You are on page 1of 279

Astrid Academy 1

Chapter X

》》》》Third Trial《《《《

"Theres a life after destrcution,rebirth after death,a beggining after end."

Masyadong mabilis ang mga pangyayari,naramdaman ko na lang ang labi niya na


nakalapat sa labi ko.

Mariin siyang napapikit na para bang dinadama niya ito habang ako ay parang na
estatwa sa kinatatayuan ko.

Ilang segundo ang lumipas ay nakaramdam ako ng kung anong hapdi sa leeg ko na
para bang may inu-ukit sa balat ko.

He break the kiss and distance himself from me.

Habang ako naman ay agad napahawak sa leeg ko na humahapdi parin pero hindi
naman ganon ka sakit.It was a mild pain.

Umarko ang sulok ng labi niya bago unti-unting naglaho ang magic circle na ginawa
niya.

"You own me now."He said."The kingdom nor the flower where no longer my
priority.It's you now."He said at nanunudyung binalingan ng tingin ang dalagang
kanina pa piliit binabasag ang harang na ginawa ni Avillus kasama ng bmga
kasamahan nito ngunit bigo silang masira ito. Madilim ang mukha ng babae na
nakatinginsa amin na tila ba hindi nito nagustuhan ang ginawa ni Avillus

Imbes na makaramdam ako ng inis dahil sa ginawa ni Avillus ay kaba ang


naramdaman ko ng isang nakakakilabot ng tingin ang pinukol niya sa akin.
Isang tingin na kayang patayuin ang mga balhibo ko sa batok.

Her eyes was so deadly and it's enough to make me shiver in fear.

No one look at me like that as if pinapatay na ako nito sa isip nito.

Ano bang gulo ang napasukan ko?

Damn it Avalon!

"Don't let her affect you,her specialty is fear.She control people by their fear.That is
her specialty.The stronger you fear her the more powerful she is."Wika ni Avillus at
tinapik ang braso ko para agawin ang atensyon ko na kinatagumpay niya naman.

I gaze at him.

"Let's go.You still have a trial to accomplish."He said at nilahad ang kamay nito na
agad ko din naman tinanggap.

He dragged me out of that place at pansin ko rin ang unti-unting paglubog ng mga
gusali sa lupa until the place turns to what it used to be.

A deadvalley and kinda foggy.

"The gate you've been looking for was hidden in a cave deep in this forest where your
nightmare came real."He said.

Bigla akong napahinto sa sinabi niya ng sumagi sa isipan ko ang mga kaibigan ko na
iniwan ko ng wala manlang paalam.

Sa mga oras na ito ay alam ay pwedeng nalaman na nila na nawawala ako.


Baka nga hinahagilap na nila ako ngayon.

And Calvin,he might be worried by now.

Kailangan kong bumalik.

I need to find them.

"What is it?"Nagtatakang tanong niya at hinarap ako.

"I-I have friends."Na utal na sambit ko."Baka pinaghahanap na nila ako.

Tumaas ang isang kilay niya.

"Friends."He smirked."I see."Napatango-tango ito.

"May problema ba?"Tanong ko dito na kina-iling niya.

"Nothing,I'll bring you there."He said at bago pa man ako maka-imik ay bigla na
lamang kaming nilamon ng kulay itim na usok na nanggaling sa kanya.

In a blink of an eye gumuho kami sa isang lugar na makapal ang hamog pero kahit
papaano ay may naaninag ako.

Agad dumapo ang paningin ko sa bulto ng lalaki na nakatayo hindi sa kalayuan.

Ng makilala ko kung sino ito ay agad ko itong tinakbo but Avillus stop me.

"Don't tell anyone about my existance.No one should know about me.I must stay a
folklore to everyone.An urban legend.An untold legend they must not know.Not even
your friends."He said.
"Paano yung mga tao na nakakita sayo?"

"They are bounty hunters.In their eyes I'm a treause and to lessen their rivalry they'll
keep me as a secret to increase there chances to get me."He paused.

Napatango ako sa sinabi niya.

Avillus vanished out of nowhere.

Agad ko namang tinakbo si Requiem.

"Requiem!"Tawag ko sa pangalan niya na agad niya namang kinalingon sa gawi ko.

"Avalon."He said ng tuloyan akong makalapit sa kanya.

"Huhuhuhuhu,Requiem."Mangiyak-ngiyak na sambit ko at agad siyang dinambahan


ng yakap dahil sa sobrang tuwa na nararamdaman ko.

Para naman siyang nashock sa ginawa ko at para itong napako sa kinatatayuan nito.

"Avalon!"Hindi sa kalayuan ay naaninag ko naman si Brianna na tumatakbo papalapit


sa amin.Behind her was Garret at Calvin.

Relief was written all over their face.

A break the hug at sinalubong ang tatlo.

Halos ma'h out of balance ako ng dambahan ako ni Brianna ng isang mahigpit na
yakap.
Sa sobrang higpit ng yakap niya ay halos hindi na ako makahinga.

"Kung maka yakap ka para kang linta."Komento ni Garret na inirapan lang ni Brianna
bago humiwalay ng pagkakayakap sa akin.

"Where have you been?Akala ko iniwan mo na kami eh."She said.

"I told you she won't do that."Naningkit ang mga mata ni Calvin na binalingan ng
tingin si Brianna.

Napakamot nalang ako sa ulo ko.

Anong sasabihin ko sa kanila?

Wala akong maisip na magandang palusot.

"Where have you been?"Calvin ask.

"Ah......"Nagloading ang utak ko.

"Ah what?"Kunot noong tanong niya.

"Ano kasi,nagpapahangin kasi ako kagabi tapos naglakadlakad ako sa paligid.Hindi


ko naman akalain na maliligaw ako."Palusot ko dito.

Silence invade the five of us until...

"Ah!"Napatango-tango si Garret."Ganon pala."Kuminang ang mga mata niya."Ang


tapang mo naman,si Brianna nga halos kaladkarin ko napaka kasi....kala mo naman
kung sino.Alam mo ba?maraming besis na kaming nakipaglaban sa mga giant
ipis.One of them almost eat me chu chu chu chu............"Walang katapusan na pag
shashare ni Garret dito.
May pa sign gesture pa itong nalalaman.

His really a talkative guy.

Napa-iling na lamang ako binalingan ng tingin si Requiem na nakatulala parin sa


kawalan.

~A.A~

"Look guys a bridge!"Turo ni Garret sa isang mahabang hangging bridge na naka


konekta sa kabilang banda.

Agad naman namin iyong nilapitan.

Parang kinapos ako sa hininga ng dumungaw kaming tatlo ni Brianna at Garret sa


dulo ng pangpang kung saan nakakonekta ang tulay.

Halos hindi ko na maaninag kung ano ang nasa baba.

"Grrrrr."Garret shiverd as the cold wind blow our hair.

"Saan kaya pupulotin ang mga bangkay natin pagnagkataong mahulog tayo
dito?"Curious naman na tanong ni Brianna.

"It's not nasaan it's sino."Requiem said na kinalingon namin sa gawi niya.

"Sino?"Kunot noong tanong ko.

"Ghouls,Avalon."Sagot ni Calvin sa tanong ko."Ghouls are humanoid creature who


feed on a flesh of a person.They are carnevour and known for their terrible reputation.
"Untag nito.
"The bridge looks fine.I think we can cross the bridge without any problem."Saad
naman ni Reuiem.

Kapit na kapit ako sa magkabilang lubid habang mabagal naming tinatahak ang
mahabang tulay.

Napalunok ako sa sarili kong laway ng humangin na naman ng malakas dahilan para
dumuyan ang tulay sa ihip ng hangin.

"Oh my god,oh my god."Rinig namang sambit ni Brianna na nasapinakahulihan.

As the wind stop we start to make few more step forward.

Hindi pa man kami nakakagawa ng ilan pang mga hakbang ay bigla-bigla napang
tumili si Brianna sa likuran dahilan para mapalingon kaming lahat sa gawi niya.

Nanlaki ang mga mata namin ng makita namin ang isang kalansay na gumagapang
narin pala sa tulay papunta sa amin.His move was so silent ni hindi manlang naman
siya narinig.

Nakipagtitigan kami sa kalansay hanggang sa...... mabilis na lamang itong gumapang


papalapit sa amin at bago pa man ito tuloyang makalapit kay Brianna ay agad itong
nagbago ng deriksyon ng tinutok ni Brianna ang wand nito dito.Pumailalim ito sa
tulay ng akmang patatamaan siya ni Brianna ng isa sa mga spell nito.

"Wtf!"Mura ni Garret ng may kung anong humila sa papa niya sa pagitan ng awang ng
dalawang kahoy.

"Anyare?"Tanong namin sa kanya.

Garret kick the creature bellow and we can only heared it's yell as it fall out of the
bridge.
"He just bit me!"Garret hissed at inangat ang isang paa na sira na ang laylayan at may
kaunting dugong dumadanak mula sa kagat nito.It's a human like bite mark.

"Gross."Komento ni Brianna ng tumulo ang malagkit na laway mula dito.

"Defientely gross."Saad ni Garret.

The wind blows wild again.Sa sobrang lakas ay nagsiliparan ang ilang kahoy na
nagsisilbing sahig ng tulay.Napakapit ako ng maiigi sa magkabilaang lubid ng
magsimula na naman itong dumuyan.

"Look."Turo ni Calvin sa kabilang banda ng tulay.

The other rope that was connected on a wood sink on the ground was slowly losing it's
tight.

Without minding the strong wind ay agad naming tinakbo ang kabilang banda ng
tulay..............but it was to late.

Bago pa man kami makaabot sa kabilang banda ng tulay ay tuloyan ng bumigay ang
tulay dahil sa bigat at dagdagan mo pa ng pwersa ng hangin.

I scream ontop of my lungs ng maramdaman ko ang sarili ko na nahuhulog.

Tears escaped from my eyes.

The foggy cloud consume the five of us.

Until I saw Avillus infront of me.

He was falling facing me aswell.


Nakadupa ang balikat niya habang mariing nakatingin sa akin.

A smile arch on his lips telling it would be okay.

He reach for my hands.

His eye twinkle before he held me up and suddenly I realize I was floating with him.

"Y-yung mga kaibigan ko."

"They are already teleported on the top."He said.

Nangunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

"Eh bakit nandito parin ako?"Kunot noong tanong ko sa kanya.

"You guys focus on the goal that you failed to appreciate the beauty of the place and
the lesson it gaves to you."He said letting my hand go."Alway remember that
Adventure always come with appreciation."He said as he expand both of his arm."And
the memories it have given to you."The fog lift it up and suddenly one by one aa
dashing violet light sparkle in the dark like a thousand of fireflies.

"This is Vetron and this is it's beauty."The whole place lighten up until my eyes could
barely stand the light kaya wala akong nagawa kundi ipikit ang mga mata ko kahit
gusto ko pa itong makita.

Sa pagbuka ng mga mata ko ay bumongad sa akin ang isang malaking tarangkahan.

The third gate.

"Woah."Hindi makapaniwalang sambit ni Garret ng makita nito ang kabuaan ng


tarangkahan.
"I don't really know what happen but I'm happy na nahulog ako kasi look.Out of
nowhere a violet ray of light appeared out of nowhere and boom where here."Napakibit
balikat si Brianna.

"Well,what do you expect?This a world home to magic,Unexplainable thing do happen


here and all we knew what it was called magic."Saad ni Calvin.

......Samanatala......

Avillus watch Avalon's friend as they push the third Gate inward with full of wide
smiled in their face.

"And so the little journey begins."Avillus wishper as the cold wind blows his hair.

He took his final look at the place where he lived for a thousandyears.

A contented smile arch on his lips.

Vetron was only the place he can actually call home.

In his whole life he never wonder nor flee.

He stay despite the fact that his alone.

He knew once he step out of his home everything would never be thesame again.

The tree of life and the kingdom was no longer his priority,it was no longer his
priority....but the girl who bare his mark.

He sigh
He become invisible in everyone's naked eye as he fallowed Avalon secretly.

Parang nabulag si Avillus sa silaw ng haring araw matapos niyang umapak papaloon
sa pangatlong tarangkahan.

Agad bumongad kila Avalon at sa mga kaibigan niya ang masagabong palakpakan at
ang hiyawan ng mga tao matapos nilang pumasok sa panghuling gate.

Everyone was cheering,everyone was happy,even the council and the royalties was
here to celebrate.

Lahat ay nandito para ipagbunyi ang mga estudyanteng nakapasa sa pagsusulit.

A new batch of elite.

A new batch of talented student.

A new batch of outstanding magician.

They are the new stars of the country.

The new beggining.

The powerful headstart.

Everyone was so so happy.Walang mapagsidlan ang tuwa nila lalo na sa mga taong
may rango ng makita ang mga anak nila na makapasa.

Tuwang tuwang nagyapakan ang lima at bakas sa mukha nila ang galak at tuwa.
A bittered smile form on Avillus lips as he's eye wonder around.

He can already sense lie.

Avillus's paired of eye landed on Avalon.

Tuwang tuwang ito.

A big wide smile was plastered on her lips and same goes to her friends.

"Friends."He said in a wishper.

In instant a memory of a past strike his mind like a nightmare from the the past that
hunts him in his sleep until now.

A nightmare of betrayal

A nightmare of pain

A single of betrayal yet it take a hundrends of life in just one night.

Just one betrayal an everything will never be thesame.

Everything was destroyed.

That is how powerful betrayal is.

It cause more damage than your actual enemy.


And the sad thing about betrayal is,it never come from the enemy,but instead they
came from the friends.

And it all happens because he let his guard down.

It's because he let himself get fooled

He let himself sink in a wonderful emotion they called happiness.

Because in his entire life he never felt alive,he never experience happiness until that
girl came into his life bending all of his belief.

Even the most trusted person could lie.

Even the best friend could change.

Even he sweetest man could cheat.

Even the strongest friendship could get ruin.

Even the person you love the most could be the reason of your pain.

It's sad to think,it's hard to accept,but this is reality.

People change,decision change,emotion change,even heart change.

"Congratulation to all the students who passed the exam.You really make us all
proud."Umangat si Avillus pataas at napa-Indian sit sa ere ng makita niya ang isang
matandang lalaki na gumuho mula sa kung saan.

May tungkod itong dala-dala at nakaukit sa labi nito ang isang malaking ngiti.
~A.A~

"I'm tired."Garret said matapos nitong buksan ang pinto at bumulusok pa higa sa
couch.

"It's good to be back."Saad naman ni Brianna at umupo sa pang-isahang couch ganon


rin ang ginawa namin ni Calvin habang nagtungo na si Requiem sa kwarto nito para
magpahinga.

"So the real class will start tomorrow?"Tanong ko sa kanila.

"I guess so or maybe not?"Hindi sure na wika naman ni Brianna."Bahala na'h! basta
ako maliligo na ako!"Untag niya at binato ang throw pillow sa kabilang bakanteng
upoan.

"Damn that trial."Bulalas ni Garret at umopo ng maayos.

Mula sa maliit na doll house sa gilid ay lumabas ang pixie niya.

"Congratulations."Malumanay na sambit nito at dumapo sa sandalan ng couch.

"Thanks."Walang kabuhay-buhay na saad ni Garret.

"Ano kayang mangyayari sa atin bukas."Napa-isip ako.

"Hmmmm...no one knows and earlier I saw them."Ani ni Garret.

"Saw who?"Nagtatakang tanong namn ni Calvin.


"Oh you don't know?In the annual trial their only few people with rank join the
exam.Theirs only few of us.Us,Brianna and Requiem and Val's team."Napa-yakap ito
sa unan at ipinatong ang ulo nito dito.

"Is that a big deal?"Tanong ko.

"It is,those who did not participate where probably a daugther or a son of an
important person."He paused."You see, every years theirs always a batch called
surperior.They are the top elite students of the school and most of them where
choosen not by grades but by rank of their parents.Sila din ang dahilan kung bakit
natatabunan ang mga katulad natin.And we all know we have one goal here.To
climbed to the top and to do that we must take them down and replace there throne
which is kinda hard."Hinilig nito ang ulo nito.

"I love challenge and it's not bad to try."Calvin said in a calmn voice.

"Kilala mo ba sila?"Tanong ko sa kanya.

"Not all,I'm just familiar with their faces but not their magic."Untag nito.

Matapos ng maliit na pag-uusap ay nag kanya kanya narin kami ng pasok sa kwarto.

Agad bumongad sa akin si Trixie.

Nakangiti ito habang may dala-dalang cupcake na may kandila.

"Congrats Avalon."Nakangiting saad nito sa isang maliit na boses at lumipad papalapit


sa akin dala-dala ang cupcake.

"Thank you."Pagpapasalamat ko dito matapos kong tanggapin ang cupcake niya.

Itabi ko ang cupcake sa mesa katabi ng kama ko at napagpasyahan mo na na maligo


dahil malagkit na talaga ang katawan ko.
Hindi rin nag tagal ay umahon din ako sa tubig at nagsuot ng komportableng damit.

Nagtungo na si Trixie sa munting bahay niya para matulog.

Pinatay ko na ang ilaw at humiga na ako sa kama ko.

We just passed the annual trial and lucky I've passed thanks to my friends.

Marami ding weird na nangyari.


I meet a guy named Avillus.Isang key spirit na ilang libo na ang tanda kaysa sa akin
at mas kilala bilang the key spirit of origin.The spirit of the beggining.

Ang sabi niya pa he was born as a spirit not converted.

At sa kwentas ko naman.Nakapaloob dito mismo ang isang bulaklak na nagtataglay


ng isang walang hanggang kapangyarihan

At OMG!!!! naka apak lang naman ako sa mismong palasyo mg isang ancient city.

Ang Lunae Lumen na ang ibig sabihin ay moonlight.

Sino ba naman ang mag-aakala na sa simpleng trial ay may twist pala at nangyari
lamang ang lahat ng iyon ng makilala ko siya.

Mukhang hindi ito ang huling pagkakataon na susurpresahin niya ako ng mga
kapangyarihan niya.

This was just the start.

Nagsisimula pa lamang kami.


We are just starting.

Bukas sa pagmulat ng mga mata ko ay magsisimula ang tunay na hamon,ang tunay


na kwento ang tunay na bakbakan.

And I have no plan in retreating.

Wala akong planong umatras.

Ngayon pa na lima na kami?

Ngayon pa na may mga kakampi na ako?

No

I'll fight back.

I'll climbed to the top with the power I have.

I will give it all.

I will give everything what I have.

Para sa pamilya ko.

Para sa mga tao sa bayan ko

Para sa sarili ko.


I'll show them what I got

Akmang ipi-ipikit ko na sana ang mga mata ko para matulog ng makarinig ako ng
sunod-sunod na pagnguya ng kung sino man sa tabi ko.

Akmang ipi-ipikit ko na sana ang mga mata ko para matulog ng makarinig ako ng
sunod-sunod na pagnguya ng kung sino man sa tabi ko.

Agad kung inabot ang lampshade sa tabi ko at binuksan ito.

Hindi ko alam kung ano ba ang magiging reaksyon ko ng makita ko si Avillus na


pinapapak ang cupcake ko.

"Hi"He casualy greeted at kumagat ulit sa cupcake na parang wala lang.

Naka indian sit siyang naka-upo sa isang pabilog na upoan na walang sandalan
katabi ng kama ko.

"Anong ginagawa mo?"Hindi makapaniwalang sabi ko.

"Eating,obviously."Napa facepalm ako sa sarcastiko sagot nito.

"Akin na nga yan!"Pagbawi ko sa cupcake na kinakain niya pero agad din niya
namang iniwasan.

"That's rude."Naningkit ang mata niya at nagulat na lamang ako ng kinain niya ng
buo ang cupcake ng walang kurap-kurap.Pati yung papel kinain niya.

"Ano ba kasing ginagawa mo dito?"Tanong ko sa kanya at umayos ng upo.

Lumipad naman siya papunta sa switch ng ilaw at binuksan ito.


"Your class was starting tomorrow right?"Tanong niya na kinatango ko bilang Oo.

"I see."Napatango-tango ito.

"May problema ba?"

"Nah,I just found something interesting."Ngumiti siya bago nagpalutang-lutang sa ere


habang naka indian sit.

Buti siya kayang idefy ang gravity.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Well let's just say that I sense a familiar presence around the corner."

"Sino?"Maslalo pang kumunot ang nuo ko sa sinabi niya.

"Hmmmm...?Let's just say that,if theirs a beggining theirs always an end aswell."Mula
sa isang kamay nito ay lumitaw ang isang imahe ng lumang pahina ng libro kung
saan may dalawang naka drawing na tao at sa gitna nito ay may kung anong
nakasulat na hindi ko naman maintindihan.

"End"I mumble out of nowhere.

"A thousand years ago an old man told me that as the God creates the world I was
born.The world give birth to me."He paused."But........a serious calamity occur
spilitting the world in different dimension.Dividing them in a unique world where we
live now.End was born after that chaotic destruction but I have no memory about that
scene."

"Paano?nagka amnesia ka?"


"No."Umiling ito."It's really kinda complicated but I believe there's two person
residencing this body."Tinuro niya ang sarili."A brand new beggining and that was
me,Avillus."

"Possible bayon?"

"It's just a theory,no one can really tell about the past.No one does.It's an untold story
that no one had heard before."Iling na iling na sambit nito bago pinagcross ang mga
braso nito.

"How about End?Did someone bare his mark?"Tanong ko dito.

"No,he possess someone.I'm not sure for what reason but I know he up for
something."He's face become serious even the aura in my room change.

It become cold.

"His dangerous,Avalon.He might be one of your greatest enemy one day and when that
day comes,you must be prepared.This journey won't be easy for you and your friend.I
can feel it.I can feel the tension.You must discover the secrets behind the
lies,unfolding the truth behind the fakes and discover the truth behind the untolds."
Biglang naglaho si Avillus na parang bola ng bigla na lamang bumukas ang pintuan
ng kwarto ko at niluwa si Requiem na kulay abo na ang mata.

"Oh sorry."Paghingi niya ng patawad ng dumapo ang pares ng mata niya sa akin.

"Ah eh...may kailangan ka?"Napakamot ako sa ulo ko.

"Oh no,Im sorry.I just sense a different aura from your room.I've been knocking at
your door for some couple of minute but no respone so I barg in.I'm really sorry
Avalon."He explained

"Ayos lang."Nginitian ko siya ng tipid.


"I'll go now,sorry and goodnight."

Ćhàpťęř XI:

》》》First Class《《《

"Secrets are secrets that yet to be untold."

Kami na ata ang pinakamaingay na grupo ng estudyante na naglalakad ngayon sa


hallway.

Tudo ang kulitan nila Garret at Brianna na parang bang mga bata, hindi alintana ang
mga matang nakatitig sa kanila.

Sa sobrang ingay nila lahat na ata ng mga estudyante nakakasalubong namin ay


napapabaling sa gawi nila.

May ibang nagbubulongbulongan o di naman kaya ay masuri nila kaming tinitingnan


mula ulo haggang paa.

May panminsan minsan pa silang napapalingon sa gawi namin ni Calvin at


pagkatapos ay nagbubulongbulongan na naman.

Hanggang dito ay hindi parin naiiwasan ang chimosa.

Chika doon chika dito.

Issue doon issue dito.

Well,hindi ko naman sila masisi.


Alam ko naman na nagtataka sila kung bakit nila ako kasama.

I mean who I am? To stand beside the noble child?

The three of them obviously have ranks.

I'm refering to no other than Garret,Brianna at ofcourse Requiem.

At ngayon for sure ay pinag-iisipan na nila ako ngayon ng masama.

Hindi naman mawawala iyon.

You would always be a villain in someone's story.

People would always doubt a low class being like me.

Halata naman sa hitsura ko na isa lamang akong hamak na hampas lupa na babae
sa eskwelahan na ito.

Even if I wear the most expensive outfit,the expensive jewels.the expensive shoes.I will
always remain a commoner.

Why?

Because I was born without a title.

I was born with no crown.

I was born with no standard nor value


I'm no princess in my story.

I'm so so so far from being a princess lost in her kingdom.

Because in the first place I'm not lost.

I'm not ubducted by some powerful goons.

My parents were not murdered like any story.

I don't have a missing memory

I have no prince charming

I have no royal blood in my vein.

And lastly I have no kingdom to own or protect.

I'm just a commoner girl who tried to fit in this molding world called reality.

But you know what?

I'm so happy I'm not a lost princess or so whatever chu chu chu thing.

Cause I believe that you don't need to be a lost princess to stand out to gain a
powerful magic.To gain royal friends.

You just need to be yourself

And prove to them that even a commoner could take down a princess.
It's better to start below the ground and climbed to the top with your own skill and
sweat.

Hard work pay off,hard work beats skill and knowledge and that's what I'm holding
on.

Hard work and ofcourse diskarti.

Buti nga si Calvin.

He never look like a poporita like me.

Ofcourse,his an angel.He will always stand out from the rest.That's make an angel so
special.

They are holy being.

He is a seraphim.

He always have a title.

He always have a special exception from the judgemental eyes of the world kasi nga
anghel siya.

He must be respected in anyway.

And that was so unfair but we can't do nothing about it.

Because we have the thing called laws and regulation.


Even how shameful that law is, you have to fallow even if you like it or not you have
no choice.

"Don't mind them,Avalon."Bigla akong natigil sa pagmumunimuni ng sumabay si


Requiem sa tabi ko.

Isang tipid na ngiti ang ginawad niya sa akin pero kahit kailan man ay hindi umabot
ang mga ngiting iyon sa mata niya.

He's eye remain cold and emotionless as if his hinding a deep sercet.

Huminto kami sa tapat ng dalawang naglalakihang pinto.

Tuloy parin ang kulitan nila Brianna at Garret na pinabayaan na lamang ni Requiem
dahil alam niya naman kung gaano ka tigas ng ulo ng dalawa.

They would never listen.

I guess?

The wooden door was so hugde na umabot na ito sa ceiling.

May kung anong mga naka-ukit na dekorasyon sa mismong pinto na mukhang nililok
ng isang mahusay na manlililok.

Requiem pushed the door so hard dahilan para gumawa ito ng ingay.

Agad akong napatingala sa kisami pag-apak ko palang sa loob dahil iyon sa mga
nagandahan na mga nakapinta dito,mga likhang sining ng iba't-ibang uri ng nilalang
na hindi ko pa nasisilayan sa tanang buhay ko.
Hindi tulad ng mga normal na classroom pataas ang upoan nito katulad ng sa mga
stadium pag nanunuod ka ng isang palaro o di kaya ay katulad ng sa mga sinihan.

Sa taas ay mga kung anong mga kulay puting bulalak nagliliparan sa ere na
nakapatong sa bilog na nalalagyan na napapalibutan ng kulay puting enerhiya.

Nagsisilbi silang mga ilaw habang pumapalibot sa isang napakalaking tsandiler pero
nagpagtanto ko na isang pala iyong napakalaking bulaklak na nakalutang rin sa ere.

Doon ata ng gagaling ang bango na nahahalimuyak ko sa paligid.

A sweet scent of sakura blossom.

Sa kabilang parte naman silid ay puro salamin na ang dingding dahilan para makita
na namin ang maliit na harden sa labas na nagmimistulang tanawin.

Habang dito naman banda sa may pintuan ay nakasandal sa dingding ang


naglalakihang mga book shelf na naglalaman ng napakaraming mga libro at sa papag
naman ay may kulay peach na carpet na bumabagay sa brownish na sahig.

Natigilan ako sa pag-uusisa sa paligid ng mapansin ko na tumahimik na pala ang


lahat ng nasa loob ng silid.

Doon ko lang napansin ang grupo ni Val na naka-upo sa unahan sa may gilid at sa
dulo naman ay nandoon naka-upo ang limang grupo ng estudyante na taas noong
nakatingin na rin sa gawi namin.

Taas ang mga noo at kilay nila na para bang ipinapahiwatig ang taas ng mga rango ng
mga magulang nila.

Marami rami narin ang estudyante sa paligid at iilan nalang ang bakanteng upoan so
nipilitan kaming umopo sa first raw hindi kalayuan kila Val and his goons.
"Ang sarap pilipitin ng mga leeg nila."Bulong ni Garret na kinahagikhik naman ni
Brianna.

Agad naman sila pinalakihan ng mata ni Requiem na kinaayos ng dalawa.

Ilang minuto lamang ang lumipas at napuno narin ang buong klase at naging maingay
narin ito.

Kanya-kanyang usapan,kanya-kanyang daldalan,kanya-kanyang chismisan.

The whole room become lively.

May nagtatawan at nagpapakilala sa mga katabi nila.

Si Val ay naka-upo mismo sa mesa nito habang nakangising nakikipag kwentuhan sa


mga kaibigan nito.

May patawa-tawa pa silang nalalaman at may patulak-tulak pa'h.

Buong akala ko talaga ay hindi siya nakasama sa mga estudyanteng nakapasa pero
mukhang mali ang hinala ko.Hindi ko itatanggi na hiniling ko sa may kapal na sana
ay hindi siya makapasa.Ayaw ko sa ugali at estilo niya.Masyado siyang hambog.

"Uy Calvin,palit tayo ng upoan."Pagkalabit ni Brianna kay Calvin na katabi lamang


nito.

Napalingon naman si Calvin sa gawi ni Brianna.

"Eh kaya nga pumagitan si Calvin sa inyong dalawa para hindi kayo magkatabi ni
Avalon eh.Chaotic kasi pag magkatabi ang mga babae sa isang upoan."Hirit ni Garret
na katabi naman ni Brianna.
Bali ganito ang sitting position namin:

Requiem[Ako]Calvin[Brianna]Garret

Pikong siniko ni Brianna si Garret pagkatapos ay iniripan.

Ilang segundo lamang ang lumipas at pumasok na ang guro namin sa unang subject.

Isa itong lalaki na sa tingin ko ay nasa middle ages.

Nakasuot ito ng itim na kasuotan at sa balikat nito ay merong isang uwak na


nakadapo.

Lumipad ang uwak sa paligid at dumapo sa mesa.

He Introduce himself as Mr.Wrathbone our teacher in basic spell casting at ang


homeroom adviser namin.

Just like any normal school the class was divided by Class A to Class D ayon sa lakas
at kapangyarihan nila.

Every Classroom contain 50 plus student o higit pa'h.

Sari-sari kami dito sa loob.

May Elf

Vampire
Shapeshifter
Elementalist
Charmer
Witch
Angel
Fairy
Necromancer at marami pang iba.

May ibang subject na parehas kami meron namang hindi kaya siguro ay magkakanya-
kanya kami.Mag kaiba naman kasi ang mga panganga-ilangan at kakayahan namin
just like for example is Requiem.He need to attend in some subject na may connect sa
kapangyarihan niya like summoning and black magic thing.

Si Garret ay para sa klase na tungkol lahat sa mga patay o kamatayan at iba pang
mga mabibigigating mahika na tungkol sa mga judgment spell.

Si Brianna ay sa witchcraft at healing

Habang ako?

Sasama ako sa illusionist.

Walang thrill ang sa akin noh?

Sakanila, puro mabibigating mga subject ang na nakuha nila habang akin ay
kulelat.

Pero wala naman akong magagawa eh.

Hindi ko naman alam kung paano sasabihin na may mga key spirit ako at ang sabi ni
Avillus pili lang ang nakakakita ng mga marka kaya nganga ako.

Bawal din daw sabihin na nag eexcist siya.

Nasa akin naman ang libro na binigay sa akin ni Requiem.Remember the Encantus?
Sa tingin ko ay makakatulong naman ata iyon.I can do this!

Fighting!

Sabi ni Requiem marami naman daw paraan para pataasin ang mga grades namin at
isa na doon ang pagkuha ng mga mission na nakasabit sa mission board na makikita
sa hallway.Mga misyon na nasa loob lamang ng syudad.

Tumayo ang guro namin sa harapan ng mesa.His face remain calmn.

"Today,we will discuss about dispelling."He said as he roamed his eye around the
class."Does anyone of you knew about that kind of magic?"Tanong niya.

No one dared to speak.

Walang nagtaas ng kamay.

Oh sadyang wala lang talagang nagtaas ng kamay dahil walang nakaka-alam kung
ano ito.

Or baka nahihiya.

"Isang nakabibinging katahimikan."Wika ng guro namin habang nilibot parin ng tingin


ang paligid hanggang sa Brianna raised her hands na agad din namang napansin
niya.

He gesture his finger to stand up na agad din namang sinunod ni Brianna.

Tumayo siya mula sa pagkaka-upo nito.


"Sir,in my own understanding po,dispelling was a kind of magic spell that can make
another spell or a certain spell useless."Sagot ni Brianna na kinahinto naman ng guro
namin sa paglalakad at binalingan ng tingin si Brianna.

"Thank you,you can sit down now."He turn his back on us at naglakad papabalik sa
mesa niya bago humarap ulit sa amin at sa kamay nito ay nabuo ang isang kulay
puting magic circle.

"Just like what she said,dispelling is a spell that can make a certain spell useless..it's
a spell that can counter an offensive spell.For example is fire arrow,ice spear,lighting
strike and more.... but it can only dispell a spell one by one at a time."He paused ng
mataas ng isang kamay ang isa sa mga kaibigan ni Val.

Agad tumayo ang lalake ng mapansin nitong nakatingin na ang teacher namin sa
kanya.

"Sir,I have question.Can we dispell a cursed spell?"Tanong nito.

Naglaho ang magic circle sa kamay nito.

"A cursed spell eh?that was a wonderful question you have.A cursed spell can never be
dispell by someone.A cursed spell was a spell given by a certain person with
condition.You can never dispell such a spell like a cursed.A cursed spell will be always
be beyond exception.Such spell like cursed comes from different shape and
emotion.Emotion more powerful than magic."

"Sir,so it cannot dispell all spell?"Tanong ng isang kaklase ko.

"Everything had a so called limitation.You can only dispell a spell weaker against
itself.Judgment spell,summoning spell,holy spell are some of the example of the spell
that you can never be dispell."Ipinitik nito ang daliri nito at isa-isang nagsilitawan ang
isang maliit na lumang kahon na kahawig ng treasure chest sa harapan ng bawat
estudyante sa loob.

"Those boxes was sealed and I want all of you to unlock it using the spell we just
discus."Ani nito.
"But sir,you haven't teach us on how to use that spell.You just tell us what's it's
capability nothing more."Reklamo ng isa na naman sa kaklase ko.

Tinapun siya ng tingin ng guro namin bago nginitian at tinalikuran ito.Dinampot nito
ang libro sa mesa bago sinimulang buklatin.

"Dispelling was spell not meant to learn,it meant to discover to feel."Pahabol na wika
nito.

Nagpabaling-baling naman ako ng tingin sa dalawang katabi ko.

Nagkakasalubong na ang mga kilay nila at mukhang hindi rin alam ang gagawin.

Even me.

Pinagbaliktad baliktad ko na ang kahon sa harapan ko at nagchant ng kung ano


mang mga salita dito,pero wala paring nangyari sa kahon.

It remain sealed.

This is impossible.

Every spell have their own chants and latin kaya impossible na mabuksan ko ang
kahon na ito ng hindi manlang nalalaman ang chanting nito.

"This is literally a pain in the ass."Rinig kung bulong ni Garret habang nagcacast ng
spell dito.

Napabuntong hinga na lamang ako bago binalingan ng tingin ang kahon.


"Disapiro."Bulong ng isang baritong boses sa isipan ko na ikanatigil ko sa pagkalikot
ng kahon.

Nagpabaling-baling ako ng tingin sa paligid.

Malay mo....

Kinakausap na pala ako ng isa kila Requiem at Calvin ng hindi ko manlang


namamalayan.

Pero maslalo lamang kumunot ang noo ko ng mapansin ko na lahat naman ng katabi
ko ay busy.

"Enhance your aura in calmn gentle way."Malumanay na sambit nito mula sa isipam
ko.

He's not Avillus.

He presence was warm and it feels good.

Ang sarap nito sa pakiramdam.

"Sino ka?"Pabulong na sambit ko.Baka kasi marinig ng mga katabi ko at tanongin nila
ako kung sino kausap ko eh wala naman akong maiisasagot.Baka pagkamalan pa nila
akong sinto-sinto.

"You'll know me soon."He chuckled in a manly way.

He's not Avillus.

"You can ask Avillus about me,that guy was so talkative."Dadag pa nito.
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya.

I'm out of words.

Walang salita na lumabas sa bibig ko.

Hanggang sa makarinig ako ng sunod-sunod na tunog na parang click.At doon ko


lang napansin na nabuksan na nila Requiem at Calvin ang mga kahon nila ganon din
ang iilan kung mga kaklase.

"Focus."Bulong niya sa isipan ko na kinabuntong hinga ko lang.

I can feel the pressure!

"You can do it,Avalon."Rinig ko namang bulok ni Calvin sa tabi ko na kinatango ko


lang.

Pinatunog ko ang mga daliri ko at mariing tiningnan ang kahon na nasa harapan ko.

If they can open it then I can open it aswell!

"Disapiro."Rinig kung bulong ng lalaki sa isipan ko.

"Disapiro?"Patanong sa sabi ko sa isang mahinang boses.

"Yes,enchance your magic.Let it flow like water.Gentle and calmn."Malumanay na


sambit niya.

He's guiding me.

In instant a strange energy flows inside my body like a running water.


"Widen your range."Pabulong na wika niya."And mumble the magic word."

"Disapiro."I mumble in the air.

Nagulat na lamang ako ng tumunog ang kahon like a click.

Unti-unting kumurba ang sulok ng labi ko hanggang sa...

A victory smiled formed on my lips.

I just unlock it.

Gusto kong magtalon-talon sa tuwa pero hindi ko magawa.

"Good job,Avalon."Rinig kung bulong ni Calvin sa tabi ko.

Nahagip rin ng mga mata ko sila Brianna at Garret na naka thumbs up habang
nakangiting nakatingin sa akin at sabay ang pagbulong ng "Good job."

Isang malawak na ngiti lang ang ginawad ko sa kanila.

"Nice,I know you can do it,Avlon."Bulong naman ni Requiem sa tabi ko.

After that,our class adviser dismiss us ang kaso nga lang ay hindi pa tumonog ang
bell kaya mananatali muna kami sa loob ng classroom hanggat hindi pa tumutunog
ang bell.

Agad nakipagpalit ng upoan si Brianna kay Calvin.


Nong una ay hindi pumayag si Calvin pero masyadong makulit si Brianna kaya in the
end Calvin surrender.

"Ang boring katabi ko."Brianna said matapos niyang umopo sa tabi ko.She was
refering to Garret.

"Boring eh,ang ingay-ingay nyo kanina."Natatawang sabi ko dito.

"Hindi kaya,siya lang naman talaga ang maingay."

Nag chikahan kami ni Brianna ng kung ano-anong mga bagay-bagay at paminsan-


minsan ay nag shashare ito ng mga personal na mga pangyayari sa buhay hanggang
sa dumapo ang usapan namin sa grupo ng estudyante na tahimik lamang naka-upo
sa likuran at mukhang batong-bato na sa kina-uupuan nila

Maaga kaming dinismiss kaya for sure ay magtatagal pa kami dito sa room.

"Hey,Avalon.You see that girl with blonde hair?"Nguso ni Brianna sa babaeng na


nagsusuklay ng buhok gamit ang daliri nito.May pa alon-alon siyang buhok na kulay
blond and sa katawan nito ay may mga palamuting mga bulaklak na kulay pula.

"Uh yeah,bakit?"Kunot noong tanong ko sa kanya habang sinusulyapan ang babaeng


tinutukoy niya.

"She's a fairy princess."Pagsisimula niya.

"Talaga?!"Parang hindi naman makapaniwalang sambit ko with matching shock face.

It's really obvious she's a fairy.

Mula sa hugis ng mukha at tulis ng tenga nito hanggang sa mabulaklakin nitong mga
palamuti sa katawan ay halatang-halata na fairy ito.
And now making her as a princess was not shocking.

It's obvious in her necklace.

Her necklace was made of gold and a pendant of a black heart shape diamond.So no
wonder she's a princess.

Hindi iyon isang nakakagulat na pangyayari.

I can't just believe I'll see one.

Who thought she will leave her own country para lang pumasok sa eskwelahan na ito.

Astrid is really something.

Bagsakan ng mga magagaling.

Nagtataka na tuloy ako kung anong klaseng pakpak ang meron siya.

"Yes,she is.I forgot her name,pero ang sabi-sabi she will be the next crown princess
after her older sister died."Pabulong-bulong na sabi niya na obvious naman na
naririnig ni Requiem at Calvin na katabi niya lang.

"Hayst sabi ko sayo,magchichikahan lang yan eh."Rinig kung wika ni Garret sa isang
tabi.

Agad naman siyang pinanlakihan ng mata ni Briannna na agad kinatahimik ni Garret.

"So,anyway."Pagcocontinue niya."Pansin mo iba ang uniform nila?"Tanong niya na


kinatango ko.
Yeah

I notice that aswell.

We are wearing a red uniform pero iba ang limang naka-upo sa likuran.

They are wearing white clothing dahilan para mangibabaw sila.

"They are the superior,but you know?"Pabitin niya na pinatulan ko naman.

"Ano?"Kunot noong tanong ko sa kanya.

"It's really weird seeing them here.Especially them.They are the top five surperior in
first year division at isapa they belong to a special class which means they have
speacial treatment,advance learning and more.So it's really fishy."Pabulong-bulong na
sabi ni Brianna.

"Indeed fishy."And then Requiem join the chismis na kanina pa pala nakikinig sa
amin.

"Baka naman may ginawa silang masama."Ani ko.

"I hate their presence.It's make me sick."Saad pa ni Requiem.

"So anyway let me Introduce them one by one to you."Brianna said.

"Pfftt...you knew them eh?I already expect that."Natatawang sambit ni Requiem.

"Ofcourse,ako pa."She sound like a proud little girl."Anyway."Inayos niya ang


pagkaka-upo.
"That girl over there."Ngumuso na naman siya sa isang babaeng may kulay itim na
buhok.Agad naman namin iyon sinundan ng tingin ni Requiem.

Brianna was refering to a girl sitting next to the fairy princess.

The girl she was pointing at,had a nice straight hair completely opposite to the girl
with a wavy hair.Kulay itim ang buhok niya na may highlight na pula.

"You knew her?"Tanong ni Requiem na kinatango ni Brianna.

"She is Alexadra Layla Vivion.Also known as V.She's a heiress of one of the kingdom
of the South or the country of the South,Known as the country of Emeralds.I heard
she's capable of manipulating both none zero gravity and gravitinional pull.She weld
her magic in a spectacular way that's why she manage to climb to the third spot."She
said.

"You sure know alot."Komento ko.

"Next is that guy."Baling niya ng tingin sa lalaking naka subsob na ang mukha sa
mesa nito.

"His name was Caspian,hindi ko alam kung taga saan siya but he claim himself as a
prince or something.He's still a mystery.Ang alam ko lang ay he claim the top spot."

