเอายาสมุนไพรให ้
้
เขากินแทน ตอนนี อาการไข ้จึงพัฒนาเป็ นอาการทีรุ่ นแรงแบบนี ้

” ท่านปู่ คะ ใครบอกว่าท่านปู่ เป็ นวัณโรคกันคะ ? ” หยูเสียวเฉา ่

เห็นริมฝี ปากของปู่ แห ้งและแก ้วทีว่่ างเปล่าข ้างเตียง ไม่น่าแปลกใจ
่
เลยทีจะกลายเป็ นโรคปอดบวม ! ปู่ มีไข ้แต่พวกเขาไม่ได ้ให ้นาเขา ้
่
ดืมเลย

่
หลังจากหยูเสียวเฉาต ้มนา้ เธอก็ตกั ออกมาหนึ่ งแก ้วเพือให
่ ้เย็น ใส่
้ นศักดิสิ์ ทธิลงไป
นาหิ ์ ่ ามา
และป้ อนให ้ปู่ ของเธอ เฒ่าหยูไม่ได ้ดืมน ้
้ น
2 วันแล ้ว นาอุ ่ ้งของเขาชุม
่ จึงทาให ้ร่างกายทีแห ้
่ ชืนเหมื อน
้ ้าง
นาค

้
ตอนแรกนางจางก็ยงั ส่งนาและอาหารให ้เขาอยูห
่ รอก แต่หลังจาก
อาการไอของเขาแย่ลง โดยเฉพาะอย่างยิงตอนที ่ ่
เขาไอเป็ นเลือด
่ 2 วันก่อน นางก็เริมวิ
เมือ ่ ตกกังวล ผูช
้ ายคนหนึ่ งในหมู่บ ้านของ
้ ้กับคนทังครอบคร
สามีเก่าของนางเป็ นวัณโรค เขาแพร่เชือให ้ ัว
ครอบคร ัวของเขาจึงตายกันหมด
นางจางกลัวว่าตัวเองจะติดโรคของเฒ่าหยูเข ้า นางจึงบอกให ้ลูก
ชายคนโตแบกเขาไปทีห ่ ้องตะวันตก ทุกครงที
้ั นางส่
่ งอาหารและนา้
่ นว่าเฒ่าหยูป่วยหนักจน
นางจะใช ้ผ้าเช็ดตัวปิ ดจมูกและปาก เมือเห็
ลุกไม่ไหวอีกแล ้ว นางก็คด ิ ว่าเขาจะตายภายในสองวันนี ้ ดังนั้นนาง
้
จึงหยุดเอานาและอาหารให ้เขาและปล่อยให ้เขาตายในห ้อง
ตะวันตก

่
หยูเสียวเฉาจุ ม ้ นและเช็ดทีหน้
่ ผ้าเช็ดตัวลงในนาเย็ ่ าผาก, คอ, และ
่ วยลดอุณหภูมริ า่ งกายให ้เขา เฒ่าหยูเป็ นกังวล
ร ักแร ้ของปู่ เพือช่
มาก ! เขาแก่มากแล ้ว หากพวกเขาจะปล่อยให ้เขาตายก็ชา่ งเถอะ
แต่หลานสาวของเขายังมีชวี ต ่ นางเรียนรู ้ทักษะต่างๆเอาไว ้
ิ ทีดี
มากมาย จะให ้นางมาตายเพราะคนใกล ้ตายไม่ได ้ ! แต่ไม่วา่ เขาจะ
่
พูดยังไง หยูเสียวเฉาก็ ไม่ขยับออกไป

้
คงจะเป็ นการเสแสร ้งหากเฒ่าหยูบอกว่าเขาไม่ซาบซึงใจเลย ความ
ทุกข ์ยากพิสจู น์ความจริงใจ เขาเห็นความเลือดเย็นของนางจาง
และความโหดร ้ายของหยูต ้าชานหมดแล ้ว และมันทาให ้จิตใจของ
เขาเจ็บปวด

หยูต ้าชานแก่กว่าหยูไห่แค่ 2 ปี เท่านั้น เขาอายุแค่ 7-8 ขวบตอนที่

เข ้ามาร่วมครอบคร ัวเดียวกันในตอนแรก เฒ่าหยูไม่เคยทาเหมือน
เขาเป็ นคนนอกเลย เขาไม่เคยลาเอียงให ้ใครเหนื อกว่าใคร อะไร
่ ้าไห่กบั ไฉ่ เฟิ่ งมี หยูต ้าชานก็มเี ช่นกัน เขาล ้มป่ วยก็เพราะ
ทีต
ช่วยชีวต ิ หยูต ้าชาน แต่ตอนทีเขาป่ ่ วยอย่างนี ้ หยูต ้าชานก็ไม่ได ้
โผล่มาดูเลย ถึงยังไงต ้าชานก็ไม่ใช่ลก ู ชายแท ้ๆของเขา นี่ เขาเลียง ้
คนอกตัญญูมาตลอดหลายปี เลยหรือ !

สาหร ับนางจางนั้น พวกเขาแต่งงานกันมาหลายสิบปี แล ้ว ! นางไม่

สนใจดูแลเขาสักนิ ดในตอนทีเขาล ่ ้
้มป่ วย นางทิงเขาไว ้ในห ้อง
ตะวันตกอย่างไม่แยแส หวังว่าเขาจะตายเร็วๆนางจะได ้ประหยัด
อาหารได ้มากขึน้ คาโบราณกล่าวว่า ‘ เป็ นสามีภรรยาวันเดียวก็
หมายความว่าจะต ้องอุทศ ิ ตลอดชีวต ่ ออยูใ่ ห ้กัน ‘ การกระทา
ิ ทีเหลื
ของนางจางแตกต่างจากคนทีฆ่ ่ าสามีตวั เองยังไง ? น่ าผิดหวังยิง่
นัก ! ถ ้าเขาโชคดีรอดชีวต ิ ไปได ้ในคราวนี ้ เขาก็ทนอยูก ่ บั ผูห้ ญิง
้ ได ้ ไม่งนเขาอาจจะถู
ใจร ้ายเลือดเย็นแบบนี ไม่ ้ั กผู ้หญิงคนนั้นฆ่า
เอาตอนทีหลั่ บอยูก
่ ็ได ้
 ้ าหยูคด
ทุกวันนี เฒ่ ิ ถึงภรรยาคนแรกของเขา มันคือกรรมสนองซินะ
เขารู ้ว่าภรรยาคนแรกของเขาถูกนางจางฆ่าตาย แต่เขากลับ
หลับตาหนึ่ งข ้างเพือลู
่ กๆและชือเสี
่ ยงของเขา ตอนนี ถึ
้ งตาเขาแล ้ว
้ ให ้มันเป็ นไป ถ ้าเขาเจอภรรยาคนแรกของเขาทีปรโลก
เอาล่ะ งันก็ ่
้
เขาจะสารภาพบาปกับนาง เขาไม่ได ้ดูแลลูกทังสองคนของพวก
เขา ! เขาสมควรตาย !

่
” พีใหญ่ ่
ทาไมไปนานจัง ? ” หยูเสียวเฉาถามด ้วยความงุ นงง
่ ฮงั เข ้าห ้องมาพร ้อมเสือผ้าที
ขณะทีหยู ้ ดู่ คุ ้นเคย

้ าของปู่ ทังหมดกองอยู
หยูฮงั มองปู่ ของเขาแล ้วถอนหายใจ ” เสือผ้ ้ ่
่ มลานบ ้าน ไม่มใี ครซ ักให ้เลย ในหีบก็ไม่มเี สือผ้าสะอาดๆอยู
ทีมุ ้ เ่ ลย
่ เลยวิงกลั
พีก็ ่ บบ ้านไปเอาเสือผ้
้ าของท่านพ่อมา “
เฒ่าหยูถอนหายใจแรงๆ นางทนรอเขาตายไม่ได ้เลยใช่ไหม ? จะ
้ าคนตายไปทาไมซินะ ?
ซ ักเสือผ้

่ ฮงั ช่วยอาบนาให
ขณะทีหยู ้ ่
้เฒ่าหยู หยูเสียวเฉ่ าก็ฆ่าไก่และเอาไป
่ เธอกาลังจะใช ้ซุปไก่ทาโจ๊กให ้ปู่ นางจางโหดร ้ายมากจริงๆ
เคียว
นางไม่เพียงไม่พาหมอมาร ักษาสามีของนางเท่านั้น แต่ยงั ไม่ให ้นา้
และอาหารกับเขาด ้วย !

่
เมือนางจางกลั บมาถึงบ ้าน นางก็เห็นควันลอยออกมาจากห ้องคร ัว
่
และคิดว่านางหลีแอบมาท าอาหารกินเอง นางจึงรีบก ้าวเข ้าไปใน
ี่ นเข ้าประตูไป นางก็เห็นหยูเสียวเฉาก
บ ้าน ทันทีทเดิ ่ าลังถือชามใส่
่ นึ่ งชาม เสียวเฉามองนางอย่
โจ๊กไก่อยูห ่ างเฉยเมยและเดินตรงไปที่
ห ้องตะวันตก

่
เมือนางได ่ ปไก่ลอยอยูใ่ นอากาศ นางจางก็ตบต ้นขาตัวเอง ”
้กลินซุ
่ ้าไก่และนับจานวนไก่ทอยู
ไก่ของข ้า ! ” นางรีบเดินไปทีเล ี่ ใ่ นนั้น
่
อย่างละเอียดถึงสองรอบ เมือพบว่ าไก่ไม่ได ้หายไปนางก็ถอนใจ
อย่างโล่งอก
หลังจากนั้นนางก็ทาท่าเหมือนนึ กบางอย่างขึนมาได ้ ่
้จึงรีบวิงไปที ่
่
คร ัวและพบว่าตะกร ้าใส่ข ้าวทีนางปิ ่
ดเอาไว ้ถูกแตะต ้อง เมือมองลง
ไปนางก็เห็นว่ามีข ้าวขาวหายไปบางส่วน นางกาลังจะอาละวาดด่า
่
ทอก็นึกได ้ว่าหยูเสียวเฉ่ ่
าไม่เคยฟังนางเลย ยิงไปกว่ านั้นจุดอ่อน
ของนางก็อยูใ่ นกามือของเด็กนั่น !

นางจางกระแทกตะกร ้าข ้าวขาวลงบนเคาน์เตอร ์คร ัว พอเห็นว่ายังมี

่ ว นางก็เอาหม้อดินเผาขึนมาใส่
ไก่เหลืออยูใ่ นหม้อมากกว่าครึงตั ้
ไก่และซุปทีเหลื่ อลงไป นางตัดสินใจว่าจะนาซุปไก่ไปให ้โต ้วโต่วกิน
่
ตอนทีไปเยี ่
ยมเขาในเมืองพรุง่ นี ้

่
หลังจากซ่อนซุปไก่แล ้ว นางจางก็มาถึงทีประตู ห ้องตะวันตก เฒ่าห
่
ยูเปลียนไปใส่ ้ าสะอาดแล ้ว และเตียงก็ถก
เสือผ้ ู ทาความสะอาดอย่าง
้ เสียวเฉาก
เรียบร ้อย ตอนนี หยู ่ าลังถือชามโจ๊กและป้ อนโจ๊กให ้ปู่
ของเธอ

นางจางเอามือปิ ดปากและจมูกและพูดว่า ” อย่ามาโทษว่าข ้าไม่ได ้

เตือนนะ แต่ปของเจ
ู่ ่ มท
้าเป็ นวัณโรค มันเป็ นโรคติดต่อทีไม่ ี าง
้
ร ักษา พวกเจ ้ารีบกลับบ ้านไปจะดีกว่า อย่าลืมอาบนาแล ้วใช ้อ ้ายเย่
 ้ าด ้วย แล ้วควรลวกเสือผ้
รมควันเสือผ้ ้ าด ้วยนาร
้ ้อนสักสองสาม
้ั
ครง…… “

่
หยูเสียวเฉาส่ ้ น เธอเดินมาตรงหน้า
งชามโจ๊กให ้หยูฮงั แล ้วลุกขึนยื
นางจางและมองหญิงชราอย่างเย็นชาพร ้อมกับพูดว่า ” รู ้ได ้ยังไงว่า
ท่านปู่ ของข ้าเป็ นวัณโรค ? เชิญหมอมาร ักษาแล ้วเหรอ ? ท่าน
ไม่ใช่หมอ จะวินิจฉัยโรคของเขาได ้ยังไง ? “

ท่าทางอันองอาจผ่าเผยของเสียวเฉาท ่ าให ้นางจางกลัว นางจึงถอย

หลังไป 2 ก ้าวแล ้วเม้มปากก่อนจะพูดว่า ” เพือนบ ่ ้านจากบ ้านเก่า
้
ของข ้าติดวัณโรค แล ้วทังครอบคร ัวก็ตด ้
ิ เชือและตายหมด อาการ
ของเขาเหมือนกับของปู่ ของเจ ้า พวกเขาเริมไอ ่ แล ้วก็ไอเป็ นเลือด
หลังจากนั้นก็ลก ุ จากเตียงไม่ได ้ ! ไม่ใช่เพราะข ้าไม่อยากเสียเงิน
ร ักษาปู่ ของเจ ้าหรอกนะ แต่วณ ั โรคมันร ักษาไม่หาย ! ไม่วา่ จะใช ้
เงินไปมากแค่ไหนก็เปล่าประโยชน์ ทาไมไม่เก็บเงินเอาไวแ้ ล ้วใช ้
มันเป็ นค่าเล่าเรียนของลูกชายคนเล็กของข ้าแทนล่ะ ?! “
 ตอนที่ 273 หย่า
https://novel-lucky.com

่
หยูเสียวเฉายิ ้
มเยาะและพู ดว่า ” ชีวติ คนสาคัญกว่าหรือการเรียน
่
สาคัญกว่า ? ข ้าไม่รู ้ว่าครูกบั เพือนร่ ้ั
วมชนของอาสามจะมองท่ าน
่
ยังไงหลังจากทีพวกเขารู ้ว่าท่านแลกชีวต ่
ิ ของพ่อของเขาเพือให ้
เขาได ้เรียน “

” อย่าพูดจาเหลวไหลนะ ! เจ ้ามันใจร ้ายเกินไปแล ้ว ! อาสามอยูใ่ น

เมืองไม่ได ้ก็เพราะเจ ้า นี่ เจ ้ายังจะใส่ร ้ายเขาอีก เขาเป็ นอาของเจ ้า
นะ ! เจ ้ายังเป็ นคนอยูร่ เึ ปล่า ? ” ลูกชายคนเล็กคือจุดอ่อนของนาง
จาง นางไม่เคยลังเลทีจะเถี่ ยงกับคนอืนเพื่ อเขาเลย
่

เธอนึ กถึงภาพทีปู่่ นอนอยูใ่ นห ้องเล็กๆมืดๆแถมยังพังและมีรรู วให ่ั ้

ลมพัดเข ้ามา สภาพราวกับว่าเขากาลังรอความตายอยูต ่ ามลาพัง
่
หยูเสียวเฉาโกรธจั ดจนควันออกหู ” คนทีท ่ าให ้ชือเสี
่ ยงของอา
่
สามเสือมเสี ยก็คอื ท่านนั่นแหละ ! ท่านปู่ ทางานอย่างไม่รู ้จักเหน็ ด
เหนื่ อยทุกวันมา 20 กว่าปี เพือครอบคร
่ ัวนี ้ แถมทีเขาล
่ ้มป่ วยก็
เพราะช่วยชีวต ิ ลูกชายคนโตของท่าน แต่พอเขาป่ วยท่านก็ไม่ยอม
ใช ้เงินช่วยให ้เขาได ้ร ับการร ักษา
อาการป่ วยเล็กๆน้อยๆถึงได ้ลากยาวจนป่ วยหนัก แล ้วยังจะเอาเขา
้ ้ในบ ้านพังๆอีก นาหรื
มาทิงไว ้ ออาหารก็ไม่ให ้ เสือผ้
้ าสกปรกก็ไม่
ช่วยเปลียน่ ! ท่านปู่ เป็ นสามีของท่านนะ ! นี่ ทนรอเขาตายไม่ไหว
ี่
เลยรึยงั ไง ? ท่านมันเป็ นแม่ทโหดเหี ้
ยมใจด า ไม่ช ้าก็เร็วอาสามจะ
ถูกท่านลากลงมาให ้ตกต่าแน่ ! “

่
เสียงของหยูเสียวเฉาแจ่ มใสและช ัดเจน บ ้านของตระกูลหยูไม่ได ้
อยูห
่ า่ งไกลจากผู ้คนเหมือนบ ้านเก่าของพวกเขา เมือเพื่ อนบ่ ้านได ้
ยินเสียงดังเอะอะ พวกเขาก็พากันชะเง ้อคอแอบฟัง พอได ้ยินคาพูด
่
ของหยูเสียวเฉา ่
พวกเขาก็ได ้เห็นว่านางจางเปลียนไปยั
งไง หญิง
ชราคนนี ช ้ วร
่ ั ้ายมาก นางยอมดูสามีของนางตายดีกว่าจะเสียเงิน 2
ตาลึงร ักษาเขา

่
พวกเขาจาได ้ว่าก่อนทีครอบคร ่
ัวของหยูเสียวเฉาจะแยกจากบ ้าน
ใหญ่ เธอก็ป่วยเช่นกัน ตอนนั้นนางจางก็ปฏิเสธทีจะเอาเงิ
่ นให ้พ่อ
่
ของเสียวเฉาเพื ่
อให ่ ม
้เธอได ้ร ับการร ักษาเช่นกัน หยูไห่ต ้องเทียวยื
เงินไปทัว่ ตอนแรกพวกเขาก็คด ่
ิ ว่าเป็ นเพราะเสียวเฉาไม่ ใช่
 ่ ยวข
หลานสาวทีเกี ่ ้องทางสายเลือดกับนาง นางจึงทาใจแข็งได ้ แต่
้ เหมือนว่านางจางจะใจดาอามหิตของจริง เห็นได ้ช ัดเลยว่า
ตอนนี ดู
ในใจของนางไม่มอ ี ะไรสาคัญมากไปกว่าเงิน !

่
เมือนางจางได ่
้ยินเพือนบ ่
้านของนางซุบซิบนิ นทาเรืองของนาง นาง
ก็พูดด ้วยความโกรธว่า ” ปู่ ของเจ ้าเป็ นวัณโรค ! มันไม่มท
ี างร ักษา
!“

” ใครบอกว่าปู่ ของข ้าเป็ นวัณโรค ? หมอคนไหนบอกมา ? ทาไม

ท่านไม่บอกเรา ? ข ้าเรียนหมอมาและจากการวินิจฉัยของข ้า ท่าน
ปู่ แค่เป็ นไข ้หวัด แต่ไม่ได ้ร ับการร ักษาและปล่อยทิงไว ้ ้จนอาการ
หนัก ! ท่านไม่อยากเสียเงินตรวจโรคของท่านปู่ ด ้วยซา้ ไม่ใช่วา่
ท่านไม่มเี งินซะหน่ อย เกิดอะไรขึนกั ้ บเงิน 10 ตาลึงเงินทีท่ ่ านพ่อ
่
ของข ้าให ้ท่านมาเมือสองสามวั นก่อนล่ะ ? นั่นเป็ นเงินทีท่
่ านพ่อ
ของข ้าให ้เพือให่ ้
้ท่านปู่ ไปหาหมอและซือยามาร ักษา แต่ทา่ นก็ยงั
ไม่ยอมใช ้เงินร ักษาท่านปู่ เลยสักอีแปะเดียว ! เป็ นเพราะท่านปู่ แก่
แล ้วและไม่สามารถหาเงินมาให ้ท่านได ้ใช่ไหม ท่านถึงอยากกาจัด
เขาให ้พ้นๆไปซะ ” ยิงหยู ่ เสียวเฉาโกรธมากเท่
่ าไหร่ เธอก็ยงพู ิ่ ดเร็ว
เท่านั้น ทาให ้นางจางไม่มช ี อ่ งตอบโต ้เลย
” ข ้ารู ้ว่าท่านเป็ นคนโหดเหียม้ แต่ไม่คดิ ว่าจะใจดาอามหิตเน่ าสนิ ท
ถึงขนาดนี ้ ! ตอนทีท่ ่ านพ่อของข ้าบาดเจ็บ ท่านลุงจ ้าวให ้เงินท่าน
300 ตาลึงเงินทีเขาได ่ ้มาจากการขายหมี เขาให ้เงินนั่นกับท่าน
และบอกท่านว่าให ้ดูแลอาการบาดเจ็บทีขาของท่ ่ านพ่อของข ้าให ้
ดีๆ ตอนนั้นท่านพูดว่าท่านพ่อของข ้าไม่มห ี วังแล ้ว ท่านก็เลย
ปกปิ ดเงิน 300 ตาลึงทีท่ ่ านพ่อของข ้าเสียงชี
่ วต ิ แลกมา ตอนเรา
แยกบ ้านก็เห็นชัดๆว่าท่านมีเงินอยูป ่ ระมาณ 300-400 ตาลึงเงิน
แต่ท่านก็โวยวายบอกว่าไม่มเี งิน สุดท ้ายก็ให ้แค่ของใช ้พังๆเรามา
แค่ไม่กอย่ ี ่ าง “

่
เสียวเฉาหยุดนิ ดนึ งและพูดต่อว่า ” พอท่านเห็นว่าเราไปได ้ดี
่ ร่ ้านในเมืองของเรา ท่านให ้
หลังจากแยกบ ้าน ท่านก็ไปก่อเรืองที
่
พีชายที ่
แยกบ ้านออกไปแล ้วจ่ายค่าเรียนให ้น้องชาย นั่นไม่เป็ นไร
อาสามถูกนักต ้มตุ๋นหลอกและอยากจะเข ้าโรงเรียนหรงซวนด ้วยวิธ ี
่ ดกฎ ท่านก็เลยมาตือให
ทีผิ ้ ้เราเอาเงินให ้ท่าน 500 ตาลึงเงิน !
ตอนเราแยกบ ้าน ท่านก็ทาให ้เราออกไปแบบไม่มอ ี ะไรติดตัว !
ครอบคร ัวของเรามีคนบาดเจ็บ, คนป่ วย, และเด็ก ถ ้าท่านตาไม่
ี ้านอยูใ่ นช่วงฤดูหนาว ! ท่านนี่ มันหน้าหนาถึง
ช่วย เราก็คงไม่มบ
ขนาดไหนกัน ? ถึงได ้มาขอเงินเราตัง้ 500 ตาลึง “

” ได ้ ! ไม่เป็ นไรถ ้าท่านทากับท่านพ่อของข ้าแบบนั้นเพราะเขา

ไม่ใช่ลก ู ชายแท ้ๆของท่าน แต่ท่านปู่ ของข ้าเป็ นสามีของท่าน เป็ น
พ่อของลูกท่าน และเป็ นเสาหลักของบ ้านนี ้ ท่านไม่อยากเสียเงินก็
้
เลยทิงเขาให ้ตายอยูใ่ นห ้องตะวันตก ! ท่านยังเป็ นคนอยูร่ เึ ปล่า ? มี
ความเป็ นมนุ ษย ์อยูบ ่ ้างไหม ? “

่ หยู
สิงที ่ เสียวเฉาร่
่ ายมาเป็ นเหตุการณ์ทเกิี่ ดขึนจริ
้ งๆ นางจางอยาก
ปฏิเสธแต่ก็ไม่รู ้ว่าจะพูดอะไร จึงทาได ้แต่น่ ังตบต ้นขาและร ้องไห ้
โดยไม่มน ้
ี าตาอยู ่ นพืน้ ” ยังมีกฎหมายอยูร่ เึ ปล่า ? มีอย่างทีไหน
บ ่
เด็กมาชีนิ้ วด่ ้ าญาติผู ้ใหญ่ สวรรค ์ ทาไมไม่ลงโทษนางให ้ตาย—-
“

หลังจากหยูฮงั ป้ อนโจ๊กให ้ปู่ เสร็จ เขาก็ก ้าวออกจากห ้องและขว ้าง

ชามเข ้าใส่นางจาง ชามโดนหัวนางจางและหล่นกระแทกพืนแตก ้
่
เป็ นเสียงๆ ้ านางจางและพูดด ้วยความโกรธว่า ” ถ ้า
หยูฮงั ชีหน้
 ่ กลงโทษก็คอื เจ ้า ! น่ าจะรู ้นะว่าตัวเองทา
สวรรค ์มีตา คนแรกทีจะถู
่ั
ความชวอะไรเอาไว ้บ ้าง ! “

นางจางรู ้สึกหวาดกลัวเพราะพวกเขารู ้จุดอ่อนของนางมากมาย

่
นางก ้มหน้าและเริมแหกปากราวกั บได ้ร ับความอยุตธิ รรม

่
หลังจากเพือนบ ่
้านได ้ยินคากล่าวหาของเสียวเฉา พวกเขาจะเห็น
อกเห็นใจนางได ้ยังไง ? พวกเขามองนางจางอย่างดูถกู เหยียด
หยาม

่
หยูเสียวเฉาพู ดอย่างเย็นชาว่า ” ญาติผใหญู่้ ? ใครเป็ นญาติ
ผูใ้ หญ่ของข ้า ? ข ้าเรียกท่านว่าย่าก็เพราะความสัมพันธ ์ของท่าน
กับท่านปู่ ของข ้าต่างหาก แต่ในเมือท่่ านอยากฆ่าท่านปู่ ของข ้า ก็
เท่ากับว่าท่านคือศัตรูของเราไม่ใช่เหรอ ? ยังจะมีหน้ามาพูดว่าเรา
ควรเรียกท่านว่าญาติผูใ้ หญ่อก ี “

” เฉาเอ ้อร ์……ไปเชิญหัวหน้าหมู่บ ้านกับปู่ ใหญ่ของหลานมา

่ ่ …… ” เฒ่าหยูมแี รงขึนบ
ทีนี ้ ้างหลังจากกินโจ๊กไก่ไปหนึ่ งชาม เขา
ให ้หยูฮงั ช่วยพยุงเขาเดินออกมา
 ่
พวกเพือนบ ่ น
้านอกอ ้าปากค ้างด ้วยความประหลาดใจไม่ได ้เมือเห็
สภาพของเฒ่าหยู พวกเขาไม่ได ้เจอเฒ่าหยูมา 10 กว่าวัน ชาย
้ ้ยังไง ? เขาซูบผอมและซีดเซียว ดวงตา
ชรากลายมาเป็ นแบบนี ได
้ั
ลึกโหล บางครงเขาก็ ไอออกมาราวกับจะหยุดหายใจได ้ทุกเมือ ่

่ อนเฒ่าหยูมค
เมือก่ ี วามสามารถและมีชวี ต ิ ชีวา ตอนหนุ่ มๆเขา
้
สามารถเลียงครอบคร ี่
ัวของเขาได ้ด ้วยตัวเอง มีคนเพียงไม่กคนใน
่ เทคนิ คการตกปลาเทียบเคียงกับเฒ่าหยูได ้ !
หมู่บ ้านตงชานทีมี
นางจางช่างร ้ายกาจจริงๆ ไม่ถงึ เดือนนางก็ทาทารุณเขาจน
้
กลายเป็ นแบบนี ไปได ้ นางพยายามฆ่าสามีของนางงันเหรอ ้ ?

่
หยูเสียวเฉาเอาเก ้
้าอีมาให ้เฒ่าหยูน่ ัง เฒ่าหยูกาลังจะพูดแต่เขาก็
่
เริมไออย่างรุนแรงอีกครง้ั พอเขาเอามือทีปิ่ ดปากออก ทุกคนก็เห็น
คราบเลือดติดอยูบ่ นมือของเขา
นางจางไม่ยอมแพ้ นางกระโดดขึนจากพื ้ ้
นแล ้วก ้าวไปด ้านข ้าง
พลางร ้องออกมาว่า ” ดูซ ิ ! ดู ! เขาไอเป็ นเลือด ถ ้าไม่ใช่วณ ั โรค
แล ้วจะเป็ นอะไร ? ทุกคนระวังนะ อยูห่ ่างๆเขาไว ้จะได ้ไม่ตดิ โรค ! “

่
เมือพวกเพื ่
อนบ ้านได ้ยินคาพูดของนาง สีหน้าของพวกเขาก็
่
เปลียนไปขณะที ่ บออกห่างจากลานบ ้านไปเงียบๆ
ขยั

” นางจาง ไม่ต ้องพยายามขูใ่ ห ้ทุกคนหนี ไปเลย ! นี่ ช่วยปกปิ ดการ

กระทาทีช ่ วร
่ ั ้ายของท่านไม่ได ้หรอก ! ทุกคนคะ ข ้าเรียนหมอจาก
ท่านปู่ โหยวมาพักหนึ่ ง ท่านหมอซุนจากในเมืองก็ให ้คาแนะนากัย
ข ้าด ้วย ข ้าแยกแยะความแตกต่างระหว่างวัณโรคกับหวัดได ้ ! ถ ้า
พวกท่านไม่เชือก็ ่ เชิญหมอมาตรวจได ้ ดูซวิ า่ เขาเป็ นวัณโรคหรือ
่
แค่เป็ นหวัด ! ” หยูเสียวเฉาป้ ้ น
อนนาอุ ่
่ ทีผสมน ้ นศักดิสิ์ ทธิให
าหิ ์ ้ปู่
ของเธอ

่ อนบ
เมือเพื ่ ่
้านเห็นว่าหยูเสียวเฉายื
นอยูใ่ กล ้เฒ่าหยูมากแค่ไหน
้ หน้าหนักแน่ นและนาเสี
รวมทังสี ้ ยงทีไม่
่ ลงั เลของเธอ พวกเขาก็เชือ่
่
คาพูดของเธอไป 70% แล ้ว ใช่แล ้ว เสียวเฉาก็ นับได ้ว่าเป็ นหมอ
่ ว หลังจากหมอโหยวจากไป ถ ้ามีคนปวดหัวหรือเป็ นไข ้ พวก
ครึงตั
 ่
เขาก็จะไปหาเสียวเฉาเพื ่
อเอายาเสมอ ี่ น
ยาของเธอได ้ผลทันทีทกิ
่
เข ้าไป มันมีประสิทธิภาพมากกว่ายาทีหมอโหยวสั ่
งตอนเขาอยู ท ี่ ่
่ นี
ซะอีก

คนทีเรี ่ ยนหมอจะไม่มวี น ่ ดเชือ้ เฒ่าหยูไม่ได ้เป็ น

ั เอาตัวเองไปเสียงติ
วัณโรค ! นางจางใจจืดใจดาถึงขนาดไหนกัน ? นางไม่ยอมให ้คน
่
ได ้ร ับการร ักษาเวลาทีเขาป่ วย แต่กลับบังคับให ้พวกเขาเจ็บป่ วยอยู่
อย่างนั้นไปจนกว่าจะตาย ! นางยังกล่าวหาคนอืนผิ ่ ดๆว่าเป็ นวัณ
โรคด ้วย

” ไป ! ไปหาหัวหน้าหมู่บ ้านมาให ้ปู่ ปู่ จะหย่า ! ” เฒ่าหยูตะโกน

่ ดเขาก็สามารถหายใจได ้อย่างราบรืน
เสียงดัง ในทีสุ ่ แค่ประโยคนั้น
จากเฒ่าหยูก็สามารถหยุดเสียงเอะอะโวยวายของทังเพื ้ อนบ
่ ้านและ
นางจางได ้

้
เลิกกับเมียงันเหรอ ? ในหมู่บ ้านตงชานไม่มใี ครหย่ากับเมียมา
หลายสิบปี แล ้ว แต่การกระทาของนางจางก็ถอื ได ้ว่าเป็ นการ
พยายามฆ่าสามีของตัวเอง ชายคนไหนจะอยากได ้คนทีนอนอยู ่ ่
่
ข ้างๆเขาทีอยากให ้เขาตาย ?
ในช่วงทีผ่ ่ านมาเฒ่าหยูป่วยหนัก แต่เขาไม่ได ้โง่ ถ ้าเขาเป็ นวัณ
โรคจริงๆก็ไม่เป็ นไร แต่นางจางไม่ได ้เชิญหมอมาตรวจเขาด ้วยซา้
ก่อนจะตัดสินให ้เขาตาย ถ ้าเขาไม่ป่วยตาย เขาก็คงตายจากความ
อดอยากและจากอาการไอ นางจางฆ่าได ้กระทังลู ่ กพีลู ่ กน้องของ
่
นางเพือให ้ั นางท
้ตัวเองบรรลุเป้ าหมาย ครงนี ้ าไม่สาเร็จ ในอนาคต
่
เมือเขาไม่ สามารถทางานได ้อีกและกลายเป็ นภาระของครอบคร ัว
นางก็คงฆ่าเขาแน่ นอน ทาไมเขาไม่ใช ้โอกาสนี ตั ้ ดขาดจากกันซะ
้
ให ้จบสินไป ?

่
เขาไม่จาเป็ นต ้องบอกให ้เสียวเฉาไปเชิ ญพวกเขามาเลย มีคนที่
่
ชอบยุง่ เรืองชาวบ ่
้านอยูใ่ นหมู่เพือนบ ้านของเขา คนผูน้ ้ันได ้ไป
่
เชิญหัวหน้าหมู่บ ้านกับพีชายของเฒ่ ่ ่ แล ้ว พีชายคนอื
าหยูมาทีนี ่ ่
นๆ
ของเฒ่าหยูอาศัยอยูไ่ กลออกไป ดังนั้นจึงเป็ นเรืองยากที
่ ่
จะเชิ ญ
พวกเขามาแบบกะทันหันเช่นนี ้ แต่หวั หน้าหมู่บ ้านกับหยูลชุ ี่ นเป็ น
่ คณ
คนทีมี ื่ ยง ดังนั้นให ้พวกเขาเป็ นพยานก็
ุ ธรรมและมีชอเสี
เพียงพอแล ้ว !
 ้
เฒ่าหยูเล่าให ้พวกเขาฟังทังหมดว่ านางจางกับครอบคร ัวของหยูต ้า
ชานทากับเขายังไง สุดท ้ายเขาก็พูดอย่างหมดกาลังใจว่า ” นาง
จาง หลังจากสิงที่ เจ
่ ้าทา ข ้าคิดว่าการหย่ากับเจ ้าก็ไม่ได ้มากเกินไป
่
เลย แต่เพือหยู ป่อกับไซตี ้ ข ้าไม่อยากให ้พวกเขามีแม่ทถูี่ กทิง้ มัน
่ ยงของพวกเขา เรามาแยกกันอย่างสันติเถอะ ! “
จะทาลายชือเสี

นางจางรู ้ว่าไม่สามารถยกเลิกได ้แล ้ว และเฒ่าหยูก็ป่วยถึงขนาดนี ้

เขาคงอยูไ่ ด ้อีกไม่นาน ต่อให ้ไม่ตาย ร่างกายของเขาก็ออ่ นแอเกิน
กว่าจะทางานหนักและจะกลายเป็ นภาระในไม่ช ้า

นางจางก ้มหน้า ในใจคิดหาวิธต ี อ ่

่ สู ้เพือผลประโยชน์ ของตัวเอง
้
นางเงยหน้าขึนอย่างมั่นใจพร ้อมประกายชวร ่ ั ้ายในแววตาและพูด
ว่า ” เราแยกกันอย่างสันติก็ได ้ แต่ลก ู ชายคนเล็กต ้องอยูก
่ บั ข ้า ! “

นางทุม ่ เทชีวต ้ ลก
ิ เลียงดู ู ชายคนเล็กด ้วยความหวังว่าเขาจะผ่าน
การสอบของราชสานักด ้วยอันดับทีสู ่ ง นาชือเสี
่ ยงและความ
่ นว่าลูกชายคนเล็กใกล ้จะถึงเป้ าหมาย
รุง่ โรจน์มาให ้นาง เมือเห็
นางจะยอมปล่อยเขาไปได ้ยังไง ?
” ลูกสามต ้องการเงินสาหร ับการศึกษาของเขา ข ้าทางานหนัก
้ ้านกับเงินทังหมดควรเป็
ไม่ได ้ เพราะงันบ ้ นของข ้า ! ร่างกายเจ ้าไม่
่ อนแล ้ว ต่อให ้หายป่ วยก็อาจจะไม่สามารถออกไปหา
เหมือนเมือก่
ปลาในทะเลได ้อีก ลูกชายคนโตของเราเรียกเจ ้าว่าพ่อมาหลายสิบ
ปี ทาไมเจ ้าไม่ให ้เรือหาปลาของครอบคร ัวกับเขาล่ะ ? ” ลูกคิดของ
นางจางส่งเสียงกระทบกันแกร ๊กๆๆขณะทีนางค ่ านวณทุกอย่าง
่
อย่างรวดเร็วเพือให ้
้แน่ ใจว่าของมีคา่ ทังหมดในครอบคร ัวจะอยูใ่ น
มือของนาง นางจะให ้เฒ่าหยูหย่าไปแบบไม่ได ้อะไรติดตัวไปเลย !

่ วหน้าหมู่บ ้านและพวกเพือนบ
เมือหั ่ ้านได ้ยินแบบนี ้ พวกเขาก็คด
ิ ว่า
นางจางทาเกินไปแล ้ว ทร ัพย ์สินของตระกูลหยูทงหมดเฒ่ ้ั าหยูกบั ห
ยูไห่เป็ นคนหามา แต่สด ้ ก
ุ ท ้ายทังคู ่ ็ต ้องออกจากบ ้านตัวเองไปแบบ
มือเปล่า วิธข
ี องนางจางมันจะสุดขัวเกิ ้ นไปแล ้ว !
 ตอนที่ 274 ฝนแล้ง
https://novel-lucky.com

แม้วา่ เฒ่าหยูจะไม่อยากทาให ้ครอบคร ัวต ้องแตกแยก แต่

เหตุการณ์ครงสุ ้ั ดท ้ายนี ทิ
้ งรอยแผลลึ
้ ้ นฟาง
กไว ้ในตัวเขา วันนี เป็
เส ้นสุดท ้ายจริงๆ นางจางโหดร ้ายเกินไป ถ ้าเขายังอยูก่ บั นางต่อ
เขากลัวว่าวันหนึ่ งเขาจะตายด ้วยแผนการร ้ายอะไรสักอย่างของ
นาง

แต่ถ ้าเขาทาใจแข็งและบังคับหย่ากับนางจาง ลูกของเขา 2 คน

้
หยูป่อกับหยูไซตีจะได ้
้ร ับผลกระทบด ้วย ทังสองคนเป็ น
้ อไขของเขา
เลือดเนื อเชื ้ ่ ดต
มันจะส่งผลทีไม่ ี อ
่ อาชีพบัณฑิตของลูก
ชายเขา และลูกสาวของเขาก็จะไม่มต ี วั ตนในครอบคร ัวของสามี
นางอีกต่อไป

ตอนทีฮ่่ องเต ้องค ์ปัจจุบน ้

ั ขึนครองราชย ์ ท่านได ้ปร ับปรุงกฎหมาย
และตรากฎการแยกทางโดยสันติเอาไว ้เป็ นทางเลือก แนวคิดหลักก็
คือการปกป้ องสิทธิสตรีและยกระดับสถานะทางสังคมของพวกนาง
เป็ นการสนับสนุ นผูห้ ญิงทีถู ่ กครอบคร ัวของสามีขม ่ ม
่ เหงเพือเพิ ่
ความเป็ นไปได ้ในการแยกทางอย่างสันติ การแยกทางอย่างสันติ
่ ได
เป็ นสิงที ่ ้ร ับการคุ ้มครองตามกฎหมาย
เฒ่าหยูตด ั สินใจเลือกการแยกทางอย่างสันติเพือลู่ ก 2 คนของเขา
แต่เขาไม่คด ิ ว่าความโลภของนางจางจะไม่มท ี่ นสุ
ี สิ ้ ด นางอยากยึด
เอาทร ัพย ์สมบัตท ้ั
ิ งหมดของตระกู
ลหยูไว ้กับตัวเอง เขารู ้ว่าหญิง
ชราเป็ นคนแบบไหน แม้แต่เทพเจ ้าก็ยงั ไม่สามารถขอให ้นางเอา
่ ใ่ นมือของนางแล ้วออกมาได ้เลย
เงินทีอยู

เฒ่าหยูสญ ้
ู เสียความตังใจในการต่อสู ้และไม่อยากแย่งชิงอะไรอีก
เขาส่ายหน้าอย่างอ่อนแรงและพูดว่า

” ข ้ามีคาขอแค่ข ้อเดียว สมบัตท ้ั

ิ งหมดของตระกูลหยูจะสืบทอด
่ สายเลือดของตระกูลหยูเท่านั้น “
ให ้แก่ผู ้ทีมี

่
เหตุผลทีนางจางเรียกร ้องสมบัตอิ ย่างหน้าไม่อายนั้น นอกจากจะ
พยายามร ับประกันรายได ้ของตัวเองในอนาคตแล ้ว เหตุผลหลักก็
่ กชายคนเล็กสุดทีร่ ักของนาง นางใจดาจริงๆ แม้วา่ หยูต ้า
เพือลู
ชานจะเป็ นสายเลือดของนางเช่นกัน แต่เขาก็เทียบไม่ได ้กับหยูป่อ
่
ลูกชายคนเล็กทีนางชี ้
ทางให ้ เด็กคือคนทีส
้มาตังแต่ ่ าคัญทีสุ
่ ด
สาหร ับนาง
เอกสารสาหร ับการแยกทางอย่างสันติถก ้
ู เขียนขึนอย่ างรวดเร็ว
เฒ่าหยูและนางจางประทับลายมือลงบนเอกสารเป็ นการตกลง ตอน
่
ทีสองพี ่ องหยูไห่กบั หยูไฉ่ เฟิ่ งได ้ข่าว ทุกอย่างก็เสร็จสินแล
น้ ้ ้ว สอง
พีน้่ องพาพ่อของพวกเขากลับไปทีบ ่ ้านเก่าและให ้เขาอยูใ่ นลาน
ตะวันตกทีหยู่ ไฉ่ เฟิ่ งอาศัยอยูใ่ นปัจจุบน ั จากนั้นพวกเขาก็เชิญ
หมอซุนจากในเมืองมาร ักษา แน่ นอนว่าอย่างทีหยู ่ เสียวเฉาเคยพู
่ ด
เอาไว ้ เฒ่าหยูมอี าการปอดอักเสบจึงทาให ้ไอเป็ นเลือด

่
ขณะทีหมอซุ นกาลังร ักษาคนไข ้ หยูลชุ ี่ นกับชาวบ ้านคนอืนๆที
่ มี่
่ กบั ครอบคร ัวหยูก็มารอ
ความสัมพันธ ์ทีดี

อยูใ่ นลานตะวันตก ทุกคนได ้ยินหมอซุนพูดว่าอาการป่ วยของ

เฒ่าหยูคงไม่หนักหนาถึงขนาดนี ถ ้ ้าเขาได ้ร ับการร ักษาทันที
ตอนนี ร่้ างกายของเฒ่าหยูออ่ นแอมาก ถ ้าพวกเขารออีก 2 วัน เขา
ก็คงไม่รอด อาการปอดอักเสบนั้นค่อนข ้างรุนแรง การกินยาเพียง
อย่างเดียวอาจไม่เพียงพอ เขาต ้องนอนพักฟื ้นอยูบ ่ นเตียง กิน
อาหารทีมี ่ โภชนาการสูง หมอซุนยังพูดอีกว่าเฒ่าหยูแก่แล ้ว เขา
อาจจะไม่สามารถทางานใช ้แรงได ้มากนักแม้วา่ จะหายดีแล ้วก็ตาม
 ี่ นกับชาวบ ้านคนอืนๆพากั
หยูลชุ ่ นถอนหายใจด ้วยความเศร ้า ทุก
คนสาปแช่งนางจางทีใจด ่ าอามหิต ชายทีสุ
่ ขภาพแข็งแรงสมบูรณ์
้ เพราะได ้ร ับการร ักษาล่าช ้า หยูล ี่
ต ้องกลายสภาพมาเป็ นแบบนี แค่
ชุนพูดปลอบใจเฒ่าหยูสองสามคา เขาอยากให ้เฒ่าหยูร ักษา
่
ตัวอย่างสบายใจและไม่มแี รงกดดันอย่างอืน

เฒ่าหยูทตอนนี ี่ ร้ ักษาตัวอยูใ่ นทีของหยู

่ ไห่รู ้สึกไม่สบายใจมาก
้ ทภรรยาคนก่
ตังแต่ ี่ อนของเขาเสียชีวต ิ ไป ลูกชายคนนี ก็ ้ ถก ู ละเลย
่
ก่อนทีพวกเขาจะแยกบ ้าน หยูไห่ก็เป็ นคนทีท ่ างานหนักทีสุ ่ ดแต่
ได ้ร ับน้อยทีสุ ่ ด ตอนนั้นเฒ่าหยูคด ่ งทีสุ
ิ ว่าคนทีเก่ ่ ดก็ควรเป็ นคนที่
ทางานมากทีสุ ่ ด เป็ นความถูกต ้องแล ้วทีจะท ่ างานให ้มากเพือ ่
ประโยชน์ของทังครอบคร ้ ัว หลังจากพวกเขาแยกบ ้านออกไป
เฒ่าหยูเชือค ่ าพูดของนางจางและใช ้ความพยายามทังหมดของ ้
่ กชายทีก
เขาเพือลู ่ าลังเรียนหนังสือและลูกสาวคนเล็กทียั ่ งไม่ได ้
แต่งงาน เขาเกือบจะไม่มอบทร ัพย ์สมบัตอิ ะไรใหห้ ยูไห่เลย
 ้
ในฐานะพ่อ เขาติดค ้างลูกชายคนนี มากเหลื อเกิน แต่สด ุ ท ้ายลูก
่
ชายทีเขาละเลยมากที ่ ดก็คอื ลูกชายทีมาช่
สุ ่ วยเขา เฒ่าหยู
พยายามมาตลอดชีวต ่ าให ้ชีวต
ิ ทีจะท ิ ดีขนึ ้ ตอนนี เขารู
้ ้สึกว่าตัวเอง
ไม่มห
ี น้าเหลืออีกแล ้ว

ความรู ้สึกของเขาส่งผลต่อการฟื ้นตัวของเขาโดยตรง แม้วา่ เขาจะ

กินยาและอาหารบารุงทุกวัน อาการป่ วยของเฒ่าหยูก็ยงั ไม่หาย

ตอนทีหยู่ เสียวเฉาต
่ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงไปในยา
้มยา เธอมักจะใส่นาหิ ์
ของปู่ เสมอ เธอสามารถช่วยลุงใหญ่ให ้พ้นจากความตายได ้ แล ้ว
ทาไมปู่ ของเธอจึงไม่เคยดีขนเลยึ้ ่
? หยูเสียวเฉาสั งเกตเห็นว่า
เฒ่าหยูดห ู ดหูแ่ ละจิตใจตายด ้าน คนทีมี่ ชวี ต
ิ อยูม
่ า 2 ชาติอย่างเธอ
จึงสรุปได ้ว่าอารมณ์ความรู ้สึกของปู่ กาลังส่งผลกระทบต่อการฟื ้น
ตัวของเขา

เธอนาปัญหาไปปรึกษาพ่อกับป้ าใหญ่ สองพีน้ ่ องจึงเริมคุ

่ ยกับพ่อ
ของเขา หยูไฉ่ เฟิ่ งประคองเฒ่าหยูขนนัึ ้ ่ งและห่มผ้าให ้เขาครึงตั
่ ว
๋
นางป้ อนก๋วยเตียวไก่ ให ้เขาและพูดเบาๆว่า ” ท่านพ่อคะ กิน
๋
ก๋วยเตียวหน่ ่
อยนะ เสียวเฉาท าให ้ท่านพ่อโดยเฉพาะเลย “
” ร่างกายแบบนี กิ้ นอะไรไปก็ไม่มปี ระโยชน์ เอาไว ้ให ้พวกเด็กๆเถอะ
” เฒ่าหยูได ้ยินหมอซุนพูดว่าต่อให ้เขาดีขน ึ ้ เขาก็ไม่สามารถ
่
ทางานได ้อีกแล ้ว เมือไหร่
ก็ตามทีคิ่ ดว่าตัวเองจะกลายเป็ นตัวถ่วง
ให ้ลูกชายและลูกสาว เขาก็รู ้สึกเป็ นทุกข ์กังวลและไม่สามารถ
ควบคุมความรู ้สึกเอาไว ้ได ้

หยูไห่พูดว่า ” ท่านพ่อ เด็กๆทุกคนมีกน ่

ิ อยูแ่ ล ้ว เสียวเฉาตุ ๋นไก่
้ วและทาก๋วยเตียวไว
ทังตั ๋ ้
้มากพอสาหร ับคนทังครอบคร ัว ท่านพ่อ
ต ้องพักฟื ้นให ้สบายใจ อย่ากังวลเรืองเงิ
่ นเลย สองปี ทีผ่ ่ านมา
ครอบคร ัวของเราปลูกผักกับแตงโม ท่านพ่อคิดว่าเราจะไม่มเี งิน
้ านพ่อเหรอคร ับ ? “
เลียงท่

่
เฒ่าหยูคราครวญว่ า ” ต่อให ้หายจากอาการเจ็บป่ วย พ่อก็ยงั เป็ น
ตัวถ่วงอยูด
่ ี ให ้พ่อตายไปซะจะดีกว่า…… “

้ ะ ? ท่านพ่อพยายามจะกรีดหัวใจของ
” ท่านพ่อ ทาไมพูดอย่างนี ล่
่ เหรอ ? ” หยูไฉ่ เฟิ่ งรู ้สึกเสียใจเมือได
ข ้ากับเสียวไห่ ่ ้ยินคาพูดของ
่
พ่อนาง ดวงตาของนางเปลียนเป็ นสีแดงอย่างช ้าๆ
 ่
หยูไห่รบี ตบบ่าพีสาวและพู ดกับเฒ่าหยูวา่ ” ท่านพ่อ หมอไม่
จาเป็ นต ้องถูกเสมอไปนะ อย่างขาของข ้านี่ ไง หมอก็บอกไม่ใช่
เหรอว่าหมดหวังแล ้ว ? แต่ตอนนี ข ้ ้าก็หายสนิ ทแล ้วใช่ไหมล่ะ ? ข ้า
จาได ้ตอนทีท่่ านพ่อหนุ่ มๆ ท่านพ่อไม่ได ้เชียวชาญเรื
่ ่
องหาปลา
อย่างเดียว แต่เป็ นหนึ่ งในคนทีท ่ าไร่เก่งทีสุ
่ ดในหมู่บ ้านนี ด
้ ้วย
่ั
ข ้าวโพดกับมันฝรงของเฉาเอ ่
้อร ์น่ าจะพร ้อมเก็บเกียวในอี ก
ประมาณ 1 เดือน ถึงตอนนั้นเราต ้องพึงให ่ ้ท่านพ่อช่วย ! นี่ เป็ น
่
งานทีทางราชส านักมอบหมายให ้กับเรา จะให ้เกิดเรืองผิ ่ ดพลาด
้ ได ้ “
ขึนไม่

เฒ่าหยูมองขาขวาของลูกชายทีหายดี ่ แล ้ว สีหน้าหม่นหมองของ
้
เขาค่อยๆมีความหวังขึนมา ใช่แล ้ว ! ตอนนั้นหมอก็บอกว่าต ้องตัด
้ั
ขาของต ้าไห่ไม่งนเขาจะตาย ้ กชายของเขาไม่เพียงแต่จะ
ตอนนี ลู
สบายดี แต่ขาของเขาก็ยงั อยูค่ รบถ ้วนสมบูรณ์อก ี ด ้วย การวินิจฉัย
ของหมอไม่ได ้แม่นยาเสมอไป ! หมอบอกว่าอาการป่ วยของเขา
ไม่ได ้ร ้ายแรงในตอนแรก แค่ร ักษาช ้าเกินไปก็เท่านั้น ถ ้าเขาหายดี
แล ้ว บางทีเขาอาจจะช่วยลูกชายของเขาได ้อีกสักสองสามปี !
 ่ ้าไห่พูดก็มเี หตุผล ! ไฉ่ เฟิ่ ง เอาชามมาให ้พ่อ พ่อจะกินเอง ! ”
” ทีต
เฒ่าหยูทได ี่ ้ใจสู ้กลับคืนมาก็เอาก๋วยเตียวไปซดเสี
๋ ยงดัง

ไม่กวัี่ นต่อมา เฒ่าหยูก็ยอมร ักษาและกินยาอย่างแข็งขัน หยูเสียว

่
เฉายังคงจัดอาหารยาให ้เขาราวกับว่ามันไม่ได ้เสียเงินเลย เฒ่าหยู
จึงหายป่ วยเร็วมาก ร่างกายของเขาถูกบารุงอย่างช ้าๆจนได ้
พละกาลังกลับคืนมา ประมาณครึงเดื ่ อนต่อมา ผู ้คนก็เห็นร่างของ
เฒ่าหยูเดินเล่นไปตามไร่ข ้าวโพดพร ้อมกับเอามือไขว ้หลังเอาไว ้

” ท่านอาหยู อาหายป่ วยเร็วจังเลย ! ” ช่วงนี ฝนไม่้ คอ

่ ยตกมาเดือน
กว่าแล ้ว ดินจึงค่อนข ้างแห ้ง หลายครอบคร ัวทีมี ่ พนที
ื ้ เพาะปลู
่ ก
้ ต
ล ้วนมีเสานาอยู ่
่ ามไร่เพือเอาไว ้รดนาต ้ ้นไม้ ภูมป
ิ ระเทศของ
หมู่บ ้านตงชานนั้นดีพอสมควร พวกเขามีแหล่งนาจากภู ้ เขา
ตะวันตกตลอดทังปี ้ พวกเขาไม่มภ ี ยั แล ้งมาหลายปี แล ้ว จึงไม่ได ้
รู ้สึกถึงผลกระทบมากนัก
 ิ้
เฒ่าหยูยมจนเห็ นแต่รอยตีนกา เขาพยักหน้า ” ใช่แล ้ว ! ลูกชาย
้ และปลาทุกวัน จะไม่หายเร็วได ้ยังไง ? “
ของข ้าให ้ข ้ากินไข่, เนื อ,

หวังเอ ้อร ์โก่วให ้หยูไห่ยม

ื ไร่ของเขาปลูกแตงโมในช่วงฤดูใบไม้ผลิ
ตอนนี มี้ มน ่ กใหม่อยูใ่ นไร่ หลังจากทาเงินได ้มากกับหยูไห่
ั เทศทีปลู
้
หวังเอ ้อร ์โก่วก็หนักแน่ นขึนและไม่ ต ้องให ้ภรรยาคอยผลักดันอีก
ต่อไป เขาออกไปรดนาต ้ ้นมันเทศด ้วยตัวเอง

หวังเอ ้อร ์โก่วยิม้ ” ท่านอาหยู ในอนาคตท่านอยูก ่ ้าไห่ จะได ้มี

่ บั พีต
ชีวต ่ ขสบายอย่างแน่ นอน ! “
ิ ทีสุ

เฒ่าหยูพยักหน้าอย่างเห็นด ้วย ” ต ้าไห่และพวกเด็กๆล ้วนกตัญญู

กันทุกคน ! “

้
หวังเอ ้อร ์โก่วก ้าวไปข ้างหน้าพร ้อมถังนาบนหลั ่ ดว่า ”
งขณะทีพู
ท่านอาหยู พอข ้ารดนามั ้ นเทศทีนี ่ ่ เสร็จ ข ้าจะไปช่วยพีต
่ ้าไห่รดนา้
ข ้าวโพด ร่างกายของท่านอาเพิงดี ่ ขน ึ ้ อย่าเดินไปไกลนักล่ะ ถ ้า
เหนื่ อยก็ไปนั่งพักทีโรงเก็
่ บแตงโมนะ “
 ้
” ได ้ ! ไปทางานต่อเถอะ ! ข ้าจะเดินเล่นรอบๆอีกนิ ด ! ” นับตังแต่
่
ทีเขาลุ ้
กขึนจากเตียงได ้ เฒ่าหยูก็ทาตามคาแนะนาของหมอและ
ออกกาลังกายทุกวัน ตอนแรกเขาก็แค่เดินไปรอบๆบ ้าน หลังจาก
นั้นพอได ้พละกาลังกลับมามากขึน้ เขาก็ไปเดินเล่นทีไร่ ่ เขา
สามารถทาให ้ร่างกายแข็งแรงขึนไปพร ้ ้อมกับช่วยลูกชายเฝ้ าไร่
ข ้าวโพดเพือป้่ องกันคนทีคิ่ ดร ้ายไม่ให ้มาทาลายพืชผล

้ นเวลาทีส
ตอนนี เป็ ่ าคัญทีสุ
่ ดสาหร ับช่วงปลูกข ้าวโพด ตอนต ้นฤดู
ร ้อนนั้นแห ้งแล ้งกว่า เพือป้
่ องกันไม่ให ้ข ้าวโพดเสียผลผลิต หยูไห่,
ภรรยาของเขา, และพีสาวกั ่ ่
บพีเขยของหยู ้ ้าวโพด
ไห่ได ้รดนาข
ด ้วยมือของตัวเองตลอดสองสามวันทีผ่ ่ านมา

สภาพของหมู่บ ้านตงชานในช่วงฤดูแล ้งนั้นถือว่าไม่เลวเลย คนที่

เดินทางมาจากทางใต ้ของประเทศบอกว่าสถานการณ์ทนั ี่ ่ นรุนแรง
้
ขึนมาก ้
ลาธารหลายสายหยุดไหลและระดับนาในทะเลสาบก็ ลดลง
่
ตลอดเวลา ถ ้าไร่นาไหนสามารถเก็บเกียวได ้ก็นับว่าเป็ นปาฏิหาริย ์
จากเทพเจ ้าแล ้ว !
หยูไฉ่ ฟิ่งกับหลิวหูท ี่ งประสบภาวะแห
่ เพิ ่ ้งแล ้งในภาค
ตะวันออกเฉี ยงเหนื อรดนาพื ้ ชผลอย่างกระตือรือร ้นเป็ นพิเศษ
้ งก็ทางานเหมือนผูใ้ หญ่ ทุกคนเคยประสบกับ
แม้แต่หลิวจวินผิ
สภาพแห ้งแล ้งอันขมขืนมาด ่ ้วยตัวเองแล ้ว พวกเขาจึงภาวนาต่อ
่
เทพเจ ้าทุกวันเพือให ้ฝนตกลงมาบรรเทาความแห ้งแล ้ง

แต่เทพเจ ้าไม่ได ้ตอบร ับคาอธิษฐานของพวกเขา อากาศร ้อน

่ั
จัดเป็ นเวลาหลายวัน ข ้าวโพดกับมันฝรงของครอบคร ัวหยูยงั ดีอยู่
เนื่ องจากหยูเสียวเฉาแอบใช
่ ้ นศักดิสิ์ ทธิรด
้นาหิ ์ พวกมันจึงทนต่อ
ความแห ้งแล ้งได ้มากกว่าและยังเติบโตได ้อย่างแข็งแกร่ง แต่
ครอบคร ัวในละแวกใกล ้เคียงทีปลู ่ กมันเทศนั้นต่างก็เห็นว่าใบไม้บน
่
ต ้นไม้ของพวกเขาค่อยๆเหียวเฉาอย่ ้ รดลงไประเหย
างช ้าๆ นาที ่
เกือบจะทันที ต ้นมันเทศยังต ้องการเวลาเติบโตอีก 1 เดือนก่อนจะ
่
เก็บเกียวได ่ ดภัยแล ้ง ผลผลิตย่อมลดน้อยลงอย่างแน่ นอน
้ เมือเกิ

เย็นวันนั้น หยูไห่กบั ทุกคนในครอบคร ัวนั่งล ้อมวงกินอาหารเย็นอยู่

่ ะหิน เฒ่าหยูถอนหายใจอย่างหนักและพูดว่า ” ช่วงสองปี ที่
ทีโต๊
ผ่านมาเกิดภัยพิบต ั อิ ย่างต่อเนื่ อง เมือปี
่ ก่อนก็มพี ายุหม ่ ้วดี
ิ ะ ปี ทีแล
้
ขึนหน่ อย ชาวบ ้านอย่างเรากาลังจะได ้เห็นวันทีดี ่ ขนึ ้ แต่ตอนนี เรา้
เจอภัยแล ้งอีก ไม่รู ้ว่าจะมีสก ่
ั กีคนที ่ สามารถมีกน
ไม่ ่ ้อง……
ิ จนอิมท
“

่
เสียวเฉ่ ่
าเสิร ์ฟต ้มซีโครงหมู ้ ให
โสมอึงคี ้ ้เฒ่าหยู อาหารยาชนิ ดนี ้
่
ต ้องเคียวรากอึ ้ ,้ โสม, และซีโครงหมู
งคี ่ ้ ท้ าให ้ม้าม
รวมกัน รากอึงคี
และปอดแข็งแรงขึน้ ทาให ้พวกมันแข็งแรงและมีประสิทธิภาพมาก
ขึน้ อาหารประเภทนี มี ้ ประโยชน์ตอ่ ร่างกายของเฒ่าหยูมาก

เฒ่าหยูกน ิ อาหารยาประเภทนี ้ 3 มือต่้ อวัน เพราะอาหารยาต ้องใช ้

้
ทังอาหารและส่ วนผสมของยา อาหารของเฒ่าหยูอย่างเดียวก็มาก
พอทีจะท่ าให ้ครอบคร ัวชาวบ ้านทัวไปล่ ้มละลายได ้ ชายชรา
สังเกตเห็นโสมในอาหารของเขาและพูดกับหยูไห่วา่ ” พ่อไม่รู ้ว่าปี
้
นี จะแล ้งนานแค่ไหน แต่ราคาอาหารจะแพงขึนแน่ ้ นอน ร่างกาย
ึ้
ของพ่อดีขนมากแล ้ว ไม่ต ้องกินอาหารยาอีกแล ้วล่ะ ! เก็บเงิน
้ ญพืชมาตุนให ้พวกเราเถอะ ชาวบ ้านอย่างเราตราบใดที่
เอาไว ้ซือธั
ตุนธัญพืชเอาไว ้ให ้ดีๆก็ไม่มอ ี ะไรให ้กังวลแล ้ว ! “
 ่
หยูเสียวเฉายิ ้
มแล ้วอธิบายแทนพ่อของเธอว่า ” ท่านปู่ คะ ไม่ต ้อง
่ นหรอก สิงที
กังวลเรืองเงิ ่ ส
่ าคัญทีสุ
่ ดสาหร ับท่านปู่ ตอนนี ก็
้ คอื ทาให ้
ร่างกายแข็งแรงเข ้าไว ้ สมุนไพรทีข ่ ้าใช ้ทาอาหารยาส่วนใหญ่ได ้มา
จากภูเขา ไม่ได ้เสียเงินอะไรมากมายเลยค่ะ ท่านปู่ ควรผ่อนคลาย
่ น ข ้าพูดอะไรไม่ได ้
และบารุงร่างกายตัวเองให ้ดี ไม่ต ้องกังวลเรืองเงิ
แต่ม่นใจได
ั ้เลยค่ะว่าเราสามารถกินเนื อ,้ ปลา, และไข่ได ้ทุกวัน ! “
 ตอนที่ 275 ฝู งตกแตน
ั๊
https://novel-lucky.com

่
เฒ่าหยูซดต ้มซีโครงหมู แล ้วส่ายหน้า ” ต่อให ้มีเงินก็ไม่ควรใช ้แบบ
นี ้ ! ควรเก็บเงินเอาไว ้เผือมี
่ ปัญหาในอนาคต ! เออใช่ ต ้าไห่ พรุง่ นี ้
ลูกควรเข ้าเมืองไปซือข ้ ้าวมาอีก จากทีพ่ ่ อเห็น พ่อว่าฝนคงไม่ตก
้
เร็วๆนี หรอก ้
! ถ ้ายังแล ้งไม่เลิก ราคาข ้าวจะสูงขึนแน่ ๆ“

หยูไฉ่ เฟิ่ งขมวดคิว้ ” มันเป็ นช่วงทีร่ ้อนทีสุ

่ ดของปี เพราะงันข
้ ้าวจะ
้
ดึงดูดพวกแมลงได ้ง่ายมาก ! ถ ้าเราซือมามากเกิ ่ ฝน
นไปและเริมมี
ตกในอีกไม่กวัี่ น ข ้าวจะไม่เน่ าหมดเหรอคะ ? “

เฒ่าหยูแทะกระดูกหมูอน ั สุดท ้ายในชามเสร็จก็มองลูกๆของเขา ”

้ ซอข
งันก็ ื ้ ้าวฟ่ าง, ข ้าวสาลี, และธัญพืชอย่างอืนมา่ เราเอามันมา
่
ตากแดดในวันทีอากาศดี ๆได ้ จะได ้ไม่เสียมากเกินไป ! “

หยูไฉ่ เฟิ่ งนึ กถึงสิงที

่ เกิ
่ ดขึนกั
้ บครอบคร ัวของนางในภาค
ตะวันออกเฉี ยงเหนื อและพูดด ้วยนาเสี ้ ยงทีเต็
่ มไปด ้วยความกังวลว่า
” ท่านพ่อคะ เราน่ าจะเตือนหัวหน้าหมู่บ ้านให ้บอกพวกชาวบ ้านตุน
 ่ ้วย ไม่งนตอนที
ข ้าวกันเพิมด ้ั ่
ครอบคร ัวของเรามีอาหารแต่พวกเขา
ไม่มี ทุกคนจะมาขอหรือมาเอาไป และเราจะไม่สามารถอยูไ่ ด ้นาน !
่
ถ ้าผู ้คนอดอยาก พวกเขาจะไม่สนใจเรืองความรู ้สึกหรือเหตุผล
อะไรแล ้ว ! “

่ ้วเกิดภัยแล ้งในภาคตะวันออกเฉี ยงเหนื อ เดิมทีครอบคร ัว

ปี ทีแล
ของนางมีข ้าวมากพอจะอยูไ่ ด ้จนถึงฤดูใบไม้ผลิ แต่หลังจากนั้นคน
่
อืนๆรอบตั วพวกเขาก็จบ ั ตามองอาหารนั้น นี่ คือเหตุผลทีพวกเขา
่
่
ต ้องหนี ออกจากบ ้านเก่าของพวกเขาและต ้องพึงครอบคร ัวทางแม่
ของนางให ้ช่วย นางไม่อยากให ้ครอบคร ัวของน้องชายต ้องเดินไป
ในถนนสายเดียวกัน

เฒ่าหยูคด
ิ นิ ดนึ งแล ้วพยักหน้า ” กินข ้าวเสร็จพ่อจะไปคุยกับ
่ ้านของเขา “
หัวหน้าหมู่บ ้านทีบ

่
หยูเสียวเฉาก าลังกินข ้าวโพดต ้มแสนอร่อย ใช่แล ้ว ข ้าวโพดต ้ม !
่
เมือชาติ กอ ่
่ นหยูเสียวเฉามั ้ ้าวโพดสุกสองสามฝักมาต ้มจน
กจะซือข
นุ่ ม ตอนกินรสชาติของข ้าวโพดจะกระจายในปาก เธอหลงร ักมัน
้ คาแรก
ตังแต่
 ่
หลังจากทีเธอย ้ายร่างมา ข ้าวโพดยังมาไม่ถงึ ประเทศนี ้ เธอจึงไม่
สามารถกินมันได ้แม้ว่าจะอยากกินก็ตาม จวินอ๋ ้ องน้อยได ้เดินทาง
เป็ นระยะทางไกลเพือน ่ าข ้าวโพดมา หลังจากปลูกข ้าวโพด 10 หมู่
แล ้ว เธอจะไม่เก็บมากินสักสองสามฝักให ้พอใจได ้ยังไง ?

เธอใช ้ประโยชน์จากการทีจวิ ่ นอ๋

้ องน้อยไม่อยูใ่ นช่วงสองสามวันที่
ผ่านมานี ้ หยูเสียวเฉ่
่ าให ้หินศักดิสิ์ ทธิเร่
์ งข ้าวโพดสองสามต ้นให ้
้
สุก วันนี เธอจึ ้
งเก็บข ้าวโพดสิบกว่าฝักมาต ้มให ้คนทังครอบคร ัว
ลองชิม

่
ข ้าวโพดคือพืชทีทางราชส ่
านักให ้ความสาคัญมาก เมือหยู ่
เสียว
เฉากลับบ ้านพร ้อมข ้าวโพดทีเก็่ บมา นางหลิวทีท่ าอาหารเย็นอยู่
ในคร ัวก็แทบเป็ นลมกับภาพทีเห็ ่ น การแอบเอาข ้าวโพดมากิน
ขณะทีก ่ าลังทาการทดลองปลูกให ้ราชสานักนั้นเป็ นความผิดทีมี ่
โทษถึงขันตั้ ดหัวเลยทีเดียว ลูกสาวของนางกล ้าหาญชาญช ัย
เกินไปแล ้วถึงได ้แอบเก็บข ้าวโพดเอากลับมาทีบ่ ้านด ้วย มันสาย
่
เกินไปทีจะแก ้ปัญหาแล ้ว นางหลิวจึงโกรธมากจนหยิบเอาไม้มาไล่
 ่
ตีเสียวเฉา ี่ ยวเฉาว่
โชคดีทเสี ่ องไวและสามารถหลบ ‘ฝ่ ามือมาร ‘
ของนางหลิวได ้อย่างรวดเร็ว

่
เมือนางเห็ ่
นหยูเสียวเฉ่ าแทะข ้าวโพดอย่างมีความสุขราวกับเป็ น
กระรอกตัวน้อย นางหลิวก็กด ั ฟันและแผดเสียงใส่ ” กินเข ้าไป ! ยัง
จะกล ้าเอามันใส่ปากกินอีก !! ถ ้าจวินอ๋ ้ องทรงทราบ คงแปลกล่ะถ ้า
ท่านไม่โบยลูก !! ถ ้าข่าวนี รู้ ้ถึงราชสานัก พวกเขาอาจจะตัดหัวลูก
เลยก็ได ้ ! “

่
หยูเสียวเฉากรอกตาด ้วยความโมโห ” ข ้าแค่กน ิ ข ้าวโพดฝักเดียว
้
เอง จาเป็ นต ้องขนาดนี ไหมคะ ้ องน้อยอยูแ่ ถวนี ้ ในไร่
? ต่อให ้จวินอ๋
ก็มขี ้าวโพดอยูต ้ั
่ งเยอะแยะ กินนิ ดกินหน่ อยจะเป็ นอะไรล่ะคะ ? ข ้าก็
เก็บมันมาแล ้ว มันงอกกลับมาไม่ได ้แล ้ว ถ ้าไม่กน ิ ก็เสียของไป
้ ง ลองกินดูซค
เปล่าๆ ป้ าใหญ่, ลุงใหญ่, จวินผิ ิ ะ ถ ้าไม่กนิ ข ้าจะกิน
แทนนะ ! “

่
เมือหยูไฉ่ เฟิ่ งเห็นว่าหยูเสียวเฉาสบายใจไร
่ ้กังวล นางก็คลายความ
กังวลลงไปเล็กน้อย หลานสาวของนางพูดถูก ในเมือเก็ ่ บข ้าวโพด
้
มาแล ้วก็ต ้องกินมันซิ ! นางหยิบขึนมาหนึ ่ งฝักและส่งให ้สามีของ
นางพร ้อมกับยิม้ ” ท ้องหลานใหญ่แค่ไหนกันถึงคิดจะกินข ้าวโพด
คนเดียว 10 กว่าฝัก ? ไม่กลัวท ้องแตกเหรอ ? “

้ งเห็นว่าทังพ่
หลิวจวินผิ ้ อและแม่เขาก็กน ้
ิ ข ้าวโพด เขาจึงหยิบขึนมา
หนึ่ งฝักและเลียนแบบหยูเสียวเฉา่ เขากัดข ้าวโพดคาใหญ่ รสชาติ
แสนอร่อยทีไม่่ เหมือนใครของข ้าวโพดกระจายอยูใ่ นปาก เม็ด
ข ้าวโพดแต่ละเม็ดทังนุ้ ่ มทังหวาน
้

ต ้องบอกว่าข ้าวโพดทีรดด ่ ้ นศักดิสิ์ ทธินั์ ้นรสชาติดก

้วยนาหิ ี ว่า
่
ข ้าวโพดทัวไปมาก แม้แต่ฟางผิงก็กน ิ อย่างเอร็ดอร่อย หยูเสียวเฉา่
่
เตือนเด็กน้อยว่า ” เสียวผิ ้
งผิง ต ้องเคียวให ้ละเอียดก่อนกลืนนะ ไม่
้
งันตอนเข ้
้าห ้องนาได ้อึออกมาเป็ นเม็ดข ้าวโพดทีไม่ ่ ได ้เคียวแน่
้ ๆ!“

้
ฟางผิงเคียวอย่
างละเอียด ปากก็เลยไม่วา่ งตอบ เขาพยักหน้าร ัวๆ
เป็ นสัญญาณตอมร ับ
 ่
หลิวเยียนเอ ้อร ์ก็ชอบรสชาติของข ้าวโพดเหมือนกัน นางค่อยๆ
ละเลียดข ้าวโพดในปากอย่างช ้าๆก่อนจะกลืนลงไปแล ้วพูดว่า ”
ข ้าวโพดนี่ เป็ นพืชทีให ่ ้ผลผลิตสูงจริงๆ แค่ 3-4 ต ้นก็ได ้หลายฝัก
มากพอใส่กะละมังใหญ่ๆได ้ ข ้าลองชงน ่ ั าหนั
้ กดูแล ้วคิดว่าอย่าง
น้อยก็ต ้องครึงช่ ง่ ั ท่านอาคะ เรามีข ้าวโพดกีต ่ ้นต่อทีดิ
่ น 1 หมู่เหรอ
คะ ? แล ้วมันจะผลิตข ้าวโพดได ้กีช ่ งกั
่ั น ? “

ฟางผิงกลืนข ้าวโพดคาใหญ่ในปากแล ้วยิม้ ” ใช่ๆ ! มีข ้าวโพดตัง้

เยอะแยะ ต่อให ้กินทุกวันก็กน
ิ ไม่หมด ! “

้ งเขกหัวเด็กน้อยเบาๆแล ้วพูดว่า ” เจ ้าเด็กตะกละ ! คิด

หลิวจวินผิ
แต่จะกิน !! อากาลังช่วยราชสานักปลูกข ้าวโพดนะ ถ ้าเรากินหมด
พอขุนนางจากราชสานักมา เราจะเอาอะไรให ้พวกเขา ? เจ ้าบอก
้ั
ใครไม่ได ้เด็ดขาดนะว่าเรากินข ้าวโพดกันน่ ะ ไม่งนพวกเจ ้าหน้าที่
ได ้จับเจ ้าเข ้าคุกแน่ ! “

่
เมือฟางผิ
งรู ้ว่าการกินข ้าวโพดจะทาให ้เขาติดคุก เขาก็หยุดแทะ
่ นไปแล ้วครึงฝั
ข ้าวโพดทีกิ ่ กทันที เขาไม่รู ้ว่าควรจะกินต่อดีหรือ
เปล่า
 ่
หยูเสียวเฉาคิ ดว่าสีหน้ากลุ ้มอกกลุ ้มใจของเขาน่ าร ักมาก เธอจึง
หยิกแก ้มเขาและพูดว่า ” ตราบใดทีเจ ่ ้าไม่บอกใคร พวกเจ ้าหน้าที่
ก็ไม่รู ้หรอก พวกเขาก็จะไม่จบ ั เราเข ้าคุก ! เราปลูกข ้าวโพดเอาไว ้
เยอะ ใครจะสังเกตเห็นว่าข ้าวโพดหายไปต ้นสองต ้นกันล่ะ ? กินเร็ว
่ อะไรอร่อยๆให ้อีก ! “
เข ้า กินเสร็จพีมี

่ เสียวเฉาพู
อะไรทีหยู ่ ดถึงคือก ้านของต ้นข ้าวโพด หลังจากเก็บ
่
ข ้าวโพดแล ้ว หยูเสียวเฉาก็ ให ้หินศักดิสิ์ ทธิเร่
์ งการเจริญเติบโตของ
ก ้านข ้าวโพด ก ้านข ้าวโพดทีมี ่ นาหิ
้ นศักดิสิ์ ทธิอยู
์ ข
่ ้างในมีรสชาติ
หวานละมุน อร่อยกว่าอ ้อยซะอีก !

หลังจากกินข ้าวเย็นเสร็จแล ้ว พวกเด็กๆก็ตด

ั ก ้านข ้าวโพดแบ่งกัน
้
กินอย่างเอร็ดอร่อย ฟางผิงยิมกว ้าง

่
” พีใหญ่ ่
พวกเจ ้าหน้าทีจะไม่ จบ ่ นก ้านข ้าวโพดใช่
ั ข ้าโทษฐานทีกิ
ไหม ? ในอนาคตตอนทีเก็ ่ บข ้าวโพด เราจะได ้ตัดก ้านข ้าวโพดมา
กินเป็ นของว่างกัน ! “
” พอก ้านข ้าวโพดแห ้ง พวกมันก็ไม่มค ี วามชุม ้ ก ถ ้าอยากกิน
่ ชืนอี
่ บเกียว
ก็ต ้องกินภายในวันสองวันทีเก็ ่ ไม่งนก็
้ั เอาก ้านข ้าวโพดไป
้ ตว ์ เจ ้าเทากับม้าของบ ้านเราจะได ้มีอาหารกินในช่วงฤดู
เลียงสั
่
หนาว ! ก ้านข ้าวโพดแห ้งยังใช ้เป็ นฟื นได ้อีกด ้วย ! ” หยูเสียวเฉา
้
แนะนาการใช ้งานทังหมดที ่ ้านข ้าวโพดสามารถนามาใช ้ได ้
ก

ฟางผิงกล่าวอย่างมีความสุขว่า ” ทุกส่วนของข ้าวโพดคือสมบัติ

แท ้ๆ ! ในอนาคตเราควรปลูกอีกให ้เยอะๆเลย ! “

่
หยูเสียวเฉาค านวณเสียงดัง ” เราปลูกข ้าวโพด 10 หมู่ ก็จะได ้
ข ้าวโพดอย่างน้อยราวๆ 2 หมืนช ่ ง่ ั ข ้าวโพดสามารถบดเป็ นแป้ ง
ข ้าวโพดได ้ อาหารทีท่ าจากข ้าวโพดรสชาติดก ่ าจากข ้าว
ี ว่าทีท
้
ฟ่ างมาก นอกจากนี การกิ นข ้าวโพดมากๆก็ไม่ได ้ทาให ้ท ้องอืด
เหมือนกินมันเทศมากๆอีกด ้วย “

เฒ่าหยูนิ่งงันไป ต ้องใช ้เวลาครูห่ นึ่ งในการย่อยความคิดก่อนจะพูด

่ กในทีดิ
ว่า ” ข ้าวโพดทีปลู ่ น 1 หมู่ได ้ถึง 2 พันชงเลยเหรอ
่ั ? เป็ น
่ ผลผลิตสูงจริงๆ ไม่น่าละฮ่องเต ้ถึงส่งจวินอ๋
พืชทีมี ้ องออกเดินทาง
 ้ โลกตะวั
เป็ นพันลีไปที ่ ่
นตก ถ ้าข ้าวโพดกระจายไปทัวประเทศได ้
พวกชาวบ้านก็จะไม่กลัวหิวอีกต่อไป !! “

่
หยูเสียวเฉาถอนหายใจ ่ และ
” ใช่คะ่ ! ฮ่องเต ้ทรงเป็ นผูป้ กครองทีดี
ห่วงใยประชาชนอย่างแท ้จริง ! ” เพือนผู ่ ข ้ ้ามมิตข
ิ องเธอคนนี นั้ บว่า
ใช ้ได ้เลยทีเดียว อย่างน้อยก็ไม่ใช่ผู ้ปกครองทีไร ่ ้ความสามารถ
่
บางทีตอนทีเธอถู กเปิ ดเผยและต ้องเผชิญหน้ากับคูแ่ ข่งคนนี ้ จุดจบ
ของเธออาจจะไม่เลวร ้ายนัก !

ซ ังข ้าวโพดทีถู ่ กแทะแล ้วกับใบข ้าวโพดถูกนามาตากแดดทังวั ้ น

หลังจากแห ้งแล ้วก็เอามาเผาในกองไฟ นางหลิวรู ้สึกโล่งอกเมือซ ่ ัง
ข ้าวโพดและใบข ้าวโพดถูกเผาเป็ นขีเถ ้ ้าจนหมดสิน้ ตอนนี ไม่
้
น่ าจะมีใครรู ้ว่าพวกเขากินข ้าวโพดแล ้วใช่ไหม ?

่ นเขา
ความแล ้งยังคงดาเนิ นต่อไป ทุกวันครอบคร ัวหยูจะไปทีตี
่
ตะวันตกเพือแบกน ้
ากลั บมารดต ้นข ้าวโพด ความร ้อนระอุและร ังสีที่
โหดร ้ายของดวงอาทิตย ์ดูเหมือนจะอบผืนแผ่นดินจนสุก
วันหนึ่ ง หยูเสียวเฉาสวมหมวกฟางขณะที
่ ่ วยรดนาต
ช่ ้ ้นข ้าวโพด
ลูกแมวน้อยสีทองดูเหมือนพุ่งข ้ามพืนดิ ้ นทีใกล
่ ้กับป่ าทึบบนภูเขา
่
มันวิงไปทางไร่ ข ้าวโพด เสียงของมันเต็มไปด ้วยความกังวลทีแฝง ่
ความดีใจอยูข ่ ้ายขึนแล
่ ้างใน [ เจ ้านาย, เจ ้านาย ! จะเกิดเรืองร ้ ้ว !!
]

่
หยูเสียวเฉาไม่ ่ ้ายแบบไหนถึงทาเสียงดีใจ
ใส่ใจคาพูดของมัน เรืองร
อย่างนั้น ?

[ เจ ้านาย ! พลังวิญญาณของข ้าฟื ้นคืนมาจนถึงระดับทีข ่ ้า

่
สามารถสือสารกั ้
บสัตว ์ได ้แล ้ว ! ] ลูกแมวสีทองกระโดดขึนไปบน
่
ไหล่ของหยูเสียวเฉาและประกาศทั กษะใหม่ของมันอย่างภูมใิ จ

่
” ดีใจด ้วย ดีใจด ้วย ! ” หยูเสียวเฉาคิ
ดในใจ ‘ คุยกับสัตว ์ได ้แล ้วก็
่ ไม่ใช่เหรอ ? แล ้วมันแย่ตรงไหนล่ะ ? ‘
เป็ นเรืองดี

่
ลูกแมวสีทองดูจะไม่พอใจคาพูดของหยูเสียวเฉาที ่ ดเหมือนคนใจ
พู
ลอย มันใช ้กรงเล็บเกาแก ้มของเธอพร ้อมกับพูดว่า [ สนใจหน่ อยซิ
!! สถานการณ์เลวร ้ายจริงๆนะ !! ]
 ๊ ้ให ้อยากรู ้จะได ้
” ถ ้ามีอะไรจะพูดก็พูดมา ถ ้าต ้องตดก็ตด อย่ากักไว
่
ไหม ? ” หยูเสียวเฉายุ ง่ มากจนไม่สามารถยืดหลังตรงได ้ เธอไม่มี
เวลาเล่นเกมทายคาหรอก

หินศักดิสิ์ ทธิส่์ งเสียงฮึดฮัดอย่างไม่พอใจและกล่าวว่า [ นกทุกตัว

ในป่ ากาลังบินไปทางใต ้ รู ้ไหมว่าทาไม ? ]

” บินไปทางใต ้ ? ตอนนี ไม่ ้ ใช่เวลาทีอากาศจะหนาวขึ

่ ้ ่ หรือเป็ น
นนี
เพราะความแห ้งแล ้งจะเลวร ้ายขึนอี ้ ก พวกสัตว ์ร ับรู ้ได ้ก็เลยอพยพ
่
ไปก่อนเหรอ ? ” หยูเสียวเฉาเริ ่ ตกกังวลขึนบ
มวิ ้ ้างแล ้ว ภัย
ธรรมชาติมก ั จะตามมาด ้วยภัยจากมนุ ษย ์ พวกเขาอาจจะต ้องซือ้
้
บ ้านหลังใหญ่ๆในเมืองแล ้วย ้ายคนทังครอบคร ัวไปทีนั ่ ่ น ในเมืองมี
่ ่ มันจึงไม่น่าจะมีคนพาลมากเกินไป
เจ ้าหน้าทีอยู

หินศักดิสิ์ ทธิส่์ ายหัวแล ้วตอบว่า [ ไม่ใช่ แย่กว่าภัยแล ้งอีก !! ]

 ้ เสียวเฉากั
ตอนนี หยู ่ งวลมากขึนแล้ ่ งคอของลูกแมวสี
้ว เธอจับทีหนั
้
ทองขึนมาเขย่ าแล ้วพูดอย่างร ้อนใจว่า

๊ ้ให ้คนอืนเค
” บอกมาให ้หมดเลยได ้ไหม ? จะกักไว ่ ้
้าตังใจฟั งหรือ
ยังไง ? “

ลูกแมวสีทองกรอกตาแล ้วเปลียนร่ ่ างเป็ นหมอกสีทองลอดผ่านนิ ว้

่
เธอออกมา แล ้วเปลียนร่ างกลับเป็ นลูกแมวสีทองอีกครง้ั หยูเสียว ่
เฉามองไปรอบๆเหมือนขโมยทีท ่ าลับๆล่อๆเพือดู
่ วา่ มีคนอยูแ่ ถวนี รึ้
่ นว่าไม่มใี ครอยูท
เปล่า เมือเห็ ี่ ่ น เธอก็ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก
่ นั
เธอเตือนหินศักดิสิ์ ทธิไม่
์ ให ้แปลงร่างกลางวันแสกๆแบบนี อี ้ กใน
อนาคต ไม่งนมั ้ั นอาจจะถูกหาว่าเป็ นสัตว ์ประหลาดและถูกจับเผา
เอาได ้ !

