Η Δανιηλίς ήταν Αρχόντισσα[1] των Πατρών που έζησε τον 9ο αιώνα.

Η Δανιηλίς είχε κατά πάσα πιθανότητα καταγωγή από την

Πάτρα[2] και είχε κληρονομήσει τεράστια περιουσία από τον άντρα της. (μέχρι το 810, οπότε το Βυζάντιο ανέκτησε την
Πελοπόννησο από τα σλαβικά φύλα, η παρουσία των Βυζαντινών περιοριζόταν σε λίγα αστικά κέντρα, και καθώς η Δανιηλίδα
ήταν ήδη ηλικιωμένη το 850 που συναντήθηκε με το Βασίλειο και η περιουσία της προερχόταν από κληρονομιά, οδήγησε
πολλούς μελετητές να υποθέσουν ότι ήταν σλαβικής καταγωγής. Βλ. Alan Harvey, Οικονομική ανάπτυξη στο Βυζάντιο, σ. 65)
Ήταν διάσημη για το εξωτερικό της κάλλος καθώς και για την σχέση [3] που της χρεώνουν οι ιστορικοί, με τον Βυζαντινό
Αυτοκράτορα Βασίλειο Α'. Μερικά χρόνια πριν την αναρρίχηση του Βασίλειου Α' σε αυτοκράτορα, η Βυζαντινή κυβέρνηση
ανησυχώντας για την υπερβολική δύναμη της Δανιηλίδος έστειλε έναν κρατικό επιθεωρητή για να επιβλέψει την κατάσταση.
Στην συνοδεία του επιθεωρητή ήταν και ο όμορφος Βασίλειος[4]. ο οποίος γοήτευσε αμέσως την Αρχόντισσα. Λίγες μέρες μετά,
ο επιθεωρητής έφυγε αλλά ο Βασίλειος με την πρόφαση ότι ήταν άρρωστος κατόρθωσε να μείνει άλλες 60 μέρες στο αρχοντικό
της Δανιηλίδος. Όταν τέλος έφυγε είχε καταφέρει να κερδίσει την αμέριστη εύνοια της Αρχόντισσας. Όταν το 867 ανήλθε στο
θρόνο ο Βασίλειος Α' της έστειλε αμέσως δώρα για να την ευχαριστήσει για την υποστήριξη της στο όνομά του. Μετά από
μερικά χρόνια σε αρκετά μεγάλη ηλικία επιχείρησε να τον επισκεφτεί στην Κωνσταντινούπολη όπου ο Βασίλειος Α' για να την
ευχαριστήσει ανακήρυξε τον γιο της, Ιωάννη, Πρωτοσπαθάριο και την ίδια την ανακήρυξε με τον τίτλο της Βασιλομήτορος.
Λίγο πριν τον θάνατο της, ο γιος της αρρώστησε και πέθανε. Με την διαθήκη της άφησε όλη την περιουσία της στην Βασιλική
Οικογένεια και συγκεκριμένα στον Λέοντα ΣΤ'.
Η περιουσία της: Σύμφωνα με τις πηγές εκείνων των χρόνων, η Αρχόντισσα κατείχε ένα μεγάλο κομμάτι της Πελοποννήσου
ενώ ήταν και η πρωτοπόρος στο εμπόριο Μεταξιού. Είχε στην ιδιοκτησία της αναρίθμητους δούλους. Χαρακτηριστικό είναι ότι
μετά τον θάνατο της η Βυζαντινή Κυβέρνηση διάλεξε 3000 από τους δούλους της και τους έστειλε να αποικήσουν την Κάτω
Ιταλία. Αλλά και οι περιγραφές σχετικά με το πολυτελές ταξίδι της στην Κωνσταντινούπολη δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια
συζήτησης σχετικά με την αμύθητη περιουσία της. Από τον 9ο αιώνα, η βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν και πάλι σε θέση να
διασφαλίσει τα σύνορά της και να προστατεύσει τους κατοίκους της. Η αγορά και εκμετάλλευση γης έγινε μια σίγουρη και
κερδοφόρα οικονομική επένδυση και επιλέχθηκε από πολλούς υπηκόους του κράτους. Οι πιο πλούσιοι απ' αυτούς αγόραζαν και
εκμεταλλεύονταν πολύ μεγάλες εκτάσεις, με αποτέλεσμα να καρπώνονται ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη. Τις εκτάσεις αυτές τις
εκμεταλλεύονταν με τον "έμμεσο τρόπο καλλιέργειας": τις έδιναν για αξιοποίηση στους "εξαρτημένους καλλιεργητές" (δηλαδή
σε καλλιεργητές κτημάτων που δεν ήταν ιδιοκτησία τους).