Napatango-tango kami sa sinabi niya .

"Alam mo ba ang kapangyarihan niya?"Tanong ko dito na kina-iling niya.

"Now that's suspecious."Requiem said.

"Okay sino susunod?"Tanong ko kay Brianna.She already Introduce three people.


"Hmmmm let see."Pagsulyap-sulyap niya sa likuran namin hanggang sa umayos ito
ng upo at binalingan kami ng tingin.

"That guy with Greenish Pale hair was Airo pronounce as I-ro.He claimed the second
spot and he was the second son of the president of the second largest country in the
world.His a fallen angel.And I also heard he own a key spirit. They said Airo change
appearance in his battle form."She said akmang magsasalita pa sana siya para
dagdagan ang sinasabi niya ng bigla nalang nahulog si Val sa kina-uupoan niyang
mesa.

Bumagsak siya sa baba at sa lakas ng bagsak niya ay gumawa ito ng ingay na


kinatahimik ng lahat.

Pulang-pula ang mukha ni Val na bumangon mula sa pagkaka bagsak niya at


marahas na binagsak ang dalawang kamay sa mesa na kina-uupoan niya kanina.

"Who the hell push me huh?!"

Lahat ng mga mata ng kaklase ko ay nakatingin sa kanya.

Bakas ang takot sa mga mata nila dahil alam nila ang kayang gawin ni Val.He can set
this whole place on fire.

Nagsimulang magbulong-bulongan ang mga kaklase ko.

Dahil sa galit niya ay marahas niyang hinila ang isang estudyante na naka-upo hindi
kalayuan sa grupo niya.

"Ikaw bah?!"Gigil na sabi niya at kwenelyuhan ang lalaki na mukhang nangangatog


na sa takot.Umiiling-iling pa ito at umuusal ng mga salitang"Hindi hindi."

"Oh come one, we all know he fall out of his own action."Requiem rolled his eyes in
irritation.
Bigla ulit nagbago ang mood ni Requiem.Kanina ay tuwang-tuwa itong nakikipag-usap
sa amin ngayon ay gumugulong na ang mga mata nito sa sobrang iritasyon.

"I'm asking you,ikaw ba?!"Pasigaw na tanong ni Val sa lalaki at halos mapunit na ang
uniporme nito sa higpit ng pagkakahawak niya.

Val had no temper.His fire will burn anything.

"H-hindi po."Halos pabulong na sabi ng lalaki na kinasalubong naman ng kilay ni Val


dahil sa hindi na nito maintindihan ang sinasabi ng lalaki.

"Ano kaba pipi!lakasan mo!di kita marinig!"Umusok na ang uniporme ng lalaki


dahilan para magpanic na ang mga kaklase ko.

Hindi ko rin mapigilang hindi kabahan dahil mukhang may gulo na naman na
uusbong ano mang oras.

"Stop that,Val.We all know it's your own action,who brought shame on you."Nagsalita
na si Requiem."Don't drag others just so you can blame them to the mistake you
create.Your a son of a duke,act like one."

Tuluyan ng umapoy ang damit ng lalaki matapos niya itong bitawan at tinapunan si
Requiem ng mga nagbabagang tingin.

Kahit ang mga surperiors na nasa likod ay nakatingin narin banda sa amin.

"Why do you always blabbering around like a bee huh."Val stood tall infront of
Requiem na ngayon ay prente lamang naka-upo sa upoan niya.

Agad akong umusog papasiksik kay Brianna.

"Enough Val,don't cause any trouble."Garret sigh."I can open the door for you to flee."
"What did you said?!"Naningkit na ang mata ni Val sa galit at nagsimula ng uminit sa
paligid.

Ramdam ko na ang pamumuo ng pawis sa noo ko at dumadaloy pababa sa pisngi ko.

"Deaf."Requiem smirk.

Calvin just yawn at sinubsob ang ulo sa mesa na mas kinainis ni Val.

Napasinghap kami ng unti-unting umapoy ang sahig.

This is to much.

Nagsisimula palang ang klase pero hito na't may gulo na naman.

Ganito ba talaga dito?

Oh sadyang nagkaroon lang kami ng kaklase na takaw gulo.

"ENOUGH."Tumayo na ang lalaking may kulay Greenish na buhok.

"Stop being immature and grow.You're no longer in highschool to brag about small
things.So please,if you still care about your parents reputation calm down your
horses."Sambit nito."Before I end up sending you to the detension room."

"And who are you to do that?"Taas noong tanong ni Val.

"I am Airo.I'm Celix younger brother so if you mind staying in this academy behave."

Val clinch his fist bago padabog na lumabas.


Hindi rin nagtagal ay tumunog din ang bell na nagpapahiwatig na tapos na ang unang
klase.

The first class had ended at may mga ilang minuto pa kami para magbreak o di kaya
ay pumonta sa kanya-kanya naming klase.

Nag paalam na silang apat na aalis na daw sila dahil may kanya-kanya silang klase at
kailangan pa nilang hanapin ang mga classroom nila.Babalik din naman kami sa first
classroom namin pag basic learning subject nah,potion making,spell casting at
marami pang iba.

Dalawang subject lang naman ata ang pinagka-iba namin.

Dahil hindi naman kalayuan sa cafeteria ang susunod na classroom subject ko ay


nagpagpasyahan ko nalang na dumaan sa cafeteria para kumain.

Tahimik kung binabagtas ang kahabaan ng pathway ng halos mapatalon na ako sa


gulat ng bigla nalang lumitaw si Avillus sa gilid ko suot-suot ang uniporme na katulad
ng sa amin ang kaso nga lang ay naka-angat sa lupa ang mga paa nito.

Mukhang wala talaga itong balak maglakad o umapak manlang sa lupa.

Ganon ba talaga siya ka tamad?

"Hoy!"Pinanlakiha ko siya ng mata matapos kung magpabaling-baling ng tingin sa


paligid.

Nakahinga ako ng maluwag ng mapansin ko na wala naman palang maski-isang


estudyante na naglalakad sa paligid bukod sa akin.Kaya pala maslakas ng loob itong
magpakita.

"What?"Kunot noong tanong niya at nag indian sit sa ere at pinagcross ang dalawang
braso niya.
"Anong what?Bakit kasi,bigla-bigla kanalang gumuguho?ano ka kabuti?mashroom
ganon?"Inis na sambit ko dito at iniwan siya.Sympre agad din naman niya naman
akong sinundan

"Tss...I'm craving for food."Sambit niya.

"Sus nakatikim ka lang ng pagkain craving agad?tss di ako magtatak kung tataba
kang gurang ka'h"Asik ko sa kanya.

"What do you mean gurang?I'm a thousand years young and slash flawless.I'm a
healthy man."

I just rolled mah eyes at pinagpatuloy ang paglalakad.

Nag-iba ang kulay ng buhok niya.Pitch black to Bronze.

Kung hindi mo siya kilala ay aakalain mo na iba siyang tao.

Well his hair and outfit change but not his eyes and face.

His eye remains green like an expensive diamond.

"Hindi kaba natatakot na baka mapansin ka nila na hindi ka isa sa mga estudyante
dito?"Tanong ko sa kanya ng tuloyan na kaming makapabas sa pathway at
nagsimulang makipagsiksikan sa iba pang mga estudyante.

"Theirs a hundrends student inside this academy at sa dami nila baka naman siguro
hindi na nila ako mapansin and I won't literally show my self to everyone."He said.

"Eh bakit ka nakasuot ng ganyan?"Kunot noong tanong ko sa kanya.

"It's just for incase in emergency if someone might saw me."Sagot niya.
Hmmmmm.....tininingnan ko siya mula ulo hanggang paa.

Our uniform suits him.

Mabuti narin siguro yun para hindi siya pagdudahan.

Lumikho kami ni Avillus sa isang kanto pero nakakailang hakbang pa lamang kami
mg maaninang namin ang dalawang bulto ng lalaki sa harapan.

I frowned in confusion ng makilala ko kung sino ang mga ito.

It was Requiem and Airo.

Magkakilala sila?

Huminto kamini Avillus sa paglalakad at tiningnan sila ng mariin.

May kung anong sinasabi si Airo kay Requiem na kina-iba ng expresyon ni Requiem.

Dumilim ang mukha nito na para bang hindi nito nagustuhan ang sinabi ni Airo.

Requiem cross his arm habang naka-ismid na pinakikinggan ang mga salitang
binitawan ni Airo sa kanya.

Nandidiring tinabig ni Requiem ang kamay ni Airo matapos nitong ipatong iyon sa
balikat niya.

Airo tried to convincing him on something,halata iyon sa galaw at expression ng


mukha niya but
Requiem just rolled his eyes as a disapproval at tinalikuran si Airo na kinabuntong
hinga ng lalaki.

"Hmmmmm....I can smell alot of fish around."Rinig kong sambit ni Avillus.

"Sa tingin mo ano kaya pinag-usapan nila?"Tanong ko sa kanya habang nakatingin


parin sa dalawa.

"Who knows."Napakibit balikat ito."But it's really indeed stinky."

Chapter XII:

》》》A Glimps of the past《《《

"Sometimes the people you wanted as part of your story are only meant to be chapter
of your story."

Ang bilis tumakbo ng araw.

Ilang linggo na ang lumipas simula ng makita ko sila Requiem at Airo, bukod doon ay
wala namang ibang nangyari.Hindi naman nagbago ang pakikitungo ni Requiem sa
amin.Kung paano niya kami pakitunguhan noon ay ganon parin naman.Nakikisali
parin siya sa mga kalokohan namin at nakiki join sa mga masasamang balak nila kay
Calvin na nauuwi naman sa tawanan at turuan kung sino ang nagsimula ng gulo.

Normal naman ang takbo ng buhay


namin dito sa Astrid bukod nalang siguro sa minsan- minsang alitan ng grupo namin
at grupo ni Val.Misan may sumasaling third party.Ang grupo ng mga surperior na ang
laki ng galit sa amin.

Ewan ko ba sa kanila.

Gumagawa sila ng mga isyu nila.


Napatakip ako ng tenga ng isang kawali na naman ang sumabog at bumaligtad.

Parang pinagsakluban ng langit at lupa na lumabas ang limang estudyante sa potion


laboratory matapos pumalpak ang potion na ginawa nila.

Today's activity was potion making.Lima-lima sa bawat grupo at siya kagrupo ko ang
mga kaibigan ko na may saltik.

The task was to make a potion that can shrink a certain living being pagnapatakan
nito.

At heto kami ngayon.

Stress na stress na sa paghahalo ng mga ingredients.

"Just one drop of that,Garret.Wag mong dahiman kung gusto mong malagyan ng A
yang card mo."Untag ni Brianna na siyang naghahalo ng mga ingredients sa kawali.

"Oo,alam ko!Wag mo ko e pressure!"Inis na sambit ni Garret at tinilt ang buti na may


laman ng dagta ng punong kahoy na kinuha namin ni Calvin kanina sa mini forest ng
school.

Alerto kaming napatakip ng tenga ng pumatak ang dagta ng kahoy sa kawali namin.

Seconds past at isa-isa kaming napahinga ng maluwag ng hindi sumabog ang kawali.

"Okay,what's next?"Tanong ni Garret ng makabawi ito.

"Two eyeballs of yellowfin fish."Basa ko sa librong nakapatong sa mesa.

"Eyeballs?"Hindi makapaniwalang wika ni Garret.


"Yeah,that's what it said here."Saad naman ni Requiem habang nakatingin sa libro.

"You kidding me right?"Hindi parin makapaniwalang sabi ni Garret.

Naningkit na ang mata ni Requiem na nagtaas ng tingin kay Garret.

"Are you deaf?or should I slap you with this book."Requiem said na kina-iling ni
Garret kasabay ang pagtaas ng dalawang kamay nito sa ere na nagpapahiwatig ng 'I
surrender'

Habang yumuko naman si Calvin sa ilalim ng mesa at hinila ang isang basket na
puno ng mga mata at pinatong ito sa mesa.

Agad kaming napatakip sa ilong namin ng biglang umalingasaw ang isang


napakabahong amoy na nagmula sa basket.

Hindi pa natatangal ang nakatakip nito pero halos himatayin na kami sa sobrang
langsa ng amoy.

It smell like a decaying body of a dead person.

Ang baho!pero kanina namab nong kinuha namin ito ay hindi naman ganon iyon
kabaho.

"S-stink!"Komento ni Garret matapos nitong angatin ang takip ng basket.

Agad kumuha si Calvin ng dalawang pares ng mata at agad nilagay sa kawali.

Nandidiri namang binitawan ni Garret ang takip ng basket at dali-daling inilagay ang
sa ilalim ng mesa.
"That was disgusting!"Komento ni Garret habang pinapahid ang kamay sa panyo niya.

Calvin rolled his eyes bago binalingan kami ng tingin.

"What's next?"Tanong ni Calvin.

"One cup of an alicorn poop."Pagbasa ni Requiem sa nakalagay sa libro.

Nagsalubong ang kilay ni Garret na para bang hindi ito makapaniwala sa narinig.

"Guys,we are still making potion right?"Patanong na sabi ni Garret.

"Just shut up,Ret.Stop complaining okay!Ikaw gagawin kung sandok dito!"Pagbabata


ni Brianna na kanya sabay duro dito sa sandok na ginawa niyang pang halo.

Inangat ni Calvin ang isang bowl sa mesa at inalis ang nakatakip dito na puting tela.

"I'm telling you guys,this is the most colorful shit I've ever seen in my entire life."Wika
ni Calvin matapos nitong maalis ang takip.

Agad kaming dumungaw sa bowl.

Shimmering,sparkling,susplended.

Ito na ata ang pinakamakulay na alam nyo na nah nakikita ko sa tanang buhay ko
and ohh theirs glitters on it.

What a nice poop.

Masmukha pa siyang art wor kasya sa dumi ng kung sino mang hayop.
Napa colorfull naman ng tae nato'h.

"Not bad for poop."Rinig kung sambit ni Requiem.

"But you could never change the fact that it came out from someone's anus."Sambit
naman ni Calvin.

Napa-iling na lamang ako bago kinuha ang measuring cup sa isang tabi at
nagsimulang kumuha ng alam nyo nah.Ng mah check ko kung tama na bayong
nakuha ko ay agad ko iyong nilagay sa kawali na hinahalo ni Brianna.

A sound like 'poof' just happened kasunod ang pagbago ng kulay nito.

Sa isang maikling segudo ay nakita namin kung paano ito magliwanag


at kumislap hanggang sa naging kulay lila ang kulay nito takda na tama ang pinag
gagawa namin kanina.

"Ma'am tapos na po kami."Pag agaw atensyon ni Brianna sa guro namin sa potion


making.

Agad naman kaming nilapitan ng guro namin at sinilip ang kawali.

Kumuha ito ng isang maliit na mababasaging bote at pinuno ito ng potion na ginawa
namin.

"Try it."She said at inabot kay Garret ang bote.

"Ma'am?"Parang nabibinging sambit ni Garret.

"Drink it,Mr."Pag-ulit ng guro namin."If you shrink did you did a great
job."Nakangiting wari nito.
"Pfffft,Ret.Don't forget the fact that theirs a one cup poop in it."Pag papa-alala ni
Requiem dito na kinatawa hagikhik lang ni Brianna.

Labag man sa kalooban ni Garret ay ininom niya ang kalahati ng potion.

Ilang segundo lang ang lumipas ay napa'Ohhh wooaaaw'na lamang kami ng unti-
unting lumiit si Garret hanggang sa naging kasinlaki na lamang siya ng mga pixie
namin.

"Adorable"Hagikhik na komento ni Brianna at dinampot si Garret at nilagay sa ibabaw


ng mesa.

Nakasimangot na binalingan ni Garret ang guro.

"So what now?"Tanong ni Calvin.

"Oh well."Pinagsaklob nito ang dalawang kamay bago kami nginitian."Your potion
work,you got an A."

Abot tenga ang ngiti naming binalingan ang isat-isa.

"Okay guys,return me to my old size."Ani ni Garret na nakatingala na sa amin.

"Oh sure."Mula sa bulsa ng guro namin ay nilabas niya ang isang supot.May kung
anong parang tinapay siyang kinuha mula sa loob at nilapag ito sa mesa."Take one
bite Garret.It's a food that can make you big,but to much of it can make a you a
giant."

Tumango lamang si Garret bago kumagat ng isang besis.

Bago pa man siya tuloyang lumaki at bumalik sa dati niyang laki ay agad na siyang
nababa ni Brianna sa sahig.
Garret grow and grow hanggang sa bumalik na ito sa dati niyang laki.

Naparami ang nagawa naming potion kaya hiningi na naman kay ma'am ang sobra.

Nagtungo ako sa cabinet para kumuha


ng extrang mga bote para sa potion.

It's just a small tinted empty bottle.

Hindi pa man ako natapos sa pagkuha ng mga bote ay nahagip ng mata ko ang mesa
ng mga surperoirs.

Mukhang tapos narin sila dahil nagtatawanan na lamang sila sa isang tabi,pero hindi
iyon ang naka-agaw ng atensyon ko kung hindi ang lalaking nag ngangalang
Caspian.Tahimik lamang siya sa isang tabi habang nakatitig sa bote ng potion sa
harapan niya.

Hindi ko alam pero feeling ko hindi siya masaya sa kung ano man siya nayon.

He's eyes was empty like void

And his totally weird dahil kahit kailan man ay hindi ko siyang nakitang nakisama o
nakipag usap manlang sa kanila na para bang may sarili siyang mundo at napilitan
lang siyang sumama sa grupo nila cause obviously.His not enjoying.

Agad akong nag-iwas ng tingin ng bigla na lamang siyang nag-angat ng tingin sa gawi
ko na para bang naramdaman niya na nakatitig ako sa kanya.

Napa-iling na lamang ako bago kumuha ng dalawa pang bote bago tuloyang bumalik
na sa mesa namin.

"Oh,Avalon.Natagalan ka ata."Nagtatakang wika ni Brianna habang tinatabi ang mga


ginamit namin kanina.
"Ah sorry."Paghingi ko ng tawad dito at isa-isang binaba ang mga bote sa mesa.

Agad naman iyong kinuha ni Calvin at sinimulang lagyang ng laman.

Habang sila Garret at Requiem naman ay umalis dahil may kukunin daw sila.Well
nakisama lang naman talaga si Garret kasi takot maglinis.

Sa bawat minuto na nagdaan ay isa-isang nagsilabasan ang mga estudyante sa loob


ng lab matapos nilang linisin ang mga mesa nila habang6 kami ni Brianna ay naiwan
sa loob at hinihintay na makabalik kami dito sa loob.

Bilang nalang kami dito sa loob.Ang iba ay nakikitambay lang katulad ng surperiors
na walang susunod na klase at ang grupo ni Val na mukhang magcu-cutting.

Ilang minuto lamang ang lumipas ng sabay-sabay na dumating ang tatlo.

Sila Calvin,Requiem,at Garret.

Garret was holding a piece of rolled paper.May pula pa itong laso.

"Yollo."Bati ni Garret matapos nitong makalapit sa amin sabay pakita sa papel.

"Ano yan?"Tanong ko dito.

"It's te copy of the events and activity that will be soon gonna happened inside and
outside of our school."Nakangiting wika ni Garret."The copy was limited so I used my
rank and my father's reputation just to have one."Dagdag nito.

Dahil nga may pagka patay gutom tong mga kasamahan ko ay deritso kami sa
cafeteria.Mahaba pa naman ang break time kaya gura!
Chupe!

Kain!

Habhab!

Hahahahahaha!

"So what now?"Tanong ni Brianna matapos nitong ngumuya ng cheese cake.

Nilatag ni Garret ang isang mahabang papel sa mesa na puno ng petsa.

"Spill the important thing,Garret. not the useless one."Requiem exclaimed na kinatawa
lang ni Garret.

"Next week their would be a beast hunt activity."Pagsisimula niya.

"Beast hunt?"Kunot noong tanong ko

"Yup,it's one of the most exciting activity,they said."Garret paused as he grab some
bunch of small biscuit at agad itong isinubo."Ayon sa pagkaka-alam ko at sa mga
nasasagap ko.Just like the title of the activity.You will hunt a beast.Not literally
killed.All you need to do was to captured them and kailangan mo lang sila madala sa
mga naka stand by na mga taga council para makakuha ka ng A.Gaganapin ang
activity sa Myth forest.A mythical forest home to a lot of rare species of beast and
some spirits.They said that,it's your biggest chance to own your beast."Basa nito sa
nakasulat sa papel."Just like any spirit,once that beast like you,you will bare it's mark
and loyalty for the rest of your generation.Alot of students from second division bare a
mark of a beast and some of them even have a spirit.And you know what's the
interesting part?"Pabitin nito.

"Ano?"Sabay naming tanong ni Brianna.


"They said that Myth forest was home to a big mystery.Alot of bounty hunters
gathered in that particular place every summer to investigate.They said Myth forest
might be one of the clue to the old famous kingdom who had been gone missing for a
thousand years.The Atlantis,A kingdom home to one of the talented magics."He gigled
in excitment.

Marami pa siyang sinabi pero hindi ko na iyon pinagbatuonan ng pansin.

Natoon ang pansin ko sa binanggit niya.

A thousand years ago.

Lunae Lumen had sink same goes to Atlantis.

Every kingdom sink for unknown reason.

Well Avillus hide the Lunae Lumen because he protect something and that was the
kingdom an the flower itself but...protecting it from who?

Sino?

From the bounty hunters?

O may masmalalim pa na dahilan.

It seems like the worlds hides a big mystery.

Untold mystery hidden behind the lies.

Ano ba talagang nangyari?


What happened to them?

Anong nangyari sa kanila thousand years ago?

It's really strange.

"Garret ilang ancient kingdom ba ang naglaho nalang bigla?"Tanong ko dito na


ikinahinto niya sa pakikipag-usap kay Brianna.

"Umm"Napa-isip siya bago ako binalingan ng tingin."I lost count of them but base on
an old article I've read when I was a kid.The ancient kingdom sink one by one.No one
really knows how or what happened but it remain a mystery."Saad ni Garret.r

"Hmmm yeah,I heard most of the ancient kingdom had sink one by one at isa-isa ding
nawala ang mga pinaka importanteng libro."Wika ni Brianna habang nginunguya ang
pagkain niya.

"Books?"Kunot noong tanong ni Calvin."What books?"

"They are seven important books at sa huling pahina nito ay nandoon ang chanting
para sa isang portal.Every book contains 3/4 of the part of the spell for the portal.A
portal that can lead you in different demension."Pagpapaliwanag ni Brianna."But they
gone missing and no one knows where they are now."Napakibit balikat ito bago
binalingan ng tingin si Garret.

"So what's next?"Tanong ni Brianna kay Garret.

" Actually."Kinuha ni Garret ang papel at binasa."The next big event is not really an
activity.It says here that Imperial Academy will be visiting our school.Their would be a
friendly duel between there students and us in all division.First to fourth division.It
say here that the scheduled might be change.Pwedeng mauna ito sa beast hunt or
baka mahuli.It's depends on the Imperial."Ani ni Garret habang binabasa ang
nakasulat.
"I would say,the event was more interesting than the beast hunt activity.I mean having
a duel with another student from another school was one of my favorite."Wika naman
ni Requiem habang pinaglalaruan ang straw ng juice nito.

"I agreed."Pagsang-ayon ni Calvin.

"Ano kasunod ?"Tanong ko sa kanya.

"Next is.."Garret paused."Walang nakalagay na date pero it say."Lumawak ang ngiti sa


labi nito.

"There would be a fieldtrip in Pivillion!"Tuwang-tuwang sabi nito.

Huminto naman si Requiem sa paglalaro sa straw niya at parang gulat na binalingan


ng tingin si Garret.

"You're serious right?"Hindi makapaniwalang saad ni Requiem.

"Yep,pero walang date."Ani ni Garret.

"Anong meron si Pivillion?"Tanong ko dito?

"You don't know?"Hindi makapaniwalang tanong ni Brianna na kina-iling ko lang.

"Pivillion was the biggest city,someone even consider it as a country and most of the
angel live there.Kadalasan sa nakatira roon ay mabibigatin na tao."Ani ni Garret.

Ilang minuto lang din ang lumipas at nag ring narin ang bell.

Since hindi naman kami magkakaklse kasi at iba ang mga scheduled namin ay
nagkanya-kanya kaming alis.
It's time for my history class ang kaso nga lang ay iba-iba ang scheduled namin sa
history.

Bago pa man ako ma late ay agad ko nang tinakbo ang papunta sa history class
namin katabi lang ng library.

Hingal na hingal kung binuksan ang pintoan ng classroom matapos ko itong


marating.

The whole place was like a library itself dahil sa dami ng libro dito kahit saan ka man
tumingin.Meron pa itong parang paikot na hagdanan na nakakonekta sa parang pa-
ikot na veranda sa loob mismo ng classroom.

Mayroon ring mga pixie sa paligid na nagsisiliparan sa bawat sulok.Ang kaso nga lang
ay kulay itim ang buhok at damit nito, ibang-iba sa mga pixie namin na makukulay.

Sila ang mga tagapangala ng classroom na ito lalo na't nandito ang iilan sa
mahahalagang libro ng paaralan.

Their main juty was to maintain the whole place clean.Merong styandeler sa mismong
gitnang bahagi ng kisami ngunit hindi ilaw ang mga nakalagay dito kundi kandila na
nagsisilbing liwanag sa paligid.

Sa tabi ng pa curve na blackboard ay nakalagay ang isang globo.

Medyo maypagkaluma ang mga mwebles o gamit dahil narin siguro sa theme ng
subject na history.

Wala ding bintana ang paligid.

Dahil sa puno na ang silid at tanging ang bakanteng upoan nalang katabi ni Caspian
ang natitira ay wala akong nagawa kundi ang umupo sa tabi niya.

Hindi niya kasama ang mga kasamahan niya at nagsosolo lamang siya nagyon.
Gusto ko sana siyang lingunin pero errrrrr kahiya.

I can feel the akward aura between the two of us.

Ilang minuto lamang ang lumipas at pumasok narin ang guro namin sa history na
kinatahimik ng lahat.

May dala-dala itong malaking libro habang tinatahak ang daan papunta sa mesa niya
sa harapan.

"Good afternoon class."He greeted to all of us matapos nitong mailapag ang libro sa
isang mesa.

"Good afternoon po."Bati naming lahat.

Ngumiti ito sa amin.

"Today's topic was all about ancient kingdom and hidden ruins..."Pagsisimula nito.

Binuksan ng guro namin ang makapal na libro na dala-dala niya at lumutang ito sa
ere.

""Theirs alot of sunken kingdom in our world.Few of them had already been discover
while most of them remain a legend hides alot of secrets and mystery.A secrets that
can be shock our whole entire world."He paused."And our only prove that does
kingdom excist a thousand years ago where the writting in some of the old books that
where discover in some old ruins."He said at mula sa pisara ay unti-unting lumitaw
ang mga litra na hindi ko manlang mabasabasa.

"As you can see."Binalingan nito ng tingin ang pisara."Those writting on the board
were a part of an ancient book na nahukay lang nakaraang taon pero sa kasamaang
palad ay halos natupok na nang apoy ang kalahating parte nito ang ilang pahina
naman ay hindi na mabasa o kahit manlang makita dahil sa kalamuan.Those words
remains a mystery.Walang sino man ang naka-alam sa pinapahiwatig ng nakasulat
pero isa lang ang masasabi ko.They might be one of the greatest discover."Nakangiting
pasalaysay nito at tinuon ang tingin sa amin.

"How could you be so sure that book was real and not fake?"Biglang tanong ni
Caspian."I mean, words can be bend,even writtings can."

"The book was found in one of the famous ancient ruin.It was sealed deep in one of the
secret passage.Hindi naman siguro itatago iyon doon kung hindi iyon importante
diba?"

Caspain expression change.

Ang dating blangkong mukha nito ay nagkaroon ng emosyon.Anger.

"Foolish mortal."Bulong ni Caspian dahilan para walang makarinig sa sinasabi nito.

"No one really knows what happened to those kingdom a thousand years ago but the
wounds we found in some ruins tells alot of meaning.A war occured."

~A.A~

Matapos ang buong klase ay wala na akong susunod ng subject kaya napagpasyahan
ko na lamang na umowi sa dorm kaysa sa gumala.

Walang tao sa dorm ng makarating ako.Tulog din ang mga pixie nila kaya medyo may
pagkatahimik ang paligid.

Nangunot ang mga noo ko ng huminto ako sa tapat ng pintuan ng kwarto ko.

Mula sa loob ay rinig ko ang bungis-ngisan ng kung sino man.


Pinihit ko ang doorknob ng pinto ko at tinulak ito paloob.

Ganon nalang ang panlaki ng mata ko ng makita ko ang hitsura ng kwarto ko.

It was chaos.

It was a mess.

Napadpad ang mga mata ko sa nagtatawanan na sila Trixie at Avillus na may bitbit pa
na unan ganon rin si Trixie.

Ang sarap ng tawanan nila na hindi nila manlang ako napansin.

"Avillus!"

Dinampot ko ang unan sa sahig at hinabol siya pa-ikot sa kwarto.

Tawa lang siya ng tawa habang ako ay pikong-pikon nah.

Minsan talaga nakakapikon ang espiritu natoh.

----------------
I'll gonna show you a glimps of the charater

{BASIC INFORMATION}

[🔱PLACE🔱]

🔱Zifiro

-The capital of the Atlantis nation


🔱Atlantis

-An ancient kingdom same to Lunae Lumen who sink beneath the sea.

🔱Astrid

-Capital of Remrose nation

🔱Remorse

-The modern nation.

🔱Emerald

-The nation of the south,the emerald.

🔱Island of Trials

-Where the trials has been held.

🔱Vetron

-The forest where Lunae Lumen is located,Avillu's home.

🔱Abyys

-A place where the royal repear lives.

🔱Lunae Lumen

-An Ancient kingdom Avillus vowed to protect.

🔱Nebet

-A powerful nation .It was home to alot of angels.Almost seventy percent of the citizen
where angels.
[[♔CHARACTERS♕]]

♔Nyx Avalon Espiritu

-Avalon was just a simple girl with a big heart.After Celix choose her to be apart of
the Astrid her journey beggins bending the fate and future and the phropecy unfolding
all the hidden secrets and untold story.

Avalon possess an infite magic and beneat that sourca of magic was a power that was
yet to be discover.

She bare the mark of:

Avillus,the key spirit of origin


Eros,the key spirit of the beggining and the end.
End,the key spirit of end
Lazarus,the key spirit of
Primo
Uno

♕Xevach Requiem

-His name means Sacrifice of the dead.Requiem was the last of his kind and third
son of King Christopher Sebastian.

After a tragic death of his people and family Requiem was forced to cheat life so he
could fulfill he's task to return he's homeland to what it was used to be a thousand
years ago.

He was the adopted son of the King of Nebet.He's capable of welding forbidden magic
and opening the gates of hell in his free will.

He possess the beast of:


The snake(serpent)of the dead who live beneath the tantalus or abyss.

The Cerberus,a three headed dog who guarden the main gates of hell.

Chimeara,a beast who's capable of killing a hwy.

Gomiho,a ninetail fox.A legendary creature who was known to live for entirnity.

♕Calvin Jace

-A powerful Seraphim who can almost do everything he pleased.His. capable of


manipulating the reality in a second.He's also capable of bending the winds as if it's a
part of his body.

Calvin possess six pair of hudge wings,but after the accident happened when he was
a kid he refuse to show his wings because of the trauma.

Rumors says Calvin possess a deep secret behind does magnificent wings he had.A
family affair.

♕Garret

-Garret was a son of duke,capable of manipulating the power of deads.He was


known as the necromancer.Garret has the ability to travel both hell and porgatory.One
of his talents was to commnunicate with the dead and in thesame time he can weld
the power of judgement spell.A higher magic spell that can desrtroy high range area.

♔Brianna

-A talented witch who possess a skilful knowledge about witch craft surpassing her
friend's imaginition.She was a daughter of Count and Countess.Her family was
known for their talents and skill in welding their magic.They also belong to the top
class witchess.

♕Mr.Wrathbone

-The class adviser of section A.He teach students about basic magic spell.
♔Cali Celix

-The Crowned Prince of the Nebet soon to be the king slash president of his
nation.Celix was a talented students among the rest of his batch.He become the
sumpreme president of Astrid.Cali Celix was born with a paired of cursed wings;very
opposite to his younger brother who possess a wings of an archangel.Celix was known
for his inifite loop and creation magic.

Celix possess the fallowing spirit:

Minerva,the key spirit of creation.


Lash,the key spirit of war
Calvion,a hybrid spirit between the key spirit of victory and the spirits of
phenomenom.

♔Alexadra Layla Vivion

-Also known as V,she was feared by the other surperiors because of her
behaviours.She was known for her brutal action.She's capable of welding both none
gravity and gravitinional pull.

♕Callum Airo

-He was the younger brother of Celix.Unlike Celix he was gentle man with a kind
heart.He loves how nature works just like his spirit.

He's spirit where:

Melody,the key spirit of harmony.


Azalea,the key spirit of Peace
Fara,the key spirit of Love

But despite his gentle action hides a monster that no one wants to see.
♕Caspain

-Caspain was one of the great mystery of the academy.No one knows where he
came from but they all know he holds an ultimate magic.That was the main reason
why the headmaster welcome him in the Academy and make him the top after he
defeated Airo in a battle.

[[ SPIRIT]]

✡Sain

-The spirit of wepoanary

Background story:
[UNKNOWN]

✡Saiha

-A free spirit of wind and healing.

Background story:
[UNKNOWN]

✡Avillus

-The key spirit of the origin.

Background story:

Avillus was the key spirit of the origin.He represent the new beggining after
death.He's name means theirs always life after end.

He was born after the chaotic calamity that occur million years ago where the world
was still young and kind.
He's rule was to maintain the balance between him and End.Avillus lived in Lunae
Lumen and spend almost of his lifetime roaming around the forest called Vetron.

Avillus had three priority in life the kingdom,the lotus flower ,and lastly the people in
that kingdom .

Until one day just like any beast he was tamed by a girl who promise him to love him
for the rest of her life.....but in the end he was betrayed and tricked.The girl took one
of the important source of Lunae Lumen's life.The tree of life who gaves an immortal
life and an endless power of life.

And since that day to protect the kingdom and the flower he sunk the whole kingdom
beneath the ground with his power unable to be found.

✡Eros

-The key spirit of the beggining and the end.

Background story:

They said that Eros was the first key spirit.

He represent both beggining and the end

He witness the change of the world.

How people abuse their power.

He felt pang on his heart after all the cruelty and selfishness he saw especially when
he witness how people create war where he called calamity.

So to save the world from falling apart he used all of his power to divided the world
into different dimension to dicrease the damage.He believes that it's better if the world
was separated.
He compel everyone erasing every particle of the cruel memory and replace it with a
sweet lies.

After sacrificing everything he had he felt so weak until the god decide to keep him
asleep inside's Avillus's body to keep him safe and well protected to the people who
want his power.

✡End

-The key spirit of the end.

Background story:

End might be represention of the End but he was a kind and gentle spirit with a soft
heart to the children and to all the people he valued.

And that was his greatest weakness his willing to do everything for those he valued.

But despite that gentle side of him people feared him,neglecting him and pushing him
away making him even more vulnerable.

End was one of the most destructive spirit capable of competing with Eros and Avillus.
…..

"Akala ko ba bawal ka magpakita ?"Naningkit ang mga mata kong namewang sa


harapan ni Avillus na ngayon ay naka indian sit sa kama ko.

Nakanguso na ang mga labi nito habang naka-cross arm at hindi makatingin ng
deritsohan sa akin.Umu-usok pa ang tatlong bukol nito sa ulo na kakagawan ko.

"You can't blame me."Mahinag wika nito."I'm bored."Maslalo pa itong ngumoso na


para bang batang pasaway na nahuli sa atko .
"Wag kang mag-alala,Avalon.I'll keep him a secret."Nakangiting wika ni Trixie habang
lumilipad sa tabi ni Avillus na ngayon ay nakanguso parin.

"Fine."Napabuntong hinga ako.

Ano bang magagawa ko?

She already knew.

And it's his will to show himself to her,kaya ayos lang.

"I'll go prepare some food for you."Nakangiting wika ni Trixie at lumabas ng kwarto at
iniwan kami ni Avillus na mag-isa dito sa kwarto.

Nagsimulang lumutang si Avillus sa ere paitaas pero naka-indian sit parin siya.

"So how's school?"Pagbasag nito sa katahimikan na unti-unting namumuo sa pagitan


namin.

"Ayos lang.Medyo, may mga bagay parin akong hindi naiintindihan."Sagot ko dito at
umopo sa isang bilog na upoan na walang sandalan.

"Ganon ba?"Patanong na sabi niya."I know you want to ask something."Ani nito.

Na kinabuntong hinga ko.

Yeah

Marami akong gustong itanong sa kanya.


I'm so curious.

Puro tanong nalang ang nasa isipan ko.

Gusto ko naman magkaroon ng kasagutan.

Puro nalang theory.

Gusto ko ng patunay.

And I know Avillus can help me.

I know he knows alot.

"I know you can asnwer my question,Avillus."Ani ko dito.Marahab siyang tumango.

"I can."Nagbago ang expressyon sa mukha niya.

His face become plain emotionless just like how I meet him but he's eye tells
opposite.His eyes represent life after death.

"Then tell me,Avillus."I paused."Tell me what happened.A thousand years ago."I said
in almost a wishper.

Tumaas ang dalawang kilay niya at mariin akong tiningnan na para bang binabasa
nito ang isipan ko.

He closed his eyes for a second at dumilat.

Hindi ko alam kung namalekmata lang ba ako pero a hint of sadness and pain just
show up in his eyes.
Ano ba talagang nangyari sayo....

"I can't tell it."He said na kinalungkot ko.

I knew it....

"But..."Nag-angat ako ng tingin ng marinig ko ang katagang iyon.

"I can show it."Ani niya kasabay non ay ang pag-ihip ng malamig na hangin.

"Anong ibig mong sabihin?"Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya.

"My words cannot define the scene Avalon,it was beyond more than words."He said.

Gusto ko sanang alamin kung ano ang ibig niyang sabihin pero nasapo ko nalang ang
ulo ko ng ilang segundo lamang lumipas ay nakaramdam ako ng pagkahilo mula dito
sa kina-uupoan ko.

Sa pagbuka ng mga mata ko ay tumambad sa akin ang isang tanawin.

Isang tanawin na dinala ako higit pa sa mundo ng pantasya.

A breath taking view.

A view beyond my epexction and imagination.

A view beyond indescribable.

It just take my breath off.


The scenery just totally blow my mind.

Avillus was right.

It's far beyond....

From here,from the edge of the cliff I was standing.No words came out from my mouth.

No words.....

I can see it cleary.How the sun shine how the clouds move,how the water flows and
fall out of the cliff and turns into a falls creating a rainbow and a new running water
on the ground turning into a running water of river supporting a new batch of life.

Everything was beautiful.From the crystal like water to the floating islands going to
the trees with a pink and orange leaf.

Napapikit ako ng mariin ng humangin ng malakas at tangayin nito ang buhok ko


ganon rin ang mga dahon sa paligid.

Parang sumasayaw ang mga dahon sa ere habang patuloy silang nililipad ng hangin
sa ere.
"Ang ganda."Usal ko sa sarili....

"Pretty isn't it?"Rinig wika ni Avillus sa tabi ko.

Isang ngiti ang naka-ukit sa labi ko ng binalingan ko siya ng tingin.

"Ang ganda."Ani ko na kinatango niya pero hindi pa pala iyon nagtatapos dito dahil
napa- salampak na lamang ako sa lupa ng mula sa baba ay lumipad pataas ang isang
nilalang na hindi ko aakalaing makikita ko dito.
It was a dragon.

But unlike any dragon.

The dragon had a violet scale with a violet eyes at hindi ito nakakatok tulad ng ibang
dragon.

They seem to be gentle and it's more on enchantic that a beast.

There was this purple crystal's around there neck na nagmumukhang kwentas at
ganon rin ang nuo nito.Meron itong bilog na crystal sa nuo.

My eyes landed on some fairy like creature na lumilipad sa ere ang kaso nga lang,
unlike any fairy na makulay ang pakpak at parang mga paru-paru ay transparent ang
pakpak nito na patulis at hindi ganoong kalakihan.

Kasing puti ng nyebe ang mga balat at buhok nito at nagtataglay ang mga ito ng kulay
pulang mga mata.

They are wearing a white tube dress na may pagka-maiksi.

"This is our world,Avalon.A thousand years ago....."Bulong ni Avillus sa tabi ko.

Nilibot ko ng tingin ang paligid.

Kung ganito ka ganda ang mundo noon bakit ito nagbago.

I mean...

Yes,it literally change dahil sa mundo na kinagagalawan ko ngayon ay for sure wala
na akong makikitang ganito.Like the floating island.
"Come."Nilahad niya ang kamay niya na agad ko namang tinanggap.

Sumilay ang pilyong ngiti sa labi niya.Gusto ko sanang bawiin ang kamay ko pero huli
nah.....

Napasinghap na lamang ako sa sunod niyang ginawa

He just drag me out of the cliff.

Sa sobrang takot ko ay napatili na lamang ako habang tawa ng tawa si Avillus.

Nakadupa ang balikat nito sa ere at tuwang-tuwa pah.Nakapikit ang luko habang
dinadama hangin.

Habang ako ay halos kapusin nasa hininga sa kakasigaw.....

"Pfffft."Pigil ang tawa ni Avillus ng abutin niya ang kamay ko.

"Come on,Avalon.Your always afraid to fall."He said."Don't be...falling isn't scary.Just


enjoy the view."Nakangiting saad nito.

"Enjoy the view eh mamatay na nga tayo!Engut ka talaga!"Sigaw ko

"Enjoy the view eh mamatay na nga tayo!Engut ka talaga!"Sigaw ko dito na maslalo


lang nitong kinatawa.

Napapikit na lamang ako ng makita ko na mahuhulog na kami sa tubig.

I was waiting for the impact o kahit ang tunog manlang ng pagkahulog namin pero
wala akong marinig hanggang sa unti-unti kung binuka ang mga mata.Parang gusto
ko na lang tuloy mahulog kaysa sa mapunta sa sitwasyon nato.
He's face was so near that I can even feel his breath.

Eeeerrr!!!!

Akward!

Avillus wrap his arm around my waist preventing me from falling.

"Your face was epic."He said bago nilayo ang sarili niya.

Agad naman akong nag-iwas ng tingin.

I can feel my cheeks burning up in embarassment.

Unti-unti kaming umangat sa ere.

"Pfffft tomato face."Rinig kung bulong niya.

Avillus immediately grab a drifting leaf from the air.

It's a orange leaf.

Tulad ng ginawa ni Brianna ay pinalaki niya ito.