หินศักดิสิ์ ทธิมองบนใส่
์ เธออีกครง้ั [ ต ้องให ้เจ ้าเตือนข ้าด ้วยเหรอ ?
้ นานแล
ข ้าใช ้พลังสารวจพืนที ่ ้ มค
้ว แถวนี ไม่ ี นหรอก ! ]
 ่ ยวเฉาจะถามต่
ก่อนทีเสี ่ ้ ยงจริงจังว่า [ ข ้ารู ้มา
อ มันก็พูดด ้วยนาเสี
๊
จากนกว่ามีฝูงตักแตนจ านวนนับไม่ถ ้วนจากทางใต ้กาลังบินมา
่ จะได
ทางเรา นกทุกตัวกาลังเดินทางไปทางใต ้เพือที ่ ้
้กินเลียงใหญ่
กัน ! ]

๊
ตักแตนเหรอ ๊
? ใช่แล ้ว เธอจาได ้รางๆว่าฝูงตักแตนมั กจะตามหลัง
ภัยแล ้งมา จึงมีคากล่าวว่า ‘ ความแห ้งแล ้งยาวนานจะทาให ้เกิดฝูง
๊
ตักแตน ๊
‘ และ ‘ ตักแตนกั บภัยแล ้งเป็ นของคูก
่ นั ‘ สภาพความแห ้ง
๊
แล ้งทางใต ้รุนแรงมาก ฝูงตักแตนจึ ้
งเกิดขึนทางภาคใต ้

่
หยูเสียวเฉาใจเย็ ๊
นอยูไ่ ม่ได ้แล ้ว ฝูงตักแตนไม่ ่
ใช่เรืองตลก ่ ง
เมือฝู
๊
ตักแตนมาถึ ๊
ง ตักแตนเป็ นล ้านๆตัวจะลงมายังพืนดิ ้ นและกินพืชผัก
และต ้นไม้รอบตัว พืชในไร่และป่ ารอบๆบนภูเขาจะถูกกินจนเกลียง ้
ทุกคนจะต ้องทุกข ์ทรมานอย่างมากแน่ ๆ

๊
ตักแตนชอบพื ้ ที
นที ่ มี
่ นาและพื
้ ้ นต่า พวกมันจึงมักรวมตัวกันในที่
นดิ
่
แห ้งเพือรวมฝู งกันมายังพืนที้ ที
่ มี
่ ความชืนมากกว่
้ า หมู่บ ้านตงชาน
้ ที
เองก็เป็ นพืนที ่ ประสบกั
่ บภัยแล ้ง ดังนั้นตักแตนพวกนี
๊ ้ น่าจะแค่
ก็
ผ่านทางมาเท่านั้น แต่เมือตั
่ กแตนพวกนี
๊ ้ านไป พวกมันจะล ้าง
ผ่
ผลาญพืชผลและทิงผู ้ ค้ นไว ้กับความสูญเสีย
 ตอนที่ 276 โกหกด้วยความหว ังดี
https://novel-lucky.com

่
หยูเสียวเฉามองไปที ่ ้าวโพดในไร่ซงยั
ข ึ่ งไม่สก
ุ แล ้วขมวดคิว้ ถ ้าฝูง
๊
ตักแตนมา ่ ่ ก็จะยากทีจะหลบรอดไปได
ทุกอย่างทีนี ่ ้ ข ้าวโพดยังต ้อง
ใช ้เวลาเติบโตอีกประมาณ 1 เดือนถึงจะพร ้อมเก็บเกียว ่ ถ ้าถูกฝูง
๊
ตักแตนท าลาย ความสูญเสียก็ไม่อาจประเมินได ้

ความเสียหายทางการเงินของครอบคร ัวไม่ใช่เรืองแรกที ่ ่
พวกเขา
กังวล ราชสานักกับจวินอ๋ ้ องหวังอย่างแรงกล ้าว่าการปลูกข ้าวโพด
้ั จะเป็
ในครงนี ้ นไปได ้ด ้วยดี เพราะพวกเขามีแค่ไร่เล็กๆทีปลู ่ ก
ข ้าวโพดในเมืองหลวงเท่านั้น ในอนาคตก็มแี ผนทีจะผลั ่ กดันพืช
้
ชนิ ดนี ออกไปสู ค ้
่ นทังประเทศ ่
โดยเฉพาะอย่างยิงทางภาคเหนื อและ
ภาคตะวันตกเฉี ยงเหนื อของประเทศ พืนที ้ พวกนั
่ ้นต ้องการพืชที่
่
ให ้ผลผลิตสูงและไม่เรืองมากเรื ่ น
องดิ

่
กลับมาทีความกั งวลของครอบคร ัวเธอ ทีดิ ่ น 10 หมู่ปลูกข ้าวโพด
้
ทังหมด ้
ถ ้าทังหมดถู ่
กทาลาย งานทุกอย่างทีพวกเขาท ามาตลอดก็
่
จะสูญเปล่า หยูเสียวเฉาคิ ่ นโยบายช่วยเหลือชาวบ ้าน
ดว่าฮ่องเต ้ทีมี
 ้ ้ราช
อยูเ่ สมอคงไม่ให ้ครอบคร ัวของพวกเขาปลูกพืชเหล่านี ให
้ ้าวโพดนี กลั
สานักเปล่าๆ เขาน่ าจะซือข ้ บไปในราคาสูงเพือใช
่ ้เป็ น
เมล็ดในภายหลัง

่
หยูเสียวเฉาไม่ สามารถร ับรองอะไรได ้ แต่เธอค่อนข ้างแน่ ใจว่าไม่มี
ใครในยุคนี ที ้ ปลู
่ กพืชได ้ดีกว่าเธอ แม้วา่ พวกขุนนางในเมืองหลวง
จะมีวธิ กี ารปลูกของเธอ แต่นี่ก็เป็ นปี แรกทีพวกเขาได
่ ้ปลูกข ้าวโพด
พวกเขาจะแข่งกับประสบการณ์ในการปลูกข ้าวโพดมาเป็ นเวลา
่
หลายปี เมือชาติ กอ ่ ดไปแล ้วว่านาหิ
่ นของเธอได ้ยังไง ? อย่างทีพู ้ น
ศักดิสิ์ ทธิในมื
์ อเธอมีประสิทธิภาพมากกว่าปุ๋ ยอืนๆ ่ ข ้าวโพดทีถู ่ ก
รดด ้วยนานี้ จะฝั
้ กใหญ่และอร่อยอย่างไม่น่าเชือ่ คนอืนไม่่ อาจฝัน
ถึงการปลูกข ้าวโพดเหมือนเธอได ้ !

้ องน้อยยังกล่าวอีกว่าเมือเก็
จวินอ๋ ่ บเกียวข
่ ้าวโพดเสร็จ เขาจะช่วย
่ ฮ่
ให ้เธอได ้ร ับรางวัล สิงที ่ องเต ้จะพระราชทานแก่เธอไม่เพียงแต่จะ
เป็ นเกียรติยศกับเธออย่างมาก แต่พวกมันยังมีคา่ อย่างคาดไม่ถงึ
อีกด ้วย
 ้
กล่าวสันๆก็ ๊
คอื ถ ้าเธอเจอกับฝูงตักแตน ครอบคร ัวของเธอได ้
สูญเสียแบบย่อยยับแน่ ! ไม่ได ้การล่ะ เธอต ้องคิดหาทางลดความ
่ ด ” หินศักดิสิ์ ทธิ ์ รู ้ไหมว่าฝูงตักแตนจะมาถึ
สูญเสียให ้น้อยทีสุ ๊ ่ ่
งทีนี
่
เมือไหร่ ่
? ” หยูเสียวเฉ่ าสูดหายใจเข ้าลึกๆและบังคับตัวเองให ้สงบ
ลง

จิตของหินศักดิสิ์ ทธิเชื
์ อมโยงกั
่ บเธอ มันจึงตรวจจับได ้ว่าเธอรู ้สึก
้ อปร
ไม่สบายใจมาก มันจริงจังขึนเพื ่ ับอารมณ์ให ้เหมาะสม [ จากที่
พวกนกบอก ก็น่าจะอีกประมาณ 2 วัน ]

นั่นไม่แย่เกินไปนัก อย่างน้อยพวกเขาก็มเี วลาคิดประมาณ 2 วัน

๊
ว่าจะทายังไงกับตักแตนพวกนี ้ อนทีพวกมั
ก่ ่ นจะมาถึง หินศักดิสิ์ ทธิ ์
้ ใช่หรือ? เริมตั
มีความสามารถทาให ้พืชสุกเร็วขึนไม่ ่ งแต่
้ วน ้
ั นี เลย
่
พวกเขาต ้องเก็บเกียวข ่ ดเท่าทีจะท
้าวโพดให ้มากทีสุ ่ าได ้ !

่
เมือหยูไห่มาพร ้อมถังนา้ หยูเสียวเฉาก็
่ ่
รบี ก ้าวเข ้าไปหาเพือพาเขา
ไปด ้านข ้าง เธอมองไปรอบๆอย่างระมัดระวังและดึงหยูไห่ไปตรง
่ มค
บริเวณทีไม่ ี น
หยูไห่สงั เกตเห็นว่าลูกสาวของเขามีท่าทางเคร่งเครียดมากและยังมี
ความกระวนกระวายร ้อนใจแฝงอยู่ เขาจึงถามว่า ” เฉาเอ ้อร ์ เกิด
อะไรขึน้ ? มีอะไร ?? “

่
” ท่านพ่อคะ ท่านพ่อเชือไหมว่ ่ อนเราผ่าน
าโลกเรามีเทพเจ ้าทีเตื
่
ความฝัน ? ” หยูเสียวเฉาแกล ่
้งทาเป็ นกังวลอย่างมากขณะทีถาม
เขาเบาๆ

่ 2 ปี ก่อนเสียวเฉาโดนกระแทกจนหั
หยูไห่จาได ้ว่าเมือ ่ วแตก เธอ
่
บอกว่าเธอได ้ไปทีปรโลก นอกจากนั้นยังได ้คุยกับผูท้ คล
ี่ ้ายพญา
ยมราชกับเทพเจ ้าแห่งโชคลาภอีกด ้วย หรือว่าลูกสาวคนเล็กของ
เขาจะได ้เจอกับเทพเจ ้าองค ์อืน่ ?

” พ่อเชือ่ ! เกิดอะไรขึน้ ? ลูกฝันถึงเทพเหรอ ? ” หยูไห่มองลูกสาว

คนเล็กอย่างกังวล ลูกสาวของเขาฉลาดเกินวัย ผูเ้ ฒ่าในหมู่บ ้าน
บางคนถึงกับพูดว่าเธอเป็ นเด็กเทพจากสวรรค ์ลงมาจุตแิ ละคิดว่า
เธอจะอยู่ไม่ถงึ วัยผูใ้ หญ่ สวรรค ์จะลงมาพาเธอกลับไป บางที……
” ท่านพ่อ ตอนทีข่ ้ารดนาข
้ ้าวโพดเมือกี
่ ้ จูๆ่ ข ้าก็เป็ นลมหมดสติ
่
ท่านเทพทีสอนวิ ธป ี ลูกพืชและทาอาหารให ้ข ้าก็ปรากฏตัวขึน้
ตรงหน้า ท่านเทพได ้บอกข่าวทีส ่ าคัญมากกับข ้ามาค่ะ ! ” หยูเสียว่
เฉาประดิษฐ ์คาโกหกทีน่่ าเชือถื
่ อมาก เธอมีสห ่ อไป
ี น้าจริงใจทีเจื
ด ้วยความกังวล

หยูไห่ไม่สบายใจมากขึน้ ” ข่าวอะไร ? ท่านเทพอยากพาลูกไป

เหรอ ? เฉาเอ ้อร ์ ลูกสาวคนดีของพ่อ อย่าตกลงให ้ท่านเทพพาลูก
้
ไปนะ ! ถ ้าลูกขึนสวรรค ์ พ่อกับแม่จะไม่ได ้เจอลูกอีกตลอดชีวต
ิ เลย
นะ ! “

่
เหงือหยดลงมาจากหน้ ่
าผากของหยูเสียวเฉา จินตนาการของพ่อ
่ าเธอซะอีก มันจะมีเทพเจ ้าอยูแ่ ถวนี ได
เธอไปไกลยิงกว่ ้ ้ยังไงกัน ?
้
ทาไมเธอจะถูกพาขึนสวรรค ์ด ้วย ?

[ ถึงมิตน ้
ิ ี จะขาดแคลนพลั งวิญญาณและทร ัพยากรทีจ่ าเป็ นสาหร ับ
การฝึ กฝน แต่ก็ยงั มีเทพเจ ้าอยูน ่
่ ะ เจ ้าคิดว่าสายฟ้ าทีฟาดใส่
เจ ้าของร ้านไม้นั่นเป็ นเรืองบั
่ งเอิญเรอะ ? หินศักดิสิ์ ทธิผู์ ้นี ไปเจรจา
้
กับเทพฟ้ าร ้องและเทพีสายฟ้ าให ้ช่วยเราต่างหาก ! ] หินศักดิสิ์ ทธิ ์
แก ้ความเข ้าใจผิดของเธอผ่านทางจิต

่
หยูเสียวเฉ่ ามองบนใส่มน ั อยูใ่ นใจ ‘ การมีอยูข ่
่ องเทพเกียวอะไรกั
บ
ข ้าล่ะ ? ถึงยังไงข ้าก็ไม่เห็นและก็ไม่อยากเห็นด ้วย ! ‘

พูดจบเธอก็เมินหินศักดิสิ์ ทธิที์ เอาแต่

่ ้ ามีเทพเจ ้าอยูร่ อบๆ
พูดซาๆว่
่
เธอปลอบพ่อของเธอทีดวงตาเริ ่
มแดง ” ท่านพ่อ ข ้าไม่รู ้ว่าทาไม
ท่านพ่อคิดว่าเทพเจ ้าจะมาพาข ้าไป แต่ทา่ นเทพไม่ได ้อยากทา
อย่างนั้นนะคะ ท่านบอกข ้าว่าในอีก 2 วันจะมีฝูงตักแตนที
๊ ่ ได ้
ไม่
่ ่บ ้านตงชาน ท่านอยากให ้เรา
เห็นมานานนับร ้อยปี จะมาทีหมู
เตรียมพร ้อม “

” อะไรนะ ? ! ” แม้วา่ หยูไห่จะไม่เคยเจอกับฝูงตักแตน ๊ แต่เขาก็เคย

่
ได ้ยินเรืองการท ่ ดจากแมลง ตอนเขาเป็ นเด็ก เขาได ้
าลายล ้างทีเกิ
่
ยินปู่ เกาทีตอนนั ้นอายุ 90 ปี และเป็ นผูอ้ าวุโสคนหนึ่ งของหมู่บ ้าน
่
พูดถึงเรืองผลที ่ ดจากฝูงตักแตน
เกิ ๊ นั่นเป็ นการทาลายล ้างอย่าง
แท ้จริงเนื่ องจากไม่มอี าหารให ้กินเลย !
ความคิดแรกของหยูไห่คล ้ายกับหยูเสียวเฉา ่ นั่นคือไร่ทดลองปลูก
่ั
ข ้าวโพดและมันฝรงของครอบคร ัวของเขา พืชพวกนี ยั้ งไม่พร ้อม
เก็บเกียว่ ถ ้าภารกิจของราชสานักต ้องล่าช ้าไป ครอบคร ัวของเขา
ย่อมถูกลงโทษ ! ทางราชสานักอาจให ้อภัยพวกเขาเนื่ องจากเป็ น
ภัยพิบต ั ท
ิ างธรรมชาติ แต่จวินอ๋ ้ องทรงเดินทางไกลหลายพันลีข้ ้าม
้ ้ามทะเลไปเอาเมล็ดพวกนี มาจากโลกตะวั
นาข ้ นตก เขาใช ้เวลากับ
้
พืชพวกนี มากและมาที ่ ่บ ้านตงชานแทบทุกวันเพือตรวจสอบพื
หมู ่ ช
( ผูแ้ ต่ง : ทีจริ่ งเขามากินอาหารน่ ะ ) จวินอ๋
้ องให ้ความสาคัญกับ
พืชพวกนี มาก ้ เขาย่อมผิดหวังและโกรธมากถ ้าพวกมันถูกทาลาย
เสียหาย พวกเขาจะทายังไงดี ? จะทายังไงดี ?!

่
ตาของหยูเสียวเฉาเป็ นประกายขณะทีตอบว่ ่ า ” ท่านพ่อไม่ต ้องห่วง
่
ค่ะ ! ท่านเทพให ้เวทมนตร ์ทีสามารถเร่ ่ั ก
งให ้ข ้าวโพดกับมันฝรงสุ
้ ้ได ้แค่ครงเดี
ก่อนได ้ แต่เวทมนตร ์นี ใช ้ั ยวเท่านั้น พอใช ้แล ้วมันก็จะ
หายไป ! “

้
” งันจะรออะไรอยูล
่ ะ่ ? รีบใช ้เวทมนตร ์เร่งให ้สุกเร็ว ครอบคร ัวของ
้
เราทุกคนจะต ้องทางานให ้หนักขึนในสองวั ้
นข ้างหน้านี และเก็ บ
่
เกียวข ้าวโพดกับมันฝรงให ่ ั ้หมด ! ” หยูไห่ถอนหายใจออกมาเบาๆ
่
อย่างโล่งอกเมือได ้ยินคาพูดของลูกสาว
 ่
หยูเสียวเฉาลั
งเลนิ ดนึ งก่อนจะพูดว่า ” ท่านพ่อคิดว่าเราควรเตือน
่
ชาวบ ้านคนอืนๆเรื ่ งตักแตนรึ
องฝู ๊ เปล่า

คะ ? ถ ้าพวกเขาถามเราว่าไปได ้ข่าวมาจากไหน เราจะบอกพวก

เขาว่ายังไงดี ? “

หยูไห่กด ่ ้ พ่อจะไปบอกหัวหน้า
ั ฟันและตอบว่า ” ไม่ต ้องห่วงเรืองนี
หมู่บ ้านเอง !! ลูกควรไปทาให ้ข ้าวโพดสุกตรงกลางไร่ ระวังอย่าให ้
ใครเห็นเข ้าล่ะ ! “

่
หยูเสียวเฉาพยั
กหน้า ” ท่านพ่อไม่ต ้องห่วงหรอกค่ะ ! ต ้นข ้าวโพด
สูงและหนามาก พอข ้าเข ้าไปก็ไม่มใี ครมองเห็นข ้าแล ้ว ! “

หยูไห่มองลูกสาวเข ้าไปในไร่ข ้าวโพด จากนั้นก็ก ้มหน้าคิดนิ ดนึ ง

่
แล ้วรีบวิงไปที
บ ่ ้านของหัวหน้าหมู่บ ้าน ลูกสาวคนเล็กของเขาบอก
๊
ว่าฝูงตักแตนจะมาถึ งในอีกประมาณ 2 วัน เวลาคืออาหาร เวลาคือ
ความแตกต่างระหว่างความเป็ นและความตาย !
 ่
เมือเขาไปถึ
งบ ้านของหัวหน้าหมู่บ ้าน หยูไห่ก็หอบอย่างหนัก
่ กประตูเปิ ดออก หัวหน้าหมู่บ ้านกาลังดืมชาอยู
ขณะทีผลั ่ ใ่ นบ ้าน
่ ไห่ซงก
และมองมาทีหยู ึ่ าลังหอบแฮ่กๆพร ้อมด ้วยสีหน้าวิตกกังวล
อย่างประหลาดใจ เขายืนขึนทั ้ นทีและถามว่า ” เกิดอะไรขึน้ ? “

่ ้ายขึนแล
” หัวหน้าหมู่บ ้าน เกิดเรืองร ้ ๊
้ว ! ฝูงตักแตนก าลังจะมาเร็วๆ
นี ้ !! ” หยูไห่ตะโกนออกมาก่อนทีจะหายใจได
่ ้ทันซะอีก

หัวหน้าหมู่บ ้านสะดุงตกใจและหน้
้ ๊
าซีดทันที ” อะไรนะ ? ฝูงตักแตน
เหรอ ? ต ้าไห่ นี่ ไม่ใช่เรืองล
่ ้อเล่นนะ ! “

หยูไห่สด ่
ู หายใจเข ้าลึกๆแล ้วเรียบเรียงเรืองราวในหั ว เขาพูด
้
ตะกุกตะกักว่า ” ข ้ากาลังแบกนาจากล าธารทีตี่ นเขาตะวันตกและ
ได ้เห็นกวางสีขาวเหมือนหิมะ ข ้าก็เลยสงสัยว่าจะจับมันได ้ไหมจะ
ได ้เอามันไปเป็ นอาหารเย็นวันนี ้ ใครจะรู ้ว่าพอข ้าตามขึนไปบน
้
ภูเขาได ้ครึงทาง่ ข ้าก็เจอกับชายแก่ทมี ี่ ผมและเคราสีขาว กวางตัว
้ นพาหนะของเขา ชายแก่คนนั้นบอกข ้าว่าอีก 2 วันจะมีภยั
นี เป็
พิบต ั ม
ิ าถึงเขตถังกูข ่ ม เขาก็แค่พูดว่าภัยพิบต
่ องเรา ข ้าถามเพิมเติ ั ิ
นี คื้ อฝูงตักแตนที
๊ ่ ได ้เห็นมานับร ้อยปี แล ้ว เขาทนเห็นผูค้ นต ้อง
ไม่
ทุกข ์ทรมานไม่ได ้จึงส่งกวางของเขามาล่อข ้าไปทีนั ่ ่ นเพือบอกข่
่ าว
นี ้ หัวหน้าหมู่บ ้าน ท่านคิดว่าเรืองนี
่ เชื
้ อได่ ้รึเปล่า ? “

่
หยูไห่กบั หยูเสียวเฉาช่ ้ ต
างสมเป็ นพ่อลูกกันจริงๆ ทังคู ่
่ า่ งเชียวชาญ
่
การสร ้างเรืองให ่ อ
้ดูน่าเชือถื

หัวหน้าหมู่บ ้านเดินวนรอบลานบ ้านอย่างกระวนกระวายสองสาม

่ ดอะไรทานอง
รอบ เขารู ้ว่าหยูไห่เป็ นคนยังไง หยูไห่ไม่ใช่คนทีจะคิ
้
นี มาล ่ ชายชราคนนั
้อเล่น ถ ้าสิงที ่ ้นพูดเป็ นเรืองจริ
่ ่ งตักแตน
ง เมือฝู ๊
้
มาถึง พืชผลทังหมดของพวกเขาก็ จะหายไปในอากาศ !

่ นรอบหมู่บ ้านตงชานไม่เหมาะกับการปลูกพืชมากนักเนื่ องจาก

ทีดิ
่ ได ้อุดมสมบูรณ์ แต่พวกชาวบ ้านหลายคนก็มไี ร่ที่
เป็ นดินทรายทีไม่
ดูแลอยู่ ส่วนใหญ่ก็มก ่ ้ผลผลิตสูงอย่างมันเทศ
ั จะปลูกพืชทีให
้ อเวลาอีกประมาณ 1 เดือนกว่ามันเทศจะพร ้อมเก็บเกียว
ตอนนี เหลื ่
 ่
พวกเขาไม่มเี วลารออีกต่อไปแล ้ว ทุกคนต ้องเก็บเกียวอะไรที ่ บ
เก็
่
เกียวได ้ในตอนนี ้ !

หัวหน้าหมู่บ ้านสันระฆั ่ งเตือนและเรียกรวมคนทังหมู ้ ่บ ้าน เขาเล่า

่ ‘ การพบกัน ‘ ทีหยู
เรือง ่ ไห่เจอให ้ชาวบ ้านทุกคนฟังอีกครง้ั
สุดท ้ายเขาก็เสริมว่า ” ด ้วยนิ สยั ของหยูไห่ ข ้าเชือว่ ่ าเขาไม่ได ้
พยายามหลอกคนทังหมู ้ ่บ ้านแน่ สาหร ับสิงที ่ ชายแก่
่ คนนั้นบอกมา
่
ข ้าค่อนข ้างเชือมากกว่ าไม่เชือ่ ! ถ ้าสิงต่
่ างๆเกิดขึนจริ
้ งตามทีเขา ่
เตือนมา เราต ้องเก็บเกียวทุ ่ ่ บได ้ตอนนี ้ แม้วา่ จะเสียมัน
กอย่างทีเก็
่
เทศทีควรเก็ ่
บเกียวได ้ไปจานวนมาก แต่ก็ยงั ดีกว่าให ้พวกตักแตน ๊
กินหมด ! ตอนนี ขึ ้ นอยู
้ ก
่ บั การตัดสินใจของพวกท่านแล ้ว ถ ้าอยาก
่ รบี เก็บเกียวซะ
เชือก็ ่ ถ ้าไม่เชือก็่ แล ้วแต่พวกท่านเลย ! ทุกคนต ้อง
พิจารณาเรืองนี่ อย่ ้ างรอบคอบ เมือฝู ่ งตักแตนบิ
๊ นผ่านไปจะไม่มพ ี ช
ื
เหลืออยูเ่ ลย งานทีท ่ ากันมาครึงปี ่ จะหายวับไปหมด ! “

้
ตอนนี ความน่ ่ อของหยูไห่เป็ นรองแค่หวั หน้าหมู่บ ้านเท่านั้น
าเชือถื
ี่
คนส่วนใหญ่ทอาศั ่
ยอยูใ่ นหมู่บ ้านตงชานเชือเขาและกลั บบ ้าน
 ่
ทันทีเพือเอาเครื ่ อทาไร่ไปเริมเก็
องมื ่ บเกียวมั
่ นเทศ หัวหน้าหมู่บ ้าน
้ ้วซาอี
เตือนทุกคนซาแล ้ กว่าตอนเก็บมันเทศควรจาไว ้ว่าให ้ขุดหน่ อ
้
มันเทศขึนมาด ้วย ในช่วงขัดสนสามารถเอาหน่ อมันมากินได ้

่ มพ
ครอบคร ัวทีไม่ ื ้ เพาะปลู
ี นที ่ ่ กเอาไว ้ใน
กต่างรีบไปเก็บพืชผักทีปลู
่ บ ้านฟางก็รบี รวบรวมฟางเพิม
สวนและเก็บไว ้ในห ้องใต ้ดิน คนทีมี ่
่ งตักแตนผ่
เมือฝู ๊ านไป พวกเขาจาเป็ นต ้องซ่อมแซมบ ้านของพวก
เขา

่ เชือข่
มีชาวบ ้านบางคนทีไม่ ่ าวและอยากรอดูกอ ่ น ตัวอย่างเช่น
สวนผักของนางจางยังคงมีผก ่ งไม่โตเต็มทีอยู
ั ทียั ่ ม ่ ากมาย ถ ้านาง
เก็บพวกมันตอนนี ้ นางจะสูญเสียอาหารทีควรได่ ้ไปมาก ถ ้าชายแก่
่ ไห่พบเชือถื
ทีหยู ่ อไม่ได ้ ผักทังหมดจะไม่
้ เสียเปล่าหรอกเหรอ ?

นางจางทีพึ่ งโชคของตั
่ วเองเก็บแต่ผก ่ ้อมเก็บเท่านั้น นางยัง
ั ทีพร
เหลือผักในสวนอีกตังครึ้ ง่ หยูต ้าชานแนะนาว่าพวกเขาควรเข ้า
้ ญพืชมาเผือในกรณี
เมืองไปซือธั ่ ี่ กแตนมาจริ
ทตั ๊ ่
งๆ ตอนทีราคาพื ช
่ งขึนหลั
เพิมสู ้ งเกิดภัยพิบตั ิ พวกเขาจะได ้ยังมีอะไรอยูบ่ ้าง
แต่นางจางกลับคิดว่าอากาศในตอนนี ร้ ้อนเกินไปและธัญพืชจะ
้ ญพืช
ดึงดูดแมลงได ้ง่าย นางจึงให ้เงินหยูต ้าชานไปแค่พอซือธั
่ั
หยาบ 100 ชงในเมื องเท่านั้น

มีอก ี่
ี ไม่กคนที ่ อนนางจางและภาวนาอย่างถึงทีสุ
เหมื ่ ด คนเหล่านี ้
่ ดถึงการเก็บเกียวมั
ทุกคนรู ้สึกเจ็บใจเมือคิ ่ นเทศและผักก่อนครบ
กาหนด

่ ความคิดไม่ดอี ยูด
ตามปกติแล ้วก็จะมีคนทีมี ่ ้วย พวกเขาอิจฉา
ความสามารถของหยูไห่และเกลียดเขา พวกเขาคิดว่าหยูไห่พูดจา
เหลวไหลและไม่ใส่ใจคาเตือนของเขา
 ตอนที่ 277 สามเกลียง
้
https://novel-lucky.com

ครอบคร ัวหยูไม่มเี วลาพิจารณาปฏิกริ ยิ าของคนเหล่านั้น ทุกคน

ต่างอยากให ้ตัวเองมีแปดแขนในตอนนี ้

้ เฒ่าหยูได ้ยินว่าจะมีฝูงตักแตนมา
ตังแต่ ๊ เขาก็พูดได ้อย่างเดียวคือ
ข ้าว, ข ้าว, และข ้าว ! แม้วา่ เขาจะยังไม่หายดี แต่เขาก็ยน ื ยันจะไป
กับหยูไห่ด ้วยรถม้าของครอบคร ัวเพือเข ่ ้าเมืองไปซือธั
้ ญพืชทีทุ ่ ก
คนชอบกิน ห ้องเก็บของและห ้องใต ้ดินทังหมดในบ ้ ้านเต็มไปด ้วย
ธัญพืชเม็ดหยาบและเม็ดละเอียด นอกจากนี พวกเขายั ้ งแอบเก็บ
ธัญพืชสองสามร ้อยชงเอาไว ่ั ้ทีบ่ ้านในเมืองด ้วย

หลิวหูแ่ ละสมาชิกทุกคนในครอบคร ัวภายใต ้การนาของหยูเสียว ่

่ บเกียวข
เฉาก็เริมเก็ ่ ้
้าวโพดทังหมดที ่ กแล ้ว ตะกร ้าเต็มไปด ้วย
สุ
ข ้าวโพดถูกส่งกลับไปทีบ่ ้านด ้วยเกวียนลา

่
หยูเสียวเฉาแอบหลบคนอื ่
นๆไปใช ้พลังของหินศักดิสิ์ ทธิเร่
์ งให ้
ั ของหินศักดิสิ์ ทธิท์ าให ้มัน
ข ้าวโพดสุก ความสามารถในปัจจุบน
เร่งข ้าวโพดให ้สุกได ้ 1 หมู่ทก ่ั
ุ ๆชวโมง เธอทางานจนถึงกลางคืน
้
ข ้าวโพด 10 หมู่จงึ สุกทังหมด หลังจากนั้นมันฝรง่ ั 1 หมู่ก็สก
ุ
เช่นกัน

หลิวหูท ิ ้ ้านทีสร
่ งบ ่ ้างเอาไว ้ครึงหนึ
่ ่ งและพาครอบคร ัวของเขาทัง้ 5
คนไปทางานในไร่ข ้าวโพดอย่างบ ้าคลัง่ นอกจากฟางผิงน้อยที่
่
เพิงอายุ ่
6 ขวบแล ้ว คนอืนๆทุ กคนล ้วนมีประสบการณ์ในการ
ทางานหนัก แม้แต่หลิวเยียนเอ่ ่ มากกว่าเสียวเฉาไม่
้อร ์ทีอายุ ่ มากก็
ทางานได ้มากกว่าครึงหนึ่ ่ งของทีผู ่ ใ้ หญ่ทาได ้

นางหลิวส่งหยูฮงั ไปทีท่่ าเรือเพือพาหยู

่ ่
เสียวเหลี ่ ดร ้านอยูท
ยนทีเปิ ่ ี่
นั่นกลับมา ตอนอยูท ี่ ่ นเขาก็บอกข่าวทีผู
่ นั ่ ้เฒ่าได ้บอกหยูไห่ให ้กับ
้
ป้ าทังสองคนของเขา พอนางฮันได ้ยินข่าวก็รบี กลับบ ้านโดยไม่
่ ยนเก็บร ้านด ้วยซา้ ครอบคร ัวหลิวปลูกมันเทศ
ทันได ้ช่วยเสียวเหลี
10 กว่าหมู่ พวกเขาต ้องเก็บเกียวกั ่ นตลอดทังคื ้ น ตอนนี มั ้ นเทศ
มีขนาดเท่ากาปั้นคนเท่านั้น แต่เก็บเกียวได ่ ้บ ้างก็ยงั ดีกว่าไม่มี
่
อะไรให ้เก็บเกียวเลยเพราะตั ๊
กแตน
นางหลิวกับลูกสาว 2 คนของนางรีบเก็บเกียวผั ่ ้
กทังหมดในลาน
่
บ ้าน ผักทีพวกเขากิ นไม่หมดในตอนนี ก็ ้ เอามาทาผักแห ้งได ้
การฟื ้นตัวหลังจากฝูงตักแตนผ่
๊ านไปแล ้วเป็ นกระบวนการทีช ่ ้า จะ
ไม่มผ ี ก ่
ั กินเป็ นเวลานานเลยทีเดียว แม้วา่ ผักทีพวกเขาเก็ บมาจะ
้ ้ให ้ฝูงตักแตนกิ
เน่ าเสีย ก็ยงั ดีกว่าทิงไว ๊ น ! มีนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิอยู
์ ่
ในมือแบบนี ก็ ้ สามารถร ักษาความสดของผักได ้ช่วงหนึ่ งเลย

เฒ่าหยูกบั หยูไห่สองพ่อลูกทางานในไร่ข ้าวโพดกับมันฝรงกั ่ั น

อย่างไม่หยุดหย่อนพร ้อมคนอืนๆที่ ่ อหลังจากทีพวกเขายั
เหลื ่ ด
ธัญพืชไปจนเต็มห ้องเก็บของ เนื่ องจากกลัวว่าฝูงตักแตนจะมาเร็
๊ ว
ครอบคร ัวหยูจงึ ไม่ได ้พักผ่อนตอนกลางคืนกันเลย พวกเขาสับต ้น
ข ้าวโพดกันตลอดเวลา บ ้านพวกเขามีสต ั ว ์ใช ้งาน 2 ตัวรวมกับ
้ นๆ
พวกกระต่ายและสัตว ์เลียงอื ่ ้
ทังหมดต ้องการอาหารสัตว ์ ดังนั้น
้
พวกเขาจึงต ้องขนต ้นข ้าวโพดทังหมดกลั บบ ้านไปเก็บเอาไว ้ด ้วย

ทุกคนทางานไม่ได ้หยุดถึง 2 วัน 2 คืนเพือเก็่ บพืชผลทังหมดในไร่ ้

กลับบ ้าน แม้แต่ต ้นกล ้ามันเทศทีเพิ่ งปลู
่ กก็ถก ้
ู ดึงขึนมาด ้วย โชค
ดีทบี่ ้านของครอบคร ัวหยูได ้ร ับการขยายให ้ใหญ่ขนในการ ึ้
้ั าสุดและมีห ้องอยูห
ปร ับปรุงบ ้านครงล่ ่ ลายห ้อง ปี กสองข ้างของ
่ บธัญพืชและอาหาร ผักทังหมดที
บ ้านถูกใช ้เป็ นทีเก็ ้ ่ บเกียวจาก
เก็ ่
สวนผักทีบ ่ ้านก็ใส่ไว ้เต็มห ้องหนึ่ งห ้อง ทุกคนตรวจสอบให ้แน่ ใจว่า
ได ้ล็อคห ้องทุกห ้องอย่างแน่ นหนา พวกเขายังใช ้โคลนปิ ดรอย
่
แตกทีขอบประตู และหน้าต่างทุกรอย เมือทุ ่ กอย่างเข ้าทีเข
่ ้าทาง
หมดแล ้ว ครอบคร ัวหยูทตั ี่ งใจท
้ ิ ตลอด 2 วันที่
างานกันสุดชีวต
ผ่านมาก็สามารถหลับตาเข ้านอนได ้ในทีสุ ่ ด

มีเสียงเอะอะโวยวายในหมู่บ ้านตอนเช ้าวันที่ 3 หยูเสียวเฉากั

่ บ
ครอบคร ัวของเธอออกมาดูวา่ เกิดอะไรขึนและเห็้ นกลุม
่ เมฆดา
่
ทะมึนจากทางใต ้เคลือนเข ้ามาปกคลุมท ้องฟ้ า พวกชาวบ ้านเห็น
เมฆดากันอยูบ ่ อ่ ยๆ แต่นี่เป็ นครงแรกที
้ั ่
พวกเขาเห็ นเมฆดาที่
้
เกือบจะแตะพืนแบบนี ้

่
ขณะทีเมฆด ่
าใกล ้เข ้ามาเรือยๆ ้ า “
คนในหมู่บ ้านก็ตะโกนขึนว่
๊
ตักแตน ๊
! ตักแตนนั ่ ง
บไม่ถ ้วนเลย ! เร็วเข ้า รีบไปเก็บพืชผักทียั
ไม่ได ้เก็บเร็ว !! ”

่ านมา ชาวบ ้านบางคนทีหวั

ในช่วง 2 วันทีผ่ ่ งพึงโชคเก็
่ ่
บเกียวแค่
มันเทศส่วนหนึ่ งเท่านั้น นอกจากนั้นในช่วง 2 วันทีผ่
่ านมาก็ไม่มี
อะไรเกิดขึน้ ทาให ้บางคนรู ้สึกคลายใจ มีชาวบ ้านบางคนทีเก็่ บ
 ่
เกียวพื ้
ชผลทังหมดของพวกเขาก็ ่ นในใจเช่นกัน พวกเขาบ่น
เริมบ่
่ งตักแตนระบาดไม่
ว่าถ ้าข่าวเรืองฝู ๊ เป็ นความจริง พวกเขาก็
่
เสียหาย แทนทีในอนาคตจะเก็ ่
บเกียวพื ชผลได ้มากกว่านี ้

้ อคนที
ตอนนี เมื ่ ่ ข ้อสงสัยเหล่านั้นเห็นสีหน้าตืนตระหนกของ
มี ่
ชาวบ ้านคนอืนๆ ่ พวกเขาก็ดใี จทีตั ่ วเองฟังคาพูดของหัวหน้า
่
หมู่บ ้านกับหยูไห่และเก็บเกียวทุ กอย่างทีเก็ ่ บได ้ สาหร ับพวก
่ ฟังต่างก็เสียใจกับการกระทาของตัวเองเป็ นอย่างมาก
ชาวบ ้านทีไม่
่
แม้วา่ พวกเขาอยากจะเก็บเกียวตอนนี ้ แต่ความเร็วของพวกเขาจะ
เทียบกับความเร็วในการบินของตักแตนได ๊ ้ยังไง ? พวกแมลงไปถึง
่ ่ นก่อนทีพวกเขาจะไปถึ
ทีนั ่ งไร่ซะอีก

มันเป็ นภัยพิบต ั ท ี่ ได ้พบเห็นมานับร ้อยปี อย่างแท ้จริง ฝูงตักแตน

ิ ไม่ ๊
ปกคลุมทัวท ่ ้องฟ้ าและกลายเป็ นกาแพงทีไม่ ่ อาจผ่านไปได ้
๊
กองทัพตักแตนจ านวนนับไม่ถ ้วนบินไปทาตามนโยบาย ‘ สาม
้ ’—กินให ้เกลียง,
เกลียง ้ แทะให ้เกลียง,
้ และกัดให ้เกลียง ้ พืชผัก
ทุกส่วนทีกิ่ นได ้ไม่มอ ่
ี ะไรเหลือเมือพวกแมลงผ่ านไป แม้แต่เปลือก
ต ้นไม้ก็ถก
ู แทะ พวกต ้นอ่อนก็ไม่อาจรอดจากฝูงตักแตนปี ๊ ศาจ
เช่นกัน สิงเดี ่ ยวทีเหลื
่ ออยูก ่ ็คอื ลาต ้นเล็กๆทีน่่ าสงสารทีแทบจะไม่
่
สามารถประคองตัวเองเอาไว ้ได ้
 ๊
กองกาลังหลักของฝูงตักแตนมาถึ งหมู่บ ้านตงชานอย่างรวดเร็ว
พวกมันลงมาทีต ่ ้นเอล ์มแก่ตรงทางเข ้าหมู่บ ้านและต ้นไม้น้ันก็ถก
ู
่ ดู
ปกคลุมด ้วยสิงที ่ เหมือนแผ่นสีนาตาลทึ
้ ๊
บทันที ตักแตนคลานไป
่ าต ้น, กิงไม้
ทัวล ่ , และใบไม้ เสียงกัดแทะของพวกมันดังระงมเสียดหู

้ ่บ ้านก็ถก
ไม่นานทังหมู ๊
ู ปกคลุมไปด ้วยฝูงตักแตน พวกมันอยูบ ่ น
้ บนบ ้าน, บนเครืองมื
พืน, ่ อทาไร่……ทัวทุ ่ กพืนที
้ ถู่ กปูพรมด ้วยแมลง
แม้แต่อากาศเหนื อพืนดิ้ นก็ยงั มีฝูงตักแตนบิ
๊ น ถ ้าคนก ้าวออกนอก
บ ้านตอนนี ้ แค่ก ้าวเดียวก็เหยียบตักแตนตายเป็
๊ นสิบตัวได ้ ผูค้ น
จาต ้องใช ้ผ้าคลุมหัวเวลาออกไปข ้างนอก ความรู ้สึกทีโดนตั่ ๊
กแตน
กระทบผิวเปล่าๆนั้นไม่ใช่ความรู ้สึกทีน่่ าพอใจเลย

่ ได ้เก็บเกียวพื
ชาวบ ้านทีไม่ ่ ้
ชผลทังหมดเริ ่ ้องโหยหวนเสียงดัง
มร
ด ้วยความสานึ กเสียใจ ชวพริ ่ ั บตาพืชผลเกือบทังหมดของพวก
้
เขาก็ถก ๊
ู ปกคลุมด ้วยตักแตนนั บไม่ถ ้วน พอพวกเขาพยายามจะ
่ สิงที
เก็บเกียว ่ เหลื
่ ออยูก ่ ใ่ นดินเท่านั้น
่ ็มแี ต่รากทีอยู
แล ้วจะทาอะไรได ้ล่ะ ? ในอนาคตชาวบ ้านพวกนี จะต ้ ้องเผชิญกับ
การขาดแคลนอาหารและหนี สิ ้ นอย่างไม่รู ้จบ หยูเสียวเฉามองสี
่
้
หน้าสินหวังของพวกเขาแล ้วอดตะโกนขึนมาไม่ ้ ๊
ได ้ว่า “ ตักแตน
่ ดแล ้วดองเกลือไว ้จะได ้มีอะไรกิน !! ”
กินได ้นะคะ ! จับให ้มากทีสุ

ทันใดนั้นพวกชาวบ ้านทุกคนก็ตระหนักได ้ว่าตอนเด็กๆพวกเขา

๊
เคยกินตักแตนคั ว่ พอคัวจนเป็
่ นสีทองแล ้วพวกมันจะอร่อยมาก
ทีเดียว นี่ มันก็ตกแตนเหมื
ั๊ ้ ่บ ้านจึงระดมพล บาง
อนกัน ! คนทังหมู
คนก็ใช ้ตะกร ้าไม้ไผ่, บางคนก็ใช ้ถุงกระสอบ, และบางคนก็ใช ้แห
่
จับปลาเพือเอามาจั ้
บแมลงทังหมดที ่
สามารถจั บได ้

่
ลานบ ้านของครอบคร ัวหยูเสียวเฉายั งมีผก ่ าอยูบ
ั กึงเน่ ่ ้าง พวกมัน
๊
จึงดึงดูดตักแตนมาที
นั่ ่ น ตักแตนนั
๊ บไม่ถ ้วนคลานอยูบ ้
่ นพืนขณะที ่
ใบผักหายไปด ้วยความเร็วทีน่่ าตกใจ

หลิวฟางผิงถูกห่ออยูใ่ นผ้าเหลือเพียงตา 2 ข ้างโผล่ออกมา เขา

๊
ก ้าวออกไปอย่างกล ้าหาญและจับตักแตนเอาไว ้ด ้วยมือข ้างละตัว
เขายัดพวกมันใส่กระสอบทีพี ่ ชายถื
่ อเอาไว ้ ทุกคนในครอบคร ัวหยู
 ่ บเช่นกัน พวกเขามีกระสอบในมือข ้างหนึ่ งขณะทีจั
ก็เริมขยั ่ บ
๊
ตักแตนยั ดใส่กระสอบอย่างรวดเร็ว

่ นดิ
ทีพื ้ นมีพวกมันคลานอยูเ่ ต็มและท ้องฟ้ าก็มพี วกมันบินอยูท ่ั
่ วไป
ั๊
หมด มีตกแตนอยู ม ่ นโรคกลัวทีแคบคง
่ ากเกินไป ถ ้ามีใครทีเป็ ่
่
เป็ นลมไปนานแล ้ว หยูเสียวเฉาที ่ ความกล ้ามากกว่าคนปกติยงั
มี
ขนลุกไปทังตั้ วเมือเห็
่ นภาพตักแตนจ
๊ านวนมากแบบนี ้

่
เมือนางหลิ วเห็นว่าลูกสาวคนเล็กของนางขนลุกตังไปทั ้ ้
งแขน นาง
ก็คด ิ ว่าลูกสาวกลัวจึงพูดว่า “ เฉาเอ ้อร ์ ถ ้าลูกกลัวก็เข ้าไปอยูใ่ น
๊
ห ้อง ครอบคร ัวของเราไม่จาเป็ นต ้องจับตักแตนไปเพิ ่ นเสบียง
มเป็
หรอก ”

ครอบคร ัวหยูเก็บตุนธัญพืชและอาหารเอาไว ้มาก ทาไมพวกเขา

ยังจับแมลงอีกล่ะ ? ก็เฒ่าหยูน่ะซิ เห็นว่ามีแมลงมารวมกันอยู่
เยอะแยะ หลังจากคานวณแล ้ว เขามีลางสังหรณ์วา่ หายนะจะไม่
ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ต่อให ้แมลงส่วนใหญ่จากไป แต่จะยังมี
๊
ตักแตนเหลืออยูใ่ นหมู่บ ้านจานวนมาก เป็ นไปได ้ว่าจะไม่มใี คร
 ่ กแตนสามารถกิ
ปลูกพืชได ้อีกนาน ในเมือตั ๊ นได ้ ทาไมไม่จบ
ั มา
่
เพิมและลดภาระให ่ บตุนเอาไว ้
้กับธัญพืชทีเก็

่
เมือครอบคร ัวหยูได ้ฟังความคิดของเฒ่าหยู ทุกคนก็เห็นด ้วยและ
่
เริมลงมื ๊
อจับตักแตนกั ่
น หยูเสียวเฉาเอาตาข่ ายจับปลาออกมา
่
เหวียงไปตรงที ่ แมลงรวมตัวกันอยูเ่ ยอะๆ เธอสามารถจับตักแตน
มี ๊
ได ้มากกว่า 1 โหลด ้วยการเหวียงคร ่ ้ั ยว เธอเขย่าตักแตนที
งเดี ๊ ่ บ
จั
ได ้ลงไปในกระสอบทีเสี ่ ยวเหลี
่ ยนถือเอาไว ้ จากนั้นก็เหวียงตาข่
่ าย
ต่อ แม้ว่าเธอจะไม่ได ้สัมผัสแมลงตรงๆ แต่เธอก็ยงั จับตักแตนด ๊ ้วย
ความเร็วเท่าๆกับคนอืน ่ ด ้วยความร่วมมือกันทาให ้พวกเขาจับ
๊
ตักแตนได ้เต็มกระสอบอย่างรวดเร็ว หลังจากผูกถุงแล ้ว เสียว ่
เหลียนก็หยิบถุงกระสอบอีกใบทียาวเท่ ่ ่ ่ งของความสูง
ากับครึงหนึ
้
ผูใ้ หญ่และทังสองก็ ่
เริมลงมือทางานด ้วยกันอีกครง้ั

้
หลังจากพืชผักทังหมดที ่ ใ่ นหมู่บ ้านตงชานถูกเขมือบไปจน
อยู
้ ตักแตนส่
เกลียง ๊ วนใหญ่ก็บน ้
ิ ขึนไปทางเหนื ่ ดพวก
อ ในทีสุ
ชาวบ ้านทุกคนก็ได ้เห็นท ้องฟ้ าซะทีหลังจากผ่านไปหนึ่ งวัน แม้วา่
ั๊
จะมีตกแตนบิ นอยูไ่ ม่มาก แต่บนพืนยั้ งมีพวกมันคลานอยูจ ่ านวน
ไม่นอ้ ย
ชาวบ ้านพากันออกจากบ ้านและมองดูหายนะตรงหน้า ความเขียว
่ั
ขจีทวหมู ่บ ้านได ้หายไปหมด ภูเขาตะวันตกตอนนี ดู ้ เป็ นภูเขา
่ ญเสียพืชผลและผักไปทังหมดต่
หัวล ้านและแห ้งแล ้ง ผูค้ นทีสู ้ าง
่
คุกเข่าลงร ้องไห ้คราครวญด ่ นพืน้ แต่ร ้องไห ้
้วยความเสียใจอยูบ
แล ้วจะมีประโยชน์อะไร ? ไม่มใี ครเหลือธัญพืชอยูท ่ พื ี่ นดิ
้ นแล ้ว
อนาคตข ้างหน้าก็ไม่แน่ นอน ใครจะรู ้ว่าภัยพิบต ั น ้
ิ ี จะอยู น
่ านแค่
ไหน ? ไม่มใี ครจะแจกอาหารทีอาจจะเป็ ่ นความเป็ นความตายของ
ครอบคร ัวตัวเองเพือช่ ่ วยคนอืนในตอนนี
่ ้
หรอก

้
หัวหน้าหมู่บ ้านยืนขึนและมองดู พวกชาวบ ้านทีร่ ้องไห ้อย่างขมขืน
่
เขาถอนหายใจและพูดว่า “ อย่าเสียใจไปเลย ! หมู่บ ้านตงชาน
้ พนะ ตราบใดทีพวกท่
ของเราอาศัยทะเลหาเลียงชี ่ านขยันทางาน
พวกท่านก็ไม่อดหรอก ! พวกท่านควรรีบเข ้าเมืองไปดูวา่ จะซือ้
ธัญพืชอะไรกลับบ ้านได ้บ ้างจะดีกว่านะ ข ้ากลัวว่าราคาธัญพืชจะ
้
สูงขึนและไม่ ลดลงในอนาคต ! ”
 ่ าลังร ้องไห ้คราครวญหยุ
ขาวบ ้านทุกคนทีก ่ ดร ้องไห ้ทันทีและเอาเงิน
่ บเอาไว ้ทีบ
ทุกอีแปะทีเก็ ่ ้านออกมา ครอบคร ัวหยูเอาเกวียนลาและ
ม้าออกมาช่วยพาพวกชาวบ ้านไปทีเมื ่ องอย่างไม่เห็นแก่ตวั

่
แต่ร ้านขายข ้าวส่วนใหญ่ปิดร ้านอยูใ่ นตอนทีพวกเขาไปถึ งเมือง
แม้วา่ ร ้านข ้าว 2 ร ้านของตระกูลโจวจะยังเปิ ดอยู่ แต่ราคาก็แพง
มาก สูงขึนถึ ้ ง 5 เท่าจากราคาเมือสองสามวั
่ นก่อน แต่นี่ไม่นับว่า
่
เป็ นราคาทีแพงที ่ ด มีพ่อค ้าใจดาบางคนทีขึ
สุ ่ นราคาเป็
้ น 10 เท่า
่ อน
ของเมือก่

นี่ เท่ากับคนล ้มแล ้วกระทืบซาที

้ เดียว พวกชาวบ ้านทีขาดแคลน
่
้ ญพืชมากๆได ้เพราะราคาทีสู
ธัญพืชอยูแ่ ล ้วไม่สามารถซือธั ่ งขึน้
้
มาก บางคนอยากรอและกลับมาซืออาหารในภายหลั ง แต่หวั หน้า
หมู่บ ้านก็เตือนพวกเขาว่า พวกเขาไม่มท ี างเลือกนอกจากกัดฟัน
ซือธั้ ญพืชตอนนี ้

๊
หัวหน้าหมู่บ ้านพูดว่า “ ใครจะรู ้ว่าตักแตนฝู ้
งนี จะหายไปเมื ่
อไหร่
และเราจะปลูกพืชอีกครงได ้ั ้เมือไหร่
่ ้
ราคาธัญพืชจะสูงขึนในช่ วง
่ หลังและไม่ลดลงแน่ ๆ ”
ครึงปี
พวกชาวบ ้านเชือถื่ อหัวหน้าหมู่บ ้านมาก ดังนั้นทีหน้
่ าร ้านข ้าว
ของตระกูลโจวจึงมีผคนเข ู้ ้าแถวรอยาวเหยียด ชาวบ้านจาก
หมู่บ ้านตงชานยืนเรียงรายกันอย่างเศร ้าซึม ทุกคนทีอยู่ ใ่ นแถว
ต่างมีสห ี น้าหดหูแ่ ละเงียบกริบ บรรยากาศชวนอึดอัดมาก

่ งคิวของชาวบ ้านหมู่บ ้านตงชาน คนร ับใช ้ทีแต่

เมือถึ ่ งตัวดีคนหนึ่ ง
เข ้าไปพึมพาบางอย่างข ้างหูของผูด้ แู ลร ้าน ผูด้ แู ลร ้านขมวดคิว้
จากนั้นก็ตะโกนบอกคนทีเหลื่ อในแถวว่า “ ข ้าวหมดแล ้ว ทุกคน
ออกไปซือที้ อื
่ นก่
่ อนนะคร ับ เราไม่มข ี ้าวเหลือแล ้ว ! ”
 ตอนที่ 278 ทำซอสตกแตน
ั๊
https://novel-lucky.com

่ ้าคิวรอจนมาถึงข ้างประตูแล ้วก็ยนหั

หัวหน้าหมู่บ ้านทีเข ื่ วไปมอง
่ าแพง
ข ้างในร ้านและเห็นว่าธัญพืชในร ้านกองเอาไว ้สูงจนถึงครึงก
แล ้วพวกเขาบอกว่าไม่มข ี ้าวแล ้วได ้ยังไง ?

ตอนนั้นเองผู ้ช่วยของร ้านข ้าวก็หยิบกระดานประตูเตรียมทีจะปิ ่ ด

่
ร ้าน หัวหน้าหมู่บ ้านตืนตระหนกและก าลังจะโต ้เถียงกับผูดู้ แลร ้าน
หยูไห่ก็เดินเข ้ามาโบกมือให ้เขาแล ้วกระซิบว่า “ หัวหน้าหมู่บ ้าน
เถียงกับผูด้ แู ลร ้านไปก็ไม่มป
ี ระโยชน์ทา่ นก็เห็นคนทีเพิ ่ งมาเมื
่ ่ —
อกี ้
เป็ นเพราะเขาพูดบางอย่างกับผูด้ แู ลร ้านถึงทาให ้ผูดู้ แลร ้าน
ประกาศว่าไม่มข ี ้าวเหลือ แม้แต่ผูด้ แู ลร ้านก็ปฏิเสธความต ้องการ
ของเจ ้านายเขาไม่ได ้หรอก ”

ผูด้ แู ลร ้านข ้าวได ้ยินคาสนทนาของพวกเขาก็พยักหน้าให ้หยูไห่

เขาคิดว่าชายคนนี ดู ้ คุ ้นๆหน้าอยู่ ครูห
่ นึ่ งก็นึกออกว่านี่ คือหยูไห่
แห่งหมู่บ ้านตงชาน คนร ับใช ้ทีมี ่ ตาแหน่ งสาคัญของตระกูลโจ
วต่างรู ้ว่าครอบคร ัวแห่งหมู่บ ้านตงชานได ้ร ับความไว ้วางใจและนับ
่
ถือจากว่าทีประมุ ขตระกูลโจวเป็ นอย่างมาก

่
แม้วา่ ผู ้ดูแลร ้านจะไม่รู ้ว่าทาไมว่าทีประมุ ขตระกูลถึงให ้ความสาคัญ
กับชาวไร่คนหนึ่ งมากขนาดนี แต่ ้ ในฐานะคนร ับใช ้ของตระกูลโจว
ความสามารถในการตัดสินและทาตามความปรารถนาของเจ ้านาย
เป็ นหนทางทีจะท ่ าให ้ได ้ร ับความโปรดปรานจากเจ ้านายคนร ับใช ้ที่
้
บอกให ้เขาปิ ดร ้านและขึนราคาในวั ้ นคนโปรดของ
นรุง่ ขึนเป็
คุณชายใหญ่จากสาขาแรก แม้ว่าคุณชายใหญ่จะเป็ นผูด้ แู ลร ้าน
ขายธัญพืชของตระกูลโจว แต่สด ุ ท ้ายก็ยงั เป็ นคุณชายสามจาก
สาขาสองทีจะเป็ ่ ่
นว่าทีประมุ ขตระกูลผูด้ แู ลร ้านข ้าวย่อมมีความคิด
ของตัวเอง

้
ผูด้ แู ลร ้านข ้าวเดินเข ้ามาพร ้อมรอยยิมและพู ดกับหยูไห่วา่ “ นี่ ใช่
น้องชายหยูไห่รเึ ปล่า ? ”

่ นหยูไห่พยักหน้า เขาก็พูดต่อว่า “ เราไปพูดกันทีอื

เมือเห็ ่ นได
่ ้
ไหม ? ”
 ้
ตอนนี ประตู ร ้านขายข ้าวของตระกูลโจวปิ ดไปแล ้ว คนทีต่ ่ อแถวรอ
อยูห่ น้าประตูโวยวายกันอยูพ ั หนึ่ งแล ้วก็คอ
่ ก ่ ยๆแยกย ้ายกันไป
เหลือเพียงชาวบ ้าน 10 กว่าคนจากหมู่บ ้านตงชานทีมาซื ่ ้ ้าว
อข
เท่านั้น พวกเขามองไปทีหั ่ วหน้าหมู่บ ้านอย่างอับจนหนทางและรอ
ให ้เขาพูด

่ ้านข ้างและถามด ้วยรอยยิมว่

ผูด้ แู ลร ้านข ้าวเรียกให ้หยูไห่ไปทีด ้ า “
น้องหยูไห่มาซือข ้ ้าวเหรอ ? ”

แล ้วเขาจะมาทาอะไรได ้อีกล่ะ ? เขาจะมาเข ้าแถวหน้าร ้านขาย

่ อเนื
ข ้าวเพือซื ้ องั
้ นเหรอ
้ ? หยูไห่พยักหน้าและพูดว่า “ ใช่
๊
หมู่บ ้านของเรากาลังเดือดร ้อนจากฝูงตักแตนระบาด ่
เก็บเกียว
อะไรไม่ได ้ เราอยากตุนข ้าวเอาไว ้และดูวา่ เราจะผ่านความอด
้
อยากนี ไปได ้รึเปล่า ”

ผูด้ แู ลร ้านข ้าวคิดอยูค ่ นึ่ งแล ้วพูดว่า “ น้องหยูไห่คด

่ รูห ้ ้าว
ิ จะซือข
เท่าไหร่เหรอ ? อย่างทีเห็ ่ น คุณชายใหญ่ของเราสังให ่ ้ปิ ดร ้านและ
้
ขึนราคาข ้าว แต่ถ ้าน้องหยูไห่อยากซือ้ ข ้าก็จะขายให ้ในราคา
ของวันนี —ถื ้ ่
อซะว่าเป็ นการสร ้างเพือนใหม่ !”
ยังไงซะคุณชายใหญ่ไม่รู ้ว่าวันนี ร้ ้านขายข ้าวไปเท่าไหร่ดงั นั้นวันนี ้
เขาจึงช่วยเหลือหยูไห่และวางแผนสาหร ับอนาคตของเขาได ้
ผูด้ แู ลร ้านข ้าวมีความสามารถแต่ขาดโอกาส ถ ้าเขาได ้ร ับโอกาส
ปรากฏตัวต่อหน้าว่าทีประมุ่ ขตระกูลได ้เพราะหยูไห่ ด ้วย
ความสามารถของเขาแล ้วในอนาคตเขาจะไม่เป็ นแค่ผูด้ แู ลร ้าน
ขายข ้าวเล็กๆอย่างแน่ นอน

หยูไห่ดจ ่
ู ะสับสนเมือได ้ยินแบบนี ้ เขาส่ายหน้าช ้าๆและพูดว่า “ ใน
หมู่บ ้านของข ้ามี 30 กว่าครอบคร ัวทีก ่ าลังรอข ้าวเพือความอยู
่ ร่ อด
! ในฐานะคนหมู่บ ้านเดียวกัน ข ้าจะไม่เห็นแก่ตวั เอาแต่ตวั เอง
คนเดียว แล ้วไม่สนใจความอยูร่ อดของคนอืนๆหรอกคร่ ับ ! ”

ผูด้ แู ลร ้านข ้าวลังเลอยูค ่ นึ่ งก่อนจะยกนิ วให

่ รูห ้ ้โป้ งให ้หยูไห่และพูด
ว่า“ น้องหยูไห่เป็ นคนทีมี ่ เมตตาและคุณธรรมจริงๆ หมู่บ ้านของ
เจ ้าต ้องการข ้าวเท่าไหร่ละ่ ? ถ ้าไม่เกิน 1 พันชง่ ั ข ้าก็ยงั ตัดสินใจ
ได ้อยู่ ! ”
 ่
หยูไห่ร ้องออกมาอย่างดีใจ “ จริงเหรอคร ับ ? เยียมเลย ! ข ้าจะ
ไปถามหัวหน้าหมู่บ ้านว่าเราต ้องการข ้าวเท่าไหร่ ! ”

ิ่
หยูไห่วงไปดึ งตัวหัวหน้าหมู่บ ้านไปด ้านข ้างและบอกเขาว่าผูด้ แู ล
ร ้านตกลงจะแอบขายข ้าวให ้หมู่บ ้านตงชาน 1 พันชง่ ั พวก
่
ชาวบ ้านทีมาซื ้ ้าวครงนี
อข ้ั ส่
้ วนใหญ่ไม่มข ี ้าวเก็บตุนเอาไว ้มากนัก
่
และไม่ได ้เก็บเกียวพื ้
ชผลอีกด ้วย ทังหมดมี 13 ครอบคร ัว

ปกติธญ ั พืชหยาบราคาประมาณ 5 อีแปะต่อชง่ ั แต่ตอนนี ร้ ้านข ้าว

ของตระกูลโจวขายมันในราคา 5 เท่าของราคาปกติซงก็ ึ่ คอื 25
อีแปะต่อชง่ ั ครอบคร ัว 10 กว่าครอบคร ัวนี เก็้ บเงินได ้เล็กน้อยจาก
การขายหนอนช ้อนและหอยนางรม ดังนั้นแม้วา่ พวกเขาจะลาบาก
ใจกับการใช ้เงิน แต่ทก ้ ้าวได ้ เมือพวกเขาได
ุ คนก็ยงั สามารถซือข ่ ้
้
ยินว่าร ้านกาลังจะขึนราคา พวกเขาก็อยากซือข ้ ้าวกลับไปให ้มาก
ขึน้ แต่ผูด้ แู ลร ้านให ้พวกเขาได ้แค่ 1 พันชงไปแบ่
่ั งกัน พวกเขา
ควรทายังไงดี ?
ในทีสุ่ ดหัวหน้าหมู่บ ้านก็ตด ั สินใจให ้ทุกคนแบ่งกันตามจานวนคน
ในแต่ละครอบคร ัว ครอบคร ัวทีมี ่ คนมากกว่าจะได ้เยอะกว่า
เล็กน้อย ขณะทีครอบคร่ ่ คนน้อยกว่าก็จะได ้ข ้าวน้อยกว่า
ัวทีมี
โดยเฉลียแล ่ ้วแต่ละครอบคร ัวจะได ้ร ับข ้าวอย่างน้อย 70-80 ชง่ ั
้
ถ ้าพวกเขาอยากซือในราคาที ่
มากกว่ ้ นก็คงเป็ นไปไม่ได ้ !
านี มั
้
พรุง่ นี เหรอ ? ราคาข ้าวก็จะแพงขึนมากแล้ ้ว

ข ้าว 1 พันชงถู่ ั กบรรทุกขึนเกวี

้ ยนม้าและลาจากหมู่บ ้านตงชาน
ื ้ ้าวละเอียดประมาณ 1 ร ้อยชงด
หยูไห่ก็ซอข ่ ั ้วย รวมเป็ นเงินเกือบ
5 ตาลึง หยูไห่แอบคิดว่าร ้านขายข ้าวเป็ นธุรกิจทีก ่ าไรดีจริงๆ
่
ตอนทีเขามาซื ้ อ
อเมื ่ 2 วันก่อน ข ้าวละเอียด 1 ร ้อยชงราคาเพี
่ั ยง
1 ตาลึงเท่านั้น ตอนนี เขาต ้ ่
้องจ่ายเพิมจากราคาเดิ มถึง 5 เท่าโดย
ไม่จาเป็ น !

่
เมือกลั บมาถึงบ ้าน ทุกคนในครอบคร ัวก็ยงุ่ อยูก
่ บั งาน อากาศ
่ งตั
ร ้อนทาให ้ไม่เหมาะทีจะทิ ้ กแตนเอาไว
๊ ้ข ้างนอกนานเกินไป
่ บตักแตนที
ผูใ้ หญ่และเด็กจึงช่วยกันทางานเพือเก็ ๊ ่
พวกเขาจั
บมาได ้
 ่
หยูเสียวเฉาท ๊
าซอสตักแตนด ้วยความช่วยเหลือของนางหลิวกับป้ า
๊
ใหญ่ ตักแตนมี รสชาติอร่อยเหมือนกุ ้ง มันยังมีโปรตีนและกรดอะ
่ นประโยชน์ตอ
มิโนทุกชนิ ดทีเป็ ่ ร่างกายมนุ ษย ์ด ้วย

่
เมือชาติ กอ ๊
่ นเธอพยายามทาซอสตักแตนตามสู ่
ตรทีเจอใน
อินเทอร ์เน็ ต มันอร่อยและเข ้ากับอาหารได ้ดี เธอให ้แม่กบั ป้ าใหญ่
๊
เอาตักแตนใส่ ้ อนทาความสะอาด หลังจากนั้นพวก
ลงไปในนาก่
เขาก็ดงึ ปี กพวกมันออก เพราะปี กไม่สามารถสับเป็ นชินเล็้ กๆได ้
และจะส่งผลกระทบกับสัมผัสโดยรวม

จากนั้นก็ใช ้อัตราส่วนตักแตน
๊ ่ ั อเกลือ 1 เหลียงครึง่ ดอง
1 ชงต่
๊
ตักแตนทิ ้
งเอาไว ้ ประมาณ 20 วันซอสก็จะพร ้อมกิน ซอสอีก
๊
ชนิ ดคือซอสตักแตนทอดที ่ าจากตักแตนทอดบดผั
ท ๊ ้ บ,
ดกับเนื อสั
่
ต ้นหอม, และพริก เมือเสร็ ่ ากุ ้งทอดซะอีก
จมันจะหอมยิงกว่

๊
ใครๆก็สามารถกินซอสตักแตนหมั ๊
กได ้ แต่ถ ้าเป็ นซอสตักแตน
ทอดนั้นก็งา่ ยมากทีจะเกิ
่ ่
ดภูมแิ พ้ หยูเสียวเฉาท าความสะอาดไห
่
ดินเผา 8 ไหทีสามารถจุ ได ้ไหละ 10 ชง่ ั และทาซอสตักแตนหมั
๊ ก
เอาไว ้เยอะทีเดียว
ในตอนเทียงไม่่ มใี ครมีอารมณ์ทาอาหารเลย ดังนั้นหยูเสียวเฉาจึ
่ ง
๊
ทาซอสตักแตนเย็ ๊
น หลังจากทอดตักแตนจนสุ ่ั
ก เธอก็หนพวกมั น
่ ั สงทอดบดกับผักชีลงไป หลังจากนั้นก็ราดนามั
และใส่ถวลิ ้ นร ้อนๆ
่ ้านบน ใส่เกลือ, นาตาล,
ทีด ้ ้ นพริกคลุกให ้เข ้ากัน
และนามั

๊
เธอยังทาซอสตักแตนผั ้
ดด ้วย ขันแรกหั ่ อติ
นเนื ้ ดมันและตักแตน
๊
้ กๆ บดรวมกันจนเป็ นเนื อเดี
แห ้งเป็ นชินเล็ ้ ยว แล ้ววางกะทะเหนื อ
เตาไฟ ใส่นามั ้ นลงไปให ้ร ้อน เทตักแตนบดลงไปผั
๊ ดจนหอม แห ้ง
เล็กน้อย และมีนามั ้ นซึมออกมา จากนั้นก็ใส่ต ้นหอมลงไปผัดจน
เข ้ากัน ใส่เกลือและผงชูรสรวมทังพริ้ กป่ นลงไป ผัดอีกสองสามที
ก็เสร็จ

่
กลินหอมของซอสตั ๊
กแตนถู กลมโชยไปยังบ ้านตระกูลโจวทีอยู ่ ไ่ ม่
ี่
ไกล โจวชานหูททนนิ ่ งต่อไปไม่ได ้ก็วงเข
ิ่ ้ามาถามว่า “ เสียวเฉา
่
้
ทาอะไรกินน่ ะ ? หอมจนเกือบนาลายไหลแน่ ะ!”
 ่
หยูเสียวเฉาเล่ ่ ตรทาซอสตักแตน
าให ้นางฟังเรืองสู ๊ ่
เมือโจวชานหู
ได ้ยินว่าซอสนี ท้ าจากตักแตน
๊ ื่
นางก็ตนเต ๋
้นทันที “ รอเดียวนะ
่
เสียวเฉา ข ้าจะไปเรียกท่านแม่ เจ ้าต ้องบอกท่านแม่ของข ้านะ ! ”

่
โจวชานหูอายุมากกว่าหยูเสียวเฉา 1 ปี และทาอาหารไม่เก่ง จัด
อยูใ่ นหมวด ‘ หุงข ้าวให ้พอกินได ้ ’ ถ ้าให ้นางเรียนวิธท
ี าซอส
๊
ตักแตน ้
ในวันรุง่ ขึนนางคงท ๊
าซอสตักแตนไม่ ได ้สักจาน

หลังจากสอนวิธท ๊
ี าซอสตักแตนให ่
้ป้ าโจวแล ้ว หยูเสียวเฉาก็ ใช ้
ธัญพืชผสมทาแผ่นแป้ งจานวนมาก ดังนั้นอาหารกลางวันก็คอื
๊
แป้ งห่อซอสตักแตน

ี่ มใี ครในครอบคร ัวหยูแพ้ตกแตน

โชคดีทไม่ ั๊ ๊
ตักแตนทอดกรอบและ
่
อร่อยมาก เมือรวมกั ่
บกลินหอมของธั ญพืชในแผ่นแป้ ง ทัง้
่ บมาจากในเมือง
ครอบคร ัวจึงกินกันอย่างเอร็ดอร่อย ฉี โตวทีกลั
้
กินแผ่นแป้ งชินใหญ่ ไป 4 แผ่นรวดเดียวและยังพูดว่า “ ฟางผิง
๋
เดียวเราไปจั ๊
บตักแตนเพิ ่ ตี
มที ่ นเขาตะวันตกกัน เราจะได ้กินซอส
๊
ตักแตนกั นตลอดทังปี ้ !”
 ่
หลิวเยียนเอ ้อร ์มองเขาและพูดว่า “ อากาศร ้อนๆแบบนี ้ ตักแตน
๊
อยูไ่ ด ้ไม่กวัี่ นหรอก ต่อให ้เราทาเป็ นซอสตักแตนทั
๊ ้
งหมด เราก็ไม่
มีไหดินเผามากขนาดนั้น ”

๊
ฟางผิงพูดอย่างเด็กๆว่า “ ไม่เป็ นไร เราก็ทาตักแตนย่ ๊
าง, ตักแตน
๊
ทอด, ตักแตนผั ๊
ด, ตักแตนตุ ๊
๋นซิ…… เราจะได ้กินตักแตนกันทุกวัน
่ ยวเฉาท
! ท่านพีเสี ่ าอาหารเก่งมาก ไม่วา่ จะทาอะไรก็อร่อย ! ”

ทุกคนนึ กภาพโต๊ะทีเต็ ่ มไปด ้วยตักแตนซึ

๊ ่
งกลายเป็ ้
นงานเลียงแมลง
่
แล ้วอดตัวสันไม่ ิ้
ได ้ แต่ฉีโตวก็ยมอย่ างมีเลศนัยและพูดว่า “ อย่า
้
ลืมซิวา่ เราทานาแข็ งเป็ นนะ เราสามารถทาโรงนาแข็ ้ งทีบ ่ ้านเพือ
่
๊
แช่แข็งตักแตนได ้
้ แบบนี พอฝู ๊
งตักแตนผ่ านไป เราก็สามารถเอา
พวกมันจากโรงนาแข็ ้ ๊
งมาทาซอสตักแตนเมื ่
อไหร่ ่ ้องการ ดี
ก็ได ้ทีต
ไหมล่ะ ? ”

้
“ โรงนาแข็ ง ? นั่นเป็ นสิงที
่ พวกคนรวยๆเท่
่ านั้นจะมีได ้นะ ! ” หลิว
หูพ
่ ม
ึ พากับตัวเอง
ในช่วงเวลานี ้ พวกคนรวยส่วนใหญ่จะเก็บนาแข็ ้ งจากแม่นา้
ในช่วงฤดูหนาวแล ้วเก็บไว ้ในห ้องใต ้ดิน เห็นได ้ช ัดว่าต ้องใช ้
กาลังคนและทร ัพยากรมากมายแค่ไหนสาหร ับการนี ้ แต่หยูเสียว ่
เฉารู ้วิธท ้
ี านาแข็ ง ดังนั้นต่อให ้อากาศร ้อน เธอก็สามารถผลิต
้
นาแข็ งได ้

่
กล ้าพูดก็กล ้าทา ! ตอนบ่ายหยูเสียวเฉาก็ ่ า
ร ับผิดชอบหน้าทีท
้
นาแข็ ง และหยูไห่ก็พาคนทังบ ้ ้านไปสร ้างห ้องใต ้ดิน ตอนกลางคืน
้
นาแข็ ้ นาแข็
งชุดแรกก็เสร็จเรียบร ้อย ชุดนี มี ้ งจานวนมากจนใส่ใน
ห ้องใต ้ดินได ้

1 ใน 3 คนทีมี่ หน้าทีจั
่ บตักแตนเมื
๊ ่
อตอนบ่ ๊
ายก็สง่ ตักแตนชุ
ดแรก
้
เข ้าไปในโรงนาแข็ ง

หยูไฉ่ เฟิ่ งมองนาแข็

้ ้
งข ้างในห ้องอย่างกังวล “ นาแข็ งจะไม่ละลาย
หมดในคืนเดียวใช่ไหม ? ”
 ่
หยูเสียวเฉาเต็ มไปด ้วยความมั่นใจขณะทีตอบว่่ า “ ไม่ต ้องห่วงค่ะ
้
ท่านป้ าใหญ่ ! มีนาแข็ งอยูเ่ ยอะแยะแบบนี ้ อุณหภูมใิ นโรงนาแข็ ้ ง
จะต่า—พวกมันไม่ละลายเร็วนักหรอกค่ะ นอกจากนั้นห ้องใต ้ดิน
ของเราก็ขดุ ลงมาค่อนข ้างลึก ฉนวนกันความร ้อนก็ทาอย่างดี
้
มันแปลงเป็ นโรงนาแข็ งได ้แบบไม่มป ี ัญหาแน่ คะ ! ต่อให ้วันนี ้
ละลายไปส่วนหนึ่ ง เราก็แค่ทาเพิมในวั
่ นพรุง่ นี ้ โรงนาแข็
้ งของ
พวกคนรวยใช ้ได ้จากฤดูหนาวจนถึงฤดูร ้อน แล ้วของเราจะอยู่ไม่
พ้นคืนเดียวได ้ยังไงคะ ? ”

๊
พวกเขากังวลว่าตักแตนที ่ บมาจะเน่ าเสีย จึงเริมจั
จั ่ ดเก็บตักแตนที
๊ ่
้
จับได ้ใส่โรงนาแข็ งกันตลอดทังคื ้ นภายใต ้การนาของหยูไฉ่ เฟิ่ งกับ
นางหลิว หลังจากเก็บพวกมันเข ้าโรงนาแข็ ้ งได ้พวกเขาก็รู ้สึกโล่ง
ใจ สมาชิกทุกคนของครอบคร ัวหยูผ่านช่วงเวลาทียากล ่ าบากมา
ก่อน โดยเฉพาะอย่างยิงนี ่ ่ เป็ นปี แห่งภัยพิบต
ั ิ พวกเขาจึงให ้
ความสาคัญกับอาหารเป็ นอย่างมาก

หลังจากทางานหนักตลอดทังคื ้ น ทุกคนยกเว ้นเด็กๆทีอยู

่ ด
่ ก
ึ ไม่ได ้
ต่างก็เหนื่ อยและมึน พวกเขากลับไปนอนทีห ่ ้องของตัวเอง
หลังจากกินอาหารเช ้าแล ้ว ฉี โตวหยิบถุงและตะกร ้าพาหลิวฟางผิง
๊
ไปจับตักแตนอย่ ่
างตืนเต ้น
 ตอนที่ 279 ติดตาม
https://novel-lucky.com

่ งตักแตนมาถึ
ตอนทีฝู ๊ ง เขากาลังเรียนหนังสืออยูใ่ นเมือง ฝูง
๊
ตักแตนที ่ ดดาเต็มท ้องฟ้ าทาให ้เขาตกใจจนอยากกลับบ ้าน แต่
มื
่
พวกเพือนคนอื ่
นๆห ้ามไว ้ ดังนั้น เขาจึงไม่ได ้มีสว่ น ในการจับ
๊
ตักแตน

แม้วา่ ตอนนี ฝู้ งตักแตนขนาดใหญ่

๊ ั๊
จะบินผ่านไปแล ้ว แต่ตกแตนที ่
เหลืออยูก่ ็มจี านวนไม่นอ้ ย ความกระหายของมันสามารถแทะหญ ้า
้
แห ้งและรากพืชได ้ทังหมด ถ ้าออกไปจับพวกมัน เขาก็คงต ้องใช ้
่
เวลามากกว่า 1 วัน! แต่ฉีโตวกลับกระตือรือร ้นทีจะลองสั มผัสกับ
ความสนุ กจากการจับตักแตน ๊

่
หยูเสียวเฉาเห็ ่
นเด็กสองคนตืนเต ้นสุดๆ เธอเองก็เดินตามพวกเขา
พร ้อมกับถุงอีกหนึ่ งใบ เดินตรงไปทีตี่ นเขาตะวันตก ระหว่างทาง
่
สองข ้างทางทีควรปกคลุ ้ บเหลือ
มไปด ้วยพืชพันธุ ์สีเขียว ตอนนี กลั
เพียงแต่ลาต ้น และดินสีดาเหลืองเท่านั้น บนลาต ้นทีเหลื
่ อ ยังมี
๊
ตักแตนสี ้
เขียวหรือสีนาตาลอ่ ่ อกันอย่าง
อน กาลังแทะส่วนทีเหลื
เอร็ดอร่อย
ภูเขาตะวันตกทีเคยมี่ ชวี ต ่
ิ ชีวา เสือมโทรมลงเหมื อนกับชายชราที่
่
กาลังจะล่วงลับ ใบไม้ทีสามารถกิ นได ้ ถูกกินจนเกลียง้ เหลือ
เพียงแต่กงก ิ่ ้านเปลือยเปล่า ทาให ้คนทีเห็่ นถึงกับต ้องคิดว่าตอนนี ้
พวกเขากาลังอยูใ่ นช่วงฤดูหนาว กอหญ ้าและพุ่มไม้ทเคยขึ ี่ ้ ยด
นเบี
๊
กันเป็ นแถบๆ กาลังถูกตักแตนนั บไม่ถ ้วน กินกันอย่างไม่ขาดสาย
้
ถ ้าฟังดีๆ เราจะได ้ยินเสียงเคียวแงบๆของพวกมั น

” จับทีนี่ ่ แหละ ไม่ต ้องเข ้าไปในป่ าแล ้ว ! ” เมือมองดู

่ ่ ร่ อบๆ
ป่าทีอยู
่
หยูเสียวเฉาก็ รู ้สึกไม่สบายใจ ถ ้าแม้แต่หญ ้าก็ถก ๊
ู ตักแตนกิ น พวก
สัตว ์กินพืชตัวเล็กๆก็น่าจะอดตาย ถ ้าไม่มส ี ต
ั ว ์กินพืชตัวน้อยๆพวก
นี ้ พวกสัตว ์กินเนื อที้ ดุ
่ ร ้ายจะไม่ลงเขามาสร ้างหายนะให ้หมู่บ ้าน
่
เหรอ หยูเสียวเฉาถอนหายใจยาว เธอหวังว่าเธอจะกังวลมากไปเอง
!

ฉี โตวและหลิวฟางผิงเด็กสองคนนี ้ ได ้วิงเข
่ ้าไปในพุ่มไม้เรียบร ้อย
๊
พวกเขาแย่งกันจับตักแตกใส่ ถงุ อย่างเมามัน เป็ นธรรมดาเมือ ่
๊
ตักแตนถู กคนจับ มันก็จะกระโดดหรือไม่ก็บน ิ หนี ไป การจับพวก
 ่
มันจึงเป็ นเรืองยากสั กหน่ อย แต่ดเู หมือนเจ ้าเด็กสองคนนี จะมี้ ฝีมือ
ในการจับตักแตน ๊ แม้จะไม่มภ
ี ยั พิบต ๊
ั จิ ากตักแตนพวกเขาก็ ยงั จับ
่ ี แค่หนึ่ งชวโมงพวกเขาก็
ได ้เร็วอยูด ่ั จบ ั ได ้หลายกิโลกร ัมแล ้ว !

