STRUCTURAL MODEL WEEK 8

● Salvador Minuchin (2017)

• Known as the person who revolutionized family therapy. (Aile terapisinde devrim
yaratan kişi olarak bilinir.)
• A master of technique (Teknik ustası)
• Developed a set of guidelines for the organization of theory and therapy techniques
(Teori ve terapi tekniklerinin organizasyonu için bir dizi kılavuz geliştirdi)
• "The child psychiatrist who brought the whole tribe into the therapy room" ("Tüm
kabileyi terapi odasına getiren çocuk psikiyatristi")
• Of Argentine descent, saw training in child psychiatry with Nathan Ackerman in New
York. (Arjantin asıllı, New York'ta Nathan Ackerman ile çocuk psikiyatrisi eğitimi
aldı.)
• He developed his theory while working with children and their families who were
drawn into crime in the ghettos of New York and Philadelphia (at the Wiltwyck
School). (Teorisini, New York ve Philadelphia gettolarında (Wiltwyck Okulu'nda) suça
sürüklenen çocuklar ve aileleriyle çalışırken geliştirdi.)
• His clients were considered clinically "unreachable". (Müşterileri klinik olarak
"ulaşılamaz" olarak kabul edildi.)

Structural Model
• At the Wiltwyck School, he learned and developed family therapy with his colleagues.
(Wiltwyck Okulu'nda meslektaşlarıyla birlikte aile terapisini öğrendi ve geliştirdi.)
• In 1967, he published his groundbreaking book "Families of the Slums." (1967'de çığır
açan "Gecekondu Aileleri" adlı kitabını yayınladı.)
• They used one-way mirrors (first mirror room studies). (Tek yönlü aynalar kullandılar
(ilk ayna odası çalışmaları).)
• Went to Palo Alto in 1962, became friends with Jay Haley (strategic family therapy).
(1962'de Palo Alto'ya gitti, Jay Haley (stratejik aile terapisi) ile arkadaş oldu.)
• Took over as the head of the Philadelphia Child Guidance Clinic in 1965, making it a
very prestigious clinic. (1965 yılında Philadelphia Çocuk Rehberlik Kliniği'nin başına
geçti ve onu çok prestijli bir klinik haline getirdi.)
• Structural family therapy became the most widely used family therapy system in the
1970s. (Yapısal aile terapisi 1970'lerde en yaygın kullanılan aile terapisi sistemi haline
gelmiştir.)

Structural Model: Theoretical Approaches

• The content of familial problems, for those without a template to help them see family
dynamics, can lead to an impasse. (Aile dinamiklerini görmelerine yardımcı olacak bir
şablonu olmayanlar için ailevi sorunların içeriği bir çıkmaza yol açabilir.)
 • Just like the structure of a house, the family living in the home has an order, but it is
difficult to define. (Tıpkı bir evin yapısı gibi, evde yaşayan ailenin de bir düzeni vardır
ancak tanımlanması zordur.)
• The three elements of the theory:
• Structure (yapı)
• Subsystems (alt-sistemler)
• Boundaries (sınırlar)
Structural Model: Theoretical Approaches
• Family structure: Describes the organization of the family in subsystems and how the
boundaries between these subsystems regulate their interaction.( Aile yapısı: Ailenin
alt sistemlerdeki organizasyonunu ve bu alt sistemler arasındaki sınırların
etkileşimlerini nasıl düzenlediğini açıklar.)
• The interaction process within the family is similar to the patterns of conversation
around a dining table. (Aile içindeki etkileşim süreci, bir yemek masasının etrafındaki
konuşma kalıplarına benzer.)
• The structure of the family explains the relationships in the seating arrangement of
family members: Who sits where? Who stays away from whom? (Ailenin yapısı, aile
üyelerinin oturma düzenindeki ilişkileri açıklar: Kim nerede oturuyor? Kim kimden
uzak duruyor?)
• As family interactions are repeated, permanent patterns emerge: roles,
responsibilities... (Aile içi etkileşimler tekrarlandıkça, kalıcı kalıplar ortaya çıkar:
roller, sorumluluklar...)
• The therapist must decipher the family structure. (Terapist aile yapısını deşifre
etmelidir.)