Agad akong sumakay sa dahon at ganon rin siya.

"Nasaan ba tayo,Avillus?"Tanong ko sa kanya.

"We are inside my memory."Sagot niya ng magsimulang umangat ang dahon sa ere.
Just like Calvin he controlled the flow of the wind at unti-unting umandar ang dahon
namin.

From above I can see alot of beautiful view.

Hindi ko mapigilang hindi mamangha.

"This whole area is Vetron forest,Avalon."He said na siyang kinamangha ko.

Weird...

Sinong mag-aakalang ganito pala ka ganda ang Vetron forest noon.

Ang ganda sobra.

Hindi ko mapigilang hindi makaramdam ng pagka-aliw habang pinapanood ang mga


makukulay na ibon na nagliliparan sa paligid.

Hindi nagtagal ay natanaw ko ang isang kastilyo.

Isang kastilyo na matatag na nakatayo.It's white silvery castle and it seems to


shine.Kumikislap-kislap ito at mula dito ay tanaw na tanaw ko pa ang isang talon na
nagmumula mismo sa kastilyo.

Kung gaano ka ganda ang kapaligiran ay siya namang ganda ng kaharian nito.

Tuwang-tuwa kong pinagmamasdaan ang bawat nilalang na naglalakad sa syudad ng


kaharian.

Most of them were elves,devis,and jury.


Devis are known as Goddess of light or a maiden.

The devis are wearing white dresses at sa ulo ng mga ito ay may mga korana na
bulaklak.

Devis are pure creature.(To know more about devi you can search them in Indian
mythology.A friend of mine named Krisha Introduce this creature to me.)

Lahat ng mga damit o bagay na sinusuot nila ay nagkukulay puti.

All devi's are woman.

Habang ang jury naman ay katulad ng devi ang kaso nga lang ay puro lalaki ang mga
ito.

Each devi and jury were born unique.Nag-iisa lamang sila sa mundo at may kanya-
kanya silang mga katangian.

They are both celestial being kaya nakapagtataka na makikita ko sila dito.

"Every year devi and jury visit Lunae Lumen,it's there second home."Saad ni Avillus.

I can see alot of unique beings......may nakita pa akong isang parang ilog sa loob ng
syudad at sa ilalim nito ay may isang ring syudad.A city beneath the water,A city for
creature who lives in the water.

"Is that siren?"Hindi makapaniwalang sabi ko habang nakatingin sa isang babaeng


naka-upo sa ilalim ng tulay na dinadaraanan ng mga kalesa.Siren where half woman
half fish.Their also knowns are nymphs.

"They are."Ani ni Avillus.


Tuloy lang ang paglipad ng sinasakyan naming dahon habang panay ako sa kakaturo
ng mga nilalang na ngayon ko palang nakita.

Until our leaf land infront of the castle kung saan may fountain sa gitna at sa tabi nito
ay may mga punong may kulay puting dahon.

Halos lahat ng mga naglalabas pasok sa kastilyo ay nakasuot ng kulay puting


bistida.Pati rin ang mga kawal,tagasunod,at mga tagalinis.

"This is the white castle,Avalon."He said.

"So your story begins here?"Tanong ko dito na kina-iling niya.

"My story already started a long time ago,Avalon."Ani niya."The story I wanted to show
you was the story where I actually start to live,where I actually felt alive."

~~¤~~《AUTHOR'S NOTE》~~¤~~
[Kadugtong po ito ng chapter 12 kaso lang po ay inayos ko dahil hindi ko bet so yeah
guys enjoy]
°♤°♡°◇°♧°|REMINDER|°♧°◇°♡°♤°

CHAPTER 13:

"I think we all wish we could erase some dark times in our lives.But all of life's
experiences,bad and good,It make's you who you are.Erasing any of life's experuences
would be a great mistake.

"My story already started a long time ago,Avalon."Ani niya."The story I wanted to show
you was the story where I actually start to live,where I actually felt alive."He said in a
calm voice.
The wind blow so hard dahilan para liparin ang mga dahon ng puno na nagkalat sa
paligid at pumaikot ito sa amin na para bang buhawi and just like that we vanish
leaving no trace behind.

Sa pagbuka ng mga mata ko.Isa na namang nakakabighaning tanawin ang


sumalubong sa mga mata ko.

Lunae Lumen never really failed to make my jaw drop in amazement.

Mukhang kahit saan kaman magpunta sa bawat sulok ng kaharian na ito ay


mabibighani ka sa taglay na ganda nito.

It's just amazing how a certain place like this excist a thousand years ago.

Hindi ako makapaniwala.

What a unique kingdom,indeed.

Hindi nakapagtataka na marami ang gustong sakupin ito.

It's rich and powerful.Mayaman ito, kahit hindi naman ito kalakihan tulad ng mga
sinaunang kaharian.It had the power no other kingdom had.But imagine....Talagang
bumaba pa sa lupa ang dalawang uri ng mga celestial being para lang bumisita sa
lugar na ito at makihalubilo sa mga tao na para bang isa lamang itong normal na
pangyayari.

The Devi and Juries,one of the higher beings more sumpreme than the seraphim.They
are known for their power capable of doing anything they wish.

Ang mga jury,sila ang mga tagahatol o para bang konseho.Ang kaso nga lang ay
umaaksyon lamang ang mga ito pag malala na ang isang particular na problema.

They are forbidden to interfere in such a particular problem without analyzing the
destruction it might cause to humanity.
Juries were born with a cross sword tattoo on there back.Lahat ng espada sa likod
nila ay iba-iba ang desinyo at kulay.Every jury was born different and unique.Nilikha
silang iba-iba ang katangian sa bawat isa.

Theirs a lot of powerful being in the world.Like the lords,one example was the
warlords.

They are orignally a human turning into demi god then leaving their human form
turning into a warlords.

They are immortal....

They where name after their berserk behavior.

That's the main reason why they are sealed.

Then next is the Repears.

Those repears with higher rank can take human form for disguise.They are
powerful,yes they are.They live beneath Tantalus and Abyss capable of taking
someone's soul imprisoning them in their domain.

Iilan lamang ang mga libro tungkol sa kanila kaya hindi gaanong kalawak ang
kaalaman ko sa mga katulad nila.

Basta ang alam ko lang Jury and Devi belongs to one of the sumpreme being na
nabubuhay sa mundong ito,ang kaso nga lang they belong to one of the most gentle
ones.

Masgugustohin pa nilang umalis sa isang particular na lugar kasya sa gumamit ng


dahas,they can be the most nicest beings you will ever meet in your entire life and in
thesame time they can be the most cruel one.
My eyes immediately fix on the surrounding.

Napadpad kami sa isang paanan ng talon.Hindi ganon ka taas ang tubig na


rumaragasa dito at katantaman lamang ang laki nito.Sa tabi nang ilog ay may isang
puno na may kulay rosas na dahon na matayog na nakatayo.The tree was not big at
all at mula sa isang sanga nito ay doon nakahiga ang isang bulto ng lalaki na may
kulay puting buhok at may puting kasuotan.

Nagsalubong ang mga kilay ko ng makilala kung sino ang lalaking iyon.

"Avillus?"Halos pabulong na sabi ko at binalingan ng tingin ang katabi ko na naka


poker face ngayon.

It was Avillus.

The Avillus from the past.

It was him... kaso

Ibang-iba ang hitsura ng Avillus na nakahiga ngayon kaysa sa Avillus na katabi ko


ngayon......

I mean his aura was different.It's cold yet it felt so nice hindi katulad ng katabi ko na
halos umabot na sa zero degree ang temperatura pag naging seryoso at ang mga
buhok nila.

The Avillus from his past had a white silvery haired which really represent the
origin.His appearance do really represent the beggining.He's wearing a nice white and
gold satin cloth na talagang bumabagay sa bulto nito.It's like a cloak without a
hoodie.The golden lining and design in it's clothing add more beauty and elegant on
it.His appearance was far from the Avillus na katabi ko ngayon.They have distinct
looks.
Ang Avillus na katabi ko ngayon ay may itim na itim na buhok at itim na itim na
kasuotan.He looks deadly and furious.Parang mas nererepresenta pa niya ang
kamatayan o ang gunaw kasya sa simula ng buhay.

Ibang-iba ang hitsura nila.

They are different.

Now, I wonder what leads him to change like this....Masyadong malayo ang pagkaka-
iba nila.

It's just unbelievable.

Mariin kong tiningnan ang Avillus na katabi ko.

Bumontong hinga ito ng mapansin nito ang pagbalik-balik na tingin ko sa kanya at sa


isa pang Avillus.

"A key spirit change their looks and appearance once they commited a
sin,Avalon.."Biglang nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya.

"Anong ibig mong sabihin?"Nagtatakang tanong ko dito.

"Every spirit have their unique form and shine,Avalon.We gained them since the start
of the cycle of our life ,born or converted .It's the thing that make us unique and stand
out from the rest.Yuon din ang isang paraan para makilala kami... but once a spirit
commited a sin.They lose their shine,the role they play in life,their priority,the main
reason why they where born.It only mean one thing.They failed."

"Failed in what?"

"They failed to play their role in life."


"Then....if your appearance change..it means..."

"Yes,I did.I commited a sin.A sin that can never be forgiven.But despite the mistake I
made it would never change the fact that I still have the title of the key spirit of origin.I
just lost my role not my title nor my ability and power it will remain inside
me.But,losing our form had a huge impact on us.It makes us vulnerable and
weak.Making us bleed and felt physical pain.We can die...I can die "

"Ano ba ang nagawa mo?"

"I killed."Bigla akong natigilan sa sinabi niya.

Did I just hear him right?

"Y-you killed?"Hindi makapaniwalang sabi ko na kinatango niya.

"I end life.Not just one but a hundreds of them,Avalon.That's the sin I commited a
thousand years ago.Life begins with me but in thesame time I took it from them."

For him to kill...

Ganon ba talaga kalala ang nangyari noon para kailangan niyang pumatay?Ganon ba
talaga kalamin ang rason?

Bigla akong nakaramdam ng lungkot.

Hindi ko alam but I find it selfish.

I mean,Avillus spend most of his life protecting everyone from harm.He was their
protector,he sacrifice alot and then he just commited a single mistake,isang
pagkakamali na bumago sa takbo ng buhay niya.
Para siyang tao na pwersahang tinulak sa comfort zone niya ng hindi alam kung ano
ang gagawin.

He was lost.

Wala bang second chance?

I mean he deserve it.

Natigilan ako mula sa pagmumuni-muni ng makarinig ako ng sunod sunod ng sigaw


ng babae mula sa hindi kalayuan.

Bigla akong naalerto ng makarinig ako ng isang atungal ng isang mabingis na hayop.

Mula sa pagkakatulog ay marahang minulat ni Avillus ang mga mata nito matapos
nitong marinig ang atungal ng isang hayop at ang mga kaluskus ng mga puno na ani
mo'y nabuwal sa pagkakatayo nito.

Bumangon ito mula sa pagkakahiga at napatingala sa kalangitan,nabaling ang


atensyon nito sa mga ibong nagsisiliparan sa isang parte ng kagubatan.

With no words came out from his mouth he floated just like what he always do bago
naglaho na parang bola.

And just like a movie,I found mah self in a different place and scene.

There was this girl with a brownish chocolate hair na tumatakbo sa gitna ng
kagubatan.....bakas ang takot at pangamba sa mukha nito habang tinatakbo ang
kahabaan ng kagubatan.

Napa-atras ako sa takot at napahawak sa laylayan ng katabi kong si Avillus ng makita


ko ang rason kung bakit tumatakbo ito.
Napatingin naman siya sa gawi ko.

"Calm down,Avalon.That creature was already exticnt along time ago.It''s only a part of
the memory of the past."He said.

Yes, I know....

It's just memory..

Pero nakakatakot parin ang hitsura nito at mukha talaga itong totoo..

It makes me shiver in fear.

It wad a big tiger like creature with a white furr and a pair of sharp claws na kayang
pumutol ng puno sa isang hagupit ng kamay nito.

It bare a bluewish eye and a teeth of a saber tooth.

Sa sobrang laki nito ay halos kapantay ko na ito.

Patuloy lamang sa pagtakbo ang babae habang habol-habol siya ng malaking pusa ng
bigla nitong maapakan ang laylayan ng bistida nito dahilan para matalapid ito at
bumagsak sa lupa.

Napapikit ito ng mariin ng makita nito ang hayop na akmang lalapain siya.....

Pero mula sa kung saan ay lumitaw si Avillus sa tabi ng dalaga at kinalabit ang braso
nito at sa isang iglap ay naglaho ang dalawa.

Gumuho silang dalawa sa parehas na lugar kung saan nakahiga si Avillus kanina.
Agad dumistansya si Avillus mula sa babae ng unti-unti nitong dinilat ang nakapikit
nitong mga mata.

Blangko ang mukha ni Avillus ng mariini niyang tingnan ang dalaga.

Umangat ang isang kilay ni Avillus ng makita nito ang kabuuang hitsura ng
babae.The woman's outfit was new to him lalo na ang kulay at desinyo nito.Her
clothing was new to him.

Isa itong dayuhan.

"Avillus."Pabulong na sambit ng babae ng makita nito si Avillus na nakalutang sa


ere.Amazement was written in her face.

Maslalo pang kumunot ang noo ni Avillus ng inabot ng babae ang pisngi niya.

"So you are real."Hindi makapaniwalang sambit nito.

Maslalong dumistansya si Avillus mula dito when the girl tenderly caress his cheeks
in such a gentle way.

No one tried to touch him.No one does.

Isang ngiti ang umarko sa labi ng babae ng makita ang pagkabigla sa expresyon ni
Avillusm

"I can't believe it.I thought you were just a living legend.A people's story but you are
real."Pabulong na sabi nito.

Kasing puti ng nyebe ang balat ng babae na pinaresan ng tsukolateng mga mata.
May mapupula siyang labi at maamong mukha,isang napakagandang halimbawa ng
isang dalaga,isang mahinhin na dalaga.

She had the most innocent face I have ever seen.

Dali-dali nitong pinagpag ang bistida na suot nito at isa-isang kinuha ang dahon at
sanga na nakasabit sa buhok niya.

"Who are you?"Tanging wika ni Avillus na kinangiti lang ng babae.

Then another image play inside my head like a fastforward.

From that day and so on.....nakita ko kung paano kulitin ng babae si Avillus,at kung
paano naman siya nito tinaboy ng lalaki,but the girl never give up.Pataloy ang
pangungulit nito at sunod ng sunod kay Avillus.And from there,their story begins and
grow like a plant that turns into a tree.

"What are they?"Kunot noong tanong ng babae habang pinapanood si Avillus na


pinapalutang ang mga kulay asul na bolang crystal sa paligid.

"Crystall ball"Tanging sagot ni Avillus sa babae.

"Pretty."She said in almost a wishper ng makita nito ang pag-ilaw ng mga bolang
crystal sa ere ng tuloyang dumilim ang paligid at sinakop na ng buwan ang madilim
na kalamgitan.The moon was bright blue at dahil sa linaw ng tubig ay kitang-kita ko
ang repleksyon nito.

"What is pretty?"Nagsulobong ang kilay ni Avillus.

"Pretty,maganda.Hindi mo alam yun?"Tanong ng babae kay Avillus.

"They just glow and shine how come they are pretty?"Tumaas ang kilay ni Avillus na
kinatawa ng dalaga.
Humangin ng malakas sa paligid dahilan para liparin ang mga dahon sa paligid at
tulad ng nangyari sa amin ni Avillus kanina ay pumaikot amg damon sa katawan nila
bago tuloyang maglaho.

"Saan sila napunta?"Tanong ko sa katabi ko na si Avillus the present one na kanina


pa tahimik at nanood lamang sa dalawa.

To be honest para akong nanood ng isang romance story.

Unti-unting nag-iba ang estraktura sa paligid hanggang sa nakita ko na lamang ang


sarili ko na nakatayo sa tapat ng isang napakalaking puno.

And then just like that...I was speechless again.

Natamimi na naman ako.

"The tree of life"Bulong ko sa sarili ng tuloyan makita ang kabuoan nito.

Ang lalago ng mga sanga nito lalo na ang mga dahon dahilan para matakpan na nito
ang sinag ng araw kaya medyo may pagkamadilim sa paligid.

The tree of life was big a huge.Kulay berde ang mga dahon nito at sa bawat sanga
papunta sa mga ugat na naka-usli sa lupa ay may mga dumadaloy ng mga linya ng
enerhiya.It's sharing it's life on every living creature in the kingdom.

Merong mala krystal na ilog na naka paligid dito that seem to shine dahil nagbibigay
ito ng kulay asul na liwanag...sa sobrang linaw ng tubig ay pwede na akong
manalamin doon.

I can cleary see the reflection of the tree in the water.

Puno ng buhay ang paligid ng puno.It's full of abundant life.


Hindi ko mapigilang hindi mapatakbo papunta sa tubigan ng makita ko ang mga
makukulay na mga aqua goblins,aqua pixi and flower pixie na nagsisiliparan sa
paligid.

Sa ilalim ng tubig ay umahon ang isang nilalang na ngayon ko lang nakita sa tanang
buhay ko.

Para itong fairy, kasing laki lang ng bata ang katawa nito at meroong pakpak katulad
ng isang paru-paru ngunit imbes na paa ay maybuntot ito katulad ng siren.

Lumipad-lipad ito pa-ikot sa puno habang nakikipaglaro sa mga alitaptap na


nagbibigay liwanag sa paligid.

Not far from the tree was a male deer with a majestic form.Ang ganda ng tindig nito
lalo na ang sungay nitong malalago.

It's beautiful....

Oh I wish I could see Lunae Lumen in real life....

Ilang minuto lamang ang lumipas at lumitaw ang dalawa.

Tulad ng inaasahang expresyon ko na makikita ko sa mukha ng babae ay manghang-


mangha nitong binalingan ng tingin ang paligid.

Her face was so priceless.Naka-awang ang bibig nitong inihakbang ang mga paa pa
abante.

"This is the tree of life,it's the source of every life of every creauture living in this
area."Ani ni Avillus.
"Eh?talaga?paano pag nawala ang tree of life?"Tanong ng babae kay Avillus.Bakas sa
mukha nito ang kuryusidad.

"Death for the whole kingdom.Everyone will die."Sagot ni Avillus sa dalaga.

"That's scary."She murmured.

"That's why I'm protecting it.This is the source of life and magic to all the
citizen.Losing it's core means losing everything."

"Core?"

"A core is the center of the tree of life,it's the most important part.The energy it give
came from that core can support a lot of life and in thesame time it can give
immortality to a certain person."

"And you're protecting this for the whole time?Ito ba ang rason kung bakit ayaw na
ayaw mo lumabas sa kagubatan nato?"Tanong ng babae matapos nitong binalingan
ng tingin ni Avillus na kinatango lamang nito.

"That's sad,siguro ang boring ng buhay mo dito."Ani ng babae at nilibot ng tingin ang
paligid.

"Not really..."Ani naman ni Avillus.

"It is."She said."You spend your whole life protecting....ni hindi ka manlang naglaan
ng araw sa sarili mo para sumaya."

"I don't need happiness."Agarang sambit ni Avillus.

"Then life is boring without happiness."


"Then tell me,what is happiness is?"Avillus said na kinapihit ng katawan ng babae
papunta sa kanya kasabay ang abot na tengang ngiti nito.

"Well you let me?"

"Yeah,I think so."Hindi siguradong sagot nito.

"Then so be it,I'll tell you what happiness is at the exact date of the festival."

~A.A~

"I told you to tell me!not show me!"Avillus exclaimed habang hila-hila siya ng babae.

"Ang hirap kaya mag explain!ipapakita ko nalang sayo tutal mukhang manhid ka
naman."Masayang tugon ng babae.

Bakas sa mukha ni Avillus ang pag-aalinlangan ng tuloyan na nitong makita ang


bukana ng kagubatan kung saan tanaw niya ang kalsada.

"This is crazy!"Avillus hissed na kinahalakhak lang ng babae.

Tuloyang napapikit si Avillus ng tumama ang nakakasilaw ng sinag ng araw sa


mukha niya.

He used to stay in shade pagmataas ang sinag ng araw dahil ayaw na ayaw niyang
naarawan pero heto't siya.Binabali ang naka-ugalian.

Sa pagmulat ni Avillus sa mga mata niya ay bigla siyang nalula sa dami ng mga tao na
nakita niyang naglalakad sa bawat sulok ng bayan.Kahit saan man siya lumingon ay
may bawat tao na naglalakad sa partikular na lugar.

It was a noisy place especially for the wagon the horse was pulling.
Parang gugustohin niya pang gumala sa kagubatan kaysa makipag sabayan sa mga
tao sa syudad.

Avillus remain floating on the air.He refuse to set his feet on the ground.

Naka-nguso na ito at mukhang hindi ito sang-ayon sa pinag gagawa nila.

Hahahahahaha he was just so adorable.

"Even in the past your still a stubborn spirit Avillus."Ani ko sa katabi ko habang
sinusundan namin ang dalawa.

"I'm not stubborn."He hissed.

"You are,denying is bad."Ani ko dito na maslalong kinabusangot ng mukha niya.

Parang paslit si Avillus na mahigpit na naka kapit sa kamay ng babae habang


kinakaladkad siya nito papunta sa mga tinda-tindahan sa tabi ng kalsada.

She show alot of different and unique things feeding him with different kinds of food at
ang pagsakay nila sa kalesa.

They roamed around the street.Tried alot of different things until.....

Time by time Avillus felt comfortable in the place.

He started to have some long conversation with some Devi and Juries around.He
smiled,his eyes was sparkling in delight.

Theirs a hint of a happiness in his eyes habang nakatingin si Avillus sa mga


makukulay na suot ng mga taong pumaparada sa harapan nila ngayon.
Habang sa isang tabi ay naka ngiting nakatingin lamang ang babae kay
Avillus.Tahimik lamang itong nagmamasid.

Kasabay ng paglubog ng araw ay ang unti-unting pagkawala ng ngiti niya.Her smile


slowly fade away.......

Unti-unti siyang umatras ng ilang mga hakbang hanggang sa tuloyan nitong iniwan si
Avillus.

"Anong gagawin niya?"Pabulong na tanong ko sa katabi ko pero wala akong


nakahunga sagot.

Nagmamadaling umalis ang babae hanggang sa tuloyan na siyang mawala sa


paningin ko.

Bumaling ang paningin ko kay Avillus,wala itong ka alam-alam sa mga nangyayari.

Hours past and the show end and the moon already invaded the stary sky.

Gabi nah.

Nagsalubong ang kilay ni Avillus ng mapansin niya na wala na ang babae sa tabi
niya.The place was starting to become crowded.Palakas ng palakas narin ang mga
hiyawan sa paligid...

Hanggang sa.... natagil na lamang ang lahat sa pinag gagawa nila ng humangin sa
malakas.Isang hanggin na sapat na para patayin ang mga apoy sa paligid na
nagsisilbing ilaw.

The wind blows hard...

Isang ihip ng malamig na simoy ng hangin na kakaiba ang dating sa kanya.


Avillus felt strange....so strange that he can't explain why his heart beat fast....

He lift his head up.

He can hear it... the wind....the wind wishper in agony and pained

Bigla niyang nasapo ang dibdib ng makaramdam siya ng matinding panghihina at


sakit.

Something just bad happened.

His breathing become uneasy...

Nahagip ng mga mata niya ang unti-unting pagbabago ng lugar at ang paglusob ng
kalaban na may kulay pulang kasuotan.Walang awang pinagpapaslang nito ang mga
tao at mga nilalang na nakikita nilang humihinga.Kahit ang mga kawal ay walang
laban.The people in Lunae Lumen suddenly become powerless.Walang mahika na
lumalabas sa mga kamay nila.

Habang sa isang banda,para maka-iwas ang mga devi at jury sa gulo ay isa-isang
naglaho ang mga ito labag man sa kalooban nila.

Napatakip ako bigla sa bibig ko at napa-atras mula sa kinatatayuan ko ng makita ko


ang pagbabago ng dating masiglang syudad,na ngayong natutupok na ng
nagbabagang apoy.Puno ng mga hiyawan at mga hinagpis ng mga mamayan ang
naririnig ko sa paligid.Mga sigawan ng mga taong nagmamakaawa sa mga buhay nila
at buhay ng mga minamahal nito.

The place turns into bloody.

I can feel my knee shaking....


I never expect such scene like this...

It's to brutal and messy

To lessen the pain Avillus felt,by his sword,he stab himself.

Napatingala ito sa kalangitan matapos hugutin ang espada nito na nakasaksak sa


katawan at ganon na lamang ang kabang naramdaman niya ng makita ang pag-iba ng
kulay ng buwan.

And suddenly Avillus gritted his teeth in such dangerous manner.Clenching his hand
into a fist.

His aura become deadly...his eyes was full of range.

He's mad...very mad.

Inabot ni Avillus ang espada niyang nakatarak sa lupa at natuon ang pansin sa mga
bandidong tuwang-tuwang pinagtataga ang mga risedente sa syudad.

Avillus gripped on his sword even more tighter as his eye set at the castle.

He can clearly see it.

How his beloved kingdom slowly fall apart in just a blink of an eye.How the people he
cherish and protect along time ache in pain and gasph for air.How the nature he once
called home turns into a lifeless forest of the dead.

Everything was just falling apart.

And he know...he know who's behind this madness...


It was her...

He clinch his hand turning into a ball of fist.

The core of the tree of life was been taken...his sure about that.

Unti-unting tinupok ng naglalagablab na apoy ang bayan...apoy na hindi niya alam


kung saan nang galing.

Avillus take a deep breath trying to control the storm inside of him.

He can't lose his sanity in this kind of situation.

He can't just lose it.

Natigilan ang lahat ng mga bandido mula sa pagsira nila sa syudad ng mula sa
kalangitan ay umilaw at lumitaw ang isang napakalaking magic circle na
nagmumukhang malaking orasan na kulay bronze..Lahat ay napatingala sa
kalangitan.The sky become crystal clear that you could even see the heavenly bodies
so cleary.The cloud was gone,the moon was big and blue,the star shine so bright in
different bright stunning colors that everyone would stop from their business just to
watch the free show of nature

"Messing with me was a bad move."He said in a wishper as he open his eyes the twelve
constellation shine so bright kasunod non ay saktong pagpatak ng alas dose ay ang
paglitaw ng libo-libong mga espada sa kalangitan.Mga espadang may kulay asul na
hawakan katulad sa kanya.

"No one shall leave this kingdom alive."He said and as smooth as a water as sharp as
a huricane in a blink of an eye he dashes to every bandits slicing their body ripping
their skull apart with his sword and hands.

Three bandit tried to stop him by using mid level magic but he just delfect it.
"This fight is boring."He said at sa isang kumpas ng kamay niya ay umulan ng patalim
killing every bandits leaving no survivor alive.

He rushed to the castle.....

He have no time left.

He was poison.

The poison might not kill him but it weakens him...

Agad siyang naglaho na parang bola at lumitaw sa loob ng throne room ng kastilyo.

Avillus was welcomed by a group of men wearing a red cloak.

Avillus eyes immediately landed on the girl na nakatayo sa tabi ng lalaki na may
matingkad na kulay pulang kasuotan.

He clinch his fist even more

"So you came."Nakangising wika ng lalaki na katabi ng babae at mariing tiningnan si


Avillus."It's nice to finally meet you,Avillus."He smiled bago nito sinuot ang korona ng
hari na may bahid pa ng dugo bago umopo sa trono.

"Ahh..so this what it feels like to wear a crown?" Bakas sa mukha nito ang tuwa at
galak."I feel the power of a king."A big smile was written on his face.A very big smile
pero agad ding nawala ang ngisi na iyon ng makita ang pakurba ng mga labi ni
Avillus.A murderous smiled arch on Avillus lips as black aura starts to cover his body.

Isang aura na nagpangining sa katawan nila.

They can sense death.


"Go enjoy your little moment with your crown,mortal.Cause this will be your final
night.No one shall leave this castle without tasting my wrath.I'm Avillus and you shall
beg for you life."Maslalo pang lumawak ang ngiti sa mga labi ni Avillus at unti-unting
nagkulay dugo ang isang mata niya kasabay ang pagbabago ng hitsura niya.

Avillus's form change as his feet finally set down on the ground.

His hair turned pitch black.A paired of sharp horned came out from his head, his
clothing change......anger and lust was written all over his face.

A black magic circle appeared beneath Avillus feet as his aura raised up making the
castle shake in trumendous power he release.

Napasinghap ang babae ng magsimulang mag crack ang sahig kinatatayuan nila.

Everything was just falling apart because of Avillus aura.He was so strong.....

"Tss."The guy said as he stand his ground.Walang bakas ng takot ang mababasa mo
sa mukha niya.He was confident enough to face Avillus.

In just a blink of an eye nagsalpukan an dalawa.

The two powerful being collide creating a huge explotion between them.
Agad bumuo ang kalaban ni Avillus ng espada at wala ano-anong simugod kay Avillus
na agad naman nitong sinagga ang atake nito.

They held their swords in such a away that I can't even fallow their moves.They where
to fast...

Avillus enemy's splash a dust on his face dahilan para mapa-atras si Avillus ng
mapuwing ito.
Sinamantala ito ng kalaban at nagpakawala ng sunod-sunod na atake na sapol lahat
sa katawan ni Avillus until he finally cornerd him.

Ngumisi ang lalaki at inangat ang kamay sa ere na may hawak ng espada at akmang
sasaksakin si Avillus pero agad nitong nahawakan ang talim ng espada hindi ni-inda
ang kamay nitong nagdurugo.

"Don't underestimate me mortal."Avillus said at binalibag ang lalaki sa isang tabi


kasunod non ay ang pagkawala nito ng mga itim na fire arrow na agad naman nitong
naiilagan.The guy land on the ground kasabay ang pagwasiwas ng sandata nito ay ang
pagbayo ng malakas na pwersa ng hangin na kinatalon ni Avillus palayo.

As Avillus land on the ground he immediately chant a combo spell.

Five different magic circle appeared on top of the ceiliing with different color,style,and
latin.

"Wrath of five internal flame."He said and the place burst in fire in different
color.Red,Yellow,Green,Blue and Orange.

Agad napatalon pataas ang lalaki na kalaban ni Avillus papalayo sa apoy at mula sa
magkabilang banda nito ay lumitaw ang mga spear na agad nitong pinakawalan.

Before the spear could reach Avillus they burn into nothingness.

"It's useless my fire can burn anything."Avillus said making the guy even more
angrier.

"Don't be so sure,spirit."He said at mula sa paanan nila ay na buo ang kulay pulang
magic circle."Your not the only one who can make a combo spell."He said.

"Kuya,wag!"Sigaw ng babae at tumakbo papunta sa dalawa para sana pigilan ang


dalawa pero huli na ang lahat.
Mula sa butas ng bubong ay nakita ko ang anim na layer ng magic circle na may
kakaibang desenyo.

"Porgatory!"A beam of light strikes down directly to Avillus....

Avillus immediately counter the attack by combining all the five fire in his palm at
pinakawalan ito.

As the two beam hit each other it cause a huge destructive explotion na nagpayanig
sa buong kaharian.

The whole entire room was covered by smoke.

Mula sa pagkakahiga at bumango ang babae at agad nilibot ang tingin sa paligid.

Parang winasak ang puso niya ng makita si Avillus na sakal-sakal ang kapatid niya na
mukhang nawalan na ng malay....

"I should have known."Avillus said at binalingan siya ng tingin.

His eyes was so cold.

"You trick me."He said na kina-iling ng dalaga.

"Avillus,I'm sorry.I have no choice."She plead.

Avillus laugh bitterlt before he turned his gaze to her.

"Everything had a choice but you choose to betray me,you choose to kill a whole
kingdom."
"I'm sorry...."

Umarko ang sulok ng labi ni Avillus.

"I'll let you live."

Biglang nag-angat ng tingin ang babae sa narinig nito.

"Anong ibig mong sabihin?"

"I will let you live for entirnity,you won't die....and you'll never die..."He said."But
every people you love,every people you cared,every people you cherish shall perish.I
shall show you what it feels like to lose everything...and when that day comes I'm
looking forward on watching you cry."

"NO!You can't do that to me,Avillus."

"I can and that is my cursed.You may take your leave now."He said kasabay non ay
nilamun ng itim na usok ang babae hanggang sa tuloyan itong maglaho.

Napasinghap ako ng maramdam ko ang pwersa na parang humihila sa akin pa-


ilalim.I felt like drowning at sa pagmulat ng mga mata ko ay nabalik ako sa reyalidad.

I was in my room.Naka-upo parin ako sa upoan na kina-uupoan ko at sa harapan ko


ay nandon si Avillus na kakabuka lamang ng mga mata nito.

So it's real.

We did really travel in his memory.

"A thousand years ago,Avalon.Those bandits who destroyed Lunae Lumen was just a
small portion of a big group of bandits.They destroy every kingdom to seek for
something I don't know.Lunae Lumen was the last kingdom they invade.After that
encounter they vanish,but I know they up for something.Something more powerful
and I realise that the core of the tree was not they really up to but,something more
deeper."Avillus said.

Gusto ko pa sanang magtanong ng bigla na lamang bumukas ang pintuan at niluwa si


Brianna.Parang tanga namang nagtago si Avillus sa ilalim ng kama kahit pede naman
siyang maglaho.

Panic attack.

Napa-iling na lamang ako at tumayo mula sa kinatatayuan ko at binalingan ng tingin


si Brianna.

After what I witness I realize that Avillus was been through alot of pain but still
manage to act like an idiot and a stubborn spirit sometimes.Maybe it's his way to hide
his pain...

CHAPTER XVI

》》》 Nicro Market and the old lady《《《

"In times of need enemy can be an ally aswell."

"So ano?sasama ka?"Nakangiting tanong ni Brianna.

Tomorrow will be saturday and Brianna was asking me if I can hang out with them
tomorrow.Every weekends binubuksan ang tatlong gate ng Academy para malaya
kaming makalabas pasok sa loob at labas ng Academy.We are free to roamed around
the city of Astrid lalo na ngayon na papalapit na ang isa sa mga pinakamalaking
festival na mangyayari sa loob ng bansa na gaganapin sa loob mismo ng Astrid na isa
sa ina-aabangan ng lahat.Hindi nakalagay ang festival sa loob ng scroll ni Garret pero
ayon sa kanya at batay sa mga narinig niya baka raw magkakaroon ng mga
paligsahan at mga patimpalak sa pagitan ng mga paaralan na nakatayo sa loob ng
Astrid city.Ayon sa kanya hindi pa daw iyon sigurado pero malaking opurtunidad iyon
sa amin para magpakitang gilas at para makilala.
Sympre pag nangyari iyon Astrid and Imperial Academy will sure collide.Mag
babanggaan ang dalawang sikat na paaralan gayon din ang iba pang mga paaralan na
nangunguna sa kani-kanilang mga aspeto.There's six Academy inside the Astrid City
with unique gift.First was Astrid Academy,Imperial Academy also known as Imperial
Wrath Academy,Remorse's Academy,Lux Academy,Sphere Academy,the Academy
home to white slash light magic just like Angel,white sorcere,and any ramdom person
who uses light magic.

As I said every Academy had their own gifted students kaso hindi ko na iisahin
hahahaha.Anyway just like Garret,ang chismoso ng bayan at ang source of
information naming lahat.The festival will last for a week and this past few days all the
citizen's of the city was so busy in preparing the huge up comming event.Hindi ko pa
alam kung kailan magsisimula ang festival pero sa pagkakaka-alam ko ay isasabay
nila iyon sa mismong pag sapit ng hating gabi kung saan magpapakita ang blue moon
known as the sacred moon of the ocean.It only show up every thousand years.It's a
once in a lifetime events na hindi mo pwedeng palampasin.

"Pag-iisipan ko,Brianna.May plano na kasi ako para bukas."Saad ko dito na


kinalungkot ng mukha.

My plan for tomorrow was to research more about the history.Masyado kasi akong
nacucurious.The past was just to mysterious and I want to know more.

Avillus said he lips were sealed.He can no longer reveal more information about the
past.So baka I'll try to use the book of knowledge Requiem gave me o di kaya ay
magtanong-tanong ako sa kanya.He seems to know alot at para sa akin ay isa parin
siyang malaking mesteryo na kailangan kong halungkayin.

Everyone was so mysterious.Even the surperiors,the girl and guy me and Requiem
meet at si Caspian,that guy hides a deep secret.Theirs alot to solve...at mukhang
nagiging detective na ako sa pinag gagawa ko.Kulang ko nalang ang outfit ng pang
detective para ma kompleto na ang lahat.

"Ay,ganon ba?"Parang nanlulumong sabi niya.

Napabuntong hinga na lamang ako sa expresyon niya.


Si Brianna ang klaseng babaeng nagtatampo pag hindi nabigay ang gusto niya.

"Pag-iisipan ko."Ani ko dito na kinaliwanag naman ng mukha niya.

Her mood change so fast.

"Come with us tomorrow okay,Calvin is comming aswell."Aniya at agarang sinirado


ang pinto ng kwarto ko.

I just sigh.

Ang sabi ko pag-iisipan ko pero mukhag wala akong choice kundi ang sumama.

I don't want to disappoint her.

And maybe hangging out with them can relieve the stress I felt for the past few days.

"So?What is it?"Tanong ni Avillus matapos nitong lumabas mula sa ilalim ng kama at


lumutang sa ere.

"Wala,tinanong lang ako ni Brianna kung sasama ba ako bukas."Ani ko dito at


hinarap sila.

Sila,Trixie was already here.Isa-isa niyang nilalapag ang mga pagkain na hinanda niya
sa maliit na pabilog na mesa.

"Bukas?"Kunot noong tanong ni Avillus matapos nitong umopo ng pa indian sit sa


kama ko.Hindi talaga literally umopo dahil hindi naman lumubog ang kama ko.

"You don't know,Avillus?"Huminto si Trixie mula sa paglalagay ng sugar cube sa kape


ko at binalingan ng tingin si Avillus."A huge festival is comming.Tomorrow will be the
best day to roam around the city lalo na't hindi pa masyadong maraming tao.Theirs
alot to see in the festival and I heard some known and famous people are comming for
the Blue moon.Ins't that great?"Nakangiting wika niya.

"Blue moon?I hate the season of Blue moon."Wika ni Avillus matapos kumuha ng
ilang piraso ng cookies.

"Bakit naman Avillus?"Nagtatakang tanong ko dito at umopo sa isang kotstun na


upoan na walang sandalan.

"What do most people do when blue moon raised?"Tanong ni Avillus.Napa-isip naman


kami ni Trixie.

Well based on my own understanding.

People do celebrate...

Ipinagdidiriwang nila ang pag-sapit nito sa hindi ko alam na dahilan.

It become a culture I guess.

"Well,people do celebrate kasi it's once in a life time."Ani ni Trixie dito.

Tinupi ni Avillus ang dalawang braso nito sa harap ng dibdib nito.

"That's foolishness,you people think Blue moon was just a display of the nature when
it really means something."Ani nito na kina kunot ng noo ko.

"Anong ibig mong sabihin,Avillus?"Tanong ko dito.

"A Blue moon doesn't raise for no reason,Avalon.Everything happened for a reason.A
Blue moon's light illumate a particular area,a thing or something we don't
know.Something more deep,and me, a key spirit doesn't even know what it was.It may
be a warning or something you must fear."

"But how come such a pretty moon can be so deadly,Avillus?"Tanong ni Trixie sa isang
maliit na boses.

"See,that was the point I was pointing out,Trixie.People tend to hide their evilness
behind beauty.A trick that had been use for more than a decades but still
effective.Beauty can hide the most ugliest thing in the word.That's why it's
dangerous.It's a trap than can easily lure an enemy to the pit of it's
domain."Seryosong wika ni Avillus.

So now,even the moon hides a secret.

Why does it feels like I'm inside a zigzag puzzle na ako mismo ang gumawa?

The more I dig deep the more the question I have.

Sino ba talaga ang totoo?

At sino ang peke?

At higit sa lahat baka ba kasi napunta ako sa ganitong klaseng sitwasyon?

I was living in world full of secrets and lies.

After our conversation napagpasyahan na naming magpahinga para bukas pero ewan
ko ba.

It was a long sleepless night.


Hindi ko alam kung anong bang probpem but I can't sleep.Gising na gising ang diwa
ko at hindi ako makatulog.

Napabuntong hinga ako bago bumangon mula sa kama ko.

Silence invade my whole room.Trixie was already inside her little doll house habang si
Avillus.Hindi ko alam kung nasaan siya.

He vanish....

Samantala.....

"So?what kind of evil wind brings you here,Avillus?"Lazarus's eyebrow raised habang
nakatingin kay Avillus na prenteng naka-upo sa isang couch habang ina-asikaso ni
Uno.

Uno gave him some snack and tea.....

After he vanish he immediately lead his way to an old mansion where some of the key
spirit lives.

On his own observation he can sense more than 5 spirits or more.

The old mansion was located outside the Astrid,in the middle of the Moosy forest.

The old mansion was protected by a powerful barrier to prevent any kinds of
supernatural.

The mansion had an old interior design.Lahat ng gamit ay luma pero hindi naman
naging dahilan iyon para magmukhang hunted house ito.

Avillus chuckled after he heard what Lazarus said.


"Oh...don't mind him Avillus.Feel free to stay here anytime you like."Nakangiting wika
ni Uno.

"Thank you."He said.

"Excuse me?Uno we are already crowded here.We can't just add somebody--"

"His not just someboday,Lazarus.He is one of us."Uno cut him.

Lazarus just rolled his eyes.

Mula sa pa-ikot na hagdan sa sala ay nakita nila si Primo na bumababa.

"So how is she?"Tanong ni Primo ng tuloyan itong makababa at lumapit sa kanila.

"She's fine,I'm just kinda worried for tomorrow."Avillus exclaimed na kinatango ni


Primo.

"Tomorrow will be Blue moon."He said."And we all know we hate that season."Dagdag
ni Avillus.

"Yeah,indeed.I hate that moon aswell.After every Blue moon a catastrophe appear like
destructive bomb."Wika naman ni Uno na kinasang-ayon nilang dalawa ni Avillus at
Primo.

"And you came here for that?"Kunot noong tanong ni Lazarus dito.

"No"Avillus shrug."I'm just worried about her for tomorrow and for the rest of the
whole year a Blue moon last for a whole year and it will be hard for her.I came here to
ask for your cooperation.She might be the key,the answer to all of our
slumber."Avillus said.
"Her?The beggining of the new era?"Lazarus laugh sarcasticaly."How can she change
the world if she doesn't even posses any title.That's foolishness,Avillus."

"Your so bitter,Lazarus."Tumawa si Primo."Come on,give her a chance.She's our owner


anyway."

"Tss."Lazarus tsk.

"Hey,Avillus."Pagtawag ni Uno sa kanya.

"What is it?"

