Professional Documents
Culture Documents
En Iso 14122-3 2016
En Iso 14122-3 2016
ONAY BİLDİRİMİ
Devlet kuruluşu
"Standardizasyon, belgelendirme ve kalite sorunlarına
yönelik Ukrayna araştırma ve eğitim merkezi" (SE
"UkrNDNC")
EN ISO 14122-3:2016
Makine güvenliği. Makinelere kalıcı erişim araçları. Bölüm 3. Merdivenler, merdivenler ve korkuluklar
AVRUPA NORMU
İngilizce versiyon
Makine güvenliği - Makinelere kalıcı erişim yolları - Makine güvenliği - Makinelere sabit erişim -
Bölüm 3: Merdivenler, basamaklı merdivenler ve Bölüm 3: Merdivenler, merdivenler ve korkuluklar (ISO
korkuluklar (ISO 14122-3:2016) 14122-3:2016)
CEN üyeleri, bu Avrupa Standardına hiçbir değişiklik yapılmaksızın ulusal standart statüsü verilmesine ilişkin koşulları belirleyen CEN/CENELEC
İç Yönetmeliklerine uymakla yükümlüdür. Bu tür ulusal standartlarla ilgili güncel listeler ve bibliyografik referanslar, CEN-CENELEC Yönetim
Merkezine veya herhangi bir CEN üyesine başvurarak elde edilebilir.
Bu Avrupa Standardının üç resmi versiyonu (İngilizce, Fransızca, Almanca) mevcuttur. Bir CEN üyesinin sorumluluğunda kendi diline tercüme
edilerek başka bir dilde hazırlanan ve CEN-CENELEC Yönetim Merkezine bildirilen versiyon, resmi versiyonlarla aynı statüye sahiptir.
CEN üyeleri Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Hırvatistan, Kıbrıs, Çek Cumhuriyeti, Danimarka, Estonya, Finlandiya, Eski Yugoslav Makedonya
Cumhuriyeti, Fransa, Almanya, Yunanistan, Macaristan, İzlanda, İrlanda, İtalya, Letonya, Litvanya'nın ulusal standart kuruluşlarıdır. ,
Lüksemburg, Malta, Hollanda, Norveç, Polonya, Portekiz, Romanya, Slovakya, Slovenya, İspanya, İsveç, İsviçre, Türkiye ve
Birleşik Krallık.
© 2016 CEN Her türlü kullanım hakkı ve aracı saklıdır Ref. HAYIR. EN ISO 14122-3:2016 E
CEN ulusal Üyeleri için dünya çapında.
Machine Translated by Google
Avrupa önsözü
Bu belge (EN ISO 14122-3:2016), sekreteryası DIN tarafından düzenlenen CEN/TC 114 "Makinelerin güvenliği" Teknik
Komitesi ile işbirliği içinde ISO/TC 199 "Makinelerin güvenliği" Teknik Komitesi tarafından hazırlanmıştır.
Bu Avrupa Standardına en geç Aralık 2016 tarihine kadar aynı metnin yayınlanması veya onay verilmesi yoluyla ulusal
standart statüsü verilmeli ve çelişen ulusal standartlar en geç Aralık 2016 tarihine kadar yürürlükten kaldırılmalıdır.
Bu belgedeki bazı unsurların patent haklarına konu olabileceği ihtimaline dikkat çekilmektedir. CEN [ve/veya CENELEC]
bu tür patent haklarının herhangi birinin veya tamamının belirlenmesinden sorumlu tutulamaz.
Bu belge, Avrupa Komisyonu ve Avrupa Serbest Ticaret Birliği tarafından CEN'e verilen yetki kapsamında hazırlanmıştır
ve AB Direktifinin/Direktiflerinin temel gerekliliklerini desteklemektedir.
AB Direktif(ler)iyle ilişki için bu belgenin ayrılmaz bir parçası olan bilgilendirici Ek ZA'ya bakın.
CEN-CENELEC İç Düzenlemelerine göre aşağıdaki ülkelerin ulusal standart kuruluşları bu Avrupa Standardını uygulamakla
yükümlüdür: Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Hırvatistan, Kıbrıs, Çek Cumhuriyeti, Danimarka, Estonya, Finlandiya, Eski
Yugoslav Makedonya Cumhuriyeti, Fransa, Almanya, Yunanistan, Macaristan, İzlanda, İrlanda, İtalya, Letonya, Litvanya,
Lüksemburg, Malta, Hollanda, Norveç, Polonya, Portekiz, Romanya, Slovakya, Slovenya, İspanya, İsveç, İsviçre, Türkiye
ve Birleşik Krallık.
Onay bildirimi
ISO 14122-3:2016 metni CEN tarafından hiçbir değişiklik yapılmadan EN ISO 14122-3:2016 olarak onaylanmıştır.
3
Machine Translated by Google
Ek ZA
(bilgilendirici)
Bu Avrupa Standardı ile 2006/42/EC Makine Direktifinin temel gereksinimleri arasındaki ilişki
ve değişiklik
95/16/EC Direktifi (yeniden düzenlenmiş) [2006 L157] kapsanmayı amaçlamaktadır
Bu standarda söz konusu Direktif kapsamında Avrupa Birliği Resmi Gazetesi'nde atıfta bulunulduktan sonra,
bu standardın Tablo ZA.1'de verilen normatif hükümlerine uygunluk, bu standardın kapsamı sınırları dahilinde,
ilgili standartlara uygunluk varsayımı sağlar. Söz konusu Direktifin temel gereklilikleri ve ilgili EFTA düzenlemeleri.
riskleri”
UYARI 1 — Uygunluk varsayımı, yalnızca Avrupa Birliği Resmi Gazetesinde yayınlanan listede bu Avrupa
Standardına yapılan atıf muhafaza edildiği sürece geçerli kalır. Bu standardın kullanıcıları, Avrupa Birliği Resmi
Gazetesinde yayınlanan en son listeye sık sık başvurmalıdır.