Structural Model: Theoretical Approaches

● «Families don’t walk in and hand you their structural patterns as if they were bringing
an apple to the teacher. What they bring is chaos and confusion. You have to discover
the subtext—and you must be careful that it’s accurate, not imposed but discovered.
Two things are necessary: a theoretical system that explains structure and seeing the
family in action. Knowing that a family is a single-parent family or that the parents are
having trouble with a middle child doesn’t tell you what their structure is. Structure
becomes evident only when you observe actual interactions among family members»
(p. 113) («Aileler içeri girip sanki öğretmene elma getiriyormuş gibi yapısal kalıplarını
size vermezler. Getirdikleri şey kaos ve kafa karışıklığıdır. Alt metni keşfetmelisiniz
ve bunun doğru olmasına, empoze edilmemesine değil, keşfedilmesine dikkat
etmelisiniz. İki şey gereklidir: yapıyı açıklayan teorik bir sistem ve aileyi iş başında
görmek. Bir ailenin tek ebeveynli bir aile olduğunu veya ebeveynlerin ortanca bir
çocukla sorun yaşadığını bilmek size yapılarının ne olduğunu söylemez. Yapı, yalnızca
aile üyeleri arasındaki gerçek etkileşimleri gözlemlediğinizde belirginleşir» (s. 113))
Structural Model: Theoretical Approaches
• Families are divided into subsystems. (Aileler alt sistemlere ayrılmıştır.)
• Subsystems are based on the boundaries drawn by generational, gender, and functional
differences. (Alt sistemler, kuşak, cinsiyet ve işlevsel farklılıkların çizdiği sınırlara
dayanır.)
• Example: The rule "No talking on the phone during mealtime" can be a
boundary that protects the family against the outside. (Örnek: "Yemek sırasında
telefonda konuşmak yasaktır" kuralı, aileyi dışarıya karşı koruyan bir sınır
olabilir.)
• Example: If children interrupt too much while parents are talking, it could
indicate a breach in generational boundaries. (Örnek: Ebeveynler konuşurken
çocuklar çok fazla araya girerse, bu kuşak sınırlarında bir ihlal olduğunu
gösterebilir.)
• Subsystems that are not adequately protected by boundaries hinder the development of
relationship skills. For instance, if parents constantly intervene in children's quarrels,
the children may not learn to resolve their issues among themselves. (Sınırlarla
yeterince korunmayan alt sistemler, ilişki becerilerinin gelişimini engeller. Örneğin,
ebeveynler sürekli olarak çocukların kavgalarına müdahale ederse, çocuklar
sorunlarını kendi aralarında çözmeyi öğrenemeyebilirler.)

Structural Model: Theoretical Approaches

• Rigid boundaries create disconnection. Diffuse subsystems are independent but
isolated. (Katı sınırlar kopukluk yaratır. Dağınık alt sistemler bağımsızdır ancak
yalıtılmıştır.)
• Disconnection can support autonomy. (Bağlantı kesilmesi özerkliği destekleyebilir.)
• Disconnection restricts warmth and support. (Bağlantı kesilmesi, sıcaklığı ve desteği
kısıtlar.)
• Enmeshed subsystems: Overinvolved parents do too much for their children, leading to
dependent children. (Birbirine bağlı alt sistemler: Aşırı ilgili ebeveynler çocukları için
çok fazla şey yapar ve bu da bağımlı çocuklara yol açar.)
Structural Model: Theoretical Approaches
• A newly married couple needs to adjust to each other while transitioning from the
courtship phase to a functional partnership. (Yeni evli bir çiftin, kur yapma
aşamasından işlevsel bir ortaklığa geçerken birbirlerine uyum sağlamaları gerekir.)
• The couple needs to develop complementary patterns of mutual support. (Çiftin
karşılıklı destek için tamamlayıcı kalıplar geliştirmesi gerekir.)
• Exaggerated complementarity vs. Moderate complementarity (Abartılı
tamamlayıcılık ve Orta düzeyde tamamlayıcılık)
• Problems can arise when complementary patterns are too rigid. (Tamamlayıcı kalıplar
çok katı olduğunda sorunlar ortaya çıkabilir.)
• The spousal subsystem must also establish boundaries with the outside world. (Eş alt
sistemi de dış dünyayla sınırlar oluşturmalıdır.)
• A clear boundary in the spousal subsystem ensures that children remain outside the
parental interaction: For example, spouses need time alone together. (Eş alt
sistemindeki net bir sınır, çocukların ebeveyn etkileşiminin dışında kalmasını sağlar:
Örneğin, eşlerin birlikte yalnız zamana ihtiyacı vardır.)

Structural Model: Theoretical Approaches

• The hierarchical structure between the parent subsystem and children is important!
(Ana alt sistem ile çocuklar arasındaki hiyerarşik yapı önemlidir!)
• An overly child-centered ethos can disrupt the hierarchy. (Aşırı çocuk merkezli bir
ahlak hiyerarşiyi bozabilir.)
• Parents who are enmeshed with their children may enter into disputes about who holds
the control. (Çocuklarıyla iç içe olan ebeveynler, kontrolün kimde olduğu konusunda
anlaşmazlıklara girebilirler.)

