27 ოქტომბერი 1830 წელი

კოტე პატარიძე ნიკოლოზ

ბარათაშვილი

–გამარკობა =) მე სენი კლასელი ვარ!

–გამარჯობა. გიცნობ???

–კი!!! ლიტელატურაზე ერთად ვარტ ;)

–კარგი.

–...

–...

–=) =)

–?

–მიხვდი ვინ ვარ?

–არა

–:( :(

–ლურჯი ქუდით ვიყავი მტელი დრე

–ა, გამახსენდი! (მიმოწერის კომელტარი წაშლილია)

–მარტლა?

–არა!

–აბა გაგახსენდიო?

–რა გააკეტე? შენი მესიჯი წაიშალა!

–აქ ხარ?

–ნიკოლოზ?

7 ნოემბერი 1830 წელი

–რატო არ იყავი დრეს?

–დიდად არაფერი არ გამოტოვე. ცვენტან მღვდელი მოვიდა და ესაუბრა ერტ ბიჭს. იმის
სემდეგ აღარ მინახავს სალვაზე ვამბობ
 –შალვა?

–ხო სალვა! შენ რატო არ იყავი?

–დილით ვაღებინე.

–ააააააა, დავალებები იცი?

–(დავალებების სურათები)

–სპეციალილად გადავიღე სენტვის!!!!!!

–მადლობა.

–არაფლის!!!!!!!!!!

18 მარტი 1832 წელი

–ნიკოლოზ პლატოს ურთიერობა“ რას ნიშნავს?

–იქ რაღაც სიყვარულზე იყო და შორს ყოფაზე. რატო გვაძლევენ ასეთ დავალებებს
„მოიყვანე თანამედროვე მაგალითი პლატოს ურთიერთობებისა“

–ნიკოლოზზზზზზზზზზზზზზზზზზზზ

–პლატონურ ურთიერთობებს ხომ არ გულისხმობ?

–ხო ნუ რაც არის

–მარტივად მაგრამ ამავდროულად ცუდი მაგალითია: შავ ბერად, რომ უნდა აღიკვეცო და
ამავდროულასდ შეყვარებული გყავს

–ანუ თანამედროვე მაგალითი ჩვენი რეგის მასწი?

–არა. აი დათო, ჩვენზე უფროსი რომ არის და ვიღაც ლეიტენანტის ქალიშვილი ინგა .

–მერე ამას თუ მოვიყვან მაგალითად ან გამაძევებენ ან საუკეთესო შემთხვევაში

„სამარტოო საკანში“ ვიქნები ერთი სასწავლო დრე!!!!!!!!

–არა, არა, სხვანაირად ამიხსენი!

–პლატონური ურთიერთობები ხშირად ასახულია, როგორც სიტუაციები, როდესაც ერთი

ადამიანი მეორეს სწყურია, მაგრამ არ არსებობს ორმხრივი რომანტიკა , ამიტომ ისინი
"მეგობრულ ზონაში" იქცევიან.

–ანუ მაივ რომანტიკის მხრივ უყვართ, მარა მეგობრები არიან.

–თითქმის მიხვედი აზრამდე.

–=(

–უფრო მარტივად (მტირალე ემოჯი)

–ახლო მეგობრობა რომანტიული ან სექსუალური თვისებების გარეშე.

–ე. ბიჭო

–საიტებზე მეც შემიძლია ძებნა. მიტო გეკითხები რომ თანამედროვე მაგალითი

მინდააააააააააა

–შენ და ქრიტინე.

–რა მე და ქრისტინე?

–თქვენ ხართ ახლო მეგობრები, მაგრამ შენ ის როგორც გოგო არ მოგწონს და არ

დაუხატავ გულებს.

–ბიჭო ის ჩემი მამიდაშვილია, ყოველთვის მისალოცი ბარათი გულის ფორმისას

ვაძლევ!!!!!!!

–კაი როგორც დავწერ დავწერ! წარმატება მისურვე!

–წარმატება.

22 თებერვალი 1932 წელი

–ნიკოლოზ დავალებები გამომიგზავნე

–(ფოტოები)

–მადლობაააააააააააააააა!

15 მაისი 1833 წელი

–კოტე უკვე ერთი თვე გავიდა რაც არ გამოჩენილხარ. როგორ ხარ?

–ვინ გამიხსენა!!!!!!!!

–ბატონები მაქვს უბრალოდ.

–შენი ძმა ჩვეულებრივად დადის სკოლაში...

–ხო, მე ბებოსთნ გადავედი მიხოს რო არ გადაედოს.

–რამე მოხდა?
 –სკოლაში ორი მამაკაცი მოვიდე, „სმოკინგში“. ღია ლექცია გვქონდა ყველა
დაინტერესდა ორი უცხო პირის შემოსვლაზე. ლექციების სახელი „ღიაა “ ამავდროულად
უცხოპირის შესვლა აკრძალულია. შენ გიკითხეს.

–უფრო კონკრეტულად, რისი გაგება სურდად რა რა მიმართვა გამოიყენეს ჩემთვის ?