UYARI 2 — Bu standardın kapsamına giren ürün(ler) için diğer Birlik mevzuatı geçerli olabilir.
ÖNEMLİ: Uygunluk varsayımına ulaşmak için EN ISO 14122-1'in gerekliliklerine ve EN ISO 14122'nin ilgili erişime özgü
kısmına uygunluk gereklidir.
4
Machine Translated by Google
ISO 14122-3:2016(E)
İçindekiler Sayfa
ISO 14122-3:2016(E)
Önsöz
ISO (Uluslararası Standardizasyon Örgütü), ulusal standart kuruluşlarının (ISO üye kuruluşları) dünya çapındaki bir
federasyonudur. Uluslararası Standartların hazırlanması işi normalde ISO teknik komiteleri aracılığıyla yürütülür. Teknik
komitenin kurulduğu konuyla ilgilenen her üye kuruluş, bu komitede temsil edilme hakkına sahiptir. Çalışmaya ISO ile
irtibat halinde olan resmi ve sivil toplum kuruluşları da katılıyor.
ISO, elektroteknik standardizasyonla ilgili tüm konularda Uluslararası Elektroteknik Komisyonu (IEC) ile yakın işbirliği
içindedir.
Bu belgeyi geliştirmek için kullanılan prosedürler ve bunun daha fazla sürdürülmesi amaçlanan prosedürler, ISO/IEC
Direktifleri, Bölüm 1'de açıklanmaktadır. Özellikle, farklı ISO belgeleri türleri için gereken farklı onay kriterlerine dikkat
edilmelidir. Bu belge, ISO/IEC Direktifleri, Bölüm 2'nin yazım kurallarına uygun olarak hazırlanmıştır (bkz. www.iso.org/
directives).
Bu belgedeki bazı unsurların patent haklarına konu olabileceği ihtimaline dikkat çekilmektedir. ISO bu tür patent
haklarının herhangi birinin veya tamamının belirlenmesinden sorumlu tutulamaz. Belgenin geliştirilmesi sırasında
belirlenen patent haklarının ayrıntıları Giriş bölümünde ve/veya alınan patent beyanlarının ISO listesinde yer alacaktır
(bkz. www.iso.org/patents).
Bu belgede kullanılan herhangi bir ticari isim, kullanıcılara kolaylık sağlamak amacıyla verilen bilgilerdir ve bir onay
teşkil etmez.
Uygunluk değerlendirmesine ilişkin ISO'ya özgü terim ve ifadelerin anlamlarına ilişkin bir açıklamanın yanı sıra, ISO'nun
Ticaretin Teknik Engelleri'ndeki (TBT) DTÖ ilkelerine bağlılığı hakkında bilgi için aşağıdaki URL'ye bakın: Önsöz - Ek bilgi.
Bu ikinci baskı, teknik olarak revize edilen ilk baskıyı (ISO 14122-3:2001) iptal eder ve onun yerine geçer. Aynı zamanda
ISO 14122-3:2001/Amd 1:2010 Değişikliğini de içermektedir.
ISO 14122, Makinelerin güvenliği - Makinelere kalıcı erişim yolları genel başlığı altında aşağıdaki bölümlerden oluşur:
ISO 14122-3:2016(E)
giriiş
Bu Uluslararası Standart, ISO 12100'de belirtildiği gibi B tipi bir standarttır. Özellikle makine güvenliği ile ilgili olarak pazar
oyuncularını temsil eden aşağıdaki paydaş grupları için geçerlidir:
— sağlık ve güvenlik kurumları (düzenleyiciler, kaza önleme kuruluşları, piyasa gözetimi vb.).
Diğerleri bu Uluslararası standart aracılığıyla elde edilen makine güvenliği seviyesinden etkilenebilir.
Yukarıda belirtilen paydaş gruplarına göre standart:
— makine kullanıcıları/çalışanları (örneğin sendikalar, özel ihtiyaçları olan kişilere yönelik kuruluşlar);
Yukarıda belirtilen paydaş gruplarına bu Uluslararası Standardın taslak hazırlama sürecine katılma olanağı verilmiştir.
Ayrıca bu Uluslararası Standart, C tipi standartları detaylandıran standardizasyon kuruluşlarına yöneliktir. Bu Uluslararası
Standardın gereklilikleri, C tipi bir standartla desteklenebilir veya değiştirilebilir.
C tipi bir standardın kapsamına giren ve bu standardın gereklerine göre tasarlanmış ve üretilmiş makineler için, o C tipi
standardın gerekleri önceliklidir.
Bu Uluslararası Standardın amacı, makinelere güvenli erişim için genel gereklilikleri tanımlamaktır. ISO 14122-1, makineye
gerekli erişimin doğrudan zemin seviyesinden veya zeminden veya platformdan mümkün olmadığı durumlarda, erişim
araçlarının doğru seçimi hakkında rehberlik sağlar.