Structural Model: Theoretical Approaches

● Minuchin’s systems approach:
● «In Institutionalizing Madness (Elizur & Minuchin, 1989), Minuchin makes a
compelling case for a systems view of emotional problems that extends beyond the
family to encompass the entire community. As Minuchin points out, unless therapists
learn to look beyond the limited slice of ecology where they work to the larger social
structures within which their work is embedded, their efforts may amount to little
more than spinning wheels.» (p. 115) ("Deliliği Kurumsallaştırmak" (Elizur &
Minuchin, 1989) adlı kitabında Minuchin, duygusal sorunların aileden öteye uzanarak
tüm toplumu kapsayacak şekilde bir sistem görüşü için ikna edici bir durum ortaya
koyuyor. Minuchin'in işaret ettiği gibi, terapistler çalıştıkları sınırlı ekoloji diliminin
ötesine, çalışmalarının gömülü olduğu daha büyük sosyal yapılara bakmayı
öğrenmedikçe, çabaları çıkrıktan biraz daha fazlası olabilir. (sayfa 115))
Structural Model: Normal Family Development
• "Normal" families experience problems, but they solve their problems in a functional
way. ("Normal" aileler sorunlar yaşarlar, ancak sorunlarını işlevsel bir şekilde
çözerler.)
• Couples adapt to different processes at every stage of development.( Çiftler gelişimin
her aşamasında farklı süreçlere uyum sağlarlar.)
• The nature of conflict changes with developmental stages and situational crises.
(Çatışmanın doğası gelişim aşamaları ve durumsal krizlerle değişir.)
• When two people become a couple, they try to harmonize on many issues, taking care
of the details. (İki kişi bir çift olduğunda, ayrıntılara dikkat ederek birçok konuda
uyum sağlamaya çalışırlar.)
• The couple has boundaries with the outside world and within their relationship.( Çiftin
dış dünyayla ve ilişkilerinin içinde sınırları vardır.)
• Spouses are generally comfortable at the level of closeness found in their families of
origin. Conflict may arise when they cannot find this level of closeness. (Eşler
genellikle menşe ailelerinde bulunan yakınlık düzeyinde rahattırlar. Bu yakınlık
seviyesini bulamadıklarında çatışma ortaya çıkabilir.)

Structural Model: Normal Family Development

• At the beginning of a marriage, work is done on boundaries between spouses and with
their families of origin. (Bir evliliğin başlangıcında, eşler arasındaki ve menşe aileleri
ile sınırlar üzerinde çalışma yapılır.)
• When a child is born, the family structure transforms into parent and child subsystems:
Children can create potential for stress and conflict even in healthy families. (Bir
çocuk doğduğunda, aile yapısı ebeveyn ve çocuk alt sistemlerine dönüşür: Çocuklar
sağlıklı ailelerde bile stres ve çatışma potansiyeli yaratabilirler.)
• The style of parenting needed by children changes according to the child's age.(
Çocukların ihtiyaç duyduğu ebeveynlik tarzı çocuğun yaşına göre değişir.)
• Family structures always adapt to new processes and conditions. These situations
can cause anxiety and disruption in families. (Aile yapıları her zaman yeni
süreçlere ve koşullara uyum sağlar. Bu durumlar ailelerde kaygı ve bozulmaya
neden olabilir.)

Structural Model: Development of Behavioral Problems (Yapısal Model: Davranış

Problemlerinin Gelişimi)
• Families need to make changes in their structure when exposed to external pressures
or at developmental turning points. (Aileler dış baskılara maruz kaldıklarında ya da
gelişimsel dönüm noktalarında yapılarında değişiklik yapma ihtiyacı duyarlar.)
• Families with poor adaptability may increase their level of rigidity or cling to
dysfunctional structures. (Uyum yeteneği zayıf olan aileler katılık düzeylerini
artırabilir veya işlevsiz yapılara yapışabilir.)
 • Disconnected families may not receive the support they need until the very last
moment. (Bağlantısı kesilen aileler ihtiyaç duydukları desteği son ana kadar
alamayabilirler.)
• If there is disconnection in the relationship, other (environmental) factors are
considered (grief, poverty?). (İlişkide kopukluk varsa, diğer (çevresel) faktörler göz
önünde bulundurulur (keder, yoksulluk?).)
• Enmeshed families: For example, parents constantly intervening in children’s fights
and children not learning to solve problems. (Birbirine bağlı aileler: Örneğin,
ebeveynlerin sürekli olarak çocukların kavgalarına müdahale etmesi ve çocukların
problem çözmeyi öğrenmemesi.)

