Kalijum

LekarInfo
tim

5 minuta
Kalijum je elektrolit koji je važan za
za čitanje
metabolizam ćelije . Pomaže
transportu hranljivih materija u
ćelije i uklanja otpadne proizvode
iz ćelija. Takođe je važan za rad
mišića, pomaže u prenošenju
poruka između živaca i mišića.
Ovim testom se meri količina
kalijuma u ​krvi i / ili urinu.

Normalne vrednosti: 4,1-5,6

mmol/L

Povišene vrednosti kalijuma:

javljaju se kod bolesti bubrežnih

glomerula, adrenokortikalne
insuficijencije, dijabetične
ketoacidoze, prekomerne
intravenozne terapije kalijumom,
sepse.
Snižene vrednosti kalijuma:

javljaju se kod bolesti bubrežnih

tubula, hiperaldosteronizma,
malnutricije, terapije dijabetične
ketoacidoze,
hiperinzulinizma, metaboličke
alkaloze, terapije diureticima,
gubitka gastrointestinalnim
traktom.

Određivanje kalijuma ima značaj u

stanjima gde dolazi do povećane
koncentracije pri bubrežnoj
insuficijenciji, zatim u stanju šoka,
a što je povezano s metaboličkom
acidozom, kod ishemije i
dijabetičke ketoacidoze.
Kalijum se u organizmu nalazi u
ćelijama. Služi i za prenošenje
nervnih nadražaja, pa je važan za
rad srca. Održavanje stalne
koncentracije kalijuma u izvan
ćelijskoj tečnosti vrlo je važno za
vitalnu funkciju ćelija u telu.
 Kalijum 2

Šta se testira?
Kalijum, zajedno sa drugim
elektrolitima kao što su natrijum ,
hlorid i bikarbonat (ukupan CO 2 ) ,
pomaže u regulisanju količine
tečnosti u telu i održava stabilnu
ravnotežu kiseline i baze . Kalijum
je prisutan u svim telesnim
tečnostima, ali većina kalijuma se
nalazi u ćelijama. Samo mala
količina je prisutna u tečnostima
van ćelija i u tečnom delu krvi
(zvanim serum ili plazma ).

Najviše potrebnog kalijuma

dobijamo iz hrane koju jedemo i
većina ljudi ima adekvatan unos
kalijuma. Telo koristi ono što mu je
potrebno, a bubrezi eliminišu
ostatak u urinu. Telo pokušava da
zadrži nivo kalijuma u ​krvi u vrlo
uskom opsegu. Nivoi uglavnom
kontrolišu aldosteron , hormon koji
proizvodi nadbubrežna žlezda u
bubrezima.

Pošto je koncentracija kalijuma u ​

krvi tako mala, manje promene
mogu imati značajne posledice.
Ako je nivo kalijuma prenizak ili
previsok, to može imati ozbiljne
zdravstvene posledice; osoba
može biti izložena riziku zbog
razvoja šoka, respiratornog
zatajenja ili poremećaja srčanog
ritma. Nenormalni nivo kalijuma
može izmeniti funkciju živaca i
mišića; na primer, srčani mišić
može izgubiti sposobnost
kontrakcije.
Kako se koristi?
Kalijum test se koristi za otkrivanje
nenormalnih koncentracija
kalijuma, uključujući visoku
kalijumu ( hiperkalemija ) i nisku
kalijumu ( hipokalemija ). Često se
koristi kao deo elektrolitnog
panela ili osnovnog metaboličkog
panela za uobičajenu fizičku
upotrebu.

Kalijum je elektrolit koji je važan za

metabolizam ćelije . Pomaže
transportu hranljivih materija u
ćelije i uklanja otpadne proizvode
iz ćelija. Takođe je važan za rad
mišića, pomaže u prenošenju
poruka između živaca i mišića, a
važan je i za rad srca.

Test kalijuma se može koristiti za

dijagnozu i / ili praćenje bolesti
bubrega , najčešćeg uzroka
visokog kalijuma u ​krvi. Takođe se
može koristiti za procenu
nenormalnih vrednosti kada neko
ima proliv i povraća, prekomerno
znojenje ili sa različitim
simptomima. Kalijum u krvi može
biti nenormalan kod mnogih
bolesti. Zdravstveni radnik može
naručiti ovaj test, zajedno sa
drugim elektrolitima, da utvrdi
neravnotežu elektrolita, ako se
sumnja na metaboličku acidozu ili
ako je prisutan visok krvni pritisak
ili drugi simptomi bolesti. Posebno
se može meriti kalijum kada
postoje simptomi koji uključuju
srce.

Test kalijuma se takođe može

koristiti za nadgledanje efekata
lekova koji mogu uzrokovati da
bubrezi gube kalijum, posebno
diuretika ili lekova koji smanjuju
izbacivanje kalijuma iz organizma i
rezultiraju visokim kalijumom.

Nivo kalijuma u ​urinu može se

testirati na ljudima koji imaju
nenormalne nivoe kalijuma u ​krvi
da bi se utvrdio uzrok, kao što je
dehidracija . Ispitivanje kalijuma u ​
urinu koristi se i kod osoba s
abnormalnim testovima bubrega
kako bi se lekaru pomoglo da
utvrdi uzrok bubrežne bolesti i da
bi pomogao da vodi lečenje.

Kada se naručuje?
Nivo kalijuma se može naručiti
kada ljudi prođu rutinski
zdravstveni pregled ili kad se
procenjuju na ozbiljnu bolest.