Bölüm 3:
1 Kapsam
ISO 14122'nin bu bölümü, sabit bir makinenin parçası olan elektrikle çalıştırılmayan merdivenler, seyyar merdivenler
ve korkuluklar ile bu sabit erişim araçlarının elektrikle çalıştırılmayan ayarlanabilir parçaları (örneğin katlanabilir,
kaydırılabilir) ve hareketli parçaları için gereklilikleri kapsar. .
NOT 1 "Sabit" erişim araçları, yalnızca alet kullanılarak çıkarılabilecek şekilde (örneğin vidalar, somunlar, kaynak
ile) monte edilenlerdir.
ISO 14122'nin bu bölümü, ana işlevin yerine getirilmesi şartıyla, makinenin kurulduğu bina veya inşaat bölümü
(örn. merdivenler, seyyar merdivenler, korkuluklar) ile aynı erişim araçlarının gerekli olduğu durumlarda da
geçerli olan minimum gereksinimleri belirtir. Yapının bu kısmının amacı, makineye erişim olanağı sağlamaktır.
NOT 2 Hiçbir yerel düzenleme veya standart bulunmadığında, ISO 14122'nin bu bölümü, standardın kapsamı
dışında kalan erişim araçları için de kullanılabilir.
ISO 14122'nin bu bölümünün, basamaklar, seyyar merdivenler ve korkuluklara ilişkin gereklilikleri vermek üzere ISO 14122-1 ile
birlikte kullanılması amaçlanmaktadır.
ISO 14122 serisi bir bütün olarak sabit erişim araçlarının gerekli olduğu hem sabit hem de hareketli makinelere
uygulanabilir. Asansörler, yürüyen merdivenler veya insanları iki seviye arasında kaldırmak için özel olarak
tasarlanmış diğer cihazlar gibi elektrikli erişim araçlarına uygulanmaz.
ISO 14122 standardının bu bölümü, yayım tarihinden önce üretilen makinelere uygulanmaz.
2 Normatif referanslar
Aşağıdaki belgelere kısmen veya tamamen bu belgede normatif olarak atıfta bulunulmuştur ve uygulanması için
vazgeçilmezdir. Tarihli referanslar için yalnızca belirtilen baskı geçerlidir. Tarihsiz referanslar için, referans verilen
belgenin en son baskısı (her türlü değişiklik dahil) geçerlidir.
ISO 12100, Makine güvenliği - Tasarım için genel prensipler - Risk değerlendirmesi ve riskin azaltılması
ISO 14122-1:2016, Makine güvenliği - Makinelere kalıcı erişim yolları - Bölüm 1: Sabit yolların seçimi ve genel
erişim gereksinimleri
3Terimler ve tanımlar
Bu belgenin amaçları doğrultusunda ISO 12100, ISO 14122-1 ve aşağıda verilen terimler ve tanımlar geçerlidir.
ISO 14122-3:2016(E)
3.1
merdiven
basamaklı merdivenler
yatay seviyelerin birbirini takip etmesi - basamaklar (3.1.11) ve sahanlıklar (3.1.5) - bir seviyeden diğerine yürüyerek geçişe izin
verir
Kayda ait not 1: Merdivenler/basamaklı merdivenler, Şekil 1'de gösterilen ve 3.1.1 ila 3.1.16'da tanımlanan elemanlardan oluşur.
Kayda ait not 2: Merdivenler/basamaklı merdivenler için eğim açısına (Madde 3.1.9) ilişkin ayrıntılar için bkz. ISO 14122-1:2016, Madde 3.2 ve Madde 3.3.
Anahtar
3.1.1
tırmanma yüksekliği
Referans seviyesi ile sahanlık arasındaki dikey mesafe (3.1.5)
3.1.2
uçuş
iki iniş (3.1.5) arasındaki adımların (Madde 3.1.11) kesintisiz dizisi
ISO 14122-3:2016(E)
3.1.3
Ardışık
iki adımın adım ucu (3.1.12) arasındaki yatay mesafeye gitme
3.1.4
Baş yüksekliği
minimum dikey mesafe, eğim çizgisinin üzerindeki tüm engellerden (kirişler, kanallar vb.) arındırılmış (3.1.8)
3.1.5
Uçuşun
sonunda yer alan yatay iniş dinlenme alanı (3.1.2)
3.1.6
Kullanıcıların
ortalama yolunu gösteren yürüme çizgisi teorik çizgisi
3.1.7
Adımın
derinliği ile ilerleme arasındaki örtüşme farkı (3.1.3)
3.1.8
Pitch çizgisi
Yürüme hattı (3.1.6) üzerinde atılan ardışık adımların (3.1.11) burun kısmının (3.1.12) ön kenarını birleştiren ve uçuşun alt kısmındaki
sahanlığa kadar uzanan kavramsal çizgi (3.1.2) uçuşun üst kısmındaki inişteki burundan itibaren
3.1.9
eğim açısı
<merdiven veya basamaklı merdiven> eğim çizgisi (3.1.8) ile yatay seviyedeki izdüşümü arasındaki açı
3.1.10
Ardışık iki adım (Madde 3.1.11) arasındaki, birinin sırt yüzeyinden diğerinin sırt yüzeyine kadar ölçülen yükselme yüksekliği
3.1.11
Merdiven/basamaklı merdivende yukarı veya aşağı gitmek için ayağın yerleştirildiği basamaklı yatay yüzey (3.1)
3.1.12
Basamağın
(3.1.11) veya sahanlığın (3.1.5) önündeki çıkıntılı üst kenar
3.1.13
(3.1.11)
adımlarını destekleyen dizi yan çerçeve elemanı
ISO 14122-3:2016(E)
3.1.14
3.1.15
basamak
derinliği ön kenardan veya burundan (3.1.12) basamak arkasına (3.1.11) kadar olan mesafe
3.1.16
açıklık
Herhangi bir engel ile atış çizgisi (3.1.8) arasındaki, atış çizgisine 90° açıyla ölçülen mutlak minimum net mesafe
3.2
Merdivenler/
basamaklı merdivenler (3.1) veya sahanlıklar (3.1.5), platformlar ve yürüme yolları ile donatılabilen, kazara yana düşmeye
karşı koruma sağlayan korkuluk cihazı
Kayda ait not 1: Bir korkuluğun tipik parçaları Şekil 2'de gösterilmiş ve 3.2.1 ila 3.2.5'te tanımlanmıştır.