Structural Model: Development of Behavioral Problems

• Middle-class families experience the "enmeshed mother/detached father syndrome."
(Orta sınıf aileler "iç içe geçmiş anne/müstakil baba sendromu" yaşarlar.)
• Rigid or weak hierarchies: In the first case, the child may feel defenseless. In the case
of weak hierarchies, they may enter into conflict/power struggles with their parents.(
Katı veya zayıf hiyerarşiler: İlk durumda, çocuk savunmasız hissedebilir. Zayıf
hiyerarşiler söz konusu olduğunda, ebeveynleri ile çatışma/güç mücadelelerine
girebilirler.)
• Avoidance of conflict: Detached individuals reduce contact to a minimum to avoid
conflict; enmeshed individuals avoid conflict by denying differences and through
continuous strife that allows for the release of emotions without actually resolving the
issues. (Çatışmadan kaçınma: Müstakil bireyler, çatışmayı önlemek için teması en aza
indirir; Birbirine bağlı bireyler, farklılıkları inkar ederek ve sorunları gerçekten
çözmeden duyguların serbest bırakılmasına izin veren sürekli çekişme yoluyla
çatışmadan kaçınırlar.)

Structural Model: Development of Behavioral Problems

• Cross-generational coalition: For instance, an overly indulgent mother and a strict
father; arguing over the child, the father withdrawing, the mother accusing the father
of indifference. (Nesiller arası koalisyon: Örneğin, aşırı hoşgörülü bir anne ve katı bir
baba; çocuk üzerinde tartışmak, babanın geri çekilmesi, annenin babayı kayıtsızlıkla
suçlaması.)
• If enmeshed parents do not teach their children respect for authority and rules, the
child may be unprepared for school age. This could lead to resistance to authority at
school, development of school phobia, and inability to get along with peers.
(Kuşatılmış ebeveynler çocuklarına otoriteye ve kurallara saygı duymayı
öğretmezlerse, çocuk okul çağına hazırlıksız yakalanabilir. Bu, okulda otoriteye karşı
direnç, okul fobisinin gelişmesi ve akranlarla geçinememeye yol açabilir.)
 Blended families: The mother and children may struggle to include the stepfather in
the system, which can lead to feelings of frustration and anger in the stepfather.
 (Karma aileler: Anne ve çocuklar üvey babayı sisteme dahil etmekte zorlanabilir, bu
da üvey babada hayal kırıklığı ve öfke duygularına yol açabilir.)

Structural Model: Development of Behavioral Problems (Yapısal Model: Davranış

Problemlerinin Gelişimi)
• A symptom in one member may reflect family interactions: For example, a child's
depression might indicate an enmeshed child-parent relationship; this in turn could be
showing the parent's situation.( Bir üyedeki bir semptom aile etkileşimlerini
yansıtabilir: Örneğin, bir çocuğun depresyonu, iç içe geçmiş bir çocuk-ebeveyn
ilişkisine işaret edebilir; Bu da ebeveynin durumunu gösteriyor olabilir.)
• Other contexts outside the family related to the situation may also be important:
School environment, work environment...( Durumla ilgili aile dışındaki diğer
bağlamlar da önemli olabilir: Okul ortamı, çalışma ortamı...)
● The patient themselves - Social context - The feedback between the two.( Hastanın
kendisi - Sosyal bağlam - İkisi arasındaki geri bildirim.)

Goals of Therapy (terapinin hedefi)

• The reason for the persistence of problems is dysfunctional organization within the
family. (Sorunların devam etmesinin nedeni aile içindeki işlevsiz organizasyondur.)
• The purpose of therapy is to change the family structure in a way that will solve the
problems the family is experiencing. (Terapinin amacı, ailenin yaşamakta olduğu
sorunları çözecek şekilde aile yapısını değiştirmektir.)
• To adapt to changing conditions, adaptive structures within the family need to be
activated: Revitalize dormant structures! (Değişen koşullara uyum sağlamak için aile
içindeki uyumlu yapıların harekete geçirilmesi gerekir: Uyuyan yapıları canlandırın!)
• The therapist changes boundaries, reorganizes subsystems. (Terapist sınırları değiştirir,
alt sistemleri yeniden düzenler.)

Goals of Therapy
• BASIC GOALS (temel hedefler)
• Establishment of hierarchy (hiyerarşinin kurulması)
• Support for the functioning of parents as the executive subsystem (Ebeveynlerin
yürütme alt sistemi olarak işleyişine destek)
• Strengthening or making boundaries more permeable (Sınırların güçlendirilmesi veya
daha geçirgen hale getirilmesi)
Goals of Therapy
• ENGAGEMENT (katılım)
• The therapist joins the family and transforms the family structure through
restructuring. (Terapist aileye katılır ve yeniden yapılanma yoluyla aile yapısını
dönüştürür.)
• BALANCE: Remaining as an outsider X Over-identifying with being a part of the
family. (DENGE: Dışlanmış biri olarak kalmak X Ailenin bir parçası olmakla aşırı
özdeşleşmek.)
• How does the family view the problem? To understand. (Aile soruna nasıl bakıyor?
Anlamak.)
• The therapist reframes. (Terapist yeniden çerçeveler.)