–„კონსტანტინ პატარიძე გვესაჭიროება, იგი არის სვედეტელი“ ასე უთხრეს მამა გაბრიელს
ჩუმად. მამა გაბრიელს ვეხმარებოდი წიგნების ჭერაში, ხელი ნაღრძობი ჰქონდა

–რისი შემსწრე უნდა ვყოფილვიყავი ნეტა? უეჭველი ხუმრობაა!!

–ჩვენს მიმოწერას არავინ არ ნახულობა (ემოჯი თავალებს აბზრიალებს)

–რა არის სიმართლე?

–ვინ ხარ?

–რას გულისხმობ? შენი მეგობარი!

–მოდი ერთ რამეში გავერკვეთ. ნიკოლოხ ბარათაშვილს მე უკვე სამი წელი ვიცნობ. ჩვენი
მეგობრობის პერიოდში მან არცერთხელ, არცერთხელ არ გამომიგზავნა : ემოჯი ; ძახილის
ნიშანი; ტექსტის ბოლოს ყოველთვის წერტილს სვამდა და არასოდეს არ დაუწყია
მიმოწერა პირველს. შესაბამისად გამომდინარეობს ლოგიკური კითხვა . ვინ ხარ შენ ? და
რატომ მწერ ნიკოლოზის აკაუნტიდან?!

–მართლა შენით მიხვედი ამ დასკვნამდე?

–აბა სხვა ვინ მყავს სახში, ბებოს მივეცი და მან დაწერა!~

–როგორ გეტყობა ერთი თვე არაფერი რომ არ გიკეთებია..

–კაი, უბრალოდ მომეკრა ყური დეკაბრისტების აჯანყებაზე რომ საუბრობდნენ და რაღაც

ორდენი რომ შეიზმნდა დიდად არაფერი ვერ გავიგე. და ის კოსტუმებიანებიც ტკვილა
დროს კარგავენ ჩემი ძებნით. ბატონები მართლა მაქვს!!!!!

–როდესაც დაბრუნდები გაგიჭირდება. კონსპექტებს ჩაგიგდებ, იმ პირობით რომ შენით

ამოიქაჩები და წაიკითხავ სასარგებლო ლიტერატურას.

–მადლობააააააააააააააააა~

–„ერეკლე მეორეს სიცოცხლეს“ წავიკითხავ

–(გამოგზავნილია 6 ფაილი)

8 დეკემბერი 1834 წელი

–ბიჭო ორბელიანებთან მიდიხარ?

 –კი, ცოტახნით შევირბენ.

–თუ რამე ჭორი იქნება მომიტანე!!!!!!

–არ იქნება შენ როგორიც გინდა

–არაუშავს, რაც იქნება იყოს! მოვიხმარ:)))))))))))))

30 აპრილი 1834

–გიმნაზიიდან გამოვდივარ, აღარ ვივლი.

–რატომ?
–ჯარში მივდივარ
–ხუმრობა არ გმოგივიდა
–ახლა დაფიქრდი, ენებში მე კარგი არ ვარ. ფილოსოფია და რელიგია არ
მაინტერესებს. ერთადერთი საინტერესო საგანი შემთვის მათემატიკა იყო , მაგრამ
კარგ სამსახურს ვერ ვიპოვი. ამავრდოულად „პრესტიჟის“ გამო. ჩემი მონაცემებით
კარგი კაპრალი გამოვალ და კარიერული ზრდაც მექნება.
–რას ნიშნავს „პრესტიჟის“ გამო? შენ ხომ ამაზე არასდროს ფიქრობდი!
–კონკრეტულად ძალისა და ფულის გამო.
–ეს შენი გადაწყვეტილებაა?
–სხვა ვინ მიიღებს ჩემს მაგივრად გადაწყვეტილებებს?

25 ივნისი 1835 წელი

–გილოცავ გიმნაზიის დამთავრებას, უკვე ყველაფერი ჩააბარე როგორ
გრძნობებში ხარ?
–მადლობა.
–კარგია!
–მე უკვე პირველი კლასის რიგითი ვარ! ევი მაქვს ნახევარ წელიწადში კაპრალი
გავხვდები! ჯარში არ არის ცუდი ვითარება როზეც ყოველთვის მიყვებოდნენ .
–(ლაიკი)
4 ნოემბერი 1835 წელი
–და ის დღეც დადა რომ შენი მეგობარი კონსტანტინ პატარიძე კაპრალი გახდა!
ჩემდეგი წლის მაისში ვბრუნდები. გიმნაზიის ხალხი უნდა შევიკრიბოთ .
–ისე მოვისმინე ერთი ბიჭი [თერგდალეულებზე] საუბრობდა, არ ვიცი როგორ არის
სწორი. ვობშემ საქმეები როგორ გაქვს?
(დალაიქებულია)–როგორვ იყო.
13 დეკემბერი 1840 წელი
–დიდი დრო გავიდა იმის შემდეგ, რაც პირისპირ არ ვყოფილცართ. არასდროს არ
გიფიქრია ჯარის მთავარ ადმინისტრაციაში, ბუღატერიაში მაინც დაგეწყო მუშაობა .
შენ ნამუშევრებში ვერ ამოგიცანი. შარშან ბევრი შენი ნანუშევარი დაიბეჭდა .
გილოცავ!
– "სომხური ენისადმი"- "ჩვენ ამ ასაკის არ ვართ"- "თემის ობოლი"- "პირობა"
- "გამშრალი ვაზი"- "ზღაპარი ჩემი გულის შესახებ"-"იავნანა"-"ქართული ლექსი"
–ვითომ ფასეულობებს იცვნი. მომწერე.
7 იანვარი 1841 წელი
–სასახლეში უცნაური ჭორები დადის, ჯობია იმპერატორის შემდგომ ჩამოსვლაზე
მას ბევრი ხალხი სეეგებოს.