” กระต่าย ! กระต่าย !! ” หลังจากหลิวฟางผิงเข ้าไปในพุ่มไม้ ก็มี

่
ร่างสีเทาๆ กระโดดออกมาจากพุ่มไม้และหนี ไปทันที เด็กน้อยวิงไล่
ตามมัน แต่ไม่นานก็ไม่เห็นเงาของกระต่าย เขาจึงทาหน้ามุ่ย เดิน
กลับมาอย่างอารมณ์เสีย

ฉี โตวหัวเราะอย่างมีความสุข ” ฟางผิง เท ้าของเจ ้าจะเร็วกว่า

่
กระต่ายได ้ยังไง จะบอกให ้นะ พีสามของข ้าสร ้างกับดักจับกระต่าย
้
เก่งสุดๆ ถ ้าเจ ้าอยากกินเนื อกระต่ายละก็ ไปขอให ้ท่านพีช่่ วยเจ ้า
จับสักสองสามตัวซิ ! “

่
ดวงตาของหลิวฟางผิงเป็ นประกาย เขารีบวิงไปหาหยู ่
เสียวเฉา
่
ทันที ” พีสาม ่
จริงรึเปล่า พีสามทากับดักจับกระต่ายได ้เหรอ “

้ านมาครึงปี
ตอนนี ผ่ ่ แล ้ว หลิวฟางผิงกินอิมนอนอุ
่ น
่ อยูท ี่ ้านแม่ของ
่ บ
่
เขา วันๆเอาแต่เล่นสนุ กแบบเด็กๆ ไม่ได ้ผอมแห ้งเหมือนเมือตอน
 ่
มาถึง หยูเสียวเฉาบี บแก ้มน้อยๆของเขา และพูดด ้วยรอยยิม้ ” ทา
เป็ นซิ แต่ไม่ได ้เก่งกาจเหมือนทีพี ่ ฉี
่ โตวของเจ ้าพูดหรอกนะ ถ ้าจับ
ไม่ได ้ ห ้ามร ้องไห ้ขีมู้ กโป่ งนะ ! “

่
หลิวฟางผิงวิงไปรอบๆอย่ ่
างตืนเต ้น และรีบพูดออกมาทันที ” ไม่
่
แน่ นอน ! พีสาม ๋
ต ้องการอะไร เดียวข ้าไปหาให ้ ! “

่
หยูเสียวเฉากลายเป็ นแม่มดในทันที เธอหยิบเชือกออกมาจาก
กระเป๋ า เลือกกอหญ ้าแห่งหนึ่ ง วางกับดักทิงไว
้ ้ เพือไม่
่ ให ้เจ ้าเด็ก
สองคนนั้นผิดหวัง เธอจึงพรมนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิลงบนหญ
์ ้าแห ้งรอบๆ
สองสามหยด

้ ได ้แล ้วเหรอ ” หลิวฟางผิงวิงเข

” แค่นีก็ ่ ้ามา เขาเห็นบ่วงเชือก
ธรรมดาบนพืน้ จึงถามออกไปเพราะไม่อยากเชือ่

่
หยูเสียวเฉาตี
หวั น้อยๆของเขาเบาๆ ” กับดักวางเสร็จแล ้ว จะมี
กระต่ายมาผ่านมาไหมพีก็ ่ ไม่รู ้แล ้วนะ ทังหมดนี
้ ้ ้องพึงโชค
ต ่ ไปกัน
๊
เถอะ เราไปจับตักแตนของเจ ้าต่อกัน ! “
 ่
หยูเสียวเฉาวางกั ้
บดักไว ้ทังหมด ่
5 อัน ใกล ้ถึงตอนเทียงแล ้ว เด็ก
น้อยสองคนก็จบ ๊
ั ตักแตนได ้จานวนมาก พวกเขาจึงอดไม่ได ้ทีจะวิ่ ง่
่
มาหาพีสาว ่ กน้อง) ของเขา ท่าทางของพวกเขาเหมือนกัน
(ลูกพีลู
่
ต่างมองเธอด ้วยดวงตาทีรอคอยและตื ่
นเต ้น

่
หยูเสียวเฉาแกล ้งใช ้มือเปื ้อนนาที
้ ตั่ กแตนคายออกมา
๊ ลูบหน้าของ
พวกเขาไปมา จากนั้นก็กวักมือเรียกโดยไม่รอให ้ฉี โตวบ่น ” ป่ ะ !
ไปดูกบั ดักกัน !! “

้ ้าอัน ว่างเปล่าสามอัน สองอันทีเหลื

กับดักทังห ่ อมีเหยือมาติ
่ ดกับ
แต่มก ่ นกระต่ายผอม
ี ระต่ายแค่ตวั เดียว ส่วนอีกอันเป็ นไก่ฟ้า เมือเห็
่
จนเหลือแต่กระดูก ในใจของหยูเสียวเฉาก็ กงั วลหนักกว่าเดิม

ตอนเทียง่ เจ ้าเด็กสองคนนั้นแทะเนื อกระต่

้ ่ ไม่มากนักกับเนื อ้
ายทีมี
่ ากินหมูต๋น
ไก่ฟ้าอย่างเอร็ดอร่อยยิงกว่ ้
ุ นาแดง เพราะรู ้สึกว่ามันเป็ น
่ วเองและพีสาว
ของทีตั ่ ่ กน้อง) ไปจับมาด ้วยกัน หลังจาก
(ลูกพีลู
นั้นหยูเสียวเฉ่
่ ่ ตั
าก็นาเรืองที ่ วเองกังวล เล่าให ้คนในครอบคร ัวฟัง
 ้
คิวหนาของหยู ไห่ผูกเป็ นปม บ ้านของครอบคร ัวหยูอยูท ี่ นเขา
่ ตี
ห่างจากเขาตะวันตกไม่ถงึ 3 เมตร ถ ้าสัตว ์หิวโซลงมาจากเขาจริงๆ
่
สิงแรกที
มั่ นจะทาก็คอื พุ่งมาหาบ ้านคนทีอยู
่ ต
่ น
ี เขาอย่างแน่ นอน

หลังจากกินข ้าวเสร็จ หยูไห่ก็เดินไปหาครอบคร ัวเฉี ยนและครอบ

่ ใ่ กล ้ๆ เขานาเรืองที
คร ัวโจวทีอยู ่ เสี่ ยวเฉากั
่ งวลใจเล่าให ้ทุกคนฟัง
้
ทังสองครอบคร ัวเครียดมาก เฉี ยนฟู่ กุ ้ยพ่อของเฉี ยนเหวินพูดกับห
่ พวกเราสามคนช่วยพีฆ่
ยูไห่วา่ ” พีไห่ ่ าพวกมันได ้ พีบอกมาว่
่ า
ต ้องทาอะไร พวกเราจะทาตาม ! “

หลังจากนั้นหยูไห่ก็นาความคิดของตัวเอง เล่าให ้ทังสองคนฟั ้ ง”

ข ้าคิดว่าเราต ้องป้ องกันไว ้ก่อน พวกเราอยูใ่ กล ้ทีสุ ่ ด และรอบๆยัง
้ เปิ
เป็ นพืนที ่ ดโล่ง ต ้องขุดดินสร ้างกับดัก เมือสั่ ตว ์ลงมา พวกเราจะ
ได ้มีวธิ ป
ี ้ องกันเอาไว ้ก่อน โชคดีทก ี่ าแพงบ ้านพวกเราค่อนข ้างสูง
พอสัตว ์มาถึง พวกมันต ้องกระโดดไม่ถงึ แน่ นอน ขอแค่เฝ้ าประตูให ้
ดี ! ตอนบ่ายนี ข ้ ้าว่าจะเข ้าเมือง ไปซือพวกอุ
้ ปกรณ์ลา่ สัตว ์ พวก
เราสามครอบคร ัว มาขุดดินสร ้างกับดักกันตอนเย็น พวกเจ ้าคิดว่า
ยังไง “
 ้
เฉี ยนฟู่ กุ ้ยและโจวต ้าเหนี ยนตกลง ทังสองคนปรึ กษากันอีกพักหนึ่ ง
” ตอนบ่ายต ้องรบกวนพีไห่ ่ ด ้วย กาแพงของบ ้านเราไม่ได ้แข็งแรง
เหมือนบ ้านพี่ ตอนบ่ายพวกเราจะไปต่อเติมมันสักหน่ อย “

ตอนทีหยู ่ ไห่คย ่
ุ กับเพือนบ ้านว่าต ้องทายังไงถึงจะป้ องกันสัตว ์ได ้
่
หยูเสียวเฉาก็ กาลังเตรียมตัวไปฐานลับเพือดู ่ วา่ สถานการณ์ของที่
นั้นเป็ นยังไงบ ้าง เมือฉี
่ โตวรู ้เข ้า เขาก็ดงึ ดันจะไปด ้วย หยูเสียวเฉา
่
ทาอะไรไม่ได ้จึงต ้องพาเจ ้าตัวแสบไปด ้วย

ใครจะรู ้ตอนออกจากบ ้าน หลิวฟางผิงจะเห็นเข ้า เมือได ่ ้ยินว่าพวก

้
เขาจะขึนไปบนเขา เขาก็กระโดดโลดเต ้นบอกให ้พาไปด ้วย ไม่
่
ว่าหยูเสียวเฉาจะอธิ
บายว่าบนเขาอันตรายขนาดไหน เด็กน้อยก็ไม่
ยอมฟัง เขายังพูดว่า ” พวกท่านพียั ่ งไปได ้ แล ้วทาไมข ้าจะไปไม่ได ้
่ พาข ้าไป ข ้าจะร ้องไห ้ใส่พวกท่าน ! ” เวรกรรม เขา
ละ ถ ้าท่านพีไม่
เอาอาวุธลับออกมาขูแ่ ล ้ว !
 ่
หยูเสียวเฉาถู กบังคับให ้แบกภาระน้อยๆสองคนไปด ้วย พวกเขา
่ ้นเคย พุ่มไม้และวัชพืชได ้ร ับความเสียหายจาก
เดินผ่านป่ าทีคุ
๊
ตักแตนไปไม่ ี่ ออยูก
นอ้ ย ส่วนใหญ่ทเหลื ่ ็มแี ต่ลาต ้นทีน่่ าสงสาร จึง
้
ทาให ้เด็กทังสามคนเดิ ้
นทางสะดวกขึนเยอะ

หลังจากนั้นหนึ่ งชวโมง
่ั ้
ทังสามคนก็ ้ ค่
เดินเข ้ามาในถาที ่ อนข ้างมืด
่
ฟางผิงจับมือพีสาวเอาไว ้แน่ น เขาพูดออกมาด ้วยความหวาดกลัว
่
” พีสาม ้ มส
ในถาไม่ ี ต
ั ว ์กินคนใช่ไหม “

้ั อนตอนข ้ากับพีสามมา
ฉี โตวแกล ้งเขา ” มี ! จะไม่มไี ด ้ยังไง ครงก่ ่
่ ่ ยังเจอหมาป่ าทีน่่ าเกรงขามตัวหนึ่ งด ้วยนะ ! “
ทีนี

่ ” งัน….พวกท่
ฟางผิงถามเสียงสัน ้ ่ หมาป่ าได ้ยังไง แล ้วไม่
านพีหนี
บาดเจ็บเหรอ “

ฉี โตวหัวเราะและว่าเขาเป็ นพวกปอดแหก หลังจากนั้นก็พูดต่อ ”

ตอนนั้นหมาป่ าสีเทาตัวนั้นไม่หวิ พีสามให
่ ่ านิ
้มันดืมน ้ ดหน่ อย
หลังจากนั้นมันก็เดินออกไปเลย ! เพราะงันอย่
้ ่
าวิงไปไหนมาไหน
ตามใจชอบละ ระวังจะโดนหมาป่ าสีเทาจับกินนะ ! “
 ่ ง ” ข ้าจะเป็ นเด็กดี ข ้าจะอยูข
หลิวฟางผิงพยักหน้าอย่างเชือฟั ่ ้างๆ
่
พีสาม ิ่
ไม่วงไปไหนเลย !“

้ โพรงอยูท
ในถามี ่ างซ ้ายและขวา ฉี โตวเคยเข ้าไปสารวจด ้านใน
มาแล ้ว บางหลุมสามารถให ้คนอยูไ่ ด ้หนึ่ งถึงสองคน บางหลุมก็
ใหญ่มาก จนจุคนร ้อยสองร ้อยได ้สบายๆ ฉี โตว อวดประสบการณ์
การสารวจโพรงของเขากับลูกพีลู ่ กน้องคนนี ซึ
้ งมี
่ อายุนอ้ ยกว่า
ตัวเองแค่หนึ่ งเดือนบางครงหลิ
้ั วฟางผิงถึงกับร ้องออกมาด ้วยความ
อิจฉาและแปลกใจ

่
” พี….พี ่
สาม สีเขียวๆตรงนั้นคืออะไรเหรอ ลูกไฟวิญญาณรึเปล่า ”
หลิวฟางผิงมองไปยังทางทีฉี ่ โตวกาลังชีอยู
้ ่ ทันใดนั้นเขาก็พบว่า
ตรงนั้นมีลกู ไฟสีเขียวน่ ากลัวกาลังส่องแสงอยู่ มันค่อยๆเข ้ามาใกล ้
พวกเขาเรือยๆ่ ่
เขาจึงตกใจรีบเข ้าไปหลบหลังหยูเสียวเฉาทั นที
หลังจากนั้นก็โผล่หวั ออกมา แอบมองลูกไฟสีเขียวอย่างกล ้าๆ
กลัวๆ
 ่
” เจ ้าหมาป่ าน้อย ใช่แกรึเปล่า ” หยูเสียวเฉาตะโกนใส่ลก ู ไฟนั้น
ด ้วยความกังวลเล็กน้อย ทาให ้ลูกไฟสีเขียวหยุดนิ่ ง แล ้วทันใด
นั้นเองมันก็พุ่งเข ้ามาอย่างรวดเร็ว

่
หลิวฟางผิงร ้องออกมาทันที ” มาแล ้ว มันมาแล ้ว !! พีสาม พวกเรา
่ นเถอะ ! “
วิงกั

ลูกไฟสีเขียวเข ้ามาใกล ้อีกหน่ อย ฉี โตวเห็นหมาป่ าสีเทาทีคุ ่ ้นเคย

้ นในมือทีเอาไว
อยูไ่ ม่ไกล เขาจึงทิงหิ ่ ้ป้ องกันตัวทันที เขาหัน
กลับมาพูดกับฟางผิงว่า ” ไม่ต ้องกลัว นี่ ก็คอื หมาป่ าสีเทาทีข ่ ้าเล่า
ให ้ฟังไง มันไม่กน
ิ คน ! “

หลิวฟางผิงเห็นตรงหน้ามีหมาป่ าสีเทาตัวสูงกว่าเขา จึงพูดเสียงสัน ่

่
ว่า ” ก็ทา่ นพีบอกเองนิ ้ั แล
ครงที ่ ้วมันไม่กน ิ ท่านพี่ เพราะมันไม่หวิ
้ นจะหิวอยูร่ เึ ปล่า “
แล ้วใครจะรู ้ว่าตอนนี มั

หมาป่ าสีเทาตัวนั้นมายืนหยุดตรงหน้าของทังสามคน
้ มันเอียงหัว
มองสารวจพวกเขา เมือเห็่ นหยูเสียวเฉา
่ มันก็จาเธอได ้ทันที หาง
ด ้านหลังของมันจึงแกว่งไปมา พร ้อมเดินเข ้ามาอย่างสง่างาม มัน
 ่
ค่อยๆเข ้ามาใกล ้เธอเรือยๆ ๊
หลิวฟางผิงตกใจกรีดออกมาทั
นที หมา
ป่ าสีเทาจึงหยุดเดิน และมองเขาอย่างหวาดระแวง

่
หยูเสียวเฉาเดิ นเข ้าไปหามัน และลูบหัวของหมาป่ าสีเทาเบาๆ ”
เจ ้าหมาป่ าน้อย ทาไมมาอยูท ี่ าละ
่ ถ ้ มาต ้อนร ับพวกเราเหรอ “

หมาป่ าสีเทาเลียมือของเธอ มองเธอด ้วยความปรารถนา หยูเสียว ่

เฉาเทนาหิ้ นศักดิสิ์ ทธิสองหยดลงบนฝ่
์ ามือ ทันใดนั้นหมาป่ าสีเทา
ก็เลียมันจนหมด

” จริงๆด ้วย เจ ้าหมาป่ าสีเทานี่ ไม่กน ่ หลิ

ิ คน ” เมือกี ้ วฟางผิงยังกลัว
จนแทบฉี่ ราด แต่ตอนนี เขากลั
้ บมองหมาป่ าด ้วยความแปลกใจ
่
เขาถามหยูเสียวเฉาว่ ่
า ” พีสาม ข ้าจับมันได ้ไหม “

ฉี โตวขูเ่ ขา ” ไม่ได ้ ! แม้แต่ข ้ายังจับไม่ได ้เลย แล ้วเจ ้าจะจับไดย้ งั ไง

้
! ห ้ามเอือมมื อออกมาเชียว ระวังจะโดนมันกัดมือขาดนะ ! “
 ่ ง เขารีบเอามือไปไว ้ข ้างหลัง พร ้อมมองหมาป่ าสี
หลิวฟางผิงเชือฟั
เทาด ้วยความหวาดกลัว

แสงแดดส่องผ่านช่องว่างของผนังถา้ เพราะมันไม่ได ้มืดขนาดนั้น

่
หยูเสียวเฉาจึ ่
งมองเห็นการกระทาของน้องชายทีเอาแต่ แกล ้งญาติ
้
ผูน้ อ้ ง เธอยิมแต่ ไม่พูดอะไร หลังจากลูบหมาป่ าเสร็จ เธอก็เดินไปที่
หุบเขา แต่ทน ั ใดนั้นเสือของเธอก็
้ ถก
ู ดึง

่
หยูเสียวเฉาคิ
ดว่าหลิวฟางผิงเป็ นคนทา เธอจึงหันไปมอง แต่เธอ
้
กลับพบว่าหมาป่ าสีเทากัดเสือเธอเอาไว ้ เธอจึงถามด ้วยความ
แปลกใจ ” เจ ้าหมาป่ าน้อย เป็ นอะไรเหรอ มีอะไรรึเปล่า “

หมาป่ าสีเทาหันกลับไปมองโพรงถา้ มันเดินออกไปสองสามก ้าว

หลังจากนั้นก็หน ่
ั มามองหยูเสียวเฉา เหมือนกาลังถามว่า ” ทาไม
เจ ้าไม่ตามข ้ามา “
 ตอนที่ 280 ลู กหมาป่ า
https://novel-lucky.com

่
หยูเสียวเฉาจั บมือน้องชายเอาไว ้และเดินตามหมาป่ าสีเทาเข ้าไปใน
โพรงถาที้ มื
่ ดมิด โชคดีทสองสามปี
ี่ ้
มานี เธอทั ้ น ดืม
งกิ ่ และอาบด ้วย
้ กดิสิ์ ทธิมาโดยตลอด
นาศั ์ ้
ร่างกายของเธอจึงแข็งแรงขึนเยอะ แม้
้
ในถาจะมื ดมาก แต่เธอก็ยงั มองเห็นข ้างในได ้รางๆ

่ นเข ้าไป เธอก็เตือนพวกน้องๆว่าตรงไหนมีหน

ขณะทีเดิ ิ บ้าง พวก
้
เธอเดินก ้มๆเงยๆแบบนี ประมาณ ่ ดหมาป่ าสีเทาก็
15 นาที ในทีสุ
หยุดเดิน

่
หยูเสียวเฉากระพริ บตา พยายามมองดูตรงทีหมาป่ ่ าสีเทายืนอยู่
พบว่าตรงนั้นมีโพรงเล็กๆอยูแ่ ห่งหนึ่ ง มันสูงประมาณครึงตั่ วคน
เธอและพวกน้องๆสามารถคลานเข ้าไปได ้ แต่ทน ั ใดนั้นเองจูๆ่ ก็มี
เสียงร ้องของสัตว ์ตัวน้อยดังออกมา

หมาป่ าสีเทาคลานเข ้าไป คาบสัตว ์สีดาออกมาหนึ่ งตัว มันวางไว ้ที่

่
เท ้าของเสียวเฉา ่
เสียวเฉาจึ ่ ้ก็เป็ นลูกหมาป่ าตัวสีดา
งก ้มดู ทีแท
 ่
สนิ ท เสียวเฉาก ้มลงไปมองท ้องของหมาป่ าสีเทาด ้วยความ
ประหลาดใจ ” แกคลอดลูกเหรอ ดูไม่คอ ่ ยเหมือนแกเลยนะ ! “

ดวงตาสีเขียวมรกตของหมาป่ าสีเทาฉายแววดูหมินทั ่ นที ข ้าเป็ น

ตัวผู ้ เป็ นตัวผูโ้ ว ้ย ! หลังจากนั้นมันก็หมุนตัว คลานเข ้าไปในโพรง
อีกครง้ั พร ้อมคาบลูกหมาป่ าสีขาวออกมา สุดท ้ายก็มเี พียงลูกหมา
ป่ าสีดาหนึ่ งตัวสีขาวหนึ่ งตัว แต่ไม่มต ี วั ไหนเหมือนมันเลย !

” นี่ แกหมายความว่ายังไง แกจะให ้ข ้ามาดูวา่ แกมีลก

ู ชายลูกสาวรึ
่
ไง ” หยูเสียวเฉาเดา

หมาป่ าสีเทามองด ้วยสายตาดูถก ู อีกครง้ั มันส่ายหัว หยูเสียวเฉา

่
่ กั
คิดถึงเรืองที ่ งวลเมือตอนเที
่ ่ หรือว่าเจ ้าหมาป่ าสีเทาตัวนี ้ เริม่
ยง
เห็นว่าในอนาคตจะไม่คอ ่ ยมีสตั ว ์ให ้ล่าแล ้ว ดังนั้นมันเลยอยากให ้
้ กให ้มันเหรอ
เราช่วยเลียงลู

้
” เจ ้าหมาป่ าน้อย….แกอยากให ้ข ้าเอาเด็กๆไปเลียงเหรอ ่
” หยูเสียว
เฉาจ ้องหมาป่ าสีเทา พร ้อมถามช ้าๆอย่างชัดถ ้อยช ัดคา
หมาป่ าสีเทามองลูกหมาป่ าสองตัวด ้วยความร ัก จากนั้นก็คอ ่ ยๆ
พยักหน้า เมือไม่่ กวัี่ นก่อนแม่ของลูกหมาป่ า ออกไปล่าสัตว ์ แต่ก็
ไม่ได ้กลับมา บางทีแม่หมาป่ าอาจเจอกับสถานการณ์อน ั ตรายทีท่ า
ให ้ถึงแก่ชวี ต
ิ ไปแล ้ว พวกลูกหมาก็หวิ จนร ้องโวยวายแล ้ว หมาป่ าสี
เทาจึงออกไปล่าสัตว ์กลับมา แต่ลก ู หมาป่ ายังเล็กเกินไปพวกมันไม่
สามารถกินเหยือเข ่ ้าไปได ้ พวกมันจึงได ้แต่เลียเลือดของเหยือที
่ ่
ไหลออกมา ประทังชีวต ิ จนถึงตอนนี ้

่ มน
เมือไม่ ่ ไม่เพียงพอทีจะเลี
ี มแม่ เลือดของเหยือก็ ่ ้ กหมาป่ าทัง้
ยงลู
สอง หมาป่ าสีเทาจึงได ้แต่มองดูลก ่
ู ของตัวเองอ่อนแอลงเรือยๆโดย
ทีท่ าอะไรไม่ได ้เลยสักนิ ด คิดไม่ถงึ ว่าวันนี มั้ นจะได ้มาเจอมนุ ษย ์ที่
เคยให ้นาดื ้ มแสนอร่
่ ่
อยกับมันเมือนานมาแล ่ นได ้ดืม
้ว หลังจากทีมั ่
้ กหยดเข
นาไม่ ี่ ้าไป ร่างกายของมันก็ดข ึ ้ บาดแผลหายเร็วมาก
ี น
ทาให ้มันฉลาดมากขึน้ จนคิดได ้ว่าผู ้หญิงคนนี ้ จะต ้องช่วยร ักษา
ชีวต ิ ลูกๆของมันได ้แน่ นอน

่
” พีสาม มีอะไรออกไปแล ้วค่อยคุยกันเถอะ ทีนี่ ่ มืดมาก ฟางผิงกลัว
แล ้ว ! ” ฉี โตวไม่พูดว่าตัวเองกลัว เขากลับโยนให ้หลิวฟางผิงแทน
ส่วนหลิวฟางผิงก็มองอะไรไม่เห็นมานาน ในใจเขาเริมรู ่ ้สึก
หวาดกลัว จึงพูดต่อทันที ” ใช่ ใช่ ! มันมืดมาก ข ้ากลัว ! “

่
หยูเสียวเฉาอุ ้มลูกหมาน้อยทีอ่ ่ อนแอขึนมา
้ และพูดกับน้องชายว่า
้ เอาไว
” จับเสือพี ่ ๋
้ดีๆ เดียวจะหลงทาง แล ้วก็แก เจ ้าหมาป่ าน้อย เดิน
ตามข ้ามา ! “

เดินมาได ้ประมาณครึงช ่ วโมง

่ั คนสามหมาหนึ่ ง และยังมีลก ู หมาป่ า
อีกสองตัวทีเพิ่ งออกมาจากโพรง
่ ก็มาถึงฐานลับของหยูเสียว ่
เฉา……หุบเขาทีซ่ ่ อนเร ้น ฝูงตักแตนไม่
๊ ได ้ละเว ้นหุบเขาไว ้เลย
หลังจากการทาลายล ้างของตักแตน ๊ ความสวยงามทีเคยมี่ ก็เลือน
หายไป ภาพของต ้นไม้ทเคยเขี ี่ ยวชอุม ่ าตอนฤดู
่ ก็เลวร ้ายยิงกว่
หนาวทีแล่ ้วซะอีก พืชสีเขียวถูกกินเรียบ เหลือเพียงกิงหรื ่ อลาต ้นที่
ไม่เท่ากันเท่านั้น เผยให ้เห็นผืนดินทีน่่ าสลด ก ้อนหินสูงตระหง่าน
โชคดีทล ี่ าธารเล็กๆนั้น ยังไหลอยู่
 ่ กสองคนได ้เห็นแสงสว่างอีกครง้ั พวกเขาก็มองเห็นหมาน้อย
เมือเด็
สีดาและขาวในมือของพีสาว ่ ่ กน้อง) พวกเขาต่างเข ้ามาพูด
(ลูกพีลู
กับเธอด ้วยความตืนเต ่ ่
้น ” พีสาม เอาลูกหมามาจากไหน น่ าร ักจัง
เลย ! ให ้ข ้าอุมหน่
้ อยนะ ! “

หลิวฟางผิงก็กระโดดขึนเช่ ้ นกัน เขายืนมื่ อน้อยออกมา พร ้อมพูด

ว่า ” ข ้าก็อยากอุม้ ข ้าก็อยากอุม้ ! ” แต่หมาป่ าสีเทากลับเข ้ามา
ขวางเขาจึงตกใจและรีบวิงกลั ่ บไปทันที เขายืนอยูท ี่ มอย่างเชือ่
่ เดิ
่
ฟัง แต่ก็ยงั จ ้อง ” ลูกหมาสีขาว ” ในมือของหยูเสียวเฉาตาไม่
กระพริบ

่
หยูเสียวเฉ่ าก ้มลงมองลูกหมาสองตัว พวกมันน่ าจะยังไม่ถงึ หนึ่ ง
เดือน รูปร่างซูบผอม จนเห็นกระดูกซีโครงเป็่ นซีๆ่ หมาน้อยลืมตา
้
ขึนแล ้ว ลูกหมาสีดามีดวงตาสีฟ้าบริสท ุ ธิ ์ เหมือนกับไพลินอันลา้
ค่า ส่วนตัวสีขาว มีดวงตาเปล่งประกายเหมือนหมาป่ าสีเทา ลูก
หมาสองตัวนอนอยูใ่ นอ ้อมกอดของเธออย่างว่าง่าย พวกมันใช ้
ดวงตากลมโตทีแสนน่ ่ าร ักนั้นจ ้องเธอ เพราะได ้กลินพ่ ่ อจากตัวเธอ
ร่างกายของลูกหมาป่ าอ่อนแอเกินไป พวกมันได ้แต่นอนนิ่ งอยูใ่ น
อ ้อมแขนของเธอ แม้แต่หวั ก็ยงั ไม่มแี รงขยับ ถ ้าเธอมาช ้ากว่านี ้ ลูก
้
หมาสองตัวนี คงตกอยูใ่ นอันตรายแล ้ว

่
หยูเสียวเฉาอุ ้มลูกหมาสองตัวไปทีล ่ าธาร ในฝ่ ามือของเธอทีมี
่ หน
ิ
ศักดิสิ์ ทธิอยู
์ ่ ผสมกับนาเล็ ้ กน้อย จากนั้นก็นามาวางข ้างๆปากลูก
หมา นาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิมี์ กลินเย
่ ้ายวนยิงกว่
่ านมหมาป่ า ลูกหมาสอง
ตัวไม่ได ้กินอะไรมานานแล ้ว พวกมันจึงใช ้ลินเลี ้ ยตาม
สัญชาตญาณ นาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิที์ อยู
่ ใ่ นมือถูกเลียหมดอย่างรวดเร็ว
่
หยูเสียวเฉาไม่ ่ เพราะลูกหมาป่ ายังเล็กและอ่อนแอมาก
ได ้ให ้เพิม
พวกมันยังร ับพลังของหินศักดิสิ์ ทธิได ์ ้ไม่มาก ถ ้าดืมน
่ าหิ
้ น
ศักดิสิ์ ทธิมากเกิ
์ นไป พวกมันจะได ้ผลตรงกันข ้าม !

่ าหิ
ระหว่างทีน ้ นศักดิสิ์ ทธิถู์ กเลีย หมาป่ าสีเทาทีนั
่ ่ งอยูข
่ ้างกาย
่
ของหยูเสียวเฉา ก็ใช ้ดวงตามองด ้วยความร ัก ขณะจ ้องลูกหมา
สองตัวเลียนาหิ้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ คอของมันก็ขยับไปด ้วย แต่มน ั ก็อด
้ บกลินที
กลันกั ่ ยั
่ วยวนของน
่ ้ นศักดิสิ์ ทธิเอาไว
าหิ ์ ้
ฉี โตวและหลิวฟางผิงนั่งอยูอ ่ ก ่
ี ข ้างของหยูเสียวเฉา ฉี โตวเห็นลูก
หมาผอมและอ่อนแอ เขาจึงกังวลว่าพวกมันอาจไม่รอด เมือเห็ ่ นลูก
่ าเสร็
หมาดืมน ้ ่
จมันยังเลียปากอยู่ ฉี โตวจึงพูดว่า ” พีสาม หมาน้อย
ยังหิวอยูร่ เึ ปล่า ข ้าจะไปจับปลาให ้มันกินนะ ! “

้ ปลาตัวเล็กแหวกว่ายอยู่ พวกมันมีเนื อนุ

ในลาธารเล็กๆแห่งนี มี ้ ่ม
ละเอียด และรสชาติอร่อยสุดๆ ไม่วา่ จะเอาไปย่างหรือตุ๋น ฉี โตวของ
้ ้น ครงนี
เราก็ชอบทังนั ้ั ที
้ ตามพี
่ ่
สามมาฐานลั บ เขาก็นาไหดินมาเป็ น
่
พิเศษ เพือจะจับปลากลับไป

่
หยูเสียวเฉามองเขาอย่ ้ น ” ดีซ ิ ! ถ ้าเจ ้าจับได ้นะ ! “
างขีเล่

้
ฉี โตวลุกขึนอย่ ่ ดถึงเหตุการณ์ทเกิ
างกระตือรือร ้น แต่เมือคิ ี่ ดขึน้
ตอนจับปลาครงก่ ้ั อน เขาก็กลับมานั่งเหมือนเดิม พร ้อมพูดด ้วย
้ ยงออดอ ้อน ” ข ้าจับไม่ได ้ แต่มพ
นาเสี ี่
ี สามอยู
ไ่ ม่ใช่เหรอ ข ้าช่วย
่ ้มลูกหมา ท่านพีก็
ท่านพีอุ ่ ไปจับปลา จับมาเยอะๆเลยนะ “
 ่
หยูเสียวเฉาส่ งลูกหมาป่ าสองตัวให ้กับน้องชายอย่างระมัดระวัง
้
คราวนี หมาป่ าสีเทาไม่มที ท
ี า่ อะไรรุนแรง มันแค่รบี มาอยูข
่ ้างๆฉี โตว
และจ ้องลูกตัวเองตาไม่กระพริบ

่
เสียวเฉาจั ๊
บตักแตนสองสามตั วออกมาจากกอหญ ้า ฉี กออกเป็ น
หลายชิน้ โรยนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ ลงไปสองสามหยด หลังจากนั้นก็
วางเศษชินส่ ้ วนตักแตนลงที
๊ ริ่ มลาธาร หลิวฟางผิงถามด ้วยความ
สงสัย ” พีสาม่ ท่านพีก่ าลังทาเหยือล่่ อปลาเหรอ ปลาจะมาติดไหม
แล ้วถ ้ามันไม่กน ๊
ิ ตักแตนจะท ายังไง “

้ วนตักแตนเพิ
” ก็รอดูซวิ า่ ปลาจะกินไหม ! ” ชินส่ ๊ ่ นลงในลา
งหล่
ธารไม่นาน ฝูงปลาตัวเล็กก็วา่ ยเข ้ามาอย่างรวดเร็ว ทุกตัวใหญ่
ประมาณฝ่ ามือได ้ รูปร่างเรียวยาว งอเล็กน้อยเหมือนกับใบวิลโลว ์

้
หลิวฟางผิงเอือมมื ่
อลงไปอย่างตืนเต ้น เขาตะโกนออกมาทันที ”
่
ปลา ปลา ! เร็ว พีสาม ! รีบจับปลาเร็ว !! “
 ่
หยูเสียวเฉายิ ้
มให ่
้กับท่าทางทีพยายามจั
บปลาของเขา ” ช ้าๆ
หน่ อย ! ระวังตกลงไปในนา้ รออีกหน่ อย รอให ้มีปลามากกว่านี ้
ก่อน พวกเราจะใช ้สวิงจับปลา”

่
ใช่แล ้ว การมาทีฐานลั ่ าย สองพีน้
บไม่ใช่เรืองง่ ่ องจึงเตรียมการมา
่
อย่างดี ปลาขาวยิงเยอะเท่ ิ่ พวกมันเริมอั
าไหร่ก็ยงดี ่ ดแน่ นจนทาให ้
ในลาธารมีภาพดอกไม้สข ี าวปรากฎขึน้ บวกกับแสงแดดทีส่ ่ องลง
้
มาทาให ้ผืนนาเปล่ ่
งประกาย จนเหมือนกับไข่มุกทีแวววาว หลิว
่ บสวิงขึนมา
ฟางผิงอดไม่ได ้ทีจะจั ้ ่ ปลาเยอะทีสุ
เล็งจุดทีมี ่ ด เมือจุ
่ ม่
สวิงลงไป เขาก็ได ้ปลามาหลายสิบตัว

หลิวฟางผิงเอาปลาใส่ไหพร ้อมกับเสียงหัวเราะฮ่าๆ ” ปลาพวกนี โง่ ้

จริงๆ หย่อนสวิงลงไปแล ้วยังไม่รู ้จักหลบ ! อาจเป็ นเพราะในหุบเขา
ไม่มใี ครทาร ้าย พวกมันได ้มันเลยเคยชินกับชีวต ่ ขสบาย “
ิ ทีสุ

่ พี
ฉี โตวทาหน้ามุ่ย พูดในใจว่า ถ ้าไม่มเี หยือที ่ สามท
่ า เจ ้าจะได ้เห็น
ว่าปลาจะหลบไหม ข ้าเคยลองแล ้ว ใน 1 ชวโมงจั ่ั บปลาได ้ถึงสอง
ตัวก็ถอื ว่าบุญแล ้ว !
 ่ ความลับอยู่ สัญชาตญาณ
แต่ฉีโตวไม่ได ้พูดออกมา เขารู ้ดีวา่ พีมี
้
บอกเขาว่า ถ ้าพูดความลับพวกนี ออกไป ่
พีสามจะเดื อดร ้อน ดังนั้น
่ นอ้ ยแบบเขา ควรฝังความลับนี ไว
เด็กทีอายุ ้ ้ให ้ลึกทีสุ
่ ด เพือปกป้
่ อง
่
พีสาวที ่ วเองร ักทีสุ
ตั ่ ด

่ นฝั่งหนึ่ งคน อีกคนกาลังจับปลาอย่างมี

เด็กสองคน อุ ้มลูกหมาอยูบ
่
ความสุข หยูเสียวเฉาเห็ นรอบๆไม่มอ ี น
ั ตราย เธอจึงเดินไปตามลา
ี่
ธาร ดอกไม้ทเคยเบ่ งบานมากมายในอดีต ตอนนี เหลื ้ อเพียงก ้านที่
ว่างเปล่า

เธอจาได ้ว่าแม่บญุ ธรรมเคยพูดว่า มีดอกไม้มากมายทีเป็่ นสมบัติ

้ า ช่างน่ าเสียดายจริงๆ ! หยูเสียวเฉาพรมน
ลาค่ ่ ้ นวิญญาณ ลง
าหิ
บนก ้านดอกไม้ แต่เธอก็ไม่รู ้ว่าปี หน้าพวกมันจะกลับมาโตได ้อีก
ไหม เธอยังอยากมาขุดดอกไม้ไปขายในเมืองอีก หรือไม่ก็ให ้พ่อ
แม่บญุ ธรรมช่วยเอาไปขายทีเมื ่ องหลวง จะได ้ทากาไรเพิมอี
่ ก
เล็กน้อย !

หุบเขาไม่ใหญ่มาก เธอเดินไปไม่ถงึ ครึงช ่ วโมง

่ั ก็ต ้องเดินกลับ
มาแล ้ว หุบเขาแห่งนี ล้ ้อมรอบไปด ้วยภูเขา มีเพียงถาแห่
้ งเดียว
เท่านั้นทีตั
่ ดผ่านออกสูโ่ ลกภายนอก เป็ นสถานทีที่ ดี
่ สาหร ับการ
หลบภัย ถ ้าในอนาคตเกิดสงคราม ทีนี ่ ่ จะกลายเป็ นสวรรค ์ของเธอ
!

่
หยูเสียวเฉาสนุ กกับความคิดของตัวเอง ความสงบสุขและความ
เจริญรุง่ เรืองในขณะนี ้ ทาให ้ชาวบ ้านมีงานทาและใช ้ชีวติ กันอย่าง
สุขสบาย แต่ถ ้าสงครามเกิดขึนเมื ้ อไหร่
่ เราก็คอ
่ ยว่ากันอีกที
่
สงครามมักเริมจากชายแดน ่ กมาถึงหมู่บ ้านตงชานเมือไหร่
เมือบุ ่
ราชวงศ ์หมิงก็ถงึ คราวล ้มสลายเมือนั่ ้น เพราะทหารของราชวงศ ์ห
มิง และแม่ทพ ่ งกาจอีกมากมาย ไม่ได ้ทาสงครามมาหลายสิบปี
ั ทีเก่
แล ้ว

่
หยูเสียวเฉาไม่ เคยคาดคิดเลยว่า การเดามั่วๆของตัวเอง จะ
กลายเป็ นความจริงในอนาคตอันใกล ้ หุบเขาลูกนี ้ จะกลายเป็ นที่
หลบภัยของผูค้ นในหมู่บ ้านตงชาน นี่ ก็คอื เรืองราวในอนาคต
่
หลังจากนี ้
 ่ องก็
หลังจากหลิวฟางผิงจับปลายัดใส่ไหได ้สิบกิโลกร ัม สามคนพีน้
บอกลาหมาป่ าสีเทา เดินออกมาจากถา้ ผ่านป่ า และกลับบ ้านทีตี
่ น
เขาตะวันตก

ระหว่างลงเขา พวกเขายังได ้เจอกับช่างฝี มือทีท ่ างานสร ้างบ ้านอยู่

บนเขา เพราะสถานทีแห่ ่ งนี แห
้ ้งแล ้งมาก บ ้านพักตากอากาศของ
่ กสร ้างไปแล ้วครึงหนึ
จวนอ๋องทีถู ่ ่ งจึงถูกบังคับให ้หยุดลง เพราะ
่ ยแล ้งทีบ
พวกช่างฝี มือรู ้เรืองภั ่ ้านของตัวเอง พวกเขาจึงไม่มใี จ
อยากอยูท ี่
่ เขาตะวั นตกอีกต่อไป

่ กวัี่ นก่อนหยางจวินอ๋
เมือไม่ ้ องกลับเมืองหลวง และพาจิงหวั ้ งเฟยก
่
ลับเมืองหลวงด ้วย การดูแลเรืองการสร ้างบ ้านพักตากอากาศบน
เขาตะวันตกจึงตกเป็ นของพ่อบ ้าน ดังนั้นเขาจึงต ้องกลับไป
่
รายงานเรืองการหยุ ดสร ้างให ้เจ ้านายฟังด ้วยตัวเอง

่
และเมืองหลวงทีแสนห่ างไกล ก็ถก ๊
ู กวาดล ้างโดยฝูงตักแตนเช่ นกัน
้ การเกษตรที
พืนที ่ ่ โ่ ดยรอบได ้ร ับผลกระทบอย่างรุนแรง แต่เมือ
อยู ่
๊
เทียบกับตักแตนในหมู ่บ ้านตงชานแล ้ว ยังถือว่าดีกว่ากันมาก
่
เพราะมีเพียงผลผลิตทีลดลงเท่ านั้น
 ตอนที่ 281 เป็ นห่วง
https://novel-lucky.com

หลังจากจูจวินหยางตากฝุ่ นกลับมาจากไร่ทดลองทีเขตชานเมื่ อง
ของเมืองหลวง เขาก็ปัดฝุ่ นออกจากร่างกาย หยิบเสือสี ้ ขาวนวล
เหมือนสีจนั ทราออกมาจากตู ้เสือผ้ ้ า ผูด้ แู ลตาหนักหลิวขออนุ ญาต
เข ้าไปในห ้อง หลังจากได ้ร ับอนุ ญาต เขาก็รบี เข ้าไปอย่างรวดเร็ว

่ องถังกูไ่ ด ้ร ับความเดือดร ้อน

” ฝ่ าบาท กระหม่อมได ้ยินมาว่าทีเมื
๊
จากตักแตนอย่ ๊
างหนัก หลังจากฝูงตักแตนเข ้าไปก็ไม่มหี ญ ้าหรือ
พืชเหลือเลยพะย่ะค่ะ…. ” ผูดู้ แลหลิวพูดตามความจริง และแอบ
สังเกตท่าทางของเจ ้านายอย่างระมัดระวัง

ทันใดนั้นจูจวินหยางก็หยุดใส่เสือ้ เขาแสดงสีหน้าเคร่งขรึม คิว้

ขมวดเป็ นปม วินาทีน้ันผูด้ แู ลหลิวก็รู ้สึกเหมือนบนหัวมีเมฆดาลอย
อยู่ เขาหายใจลาบากเหมือนมีใครกดเขาเอาไว ้ เขาค่อยๆโค ้งตัวลง
่ สุ
และก ้มหัวให ้ตาที ่ ดเท่าทีจะท
่ าได ้
” บางที ข ้าวโพด 10 ไร่ทหมู ี่ ่บ ้านตงชานก็อาจเก็บเกียวไม่
่ ได ้แล ้ว
” ความคิดแรกของจูจวินหยางไม่ใช่ไม่สามารถเก็บเกียวข ่ ้าวโพด
่ เขากั
ได ้ สิงที ่ งวลคือยัยเด็กตาโตคนนั้นจะกาลังเศร ้าและสินหวั ้ งจน
ร ้องไห ้ขีมู้ กโป่ งอยูร่ เึ ปล่า

ระหว่างอยูใ่ นเมืองถังกูผ่ ดู
ู ้ แลหลิวติดตามเจ ้านายไปทางานทังใน ้
และนอกจวน ระหว่างหมู่บ ้านตงชานและเมืองถังกู่ มีไร่ข ้าวโพด
้ ่ เจ ้านายของเขาตังความหวั
ตังอยู ้ งไว ้สูงมาก เขาเฝ้ าดูข ้าวโพด
้ กวันตังแต่
เติบโตขึนทุ ้ ต ้นอ่อน ใบงอก ออกผล….หยูเสียวเฉาบอก
่
ว่า อีกไม่กวัี่ นเธอจะเด็ดข ้าวโพด มาทาอาหารให ้เจ ้านายกิน ใคร
จะไปคิดว่า เจ ้านายแค่กลับมาเมืองหลวง ทีนั ่ ่ นจะเกิดภัยพิบตั คิ รง้ั
ใหญ่แล ้ว ปี นี ค้ าสัญญาของคุณหนู หยู คงไม่เป็ นจริงแล ้ว….

” น่ าเสียดายข ้าวโพดพวกนั้นจริงๆพะย่ะค่ะ แต่เรืองมาถึ

่ ้ แล
งขันนี ้ ้ว
อย่าทรงเสียพระทัยไปเลย ! ในคลังสินค ้ายังมีเมล็ดอยูไ่ ม่ใช่เหรอ
้ องเงียบ
พะย่ะค่ะ ปี หน้าค่อยปลูกใหม่ก็ได ้ ! ” ผู ้ดูแลหลิวเห็นจวินอ๋
นานแล ้ว เขาจึงอดปลอบใจไม่ได ้
จูจวินหยางค่อยๆสวมเสือผ้ ้ าให ้เรียบร ้อย ผู ้ดูแลหลิวรีบเดินเข ้ามา
อย่างรวดเร็ว เขาช่วยใส่เข็มขัดให ้เจ ้านาย และจัดเสือผ้ ้ าให ้เป็ น
่ ดจูจวินหยางทีเงี
ระเบียบ ในทีสุ ่ ยบมานาน ก็พูดออกมา ” ทีหมู ่ ่บ ้าน
ตงชานประสบภัยพิบต ้
ั ิ แล ้วตอนนี ราคาข ้าวเป็ นยังไงบ ้าง “

โชคดีตอนทีผู ่ ้ดูแลหลิวออกไปหาข่าว เขาได ้ถามถึงเรืองนี ่ ด ้ ้วย

้ เกิดภัยพิบต
เขาจึงรีบตอบทันที ” ตังแต่ ั ิ นอกจากร ้านตระกูลโจวที่
ราคาเพิมเป็่ นห ้าเท่าแล ้ว ร ้านอืนๆราคาเพิ
่ ่ นสิบเท่าเลยพะย่ะค่ะ
มเป็
ตอนนี ธั้ ญพืชหยาบทีราคา
่ 5 อีแปะต่อครึงกิ ่ โล ได ้ปร ับขึนเป็
้ น
100 อีแปะ และยังขายในจานวนจากัด ราคาข ้าวขาวยิงแพงกว่ ่ า
นั้นมาก เงินสองตาลึงสามารถซือได ้ ้แค่ 1 กิโล….และข ้าวสารองที่
่
อยูใ่ นร ้านจานวนมากเริมขาดแคลนแล ้ อไปอีกไม่
้ว ถ ้าเป็ นแบบนี ต่
นานร ้านค ้าจะต ้องร่วมมือกันเพือให ่ ้ธุรกิจเติบโตไปพร ้อมกันแน่ ….
“

จูจวินหยางพูดกับตัวเองเบาๆ ” ไร่ของครอบคร ัวหยูใช ้ปลูก

ข ้าวโพดและแตงโมไปแล ้ว ช่วงฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ได ้ปลูกข ้าวเลยสัก
้
ไร่ ข ้าวทังหมดที ่ ก็ซอมาทั
มี ื้ ้ ้น ! แล ้วยัยเด็กหน้าเงินนั้น จะ
งนั
จ่ายเงินซือข ้ ้าวไหวได ้ยังไง ในบ ้านมีคนเยอะขนาดนั้น คง
เข ้าตาจนเรืองข่ ้าวแล ้วล่ะมัง้ “
 ่ ดถึงรูปร่างทีซู
เมือคิ ่ บผอมและแขนขาอ่อนแอของนาง คิวของจู
้ จ
่ าเดิม ครงต่
วินหยางก็ขมวดเป็ นปมยิงกว่ ้ั อไปทีตั
่ วเองไปหมู่บ ้านตง
ชาน เขาจะเห็นนางอดข ้าวจนเหลือแต่โครงกระดูกรึเปล่านะ

” ผูด้ แู ลหลิว ขนข ้าวในจวนออกมาสองเกวียน เอาไปส่งให ้

ครอบคร ัวหยูทหมู ี่ ่บ ้านตงชานก่อน บอกว่าอีกสองสามวันข ้าจะเข ้า
ไป ไม่ต ้องรู ้สึกผิดและกังวลเรืองข ่ ้าวโพด ไม่มใี ครสามารถหยุดภัย
พิบต ั ท ิ างธรรมชาติได ้ บอกเจ ้าเมืองถังกูว่ า่ ให ้เขาร ักษาความสงบ
เรียบร ้อยของเมืองถังกูแ่ ละหมู่บ ้านรอบๆให ้ดี ห ้ามให ้เกิดจลาจล
เด็ดขาด ทางราชสานักจะรีบหาทางบรรเทาภัยพิบต ั ใิ ห ้เร็วทีสุ่ ด
่
ส่วนเรืองอาหารให ้อดทนรออีกระยะหนึ่ ง อาหารสาหร ับบรรเทาภัย
พิบต ั จิ ะมาในไม่ช ้า แล ้วก็บอกให ้ฟางสวินรีบออกเรือไปซือข ้ ้าวจาก
ทางใต ้ เรืองเงิ่ นให ้ใช ้เงินส่วนตัวของข ้าไปก่อน ! ” ภัยพิบต ั ม
ิ กั มา
พร ้อมการจลาจล ในหมู่บ ้านตงชานครอบคร ัวหยูถอื เป็ นครอบคร ัว
ทีร่ ารวย
่ ถ ้าเกิดจลาจลขึน้ เกรงว่าพวกเขาจะเป็ นครอบคร ัวแรกที่
ต ้องเผชิญ !
ผูด้ แู ลตาหนักหลิวมองเจ ้านายด ้วยความสงสัย ทางราชสานักยังไม่
่ ้ไปซือข
พูดอะไรเลย แต่เจ ้านายกลับสังให ้ ้าวจากทางใต ้ มันจะทา
้
ให ้เบืองบนสงสั ้
ยว่าเขามีเจตนาซือใจคนรึ เปล่า

่
จูจวินหยางมองผูด้ แู ลหลิว และรู ้ว่าเขากาลังกังวลเรืองอะไรอยู ่ จึง
โบกมือให ้แล ้วพูดว่า ” ไปทาตามทีข ่ ้าสังก่
่ อน ข ้าจะรีบเข ้าวัง ! “

ในห ้องทรงอักษร ฮ่องเต ้เจียนเหวิ้ นกาลังหารือกับมหาเสนาบดี

่
เรืองการบรรเทาภั ยพิบตั ิ หลังจากพักฟื ้นมาหลายปี แม้จะบอกว่ามี
ภัยพิบต ั ยิ อ ่ นอูข
่ ยๆทุกปี แต่เจียงหนานทีเป็ ่ ้าวอูน ้
่ าของราชวงศ ์หมิง
กลับมีสภาพอากาศดีตลอดปี ท ้องพระคลังยังคงเต็มเปี่ ยม ครงนี ้ั ้
๊
ตักแตนสร ้างความเดือดร ้อนตามชายฝั่งซะส่วนใหญ่ และ
แพร่กระจายออกไปเป็ นบริเวณกว ้าง สถานการณ์ร ้ายแรง แถมยัง
้ อนฤดูเก็บเกียว
เกิดขึนก่ ่ ทาให ้ราษฎรคิดไม่ถงึ และป้ องกันภัยพิบต ั ิ
ทีร่ ้ายแรงแบบนี ไม่ ้ ทน
ั !
 ้ องมาขอเข ้าเฝ้ าพะยะค่ะ ! ” หัวหน้าขันที
” ฝ่ าบาท หยางจวินอ๋
้
ค่อยๆเดินเข ้ามาข ้างกายฮ่องเต ้เจียนเหวิ
น แล ้วกระซิบข ้างหูเขา
เบาๆ

จูจวินฝานโบกมือ ” ให ้เขาเข ้ามา ! “

” กระหม่อมขอพระราชทานพระบรมราชานุ ญาตให ้กระหม่อมไป

บรรเทาภัยพิบต
ั ท ี่ องถังกูพ
ิ เมื ่ ะย่ะค่ะ ! “

้
จูจวินหยางแสดงสีหน้าเย็นชา ดวงตาราวกับนาแข็ งแต่แฝงความ
กังวลอยูล
่ ก
ึ ๆ

จูจวินฝานพูดด ้วยความเสียใจ ” จวินหยาง ! อีกครึงเดื ่ อนข ้าวโพด

่ ่บ ้านตงชานถึงจะเก็บได ้ใช่ไหม เจ ้าไปดูหน่ อยก็ดี ดูวา่
ทีหมู
ครอบคร ัวหยูจะเก็บข ้าวโพดได ้เท่าไหร่ ถ่ายทอดราชโองการไปว่า
่
แม้จะเก็บเกียวข ้าวโพดไม่ได ้ แต่ครอบคร ัวหยูก็สร ้างคุณความดี
ให ้กับราชวงศ ์หมิง “
” กระหม่อมอยากขอให ้พระองค ์ส่งกองทัพเรือไปช่วยบรรเทาภัย
พิบตั ด
ิ ้วยพะย่ะค่ะ ! ” ความกังวลในแววตาของจวินหยางลดลง
เล็กน้อย

่
เพือราษฎรของต ้าหมิง จูจวินฝานไม่มท ี างปฏิเสธแน่ นอน พู่กน ั ใน
มือสะบัดร่างราชโองการอย่างรวดเร็ว ” ตกลง เจ ้าเอาเงินใน
ท ้องพระคลังออกไปบรรเทาภัยพิบต ิ นึ่ งล ้าน แต่งตังให
ั ห ้ ้หยางจวิน้
อ๋องเป็ นเสนาบดีบรรเทาภัยพิบต ่
ั ิ มีอานาจร ับผิดชอบเรืองบรรเทา
ภัยพิบต ั ท ้ั
ิ งหมด เห็นราชโองการก็เหมือนเห็นข ้า ไม่วา่ ใครก็ไม่
อาจมาทาให ้การบรรเทาภัยพิบต ั เิ กิดความล่าช ้าได ้ ไม่อย่างนั้น
จะต ้องโดนโทษประหาร !! “

่ จวินหยางร ับราชโองการเรียบร ้อย เขาก็

” ร ับราชโองการ ! ” เมือจู
เดินออกจากห ้องทรงอักษรทันที

้ั
เหล่าเสนาบดีทงหลายต่ ่ งศักดิของหยางจวิ
างมองแผ่นหลังทีสู ์ ้ อง
นอ๋
่ นท่วงท่าทีสง่
ลับหายไปอย่างรวดเร็ว เมือเห็ ่ างาม พวกเขาก็ถอน
หายใจออกมา คนหนุ่ มสาวเก่งนาหน้าคนรุน ่ ก่อนแล ้ว พวกที่
 ้ องทีได
อิจฉาหยางจวินอ๋ ่ ้ร ับความโปรดปรานจากฮ่องเต ้ก็หวังว่าห
้ องจะไปบรรเทาภัยพิบต
ยางจวินอ๋ ั ล
ิ ้มเหลว

้
กระแสใต ้นาของราชส ้ องอายุแค่ 17
านักเล่าลือกันว่า หยางจวินอ๋
ปี ก็กลายเป็ นคนโปรดของฮ่องเต ้แล ้ว นี่ เพิงกลั
่ บมาจากต่างประเทศ
ได ้ 6 เดือน เขาก็ได ้ร ับความไว ้วางใจให ้ทางานสาคัญๆ ดูเหมือน
่
ฝ่ าบาทจะมุ่งเน้นไปทีการฝึ ่
กอบรมเขา ขุนนางบางคนจึงเริมสร ้าง
้ อง !
สัมพันธ ์กับหยางจวินอ๋

หยางจวินอ๋้ องเป็ นคนเย็นชาเขาไม่สนใจใครหน้าไหน แต่ไม่เป็ นไร

ิ ้ องผูเ้ ป็ นบิดาอยู่ ถ ้าสร ้างความสัมพันธ ์อันดีกบั จวนจิง้
เขายังมีจงอ๋
อ๋องจะต ้องเดินมาถูกทางแน่ ! หยางจวินอ๋ ้ องจะต ้องออกจากเมือง
หลวงไปบรรเทาภัยพิบต ั แิ ล ้ว อาจไม่เห็นเงาเขาด ้วยซา้ นั่นเป็ น
่
เรืองเล็ ก ยังไงซะจิงหวั ้ งเฟยก็กลับมาเมืองหลวงแล ้วไม่ใช่เหรอ ให ้
ภรรยาของพวกเขาไปสร ้างความสัมพันธ ์กับหวังเฟยก็เป็ น
ทางเลือกทีดี ่ ไม่นอ้ ย !
 ้
ตอนนี หยางจวิ ้ องไม่รู ้และไม่คด
นอ๋ ่
ิ จะอยากรู ้เรืองพวกนี ้ ้วย คนร ับ
ด
ใช ้ในจวนกาลังลาเลียงข ้าวสารใส่เกวียน และเขายังนาองค ์ร ักษ ์
กลุม่ หนึ่ งคุ ้มกันข ้าวไปยังเมืองถังกูด
่ ้วยตัวเอง

หลังจากกองทัพเรือได ้ร ับราชโองการ พวกเขาก็ออกเดินทางไปซือ้

ข ้าวสารและธัญพืชทีเมื่ องเจียงหนานทันทีภายใต ้การนาของฟางส
วิน ฟางสวินเคยติดตามหยางจวินอ๋ ้ องไปโลกตะวันตกครงหนึ้ั ่ ง เขา
่
ไม่เพียงได ้เปิ ดโลก ตอนกลับมายังได ้เลือนเป็ นขุนนางกวนจินจือ
จากนายกองระดับห ้าเป็ นผู ้บัญชาระดับสี่ เพียงชวพริ
่ ั บตาเขาก็ได ้
่
เลือนยศถึ งสองขัน ้ แม้เขาจะต ้องเผชิญกับอันตรายระหว่างทีอยู่ ใ่ น
ทะเลไม่นอ้ ย แต่เขาก็ได ้ร ับความมั่งคังจากอั
่ นตรายเหล่านั้น ฟางส
วินจึงเล็งเห็นถึงผลประโยชน์ทจะไดี่ ้ร ับจากการติดตามหยางจวิน้
อ๋อง

่
เมือได ้ยินว่าครงนี้ั หยางจวิ
้ ้ องมีอานาจร ับผิดชอบสูงสุดในการ
นอ๋
บรรเทาภัยพิบต ่ เขาได
ั ิ และเรืองที ่ ่ อข
้ร ับหน้าทีซื ้ ้าวเพือบรรเทาภั
่ ย
พิบต ั ก
ิ ็ยงั เป็ นคาแนะนาของหยางจวินอ๋ ้ อง เขาซาบซึงใจจนพู
้ ดไม่
ออก จึงเป็ นธรรมดาทีเขาจะมุ ่ ่งมั่นสุดกาลัง พร ้อมทีจะท่ างานให ้
สาเร็จ และไม่ทาให ้หยางจวินอ๋ ้ องผิดหวัง !
 ้ องคุ ้มกันข ้าวสารสองเกวียน ระหว่างทางไปเมืองถังกู่
หยางจวินอ๋
เขาพบกับผูป้ ระสบภัยมากมาย โชคดีทเกวี ี่ ยนข ้าวถูกปลอมเป็ น
เกวียนขนถ่านหิน และยังมีองคร ักษ ์รูปร่างกายาคอยคุมกั
้ นอยู่
ตลอด ระหว่างทางจึงไม่เกิดปัญหาขึน้

เนื่ องจากกลัวว่าการเดินทางจะล่าช ้าเกินไป หยางจวินอ๋ ้ องจึงสังให

่ ้
่ องถังกูเ่ ลย หลังจากนั้นสามวัน เกวียน
อ ้อมเมืองฟู่ เฉิ งตรงไปทีเมื
้
ข ้าวสองเกวียนก็ไม่ได ้เข ้าไปในเมือง มันเลียวไปทางถนนหลวงที ่
จะ
ไปหมู่บ ้านตงชานทันที

่
เมือมาถึ งหมู่บ ้านตงชานก็ได ้เวลาอาหารเย็นพอดี มองจาก
ระยะไกลจะเห็นควันเอือยๆที ่ ่ กปล่อยออกมาจากปล่องไฟในคร ัว
ถู
หยางจวินอ๋ ้ องเห็นว่าสถานการณ์ของหมู่บ ้านตงชานดีกว่าหมู่บ ้าน
่ เขาผ่
อืนที ่ านมาอยูบ ่ ้าง เนื่ องจากพวกเขายังสามารถหุงหาอาหาร
่ ดว่าพวกชาวบ ้านคงเก็บเงินทีได
ได ้ เมือคิ ่ ้จากการขายอาหารทะเล
เอาไว ้บ ้าง บวกกับทีอยู่ ใ่ กล ้ทะเล ความกังวลทีมี
่ มาตลอดทางของ
เขาจึงค่อยๆลดลง
เนื่ องจากหายนะจากฝูงตักแตน ๊ โรงเรียนหรงซวนจึงให ้หยุดเรียน
ฉี โตวทีว่่ างจนไม่มอ ๊
ี ะไรทาจึงพาหลิวฟางผิงไปจับตักแตนบนเขา
หรือไม่ก็ไปหาอาหารทะเล และยังสละเวลาไปช่วยงานลุงเหวินฉี
ด ้วย ชีวต ิ ของเขาจึงยุง่ วุน
่ วายตลอดเวลา

่ โตว ! ตรงนั้นมีทหารกลุม
” ท่านพีฉี ่ หนึ่ ง ดูเหมือนตรงไปบ ้านพวก
๊
เราด ้วยแหละ !! ” หลิวฟางผิงจับตักแตนได ้หนึ่ งตัว ระหว่างยัดลง
่ หนึ่ ง จึงรีบตะโกนออกมา
ในถุง เขาก็เงยหน้ามาเห็นองคร ักษ ์กลุม
ทันที

่
ฉี โตวยืดตัวตรง หรีตามองไปที ่
กองคาราวาน แล ้วพูดด ้วยความ
่ ห
กังวล ” ดูเหมือนคนทีอยู่ น้าสุดจะเป็ น

้ องน้อยนะ ไม่รู ้ว่ามาเพราะต ้องการลงโทษพวกเราทีเก็

จวินอ๋ ่ บ
ข ้าวโพดไปก่อนรึเปล่า ! “

๊
” แต่วา่ ถ ้าพวกเราไม่เก็บก่อน พวกมันจะถูกตักแตนกิ นหมดนะ
พวกเราเก็บข ้าวโพดได ้เยอะขนาดนั้น ควรให ้รางวัลกับพวกเราถึง
่ กถึงภาพทีเก็
จะถูก !! ” เมือนึ ่ บข ้าวโพดจนไม่ได ้นอนสองวันติด
หลิวฟางผิงเองก็ชว่ ยทางานด ้วย ถึงจะทางานหนักไม่ได ้ แต่เขาก็
ได ้ช่วยงานเล็กๆน้อยๆ

ฉี โตวไม่มอ
ี ารมณ์จบ ๊
ั ตักแตนต่ ้ งไปทีฟางผิ
อ เขาหิวถุ ่ งทันที ” ไป !
กลับบ ้านไปดูกนั !! “

ส่วนกองคาราวานทีมี ่ จจู วินหยางเป็ นคนนาได ้กลายเป็ นเรืองที

่ น่่ า
่
ตืนตาตื ่
นใจและน่ ากลัวในสายตาของคนในหมู่บ ้านตงชาน เมือ ่
มาถึงหน้าบ ้านครอบคร ัวหยู เพิงหน้าบ ้านยังคงถูกใช ้ทาธุรกิจร ับ
้
ซืออาหารทะเลอยู ้
่ หน้ากระท่อมมีทหารตังแถวเป็ นสาย หยูฮงั กับห
ยูเจียงกาลังยุง่ กับการชงน ่ ั าหนั
้ กและจดบัญชีอยู่

่ นคาราวานมาหยุดหน้าบ ้านของตัวเอง หยูฮงั ก็เงยหน้าขึน้

เมือเห็
ทันใดนั้นเขาก็ต ้องรีบหยุดทางาน เขากับอาของเขารีบเข ้าไป
คารวะทันที

จูจวินหยางลงมาจากม้า โยนสายบังเหียนให ้กับคนร ับใช ้ จากนั้นก็

้
พยักหน้าให ้ทังสองคน ” ไม่ต ้องมากพิธ ี ” หลังจากนั้นเขาก็รบี ก ้าว
เท ้าเข ้าไปในลานบ ้านอย่างไม่เกรงใจ
 ี่
คนส่วนใหญ่ทขายอาหารทะเลเป็ ่ ดภัย
นชาวบ ้านตงชาน เมือเกิ
๊
ตักแตนขึ น้ ทุกคนในครอบคร ัวต่างได ้ร ับความเดือดร ้อนไม่มากก็
น้อย โชคดีทท่ี่ าเรือหยุดสองวัน และจะกลับมาเป็ นปกติในไม่ช ้า
คนงานหนุ่ มๆส่วนหนึ่ งจึงไปทางานทีท่
่ าเรือ ชาวบ ้านส่วนใหญ่ตา่ ง
พาคนแก่และเด็กออกไปหาอาหารทะเล พวกเขาจึงมีรายได ้ทุกวัน
แต่ราคาอาหารสูงขึน้ เงินในมือจึงน้อยลงเรือยๆ
่ พวกชาวบ ้านจึง
ต ้องวางแผนการใช ้เงินในอนาคต

คนนอกหมู่บ ้านก็มาขายอาหารทะเลทีบ ่ ้านครอบคร ัวหยูไม่นอ้ ย

่ นกองคาราวานของหยางจวินอ๋
เมือเห็ ้ อง พวกเขาก็ตา่ งพากัน
กระซิบว่า ” ใครน่ ะ ? ดูเหมือนจะสูงศักดิยิ์ งกว่
่ าพวกคุณชายรวยๆ
ในเมืองซะอีก…. “
 ตอนที่ 282 ตกใจ
https://novel-lucky.com

” ชู… ๋
่ .เบาๆหน่ อย เดียวพวกองคร ักษ ์ได ้ยิน ! ” มีชาวบ ้านตงชาน
ี่
ไม่กคนเท่ านั้นทีไม่
่ รู ้จักหยางจวินอ๋
้ อง เขาอธิบายให ้คนข ้างๆฟัง
อย่างภาคภูมใิ จ ” นั่นคือจวินอ๋ ้ องผูส้ งู ศักดิ ์ เป็ นพระญาติแท ้ๆกับ
ฮ่องเต ้ ถ ้าไปล่วงเกินท่านละก็ ได ้หัวหลุดออกจากบ่าแน่ ! “

่
เมือคนจากต่ างหมู่บ ้านได ้ยินเข ้าก็กลัวจนหัวหดทันที เขาไม่กล ้า
พูดต่อแม้แต่คาเดียว ชาวบ ้านคนหนึ่ งทีมี ่ ความสัมพันธ ์ค่อนข ้างดี
กับครอบคร ัวหยูถามหยูเจียงเบาๆว่า ” เจียงจือ่ ข ้าได ้ยินมาว่า
ครอบคร ัวของเจ ้าเก็บข ้าวโพดก่อนกาหนด มันจะส่งผลกระทบต่อ
จานวนผลผลิตรึเปล่า จวินอ๋ ้ องจะมาต่อว่าครอบคร ัวต ้าไห่เพราะ
่ ไหม
เรืองนี ้ “

่ าประตูพร ้อมหัวใจทีเต
หยูเจียงหันไปมององคร ักษ ์ทีหน้ ่ ้นตุม๊ ๆต่อมๆ
้ องให ้
เขาส่ายหัวด ้วยความกังวล ” ข ้าก็ไม่รู ้เหมือนกัน ! จวินอ๋
่
ความสาคัญกับพีรองของพวกเราสุ ดๆ ก่อนเกิดภัยพิบต ั ข
ิ ้าวโพด
ยังอยูด
่ ี และมันก็ไม่ได ้เกิดจากฝี มือคน คงไม่มป
ี ัญหาอะไรมาก
หรอกมัง้ “

่ จวินหยางเดินเข ้ามาในบ ้าน เขาก็ถก

เมือจู ู กองข ้าวโพดสีเหลือง
อร่ามทาให ้ตกใจ เดิมทีบ ้านของครอบคร ัวหยูก็ใหญ่มากอยูแ่ ล ้ว
่
ตรงบริเวณทีพวกเขาเคยใช ่ บข ้าวโพดอัน
้ปลูกผักได ้กลายเป็ นทีเก็
้
มหาศาลไปแล ้ว เมล็ดข ้าวโพดทังหมดล ้วนอ ้วนกลม พวกมันใหญ่
กว่าและสีสน ่
ั สดใสกว่าเมล็ดทีเขาเอามาจากต่ างประเทศซะอีก

ครอบคร ัวหยูกาลังนั่งล ้อมวง ใบหน้าเต็มไปด ้วยรอยยิม้ พวกเขา

่
คุยไปแกะข ้าวโพดไปพลาง หยูเสียวเฉาก็ อยูใ่ นนั้น รอยยิมของเธอ
้
สดใสเหมือนกับพระอาทิตย ์ในหน้าร ้อน มือเล็กขาวราวหิมะของ
่
เธอ กาลังถือแกนข ้าวโพดทีแกะเสร็ จไว ้ข ้างหนึ่ ง ส่วนมืออีกข ้าง
่
กาลังถือฝักข ้าวโพด เมือเอามาถู กเข ้าด ้วยกัน เมล็ดข ้าวโพดสี
เหลืองทองก็จะตกลงมาใส่กระตร ้าตรงหน้าเธอ

ตอนทีจู่ จวินหยางเดินทางมา ในใจของเขาเหมือนมีหน ิ ก ้อนใหญ่

้ นก ้อนใหญ่ก ้อนนั้นกลับลอย
กดเอาไว ้ตลอดเวลา แต่ตอนนี หิ
หายไปในพริบตา เขาละสายตาจากท่าทางสดใสของเด็กหญิงไปที่
กองข ้าวโพดสีเหลืองทองในบ ้าน และพบว่ามีสต ั ว ์ตัวเล็กๆสองสาม
่ นอยูร่ อบๆกองข ้าวโพด ไล่ลา่ ตักแตนที
ตัวกาลังวิงเล่ ๊ ่ นลงมาบน
บิ
๊
ข ้าวโพดเป็ นระยะ มีซากศพตักแตนตกอยู เ่ ป็ นจานวนมากระหว่าง
ช่องว่างของข ้าวโพด นี่ หมาแมวพวกนี กั ้ ดตายหมดนี่ เลยเหรอ
่
ครอบคร ัวหยูไม่ได ้มีแค่คนทีชาญฉลาด ่
สัตว ์ทีพวกเขาเลี ้ ไม่
ยงก็
๋ นั่นมันกวางไม่ใช่เหรอ กวางชอบ
ด ้อยไปกว่าคนเลยสักนิ ด เดียว
กินหญ ้านี่ แล ้วทาไมมันถึงไปไล่กด ๊
ั ตักแตนเลี ยนแบบหมาแมวได ้
ล่ะ

้ องน้อย เสด็จกลับมาจากเมืองหลวงแล ้วเหรอเพคะ ? ”

” เอ๋ ? จวินอ๋
่
พอหยูเสียวเฉาเงยหน้ า เธอก็เห็นจูจวิน

่
หยางกาลังเดินไปทัวลานบ ่
้าน เธอจึงทักทายอย่างเป็ นมิตร คนอืนๆ
้ องทันที
ในครอบคร ัวหยูตา่ งรีบเข ้ามาคารวะจวินอ๋

จูจวินหยางพูดว่า ” ตามสบายเถอะ ” หลังจากนั้นก็บอกให ้ทุกคน

่
ไปทางานของตัวเอง แต่ให ้หยูเสียวเฉาอยูต
่ อ ้
่ และถามว่า ” เจ ้าเลียง
้ งแต่
ลูกหมาสองตัวนี ตั ้ เมือไหร่
่ ดูเหมือนหมาผสมหมาป่ าเลยนะ…. “
เป็ นธรรมดาทีหยู ่ เสียวเฉาจะไม่
่ ่
บอกว่าเสียวเฮยและเสี ่
ยวไป๋ เป็ นลูก
หมาป่ า เธอยักไหล่แล ้วพูดว่า ” หม่อมฉันเจอพวกมันในป่ าเมือ ่
ไม่กวัี่ นก่อนเพคะ ตอนนั้นเจ ้าสองตัวนี เพิ
้ งลื
่ มตา มันน่ าสงสารมาก
ถึงยังไงมันก็มช ี วี ต ้
ิ จิตใจ หม่อมฉันก็เลยเก็บกลับมาเลียงเพคะ “

จูจวินหยางมองเธอ และพูดด ้วยสีหน้าเย็นชา ” ดูเหมือนข ้าจะกังวล

้
มากเกินไป ปี นี ครอบคร ่
ัวทีเจอภั
ยพิบต ิ า่ งต ้องจาใจฆ่าสัตว ์ที่
ั ต
้
ตัวเองเลียงเพราะกลั วเปลืองอาหาร แต่เจ ้ากลับเก็บหมามาเลียง ้
คิดว่าบ ้านตัวเองมีอาหารเยอะจนไม่รู ้จะไปโยนทิงที ้ ไหนใช่
่ ไหมละ !
“

่
หยูเสียวเฉาชิ นกับหน้าตาตายด ้านของเขานานแล ้ว เธอจึงหัวเราะ
แล ้วพูดว่า ” แค่ลก ู หมาสองตัว จะกินได ้สักเท่าไหร่กน ั เพคะ ตอนนี ้
๊
พวกมันรู ้จักจับตักแตนกิ ๊
นแล ้ว และยังรู ้จักเลือกตักแตนที ่ เมล็ด
มี
พืชในท ้องด ้วย พวกมันฉลาดจะตาย ! จวินอ๋ ้ องน้อย สถานการณ์
ในเมืองหลวงเป็ นยังไงบ ้างเพคะ “

่
จูจวินหยางนึ กถึงเรืองข ่ กกัดในแปลงทดลองได ้ เขาจึง
้าวโพดทีถู
ถอนหายใจออกมา ” ทีนั ่ ่ นภัยจากตักแตนไม่
๊ ได ้ร ้ายแรงมากนัก
หรอก แต่ก็ยงั เดือดร ้อนอยูด
่ ี ! ข ้าวโพดกาลังอยูใ่ นช่วงสาคัญเลย
๊
ภัยแล ้งกับฝูงตักแตนจะท าให ้ได ้ผลผลิตน้อยลงแน่ ….ข ้าวโพดของ
๊
พวกเจ ้าไม่ได ้ถูกตักแตนกินเหรอ “

่
หยูเสียวเฉาน ่ พ่
าเรืองที ่ อเล่าให ้หัวหน้าหมู่บ ้านฟัง ตีไข่ใส่สไี ปอีก
หน่ อย เล่าให ้หยางจวินอ๋ ้ องฟังว่า ” ตอนทีท่ ่ านพ่อของหม่อมฉันไป
้
ตักนาบนเขา เขาไปเจอหมอดูทอ ี่ ้างว่าตัวเองเป็ นครึงเซี่ ยนเข ้าเพ
คะ เขาทานายว่าอีกสองวันจะมีภยั พิบต ั เิ กิดขึน้ แต่ก็ไม่แน่ ใจว่าจะ
เกิดภัยพิบต ั อิ ะไร พวกเราเห็นว่าใกล ้ได ้เวลาเก็บเกียวข ่ ้าวโพดแล ้ว
ถ ้าเกิดภัยพิบต ั ข ึ้
ิ นมาจริ งๆพวกเราจะทางานกันไปเปล่าๆ เพราะถือ
คติทว่ี่ าถึงคาพูดพวกนั้นจะฟังดูไม่น่าเชือถื ่ อแต่มน ั ก็ไม่ได ้แปลว่า
จะไม่มจี ริง ดังนั้นพวกเราจึงใช ้เวลาสองวันนั้นเก็บข ้าวโพดกันทัง้
้ น โชคดีทปกติ
วันทังคื ี่ พวกเราดูแลมันอย่างดี พอตากไว ้สองสาม
วัน ข ้าวโพดทีได ่ ้ก็ดจ ู ะเสียหายน้อยกว่าทีคิ ่ ด!“

่
จูจวินหยางไม่ได ้ถามเรืองครึ ่ ยนต่อ เขาจ ้องมองดวงตาทีเปล่
งเซี ่ ง
ประกายของเธอ แล ้วพยักหน้าให ้ช ้าๆ ” พวกเจ ้าทาได ้ดีมาก !
ผลผลิตลดลงไปบ ้างก็ไม่เป็ นไร ดีกว่าไม่ได ้อะไรเลย ! แล ้วมันฝรง่ ั
ละ เก็บกลับมารึยงั “
” เก็บแล ้วเพคะ ! อยูท ี่ ่ งตะวันตก ! ” หยูเสียวเฉาพาไปที
่ ฝั ่ ่ ้านฝั่ง
บ
ตะวันตก หน้าต่างของบ ้านหยูทาด ้วยกระจกทังหมด ้ ห ้องทุกห ้อง
ล ้วนมีหน้าต่างจานวนมาก หลังจากเปิ ดประตูเข ้าไปด ้านในจึงไม่
มืดมาก

จูจวินหยางเห็นมันฝรงด ่ ั ้านในกองเท่าภูเขา ลูกเล็กทีสุ

่ ดก็เท่า
กาปั้นผู ้ใหญ่ ใบหน้าตายด ้านของเขาจึงเริมแสดงอารมณ์
่ ออกมา
่ั
เล็กน้อย ” ข ้าจาได ้ว่า พวกเจ ้าปลูกมันฝรงแค่ ้ 2ไร่
2 ไร่ พืนที ่ ได ้
่ั
มันฝรงเยอะขนาดนี ้
เลยเหรอ “

่
หยูเสียวเฉาหั วเราะในใจ พร ้อมพูดในใจว่า นี่ เยอะแล ้วเหรอ ห ้องใต ้
ดินตะวันตกของพวกเรายังเก็บไว ้อีกเยอะ ! แต่เธอกลับพยักหน้า
่ ั ้ผลผลิตดีมาก แค่ 2
ให ้เขาอย่างจริงจัง ” ใช่แล ้วเพคะ ! มันฝรงได
ไร่ก็น่าจะได ้อย่างต่า 4-6000 ชงเพคะ
่ั “
 ่ นตามข ้างหลังเจ ้านายถึงกับตกใจจนอ ้าปากค ้าง แค่
ผูด้ แู ลหลิวทีเดิ
่ั
2 ไร่ก็ได ้ 4000 ชงเลยเหรอ เยอะกว่าผลผลิตของมันเทศซะอีก
และยังปลูกบนทรายทีมี ่ ความอุดมสมบูรณ์นอ้ ยกว่า ถ ้าปลูกในดิน
่ ดมสมบูรณ์ละก็ มันจะได ้ผลผลิตขนาดไหนนะ ถ ้าฮ่องเต ้ทรง
ทีอุ
่ ้ จะต ้องพระราชทานรางวัลอย่างงามแน่ หลายปี มานี ้
ทราบเรืองนี
ฮ่องเต ้ทรงมองหาพืชผักทีได ่ ้ผลผลิตสูงมาโดยตลอด เพือให ่ ้
ราษฎรได ้กินอิม ่ มีงานทาและใช ้ชีวติ อย่างสงบสุข ถ ้ามีมน ั ฝรง่ ั
่
เยอะๆ แล ้วก็ยงั มีข ้าวโพดทีแขวนอยู ใ่ นลานบ ้านละก็ ความ
ปรารถนาของฮ่องเต ้ก็คงเป็ นจริงแล ้ว

้
จูจวินหยางเอือมมื ่ั
อลงไปหยิบมันฝรงขนาดพอดี มอ ้
ื ขึนมา เขา
่ั
พลิกไปพลิกมามองดูรอบๆ แล ้วถามว่า ” เจ ้ารู ้ไหมว่ามันฝรงเอาไป
ทาอะไรได ้ มันกินแบบเดียวกับมันเทศได ้รึเปล่า “

่
หยูเสียวเฉาคิ ดอยูพ่ กั หนึ่ ง จากนั้นก็พูดด ้วยนาเสี
้ ยงไม่แน่ ใจ ”
น่ าจะได ้นะเพคะ แต่มน ่ ั มรี สชาติ ถ ้าเอาไปกินเปล่าๆมันจะจืด
ั ฝรงไม่
สุดๆ ต ้องเอาไปคลุกเกลือหรือนาตาลถึ ้ งจะอร่อย แต่วา่ ถ ้าเป็ นตอน
่ ภยั พิบต
ทีมี ั ิ มันก็ใช ้ประทังชีวต ิ ได ้ และถึงจะกินมากก็ไม่ทาให ้
ท ้องอืดจุกเสียดเหมือนมันเทศเพคะ “
 ่
” เจ ้ารู ้ได ้ยังไง แอบกินไปแล ้วใช่ไหม ” ดวงตาเหยียวของจู
จวินห
ยางเหล่มองเธอเล็กน้อย แต่ไม่ได ้มีทท ี ่าว่าจะตาหนิ

่
หยูเสียวเฉาหั วเราะแฮะๆ ” ตอนขุดมันฝรง่ ั มีทเสีี่ ยหายไปนิ ดหน่ อย
เพคะ พวกเรากลัวว่าทิงไว ้ ้แล ้วมันจะเน่ าไปเปล่าๆ หม่อมฉันเลยเอา
่ั
มันฝรงมาท าอาหารสองสามอย่าง รสชาติดด ้ อง
ี ้วยนะเพคะ จวินอ๋
้ เ่ สวยข ้าวเทียงไหมเพคะ
น้อย วันนี อยู ่ ๋
เดียวหม่ อมฉันทามันฝรงให่ั ้
เสวย “

” ถือว่าเจ ้ายังสานึ กได ้อยูบ ่ มไปด ้วย

่ ้าง ! ” จูจวินหยางมองห ้องทีเต็
มันฝรง่ ั แววตาปรากฎรอยยิมจางๆ ้ หลังจากนั้นก็หน
ั ไปมองหยู
่
เสียวเฉาอี กครง้ั ” ข ้ายกมันฝรง่ ั 1 ใน 10 ให ้ครอบคร ัวของเจ ้า
อยากจะกินเท่าไหร่ก็กน ิ ไปเถอะ ! ไม่ต ้องแอบกินแล ้ว ! “

้ องน้อยอายุยน
” ขอให ้จวินอ๋ ื หมืนปี่ …. ” หยูเสียวเฉาเพิ
่ ่
งตะโกน
ออกมา ทันใดนั้นเธอก็ถก ่ ้ามาใกล ้ตังแต่
ู ผู ้ดูแลหลิวทีเข ้ เมือไหร่
่ ไม่รู ้
ปิ ดปากเอาไว ้ แถมสีหน้าของหยางจวินอ๋ ้ องยังเปลียนไปทั
่ นที
ผูด้ แู ลหลิวรีบลดเสียงลงต่า ” เจ ้าอยากให ้จวินอ๋
้ องของพวกเราตาย
เหรอ ‘ หมืนปี่ ‘ คาพูดนี ้ จะพูดออกมามั่วๆได ้ยังไง ถ ้ามีคนมาได ้
ยินเข ้า เขาจะหาว่านายท่านของเราคิดก่อการกบฏ เจ ้าร ับผิดชอบ
ไหวไหม “

่
หยูเสียวเฉาเพิ ่ กขึนได
งนึ ้ ้ว่าในยุคโบราณ ” หมืนปี่ ” ใช ้สาหร ับ
ฮ่องเต ้เท่านั้น ไม่เหมือนกับโลกในอนาคต มันเป็ นแค่เพียงคาพูด
ให ้กาลังใจคาหนึ่ ง เธอเองก็เข ้าใจว่าอะไรเป็ นเรืองส
่ าคัญ ดังนั้น
ดวงตาของเธอจึงเริมแดง ่ ้
และมีนาตาคลอทั ้ องน้อย
นที ” จวินอ๋
้
หม่อมฉันไม่ได ้ตังใจเพคะ หม่อมฉันแค่ดใี จเกินไป ดีใจจนไม่รู ้ว่า
ตัวเองพูดอะไรออกมา ! ทายังไงดี หม่อมฉันเป็ นแค่คนธรรมดา ถึง
ตายก็ไม่เป็ นไร แต่นี่จะทาให ้จวินอ๋
้ องน้อยเดือดร ้อนไหมเพคะ “

จูจวินหยางหันไปมองข ้างนอก เสียงตะโกนเมือกี ่ ของหยู

้ ่
เสียวเฉา
ไม่ได ้ดังมาก คนในครอบคร ัวคนอืนๆที ่ ่ าลังแกะข ้าวโพดอยูใ่ น
ก
ลานบ ้าน ก็ดจ ่
ู ะไม่สงั เกตเห็นความเคลือนไหวของที ่ ่ แถมลาน
นี
บ ้านยังอยูค
่ อ
่ นข ้างไกล พวกองคร ักษ ์ทีอยู ่ ข
่ ้างนอกล ้วนเป็ นคนที่
่
เขาเชือใจได ้ เขาส่งสายตาให ้ผูด้ แู ลหลิว บอกให ้เขาไปตรวจดู
รอบๆ ดูวา่ มีใครเดินอยูแ่ ถวนี รึ้ เปล่า
 ่
ผูด้ แู ลหลิวจ ้องหยูเสียวเฉาเหมือนจะกินเลือดกินเนื อ้ หลังจากนั้นก็
หมุนตัวเดินออกไปทาตามทีเจ ่ ้านายบอกทันที

่
จูจวินหยางมองหยูเสียวเฉาที ่
ตกใจจนหน้ าซีด สีหน้าอ่อนโยนของ
่
เขาอ่อนโยนลงโดยไม่รู ้ตัว คาพูดต่อว่าจึงเปลียนเป็ นคาพูด
่ าเจ ้าไม่ได ้ตังใจ
ปลอบโยน ” ข ้าเชือว่ ้ ต่อไปก็ระวังคาพูดหน่ อย ทุก
่ ก
คนไม่ได ้ใจดีเหมือนข ้าหรอกนะ ! ถ ้าอยูใ่ นเมืองหลวง คาพูดทีอุ
้
อาจของเจ ้ามีโทษประหารทังครอบคร ัวเลยนะ ! “

่
หยูเสียวเฉาพยั ้
กหน้าพร ้อมนาตา เธอพูดไปสูดขีมู้ กไป ” ทราบ
้ กแล ้ว ! “
แล ้วเพคะ ต่อไปหม่อมฉันจะไม่พูดสองคานี อี

จูจวินหยางไม่คอ ่
่ ยเห็นเธอเชืองเหมื อนกระต่าย ปกติเขาพูดหนึ่ ง
ประโยค เธอก็เถียงกลับซะหลายประโยค เมือเห็ ่ นหยูเสียวเฉาทั
่ ้ า
งน่
เอ็นดูและว่าง่ายแบบนี ้ จวินอ๋
้ องผูแ้ สนเย็นชาก็อยากแกล ้งเธอ ”
ไม่ใช่วา่ พูดไม่ได ้ แต่ต ้องดูวา่ อยูต
่ อ
่ หน้าใคร ถ ้าเจอฮ่องเต ้ก็
สามารถพูดสองคานี ได ้ ้“

้
นาตาของหยู ่
เสียวเฉายังไม่ทน ่ บเขาอีกครง้ั
ั แห ้ง เธอก็เริมทะเลาะกั
” หม่อมฉันเป็ นแค่ชาวบ ้านธรรมดา จะมีโอกาสเจอฮ่องเต ้ได ้ยังไง
้ านเป็ นคนสูงศักดิที์ สุ
เพคะ ตอนนี ท่ ่ ดทีหม่
่ อมฉันเคยเจอ….เอ๊ะไม่ใช่
่ ชา่ งหวงเสด็จออกมาเป็ นการส่วนพระองค ์ หม่อมฉันก็
ซิ ตอนทีไท่
เคยทาอาหารถวายท่าน ! “

่
จูจวินหยางนึ กถึงเสด็จปู่ ทีเอาแต่ พูดถึงอาหารอร่อยๆทุกๆสามคา
แล ้วก็พูดอะไรไม่ออก ครงก่ ้ั อนตอนเขากลับมาถึงเมืองหลวง เสด็จ
้ วหมูกบั หูหมูต๋น
ปู่ ยังกาช ับเป็ นพิเศษว่าให ้เอาเนื อหั ่
ุ และอะไรอืนๆอี
ก
มากมายทีแม่ ่ หนู แซ่หยูทากลับมาให ้เขาด ้วย และยังบอกว่าอาหาร
ของร ้านเจินซิวในเมืองหลวงยังสูไม่ ่
้ ได ้ รสชาติอาหารของเสียวเฉา
ถูกปากเขามากกว่า

่
เมือเสด็ จปู่ ได ้ยินเขาบอกว่าอากาศร ้อนเลยไม่ได ้เอากลับมาด ้วย
่ นนักชิมตัวยงก็โวยวายจะมาหมู่บ ้านตงชานให ้ได ้ บอก
เสด็จปู่ ทีเป็
ว่าไม่ได ้กินอาหารพืนบ ้ ้านของแม่หนู แซ่หยูนานแล ้ว เขาอยากกิน
 ่ กน้องของเขาก็สญ
จะตายแล ้ว สุดท ้ายฮ่องเต ้ผูเ้ ป็ นลูกพีลู ั ญาว่า ”
จะหาโอกาสพาเด็กแซ่หยูมาทีเมื ่ องหลวง และทาอาหารให ้เขากิน
ชุดใหญ่ ” เขาถึงได ้สงบลง

เสด็จปู่ อายุมากแล ้ว ฮ่องเตก้ ลัวว่าการเดินทางจะทาให ้ร่างกายของ

เขาร ับไม่ไหว ดังนั้นจึงไม่อยากให ้เขาไปไหนมาไหน และให ้เขาได ้
อยูช
่ มสวนมีความสุขอยูใ่ นวังหลวง

แต่เสด็จปู่ กลับเอาแต่พูดว่า ” ชีวต ่

ิ คือการเคลือนไหว ! ” เขาไม่
เคยอยูน ่ ิ่ งๆเลยซึงท
่ าให ้องค ์ชายและบรรดาลูกหลานต ้องคอยกังวล
อยูต ่
่ ลอดเวลา เขาได ้ยินว่าเมือสองสามวั นก่อนนี ถ้ ้าไม่ใช่เพราะ
่
ฮ่องเต ้ทรงสังเกตเห็นทันเวลาล่ะก็ เสด็จปู่ ก็คงวิงไปที ่
ชายแดนเพื ่
อ
ฝึ กทหารร่วมกับแม่ทพ ั จ ้าวแล ้ว
 ตอนที่ 283 อาหารจากมันฝรง่ ั
https://novel-lucky.com

่
หยูเสียวเฉาหยิ บมีดให ้เขา มือซ ้ายถือมันฝรงมื ่ ั อขวาถือมีด
หลังจากนั้นก็สาธิตให ้ดู ” ขูดผิวมันฝรงแบบนี
่ั ้
นะเพคะ กับข ้าวจาก
่ั
มันฝรงตอนเที ่
ยงนี ้ ต ้องขึนอยู
้ ก
่ บั ท่านแล ้ว ! “

่ ้ามาดูเผืออยากให
นางหลิวทีเข ่ ้ช่วยอะไร ถึงกับต ้องร ้องด ้วยความ
ตกใจ ” เด็กคนนี ้ ไปใช ้จวินอ๋
้ องได ้ยังไง “

่ ท
สิงที ่ าให ้ผูด้ แู ลหลิวตกใจก็คอื เจ ้านายไม่พูดอะไรเลย เขาใช ้มีด
ขูดผิวมันฝรงอย่ ่ ั างรวดเร็ว ผ่านไปไม่นานมันฝรงหั ่ ั วใหญ่ก็ถก ู ขูด
ผิวออกเรียบร ้อย เขายังหันไปมองหยูเสียวเฉาด ่ ้วยสีหน้าภาคภูมใิ จ
้
” ดูซ ิ ! ข ้าขูดผิวเร็วกว่าเจ ้าตังเยอะ ! มือเล็กๆของเจ ้าไม่ได ้ถือมีด
สักหน่ อย อย่างกับถือตะหลิวอยูม ่ ากกว่า ! “

้ องของข ้า แค่ปอกเปลือกมันฝรงมี
พ่อบ ้านหลิวเอือมทันที จวินอ๋ ่ั
่ ้านายของตัวเองสามารถ
อะไรให ้อวดได ้นักหนา แต่วา่ การทีเจ
แสดงท่าทางเหมือนเด็กคนหนึ่ งได ้ ก็ทาให ้เขารู ้สึกปลืมใจและดี
้ ใจ
อยูไ่ ม่นอ้ ย คุณหนู หยูใช ้ความไร ้เดียงสาและความจริงใจ ทาให ้
นายท่านสามารถผ่อนคลายได ้ถึงขนาดนี ้ แม้กระทังนิ ่ สยั ก็ยงั ดู
อ่อนโยนขึนเยอะ้

้ องเองก็รู ้ถึงการเปลียนแปลงนี
จิงอ๋ ่ ้ และยังเรียกเขาไปพบทีห ่ ้อง
หนังสือเป็ นการส่วนตัว ถามว่าทีหมู ่ ่บ ้านตงชานจวินอ๋ ้ องน้อยได ้
เจอเหตุการณ์อะไรพิเศษๆรึเปล่า ตอนจิงอ๋ ้ องรู ้ว่าจวินอ๋
้ องน้อย
่
เปลียนไป เพราะเด็กผูห้ ญิงบ ้านนอกคนหนึ่ ง และเด็กบ ้านนอกคน
้ งมีอายุแค่ 10 ขวบ เขาก็หวั เราะและส่ายหัวไปมา ” โชคชะตา
นี ยั
หนอโชคชะตา ! บางทีหยางเอ ้อร ์อาจเป็ นลูกคนเล็ก ไม่มน ี อ้ งชาย
น้องสาว ดังนั้นถึงได ้อ่อนโยนและปกป้ องเด็กผูห้ ญิงคนนั้น “

้ อง
ตอนผู ้ดูแลหลิวเดินออกจากห ้องหนังสือ เขายังได ้ยินเสียงจิงอ๋
่ จิ
คุยกับตัวเองเบาๆ ” อืม….เหม่ยจวน (ชือที ่ งอ๋
้ องเรียกจิงหวั
้ งเฟย)
่ องชายน้องสาวให ้หยางเอ ้อร ์รึ
ร่างกายแข็งแรงดีแล ้ว เราควรเพิมน้
เปล่านะ “

้ องแค่คด
ผูด้ แู ลหลิวเกือบสะดุดเท ้าตัวเอง จวินอ๋ ิ ว่าแม่นางหยูเด็ก
กว่าเขา จึงอยากปกป้ องจนเปลียนตั ่ วเองจริงๆเหรอ ในบรรดาสาว
 ่ กกว่าจวินอ๋
ในเมืองหลวง มีคนทีเด็ ้ องตังเยอะ
้ แต่ไม่เห็นจวินอ๋ ้ องจะ
ชายตามองสาวคนไหน ครงก่ ้ั อนเด็กผูห้ ญิงทีวั่ ดต ้าหลีอายุ
่ แค่ 10
้ องนางก็รบี วิงเข
ปี พอเห็นจวินอ๋ ่ ้ามาทันที แต่สด ุ ท ้ายก็ร ้องไห ้ขีมู้ ก
โป่ งออกไปเพราะกลัวสายตาของจวินอ๋ ้ อง ทาไมเขาไม่เห็นจวินอ๋ ้ อง
จะสงสารนางเลยสักนิ ด

่ ยบกับหญิงสาวทีมี
เมือเที ่ ชอเสี
ื่ ยงในเมืองหลวง ทีท ่ าท่าทีคอย
เปิ ดร ับตลอดเวลา บนใบหน้าต่างถูกปกปิ ดไปด ้วยหน้ากากเปื ้อน
ยิม้ แต่สงที
ิ่ พวกนางต่
่ างจากคุณหนู หยูคอื ความไร ้เดียงสา ความ
เป็ นธรรมชาติ ความจริงใจ และความเมตตา ! บางทีสงที ิ่ ท
่ าให ้จวิน้
้
อ๋องอยากใกล ้ชิดคงเป็ นคุณสมบัตเิ หล่านี ของคุ
ณหนู หยู

่
ผูด้ แู ลหลิวเก็บความคิดของเขาเอาไว ้ และเดินไปข ้างหน้าเพือเอา
่ั
มันฝรงออกจากมื อเจ ้านาย แต่จจู วินหยางกลับหลบมือเขา

จูจวินหยางปอกเปลือกมันฝรงเร็ ่ ั วกว่าเดิม หลังจากนั้นเขาก็ชไปที

ี้ ่
กะละมังใส่มน ่ั
ั ฝรงใบใหญ่ ี่ เสียวเฉาน
ทหยู ่ ามา แล ้วพูดกับผู ้ดูแล
หลิวว่า ” อย่ามาแย่งข ้าซิ ถ ้าอยากทา ตรงโน้นยังมีมน ่ ั กเยอะ
ั ฝรงอี
เห็นไหม ! “
ทันใดนั้นนาตาของผู
้ ้ องของ
ด้ แู ลตาหนักหลิวก็ไหลอาบแก ้ม จวินอ๋
กระหม่อม ! กระหม่อมแค่อยากให ้ท่านหลุดพ้นจากการปอก
่ ั านั้น คิดไม่ถงึ ว่านอกจากท่านจะไม่ชมแล ้ว ยัง
เปลือกมันฝรงเท่
ลากกระหม่อมมาทาด ้วยอีก !