Goals of Therapy
● ENACTMENT (yasalaştırma)
• The therapist works on what they observe, not necessarily on what the family
members narrate. (Terapist, aile üyelerinin anlattıklarına değil, gözlemlediklerine göre
çalışır.)
• Enactment is essential to the session. (Yasalaştırma, oturum için esastır.)
• The therapist observes the process within the family. (Terapist aile içindeki süreci
gözlemler.)
• The therapist identifies the problematic sequence and guides the family during
enactment. (Terapist sorunlu sırayı belirler ve canlandırma sırasında aileye rehberlik
eder.)
• During the session, the therapist occasionally comments on the processes: "The child
does not hesitate to ignore you." (Seans sırasında, terapist zaman zaman süreçler
hakkında yorum yapar: "Çocuk sizi görmezden gelmekten çekinmez.")

Assessment
• First step: Questions are directed at the fundamental complaint until family members
realize that the symptoms of the problem go beyond the individual displaying them
and encompass the entire family. (İlk adım: Aile bireyleri, sorunun belirtilerinin
bireyin göstermesinin ötesine geçtiğini ve tüm aileyi kapsadığını fark edene kadar
sorular temel şikayete yönlendirilir.)
• Second step: Family members are helped to see how their interaction patterns, even
unintentionally, contribute to the persistence of the core problem. (İkinci adım: Aile
üyelerinin, istemeden de olsa, etkileşim kalıplarının temel sorunun kalıcılığına nasıl
katkıda bulunduğunu görmelerine yardımcı olunur.)
 • Third step: A journey to the past is made to understand the perspectives that lead to
interaction problems. (Üçüncü adım: Etkileşim problemlerine yol açan bakış açılarını
anlamak için geçmişe yolculuk yapılır.)
• Fourth step: Options for more productive interaction and change in the family
structure are considered. (Dördüncü adım: Aile yapısında daha verimli etkileşim ve
değişim için seçenekler göz önünde bulundurulur.)

Assessment
• Three Phases: (üç aşama)
• The therapist joins the family in a leadership role. (Terapist aileye liderlik rolünde
katılır.)
• Maps out the basic structure: The organization of the family, "Who holds the strings?"
(Temel yapının haritasını çıkarır: Ailenin organizasyonu, "İpler kimin elinde?")
• Intervenes to change the structure. (Yapıyı değiştirmek için müdahale eder.)

Assessment
• Engagement and Adaptation (Katılım ve Adaptasyon)
• The family therapist is an unwelcome stranger. (Aile terapisti istenmeyen bir
yabancıdır.)
• Family members are ready to defend themselves: The therapist should alleviate
anxiety. (Aile üyeleri kendilerini savunmaya hazırdır: Terapist kaygıyı hafifletmelidir.)
• Establishes an alliance with each member based on understanding. (Her üye ile
anlayışa dayalı bir ittifak kurar.)
• Everyone has a story to tell, everyone feels misunderstood. (Herkesin anlatacak bir
hikayesi var, herkes yanlış anlaşıldığını hissediyor.)
• The therapist must show empathy to break the cycle of misunderstanding in the
family. (Terapist, ailedeki yanlış anlaşılma döngüsünü kırmak için empati
göstermelidir.)

Assessment
• Engagement and Adaptation (Katılım ve Adaptasyon)
• The therapist respects the family structure and the parents' authority. (Terapist aile
yapısına ve ebeveynlerin otoritesine saygı duyar.)
• Initially, parents are asked to describe the problems they are experiencing.(
Başlangıçta, ebeveynlerden yaşadıkları sorunları tanımlamaları istenir.)
• It is necessary to also engage with angry, powerful members. (Kızgın, güçlü üyelerle
de ilişki kurmak gerekir.)
Assessment
 ● Enactment(Kanunlaştırma)
• Facilitating their conversations among themselves.( Kendi aralarındaki konuşmalarını
kolaylaştırmak.)
• Using these conversations as a springboard for enactment. (Bu konuşmaları
canlandırma için bir sıçrama tahtası olarak kullanmak.)
• Many issues related to structure become apparent in enactment: Entanglements,
disconnections... (Yapıyla ilgili birçok sorun yasalaşmada belirginleşiyor:
Dolaşıklıklar, kopukluklar...)