Anahtar
1 küpeşte 4 payanda
3.2.1
Tek başına
veya korkuluğun (3.2) üst kısmı olarak kullanılabilen, vücut desteği için elle tutulacak şekilde tasarlanmış küpeşte sert
üst elemanı
ISO 14122-3:2016(E)
3.2.2
Korkuluğun
(3.2) tırabzana (3.2.1) paralel olarak yerleştirilen sert dizlik elemanı, bir vücudun geçişine karşı ekstra koruma
sağlar .
3.2.3
Korkuluğu
platforma veya merdivene (3.1) sabitlemek için korkuluğun (3.2) dikey yapısal elemanı
3.2.4
Nesnelerin
zemin seviyesinden düşmesini önlemek için korkuluğun (3.2) taban plakası sert alt kısmı
Kayda ait not 2: Bir ayak plakası aynı zamanda bir vücudun geçişini önlemek için zemin ile diz rayı (3.2.2) arasındaki boş alanı da
azaltır .
3.2.5
Korkuluğun (3.2)
kendi kendine kapanan, korkuluk içinden erişimi sağlayan döner kısmı
3.2.6
Asma kat kapısı,
kalıcı bir toplu düşme koruması sağlayan, asma kata mal yüklemek ve asma kattan boşaltmak için tasarlanmış
asma kat kapısı kapısı
ISO 14122-3:2016(E)
3.2.7
transfer bölgesi
yükleme bölgesi ve asma kat kapısının (Madde 3.2.6) hareketi için ihtiyaç duyulan alan tarafından tanımlanan alan
4 Genel gereksinimler
Merdivenler, basamaklı merdivenler ve korkuluklar (bağlantı parçaları, menteşeler, ankraj noktaları, destekler ve
montajlar dahil) öngörülebilir kullanım koşullarına dayanacak şekilde tasarlanmalı, yapılmalı ve malzemeler seçilmelidir
(bkz. ISO 14122-1:2016, Madde 5). ). Özellikle en azından aşağıdaki ayrıntılar dikkate alınacaktır:
b) Basamaklardaki açıklıklardan düşen nesnelerin oluşturduğu tehlikeler için bkz. ISO 14122-2:2016, 4.2.4.5.1.
Hareketli parçaların (kapıların), ayarlanabilir parçaların (örneğin katlanabilir, kaydırılabilir) ve hareketli parçaların açılması
veya kapanması, kullanıcılar ve çevredeki diğer kişiler için daha fazla tehlikeye (örneğin kesilme veya düşme nedeniyle)
neden olmamalıdır.
4.2.1 Yapı ve basamaklar, öngörülebilir yüklere yeterli düzeyde dayanabilecek şekilde tasarlanacaktır.
Endüstriyel alanda merdiven veya seyyar merdivenin yapısında kullanılan, çarpanlara ayrılmamış yükler değişiklik
gösterebilir. Her uygulama için beklenen faktörlenmemiş yükler tanımlanacaktır. Dikkate alınacak hesaplamalarda,
faktörlenmemiş yükler için minimum olarak aşağıdaki varsayımlar uygulanacaktır, ancak daha yüksek değerler gerekli
olabilir. Daha yüksek yükleme öngörülebilir olduğunda daha yüksek değerler uygulanacaktır:
— Yüklü düşük yoğunluklu yaya trafiği için veya yüksek yoğunluklu yaya trafiği için, 5 kN/m2;
- net genişlik w < 1200 mm ise 1,5 kN, bir sınırın merdiven genişliğinin ortasında uygulanan çıkıntının ön kenarı olduğu
100 mm × 100 mm'lik bir alana dağıtılacaktır;
- net genişlik w 1200 mm ise, o zaman sırasıyla her biri 1,5 kN'lik iki yük, 100 mm × 100 mm'lik alanların her birine
aynı anda dağıtılacak, en elverişsiz noktalara uygulanan alanlar, bir sınır olacak şekilde 600 mm aralıklarla
yerleştirilecektir. burnun ön kenarıdır.
Çarpansız yük altında basamakları destekleyen yapı ile basamaklar arasındaki sapma, basamak açıklığının 1/300'ünü
veya 6 mm'yi (hangisi daha düşükse) aşmayacaktır.
5.2 Gidiş (mesafe t eksi r, bkz. Şekil 4) 210 mm ile 310 mm arasında olacaktır.
ISO 14122-3:2016(E)
5.3 Basamağın örtüşmesi (r) 10 mm olacak ve sahanlıklara ve zeminlere eşit şekilde uygulanacaktır.
5.4 Aynı uçuşta h sabit olacaktır. Bunun mümkün olmadığı durumlarda, uçuştaki ilk adımın (h1) yükselişi en fazla %15
oranında azaltılabilir.