เขายอมร ับชะตากรรมและหยิบมันฝรงขึ ่ ั นมา

้ ่ ้านายยังทา
ในเมือเจ
่ นฝรงอย่
ได ้ แล ้วคนร ับใช ้อย่างเขาจะพูดอะไรได ้ ผูด้ แู ลหลิวหันมั ่ ั าง
่
รวดเร็ว เพือลดงานที ่ ้านายต ้องทาให ้มากทีสุ
เจ ่ ด

่
หยูเสียวเฉาโผล่ หวั ออกมาจากห ้องคร ัว เธอเหลือบมององคร ักษ ์ที่
ยืนเรียงแถวอยูห ่ น้าบ ้าน แล ้วทาใจกล ้าตะโกนใส่หยางจวินอ๋ ้ อง ”
้ องน้อย คนของท่านว่างอยูน
จวินอ๋ ่ ี่ เพคะ ให ้พวกเขามาช่วยพวกเรา
แกะข ้าวโพดไม่ดก ี ว่าเหรอ ! ทอดพระเนตรซิเพคะ ไม่ใช่แค่ทลาน ี่
บ ้านฝั่งนี นะ
้ แม้แต่ลานทีอยู
่ ข
่ ้างๆก็ยงั เต็มไปด ้วยข ้าวโพด สองสาม
้
วันนี อากาศดี น่ าจะเอาข ้าวโพดมาแกะแล ้วตากให ้แห ้ง จะได ้เก็บใส่
กระสอบเร็วๆ “
 ่
จูจวินหยางจ ้องหยูเสียวเฉาที
ช ่ ักจะเอาใหญ่ จากนั้นก็โบกมือไป
่ ้ามาอย่างรวดเร็ว เพือ
ทางลานบ ้าน หัวหน้าองคร ักษ ์อู๋เต๋อชุนวิงเข ่
่
ร ับคาสังจากเจ ้านาย

่ องพวกนั้นเข ้ามา และดูวา่ พวกเขาแกะข ้าวโพดยังไง

” เรียกพีน้
้ บมาด ้วยความยากลาบาก เพราะงันอย่
ข ้าวโพดพวกนี เก็ ้ าทาให ้
เกิดปัญหาขึน้ เร็วเข ้า ! ” จูจวินหยางพูดหน้านิ่ ง

อู๋เต๋อชุนแอบมองมันฝรงในมื่ั อของจวินอ๋ ้ อง เขาพูดในใจว่า แม้แต่

้ องยังโดนใช ้งาน คงไม่มท
จวินอ๋ ่ ต้ ด
ี างทีผู ิ ตามอย่างพวกเขาจะอยู่
่ ด!
ว่างๆได ้ ต ้องรีบแกะข ้าวโพดให ้เร็วทีสุ

่
เมือหยู ่
เสียวเฉาโผล่ หวั ออกมาจากห ้องคร ัวอีกครง้ั ในลานบ ้านก็
่
เต็มไปด ้วยองคร ักษ ์สิบกว่าคนแล ้ว ในมือทีทรงพลั งของพวกเขา
กาลังแกะข ้าวโพดอย่างขยันขันแข็ง ได ้ยินเพียงเสียงแปะๆของเม็ด
่
ข ้าวโพดทีตกลงพื น้ หยูเสียวเฉายิ
่ ้
มจนปากจะฉี ก ทันใดนั้นเธอก็
ตะโกนไปทีลานบ ่ ้าน
 ่
” รบกวนองคร ักษ ์ทุกท่านแล ้ว ! ตอนเทียงจะเพิ ่
มอาหารให ้พวก
ท่านนะคะ ! ฉี โตว ไปเอาหมูสามชนที ้ั บ
่ ้านลุงหลีมา ่ 5 ชง่ ั แล ้วก็
่
ซีโครงหมู ี 10 ชง่ ั ฟางผิง ไปซือไก่
อก ้ หนุ่ มทีบ ่ ้านป้ าโจวมา 5 ตัว
่
ให ้พีชายของนางฆ่ าให ้ด ้วยนะ ! “

หลังจากเด็กสองคนได ้ร ับคาสัง่ พวกเขาก็วางข ้าวโพดในมือ ฉี โตว

่ ้าไปหยิบเงินในบ ้าน แบ่งให ้ญาติผูน้ อ้ งส่วนหนึ่ ง หลังจากนั้นก็
วิงเข
แยกย ้ายกันไปทาตามคาสังทั่ นที

อู๋เต๋อชุนและองคร ักษ ์อีกสองคนเคยมาทีหมู่ ่บ ้านตงชาน พวกเขารู ้

ดีวา่ ฝี มือการทาอาหารของคุณหนู หยูน้ันอร่อยแค่ไหน พวกมัน
่ าร ้านอาหารชือดั
อร่อยยิงกว่ ่ งหลายแห่งในเมืองหลวงซะอีก พวก
้
เขาจึงส่งยิมให ่ องทันที ” พีน้
้พวกพีน้ ่ องทังหลาย
้ ทาเร็วเข ้า ตอน
่
เทียงจะมี ของอร่อยให ้กินแล ้ว ! “

่
องคร ักษ ์คนอืนไม่ ได ้สนใจเท่าไหร่ มันก็แค่หมูสามชน้ั ซีโครงหมู
่
้
และไก่ไม่ใช่เหรอ ของพวกนี เขากิ นทีบ ่ ้านจนเบือแล
่ ้ว ไม่วา่ อาหาร
้ ้านจะอร่อยขนาดไหน แต่ก็คงไม่อร่อยจนขึนสวรรค
พืนบ ้ ์ได ้หรอก
 ่
เมือได ่
้กลินหอมลอยออกมาจากห ้องคร ัว พวกองคร ักษ ์ก็ใจไม่ดี
มือแกะข ้าวโพด แต่หวั หันไปมองห ้องคร ัวตาไม่กระพริบและกลืน
้
นาลายเป็ ้ั
นครงคราว

่ ๋เต๋อชุนเห็นเจ ้าพวกนี ใจไม่

เมืออู ้ อยูท ี่ อ เขาก็หวั เราะแล ้วส่ายหัวไป
่ มื
มา ใช ้มือลูบท ้องตัวเอง หอมมาก ! หอมจนทาให ้ท ้องของเขาเริม่
ปั่นป่ วนแล ้ว !

เวลาผ่านไปอย่างช ้าๆราวกับมีคนดึงหางของพวกเขาเอาไว ้ พวก

่ รอคอยก็
เขารอแล ้วรออีก และแล ้วเวลาอาหารเทียงที ่ มาถึง
้
ครอบคร ัวหยูยกเก ้าอีและโต๊ ้
ะออกมาตังในเพิ งแกะข ้าวโพด พวก
้
เขายังขอยืมเก ้าอีจากเพื ่
อนบ ้านด ้วย องคร ักษ ์สิบกว่าคนบวกกับ
ิ กว่าคนมานั่งกินข ้าวร่วมกันอย่างคึกคัก
ครอบคร ัวหยูสบ

พวกองคร ักษ ์นั่งเรียงแถว สายตาของทุกคนจ ้องไปทีห

่ ้องคร ัว ใน
่ ดก็เริมเสิ
ทีสุ ่ ร ์ฟอาหารแล ้ว !
อาหารทุกอย่างทาจากมันฝรงจริ ่ ั งๆ ! มันฝรงตุ่ ั ๋น มันฝรงทอด ่ั มัน
่ั
ฝรงอบยี ่ า มันฝรงผั
หร่ ่ ั ดพริกหยวกเขียว มันฝรงผั ่ ั ดซีโครง
่ หมูต๋น
ุ
มันฝรง่ ั มันฝรงผั ่ ั ดหมู มันฝรงเส่ ั ้นผัด มันฝรงแผ่ ่ ั นผัดพริก ไข่กวน
กับมันฝรงฝอย….และยั่ั งมีเฟรนช ์ฟรายส ์ มันฝรงทอดแบบแผ่ ่ั นและ
่ั
มันฝรงบดที ่ กๆชอบ กินคูก
เด็ ่ บั ซอสมะเขือเทศทาเอง แม้แต่อาหาร
หลักก็ทาจากมันฝรง่ ั เช่น แป้ งมันฝรงทอด ่ั ไข่เจียวมันฝรง่ ั และยัง
มีมน ่ั
ั ฝรงบดที ่
เอาไปทอดจนหอมหวน…..นี ่ เป็ นมืออาหารที้ ่ าจาก
ท
มันฝรงทั ่ ั งหมด!
้

แม้จะบอกว่าเป็ นอาหารทีท ่ ากันเอง แต่เพราะรสชาติสดใหม่ของมัน

ฝรง่ ั ทาให ้รสชาติอาหารดีสด ้
ุ ๆ พวกองคร ักษ ์เคียวอาหารกั
นจน
ปากมันย่องและไม่มท ี ท
ี ่าว่าจะหยุดกินกันเลยสักนิ ด !

ปู่ และครอบคร ัวของป้ านั่งกินโต๊ะเดียวกับจวินอ๋้ องน้อย พวกเขาไม่

่
รู ้ว่าจะทาตัวยังไงดี ไม่รู ้จะเอามือเอาเท ้าไปวางทีไหน ไม่ต ้องพูดถึง
่ นข ้าวเลย หยูเสียวเฉาจึ
เรืองกิ ่ ้ ะอาหารให ้พวกเขาทีบ
งตังโต๊ ่ ้านฝั่ง
ตะวันตก หลังจากนั้นก็ยกอาหารอย่างเดิมไปให ้
 ้ องแล ้ว อย่ามองว่า
ครอบคร ัวหยูคุ ้นเคยกับการกินข ้าวกับจวินอ๋
้ องชอบทาหน้าตายด ้าน จริงๆเขานิ สยั ดีไม่นอ้ ย ไม่
ปกติจวินอ๋
วางท่าใหญ่โต และไม่ได ้มีพธิ รี ตี องอะไรมากมาย

้ องน้อย ลองเสวยมันฝรงแท่
” จวินอ๋ ่ ั งฝี มือพีสามซิ
่ พะย่ะค่ะ เอาจิม้
กับซอสมะเขือเทศจะมีรสหวานๆเปรียวๆ ้ กรอบนอกนุ่ มใน อร่อย
้ กๆทีพี
มากเลยพะย่ะค่ะ ! ” ฉี โตวหยิบเฟรนช ์ฟรายส ์ชินเล็ ่ สามท
่ า
้ นพิเศษวางตรงหน้าเขา แล ้วบอกให ้หยางจวินอ๋
ขึนเป็ ้ องลองชิมดู

่
จูจวินหยางทาตามทีบอก ้
เขาหยิบขึนมาจิ ้
มซอสมะเขื อเทศ แล ้วใส่
เข ้าไปในปาก หลังจากนั้นก็พยักหน้าให ้กับฉี โตวทีมองดู
่ เขาอย่าง
คาดหวัง และพูดว่า ” อือ อร่อยมาก ! “

ทันใดนั้นฉี โตวก็ดเู หมือนจะได ้เพือนรสนิ

่ ้
ยมเดียวกัน เขายิมกว ้าง
อย่างดีใจ ” ถ ้าอร่อยก็เสวยเยอะๆนะพะย่ะค่ะ ! ฝี มือทาอาหารของพี่
สาม ไม่วา่ อะไรก็สามารถทาออกมาให ้มีรสชาติใหม่ได ้ทังนั ้ ้น ! “

่ั
จูจวินหยางหยิบแป้ งมันฝรงทอดมากั ดหนึ่ งคา มันฝรงทอดมี
่ั ความ
กรอบนอกและเหนี ยวนุ่ มด ้านใน และยังคงรสชาติแท ้ๆของมันฝรง่ ั
 ่
เอาไว ้ ทาให ้มันมีกลินหอมเตะจมู ่ ดเข ้าไปหนึ่ งคา รสชาติที่
ก เมือกั
นุ่ มลึกก็ละลายเข ้าไปในปากทันที จึงทาให ้คนกินไม่สามารถละ
ี่
จากรสชาติทแสนอร่ ้ ้เลย
อยและเรียบง่ายนี ได

” ฉี โตว อย่าเอาแต่กน ่ ั งกับมันฝรงแผ่

ิ มันฝรงแท่ ่ ั นนะ นั่นมันเป็ น
ขนม ถ ้าอยากตัวโตสูงใหญ่เหมือนพวกพีองคร ่ ักษ ์ เจ ้าต ้องกินข ้าว
่
เยอะๆ ! ” หยูเสียวเฉาเห็ นน้องชายกินเฟรนช ์ฟรายส ์อย่าง
่
เพลิดเพลิน จึงอดไม่ได ้ทีจะเตื อนเขา

ฉี โตวพยักหน้าอย่างว่าง่าย ” ข ้าจะกินอีกชินเดี ้ ยวนะ….พีสาม่ ถ ้า

่ ามันฝรงแท่
โรงเรียนเปิ ดแล ้ว ท่านพีจะท ่ ั งกับมันฝรงแผ่ ่ ั นให ้ข ้า
่ นเย่ กับซือตู ้จะต ้องไม่เคยกินของพวกนี ้
หน่ อยได ้ไหม เจ ้าอ ้วน พีจิ
แน่ นอน ข ้าอยากเอาไปให ้พวกเขากิน ! “

่
หยูเสียวเฉามองหน้ ้ องน้อยและพูดกับฉี โตวว่า ” ได ้ซิ ! แต่
าจวินอ๋
่
เจ ้าต ้องอธิบายให ้เพือนๆฟั ่ั บ
งด ้วยนะว่า มันฝรงที ่ ้านเรากินเป็ นมัน
่ ั ยตอนเก็บเกียว
ฝรงเสี ่ เอาไปใช ้เป็ นเมล็ดพันธุ ์ไม่ได ้แล ้ว ! “
จูจวินหยางส่งสายตาขอบคุณเธอ ” ไม่ต ้องระวังขนาดนั้นก็ได ้ ! มี
่ ั งเยอะตั
มันฝรงตั ้ ้
งแยะ อีกอย่างข ้าก็ยกให ้พวกเจ ้าแล ้ว ! ตามหลัก
่ ั อข ้าวโพด ก็เป็ นของทีบ
แล ้ว ไม่วา่ จะมันฝรงหรื ่ ้านเจ ้าปลูกทังนั
้ ้น
ดังนั้นทังหมดก็
้ เป็ นของพวกเจ ้า ตอนแรกข ้าก็พูดไว ้อย่างช ัดเจน
แล ้ว หลังจากปลูกได ้ราชสานักจะร ับซือ้ พวกเจ ้าเป็ นคนขาย แล ้ว
กาหนดราคาขายรึยงั “

่ ตย ์มาก จูจวินหยางจึงไม่กงั วลว่าพวกเขา

ครอบคร ัวหยูเป็ นคนซือสั
่ั
จะเรียกราคาสูงเกินไป อืม ! มันฝรงพวกนี ้
รสชาติ ดเี ลยทีเดียว เอา
่ นทีนิ
ไปทาอาหารก็งา่ ย ถ ้ามันเริมเป็ ่ ยม ชาวบ้านจะต ้องทาได ้อย่าง
แน่ นอน !

จูจวินหยางกินไม่หยุด แต่เขาก็ไม่ลม ่ ดกับหยูเสียวเฉาว่

ื ทีจะพู ่ า”
เจ ้าเรียบเรียงวิธป ่ ั ้หน่ อยนะ ทางทีดี
ี รุงมันฝรงให ่ ทสุ
ี่ ดเขียนเป็ นตารา
เลย กลับเมืองหลวงครงหน้ ้ั าข ้าจะเอากลับไปด ้วย ! “

่
หยูเสียวเฉาบ่ ้ องน้อย ท่านนี่ มันยังไงนะ จะยึดสูตรของ
น ” จวินอ๋
้
หม่อมฉันดือๆเลยเหรอเพคะ จะไม่ให ้ข ้อเสนออะไรเลยสักนิ ดเหรอ
ตอนนั้นไท่ชา่ งหวงเสด็จออกมาเป็ นการส่วนพระองค ์ ยังทรงซือ้
สูตรหมูต๋น ุ จากหม่อมฉันเลยนะ แถมยังให ้เงินตัง้ 300 ตาลึงทอง !
่ อมฉันขายให ้ร ้านเจินซิว ก็ยงั ทาเงินให ้
สูตรไก่ยา่ งเป็ ดย่างทีหม่
ครอบคร ัวของหม่อมฉันอย่างต่อเนื่ อง….โอ๊ย ท่านแม่ ตีข ้าทาไม “

นางหลิวมองหน้าจวินอ๋ ้ องน้อย และแกล ้งทาเป็ นตีลก ู สาวอีกครง้ั ”

้ ่ คิดแต่เรืองเงิ
ลูกคนนี นี ่ น เงิน แล ้วก็เงินรึไง จวินอ๋
้ องกับฮ่องเต ้ทรง
่ั
นามันฝรงและข ้าวโพดทีให่ ้ผลผลิตสูงพวกนี มาเพื
้ ่
อให ้พวกเรา
ชาวบ ้านคนธรรมดาได ้กินอิมท ่ ้องนะ แต่ลก ู แค่ชว่ ยงานเล็กๆน้อยๆ
ยังจะอยากได ้ผลประโยชน์อก ี ละอายใจบ ้างไหมเนี่ ย ! “
 ตอนที่ 284 การบรรเทาภัยพิบต
ั ิ
https://novel-lucky.com

่
หยูเสียวเฉาพู ่
ดอย่างมีเหตุผลว่า ” ฮ่องเต ้ทรงทาเพือประเทศของ
้ องทรงทาเพือให
ท่าน จวินอ๋ ่ ้งานสาเร็จ ท่านแม่คด ่
ิ ว่าข ้าทาเพืออะไร
ละ ก็ไม่ใช่เพราะอยากหาเงินเพิมเพื ่ อให
่ ้ครอบคร ัวของเราอยูก ่ น ั
อย่างสุขสบายไม่ต ้องยากจนอีก ทีดิ ่ น 20 กว่าไร่ของบ ้านเรา
ไม่ได ้ปลูกข ้าวไว ้กินเลย ตอนนี ราคาข้ ้าวก็แพงขึน้ ! ตักแตนที
๊ ่ ่
อยู
ในทุง่ ก็ยงั สร ้างปัญหาอย่างต่อเนื่ อง ถ ้าอยากปลูกข ้าวอย่างน้อยก็
ต ้องรอถึงฤดูใบไม้ผลิปีหน้า และเก็บเกียวตอนฤดู ่ ร ้อน ช่วงเวลาที่
เหลือเกือบปี นี ้ เราจะต ้องซือข ้ ้าวเกินราคาไปเรือยๆ ่ ถึงครอบคร ัว
เราจะมีเงินอยูบ ่ ้าง แต่มน ้
ั ก็ไม่พอสาหร ับให ้ทังครอบคร ัวใช ้ได ้ถึง 1
ปี หรอกนะท่านแม่ ! “

่ งขึนมากกว่
นางหลิวคิดได ้ว่าราคาข ้าวในเมืองถังกูไ่ ด ้เพิมสู ้ า 100
้
อีแปะแล ้ว และยังเป็ นการขึนราคาวั ่ อยูใ่ นบ ้าน
นต่อวันด ้วย ข ้าวทีมี
ถ ้าสามารถกินได ้ถึงฤดูใบไม้ร่วงก็ถอื ว่าไม่เลวแลว้ ข ้าวโพดและมัน
่ั
ฝรงพวกนี ้ ถึงจะมีเยอะมาก แต่ครอบคร ัวของพวกเขาก็ไม่ได ้มีสว่ น
้
ด ้วย ทังหมดต ่
้องส่งให ้ราชสานัก เมือได ้ยินลูกสาวพูดแบบนั้น ทัง้
 ้
ครอบคร ัวก็เคร่งเครียดขึนมาทั ่ั
นที มันฝรงแสนอร่
อยในตอนแรก
้
กลับไม่อร่อยขึนมาดื ้
อๆ

จูจวินหยางมองสีหน้าทุกคนขณะทีกิ ่ นมันฝรงในจานหมู
่ั ต๋น
ุ เขา
กลืนมันลงไปช ้าๆ แล ้วพูดว่า ” มีเหตุผล ! แต่วา่ เจ ้าพลาดอะไรไป
อย่างนึ งนะ ! “

่
” พลาดอะไรเพคะ ” หลังจากหยูเสียวเฉาตะโกนเสร็ จ เธอก็รู ้สึก
่ นมันฝรงเส
โล่งใจและเริมกิ ่ ั ้นผัดเข ้าไปคาใหญ่ ชาติกอ
่ นเธอชอบ
อาหารจานนี ที้ สุ
่ ด กินกีคร่ งก็
้ั ยงั ไม่เบือ่

” เจ ้าลืมว่ายังมีข ้าอยู่ ! ” จูจวินหยางเห็นเธอกินอย่างเอร็ดอร่อย ก็

คีบอาหารเข ้าปากบ ้าง จากนั้นก็พูดต่อ ” ข ้าไม่เคยปล่อยให ้คนใต ้
บังคับบัญชาต ้องลาบาก ! เห็นเกวียนสองคันทีอยู ่ ใ่ นลานไหม
คันนึ งมีข ้าวขาว อีกคันมีแป้ งสาลี ! อย่างน้อยก็น่าจะสัก 2 พันชง่ ั
มันน่ าจะพอให ้พวกเจ ้ากินไปได ้ระยะหนึ่ ง “

ครอบคร ัวหยูพากันอึงเมื้ อได

่ ้ยินว่ามีธญ ั พืชอย่างดีให ้กินมากกว่า
2 พันชง่ ั ! ถ ้าแต่ละคนกินข ้าว 15 ชงต่่ ั อเดือน ในปัจจุบน ั คนใน
ครอบคร ัวมีทงหมด้ั 12 คน ในหนึ่ งเดือนจะต ้องกินข ้าวประมาณ
200 ชง่ ั ถ ้ามีข ้าว 2 พันชงละก็
่ั ่ !
พวกเขาจะมีข ้าวกินเกินครึงปี

้ องน้อยทรงยิงใหญ่
” จวินอ๋ ่ ี่ ด ! ” หยูเสียวเฉาดี
ทสุ ่ ใจจนแทบ
่
กระโดดเข ้าไปจูบทีใบหน้ าเขาสองสามครง้ั แต่เมือคิ
่ ดได ้ว่าตอนนี ้
เธออยูใ่ นยุคโบราณ ถ ้าทาแบบนั้น มันจะน่ าตกใจอย่างมาก ยังไง
เธอก็ต ้องสงวนท่าทีหน่ อย !

จูจวินหยางมองท่าทางประจบประแจงของเด็กหญิง แล ้วก็สง่ เสียงดัง

้ ้ข ้าเป็ นเสนาบดีบรรเทาภัย
ฮึ พลางพูดว่า ” ฮ่องเต ้ทรงแต่งตังให
พิบต ้ ้าวแล ้ว อีกไม่นานพวก
ั ิ ทางราชสานักได ้จัดสรรเงินไปซือข
มันก็จะถูกแจกจ่ายให ้กับเมืองต่างๆ ข ้าไปตรวจสอบมาแล ้ว เมือง
ถังกูป
่ ระสบภัยพิบต
ั ห
ิ นักสุด เราควรช่วยบรรเทาพืนที ้ ภั
่ ยพิบต ิ ี่
ั ท
หนักก่อน “

่
หยูเสียวเฉาพู ี่ องหลวงเองก็ได ้ร ับ
ดด ้วยความกังวลว่า ” แต่ทเมื
ผลกระทบ คลังหลวงจะจัดหาอาหารได ้เท่าไหร่กน ั เพคะ “
” นี่ ไม่ใช่เรืองที
่ เจ ่ ้าต ้องกังวล ! ” จูจวินหยางกินมันฝรงเส
่ ั ้นผัดเข ้า
ไปอีกคาหนึ่ ง เขาหลงร ักรสชาติเปรียวๆเผ็ ้ ดๆของมัน ” กองทัพเรือ
ได ้ออกเดินทางแล ้ว สองปี ทีผ่ ่ านมาทางใต ้ฝนตกตลอด อาหาร
อุดมสมบูรณ์ มีข ้าวมากพอสาหร ับใช ้บรรเทาภัยพิบต ั แิ น่ นอน ! “

่
เมือได ่ ้ ครอบคร ัวหยูก็รู ้สึกโล่งใจ พวกเขาซาบซึงใจที
้ยินเรืองนี ้ ่
่ ยปากชม
ฮ่องเต ้ทรงห่วงใยราษฎร จึงเริมเอ่

่ แรงงานฟรีเพิมมาสิ
เมือมี ่ บกว่าคน ครอบคร ัวหยูก็ใช ้เวลาแค่สาม
้
วันในการแกะข ้าวโพดทังหมดและน าไปใส่กระสอบใบใหญ่ ทีดิ ่ น
10 หมู่ (1 หมู่ (ไร่จน ี ) = 166.5 ตารางวา หรือ 666 ตารางเมตร)
เก็บผลผลิตได ้เกือบ 1 หมืน ่ 8 พันชง่ ั หรือจะพูดได ้ว่าทีดิ
่ น 1 หมู่
ของพวกเขาเก็บผลผลิตได ้เฉลีย่ 1,800 ชง่ ั

้ มาณผลลิตมีต่ามาก ทีดิ
ต ้องรู ้ว่าตอนนี ปริ ่ น 1 หมู่สามารถเก็บได ้
ถึง 500 ชงก็ ่ ั ถอื ว่าดีมากแล ้ว ดังนั้นผลผลิต 1,800 ชงต่ ่ ั อทีดิ
่ น1
หมู่จะบ่งบอกอะไรละ ตัวอย่างเช่น ถ ้ารายได ้จากทีดิ ่ น 1 หมู่
สามารถเลียงได ้ ้ 2 ชีวต ้ ดิ
ิ งันที ่ น 1 หมู่ทนี
ี่ ่ ก็สามารถเลียงได
้ ้ถึง 6-
7 ชีวต
ิ ! ถ ้าลองคานวณดู ด ้วยพืชผลทีได่ ้ผลผลิตสูงขนาดนี ้ พวก
ิ่
เขายังจะต ้องกังวลว่าราษฎรจะกินไม่อมอยู อ
่ ก
ี ไหมล่ะ

่
หยูเสียวเฉาและครอบคร ัวปรึกษากันพักหนึ่ ง พวกเขาตัดสินใจจะ
ขายข ้าวโพดและมันฝรง่ ั ในราคาต่างกัน ข ้าวโพด 1 ชงราคา ่ั 100
อีแปะ จูจวินหยางร ับซือข ้ ้าวโพดไป 1 หมืน ่ 5 พันชงจากทั ่ั ้
งหมด 1
หมืน ่ 8 พันชง่ ั เหลือให ้ครอบคร ัวหยู 3 พันชงไว่ ั ้เป็ นเมล็ดพันธุ ์และ
เสบียง ดังนั้นแค่ข ้าวโพดอย่างเดียวครอบคร ัวหยูก็ได ้เงินถึง 1,500
ตาลึง ส่วนมันฝรงถู ่ ั กขายในราคา 200 อีแปะต่อชง่ ั มันฝรง่ ั 5,000
่ ั คอื เงิน 1,000 ตาลึง
ชงก็

แม้วา่ สาหร ับครอบคร ัวหยูในตอนนี เงิ ้ น 2,500 ตาลึงเทียบไม่ได ้กับ

เงินส่วนแบ่งหนึ่ งปี ทีหยู
่ เสียวเฉาได
่ ้จากร ้านเจินซิว แต่ถ ้าลองคิดอีก
แบบ นี่ เป็ นครงแรกของแผ่
้ั นดินราชวงศ ์ต ้าหมิงแน่ นอนทีมี่ คนได ้
เงินมากกว่า 2,000 ตาลึงจากผลผลิตทีเก็ ่ บเกียวในที
่ ่ น 11 หมู่
ดิ
อะแฮ่ม แน่ นอนว่าไม่นับแตงโมทีสุ ่ กเร็วของครอบคร ัวหยูนะ
ตอนนี ้ นอกจากจวินอ๋ ้ องน้อยจะนาข ้าวชนดี ้ั มา 2,000 ชงแล ่ ั ้ว
่ั
ครอบคร ัวหยูยงั มีข ้าวโพด 3,000 ชงและมั ่ ั ก 600-700 ชง่ ั
นฝรงอี
่
บวกกับอาหารทีสะสมไว ่
้ในบ ้าน หยูเสียวเฉาก็ ไม่กงั วลว่าจะต ้อง
้ ้าวราคาแพงอีกต่อไป
เสียเงินซือข

่ั
ข ้าวโพดและมันฝรงของครอบคร ัวหยูไม่ได ้ร ับผลกระทบจากภัย
พิบต ่
ั ิ จึงเก็บเกียวได ้ผลผลิตดี และยังได ้ปริมาณผลผลิตทีสู ่ งมาก !
จูจวินหยางจึงนั่งไม่ตด ่
ิ เขารีบจัดการเรืองการบรรเทาภั ยพิบตั ิ แล ้ว
ขนข ้าวโพดและมันฝรงกลั ่ ั บเมืองหลวงทันที !!

หลังจากนั้นสามวันข ้าวทีใช ่ ้บรรเทาภัยพิบต ั ิ ก็ถก

ู กระจายไปสูเ่ มือง
ต่างๆ เหมือนขุนนางทีมี ่ หน้าทีร่ ับผิดชอบส่งข ้าวจะรู ้ว่าหยางจวิน้
่
อ๋องเสนาบดีผู ้ร ับหน้าทีบรรเทาภั ยพิบต
ั อิ ยูท ี่ องถังกู่ เขาจึงส่ง
่ เมื
่ องถังกูเ่ ป็ นเมืองแรก หลังจากนั้นห ้าวัน รถบรรทุกข ้าวที่
ข ้าวมาทีเมื
ใช ้บรรเทาภัยพิบต ั ิ ก็มาถึงทีว่่ าการเมืองถังกู่

ผูพ
้ พ
ิ ากษาจ ้าวเกิดในครอบคร ัวยากจน เขาจึงเข ้าใจความลาบาก
่
ของชาวบ ้านทีประสบภั ยอย่างดี เขาทางานร่วมกับเจ ้าหน้าทีที ่ จวิ
่ น้
อ๋องส่งมาอย่างไม่รู ้จักเหน็ ดเหนื่ อย นาข ้าวแจกจ่ายให ้กับทุกๆ
 ่ งทีประสบภั
หมู่บ ้าน โดยเฉพาะหมู่บ ้านสีแห่ ่ ยค่อนข ้างหนัก จานวน
อาหารจึงค่อนข ้างเยอะเป็ นพิเศษ หมู่บ ้านตงชาน ก็เป็ นหนึ่ งใน
หมู่บ ้านนั้นด ้วย

วันนี ้ ระฆังของหมู่บ ้านตงชานส่งเสียงดังอีกครง้ั พวกชาวบ ้านต่าง

ออกมารวมตัวกันทีหน้ ่ าบ ้านหัวหน้าหมู่บ ้าน บรรยากาศหม่นหมอง
้
ก่อนหน้านี หายไป ้
ทุกคนต่างยิมแย ้มแจ่มใสอย่างมีความสุข

ผูพ้ พ
ิ ากษาจ ้าวมาแจกข ้าวให ้หมู่บ ้านตงชานด ้วยตัวเอง เพราะสอง
สามวันก่อน หยางจวินอ๋ ้ องเสนาบดีบรรเทาภัยพิบต ่ ่บ ้านตง
ั ไิ ปทีหมู
ชานทุกวัน บอกว่าออกมาดูสถานทีที ่ เกิ
่ ดภัยพิบต
ั ิ แต่ผูพ้ พ
ิ ากษา
้ องให ้ความสาคัญกับครอบคร ัวหยู
จ ้าวจะไม่รู ้ได ้ยังไงว่าหยางจวินอ๋
ของหมู่บ ้านตงชานแห่งนี ้ ถ ้าเขาจัดการเรืองบรรเทาภั
่ ยพิบตั ใิ ห ้
หมู่บ ้านตงชานได ้อย่างเหมาะสม มันก็เหมือนเขาทางานสาเร็จไป
่ ่ง
แล ้วครึงหนึ

้
หัวหน้าหมู่บ ้านไม่สามารถหยุดยิมได ้ เขาพูดกับลูกบ ้านเสียงดัง ”
่
ฮ่องเต ้ทรงพระปรีชา เห็นใจราษฎรทีประสบภั ย ส่งข ้าวสารมาช่วย
แก ้ไขความต ้องการเร่งด่วนของพวกเรา ท่านทรงเป็ นฮ่องเต ้ทีร่ ัก
ราษฎรจริงๆ ! ขอให ้ฮ่องเต ้อายุยน ่ หมืนๆปี
ื หมืนปี ่ !“

ขณะทีพู่ ด เขาก็หน ่ องหลวงตังอยู

ั ไปทิศทีเมื ้ ่ คุกเข่าคานับสามครง้ั
อย่างจริงจัง พวกชาวบ ้านเองก็ทาตามเขาอยูข ่ ้างหลัง คานับอย่าง
จริงใจ และตะโกนออกมาว่า ” ขอให ้ฮ่องเต ้ อายุยน ่ หมืนๆปี
ื หมืนปี ่ !
“

้
หัวหน้าหมู่บ ้านเงยหน้าขึนมา มองลูกบ ้านแล ้วพูดว่า ” อาหาร
บรรเทาภัยพิบต ั ช
ิ ด
ุ แรกได ้มาถึงแล ้ว หลังจากผ่านการพิจารณา
ของท่านผูพ ้ พ ่
ิ ากษาจ ้าวและเจ ้าหน้าทีบรรเทาภั ยพิบต
ั จิ ากเมือง
หลวง เราจะแจกจ่ายอาหารตามรายหัว ผู ้ใหญ่ได ้คนละ 15 ชง่ ั
เด็กได ้คนละ 10 ชง่ ั เด็กวัยรุน
่ จะกินมากกว่าทีพ่ ่ อแม่หาได ้ เพราะ
้
งันคนที ่
อายุ ้
13 ปี ขึนไปจะนั บว่าเป็ นผู ้ใหญ่ ! “

ทันใดนั้นชาวบ ้านก็สง่ เสียงเฮทันที ข ้าว 15 ชงต่

่ ั อคน ถ ้ากินให ้
ประหยัด พวกเขาก็จะกินได ้ถึงสองเดือน ! ถ ้าพวกเขาไปซือใน ้
เมืองตอนนี ้ จะต ้องใช ้เงินอย่างน้อย 2-3 ตาลึงถึงจะซือข
้ ้าว 15 ชง่ ั
 ้
ได ้ ! แม้วา่ ช่วงสองสามปี นี ชาวบ ้านตงชานจะมีรายได ้ค่อนข ้างดี
่ ฉี่แบบนั้นไม่ไหว !
แต่ก็สู ้ราคาข ้าวทีแพงหู

หัวหน้าหมู่บ ้านถามผูพิ
้ พากษาจ ้าวว่า ” ใต ้เท ้าจ ้าว มีอะไรอยาก
พูดไหมคร ับ “

ผูพ้ พิ ากษาจ ้าวลุกขึน้ เขากวาดสายตามองชาวบ ้านทีอยู ่ ร่ อบๆด ้วย

สายตาอันทรงพลัง เสียงกระซิบทีดั ่ งอย่างต่อเนื่ องได ้เงียบลงทันที
ผูพ
้ พิ ากษาจ ้าวพยักหน้าอย่างพอใจ ” ทุกคน ! ความลาบาก
้ ยงชวคราว
เกิดขึนเพี ่ั สุดท ้ายภัยพิบต
ั กิ ็จะผ่านไป ! ทางราชสานัก
ให ้ความสาคัญกับการบรรเทาภัยพิบต ั ิ ส่งหยางจวินอ๋้ องทีเป็
่ นขุน
นางชนผู ้ั ใ้ หญ่ มาดูแลเรืองการบรรเทาภั
่ ยพิบตั ิ ! ทุกคนไม่ต ้อง
กังวล หยางจวินอ๋ ้ องทรงส่งกองเรือไปซือข ้ ้าวจากทางใต ้แล ้ว และ
่ าข ้าวทีน
ท่านร ับสังว่ ่ ากลับมาจะขายให ้ชาวบ ้านในราคาทุน พวก
ท่านจะไม่ได ้เงินจากตรงนี เลยสั ้ กอีแปะเดียว ! อดทนรอจนถึงสอง
เดือนข ้างหน้า ราคาข ้าวก็จะถูกแล ้ว พวกพ่อค ้าหน้าเลือดทีขึ ่ น้
ราคาข ้าวสูงๆ จะอยูไ่ ด ้อีกไม่นาน “
 ่
เมือชาวบ ้านได ้ยินดังนั้น ก็ระเบิดเสียงดีใจออกมาดังสนั่น ใน
หมู่บ ้านตงชานชือเสี่ ยงของหยางจวินอ๋ ้ อง ได ้ดังขึนอย่
้ ่ เคย
างทีไม่
เป็ นมาก่อน

ื่
หัวหน้าหมู่บ ้านก็ตนเต ้นเช่นกัน แต่เขาเก็บมันไว ้ในใจ และบอก
้
ชาวบ ้านในสงบลง ” ลูกบ ้านทังหลาย ่ และขุน
พวกเรามีฮ่องเต ้ทีดี
่ ! ต่อไป พวกเรามาต่อแถวร ับอาหารกันเถอะ ! ไม่ต ้องแย่ง
นางทีดี
กันนะ มีของทุกคน ! คนแก่และเด็กแยกเป็ นหนึ่ งกลุม ่ ผูใ้ หญ่ก็แยก
อีกกลุม
่ ! แล ้วทุกคนก็ถอ ื กลับบ ้านกันดีๆนะ ! “

่
พวกชาวบ ้านเริมแยกย ้ายกัน ครอบคร ัวหยูก็อยูใ่ นนั้นด ้วย เดิมทีห
ิ ว่าพวกเขาไม่ควรไปเอาอาหารบรรเทาทุกข ์พวกนี ้ แต่ถ ้า
ยูไห่คด
ไม่เอาก็กลัวว่าจะสะดุดตาเกินไป ทาให ้ใครบางคนสนใจพวกเขา
้
ขึนมา ! ผู ้ใหญ่ได ้ข ้าวคนละ 15 ชง่ ั ถ ้าอดทนสักสองเดือน ก็แค่
ร ับประกันได ้ว่าพวกเขาจะไม่อดตาย แต่ถ ้าอยากกินอิม ่ มันไม่มี
ทางเป็ นไปได ้ !
ถ ้าครอบคร ัวหยูไม่ไปเอาข ้าว ก็เหมือนกับบอกคนอืนว่ ่ า ” ในมือ
ของพวกเรามีข ้าวอยูน ่ ะ ” ถึงตอนนั้น บ ้านตะวันออกมายืมไปนิ ด
บ ้านตะวันตกยืมไปอีกหน่ อย พวกญาติพน้ ี่ องอีกคนละหน่ อย แล ้ว
จะบอกไม่ให ้ยืมได ้ยังไงละ หมู่บ ้านชานตงมีทงหมด้ั 30 กว่า
ครอบคร ัว ไม่วา่ จะมีข ้าวมากขนาดไหนพวกเขาก็ไม่สามารถให ้ยืม
หมดได ้ !

หลังจากคิดได ้แบบนี ้ ครอบคร ัวหยูก็ตดั สินใจจะไม่ทาตัวเด่น พวก

เขากลับบ ้านไปหยิบตระกร ้าและถุง แล ้วกลับมายังหน้าบ ้านหัวหน้า
หมู่บ ้านอีกครง้ั ตอนนี ้ พวกเขาเริมแจกจ่
่ ายข ้าวแล ้ว มีคนต่อแถว
ยาวอยูส ่ องแถว !

่
หยูเสียวเฉาและพี ่
สาวฝาแฝดพาน้ ่
องเล็กฉี โตว หลิวเยียนเอ ้อร ์พา
น้องชายหลิวฟางผิง เดินตามเฒ่าหยู มาต่อแถวของคนแก่และเด็ก
หยูฮงั ลังเลอยูค ่ นึ่ ง เขาใกล ้จะอายุ 13 แล ้ว แต่ยงั ไม่ถงึ วันเกิดอีก
่ รูห
2 อาทิตย ์ ถ ้าไปต่อแถวผู ้ใหญ่อาจถูกคนอืนว่ ่ าได ้ เขาจึงคิดอยูค ่ รู ่
หนึ่ ง แต่สด
ุ ท ้ายเขาก็เดินมาต่อหลังน้อง เข ้าแถวร ับข ้าวของเด็ก
 ่
เมือชาวบ ่ ข
้านทีอยู ่ นชม
่ ้างๆเห็นเข ้า เขาก็อดไม่ได ้ทีจะชื ่ ” ต ้าไห่
้ กได ้ดีจริงๆ เสียวชา
เลียงลู ่ ่ นของหยูฮงั ) เป็ นเด็กทีซื
(ชือเล่ ่ อสั
่ ตย ์
จริงๆ ! “

ส่วนคนทีไม่ ่ เห็นด ้วย ก็ทาปากยืนทั

่ นที ” จะอดตายอยูแ่ ล ้ว ใครจะ
่
ไปสนเรืองความซื ่ ตย ์อะไรนั้นละ ได ้ข ้าวน้อยลงไปตัง้ 5 ชง่ ั !
อสั
่ั
ข ้าว 5 ชงสามารถกิ นได ้ไปอีกหลายวันเลยนะ ! “

่
คนอืนๆแสดงสี ่
หน้าเคร่งขรึม เมือเผชิ
ญกับภัยธรรมชาติ ไม่มอ
ี ะไร
สาคัญเท่ากับการเอาชีวติ รอด

่
คนทีแจกข ่
้าวเป็ นเจ ้าหน้าทีศาลาว่ าการ เขาถือถ ้วยตวงไว ้ในมือ
่ บ
และใช ้มันตักข ้าวทีอยู ่ นรถแล ้วใช ้ไม้ปาดปากถ ้วยให ้เรียบ 1 ถ ้วย
ก็จะเท่ากับ 15 ชง่ ั ทางฝั่งของคนแก่และเด็ก ก็มถ ี ้วยทีท่ าให ้เล็กลง
มานิ ดหน่ อย 1 ถ ้วยจะได ้ 10 ชง่ ั เมือท
่ าแบบนี การแจกข
้ ้าวจึง
ดาเนิ นไปได ้อย่างรวดเร็ว
 ตอนที่ 285 ทำชว่ ั
https://novel-lucky.com

ในทีสุ ่ ดก็มาถึงคิวของครอบคร ัวหยู หยูไห่ให ้พีสาวและพี

่ ่
เขยไป
ก่อน ขณะทีเจ ่ ้าหน้าทีของศาลาว่
่ าการกาลังส่งข ้าวให ้หยูไฉ่ เฟิ่ ง
จูๆ่ เสียงแหลมๆของใครบางคนก็ดงั ขึน้ ” ผูห้ ญิงทีแต่
่ งออกไปแล ้ว
ก็มาเอาข ้าวบรรเทาภัยพิบต ั ก
ิ บั เขาได ้เหรอ “

ผูพ ้ พ
ิ ากษาจ ้าวผ่านเข ้ามาเห็นพอดี จึงขมวดคิวและพู ้ ดว่า ”
่ งออกไปแล ้ว ถ ้าแต่งในหมู่บ ้านเดิม และมีทะเบียนบ ้าน
ผูห้ ญิงทีแต่
อยูใ่ นหมู่บ ้านตงชาน ก็ต ้องมาร ับข ้าวได ้อยูแ่ ล ้ว “

ครอบคร ัวหยูหน ั ไปมองต ้นเสียง พบว่าคนพูดก็คอื หลีกุ ่ ้ยฮัว นางหลี่

่ งขี
ทีทั ้ เกี
้ ยจและตะกละ ชอบสร ้างปัญหาให ้คนอืนอยู ่ เ่ สมอ นางเท ้า
้ ไฉ่ เฟิ่ งทีก
เอวชีหยู ่ าลังรอร ับข ้าวอยู่ จากนั้นก็ถย ้
ุ นาลายลงพื ้
นแล ้ว
พูดว่า ” หยูไฉ่ เฟิ่ งแต่งงานกับคนนอก แต่งไปไกลถึงตงเป่ ย เรืองนี ่ ้
้ ้น ช่วงฤดูใบไม้ผลินางเพิงหนี
ใครๆก็รู ้กันทังนั ่ มาถึงหมู่บ ้านตงชาน
แล ้วจะนับว่าเป็ นคนตงชานได ้ยังไง “
หลีกุ ่ ้ยฮัวคอยแต่จะหาทางกัดคนอืน ่ ถ ้าหยูไฉ่ เฟิ่ งไม่ได ้ข ้าว ก็ไม่ได ้
หมายความว่านางจะได ้เพิมอี ่ ก 1 ชง่ ั หรือถ ้าหยูไฉ่ เฟิ่ งได ้ข ้าว มัน
ก็ไม่ได ้กระทบกับส่วนของนางเลย ปี แห่งภัยพิบต ั แิ บบนี ข ้ ้าวจะ
หมายถึงอะไรละ มันก็คอื ชีวต ิ ของใครหลายๆคน ! นางหลีขั ่ ดขวาง
การร ับข ้าวของคนอืน ่ เท่ากับอยากฆ่าคนอย่างโหดเหียม ้ ! หยูไฉ่
เฟิ่ งไปทาอะไรให ้นางโกรธแค ้น ทาไมนางถึงต ้องโหดเหียมถึ ้ ง
ขนาดนี ้

ชาวบ ้านตงชานมองหลีกุ ่ ้ยฮัวด ้วยสายตาทีซ

่ ับซ ้อน แม่สามีและลูก
้ แต่พวกงู พษ
ใภ ้บ ้านนี มี ิ ไม่แน่ พวกนางอาจจะโผล่ออกมาแว ้งกัดคน
่
อืนเข ้าสักวัน กลับไปพวกเขาจะต ้องกาช ับกับภรรยา ว่าอย่าไปยุง่
กับคนพวกนี เด็ ้ ดขาด

่ าลังยุง่ กับการช่วยแจกจ่ายข ้าวก็ทาหน้าตึงใส่

หัวหน้าหมู่บ ้านทีก
นาง แล ้วตะคอกกลับทันที ” หลีกุ ่ ้ยฮัว ไปเอาข ้าวส่วนของเจ ้าไป
มัวแต่พูดมากอยู่ได ้ “

่ งสะบัดไขมันของนาง ส่งรอยยิมประจบสอพลอไปให
นางหลียั ้ ้ท่าน
ผูพ
้ พ
ิ ากษา ” ข ้าก็แค่ชว่ ยท่านผูพ
้ พ
ิ ากษาจับปลาในโคลนตม
เท่านั้น ข ้าวทีราชส
่ ่
านักส่งมาจะแบ่งให ้กับใครหน้าไหนไปทัวได ้
ยังไง ! หัวหน้าหมู่บ ้าน ท่านจะให ้ท ้ายพวกเขา เพราะเห็นแก่
ความสัมพันธ ์อันดีกบั หยูไห่ไม่ได ้นะ ! “

ในใจของนางหลีโกรธแค่ ้นครอบคร ัวของหยูไห่สด ุ ๆ แม้แต่หลิวหูท่ ี่

เป็ นคนนอก เขาก็ยงั ร ับไปดูแลในบ ้าน ให ้กินดืมอยู ่ ก
่ บั ครอบคร ัว
ตัวเอง ให ้พวกเขาอยู่ในบ ้านก่ออิฐสีนิล และยังสร ้างบ ้านให ้กับพวก
เขาอีก แล ้วมาบอกคนอืนๆว่ ่ าบ ้านนั้นสร ้างด ้วยเงินทีหลิ
่ วหูห่ ามาได ้
ด ้วยตัวเอง ในครึงปี ่ ทีผ่
่ านมานอกจากไปช่วยขายแตงโมนอก
หมู่บ ้านแล ้ว หลิวหูอ ่
่ อกไปทางานหาเงินเมือไหร่ กนั

หยูไห่ยอมช่วยแม้แต่คนนอกสกุล แต่กลับไม่เต็มใจให ้เงินหยูต ้า

้
ชานแม้แต่นิดเดียว ครอบคร ัวของหยูไห่ได ้กินเนื อและข ้ั ทก
้าวชนดี ุ
่ สามีให ้มาไม่กแผ่
วัน แต่นางได ้กินแค่แผ่นแป้ งหยาบๆทีแม่ ี่ นเท่านั้น
่ องของนางก็เริมหมดความอดทนกั
พีน้ ่ ่
บการทีนางกลั บไปเอาของ
จากทีบ่ ้านมากขึนเรื
้ อยๆ
่ ่
โดยเฉพาะพีสะใภ ้ั ่
้ของนาง ทุกครงที
กลับไปนางมักพูดจาเหน็ บแนมตลอด ของกินทีเอากลั ่ บมาก็เริม่
้ อยๆ
น้อยขึนเรื ่ น้อยจนนางคนเดียวยังไม่พอกินเลย ความรู ้สึกหิว
ทาให ้นางทรมานจนทนไม่ได ้ แถมตอนนี นางยั ้ งผอมลงเยอะมาก !
 ่ าหยูหย่ากับนางจาง นางหลีก็
หลังจากทีเฒ่ ่ ทะเลาะขอแยกบ ้าน
หลายรอบ แต่สด ุ ท ้ายนางก็ถก ู นางจางขูว่ า่ พวกเขาจะต ้องออกจาก
บ ้านไปมือเปล่า ถ ้าอยูก่ บั นางจางอย่างน้อยก็จะมีอาหารกินทุกวัน
ถ ้าแยกบ ้านออกไปทังที ้ ไม่
่ มอ ี ะไรติดตัวเลย นางจะต ้องทางานทุก
อย่างเอง ในมือของนางจางยังมีเงินอยูห ่ ลายร ้อยตาลึง นางจะให ้มัน
ตกไปอยู่ในมือหยูป่อคนเดียวไม่ได ้ การไม่แยกบ ้าน ยังมีข ้อดีอก ี
อย่างคือ ถ ้าหยูป่อสอบเป็ นขุนนางได ้ ครอบคร ัวของนางก็จะได ้มี
วาสนาตามไปด ้วย

แต่ทก ้ั เห็
ุ ครงที ่ นใบหน้าของเฒ่าหยูเต็มไปด ้วยความสุข ผิวพรรณ
่ ขภาพดี นางหลีก็
เปล่งปลังสุ ่ จะรู ้สึกอิจฉาขึนมาทั
้ นที ครอบคร ัว
ของหยูไห่มเี งินเท่าไหร่กน ั แน่ แม้แต่คนใกล ้ตายพวกเขาก็ยงั
สามารถพากลับมาได ้ แถมร่างกายยังดูแข็งแรงยิงกว่ ่ าตอนก่อน
ป่ วยซะอีก แต่ทงนี้ั ทั ้ งนั
้ ้นเรืองดี
่ ๆพวกนี กลั ้ บไม่ได ้เกิดขึนกั
้ บนางเลย
สักนิ ด ถ ้าไม่ทาใหพ ้ วกเขาลาบากซะบ ้าง นางจะมีความสุขอยูไ่ ด ้
ยังไง โอกาสครงนี ้ั หาได
้ ่
้ยากมาก แล ้วนางหลีจะยอมปล่ อยมันไปได ้
ยังไง
ผูพ้ พ
ิ ากษาจ ้าวมองหัวหน้าหมู่บ ้านด ้วยความสงสัย เขาตะโกนถาม
ว่า ” หัวหน้าหมู่บ ้าน นี่ มันเรืองอะไรกั
่ น“

หัวหน้าหมู่บ ้านโกรธจนหน้าเหมือนตับหมู มันม่วงอย่างชัดเจน

เขาจะมาทะเลาะกับผูห้ ญิงคนนึ งไม่ได ้ จึงทาได ้แต่จ ้องนางหลีเขม็ ่ ง
แล ้วหันไปอธิบายกับผูพิ ้ พากษาจ ้าวว่า ” ท่านผูพ ้ พ
ิ ากษา อย่าไป
่
ฟังทีนางพู ดจาเหลวไหล ถึงครอบคร ัวของหยูไฉ่ เฟิ่ งจะหนี มาที่
หมู่บ ้านตงชาน แต่นางได ้ย ้ายทะเบียบบ ้านมาแล ้ว และได ้มีชออยู ื่ ่
่
ในหมู่บ ้านแล ้ว เรืองเอกสารข ้าก็เป็ นคนพาพวกเขาไปทาทีศาลา ่
ว่าการเอง ถ ้าท่านไม่เชือ่ ข ้าจะให ้หยูไฉ่ เฟิ่ งกลับไปเอาทะเบียน
บ ้านมาให ้ท่านดู “

่
เมือได ้ยินคาอธิบาย สีหน้าของผูพ ้ พ
ิ ากษาจ ้าวก็ออ ้
่ นโยนขึนมา
เล็กน้อย เขาพยักหน้าให ้ และพูดว่า ” อืม ! ยังไงก็เอาทะเบียนบ ้าน
มาดูกอ่ นก็แล ้วกัน จะได ้ให ้ชาวบ ้านทุกคนเป็ นสักขีพยาน วัน
ข ้างหน้าจะได ้ไม่มใี ครเอาไปพูดอีก ! “
 ้ งก ้าวออกมา ” ท่านผูพ
หลิวจวินผิ ิ ากษา หัวหน้าหมู่บ ้าน ข ้าวิง่
้ พ
เร็ว ข ้าจะไปเอาเอง ! “

หยูไฉ่ เฟิ่ งเอากุญแจตู ้ให ้ลูกชายคนโต และอธิบายให ้ฟังว่าทะเบียน

บ ้านอยูไ่ หน สายตาทีกิ่ นเลือดกินเนื อของหลิ
้ ้ งจ ้องนางหลี่
วจวินผิ
ตาไม่กระพริบ หลังจากนั้นเขาก็วงด ิ่ ้วยความเร็วสูงสุดกลับไปบ ้าน
ทันที

หยูไฉ่ เฟิ่ งกลัวว่าจะทาให ้การแจกจ่ายข ้าวล่าช ้า นางจึงเดินออกไป

่ ข
ด ้านข ้าง ให ้ชาวบ ้านทีอยู ่ ้างหลังของนางได ้ก่อน ผูห้ ญิงคนนั้น
้
ยิมให ้นางและพูดว่า ” ไฉ่ เฟิ่ ง ยังไงเราก็อยูใ่ นหมู่บ ้านเดียวกัน ใคร
้ ้น พวกเราเชือเจ
เป็ นใครทุกคนก็รู ้จักกันทังนั ่ ้านะ ! “

ในหมู่ชาวบ ้านมีเสียงกระซิบของใครบางคนดังขึน้ ” นางหลีนี ่ ่

้
โหดเหียมจริ ่
งๆ ! ข ้าวเป็ นของราชสานัก ไม่ได ้เกียวข ้องกับนางเลย
สักหน่ อย แต่นางกลับก ้าวออกมาขัดขาพีสะใภ่ ้ตัวเอง ! ใครไปทา
อะไรให ้นางเกลียดนักหนาก็ไม่รู ้ “
ส่วนอีกคนก็เบะปาก ” พีสะใภ่ ้อะไรล่ะ เจ ้าหยูต ้าชานนั่นเป็ นลูกที่
้
นางจางเอามาเลียงในครอบคร ัวหยู ไม่มค ่
ี วามเกียวข ้องทาง
สายเลือดกับไฉ่ เฟิ่ งเลยสักนิ ด แล ้วตอนนี เฒ่ ้ าหยูหย่ากับนางจาง
แล ้ว ดังนั้นหยูต ้าชานกับต ้าไห่และไฉ่ เฟิ่ งก็ไม่ได ้เกียวข
่ ้องกันอีก
แล ้ว ! “

่ ่ คล ้ายกับนางจางจริงๆ ความคิดก็คล ้ายกัน แถมใจร ้าย

” นางหลีนี
เหมือนกันอีกด ้วย โชคดีทเฒ่ ี่ าหยูมล ู อย่างต ้าไห่ ไม่อย่างนั้นเขา
ี ก
คงได ้ไปอยูบ ่ นสวรรค ์แล ้ว ! “

้ ยวอย่างนางจางคงไม่ซอโลงศพให
” คนขีเหนี ื้ ้ด ้วยซา้ คงขุดหลุม
แล ้วฝังกลบด ้วยฟางซะมากกว่า ! เฮ้ย ! นางจาง ไม่กลัวเวรกรรม
ตามสนองบ ้างรึยงั ไงนะ ! “

ขณะทีชาวบ ่ ้ งก็หยิบทะเบียนบ ้านของ

้านกาลังนิ นทา หลิวจวินผิ
บ ้านตัวเองออกมาพิสจ ู น์ บนทะเบียนบ ้านมีอก ั ษรคาว่าหมู่บ ้านตง
ชานเขียนไว ้อย่างช ัดเจน แม้ว่าตอนนั้นจะมีคนอพยพอยูใ่ นเมืองถัง
่
กูเ่ ป็ นจานวนมาก แต่เจ ้าหน้าทีของศาลาว่ าการเห็นครอบคร ัวหยู
ไห่เป็ นญาติบญ ุ ธรรมกับผูต้ รวจการและยังเป็ นคนโปรดของ
 ้ อง ตอนไปทาจึงราบรืนเป็
หยางจวินอ๋ ่ นอย่างมาก แม้หยูไห่จะให ้เงิน
เล็กๆน้อยๆเขาก็ยงั ไม่ร ับ

หลักฐานดีกว่าคาพูด คนทีมี ่ เจตนาร ้ายจึงถูกขัดขวาง นางหลีถู

่ ก
ทุกคนมองด ้วยสายตาดูถก ่
ู นางจึงก ้มหัวลงเพือหลบสายตาของทุ ก
่
คน หลังจากนางร ับข ้าวเสร็จ นางก็รบี วิงออกไปอย่างรวดเร็วราว
กับถูกหมาป่ าไล่ลา่

นอกจากการขัดจังหวะเล็กๆนี แล ้ ้ว การแจกข ้าวก็เป็ นไปด ้วยดี

ครอบคร ัวหยูมผ ี ูใ้ หญ่ 6 คนและเด็ก 6 คน พวกเขาจึงได ้ร ับข ้าว
้
ทังหมด 150 ชง่ ั มันพอให ้พวกเขากินได ้ 1 เดือน แต่วา่ ข ้าวทีได
่ ้
ส่วนใหญ่เป็ นธัญพืชหยาบ ทุกครงที ้ั เสี
่ ยวเฉาท
่ าหมั่นโถวหรือแผ่น
่
แป้ ง เธอจะเพิมพวกมั นลงไปสองกามือ ครอบคร ัวของเธอจึงใช ้ได ้
อีกนานกว่าจะหมด

่ ้านมีข ้าวกองเป็ นภูเขา ทาให ้ครอบคร ัวหยูรู ้สึกปลอดภัยกับปี

ทีบ
แห่งภัยพิบต ิ ี ้ ผักทีเก็
ั น ่ บจากสวนก็เอาไปตากแห ้งหมดแล ้ว ขาดไป
่
อย่างเดียวก็คอื ไม่ได ้กินผักสดใหม่ หยูเสียวเฉาลองคิ ดหาวิธ ี ใน
 ่ าหิ
เมือน ้ นศักดิสิ์ ทธิมี์ ฤทธิฆ่์ าตักแตนได
๊ ้
้ งันเธอจะเอามั
นไปทาอะไร
ได ้บ ้างนะ

่
ใช่แล ้ว ! เมือชาติ
ทแลี่ ้วมียาฆ่าแมลงนี่ นา เธอจะใช ้สมุนไพร สกัด
่
พิษออกมาเล็กน้อยแล ้วเอาไปทายาทีระเหยได ่
้ง่าย และเพือปกปิ ด
่ ้จริงของนาหิ
พลังทีแท ้ นศักดิสิ์ ทธิ ์

วันหนึ่ งหยูเสียวเฉาก็
่ ี่ าเสียวฮงของเธอไปที
ขม้ ่ ร่ ้านยาถงเหรินเพือ
่
ไปหาหมอซุนและพูดความคิดของเธอให ้ฟัง หมอซุนคิดว่ามัน
้
น่ าสนใจมาก ทังสองคนจึ ่ วมมือกันและทายาฆ่าแมลงออกมา
งเริมร่
่ มน
ได ้จริงๆ ! แต่เมือไม่ ้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ ประสิทธิภาพจะลดลงอย่าง
ี าหิ
มาก !

เพราะตัวยาทาจากสมุนไพรผสมกัน ราคาจึงค่อนข ้างแพงและ

ิ่ ทุ
ไม่ใช่สงที ่ กคนสามารถจับต ้องได ้ ดังนั้นมันจึงไม่น่าจะเป็ นทีนิ
่ ยม
่ ตรยานี ซ
วัตถุประสงค ์ทีสู ้ ับซ ้อนมากนั้น เป็ นเพราะหยูเสียวเฉา
่
้ นศักดิสิ์ ทธิเอาไว
ต ้องการปกปิ ดพลังนาหิ ์ ้
 ่
หลังจากสร ้างยาฆ่าแมลงได ้แล ้ว หยูเสียวเฉาก็ ื ้ นไพรจานวน
ซอสมุ
มากจากร ้านยาถงเหริน นากลับมาทาทีบ ่ ้านอีกรอบ แม้
ครอบคร ัวหยูจะรู ้ว่าค่าใช ้จ่ายในการทายาฆ่าแมลงนี สู ้ งมาก แต่มน
ั
๊
สามารถฆ่าตักแตนได ่
้ พวกเขาจึงตืนเต ้
้นขึนมาทั นที

่
หลังจากทีพวกเขาพ่ ่
นต ้นหญ ้าในลานบ ้านเสร็จ ก็เริมไปพ่ นใส่ผก
ั
่
ใบเขียวทีลานตะวั นออก จากนั้นก็พ่นใส่ผกั กาดขาว หัวไชเท ้า
่
และผักฤดูใบไม้รว่ งอืนๆที ่
ลานตะวันตก

่
หยูเสียวเฉาไปที ร่ ้านตีเหล็กในเมือง เธอสังท
่ าสเปรย ์ฉี ดนาสองสาม
้
อัน จากนั้นก็ใส่ยาฆ่าแมลงทีมี ่ นาหิ
้ นศักดิสิ์ ทธิผสมอยู
์ ล
่ งไป
หลังจากนั้นเป็ นต ้นมาเธอจะพ่นใส่ผก ั ทุกวัน

้ นศักดิสิ์ ทธิจะดี
แม้วา่ นาหิ ์ สาหร ับสัตว ์และพืช แต่ก็ต ้องควบคุม
่
ปริมาณในการใช ้งาน เช่น ลูกหมาป่ าเสียวเฮยและเสี ่
ยวไป๋ ่ ้าน
ทีบ
้
ของเธอเลียงไว ้ นศักดิสิ์ ทธิได
้ สามารถร ับนาหิ ์ ้ 1% ถ ้าความ
เข ้มข ้นสูงกว่านั้น จะเป็ นอันตรายต่อร่างกายของพวกมัน ถ ้าให ้นา้
หินศักดิสิ์ ทธิบริ
์ สท ์ บพวกมัน พลังวิญญาณก็จะระเบิดพวกมัน
ุ ธิกั
จนตาย ดังนั้นความเข ้มข ้นของนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิที์ ตั
่ กแตนจะร
๊ ับไหว
่ อยเข ้าไปอีก หรือพูดได ้ว่า พวกเขาแค่ต ้องใช ้นาหิ
จึงยิงน้ ้ น
ศักดิสิ์ ทธิไม่
์ กหยดในแต่
ี่ ๊
ละวันก็สามารถฆ่าตักแตนพวกนี ้ ้แล ้ว !
ได

พืชมีความทนทานต่อนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิสู์ งกว่า ยิงน

่ ามี
้ ความเข ้มข ้น
่ ตอ
เท่าไหร่ก็จะยิงดี ่ การเติบโตของพืชเท่านั้น และยังทาให ้ต ้นพืชมี
พลังวิญญาณอ่อนๆ ดีตอ ่ ร่างกายมนุ ษย ์ นี่ จึงทาให ้ผักครอบคร ัวห
ยูแพงกว่าบ ้านอืน ่ และยังเป็ นอีกหนึ่ งเหตุผลทีท ่ าให ้พวกเขาจะไม่
่
ต ้องกังวลเรืองการขาย

่ กพ่นนายานี
ผักทีถู ้ ้
ลงไปจะงอกใบใหม่ ออกมาอย่างรวดเร็ว จึงเป็ น
ธรรมดาทีตั ่ กแตนจะไม่
๊ ้ ดมือไป
ปล่อยให ้อาหารอันโอชะแบบนี หลุ
่
แต่กลินของน ้
ายาฆ่ ๊
าแมลงก็สง่ ผลทางอ ้อมกับตักแตนส่วนใหญ่
๊
ตักแตนที ร่่ วงลงมาเป็ นเพราะทนกลินของยาฆ่
่ าแมลงไม่ไหว และ
พวกมันยังแน่ นิ่งในทันที ทุกๆวัน เด็กๆของครอบคร ัวหยูจะเก็บ
๊
ตักแตนที ่
ตายอยู บ ้
่ นพืนได ้จานวนมาก

่
หยูเสียวเฉาจะทิ ้ กแตนพวกนี
งตั ๊ ้ เสียดาย เธอจึงไปซือลู
ก็ ้ กเจียบที
๊ ่
่ กมา 30 ตัว โจวชานหูแปลกใจมาก นางถามว่า ” เสียวเฉา
เพิงฟั ่
ภัยพิบต ั ป ้
ิ ี นี ใครๆก็ มข ้ ้น จะมีอาหารเลียงลู
ี ้าวไม่พอกินทังนั ้ กเจียบ
๊
ได ้ยังไง ไก่ของบ ้านเรา พวกทีโตแล ่ ้วยังพอว่า เพราะทุกตัว
สามารถขายแลกเป็ นเงินได ้ พวกทียั ่ งไม่โตนี่ ซิ ท่านพ่อท่านแม่ของ
ข ้ายังกังวลอยูเ่ ลยว่าจะจัดการกับพวกมันยังไงดี…. “

่ ม้ ” บ ้านเรามีเด็กเยอะ พวกเขาจะขึนเขาจั
หยูเสียวเฉายิ ้ ๊
บตักแตน
ทุกวัน บวกกับทีบ่ ้านเรามีใบข ้าวโพดและมันเทศอยู่ น่ าจะพอเลียง
้
ไก่ได ้ ตอนฤดูหนาวถ ้าไม่มอ ้
ี าหารกินก็ฆ่ามันเอาเนื อได ้“

ดังนั้น หลิวจวินผิ
้ งจึงนาพวกเด็กๆของครอบคร ัวหยูออกไปจับ
๊
ตักแตนที ่ ร่ อบๆ หลังจับตักแตนกลั
อยู ๊ บมา พวกเขาก็จะเอาไปไว ้ใน
้
โรงนาแข็ ้
ง ครอบคร ัวหยูจะทานาแข็ งวันละหลายถังเพือเติ ่ มนาแข็
้ ง
่
ทีละลายในห ้
้องใต ้ดิน นอกจากก ้อนนาแข็ งแล ้ว ห ้องใต ้ดินขนาด
ประมาณ 50-60 ตารางเมตรก็เต็มไปด ้วยตะกร ้าใส่ตกแตน ั๊ อย่าว่า
้
แต่เลียงไก่แค่ 30 ตัวเลย ถ ้ามีอก ้
ี 30 ตัวเธอก็เลียงได ้

๊
พวกเขาเอาตักแตนที ่
ตายในห ้องใต ้ดินไปตากแดดจนแห ้ง แล ้ว
๊
นาไปบดเป็ นผงผสมกับรา พวกลูกเจียบชอบกั นสุดๆ และโตเร็ว
้ ้วยธัญพืชอย่างเดียวซะอีก
กว่าการเลียงด
 ตอนที่ 286 ส่งข้าว
https://novel-lucky.com

ทางราชสานักบรรเทาภัยพิบต ่ ใ่ นพืนที
ั ไิ ด ้ทันเวลา แม้ราษฎรทีอยู ้ ่
ประสบภัยจะอยูก ่ นั อย่างยากลาบาก แต่ก็ยงั สามารถใช ้ชีวต ิ ได ้
ตามปกติ ไม่มข ่
ี า่ วว่าคนต ้องระเหเร่รอ่ นจากบ ้านตัวเองเพือหนี ภยั
พิบต ้
ั ิ ราษฎรจึงรู ้สึกซาบซึงใจต่ อราชสานัก มีหลายคนทาป้ าย
ขอให ้ฮ่องเต ้มีอายุยน ื ยาวด ้วย

ครอบคร ัวท่านตาของหยูเสียวเฉาอาศั ่ ่ างฝั่งตะวันตกของ

ยอยูท
่
ภูเขาตะวันตกทีขวางกั ้
นหมู ่บ ้านตงชานเอาไว ้ บนเขามีถนนขรุขระ
เล็กๆเส ้นหนึ่ งทีน
่ าไปสูห ่ มู่บ ้านซีชานได ้โดยตรง แม้วา่ เส ้นทางนั้น
จะยาวประมาณครึงหนึ ่ ่ งของถนนหลวง แต่ทางบนเขานั้นเดินยาก
และบางครงก็้ั มส ี ต ั ว ์ป่ าออกมาทาร ้ายคนด ้วย

อาหารของครอบคร ัวหยูมพ ึ่ นตอนที่

ี อจนถึงต ้นฤดูใบไม้ผลิซงเป็
่
พืชผลพร ้อมเก็บเกียวได ้ พวกเขาจึงไม่ต ้องกังวลว่าจะมีอาหารไม่
่
พอกิน เมือนางหลิ วสบายใจแล ้ว นางก็คด ิ ถึงครอบคร ัวพ่อแม่ทง้ั
15 ชีวต
ิ ว่าจะมีอาหารพอกินไหม หรือจะกาลังหิวอยูร่ เึ ปล่า
 ่
เมือนางหลิ ่
วพูดถึงเรืองครอบคร ัวพ่อแม่ให ้หยูไห่และเด็กๆฟัง หยูไห่
ก็ตด ่ นห่วงมาก งันพวกเราก็
ั สินใจว่า ” ในเมือเป็ ้ สง่ อาหารไปให ้ซิ !
เราเป็ นลูกหลาน จะกินดีอยูด ่ ข ่ อแม่พน้
ี ณะทีพ่ ี่ องกาลังอดอยากได ้
ยังไง ! “

๊
เพราะภัยจากตักแตนท าให ้ไม่สามารถปลูกข ้าวได ้ ครอบคร ัวหยู
นอกจากหลิวหูท ี่
่ ไปท างานแบกหามทีท่ ่ าเรือแล ้ว คนส่วนใหญ่ก็วา่ ง
อยูบ่ ้าน เฒ่าหยูพาพวกเด็กๆ ไปหาอาหารทะเลทีชายหาด ่ ่
หยูเสียว
เหลียนไปขายวุ ้นทีท่ ่ าเรือ วัตถุดบิ ทาวุ ้นก็คอื สาหร่ายแดงตากแห ้ง
่
ทีพวกเขาเก็ ่ ทีแล
บตุนเอาไว ้เมือปี ่ ้ว เนื่ องจากธัญพืชมีราคาแพง จึง
ไม่สามารถขายบะหมีเย็ ่ นได ้แล ้ว !

เหตุผลนั้นง่ายมากๆ ปกติราคาบะหมีเย็ ่ นหนึ่ งถ ้วยคือ 5 อีแปะ แต่

้
ตอนนี ราคาธั ่ น 30 เท่า หรือสูงลิบลิวจนถึ
ญพืชเพิมเป็ ่ ง 50 เท่า
้
ถ ้าตังราคาบะหมี ่ นต่าก็จะทาให ้ขาดทุน แต่ถ ้าตังสู
เย็ ้ งก็จะไม่มใี คร
ซือ้ โชคดีทปีี่ ทีแล
่ ้วเก็บสาหร่ายทะเลไว ้เยอะ พวกเขาน่ าจะมีพอ
ขายไปได ้สักสองสามเดือน แต่วา่ พวกเขาก็ต ้องขึนราคาวุ ้ ้นอีก
เล็กน้อย เป็ น 5 อีแปะต่อหนึ่ งชาม แม้วา่ การค ้าบนท่าเรือจะไม่ดี
่
เท่าปี ก่อน แต่ก็มเี งินเข ้ามาไม่ขาดสาย หยูเสียวเหลี ยนจึงไม่ยอม
แพ้
 ้
ตอนนี คนที ยุ่ ง่ ทีสุ
่ ดในบ ้านก็คอื หยูเสียวเหลี
่ ยนและหยูฮงั พวกเขามี
ธุรกิจเป็ นของตัวเอง ส่วนคนอืนๆก็ ่ อยูบ่ ้าน ทาความสะอาดและดูแล
ผัก 5-6 หมู่ในลานบ ้าน

นางหลิวยกหน้าทีฉี ่ ดยาฆ่าแมลงในสวนผักให ้กับพีสะใภ ่ ้ หยูไฉ่ เฟิ่ ง

ส่วนหยูไห่กาลังยกข ้าว 10 กระสอบขึนรถม้า ้ กระสอบแต่ละใบ
บรรจุข ้าวประมาณ 50 ชง่ ั เมือนางหลิ
่ ื ้ นใจมาก ข ้าว 50
วรู ้ก็ตนตั
่ั
ชงสามารถท าให ้ครอบคร ัวของพ่อแม่กน ิ ได ้ 2-3 เดือน หลานชาย
หลานสาวทีบ ่ ้านแม่โตกันหมดแล ้ว และกินข ้าวเท่ากับผู ้ใหญ่กน ิ
่
ถ ้ายึดตามข ้าวทีทางการแจก ่
กินอิมได ่ ้องก็ถอื ว่าไม่เลวแล ้ว !
้ครึงท
่
นางไม่รู ้ว่าข ้าวทีทางการบอกจะมาถึ ่
งเมือไหร่ แล ้วนางจะทนเห็น
ครอบคร ัวพ่อแม่อดอยากได ้ยังไง !

ไม่วา่ พวกเขาจะมีอาหารในบ ้านมากแค่ไหน ก็ล ้วนเป็ นอาหารที่

ครอบคร ัวหยูหามาด ้วยตัวเอง ถึงจะไม่เอาไปให ้ครอบคร ัวนางหลิว
คนอืนก็่ วา่ อะไรไม่ได ้ เพราะในช่วงภัยพิบต ่ าคัญ
ั อิ าหารเป็ นสิงส
 ่ ด นางแค่ยกเรืองนี
ทีสุ ่ มาพู
้ ด สามีของนางก็ขนข ้าวขึนเต็ ้ มเกวียน
้
ให ้นางเอาไปให ้บ ้านแม่ แล ้วนางหลิวจะไม่รู ้สึกซาบซึงใจได ้ยังไง

” ท่านแม่ ข ้ายังไม่เคยไปบ ้านตากับยายมาก่อน ขอข ้าไปด ้วยคน

ได ้ไหมคะ ” ก่อนทีหยู ่ เสียวเฉามาถึ
่ งโลกนี ้ เธอได ้แต่นอนป่ วยอยู่
ในบ ้าน ไม่ได ้ลุกไปไหนเลยสักก ้าว หลังจากแยกบ ้าน เพราะสาเหตุ
โน้นนี่ นั้นบ ้าง จึงทาให ้เธอไม่เคยไปหมู่บ ้านซีชาน ช่วงสองวันมานี ้
เธอก็อยูบ ่
่ ้านไปวันๆจนเบือจะตายอยู ่
แ่ ล ้ว เมือได ้ยินว่ามีโอกาสได ้
ออกจากบ ้าน เธอก็รบี เข ้ามาออดอ ้อนทันที

ฉี โตวเองก็พ่งุ ออกมาจากห ้องของเขา พร ้อมตะโกนว่า ” ข ้าก็จะไป

ด ้วย ข ้าขอไปด ้วยนะ ! “

หยูไห่หวั เราะฮ่าๆ ” ได ้ ! ไปด ้วยกัน ไปกันให ้หมดนี่ แหละ ! “

่ ่ ชอบตามใจลูกๆตลอดเลยจริงๆ
นางหลิวกรอกตาให ้เขา ” ท่านพีนี
!“
 ่
หยูเสียวเฉาน ๊
าซอสตักแตนที ่ าไว ้ออกจากห ้องใต ้ดิน นาแผ่นแป้ ง
ท
่ าไว ้เมือวาน
ทีท ่ ้
และยังมีเนื อแดดเดี ยวและเป็ ดรมควันทาเอง
ของขวัญแบบนี ้ จะต ้องไม่มใี ครปฏิเสธอย่างแน่ นอน !

่
ข ้าวบนรถถูกคลุมด ้วยฟางและต ้นข ้าวโพดแห ้ง หยูเสียวเฉ่ าและฉี
้
โตวปี นขึนไปนั่ งบนกองข ้าว นางหลิวนั่งอยูห่ น้ารถ ส่วนหยูไห่เป็ น
้ คนเดิ
คนบังคับรถม้า ทังสี ่ นทางไปยังหมู่บ ้านซีชานด ้วยถนนที่
สร ้างใหม่ตรงตีนเขาตะวันตก และมุ่งหน้าสูถ ่
่ นนทีทางการสร ้างขึน้

ในอดีต ถ ้าต ้องการเดินทางออกจากบ ้านเดิมของตระกูลหยู พวก

้ ่บ ้านเพือออกไปข
เขาต ้องเดินทางผ่านทังหมู ่ ้ อง
้างนอก ต่อมา จิงอ๋
มาสร ้างบ ้านพักต่างอากาศทีภู่ เขาตะวันตก จึงมีการสร ้างถนนเส ้น
ใหม่ และมันยังตัดผ่านหน้าบ้านครอบคร ัวหยูพอดี พวกเขาจึง
่
สามารถหลีกเลียงถนนในหมู ่บ ้านใช ้ถนนหลวงได ้เลย ทาให ้พวก
เขาลดระยะทางไปได ้ไม่นอ้ ย

ผูห้ ญิงในหมู่บ ้านต่างลือกันว่าเห็นรถม้าของครอบคร ัวหยูไกลๆ บน

่
รถใส่อะไรเอาไว ้ก็ไม่รู ้ นางสงทีปากดี ี่ ดไปพูดกับนางหลีว่่ า เห็น
ทสุ
รถ ” น้องสามีอขงเจ ้าขนอะไรไปทางตะวันตกก็ไม่รู ้ นางหลิวก็ตาม
ไปด ้วย คงไม่ได ้เอาอาหารไปส่งให ้บ ้านแม่ของนางหรอกมัง้ “

่ ตาทั
นางหลีหรี ่ นที ” ใครเป็ นน้องสามีของข ้ากัน น้องสามีของข ้ามี
แค่หยูป่อ เขากาลังเรียนหนังสืออยูใ่ นเมือง และรอสอบระดับเขตใน
ปี หน้า ! “

้
ผูห้ ญิงอีกคนไม่ชอบนาง จึงยิมเยาะและพู ดว่า ” ใช่ซ ิ พวกเจ ้าตัด
ความสัมพันธ ์กับลุงหยูช ัดเจนแล ้วนิ ไม่ใช่ครอบคร ัวเดียวกันแล ้ว
พีต่ ้าไห่ก็เป็ นคนนอกแล ้ว เขาก็ย่อมช่วยทางพ่อตาแม่ยายเขา
มากกว่าพวกเจ ้าล่ะนะ ! “

นางหลีถลึ่ งตา แต่เมือเห็

่ นว่าผูห้ ญิงตรงหน้าเป็ นคนทีเก่
่ งเรืองการ
่
ต่อสู ้ นางก็หน ้
ั กลับมาอย่างขีขลาด

่ ้าไห่ ‘ เรียกซะสนิ ทสนมเลยนะ แต่น่าเสียดายถึงเจ ้าจะประจบ

” พีต
เขา เขาก็ไม่แบ่งอาหารให ้เจ ้าหรอก “
ผูห้ ญิงคนนั้นเบะปากอีกครง้ั ” ข ้าก็ไม่เหมือนใครบางคนหรอก
ตะกละ แถมขีเกี ้ ยจ แล ้วยังมีแม่ผวั คอยจิกหัวใช ้ ก่อนภัยพิบต
ั จิ ะ
่
มาถึงบ ้านเราเก็บมันเทศกลับมาหมดแล ้ว บวกกับข ้าวทีทางการให ้
มา กินไปอีกห ้าเดือนก็ยงั ไม่มปี ัญหา แต่บางคน มาร ับข ้าวแต่กลับ
ไม่ได ้กินเอง ช่างน่ าสงสารจริงๆ ! “

่
เมือนางหลี ่ ้ยิน ไฟในใจก็ลก
ได ้
ุ โชนขึนมาทันที แต่นางกลับหาที่
้
ระบายไม่ได ้ ทาไมวันนี นางต ้องออกมาให ้คนบ ้านโน้นบ ้านนี ว่้ า
ด ้วย เป็ นเพราะแม่สามีของนางนั่นแหละทีไม่่ อยูบ ่ ้าน ไปส่งข ้าวส่ง
เงินให ้กับลูกชายสุดทีร่ ัก นางถึงออกจากบ ้านมาได ้

อาหารทีได ่ ้ร ับจากทางการถูกแม่สามีเก็บล็อคไว ้ในตู ้ นางออกจาก

บ ้านสามวัน แต่กลับทิงข ้ ้าวไว ้เพียง 3 ชง่ ั ในบ ้านมีผูใ้ หญ่ 2 คนกับ
เด็กวัยรุน ่ ั พอกินในหนึ่ งวันด ้วยซา้ !
่ อีก 1 คน ข ้าว 3 ชงไม่

่ กพูดกรอกหูสามีบอ
นางหลีมั ่ ยๆว่า ข ้าวจากทางการของพวกนาง
่
ถูกแม่สามีเอาไปให ้น้องสามีคนเล็กหมดแล ้ว นางหลีเคยทะเลาะกั บ
้ั
นางจางครงใหญ่ ่ ้ แต่นางจะเป็ นคูต
เพราะเรืองนี ่ อ
่ สู ้กับนางจางได ้
ยังไง นางจึงถูกลงโทษให ้อดข ้าวมือนึ ง หลังจากนั้นมานางก็ยอม
มาโดยตลอด

้
คาพูดของผูห้ ญิงคนนี ไปสะกิ ดแผลใจของนางเข ้าเต็มๆ นางหลีลุ ่ ก
้ นทันที นางถลึงตาใส่ และกาลังจะอ ้าปากตะคอก แต่นางกลับ
ขึนยื
เห็นผูห้ ญิงคนนั้นถกแขนเสือขึ ้ น้ และพูดออกมาว่า ” ถ ้าแกกล ้าด่า
ข ้าแม้แต่คาเดียวข ้าจะตบแกให ้ปากฉี กเอง ” วินาทีน้ันเหมือน
ลูกโป่ งถูกปล่อยลม นางจ ้องผูห้ ญิงคนนั้นอย่างดุร ้าย ถ ้าตา
้
สามารถฆ่าคนได ้ ผู ้หญิงคนนี คงตายไปหลายคร ้ั ้ว หลังจากนั้น
งแล
นางหลีเค ่ ้นเสียงดัง ” ฮึ ” แล ้วปัดตูดเดินกลับบ ้านทันที !