Assessment
• Structural Mapping (Yapısal Haritalama)
• Families hope that the therapist will change the identified patient (IP). (Aileler,
terapistin tanımlanan hastayı (IP) değiştireceğini umuyor.)
• The therapist looks for the problem beyond the individuals, in the family system.
(Terapist sorunu bireylerin ötesinde, aile sisteminde arar.)
• The structure belonging to the entirety of the system is revealed.( Sistemin bütününe
ait yapı ortaya çıkarılır.)
 At the beginning of the process, it is necessary to develop a structural hypothesis.
(Sürecin başında yapısal bir hipotez geliştirmek gerekir.)

Assessment
• Highlighting and Modifying Interactions (Etkileşimleri Vurgulama ve
Değiştirme)
• One should focus on the process, not the content. (İçeriğe değil sürece
odaklanılmalıdır.)
• Enactment helps to understand cyclical processes. (Yasalaştırma, döngüsel süreçleri
anlamaya yardımcı olur.)
• Intense, strong intervention is required: Sometimes confrontation, sometimes
encouraging the expression of true emotions. (Yoğun, güçlü müdahale gereklidir:
Bazen yüzleşme, bazen gerçek duyguların ifadesini teşvik etme.)
• Effective words should be used. (Etkili kelimeler kullanılmalıdır.)

Assessment
• A four-year-old girl began to scream bloody murder when her sister left the room. She
wanted to go with her sister. Her screaming was almost unbearable, and the parents
were ready to back down. However, the therapist urged that they not allow themselves
to be defeated and suggested that they hold her until she calmed down. She screamed
for twenty minutes! Everyone in the room was frazzled. But the little girl finally
realized that this time she wasn’t going to get her way, and so she calmed down.
 Subsequently, the parents were able to use the same intensity of duration to break her
of this destructive habit. (Dört yaşındaki bir kız, kız kardeşi odadan çıktığında kanlı
cinayet çığlıkları atmaya başladı. Kız kardeşiyle gitmek istedi. Çığlıkları neredeyse
dayanılmazdı ve ebeveynler geri adım atmaya hazırdı. Ancak terapist, yenilmelerine
izin vermemelerini istedi ve sakinleşene kadar onu tutmalarını önerdi. Yirmi dakika
boyunca çığlık attı! Odadaki herkes yıpranmıştı. Ama küçük kız sonunda bu sefer
istediğini elde edemeyeceğini anladı ve bu yüzden sakinleşti. Daha sonra, ebeveynler
onu bu yıkıcı alışkanlıktan kurtarmak için aynı süre yoğunluğunu kullanabildiler.)

Assessment
● Shaping competence (Yetkinliği şekillendirme)
● another method of modifying interactions. (etkileşimleri değiştirmenin başka bir
yöntemi.)
● Intensity is used to block the stream of interactions.( Yoğunluk, etkileşim akışını
engellemek için kullanılır.)
● Shaping competence is like altering the direction of the flow. (Yetkinliği
şekillendirmek, akışın yönünü değiştirmek gibidir.)
● By reinforcing positives, structural therapists help family members use functional
alternatives that are already in their repertoire. (Yapısal terapistler, pozitifleri
güçlendirerek, aile üyelerinin repertuarlarında zaten bulunan işlevsel alternatifleri
kullanmalarına yardımcı olur.)

Assessment
● In a large chaotic family the parents were extremely ineffective at controlling their
children. At one point the therapist turned to the mother and said, “It’s too noisy in
here; would you quiet the kids?” Knowing how much difficulty the woman had with
discipline, the therapist was poised to comment on any step in the direction of
effective management. The mother had to yell “Quiet!” three or four times before the
children momentarily stopped what they were doing. Quickly—before the children
resumed their misbehavior—the therapist complimented the mother for “loving her
kids enough to be firm with them.” Thus the message was “You’re a competent
person, you know how to be firm.” If the therapist had waited until the chaos resumed
before telling the mother she should be more firm, the message would be “You’re
incompetent.” (Büyük ve kaotik bir ailede, ebeveynler çocuklarını kontrol etmede son
derece etkisizdi. Bir noktada terapist anneye döndü ve "Burası çok gürültülü;
Çocukları susturur musun?" Kadının disiplin konusunda ne kadar zorlandığını bilen
terapist, etkili yönetim yönündeki herhangi bir adım hakkında yorum yapmaya hazırdı.
Anne, çocuklar bir an için yaptıkları şeyi durdurmadan önce üç ya da dört kez
"Sessiz!" diye bağırmak zorunda kaldı. Çocuklar yanlış davranışlarına devam etmeden
 önce, terapist anneye "çocuklarını onlara karşı sert olacak kadar sevdiği" için iltifat
etti. Böylece mesaj şuydu: "Sen yetkin bir insansın, nasıl sağlam olunacağını
biliyorsun." Terapist, anneye daha kararlı olması gerektiğini söylemeden önce kaosun
yeniden başlamasını beklemiş olsaydı, mesaj "Sen beceriksizsin" olurdu.)