5.5 En üstteki basamak sahanlık ile aynı seviyede olacaktır (bkz. Şekil 4).
5.8 Bir merdivenin net genişliği w, en az 800 mm olacaktır. Merdivenler genellikle aynı anda birden fazla kişinin geçişine
veya geçişine maruz kaldığında, net genişlik 1000 mm'ye artırılacaktır. Bir kaçış yolu olarak belirlendiğinde merdivenin
net genişliği, ilgili düzenlemenin gerekliliklerini karşılamalıdır.
Yüksekliği 1500 mm'den az olan tek katlar için net genişlik w, 600 mm'den 500 mm'ye azaltılabilir.
Makinenin tasarımı, çevre veya ara sıra kullanıma bağlı olarak, örneğin yılda 30 günden az ve günde iki saatten az, net
genişlik w, 800 mm'den 600 mm'ye düşürülebilir. Zemin seviyesindeki mevcut alan boru tesisatı, elektrik veya yapısal
makine nedeniyle kısıtlıysa, zemin seviyesindeki merdiven genişliği minimum 500 mm'ye ve maksimum 200 mm
yüksekliğe kadar azaltılabilir (bkz. ISO 14122-2). :2016, Şekil 1).
Merdivenler boyunca kafa yüksekliğinde veya bitmiş zemin seviyesinde takılan borular veya kablo kanalları gibi herhangi
bir engel, mevcut genişliği 500 mm'den az olmayacak şekilde azaltacaktır (bkz. ISO 14122-2:2016, Şekil 1).
5.9 Tek bir düz uçuş durumunda (bkz. 3.1.2), tırmanma yüksekliği 4000 mm'yi aşmayacaktır.
Birden fazla kat olması durumunda, her bir merdivenin tırmanma yüksekliği H (bkz. Şekil 1) 3000 mm'yi geçmeyecektir
ve başka bir kata geçmeden önce bir iniş gereklidir. Sahanlığın uzunluğu, merdiven genişliğine eşit veya daha fazla,
ancak en az 800 mm olacaktır.
ISO 14122-3:2016(E)
6.4 Kirişler ve korkuluklar arasındaki net genişlik 500 mm ile 800 mm arasında, ancak tercihen 600 mm aralığında olacaktır.
6.5 Tek uçuşta yükselme mümkün olan her yerde sabit olacaktır. Kalkış seviyesi ile ilk basamak arasındaki yükselme yüksekliğini
muhafaza etmenin mümkün olmadığı durumlarda, en fazla %15 oranında azaltılabilir.
NOT Baş yüksekliği (e), açıklık (c) ve tırmanma yüksekliği (H) için Şekil 1'e bakın.
Anahtar
gidiyorum
H yükselmek
örtüşme
α eğim açısı
h2 h2
Min. h1 0,5 × 150 h1 0,5 × 230
Maks. h2 h2 + 15 200 h2 h2 +40 300
ISO 14122-3:2016(E)
7.1.1 Olası düşme yüksekliği 500 mm'yi aştığında korkuluk monte edilecektir.
7.1.2 Bir platform ile bir makinenin veya duvarın yapısı arasındaki boşluk 180 mm'den büyük olduğunda
veya yapının koruması bir korkuluğa eşdeğer olmadığında bir korkuluk sağlanacaktır (bkz. ISO 14122-2).
:2016, 4.2.4.5). Ancak platform ile komşu yapı arasındaki boşluk 20 mm'den büyük olduğunda bir süpürgelik
veya süpürgelik sağlanacaktır (bkz. ISO 14122-2:2016, 4.2.4.5).
7.1.3 Korkuluğun minimum yüksekliği 1100 mm olacaktır. Küpeştenin yüksekliği 1 100 mm olacaktır.
Küpeşte yürüme çizgisine paralel olacaktır.
7.1.4 Korkuluk en az bir ara dizlik [bkz. Şekil 2 a)] veya herhangi bir eşdeğer korumayı içermelidir. Tırabzan
ile dizlik arasındaki ve ayrıca dizlik ile topuk plakası arasındaki boş alan 500 mm'yi aşmayacaktır.
7.1.5 Diz rayı yerine dikey dikmeler kullanıldığında [bkz. Şekil 2 b)], bu dikmeler arasındaki net yatay mesafe
maksimum 180 mm olacaktır.
7.1.6 Minimum desteği 100 mm olan bir ayak plakası, yürüme seviyesinden ve platformun kenarından
(bkz. Şekil 6) ve merdiven sahanlıklarından (bkz. Şekil 7) maksimum 12 mm uzağa yerleştirilecektir. Bitişik
korkuluk bölümlerinin uç plakaları arasında bir boşluk varsa, bu boşluk 20 mm'den fazla olmayacaktır.
7.1.7 Dikmelerin eksenleri arasındaki mesafenin 1500 mm ile sınırlı olması tercih edilir. Bu mesafenin
aşılması durumunda payandanın ankraj mukavemetine ve sabitleme cihazlarına özel dikkat gösterilmelidir.
