ยุคต่างๆในเกาหลี

ยุคราชวงศ์
โชซอน
ยกตัวอย่าง
เช่น
ยุคราชวงศ์
โครยอ
 ยุคราชวงศ์โชซอน
ราชวงศ์โชซอน เป็นราชวงศ์ที่ปกครองคาบสมุทร
เกาหลีมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1392-1910 โดยรวมแล้ว
ราชวงศ์โชซอนมีอายุกว่า 600 ปี โดยมีพระราชวัง
หลวงตั้งอยู่ที่กรุงโซล ซึ่งก็ยังคงความงดงามผ่าน
ยุคสมัยมาอย่างยาวนานจนถึงปัจจุบัน นั่ นคือ
"พระราชวังคย็องบก" (หรือ เคียงบก)
อาณาเขตอาณาจักรโชซอน
คำว่าคย็องบกนั้ นมีความหมายว่า "พระราชวัง
แห่งพรที่ส่องสว่าง" มีเนื้ อที่ 5.4 ล้านตารางฟุต
โดยในช่วงต้นราชวงศ์โชซอนมีตำหนั กอาคาร
มากถึง 200 อาคาร กระทั่งปี ค.ศ. 1592 ที่
กองทัพญี่ปุ่นบุกรุกประเทศเกาหลี ตำหนั ก
ต่างๆ ได้ถูกทุบทำลาย ถูกเผาทิ้งไปเป็นจำนวน
มาก ก่อนที่จะได้รับการบูรณะซ่อมแซมและ
สร้างพระราชวังขึ้นมาใหม่ในแบบฉบับเดิม โดย
ในปัจจุบันมีตำหนั กทั้งสิ้น 10 ตำหนั ก
 ถึงแม้ว่าจะมีอายุอานามถึง 600 ปี มีกษัตริย์ปกครองกว่า 26
พระองค์ แต่การปกครองอาณาจักรโชซอนนั้ นไม่เคยง่ายเลย
เพราะยุคนี้ มีปัญหาไม่ว่าจะจากภายในหรือภายนอก ประเด
ประดังเข้ามาอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นจาก
ความขัดแย้งในหมู่เชื้อพระวงศ์ และเกิดการปฏิวัติบ่อยครั้ง
จากกลุ่มชาวนา และกลุ่มอำนาจท้องถิ่นที่รู้สึกว่าถูกกดขี่
สงครามกับต่างชาติ ไม่ว่าจะเป็นแมนจู ญี่ปุ่น หรือชาติตะวัน
ตก
ความแตกแยกของขุนนางที่มีแนวคิดทางการปกครองแตก
ต่างกัน เกิดการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายแย่งชิงอำนาจกันเอง
และอีกหนึ่ งสาเหตุสำคัญของปัญหาภายในประเทศนั้ น ก็คือเรื่อง
ของการปกครองแบบลำดับชนชั้น 4 ชนชั้น อันได้แก่
1. ยังบัน แปลว่า สองชนชั้น ประกอบด้วย มุนบัน ชนชั้นปราชญ์
คือ ขุนนางฝ่ายบุ๋น และมูบัน ชนชั้นนั กรบ
2. จุงอิน แปลว่า ชนชั้นกลาง เป็นคนกลุ่มที่เป็นลูกจ้างของทาง
ราชการ ทำงานในราชสำนั ก
3. ซังมิน คือสามัญชนทั่วไป ได้แก่ ชาวบ้านชาวนาชาวไร่
กรรมกร ชาวประมง ซึ่งเป็นกลุ่มที่มักมีการลุกฮือต่อต้าน
ทางการขึ้นมาบ่อยๆ เพราะเป็นชนชั้นที่จะถูกเก็บภาษีที่สูงลิบ
ลิ่ว