Assessment
● Boundary Making (sınır yapımı)
● Objective in Enmeshed Families (Enmeshed Ailelerde Amaç)
1. Interventions aim to strengthen boundaries. (Müdahaleler sınırları
güçlendirmeyi amaçlar.)
1. Family Member Engagement (aile üyesi katılımı)
1. Encourage individual expression without interruption. (Kesintisiz bireysel
ifadeyi teşvik edin.)
2. Facilitate completion of conversations within dyads, free from external
intrusion.( Çiftler içindeki konuşmaların dış müdahaleden uzak bir şekilde
tamamlanmasını kolaylaştırın.)
2. Therapeutic Techniques (Terapötik Teknikler)
1. Block interruptions to uphold individual speech. (Bireysel konuşmayı
desteklemek için kesintileri engelleyin.)
2. Use directives to support subsystems, like sibling interactions (e.g., “Susie and
Sean, discuss this between yourselves while others listen.”). (Kardeş
etkileşimleri gibi alt sistemleri desteklemek için yönergeler kullanın (örneğin,
"Susie ve Sean, diğerleri dinlerken bunu kendi aranızda tartışın.").)

Assessment
1. Managing Hierarchical Boundaries (Hiyerarşik Sınırları Yönetme)
1. Empower parents to enforce boundaries with children (e.g., “Encourage the
children to refrain from interrupting, allowing adults to resolve the issue.”).
(Ebeveynleri çocuklarla sınırları zorlamaları için güçlendirin (örneğin,
"Çocukları araya girmekten kaçınmaya teşvik ederek yetişkinlerin sorunu
çözmesine izin verin.").)
2. Session Structure Variations (Oturum Yapısı Varyasyonları)
1. Begin therapy with the whole family but consider individual or subgroup
sessions for boundary strengthening. (Terapiye tüm aile ile başlayın, ancak
sınırların güçlendirilmesi için bireysel veya alt grup seanslarını düşünün.)
2. Individual sessions for overprotected teenagers to support autonomy. (Özerkliği
desteklemek için aşırı korunan gençler için bireysel seanslar.)
3. Separate Parental Sessions (Ayrı Ebeveyn Oturumları)
1. Provide private conversations for parents overly enmeshed with children, aiding
their learning to communicate independently with the therapist's help.
 (Çocuklarla aşırı iç içe olan ebeveynler için özel konuşmalar sağlayın ve
terapistin yardımıyla bağımsız olarak iletişim kurmayı öğrenmelerine yardımcı
olun.)

Assessment
● When a forty-year-old woman called the clinic for help with for depression, she was
asked to come in with the rest of her family. It soon became apparent that this woman
was overburdened by her four children and received little support from her husband.
The therapist’s strategy was to strengthen the boundary between the mother and the
children and help the parents move closer to each other. This was done in stages. First
the therapist joined the oldest child, a sixteen-year-old girl, and supported her
competence as a potential helper for her mother. Once this was done, the girl was able
to assume a good deal of responsibility for her younger siblings, both in sessions and
at home (Kırk yaşında bir kadın depresyon için yardım için kliniği aradığında,
ailesinin geri kalanıyla birlikte gelmesi istendi. Kısa süre sonra bu kadının dört çocuğu
tarafından aşırı yüklendiği ve kocasından çok az destek aldığı anlaşıldı. Terapistin
stratejisi, anne ve çocuklar arasındaki sınırı güçlendirmek ve ebeveynlerin birbirine
yaklaşmasına yardımcı olmaktı. Bu aşamalar halinde yapıldı. İlk olarak, terapist en
büyük çocuğa, on altı yaşında bir kıza katıldı ve annesi için potansiyel bir yardımcı
olarak yeterliliğini destekledi. Bu yapıldıktan sonra, kız hem seanslarda hem de evde
küçük kardeşleri için büyük bir sorumluluk üstlenebildi)
Assessment
● Freed from their preoccupation with the children, the parents now had the opportunity
to talk more with each other. They had little to say, however. This wasn’t the result of
hidden conflict but instead reflected a marriage of two relatively nonverbal people.
After several sessions of trying to get the pair talking, the therapist realized that
although talking may be fun for some people, it might not be for others. So to support
the bond between the couple, the therapist asked them to plan a special trip together.
They chose a boat ride on a nearby lake. When they returned for the next session, they
were beaming. They had a wonderful time. Subsequently, they decided to spend a little
time out together each week. (Çocuklarla meşguliyetlerinden kurtulan ebeveynler artık
birbirleriyle daha fazla konuşma fırsatı buldular. Ancak söyleyecek çok az şeyleri
vardı. Bu, gizli bir çatışmanın sonucu değildi, bunun yerine nispeten sözsüz iki insanın
evliliğini yansıtıyordu. Çifti konuşturmaya çalıştıktan birkaç seanstan sonra, terapist
konuşmanın bazı insanlar için eğlenceli olabileceğini, ancak diğerleri için
olmayabileceğini fark etti. Bu yüzden çift arasındaki bağı desteklemek için terapist
onlardan birlikte özel bir gezi planlamalarını istedi. Yakındaki bir gölde tekne
gezintisini seçtiler. Bir sonraki seans için geri döndüklerinde ışıldıyorlardı. Harika
zaman geçirdiler. Daha sonra, her hafta birlikte biraz zaman geçirmeye karar verdiler.)
Assessment
● Unbalancing: (dengesizlik)
1. Objective of Unbalancing (Dengesizliğin Amacı)
1. Aim to realign relationships within a subsystem to disrupt stagnation.
(Durgunluğu bozmak için bir alt sistem içindeki ilişkileri yeniden düzenlemeyi
hedefleyin.)
2. Addressing Familial Stalemate (Ailevi Çıkmazı Ele Almak)
1. Challenge the equilibrium of members in conflict to prevent inaction.(
Eylemsizliği önlemek için çatışan üyelerin dengesine meydan okuyun.)
3. Therapist's Role in Unbalancing (Dengesizlikte Terapistin Rolü)
1. Strategically support one individual or subsystem to initiate change. (Değişimi
başlatmak için bir kişiyi veya alt sistemi stratejik olarak destekleyin.)