"We can't stay beside her like you do.If you have time,can you train her.Expand her
knowledge about magic,enhance her."Uno said..."I'm willing to suppport her."She said.

"Same goes here,ewan ko nalang kay Lazarus."Ani ni Primo dito.

"Tomorrow I need all of your cooperation."Ani ni Avillus na kinatango ng dalawa.

Natigil sila mula sa pag-uusap nila ng bumukas ang pinto at niluwa ang dalawa pang
key spirit.

It was Celestia the key spirit of five elements.

And Klaus the key spirits of both Darkness and Light.

"Oh Avillus!"Celestia's face immediately light up ng makita nito si Avillus.

"Hi,Celestia."Uno wave her hand.


Nakangiti naman ang dalawa na sumali sa usapan nila.

"So you guys are dealing with that blue moon aswell?"Tanong ni Klause matapos
nitong sumandal sa couch na kina-uupoan ni Avillus .

"Yeah."Uno nodded."We all know that the Blue moon is commimg and it brings
nothing but destruction and humanity seems to be naive about that."

Maslalo pang lumawak ang ngiti na naka-ukit sa labi ni Celestia.

"Well,we can help you on monitoring her."Celestia raised her hand."Klaus and I
doesn't have any owner so I think we can help you for the rest of the year."She said.

"Really?"Hindi makapaniwalang tanong ni Avillus.

"Yup."Tumango-tango si Celestia.

"Haah!Your so kind Celestia."Uno said.

"Nah we just want to help and we don't have any owner to protect."Celestia said while
her eyes werr twinkling in happiness.

"But it's strange how Lazarus deny his owner.That's rude."Wika naman ni Klaus na
kinabusangot ng mukha ni Lazarus.

"I'm not denying her,fucker.I simply don't want to give my mark on her for now."He
hissed.

"Well..."Klaus paused."You better hurry.A lot of spirits and even free spirits had been
force to give their mark to someone which is really beyond our rules and
regulations.You are lucky to have a kind master."Untag ni Klaus dito.Lazarus tsk.
"Humans and other beings are so obessed with power.I hope the juries will take action
soon.It's just scary how spirits were forced to do something again's their will."

~A.A~

[[KINABUKASAN]]

It's a nice day today.The sun shine...there's no sign of stormy cloud.

What a nice climate for today.

Buong akala ko ay iilan lang ang estudyante na lalabas ngayon pero mukhang
nagkamali ako,dahil hindi pa man nagbukang liwayway ay marami na sa mga
estudyante sa Astrid ang naglabasan kasama na doon ang mga surperiors na talagang
go na go at sympre hindi naman nagpahuli ang mga taga student council.aa

"Yah what a nice weather."Brianna said habang naglalakad kami patungo sa gate ng
school.

Maaga pa at maganda ang klima ngayon kaya siguro marami ang mga estudyante na
nagsilabasan ngayon.

Malayo pa man kami sa gate ay tanaw na tanaw na namin ito ganon rin ang mga
estudyante na naglalabas masok.

Matapos naming makalampas sa gate ng academy ay bumongad sa amin ang isang


maingay na kalsada na puno ng mga kalesa na may kanya-kanyang mga pasahero.

I can see alot of ramdom students around with different uniform from different school.

Oh I forgot to tell you that students were not allowed to roamed around the Astrid
without wearing their uniform.
Lalo na pagdating sa mga private school.

I don't know what's the main reason pero iyon ang sabi ni Garret.

"So saan tayo puponta?"Tanong ko sa kanila.

"We will visit Nicro Market."Nakangiting saad naman ni Garret na kinakunot ng noo
ko.

Yuon ang unang besis na narinig ko ang lugar na iyon.

Nicro Market eh?

Sounds magical.

Dahil siguro ay medyo may kalayuan ang Nirco Market na sinasabi nila ay kailangan
pa naming sumakay sa kalesa na hinihila hindi ng kabayo kundi ng isang maitim na
malaking pusa at hindi kagaya ng mga normal na kalesa ay ibilis nitong tumakbo
dahilan para makarating kami agad sa sinasabi nilang Nicro Market.

Pagkababa ko palang sa kalesa na sinasakyan namin ay natanaw ko na ang isang


lumulutang na isla.Hindi iyon kalakihan pero may lubid na nakakabit dito at sa
lupa.Literal na lupa na hindi nakalutang.May mga kakaiba nilalang din akong
nakikita na malayang nakagala sa paligid.Nakakatuwang panoorin ang mga
kakaibang uri ng mga pixie na lumilipad sa paligid.Ibang-iba sila kaysa sa mga pixie
namin sa Astrid Academy dahil ang mga pakpak nila ay literal na katulad sa mga
petals ng mga bulaklak ganon rin ang mga kasuotan nila.

"Wow,meron palang ganitong lugar sa Astrid?"Namamanghang sabi ko.

"Yup,Nicro Market was located near the coast bay so dito halos unang binabagsak ang
mga karamihan sa mga produkto galing sa ibang nasyon.Mura na sulit
pa."Nakangiting saad ni Garret.
Nagsimula na kaming gumala sa loob sa paligid ng Nirco Market ng.....biglang nilukob
ng takot ang buong sestima ng katawan ko ng makita ang mga nilalang na
sumasalubong sa amin.I mean they look differently.They are this like humanoid
creature with a head of a stink scary goblin!

Naglipana ang mga H-ha...hali...halimaw!!!

At dahil nag hysterical na ako at pinagtitinginan na kami ng lahat,napilitang


humarang si Calvin sa harapan ko at hinarap ako.

"Shhhhh...calm yourself,Avalon.Kapag gumawa ka ng eksena dito magagalit sila!"

"H-halima---"

"Shush!"At tinakpan niya ang bibig ko.Nagsitawanan namin ang tatlo na si


Requiem,Brianna at Garret.

"Chill down,Avalon.They are called hybrid or beasty.Half human half beast.Hindi


naman lahat ganyan hitsura nila...some of them are adorable."Requiem said.

Napatango ako sa sinabi niya,pero kumapit naman ako ng mahigpit sa braso ni Calvin
na siyang katabi ko ngayon na kinabuntong hinga naman ng isa.

Ngunit sa ilang minuto naming paglalakad ay unti-unti akong nasanay.Unti-unti ay


parang napapalagay ang loob ko.Siguro dahil Calvin had the ability to make someone
feel comfort and safe since his an angel.

I'm starting to get curious on the ramdom items I saw.May nagtitinda at may namimili
rin.May pakalat kalat ay may katulad naman ni Avillus na nakalutang sa ere.May
ibang lumilipad katulad ng witch,fairy at mga normal na klase ng angel na may
kanya-kanyang dalang mga pinamili.May roon namang bigla-bigla nalang sumulpot
mula sa kung saan,dinaig pa ang isang kabote.

Hindi ko rin maiwasan na hindi magulat at hindi mapahinto lalo na pag may mga
bata na tumatakbo sa harapan ko.
Maraming nakaka-agaw atensyon at mga nakakabighaning mga kagamitan na ngayon
ko lang nakita.

I can see alot of merchants around carrying their own products.

"Hey what are they?"Turo ko sa isang nilalang na uma-ahon sa dagat na tanaw mula
dito sa amin.Hugis tao sila na kulay green ang balat at may silver na buhok.

"They are nixies."Nakangiting sagot ni Brianna sa akin.

"Eh yun,ano yun?"Turo ko sa mga itinitinda nila na mga bote.

They are far from potion.

"They are poison."Sagot ulit ni Brianna.

"Akala ko ba pinagbabawal ang mga iyon."

"Only those high quality poison are not allowed pero yung mga lason na hindi naman
nakakamatay ay gura lang."

Nang makasalubong namin ang mga ogre ay masmabaho pa sa imburnal ang amoy
nila.

"Look,Avalon."Biglang turo ni Requiem sa mga ibon na nag glo-glow habang lumilipad


sa kalangitan."They are Zhar-ptitsa also known as firebird."

"Ang ganda naman nila."

Habang amaze na amaze ako sa kakalingon sa paligid ay napadpad na pala kami sa


isang tindahan ng mga tela at mga carpet.
"How much for this."Turo ni Garret sa tela na royal red.

"40 shard for yard."

Shards ang tawag sa currency namin sa pera.

"Can I have a look?"

"Yes."Sabi nong weird na creature na may ari ng tindahan.

Kinuha ni Garret ang isang kandila sa tabi at sinimulang sunugin ito pero wow
fireproof ang tela at ng subukan nilang lagyan ito ng itim na tinta ay parang tubig
lang ito na nagmarka.

"Nice,I'll take it."

"Para saan ang tela?"Tanong ko dito ng sinimulan ng gupiti ang tela sa tatlong yarda.

"My pixie ask me to buy one."

Nilibot namin ang buong Nicro Market sa mga bagay na binibili ng dalawa.Brianna
and Garret.Talagang eni-enjoy nila at mukhang unlimited ang pera nila.

Huminto kami sa isang pagagawaan ng mga raw wand at mga walis na sinasakyan ng
witch.

"May pagagawa ka ng wand mo Brianna?"Tanong ni Requiem matapos nitong pihitin


ang doorknob ng tindahan papasok dahilan para mag kling ang bell na nakasabit sa
taas ng pintuan ng tamaan ito ng pinto.
"Yeah,I need a new set of wand and broom."Wika ni Brianna ng tuloyan na kaming
makapasok sa tindahan.

"Oh...welcome students."Nakangiting bati ng isang matandang lalaki."Anong


maipaglilinkod ko sa inyo?"Tanong nito.

"Um I need a new set of wand and broom."Agad na turan na Brianna na kinatango ng
matanda.

"Oh..I see.This way young lady."Pagbukas nito sa isang pinto habag kami naman ay
naiwan.

May pagkamalawak ang loob ng tindahan niya kahit may pagkaluma kaya
napagdesisyunan kung tumingin-tingin.

Kadalasan sa mga nakikita ko dito sa mga shelf ay mga bote mula sa pinakamaliit
hanggang sa pinakamalaki na naglalaman ng mga sangkap para sa potion.Tulad ng
mga mata,daliri,isang nalalantang dahon at iba pa.

Sa pagtingin-tingin ko ay napadpad ako sa dulong parte ng mga ipinagbibili nito at


mula doon ay nakalagay ang mga sinaunang libro na may kakaibang cover.They are
more enchanted at may bilog pa nah crytal dito na pinapalibutan ng ugat ng kahoy.

Akmang aabutin ko ito mula sa kinalalagyan nito ng makarinig ako ng pagbagsak ng


kung anong bagay.

Napalingon ako sa gilid ko at doon ko nakita ang isa pang matandang babae.Mas
mukha pa itong matanda kaysa sa na unag lalaki kanina.

"You..."Turo niya sa akin.May bakas ng pagkagulat sa mukha nito.

Napa-atras ako mula sa pagkakatayo ko ng magsimula itong maglalakad papalapit sa


akin hanggang sa naabot nito ang pisngi ko.
Mariin niya akong tinitigan sa mata na siyang kinalunok ng laway ko.

"You possess him..."Halos pabulong na...na usal niya na siyang kinagulat ko.

"P-po?"Nautal na sabi ko.

"You have Eros."She said na siyang kinakunot nang noo ko.

Hindi ko maintindihan ang pinagsasabi niya.

"Sinong Eros po?"Kunot noong tanong ko sa kanya na kinagulat ko.

"You don't know?"

"Po?"

"You have Eros."

Eros?

"Sinong Eros?"

"You don't know?You have the Key spirit of the beggining at the end."She said.

Is she refering to Avillus?

No...

Avillus was the key spirit of origin.


"P-pero wala po akong ganon spirit."Ani ko dito na kina-iling niya.

"No."She said."I can see him in you."She gently caress my cheeks at ngumiti ito ng
marahan.

And then a question starts to fill up my head again.

Umatras ito ng ilang hakbang papalayo sa akin bago ako tinalikuran.

May kinuha ito mula sa pinaka-ilalim na shelf at nag hugutin niya ito ay doon ko lang
nalaman na isa pala itong scroll na may nakalawit na susi.

"Here."Agad niya itong inabot sa akin na agad ko namang tinggap.

"A-ano po ito?"Tanong ko dito.

Akmang ibubuka niya na sana ang bibig nito para sagutin ako ng bigla lamang akong
kinalabit ni Calvin agad ko namang natago ang scroll sa loob ng bulsa ko.

Para naman akong nakuryente na nilingon ko siya.

"We're leaving."He said.

A take a final glance at the old lady na ngayon ay nakatingin lang sa akin habang
naglalakad ako papalayo sa kanya.

CHAPTER XV:

》》》Meet Avillus《《《

"Chaos is an angel who fell inlove with a demon."


Bago pa man kami makalabs sa tindahan na iyon ay sinulyapan kong muli ang
Lola.....kulay puti na may halong itim na ang buhok niya.Kahit kumulot man ang mga
balat niya ay hindi pa rin dito ma-aalis na dati itong isang magandang dilag sa
kabataan nito.

Gusto ko siyang lapitan at tanungin ng maraming bagay na noon pa gumugulo sa


isipan ko pero biglang umurong ang dila ko.

The old lady seem to know more...halata iyon sa bawat pagkislap ng mga mata niya.

Her eye show alot tof different scene.She witness something more deep at baka isa
siya sa mga taong makakatulong sa akin.

"Tara."Wika ni Garret matapos nitong buksan ang pinto.

Gusto ko sanang magdahilan para manatili kami dito pero wala akong maisip na kahit
anong dahilan hanggang sa sumuko na ako.

Lumabas kami mula sa tindahan na iyon.....at sa bawat minuto na lumipas ay naging


lutang ang isipan ko.

Eros...

Bukod ba kila Avillus ay may iba pa akong key spirits?I already possess three marks
of a key spirits.Avillus,Uno and Primo...yuon lang ang espiritu na alam ko na meron
ako.

And she knows I have spirits.Strange.I can't see any mark on her neck nor a trace that
she once possess a mark of spirits pero nakapagtataka na alam niya na may key spirit
ako at Eros?

Did she mean Avillus?


Napa-iling na lamang ako.

Things start to become more complicated than I expected.

Sino ba namang mag-aakalang madadawit pala ako sa ganitong klaseng pangyayari.

Time goes by and we visited countless of store buying different item,different


object,different things na hindi ko naman alam kung saan nila gagamitin.

Basta pagnatipuhan nila gura..parang hindi naman sila nauubusan ng pera.

Kain dito kain doon,pasyal dito pasyal doon,pasok dito pasok doon,bili dito bili doon.

That's how we spend our entire day in nicro market hanggang sa naisipan na din nila
na umowi na kami.

Hapon na ng maka-uwi na kami sa Astrid.

Hindi pa man kami nakakapasok sa gate ay tanaw ko na ang mga karamihan sa mga
estudyante ng Astrid na nagsisibalikan narin sa loob.

Pagkarating namin sa dorm na tinutuloyan namin ay agad humilata sila Brianna at


Garret sa couch ganon rin si Calvin na agad inutusan ang pixie niya na si Lily na
kumuha ng malamig na tubig habang napagpasyahan ko na naman na magpahangin
sa balcony kasama si Requiem na ngayon ay patalikod na nakasandal sa railing ng
balcony.

Isang malamin na katahimikan ang bumalot sa pagitan naming dalawa ni Requiem at


hinayaan ang malamig ng simoy ng hangin ng hapon na tumama sa mga balat namin.

Sa mga aral na lumipas theirs no doubt I learn alot from this school.I meet alot of
different people with different attitude,different race,different kind,different needs and
more.And I realize the more I observe,the more I listen silently,I learned.I learned from
their behaviour and failure.
Pero hindi tungkol sa pag-aaral ang kina-stre-stress ko kundin ang tungkol kay
Avillus.

I should have just shove it out of my brain and live like a normal students na tanging
ang pag-aaral at mataas na marka lang ang ini-iisip pero I can't.Even how much I
tried to lose my sight on those things about the past hindi ko magawa.

Another question just pop...another people just show another mystery yet to be solve.

And it makes me crazy knowing I can't answer any of them.

I want to tell my friends,Calvin about what's happening inside my brain pero hindi ko
alam.My tongue always refuse to tell kapag may lakas na loob na akong ilabas ito.

Napabuntong hinga ako.

Things are starting to choke me in a way I can't explain nor express.

"Are you okay,Avalon?"Biglang tanong ni Requiem sa tabi ko ng mapansin nito ang


pagbuntong hinga ko.

"Yeah,ayos lang ako.May ini-isip lang."Sagot ko dito.

"Such a bad liar."He said na kinalingon ko dito.

"Anong ibig mong sabihin?"Tanong ko sa kanya na kina-angat niya ng tingin sa


kalangitan na nag-aaway na ang kulay ng pula,orange at dilaw sa paglubog ng araw.

"Avalon,I've been living most of my life with my siblings who possess a spirit.Do you
really think I won't recognise yours?"Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
He knew?

"I might not know who they are but I can sense them,Avalon.And everyday I spend
some time with you I can sense a familiar aura of spirit who've been protecting you
since the trial ends.It was cold...and deadly as if his threating me to stay away from
you."Napatawa siya."You sure possess a protectivr spirit."

"Kaya mo ba silang makita?"Tanong ko sa kanya na kina-iling niya bilang hindi.

"I can't but I can feel them.I can feel their presence and excistance.My eyes can only
see those who are lost and hidden,Avalon.If they don't want to be seen they I can't see
them just like the barrier protecting the gate."

"Kilala mo ba ang mga spirit ko?"Tanong ko sa kanya.

"Hmmmm?Well...based on what I can sense they are key spirit but as I said I don't
know who they are.Just their aura.Every spirit have unique aura that's how I identify
them."He paused."Every spirit possess a question and answer to the past which the
society seem to be neglected.It's really sad how they make their own so called theory
with their false fact."Dagdag pa niya as his pair of eyes landed on me.

"I can help you about those question you have in your mind.We can together with
those asshole."Baling niya ng tingin kila Garret."But for now just go with the flaws of
life.You still have a spot to climb.Don't confused yourself....."

Ilang araw na ang lumipas at mula noon ay naging mas mahirap ang lahat na akala
ko lang ay madali para sa akin.

Yes,I did learn alot from basic skill to mid pero may mga bagay talaga na hindi ko
maintindihan na kailan kung initindihin kahit gaano man iyon kahirap lalo na ngayon
sa potion making na kanya-kanya na.

Wala na sa talino at lakas kapangyarihan ang pinagbabasihan dito kundi ang


tyaga,pasenya,at diskarte.
Things become more complicated and complicated sa bawat pagdaan ng mga araw lalo
na't may iba talagang hindi mo maiitindihan

At dahil nga sa naging busy ang lahat ay halos mawalan na kami ng oras para mah sit
and relax kahit sa vacant time manlang dahil sa kadahilan na sa vacant time namin
ginagawa o pinag-aaralan ang mga lesson na hindi namin alam o nakuha.

Every students in the academy was striving to have a spot to the top.

Dala-dala ang tatlong malalaki at makakapal na libro,umopo ako sa pinaka dulo na


mesa sa library dahil iyon nalang ang bakante.

Kasalukuyan ako ngayong nasa library para sa mga natira kong mga gawain sa mga
nakalipas na araw.

Hapon na at magagabi ba pero halos mapuno na ang library sa dami ng estudyante


ngayon,hindi katulad noong mga nakaraang araw na iilan lang.

Ganito palagi ang tagpo sa mga nagdaan na mga araw bago ako tuloyang umowi sa
dorm.Kung datu halos lahat ng estudyante ay ginugugol ang mga vacant time nila sa
cafeteria ngayon ay dito na sa library.May iba pa ngang nagbabaon na nang pagkain
at nagsama na ng mga pixie para masmapabilis ang ginagawa nila na ayaw kong
gawin sa pixie ko dahil tulad ko pixies are also a student of the academy at bilang
isang personal servant namin ay isa sa mga project nila bukod nalang sa mga pixie ni
Garret,Briamna at Requiem na sa kanila na talaga mula pa noon hanggang ngayon.

Isa-isa kung binaba ang libro sa mesa at kinuha ang isang libro na may kulay maron
na cover.

Mula sa bulsa ko ay kinuha ko ang scroll na binigay sa akin ng matanda.

Hanggang ngayon ay hindi ko parin ito nabubuksan o na tingnan sa malapitan.Kahit


si Avillus ay hindi to alam.
Kinuha ko ang susi na nakalawit sa scroll na binigay sa aki ng matanda at tiningnan
ito ng mariin.Kung titingnan ito sa malayuan ay aakalain mo isa lamang itong lumang
palamuti pero sa totoo niyan ay hindi.It's simple key.It's simple old key na
pinaglipasan na ng panahon.

I've been busy for the past few days dahilan para hindi ko na ito masyado pang
nahalungkay.

I think I'll ask Avillus later.

Agad ko ding binulsa ang scroll ganon rin ang susi at sinumulang buksan ang libro
para sa illusion.

Ayon dito Illusion cam never harm a person physically but mentally and emotionally.

It said that Illusion can be a powerful defence for enemy.....at ang masmaganda nito
ay kaya mong baguhin ang isang lugar gamit ang illusyon.

Just like an eagle.To win a battle between the snake.He drag his prey in the air where
it's weak and defenceless.

Tahimik ko lamang binabasa ang mga nakasulat sa libro ng bigla na lamang may
kung anong bagay na para bang binasak sa harapan ko.

Natigil ako mula sa pagbabasa ko at nag-angat ng tingin.

Bumongad sa akin ang dalawang6 bulto ng pamilyar na babae.

It was V and the fairy princess.

Ps:I don't know who she is...


"Um..."No words came out from my mouth.

Tumaas ang kilay ng prinsa at naging mataray ang mukha nito.Ibang-iba sa


malambing at palangiti nitong hitsura na palagi naming nakikita.

It seems like the snake finally shed it's skin.

"Leave."Utos niya na kina salubong ng dalawang kilay ko.

Did she just order me?

Who do you think she is to order me?

Maslalo namang nalukot ang pagmumukha niya na para bang naiinis ng hindi ako
gumalaw mula sa kina-uupoan ko.

"Are you deaf?I said leave."Pag-ulit niya at medyo lumakas ang boses niya.

Her lips grinned each other.

"Pero dito ako naka-upo...at malawak pa ang mesa at may extra table pa."Saad ko dito
at tinapunan ng tingin ang malawak na espasyo sa gilid ko.

Kaysa pa ang lima dito sa mesa na inu-ukupa ko ngayon.

"Duh...do you expect us to share one table with you?"V look at me from head to toe
with full of disgust in her eyes.

Brats.

"That's disgusting."She added na kina-gulong ng mga mata ko.


Ayaw na ayaw ko sa lahat ay yung tinatarayan at ina-api ako.

I hate being step by someone.Lalo na ng mga taong may rango sa buhay.

Umarko ang sulok ng labi ko hanggang sa naging ngiti ito.

"Um...if you find me disgusting,then why not search for another extra table where
brats like you could hang out with."I said in the most kind way I can.

"Excuse me?"Tumaas na ang dalawang kilay ni V at pinag-cross na nito ang braso


nito."How can you say such a word to a nobilitgy.You are just a commoner"May diing
sambit niya sa salitang commoner.
Y
Gusto ko sana siyang sagutin ng mula sa kung saan ay hingal na hingal na lumipad
ang isang fairy papunta sa gawi nila.May kung anong bagay na binulong ito kay V na
siyang kinatango nito.

The fairy princess gave me threatening look like 'humanda ka'

Parang walang nangyari na nilisan nila ang library.

Napabuntong hinga ako.

Did I just pick a fight?

Ughh...I create another mess again.

Napa-iling na lamang ako bago sinirado ang libro na sana ay babasahin ko kaso nga
lang sadya talagang may mga tao epal at makiki-epal pa sa buhay mo.
Since mag gabi na at nagugutom na rin ako napagpasyahan ko na lang na sa dorm ko
nalang ipagpapatuloy ang pagbabasa ko.

Isa-isa kong kinuha ang mga libro na hiniram ko at lumabas ng dorm.

Bukas na ang mga ilaw sa paligid hallway at tulad nga ng ina-asahan ko ay madilim
na sa labas at tanging nagbibigay liwanag na lamang dito ay ang sininag ng buwan at
ang mangilan-ngilang mga poste ng ilaw na nagkalat sa paligid.

Nakalabas na ako ng east wing building kung saan naroon ang mga makalumang
mga bagay katulad ng library at ang iilang mga subject namin.Naroon din ang mini
museum at sympre every building had their own cafeteria.

Tahimik kung tinatawid ang tulay papunta sa dorm namin ng matanaw ko ang
dalawang tao na nag-uusap sa isang open na nipa hut hindi kalayuan sa isang maliit
na pond.

Wala nang tao sa paligid at karamihan sa mga estudyante ay masyadong busy sa


paglalakad dahilan para hindi na nila mapansin ang dalawa dahil sa may
pagkadiliman ang paligid.

Mariin ko silang tinitigan hanggang sa makilala ko kung sino ang mga ito.

It was Caspain at ang kausap niya ay walang iba kundi ang babae na nakalaban
namin nI Requeim dati.

Mukhang seryoso ang pinag-uusapan nila dahil wala akong mababakas na emosyon
sa mga mukha nila.

Batay sa mga galaw nila ay mukhang magkakakilala sila.And Caspian never had a
long conversation to anyone.

Caspain grunted and for the first time nakita ko na nagbago ang expresyon ng mukha
niya na dati ay palagi lamang naka poker face.
Sumandal ito sa haligi ng nipa hut at mariing napapikit habang nakatupi na ang
dalawang braso nito sa harap ng dibdib nito.

Anger was written all over the woman's face.Galit ito sa kung ano mang rason.

Her body shake in tremendoes anger.Para itong nagpipigil sa galit.May kung ano pa
itong binanggit kay Caspain bago niya ito tinalikuran at naglakad papalayo at iniwan
si Caspain na mag-isa sa nipa hut.

Caspain sigh before leaning its head agains the wood

"Avalon."Natigil ako mula sa pagmamasid kay Caspain ng narinig ko ang isang


pamilyar na boses na tumatawag sa pangalan ko.Si Brianna.

"Brianna."Pagtawag ko sa pangalan niya matapos ko siyang lingunin.

Papa-akyat na rin siya sa tulay at mukhang papa-uwi na siya sa dorm.

"Anong tinitingnan mo dyan?"Nagtatakang tanong niya matapos niyang makalapit sa


akin.

"Wala."Sabi ko dito.

"Anong wala?Eh may tinitingnan ka kanina."Sabi niya at sinimulang igala ang


paningin sa paligid hanggang sa nakita niya si Caspian.Ang nag-iisang estudyante
ngayon nalumalabas mula nipa hut.

Biglang ngumisi si Brianna ng nakakaloko ng binalingan niya ako ng tingin.

"Si Caspian eh?May crush ka pala sa kanya?"Deritsuhang sabu niya na kinanlaki ng


mga mata ko.
"Ano?!"Hindi makapaniwalang sabi ko."Hindi ah."Dagdag ko pa pero maslalo lang
lumawak ang nakakalokong ngiti niya.

"Ayiie!may crush siya kay Caspian."She teased with matching sundont-sundot sa


tagiliran ko na siyang kinangiti ko dahil sa kiliti."Ihh ngumingiti siya."

"Natural!eh kinikiliti mo ko!"Sabi ko dito at lumayo sa kanya.

"Asus"Aniya."Ang sabihin mo may gusto ka sa kanya."Panunudyo niya na kina-iling


ko.

"Wala nga sabi.Curious lang ako."

"Pag curious tinititigan?"Agad na turan niya.

"Ewan ko sayo.Basta curious ako."Sabi ko na kinatawa niya.

"Sige sabi mo eh."She said pero hindi parin nawawala ang ngiti sa labi niya.

Well Brianna always smile ang kaso minsan para siyang may toyo.

Napa-iling na lamang ako at niyaya siyang umowi.

Sa kalagitnaan ng paglalakad namin ay napa-isip ako.

Napa-isip ako kung paano sila naging surperiors.

"Brianna,alam mo ba kung paano sila naging surperiors?"Tanong ko sa kanila habang


nasa gitna kami ng paglalakad papa-uwi sa dorm namin.
"Battle Royal."Maikling sagot niya.

"Battle Royal?"Kunot noong tanong ko dito.

"If you think your powerful enough to fit with the superior you need to take a duel
with the other student who think thesame thing.A battle Royal,kung saan
pagsasamahin kayong lahat sa isang arena at doon maglalaban-laban.Ang matitira ay
maglalaban ulit para sa rank.That's what happen to our present surperiors ang kaso
nga lang.In the middle of celebrating Airo as the new top surperior Caspain appeared
challenging him in a one on one duel.It's just a friendly duel but the arena collapse
after that.The rule was simple,if Airo was defeated he will give up his throne and leave
and so he did.He lost making Caspian as the new first ranker,but Airo challenge the
former second ranker and he won making him the second."Mahabang paliwanag
niya...

"Estudyante ba si Caspain dito noon?"Tanong ko sa kanya.

"No....he just appeared out of nowhere.His not wearing any uniform nor registerd or
invited.He just suddenly pop out of nowhere.After the headmaster witness the battle
between him and Airo he was so impress on how Caspian held his power in such a
way no one had shown before.It was so clamn like a wind but as destructive as a
typhoon.He's one of the great mystery of our academy.A living,breathing,moving
mystery."Untag ni Brianna na siya pang nagpagulo sa lahat.

If Caspain know that woman then it means he was one of the bounty hunters.Baka
kasapi siya ng mga bounty hunters na iyon o hindi kaya ay may malalim pa sila na
dahilan kung bakit siya napadpad dito.

Caspain seem to be harmless but after what I heard from Brianna mukhang may
sekreto siyang tinatago.

Matapos namang maka-uwi sa dorm ay bumongad agad sa amin ang tatlong


kalalakihan na may kanya-kanyang ginagawa.

Katulad ni Calvin na nagbabasa ng libro,si Garret na umi-inom ng tea at si Requiem


na nakikipag tawanan sa mga pixie namin.
"Oh yollo!"Bati ni Garret ng maramdaman nito ang presenya namin."Mabuti naman at
nandito na kayo."Nakangiting saad nito.

"Bakit?ano meron?"Tanong ko sa kay Garret na ngayon ay umayos na ng upo.

"You don't know?"Tanong niya na kina-iling ko at umpo sa isa pang bakanteng couch.

"Tomorrow will be having a friendly duel by partners.It will be judge base on


skills,tactics,and teamwork."Wika nito na siyang kinakinang ng mga mata nito.

A duel...now that sounds nice.

"Avalon will be my partner."Calvin said before closing his books at tinapunan ako ng
tingin.

"Hmmmm....Brianna and I then."Wika naman ni Requiem na kinasalubong kilay ni


Garret.

"Eh sino partner ko?"

"You can search someone else.Hindi ka naman mahihirapan.Your a son of duke after
all..."Napakibitbalikat si Requiem.

"That's unfair!"He hissed.

Tomorrow will be having a friendly duel.

Now that's more interesting than spending my whole day with books.
"And by the way,every student from first division will participate hanggang sa isang
paris nalang ang matira.Celix told me the winner will got plus grades in two
subject.Not bad isn't it?"Turan ni Requiem.

"Kasama din ba ang surperiors bukas?"Tanong ko.

"Yep."Maikling sagot ni Garret.

"That's great!it's a good oppurtunity to kick their butts!"Giit naman ni Brianna.

"Don't be so carried away,Brianna.They won't be surperiors for nothing."Ani naman ni


Calvin dito na kinasimangot ni Brianna.

Matapos ng usapan iyon ay napagdisisyunan na naming kumain din kanya-kanyang


punta sa loob ng kwarto.

Pabagsak akong nahiga sa kama.

And just like always parang kaboteng lumitaw nalang si Avillus mula sa kung saan.

"So there would be duel tommorow.Sounds exciting."Agad na bungad niya matapos


magpalutang-lutang sa ere.

"Pero hindi ka pwedeng magpakita so ibig sabihin non ay bawal din kitang tawagin
bukas."Saad ko dito na kinatawa niya.

"Avalon,fighting is not my thing.We all know that,at9 hindi ako interisado sa ganong
mga bagay.I'm not excited about the duel but on how you will use our power."

"Use your power?You mean yours?"


"Yes,Avalon.Your my owner now and in thesame time you have our ability, our
power,our magic.You already have them since the start you bare our mark and all you
need to do is to learn to control them.Echance them.Make them bloom like a
flower.Make them your own."He said at mula sa palad nito ay unti-unting gumihit ang
tatlong layer ng magic circle na kulay ginto.

"I'm the key spirits of origin.Life starts with me and one of my magic was the magic of
loop.It's the ability to use any kinds of spell,deflecting any kinds of magic and making
it as my own opening the three main gates the porgatory,inferno,and heaven."Saad
niya sa akin and the magic circle float individualy in different direction at mula sa
pinaka-center ng magic circle ay lumitaw ang mga crystal na may ibat-ibang kulay.

Asul,pula,at sa gitna ang puti.

Second past and the crystal suddenly change its form turning into different keys with
different design.

The red key turn into bronze with two combra wrap it's body around the key at sa taas
nito ay nandoon ang pulang ruby,habang ang asul naman ay naging susi rin ngunit
kulay silver na may vines na naka-palibot sa katawan nito at sa taas ay naroon ang
isang gemstone and same goes to white.It turn into a golden key with some elegant
design on it at sa taas ay may kulay puting diamond na may disenyo ng isang pares
ng pakpak ng anghel.

"This key can open the three main gates and since your bare my mark you can have
them aswell."

Key...bigla kong na alala ang scroll na nasa bulsa ko.

Agad ko iyong kinuha mula sa bulsa ko at tinawag ang pangalan niya.Agad bumagsak
ang tatlong susi sa lupa ng makita ni Avillus ang scroll at ang susi na kinuha ki mula
sa bulsa ko.

"Where did you get this?"Agad siyang nakalapit sa akin at ngayob ay nakalutang na
siya sa harapan ko hawak-hawak ang susi na ibinigay sa akin ng matanda.
"Ah yan....bigay yan sa akin ng matandang babae nong lumabas kami nong
sabado.Akala ko nga alam mo na ang tungkol sa bagay na iyan dahil palagi ka
namang nakabuntot sa akin."Sabi ko dito.Panay parin ang titig niya sa susi at minsan
at ini-ikot pa ito.

"I visited someone that day."He said at tinaas ang susi sa ere."I can't believe it's real."

"Totoo ang ano?"Tanong ko sa kanya.

"This key...I once saw this key in an old book of legends but I never knew it's real."He
said at tinapunan ako ng tingin."We need to find the woman who gave you this."

"Pero Avillus gabi na--"

Hindi na ako nakapag-apila ng bigla na lamang sakupin ng itim na usok ang buong
kwarto ko.Pero bago pa man kami tuloyang lamunin ng usok ay bigla na lamang
bumukas ang pinto ng kwarto ko at niluwa ang mga kaibigan ko na mga nakangiti pa
at may dala-dalang mga pangpa-ingay.Tulad ng takip ng mga kawale,kawale at
marami pang iba.

Agad rumehistro ang gulat sa mga mukha nila ng makita nila si Avillus at ako lalo na
ang itim na usok na unti-unting lumamon sa amin.

Mukhang ini-isip nila na may masamang balak si Avillus sa akin.

"Avalon!"Tawag ni Trixie sa pangalan ko.

Akmang hahakbang sana si Garret papasok pero ka agad ng naka alerto si


Avillus.May kung anong malakas na pwersa ang tumulak kay Garret dahilan para
tumilapon ito at bumagsak sa sahig.

Nabigla naman silang tatlo sa ginawa nitong gonggong na lalaking toh.

Napa faceplam ako.


Mukhang magkakaroon ng riot sa loob ng kwarto ko.

Avillus's shadow immediately wrap arounds trixie's body na para bang galamay at
hinila ito papalapit sa kanya habang agad inagapan ni Brianna si Garret na mukhang
napasama ang pagbagsak nito dahil nahihirapan itong tumayo.

Marahas na bumukas ang bintana ng kwarto ko kasabay ang pag-pasok ng malakas


na ihip ng hangin palatandaan na ginagamit na naman ni Calvin ang kapangyarihan
niya.

Calvin clench his fist punching the ground creating a big impact kasabay non ay ang
unti-unting paglililok sa sahig ng isang kulay puting magic circle with unique partern
and a stars with eight triangle and a diagonal center with a moon in it.

The magic circle duplicated another two more at isa-isang lumutang ang mga ito like a
three layers of magic circle at sa gitna nito ay si Calvin kasabay non ay ang
pagliwanag ng paligid dahilab para mapapikit ako kasunod non ang parang super
nova na sumabog ang puting liwanag na iyon dahilan para mabasag ang mga
kagamitan ko sa loob.

"Holy white light eh?it's the ability to emit or release a powerful,overwhelming light
capable of destroying a large range of area...but your holding back.It didn't even tickle
me.How disappointing."

"He'll end up destroying my whole room if he wouldn't hold back,Avillus!"I hissed na


kinatawa niya.

Trixie immediately fly towards me at nagtago sa likuran nito.

Calvin stood still lifting his hand moving it in motion making the wind blow in rough
way almost destroying everything I have inside my room na kina-agaw ng atensyon ni
Avillus.
"You..."Naningkit ang mga mata ni Avillus matapos nitong makita na masira at
magkapunit-punit ang paborito nitong upoan."

Napa-atras si Calvin sa gulat kasabay ang pagkawala ng malakas ma bugso ng hangin


ng sa isang iglap ay nakalapit na si Avillus sa harapan niya.

"You'll pay."And suddenly Avillus's aura become deadly na siyang kinakatakot


ko.Agad akong tumayo at tinakbo ng dalawa.

Before Avillus could create a destructive action Requiem already had him.

"Don't forget I'm here."Parang nagulat si Avillus ng makita na lamang niya si Requiem
sa gilid niya ganon rin ang bola ng enerhiya na tatama nasa tagiliran niya.

Avillus grunted in pain and I can cleary see how his expression change ng tuloyang
tumama ang bolang iyon sa tagiliran niya.Napa-atras siya ilang metro papalayo sa
dalawa.

Umuusok ang tagiliran ni Avillus at nakita ko na ang balat sa tagiliran niya matapos
masunog ang tela sa bandang iyon.

And suddenly Avillus's face darken making me tremble in fear.

I already saw this reaction.

His mad...very mad.

And just as Avillus lift his head up a big magic circle appeared infront of him a beam
of light strike towards the two.

Requiem counter his attack na hindi rin nagtagal dahil sumabog.


Nagmistulang kometa ang mga bola ng enerhiya na pinapakawalan ng dalawa habang
nagpapalitan sila ng mga tira.

Requiem rest his knees on the ground matapos nitong ilagan ang espada ni Avillus na
nagsisiliparan sa paligid.

A black with red summoning magic circle apeared beneath Requiem's feet making the
ground shake in tremendous force he insert.

Kung hindi ako nagkakamali his trying to summon another beast in his side habang
sa kamay naman ni Calvin ay lumitaw ang isang kulay puting scythe na ngayon ko
lang nakitang ginamit niya,ka agad niyang m inatake si Avillus na wala namang
makahirap-hirap nitong sinag ang atake niya.

Calvin expertly move the scythe in between his finger blocking and attacking Avillus's
every attack habang si Avillus naman ay parang walang kahirap-hirapn na
nakikipagsabayan kay Calvin..

To be honest theirs a hint of amusement in Avillus eyes.

He was delighted....

It seems like his enjoying.

Biglang napa-talon pa atras si Calvin papalayo kay Avillus ng bigla na lamang


bumulusok pababa ang apat o lima na meteor na kagagawan ni Brianna ka agad din
naman iyong nasangga si Avillus.

From Requiem's magic circle a black serpent came out from the ground wrapping it's
body around Requiem.

The snake was big.Halos nasakop na ng katawan nito ang kalahati ng kwarto at
tuloyan ng sumayad ang ulo nito sa kisami ko.
"So you can summon that serpent eh?"Avillus laugh."Not bad.Now now let see I can
summon one."He said at mula rin sa paanan niya ay lumitaw ang isa ring puting
magic cirlce.

"Trying to summon eh?No beast will came out from that circle if you don't actually
have one!"Requiem twist his finger making the snake hsss kasunod non ay ang
pagtaka nitong kainin si Avillus na agad din namang naka-iwas.Bumangga ang ulo ng
ahas sa dingding ng kwarto ko dahilan para yumanig ito.

Damn!

They are destroying my room!

"Fourth hierarchy of heaven!Dominions!"Calvin shouted out of nowhere and gate of


heaven appeared infront of him at mula doon ay kumawa ang maraming butil ng ilaw
na parang mga alitaptap na bumubuo ng isang anyo ng anghel na may kakaibang
katangian.Sa isang kamay nito ay may nakalutang na orbs habang sa isang kamay
naman nito ay isang espada.

"Blah blah blah."Avillus mocked."Do you really think that kinds of cheap magic can
beat me?"Napa-iling si Avillus."Don't you underestimate me mortal.I'm more than
what you think"And just like a black hole isang malaking itim na bilog ang lumitaw sa
likuran nila na para bang isang malaking butas hinihigop ang mga kapangyarihan
niya.Requiem's snake had been sucked by the black whole ganon rin ang kay Calvin
until nothing remain.

"Weak."He mumble before lifting his hand in the air creating a destructive black ball of
energy.

"Avillus stop."I said ng akmang papakawalan niya ito.

Nagsalubong ang mga mata namin.I shrug at him na kinataas ng kilay niya.

The ball of energy he create sink util it vanish at sa isang kumpas ng daliri niya ay
bumalik sa dati ang kwarto ko na para bang walang nangyari except for his cloth na
may butas nah.
"Who is he Avalon?"Tanong ni Calvin.

Bigla akong napakamot sa ulo ko.

"Ah.....guys ha-ha-ha-ha meet err Avillus!"Pagpapakilala ko kay Avillus na ngayon ay


nakanguso na parang pato.He look annoyed and pissed."His my key spirit."

"Avillus?"Kumonot ang noo ni Requiem ng umayos ito ng tayo."I never heared a key
spirit named Avillus what kind of spirit is he?"Tanong ulit ni Requiem.

"Um....his the key spirit of origin."

Maslalo lamang kumonot ang noo ni Requiem.Mukhang hindi ito naniniwala.

"His far from being the key spirit of origin."He mumbled.

"Yeah yeah,whatever.Can I take her now?We have an important business to attend."

"You can't take her."Untag ni Calvin na kinangisi ni Avillus.

"Ohh?"Avillus glance at Vin."Why so little angel?"

"Do you think we will trust you?base on your appearance you lost your form making
you black and white.You just comminted a sin."Wika ni Calvin dito na maslalo pang
kinalawak ng ngisi ni Avillus.