Αυτοί οι μεγαλογαιοκτήμονες αποτέλεσαν την νέα κοινωνική τάξη των δυνατών, όνομα με το οποίο αναφέρονται στις βυζαντινές
γραπτές πηγές της εποχής. Μια δυνατή χήρα των μέσων του 9ου αιώνα, με το όνομα Δανιηλίδα, αναφέρεται στις πηγές ως
ιδιοκτήτρια ενός αρχοντικού οίκου στην περιοχή των Πατρών. Η περιουσία του οίκου παρουσιάζεται τόσο μεγάλη ώστε η
Δανιηλίς μπορούσε να προσφέρει ως δώρα στο μετέπειτα αυτοκράτορα Βασίλειο Α' (που τότε ήταν απλός ακόλουθος του
αυτοκρατορικού απεσταλμένου στην Πελοπόννησο) τέτοια ποσά, τα οποία επένδυσε σε κτήματα στη Μακεδονία και αποτέλεσαν
τη βάση της μετέπειτα μεγάλης περιουσίας του. Στην περιουσία την οποία η Δανιηλίς κληροδότησε στον αυτοκράτορα Λέοντα
Στ' αναφέρονται περίπου 80 προάστεια, που περιλάμβαναν μεγάλες εκτάσεις γης, ολόκληρα χωριά και κωμοπόλεις, εργαστήρια
μεταξωτών και λινών υφασμάτων, ταπητουργίας, καθώς και 3000 δούλοι, τους οποίους ο αυτοκράτορας απελευθέρωσε και
έστειλε στην Ιταλία. Λίγο αργότερα, το 10ο αιώνα, υπήρχαν στη Μικρά Ασία γαιοκτήμονες τόσο πλούσιοι, ώστε μπορούσαν να
συντηρούν ακόμη και ιδιωτικό στρατό.
Με το πέρασμα των Αιώνων Σήμερα υπάρχουν τρεις περιοχές που μας υπενθυμίζουν το πέρασμα της από αυτόν τον κόσμο: το
Βλατερό, τα Καντριάνικα (Τα Καντριάνικα είναι συνοικία της Πάτρας.Η ονομασία της προέρχεται από τα εργοστάσια μεταξιού
που λειτουργούσαν στην περιοχή κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Για την ακρίβεια η λέξη είναι σύνθετη (καντρια + Ιωάννης) και
ερμηνεύεται ως τα εργοστάσια του Ιωάννη. Ο λεγόμενος Ιωάννης ήταν ο γιος της ονομαστής αρχόντισσας Διανιηλίδος.
Βρίσκεται ανατολικά του κέντρου της πόλης και περιβάλλεται από τις περιοχές Σύνορα, Παγώνα, Αγιαλεξιώτισσα, Κρεμανταλά.
Σήμερα στην περιοχή των Καντριάνικων υπάρχουν οι στρατώνες του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεχνικού (ΚΕ.Τχ) Πάτρας, καθώς
και η Στρατολογία Δυτικής Ελλάδος που στεγάζεται στις εγκαταστάσεις εντός του στρατοπέδου.) και τα Βασιλικό. [5]Ώς προς την
τελευταία περιοχή, υπάρχει μια διαφωνία των Ιστορικών. Πολλοί πιστεύουν ότι τα Βασιλικό (κοντά στον Άγιο Δημήτριο)
αναφέρονται στο παλάτι της Δανιηλίδος ενώ άλλοι διαφωνούν αφού πιστεύουν ότι το παλάτι της ήταν στην περιοχή των Ψηλών
Αλωνίων. Τέλος η Δημοτική Αρχή της πόλης έδωσε το όνομα της σε μια οδό της Πάτρας. Επίσης στην Πατρινή Οινοποιία
ΑΧΑΪΑ CLAUSS υπάρχει η περίφημη Κάβα Δανιηλίδος, κτίσμα του 1870, το οποίο λειτουργεί ως χώρος πώλησης κρασιών της
Πατρινής βιομηχανίας για τους επισκέπτες.*Χρονογραφίας του Ιωάννη Σκυλίτζη, 811-1057