Testiranje se može obaviti kada

osoba ima:
 Oboljenje bubrega

Simptomi poput slabosti mišića

ili nepravilnog rada srca (
srčana aritmija )

Stanje lečeno diureticima ili

lekovima za srce

Ima visok krvni pritisak (

hipertenzija ) ili se leči od
visokog krvnog pritiska

Ispitivanje kalijuma može se

naručiti u redovnim intervalima
kada lekar dijagnostikuje i proceni
hipertenziju, dijabetičku
ketoacidozu i bolest bubrega i
tokom praćenja pacijenta koji
prima dijalizu , terapiju diuretikom
ili intravensku tečnost.

Ispitivanje kalijuma u ​urinu može

se izvršiti kada su nivoi kalijuma u ​
krvi nenormalni.
Šta znači rezultat
testa?
Visok nivo kalijuma ( hiperkalemija
) može se videti u uslovima kao
što su:

Oboljenje bubrega

Addison-ova bolest

Ozljeda tkiva

Infekcija

Dijabetes

Dehidracija

Konzumiranje previše kalijuma

(na primer, voće je posebno
visoko kalijuma, pa preterani
unos voća ili sokova može da
doprinese velikom kalijumu)

Kod pacijenata koji uzimaju

intravenske (IV) tečnosti,
prekomerni kalijum IV

Određeni lekovi takođe mogu

izazvati povišeni kalijum kod
malog procenta ljudi; među njima
su nesteroidni protivupalni lekovi
(NSAID) , ACE inhibitori, beta
blokatori (poput propanolola i
atenolola), inhibitori enzima koji
pretvaraju angiotenzin (kao što su
kaptopril, enalapril i lizinopril), i
diuretici koji čuvaju kalijum (takvi
kao triamteren, amilorid i
spironolakton).

Nizak nivo kalijuma (hipokalemija)

može se videti u uslovima kao što
su:

Proliv i povraćanje

Connov sindrom
(hiperaldosteronizam)

Komplikacija predoziranja
acetaminofenom

Kod dijabetesa nivo kalijuma može

pasti nakon što neko uzme inzulin,
posebno ako osoba nije dobro
vodila dijabetes.

Nizak kalijum je obično posledica

“vodenih pilula” (diuretici koji troše
kalijum); ako ih neko uzima, njihov
zdravstveni radnik redovno će
proveravati nivo kalijuma.

Pored toga, određeni lekovi kao

što su kortikosteroidi, beta-
adrenergički agonisti kao što su
izoproterenol, alfa-adrenergički
antagonisti poput klonidina,
antibiotici kao što su gentamicin i
karbenicilin, kao i antifungalno
sredstvo amfotericin B mogu
izazvati gubitak kalijuma.

Koncentracije kalijuma u ​urinu

moraju se proceniti zajedno sa
nivoom krvi. Telo obično eliminiše
višak kalijuma, pa može biti
povećana koncentracija u urinu jer
je povišena u krvi. Takođe može
biti povišen u urinu kada telo gubi
previše kalijuma; u ovom slučaju
nivo krvi bi bio normalan do nizak.
Ako je nivo kalijuma u ​krvi nizak
zbog nedovoljnog unosa, tada će i
koncentracije u urinu biti niske.
Smanjeni nivo kalijuma u ​urinu
može biti posledica određenih
lekova kao što su NSAID, beta
blokatori i litijum ili zbog
nadbubrežne žlezde koja proizvodi
premalo hormona aldosterona .

Povećani nivo kalijuma u ​urinu

može biti posledica bolesti
bubrega, poremećaja ishrane kao
što je anoreksija ili oštećenja
mišića.

Postoji li još nešto što

bih trebao znati?
Nivo kalijuma može se lažno
povisiti iz raznih okolnosti oko
sakupljanja uzorka i obrade
uzorka. Na primer, ako neko stišće
i opušta pesnicu, nivo kalijuma u ​
krvi se može povećati. Ako uzorci
krvi kasne sa odlaskom u
laboratoriju ili ako se krvne creve
podvrgnu snažnom tresenju ili
grubom rukovanju tokom tranzita,
kalijum može iscuriti iz crvenih
krvnih zrnaca i lažno povisiti
kalijum u serumu. Zdravstveni
radnik može dovesti u pitanje
povećane rezultate kalijuma kada
brojevi ne odgovaraju kliničkom
stanju. Ako postoje pitanja kako je
prikupljena krv, lekar može
zatražiti da se test ponovi kako bi
se potvrdili rezultati.

Koji su odgovarajući tretmani za

uobičajene uzroke niskog kalijuma
(hipokalijemija) i visokog kalijuma
(hiperkalemije)?

Tretman sa malo kalijuma može

da uključuje upotrebu dodataka
kalijum hlorida i povećanje količine
hrane bogate kalijumom u ishrani,
kao što su banane, govedina ili
špinat. Lečenje visokim kalijemom
može da uključuje upotrebu
diuretika , dijalizu bubrega ili
injekcije insulina.
 Koji su dobri
prehrambeni izvori
kalijuma?
Hrana sa visokim udjelom kalijuma
uključuje određeni broj voća i
povrća, poput banana, limenke,
grejpa, narandže, paradajza, dinje
meda, tikvica i krompira. Ostala
hrana poput mahunarki, orašastih
plodova i semenki su takođe dobar
izvor kalijuma.

Sva pitanja postavite našim

lekarima ovde.

Zaprati nas