"Aw...."Avillus said sarcastically."Angel will always be an angel judging someone by


their form.That's what your lack of seraphim.My form doesn't reflect me but your
words reflect yours.Don't be so holy.I can sense an evilness behind that susplended
wings of yours.I can see a river of blood and a killer in your eyes and you know what it
means?you once take someone's life, that's the reason why you no longer burn.Seraph
meant to be burn since they represent the burning once but hey."Napakibitbalikat si
Avillus."Atleast I'm not the only murderer here.Theirs two of us now."Avillus said
before he vanish out of nowhere.

"That's deep."Rinig kung bulong ni Requiem matapos lingonin si Calvin na


nakapokerface parin.

Calvin tsk before slamming my door.

"I think his mad."Sabi ko na kinatawa ni Requiem.

"I'm not suprised hearing such a word from your spirit."Natawang sabi niya.

Parang kanila lang halos nakipagpatayan na sila kay Avillus.

"Bakit naman?"Tanong ko dito.

"Because his spirit Avalon.Most spirit who failed to go to the after life will be converted
in different beings like him.A key spirit."

Pero hindi naman siya converted.

Avillus was born.

"Most spirit who are stuck in our world had a painful past,Avalon.Each of them hides
a memory,a painful one.And that emotion they had converted them to what they are to
keep the balance and harmony."

"But Avillus was not converted."

Bigla siyang natigila sa sinabi ko.


"Your kidding me right?Is that even possible."

"Um...yun ang sabi niya.Avillus was already a thousand years old and he witness the
fall of his own empire."

"He was a guardian?Now that answers alot."Bulong na sabi niya dahilan para hindi ko
ito marinig.

"May sinasabi ka Requeim?"Tanong ko sa kanya na kina-iling niya.

"Nah nothing.Today's fight was a good warm up for tomorrow.I'll go get some rest
know."Requiem said at lumabas narin ng kwarto ko

CHAPTER XVI:

》》》THE SRCOLL OF ERØS《《《

"Secrets aren't secrets.They're just hidden treasures,waiting to be exploited."

Nasa kalagitnaan ng pagbabasa si Klaus sa isang libro sa loob ng silid aklatan sa


mansion na tinitirahan nila ng bigla na lamang lumitaw si Avillus mula sa kung saan
na siyang kinahinto niya sa pagbabasa.

"You do really love appearing out of nowhere without telling eh."Natawang sab ni
Klaus matapos nitong tiniklop ang librong binabasa nito.

"I'm annoyed."Agad na sabi ni Avillud matapos nitong maka-upo sa isang couch na


pang-isahan ilang metro ang layo kay Klaus habang si Klaus naman ay naka-upo sa
pang-isahang upoan rin malapit sa malaking pa curve na bintana na halos umabot na
sa ceiling ang haba na pinarisan ng kulay violet na kurtina.

The library was one of Klaus favorite part of the mansion.It's one of the biggest room
and reading books filling up his knowledge with different idea was his habit.
The place was filled with different books from different era that he collected at lahat ng
ito ay maayos na nakalagay sa mga naglalakihang shelf.

Ang kahoy na sahig nila ay pinarisan ng kulay pulang carpet at sa paligid ay makikita
mo ang mga nagsisilutangang mga crystal na may ibat-ibang kulay na sa loob nito ay
may lumalabas na iba't-ibang mga pangyayari mula sa labas ng mansion nila.

Mula sa bintana ay tanaw na tanaw ni Avillus ang malawak na hardin na hindi


kalayuan sa pangpang at ang bughaw na kalangitan na nagpapatingkad sa kulay
puting buwan at sa mga bitiuin na kumikislap.

Just like him,Avillus.Klaus lost his form aswell in away he never knew a spirit could
do.

Klaus was also a spirit who guard a kingdom or an Empire and in thesame time
parehas din silang kumuha ng buhay.Klaus killed aswell.Ang pagkakaiba lamang nila
he took life to save his kingdom while Kluas murder the people in his own kingdom
because of his lust to kill.

"So that's the reason why you came here,Avillus?You are annoyed?That's kinda
funny."Klaus chuckled sabay lapag sa libro nito sa isang pabilog na mesa katabi ng
ini-upoan niya at inabot ang tasa ng kape na nakapatong sa maliit na platito.

"I came here to ask you about the scroll."

"Ah scroll eh?"Nag-angat ng tingin si Klaus sa kanya matapos nitong uminom sa kape
nito.

"Yeah,you're one of the most oldest spirit I've ever know and I know you knew alot of
different things that other spirit doesn't know."

Napakibitbalikat si Klaus bago ibinaba ang tasa ng kape nito


"Ohhh...spill the bean."

"Do you know my owner?Avalon?she had a scroll and a key.The key was exactly
thesame in the key I saw in the books of legend.They have exact details."

"Hmmmm..."Napa-isip si Klaus."That's indeed interesting and fishy but where would


she get that kind of artifact anyway?

"She said an old lady gave it to her."

"An old lady?an old hag?the book of legend excist a thousand years ago or more,and
no one in this world knows who possess it, but for her to have one of the book of
legends artifact was fishy.I mean it could be a repleca or a fake you know.In the past
era I witness alot of people creating alot of replca for some rare artifact and it include
her key and scroll.Don't let thesame trick fool you again.Reading someone's mind and
feeling this day was hard even empath could failed.Don't let thesame flame burns you
again,Avillus.You are being vulnerable again."Mahabang lintaya ni Klaus matapos
nitong sinaid ang kape na nasa tasa nito bago ito binaba sa maliit na platito.

"Why does I felt like your starting to open my past again."Natawa si Klaus sa sinabi ni
Avillus.

He was actually.

"So you find it out eh?I'm not really interested about the scroll nor the key your owner
had.Actually for the past few days I've been really curious about you."

"Curious about what?"Nagsalubong ang kilay ni Avillus.

Umayos naman ng upo si Klaus at lumamlam ang mga mata nito.

"On how you lied to her."

"What do you mean?"


"Oh Avillus don't be so naive....your acting stupid again.My eyes can see everything
what I wanted to see especially in someone's memory and I saw it all.I saw how you
change the details of your past to her.How you change your memory,how you
manipulate it, for her to make her believe your the prey.Avillus I'm not that dumb.We
all know a spirit could only lost his form when he killed for lust.When he killed
someone for his satisfaction and vengence."Klaus paused."In the memory you show to
your owner, where's the part where you slaughter all the invader,where you act like a
killmachine killing mercyless even thought they are begging for the life and
forgiveness.......where you rip of their rib like a beast who wants to feast in blood.Who
wants to ravish their soul.Those ghouls who had been living in Vetron Forest was the
peope you killed a thousand years ago and because of to much anger you had in
yourself you lock them up turning them into ghouls not letting them to see the after
life they deserve."Sumeryoso ang boses ni Klaus ganon rin ang aura sa paligid.

Even Avillus's playful face change after hearing what Klaus said.

Buong akala niya ay walang makaka-alam sa secreto niya pero heto si Klaus at
pinapa-alala ang mga bagay-bagay na noon pa niya binaoon sa hukay.

"I don't know what you are talking about."He lied dahilan para tumawa ng pagak si
Klaus.

"Stop lying Avillus.You stay in Vetron Forest not because you felt the guilt neither you
felt the hope that you could revive that empire you have lost but to wait.You are
waiting aren't you? Hoping your little birld would fly back to you.You could have the
core of the tree life .....you can take it back.You're powerful enough to do it, yet you
choose to give it to her.An immortal life and it all happen because you love her and
you could never deny that.Your willing to give up everythint just to have her.That's
fooliness Avillus.You let your empire die because of your own emotion.She was your
greatest downfall and in your eyes I can see your willing to do it again.That's why you
pick Avalon.The girl who show you kindness.You just wanted to use her for you to be
free from your own slumber."Klaus gritted his teeth na kinabuntong hinga ni Avillus.

"Okay fine,I admit it,okay?Everything you said was right."Ngumiti si Avillus."But I


already change my mind.I wanted to protect her not for my own uses but for her
good."Napakamot siya sa batok niya."She was just to nice that I couldn't afford to
failed her.And what you said was already in my past.I already burried them.I'm free
now, nothing is holding me back."He laugh."Your being protective to her?Do you like
my owner Klaus?"Avillus ask with matching teasing smile na kina gulong lang ng mga
mata ni Klaus.

What Klaus spilled out was true.

He do really planned it all but after spending some few minutes with Avalon infront of
the tree of life lighten up something inside of him.

Something he can't explain.Someonething he never felt before and he wanted to know


more about that emotion.

For the first time he wanted to be good for her.

He wanted her to laugh and smile at sa hindi niya maintindihang dahilan ay bigla-
bigla nalang gumagalaw ang mga labi at katawan niya to make some silly things to
lighten up her mood.

He wanted her to be proud of him.Gusto niyang tumulong na kahit kailan man ay


hindi niya ginawa.

"She just remind me of someone I used to know."Klaus saidm

"Anyway."Tumikhim si Avillus."I open a topic about the scroll and the key she had but
instead it end up in mah past.Damn.....I really hate you Klaus.What kind of sense of
humour do you have anyway?"Humagalpak ng tawa si Klaus.

"Sorry....sorry I just wanted to know the reason behind that."

"Yeah right,so anyway."Ibinuka ni Avillus ang palad nito at mula doon ay lumitaw ang
larawan ng scroll at susi na nakita niya kay Avalon.

"That scroll was old."Komento ni Klaus matapos lumutang ang larawan ng scroll
papalapit sa kanya."And the seal.It was different.I've seen countless of different scroll
but this one is different.It's very very very old."
"More older than us?"Tanong ni Avillus.

"I dunno.I can't tell."

Habang busy ang dalawa sa pag-uusisa ng larawan ng scroll na iyon ay pumasok


naman si Celestia sa loob ng silid aklatan ng hindi nila namamalayan.

Agad dumapo ang dalawang pares ng mata ni Celestia sa dalawang kalakihan na nag-
uusap until her eyes was fixed on the picture of the scroll.

"That scroll."She mumbled ngunit sapat na iyon para marinig ng dalawa.

"Celestia."Sabay na bigkas ng dalawa sa pangalan niya.

"Where did you got that scroll?"Tanong niya sa dalawa.

"My owner had it."Sagot naman ni Avillus nito na kinatango ni Celestia.

Naglakad papalapit si Celestia sa kanila at sa kumpas ng daliri nito ay lumipad ang


larawan ng scroll papunta sa palad niya.

"This scroll contains an important secret no mortal show know especially to those who
seek evilness in this world."Malumanay na wika ni Celestia na kinakunot ng mga noo
nila.

"What secret?"Avillus ask in a confused tone.

"A secret Eros had been hiding."

"Who is Eros anyway?I never heared his name since my era."Wika ni Avillus kay
Celestia.
Celestia smile softly at him and suddenly the image of the scroll pop like a little
fireworks display with different kinds of colors at bumuo ulit ng isang imahe ng isang
crest.

"Every key spirit who'd been a guardian of a kingdom possess different artifact just
like you Avillus.You had the lotus flower while Klaus had the scepter.And so Eros the
supreme key spirit of all...the key spirit of the beginning and the end,the representor
of everything in this world he posses the crest.I don't know what the crest had but it
holds a great power."Celestia smile sweetly at them."Yuki told me the crest was very
very special to him.If wasn't a gift from the god but a gift from the people he love and
he cherish."

"And the scroll?"Klaus said at tumaas ang isang pares ng kilay nito.

"Yuki told me the scroll was an answer to another secret he'd been keeping.The secret
more than opening a dimension but a path to a different world.A very very different
world from us.Yuki said that the scroll was just a piece of a book from the other
world."Wika ni Celestia na maslalong kinasalubong ng mga kilay ni Avillus.

"Okay!wait wait take it easy Celestia.My brain can't process everything you said.Who's
Yuki?what world?and if Eros excist then it means there's also another key spirits
who's exactly opposite with him.I mean all spirit had exact opposite just like me and
End.Primo and Shiva(Shiva was the key spirit of death).Lazarus and Azalea(Azalea
was the key spirit of peace)."Sambit naman ni Avillus na bakas sa mukha ang
matinding pagkalito.

"Actually not all spirit had exact opposite especially to those who had double title like
me and Uno.I had the darkness and light I have no counterpart while Uno was the
nightmare and the dream."Pag e-explain namin ni Klaus dito na kinatango ni
Avillus.He had so much to learn.Buong akala niya ay alam na niya ang lahat pero
simula ng lumabas siya sa lungga niya ay doon niya napagtanto na ang daming taon
pala niyang sinayang sa walang katuturan mga bagay and know his regreting it all
thank god Avalon had came to pick him out of his comfort zone.Now he can feel the
thrill of life the feeling of learning different things na buong akala niya ay hindi pala
nag eexist.

"Well...he had."Maslalo lumawak ang ngiti ni Celestia."Do you remember


Kent?"Tanong ni Celestia kay Klaus.
"You mean the nameless key spirit who'd been sticking to Yuki like a glue?"Patanong
na sagot ni Klaus na kinatango ni Celestia.

"Yup,his actually a nameless key spirit but Yuki gave him a name remember.Luka
Kentaki."Celestia paused."Unlike any spirit Kent wasn't born nor converted.He just
pop out of nowhere like a mushroom.He was the counterpart of Eros.Kent was the
supreme key spirit of Void and Emptyness.Unlike us, he's life wasn't connected to our
world nor his power or magic.He was simply separated.And his the only being in this
world who can use void."Salay ni Celestia sa dalawang lalaki na hindi makapaniwala
sa mga nalalaman nito especially Klaus.

Celestia,Klaus,Primo,Uno,Lazarus had thesame owner a hundred years ago.

"Where did you get all of this information?"Tanong ni Klaus dito.

"Yuki told me.She's been doing a research about that scroll with Kent.I'm so curious
that day that I ask her about it.They even show me the book they found hidden in an
odd house.They also found out that Eros own the Book and the scroll since his name
was written in it....we tried to search for more but we can't find any.The house was
completely destroyed and we can no longer find any other trace except for the book
that was hidden in a metal box."Wika ni Celestia dito.

"Where's the book then?"Tanong ni Klaus kay Celestia.

"Kent have it.Before the tragedy happened.Yuki gave the book to Kent to make sure it's
safety but the scroll was gone missing. I don't know why or how but knowing your
owner had it was a good news but in thesame time danger.The scroll was lost and
many era had past until Yuki found it and lost again.Many people might already
possess it before your owner had it so it means one thing many people already know
that,that scroll particularly excist and I'm sure theirs a single person out there who
seek for this scroll.Maybe that's the reason of the fall of every empire in our era.They
are seeking not for another great power but for a search for another world and to pass
through that world they need Eros the chantention to summon him,an infinite source
of magic,a key spirit to succeed the ritual,the gift of every kingdom,the key to open the
portal and lastly the scroll."

Biglang napatango si Avillus sa sinabi ni Celestia.


Yeah,she have a point.The enemy might already had the source of infinite magic the
core of the tree of life at bukod doon marami pa silang bagay na dapat kukuliktahin
bago makompleto ang lahat.

...... Samantala....
Sa kabilang banda.....

Sa isang marangyang tahan na pinapalibutan ng magagarang mga establisyemento ay


doon nagkukubli ang mga taong tinitingala ng lahat dahil sa yaman at
kapangyarihan.

Sa loob ng isang madilim na silid ay bumukas ang pinto at mula doon ay pumasok
ang isang pamilyar na bulto ng isang binata.Sa bawat hakbang nito ay siya namang
pagbabago nang anyo nito.

"So you have come End."Kumurba ang ngisi sa labi ng isang lalaki na naka-upo sa
isang magarang silya na nakaharap sa isang malaking bintana at tanging ang sinag
lamang ng buwan ang nagsisilbing liwanag dito na tumatagos mula sa salamin ng
bintana.Umayos ito ng upo sa silya nito at animoy anghel na ngumiti sa binatang
kaharap niya."I expected a good news from you,End."

Mula sa palad ng binatang nagngangalang End ay lumitaw ang dalawang libro.

"Just like you ask, I have the the four book you need."Binagsak ni End ang apat libro
sa mesa sa harapan nito.

The book of legend,the book of shadow, the book of secrets, and the book of life....

Each book had distinct design.

"You already had the six book...now you just need to book of knowledge to complete
the chant."Wika ni End sa lalaki na siyang kinatango nito.
"To all my lowly servant you're the only one who work very very well."Ngumiti ito."Just
as I expected to a key spirit of the End."

"Where's my mother?"Walang emosyon na tanong ni End dito.

Nineteen years ago End roamed the world until he meet a woman who showed him
kindess.Habang pinagbubuntis ng ginang ang pangalawang anak nito ay tahimik
naman na nagmamatyag si End sa kadiliman hanggang sa maipanganak na nga ng
ginang ang pangalawang anak nito pero imbes na magdiwang sila para sa bagong
anghel na dumating sa buhay nila ay napuno iyun ng lungkot ang pagluluksa.Patay
na ang sanggol ng iniluwal ito.

End can't take the sadness he witness so with his power and ability he possess the
souless body of the infant making it his own, tutal ay wala naman siyang nakaraang
buhay at isa sa mga abilidad niya ang sumanib sa isang katawan ng tao na namayapa
na sa kabilang buhay.

Ng magsimulang umiyak ang sanggol ay siya namang pagsimula ng bagong buhay


niya.

He was named as Caspian.He lost his memory of being a key spirit and live a normal
life ganon rin ang kapangyarihan niya pero sa bawat paglaki niya ay ang pagbalik rin
ng alaalala niya ganon rin ang kapangyarihan niya.

Hindi ganoon kayaman ang pamilya ni Caspian ngunit mukhang hindi naman nila
ini-inda iyon.

They lived happily and satisfied until their father died at kailan kumayod ng doble ang
ina nila hanggang sa napilitan si Caspian na tumigil sa pag-aaral para tulongan ang
ina niya.

Naging katulong ang nanay niya sa isang mansyon at hindi rin nagtagal ay
pinakasalan ng mayamang nilalang ang nanay niya hindi dahil sa mahal niya ito
kundi makalapit sa kanya.
Theirs no other choice to claim End's side and now he's step father had the power and
he had no choice but to fallow for his mother's sake.

"You're mother was fine.No need to worry End."Ani nito at isa-isang pinilas ang huling
pahina ng libro bago ito binulsa habang sa isang banda naman ay bumukas ang pinto
at pumasok ang isang babae na may kulay itim na kasuotan.

"I have the crest of Eros as you ask."Wika nito habang naglakad papalapit sa kanila.

Marahan nitong binagsak ang crest ni Eros sa mesa at tinupi ang braso nito sa
harapan ng dibdib nito.

Agad naman siyang pinuri ng lalaki.Dinampot nito ang crest at masuring tiningna.

"We still need to search for the other artifact to complete the scepter but I'm afraid we
might not be able to complete it within this year."Turan ng babae dito."Your men was
to dumb and asshole."

"My power will bloom as the blue moon invades the sky,that will be a good help to
enchance my ability and the good opportunity to captured Avillus."Untag ni End dito
na kinabaling ng atensyon ng babae sa kanya.

"You know what End,you can be more useful if you'll gonna surrender your mark to
me."Bumingisngis ang katabi niya na kina-gulong ng mga mata niya.

"How about the scroll?"Tanong nang lalaki."Do you know where it was?"Dagdag na
tanong niya.

"Base on the information I got from my source and old lady living in the Nicro market
possess the scroll."Sagot ng babae na kinatango nito.

"I see,we'll gonna visit that woman at midnight."

~A.A~
Nasa kalagitnaan ako ng masarap at mahimbing na tulog ko ng bigla nalang akong
na alimpungatan dahil sa ingay na narinig ko mula sa labas ng kwarto ko.Mga
tawanan ,hagikhikan at asaran.

At dahil nga hindi ko na kinaya ang ingay nila ay wala akong nagawa kundi ang
bumangon mula sa kinahihigaan ko.

Agad kong inabot ang lamp shade na nakalagay sa ibabaw ng mesa ko katabi ng
maliit na bahay ni Trixie at binuksan iyon para kahit papaano ay magbigay liwanag
iyon sa loob ng kwarto ko.

Sinilip ko ang maliit na bintana ng bahay ni Trixie pero wala na siya sa loob.

Ang weird....alam ko na maagang nagigising si Trixie pero hindi naman ganito ka aga.

Kinuha ko ang kumot na nakatalukbong sa kalahati ng katawan ko at bumangon sa


kama ko para tingnan kong ano nang nangyayari sa mga kaibigan ko at mukhang ang
hyper-hyper nila ngayon kahit ang aga naman.Dati naman para silang mga zombie
paglumabas sa mga kwarto nila.Yung tipong tinamad pumasok.
Kahit si Calvin na siyang pinakatahimik sa amin ay heto't narirnig ko na may
pinapagalitan.Bakas sa boses nito ang irretasyon.

Baka naman Requiem and the others play another trick to him.

Pinihit ko ang doorknob ng kwarto ko at hinila ito papasok and in instant my jaw
drop.

Yung dating tahimik na sala namin ay heto't na puno na ng mga tao or should I say
key spirit?

Avillus was laughing with the pixie habang lumilipad sa paligid habang si Calvin
naman ay parang sumuko na sa pagsasaway sa kanila.
"You guys are hopeless!"Calvin hissed at pinagtiklop ang mga braso nito sa irretasyon
lalo na ng tinawanan lang siya ni Avillus at ng mga pixie.

Let me guess Avillus was the reason of this hyper aura.

Mula naman sa kusina ay lumabas si Brianna na may mga dala-dalang mga cupcake
kasama ang dalawang spirit na kapwa mga babae.

"Wow...they look tasty."Malumanay na wika ng isang babaeng key spirit na may ala
rainbow na buhok dahil sa kulay nito habang sa tabi nito ay naroon namin ang isang
pamilyar na key spirit.Siya yung key spirit na nakita ko sa first Trial.

She was...

She was Uno....

"Hahahahaha sa tingin mo?"Natatawang saad naman ni Brianna habang tinatahak


ang daan papunta sa center table ng sala.

May eyes immediately landed on Requiem na ngayon ay nasa balcony habang


nakikipag-usap sa isang key spirit na may bland na buhok.Himdand Avillus had
thesame colours.

Black and white.

Habang si Garret naman ay halos mamatay na sa kakatawa sa bawat mga corny na


joke ng isa pang key spirit na may playful na aura while in the other hands hayon at
sa isang tabi ay naka-upo ang isa pang key spirit.Hindi literal na naka-upo dahil
nakagapos ito gamit ng isang chain.

"Fuck you!untied me here Primo!!"He said in so much anger habang pilit kumakawala
sa pagkaka-upo.Halos magiba na ang upoan sa bawat pagpupumiglas nito.Tumawa
lang ang key spirit na nag nga-ngalang Primo.
"PRIMO!!!!"He shouted.....

"What the hell?"Hindi makapaniwalang bulalas ko.

Ang dating malawak at tahimik na sala naman ay ngayong occupied nah.

"Oh...Avalon,goodmorning."Bati ni Trixie ng mapansin niya ako.

"H-hi."Na-utal na bati ko dito."Anyare dito?"

"Ohh...Avillus apologise about what happen last night and then bigla-bigla nalang
ding nagsilitawan ang iba pang key spirit and boom this happen."Nilibot nito ang
tingin sa paligid.

"Primo!!!!!fuck you!!!"And then he shouted again.

"Your so annoying Lazarus."Lumapit si Uno sa key spirit na nag ngangalang Lazarus


at nilagyan nito ng busal sa bibig and then everyone start to laugh.

Mukha silang magkakilala.....napuno ng tawanan at halakhakan ang buong sala.

"Hey,Avalon."Avillus floated beside me.

"Akala ko ba bawal ka magpakita?"Tanong ko dito na kina tawa niya ng marahan.

"Hmmmm....maybe it's time for me to introduce myself to your friends.They might


think I'm an anemy if I show up again.I don't want another fight."Saad nito na
kinasang-ayon ko.

Oonga na naman.
Sa pananamit niya ay hindi na ako magtataka kung may mag-aakala na masama
siyang tao.

He's look and appearance resemble evilness anyway.

"And I want to know who they are.Gusto ko silang makilala higit pa sa pagkilala mo
dito."Dagdag pa niya."I can't just let you hang out with some ramdom person.I'm your
key spirit your my priority after all."

Bigla akong natahimik sa sinabi niya.

One by one the key spirit Introduce themsleves to me.

Lazarus the key spirit of chaos


Uno the key spirit of dream and nightmare
Primo the key spirit of life.

They are my key spirit kasama na doon si Avillus while the other two was,

Celestia the key spirit of five elements


Klaus the key spirit of darkness and light.

"So why do you want to take Avalon last night anyway?"Biglang tanonh ni Calvin kay
Avillus.

"Ohh about that."Avillus paused."We just want to visit an old woman."Sagot ni Avillus
na kinakunot ng noo ni Requiem.

"Old woman?"He asked in confusion.

"Yeah,na alala nyo yung dinaanan natin na maliit na tindahan?yung sa wand ni


Brianna."Untag ko sa kanila na kina'Ahhh'nila.
"What's with the store anyway?"Tanong ni Requiem.

"An old lady gave her a scroll and a key in that particular store."Sagot naman ni
Klaus."They are very very precious one,for her to have those item where kinda fishy."

"So anong balak nyong gawin?"Tanong naman ni Garret.

"After Avalon's class we are planning to visit that woman.We need to know who she is
or why did she gave it to her."Klaus answered.

"Ano bang meron sa mga bagay na iyon at mukhang gagawin nyo ang lahat para
doon?"Tanong ulit ni Garret.

"The scroll holds a great secret to the past and together with your friend Avalon we will
gonna visit that old lady later."Malumanay na saad ni Celestia sa kanila.

"Bakit si Avalon lang?bakit hindi kami kasama?We are Avalon's friends.Problema niya
problema din namin."Saad naman ni Brianna.

To be honest wala nga akong alam kung anong meron sa scroll at kung bakit
dumagsa ang mga key spirit dito sa dorm namin ngayon but Celestia seem to know
more about the scroll.

Kung tama ant hinala ko may kinalaman ito sa binanggit ng matanda.Si Eros.

"We don't want you to get involve with our fight--"Pinutol ni Reuquiem ang gustong
sasabihin ni Klaus at sa isang kisap mata ay nasa tabi na niya ako.

Requiem cling on my shoulder with hit of smile on his lips.


"Her fight is ours aswell.Change my mind."Biglang sumeryoso ang aura sa paligid
doon ko lang napansin na nasa tabi ko na pala ang mga kaibigan ko.Sila
Calvin,Brianna at Garret.

"Boy,we have no time to playa but if you insist then I can spare you some of my
time."Klaus eye seem to glimme.

"Guys guys chill....."Pumagitna na Primo Feeling ko anytime magkakaroon na naman


riot sa pagitan nila.

Hayss mga lalaki talaga.

"Well....since you guys look so strong and capable of handling yourself well let you
come with us."He clapped his hands.

"What?!"Hindi makapaniwalang bulayaw ni Lazarus na ngayon ay nakatayo


narin."This is a serious matter asshole,we can just pick some extra."

Extra?

Primo laugh."Oh come on guys don't be so harsh.They are Avalon's friend let them
be.If they want to help then so be it."Napakibitbalikat ito.

"It's fine with me actually."Avillus said habang sumang-ayon naman sila Celestia at
Uno and in the end they let everyone come even the pixies.

After that talk nag kanya-kanya nadin silang nag-alisan habang nagkanya-kanya din
naman kaming ayos sa aming sarili dahil may mga pasok pa kami.

"You have unique key spirit side,Avalon."Biglang wika ni Requiem habang naglalakad
kami sa kahabaan ng hallway kasama ng iba pa.

Napangiti na lamang ako sa sinabi niya.


"I don't know you possess one.You never show any key spirit in the past."Singit naman
ni Calvin.

"Sa katunayan hindi ko naman talaga alam na may key spirit ako.Na diskobre ko lang
sila nong nasa trials tayo."Salaysay ko dito habang naglalakad kami.

Yeah,when I first enter in this academy kahit kailan hindi ko alam na may infinite
magic pala ako.I never knew that.At lalong hindi ko alam na may key spirit ako at
lalong hindi ko alam na makikilala ko pala si Avillus.

Lahat ng nangyayari ngayon ay hindi ko ina-asahan.

Hindi ko aakalain na ganito pala ang kahahantungan ng buhay ko dito sa Astrid.

Sinong mag-aakalang magkakaron pala ako ng key spirit na masmalakas pa kesa sa


ina-akala ko.

Sinong mag-aakalang magkakaron pala ako ng key spirit na masmalakas pa kesa sa


ina-akala ko.

Base on how Avillus wield his magic...wait it's not magic at all what Avillus had was
more than a magic it's power.And the power he had.The power he possess outlevel me
and I want to get in his level too.I want to be as strong as him or hindi kaya ay higitan
siya.

"Ahh..oonga na-alala ko na.Uno was the spirit you summoned when we the reaper
attack us."Nakangiting sabi naman ni Brianna."Damn they look so powerful.Paano
kaya sila umabot sa gaanong klaseng lebel?"

Ibubuka ko sana ang bibig ko para sagutan ang tanong ni Brianna ng mapahinto na
lamang kami dahil sa pagtunong ng bell.

"Wews...it seems like the duel will start any minute."Garret wishper.
"Let's better hurry."Ani naman ni Requiem na kinatango namin.

Tumakbo na kami papunta sa Battle arena.

Hindi pa man kami tuloyang makapasok ay rinig na namin ang mga hiyawan ng mga
estudyante at ang mga tunog ng mga pagsabog sa loob.

Mukhang nagsisimula.

Ng tuloyan kaming makapasok ay agad naglanding ang mga paris ng mga mata ko sa
apat na estudyante na naglalaban sa ginta ng pabilog na arena.

"Wews...mukhang kakasimula palang."Wika ni Garret ng magsimulang magsalpukan


ang mga nag-aalab nilang mga atake kasunod non ay malakas pagsabog dahilan para
tangayin ang buhok ko sa lakas ng impact ng hangin.

And from that moment....as both students land on the ground harmless I realize that
I'm not the only one who speacialise on something.The explotion the heat.Every spell
they cast,every attack they make.Lahat ng iyon ay pinaghirapan nilang matotonan and
I can't relay on may key spirit.

I forgoten,I have my own magic aswell.

I have my illusion.

It might not be as flashy as any magic but it's not bad to try,it's not bad to hold
on...on my own magic.

Maybe I need to master my own before relaying on the key spirits magic.

Maybe it's for me to show what illusion can do and how powerful it can be.
CHAPTERXVII:

》》THE SERAPH & THE ILLUSØN《《

"We tend to bury ourselves in our own fantasy world called illusion that we forgot we
have angels in reality."

Kaba

Yaan ang nararamdaman ko ngayon sa bawat pagdaan ng bawat minuto na naka-upo


ako ngayon sa upoan kina-uupoan ko.Sa sobrang lakas ng kabog ng puso ko ay halos
hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi ng mga katabi ko,ni ang pag obserba
manlang sa mga naglalaban sa arena ay hindi ko magawa.

Yes,I've been in a battle before in my former school pero hindi naman ganito ka rami
ang tao at maslo namang hindi ganito kalakas ang mga makakalaban ko.

I tried to communicate with my key spirit but not of them seem to listen even Avillus.

Baka naman maging pabigat lang ako kay Calvin.

I know his strong enough to win alot of battle but I can drag him down by my
clumsyness and weakness.

Uggh!!I can feel the pressure again.

Parang natulala ako sa kina-uupoan ko and hope seem to escape from my body ng
ma-agaw ng malakas na pagsabog ang atensyon ko.

The noisy crowd become silent..everyone's attention was focus at the four students on
the battle arena.
With Caspian's powerful blow he finish he's enemy when his single attack by creating
a sun like ball of energy and a thunder bolt surrounding it.

He did not chant nor cast any spell to summon a powerful attack he just created it
with his one single pointy finger.

Wasak ang arena.His enemy was badly wounded at halos malapnos na ang mga balat
nito.With just one strike he end up everything.

Even his partner was starled hindi nito ina-asahan na aabot lang sa ganon ang laban
nila.

It was so fast.

With no emotion written on his face he turn his back leaving the enemy and his
partner on the arena na ngayon ay on shock parin.

Biglang nabaling ang atensyon ko kay Calvin ng walang sabi-sabing tumayo ito sa
kina-uupoan nito katabi ko dahilan para mapatingin ako dito.

"Let go.We're next."He said in a low voice pero sapat na iyon para marinig ko.

I say my goodbye to Requiem and the others.

"Goodluck."Sabay na sabi nila.

I waved my goodbye to them at agad tinakbo si Calvin na mabilis nakalayo sa amin.He


walk really fast.Well....ano bang maasahan ko sa taong may mahabang mga binti.

His attitude never change.


Not even a little.

For the past few months we've spending here in Astrid Academy I can say we do
improve alot but we rarely talk.We rarely engage in a conversation.

And I've spending most of my time with Requiem and the others.

Calvin become popular especially to girls but he never seem to bother.He was so focus
on his study that he didn't even bother to open some letters and gift na ipibibigay ng
mga babae sa kanya through me.

Feeling ko tuloy minsan nagiging tagahatid ako ng sulat.

I take a deep breath to lessen the fear I felt.

I'm to nervous.

Yes,I did battle before but not in a huge crowded battle arena.

I felt so small after all the action I've witness.

I hope my magic can atleast give some impact on my enemy.

"Avillus."Bulong ko sa isipan ko ng pumasok kami ni Calvin sa isang mahabang


pasilyo papunta sa arena.

"This is your own battle now,Avalon."He wishpered."I'm your spirit but you can't relay
everytime on us..Spirit don't always give you power.They teach you,they enchance
you,they guide you to achieve your goals.That's our purpose and nows the day to
stand you groud.Fear means it's worth trying for."He said bago naglaho ang boses niya
sa isipan ko.
It seems like my only hope is my own magic.

Damn it was so helpless.

How can I win?

My magic was not destructable.

Yes I can create energy balls but it's not enough.

Calvin might be my ally but I can't just relay on him.

Ugghhh!

I'm such a drag!

"Calm down yourself,Avalon.We ain't gonna lose,That's not part of our plan."Bigla
akong natigilan sa sinabi niya.

'Losing is not a part of our plan'That was always his line when we where kids.

Bigla akong napangiti kasabay ang pag-iling ng maalala ko ang mga laban na
ipinanalo naming dalawa.

Why I've been so blind?

All along....

I achieve alot of goals


I win alot of battle

And all I have was my bestfriend and my magic behind me.Assisting me in all of my
failure and success...

Ofcourse...

It was him all along.

Bakit ngayon ko lang ba napansin?

Nag-angat ako ng tingin sa lalaking ng lalakad sa harapan ko ngayon.

I forgot I have my angel right from the start.

Napangiti ako.

My cold angel.

"Thanks,Vin."Nakangiting pasasalamat ko dito.

Thank you for pulling me apart again.

"Tss."Ang tanging ganti niya.

I'll accept that as your welcome.

As we step out of that long empty path.I was immediately blinded by the bright rays of
the sun na tumama sa mata ko.
Bumongad sa paningin ko ang maayos na'h na arena at ang masagabong hiyawan ng
mga manonod.

It seems like they are excited.

Ofcourse they are.

They expect alot of scene from Caspain but that guy never wanted a show so he decide
to end his enemy with his finishing blow.But now the audience was so thrilled because
from the other side of the arena two surperiors came out.

The princess of fairy and also a race of an angel Nate.

Kung hindi ako nagkakamali alam ko na kaya nilang lumipad at that would be a great
advatage for them.

I know Calvin could fly aswell pero ayon sa pagkilala ko sa kanya their would be a big
chance he won't use his wings in this battle.

This would be hard for us.

They can dodge our attack from below but we cannot possibly dodge their attack from
mid-air.

We need a solid plan that can go throught their defence.

"Commoners."I heard them wishpered.

Annoying nobilities.

And just I expected the fairy princess expands her wings and fly above while her friend
remain on the ground with an annoying smile pastered in his lips.
Her wings was beautiful.Yes,it is.It was elegant and full of sparkle but I have no time
to praise her wings.

And just like a blink of an eye they start their first move.

The ground starts to rumble as if something wants to came out from the ground.

I'm already familiar from this kind of things since it always happened when Requiem
summoned his beasts.

Bigla kaming napatalon ni Calvin pa-atras ng mula sa lupa na kinakatayuan namin


ay gumuho ang isang ugat o halaman na akala mo bay may buhay dahil sa pag galaw
nito at akmang papaluputan kami but it shattered as Calvin twisted his finger.Nabigla
naman ang fairy sa ginawa nito.

We perfectly landed on the ground with no harm.

"You'll take the woman that angel is mine,Avalon."He exclaimed and before I could
speak he immediately dashes forward creating his scythe in his palm.With no doubt
with no hesitation he attack dodging every vains who tried to get in his way.

With his scythe he immediately cut the roots into half before slicing his scythe in mid
air creating a wind like line that enough to cut the enemy's body to half pero agad
din iyong nakatalon at mula sa kamay nito ay lumitaw ang isang puting espada.

Calvin was fighting with all his might.

I can't let him down.

Before the she could interupt Calvin's fight with her pest vain.I created a big magic
circle to get her attention and I succeed.
Nabaling ang atensyon niya sa akin.

"Huh?Do you think you can fool me with your illusion?"She mocked"Your just a trash!
you and your magic!"She shouted and suddenly beneath my feet I was surrounded
with turns.Making me unable to move.One mistake and this thorns would cut my
flesh.

A mocked smile slide down to her lips.

"Your no match to me."She said with full of digust in her voice.

Napangiti ako sa sinabi niya.

"Oh?is that so?"I laugh as I glance at her."Do you think I will reach this far for
nothing little dear?"Napa-iling ako."I don't think so."I level up my aura creating a
strong force of wind around me shattering every thorns around me na kina-bago ng
expresyon ng mukha niya.Anger an annoyed.

"I'm Avalon and I'll be your greatest downfall little fairy."I said as I stood my
ground.Creating limitless of ball of energy around me and it just snap of my finger
they all fly towards her and she had no time dodge.

But before I could had her a beam of light washed my enery balls destroying them in
one blow creating a smoke that cover her....

Calvin jump back to me with his scythe.

"That was nice."He commented sabay ang pagwasiwas ng scythe niya.

I pouted."Hindi ko siya natamaan."

MULA sa kina-uupoan ng mga kaibigan ni Avalon ay ibinuka ni Brianna ang bibig nito
para magsalita.
"What kind of Angel is Nate,Requiem?"Tanong ni Brianna kay Requiem.

"A nephlehim."Maikling sagot nito na ang mata ay nakatuon sa apat na maglalaban.

"A nephlehim?"Kumunot ang noo ni Brianna.

"A nephlehim was a cross breed of different race,like angel and humans.Nate's father
was a Throne.His father belong to the first sphere,third's most powerful angel leading
by seraphim."Requiem explained na kinatango ni Brianna.

"Wews"Garret wishpered."That's nice, serap vs a nephlehim but I prefer to witness an


ultimate battle between to powerful angel.The serap and the archangel.The wrath of
heaven and the burning ones.Who do you think will won?"

"No one knows but whatever let's just cheer for the two."Requiem insisted.

MULA sa isang parte ng stadium kung saan wala nang masyadong mga estdyunte ang
nagdaraan ay hayon ang mga key spirit ni Avalon na nagbabalat kayo biglang mga
estudyante.

Naka sandal si Lazarus sa isang poste na nagsisilbing pondasyon o haligi ng stadium


habang inip na inip na pinapanood ang mga nagaganap na laban sa baba ng arena
kung saan naandon si Avalon at si Calvin.

"So she's an illusionist huh?"Tumaas ang isang kilay ni Lazarus habang naka tupi ang
dalawang braso nito sa harap ng dibdib nito habang nakatoon ang atensyon sa apat
na naglalaban.

"Yeah,she is.Weird isn't it?"Naglakad si Primo papalapit sa kanya habang nakabulsa


ang dalawang kamay sa bulsa nito.

"She have an infinite magic yet she's an illusionist.That's unsual."Primo exclaimed at


natoon narin ang tingin sa nag mamay-ari sa kanila.
Primo meet Avalon when she was just a young girl in her village.

He was a merchant that day or should he say pretending to be an merchant.

He just freed himself to his former owner and now he's searching for a new one so he
could live a little more longer.A converted key spirit would die or vanish in the living
world if he can't find any anchor in less than a year.He needs a source of magic
especially for the kinds of him.He is the key spirit of life.He needs a strong being to
support him.Some of his former owner already died after baring his mark.They can't
just take him anymore.He suck the magic of his owner.That is one of great problem
and he need solution until he meet a little girl in a little village.

Unang kita niya palang sa kanya ay alam na niyang makapangyarihan ito.

Avalon was just a baby that day,trying to learn how to walk.

Buong akala niya ay isa itong bata na ng galing sa isang dugong bughaw na pamilya
but he was wrong.Because she was not.

He tried to read her past life,ang nakaraang buhay nito bago pa itong maging si
Avalon but she doesn't have any.She doesn't have any past life.

Doon nagsimula ang pagiging curious niya sa dalaga.

Bata palang ito ay nagpapakita na ito ng mga nakakamanghang katangian na gusto


niya pang makita.

So he vowed.

Their are only two person who captured his interest.His former master named Yuki
and her.
He set himself sealed inside of her making him as her spirit at her young age.

He witness how she grow.How she burst out into a tiny seed into a plant a growing up
like a tree.

A tree that soon will bloom like cherry blossom and he'll patiently wait for that day.

She keeps on suprising him in a unique way that he can't help not to wonder who she
really is.

She was strong and there is something inside her,deep inside her that was hidden
behind her illusion behind her wield imagination theirs a that something more he
wanted to see and his craving for that something.

FROM the thick smoke lumabas ang dalawang bulto ng tao sa ere.

The fairy princess and the nephlehim named Nate flap it's hude wings

His wings where indeed beautiful but I know a person who possess a greater wings
that can make their jaw drop in amasement.....

Calvin sway the blade of his scythe in mid-air before glancing at the0 pair.

"Don't be so carried away,we are just starting."The Nephlehim said and maneuvering
his finger just like what Calvin always do and before I could react for his attack I just
felt a hard solid object that hit my body set me flying out of the arena.

My saliva came out from my mouth when my body lands on the wall creating a big
whole cause of z impact.

I-it hurt!
I tried to roamed my eye around the whole place but I can't see anything that he could
use to hit me that hard.

Padapang bumagsak ako sa lupa.Agad kong sinapo ang tagiliran ko ng makaramdam


ako ng matinding pagkirot mula doon.

It wasn't bleeding at all but I hurt....

It hurt so much....but I manage to pull my self together.

Nag-angat ako ng tingin sa arena.

I saw Calvin.He's having a hard time dealing with the two.

Napa-talon ito pa atras ng meron na namang ugat ng puno ang gumuho sa lupa.He
was fast enough to invade their attack.

I tsk before kneeling on the ground resting my other knee creating a magic cirlce.