4. ช็อนมิน คือทาส ที่ทางราชการจะเป็นผู้ควบคุมดูแลประหนึ่ ง
เป็นข้าวของ สามารถซื้อขายกันได้
 ยุคราชวงศ์โครยอ
ราชวงศ์โครยอ ก่อตั้งใน ค.ศ. 918 และรวบรวม
สามแคว้นหลัง ได้ใน ค.ศ. 936 จนคาบสมุทรเกาหลี
เป็นหนึ่ งเดียวอีกครั้งหลังสมัยชิลลา จนถูกโค่นล้มโดย
ลีซองเกในค.ศ.1392 สมัยโครยอเป็นสมัยที่ลัทธิขงจื้อ
เข้ามาในเกาหลีอย่างเต็มตัว เป็นสมัยที่ทหารปกครอง
บ้านเมืองและการยึดครองของ มองโกล ก็ทำให้
วัฒนธรรมมองโกลหลั่งไหลเข้าสู่เกาหลี สมัยโครยอ
เป็นสมัยที่ พระพุทธศาสนา เจริญรุ่งเรืองในเกาหลี มี
การพิมพ์ พระไตรปิฏก ภาษาเกาหลี เป็นฉบับแรก คือ
ไตรปิฏกโคเรียนะ เก็บไว้ที่ วัดแฮอินซา
อาณาเขต
อาณาจักร
โครยอ
 สมัยราชวงศ์โครยอ 고려 高麗 ( ) เป็นยุคที่สามารถ
รวบรวมแคว้นต่างๆ ในอาณาจักรเกาหลีให้เป็นหนึ่ ง
เดียวกันได้อีกครั้ง และปกครองบ้านเมืองยาวนาน
ถึง 474 ปี เป็นราชวงศ์แรกที่ยกฐานะประมุขแห่ง
อาณาจักรจากกษัตริย์ขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งเกาหลี
มีการขยายดินแดนกว้างไกล บ้านเมืองเป็นปึกแผ่น
ในขณะเดียวกันก็ยังเป็นยุคที่อำนาจการปกครองมี
การเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง จากอำนาจการปกครอง
โดยจักรพรรดิ ไปสู่การปกครองของเผด็จการทหาร
 ด้วยการการเมืองการปกครองที่เปลี่ยนแปลงแต่ละครั้ง
รวมถึงการเข้ามาของวัฒนธรรมจีน ทำให้ตำแหน่ งต่างๆ ใน
สมัยราชวงศ์โครยอนี้ ปรับเปลี่ยนอยู่หลายครั้ง โดยระดับและ
ตำแหน่ งสตรีฝ่ายในสมัยราชวงศ์โครยอนั้ น สามารถสรุป
และแบ่งได้ตามลำดับดังนี้
จักรพรรดินี
พระมเหสี
พระชายา
พระสนม
 จักรพรรดินี
วังแทฮู왕태후 王太后 ( )
ตำแหน่ งของจักรพรรดินี ในจักรพรรดิองค์ก่อนหน้ านั บ
ขึ้นไป 1-2 ขั้น ซึ่งจะสามารถดำรงตำแหน่ งได้ต่อเมื่อมีฐานะ
เป็นพระมารดาหรือพระอัยยิกาขององค์จักรพรรดิองค์
ปัจจุบันเท่านั้ น มีเพียงบางรัชสมัยที่พระมารดาหรือพระ
อัยยิกาขององค์จักรพรรดิซึ่งไม่ได้เป็นจักรพรรดินี สามารถ
มีตำแหน่ งนี้ ได้ เช่น จักรพรรดินี ฮอนแอ หรือ ชอนชูวังแทฮู
ทรงดำรงตำแหน่ งนี้ ในสมัยจักรพรรดิมกจง
 พระมเหสี
왕비 王妃
วังบี ( )
ในช่วงปลายโครยอ หลังจากเป็นประเทศราชของราชวงศ์หยวน