นางสงกลับแซวต่อ ” สองปี มานี ครอบคร ้ ัวหยูไห่หาเงินได ้ไม่นอ้ ย

ก่อนเกิดภัยพิบต ั ข
ิ ้ายังเห็นพวกเขาไปซือข ้ ้าวกลับมาจากในเมือง
บ ้านของพวกเขาจะต ้องมีกน ิ มีใช ้อยูก
่ น
ั อย่างสุขสบายแน่ ๆ ! บนรถ
ม้าคันนั้นจะต ้องใส่ข ้าวไว ้แน่ ๆ แถมยังตรงไปทีหมู ่ ่บ ้านซีชาน ! เฮ้ย
! หยูไห่นี่เป็ นคนใจกว ้างจริงๆ ส่งอาหารทีเป็ นคันรถ บ ้านหลิวที่
หมู่บ ้านซีชานคงมีลาภปากได ้กินอิมแล ่ ้ว นั่งอยูบ
่ ้านไม่ต ้องทาอะไร
ก็มข ่ั
ี ้าวหลายร ้อยชงตกมาจากฟ้ า ทาไมบ ้านเราไม่มญ ี าติใจดีแบบ
้ ้างนะ “
นี บ
 ่ ยงกับนางหลีก็
ผูห้ ญิงทีเถี ่ ไม่ชอบการกระทาของนางสงเช่นกัน นาง
้
ลุกขึนและเตรี ยมจะออกไป ” จะพูดมากไปเพืออะไร ่ เขาจะให ้ใครก็
่
เรืองของเขา พูดมากไปมันก็ไม่ได ้มาตกอยูบ ่ นหัวพวกเราหรอกนะ
ข ้าไปช่วยทีบ ่ ้านขุดหาหนอนช ้อนดีกว่า หมดวันจะได ้หาเงินได ้บ ้าง
! ดีกว่านั่งอยูท ี่ ่ รอให ้อาหารตกจากฟ้ าตังเยอะ
่ นี ้ !“

ครอบคร ัวของหยูไห่ไม่รู ้ว่าตัวเองถูกนิ นทาอยู่ ทุกคนกาลังนั่งรถม้า

ไปยังหมู่บ ้านซีชานอย่างมีความสุข ตลอดทางแทบไม่เจอคนเดิน
เท ้าเลย คนงานทีมี่ งานทาก็ไปทางานแล ้ว ส่วนคนทีไม่ ่ มงี านทาก็
พยายามทากิจกรรมให ้น้อยทีสุ ่ ดเพือจะได
่ ้ประหยัดอาหาร

พวกเขาออกเดินทางช ้า ข ้าวหลายร ้อยชงบนรถก็ ่ั ทาให ้รถม้า

่
เคลือนที ่
ไปได ้ไม่เร็วนัก แม้ว่าหมู่บ ้านซีชานและหมู่บ ้านตงชานจะ
ต่างกันแค่ตวั อักษรเดียว แต่สองหมู่บ ้านกลับแตกต่างกันมาก !
่
ก่อนอืนเลยหมู ้ มอ
่บ ้านซีชานแห่งนี ไม่ ี ๋องคนไหนคิดจะมาสร ้าง
บ ้านพักต่างอากาศ หรือซ่อมถนนให ้กับพวกเขา ดังนั้นหลังจาก
ออกจากถนนหลวง พวกเขาก็ต ้องเดินทางไปบนถนนทีเป็ ่ นหลุม
เป็ นบ่อเต็มไปหมดซึงล ่ าบากอย่างมาก
 ่ า่ งไกลชายฝั่ง พวกเขาจึงไม่
อีกอย่างคือ หมู่บ ้านซีชานอยูห
สามารถหาอาหารทะเลในเวลาว่างและเอาไปขายหาเงินได ้
ื้ ่
เหมือนกับชาวบ ้านในหมู่บ ้านตงชาน แต่วา่ หมู่บ ้านซีชานมีพนที
่ กว่า นอกจากปลูกมันเทศบนเขาแล ้ว ทีบริ
เพาะปลูกทีดี ่ เวณอืนก็่
้ั ้น
ปลูกข ้าวสาลีทงนั

๊
ฝูงตักแตนออกอาละวาดคร ้ั ้ หมู่บ ้านซีชานเสียหายอย่างหนัก
งนี
่
อีกไม่นานก็จะถึงเวลาเกียวข ้
้าวสาลีแล ้ว แต่ผลผลิตทังหมดกลั บ
๊
ถูกตักแตนกัดกินหมด มันเทศทีอยู ่ ใ่ นดินยังเหลือรอดให ้เก็บไว ้กิน
ได ้บ ้าง

ครอบคร ัวหลิวใช ้ทีดิ ่ นเพาะปลูกทังหมด

้ 10 กว่าหมู่ปลูกข ้าวสาลี
่ นบนเขาอีก 5 หมู่ใช ้ปลูกมันเทศ ก่อนภัยพิบต
ทีดิ ั ห ิ ลังจากได ้ร ับ
่
ข่าวทีครอบคร ัวหยูสง่ มา พ่อจึงพาพีน้ ่ องหลิวสามคนออกไปเก็บ
มันเทศกลับมา และยังไม่ได ้หลับไม่ได ้นอนเกียวข ่ ้าวสาลีหลายสิบ
ไร่มาเก็บไว ้ แม้ข ้าวสาลีจะยังไม่ได ้ที่ แต่มน
ั ก็อยูใ่ นช่วงสุดท ้ายแล ้ว
่
ข ้าวสาลีเขียวสดถูกคัวลงบนไฟร ้อนๆ หลังจากขยีเปลื ้ อกข ้าวออก
มันก็สามารถนาไปกินได ้แล ้ว
 ่ ไห่นารถม้ามาจอดหน้าบ ้านครอบคร ัวหลิว ทังเด็
ตอนทีหยู ้ กและคน
้ อกข ้าวสาลีอยูท
แก่ก็กาลังขยีเปลื ี่
่ ลานบ ้าน !

่ นหัวพ่อมีผมขาวขึนไม่
” ท่านพ่อ…. ” เมือเห็ ้ นอ้ ย นางหลิวก็เศร ้า
่
ใจ นางอดไม่ได ้ทีจะตะโกนออกมา

่
หลิวจือหมิ ้
นลูกชายอายุ 13 ปี ของลุงสามหลิวห่าวเงยหน้าขึนมา
เขาอุทานออกมาด ้วยความประหลาดใจทันที ” อาเล็ก ! ท่านปู่ อา
เล็กมา !! “

้
หลิวฉวินจินเงยหน้าขึนมามอง เขาเห็นลูกสาวยืนตาแดงอยูห ่ น้า
บ ้าน จึงรีบลุกแล ้วเดินออกมาต ้อนร ับทันที ” หยุนเอ ้อร ์ ลูกมาได ้
ยังไง ทีบ่ ้านมีข ้าวไม่พอกินใช่ไหม บ ้านเราเกียวข
่ ้าวสาลีมาได ้เยอะ
เลย ลูกเอากลับไปกินแก ้ขัดก่อนนะ ! “
 ่
เมือนางหลิ ้
วได ้ยิน นาตาก็ ้ นที นางเป็ นลูกสาวคนเล็ก
หยดลงพืนทั
ของบ ้านและเป็ นลูกสาวคนเดียว ตังแต่้ เล็กก็ได ้ร ับความร ักจากพ่อ
แม่ตลอด นอกจากนี ยั ้ งมีพชายอี
ี่ กสามคนคอยดูแล ก่อนแต่งงาน
นางใช ้ชีวต
ิ อย่างสุขสบายมาโดยตลอด

ตอนนางแต่งงาน ครอบคร ัวยังให ้สินสอดนางมามากมาย แต่

้
ทังหมดก็ ถก
ู นางจางยึดไปด ้วยข ้ออ ้างว่านางจะเก็บไว ้ให ้จนกว่า
พวกเขาจะแยกบ ้านออกไป ตังแต่้ น้ันเป็ นต ้นมา นางก็ไม่เคยได ้
้
เห็นสินสอดทองหมันของตั วเองอีกเลย

่
เมือแต่งงานเข ้ามาแล ้ว ชีวต ิ ของนางก็ลาบาก บางครงนางก็ ้ั บ่นให ้
ครอบคร ัวฟัง บ ้านของนางมีคนเยอะและมีทดิ ี่ นเพียงเล็กน้อย
ครอบคร ัวของนางจึงฐานะไม่ดน ี ัก แต่ทก
ุ ๆปี พวกเขามักจะส่งเงิน
และอาหารทีมี ่ อยูเ่ ล็กน้อยมาให ้นางเสมอ แต่น่าเสียดายทีนางไม่
่ ได ้
ใช ้เลย เงินและอาหารทังหมดล้ ้วนถูกนางจางยึดเอาไว ้

่
ตอนทีแยกบ ่
้านเป็ นช่วงทีครอบคร ัวของนางลาบากทีสุ ่ ด พ่อและแม่
่ มากของนางก็พาพีชายและพี
ทีอายุ ่ ่
สะใภ ้มาช่วยซ่อมบ ้าน ส่ง
อาหาร และให ้เงินนางไว ้กินไว ้ใช ้ ทาให ้ครอบคร ัวของนางผ่าน
่
ช่วงเวลาทียากล าบากนั้นมาได ้
 ตอนที่ 287 บ้านพ่อตา
https://novel-lucky.com

ตอนนี ้ เมือพ่
่ อเห็นนาง สิงแรกที
่ ่
เขาคิ
ดก็คอื นางมีอาหารพอกิน
ไหม และยังจะแบ่งข ้าวทีมี ่ ไม่มากของตัวเองให ้นางด ้วย แล ้วจะให ้
นางกลันน้ าตาไว
้ ้ได ้ยังไง

นางเหยายายของเสียวเฉา ่ เห็นลูกสาวร ้องไห ้ไม่ยอมพูด นางก็รบี

เข ้ามาดูทนั ที ” เป็ นอะไรลูก มีปัญหาอะไรรึเปล่า พูดซิ ! ไม่ต ้องคิด
้
มาก พวกเราจะช่วยกัน ไม่วา่ เกิดอะไรขึนพวกเราก็ จะผ่านมันไป
ด ้วยกัน ! “

่
นางฮันพีสะใภ ้ใหญ่ของนางหลิวก็เดินเข ้ามามองด ้วยความห่วงใย
้
นางหลิวเช็ดนาตาและเปิ ดปากพูดด ้วยรอยยิม้ ” ไม่มอี ะไรค่ะ ข ้าแค่
คิดถึงทุกคน มาดูวา่ ทุกคนยังสบายดีไหม แล ้วมีอาหารพอกินรึ
เปล่า ! “

่
เมือหลิ ้
วฉวินจินได ้ยินว่าลูกสาวไม่เป็ นอะไร เขาก็โล่งใจขึนมาก
เขาพูดด ้วยรอยยิม้ ” พอ เรามีพอ ! หลังจากทีบ ่ ้านได ้ร ับข่าว ก็
 ่
เกียวข ่
้าวสาลีไว ้เยอะเลย นาแต่ละไร่เกียวข ้าวได ้หลายสิบชง่ ั บวก
่
กับข ้าวทีราชส านักแจกจ่าย ทาให ้เรามีกน ิ ไปได ้อีกหลายเดือน
่
บ ้านลูกเป็ นยังไงบ ้าง ข ้าวโพดกับพืชอืนๆถู ๊
กตักแตนกิ นไหม “

นางเหยาเหลือบตามองสามีของตัวเอง ” สองพ่อลูกคูน ้ ยกัน

่ ี จะคุ
ตรงนี รึ้ ไง อย่าอยูต
่ รงหน้าบ ้านเลย ให ้ลูกเข ้าไปนั่งในบ ้านเถอะ ! “

” ท่านตา ท่านยาย ! ” ฉี โตวเกาะกระสอบข ้าวไต่ลงมา พอถึงพืน้

ิ่
เขาก็วงมาที ่ าประตูทน
หน้ ั ที พร ้อมกับตะโกนเรียกหลิวฉวินจินและ
ยายของตน

่
หยูเสียวเฉาวิ ่
งตามเขามาข ้างหลัง เธอเองก็ตะโกนเรียกตายาย
เช่นกัน และยังตะโกนทักทายนางฮันและนางเปี ้ยนทีอยู่ ใ่ นลานบ ้าน
” ป้ าใหญ่ ป้ าสาม…. “

นางเหยาดีใจเข ้าไปกอดฉี โตวทันที และเอามืออีกข ้างลูบหัวของ

่
เสียวเฉา ้
พร ้อมกับยิมออกมาจนตาหยี ่
” โห ! เสียวเฉาและฉี โตว
ของเราก็มาด ้วยเหรอ ดูหน้าซิ แดงหมดแล ้ว ไป เข ้าไปในบ ้าน
๋
เดียวยายจะท าขนมให ้กินนะ ! “
ฉี โตวพูดอย่างรู ้ความ ” ไม่เป็ นไรคร ับ ท่านยาย พวกเราไม่กน ิ !
ข ้าจะช่วยท่านยายทาข ้าวสาลีนะคร ับ ” ขณะทีพู ่ ด เขาก็หยิบข ้าว
ลาสีแห ้งรวงหนึ่ งจากตรงทีนางเหยาเคยนั
่ ่ ง จากนั้นก็ใช ้สองมือขยี ้
พวกมัน

๋
นางเหยารีบห ้ามเขาทันที ” ระวังนะ เดียวโดนข ้าวสาลีบาดมือ ! มือ
ของฉี โตวต ้องใช ้เขียนหนังสือนะ ถ ้าโดนบาดแล ้วจะทาการบ ้านส่ง
ครูได ้ยังไง “

ี่ ข
หยูไห่ทอยู ่ อนบ
่ ้างนอกกาลังขนข ้าวลงจากรถม้า เมือเพื ่ ้าน
ครอบคร ัวหลิวได ้ยินเสียงก็ออกมาดู พอพวกเขาเห็นข ้าวเต็มรถ
่
ดวงตาก็เริมปรากฎความอิ จฉาออกมาทันที

่
” ใครๆก็บอกว่าลูกสาวบ ้านเฒ่าหลิวรวยแล ้ว ! เป็ นอย่างทีเขาว่ า
้ งส่งมาให ้เป็ นคันรถ “
จริงๆ ดูซ ิ ดู ! ข ้าวราคาแพงขนาดนี ยั
” ใช่ ใช่ ! ข ้าวบนรถนี่ คงมีประมาณสีห
่ ้าร ้อยชงได
่ ั ้ ถ ้ากินประหยัดๆ
ละก็ คงทาให ้ครอบคร ัวเฒ่าหลิวกินไปได ้หลายเดือนเลยละ ! “

่ อนพวกเจ ้ายังหัวเราะเยาะว่าลูกสาวเฒ่าหลิวไปแต่งกับคน
” เมือก่
จนอยูเ่ ลยนี่ และยังมีแม่ผวั ใจร ้าย ถูกจิกหัวใช ้เป็ นว่าเล่น ! เฒ่า
หลิวต ้องเสียเงินเยอะแยะช่วยลูกสาวทีแต่ ่ งงานออกไปแล ้ว ตอนนี ดู ้
เอาซิ ถ ้ารู ้ว่าลูกเขยของเขาจะรวยนะ ถึงสินสอดจะเยอะกว่านั้นข ้า
ก็จะไม่ลงั เลเลยสักนิ ด ! “

” แหงล่ะ ! ข ้าวบนรถนี่ ถ ้าเทียบกับราคาตอนนี ก็้ เป็ นเงินหลายสิบ

ตาลึงเลย ! ก็เท่ากับว่าสินสอดทีลุ่ งหลิวเคยให ้ไปเมือก่
่ อนก็ได ้
กลับคืนมาหมดแล ้วซิเนี่ ย “

หยูไห่ตกอยูใ่ นสายตาอิจฉาริษยาของทุกคน เขาค่อยๆขนกระสอบ

้ ลก
ข ้าวเข ้าไปในบ ้านทีละกระสอบๆ ตังแต่ ู สาวกลับมาหลิวฉวินจินก็
่
เพ่งความสนใจมาทีนางตลอด ้
ตอนนี เขาถึ ่ กได ้ว่าลูกเขยยัง
งเพิงนึ
อยูข ่ นเขากาลังขนกระสอบข ้าว หลิวฉวินจินก็ขมวด
่ ้างนอก เมือเห็
้ นที ” มาก็มาเฉยๆซิ ! ยังจะเอาข ้าวมาด ้วยทาไม หรือว่าบ ้าน
คิวทั
เราจนจนต ้องแย่งข ้าวลูกสาวกับลูกเขยกินแล ้วเหรอ “
นางหลิวรีบพูดแทนสามี ” ท่านพ่อ พวกเราไม่ได ้คิดแบบนั้น ! ก่อน
้
หน้านี พวกเราตุ ้ องก็สง่ มาให ้อีกสอง
นข ้าวไว ้แล ้ว ต่อมาจวินอ๋
เกวียน บ ้านเรากินไม่หมด ดังนั้นเลยแบ่งมาให ้ท่านพ่อไง “

สีหน้าของหลิวฉวินจินดูไม่คอ ้ ดภัย
่ ยมีความสุขเท่าไหร่ ” ตอนนี เกิ
พิบต ๊
ั ิ เก็บอาหารไว ้เยอะๆถึงจะดี ! ตักแตนพวกนั ้นกว่าจะแข็งตายก็
ต ้องรอให ้ถึงฤดูหนาว จะไม่มผ ี ลผลิตจากไร่จนกว่าจะถึงฤดูใบไม้
ผลิปีหน้า แล ้วบ ้านลูกมีอาหารอยูเ่ ท่าไหร่กน
ั ถึงได ้บอกว่ากินไม่
หมด รีบเอาข ้าวกลับไปเลยนะ ! “

่
หยูเสียวเฉารีบพูด ” ท่านตา ท่านตาไม่ต ้องห่วง ! ข ้าจะบอกให ้นะ
้ องน้อยให ้ข ้าวพวกเราตัง้ 2,000 ชง่ ั และยังมีข ้าวโพดทีเก็
จวินอ๋ ่ บ
ได ้อีก 3,000 ชง่ ั ปี นี พวกเรากิ
้ นจนพุงกางก็ยงั กินไม่หมดเลยค่ะ !
“

่
ฉี โตวก็ชว่ ยพูด ” พีสามยั ้
งทานายาที ่
สามารถฆ่ ๊
าตักแตนได ้ด ้วยนะ
คร ับ ในลานบ ้านของพวกเรายังปลูกผักใหม่ๆอีกหลายชนิ ด แถม
้ ้วด ้วย ! ” ฉี โตวทามือให ้ดู
ยังต ้นสูงขนาดนี แล
 ้
นางเหยาพูดด ้วยความดีใจ ” มีนายาฆ่ ๊
าตักแตนด ้
้วยเหรอ งันเราก็
่
อาจปลูกถัวเหลืองได ้นะซิ “

่ าเมีย เขาลดเสียงลงต่า ” เฉาเอ ้อร ์

หลิวฉวินจินคิดซ ับซ ้อนยิงกว่
่ ้ทานายาแพงไหม
ค่าใช ้จ่ายทีใช ้ ้
ถ ้าทานายาใช ้ 1 หมู่จะต ้องใช ้เงิน
เท่าไหร่ “

่
หยูเสียวเฉาเหลื อบมองยายทีก ่ าลังตืนเต
่ ้น แล ้วกระซิบว่า ” การทา
้
นายาแพงยิ ่ ายาธรรมดาอีกค่ะ นายา
งกว่ ้ ่ ั ้องใช ้เงินอย่างน้อย
1 ชงต
5 ตาลึง และน่ าจะใช ้ได ้ประมาณ 4-5 หมู่คะ่ ! “

่
เมือยายของเสี ่
ยวเฉาได ้
้ยินว่า นายา 1 หมู่ต ้องใช ้เงินถึง 1 ตาลึง
่
นางก็รบี คัดค ้านทันที ” ปลูกถัวเหลื อง 1 หมู่ขายได ้เงินแค่ไม่กรี่ ้อย
้
อีแปะ ถ ้าใช ้นายาอะไรนั ่ น เราคงต ้องขายบ ้าน ! มันไม่คุ ้มเลยสัก
นิ ด ! “
 ่
หยูเสียวเฉาหั วเราะ ” ถ ้าปลูกมากเราจ่ายไม่ไหวหรอกค่ะ แต่บ ้าน
เราปลูกแค่ผก ่
ั ฤดูใบไม้รว่ งและอืนๆอี กเล็กน้อยเท่านั้น พอถึงฤดู
หนาวพวกเราก็จะไม่ต ้องกลัวเรืองไม่่ มผ
ี ก
ั กินแล ้วค่ะ ท่านตา ท่าน
้
ยาย ข ้าเอานายามาให ้
้ด ้วยนะคะ ผสมมันเข ้าลงไปในนาสองสาม
๊
หยด แล ้วเอาไปรดผักทุกวัน ร ับรองว่าพวกตักแตนมาเดี ่
ยวตาย
่ มาคูต
เดียว ่ ายคูเ่ ลยค่ะ ! “

่ มองโถเซรามิคในมือหยู
ลูกสาวคนเล็กของนางฮัน หลิวเฟยเยียน
่
เสียวเฉาด ้วยความตกใจ นางพูดออกมาเบาๆว่า ” อะไรจะร ้ายกาจ
ขนาดนั้น ท่านแม่ พวกเราไปทีสวนผั
่ กกันเถอะ จะได ้ปลูกผักเร็ว
้ กหน่ อย “
ขึนอี

นางเปี ้ยนผูอ้ อ ่
่ นโยน ส่ายหัวช ้าๆ ” ปลูกผักทีสวนไม่ ได ้ ! ลองคิด
่ งปลูกผักไม่ได ้ แต่บ ้านเรากลับมีผก
ดูซ ิ คนบ ้านอืนยั ั ในสวน ถ ้าไม่
โดนขโมยคงแปลกน่ าดู ข ้าว่าพวกเราเก็บกวาดหลังบ ้าน ปลูกพวก
่
หัวไชเท ้าและผักกาดขาว เมือรวมกั บผักตากแห ้งในบ ้าน เราก็
น่ าจะมีผกั กินกันในช่วงฤดูหนาวแล ้ว ! “
ลูกสาวคนเล็กของลุงรอง หลิวเฟยซู่ กระพริบตาโตๆของนาง ”
ยังไงไก่ในบ ้านของเราก็ถกู ฆ่าตายหมดแล ้ว ทาไมเราไม่ลอเล ื ้ ้าไก่
ออก แล ้วปลูกผักกาดกวางตุ ้งทีนั่ ่ น ในฤดูใบไม้รว่ งเราจะได ้มี
ผักกาดกวางตุงเอาไว
้ ้กินละ ! “

ครอบคร ัวหลิวนอกจากลุงใหญ่ ลุงรอง ลุงเล็กแล ้ว ก็ยงั มีลก

ู ชาย
้
คนโตของลุงรอง หลิวจือเหว่ ่
ยทีออกไปท างานนอกบ ้านกันหมด
่ อก็รม
ทุกคนทีเหลื ่
ุ รอบตัวเสียวเฉา ่
พูดคุยกันเรืองปลูกผัก

่
นางเหยาเป็ นคนช่วยลากหยูเสียวเฉาออกมาจากกลุ ม
่ ญาติ
จากนั้นนางก็ยมแบบดุ
ิ้ ่
ๆ ” มีอะไรก็ไปทากันไป ! เรืองปลู กผักพวก
เราค่อยมาคุยกันเย็นนี ้ ! เฉาเอ ้อร ์ ตามยายไปล ้างหน้าล ้างตาให ้
่ นเถอะ ! “
เย็นสดชืนกั

ป้ าสองคนพาลูกเดินกลับมานั่งทีเดิ ่ มอีกครง้ั พวกเขานั่งถูข ้าวสาลี

่
ต่อ ลุงรองหลิวฮันอยู ก
่ บั น้องเขยหยูไห่ ช่วยกันขนข ้าวลงจากรถ
แล ้วเอาไปไว ้ในห ้องใต ้ดิน หลิวฉวินจินและภรรยามองอยูด ่ ้านข ้าง
และพูดไม่หยุด ” ทาไมเอาข ้าวมาเยอะขนาดนี ้ ทีบ ่ ้านจะไม่พอกิน
กันนะ ! เอากลับไปครึงนึ ่ งเถอะ “
 ้
นางหลิวจูงมือพ่อแม่เข ้าไปในห ้อง นางยิมและพู ดว่า ” ท่านพ่อ
ท่านแม่ ! นี่ คือความกตัญญูจากลูกสาวทีมี ่ ตอ
่ ท่านพ่อกับท่านแม่
นะ ! ท่านพ่อท่านแม่ร ับไว ้เถอะไม่ต ้องคิดมาก ถ ้าอีกสองเดือนยังไม่
่
มีข ้าวทีราคาเป็ นธรรม ข ้าจะเอามาให ้ท่านพ่อท่านแม่อก ี “

ชายหนุ่ มรูปร่างกายาสองคนแบกข ้าวสารเข ้าไปในห ้องใต ้ดิน 4-5

่ มอ
รอบแล ้ว หลิวฮันถู ื แล ้วพูดกับ

่ องเอามาให ้เป็ นข ้าวชนดี

หลิวฉวินจินว่า ” ท่านพ่อ ข ้าวทีน้ ้ั ทงนั
้ั ้น
เลย มีแป้ งขาว 7 กระสอบกับข ้าวขาวอีก 3 กระสอบ ท่านพ่อดูซ… ิ .
“

่
หยูเสียวเฉารี ้
บพูดขัดขึนมาก่ ่
อนทีตาจะได ้พูดว่า ” ท่านตา จวิน้
้ั มาให ้พวกเราทังนั
อ๋องน้อยเอาข ้าวชนดี ้ ้น ถ ้าท่านตาจะถามเรือง ่
่
ธัญพืชหยาบกับพวกเรา บ ้านเราจะเอาทีไหนมาให ้ท่านตาละ ! “
 ่
เมือหลิวฉวินจินได ้ยิน เขาก็กลืนคาพูดลงไปทันที จากนั้นก็ยมให ิ้ ้
ลูกสาว ลูกเขย และหลานๆ” คาพูดเกรงใจพวกนั้นข ้าคงไม่พูดแล ้ว
้
! ต่อไปถ ้าบ ้านลูกมีคนไม่พอ จาคานี เอาไว ้ บ ้านเราไม่มอี ะไร
่
มากมาย แต่มแี รงเยอะ ! แม้แต่เจ ้าเด็กจือหมินนั่น ก็ยงั มีแรงเท่ากับ
่ ่ งของผูใ้ หญ่ ! “
ครึงหนึ

ในเวลานี ้ จูๆ่ เขาก็คด ่ บ

ิ ถึงเรืองที ่ ้านลูกเขยปลูกข ้าวโพด 10 กว่า
หมู่ให ้ทางการได ้ ” ต ้าไห่ การเก็บเกียวข ่ ้าวโพดเป็ นยังไงบ ้าง เสีย
ไปเท่าไหร่ เฮ้อ ! ใครจะไปคิดว่าต ้องเก็บเร็วขนาดนี ้ แถมยังมี
๊
ตักแตนออกมาอาละวาดอี ก ! ถ ้าไม่ใช่เพราะคาเตือนของท่าน
เซียนเฒ่า ข ้าวโพดคงหายไปหมดแล ้ว ถึงตอนนั้นราชสานัก
จะต ้องมาลงโทษแน่ นอน….สวรรค ์คุ ้มครอง ! ในทีสุ ่ ดท่านก็ทงทาง
ิ้
รอดให ้ครอบคร ัวของเรา ! “

้ อง
หยูไห่หวั เราะแหะๆ ” จานวนข ้าวโพดยังถือว่าเยอะคร ับ จวินอ๋
่
พอใจมาก เมือหลายวั ่ ้ามา ลากรถกลับไปหลาย
นก่อนเขาเพิงเข
สิบคันเลยคร ับ แล ้วยังบอกว่าจะทวงรางวัลแทนพวกเราอีกด ้วย ! “
 ่ นชาวนาฝี มือดีคนหนึ่ ง เขาลองคานวณในใจ รถหลาย
หลิวฮันเป็
สิบคันอย่างน้อยก็น่าจะได ้ประมาณ 500-600 ชง่ ั งันที
้ ดิ ่ น 10 หมู่
ของบ ้านน้องสาวของเขาก็น่าจะได ้ผลผลิตอย่างน้อยหมืนช ่ ง….
่ั
ทันใดนั้นเขาก็แสดงสีหน้าตืนตกใจ
่ ้
” รถสิบกว่าคัน งันหมู ่นึงก็เก็บ
่ ั ะซิ ! ข ้าวโพดให ้ผลผลิตเยอะขนาดนั้นเลย
ได ้อย่างน้อย 1 พันชงน่
เหรอ ข ้าวโพด 1 หมู่ของพวกเจ ้าได ้ผลผลิตเท่ากับพืชธรรมดาใน
่ น 6-7 หมู่ของพวกเราเลยนะ ! “
ทีดิ

่
หยูเสียวเฉายิ ้
มจนตาหยี ่ ยมแล ้ว
” ลุงรอง หลังจากข ้าวโพดเป็ นทีนิ
่
มันก็เหมือนธัญพืชหยาบทัวไป ! หรือไม่ตา่ งอะไรจากลูกเดือย
ราคาไม่แพงหรอกค่ะ ! “

ในใจของหลิวฮันรู่ ้ดีทสุ
ี่ ด ” ราคาปกติของธัญพืชหยาบก็คอื
่ ่ งหรือ 1 ใน 3 ของธัญพืชละเอียด ถ ้าลองคานวณตามนี ้
ครึงหนึ
ยังไงการปลูกข ้าวโพดก็คมกวุ่ ้ า ! แล ้วยังได ้ผลผลิตสูง ต่อไปก็ไม่
่ พวกเราก็กน
ต ้องกลัวว่าจะอดแล ้ว ต่อให ้กินจนอิม ิ กันไม่หมดอยูด่ ี
!“
 ่
หยูเสียวเฉาพยั กหน้าเหมือนไก่ ” ใช่ ใช่ ! กินไม่หมดก็เอาไปเป็ น
อาหารไก่อาหารหมูได ้ พอโตแล ้วก็ฆ่ากินเนื อ้ ต่อไปจะได ้ไม่ต ้อง
้
กินเนื อแค่
ชว่ งปี ใหม่แล ้ว ! “

่
หลิวจือหมิ ่
นมองหยูเสียวเฉาด ้วยดวงตาเป็ นประกาย ” น้องสาว ที่
้ อยๆแล ้วใช่ไหม ! “
เจ ้าพูดมาคือ ต่อไปพวกเราจะได ้กินเนื อบ่

นางเปี ้ยนยิมและพยั
้ กหน้าให ้ลูกชาย ” สมองของลูกเอาแต่คด ่
ิ เรือง
้
กินนะ ไม่กลัวน้องๆจะหัวเราะเยาะเอาเหรอ ปี นี คงต ้องให ้ลูกกินเนื อ้
น้อยๆหน่ อยแล ้ว “

ตอนนี ที้ หมู

่ ่บ ้านซีชานชีวต ิ ความเป็ นอยูข
่ องครอบคร ัวหลิวถือเป็ น
หนึ่ งในบ ้านทีมี่ ฐานะดี ลุงใหญ่กบั ลุงรองขายแตงโมตามน้องเขย
้ องจ ้างไปสร ้างบ ้านพัก
ได ้เงินมาเยอะ ลุงสามเป็ นช่างฝี มือดี ถูกจิงอ๋
ต่างอากาศทีภู ่ เขาตะวันตก ทุกเดือนจะได ้เงิน 20 ตาลึง ในหนึ่ งปี ก็
ถือว่าได ้เงินกลับมาไม่นอ้ ย อาหารในบ ้านจึงยกระดับขึน้ ถึงแม้จะ
้ กวันเหมือนครอบคร ัวหยู แต่ในหนึ่ งเดือนก็ได ้กิน
ไม่ได ้กินเนื อทุ
้ ง 3-5 ครง้ั
เนื อถึ
 ่
ตอนเทียงพี ่
สะใภ ้
้สองคนของนางหลิวนาเนื อแดดเดี ยวและเป็ ด
รมควันทีเสี่ ยวเฉ่
่ าเอามาไปทาเป็ นอาหาร และยังนาไข่ทเหลื ี่ ออยูไ่ ม่
่
มากมาเพิมอาหารให ้เต็มโต๊ะ ในบ ้านมีคนเยอะขึน้ ผูใ้ หญ่จงึ นั่งโต๊ะ
หนึ่ ง เด็กๆนั่งอีกโต๊ะหนึ่ ง หลังจากนั้นทุกคนก็พูดคุยและกินอาหาร
กันอย่างมีความสุข
 ตอนที่ 288 รายได้อก
ี ทาง
https://novel-lucky.com

่
ตอนทีครอบคร ้ั คนจะเดิ
ัวหยูทงสี ่ นทางกลับ หลิวฉวินจินรู ้ว่าลูกสาว
ชอบกินโจ๊กข ้าวสาลีสเี ขียว เขาจึงเอาข ้าวสาลีสเี ขียวทีถู ่ เปลือก
้
แล ้วทังหมด 30 กว่าชงให ่ ั ้นางเอากลับไปด ้วย เมือหยู
่ ไห่ปฏิเสธ ตา
เฒ่าก็โมโหทันที ” เจ ้าดูถก ู ของขวัญของบ ้านเราเหรอ ถ ้าเจ ้าไม่ร ับ
้
ไว ้ ก็เอาข ้าวทังหมดที ่
ขนมากลั บไป ! “

้
นางหลิวรู ้นิ สยั ของพ่อนางดี นางจึงรีบดึงเสือของสามี ทนั ที พร ้อม
พูดออกมาด ้วยรอยยิม้ ” นี่ เป็ นของทีท่
่ านพ่อให ้นะ ท่านพีไม่
่ มสี ทิ ธิ ์
ปฏิเสธ ท่านพ่อ ท่านพ่อยังจาได ้ว่าลูกชอบกินโจ๊กข ้าวสาลีสเี ขียว
อีกเหรอ ! “

่ นลูกสาวเอาข ้าวสาลีสเี ขียว

” จาได ้ซิ ทาไมจะจาไม่ได ้ละ ” เมือเห็
้
ขึนรถ สีหน้าของหลิวฉวินจินก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

นางเหยาทียื ่ นอยูข ่ ้างๆหัวเราะฮ่าๆออกมา ” ต ้าไห่ เจ ้าอย่าโกรธตา

เฒ่านี่ เลย สิงที
่ เขาร
่ ่ ดก็คอื ลูกสาวคนนี ้ หยุนเอ ้อร ์ชอบกินโจ๊ก
ักทีสุ
ข ้าวสาลีสเี ขียวมาก ทีบ่ ้านเลยจะมีเอาไว ้ 1 หม้อเสมอ ทุกปี เมือถึ่ ง
ต ้นฤดูร ้อน เขาก็จะแอบไปเกียวข ่ ้าวสาลีกลับมาโดยไม่ให ้คนใน
ครอบคร ัวรู ้ หลังจากนั้นก็แอบถูพวกมัน แล ้วเอาไปต ้มให ้ลูกสาว
ของเขากิน หลังจากหยุนเอ ้อร ์แต่งออกไป ทุกปี เมือถึ ่ งเวลานี ้ เขาก็
้ กสาวไม่ได ้กินโจ๊กข ้าวสาลีสเี ขียว หรือเราจะส่งข ้าว
จะบ่นว่า ‘ ปี นี ลู
สาลีไปให ้นางสักสองสามชงดี ่ั ’ ! “

หยูไห่ก็ร ักลูกสาวของเขาเช่นกัน ไม่อย่างนั้นก็คงไม่ตามใจทุกครง้ั

่ ยวเฉาอ
ทีเสี ่ ้อน ดังนั้นเขาจึงตะโกนออกไปทันที ” ท่านพ่อ….ข ้าจะ
ร ับข ้าวสาลีไว ้ เอากลับไปทาโจ๊กให ้มู่หยุนโดยเฉพาะเลยคร ับ “

่
หยูเสียวเฉาพู ดติดตลกอยูข ่ ้างๆ ” ท่านพ่อ ข ้าก็ชอบกินโจ๊กข ้าว
สาลีสเี ขียวนะ ท่านพ่อจะคิดถึงแต่ท่านแม่คนเดียวไม่ได ้นะ ท่านพ่อ
้ ้วเหรอ ! “
ไม่ร ักลูกสาวคนนี แล

้ ต ้มเพิมอี
หยูไห่หวั เราะแหะๆ ” งันก็ ่ กถ ้วย เฉาเอ ้อร ์จะได ้กินกับแม่นะ
!“
ฉี โตวตะโกนประท ้วงอยูอ ี ฝั่งหนึ่ ง ” ยังมีข ้าอยู่ ยังมีข ้าอยูอ
่ ก ่ ก
ี คน !
“

หยูไห่ใช ้มือตบหัวของเขา ” เจ ้าเด็กนี่ จะโวยวายทาไมฮะ อดกิน

่ ้านก็ยงั มีข ้าวขาวกับแป้ งสาลีอยู่ แม่กบั
นิ ดๆหน่ อยๆไม่ได ้เหรอ ทีบ
่
พีสามลู กชอบกินแบบนี ้ ยังจะไปแย่งพวกเขากินอีก “

่
ฉี โตวทาหน้าร ้องไห ้ เขารีบวิงไปอ ้อนยายทันที ” ท่านยาย ท่านพ่อ
ลาเอียง ! ฉี โตวน่ าสงสารจะตาย ไม่มใี ครร ักฉี โตวแล ้ว ฉี โตว
เหมือนกับผักกาดน้อยทีถู ่ กทิงอยู
้ ใ่ นไร่…. “

้
นางเหยายิมและเข ้ามากอดเขาทันที นางปลอบเขาว่า ” ฉี โตวไม่
ร ้องไห ้นะลูก ยายร ักเจ ้านะ ! ต ้าไห่ ข ้าวสาลีสเี ขียวของบ ้านเรามีตง้ั
เยอะ เจ ้าจะโหดร ้ายกับเด็กๆไม่ได ้นะ กินหมดแล ้ว แม่จะให ้พีรอง ่
เอาไปส่งให ้ใหม่ ! “

หยูไห่จ ้องลูกชายของตัวเองพร ้อมคลียิ่ มออกมา

้ ” ท่านแม่อย่าไป
โดนเจ ้าเด็กนี่ หลอกเชียวนะ เขาน่ ะชอบกินโจ๊กข ้าวสาลีทไหนล่
ี่ ะ ก็
แค่อยากให ้รู ้ว่ายังมีเขาอยูเ่ ท่านั้น ! ” คาว่าอยากให ้รู ้ว่ามีตวั ตนอยู่
เขาก็ได ้เรียนมาจากลูกสาวของเขา

หลิวฉวินจินมองท ้องฟ้ า แล ้วพูดกับนางหลิวว่า ” สายแล ้ว ถนน

้ คอ
เส ้นนี ไม่ ้
่ ยดี พวกลูกรีบออกเดินทางเถอะ ผ่านช่วงนี ไปถ ้าใน
่
บ ้านไม่มงี านอะไรพ่อกับแม่จะไปเยียมนะ ่
อย่าอวดราอวดรวย เก็บ
อาหารในบ ้านให ้ดี อย่าใจกว ้างเกินไป อย่าคิดว่าตัวเองมีเงินนิ ดๆ
หน่ อยๆแล ้วลืมตระกูลของตัวเองละ ! “

เขาพูดหนึ่ งประโยค นางหลิวก็พยักหน้าหนึ่ งครง้ั แม้คาพูดของพ่อ

่ กสาวทังนั
จะดูตรงไปหน่ อย แต่คาพูดแต่ละคาล ้วนพูดเพือลู ้ ้น

รถม้าเดินทางออกมาจากหมู่บ ้านซีชานไกลแล ้ว เมือหั ่ นกลับไปก็

เห็นหัวขาวๆของพ่อแม่ พวกเขายังโบกมือให ้พวกนางอยู่ นางหลิว
รู ้สึกใจไม่ดี ต่อไปนางจะต ้องกลับมาบ ้านบ่อยๆ พ่อแม่จะได ้ไม่ต ้อง
กังวลกับนางมากนัก
 ่
เมือกลั
บมาถึงหมู่บ ้านตงชาน ท ้องฟ้ าก็มด ี่
ื ดาแล ้ว โชคดีทนอกจาก
ถนนนอกหมู่บ ้านซีชานแล ้ว ถนนส่วนใหญ่ก็กว ้างและเรียบ รถม้า
่
จึงสามารถวิงในยามค ่ นได ้อย่างราบรืน
าคื ่

หลังกลับถึงบ ้าน เฒ่าหยูก็บอกพวกเขาว่า วันนี เฉี้ ยนเสียวตั

่ วรอง
ผูจ้ ด ่
ั การร ้านเจินซิว ทาตามคาสังของคุ ณชายสามโจวส่งข ้าวมา
่ นผักในลานบ ้าน พวกเขาก็ตนเต
ให ้บ ้านเรา 1 เกวียน เมือเห็ ื่ ้น
อยากจะซือให ้ ้ได ้ เมือเห็
่ นหยูไห่และอีกสามคนออกไปหมู่บ ้านซี
่
ชาน เจ ้าของบ ้านไม่อยู่ คนอืนๆก็ ไม่สามารถตัดสินใจได ้ เขาจึง
้
บอกลาแล ้วบอกว่าพรุง่ นี จะมาใหม่

่ ้านเรา
” ต ้าไห่ ร ้านเจินซิวดีกบั พวกเราไม่นอ้ ยเลยนะ เราเอาผักทีบ
ปลูกแบ่งขายให ้พวกเขาหน่ อยเถอะ ! ” เฒ่าหยูคด ิ ว่าตระกูลโจวที่
เป็ นพ่อค ้าหลวงคอยช่วยเหลือครอบคร ัวหยูมาตลอด ขนาดมีภยั
พิบต ั ยิ งั ไม่ลม ่ งข ้าวมาให ้ เพือตอบแทนความช่
ื ทีจะส่ ่ วยเหลือ พวก
เขาก็ควรแบ่งผักให ้บ ้าง

่
หยูไห่ไม่ได ้พูดอะไร แต่เขาส่งสายตาถามลูกสาว หยูเสียวเฉาคิ ด
นิ ดนึ งแล ้วตอบว่า ” อย่างน้อยผักในบ ้านเราก็น่าจะมีประมาณ 3-4
 ้
หมู่ กินเองคงไม่หมด แต่วา่ นายาที ่
เราใช ๊
้พ่นฆ่าตักแตนทุ
กวันก็
ราคาค่อนข ้างแพง อือ….พวกเราแบ่งผักให ้ร ้านเจินซิว 2 หมู่ แล ้วก็
่ ้ทานายาฆ่
เก็บเงินทีใช ้ าแมลงอย่างเดียวเป็ นยังไง ? “

่
แต่หยูเสียวเหลี ยนกลับไม่คอ ่ ยพอใจ ” งันผั้ กทีพวกเราปลู
่ ก ทัง้
้
เมล็ดทังแรงงานคนที ่
คอยดู แลไม่ถอื ว่าเป็ นเงินเหรอ ถ ้าขายตามที่
่
เจ ้าว่าก็ขาดทุนตายซิ ! ข ้าว่าร ้านเจินซิวเป็ นร ้านใหญ่ ไม่เกียงเรื
อง่
ราคากับพวกเราหรอก ขายในราคาสูงไปเลย ! ผักบ ้านเรามี
เอกลักษณ์เป็ นหนึ่ งเดียวในเมืองเลยนะ ! ถ ้าร ้านเจินซิวอยากได ้ผัก
ใบเขียวในเวลานี ้ ราคาก็ต ้องสูงเป็ นธรรมดา และยังเรียกลูกค ้าได ้
อีกจานวนมาก เรืองค่ ้าขายต ้องทาให ้สมเหตุสมผลซิ “

่
หยูเสียวเฉายิ ้
มและหรี ่
ตามองนาง ่
” เสียวเหลี ้
ยน ตอนนี ในสมอง
ของเจ ้าเต็มไปด ้วยการค ้านะ พูดมาแต่ละอย่างมีเหตุผลทังนั ้ ้น ได ้ !
้
พรุง่ นี ตอนพี ่ ยวตั
เสี ่ วมา เจ ้าก็คย
ุ กับเขาแล ้วกัน ! “

่
หยูเสียวเหลี ยนบิดตัวและพูดว่า ” ข ้าไม่คย ้ ้าข ้าต ้องไป
ุ ! พรุง่ นี เช
่
ขายวุ ้น จะเอาเวลาทีไหนไปจั ่ ละ
ดการเรืองนี ้ ! เจ ้าสนิ ทกับเฉี ยน
 ่
เสียวตั ้ กบ ้านเราในราคาเท่าไหร่ก็
วไม่ใช่เหรอ ก็ถามว่าเขาจะซือผั
จบแล ้ว ! “

วันรุง่ ขึน้ เฉี ยนเสียวตั

่ วมาหมู่บ ้านตงชานแต่เช ้า ผู ้จัดการใหญ่ก็
ตามมาด ้วย มันแสดงให ้เห็นว่าพวกเขาให ้ความสาคัญกับการซือ้
ขายครงนี ้ั มากขนาดไหน
้ ด ้วยความมั่งคังของตระกู
่ ลโจว จะซือผั ้ ก
แล ้วส่งมาจากทางใต ้ก็ยงั ได ้ แต่จะต ้องบวกราคาผักกับค่าขนส่ง
เข ้าไปอีก มันก็จะไม่ใช่เงินจานวนน้อยๆแล ้ว แถมแค่กน ิ ก็รู ้แล ้วว่า
ผักสดใหม่รเึ ปล่า

ผูจ้ ด ่
ั การใหญ่เดินตามเฉี ยนเสียวตั ว เข ้ามาในบ ้านของ
ครอบคร ัวหยู ในลานบ ้านทีกว่ ้างใหญ่ มีต ้นอ่อนสีเขียวสดขึนเบี ้ ยด
กันเต็มไปหมด ผักใบเขียวพวกนี มี ้ หลากหลายชนิ ด บ ้างต ้นก็เพิง่
้
แตกยอดอ่อนออกมา บางต ้นก็สงู ได ้นิ วหนึ ่ งแล ้ว มีใบสีเขียวชอุม
่
และไม่มรี อ่ งรอยการถูกแมลงกินเลยสักนิ ด

่
หยูเสียวเฉ่ ้
ากาลังฉี ดนายาให ้ต ้นกล ้าอยูพ
่ อดี เธอจึงทักทาย
ผูจ้ ด ้ั เขาอยูไ่ กลๆ ” ท่านลุง ทาไมมาด ้วยตัวเองละคะ
ั การใหญ่ตงแต่
มาค่ะรีบเข ้ามานั่งข ้างในก่อน ข ้าจะไปยกชามาให ้ ! “
ผูจ้ ด
ั การร ้านโบกมือ ” ไม่ต ้องหรอก เจ ้าไปทางานต่อเถอะ ! “

่
เขาเดินเข ้ามาตามร่องแปลงผัก หยูเสียวเฉาเป็ นคนเดินนา เขา
้ นาตาลที
มองดูกระบอกฉี ดนาสี ้ ่ ใ่ นมือของเธอ แล ้วถามว่า ” นี่ ก็
อยู
๊
คือยาฆ่าตักแตนเหรอ “

่
หยูเสียวเฉาพยั ้
กหน้า ” นายานี ่ ไม่ได ้ฆ่าตักแตนอย่
๊ างเดียวนะคะ
ั๊
มันยังไล่ตกแตนได ้ด ้วยค่ะ ! ท่านลุงดูซลิ านบ ้านของข ้าใหญ่ขนาด
นี ้ แต่ตกแตนที
ั๊ ่ นเข ้ามากลับมีไม่มาก และพวกทีเหลื
บิ ่ อไม่กตัี่ ว ยัง
ไม่ได ้เกาะบนใบผัก พวกมันก็รว่ งลงมาตายแล ้ว ไม่มโี อกาสทีพวก ่
มันจะได ้กินผักเลยสักนิ ด ! “

ผูจ้ ด ่ เสียวเฉาชี
ั การมองตามทีหยู ่ ้ เป็ นอย่างทีพู
่ ดจริงๆ ตักแตนตั
๊ ว
หนึ่ งเพิงบิ
่ นเข ้ามาในแปลงผัก มันก็รว่ งลงมาทันที จากนั้นก็ดน ิ้
กระแด่วๆสองสามครงแล ้ั ้วก็แน่ นิ่งไปเลย !
 ้
เขาอดชมไม่ได ้ ” ไม่เลว ! ถ ้านายานี ่ เป็ นทีนิ
่ ยมละก็ ผูค้ นก็จะไม่
่ กแตนแล
ต ้องกังวลเรืองตั ๊ ้ว “

่
หยูเสียวเฉาถอนหายใจ ้
” นายานี ่ มีตวั ยาสองสามชนิ ดทีค่ ่ อนข ้าง
หายาก ค่าใช ้จ่ายค่อนข ้างสูง ชาวบ ้านทัวไปไม่ ่ ้
มเี งินซือหรอกค่ ะ
่ น 1 หมู่ผลิตอาหารทีจะท
ทีดิ ่ าเงินได ้แค่ 100 อีแปะ แต่การทา
้
นายานี ่ แพงกว่าเงินทีได
่ ้มาก ท่านลุงว่าใครจะทาธุรกิจทีขาดทุ ่ น
แบบนี ล่ ้ ะคะ “

ั การร ้านมองเธอด ้วยรอยยิม้ ” วางใจได ้ ลุงจะไม่ให ้เจ ้าขาดทุน

ผูจ้ ด
่ ้ปลูกผักพวกนี ให
แน่ นอน ไม่จาเป็ นต ้องเปรยค่าใช ้จ่ายทีใช ้ ้ลุงฟัง
หรอก ! “

่
หยูเสียวเฉาหั วเราะแหะๆ ” ข ้าจะบอกความจริงกับท่านลุงนะคะ !
้ั ปลูกจนถึงเก็บต ้องใช ้เงินทานายา
ผัก 1 หมู่ตงแต่ ้ 3 ตาลึง ผักใบ
เขียวแบบนี ้ ใน 1 หมู่จะได ้ผลผลิตประมาณ 3 พันชงหรื
่ ั อพูดได ้ว่า
่ั
ผัก 1 ชงตอนนี ้ ้องใช ้เงินสูงกว่าปกติประมาณ 3-5 อีแปะ…. “
จะต
 ั การโบกมือ ” วางใจได ้ ลุงจะให ้ราคาทียุ่ ตธิ รรมแน่ นอน ! ผัก
ผูจ้ ด
1 ชงลุ ่ ั งให ้ราคาเพิมอี
่ ก 10 อีแปะ คิดว่ายังไง “

่
หยูเสียวเฉาจั ้
บกระบอกฉี ดนาเอาไว ้
้ ยิมออกมาจนหน้ าบาน
จากนั้นก็ยกนิ วโป้
้ งให ้ผูจ้ ด ่ น
ั การร ้านทันที ” ดีมากค่ะ ! สมกับทีเป็
ผูจ้ ด
ั การใหญ่ร ้านเจินซิว ! แต่ผก ่ ้านเราปลูกมีไม่มาก อย่าง
ั ทีบ
มากก็แบ่งขายให ้ท่านลุงได ้ 2 หมู่นะคะ “

่ น 2 หมู่ก็คอื ผัก 6 พันชง่ ั ตามปริมาณการใช ้ผักของร ้านเจิน

ทีดิ
ซิว มันคือจานวนทีใช ่ ้ได ้ 10-20 วัน แต่วา่ ตอนนี เป็
้ นช่วงเวลา
พิเศษ ผักใบเขียวโดยเฉพาะผักใบเขียวสดๆจะมีราคาแพงมาก
พวกเขาย่อมสามารถขายทีร่ ้านได ้ในราคาทีสู ่ งขึนมาก
้ !

ผูจ้ ด ้ ้ว
ั การใหญ่ตบมือทันที ” ได ้ ! ลุงหวังว่าหลังจากผักรอบนี แล
เจ ้าจะรีบปลูกผักรอบสองอีก และปลูกต่อไปจนถึงฤดูใบไม้ร่วงเลย !
่ นไม่
แล ้วก็ จะเอาผักบ ้านของเจ ้าไปขายให ้ทีอื ่ ได ้นะ “
” ไม่มป
ี ัญหาค่ะ ไม่มป ่ หยู
ี ัญหาแน่ นอนค่ะ ! ” เรืองนี ้ เสียวเฉา
่
สามารถทาได ้ เธอจึงพยักหน้าและพูดว่า ” ลานบ ้านของพวกเรา
ใหญ่แค่นี ้ อยากขายให ้คนอืนคงเป็ ่ นไปไม่ได ้ ! เออใช่ เรายังปลูก
ผักฤดูใบไม้รว่ งไว ้อีกฝั่งนึ งด ้วยค่ะ สามารถแบ่งให ้ท่านลุงได ้อีกนิ ด
!“

ั การใหญ่ชนิี ้ วใส่
ผูจ้ ด ้ เธอพร ้อมกับคลียิ ่ มและพู
้ ดว่า ” เจ ้านี่ นะ เป็ น
แม่ค ้าตัวน้อยจริงๆ ! ได ้ ! ผักทีบ่ ้านเจ ้ากินไม่ไหว ร ้านเจินซิวของ
เราเหมาหมด ราคาเพิมขึ ่ นช
้ งละ
่ ั 10 อีแปะเหมือนกัน “

่ั
เวลาผ่านไปไม่ถงึ ชวโมง การเจรจาค ้าขายนี ก็้ เสร็จสิน้ ถ ้ายึดตาม
่ ก 10 อีแปะ ก็แปลว่า
ราคาผักต ้นฤดูใบไม้ผลิแล ้วบวกเพิมอี
ผักกาดกวางตุงมี
้ ราคา 30 อีแปะ ผักกาดหอม 35 อีแปะ ผักขม
25 อีแปะ ผักโหยวมั่ยไช่ 28 อีแปะต่อ 1 ชงทุ
่ ั กชนิ ด….แม้ตอนนี จะ ้
่
ไม่ใช่หน้าปลูกผักขม แต่ในมือของหยูเสียวเฉามี อาวุธลับอยู่ คิดจะ
ปลูกซะอย่างจะไม่มอี ะไรงอกออกมาได ้ยังไง
 ้
แม้วา่ ราคาผักพวกนี จะไม่ ้
สงู มาก แต่ราคาปกติของเนื อหมู ก็คอื 30
อีแปะต่อ 1 ชง่ ั ดังนั้นราคาผัก 1 ชงก็่ ั เท่ากับราคาหมู 1 ชง่ ั สาหร ับ
คนธรรมดามันแพงหูฉี่เลยละ ! แต่ถ ้าลองคิดอีกแบบ ตอนนี ยั ้ งหา
้ อหมู
ซือเนื ้ ได ้ง่าย แต่ผก ั สดๆนั้นหาซือยากมาก
้ !

พักนี ธุ้ รกิจร ้านเจินซิวซบเซาลงไปเล็กน้อย หนึ่ งคือมีอาหารจาน

้
เนื อมากเกิ นไป ขณะทีผั ่ กก็ไม่สด แถมยังแพงหูฉี่ รสชาติก็
ธรรมดา โชคดีทมี ี่ อาหารจานเด็ดหลายรายการเป็ นตัวช่วย
ไม่อย่างนั้นก็คงเป็ นเหมือนกับร ้านส่วนใหญ่ในเมือง ทีต ่ ้องปิ ดประตู
แล ้วติดประกาศว่าปิ ดกิจการ

้
หลังจากเจรจาซือขายผั กกับครอบคร ัวหยูเรียบร ้อยแล ้ว ผู ้จัดการ
่
ใหญ่ก็พาเฉี ยนเสียวตั
วรองผูจ้ ด
ั การเดินทางออกจากหมู่บ ้านตง
ชานด ้วยความพอใจ

่
เมือครอบคร ่
ัวหยูได ้ยินเรืองราคา ทุกคนก็พอใจมาก ! ยกตัวอย่าง
่ น 1 หมู่ปลูกผักได ้อย่างน้อย 3 พันชงถ
ผักกวางตุ ้ง ทีดิ ่ ั ้าได ้ราคา
30 อีแปะต่อ 1 ชง่ ั ทีดิ
่ น 1 หมู่ก็จะทาเงินให ้พวกเขาถึง 90 หรือ
100 ตาลึง กาไรทีได่ ้ นอกจากแตงโมแล ้วจะมีพช ่ า
ื ผลอะไรทีท
้ ก
กาไรได ้แบบนี อี
 ตอนที่ 289 ปลอมต ัว
https://novel-lucky.com

เพราะร ับปากคุณชายโจวเอาไว ้แล ้วว่าจะช่วยหาหอยเป๋ าฮือและ ้

่ ทสุ
ปลิงทะเลทีดี ี่ ดให ้กับเขา หยูไห่และหลิวชวนจู ้จึงออกเรือไปใน
ทะเลตลอดฤดูร ้อน หลิวชวนจู ้ตกปลาขณะทีหยู ่ ไห่ดานา้ ทักษะ
้
การดานาของหยู ไห่คอ ่ าจากหนัง
่ นข ้างดี เขาใช ้ถุงช่วยหายใจทีท
แกะ ทาให ้ดานาได ้ ้ถึง 20 เมตร ทุกครงที ้ั ด
่ านาลงไปเขาค่
้ อนข ้างมี
โชค สามารถหาปลิงทะเล กุ ้งก ้ามกราม หอยเป๋ าฮือและอื ้ ่
นๆอีก
มากมาย แต่คณ ุ ภาพของมันยังอยูใ่ นระดับต่า อาหารทะเลพวกนี ้
จึงกลายเป็ นอาหารของครอบคร ัวหยู

่
ช่วงฤดูร ้อนหยูเสียวเฉาก็ ้ อยครง้ั ทุกครงเธอจะสวมชุ
ไปดานาบ่ ้ั ด
หนังฉลามและถือถุงช่วยหายใจหนังแกะไว ้ พ่อของเธอยาซ ้ าๆให
้ ้
เธอระวังตัว เธอจึงไปตรงบริเวณนาตื ้ นอยู
้ ่ อนปลาโลมา
เ่ สมอ เมือเพื ่
่
ตัวน้อยของเธอรู ้เรืองกฎการด ้
านาของเธอแล ้ว มันก็เข ้ามารอเธอ
่
ตรงใกล ้ๆบริเวณทีเธอด ้
านาลงมาทุ กครง้ั
ภายใต ้การช่วยเหลือของโลมาน้อย เธอสามารถว่ายนาไปที ้ ่ าลึ
น ้ ก
่ หน
ได ้อย่างรวดเร็ว เมือมี ิ ศักดิสิ์ ทธิดู์ แลอีกทางเธอก็ไม่จาเป็ นต ้อง
่ ญหาการจมนาและความดั
กังวลเรืองปั ้ นอากาศ บางครง้ั หิน
ศักดิสิ์ ทธิอารมณ์
์ ดี มันยังบอกเธอว่าอาหารทะเลชนยอดอยู ้ั ่
ตรงไหน ดังนั้นทุกครงที ้ั ขึ่ นมากระเป๋
้ ่
าทีเอวของเธอจะเต็ มไปด ้วย
อาหารทะเลเสมอ

หลังจากดาลงไปสองสามครง้ั เธอก็รวบรวมอาหารทะเลได ้ครบตาม

จานวนหนึ่ งปี ของตระกลูโจว ทุกครงที ้ั หยู
่ เสียวเฉาจั
่ บอาหารทะเล
กลับมาได ้ เธอจะแอบเข ้าเมือง โกหกพ่อว่าคุณชายโจวให ้เอา
้
อาหารทะเลพวกนี ไปตากให ่
้แห ้ง เมือหยู ไห่เห็นคุณภาพของ
อาหารทะเลพวกนี ้ เขาก็อดอ ้าปากค ้างไม่ได ้ ” เหนื อฟ้ ายังมีฟ้า !
้ งและมีโชคถึงขนาดจับปลิงทะเลและหอยเป๋ าฮือ้
ไม่รู ้ว่าใครดานาเก่
พวกนี ได ้ ้“

่
เมืออาหารทะเลช ้ั กลายเป็ นของแห ้งแล ้ว พวกมันก็จะถูกส่งไป
นดี
่
ยังเมืองหลวง ผูน้ าตระกูลโจวดีใจมากทีหลานชายมี ่
เพือนอย่ าง
ครอบคร ัวหยู เพราะบนโลกใบนี มี ้ คนอย่างครอบคร ัวหยูอยูน่ อ้ ย
มาก ทังด้ านาเก่
้ งและมีโชคขนาดนี ้ ! เขาจึงกาช ับคุณชายโจ
วว่าจะต ้องสร ้างความสัมพันธ ์กับครอบคร ัวหยูให ้ดี เพราะต่อไป
่
อาหารทะเลของตระกูลโจว ยังต ้องพึงพาพวกเขาอยู ่!

เป็ นธรรมดาทีคุ ่ ณชายโจวไม่ต ้องให ้ปู่ มากาช ับ หยูไห่สองพ่อลูกคู่

นี ล้ ้วนเก่งกาจทังคู ้ ่ ถ ้าไม่คบหากับพวกเขา เขาก็คงโง่แล ้ว
โดยเฉพาะหยูเสียวเฉา ่ อายุนอ้ ยแค่นี ้ กลับสามารถคิดค ้นอาหารที่
ขายดีทสุ ี่ ดให ้ร ้านเจินซิวได ้ด ้วยฝี มือของตัวเอง นอกจากนี ตาม ้
ความเข ้าใจของเขา หยูเสียวเฉาเป็ ่ ่ าผักนอกฤดูและแตงโม
นคนทีน
ออกสูต ่ ลาด เมือเร็่ วๆนี เขาได
้ ้ยินผูจ้ ดั การใหญ่ร ้านเจินซิวในเมือง
ถังกูพ ่ ูดว่า เด็กคนนั้นยังคิดค ้นนายาไล่ ้ ๊
และฆ่าตักแตนขึ ้
นมาได ้และ
ได ้ปลูกผักหลายอย่างในบ ้านของตัวเอง และยังสามารถเอาออกมา
ขายได ้ในเร็วๆนี ้ เขาจินตนาการออกเลย ถ ้าผักชุดนี ออกสู ้ ต
่ ลาด
่
เมือไหร่ ่
มันต ้องทาให ้ผูค้ นตืนตาตื ่
นใจแน่

ย ้อนกลับไปเมือ ่ 2 ปี ก่อนทีพวกเขาพบกั
่ นโดยบังเอิญบนถนนเมือง
ถังกู่ เขาออกหน้าช่วยเด็กหญิงทีถู ่ กร ังแกทาให ้เขาได ้ร ับโชค
กลับมา ด ้วยความช่วยเหลือของหยูเสียวเฉ่ ่ า ทาให ้ร ้านเจินซิวมี
ชีวติ ชีวาขึน้ พวกเขายังเปิ ดโรงงานทาเครืองปรุ
่ งชนิ ดใหม่ วุ ้นเส ้น
่
และไข่เยียวม้ าด ้วยกัน ทาให ้เขามีหน้ามีตาต่อหน้าท่านปู่ ได ้ร ับ
 ่
การดูแลเป็ นอย่างดี เอาชนะพีใหญ่ ี่ ความทะเยอทะยานสูง และ
ทมี
กลายเป็ นผูส้ บ
ื ทอดของตระกูลโจวใน

อนาคต ทาดียอ ้ นอย่างทีเขาว่

่ มได ้ดี คากล่าวนี เป็ ่ าไว ้จริงๆ !

ขณะทีผั ่ กของครอบคร ัวหยูกาลังเติบโตขึนเรื ้ อยๆ

่ หยางจวินอ๋ ้ องที่
กลับไปเมืองหลวงได ้ 20 กว่าวัน ก็กลับมาทีเมื ่ องถังกูอ
่ กี ครง้ั เขา
่ องถังกูไ่ ด ้ไม่นาน วันรุง่ ขึนก็
พักอยูใ่ นจวนทีเมื ้ ตรงมาทีหมู่ ่บ ้านตง
ชานทันที

ทันทีทจูี่ จวินหยางเดินเข ้ามาในบ ้านครอบคร ัวหยู หยูเสียวเฉาก็

่ วงิ่
่ นว่าในมือของเขาไม่มข
เข ้าไปต ้อนร ับอย่างมีความสุข เมือเห็ ี องมี
ค่าติดมาด ้วย เธอก็หมุนตัวเดินหนี ทน ั ที พร ้อมพึมพากับตัวเองว่า
” บอกว่าจะทวงรางวัลให ้บ ้านข ้าไม่ใช่เหรอ ไหนล่ะรางวัล คาพูด
ของผูช ้ ายนี่ เชือไม่
่ ได ้จริงๆ ! “

” เฮอะๆ…. ” เสียงหัวเราะแปลกๆดังขึน้ ทาให ้หยูเสียวเฉาหั

่ น
กลับไปอีกครง้ั เธอมองคนแปลกหน้าทีอยู ่ ข ้ องน้อยด ้วย
่ ้างๆจวินอ๋
ความสงสัย
รูปร่างสูงกายา ผิวขาว ดวงตาคูส ่ ด
ี าพราวราวกับว่าสามารถมอง
ย ้อนอดีตมาถึงปัจจุบน ้ เวลาเคร่ง
ั ได ้ รูปปากเหมือนพระจันทร ์เสียว
ขรึมดูสงู ส่งเหมือนดวงดาวในฤดูหนาว สันจมูกตังตรง ้ ริมฝี ปากอม
ิ ้ กน้อยก็ทาให ้สาวๆหลงร ักแล ้ว แต่เวลาเงียบก็ดเู ยือก
ชมพู แค่ยมเล็
้
เย็นดุจนาแข็ ง รูปหน้าเรียวยาวเหมือนผ่านการศัลยกรรมแล ้ว แต่
สันกรามกลับชัดเจนไม่โค ้งมนเหมือนของผูห้ ญิง….เป็ นผูช ้ ายที่
โคตรหล่อ !

้ อ…. ” หยูเสียวเฉารู
” ท่านนี คื ่ ่
้สึกอายเล็กน้อยกับการกระทาเมือครู ่
เธอหันไปมองหนุ่ มหล่อทีหล่่ อยิงกว่
่ าดาราไอดอลเมือชาติ
่ ี่ ้ว
ทแล
ของเธอซะอีก และพูดด ้วยนาเสี้ ยงมึนงง

จูจวินหยางย่อมไม่ปล่อยให ้แววตาประหลาดใจของเธอผ่านไปโดย
ไม่เห็น สีหน้าของเขาเย็นชาเหมือนนาแข็ ้ ง ขมวดคิวเป็ ้ นปม และ
หันไปมองผูช ้ ายคนนั้นราวกับไม่รู ้ว่าควรแนะนายังไงดี ฮ่องเต ้นี่ ก็
่
จริงๆเลย เบือแล ่
้วอยากออกมาเยียมราษฎรบ ้าบออะไร แถมยังตาม
เขามาหมู่บ ้านตงชานทีทุ ่ รกันดารแบบนี อี ้ ก ไม่รู ้ว่าเขากาลังคิด
อะไรอยูก่ น
ั แน่
ชายคนนั้นหัวเราะเบาๆ พูดด ้วยนาเสี
้ ยงเรียบรืน ่ ” เรา….แค่กๆ !
่
ข ้าเป็ นพีชายของจวิ ่
นหยาง เจ ้าเรียกข ้าว่าพีใหญ่ จวินฝานก็ได ้ ! “

่
พีใหญ่ ้ องน้อย ใช่แล ้ว จิงอ๋
ของจวินอ๋ ้ องมีลกู สามคน เธอเคยเจอลูก
่
ชายคนรองกับคนทีสามแล ่ งไม่เคยเจอก็คอื ผูส้ บ
้ว คนเดียวทียั ื ทอด
้ อง หยูเสียวเฉาจึ
ของจิงอ๋ ่ งรีบก ้มหัวคารวะ พร ้อมพูดออกมาอย่าง
้ องซือจื
สุภาพ ” คารวะจิงอ๋ ่ อ่ ขอให ้โชคลาภเพิมพู ่ นเพคะ ! “

้ องซือจื
” แค่กๆ…. ” ” จิงอ๋ ่ อ่ ” เหมือนสาลักนาลายตั
้ วเองเลยแฮะ
หลังจากไอเสร็จ เขาก็รบี พูดว่า ” ไม่ต ้องมากพิธ ี ! พวกเราสองพี่
น้องเป็ นคนง่ายๆ แม่นางหยูไม่ต ้องคิดมาก ! “

่
คนทีแกล ่
้งทาเป็ นพีชายของจู จวินหยางคนนี ก็ ้ คอื ฮ่องเต ้องค ์
ปัจจุบน ั ยังไงก็ถอื ว่าไม่ได ้หลอกมัง้ เดิมทีทงสองคนก็
้ั เป็ น
ลูกพีลู่ กน้องกันอยูแ่ ล ้ว จูจวินหยางก็เรียกเขาว่าพีก็ ่ ไม่ถอื ว่าผิด
อะไร
 ่ ่บ ้านตงชานน่ ะเหรอ มันช ัดเจนสุดๆว่าเขา
ทาไมฮ่องเต ้ถึงมาทีหมู
่ นข ้าวโพดและมันฝรงที
สนใจครอบคร ัวหยู เมือเห็ ่ ั จู่ จวินหยางเอา
กลับไป และยังมีสต ่ั
ู รอาหารจากมันฝรงหลายอย่ าง จูจวินฝานจึง
มั่นใจทันทีวา่ ครอบคร ัวหยูจะต ้องเป็ นคนจากโลกอนาคตเหมือน
เขาแน่

่ เขาสามารถแงะออกมาจากปากของจู
จากสิงที ่ จวินหยางได ้ ทาให ้
่
เขาค่อนข ้างแน่ ใจว่าคนทีมาจากโลกอนาคตน่ าจะเป็ นลูกสาวคน
เล็กของครอบคร ัวหยูททัี่ งฉลาดและน่
้ าสนใจและยังมีพรสวรรค ์ใน
การทาอาหาร เพือยื่ นยันความคิดของตัวเอง เขาจึงเดินทางตาม
่ กน้องของเขามาทีหมู
ลูกพีลู ่ ่บ ้านตงชาน

พอเจอหน้ากัน สาวน้อยคนนี ก็ ้ ใช ้คาพูดทีไม่

่ เหมาะสมทันที นั่นมัน
่
คาพูดทีมาจากละครประวั ตศิ าสตร ์ในชาติกอ ่ นของเขาไม่ใช่เหรอ
้ มใี ครทักทายด ้วยคาว่า ” ขอให ้ราให
ยุคนี ไม่ ่ ้รวย ให ้โชคลาภ
่ น ” หรอก
เพิมพู
 ่ นลานบ ้านมีผก
เมือเห็ ั ใบเขียวเรียงกันเป็ นตับ บนต ้นยังไม่มรี อยกัด
ของแมลง จูจวินฝานก็รู ้สึกแปลกใจทันที แต่เขาไม่แสดงออกมา
เขาคลียิ่ มอย่
้ างเจ ้าเล่ห ์ ชีนิ้ วไปที
้ ผั่ กสีเขียวชอุม
่ แล ้วพูดว่า ” เจ ้า
้
พ่นยาให ้ผักพวกนี เหรอ “

่
หยูเสียวเฉาพยั กหน้า ” องค ์ชายทรงปราดเปรือง ่ หม่อมฉันใช ้
ความรู ้เล็กๆน้อยๆ และได ้คาแนะนาจากท่านหมอซุนร ้านยาถงเห
้
ริน คิดค ้นนายาไล่ ๊
และฆ่าตักแตนได ้ แค่พ่นเช ้าเย็นวันละสองครง้ั ก็
่ กแตนจะมากิ
ไม่ต ้องกังวลเรืองตั ๊ นผักแล ้วค่ะ “

่ าตักแตนได
” ในเมือฆ่ ๊ ้
้ งันในน ้
ายาก็ ต ้องมีพษิ นะซิ ถ ้าคนกินผักเข ้า
ไป มันจะไม่สง่ ผลเสียต่อร่างกายเหรอ ” เมือจู ่ จวินฝานได ้ยินว่า
สามารถกาจัดตักแตนได๊ ้ เขาก็คด
ิ ว่าถ ้านาไปพัฒนาและผลิตได ้
จานวนมาก ก่อนฤดูหนาว ชาวบ ้านก็อาจเก็บเกียวพื ่ ชผลได ้แล ้ว
แต่ถ ้าเป็ นยาฆ่าแมลงเหมือนชาติกอ ่ นอันตรายต่อร่างกาย
่ นทีเป็
้ ลม
มนุ ษย ์ งันก็ ื มันไปได ้เลย !

่
หยูเสียวเฉายิ ้
มอย่ ้
างภาคภูมใิ จ ” ถึงนายาของหม่ อมฉันจะมีพษ
ิ อยู่
่ั
นิ ดหน่ อย แต่หลังจาก 6 ชวโมงพิ ษพวกนั้นก็จะระเหย ตราบใดที่
 ้
ไม่พ่นนายาซ ้ อนเก็บผัก 6 ชวโมง
าก่ ่ั มันก็จะไม่เป็ นอันตรายต่อ
ร่างกาย ถึงจะเผลอกินผักทีมี่ ยาติดอยู่ พิษก็นอ้ ยมาก สาหร ับคนที่
้ น้ ส่วนคนทีร่่ างกายอ่อนแออย่าง
แข็งแรงมันจะไม่สง่ ผลใดๆทังสิ
้
มากก็เข ้าห ้องนาสองรอบ หลังจากนั้นดืมน่ าอี้ กหน่ อยก็ไม่เป็ นไร
แล ้วเพคะ ! “

” ระเหย ” จูจวินฝานพูดคานี ออกมา ้ ทันใดนั้นเขาก็แอบยิมที้ มุ

่ ม
ปาก ฮึ ! ข ้าจับหางเจ ้าได ้แล ้ว เขากล ้าเอาหัวเป็ นประกันเลย ว่า
้ ้องเป็ นคนจากโลกอนาคตแน่
เด็กแซ่หยูคนนี จะต

่
หยูเสียวเฉาคิดว่าเขาไม่รู ้จักความหมายของคาว่า ” ระเหย ” เธอ
้
จึงรีบอธิบายทันที ” ระเหยก็คอื หายไป ! พิษในนายามี เวลาจากัด
่ งเวลาทีก
เมือถึ ่ าหนดมันก็จะหายไป ไม่ได ้หายไปอยูบ ่ นสวรรค ์ แต่
หายไปจริงๆ และมันยังไม่มม ี ลพิษต่ออากาศและดินด ้วยเพคะ ! “

่
มลพิษ ฮึฮึ ! แม่นางหยูเสียวเฉา ่ ดยิงผิ
ยิงพู ่ ด ! ข ้าก็เป็ นคนโลก
อนาคตเหมือนเจ ้านั่นแหละ ! จูจวินฝานแอบพูดในใจ เขาไม่อยาก
ื่ ถ ้าให ้เขาเลือกระหว่างหยูไห่กบั หยูเสียวเฉา
แหวกหญ ้าให ้งู ตน ่ เขา
่
อยากให ้หยูเสียวเฉาเป็ ่
นคนทีมาจากโลกอนาคตมากกว่ า
ทาไมน่ ะเหรอ ? เหตุผลก็ง่ายมาก เพราะผูชายจะมี ้ ความ
ทะเยอทะยานอยากได ้ความสาเร็จอยูเ่ สมอ ปู่ ของเขาเมือชาติ ่ ี่ ้ว
ทแล
ก็เป็ นนายพล เขาฉวยโอกาสจากความวุน ่ วายในราชวงศ ์ก่อนขึน้
เป็ นฮ่องเต ้ผูก้ อ ้
่ ตังราชวงศ ์ต ้าหมิง แม้วา่ เขาจะไม่ได ้ยึดติดกับการ
เป็ นฮ่องเต ้ขนาดนั้น แต่เขาก็ไม่อยากให ้สิงที ่ ปู่่ ลงทุนลงแรงมาเพือ
่
้
ก่อตังราชวงศ ้ กคนอืนแย่
์นี ถู ่ งชิงไป

่
ถ ้าหยูเสียวเฉามาจากอนาคตจริ ง เขาก็จะไม่ต ้องกังวลอีกแล ้ว จาก
ปากของน้องชายผูแ้ สนเงียบขรึมของเขา เขาเดาว่าชาติทแล ี่ ้ว
้ ้องเคยทาไร่หรือเคยเปิ ดร ้านอาหารเล็กๆ
เด็กผูห้ ญิงคนนี จะต
ไม่อย่างนั้นเธอจะรู ้วิธป
ี ลูกผักและแตงโมนอกฤดูได ้ยังไง แถมยัง
จัดการข ้าวโพดและมันฝรงได ่ ั ้ดีถงึ ขนาดนี ้

้
ถ ้าเขาเดาถูก เขาก็ไม่ต ้องกังวลว่าเด็กผูห้ ญิงคนนี จะเป็ นอย่างพระ
นางอูเ่ จ๋อเทียน (บูเช็กเทียน) อีกแล ้ว การพบกันวันนี ท้ าให ้เขารู ้ว่า
เธอเป็ นเด็กผูห้ ญิงทีน่่ าร ักและอ่อนหวานคนหนึ่ ง แค่มองก็รู ้แล ้วว่า
ไม่ได ้มีความทะเยอทะยานแบบนั้น นี่ จึงทาให ้เขาสบายใจยิง่
กว่าเดิม

่
จูจวินหยางเห็นหยูเสียวเฉามั วแต่สนใจฮ่องเต ้คนเดียว เขาก็รู ้สึก
้ นมาทั
เหมือนโดนทิงขึ ้ นที เขาแกล ้งไอออกมาสองครง้ั ” หยูเสียว ่
เฉา ข ้าอยากกินหมูต๋น ุ วุนเส
้ ้น แล ้วก็ผด
ั เผ็ดหอยขม…. “

่
หยูเสียวเฉาหั ้ มห
นไปกรอกตาใส่เขา ” วันนี ไม่ ี อยขม ! มีแค่ผด
ั มัน
ฝรง่ ั ผัดผัก แล ้วก็ตกแตนทอด
ั๊ !“

๊
” ตักแตน ๊
ตักแตนก็ กน ่
ิ ได ้เหรอ ” เมือชาติ ี่ ้วจูจวินฝานเกิดและ
ทแล
๊
เติบโตในเมือง เคยเห็นตักแตนแค่ ในรูปภาพเท่านั้น

่
หยูเสียวเฉาหั ้ องซือจื
นกลับมาหา ” จิงอ๋ ่ อ่ ” และเปลียนท่
่ าทางดุ
้ อ่
ร ้ายให ้กลายเป็ นรอยยิมที ่ อนโยน ” อย่าเห็นว่าตักแตนมั
๊ นน่ า
ขยะแขยงนะเพคะ เวลาเอาไปทาอาหารมันอร่อยมาก และตักแตน ๊
ยังมีคณ ุ ค่าทางอาหารสูงมาก กินแล ้วไม่มโี ทษแถมยังได ้ประโยชน์
่
! ตอนเทียงองค ์ชาย จะลองเสวยไหมเพคะ “
จูจวินฝานกาลังจะตอบตกลง แต่เขากลับถูกลูกพีลู ่ กน้องผูแ้ สนเย็น
ชาชิงพูดก่อน ” ไม่มห
ี อยขมก็ไปจับได ้ ! ตอนนี ยั้ งมีเวลาก่อนมือ้
่ ถ ้าไปจับมาตอนนี ก็
เทียง ้ ยงั มีเวลาให ้มันคายดินด ้วย ! “

” ถ ้าอยากเสวยก็ไปจับเองซิเพคะ ! หลังบ ้านมีประตูเดินไปถึง

ทะเลสาบ ถ ้าไม่รู ้ว่าต ้องเดินไปทางไหน หม่อมฉันจะให ้ฉี โตวพาไป
่
! ” หยูเสียวเฉากรอกตาใส่ เขาอีกครง้ั พร ้อมพูดออกมาด ้วย
้ ยงหมดความอดทน
นาเสี

” ผัดเผ็ดหอยขม ได ้ยินมาว่ามันอร่อยมาก เรา….ข ้าก็อยากกิน ! ”

จูจวินฝานนึ กถึงตอนเรียนมหาลัย ในช่วงฤดูร ้อนเขาอยูก ่
่ บั เพือน
่
สามคน สังหอยขมหนึ ่ งจาน เบียร ์อีกสามขวด ถอดเสือ้ และนั่ง
สังสรรค ์กันทีร่ ้านข ้างถนน ความรู ้สึกในสมัยนั้นชวนให ้คิดถึงจริงๆ
่
! แต่น่าเสียดาย ทีเขาไม่ ่
สามารถเจอเพือนพวกนั ้นได ้อีก….
 ตอนที่ 290 ผัดเผ็ดหอยขม
https://novel-lucky.com

่
” ในเมือแขกที ่ นทางมาไกลของเราอยากกิน พวกเราทีเป็
เดิ ่ นเจ ้า
บ ้านก็จะไม่ทาให ้ผิดหวังค่ะ ! ฉี โตว เรียกฟางผิง เอาถังออกมา
่
พวกเราจะไปจับหอยขมกัน ! ” หยูเสียวเฉาปฏิ บตั ก
ิ บั หนุ่ มหล่อ
้ อนกับแขกเชือพระวงศ
ลากไส ้คนนี เหมื ้ ์คนหนึ่ ง จึงเป็ นธรรมดาที่
เธอจะให ้ความสาคัญกับเขาอย่างมาก

้ องซือจื
ใครจะรู ้ว่าจิงอ๋ ่ อคนนี
่ ้
จะเป็ ้
นคนยังไง ! แม้วา่ เขาจะยิมให ้
ตลอด แต่เธอกลับรู ้สึกกลัวเขาอยูล ่ ก ้ คนอยูป
ึ ๆในใจ โลกนี มี ่ ระเภท
หนึ่ งทีเรี
่ ยกว่าคนหน้าเนื อใจเสื
้ อ สามารถตัดหัวคนด ้วยรอยยิม้ คน
ประเภทนี น่้ ากลัวกว่าจวินอ๋้ องน้อยทีชอบท
่ าหน้าตายด ้านมาก แม้
้ องจะอารมณ์ร ้อนและปากร ้ายอยู่บ ้าง แต่เขาก็ไม่เคยระเบิด
ว่าจวินอ๋
อารมณ์ตอ ่ หน้าเธอ แม้จะโดนเธอโกรธจนชักสีหน้าใส่ เขาก็ไม่เคย
ลงโทษเธอสักครง้ั จวินอ๋ ้ องน้อยน่ าจะเป็ นคนปากร ้ายใจดีมง้ั

่ อนเธอได ้เห็นจวินอ๋
ถ ้าเมือก่ ้ องน้อยฆ่าคนโดยไม่กระพริบตาละก็
เธอจะไม่คด ้ นอน ! สมญานาม ” ยมทูตผูเ้ ย็นชา ” ไม่ได ้
ิ แบบนี แน่
ลอยมาเฉยๆอย่างไม่มเี หตุผล ทีจู่ จวินหยางยังปล่อยให ้หัวน้อยๆยัง
อยูบ
่ นหัวของเธอเพราะมันทาให ้เขามีความสุข !

่ จวินหยางเห็นหยูเสียวเฉาท
เมือจู ่ าท่าทางประจบฮ่องเต ้ ในใจของ
้
เขาก็กลันความโมโหเอาไว ้ แต่เขาก็พูดออกมาด ้วยความไม่พอใจ
” ทาไมเขาบอกว่าอยากกิน เจ ้าก็จะไปจับให ้เขา แต่กลับไม่ใส่ใจ
่ ข
สิงที ่ ้าพูด ! “

่
หยูเสียวเฉาทาท่าทางเหมือนคนมันหน้ ่ ้ องซือจื
า ” จิงอ๋ ่ อเป็
่ นแขก
่ ้องปฏิบต
เป็ นธรรมดาทีต ั ก
ิ บั ท่านอย่างสุภาพ “

้ ปลายจมู
” แล ้วข ้าไม่ใช่แขกของเจ ้ารึไง ” จูจวินหยางชีไปที ่ กของ
ตัวเอง แล ้วถามอย่างไม่พอใจ

่
หยูเสียวเฉาเบะปาก ” จะนับท่านเป็ นแขกได ้ยังไง เล่นมาเสวยข ้าว
บ ้านหม่อมฉันทุกๆสองสามวัน ถ ้านับท่านเป็ นแขกจริงๆ หม่อมฉัน
ไม่เหนื่ อยตายเหรอเพคะ ! ช่างเถอะ หม่อมฉันจะพาไปจับหอยขม
นี่ ไง ไปทาอะไรสนุ กๆกัน จะเสด็จไหมเพคะ “
” ไม่ไป ! ” จูจวินหยางสะบัดหน้าหนี พ่นลมหายใจพร ้อมส่งเสียง
ดัง ฮึ ” อาหารทีข่ ้าสังไม่
่ ยอมทา ยังจะสังให
่ ้ข ้าไปทางานให ้อีก ฝัน
ไปเถอะ !! “

การทะเลาะกันของคนทังสองกลายเป็้ ่
นเรืองปกติ ทุกคนใน
ครอบคร ัวหยูชน ิ แล ้ว พวกเขาจึงทางานต่อโดยทีไม่ ่ หนั มาแลเลย
สักนิ ด แต่จจู วินฝานกลับมองทังสองคนด ้ ้วยความสนใจ ปกติ
่ กน้องคนนี ท
ลูกพีลู ้ าตัวเย็นชาเย่อหยิงไม่
่ สนใจใคร พูดน้อยเหมือน
กลัวทองร่วงออกมาจากปาก แม้แต่คนทีเป็ ่ นฮ่องเต ้อย่างเขาก็ต ้อง
เจอกับใบหน้าทีเย็ ่ นชา คิดไม่ถงึ ว่าจวินอ๋้ องผูเ้ ย็นชาคนนี จะมี
้ ด ้าน
เด็กกับเขาด ้วย เพือผั ่ ดเผ็ดหอยขมแค่จานเดียวถึงกับโกรธจน
หน้าดาหน้าแดง ฮึฮฮ ้ั เขาได
ึ ึ ! ครงนี ้ ้มาเปิ ดหูเปิ ดตาจริงๆ !!