Nahinto ang nephlehim sa pag-atake kay Calvim at lumipad palayo when I wall of fire
just burst out of the ground ganon rin ang fairy na akmang magpapakawala na
naman ng mga halaman niya.

"Tss.So you survive that attack of mine.Not bad."He said but in instant my illusion of
wall of fire vanish.

"Illusion."He smile."Even how scary that illusion can be it will remain an illusion.A
product of imagnination.You can't fool me by that!"He said kasunod non ay ang
pagbayo ng malakas na hangin.

It was a very very strong wind that it pushes me back again.


I need a powerful illusion.

A powerful spell that could trick his mind...

'We are your spirit now,Avalon.You can use my ability aswell.You can make it as your
own.'Naalala kong sabi ni Avillus.

I don't really know how to use their power but what I witness with he fought to save
his kingdom I saw how he use a uniquie magic cirle.A combo spell and those meteor
shower.

Binalingan ko ng tingin si Calvin na pilit ni lalabanan ang malakas na bugso ng


hangin.Doon ko napansin na kanina pa pala siya nakatingin sa akin.

I nodded at him saying I have a plan and he just nodded back before he closes his
eyes and focuses all his aura.

"Frost bite."He mumble at sa isang kisap mata ay nawala ang malakas na ihip ng
hangin kasabay ang pagyelo ng buong arena dahilan para tumigas rin ang mga ugat
ng kahoy na naka-alsa na sa lupa."Now,Avalon!"

I focus all my energy on creating that magic cirlce I saw in Avillus.A unique magic
cirlce with different style.It's just an illusion but I now Calvin was behind me.He'll do
the rest.

Ng mabuo ang magic circle ay kuminang ito kasabay ang padilim ng paligid.I can
clearly see the moon and sky.

"Heaven and Earth.Darkness and Light.Five elements .The sun the moon and the
stars.The nine constellation of premativr force.Fall!"

And just like a meteor they fall from the sky like a burning rock on fire but a golden
fire.
"Yes,it's an illusion.But Calvin can make it real."I smiled at him.

Sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko si Calvin na ngayon ay nakataas na ang kamay


sa ere.

As those rocks hit the ground like a rain drop it exploded.

Agad nang nakatakbo si Calvin sa tabi ko para gumawa ng isang barrier.

Nawala ang makapal na usok.

Unang bumongad sa amin ang isang halaman.

Bigla akong nakaramdam ng matinding panghihinayang ng sa pagbuka ng bulaklak


ay niluwa ang dalawa.

The fairy was harmless while the angel.Meron siyang iilang galos.

The fairy laugh.

"Paano ba yan?we survive."She laugh mockedly.

I clench my hand into fist.

It didn't work.

I can make another one but Calvin,he just waste his magic for nothing.

Damn it!
The tumawa ang anghel at tumayo ito ng matuwid kasabay ang pagbuka mula ng
pakpak nito.Umangat ito ng kaunti sa ere saka lumandas sa labi niya ang isang
nakaka-asar na ngiti.

"Weak weak.."Napa-iling ito."It did not even tickle me."Mapang-asar na sabi nito na
siyang kina-inis ko.

I'm already ready to create another spell pero sa pagtataka ko ay pinigilan ni Calvin
ang kamay ko bago ito tumayo ng ayos kasabay rin non ang pag-arko ng labi nito.

"Do you really expect me to waste such a move like that?"Tumaas ang kilay ni Calvin
dito."That attack was far from being real.It's a mare illusion and my stance was
already enough to convice you it was real.You suddenly lose your guard making you
vulnerable to my attack."Calvin said in calmn town as he raised his hand.

"What do you mean attack?"Nagsalubong ang kilay ng Nephlehim at ng akmang


ikakampay nito ang mga pakpak ay bigla itong natigilan at nabaling ang atensyon sa
mga pakpak niya."I-i can't move my wings."He said.

Nanlaki ang mga mata ko ng unti-unting kong maaninag ang mga kadena na
nakakonekta sa daliri ni Calvin papunta sa anghel.

He was completely restrained.

Napaluhod ito sa lupa ng biglang humigpit ang pagkakadena nito sa kanya.

Even the fairy was stunned na napa-atras ito ng makita kung paano lumuhod ang
kasamahan niya sa lupa at pilit kumakawala sa kadena ni Calvin but he failed.

"You are so confident about your power that you forgotten you're dealing with a
seraph."Kumorba ang sulok ng labi nito."This is game over for you now."

The chain starts to tighten around his body making his wings fold.
I can hear him grunted.

The more he tried to move the more Calvin tighten the chain until he fell out of
conscious.

Calvin glance at the fairy.

"You're next."

"Nah ah...I won't be in the surperior for nothing!"She lift herself up in the air more
higher than before.

Her wings grow bigger at mula sa maala rainbow na pakpak ay napalitan ng deep
royal violet.She change her appearance aswell as her property.

Suddenly she can use dark magic.

"So she switch eh?"

"Switch?"Kunot na tanong ko kay Calvin.

"I heard fairy with high rank can change their property.From nature she switch her
property into darkness."His chain vanish and returned into scythe at nag-angat ng
tingin sa ere.

The Nephlehim was uncounscious but it doesn't mean his out of the battle.

Five black pear starts to circle around her at feeling ko babagyo na ata.At anytime ay
bubuhos na ang malakas na ulan.

Don't tell me she can control the weather aswell?


Ng ibinuka nito ang mata nito wala na ang puti sa mata nito at napalitan ng itim.

"You commoners should had admit defeat at the first place."Salaylay nito at sa
pagkumpas ng daliri nito ay ang paglitaw ng isang napakalaking magic circle na kulay
lila.Sa sobrang laki nito ay halos sakupin nito ang kalahati ng arena.

Fairy supposed to be a gentle and enchanted creature but now I can see horror and
despair.

My eyes widen ng biglang mag crack ang arena and a violet light started to emerge
from it at the magic circle created a beam of light in the sky.

Bigla akong napatakip sa ilong ko ng lumabas doon ang isang nakasulasok na amoy.

Yung tipong ina-agnas na nabangkay ng tao.

I know this battle will gonna last some couple of minute pero hindi ko naman ina-
asahan na ganito ka tagal.

I have an infite magic.I can still go and fight with her with no limits but Calvin.

I'm scared he might run out of energy.

That would be bad.

Nag si alpasan ang mga ugat sa lupa at parang mga sariling buhay na inatake kami
habang sa ere naman mula sa kulay lila na liwanag na nagmumula sa magic circle na
likha nito ay nagsilitawan ang mga sibat na gawa sa enerhiya ang kaso nga lang ay
lahat ng mga sibat na iyon ay si Calvin ang ina-atake.

I dodge the roots who tried to a wip me at ginawa itong tulay para makalapit sa
kanya.
Just I expected, she was focusing on elimating Calvin.With my illusion I make my self
invisible in her naked eyes.

I jumped as high as I can and create a big ball of energy in my palmn.

Bago pa man niya ako mapansin ay lumapat na ang bola ng enerhiya ko sa likuran
niya dahilan para sumabog ito but her pearl was fast enough to stick in my skin.Bigla
akong nakaramdam ng matinding sakit ng dumaloy sa balat ko ang boltahe ng
kuryente.

Her plant disappeared,kasabay non ang pag hulog namin sa ere but thank good
Calvin manage to catch me before my back hits the ground.

"Thanks."Pagpapasalamat ko dito ng maayos kaming nakababa sa lupa while the fairy


compelety fall to the ground.

Pero hindi ko alam kung anong klase katawan ang mero siya at nakayanan pa niyang
bumangon mula sa pagkakahulog nito.

Bakas sa lupa nito ang galit lalo na ng makita nito ang pagkawala ng pakpak niya.

Ibinana ako ni Calvin sa lupa bago dumapo ang tingin niya sa babae.

"This fight was starting to get longer and longer.I'll end it here."Bago ko pa man ako
makapagsalita ay nagpakawala na ang babae ng kulay itim na bola ng enerhiya na
agad naman nahati ni Calvin sa dalawa.

Doon ko lang napansin na katana na pala ang dala niya at hindi na isang scythe.

Calvin cutted every ball of energy that she realse hanggang sa tuloyan na itong
makalapit at once more I saw how his weapon change form.It become a scythe once
more.
"You're already out of energy."He wishpered before he appeard from her back at
itinutok ang talim ng scythe palibot sa leeg nito.

Natigilan ito.

SAKABILANG BANDA NAMAN.....

After the battle end.Caspian turn his back from the arena at nagsimulang maglakad
ng mapadaan siya sa grupo ng mga key spirit ni Avalon na ngayon ay nagbabalat kayo
bilang mga estudyante ng Astrid.Nakangiti ang mga ito at bakas sa mukha ang tuwa
at saya ng makitang bumababa sa arena sila Avalon at Calvin.

Agad siyang nakaradam ng kakaibang senasyon ng masalubong ang mga mata nila ni
Avillus. tila ba may malakas na enerhiya ang pilit bumabanga sa kanila pero imbes na
tumigil siya sa paglalakad ay dumeritso lang siya at binalin ang tingin sa ibang
direksyon.

Huminto si Caspian ilang metro ang layo kila Avillus pero agad din itong naglakad
papalayo at sa pagliko nito sa kanto ay siyang paglaho nito na parang bola.

~A.A~

Duel after duel hanggang sa kumonti nalang ang bilang namin.

Iilan nalang kami at halos lahat ng mga natira ay mga surperiors.

Iilang mga surperiors na ang natanggal kabilang na ang nakalaban namin nong una.

Matapos kung pabagsakin ang kalaban ko ay agad kong sinalo ang katawan niya
bago pa man siya tuloyang bumolagta sa lupa at nawala ang magic cirlce na ginawa
ko.

Her mind was not that strong that she cannot take my illusion.The illusion was to
painful for her mentally that she collapse.
Dahan-dahan kung nilapag ang katawan niya at binalingan ng tingin si Calvin na
ngayon ay pasimple lang nakasandal sa isang tabi habang nakapamulsa ang mga
kamay sa bulsa nito.

Ewan ko ba dyan....

Matapos ng unang laban namin ay hindi na siya lumaban at tumayo na lamang siya
sa isang tabi na para bang nakadikit na ang katawan niya sa parteng iyon dahil kahit
anong sugod ng kalaban nito sa kanya ay palagi lamang nitong ginagamit ang
kakayahan nito sa pag gamit ng hangin para itaboy ito palayo.He did not even move
his finger to control the wind.

Maybe because he did not find his or our opponent interesting kaya hayun siya at pa
chill-chill lang sa isang tabi habang ako ay heto nakikipag patayan para lang sa
grades.

Well...kung tutuosin our battle between the surperiors was more fun than the rest.

Umalis na ako ng arena ng ideneklara na ng mga nangangasiwa sa laban ang panalo


namin at ang pag-aadvance namin sa susunod na laban.

I happily wave my hand to Calvin ng tuloyan na akong makababa sa arena.

We won again and I feel great.

Hindi pa man ako tuloyang nakalapit sa kanya ay tinalikuran na niya ako.

Hah...

His back from being cold again.


Damn hanggang ngayon ay isa paring malaking pala-isipan kung paano ko siya
naging kaibigan.

Our fight was the final fight for today.

There are only six partners left.

Kasali na doon sila Airo at sila Requiem.

At ang huling sampong estudyante na iyon bukod sa amin ay ang mga bigatin na'h na
mga estudyante sa batch namin, like Caspian who finish every battle with his one
stricke move,Airo the Archangel,V the manipulator of both gravity and non gravity,Val
the flame manipulator and sympre Requiem,Brianna and Garret and more.

Maghahapon na'h at nagsisi-uwian na rin ang mga estudyante sa kanya-kanyang mga


dorm nila habang ang iba naman ay mukhang mag o-over night sa clinic lalo na sa
mga may natamong pinsala sa katawan nila.

"Damn my body ache."Rinig naming sambit ni Garret habang inu-unat ang mga braso
sa ere.

In all his duel halos siya lang ang lumalaban.

Before his partner could do some attack ay agad-agad na itong nagco-collapse dahil sa
sobrang kaba kaya wala siyang choice kundi harapin ang kalaban niya ng mag-isa.

"I felt disappointed.I really expect Calvin to expand his wings in a battle."Ani naman
ni Requiem sa isang nagbibirong boses.

Yeah,kahit ako naman.Akala ko talaga bubukadkad ang pakpak ni Calvin pero


mukhang hindi pala.

I'm craving to see his wings.


So much.

Pinagulong ni Calvin ang mga mata niya ng marinig ang sinabi ni Requiem na
kinatawa naman nito.

Reqiuem might be smiling everyday but I know behind that smile hides a deep secret.

I can tell it by just looking at his eyes.

Everytime he smile he's eye never light up nor express happiness.

It was completely void.

Requiem was one of the most strongest students among the first divison.He was
talented and yes he was one of the most tough students.

I'll looking forward in battling him next round kung sakali lamang maglalaban kami.

Samantala....

Kakalabas lamang ni Caspian sa stadium ng mapahinto siya ng makita ang grupo ni


Requiem na naglalakad papalayo at mukhang uuwi narin sa dorm nila.

Dapat talaga ay sa mga surperiors siya makikisama but he can feel it.

It's very obvious.

They don't like him.

That's why he tried his best to avoid them kahit papaano.


He hate their presence.

"Hello E.N.D"Mula sa pinakamalapit na anino ng puno ay lumitaw ang isang


babae.Ang babae na nakalaban ni Avillus at Avalon sa Lunae Lumen.

"What now?"Walang ganang tanong niya at pinihit ang katawan para makita ang
kabuuan nito.

"Oh?have you forgotten?we have an old hag to visit."

"I know...give me a minute and I'll be there."He said na kinatango ng babae at naglaho
ito.

Ng tuloyan ng mawala ang babae ay ang siya namang pag-abante nito.

He knows Avillus was here.

He can feel it and right now he wanted to slay that asshole for leaving Vetron forest.

For him he was to naive.

Sa ayaw man at sa gusto niya he'll gonna rid of Avillus.

He can feel the need to get rid of him for unknown reason.

The bluemoon will raise soon and if that day come he'll finnay gained every
memory,every power he had.He's already tired of being a dog to his so called step
father who did nothing but to fool his mother.

PAGKARATING namin sa dorm agad bumongad sa amin ang mga key spirit na
mukhang kanina pa naghihintay sa amin.
"What take you so long?"Nagsalubong ang mga kilay ni Avillus na mukhang kanina pa
nababagot.

And just like we always see palagi nalang siyang nakalutang sa ere.

Simula ng makalabas ito sa Vetron forest he never set his feet on the ground.

Hindi ko alam kung bakit.

"Anong meron?"Kunot noong tanong ko sa kanila.

"Did you forget?After that suck duel thingy of yours will gonna have to visit an old
lady."

Na pa'h 'ah....' ako sa sinabi niya.

Nakalimutan ko may scroll pa pala kaming dapat aasikasuhin.

Hayss...

Napa-upo ako sa isang pang-isahang couch.

"Hindi ba pwedeng sa susunod na araw nalang?"

"No..that scroll was important,Avalon.We need to ask the lady about it."Avillus
exclaimed.

"Ano bang meron sa scroll?"Tanong ko dito.


"The scroll contain a very very important thing and as the spirit we cannot just leave it
there.Our role was not all about guiding a living being,we have our own main role in
this world and that is to protect what we should protect."Sabi na ni Klaus na
nakasandal sa ding-ding.

At nadamay ako sa bagay na iyon?

Napabuntong hinga ako.

Paano ba kasi ako nadamay sa gulo natoh?

"Strange."Narinig naming bulong ni Calvin habang nakatanaw sa balcony.

"May problema ba?"Tanong ni Requiem dito.

"Yeah,look."Baling nito ng tingin sa isang makapal na usok.

Yes gabi na pero I can clearly see the thick smoke out of the Astrid academy's wall.

CHAPTER XVIII:

》》》WARLORDS《《《

"What did you see,Klaus?"Tanong ni Primo matapos ibuka ni


Klaus ang mga mata nito.

Inabot ni Klaus ang isang bolang crystal na lumilipad sa tabi niya na parang bubble at
binasag ito gamit ng kamay niya.The crytal turns into the dust like subtance at
lumilikha iyon ng imahi sa hangin.

The dust show a burning fire.Isang imahe na gumagalaw sa ere na nagpapakita ng


naglalagablab ng apoy.The image move as if it had it's own life until it broke apart at
bumubuo na naman ng ibang imahe.The second scene was the citizen running around
in fear.

"We need to go."Avillus said at hindi na pinagtuonan ng pansin ang mga sumunod na
imahe as he make his way to the balcony at nilihis ang kurtina na tumatakip dito.

Madilim na sa paligid pero alam ko na may mga estudyante na nagkalat parin sa


paligid lalo na ngayon na malamig ang simoy ng hangin.

Sumunod si Primo kay Avillus at ng tuloyan na siyang napunta sa balcony ay binuka


nito ang palad nito sa ere at mula sa palad nito ay hinipan nito ang kapiraso ng
puting balhibo na hindi ko naman alam kung saan ng galing.

Another trick for the key spirit of life.

The cold breeze of wind blew the feather away hanggang sa hindi na namin iyon
makita.

"What was that for?"Requiem ask.

"Sending a message to a friend."Maikling lintaya niya.

"Well,were heading out now."Nakangiting wika ni Celestia matapos nitong binunot ang
kapiraso ng kulay puting petal na nagmula sa bulaklak na nagsisilbing palamuti sa
buhok niya.

She toss the petal up in the air until it grow big.It turn into a luxury like petal
transportation with some gold vines around it.Masyado itong magara.

It was big enough to fit us all.

Napapikit ako ng marahan ng tangayin ng hangin ang mabangong aroma na ng


gagaling sa petals mula sa bulaklak ni Celestia.It's a scent of a wild flower in a
grassland.
Isa-isa kaming sumakay sa higanteng petals while Avillus remain floating.

Yeah,palagi naman talaga siyang nakalutang.

Ano bang purpose ng paa niya kung ayaw nya namang maglakad?

Calvin lift up the petals with his wind and lead the way out while I used my illusion to
make us invisible.Well not literally invisible.I just fool their eyes believing tinangay
lamang ng isang hangin ang kapiraso ng maliit na petals na sinasakyan namin.

We hurried to the Nirco market and thanks of the heat that came from the blazing fire
Calvin can control the flow of the wind easily.

Malayo pa man kami sa Nicro ay tanaw na namin ang naglalagablab na apoy ng mga
natutupok na gusali.

From the flying petal Celestia stood up on the edge at marahang pumikit kasunod ang
pang-angat ng dalawang kamay nito sa ere.

Suddenly the weather change.Naging makulimlim ang kalangitan kasabay non ay


marahang pagpatak ng ulan.

The rain was warm and it felt so getle on my skin.

Marahang bumagsak ang ulan na siyang nagpapakalma sa lahat ng mga nilalang na


nasa baba.

Celestia rain calm them down.

Her rain dance last for a second bago ito nawala kasabay ng apoy.
The sky become clear and I can clearly see the heavenly bodies.

Nabaling ang atensyon namin sa isang bulto ng lalaki na nakatayo sa itaas ng bubong
ng isang bahay.

He was directly looking at us.

His wearing a complete black outfit na kakaiba sa mga keyspirit.

"A warlord."Pabulong na sambit ni Lazarus.

"A warlord?So they still excist eh?"Biglang umarko ang labi ni Requiem sa hindi
malaman na dahilan.

"I'll deal with him."Uno said in gentle tone bago tumalon.

Yes,she just freakin jump out of the petals before we could speak or react.

She succeesfully landed on thesame roof kung saan nakatayo ang warlord ilang metro
ang distansya mula dito habang kami namin ay deritsong pinuntahan ang tindahan
kung saan binili ni Brianna ang wand at walis niya.

Before we could even land on the ground Lazarus and Klaus already jump out of the
petals without saying anything.They just literally jump out of the petals like they don't
care.Well they are immortal after all,jumping in such a high place won't cause them
death.

Klaus landed on the ground resting his knee on the ground with a violet magic circle
beneath he's feet and then suddenly from his magic circle a black smoke creep from
the ground like a mist.A black mist.As he lift up he's head his hair change into black
with a highlight of white and his clothing change into black and white attire.
His smoke scarrterd around widening his view while balls of crystal circle around
him.Three are white and three are black and each of them consist their own magic and
talent.

Nagulat na lamang ako ng makita na nabasag ang isang crystal sa tabi ni Klaus tulad
ng kanina at mula doon ay pumatak ang itim na likido.

And from the black liquid it form a beast a black lion beast with a sharp fang and
claws that could tear your flesh appart.

It growled so loud that it make his enemy shiver.

"That was Klaus's son."Bigla akong natigilan ng marinig ko iyon mula kay Primo.

"Son?"My eye brow narrowed into one in confusion.

"Yeah,those crystal are actually a core of the beast and those beast had each magic
and forms.Their life was supported by Klaus's magic and they are form from his
blood."Primo explained na kinatango ko dito.

It seems like the world was more greater than I think.

I used to believe manipulating elemets of nature is the only thing we could call magic
but no.It's a big No.

We are living in the world of magic more deeper than we expected.It's like an
ocean.The more I sunk the more I learn how magic do actually work.

It's not about elements it's more than that.

They are far more greater and the spirit the angel the warlords the reapears and the
other being proves magic was not all about controling astonishing elements.
It's about exploring.

It's about learning and appreciating every little details.It's about observing silently and
learn afterward.

Every life,every miracle, are magic.

Magic.

It excist not because you can make fire on your palm but you can appreciate it's
warm.

And many people mistaken that.

Not just because you can control all the elements it doesn't mean your powerful.

Magic doesn't work like that.

That's foolishness..

Magic was not all about how powerful you can be since you was born.

It wasn't about that.

It's how you nourish it.Make it grow like a seed to a big huge tree.

Wala namang nilalang na pagkasilang agad magaling nah.

Wala namang ganon.


Every master,every epic,every legends.Lahat sila isa lang ang pinagmulan.

They all came from the begginer.

And magic?Every people had that.We have the power to make our life magical.

That's what magic is.

That's the deeper sense of magic

Lazarus,he landed on a roof.Boredness was written all over his face at mukhang wala
talaga itong intirisado sa mga nangyayari.

He was simply bored.

Hyst Damn I wonder what kind of past they have.I wanna explore every key spirit past.

We land not far from the store at tinakbo na ito pero hindi pa man kami nakalapit ay
napahinto na kami mula sa pagtakbo ng mapansin namin ang mga flaming arrow
mula sa kalangitan na babagsak na papunta sa kinatatayuan namin but Primo was
fast enough to reflect the attack.A hudge mirror like object cover all of us like shield
and as the flaming arrow hit the mirror it bounce back.Bumalik ito sa pinanggalingan
nito while the mirrow shrink hanggang sa tuloyan itong nawala.

Napatingala kami sa kalangitan kung saan nang galing ang flaming arrow na iyon at
mula doon ay nakita namin ang isa pang warlord na may kulay pulang kasuotan
katulad ng sa nagbabagang apoy at sa hindi naman kalayuan sa tindahan ay nakita
ko ang mga tao na may suot na cloak na katulad ng sa mga taong pilit nuong kinuha
ang marka ni Avillus na pilit sinisira ang pintuan ng tindahan na ngayon ay nababalot
na sa salamgka.

The two woman are here aswell.The woman me and Requiem meet and the woman
who possess the free spirit named Saiha.
Mukhang magkakasama sila sa isang grupo and right now I bet they after the scroll I
had pero mukhang hindi nila alam na nasa akin na iyon but the old lady....Nag-aalala
ako sa pwedeng gawin nila sa kanya.

"I can sense two more warlords around and I can smell End's scent.He might be one of
them."Klaus said in calm voice while Avillus grind.

"Let's deal with this mother fucker first.My fingers are itching for a satisfying match."

Napatango kami sa sinabi ni Avillus before we split up.Naiwan si Avillus para harapin
ang warlord while I'm with Primo.

I can hear the explotion all over the place at ang kanya-kanyang pagpapalabas ng mga
magic circle.

SA KABILANG banda naman.

Uno was standing meters away from the warlord na ngayong malawak ang ngiti na
nakatingin sa kanya.

He looks like a cheerful guy behind his dark aura but she know better.

A warlord will never be kind,never be.

It will always be traitor.

They are created to start a berserk.They main role is to start havoc and chaos.

"You have no business with our scroll.What brings you here,warlord?"She ask in a
kind way and calm tone.
Right now she doesn't wanted to start a fight with a warlord.They are annoying and
tricky opponent and she despise them alot.

The warlord chuckled.

"Fun"Maikling sagot nito sa tanong ni Uno.

"Fun?"Tumaas ang kilay ni Uno dito.

"Yeah."He comb his hair with his finger."The past few era was boring.So boring until a
mare human free us from our slumber.The joy and delight of destruction exchange of
a scroll."Napakibit balikat ito bago ng bago ang anyo habang nanatili namang
kalmado si Uno.Her form remain the key spirit of the dream.A sweet dream hides a
nightmare you never wanted to see.

A warlord was corrupted creature.A killing machine.Isang nilalang na nilunod ang


sarili sa galit at paghihigante until their human body can no longer take the flooding
emotion.They rejected mortality turning into demi-gods then into a warlord.

"Such a foolish creature."Uno mumbled to herself before lifting up her magic up


preparing her body in a battle."I'm not but as destructive as any key spirit but my
illusion was enough to dominant your mind."A violet flame like light appeares on her
plamn.

Her magic was the magic Avalon was using since kid.

Ang kapangyarihan niya ang una nitong natuklasan.Little did she know that the
magic she was using was not actually hers but at the young age Avalon learned to
control illusion as if it was her own magic and that make her so proud.

Very proud.

"Lowly spirit"The warlord mumble enhancing his magic to it's fullest.


Uno just grinned in a dangerous ways as her lips start to change it's color.Pinkish to
deeep violet.

Well it seems like her first plan will fail.

She had to take him by force.

~A.A~

I was running behind Primo when he suddenly jump very very high on the air and
from mid air a silver spear with a dragon snake wrap it's body around Primo's spear
before he landed on the ground.As he's feet touch the ground agad lumitaw ang
puting magic circle kasunod non ang pagbagsak ng iba't-ibang klase ng mga sandata
mula sa kalangitan papunta sa magic cirlce
na nilikha niya.He was surrounded by different kinds of weapon from the smallest
knife to the most heviest axe.

"Primo relay most of the time on his experty in weapon than his magic."Malumanay na
wika ni Celestia na ngayon ay nasa tabi ko na pala.She was standing right beside me
and her sweet soft smile remain on her lips na para bang hindi ito nababahala sa
mga kalaban na nasa paligid.

"Anong ibig mong sabihin?"Nagtatakang tanong ko dito habang pinapanood kung


paano kalabanin ni Primo ang mga naka cloak.He's weapon change time to time.Spear
to dual katana then to a tonfa and a bow and arrow.Hindi ko mapigilang hindi ma-
mangha sa kung paano niya paglaruan ang bawat sandata niya sa pagitan ng mga
daliri niya.

He move fast yet gentle in the same time that it never create a sound.

Umatras si Primo mula sa kalaban nito at mula sa paligid nito ay lumitaw ang mga
espada na nakalutang sa ere na may puting liwanag sa hawakan nito.

The five swords move on it's own.Swaying on it's own in the mid-air na para bang may
sarili itong buhay pero ang nakapagatataka, Primo never kill any single of them.
He just stabbed them in the leg para hindi na ito makapaglakad pa'h kasabay ang
pag-chop nito sa bandang batok nito para mawalan ito ng malay.

"You see Avalon,Spirit like Avillus and Primo was a part of the so called gentle
spirit.They don't just go and rampage and as the key spirit of life he's spell or magic
was not destructive at all.He was used to be the free spirit of second chances.He give
second chance to those who had been commited mistake until he become the key
spirit of life."Celestia said and from her palm a huge double blade axe appeared na
kinanga-nga ko.

The axe was even more bigger than her.

"Chaw!"She winked at me before she go slashing some peeps around.

PRIMO invaded the man's magic circle by stepping on it and just like that the magic
circle become useless.But his not aiming at the mortals but to a warlord who's been
shooting countles of arrow in different direction dahilan para hindi niya malaman
kung saan ito nanggaling o kung saan ito nagmula but his face just fall off ng ang
sinto-sinto nilang kasamahan na halatang kanina pa nayayamot ay heto't nagpasobog
ng mga destruction ball.They are just a little ball ni halos kasing laki lang ito ng
kamao ng bata but it's enough to destroy a big range area and look mukhang wala
itong paki-alam sa matatamaan ng mga atake nito.

Such a stubborn spirit.

Napa-iling siya.

"Hey,Laz!"Pag-agaw niya ng pansin sa kaibigan niya na nakatongtong sa taas ng


bubong ng isang mataas na gusali."You cannot just go a throw some hell here."He
shouted but he just snob him.

He just sighed before swaying the katana he was holding.


Mariing ipinikit ni Primo ang mga mata at pinakiramdaman ang bawat buhay ng
nilalang na gumagalaw sa paligid niya until he scenes her/him.The warlord.

The warlord was far from where he was standing.Malayo ito and it seems like long
range was the Warlord's special skill.A skill that could attact any kinds of being mula
sa malayong distansya.

But

"Avalon let's go!"Tawag ni Requiem na nasa hindi kalayuan.

I nodded at him at sumunod sa kanya.

Tuloyan ng nawasak ang pintuan ng tindahan ng matanda kaya binilisan na namin


ang takbo ni Requiem.

Ng makapasok kami sa bukana ng tindahan ay agad hinablot ni Requiem ang lalaking


naka cloak na nakaharang sa daan at binalibag ito sa labas.

But it just a blink of an eye tumalsik rin kami papalabas ni Requiem ng tumama ang
malakas na bugso ng hangin sa katawan namin.Before we fly out of the house I saw
three person inside.

It was a guy with a fox mask and the two woman.Sa tabi nila ay naroon si Saiha na
may dala-dalang malaking pamaypay.

I and Requiem landed harmless on the ground at nagtaas ng tingin sa kanila.

Behind them I saw the old lady bathing on her own blood.

I clinch my fist.
We are to late.

The guy with the fox mask step out.

Ng umapak ang paa niya sa lupa ay halos mapaluhod na ako sa lakas ng pwersa na
nagtutulak sa akin pababa even Requiem's expression change.

"Mortals."He wishper.

He's eye,his stance and the built of his body.

It was familiar.

But the most strange thing is.Unlike any spirit he wear commoners cloth unlike
Avillus and the other who wear an out of this world satin fabric cloth.

He don't shine unlike any spirit.Did he lose his form aswell?

If Avillus's eye represent life,beggining of life.He's was different,para siyang opposite ni


Avillus.He's paired of eye were like a violet crystal but they show nothing but horror
and the end of life.It's like death.It's like I'm facing death.A living breathing death.

Pero nagsalubong ang mga kilay ko ng makaramdam ako ng kakaibang hapdi na para
bang may kung anong letra ang ang pilit na inu-ukit sa baba na ng leeg ko.

It was like the days when I felt I bare Avillus's mark.

Hindi iyon ganon kasakit pero sapat na para pagpawisan ako.

"Are you okay,Avalon?Your sweating"Nag-aalalang tanong ni Requiem matapos niya


akong nilapitan."What did you do to her?"And then Requiem glance at End when no
words came out from my mouth pero tulad ko ay bakas ang galat sa mukha niya
habang nakatingin sa leeg ko.

Mariin kung pinakiramdaman ang mga letra na pilit inu-ukit sa balat ko.

"Avalon."A wave of light came out from Avillus sword when he sway it on the air
dahilan para mapa-atras sila End ang mga babaeng kasamahan niya.

An amusement smile slide on End's lips ng mariin nitong tiningnan si Avillus.

"Ah..so rumors are true indeed.You lost your form on a mare woman."Disappointment
was written on his voice."How pathetic."He mocked.

"What do you want?"Malamig ang tono na tanong ni Avillus sa key spirit na nag
ngangalang End.

When the pain on my neck fade away ay mariin kung pinunasan ang noo ko kung
saan nabubuo ang mga butil-butil na pawis.

I was standing behind Avillus right beside Requiem but I can sense a different kind of
aura release by the two opposite key spirit.They are like magnet pero ang pagkakaiba
hindi sila dumidikat sa bawat isa but instead they repel each other, pushing each of
them as far as possible na para bang hindi sila pedeng magsama sa isang lugar.

Kung totoosin kailangan nga ba nagsama ang origin at ang ending?

There will always be a gap between them.And within does gaps are hate.

"I should be the one who's asking that question,Avillus.What are you doing here?You
have no business here."Malamig na lintaya nito.

"I saw this place on fire earlier.We just wanted to help."Avillus answer na kinalaki pa
ng ngiti niya.
"Oh how sweet of you,your such a caring spirit but you have just stay in your
place.You don't belong here."

"And you do?"Napa-iling si Avillus flashing his ingot smile again as if he was
teasing."Your a spirit yeto,you let the mortals to use you in their evil deeds.What I
shame."

But before the two spirit could collide a warlord just pop out of nowhere may kung ano
itong binulong sa key spirit na si End na kinatango nito.

End turn his back on us. Before we could stop them from leaving Saiha the free spirit
already manage to block our way.

Saiha,with her huge fan she sway both of her fan in the air creating a strong breeze of
wind and from that wind they vanihs,kasabay naman non ang pagdating ni Uno
kasama si Klaus.Mula sa balikat ni Klaus kung saan pansan-pansan niya na parang
sako ang isang katawan ng lalaki ay parang wala lang na inihagis niya ito sa sahig.It
was the warlord Uno faced earlier but he was already unconscious.

Agad naming tinakbo ang matandang babae na nasa loob pero ganon nalang ang
panlulumo ko ng makita ang hitsura nito.

She was dead already bathing on her own blood.

"Oh god."I mumbled to my self.

Nagsipasukan na ang iba.

Calvin tried to summon her spirit back with his magic but it's already to late.Her soul
already left.

"What should we do?"Brianna ask.


"Here,let me take a look."Naglakad na si Primo papalapit sa katawan ng matanda at
lumuhod sa tabi nito.He rest his one knee on the ground habang nilapit nito ang
dalawang daliri nito sa nuo nito.

"She was dead but I can bring her back to life."Biglang nagliwanag ang mga mukha
namin sa sinabi niya.

Thank god.

His the key spirit of life after all

"But how?her soul already left our world."Calvin ask.

"Her soul might already reach the pline but I can still manage to take her back.Pline
was a place where the guardian choose either she'll be in hell,heaven or in porgatory
but I can negociate with the guardian but I'm afraid their might be an exchange.Life is
not free.Not anymore when she's in pline."Ani ni Primo at tumayo mula at binalingan
kami ng tingin."I can pull her soul back you guys just need to wait here."He said and
key appear on his hand at sinusi ito sa kawalan and suddenly out of nowhere a black
whole appear.Hindi iyon kalakihan pero sapat na para magkasya siya.

"See yah."He said before entering the whole and he vanish with no trace.

~A.A~

It was a peaceful night,a very very peaceful night but beneath does silence,beneath
does shallow shadow lurks a despair.A despair who wanted more,more and more.

A flesh of mortals,a river of blood and the lullaby of rebellion.

He was a beast among the beast,the monster among the monster and he was awaken
by their desire.Desire of power and success.He raise from he's own downfall,awaken
his loyal subject and you know what's more fearful?No one know he raise up and no
one know who truly he is.
He was the demon.The shadow.The monster.He was hell and he was the living
breathing example of it.

A demon created by the toxic society,he was the song of the deads.The wrath of
rebellion and the storm of the east.

He was the devil's apprentice.

Ilang minuto na ang nakakaraan simula ng mawala si Primo at heto sila ngayon.They
are stuck in the old store.

Itinayo ni Requiem ang nakatumbang vase sa mesa at binalik ng marinig niya ang
usapan ng mga kaibigan kuno niya.

Friends?Nah he don't think so.

"Oh look she's waking up!"Rinig niyang sabi ni Brianna.

Everyone gather around in thee old room kung saan nakahiga ang matanda ng
magsimula itong magkamalay.

It seems like Primo succeed,he already expect that but what he wanted to know was
how?

He know what Pline is.It's a demension,a demension where the soul are the only being
who can reach that place.

Out of nowhere Primo did appear.

Bigla siyang napatingin sa orasan na nakasabit sa bintana.


It's really late.

And they still have a fight tommorow.

"Guys,we should better go.The clock is ticking.We still have a match for
tommorrow."Sabi niya.

"Yeah,but we can't leave her here."Brianna said at tinapunan ng tingin ang


matandang babae na ngayon ay pinagpapawisan na'h.

Masmabuti na iyon kaysa naman kanina na halos kasing lamig na ng yelo ang balat
niya.

"Don't worry.We will bring her to our mansion for her own safity with the warlord and
about the other old guy.Klaus will search for him."Napatango sila Requiem sa sinabi ni
Celestia.

Kung totoosin Requiem had nothing to do with this but he just find things interesting
and the warlord.

Requiem's eye landed on the uncounscious warlord.

He was sealed.The chain on he's restrain his power.

"Ayos lang po ba kayo?"Tanong ni Avalon sa matandang babae at inalalayan itong


maka-upo ng maayos sa higaan nito.

The old lady was still weak that she fall asleep after then.

"She'll take time to recover."Primo said na ngayon ay nakasandal na sa dingding


malapit sa bukas na bintana."Her soul was still recoviring but she'll survive."Sumilay
ang ngiti sa labi nito at nag unat-unat.
"Well let's go home then,we can ask the old lady later."Nakangiting wika ni Celestia na
kinatango namin dito.

AND so...our little escape from the academy ended.

Hindi iyon umayon sa akala naming talk and question sa pagitan namin ng
matandang babae but yeah,wala na akong magagawa eh.

Nangayari nah.

Let's just hope for the best.

And the scroll.

Mukhang importante talaga iyon.Akala mo pati warlord naki join narin.Buong akala
ko talaga matagal ng naka prison ang mga katulad nila pero mukhang nakalaya sila.

The world was starting to get complicated again.

Oh,not just the world but my life,our life aswell.

It was a beautiful morning ng magising ako mula sa tulog ko.

"Goodmorning,Avalon"Masayang bati ni Trixie na kinatango ko dito.

"Goodmorning."I greeted back.

Matapos kung ayusin ang sarili ko ay agad na akong lumabas ng kwarto para kumain
pero...may jaw drop.Literally drop ng mabungaran ko ang sala.

Ang dating sala namin na malawak.Sobrang lawak ay heto't crowded nah.


Mula sa ere ay nakita ko si Avillus na nagpalutang-lutang sa ere habang ngumangat-
ngat ng matigas na tinapay at mula sa baba ay hayun ang mga key spirit na may
kanya-kanyang pagkain sa bibig.

What a wonderful mornng indeed but what shock me the most is when I saw the
freaken warlord who just came out from the kitchen.

May dala-dala pa itong tray ng pagkain.He looks happy and..and he even talk with
Primo!

For pete's sake!

Parang kagabi lang kaaway namin siya pero heto siya ngayon at nakikibanat pa ng
mga corney kay Primo na uto-uto naman.

Garret even cling at him as they are friends.

Damn world.

Ano bang nangyari sa mundo ngayon?

"OH! Avalon!"Malakas na sambit ni Brianna sa pangalan ko ng mapansin nila ako.

Everyone froze ng makita nila ako kahit ang pag ngat-ngat ni Avillus sa tinapay ay
natigil.

When the warlords eye set on me.He's eye sparke in delight and....

"Ay letse!"Gulat na sabi ko ng bigla niya nalang itong tumalon na parang teke, at
akmang yayakapin ako nito but hey Calvin just kick him out of mah sight.
Bumaglagta ito sa sahig pero agad din itong nakabawi.Sapo-sapo ang ulo na tumayo
ito at masamang tiningnan si Calvin.

"Men!"Malakas na sabi nito."Your so mean men! How could you do that to mah phace
men!How could you hurt such a noble creature like me,men!that's a crime men!A
crime!"Bulayaw nito kay Calvin but he just rolled his eyes.

Lahat ata ng sinasabi niya ay may 'men'

Damn it seems like we have another weird creature in our team.

The hell?

"Men!!!!!!!!!"

Ewan

CHAPTER XIX:

》》》A Lullaby of the void《《《

"I always felt alone until you came in my life changing everything.My black and white
page turn into a colorful story with a twist I never expected but I never thought it
would end that way.You promise me,you said you'll stay but I forgot.We are two
different beings in one toxic world.In a world where you and I could never be one.I'm
sad but I don't know how to express.Help me."

A long time a ago.

Their was this spirit who felt nothing but compeletely nothing but void until one day
he set his feet on the groud.
It was spring that day.

On his way walk he found a little girl or should he say the little girl found him.

She found him in his darkest day.

It was unexpected.

Everything happened beyond his plan.

Suddenly he find himself wanting to see her everyday.

The little girl make her felt so alive.

He felt so alive and for the first time,for the first time he felt the need to protect her no
matter what it cost.

For the first time he felt different kinds of emotion he don't know how to express.

It was new to him.

And he never expected a little girl could go make him feel butterfly in his stomach.

Everytime he sees her,his heart go run wild.

He was so happy and he hope this happiness would never end but nothing stay
thesame.....

Life never go on their side.


One day,one day his precious butterfly died on his arms.

With her last breath she smile in the most tender way and utter the word he never
knew but he felt.

The I love you.

And for the first time he felt afraid.

He felt afraid of loosin her.

His butterfly.

His butterfly was dying on his arms.

He was scared so scared.

"Hintayin mo ko,pag ako lumaki who you ka sa akin.I'll grow big and tall and powerful
at paglumaki ako.Ako ang proprotekta sayo."He remember her saying those words
when she was still young and innocent...

"I won't leave you,promise."She said with full of sparkle in her eyes but her she is.

Saying her goodbye to him.

And when her butterfly finally folded it's wings he died with her.

IT's been two days.It's been two days since the Nicro Market was burn and since that
day I a gained a weird mark.

Hindi ko alam kung paano but I tried to summon him.


The key spirit of End.The new spirit I bare but he rejected my calls at sumasakit lang
ang leeg ko.

Avillus told me once a spirit rejected his owners will something bad might happen to
one of us.

I don't know why End choose me.Hindi ko alam kung bakit,but I know he deslike
me.He resist my calls.Kalaban parin siya but the thing is.

Why?

Why did I bare his mark.

Even Avillus don't know why and ofcourse hindi si End ang tipong key spirit na
ibibigay nalang basta-basta ang marka nito sa kung sino man.

Hindi siya ang ganong tipong nilalang.

But the fact that I possess his mark felt weird.

It felt so strange on my neck.

Dalawang araw na ang nakalipas simula ng makansila ang duel dahil sa hindi namin
alam na dahilan.

And Celix the supreme presedent had gone to an important mission with Caspain.

Requiem told me something unpredictable just happen dahilan para makansila ang
mga pasok.