1 ნოემბერი 1842 წელი

–რა მოუვიდა ადამიანს რომელიც ყოველთვის წინ იხედებოდა. რომელსაც არ
ეშინოდა სირთულეების. სად გაქრა ადამიანი რომელსაც ბრწყინვალე მომავალ
ჰქონდა?
–თუ ჯობია ვიკითხო ჩემი მეგობარი როდის მოკვდა?
–რას გულისხმობ?
–როდესაც თანამდებობა გიჭირავს ბევრ ინფორმაციასთან გაქვს წვდომა.
–რისი გეშინია? რატომ გრძნობ თავს გარიყულად? წვეულებებზე ყოველთვის ხარ,
ერთობი და ხალისობ. ოჯახი ირგვლივ გყავს. მამშენთან ვიცი როგორი
ურთიერთობაც გაქვს, მაგრამ ნუთუ ვერხედა შენს ირგვლივ ადამიანებს . ციცირონი
და სარასვატი ათაშიც ერთი არ მოიძებნება, მაგრამ ჩევეულებრივი რომელიც
გაგესაუბრება და მასთნ დიალოგს გააბამ ბულზე სითბოს შემოგახვევს .
–ნიკოლოზ არ არის საჭირო ყველას ერთნაირი შეხედულებები ჰქონდეს თუ
არაფერი საერთო არ გაქვვთ ისაყბრე ზოგადათ არ გინდა თვისთავსი ჩაკეტვა !!!!
–მე არ ვარ ჩაკეტილი ჩემს თვში!
–სრულიად უმიზეზოდ როდესაც გიხარია რამის ეს არის კარგი. არ არის საჭირო
ყველა ჭრილში შეჭა და ყველაფრის იქიდან ამოჩიჩქნა.
–მაგრამ თუ არ იცი რას მოელოდები? თუ არ იცი სად უნდა წახვიდე!
–წადი იქ სადაც შეგიძლია, მომენტს გაქყევი. გახსოვს ერთ ლექციაზე სინათლეზე
რომ საუბრობდნენ გვირაბში?
–ყოველი ბნელი გვირაბის ბოლოს სინათლეა...
–მაგრამ რამხელაა გვირაბი?
–ეს ყოველთვის მარტო შენი გადაწყვეტილებაა, სესაძლებელია ბნელ გვირაბში
სიკვდილის წინ გამოგიჩნდეს შუქი ან ამწამსვე დასრულდეს!
–დაფიქრი (დალაიქებულია)
7 თებერვალი 1843 წელი
–ნიკოლოზ წელიწად ნახევარში ჩამოვდივარ სამშობლოში! მოვინახულებ უველას
და ჩვენც აუცილებლად უნდა შევხვდეთ!
–კარგი.
10 ოქტომბერი 1945 წელი
–დღეს ტბილისში შემოვედი. სად შევხვდეთ?
 –რამდენის ხარ უკვე ნუთუ ჯერრაც ვერ გადაეჩვიე სისწრაფეში თ–ს დაწერას :)
–:დ
–20 რიცხვებისტვის ვიქნები თბილისში. განჯაში საქმეები გამომიჩნდა.
–მართალია კარგია შენს მომავალს ისეც ოპტიმისტურად რომ უყურებ, მაგრამ
წინდახედულება გამიჩინე!
–კარდი, კარდი. ისე ტატო დამიძახე ასე მეძახიან ახლობლები.
–ესეიგი სწორად თათო? ოღონდ სერიოზულად!?
–ტატო
24 ოქტომბერი 1845 წელი
–ტატო სად ხარ? სად შეგხვდე?
26 ოქტომბერი
–ტატო
–ტატო
–ტატო?
27 ოქტომბერი
–ნიკოლოზზზზზზზზზ
–კაი, ბიჭო რა იყო?
28 ოქტომბერი
–ტატო
–ნუთუ გადაიფიქრე?
ნიკოლოზ ბარათაშვილის აკაუნტი მისი გარდაიცვალების გამო იშლება.
(სიკვდილის დაფიქსიების შემდეგ იურიდიულ საფუძველზე ერთ კვირის შემდეგ
იშლება პროფილი)
–გასაგებია სიბნელემ არ მოგასვენა