่
” พีสาม ้ องน้อย ยังจะไปจับหอยขมอยูร่ เึ ปล่า ! ” ฉี โตวมอง
จวินอ๋
้
ทังสองคนเถี ยงกันไปมา เขาแหงนหน้ามองฟ้ า ถ ้ายังไม่หยุด
่ เขาคงไม่
ทะเลาะกัน ตอนเทียงนี ้ ได ้กินผัดเผ็ดหอยขมแน่ ๆ
 ่
หยูเสียวเฉาตอบกลั ้ จากนั้นก็หน
บสันๆ ั กลับมาหาจูจวินหยาง ”
อยากไปก็ไป ! ไม่อยากไปก็รออยูท ี่ ้านแล ้วกัน ! องค ์ชาย อยาก
่ บ
ไปจับหอยขมกับพวกเราไหมเพคะ “

้ มาเกิดใหม่จจู วินฝานก็ยงั ไม่เคยเล่นสนุ กเหมือนเด็กบ ้านๆ

ตังแต่
เลย การออกจากวังแต่ละครงก็้ั เป็ นเรืองยาก
่ ่
จึงเป็ นธรรมดาทีเขา
้ ดมือ
จะไม่ปล่อยให ้โอกาสนี หลุ

่
หยูเสียวเฉาพาน้ ้
องทังสองคนถื ่
อถังใบน้อยไปทีสวนหลั งบ ้านพร ้อม
้ องซือจื
กับ ” จิงอ๋ ่ อ่ ” สวนหลังบ ้านเต็มไปด ้วยผักเช่นกัน ระหว่าง
แปลงผักมีถนนหินทอดยาวไปสูป ่ ระตูหลังบ ้าน หลังจากเปิ ดประตู
หลังเดินออกไปไม่กก ี่ ้าว พวกเขาก็มาถึงทะเลสาบแห่งหนึ่ ง

้
ทะเลสาบแห่งนี ใหญ่ ้ นสีเขียวมรกต ไกลออกไปมีเป็ ด
มาก ผืนนาเป็
ฝูงหนึ่ งกาลังว่ายนากั
้ นอย่างมีความสุข บางครงก็ ้ั ร ้อง ” ก๊าบก๊าบ ”
ออกมา เฉี ยนหวูท ี่ แลเป็ ดอยูข
่ ดู ่ ้างทะเลสาบเห็นฉี โตวและฟางผิง
เดินเข ้ามา เขาจึงติดเกียร ์หมารีบวิงเข ่ ้าไปหาทันที
 ่ นถังนาในมื
เมือเห็ ้ ้
อของทังสองคน เฉี ยนหวูก
่ ็ดใี จ พูดออกมาทันที
” ฉี โตว พวกเจ ้ามาจับปลาเหรอ ข ้าจะช่วยนะ ! “

ฉี โตวเขย่าถังในมือ แล ้วพูดด ้วยรอยยิม้ ” ไม่ใช่ ! วันนี พี

้ สามพามา
่
จับหอยขม ตอนเทียงบ ่ ้านเราจะทาผัดเผ็ดหอยขม ! “

เฉี ยนหวูท ้ บๆ ” ผัดเผ็ดหอยขมของท่านพีเสี

่ าปากเคียวงั ่ ยวเฉา
่
อร่อยมาก ! ข ้าจับหอยขมเป็ น ข ้าจะช่วยเจ ้านะ ! “

่ กชายทังสามคนรวมตั
เมือเด็ ้ วกันก็จบ ่ ริ่ มทะเลสาบ
ั มือพากันวิงไปที
ก ้มตัวมองหาพวกหอยขมทันที บางทีอาจเป็ นเพราะภัยแล ้ง ทาให ้
้
ระดับนาในทะเลสาบต ่
ามาก ้
หลังจากเด็กทังสามคนพั บขากางเกง
เสร็จ พวกเขาก็ก ้าวลงไปเหยียบโคลนในทะเลสาบ ใช ้มือน้อยๆ
คลาหาหอยขมทีริ่ มทะเลสาบอย่างระมัดระวัง

” ข ้าจับได ้ตัวใหญ่ด ้วยแหละ ! ” ฉี โตวพูดด ้วยความดีใจ จากนั้นก็

ชูมอ ้
ื ขึนมา ทันใดนั้นหอยขมขนาดเท่าไข่นกพิราบก็ปรากฎสู่
สายตาของทุกคน
” ข ้าก็จบั ได ้แล ้ว !! ” หลิวฟางผิงก็ไม่ยอมน้อยหน้า เขานาหอยขม
่ บได ้ ยืนไปตรงหน้
ทีจั ่ าของฉี โตว เทียบว่าของใครใหญ่กว่ากัน ไม่
ว่าของใครจะเล็กหรือใหญ่ทงสองคนก็้ั มค
ี วามสุข เสียงหัวเราะจึงดัง
่
ก ้องไปทัวทะเลสาบ

่
หยูเสียวเฉาเองหาเนิ นดินอ่อนนุ่ มแห่งหนึ่ งริมทะเลสาบ ด ้านบนมี
้ องซือจื
หญ ้าแห ้งปกคลุมอยู่ เธอพูดกับ ” จิงอ๋ ่ อ่ ” ว่า ” องค ์ชาย นั่ง
่ ่ สักพักนะเพคะ ในทะเลสาบมีหอยเยอะมาก บ ้านเรามีคนเยอะ
รอทีนี
๋
อีกเดียวจะต ่ ะ!“
้องจับให ้พอกินกันตอนเทียงค่

้ น้ เดินไปทีริ่ มทะเลสาบ สารวจดูวา่ ตรงไหนมี

เธอม้วนแขนเสือขึ
่
ร่องรอยทีหอยขมเดิ นผ่านบ ้าง ชาติกอ
่ นหลังจากพ่อแม่ของเธอ
เสียชีวต ่
ิ เพือให ้น้องชายและน้องสาวได ้กินอะไรใหม่ๆ เธอลงไปจับ
หอยขมจากบึงนาที ้ อยู
่ แ่ ถวบ ้านบ่อยๆ พูดได ้ว่าชานาญเลยล่ะ !

หลังจากเห็นรอยจางๆในนา้ เธอก็ลงมืออย่างแม่นยา ตังแต่

้ ไหนแต่
ไรมาเธอก็ไม่เคยกลับบ ้านมือเปล่า ดังนั้นหลังจากผ่านไปไม่นาน
 ้
ถังนาในมื
อของเธอ ก็มห
ี อยขมตัวน้อยตัวใหญ่กองเรียงรายอยูเ่ ต็ม
ไปหมด

จูจวินหยางแอบตามหลังพวกเขามาเงียบๆ ตอนนี เขาถู้ กเสียงดีใจที่

้ั
พวกเด็กๆตะโกนออกมาเป็ นครงคราวดึ งดูดความสนใจเรียบร ้อย
ใจเต ้นร ัวจนทนไม่ไหวอีกต่อไป หลังจากนั้นเขาก็เลียนแบบเด็กๆ
ถอดรองเท ้าออกแล ้วลงไปจับหอยขม

่
หยูเสียวเฉาอดแขวะเขาไม่ ่ าจะไม่มาจับหอยขม
ได ้ ” ไหนร ับสังว่
ไม่ใช่เหรอเพคะ แล ้วทาไมถึงต ้องแอบเสด็จตามมาด ้วยละ “

” ข ้ามีความสุข ข ้าพอใจ ! เจ ้าห ้ามข ้าได ้ไหมละ ” จูจวินหยางทา

หน้างอน แข่งกับลูกแมวสีทองของหยูเสียวเฉา ่ ่
หยูเสียวเฉาเบะปาก
้ กน้อย
แต่เธอก็แอบยิมเล็
 ่ มลงมื
การจับหอยขมไม่ต ้องใช ้เทคนิ คใดๆ จูจวินหยางเพิงเริ ่ อไม่
นาน เขาก็จบ ั หอยขมตัวค่อนข ้างใหญ่ได ้ และยังทาท่าดีใจเดินมา
่
อวดให ้หยูเสียวเฉาดู ่
ด ้วย หยูเสียวเฉาจึงหยิบหอยขมทีตั ่ วใหญ่กว่า
เขาออกมาจากถังนา้ และยิมเยาะใส่
้ เขาเหมือนกับเป็ นผู ้ชนะ

่ นพวกเด็กๆมีความสุข จูจวินฝานก็ใจเต ้น เขาถอดรองเท ้า

เมือเห็
้ นกัน แต่กลับถูกพวกองคร ักษ ์ห ้ามเอาไว ้ ”
กาลังจะก ้าวขาลงนาเช่
ฝ่ าบาท ทรงไตร่ตรองด ้วยพะย่ะค่ะ ! “

้ นขนาดนี
” ไตร่ตรองอะไรกันนักกันหนา ! ข ้าคิดดีแล ้ว ! นาตื ้ ้ จะมี
อันตรายอะไรได ้ละ ใครกล ้าห ้าม ข ้าจะโยนมันให ้เป็ ดกิน !! ” จูจวิน
ฝานสะบัดพัดในมือโยนไปให ้องคร ักษ ์คนนั้น เมือเห็
่ นเขาจับพัดสุด
หวงของตัวเองไว ้แล ้ว เขาก็ก ้าวเท ้าลงไปในนา้

้
นาทะเลสาบในหน้ าร ้อน ถูกแสงแดดส่องจนอุน ่ เท ้าจึงไม่รู ้สึกชา
เลยสักนิ ด จูจวินฝานเลียนแบบพวกเด็กๆ ใช ้มืองมหอยในนา้ ! อา
้
จับได ้แล ้ว ! เขาดีใจ รีบยกมือขึนมาดู ทน ่ ้ก็เป็ นก ้อนหิน
ั ที ทีแท
้
รอยยิมแข็ ่
งทือปรากฎขึ ้
นบนใบหน้ าเขาทันที ทันใดนั้นจูจวินฝานก็
่ ้สึกหดหู่
เริมรู
 ่
บรรดาองคร ักษ ์ของเขาพากันตัวสันขณะที ่
คอยก ้มตัวประกบอยู่
่
ข ้างๆ เพราะกลัวว่าเขาจะลืนตกลงไปในทะเลสาบ….

่
ขณะทีพวกเขาก ้
าลังกังวล พวกเขาก็ได ้ยินเสียง ” จ๋อม ” แล ้วนาก็
สาดกระเซ็น พวกเด็กๆระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันที เมือจู ่ จวิน
ฝานหันไปมอง เขาก็กลันหั ้ วเราะไว ้ไม่อยู่ ทีแท
่ ้ ลูกพีลู
่ กน้องของ
เขาก็ลนกื่ ้นจาเบ
้ ้าอยูใ่ นนา้ หน้าตาเหลอหลา ดูตลกสุดๆ !

บางทีอาจเป็ นเพราะเขาหัวเราะหนักไป ทันใดนั้นจูจวินฝานก็รู ้สึก

เหมือนตัวเองจะลืน ่ จึงยันมือสองข ้างไปข ้างหลัง แต่ก็ยงั ทรงตัวไม่
่ นตัวเองจะล ้มลงไปในนาแล
อยู่ เมือเห็ ้ ่
้ว องคร ักษ ์ทีปกป้ องเขาอยู่
ข ้างๆ ก็รบี จับแขนเขาเอาไว ้ และลากเขากลับขึนฝั ้ ่ งอย่างรวดเร็ว

จูจวินฝานโดนเตือนยกหนึ่ ง ขณะทีเขาก ่ าลังจะลงไปจับหอยในนา้

อีกครง้ั พวกองคร ักษ ์ทีคอยอยู
่ ข
่ ้างกายเขาก็ไม่ทาตามทีสั ่ งแล
่ ้ว
พวกเขาต่างเข ้ามาล ้อมรอบแล ้วพูดโน้มน้าว ในทีสุ ่ ดพวกเขาก็
โน้มน้าวฮ่องเต ้ได ้ พวกองคร ักษ ์ก็เหนื่ อยเหมือนกัน ถ ้าเมือกี
่ ฮ่้ องเต ้
 ้
เป็ นอะไรขึนมาจริงๆ พอกลับไปแล ้วพวกเขาต ้องโดนลงโทษ
่
แน่ นอน เฮ้อ ! การปกป้ องฮ่องเต ้ ไม่ใช่งานทีสบายเลยสั
กนิ ด !

่ วโมง
ไม่ถงึ ครึงช ่ั ่
ถังในมือของเสียวเฉาและเด็ ้
กทังสามคนก็ เต็มแล ้ว
่
เสียวเฉายั ่
งใช ้ประโยชน์จากตอนทีคนอื ่
นไม่ สนใจ จับปลาตัวเล็ก
ได ้จานวนมาก เธอคิดว่าจะเอากลับไปทอด เพราะพวกมันทังกรอบ ้
และกินง่าย แถมรสชาติยงั อร่อยมากอีกด ้วย !

่
เมือกลั ่
บมาถึงบ ้าน หยูเสียวเฉาก็ เทหอยขมลงในกะละมังใบใหญ่
้
เติมนาให ้เต็มกะละมัง จากนั้นก็โรยเกลือลงไป และเธอยังแอบหยด
้ นศักดิสิ์ ทธิลงไปด
นาหิ ์ ่ าแบบนี แล
้วย เมือท ้ ้ว มันจะเร่งให ้หอยขม
คายดินทรายออกมาเร็วกว่าเดิม

่
หยูเสียวเฉาตั ่ ได ้พ่นยาเมือเช
ดผักทีไม่ ่ ้าออกมา ผักทุกชนิ ดยังสด
๊
ใหม่ หลังจากคิดนิ ดนึ ง เธอก็ไปเอาตักแตนออกมาจากห ้องใต ้ดิน
้ องซือจื
คิดว่า ” จิงอ๋ ่ อ่ ” จะต ้องไม่เคยเห็นมาก่อน จึงไม่ต ้องพูดถึง
่ นเลย
เรืองกิ
ตอนเทียง่ ผัดเผ็ดหอยขมจานใหญ่ก็ถก ู ยกมาวางบนโต๊ะ เพราะ
เฉี ยนหวูก ่
่ ็ชว่ ยฉี โตวจับหอยขมด ้วย หยูเสียวเฉาจึ งให ้น้องเอาไป
ให ้ครอบคร ัวเฉี ยนหนึ่ งจาน ไหนๆก็ไปส่งอาหารให ้บ ้านเฉี ยนแล ้ว
เธอจึงคิดว่าจะไม่สง่ ให ้บ ้านโจวชานหูทมีี่ ความสัมพันธ ์อันดีกว่าได ้
ยังไง เธอจึงตักใส่อก ่
ี จาน เมืออาหารถูกส่งออกไป สุดท ้ายทีบ ่ ้านก็
้
เหลือเพียงจานนี จานเดี ยว !

่ จวินฝานได ้ชิม เขาก็นึกถึงหอยขมแกล ้มเบียร ์เมือชาติ

เมือจู ่ ทแล ี่ ้ว
้
ขึนมาทั นที หอยขมรสชาติเผ็ดๆ กินแกล ้มกับเบียร ์เย็นๆ รสสัมผัส
นั้นฟิ นมาก แต่น่าเสียดาย เขาเคยเรียนแค่การสร ้างเรือ ไม่รู ้เรือง
่
่ ยร ์จึงเป็ นได ้แค่ความฝัน !
การทาเบียร ์ การดืมเบี

่
อาหารตอนเทียงอลั งการมาก ” หมูต๋น ้ ้น ” ทีจู่ จวินหยางสัง่
ุ วุนเส
้
ไขมันในเนื อหมู ่ วุ ้นเส ้นส่องแสงแวววาว ทาให ้คนทีเห็
ไม่เลียน ่ น
อยากคีบกินทันที

และยังมีปลาทอดหนึ่ งจาน หยูเสียวเฉาช

่ านาญการทาปลาทียาว ่
ประมาณหนึ่ งนิ วนี
้ เป็
้ นพิเศษ เธอนาไปชุบกับแป้ งบางๆ ทอดลงใน
้ นให ้เป็ นสีเหลืองทอง ก ้างปลาทังหมดกรอบมาก
นามั ้ ่ ยวลง
เมือเคี ้
 ่ หอมหวนและความกรอบที
ไปจะสัมผัสได ้ถึงกลินที ่ ่ ยวเพลิ
เคี ้ นสุดๆ
่ อยไม่ซาใคร
มันเป็ นอาหารทีอร่ ้

ยังมีหห ้
ู มูนาแดงอี กอย่าง มันเป็ นอาหารทีท ่ าจากหัวหมู นางหลิว
์ บ
เห็นว่ามีแขกสูงศักดิมาที ่ ้าน แต่ในบ ้านกลับไม่มวี ตั ถุดบ
ิ ดีๆเลย
นางจึงเอาหัวหมูออกมาจากห ้องแช่เย็นแล ้วจัดการทาความสะอาด
่ กๆกาลังรอให ้หอยขมคายดินออกมา ตอน
ให ้เรียบร ้อย ขณะทีเด็
นั้น นางหลิวก็เริมตุ
่ ๋นหัวหมูแล ้ว นางเองก็เป็ นศิษย ์ทีเก่
่ งเหนื อครู
ี่
แล ้ว รสชาติทออกมาจึ ่
งดีไม่แพ้หยูเสียวเฉาเลย

นอกจากนี ้ ยังมีผด
ั ผักกาดกวางตุงซอสหอยนางรม
้ ผัด
ผักกาดหอมซอสหอยนางรม ผัดผักโหยวมั่ยไช่กระเทียม ทุกจาน
ล ้วนมีสส
ี น ่
ั และความหอมทีแตกต่ างกันไป ทาให ้พวกองคร ักษ ์อด
มองอาหารในจานไม่ได ้

๊
โดยเฉพาะจานของตักแตนทอดสี เหลืองทอง มองแล ้วดูน่า
่ าปลาทอด มีความรู ้สึก
ขยะแขยง แต่พอกินเข ้าไปกลับอร่อยยิงกว่
เหมือนกินกุ ้งทอดกรอบ ตอนแรกจูจวินฝานไม่กล ้ากิน แต่เมือเห็ ่ น
้
เด็กๆบ ้านหยู กินเข ้าไปทีละตัวๆ พร ้อมกับทาท่าเคียวอย่ าง
่ กน้องของเขาก็กน
เอร็ดอร่อย แม้แต่จจู วินหยางลูกพีลู ิ เข ้าไปทีละ
หลายตัว

่
หยูเสียวเฉาเห็ ้ องซือจื
น ” จิงอ๋ ่ อ่ ” อยากลองกิน แต่ไม่กล ้ายก
๊
ตะเกียบมาคีบ เธอจึงรีบเลือกตักแตนตั วอ ้วน ไปใส่ในชามของจูจ
้ กแตนอร่
วินฝาน ” องค ์ชาย เนื อตั ๊ อยกว่าไข่ปอ
ู ก
ี นะเพคะ ลองเสวย
สักคา ถ ้าไม่โปรดก็คายออกมาได ้เพคะ ! “
 ตอนที่ 291 ภู มแ
ิ พ้
https://novel-lucky.com

ชาติทแลี่ ้วของจูจวินฝานก็ไม่ได ้มีชวี ต

ิ ทีกิ่ นดีอยูด
่ ี เขาเคยกิน
หนอนไหมและเคยชิมจักจั ๊ นทอดมาแล
่ ้ว พอมาเผชิญหน้ากับ
๊
ตักแตนก็ ไม่ได ้แสดงท่าทางร ังเกียจเดียดฉันท ์เช่นผูบ้ ญ ุ หนักศักดิ ์
ใหญ่หรือข ้าราชการตาแหน่ งโตๆหลายคน เขาคีบตักแตนตั ๊ ่ ก
วทีถู
ดึงปี กออก ดูอย่างละเอียดอยูส ่ ก
ั พัก พอกาลังจะเอาเข ้าปาก ก็มี
ชายหนุ่ มคนหนึ่ งทีใบหน้
่ าหล่อเหลา หน้าขาว ไร ้หนวดเครา รูปร่าง
หน้าตาเหมือนกับหลุดออกมาจากเทพนิ ยาย รีบหยุดเขาไว ้และพูด
ว่า นายท่าน กระหม่อมขอลองชิมดูกอ ่ นพะย่ะค่ะ

่
เมือชาติกอ ่
่ นหยูเสียวเฉาอ่านนวนิ ยายมามาก เธอรู ้ว่าก่อนทีฮ่่ องเต ้
จะเสวยพระกระยาหารจะต ้องให ้ขันทีตรวจสอบยาพิษก่อน หรือว่า
ข ้างกายจิงอ๋้ องซือจื
่ อก็
่ จะมีขนั ทีแบบนี ้ ？ เธอสงสัยจึงมองไปที่
้
ชายหนุ่ มอย่างพินิจพิเคราะห ์ ผิวพรรณเกลียงเกลา นวลเนี ยน
ขนาดรูขม ุ ขนยังเกือบจะมองไม่เห็น ใบหน้าสดใส อิมเอิ ่ บ แม้พูดได ้
ว่าไม่หล่อเหลาไปกว่าจิงอ๋ ้ องซือจื
่ อและจวิ
่ ้ องน้อย แต่ถ ้าแยก
นอ๋
ออกมาดูคนเดียวก็เป็ นคนทีหน้ ่ าตาดีเลยทีเดียว
รูปร่างของเขานั้นสูงตระหง่านไม่เหมือนคนทีคุ ่ ้นเคยกับการทา
หน้าทีขั่ นที ขันทีสว่ นใหญ่มก ์ ชอบเดิน
ั จะอ่อนน้อมจนไร ้ศักดิศรี
ไหล่หอ ่ หลังค่อม คอยืน ่ ชายผูน้ ี ไม่
้ ทาตัวตาต
่ ้อยและไม่ทาตัวโอหัง
ี่
ไม่เหมือนกับขันทีทชอบแสดงท่ ่ ยวทีท
าทางประจบสอพลอ สิงเดี ่ า
้ ยงของคนคนนี นุ้ ่ มนวลอ่อนหวาน
ให ้เธอรู ้สึกไม่สบายใจก็คอื นาเสี
แต่ก็ไม่เหมือนกับขันทีในทีวท ี่ ยงเล็กแหลมแบบนั้น
ี เสี

่ ว้ ซู
จูจวินหยางเห็นเด็กหญิงจ ้องมองซูหรานก็อดไม่ได ้ทีจะขมวดคิ
หรานมีอะไรตรงไหนทีน่่ ามอง ？ข ้าเองก็หล่อเหมือนกันนะ

่
หยูเสียวเฉา ้
เจ ้ามองอะไรอยู่ ? จูจวินหยางรู ้สึกหงุ ดหงิดขึนมา จึง
อดพูดขัดจังหวะความคิดของเธอไม่ได ้

่
เมือได ้ยินเสียงจูจวินหยาง เจ ้านายอย่างจูจวินฝานและซูหรานคน
ร ับใช ้ก็หน ่
ั มามองหยูเสียวเฉา เด็กหญิงไม่ทน ้ วและเผลอสบตา
ั ตังตั
่
กับซูหรานเข ้า หยูเสียวเฉาหน้ าแดงทันทีและมองไปทีจู่ จวินอ๋
้ อง
จากนั้นก็ยมให ิ้ ่
้ซูหรานอย่างเกรงใจและพูดว่า เสน่ ห ์ทีออกมาจาก
ตัวของท่านผู ้นี ้ ทาให ้ข ้านึ กถึงต ้นไผ่อน ่ อนตัวอยูก
ั สง่างามทีซ่ ่ ลาง
หุบเขา ก็เลยใจลอยไปหน่ อยน่ ะค่ะ

้
จูจวินฝานหัวเราะแล ้วพูดว่า แม่หนู คนนี สายตาไม่ เลว ข ้าก็คด ิ ว่า
ลักษณะท่าทางของซูหรานมีความเป็ นสุภาพบุรษ ุ อย่างมาก
สมควรกับชือ่ ไผ่ทสง่
ี่ างาม ซูหราน ข ้าจะตังชื
้ อให
่ ่ !
้เจ ้าว่า ซิวฉี

” การฝึ กฝนตนเอง, การดูแลครอบคร ัว, การปกครองประเทศ, ใต ้

หล ้าสงบร่มเย็น ! นายท่าน ซูหรานเป็ นเพียงคนพิการ ไม่เหมาะสม
่ ยกเช่นนี ้ ” ชายคนไหนบ ้างทีไม่
กับชือเรี ่ ใฝ่ ฝันอยากจะเป็ นวีรบุรษ
ุ
่
? น่ าเสียดายทีความฝั ่
นของเขาสลายไปในวัยเด็ก เมือเขาต ้อง
่
เสียสละตัวเองเข ้ามาในวังเพือให ้คนในครอบคร ัวผ่านพ้นวิกฤตและ
มีชวี ต
ิ อยูร่ อดมาได ้

ี่
โชคดีทเขาถู ่ ความคิดก ้าวหน้า ได ้พา
กจัดให ้ไปร ับใช ้เจ ้านายทีมี
เขาไปศึกษาเรียนรู ้ด ้วยกัน ศึกษาศิลปะการต่อสูด้ ้วยกัน และหารือ
่
เกียวกั
บกลยุทธ ์ในการปกครองประเทศด ้วยกัน เจ ้านายของเขาไม่
เคยดูถก ่ ยบกับขันทีคนอืนๆที
ู เขาเลย เขาโชคดีมากเมือเที ่ ่ กขันที
ถู
ึ ้ อถูกใช ้ให ้เป็ นแพะร ับบาป เขาโชคดี
แก่ๆโขกสับจนเงยหัวไม่ขนหรื
่ ยบกับสหายทีถู
มากจริงๆเมือเที ่ กทาลายศักดิศรี ์ ในพระราชวัง

จูจวินฝานเบิกตาโพลง ตบไปทีโต๊ ่ ะแล ้วพูดว่า ข ้าบอกว่าเจ ้าคูค

่ วร
เจ ้าก็คค
ู่ วรกับมัน ! ซูหราน ปกติข ้าเตือนเจ ้าว่ายังไง ? ร่างกายไม่
ครบสมบูรณ์ไม่เป็ นไร แต่ต ้องเคารพตัวเอง ร ักตัวเอง เชือมั ่ ่นใน
่ !! ซูหราน ด ้วยความสามารถและศิลปะ
ตัวเอง ถึงจะเป็ นผู ้ชายทีดี
การต่อสู ้ของเจ ้า ถ ้านาออกมาใช ้ประเทศชาติต ้องมั่นคงและสงบ
่
ร่มเย็นแน่ นอน เจ ้าไม่ได ้ด ้อยค่ากว่าคนอืนเลย ! ใครบอกว่าเจ ้าไม่
่ วรกับการเรียกขานนี ้ ให ้เขามาหาข ้า !! “
คูค

่ ยบเสมือนอาจารย ์ มิตรสหาย เจ ้านายและคูห

สาหร ับนายท่านทีเปรี ่ ู
คนนี ้ ซูหรานก็ทาได ้เพียงใช ้ความซือสั
่ ตย ์และมิตรภาพทีจริ
่ งใจ
่ ดตอบแทนบุญคุณของเขา หากเจ ้านายต ้องการ เขาก็ยน
ทีสุ ิ ดีพลี
ชีพแม้ตัวจะตาย ต่อให ้จะบุกนาลุ้ ยไฟเขาก็ไม่ลงั เลแม้แต่นิดเดียว

่
หยูเสียวเฉารู ่
้สึกเสียใจเล็กน้อย คนทียอดเยี ่
ยมแบบนี ้ คาดไม่ถงึ ว่า
ั ทีคนหนึ่ งจริงๆ ! แม้วา่ เขาจะโดดเด่นสะดุดตา แต่ใน
จะเป็ นแค่ขน
 ้ ไม่นับว่าเป็ นผู ้ชายทีแท
ยุคนี ก็ ่ ้จริง ! สังคมเก่าแก่ทช
ี่ วร
่ ั ้าย,
ประเพณี ราชสานักเก่าแก่คราครึ ่ ทช ี่ วร
่ ั ้าย !

ซูหรานกาลังจะพูดอะไรต่อ ทันใดนั้นสีหน้าทีอบอุ ่ น
่ ของเขาก็
่
เปลียนไป เขารู ้สึกคันไปทัวทั ่ งตั
้ วราวกับถูกฝูงยุงรุมกัด เขา
พยายามทนอยูค ่ รูห ่ นึ่ งแต่สด ่
ุ ท ้ายก็อดเกาทีคอไม่ ได ้ บนคอ,
่
แขนขวา, และส่วนอืนๆบนร่ ่ ใ่ ต ้ร่มผ้าของเขาเกิดตุม
างกายทีอยู ่
ึ้
ใหญ่ขนมามากมาย

๊
นายท่าน ตักแตนนี ้ นไม่ได ้ ! ซูหรานห ้ามจูจวินฝานทีก
กิ ่ าลังจะเอา
๊
ตักแตนเข ้าปาก อาการคันแปลก ๆ บนร่างกายทาให ้เขาหน้าแดง

่
หยูเสียวเฉาเห็ นตุม
่ ใหญ่บนคอของเขาก็อท ุ านออกมาว่า ท่านซูแพ้
๊
อาหาร ! ตักแตนกิ นแล ้วไม่ดี มันทาให ้เกิดอาการแพ้ได ้ง่ายมาก !
่ ยมไว ้ ท่านรอก่อนนะ !
ข ้าจะไปเอายาทีเตรี

ตอนแรกทีจู่ จวินฝานเห็นท่าทางไม่สบายของซูหรานก็รู ้สึก

่
เคร่งเครียดเล็กน้อย เมือได ่
้ยินหยูเสียวเฉาพู ดแบบนี ้ เขาก็ยม ิ้
้
ขึนมาทั ่ ั ้าย ซูหรานแพ้ตกแตนหรอกเหรอ
นทีอย่างชวร ั๊ ! ข ้าว่าเจ ้า
คงกินอาหารประเภทหนอนไหมหรืออะไรทีคล่ ้ายๆแบบนี ไม่ ้ ได ้
๊ อยขนาดนี ้ ! น่ าเสียดาย ช่างน่ า
เหมือนกันแน่ ๆ ! ตักแตนทอดอร่
เสียดาย !!

่
หยูเสียวเฉาหยิ บขวดเล็ก ๆจากห ้องของเธอออกมาหนึ่ งขวด
ส่วนผสมหลักในนั้นคือนาหิ ้ นศักดิสิ์ ทธิ ์ ส่วนผสมอืน
่ ๆ เป็ น
สมุนไพรลดอาการคันและลดอาการอักเสบ เธอส่งขวดให ้ซูหราน
่ ่ งทาภายนอกครึงหนึ
และพูดว่า กินครึงหนึ ่ ่ งจะเห็นผลเร็ว ฉี โตวพา
่ ้องของเจ ้า ท่านทายาไม่ถงึ ด ้านหลัง ช่วยไปทาให ้ท่าน
ท่านซูไปทีห
หน่ อย “

่ นว่าซูหรานเดินเข ้าห ้องทางทิศตะวันตกกับฉี โตวแล ้ว จูจ

เมือเห็
วินหยางก็คบ ๊
ี ตักแตนขึ ้
นมาเคี ้
ยวกรุ บกรอบอย่างเอร็ดอร่อย เขาพูด
อุบอิบในปากว่า ช่างอ่อนแอจริงๆ กินตักแตนตั๊ ่
วเดียวก็มเี รือง
้
ขึนมาได ้
้ ! ข ้ากินตังเยอะแยะ ไม่เห็นเป็ นอะไรเลย ?
 ่ จวินฝานรู ้ว่าไม่ใช่แพ้ยา เขาก็รู ้ว่าคงไม่เป็ นปัญหาใหญ่อะไร
เมือจู
แถมซูหรานก็กน ๊
ิ ตักแตนแค่ ตวั เดียวเท่านั้น เขามองลูกพีลู ่ กน้อง
ของเขากินอย่างเอร็ดอร่อย ก็คบ ๊
ี ตักแตนตั วหนึ่ งทีพุ
่ งอ ้วนใส่เข ้า
้
ปากและลิมรสมั นอย่างช ้าๆ แน่ นอนว่ารสชาติดม ี ากๆเหมือนกุ ้งชุป
่
แป้ งทอดของเคเอฟซี มีกลินหอมและกรอบอร่ อย !

แต่ทถูี่ กปากเขาทีสุ
่ ด รสชาติครบรสทีสุ ่ ด ก็คอื ผัดเผ็ดหอยขม เขา
้
ใช ้มือหยิบขึนมาแล ้ววางไว ้บนริมฝี ปากแล ้วดูด นาด ้ ้านในและเนื อ้
้
หอยถูกดูดเข ้าไปในปาก เคียวเบาๆสองสามคร ง้ั ความรู ้สึกรสชาติ
เผ็ดหวานในปากทาให ้เขาลืมไม่ลง

้
หลังมืออาหาร ผัดเผ็ดหอยขมจานนั้นถูกเขากินไปคนเดียวเกือบ
่
ครึงจาน ๊
ตักแตนทอดและก๋ ๋
วยเตียวหมู ต๋น
ุ วุ ้นเส ้นก็กน
ิ ไปไม่นอ้ ย
่ ้องจนกินไม่ลงแล ้ว ในทีสุ
เขารู ้สึกอิมท ่ ดจูจวินฝานก็หยุดและวาง
ตะเกียบลง

ดวงตากลมโตของเขามองไปรอบๆ จากนั้นจูจวินฝานก็ชไปที ี ้ วุ่ ้น

้ อยมาก เสียวเฉาเจ
เส ้นในจานและถามว่า วุ ้นเส ้นนี อร่ ่ ้าทาเองรึ
เปล่า ?
 ่
เดิมทีฉีโตวทีเจอกั ้ องซือจื
บ จิงอ๋ ่ อ่ แขกผู ้สูงศักดิ ์ ในตอนแรกเขายัง
เก ้ๆกังๆอยูบ ่ นว่าแขกผูส้ งู ศักดินั์ ้นทาตัวค่อนข ้าง
่ ้าง ต่อมาเมือเห็
สบาย ๆ และดูเหมือนจะเข ้าหาได ้ง่ายกว่าจูจวินอ๋ ้ อง เขาก็คอ ่ ยๆ
ผ่อนคลายความเก ้ๆกังๆลง ฉี โตวยิมแล ้ ่
้วเอ่ยออกมาว่า พีสามของ
กระหม่อมทาวุนเส ้ ้นหนาไม่เท่ากัน แถมยังดูน่าเกลียดด ้วย วุนเส ้ ้น
้
พวกนี มาจากโรงงานของคุ ณชายสามโจวพะย่ะค่ะ !

” เอ๋ ? พูดแบบนี ้ เสียวเฉาก็

่ ทาวุ ้นเส ้นเป็ นจริงๆน่ ะซิ ? ” จูจวินฝาน
ถามอย่างมีเจตนาแอบแฝง

ฉี โตวพูดด ้วยรอยยิมว่ ้ า พีสามของกระหม่

่ อมเก่งมากพะย่ะค่ะ !! พี่
สามเป็ นคนสอนคนงานของโรงงานคุณชายสามโจวทาวุนเส ้ ้น !
้ั มกว่าของร ้าน
แล ้วยังทาไก่ยา่ ง เป็ ดเค็ม เป็ ดย่างด ้วย รสชาติดงเดิ
เจินซิวอีกพะย่ะค่ะ ! ถ ้าหากท่านไม่รบี เสด็จกลับเมืองหลวง มี
่
โอกาสก็เสด็จมาลองชิมฝี มือทาอาหารของพีสามของกระหม่ อมได ้
่
หลังจากทีอาจารย ์ใหญ่ของกระหม่อมได ้กินอาหารทีพี ่ สามท
่ า
ท่านก็ไม่อยากกินอาหารทีร่ ้านอาหารอีกเลย ท่านบอกว่าอาหาร
พวกนั้นเป็ น ‘ อาหารหมู ‘ ! “
 ่ ใจในตัวตนของหยูเสียวเฉา
จูจวินฝานยิงแน่ ่ เขาเบะปาก พูดว่า ถ ้า
่ ้าพูด งันข
ตามทีเจ ้ ้าก็กน ้ !
ิ อาหารหมู มา 27 ปี แล ้วงันซิ

กินอาหารหมูไม่ได ้หมายความว่าเขาจะกลายเป็ นหมูด ้วยซะหน่ อย

ฉี โตวมีหรือจะกล ้าตอบ เขาส่งสายตาไปขอความช่วยเหลือจากพี่
สาม

่
หยูเสียวเฉาได ้ร ับการขอความช่วยเหลือจากน้องชาย เธอตวัด
สายตาจ ้องมองไปทีเขา ่ ดูซยิ งั จะพูดจาสุม ่ ม
่ สีสุ ่ ด
่ ห ้าอีกไหม ? ยิงพู
่ ดความผิดพลาด อะไรทีมั
มากก็จะยิงเกิ ่ นไม่เหมาะสมก็ไม่ควรพูด
จะเรียนหนังสือเยอะๆไปทาไมล่ะเนี่ ย ?

้
เธอยิมและหั ้ องซือจื
นไปหา จิงอ๋ ่ อ่ และกล่าวว่า พ่อคร ัวทีมี
่ ชอโด่
ื่ ง
ดังในใต ้หล ้ามีมากมาย จะนาใครมาก็ได ้ ฝี มือการทาอาหารของ
พวกเขาเก่งกว่าหม่อมฉันมาก ก็เหมือนกับการวิงที ่ ห่
่ างจากหม่อม
 ้ เพราะว่า
ฉันไปเป็ นพันเมตร น้องชายของหม่อมฉันคุยโวเช่นนี ก็
หม่อมฉันเป็ นครอบคร ัวของเขา ทรงฟังผ่านหูไปเถอะเพคะ อย่า
้
ทรงถือสาหาความกับเด็กคนนี เลย !“

ในเวลานี ซู ้ หรานก็ออกมาจากในห ้องด ้านตะวันตก ตุม่ บนคอยังมี

อยู่ แต่ดเู หมือนจะไม่คอ
่ ยคันแล ้ว สีหน้าของเขากลับมาอ่อนโยน
อีกครง้ั

๊
จูจวินฝานเห็นเขาก็พูดติดตลก ซูหราน ตักแตนทอดอร่ อยจริงๆ
่ ้าไม่มโี ชคเรืองนี
น่ าเสียดายทีเจ ่ ้ ! โชคดีทข
ี่ ้าไม่แพ้ตกแตน
ั๊ เลยได ้
กินจนหนาใจ

่
หยูเสียวเฉายิ ้
มและพู ดว่า ไม่ใช่วา่ จะกินไม่ได ้เลย ! หม่อมฉันทา
๊
ซอสตักแตนอยู ห ๊
่ ลายไห ซอสตักแตนหมั กกินแล ้วไม่แพ้หรอกค่ะ !
่ บเมืองหลวงก็เอากลับไปด ้วยหนึ่ งไหซิคะ
ถ ้าท่านซูสนใจ ตอนทีกลั
้ น กินกับข ้าวจะเจริญอาหารมาก !
เวลาจะกินให ้ทอดด ้วยนามั
 ่ จวินหยางได ้ฟัง เขาก็บน
เมือจู ่ พึมพาอยูด ่ ้านข ้างว่า ใจร ้ายจริงๆ !
้ั อนข ้ากลับเมืองหลวง ไม่เห็นเจ ้าจะเอามาให ้ข ้าบ ้าง ? อาหาร
ครงก่
่
สองเกวียนของข ้าทีเอามานั บว่าไม่มปี ระโยชน์แล ้ว !

่
หยูเสียวเฉาเอามื อเท ้าเอวและโต ้กลับอย่างเจ็บแสบ พูดว่าอะไรนะ
เพคะ ! ถ ้าท่านไม่เต็มใจให ้ก็ไม่ต ้องเกรงใจลากมันกลับไปได ้เลย !
ี าหารสองเกวียนของท่าน พวกเราก็ไม่อดตายกันหรอก ครง้ั
ไม่มอ
ก่อนตอนทีท่ ่ านกลับไป ซอสตักแตนยั
๊ งหมักไม่ได ้ที่ จะให ้ท่านนา
กลับไปได ้ยังไงล่ะเพคะ ?

่ จวินหยางได ้ยินว่าเป็ นเพราะซอสตักแตนยั

เมือจู ๊ งทาไม่เสร็จ ไม่ใช่
การเลือกปฏิบต ้
ั ิ เขาก็รู ้สึกสบายใจขึนมาบ ้
้าง เขาเงยหน้าขึนมองห
่
ยูเสียวเฉาที ่ งเท ้าเอวอยู่ ก็พูดพึมพาว่า เจ ้าทาเก่งแค่กบั ข ้าคน
ยั
เดียว ! ทีพูดคุยกับคนอืนยั ่ งพูดจาอ่อนหวานยิมแย ้ ้มได ้ พอพูดจา
กับข ้าก็พูดโหดอย่างกับอะไรดี !

่
หยูเสียวเฉ่ าพูดอย่างอารมณ์ดี ก็หม่อมฉันทาเหมือนท่านเป็ นคน
ในครอบคร ัวไม่ใช่หรือเพคะถึงไม่เกรงใจแบบนี ้ ? จะว่าไปก็เป็ น
 ้ องน้อยนั่นแหละทีอารมณ์
เพราะจวินอ๋ ่ ดี หม่อมฉันถึงกล ้าทาตามใจ
ตัวเองต่อหน้าท่านได ้ !

จูจวินฝานมองสองคนทะเลาะกันอย่างสนุ กสนานอยูอ ่ ก
ี ด ้าน ขาดก็
แต่ไม่ได ้หยิบเอาเมล็ดแตงโมมาแทะเท่านั้น พอได ้ยินหยูเสียวเฉา
่
พูดแบบนี ้ เขาก็เกือบจะสาลักนาลายตั
้ วเองตาย

หยางจวินอ๋ ้ องอารมณ์ดี ? มันน่ าตลกสินดี ้ ! คิดว่าผูท้ ได

ี่ ้ร ับสมญา
นามว่ายมทูตหน้าตายจะเป็ นแค่ขา่ วโคมลอยๆงันเหรอ ้ ? เด็กคนนี ้
่ นมาก็
ถ ้าบ ้าคลังขึ ้ ้ ้น ขนาดคนทีมี
ไม่ไว ้หน้าใครทังนั ่
ยศถาบรรดาศักดิและมี ์ อานาจมา เขาก็จด ั การแบบไม่สนใจ ลูก
ผูล้ ากมากดีในเมืองพวกนั้นทีเคยมาหาเรื
่ ่
องเขา ่
คนไหนบ ้างทีไม่
ถูกเขาตีจนร ้องไห ้หาพ่อแม่ น้องชายญาติผูน้ อ้ งคนนี ้ ตังแต่ ้ เล็กจน
่
โตหาเรืองให ้เขามาโดยตลอด เจ ้าคนทีท ่ าให ้คนปวดหัวกลับได ้ร ับ
การยกย่องว่าเป็ นคนอารมณ์ดี ?

่
หยูเสียวเฉา เจ ้าตาบอดไปแล ้วใช่ไหม ?
 ่ กหยูเสียวเฉานั
แต่จจู วินหยางทีถู ่ บเป็ นคนในครอบคร ัวกลับสบาย
อกสบายใจ ความกลัดกลุ ้มทีอยู ่ ใ่ นใจได ้มลายหายไปจนหมดสิน้
ทันทีเพราะคาพูดประโยคนี ้ เด็กคนนี พู ้ ดได ้ถูกต ้อง คนมักจะกล ้า
ทาตามอาเภอใจเมืออยู่ ต
่ อ ่ หน้าคนทีใกล ่ ่
้ชิดและเชือใจที ่ ด
สุ
้
เด็กหญิงคนนี ฉลาดเหมื อนสุนัขจิงจอก ้ ่ บต
นางย่อมรู ้ว่าใครทีปฏิ ั ิ
ต่อนางอย่างดี จึงได ้ปฏิบต ั ต
ิ อ
่ พวกเขากลับด ้วยความจริงใจแบบ
เดียวกัน !

่
จูจวินฝานมองไปทีญาติ ผูน้ อ้ งอย่างแปลกใจ เพราะคาพูดไร ้สาระ
้ าให ้เขายิมเก
ของเด็กผูห้ ญิงคนนี ท ้ ้อเหมือนคนบ ้า จูจวินฝานจึงอด
่ ายหน้าไปมาแล ้วถอนหายใจ !
ไม่ได ้ทีจะส่
 ตอนที่ 292 หาลู ่ทาง
https://novel-lucky.com

้
ฮ่องเต ้เจียนเหวินจูจวินฝานอยูท ี่ องถังกูห
่ เมื ่ ้าวัน เขาจะตาม
่ กน้องของเขาไปทีหมู
ลูกพีลู ่ ่บ ้านตงชานทุกวัน คนในหมู่บ ้านตง
ชานต่างพากันอยากรู ้อยากเห็นและพูดคุยซุบซิบถึงความโชคดี
่
ของครอบคร ัวหยู เริมจากได ้เป็ นญาติบญ ุ ธรรมกับท่านขุนพล แล ้ว
ยังได ้ร ับการดูแลเป็ นพิเศษจากหยางจวินอ๋ ้ องอีก ตอนนี ยั ้ งเลือนขั
่ น ้
ไปสนิ ทสนมกับทายาทของตาหนักจิงอ๋ ้ องอีก

้ องซือจื
นางจางเบะปากและพูดอย่างไม่พอใจว่า รู ้จักกับจิงอ๋ ่ อแล
่ ้ว
ยังไง ท่านจะมอบตาแหน่ งขุนนางให ้ไหมล่ะ พอท่านกลับเมืองหลวง
จะจาได ้รึเปล่าเถอะว่าหยูไห่เป็ นใคร ชาวบ ้านพวกนั้นก็จริงๆเลย
่
พอเห็นครอบคร ัวของหยูไห่รารวยก็ พากันประจบประแจง ไร ้
ยางอายซะจริงๆ !

่
นางหลีคนที ่
นางคุ
ยด ้วยกลับมีสหี น้าเรียบเฉยเหมือนพายแบนๆ
นางถอนหายใจเฮือกหนึ่ งและพูดว่า
 ้ จะเป็ นของ
ท่านแม่ ถ ้าเราไม่ได ้แยกบ ้านกัน ความโชคดีเหล่านี ก็
้ั
ครอบคร ัวหยูทงครอบคร ัวใช่ไหมล่ะ บางทีนอ้ งสามอาจจะได ้
ประโยชน์ด ้วย ว่ากันว่า คนทีเฝ้่ าประตูบ ้านของมหาเสนาบดีมี
สถานะเทียบเท่ากับขุนนางระดับเจ็ด ถ ้าได ้ร ับความเมตตาจาก
ทายาทของตาหนักจิงอ๋ ้ องแล ้วก็จะมีหน้ามีตา

กว่าผูพ
้ พ
ิ ากษาเขตอีกนะ “

นางจางจะห่วงใยใส่ใจทุกเรืองที ่ เกี
่ ยวข่ ้องกับลูกชายคนเล็กเป็ น
่
พิเศษ เมือได ่ ดแบบนี ้ นางจางก็หวันไหวขึ
้ยินนางหลีพู ่ ้
นมา ดวงตา
้
เล็กหนังตาตกของนางกลิงกลอกไปมา ! ทางหยูไห่ไม่มที างเข ้าหา
ได ้ นางกับเขามีความแค ้นต่อกันเนื่ องจากนางฆ่าแม่ของเขา เจ ้า
อกตัญญูหยูไห่น่ ันน่ าจะอยากขยานางมากกว่
้ า อย่ามาพูดถึงการ
ช่วยนางเลย แต่นางน่ าจะลองคุยกับเฒ่าหยูได ้ ถึงความสัมพันธ ์
ระหว่างสามีกบั ภรรยานั้นจะสินสุ ้ ดลงไปแล ้ว แต่หยูป่อก็ยงั เป็ นลูก
่
ของพวกเขา ถ ้าลูกชายรารวยแล ้ว ตาเฒ่าก็จะสบายไปด ้วยไม่ใช่
เหรอ ?
ดังนั้น ตอนพลบค่าหลังอาหารเย็นวันหนึ่ ง เมือนางจางเห็
่ นเฒ่าหยู
ออกมาเดินเล่น นางก็ไปดักหน้าเขาเอาไว ้

่ นของนางจาง แล ้วหันหน้าหนี พร ้อมกับ

เฒ่าหยูมองใบหน้าเหียวย่
พูดว่า ” เราหย่าขาดจากกันแล ้ว เจ ้ายังมาหาข ้าอีกทาไม เจ ้าทา
กับข ้าเอาไว ้ขนาดนั้น ข ้าไม่ได ้ฟ้ องเจ ้าต่อศาลาว่าการโทษฐาน
พยายามฆ่าก็ดเี ท่าไหร่แล ้ว ! อยูใ่ ห ้ห่างๆข ้า จะได ้ไม่ต ้องถูกคนเห็น
แล ้วเอาไปพูดเสียๆหายๆ ! “

้
มุมปากของนางจางกระตุก แต่นางก็ฝืนยิมออกมาและพู ดว่า พ่อ
่
เสียวป่ อ จะดีจะเลวเราก็เคยเป็ นสามีภรรยากันมา แต่กอ
่ นข ้าไม่มี
่ ดพลาดทีไม่
จิตสานึ กบาปบุญคุณโทษ เป็ นเรืองผิ ่ สามารถแก ้ไขได ้
เห็นแก่พวกลูกๆ …

” อย่าเอาลูก ๆ มาอ ้าง ! หลายปี มานี ข ้ ้าดูแลลูกติดของเจ ้าจากผัว

เก่ายังไง ไม่ใช่วา่ เจ ้าไม่รู ้ แต่เจ ้าล่ะ ดูแลลูกของข ้ายังไง ไฉ่ เฟิ่ งถูก
จับให ้ไปแต่งงานกับคนทีอยู ่ ห ่ า่ งไกล แถมยังเป็ นพ่อม่าย ต ้าไห่เป็ น
่ ความสามารถ จิตใจดีงามและโอบอ ้อมอารีมาก เจ ้าก็ยงั
เด็กทีมี
ทารุณครอบคร ัวเขามานาน เฮ้อ… เรืองเก่ ่ าๆพวกนี ข้ ้าจะไม่คด
ิ
บัญชีกบั เจ ้าแล ้ว เราสองคนหย่าขาดจากกันแล ้ว ต่อไปเจอหน้ากัน
ก็ทาเป็ นไม่รู ้จักซะ ” เฒ่าหยูเอามือไขว ้หลัง ไม่ยอมมองหน้านาง
จางด ้วยซา้

้ มาอยูท
นับตังแต่ ี่ ้านต ้าไห่ เขาได ้ดืมยาบ
่ บ ่ ่
ารุงทีราคาแพงแสนแพง
และได ้กินอาหารคาวหวานอย่างหรูหรา งานแม้แต่นิดเดียวก็ไม่
ยอมให ้เขาทา ไฉ่ เฟิ่ งและต ้าไห่เป็ นคนกตัญญู ลูกของพวกเขาต่าง
ก็ปรนนิ บตั ด
ิ แู ลเขาอย่างดี เขาไม่ต ้องฟังคาพูดเหน็ บแนม
กล่าวโทษของนางจาง ไม่มเี สียงนางหลีด่ ่ าทอต ้าชาน นอกเสียจาก
ความเป็ นห่วงลูกชายคนเล็กทีไปเรี ่ ยนอยูต ่ เฒ่าหยูก็รู ้สึกว่า
่ า่ งถิน
ชีวต
ิ ของเขาสมบูรณ์แบบแล ้ว

นางจางต ้องรู ้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเอง ถึงได ้ขวางทาง

่
ข ้าเอาไว ้เพือจะหาเรื ่
องพู ดคุย คงอยากจะหลอกล่อให ้ข ้ากลับไป
เป็ นทาสร ับใช ้ทางานหนักให ้นาง หากวันหนึ่ งวันใดทีข ่ ้าไม่มแี รง
ทางานแล ้ว ก็คงจะใช ้เท ้าถีบส่งเขาออกมา เห็นข ้าโง่เหรอ ! ทาไม
่
ข ้าจะต ้องกลับไปให ้เจ ้าทรมานด ้วยในเมือตอนนี ้ ้ามีชวี ต
ข ่ อยู่
ิ ทีดี
แล ้ว
นางจางเดินเข ้าไปสองก ้าวและหยุดอยูต ี ครง้ั นาง
่ รงหน้าเฒ่าหยูอก
่ านไม่นึกถึงความสัมพันธ ์ฉันสามีภรรยาใน
พูดว่า ” ข ้าไม่โทษทีท่
อดีตของเราหรอก แต่เสียวป่่ อเป็ นสายเลือดของตระกูลหยูของท่าน
ท่านจะเพิกเฉยต่อเขาไม่ได ้นะ ! “

่
เฒ่าหยูหยุดเดิน สีหน้าเปลียนไปและพู ดว่า ลูกสามทาไม เกิดอะไร
ขึน้ บอกแล ้วไม่ใช่เหรอว่าให ้ตังใจเรี
้ ยน อย่าหาทางก ้าวหน้าด ้วย
วิธสี กปรก ถ ้าอยูท ี่ องฟู่ ไม่ได ้ ก็ให ้เขากลับมาทาไร่ซะ !
่ เมื

่ ดถึงลูกชายคนเล็กในแง่ไม่ดไี ม่ได ้ คิวบาง

นางจางทนให ้คนอืนพู ้
ขมวดเข ้าและตะโกนออกมาว่า

่
เสียวป่ อของข ้าอยูส ี่ องฟู่ ! มีอย่างทีไหนสาปแช่
่ บายดีทเมื ่ งลูกชาย
ตัวเอง ลูกบอกแล ้วว่าเขาจะสอบผ่านการสอบระดับเขตในปี หน้า
แน่ นอน ท่านรอมีลก ่ นซิวไฉ่
ู ชายทีเป็ ่ ได ้เลย ! ” (ซิวไฉ่
่ ี่
คือ ผูท้ สอบ
 ่ จะได ้ร ับสิทธิพเิ ศษทางสังคม
ผ่านระดับต ้นหรือระดับท ้องถิน
บางอย่างตามผลการสอบ)

เฒ่าหยูค่อยโล่งใจ เขาจ ้องไปทางภรรยาเก่าของเขาและพูดว่า เจ ้า

พูดแล ้วว่าเขาอยูส
่ บายดี ยังจะให ้ข ้ามาดูแลอะไรอีก ข ้ารู ้ตัวอักษร
ี่ ว จะช่วยอะไรเขาได ้ บอกให ้เขาตังใจเรี
ไม่กตั ้ ยน นั่นเป็ นสิงที
่ ่
สาคัญกว่าอะไรทังนั้ ้น !

้ กน้อย
นางจางเห็นว่าเฒ่าหยูยงั คงใส่ใจลูกชาย ก็รู ้สึกโล่งใจขึนเล็
่ นว่าซ ้ายขวาไม่มค
เมือเห็ ้
ี น นางก็พูดว่า ” ในงิวเขาก็ พูดว่า ‘ ถ ้า
รู ้จักคนในราชสานักจะเป็ นขุนนางได ้ง่ายขึน้ ‘ เสียวป่
่ อของเรา
จะต ้องได ้เป็ นขุนนางในอนาคตแน่ นอน แต่ถ ้าไม่มเี ส ้นสายอะไรเลย
เขาจะต ้องทางานลาบากแน่ “

้
เจ ้าหมายถึงอะไร พูดให ้มันช ัดเจนเถอะ ! เฒ่าหยูขมวดคิวมอง
่ บเข ้ามาใกล ้เขา
ใบหน้าชราทีขยั

นางจางระงับความไม่พอใจและกล่าวว่า ลูกชายคนดีของท่านคน
นั้นรู ้จักคุ ้นเคยกับคนในราชวงศ ์ไม่ใช่เหรอ ในอนาคตถ ้าซือจื
่ อ่
ท่านนั้นได ้ร ับสืบทอดตาแหน่ งอ๋อง ท่านจะไม่มผ ี ู ้ช่วยอยูข
่ ้างกายได ้
่
ยังไง เสียวป่ อของเรามีความสามารถมากกว่าใคร ถ ้ามีคนวาง
่
เส ้นทางให ้เขา เขาจะต ้องได ้ร ับการชืนชมจากซื ่ ออย่
อจื ่ างแน่ นอน
่
ร ับรองว่าเขาจะมีอนาคตทีสดใส ท่านเป็ นพ่อของเขา ก็ต ้องมีหน้า
มีตาไปด ้วยใช่ไหมล่ะ

่
แม้วา่ ในใจของเฒ่าหยูจะหวันไหวตามอยู บ
่ ้าง แต่ก็เหมือนเขาจะ
้
นึ กอะไรขึนมาได ่
้ เฒ่าหยูตะโกนใส่นางจางว่า ” ยังจะมาคิดเรืองคด
โกงอยูอ ี นี่ เจ ้ายังทาร ้ายลูกชายไม่พอใช่ไหม หรือลืมบทเรียนครง้ั
่ ก
ก่อนไปแล ้ว หากตัวเองมีความสามารถ ทาไมจะต ้องมากังวลว่าจะ
ไม่มโี อกาสในอนาคต เรืองนี ่ เป็้ นความคิดของเจ ้าหรือของลูกสาม
“

นางจางห่อไหล่พูดอย่างไม่เต็มใจ ” มันเป็ นความคิดของข ้า ถ ้า

ครงก่้ั อนไม่ใช่ความโง่เง่าของนังเด็กหยูเสียวเฉา
่ ่
เรืองของเสี ่
ยวป่ อ
่
จะกลายเป็ นเรืองใหญ่ ้
โตแบบนี เหรอ ่
หยูเสียวเฉานั่ นแหละทีท
่ าให ้
่
เสียวป่ อเดือดร ้อน… “
 ่
เมือเฒ่ ้
าหยูได ้ยินก็เกิดโมโหขึนมา ่ าคนนี จงใจบิ
ผูห้ ญิงงีเง่ ้ ดเบือน
่
ความจริง หากไม่ได ้เสียวเฉาของบ ้านต ้าไห่ เงินทองในครอบคร ัว
คงถูกนักต ้มตุ๋นหลอกเอาไปนานแล ้ว จะมีเงินส่งลูกชายไปเรียนที่
้
เมืองฟู่ งันเหรอ

๋
หุบปากเดียวนี ้ ! ถ ้าเจ ้ากับลูกสามไม่คด ่ จริต คิดจะใช ้เส ้น
ิ ทาเรืองทุ
่
สายเข ้าเรียนทีโรงเรี ยนหรงซวน จะถูกคนหลอกได ้ยังไง ถ ้าไม่ใช่
่
เสียวเฉาของบ ้านเรา เจ ้าสองคนแม่ลกู คงถูกเขาหลอกแล ้วยังช่วย
เขานับเงินอยูน ่
่ ่ ะสิ ! ยังมีหน้ามาตาหนิ เสียวเฉาอี ก ตอนนั้นนางไม่
ควรช่วยพวกเจ ้าเลยจริงๆ ไม่สานึ กบุญคุณแล ้วยังเลวอีก ! เฒ่าหยู
โกรธจนตัวสัน ่ ไม่แม้แต่จะสนใจนางจางทียื ่ นร ้องตะโกนอยู่
ด ้านหลัง เขาก ้าวยาวๆจากไป

่ ้านหยูไห่เดือนกว่า ร่างกายของเขา
เฒ่าหยูอยูร่ ักษาตัวทีบ
แข็งแกร่งกว่าแต่กอ ่ น เอวไม่งอหลังไม่โก่ง รอยย่นบนใบหน้าก็
น้อยลง ดูแล ้วอ่อนวัยกว่านางจางหลายปี
 ้
ตอนนี นางจางมี ชวี ต ่ าบาก ลูกชายคนโตถูกลูกสะใภ ้ยุยง
ิ ทีล
่ อนเงินบางส่วนเอาไว ้เอง เงินขายปลาทีให
ส่งเสริมและเริมซ่ ่ ้นางทุก
่ ๆ ลูกชายคนเล็กของนางทีอยู
วันก็นอ้ ยลงเรือย ่ เ่ มืองฟู่ เฉิ งก็สง่ ข่าว
มาขอเงินขอนั่นขอนี่ ไม่หยุด เงินเก็บในมือก็รอ่ ยหรอลงทุกที นาง
จางกินไม่ได ้นอนไม่หลับ อายุอานามปูนนี แล้ ้วยังจะต ้องไปขุดหา
หนอนช ้อนเหมือนพวกหนุ่ มๆสาวๆอีก

แต่กอ่ นตอนทีหยู ่ ไห่ยงั ไม่ได ้แยกครอบคร ัวออกไป นางแค่ต ้องคอย

เก็บเงินอย่างเดียว งานบ ้านก็ไม่ต ้องทาเอง เป็ นชีวต ่ ขสบายมาก
ิ ทีสุ
้
! ตอนนี นางพึ ่
งพานางหลี ่ งผูห้ ญิงขีเกี
นั ้ ยจไม่ได ้เลย นางต ้องมา
่
เป็ นทุกข ์เรืองในบ ้านนอกบ ้านทุกอย่าง เพราะงันช่ ้ วงสองปี มานี นาง
้
ึ้
จึงแก่ขนมาก
พอเฒ่าหยูกลับมาถึงบ ้าน เขาก็นอนไม่หลับ เอาแต่พลิกตัวไปมา
้ อไขของเขา
ยังไงซะหยูป่อก็เป็ นเลือดเนื อเชื ้ ้ อบรมให ้เป็ น
เลียงดู
บัณฑิตกันมาสิบกว่าปี ไม่มพ ี ่อคนไหนไม่อยากให ้ลูกประสบ
ความสาเร็จ แต่เขาไม่กล ้าเอ่ยปากออกมา หยูไห่แค่ชว่ ยหยางจวิ
นอ๋องปลูกข ้าวโพดเพราะเขาเป็ นชาวไร่ทเก่ ี่ งกาจเท่านั้น จวินอ๋
้ อง
แค่ไว ้หน้าพวกเขาเพราะพวกเขาช่วยท่าน ถ ้าเขาขอให ้ต ้าไห่ชว่ ย
้ องจะตาหนิ ต ้าไห่ทไม่
พูดให ้ เขากลัวว่าจวินอ๋ ี่ รู ้จักพอ
 ้ าหยูขม
คืนนี เฒ่ ้ อเขาตื
่ ตาหลับแทบไม่ลง เช ้าวันรุง่ ขึนเมื ่ ่ นมาก็
นขึ ้
่
เลยเห็นขอบตาดาอย่างช ัดเจน หยูเสียวเฉาเห็ ่
นปู่ ทีสภาพอ่
อน
ระโหยโรยแรง ก็เข ้าไปถามว่า ท่านปู่ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าคะ
ให ้เชิญหมอมาดูไหม

่
เฒ่าหยูโบกมือและพูดว่า ปู่ แข็งแรงดี ไม่มเี รืองอะไรทั ้ ้น หาเงิน
งนั
ไม่ใช่งา่ ยๆ อย่าใช ้เงินแบบไม่คด
ิ

ซิ

่
หยูเสียวเฉ่ าพูดเตือนสติ เงินสาคัญหรือคนสาคัญกว่ากันคะ เงินใช ้
ไปแล ้วยังหาใหม่ได ้ คนป่ วยต ้องรีบร ักษา ถ ้าปล่อยให ้อาการหนักก็
้ ก
ต ้องใช ้เงินมากขึนอี

เฒ่าหยูถอนหายใจและพูดว่า ปู่ ไม่ได ้ป่ วยจริงๆ แค่มอ

ี ะไรไม่สบาย
้ นแค่น้ันเอง
ใจนิ ดหน่ อย ก็เลยไม่ได ้นอนทังคื
” มีอะไรไม่สบายใจก็พูดให ้ครอบคร ัวฟังได ้นะคะ เราจะได ้ปรึกษา
่
หาทางออกด ้วยกัน จะเป็ นเรืองยากแค่ ไหน ขอเพียงแค่ครอบคร ัว
เราปรองดองกัน ก็สามารถแก ้ไขปัญหานี ให ้ ้ผ่านพ้นไปได ้ ” เมือ ่
่
วานยังดีๆอยู่ พลบคาออกไปเดิ ่
นเล่นแป๊ บเดียว ท่านปู่ ก็มเี รืองไม่
้
สบายใจ หรือว่าฝ่ ายนางจางสร ้างปัญหาอะไรขึนมาอี ก หยูเสียว ่
เฉาคิดไปตรงกับความจริงเข ้าโดยบังเอิญ

อย่ามองว่าหลานสาวคนนี ยั ้ งเป็ นเด็ก เธอเป็ นคนทีมี ่ ไหวพริบมาก

เขามาอยูท ี่ ่ ได ้สักพักก็ดอ
่ นี ู อกอย่างช ัดเจน ขนาดหยูไห่ทเป็ ี่ น
หัวหน้าครอบคร ัวจะตัดสินใจทาอะไรก็ต ้องขอความเห็นจาก
เด็กหญิงคนนี ก่ ้ อน เธอเป็ นคนทีมี ่ ความสามารถมากจริงๆ เข ้าไป
ในตัวเมืองแป๊ บเดียวก็ทายาฆ่าตักแตนได ๊ ้แล ้ว และยังปลูกผักอีก
้
ผักเหล่านี ขายได ้ ตว ์ ในแต่ละวันพวกเขามี
้ในราคาเท่ากับเนื อสั
รายได ้เข ้ากระเป๋ าหลายตาลึงทีเดียว บางทีเธออาจจะให ้คาแนะนา
ได ้
เฒ่าหยูลงั เลอยูค ่ นึ่ ง จากนั้นก็เล่าเรืองที
่ รูห ่ นางจางมาหาเขาเมื
่ ่
อ
่
วานให ้เธอฟัง เขามองหยูเสียวเฉาและพู ดอย่างกังวลใจว่า เฉา
เอ ้อร ์ หลานคิดยังไง

นางจางจริงๆซะด ้วย ! นางจางคนนี ช่ ้ างเป็ นผูห้ ญิงทีสร

่ ้างความ
วุน
่ วายให ้ครอบคร ัวไม่ได ้หยุดหย่อน ใครคบค ้าสมาคมด ้วยก็
พลอยซวยกันหมด แต่เมือเห็ ่ นสายตาอ ้อนวอนของเฒ่าหยู เธอก็
ไม่สามารถปฏิเสธเขาตรงๆได ้ จึงตัดสินใจถ่วงเวลาไปก่อน

่ ข
ท่านปู่ คะ เรืองนี ้ ้าก็ไม่แน่ ใจเหมือนกัน เอาไว ้ข ้าจะถามจวินอ๋อง
่
น้อยให ้ทีหลังนะคะ หยูเสียวเฉาพู ด

่ ดว่า ใช่ ใช่ ! ถามจวิ

เฒ่าหยูรบี พยักหน้าดูเหมือนจะโล่งใจขณะทีพู
นอ๋องก่อน ท่านสนิ ทสนมกับครอบคร ัวของเรามากกว่า ถึงพวกเรา
จะพูดอะไรผิดไป ท่านก็จะไม่ถอื สาลงโทษพวกเรา !
 ้ องซือจื
ไม่นาน จิงอ๋ ่ อ่ ก็มาพร ้อมกับองคร ักษ ์กลุม
่ เล็ก แน่ นอนว่าห
้ องก็มาด ้วย เห็นได ้ช ัดว่าจูจวินฝานมีทา่ ทางฮึกเหิมมาก
ยางจวินอ๋
เขาเอาธนู กบั ลูกธนู ในมือให ้ดูและพูดกับหยูไห่วา่ ข ้าได ้ยินมาว่า
ความสามารถในการล่าสัตว ์ของท่านไม่เลวเลยทีเดียว ไปกันเถอะ
! เรามาประชันฝี มือกันว่าใครจะล่าหมูป่าได ้ก่อน จะได ้มีลาภปาก
้ ยงนี
ตอนมือเที ่ ้!

ี่
หยูไห่ยงั คงกลัวเหตุการณ์ทพบหมี ่
ตาบอดเมือคร ้ั อนอยู่ ชายผู ้
งก่
์ องหน้
สูงศักดิเบื ้ าสองคนนี ้ คนหนึ่ งเป็ นทายาทของตาหนักจิงอ๋ ้ อง
่
อีกคนเป็ นคนโปรดของฮ่องเต ้ ถ ้าเกิดเหตุร ้ายทีคาดไม่ ้
ถงึ ขึนมา
เขาร ับผิดชอบไม่ไหวหรอกนะ !

้ ดภัยพิบต
องค ์ชาย ตอนนี เกิ ั ฝ
ิ นฟ้ าแห ้งแล ้ง สัตว ์ป่ าบนภูเขาขาด
แคลนอาหาร พวกมันจึงดุร ้ายมาก ! ถ ้าเราล่าหมูป่าได ้ เกรงว่า
พวกมันจะผอมจนเหลือแต่กระดูก ถ ้าอยากเสวยเนื อหมู ้ กระหม่อม
้ หมู
ไปซือที ่ ่บ ้านข ้างๆให ้ได ้พะย่ะค่ะ…
 ตอนที่ 293 ช่วยชีวต
ิ
https://novel-lucky.com

หยูไห่ยงั พูดไม่จบก็ถก ู จูจวินฝานขัดจังหวะขึนมา้ ้

เนื อหมู ี่ อมามี
ทซื ้
เหรอจะอร่อยเหมือนทีตั ่ วเองล่ามา ไม่ต ้องห่วง องค ์ร ักษ ์ทุกคนทีข่ ้า
พามาสามารถสูกั ้ บเสือด ้วยตัวคนเดียวได ้ กลัวแต่วา่ จะไม่เจอพวก
มันน่ ะซิ แต่ถ ้าเจอล่ะก็ ! ร ับรองว่าพวกมันจะไม่มท ี างกลับไปได ้แน่ ๆ
!

่ มท
เมือไม่ ้ องซือจื
ี างเลือก หยูไห่จงึ ได ้แต่พา จิงอ๋ ่ อ่ กับคนของเขา
ไปเดินสารวจรอบนอกของภูเขาตะวันตกรอบหนึ่ ง หยูเสียวเฉาก็ ่
เลยถูกจูจวินหยางถือโอกาสพาไปด ้วย

ภัยแล ้งยังคงดาเนิ นต่อไป หญ ้าและต ้นไม้บนภูเขาทีถู ่ กตักแตนกั

๊ ด
่
กินก็เหียวแห ้ กดูเหมือนชายชราที่
้งหมดแล ้ว ภูเขาตะวันตกทังลู
้
เป็ นขีกลากบนศี ้
รษะ ความกังวลก่อนหน้านี ของหยู ่
เสียวเฉาไม่ ใช่
การคิดมาก สัตว ์กินพืชทีสู่ ญเสียพืชทีเป็
่ นอาหารเริมเผชิ
่ ญหน้า
กับความหิว บางตัวตายเพราะไม่สามารถหาอาหารได ้ ทีข ่ ้างทาง
่
ระหว่างก ้อนหินไม่ไกลออกไปหยูเสียวเฉาพบกระต่ ายป่ าตัวหนึ่ งที่
 ่ ยชีวต
เพิงเสี ิ ไปได ้ไม่นาน ตัวมันผอมโซ ขนมีจด
ุ ด่างดา ดูแล ้วน่ า
สังเวชใจมาก

้ ม
ทังกลุ่ เดินมาได ้ไม่นานก็เจอเข ้ากับหมูป่าครอบคร ัวหนึ่ ง หมูป่า
ตัวใหญ่สองตัวพาลูกหมูสามตัวออกมาหาอาหาร โชคดีทหมู ี่ ป่ายัง
สามารถใช ้เขียวงั ้ ดและขุดรากหญ ้าในดินและกัดกินเปลือกไม้ของ
ต ้นไม้ได ้ แม้วา่ พวกมันจะดูผอมโซไปหน่ อย แต่ยงั มีพละกาลังอยู่
มาก

้ องซือจื
เหล่าองคร ักษ ์ของ จิงอ๋ ่ อ่ ล ้อมครอบคร ัวหมูป่าเอาไว ้ตรง
กลาง เจ ้านายของพวกเขาเหนี่ ยวสายธนู และยิงลูกธนู ไปทีดวงตา่
ของหมูป่าตัวผู ้ หมูป่ามีหนังหนาและหยาบ ลูกธนู ธรรมดายากทีจะ ่
ทะลุผ่านผิวหนังหนาของมันได ้ หากต ้องการฆ่าให ้ตายในการ
้ั ยว จะต ้องเล็งไปทีจุ่ ดอ่อนของมัน นั่นก็คอื ดวงตา
โจมตีครงเดี

ี่ ป่าตัวผู ้สัมผัสได ้ถึงอันตรายทีก

ดูเหมือนว่าทันทีทหมู ่ าลังจะมาถึง ก็
เกิดอาการหงุ ดหงิดกระสับกระส่าย มันกาลังจะพาแม่หมูและลูกๆ
ออกไปจากทีที ่ ท
่ าให ้รู ้สึกไม่ปลอดภัย ในระหว่างทีมั่ นกระพริบตา
และคิดหาทางออกจากอันตรายอยูน ่ ้ัน ลูกธนู ของจูจวินฝานก็พุ่ง
เข ้าใส่ตาหมูป่าและทะลุเข ้าไปในหัวของมัน หมูป่าตัวผูต้ ายในทันที
โดยไม่ทน ่ ไห่เห็นดังนั้นก็แอบยกย่องอยูใ่ นใจ
ั ได ้ส่งเสียงร ้อง เมือหยู
เงียบๆ

ฝี มือยิงธนู แม่นมาก

หลังจากแม่หมูป่าเห็นว่าคูช ่ วี ต ่ นมาและวิ
ิ ถูกฆ่า มันก็บ ้าคลังขึ ้ ่ าน
งผ่
ป่ าอย่างไม่มจี ด
ุ มุ่งหมาย บังเอิญเหลือเกินทีมั ่ นวิงไปทางหยู
่ เสียว่
เฉาพอดี

่
ถึงแม้วา่ หยูเสียวเฉาจะมี
หนิ ศักดิสิ์ ทธิและได
์ ้ครอบครองพลังที่
่ แต่ เธอก็ไม่มท
สามารถทาให ้สัตว ์เชือง ่ ้าคลัง่
ี างควบคุมหมูป่าทีบ
่ าวกันว่าสามารถเอาชนะหมีได ้ !
ซึงกล่

ขณะทีเขี ่ ยวหมู
้ ่
ป่ากาลังจะเจาะทะลุรา่ งกายของเธอ หยูเสียวเฉาก็
รู ้สึกตัวเบาหวิวและในพริบตาก็พบว่าตัวเองอยูบ ่ นต ้นไม้แล ้ว เธอ
 ่
มองแขนทีโอบรอบเอวของเธอเอาไว ้ แล ้วหันหน้าไปมองใบหน้า
่ าแข็
เย็นชาดังน ้ ้ องน้อย ในชววิ
งของจวินอ๋ ่ ั นาทีทอั
ี่ นตราย จูจวินห
้
ยางได ้เข ้ามาโอบเอวเธอและกระโดดขึนไปบนกิ ่ คดเคี
งที ่ ้
ยวของ
ต ้นไม้ใกล ้ ๆ ต ้นหนึ่ ง

่
วิชาตัวเบา ท่านใช ้วิชาตัวเบาเป็ นด ้วย ดวงตาคูโ่ ตของหยูเสียวเฉา
่
เป็ นประกายวิบวับ ท่าทางชืนชมอย่ างเห็นได ้ช ัดของเธอทาให ้จูจ
่
วินหยางรู ้สึกมันใจในตัวเองมาก

เขาแกล ้งทาเฉยและพูดเบาๆว่า การใช ้พลังปราณทาให ้ร่างกาย

้ นทักษะพืนฐานส
เบาขึนเป็ ้ าหร ับผูฝ้ ึ กยุทธอยูแ่ ล ้ว ไม่ได ้พิเศษอะไร
เลย !

่
หยูเสียวเฉายั ่
งคงมองเขาอย่างชืนชมและถามว่ า พอฝึ กวิชาตัวเบา
้
แล ้วจะสามารถกระโดดขึนไปบนหลั งคาและกระโดดข ้ามกาแพงได ้
่ นพืน้
ใช่ไหมเพคะ แล ้วก็ปีนหน้าผากับภูเขาสูงๆเหมือนเดินอยูบ
ราบได ้ด ้วยใช่ไหม
จูจวินหยางพยักหน้าเล็กน้อย ในทางทฤษฎีมน ั เป็ นไปได ้ เพียงหา
้ กได ้ การปี นป่ ายหน้าผาสูงช ันไม่ใช่ปัญหาใหญ่
จุดตังหลั

้ องน้อยเพคะ สอนวิชาตัวเบาให ้หม่อม

” ว ้าว ! สุดยอดเลย ! จวินอ๋
่
ฉันหน่ อยได ้ไหมเพคะ ” หยูเสียวเฉาลื มไปแล ้วว่ามีหมูป่าตัวใหญ่
ตัวหนึ่ งกาลังโจมตีพวกเขาอยูท ี่ ้ต ้นไม้ เธอมัวแต่สนใจอยากจะ
่ ใต
เรียนวิชาตัวเบา

จูจวินหยางปรายตามองรูปร่างทีอ่ ่ อนแอปวกเปี ยก แล ้วเบะปากพูด

ว่า เจ ้าเนี่ ยนะ อย่าดีกว่า วิชาตัวเบาไม่ใช่วช
ิ าต่อสู ้ มันต ้องอาศัย
กาลังภายในมาสนับสนุ น ถ ้าเจ ้าเริมเรี ่ ยนตอนนี ้ พูดเลยว่า เจ ้าต ้อง
ฝึ กฝนนานกว่า 10-20 ปี ถึงจะบรรลุความสาเร็จระดับกลาง ถึง
ตอนนั้นเจ ้าก็น่าจะกระโดดขึนไปบนต้ ่ งระดับนี ได
้นไม้ทีสู ้ ้อย่างไม่มี
ปัญหา

่
พอหยูเสียวเฉาได ้ยินว่ายังต ้องฝึ กกาลังภายใน และต ้องใช ้เวลา
ฝึ กฝน 10-20 ปี ถึงจะสามารถกระโดดขึนไปบนต ้ ้นไม้ได ้ แต่ได ้แค่
3-4 เมตร ไม่ต ้องเรียนวิชาตัวเบา เธอก็สามารถปี นต ้นไม้สูง
เท่านั้นได ้ ความคิดทีอยากจะเป็
่ ่
นจอมยุทธหญิงทีสามารถเหาะเหิน
เดินอากาศช่วยเหลือคนอืนก็่ หายไปครึงหนึ
่ ่ งทันที

่ ดกัน จูจวินฝานก็กาจัดหมูป่าทีพุ
ในระหว่างทีพู ่ ่งชนต ้นไม้อย่าง
่ วนั้นลงได ้ หมูป่าตัวเล็ก ๆ อีกสามตัวน่ าจะเกิดได ้
ดุเดือดบ ้าคลังตั
ไม่นาน แต่มน ่ กฝน แต่ถงึ ยังไงพวกมันก็ไม่ใช่
ั ก็ดรุ ้ายยากทีจะฝึ
คูม
่ อ
ื ของเหล่าองคร ักษ ์และถูกจับเป็ นได ้อย่างรวดเร็ว

อย่าฆ่าลูกหมูป่าพวกนั้น เราเอาพวกมันกลับไปเลียงที ้ บ่ ้านได ้ รอ

่
ให ้โตและอ ้วนก่อนค่อยนามาฆ่ากิน ! หยูเสียวเฉาโดดลงมาจาก
ต ้นไม้ใหญ่อย่างรวดเร็ว เธอมองลูกหมูป่าทีกรี ่ ดร ้องอยูใ่ นมือของ
้
องคร ักษ ์และเสนอข ้อคิดเห็น ลูกหมูป่าสามตัวนี รวมกั นไม่ถงึ 20
ชงด่ ั ้วยซา้ พวกมันผอมจนท ้องกิวหมดแล
่ ้
้ว แทบจะไม่มเี นื อให ้กิน
เอากลับไปเลียงที้ บ่ ้านจะดีกว่า พอถึงวันตรุษจีนค่อยฆ่าหมูเอาเนื อ้
มากิน !

่
จูจวินฝานแสดงท่าทางบอกให ้องคร ักษ ์ฟังทีเธอพู ด จากนั้นก็
หยอกล ้อกับญาติผูน้ อ้ งของเขาว่า
จวินหยาง ! ธนู ของเจ ้าล่ะ ออกจากบ ้านมาล่าสัตว ์โดยไม่เอาคันธนู
ึ ้ ้นไม้ ดูไม่เหมือนตัวเจ ้าเลย
กับลูกธนู มา พอเจออันตรายก็หนี ขนต
นะ !

่ องเต ้และทาท่าทางเฉย
จูจวินหยางปรายตาอันมีเสน่ ห ์จ ้องมองไปทีฮ่
่ น้ัน แต่หยูเสียวเฉากลั
เมยต่อการยัวยุ ่ บกระโดดออกมาและพูดว่า
แขนของจวินอ๋องน้อยได ้ร ับบาดเจ็บเพคะ ภายในครึงปี ่ จะไม่
่
สามารถยกของหนักและไม่สามารถยิงธนู ได ้ ทรงเป็ นพีชายแบบ
ไหนกัน น้องชายบาดเจ็บก็ไม่รู ้ ยังจะทรงแกล ้งล ้อเขาอีก “

่ ข
่ ้างกายของจูจวินฝานจ ้องเธอด ้วยดวงตาที่
บังอาจ องคร ักษ ์ทีอยู
เหมือนระฆังทองแดงใบใหญ่และตะโกนออกมา

่
หยูเสียวเฉาไม่ กลัวเขาหรอก ดวงตาพ่อบุญธรรมของเธอใหญ่กว่า
้
เขาตังเยอะ ต่อให ้ไม่ได ้จ ้องผูคนอยู
้ ่ ก็ยงั ดูเข ้มงวดน่ ากลัวกว่าเขา
 ้
เธอเชิดหน้าขึนแล ้วตะโกนใส่องคร ักษ ์ว่า เลิกแกล ้งทาท่าข่มขูค
่ น
่
อืนซะที เจ ้านายของท่านยังไม่พูดอะไรเลย แล ้วท่านมีสท ิ ธิอะไรมา
่ อเพคะ
พูด ซือจื ่ ลูกน้องของท่านไม่มก ี ฎระเบียบเลย ต ้องดูแลสัง่
สอนดีๆนะเพคะ !

จูจวินฝานยังคงยิมแย ้ ่
้ม เขาพยักหน้าเห็นด ้วย ไม่เลว ! เสียวเฉา
่
พูดได ้ถูกต ้อง ข ้าเป็ นพีชายแท ้ๆ กลับไม่ได ้ดูแลใส่ใจน้องชายให ้ดี
แล ้วนี่ ยังมัวยืนอยูท
่ าไม ยังไม่รบี ถอยไปอีก

่
ซูหรานเหลือบมองไปทีองคร ักษ ์และพูดเสียงเรียบว่า กลับไปอย่า
่ ้องลงโทษด ้วย…
ลืมไปร ับโทษทีห

่ นๆผุดออกมา เห็นได ้ช ัดว่าห ้อง

หน้าผากขององคร ักษ ์มีเหงือเย็
่ น่่ ากลัวมาก
ลงโทษเป็ นสถานทีที

่
หยูเสียวเฉาเริ ่
มสงสารเขาและกล่ าวว่า ท่านซู เห็นแก่ความผิดครง้ั
้ั
แรกของเขา ให ้อภัยเขาสักครงเถอะค่ ่
ะ ยังไงซะเขาก็ทาเพือปกป้ อง
เจ ้านายของเขา
 ่ องเต ้พามาด ้วยครงนี
ทหารองคร ักษ ์ทีฮ่ ้ั ล้ ้วนได ้ร ับการฝึ กฝนมา
จากซูหราน ทุกคนเป็ นองคร ักษ ์ชนหั ้ั วกะทิ ฝี มือของซูหรานพวก
เขารู ้มานานแล ้ว สาหร ับชายหนุ่ มรูปงามทีดู ่ ไม่เป็ นอันตราย แต่
สาหร ับพวกองคร ักษ ์กลับเหมือนหนู เจอแมว เป็ นความน่ ากลัวทีไม่ ่
สามารถนาออกมาเปรียบเปรยได ้

ซูหรานมีความพิเศษทีทุ ่ กคนต่างก็รู ้ นั่นก็คอื สิงใดที

่ ่
เขาได ้
ตัดสินใจไปแล ้ว จะไม่ยอมให ้ใครก็ตามปฏิเสธได ้ แม้แต่ฮ่องเต ้ก็ไม่
่
สามารถเปลียนใจเขาได ้ ! ดังนั้น พวกองคร ักษ ์ทีท่ าผิดพลาดจึงทา
ได ้แค่ภาวนาขอพรเท่านั้น !

ซูหรานมองสาวน้อยด ้านหน้าด ้วยรอยยิม้ ทีแท ่ ้นางก็เป็ นสาว

้ ยงอ่อนโยน
น้อยใจดีไม่เจ ้าคิดเจ ้าแค ้น เขากระซิบเบาๆด ้วยนาเสี
เขาดุดา่ ว่าเจ ้า ท่าทางยังแย่อกี ด ้วย ข ้าช่วยลงโทษแทนเจ ้า เจ ้าก็
ควรจะมีความสุขสิ
 ่ กครูข
เมือสั ้ องซือจื
่ ้าพูดจาไม่เคารพจิงอ๋ ่ อจริ
่ งๆนี่ คะ พวกท่าน
องคร ักษ ์ปกป้ องเจ ้านายด ้วยความภักดี จะมีความผิดได ้ยังไง หยู
่
เสียวเฉาช่ วยพูดให ้องคร ักษ ์คนนั้นโดยไม่มค
ี วามรู ้สึกเจ็บแค ้นใดๆ

” เจ ้าบอกนี่ ว่า เจ ้านายยังไม่ได ้พูดอะไร เขาก็ไม่มส ี ท

ิ ธิพูด ” ซู
หรานเห็นเด็กสาวพูดกับเขาอย่างมีเหตุมผ ี ลและจริงจัง ก็คด ิ
อยากจะหยอกล ้อนางขึนมา ้ เหล่าองคร ักษ ์ต่างรู ้สึกเหลือเชือ่ ถ ้าใน
เวลาปกติ คนทีกล ่ ้าแย ้งเขาคงถูกเขาตบจนตายไปแล ้ว ไม่มท ี างที่
จะมาพูดจาด ้วยเหตุด ้วยผลกับเด็กผูหญิ ้ งตัวเล็กๆด ้วยท่าทาง
สุภาพอ่อนโยนแบบนี หรอก ้

ถ ้าเจ ้านายถูกลบหลูเ่ กียรติ แน่ นอนว่าลูกน้องต ้องเป็ นคนแรกที่

ออกมาปกป้ อง ถ ้าต ้องรอเจ ้านายออกคาสังก็ ่ ถอื ว่าไม่มไี หวพริบ
จากมุมมองของข ้า ข ้าต ้องรู ้สึกไม่พอใจทีถู่ กดุดา่ อยูแ่ ล ้ว แต่ถ ้าใน
มุมมองของท่านองคร ักษ ์ ทาแบบนี ไม่ ้ เพียงไม่ควรถูกลงโทษเท่านั้น
่
แต่สมควรทีจะได ่
้ร ับการยกย่องด ้วย ! หยูเสียวเฉาเอ่ ยออกมาจาก
ใจและรู ้สึกว่าองคร ักษ ์คนนั้นไม่มค
ี วามผิด ทาไมต ้องได ้ร ับโทษ
 ้
รอยยิมบนใบหน้ ่ นช ัดขึน้ งันตามที
าของซูหรานยิงเด่ ้ เจ่ ้าพูด ข ้าจะ
ทาโทษเขาก็คอื ข ้าผิดน่ ะซิ

่
หยูเสียวเฉาพยั กหน้าและพูดว่า ถ ้าท่านยืนยันทีจะลงโทษเขา ่ ก็
้ องซือจื
ต ้องผิดแน่ ๆอยูแ่ ล ้วซิคะ ! จิงอ๋ ่ อแค่
่ สงให่ ั ้พีชายองคร
่ ักษ ์ท่าน
้
นี ถอยออกมาเท่ านั้น ไม่ได ้บอกว่าจะลงโทษเขาซะหน่ อย ทาไม
ท่านต ้องทาแทนด ้วย ท่านทังคู ้ ต่ า่ งก็เป็ นผู ้ใต ้บังคับบัญชาของ
ซือจื่ อเหมื
่ อนกัน ถึงตาแหน่ งของท่านจะสูงกว่าเขา แต่ทาแบบนี ้
ไม่ได ้นะคะ จะถูกเกลียดชังเอาได ้ ท่านซู ท่านควรชนะใจผูค้ นด ้วย
คุณธรรมความดีนะคะ !

ทหารองคร ักษ ์ทุกคนแอบสูดหายใจเข ้าลึกๆ ‘ หัวหน้าขันทีถก ู

่
เด็กผูห้ ญิงสังสอน เด็กหญิงคนนี น่้ าเวทนายิงนั
่ ก เมือนานมาแล
่ ้วผู ้
่
ทีเคยสั ่
งสอนหั ้ ้กลายเป็ นกองขีเถ
วหน้าขันที ในเวลานี ได ้ ้ากระดูก
ไปแล ้ว
 ่ั
จูจวินฝานมองสาวน้อยแซ่หยูสงสอนซูหรานด ้วยความสนใจอย่าง
มาก นางพูดออกมาด ้วยเหตุและผลทีละข ้อๆ คาดไม่ถงึ ว่าจะรู ้
หลักการของการ ใช ้คุณธรรมสยบผูคน
้ น่ าสนใจ !

่ ท
สิงที ่ าให ้ทุกคนประหลาดใจจนอ ้างปากค ้างก็คอื คาดไม่ถงึ ว่าซู
่
หรานจะพยักหน้าอย่างจริงจังและพูดว่า เสียวเฉาพู ดได ้ถูกต ้อง ใช ้
่ ้าคิดว่าไม่มี
คุณธรรมสยบผูค้ น ถึงจะทาให ้คนยอมร ับ ในเมือเจ
่
เหตุผลทีจะลงโทษเขา ้ ยกเลิกการลงโทษเขาซะ !
งันก็

่
ท่านซูฉลาดหลักแหลม ! หยูเสียวเฉาประจบเขาทั ่
นที ในตอนทีเธอ
่
ปรายตาไปมองพีชายองคร ่ นๆบนหน้าผาก
ักษ ์ เธอก็พบว่าเหงือเย็
ของเขายังไม่แห ้ง ท่านซูเป็ นคนอ่อนโยนน่ าร ัก ทาไมท่าทางของ
่
พีชายองคร ักษ ์จึงดูเหมือนเจอผีอย่างนั้น ปอดแหกเกินไปแล ้ว !