Hindi namin alam kung ano iyon pero malabong sabihin iyon ng headmaster sa amin.
Something went bad that they had to send some of the most remarkable students
away out of the Academy's protection.

And for the past few days Caspain had return last night.

While Celix.He had remain pero ang alam ko ay dadating siya mamaya.

Nabago ang oras at araw ganon rin ang pagdadausan nito.

Suddenly nalaman nalang namin na gaganapin iyon sa second division arena.

Sa kabilang ibayo ng Academy.

Alot of things change even Calvin appearance change.His skin become more pale.I can
clearly see some bluewish strands on his hair like a highlight.And his eyes.It become
deeper blue like the deeps of ocean.He's eye look more like a bird's eye than his
normal eye.

Wala na talaga akong alam kung anong nangyayare ngayon but Avillus had been gone
missing ang tanging sabi ni Primo ay may importante daw itong gagawin lalo na't
papalapit na ang blue moon.

Primo told me to focus on my study for now.Siya na daw ang bahala.

Napabuntong hinga na lamang ako bago kinuha ang bag sa couch.

Kanina pa umalis ang tatlo kasama ang mga pixie nila ganon rin ang warlord na
dalawang araw naring nakabuntot sa amin.

Uno left him in our care.


Baka mapatay lang daw niya ito.

Sa makalipas na dalawang araw ay wala naman itong ginagawang kakaiba.Hindi


naman siya mukhang harmful.

Actually his a funny guy.

He remain childish.

Uno said,she cast a spell on him.

Isang mahika na tanging ang mga masasayang pangyayari lang sa buhay ang na
aalala nito.

While she manipulated his bad memory.

Uno told us he had a very tragic past na naging dahilan sa pagbabago nito.

She said warlords are still dangerous creature.

She insisted to kill him but Calvin stop him.

He said he'll take the responsibility.

The warlord seem to be touch on Calvin's kindness kaya hayon he treated Calvin as
his master.

Kung hindi siya sa akin sasama ay kay Calvin kung hindi naman kay Calvin ay kay
Brianna.
He hates Requiem for no reason.Habang mataray naman ang pixie ni Garret sa kanya
kaya ayaw niyang sumama dito.

He take shape as a pixie para hindin siya gaanong mapansin ng ibang estudyante.

Isunikbit ko ang bag ko sa bewang ko at akmang pipihitin ang door knob ng pinto ng
dorm para lumabas ng bigla na lamang umihip ang malakas na hangin na siyang
kinahinto ko.

Kunot ang mga noong binalingan ko nang tingin ang balcony kung saan ng galing ang
malakas na ihip ng hangin.

Wala namang ibang bintana sa sala bukod sa balcony kung saan dumadaan ang
sariwang halimuyak ng hangin pero sa pagkaka-alam ko ay kagabi pa iyon sirado
kaya....

Nakakapagtakang bukas na ang salaming pintuan nito ngayon at nakahawi na ang


mga kurtina na marahang tinatangay ng hangin.

The curtains move so flowless...

Ipinihit ko ang katawan ko paharap sa balcony para maslalo kung maaninag kung
anong meron.Binitawan ko na rin ang pagkakahawak ko sa doorknob ng pinto.My
attention was directly focus at the balcony.

The wind was not that hard at all but what makes me frowned was the shadow.

Mula sa labas ng balkonahe,mula sa likod ng puting mga kurtina na tinatangay ng


banayad na hangin ay na aninag ko ang isang bulto ng kung sino man na ang
nakapagtataka ay mukha itong nakalutang sa ere.

Sa sobrang pagtataka ay dahan-dahan kung inihakbang ang mga paa ko papunta sa


balkonahe at marahang tinabig ang mga kurtina na akala moy mga balerena na
sumasayaw sa hangin.
And then....

Sa paghawi ko sa mga kurtinang iyon ay siya na namang paglakas ng ihip ng hangin


dahilan para mapapikit ako.

The wind blows hard at mula sa kinatatayuan ko ay rinig na rinig ko ang bawat tunog
na nililikha ng mga dahon sa bawat mga puno na nakatayo sa paligid.

Iningat ko ang braso ko sa ere para gawing pangharang ito sa mata ko bago pinilit
ibuka ang mga mata at ganon nalang ang panlalaki ng mata ko ng unti-unti kong
maaninag kung sino man ang nilalang na ito.

Malakas ang ihip ng hingin pero hindi iyon naging dahilan para hindi ko siya
maaninag ng maayos.

Nakita ko nalang ang sarili ko na manghang-manghang nakatitig sa kanya habang


nakababa na ang braso ko sa ere.

He was floating out of the railings of the balcony.

Kasabay ng pag-ihip ng hangin ay ang pagtangay ng ilang hibla ng mga tela ng damit
niya ang pagsayaw ng itim na itim na buhok niya sa hangin.

In his forehead was a black jewel with some unique lining in it.

I don't know what kind of being he is but...

But I can feel a strong aura all over him.

Ibang-iba ang itsura niya sa key o sa warlord.


Mas angat ang hitsura niya lalo na ang kasuotan niya na halos hindi ko na alam kung
paano ito e describe.

But their was a chain floating around him as if he was restrained or something.

Bigla akong naestatwa sa kinatatayuan ko ng unti-unting nitong minulat ang mga


mata nito.

Suddenly I felt a pang in mah chest when our eyes meet sa hindi ko alam na dahilan.

He's eyes was void.He show nothing but emptyness.Not even a single expression was
written on his face.Not even a single one.

His like an empty creature with no soul,no emotion,no feelings.Nothing at all.

Jet black wavy hair and a paired of jewel like red eyes but they are empty.

Is he a spirit?

A warlord?

A jury?

"Who are you."I mumbled but he remain silent.

I tried to reach for him with my hands but suddenly bigla nalang lumakas ang ihip ng
hangin dahilan para mapapikit ako dahil bigla nalang nagsiliparan ang mga dahon sa
paligid at ang ilan sa kanila ay tumatama sa mukha ko.

The wind vanish....the wind vanish along with him at sa ere ay nagpadaosdos ang
isang kulay itim na balahibo.
A black feather.

~A.A~

Kanina pa nagsalubong ang mga kilay ni Calvin ng hindi nito makita si Avalon sa
palagid.Isang oras na ang nakakalipas simula ng umalis sila sa dorm pero hanggang
ngayon ay hindi parin niya makita si Avalon sa paligid.

The duel already started and Requiem and Brianna already left dahil sila ang susunod
while Garret was with his partner.

Calvin was left alone around the crazy crowd with the pixies and the warlord on his
shoulder.

Sa ngayon ay napagpasyahan niyang maghintay sa labas ng stadium sa isang tabi.

He choose to wait under the shade of a tree while he lean his back at it.

He's face was calm but his mind was already full of thoughts about Avalon getting in
to a trouble.

But what annoyed him the most was the eyes of the student everytime they pass by as
if he's something like a noble child.

They keep on wishpering like bees all around the place.

Some of them laugh and giggled like a pig that had been slaughtered.

"What takes you so long,Avalon."He wishpered to himself.

"Hmmm nasaan na kaya siya?"Tanog ni Trixie ang pixie ni Avalon na sumama sa


kanya."Dapat pala hinintay ko nalang siya."
Calvin sighed.

"Baka naman naligaw na siya,men."Suwestyon naman ng Warlord o maskilala bilang


si Men.

"Let's better go find her around"He insisted.

The two pixie split out while the warlord remain on his shoulder.

It's to dangerous for him to roamed around he might get lost.

Panay ang linga ni Calvin sa paligid habang naglalakad ito ng hindi ina-asahang
masalubong sila ni Airo,the archangel.

Agad umarko ang labi nito ng magkalapit silang dalawa.

"Heyah!"Airo greeted by raising his right hand on the air pero but Calvin's face remain
paper blank at nilampasan lang si Airo.

Airo chuckled towards Calvin's attitude.

"Nasa bridge si Avalon kung hinahanap mo."Sabi nito na kinahinto niya at nilingon si
Airo na ngayon ay nakahinto narin sa paglalakad.

Halos nakapikit na ang mata nito sa lawak ng ngiti nito.

"I'm looking forward on having you in a battle."Sabi nito bago pinagpatuloy ang
paglalakad.

"Sino yun,men?"Tanong ni Men sa kanya.


"A nobody."Maikli namang sagot nito at pinagpatuloy ang paglalakad.

Mabilis na nakarating siya sa isang maliit na tulay at tama nga si Airo.

Avalon was there.Hingal na hingal ito at habang naka suporta ang dalawang kamay
nito sa tuhod nito.

He frowned.

"What take you so long?"Tanong niya ng makalapit kay Avalon.Mukha naman itong
natigilan ng marinig nito ang boses niya.

Nag liwanag ang mukha nito ng mag-angat ito ng tingin sa kanya.Her face light up.

"Vin."Tawag ni Avalon sa pangalan niya imbes na sagutin ang tanong niya.

He just rolled his eyes on her at tinalikuran siya habang tumalon naman si Men
papunta sa kanya na agad niyang nasalo gamit ng dalawang palad niya.

"Pasenya na kung pinaghintay ko kayo ah."Paghihingi niya ng tawad dito.The warlord


shrug it's head before smiling softy on her.

"Okay lang yun,Men!"Maligalig na sabi nito.

Natawa lang si Avalon sa sinabi nito bago nito nilagay ang warlord sa balikat
nito.Agad naman itong umopo.

Marahan niyang pinagpagan ang palda niya at agad sumunod kay Calvin na ngayon
ay nakakalayo na sa kanila.

He definitely walk very fast.


"Hoy,Vin!ang bilis mo naman maglakad."Reklamo ni Avalon na halos tumakbo na
makasabay lang dito.

"You're just to slow,Avalon."Calvin said na kina-nguso niya.

Calvin is Calvin.

What can she expect?

No one can bend his attitude.

Damn.

He remain a tameless eagle.

Napa-iling si Avalon.

Hindi pa man sila nakakapasok sa stadium ay tanaw na niya ang dalawang pixie.

It was Trixie and Lily.

"Sorry,Avalon.Dapat hindi kita iniwan."Paghingi nito ng tawad na kina-iling ni Avalon


dito at masuyong ngumiti.

"Okay lang yun ano kaba."Nakangiting sabi ni Avalon na kina-aliwalas ng mukha ni


Trixie.

"Avalon,let's go."Pagtawag ni Calvin sa kanya.

Agad naman sumunod si Avalon dito.


Pagpasok na pagpasok palang nila sa battle arena ay agad na silang binungad ng
nakakabinging sigawan.From the arena Avalon saw Requiem and Brianna figthing
with the girl named V and her partner.

The fight was so intense that no one can tell who's the winner.

Lahat ng mga estudyante na nakapasok sa top six ay walang dudang


maalalakas.Garret,Airo,
Requiem, Brianna,Val,and V all of them are powerful on their own.And each of them
are aiming to the top spot.

For unknown reason Caspian was suddenly out of the battle and been replace by V na
natalo niya sa laban.

"Val will be our opponent Avalon."Biglang sabi ni Calvin habang nakatingin sa isang
papel kung saan nakasulat ang mga maglalaban laban.

The first match was

Requiem and Brianna vs V and her partner.

Calvin and Avalon vs Val and the girl who can use physc.

Garret Vs Airo

Unang laban palang pero mukhang bigatin na agad ang makakalaban ni Garret.

Avalon felt uneasy.

And finally Requiem and Brianna's battle finally come to it's end.
Requiem summoned his serpent that almost devour V alive.

Requiem's serpent who could bend the law of gravity.

PRIMO the key spirit of life giggled in exciment when the mc announce the next battle.

Finally he'll witness Avalon's fight again.

To bad Avillus was not here to support her.

Avillus was somewhere far away from them.

He don't know what that guy was planning.

Well in all the key spirit si Avillus lang naman ang wala.Even Klaus and Celestia are
here.They are all here to watch.

"I'm excited to be summon."Primo giggled again na kinatawa ni Uno.

"I'm excited to be summon."Primo giggled again na kinatawa ni Uno.

"Why so excited?hindi pa nga natin alam kung kaya na niya tayong tawagin."Ani ni
Uno dito na kinabusangot ni Primo.

"Ofcourse she can.Kung hindi niya kaya I'll just gonna go barg the game like a knight
ready to save a princess ."

"She was your princess but are you her knight?"Tumaas ang kilay ni Uno nito na
kinabusangot ni Primo.

"Your hurting my feelings Uno,I hate you."Primo pouted.


Just like before they take form as a student in Astrid.

Yes,pinagtitinginan sila but hey some of the first year division think they are from
higher division na nakikidayo lang para tumingin.

Sino ba namang hindi magtataka?

Come one,even how much they take as a mortal meron at meron parang hindi
magbabago sa mga katangian nila like Klaus crystal.He can't hide them same goes to
their
eyes and physical appearance.

"That uniform really suits you Celestia."Puri ni Klaus dito na kinangiti ni Celestia.

Wearing a student uniform makes them feel mortal again.

"You think so?In my past life I'm not used to wear an expensive clothing like this
before.Mahirap lang naman kasi kami nong nabubuhay pa ako."Malumanay na wika
ni Celestia matapos nitong tiningnan ang kabuoan ng damit nito.

Ramdam ni Uno ang sinasabi ni Celestia dahil kahit siya rin naman noon ay na
ngarap ng magandang kasuotan.She had been kind to everyone but what happen?She
was betrayed.She was inslave like a slut.Being a spirit was like a second chance.She
can wear any dress she like,she can do anything she please but non of those thing
satisfy dahil balikbaliktarin niya man ang mundo she remain a lost soul trapped in
this cruel society.

Hindi siya magtataka kung wala siyang makitang demonyo sa impyerno paano naman
kasi lahat sila ay nandito sa lupa.

Even the most holy angel had a hidden agenda.

She already witness to much cruelness.


"Who do you think will win?"Tanong ni Klaus habang nakasandal sa isang poste
habang nakatingin sa apat na manlalaro sa loob ng arena.

"I'll vote for Avalon ofcourse."Primo said.

"I don't really care who'll win or lose.They all look weak to me."Sabat naman ni
Lazarus dito.Among all of them.Among all the spirit of Avalon Lazarus was the most
destructive.Being the key spirit of chaos theirs no doubt he'll be helpful when it comes
to battle.

"So boastful Lazarus."Klaus commented.

"Come on guys."Primo exclaimed."Where are here to support Avalon.Let's just enjoy


the battle."Ani ni Primo dito.

".I miss being in a fight like this before."Uno mumbled pero sapat na para marinig ng
mga kasamahan nila.

"Ako rin.I wanted to be summon but I forgot she's not my owner."Celestia pouted
sadly.

"Hey it's okay.Don't be sad."Klaus comforted her.

Ilang minuto pa ang lumipas at hinahanda nalang ang arena para sa susunod na
laban.

The arena gain alot of damage at marami ng mga bahagi ng arena ang naka-usli o di
naman kaya ay may butas dahil sa nakaraanh laban.

The first battle was a satisfying match.


Kung tutuosin Requiem could finish the battle in a short period of time if he just
summoned his Cerberus.

With Celix help na kakarating palang.With his power of creation he rebuild the arena
as if it was brand new.

"That guy,I can sense Minerva from his magic."Kalmadong sabi ni Lazarus.

Minerva was his counter part.If he was the key spirit of chaos she was the key spirit
of creation.

"Not just Minerva actually.I can see Lash and Calvion's mark on him."Ang sabi ni
Klaus habang patuloy na umi-ikot ang mga bolang crystal sa katawan niya at each of
them shows ramdom places and scene.

"Calvion?"Nagsalubong ang mga kilay ni Primo ng marinig niya ang pangalang iyon.

"Yeah,his a rare spirit.A hybrid.But he doesn't have any title.Nor it's impossible for
him to possess one but he inherited the characteristics of both the key spirit of
phenomemon and victory but he remain weak like any normal spirit because he
cannot gain any title on his own."Salaysay ni Klaus dito.

Pero agad nawala ang atensyon nila kay Klaus ng bigla nalang tumunog ang malaking
gong sa tabi ganon rin ang mga serena na hinipan ng tatlong opisyal ng paaralan na
nagpapahiwatig na magsisimula ang susunod na laban ano mang oras.

Mula sa kinatatayuan nila Primo ay rinig na rinig nila ang mga masisigabong sigawan
ng mga manonood.

It seems like Val had so many suporter.

Hindi na iyon nakapagtataka.

He was a son of grand duke after all.


Mula sa magakbilang panig ng arena ay lumitaw sila Avalon at si Calvin at ang mga
pixie nito and ofcourse the warlord was with them.

"Ayos lang ba talaga na kasama nila ang warlord na yan?"Tanong ni Celestia sa isang
pag-aalalang boses.

Uno just gave her a sweet tender smile.

"I saw his past.In his past he was a boy,isang binatilyong may mahinang
pangangatawan na kahit ang pagtayo manlang ay hindi na niya kaya.He was born in
such proverty.He rejected because of his illness.Even his father and siblings give up
on him.He had been hurt,rejected and neglected kaya nong namatay ang nanay na
siya lang nag mamahal sa kanya ay tinapon siya ng tatay niya sa kagubatan para
mamatay, he's anger exploded like a bomb corrupting every goodness inside of him
rejecting mortality then he become a demi-god then to a warlord."Ani ni Uno na
kinatahimik nilang lahat.

They know each of them had a painful past na gusto na nilang ibaon sa hukay ang
kaso nga lang iba ang sitwasyon ng warlord sa kanila.Kasi may pinili nitong mabuhay
by rejecting mortality.He choose to live than to die unlike them who commited sucide o
who give up on life and died.

Suddenly they all feel pity for him.

He must be really in pain.

So much pain that he finally give up at nagpalunod nalang sa sakit na naramdaman


nito.

To live while you felt dead inside isn't living at all.It's hell.He's living with hell and for
him to bare such a pain in his heart for his whole life was such a brave thing.

"You feel pity for him?"Tanong ni Klaus na kina-iling ni Uno.


"No,I just want him to experience life itself in another way.Maybe he turned into a
warlord not to destroy but for a second chance."Napakibitbalikat si Uno."I mean who
knows what that warlords might bring to us.We are all thesame.Trapped in a tragic
past turning into someone we never expected to be and we have no choice but to
live."They can hear bitterness on Uno's voice.

Well Uno had a point at all.

They are just innocent soul trapped in hell called world and now they are striving to
live but seeing such a kind soul in a toxic world appreciating every little beauty it was
braveness.

"I think Avalon will gonna gain another two key spirit right now."Biglang sabi ni Klaus
na kinalaki ng mga mata ni Primo.

"For real?!"Hindi makapaniwalang sabi ni Primo dito na kinatango nito.

"Yeah,It's been thirty years since I've a gain a master.I miss having a
companion."Nakangiting sabi nito even Celestia was now smiling.

"Damn you."Binigwasan ni Primo si Klaus na madali namang naka-ilag."Ibibigay mo


din naman pala ang marka po pinatagal mo pa.Hayop ka talaga."

Napatawa si Klaus bago binalingan ng tingin si Celestia.

"Should we?"Patanong na sabi nito and Celestia just happily nodded back at her.

Celestia appearance dramatically change.Her hair colour become gold.Yes,gold that


you can even sold it at high price.Everything was gold.From her golden hair to her
golden eyes from her clothing except for the white diamonds na nagsisilbing palamuti
sa katawan niya.

Same goes with Klaus well not really that much.He just return to his original
form.White and black hair.White and black clothing and a mismatch eye.In the left it
was silver while the other one was picth black.
Every spirit had their own unique way of giving their mark.May ibang bonga katulad
ni Avillus may iba namang parang wala lang katulad ni End.

Kanya kanyang diskarti kung baga but unlike other spirit,Avillus vowed for internity.

He will be Avalon's key spirit and no one can steal him for her.Only death can ruined
his contract and as long as she live no one can take him even by force.

~A.A~

Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko matapos manalo sila Requiem sa


laban.They won at kami na ang susunod.Nakita ko kung paano itinaas ni Requiem
ang kamao nito sa ere na may kasamang ngiti sa labi nito.

The crowd get wild lalo na nong napataob ni Requiem si V. She was defeated
compeletely.

Requiem's snake wrap it's body around him bago ito naglaho na parang itim na abo
na tinangay ng hangin.

But my eyes landed on Val na mariing nakatingin kay Calvin.

His eyes was burning with desire to beat him.

Sa nangyari sa kanila dati sa cafeteria.Malaki ang tsansya na may galit parin si Val
kay Calvin.

That was my first epic disaster here in Astrid.And a big mess like that,for sure ay
nagkaron ng lamat ang ego ni Val pagkatapos non.

Breaking news.A son of a Grand duke had been compeletely defeated by a commoner.
What epic disaster for him.

"Let's go."Ani ni Calvin pero hindi ko iyon napansin dahil nakatoon parin ang
atensyon ko kay Val lalo na ng mapansin ko ang kulay pulang pendant sa leeg niya.

Did his pixie give that to him?

It's cute.

"Tara na daw men."Sabi ni Men ng mapansin siguro nitong hindi ako sumusunod kay
Calvin na nakalayo na ng tuloyan.

Dahil sa natamong pinsala ng arena ay kina-ilangan pa nilang gamitin ang tulong ni


Celix na kakarating palang kasama si Caspain.

Celix with his magic of creation he rebuild the arena habang kami naman ni Calvin ay
naglakad na pababa ng arena ng makasalubong namin sila Brianna.

Agad kumurba ang mga labi ko at ng wave sa kanila na agad din naman nilang
napansin.

Brianna was smiling very wide.

So happy.

"Yah!"She tackled na halos kinatumba ko habang si Men namin ay hayon


nahulog.Hindi naka kapit.

The three of as laugh except for Calvin na ang sarap tadyakan dahil hayon at umuna
nah at iniwan ako.
Damn.

What a bestfriend indeed.

"Congrats to your victory."Ang bati ko sa kanila.

But Brianna shrug.

"Nah...V was not a hard opponent at all.I'm actually disappointed."Brianna pouted.

"Why?"Tanong ko dito.

"Kasi akala ko talaga si Val ang makakalaban namin.Tss...I'm prepare pa naman


ako."She pouted even more.

Brianna really hates Val for unknown reason.

Baka siguro my past sila tutal pare-parehas lang naman silang magkakaklase noon.

"Well..."Inakbayan ako ni Brianna."I'll just gonna give you the opportunity to face
him.Give him the defeat he would never forgotten.Okay?!"

"Come on,Brianna.Don't put to much pressure on Avalon.She'll win .I'm sure of


that."Ang sabi naman ni Requiem.

"Thanks,Requiem."

"No need to thank me."Requiem pick Men up at nilagay siya sa balikat ko.

"Goodluck."He said bago tinapik si Brianna sa braso.They wave their goodbye to me.
Matapos non ay agad naman akong tumakbo para mahabol si Calvin.

"Hindi ko siya gusto,men."Nangunot ang noo ko ng marinig iyon mula kay Men na
ngayon ay nakakapit sa damit ko.

"Bakit naman?Ang bait kaya ni Requiem?"Ang sabi naman ni Trixie na ngayon ay


lumilipad sa tabi ko.

"Requiem was a good guy,his a kind person.Hindi mo palang kasi siya kilala."Ang sabi
ko dito habang tuloy parin ang takbo ni Trixie nodded in agreement.

"Eh bakit?sa tingin mo ba kilala mo na siya men?Everyone had a secret that could
break your heart,Men.Everyone had."

Gusto ko pa sanang sagutin ang sinabi niya pero tuloyan kaming nakarating sa
bukana ng arena.

Agad bumongad sa paningin ko ang maayos na na arena at ang maaliwalas na


kalangitan.A good weather for an activity like this.

Dumapo ang mga pares ng mga mata ko sa isang tabi kung saan naka-upo ang
headmaster sa isang magarang upoan katabi ang mga surperiors.

Caspian the first division surperior.


Marabella for the second division.
Celix the third division and lastly Simon for the fourth also known as the former
supreme presedent.

"Wow,hindi ko ina-akala na makikita ko sila dito."I whistle to my self.

From the other side of the arena I saw Val and Terra.
Terra was completely floating on the air.Her magic was all about physic.A dangerous
one,her partner was Val kilala din sila sa pangalan na Syndrome.Syndrom Valyentie el
Kala.

A son of a grand duke.

His magic was all about fire and heat.Unlike anyone he can control three kinds of
flame.The inferno,heaven's flame and the flame of porgatory.

Maraming besis ko na siyang nakitang nagpakitang gilas sa klase and he never fail to
make everyone amaze by the magic he had within ļthose fire of him.

I even heard Garret,Brianna,Requiem and Val are good friends ang kaso nga lang ay
nadala si Val ng mga kabarkada niya.

"They sure had alot of free time to spend some couple of hours here."Rinig kung
mahinang sabi ni Calvin.

It's just really a simple class activity to test how good you are in workinh with
someone in a battle.It's a normal school activituy.Nothing was new about this but here
they are.The head master.Even some of the students of second division skip their
classes para lang mapanood toh.

I saw Val and Terra step inside the round arena kaya ng makagkatinginan kami ni
Calvin ay sabay sabay kaming tumango.Nakababa na si Men sa balikat ko ganon rin
sila Lily at Trixie.

I take a deep long breath before I step inside the arena.

Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko bago binalingan ng tingin si Calvin na


ngayon ay nakatayo sa tabi ko.

"Can you stop staring at me?We'll win.I a sure you that."Natawa ako sa sinabi niya.
Staring agad?

Hindi ba pwedeng napatingin lang?

Well...

Kailan ba siya na talo?

Kailan ba?

Nope...

He never lose.

Yes,he don't lose in any game.

He always win the title of victory in the end.

You know why?

Kasi siya si Calvin the angel of heaven who hates losing.

And losing was not in his vocabulary.

You wanted a game?he'll show how it's played.

As we step inside the arena theirs no turning back.

Wala nang balikan.


All we have to do was to finish this battle.

I'm stronger now.

As the clock starts to tick.As the sand on the hour glass starts to fall our battle begins.

From Calvin's palm his scythe appear at pina-ikot ito sa daliri niya bago winasiwas sa
ere as if it was a light object.

Val grinned.

"I won't hold back this time,you peasant.You'll taste my heat."Like a wield fire.Val's
flame immediately scattered on the ground as it was ready to toast any living being on
his way.

Before the fire could finally reach us humarang si Calvin sa harapan ko.Inangat nito
ang isang kamay nito na bakante and he twisted his finger creating a barrier from the
wind deflecting his fire like a mirror.

Sa pagbagsak ng dulo ng scythe sa sahig ay humawan ang paligid.His flame was back
fired at him.

But it didn't make any damage.

"Um...Val.I think we should better think a plan."Terra said matapos itong lumapit sa
kanya but he just grunted in disapproval.

"I don't need tactics to win."He said but Terra's face was full of worry.

"Pero Val we--"


"Enough."My eyes widen in shock when I saw Terra's body set on fire even Calvin was
suprised.

Kahit ang mga nanunuod na mga estudyante ay napangsinghap except for the
headmaster the surperiors na parang wala lang.

His eyes....

It was full of delight.

How could he hurt a comrade?

How could he do such a cruel thing?

How could he?

Terra's screamed was breaking my heart apart not just mine but every single students
around the place.

They were stunned on what they witness on Val and the headmaster doesn't seem to
care.

It's to cruel.

"Vin."Bulong ko sa pangalan ni Calvin.

I heard him tsk before clenching his scythe.

"Bastard."He mumble.
Terra was almost kneeling on the ground.I can almost see how her flesh starts to
burn.

"Tama na yan!"I said dahilan para maagaw ko ang atensyon niya.

His eyes was settled at me.

"She's an enemy of yours so why do care?"He ask.

"Enemy or not, hurting a comrade was still wrong.Let her go."Calvin said in a calmn
voice but I could almost sense anger from his aura.

But Val just laugh.

"So soft but I deeply apologise little angel.This girl."Binalingan niya ng tingin si
Terra."She's not my comrade.She's nothing but a tool to me.She's been so useless
since the start and now she's telling me to set a plan?who is she to tell me what to
do?"

"Hindi ba kaibigan mo siya?"Napatawa siya ng pagak sa sinabi ko.

"Kaibigan?I don't have any of them.They are just nothing but bunch of suckers.They
want fame so they stick to me like a blood sucker slug.A linta perhaps."He
said .Slowly, his fire faded away.Lupaypay na bumagsak si Terra sa sahig.Her pale
white skin was now brown.As in brown.Pero hindi pa iyon natapos doon.I gasp when
he just kick Terra out of the arena like it was nothing at all bago kami hinarap."Now
should we start?"

~A.A~

"Which of the two do you think will win?"Bigla natigilan si Avillus ng biglang magsalita
ang matandang babae.
Kababalik niya lang mula sa mansyon nila Primo ng bigla siyang matigilan ng marinig
niyang magsalita ang matandang babae na ngayon ay ina-ayos ang mga bulaklak sa
isang paso na nakapatong sa isang mesa.

He was gone for todays.

He return to Vetron not because he miss it or something but because he felt


something was not right.

Akmang ipagsasawalang bahala na lamang niya ang sinabi ng matanda ng bigla ulit
itong magsalita.

"Which do you think has the most advantage?Those who knows beggining of the
story?or those who knows the ending?"Buong pagtatakang sinalubong ng tingin ni
Avillus ang mata ng matanda na ngayon ay nakatingin narin sa kanya.

Her eyes were soft and gentle.It was full of kindness pero hindi niya mapigilang hindi
iyon kwestyunin.

"What do you mean by that?"Nagsalubong ang mga kilay niya."Tell me,sino ka ba


talaga?"

Kung sasabihin nilang normal lang na mamayan ang matandang babae ay hindi siya
maniniwala.

Since the day she was revive back alam niya na parang may mali sa aura nito.

Kakaiba.

He can feel a different yet unique aura.

The oldlady gentle smiled.


Marahang tumingala ang matanda para makita ang malawak at malaki na ceiling ng
mansyon na puno ng mga napakagandang mga likhang sining lalo na ang mga naka
pinta rito.

"I once saw a beautiful tree,it was so beautiful and big.But one day that tree was burn
and cutted down.But...."She paused..."But as the season change as the years
past.One day,in that exact place.In that thesame place where the tree used to stand
strong a seedling had sprouted.It grow exactly as thesame as the old tree but it was
more bigger,more stronger,and beautifuler than the past.And I want you to protect
that tree.That last tree,Avillus."

Suddenly a hundrend of question just strike his heads again like a ticking bomb.

Suddenly things start to crumble in his head again and again.

Sa isang maikling segundo ay biglang hindi na niya alam ang tama sa mali at ang
mali sa tama.

"I both know.The humanity have made a mistake along time ago.I'm telling you this
because I may know both the beginning and the ending of this story,but I won't be
able to change even the tiny detail of it.Avillus,knowing the beginning cannot change
the ending of a story.But knowing the ending can change not just the beginning,but
also the whole story.You as the key spirit of the origin.You have the ability to change
our lives by the hands of that tree."She said before taking a back step at tinalikuran
siya.

"What do you mean?"His voice was full of confusion.He don't know what on earth she
was talking about.

"You'll understand soon.Your the origin after all."Before Avillus could speak,before he
could even ask, mula sa katawan ng matandang babae a soul separated from it's body
at walang malay na bumagsak ito sa sahig."Every ending was just another start of a
new story.It's just another beginning an endless journey and a million discovery."The
soul said before it parted away leaving Avillus filled with another batch of hundreds of
question.

The hell with the creature this day?


I'm the origin yet they leave me nothing but unsolve mystery again and again.

I'm not a detective for heaven's sake.

That person.

Hindi niya alam kung sino ito but Avillus was sure on one thing.It was a soul.

A soul Primo dragged back here to the living world when he tried to revive the old lady.

A lost soul.

Who could that be?

MARAHAN niyang ipinikit ang mga mapupungay niyang mga mata ng maramdaman
niya ang maiinit na sinag ng araw na tumatama sa balat niya habang nakatayo siya
sa tutok ng isang puno at ninanamnam ang maiinit na buga ng hangin na dumadaplis
sa mukha niya.

It felt so warm...and she miss this feeling so much.

Oh how she wish she could stay a little bit longer.

She wanted to see them.

She wanted to hug them so much but life never work that way.

All she wanted was to say her final goodbye but she couldn't.
They said it's painful when you couldn't see them again but you know what's more
painful?when they are there but you can't even utter a single word.Even the goodbye.

Seeing them from afar ,happy already warm her heart.

Even in her death her key spirit was the only thing she was worrying about.

She was sad.

She doesn't want them to be left alone again but seeing them happy with that girl
makes her felt fine.

Theirs no need for her to worry at all.

They have grown.

They grown so much that it make her so proud.

Her precious spirit had finally mature.

Her spirit finally become idependent.

Oh how she wish she could go lock them in her arms like her babies but she couldn't
because she couldn't repeat the oldtimes.

Napangiti siya.....

"She might not be me in alot of ways but she could be better than me in a lot of
ways."She wishper at marahang binalingan ng tingin ang nag-iisang key spirit niya.

He was the only spirit who had stay.


Her bestfriend....her only bestfriend.

"Goodbye,I wish I could stay a little bit longer but I can't.I'm sorry.I'm sorry Luka."She
mumble caressing his cheeks.

"Never let her smile fade away.Go on now.You are free.I'm setting you free.I am Yuki
and I'm setting you free."She said at sa pag-ihip ng malakas na hangin ay unti-unti
siyang naging papel hanggang sa tuloyan na siyang maglaho.

Leaving her final spirit all alone for himself.

Once more.He was all alone again.

"You always told me to stay and I did but your always the one who leave.You promise
but you lied."

Chapter XIX.I

》》》Icy flame《《《

"My flame don't burn,they freeze."

Once upon a time,long long ago.Behind those great walls of heaven lies a class of
heaven,also known ast the heirarchy of Angels.The First Triad also known as first
sphere consist of three high rank Angels.First was the Seraphim.The first order angel
known as the burning one.They are the flames of heaven and next fallowed by the
Cherubim,the fullness of wisdom.Then the Thrones,they represent the steadfastness of
the love.They are judgement.Those three are the first sphere of angels.
In Heirarchy of heaven their are three sphere and the archangel was belong to the
third sphere.The second to the last.
The first sphere angels are the unfamous angel's in heaven rarely seen in battles.Few
people only knew about their existence,even the religious person know nothing about
them.

Seraphim,as the highest angel in command.He completely outrank those below to him
especially when they are in their bersek mode but one day.When heaven falls, when
angels are sent to mankind a hundrend years ago an unpredictable phenenomenon
occured.A Seraph of the End was created.No one knows how or what happened but it
remain a msytery and that Seraph was the legends of angels.

The mystery and probabbly the new in it's kind.

Avalon intercept her both palm together to create a powerful barrier that could block
Val's meteor shower and inthesame time to protect Calvin na nasa likuran niya lang.

They are not that big but they are explosive and dangerous.

Nang tumama ang mga attake ni Val sa barrier na nilikha ni Avalon ay feeling niya
yumanig ang buong katawan niya sa impact na ginawa nito ng tuloyan itong
bumagsak.

Sa lakas ng pagtama ng mga ito ay nagcrack ang barrier na ginawa niya but Val's
meteor shower did not last long as she expected.

Agad bumagsak ang dalawang balikat ni Avalon ng maglaho ang barrier na ginawa
niya ganon rin ang mga meteor shower ni Val pero lumikha iyon ng mga butas sa
arena lalo na sa mga bahaging hindi inabot ng barrier ni Avalon.

Hindi pa man nakabawi si Avalon mula sa mga meteor shower na pina-ulan ni Val ng
mula sa gilid nang mga mata niya ay nahagip ng paningin niya si Calvin na tumakbo
sa gilid niya hawak hawak ang scythe nito na magkabilaan na ang talim.

Avalon wishper."Improvement huh?nice."


Calvin maneuver his scyth bewteen his finger bago ito pina-ikot sa dalawang kamay
nito before he jump on the mind air to raise his scythe to slash Val from mid air to add
more force and damage but Val was fast enough to create a sword on his own and
blocked Calvin scythe.

Rinig na rinig ni Avalon ang malakas na kalansingan ng mga metal habang pilit
dinidiin ni Calvin ang talim ng scythe niya sa espada ni Val hanggang sa mapa-atras
niya ito but Val hates losing just like him kaya hindi ito nagpatalo kahit narinig na
nito ang unti-unting pag crack ng talim ng espada nito dahil sa talim ng blade ng
scythe ni Calvin.

Val insert a force on his sword pushing Calvin away from him and he succeded.Calvin
landed on the arena resting his knee on the ground pero bago pa man makabawi si
Calvin,Val maneuver his sword to stab Calvin na agad namang napa-atras but Val's
sword leave a cut on his uniform mabuti't hindi iyon umabot sa balat nito.

Calvin keep his distance away from Val for a moment.

To regain his strength.

Isang mapang-asar na ngisi ang sumilay sa labi ni Val matapos nitong iwasiwas ang
espada sa tabi nito at bigla nalang itong nag-apoy at tuloyang natunaw at pumatak
ang likido ng espada nito sa lupa.

Napasinghap si Avalon mula sa kinatatayuan nito ng out of nowhere a blazing fire just
appeared.

Biglang lumitaw ang isang naglalagablab na apoy palibot kay. Val na kumakalat sa
ibang bahagi ng arena.

Avalon grinned before dodging Val's flame na akmang tutupukin siya ng buo at
binalingan ng tingin si Calvin na napa-atras rin din when Val's fire formed a fist at
akmang hahambalusin si Calvin.

She landed on the ground with no harm.


Val's fire were like water that could change it's form and move individually.

Val's flame work as if they have their own life.Everytime Avalon tried to attack him the
flame was fast enough to distinguish her blows.

None of her balls of energy had gone through kahit si Calvin ay nahihirapang
makalapit kay Val dahil sa apoy nitong nagkalat sa paligid and unlike before,Val's
flame never fade away that makes thing hard.

In the middle air Calvin's scythe change it's form turning into a two pair of chain with
a dagger at the edge.Nakapulupot ang kabilang dulo ng kadina sa mga kamay at daliri
ni Calvin papunta sa braso nito.

Calvin clenched his chain tightly before waving it on the air.

Those chain fly directly to Val's wall of flame.Trinay ni Val na sanggain iyon gamit ang
mga apoy niya pero nagulat siya at napa-atras sa kinatatayuan nito ng lumusot
lamang ang mga kadina ni Calvin sa apoy niya.

Val was suprised.His eye even widen.

"It takes a high degree heat to burn my chain."Calvin said before twisting his finger
clenching his fist to command his chain.Parang latigong tumama sa lupa ang mga
kadina ni Calvin ng mailagan ito ni Val na agad nakatalon sa ere it even leave some
long marks on the ground.Val was fast enough to dodge it.

Val's flame immediately surrounded his own body into balls bago ito bumagsak sa
arena at muling kumalat ang apoy nito na kina-atras rin ni Calvin pero hindi pa man
siya naka hakbang ay bigla siyang napa-igtad ng mula sa kinalalagyan ng paa niya ay
gumapang ang isang kakaibang sakit na para bang sinusunog ang balat niya ng pa
unti-unti.

Doon niya lang napansin ang lava na kumakapit na pala papa-akyat sa binti niya.
Val was smiling.

He hissed in pain pero nawala ang atensyon niya sa paa niya kundi sa nag-aalong
apoy ni Val na akmang tutupukin siya.

Suddenly in just a split of second his mind went blank.Wala siyang na-isip na
paraan.Tanging nakatitig lamang siya sa nag-aalpasang mga apoy ni Val but before
those fire could devour him a beam of energy just strike infront of him destroying the
flame's momentum doon niya lang napansin si Avalon.

Pinasabog ni Avalon ang tumitigas na nah lava sa paa papunta sa binti niya.

Agad siyang napaluhod sa sakit.The lava was no longer on his leg pero feeling niya ay
nakadikit parin ito.He can feel the burning heat.

Calvin tsk.

"Ayos ka lang?"Tanong ni Avalon sa kanya sa isang pag-aalalang tono.

"Yeah."Maikling sambit ni Calvin at pinilit ang sarili na tumayo despite the pain he
felt.

"Can you lure him?"Ang tanong ni Calvin kay Avalon ng hindi lumilinon sa gawi
nito.Deritso lamang ang tingin ni Calvin kay Val at sa naglalagablab na apoy nito.

"Hindi ko alam pero susubokan ko."Ang sabi ni Avalon matapos nitong palitawin ang
isang katamtaman na magic circle sa palad nito matapos niya itong ibuka.

Isa iyong kulay lila na magic circle ngunit imbes na bituin ang nasa gitna ng magic
circle na iyon ay isang buwan.A cresent moon with a unique lining pero hindi iyon
napansin ni Avalon.

Val laugh mockingly at her.


"Do you think your illusion could harm me?What am I?A fool to be fooled on that mare
illuison of yours?"Maslalo pang lumawak ang ngisi sa labi nito pero hindi iyon
binigyan pansin ni Avalon.

Kampante lamang siyang ngumito dito.

Illusion can never harm someone physically but meantally yes.

It can...dramatically.

It can bring death by fake feelings,fake scene,and fake nightmare of despair that
could hunt you down hanggang sa masgugustuhin mo nalang na mamatay kaysa
naman pa ulit-ulit kang binibisita ng mga kung ano-anong mga bangungot na
namumuo sa ulo mo na nagpapabaliw sayo.Mga boses na akala mo'y galing sa hukay
na pilit sinisira ang katiting na katinuan mo.

But illusion can do more than that.

Illusion could be one of the most powerful magic you can have.

You could be the best among the best but everything had limitation and same goes to
her illusion.

Illusion could be a killer.

A silent murderer of the night.

If the illusion is powerful enough she can make her victim believe
they are being killed over and over again until it lead to insanity.
A glint of smile arc on Avalon's lips.Hindi iyon ganon ka halatado pero sapat na para
seryusuhin ito ni Val.

Nawala ang ngisi sa labi nito at pinalitan ng isang seryosong expresyon ng mukha
nito.

Mukhang handang-handa na itong banggain ang atake ni Avalon.

Calvin's chain return into it's original form.Naging scythe ulit ito na isa nalang ang
talim.

"Sometimes mocking my illusion is a mess."Maslalo pang lumawak ang ngiti ni Avalon


na siyang kinakunot ng mga noo ni Val pero bago pa man siya makabawi mula sa
paggkunot ng kanyang mga nuo ng bigla-bigla nalang siyang napapikit at ginawang
pantakip ng mata ang braso niya ng bigla nalang may kung anong sumabog sa
paanan ni Avalon kasunod non ay ang pag alpasan ng kulay lilang usok na agad
kumalat dahil sa hangin.

Dahil sa usok na iyon na hindi naman nakabaot sa kanya ay ang naging rason kung
bakit hindi niya makita-kita ang dalawa.

Kung ano man ang plinaplano nila ay wala siyang ka alam-alam kung ano iyon.

He just prepare his fire.