Assessment
● Unbalancing: (Dengesizlik)
1. Controversial Yet Strategic (Tartışmalı ama stratejik)
1. Taking sides is a deliberate tactic to foster systemic realignment. (Taraf tutmak,
sistemik yeniden düzenlemeyi teşvik etmek için kasıtlı bir taktiktir.)
2. It is not about judging right or wrong but about shifting dynamics for
therapeutic progress. (Bu, doğru ya da yanlışı yargılamakla ilgili değil, terapötik
ilerleme için dinamikleri değiştirmekle ilgilidir.)
2. Neutrality and Fairness (Tarafsızlık ve Adalet)
1. Therapeutic neutrality is maintained through strategic support, not favoritism.(
Terapötik tarafsızlık, kayırmacılıkla değil, stratejik destekle korunur.)
2. Balance is restored by alternating support among various family members.(
Denge, çeşitli aile üyeleri arasında değişen destekle yeniden sağlanır.)

Assessment
• Cognitive Elements in Therapy
• Challenge perceptions to change family interactions.
• Interplay of Perception and Interaction
• Shifting views can alter family dynamics.
• The Influence of Labeling
• Assess if behaviors are symptoms or choices.
• Role of Therapist as Teacher
 • Impart structural insights while minimizing resistance. (Direnci en aza
indirirken yapısal içgörüler verin.)

Assessment
• 'Stroke and Kick' Method ('Vuruş ve Tekme' Yöntemi)
• Affirm then challenge to redefine roles (e.g., commend helpfulness, prompt for
self-expression). (Olumlayın ve ardından rolleri yeniden tanımlamaya meydan
okuyun (örneğin, yardımseverliği övmek, kendini ifade etmek için istek).)
• Crafting Effective Challenges (Etkili Zorluklar Oluşturmak)
• Point out actions and consequences without causing defensiveness. (Savunmaya
neden olmadan eylemlere ve sonuçlara işaret edin.)
• Promoting Self-Discovery Over Directives (Direktifler Üzerinden Kendini
Keşfetmeyi Teşvik Etmek)
• Encourage exploration rather than giving direct advice. (Doğrudan tavsiye
vermek yerine keşfetmeyi teşvik edin.)

Assessment (değerlendirme)
● ” If the therapist were dealing with a family in which the mother speaks for her
children, he might say to her, “You are very helpful” (stroke). But to the child,
“Mommy takes away your voice. Can you speak for yourself?” (kick). Thus mother is
defined as helpful but intrusive (a stroke and a kick) (Terapist, annenin çocukları adına
konuştuğu bir aileyle uğraşıyor olsaydı, ona "Çok yardımcı oldun" diyebilirdi. Ama
çocuğa, "Annen sesini alıyor. Kendi adına konuşabilir misin?" (tekme). Bu nedenle
anne, yardımsever ama müdahaleci (vuruş ve tekme) olarak tanımlanır)