่ จวินฝานเห็นทหารองคร ักษ ์ของเขามีสห

เมือจู ี น้าเหมือนเห็นผี เขา
ก็รบี ระงับเสียงหัวเราะแล ้วถามว่า

้ บแขนของเจ ้า ฟังดูเหมือนอาการหนักอยู่
จวินหยาง เกิดอะไรขึนกั
นะ
สีหน้าจูจวินหยางเรียบเฉยและพูดแค่วา่ ไม่เป็ นไรแล ้ว !

จูจวินฝานส่งสายตาตังค ้ าถามไปทีหยู่ เสียวเฉา

่ เห็นได ้ช ัดว่าเขา
อยากให ้เธออธิบาย และหยูเสียวเฉาก็ ่ ่
ทาตามทีเขาคาดหวั ง เธอ
่ วยชีวต
พูดว่า เพือช่ ิ ท่านพ่อของหม่อมฉัน จวินอ๋ ้ องน้อยเลย
พยายามดึงธนู ทปกติ ี่ แล ้วเขาไม่สามารถดึงออกมาได ้ ทาให ้
้
กล ้ามเนื อและเส ้นเอ็นได ้ร ับบาดเจ็บ โชคดีททัี่ กษะทางการแพทย ์
ของท่านหมอซุนสูงส่ง ร ักษาแขนของจวินอ๋ ้ องให ้หายได ้ แต่ยงั ต ้อง
อยูใ่ นช่วงพักฟื ้นเป็ นเวลาครึงปี่ เพคะ ก็เลยไม่สามารถใช ้แขนแบก
ของหนักได ้

้ อสั
งันเมื ่ กครูท ี่
่ เขาดึ ้
งเจ ้าขึนไปบนต ้นไม้ จะอันตรายต่อแขนเขารึ
เปล่า จูจวินฝานรู ้ว่าอาการบาดเจ็บทีกล ่ ้ามเนื อและเส
้ ้นเอ็นเป็ น
่ ้ายแรงมาก ลูกพีลู
เรืองร ่ กน้องของเขาคนนี ชอบท
้ าตามอาเภอใจ
่
ตัวเองมากเกินไปแล ้ว จูจวินฟานรู ้เรืองธนู คน ั นั้นของเขาอยู่ ขนาด
ผูม้ ช ื่ ยงว่ามีพละกาลังแข็งแกร่งในกองทัพสองคนร่วมกันยังไม่
ี อเสี
สามารถเหนี่ ยวสายธนู ได ้ เขายังจะฝื นดึงจนได ้ ไม่อยากมีแขนแล ้ว
้
รึไง จูจวินฝานอดเป็ นห่วงขึนมาไม่ ได ้
 ตอนที่ 294 วางแผน
https://novel-lucky.com

่
จูจวินหยางทนความเจ็บปวดทีแขนและพู ดอย่างสบายๆว่า ตัวเบา
้
ผอมบางไม่มเี นื อหนั งอย่างเจ ้ายังหนักไม่เท่าลูกไก่ด ้วยซา้ ไม่นับว่า
เป็ นภาระหนักหรอก !

หม่อมฉันอาจจะดูผอม แต่ก็มเี นื อติ ้ ดกระดูกอยูน ่

่ ะเพคะ หยูเสียว
เฉาไม่ชอบทีสุ ่ ดเวลาถูกคนอืนบอกว่
่ าเธอผอม ก็เห็นๆอยูว่ า่ เธอกิน
เยอะทุกมือ้ แถมยังเจริญอาหารกว่าเสียวเหลี ่ ้
ยนอีก แต่นาหนั ก
ึ้
กลับไม่ขนเลย แต่เธอคิดว่าตัวเองมีสด ่ มากนะ ไม่ได ้ผอม
ั ส่วนทีดี
กระหร่องจนมีแต่หนังหุมกระดู้ กสักหน่ อย เพียงแค่สข ุ ภาพดี
ร่างกายแข็งแรง ผอมยังไงก็ดก ี ว่าอ ้วนไม่ใช่เหรอ อย่างน้อยก็ไม่
่
ต ้องกังวลเรืองการลดน ้
าหนั ก

่
หยูเสียวเฉาแตะแขนจวิ นอ๋องน้อย จ ้องเขม็งและพูดดุๆว่า จะว่าไป
่ ่ ง แขนของท่านต ้องทายา
แล ้วหม่อมฉันก็ถอื ว่าเป็ นหมอได ้ครึงหนึ
่ อน อย่าพูด ! ถ ้าไม่อยากฝึ กฝนวิทยายุทธหรือจับธนู แล ้ว ก็
ครึงเดื
ไม่ต ้องทาเพคะ “
 ่ ยวเฉาพู
จูจวินหยางรู ้สึกว่าแขนของเขาไม่ได ้สาหัสเหมือนทีเสี ่ ด
่
แต่พอเขาได ้ยินว่ามีความเป็ นไปได ้ทีเขาจะไม่ สามารถฝึ กศิลปะ
การต่อสูหรื
้ อยิงธนู ได ้อีกในอนาคต เขาก็รบี หุบปากและให ้ความ
ร่วมมือทันที ก็แค่ทายาไม่ใช่เหรอ ไม่เจ็บไม่คน
ั แค่น่าราคาญ
หน่ อยเท่านั้น

แม้วา่ จูจวินฝานจะเป็ นห่วงแขนของลูกพีลู ่ กน้องของเขา แต่เมือ

่
่ อนสัตว ์ร ้ายของเขาทาตัวเหมือนแมวน้อยว่า
เห็นญาติผูน้ อ้ งทีเหมื
นอนสอนง่ายต่อหน้าเด็กหญิง เขาก็อดถอนหายใจไม่ได ้ ‘ เป็ น
่
เรืองจริ งทีว่่ าทุกอย่างย่อมมีสงที
ิ่ ข่
่ มมันได ้อยูเ่ สมอซินะ ! ‘

เป้ าหมายของการเดินทางในครงนี ้ั คื
้ อการล่าหมูป่า ในเมือล่
่ าหมูป่า
้
ได ้แล ้ว งันพวกเขาก็ ควรจะลงเขาได ้แล ้ว ลูกชายคนเล็กของ
ครอบคร ัวหยูบอกว่าฝี มือการทาอาหารของหยูเสียวเฉาคนนี ่ ้ กว่า
ดี
ทีร่ ้านเจินซิวซะอีก ไม่รู ้ว่าเมือไหร่
่ เขาจะได ้กินไก่ยา่ งและเป็ ดย่าง
รสชาติดงเดิ ้ั มนั่น !
จูจวินฝานกับน้องชายของเขาเดินนาหน้า หยูไห่จบ ั มือลูกสาวเดิน
ตามมาอย่างใกล ้ชิด เมือสั่ กครูฉ ่ ป่าวิงพุ
่ ากทีหมู ่ ่งไปทางลูกสาวทา
ให ้หยูไห่ตกใจจนทาอะไรไม่ถก ู เขาอยากเอาตัวเข ้าไปแทนที่ แต่
เขาอยูห ่ า่ งออกไปมากและวิงได่ ้ไม่เร็วเท่าหมูป่า ได ้แต่ยน
ื ดูโดยที่
ี่ นอ๋องอยูข
ทาอะไรไม่ได ้ โชคดีทจวิ ่ ้างกายลูกสาวเขาและได ้
ช่วยชีวต ิ ของเธอเอาไว ้ หยูไห่แอบสัญญาในใจ ต่อไปเขาจะไม่พา
้
ลูกสาวขึนเขามาล่ าสัตว ์ด ้วยอีกแล ้ว

ทหารองคร ักษ ์แบกหมูป่าและอุมลู

้ กหมูป่าเดินตามมาด ้านหลังสุด
องคร ักษ ์คนนั้นทีรอดพ้
่ นจากการถูกลงโทษเดินตามฮ่องเต ้อย่าง
่ เสียวเฉาเป็
จงร ักภักดี เขามองไปทีหยู ่ ้ั
นครงคราวด ้วยความรู ้สึก
ปนเประหว่างความขอบคุณและความละอายใจ

่ งกลุ
เมือทั ้ ม ่
่ เดินลงเขามา ก็บงั เอิญเจอเข ้ากับนางเหมาเพือนบ ้าน
ของครอบคร ัวหยู นางเบิกตาโพลง แสดงท่าทางไม่อยากจะเชือ่
พระเจ ้า ! พวกท่านล่าหมูป่าได ้สองตัวเลยเหรอ โอ ้โห ! ยังมีลก
ู หมู
ป่ าอีกสามตัว ! เก่งเก่ง แม่ทพ
ั แข็งแกร่งย่อมไม่มท
ี หารอ่อนแอ
ลูกน้องของซือจื่ อเก่
่ งจริงๆ
 ่
หยูเสียวเฉาเข ้าไปทักทายนางเหมาอย่างกระตือรือร ้น ป้ าเฉี ยน
ท่านป้ าพูดผิดแล ้ว ! หมูป่าถูก

่ อยิ
ซือจื ่ งตายทุกตัว ! ซือจื
่ อเก่
่ งมาก ยิงธนู แม่นมาก ลูกศรหนึ่ ง
ดอกต่อหมูป่าหนึ่ งตัวเลยนะ !

้
นางเหมารีบยิมออกมาและพู ่ ่
ดประจบประแจงว่า สมกับเป็ นซือจื
้ อง เก่งมาก เก่งมาก !
อแห่งตาหนักจิงอ๋

้
จูจวินฝานยิมให ้นางเล็กน้อย แล ้วเดินผ่านนางไป นางเหมากระซิบ
พึมพากับตัวเอง พระเจ ้า คนบุญหนักศักดิใหญ่์ ในเมืองหลวง
หน้าตาหล่อเหลาแบบนี เหรอ ้ ่ บ
ดูเหมือนเทพเจ ้าทีอยู
่ นสรวงสวรรค ์
้ ทาหัวใจข ้าเต ้นร ัวไปหมด
ยิมที

แม้วา่ เสียงของนางจะแผ่วเบา แต่คนกลุม ่ นั้นนอกจากหยูเสียวเฉา

่
กับพ่อของเธอแล ้ว ทุกคนต่างเป็ นผูฝึ้ กยุทธ หูตาว่องไว พวกเขา
่
จึงได ้ยินทีนางพู ้
ดอย่างช ัดเจน จูจวินฝานอมยิมขณะที ่ นไป
เดิ
ด ้านหน้าและแสร ้งทาเป็ นไม่ได ้ยิน นัยน์ตาของซูหรานมีรอยยิม้
่
เขาอดไม่ได ้ทีจะเหลื
อบมองฮ่องเต ้

์
” มองอะไร !! คนบุญหนักศักดิใหญ่ ของเมืองหลวงก็รวมเจ ้าด ้วย
นั่นแหละ ! ” จูจวินฝานชอบทะเลาะกับเพือนวั
่ ยเด็กของเขาคนนี ้
เสมอ

ซูหรานหัวเราะเบา ๆ และพูดอย่างจริงจังว่า ผู ้หญิงคนนั้นพูดถูก

ฝ่ าบาททรงรูปงามมากจริงๆ นี่ กระหม่อมชืนชมจากใจจริ
่ งๆนะพะย่ะ
ค่ะ !

จูจวินฝานค่อนข ้างพอใจกับรูปร่างหน้าตาอันหล่อเหลาในชาตินี ้
ถ ้าเป็ นชาติกอ ่
่ นล่ะก็ จะต ้องมีแมวมองจานวนมากวิงตามเขาเป็ น
้
แน่ แท ้ การเป็ นนักแสดงน่ าสนใจกว่าการเป็ นฮ่องเต ้ตังเยอะ เฮ้อ
เกิดมาผิดยุคจริงๆเรา !

่
เมือพวกเขากลั ้
บมาถึงบ ้านหยู การชาแหละหมูป่าทังสองตั วเป็ น
ี่
งานหนักทีเดียว โชคดีทตอนหนุ ่ มๆเฒ่าหยูเป็ นคนมีฝีมือในการฆ่า
 ่ ้าจู ้และจัดการชาแหละหมูอย่าง
หมู เขาไปยืมมีดฆ่าหมูจากหลีต
แคล่วคล่องว่องไว

หมูป่าสองตัวดูผอม แต่รวมกันแล ้วก็หนักถึง 500-600 ชง่ ั ตอนนี ้

้ ตว ์เก็บร ักษาไว ้ยาก โชคดีทครอบคร
อากาศร ้อน เนื อสั ี่ ัวหยูมโี รง
้
นาแข็ ้
ง เนื อหมู ่ ดการเสร็จแล ้วถูกแบ่งออกเป็ นชิน้ ๆ และ
ป่าทีจั
นาไปแช่แข็งไว ้ในโรงนาแข็้ ง

จูจวินฝานถือโอกาสตอนทีครอบคร่ ัวหยูจด ั การชาแหละหัวหมูและ

่
เครืองในหมู เดินตามไปดูโรงนาแข็้ ง ฉี โตวแนะนาต ้นกาเนิ ดโรง
้
นาแข็ งของทีบ่ ้าน แล ้วยังพาเขาไปดูททีี่ พี
่ สามผลิ
่ ้
ตนาแข็ งด ้วย

่
เมือชาติ กอ
่ นจูจวินฝานเคยได ้ยินเรืองการท่ ้
านาแข็ งด ้วยดินประสิว
แต่เขาไม่รู ้อัตราส่วนทีต ่ ้องใช ้ จึงอดชืนชมเพื
่ ่
อนผู ข ิ นนี ้
้ ้ามมิตค
ไม่ได ้ จูจวินฝานทานาแข็ ้ งเองหนึ่ งก ้อนด ้วยความสนใจอย่างมาก
้
แล ้วส่งมันไปยังโรงนาแข็ ง เขาตัดสินใจถามวิธก ี ารทานาแข็้ งอย่าง
่
ละเอียดเพือจะน ากลับไปสอนให ้กระทรวงกิจการภายใน ในอนาคต
หากนาแข็้ งสารองไม่เพียงพอ พวกเขาจะได ้ทาขึนมาเองได ้ ้!
 ่ งตอนเทียง
เมือถึ ่ งานเลียงเนื
้ ้
อหมู ่ น้ มีต ้มเลือดหมูททั
ก็เริมขึ ี่ งสด
้
้
และนุ่ ม, ผัดไส ้หมูแสนอร่อย, ไส ้ตุ๋นนาแดงที ่ นหอมยั
กลิ ่ ่ าลาย,
วน ้
ผ้าขีริ้ วหมู
้ ต๋น ่ นหอมหวนจนไม่
ุ ทีกลิ ่ มอ ้
ี ะไรมาเปรียบ, ลินหมู หมักที่
ให ้สัมผัสกรุบๆ และยังมีตน ี หมูต๋น ่ ยวนุ่ ม… อาหารสิบกว่า
ุ ทีเหนี
อย่างส่วนใหญ่ทาด ้วยเครืองในหมู ่ ่ มลองแล
แต่เมือลิ ้ ้วรสชาติกลับ
่ าเนื อหมู
น่ าจดจายิงกว่ ้ ่ั
ทวไปซะอี ก

ซูหรานพูดติดตลกขณะทีแทะตี ่ นหมูวา่ นายท่านของเรามอบหมู

่
ป่ าให ้บ ้านเจ ้าสองตัว แต่เสียวเฉา เจ ้ากลับให ้นายท่านของเรากิน
ของทีไม่่ น่ากินพวกนี เนี้ ่ ยนะ

อาหารไม่แยกว่าแพงหรือถูก มีแต่แยกรสชาติวา่ อร่อยหรือไม่อร่อย

! ทาไมคะ อาหารพวกนี ไม่ ้ น่ากินยังไง หัวหมูต๋น
ุ กับหูหมูของร ้าน
เจินซิวขายดีจะตาย ! ท่านซูเวลาทีท่ ่ านพูดแบบนั้นก็โปรดอย่าแทะ
อย่างมีความสุขขนาดนั้นได ้ไหมคะ หยูเสียวเฉาชอบแทะหางหมู
่
่ ด เธอเอาหางหมูและจมูกหมูต๋น
ทีสุ ุ รวมกัน รสชาติเข ้มข ้นและไม่
่ เธอคนเดียวสามารถกินหางหมูได ้ถึง 2 หาง
ทาให ้รู ้สึกเลียน
แต่จจู วินฝานกลับไม่ให ้เธอได ้สมปรารถนา เขาเห็นเธอกินอย่าง
เอร็ดอร่อย ก็คบ
ี หางหมูอก ้
ี ตัวขึนมาและเริ ่
มแทะเลี ยนแบบเธอ พอ
กัดลงไปเขาก็ตาเป็ นประกายทันที ไม่สนแล ้วว่าตัวเองจะดูไร ้
มารยาทขณะกินข ้าวรึเปล่า อาหารเลิศรสอยูต ่ รงหน้าแทะก่อนค่อย
ว่ากัน หางหมูถกู เขาแทะจนเหลือแต่กระดูกอย่างรวดเร็ว หลังจาก
นั้นเขาก็ยนตะเกี
ื่ ยบไปทางจมูกหมู …

จูจวินหยางดูเหมือนจะชอบกินผัดไส ้หมูทสุ ี่ ด สาหร ับจานนี เธอใช

้ ้
่ อมต่
ส่วนเล็กๆทีเชื ่ ึ่ ปริมาณไม่เยอะ กิน
อลาไส ้เล็กกับลาไส ้ใหญ่ซงมี
่ บกรอบ และยังมีสารอาหารค่อนข ้างมาก ผัดไส ้
แล ้วให ้สัมผัสทีกรุ
หมูจานหนึ่ งถูกเขาจัดการซะเกือบหมด

เหล่าองคร ักษ ์นั่งอยูท ี่ ะเดียวกัน พวกเขากินกันแบบไม่สงวนท่าที

่ โต๊
ชายฉกรรจ ์พวกนี ชอบกิ ้ ้ นทุกคน ทุกมือถ
นเนื อกั ้ ้าไม่มเี นื อสั
้ ตว ์ก็จะ
รู ้สึกไม่อมิ่ งานเลียงเนื
้ ้
อหมู ้ งเหมาะกับพวกเขา ฝี มือ
แบบนี จึ
ทาอาหารของหยูเสียวเฉายิ ่ ่ าให ้พวกเขากินกันอย่างเอร็ดอร่อย
งท
มากขึน้ อาหารเกือบ 20 จานถูกพวกเขากวาดเรียบ แม้วา่ ท ้องจะ
่
อิมแล ้วแต่ก็ยงั อยากกินอีก ทหารองคร ักษ ์เฝ้ าปรารถนาให ้เจ ้านาย
ของพวกเขาพักอยูท ี่ ่บ ้านตงชานอีกสองสามวัน พวกเขาจะได ้
่ หมู
กินอาหารอร่อยๆทุกวัน

แต่ฮ่องเต ้ก็คอื ฮ่องเต ้ ในแต่ละวันย่อมมีราชกิจมากมาย ทีสามารถ ่

แอบออกมาเทียวได ่ ้ั ถอื ว่าดีมากแล ้ว จูจวินฝานปลอมตัว
้สักครงก็
อยูท ี่ องถังกูห
่ เมื ่ ลายวัน เขาเห็นว่าการบรรเทาภัยพิบต ิ ้ัน
ั น
ดาเนิ นงานได ้อย่างทันเวลาและไม่ได ้มีความอดอยากรุนแรงเกิดขึน้
่
อย่างทีเขากั งวล เขาจึงต ้องจากไปอย่างไม่เต็มใจ เฮ้อ ! อาชีพ
ฮ่องเต ้นี่ ไม่ใช่สงที
ิ่ ใครก็
่ สามารถทาได ้ กลับไปจะต ้องมีฎก ี ากองเป็ น
ภูเขารอเขากลับไปพิจารณาแน่ นอน !

จูจวินหยางอยูท ี่ ่ ต่อเพราะแขนของเขาต ้องทายาเพิมอี

่ นี ่ กครึงเดื
่ อน
! ในความเป็ นจริงการออกแรงในครงนี ้ั ้ แขนของเขาไม่ได ้ร ับ
บาดเจ็บมาก แต่เพือให ่ ้มั่นใจหยูเสียวเฉาจึ
่ งให ้เขาทายานานขึนอี้ ก
หน่ อย

่ ให ้หยางจวินอ๋องต ้องเดินทางไปมาระหว่างเมืองและหมู่บ ้าน

เพือไม่
่
หยูเสียวเฉาจึ
งเสนอให ้พวกเขาพักทีบ ่ ้านของพ่อบุญธรรมทีอยู
่ ่
้ มทีเป็ นบ ้านของตระกูลจ ้าว หลังจากที่
กลางภูเขา บ ้านหลังนี เดิ
 ่ องหลวง ฝาง
ตระกูลจ ้าวถูกเรียกให ้กลับไปร ับตาแหน่ งขุนพลทีเมื
้ อาศัยอยูท
ซือเจินก็ ี่ ่ หลังจากที่
่ นี

ฮูหยินฝางมา นางก็ทาความสะอาดบ ้านอย่างดี ด ้านนอกของบ ้าน

ก็ดธ
ู รรมดาเรียบง่าย แต่ภายในอบอุน
่ และสะดวกสบายมาก

หยางจวินอ๋องพักอยูใ่ นห ้องร ับแขก ผูด้ แู ลหลิวคัดเลือกสาวใช ้

บางส่วนจากบ ้านในเมืองมา แม้วา่ เจ ้านายจะไม่ชอบให ้คนอืนมาร ่ ับ
ใช ้ใกล ้ชิด แต่เขาก็ยงั ต ้องการคนมาทางานรอบๆบ ้านอยู่ เจ ้านาย
่ นผูด้ แู ลตาหนักต ้องมากวาดพืน,
คงไม่ปล่อยให ้เขาทีเป็ ้ ต ้มนา,้ และ
เช็ดโต๊ะใช่ไหม

แค่พริบตากองเรือขนเสบียงอาหารก็ไปนานกว่าหนึ่ งเดือนแล ้ว
่
อาหารเพือบรรเทาภั ยพิบต ่
ั ิ ถ ้ากินกันอย่างประหยัดก็เพียงพอทีจะ
อยูไ่ ปได ้นานถึงสองเดือน พูดอีกนัยหนึ่ งคือ ถ ้าหลังจากสองเดือน
ไม่มก ี ารส่งอาหารมาให ้ พวกชาวบ ้านก็ต ้องอดอยาก
แม้วา่ จะได ้ร ับความช่วยเหลือบรรเทาทางอาหาร แต่ชาวบ ้านใน
หมู่บ ้านตงชานก็ยงั ต ้องวางแผนกินข ้าวอย่างรอบคอบ พวกเขากิน
อาหารวันละสองมือ้ ต ้องทางานในตอนเช ้าจึงต ้องกินให ้อิมด
่ ้วย
่ าจากราข ้าวและธัญพืชหยาบผสมกัน ตอนเย็นกินโจ๊ก
แผ่นแป้ งทีท
หนึ่ งชามแล ้วนอนทนหิวไป

เนื่ องจากภัยพิบต ๊
ั จิ ากฝูงตักแตนและภั
ยแล ้ง ค่าครองชีพในเมืองฟู่
่ นเป็
จึงเพิมขึ ้ นสิบเท่า โรงเรียนของหยูป่อก็เพิมค่
่ าเล่าเรียน หยูป่อ
ทนอยูใ่ นเมืองสองสามวัน เงินในมือของเขาถูกนาออกมาใช ้เรือยๆ่
แต่อาหารและเงินในบ ้านของเขาก็ไม่เพียงพอแล ้ว เขาจึงไม่มี
ทางเลือกนอกจากเก็บกระเป๋ ากลับบ ้าน

ครอบคร ัวของนางจ ้าวภรรยาของเขาก็ไม่ได ้ฐานะดีมากมายอะไร

นัก ภัยพิบต ั ป ้ างก็ไม่มจี ะกินแล ้ว ใครยังจะมีเงินเหลือเพือไป
ิ ี นี ต่ ่
เรียนหนังสือ โรงเรียนของพ่อนางจ ้าวถูกปิ ดมานานแล ้ว ครอบคร ัว
ไม่มท ี่ นและไม่มอ
ี ดิ ้
ี าหาร อาศัยซืออาหารราคาแพงเพื ่ อชีวต
อต่ ิ ไม่
นานสมบัตท ี่ อยูใ่ นบ ้านก็ถก
ิ มี ู ใช ้จนหมด
แม่ของนางจ ้าวแนะนาลูกสาวของนางว่า พีสามี ่ ของลูกเก่งมาก
้
ไม่ใช่เหรอ พวกเขาปลูกแตงโมและผักหาเงินได ้ตังเยอะแยะ บ ้าน
พวกเขาต ้องมีอาหารอยูแ่ น่ นอน แม่วา่ ลูกพาโต ้วโต่วกลับไป
หมู่บ ้านตงชานเถอะ แม่สามีของลูกยกยอลูกจะตาย มีของดีๆมี
เหรอจะไม่เอามาให ้ลูกกิน

ท่านแม่ นี่ ท่านแม่ไล่ข ้าเหรอ ? นางจ ้าวเป็ นลูกคนเดียวของบัณฑิต

้ เด็กคูส
จ ้าว ตังแต่ ่ ามีภรรยาร ักนางมาก นางคิดไม่ถงึ เลยว่าแม่จะไล่
นางกลับหมู่บ ้านตงชาน

ภรรยาของบัณฑิตจ ้าวถอนหายใจ และพูดว่า ไม่ใช่แม่ใจร ้ายไล่ลก ู

ออกไปหรอกนะ ลูกก็เห็น ครอบคร ัวของเราไม่มจี ะกินแล ้ว ! ราคา
่ งขึนทุ
อาหารก็เพิมสู ้ กวัน ไม่รู ้จะเพิมไปถึ
่ งวันไหน แม่ไม่มท
ี างเลือก
่
อืนแล ้ว !

่ พูดนั้นเป็ นความจริง นัยน์ตานางค่อยๆแดงขึนมา

นางจ ้าวรู ้ว่าทีแม่ ้
นางพูดว่า ท่านแม่พูดถึงพีสามี ่ ่
คนรองทีแยกบ ้านออกไปแล ้ว แม่
สามีของลูกคนนั้นทาอะไรไม่เคยเหลือหนทางไว ้ให ้เดิน ตอนทีพวก ่
เขาลาบากมากทีสุ ่ ด นางทาให ้ครอบคร ัวของพีรองต
่ ้องแยกบ ้าน
ออกไปแบบไม่มอ ้
ี ะไรติดตัวไปเลย ท่านแม่ลองคิดดูส ิ ตอนนี พวก
่
เขารารวยแล ้ว พวกเขายังจะสนใจใยดีพวกเราว่าจะอยูห ่ รือตายอีก
เหรอ “

” แต่ความกตัญญูน้ันยิงใหญ่ ่ เท่าผืนฟ้ า ! แม้วา่ แม่สามีของลูกจะ

่
ไม่ได ้เป็ นแม่แท ้ๆของพีชายรอง แต่พ่อสามีของลูกก็คอื พ่อแท ้ๆของ
เขานี่ เขาจะมากินดีอยูด ่ แี ล ้วไม่สนใจว่าพ่อตัวเองกินข ้าวไม่อม ิ่
ไม่ได ้ พวกลูกก็ไม่ได ้แยกบ ้านออกมา เป็ นธรรมดาทีต ่ ้องกินข ้าว
หม้อเดียวกันอยู่ ถ ้าเฒ่าหยูมข ี องกิน พวกลูกก็ตอ้ งได ้ส่วนแบ่งด ้วย
่
ใช่ไหมล่ะ ” ภรรยาของบัณฑิตจ ้าวเป็ นคนทีฉลาดและวางแผนได ้
เก่งมาก
 ตอนที่ 295 ไปเยือนถึงบ้าน
https://novel-lucky.com

นางจ ้าวไม่สามารถลดตัวมาทาแบบนี ได ้ ้ ตอนทีทุ่ กอย่างยังดีอยู่

นางมีความสุขอยูก ิ่ บไป
่ บั ครอบคร ัวทางแม่ แต่พอไม่มจี ะกินก็วงกลั
่ ่บ ้านตงชานเพือเอาอกเอาใจทางโน้
ทีหมู ่ น นางทาไม่ได ้จริงๆ ! แต่
ครอบคร ัวทางแม่ก็มาถึงจุดหมดหนทางจะก ้าวต่อไปแล ้ว ขนาด
้ ้วโต่วทีกิ
สองสามวันมานี โต ่ นแต่โจ๊กดูแล ้วยังผอมลง นางทีเป็่ นแม่
กินน้อยลงหน่ อยก็ได ้ แต่พอเห็นหน้าลูกชายทีน่่ าร ักและว่านอน
สอนง่ายผอมเหลืองไร ้ชีวต ิ ชีวาแบบนั้น นางเจ็บปวดใจเหลือเกิน

ในขณะทีก ่ าลังลังเลว่าจะกลับหมู่บ ้านตงชานหรือไม่ สามีของนาง

ก็กลับมาจากเมืองฟู่ หยูป่อเห็นว่าลูกชายทีเคยอ่ ้วนจาม ้ ่า
กลายเป็ นผอมบางจนคางแหลม เขาก็รบี พาสองแม่ลก ู เก็บของ
่ ่บ ้านตงชานทันที เด็กร ับใช ้ทีดู
กลับไปทีหมู ่ แลโต ้วโต่วมานานถูก
ภรรยาของบัณฑิตจ ้าวขายไปตังแต่ ้ ต ้นปี ภัยพิบต ั แิ ล ้ว ครอบคร ัว
้
ตัวเองยังไม่มจี ะกิน พวกเขาจะมีอาหารเหลือเลียงคนที ่ เกียวข
ไม่ ่ ้อง
กับตัวเองอยูไ่ ด ้ยังไง
 ่
เมือครอบคร ัวของหยูป่อมาถึงหมู่บ ้านตงชาน นางจ ้าวถึงได ้รู ้ว่าพ่อ
สามีและแม่สามีหย่าขาดจากกันแล ้ว นางแอบสาปแช่งแม่สามีของ
่ เง่า ถ ้าพ่อสามียงั อยู่ พีรองก็
นางอยูใ่ นใจทีโง่ ่ จะส่งเงินให ้ทุกเดือน
เดือนละ 10 ตาลึงซึงก็่ เพียงพอต่อค่าอาหารทังครอบคร้ ัว แล ้วไง ดี
ไหมล่ะตอนนี ้ สุดท ้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย แถมสองครอบคร ัวก็
กลายเป็ นศัตรูตอ่ กัน ไม่พูดคุยกัน ไม่ไปมาหาสูซ ึ่ นและกัน
่ งกั

นางจางเห็นครอบคร ัวของลูกชายคนสุดท ้องกลับมา ก็ดใี จจนฆ่า

่ ออยูใ่ นเล ้า ไม่มอ
ไก่ตวั เดียวทีเหลื ้
ี าหารเลียงไก่ ไก่ก็ไม่ออกไข่
้
เลียงไปก็ ่
ผอมลงเรือยๆ ฆ่าแล ้วเอามาทานาซุ ้ ปบารุงให ้หลานชาย
่
และลูกชายดีกว่า ! ข ้าวขาวทีนางแอบซ่ ู หยิบออกมาหนึ่ ง
อนไว ้ก็ถก
กามือ ทาโจ๊กให ้หลานชายสุดทีร่ ักกิน

ซุปไก่และโจ๊กข ้าวมีเพียงส่วนของหยูป่อและโต ้วโต่ว คนอืน ่ ๆ ทา

ได ้เพียงมองตาละห ้อย นางหลีรู่ ้สึกไม่พอใจจึงตะโกนออกมาว่า ผัว
้
ของข ้าไปตกปลาหาเงินมาเลียงครอบคร ัวทุกคนไม่ได ้ขาด ทาไม
ถึงไม่ให ้พวกเรากิน ท่านแม่ลาเอียงแบบนี ไม่้ ได ้ ถ ้าร ักลูกชายคน
เล็กนัก เราก็แยกบ ้านกัน ! ท่านแม่ก็อยูก
่ บั ลูกชายคนเล็กของท่าน
แม่ไป !

นางจางโกรธมากจนย ้ายตะกร ้าแผ่นแป้ งหยาบเข ้ามาและจ ้องนาง

่ างโกรธเกลียด นางพูดว่า
หลีอย่

แกมันหญิงเพศยา ยุให ้ผัวของแกเก็บเงินซ่อนเอาไว ้เอง เงินขาย

ปลาของทุกวันก็ถก ่ ่ ง อย่าคิดว่าข ้าไม่รู ้นะ !
ู หักไปอย่างน้อยครึงหนึ
้
ทังตะกละ ้ เกี
ทังขี ้ ยจสันหลังยาว ทุกวันนอนจนตะวันส่องก ้น เวลา
กินข ้าวก็กน
ิ มากกว่าคนอืน ่ อยากแยกบ ้านเหรอ ได ้สิ ! แกสามคน
ไสหัวออก

ไปอยูท ี่ นเลยไป
่ อื ่ !

่ ไห่แยกบ ้านออกไป
แยกบ ้านก็ต ้องแยกอย่างยุตธิ รรม ! ตอนทีหยู
่ หลายห ้องไปด ้วย แล ้วทาไมตอนพวกเราจะ
ยังได ้บ ้านโกโรโกโสทีมี
แยกบ ้านออกไปถึงไม่แบ่งบ ้านให ้ ท่านแม่ ต ้าชานก็ออกมาจาก
ท ้องท่านแม่นะ อะไรๆท่านแม่ก็จะลาเอียงเอาให ้น้องสามคนเดียว
 ่ เหมือนนางหลิวทีจั
ไม่ได ้ ! นางหลีไม่ ่ ดการได ้ง่ายๆ คิดจะผลักไส
พวกเขาออกไป ไม่มท ี างซะหรอก !

นางจางไม่ตอ ่ กชายคนโต
่ ล ้อต่อเถียงกับนาง หญิงชรามองไปทีลู
และถามว่า ต ้าชาน แกคิดยังไง อยากแยกบ ้านออกไปเหมือนกัน
เหรอ “

่ นสายตาทีเต็
หยูต ้าชานเคยชินกับการถูกแม่โขกสับ เมือเห็ ่ มไป
่ วเอง เขาก็ขยับปากเล็กน้อยแล ้วก ้มหน้า
ด ้วยความโกรธมองมาทีตั
่
ลง ขนาดตดยังไม่กล ้าตด นางหลีโกรธจนหยิ กแขนของเขาไปหนึ่ ง
ที

หยูต ้าชานเรียกความกล ้าหาญกลับมาและพูดพึมพาว่า ท่านแม่

้ ทา่ นแม่เป็ นหน้าทีที
การเลียงดู ่ ลู
่ กชายสมควรทา แต่ข ้าไม่มี
ความสามารถมากพอจะเลียงดู ้ ครอบคร ัวน้องสามด ้วยหรอก ! แถม
ท่านแม่ก็ลาเอียงเกินไป อะไรก็เอาให ้ครอบคร ัวน้องสามหมด ไห่สื
อก็หลานชายแท ้ๆของท่านแม่ เขาไปทางานทีท่ ่ าเรืออย่าง
ยากลาบากทุกวัน ไม่เห็นท่านแม่เคยทาอะไรอร่อยๆบารุงเขาบ ้าง
เลย…
 ่
เมือนางจางได ้ยินแบบนี ้ นางก็รู ้ว่าลูกชายผู ้ซือสั
่ ตย ์ก็ถก
ู ยุให ้ปันใจ
ไปจากนางแล ้ว มาคิดดูถ ้าภายภาคหน้าลูกชายคนโตแยกบ ้าน
ออกไป หญิงชราอายุครึงค่ ่ อนคนทีใกล ่ ้ลงดินอย่างนางจะทางานส่ง
เสียลูกชายคนเล็กเรียนหนังสือไปสอบขุนนางได ้ยังไงกัน

่
นางจางร ้องไห ้คราครวญออกมา ้ ลก
ต ้าชาน ! แม่ลาบากเลียงดู ู จน
เติบใหญ่ ในเวลาทียากล่ ่ ดแม่ก็ไม่เคยคิดทีจะทิ
าบากทีสุ ่ งลู
้ กไป
้ กโตแล ้ว ปี กกล ้าขาแข็งแล ้ว อยากเป็ นอิสระไม่สนใจแม่
ตอนนี ลู
แล ้ว ใช่ไหม

ท่านแม่ ข ้าไม่ได ้บอกว่าไม่สนใจท่านแม่… หยูต ้าชานยังคงเป็ นลูก

กตัญญู เขารีบพูดทันที

นางจางตบขา สูดนามู ้ ก แล ้วพูดว่า ถ ้างันลู้ กหมายความว่าอะไร

น้องชายของลูกอดอยากอยูท ี่ องฟู่ ผอมจนเหลือแต่กระดูกแล ้ว
่ เมื
่
ยังมีโต ้วโต่วทีเคยเป็ นเด็กอ ้วนท ้วนจาม ้ ่า ตอนนี ก็
้ ผอมจนหนังหุ ้ม
กระดูก พวกเขาเป็ นน้องในไส ้ หลานในไส ้ คิดไม่ถงึ ว่าลูกยังจะไม่
พอใจพวกเขา
 ่ องชายทีผอมโซและหลานชายตั
หยูต ้าชานมองไปทีน้ ่ ่ ว
วน้อยๆทีกลั
จนซุกเข ้าหาอ ้อมกอดของน้องสะใภ ้ เขาก ้มหัวลงต่าอย่างละอายใจ

่ นลูกชายสานึ กผิด ก็ใช ้โอกาสตีเหล็กตอนร ้อนๆพูด

นางจางเมือเห็
ว่า ปี หน้าต ้นฤดูใบไม้ผลิ น้องชายลูกจะเข ้าร่วมการสอบระดับเขต
่
แล ้ว สอบผ่านชิวไฉก็ สอบชิวเวยต่อ ถ ้าชิวเวยผ่าน ก็เป็ น
่ นแล ้ว เป็ นบัณฑิตจวีเหวิ
บัณฑิตจวีเหวิ ่ นก็สามารถซือยศขุ
้ นนาง
ได ้…

ื้
ท่านแม่ ข ้าจะไม่ซอยศขุ นนางหรอก ข ้าอยากใช ้ความสามารถ
ของตัวเองไปสอบหุยซือ่ แล ้วก็เตียนซือ่ ข ้าร ับปากไม่ได ้ว่าจะได ้ที่
หนึ่ ง แต่อย่างน้อยก็จะเอาหนึ่ งในสามอันดับแรกกลับมา สามอันดับ
่
แรกจะได ้เป็ นบัณฑิตหลวงทีจะได ้ตาแหน่ งขุนนางในราชสานัก
หยูป่อพูดด ้วยความมั่นใจมาก
 ่
เมือนางจางได ้ยินลูกชายคนเล็กพูดแบบนี ้ ก็รบี ยิมแล
้ ้วพูดว่า ใช่ !
่
ลูกชายของแม่เด็ดเดียวและมุ่งมั่น ช่วงนี ลู
้ กอยูบ
่ ้านก็ทบทวน
บทเรียน อย่าได ้หมดกาลังใจซะล่ะ !

หยูป่อลังเลอยูค ่ นึ่ งแล ้วถามว่า ได ้ยินว่า… ฉี โตวของบ ้านพีรองก็

่ รูห ่
จะเข ้าร่วมการสอบระดับเขตปี หน้าด ้วย ไม่รู ้จริงไหม

นางจางเบะปากพูดว่า ใครจะไปรู ้ ! เจ ้าเด็กฉี โตวเอาแต่เล่นสนุ กไป

วันๆ ไปเข ้าร่วมการสอบก็เปล่าประโยชน์ ! “

หยูป่อพยักหน้าเห็นด ้วย เอ่ยออกมาว่า ฉี โตวเพิงจะเรี ่ ยนหนังสือได ้

กีปี่ ? อักษรตัวเต็มจะรู ้สักกีตั
่ ว ยังจะให ้เขาไปเข ้าร่วมการสอบอีก
่
พีรองเอาการสอบเคอจวี ่
มาล ้อเล่นซะแล ้ว ทาชุย่ ๆซีซว้ั ขาดความ
อดทนแบบนั้น จะทาลายฉี โตวได ้นะ !

่
เราสนใจเรืองทางโน้ นให ้มันน้อยลงหน่ อยเถอะ ! เขาอยากทาอะไร
ก็ให ้ทาไป ! นางจางเห็น
 ้ องซือจื
จิงอ๋ ่ อ่ กลับไปแล ้ว แต่เฒ่าหยูก็ยงั ไม่มาคุยกับนาง นางก็ยงิ่
โกรธแค ้นเฒ่าหยู และหยูไห่มากขึน้ แต่พวกนั้นมีหลักฐาน
ความผิดของนางอยู่ นางจึงไม่กล ้าสร ้างปัญหา ทาได ้แค่เพิกเฉย
พวกนั้นเหมือนไม่มตี วั ตนอยู่ !

นางหลีได ่ ้ฟังคาพูดทีมั
่ ่นใจของน้องสามีก็ลงั เลขึนมาอี
้ กครง้ั สามี
ของนางส่งเสียน้องสามีเรียนหนังสือมาหลายปี มันไม่งา่ ยเลยทีเห็ ่ น
จะแสงแห่งความหวัง ถ ้าแยกบ ้านออกไป ตอนนี ก็ ้ ขาดทุนน่ ะสิ
ไม่ได ้ ! พวกเขาต ้องรอจนผ่านฤดูใบไม้ผลิปีหน้าค่อยตัดสินใจว่า
จะแยกบ ้านหรือไม่แยกบ ้าน ถ ้าน้องสามีของนางสอบผ่าน นางก็จะ
่ ้ ถ ้าเขาสอบไม่ผ่าน อย่ามาโทษว่า
ถือว่าไม่ได ้พูดถึงเรืองนี

่ ้ยฮวาไม่ไว ้หน้า ต่อให ้ต ้องเอาเรืองขึ

หลีกุ ่ นถึ้ งศาลาว่าการ นางก็
ต ้องแยกบ ้านไปอย่างยุตธิ รรม !

้
หลังอาหารเย็น ครอบคร ัวทังสามคนของหยู ป่อก็กลับไปทีห ่ ้องของ
่
พวกเขา นางจ ้าวโบกพัดให ้ลูกชายทีนอนหลั บพุงป่ องอย่างสบาย
่ กชายกินโจ๊กและแทะขาไก่เมือครู
ได ้เห็นท่าทางทีลู ่ ท
่ าให ้นางปวด
ใจมาก นางสองคนแม่ลก ่ นเวลานานแล ้ว
ู ไม่ได ้กินข ้าวจนอิมเป็
” ท่านพีคะ่ พรุง่ นี เราไปเยี
้ ่
ยมทีบ่ ้านเก่ากันไหม ถึงท่านพ่อกับท่าน
่
แม่ของท่านพีจะหย่ ากันแล ้ว แต่ทา่ นพ่อก็ยงั เป็ นพ่อแท ้ๆของท่านพี่
่
ถ ้ากลับมาแล ้วไม่ไปเยียมเขา พวกชาวบ ้านจะพูดยังไง ” นางจ ้าว
คิดว่าเป็ นการดีกว่าถ ้าได ้มีความสัมพันธ ์ทีดี ่ กบั คนทีบ่ ้านเก่า แม่
สามีโง่ๆอย่างนางจางพึงพาไม่ ่ ได ้หรอก ยังไงซะสามีของนางก็เป็ น
สายเลือดเดียวกับทางโน้น ตัดยังไงก็ตด ั ไม่ขาด !

่
หยูป่อไม่ได ้รู ้สึกเกลียดอะไรพีรองของเขา ่
ตอนพีรองแยกบ ้านไป
แบบไม่มอ ี ะไรติดตัว เขาก็ยงั รู ้สึกไม่ยต ่
ุ ธิ รรมแทนพีรองอยู ใ่ นใจ แต่
เขารู ้นิ สยั ของแม่เขาดี ตักเตือนไปก็ไม่มป ี ระโยชน์ สาหร ับเหตุผล
่ อกับแม่หย่าขาดจากกัน เขาก็พูดไม่ออก คิดไม่ถงึ ว่าแม่จะใจ
ทีพ่
ร ้ายถึงขนาดรอดูพ่อของเขาตายมากกว่าจะยอมจ่ายค่า
ร ักษาพยาบาลให ้พ่อ ถ ้าภรรยาของเขาอยากให ้เขาตายเพือที ่ จะ่
ได ้ลดคนกินข ้าวไปหนึ่ งคน เขาก็คงหย่าขาดกับนางเหมือนกัน
แล ้วจะไม่ให ้นางเอาอะไรไปสักอย่าง แม้แต่ข ้าวสักเม็ดก็ไม่ให ้ ไม่
้
ต ้องพูดถึงบ ้านกับเงินทองทังหมดเลย… ่ พ่
สิงที ่ อทาถือว่าใจดีแบบ
สุดๆแล ้ว
 ่
เมือได ้ยินภรรยาพูดแบบนี ้ หยูป่อก็ดใี จทีภรรยาตั
่ วเองเป็ นคนมีเหตุ
มีผล เขาพยักหน้าและมองนางจ ้าวด ้วยรอยยิม้ พร ้อมกับพูดว่า อืม
้ ้าจะพาโต ้วโต่วไปคารวะปู่ เจ ้าไปดูสวิ า่ พอจะมีอะไรนาติดไม้
พรุง่ นี ข
ติดมือไปได ้บ ้างไหม ข ้าจากบ ้านไปเกือบครึงปี ่ จะไปหาท่านพ่อมือ
เปล่ามันก็ไม่คอ ่ ยเหมาะ

นางจ ้าวหยิบผ้าสีเทาเข ้มออกมาจากด ้านล่างของกล่อง ผ้าผืนนี ้

้ าให ้พ่อของนาง แต่เพือความสั
เดิมทีนางคิดจะทาเสือผ้ ่ ่
มพันธ ์ทีดี
้
กับบ ้านเก่า นางจึงกัดฟันหยิบออกมา เอาผ้าผืนนี ไปสิ ! บ ้านเราก็
ไม่มส ิ่
ี งของดี ๆอะไรอีกแล ้ว เอาไปจานาเกือบทุกอย่างแล ้ว !

่ มานี ภรรยาของเขากิ
หยูป่อรู ้ว่าครึงปี ้ นและอาศัยอยูท ่ บี่ ้านของ
พ่อตาโดยทีไม่ ่ ได ้จ่ายค่าอะไรเลย ครอบคร ัวของพ่อตาก็ลาบาก
เขาเลยหยิบก ้อนเงินทีมี ่ คา่ 1 ตาลึงออกมาจากกระเป๋ าแล ้วใส่ไว ้ใน
มือของนางจ ้าว และพูดว่า เงินนี เป็ ้ นเงินทีข่ ้าเก็บได ้จากการใช ้จ่าย
อย่างประหยัดตอนทีอยู ่ เ่ มืองฟู่ เจ ้าเอาไปให ้แม่ของเจ ้าเถอะเราจะ
ให ้ท่านพ่อท่านแม่ของเจ ้าต ้องอดอยากเพราะเจ ้ากับลูกของเรา
ไม่ได ้
 ้
นางจ ้าวรู ้สึกซาบซึงใจมาก ดวงตาแดงกา่ นางเก็บเงินอย่าง
ระมัดระวังและกระซิบว่า เดิมทีข ้าวางแผนว่าจะเอาสินสอดทองหมัน ้
่ อยูไ่ ปจานาเพือช่
ทีมี ่ วยท่านพ่อท่านแม่ให ้ผ่านช่วงทียากล
่ าบากนี ้
้ ้ว ใช ้จ่ายอย่างประหยัดก็พอให ้ท่านพ่อท่านแม่
ไปได ้ แต่มเี งินนี แล
่ อน ขอบคุณนะ !
กินได ้ครึงเดื

” ครอบคร ัวเดียวกัน ทาไมจะต ้องพูดขอบคุณ พ่อตาแม่ยายก็ชว่ ย

เราตลอดหลายปี ทีผ่ ่ านมา เกิดเป็ นคนควรมีจต ิ สานึ กใช่ไหม ”
่
เสียวป่ ่ อนข ้างหยาบของภรรยา หลังจากเด็กร ับใช ้ถูก
อจับมือทีค่
้
ขาย นางจ ้าวต ้องทางานเองทังหมด ่ ข ้าวไม่พอกินแล ้ว
รวมกับทีมี
นางก็ดซ ู ด ่ น…
ี เซียวลงไปมาก แต่กลับมีเสน่ ห ์เพิมขึ ้

ั รุง่ ขึน้ หยูป่อพาภรรยาและลูกเดินช ้า ๆ ไปทางด ้าน

เช ้าตรูว่ น
ตะวันตกของหมู่บ ้าน เสือยิ ้ ปมันของเขาเด่นสง่ามากในหมู่บ ้าน
ชาวบ ้านทีซุ ่ บซิบกันใต ้ต ้นไม้ เมือเห็
่ นพวกเขาก็พากันทักทาย เอ๊ะ
นี่ ลูกชายคนเล็กของเฒ่าหยูไม่ใช่เหรอ กลับมาจากเมืองฟู่ แล ้วเรอะ
“
” นี่ คือโต ้วโต่วใช่ไหม โตขนาดนี แล
้ ้วเหรอเนี่ ย สองปี นี สู
้ งขึนมาก
้
เลยนะ ! “

” นี่ คงจะไปเยียมพ่
่ ่
อใช่ไหม เสียวป่ อกตัญญูมากนะเนี่ ย ! “

….

้
มีรอยยิมปรากฏอยู บ
่ นหน้าหยูป่อ เขาทักทายลุงป้ าในหมู่บ ้าน
เดียวกันด ้วยความสุภาพและมีมารยาท นางจ ้าวให ้ลูกชายเรียกว่า
่
ท่านปู่ และ ท่านย่า ชาวบ ้านต่างชืนชมที ่ ยวป่
เสี ่ อมีความสามารถ
และชมโต ้วโต่วว่ามีมารยาท…

่
หลังเดินทางผ่านทัวหมู ้
่บ ้านตงชาน คนทังสามก็ เดินทางมาถึงเชิง
เขาตะวันตก มองจากระยะไกลก็เห็นกาแพงบ ้านสูงตระหง่านและ
้ แดงของครอบคร ัวหยู นางจ ้าวก ้มหน้าลง
บ ้านอิฐหลังคากระเบืองสี
่
มองลูกชายแล ้วพูดอย่างชืนชมว่ า โต ้วโต่วดูซ ิ นั่นคือบ ้านของลุง
 ่
รอง !! ยังจาพีชายฉี ่
โตวกับพีสาวเสี ่
ยวเฉาได ๋ กก็จะ
้ไหม อีกเดียวลู
ได ้เจอพวกเขาแล ้วนะ

่
โต ้วโต่วกระพริบตาโตๆของเขาและพูดพึมพาว่า ข ้าจาพีสาวเสี
ยว่
่
เฉาได ้ พีสาวทาแกงปลาอร่อยมาก ! พูดไป ปากก็ทาเสียงจ๊อบแจ๊บ
ไป

้
นางจ ้าวยิมบางๆอย่ ่ นางจับจมูกลูกชายเบาๆและพูดว่า
างขมขืน
ลูกนี่ เห็นแก่กน
ิ นะเรา !
 ตอนที่ 296 บินไปมาเหมือนแมลงวัน ไร ้ยางอายเหมือนสุนข
ั
https://novel-lucky.com

หยูป่อเคาะประตูเบา ๆ อยูน
่ านก็ไม่มค
ี นตอบกลับ นางจ ้าวมองตา
่
ขวางให ้เขา และพูดว่า ลานบ ้านออกจะกว ้าง ท่านพีเคาะประตู
เสียง
เบาแบบนี ้ ใครจะได ้ยิน

หยูป่อหัวเราะ เขามองเข ้าไปด ้านในแล ้วตะโกนว่า มีใครอยู่บ ้าน

ไหม ?

เสียงใสช ัดแจ๋วดังขึน้ มีคนเคาะประตู ข ้าจะไปเปิ ดประตู !

มีเสียงฝี เท ้าเร่งรีบในลานบ ้านดังขึน้ ไม่นานเสียงเปิ ดประตูดงั

๊
เอียดดดด แอดดด เปิ ดออก มีหวั เล็ก ๆ โผล่ออกมาจากด ้านใน

หลิวฟางผิงเบิกตาโตมองคนแปลกหน้าตรงหน้าอย่างสงสัยและ
ถามอย่างสุภาพว่า สวัสดีคร ับ มาหาใครคร ับ
 ้ หลิ
โต ้วโต่วชีไปที ่ วฟางผิง และถามแม่ของเขาว่า ท่านแม่ นี่
่
พีชายฉี โตวเหรอ

้
นางจ ้าวมองเด็กชายตัวเล็กแปลกหน้าคนนี และส่
ายหัวเบา ๆ ให ้ลูก
ี่ โตว
ชายและพูดว่า โต ้วโต่วเขาไม่ใช่พฉี

พวกท่านมาหาท่านพีฉี ่ โตวเหรอ เข ้ามาซิคร ับ ถึงแม้วา่ หลิวฟางผิง

ไม่เคยเห็นหน้าสามคนตรงหน้ามาก่อน แต่พอได ้ยินว่ารู ้จักพีฉี ่ โตว
ก็ไม่น่าจะเป็ นคนแปลกหน้า

้
หยูป่อยิมอย่ ่
างอ่อนโยนให ้เด็กชายตัวน้อย และถามว่า เจ ้าชืออะไร
อายุเท่าไหร่แล ้ว พักอยูท ี่ ่ เหรอ
่ นี

่
ข ้าชือหลิ ่ ้างบ ้านนี ้
วฟางผิง ใกล ้จะเจ็ดขวบแล ้วคร ับ อาศัยอยูข
่ ยวเฉาบอกว่
ท่านพีเสี ่ ้
าต ้องต ้อนร ับแขกอย่างสุภาพและยิมแย ้ม
หลิวฟางผิงรู ้สึกว่าตัวเองทาสิงนี่ ได
้ ้
อาศัยอยูข ่
่ ้างบ ้าน แซ่หลิว ? เมือตอนที ่ ของเขาเอาเงินและ
แม่
เสบียงไปให ้เขาทีเมื ่ องฟู่ แม่เคยบอกว่าพีสาวคนโตหนี
่ ภยั พิบตั ิ
กลับมาบ ้านและถูกพีรองช่่ ่
วยเอาไว ้ พีรองปฏิ บต
ั ต ิ อ
่ ครอบคร ัวของ
่
พีสาวคนโตเป็ นอย่างดี คาดไม่ถงึ ว่าจะยกบ ้านให ้พวกเขาอยูแ่ ยก
ต่างหาก ดูเสือผ้ ้ าและผิวพรรณทีดี ่ ของเจ ้าเด็กคนนี ้ คงจะมีชวี ต ่
ิ ทีดี
่
พีรองนี ่ ก็จริงๆเลย ไปช่วยเลียงดู
้ ลก ่
ู ของตระกูลอืนมากกว่ าจะ
ช่วยเหลือตระกูลตัวเอง

่ ยวเฉา
น้าใหญ่ พีเสี ่ ่
มีแขกมาหา ! หลิวฟางผิงวิงเยาะๆไปข ้างหน้า

ทันทีทนางจ ี่ ้าวเข ้าไปในลานบ ้านก็เห็นผักสีเขียวสด บนผักไม่มี

แมลงกัดกินเลย โดยเฉพาะอย่างยิงไม่ ่ พบตักแตนแม้
๊ แต่ตวั เดียว
ต ้องรู ้ว่าหมู่บ ้านรอบ ๆ เมือง ไม่ใช่วา่ ไม่ได ้ลองปลูกพืชในฤดูใบไม้
ร่วง แต่ต ้นกล ้ากาลังงอกก็ถก ๊
ู ตักแตนกัดกินจนหมด สูญเสียต ้น
กล ้าไปเปล่าๆจานวนมาก นี่ ครอบคร ัวของพีรองป้ ่ องกันพืชผัก
๊
ไม่ให ้โดนตักแตนกั ดกินได ้ยังไง ?

่
หืม ? ท่านปู่ อาสามมาเยียมท่ ่
านปู่ ค่ะ !! หยูเสียวเฉาโผล่
หวั ออกมา
่ งบ ้าน
จากห ้องคร ัวและตะโกนไปทีหลั
 ี่ าลังเก็บผักอยูห
เฒ่าหยูกบั หยูไห่ทก ่ ลังบ ้าน มือสองข ้างเต็มไปด ้วย
โคลน ก็ก ้าวยาวๆออกมาจากหลังบ ้าน เมือเฒ่ ่ าหยูเห็นลูกชายที่
เขามอบความหวังเป็ นอย่างมากให ้ ในใจก็เต็มไปด ้วยอารมณ์ที่
ซ ับซ ้อน ปากของเขาสันเล็่ กน้อย ในทีสุ ่ ดเขาก็เอ่ยออกมาว่า เสียว่
้ เมือไหร่
ป่ อ ลูกกลับมาตังแต่ ่ ?

้
หยูป่อก็มองคนเบืองหน้ าตาแดงอย่างเงียบ ๆ ร่างกายพ่อดูแข็งแรง
กายากว่าเดิม ในใจก็ปลืมปิ้ ติจนไม่มคี าบรรยาย ‘ เขาเกือบจะ
ี่ ครอบคร ัวของพีรองอยู
ไม่ได ้เจอพ่อแล ้ว ! โชคดีทมี ่ ่ ไม่อย่างนั้น …
้ั ท่
ครงนี ้ านแม่ทาเกินไปจริงๆ !

หยูป่อเข ้าไปคุกเข่าตรงหน้าเฒ่าหยูและก ้มคานับให ้พ่อของเขา

้ั างจริงจัง เขาพูดเสียงสะอืนว่
สองครงอย่ ้ า ท่านพ่อ ลูกไม่ร ักดี
กลับมาหาท่านพ่อแล ้ว !
มือของเฒ่าหยูเต็มไปด ้วยดินโคลน เขาอยากจะไปประคองลูกชาย
ให ้ลุกขึน้ แต่กลัวว่าจะทาให ้เสือผ้
้ าเขาสกปรก เขารีบพูดกับหลิว
ฟางผิงทียื ่ นอยูข ้ ว เสียว
่ ้างเขาว่า ฟางผิงรีบประคองน้าสามลุกขึนเร็ ่
ป่ อ รีบลุกขึน้ รีบลุกขึน้ !

้ นตัวตรง แล ้วพูดกับลูกชายทีอยู
หยูป่อค่อยๆลุกขึนยื ่ ่ข ้างๆเขาว่า
โต ้วโต่ว รีบเรียกท่านปู่ ซิ !

ท่านปู่ – โต ้วโต่วน้อยมองเฒ่าหยูอย่างเขินอายเล็กน้อย จากนั้นก็

เม้มปากก ้มหัวลงมองปลายเท ้าตัวเอง

่
หยูเสียวเฉาถื ่ าจากแป้ งข ้าวโพดและแป้ ง
อตะกร ้าใส่แผ่นแป้ งทีท
สาลีผสมกันออกมาจากห ้องคร ัว เธอมองไปทีครอบคร ่ ัวของหยูป่อ
ด ้วยรอยยิม้ อาสาม อาสะใภ ้ ยังไม่ได ้กินอาหารเช ้าใช่ไหมคะ มา
กินด ้วยกันซิ ! ท่านปู่ ท่านพ่อ ไปล ้างมือ กินข ้าวเช ้าเสร็จแล ้วจะได ้
ไปช่วยกันเก็บผัก ยังมีเวลาอยู่ !
 ้ กลินหอมยั
ในเวลานี มี ่ ่ าลายลอยออกมาจากในคร
วน ้ ัว โต ้วโต่วสูด
่
กลินแล ้
้วกลืนนาลาย ้
เขาดึงชายเสือของแม่ และพูดเบาๆ ว่า ท่าน
แม่ หอมจังเลย !

นางจ ้าวลูบหน้าผอมๆของลูกชาย และยิมให ้ ่

้หยูเสียวเฉา แล ้วพูด
่
ว่า เฉาเอ ้อร ์ ทาของอร่อยอะไรอีกน่ ะ กลินหอมยั ่ าลายจริ
วน ้ งๆ !

่
หยูเสียวเฉายิ ้
มแล ้วพูดว่า อาหารเช ้าง่ายๆน่ ะค่ะ แค่ผด
ั ผักสองอย่าง
… โอ ้ ใช่ ยังมีผด ๊
ั ซอสตักแตน ๊
! ทาจากตักแตนที ่ บได ้ ไม่รู ้ว่าอา
จั
สะใภ ้จะถูกปากไหม ?

่
เมือนางจ ้าวได ้ยินว่าทาจากตักแตน๊ นางก็รู ้สึกท ้องไส ้ปั่นป่ วนทันที
หยูป่อเห็นว่าสีหน้าของภรรยาแย่มาก เขาก็รบี พูดว่า ท่านพ่อ ผ้า
้ ให
ชินนี ้ ้พีสะใภ
่ ้
้เย็บเสือให ้ท่านพ่อนะ ลูกจากไปครึงปี ่ ไม่ได ้
ปรนนิ บตั ด
ิ แู ลท่านพ่อ ลูกรู ้สึกละอายใจเหลือเกิน ! ท่านแม่รอพวก
เรากินข ้าวอยูท ่ บ ี่ ้าน พวกเราไม่อยูก
่ น
ิ ข ้าวเช ้าด ้วยแล ้ว …
 ้ น ก่อนหน้านี ลู
เฒ่าหยูถอื ผ้าไว ้ ในใจรู ้สึกตืนตั ้ กชายคนเล็กไม่เคย
้
ซือของมาให ่ ้าน มาเยียมเขาคร
้ทีบ ่ ้ั ้ รู ้จักทีจะเอาของมาให
งนี ่ ้แล ้ว
่ ดลูกของเขาก็โตเป็ นผูใหญ่
ในทีสุ ้ แล ้ว !

หยูไห่มเี หรอจะปล่อยน้องชายคนเล็กกลับไป แขกมาถึงบ ้านจะ

ปล่อยกลับไปโดยไม่กน ิ ข ้าวได ้ยังไงกัน เขาจับมือของน้องชายแล ้ว
พูดว่า กินข ้าวเช ้าแล ้วค่อยกลับ วางใจเถอะ ปี นี ต่้ อให ้จะลาบาก
ยากจนแค่ไหน แต่ข ้าวมือเดี ้ ยวพีเลี ่ ยงน้
้ องได ้อยูแ่ ล ้ว

หยูไฉ่ เฟิ่ งกับสามีออกมาจากลานหลังบ ้าน เมือเห็

่ นครอบคร ัว
ของหยูป่อ พวกเขาก็ตกตะลึงในตอนแรก จากนั้นก็ยมแย ิ้ ้มทักทาย
่
เสียวป่ อมาแล ้ว มานั่งเร็ว พวกเราสามคนพีน้
่ องไม่ได ้กินข ้าวโต๊ะ
เดียวกันมานานแล ้ว !

ตอนทีหยู่ ไฉ่ เฟิ่ งแต่งงานออกไป หยูป่ออายุได ้เจ็ดปี แล ้ว เขาจาได ้

่
ว่าเมือตอนที ่ ให ้พีสาวคนโตแต่
แม่ ่ งงานกับครอบคร ัวนี ้ ทุกคนใน
ครอบคร ัวต่างคัดค ้าน แต่แม่ของเขาโลภอยากได ้สินสอดของอีก
่
ฝ่ าย จึงดึงดันให ้พีสาวคนโตแต่ งงานกับพ่อม่ายคนนั้น หยูป่อ
เหลือบมองด ้านหลังของพีสาว ่ เห็นชายผิวดาหนวดเครารกรุงร ัง
ยืนอยูก ่
่ บั พีสาวที ่ าตาสะสวย เห็นได ้ช ัดว่าต ้องแก่กว่าเจ็ดแปดปี
หน้
่
อนิ จจา ! มิน่าล่ะทีครอบคร ่
ัวของพีรองไม่ ถามไถ่สารทุกข ์สุขดิบแม่
ของเขา เขาไม่สามารถไปตาหนิ ใครอืนได ่ ้เลยจริงๆ

ในระหว่างทีอยู่ ใ่ นอาการตกตะลึง หยูป่อก็ถก ่

ู พีรองดึ งไปนั่งทีข
่ ้าง
้ แผ่
โต๊ะอาหารแล ้ว ฉี โตวจูงมือเล็ก ๆ ของโต ้วโต่ว แล ้วชีไปที ่ นแป้ ง
ข ้าวโพดสีเหลืองอร่ามและแนะนาว่า โต ้วโต่ว นี่ ทาจากข ้าวโพดที่
เอาไปบดเป็ นแป้ ง มันเอามาจากต่างแดนเลยนะ อร่อยมาก ! ดูซ ิ
ด ้านหลังปิ ้งจนเป็ นสีเหลืองไหม้ ตอนกัดจะกรุบกรอบและหอมมัน
ถ ้าฟันดีนะเวลากินอย่าได ้พูดเลยว่าอร่อยขนาดไหน

โต ้วโต่วจ ้องมอง แล ้วเผยฟันเล็กสีขาวออกมาพร ้อมกับพูดว่า ฟัน

ของโต ้วโต่วดีมาก ไม่มแี มงกินฟันเลย !

้ ้ากและพูดว่า ดี เดียวกิ
ฉี โตวหัวเราะเอิกอ ๋ ่
นเยอะๆเลยนะ ! เริมจาก
๊
ซอสตักแตน สดกว่ากะปิ อีก !
โต ้วโต่วให ้ฉี โตวพาไปล ้างมืออย่างว่าง่าย หลังจากเช็ดมือแห ้งแล ้ว
เขาก็ลงนั่งบนม้านั่งตัวเล็ก ๆ อย่างเชือฟั
่ ง ใจจดใจจ่อรอกินข ้าว
่
เมือนางจ ้าวเห็นสองพ่อลูกนั่งแล ้ว ตัวเองยืนอยูอ
่ ก
ี ก็ไม่เหมาะสม จึง
นั่งลงข ้างๆนางหลิว

่
หยูเสียวเฉายกโจ๊ ่ ้มจนเหนี ยวกลินหอมลอยฟุ้
กข ้าวโพดทีต ่ ง
ออกมา นางจ ้าวมองไปทีหม้ ่ อโจ๊กข ้าวโพดสีทองขนาดใหญ่ด ้วย
ความประหลาดใจ นางถูกดึงดูดด ้วยกลินอั ่ นเป็ นเอกลักษณ์ของ
่
มัน นางจ ้าวช่วยเสียวเฉาตั กแบ่งลงในชามของทุกคน และแบ่งแผ่น
้
แป้ งชินใหญ่ให ้กับทุกคน

้
นางหลิวกลัวน้องสะใภ ้จะเกรงใจ จึงยิมและพู ดว่า แป้ งกับโจ๊กใน
หม้อยังมีอก ้ นเยอะๆเลยนะ ไม่ต ้องเกรงใจ
ี เยอะ เพราะงันกิ

นางจ ้าวเห็นผักสีเขียวผัดกับซอสหอยนางรมสองสามจานอยูบ ่ น
โต๊ะ และยังมีซอสทีส่่ งกลินหอมจานใหญ่
่ และในหม้อใบเล็ก มีแผ่น
่ มได ้ไม่อน
แป้ งและโจ๊กทีเติ ้ั ดูแล ้วอุดมสมบูรณ์กว่าปกติ นี่ เหรอ
อาหารทีกิ่ นในปี ทีเกิ
่ ดภัยพิบต ั ิ
 ่ นกันแล ้วเหรอ วันนี ข
เริมกิ ้ ้ามาช ้าไปหน่ อย ! ช่วยไม่ได ้ พอดีเจอ
กับหมาป่ าเข ้า ต ้องลงแรงไปมากถึงจะฆ่ามันตายได ้ ! จูจวินหยาง
ก ้าวอย่างมั่นคงเข ้ามาพร ้อมด ้วยผูด้ แู ลหลิวทีแบกสั
่ ่ น
ตว ์สีเทาทีเห็
ไม่ช ัดมาตัวหนึ่ ง

รอจนผู ้ดูแลหลิวโยนเหยือที่ ล่ ่ ามาได ้ลงบนพืน้ ครอบคร ัวหยูถงึ

เห็นช ัดว่าเป็ นหมาป่ าตัวหนึ่ ง หยูไห่ตกตะลึงในทันทีและพูดว่า ดู
เหมือนว่าสัตว ์ป่ าบนภูเขาลึกจะขาดแคลนอาหารแล ้ว หมาป่ าถึงได ้
ลงเขามาหาอาหาร ดูเหมือนว่าเราต ้องวางกับดักใกล ้ๆเพือความ ่
ปลอดภัยแล ้วล่ะ

่
ลูกหมาป่ าสองตัว เสียวเฮย ่
และ เสียวไป๋ ่ ้ามาหาหมาป่ าทีตาย
วิงเข ่
แล ้วอย่างสงสัย พวกมันใช ้จมูกดมไปมา จากนั้นแยกเขียวขนตั
้ ง้
่
มองไปทางหมาป่ าทีตาย ่ ร ้ายออกมา
แสดงกิรยิ าทีดุ

้ งจริงๆ ! ฝึ กฝนหน่ อย ร ับรองว่าจะเป็ น

โห ! เจ ้าตัวเล็กสองตัวนี เก่
้ เก่
หมาล่าเนื อที ่ งกาจไม่เป็ นสองรองใครเลยทีเดียว ! จูจวินหยางดู
 ้ นหมาป่ า แต่เมือเห็
ออกว่าสองตัวนี เป็ ่ นเจ ้าสองตัวนี ว่้ านอนสอนง่าย
่
กว่าลูกหมาบ ้านเมืออยู
ต
่ อ ่
่ หน้าหยูเสียวเฉา เขาก็ไม่พูดอะไร

้ อง ทรงแน่ ใจนะพะย่ะ
หยูไห่กงั วลอย่างเห็นได ้ช ัด เขาถามว่า จวินอ๋
้ วเดียว ? ฝูงหมาป่ านั้นพยาบาททีสุ
ค่ะว่าหมาป่ าตัวนี มาตั ่ ด ถ ้ามีตวั
ไหนหลบหนี ไปได ้ล่ะก็ เกรงว่าคนทีอยู่ ใ่ กล ้ๆเราจะอยูอ
่ ย่างไม่สงบ
สุขแน่ ! “

จูจวินหยางนั่งอยูท ี่ ะถัดไปทีเตรี
่ โต๊ ่ ยมไว ้เป็ นพิเศษสาหร ับเขา เขา
มองมาด ้วยสายตาทีมั ่ ่นคงและพูดว่า กลัวอะไร ? มีข ้าอยูท ้ั
่ งคน ฝูง
หมาป่ าจะใหญ่ขนาดไหนก็ไม่มท ี างรอดกลับไปได ้หรอก

” รอให ้แขนของท่านหายสนิ ทและสามารถยิงธนู ได ้ก่อน ค่อยมา

่
คุยโวนะเพคะ หยูเสียวเฉายกชามโจ๊ กข ้าวโพดมาวางไว ้ตรงหน้า
เขา เธอฉี กแป้ งข ้าวโพดจุม ๊
่ ลงไปในซอสตักแตนข ้น แล ้วยัดใส่มอ
ื
้ อง
ของหยางจวินอ๋

่
จูจวินหยางกัดแป้ งข ้าวโพดทีหอมกรุ น ้
่ เคียวแล ้วกลืนลงไป
จากนั้นก็พูดว่า ดูถก
ู ข ้าเหรอ จัดการกับหมาป่ าพวกนี จ้ าเป็ นต ้อง
ใช ้มือด ้วย ? ใช ้เท ้าเตะทีละตัวก็ได ้แล ้ว เห็นต ้นไม้ตรงนั้นรึเปล่า
่
เชือไหมว่ าข ้าเตะมันหักด ้วยเท ้าข ้างเดียวได ้ !

่
หยูเสียวเฉามองไปที
ต ่ ้นไม้ทเขาชี
ี่ ้ ต ้นไม้ต ้นนั้นหนากว่าปากชาม
ซะอีก เธอเม้มปากแล ้วพูดว่า

้ องน้อย ทรงหยุดดีกว่าไหม แขนยังไม่หายดี เดียวขาก็

จวินอ๋ ๋ หก
ั อีก
่ ้ กินข ้าว กินข ้าว !
หรอกเพคะ เอาเถอะ เลิกพูดเรืองนี

้ ยจทะเลาะกับเด็กหญิง เขากินแป้ งข ้าวโพดอย่าง

จูจวินหยางขีเกี
้
เอร็ดอร่อย ตอนนี เองหยู ้
ป่อก็ได ้โอกาสพูดขึนมาบ ้าง กระหม่อม
้ อง
หยูป่อ คาราวะจวินอ๋

่
หยูป่อ ? เจ ้าคืออาสามของหยูเสียวเฉา ่ ดจะใช ้เส ้นสายใต ้
คนทีคิ
้ องใช่ไหม เห็นได ้ช ัดว่าจูจวินหยาง
โต๊ะเข ้าไปทางานในตาหนักจิงอ๋
ดูถก ่ มค
ู คนทีไม่ ี วามสามารถและพยายามประจบคนรวยและผูท้ มี ี่
อานาจอิทธิพลอย่างหน้าไม่อาย ใช ้วิธก
ี ารอะไรก็ได ้โดยไม่คด
ิ บิน
ไปมาเหมือนแมลงวัน ไร ้ยางอายเหมือนสุนัข เขาจึงพูดออกมา
ตรงๆต่อหน้าผูคนมากมาย
้

่
สีหน้าของหยูป่อเปลียนสี ่ บมา
เขาพูดจริงจังว่า กระหม่อมเพิงกลั
่
จากเมืองฟู่ เมือวาน ่
ไม่ทราบว่าทาไมหยางจวินอ๋องถึงร ับสังแบบนั ้น

จูจวินหยางมองเขาขึนๆลงๆ ้ แม้วา่ จะอยูห่ า่ งออกไปเล็กน้อย แต่เขา

ก็ยงั รู ้สึกได ้ว่าอีกฝ่ ายมีเจตนาไม่บริสท ุ ธิ ์ เขายิมเยาะ
้ ถอนสายตา
กลับ และพูดว่า ทาไมข ้าถึงพูดอย่างนั้นน่ ะเหรอ กลับไปถามแม่
ของเจ ้าดูซ ิ ข ้าจะบอกให ้นะ ตาหนักจิงอ๋ ้ องของเราร ับแต่คนทีมี่
ความสามารถและความรู ้ทีแท ่ ้จริงเท่านั้น !

่
เห็นแก่หน้าของครอบคร ัวหยูเสียวเฉา ่ อยู
เขาจึงไม่ได ้พูดสิงที ่ ใ่ น
ใจ—อย่ายัดเยียดขยะชินนี ้ มาให
้ ้ อง !
้ตาหนักจิงอ๋

้ หยู
อาหารมือนี ้ ป่อกินแบบไม่รู ้รสชาติ หลายครงที
้ั เขามองหยาง
่
้ องเหมือนจะพูดอะไรออกมาแต่ก็ไม่พูด ตรงข ้ามกับหยางจวิน้
จวินอ๋
อ๋อง แม้แต่สายตาก็ไม่คด ่ ่
ิ จะแลมาทางเขา เอาแต่สนใจอาหารทีอยู
บนโต๊ะเท่านั้น
 ตอนที่ 297
่
ว ันทีเจอก ่
ับอุปสรรคยังคงมีแสงสว่างรอคอยทีปลายอุ
โมงค ์เสมอ
https://novel-lucky.com

๊
โต ้วโต่วน้อยลูกชายของเขากินอย่างเอร็ดอร่อย ซอสตักแตนที ่ ่
อยู
้
เบืองหน้ ่
าของเขา เสียวเฉาตั ้
งใจผัดให ้พวกเด็กๆเป็ นการเฉพาะ ไม่
่ าตาลเล็
ใส่พริก เพิมน ้ กน้อย เค็มหอมมีรสหวานน้อยๆ พวกเด็กๆ
๊
ชอบกันมาก โต ้วโต่วน้อยกินซอสตักแตนกั ้
บแผ่นแป้ งชินใหญ่
ตอนกลับพุงกางจนเดินไม่ไหว แม่ของเขาจึงต ้องอุมกลั ้ บไป

่
เมือกลั บถึงบ ้าน หยูป่อโมโหและอารมณ์เสียอย่างหนัก เขาโวยวาย
ใส่แม่ของเขา บอกว่าเขาลาบากมากทีเมื ่ องฟู่ แต่กลับถูกแม่ของ
เขาขัดขวางความก ้าวหน้า ตอนนี จวิ ้ นอ๋
้ องมีความรู ้สึกทีไม่
่ ดต
ี อ
่
เขาเป็ นอย่างมาก ถึงอนาคตเขาจะสอบผ่าน มันก็ยากทีเขาจะปี ่ น
้
ป่ ายขึนไปหาผู ่ งใหญ่
้สนับสนุ นทียิ ่ ้ อง พอพูดจบ
อย่างตาหนักจิงอ๋
้
เขาก็ร ้องไห ้สะอึกสะอืนเหมื อนเด็ก

่ ท
นางจางไม่รู ้ว่าสิงที ่ ามันผิดมหันต ์ นางอยากจะช่วยลูกชายของ
นางสักครง้ั แต่ไม่คด ิ ว่าความฉลาดทีมี่ จะย ้อนกลับมาทาร ้ายตัวเอง
นางมองดูลก ู ชายคนเล็กของตัวเองร ้องไห ้อย่างเจ็บปวด แล ้วตา
นางก็แดงกา่ นางกระทืบเท ้าแล ้วพูดว่า แม่จะไปขอโทษจวินอ๋ ้ อง ไป
บอกว่านี่ เป็ นความคิดของแม่ทงหมด้ั แม่เป็ นคนทาให ้ลูกเดือดร ้อน
้ องเปลียนความคิ
ถึงแม่จะต ้องคุกเข่าก็ต ้องทาให ้จวินอ๋ ่ ดทีมี่ ตอ่ ลูก
ให ้ได ้ !

นางจ ้าวรีบดึงแม่สามีไว ้ขณะทีรู่ ้สึกโกรธแค ้นอยูใ่ นใจ นางแอบด่า

่ เง่าเหมือนหมู แต่ปากกลับตักเตือนอย่างมีสติและมี
นางจางทีโง่
คุณธรรมว่า: ท่านแม่อย่าเข ้าไปยุง่ วุน ่ วายอีกเลย เหลือทางให ้ท่าน
่ ้เดินบ ้างเถอะ !
พีได

่ วยเสียวป่
เจ ้าพูดอะไร ข ้าทาไปเพือช่ ่ อ … นางจางจ ้องนางจ ้าวเขม็ง
ด ้วยดวงตาแดงกา่

่
เมือนางจ ้าวเห็นแม่สามีทาตาขวางก็รบี เปลียนท่่ าทีพูดเตือนสติ
้ องคนนั้นดูแล ้วเป็ นเจ ้านายทีไม่
ท่านแม่ จวินอ๋ ่ ยอมลดราวาศอก ถ ้า
ท่านแม่ไปคุกเข่าต่อหน้าเขาโดยไม่ยอมลุกขึน้ เขากลับจะไม่เห็น
ว่าท่านแม่น่าสงสาร แต่กลับคิดว่าท่านแม่กาลังไปข่มขูเ่ ขา ข ้ากลัว
่
ว่าจะเกิดผลทีตรงกั นข ้าม
นางจางมือไม้ออ ้ … งันจะท
่ นไปหมดทันที งัน ้ ายังไงดี ! จะปล่อยให ้
่
เขาเข ้าใจเสียวป่ ้
อของเราผิดๆแบบนี เหรอ !

นางจ ้าวเป็ นถึงลูกสาวของซิวไฉ ่ เกิดในตระกูลบัณฑิต นางคิด

นิ ดนึ งและพูดว่า สาหร ับแผนของวันนี ไม่ ้ ต ้องทาอะไร รอให ้เรืองนี
่ ้
ซาลงกว่านี ก่้ อน ท่านพีค่ ่ อยหาโอกาสไปเยียมท่ ่ านพ่อ แสดงด ้านที่
่
ยอดเยียมของตั วเองออกมา เวลาผ่านไปนานๆก็จะเห็นตัวตนนิ สยั
ของคนๆนั้น เมือถึ่ งเวลาจวินอ๋ ้ องก็จะเปลียนความคิ
่ ่ ตอ
ดทีมี ่ ท่านพี่
ท่านพี่ สิงส
่ าคัญทีสุ
่ ดตอนนี คื ้ ออยูท ี่ ้านอ่านหนังสือ ปี หน้าอาศัย
่ บ
การสอบได ้ทีหนึ่ ่ งอันโฉ่
้ ว พอถึงตอนนั้น จวินอ๋ ้ องก็จะมองเห็นท่าน
่ กแบบหนึ่ งแน่ !
พีอี

้
หยูป่อเช็ดนาตาที ่ มตา สูดหายใจ มองนางจ ้าวด ้วยความขอบคุณ
มุ
และพูดว่า ดีนะทีเจ ่ ้าหูตากว ้างไกล ! ใช่แล ้ว จวินอ๋
้ องก็กล่าวว่า
่ ้จริงถึงจะเป็ นสิงส
การเรียนรู ้ทีแท ่ าคัญทีสุ
่ ด ปี หน้าในฤดูใบไม้ผลิข ้า
จะต ้องสอบให ้ได ้คะแนนดีๆ เพือที ่ จะพิ
่ สจ ู น์ความสามารถทีแท่ ้จริง
ของตัวเอง !
หลังจากนั้น หยูป่อก็อยูแ่ ต่ในบ ้าน ปิ ดประตูอา่ นหนังสืออย่างจริงจัง
นอกเหนื อจากการกินข ้าวและนอนหลับ เขาก็ไม่ออกห่างหนังสือ
เลย

นางจ ้าวถือได ้ว่าเป็ นคนฉลาดอยูบ ่

่ ้าง นางเห็นลูกๆของพีรองต่
างก็
ชอบโต ้วโต่วมาก นางจึงพาลูกชายไปทีบ ่ ้านของพีรองทุ
่ กๆสอง
สามวัน

่ ้านของลุงรองมาก ทุกครงที
โต ้วโต่วน้อยก็ชอบไปทีบ ้ั ไปหา
่ ่
เสียว
เฉาจะเอาของอร่อยมาให ้เขากินเสมอ

้ั นตักแตนทอดหอมๆหนึ
บางครงเป็ ๊ ่ งจาน บางครงเป็
้ั นมันเทศเผา
่
กลินหอมฉุ ้ั นข ้าวโพดต ้ม ยังมีบางครงเป็
ย บางครงเป็ ้ั นเมล็ดดอก
ทานตะวันหนึ่ งกามือ
เมล็ดทานตะวันเป็ นสินค ้าทีจวิ ่ นอ๋
้ องนากลับมาจากตะวันตก เอามา
่
ให ้เสียวเฉาสองสามเมล็ ่
ด ให ้เธอเอาไปปลูกไว ้ใต ้กาแพงทีสวนหลั ง
่
บ ้าน เมือตอนที ่ ภยั พิบต
มี ั ต ั๊
ิ กแตน ่
หยูเสียวเฉาให ้หินศักดิสิ์ ทธิช่
์ วย
ทาให ้ต ้นกล ้าเติบโตเต็มที่ หลังจากตากให ้แห ้งก็ได ้เมล็ดทานตะวัน
ประมาณ 4-5 ชง่ ั เธอแบ่งบางส่วนไว ้ทาเป็ นเมล็ดพันธุ ์ ทีเหลื ่ อถูก
่
เธอคัวหยาบๆเป็ นของกินเล่น หลังจากทีนางหลิ ่ วได ้ชิมเมล็ด
ทานตะวันคัว่ นางก็ซอ่ นเมล็ดทานตะวัน 2 ชงเอาไว ่ั ้โดยบอกว่าจะ
เอามาคัวให ่ ่
้แขกทีมาเยี ่
ยมตอนปี ใหม่

ทักษะทางด ้านงานฝี มือของผู ้หญิงของนางจ ้าวนั้นค่อนข ้างดี

่ บปักออกมาเหมือนมีชวี ต
ทีเดียว ดอกไม้และพืชทีเย็ ิ อยูจ่ ริง นาง
่
มอบผ้าเช็ดหน้าให ้เสียวเหลี ่
ยนและเสียวเฉาคนละผื ่
น เสียวเหลี ยน
ขอให ้อาสะใภ ้เล็กสอนนางเย็บปัก แต่นางต ้องออกไปตังแต่ ้ เช ้าตรู ่
ทุกวันและกลับมาในตอนเย็น นางจึงมีเวลาเรียนแค่ตอนค่าๆเท่านั้น
ทุกวันช่วงพลบค่านางจ ้าวจะใช ้เวลาหนึ่ งชวโมงตั
่ั ้
งใจสอนเสี ่
ยว
เหลียนเย็บปักถักร ้อย

ครอบคร ัวหยูก็ไม่ได ้ให ้นางสอนเปล่า เนื่ องจากเสียวเหลี

่ ยนเก็บ
ร ้านช ้าหน่ อย เวลาอาหารเย็นของครอบคร ัวหยูจงึ ช ้ากว่าของ
หลาย ๆ คนในเมือง ทุกครงที ้ั นางจ
่ ้าวพาโต ้วโต ้วมาก็พอดีกบั เวลา
อาหารเย็นของบ ้านหยู พวกเขาจึงให ้สองแม่ลก ่ ้านห
ู กินข ้าวเย็นทีบ
ยูด ้วยกัน

ตอนแรกนางจ ้าวก็ปฏิเสธไปอย่างอ ้อมค ้อม บอกว่าตัวเองกินแล ้ว

ทางบ ้านนางจางก็เหมือนกับชาวบ ้านส่วนใหญ่ในหมู่บ ้านตงชาน
กินข ้าววันละสองมือ้ มือหนึ
้ ่ งตอน 9-10 โมงเช ้าและอีกมือคื ้ อตอน
บ่าย 3-4 โมง ตอนทีบ ่ ้านหยูกนิ ข ้าวเย็นก็หนึ่ งทุม
่ แล ้ว นางบอกว่า
ตัวเองกินแล ้วจึงไม่ได ้โกหก

่
หยูเสียวเฉารู ้นานแล ้วจากปากของโต ้วโต่ว เธอหลอกถามว่าสอง
คนแม่ลก ่
ู กินข ้าวเย็นเมือไหร่ ่
กินอะไร อาหารเย็นทีนางจางท าก็คอื
่
ข ้าวต ้มคนละถ ้วยและผักดองจานเล็กๆ กินเมือตอนสามสี ่
โมง พอ
ถึงหนึ่ งทุม ่ ยเกือบหมดแล ้ว ดังนั้นเมือโต
่ ก็ยอ ่ ่
้วโต่วเห็นแผ่นแป้ งทีมี
ส่วนผสมของแป้ งข ้าวสาลีเยอะกว่าแป้ งธัญพืชหยาบ และยังมี
อาหารแสนอร่อยทีส่ ่ งกลินหอมยั
่ ่ าลายอี
วน ้ กหลายอย่าง เขาก็
้
นาลายไหลยื ดเป็ นทางยาว
 ่
หยูเสียวเฉารู ้นิ สยั ของนางจ ้าว นางไม่เหมือนนางหลีที ่ ชอบเอา
่
เปรียบคนอืน ่ เธอจึงไม่ได ้มีความรู ้สึกแย่ๆกับผูห้ ญิงคนนี ้ โต ้วโต่วที่
้ ่าก็อดอยากจนผอมโซ นี่ ทาให ้เธอรู ้สึกทนไม่ได ้ จะ
เดิมทีอ ้วนจาม
ลาบากแค่ไหนก็ไม่ควรให ้เด็กต ้องลาบากขนาดนี ้ ใช่ไหม ?