ISO 14122-3:2016(E)
Anahtar
Ra yarıçapı
7.1.8 Kesintili bir küpeşte (korkuluk bölümleri) olması durumunda, iki bölüm arasında harekete bağlı ezilme ve
kesilmelerden kaçınılacaktır. Eğer bu durum tasarım gereği göz ardı edilemiyorsa, el sıkışmalarını ve düşmeyi önlemek
için aşağıdaki mesafeler gerekli olacaktır:
7.1.9 Korkuluk yoluyla erişimin gerekli olduğu durumlarda bir kapı kullanılacaktır (bkz. 7.4)
7.1.10 Küpeştenin uçları, ürünün keskin kenarlarından veya kullanıcının giysilerinin sıkışmasından kaynaklanan önemli
tehlikeleri ortadan kaldıracak veya en aza indirecek şekilde tasarlanacaktır.
ISO 14122-3:2016(E)
7.1.11 Sabitlenebilir veya katlanabilir korkuluklar, kasıtsız açılmayı önleyen elemanlarla donatılacaktır.
7.2.1.1 Tırmanma yüksekliği 500 mm'yi aştığında ve merdivenin bulunduğu tarafta koruma sağlamak amacıyla ipin
bitişiğinde 120 mm'den büyük bir yanal boşluk olduğunda bir korkuluk takılacaktır. boşluk bulunmaktadır.
7.2.1.2 Küpeşte ile kiriş arasındaki boşluk en az bir dizlik veya eşdeğer bir cihazla kapatılacaktır. Tırabzan ile dizlik
arasındaki ve ayrıca dizlik ile kiriş arasındaki boş alan 500 mm'yi aşmayacaktır (bkz. Şekil 7).
7.2.1.3 Bir merdivende iki adet korkuluk bulunacaktır. Merdivenlerdeki korkuluklar (bkz. Şekil 7) sürekli olacaktır. Teknik
nedenlerden ötürü bunun uygulanabilir olmadığı durumlarda (örneğin katlanabilir, ayarlanabilir sistemler), aşağıdaki
gereklilikler uygulanacaktır:
b) Küpeştenin uçları, küpeştenin keskin kenarlarından kaynaklanan önemli tehlikeleri önleyecek şekilde tasarlanacaktır.
ürünün veya kullanıcının giysilerinin yakalanması yoluyla ortadan kaldırılır veya en aza indirilir;
Merdivenlerin bir duvara veya başka bir sağlam yapıya bitişik olması ve genişliğinin 1200 mm'den az olması durumunda,
merdiven ile duvar veya yapı arasındaki herhangi bir boşluğun aşağıdaki kurallara uygun olması koşuluyla, normalde
korunmasız olan tarafta bir trabzan bulunmasına izin verilir. 7.2.1.1. Küpeşte yürüyüş ve eğim çizgisine paralel olacaktır.
Küpeşte, en azından merdivenin başlangıcının üzerinde dikey olarak başlamalıdır. Küpeştenin tasarımı giysilerin
sıkışmasını önleyecektir. Merdivenler, ayağın basamağın yan tarafına kayma riskini en aza indirecek şekilde
tasarlanacaktır.
NOT Bu, örneğin kirişlerle yapılabilir. Bu durumda topuk plakaları gibi ek araçlara gerek yoktur.
7.2.1.4 Merdiven üzerindeki küpeştenin dikey yüksekliği, merdiven basamağının burun kısmından 900 mm ile 1000
mm arasında olmalı ve sahanlıktaki yürüme seviyesinden en az 1100 mm yukarıda olmalıdır.
ISO 14122-3:2016(E)
Elin iyi bir şekilde kavranabilmesi için küpeştenin şekli 25 mm ila 50 mm arasında bir çapa veya eşdeğer bir şekle sahip olmalıdır.
7.2.1.5 Küpeştenin uzunluğu, destekler hariç, 75 mm'lik bir mesafe içindeki engellerden arındırılmış olacaktır (bkz. Şekil 8). 500
mm'den kısa mesafelerde mesafe 50 mm'ye düşürülebilir.
7.2.2.1 Basamaklı merdivenlerde iki adet korkuluk bulunacaktır. Basamaklı merdivenin eğim çizgisi ile tırabzan arasındaki net
genişlik (x boyutu) Şekil 9 ve Tablo 2'de gösterildiği gibi olmalıdır.
Küpeşte, merdivenin tabanından dikey olarak ölçüldüğünde maksimum 1000 mm mesafeden başlayacaktır (bkz. Şekil 9).
ISO 14122-3:2016(E)
Çizelge 2 - Basamaklı bir merdivendeki eğim çizgisi ile tırabzan arasındaki net genişlik örneği
Ben X
derece mm
45 625
50 500
55 375
60 250
65 200
70 150
75 100
7.3 Basamaklar, merdivenler veya merdivenler çalışma platformlarının korkuluklarının yakınında olduğunda ek düşme
koruması
Çalışma platformlarının korkuluklarının yakınına ek basamaklar, merdivenler veya merdivenler monte edildiğinde, 1100 mm'lik
yükseklik düşme koruması için her zaman yeterli olmayacaktır. Bu durumda ek koruyucu önlemler (örneğin korkuluk yüksekliğinin
uzatılması) gereklidir (bkz. ISO 14122-4:2016, Şekil 16 ve 17).
7.4 Kapılar
İnsanların geçişi için kendiliğinden kapanan bir kapı kullanılacak ve bitişikteki korkulukların gerekliliklerini karşılayacaktır.
7.1.6'dan farklı olarak bir taban plakası gerekli değildir. Kesme ve ezilme noktalarından kaçınılacaktır. Boyutlar Şekil 6'ya uygun
olacaktır.
Kapılar
NOT Kendi kendine kapanma örneğin yay veya yer çekimi kuvvetiyle sağlanabilir.
d) kullanıcıların kendilerine doğru itmesini ve açıklıktan düşmesini önlemek için sağlam bir durdurucuya yakın durun.