แห่งจีน ตำแหน่ งวังฮูก็ถูกลดลงมาเป็นวังบีแทน วังบีจึงเป็นตำแหน่ ง
พระมเหสีองค์ปัจจุบันของพระราชา ซึ่งมีศักดิ์สูงสุดในการปกครอง
ฝ่ายใน พระราชาสามารถมีพระมเหสีได้พร้อมกันหลายพระองค์
โดยที่พระมเหสีเอกซึ่งมีศักดิ์สูงสุดจะต้องเป็นองค์หญิงหรือเชื้อพระ
วงศ์หญิงจากราชวงศ์หยวนเท่านั้ น เรียกว่า จองกุง 정공 正宮 ( ) ส่วน
พระมเหสีซึ่งเป็นสตรีโครยอจะมีศักดิ์รองลงมา และทั้งหมดจะได้รับ
การเลื่อนขึ้นเป็นวังฮูเมื่อสวรรคต เช่น อินด็อกวังบี หรือ องค์หญิง
โนกุก เป็นเชื้อพระวงศ์หญิงจากราชวงศ์หยวนได้รับการแต่งตั้งให้
เป็นพระมเหสีในสมัยพระเจ้ากงมิน
 พระชายา
บี 비(妃) ขั้น 1 ชั้นเอก มีทั้งหมด 4 ตำแหน่ ง ได้แก่
ควีบี 귀비(貴妃) ตำแหน่ งพระชายาลำดับที่ 1 ในจักรพรรดิหรือ
พระราชา "พระชายาผู้สูงศักดิ์ล้ำค่า"
ซุกบี 숙비(淑妃) ตำแหน่ งพระชายาลำดับที่ 2 ในจักรพรรดิหรือ
พระราชา "พระชายาผู้บริสุทธิ์และดีงาม"
ด็อกบี 덕비(德妃) ตำแหน่ งพระชายาลำดับที่ 3 ในจักรพรรดิ
หรือพระราชา "พระชายาผู้มีศีลธรรมจริยา"
ฮยอนบี 현비(賢妃) ตำแหน่ งพระชายาลำดับที่ 4 ในจักรพรรดิ
หรือพระราชา "พระชายาผู้พร้อมด้วยคุณธรรมปัญญา"
เช่น คยองมกฮยอนบี พระชายาในสมัยจักรพรรดิวอนจง ภาย
หลังสิ้นพระชนม์ได้รับสถาปนาเป็นจักรพรรดินี เฉลิมพระนามเป็น
จองซุนวังฮู หรือคยองซุนวังฮู
 พระสนม
กุงจู 궁주(宮主)
ตำแหน่ งพระสนมในจักพรรดิหรือพระราชา ไม่มีลำดับขั้น
"นายหญิงแห่งวังฝ่ายใน" โดยมีชื่อวังที่พระสนมแต่ละคนพำนั ก
อยู่นำหน้ าตำแหน่ ง พระสนมที่ได้พำนั กในวังที่มีชื่อขึ้นต้นด้วย
연延
คำว่า ยอน ( ) ซึ่งแปลว่า ยิ่งยืนยาวนาน เช่น ยอนคยอง มัก
จะมีศักดิ์สูงกว่าพระสนมคนอื่นๆ และถือเป็นพระสนมเอก เช่น
ยอนฮึงกุงจู หรือ ฮยอนด็อกกุงจู ในสมัยจักรพรรดิซองจง
ภายหลังเสียชีวิตได้รับสถาปนาเป็นมุนฮวาวังฮู
สมาชิก
1.นางสาวณัฏฐา หวังพิงกลาง ม.6/2 เลขที่ 18
2.นางสาวเบญจมาภรณ์ บ้วนนอก ม.6/2 เลขที่ 19
3.นางสาวธัญสิริ ศรีพาน ม.6/2 เลขที่ 23
4.นางสาวชุติมน บุญวิจิตร ม.6/2 เลขที่ 24
5.นางสาวธณัญญา นิ กระโทก ม.6/2 เลขที่ 26
6.นางสาวกนกพิชญ์ มีศิลป์ ม.6/2 เลขที่ 28