ภาษาโฆษณา

การโฆษณา คือ การสื่อสารเพื่อการขาย หรือแจ้งข่าวสารให้ทราบ โดยคํานึงถึงกลุ่มเป้าหมายของการ

โฆษณานั้น ๆ ให้ทราบเกี่ยวกับสินค้า บริการ หรือแนวความคิดที่เจ้าของต้องการสื่ออกไป ถือเป็นการสื่อสารที่ไม่ได้
ใช้บุคคลเข้าไปติดต่อโดยตรง

วัตถุประสงค์: เพื่อสื่อสารข้อมูลและข่าวสารที่เป็นประโยชน์แก่ผู้บริโภค และเพื่อจูงใจผู้บริโภคให้ซื้อสินค้าหรือ

บริการนั้น

ลักษณะของภาษาในการโฆษณา: จะต้องเป็นภาษาที่สั้น กระชับ ชัดเจน ตรงประเด็น สื่อความคิดเกี่ยวกับสินค้าได้

อย่างน่าสนใจและสามารถดึงดูดกลุ่มเป้าหมายได้

โฆษณาสามารถแบ่งได้สองประเภท คือ โฆษณาประเภทสื่อสิ่งพิมพ์ และ โฆษณาสื่อวิทยุกระจายเสียงและแพร่ภาพ

1. โฆษณาประเภทสื่อสิ่งพิมพ์แบ่งเป็นสองส่วน คือ ส่วนที่เป็นวัจนภาษา และอวัจนภาษา

1.1. ส่วนที่เป็นวัจนภาษา หมายถึง ส่วนที่สามารถสื่อสารเป็นถ้อยคําได้ ในที่นี้ คือ ตัวอักษรที่ปรากฏอยู๋บนสื่อ
สิ่งพิมพ์ ได้แก่ ชื่อยี่ห้อ การพาดหัว การพาดหัวรอง การใส่เนื้อหาข้อความโฆษณา และคําขวัญ (สโลแกน
ที่ใช้ในการโฆษณา)
1.2. ส่วนที่เป็นอวัจนภาษา หมายถึง ส่วนที่ไม่ได้ใช้การสื่อสารด้วยถ้อยคํา ในที่นี้ คือ การจัดองค์ประกอบของ
ภาพในโฆษณา ไม่ว่าจะเป็น การวางองค์ประกอบต่าง ๆ ของภาพ การจัดผังโฆษณา การจัดการขนาด
การจัดการสีที่ใช้ในโฆษณา ขนาดตัวอักษร รวมไปถึงการใช้เครื่องหมายการค้า
2. โฆษณาประเภทสื่อวิทยุกระจายเสียงและภาพ มีสองประเภท คือ สปอตวิทยุ (radio spot) และสปอตโทรทัศน์
(television spot) สามารถแบ่งเป็นองค์ประกอบทางวัจนภาษาและอวัจนภาษาได้เช่นเดียวกับโฆษณาประเภท
สื่อสิ่งพิมพ์
2.1. ส่วนที่เป็นวัจนภาษา หมายถึง ส่วนทีใ่ ช้การสื่อสารด้วยถ้อยคํา ในที่นี้ คือ การใช้เสียงที่พูดในการโฆษณา
อาจเป็นบทสนทนาที่เป็นบริบทของการสื่อสารระหว่างสองคนหรือสามคน หรือการบรรยายที่เป็นการ
พูดเพื่อบรรยายเกี่ยวกับสินค้าโดยใช้ผู้พูดบรรยายเพียงคนเดียวก็ได้ และทั้งบทสนทนาและการบรรยาย
มีสิ่งที่จะต้องมีเหมือนกัน คือ การใช้ข้อความโฆษณา
2.2. ส่วนที่เป็นอวัจนภาษา หมายถึง ส่วนที่ใช้การสื่อสารโดยไม่ใช้ถ้อยคํา ในทีนี้ คือ ดนตรีใช้เพื่อนําเสนอ
เกี่ยวกับสสินค้าและบริการให้ตรงตามแนวคิดของชิ้นงานโฆษณา และเสียงประกอบที่ใช้เพื่อสร้าง
จินตนาการเกี่ยวกับตัวสินค้าและบริการ แต่หากเป็นโฆษณาประเภทสื่อโทรศัพท์กจ็ ะต้องมีองค์ประกอบ
ของภาพเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ก็จะต้องใช้หลักการทางศิลปะเช่นกัน
 จากการอธิบายโฆษณาทั้งสองประเภทแล้ว ทําให้สรุปได้ว่า การโฆษณาทั้งสองมีสิ่งทีเหมือนกัน คือ มีการแบ่ง
องค์ประกอบของการโฆษณาเป็นสองแบบ คือ องค์ประกอบวัจนภาษา และองค์ประกอบอวัจนภาษา และ
จุดประสงค์เดียวกัน คือ แจ้งข่าวสารและดึงดูดกลุ่มเป้าหมายให้ได้ แต่ว่ามีข้อแต่ต่างกัน คือ ส่วนองค์ประกอบที่
เป็นวัจนภาษาของโฆษณาสื่อสิ่งพิมพ์ เป็นองค์ประกอบทีเป็นตัวอักษรในการสื่อสาร ในขณะที่การโฆษณาประเภท
วิทยุกระจายเสียงและภาพเป็นการสื่อสารโดยการใช้บทสนทนาและการบรรยายเป็นหลัก ส่วนองค์ประกอบที่
เป็นอวัจนภาษาของโฆษณาสื่อสิ่งพิมพ์จะเน้นเรื่องของการจัดองค์ประกอบต่าง ๆ ของภาพที่ใช้ในการโฆษณา
ในขณะที่โฆษณาประเภทสือ่ วิทยุและภาพจะเป็นเรื่องของการใช้ดนตรีและเสียงประกอบเป็นหลัก