ISO 14122-3:2016(E)
Asma kat kapısı, 7.1.7 ve 7.4.2 hariç, 7.1'in gerekliliklerine uygun olacaktır.
— operatörün riske maruz kalmadan yükü (örneğin bir palet) yerleştirmesine ve kaldırmasına olanak tanır
düşmekten,
- Kapının manuel kontrolü sırasında operatörün herhangi bir tehlike bölgesinin dışında bulunmasına olanak tanır,
- Elle çalıştırma kuvveti, makine çalıştırma için önerilen kuvvet sınırlarını aşmamalıdır (bkz. EN 1005–3:2002+A1:2008 ve
EN 1005–2:2003+A1:2008),
- Operatör, manuel kapatma işlemi sırasında transfer bölgesini net bir şekilde görebilmelidir.
Kapanma riskinin en aza indirilmesi için kapı (bkz. ISO 12100:2010, 6.2.2),
- örneğin yer çekimi etkileri kullanılarak serbest bırakıldığında sabit bir konumda kendiliğinden kapanabilir,
- Hareket sırasında, özellikle kontrol konumunda elle çalıştırma sırasında ezilme ve kesmeden kaçınılmalıdır ve bu,
açıklıklar 100 mm veya daha fazla olduğunda başarılabilir (bkz.
ISO 13854),
- Kapının dikey hareketli parçaları arasındaki dikey açıklıkların genişliği 180 mm'den az olacaktır,
- Sadece asma kat kapısının düşme riskinin bulunduğu tarafında bir taban plakası bulunacaktır.
düşüyor.
Tasarıma bağlı olarak karşı hareketli kapının alt yüzeyi ile zemin seviyesi arasında ayakların ezilmemesi için 120 mm
boşluk bulunacaktır.
8.1 Genel
8.2.1 Genel
Test, yürüme yolu üzerine monte edilen üç payandalı, el ve diz korkuluklu bir korkuluk elemanında gerçekleştirilir.
Tüm yükler (F), 8.2.1.1 veya 8.2.1.2'ye göre minimum 300 N/m servis yükünü temel alan konsantre yüklerdir. Yük, ilk
olarak orta payandadaki küpeştenin merkezi seviyesinde, dinamik yükleme olmaksızın yatay olarak uygulanmalıdır
(Konum 1, Şekil 11). Saniyede
ISO 14122-3:2016(E)
Testte yük, iki payanda arasındaki en az tercih edilen noktada küpeştenin ortasına uygulanmalıdır (Konum 2, Şekil 12).
Sapmalar f1 ve f2, bir sapma ölçer ile tırabzanın merkez çizgisinde ölçülür. İlk testte f1 sapması yatay olarak “L”
konumunda ölçülür (bkz. Şekil 11); ikinci testte f2 sapması “l” konumunda ölçülür (bkz. Şekil 12).
8.2.2 Yükler
FS = γ × FU (3)
burada çelik ve alüminyum için malzeme faktörü γ = 1,75 Formül (4) kullanılarak türetilir:
NOT Başka malzemeler kullanıldığında, örneğin GRP (camla güçlendirilmiş plastik), daha yüksek değerler ve darbe testi
gerekli olabilir.
8.2.1.3 Ön yükleme
FP = 75 N/m × L (5)
ISO 14122-3:2016(E)
Ayarlama etkilerinden kaçınmak için ön yük, FP, Şekil 11'de gösterildiği gibi Konum 1'deki tırabzana 1 dakika
süreyle uygulanır. Yük kaldırıldıktan sonra kadranın sıfırlanması gerekir.
FU yükü Konum 1'de aynı şekilde uygulanacaktır. Yükün uygulanması sırasındaki sapma 30 mm'yi aşmayacaktır.
Sehim ölçüldükten sonra yük FS'ye artırılacaktır . FS'yi bir dakika boyunca uygulayın . Yükün kaldırılmasından
sonra kalıcı sehim, H yüksekliğinin %0,3'ünü aşmamalıdır.
Milimetre cinsinden boyutlar
Anahtar
f1 Sapma
L iki payanda arasındaki maksimum mesafe
F Kuvveti
H küpeşte yüksekliği
Ayarlama etkilerini önlemek için, ön yük FP, Şekil 12'de gösterildiği gibi Konum 2'deki korkuluğa bir dakika
boyunca uygulanacaktır. Yük kaldırıldıktan sonra kadranın sıfırlanması gerekir.
FU yükü Konum 1'de aynı şekilde uygulanacaktır. Yükleme sırasındaki sehim 30 mm'yi aşmayacaktır.
Sehim ölçüldükten sonra yük FS'ye artırılacaktır . FS'yi bir dakika basılı tutun . Yükün kaldırılmasından sonra
kalıcı sehim, L mesafesinin %0,3'ünü aşmayacaktır.
ISO 14122-3:2016(E)
Anahtar
f2 sapması
ben
payandadan en az tercih edilen noktaya kadar olan mesafea
F kuvveti
H küpeşte yüksekliği
A
Genel olarak L/2'de. L için bkz. Şekil 11.
8.3.1 Genel
Madde 4.2'de verilen şartları doğrulamak amacıyla, merdivenin her bir basamağında sapmayı ölçmek için bir deney
yapılmalıdır.
Deney (Şekil 13'e bakınız), merdivenin en az iki basamaktan oluşan kısmında yapılmalıdır.