Hindi niya alam kung anong nangyayari sa loob pero handa na ang mga apoy niya sa
kung ano mang mga atake ang ipapasalubong sa kanya.

From those thick violet smoke a two dagger just fly towards Val na agad naman nitong
nasalo pero ilang segundo lamang ang lumipas ng lumabas si Calvin mula sa usok
ganon rin si Avalon sa kabilang banda.

Avalon run out of the own thick smoke she created.From the side of her eyes she how
the wind blow the smoke away revealing Calvin with his scythe.
Tinuon ni Avalon ang pansin sa mga naglalagablab na apoy ni Val bago lumika ng
isang bola ng enerhiya sa kamay niya pero hindi para patamaan ang apoy ni Val
kundi kay Val mismo ipapatama.

She doesn't need to worry about those flames.

She know an expert fighter who could deal with that flames with no worries.

Val's flame dance in the wind violently pero hindi iyon binigyang pansin ni Avalon.

Before the flame could touch her bare skin an arrow just strike creating whole's at the
fire destroying it's flame and momentum.

Val clench his fist.

Who would think fighting alone won't be easy for him.

From the back there was Calvin with his bow and arrow.

His arrow could release multiple arrow in one strike, straight forward capable of
massive damage in any kinds of object.

As a weapon expert such as Calvin he could use any weapon he desire.

From the most tiny weapon to the most biggest axe he can use it expertl.

Depends on what his desire shaped.

With his arrow he fire multiple of them destroying the fire's momentum supporting
Avalon clearing every annoying fire on her way.
Ilang hakbang palang ang layo ni Avalon kay Val ng marahas niyang binato ang kulay
dilaw na bolang enerhiya niya papunta dito.

Nagulat si Val mula sa kinatatayuan nito ng makita ang paglusot ng bolang


enerhiyang iyon sa mga apoy niyang pilit sumangga dito.

He's isntinct strike driving him to create a sword in his palm to cut Avalon's ball of
energy.

When finally the ball of energy was finally on his reach he make a step forward to slice
Avalon's ball of energy into two before taking another step forward to create a spell to
counter Avalon's attack.

Val step out of the safety on his fire making him vulnerable to any attack pero hindi
niya iyon pinag laanan ng pansin.

After casting a spell.Isang katantamang magic circle ang bumuo sa kabilang kamay ni
Val at nakangising sinalubong si Avalon na ilang metro lang ang layo sa kanya.

"Got yah."He's eye twinkle with he finally had her on his reach.

Biglang namilog ang mata ni Avalon ng umilaw ang kamay ni Val at mula doon ay
kumawala ang shard na gawa sa apoy at magma.

Those shard split themselves into three and strike like a gunshot to Avalon.

But.....

Val's victorious smile vanish in instant when he saw how Avalon's body fade away like
puff and a mist came out from it.

"Illusion."Bulong niya niya bago napa-atras.


He hissed.....

Pero ganon nalang ang gulat niya ng mula sa mist na ng galing sa katawan ni Avalon
ay lumusot ang dalawang kadena.Val tried to jump back to dodge those chain but it
was to late.

The chain immediately wrap around his body like snake making him and lock
themself together making him unable to move even the inch of his body.

Throught those mist was Calvin and his chains.

Biglang nag igting ang mga panga niya.

So that was it.

The clone Avalon used to fool him was a decoy for Calvin to have a chance to change
it's weapon's form to chain him up but what strange is he can't summon any of his
fire.

Those chain act as sealed.

"Hey....."Val's eye widen in suprise when his vision land on mind air kung nasaan si
Avalon at ang mga bola ng enerhiya nito.She was seem to float and her hair dance in
lullaby with the wind and her hundrends of yellowish energy ball were more like
crystall balls.Beauty yet dangerous.

A yellowish magic circle flash from Avalon's back at sa pagsuntok ni Avalon sa ere ay
nagsiliparan ang mga energy ball papunta sa kanya and he can't do nothing about it
lalo na't maslalo pang humigpit ang mga kadena ni Calvin sa katawan niya.

Avalon's ball of energy him Val direclty and none of them had been invaded or
blocked.
Lahat ng iyon ay bumagsak kay Val at wala siyang tinira maski isa.

Avalon landed on the ground panting gasphing for air.

Naglaho naman ang mga kadena ni Calvin bumagsak si Val sa arena.

Pero hindi iyon nagtatapos doon.

Val was not done yet.

He still have more to show.

He was just heating the game up.

Avalon step back in shock when she witness how Val's flame suddenly change.It
change not just it's colour but aswell as it's aura.

It change so much.

So much that Avalon was left with no words came out from her mouth.

From burning orange flame it change into pitch black.

A black flame.

The flame of well known purgatory (Ahem ahem to all the readers I misspell the the
purgatory.I used to spell it as porgatory pero mali pala iyon it was u not o.*-*)/ Gomen
gomen^-^)/Sorry for all the wrong spelling.)

Every flame had it's own uniqueness.


But....

Unlike any flame,the purgatory's flame was so different in any aspect.

It's far more dangerous and devastating than the common flame that Val show earlier.

It take years to master such a destractive flame and rumors says pitch black flames
had it's own soul and thinking.

For unknown reason Avalon felt different from the heat of those flame.

It was majestic,yes it was.

Black flame are no doubt amazing and beautiful but she can feel the chill inside of
her.

It's flame was so co yet it burn.

Biglang kinapos ng hininga si Avalon ng mapansin niya ang pagbabago ng apoy ni Val.

His flame starts to form a dragon snake creature.

A dragon with a long body.

Unti-unti ina-angat ng dragon ang ulo sa ere while Val was still on it's ground
kneeling enduring the pain his flame was giving him.

A flaning dragon.

Avalon gulp in horror.


So much horror lalo na ng tuloyang umangat ang ulo nito sa ere.

Mula sa kinatatayuan ni Avalon ay kitang-kita niya kung gaano ka laki ang dragon.

Nagmistula siyang langgam sa laki nito.

The pitch dragon had a red glimming eyes and fangs of fire.

As the pitch dragon roar so loud it almost take Avalon's breath away.

Naestatwa si Avalon mula sa kinatatayuan nito ng matuon ang atensyon ng dragon sa


kanya.

Suddenly it roared so loud that it almost blow her soul along the way.

Mariining napapikit si Avalon ng maramdaman niya ang maiinit na hangin na


lumabas mula sa bibig nito kasabay ang malakas na pwersa na nag pa-atras sa
kanya.

Sa pagmulat ng mga mata niya ay kitang-kita niya ang kabuan ng mukha ng dragon
na ngayon ay kaharap niya.

It slighty parted it's mouth dahilan para makita ni Avalon ang pagpula ng bunganga
nito na nagpapahiwatig na ano mang segundo ay bubuga ito ng apoy at kapag
nangyari iyon ay walang dudang tostado ang aabutin niya.

Avalon clearly witness kung paano unti-unting pumula ang lalamunan nito at ang
pagbuo ng maliit na kulay orange na bola sa bunganga nito.

It was focusing it's energy to fire something destructive and in make her body shiver in
so much fear she felt.
Val was indeed powerful it self.

He was powerful.

Walang duda iyon.

Walang nagawa si Avalon kundi ang panoorin ang dragon ni Val nal unti-unting
itinaas ang katawan ere para kumoha ng bwelo sa pagbuga nito ng apoy.

Hanggang sa napapikit na lamang siya ng makita ang paglabas ng nagbabagang apoy


mula sa bunganga nito.

Ilang segundo ang lumipas pero nakapagtatakang wala manlang siyang naramdamang
kung anong apoy na tumama sa katawan niya kaya marahan niyang ibunuka ang
mata para makita kung ano ang nangyayare.

Nanlaki ang mata ni Avalon...

Halos hindi siya makapaniwala sa nakita nito.

The Dragon's flame thrower just freeze.

It just literally freeze not just the flame thrower but also the dragon going down to the
arena throught Val's arm....

And there she saw Calvin infront of him.

Nagyeyelo ang kaliwang balikat nito papunta sa kaliwang bahagi ng mukha nito.

His eye even change.....


Icy blue....

Val stood from kneeling before taking some backward step.

Hindi ito makapaniwala.

Calvin just freeze his flame from purgatory.

He just did freeze his flame in a second...

"No..."Halos pabulong na sabi ni Val habang tumuon ang pansin sa dragon niyang
tuloyan ng nagyelo."That can't be."Dagdag pa niya habang umiling-iling.

His mind can't accept it.

He trained for years to master that flame...

He endure for decades...

He sacrifice alot just to master that flame.

But in just a split of second it turn into a frozen ice...

And someone like Calvin could freeze it.

A mare commoner?!

He would lose to a mare commoner?

That was embarassment not just to him but to his title...


Syndrom Valyentie had been defeaten completely by a mare commoner....

Hearing those words felt shame down to his spine....

Val felt pang on his chest.

He can't lose....

Not to them...

That was more worser that death itself...

Val shrug his head in disapproval...

He won't accept a cheapy defeat like that!

"You lose."Mahinang sabi Calvin na kina-init ng ulo niya.

Losing was not a part of his plan.....

Hindi iyon kasama sa plano niya.

"I'm not done yet."Halos pabulong na sabi ni Val..

Napa-atras ng ilang hakbang si Calvin ng maramdaman niya ang kakaibang init na


nagmula sa inaapakan niyang arena...

"Vin?"Mahinang tawag ni Avalon sa kanya.Nahihimigan niya ang takot sa boses


nito.Mukhang nararamdaman nito ang nararamdaman niya.
Napasinghap si Avalon mula sa kinatatayuan nito ng maramdaman niya ang pag-uga
ng lupa at ang unti-unting pag crak nito.

From those crack a beam of light came out.One beam to another hanggang sa biglang
na lamang silang nakarinig ng malakas na pagsabog at ang pagbulwak ng kung anong
lava hindi kalayuan sa kinatatayuan niya.

Calvin freeze the remaining space the lava haven't occupied.

Bago mariing tiningnan si Val na napapalibutan na naman ng mga nagbabagang


apoy.

A deep red flame with a highlight of black...

Inferno....

The flame of hell.....

Biglang nasapo ni Avalon ang nuo niya ng makita kung paano maglagablab ang apoy
ni Val.

This was just suppose to be a training pero heto't si Val bigay na bigay.

His flame can kill pero mukhang wala iyong paki-alam.

"My ice are melting."Ang bulong ni Calvin habang nakatingin sa yelo niyang unti-
unting natutunaw.

The more his ice melt the more they lose the oppurtunity to win.

Masnagiging maliit ang space na nagagalawan nila.


Ang tanging mga nagyelong bahagi lang ng arena ang pwede lamang nilang apakan na
maslalo pang nagpapahirap sa kanila.

"This is insane."Ang sabi Avalon habang pinapanuod kung paano lamunin ng lava ang
mga natitira pang espasyo sa arena.

Feeling tuloy ni Avalon ay nasa loob sila ng bulkan dahil sa mga nagbabagang apoy
Val na nagmumukha ng mga ipo-ipo.

"Ano nah?"Ang tanong ni Avalon kay Calvin matapos siya nitong balingan ng tingin.

"My ice can last for ten minutes with his lava or less than but..."Calvin tapped his the
icy floor he was standing para maslalo pa itong kumapal ng kumapal.

"But what?"Avalon frowned.

Before Calvin could speak agad niyang niyapos si Avalon sa bewang nito ng masira
ang bloke ng yelo niya.Calvin jump from the air ng nilamon ng lava ang kabuan ng
ina-apakan nila kani-kanila lang.

Calvin tsk before freezing another bunch of lava para doon sila tumongtong

Some part of the melting lava had already fall out of the arena....

"I will give you a path towards Val,those path will only last for a minute Avalon you
must do something to stop him."Ang sabi ni Calvin na kinatango ni Avalon..

Calvin handed his scythe to Avalon na agad ng iba ng kulay.

Nang magtama ang balat ni Avalon at nang bakal na scythe ay agad itong nagbago.
It turned into violet with black....

Calvin take a final glance at her before taking a deep breath bago ipinikit ang mga
mata at pinakiramdaman ang pinaghalong maiinit at malamig na hangin.

Sa pagbuka ng mga mata niya ay siya namang pagkalat ng yelo niya.Slowly Calvin's
ice scattered all over the place freezing beneath and above the blazing fire of Val...

"Go..."Calvin wishper to Avalon.

Avalon nodded before crossing the path of ice that continue to spread.

"Oh no you can't cross."Ang sabi ni Val ng makita ang mga yelo ni Calvin na unti-
unting nilalamon ang mga nagbabagay apoy niya.

A mini tsunami made of lavs tried to destroy Avalon's path but they froze like a
diamond crystals.

Val casted on spell to another.

Five sets of flaming arrow to another five set of flaming arrow repeating thesame
attack.

Avalon dodges every flaming arrow Val had sent pero sa pagtama ng mga ito sa bloke
ng yelo ay lumilikha ito ng bitak mga bitak na unti-unting lumalaki sa pagdaan ng
segundo.

Sa gitna ng pagtakbo ni Avalon ay nagpa-ulan na naman si Val ng limang flaming


arrow sa ere.

Akmang papasabugin ni Avalon ang mga ito ng bigla itong nahati sa dalawa bago pa
man ito tumama sa bloke ng yelo.
"Don't mind the flaming arrow,Avalon.Go!"Rinig niyang sabi ni Calvin.

Kung hindi nagkakamali si Avalon.Calvin was using dual elements rightnow.

The wind and ice....

Avalon keep on going ignoring Val's attack....she can clearly hear how the ice crack
pero hindi iyon naging dahilan para huminto siya.

She keeps on running forward despite the sounds of cracking ice at ilang pag yanig
nito na nagpapahiwatig na ilang minuto nalang ang natitira bago ito bumagsak sa
nagbabagang dagat ni Val.

But before she could reach Val blazing tornado of fire was just created destroying any
single ice hanggang sa magkapira-piraso ito pero hindi doon natigil si Avalon despite
the heat she felt she jump from one floating ice to another hanggang sa isang metro
nalang ang layo nila ni Val at walang ano anong binato ni Avalon ang scythe ni Calvin
deritso papunta sa nagbabagang apoy ni Val.The scythe change it's form.It become a
blacm spear that landed on Val's feet.

Biglang napayuko si Val ng makita ang spear ni Calvin na nakatarak sa may paanan
niya.

Slowly the spear lighten up changing it's color and texture.

"Vin!"Tawag ni Avalon kay Calvin na agad naman nakatunog.

Ganon nalang ang pangamba ni Val when Calvin uttered something enough to make
him felt defeated.

"Heaven's first order element."Calvin wishpered."Heaven's flame."

A golden magic circle appeared in crimson sky and beam of light strike down to the
ground between Calvin and Val creating a sound of thug....
A white flame scattered around so fast that everything it touches evaporated even Val's
flame vanish in instant same goes to the ice.

It all happen in a short period of time.

The white flame slowly fade away without any trace.

Ng tuloyang mawala ang mga apoy ay halos hindi na makilala ni Avalon ang arena
halos kalahati na ng arena ang naglaho dahil sa apoy ni Val.

Bumagsak si Val sa lubak-lubak na arena.

The mc announce Avalon and Calvin's victory na sinalubong naman ng masigabong


palakpakan.

~A.A~

"Congrats."Napangiti ako ng salubungin ako ng mga key spirit ko na may ngiti sa mga
labi nila bukod nalang siguro kay Lazarus.

Mukhang nanood sila sa laban namin kanina.

Pero nakapagtataka...

Hanggang ngayon ay wala parin si. Avillus.

Bigla tuloy akong nag-alala sa kalagayan niya.

Many bounty hunters want his mark at sa pagkaka-alam ko,Avillus was no longer
immortal.
Just like humans like me he can feel pain...Physical pain cause by a weapon of a
normal person.

Kahit ang normal na kitchen knife na walang bahid ng mahika ay pwedeng gamitin
para kalabanin siya.

I know what his capable of...

He was strong.

Sa sobrang lakas niya maraming tao ang naghahangad na mapasakamay siya.

Being the key spirit of origin was no doubt powerful.

Pero hindi iyon dahilan para hindi ako mag-alala sa kanya.

He don't age but he bleed.

He could die.

"If you had just summon me earlier the match had already ended at a short period of
time."Lazarus hissed na kina-angat ako ng tingin dito."It's boring here you
know."Dagdag pa na saad nito na kinatawa ko.

Lazarus was a destructive spirit pero ayaw ko naman dumepende sa kanila porket
makakapangyarihan sila at key spirit ko sila.

Ayaw ko naman ganon noh...

Pagkatapos ng laban namin ni Val ay napagdesisyunan mo na naming magpahinga


muna sa garden hanggang sa tatawagin kami para sa susunod na laban.
Mas maayos na kasi rito kaysa naman sa loob kami ng stadium kung saan hindi
naman komportable si Calvin.

He fight so hard this match..

He deserves a good rest.

Marahang bumaling ang atensyon ko kay Calvin na ngayon ay naka-upo sa lilim ng


puno kasama ang mga pixie at si men na bumibirit ng mga kung anong mga biro na
kinahagikhik ng tawa nila Trixie at Lily habang si Calvin naman ay mariing nakapikit.

Calvin once told me he can regained his strenght back by the help of his surrounding.

The nature it self.

He can converted plant's energy into his own.

Angel's are sure wow creature.

"Avalon doesn't need us to win,Lazarus."Ang sabi ni Primo dito na kinataas ng kilay ni


Lazarus.Mukhang hindi nito nagustohan ang sinabi ni Primo.

Napa-iling ako.

Actually...

Summoning spirit was still new to me.

Bago iyon para sa akin at kahit gusto ko man silang tawagin ay palagi naman silang
nawawala sa isipan ko kapag nasa gitna na ako ng laban.
Katulad kanina.

Nasanay kasi ako na wala sila.

"Nga pala."Nabaling ang atensyon ko sa dalawang key spirit na sila Celestia at Klaus
na nag-iba na ang hitsura.

Ilang minuto lang akong nawala sa tabi nila pero malaki na ang pinagbago nila.

Their appearance change dramatically na halos hindi ko na sila makilala nong una.

Akala ko nga mga bago na naman silang mga key spirit.

Kung hindi lang sila pinakilala ni Primo ay baka hanggang ngayon ay hindi ko pa sila
na mumukhaan.

Ibang-iba ang hitsura nila kompara noon.

Nakakapanibago.

"Bakit pala nagbago ang hitsura ninyo?"Nakakunot ang noong tanong ko kila Celestia
at Klaus matapos ko silang harapin.

Imbes na sagutin nila ang tanong ko marahang ngumiti si Celestia at tinawid ang
pagitan naming dalawa bago inabot ang magkabilang kamay ko at marahang
hinawakan at pinisil-pisil ito.

She laugh softly na kinasalubong ng mga kilay ko.

"Oh,Avalon come here."Marahan sabi niya bago hinila ako papalayo sa karamihan.
Puno ng pagtatakang binalingan ko ng tingin ang mga key spirit kong walang ginawa
kundi pagmasdan ako habang hinihila ako ni Celestia papalayo sa kanila.

Primo the key spirit of life just smile and muttered the word "go."

Nang tuloyan kaming makalayo sa karamihan inalis ko ang tingin ko sa mga key spirit
ko na nagkanya-kanya naring lakad at kanya-kanya palit ng anyo bago ko binalingan
ng tingin si Celestia na ngayon ay nakatingin narin pala sa akin.

Her sweet smile remain.

"I know your confused on something about your magic,Avalon."Pagsisimula niya na


kinasalubong ng kilay ko.

Huh?

Her words just came out of nowhere that make me frowned in confusion.

Another revealation?

"Um....h-hindi naman gaano."Nag-aalangang sabi ko dito.

I felt awkward at her smile.

"Do you know why my appearance change?"Ang tanong niya na kina-iling ko dito.

Napangiti siya.

"I change because I gained an owner....and....it's you."Bigla akong nagulat sa sinabi


nito at napasapo sa leegan ko kung saan naka-ukit ang mga pangalan nila.
Nakapagtataka.

Hindi ko naman naramamdaman ang pag-ukit ng pangalan niya sa leeg ko kanina.

Tumawa si Celestia ng makita niya ang pagkagulat na reaskyon ko.

"Every spirit have their own way of giving their mark,Avalon.Me and Klaus can only
give our mark in the middle of a fight.I don't know why but that's how my mark
work."Malumanay na sabi nito.

So spirit have their own unique way of giving marks?

Ngayon ko lang ata iyon nalaman.

"I'm the key spirit of five elements Avalon the fire,water,earth,and air."Nakangiting
sabi niya.

Five?

Fire

Water

Earth

And Wind or Air.

It's four not five.

Did she miss count?


"Pero apat lang sila Celestia."Pagtatama ko dito.

It should be four elements not five pero tinawanan niya lang ako.

Celestia just laugh at me.

"Do you know what makes my five elements?"Ang tanong niya na kina-iling ko."It's
called spirit."

"Spirit?"

"Yes,the elements of lost soul."Binitwanan niya ang pagkakahawak mula kamay ko.

"Their are five elements Avalon.Spirit the love and rebirth,Air the power and
death,Earth the law and Respone,Fire the knowledge and consammation,and the
water wisdon and Initation.They are the main five elements along with the secondary
elements just like ice,thunder,nature,and metal."Mahabang wika niya.

If Ice was the secondary elements of water and thunder for the wind then how come
Calvin could manipulate the ice instead of fire?

Dahil sa pag kakaalam ko seraphim are the angels who were born in blazing heat of a
holy flame.

Calvin can use both wind and holy magic bukod na doon ang time and reality warping
but for him to use ice was kinda strange for a seraphim who had been born from fire
and heat.

And his parents...

If Calvin was a seraph then same goes to his parents.


They must be a seraphim like him pero kahit noon pa man simula nang lumipat sila
sa maliit na komonidad namin ay kahit kailan man ay hindi ko pa nakitang
inibukadkad ni Calvin o kahit ng mga magulang nila ang mga pakpak nila.

Hindi ko alam kung ano ang rason nila pero ni kahit isa sa mga mamayanan na
nakatira sa maliit na kuminidad namin ay hindi sila pinaghinilaan ngunit nag-iba
iyon ng tumungtong si Calvin ng anim na taong gulang.

Nagbago ang physical na hitsura niya ibang-iba sa mga magulang at kapatid niya at
noon pa man nong mga bata pa kami ay napapansin ko na ang mga kulay puting mga
balhibo ng ibon na para bang nalalagas sa bawat araw na nagdaan pero bago iyon.

Bago pa man magbago ang physical na hitsura niya bago pa man iyon nangyari...ilang
linggo bago ang kaarawan niya ay may trahedyang nangyari sa payapang nayon.

Sinugod ng bandido ang maliit na kumonidad namin sa hindi maalam na dahilan at


dahil sa bata kami dinala ako ni Calvin sa kagubatan hindi malayo nayon at doon
nagkubli.....bukod doon ay wala na akong naalala kung ano ang nangyari matapos
non.

Basta ang alam ko lang ay ang malabot na pag-ikot ng kung anong malambot na
bagay sa katawan ko na para bang prinoprotektahan ako.

Makalipas ng isang linggo mula ng mangyari ang pagtangkang pagsakop ng mga


bandido sa bayan namin ay unti-unting nagbago ang anyo ni Calvin mula sa kulay
itim nitong buhok at kulay putik na mga mata ay nagbago.

Naging mas magara ang hitsura nito kaysa sa nakakarami.Just like a key spirit who
change their form he change aswell.

He change...kung dati para lang siyang simpleng bata na katulad ko ay ngayo'y ibang-
iba na siya.

He become the angel he was born to be.


A bold angel.

"Spirit unites the four elements like twilight magic,Avalon. "Malumanay na sabi nito
dito."And people had been confused about my title."

Spirit...

"Paano ang darkness at light magic?aren't they elements aswell?"Ang tanong ko kay
Celestia na marahang kina-iling ng ulo niya.

"Just like in colours Avalon black and white are not known as colours but the origin of
colours.Darkness and Light magic are not consider elements but power.Many people
are confused on magic and power.Power is something you own and people seek while
magic is something you barrowed or inherrited.One example of magic was spell casting
while power was born inside you and few creature only discover their power inside of
them ,because people get confused on thosw two unlikely different matter.Key spirit
like me,own our title by our power we build inside of us and the magic we learned by
enchancing our power."

But it make no sense.

Magic and Power.

Para lang naman silang magkaparehas.

I mean magic and power they look like have thesame meaning.

Ewan...

Basta nakakalito ang mundo.


"Do you really think illusion is the only power you possess?"Ang biglaang tanong sa
akin na akmang sasagutin ko ng 'oo' pero ngunit bago pa man ako makapagsalita ay
naibuka na ni Celestia ang bibig niya."Avalon possessing an infinite magic means
something more than just illusion.Having a magic of infinity was more on inherrited it
was given to those who deserve it."

"Anong ibig mong sabihin?"Puno ng pagtatakang tanong ko dito.

Pero imbis na sagutin ni Celestia ang tanong ko nilihis nito ang paningin sa mga
bulaklak na nakatanim sa tabi namin.

Mga bulaklak na may kanya-kanyang ganda at pagkaka-iba.

Pinatas ni Celestia ang isang bulaklak na hindi pa sumisibol at pinakita niya ito sa
akin."The illusion you had might be barrowed from Uno since she was an illuisonist or
maybe something more deeper than that.Your illuison might be the glimps of your real
magic or something more than that.Power.A power,Avalon."

"Anong kapangyarihan Celestia?Hindi kita maitindihan at saka bakit mo ba to'h


sinasabi sa akin?Nililito mo lang ako.Hanggang ngayon ay hindi ko parin alam ang
pagkakaiba ng kapangyarihan at mahika."

Celestia take a deep breath.

"Power was the ability to do something,where as magic is the attempt to use power in
a way to influence someone or desired something you wanted.So the term of magical
power implies the ability to use power to achieve magic."Ang paliwanag niya na hindi
ko naman maintindihan.

It make no sense at all.

Pinapasakit lang nito ang ulo ko.

"Kluas told me he can't see what's the true shape of your magic and the only magic
who don't have any shape was the void."
"Void magic?"My forehead frown.

"Yes,the magic of void that was within inside of all of us.All the creature had the
capability of wielding that magic but no one had had ever succeeded.No one did even
the legends among the legend failed and the only creature who could weild that magic
was the counter part of the unfamous supreme key spirit named Eros.The supreme
key spirit of Void and nothingness.The representation of nothing and he possess the
power of nothingness which also was his magic."Mahabang salaysay nito.

Eros....and his counter part..

Who?

Akmang ibubuka na naman ni Celestia ang bibig para makapagsalita ng pigilan ko


siya.

"Teka,teka muna Celestia.Before you say somethinh crazy as power and magic again
pwede bang sabihin mo kung bakit mo ito sinasabi sa akin?bakit?"May puno ng
pagtatakang tanong ko sa kanya.

"Because for some reason you reminended us of someone...someone who'd never failed
to amaze us."Bigla akong natigilan at napalingon sa karamihan ng sagutin ni Klaus
ang tanong ko.

Hindi ko napansin kanina pa pala siya nakatingin sa amin at tahimik na nakikinig.

"I can feel the familiarity of someone's presence in you.Someone important to


us."Kluas step forward from the crowd kuny saan nakatayo si Klaus."For some reason
I can feel half of her soul stuck on you.."

"Who?"Kumunot ang noo ko."Sino ang tinutukoy ninyo?"Puno ng pagtatakang tanong


ko sa kanila.
"He was refering to his former owner.Our former owner."Biglang nagsalita si Primo na
kinabaling ng atensyon ko sa kanya."You just remind us all about her."

"So...pinili nyo ako dahil pina paalala ko sa inyo ang yumaong......"I paused.

Primo immediately shrug his head in disapproval.

"No,Avalon.We did not choose you just because you remind us about her.I choose you
because you got my interest since the start.I was your first spirit Avalon,fallowed by
Uno and Lazarus.I was with you before I discover your true identity."Malumanay na
sabi nito.

"My true Identity?"

"Yes,Avalon."Primo nodded.

"True Identity hah...ano yun?na isa akong prinsesa nang isang makapangyarihang
kaharian na pina-ampon sa kasalukuyang mga magulang ko dahil inatake ng mga
kung sinong panget na kontrabida ang kastilyo namin at ngayon ay mag i-i shall
return ako yuon ang dahilan kung bakit na pili ako Celix dahil yun pala
makapangyarihan ako.Isa akong lost princess.Ganon ba ang estorya ng buhay
ko?"Nagkatingin ang mga key spirit ko.

Bakas sa mukha nila ang pagtataka.

"Ano?yun ba ang true identity ko hah?"Napamewang na ako sa harapan nila.

"No"Maikling sagot ni Lazarus."Ano ka sineswerte?ni katiting ng dugong bughaw wala


ka.You sure read alot of princess story and here you are.Your head was filled with
those kinds of predictable plot."Lazarus rolled his eyes."What a kid."

Mahina namang napatawa si Primo.


"Avalon what I'm saying is.You are reincarnation of her but in thesame time you are
you.Half of your soul was belong to our former owner pero nangingibabaw parin ang
sayo.You just surpass her,her soul become yours.She become a part of you.. you just
surpass her along time ago.You converted her spirit on your own and you was born
Avalon.You.The unique you.That's the reason why we choose you.You are you.We
don't choose you because somehow remind us about her.We choose you because our
mark choose you.A key spirit's mark was something you need to own not something
you forced."He smiled at me ganon na rin ang iba.

"We would gladly fight by your side as your humble spirits."Ang dagdag pa nito na
kina-arko ng labi ko.

Once upon a time I was so innocent baby

Isang sanggol na walang ka muwang muwang sa mundo but as season change as the
years past like I grow into a curious girl wanting to discover how world works in it's
own way.Until one day....I meet them..My key spirit.

My simple retarded life change into a roller coaster ride with ups and down but what's
more important is I'm not alone.I'm not with that exciting ride.I had my friends and
key spirit with me.

I have them at kahit saan man kami huminto ay sana'y sama-sama parin kami.

Because friends cause heart break as well....

"Yah"Biglang nagliwanag ang mukha ko ng marinig ko ang isang pamilyar na boses na


ilang araw ko nang hinahanap.....

Sa pag-angat ng mukha ko sa ere ay ganon nalang ang tuwa na naramdaman ko ng


magtama ang mga mata namin.

It was Avillus.

It was him with his grinned smile.


"Avillus!"Natuwang bigkas ko sa pangalan niya.

"Yah hi hi Avalon"He greeted."Miss me?"

Natawa ako sa sinabi niya.

"Welcome back,Avillus."Ang bati ni Celestia."How's the trip?"Ang tanong nito.

"It was sad and boring with out you guys."Ngumuso ito at nag indian sit sa ere habang
naka cross arm ang dalawang braso nito sa isat-isa pero agad rin umarko ang labi
nito ng tumabi ito sa akin.

"Aw...that was so sweet you jerk!you sound so gay."Ang asik ni Primo dito na kinatawa
ni Avillus.

"How's the fight by the way?"He ask.

"Nanalo kami ni Calvin."Masayang sabi ko dito na kinalawak ng ngiti niya.

"Talaga?akala ko unang laban palang supalpal ka lang.Sad."He joked na kinasingkit


ng mata ko.

"Just kidding."Agad na bawi niya sa sinabi niya bago ginulo ang buhok ko."Sorry if I'm
late.Hindi ko napanood ang laban mo."

"Ayos lang."

"Babawi ako."Nakangiting sabi nito.......

"Yeah.."Primo nodded."This time we will fight with you.All of us will."Nakangiting sabi


ni Primo....
Napangiti ako sa sinabi nila....

MARIING sinira ni Requiem ang librong binabasa niya at nag-angat ng tingin sa kulay
bughaw na kalangitan.

He'd been staying in the other side of the garden kung saan walang tao at medyo
masukal na dahil sa hindi natatabas na damo.
Pero agad nabaling ang atensyon niya sa kabilang banda ng harden malayo sa kanya
ngunit dahil sa kakaibang abilidad niya ay kaya niyang makita ang kahit ano mang
nilalang na mahahagip ng mga mata niya.

"Hmmmm?"Ang tanging lumambas sa bibig ni Requiem ng mahagip ng mga mata nito


ang isang pamilyar na bulto ng babae kasama ang mga key spirit nito.

"Avalon."He uttered her name pero agad ring nawala ang attensyo niya dito ng
maramdaman ni Requiem ang pamilyar na presensya ng taong nangunguna sa
listahan ng ayaw niyang makita ngayon at kahit kailan man.

"Airo told me you decline..."Ang agad pambungad ng nakakatandang kapatid niya.

Walang iba kundi si Celix.

Celix and Airo were his foster brother after there father adopt him....

Celix was belong to angelic family pero sa kung anong rason.....ng makita siya ng
nanay ni Celix sa gitna ng pagbisita nito sa mga karatig na bansa.

Kasalukuyan siya noong nakakulong sa isang kulongan na hinihila ng kabayo para


ibenta.

Kids like him in the past were like slave rent.


Nirerentahan ang mga batang katulad niya para magsilbi....

Hanggang sa isang araw ay biglang nagtagpo ang mga mata nila ng mag-iisang
sumusuyod ang reyna sa mga lugar na hindi abot ng kapangyarihan ng gobyerno
kung saan nangyayari ang mga illegal na gawain.

Walang ka alam-alam si Requiem kung ano o bakit siya nito kinupkop at binigyan ng
desenteng trabaho sa kastilyo nito ng magtapo ang landas ni Requiem at nang hari at
mula noon ay naging opisyal na siyang parte ng pamilya ngunit patago nga lang.

May ibang nag-aakalang anak siya ng Reyna sa ibang lalaki o di kaya ay isa sa mga
anak na labas ng hari

Yes,he was clothed,feeded,sent to an amazing school by them pero ni isang katiting na


pagmamahal ay wala siyang naramdaman mula dito he just like a tool they must keep
safe..

But Requiem knows well....

He know how world works...

He was adopted for a reason...

The palace,the whole country was almost heaven to all the angelic being pero hindi
siya isa doon.

Because he was the evil.The villain at wala sa isip niya ang ideny iyon.

Because Requiem was far from being an angel but he was forced to be one.

"Father wanted to see you."Ang sabi ni Celix ng hindi siya sumagot dito.
"My my...."Ang unang salitang lumabas sa bibig niya matapos niyang maaninag mula
sa gilid ng mata niya ang isang bulto ni Celix."I wonder for what reason?"His lips arc
into a smirk.

"Mother had been sulking.You never visited her even for once.Mind to show up
yourself to the person who clothed you?"Tumaas ang kilay ni Celix dito na kinagulong
lang ng mata ni Requiem.

"What are you doing here?You are supposed to be with the head master to accompany
him."Pag-iiba ni Requiem ng topic.

"How about you?What are you doing here?You are supposed to support your friend in
his battle."

"Don't answer me with another question,Celix."Malamig na tugon ni Requiem dito but


Celix calm face remain plastered on his face and because of the shadow effect of tree
leaves add more drama....

"I'm not.I'm simply asking you."Ngumiti ito ngunit hindi iyon ganon ka halata pero
sapat na para painitin ang ulo ni Requiem.

Because in all the smile.

Celix,the fore-eyed guy's smile was the smile he hates the most.

He despise it so much..

"Tss...just go away can you?stop sticking to me.I hate issue."Pagtataboy ni Requiem


dito.

"Kung nakakamatay ang pagkabagot,malamang ay sumakabilang buhay na ako


kanina pa."Ang sabi ni Celix."Standing beside the headmaster for a couple of hour was
plain boring so I made up mind to talk to you just to spice my day today."
"I was not born to entertain you,Celix."Ang sabi Requiem dito matapos maglaho ang
librong hawak-hawak nito at mariing binalingan ng tingin ang nakakatandang kapatid
kuno niya.

From head to toe he can tell they aren't look like a sibling.

Well...Airo was the second son of the king from his second mistress but because of the
talent Airo possess the king declare him as the prince kahit hindi ito purong dugong
bughaw.

Because the King's second mistress was nothing but a mare witch..Despite the age of
one hundrend thirty years old,Airo's mother remain young.

She was crowned as the darling of the crowd inside there country and simply because
beauty and seductive smile.

Airo,the archangel also known as the son of saint was a half blooded witch.

"My....."Celix wishpered."You never change even a little bit Requiem.Still the meany
boy I used to know."Celix paused for a memont bago nakipagpalitan ng tingin kay.
Requiem."I'm suprised about your performance,Requiem.You never failed to suprised
me.Sinong mag-aakalang magkakaroon ka pala ng ganoong karaming kaibigan?I'm
flattered on your improvement but I'm disappointed at your achievements.."Napapikit
si Celix."How shame."Ang dagdag pa nito bago siya nito tinalikuran at nagsimulang
maglakad papalayo sa kanya.

Walang imik namang sinundan ng tingin ni Requiem si Celix hanggang sa tuloyan


itong naglaho sa paningin niya.

"Wews.."From the bush ngiti-ngitang lumabas si Airo.

Nakapamulsa ito at sumisipol-sipol.


"You guys really never get along."Bumaling ang tingin nito sa kanya."I wonder
why?"Nakangiting tanong nito na obvious naman na alam na nito ang sagot.

He hates Celix just like how Celix hates him.

Para silang anghel at demonyo na nakatira sa isang bahay at sympre kailan ba na


nalo ang demonyo laban sa anghel?In the end naman the people would always sided
on the angel than a devil such as him.

Even how much he prove his worth he would never be enough.He would kasi sa
simula palang ay hindi na siya ang anghel na gusto nilang mangyari sa kanya.

Kasi nga demonyo siya and his heart was already harden by pain and anger..

"So?"Tumaas ang kilay ni Requiem na binalingan ng tingin si Airo."What kind of wind


blow you all here?"Ang tanong niya na kinatawa ni Airo.

"So mean."Natatawang sabi nito."I'm just wanted to congrats you."Airo said before
booming his jolly smile.

"Tss.."Ang tanging lumabas sa bibig ni Requiem.

"You guys never get a long."Airo uttered.

"And we will never be."Tumalon si Requiem mula sa sangang kina-uupoan nito.

Requiem landed beside Airo pero may distansya iyon.

"I wonder if that guy consider me a brother?"Patanong na sabi ni Airo.


"Oh?It's very obvious what's the answer Airo.We are here because we are still
needed,but as the time comes when Celix ruled we will be all dump out of that
country.How ironic."Napangiwi siya.

Tools...

That was the reason why he was adopted...to be a tool of success but to bad he had
his own plan.

He was Xevach Requiem after all...

Pero sa isang iglap ang trono ni Celix ay biglang naging alanganin ng magtapo ang
landas ni Requiem at nang isang dating hari.Isang haring minsan naring namuno sa
particular na bansa kung saan maghahari si Celix.

It was the oldest angel in command.

Without the former king's approval Celix could never be the king...

Unang kita palang ng dating hari kay Requiem ay alam na nitong may kakaibang
dugong nanalaytay dito.

He saw something on Requiem na hindi nito nakita kay Celix and it was the strong
passion.A great passion of something he deeply care...

"But I thought you are the successor.The old geezer already announce that
remember?"May bahid ng pagtatakang tanong ni Airo kay Requiem at bumaling ng
tingin rito.

"Oh yeah?Do you think your dad would let that happen?"Pagak siyang tumawa.

Ofcourse no...
But being a king...

For unknown reason he feel the need to be a king,to rule a kingdom...

"What's with Celix anyway?He was always the royalty's favorite.I'm jealous. I doubt he
consider me as a sibling."Airo's jolly smile turned into a grinned.

"Yeah yeah,whatever.I'm going."Requiem lazily wave his goodbye to Airo at agad


umalis sa lugar na iyon.

Mahirap na baka may makakita sa kanila at isipin pang close na sila.

Hindi naman sa ayaw niya si Airo pero sadyang ayaw niya ng gulo.

People minds know days are toxic.Baka kung ano pang masabi nila na pwedeng
ikasira niya o di kaya ay pwedeng ikasira ni Airo.

For now he don't want any close contact with them lalo na kung walang mga
kabuluhang bagay ang pag-uusapan nila.

Tahimik siyang naglalakad sa pathway papasok ng stadium ng bigla niya lang


makasalubong sila Avalon at Calvin.

Avalon immediately welcome him with her bright smile that could really ligthen up
your day.

"Avalon!"Biglang nag-iba ang tono ng pananalita niya.Suddenly his tone become the
happily Requiem they know na palaging sumasakay sa mga trip nila.

At sa isang iglap Requiem was wearing his mask again.The smile.

Isn't it scary what a smile could hide?


It could hide the hate,the sorrow,the pain,the saddness,the anger by just one thing.

Smile and pretend to be happy.

"Requiem!"Masayang tawag ni Avalon sa kanya.Tuwang-tuwa pa siya nitong


kinawayan na para bang hindi sila maglalaban maya-maya.

"Saan ka galing?"Ang agad na tanong ni Avalon sa kanya matapos itong sumabay sa


paglalakad niya at katulad noon ay palagi parin nitong kasabay si Calvin na walang
imik.

"Ah...nagpapahangin lang how about you?"Pabalik na tanong niya kay Avalon habang
magkasabay silang naglalakad papasok.

"Sinamahan ko lang si Calvin dito sa labas.Hindi kasi siya komportable sa loob ng


stadium."Ang sagot ni Avalon sa kanya na kina 'ahh' niya.

Matapos ng maiksing pag-uusap nila ay sabay na silang tatlong pumasok sa stadium.

Agad bumongad si Brianna at Garret sa kanya.

Garret look wasted.

"You look suck."Ang komento ni Requiem matapos nitong makita ang kabuoan ng
hitsura ni Garret.

Pero tumawa lang si Garret at sinuklay ang magulang buhok gamit ng mga daliri
nito...

Na agaw ang atensyon nila Requiem ng tumunog ng malakas na tunog ng gong na


hinampas ng kung nino man na nagpapahiwatig na magsisimula na ang susunod na
laban.
Nagkasitinginan sila Avalon,Brianna at Requiem habang si Calvin?Umuna na'h...

"Goodluck for the each of us,Avalon!"Nakangiting sabi ni Brianna at ngumisi ito.

A smile of confident.

"We won't gonna lose."She said.

Avalon grinned with a smile

"Same goes here,Brianna."

Pero lingid sa kaalaman nila ay may isang pares ng mga matang kanina pa tahimik
na nakamatyag sa kanila.

Mga matang puno ng mesteryo at hiwaga ngunit sa likod ng mga mahihiwagang mata
nito ay nagkukubli ang isang nilalang na hawak ang sagot sa lahat ng mga
katanungan nila.

Sa pag-ihip ng malakas na hangin kasabay ang malakas na hiyawan ng mga


estudyante ay biglang naglaho ang isang bulto ng kung sino mang nilalang na
nakatayo sa tutok ng isang malaking estatwa kung saan kitang-kita kung anong
nangyayari sa baba ng stadium....

______________

You might also like