ดังนั้น เสียวเฉาจึ
่ ้
งพูดเกลียกล่ อมว่า อาสะใภ ้สอนเราเย็บปักถักร ้อย
่ ่ งแล ้ว ต ้อนร ับขับสู ้ด ้วยอาหารมือ้
ก็นับเป็ นอาจารย ์ของเราครึงหนึ
่ ลู
เดียวเป็ นสิงที ่ กศิษย ์ควรทา อาสะใภ ้อย่าปฏิเสธเลย หากท่านอา
เกรงใจแบบนี ้ ข ้ากับเสียวเหลี
่ ยนจะกล ้ารบกวนท่านอาได ้ยังไงกัน
คะ

นางจ ้าวปฏิเสธไม่ได ้ จึงพาลูกชายเดินไปนั่งทีโต๊

่ ะกินไปนิ ดหน่ อย
้
วันรุง่ ขึนนางจงใจมาช ่ วโมง
้าไปครึงช ่ั กะเวลาว่าคนในครอบคร ัวหยู
คงจะกินข ้าวเย็นเสร็จแล ้ว

ี่
ใครจะรู ้ทันทีทนางเข ่
้าประตูบ ้านมา หยูเสียวเฉาก็ ลบ ่ าลัง
ู ท ้องทีก
ร ้องโครกครากของตัวเอง อาสะใภ ้เล็ก ครงหน้ ้ั ามาเร็วหน่ อยได ้
ไหมคะ พวกเรารออาสะใภ ้จนหิวใกล ้จะสลบอยูแ่ ล ้ว
 ่ นว่าครอบคร ัวหยูชวนนางกินข ้าวเย็นด ้วยอย่างจริงใจ นาง
เมือเห็
จ ้าวก็ตกปากร ับคาด ้วยความซาบซึง้ หลังจากทานอาหารคา่
ี่ อ้ นางจ ้าวก็ได ้รู ้ว่าครอบคร ัวของพีสามี
ด ้วยกันไม่กมื ่ คนรองนั้นมี
ฐานะความเป็ นอยูย ่ งั ไง

่
พวกเขาเพิงเจอกั บภัยพิบต ๊
ั จิ ากฝูงตักแตน มีครอบคร ัวไหนไม่
่ นได ้ โดยเฉพาะอาหาร
ร ัดเข็มขัดบ ้าง ส่วนใหญ่จงึ กินแค่เท่าทีกิ
เย็น หลังกินอาหารก็เข ้านอน ไม่จาเป็ นต ้องใช ้แรงทางานอะไร คน
ส่วนใหญ่จงึ ไม่ได ้กินอะไรมากสาหร ับอาหารมือที ้ สอง
่

แต่บ ้านหยูไห่น้ันยังคงมีแผ่นแป้ งชินใหญ่

้ ้
ให ้กินมากมาย ทุกมือจะมี
อาหารอย่างน้อยสีอย่ ่ างและนาซุ ้ ปหนึ่ งอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิง่
แผ่นแป้ งทีท่ าด ้วยแป้ งละเอียดอย่างดีมากกว่าแป้ งหยาบ บางครงก็ ้ั
๋ ทุก 2-3 วันจะมีผด
ใช ้แป้ งสาลีทาเป็ นเส ้นก๋วยเตียว ้ ตว ์หลาย
ั เนื อสั
้ ตว ์ป่ าที่
จาน ว่ากันว่าเป็ นเนื อสั

้ องล่ามาได ้ บางครงก็
หยางจวินอ๋ ้ั เป็ นเนื อหมู
้ ้ั นเนื อ้
ป่า บางครงเป็
้
หมาป่ า เนื อกระต่ ้ ป่า
ายป่ า และเนื อไก่
 ่ อนต่อมา ใบหน้าเล็กๆผอมๆของลูกชายก็กลับมาจาม
ครึงเดื ้ ่า
้
เหมือนเดิม แถมเขายังร่าเริงสดใสขึนมาก ทุกวันไม่ต ้องให ้นางพา
ิ่
มา เขาก็วงมาเล่ ่ ้านลุงรองเอง มาจับตักแตนและให
นทีบ ๊ ้อาหารไก่
กับ

่ บเด็กๆ
ฉี โตวและหลิวฟางผิง ไปเก็บหอยขมมากิน หรือไม่ก็ไปวิงกั
่
คนอืนในหมู ่
่บ ้านเพือไปเก็ ่
บรวบรวมอาหารทะเลทีชายหาด เวลา
นอนตอนกลางคืนเขาก็ชอบละเมอออกมาว่า ท่านพีฉี ่ โตว ข ้าขุด
ได ้หอยกาบ …

แม้วา่ ลูกชายจะผิวคลาลง้ ่ งแรงขึนเรื

แต่รา่ งกายยิงแข็ ้ อยๆ่ เจริญ
อาหารมากขึน้ เพือเห็่ นแก่ลก ู ชาย นางจึงได ้แต่ทาหน้าด ้านไปทาน
อาหารเย็นทีบ ่ ้านของพีรอง
่ ่
ครอบคร ัวของพีรองเป็ นครอบคร ัวหนึ่ ง
่ อสั
ทีซื ่ ตย ์และใจดี หลายครงที้ั มั
่ กจะให ้นางนาอาหารมาให ้สามีของ
นาง แต่มข ี ้อแม้ว่า อาหารนั้นให ้กินได ้แค่พวกเขาสามคนเท่านั้น

หลังจากหนึ่ งเดือนผ่านไป ทังสามคนก็

้ ้
อ ้วนขึนและดู
ดข ึ้
ี นมาก ่
เมือ
่ น นางก็ยน
นางหลีเห็ ื ตะโกนด่าอยูใ่ นลานบ ้านว่า คนบางคนนะ ดู
แล ้วสูงส่งมีคณ ่ ! ของที่
ุ ธรรม คิดไม่ถงึ ว่าจะไปเลียแข ้งเลียขาคนอืน
่ นเหลือ ของดีของเสียก็เอากลับมาบ ้านหมด !
คนอืนกิ

่ นางจ
แม้วา่ นางจางจะรู ้เรืองที ่ ่ ้านเก่าของตระกูลหยู แต่ทก
้าวไปทีบ ุ
้ั
ครงนางจ ้าวก็มก
ั จะนาของกินดีๆกลับมาให ้ลูกชายของนางด ้วย
่
เมือนางจางเห็ นลูกชายดูมน ้ นวลขึน้ นางก็แสร ้งทาเป็ นมองไม่
ี ามี
เห็น มีคนยอมช่วยนางเลียงดู ้ ลก ู ชายและหลานชาย แถมนางก็
ไม่ได ้สูญเสียอะไร แล ้วนางจะต่อต ้านทาไมล่ะ ?

่
เมือได ่ บแสบของนางหลี่ นางจางก็ตะโกนใส่ทน
้ยินคาพูดทีเจ็ ั ที ถ ้า
มีปัญญา ก็ไปเลียแข ้งเลียขาเขาบ ้างสิ คนอย่างเจ ้ายังไม่ทน
ั เข ้า
บ ้านก็ถก ู เตะออกมาแล ้ว ไม่มป
ี ัญญาก็อย่ามาทาอะไรสะเปะสะปะ
่ ่!
ทีนี

่ บปาก แม่สามีของนางพูดถูก ตังแต่

นางหลีหุ ้ กลางดึกเมือปี่ ก่อนที่
นางถูกจับได ้กลางไร่แตงโมของครอบคร ัวหยู นางได ้เหยียบทาลาย
แตงโมสุกแล ้วและยังไม่สก ้ น้ันมาก็ไม่มใี ครที่
ุ ไปพอสมควร ตังแต่
 ้ั
บ ้านเก่าของครอบคร ัวหยูต ้อนร ับนางอีก บางครงนางหน้ าด ้านไป
หา พยายามจะเก็บต ้นหอมกับผักสักกามือ แต่ก็จะถูกไอ ้เด็กตัว
่
แสบหยูเสียวเฉาไล่ ออกมา หลังจากแม่สามีและพ่อสามีหย่าขาด
้ บบ ้านเก่าก็ตด
จากกัน ทางนี กั ั ความสัมพันธ ์ต่อกันอย่างเด็ดขาด
อย่าคิดแม้แต่จะหาข ้ออ ้างให ้ได ้เงินมาเปล่าๆแม้แต่อแี ปะเดียวเลย

ทุกคืนนางจะแอบดูนางจ ้าวเอาอาหารกลับมาทีช่ ่ องของประตู แล ้ว

้
ก็อดกลืนนาลายไม่ ได ้ นางแอบด่าครอบคร ัวหยูไห่อยูใ่ นใจที่
พยายามเอาอกเอาใจน้องสาม นางแน่ ใจว่าพวกเขาทาเพราะคิดถึง
อนาคตทีน้ ่ องสามจะได ้เป็ นใหญ่เป็ นโต จะได ้อาศัยบารมีให ้
คุ ้มครองได ้ละสิ ! ด่าไปก็ไร ้ประโยชน์ สามีของนางเองทีโง่่ เง่า ลังเล
ทาอะไรก็ไม่เด็ดขาด ทาได ้เพียงมองคนอืนกิ ่ นอิมนอนหลั
่ บอยู่
เฉยๆนั่นแหละ

คนส่วนใหญ่ในหมู่บ ้านตงชานแทบจะกินอาหารวันละมือกั ้ นแล ้ว

่
ยิงเวลาผ่ ่
านไป คนก็เริมอดอยาก ้
ตอนนี เองก็ ี า่ วทีน่่ าตืนเต
มข ่ ้นมา
่
จากท่าเรือ ขบวนเรือทีไปซื ้
ออาหารราคาถูกทางภาคใต ้ได ้กลับ
มาแล ้ว !!
 ่
หลังจากทีหยางจวิ ้ องได ้ร ับข่าว เขาก็รบี ขีม้
นอ๋ ่ าไปทีท่
่ าเรือเพือดู
่ แล
สถานการณ์โดยรวม ทหารองคร ักษ ์ภายใต ้การบังคับบัญชาของ
เขาได ้ล ้อมรอบบริเวณเอาไว ้อย่างแน่ นหนาเพือป้ ่ องกันไม่ให ้คนที่
หิวโหยก่อการจลาจลแย่งอาหารกัน

ฝางซือเจินได ้ ้พาทหารมาช่วยร ักษาความสงบเรียบร ้อยด ้วย ท่าเรือ

ถูกสร ้างเสร็จไปมากกว่าครึง่ คนงานขนถ่ายสินค ้าทีท่ ่ าเรือกาลัง
้
ขนข ้าวทังหมดลงจากเรื อ และเคลือนย ่ ้ายพวกมันไปทีร่ ้านค ้าที่
้ จะเปิ ดร ้านเพือท
สร ้างเสร็จสมบูรณ์แล ้ว วันรุง่ ขึนก็ ่ าการขาย

ธัญพืชอีกชุดถูกส่งไปทีโกดั ่ งของศาลาว่าการของเมืองภายใต ้การ

ดูแลของทหาร พวกเขากาลังเตรียมพร ้อมทีจะเปิ ่ ดขายทีร่ ้านค ้าใน
เมืองและทีท่ ่ าเรือในเวลาเดียวกัน ราคาของข ้าวถูกกาหนดไว ้
ใกล ้เคียงกับก่อนทีจะเกิ ่ ดภัยพิบต ่ ั 5 อีแปะ
ั ิ ข ้าวหยาบราคาชงละ
ข ้าวชนดี้ั ราคาชงละ ่ ั 10 อีแปะ ข ้าวทังหมดจะขายตามราคาที
้ ่
พวก
้
เขาซือมา ค่าใช ้จ่ายในการขนส่งและแรงงานทีเกี ่ ยวข
่ ้อง ทางราช
สานักจะเป็ นคนร ับผิดชอบทังหมด ้
หลังจากข่าวกระจายออกไป ชาวบ ้านในหลายหมู่บ ้านต่างรีบพา
กันมาในคืนนั้น และมาต่อแถวยาวทีหน้ ่ าร ้าน เนื่ องจากครอบคร ัวห
ยูมค ่ กบั หยางจวินอ๋
ี วามสัมพันธ ์ทีดี ้ อง คนในหมู่บ ้านตงชานเลย
ได ้ร ับข่าวเป็ นพวกแรก ดังนั้นจึงสามารถทีจะไปเข
่ ้าแถวอยู่
่
ด ้านหน้าแถวทียาวเหยี ยดได ้

กองเรือหลายร ้อยลานาอาหารกลับมาได ้เพียงพอทีจะเลี ่ ้

ยงดู
้ ภั
ผูป้ ระสบภัยในพืนที ่ ยพิบต
ั ิ ดังนั้นจึงไม่มข
ี ้อจากัดในการซือ้ มี
บางคนทีหิ่ วจนกลัว คิดจะสะสมอาหารไว ้ทีบ ่ ้าน ก็ทม ่ อ้
ุ่ สุดตัวเพือซื
อาหารราคาถูก
 ตอนที่ 298 แข่งขันประมู ลราคา
https://novel-lucky.com

้ อง
มีบางคนสังเกตเห็นว่ามีข ้าวมากเกินพอและจาได ้ว่าจวินอ๋
่
สัญญาว่ายังจะมีข ้าวสารราคาถูกชุดทีสองชุ ่
ดทีสามตามมา …
ดังนั้นพวกเขาจึงซือข
้ ้าวสารแค่พอสาหร ับสองเดือนให ้ทีบ
่ ้าน

่ ้านหยูยงั เหลืออีกเยอะ หยูไห่กบั หลิวหูจ

ข ้าวสารทีบ ่ งึ เอาเกวียนลา
และรถม้าออกมาช่วยชาวบ ้านขนอาหารกลับหมู่บ ้านตงชาน

เนื่ องจากหยางจวินอ๋ ้ องมีสว่ นเกียวข

่ ้องกับเมืองถังกู่ กองเรือที่
ขนส่งข ้าวสารจึงมาหยุดทีเมื ่ องถังกูก่ อ ่ น แต่มส ี บิ เก ้าเมืองสาม
มณฑลทีได ่ ้ร ับผลกระทบจากภัยพิบต ั ต ั๊
ิ กแตน สองเดือนทีผ่ ่ านมา
พวกราษฎรในมณฑลและเมืองเหล่านี ต่ ้ างต ้องร ัดเข็มขัดกันหมด
้
ถึงตอนนี อาหารก็ เหลือน้อยเต็มทีแล ้ว ชาวบ ้านทีอาศั ่ ยอยูใ่ กล ้กับ
เมืองถังกูต ่ าเรือเพือต่
่ า่ งก็รบี ไปทีท่ ่ อคิวซือข ้ ้าวสาร

ไม่กวัี่ นทีผ่
่ านมา ร ้านค ้าทีขายข
่ ้าวราคาถูก 20 กว่าแห่งในเมืองถัง
กูแ่ ละท่าเรือมีการต่อแถวยาวเหยียดเต็มไปหมด ถึงแม้วา่ ตอนกลาง
คืนร ้านขายข ้าวจะปิ ดไปแล ้ว แต่กลุม ้ ไม่ได ้แยกย ้ายกัน
่ พวกนี ก็
กลับ แต่กลับนอนรอกันตลอดทังคื ้ นเพราะกลัวว่าเช ้าวันรุง่ ขึนพวก
้
เขาจะต ้องมาเข ้าแถวใหม่อก ้ั
ี ครงและกลั วว่าข ้าวราคาถูกจะถูกขาย
ออกไปจนหมด

ผูพ ้ พิ ากษาจ ้าวของเมืองถังกูน ่

่ าเจ ้าหน้าทีของศาลาว่ าการมาเปิ ด
ร ้านขายข ้าวตรงเวลาตอน 6 โมงเช ้าทุกวัน สองทุม ่ งจะทา
่ ครึงถึ
่ าเรือก็เช่นเดียวกัน ยุง่ วุน
การปิ ดร ้าน ร ้านขายข ้าวทีท่ ่ วายกันแบบ
้ นเวลาห ้าวันเต็มจนกระทังข
นี เป็ ่ ้าวราคาถูกไปถึงมณฑล จังหวัด
่
และเมืองอืนๆอย่ างเท่าเทียมกันแล ้ว ความกดดันในเมืองถังกูแ่ ละ
ท่าเรือจึงลดลงอย่างมาก

่ ้าวชุดแรกใกล ้ขายออกไปหมด กองเรือทีสองก็

เมือข ่ มาถึง และ
่
หลังจากทีกองเรื อชุดแรกขนถ่ายสินค ้าออกมาหมด พวกเขาก็
ออกเดินทางกลับไปทางใต ้อีกครง้ั ผูค้ นทีอยู ่ ใ่ นพืนที
้ ภั่ ยพิบต ่
ั เิ มือ
เห็นการจัดหาข ้าวค่อนข ้างตรงเวลา ก็ไม่คด ้
ิ แย่งซือและกักตุน
สินค ้าอีก ด ้วยวิธนี ี ้ ภาพทีผู
่ ้คนเข ้าแถวกันยาวเหมือนมังกรหน้า
ร ้านข ้าวราคาถูกก็กลายเป็ นประวัตศ ิ าสตร ์ไป
ร ้านขายข ้าวอืน ่ ๆ ทีต
่ ้องการสร ้างรายได ้มหาศาลจากภัยพิบต ั ก ิ อ่ น
้ ไม่มค
หน้านี ก็ ้ ้าว มีเข ้ามาก็นอ้ ย ร ้านค ้าขายข ้าวราคาถูก
ี นมาซือข
่ ดโดยร ัฐบาลเป็ นข ้าวใหม่ทซื
ทีเปิ ี่ อมาจากทางใต
้ ้ ข ้าวในร ้านค ้าที่
่ ้ว เมือรวมกั
กักตุนล ้วนเป็ นข ้าวเก่าช่วงฤดูใบไม้รว่ งของปี ทีแล ่ บ
ราคาทียุ่ ตธิ รรมของร ้านขายข ้าวราคาต่า มีแต่คนโง่ทจะไปซื ี่ อข้ ้าว
ราคาสูงจากร ้านค ้าของพวกเขา ร ้านขายข ้าวพวกนี ใช ้ ้ภัยพิบต ั มิ า
่ ให ้ข ้าวทีกั
หาข ้ออ ้างในการหาเงิน เพือไม่ ่ กตุนไว ้เมือปี่ ก่อนเสียหาย
พวกร ้านขายข ้าวต่างพากันลดราคา มีกระทังที ่ ราคาต
่ ่ากว่าทีทาง
่
ราชการขาย

่ นแบบนี ยิ
เมือเป็ ้ งลดความกดดั
่ นต่อร ้านขายข ้าวราคาต่าลงอีก ใน
ไม่ช ้าร ้านขายข ้าวราคาต่าทีมี
่ กว่า 20 ร ้านก็ลดเหลืออยูท ี่ องถัง
่ เมื
่ างตะวันตกหนึ่ งร ้าน ทางตะวันออกหนึ่ งร ้าน ทีท่
กูท ่ าเรือยังคงเหลือ
ไว ้สองร ้าน ทุกอย่างค่อย ๆ กลับคืนสูส ่ ภาวะปกติเหมือนก่อนเกิด
ภัยพิบต ั ิ

แต่ผก ่ ดก็ถก
ั ของครอบคร ัวหยูในทีสุ ู ครอบคร ัวใหญ่ในเมืองถังกูร่ ู ้
่
เข ้าจนได ้ พวกเขาต่างแสดงความต ้องการทีจะจองผั กสดของ
ครอบคร ัวหยูในราคาสูง ภัยพิบต ๊
ั จิ ากฝูงตักแตนและภั ยแล ้งทาให ้
้ ได ้กินผักสดๆมานานมากแล ้ว
คนรวยเหล่านี ไม่
วันนี ้ มีพ่อบ ้านรวมตัวกันทีหน้
่ าลานบ ้านหยูสบิ กว่าคน พวกเขา
่
โต ้เถียงกันอย่างดุเดือด พ่อบ ้านเหยาได ้ร ับการเลือนต าแหน่ งให ้
เป็ นพ่อบ ้านใหญ่แล ้ว เขาพูดด ้วยความมั่นอกมั่นใจว่า ตระกูลเหยา
ของเราเป็ นคนแรกในเมืองทีขอซื ่ ้ กจากตระกูลหยู โดยเฉพาะ
อผั
่
อย่างยิงสองปี ้
มานี เราไม่ ้ กจากพวกเขาเลย นายท่าน
เคยหยุดซือผั
์
ของเราบอกว่า ไม่วา่ จะแพงแค่ไหน เราก็ต ้องได ้สิทธิในการซื ้ ก
อผั

่ บอกพวกเขาไปซิ
รองพ่อบ ้านของตระกูลจวงเบะปาก ท่านพีหยู
่
คร ับว่าคนแรกทีมาถึ
งคือตระกูลจวงของเราและเป็ นคนแรกทีขอซื่ อ้
่ คงไม่เลือกทีร่ ักมักทีช
ผักจากพวกท่านด ้วย ท่านพีหยู ่ ังนะ

พ่อบ ้านของตระกูลหวังก็ไม่ยอมเช่นกัน เขาพูดว่า จะลืมพวกเรา

่
ไม่ได ้นะ ในเมือพวกเรามาแล ้ว ท่านคงไม่ปล่อยให ้พวกเรากลับไป
มือเปล่าหรอกใช่ไหม
คนร ับใช ้และพ่อบ ้านคนอืน ่ ๆ ก็แสดงความต ้องการทีจะซื
่ อผั้ ก
่ ั บตาเดียวก็ถก
กลับไป หยูไห่ไม่รู ้ว่าจะฟังคนไหนดี แค่ชวพริ ู
โวยวายจนปวดหัว

ใจเย็นๆ ทุกท่านขอความกรุณาอยูใ่ นความสงบ ! หยูไห่ตะโกน

เสียงดังจนกระทังทุ ่ กคนหยุดเถียงกัน จึงเอ่ยออกมาว่า พวกท่าน
เองก็รู ้ว่าผักในสวนของเรา ถูกร ้านเจินซิวจองไว ้แล ้ว ! มีเพียงข ้าง
บึงหลังบ ้านทีมี่ พนที
ื ้ ปลู่ กผัก ปลูกผักไว ้บางส่วน วันหนึ่ งเก็บได ้
ประมาณ 200 ชงเท่ ่ ั านั้น ผักน้อยคนเยอะ ไม่สามารถให ้ทุกคนได ้
ตามความต ้องการแน่ ดังนั้นทีส ่ าคัญคือทุกคนควรจะหารือหา
ข ้อตกลงกัน !

่ ดสิ ! ” พ่อบ ้านตระกูลจวง

” ยังต ้องหารืออะไรกัน เอาราคาแพงทีสุ
ทีร่ ารวยที
่ ่ ดพูด
สุ

่ ด!
พ่อบ ้านตระกูลเหยาก็ไม่นอ้ ยหน้าเช่นกัน ได ้ ! เอาราคาแพงทีสุ
ทุกคนมีสว่ นร่วมในการประมูล ใครได ้ราคาแพงทีสุ ่ ด ก็ขายให ้คน
นั้น พวกเราให ้ชงละห
่ั ้าสิบอีแปะ !
 ้
พ่อบ ้านจวงยิมเหยี
ยดอย่างดูถก ่ั
ู และตะโกนออกมาว่า ชงละแปด
สิบอีแปะ !

ในเมืองถังกูใ่ ครๆต่างก็รู ้ว่านอกจากตระกูลโจวแล ้ว ตระกูลจวงและ

และตระกูลเหยา คือตระกูลทีร่ ารวยมากที
่ ่ ด เริมแรกยั
สุ ่ ่
งมีตระกูลอืน
่
ประมูลราคาด ้วย แต่เมือราคาสู งขึน้ พ่อบ ้านและคนร ับใช ้เหล่านั้น
ก็ไม่สามารถทาแทนเจ ้านายพวกเขาได ้ ทาได ้แต่ดต ู ระกูลจวงและ
ตระกูลเหยาแข่งขันกันอย่างดุเดือด ในทีสุ ่ ดราคาของผักก็เพิมขึ่ น้
่ ั 1 ตาลึง
ถึงชงละ

่ั
หยูไห่รู ้สึกปวดหัวมาก พวกเขาขายให ้กับร ้านเจินซิวแค่ชงละ
้
สามสิบกว่าอีแปะ แต่สองตระกูลนี พากั นตะโกนประมูลราคาไปทีช ่ ง่ ั
ละ 1 ตาลึงแล ้ว เขารู ้สึกไม่สบายใจมาก !

่
หยูเสียวเฉาที
ดู่ อยูด
่ ้านข ้างก็รู ้สึกไม่สบายใจเช่นกัน เธอรีบพูดกับ
้
พ่อบ ้านของทังสองตระกู ลนี ว่้ า

พวกท่านอย่าทะเลาะกันเลย ! อย่าใช ้อารมณ์มาตัดสินใจกัน แบบ

้ บไประวังจะโดนนายท่านลงโทษเอานะคะ !
นี กลั
พ่อบ ้านเหยาพูดด ้วยรอยยิม้ คุณหนู หยูใจดีจริงๆ ! แต่นายท่าน
ของพวกเราบอกแล ้วว่า ถึงจะแพงแค่ไหนก็ต ้องได ้ผักสดกลับไป
เงินไม่ใช่ปัญหา !

ตระกูลจวงมีร ้านขายข ้าวในสามมณฑลสิบกว่าเมือง ในช่วงต ้นปี

ภัยพิบต ั ิ ได ้เงินมาก ้อนใหญ่ เพราะฉะนั้นพ่อบ ้านของตระกูลจวงจึง
ยืนตัวตรงเฉิ ดฉาย หันไปมองดูพ่อบ ้านเหยาด ้วยความดูถก ู แล ้วพูด
่ นมาวัดกัน ตระกูลของเรานับแต่ไหนแต่ไรมายังไม่
ว่า ถ ้าเอาเรืองเงิ
เคยกลัวใครมาก่อน !

่
หยูเสียวเฉายิ ้
มขมขื ่
นแล ้วพูดว่า ” ข ้ารู ้ว่าตระกูลพวกท่านเงินหนา
มาก แต่จะเอาเงินมาโบกไปมาทีบ ่ ้านของเราไม่ได ้ เงินนี ถ
้ ้าเรา
ร ับมาก็เผามือเราซิคะ “

จูจวินหยางยืนดูอยูด
่ ้านข ้างเป็ นเวลานานแล ้ว เขาฟังคาพูดของหยู
่
เสียวเฉา ้ า คนพวกนี จะเอาเงิ
ก็เบะปากพูดขึนว่ ้ นมาให ้ เจ ้าไม่ได ้
ขโมยหรือปล ้นมาซะหน่ อย มีด ้วยเหรอทีเงิ ่ นจะเผามือ ! ใจเสาะซะ
จริง
 ้
พ่อบ ้านทังสองต่ ่ ้จริงของหยางจวินอ๋
างรู ้ฐานะทีแท ้ อง เมือเห็
่ นเขา
เอ่ยปากพูดก็พากันเงียบทันที แต่พ่อบ ้านเหยาก็ได ้แสดงความเห็น
อย่างกล ้าหาญว่า คุณหนู หยู หลังจากนายท่านใหญ่ของเราได ้กิน
ผักสดของบ ้านคุณหนู ก็กน ิ ผักของบ ้านอืน ่ ๆ ไม่ลงแล ้ว แต่กอ ่ น
นายท่านใหญ่ชอบกินเนื อ้ น้อยครงที ้ั จะกิ
่ นผัก ตังแต่ ้ เกิดอาการ
วิงเวียนศีรษะ หมอก็แนะนาให ้ท่านกินผักให ้มากขึน้ แต่ทา่ นก็ไม่
ยอมทาตามคาแนะนาของหมอ ตังแต่ ้ ฤดูใบไม้ผลิปีทีแล ่ ้วได ้ซือผั
้ ก
จากบ ้านของคุณหนู กลับไป นายท่านใหญ่ก็กน ิ ข ้าวโดยไม่มผ ี ก
ั
่
บ ้านคุณหนู ไม่ได ้เลย โดยเฉพาะอย่างยิงมะเขื อเทศ นายท่านใหญ่
ของเรากินเป็ นผลไม้เลย หลังจากเกิดภัยพิบต ั ฝ ๊
ิ ูงตักแตนก็ ไม่มผ ี ก
ั
สดเลยตลอดสองเดือนมานี ้ นายท่านใหญ่ของเราก็กน ิ ข ้าวน้อยลง
้ ซอผั
ตังแต่ ื ้ กแห ้งจากบ ้านของคุณหนู กลับไปบางส่วน ก็สามารถ
กลับมากินได ้บ ้าง ไม่อย่างนั้น …

เฮ้ เฮ้ ! สูราคาไม่

้ ได ้ ก็เอาความรู ้สึกมาสูแทนเลยเหรอ
้ ! พ่อบ ้าน
เหยาเมือสั่ กครูท ่
่ า่ นเห็นด ้วยว่าจะให ้ขายกับคนทีประมู ลราคาได ้สูง
 ้ เอาต่อสิ ! รองพ่อบ ้านตระกูลจวงทีก
กว่าไม่ใช่เหรอ ? งันก็ ่ าลังมา
้
ร ับตาแหน่ งได ้ไม่นาน อยากใช ้โอกาสนี แสดงให ้นายตัวเองเห็นถึง
ความสามารถของตัวเอง อย่างไรก็ตามนายท่านก็บอกแล ้ว ราคา
ถึงจะสูงไปหน่ อยก็ไม่เป็ นไร เพียงแค่ให ้นายหญิงใหญ่ได ้กินผัก

นายหญิงใหญ่ของตระกูลจวงมีอาการท ้องผูก ท่านหมอซุนบอกว่า

ต ้องกินธัญพืชหยาบและผักให ้มากๆ ธัญพืชหยาบเหรอ นั่นเป็ นสิง่
่
ทีคนจนกิ ่
น ถ ้าให ้คนอืนในเมื องรู ้ว่านายของตระกูลจวงให ้แม่กน
ิ
ธัญพืชหยาบ ไม่ถก ู เยาะเย ้ยก็แปลกแล ้ว แต่ในปี ภัยพิบต
ั ท ี่
ิ โดนฝู ง
๊
ตักแตนระบาดแบบนี ้
จะเอาผั กสดมาจากไหน ?

นายท่านไม่รู ้จะทายังไงจนกระทังมี ่ อยูค ้ั ่ งเขาไปงานเลียงที

่ รงหนึ ้ ร่ ้าน
เจินซิว ทีนั ่ ่ นมีผก
ั กาดหอม เห็ดหอมผัดสดผัดนามั ้ นหอยราคาแพง
บนโต๊ะ ทาให ้ทุกคนชมไม่ขาดปาก นอกจากนั้นผักกาดหอมและ
ผักใบเขียวอืนๆก็ ่ สดใหม่มาก เป็ นไปไม่ได ้ว่าจะเป็ นผักก่อนเกิดภัย
พิบต ั ิ นายท่านของตระกูลจวงไปสอบถามมาหลายครง้ั แต่คนของ
ร ้านเจินซิวก็ปากแข็งเหมือนเหล็กหล่อ เขาจึงส่งคนแอบตามรถม้า
้
ซือของร ้านเจินซิว ถึงรู ้ว่าครอบคร ัวหยูในหมู่บ ้านตงชานปลูกผัก
สดได ้ เขาจึงส่งรองพ่อบ ้านมาซือ้
 ้ องถังกูด
แต่ก็ไม่รู ้ใครปล่อยข่าว ทังเมื ่ เู หมือนจะรู ้ว่าตระกูลหยูใน
หมู่บ ้านตงชานมีผก ั สด หลังจากกินผักแห ้งผักดองและเนื อสั ้ ตว ์มา
นานกว่าสองเดือน พวกคนรวยใครบ ้างไม่อยากกินผักสดเพือแก ่ ้
่ ดังนั้น จึงเกิดเหตุการณ์เมือสั
เลียน ่ กครูข ึ ้ หน้
่ นที ่ าประตูบ ้านของ
ตระกูลหยู

่
หยูเสียวเฉาเห็ ้
นว่าทังสองเริ ่
มทะเลาะกั นอีกครง้ั จึงรีบพูดขัดขึนว่้ า
้
ท่านลุงพ่อบ ้านทังสองคนใจเย็ นๆกันก่อนค่ะ พวกท่านดูส ิ เห็นไหม
คะว่าเรามีผก ่ั
ั อยูแ่ ค่ 200 ชงในแต่ ละวันเท่านั้น เอางี ้ แบ่งกัน 50-
50 เป็ นไงคะ สถานการณ์ของปี นี ้ ผักก็เป็ นได ้แค่เครืองเคี ่ ยง กิน
้
เป็ นกับข ้าวหลักไม่ได ้ แบบนี พอจะสมเหตุ สมผลไหมคะ ?

้
พ่อบ ้านทังสองสบตากั ่ ดก็บรรลุข ้อตกลงได ้ ทุกวันจะได ้
นและในทีสุ
ตระกูลละ 100 ชง่ ั คุณหนู หยูพูดถูก ตระกูลทังสองของพวกเขา
้
น่ าจะมีนายใหญ่นายน้อยรวมกันสิบกว่าท่าน ผัดสดวันละ 100 ชง่ ั
ก็เพียงพอแล ้ว ไม่แน่ อาจจะเหลืออยูบ
่ างส่วนเป็ นรางวัลให ้แก่คนร ับ
ใช ้ระดับสูง
ส่วนราคาเหรอ ก่อนภัยพิบต ั ฝ ๊
ิ ูงตักแตนจะหายไป ราคาก็ตามที่
พวกเขาตะโกนเสนอมาเมือสั ่ กครู ่ ชงละ่ ั 1 ตาลึง หยางจวินอ๋้ องพูด
่
ถูก เงินทีเอามาให ่ ใช่เงินทีขโมย
้ถึงบ ้าน ไม่เอาก็เสียเปล่า ยิงไม่ ่
้
หรือปล ้นมา แบบนี ครอบคร ่ กวันละ 200 ตาลึง
ัวหยูก็จะมีเงินเพิมอี
จากการขายผัก

่
หยูเสียวเฉาพู ่ ดหวังว่า ครอบคร ัวของเรา
ดกับพ่อบ ้านอีกสิบคนทีผิ
มีคนทางานน้อย ไม่สามารถดูแลแปลงผักจานวนมากเกินไปได ้ แต่
่
ข ้ามียาทีสามารถก ๊
าจัดตักแตนได ้
้ พวกท่านสามารถซือยากลั บไป
่ กง่ายๆได ้นะคะ ฉี ดยาเช ้าเย็น ก็จะ
ปลูกผักหรือปลูกข ้าวทีปลู
๊
ป้ องกันพืชผักจากการถูกตักแตนกั ดกินเสียหายได ้

่
เมือคนอื ่
นได ้ยินข ้อเสนอนี ้ พวกเขาก็คดิ ถึงเวลาทีใช ่ ้สาหร ับปลูก
ผักใบเขียว เช่น ผักกาดเขียว อย่างน้อยทีสุ ่ ดหนึ่ งเดือนก็สามารถ
่
เก็บเกียวได ้ บไปปลูก ก่อนฤดูใบไม้รว่ งจะมาถึงก็จะได ้
้ ถ ้าตอนนี กลั
่
กินผักทีสดๆ ถ ้าปลูกผักฤดูใบไม้รว่ งตอนนี ก็้ ไม่ถอื ว่าช ้าเกินไป
ดังนั้นพ่อบ ้านทุกคนจึงพากันสอบถามราคาของยาฆ่าตักแตนนี ๊ ้
ยาบรรจุในโถเหล ้าโถละ 1 ชง่ ั วัตถุดบ ่ั
ิ ทายา 1 ชงราคาประมาณ 1
ตาลึง นอกจากนี ยั ้ งใช ้นาหิ
้ นศักดิสิ์ ทธิที์ เป็
่ นวัตถุดบ ้ า เป็ น
ิ ลาค่
่
ธรรมดาทีราคาจะถู ่
กเกินไปไม่ได ้ หยูเสียวเฉาจึ ้
งตังราคาขายที ่
โถ
ละ 5 ตาลึง ยาหนึ่ งโถมากพอสาหร ับฉี ดพ่นทีดิ ่ นหนึ่ งหมู่ใช ้ได ้หนึ่ ง
่ ยบกับการจองผักแล ้ว มันคุ ้มค่ากว่า เพียงแค่ต ้องรอ
เดือน เมือเที
หน่ อยเท่านั้น ครอบคร ัวอืนๆที
่ ่ แข่งกันประมูลราคาผัก ต่างพา
ไม่
้
กันซือยากลั บไปรายงานผลงาน หลังจากคานวณยอดขายแล ้ว หยู
่
เสียวเฉาได ้
้เงินมาทังหมด 85 ตาลึงจากการขายยาฆ่าตักแตนแค่ ๊
อย่างเดียว

หลิวหูพ ่
่ ูดกับภรรยาอย่างชืนชม ้
ภรรยา น้องชายของเจ ้าคนนี มี
่
ความสามารถในการหาเงินมากจริงๆ เริมแรกก็ แตงโม ต่อมาก็ผก ั
สด เงินไหลเข ้ากระเป๋ าไม่หยุดเลย !

หยูไฉ่ เฟิ่ งพูดด ้วยรอยยิมว่

้ า จริงๆแล ้วไม่ใช่ต ้าไห่หรอกทีหาเงิ
่ นเก่ง
่ มานี ท่
ครึงปี ้ านเห็นไหม ทุกวิธก ่
ี ารหาเงินเสียวเฉาล ้วนมีสว่ นด ้วย
้ ้น ต ้าไห่บอกว่าการปลูกแตงโมก็เป็ นความคิดของเสียวเฉา
ทังนั ่
่
ปลูกยังไงขายยังไงก็เป็ นเสียวเฉาบอกให ้แล ้วเขาก็ทาตาม ยังมีผก ั
สดพวกนี ้ ถ ้าไม่ใช่เสียวเฉาที
่ ่ ดค ้นสร ้างยาฆ่าแมลงขึนมาได
คิ ้ ้ พวก
้
เขาจะหาเงินได ้เยอะขนาดนี เหรอ ?
 ตอนที่ 299 ฝู งหมาป่ าร ้องคารามในยามคาคื
่ น
https://novel-lucky.com

หลิวหูพ่ ยักหน้าแล ้วพูดว่า ถ ้าตามทีเจ ่ ้าพูดมา ก็จริงนะ ! การปลูก

่
ข ้าวโพดก็เป็ นเสียวเฉาที ่
ขอจวิ ้ องปลูก แถมยังกล ้าลงชือใน
นอ๋ ่
่
คาสังกองทั พด ้วย โชคดีทก่ ี่ อนเกิดภัยพิบตั ฝ ๊
ิ ูงตักแตน ข ้าวโพดสุก
่
พร ้อมเก็บเกียวได ้ั
้ ไม่งนคงได ้โดนแขวนคอแน่ หลานสาวคนเล็ก
้
ของเจ ้าคนนี ฉลาดและกล ้าหาญ ถ ้าเป็ นเด็กผู ้ชายต ้องสามารถทา
อาชีพทียิ่ งใหญ่
่ ได ้อย่างแน่ นอน !

หยูไฉ่ เฟิ่ งหันขวับไปมองเขาและพูดว่า เด็กผูห้ ญิงแล ้วทาไม ? ก็มี

ความสามารถมากไม่ใช่เหรอ ช่วยครอบคร ัวสร ้างบ ้านอิฐห ้าห ้อง
แถมยังสร ้างรายได ้ให ้ครอบคร ัวไม่ใช่นอ้ ย !

หลิวหูย ิ้
่ มและพู ดว่า ใช่วา่ เด็กผูห้ ญิงไม่ดี ! แต่เด็กผูห้ ญิงเติบใหญ่
แล ้ว สักวันก็ต ้องแต่งงานออกไป ก็เป็ นน้องชายของเจ ้านั่นแหละที่
่
ร ักและตามใจเสียวเฉา ปล่อยให ้นางทาอะไรได ้ตามใจชอบแบบนี ้
ถ ้าแต่งงานไปอยูบ ่ ้านคนอืน่ เจ ้าว่าเสียวเฉาจะยั
่ งทาตามใจได ้อยู่
ไหม เอาล่ะ ไม่พูดเรืองนี่ แล้ ้ว มาคุยเรืองอื่ นกั
่ นเถอะ ต ้นฤดูใบไม้ผลิ
ปี หน้าพวกเรามาปลูกผักก่อนฤดูกน ั บ ้างดีไหม เอาไปขายแถว
หมู่บ ้านใกล ้เคียงหรือในจังหวัดก็ได ้ ไม่ถอื ว่าแย่งธุรกิจกับต ้าไห่

หยูไฉ่ เฟิ่ งครุน ่

่ คิดแล ้วก็เห็นด ้วย ในเมือตอนนี ้ กคนก็ไม่มอ
ทุ ี ะไรทา
้
งันเราก็ รบี สร ้างบ ้านกันเถอะ ทาตามแบบบ ้านทีนี ่ ่ ทาลานบ ้านให ้
กว ้างหน่ อย จะได ้ปลูกผักได ้มากๆ ถ ้าไปทาสวนผักนอกกาแพง
บ ้าน ตอนกลางคืนจะเฝ้ าลาบาก !

” อืม เราจะทาลานบ ้านกว ้างๆ แล ้วใช ้กาแพงหิน ! ” หลิวหูต

่ บโต๊ะ
ตัดสินใจทันที

ในวันถัดมา ด ้วยความช่วยเหลือของหยูไห่ พวกเขาสามารถหา

่
ชาวบ ้านร่างกายกายาในหมู่บ ้านได ้มากกว่า 10 คนเพือมาช่ วย
้ ่
สร ้างบ ้านใหม่ของครอบคร ัวหลิว บ ้านใหม่ของครอบคร ัวหลิวตังอยู
่ งเขาตะวันตก ห่างจากบ ้านครอบคร ัวหยูประมาณ 500 เมตร
ทีเชิ
ครอบคร ัวของพวกเขาตัดสินใจถ่อมตัวหน่ อย จึงสร ้างบ ้านด ้วยดิน
และไม้
 ่
ในเมือตอนนี ้ ได ้เข ้าสูฤ
ก็ ่ ดูใบไม้รว่ งแล ้ว ปกติแล ้วมันควรจะเป็ น
ช่วงเวลาทียุ่ ง่ ทีสุ ่ ดสาหร ับพวกชาวบ ้าน แต่เพราะภัยพิบต ั ฝ
ิ ูง
๊
ตักแตนในปี นี ท ้ าให ้ไม่สามารถปลูกพืชผักได ้ ชาวบ ้านส่วนใหญ่จงึ
ว่างอยูบ
่ ้านไม่มงี านทา ถ ้าไม่ไปขุดหาหนอนช ้อน เก็บหอยนางรม
ก็ไปหางานชวคราวที ่ั ่
ในเมื ่ าเรือ
องหรือทีท่

เนื่ องจากมีผูค้ นไปขุดหาหนอนช ้อนและเก็บหอยนางรมกันเป็ น

จานวนมาก รายได ้ต่อวันจึงลดลงอย่างรวดเร็วกว่าปกติ เมือก่ ่ อน
คนหนึ่ งจะหาได ้อย่างน้อยวันละ 100 อีแปะ แต่ตอนนี คนที
้ ่
สามารถ
่ั
ขุดได ้ถึง 1 ชงและขายได ้ 40-50 อีแปะก็ทาให ้คนอิจฉาในฝี มือ
การขุดแล ้ว

่ าเรือและในเมืองขณะนี มี
ทีท่ ้ คนจานวนมากมาหางานชวคราวท
่ั า
บางคนรอมาหลายวันก็หางานไม่ได ้ หากไม่มข ่
ี ้าวราคาตาแล ้วละก็
่ กหัวระแหง
กลัวว่าจะหิวโหยอดอยากกันไปทัวทุ

ครอบคร ัวหลิวจ่ายเงินสดให ้กับคนทีมาช่ ่ วยสร ้างบ ้านวันละ 30

้
อีแปะ รวมเลียงข ้
้าวมือกลางวั
นด ้วย แม้คา่ แรงจะไม่สงู มาก แต่หลิว
หูเ่ ป็ นญาติพน้ี่ องทีเกี
่ ยวดองกั
่ นกับหยูไห่ หยูไห่มค ่
ี วามสัมพันธ ์ทีดี
 ่
กับพีสาวคนนี ้ ดังนั้นคนหนุ่ มๆในหมู่บ ้านทุกคนจึงเต็มใจทาเพือ
่
ช่วยหยูไห่

หลังจากทางานมาสองวัน คนงานเหล่านี ต่ ้ างก็ชนชมในรสชาติ

ื่
อาหารของบ ้านหลิว ต่างกล่าวกันว่างานนี คุ ้ ้มค่าทีจะท่ า ! บ ้านหลิว
จัดอาหารเป็ นแผ่นแป้ งขนาดใหญ่ 2 แผ่นทีท ่ าจากแป้ งข ้าวสาลี
มากกว่าแป้ งหยาบให ้คนงานทุกคน อาหารทุกมือจะมี ้ ้
เนื อเสมอ ถ ้า
ไม่ใช่หวั หมูต๋น ่
ุ นุ่ มๆทีรสชาติเข ้มข ้น ก็เป็ นผัดไส ้หมูทมี ี่ กลินหอมยั
่ ว่
้
นาลาย ่
หรือไม่ก็ปลาทอดทีกรอบและนุ ่ม …

่ าให ้คนดีใจทีสุ
ทีท ่ ดก็คอื นอกจากผัดผักแห ้งแล ้ว ทุกมือยั ้ งจะมีผด
ั
ผักสีเขียวหนึ่ งจาน ต ้องรู ้ว่าสถานการณ์ของปี นี ้ ผักผัดจานหนึ่ งที่
ขายในร ้านเจินซิวราคาเท่ากับไก่ยา่ งและเป็ ดย่าง มันจึงแพงมาก !
๊
ยังมีซอสตักแตนผั ่ เสียวเฉาท
ดทีหยู ่ าเอง ทาให ้ทุกคนเอ่ยปากชม
ไม่หยุด แม้วา่ จะไม่มอี าหารจานอืน ่ มีแต่ซอสตักแตนเผ็
๊ ดอย่าง
เดียว ก็มากพอทีจะท ่ าให ้คนกินแผ่นแป้ งเพิมอี
่ กสองชินได ้ ้!
มีอาหารอร่อยๆให ้กินแบบนี ้ ชาวบ ้านหนุ่ มๆพวกนี จึ
้ งยิงท
่ างานด ้วย
ความกระตือรือร ้น พวกเขาปั้นดินก่ออิฐ ขนไม้ซงุ ก่อกาแพงหิน …
ทุกคนต่างเต็มใจทางานหนัก ไม่มใี ครแอบขีเกี ้ ยจเลย

ไม่ถงึ หนึ่ งเดือน บ ้านดินขนาดสามห ้องของครอบคร ัวหลิวก็สร ้าง

้
เสร็จ บนหลังคาใช ้กระเบืองตามค ่
าแนะนาของหยูเสียวเฉ่ า หลังคา
้
กระเบืองจะช่ วยประหยัดเวลาและการซ่อมแซมบ้านทุกปี
โดยเฉพาะอย่างยิงหลั ่ งคาทีมุ ่ งจะง่ายต่อฝนรวในฤดู
่ั ร ้อน ทนต่อลม
และหิมะในฤดูหนาวไม่ได ้ ด ้วยกาลังทร ัพย ์ในปัจจุบน ั ของ
ครอบคร ัวหลิว ถ ้าระวังการใช ้จ่ายให ้ดีก็สามารถสร ้างหลังคาบ ้าน
้
ด ้วยกระเบืองได ้ จะมีประโยชน์อะไรทีได ่ ้ประหยัดเงินเล็กๆน้อยๆ
เอาไว ้ แต่ต ้องพักอาศัยอยูอ ่ ย่างไม่สข
ุ สบาย

บ ้านหลิวจะอยูใ่ กล ้เขาตะวันตกมากกว่าบ ้านหยูเล็กน้อย หยูไห่จงึ

่
แนะนาให ้พีเขยขุ ่ องกันไว ้ก่อน
ดกับดักใกล ้กับกาแพงเพือป้

ในความเป็ นจริง ความกังวลของพวกเขาไม่ใช่เรืองที ่ คิ ่ ดมาก

่
เกินไป เมือตอนที ่
ครอบคร ่
ัวหลิวเตรียมทีจะปลู
กไร่ผก ั ในลานบ้าน
และโรยเมล็ดผักได ้ไม่กวัี่ น ทุกครอบคร ัวทีอาศั
่ ยอยูต
่ รงเชิงเขา
ตะวันตกก็ได ้ยินเสียงเห่าหอนของหมาป่ าจากระยะไกลในตอน
่
กลางคืนขณะทีพวกเขาก าลังจะนอน

่
หยูเสียวเฉาสะดุ ่ หยิบผ้าห่มผืนเล็กปี นขึนไปบนเตี
้งตืน ้ ยงของพ่อ
กับแม่ และถามด ้วยเสียงเบาว่า ท่านพ่อฟังสิ เหมือนเสียงหอนของ
หมาป่ าเลย ฝูงหมาป่ ากาลังลงเขามาเหรอคะ

ี่ ดจบ ในลานบ ้านก็มเี สียงหอนเล็กๆน่ าร ักๆดังขึน้ ฟังดู

ทันทีทพู
เหมือนเป็ นการส่งเสียงเตือน

่ ก นา
หยูไห่ไม่รู ้จะหัวเราะหรือร ้องไห ้ดี เฉาเอ ้อร ์ ลูกหมาสองตัวทีลู
กลับมา สองเดือนกว่าแล ้วยังเห่าดีๆไม่เป็ น แต่กลับเลียนเสียงหอน
ของหมาป่ าได ้ซะเหมือนเลย รีบไปอุ ้มเข ้ามาข ้างในเถอะ เดียวจะไป ๋
ดึงดูดฝูงหมาป่ าเข ้า !

ตอนนั้นเอง หยูฮงั และฉี โตวสองพีน้ ่ องก็เปิ ดประตูเข ้ามา ในมืออุ ้ม

ลูกหมาป่ าเข ้ามาคนละตัว ฉี โตวหัวเราะพูดว่า เสียวไป๋่ ทามาเป็ น
เก่ง ได ้ยินเสียงหมาป่ าร ้อง ยังกล ้าร ้องตามพวกมันอีก ! แต่เสียง
เด็กเกินไป ไม่มอ ี านาจคุกคามเลย
 ่
เสียวเฮยเสี ่
ยวไป๋ เป็ นลูกของหมาป่ าสีเทา ตอนนามายังไม่ครบ
เดือน ตอนนี ก็ ้ อายุประมาณสองเดือนกว่าแล ้ว พวกมันจับตักแตน ๊
กินทุกวัน และหยูเสียวเฉายั ่ ่
งจับกุ ้งปลามาเพิมให ้ด ้วย ถึงพวกมันจะ
ตัวเล็กแต่ก็แข็งแรงมาก อาจจะเป็ นเพราะพวกมันได ้ดืมน ่ าหิ ้ น
ศักดิสิ์ ทธิ ์ เจ ้าตัวเล็กทังสองโตช
้ ่
้า สองเดือนกว่าแล ้วเพิงจะมี ขนาด
เท่ากับลูกสุนัขอายุสองเดือนจากบ ้านของต ้าหวง แต่ดต ู วั เล็ก
ว่องไวและน่ าร ักมาก

่
เจ ้าตัวเล็กสองตัวเมือได ้ยินเสียงฝูงหมาป่ าเห่าหอนไม่หยุด ก็พอง
ขนอยูใ่ นอ ้อมแขนของหยูฮงั และฉี โตวพร ้อมกับแยกเขียวดุ ้ ร ้าย หยู
่
ไห่เอาเสียวเฮยมาไว ้
้บนตักของเขา ยิมแล ้วพูดว่า เจ ้าหมาสองตัวนี ้
ต ้องมีเลือดของหมาป่ าแน่ นอน ตัวยังเล็ก แต่ใจกล ้ามาก ฝึ กฝน
มันดีๆ อนาคตพวกมันต ้องเป็ นหมาล่าเนื อที ้ ดี่ แน่ นอน ! “

่
หยูเสียวเฉาแอบหั วเราะอยูใ่ นใจ มีสายเลือดของหมาป่ า ? ก็สองตัว
้ นหมาป่ าไง แต่ก็ไม่รู ้ว่า แม่ของเสียวเฮยเสี
นี เป็ ่ ่
ยวไป๋ ตัวสีอะไร
 ้
ทาไมหมาป่ าทังสองตั วมีสท ี่
ี ตรงข ้ามกัน ไม่มต
ี วั ไหนเหมือนต ้าฮุย
่ เสี
เลย ต ้าฮุย เป็ นชือที ่ ยวเฉาเพิ
่ ่ งให
งตั ้ ้หมาป่ าสีเทาตัวนั้น แต่กอ
่ น
เรียกหมาป่ าน้อย ตอนนี มั ้ นเป็ นพ่อหมาป่ าแล ้ว จะเรียกมันว่าหมา
ป่ าน้อยก็คงไม่เหมาะสมแล ้ว

ี่
ทันทีทหมาป่ ่
าตัวน้อยสองตัวถูกวางไว ้บนเตียงคัง พวกมันรีบวิงไป
่
หาเสียวเฉา ้
ใช ้หัวถูและกลิงไปกลิ ้
งมาอยูข ่
่ ้างๆเธอ ท่าทางดุร ้ายเมือ
สักครูเ่ หมือนเป็ นภาพลวงตา

้
กวางโรน้อยเป็ นสัตว ์เลียงมาสองปี แต่รป ่
ู ร่างไม่ได ้เปลียนแปลงไป
๋ เ่ หมือนเดิม มันตามพีน้
มากเท่าไหร่ ยังตัวจิวอยู ่ องบ ้านหยูสองคน
่ นลูกหมาป่ าสองตัวขึนไปอยู
เข ้ามาในห ้องนอนใหญ่ด ้วย เมือเห็ ้ บ
่ น
เตียงคัง มันก็อยากจะขึนไปบ้ ้
้าง มันยกขาหน้าขึนไปบนขอบเตี ยง
และมองดูด ้วยสายตาอิจฉาและน่ าสงสาร

้
สัตว ์เลียงขนาดเล็ กสามตัวของครอบคร ัวหยูจะอาบนาทุ ้ ก 2-3 วัน
ร่างกายของพวกมันสะอาดมาก ไม่มก ่ วแม้แต่นิดเดียว หยู
ี ลินตั
่
เสียวเหลี ่ อไปคว ้าเจ ้ากวางโรขึนมาบนเตี
ยนยืนมื ้ ยงคังและกอดมัน
 ่
ไว ้ในอ ้อมแขนพร ้อมกับลูบตัวมัน เสียวเฮยเสี ่
ยวไป๋ ติดน้องสาวนาง
คนเดียวและไม่สนใจกับการสัมผัสและกอดของคนอืน ่

่
หยูเสียวเหลี ี่
ยนกับฉี โตวจึงไม่พอใจ โชคดีทกวางโรน้อยนิ สยั ดี
ง่ายๆสบายๆและใกล ้ชิดกับทุกคนในครอบคร ัว จึงช่วยปลอบ
่
ประโลมหัวใจทีบาดเจ็ บของสองพีน้่ องได ้

หยูฮงั พูดอย่างกังวลใจ เสียงของฝูงหมาป่ าฟังดูแล ้วไม่ใช่นอ้ ยๆ !

้
ถ ้าพวกมันลงเขามา บ ้านแถวนี รวมทั ้ ้านเราด ้วยจะต ้อง
งบ
เผชิญหน้ากับมัน จวินอ๋ ้ องประทับอยูบ่ นภูเขา แม้ว่าจะมีทหาร
องคร ักษ ์คุมครองอยู
้ ้
่ แต่ก็ไม่ปลอดภัย เอาแบบนี ไหม ้
พรุง่ นี ไปทู
ล
้ องลงมาพักทีด
เชิญจวินอ๋ ่ ้านตะวันตกของบ ้านเรา ท่านพ่อ ท่านพ่อ
คิดว่ายังไง ?

หยูไห่พยักหน้าและพูดว่า ความคิดดีนะ ! เสียวเฉา ่ ลูกสามารถ

้ องได ้ พรุง่ นี กิ
พูดคุยกับจวินอ๋ ้ นข ้าวเช ้าแล ้ว ลูกก็พูดกับท่านหน่ อย
ละกัน เสียงร ้องของฝูงหมาป่ าฟังดูอยูไ่ กลมาก คืนนี ไม่ ้ น่าจะมี
ปัญหาอะไร แต่หลังจากคืนนี ผ่ ้ านไปก็ไม่สามารถร ับประกันได ้แล ้ว
ฟังจากเสียง หมาป่ าฝูงนี น่้ าจะมีอยูอ
่ ย่างน้อย 20-30 ตัว เราไม่
ควรประมาท !

พรานทีมี ่ ประสบการณ์สามารถบอกได ้จากเสียงเห่าหอนของหมา

ป่ าว่าในฝูงมีหมาป่ าอยู่เท่าไหร่ หยูไห่ตด
ิ ตามจ ้าวปู้ ฝานมาเป็ นเวลา
หลายปี คงไม่นับผิด

่
นางหลิวกล่าวอย่างกังวลใจว่า ไม่รู ้ว่าทางพีสาวท่ ่ นยังไงบ ้าง
านพีเป็
พวกเขาอยูใ่ กล ้กับภูเขาตะวันตกมากกว่า ถ ้าฝูงหมาป่ าลงเขามา
ล่ะก็ คนแรกทีจะต ่ ้องเผชิญหน้ากับปัญหาก็คอื ครอบคร ัวของพีสาว่
ท่านพี่ บ ้านของพีสาวนอกจากพี
่ ่
เขย ทุกคนต่างก็เป็ นผูห้ ญิงและ
้ พาพวกเขามาอยู่
เด็ก พวกเขาคงกลัวจะแย่แล ้ว ! ข ้าว่าพรุง่ นี ก็
ด ้วยกันเถอะ ปี กตะวันออกของบ ้านเราก็ยงั ว่าง เบียดๆหน่ อยก็
น่ าจะอยูไ่ ด ้ “

หยูไห่สง่ สายตาเห็นด ้วยให ้กับภรรยา เขาพยักหน้าพูดว่า ได ้ !

้ ้ครอบคร ัวของพีสาวย
พรุง่ นี ให ่ ่ ้วยกันถึงจะดูแลซึง่
้ายมาด ้วย อยูด
กันและกันได ้
 ่
หลังจากหมดความกังวลเกียวกั บครอบคร ัวของหยูไฉ่ เฟิ่ ง นางหลิว
่ งวลเกียวกั
ก็เริมกั ่ บครอบคร ัวของทางแม่อก ี ท่านพ่อ ! หมู่บ ้านชี
ซานอยูไ่ ม่ไกลจากภูเขาตะวันตก ไม่รู ้ว่าครอบคร ัวของท่านแม่จะ
เป็ นยังไงบ ้าง !

หยูไห่ปลอบใจภรรยาว่า ไม่ต ้องห่วง หมู่บ ้านชีซานอยูห ่ ่างจาก

ภูเขาตะวันตกไปสองสามกิโลเมตร บ ้านท่านพ่อตาอาศัยอยูใ่ น
หมู่บ ้าน เว ้นแต่ฝูงหมาป่ าจะหิวโซมาก ถึงจะเข ้าไปในทีที ่ คนอยู
่ ก
่ น
ั
เยอะๆ ครงก่้ั อนตอนทีไปหมู
่ ่บ ้านชีซาน ข ้าพูดคุยกับผูใ้ หญ่บ ้าน
ของหมู่บ ้านชีซานแล ้ว บอกให ้พวกเขาวางกับดักใกล ้ๆหมู่บ ้านให ้
้
มากขึนและจั ดเวรยามช่วงกลางคืน พอสัตว ์ร ้ายเข ้ามาก็ตฆ ี ้องและ
กลอง จุดไฟส่องคบเพลิง ก็ทาให ้สัตว ์ป่ าทีดุ ่ ร ้ายหนี ไปได ้บ ้าง “

่
เมือได ้ยินสามีพูดแบบนี ้ นางหลิวก็คอ ้
่ ยๆวางใจ คืนนี สองสาม
่
ครอบคร ัวทีอาศั ยอยูท ี่ งเขาตะวันตก ไม่มค
่ เชิ ี รอบคร ัวไหนนอน
หลับลงเลย ! ทุกคนก็เหมือนกับครอบคร ัวหยู แต่ละครอบคร ัว
 ่ างก็วางอยูข
เบียดเสียดกันอยูใ่ นห ้องเดียว จอบและพลัวต่ ่ ้างกาย
่
พร ้อมทีจะเผชิ ่
ญหน้ากับการต่อสู ้ทุกเมือ

ตามทีหยู่ ไห่คาดการณ์ไว ้ คืนนี ปลอดภั

้ ยไม่มปี ัญหา เช ้าวันรุง่ ขึน้
พวกทีมาซื่ ้ กเห็นขอบตาดาอย่างกับหมีแพนด ้าของ
อผั
ครอบคร ัวหยู ต่างก็มท ่
ี า่ ทางแปลกใจ เฉี ยนเสียวตัวสอบถามมา
ี่
ไม่กประโยคก็ รู ้เหตุผล เขาตบอกและสัญญาว่า ช่วงบ่ายจะนาหอก
ล่าสัตว ์ คันธนู ลูกธนู และมีดล่าสัตว ์มาให ้ครอบคร ัวหยู

ในตอนกินข ้าวเช ้า หยูเสียวเฉาก็ ่ ่ จะให

พูดเรืองที ่ ้ องย ้าย
้หยางจวินอ๋
มาพักอยูก ่ บั พวกเขา จูจวินหยางเห็นเด็กน้อยขอบตาดาก็อดพูด
่
ยัวโมโหไม่ ได ้ แค่หมาป่ าไม่กตัี่ วหอนเมือคื ่ น จาเป็ นต ้องขนาดนี ้
ไหม ?! ความกล ้าหาญของเจ ้ายังน้อยกว่านกกระจอกซะอีก ! รอ
๋
สักครู ่ เดียวข ้าจะย ้ายเข ้ามา มีข ้าอยูท ้ั
่ งคน อย่าว่าแต่ฝูงหมาป่ าเลย
จะเป็ น เสือ เสือดาวล ้วนลงมาจากเขา ก็ทาร ้ายเจ ้าไม่ได ้ !

่
หยูเสียวเฉาอดเถี
ยงเขาไม่ได ้ อย่าพูดไม่เป็ นมงคลได ้ไหม ท่านพ่อ
้ างน้อยมียสิ
ของหม่อมฉันบอกว่าหมาป่ าฝูงนี อย่ ี่ บถึงสามสิบตัว ถ ้า
ลงเขามาพร ้อมกัน หายนะเกิดแน่ ยังมีเสือ เสือดาวลงเขามาอีก
ท่านเข ้าใจว่าเป็ นการแสดงละครสัตว ์รึไงกัน

แม้วา่ จูจวินหยางไม่รู ้ว่าอะไรเรียกว่า การแสดงละครสัตว ์ แต่คงฟัง

่
ออกว่าหยูเสียวเฉาก าลังโกรธเขา จึงเปลียนเป็่ นพูดเสียงทุ ้มต่าว่า
เจ ้าก็โวยวายทาเก่งแค่กบั ข ้าเท่านั้นแหละ ! โชคดีแล ้วทีข ่ ้าไม่ถอื สา
ลดตัวลงไปอยูร่ ะดับเดียวกับเจ ้า ไม่งนเจ้ั ้าได ้ตายไปไม่รู ้กีคร
่ งแล
้ั ้ว !
 ตอนที่ 300 ฝู งหมาป่ าในคืนพระจน
ั ทร ์เต็มดวง
https://novel-lucky.com

่
ในวันทีสาม ่
ฝูงหมาป่ าก็ลงมาจากเขาจริงๆ ทีแรกที ่ ้องเผชิญหน้า
ต
กับอันตรายคือบ ้านกลางเขาของตระกูลจ ้าว แต่คนทีอยู ่ ใ่ นบ ้าน
ต่างย ้ายไปอยูก ่
่ บั ครอบคร ัวหยูหมดแล ้ว เมือปราศจากกลิ ่
นของ
อาหาร ฝูงหมาป่ าก็เดินผ่านบ ้านกลางเขาและบ ้านทีสร่ ้างใหม่ตรง
เชิงเขาของครอบคร ัวหลิว ตรงมาทีบ ่ ้านของครอบคร ัวเฉี ยนเพือน่
บ ้านของครอบคร ัวหยู

่
ทีลานบ ้
้านของครอบคร ัวเฉี ยนเลียงเป็ ดไว ้มากกว่าหนึ่ งร ้อยตัว
แม้วา่ มันจะเป็ นปี ภัยพิบตั ิ แต่เป็ ดก็ไม่เหมือนกับไก่ทตี่ ้องการ
อาหารจานวนมาก แค่ปล่อยให ้เป็ ดไปทีบึ ่ ง พวกมันก็สามารถหา
อาหารเองได ้ ปลาตัวเล็ก กุ ้ง หอยทาก และหอยแมลงภูล ่ ้วนเป็ น
อาหารของพวกมันได ้ เป็ ดมากกว่าหนึ่ งร ้อยตัวเหล่านี ้ นางเหมา
้
ตังใจเลี ้
ยงให ้ถึงช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงก็จะนาพวกมันออกมาขาย

มันเป็ นวันที่ 15 เดือนเก ้า แสงจันทร ์ส่องสว่างใสราวกับนา้ หยูไห่

้
ปี นขึนไปบนก าแพงบ ้านและเห็นบ ้านเฉี ยนถูกล ้อมไว ้อย่างช ัดเจน
ครอบคร ัวเฉี ยนได ้ขุดกับดักเอาไว ้รอบ ๆ บ ้านอยูบ ่ ได ้ทา
่ ้าง ซึงก็
่
หน้าทีตามวัตถุประสงค ์ของมัน จับหมาป่ าได ้สองสามตัว แต่ฝูง
หมาป่ ามีจานวนมากเกินไป ฝูงหมาป่ าหิวโหยพยายามกระโดด
ข ้ามกาแพงซาแล้ ้วซาเล่
้ า มีบางตัวได ้ใช ้ร่างกายพุ่งชนประตูไม้ที่
หักพังของบ ้านเฉี ยนอย่างรุนแรง…

่
เป็ ดในสวนหลังบ ้านของครอบคร ัวเฉี ยนส่งเสียงร ้องเอะอะดังลัน
กาแพงบ ้านของครอบคร ัวเฉี ยนไม่ได ้สูงเท่าของครอบคร ัวหยู ใน
่ ดก็ถก
ทีสุ ู หมาป่ าสองสามตัวทีร่่ างกายแข็งแรงกระโดดข ้ามมาได ้

่
หยูเสียวเฉาปี ้
นขึนไปนอนอยู บ
่ นหลังคา เธอมองดูบ ้านเฉี ยนด ้วย
ความเป็ นห่วง และกระซิบถามว่า ท่านพ่อแน่ ใจนะว่าท่านลุงเฉี ย
นกับครอบคร ัวไม่ได ้อยูท ี่ ้าน
่ บ

อืม วันก่อนลุงเฉี ยนบอกว่าจะไปพักอยูก ่

่ บั บ ้านแม่ยาย เมือวาน
ตอนพลบค่า พ่อเห็นครอบคร ัวของเขาออกไปจากหมู่บ ้าน ในมือห
ยูไห่ถอื ธนู และลูกธนู สายตาแวววับจ ้องมองอยูท ่ ่ามกลางแสงจันทร ์
 ่
หยูเสียวเฉาค่
อยรู ้สึกโล่งใจ เธอได ้ยินเสียงเป็ ดกรีดร ้องอย่าง
ทรมาน ก็พูดด ้วยความสงสารว่า

เสียดายฝูงเป็ ดทีป้่ าเฉี ยนเลียงไว

้ ้ คาดว่าต ้องกลายเป็ นอาหารมือ้
ค่าของฝูงหมาป่ าแล ้ว !

แม้วา่ หยูไห่จะมองไม่เห็นสภาพของลานหลังบ ้านของ

ครอบคร ัวเฉี ยน แต่เขาเดาว่า คงจะสูญเสียไม่มากหรอก ตอนที่
่
ลุงเฉี ยนออกไป เขาเปิ ดประตูหลังบ ้านไว ้ ถ ้าเป็ ดตกใจตืนกลัว ก็คง
่
จะวิงลงไปในบึ ง เป็ ดคงจะถูกหมาป่ ากินไปบางส่วน แต่ไม่ถก ู ฆ่า
้
ทังหมดหรอก

่
หยูเสียวเฉาปี ้
นขึนไปบนส่ วนสูงสุดของหลังคา เธออาศัยแสงจันทร ์
่
ช่วยให ้มองเห็นระลอกคลืนบนทะเลสาบ คงจะเกิดจากการว่ายนา้
หนี ของเป็ ด จึงรู ้สึกโล่งใจขึน้

จูจวินหยางนั่งนิ่ งๆอยูบ ่
่ นหลังคามองดูหยูเสียวเฉาที ่
แสดงอาการ
โล่งใจ เขาก็แกล ้งล ้อเธอว่า ” ตัวเองยังปกป้ องตัวเองไม่ได ้ ยังจะมา
่
กังวลเรืองคนอื ่ ก“
นอี
 ่
หยูเสียวเฉาหั นหน้าไปมองจูจวินหยางทีนั ่ ่ งอยูบ
่ นคานหลังคาราว
กับอยูบ ้
่ นพืนราบ แล ้วมองกลับมาดูตวั เองทีปี่ นป่ ายอย่างงุ ม
่ ง่าม ก็
่
เบะปากพูดว่า ร ับสังแบบนี ้
หมายความว่ ายังไงเพคะ

” ฝูงหมาป่ าหาอาหารทีบ ่ ้านของครอบคร ัวเฉี ยนไม่ได ้ พวกมันก็

่
ต ้องเปลียนเป้ าหมายอยูแ่ ล ้ว บ ้านของครอบคร ัวหยูอยูถ ่ ด
ั จากบ ้าน
ของครอบคร ัวเฉี ยน เจ ้าว่าเป้ าหมายต่อไปของฝูงกลุม ่ หมาป่ าคือ
ใครล่ะ ” จูจวินหยางแสดงอาการดูถก ู สติปัญญาของหยูเสียวเฉา่
ปกติก็ฉลาดดีนี่ ทาไมตอนนี สมองกลั
้ บไม่แล่นแล ้ว หรือว่าถูกฝูง
หมาป่ าทาให ้ตกใจกลัวจนสมองเบลอ

เป้ าหมายต่อไปเป็ นใคร ก็เห็นอยูช ่

่ ัดๆ ! หยูเสียวเฉายิ ้
มอย่ ่
างขมขืน
ขณะมองฝูงหมาป่ าเลิกพุ่งชนประตูบ ้านของครอบคร ัวเฉี ยนและวิง่
ไปรอบๆลานหลังบ ้าน มีบางตัวทีวิ่ งมาทางบ
่ ้านครอบคร ัวหยู

่ บ
เตรียมพร ้อม ! ทุกคนประจาตาแหน่ ง !! จูจวินหยางออกคาสังกั
ทหารองคร ักษ ์ของเขา ทุกคนปี นอยูบ ี่
่ นบันไดไม้ไผ่ทวางพาดไว ้บน
กาแพงบ ้านของครอบคร ัวหยูและเล็งธนู เตรียมพร ้อม
 ่
หยูเสียวเฉายั
งคงหมอบอยูบ ้ อเสี
่ นยอดหลังคาบ ้าน เธอนาชินเนื ้ ยบ
อยูบ ่ อออกไปนอก
่ นปลายไม้ไผ่ เหมือนกับตกปลาและแกว่งเหยือล่
กาแพง

่
เห็นได ้ช ัดว่าตัวแรกทีมาคื อจ่าฝูง มันยังจากับดักนอกกาแพงบ ้าน
เฉี ยนได ้ จึงหยุดดูอยูไ่ ม่ไกลจากกาแพงบ ้านหยู มันส่งเสียงเห่า
เตือนฝูงหมาป่ าทีอยู่ ข ้ั ่ ง หมาป่ าส่วนใหญ่ตา่ งหยุดอยู่
่ ้างหลังครงหนึ
รอบจ่าฝูง แต่มห ่ วโซจนควบคุมไม่ได ้ในฝูงหมาป่ าที่
ี มาป่ าโง่ ๆทีหิ
โดนความหิวครอบงา พวกมันได ้กลินของเนื ่ ้ ตว ์ ไม่สนใจคา
อสั
เตือนของจ่าฝูง รีบวิงพุ่ ่งเข ้ามาหาเหยือ่

หมาป่ าสีเทาทีสู่ งใหญ่และแข็งแรงกระโดดขึนสู ้ ง อ ้าปากเหม็นๆ

้ อที
แล ้วพุ่งเข ้าหาชินเนื ้ ่ เสียบปลายเสาไม้ไผ่ทหยู ี่ เสียวเฉาถื
่ ออยู่
่
หยูเสียวเฉายกไม้ ึ ้ กน้อย หมาป่ าสีเทาอ ้าปากตะครุบความ
ไผ่ขนเล็
ว่างเปล่าแล ้วตกลงไปทีพื ่ น้ ทันทีทเท
ี่ ้าของมันสัมผัสกับดินโคลนก็
ได ้ยินเสียง แกร่ก เท ้าของมันเหยียบอยูก ่ ลางอากาศและตกลงไป
 ี่ กเหลาให ้แหลมปักไว ้ในกับดักเจาะทะลุเข ้า
ในกับดักลึก มีไม้ไผ่ทถู
่ อดสดลอยคละคลุ ้งขึนมาใน
ไปในท ้องของหมาป่ าสีเทา กลินเลื ้
อากาศ

่
หมาป่ าผูห้ วิ โหยอีกสองตัวต ้องการทีจะแย่ งชิงเนื อ้ พอหมาป่ าสีเทา
ร่วงลงไป พวกมันก็กระโดดขึนมาแล ้ ้ว จึงชะตาขาดไม่ตา่ งจากตัว
้
แรก หมาป่ าทังสามตั วติดอยูใ่ นกับดัก บาดเจ็บไม่มากก็นอ้ ย ใน
้
หลุมกับดักทังใหญ่ ้
และลึก แต่ปากหลุมเล็ก คิดจะปี นป่ ายขึนมาไม่
มีทางซะหรอก !

่
หยูเสียวเฉาย ้ ้เหนื อกับ
้ายตาแหน่ งไปมาบนหลังคา เธอห ้อยเนื อไว
่ คราวนี เธอจงใจเอาเนื
ดักอืน ้ ้
อลงต่าจนเกือบจะแตะพืน้ มีหมาป่ าที่
่
หิวโหยบางตัวโง่เง่าเคลือนไหวอีกครง้ั

่
หยูเสียวเฉาหั ้
นหน้ามายิมอย่ ้ องและ
างภาคภูมใิ จให ้กับหยางจวินอ๋
พูดว่า เป็ นยังไงเพคะ ความสามารถในการตกหมาป่ าของหม่อม
ฉันไม่เลวใช่ไหม
จูจวินหยางเตือนเธอว่า ระวังดูข ้างล่างให ้ดี ระวังจะดีใจจนเกิด
อันตราย…

่
คาว่า อันตราย เพิงจะหลุ ดออกมาจากปาก เขาก็เห็นชินเนื ้ อในมื
้ อ
่
ของหยูเสียวเฉาถู กหมาป่ าตัวผอมแห ้งจนหนังติดกระดูกตัวหนึ่ ง
้ ดเนื อไว
คาบไว ้ แม้วา่ หมาป่ าตัวนี จะกั ้ ้ แต่ยงั ไม่รอดพ้นจากเคราะห ์
่
ร ้ายทีจะตกลงสู ห
่ ลุมกับดัก แม้จะตกลงไปในหลุมกับดัก แต่หมาป่ า
้ ยงั ไม่ยอมปล่อยเนื อในปากของมั
ตัวนี ก็ ้ ่
น หยูเสียวเฉาที ่ ทน
ไม่ ั ระวัง
จึงถูกหมาป่ าลากตัวไถลตกลงไปตรงขอบกาแพงบ ้าน แป๊ บเดียว
ร่างของเธอก็ลอยออกไปครึงตั ่ วแล ้ว

ี่ ามองอยูก
หยูไห่ทเฝ้ ่ ็แทบจะตาถลนออกนอกเบ ้า เขาเปล่งเสียง
ตะโกนดังสนั่น เฉาเอ ้อร ์ ทิงเสาไม้
้ ้
ไผ่ในมือเร็ว โยนมันทิงไป !!

้
ทุกอย่างเกิดขึนในช ่ ั บตา สายเกินไปทีหยู
วพริ ่ เสียวเฉาจะทิ
่ ้
งเสาไม้
ไผ่ในมือ เธอรู ้สึกว่าจุดโน้มถ่วงของตัวเองได ้ลอยออกมาจาก
 ่ บ
หลังคาบ ้านแล ้ว และกาลังจะตกลงไปทางฝูงหมาป่ าหิวโหยทีอยู
่ น
พืน้

ถ ้าตกลงไปแบบนี ้ เธออาจจะเหมือนกับหมาป่ าตัวทีตกลงไปใน

่
หลุมกับดัก ร่างถูกไม้ไผ่แทงทะลุหลายรู หรือเธออาจจะตกลงไป
้ …
กลางฝูงหมาป่ า แล ้วถูกฉี กออกเป็ นชินๆ

ในเวลาทีก ่ าลังกระวนกระวายใจ หยูเสียวเฉาก็

่ ไม่ลม ่ อสารกั
ื ทีจะสื ่ บ
หินศักดิสิ์ ทธิ ์ ถ ้าข ้าตกลงไปในกับดักแล ้วได ้ร ับบาดเจ็บ เจ ้า
สามารถร ับประกันได ้ไหมว่าข ้าจะไม่ตาย หรือว่าถ ้าตกลงไปกลาง
ฝูงหมาป่ า เจ ้าสามารถทาให ้ฝูงหมาป่ าไม่กด ั ข ้าได ้ไหม ?

[ ไม่บาดเจ็บทีจุ่ ดตายก็คงได ้อยู่ แต่หากตกลงไปกลางฝูงหมาป่ า

ข ้าค่อนข ้างแน่ ใจว่าข ้าคงไม่ทน
ั ทาอะไร เจ ้าก็คงจะถูกกัดจนสภาพ
ยับเยิน หมาป่ าพวกนี ส่้ วนใหญ่เป็ นหมาป่ าทีเคยกิ
่ ่
นมนุ ษย ์ ไม่เชือง
เหมือนต ้าฮุย… ] หินศักดิสิ์ ทธิตอบค
์ าถามเธออย่างจริงจังเช่นกัน

้ จบกัน เสียวทั
งันก็ ่ งหยวน ดูเหมือนว่าเจ ้าจะต ้องเปลียนเจ ่ ้านายแล ้ว
่
ล่ะ… หยูเสียวเฉาไม่ เต็มใจเป็ นอย่างยิง่ เธอเพิงมาที
่ ่
โลกนี ้ ้สองปี
ได
 ่ องไม่พอเลย เธอยังไม่ทน
ยังสัมผัสถึงความร ักจากพ่อแม่และพีน้ ั ได ้
้
ลิมรสของความร ่
ักแบบคูร่ ักทีหอมหวาน มันช่างน่ าเศร ้าเหลือเกิน
่
ทีจะต ้องมาตายในปากของหมาป่ าพวกนี ้

ขณะทีร่่ างกายหลุดลอยออกมาจากกาแพง ในใจหยูเสียวเฉาเต็

่ ม
้
ไปด ้วยความสินหวั ้
ง เธอหลับตาแน่ น นาตาไหลนองอาบแก ้มทัง้
สองข ้าง …

่
เมือตอนที ่ อบจะหลุดออกไปจากกาแพง ทันใดนั้นเธอก็รู ้สึก
เธอเกื
ว่าข ้อเท ้าของเธอถูกกระตุก ร่างกายของเธอกวัดแกว่งไปมา แขวน
90 องศาอยูบ ้
่ นกาแพง จมูกสัมผัสใกล ้ชิดกับก ้อนอิฐ นาตาในเบ ้า
่
ตาของหยูเสียวเฉาไหลทะลั กออกมาด ้านนอก เจ็บจมูกมาก !
้
นาตานี ่ เป็ นปฏิกริ ยิ าทางสรีระหลังจากทีจมู
่ กชนกาแพง รู ้ไหม ?

้
” อย่าร ้องไห ้ ! คนขีขลาด ! มีข ้าอยูท ้ั
่ งคน จะให ้เจ ้าตกลงไปได ้
้ องดังมาจากทางด ้านเท ้าของเธอ
ยังไง ” เสียงของหยางจวินอ๋
 ่
หยูเสียวเฉาหั ้ อง
นหน้ามาและเห็นว่าข ้อเท ้าของเธอถูกหยางจวินอ๋
จับเอาไว ้ เธอมองเห็นใบหน้ากวนโอ๊ยของเขาอย่างชัดเจนภายใต ้
่ นว่าหยูเสียวเฉามองมา
แสงจันทร ์ เมือเห็ ่ จูจวินหยางยังแกล ้งจับข ้อ
เท ้าของเธอแกว่งไปมา จากนั้นหยูเสียวเฉาก็
่ ่
เหมือนกับปลาทีตาย
ไปแล ้วตัวหนึ่ ง ร่างกวัดแกว่งไปมากลางอากาศ

ระวัง ! ทันใดนั้นหยูเสียวเฉาก็
่ ่ บข ้อเท ้าของเธอกระช ับ
รู ้สึกว่ามือทีจั
้
แน่ นเข ้า ร่างของเธอถูกยกขึนไปหลายเมตร ่
มีกลินเหม็ นๆโชยมา
่
ทีหางตาเห็ ่
นฟันซีขาวๆพุ ่งเข ้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว ฟันนั่นอยูห ่ า่ ง
จากศีรษะของเธอไม่ถงึ สองซม. และหยุดไปสองวินาที ก่อนจะ
หายไปและตกลงไปในหลุมอย่างรวดเร็ว หยูเสียวเฉาจ ่ ้องมองอย่าง
ใกล ้ชิด มันเป็ นหมาป่ าดุร ้ายตัวหนึ่ งทีวิ่ งพุ
่ ่งเข ้ามาหาเธอ จากนั้นก็
ตกลงไปในหลุมพรางทีอยู ่ เ่ บืองล่
้ างของเธอ

่
หยูเสียวเฉาโมโหมาก ่
ใบหน้าแดงกาเพราะเลื อดไหลย ้อนลงหัว
เธอตะโกนใส่หยางจวินอ๋ ้ อง ท่านใช ้ข ้าเป็ นเหยือเหรอ
่ ท่านเกือบจะ
้
ฆ่าข ้าอยูแ่ ล ้ว รู ้ไหม !!! รีบดึงข ้าขึนไปเดี๋
ยวนี ้ !!!
นะ
 ่ นยังไงก็เห็นได ้ในหลุม หมาป่ าตัวนั้นโดน
วาระสุดท ้ายของเหยือเป็
้ ้แน่ น ดูแค่นีก็
เสียบจนตาย แต่ปากยังคงคาบเนื อไว ้ รู ้แล ้ว !

จูจวินหยางเองก็ตกใจจนเหงือเย็ ่ นๆผุดขึนมา ้ ถ ้าไม่ใช่เพราะการ

ตอบสนองทีรวดเร็่ วของเขา หัวของสาวน้อยก็คงถูกหมาป่ าทีดุ ่ ร ้าย
กัดขาดไปแล ้ว เขารีบใช ้แรงทังหมดดึ ้ ่
งเสียวเฉาขึ ้
นมาโดยที ่ อ
มื
้
ข ้างนึ งจับข ้อเท ้า อีกข ้างคว ้าเสือผ้าด ้านหลังของเธอ หลังจากทีดึ ่ ง
้
เธอกลับขึนมาบนหลั ่
งคาได ้แล ้ว เขาก็วางเธอลงตรงทีเธอเคยนั ่ง
เบา ๆ

่ กครูเ่ ป็ นความผิดของข ้า
ไม่เป็ นไรแล ้ว ไม่ต ้องร ้องไห ้แล ้ว เมือสั
เอง… เจ ้าไม่ได ้ร ับบาดเจ็บไม่ใช่เหรอ ? จูจวินหยางเห็นหยูเสียวเฉา่
้
นาตาไหลก็ ลบ ู สันจมูกไปมาอย่างรู ้สึกผิด พร ้อมกับพูดเบาๆ

่
หยูเสียวเฉาตวั ดสายตาไปให ้เขา แล ้วลูบจมูกของตัวเอง เจ็บชะมัด
ี่ กไม่หก
! โชคดีทจมู ั ยุคนี ยั้ งไม่มก
ี ารทาศัลยกรรมพลาสติกซะด ้วย
ถ ้าจมูกหัก เธอก็ต ้องน่ าเกลียดไปตลอดชีวต ิ เลยน่ ะซิ
จูจวินหยางบีบคางแหลมๆของเธอแล ้วดึงมือเธอออก เขาตรวจสอบ
อย่างระมัดระวังแล ้วพูดว่า

จมูกเป็ นอะไร คงไม่ชนกาแพงจนจมูกยุบนะ ดูเหมือนจะชา้

่
หน่ อยนึ ง เลือดไม่ไหล ไม่น่าจะเป็ นเรืองใหญ่ !

่
ออกไปห่างๆเลย ! หยูเสียวเฉาปั ่ บคางตัวเอง
ดมือจูจวินหยางทีบี
ออก เขาทาอะไรเนี่ ย การกระทาแบบนี คล้ ้ายกับพวกผู ้ชายเจ ้าชู ้
หยอกเย ้าหญิงสาว ชายและหญิงไม่ควรสัมผัสกัน ถึงร่างกายข ้าจะ
อายุแค่ 10 ขวบ แต่อายุเกินเจ็ดปี ชายหญิงก็ไม่ควรอยูด
่ ้วยกันแล ้ว
รู ้ไหม ?

จูจวินหยางกาลังอยากจะพูดอะไรสักอย่าง ก็ถก ู ขัดจังหวะด ้วยเสียง

อุทานของหยูเสียวเฉ่่ า ” บ ้าเอ๊ย ! ฝูงหมาป่ าพุ่งไปชนประตูอก ี แล ้ว
!! ไอ ้พวกน่ าร ังเกียจ พวกมันกาลังใช ้วิธก ี ารโจมตีเดิมๆ มันคิดจะ
่ ้าชนประตูบ ้านของเราให ้พังลงมา !!! “
วิงเข
 ่
จูจวินหยางไม่ได ้ตืนตระหนก ้
เขาถูนิวไปมา ่ ปลาย
สัมผัสนุ่ มลืนที ่
้ าให ้รู ้สึกแปลกๆไม่คุ ้นเคย เขามองไปทีนิ
นิ วท ่ วมื
้ อของตัวเอง แล ้ว
้
เงยหน้าขึนมองไปทางประตู บ ้าน จากนั้นก็พูดเบา ๆ ว่า วางใจเถอะ
! ไม่มอี ะไรหรอก ! ประตูบ ้านของเจ ้าแข็งแรงมาก สลักประตูก็
่
เปลียนเป็ นแท่งเหล็ก ฝูงหมาป่ าอย่าคิดว่าจะเปิ ดออกได ้เลย !

จากนั้นเขาก็พูดเสียงดังอีกครง้ั กลุม
่ หนึ่ งเตรียมตัว เราจะยิงหมาป่ า
้ ้ตาย เล็ง ยิง !
พวกนี ให