Numuneyi zemine ve destek duvarına sabitleyin (örn. bir blokla, bkz. Şekil 13), böylece test sırasında numune yapısında
herhangi bir hareket olmaz.
Genişliğe (kirişler ve destekleyici yapı arasındaki net genişlik, w) bağlı olarak test, bir test yüküyle (bkz. Şekil 14) veya iki test
yüküyle (bkz. Şekil 15) gerçekleştirilir.
Yükler, maksimum boyutları 100 mm x 100 mm olan ve keskin kenarları olmayan rijit bir bloğa (altlık) uygulanacaktır.
FS = γ × Fd (6)
burada minimum tasarım yükü Fd, 1,5 kN'dir ve çelik ve alüminyum için malzeme faktörü γ = 1,75'tir.
Ayar efektlerinin neden olduğu ölçüm hatalarını önlemek için, merdivenin test edilen kısmı ilk olarak FP = 0,25 × FS ön yüküyle
yüklenmelidir.
ISO 14122-3:2016(E)
Anahtar 1
adet kiriş
3 Yükün dağıtılması için 2 kademeli sert blok (altlık)
Sabitleme için 4 adet blok
F ön yükleme, test yükü
α merdiven açısı
Anahtar 1
adet kiriş
3 Yükün dağıtılması için 2 kademeli sert blok (altlık)
Sabitleme için 4 adet blok
F ön yükleme, test yükü
net genişlik
ISO 14122-3:2016(E)
Anahtar 1
kiriş 2
adım 3 yükü dağıtmak için sert blok (altlık) Sabitleme için
4 blok
F ön yükleme, test
yüklemesi ve net genişlik
100 mm × 100 mm'lik sert bloğu/blokları, Şekil 13, Şekil 14 ve Şekil 15'e uygun olarak basamaktaki en elverişsiz noktaya/
noktalara 600 mm aralıklarla yerleştirin.
Ön yükü (FP), sert blok(lar) üzerine yavaşça uygulayın ve yükleri en az bir dakika tutun. Yük kaldırıldıktan sonra ölçüm
cihazının kadranı sıfırlanacaktır.
Daha sonra test yükü/yükleri, FS, yavaşça uygulanmalı ve en az bir dakika süreyle bu pozisyonda tutulmalıdır. Yük
kaldırıldıktan sonra kalıcı sehim açıklığın %0,3'ünü veya 6 mm'yi aşmayacaktır.
ISO 14122-3:2016(E)
Ek A
(bilgilendirici)
ISO 14122'nin bu bölümü ile ISO 14122'nin bu bölümü arasındaki önemli teknik değişiklikler
önceki baskı
Eklenen şartlar
3 Terimler ve tanımlar
3.2.6, “asma kat kapısı”
ISO 14122-3:2016(E)
6.3, örtüşme değeri " 10"dan " 0" 6,4'e değiştirildi, net 6.3
7.1.1 7.1.2
7.1.2, boşluk “200 mm”den “180 mm”ye ve “30 mm”den “20 mm”ye değiştirildi. 7.1.3, 7.1.3
7.1.4 7.1.5
7.1.5 7.1.6
7.1.6, değiştirilmiş “10 mm'den 12 mm'ye kadar olan mesafe uzatılmış” ve 7.1.7
“bitişik korkuluk bölümlerinin ayak plakaları arasındaki boşluk maks. 20mm”
7.1.7, Şekil 6 b), Yuvarlatılmış korkuluk eklendi 7.1.8, 7.1, Şekil 4, 7.1.8
7.1.10 7.1.11
7.2.1.1, "maksimum boşluk 200 mm'den 120 mm'ye düşürüldü" ve teknik nedenlere ilişkin daha 7.2.2
ayrıntılı gereksinimler
7.2.1.2 7.2.5
NOT Bu liste önemli teknik değişiklikleri içerir ancak önceki sürümdeki tüm değişikliklerin kapsamlı bir listesi değildir.
ISO 14122-3:2016(E)
Kaynakça
[2] EN 353–1, Yüksekten düşmeye karşı kişisel koruyucu donanım - Bölüm 1: Kılavuzlu tip düşme
sert bir ankraj hattı içeren tutucular
[3] EN 364, Yüksekten düşmeye karşı kişisel koruyucu donanım; test yöntemleri
[9] ISO 13854, Makine güvenliği - İnsan vücudunun bazı kısımlarının ezilmesini önlemek için minimum boşluklar
[10] ISO 13857, Makine güvenliği - Üst kısımdaki kişilerin tehlikeli bölgelere ulaşmasını önlemek için güvenlik mesafeleri
ve alt uzuvlar
[11] ISO 14122-2, Makine güvenliği - Makinelere kalıcı erişim yolları - Bölüm 2: Çalışma platformları ve yürüyüş yolları
[12] ISO 14122-4, Makine güvenliği - Makinelere kalıcı erişim yolları - Bölüm 4: Sabit merdivenler
[13] ISO 15534-1, Makinelerin güvenliği için ergonomik tasarım - Bölüm 1: Makineye tüm vücudun erişimi için açıklıklar
için gerekli boyutların belirlenmesine yönelik ilkeler
[14] ISO 15534-2, Makinelerin güvenliği için ergonomik tasarım - Bölüm 2: Erişim açıklıkları için gerekli boyutları
belirleme ilkeleri
[15] ISO 15534-3, Makinelerin güvenliği için ergonomik tasarım - Bölüm 3: Antropometrik veriler